॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रपत्तियोग्याधिकारः ॥ १० ॥
१०।१ अर्थित्वेन समर्थता त्रिकतनुस्संपिण्डिताधिक्रिया
सा चाष्टाङ्गषडङ्गयोगनियतावस्था व्यवस्थापिता ।
श्रौती सर्वशरण्यता भगवतः स्मृत्याऽपि सत्यापिता
सत्यादिष्विव नैगमेष्वधिकृतिस्सर्वास्पदे सत्पथे ॥ २४ ॥
१०।२ इप्पडि अभिमतफलत्तुक्कु उपायान्तर निःस्पृहऩाय् न्यासविद्यैयिले इऴियुमवऩुक्कु इव्विद्यैक्कु अधिकारविशेषम् मुदलाऩवैयिरुक्कुम्बडि
१०।३ अऱियवेणुम्। अधिकारमावदु अव्वो फलोपायङ्गळिले प्रवृत्तऩाम् पुरुषऩुक्कु फलत्तिल् अर्थित्वमुम् उपायत्तिल् सामर्थ्यमुम्। इवऱ्ऱिल् सामर्थ्य मावदु- शास्त्रार्थत्तैयऱिगैयुम् अऱिन्दबडि अनुष्ठिक्कवल्लऩागैयुम् शास्त्रानुमतजातिगुणादियोग्यतैयुम्। इव्वधिकारम् मुऩ्बे सिद्धमायिरुक्कुम्। इदुडैयवऩुक्कु प्रयोजनमाय्क्कॊण्डु साध्यमाग अनुवदिक्कप्पडुमदु
१०।४ फलम्। तदर्थमाग साध्यमाग विधिक्कप्पडुमदु उपायम्। इङ्गु मुमुक्षुत्वमुण्डाय् स्वतन्त्रप्रपत्तिरूपमोक्षोपायविशेषनिष्ठऩुक्कु शास्त्रजन्यसम्बन्धज्ञानादिगळ् उपासकऩोडु साधारणमायिरुक्क विशेषित्त अधिकारम् – तऩ्ऩुडैय आकिञ्चन्यमुम् अनन्यगतित्वमुम्। आकिञ्चन्यमावदु उपायान्तरसामर्थ्याभावम्। अनन्यगतित्वमावदु प्रयोज-
१०।५ नान्तरवैमुख्यम् शरण्यान्तरवैमुख्यमागवुमाम्। इदु प्रयोजनान्तरवैमुख्यत्तालुम् अर्थसिद्धम्। इव्वर्थम् ‘‘ब्रह्माणं शितिकण्ठं च याश्चान्या देवताः स्मृताः । प्रतिबुद्धा न
१०।६ सेवन्ते यस्मात्परिमितं फलम्’’(पारदम् शान्दि-पर्व ३५०-३६।) इत्यादिगळिले कण्डुगॊळ्वदु। तीव्रतममाऩ मुमुक्षुत्वमऩ्ऱिक्के देहानुवृत्त्यादिप्रयोजनान्तरसक्तऩाऩवऩ् मोक्षार्थमाग प्रपत्तियैप् पऱ्ऱिऩाल् अव्वो प्रयोजनान्तरङ्गळिल् अळवुक्कीडाग मोक्षम् विलम्बि क्कुम्। इव्वाकिञ्चन्यत्तुक्कुम् अनन्यगतित्वत्तुक्कुम् निबन्धनम् उपायान्तरङ्गळिल् इव्वधिकारियिऩुडैय अज्ञानाशक्तिकळुम् फलविलम्बासहत्वमुम्। इदिल् शरण्यान्तरवैमुख्यत्तुक्कु निबन्धनम्, ‘‘यथा वायोस्तृणाग्राणि वशं यान्ति बली-
१०।७ यसः । धातुरेवं वशं यान्ति सर्वभूतानि भारत’’(पारदम् आरण्य ३०-२९।) ऎऩ्गिऱबडिये तऩक्कुम् पिऱरुक्कु मॊत्तिरुक्किऱ भगवदेकपारतन्त्र्याध्यवसायमुम् प्रयोजनान्तरवैमुख्यमुम्। इप्प्रपत्त्य-धिकारविशेषम् ‘‘स पित्रा च परित्यक्तस्सुरैश्च समहर्षिभिः । त्रीन् लोकान् संपरिक्रम्य तमेव शरणं गतः’’(रामा॰ सुन्दा ३८-३३।) ‘‘अहमस्म्यपराधानामालयोऽकिञ्चनोऽगतिः’’(आहिर्बुत्न्यसम् ३७-३०।
), ‘‘अकिञ्चनोऽनन्यगतिश्शरण्य’’(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् २२।) अनागतानन्तकालसमीक्षयाप्यदृष्टसन्तारोपायः तत्प्राप्तये च (श्रीरङ्गगद्यम्।), तत्पादाम्बुजद्वयप्रपत्तेरन्यन्न मे कल्प-
१०।८ कोटिसहस्रेणापि साधनमस्तीति मन्वानः’’(श्रीवैकुण्ठ-गद्यम्।), “”””पुगलॊऩ्ऱिल्ला वडियेऩ्””””(तिरुवाय्मॊऴि ६-१०-१०।) ऎऩ्ऱिवै मुदलाऩ प्रमाणसंप्रदायङ्गळाले सिद्धम्। इव्वळवधिकारम् पॆऱ्ऱाल् प्रपत्तिक्कु जात्यादि नियममिल्लामैयाले सर्वाधिकारत्वम् सिद्धम्।
अन्दणरन्दियरॆल्लैयिऩिऩ्ऱवऩैत्तुलगम्
नॊन्दवरे मुदलाग नुडङ्गियऩऩ्ऩियराय्
वन्दडैयुम् वगै वन्दगवेन्दि वरुन्दिय नम्
अन्दमिलादियै यऩ्बरऱिन्दऱिवित्तऩरे। (१७)
१०।९ भक्त्यादौ शक्त्यभावः प्रमितिरहितता शास्त्रतः पर्यदासः
कालक्षेपाक्षमत्वं त्विति नियतिवशादापतद्भिश्चतुर्भिः ।
एकद्वित्र्यादियोगव्यतिभिदुरनिजाधिक्रियास्संश्रयन्ते
सन्तः श्रीशं स्वतन्त्रप्रपदनविधिना मुक्तये निर्विशङ्काः ॥ २५ ॥
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्रस्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रपत्तियोग्याधिकारो दशमः ॥