॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सारनिष्कर्षाधिकारः ॥ २ ॥
२।१ श्रुति–पथ–विपरीतं क्ष्वेळ–कल्पं, श्रुतौ च
प्रकृति–पुरुष–भोग–प्रापकांशो न पथ्यः ।
तदिह विबुधगुप्तं मृत्युभीता विचिन्व-
न्त्युपनिषदमृताब्धेरुत्तमं सारमार्याः ॥
२।२ इन्द रहस्यत्रयत्तिल् तिरुमन्त्रम् ‘‘सर्वमष्टाक्षरान्तस्थं’’ ऎऩ्गिऱबडिये तऩ्ऩर्थत्तै अऱिय ऎल्लावर्थङ्गळैयुम् अऱिन्दुदरुम्बडियायिरुक् कैयालुम्, चरमश्लोकम् ‘‘सर्वधर्मान्परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज’’ऎऩ्ऱु ताऩ् सॊल्लुगिऱ वुबायमॊऩ्ऱैयुमे अवलम्बिक्क सर्वोपायफलसिद्धियुण्डा मॆऩ्ऱु स्थापिक्कैयालुम्, द्वयमुम् कठश्रुत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये तऩ्ऩै यॊरुक्कालुच्चरित्तवऩै सर्वप्रकारत्तालुम् कृतकृत्यऩाक्कवल्ल वैभवत्तै युडैत्तायिरुक्कैयालुम् रहस्यत्रयमे मुमुक्षुक्कळुक्कु आदरणीयम्।
२।३ असारमल्पसारञ्च सारं सारतरन्त्यजेत् ।
भजेत् सारतमं शास्त्रे रत्नाकर इवामृतम् ॥
परमपुरुषार्थमुम् तदुपायमुम् प्रत्यक्षादि प्रमाणङ्गळालऱियवॊण्णाद पडियाले यिवऱ्ऱिऱ्कु ‘‘शास्त्राद्वेद्मि जनार्दनं’’ ‘‘तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ ।’’ ‘‘शब्दब्रह्मणि निष्णातः परं ब्रह्माधिगच्छति ॥’’ ऎऩ्ऱुञ्जॊल्लुगिऱ
२।४ पडिये शब्दमे प्रमाणम्। इव्विडत्तिल् ‘‘अनन्तपारं बहुवेदितव्यमल्पश्च कालो बहवश्च विघ्नाः । यत् सारभूतं तदुपाददीत हंसो यथा क्षीरमिवाम्बुमिश्रम् ॥’’ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल्
२।५ सारभूतमॆऩ्गिऱ पदत्ताले प्रतिपन्नमाऩ निरुपाधिक सारत्तै विषयीकरिक्किऱ सारतमशब्दमुपादेयम्। बाह्यकुदृष्टिशास्त्रङ्गळ् अत्यन्तासारङ्गळागैयालेयनु-पादेयङ्गळ्। वेदत्तिल् पूर्वभागत्तिल् ऐहिकफलसाधन कर्मप्रतिपादकमाऩ प्रदेशम् अल्पसारमागैयालनुपादेयम्। आमुष्मिक प्रतिपादकांशम् ऐहिकफलत्तिऱ् काट्टिल् अतिशयित फलत्तैयुडैत्तागैयाले सिलर्क्कु सारमॆऩ्ऩ वायिरुन्ददेयागिलुम् दुःखमूलत्वादि दोषदुष्टमागैयाले अनुपादेयम्। आत्म तत्प्राप्तिसाधनमात्रत्तै प्रतिपादिक्कुम् अंशमुम् सारतरमाग इरुन्ददेयागिलुम् अदिलुम् अत्यन्तातिशयितमाऩ परमात्मानुभवसापेक्षर्क्कु अनुपादेयम्। परमात्म–तत्प्राप्ति–तदुपायङ्गळै वॆळियिडुम् प्रदेशं सारतममागैयाले विवेकिक्कु
२।६ उपादेयम्। अव्वंशत्तिलुम् प्रधानप्रतितन्त्रङ्गळाऩ तत्त्वहितङ्गळुडैय संग्रह मागैयाले मिगवुम् सारतममायिरुक्कुम् रहस्यत्रयम् । आगैयाले ‘‘बहुभ्यश्च महद्भ्यश्च शास्त्रेभ्यो मतिमान्नरः । सर्वतस्सारमादद्यात् पुष्पेभ्य इव षट्पदः ॥’’ ऎऩ्गिऱबडिये इन्द रहस्यत्रयम् मुमुक्षुवाऩ इव्वात्मावुक्कु मिगवुम् उपादेयमागक्कडवदु।
२।७ अमैया इवै ऎऩ्ऩुमासैयिऩाल् अऱुमूऩ्ऱुलगिल्
सुमैयाऩ कल्विगळ् सूऴवन्दालुम् तॊगैयिवैयॆऩ्ऱु
इमैया इमैयवरेत्तिय ऎट्टिरण्डॆण्णिय नम्
समयासिरियर् सदिर्क्कुम् तऩि निलै तन्दऩरे। (९)
२।८ शाखानामुपरि स्थितेन मनुना मूलेन लब्धात्मकः
सत्ताहेतु सकृज्जपेन सकलं कालं द्वयेन क्षिपन् ।
वेदोत्तंस विहार सारथि दया गुंभेन विस्रंभितः
सारज्ञो यदि कश्चिदस्ति भुवने नाथस्स यूथस्य नः ॥ ९ ॥
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्रस्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सारनिष्कर्षाधिकारः द्वितीयः ॥