॥ श्रीः ॥
॥ श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे निर्याणाधिकारः ॥ २० ॥
HHHHH
मनसि करणग्रामं प्राणे मनः पुरुषे च तं
झटिति घटयन् भूतेष्वेनं परे च तमात्मनि ।
स्वविदविदुषोरित्थं साधारणे सरणेर्मुखे
नयति परतो नाडीभेदैर्यथोचितमीश्वरः ॥ ४४ ॥
इप्पडि “लोकविक्रान्तचरणौ शरणं तेऽव्रजं विभो”(जितन्तेस्तोत्रम्) ऎऩ्ऱिवन् काल्बिडिक्क “हस्तावलम्बनो ह्येको भक्तिक्रीतो जनार्दनः”(विष्णुधर्मम् 3-24) ऎन्गिऱप्पडिये इवनैक् कैप्पिडित्तु “राजाधिराजस्सर्वेषां”(भारतम् शान्तिपर्व 43-13.) ऎन्गिऱप्पडिये उभयविभूति नाथनान सर्वेश्वरन् तानुगन्ददॊरु निलत्तिले वैक्क अभिषिक्तैयान महिषियैप्पोले
बहुमतनाय्त् तन् परमैकान्तित्वत्तुक्कनुरूपमान वृत्तियोडे पोरुमिव्वधिकारी. इप्पडि वधिकारिगळिले प्रारब्धदुष्कृतविशेषवैचित्रियाले वरुमहंकार ममकारङ्गळॆन्न, अवैयडियाग वरुमपचारङ्गळॆन्न, प्रयोजनान्तररुचियॆन्न, अदडियाग संभावितमान देवतान्तरस्पर्शमॆन्न, बुद्धिदौर्बल्यमॆन्न, अदडियाग वरुमुपायान्तरप्रत्याशैयॆन्न, इव्वैपरीत्यम् पिऱन्दवर्गळुक्कुम् इवै पिऱवादे प्रारब्धसुकृतविशेषत्तालुम् पूर्वप्रपत्तियिल् फलसङ्कल्पविशेषत्तालुम् छिद्रमिल्लाद कैङ्कर्यत्तिले प्रतिष्ठितराय्प्पोन्दवर्गळुक्कुम् संसारत् तिनिऩ्ऱुम् निर्याणत्तुक्कु विळम्बाविळम्बङ्गळिले निलैयिरुक्कुम्बडि यॆङ्ङनेयॆन्निल्,
इव्विडत्तिलिवर्गळुक्कु चार्वाकादिगळुक्कुप्पोले निलै निऩ्ऱ अहङ्कारममकारङ्गळ् पुगिरादु. अवहितराय् नडप्पारिडरुमाप् पोले यॆऩ्ऱेनुमॊरुगाल् वरुमहङ्कारममकारङ्गळ् विवेकावधिगळाय् पिन्बुऱ्ऱ तॆळिवाले कऴिन्दुबोम्. अपराधङ्गळ् पिऱन्दाल् क्षापणावधि यायुम् शिक्षावधियायुङ्गोलिन कालत्तुक्कुळ्ळे अपराधनिस्तारम् पिऱक्कुम्बडि अपराधपरिहाराधिकारत्तिले सॊन्नोम्. मोक्षम् पॆऱुगैक्कुक् कालविशेषङ्गुऱियादे प्रपन्नरानरैप्पऱ्ऱ “अपायाविरतश्शश्वन्माञ्चैव शरणङ्गतः । तनूकृत्याखिलं पापं मामाप्नोति नरश्शनैः ॥”(लक्ष्मीतन्त्रम् 17-102) ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु. मुमुक्षुवायिऴिन् दवनागैयाले प्रयोजनान्तररुचि निलै निऱ्कवुण्डागादु. उभयभावनर्क्कुप्पोले मोक्षरुचियोडे कूड प्रयोजनान्तररुचियुङ्गलन्दु वन्दाल् इवनुक्कु हितपरनान वीश्वरन् “याचितोऽपि सदा भक्तैर्नाहितं कारयेद्धरिः”(विष्णुधर्मम्.) “यस्यानु- ग्रहमिच्छामि धनं तस्य हराम्यह”(श्रीभागवतम्.) मित्यादिगळिलुम् कुण्डधारोपाख्यानादिगळिलुञ्
जॊल्लुगिऱप्पडिये सिल प्रयोजनान्तरङ्गळैक्कॊडादे कण्णऴित्तुम् सिलवऱ्ऱिले अल्पास्थिरत्वदुःखमिश्रत्वादिविवेकत्तालेय् इवन् तनक्करुचियै विळैप्पित्तुम् सौभरिकुचेलादिगळुक्कुप्पोले सिल भोगङ्गळैक् कॊडुत्तुत् ताने यलमर्न्दुविडप्पण्णियुम् विडुगैयाले मोक्षकालङ्कुऱित्तु प्रपत्तिपण्णिनवनुक्कु अक्कालत्तुक्कुळ्ळे प्रयोजनान्तरवैमुख्यम् पिऱन्दुविडुम्. मऱ्ऱैयवनुक्कुम् “अथोपायप्रसक्तोऽपि भुक्त्वा भोगाननामयान् । अन्ते विरक्तिमासाद्य विशते वैष्णवं पदं”(लक्ष्मीतन्त्रम् 17-103) ऎन्गिऱप्पडिये वैराग्यावधिये विळम्बमायिरुक्कुम्. देवतान्तरस्पर्शमुण्डायिऱ्ऱागिलुम् सर्वेश्वरन् एदेनुमॊरुनाळिले
श्रुत्युक्तमानप्पडिये परमैकान्तिगळोडे सेर्त्तु लज्जावधियागत्तिरुत्ति यिवनुडैय व्यभिचारत्तैत् तीर्क्कुम्. सिलर्क्कु देवतान्तरस्पर्शम् निलै निऱ्कुमागिल् मुन्बु उपायस्पर्शमिल्लै. मेल् नरकादिगळुमुण्डॆऩ्ऱऱियलाम्. इवनुक्कु भगवद्विषयत्तिल् कृतांशम् ऎऩ्ऱेनुमॊरुनाळु पायनिष्पत्तियैप् पण्णिक् कार्यकरमाम्. महाविश्वासम् पूर्णमागप् पिऱन्दु प्रपत्ति पण्णिनार्क्कु बुद्धिदौर्बल्यमुम् उपायान्तरप्रत्याशैयुम् पिऱवादु. इवै पिऱन्दवर्गळुक्कु मुन्बु पिऱन्द विश्वासम् मन्दमायिरुक्कुम्. इवर्गळैयुम्
सर्वेश्वरन् महाविश्वासावधियागत् तिरुत्तिप् पूर्णप्रपत्तिनिष्ठराक्कुम्. इव् वैपरीत्यङ्गळुळॊऩ्ऱुम् पिऱवादे नडन्दवर्गळुक्कु विळम्बादिशङ्कैयुङ्गूड इल्लै. इवर्गळुक्कु इच्छावधि विळम्बम्. इवर्गळ् कोलिन वॆल्लैयिल् मोक्षमविनाभूतम्. इन् निष्ठैयैप् पॆऱ्ऱ इव्वधिकारी ‘कडैत्तलै यिरुन्दु वाऴुञ्जोम्बरैयुगत्ति’(तिरुमालै 38.) यॆन्गिऱप्पडिये श्रियःपतियान सर्वेश्वरनुक्कु सर्वदाभिमतनायिरुक्कुम्. इवऩ्ऱिऱत्तिल् निरुपाधिकसर्वशेषियाय्
निरुपाधिकस्वतन्त्रनाय् सत्यसङ्कल्पनुमान सर्वेश्वरन् सर्वभयङ्गळुक्कुम् कारणमान निग्रहसङ्कल्पत्तै “तदधिगम उत्तरपूर्वाघयोरश्लेषविनाशौ तद्वयपदेशात्”(ब्रह्मसूत्रम्4-1-13) ऎन्गिऱप्पडिये सद्वारक प्रपत्तिनिष्ठनुक्कु उपासनप्रारंभत्तिऱ्पोले प्रपत्तिवाक्योच्चारणत्तिल् प्रथमक्षणत्तिले विलक्कि, इवनैयुमिवनुडैय वनुबन्धिगळैयुम् नित्यसूरिगळ् कोर्वैयिले कोर्त्तालुमावल् कॆडादे आश्रितापराधराशिगळिलुण्डदुरुक्काट्टादे वयिऱुदारियाय् अनुबन्धिगळुडैय बुद्धिपूर्वापराधङ्गळुक्कुमनुतापादिगळाले निस्तारम् पण्णुविक्कुम्
पडिक्कीडान अनुग्रहसङ्कल्पत्तैप्पण्णि, ‘विण्णुलगन्दरुवानाय् विरैगिऩ्ऱा’(तिरुवाय्मॊऴि 10-6-3) नॆन्गिऱप्पडियेय् इवनिसैन्द विळम्बत्तुक्कुत् तान् सानुशयनाय् त्वरित्तु, ‘इरुळ्दरुमाञालत्तुळिनिप्पिऱवि यान् वेण्डे’(तिरुवाय्मॊऴि 10-6-1.) नॆऩ्ऱुम्, ‘मायञ्जॆय्येलॆन्नै’(तिरुवाय्मॊऴि 10-10-2) यॆऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱप्पडिये इवनुक्किसैवै युण्डाक्कि, ‘उन् तिरुमार्वत्तुमालै नङ्गै वासञ्जॆय् पूङ्गुऴलाळ् तिरुवाणै निन्नाणै’(तिरुवाय्मॊऴि 10-10-2.) यॆऩ्ऱु
इवन् तान् त्वरित्तु वळैक्कुम्बडि पण्णि, ‘सरणमागुन् दन ताळडैन्दार्क्कॆल्लाम् मरणमानाल् वैगुन्दम् कॊडुक्कुम्बिरा’(तिरुवाय्मॊऴि 9-10-5) नॆन्गिऱप्पडिये इवन् कोलुदलुक्कीडाग प्रारब्धशरीरावसानत्तिले परमपदप्राप्तियुण्डाक्कुवदागक् कोलि, पॊन्नुमिरुम्बुमान विलङ्गुगळ् पोले बन्धकङ्गळान पूर्वोत्तरपुण्यपापङ्गळैयुम् प्रारब्धकार्यमान कर्मत्तिल् इवनिसैन्द अंशमॊऴिय मेलुळ्ळ कूऱ्ऱै युम् ‘पोयबिऴैयुम् पुगुदरुवा निऩ्ऱनवुन्दीयिनिऱ्ऱूसागु’(तिरुप्पावै 5) मॆन् किऱप्पडिये मुन्बेय् इवनोडु तुवक्कऱुत्तुवैक्कैयाल् शरीरपातत्तुक्कु
निनैप्पिट्ट समयम् वन्दवाऱे “प्रियेषु स्वेषु सुकृतमप्रियेषु च दुष्कृतं । विसृज्य ध्यानयोगेन ब्रह्माप्येति सनातनं”(मनुस्मृति 6-79.) ऎऩ्ऱुम्, ‘नम्मन्बोले वीऴ्त्तमुक्कुम् नाट्टिलुळ्ळ पावमॆल्लाञ्जुम्मॆनादे कैविट्टोडित् तूऱुगळ् पाय्न्दनवे’(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि 5-4-3.) यॆऩ्ऱुम् स्मर्ताक्कळ् सॊन्न उपनिषदर्थत्तिन् पडिये इवनुक्कनुकूलप्रातिकूलरायिरुन्दुळ्ळ विरण्डुसिऱगिलुम् इवन् पक्कलानुकूल्यप्रातिकूल्यङ्गळुक्कु फलमाग असल्बिळन्देऱिडुगिऱदॆन्नुम्बडिबण्णि
“दिवा च शुक्लपक्षश्च उत्तरायणमेव च । मुमूर्षतां प्रशस्तानि”(भारतम् आनुशासनिकपर्व 242-31) ऎऩ्ऱु स्मृतियिलुम् ज्योतिश्शास्त्रत्तिल् निर्याणप्रकरणत्तिलुम् फलान्तरप्रसक्तरैयुम् मोक्षोपायपूर्तियिल्लादारैयुम् पऱ्ऱच्चॊल्लुम् कालनियममिऩ्ऱिक्के “निशि नेति चेन्न सम्बन्धस्य यावद्देहभावित्वात्”(ब्रह्मसूत्रम्4-2-18.) ऎऩ्ऱुम्, “अतश्चायनेऽपि दक्षिणे”(ब्रह्मसूत्रम्4-2-19.) ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱप्पडिये मनुष्यपितृदेवर्गळुडैय पगल्गळिलेयादल् रात्रिगळिलेयादल् तान् सङ्कल्पित्त समयत्तिले अप्रच्युतपूर्वसंस्कारमनोरथनाम्बडि
पण्णि, सिऱै किडन्द राजकुमारन् तिऱत्तिल् प्रसन्ननान राजा विलङ्गै वॆट्टिच् चिऱैक्कूडत्तिनिऩ्ऱुङ्गॊण्डु पुऱप्पडुमाप्पोले प्रशस्ताप्रशस्त नियममऱत् तत्कालोपस्थितमायिरुप्पदेदेनुमॊरु शरीरविश्लेष निमित्तत्तैयुण्डाक्कि, वागादिगळान बाह्येन्द्रियङ्गळ् पत्तैयुम् मनस् सिले सेर्त्तु, इप्पडिक् कर्मज्ञानेन्द्रियङ्गळॆल्लावत्तोडुङ् गूडिन मनस्सै प्राणवायुवोडे सेर्त्तु, इप्पडि पदिनोऱु इन्द्रियङ्गळोडुम् कूडिन प्राणवायुवै जीवनोडे सेर्त्तु, प्राणेन्द्रिय संयुक्तनानजीवनै त्रिस्थूणक्षोभदशैयिले स्थूलदेहत्तिनिऩ्ऱुङ् गडैन्दॆडुत्त पञ्चभूतसूक्ष्मङ्गळोडे सेर्त्तु, इप्पडि इन्द्रियप्राणभूतसूक्ष्मसंयुक्तनान जीवनै निसर्गसौहार्दमुडैय
हार्दनान तन् पक्कलिलेय् इळैप्पाऱ्ऱि, इप्पडि स्थूलशरीरत्तिनिऩ्ऱुम् विद्वदविद्वत्साधारणमान वुत्क्रान्तिक्रमत्तै नडत्ति, “अनन्ता रश्मयस्तस्य दीपवद्य-स्स्थितो हृदि । सितासिताः कद्रुनीलाः कपिलाः पीतलोहिताः ॥ ऊर्ध्वमेकस्स्थितस्तेषां यो भित्वा सूर्यमण्डलम् । ब्रह्मलोकमतिक्रम्य तेनयाति परां गतिम् ॥ यदस्यान्यद्रश्मिशतमूर्ध्वमेव व्यवस्थितम् । तेन देवशरीराणि सधामानि प्रपद्यते ॥ येनैकरूपाश्चाधस्ताद्रश्मयोऽस्य मृदुप्रभाः । इह कर्मोपभोगाय तैस्संसरति सोऽवशः”(याज्ञ्यवल्कस्मृति 4-66, 67, 68, 69.) ऎन्गिऱप्पडिये कळ्ळर् कॊण्डु पोम् वऴिगळ् पोले आत्मापहारिगळ् स्वर्गनरकङ्गळुक्कुप्पोम् मार्गान्तरङ्गळुक्कु
मुखङ्गळान नाडीविशेषङ्गळिल् पोगादबडि वऴिविलक्कि, अर्चिरादिमार्गत्तुक्कु मुखमान शताधिकैयान ब्रह्मनाडियिले प्रवेशिप्पित्तु, सूर्यकरावलम्बियाय्क्कॊण्डु पुऱप्पडुम्बडि पण्णुम्. आऴ्वान् अन्तिमदशैयिले विडायिले नाक्कॊट्टि ऎम्बॆरुमानार् तिरुवडिगळैप् पिडिक्क, इवरप्पोदाऴ्वान् सॆवियिले द्वयत्तैयरुळिच्चॆय्य, इप्पेऱु नमक्कु वरुगैयरिदु, नामॆन् सॆय्यक्कडवोम् ऎऩ्ऱु अप्पोदु सेवित्तिरुन्द मुदलिगळ् कलङ्ग, इवर्गळभिप्रायत्तैत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि, ‘आऴ्वान् प्रकृतियऱियीर्गळो; इव्वस्थैयिलिवरुक्किदु कर्पूरत् तैयुम् खण्डशर्करैयैयुमिट्टमात्रमऩ्ऱो, नामिदु उपायत्तुक्कुप् परिकरमागच् चॆय्दोमल्लो’ मॆऩ्ऱरुळिच्चॆय्य मुदलिगळ् तॆळिन्दु निर्भररानार्गळ्. आगैयाल् “नष्टस्मृतिरपि परित्यजन् देहं”(वराहपुराणम्.) ऎऩ्ऱुम्,
“स्थिते मनसि सुस्वस्थे”(वराह-चरम-श्लोकः.) ऎन्गिऱ श्लोकद्वयत्तिलुम्, ‘तुप्पुडैयारैयडै वदॆल्ला’(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि 4-10-1.) मॆन्गिऱ पाट्टिलुञ् चॊल्लुगिऱप्पडिये प्रपन्ननुक्कन्ति- मस्मृत्यादिगळिल् निर्बन्धमिल्लै. “शरीरपातसमयेतु केवलं मदीयवैव दययाऽतिप्रबुद्धो मामेवावलोकयन्नप्रच्युतपूर्वसंस्कारमनोरथः”(शरणागतिगद्यम्) ऎऩ्ऱरुळिच्चॆय्ददुम् इव्वचनङ् गळुक्कविरुद्धमागवॊरुप्रकारत्ताले निर्वाह्यम्. ऎङ्ङनेयॆन्निल्; गद्यत्तिलरुळिच्चॆय्गिऱवन्तिमस्मृति इव्वन्तिमस्मृतियैयुमुपायफलमागक् कोलि प्रपन्नरानवर्गळुक्कु वरक्कडवदॆऩ्ऱु सिल आचार्यर्गळ् निर्वहिप् पर्गळ्. इप्पडियागिल् ऒरु शरीरत्तिलुमन्तिममान प्रत्ययम् निर्विषयमायिरामैयाल्
प्राणवियोगकाले यत्नेन चित्ते विनिवेशयन्ती”(भारतम् शान्तिपर्व 46-143) त्यादिगळिलुम् स्वयत्नसाध्यमाग विधित्त कट्टळैयिले उपायमाग अन्तिमस्मृति वेण्डावॆन्गिऱनवॆऩ्ऱु सिल आचार्यर्गळ् अनुसन्धिप्पार्गळ्. “केवलं मदीययैव दयया”(शरणागतिगद्यम्) ऎऩ्ऱिऱेय् इङ्गरुळिच् चॆय्ददु. अन्तिमस्मृतियावदु; वागादिगळ् उपशान्तमानाल् मनस्सु उपशान्त मावदऱ्कु मुन्बे पिऱप्पदॊरु स्मृति । इदु अरुगिरुन्दार्क्कुत् तॆरियादु. “दृश्यते हि वागिन्द्रिय उपरतेऽपि मनःप्रवृत्तिः” ऎन्गिऱ भाष्यमुम् ऎदेनु मॊरु लिङ्गत्ताले ऒरु मनःप्रवृत्तियिवनुक्कुण्डॆऩ्ऱऱिगिऱवळवैच् चॊल्लुगिऱदु, तनक्कु सिल व्याध्याद्यवस्थैगळिले कण्डप्पडियैच् चॊल्
सॊल्लुगिऱदागवुमाम्. आन पिन्बु भगवद्विषयत्तिल् अन्तिमस्मृतिमुक्तरागिऱवर्क्कुम् मोक्षङ्गॊडुक्किऱवर्क्कुन् दॆरियुमित्तनै. इदुक्कनन्तरम् योगिगळोडुम् अयोगिगळोडुम् वासियऱ हार्दनान परमात्माविन् पक्कलिले विश्रमिक्कुमळवुम् सुषुप्तितुल्यमायिरुक्कुम्. इव्वस्थैयैप्पऱ्ऱ
“काष्ठपाषाणसन्निभं, नष्टस्मृतिरपि”(वराह-चरम-श्लोकः) ऎऩ्ऱुम्, ‘निनैक्कमाट्टे’(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि 4-10-1) नॆऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱाल् प्रपन्नाधिकारिक्कु विशेषित्तोरतिशयञ्चॊल्लिऱ् ऱागादु. इदुक्कुमेल् “मत्तः स्मृतिर्ज्ञानमपोहनञ्च”(गीता 15-15.) ऎन्गिऱ प्राज्ञनुणर्त्त तत्प्रकाशितद्वारनाय्क्कॊण्डु ब्रह्मनाडियिले प्रवेशित्ताल् पिन्बु कालतत्त्वमुळ्ळ तनैयुमॊरुबगलायुणर्त्तियेयाम्.
नन्निलमामदु नऱ्पगलामदु नन्निमित्तम्
ऎन्नलुमामदुयादानुमा मङ्गडियवर्क्कु
मिन्निलैमेनि विडुम्बयणत्तु विलक्किलदोर्
नन्निलैया नडु नाडिवऴिक्कु नडैबॆऱवे. (27)
दहरकुहरे देवस्तिष्ठन्निषद्वरदीर्घिका
निपतितनिजापत्यादित्सावतीर्णपितृक्रमात् ।
धमनिमिह नस्तस्मिन् काले स एव शताधिकां
अकृतकपुरप्रस्थानार्थं प्रवेशयति प्रभुः ॥ ४५ ॥
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्रस्वतन्त्रस्य
श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
निर्याणाधिकारः विंशः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥+++