श्रीमद्विशिष्टादैत सिद्धान रत्न माला द्वितीय रत्नवु १७ । सञ्चिकॆयु श्रीमन्नि गमान्य महादेशिक प्रणीत श्रीमद्रहस्य त्रयसारे चरमश्लोकाधिकार एकोनंशः पूर्वार्धवु विद्याभ्यासद इलाखा अरैर्डु सरल् इस्पॆक्टरु सि. यं. विजयराघवाचाररिन्द रचिसल्पट्ट आचार्य हृदयान्वेषिणी ऎम्ब कन्नड प्रतिपदार्ध तात्सरगळू श्रुति स्मृतिहासपुराणादि प्रमाणगळॊन्दिगॆ उपवादनॆयू १९५५ क्रय रू. ३०-________________
LIBRARY UNIVERSAL OU_200951 UNIVERSAL LIBRARY________________
OSMANIA UNIVERSITY LIBRARY Call No K181-444 V69 R VolI. A No 14549 pr Author’s Like of (205. TEE 1755" This book shou be rendore the late last muked below________________
श्रीनम- श्रीनिवासायनम- श्रीमते रामानुजायनम- श्रीमते निगमान्य महादेशिकायनरु श्रीमद्र सस्यत्रयसारे चरमश्लोकाधिकार एकोनंशः य उपनिषदा मन्ने यस्मादनन्त दयाम्बुदेः । सुटित जनताशोक श्लोकयं समजायत । हिन्दॆ प्रपदनान ष्टानपरवाद मरत्नदल्लि तोरि बरुव सम स्वार्धगळन्नू तिळिसि, अदरल्लि मुख्यवागि श्रीयु पतिये प्रापकनू मत्तु प्रास्यनू ऎम्बर्धवन्नु बहुस्वारस्यवागि उपपादिसि हेळिदरु. ई मूरनॆय रहस्यदल्लादरो, अन्तह म रत्नदिन्द तन्नन्नु शरण हॊन्दु ऎन्दु विधिसि, अदरिन्दुण्टागुव फलवन्नु विस्तरिसि हेळुवदरिन्द, प्रधमतः अन्तह हि ‘क्तियन्नु परमकृपावात्सल्यदारादिगळिन्द उप देतिसिद लीला सारधियाद श्रीकृष्ण भगर्वारवरन्नु स्तुतिसुववरागि, चरमश्लोकवॆन्दु प्रसिद्धि हॊन्दिद वाक्सिनल्लि गर्भितवाद स्वारस्यार्थ गळन्नॆल्ला पुनः पुनः विचारमाडिदवरागि, * वेदोत्तंस विहार सारथिगिरा गुम्भेनविस्रम्भितः 2) ऎम्बल्लि हेरुव अवस्थॆयनु हॊन्दिदवरागि “ एकादु न भुञ्जीत ” ऎम्ब न्यायानुसारवागि अदरल्लडगिरुव विशेषार्धगळन्नॆल्ला तिळिसलु उद्युक्तरागि, अदर सार भूत सङ्गहार्धवन्नु ई श्लोकद मूलक अनुग्रहिसिरुत्तारॆ.________________
16 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे "" इद. गीता सूप निवत्तु ब्रह्मविदॆ यां योगशास्त्र ऎन्दु प्रतियॊन्दु अध्यायान्त्यदल्लि हेळिरुव हागॆ, अमोघ ग्रन्धद कॊनॆय श्लोकवागि चरमरॆकवॆन्दु केळिसिकॊळ्ळुत्तदॆ. अनेक रहस्यार्थगळु इदरल्लिरुवदरिन्द इदु विशेष माहात्म युळ्ळद्दागि प्रतिदिनवू सन्ध्यावन्दन कालगळल्लि जपयोग्यवाद मन्मवु. "" .f C आगलि, बौद्धावतारिय उपदेशद हागॆ, अर्जुननन्नु युद्ध प्रोत्साहक्कागि वञ्चिसि हेळिद मातल्लवे ? अन्तह वाक्कु रहस्य हेगा दीतु ? अदक्कॆ माहात्म, हेगॆ ? ऎन्दरॆ इल्लि वञ्चिसबेकाद प्रकरणवु ईषदपि इल्लवु. अर्जुननु “कारण्यदोषोपहतस्वभावनागि “ पृच्छा मित्वां धर सम्मूढचेता- ऎन्दु हेळि, - यच्छयस्मात् निश्चितं ब्रूहि तन्न शिष्यनेहं ताधिमां त्वां प्रपन्न म् ” ऎन्दु शरणागतियन्ननुष्ठिसि दैन्यदिन्द धरवु यावुदु ऎन्दु तिळियदॆ शोका कुलनागिरुव सन्दर्भदल्लि, “ ममप्राणाहि पाण्डवाः” ऎन्दु प्रतिज्ञॆ माडिरुवागलू तन्न प्रियभक्तनन्नु वञ्चिसुवने ? परमकृपासौलभ्य सौशील्य वात्सल्यादिगळिन्द प्रेरितनागि भगवन्तनु उपदेशिसिरुवदु परमयथार्धवु, अदन्नु अर्जुनने ऒप्पिकॊण्डित्तानॆ- “ सत्व मेत तम्मने ” (गी १०, १४) ऎम्बल्लि, “ सत्वगुह्यतमं भूय शृणुवे परमं वचः । इष्टॊ सिमे ” (गी ८. ६ ) ऎम्बल्ल * य इदं परमङ्गुह्यं मद्भष्यभिदास्यति” (अ. ४) ऎम्बल्ल हेळिरुव परमगुह्यवाद उपदेशवॆम्बुदु निस्सन्देहवु मोक्ष प्राप्तिगॆ हेतुवाद साधनॆगळु ऎरडु (१) उपासनरूप वाद भक्तियोगवु, इदक्कॆ अधिकारिगळु, शक्तराद ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु मात्रवे इदे साधनवॆन्दु ६५ नॆय श्लोकदल्लि हेळि मुगिसि दरु आगलू कूड अर्जुननु तानु उपासनक्कॆ अशक्तनु ऎन्दु शोकिसु तिरुवदन्नु कण्डु कृपासागरनु ऎरडनॆय सुलभोपायवन्नु उप देशिसिरुत्ता (२ इद. शरणागतियु इदक्कॆ अधिकारिगळु सत्वरू, उपासनक्कॆ योग्यतॆयिल्लद ब्राह्मणाबिगळू, स्त्रीयरू, शूद्ररू, चण्डाल, हीगॆ सद्दरू, इदु मन्दिन श्लोकवाद ६६ रल्लि हेळ ल्पट्टितु आदुदरिन्द ६५, ६६ नॆय श्लोकगळल्लि क्रमवागि ऎरडु विध मोकोपायगळू विधिसल्पट्टवु.________________
चरमश्लोकाधिकार- तमिह विधिना कृष्णं धरं प्रपद्य सनातनम् । शमित दुरिता शा तब्बद सुख वास्महे ॥६८॥ हीगॆ अर्जुननिगॆ मॊदलु उपासनरूप भक्तियोगवन्नु पदेशिसि अनन्तर अवनु तनगॆ अदु साध्यविल्लवॆन्दु शोकिसिद नन्तर, सुलभो पायवाद भरन्यासवन्नु उपदेशिसिद तॆरदि, श्रीकृष्ण भगर्वारवरु उद्धवरिगू उपदेशमाडिरुत्तारॆ. इदन्नु एकादशस्कन्ध भागवतदल्लि काणबहुदु इल्लिय हागॆये अल्ल प्रथमतः करयोगसहकृत वाद भक्तियोगवे उपायवादरॆ, हीगॆ मोक्षवन्नु हॊन्दतक्कवरु अति विरळरु श्रीकृष्णनु अकारणदिन्द करुणासागरनु हेगॆ ? ऎन्द. चिन्निसुत्तिरुवाग, श्रीकृष्ण भगवारवरु उद्धवरन्नु करित “ अध्य तत्परमङ्गुह्यं शृणुम यदुनन्दन । सुगोप्यम पिवा मित्वम्मे नृत्यस्सुहृत्सखा ’’ ओ उद्दवरे नीवु नन्न नृत्यरागि सुहृतागियू सख वागियू इरुवदरिन्द, परमरहस्यवाद उपदेश वादरू, हेळुत्तेनॆ केळु ऎन्द. शरणागतिशास्त्रवन्नु लघुवाद वार्ग वागि सत्याधिकारवुळ्ळदाद.दरिन्द उपदेशिसिरुत्तारॆ महाभागवतो तमनन्नाश्रयिसि तनलक शरणागतियन्ननुष्टिसुवदे परमगुह्यवाद उपायवु इदक्कॆ अधिकारिगळु यारु ऎन्दरॆ वैश्या शूद्रा योन्यजाति ऎन्दु हेळि, इन्तह अनेकरु मोक्ष हॊन्दिरुत्तारॆन्दु अवरुगळ हॆसरुगळन्नॆल्ला तिळिसिरुत्तारॆ. ई चरमश्लोकार्धवन्ने अल्लियू अनुवाद माडि हेळिरुत्तारॆ, हेगॆन्दरॆ - तस्मात्म मुद्धवो७ज्य चोदनां प्रतिचोदनां” ऎन्दारम्भिसि “ मा मेकमेव शरणमातनं सत्व देहिनाम् । याहि सात्मभा वेन यास्य सिक्क कुतो७ भय ऎन्दु हीगॆ ऎरडक्कू कण्ठविरुत्तदॆ आदुदरिन्द ई चरमश्लोकवु वरमरहस्यवु, अशक्तराद सत्वरिगू विधिसिद लघपायवागिरुत्तदॆ (भाग ११, २, १३, २५) "" (( ऐक अर्थवु-यः- याव प्रसिद्धनाद श्रीमन्नारायणनु, उपनिष दाम-उपनिषत्तुगळ समासदल्लि ऎन्दरॆ उपनिषत्तुगळल्ल, वरते- इरुवनो ऎन्दरॆ प्रतिपाद्यनो ऎन्दु इट्टुकॊळ्ळबेकु, उपनिषतु________________
' श्रीमहस्यत्रयसारे गळल्लि परम पुरुषन उपब्रह्मणविरुवदेनो सत्यवु, श्रीकृष्णने परम पुरुषनॆम्बुदु ऎल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ ? ऎन्दरॆ “ बह्मणो देवकी पुत्रो ब्रह्मण्य मधुसूदनोम् ” ऎन्दु नारायणोप निषत्तिनल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. गैददल्लि रामकृष्णावतारगळ विषय विरुत्तद, यस्मात्- याव प्रसिद्धनाद. अनन्तदयाम्बुधेः- अपरदयासागरनाद श्रीकृष्ण भगवाननिन्द, त्रुटित जनताशोकः- कत्तरिसल्पट्ट ऎन्दरॆ होगलाडिसल्पट, प्रपन्नर गबेकॆम्ब जनसमूहद लोकवुळ्ळ श्लोकः-करुणारसवादिन्द उत्पन्नवाद ई गीता चरम लोकवु, स्वयं- तानागिये उण्टायितो, वरमरुषन कृपॆये ई चरमकरूपदल्लि उद्भविसित, ऎम्ब तात्परवु, तं- अन्तह उप नितिपाद्यनागियू, करुणामृतनागरनू आद, “ कृष्णं धरं सनातनं” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ, वेदवित्तु ळू अध्यात्मशास्त्रज्ञरू, सिद्योपायनागिरुव श्रीकृष्णनन्ने अनादियागि, विधिना- 3 रल्लरन शरणंव्रज” ऎम्ब विधिवाक्यदिन्द, अधवा विधिना - नम्म स कृतविशेषदिन्द, अधवा विधिना - हेगॆ प्रपदनवन्नु अनुषिसबेको अन्तळ 5 मूलकवागि, प्रपद्य - गुम खेन, अवरु हेळिकॊट्ट कैय व न्त्रवन्नु उच्चरिसि, दण्डवतनामपूरैक शरणागतियन्ननुष्टिसि, शमितदरिताः - होगल्पट्ट पादगळन्नु न रागि, शङ्कातङ्कत्य जः फलसिद्धियागुत्तदो इल्लवो ऎम्ब सन्देहवन्नू, नरकारि पा पुनस्संसार मॊदलाद भीतियन्नू, त्यजिसि दवरागि, सुखमात्म - निरतितयनुखवन्नु हॊन्दुववु, निर्भरो निर्भयो - ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ इद्दुकॊण्डु देहावनानानन्तर सम्पूर्ण ब्रह्मानुभवानन्दवन्नु हॊन्दुववु
तात्सल्य- तावु मुन्द उपपादिसि हेळुवदु लीलासारधिय दिव्य सूक्तिगळ निगमनवागि विशेषार्धगर्भितवाद मन्मरहस्यवागि, अन्तहसूक्तियन्नु ऒन्दु मङ्गळ श्लोकद मूलक कॊण्डाडुवदु आवश्यकवागि, ई मङ्गळ श्लोकवन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. ई चरम श्लोकवु तुम्बा प्रसिद्धवाद महात्मयुळ्ळदॆन्दु तोरिसुवदक्का गियू, अदन्नु अनुग्रहिसिदवनु अन्तह महात्मियुळ्ळवनॆन्दू तिळिसु वदक्कागियू, * य उपनिषदामनॆ” ऎम्ब प्रयोगवु.“ वेदो________________
चरमश्लोकाधिकार ది ୧ X तंसविहार सारधियु ” यारो, अवनु अन्तह परमपुरुषनु, वेदानगळल्लॆल्ला कॊण्डाडल्पट्ट वन दि सूक्तिय हीगॆ उपनिषत्तु गळ आदि, मध्य, अन्नगळल्लॆल्ला कॊण्डाडल्पट्टिरुवागि अन्ने ऎन्दु मात्र हेळलु कारणवेनु ” आरम्भदल्लि उपक्रविसल्पदुदु उपसंहारदल्लि स्थापिसल्पड वदरिन्द हागॆ प्रयोगवु अधवा अने ऎन्दरॆ समादे ऎम्बर्धवु अ ऎन्दरॆ कॊनॆयल्लि ऎन्द लि अर्थवागबहुदु गीतॆयु उपनिषत्तुगळ सारभूतार्धवन्ने उप आशिसुवदरिन्द उपनिषत्तॆन्दे भाविसल्पट्टि, इ * श्रीमद्गीता सपनिषत्तु ’ इन्तह उपनिष तिन अनॆ ‘नॆय ई ई श्लो द ईश्वरनॆ, करुणासागर न बन, न 1: काइ दारुगु अने ऎम्ब प्रयोगवु. अदू इल्लद उवनिषतगळ अन्त्यदल्ले ई 6 सगरनु कॊडुव उपा यान इनद फ, इर्द रवर पं सल, अने ऎम्ब प्रयोगवु. छादद दल्ल “ सखं व्यर्य यावदायुषं नचपुनरावते ऎ रैतय . ई ‘मान्त्यदल्लू तस्मान्ना समेषां तपसा मतिरिक्त नानु…” नन्ना सवु स तृष्ट सकाद पय. ऒन्दु हेळ, “, ओ नित्यात्मानंयुञ्जीत ऎन्दु सिधि’ अदर सलवागि तस्मात्म महिमान मा ज्योति” ऎन्दु अग्रदल्लि नीळु - ये श्वेताश्वतर नीळगुत्त दल्ल * तमेवं विदित्ता मृत्युवति, नान्यः वन्याविद्यते ७ यनाय” ऎन्द हेळल्पट्टिरुत्तद, एदित्ता ऎ, द ऎरडु उपाय गळिगू अन्वयिसुत्तिद अल्ल अनष्ट निवृत्ति इष्ट प्राप्तिगळु हेळिरुव हागॆ, ई गीतोपनिषत्तिन कॊनॆयल्लि अनिष्ट निवृत्तियू इष्ट प्राप्तियू ई चरमश्लोकदल्लि बोधितवु आदरॆ पञ्च व्याख्यातृगळू अन् ऎरिदरॆ समापवॆन्दे अर्ध माडिरुवदरिन्द आदे नमगॆ परमग्राह्यवु. (6 L अनन्तदयाम्बुधेः – अम्बुधिय समुद्रवु, पारवुळ्ळद्दु, अन्तवुळ्ळद्दु श्रीयःपतिय दयॆ ऎम्ब, सागरक्कादरो अन्तवे इल्ल ऎन्दु हेळुवुदक्कागि अनन्तदयाम्बुदे ऎम्ब प्रयोगवु, पाण्ड वादिगळिगू, प्रह्लादादिगळिगू, गजेन्द्रादि प्रवन्नर.गळिगू तोरिसिद कृपाप्रवाहवन्नु स्मरिसिदरॆ दयाम्बुधियु अनन्तवॆम्बुदु व्यक्तपडु इदॆ. ई श्लोकवु त्रुटित जनता शूकवुळ्ळदॆम्बुदरिन्द चरम________________
"" श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ( श्लोकवु अर्जुननिगॆ मात्रवे माडिद उपदेशवॆम्ब अभिप्रायवु निरस्तवु आतनन्नु व्याजेकरिसि, तन्नन्नु आश्रयिसबेकॆन्दिरुव समस्त जन सर हद शोकनिवारणक्कागियादुदरिन्दले दयासागरवु अनन्त वादुदु जनता शब्द प्रयोगदिन्द साधिकारत्ववु शरणागतिगॆ हेळ ल्पट्टितु. तुटितशोकवॆम्ब प्रयोगदिन्द शरणागतिगॆ कारण्यवु ऒन्दु मुख्यवाद अङ्गवु ऎन्दु शरणागत्यनुष्ठानानन्तर शोकवु तॊलगि हैष्ट मनस्कनागुवनॆम्बुदु उपदिष्टवु. ई गीतॆयल्लि उपाय वागि हेळल्पट्टिरुवदु उपासनमात्रवे ऎन्दु कॆलवर अभिप्रायवु, एकॆन्दरॆ “ नान्यः पव्हाविद्यते अयनाय” पुरुषसूक्तदल्लि हेळिरु इद ऎन्नुवरु ई गीतॆयल्लि ऎरडु उपायगळु अनेक कडॆगळल्लू इल्ल उपपादितवु, गीता ६५नॆय श्लोकदल्लि उपासनवु हेळल्पट्टितु. ई ६६ नॆय श्लोकदल्लि शरणागतिय उपदेशिसल्पट्टितु कारण्य दोषोपहतस्वभाव” ऎम्बल्ल “ दैवीषा गुणमयिमन माया दुरत्यया ऎम्बल्ल (गी ७, १४), नमान्दु तिनो मूढाः प्रपद्यन नराधमाः ऎम्बल्ल (गी ७, १५) * मांहि पार्थव्य पाद्रिये पिस्युः पावयोनयः 1 यो वैश्यास्तथा शूद्रापिया, वराङ्गम् ९, ३३), ऎल्ल, “ तस्मात्पणय्य प्रणिधायकायं प्रसादयेत्वामह मीशमीड्यम् ” (गी ११, ४४) ऎम्बल्ल, तमेवशरणङ्गच्छ सत्वभावेनभारत” (गी १८, ६२) ऎम्बल्ल, ई शरणागतिये हेळ ल्पट्टिरुवदु हागॆये भागवतदल्लि “ तेवैविदतितर चदेव मायां स्त्री शूद्र हूण शबरा अपिपापजीवाः । अत्यद्भुत क्रम परायण शीलशिक्षारगणा अपि किमु श्रुतिधारणा ये” (भाग ) शरणागतिगॆ साधिकारत्ववू, उपायगळु ऎरडु ऎम्बुदू, बोधितवु “ भक्तापरमयावापि प्रपद्मावा महामुने । प्रापोहन्नान्यथा प्रापो ममकृष्णर लिप्पुभिः ऎम्बल्लि हेळि रुव हागॆ उपासनवू प्रपत्तियू ऎरडू उपायगळु " स्वयं समजायत- इल्लि स्वयम् ऎम्ब प्रयोगवु हेगॆ न्यायवु ? अर्जुननु काधि मां त्वा प्रपन्नम् ऎन्दु शरणागति यन्ननुहिसि प्रार्थिसिद नन्तरवल्लवे ई उपदेशवॆल्ला उत्पन्न वादुदु ?________________
चरमश्लोकाधिकारः धर सम्मूड चेतनागि बन्धु हननवु हेगॆ धरवादीतु ऎम्ब सन्देह दिन्द, धरवु यावुदु ऎन्दल्लवे प्रार्धिसिदनु ? हीगिरुवाग स्वयं समजायत ऎन्दु हेळलु हेगागुत्तदॆ ? ऎन्दाक्षेपतन्दरॆ, समा धानवु हेगॆन्दरॆ - अर्जुननु युद्ध माडुवुदक्कागिये उत्साहदिं दले बन्दु, “सेनयोरुभयोर्मध्यॆ रथंस्थापय माधव’ ऎन्दु श्रीकृष्णनन्नु कुरितु प्रार्थिसिरुत्तानॆ. इन्तह सन्दर्भदल्लि एका एकी दुःखाक्रान्तनागि युद्द माडुवदिल्लवॆन्दु हेळि, गाण्डीववन्नु तॊरॆयबेकादरॆ, नावु ऊहिसबेकादुदु, श्रीकृष्ण भगर्वारवरे इन्तह धम्मोपदेशवु ऎल्ला जनरिगू अनुकूलिसलि ऎम्ब कृपौदारभावगळिण्ड अर्जुननिगॆ प्रेरिसि दुःखाक्रान्तनागुव हागॆ स्वयं तावे माडिरु त्तारॆ. अवताररहस्यदल्लि हेळिरुव हागॆ, साधुपरित्राण, दुष्ट निग्रह, धरसंस्थापनरूपवाद मूरु महत्ताद उद्देशगळू नडॆयुव हागॆ अर्जुननिगॆ विषाद उण्टुमाडिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द स्वयं सम जायत ऎम्ब प्रयोगवु सारस्ययुतवादुदु. इन्तह निर्हेतुक करुणॆयिन्द प्रेरितनागि महत्कारवन्नु नडॆसिरुवदन्नु इतर अवतार कालगळल्लू काणबहुदु रामावतारियादागलू, यौवराज्य पट्टा भिषिक्तनागि अयोध्यॆयल्ले सुम्मनॆ नॆलसिरुवदु इष्टविल्लदॆ, ऎल्लो ऒन्दु मूलॆयल्लिद्द मन्धरॆगॆ प्रेरकनागि, कैकेयिय परिशुद्ध मन सन्नु कलुषितवागुव हागॆ माडि, ऋषिगळ सन्त्राणक्कागियू, राक्षस वधॆगागियू, शरणागत धम्मोवदेशक्कागियू ’ राज्योना वन वासोवा वनवासोमहोदयः” ऎन्दु हेळि, अरण्यक्कॆ स्वयं तॆरळिरुत्तानॆ. हीगॆ श्री कृष्ण भगर्वारवरु स्वयम् अर्जुननिगॆ विषाद वन्नुण्टुमाडि तत्परिणारार्धवागि ई अमोनोपदेशवन्नु कैकॊण्डु, श्रीरामचन्द्रनु अल्लि सकृ देव प्रपन्नाय तवप्रीति च याचते । अभयं सत्यभूतेभोददात तम्मम ऎन्दु अभयप्रदानमाडिद हागॆ. इल्ल “ सत्वर्धा परित्यज्य मा मेकं शरणंव्रज ” ऎन्दु हेळि अभयप्रधानवन्नु माडिरुत्तानॆ 3. "" ई श्लोकद पूरार्धदिन्द ऎल्लरिगू अनुकूलिसुवहागॆ लघुवाद साद्योपायवु विधिसल्पट्टितु ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि विधिना ऎम्ब प्रयो गवु. व्रज ऎम्बुदु विधिवाक्यवॆम्ब भाववु. उत्तरार्धदिन्द सिद्ध________________
es श्रीमद्र हस्यत्रयसारे 17 पायनू, प्रात्यनू आद ताने ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ इदन्नु कृष्णं धरं सनातन ऎम्ब शा पत्व वाक्यप्रयोगदिन्द ग्रहिसबहुदु आ श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ- येच वेदविदो विप्रा ये चाध्यात्म विदो जनाः । ते वदन्ति महात्मानं कृष्णं धरं सनातनम्” क्रेकृष्ण भगर्वारवरन्नु धरम् ऎन्दु हेळुवदर अभिप्रायवेनॆन्दरॆ- उपासनादि धम्मगळु हेगॆ मलक्कॆ हेतुवो, हागॆये श्रीकृष्णनू कूड फलवन्नु आश्रितरिगॆ ताने साधिसिकॊडुव सिद्धपायन, ऎम्ब भाववु. आदुदरिन्द “ धम्मोनिग्रहर्वा ’ (दशावत रस्तोत्र) ऎम्ब प्रयोगवन्नु काणबहुदु. धररक्षणार्थवागिये अवतारगळु नॆय पुटवन्नु नोडि. धर परिपालनमाडुवनु ऎन्दु यावाग आयितो, आग तानू धरातिक्रमवन्नु ऎन्दिगू माडुवदिल्लवु, “ नाहङ्कामन्न संरम्भान्न द्वेषान्नार्थकारणात् । नहेतु मामाभाद्वा धरञ्जह्याङ्कथञ्चन” हीगॆ धरातिक्रमण वन्नु माडुवदिल्लवॆन्द दुद्योधनन सभॆयल्लि स्वामिय प्रतिज्ञॆयु - लोकराजरुगळे तम्म कानूनन्नु तावे अतिक्रमणमाडदिरुवाग राजाधिराजनु अवतारकालगळल्लि अतिक्रमिसुवने ? २२२ शमितदुरिता– मोक्षयिष्कामि” ऎम्ब पदद अभिप्रायवु सूचितवु ई प्रपदनवु समस्तवावगळन्नू होगलाडिसुत्तदॆन्दु अप राध परिहाराधिकारदल्लि उपदेशिसल्पट्टितु. अल्लि अधिकारान्त्यश्लोकदल्लि प्रपदनदिन्द प्रारतर सत्व पापगळु कळॆयुत्तदॆन्दू, वारब्दवु देहावसानदल्लि कळॆयुत्तदॆन्दू हेळल्पट्टितु केशवन्नुण्टुमाडुव प्रारब्दांशविद्दरॆ प्रवदन कालदल्लि इवुगळ उपशमनवन्नु प्रार्थिसि दरू अधवा इवुगळ निवारणॆगागि पुनः प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिदरू इवु गळू तॆलगुवुदॆन्दु प्रभावर क्षाधिकारदल्लि उपपादितवु प्रायवे ( तमेव शरणङ्गच्छ ’’ (गी, १८, ६२) ऎम्बल्लि उपवादितवु ई अभि शङ्कातङ्कत्यजः ऎम्बुदरिन्द 1 निर्भरोनिर्भरोस्मि” ऎन्दु न्यासविंशतियल्लू, कृतकृत्याधिकारद ११३९-४२नॆय पुटगळल्लि उपदिष्ट वाद महा विश्वासवु हेळल्पट्टितु. बहु श्रमसाध्यवाद कल्मयोगादि गळिन्द अनुगृहीतवाद तैलधारावद विच्छिन्न परमैकाव्य भक्तियिन्द माडिद उपासनद्वारा लभिसुव मुक्तियु ईक्षणकालदल्लि अनुष्ठिसिद________________
[-] चरमश्लोकाधिकार- भरन्यासदिन्द लभिसिते ? अथवा गणनॆमाडलु कूड साध्यविल्लद जन्म सन्ततिगळल्लि माडिद अपराधगळॆल्ला ई क्षणकालदल्लि माडिद प्रपदनदिन्द कळॆयुत्तदॆये ? ऎम्बुदु इन्नॊन्दु शङ्कॆयु लीला सारथिय ई अमेघोक्तियल्ल, “ सकृदेव” ऎम्ब रामवाक्यदल्लि मत्तु हागॆये (1) “ रामोद्वि र्नाभिभाषते” (2) अहं जीवितं जान्त्वांवा सीते सलक्ष्मणाम् । नहिप्रतिज्ञां संश्रुत्यब्रा ह्मणीभो विशेषतः मत्तु (3) पतेदौर्हिमवागि शीरे तृथिवी शकभवेत् । शुष्कयनिधिः कृष्णनमेघं वचोभवेत् " इत्यादि सूक्तिगळु निर्भरत्ववन्नू निर्भयत्ववन्नू उण्टुमाडदे इरलारवु. इवुगळ अर्धवेनॆन्दरॆ श्रीरामनु आश्रितर विषयदल्लि सत्य सब्बल्प नादुदरिन्द ऎरडु मातुगळन्नु आडुवदिल्लवु. ऎरडनॆयदर अर्थवु-श्रीरामप्रभुवु सीतॆयन्नु कुरितु ऋषिगळिगॆ माडिद अभयप्रदानद आक्षेपक्कागि उत्तरवन्नीयुत्तारॆ. सीतॆये प्राणवन्नादरू बिट्टेनु, निन्नन्नू लक्षणनन्नू त्यजिसेनु ; आदरॆ आश्रितरन्नु रक्षिसुत्तेनॆन्दु प्रतिज्ञॆयन्नु माडिदनन्तर अदन्नु बिडलारॆनु, अदरल्लू ब्रह्मवित्तुगळल्लि माडिदुदु इन्नू विशेषवादुदु, मूरनॆय प्रमाणवु श्रीकृष्ण भगर्वारवरु आरळागि शरणागतियन्न नुष्ठिसिद ब्रौपदिगॆ हेळुव दिव्य सूक्तियु ओ ब्रौपदिये स्वर लोक वादरू बीळबहुदु, हिमवत्पश्वतवु सीळिहोगबहुदु, भूमियु चूरु चूरागबहुदु, समुद्रवादरू बत्ति होगबहुदु. आडिद मातु ऎन्दिगू व्यर्थवागलारदु. दुरळराद दुधन दुश्यासनरु मडियुवरु, निन्न पतिगळु पट्टाभिषिक्तरागुवरु ऎन्दु समाधानपडिसिद अमोघोक्तियु, आदुदरिन्दले शङ्कातङ्कत्यज ऎम्ब प्रयोगवु. नानु इदु चरमश्लोकाधिकारद उपपादनॆगॆ मङ्गळश्लोकवादुदरिन्द, सिद्धपायनागि श्रीयःपतियु मोक्षार्धिगळिगॆ ताने मार्गदर्शि यागि हिताचरणॆयन्नु माडिसुवनॆन्दर्थवु अनन्तदयाम्बुदे सुटितजगताशोक इत्यादियिन्द व्यक्तवु शरणंव्रज्ञ ऎम्बर्धवन्नु विधिना प्रपद्य इत्यादि पदगळिन्द सूचिसिरुत्तारॆ. शमितदुरिताः ऎम्बुदरिन्द सत्व पापेभ्यतॆ ऎम्बुदर, अनन्तदयाम्बुधेः ऎम्बुद________________
no श्रीमद्र हस्कृत्रयसारे रिन्द मामेकम् ऎम्बुदर अर्धवन्नू, सुखमात्महे ऎम्बुदरिन्द मोक्षयिष्यामि माशुचः ऎम्बुदर अर्थवन्नू, शज्ञा तङ्कत्य ज ऎम्बुदरिन्द माशुचः ऎम्ब पदद अर्थवन्नू सूचिसिरुत्तारॆ. देवतायागुरोव मन्म स्या पिप्र कीत्रनात् । ऐहिका मुष्टिकीसिद्धि र्द्विजस्यास्ति न संशयः ऎम्बल्लि द्विजनिगॆ देवतॆ गुरु मन्न इवुगळ स्तुतियिन्द ऐहिका मुष्टिक सिद्धियल्लि संशयविल्लवॆन्दु हेळिरुव हागॆ वाचकरिगॆ सत्व सिद्धि प्राप्त रूप मच्चळवु उण्टागलॆन्दु ई श्लोकमूलक मब्बळाचरणॆयन्नु अनुष्ठिसिरुत्तारॆ- सुखमा स्महे ऎम्ब प्रयोगदिन्द, ईग तावु मुन्दॆ रचिसुव चरमश्लोकद रहस्यार्थगळ उपपादनॆयिन्द, तावू तम्म शिष्य गोष्ठि यू इतररू सह ई लीला सारधिय चरमश्लोकद हितोक्तियन्नु परिशीलिसिदव रागि अदर माहात्मयन्नु ग्रहिसि, तदनुगुणवागि अनुष्ठिसि, शङ्का तङ्क जरागि, अनन्तदयाम्बुधिय कृपॆयन्नु सम्पादिसिदवरागि आत नन्नु होगि सेरि, निरतिशयानन्दवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब आशयदिन्द माडिद मङ्गळाचरणॆयु इल्लि सुखमात्महे ऎम्ब बहुवचनवन्नु ग्रन्थकरर बहुवचन वॆन्दु भाविसि अवरिगॆ मात्रवे अन्वयिसिदरॆ स्वारस्यविल्लवु. श्री देशिक रवर आशयवु तुम्बा उदारवादुदु. श्रीयःपतियन्नु आश्रयिसुव रॆल्लरिगू आतनु करुणिसलि, मच्चळ उण्टागलि ऎम्बुदे अवर आशयवु. श्री पराशररु विष्णु पुराणान्त्यदल्लि “ प्रदिशतु भगवानशेष पुंसां हरिरपजन्मजरादिकां समृद्धिम् ऎन्दु हागॆये सत्वरिगू मक्कळ वन्नु कोरिरुत्तारॆ. श्रीदेशिकरवरू इदन्नॆ मनस्सिनल्लिट्टु तम्म सल्प सूरॆदयदल्लू “ अपजन्मजरादिकां समृद्धि कृपया सम्मुखयन्न शेषपुंसाम् ” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. अधवा भरन्यासनिष्ठनिगॆ सेरिदवरॆल्लरिगू आतनु माडिद शरणागतियिन्द सत्व श्वरनु अनुग्रहिसुवनॆम्ब शास्त्रार्धवन्नु सूचिसुवदक्कागियू सुख मास्महे ऎम्ब बहुवचन प्रयोगवु तम्म ग्रन्धावलोकनदिन्दुं टाद ज्ञान मूलक परमभ गवतरन्नाश्रयिसि भरस्यासवन्नु अनुष्ठिसि दवरू तम्मवरे आगि सुखमात्महे ऎम्ब प्रार्धनॆयागि भाविस बहुदु.________________
चरमश्लोकाधिकारः मू दुरिज्ञानै र्नियमगह र्दूर विश्रान्ति देशैः । बालानर्है र्बहुभिरय शोचतां न स पव्हाः । निष्पत्यहं निजपदमस् नेतु कामभूम्या । साथेयं किमपि विदधे स्वारथि स्पव्वनेता ॥६९॥ 3. श्रीकृपाम्बोधियु ई अमोघवाद रहस्यवन्नु दयपालिसिद महोपकारक्कॆ ऒन्दु श्लोकद स्तुतियु सालदॆन्दु भाविसि, इन्नॊन्दु श्लोकदिन्द स्वामिय कृपाप्रभाववन्नु स्तुतिसि स्वल्प मट्टिगॆ मनस्ति यन्नु हॊन्दिद हागॆ तोरुत्तदॆ मधुरवादुदर आस्वादनवु ऒन्दु सलदल्ले तृप्तियन्नु हॊन्दलारदु " अर्थवु-अर्जुननु मॊदलिनिन्दलू मनस्सिन ऐकान्त्यवु तनगॆ साध्यविल्लवॆन्दु “ चञ्चलंहि मनःकृष्ण” इत्यादिगळिन्द तोरिसि, ११नॆय अध्यायान्त्यदल्लू “भक्तात्वनन्यया” ऎन्दारम्भिसि “ मत्त कृन्मत्परमो मद्भक्तः” ऎन्दु मुगिसि, नीनु ऐकानि काव्यक भ यिन्द नन्नन्नु उपासिसु ऎन्दु हेळलु, अदु तनगॆ साध्यविल्लवॆन्दु भाविसि १२नॆय श्लोकद आदियल्लि ज्ञानियागि उपासिसुवदु तनगॆ साध्यविल्लदुदरिन्द जिज्ञासुवागियादरू उवासिसले ऎन्दु प्रश्निसुदु दक्कॆ मॊदलनॆय ज्ञानिय दहर विद्यादिगळिन्द उपासनॆयु सुलभ वॆन्दू ऎरडनॆयदाद जिज्ञासुविन पञ्चाग्नि विद्यादिगळल्ले केशवु अधिकवॆन्दू हेळि, अर्जुननिगॆ मनस्सिन ऐकान्त्यगळिगॆ साधनगळन्नु हेळि “ मयेव मन आध” ऎन्दु हेळिदरु. हीगॆ उपासन मार्गवन्ने कॊण्डाडि सत्वगुह्यतमवाद हितोपदेशवन्ने इन्नॊन्दु सल, “ सत्वगुह्यतमं भूयः शृणुमॆ परमंवचः । इन्फोसि मे दृढमिति ततोवा मिते हितम् ॥ 28 11 ऎन्दु कॊण्डाडि अदर मुन्दिन ६५नॆय श्लोकदल्लि मन्मनाभव मध्यक्कॆ मद्या जीमां नमस्करु मानवैष्यसि” ऎन्दु मुगिसिबिट्टरु हीगागलु, तनगॆ उपासनवु साध्यवे इल्लवॆन्दु अनं तर शोकिसुत्तानॆ. इदन्नु कण्डु “ अनन्तदयाम्बोधियु “ कष्ट विल्लदॆ सुकरवाद सकृत्काव्यवाद शरणागतिरूप लघपायवन्नु अदर " “________________
وم श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मुन्दिन ६६नॆय श्लोकदिन्द तिळिसि, माशुचः - शोकिसबेडवॆन्दु समाधानमाडिरुत्तारॆ आदुदरिन्दले ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला तिळिसि कॊण्डाडुत्तारॆ. दुज्ञानै-तिळियलु अशक्यगळाद, इवॆल्ला बहुभिरयनै ऎम्बुदक्कॆ विशेषणगळु, ई भक्तियोगवु मत्तु अदक्कॆ अङ्गगळाद करयोग ज्ञानयोग प्रवृत्तिगळन्नु तिळियुवदे कष्टवाद नन्तर, इन्नु अनुष्ठिसुवुदु कष्टवॆन्दु हेळले कॆलसविल्लवॆन्दू हेळुत्तारॆ इदरिन्दलू शोकवु. नियमगहनै - अवुगळन्नॆल्ला शास्त्रदल्लि हेळि रुव हागॆ अनुष्ठिसुवदु कष्टतरवागिरुव, अनुष्टिसुवदक्कॆ शक्तियिल्लद ऎम्ब भाववु, दूर विश्राप्त देश् आदुदरिन्द मुमुक्षुविगॆ अमार्गदिन्द होगि सेरि विशानियन्नु हॊन्दुव देशवु दिव्य वैकुण्ठ लोकवु, दुष्करत्व अशक्यत्वगळिन्द अतिदूरवागिवुळ्ळ, बाला र्न - बालरन्तॆ अशक्तरादवरिगॆ साध्यवल्लदॆ, बहुभिरयनैः - करयोगानुष्ठानगळेनू ज्ञानयोगवेनु, इन्द्रियगळ निग्रहवेनु आहारादि निष्ठॆगळेनु, भक्तियोगद उपासनवेनु इन्तह व्यवहि शाव्यवहितानेक साधनगळिन्द, शोचतां - दुःखिसुत्तिरुव, नः - अर्जुन मात्रवल्लदॆ नमगू सह, सुपाः - आ कष्टसाध्यवाद भक्तियोगमार्गक्कॆ बदलागि सुकरवागि, लघुवागि साधिकारवुळ्ळ ई समाचीनवाद भरन्यासवन्नु, सत्व नेता सत्वरिगू प्रेरकनागि आ कारणदिन्द मुमुक्षुविगॆ सिद्धपायनागि दिव्यवैकुण्ठक्कॆ करॆदुकॊण्डु होगुव, अस्सारथिः ई लीलासारधियाद श्रीकृष्णनु, निष्प हं - भक्तियोगद हागॆ एनॊन्दु विघ्न विल्लदिरोणवु हेगो हागॆ, इदु क्रियाविशेषणवु, निजपदं - तन्न स्थानवाद दिव्य वैकुण्ठ वन्नु कुरितु, नेतुकामः करॆदुकॊण्डु होगबेकॆम्ब सङ्कल्प युक्तवागि, स्वभम्मा - तन्न महात्मयिन्दले, किमपि - इत रोपायद हागॆ याव देशगळू इल्लदॆ विलक्षणवागिरुव, सत्वा थेयं - अड्डिरादि मार्गवागि वैकुण्ठवन्नु कुरितु होगबेकॆन्दिरु ववनिगॆ श्रमपरिहारमाडुव दद्योदन रूपदल्लिरुव, ई भरन्यास वन्नु, विदधे - चरमश्लोकरूपवागि विधिसिदनु. बहु दूरदेश वन्नु कुरितु होगुववनिगॆ मध्यदल्लि अडिगॆ मॊदलादवुगळन्नु माडि________________
चरमश्लोकाधिकार कॊळ्ळलु तॊन्दरॆयुळ्ळवरु मार्गायास परिहारार्थवागि दद्यो दनवन्नु कट्टिकॊण्डु होगि आयासपरिहारवन्नु हेगॆ माडिकॊळ्ळु वरो हागॆ, ई संसारदल्लि अलॆदु अलॆदु तलॆसुत्तुत्ता इरुववरिगॆ इन्नु बहुदूरविरुव दिव्य वैकुण्ठक्कॆ होगि सेरुवदक्कॆ ऒळ्ळे आयास परिहाररूप पाधेयवु ई भरन्यासवॆन्दु लीलासारधियु ई चरम श्लोकद मूलक विधिसिरुत्तारॆम्ब भाववु. अनेककारणगळिन्द भक्ति योगवु सुदुष्करवु. इदन्नु अनुष्ठिसलु तनगॆ बेकाद अधिकार, ज्ञान, शक्ति ऒन्दू इल्लवे ऎन्दु बहुविधवागि शोकिसुत्तिरुव नम्मं तह अशक्तरिगॆ परमकृपाळुवाद लीलासारधिय आ दुष्करवाद भक्ति मार्गद स्थानदल्लि ताने निन्तु, अदु निरूहिसुव कॊडुव फलवाद दिव्य वैकुंरप्राप्तियन्नु नडॆसिकॊडुवनु. सत्वभरवन्नू नन्नल्लिट्टु बिट्टु नीनु निर्भरवागियू निर्भयनागियू कृष्णमनस्कनागियू इरु, नीनु हीगॆ आकिञ्चन्यदिन्द शोकिसबेडवॆन्दु परमकृपया अमोघ वाद ई चरमश्लोकद मूलक भरन्यासवन्नु श्रीकृष्ण भगर्वारवरु विधिसिदरल्लवे ऎन्दु कॊण्डाडिरुत्तारॆ तात्पर-हिन्दॆ अधिकारि विभागाधिकारदल्लू, उपाय विभागाधि कारदल्लि उपपादिसिरुवदन्नु मनस्सिनल्लिट्टु भक्तुपायद दुष्करत्व वन्नू, अदक्किन्त भरन्यासक्किरुव सुकरत्वमहिमॆगळन्नु पुनः इल्लि अनु वदिसि, इन्तह सुलभवाद अमोघोपायवन्नु श्रीकृष्ण भगर्वारवरु लीलासारथियागि चरमश्लोकद मूलक विधिसिदरल्ला ऎम्ब कृतज्ञतॆ यन्नु ई श्लोकद मूलक सूचिसुत्तारॆ भक्तियोगवु हेगॆ सुदु स्मरवादुदॆम्बुदन्नु ऐदु विशेषणगळिन्द उपपादिसुत्तारॆ- दुग्विज्ञानै– ऒन्दुवेळॆ उपासनक्कॆ अधिकारविद्दरू, कर योग ज्ञानयोग भक्तियोगगळन्नु अनुष्ठिसलु बेकाद ज्ञानगळु बेकु, आत्मयाधात्म विज्ञान, आत्मसमत्वज्ञान, फलाभिसन्धिरहितानु ज्ञान मॊदलादवुगळ ज्ञानवु, अनन्तर परमात्मयाथात्म ज्ञानवु, हीगॆ इवॆल्ला ई उपासनक्कॆ बेकु. इवुगळु यावुवू इल्लवे ऎम्बुदु शोकक्कॆ कारणवु. कषायेकरभिः पक्षेततोज्ञानम्प्रवत्रते ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आ कानुष्ठानक्कू शास्त्रज्ञानवु अवश्यकवु, आदुदरिन्द शोकवु. भरन्यासक्कॆ इवु बेकागिल्लवु________________
« अनुष्ठानवू आवश्यकवु श्रीमद्र हसत्रयसारे नियमगहनै- - ज्ञानमात्रवे बेकादुदु अल्लदॆ भक्तियोगक्कॆ अवु शास्त्रनियमवन्नु अनुसरिसिदन्तवुग ळागियू इरतक्कद्दु नित्य नैमित्तिकगळन्नु अङ्गवागि शास्त्रनियमानु सार अनुष्ठिसलेबेकु, ई कारणदिन्दलू शोकवु भरन्यासक्कादरो स्ववर्णानुसारवागि बेरॆ विधियिन्द अवु अनुयगळादरू, अवु अङ्गवल्लवु. आदुदरिन्द भरन्यासवु सुकरवु दूरविश्रान्त देश - फलदॆशॆयु उपासनरूपोपायक्कॆ बहु दूरवागिरुवदरिन्द शोकवु, एकॆन्दरॆ प्रारब्ध कळॆद नन्तरवे उपासनॆ यिन्द मोक्षवादुदरिन्द, ई देहावसानदल्ले फलवॆन्दु हेळलु साध्य विल्लवु, बेरॆ जन्मानुभववू उण्टागबहुदु. हीगॆ विळम्बदिन्द छलवु. अदू अल्लदॆ भक्तियोगवु देहावसानदवरॆगू नित्यवू अनुष्ठिसतक्क द्दागिरुत्तदॆ. इदरिन्दलू लोकवु, भरन्यासवु देहावसानदल्ले फल वन्नु निस्संशयवागि कॊडुवन्ताद्दु आदुदरिन्द विळम्बविल्लद फल उळ्ळद्दु बालानर्है– बालरिगॆ अनर्हवे ऎम्बदागियू शोकवु, बालरु यारु ऎन्दरॆ शास्त्रज्ञान विवेकजन्य ज्ञानविल्लदवरु अवरिगॆ ई उपासनवु असाध्यवाद मार्गवु भरन्यासवादरो सत्वरू अन्तह ज्ञानविल्लदिद्दरू अनुष्ठिसबहुदादुदु बहुभिः अयनै–अनेक अङ्गगळिन्द करयोग ज्ञानयोग प्रक्रियॆ यगळिन्द कूडिदुद आदुदरिन्द शोकवु. हीगॆ नानाकारण गळिन्द भक्तियोगानुष्ठानक्कॆ तावु असमर्धरॆन्दु शोचतां - शोचि सुव नम्मवरिगॆल्ला ई चरमश्लोकवु शोकवन्नु होगलाडिसि सुलभ मार्गवु यावुदु ऎम्बुदन्नु प्रदर्शिसुत्तदॆम्ब भाववु ई कर योगादि सद्वाराकाद्वारकगळाद “उपाया नैव सिद्ध” एकॆन्दरॆ ह्यपायबहुळास्तथा” बहुगळाद विघ्नगळु कष्टगळु इरुवुद रिन्द, आदुदरिन्द शोचताम् ऎम्ब प्रयोगवु. हिन्दॆ “ भक्ताद् शभावः” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादितवु ९४१ नॆय पुट नोडि अशक्तिय मूलक शोकवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्रीयामुनमुनिगळू हागॆये “ नधनिस्मि नचात्मवेदी नभक्तिर्मा त्वच्चरणार विन्दे” ऎन्दु हेळि, करयोगक्कॆ तावु अशक्तरॆन्दू, ऒन्दुवेळॆ________________
चरमश्लोकाधिकारः कष्ट पट्टु अदन्नु अनुष्टिसिदरॆ ज्ञानयोगक्कू अशक्तरॆन्दू, ऒन्दुवेळॆ अदन्नू साधिसिदरू भक्तियोगक्कन्तू सुतरां शक्तियिल्लवॆ दु शोकिसि, शरणागतियन्नु अनुष्टिसिरुत्तारॆ इन्तह चरमश्लोकद अभिप्राय वन्नु बहुसुलभवागियू स्वारस्यवागिये, बरॆदु तन्न कारिकॆयिन्द उपदेशिसिरुत्तारॆ- सुदुष्करेण शोतोद्यो येन येनेष्ट हेतुना । स स चाह मेवेति चरमश्लोक सहः । यावयाव मनोरधवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु अदक्कागि एर्पट्ट उपायवु बहु कष्टवे ऎन्दु याव यावनु नन्नन्नु आश्रयिसि शोकिसुवनो अवरॆल्लरिगू फलदायकनु सिद्धपायनाद नाने ऎम्बुदु चरम श्लोकद सङ्गहार्थवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ आदुदरिन्दले मुन्दॆ न सुपव्हा नमगॆ ऒळ्ळे साधनवाद श्रीकृष्णने “ कृष्णं धरं सनातनम् ” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ, सिद्धोपायनु. अशक्तरिगॆ फलवन्न साधिसिकॊडुववनु. कल्लु मुळ्ळुगळिद्दु कॊण्डु, हुलि करडि मॊदलादवु तुम्बिरुव मार्गवन्नु तप्पिसि ऒळ्ळॆ सुलभवागि कष्टगळिल्लदॆ इरुव मार्गदल्लि करॆदुकॊण्डु होगुवॆनॆन्दु कङ्कणबद्धनागिरुव सिद्धोपायनु- अन्तह मार्गदल्लि होगलु बालरु अञ्जुवरु, आदुदरिन्दले हिन्दॆ बालानर्हैः ऎन्दु हेळल्पट्टितु. आगलि उपा सनमार्गदल्लि कल्लु मुळ्ळु सर्प हुलि करडिगळावुवु ? ऎन्दरॆ अनेक विघ्नगळुण्टु आ मार्गदल्लि करयोग, ज्ञानयोग, भक्तियोगगळु सिद्धिसुवुदु बलुकष्टवु. अदू अल्लदॆ, इन्द्रियगळ मत्तु मनस्सिन हावळिगिन्त हॆच्चु भयवु बेरे इल्लवु आद दरिन्दले इन्तह सुलभ मार्गवन्नु तोरिसुवनादुदरिन्द सुपन्थाः ऎन्दु हेळल्पट्टनु. सत्वभरवन्नू ताने वहिसिकॊण्डु, आ उपासन स्थानदल्लि ताने निन्तु, अदु साधिसिकॊडुव फलवन्नु ताने कृपया अनुग्रहिसुववनु. अदन्नु हेगॆ साधिसिकॊडुवनु ऎन्दरॆ ? नित्यहं यथातथा-निश्चिघ्नवागि, देहावसानदल्लि प्रार बवु अनभ्युपगतवागि इद्दरू अदन्नु कूड होगलाडिसुवन्तावन तानु ऎन्दु, ई क्रियाविशेषणवु तिळिसुत्तदॆ. * साध्यभक्तिस्तु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (( साह प्रारब्ध स्यापि भूयसी” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, यारा दरू तन्नन्नु सिद्धपायनन्नागि वरिसिदरॆ साकु, अवरिगॆ तन्न दिव्य स्थान वाद वैकुण्ठवन्नु कॊडबेकॆन्दु बद्ध कङ्कणनागिद्दानॆन्दु तिळिसुवद क्कागि निजपदन्नेतु तामः ऎम्ब प्रयोगवु * सकृदेव प्रप न्याय तवातिच याचते। अभयं सत्वभूतेभो ददाम्य तम्मतं मम ” हीगीग नानु “ नेतुकाम ‘नॆम्ब भाववु आगलि निरपराधियन्नेनो नीनु नेतु कामनु, महापराधिगळागि अपराध चक्रवरिगळॆन्दु हेळसिकॊण्डिरुववरिगू नीनु नेतकावनो ? ऎन्दरॆ अन्तवरिगू कूड अनुकूलिसुव ऒन्द ऒळ्ळॆ पाथेयवन्नु स्वभूमा तन्न महिमॆयिन्दले विदधे विधिसिरुत्तानॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आ पद्यरूपवाद सत्वाहारवु यावुदॆन्दरॆ भरन्यासवु इदु चरव श्लोकरूपदल्लि विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ इदु विलक्षणवादुदु ऎन्दु किमपि शब्द प्रयोगवु, इदु ऎन्तह पापियन्नादरू “ निजपदवन्नु हॊन्दिस बल्लदो ? ऎन्दरॆ स्वभूव - तन्न अघटित घटनादि माहात्मगळॆं दले, विदधे - विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. अदक्कॆ ऎन्दरॆ नन्न पाददल्लि द्वय मन पूरैक अनुष्ठिसुव शरणागतिगॆ सरक्षण रूपप्रभाववुण्टु अदन्नु प्रभावरक्षाधिकारदल्लि काणबहुदु (अल्लिन सङ्गह श्लोकवन्नु नोडि) लीलासारथियागि ई चमकदल्लि विधिसिरुव उपाय वु. साथेयवु - अरादि मार्गदल्लि होगलु हितकरवादुदु उपायवु सत्तादुदु हेगॆन्दरॆ, साधिकारत्ववू, सानिष्टवन्नू होगलाडिसुव सामर्धवू, सत्व पुरुषार्ध प्रदत्ववू, सुकरत्ववू, सकृतर व्यवू, अविळम्बित फलप्रदत्ववू, प्रतिबन्धकराहित्यवू इवु गळॆल्ला इरुवदरिन्द सत्ताद पाधेयवु. मत्तु तैत्तरीय श्रुतियल्लि इदर महात्मियु सत्कृष्टवॆन्दु, तस्मान्यास मेषां तपसामतिरिक्त माहुः” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. यन कामकामेन न साध्यं साधनारैः । मुमुक्षुणा यत्सान्न योगेन नचभक्तितः । प्राप्यते परमन्धाम यतो नाव तेयतिः । तेनतेनाप्यते तत्तन्नासेनैव महामुने ॥ मत्तु ई________________
(” [a] चरमश्लोकाधिकार- मू॥ ऒळ्कॊडियाळ् तिरुमगळुनानु माकि, यॊरुनिनै वालीनवुयिरॆल्ला मुय्य । वण्णु वरैनगर्ाळ वशुदेवर् काय्, मन्नवर्न्नु प्पाकनाकि निन्न ॥ (6
- सत्करनिरता शुद्धास्टाङ्ख्ययोग विदथा । नार्ह शरणस्थ स्यकलां कोटितमिमपि ॥ ऎम्बी प्रमाणगळु साथेयम् ऎम्बुदन्नु बोदि ऎत्तवॆ " वरमात्मनु हृषिकेशनागि नम्मन्नु पूकरानुसारवागि प्रवृत्तिगळल्लि नियमिसुववनादुदरिन्द, सत्व नेता ऎन्दरॆ प्रेरिता ऎन्दु हेळल्पट्टितु आदुदरिन्द अर्जुननिगॆ लीलासारधि ऎन्दु हेळ "" ल्पट्टिरुत्तदॆ श्रीकृष्ण भगर्वा सारधियागि युद्धप्रोत्साहमाडिदवनु. प्रेरितावागिये “द्वा सुपर्णा सयुजासखावा” (मुं) ऎन्दु श्रुति यल्लि हेळिरुव हागू, “ विश्व स्यायतनं मपन् ’ ऎन्दु हेळिरुव हागू, नम्म हृदय गुहॆयल्लि ननगॆ यावकनागिरुत्तानॆन्दु सत्व नेता “. ई अर्धवन्नु प्रणवदल्लि काणबहुदु प्रणवद अकारदल्लि श्री महाविष्णुवु सत्वनेतावागि इद्दानॆ. आतनिगॆ शेष भूत नागि अकिञ्चननागिरुव मकारवाच्य जीवनु अनन्तर हेळल्पट्टरु त्तानॆ. आदुदरिन्द नम्म हृदय गुहॆयल्लिरुवदू लीलासारधिय हागॆये, ई लीलासारधियागिरुव दॆशॆयल्लि तानु हेगॆ एनू माडदे इरुत्तानो, हागॆये नम्म हृदय गुहॆयल्लू अनर्श अन्नो अभि चाकशीति अर्जुन सारधियागि हेगॆ अर्जुननिगॆ आतन प्रार्धनॆय प्रकार युद्ध प्रोत्साहनदल्लि मात्र प्रवृत्तियो, हागॆये नावू नम्म ऎल्ला प्रवृत्तिगळल्लू आतनन्नु प्रार्थिसिदरॆ सरियाद मार्गदल्लि होगुव हागॆ प्रेरिसुवनु. इदीग स्वामिय निर्हेतुक कृपा प्रभा नवु ई अभिप्रायगळॆल्ला सारथिस्सर्वनेता ऎम्ब प्रयोगदल्लि अडगिवॆ. इल्लि सत्वनेता ऎम्ब प्रयोगदिन्द, सत्व शरणं सुहृत् ऎम्ब उपनिषद्वाक्यवन्नु अनुसरिसि महर्षियु “ सत्वलोकशरण्याय________________
धवु. "” श्रीमद्र हस्यत्रयसारे राघवाय महात्मने । निवेदयतवाङ्क्षिप्रं” ऎम्ब प्रयोग दिन्द राक्षसनाद विभीषणनु शरणागतियन्ननुष्ठिसलु बन्दिरुवदरिन्द ई तन्न आत्मावन्नु समद्धिसिरुत्तेनॆम्ब अर्धवु उपपादिसल्पट्टु, इदरिन्द स्त्री शूद्रादि जन्मदल्लिरुव सत्वरिगू शरणागतियु हेळल्पडलिल्लवॆन्दू, अवरिगॆल्ला मोक्षवे इल्लवॆम्ब वादवु निराकृतवु, “ पापजीवाः खगा मृगाः” इवुगळिगू, “ अपिवैश्यास्त्र था शूद्राः ते पिया पराङ्गम् ऎम्ब महर्षिगळ उपब्रह्मणगळिगू, आवादवु विरो हिन्दॆ प्रपत्ति योग्याधिकारद ९३७ - ९४० पुटगळन्नु नोडि नम्म प्रारब्ध करवु स्वल्प क्रूरवागि ईसुकरमार्गवन्नु अवलं बिसलु बेकाद ज्ञानविल्लद पक्षदल्लि, अन्तह प्रारब्ध करद नाशदॊन्दिगॆ सरियाद मार्गदल्लि प्रवरिसुव हागॆ आतनन्नु प्रार्धिसि शरणं गच्छ सत्वभावेन भारत” ऎम्बल्लिन हागॆ शरण हॊन्दिदरॆ, भग वन्तनु प्रीतनागि प्रारब्ध निवृत्तियन्नुण्टुमाडुवनॆन्दु आ श्लोकद * मत सादात्परांशां” (गी. १८-६२) ऎम्बुदरिन्द उपदेशिसिरु शारॆ अनन्तर प्रारब्ध मूलकवागि दुःखक्कॆ कारणविल्लवु तमेव अर्थवु-मेलॆ सण्ण हवागि हेळिद अर्थगळन्ने स्त्रीशूद्रादि गळिगॆ तिळियुव हागॆ ऒन्दु तमिळ पाशुरदिन्द सहिसि हेळुत्तारॆ. ई चरमश्लोकदल्लि, द्वयमक्तवाद लक्ष्मिय अन्वयवु उपायो पेयगळल्लि तोरि बरुवदिल्लवु. “ लक्षासह हृषिकेशो देवा कारुण्यरूपया । रक्षकत्वसिद्दानॆ वेदान्तेषुच गीयते? ऎन्दु लक्ष्मी तन्नदल्लि उपपादिसल्पट्ट हागॆ, लक्ष्मियु सत्वरक्षकत्वदल्लि मात्रवल्लदे चेतनर सृष्टि, स्थिति पालसादि समस्त प्रवृत्तिगळल्लू भग वन्तनिगॆ सहधन्मचारिणियु ऎम्ब सिद्दाय्ताभिप्रायवू सह चरम श्लोकदल्लि द्योतितवॆन्दू, आदुदरिन्द मूलमन्वय चरमश्लोक गळ उपदेशदल्लि एककण्ठ उण्टॆम्बुदन्नु स्थापिसुत्तारॆ. द्वयदल्लि श्रीमच्छब्दवु मादियल्ले इरुवदरिन्द, मामेकम् ऎम्बल्लि तोरि बरुव अर्थवन्नु स्मरिसि हेळुत्तारॆ-मुन्दॆ कारिकॆगळिन्दलू इदन्ने स्थापिसुत्तारॆ- इदू अल्लदॆ ई विभूतियु लीला पभूतियॆन्दु हेळि, इल्लिन्द चेतननन्नु बेरॆ कडॆगॆ दिव्यवैकुण्ठक्कॆ करॆदुकॊळ्ळुवदु तन्न लीलॆगॆ कुन्दुकवल्लवो ऎन्दरॆ इल्लिद्दवनन्नु तन्न वैकुण्ठक्कॆ करॆदु________________
चरमुक्कोकाधिकार- तण्णु ळव मलर् मात्पना नेचन्न तनित्तरुमन्तानॆ मक्काद्रू न्नॆयन्नु । जण्णु कळित्तडि कूड विलक्काय् निन्न कण्णुयल् विळियाट्टॆक्कळिक्कि नाने ॥ OF कॊळ्ळलु अर्हनॆन्दु भाविसि हेयदेह तप्पिसि करॆदुकॊळ्ळुवदू कूड ऒन्दु कण्णु मुच्चालॆ आटद हागॆये लीलॆये ऎन्दु उपपादिसुत्तारॆ. ऒग्गूडियाळ् , सुन्दरवागिरुव हस्ताभरणगळन्नुळ्ळ, इदु साभरण भूषितळागिरुवदक्कू उपलक्षणवु, तिरुमगळुम् - “नारी णाम् उत्तमावधूः” ऎन्दु हेळिरुव सत्कृष्ट स्त्रीयाद लक्ष्मियू, तानुवागि - नारायणनाद तानु ऒट्टिगॆ सेरि, दौच सदै कशीषि - ऒन्दाद शेषित्ववन्नु वहिसि ऎम्बर्धवु, ऒरुनिन्नॆ वालीन - परस्पर विरोधविल्लद एकसङ्कल्पदिन्द सृष्टिसिद, उय रॆल्लाम् - चेतनरॆल्ला, उय्य-हेगॆ उज्जिवनवन्नु हॊन्दबहुदो हागॆ, वण् - उत्कृष्टवाद, तुवरैनगर् - द्वारका नगरवॆल्ला ऎन्दरॆ अल्लिरुवरॆल्ला, वाळ - सत्कृष्ट दॆशॆयन्नु हॊन्द व हागॆ, वशुदेवर् क्याम् - वसुदेवनिगॆ पुत्रनागि अवतरिसि, अनन्तर, मन्न वरु - राजरुगळाद पाण्डवरिगॆ हितमाडुवदक्कागि, तेराकनागि निन्न - अर्जुननिगॆ लीलासारधियागि निन्त, तण् तुळव मल मार्तृ - शीतळवाद तुळसी पुष्पगळ हारदिन्द अलङ्करिसल्पट्ट वक्षस्थळ वन्नुळ्ळवनाद श्री कृष्ण भगर्वारवरे, ताने शून्न - ई अमोघ श्लोकवन्नु हेळु ऎन्दु यारॊब्बरिन्दलू केळिसिकॊळ्ळदॆ ताने निर्ह तुक परमकृपया प्रेरितनागि हेळिद, तनि - अद्वितीयनाद, तरु- ऎन्दरॆ धरं, “ कृष्णं धरं सनातनम् ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सिद्धोपायनु, तानॆमक्काय् - नमगॆ दुस्तरवाद भक्तिस्थानदल्लि ताने सिद्धपायनागि निन्तवनागि ऎम्बर्थवु, तन्नॆ - श्रीयःपतियाद तन्नन्नु, ऎन्नुम् - सदा, कण्णु - स्वामि अनुग्रहिसुव अप्राकृत दिव्य चक्षुस्सिनिन्द साक्षात्करिसिकॊण्डु, कळित्तु - परमानन्दभरितरागि, आडि कूड - श्रीयःपतिय पादारविन्दगळन्नु शिरस्सिनल्लि धरिसलु, विल________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे क्या निन्न प्रतिबन्धकवागिरुव कण्णु दैयल् विळियाट्टु, कण्णु मुच्चालॆ ऎन्नुव आटवन्नु, कळिक्कि नाने - होगलाडिस वनल्लवे ! ई श्लोक तात्सरवु सहवागि एनॆन्दरॆ- साभरण भूषितॆ याद लक्ष्मियू कृष्णावतारियाद नीनु सेरि, एकसल्पदिन्द चेतन रिगॆ अवरवर कल्मानुसार करण कळेबर प्रदानमूलक सृष्टादि क्रम गळन्नॆल्ला नडॆसुववरागि, परमकृपया द्वारकानगरवासि ४गिर व साधुगळ परित्राणक्कागि नीनु वसुदेवन पुत्रनागि अवतरिसि, अवळू सह निनगॆ सहधन्मचारियागि रुक्ष्मिणियागि अवतरिसि, परम साधुगळाद पाण्डवरन्नु उद्धारमाडुवदक्कागि, अर्जुननिगॆ लीला सारधियागि निन्तु, कोमलवाद तुळसी पुष्पगळ मालॆयन्नु धरिसि तानु अन्तह कोमलहृदयनॆन्दु तोरि, आतनन्नु व्याजीकरिसि नम्मगळन्नु उद्दार माडुवदक्कागि नीने निरतुक कृपॆयिन्द हेळिद चरमश्लोकद मूलक विधिसिरुवदेनॆन्दरॆ - नाने सिद्धोपायनु, दुष्करवाद भक्ति योगस्थानदल्लि नाने निन्तु आश्रितर सत्वभरवन्नु वहिसि, अवरिगॆ प्राप्त वागिद्द प्रकृतिसम्बन्धवन्नु होगलाडिसि, अप्राकृत देहवन्नु कॊट्टु, नम्मिब्बरन्नू यावागलू साक्षात्करिसिकॊण्डु, आनन्दिसुव मत्तु नम्मि ब्बर चरणारविन्दगळन्नु शिरसा धरिसि सत्वविधकैङ्कय्यगळन्नु माडुव महत्वदवियन्नु नाने साधिसिकॊडुवॆनॆन्दु हेळिरुत्तीये ऎम्बुदु. ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळु तानुागि ऎम्बुदरिन्द आनीदवाद स्वधयातदेकम् ऎम्ब ऋग्वद श्रुत्यर्थवे मामे कम् ऎम्बल्लि हेळल्पट्टि तॆम्ब अभिप्रायवुद्योतितवु हागॆये ई श्रुत्य र्थवु श्रीव्यासमहर्षियिन्द, मोक्षदरदल्लि
- तम एवाभवत्सत्वं न प्रज्ञायत किञ्चन । योनिरूप इति प्रॊक तं प्रधानं प्रचक्षते । विद्या सहायर्वा देवो विष्टनो हरिः प्रभुः ऎन्दू मत्तु “ कृत्वा मत्सानि भूतानि चराणि स्थावराणिक एकाकी विद्ययासार्धं विहरिष्य द्विजोत्तम ततो भूयो जगतृष्टिं करिष्यामिह विद्यया” “________________
चरमश्लोकाधिकार- $ ऎन्दू हेळल्पट्टिरुवदरिन्द मामेकम् ऎन्दरॆ लक्षा सह एकम् ऎम्बर्थवु. मेलिन प्रमाणगळल्लि विद्या शब्दवु श्रुतिय स्वधा शब्दद हागॆ लक्ष्मियन्नु बोधिसुत्तदॆ पाद्मपुराणदल्लि श्रीव्यासरे मामे कम् ऎम्बुदक्कॆ अर्धवन्नु तावे उपदेशिसिरुत्तारॆ - हीगॆन्दरॆ- मामेकं च त्रियायुक्तं भक्तियनरोत्तमः । द्वयेन मन्वरत्नन पत्नियेण भजेत्सदा । अचिरात् मत्पसादेन मल्लोकञ्च सगच्छति ॥ इल्लि मामेकम् ऎम्बुदक्कॆ श्रियायुक्तम् एकम् ऎम्बुदे अर्थवन्दे भाविसतक्कद्दु दासनु बरॆद श्रीस्तुतिय वाख्यान ५८नॆय मत्तु ७८ नॆय पुटगळन्नु नोडि. श्री पराशररु “ नित्य वैषा जगन्माता विरनपायिनी ” ऎन्दु लक्ष्मियु स्वामिगॆ अपृथक्षिद्ध विशेषणवादुदरिन्द विशेषणदॊन्दिगॆ यावागलू इरुव विशेष्यवॆन्दु मामेकम् ऎन्दु चरमश्लोकदल्लि हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. इदन्नॆल्ला मनस्सिनल्लिट्ट श्रीमदाचाररु ऒन्दॊडियाळ् तिरुम गळुं तानुमाकि ऎम्ब सारवत्ताद प्रयोगवु, अनन्याहि मया सीता भास्क रेण प्रभायथा ऎम्ब महर्षिय प्रयोगवू ई अपृथक्सिद्ध विशेषणवागिरुवदरिन्द सन्नियोग शिष्ट न्यायवन्नु समर्थि सुत्तदॆ. श्री नम्माळ्वारवरू अगलगिल्लेनिरैयु मन्नु अलर् मेल् मज् ऎन्दू प्रयोगिसिरुत्तारॆ इब्बर, सेये सृष्टियेविन लक्ष्मि इल्लदॆ तानॊब्बने ऎन्दिगू सृष्टि स्थिति चेतनरक्षणि लयगळन्नू, तन्न अवतार क्रमगळन्नू, दिव्य चेष्टित गळन्नू यावुदन्नू, बहुस्याम् ऎन्दु सज्जल्पिसि नडॆसुवदिल्लवु. ई अभि प्रायवन्नु बहु निपुणतरवागि (पश्यषु” ऎम्ब श्री स्तुतिय ७नॆय श्लोकदल्लि उपपादितवु ५५-६०नॆय पुटगळन्नु नोडि, श्री पराशरभट्टरु अनेक कडॆगळल्लि लक्ष्मिगू सृष्टादि प्रवृत्तिगळल्लि अन्वय उण्टॆन्दु हेळिरुत्तारॆ श्री स्तुतिय ६नॆय पुटवन्नु नोडि, श्री यतिवररु “ ब्रह्मणि श्रीनिवासे?’ ऎम्ब प्रयोगदिन्दलू ई अभि प्रायवन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ आदुदरिन्दले ऒरुनिन्न नालीन ऎम्ब प्रयोगवु. इब्बरिगू परस्पर विघातविल्लदॆ ऒन्दे विधवाद सल्पवु. इदन्ने आञ्जनेयनु आस्या देव्या मनर्स्त तस्य चास्यां प्रति________________
وو श्रीमद्रहसयसार तम्’ ऎन्दू, श्री कूरेशरू यस्यावीक्षमुखं तदिङ्गित पराधीनो विध७ खिलम् ऎन्दू वर्णिसिरुत्तारॆ सारसण्ण हव्याख्याता,मायावा एषा नारसिंही सत्व मिदं सृजति, सत्वविदं रक्षति, सत्व मिदं संहरसि विराडसि बृहती श्री रसीस्पृव धम्मप”इत्यादि प्रमाणगळन्नु लक्ष्मिगॆ जगत्कारणत्व पालनादिगळल्लू पतियॊन्दिगॆ अन्वय उण्टॆम्बुदक्कॆ उदाहरिसिरुत्तारॆ. सश्वेश्वरनू लक्ष्मियू अवतरिसुव स्थळगळ मत्तु अवरुगळु वसिसिद स्थळगळू, तुम्बा श्रेष्ठवादुवागि अनेक भागवतोत्तमरु गळिन्द भूयिष्ठवागिरुवदागि श्रेष्ठवादवुगळॆन्दु तिळिसुवदक्कागि वण् तुवरैनगर् ऎम्ब प्रयोगवु, तुवरैनगर् ऎन्दु द्वारिकॆयन्नु हेळि दुदु, अल्लि बहुकाल श्रीकृष्ण भगर्वारवरु वासमाडिदरॆम्ब अभिप्राय दिन्दादरू, अदन्नु हेळिदुदु यमुनातीर, मधुरापुरि बृन्दावन मुन्ताद पुण्य स्थळगळिगू, रामावतारदल्लि अयोध्यॆ, चित्रकूट, मॊद लादवुगळिगू उपलक्षणवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. आगलि, मधुरापुरियल्लि जनिसि अदु जन्मभूमियागिद्दरू, अदन्नु हेळदॆ द्वारिकॆयन्नु इल्लि हेळिदुदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ मधुरॆयु अवरिगॆ शत्रुगळ पुरवु. द्वारिकॆ यल्ले इद्दुकॊण्डु साडळतॆगळन्नु नडॆसिदुदरिन्द वण् तुव नगर् ऎम्ब प्रयोगवु. आदुदरिन्द श्री देशिकरवरू वण्णवरा पतियन्न नाम् ऎन्दु इतर दिव्य सूक्तिगळन्ननुसरिसि प्रयोगिसिरुत्तारॆ. सत्व श्वरनु आवतरिसिद वसिसिद स्थळगळॆल्ला महा पुण्य क्षेत्रगळु, अल्लि वास माडुववरिगॆ पाप बुद्धियुण्टागुवदिल्लवु. इद्द पापगळु कळॆयु वुवु. सुभगः चित्रकूटो७ सौगिरि राजोपमोगिरिः । य वसति काकुत्स ऎन्दु चित्रकूटक्कॆ महिमॆयु. “मङ्गळानि समा ध” ऎम्ब प्रयोगवू इदॆ वसुदेव देवकि मत्तु दशरथ कौसल्यादिगळिगॆ पुत्रनागि अवतरिस बेकादरू हागॆये लक्ष्मियू भीष्मकनिगू जनकमहारायनिगू पुत्रियागि अवतरिसबेकु. आग अवरुगळ भाग्यदयवन्नु कॊण्डाडु वदक्कागि वसुदेवर् क्याम् ऎम्ब प्रयोगवु अवतारद मुख्योद्देशवु साधुपरित्राणवॆम्बुदन्नु सूचिसुवद क्कागि मन्नफकु तेर् पाकनिन ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. सश्वेश्व________________
चरमश्लोकाधिकार रनु पूर्ण कामनु. अर्जुनादिगळिन्द आगतक्कद्देनू इल्लवु. आदरू लोक हितवन्नु माडबेकॆम्ब कङ्कणबद्धनागि आश्रित परिपालनॆ मुं तादवुगळिगागिये वर एवच करणि (गी ३२२) यावागलू दिव्य चेष्टितॆगळन्नॆसगुवॆनॆन्दु हेळिकॊण्डु, पाण्डवादिगळिगॆ हितवन्नु माडु वदक्कागि कॊनॆगॆ लीलासारथ्यवन्नु वहिसिदुदर भाववेनॆन्दरॆ? हीगॆये तानु सत्वचेतनर हृदयदल्लिद्दु कॊण्डु सारथ्यवन्नु वहिसि, रथदल्लि अधिरूढनागिरुव जीवात्मनन्नु कापाडतक्कवनॆन्दु तोरिसि, तन्न सौलभ्य, सौशील्य, कृपावात्सल्यादिगळन्नु शेर्पाग निन्न ऎम्ब प्रयोगदिन्द स्वामियु प्रकटिसिदनॆम्ब भाववु सूचितवु. हीगॆ इल्लि पाण्डवरिगॆ सारथ्यवन्नु माडि तन्न करुणॆयन्नु तोरिदुदु, गोपिका स्त्रीयरु मॊदलादवरिगॆ तन्न अङ्गस्पर्श मॊदलादवुगळिन्द अवरिगॆ आनन्द वन्नुण्टुमाडि कापाडिदुदक्कू उपलक्षणवु. हागॆ कापाडुवाग अवरुगळिगॆल्ला विरोधिगळाद विनाशायच दुष्कृताम् ऎम्बल्लि तोरुव अनेक कंसादि राक्षसर निग्रहवू, मत्तु दुरॊधनादि दुष्टरु गळ नाशवू सूचितवु. अवतारद मूरनॆय उद्देशवु धर संस्थापनॆयु. अदक्कागि अर्जुननन्नु व्याजमाडिकॊण्डु, नमगॆल्ला बेकागिरुव मोक्ष प्रापक ऎरडु विधगळाद उपायानुष्ठानगळन्नु तिळिसि, कडॆगॆ उपासनक्कॆ अधि कारविल्लदॆ अशक्तर विषयदल्लि तन्न परमकृपा प्रभाववन्नु प्रकटिसि, सत्वरिगू अधिकारविरुव सुलभवागि सहृदनुयवाद भरन्यासवन्नु ऎल्लरिगू ई चरमश्लोकद मूलक विधिसिदवनु एनु महानुभावनो श्री कृष्णनु ! अन्तवनल्लवे नम्म सत्व श्रेयस्सिगू साधनवागि, कृष्णं धरं सनातनम् ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सिद्धोपायनागि निन्तिरुवनु ऎन्दु स्तुतिसिरुत्तारॆ. इल्लि, ई उयरॆल्लाम् ऎम्बुदरिन्द सृष्टि सल्पट्ट चेतनरु, उय्य-उजीविसोण हेगॊ हागॆ ऎन्दु हेळल्प ट्टितु. चेतनरिगॆ सृष्टिक्रमवॆन्दरेनॆन्दु केळबहुदु इल्लदिरुव चेत नरु उण्टादरु ऎम्बर्थवल्लवु चेतनरिगॆ अवर पूत्व कल्मानुसार करण कळेबरगळन्नुण्टुमाडि नामरूप उण्टागुव हागू पुरुष वचस्त्र उण्टागुव हागू माडुवदे सृष्टियु आगलि, इदु लीला विभूति ऎन्दु हेळल्पट्टितल्ला, हीगॆ तन्नन्नु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आश्रयिसिदवरन्नॆल्ला नित्यविभूतिगॆ योग्यरॆन्दु सेरिसिबिट्टरॆ, तन्न लीलॆगॆ कालान्तरदल्लि न्यूनतॆयुण्टागुवदिल्लवे ? ऎन्दरॆ इल्लवॆन्दु तिळिसुवद क्कागि हीगॆ माडुवदू सह लीलॆयागि भोग्यवे ऎन्नुत्तारॆ – हेगॆन्दरॆ इदु कण्णु तैयल् विळियाट्टुक्क नाने, इदुवरॆगू चेतन रिगॆ कण्णन्नु वुच्चि बिट्टिद्दनु. प्रकृतियिन्द ज्ञानतिरोहितत्ववन्नु उण्टुमाडिद्दनु कण्णु कट्टि बिट्टिद्दवनु हेगॆ भ्रमदिन्द कुणिदाडि हळ्ळगळल्लि बीळुवदु, हीगॆ सृष्टि मॊदलुगॊण्डु इदुवरिगू कण्णु, कर वासना ऎम्ब वस्त्रदिन्द बिगियल्पट्टित्तु. ईग तन्नन्नु आश्रयिसिदुदरिन्द करवासना वस्त्रवु तॆगॆयल्पट्टु दिव्यन्ददामिते चक्षुः ऎन्दु गीतॆ यल्लि हेळिरुव हागॆ, अव्राकृत शरीरदॊन्दिगॆ अप्राकृत चक्षुस्सन्नु कॊडु वुदर मूलक कण्णन्नु श्री कृष्ण भगर्वा तॆरॆयुवरु ई अप्राकृत चक्षुस्सु बन्द नन्तर पुनः कण्णन्नु कट्टुव आटविल्लवु, अन्तवनिगॆ पुन र्जन्मविल्लवु, अल्लिगॆ कण्णु कट्टिद्द आटवु मुगियुवदरिन्द कळिक्कि नाने ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ बद्ध जीवनन्नु मुक्त जीवनन्नागि माडुवदू सह लीलॆयागि, आतनिगॆ भोग्यवादुदे ऎम्ब भाववू सूचितवु. बद्ध जीवनिगॆ आतन कल्मानुसार पुनः पुनः करण कळेबरगळन्नित्तु हॊस जन्मगळन्नित्तु कण्णु मुच्चुत्तिद्दनु. अदन्नु ईग ई चरमश्लोकदल्लि विधिसिरुव सुलभवाद अमोघोपायदिन्द कण्णु मुच्चुव आटदिन्द बिडिसि, यावागलू कण्णु तॆरॆदुकॊण्डु परिपूर्ण ब्रह्मनाद तन्नन्नु सदा साक्षात्करिसुत्ता आनन्दिसुत्ता आतन पादवन्नु शिरस्सिनल्लि धरिसि नित्य कैङ्करवन्नु माडुव भाग्यवन्नु हॊन्दिसुवनु ऎम्बुदु श्लोक तात्परवु. इदक्कॆ, तुम्बा सुलभोपायवु ई चरमश्लोकद मूलक विधिसल्पट्टितु ऎम्ब मुख्य तात्सरवु. इदु हिन्दॆयू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऎल्लि? ऎन्दरॆ दैवी हेषा गुणमयि मममाया दुरत्यया। मामेव ये प्रपद्मने मायामेतान्तरते (गी ७, ४) ऎम्बल्लि इल्लि माया ऎन्दरॆ प्रकृतियु इदु चेतनन ज्ञान चक्षु स्सन्नु मुच्चिबिडुत्तदॆम्ब अभिप्रायवु. इल्लि ऒन्दु सन्देहवु तोरबहुदु, एनॆन्दरॆ ? हीगॆ लीला विभूति यिन्द जीवात्मरु नित्य विभूतिगॆ हॊरटु होदरॆ, लीला विभूतिगॆ न्यूनतॆयो ऎन्दरॆ, समाधानवन्नु हेळबहुदु.________________
[9] चरमश्लोकाधिकारः एवंसङ्गहेण दरित श्लोकार्थं विस्तरेणव कुम्, कृष्णावतारस्य चरमश्लोकार्थ एव नः परमप्रयोजन मित्याह (१) “एष नारायण श्रीर्मा क्षीरार्णव निकेतनः नागपर मुत्स ह्यागतो मधुराम्पुरीम्” ऎर ई लीला विभूतिगळल्लिरुव बद्धात्मवर्गवन्नु ऎणिसलु कूड साध्यविल्लदुदागि अनन्तानन्तवागिरुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ भूलोकदल्लि मात्रवे इरुव प्राणिगळन्नु लॆख्य माडलु साध्यवे ? आदुदरिन्द अन्तह लोपवु लीलाविभूतिगॆ उण्टागबहुदॆम्ब शङ्कॆये कूडुवदिल्लवु. हीगॆ सहवागि हेळिदुदन्नु विस्तरिसि हेळुवदक्कागि, कृष्णावतारिय चरमश्लोकार्थवे नमगॆ हिततमवादुदन्नु त्तारॆ. एषनारायणः” चरमश्लोकवन्नु अनुग्रहिसिद क्रमवन्नु ऎन्दु आरम्भिसि, “ अरुळिच्चॆ गिरान् ” ऎन्दु पूरैसिद ऒन्दु महा वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ (१) ई श्लोकवु हिन्दॆ उदाहृतवु, ३३६नॆय पुटवन्नु नोडि. “श्रीमा-लक्ष्मीयुक्तनाद, ई षनारायणः ई नारायणनु, क्षीरा र्णव निकेतनः क्षीराभिवासियागिद्दवनु, अल्लिन नागपरज्ञ मुत्सज्य-शेषनॆम्ब मञ्चवन्नु बिट्टु, मधुरापुरीम् अवतरिस वदक्कागि मधुरापट्टणक्कॆ, आगतः एनादरू बन्दिरुत्तानो, अं र्बहिग्ग तत्सत्वं व्याप्य नारायण तः ऎम्ब श्रुति वाक्यवन अनुसरिसि, नारायणने परब्रह्मवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि एषनारायण ऎन्दु श्रीकृष्णनन्नु कुरित प्रयोगवु ; श्री यामुन मुनिगळु नाव यणः परम्ब्रह्म गीताशास्त्र समीरितः ऎम्बुदु इल्लि अनुसं यवु. श्रीयवररू इदन्ननुसरिसिये परम्ब्रह्म पुरुषोत्तवॆ नारायण ऎन्दु गीतावतारिकॆयल्लि प्रयोगिसिरुत्तारॆ. ई ना (१) हरिवंश, ५४-५०.________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे पडिये श्रीयः पतियान सश्वेश्वरन्, साधुपरित्राण, दुष्ट नाश धर्मसंस्थापन ळुक्काग, मण्णुनरापति नन्न नाय्, यणनु यारु ऎन्दरॆ सरस्वतीपति, उमापति,शचीपतिगळु यारू अल्ल वॆन्दू श्रीयः पतिये ऎन्दु श्चते लक्ष्मीश्व प ऎन्दु श्रुतियु हेळिरुव हागॆ इल्लि श्रीर्मा ऎम्ब प्रयोगवु, श्रीर्मा ऎन्दरॆ लक्ष्मि युक्तनाद ऎम्बर्धवु, नाग परण्ण मुत्सज्य ऎम्बुदरिन्द नावु ग्रहि सतक्क अंशवेनॆन्दरॆ, क्षीराब्बियन्नु बिट्टु ई मधुरॆगॆ बन्दुबिट्टनु, अल्लि इल्लवॆम्बर्धवल्लवु. ईग अवतारक्कॆ यदायदाहि धरस्य ग्लानि रवति भारत ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ कालवु ऒदगितु, अदक्कागि मधुरॆ यल्लि अवतरिसबेकॆन्दु सल्पिसिदरु ऎन्दु इष्टु मात्रवन्नु हेळुवद रल्लि तात्परवु. ऎल्ला स्थळदल्लू स्वामियु इद्दे इरुत्तानॆ सङ्कल्पिसिद स्थळदल्लि रूपवन्नु ताळुवनु. हागॆ उत्तेक्षॆ मात्रवे आगतो मधुराम्पुरीम् ऎन्दु हेळिदुदरिन्द, वसुदेवदेवकि यरिगॆ तन्न परत्ववन्नु सूचिसुव रूपवन्नु प्रदर्शिसुवदु आवश्यक वादुदरिन्द, शत्रुवाद कंसन पुरियल्ले अवतरिसि, अन्तह शत्रुनाश क्कागिये तन्न अवतारवॆन्दु तोर्पडिसि, आ उद्देशवु नॆरवेरिद ऒड नॆये, मनुष्यावतारियागि नन्दगोकुलक्कॆ तॆरळिदरु आदरॆ तावु इन्नू बाल्यावस्थॆयादुदरिन्द अल्लि इरुवदू कूड सरियिल्लवॆन्दु प्रेरिसि तिळिसि द्वारकानाथनागि समुद्र मध्यदल्लि वासमाडिदरॆम्बुवदु, मुन्दॆ वण्णुवर पतिमन्न नान् ऎम्ब प्रयोगविरुवदरिन्द ग्रहिसतक्क द्दागिरुत्तदॆ. ऎण्णरपडिये ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, श्रियः पतियाद सर्वॆश्वरनु, साधुपरित्राण, दुष्टनाश, धर्मसंस्थापनगळि गागि, इवु मूरू परित्राणाय साधूनां विनाशायच दुष्क ताम्, धर संस्थापनार्थाय सम्भवामि युगे युगे ऎन्दु (गी, ४ ) हेळिरुव हागॆ, ई मूराद अवतारोद्देशगळागिवॆ. इद रल्लि साधुपरित्राणवु मुख्यवादुदु, इदु दुष्कृत विनाशविल्लदिद्द पक्ष दल्लि आगदे होदरॆ, अदन्नू ऎरडनॆय उद्देशवागियू, अन्तह अव तार सुसमयवन्ने यादृच्छिकवागि धरसंस्थापनॆगॆ कालवागि भाविसु वनु ; इवु मूरू ई युद्ध समयदल्लि बहु अनुकूलवागि ऒदगिरु________________
चरमश्लोकाधिकार वनवतरित्तरुळि सत्व सुलभनाय्, (२) नमश्व कर्जनार्दनम् ऎण्णरपडिये, गळुक्कु इन्नार् दूतनॆननिन्नु, अर्जुन و दौपद्यासहिता स्पद्वे शरणागतरान पाण्डवर् रथियाक्कि, तान् सारथि वदरिन्द इवु मूरू इल्लि हेळल्पट्टितु, “मम प्राणाहि पाण्डवा?” ऎन्दु श्रीकृष्ण भगर्वारवरे हेळिकॊण्डिरुवदरिन्द अन्तह साधुगळाद पाण्डवर परित्राणवे मुख्योद्देशवायितु, इदु दुद्योधन, दुश्या सन, शकुनि, कर्णादिगळ कॊन्द हॊरतु साध्यविल्लवु, ईग तन्न ज्ञाति गळन्नू गुरुगळागियू ब्राह्मणरागियू इरुव भीष्म द्रोणादि गळन्नु कॊल्लुवदु हेगॆ ऎम्ब धर्मसङ्कटदल्लिरुव अर्जुननिगॆ धम्मोप देशवन्नु माडबेकागि बन्द व्याजद मूलक धर्म संस्थापनॆयू, हीगॆ मूराद अवतारोद्देशगळिगू सुसमय ऒदगिदुदरिन्द ई मूरु उद्देशगळिगागि, वण्णु वरापति मन्न नाय्-वण् ऎन्दरॆ श्लाम्यवाद, तुवरापति नन्न नाय वन्नु-द्वारकिगॆ राजनागि बन्दु, अवतरित्तरुळि-मधुरॆयल्लि अवतरिसि कृपॆयिन्द, सत्व सुलभनाय्-आ कालद समस्तरू ई प्राकृत चक्षुस्सिनिन्दले नोडुव हागॆ सौलभ्य वन्नु तोरिसि, दौपद्या सहितास्परे नमश्व क्रुर्जनार्दनम्- वनवास कालदल्लि मारण्डेयरु श्रीकृष्णन पुण्डरीक नयनद सॊब गन्नु नोडि, ईतनु परतत्ववॆम्बुदरल्लि सन्देहविल्लवु, ईतनन्नु शरण हॊन्दिरि, ऎन्दु हेळिद महर्षिय आज्ञानुसार दौपदियॊन्दिगॆ पञ्च पाण्डवरु श्रीकृष्णन पादक्कॆरगि शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिदरु नॆय पुटवन्नु नोडि ऎर पडिये-ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, शरणागत राद पाण्डवरुगळिगॆ, इन्नर् दूतनॆननिन्नु-पाण्डवर दूतनॆन्दु निन्तु, तन्न भक्तरिगॆ दौत्यवन्नू माडतक्कवनॆन्दु हेळिरुवदरिन्द स्वामिय सौशील्यद पराकाष्ठॆयु इल्लि द्योतितवु, अर्जुन रथि याक्कि-आत्मानं रथिनं विद्धि ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ अर्जु नन्नु रथदल्लि कूरिसि, महाधीरनागि युद्धवन्नु माडुवहागॆ माडि, तासारथिया-श्रीकृष्णनाद तानु आतनिगॆ सारथियागि, तानु (२) भार, वन. १९२-५६.________________
36 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे याम्, अवनन्नु विधेयनाय्, निन्नवळिविले इव्वर्जुनन् तन्न निमित्त मात्र मागक्कॊण्डु सत्येश्वर र्तप्रतिपक्ष निरसिक्क निन्न निन्नॆ कण्डु बन्धुविनाशं सिद्धनन्नु निश्च यित्तु, आस्थान स्नेहत्ताल् पिरन्न श्लोकत्तालुम्, अस्थान कृपॆयालु, आचारादिगळ् युद्धोन्मुखरैयागिलुम्, युद्धवेनन्नू माडदॆ सुम्मनॆ इरुव सारथियन्नागि, इदरिन्द तानु जीवात्मन सत्तास्थिति नियमनादिगळिगॆ कारणनॆन्दु हेळिदन्तायितु, अवनन्नु विधेयनागि-अर्जुननु हेळिद हागॆ रथवन्नु नडॆसुवव नागि, उभयोर्सनयोर्मध्यॆ रथं स्थापय माधव ऎन्दरॆ विधेयनागि हागॆ माडुववनागि, निन्न वळविले निन्तिरुव अवस्थॆयल्लि, इव्वर्जुनन् तन्नॆनिमित्त मात्र मागक्कॊण्डु, ई अर्जुनन्ने निमित्त मात्रं भवसव्यसार्चि ऎन्दु ताने युद्ध माडदॆये सत्ववू अनुकूलवागि नडॆदु होगुव नन्न सङ्कल्पदिन्दले माडुवॆनु, नीनु मात्र निमित्त मात्रक्कॆ युद्ध माडुववन हागॆ इरु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, अर्जुननाद तन्नन्नु निमित्त मात्रवागि माडिकॊण्डु, सरेश्व रनु, तन् प्रतिपक्ष तनगॆ शत्रुगळाद दुय्योधनादिगळन्नु, निर सिक्क निन्नॆयॆ क्कण्णु-नॆलिसिरुव दॆशॆयन्नु कण्डु, बन्धुविनाशं सिद्धमॆन्नु निश्चयित्तु-बन्धुगळाद दुद्योधनादिगळ नाशवु स्वामि सल्प रीत्या सिद्धवादुदॆन्दु तिळिदु, अस्थान स्नेहत्ताले-अस्थान स्नेह कारुण्य धराधरधियाकुलम् पार्थं (गीतार्ध संस्कृह. ५) ऎन्दु श्री यामुन मुनिगळु हेळिरुव हागॆ, अयोग्यस्थानवाद दुद्योधनादिगळल्लि तोरिद स्नेहदिन्द, पिरन्न शोकत्तालुम्- हुट्टिद दुःखदिन्दलू, अस्थानकृ ष्णयालुम्-अयोग्यरल्लि तोरिद कृपॆयिन्दलू, आचारादिगळ्-आचाररुगळाद भीष्मद्रोणरु, यु दोन्मुखरैयागिलु अवरुगळे युद्धक्कागि ऎदुरिगॆ निन्तिद्दरू, अवर्गळ् वधत्ताले अवरुगळ वधॆयिन्द, पापम्रगिरदॆन्नु. पापवु प्राप्तवागुत्तदॆन्दु, भयत्तालु-भयदिन्दलू, कलब्- मनस्सु कळवळगॊण्डु, ऎदुहितनन्नु तिळियवेणुवन्नु पात्तु. युद्ध माडदिरुवदे अथवा युद्ध माडुवदे हितवादुदॆन्दु तिळिय________________
चरमुश्लोकाधिकार- अवर्गळ वधत्ताले पापं वरुगिरदॆर भयत्तालुम्, कलज् ऎदुहितवॆन्नु तळियवेणुवॆन्नु पारु (३) “य यस्साश्चितं ब्रहित शिष्य ७हंशाधि मान्त्वां प्रप नम्” ऎन्नु निण्णप्प शॆय्य, अवनुडैय शोक निरिप्पि काह देहादिव्यतिरिक्त माय्, परशेष करसमान नित्यात्म बेकॆन्दालोचिसि, यच्छयानिश्चितं हितन्ने शिष्यहं शाधिमान्तां प्रपन्न ं युद्ध माडुवदु श्रेयस्करवे, माडदिरु वदु श्रेयस्करवे ऎम्ब विषयदल्लि सत्वज्ञनाद शरणागतवत्सलनाद नीनु ननगॆ हितवॆन्दु निश्चयिसिरुवदन्नु शरणागतनाद निन्न शिष्य निगॆ शिक्षिसि ऎन्दरॆ उपदेशिसि कावाडतक्कद्दु ऎन्नु ऎम्बदागि, विण्णप्प कॆय्य-अरुननु अरिकॆ माडिकॊळ्ळलागि, ई श्लोकदिन्द मुख्यवागि ग्रहि सतक्कद्देनॆन्दरॆ, अधिकारियादवनु परमरहस्यार्धगळन्नु आचार् श्रेष्ठ नन्नु आश्रयिसि प्रदक्षिण नमस्कारादिगळन्नु माडि प्रार्थिसिदरेने उप देशिसतक्कद्दॆविना, अनधिकारिगू प्रार्धिसदे इरुवनिगू लॆक्टरिन हागॆ उपदेशिसतक्कद्दल्लवॆम्बुदु निरूपितवु. अवनुडैय शोक-आ अर्जुनन विषादवन्नु, निवरिपिक्काह-निवरिसुवदक्कागि, देहा दिव्यतिरक्त माय्-देह, आदिशब्ददिन्द इन्द्रिय, प्राण, मनस्सु, बुद्दि गळिगिन्तलू बेरॆ यागिरुव, परशेषकरसमान- प्रणवदल्लि निपुणतर वागि उपपादितवागिरुव परब्रह्मनिगॆ शेषभूतनागि आतनिगॆ कैङ्करवन्नॆ सगुवदे परमानन्दवागिरुव, नित्यात्मस्वरूप ुम्-नित्यनागि रुव जीवात्मन प्रधार्धवाद स्वरूपवन्नू, इरूपं तिळिनव नुक्कु ई जीवात्मन स्वरूपद ज्ञानविरुववनिगे, परम पुरुषार्थ लाभत्तुक्कु-मोक्षप्राप्तिगॆ, परम्परया कारणङ्ग ४ान-परम्परया साधनगळाद, करयोग ज्ञानयोगगळन्नू, साक्षादुपाय माह चोदितमान-साक्षात्तागि उपायवाग विधिसल्पट्ट, भक्तियो गुम्-भक्तियोगवन्नू, सपरिकरवाग उपदेशिक्क-अवुग ळिगॆ बेकाद सहकारिगळाद ज्ञान मॊदलादवुगळॊन्दिगॆ उपदेशिसलागि, (a) ne. J-2.________________
स्वरूपुम्, इरूपं तॆळिन्नवनुन्नु परमपुरु पार्थ लाभत्तुक्कु परम्परया कारणङ्गळान करयोग ज्ञान योगङ्गळ्ळॆयुम्, साक्षादुपायमाह चोदितमान भक्ति योगयुव, सपरिकरदाग उपदेशिक्क, इप्परम पुरु पार्थ कडुगपॆरवेणु मॆज्ञर तुण्णॆयागिलु, (परिकरमान इवु पायत्तिनुडैय दुष्करतॆयिनालु, इन्नु पायानुष्ठानत्तुक्कु अपेक्षित ज्ञानशक्तियुण्डेयागि लुम, अनेकावधानत्तोडॆ कूड चिरकाल साध्यमान उपाय स्वभावत्ताले अभिमतं कडुग इक्कट्टाद पडि यिरुया लु, निरतिशय शोकाविष्टनान अर्जुनन्य व्याजमागक्कॊण्डु ररमकारुणिकनान गीतोपनिषदाचार्र (४) “भा परम इप्परम पुरुषार्थ, ई सरोत्कृष्टवाद मोक्षरूप फलवन्नु, कडुग पॆरवेणु मॆर-श्रीघ्रदल्ले हॊन्दबेकॆम्ब, त्वरैयुण्डे रागिलु-श्रद्धॆयु उण्टादरू, सपरिकरमान इद्दु पायि डैय अनेक सहकारिगळिन्द कूडिद ई भक्तियोगवाद उपायद, मुष्करकैयिनालुम् - अनुष्ठानवु तुम्बा कष्ट साध्यवादुदरिन्द, पेक्षित ज्ञानशक्तियुण्णॆयागिलु-ऒन्दुवेळॆ बेकाद ज्ञान सामर्थ्यविरुववर मूलक अधिकारविद्दरू, अनेक विधानडॆ तुम्बा एळम्बदिन्द, चिरकाल साध्यमान बहुकालद अभ्यासदिन्द तेरे जन्मवे उण्टादरू उण्टागि साध्यवागुव, उपाय स्वभाव ग्याले ई भक्तियोगद स्वभावदिन्द, अभिमतं कडुगत्तलै कट्टाद 3डि-अदरिन्द इष्टवु ऒडनॆ उण्टागद हागॆ, इरुळ्ळियालु इरु दरिन्दलू, निरतिशय शोकाविष्ट नान अर्जुनन्य व्याजमाग ण्डु कॊनॆगाणद शोकदिन्द तुम्बिद अर्जुननन्नु व्याजमाडि कॊण्डु, परमकारुणिक नान गीतोपनिषदाचार-सरोत्कृष्ट ‘रुणानिधियागि गीतोपदेशवन्नु माडिद आचारनाद श्रीकृष्ण भग र्कारवरु (४) “परमया भक्तापि-भगवन्तनन्नु अगलिरलु साध्यवे (४) भारत.________________
चरमश्लोकाधिकार- यावापि प्रपावा महामते। प्राहं नान्यथा प्राप्य ममं कय्यलिप्पुभिः” ऎन्नुतान् विकल्पित्तु विधित्त उपायण्ण आल्, (५) “तावदारि स्तथावाञ्छा तावन्नॊहस्तथा सुखम्” ऎरपडिये तन्निरुवडिगप्पॆरुगैक्कु, मत्तु म् अभिमत मानवै ऎल्लात्त कुम् प्रॊदुवान साधनमाय् अनुकूल्य 8- इल्लवॆन्दागुव सत्व भक्तियुळ्ळ उपासनद चरमावस्थॆयिन्द लागलि, प्रपत्राना-भरन्यासदिन्दलागलि, ममकैय्यलिप्पुजः-मोक्ष दॆशॆयल्लि नन्न नित्य कैरवन्नु अपेक्षिसुववरिगॆ, अहम्प्राप्यः-नानु प्राच्यनागुवॆनु, नान्यथा- इवॆरडल्लदॆ बेरे उपायगळिन्द, नान्यथा प्राप्य-ऎन्दिगू प्राच्यनागुवदिल्लवु, ऎन्नु तान् विकत्तु विधित्त उपायङ्गळ्-ऎम्बदागि गीताचारनाद तानु विकल्पिसि विधिसिद ऎरडु उपायगळल्लि, (५) * तावदास्तथावाञ्छा” ऎम्बीश्लोकदल्लि (८४०ने पुट नोडि) हेळिरुव हागॆ, ई श्लोकार्धवेनॆन्दरॆ ऎल्लियवरिविगॆ पापहर नाद निन्नन्नु शरणागतिय मूलक आश्रयिसुवदिल्लवो अदुवरिगेने ऐश्वर भ्रष्टनिगॆ आरियुण्टु, अल्लिवरिगेनॆ हॊसदागि ऐश्वरवु इहलोक द्दागलि, स्वर्गभोगद्दागलि बेकॆम्ब आशॆयुण्टु, अल्लिवरिगेने कैवल्य बे कॆम्ब ऎन्दरॆ प्रकृतिवियुक्त आत्म प्राप्ति बेकॆम्ब, मेहबुद्धियुण्टु ; अल्लिवरिगेने तनगॆ मोक्षसुखविल्लवे ऎम्ब दुःख उण्टु. शरणागतियन्न नुष्ठिसिदरॆ, आस्ति, वाञ्छा, मोह, असुख ऎल्लवू तॊलगुत्तवॆम्ब भाववु. तन् तिरुवडिगळ्ळॆ पॆरॆगैक्कु तन्न पाद कमलगळन्नु कुरितु बन्दु सेरुवदक्कॆ ऎन्दरॆ मोक्षप्राप्तिगॆ, मत्तु, अभिमतमानवै ऎल्लात्त कुम्-तनगॆ यावुदन्नु हॊन्दुवदरल्लि अभिमतवो अवॆल्लक्कू पॊदु वान-अवॆल्लक्कू समवाद, साधनमाय्-उपायवागि, आनुकूल्य सङ्कल्पादि व्यतिरिक्त परिकर निरपेक्षवाय्-आनुकूल्य सङ्कल्प, आदि शब्ददिन्द, प्रातिकूल्यवर्जन विश्वास, गोप्तत्ववरण, कार्पण्यगळॆम्ब ऐदु परिकरगळल्लदॆ, इन्नु याव परिकरगळु बेडवागिरुव, लघुतर माय्-भक्तियोगक्किन्त सुलभवागि, क्षणमात्र साध्यमान-श्रीमदा (५) २. पु. १-९-७३.________________
श्रीमद्र हस्यत्रय सारे सज्जादि व्यतिरिक्त परिकर निरपेक्षमाय्, लघुतरवाय्, क्षणमात्र साध्यमान रहस्यतमो पायक्कॆ शोतव्य शेष मल्लादपडि उपदेश पठ्यवसानमान चरम श्लोकत्ताल् सकल लोक रक्षार्थ माग अरळिच्चॆयगिर्रा, चाररु तन्नन्नु आश्रयिसलु बन्द शिष्यनिगॆ द्वयवन्नु उच्चरिसुव हागॆ उपदेशिसि, आतन भरवन्नु अङ्गीकरिसबेकॆन्दु प्रार्थिसुव अल्प कालदल्लि मात्रवे साध्यवागि, रहस्यतमोपाय-रहस्यतमवाद ई भर न्यास रूपोपायवन्नु, शोतव्यशेष विल्लादपडि-अदक्कागि इन्नु मुन्दॆ केळि तिळियबेकादुदु यावुदू इल्लद हागॆ, उपदेशपठ्यव सानमान-मोक्षसाधन उपदेशवन्नु पूरिमाडुव, चरम श्लोक ताल्- सत्वधर्रा?” ऎम्ब कॊनॆय श्लोकवादुदरिन्द चरमश्लोक वॆन्दु प्रख्याति हॊन्दिद वाक्यदिन्द सकललोकद संरक्षणॆगागि, अरुळि चगिर्रा-कृपया उपदेशिसुत्तारॆ. इदक्कॆ करपदवु गीतोप निषदाचार््र ऎन्दु हिन्दॆ इरुत्तदॆ. इल्लि “तावदास्तथावाञ्छा” ऎम्ब श्लोकवु, “चतुढाभजन्ने मां” ऎम्ब गीता श्लोकदल्लि ऎरडु विधोपायगळाद भक्ति प्रप गळिगू अन्वयिसुत्तदॆ ऎम्बुदु यावन्न यातिशरणम् ऎम्ब प्रयोग दिन्द व्यक्तवु, आदुदरिन्द भजने ऎम्ब प्रयोगवु, ई अभिप्रायवे श्री देशिकरवरिगू उपादेयवादुदरिन्दले “तावदारि” ऎम्ब श्लोक वन्नु प्रमाणवागि उदाहरिसिरुत्तारॆ. ई आश्रि इदु चरमश्लोकाधिकारक्कॆ अवतारिकॆयागि ऒन्दु महावागि हावाक्यवु. श्री भाष्यकाररु श्री गीताभाष्यक्कॆ अवतारिकॆयागि अनुग्रहिसिद महा वाक्यवन्ने अनुकरिसिरुत्तदॆ. ई वाक्यदल्लि परमभक्तराद पाण्डवरिगॆ श्रीकृष्ण भगर्वा दौत्यवन्नु माडिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ तरु यावाग तम्म शेषभाववन्नु दासभूता “तस्सत्व?? इत्यादि प्रमाणगळिन्दलू, प्रणवार्ध ज्ञानदिन्दलू, सद्गुरु उपदेश दिन्दलू, चॆन्नागि तिळिदु तवाहम?” ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुत्तारो, आग स्वामियूसह “तवाह” ऎन्दू “अहम्भक्त पराधीनः” ऎन्दू________________
[9] (6 चरमश्लोकाधिकार 22 ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुवनु. आदुदरिन्द सत्येश्वरनु तन्न आश्रितरिगॆ टूत वृत्ति यन्नु ऎसॆगलु सिद्धनॆम्बुदु, आतन सौलभ्य सौल्यादिगळन्नु प्रदर्शिसुवदक्कागि इन्ना दूतनॆननिन्नु ऎम्ब प्रयोगवु. दौत्यवु मुख्यवागि एतक्कॆन्दरॆ दौपदियु महा वापिगळिन्दुण्टाद मानभङ्ग विषयदल्लि तावु माडिद शतृनाश सावसरदल्लि पतेद् र्हिमर्वा शीरत् पृथिवी शकलीभवेत् । शुष्क यनिधिः कृष्ण न म मोघं वचो भवेत् स्वर्गलोकवु तलॆकॆळगागि बिद्दरू बीळबहुदु, हिमवत्पव्वतवु शीळि होदरू होगबहुदु, वृधिवियु तुण्डु तुण्डादरू आगबहुदु, समुद्रवु शोषिसियादरू होगबहुदु, ओ ब्रौपदिये नन्न मातु ऎन्दरॆ सब्बल्पवु ऎन्दिगू व्यर्धवागलारदॆन्दु हेळिकॊण्डुदरिन्द, इन्नु यारादरू होदरॆ ऎल्लि सन्धियागुत्तदो ऎन्दु भाविसि, सन्धियागद हागॆ ताने तन्न भक्तरिगागि होगि बन्दिरुत्तारॆ अर्जुनन्य रथियाक्कॆ र्त सारथियाय ऎम्ब प्रयोगदिन्द, प्रणवार्धवन्नू, वशीकरण रुत्यर्धवन्नू बोधिसिरुत्तारॆ शेषि यागियू रक्षकनागियू इरुव वरमपुरुषनू, अवन इष्टानु सार कैरवन्नॆसगुव दासभूतनागि रेषनाद चेतननु हिन्दॆयू, सारधियाद श्रीकृष्णनु मुन्दॆयू, रधियाद अर्जुननु हिन्दॆयू, इरुव स्थितियु उवदिष्टवु ई भाववन्ने “ अग्रतः प्रयं रामता मध्यॆ सु मध्यमा सृष्टतन्नु धनुाणिः लक्ष्मणोनुजगामह ” ऎम्ब महर्षिवाक्यदल्लि काणबहुदु हागॆये " विश्व स्यायतनम्महत्” ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ नम्म हृदयवु वरन पुरुषनिगॆ देवालयवु आतन हत्तिरदल्ले आतनिगॆ दानभूतनाद जीवात्मन इद्दानॆ. जीवात्मने रधियु, वरमपुरुषने ईतनिगॆ सारधियु, आतनु, अर्जुन रथदल्लिद्द हागॆ, एनू माडुवदिल्लवु. अर्जुननु केळि तिळिद हागॆ नावू नम्म हृदय गुहॆयल्लिरुव परम पुरुषनन्नु नम्म प्रवृत्तिगळल्लॆल्ला केळि तिळिदरॆ, आतनु अर्जुननिगॆ प्रेरिसिद हागॆये सरियाद मार्गदल्लि प्रेरिसुवनु. हागॆ आतनन्नु केळि तिळियदिद्दरॆ, कुमार्गदल्लि करनासनानुगुणवागि प्रवृत्तियुण्टागु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे 66 तदॆ ऎम्ब भाववन्नु इल्लि ग्रहिसबहुदु प्रतियॊब्बरू अर्जुननिगॆ श्रीकृष्णनु सारधियाद हागॆ, नमगू नारधियागिये इद्दानॆन्दु भाविसि आतनन्नु प्रार्धिसिदरॆ, सरियाद बुद्धियन्नु कॊडुवनु आदुदरिन्दले श्रुतियु “ आत्मानं रथिनम्बिद्धि शरीरं रथमे वच, बुद्धिन्तु सारथिं विद्धि ’ (कर १, ३, ३) ऎन्दु हेळल्पट्टितु. ई बुद्धियु परम पुरुषन पादक्कॆरगि केळि तिळियुवदरिन्द उण्टागु इदॆ. इदक्कॆ विवेकजन्य ज्ञानवॆन्नुवरु आदुदरिन्द ताने सारथिया (( अवनुन्नु विधेयनाय् निन्ननिळविले ’ ऎम्ब प्रयोगवु साल्वत्रिकवागियू यधार्ध वादुदु * द्वासुपा ” श्रुतिय उपदेशवे मुख्यवागि इदु. हीगॆ माडिदरेने नावू सह नम्म प्रतिपक्षगळाद अरिषड्वर्गदि गळन्नु निरसन माडबहुदॆम्बुदू सूचितवु - अर्जुननिगॆ “ अस्थान स्नेहत्ताले पिरन्न मोह मत्तु कृपॆ ” ऎन्दु हेळलु कारणवे नॆम्बुदु गीतॆयल्लि सुस्पष्टवु हीगॆ हेळिरुवदु श्रीयामुनमुनि गळ * अस्थान स्नेषकारुण्य धराधरधियाकुलम् । पार्थं प्रसन्न मुद्दिश्य शास्त्रावतरणं कृतम् ” ऎम्ब गीतार्थसह श्लोकवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु माडिद प्रयोगवागुत्तदॆ ई श्लोका र्धक्कॆ दासनु बरॆदिरुव भगवद्गीतॆ प्रधमषट्टद आरनॆय पुटवन्नु नोडि गीताचाररू हागॆये अशो च्यानन्य शोच प्रज्ञावादांश्च भाषसे ’’ ऎम्बल्लि हेळिरुत्तारॆ 66 इल्लि अस्थानस्नेह, अस्थानकृपॆ ऎम्ब प्रयोगगळिन्द लोक कण्टकरागियू आततायिगळागियू, दौवदिगॆ माडिद अवमरादॆ यिन्द परमनीचरागियू इरुववरल्लि स्नेहवू कृपॆयू योग्य वल्लवॆन्दु तोरिसुवदक्कागि हागॆ प्रयोग अन्तवरु वधार्ह रॆन्दु स्वामिये स्त्रीयाद ताटकियन्नू मावनाद कंसनन्नू, मत्तु अनेक इतर अवराधिगळन्नू कॊन्दु प्रदर्शिसिरुत्तारॆ परशेषकरसमान ऎम्बुदरिन्द जीवात्मनिगॆ स्वरूप सत्तादिगळॆल्ला परमपुरुषायत्तवॆन्दु तिळिसुवुदक्कागि हागॆ प्रयो इल्लि रसवॆन्दरॆ स्वरूपवु. वारतन वे स्वरूपवॆन्दु________________
66 चरमश्लोकाधिकार- ३५
- पारतं परॆ पुंसि प्राप्तनिर्गत बन्धनः । स्वातन्त्र मतुलं प्राप्य तेनैव सह मेदते’ ऎम्ब विष्णु धरश्लोकदिन्द ग्रहिसबहुदु ८४४नॆय पुटनोडि देहादिव्यतिरिक्त माय् परशेष करसमान नित्यात्मस्वरू पु- देहवु अनित्यवु आत्मानित्यवॆम्बुदु गीताचारर उवदेशारम्भद प्रधमश्लोकवाद (C नतेवाहं जातुनासं’ ऎम्ब श्रुत्युप ऎम्बल्लि “ नित्य नित्यानां चेतन श्वेतनानां "” 66 " "” $ वादनॆयागि व्यक्तवु मुन्दॆयू ( अविनाशितुतद्विद्धि” ऎम्बल्ल * अच्छेद्रोहम् ” ऎम्बल्ल अजोनित्यः शाश्वतोयं पुराणः । नहन्यते हन्य माने शरीरे ” (गी. २-२०) ऎम्बल्लू सह ई नित्यत्यवे उपवादितवु देहवु अनित्यवॆम्बुदु इल्ल ( अन वन, इमे देहाः” (गी. २-१८) ऎम्ब, * नासांसि जीर्णानि’’ ( २-२२) ऎम्बिवे मॊदलादवुगळल्लि हेळल्पट्टिवॆ. आदुदरिन्द श्री देशिकरवरु न्याय सिद्धाञ्जनदल्लि “ दे हेय मनःप्राण धीभो७ न्यू७ नन्य साधनः देह, इन्द्रिय, मनस्सु, प्राण बुद्धि इवुगळॆल्लक्किन्तलू आत्मा बेरॆ ऎन्दू, आदुदरिन्द, “ नित्यो व्यापी प्रतिक्षेत्र- आत्माभिन्न स्मृतस्सु ” नित्यनु, सत्व अचि तन्नू व्यापिसुव शक्तियुळ्ळवनु, प्रतिक्षेत्रदल्लियू इरुव आत्मरु बेरॆ बेरॆ ऎन्दू हीगॆल्ला हेळिरुत्तारॆ ई जीवात्मनु परशेष आस्वरूपनॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. ई अर्धवु प्रणवदल्लि व्यक्तवु * दासभूतास्कृतस्सत्वह्यात्मानः वरमात्मनः ऎम्ब प्रमाणवू इरुत्तदॆ. गीताशास्त्रावतरणक्कॆ कारणवेनॆम्बुदन्नु इल्लि तिळिसुत्तारॆ. अधरगळन्नु निग्रहिसुवदु क्षत्रियनिगॆ मुख्यवागिरुवाग, अन्तह तन्न इति कत्रव्यवन्नु, प्रतिकक्षिगळु तनगॆ गुरुगळू अनुबन्धिगळू आदुदरिन्द, अधरवॆन्दु भाविसि, तनगॆ सरियाद ज्ञानविल्लवु, सत्व श्रेयस्सिगू साधनवागिरुव सरियाद ज्ञानवन्नु पदेशिसु ऎन्दु अरुननु शरणागतियन्ननुष्ठिसि प्रार्थिसिदुदरिन्द, शिष्यनाद अरु ननु प्राज्ञनागि प्रार्थिसिदुदरिन्द हेळलेबेकायितु, परमश्रेय सृन्नू हॊन्दुव साधनगळन्नॆल्ला समग्रवागि हेळबेकागि बन्तु.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इदरिन्द सच्छिष्यनु योग्यनु अर्हनॆन्दु तोरि आतनु अपेक्षिसिद रेने परमरहस्यवन्नु उपदेशिसतक्कद्दॆम्बुदुद्योतितवु मत्तु योग्यनाद सच्छिष्यनु प्रार्थिसिदरू, गुरुवादवरु हेळदे होदरू गुरुविगॆ प्रत्यवायवु. सच्चिष्यनाद अर्जुननु प्रार्थिसि, तदनन्तर इवरु उपदेशिसिदुदू ऎरडू समञ्जसवायितॆम्बुदन्नु इल्लि ग्रहिस बहुदु हीगॆ प्रार्थिसिदुदरिन्द तत्व, हित पुरुषार्धगळन्नु यथार्थ वागि बोधिसबेकागि बन्तु चेतनन स्वरूप स्वभाव इति कत्रव्यता रूप प्रवृत्ति मॊदलिन आरु अध्यायगळल्लू, १३, १४, १५नॆय अध्यायगळल्लि हेळिदरु. अचेतन स्वरूप स्वभावगळन्नू ७, १३, १४, १५, १६, १७नॆय अध्यायगळल्लू हेळिदरु. उपायगळु ऎरडु ऎन्दु ७नॆय अध्यायदल्लि १४ मत्तु १५ नॆय श्लोकगळल्लू, हागॆये १८ नॆय अध्यायद ६५ मत्तु ६६नॆय श्लोकगळल्लू हेळल्पट्टवु. पुरुषार्धगळु ८नॆय अध्यायदल्लि उपपादितवु. गीताशास्त्रवु एनन्नु उपदेशिसितु ऎम्बुदन्नु सङ्गहवागि * अवनुडैय शोक निवप्पिक्काह” ऎन्दारम्भिसि अरुळि च्छॆगिर्रा ऎन्दु पूरैसि हेळिरुत्तारॆ श्रीभगवद्गीतॆयु उपा ननरूप ऒन्दे उपायवन्नु बोधिसितु ऎम्ब कॆलवर वादवु सरि यल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि ऎरडु उवायगळाद भक्तियोगवू भर न्यासवू, ऎल्ला अधिकारिगळिगू उवयुक्तवागुव हागॆ उवदेशिस ल्पट्ट वॆन्दु ई महावाक्यदिन्द तिळिसिरुत्तारॆ अदक्कागिये ई भा परमया वापि प्रपत्ताव महामते? ऎम्ब प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. भगवद्गीतॆय अनेक स्थळगळल्लि प्रपदनवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. प्रधमतः इल्लि श्री देशिकरवरु उदाहरिसिरुव * ययाश्चितं हितन्ने शिष्य हं शाधिमां त्वां प्रपन्न म् ऎम्बल्ले श्रेयस्सन्नु साधिसिकॊडुव ज्ञानक्का गिये शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिरुत्तानॆ. “ दैवी षागुणमयि मम मायादुरत्यया । मामेव ये प्रपद्यने माय "" 66 22________________
66 चरमश्लोकाधिकारः 6. CC 22 मूढाः प्रप मतान्तरते ” (७, १३) * नमान्दुस्मृतिनो द्यनेनराधमाः” (७, १५) ऎम्ब श्लोकगळल्लि प्रपद्यने ऎम्ब प्रयोगविरुत्तदॆ नाल्कु जनरु नप्रपद्य ऎन्दु हेळि मुन्दिन श्लोकदल्लि “ चतुर्विधाभजनॆमां’’ ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, प्रपद्यनॆ ऎम्ब अर्धवू सह इदरल्लि अन्तर्गतवागुवदक्कागि भजनॆ ऎम्ब प्रयोगवु अनन्तर मांहिपार्थव्यव श्रीत्ययोपिस्युः पापयोनयः । वैश्यास्तथा शूद्रा सैपि यानि, परां गतिम् ” ऎन्दिरुवदरिन्द भागवताश्रयवू भागवतनु माडुव शरणागतियिन्द मुक्तियू, ऎ ० बु दु व्यक्तवु. त मेव शरणं गच्छ सत्वभावेन भारत’ (गी १८ ) ऎम्बल्ल चरमश्लोकदल्लू सुव्यक्तवु गीतॆयल्लि उपदेशिसिरुव क्रमवन्ने अनुसरिसि उद्धवरिगॆ भागवत ११नॆय स्कन्धदल्लि मॊदलु उपासनक्कॆ त्रिवर्णदवरिगॆ अधिकारवुळ्ळ अण्णगळाद करयोगद ज्ञान गळन्नु अनन्तर अङ्गियाद परमात्म साक्षात्कारमाडुव उपासन वन्नु तिळिसि, अनन्तर ऎल्लरिगू अधिकारविरुव ऎरडनॆय उपाय वाद भागवत संश्रयण मूलक शरणागतियन्नु हेळि, कॊनॆगॆ इल्लि चरमश्लोकवन्नु हेळिद हागॆ अदन्ने उववादिसि तस्मात्मम् उद्धवोत्सज्य चोदनं प्रतिचोदनाम् । प्रवृत्तिञ्च नि तिञ्च शैतन्यं श्रुत मेव च । मा मेक मेव शरण मा त्मानं सत्व देहिनाम् । याहि सत्वात्मभावेन यास्क सिह्य कुतो भयम् ” ऎम्बल्लि चरमश्लोकार्धवन्ने उपदेशिसिरुत्तारॆ आदु दरिन्द ऎरडु उपायगळू गीतॆयल्लि हेळल्पट्ट वॆम्बुदरल्लि सन्देह ऎल्लवु. आदुदरिन्द अवार ज्ञाननिधिगळाद श्रीयामुनमुनिगळु गीतासहद प्रधमश्लोकदल्लि ई ऎरडु उपायगळू गीतॆयल्लि हेळल्पट्टिवॆ ऎन्दु “स्वधर ज्ञान वैराग्य साध्य भकगोचरः” ऎम्बल्लि तिळिसिरुत्तारॆ ऎरडक्कू हेगॆ अन्वयिसुत्तदॆ ऎम्ब उप पादनॆगॆ दासनु बरॆदिरुव भगवद्गीतॆय व्याख्यानद ५७-५८नॆय पुटगळन्नु पराम्बरिसि आदुदरिन्दले गीतोपनिषदाचार्र * भक्तापरमयावापि प्रपावमहामत 16 "" 66 ऎन्नु तान् निकल्पि” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ इदन्ननुसरिसिये श्री यति________________
« ३८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे वररु ई चरमश्लोकद भाष्यदल्लि ऎरडु उवायगळिगू अन्वयिसुव हागॆ ऎरडु विधवागि अर्धमाडिरुत्तारॆ अथवा हिन्दिन ६५नॆय श्लोकवु उपाननवरदॆन्दू, ई ६६नॆय श्लोकवु प्रवत्ति परवॆन्दू भाविसबहुदु 25 66 ई महावाक्यदल्ल भक्तियोगवु साक्षादुवायवॆन्दू, कर योग ज्ञानयोगगळु मत्तु अवताररहस्यगळु आ उवायक्कॆ साधनगळॆन्दू विशदवागि तिळिसिरुत्तारॆ वरमपुरुषार्थलाभ तुक्कु परम्परया ’ कारणगळॆन्दू, नाक्सादुवायवु भक्तियोग वॆन्दू सुव्यक्तवागि तिळिसिरुत्तारॆ. साक्षादुवायगळु मोक्षप्राप्तिगॆ ऎरडे ऎन्दु “ प्रपन्नाद षां न दिशतिमुकुन्दो निजव दम् । प्रपन्नधा ” ऎम्बल्ल (८४८नॆय पुट) व्यक्तवागि तिळिसि रुत्तारॆ-गीतॆयल्लि “ नाहंवे ’’ (गी ११, ५३) ऎम्बल्लू केवल कयोगवे मुक्तियन्नु कॊडुवदिल्लवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्री भाष्यकाररवरु “ सरासू सनिषत्तु मोक्षसाधनतया विहितं वेदन मुपासन मित्यक्तम् ’’ ऎन्दू इदे भक्तिशब्दनाभिदी यते ” ऎन्दू, इदक्कॆ “ साधनानियज्ञादीनिकराणि ” ऎन्दू ” श्री भाष्यदल्लि हेळिरुत्तारॆ हागॆये गीताभाष्यावतारिकॆयल्लि ज्ञानकानुगृहीतं भक्ति योग मवतारयामास ’ ऎन्दु अप्पणॆकॊट्टिरुत्तारॆ "" 66 66 श्री श्रुत प्रकाशिकाचाररु " नाहंवे रित्यादिना तद्भक्ति व्यतिरिक्त पायनिषेध उक्तः” ऎन्दू, " करणः उपाय हेतु त्वस्य कण्ठोक्ति’ ऎन्दू हेळिरुत्तारॆ “ कषाये करभिः प ततोज्ञानं प्रवत्रते ऎम्ब स्मृतियु करयोगदिन्द पापगळु तॊलगिदनन्तर परमात्म साक्षात्कार उण्टागुव भक्तियोगदल्लि प्रवृत्तियुण्टागुत्तदॆयॆन्दु हेळिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द श्री निग माप्तदेशिकरवरू इदन्नॆल्ला वरिशीलिसि ना न्यायसिद्धाञ्जनदल्लि कापि नकेवलं ज्ञानसमुच्चितंवा मुक्ति हेतुः 66 ऎन्दु सिद्धानिसि, बरी कयोगवागलि, अधवा ज्ञानयोगदिन्द सेरिदु दागलि मुक्तिगॆ हेतुवागुवुदिल्लवॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆल्ला इद्दरू अनेकरिगॆ केवल करयोगवे साक्षादुवायवॆम्ब भ्रमॆयु________________
चरमश्लोकाधिकारः ३९ तप्पलिल्लवु. ई महावाक्यवागलि अवर संशयवन्नु छेदिस ऎम्बुदु दानन आशयवु. दक्षिण देशदल्लॆल्ला ‘घन विद्वांसरॆम्बु रॊब्बरू कूड केवल करयोगनिष्ठनू, ज्ञानियाद भक्तन हाकि मोक्षवन्ने हॊन्दुवनॆन्दू हीगॆ कर योगनिष्टनागले अधव ज्ञानियागि निन्नन्नु उवासिनले ऎन्दु गीता १२नॆय अध्याय `प्रथमश्लोकदल्लि अर्जुननु श्रीकृष्ण भगर्वारवरन्नु कुरितु प्रश्निसि नॆन्दु अभिप्रायवट्टरु हीगॆ अनेकरिगॆ करयोगवे अव्यवहित वाद उपायवॆम्ब अभिप्रायवु नॆलगॊण्डिदॆ. करयोगवु व्य हित उपायवेविना ऎन्दरॆ उपायक्कॆ साधनवे विना साकात्ता? साधनवल्लवॆम्बुदन्नु चॆन्नागि मनस्सिनल्लिडतक्कद्दागिरुत्तदॆ. यामुनमुनिगळ स्तोत्ररत्नद भाष्यदल्लि श्रीनिगमानदेशिक रवरु २२नॆय श्लोक व्याख्यानदल्लि विशदवागि हेळिरुत्तारेनॆन्दरॆ- अत्रायङ्क्रमः शास्त्रार्थ तत्वज्ञानतः करयोगः ; ते? जितस्वान्तस्य परिशुद्धात्म भावना रूपो ज्ञानयोगः ; तब्बा रावा, साक्षात्करयोगे नैववा आत्मावलोकनं, तेनलबा धिकारस्य भक्तियोगः ; ततस्ततप्तिरिति’ इल्लि क्रमवु बहु निवु तरवागि स्थापिसल्पट्टिरुत्तदॆ हीगॆ करयोगदिन्दागलि, अथव कयोग ज्ञानयोगगळिन्दागलि साधिसल्पट्ट भक्तियोगक्कॆ अ कारि ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु मात्रवे, इतररिगॆल्ला उपासनु अधिकारविल्लवादुदरिन्द प्रनदनदल्ले अधिकारवॆन्दु मुन्दॆ तिळिसु- सन्दर्भदल्लि यारु यारु ई प्रवदनक्कॆ अधिकारिगळॆम्बुदु हिन्द हेळिदुदन्ने सहिसि हेळुत्तारॆ- (C १ कडुग पॆरवेणुवॆर त्वरॆवुवनु- उवाननक्कॆ अरि कारियादवनिगॆ ई उपासनानुष्ठानदिन्द दहुवनानदल्ले मो सिद्धवॆम्बुव क्लिप्तविल्लवु वारब्बु कळॆद नन्तरवे मोक्षनादु रिन्द, हीगॆ विळम्बवन्नु सहिसिदवरु उवासनाधिकारिगळागिद्दरू प्रपदनवन्ने अवलम्बिसबहुदॆन्दु इल्लि तिळिसिरुत्तारॆ 9. 6" *’ करयोगादि वरिकरगळ अनुष्ठानद दुष्करतॆ यिन्दलू अधिकारियु सुकरवागि नकृदनुन्नेयवागिरुव भरन्या पन्नु अनुष्टिसबहुदु. अदू अल्लदॆ उवासनवु चिरकाल साध________________
४० "" श्रीमद्र हस्यत्रयसारे वादुदु आदुदरिन्दलू अधिकारियु भरन्यासवन्नु कैकॊळ्ळ बहुदु. हीगॆये प्रपयोग्याधिकारदल्लि नाल्कु विध अशक्ततॆयल्लि यावुदादरू ऒन्दु इद्दरू कूड प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसबहुदॆन्दु भादौ शभावः” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादितवु ९४५नॆय पुटगळन्नु नोडि Fyn, मेलॆ हेळिद ऎरडु विध कारणगळिन्दलू अर्जुननु शोका विष्टनागिद्दनॆन्दु " निरतिशयशोकाविष्टनान अर्जुननै व्याज मागक्कॊण्डु ऎम्ब प्रयोगदिन्द तोरिबरुत्तदॆ. हागॆ शोका विष्टनागिद्दनॆम्बुदन्नु ग्रहिसलु प्रमाणवॆल्लिदॆ ऎन्दु केळबहुदु. मेलॆ ऎरडनॆय अध्यायदल्लि गुरुगळन्नू बन्धुगळन्नू कॊल्ललारॆ ऎन्दुण्टागिद्द शोकवु इल्लि हेळल्पडलिल्लवु. आ शोकवु, मेलॆ अवनुडैय शोक निवरिप्पिक्काह ऎम्बल्लि उपपादिसिद्दारॆ. ई शोकवादरो अदक्किन्त बेरॆयादुदु ईगिन शोकवादरो भक्तियोगद विळम्ब मत्तु दुष्करतॆयिन्दुण्टादुदु श्लोकदल्ले अल्लिरुव माशुचः ऎम्बुदरिन्दले व्यक्तवु श्रीकृष्ण इदु चरम भगर्वारवरु अर्जुननिगॆ अळबेडवॆन्दु हेळबेकादरॆ, आतनु "" CCC शोकाविष्टनागिद्दनॆम्बुदु व्यक्तवल्लवो ? एतक्कागि अळुत्तिद्दनु ऎन्दरॆ अदू श्रीकृष्ण भगर्वारवर उक्तियिन्दले व्यक्तवु. * सत्व पापेभो मोक्षयिष्कामि अळबेडवॆन्दरॆ, ई उपासनदिन्द सत्वपापगळू नाशवागबहुदु आदरॆ अदु दुष्करवे ? अदन्न नुष्ठ सलु तनगॆ शक्तियिल्लवल्ला, वावगळु वरिहरवागुव बगॆ हेगॆ ? ऎन्दु शोकिसुत्तिद्दनॆम्बुदु व्यक्तवु, भक्तियोगद दुष्करतॆयिन्द शोकां कुरवु यावाग उण्टायितॆन्दरॆ ११नॆय अध्यायान्त्यदल्लि नाहं वेदै’ ऎम्ब श्लोकदिन्द केवल करयोगदिन्द तानु प्राव्यनल्ल वॆन्दू, अनन्य भक्ता, प्राप्यनॆन्दे हेळि, मन्मनाभव ऎन्दु यावाग हेळिदनो आगले उण्टागि, एकान्त्यदिन्द मनस्सिडलु साध्यविल्लवॆन्दु भाविसि, हीगॆ निन्नन्नु उपासिसतक्कद्दे इल्लवे जिज्ञासुवागि निन्नन्नु उवासिसले ऎन्दु १२नॆय अध्यायदल्लि केळि दुदक्कॆ श्रीकृष्ण भगर्वारवरु जिज्ञासुवागि अक्षर मव्यक्तवन्नु उवा सिसुवदु केशतरवॆन्दू हेळि, नन्नन्ने ज्ञानियागि उपासिसु,________________
[] .6 चरवकाधिकार- अदक्कागि मव मन आध्य मयि बुद्धिं निवेशय ऎन्दु यावाग हेळिबिट्टरो आग अदर दुष्करतॆयिन्द कव चन्नागिये बेरन्नु बिट्टितॆन्दु भाविसबहुदु अदु दुष्करवॆम्ब दन्नु श्रीकृष्ण भगनारवरे ऒप्पिकॊण्डु अर्जुननिगॆ ’ सुदुद्दर्श मिदंरूपं’ (गी ११, ५२) ऎम्बल्लि हेळिरुत्तारॆ. ई रो नन्न श्रीयतिवरु ई चरमशोकद भाष्यदल्लि बहु व्यक्तवागि हेळिरुत्तारॆ. * भक्तियोग : तदारम्भ विरोधि पापानामान नित् तत्पायश्चित्तरू र्धमै्रः परिमितकाल कृ स्तेषां दुस्तरतया आत्मन भक्तियोगानर्हता मालोच्य शोध तो७र्जुनस्य शोक मपनु श्रीभगवानुवाच। भक्तियो गद दुस्तरत्वदिन्द तनगॆ अदन्नु उपक्रमिसलु योग इल्लवे ऎन्दु लोकिसुत्तिद्द अर्जुननन्नु कण्डु श्रीकृष्णभर्गारवरु हेळु त्तारॆ ऎन्दु व्याख्यानविरुत्तदॆ, ई सन्दर्भदल्लि श्री देशिकवररु. * माशुचः ’’ ऎन्दु भगवन्तनु हेळिद ई लोकवु “ नप्रथ मोना स्थानस्नेहमूल’ नाद शोकवल्लवॆन्दु हेळि, हाग दरॆ ई शोकक्कॆ कारणवु एनॆन्दर हेळुत्तारॆ दीर्घकाल नैरन्त र्याद सेवनीयोपाय द र्यात् । फलविळम्बाा " दीर्घकाल बहुकष्टदिन्द निर्वहिसुव दुष्करत्वदिन्दलू, फलविळम्ब दिन्दागलि शोकवॆन्दु तिळिसिरुत्तारॆ 66 अदुदरिन्द परम कारुणिकनाद गीतोपनिषदाचार’नु ऎरडु उपायगळिगू अनुकूलिसुव हागॆ चरमकवन्नु विधि सिरुत्तारॆ इदन्ने ई अधिकारदल्लि उवदेरिसलु उपक्रमिसिरुत्तारॆ आरि, शोक, नाम्भा, मोह मॊदलादवॆल्ला, श्री कृष्ण भगर्वारनर वादकमलवन्नु हीगॆ आश्रयिसुवदक्कॆ पूरभावियागि उण्टेपिना यावाग आतन वादकमलदल्लि तन्न भरवन्निट्टु शरणागतनादनो, आग ऎल्लवू सूरोदयवादरॆ सरतवन्नू निवरिसुव हागॆ निम्म सुत्तवॆ ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ सिरुव मामकंशरणरव्रज बुदन्नु सहवागि तिळिसुत्तारॆ तुक्कुम् पॊदुवान साधनवाय् 6. आदुदरिन्द ई चरमश्लोकदल्लि विधि ऎम्बुदरिन्द तोरिबरुवदेनॆं (१) * अभिमतमान ऎल्ला ईतनु याव याव अभि “”________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मतगळन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, अवु इल्लवे ऎन्दु शोकिसि शरणागति यन्ननु सिदरॆ अवॆल्लवू लभिसुत्तदॆन्दु
- सदुष्क रण शोचेद्यो येन ये नेष्ट हेतुना । 22 स स तस्याहमेति चरमश्लोक सहः । ऎम्बुदरिन्द मुन्दॆ तिळिसिरुत्तारॆ याव याव इष्टवन्नु मनस्सि नल्लिट्टु, अयो अदन्नु वडॆयुवदु कष्टवे ऎन्दु यारु यारु शोकिसुवरो, अन्तन्तावर इष्टवन्नु नल्लिसुववनु नानॆये ऎम्बुदु चरमकद सब्ब हाभिप्रायवॆन्दु मुन्दॆ हेळल्पडुत्तदॆ अभिप्रायवे अहिर्बुद संहितॆयल्लू उपविष्टवु ई (२) ई भरानक्कॆ बेकाद पञ्चाङ्गगळल्लदॆ मिक्क यावुदू बेकागिदॆन्दु " आनुकल्यसब्बागि वृतिरि परिकर निरवेक्ष माय ऎम्बुदरिन्द तिळिसिरुत्त नाननवाद उवायान रक्कॆ नित्य नैमित्तिकानुष्ठानगळ सारेक्षॆयुण्टु इदक्कादरो अवु गळु लिङ्गन बेकागिल्लद्दु, बेरे प्रमाणविधियिन्द इवुगळ आवश्य कति एनो उण्टु आदरॆ ई उवायक्कॆ अङ्गवागि आवश्यकवल्लवॆम्ब भाववु मत्तु (इ) उनाननवाद गुरुतरवाद उवायवु, अन्तह कष्ट निल्लदुदरिन्द इदन मतरमा ऎन्दु हेळिदरु उनाननरन्नु हार नरगॆ नसतक्कद्दागिरुत्तदॆ भरनाननादरो हागल्लदॆ क्षण मात्र साध्यवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ ‘चाररु द्वयवन्न नन्नु उच्चरिसुव हागॆ माडि ई विष्यन नगल्ल कृतोरिसबेकॆन्दु करुणासागरनन्नु प्रार्थिलुव अल्प कालवे अदक्कॆ बेकादुदरिन्द हागॆ आयोगवु इल्लि शरणागतियु रहस्यदमवायरॆन्दु हेळल्पट्टितु भक्ति ॆ’ गवाद उपासन क्किन्त उत्कृष्टवादुदॆन्दु तम ऎम्ब रब्बन हागॆये लक्ष्मि तन्त्र वाच्यवाद * सनिरताः’ ऎम्बल्ल (-नॆय पुटवन्नु नोडि) हेळिरुत्तदॆ याव कारणगळिन्द रहस्यतमो रायवॆम्बु वन्नु ९४नॆय पुटदल्लि काणबहुदु ई चरमकदल्लि ई रहस्यतमवाद उवायद विषयदल्लि केळि तिळियबेकाद सरान्तग 1 अडगिवॆ ऎन्दु हेळि. अवुगळन्नु________________
चरमश्लोकाधिकार- ૧ तावु उनवादिसि बोधिसुवॆनॆन्दु ई प्रतिज्ञाव महावाक्यवन्नु आरम्भदल्लि अनुग्रहिसिरुत्तार इल्लि तव्यशेषविल्लादवडि ऎम्ब प्रयोगदिन्द (1) भक्तियोगद हागॆ इतरापेक्षगळॊन्दू इल्लद हागॆ ऎन्दागलि, अधवा (2) इदक्किन्तलू मोक्षार्धिगॆ श्रेष्ठवाद सुलभोवायविल्लद हागॆ ऎन्दागलि, अधवा (3) अर्जुननिगॆ बेकादुदु ऒन्दु सुलभवायवु अदन्नु केळि तिळिदनन्तर बेरॆ इन्नु केळि तिळियबेकादुदु यावुदू इल्लवॆन्दागलि अर्धवु इदक्कॆ चरमश्लोकवॆम्ब हनर एतक्कॆ ऎन्दरॆ, ग्रन्धद कॊनॆ यल्लि हेळल्पट्टिदुदरिन्दागलि, अथवा आदि संहितॆयल्लि य न कामकामेन नसा ध्यं साधनान्तर इदर वायगळि दॆल्ला साधिसलु अरमादुवन्नॆल्ला साधिसिदुर हॆच्चाग महिन य कॊनॆय उनायवन्नु विधिसिरुवदरिन्दाग अधन - तस्मा न्यास मेनान्तनसा मतिरिक्त मातु- " ( ) ऎम्ऎल्ल " स निरतारद्दा स्टाङ्ख्ययोगविदा : नार्हनिररणष्टस्य कला कोटितविमुसि ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ, गादॆ उवायवन्दु कॊनॆयल्लि हेळिरुवदरिन्दागलि, चरमश्लोकवॆन्दु हेळल्पडुत्तद अधवा चरम दरॆयल्ल आचरु सचिष्यरिगॆ इदन्नु उपदेशिसुवदरिन्दलागलि चरमकवॆम्ब व्यवहारवु 9 "" ई चरमश्लोकदल्लि हेळिरुवदु भक्तियोगद हागॆ कष्टतरवाद उवायक्कॆ शक्तियिल्लदवरिगॆ स्वतन्त्रनाद सुलभवाद मोक्षदायिक वाद प्रवत्ति ऎन्दु अभिप्राय पट्टिरुवदक्किन्त भक्तियोगद अङ्ग वाद शरणागतियु इल्लि हेळल्पट्टि तॆम्ब अभिप्रायवु एकॆ कूडदु ऎन्दरॆ अङ्गररणागतियु हिन्दॆये मायामेतान्तरनि ते ऎम्बल्लियू, मन्मनाभव’’ ऎम्ब श्लोकदल्लि मां नमस्कुरु” ऎम्बल्ले, हेळिरुवाग पुनः हेळुवुदु वुनरुक्तियागुवुदिल्लवो ? सत्व गुह्यतमम् ऎन्दु श्लाघिसि, भूयः – इन्नॊन्दु सल भक्ति योगवन्नु “ मन्मनाभव ’ ऎन्दु हिन्दॆ उपदेशिसिदुदन्ने आतन स्मृति पधक्कॆ तरुत्तारॆ आदरू अर्जुननिगॆ दुष्करवॆन्दू विळम्ब युक्तवॆन्दू, शोकाधिक्यविद्दुदरिन्द आतन शोकनिवारणार्धवागि माशुचः ऎन्दु समाधानमाडि हेळिरुवदरिण्ड सुलभवागि सुकर <> “”________________
श्रुति सिद्धमान इन्नर्ध श्रीमद्र हस्यत्रयसारे शरण्यनान सद्देश्वर्र ताने उपदेशि कविदुताने (१) १ सन्त्यज्य विधिनानित्यं पद्विधां शरणागति 1 आचारानुज्ञया कुर चादृष्टेन र्पना ” । ऎन्नु श्री विष्णुतत्वादिगळिगॆ आचारानुज्ञॆयुवायित्तु. 66 रागि नकृदनुद्दीयवाद भरन्यासवन्नु सकलाशक्तररक्षणार्धवागि कन्नणॆ कूडिसिरुत्तारॆ आदुदरिन्द इदु साकादुवायवु अङ्ग शरणागतियल्लवु इदन्नु केळि तिळिद ऒडनॆये अर्जुननु “ नष्टो मोहः स्मृर्ति” ऎन्दु हकिकॊण्डिरुत्तानॆ. मुन्दॆ हागॆ इवायवॆम्बुदक्कॆ श्रुत्यादि प्रमाणगळुण्टु ऎन्दु हेळुत्तारॆ • ई भरन्यासवु रहस्यतमवाद उवायवॆन्दु, शरणंव्रजेत् ऎन्दु इरबेकल्ला ? शरणंव्रज ऎन्दु विधि हेगॆ ? ऎन्दरॆ मुन्दिन राज्यदिन्द तिळिसुत्तार योब्रह्माणं विदधाति पूत्वम् इदि श्रुतियिन्द राष्ट्र विहितवागि निधिसल्पट्टिरुवदरिन्दलू भगवं तने उनरकनागि लोकगुरवादुदरिन्द विधियु न्यायवादुदे ऎम्ब तात्पर दिन्द हेळुत्तार - हिन्दिन महावाक्यदल्लि ई चरम श्लोकवन्नु अर्जुननन्नु प्रजीकरिसि लोकहितार्थक्कागि शरणा गतियाद सुलभोवायवन्नु विधिसिदरु ऎन्दु हेळल्पट्टितु आदरॆ इन्तह मुक्तियन्नु हॊन्दिसुव विद्यॆयु आचावदिष्ट नागबेकॆम्ब नियमविरुवदरिन्दलू, न प्रसीदति वैविद्या विना सदुपदेशतः गुरुमूलकवागि सदुपवेशद संस्कारविल्लदॆ ब्रह्म विद्यॆयु कारकारियागुवदिल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला ऎन्दाक्षे तन्दरॆ, ई गीताचारनू लोकगुरुवागिरुवदरिन्द आतन उपदेशवु वर माचारर उपदेशक्किन्त हॆच्चु महिमॆयुळ्ळदादुदरिन्द, आचा रानुज्ञॆयू कूड उण्टायितॆन्दु हेळुत्तारॆ बेकाद संस्कार उण्टायितॆन्दु हेळिद मातेविना, बेरॆ आचारर उपदेश बेडवे बेडवॆन्दु निषेधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवु. — "" (१) विष्णु तत्व. (6________________
चरमश्लोकाधिकारः ४५ "" श्रुतिसिद्धमान इव्वर्थ - शुतिगळल्लि सिद्धानिसि हेळल्पट्ट ई भरसम र्पणरूपवाद अभिप्रायवन्नु, शरणागतियू ऒन्दु साक्षात्ताद मुक्तियन्नू कॊडुव उपायवॆम्बुदन्नु, याव श्रुति गळल्लि ई उपायवु व्यक्तवागि हेळिरुत्तदॆ ? ऎन्दरॆ मुमुक्षु शरणमहम्प्र प” ऎन्दु श्वेताश्वतरदल्लि, “ प्रणवोधनु प्रप कृरोह्याता ब्रह्मतल्लमुच्यते । अप्रमत्तेन वेद्धव्यम् ऎन्दु मुण्डकदल्लू, द्वयमवु करदल्लू, ‘‘तस्मान्नासमेषां तपसा मतिरिक्त माहुः ऎन्दु हेळि, ओमित्यात्मानंयुञ्जीत’ ऎन्दु तैत्तरीयदल्लू हेळिरुवुदरिन्द, श्रुतिसिद्धमान इव्वर्थ वन्नु ऎन्दु हेळिदरु शरण्यनाद सत्येश्वरनु ताने, उपदेशिक्क - हीगॆ उवदेशिसलागि, इदुताने - ई उपदेशवे, सन्त्यज्य विधिना ? ऎन्नु ऎम्बदागि श्री विष्णु तत्वादिगळिर् चॆन्न - श्री विष्णु तन्न मॊदलादवुगळल्लि हेळल्पट्ट आचारानुयुमा यित्तु - सदाचारर अनुज्ञॆयू उण्टाद हागॆ भाविसतक्कद्दु. एकॆन्दरॆ मामेकंशरणंव्रज ऎन्दु लोकगुरुवागियू, शास्त्र वन्नु पदेशिसुव गीताचारनागियू हेळिदुदरिन्द आचारानु ज्ञॆयु सिद्धिसितु ऎन्दु भाविसबहुदॆम्ब तात्सरवु. "" "" “’ ई “ सन्त्यज्य विधिना ऎम्ब श्लोकक्कॆ नानाविधवागि अर्ध गळन्नु माडिरुत्तारॆ यावुदॊन्दु विरोधवू इल्लदहागॆ अर्धवु हेगॆन्दरॆ सन्त्यज्य विधिनानित्यम् ऎम्बल्लि विधिना नित्यम् ऎन्दु पद च्छेदमाडि अर्ध हेळलु होदरॆ तॊन्दरॆयुण्टु. आदरॆ चरम श्लोकार्धवॆल्लवन्नू सङ्गहवागि ई श्लोकवु उपपादिसितु, ऎन्दरॆ आग नित्यम् ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळबहुदु. विधिना अनित्यम् ऎन्दिट्टु कॊण्डरॆ अर्धवु सुलभवु अनित्यं - अशाश्वत फलगळन्नु कॊडुव काव्यकरगळन्नू, यावाग काव्य कत्मगळे निषेधिसल्पट्ट वो आग निषिद्ध करगळू ई अनित्यशब्ददिन्दले बोधितवु, इन्तह निषिद्ध काम्य करगळन्नॆल्ला, अनित्यम् ऎम्बुदु जात्येकवचनवु, विधिना-ई चरम श्लोकदल्लि ई शरणंव्रज” ऎन्दु हेळिरुव विधियिन्द, सन्त्यज - सवासनवागि चन्नागि बिट्टु बिट्टु, षड्डि धां शरणागति - आ विधि वाक्यवाद चरमश्लोकदल्लि अङ्गाङ्गिगळ समुच्चयदिन्द आरु अंश 66 ई________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सत्वधानित्यागि - इन्दकत्तुक्कु शण्य रादि कुदृष्टिगळ् कॊल्लं वॊरुळ् गळॆल्लां तात्सर चन्नि कैयिलुम्, निक्षेप रक्षॆयिलुदु सरक्क दूषित्तों गळन्नु कै शरणागतियरु, आचारानुज्ञया- सदाचारर मूलक वागिये, शास्त्र दृष्णनवर्तना राण्णिलादि स्मृतिगळाद राष्ट्रगळल्लि हेळिरुव क्रमदिन्द, कुरात् - माडतक्कद्दॆम्बुदु श्लोकार्धवु 66 अवु सारदीपिकयवरु नित्यम् ऎम्बुदक्कॆ अर्धवन्नु बरॆयलिल्लवु, सन्त्यज्य विधिना ऎम्बुदक्कॆ पूकळान उपायान्तर सात्वि कत्यागरूपेणविट्टॆवडि ” ऎन्दु अर्धवन्नु माडिरुत्तार नात्विकत्याग हेळुवदु, कानुष्ठानमाडि, अदरिन्द उण्टागुव फलत्यागक्कागि, उवायानरगळु इल्लि बेकागिये इल्लवु स्वरूपतः त्याग दॊडतक्क सारास्वामिनियवरु " नित्यं-शरणा गत्यनुष्ठान कले सत्व दा, सन्त्यज्य-सत्वधरा९ सत्व कार्मा ऐहिका मुष्टि कानसीति पूरार्दॊकर्ा सन्त्यज्य, विधिना - विधिसिद्ध सात्विकत्यागवूल्वकम् ऎन्दु अर्ध माडिरुत्तारॆ सारप्रकाशिकॆयवरु, अनित्य’ ऎन्दु वदमाडि, अनित्यं - अल्पास्थिरवलं, विधिना ऎन्दरॆ साधनदिन्द (इल्लि शरणागतियु) सन्त्यज्य - बिट्टु ऎन्दु ऒन्दर्ध वन्नू, अधवा, नित्य’ ऎन्दु पदमाडि, नित्यनैमित्तिकगळु उवा यान्तरवाद उपासनक्कॆ अब्बवादुदरिन्द, नित्यवू अदरॊन्दिगॆ अनु ष्ठिसतक्क करवु ऎन्दरॆ भक्ति योगवु, अदन्नु विधिना - भक्तियोग निरपेक्षवाद ई चरमल्लोकविधियिन्द, सन्त्यज्य - सम्पूर्णवागि त्यागमाडि ऎन्दु हीगॆ ऎरडर्धवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. ई ऎरडु अर्धगळू गाह्यगळे, सारप्रकाशिकॆयवरु “ वर्गिकां “जे दीर्मा ’’ ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ त्रिवर्गिकरिगॆ बेकाद मनोरद गळन्नु साधिसिकॊडुववुगळन्नॆल्ला, सन्त्यज्य - स्वरूपतः त्यागमाडि ऎन्दु व्याख्यानमाडिरुत्तारॆ मुन्दॆ चरमश्लोकदल्लिरुव प्रतिपदगळिगू विस्तारवागि अर्थ गळन्नु बरॆयुव सल्पदिन्द, सत्वर्धा इत्यादि ऎम्ब प्रयोगवु,________________
ं चरमकाधिकार इन्न कत्तुक्कु - ई अमोघवाद श्लोकक्कॆ शङ्करादि कुदृष्टि गळ् - श्रीमच्छङ्कराचाररे मॊदलाद, श्रुतिवाक्यगळिगॆ सनमं जनगळाद अर्धगळन्नु हेळदिरुववरु, चॆल्लुम् पॊरळुगळॆ ल्ला - हेळुव अर्धगळन्नॆल्ला तात्पर चन्निकैयिलु - श्रीयवरर गीताभाष्यद तात्सरगळन्नु बॆळदिङ्गळ हागॆ व्यक्तवडि सुवदरिन्द, तात्पर चनिकॆ ऎन्दु व्यवहरिसल्पट्टिरुव तम्म ग्रन्ध दल्लू मत्तु निक्षेपर ऎम्ब आत्मनिक्षेववन्नु समर्धिसुव ग्रन्ध दल्ल, परक्कॆ दूषित्तोम् - राष्ट्र प्रमाणगळ मूलकवागियू, पूरैापरविरोधगळिन्दलू वाददिन्दलू समञ्जसवल्लवॆन्दु तोरि सिदॆवु ऎम्बर्धवु सब्सि हवागि हेगॆन्दरॆ ? सत्वर्धा परित्यज्य वॆम्बुदरिन्द नित्यनैमित्तिक मॊदलाद समस्त करगळन्नु सेरिसि अवु गळ परित्यागवन्नु हेळि, केवल ज्ञानाक्षः ऎम्ब अभिप्राय वन्नु हेळिदुदु सरियल्लवॆम्ब भाववु इदु नित्य नैमित्तिकगळन्नु माडिये तीरबेकॆम्ब अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवु पूरावर विद्धवु. * कुरुकव तस्मात " ऎम्बुदक्कू, “ यज्ञ दानतपः कर न त्याज्यं कार मेव तत् ’ ऎम्बुदक्कू “ स्वस्व कण्य भिरतः संसिद्धिं लभते नरः ” ऎम्बुदक्कू, * सरकरण पि सदा कुरा म पाश्रयः मत्नसादादवातिशा स्वतं पद मुत्तमं’ (१८-५६) ऎम्बुदक्कू विरुद्धवागुत्तदॆ मनॆय श्लोकदल्लि इदक्कॆ विरुद्धवागि 66नॆय श्लोकदल्लि ई सत्वर्धापरि “> 66 ऎन्दु ऎल्लियादरू हेळुत्तारॆये ? आदुदरिन्द इवुगळिगॆ वरस्परविरोधविल्लद हागॆ अन्वयिसि अर्ध हेळुवुदे नमञ्जनवागु इदॆ. सत्यधम्मगळ त्यागवु तामनवॆन्दु ऒन्दॆये हेळि, आ तामन त्यागवन्ने विधिसुत्तारॆये ? आदुदरिन्द सात्विक त्यागार्धवन्ने इल्लि हेळबेके विना अन्यदा इल्लवु आदुदरिन्द प्रधमयोजनॆयल्लि सात्विक त्यागार्धवन्ने श्रीयुतिवररु उववादिसिरुत्तारॆ अदू अल्लदॆ उवाननद मूलक वरमात्म साक्षात्कारवु बरीज्ञानमात्रवे हेगो तिळियदु ? मनस्सिन व्यावाररूपवादुदल्लवे आ ज्ञानवु ? मनस्सिन प्रवृत्तिरव कविल्लदॆ ज्ञानवु हेगॆ उण्टादीतु ? मनस्सु परमात्मनल्ले स्थिरवागि निल्लिसिदरल्लवे वरमात्म साक्षात्कार ज्ञान________________
४८ उण्टादीतु. श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आदुदरिन्द सत्वधर्रापरित्यज्य नवु समञ्जसवागुवदिल्लवॆम्ब भाववु 66 ऎम्ब अवर व्याख्या आमेलॆ मामेकम् ऎम्बुदक्कू अवर अर्धवु सरिहोगुव दिल्लवु. एकॆन्दरॆ माम् एकं सत्वात्मानं समं सर भूत स्थितम् ईश्वरं “ अहमेव’ इत्येकं शरणंव्रज ज इल्लि मूलदल्लि इल्लद अहमेव ऎम्बुदन्नु सेरिसि परमात्मनू तानू ऒन्दे ऎम्ब भावदिन्द शरणवन्नु हॊन्दु, ऎन्दु अर्धमाडिद्दारॆ. ऒब्बनु सत्वशक्तरागियू इन्नॊब्बनु अशक्तनागियू इद्द पक्षदल्लि ऒन्दु प्रयोजनकागि अशक्तनु शक्तनल्लि शरणागतियन्नु माडुवनु प्राज्ञनाद विभीषणनु सशक्तनाद श्रीरामचन्द्रनिगॆ शरणागत नादनु आत्मा ऒन्दे यादरॆ यारु यारिगॆ शरणागतनु ? रक्षिसु ऎन्दु ऒब्बनु प्रार्थिसबेकु. शक्तनादवनु आतनन्नु रक्षिसबेकल्लवे ? मामेकम् ऎबर्थक्कू शरणंव्रज ऎम्बर्थक्कू परस्परविरोध उण्टागुव हागॆ माडबहुदे ? समभावक्कागलि ऐक्यक्कागलि शरणा गतियु कूडुवदिल्लवु इदर तात्परवन्नु " नमः अन्यत् अस्ति त्यवधारय इत्यर्थः” ऎन्दु विवरिसिरुत्तारॆ ई तात्परवु हेगॆ उण्टायितो तिळियदु श्रीकृष्ण भगर्वारवरु तम्म विभूतिय नॆल्ला विस्तरिसि हेळि, अनन्तर विश्वरूपवन्नु तोरिसिदुदॆल्ला इद रिन्द व्यर्धवॆन्दु एप्पट्टितु इन्तह परस्पर विरुद्ध उण्टागुवद रिन्द नानञ्जसवे इल्लवु परमात्मनानन कालदल्लि ब्रह्मास्मि’ ऎन्दे उपासिसतक्कद्दॆन्दु हेळिदॆयल्ला’ ऎन्दरॆ, नावू अदन्नू ऒप्पुवॆवु आग अदर अर्धवेनॆन्दरॆ नानु मच्च रीरक सरब्रह्मने आगिद्देनॆ, नानु वरमात्मनिगॆ शरीरवु, परमात्मनु ननगॆ आत्मा, आदुदरिन्द वरब्रह्मनु मच्च रीरकनॆम्ब भावदिन्द उवासिसतक्कद्दॆम्बुदु मुख्य तात्परवु. स्वरूवतः नानू पर ब्रह्मने ऎम्बर्धवल्लवु 66 CC अहं हीगॆ शास्त्र विरोध, द्वापर विरोध, लोकविरोध मॊद लादवुगळिन्द अभिप्रायगळु ननञ्जसवादुवल्लवु ऎन्दु आ अभि प्रायगळन्नु निराकरिसिरुत्तारॆ हागॆ शाङ्करादिगळ अर्धवू सरि यल्लवॆन्दु तिळिसि तम्म अर्धगळल्लियादरो वाचकरु सम्पूर्ण________________
[2] चरदुश्लोकाधिकारः इष्टु सारमान अर्थण्ण शोल्लुगिरोम्. ~ सत्सम्प्रदाय सिद्धमानवडि श्लोकस्य वाक्यार्थमाह इदिल् पूर र्धम् उपाय विधायकम् उत्तरा र्धम् फलनिर्दॆशादि मुखत्ताले विधिशेष. इश्लोकम् उपाय विधान प्रधानम्. आगैयाल् नम्बिकॆयन्निडबहुदु ऎन्दु हेळुत्तारॆ एकॆन्दरॆ तन्न अर्धग ळादरो नारतमवादुवु, वरस्पर विरोधविल्लदॆ, व्यासादिगळे ई चरमश्लोकक्कॆ व्याख्यानवन्नु माडिरुवदन्ननुसरिसियू, इवुगळिगॆ ऐककंरवन्नु अनुसरिसिये तम्म आचाररुगळू अन्तह सारतमा र्धवन्ने हेळिरुवदरिन्द वरमग्राह्यवॆन्दु हेळि, अदर अर्धगळ न्नु वपादिसलु आरम्भिसुत्तारॆ इष्टु - ई चरमश्लोकाधिकारदल्लि, सारमान अर्थङ्गळ्ळि - तावे तात्पर चन्द्रिकॆ, निक्षेपरक्षॆगळल्लू विस्तरिसदे इरुव, मत्तू वेदान्त सम्मतवागि सारवाद अर्ध गळन्नु, सम्प्रदाय सिद्धमान – पूराचारारुगळिगॆ अभिमत वागि अवरिन्द उपदेशिसल्पट्ट हागॆ, शूलुगिरोम् - हेळुवॆवु ऎन्दु प्रतिज्ञा वाक्यवन्नु दयवालिसिरुत्तारॆ स्वारस्यविदॆ ऎन्दु तावु कल्पिसि हेळुवदिल्लवु, आळ्वाराचाररुगळु अनुमोदिसिरबेकु, अन्तह अर्धगळन्ने हेळुवॆवु वेदान्त सिद्धवागियू नव दाय सिद्धवागियू इरुव अर्धगळन्ने सप्रमाणवागि हेळुवॆवु ऎम्ब तात्सरवु, श्लोकदल्लि तोरुव प्रधानार्थवन्नु हेळुत्तारॆ इदिल् - ई चरमश्लोकदल्लि, पूार्धन, उपाय विधा यकम् - उवायवन्नु विधिसुवन्थाद्दु उत्तरार्धम्, फल निर्दशादि मुखत्ताले आ उवायानुष्ठानदिन्दुण्टागुव फलवे मॊदलादवुगळन्नु तिळिसुवद्वारा, विधिशेषम् - इल्लि आदि पदवु माशुचः ऎम्ब पददिन्द तोरिबरुव अधिकारि विशेषवन्नू सूचिसुत्तदॆ, विधिशेषम् ऎम्बुदरिन्द शरणन्द ऎम्ब विधिगॆ सम्बन्धिसिद वाक्यशेषवॆम्ब भाववु अदरिन्देनु प्रयोजनवु -________________
५० (6 श्रीमद्र हस्यत्रय सारे सत्वर्धा 2) शब्दार्थवाह
- धम्म ’ मावदु ? शास्त्रवे कॊण्डरियवेळॆ रुक्कु म् पुरुषार्थ साधन. * धर्रा ” ऎ७र बहुवचनत्तालॆ अभिमतसाधनमाक शास्त्रचोदितब्बळान धरङ्गळुडैय बाहु आ्य चॆल्लुगिरदु. अदक्कधिकारियारु इत्यादिगळाद उवाय विधिगॆ सम्बन्धिसिद अर्ध गळन्ने ई उत्तरार्धवु हेळुवदरिन्द विधिशेषम् ऎम्ब प्रयोगवु आगैयाल् आ कारणदिन्द, इश्लोकम् ई चरमश्लोकवु, उपाय विधान प्रधानम्- उवायवन्नु विधिसुवदन्ने प्रधान वागि उळ्ळदु मुख्यनागि उवायवे विधिसल्पट्टिरुत्तदॆम्ब तात्परु सत्वर्धा ऎम्ब शब्दद अर्थवन्नु उपपादिसुत्तार, 66 इल्लि सत्ववॆम्ब वद, धर पदवू, बहुवचनवू इरुवदरिन्द अवुगळ अर्धगळन्नु हेळलु क्रमिसि मॊदलु धरशब्दार्धवन्नु हेळुत्तारॆ- “ धरववदु ? धरवॆन्दरेनु ? शास्त्रमे कॊण्डरियवेण्णिरुक्कु - उननिषत्तुगळू अवुगळ उवब्रह्मण गळू इवुगळ मूलकवागि तिळियबेकागिरुव, पुरुषार्थ साधनम् - पुरुषन अपेक्षितार्धक्कॆ साधनभूतवादुदु. इल्लि शास्त्रमे कॊण्डु ऎम्बल्लिरुव अवधारणवु प्रत्यक्षानुमान प्रमाणदिन्दुं टागुवुगळन्नु नावरिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द धम्मवु अलौकिकश्रेय इन्नु साधिसि कॊडुव कर नु श्रुति मत्तु अवुगळ उनब्रह्मण गळाद नतेतिहानादिगळिन्द तिळियबहुदाद वुरुषार्थ साधनवु धरवॆन्दु लक्षण हेळिदुदन्द अलौकिक श्रेयस्साधनवॆन्दु अर्ध माडिरुत्तारॆ दुदरिन्द लौकिक भोजनादिगळु धरवागुव दिल्लवु * र्धा” ऎच्चर बहुवचनत्ताले - धर्रा ऎम्ब * बहुवचनदिन्द, शास्त्रबोधितङ्गळान - शास्त्रगळल्लि प्रेरिसल्पट्ट, धरळुडैय बाहुळ्यक्कॆ कॊल्लुगिरदु - धरगळ बाहुळ्यवन्नु हेळुत्तदॆ ई चोदनवु राष्ट्रदल्लिरुव विधिनिषेध वाक्यगळ मूलक वॆन्दु भाविसतक्कद्दु आदुदरिन्दले सधर्रा ऎम्ब व्याख्यान दल्लि भागवतदल्लि “ तत्वम् उद्धवोत्सज्य चोदनां प्रति - 66________________
चरमश्लोकाधिकारः न თი सत्वशब्दताले सपरिकरमान निलैयॆ विवक्षिक्किरदु. धर परिकर कैयुं धनन्नु गल्लक्कुरैयि इसत्व शब्द एकशब्द प्रतिसम्बन्धि याग योदु अब्बगळान नानाधरङ्गळिनुडैय कार्तृ, चॊल्लुगिरदु. "” d’ चोदनम् ऎन्दारम्भिसि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ भक्तियोगवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव ब्रह्म विद्यॆयु गहरागि ३२ विधगळादुदरिन्द बहु वचनवु न्यायवादुदॆम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ ई श्लोकक्कॆ श्रीयतिवररु ऎरडु विधवागि व्याख्यानमाडिरु त्तारॆ श्री सिग माव्रदेशिकरवरु अवर प्रधम योजनॆयन्नु मनस्सिनल्लिट्टु अर्ध गळन्नु उववादिसुत्तारॆ श्रीयवररु भक्तियोग भरन्यानग ळॆरडु उवायगळिगू अनुकूलिसुव हागॆ ऎरडु विधवागि अर्ध गळन्नु दयवालिसिरुत्तारॆ परिकरगळिन्द सत्वशब्द ताले - नशब्ददिन्द, सपरिकरमान कूडिद, अङ्गगळिन्द कूडिद, निन्नॆ, धरगळ स्थितियन्नु विवक्षि क्किरदु - हेळुवदु सर्ध ऎन्दरॆ समस्यॆगळाद धरगळन्नु ऎन्दु करधारय समासवन्नु ताने हेळदक्कद्दु हागादरॆ आ सत्वरब्ददिन्द हेळल्पट्ट अङ्गगळू कूद धर शब्दवाच्यगळे ? ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ, धरवरिकरयुम् - धर गळ अङ्गगळन्नू, भरमॆनुगॊल्लक्कु कैयिल्लॆ - धरवॆन्दु हेळु वदरल्लेनू दोषविल्लवु आ अङ्गियू कूड प्रवृत्ति रूपरागिर बेकु. ऒन्दु यज्ञक्कॆ दर्भॆ समित्तु मॊदलादवुगळू अङ्गगळे, अन्तह अङ्गगळु इल्लि हेळल्पडलिल्लवु , आ दर्भॆ समित्तुगळ प्रयोग गळु अङ्गगळागि सत्वशब्ददल्लि अन्तर्गतवागबहुदु आदुदरिन्द सत्वशब्दवु वरिकर रूवधरगळन्नु बोधिसुत्तदॆ, धरशब्दक्कॆ साधक वाद धरगळू ई सत्वरब्ददिन्द हेळल्पट्टितॆम्ब तात्परवु धर्म्मा ऎम्ब बहुवचनदिन्दले वरिकरगळू बोधितवागुवाग सत्वशब्दवु व्यर्धवल्लवो ? ऎन्दरॆ धर्रा ऎम्बुदक्कॆ बहु धरगळु ऎम्बर्धवागि पुरुषार्धसाधनवाद धम्मद परिकरगळॆम्ब अर्धवु अवश्यकवादुदरिन्द र्सा धर्रा ऎम्ब अभिप्रायदिन्द सत्वशब्दवॆन्दु भाविसतक्कद्दु.________________
५२
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे साङ्गादिककरणः फलावश्यम्भावः - वैदिककरगळिगॆ साङ्गगळ समुच्चयविद्दरेने फलद अवश्यम्भाववु ऎम्ब अभि प्रायवु आगलि सत्व शब्ददिन्दलू बहुत्ववू, धर्रा ऎम्बल्ल बहुत्ववू हीगॆ ऎरडु कडॆयल्लू बहुत्वभाववु आगलू निरर्थक वादुदल्लवो ? ऎन्दरॆ, पुरुषार्धसाधनवाद उपायक्कॆ अनेक वरिकररूपधरगळिरबहुदादुदरिन्द सत्वशब्दवु सा थ९ क व न्नु हॊन्दितु ऎन्दु हेळिदरु हागादरॆ धर्म्मा ऎम्बल्लिरुव बहु वचनवु, सत्वशब्ददिन्दुण्टाद बहुवचनवेयो अथवा विशेषार्ध वेनादरू उण्टो ? ऎम्ब विषयदल्लि, मोक्षवन्नु साधिसिकॊडुव ब्रह्मविद्यॆगळु प्रवर्तनविद्या, शाण्डिल्य विद्या, दहरविद्या, मधु विद्या, पञ्चाग्नि विद्या हीगॆ ३२ विद्यॆगळु शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्टरु सदरिन्द अवुगळ बहुत्ववन्नु बोधिसुददक्कागि धम्म शब्दक्कॆ बहु वचनवु इल्लिरुव बहुवचनक्कॆ “ वसन्ताय कपिञ्जलानालभेत’’ ऎल्ला कपिञ्जलवक्षिगळ आलम्बनवॆम्बुदु साध्यविल्लवागि बहुवचन क्कागि मूरादरू इरबेकॆन्दु ई कपिञ्जलन्यायदिन्द विधिसल्पट्ट तॆन्दरॆ, ब्रह्मविद्यॆगळु नाना, अनेकवागिरुवाग याव मूरु ऎम्बुव निर्धारणॆयिल्लदॆ अव्यवस्थॆगॆ कारणवागुवदल्लदॆ, मूरल्लदॆ इतरवुगळन्नु अनुष्टिसबेकॆन्दु ऎरडुवदरिन्द असामञ्जस्यवुण्टा गुत्तद आदुदरिन्द धररब्बक्कॆ ब्रह्मविद्यॆ ऎन्दे अर्थवु, बहु वचनदिन्द ३२ ब्रह्मनिद्यॆगळू हेळल्पट्टवु इवुगळन्नॆल्ला निनगॆ अधिकारविद्दरू, अरक्ततॆयिन्द नीनु अकिञ्चनवागिरुवदरिन्द, आ ऎल्ला ब्रह्मविद्यॆगळन्नॆल्ला सवरिकरवागि त्यागमाडि ऎम्बर्थवु. * सकृदेव प्रसन्न स्य कृत्यं नैवान्य दिव्यते” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ अना वेक्षयु इल्लवु.
आगलि सत्व धर्रा ऎम्बल्लि सत्वशब्दक्कॆ हीगॆ सङ्कुचितार्धवन्नु हेळबहुदो ? ऎन्दरॆ हागॆये अनेक सन्दर्भगळल्लि सत्वशब्दक्कॆ सङ्कुचितार्थवु ऎल्लरू दयमाडि ऒळगॆ बरबेकु ऎन्दरॆ ऊरल्लि रुवरॆल्लरू ऎम्बर्धवु आगदॆ, बन्दिरुवरॆल्लरू ऎन्दु मात्र हेगॆ अर्धवो, हागॆये इल्ल उवायान्तर तत्परिकरगळन्नू ऎन्दु सङ्कोचिसिये अर्धवन्नु हेळतक्कद्दॆम्बुदु एर्पट्टितु. इदरिन्द________________
चरमश्लोकाधिकारः इतर प्रमाणगळिन्द विधिसल्पट्ट धम्मगळाद नित्य नैमित्तिकादिगळु त्याज्यगळल्लवॆम्बुदू एर्पट्टितु हागॆये देहयात्रॆगॆ बेकाद प्रवृत्तिगळू मत्तु तन्न बन्धुगळ मत्तु देशद एळिगॆगागलि माड तक्क इति कत्रव्यगळू त्याज्यगळल्लवु * तत्तु रुष्ट मदर्पणं’ ऎन्दु हेळिरुव हागॆ माडिदरॆ प्रत्यवायवागि बन्धकवागि आगुव दिल्लवादुदरिन्द अवुगळू त्याज्यगळल्लवु आदरॆ इवु यावुवुगळ अवेक्षॆयू सहृदनुयवाद भरासक्किल्लवु आतनॊब्बनन्नु मात्र आश्रयिसुव भरन्यासक्कॆ प्रतिद्वन्द्वियाद इतरोपायगळ सवरिकरत्यागवे इल्लि विवक्षितवु. हीगॆ परिकरगळ बाहुळ्य, मत्तु धरगळ बाहुळ्यविरुवदरिन्द ऎरडु सदगळिन्द तोरिबरुव कार्तृवू ( समस्तवू ) इल्लि बोधितबेकागिरुवदरिन्द हागॆ प्रयोगवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ 22 3 इस्सत्व शब्द ई सत्व शब्दवन्नु, एकशब्द प्रतिसम्बन्धियाक योजिक्कुम्पोदु - मुन्दॆ प्रवदनद सुकरत्ववन्नु हेळुव सन्द र्भदल्लि, उपायान्तरद धरगळ बा हु ळ्य क्कॆ प्रतिद्वन्दियागि, मामेकंशरणन्द्रज ऎम्बल्लिन एकरब्बक्क माहात्म यन्नु तोरिसि, ई उपायक्किरुव वैलक्षण्यवन्नु तोरिसुव योजनॆयल्लि अज्जिगळान नानाधरण्ण नुड्डॆय - अङ्गिगळाद नानाविध ब्रह्म विद्यारूप धरगळ, कार्तृ - समस्तवन्नू, चॆल्लुगिन्दु - हेळुत्तदॆ. सत्वशब्दवु पुरुषार्धसाधन धरक्कॆ वरिकरगळन्नु बोधि सुत्तदॆ ऎन्दु मॊदलु अभिप्रायपट्टरु. धरशब्द बहुवचनदिं दले, धरवू धम्मद परिकर धगळू बोधितवॆन्दरॆ, आग हेळुत्ता रेनॆन्दरॆ, ब्रह्मविद्यॆयु ऒन्दल्लवु, मूवत्तॆरडु विद्यॆगळिवॆ, आदुद रिन्द इवॆल्लवन्नू सम्पूर्णवागि बोधिसबेकागिरुवदरिन्दागलि सत्व शब्दद प्रयोगवॆन्दु भाविसबहुदॆन्दु हेळि, भरन्यासदल्लादरो इन्तह कलाप बाहुळ्यवेनू इल्लदॆ एकत्ववुण्टु अदेनॆन्दरॆ मामेकं शरणंव्रज ; इदरिन्द ई लघपायद वैलक्षण्यवु हेळल्पट्टितु. धरशब्दवु एकवचनवागिरलु मार्गविल्लवु. ऒन्दु ब्रह्मविद्या रूपसाधनॆगेनॆ अनेक परिकररूपवाद अङ्गगळिरबहुदु. अदरिन्द________________
५४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इप्पडि पॊदुविले शून्ना लुम्, इष्टु प्रकरण वशत्ताले मो क्षार्थवाग शास्त्रविहितङ्गळाय्, सवरिकरब्बराय्, नाना प्रका रळान उपासन यॆल्लां शूल्लुगैयिले तात्पम्. धशब्दक्कॆ बहुवचनवॆन्दरॆ, ऒन्दुविध ब्रह्मनिद्रद त्यागवु उव वादिसल्पट्टु मिक्क विद्यगळ त्यागवु हेळल्पददे इरुवदरिन्द, भर न्यानक्कॆ बेकाद आकिञ्चनरूपवाद अङ्गक्कॆ भङ्गबरुत्तदॆ गळ बहुत्ववू अङ्गिगळ बहुत्व, ऎरडू बोधितवागि अवुगळ त्यागवन्नु हेळबेकागिरुवदरिन्द, सत्वर्धा ऎम्ब प्रयोगवॆन्दु उपपन्दिसिदरु इल्लि धरा ऎन्दु सामान्यवागि हेळिद्दरू, प्रकरण बलात् मोक्षसाधनराद नरकर ब्रह्मविद्यॆगळे ऎन्दु विशेषिसि अर्धवन्नु हेळुवदु उचितवन्नु इदरिन्द सशब्दवु परिकर बाहुळ्यवन्नु बोधिसुवदक्कागियू धकब्बद बहुवचनवु अङ्गि बाहुळ्यवन्नु बोधिसुवदक्कागियू, ऎरडू आवश्यकवादवुगळे, आदुदरिन्द मुन्दिन वाक्यदिन्द “ सत्वधर’ ऎम्बुदरिन्द तोरि बरुव अर्थवन्नु ऒट्टु कूडिसि हेळुत्तार इप्पडि - हीगॆ, पॊदुविले तॊन्नालुम् - सामान्यवागि, सत्वर्धा ऎन्दु हेळिद्दरू, इष्टु प्रकरणवशत्ताले - ई चरदु श्लोकवु गीतॆयल्लि हेळल्पट्ट प्रकरणक्कॆ अनुगुणरागि, मोक्षार्थ माग - मोक्षक्कागि, शास्त्रविहित काय शास्त्रदल्लि हेळिरुवुवु गळागि, सपरिकरद्दळाय् - परिकरगळॊन्दिगॆ सेरिद, नानाप्रका रङ्ग ळान - दहर, ताण्डिल्य, भूम, मधु. अक्षि मॊदलाद नाना विधगळाद, उपासनब्बळ्ळियॆल्ला - उवासनगळॆल्लवन्नू, शूल्लु गैयिले - हेळुवदरल्लि तात्सरवु इतर अभिप्रायगळन्नु निराकरिसुत्तारॆ. हिन्दॆ सधर्रा ऎम्बुदरिन्द मोक्षार्धगळाद शास्त्र विहित गळाद सपरिकरगळाद नानाविध उवाननगळॆल्ला हेळल्पट्ट वॆन्दु उपदेशिसिदरु मुन्दॆ इतररु हेळुव अभिप्रायगळन्नु निराकरि सुत्तारॆ ई सत्वधर्रा ऎम्बुदरिन्द कॆलवरु. पुरुषोत्तमत्वज्ञान मॊदलादवुगळू, इन्नु कॆलवरु, उवाननद शीघ्रनिष्पत्तिगॆ हेतु
चरमश्लोकाधिकारः इतराभिप्रार्या निराकरोः पुरुषोत्तमत्वज्ञानं सत्वविद्यॆगळुक्कु ५५ उपकारमान तत्वज्ञान मात्र मागवु, अवतार सदस्य चिन नम् अनुष्टिक्क उपासनादिगळुडैय शीघ्र निवृत्ति हेळुवागवु, देशवा सादिगळे उपायविरोधि पापक्षय हेतुक्कळाक्कॊण्डु वाद अवतार रहस्यचिननवू, देशविशेष वानादिगळू हेळल्पट्ट वॆन्दु भाविसुवरु इवू सरियल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ
(१) पुरुषोत्तमत्वज्ञानम् - नरेश्वरनु सत्व पुरुषरु गळिगिन्तलू ऎन्दरॆ बद्धमुक्त नित्यरुगळिगिन्तलू विलक्षणनु श्रेष्ठ नॆम्ब ज्ञानवु, सत्वविद्यॆगळु क्कु म् - समस्तवॆन्दरॆ ३२ ब्रह्म विद्यॆगळिगू, उपकार कमान प्रयोजनकरवाद, तत्वज्ञान मात्र मागवु – ई सत्वर्धा ऎम्बुदरिन्द तत्वज्ञान मात्र वन्नु हेळितॆम्ब भाववू, (२) अवताररहस्य चिननम् - अवतार रहस्यद चिन्नवन्नु, अनुषिक अनुष्ठिसलागि, उपासनादिगळु डैय - उवासनवू मत्तु अदक्कॆ सम्बन्धपट्ट परिकरगळ, शीघ्र निष्पत्ति हेतुवागुवुदू शीघ्रवागि वरिवक्कदॆरॆयन्नु हॊन्दलु कारणभूतवागुत्तदॆम्ब भाववू, (२) देशवासादिगळ् . पुण्य क्षेत्रगळल्लि वादवे अधवा पुण्य तीर्धगळल्लि अवगाहनॆये मॊद लादवु, उपाय विरोधि पापक्षय हेतुक्कळाकॊण्डु उवायवाद उपासनॆगॆ विरोधिगळिन्द वावगळ नाशक्कॆ कारण वागिद्दुकॊण्डु, श्री गीता भाष्यादिगळिले समर्थियाले श्री गीताभाष्यादिगळल्लि नमर्धिसि हेळिरुवदरिन्द, इव - इवु गळन्नु, साक्षादुपायङ्गळा - नाकादु वायगळॆन्दु भाविसि, अज्जि बहुत्व विषयमान बहुवचनत्ताले सरधर्रा ” ऎम्बल्लि तोरुव अङ्गिबहुत्व विषयवाद बहुवचनदिन्द, विवक्षिक्किरदॆ - हेळल्पडुत्तवॆ ऎम्ब अभिप्राय, उचितवन्न - सरियादुदल्लवु. साक्षादवाय पु ई सन्दर्भदल्लि यावुदादरु ऒन्दु ब्रह्मविद्यॆ यल्लि हेळिरुव हागॆ नवङ्करनाद उवासनॆयु, हीगिरुवाग पुरुषोत्तम विद्याज्ञानवू, अवतार रहस्यजननवू, पुण्य क्षेत्र K 4544 -________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे उपाय निष्पादकण्णळागवुम्, श्रीगीताभाष्यादिगळिले सम र्थियाले इव साक्षादुपायळाक्कि (साक्षा पायङ्गळा) अङ्ग बहुत्व विषयमान बहुवचनत्ताले विवक्षि किरदॆ उचितवन्नु. (C 2 1 वासादिगळू इवे मॊदलादवु हेळल्पट्ट वॆन्दु भाविसोणवु सरि यल्लवॆन्दु हेळिदरु ई अभिप्रायवन्नु हेळुववरु ऎरडु विध वागि तप्पु अभिप्रायवन्नु हेळिदन्तायितु एकॆन्दरॆ, (१) सत्व धर्रा ऎम्बुदरिन्द अवुगळे मुख्यवागि हेळल्पडलिल्लवु (२) अवु साक्षादुपायगळू अल्लवु पुरुषोत्तम ज्ञान विषयवु गीतॆय १५नॆय अध्यायदल्लि १६ रिन्द १९र वरॆगू नाल्कु श्लोकगळिन्द हेळल्पट्टवु द्वाविम्पुरुषलोके ” ऎन्दारम्भिसि स सत्व विजतिमां सत्वभावेन भारत ” ऎन्दु मुगिसि हेळिरुत्तदॆ. इदक्कॆ श्री यतिवर कॊनॆय श्लोकव्याख्यानदल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ - स सत्ववित् मापुफायतया यद्वेदितव्यं तत्सत्वं वेद भजति माल सरभावन, येच मत) पु पयतया मद्भजन प्रकारा निर्दिष्टा, तैश्च सर्भजनप्रकारः मां भजते सर्मद्विष द्वेदनैर्मम या प्रीति ल्याच मम सर्मद्विषय्कॆ र्भजन्य रुभयविधासप्रीति… अनेनवेद नेन ममजा यते ऎन्दु हेळि, मुन्दिन श्लोकावतारिकॆयल्लि * इत्येतत्पुरुषोत्तमत्व वेदनं पूजयति’ ऎन्दू हेळि, अनन्तर आ श्लोकभाष्यदल्लि पुरुषोत्तम विषयं ज्ञानं शास्त्र जन्य मेव एतत्सत्वङ्करोति, नतु साक्षात्काररूप मत्तु ऎन्दु व्यक्तवागि हेळिरुवदरिन्द ई पुरुषोत्तमत्व ज्ञानवु समस्त ब्रह्मविद्यॆगळल्लि बेकादुदु अदु साकादुवाय वल्लवॆन्दु व्यक्तवागि हेळिरुत्तारॆ रैदनैर्नम य प्रीति राच मम सर्मद्विष ऎम्बदागि आदुदरिन्द अदु सार्धा ऎम्ब पददल्लि हेळल्पट्टितॆम्ब अभिप्रायवु सरियल्लवु. च्यते "” 66 हागॆये अवताररहस्यज्ञानवन्नु ४नॆय अध्यायद ५नॆय श्लोकदिन्दारम्भिसि हेळिद ऐदु श्लोकगळिन्द अर्जुननिगॆ श्रीकृष्ण________________
- []
- चरमश्लोकाधिकार
- 252
- भगर्वारवरु उपदेशिसिरुत्तारॆ. ई अवतार रहस्यज्ञान वन्नु “एवं ये वे तत्व तः । त्या देहं पु
- "”
- अवनु
- सो र्जुन” ऎन्दु हेळिरुववरिन्द, अवत र र – 7 5 स दुपायवे ? अन्तवनिगॆ पुनर्जन विल्ल, ओ अजनने नन्न न्ने हॊन्दुवनु ऎन्दु उवरसिरुवदु हॆळु अभिप्राय पडु तरु ई * भिप्रायवू सरियद
- वररु ई
- ष्यदल्लि ‘ममजन्मवे तं
- न ने स : दैव नं देहु पतज पुर्त नैति, वाणि - प्राति - न दीय दिव्य तेक युर हेळिरवदरिन्द वर ननॆगॆ प्रतिबन्धगळाद - दुनिन्द अदे नाकारु विध्यस्त समस्त नारण वि ९ द पो७’ न सि यर्थो * 5* *ण .: माति. मक यॆ’ : मक चि मन गॆ प्रति" ऎन्द रहस्य ज्ञानद ई वेनॆन्दर सरॆव पापगळु तॊलगोणवु अष्टु मात्रनॆ पायवल्ल पु ’ वासगळु नॆन्द आ मेण माया रम्भ प्रवृत्तिगळू न लकवागि नोवू लभिसुत्तदॆ. अददरिन्द सत्वर्धा ऎम्ब अवतारहस्यद ब ण हेळ ट्टितॆम्ब भाववु असङ्गतवादुदु बङ्गरदु साकादु दुयव वु ऒन्दॆ मानव मूनॆय अभिप्रायवाद वुकतवादवु न धा … ऎम्बल्लि हेळितॆम्बुदू सरियल्लवु " द आय पशां नृणां य व ’ : : सं : १- सन्तं याति नारायण लये ॥ (श्री सा सं ७ १२०) - स्थानविशेषाधिकारदल्लि उदाहृतन 1.4– २नॆय पुटगळन्नु नॆडि पुनः प्रणावरकाधिकारद आ मारवु. इ साक्षादुप यवॆन्दु हेळ डि अदु मन न मगळु तॊलगुवर मूलक अदर वरिशुद्धतॆगॆ सहकारि ऎन्दु ऎ इदॆ. * ताव ई रो पि साव न ‘3 व (त’ । ममलोक मवाप्पोति न पुनर्ग र्भष्ट ऎम्ब,दु ऒ सन्धेयवु इल्लियू उपायानुष्ठानक्कॆ सदांयागि क्र क्षण अपुनरावृत्तियु लभिसुत्तदॆ ऎम्बुदरल्लि तात्परवु आदुदरिन्द “”________________
66 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (2) नानु शब्दादि भेदात ” ऎच् रपडिये इवॆयॊळि यवु, सद्विद्वादहर विद्यादि भेदत्ताले अङ्गि बहुत्वं क्किडै कैयाल् इब्बहुवचनं सार्थ अगि बहुत्वयुम् परिक बहुत्वयुं कूड विवक्षित्तुलु ं विरोधवि, बरी क्षेत्रवासवे मोक्षक्कॆ हेतुवागुवदिल्लवु. आदुदरिन्दले श्रीदेशिकरवरु ’’ देशन सादिगळ् उपाय विरोधि पापक्षय हे मुक्कळ ” ऎम्ब प्रयोगवु इल्लि आदि शब्दवु, अल्लि जन्म मरण गळू मत्तु पुण्यक्षेत्रदल्लि दीपारोपण, कैय्य मॊदलादवू इदरल्ले सेरिदवु ऎन्दु सूचिसुत्तदॆ ध, शब्दक्कॆ " आलौकिक श्रेयस्साधनत्व ’ वॆम्ब अर्धवादुद रिन्द इवु यावुवू आगलारदॆम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ आदुदरिन्द इवु मूरे मुख्यवागि हेळल्पट्टवॆम्ब अभिप्रा यवु सरियल्लवु ; एकॆन्दरॆ अवु उवासन ॆ सहकारिगळागबहुदु. आदरू अवुगळु इल्लि विवक्षितगळल्लवु विरक्षितुगळु यावुवॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ, नानु शब्दादि भेदत ’’ ऎरवये - ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि हेळिरुव हागॆ, इन्नॆयॊळॆयुवु-इवुगळु ऎन्दरॆ पुरुषोत्तमत्यादिगळु इल्लदिद्दरू, सद्यद्वारहर विद्यगळे मॊद लाद भेददिन्द, अङ्गिबहुत्वम् अङ्गिगळाद ब्रह्मविद्यॆगळ बाहुळ्यवु ३२, किडैय ले - इरुवदरिन्द इ वचन’-’ धरा’ ऎम्बल्लिरुव ई बहुवचनवु, सार्थ’ - सार्धवत्तादुदु ऎन्दरॆ प्रयोजनवुळ्ळद्दायितु. नाना शब्दादि भेदात् ऎम्ब ब्रह्म सूत्रद तात्परवेनॆन्दरॆ :-ऎल्ला ब्रह्मवियू परब्रह्म प्राप्ति युळ्ळद्दागिरुवदरिन्द, सद्विदा, दहरविदा, शाण्डिल्य विद्या भूम विद्यादि बेरॆ बेरॆ हॆसरुगळिद्दरू, ऎल्लादरल्लू उपासनवू, फलवू ऒन्देयागिरुवदरिन्द, ब्रह्म विद्यॆयॆल्ला सेरि ऒन्दे ऎम्बुदु पू पक्षवु : ई सूत्रदल्लि इदन्नु खण्डिसि सिद्धान्यवन्नु हेळुत्तारॆ. नानु - ब्रह्मविद्यॆगळु नानाविधवु एकॆन्दरॆ शब्दादिभेदात् -
(n) 2. 3. 3. 56, “”________________
चरमश्लोकाधिकार यजेत ऎम्बुदरिन्द यागवू, दद्यात् ऎम्बुदरिन्द दानवू, जहुयात् ऎम्बुदन्द होमवू हेगॆ इवु बेरॆ बेरॆ धर्म गळो हागॆये ई ब्रह्मविद्यॆगळन्नु बोधिसुव शब्द भेददिन्दलू, नामभेददिन्दलू, नाना - भिन्नगळादवु. ई सूत्रवु हिन्दॆ उपाय विभागाधिकारल्लि उपवादिसल्पट्टिरुत्तदॆ श्रीयतिवरर अभिप्रायवन्ननुसरिसि श्री देतिकेन्द्ररु ई सूत्रवन्नु भरन्यासक्कू अन्वयिसिरुत्तारॆ दहरादि अनेक ब्रह विद्यॆगळू मत्तु न्यास विद्यॆयू बेरॆ बेरॆ यादवॆन्दू एकॆन्दरॆ उपासीत शरणंव्रज इत्यादि भिन्न शब्दगळिन्द ऎन्दु हेळि ई अभिप्रायवन्ने स्वानविंशति यल्लि श्री देशिकरवरु ( नानारबादि भेदात् ऎम्ब श्लोकदल्लि उववादिसुत्तारॆ. ९००नॆ य वुट नोडि 22 आदुदरिन्द धर्रा ऎम्ब बहुवचनवु ब्रह्मविद्यॆगळाद अङ्गिगळ बाहुळ्यवन्नु सूचिसुत्तदॆन्दे ऒप्पतक्कद्दु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदल्लि निगमनमाडि हेळि, अङ्गिगळिगॆ सम्बन्धपट्ट ऎल्ला अड्डिगळू कूड सूचितवॆन्दु हेळुवदरल्लि शास्त्र विरोधवेनू इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ -अङ्गि बहुत्व युव - ३२ ब्रह्मविद्यारूवगळाद अङ्गिगळ बहुत्ववन्नू परिकर बहुय ऎन् कूड अवुगळिगॆ सम्बन्धिसिद अङ्गगळ बहुत्ववन्नू कूड, विवक्षितालुम् - बोधि सुत्तदॆन्दु हेळिद पक्षदल्लि, विरोधमि - शास्त्रविरुद्धवाद अभि प्रायवेनू इल्लवु. अनामञ्जन्यवु यावाग इल्लवो आग समं जनवे ऎम्ब भाववु. पुरुषोत्तमत्यादिगळादरो ई नाना अङ्गि गळिगॆ सुकात्ताद अङ्गगळल्लवादुदरिन्द इल्लि सत्वर्धा ऎम्बल्लि मुख्यवागि हेळलिल्लवॆम्बुदु तात्परवु मुख्यवागि अङ्गाङ्गिगळ समयवन्नु हेळुवुदरल्ले उद्दे श्यवादुदरिन्द प्रकरणानुगुणवागि अर्धमाडुवदीग समञ्जसवॆम्ब भाववू सूचितवु. आदरू पुरुषोत्तमत्व ज्ञान पुण्यक्षेत्र वास गळू कूड स्वल्पमट्टिगॆ सहकारिगळल्लवो ऎन्दरॆ, धर्रा ऎम्ब बहुवचनदिन्द अङ्गाङ्गिगळ समुच्चयवॆन्दु भाविसि, इवुगळू कूड आ अङ्गगळल्ले अन्तर्गतगळॆन्दु भाविसिदरॆ एनॊन्दू विरोध विल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टिरुत्तारॆ________________
- ६०
- प्रवा
- श्रीमद्र हस्यत्रयसारे
- 8 वराज्य शब्दस्थ 3 ; तत्र त्यागशब्दार्थ परित ज्य ऎब्रविड त्याग मावदु ? (१) ( अनयाच माकिञ्चतपू- म् ’’ इत्यादिगळि पतिये अकिञ्चन नान - कण्ड, उपायनरळिद्दिरन्द नैर श्यम्.
d परिज्य ऎम्ब हगद अर्थवु अदरल्लिरुव आग शबर्धवु.
- परित्य,”, ऎनि " " - ऎन्दु हेळिरुवुदरल्लि, त्याग मावदु ?- त्यागवॆन्दरॆनु? ज्यवॆन्दरॆ परित्या वन्नु माडि ऎन्दर्धवागुत्तदॆ, अल्लिरुव तागक्कॆ एनु अर्धवु ? ऎन्दरॆ हेळु तारॆ आ शब्ददल्लि मूरु अंशग :वॆ -(१) परि ऎम्ब उपसर्गवु (२) धातवु (३) लॆयवु. मॊदलु धात्वर्थवन्नु उपपादिसु तारॆ - -(१) - अन या प्रशाच - ई प्रपत्तियमूलकवागिये, अकि “चक पूरक – उनायानवन्नु अवलम्बिसलु तानु अन मर्धनादुदरिन्द, आञ्चनपूकरागि, आश्रयिसतक्कदॆम्ब भाववु " इत्यादिगळि नडिये-इवे मॊदलाद प्रमाणग नल्लि हेळिरुव हागॆ, अकिञ्चननान तन्नि कङ्गु - असम र्धनागिरुव तन्न दॆशॆयन्नु कण्डु, उप य ारङ्गळिल्
नां
नन्नन्नु उपा सनवाद बेरॆ उवायदल्लि ऎन्दरॆ उवायदल्लिरुव अरक्ततॆयिन्द ऎम्ब भाववु, पिरन्द - हुट्टिद, नैराश्य - अद वलम्बिस बेकॆम्ब आसॆयन्नु तॊरॆयुविकॆयु सार विवरणॆयवरु ई त्याग शब्दवन्नु नाल्कु विध रागि एकल्पिसि, अवु यावुदू ई प्रपदन विष यवाद योजनॆयल्लि आगुवदिल्लवॆन्दु उपपादिसुत्तारॆ. ई त्यागवेनु (१) फलसङ्ग कतृत्वगळ तागवे अधवा (२) स्वरूप ताग (६) प्रवाङ्गवल्लदिदुरिन्द अदर त्यागवे, अधवा (४) अङ्गत्व बुद्धि तुगवे ? ऎन्दरॆ इवु ऒन्दू अल्लवु. (१) गीताभाष्य दल्लि उवासन परवागि फलसङ्ग कत्वत्यागवॆन्दु अर्थमाडिरुवद रिन्द मॊदलिन विकल्पवु कूडुवदिल्लवु, (२) अशक्तनादवनिगॆ आ उपा________________
चरमश्लोकाधिकार 5 आ याले पानाल् आय्कॆविडुगै त्यागवन्न उचित मिरॆ. आदिल् ( परि ?” ऎच्चर उ सस ताने (2) ( अनागत नन्तकाल समीक्षयास्य दृष्टन्तारोपायः ?? (3) त्वाद कमलादनन्न मे जन्मान्तरेष्ट पि २” इत्यादिगळिर् पडिये, मे सन सम्बन्धवे अप्रस्तुतवादुदरिन्द अदर स्वरूवत्यागवॆम्बर्धवु सरिहोगुवदिल्लवु. प्रारम्भमाडुवुदक्कॆ अशक्ततॆ इरुवाग,, इन्नु त्यागवॆल्लियदु ? आदुदरिन्द अनुवादवॆन्दागलि, विधि ऎन्दागलि भावि सुवदक्कॆ साध्यवे इल्लवु (३) बेरॆ उदायवाद उपासनॆय अङ्गगळु ई भन्यासक्कॆ अङ्गवागलारदादुदरिन्द अदर त्यागवॆन्दरॆ असङ्गतवादुदागुत्तदॆ. (४)नॆय विकल्पवू सरियल्लवु. एकॆन्दरॆ प्रपत्तिगॆ हेळिरुव अङ्गगळल्लदॆ, बेरॆ अङ्गगळागि यावुवु इल्लवु. आदुदरिन्दले त्यागवु नैराश्यवु. बेरॆ उपायवाद उपासनॆयु ननगॆ फल सादिसिकॊट्टितॆम्ब आशॆयन्नु तॊरॆयुवदे त्यागवॆम्ब भाववु अदु हेगॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ त्याग शब्दक्कॆ साधारण वागि अर्धवु स्वीकरिसिद्दन्नु बिट्टु बिडुवदु ऎम्बुदु हीगॆ अर्ध नादरॆ मॊदलु उपासनवन्नु आरम्भिसिद्दुदन्नु बिट्टु ऎम्ब अपार्थ उण्टागुत्तदॆ. हागॆ अर्धवल्लवॆम्ब भावदिन्द हेळुत्तारॆ. आशॆयाले पत्तानाल् - आशॆय मूलकवागि बन्दु परिगृ हीतवागुवन्ताद्दादरॆ, आशॆबिडुगै-आग आशॆयन्नु बिडबहुदु, अदु त्यागमन उचितमिरे-अदर त्यागवॆन्दु हेळुवदु सरियु, उपायान्तरवाद उपासनवु ननगॆ फलवन्नु साधिसिकॊडुत्तदॆ ऎम्बुदर आशॆयन्नु बिडुवुदे त्याग शब्दार्धवु. अदिल् - आ परि त्यज्य ऎम्ब पददल्लिरुव, परि ऎच्चर उपसर्गत्ताले - परि ऎम्ब उपसर्गदिन्द, (2) अनागतानन्तकाल साक्षयापि मुन्दॆ बहु कालानन्तरदल्लू कूड निरीक्षिसिदरू, अदृष्ट सन्तुरोपा यः-उपायान्तरवाद भक्तियोगद मूलक संसारवन्नु दाटुव उपायवन्नु काणदवनागि, ऎन्दरॆ भक्तियोगदल्लि अशक्तनादुद (2) श्रीरङ्गगद्यं (3) जिननास्तोत्रम्,
-________________
श्रीरहस्यत्रयसारे अत्यन्ता किञ्चननुन्नु स काललुव सत्व प्रकारतालुं योग्यतॆ यिल्ल तॆळिगैयालीपिरन्न नैराश्यातिक नम शोल्ल प्पडुगिरदु. परित्यज्य सदस्य अनुवादार्थमाह सत्व प्रकारतालु त्यागमाव रु ? पूर्णानुष्ठान शक्ति इल्लादपोदु यथाशक्तु नुष्ठान मण्णु गिरोनु, रिन्द इन्नु मुन्दक्कू ऎष्टु काल निरीक्षिसिदरू तनगॆ संसारवन्नु दाटुव उपायवु काणदॆ ऎम्बर्धवु. मत्तु (3) त्वत्पदकम लादन्य - निन्न वादकमलगळिगिन्त बेरॆ ऎन्दरॆ वादकमलदल्लि माडुव शरणागतियल्लद, बे यावुदू जन्मान्त रेषु - बेरॆ जन्मदल्लेयागलि, नॆ - अकिञ्चननाद ननगॆ, न - इल्लवु. ननगॆ स्वामि पादकमलरल्लदॆ बेरॆ गतियिल्लवॆम्ब भाववु, ” इत्यादिगळिर् पडिये - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव हागॆ, अत्यन्त किञ्चननक्कु – भक्तियोगवन्नू तत्परिकरगळन्नू अनुष्ठिसलु अत्य न्याशक्तनागि अकिञ्चनवागिरुववनिगॆ, सकालदल्लि, सत्व प्रकारदल्ल, योग्यतॆ इल्लदिरोणवु, कॆळिगॆ यातोरबन्दुदरिन्द, पि उण्टाद, नॆराश्यातिशयन - नैराधिक्रवु ऎन्दरॆ भक्तियोग दल्लि तनगॆ सुतराम् आशॆयिल्लदिरोणदर आधिक्यवु, सॊल्लपडुगिरदु - हेळल्पडुत्तदॆ. परित्यज्य ऎम्बल्लिरुव त्यागवु भक्तियोगदल्लि आशॆ यन्नु तॊरॆयोणवन्नु सूचिसुत्तदॆन्दू, परि ऎम्ब उपनर्गदिन्द अत्यन्तवागि आशॆयन्नु तॊरॆयोणवन्नु सूचिसुत्तदॆन्दू तिळिसिदरु त्याग शब्ददिन्दले भक्तियोगवेनु तत्परिकरगळ अनुष्ठानवेनु इवुगळॆल्लवू हेळल्पट्टरॆ, हरि ऎम्ब उपसर्गक्कॆ याव अर्धवॆन्दरॆ, मुन्दॆ अनन्तकाल निरीक्षिसिदरू, ऎन्दिगू तनगॆ योग्यतॆयुण्टा गुवदिल्ल ऎम्ब अत्यन्न, नैराश्यवन्नु ई उवसर्गवु बोधिसुत्तदॆन्दु हेळिदरु. ई नैराश्यातिशय शब्ददिन्द सम्पूर्णवाद सत्वप्रकार त्यागवु परित्यज्यवॆम्बुदरिन्द हेळल्पट्टरॆ, ई सत्व प्रकार त्यागक्कॆ एनु अर्थवॆन्दरॆ, उपवादिसुत्तारॆ-________________
आदुक्कू योग्यक्कॆ इल्लाद दयिले वेरेशिल अनुकल्प यादल, उपायोपाय यादल, अन्युक्किरोमॆन्नु म, तनक्कु दुष्करक्कणरिक्कु दुरि शैयत्तिर कै. परित्यज्य ऎम्ब वदक्कॆ अनुवादार्थवन्नु हेळुत्तारॆ- सत्व प्रकारालुवु त्यागमावदु ? सरकारदिन्दलू आ नानाविध ब्रह्मविद्यॆगळन्नु सवरिकरवागि बिडोणवॆन्दरेनु ? पूर्णनुष्टान शक्तियिदवोदु - सम्पूर्णवागि आ ब्रह्म विद्यॆगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्टिसुव शक्तियिल्लदिरुवाग, यथाशनुष्ठानव * मण्णु गिन तमगॆ शक्ति इरुवष्ट दरू अनुष्टिसुवॆनॆन्दागलि, अधवा अदन्नु योग्यतॆ इल्ला द - आ उवासनक्कॆ योग्यतॆ इल्लदिरुव, दलैयिल् - अवस्थॆयल्लि, नेरे शिल अनु कल्पकैयादल् - साक्षात्तागि अदन्ने अनुष्ठिसलु आगदॆ इरुवदरिन्द अदक्कॆ बदलागि इन्नु यावुदन्नागलि, उसायो पा यज्जियादल् - उना साधनगळन्नागलि, आनुरो - अनुषि सुवॆवु, ऎन्नुव .. ऎम्ब रागि तनक्कु - तनगॆ, दुष्कर ज - असाध्यवादवुगळन्नु, कणरिकु – इच्छिसुव, दुराशॆ- कॆट्ट आशॆयन्नु, अत्तिरु - बिट्टिरोणवु, n सत्व प्रकारदिन्दलू बिदुवदु ऎन्दरॆ उपायान्तरवाद भक्ति योगदल्लि सत्वविधवाद सम्बन्धवन्नू त्याग माड बेकॆन्दु हेळल्प ट्टितु. सरियागि अदन्नु अनुष्ठिसलु शक्ति इल्लवॆन्दु भाविसि शरणा गतियन्न नुष्ठिसुवॆनॆन्दू, यधाशक्ति उनायारवन्नू अनुष्ठिसुवॆ नॆन्दू होगकूडदु, स्नानं सप्त विधम् ऎन्दु हेळिरुव हागॆ अव गाहन स्नानमाडलु शक्तियिल्लरवन्नु अनुकल्पवाद मनस्नानवन्नु अनुष्ठिसुव हागॆ, भक्ति(गक्कॆ बरलागि बेरॆ इ रन्नु अनुष्ठ सुवनॆन्दु होगकूडदु, अथवा भक्तियोगद साधनगळन्नादरू अनुष्ठिसुवनॆन्दू होगकूडदु, इन्तह अनुष्ठानगळल्लि यावुद नागलि माडुवॆनॆम्ब दुराशॆयन्नु त्यागमाडतक्कदु. इन्तह परि त्यागवीग सत्व प्रकार त्यागवॆन्दु उपदेशिसिदरु.________________
20 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अनुवादार्थ प्रयोजनवाह इव्वनुवादत्तु कु अधिकारविशेषक्कॆ कट्टुगॆ प्रयोजन.
हीगॆ परित्यज्यवॆम्बल्लिरुव त्याग शब्दक्कू सरि ऎम्ब उप सर्गक्कू अर्धवन्नु हेळि, मुन्दॆ लॆस् प्रत्ययद अर्धवन्नु विव रिसि हेळुत्तारॆ- लॆप् पत्ययद प्रयोगवु हेगॆन्दरॆ- ऒब्ब अधि कारियु ऎरडु काव्यगळन्नु माडिदरॆ अदरल्लि ऒन्दु पूरैकालिक वागिरुवदक्कॆ लॆप्पाद त्याप्रत्ययवु बरुत्तदॆ इल्लि व्यक्ता ऎम्बु दक्कॆ परि ऎम्ब उपसर्ग बन्दिरुवदरिन्द परित्यज्य ऎन्दागिरुत्तदॆ. हागॆये भुक्ता ऎम्बुदक्कॆ परि ऎम्ब उपसर्ग सेरॆसिदरॆ परिभुज वॆन्दागुत्तदॆ, ई लॆप्पु अनुवादार्धदल्ल, विध्यर्धदल्लू प्रयो गिसुवदुण्टु. हेगॆन्दरॆ,- “ भुक्ला चान्द्रायणं चरेत् ’ दोषयुक्त ऊटमाडिदुदादरॆ आ दोषक्कागि चान्द्रायण व्रत वन्नु आचरिसतक्कद्दु. इल्लि भुक्ता ऎम्बल्लि अनुवादार्धवु. स्नात भुजीत - स्नानमाडिये ऊटमाडतक्कद्दु, पक्षाळ्याचमेत - कालु तॊळकॊण्डे आचमनमाडतक्कद्दु ; दर्भानद्धि संस्कृति अगौ प्रहरति - दर्भॆगळन्नु नीरिनिन्द मुट्टि अग्नियल्लि होम माडतक्कद्दु, इत्यादि स्थळगळल्लि, स्नात्वा, प्रक्षाळ्य, संस्कृश्य ऎम्ब पदगळल्लिन लॆप्पु विधिपवु, एकॆन्दरॆ स्नानमाडिये, कालु तॊळकॊण्डे, नीरन्नु मुट्टिये ऎम्ब क्रियॆगळिन्द, स्नानमाडदॆ, कालु तॊळॆयदॆ, नीरन्नु मुट्टदॆ, नडॆसतक्कद्दल्लवॆम्ब विधियु एडुत्तदॆ. इल्लि इरुव परित्यज्य ऎम्बल्लिरुव लॆप्पु अनुवादवे ? अथवा विधिये ? अथवा ऎरडु विधवागियू भाविसबहुदे ? ऎम्ब सन्दर्भगळन्नु चर्चिसि, अन्तह भावनॆगळिन्दुण्टागुव प्रयोजन गळन्नु तिळिसुत्तारॆ. अनुवादार्थदिन्द उण्टागुव प्रयोजनवु परित्यज्य ऎम्बुदक्कॆ सपरिकरगळाद नाना ब्रह्मविद्यॆगळ दुष्क रतॆयिन्द सत्व प्रकारदिन्दलू परित्यागमाडि ऎन्दु हीगॆ अनुवाद रूपार्थवन्नु लॆप्पिगॆ हेळिदुदरिन्द उण्टागुव प्रयोजनवेनु ? ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. इव्वनुवादत्तुक्कु – परित्यज्य ऎम्बल्लिरुव________________
[F] चरमश्लोकाधिकार- आदिल्, ’ परि ” ऎच्चर उपसर्ग अधिकार सौल्य निव चॆक्किरिदु. (0) "
- अनित्यमसुखं लोकमिदं प्राप्य भट् वार् ’ ऎण्णि विडल् प्राप्य ऎरदु विधिय, “स्व मा ऎन्नु व्याख्यात मानार्लॆ, इष्टु नन्न "" स्थितम् ” ऎन्नु विवक्षिकवु. ऎन्दरॆ, त्याग शब्द आग सरर्धकवागुव अधिकार वॆलवु लॆप्पिगॆ मेलॆ हेळिद रीतियल्लि अनुवादार्धवन्नु हेळुवदक्कॆ अधि कार विशेष - भरन्यासक्त आकिञ्चागि रूपवाद अधिकार निशेष नन्नु, काट्टुगै - प्रदर्शिसोणवु योजनन्नु नुवानार्ध नन्नु बोधिसुव लॆव् नृत्ययदिन्द कि- गार भरानाधि कार विशेषवु बोधितवॆन्दु हेळिदरु , - किञ्चन रूप अधिका तवु अशक्रनुसन्धानदिन्दुण्टाद नैराशऎन्द दिन्दले उण्टाग, परि ऎम्ब इदर्न दिल्लवो ऎन्दरॆ, आगि परि ऎम्ब उवर्गदिन्द हेळल्पट्टु, अत्यन्त किञ्चनवु बोगिसॆन्दु भाविसबहुदु ऎन्दु मुन्दॆ उवदेशिसुत्तारॆ- अदिल् - सन्दर्भ’ ऎन्दर अनुवाद मूलक अधिकार विशेषवन्नु ब न दर " )’ ऎ सर्गम् - सरि ऎम्ब उवनर्गवु, आडुव - आ आकिं चाधिकारक्कॆ सम्पूर्णतॆयन्नु, एनु .. तोर्पडिसुत्तदॆ. आगलू परि ऎम्ब उपसर्गवु वर्धववु सम्पूर्णवाद कञ्चन वन्नु बोधिसुत्तदन्दु तिळिसिदरु > ऎन्दॆ. अनु ई तप्पिगॆ ऒन्दु उदाहरणॆयन्नु कॊट्टु, इन्तह प्रयोग - द हेगॆ ऎन्दु तिळिसि, इन्तह अनुवागार्धबलदिं तार आदु अब्बवे आगिरबेकॆन्दु इतररु हेळुवदु सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. . (C उप (n) इमं - इन्तह कुद्रन अनि - अशाश्वतवाद, असुखं - दुःखदिन्द सेरिरुवदरिन्दले सुदिरुव, लोकं - भूमण्डलवन्नु, प्राप्य-हॊन्दिरुवदरिन्दले नीनु, भजनाम् (n) ne. 9-33.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इडि अर्थान्तरआलुम् प्रयोगम् उण्डागैयाले ताश्रुतिमात्र कॊण्डु, त्याग मु मॆनवॊण्णादु. ""
- भक्तियिन्द उपासनॆयन्नादरू माडु अधवा शरणागतियन्नु माडु, हागॆ माडिदुदादरॆ, ई अनित्यक्कॆ बदलागि प्रळयक्कॆ सिक्कद शाश्वतवागिरुव, असुखवाद लोकक्कॆ बदलागि दुःखगन्धवे इल्लदॆ निरतिशय सुखरूपवाद दिव्य वैकुण्ठलोकवन्नु हॊन्दुवि ऎम्ब भाववु ऎच् रविडत्तिल् ऎन्दु हेळिरुव सन्दर्भदल्लि, प्रास्य ऎरदु - फ्राव्य ऎम्ब लॆप्पत्ययविरुव पदवु, विधियक्कॆ विध्यर्धवल्लदॆ, प्राप्यवर मानं * हॊन्दिरुव नीनु ऎम्ब दागि’, व्याख्यातमानार् पोले- भाषॆ कारवरिन्द अनुवाद वॆन्दु तोरिसुवुदक्कागि व्याख्यानमाडल्पट्टिरुव हगॆ इत्तु म् - ई सर्धावन्त ज ऎम्ब स्थळदल्लू, परित्यज्य तस्तम् - स प्रकारदिन्दलू नसरिकर ब्रह्मविदॆगळन्नॆला दुष्करतॆयिन्द सम्पूर्णवागि त्याग माडिरुव नीनु, ऎन्नुविवक्षिक्किरदु - ऎन्दु बोधिसुत्तदॆ. मेलिन भजवरदिन्द ऎरडु उपायगळू बोधितवु
आगलि हीगॆ अनुसन्धानमाडि, मा मेळं शरणं व्रज ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, अन्तह मतागवु अङ्गियाद शरणागतिगॆ अङ्गवाक बेकल्लवे ? ऎन्दरॆ, अङ्गियु विधियु, अन्तह अङ्गिगॆ सम्बन्ध पट्ट अङ्गगळू विधिगॆ सेरिदवे, आददरिन्द यावाग विधियल्लवु अनु वादवॆन्दु उरपादितवो आग अङ्गरागुवदिल्लवु. हागॆ अङ्गवॆन्दु भाविसुववर अभिप्रायवु सरियल्लवॆन्दायितु ई अभिप्रायवन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ
इप्पडि – ई लॆप्पिगॆ अनुवाद रूपार्धवन्नु इल्लि हेळिद हागॆ, अर्थान्तरज्ञळिलुम् - बेरे इतर सन्दर्भगळल्ल, प्रयोगम् उण्डागैयाले - प्रयोगवु कण्डु बरुवदरिन्द, त्याश्रुति मात्र कैकॊण्डु - लॆप् प्रत्ययवाद त्वा ऎम्बदु प्रोत्रनधक्कॆ बित्तो इल्लवो, त्यागम् - हीगॆ मेलॆ उपवादिसिद रीतियल्लि धरगळ त्यागवु, अज्जि मॆनवॊण्णादु - मुन्दॆ शरणम्म्रज ऎम्बल्लि विधिसुव________________
66 चरमश्लोकाधिकार- शरणागतिगॆ अङ्गवॆन्दु हेळलागुवदिल्लवु. इदरिन्द इल्लि हेळिरुव परित्यागवु शरणागतिगॆ अङ्गवॆन्दु भाविसुवदु सरियल्लवु. एकॆं दरॆ यावाग अनुवादवॆन्दु हेळल्पट्टि तो आग अङ्गवागलु मार्ग ऎल्लवु अङ्गियु यावाग विधियो मुख्याङ्गगळू सह विधि रूपदल्ले हेळल्पट्टिरबेकु. एकॆन्दर अङ्गगळिल्लद अङ्गिनिष्पत्ति इल्लवादुदरिन्द अङ्गगळू निधिरूपदल्लि हेळल्पडतक्कवुगळु. इदु मेलॆकॊट्टिरुव उदाहरणॆगळिन्दले व्यक्तिन स्वात्याभुञ्जीत ऎम्बल्लि भोजनक्कॆ स्नानवु अङ्गवादुदरिन्द स्नात्ता ऎम्बुदू विधिये, हागॆये ई दर्भानस्संस्कृ श्याग प्रदरति ” ऎम्बल्ल दर्भॆगळ नीरिनिन्द संस्पर्शनवु य- प्रहरणक्कॆ अङ्गवॆन्दु इल्लि लॆप्पु बोधिसुत्तदॆ आदुदरिन्द अङ्गिगॆ २०गनॆन्दु हेळबेकादरॆ, अङ्गवू विधिरूपदल्लि हेळल्पट्टिरबेकु. इल्लि अनित्यम सुखं लोकम् इमं प्राप्य’’ ऎम्बल्लि हेळिरुवदु यावाग अनुवाद वॆन्दायितो, आग अङ्गवल्लवॆम्बुदु क्तरॆम्ब भाववु भुक्राचान्द्रायणञ्चरेत् - निषिद्धन उण्टादरॆ श्चित्त रूपदल्लि चान्द्रायणवन्नु अनुष्कनु, ऎम्बल्लि त्वा प्रत्यरु वदरिन्द इल्लि चान्द्रायणक्कॆ हेगॆ अङ्गवॆन्दु हेळलागुत्तदॆ ? निषिद्ध भोजनमाडु, चान्द्रायणवन्नु अनुष्टिसु ऎन्दु हेळि तॆम्बर्थवु हेगॆ अनङ्गतवादुदो हागॆ ऎम्ब भाववु हागॆ य इदू अल्लदॆ सवरिकर सत्वदरगळ त्यागवु अङ्गवॆन्दु भाविसिदु दादरॆ नित्य नैमित्तिकादि सकल नर्णाश्रम धम्मगळू प्रवत्तिगॆ अङ्ग ऎन्दागि, अवुगळन्नॆल्ला बिडबेकागि बरुवदरिन्द सत्वशास्त्रार्थ गळिगू उवप्लव उण्टागुवदरिन्दलू, आ अभिप्रायवु सरियल्ल वॆम्ब तात्सरवु आगलि, अनुवाद मत्तु विधि हीगॆ ऎरडु विधदल्लू लॆप्पिन प्रयोगविरुवाग, नावु विधि ऎन्दे भाविसुवॆवु ऎन्दरॆ हागॆये भाविसबहुदु, अड्डियिल्लवु. नीवु हेळिद हागॆ अनेक राष्ट्र प्रमाण गळिगॆ विरोध उण्टागदॆ, शरणागतिगॆ मुख्याङ्गवाद आ किञ्जनानु सन्धानदिन्दुण्टाद कार्पण्याङ्गवु विधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसिदरॆ विरो धवेनू इल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ.________________
Le *. र श्रीमर हस्यत्रयसारे
- परित्यज्य” सदस्य विध्यर्थ माह परित्य वॆब् विदु ऎथिया नवोदु, व सत्यध्यायादिगळिल् विधिपडिये अञ्चन प्रतिसन्धानादि रूपमान कारण क्किरदॆनाल् अर्थल् विरोध (१) * पर्रवरि,ज्य’ ऎच्चरदु, (१) अह विधान (२) “ नगर” इत्यादिगळिर् 1
- सङ्ख्यॆ’ ऎम्बुदु विधियादर आग अर्थवेनॆन्दरॆ दगि ऎच् निदु वरित्यज्य ऎन्दु इल्लि हेळिरुवुदु, विधिया ‘पोळ, - निधि ऎन्दे भाविसुव सन्दर्भदल्लि, प्रपध्या याविल् - - पत्ति र, सरवनन्नु व्यक्तपडिसुव राष्ट्रगळल्लि, निधि २. हागॆये आकिञ्च प्रतिसन्धानादि रू… न न प्रगर्वन सवार इल्लि आदिवददिन्द गन् “, " कूळु, " " "” कारणमागिद कार्नण्यवॆन्दु हेळिसि विदल्- प्रसवु इल्लि विधिन श्री र. - कट्टर, अर्थास् विरोधविल्लॆ - आ हद दिन्द १८रुव वसि एरोध उण्टागुवदिल्लवु, . . नन्न हे ?. द व धराण परित्यज्य ऎम्बदर - र्ध - ऎदन्नु सत्ता? - अदु . आ सन्दर्भदल्लि, विध्य द सन्दल्लि शरणागतियाद अङ्गिगॆ अङ्गवादुदे विधियाग( दिना इन्नु यावुदू अङ्गनागलारद प्रयुक्त अधि काल ङ्ग तन्न कााण्यवे विधिसल्पट्टितॆन्दु भासिसतक्कद्दु ऎन्दु हेळुत्तान
- उर्वा वरित्यज्य प्रायवेनॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. (१) यो 1.नो गतिः ब यो७
- 98 ऎब् दु ऎन्दु हेळिरुवदर अभि अहनुष्यपराधाना माल
ऎन्दु (२) * नरनिम्मॊ 37-30 ( स्तोत्ररत्न-२१.________________
चरमश्लोकाधिकार- पडिये, सत्वधरळुं तन्नॆ योग्यता पठ्यन वागि कळि पडिये मुन्निट्टुकॊण्डॆपडि, " LF रम्भिसि अकिञ्चनो७नन्य गतिश्वर त्वत्पाद मूल शरणं प्रपद्यॆ” ऎम्ब, इत्यादिगळिल्लदॆये - इदि प्रमाणगळल्लि हेळि रुव हागॆ, तन्नॆ - तन्नन्नु, योग्यता गत्यन्तवाग कळित पडि ये - योग्यतॆय परवागि त्यागमाडि ऎन्दरॆ तन्न अशक्ततॆ यन्नु प्रदर्शिसि ऎम्बरवु, इदन मुन्निट्टुकॊण्डॆपडि - मूलक माडिकॊण्डु ऎन्दु हेळिदागुवदु ऎन्दरॆ अदन्ने मुख्याङ्गवागि इट्टु कॊन्दु ऎम्ब भाववु इधिय इगबेकादरॆ अङ्गिगॆ सेरिद अङ्गवे आगिरबेकु. मिक्क या वुदु ? त्तिगॆ अङ्गवागलार दादुदरिन्द (१) अहमत्मपराधानम् ऎम्ब श्लोकवु हिन्दॆये वरिकर विभागाधिकारदल्लि उदाहृतवु १०५र पुटवन्नोडि. इवल्लदॆ कृत कृत्याधिकारदल्लि प्रवत्तियोग्याधिकादल्लू उदाहृतवु (२) ‘नधरनि” ऎम्बुदू हिन्द कैयधिकारदल्लि उदाहृतवु नॆय वुटवन्नु नोडि, कयोग, ज्ञानियोग भक्तियोग गळिगॆ अशक्यतॆयिन्द आकिञ्चन्य मत्तु नन्नगति दिन्द शरणागत्यनु स्थानक्कॆ योग्यतॆयन्नु ववादिसुव श्लोकवु, रन्त्यज ऎम्बल्लिरुव लॆप् प्रत्ययक्कॆ विधिवरवागि अर्ध ळबेकार रॆ, अङ्गाङ्गिगळल्लि ऒन्दर विषयवागि अर्थवन्नु हदरॆ रा नम्म तवागुत्तदॆ, मिक्कवुगळन्नु विधियागि हेळिदरॆ शास्त्रविरुद्धवागुत्तदॆ, आदुदरिन्द कारण्याङ्गवु विधिसल्पट्टि तॆन्दु अर्धमाडुवदर एनॊन्दू दोष विल्लवु आदरॆ आसाततः विळम्बविल्लदॆ तोरुव सत्वधरगळ स्वरूप गळ त्यागवॆम्बर्धवन्नु बिट्टु, हेगॆ साकात्तागि तोरदॆ सिळम्बवागि स्वल्प कष्टदिन्द ऊहॆयिन्द तोरुव अर्थवन्नु स्वीकरिस बहुदु ? ऎम्बाक्षेप उण्टादरॆ, अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ, अविळम्बितवागि साक्षात्तागि तोरुव अर्थवु बहु शास्त्र प्रमाण विरुद्धवागिद्द पक्षदल्लि, विळम्बितवागि कष्ट पट्टु अर्धमाडबेकाद अभिप्रायवु शास्त्र सम्मतवादुदादरॆ, ऎरडनॆ अर्धवे साधुवा दुदु ऎन्दु उपदेशिसुत्तारॆ.________________
20 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे न धरस्वरूपपरित्याग विधिपरत्ववाद निरासः इव्वळवु एळम्बित प्रतीति मान अर्थनुम् बहुप्रमाणा नुगुणमानैयाल्, अवत्तु कु विरुद्ध माग शङ्कराद्युक्त ४ .. रू. त्या ल र्थळिगॆ कट्टिलुम् उपा देय, धररू न मत्यागवु विधिसल्पट्ट ऎम्ब वादद निरासवु. इ 5 - पलॆ उरवादिसिद रितियल्लि, विळम्बित प्रतीति कमान अर्थनु - नागि तोरदॆ, सावकाशदिन्द कस, तोरिबरुव वु, याव सुगुणमागैयाले एकदे ६नेर र ागतिस्वरूप प्रमाणगळिगॆ अनुसारवागि नन्द अवर विर’ माग अन्तह राष्ट्र प्रमाणगळिगॆ एरुद्धवाद, शङ्क ान - श्रीमच्छङ्कराचाररे मॊद लादव गळाद हेळल्प ३ ) दि शब्ददिन्द सारानादिनियवरु एकदे यु हेळल्पट्टनु ऎम्ब व्याख्यानमाडिरुत्तारॆ अ…, एका मननु पररु ब्बने " नु लक्ष्मियल्लवॆन्दु हेळुव माध्य, नाका गि अनिळम्बितवागि तोरुव ऎम्ब भाव.;. . र ग त गारर्थळिर् कास्टॆल् - सत्व धर गळन्नु सं दागर् मॊदलाद अर्धगळिगिं तलू, उप पेय .. त (ताराह, वु, मद्यपि ई विध्यर्थक्कॆ स्वल्प विळम्बदिन्द तोरुव र्ऒनॆम्ब दोषविद्दरू, शास्त्र विरुद्ध वल्लवादुदरिन्द ग्राहवे ऎन्दरॆ नरगळ स्वरूव त्यागवॆं बर्धवु साक्षात्तागि तोरिऒन्दु मच्छङ्कराचाररे मॊदलादव रिन्द वरिगृहितवागिद्दरू ननगॆ ब्रह्यवल्लवु, एकॆन्दरॆ अनेक तान्न प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागुत्तदॆ ई सर्धा ऎम्बवुगळल्ले नित्य नैमित्तिक करगळू सेरि, अवुगळन्नू बिडबहुदु ऎम्ब विध्यर्थवु उण्टागुवदरिन्द आ अर्थवु नमऎनवादुदल्लवु नित्य नैमित्तिक करगळु ईतन जन्ममूलक बन्दवुगळागि जन्मविरुववरॆगू नडॆस तक्कद्दागिरुत्तदॆ. कुवेहकाणि जिजीविषेशगं CC________________
चरमश्लोकाधिकारः 20 प्रपक्काह वॊरु ध व क सु कृर्पेद - यि चॆल्लागि : र्नि ‘क्षतुत्तु चरम्. नुडैय नैरपेक्ष समाः’ (ईर) २) इवे याव no मणगळिगॆ निरुद्दवु अन्तह कॆलवु प्रमाण गॆ अल्लदॆ गीताचाररु अ न द 66 30 C ( मदु
- कुरुकव “स्ता- ‘दान ग जङ्कार मेन " ‘धान ’ निच! कत्रव्या " न नाणि * सै सै करण : संस्टम् अध * - भर्च्छसिद्धिं निन्न3 5 * " ( : - होगि, कॊनॆगॆ 6 गळ स्वरूपत्याग हेगॆ उपदेशिसिदनु, ऎन्दागि, भाववु आदुदरिन्द गवु तावु विधि दर – 2,3 '
’’ (5) 2082 5, स 1, -) ; " * स्वण तरु गॆ हेळुत्ता -9 ऎं) तण्ड ऎल्ल ध कॆन्दरॆ गुपु रर. 5 5 गि
- आहार गुद
नि इद्द " ऎम्ब - १ सिद १० . द रि बरुव अर्धनॆ एरु 3 वेनू इल्लवॆम्ब तावु ई विध्यर्भवु नम्बर तीतकनादुदु ऎम्ब पक्षदल्लि, हिन्दॆ इरिसिद न. वन एनॊन्दु विरोधवू इल्लं - नपु इन्द सतु सिदरॆ ई विस्पर्धॆ इदु - एनम्ब . . : र्ध ादरू इन्नॊन्दु न ग्राह्यवे सरि ऎन्दु रिन्द तिळिसुत्तारॆ no” sows رتان यावाग ई ऎल्ला धर, -नादल्लि तनग योग्यतॆ इल्लवे ऎम्ब कार्नप्पा उण्टायितो, आग अदरिन्द सन्त वागि मिक्क याव मुनुवाद ई वदनक्कॆ अङ्गवल्लवॆम्ब भाववु एर्पट्टितु ई अर्ध स्वारस्यदिन्द ई विध विध्यर्थवू उचित * वागि ग्राह्यवे ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ - प्रपाह - प्रवत्तिगागि, -________________
"" अप्पोदु नरि ’ ऎङ्गिर उपसर्गम् ’ आचानकत्रव्यम् * शुचिनाक व्यव " इत्यादिगळिर् चॊल्लुगिर सत्व साधारण योग्यतापादकळु, इदुक्कु अण्णमा स्वीकारङ्गळाग दन्नु निक्कि रव- ऒरुधरब्ब ळुं याव धरगळन्नू, अनुवेण्डा - अण्ण वागि अनुषिनबेकागिल्लवु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, प्रपतियिनुडैय- भरन्यासद, नैरपेक्ष - स्वन्त अङ्गनञ्चकगळल्लदॆ मिक्क यावु दर अवेक ’ इल्लवॆम्बुद 1, कॊल्लुगिरदॆ हेळुत्तदॆम्ब भाववु, विधि लक्षक्कु - लॆप्पिगॆ विधिसरवागि अर्धमाडुव पक्षक्क उचितन *’ (ग ाद अर्धवु, उत्कृष्टवागि उपादेयवा दुदु ऎम्ब भाव : पदनक्कॆ अदक्कॆ बेकाद ऐदु अङ्गगळल्लदॆ इन्नु यावुदू बेकागिल्लवॆम्ब सारवाद भाववु ई लॆप्पिन विध्यर्थ दिन्द तोरि बरुवदरिन्द ई विध्यर्धवू उपादेयवे ऎन्दु हेळि दरु ई अभिप्रायवु हिन्दॆ परिकर विभागाधिकारदल्लि व्यक्तवु ११२९नॆय पटवन्नु नोडि “ नजाति भेदं कुलं न लिङ्गं न गुणक्रियाः । न देश काल् नावां योगो महे कते ” ऎं२ मत्र नव प्रसन्नस्य कृतं नैवान दिष्यते’? ऎम्ब प्रमाणगळु इल्लि अनुसन्धेयगळु हीगॆ अन्द्र न-रिन्द तोरि बरुवर् वेनु ? ऎन्दरॆ उपदेशिसुत्तारॆ, ऐदु अङ्गगळल्लदॆ, इन्नु यावुदन्नू सुतराम् अब्ब बेड ऎम्ब भाववन्नु व्यक्तपडिसुत्तदॆ हेळुत्तारॆ - ऎम्बल्लि व लॆवु, विधिपरवादाग वरि ऎम्ब उप नागि भाविस अप्पोदु - लॆप्पिगॆ निर्धवन्नु हेळिद पक्षदल्लि सरि ऎम्ब उवसग रु. “ अचानेन कर्तव्यं’ – आचमन माडिदवनिन्द माडतक्कद्दु ऎन्दरॆ आचमरवॊरैकवागिये सकल सरवन्नू माड तक्कद्दु, शुचनाकरम् - स्नान सन्ध्यावन्दनादि नित्य तरगळन्न नुग्गिसिदवनिन्द माडतक्कद्दु “, इत्यादिगळिर्-इवे मॊदलाद विधि रूप प्रमाणगळल्लि, चॊल्लुगिर – हेळुव सत्व साधारण योग्य________________
चरमश्लोकाधिकार- स्वरूपत्यागवादनिरसनवाह. ७ इण्ण न करॆयोग, ज्ञानयोगम्, भक्तियो गम्, ऎर धरळिनुडैय स्वरूपागम् प्रपत्तिकु पदकुम् - समस्त करगळिगू साधारणवागि योग्यतॆय न्नु ओट माडुव स्नानसन्ध्यावन्दन, आचमन प्राणायामादिगळू, इदुकु - ई प्रपत्तिगॆ, अग्नि वाह कारण्ण ळाकादन्नु - अङ्ग वागि अङ्गिकरिसतक्कद्दल्लवॆम्बुदन्नु, विवक्किरदु व्यक्त पडिसु इदॆ. काग) विधियाद नन्तर पायारदल्लि अशक्ततॆयु एप्पट्टु अवनु तागमाडिदुदरिन्द कारणाङ्गवु तोरिबन्दरॆ, आग पर्धनॆन्दरॆ साधारणवागि ऎल्ला कत्यगळिगू बेकाद स्नान सन्ध्यानन्दन, आचमन प्रणा नाम इवे मॊदलादवु गळन्नु कूड अगत्येन भाविसदॆ सम्पूर्णवागि त्यागमाडु ऎम्बर्थ वन्नु बोधिसुत्तदॆम्बुदु हीगॆ हेळिदुदरिन्द स्नान सन्ध्या वन्दन आचमनादिगळु यावुदू प्रपदनानुष्ठानद दिवस बेकिल्लवॆम्ब अर्थवल्लवु बेरे स्वतन्त्र विधिगळिन्द आवश्यकवे, आदरॆ आदिन अवुगळन्नु अनुष्ठिसि हवनक्कॆ अवु अङ्गवॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवॆम्ब भाववु आगलि, श्रीमच्छङ्कराचा क्कू इल्लि उपपादिसल्पट्ट अभिप्रा यक्कू इन्नॊन्दु व्यत्यासवू तोरिबरलिल्लवल्ला, अवरुगळु विध्यर्धनिन्द आ तन्मयोग, नयगादि परिकरगळ मत्तु भक्ति योगद स्वरूरत्यागवन्नु हेळि अवुगळन्नु अनुष्ठिसुव आवश्यकतॆ इल्लवॆन्दु हेळिदरु. इल्लियू वुगळ सुत्यागवे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अदर अशक्ततॆयिन्द तारण्यमूलक त्यागवु अन्तू ऎरडु सन्दर्भ दल्लू अनुष्ठानद अभाववे इरुत्तदॆ हीगाद नन्तर अवरुगळ अभि प्रायवु हेगॆ सरि यल्लवु ? ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ. धरस्वरूप त्यागवादद निरसनवु हेळल्पडुत्तदॆ. इननि कै - हीगॆ परित्यज्य शब्दद लॆप्पिगॆ विध्यर्धवन्नु ईग उपपादिसिद रीतियल्लि हेळदॆ, आत्मगं ज्ञानयोग भक्तियोगं, ऎरधरङ्गळिनुडैय त्यागवन् - ऎन्नुव अनु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अण्ण म् ऎन्नु पक्षत्तिल्, प्रपत्ति साधिकारवनिक्कॆ यॊळि युम् ; धानुष्ठान शक्तनुक्किरे अवत्तिनुडैय त्याग विधिक्कवेण्णुवदु ? इदु बहुप्रमाण सिद्धमान कातृण मागिर स्थानगळन्नु स्वरूपतः त्यागमाडोणवु, प्रपत्तिक्कु अण्णम् ऎन्नुपक्षल् - प्रपदनक्कॆ अब्बवु ऎन्दु हेळिद पक्षदल्लि, प्रपत्ति- प्रपत्तियु, साधिकारमक्कॆ यॊळियुं स्त्री शूद्रादि समस्तरिगू अधिकारवुळ्ळदल्लवॆन्दागुत्तदॆ अदु हेगॆ ऎम्बुदन्नु उपपादिसुत्तारॆ. करयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळ सम्पूर्ण वागि स्वरूपतः त्यागवु अङ्गवागि विधिसितु ऎन्दु ऒप्पिदरॆ, आ कर योगादिगळिगॆ अधिकारिगळागिरबेकु, अन्तवरु अवुगळन्नु स्वरूपतः त्यागमाडबेकु, आग अन्तह परित्यागवु अङ्गवॆन्दरॆ, करयोगादि गळल्लि अधिकारविरुववरु ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु इवरुगळिगॆ मात्रवे प्रपदनदल्लि अधिकारवु, करयोगादिगळिगॆ अनधिकारिगळाद स्त्रीशूद्रादिगळिगॆ प्रपदनदल्लि अधिकारविल्लवॆन्दागुवदरिन्द स्वरूप त्यागाभिप्रायवु शास्त्रविरुद्धवागि अपार्धवागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. -धरानुष्ठान शक्तनक्किरे करयोगाधिगळन्नु अनुष्ठिसुव योग्यतॆ इरुव अधिकारिगल्लवे, अवत्तिनुडैय – आ करॆयोदिगळ, त्याग - परित्यागवन्नु, विधिनेण्डुवदु अङ्गवागि विधिस बेकादुदु ? हीगॆ प्राप्तवागुवदरिन्द ई धरगळ स्वरूपत्यागवु प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि विधिसल्पट्टितॆम्ब अभिप्रायवु शास्त्रविरुद्धवादु दॆम्ब भाववु. इदरिन्द प्रवदनक्कॆ साधिकारत्वविल्लवॆन्दागुत्तदॆ यादुदरिन्द अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवॆम्ब भाववु. मुन्दॆ आळ्वार् आचाररुगळ नाल्कु दिव्यसूक्तिगू सम्प्रदायक्कू विरुद्ध वाद भाववागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. व्रपदनक्कॆ कारण्य अधवा अकिञ्चनत्ववू ऒन्दु मुख्यवाद अङ्गवु, ई नाल्कु प्रमाणगळू अदन्ने बोधिसुत्तवॆ. अन्तह अङ्गवे इल्लदुदरिन्द स्वरवत्याग विधिय वादवु सरियादुदल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इदु - ई कर योगादि धन्मगळ स्वरूपत्यागवु प्रपदनक्कॆ अङ्गवॆन्दु विधिसल्पट्टरु इदॆम्ब वादवु, बहुप्रमाण सिद्धमान - अनेक प्रमाणगळाद________________
चरमश्लोकाधिकार- अज्जि त्तु कुम् (0) 44
- कुलङ्गळाय "” पुगुलॊल्लावडिर्ये ’ (9) (४) न धर (३) * कुळितुमूनु” निष्ठॆ” इत्यादिगळिले प्रसिद्ध मानवकिञ्चनाधिकारमङ्गिर सम्प्रदायकुक्कुं विरुद्ध माम्. लक्ष्मीतन्त्र, शाण्डिल्य स्मृति मॊदलादवुगळिन्द स्थापितवाद, कारण्यवागिन अङ्गुळ्ळु - कारणवु प्रपदनक्कॆ मुख्य आङ्ग ऎम्बुदक्कू, मुन्दॆ आळ्वाराचाररुगळ प्रमाणगळल्लि, प्रसिद्धमान - प्रसिद्धवागि तोरिबरुव, अकिञ्चनाधिकार मॆर सम्प्रदाय तुक्कुम् - तनगॆ करॆयोगादिगळिन्द कूडिद भक्तियोगक्कॆ तनगॆ अशक्ततॆयिन्दलागलि, आधिकारविल्लदुदरिन्दलागलि प्राप्तवाद आकिञ्च न्यवु प्रवदनक्कॆ आवश्यकवॆम्ब सम्प्रदायक्कू, ऎन्दरॆ सम्प्रदाय तुक्कु विरुद्ध माम् - विरुद्धवादुदागुत्तदॆ. मेलॆ मूलदल्लि हेळिरुव नाल्कु प्रमाणगळल्लि आकिञ्चनवु उपपादितवु. (१) * पुगुलॆल्ला नडिये” इदु अगुगिल्ले ऎम्ब पातुरदल्लि बरुत्तदॆ. इदु हिन्दॆये अनेक सल उपपादितवु, द्वयाधिकारद घटवन्नु नोडि, पुगुन्निल्ला ऎन्दरॆ ननगॆ नीनल्लदॆ बेरॆ उवा ान्तरगळल्लि शक्तियु इल्लवु ऎम्बुदरिन्द कारण्यरूप अनन्य गतित्ववु, आ उ ९ ऎम्बुदरिन्द अनन्या र्दशेषत्ववू इल्लि हेळ ल्पट्टवु (२) कुलण्णाय - इदू हिन्दॆये ऎरडु सल उदा कृतवु ई सारुरार्ध उत्तर कृताधिकारद १२७१नॆय पुट वन्नु नोडि उत्तम कुलदल्लि जन्मविल्लदिरुवदेनु, पञ्चेन्द्रिय गळ हावळिगॆ सिक्किरुवदेनु, वेदगळन्नू वेदार्धगळन्नू ग्रहिसलु शक्तियिल्लदिरुवदेनु, हीगिरुवदरिन्द इलण्णु पादमनिमत्तॊरु पर्ल् - निन्न पादवन्नु नम्बिरुवदॊन्दल्लदॆ बेरॆ उपायदल्लि तनगॆ अधिकारवू शक्तियू इल्लवु. आदुदरिन्द इल्लू अनन्यगतित्व रूपकार्वण्यवु प्रदर्शितवु. (३) कुळित्तु मूनि - इदू हिन्दॆये ऎरडु सल उदाहृतवु (१) तिरु ६. १०. १० (२) मालै २५. (४) आळ, २२, उत्तर कृत्याधिकारद १२६९नॆय तिरुच्चन्दविरुत्तं ९०. (३) तिरु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्वरूपत्याग विधिवादेन सत्वशास्त्र स्ववचन स्वप्रवृत्ति विरोध ब धानाह, ईश्वर नैपत्र अत्यस्त परतन्त्रयाल् उपायाङ्गळुक्कु पुटवन्नु नोडि, इल्लियू काक्षणवे उपवादितवु. (४) नदर निष्ठस्मि - इदू हिन्दॆये उदाहृतवु उत्तर कृत्याधिकारद १२७८ नॆय पुटवन्नू, प्रयाधिकारद य पुटवन्न नोडि. उपायान्नरद तरङ्गगळन्नु अनुष्ठिसलु तमगॆ शक्तियिल्लदुद रिन्दले आकिञ्चनो७नगतिः ऎन्दु श्री आळवन्दारु हेळिकॊं डिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द उपायान्नरद स्वरपत्तागवु प्रपदनक्कॆ अङ्ग वागिये इल्लि परित्यज्य ऎम्बल्लि विधिसल्पदॆ ऎन्दरॆ प्रपदनक्कॆ मुख्याङ्गवाद कारण्यवे इल्लवागि आळ्वा चरुगळ सूक्ति सम्प्र दायगळिगू विरुद्धवागुत्तदॆन्दु हेळुतु श्रीभगवद्गीतॆ यल्लादरो ई चरमश्लोकद मूलक अर्जुननिगॆ करयोग, ज्ञानयोग भक्तियोगगळ उपदेशदिन्द अवुगळ अनुष्ठानवु दुष्क रवे, तनगॆ अनुष्ठिसलु शक्तियिल्लवे ऎन्दे शोकाकुलनागिद्दुद रिन्दले भक्तियोगोपदेशानन्तरवू ’’ न मोहस्सतिज्ञा सदान्मयाच्युत । स्त्री गन : ०देहः करिष्य वचनं - ६ ) ऎन्दु हेळदॆ, चरमश्लोकवन्नु हेळि ऎन्दु श्रीकृष्ण भगर्वारवरु हेळिद नन्तर, मेलॆ हेळिद हागॆ मोहहोयितु ऎन्दु तिळिसिरुवदरिन्द अर्जुननू कूड, कर योगादिगळ अनुषा नवु बहु दुष्करवागि तोरि, कारणयुक्तनागियू तनूलक लोकयुक्तनागियू इद्दनॆम्बुदु व्यक्तवॆन्दु भाविसबहुदु ""
- माशुचः "" ई अभिप्रायवन्नु सारप्रकाशिकॆयवरु सूचिसिरुत्तारॆ ई मेलिन पत्याग विधि वाददिन्द, सत्व शास्त्र स्व वचन स्वप्रवृत्ति विरोध बाधकगळुण्टागुत्तवॆन्दू हेळुत्तारॆ. आगलि, जीवात्मनिगॆ स्वन्त कत्यवे इल्लवु, परमात्मनिगॆ अधीनवागिये समस्त करत्ववू इरुवदु. हीगिरुवदरिन्द बहळ कष्ट साध्यवाद कण्मयोगादिगळिन्द कूडिद उपायारदल्लि ईतनिगॆ________________
चरमश्लोकाधिकार- ม क्षेत्र नित्याशक्तनॆन्नु काट्ट इवनुवनुडैयत्याग विधिनमदु सत्व शास्त्र स्ववचन स्वप्रवृत्यादि विरोध ताले अतन परिहास्य, अदु मुन्यायगैयाले व्रज” ऎनु घटियादु कत्ववे इल्लवु, आदुदरिन्द आ धरगळ स्वरूपत्यागवे इल्लि वरि त्यवॆम्बल्लि अङ्गरूपदल्लि विधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसलु अड्डि एनु ? ऎन्दु सूरपक्षवन्नु तन्दरॆ, इन्तह वाद, शास्त्रक्कू, हीगॆ अनयिसुववु उक्ति गळिगॆ परस्पर पिरोदवू, अन्तवनु नित्यवू अनुषिसबेकाद नित्य नैमित्तिकादि प्रवृत्ति *१ एरुद्ध उण्टागुत्त दॆन्दु ईश्वरनैपत्त ’ ऎन्दारम्भिसिद कै मूलक उपपादिसु त्तारॆ मॊदलु ई पक्षवन्नु हेळि अन्दुण्टागुव बाधक गळन्नु तिळिसुत्तारॆ — ईश्वर नैप्प - ईश्वरनन्नु कुरितु, पार तन्त्रनागैयाले - वरतन्त्रनादुदरिन्द, उप- यारङ्ग इक्कु - बेरॆ उपायवन्नू, अदक्कॆ सेरिद अङ्गगळन्नु सेरिसि बहु वचनवु, प्रवत्तियल्लदॆ अनेक उपायगळिवॆ ऎम्ब भ्रमॆयु कूडदु, करयोग, ज्ञानयोग साध्य, भक्तियोग, हीगॆ इवुग इल्ल क्कू, क्षेत्रज्ञ - ई शरीरवॆम्ब क्षेत्रदल्लिद्दुकॊण्डु, अदक्किन्त तानु बेरॆयादवनॆन्दु तिळिदवनु ऎम्बर्धवु, ई मनुष्यनु, नित्या शक्तनॆन्नु कट्टि -यावागलू आशक्तनॆन्दु, काट्टि - तोर्पडिसि, इव नु - ई क्षेत्र निगॆ, आवत्तिनुडैय ई करयोगादिगळ, त्याग स्वरूपतः त्यागवन्नु, विधिक्किरदॆन्नुमदु - विधिसुत्त दॆन्दु हेळुवदु, इदे वू पक्षवु, अदरिन्दुण्टागुव भाधकगळन्नु तिळसुत्तारॆ.-(१) सत्वशास्त्र - उत्तर कृत्यादिगळन्नु विधिसुव स शास्त्रक्कू (२) स्ववचन - तम्म उक्तिगेने (३) स्वप्रवृतादि - तावु ईग अनुष्टिसुत्तिरुवदे मॊदलादुदक्कू, आदिशब्ददिन्द शिष्टरु गळ अनुष्ठानक्कू, विरोधशाले विरोध उण्टागुवदरिन्द, अत्यन, परिहास्यम् - तुम्बा हास्यास्पदवागुत्तदॆ. पूवक्षाभि प्रायवेनॆन्द, ई चेतननिगॆ शास्त्रदल्लि कत्ववु हेळल्पट्टिद्दरू, अदु वरमात्मनिगॆ अधीनवादुदॆन्दु परात्तु तच्चुतेः (२, ३, ४०) ऎम्ब व्याससूत्रदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆये गीता________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे चाररिन्द “ प्रकृतेः यमाण निहै काणिसत्वः । अत कार विमूढात्मा कहमिति मन्यते” प्रकृतियिन्दागु न्नॆल्ला मूढात्मनु तानु स्वतन्त्रिसि माडिदॆनॆन्दु तिळियुवने निन्दिसल्पट्टिरुत्तानॆ हागॆये इन्नॊन्दु कडॆयल्लू सत्वभूतनि या’ ऎढानिमाया ” शरीरगळॆम्ब यन्न मूलक सरेश्वरनाद, नाने ऎल्ला प्राणिगळन्नू सुत्तिसुत्तेनॆ हेळिकॊण्डिरुवदरिन्द ऎल्ला मनुष्यरू दरतरादुदरिन्द आ क साध्यवाद करयोग ज्ञानयोगगळिन्द अनुग्रहीतनाद इ योगवन्नु अनुष्टिसलु पराधीनरु आदुदरिन्द अन्तह वी धरगळ स्वरूपत्यागवु इल्लि विधिसल्पट्टितु ऎम्बुदु पूत्व पक्षवु अभिप्रायवु सत्वशास्त्रक्कू, पूत्व पक्षिय हेळिकॆगू, अवरु प्रवृत्तिगॆ विरोधवागि हास्यास्पदवॆन्दु हेळिदरु. (१) सत्वशास्त्रक्कू हेगॆ विरोधवॆन्दरॆ ? प्रसन्नादवनु 1 नासानन्तर आज्ञनुवाद नाव याव प्रवृत्तिगळन्नु नागिरतक्कद्दॆन्द र त धिकारदल्लि हेळिदॆयो अदक्कॆल्ला एर इत्तर 5 धवु इदू अल्लदॆ अनेक इति करवतॆगळन्नु शास्त्रगळु विधिसिरुत्त इवू परमात्मसल्पा धीनवागि नडॆयुवदरिन्द, ईतनु प्रयत्नि वदॆल्ला निरर्थकवादुदरिन्द ’ ऎल्ला शास्त्रानुमतियिन्द नडॆय दारपुत्र पोषणादिगॆळू, धदिन्द भगवत्पागवत कै गागियू, देह मात्रॆगागियू धनार्जनॆ मॊदलादवुगळ त्यागवु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु आगुवदुन्द हास्यास्पदवु. (२) स्ववचन विरोधवु हेगॆन्दरॆ ? वरमात्मनिगॆ परत नादुदरिन्द धानुष्ठानगळिगॆ अशक्तनादुदरिन्द अवुगळ स्वर त्यागवु स्वतस्सिद्धवु. अदन्नु विधिसिदरु ऎन्दु हेळिदरॆ अन्ताद्द विधिसबेके ? ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ आदरू एनो विधिसि ऎन्दरॆ, ईग केळबेकागुत्तदेनॆन्दरॆ, त्यागमाडलु मात्र ईत शक्ततॆयु हेगॆ ?- अदक्कू अशक्ततॆयन्नु हेळबेकल्लवे ? शर गति यन्नु अनुष्ठिसुवदरल्लि मात्र पराधीनतॆ इल्लवो ? हीगॆ त वचनक्कॆ तावे विरोध कल्पिसिद हागुत्तदॆम्बुदन्नु योचिसदॆ व माडुवदरिन्द हास्यास्पदवु.________________
चरमश्लोकाधिकार उपायान्तरङ्गळुक्कु जीवात्मा नित्याशक्तनन् तङ्गळन्नु अनिष्टमान अनुवाद पक्षक्कु स्थिरीकरणं पण्णिन पडिया मत्त नै. టి (३) प्रवृत्तिगॆ विरोधवु हेगॆ ? ऎन्दरॆ, हीगॆ हेळुववरू नित्यनैमित्ति कानुष्टानगळल्लि प्रवृत्तियन्नु इट्टु कॊण्डिरुत्तारॆ. स्नान, ऊर्ध्वपुण्ड्रधारण, सन्ध्यानन्दन, ब्रह्मयज्ञादिगळन्नु तावे अनुष्ठिसुत्तारॆ ऎल्ला धगळ स्वरवत्यागवु विधिसल्पट्टितु ऎन्दरॆ इवुगळन्नु जडबेकागि बरुत्तदॆ आदुदरिन्दलू हास्या स्पदु हीगॆये अनेक शिष्टाचारगळुण्टु. भगवद्भागवताराध नॆय रूपदल्लि नडॆयुत्तवॆ अवुगळन्नॆल्ला अङ्गवागि बिडबेकागि बरुवदरिन्दलू हास्यास्पदवु.
मुन्दॆ इन्नू ऒन्दु विरोधु, प्रतिद्वन्द्वि रूपदल्लि उण्टा गुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ- अप्पोदु हागॆ धरगळ स्वरूव त्याग विधियु परित्यज्य ऎम्बल्लि हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसिदरॆ, शुल्कन्याय शाले - समानवाद न्यायदिन्द, चेतननु तुम्बु परतन्त्रनागि अशक्तनागिरुवदरिन्द करयोगादि गळ परित्यागवु हेळल्पट्टितु ऎम्ब न्यायक्कॆ अनुसारवाद न्यायदिन्दले, प्रज - इल्ले ई चरम श्लोकदल्लि, शरणंव्रज शरणवन्नागि गि हॊन्दु, शरणागतियन्ननु सु, ऎन्नॆतानु - ऎन्दु हेळुवदू कूड, घटियादु - कूडुवदिल्लवु हीगॆ शरणागत्यनुट्टानक्कू पराधीनतॆयिन्द अशक्त तॆयु इद्दे इरुत्तदॆ अल्लिन न्यायवु इदक्कू उण्टे उण्टु, आदुदरिन्द शरणागतियन्नु परित्याग माडबहुदु ऎन्दागुवदरिन्द इन्नू परिहास्यवॆम्ब भाववु. अशक्ततॆ ऎन्दु यावाग उपपादिसल्पट्टितो, अन्तह अशक्ततॆ यिन्दले त्यागवॆम्बुदु सिद्धवागुत्तदॆ. इदक्कॆ त्याग माडु ऎम्ब विधियु एतक्कॆ ? आदुदरिन्द निम्म अशक्ततावाददिन्दले त्यागवु एरडुवदरिन्दले, पूत्व पक्षियू कूड ई तम्म वाददिन्द सरियाद अनुवाद रूपाभिप्रायवन्ने स्थिरीकरिसिद हागायितॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. उपायान्तर तुक्कु - करयोगादि________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे एक प्रयोगं ताने अशक्तनैप्पत्त त्यागानुवादवाय्, इतरनैस्पत्र ई गविया, एकव कैल् घटियादु. फलल् वैषम्यम ई अक्कॆ अधिकारियुव एकना यिरुक्कॆ गुरु लघुविकल्प तुम शोल्लवॊण्णादु. गळिन्द सहकृतवाद भक्तियोगवाद बेरॆ उपायक्कॆ, जीवात्मनु, नित्याशक्तनॆन्स् - यावागलू अनॆन्दु हेळुवदु, तळुक्कु अनिष्टमान - पूर पक्षिगळिन्द तमगॆ इष्टविल्लद, अनुवाद पक्ष तुक्कु – परित्यज्यवॆम्बुदु अनुवादवन्नु सूचिसुत्तदॆ ऎम्ब पक्ष वन्नॆ, स्थिरीकरणं हण्णिन पडिया मत्त - स्थापिसिद हागॆये आगुत्तदे विना अनधु -वु. पूत्वपक्षियु ऒगत त हेळबहुदेनॆन्दरॆ - - अरक्तद विषय दल्लि अनुवादवॆन्दु भ ग न्तॆयिल्लवु, शक्तन विषयद ल्लादरो परित्र वॆम्ब सन्त्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दु हेळु वॆवु ऎन्दरॆ आगलू समय हेळ.त्तारॆ रक्तनू अशक्तनू भिन्नाधिकारिगळु, अन्तवरिगॆ ऒन्दे विधवाद सानवन्नु अनुवाद रूपदल्लियागलि, विधिइ रदल्लागु केळुवदु हेगॆ समञ्जसवु ? ऎन्नुत्तारॆ शक्तिनिगॆ साधनवु शनिगॆ साधनवू बेरॆ बेरॆ यागिरुवदु सहजवु. हागल्लदॆ ऒन्दे सग्रदिन्द धनवन्नु हेळु वदु असङ्गतवल्लवे ऎन्दु हेळुत्तारॆ ए प्रयोगन्तने – साधनवॆन्दु हेळुव ऒन्दे वाक्यवे अशक्तन विषयदल्लि त्यागवु अनुवादवागि कार्यवन्नु प्रकटिसुत्तदॆन्दू, इत पत्र - शक्तनन्नु कुरित. कागि ु, नि) मा - विधि - गो - 9. वाक्यल् घडियादु - ऒन्दे वाक्यदल्लि हेळुवदु स ऎल्लवु. अशक्तन विषयदल्लि हेळिद साधकरूव वाक्यवु, शक्तन विषयदल्लि अन्वयिसलारदॆम्ब भाववु भिन्नाधिकारिगळाद अशक्तशक्तरिगॆ ई परित्यज्यनॆम्बुदु अन्वयि सुत्तदॆन्दु हेळिदल्लवे नीवु दूषणवन्नु हेळिदिरि नावु हागॆ हेळुवदे इल्लव. शक्तनन्नु कुरिते हेळिदुदु, शक्तनागिरुवदरिन्द भक्तियोगवन्नु सपरिकारवागि अनुष्ठिसबहुदु, आतन विषयदल्ले________________
[00]. चरमश्लोकाधिकार- गुरूपायने शक्त नानवन ८१ अर्दि त्यागविशिष्टव न लघपाय विधित्वाल्, कुरूपाय लॊरुत्तरुम् प्रकृति प्पा रीालुम्, वेदि ऎखत्ताले अधि कारभें शोल्लवॊद्दु मैयानम्, 2 कैर शास्त्रज्ञरॆन प्रमाणद साय विधि युम्
- , हीगॆ अनु ल्पदु हेळुवॆवु, - अधिकारिगेने त शक्तनिगॆ " न ग छलतार छल * वैष • विकल्पिसि प्रपदनवन्नादरू अनुषिसबह… ऎ ष्ठिसुवाग मात्र सत्वधर गळ वरि ऎन्दरॆ आगलू दूषण ) तप्पिल्ल. ऒन्दु फलवुळ्ळ गुरु ) नागळ गुरूपायवन्नू शक्तनिगॆ लघु • * तम्यविल्लद सन्दर्भदल्लि, न्यायवॆन्दु व व्यव. अन्रि - फलदल्लि एनूत रम मोक्षनायिगळागिरुवाग, अधिकारि कारियु ऒब्बनेयागिरुवाग,. पायसद उपासनवन्न ग ल यागलि नाड बहुदॆम्ब वितल्पवन्नु, साध्यविल्लवु. दह विद्यॆ, अक्षि- मॊ समवाद उपायवादरू आगिद्द पक्षदल्लि बिसि हेळबहुदु ऒन्दु गुरूपा वायवू आगिरुवाग, हीगॆ ऒब्ब : - धित दॆम्ब भाववु शक्ताश, भिन्नधि कारिगळिगीग बहुदु ऎम्बभाववु. رع 5
•
- ऎन्दरॆ ऎरडू कन यि क - अधि प गुरू प्ररदनवन्ने वॊण्णादु - हेळलु १ विद्यॆगळ हागॆ
- कारिगॆ ने विक 2 १ इन्नॊन्दु लघ * ल्पसि हेळलागुत्त विकल्पिसि हेळ हीगॆ ऒन्दु गुरूपायवू इन्नॊन्दु लघपायवू आदरॆ तिळुवळिकॆ इरुव यावनु गुरूपायवन्नु अनुसुवनु ? अदन्नु ऒन्दु उपायवागि शास्त्रदल्लि हेळिरुवदु निरर्धकवल्लवो ऎन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ गुरूप यत्तिले - गुरूपायवाद भगवदु पासनदल्लि ऎन्दरॆ भक्तियोगदल्लि, शना नवन - शक्तनादवनि गेने, अर्दि त्याग विशिष्टमान – अदर त्यागवाद अङ्गदिन्द कूडिद, लकाय - प्रपत्तियन्नु, विधित्ताल् - परित्यज्यवॆम्बुद रिन्द विधिसल्पट्टरॆ, गुरूपायल् - कष्टवाद उवासनदल्लि,________________
लुं श्रीरहस्यत्रयसारे भक्तियोगदल्लि, ऒरुत्त रुम् - ऒब्बरू, प्रवृत्ति स्टारिल्ल मैया अनुष्ठिसुवरिल्लदिरुवदरिन्द, वेरोरु मुखत्ताले - इतररु हेळुव ज्ञान विश्वास मान्द्यरूपवाद बेरॆ याव रूप दल्लेयागलि, अधिकार भेदं शोल्लवॊण्णा मैयलुम् - अधि कार भेदवन्नु हेळदिरुवदरिन्दलू ऎन्दरॆ, उपासनक्कॆ इन्तवनिगॆ अधिकारवॆन्दु हेळदॆ इरुवदरिन्दलू, गुरूपा य विधिक्किर - ई कष्ट तरवाद उवायवाद भक्तियोगवन्नु विधिसुव. शास्त्रज्ञ ळॆल्ला ं शास्त्रगळॆल्ला अवु यावुवॆन्दरॆ उपषत्तु स्मृति, ब्रह्मसूत्र, भारत भगवद्गीतॆ भागवतादिगळॆल्ला, प्रमाण म यळि युव’ - प्रमाणवल्लदे होगुवुवु हीगॆ हेळुववरिगॆ ई शास्त्रगळॆल्ला प्रमाणवल्लदे होगुवुवु ऎम्ब भावव
शक्तनिगे ई त्याग विधियु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द आतनिगेने प्रवत्तियु विधिस ल्पट्टितु ऎन्दरॆ आग आतनु भक्तियोग गुरूपायवन्नादरू अधवा विकल्पिसि लघवायवन्नागलि अनुष्ठिसबहुदु ऎन्दायितु वायविरुवाग अदन्नु बिट्टु कष्टतरवाद उपायवन्नु याव बुद्धि वन्तनू अनुष्ठिसुवदिल्लवु आदुदरिन्द गुरूपायवन्नु विधिसुव शास्त्रगळॆल्ला निरर्धकगळावुवु ऎम्ब तात्सरवु. आगलि, राष्ट्रगळल्लि गुरूवायवन्नु उवदेशिसिरुवदु अदर कष्ट तर दॆशॆयन्नु प्रदर्शिसि, लभूपायवाद प्रपदनदल्लि अभिरुचि यन्नुण्टु माडिसुवदक्कागि, उपासनादिगळु बहु कष्टतरवादवु गळॆन्दु ई शास्त्रगळल्लि उपपादिसल्पट्टवॆन्दु हेळुत्तेवॆ. हीगॆ कष्ट तरवागिरुवदरिन्दले अवु परित्यज्यवॆम्बुव विधियिन्द निषेधिसल्पट्टवु ऎन्नुत्तेवॆ, ऎन्दरॆ आग विकल्पिसि केळबेकागुत्तदॆ शास्त्रवु प्ररोच नार्थवागि भक्तियोगवन्नु विधिसि, अदु कष्टतरवॆन्दु हेळि निषेधि सितु ऎन्दरॆ अदू उपायवे ऎन्दु हेळि निषेधिसिते ? अथवा अदु उपायवे अल्लवु, आदुदरिन्द परित्यागमाडु ऎन्दु निषेधिसिते? ऎम्ब ऎरडु विकल्पगळिल्लि, मॊदलिन विकल्पवन्नु * अदु तन्नॆ निषेधिक्किरदु’ ऎम्बुदरिन्द दूषिसुत्तारॆ. हीगॆ हेळुवदु अत्यन्त अनुचितवु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. लघ पायप्ररोचनार्थवाग - वञ्चिसि, गुरूपायवन्नु तिरस्करिसि, “”________________
चरमश्लोकाधिकार- ल घोपाय प्ररोचनार्थवाग, गरूपाय विधित्तु अदु तन्नॆये निषेधिक्कि युम्, अत्यन्तानुचितम्,
लिघपायवाद प्रवत्तियल्लि मनस्सुण्टागुवदक्कागि, मॊदलु गुरु पायवित्तु गुरवायवाद भक्तियोगवन्नु उप पादिसि, विधिसि, अदु तन्नॆ आ गुरसायनन्ने निषेधिक्किर निषेधिसि हेळितॆम्बुवु, अ तानु चितम् - अत्यन्त योग्यवादुदल्लवु भगवद्गीतॆ अष्टु अध्यायगळिन्दलू भक्तियोगद माहात्रॆयन्नॆल्ला ससरवागि उपवादिसि हेळि, कॊनॆयल्लि मन्मनाभवमद्भक ऎन्दू विधिसि, कडॆगॆ “नेति नेति” ऎम्ब श्रुतिवाक्यक्कॆ कॆलवरु अर्ध माडिरुव हागॆ, त्वधरॆ परित्यज्य ऎम्बल्लि निषेधिसिहेळितु ऎम्ब अभिप्रायवु अत्यन्त अनुचितवादुदु ऎन्दु हेळिदरु एकॆन्दति, नाएर माडि पितृगळिगिन्तलू वत्सलतर वाद शास्त्रवु ऎन्दिगादरू वञ्चिसुत्तदॆये ? ऎन्दरॆ परमहित बोधनॆ कूड लोकनार्धवागि गादरू हेळबहुदे ? स्वामियु प्रलोचन प्रवृत्तियन्नु नडॆसल्ल ऎन्दु हेळुवदिल्लवु. दुष्टराद वृत्रासुर, कालयवन, पूर्वदय मॊदलादवर विषय दल्ल प्ररोचनवुण्टु महात्मराद ज्ञानिगळ विषयदल्लू, ( शाधि मा, त्वां प्रवन्न र् ’ ऎन्दु शरणागतियन्न नुष्ठिसि प्रार्थिसिदव निगॆ, “ स ं भूयः ’ उपदेशिसुवॆनु ऎन्दु हेळि वञ्चिसुवने ? लोकदल्लू ऒब्ब रोगिगॆ ऒन्दु औषधवन्नु वञ्चिसि कुडिसि, अदरल्लि बुद्धि युण्टादनन्तर अदु सरियाद औषधवला ऎन्दु हेळि बेरॆ औषधवन्नु तॆगदुको ऎन्दु हेळुवदु हेगॆ अनु चितवो हागॆये इल्लियू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. इदक्कॆ व्यत्यस्तवागि प्ररोचनवन्नु ऎन्तह सन्दर्भदल्लि माडबहुदु ऎन्दरॆ, मॊदलु सुकरवागि रुचियागिरुव औषधवन्नु कॊट्टु तदनन्तर दुष्करवा गियू कहियागिरुव औषधदल्लि शीघ्रगुणवुण्टु ऎन्दु हेळि वञ्च नॆयु ऎन्दु हेळिदरादरू ऒप्पबहुदु गुरुवादुदन्नु वञ्चिसि मॊदलु उवदेशिसि अनन्तर अदु बेड ई लघुवादुदन्नु अवलम्बिसु ऎन्दु भगर्वा हेळिदरु ऎम्बुदु परिहास्यकरवू अल्लदॆ, शास्त्रक्कॆ 66________________
- पाय 7, ४ मो श्रीमद्र हस्यत्रयसारे उपायङ्गळाक विधिक्किरदन्नाल्, श्रुति स्मृति न शास्त्रङ्गळाद प्रसङ्गिया शरण्यस्वपा दिगळुं सिद्धियादपडियाम् ودرة 2 ريدي له वैयर्धवन्नू कल्पिसिदरु ऎन्दु हेळबेकागुत्तदादुदरिन्द अनु पायवादरॆ प्ररोचनवु सादीतु श्री कृष्ण भग९र इक्तियोगनिष्ठनन्नु युक्तम नॆन्दू, तनग · egyrð »“BIBA, महात्मन’ हीगॆल्ला कॊण्डाडि, विधिसि, अनन्तर इदॆ, यावुदू बेड, ऎल्लवन्नू बिट्टु बिडु ऎन्दु 233750 आदरॆ भगवान मातु हेगॆ सत्यवॆन्दु नम्बलागुत्तदॆ मॊद - 4 पदेशवॆल्ला सत्यवे ? अदक्कॆ प्रतियागि ऎरय सलद विधि नित्यवे ? ऎम्ब शङ्का बरुवुदरिन्द, अत्यन्तानुचितवॆन्दु हेळिदरु भगवन्तने ऒन्दु कडॆ ऒन्दु विधवागि हेळुत्तानॆ, इन्नॊन्दु कडॆ अदक्कॆ विरुद्धवागि हेळुत्तानॆ, ऎन्दरॆ आतन उप देशदल्लि नम्बिकॆ हेगॆ ऎन्दु सन्देह उण्टागुवदन्द अत्यन्तन्नु चितव ここ
66
ऎरडनॆय विकल्पद विषयदल्लि अनुपाङ्ग उपाज ऎन्दारम्भिसि दूषिसुत्तारॆ भक्तियोगवु उपायवे अल्लवु, अदन्नु उपायवॆन्दु भाविसिदरॆ अदु ऎष्टु कष्टतरवादुदु नोदु, अदुदरिन्द अदन्नु त्यागमाडि, प्रवदनवन्नु अनुष्ठि सु ऎन्दु प्र पदनदल्लि अभिरुचियुण्टागिरुवदक्कागि उपायवल्लदुदन्नु उपायवॆन्दु मॊदलु भाविसल्पट्टितु, अनन्तर अदन्ने निषेधिस बेकॆन्दु त्यागवु विधिसल्पट्टितु ऎन्दरॆ, आगलू दूषणवु तप्पलिल्ल वॆन्नु त्तारॆ अनुपाय - इल्लि नपरिकर भक्तियोगवु उपा यवे अल्लवॆन्दु ऒप्पि हेळुव वादवु, उपायगळे अल्लद, भक्ति योगादिगळन्नु (इल्लि वरिकरगळिन्द सेरिद भक्तियोगवॆम्ब भावनॆ यिन्द बहुवचनवु, उपायगळु ऎरडे ऎन्दु मुन्दॆये हेळु तारॆ.) उपायज्ञळाक - उपायगळॆन्दु, विधिक्किरदॆनल् ई परित्यज्य ऎम्ब शब्दवु विधिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ, श्रुति स्मृतिगळ् - ३२ विध ब्रह्मविद्यॆगळन्नु बोधिसुव उपनिषत्तुगळू मत्तु स्मृतिशब्द -________________
चरमश्लोकाधिकार- ८५ गुरुक्कळान कृष्णादिव्यापा र लडू कैयान रत्न वाणि ज्यादिगळ व, * र्थार्थिगळ पक्कल् विदुवम अधि कारिविशेष व्यवस्थॆ क ी यन्नु मिडन् लोळप्रसिद्धन दिन्द भगवद्गीता मॊदलादवु हेळल्पट्टवु, इवुगळल्लि ब्रह्म सूत्र गळू सेरिद - वुगळॆल्ला, मोहन ४ गॆ सं n असत्यवादुदन्नु सत्यवॆम्ब भ मयनुण्टु माडुव बृहस्पति स्मृति, वाशुपत शास्त्र, मॊदलाद मोरन शास्त्रगळ हागॆ ई श्रुतिस्मृतिगळिगू अवलापवु उण्टागुव वर मूलक, क गण्य स्वरूपादिग ळुव - यधार्धवागि शरण्यन स्वरूप बानादिगळू सह, निब्बादपडियाम् - सिद्धिसदे होगलु कारणवागुत्तदॆ. मोहनशास्त्रवागि, अवुगळल्लि हेळिरुव परमात्म स्वरूप स्वभावगळू सह मोहनरूपवागि यधार्धवल्लदे होगि उवदेशवागलार दॆम्ब भाववु , 7:0 कष्ट आगलि, लोकदल्लि अर्ध सम्पादनॆगागि कष्टतरवाद दि व्यापारगळु बेडवॆन्दु निषेधिसि लघुवाद रत्न व्यापार वाणिज्यादि गळन्नु अवलम्बिसु ऎन्दु हेळुवदरल्लि एनॊन्दू ६नङ्गतवादुदन्नु कण्डिल्लवल्ला ऎन्दरॆ अधिकारियु ऒब्बने आगिद्दरॆ आगलू रोष युक्तवे, शाक्त भिन्नाधिकारिगळ विषयदल्लिग हागॆ विकल्पिसि हेळबहुदु ऎन्दु हेळ त्तारॆ कृष्णादिपल ? योग्याधि कारिये बेर. तन्न ज्याविगळिगॆ अधिकारिये बेरॆ, इदु क प्रसिद्ध ग ए वॆन्दु गडीरिसुत्तारॆ - सम्भगळाद, कृष्णादि व्यापार ळ् - ज मीन : ग लाद व्यापारगळु आदि शब्ददिन्द कॆरॆकट्टुवदु, भावि तॆगिरुव मुन्तादवु सूचितवु, लमक्कळन सुलभगळाद, रत्न, ज्यादिगळु -रत्न पडि व्यापार, सरकुगळ व्यापार, आदिशब्ददिन्द चिन्न बॆळ्ळि व्यापारादिगळु हेळल्पट्टवु, अथार्थिप - ऒन्दे फलवाद धनार्जनॆ माडबेकॆम्बुवदर विषयदल्लि, विदु वु - विकल्पिसि हेळुवदू सह, अधिकारि विर्शे’ ले यारु यावुदरल्लि योग्यतॆ इरुव अधिकारिगळॆम्ब व्यवस्थॆय मॊद________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आळवनुडैय चरन श्लोकव्याख्यानलुम् इव्वळवे विवक्षितमागै यारु विरोधमुनि. मूलकवागि, ऎन्नुविडम् - ऎम्बुव सन्दर्भवु लोकप्रसिद्धवु. इदरिन्द गुरवायवाद भक्तियोगक्कू लपायवाद प्रपद नक्कू अधिकारिगळु बेरॆ बेरॆ ऎम्बुदु सा स्टापितरु इदु हिन्दॆ अधि कारि विभागाधिकारदल्लि उपादितवु हागॆये इल्लि लीला सार धिय उपदेशद ऎरडु उपायगळू भिन्नाधिकारिगळिगॆ विधिस ल्पट्टिरुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. आगलि, वर पक्षियु वन- हेळबद देनॆन्दरॆ- श्रीवत्साङ्क मिश्रराद (आळा९) ज्ञाननिधिगळु ई चरमशोकव्याख्यानदल्लि नावु हेळिद हागॆ ऒब्ब अधिकारिगेनॆ, उवायान्नर दौष्करदिन्द शोकिसुववनिगेनॆ प्रवत्तियु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तोग्रडिसुत्ता रल्ला ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ अवर अर्धवु निम्म अभिप्रायनुगुणवल्लवॆन्दु हेळि, अवर अभिप्रायवु यावुदॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ श्रीवत्साङ्कमि रवरु बरॆ रु सङ्गति…. यातर बौस्टन्स् ट्रोबॆं हैं म नाये । साधनन निर्णित र्ध्वा सन्त * रतः । ई नं शरणं ताहि ’ ऎम्बदागि, उपायान्नरवाद शक्तियोगवन्नु अनुषि सुवदु तुम्बा कष्टवे ऎन्दु शोकिसुत्तिरुव, मत्तु नन्न न्नु हॊन्दुवदक्कॆ उवाय वागि निर्णयिसल्परुवदु यावुदो आगॆल्ला भरगळन्नु दूरवागि त्यजिसिरुव नीनु नन्नॊब्बरन्ने उ नावागि हॊन्दु ऎन्दरॆ प्रप दनवन्नु अनुष्ठिसु ऎम्बुदु अर्धवु आदुदरिन्द कूरत्ताळ्वार् रवर अभिप्रायवू भिन्नाधिकारिगॆन्दे हेळुत्तारॆ - आ नानुडैय -श्री कूरत्ताळ्वारवर, चरमश्लोक वाख्य नलव - चरम श्लोकव्याख्यानदल्लि, इळवे विवक्षितमागैयाले अधिकारिय विशेषव्यवस्थॆये हेळल्पट्टिरुवदरिन्द ऒरु विधविलॆ यावु कॊन्दु विरोधवू इल्लवु श्री कुरत्वाळ्वारवर अभिप्रायवू नम्म अभिप्रायवे विना बेरॆ अल्लवॆम्बभुववु. * साधनन निर्ष्कतर्ा सर्त्वा सन्त्यज ” ऎम्बुदक्कॆ शोकिसुत्तिरुव नीनु "” «________________
चरमश्लोकाधिकार- ८७ समावर्तनादिगळिल् गुरुलघुविकल्प मुम् अवस्थावि विशेष गळाले नियतवॆन्नु कॊल्लादपोदु गुरुविधान वैय्यर्थ मुम वरुम, ऎम्बुदरॊन्दिगॆ अन्वयिसलु साध्यविल्लवागि अनुवाद पक्षदल्लि अत्यन्त अशक्ताधिकारवु तोरिबरुवदरिन्द, यथाशुतवाद अनयदल्लि नैरपेक्षवु तोरिबरुवदरिन्द विरोधवेनू इल्लवॆम्ब भाववु उपायानर दौप्यरात ऎम्बुदरिन्द द्रवदनवु अशक्काधिकारिगू भक्तियोगवु शक्तनिगू ऎम्बुदु व्यक्तवु * केनॆ*पायन लघुना निन्नोर्नाम सपत्रम् । सत्यते कण्डितैर्निं शोतु वि चाव्यहं प्रभॆ : याव लघुवाद उपाय मूलक विष्णु सहस्रनाम वरन फलवे उण्टागुत्तदो अदन्नु दयविट्टु तिळिसि ऎन्दु वागृतियु तन्न पतियन्नु कुरितु केळिदुदक्कॆ ईश्वरनु श्रीरा मर मेति रमे रामे मनोरमे । सहस्रन मत तं रामनाम वरानने श्री रामरामनॆं दागि श्रीराम नाम परनवु आ विष्णु सहस्रनाम परनक्कॆ समानवाद फलवुळ्ळ द्दॆन्दु हेळिदुदू, शक्तनिगॆ विष्णु सहस्रनाम परनवे, अदक्कॆ अशक्त नादरॆ आगलि अधवा कालानुकूलविल्लदवनागलि आदरॆ, आतनिगॆ श्री रामनाम सङ्कीर नवू, हीगॆ हेगॆ भिन्ना धिकारिगळन्नु कुरितु हेळल्पट्टितो हागॆये इल्लियू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. गुरुवाद अवगाहन स्नानक्कॆ बदलागि विकल्पिसि लघुवाद मन्मान विधियू कूड भिन्नाधिकारिगळाद शक्ताशक्तरन्नु कुरितद्दॆन्दे भाविसतक्कद्दु 66 "" मुन्दॆ समावर्तनादिगळल्लि ऒब्ब अधिकारिगेने गुरु लघु प्रक्रियॆगळुण्टल्ला ऎन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवागि, भिन्नवाद अवस्था विशेषगळिन्द विकल्पिसि हेळितॆन्दु हेळि, हीगॆ भाविसदिद्दरॆ गुरु प्रक्रि यॆगॆ वैयर्धवुण्टागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ– समावर्तनदिगळिल्’= ब्रह्मचाश्रम गुरुकुलवासदॊन्दिगॆ कळॆद नन्तर गृहस्थाश्रम अधवा सन्मानाश्रमगळिगॆ पूरभावियागि आचरिसबेकाद नमा वरन दॊदलादवुगळल्लि, आदिशब्ददिन्द सान भेदवन्नु विकल्पिसि हेळुव प्रकरणगळु हेळल्पट्टवु, अवु यावुवॆन्दरॆ कालविल्लदॆयू________________
- तदॆ
- अशक्ता व्यवस्थॆगळल्लिवागलू गुरु, प. ऎल
- वागियू ऎन्दरॆ ए ब ई स्नानकर नन्न गु- १र अशक्तनू आगिरुव नन्ददल्लि
- मत्तु
- 2,
- अवनिगे
- नन्न हीगॆ सिसि शशक्तळम्बन नि -
१ र, }’ होदरॆ, ग म . ' दल्लि बोधिसि बहुदु. गुरुवाद * * मन ऎल्ल नानभेदवु विकल्पिसि हेळल्पट्टिरु *न मरवन्नु विस्तरिसि गुरु रक्तनागिरुव सन्दर्भदल्लि कळम्बवन्नु सहिसदॆयू लघुवागि तूं स्नान अवस्थाविशेष दि-८ - - ऎ अराविशेषगळिन्द, नियत १४ - वोप - अकरिसदे 5 परम. गुरुवागि शास्त्र योजनान्तरविल्लदे होग दलम्बिसुवरे विना,
- दॆम्ब भाववु गुरु
- दया
- युव मन्त्र
- ऒप - वदरिन्द विर पयोगवुळ्ळदागुत्त निल्लि “ स्नान ‘र शिष्यमाणं स
- 66
- ऎन्दारम्भिसि, बहळ हॊत्तु हिडि
- ; इदु बहुकाल हिडियुत्तदॆ.
- इद
- नॆल्ला बन श
- १; इरु
- नागिल्लद पक्षदल्लि “ अथै
- तं
-
- 5 3 *, म न समिध मावति ’ र गॆ ए सि ल्पट रदॆ हीगॆ अर्ध माडदिद्दरॆ गुद रिन्दलू अनुषिसद र्धक वागुत्तदॆ ., ११) त्यजिसि बरुव ’ ? हागॆये . > ग " वन्नु रस इ मार्गवॆम्ब २ वत्रनॆयल्लि इन्द एत
-
- ? गॆ भक्तनादवनु गुरुमार्गवन्नु बागि विधिसल्पडलिल्लवो केळिरुववरल्ल ऎन्दु भाविस सदे इरुवव, अरविगू प्रव , रुरवागुत्तदॆम्ब भाववु समा नि } उण्टु. हिन्दॆ गुरू वायु, क्तनादवनिगेनॆ अदर त्यागवु इल्लि विधिस ऒल्पट्टितु ऎम्ब पूवक्कॆ मूरु दूषणवन्नु हिन्दॆ हेळिदरु, एनॆन्दरॆ ( ) ना बरुवाग याव विवेकियू गुरूवाय वन्नु अवलम्बिसलाररॆन्दू (२) गुरूपायक्कॆ अधिकारियु बेरॆ ऎल्लू हेळल्पडदे होगुत्तदॆन्दू (३) गुरूपाय विधिसुव शास्त्र________________
[~~] चरमश्लोकाधिकारः ज्ञानविश्वासपूर्तिः प्रपधिकारः, तयोरा भधिकार नित्यभिप्रायं निरस्कृति ज्ञानपूरियादल्, विश्वासपूरियदल्, उडै वन् प्रपन्नु अधिकारि, ज्ञानमान्द्यवादल्, विश्वासमान्द्य मादल्, उडैयवन् उपासनादिगळुक्कु अधिकारि, ऎन्नाल्, इच्चरनकादिकुक्कु उगदेष्टा नाम्, सरमास्ति गळॆल्ला निरर्थकवागुत्तदॆन्दू तिळिसिद्दरु, ईग पूत्वपक्षिगळु गुरू पायक्कॆ, बेरॆ अधिकारि यु हेळल्पट्टिरुवनल्ला, बेरॆ आदुदरिन्द ई उपायगळु नावू भिन्नाधिकारिगळिगे ऎन्दरॆ नावू हागॆये ऎन्दे हेळुत्तेवॆ - हेगॆन्दरॆ प्रपत्तिगॆ अधिकारियु, ज्ञान मत्तु विश्वास पूर्णवागिरुववन, ज्ञान मत्तु विश्वास पूर्णवागिल्लदवनु उपास नक्कॆ अधिकारियु, ऎन्दु हीगॆ भिन्नाधिकारिगळिगॆ ई प्रपत्ति भक्तिगळाद उपायगळॆन्दु ऒब्ब महनीयरु तावु बरॆद ग्रन्थदल्लि हेळिरुत्तारॆ. ई अभिप्रायवु हेगॆ कल्पिविसिदरू सरियल्लवॆन्दु खण्डिसुत्तारॆ. 5 ज्ञानविश्वासपूरिये प्रपत्तिगॆ अधिकारवु ; अवुगळ मान्द्यवे भक्तिगॆ अधिकारवु, ऎम्ब वादद निरसनवु ज्ञानपूरियादल् सम्पूर्ण ज्ञानवन्नागलि, तत्वहित पुरु षार्धगळ सम्पूर्णज्ञानवन्नागलि ऎम्ब भाववु, विश्वासपूरि मा లో सम्पूर्ण विश्वासवन्नागलि, उडैयवन् - हॊन्दिदवनु, प्रपन्नु अधिकारि - प्रपत्तिगॆ अधिकारियु, ज्ञानमान्द्य मादल् - ज्ञानदल्लि ननतॆयन्नागलि, विश्वास मान्द्यवादल् - विश्वासदल्लि न नतॆयन्नागलि, उडैयवन्-हॊन्दिदवनु, उपासनादिगळुक्कु उपासनवे मॊदलादवुगळिगॆ, आदि शब्ददिन्द कयोगादिगळु हेळ ल्पट्टवु, अधिकारियु, ऎन्नाल् - ऎम्ब अभिप्रायवादरॆ, ई चरम श्लोकादिगळुक्कुम् - ई चरम श्लोक, आदिशब्ददिन्द हिन्दिन अध्यायगळल्लि बोधिसल्पट्ट करयोग भक्तियोगादिगळिगू, उपदे प्याकळुवा उपदेशिसुवरागियू, परनास्तिकरुमागै याले-परमात्म शास्त्रादिगळ प्रामाण्यवन्नु अङ्गीकरिसिरुवरागियू, इरुवदरिन्द, पूर्णज्ञान विश्वासान व्यासादिगळुक्कु-सम्पूर्ण________________
FO श्रीमद्रहस्यत्रयसारे करुमा याले पूर्णज्ञान विश्वासरान व्यासादिगळुक्कु उपासनादिगळिल अधिकारमि याम्. अवर्गळ् उपदेशकालत्तिले ज्ञानविश्वासण्णकैयुडैय वराज् पिन्नु कल उपासकरानागळि कॊरु प्रमाण मिल्फ्, प्रपन्न राय् वैत्तु, लोकसण्ण हार्थमाद उपा ई ज्ञानविश्वासवन्नु हॊन्दिरुव * व्यास वसिष्ठ पराशरादिगळिगू उपास नादिगळिल् अधिकारमियां सपरिकरगळाद उपासनदल्लि अधिकारविल्लवॆन्दागुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ नीवु सम्पूर्ण ज्ञानवागलि विश्वास वागलि इरुववरिगॆ प्रपत्तियल्लि अधिकारवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, श्री व्यासादिगळु सम्पूर्ण ज्ञानविश्वासवन्नुळ्ळवरादुदरिन्द उपासनदल्लि अधिकारविल्लवॆन्दागुत्तदॆ ; इदु सरियल्लवॆम्ब भाववु सम्पूर्णज्ञान विश्वासादिगळिल्लदवरादुदरिन्द अवरु उपासनाधिकारगळॆन्दु हेळलु साध्यविल्लवु. एकॆन्दरॆ अवरुगळु अनुग्रहिसिरुव ग्रन्थगळिन्द अवरु ज्ञानाग्रेसररॆन्दे भाविसबेकल्लवे ? ऎन्दरॆ इदक्कॆ पूरैपक्षगळु हेळबहुदेनॆन्दरॆ- श्रीव्यासादिगळु ज्ञानेग्रेसररॆन्दु ऒप्पदिरलु साध्यविल्लवु. आदु दरिन्द, उपदेशकालदल्लि परिपूर्णज्ञानयुक्तरे हौदु ; अनन्तर ज्ञानदल्लि न्यूनतॆयुण्टागि उपासनॆयन्नु कैकॊण्डिरबहुदु, ऎन्दु वादवन्नु तन्दरॆ, अदक्कॆ प्रमाणवेनिदॆ ऎन्दु केळुत्तारॆ अवर् गळ् - आ श्रीव्यासादिगळु, उपदेशकालत्तिले - तम्म ग्रन्धगळल्लि उपदेशिसिरुव कालदल्लि, ज्ञानविश्वासण्ण कैयुडै वराम् - पूर्ण ज्ञानविश्वासगळन्नु हॊन्दिदवरागि, पिन्नु अनन्तर, कल आ ज्ञानविश्वासगळु व्यत्यस्तवागि मानतॆयन्नु हॊन्दि, उपासकरा नागळ - उपासकरादरु, ऎक्कु - ऎन्दु हेळुवुदक्कॆ ऒरु प्रमाणवि - ऒन्दु प्रमाणवू इल्लवु, अदू अल्लदॆ मॊदलु उपदेशकालदल्लि ज्ञानाग्रेसररागिरुववरु ऎन्दिगादरू ज्ञानविश्वास गळ हानियन्नु हॊन्दुवरे ? स्वामिय अनुग्रहदिन्द उण्टाद सम्पूर्णज्ञानक्कॆ कॊरतॆयुण्टागुव हागॆ कुमार्गदल्लि प्रसरिसुवं तवरे ? आदुदरिन्द अन्तह भावनॆये सरियल्लवॆम्ब भाववु. -________________
चरमश्लोकाधिकार सनादिग आनुष्ठित्तार्गळ क्कुम प्रबन्धण्णलिरुवचन मिल्फ् अप्पडि कल्पिप्पु कालुं तन् अधिकारत्तुळ्ळु निषिद्ध मानव लोकसङ्ग्रहार्थवाह वनुषिक्कपुट्बाल्, अवै इर्व तनक्कु पापमा, अधिकारत्तुक्कु विरुद्धानुष्ठा नम् पण्णु गै याले तन्न नुष्ठानक्कॆ इट्टु लोकसङ्ग्रहं हॆण्णवु कडडादॊळियु होगलि, लोकसङ्ग हार्धक्कागि, तावु उपासनवन्नु अनुष्ठिसि दरॆ अदन्नु मेलुपक्तियागिट्टुकॊण्डु, इतररु अनुष्ठिसुवरु ऎम्ब लोकसण्णहक्कागि अनुष्ठिसिदरु ऎन्दु हेळुत्तेवॆ ऎन्दरॆ, आगलू समञ्जसवागुवदिल्लवु, हागॆ प्रदनाधिकारिगळागिद्दरू लोकसण्णह कागि उपासनमाडिदरु ऎम्बुदक्कॆ प्रमाणवू इल्लवॆन्दु हेळु त्तारॆ. प्रसन्न राय् वैत्तु - प्रवत्तिगॆ अधिकारिगळागि इद्दु कॊण्डे, लोकसङ्ग्रहार्थवाक - लोकद जनर सङ्ग्रहार्थवागि, लोकद जनरन्नु तम्म मार्गक्कॆ तन्दुकॊण्डु तोरिसिकॊडुवुदक्कागि, उपा सनादिगळॊ अनुषितार् गळिक्कुं सपरिकर उपासनवन्नु अनुष्ठिसिदरॆन्दु हेळुवुदक्कॆ, प्रबन्धगळिल् अवर ग्रन्थगळल्लि,
– ऒरु वचनवि ऒन्दु प्रमाणवू इल्ल अवर ग्रन्थगळल्लू इल्लवु ; मत्तु आग्रन्थगळन्नु कुरितु बरॆदिरुव उपपादनॆगळल्लि प्रमाणविल्लवु. अप्पडि कल्पिपुक्कालु- हागॆ प्रमाणवे इल्लदिरुवदन्नु कल्पिसु वदक्कॆ प्रारम्भिसिदरू, प्रमाणवल्लदिरुवदन्नु ऒन्दु वेळॆ ऒप्पिकॊं डरू, तन् अधिकालत्तुक्कु निषिद्ध मान तन्न अधिकारवाद प्रपत्तिगॆ निषिद्धवाद उपासनवन्नु, लोकसङ्ग्रहार्थवागि, अनु षिक्क पुट्बाल् - अनुष्ठिसलु आरम्भिसिदरॆ, ऎन्दरॆ अनुष्ठिसिदुदादरॆ, अवै - अन्तह अनुष्ठानगळु, इर्वतनक्कुं षापवाम् - इव निगू अदु अपराधरूपवागि, अधिकारुन्नु विरुद्धानुष्ठानं तन्न अधिकारक्कॆ विरुद्धवाद उवासनानुष्ठानवन्नु, हण्णुगैयालॆ माडुवदरिन्द, तन्ननुष्ठान यिट्टु - तन्न विरुद्धानुष्ठानवन्नु मूलमाडिकॊण्डु, लोकनहम् पण्णवुम् - लोकसङ्ग्रह वन्नु माडोणवु, कडप्पडादॊळियु - सिद्धिसदे होगुत्तदॆ.________________
श्रीमद्र हस्यश्रयसारे लोकसङ्ग्रह शब्दार्थ 8 तनक्किरण्डुवळिगळ् शास्तानुमतळा पाल्, अवल् लोकत्तारु शक्य माय्, अवरुगळुक्कु हितमायिरुप्पदॊ तान् अनुष्टित्तु क्याट्टि, लोकत्तारॆ यडिले निनिरुत्तिगॆये लोकसहनन्नु श्रीगीताभाष्यले अरुळिच्चॆय् दार्. तन्न अधिकारवे बेरॆ, अनुष्ठानवे बेरॆ, नमगॆ तोरिसुव अनुष्ठा नवे बेरॆ ऎन्दु तिळिदु जनरु अनुमोदिसदे होगबहुदु. लोक सहवे सिद्धिसुवदिल्लवॆम्ब भाववु ह आगलि, तन्न विषयवु हागिरलि, तनगॆ अधिकारवु यावुदरल्ला दरू आगलि, लोकसहवु लोकोपकारक्कागियल्लवो ? अवरु गळिगॆ यावुदु हितवो अदन्नु अनुष्ठिसि तोरिसुवदु लोकस वल्लवो ? अदु उपादेयवल्लवो ? ऎन्दरॆ इदु लोकसङ्ग्रहवागुव गिल्लवु, श्रीमताचारर अभिप्रायानुसार लोकसहवेनॆम्बु दन्नु तिळिसुत्तारॆ ; तानु यावुदन्नु शास्त्रानुमतियिन्द अनुष्ठिस तक्कद्दो, अदन्ने लोकहितक्कागि अनुष्ठिसतक्कदॆन्दु उपदेशिसोणवे लोकसङ्गहवॆन्दु श्रीकृष्ण भगर्वारवरु गीता मूरनॆय अध्याय दल्लि उपदेशिसिदरॆन्दु “तनक्किरण्डु” ऎम्ब वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ. तनक्किरण्डुवळिगळ् - तनगॆ मोकोपायगळाद ऎरडु नार्ग गळु, भक्तिप्र पत्तिगळु, शास्तानुमतङ्गळाना -शास्त्रानुमतिवुळ्ळवु गळाद नन्तर, अवल् - अवरल्लि, लोतरु शक्यवाय् - लोकद जनरिगॆ साध्यवागि, अवरुगळु हितमायिरुप्पदॊन्नॆ - अवरुगळिगॆ हितवागिरुवदॊन्दन्न, तान् अनुक्का - ताने अनुष्ठिसि तोरिसि ऎन्दरॆ तनग शास्त्रानुमतिरीत्या अधिकारविद्द अनुष्ठिसि तोरिसि, लोकत्तारैयदिले - लोकद जनरन्नु आ अनुष्ठानदल्लि, निनिरुत्तिगैये - स्थापिसि निल्लिसुव, लोकसङ्ग्रहवॆन्दु, श्री गीताभाष्यत्तिले - श्री गीताभाष्यदल्लि, अरुळिच्चॆ दार्-श्रीभाष्य काररु कृपया अप्पणॆकॊडिसिरुत्तारॆ, ऎन्दरॆ श्रीगीताचारर लोक सङ्ग्रहाभिप्रायवन्नु व्यक्तपडिसिदरॆम्ब भाववु. ऎल्लि ऎन्दरॆ “ सका करण्यविद्वांसो यथा कुत्वनि भारत । कुत्याद्विद्वांस्तथासक्त________________
परमश्लोकाधिकारः शिकीर्ष र्लोकसङ्ग्रहम् ॥ बुद्धि भेदं जनयेदज्ञानां करसङ्गिनाम् । जोषयेत् सल्व काणि विद्वान्युकस्समा चर्र ”” ऎम्ब श्लोकगळल्लि (३-२५, २६) प्रकरणवेनॆन्दरॆ-अर्जुननु ज्ञानयोगवन्नु अनुष्ठि सतक्कद्दे करयोगवन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दे ऎन्दु श्रीकृष्ण भगर्वारवरन्नु प्रश्निसलु, ज्ञानयोगवु सल्वेय उपरतियिन्द अनुष्ठि सतक्कद्दादुवरिन्द अदु कष्टवु, अदक्कु कूड कर योगवु बेकु, आद दरिन्द नीनु करयोगवन्ने अनुष्ठि सतक्कद्दु ऎन्दु श्रीकृष्ण भगर्वा उत्तरवन्नु हेळुव प्रकरणवु. ज्ञानयोगाधि कारियागिद्दरू, नित्य नैमिक करगळिन्द कूडिद करयोगवन्नु अनु ष्ठिसुवदे सरियाद मार्गवॆन्दु भाविसि अविद्वांसरू कूड तन्नन्नु अनुसरिसि अनुष्ठिसु ऎम्बदागि विद्वांसनू अवुगळन्नु अनुष्ठिसतक्क द्दॆन्दू, हागॆये हिन्दॆ ज्ञानयोगाधिकारिगळागिरलु योग्यराद जननादिगळु अदन्नु बिट्टु करयोगवन्ने अनुष्ठिसिदरु ऎम्बुदु उप देशवु. गीताभाष्यत्तिन अरुळिच्चॆय्य बार् ऎन्दु हेळिरुवदु यावुदु ऎन्दरॆ ज्ञानयोग शकॆपि पूक्त रीता कर ईग एव ज्ञा-यो गॆ निरवेक आत्मावलोकन साधनमिति बुद्धायुक्तः क वाचर्र सल्प करु आ विवां प्रीतिं जनयेत् ई व्याख्यनट द - ‘स्वाग ई माम् अवरुग ळक्कु हितमायिर प्र– तान् अनुष्टित्तु क्का लोकत्तारॆ अदिलॆ निलै निरुगैये लोकस हनन्नु अरुळि टैं दार्, ऎम्बुद उपपादनॆयु इदरिन्द तानु अनुष्ठिसि तोरिसतक्कद्दल्लवादुदन्नु अनुष्ठिसि तोरिसवदु लोकसङ्गहवागुवदिल्लवु तनगॆ अदू शास्त्रविहित वादुदागि, अदन्नु लोकहितक्कागि तानु अनुष्ठिसि तोरिसिदरॆ अदु लोकसण्ण हवागुत्तदॆ हागल्लदिरुवदन्नु अनुष्ठिसि तोरिसुवदु शुद्धाभासवागि परिणमिसबहुदु हेगॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. गृहस्थ धन्मगळे बेरॆ, सन्यासिय धरगळे बेरॆ लोकसङ्गहक्कागि सन्मा सियु गृहस्थन अनुष्ठानगळवलम्बिसि तोरुवदु सरियल्लवु लोकसण्ण हवागुवदिल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ अद,________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अल्लदु सन्ना सिक्कु निषिद्धमान गृहस्थ कान्तध सन्यासियनुष्टित्तु काट्टुवदु लोकसङ्ग्रहार्थवागदु. इदु आज्ञातिलङ्घनमामत्तन, इ(अ) प्पडिये प्रपत्रधिकारिक्क निषिद्ध. अवनाने कैज्ञर बुद्दि याले अनुष्टियुं स्वाधिकारविरुद्ध म्. अल्लदु - हागल्लदॆ ऎन्दरॆ तनगू आ मार्गवु विहितवागि शास्त्र दल्लि हेळल्पट्टु लोकहितक्कागि तावु अनुष्ठिसि तोरिसदॆ, तनगॆ विहित वल्लद मार्गवाद उपासनवन्नु व्यासादिगळु कैकॊण्डरॆन्दु हेळु वदु, सन्यासिक्कु - सन्यासिगॆ निषिद्धवाद, गृहस्थ कान्तध -गृहस्थनिगॆ एकान्तवाद, पत्नि यॊन्दिगॆ इरुव धरवन्नु, सन्यासियु, अनुष्टित्तु काट्टु मदु अनुष्ठिसि तोरिसुवदु, लोकसह लोकसङ्ग्रहवागुवदिल्लवु. तमगॆ विहितवल्लद कल्मवन्नु आचरिसुत्तारॆन्दु हेळनक्कॆ कारणवागि यारू आ अनुष्ठान रीत्या नडॆयुवदिल्लवॆम्ब भाववु इदरिन्द लोकक्कॆ हितविल्लवु ; तनगा दरो भगवन्नि ग्रह प्राप्ति ऎन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. लोकसङ्ग हक्कॆ बदलागि इदु एनागुत्तदॆ. ऎन्दरॆ इदु आज्ञातिलङ्घनमामत्तन्य मागादु 1 तनगॆ निषिद्धवाद आचरणॆयन्नु अवलम्बिसिदुदरिन्द स्वामिगॆ आज्ञा भेदियागि भगवन्निग्रहक्कॆ पात्रनागुवनु आदुदरिन्द व्यासादिगळु ऎन्दिगू तमगॆ विहितवल्लद उपासनादिगळन्नु लोकहितक्कागि अनुष्ठिसि दवरल्लवॆम्ब तात्पर आ अभिप्रायवन्न इन्नॊन्दु विधवागि विकल्पिसि लोकहितक्कागि कैभावनॆयिन्द अनुष्ठिसिदरॆन्दु हेळुवदू सह अवरुगळ अधि कारक्कॆ विरुद्धवादुदादुदरिन्द सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. इप्पडिये - इदे रीतियल्ले ऎन्दरॆ लोकसङ्गहक्कागि तनगॆ विरुद्ध मदुदर आचरणॆयु हेगॆ सरियल्लवागि लोकसङ्गहवागुव दिल्लवो हागॆये, प्रप धिकारिक्कु - प्रपत्तिगॆ अधिकारियादवनिगॆ, निषिद्धतॆ - तनगॆ हेळल्पडदे इरुव उपासनादिगळन्नु, अवन्ताने - अवनू, कैर बुद्धियाले - भगवन्तनु मॆच्चुव कैङ्करवॆम्ब बुद्धियिन्द, अनुष्ठियुम् - अनुष्ठिसोणवु, स्वाधिकारविरु________________
चरमश्लोकाधिकार प्रपत्तेरनपेक्षितोपि वर्णाश्रमधानत्याज्य म शास्त्रविहितत्वात्, รห प्रपत्तिकु अनपेक्षितङ्गळान शास्त्रीयङ्ग कैङ्कय्य बुद्धि याले अनुष्टिप्पारु विरोधविल्लॆ, तां जात्यादिगळुक्कु द्धम् - तन्न अधिकारक्कॆ विरुद्धवाद अनुष्ठानवागुत्तदॆ. इदरिन्द इदु कैरवू आगुवदल्लवु, भगवन्तनू प्रीतनागुवदिल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द व्यासादिगळु ज्ञानविश्वासाधिक्यगळिन्द प्रपत्तिगॆ अधिकारिगळा गिद्द रू कैङ्कय्य बुद्धि यिन्द उपासनादिगळन्नु अनुष्ठिसिदरु ऎन्दु हेळलू साध्यविल्लवॆन्दु हेळि मुगिसिदरु. मुन्दॆ ई प्रपत्यधिकारिगॆ तन्न उपायक्कॆ अङ्गवागि विधिसदे इरुव, तन्न वर्णाश्रमधरगळन्नु कैङ्कर बुद्धियिन्द अनुष्ठिसकूडदे ऎन्दरॆ अवुगळन्नु अगत्यवागि कैङ्कर बुद्धियिन्द अनुष्ठिसलेबेकु ऎम्ब शास्त्रार्धविरुवदरिन्द अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दू, हागॆ अनुष्ठिसदे बिट्टरॆ ज्ञानशून्य मृग पक्षि पशुगळिगॆ समानवागुवनॆन्दू हेळ त्तारॆ प्रपत्तिगॆ बेकागिल्लद वर्णाश्रम धरगळु त्यागमाडतक्कवुगळल्लवु, शास्त्रविहितवादुदरिन्द प्रपत्तिकु अनपेक्षितङ्गळान - प्रपत्ति रूप उपायानुषा नक्कॆ बेकागद, ऎन्दरॆ अदक्कॆ अङ्गगळल्लदे इरुव, शास्त्रीयण्ण - शास्त्रगळल्लि हेळिरुव धरगळन्नु, कैर बुद्धियाले - भगवन्तनिगॆ माडुव कैरवॆम्ब बुद्धियिन्द, अनुष्टिप्पारु - अनुष्ठिसुववरिगॆ विरोधवि विरोधवेनू इल्लवु हागॆ अनुष्ठिसुवदरल्लि शास्त्रविरुद्धवादुदु एनू इल्लवु, आदुदरिन्द अनुष्ठिसबेकॆम्ब तात्प रवु शास्त्रविहितवाद कल्मगळन्नु शास्त्रानु मतियिन्दले, फलाभि सन्धि रहितनागि अनुष्ठिसि, भगवतियुण्टागलॆन्दु कैररूपदल्लि ऎसॆगि आतनल्लि समर्पिसोणदरल्लि एनॊन्दू विरोधविल्लवॆम्ब भाववु.
$
- मयसराणि कल्मान सन्म स्याध्यात्म चेतनः ” ऎं बल्लि हेळिरुव हागॆ अनुष्ठिसबहुदॆम्ब तात्परवु. तन्नां जात्यादिग________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे अनुरूपङ्गळुमाय्, तन्नामुक्कु शक्यङ्गळुमान सत्वध गळनुडैय स्वरूपत्यागम् अङ्गमाक विधेयवन्नु म् पक्ष तिलुम्, प्रपत्यत्तरकाल तन् वर्णाश्रमाद्यधिकारङ्गळु कु अनुरूपवागवड्कत्त कैर फलक्ष्मियुमिळिनु अहिंसा सत्य वचनादि सामान्य धण्ण लैम् आचारवन्दनादिगळ्ळियु तविन्नु पशु मृग पक्षादिग पोलॆ तिरुयुन्नडियाम,
तुक्कु - तम्म तम्म वर्णाश्रमगळिगॆ, अनुरूपङ्गळुमाम् अनुगुणवादुदागि, शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्टवुगळागियागलि, शास्त्रानु मतियुळ्ळवगळागियागलि, तन्नामुक्कु शक्यङ्गळुमान - तमगळिगॆ साध्यवाद, सत्वधरङ्गळनुड्डॆय - समस्तधरगळ, स्वरूप त्यागम् - सम्पूर्ण त्यागवु, अङ्गमाकवडैत - अङ्गवॆन्दु ग्रहिसिद, कै रफलक्ष्मियुम्- भगवर रूपफलवन्नू, इवनु - इल्लदे होगि, अहिंसा सत्य वचनादि धन्मयुम् - पर हिंसॆयन्नु माडकूडदु, सत्यवन्ने हेळतक्कद्दु इवे वॆन्दलाद धन्मगळन्नू,, आचारवन्दनादिगळ्ळियु तम्म आचारिगॆ नमस्कारक्कॆरगळन्नू तविरद्दु - त्यागमाडि, पशुमृग सक्षादिग पोलॆ - पशु मृगि पक्षिये मॊदलाद ज्ञानशून्य जन्नुगळ हागॆ, तिरुयु पडिया म - यथेच्छवागि सञ्चरिसुव हागॆ आगुत्तदॆ सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बल्लि सत्वधरगळ स्वरूपत्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दरॆ, सत्वधरगळल्लि ईतनिगॆ विहितगळाद आज्ञाकैङ्कय्यगळाद नित्य नैमित्तिक करगळन्नू हागॆये भगवद्भागवत कैङ्कय्यगळन्नू त्यागमाडतक्कद्दॆन्दू विधिसल्पट्टितॆन्दागु वदरिन्द इन्तह व्रपन्ननु मृग पशु पक्षादिगळ हागॆ यथेच्छवागि तिरुगबहुदु ; ऎन्दरॆ शास्त्रीयवागि माडतक्क ऎनॊन्दू निर्बन्धविल्लदॆ इरबहुदु, ज्ञानविवेकयुक्तनाद तानू, ज्ञानशून्यगळाद अवू ऒन्दे आयितॆम्ब भाववु.
आगलि, धन्मगळु ऎरडुविधवु प्रवृत्तिधरगळु निवृत्तिधरगळु ऎम्ब दागि, प्रवृत्तिः पुनरावृत्ति निवृत्तिः परमागतिः (भार. शास्त्रि २१९ ४) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रवृत्तिरूपवाद सत्वधरगळू स्वरक्ष णार्थवाद स्वव्यापारवादुदरिन्द आवाग विरुद्धवादुवुगळु, अवुगळ________________
[0] चरमश्लोकाधिकारः निषेधवाक्यसिद्धळान निवृत्ति रूप धर आ स्वरक्षार्थ स्वव पार मल्लामैयाले शरणागतियोडु विरोधमिल्ला वैयाल्, इष्टु प्रवृत्तिप धरण्ण नुडैयत्यागमे विवक्षित मॆनुं निरा हनुम् मन्द, निवृत्तियु व्यापार विशेषवॆन्नु मिडमुम आदुवु स्वरक्षणार्थमानन्नु मिड आम, लोचनेजिसिद्द मिरे, "" ता, वीग अङ्गवागि विधिसल्पट्टवॆन्दु हेळिदॆवु, निवृत्ति रूपधर्मग ळादरो अन्तवुगळल्लवादुदरिन्द अन्तवुगळ त्यागवु अङ्गवॆन्दु विधिस लिल्लवॆन्दु हेळुत्तेवॆ, अन्तह सन्दर्भदल्लि हिंसिसबेड, अमृत हेळ बेड इत्यादि निषेध धरगळ त्यागवु हेळिदन्तागुवदिल्लवष्टे ? ऎन्दरॆ ई अभिप्रायवू सरियल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ - एकॆन्दरॆ निषेधदिन्दुं टागुव निवृत्तियू ऒन्दु व्यापार विशेषवे आगुत्तदॆ, इदू कूड स्वरक्षणार्थवादुदे आगुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. निषेधवाक्यळान - वेदगळल्लिन निषेधवाक्यगळिन्द “ नहिंसात् इवे मॊदलादवु गळिन्द सिद्धगळिन्द, निवृत्ति रूप धरगळल्लि, स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार मिल्ला मैयालॆ - तन्न रक्षणॆगॆ उपयुक्तवाद तन्न व्यापारगळु यावुवू इल्लवादुदरिन्द, शरणागतियोडुविरोधविल्ला मैया लॆ - शरणागति धक्केनू विरोधवादुदु यावुदू इल्लदुदरिन्द, इज्जु - ई स्थळदल्लि ऎन्दरॆ परित्यज्य ऎम्बुदक्कॆ व्याख्यान माडुवदरल्लि, प्रवृत्ति रूप धरगळ स्वरूपत्यागवे, विपक्षितनन्नु - इल्लि विधिसतक्कद्दॆम्ब, निराहमु - योजनॆयू कूड मन्दम् - प्रज्ञाशालिगळ हेळिकॆयागुवुदिल्लवु, एकॆन्दरॆ ऎरडु कारणगळन्नु हेळुत्तारॆ .. (१) निवृत्तियु व्यापार विशेषनन्नु मिड मुम - श्रुतिय निषेधवाक्यवन्ननुसरिसि नडॆयुव निवृत्तियू कूड ऒन्दु व्यापार विशेषवे ऎम्बुव सन्दर्भवू (२) अदुवु - अन्तह निवृत्तियू सह, स्वरक्षणार्थमामन्नु मिड मुम - स्वरक्ष णॆगॆ उपयुक्तवागुवदॆंव सन्दर्भवू सह, लोकवेदसिद्ध मिरॆ - लोकदल्लू अथवा लोकवॆन्दरॆ स्मृतियल्ल, वेददल्लू व्यक्तवाद विषयवष्टे, पूत्वपक्षियु निषेधवाक्यानुसार नडॆयुव निवृत्तिय व्यापारवे अल्लवॆन्दु भाविसिद्दनु. आदू व्यापारवे अगुत्तदॆ ;________________
Fe श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इन्निधि बलित्ताले प्रवृत्ति निवृत्ति रूपण्ण४०न सरधर युं तविरन्नु तिरिगै ताने प्रपन्ननुक्कु शंस्त्रार्थमानालो नॆन्निल् ?- प्रपन्नरान पूरैरुगळु, इन्नॊदुरुव रावधानरायप्प पोरुगिर कैरळुम, अपचार परि कारण्णरु विरुद्धानुष्ठानमान, हेगॆन्दरॆ इन्नॊब्बर धनवन्नु मुट्टबेडवॆन्दरॆ, तन्न भण्डियल्लि कूतिद्द स्नेहितनु हणद चीलवन्नु मरॆतु बिट्टु होगि, ऎल्लि बिट्टु बिट्टॆनो ? ऎन्दु तटस्थनागिद्दरू, तानु आतनिगॆ तलपिसबेकाद व्यापार बळ्ळदुदु ; अदू अल्लदॆ अदन्नु अपहरिसि इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दल्लवॆन्दु तुनस्सन्नु निग्रहिसुव व्यापारवन्नू उळ्ळदुदु (३) अन्तह निवृत्तिय स्वरक्षणक्कॆ उपयुक्तवागुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ आ हणद चीलवु इव ऎल्लिदॆ ऎम्ब रुजुवातु उण्टादरॆ न्यायाधिपतियु आग्रहदिन्द रक्षि ल्पडुवदक्कू हेतुवागुत्तदॆम्ब भाववु हागॆये वेदद इतरर श्रव्यक्कॆ आशॆपडबेडवॆन्दु हेळि, हागॆ नडॆदुकॊळ्ळुवदु भगवदनुग्रह ग्राप्तिगॆ हेतुवागुत्तदॆ हागिल्लदिद्दरॆ भगवन्नि ग्रहक्कॆ गुरियागुवनु. हीगॆ अनेक निवृधरगळू व्यापारगळिन्दू, अवु स्वरक्षणॆगॆ उप मुक्तवागबहुदॆन्दू तोरिसबहुदु हागागति, प्रवृत्ति निवृत्तिरूवगळाद ऎल्ला धरगळ त्यागवे धिसितु ऎन्दु हेळिबिडुत्तेवॆ, ऎन्दरॆ आगलू दूषणवन्नु हेळि, आदुदरिन्द धरगळ स्वरूपत्याग विधिसल्पट्टितॆम्ब अभिप्रायवे साधु कादुदल्लवॆन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ. इन्निधिबलत्ताले परत्यज्य ऎम्बल्लि सत्वभरगळ स्वरूप त्याग विधिसल्पट्टितॆम्ब बलदिन्द, प्रवृत्ति वृत्ति रूपङ्गळान सधरङ्गयु-प्रवृत्ति निवृत्ति रूप समस्त रॆगळन्नू, तविष्णु - सम्पूर्णवागि त्यागमाडि, तिरिगै ताने - रुथेच्छॆयिन्द सञ्चरिसुवदे, प्रसन्न नुक्कु - प्रपदनानुष्ठानमाडि वनिगॆ, शास्त्रार्थमानालोवॆन्निल् - शास्त्राभिप्रायवॆम्बुदे कॆ कूडदु ? ऎन्दरॆ प्रपन्नरान पूरुगळुम् - प्रपदनवन्ननु सिद पूाचाररुगळू तच्छिष्यराद महनीयरू सह, इप्पोदु रुम्- ईगिरुव महनीयराद प्रपनरू सह, सावधानराय -________________
चरमश्लोकाधिकार- FF यथाप्रमाण प्रपत्ति सम्प्रदाय प्रवर कराय परम कारुणिकरुमाय इरुक्किरवरगळुन्नु भ्रम विप्रलम्भ सम्भा वनॆयुमि,
तुम्बा जागरूकरागि, श्रद्धाभक्तियुतरागि ऎम्ब भाववु, पणि पोरुगिर कै रङ्गळुम अपचार परिहारङ्गळु
अनुष्ठिसुत्तिरुव कैङ्कय्यगळू मत्तु, अन्तह प्रपन्नरल्लि माडिद अपचारगळिगॆ प्रायश्चित्त रूपदल्लि अवरुगळु अनुष्ठिसुव क्षमापणॆ शरणागति मॊद लाद अनुष्ठानगळू सह, विरुद्धानुष्ठानमाम - निम्म अभिप्रा यद प्रकार विरुद्धवाद आनुष्ठानवागबहुदु. समस्त प्रवृत्ति निवृत्ति धरगळ स्वरूपत्यागवु, परित्यज्य - ऎम्बल्लि त्यागवु विधियाद प्रयुक्त हिन्दॆ आळ्वाराचाररुगळु नडॆसिद कैबरगळू, ईगिन ब्रह्मवित्तुगळू भागवतोत्तमरुगळू अनुष्ठिसुव कैय्यगळु, भागवतापचारगळ सङ्घटनॆयल्लि प्रायश्चित्त रूपदल्लि अवरुगळु अनुष्ठिसुव करगळू ऎल्लवू निम्म अभिप्रायद प्रकार विरुद्धाचरणॆगळागुवुवु ऎम्ब तात्परपु. आगलि, हिन्दिन आचाररुगळू ईगिनवरू सह अनुष्ठिसिदुदु सरियल्लवु ; एकॆन्दरॆ भ्रम विप्रलम्भादिगळिन्द हागॆ अनुष्ठिसिरबहु दॆन्दु एकॆ हेळकूडदु ; सत्वर्धापरित्यज्य ऎम्बुदर निश्चयवाद अर्धवु अवरिगॆ उण्टागदॆ भ्रम बुद्धियिन्द अवरुगळु अनुष्ठिसिर बहुदॆन्दु पूरैपक्षियु हेळबहुदॆन्दु भाविसि अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. एनॆन्दरॆ नम्म पूाचाररुगळॆगॆ भ्रम विप्रलम्भादि गळन्नु आरोपिसुवदु न्यायवल्लवु. अवरुगळु शास्त्रगळिगॆ ईषदपि विरोधविल्लदॆ शास्त्रगळन्नु चॆन्नागि विमर्शिसि तिळिदु तदनुगुणवागि अनुष्ठिसिदवरु, आदुदरिन्द अवरुगळिगॆ भ्रम मॊदलादवुगळ आरो पणॆयु ऎन्दिगू उचितवल्लवॆन्दु केळुत्तारॆ. यथाप्रमाण- शास्त्र प्रमाणवु हेगिरुत्तदो तदनुगुणवागि, प्रपत्ति सम्प्रदाय प्रवर कराय - प्रपदनानुष्ठानवन्नु तम्म तम्म आचाररुगळु नडॆसिद क्रमदल्ले नडॆसुववरागियू, परमकारुणिकरुमाय तन्नन्नु आश्रयिसिदवर विषयदल्लि परमकृपॆयुळ्ळवरागियू, इरु -________________
१०० यावजीव श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सत्व धरत्याग विधेयवागिलन्नू इन्नि रधमुळ्ळदु ; प्रपत्यनुष्ठान क्षणत्तिल् सत्वधरण्ण नुडैय स्वरू पत्याग अङ्गवानाल् विरोधविल्लॆये ? ऎन्निल्, अप्पोदु सम्भावितमल्लादव नुड्डॆय स्वरूपश्याग क्किरवरगळुक्कु - इरुववरिगॆ, भ्रम विप्रलम्भ सम्भावनॆयुम् - अज्ञानदिन्द यथार्थज्ञानवन्नु ग्रहिसदे इरोणवु भ्रमॆय, इतररन्नु वञ्चिसि आपार्धवन्नु हेळोणवु विप्रलम्भवु इवुगळ प्रस कियु, इ - इल्लवु. मुन्दॆ पूरैपक्षियु बहुमट्टिगॆ ई समाधानगळिन्द जितनागि हेळबहुदु एनॆन्दरॆ, यावागलू यावजीववू अवुगळ त्यागवन्नु प्रपन्ननु माडबहुदॆन्दु हेळिदरल्लवे इष्टु दूर दूषणॆयन्नु हेळुविरि ; आ प्रपदन कालदल्लि मात्रवे अवु गळ परित्यागवु विधिस ल्पट्टितॆन्दु हेळुवॆवु ऎन्दरॆ, आगलू विरोधवु तप्पिद्दल्लवु ऎन्नु शारॆ, हेगॆन्दरॆ अयोग्यप्रवृत्तियागि अदु धरवे अल्लदिद्दरॆ अदग त्याग विधियन्नु ई सन्दर्भदल्लि हेळबेकाद आवश्यकतॆ एनु ? यावागलू त्यागमाडतक्कद्दॆयादुदरिन्द ईग निषेधिसि विधिस बेकाद प्रकरणवे इल्लवु, अदू अल्लदॆ आ कालदल्लि शिखायज्योपवीत, द्वादशोर्धपुण्ड्र, भगवत क्षेत्रवास इवुगळ त्यागवू विधिसल्पट्टि तॆन्दु भाविसबेकागुवदिल्लवे ? ऎन्दु आक्षेपिसुत्तारॆ… याव जी नम प्रपन्ननिगॆ जीवमानविरुव तनक, सत्वधर त्यागम् - सत्वधरगळ स्वरूपत्यागवु, विधेयवागिलन्नॊ - अङ्गवागि विधिस ल्पट्टितॆन्दु हेळिदरल्लवे, इन्नि रोधमुळ्ळदु - नीवु हेळुव आक्षे पणॆगळुण्टागुत्तवॆ. आदुदरिन्द नावु ईग हेळुवुदेनॆन्दरॆ- प्रप तनुष्ठानक्षणत्तिल् - प्रवदनवन्नु अनुष्ठिसुव आ क्षणकालदल्लि, सत्वधरुळुडैय स्वरूपत्यागम – समस्तधरगळ स्वरूपत्यागवु, अङ्गमानाल् अङ्गवागि विधिसल्पट्टितॆन्दु हेळिदरॆ, विरोधमि आग एनॊन्दु आक्षेपणॆयू इल्लवष्टॆ, ऎन्निल् - ऎन्दु हेळिदरॆ, आगलू आक्षेपवु तप्पिद्दल्लवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. नीवु आकालदल्लि मात्र धम्मगळ स्वरूपत्यागवु विधिसितु ऎन्दु हेळिदरल्ला,
-________________
चरमश्लोकाधिकारः १०१ विधिक्क नेण्णा सम्भावितमानवत्ति नुडैय स्वरूपत्याग विधेय मागिल् अप्पोदुण्डान भगवत् क्षेत्रवास शिखा यज्ञप वीतोर्धपुण्ड्रधाणादिगळॊत्तविरन्नु कॊण्डु प्रपपण्ण प्रसङ्गिक्कु. तस्मात्ताग विध्यर्थमु पदिर्श उपसंहरः आगैयल्, उपासनल् वरु काण्ण गळाले निर पेकैयायिरुक्किगॆ प्रपत्तिक्कु अङ्गवाग वॊरु धरॆयुव आ धन्मगळेनु असम्भावितगळ अथवा सम्भाविशगळे ऎन्दु विकल्पिसि, मॊदलु असम्भावितगळागिद्दरॆ दूषणवन्नु हेळुत्तारॆ. अप्पोदु आ संर्ददल्लि, आ प्रवदनवन्नु अनुष्टिसुव सन्दर्भदल्लि, सम्भावितमल्लाद वत्तिनुडैय - अव्रस्तुतवादवुगळ, स्वरूपत्यागवु, विधिक्कवें डा विधिसुवदक्कॆ कारणवे इल्लवु. सम्भावितगळागिद्दरॆ आग एनु आक्षेपवु उण्टागुत्तदॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. सम्भावितवाननुडैय - आ धन्मगळु उचितवादवागिद्द पक्षदल्लि अवुगळ कॆलवु अन्तह सम्भावित धरगळन्नु हेळुत्तारॆ - अप्पोदुण्डान – आ प्रपदन कालदल्लिरुव - भगवत् क्षेत्रदल्लि वासवन, शिखॆ, यज्योपवीत, द्वादशो र्धपुण्ड्र, इवुगळ धारणादिगळ्ळि - धारण मॊदलादवुगळन्नू, तविर् न्नु कॊण्डु - त्याग माडि, प्रपत्ति पण्ण प्रसब् कम् - आ त्यागवु विधियादुदरिन्द अवुगळन्नू त्यागमाडिये प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसबेकागि बरुवदु ऎम्ब भाववु आदुदरिन्द इल्लि परित्यज्य ऎम्बल्लिरुव त्यागक्कॆ स्वरूपत्यागवु अङ्गवागि एधिसितु ऎन्दु हेळिदरॆ, नानाविधवाद दूषणॆगळिगॆ ऒळगागु वदरिन्द, त्यागवन्नु विधियागि भाविसुवदादरॆ आग प्रपदनक्कॆ अवश्यक वागि बेकाद ऐदु अङ्गगळल्लदॆ इन्नु याव धरगळन्नू अङ्गवागि परिग्रहिसबेडवॆन्दु विधिसितु ऎन्दु इट्टुकॊण्डरॆ याव विरोधवू इल्लवॆन्दु निगमनमाडि हेळुत्तारॆ हीगॆ त्याग विधिगॆ अर्थवादरॆ भक्तियोगक्कॆ अशक्तनागिरुवनिगू, कालविळम्बवन्नु सहिसदे इरुवप निगू प्रपदनदल्लि अधिकारवु, हीगॆ अभिप्रायवादरॆ याव प्रमाण गळिगू विरोधविरुवदिल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ.- “________________
१०२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इवेान ये त्यागविधि पक्षत्तुक्कु उचितम. इन्नत्याग विधि यानपक्ष तन्निलुम् उपायान्तर सामर्थ्यविल्लादा रु, अदुण्णागिलु विळम्बक्षनरल्लादर्ु इ प्रपत्ति यिल् अधिकार, इप्पडियानालूरु प्रमाणळुक्कु म विरोधमिल्फ्, आदुदरिन्द त्यागविधिगॆ अर्थवन्नु वदेशिसि ई वादवन्नु उपसंहार माडुत्तारॆ.
आगैयाल् - धरगळ स्वरूपत्यागवु अङ्गवागि विधिसिरुत्तदॆम्ब अभिप्रायवु अनेक दूषणॆगॆ ऒळगागिरुवदरिन्द, उपासनल् वरु - भक्तियोगक्कॆ बेकाद, कराद्यङ्ग गळाले - करयोग, आदि शब्ददिन्द ज्ञानयोग नित्य नैमित्तिकानुष्ठान, इवुगळिन्द, निरपेक्षॆ यायिरुक्किरॆ - सेरिरबेकॆम्ब आपेक्षॆ इल्लदिरुव, प्रपक्कु - प्रप दनक्कॆ, अङ्गवाग अङ्गवागि, ऒरु धरङ्ग कैयु - याव दॊन्दु धन्मवन्नागलि, पत्त वेण्ण - अनुष्ठिसतक्कद्दल्लवु, ऎम्मॆये ऎम्बुदे, त्याग विधि पक्षक्कु उचितव – परित्यज्य ऎम्बल्लि त्यागवु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ ऎम्बुव सन्दर्भक्कॆ योग्यवादुदु. परित्यज्य ऎम्बल्लि त्यागवु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ ऎम्बुदु अभिप्रायवादरॆ, याव धरवन्ना गलि प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि अङ्गीकरिसबेडवॆन्दु ऎल्ला धरगळ अङ्गन त्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. अदक्कॆ अधिकारियु यारु ? ऎन्दरॆ पूरैपक्षियु हेळिद हागॆ उपासनाधिकारिये अल्लवु. आ उपा सनक्कॆ शक्तियिल्लदवनू मत्तु विळम्बवन्नु सहिसदे इरुववनू ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ - इन्द त्याग विधियानपक्षम तन्निलुम- ई त्यागवु विधियॆन्दु भाविसुव पक्षदल्लि, उपायान्तरसामर्थ मिल्लादारु- उपासनदल्लि सामर्थ्यविल्लादवरिगू, आदुण्डागिलु - ऒन्दु वेळॆ सामर्थ्यवुण्टागिद्दरू कूड, विळम्बक्षमदल्लादारु - विळम्बवन्नु सहिसदे इरुववरिगू, प्रपत्तियिल् अधिकारम - प्रपदनदल्लि अधि कारवु. इप्पडियानाल् - हीगॆ मेलॆ हेळिद हागॆ अर्थमाडिदरॆ, ऒरुप्रमाण रुक्कुम् -यावदॊन्दु शास्त्र प्रमाणगळिगू, विरो धमिल्फ् - विरोधवागुवदिल्लवु परित्यज्य - ऎम्बल्लि त्यागवु विधिस $________________
चरमश्लोकाधिकारः १०३ पूराचाररुगळिम् इडल् सत्वधर स्वरूपत्याग प्रपत्त्वज्ञ मॆनुम्, इप्पडियनुम, विवादम्पण्णिनागॆ ल्पट्टितॆन्दू, स्वरवत्यागवु अङ्गवागि विधिसल्पट्टितॆन्दु नीवु भाविसि दरॆ, अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवादुदागुत्तदॆन्दु तोरिसिदॆवु. त्यागवे विधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसुवदादरॆ, नावु हेळिद हागॆ ऒप्पि कॊण्डरॆ, ऎन्दरॆ प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि यावदू बेकिल्लवादुदरिन्द अवुगळ नैरपेक्षवु विधिसल्पट्टितॆन्दू, अदक्कॆ अधिकारियु उपाया नरवाद उपासनक्कॆ अशक्तनू, विळम्बवन्नु सहिसदवनू ऎन्दू भाविसतक्कद्दु. उपासनक्कादरो शक्तियू इरबेकु, ऒन्दुवेळॆ ई जन्मदल्ले मोक्ष प्राप्तियुण्टादरू उण्टागबहुदु ; इल्लवे विळम्बि सिदरू विळम्बिसबहुदु. त्रिवर्णिकनागि शक्तियू इद्दु विळम्बवन्नु सहिसिकॊळ्ळुववनिगॆ उपासनदल्लि अधिकारवु. अशक्ततॆयू विळम्बवन्नु सहिसदवनिगू प्रपदनदल्लि अधिकारवॆम्ब भाववु. हीगॆ हेळिदरेने भक्तियोगवन्नु विधिसुव शास्त्रक्कॆ नैरर्थ क्यविल्लवु. अगलि श्रीयतिवरर जीवमानदॆशॆयल्ले कॆलवरु ई त्यागवु अनुवादार्धवॆन्दू, इन्नु कॆलवरु सत्वधन्मत्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दू विवादवु नडॆयितल्लवे ? श्री भाष्यकाररू ई सन्दर्भदल्लि याव दॊन्दु भाववन्नु खण्डिसलिल्लवादुदरिन्द सत्वधरस्वरूपत्यागवु अङ्ग वागि विधिसल्पट्टितॆम्ब भावदल्लि श्री भाष्यकाररिगॆ सम्मतिये ऎन्दु भाविसतक्कद्दल्लवो ? ऎन्दु पूत्वपक्षियु केळबहुदु इदक्कॆ उत्तर वागि हेळुत्तारॆनॆन्दरॆ ? विवादविद्दुदेनो निश्चयवु. विवादवु याव सन्दर्भल्लि ऎन्दरॆ नीवु हेळिद सन्दर्भदल्लि अल्लवु ; प्रपदनक्कॆ मुख्य वाद अङ्गवाद आकिञ्चन्यवू मत्तु प्रपत्तिय नैरपेक्षवू याव वदगळल्लि बोधितवॆम्ब विचारदल्लीग विवादवु नडॆदु ई पदगळल्लि ऎन्दु व्यवस्थॆयन्नु माडिदरु ऎन्दु मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ. अन्तह व्यवस्थॆयु मुख्यवॆन्दु भाविसि अवुगळन्नु मुन्दिन कारिकॆगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. पूराचाररुगळु - श्रीभाष्यकारर कालदवरागि अवर शिष्यरुगळाद आचाररुगळू, इन्निडल् - ई चरमश्लोकदल्लि, सधस्वरू पत्यागवु, प्रपत्र मनुम-प्रपदनक्कॆ अङ्गवॆन्दू,________________
१०४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इन्नु, प्रपन्नु अधिकालवान अकिञ्चन्यमुव, प्रपतियिवु डैय नैरपेक्षमु, इ चरमश्लोकल् नन्न पदले विवक्षिकयुचितनन्नु विमर्शितार् गळ नै. इप्पडियन्नु 3 इन्नु कॆलवरु हागल्लवॆन्दू, विवादम्पणि नागळन्नु - विवादवन्नु माडिदरु ऎम्बुदु सरियल्लवु, हागेनू विवादवु नडॆयलिल्लवु. हागादरॆ याव सन्दर्भदल्लि विवादवु नडॆ दिद्दु ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. -प्रपत्तिक्कु अधिकारमान - प्रपदनक्कॆ अधि कारवन्नुण्टु माडुव, आकिञ्चन्यवू, प्रपत्तियिनुडैय नैरपे कमुम - प्रपत्तिगॆ तन्न अङ्गगळु विना इन्नु यावदु अगवागि बेकिल्लवॆम्बुदू, इच्चरव(कल् - ई चरमश्लोकदल्लि, ऎन्न पदळि - याव पदगळल्लि, विवक्षियु चितम् - हेळल्पट्ट वॆम्ब भावनॆयु समञ्जसवादुदु, ऎन्नुविमर्शॆत्तार् गळन्य - ऎन्दु विमर्शिसि तिळिदरु, इष्टु मात्रवे नडॆदुदु ऎम्ब भाववु दवू इल्लवु, आ सन्दर्भदल्लि अपार्धवन्नु यारू हेळलिल्लवु. आदुदरिन्द श्रीभाष्यकाररु यावुदन्न ఖండి సి हेळलू इल्लवु ऎम्बुदु तात्परवु श्रीयवर कालद कॆलवु आचाररगळ अभि प्रायवेनॆन्दरॆ ? “ सत्वर्धापरित्यज्य” ऎम्बुदक्कॆ अनुवाद परवागि अर्थहेळि, आकिञ्चन्यरूपवाद अधिकारवु हेळल्पट्टितॆन्दू, अनन्तर ई प्रपत्तिगॆ अन्य नैरपेक्षवु मामेकम् ऎम्बल्लिरुव एकॆ शब्ददिन्द बो धितवॆन्दू अभिप्रायपट्टरु. इन्नु कॆलवरु पूल्वार्थदल्लि नैरपेक्ष युक्तवाद उपायवन्नु हेळि, उत्तरार्धद माशुचः ऎम्बल्लि शोक मूलकवागि आ किञ्चन्ययुक्तवाद अधिकारवु बोधिसल्पट्टितॆन्दु अभि प्रायपट्टरु योजनॆय भेददल्लि विवादवे विना, तात्परार्धदल्लि विवादविल्लवादुदरिन्द श्रीभाष्यकाररु यावुदन्नू निराकरिसलिल्लवु सत्वधरस्वरूपत्यागवॆम्बुदु विधिसल्पट्टितॆन्दु यारादरू हेळिद्द पक्ष दल्लि अदन्नु खण्डिसुत्तिद्दरु. विवादवु याव पदगळिन्द आकिचन्यवू अन्य नैरपेक्षवू तोरि बरुत्तवॆ ऎम्ब विषयवागियादुदरिन्द, ई अभिप्रायगळु साधुवादुवु. आदुदरिन्द निराकरिसलिल्लवॆम्ब तात्परवु. ई सत्वधर स्वरूप त्यागवु अङ्गवागि हेळल्पट्टितॆम्ब विषयदल्लि________________
चरमश्लोकाधिकारः अधिकारं पुरस्कृत्योपायस्य निरपेक्ष ताम् । एकशब्दन वक्तिति केचिद्वाक्यविदो विदुः ॥११०॥ नैरपेक्षं पुरस्कृत विहितस्य लयसः । उपायस्याधिकारन्तु शोकत्यं विदुः परे ॥११॥ १०५ विवादवु श्री यतिवर कालदल्ले नडॆयितॆम्बुदु, अवरिन्दीचिनवरु आरोपिसि हेळिदविषयवे विना, अवर कालदल्लि इन्तह विवादवु नडॆ यले इल्लवॆम्ब भाववु. नडॆदुदु, याव पदगळल्लि अङ्किचन्यरूप अधिकारवू, अङ्गन अन्यनैरपेक्षवू बोधितवॆम्ब विषयदल्लि ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. मुन्दॆ श्री भाष्यकारर कालदल्लि नडॆद विवादवु याव विषय दल्लि ऎम्बुदन्नु ऎरडु कारिकॆगळिन्द अनुग्रहिसि तिळिसुत्तारॆ. आनन्तर ऎरडु कारिकॆगळिन्द पूत्ववक्षिगळिन्द हेळल्पट्ट विवादाभिप्रायवु आरो पितवॆन्दू, आ अभिप्रायवु श्री विष्णु चित्तवरदाचाररे मॊदला दवरुगळिन्द निराकरिसल्पट्टितॆन्दू तिळिसुत्तारॆ. अधिकारं पुरस्कृत्य - “सत्वर्धापरित्यज्य” ऎम्बुदु अनुवादवागि, आकिञ्चन्य विशिष्टवाद अधिकारवन्नु मॊदलु हेळि, उपायस्य निरपेक्षतां - ई प्रपदन रूपवाद उपायक्कॆ इन्नु यावुदू अङ्गवागि बेकिल्लवॆम्बुदन्नु एकशनव - एकवॆम्ब पददिन्द हेळुत्तदॆ ऎन्दु इदक्कॆ कत्र पदवु चरमश्लोकवॆन्दागि इट्टु कॊळ्ळबहुदु; अथवा भगर्वावक्ति - श्रीकृष्ण भगर्वारवरु हेळुत्तारॆन्दागलि इट्टुकॊळ्ळबहुदु, इति - ऎम्बदागि, केचिद्वाक्यविदः - कॆलवु प्राज्ञराद अचारैरुगळु, ई चरमश्लोकरहस्यार्धवन्नु तिळिदवरु, विदुः - अभिप्रायपट्टिरुवरु. परित्यज्यवॆम्ब सन्दर्भदल्लि अनुवादवागुवुदरिन्द, अधिकारवन्नु हेळि, प्रपत्तु पायद नैरपेक्षवन्नु एक शब्ददिन्द बोधिसुत्तदॆन्दु कॆलवरु हेळिदर, ऎम्ब भाववु. अदरिन्द आकिञ्चन्यवु बोधित वॆम्बुवदु अवर अभिप्रायवु. मुन्दिन श्लोकदल्लि इन्नु कॆलवर अभि प्रायवन्नु तिळिसुत्तारॆ-लय-लघुवाद, विहितस्य-शरणंव्रज ऎन्दु शास्त्रदल्लि हेळल्पट्ट, उपायस्य - उपायवाद प्रपदनद नैरपेक्ष - अङ्गवागि यावदू बेकागिल्लवॆम्बुदन्नु, पुरस्कृत्य- मॊदलु पूर्वार्धदल्लि हेळि, अधिकारन्तु - आकिञ्चन्ययुक्तवाद अधिकारवन्नादरो, अनन्तर, शोकद्योतं"माशुचः” ऎन्दु________________
१०६ श्रीमद्रहस्यत्रॆयसारे इत्त मर्था विशेषेपि योजना भेदमात्रतः । प्राचां विवाद संवृत्त भाष्यकारै रवारितः ॥११२॥ उत्तरार्धदल्लि हेळल्पट्ट वददल्लि व्यक्तपडुव शोकदिन्द तोरल्पडुत दॆन्दु, परे - इन्नू कॆलवु आचाररुगळु विदुः अभिप्रायपट्टरु. परे ऎम्बुदक्कू परेवाक्य विदो ऎम्बुदन्नु सेरिसि अर्धमाड बहुदु, इन्नु कॆलवु आचाररुगळ अभिप्रायवादरो, मॊदलु नैरपेक्ष वागि लघुवाद उपायवन्नु विधिसि. उत्तरार्धदल्लि अन्तह सुकरवाद उपायक्कॆ अधिकारियन्नु, माशुचः ऎम्बल्लि तोरिबरुव आकिञ्चन्य वुळ्ळवनॆन्दु हेळिदरु; हीगॆ ऎरडु विध आचाररुगळ अभिप्रायगळल्लू एनॊन्दू तुम्बा व्यत्यासविल्लवादुदरिन्द श्री भाष्यकारर, सुम्मने इद्दरॆ विना, स्वरूपत्यागाभिप्रायवुळ्ळवरागि याव उत्तरवन्नू कॊड लिल्लवॆम्बुदु तात्पर्यवु. इत्थं - ई प्रकारवागि, अर्थाविशेषेपि - अभिप्रायदल्लि एनॊन्दू व्यत्यासविल्लदुदरिन्दले, हेगॆन्दरॆ इब्बर अभिप्रायगळल्लू आकिञ्चन्य रूप अधिकारवू, प्रवदनक्कॆ नैरपेक्षवू बेकॆम्बुदु उप पादिसल्पट्टिरुवदरिन्द, अर्धदल्लि अविशेषवॆम्ब भाववु; आदरॆ व्यत्यास वॆल्लि? ऎन्दरॆ योजनॆयल्लि ऎन्दु हेळुत्तारॆ,योजनाभेदमात्रतः अवु याव पदगळल्लि हेळल्पट्टवॆन्दु निर्धरिसुव योजनॆय भेद मात्रदिन्द, प्राचां - पूाचाररुगळ, संवृः - प्राप्तवाद विवादवु, भाष्यकारैः -1श्री भाष्यकाररिन्द, अवारित - तिरस्करिस ल्पडलिल्लवु. इब्बर अभिप्रायगळू शास्त्रसम्मतवागिद्दुदरिन्द यार अभिप्रायवन्नू खण्डिसलिल्लवु. शास्त्रविरुद्धवागियागलि, इतर सम्प्र दाय प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागियागि इल्लदुदरिन्द तटस्थरागिद्दु बिट्टरॆम्ब भाववु. इल्लि सर्धापरित्यज्य ऎम्ब प्रधमपादपु आकिञ्चन्य वन्नु उपपादिसुत्तदॆन्दु कॆलवर अभिप्रायवु, एकॆन्दरॆ सपरिकरवाद भक्तियोगवन्ननुष्ठिसुवदु असाध्यवे ऎम्बदागि आकिञ्चन्यवु. इन्नु कॆलवरु आ प्रथमपादवु प्रपदनक्कॆ अन्यनैरपेक्षवन्नु साधिसुत्त दॆन्दु हेळिदरु ऎन्दरॆ इन्नु यावुदू प्रपदनक्कॆ अङ्गवल्लवॆम्बुदन्नु बोधिसुत्तदॆन्दु हेळिदरु. उभयपक्षदल्लू शास्त्रविरुद्धवादुदेनू इल्लदुदरिन्द इब्बरवादवू खण्डिसल्पडलिल्लवु. यावाग प्रतिषेधि________________
चरमश्लोकाधिकारः अज्ञातपूर वृत्तान्तै रत्त प्रारोपितं परैः । तत्तु श्री विष्णु चित्तारि र्मूल मिति दर्शितम् ॥११३ ॥ सल्पडलिल्लवो आग अभिमतवादुदे ऎम्ब न्यायवाद प्रकार बहुशः श्री भाष्यकाररिगॆ ऎरडू सम्मतवे प्रधम पादवु आकिञ्चन्याधिकार बोधकवॆन्दरू बाधकविल्लवु; अथवा बेरॆ अङ्गवु यावुदू बेकिल्ल वॆम्ब नैरपेक्ष विधिपरवॆन्दरू बाधकविल्लवु;हीगीग विवाद उण्टादुदे विना, ईचिनवरु कल्पनॆ माडि सत्व कर स्वरूपत्याग विधिपरवॆन्दु हेळु वदु शास्त्रविरुद्दवु, अन्तह वादवु नडॆयले इल्लवॆम्बुदु, श्री विष्णु चित्तवरदाचाररुगळ वाक्यगळिन्द व्यक्तवॆम्बभाववु. ई श्रीभाष्यकारर प्रवृत्तियिन्द नावु मुख्यवागि ग्रहिसतक्क ऒन्दु विषयवुण्टु, यारा दरू श्रीमहर्षिगळ आधवा भगवदुक्तिगळल्लि योजना बेधदिन्द स्वार स्यार्धगळन्नु कल्पिसिदरॆ, अवुगळु सिद्दानक्कू इतर शास्त्र प्रमाणगळिगू अविरुद्धवागियू इद्दरॆ, अवू कूड ग्राहवे, अन्तह स्वारस्याभि प्रायगळु हिन्दॆ यारिन्दलू उपवादितवल्लवॆम्ब भावनॆयिन्द अवु गळन्नु सुम्मनॆ निराकरिसिबिडुवदु सरियल्लवॆम्ब भाववु शिक्षितवु. श्री यतिवररु अ कारणदिन्दले आ ऎरडु अभिप्रायगळल्लियावुदॊन्दन्नू निराकरिसलिल्लवु. “अप्रतिषिद्ध मनुमतं” यावाग निराकरिसलिल्लवो आग इष्टवादुदे ऎम्ब न्यायानुसारवागि श्री भाष्यकाररिगॆ आवु अभि मतगळे ऎन्दु भाविसतक्कद्दागिवॆ ऎम्ब भाववु हीगीग विवादवु नडॆयिते विना, पूवक्षगळु हेळुव हागल्लवु. विषयवन्नु चन्नागि विमर्शिसि तिळियदॆ, स्वरूपत्यागवु अङ्गवागि विधिसितु ऎम्ब अभिप्रायवन्नु श्रीयतिवररु निराकरिसलिल्लवॆम्ब हेळिकॆयु, ईचिनवर विषयतिळियदवर आरोपणि ऎन्दू, आ अभिपंयवन्नु श्री विष्णु चित्तरु वरदाचाररे मॊदलादवरे खण्डिसिरुत्तारॆन्दु मुन्दिन श्लोकदिन्द हेळुत्तारॆ .. अज्ञा तापूत्ववृत्तानॆ -तिळिय यल्पडदिरुव पूर्व वृत्तानवुळ्ळवराद ऎन्दरॆ पूर्वदल्लि श्रीयतिवर सान्निध्यदल्लि नडॆद वृत्तान्तवेनॆम्बुदु तिळियदे इरुव, इतररुगळिन्द, यत् - याव सत्व करगळ त्यागवॆम्ब अभिप्रायवु तत्र - आ विवाद दल्लि, आरोपितं - नडॆयदिरुवदन्नु आरोपिसि हेळल्पट्टि तो, तत्तु - आ अभिप्रायवादरो, श्री विष्णु चॆत्ताति . श्री दष्टु चॆत्तरू आदि पददिन्द वरदाचार वादि हंसाम्बुवहरे मॊदलादवरिन्द अव र________________
१०८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गळ ग्रन्धगळल्लि, निर्मूलमिति आधारविल्लदुदॆन्दु, सहेतुकवादुदल्ल वॆन्दु, दर्शितं प्रदर्शिसल्पट्टितु श्री विष्णु चित्तरवरु साक्षात्तागि यतिवररिन्दले उपदेशवन्नु हॊन्दिदवरु; अवरु बरॆदिरुवदेनॆन्दरॆ स्वस्ववर्णाश्रमाधीनं कर न त्याज्य मे वतत् । यावहं प्रपन्नॆ ऎश्च त्यागहेतॊ रदर्शनात् विहितेषु व्यवस्थानं प्रपन्ना नां प्रपञ्च्यते । श्रुति स्मृ त्यादि विहित मनुष्ठानन्तु नैत्यकम् ॥ तम्म तम्म वर्णाश्रमगळिगॆ अधीनवागि शास्त्रदल्लि हेळल्पट्टिरुव कर वन्नु बिडतक्कद्दल्लवु. देहविरुववरिगू जन्मानुसारवागि प्रपन्नरिन्द लू कूड बिडलु शास्त्रगळल्लि याव कारणवु तोरि बारदिरुपदरिन्द अवरवरिगॆ विहितवाद नित्यकगळल्लि रोणवु प्रवन्नरिगू कूड हेळल्पट्ट रुत्तदॆ. श्रुतिस्मृत्यादिगळल्लि विधिसल्पट्ट नित्यकगळू प्रपन्नरिन्द अनु ष्ठिसतक्कवुगळे ऎम्बदागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. सारदीपिकॆयवरु * इप्पाल् पट्टवळालॆ अरोपितनॆन्नु ऎलाळ्ळा तिरुक्कुरु पिर्ळ्ळा मुदलानार्ळाल् काट्टु पट्ट दॆ” ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. इवरिब्बरु श्री भाष्यकारर प्रिय शिष्य रागि, आचाराभिप्रायवन्नु चन्नागि तिळिदवरादुदरिन्द स्वरूपत्यागा र्धवन्नु श्रीयतिवर्यरु अङ्गीकरिसलिल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु ई तिरुक्कु रुक्कॆ पिर्रापिळ्ळान् ऎम्बुवरु श्रीभाष्यकारर मुख्य शिष्यरु ; श्री नम्माळ्वारवर तिरुवाय्मॊळिगॆ अरायिरप्पडि ऎम्ब भाष्यवन्नु अनु ग्रहिसिदवरु. इवरु श्री भाष्य सिंहासनाधिगळाद नाल्वरल्लि मुख्य स्थरु, इवरु हीगॆ श्री भाष्य मत्तु भगवद्विषयवॆरडरल्लू अद्वितीय पाण्डित्यवन्नु हॊन्दिदवरादुदरिन्द उभयवेदान्त सिंहासनाधिपति ऎम्ब बिरुदन्नु वहिसिद्दरु. ऎङ्गळार्ळ्वारवरु श्रीभाष्यकारवर ७४ शिष्यरुगळल्लि ऒब्बरु. इवरिगॆ श्री भाष्यकारर नियमनानुसारवागि तिरुक्करुप्पिरापिर्ळ्ळारवरु श्रीभाष्य भगवद्विषय मॊदलादवु गळन्नु उपदेशिसि, श्री रामानुज सिद्दान्तवन्नु प्रचुरपडिसुव हागॆ माडिदरु. “सत्वधरा परित्यज्य” ऎम्ब प्रथमपाददिन्द तोरिबरुव मुख्याभिप्रायगळु (१) आकिञ्चन्याधिकारवू (२) अङ्गुन्तरनैरवे क्षवू, ऎन्दु व्यक्तवागि समर्धिसल्पट्टवु. महर्षिगळाद व्यासादि गळु प्रपत्तियन्नु त्यजिसि, उपासनवन्नवलम्बिसलु, प्रपदन शास्त्रज्ञान विश्वासगळ मान्द्यवु कारणवॆन्दु कॆलवरु हेळिदरु. ई अभिप्राय________________
चरमश्लोकाधिकारः आनाल् (१) “इदं शरण मज्ञाना मिद मेव विजानताम् । इदं तितीर्षतां पार मिद मानन्त्य मिच्छताम् ” ऎन्नु ला अति वन्नु हिन्दॆये खण्डिसिदरु. (१) प्रपत्ति शास्त्रप्रक्रियॆयन्नॆल्ला विशदवागि उपपादिसि हेळिद ज्ञानाग्रेसररागि ऋषिगळल्लॆल्ला सत्व श्रेष्ठरॆन्दू, " कृष्णपायनं व्यासं विद्दिनारायणं प्रभु” हीगॆ विष्णांशरॆन्दु तम्म तन्दॆयाद श्री वराशररिन्दले हॊगळ ल्पट्टवरिगॆ ज्ञानविश्वासगळल्लि मान्द्यवुण्टे ? हागॆ हेळलु हेगॆ मनस्सु ऒप्पितो ? आश्चर्यवु. इन्तवरिगॆ ज्ञानविश्वास मान्द्यगळु सात्मना इल्लवु. स्वतन्त्र प्रवत्तियल्लि अधिकार उण्टागलु (१) भक्ति प्रपत्तिगळ स्वरूपज्ञान उण्टागुवदर मूलक गुरुलघपाय गळ स्वरूवज्ञानवु बेकु (२) हीगॆ ज्ञानविरुवदर मूलक भक्तु पायदल्लि तानु अशक्तनॆम्ब भाववुण्टागबेकु. (३) हीगॆ ज्ञान विद्दरू विळम्बवन्नु सहिसदे इरबेकु. श्री व्यासादिगळु ज्ञानविश्वास मान्द्यविल्लदॆ परिपूर्ण ज्ञानवुळ्ळवरागि विळम्बवन्नु सहिसुववरागि भक्तु पायदल्लि शक्तियुळ्ळवरागियू इद्दुदरिन्द, विपुळ सुखदायक पागिरुव उपासनानुष्ठानवन्ने अवलम्बिसिदरॆम्बुदु श्रीगुरुगळ अभि प्रायवु. आदरॆ “इदं शरणमज्ञानां” ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्र श्लोकदल्लू, “अविद्यातो देवे” ऎम्ब श्रीपराशरभट्टर श्लोकदल्ल, ज्ञान मान्द्यविरुववरिगॆ भक्तियल्लि अधिकारवॆम्ब भाववु तोरिबरुवदिल्लवे? ऎन्दरॆ, अल्लि हेळिरुव अज्ञानशब्द तात्पर्यवेनॆम्बुदन्नु तिळिसु तारॆ.-आ श्लोकगळ तात्पर्यवन्नु मुन्दॆ विशदीकरिसुत्तारॆ. आदुद रिन्द अवुगळ तात्पर्यवन्नु सहवागि तिळिसुवॆवु. आ नाल् - मेलॆ हेळिदुदे अभिप्रायवादरॆ, “इदं शरणमज्ञाना” ऎन्नुम् ऎम्बुदागियू, मत्तु “अविद्यातो देवे” एन्नु ऎम्बु दागियू, शूल्लुगिर - हेळुव, अधिकारभेदवु, इरुक्कम्पडि - यधार्थवागिरुव सन्दर्भवु, यॆन्नॆल्-यावुदॆन्दरॆ, तिळिसुत्तारॆ. ई प्रपदनवु, अज्ञानां - प्रपदनद सामान्य ज्ञानविद्दु भक्तियोगवाद उपासनद सरियाद ज्ञानविल्लदवरिगू, शरणं - उपा यवु; विजानतां - प्रपत्तिभक्तिगळ ज्ञानवुण्टागि, भक्तियोगवन्नु सप “इदं sting________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे (२) “अविद्या देवे परिबृढतया ना विदितयास्वभ र्भूम्या वा जगति गति मन्या मविदुषाम” । ऎन्नुम् अधिकार भेद मिरुक्कम्मडि यॆन्नॆल् ? रिकरवागि अनुष्ठिसलु तनगॆ शक्तियिल्लदुदरिन्द प्रपत्तनुष्ठानवे सुकरवॆन्दु विवेकज्ञानवन्नु हॊन्दिदवनिगू, इदं - ई, प्रपदनवे शरणं - उपायवु. तितीर्ष तापारं - संसारद, अनिष्ट तरु मिच्छशां - अनिष्टवन्नु दाटि आचॆ दडवन्नु हॊन्दलु अपेक्षॆयल्लि त्वरॆयुवरिगू, इदं शरणं-इदे उपायवु; विळम्बवन्नु सहिसदे इरुववरिगू इदे उपायवॆम्ब भाववु; इदमानन्त्यमिच्छतां - परिपूर्णब्रह्मानुभववन्नु हॊन्दबेकॆम्ब अपेक्षॆयुळ्ळवरॆल्लरिगू इदे उपायवु, इदरिन्द तुम्बा ज्ञानविल्लदवरिगू ज्ञानविद्दरू उपासनॆयन्नु माडलु अशक्तरादवरिगू, विळम्बवन्नु सहिसदवरिगू मोक्षबेकॆम्बुवरिगू हीगॆ प्रपदनक्कॆ सत्वरू अधिकारगळॆम्बुदु स्थापितवु. हीगॆ ई नाल्कु विध अधिकारिगळिगू प्रपदनदल्ले अधिकार वॆन्दु हेळल्पट्टितु. इल्लि इदमेव विजानताम् ऎन्दिरुवुदरिन्द, ऒळ्ळॆय प्राज्ञनादवनिगॆ प्रपदन अधिकारवॆन्दु अर्थमाडि मन्दाधिकारि गळिगीग भक्तियोगवाद उपासनदल्लि अधिकारवॆन्दु कॆलवरु अर्धमाडि बिट्टरु. हीगॆ अर्थवल्लवॆन्दु मुन्दॆ उपपादिसुत्तारॆ. इदवा नन्त्य मिच्छताम ऎम्बुदरिन्द “अभयं सत्वभूतेभ्यः” ऎम्बल्लि तोरिबरुव साधिकारत्ववु बोधितवु. (२) इदू हिन्दिन श्लोकद अनुवादवे, प्रपत्तियल्लि यारिगॆ अधिकारवॆन्दु तिळिसुव सन्दर्भदल्लि, प्रवदनक्कू उपासनक्कू प्रपत्ति भक्तिगळल्लि अधिकारभेदवू हेळल्पडुत्तदॆ. अविद्यातः - इदरर्धवु. इदं शरणमज्ञानाम् ऎम्बुदर आर्थवे ; उपासन प्रपदनगळ सरियाद ज्ञानविल्लदुदर मूलकवागि गतिमन्या मविदुषां - बेरॆ उपायवन्नु अथवा इन्नॊन्दु उपायवाद भक्तियोग गति यन्नु तिळियदे इरुववरिगू, २. देवे - सत्वश्वरनल्लि, विदितया गुरूपदेशदिन्दलागलि शास्त्र ज्ञानदिन्दलागलि तिळिद, परिष्कृढतया वा-अघटित घटना सामर्थ्यवुळ्ळवनॆम्बुदरिन्दलागलि ऎन्दरॆ महाप राधियागिद्दरू आश्रयिसिबिट्टरॆ मुक्तियन्नीयुव सामर्थ्यवुळ्ळव नॆम्बुदरिन्दलागलि अथवा स्वभक्ति र्भूम्मावा - आश्रयिसिदरॆ________________
चरमश्लोकाधिकारः 000 इडल् चॆन्न अज्ञानम् पश्वादिग पोलॆ शास्त्रीय मॊन्नु मरियादॊळिगैयन्नु, मत्तॆदॆल्? उपासनादिगळिल् तॆळिविल्ला मै यादल्, प्रपत्ति तन्निलुम सूक्ष्म विशेषण्ण अरियाय्कॆयादिलामत्तन्य. रक्षिसिये रक्षिसुवनॆम्ब तन्न सम्पूर्ण भक्ति विश्वासगळिन्दलागलि, जगति गति मनामविदुषां - ई जगत्तिनल्लि बेरॆ गति इल्लवॆन्दु तिळिदवनिगू इदु इदमेव विजानतां - ऎम्बुदर अभिप्रायवु. ३नॆय अधि कारि सह इदरल्ले सेरिदनु. गतिमन्या मविदुषाम् ऎम्बुदरिन्द साधिकारत्ववन्नु हेळबहुदु. इदर उत्तरार्धवु इन्तवरिगॆल्ला श्री हरिये प्राप्यनू पापकनू ऎन्दु द्वयमनद अर्थवन्नु बोधिसुत्तारॆ. . अदु यावुदॆन्दरॆ “गतिर्गम्यश्चासौ हरिरिति जितना हैय मनोरहस्यं व्याजसखलु भगर्वा शौनकमुनिः” ऎम्बुदु वरमशेषियाद श्रीमन्नारायणनिगिन्त बेरॆ सिद्धोपायनू इल्लवु; उपेयनू इल्लवु; ऎन्दु इल्लि हेळल्पट्टितु. इन्तह महत्ताद रहस्यवन्नु शौनकमुनिगळु उपदेशिसिरुत्तारॆन्दु हेळल्नट्टिरुत्तदॆ. तुम्बा तिळुवळिकॆ इल्लदवरिगू, तिळुवळिकॆ इरुववरिगू, अशक्तरिगू, विळम्बवन्नु सहिसदवरिगू प्रपदनवे ऎम्बुदु ई श्लोकद तात्परवु. ऎन्नुम् - हीगॆ ऎरडु श्लोकगळल्लू, शॆल्लुगिर - हेळल्पट्ट, अधिकारभेदं - अधिकारदल्लिरुव भेदवु, इरुक्कुं पडि उपपादिसल्पट्ट क्रमवु, यॆन्नॆल् - हेगॆ ऎन्दरॆ मुन्दॆ ई ऎरडु श्लोकगळू समानार्थकगळादुदरिन्द ऎरडन्नू सेरिसि तात्परवन्नु बोधिसु त्तारॆ. इतररु माडिरुव अर्धवु सरियादवल्लवॆन्दु तोरिसुवदक्कागि तावे अर्धवन्नु दयपालिसुत्तारॆ. • इडल् - ई ऎरडु प्रमाण दल्ल, चॆन्न अण्णानं “इदंशरणम्मज्ञा नां” ऎम्बल्लियू “आविद्यातः” ऎम्बल्लियू हेळिरुव अज्ञानवु, पश्चादिगपोले. आकळु मॊदलाद मूगु जन्तुगळ हागॆ, शास्त्रीयवॆन्नुम् अरियादॊळिगॆ यनु - शास्त्र सम्बन्धवागिरुव ऒन्दन्नु तिळियदॆ इरुवदल्लवु. मत्तेदॆन्निल् - हागादरॆ अज्ञानवु यावुदरल्लि ? ऎन्दरॆ - उपासनादिगळिल् शॆळिविल्लामैडियादल् - उपासन मत्तु आदिशब्ददिन्द अदक्कॆ अङ्गगळाद कन्मयोग ज्ञानयोगगळु, इवुगळ________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इवत्तिल् “विजानताम” ऎन्न “देवे परिबृढतया वा विदितया” ऎन्नु ं शोन्न ज्ञानविशेषनु उपासनादिग ळिल् तॆळिवादल्, प्रपक्कु उपयुक्त मान शरण्य गुणादिविषय
ज्ञानविल्लदिरुवदरिन्दलागलि, अधवा प्रपत्ति तन्निलुम् प्रपदनशास्त्र दल्लागलि, सूक्ष्मविशेषङ्गळ् - प्रपत्तिय अर्धवेनु ? अदु हेगॆ उपायवागुत्तदॆ ? अदन्ननुष्ठिसुव क्रम हेगॆ ? इवे मॊदलाद सूक्ष्म विशेषगळन्नु,, आरियामैयादिलामत्तन्य तिळियदे इरुवदागलि आगबहुदु, इष्टु मात्रवे, “ अज्ञानां” ऎम्बुदरल्ल मत्तु “आविज्ञातः” ऎम्बुदरल्लू इरुव अज्ञान शब्दद अर्धवॆम्ब तात्पर्यवु. उवासनारूपोपायक्कॆ बेकाद सवरिकर भक्तियोग ज्ञानविल्लदवरिगू, अधवा प्रपदनशास्त्रद विशेष ज्ञानविल्लदवरिगू प्रपदनदल्ले अधिकारवॆन्दु हेळिदन्तायितु. आगलि, हागादरॆ “पद नानुष्ठानवन्नु माडुववनिगॆ सूक्ष्म विशेषज्ञानवु बेडवो ? ऎन्दरॆ प्रपत्तिगॆ उपयुक्तवाद सामान्य ज्ञानवे साकु, विशेष ज्ञानवु बेकागिल्लवॆम्ब भाववु. हिन्दॆ ज्ञानशून्यरिगू इदे उपायवॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ आ श्लोकगळल्लिरुव “इदमेवविजानतां” ऎम्बुदर मत्तु “देवे परिबृढतया ना विदितया” ऎम्बुदर अर्धवन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. ज्ञानवुळ्ळवरू इदक्कॆ अधिकारिगळॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. याव ज्ञानवुळ्ळवरॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ- इवल् - ई प्रमाणगळल्लि “विज नतां” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, “देवेपरिबृडतया वा निदित या” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, तॊन्नज्ञानविशेषनु . हेळ ल्पट्ट ज्ञानविशेषवु, उपासनादिगळिल् तळिवादल् सपरिकरवाद उपासनवाद ब्रह्मविद्यॆय पूर्णज्ञानवागलि, अथवा प्रपत्तिकुप युक्तमान प्रपदनक्कॆ सहकारियाद, शरण्यगुणादि विषयुत्तिल् - सत्व रक्षकनाद भगवन्तन कल्याणगुणगळे मॊदलाद विषयदल्लि, तॆळिना दलामतनै - सरियाद ज्ञानवादरू आगबहुदु. अल्लदु हागल्लदॆ अनपेक्षितमान सत्वविषयज्ञानवन्नु - प्रपदनक्कॆ बेकागदे इरुव समस्त विषयद तिळिवळिकॆयु अल्लवु. उपासनादिगळल्लि ज्ञान उण्टागुवदरिन्द, अदु तुम्बा गुरुवाद उपायवु, अनुष्ठिसुवदु कष्टतरवॆम्ब विषयवन्नु ग्रहिसुवनु; मत्तु पसमात्मन आश्रित________________
चरम काधिकारः श्रील् कळिवागलु मित्त ; अल्लदु इदुकु अनपेक्षितमान सत्व विषयज्ञानमनु परिवृढत्व रूप शरण्यगु विशेषज्ञानमिरे इद्द कॊल्लप्पडुगिरद, इन्नुपयुक्तज्ञान मुण्डानालु उपा यान्तरल् शक्तियिल्ला दपोदु अकिञ्चनवाय प्रपन्नु अधि करिया म.
P रक्षणोपयुक गळाद कल्याणगुणगळ ज्ञानवू, आतनु सत्वशेषियागि अघटितघटनाशक्तियुळ्ळवनागि हीगॆ परिबृढनागि प्रपन्ननन्नु ऎन्दिगू कै बिडनु, इदीग तनगॆ अनुकूलवाद लपायवॆम्ब ज्ञान उण्टागुवनिगू ई प्रपदनदल्लि अधिकार उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु इदन्ने मुन्दिन वाक्यदमूलक उपपादिसुत्तारॆ. परिबृढत्व रूप सरेश्वरनागि सत्व शेषियागि सत्वनियामकनागि, अघटित - घटनाशक्तियुळ्ळ, शरण्य गुणविशेषज्ञानमिरे सिद्रूपाय नागि सत्वरक्षकनागि प्रपन्नरिगॆ प्राप्यनागियू इरलु योग्यवाद गुण विशेषगळाद कारुण्य सौलभ्य सौशील्य वात्सल्यादिगळ ज्ञानवीग, इष्टु कॊल्लुप्पडुगिरदु : इल्लि हेळल्पडतक्कद्दागिरुत्तदॆ. पूत्व पक्षिगळु पूत्वपक्षिगळु इदक्कॆ हेगॆ अर्थमाडिदरु ? ऎन्दरॆ, हीगॆ सम्पूर्ण ज्ञानाधिकारियू प्रहनाधिकारि ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, अन्तह ज्ञानविल्लदॆ मन्दाधि कारिय उपासनक्कॆ अधिकारि ऎन्दु भाविसिदरु इदु सरियाद अभि प्रायवल्लवॆन्दु उपपादिसि हेळुत्तारॆ. ई ज्ञानमूलकवागि तानु अशक्तनु, तन्मूलक अकिञ्चननु ऎन्दु तोरिदरॆ अन्तवनिगू प्रपदन दल्लि अधिकारवॆन्द ई मुन्दिन वाक वाद इप्पुपयुक्तज्ञानमुन्ना नाल् ऎम्बुदरिद केळुत्तारॆ. आदरॆ उपायवु गुरुवादरू तनगॆ शक्तियुण्टु ऎन्दु भाविसिदुदादरॆ उपासनक्कॆ अधिकारियागुवनु इन्नुपयुक्त ज्ञ नमुनाल् - हीगॆ उपासनक्कॆ बेकाद ज्ञान वागलि, अथवा प्रपदनक्कॆ बेकाद शरण्यन कल्याणगुणगळ ज्ञान वागलि, उण्टादरॆ उपायान्तरल् - बेरॆ उपायवाद उपासन दल्लि, शक्तियिल्लादपोदु - अदु गुरूपालवु, तुम्बा कष्टतर वादुदु, आदुदरिन्द तनगॆ शक्तियिल्लदिरुवाग, अकिञ्चननागि, प्रद 3, कु अधिकारियावु - तानु प्रपत्तिगॆ अधिकारियु आगुवनु; ऎन्दरॆ अन्तह ज्ञानमूलकवागि हागॆ भाविसुवनु. हीगॆ ज्ञान उण्टा दुदरमूलक तानु उपासनक्कॆ अशक्तनु ऎम्बुदरिन्द अकिञ्चन्यवु,________________
004 श्री मद्र हस्यत्रयसारे एर्पट्टु, प्रपत्तिगेने तानु योग्यनॆन्दु भाविसुवनादुदरिन्द इन्तह ज्ञानाधिकारियू सह प्रपदनक्कॆ अधिकारि ऎम्ब भाववु श्री यामुन मुनिगळु अवर स्तोत्ररत्नदल्लि ई अभिसा यगळन्ने “नधर्म निष्ठस्मि” इत्यादिगळिन्द तमगॆ करॆयोग ज नयोगभक्तियोग गळल्लि आशक्ततॆयागुदरिन्द, अकिञ्चननागियू आनन गतिकनागियू इरुव नानु प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिरुत्तेनॆन्दु हेळि, हीगॆ भरन्यासवन्नू अज्ञानदिन्द तावु अनुष्टिसलिल्लवॆन्दू “प्रबुद्द धी” यागिये ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ हीगॆ अल्प ज्ञानवुळ्ळवनू उपायानर ज्ञानविल्लदवनादुदरिन्द प्रपदनक्कॆ अधिकारि ऎन्दू, विश ज्ञानवुळ्ळवनू उपायान्तरक्कॆ तनगॆ शक्तियिल्लवॆम्ब आङ्किचन्यवुण्टागुवु दर मूलक प्रपदनक्कॆ अधिकारि ऎन्दू, ई प्रमाणगळ बोधिसिवॆन्दू प्रथम द्वितीयवादार्धगळन्नु तिळिसिदरु. मुन्दॆ “इदन्तितीर्षकं सारं* मत्तु “स्वभक्ति र्भूवु वा” ऎम्बुदर अर्थवन्नु बोधिसुत्तारॆ उपायान्तर वाद उपासनदल्लि शक्ति इरुव अधिकारिगळागबहुदो ऎन्दरॆ ऎरडु सन्दर्भदल्लि अधिकारवुण्टु ऎन्दु मुन्दॆ हेळल्पडुत्तदॆ - (१) शक्ति इद्दरू विळम्बवन्नु सहिसदॆ ई देहावसानदल्लि मोक्ष बेकॆन्दिरु ववनु मत्तु (२) आतनन्नु सेरि इरदॆ आगुवदे इल्लवॆन्दु आरनागिरु ववनू सह अधिकारिगळे ऎन्दु मुन्दॆ हेळल्पडुत्तदॆ. हीगॆ शक्ति योग मॊदलादवुगळज्ञानाधिकारियु(१)अशक्तनागिद्दरागलि (२) विळम्ब वन्नु सहिसदे इद्दरागलि प्रपत्तियल्ले अधिकारवॆन्दु हेळुव सन्दर्भ दल्लि कॆलवरु मुन्दिन वा वन्नु तरबहुदेनॆन्दरॆ ? उपासनदल्लि ऒन्दु वेळॆ शक्तियिद्दरू, ई चेतननु भगवत्पारतन्त्र , भगवन्तनादरू परिब्बढनु, सत्वशक्तनु; शेषरा ! नावु अन्तह शेषियन्नु नम्बि बिट्टु नावु निश्चिन्तॆयिन्द इरुव रु उचितवल्लवो ? हागल्लदॆ तनगॆ शक्तियिदॆ, उपासनॆयन्नु माडुत्तेनॆम्बुदु अहङ्कार गर्भितवागि तन्न स्वरूपक्कॆ हानियु, आमरिन्द स्वामियन्नु नम्बि बिडुवरु उचितवल्ल. सीतॆगॆ यद्यपि रावणनन्नु भस्म माडुव शक्तियित्तु. हागॆये आकॆय रावणनन्नु कुरितु हेळुत्ताळॆ “असन्दे शात्तु राम तपसश्चानु कालनात्’ नां कुरि दशग्रीव भस्मभस्मार ते जसा” ओ दशग्रीवने ई क्षणदल्लि नन्न पातिव्रत्य रूप तेजस्सिन बलदिन्द भस्ममाडलु योग्य नाद निन्नन्नु दहिसि भस्म माडुव शक्तिय ननगुण्टु, आदरू निन्नन्नु________________
चरवःश्लोकाधिकारःः तरपयुक्त गुणज्ञानात् स्वप्रवृत्ति निवृत्तिव उचितेति वाद खण्डनम १५ शक्तियुण्डेयागिलु (१) “शरैस्तु सङ्कुलां कृत्वा लङ्कां परबलार्दनः मां नदि काकुत्स्तस्य सदृशं भवेत् ” भस्ममाडलु नन्न पतियाद श्री रामचन्द्र प्रभुविन आज्ञॆयु ननगिल्लवु. एकॆन्दरॆ निन्नॊब्बनन्नु मार्त भस्म माडुवदक्कागि नानु बन्दिल्लवु, ई लोकवन्नु अराक्षसवागि माडबेकॆम्बुदु नन्न पतिय सज्जल्पवु, आदुदरिन्द पतिय आज्ञॆयिल्लवु. आदू अल्लदॆ मुन्दॆ नन्न पातिव्रत्य तेजोबलदिन्द “शितोभव हन मतः” ऎन्दु अग्नियन्नु प्रार्थि सुवदक्कू, मत्तु नाने अग्नि प्रवेश माडिदाग ननगू सह शीतलव गिरुव हागॆ इरुव क्कू, नन्न तपस्सन्नु खर्चुमाडदॆ अनुपालन माडिकॊळ्ळबेकागिरुवदरिन्द निन्नन्नु - हिसुवदिल्लव श्री रामनिगॆ “ शरैन्नु सङ्कलां कृत्या” ऎन्दु हेळि कळुहिसिद हागॆ परमात्मनन्नु नम्बिबिडुवदे, ई शेषभूतनिगॆ उचितवादुद ल्लवे ? ऎम्बु पूत्व पक्षवु इदन्ने उपपादिसि हेळि ई अभिप्रा यवन्ने खण्डिसुत्तारॆ- करण्यन कल्याणगुणज्ञानदिन्द नम्म ऎन्दु प्रवृत्ति नैरपेक्षवे युक्तवॆम्ब वादद खण्डनवु. ऒन्दु वेळॆ उवासनदिगळिगॆ बेकाद ज्ञानवू शक्तियू इद्दरू करयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळ मूलकवागि मोक्षवन्नु साधिसि कॊळ्ळुत्तेनॆम्बुदु अहङ्कार गर्भितवागि मुमुक्षुविन स्वरूपक्कॆ विरुद्धवाद प्रवृत्तियल्लवो ? अन्तह ज्ञानियू शक्तनागिद्दरू प्रपदनक्कॆ अधिकारियु ऎन्दु हेळुवरु. इदर समर्थनॆगागि सीता प्रवृत्तियन्नु उदाहरिसुवरु. हीगॆ पूरैपक्षवन्नु उपपादिसि खण्डि सुत्तारॆ. शक्तियुण्डेयागिलु - शक्तियिद्दरू कूड, इदरल्ले भक्तियोगादिगळ ज्ञानवू सेरितु ; हीगॆ उपासनक्कॆ शक्ति इद्दरू कूड, (१) तस्तु - बाणगळ मूलकवागि, लङ्कापट्टण वन्नु, सङ्कुलां कृत्वा - व्याकुलितवादुदन्नागिमाडि, परबलार्दनः शत्रुबलवन्नु निरूल माडुव, काकु - ककुस्थवंशोत्पन्न नाद श्री राव नु, मान्नवेददि - नन्नन्नु ई बन्धदिन्द बिडिसि करॆदु (१) रा. सुन्दर ३९, ३० MOODO -________________
११६ ऎरपडिय रक्षक उचितमॆन्रिल् 2 इदु ? उदाहरणमाव. ७४ निरर्थ५ राम. कॊण्डु होदरॆ, तक् श्रीमद्रह त्रयसारे 2 कृपार र्ता कैमाडि यिरुक्कॆयन्नू प्रपन्ननुडैय उत्तरकृत्य विशेषत्तु कु अल्लाद पोदु उपाय विधायक शास्त्र आ पराक्रमवन्नु व्यक्तगॊळिसुव आ आ प्रव तियु, तस्य - आ धीरोदात्तनाद प्रभुविगॆ, सदृ तं भवेत् योग्य वादुदागुवदु, ऎन्दु सीतॆयु आञ्जनेयनिगॆ हेळि तन्न पतिगॆ हीगीग तिळिसतक्कद्दु ऎन्दु हेळुव प्रकरणवु. मेलॆ हेळिरुव हागॆ सीतॆगॆ रावणनन्नु भस्म माडुव शक्तियु इद्दरू, शेषभूतळाद तनगॆ अदु हेगॆ योग्यवल्लवॆन्दु तिळिदु “नां कुरि बस्म” ऎन्दु हेळि प्रवृत्तियिन्द निवृत्तळादळो हागॆये मुमुक्षुवू, तनगॆ उपा सनक्कॆ शक्तियिद्दरू, अवन्नु अवलम्बिसदॆ शेषियाद सत्वशक्तनन्ने नम्बिबिडुवदु ईतन शेषरूप स्वरूपक्कॆ उचितवल्लवो ? ऎम्बुदु पूरैसक्षवु. इदन्ने मुन्दॆ उपपादिसुत्तारॆ-ऎरपडिये ऎन्दु सीता वृत्तान्तदल्लि तोरिबरुव, रक्ष र्क कृपार्त्तु - सत्वशक्तनागि रक्षणॆगॆ उपयुक्त गुणगळन्नु हॊन्दि रक्षिसबेकॆम्ब सङ्कल्पदिन्दिरु ववन अर्हतॆयन्नु विमर्शिसि नोडि, त९ कैवाङ्गिरु - स्ववृत्ति यन्नु माडदिरोणवु, अन्नो उचित मॆल् अल्लवो योग्य वादुदु ऎन्दरॆ, इदु प्रपन्न नुडैय उत्तर कृत्य विशेषत्तु, कु- इदु प्रपन्ननु उपायानुष्ठानवन्नु माडिद नन्तर उत्तरकृत्य विशेषक्कॆ, उदाहरण मावु - उदाहरणवागबहुदु. वन्नु अनुष्ठिसिबिट्टनन्त, कृत्यकृत्यनादनु. अन्तह कृतकृत्य नीग मोक्षक्कागि इन्नेनन्नू माडतक्कद्दिल्लवु ; शरण्यन अनुग्रहवन्नु नीरीक्षिसुत्ता “ मृत्युं प्रियमिवातिथं ” ऎन्दु ऎदरु नोडुत्ता इरबहुदु. अन्तह कृतकृत्यनिगू कूड हन्नॊन्दु विध इति कत्रव्यतॆ गळुण्टॆन्दु उत्तर कृत्याधिकारदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ. रक्षर्क कृपा र् र्का कैवाङ्गि इरुक अवस्थॆयु यावाग ऎन्दरॆ उपायानु स्नानमाडि कृतकृत्यनाद नन्तरवीग, उपाय विषयदल्लि इन्नु यावुदू बेकिल्लवादुदरिन्द तटस्थनागिरबहुदु, उपायानुष्ठान विषयदल्लि तटस्थनागिरबहुदो ? ऎम्बुदु तात्सरवु. ई भाववन्नु पूरैपक्षिगळु उदाहरिसिद सीता प्रवृत्तियल्लू काणबहुदु. हेगॆन्दरॆ उपाय________________
चरदुश्लोकाधिकारः उपायारल् तनक्कु ज्ञानमुण्डाय, अदिल् अनु सीतॆय ई दॆयाद जनक महाराजनु यावाग विवाहकालदल्लि इयं सीता ममसुता सहधर चरीतव प्रतीक्ष चैनाम्भद्र ते पाणिङ्गृ स्व पाणिना ” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ, महा गुरुविन स्थानदल्लिरुव जनकन्नु तन्न शिष्य स्थानीय ळाल, सीताविषयदल्लि रक्षणॆय भरवन्नु पाणिग्रहण रूपवाद प्रपदन कालदल्लि समसि बिट्टरो, आनन्तर शिष्य भाद सीतॆय उत्तर कृत्यवु न्यायवागि “ शरैसु सङ्कुलां कृत्वा लङ्कां परबलार्दन-” ऎन्दु हेळि तटस्तळागिद्दु बिट्टळु. आदुदरिन्द आकय प्रवृत्ति निवृत्तियु तुम्ब साधुवादुदे ऎम्ब भाववु. 3 हीगॆ स्वप्रवृत्तियु निन्द्य वॆन्दु भाविसि, स्ववृत्ति निवृत्तिये ज्ञानिगॆ उचितवादुदॆन्दरॆ, उपायगळन्नु अनुष्ठिसबेकॆन्दु विधिसुव शास्त्रगळु आग निरर्धकगळागुवुवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ- अल्लाद पोदु - हीगॆ भाविसदे होदरॆ, तटस्थनागिरुवदु उपायानुष्ठान माडिद नन्तरवॆन्त भाविसिदॆ, ई कायानुष्ठान दॆशॆयल्ले ऎन्दु भाविसिदुदा दरॆ, उपाय विधायक शास्त्रङ्गळ् - उपायवन्नु विधिसुव शास्त्र गळु निरर्थकङ्गळम उपयोगविल्लदवुगळागुववु. स श्वरने तानागिये नमगॆ सत्वश्रेयस्सन्नुण्टुमाडुवनु ; नावेनु माडतक्कदिल्लवॆन्दागुत्तदॆ. आग अनेक शास्त्रगळॆल्ला विरुद्धवाद वागुत्तवॆम्ब तात्परवु भक्ता परमया वापि प्रपावा मह म ने । पापोहं नाथ मम कैङ्कय्य लिप्पु ”ऎम्ब उपासीतॆ, ध यिथ शरणं प्रज “ ओमित्यात्मानं युञ्जेत ” इत्यादि शास्त्रगळिगॆ वैयध उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. आगलि, प्रपदनानुष्ठानवन्नु निम्मल्लि तुम्बु ज्ञाननिष्ठरागियू उपासनक्कॆ शक्तिवन्तरागियू इरुववरु अनुष्ठिसुत्तारल्ला, अद हेगॆ ? अदु हेगॆ उचितवाद मार्गवु ? ऎन्दु पूरैपक्षियु आक्षेपिस बहुदु हागॆ ज्ञाननिष्ठनागिद्दरू, विळम्बवन्नु सहिसदे, आत्रनागि ऒडनॆयेया ‘लि, अथवा दृप्तनागि ई जन्मद देहावसानदल्ले आगलि मोक्षवन्नु अपेक्षिसुव ज्ञानशक्तिगळिरुववनिगू कूड प्रपदनदल्ले अधिकारवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ हागॆ समाधानवन्नु हेळुव सन्दर्भदल्लि इद शीर्षतां पारं मत्तु स्वभक्ता भूम्या वा जगति गति मनामविदुषाम् ऎम्बुवुगळ तात्पर्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ________________
श्रीमदहस्य त्रयसारे पानशक्तियुण्डानालुव, विळम्ब क्षमननिक्कॆ यिरुक्कु मागिल् कडुक फलं तरवल्ल प्रपत्तिय नमन्नु उचित्र यरुक्कु मन नुम प्रपत्तिक्कि अधिकारियाम् इत्तॆ “इदं तीर्पतां पारं” इत्यादिगळिले मॊल्लागिरदु ऎण्णने ऎन्निल् ? “तीर्षतम्पारं” ऎन्नदु कडुग अनिष्ट निवृत्ति पिरक्कनेणु मॆन्नु ं त्वरॆयुडै या रु ऎपडि, आनन्त्य मिच्छताम” ऎन्नदु स्वरूप प्राप्त परिपूर्ण उपायारल् - बेरॆ उपायवाद भक्तियोगदल्लि ऎन्दरॆ उपासनदल्लि, तनक्कु ज्ञान मुण्डाय तनगॆ पूर्णज्ञानवू उण्टागि, अदिल् - अदरल्लि, अनुष्ठान शक्तियुण्डु नालु - अनुष्ठिसुव शक्तियन्नु हॊन्दिद्दरू, विळम्बक मननि - मोक्ष प्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसिदवनागि, इरुक्कु मागिल् - इद्द पक्षदल्लि, कडुग फलं तरवल्ल - शीघ्रवागि फलवन्नु हॊन्दिसतक्क शक्तियुळ्ळ प्रपत्तिये, नमक उचितै ऎक्कु मवनुम नमगॆ योग्य वादुदु ऎन्दु भाविसिरुववनू, प्रपत्ति कु अधिकारियान् - प्रपदनक्कॆ अधिकारियागुवनु उपासनानुष्ठानवन्नु माडुवदक्कॆ बेकाद ज्ञान मत्तु शक्ति ऎरडू इद्दरू, मोक्षप्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसदॆ इद्दरॆ, ऎन्दरॆ ई देहावसानानन्तरवे मोक्षवागबेकॆम्ब त्वरॆयुळ्ळ वनादरॆ, प्रपदनदल्ले अधिकारवॆन्दु हेळुल्पट्टितु. हीगॆ हेळिदरॆ ज्ञानशक्तिगळिद्दु विळम्बवन्नु सहिसुवनादरॆ भक्तियोगदल्ले अधिकार उण्टागुवदरिन्द उपासनवन्नु बोधिसुव ब्रह्मविद्यॆयु निरर्थक वागुवदिल्लवॆम्ब भाववु. अन्तवर मूलक ८ पाय विधायक शास्त्र गळु निरर्थकगळागुवदिल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु. ई अभिप्रायवॆ मेलॆ उदाहरिसिद लक्ष्मि तन्त्र श्री पराशर भट्टरवर श्लोकगळल्लि ऎल्लि उपपादितवॆन्दरॆ मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ-इत्तॆ. ई अभिप्रायवे, ज्ञान शक्तिगळिद्दरू, विळम्बवन्नु सहिसदिरुववनिगॆ प्रप दनदल्लि अधिकारवॆम्बुदु “इदन्ति तीव्रर्ष तां पारं” इत्यादिगळिले - इवे मॊदलादुवुगळल्लि कॊल्लुगिरदु - हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऎच्चु ने ऎन्निल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ, आतीर्षतां पारम् ऎन्नुदु - ऎन्दु हेळिरुवदु, कडुग अनिष्ट निवृत्ति पिरिक्कवेणु मन्नु म् - शीघ्रदल्लि अनिष्ट निवृत्ति ऎन्दरॆ संसार बन्ध निवृत्तियुण्टागबेकॆम्बुदागि, त्वरॆयुडैयारॆ पडि - त्वरॆयुळ्ळवरिगू कूड ई सदनवे________________
चरमश्लोकाधिकारः 300 भगवदनुभव सल्लदु थरिक नाटादारॆ प्रपडि इवॆ इरण् डैयु निन्नॆत्तु “स्वभक्ति र्भूम्मावा ऎ रार् इट्टु भक्ति उपा यवॆन्द हेळिद हागॆ मुन्दॆ इदम् अनन्त्यमिच्छताम् ऎम्बुदर तात्पल्यवन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ आगन्त्य मिच्छताम् ऎन्नदु - आनन्त्य वन्नु अपेक्षिसुववरिगॆ ० - हे इदु, स्वरूप प्राप्त परिपूर्ण भगवदनुभव - प्रपन्नन स्वरूपक्कॆ उचितवाद परिपूर्ण ब्रह्मान भव रूप मोक्षवन्नु, पल्लदु - हॊन्ददे इद्दु दादरॆ, धरिक् माट्टादारक्कॆ पडि - जीववे उळियुवदिल्लवॆन्दु भाविसुववरिगू सह इदं शरणं- ई प्रपदनवे आ पायवु ऎन्दरॆ आन्तवरिगू प्रप दनदल्लि अधिकारवु ; ऎन्दरॆ परिपूर्ण ब्रह्मानुभववु क्षिप्रदल्ले उण्टागबेकॆम्ब उत्कटेच्छॆयुळ्ळवरिगू कूड प्रपदनदल्ले अधिकार वॆम्ब तात्परवु. इन्तह अधिकारिगॆ दृष्टान्तवु भरताळ्वारवर व्रत्तियल्लि काणबहुदु. “इह मेस्तण्डिले शीघ्रं कुशानास्तर सारथ” ऎन्दु श्री भरतरु तन्न सारथिगॆ आज्ञापिसिदुदाग ऎन्तह उत्कटेच्छॆयुण्टायितो अन्तह अवस्थॆयु मत्तु श्रीनम्माळ्वारवरिगॆ मुनिये नानुगने ऎन्दु कूगि १० पाशुरगळन्नु हेळुवाग उण्टाद उत्कटेच्छॆयु ऎल्लि निदर्शनवु. कॆलवु गोप कन्निकॆयर वृत्तान्तवू इदक्कॆ निदर्शनवु. “चिन्तय जगतिं परब्रह्म स्वरूपिणं निरुभ्यासत मुक्तिं गतानु गोपकन्यका ” जगत्कारण नाद परब्रह्म स्वरूपनाद श्री कृष्ण भगर्वारवरन्ने ध्यानिसुववळागि श्वासनिरोधवन्नु माडि इन्नॊब्ब गोसकन्निकॆयु मुक्तियन्नु हॊन्दिद इन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इवुगळॆल्ला उत्कटेच्छॆगॆ निदर्शनगळु. इवुगळिगॆ सरियाद उक्तिगळु पराशर भट्टर श्री सूक्तियल्लि यावुदु ऎन्दरॆ, ई ऎरडु अभिप्रायगळन्नू ऒट्टु कूडिसि स्वभक्तिर्भूम्या ना गति मनामविदुषार् ऎम्बल्लि हेळल्पट्टितॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ- इवॆ इडैयु नित्तु - हीगॆ “इ ०ति तीर्ष तापारम ऎन्दु मत्तु “इदमा । मिच्छतां” ऎन्दू हेळल्पट्ट ऎरडु विध अधिकारवन्नू ज्ञापकदल्लिट्टु “स्वभक्तिर्भमा वा” ऎज्यरार् ऎन्दु श्री पराशरभट्टरु हेळिरुत्तारॆ. आ ऎरडर अभिप्रायवू ई स्वर्भमा ना ? ऎम्बल्लि अडगिवॆ ऎम्ब भाववु. आडु हेगॆ ऎम्बुदन्नु आवरे उपपादिसि तिळिसुत्तारॆ “स्वभक्तर्भूम्मा________________
050 -मद्रह त्रयसारे यनदु प्रेम परवश्यक्ति, चॆन्न पडि ; अल्लद भक्तियोग न्न पडियन्नु. इब्बक्तियिनुडैय भूमावागिरदु, कडुग प्राप्ति किड्नियाद पोदळियुप्पडियान अवस्थाविशेष. इदु शिलरु कट्ट स्पट्ट भक्तियोग मिल्लॆ यागिलुम, सुकृत विशेषमूलमान भगवत्प सादाले वरु, इव्ववस्थॆयु डैयवनु प्रपक्क अधिकारि. . वा” ऎम्बल्लिरुव बक्ति शब्दवु भक्तियोगवॆम्बर्थदल्लि प्रयोगिसल्पड अल्लवॆन्दू, पमात्मनल्लिरुव निरतिशय प्रीत्यतिशयवन्नु बोधिसुत्त दॆन्दू तिळिसि, इन्तह प्रीत्यतिश -ुवु, विळम्बवन्नु सहिसदिद्दरू, अथवा प्राप्य प्राप्तियल्लि उत्कटेच्छॆ युण्टादरू, लभिसुत्तदॆन्दु उपपादि सुत्तारॆ. अन्तह प्रीत्यतिशय वन्नु हॊन्दिदवरू - धिकारिगळॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ इ - इल्लि ऎन्दरॆ स्वभक्ति र्भमावा ऎम्बल्लि भक्तियॆनद - भक्ति ऎन्दु हेळिरुवदु, प्रेमपालवश्य - प्रीति शयदिन्द परवशव गिरुव. अवस्थॆयन्नु, चॆन्नपडि हेळिद हागॆ अर्थ वॆन्दु भाविसतक्कद्दु. अल्लदु हागल्लदॆ, भक्तियोग भक्ति योगवन्नु, चॊ पडियन्नु - हेळितु ऎम्ब अर्थवल्लवु. इन्तह प्रेमपारवश्यद भूमा ऎन्दरेनॆम्बु दन्नु मुन्दिन वाक्यवाद “इब्बक्तियनुडैय” ऎम्बुदरिन्द तिळिसुत्तारॆ. इब्बक्तियिनुडैय इन्तह प्रीतिपारवश्यावस्थॆय, भूमावागिद्दु - भूमा ऎम्बुदु, कडुगप्राप्तिकिडियाददु - श्रीघ्रदल्लि प्राप्य प्राप्तियुण्टागदे इद्दरॆ, अळियुं पडि - जीवधारणॆगॆ शक्तिये इल्लदॆ देहन शवन्नुण्टु माडुव अवस्थाविशेषवु. ऒब्ब कामकळन्नु शीघ्र हॊन्दबेकॆम्ब प्रीत्यतिशयवन्नु हॊन्दिरुव कामुकनु, आकॆ प्राप्ति इल्लदुद रिन्द हेगॆ नशिसि होगि प्राणवन्नु बिडुवनो, अदर हागॆ ई प्रीत्य शयविरुवनू सह; अन्तह प्रीत्यातिशयवे भक्तिय भूमावॆन्दु करॆयल्पडुत्तदॆम्ब भाववु. भगवन्तनल्लि इन्तह निरतिशय प्रीत्याति रेकवु कॆलवरिगॆ हिन्दिन सुकृत विशेषदिन्द लभिसुत्तदॆ. अन्तवरु परमात्मनन्नगलि तुम्बा कालविरलारद दॆशॆयल्लिरुववरु. इन्तह अवस्थॆय ये विष्णु पुराण ल्लि “या प्रीति र वॆ कानां विषयेषन नायिना । ता मनस्सरत स्वा मे हृदया न्यापसर तु (वि.पु.) विषयलम्पटराद अविवेकिगळिगॆ इष्टवाद विषयदल्लि एकान्त वाद प्रीतिशयवु हेगिरुत्तदो, अन्तह प्रीतिशयवु भगवन्तनाद________________
(nas) चरमश्लोकाधिकारः निन्न विषयदल्लि नन्न हृदयवन्नगलदे इरलि इदु प्रह्लाद वाक्यवु. इदे स्वारस्यवाद अर्धवु इन्नॊन्दु अर्थवु. हे माप - ओ लक्ष्मीपतिये इन्तह अविवेकिगळ प्रीतियु नन्न हृदयवन्नु बिट्टु, सरतु - हॊरटु होगलि ऎम्बुदु. इदु अष्टु स्वारस्यवादुदल्लवु इन्तह प्रीत्यातिशय विशेषवन्ने प्रह्लादर अपेक्षिसुत्तारॆ इदु शिलरु इदु कॆलवरिगॆ, कट्ट पट्ट भक्तियोग मियागिलु - ब्राह्मणादिगळिगॆन्दु शास्त्रदल्लि विधिसिरुव भक्ति योग इल्लदिद्दरू, ऎन्दरॆ स्त्री शूद्रादिगळागिद्दरू, सुकृतविशेष मूलमान - हिन्दिन जन्मदल्लि माडिद सुकृति विशेषगळिन्द, भग वक्षसादत्तालॆ - भगवदनुग्रहदिन्द, वरुव - बरबहुदु. इन्नू वस्थॆयुडैयवनुम् - इन्तह प्रीत्यतिशयवन्नु हॊन्दिरुववनू अधिकारि - प्रवदनक्कॆ आत्रनाद अधिकारियु अदेनॆन्दरॆ, इन्नॊन्दाद उपायवाद उवाननदिन्द आरन मनोरिधवन्नु सश्वेश्वरनु पूर्ण माडलु साध्यविल्लदुदरिन्द; अन्तह अधिकारिगॆ प्रवदनवे अधिकारवु ऎम्ब तात्सरवु इदक्कॆ द्रुष्टान्तवागि चिन्नयं तीजगतिं पर ब्रह्म स्वरूपिणम् । निरुच्छासतया मुक्ति गता न्या गोप कन्निका ‘॥ जगत्तिगॆ कारणभूतनाद परब्रह्म स्वरूपियाद श्री कृष्ण भगर्वारन्नु प्रीत्यतिशयदिन्द चिन्निसुत्ता श्वाननिरोध मूलक निल्दाणवन्नु इन्नॊब्ब गोप कन्निकॆयु हॊन्दि मुक्तियन्नु पडॆदळु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इन्नॊन्दु निदर्शनवागि शबरी वृत्तान्त वन्नु हेळबहुदु शबरियु आरळागि श्री रामाज्ञॆयन्नु प्रार्धिसुवळागि अग्नि प्रवेशवन्नु माडि मोक्षवन्नु हॊन्दिदळु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ ‘यत्रते सुकृतात्मानो विहरन्ति मह र्षयः । तत्वुण्यं शबरी स्थानं जगामात्मसमाधिना ॥” ऎम्बल्लि आत्मसमाधिना ऎन्दरॆ परब्रह्मनन्नु चिन्तिसुववळागि ऎम्बर्थवु. मेलिन श्लोकद चिन्नय जगत्तूतिम् ऎम्बुदर अर्थवु. इदक्कॆ श्री गोविन्दराजीय व्याख्यानदल्लि “ स्त्रीया अपि विदुरादेरिन योगाधिकार सम्भवति, तदङ्ग यज्ञादिकस्थाने गुरु शुक्रू षा ” हीगॆ शास्त्रविरुद्धवागि, विदुरादिगळू स्त्रीयाद शबरियू उपासनवन्नु अनुष्ठिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ श्री गोविन्द राजीयरु इन्तह शास्त्रविरुद्ध वाख्यानवन्नु माडिरुवुदु आश्चय्य करवादुदु. श्री कृष्ण भगर्वारवरे दुद्योधनन सभॆयल्लि ऎळ्ळष्टा________________
8 श्री मद्र हस्यत्रयासारे गलि शास्त्रातिक्रमवन्नु माडुवुदिल्लवॆन्दु शवधमाडिदवरु. इतररु माडिदरॆ अनुग्रहिसुवरे ? स्त्रीत्वदिन्दलू शबरत्वदिन्द शबरियु योगक्कॆ ऎन्दरॆ भक्तियोगक्कॆ अनधिकारियु इवरुगळिगॆल्ला सुलभ मार्गवाद भागवत संश्रयणवन्नु उवायवागि बोधिसिदवरु. हीगॆ श्रीकृष्ण भगर्वारवरे उद्धवरिगॆ उवदेशिसुत्तारॆ -सन हि दैतेया यातुधानाः खगा मृगाः ०धाप्पर नागा सिद्ध चारणगुह्यकाशि विद्याधरामनुष्यनु वैश्या त्य द्रास्ट्रिया जाः! बहवो मत्सदम्प्राप्ताः (भाग ११) ऎन्दु हेळिरुवाग अशास्त्रीयवाद बहु कष्टसाध्यवाद उवासनवु एतक्कॆ’ विदुररुद्धत राष्ट्रनिन्द परब्रह्मसाधन रूप योगानुष्ठानवन्नु उपदेशिसॆन्दु प्रार्थिसल्पट्टरू, शूद्रयोनाव हं जातः नातोन्यद्दन्नु मुत्स, शूद्रयोनियल्लि हुट्टिदवनादुदरिन्द ननगॆ उपदेशिसलु अधिकारविल्लवॆन्दु हेळि, सनत्सुजातरल्लिगॆ करॆदुकॊण्डुहोगि धृत राष्ट्रनिगॆ उपदेशिसुवहागॆ माडिरुत्तारॆ हीगॆ बायल्लि कूड उच्च रिसलु तमगॆ अर्हतॆ इल्लवॆन्दु हेळिदवरु तावे अनुष्ठिसुत्तारॆये ? महाभारतवन्नॆल्ला बॆळकन्नु हच्चि हुडुकिदरू विशेषाधिकारियागि उपासनॆयन्नु माडिदरॆम्ब उक्तियु सिक्कुवुदिल्ल धर्मोपदेशक्कागिये बद्द कङ्कणरादवरु अशास्त्रीयवादुदन्नु उपवादिसिरुवरे ? आदुदरिन्द गोविन्दराजीय वाख्यानवु अनुवा देयवादुदु निरतिशय प्रीतिय पराकाष्टादॆशॆय प्राप्तियु भक्ति योगदल्ले बरतक्कद्दु. उवासनॆगॆ अधिकारि अल्लदवनिगॆ उण्टागुवदे इल्लवॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवु हिन्दॆ माडिद सुकृतविशेष मूलक वागियू भगवन्तनल्लि विशेषवाद प्रीत्यतिशयवु दॊरॆयबहुदु. अन्तवनू ई प्रपत्तिगॆ अधिकारियु, अन्तह अवस्था विशेषवुळ्ळव रन्नु कुरिते ’’ इदमानन्त्य मिच्छतान” ऎन्दु हेळल्पट्टितॆन्दु तिळि सिरुत्तारॆ इन्तह सुकृतविशेषदिन्द प्रीत्यतिशय लभिसिदवरिगॆ निदर्श नवागि विदुर, शबरी, गुह, गजेन्द्र, मॊदलादवरन्नु हेळबहुदु. महर्षिगळु इन्तह अशास्त्रीय व्याख्यानदल्लि तोरुव अभिप्रायवन्नु मन स्सिनल्लिट्टु 1 धर्मव्याधादयो” ऎम्ब विष्णु ध श्लोकक्कॆ अपार्धवन्नु हेळुत्तारॆ. इवरॆल्ला उपासनॆगॆ अधिकारिगळल्लवु. हेगॆन्दरॆ 11 श्रमणीयथा श्रमणी ऎन्दरॆ शबरियु; स्त्रीत्व शबरत्वगळिन्द उपासनक्कॆ हेगॆ अधिकारियल्लवो हागॆ धरव्याध विदु________________
चरमश्लोकाधिकारः १२३ रादिगळू अल्लवु इवरुगळॆल्ला भागवत संश्रयणदिन्द मुक्ति यन्नु हॊन्दिदवरु या मुन आदरॆ श्रीसारदीपिकॆयवरु आळ्वार् नाथमुनि प्रकृतिगळिक्कुक्कि डैदिरे” ऎन्दु इवरुगळन्नु निदर्शनवागि हेळिरुत्तारॆ आळ्वारवर निदर्शनवु सरिहोयितु इवरु शूद्रर मध्यदल्लिद्दु सुकृत परिपाक दिन्द निरतिशय प्रीतियु भगवन्तनल्लि उण्टागि शरणागतियन्नु माडि प्राप्यवन्नु हॊन्दबेकॆन्दु आरागि इद्दरु नाधमुनिदृष्टान्तहेगो तिळियलिल्लवु इवरिगू परमात्मनल्लि निरतिशय प्रीत्यतिरेक वित्तॆम्बुद रल्लेनू सन्देहविल्लवु आदरॆ इवरु ब्राह्मणरु, भक्तियोगदल्लि शक्ति यिल्लदवरल्लवु आदुदरिन्द भक्तियोगवन्ननुष्ठिसि आ योगबलदिन्द बहुकालवॆन्दरॆ मुन्नूरु वर्षगळिगू हॆच्चु काल जीविसिद्दरॆम्ब वृत्तान्तवुण्टु आचार परंवरॆयल्लि उवासनवन्नु अनुष्ठिसिदव रल्लि इवरे कॊनॆयवरु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इवराद नन्तर उपासनवन्नु अनुष्ठिसिद आचार्यरु यारू इल्लवु मुनिगळु, श्रीभाष्यकाररे मॊदलादवरॆल्ला शरणागतियन्ने अनुष्ठिसि दवरु. शक्तरागिद्दरू विळम्बवन्नु सहिसदॆ प्रपदनाधिकारिगळादरु. श्री आळवन्दारवरु " नधरनिष्ठॆस्ट्” ऎम्ब श्लोकदल्लि तमगॆ भक्ति योगानुष्ठानक्कू अशक्ततॆयन्नु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ तम्म गुरु गळाद यामुनमुनिगळे शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिरुवाग श्री यति वररिगू अदे उपादेयवु इल्लि इदुभगवत्पसादत्तालेवरु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द नावुग्रहिसतक्क इन्नॊन्दु विशेषवेनॆन्दरॆ, भगवन्तनल्लि उण्टागुव प्रीत्यतिशयवु वृद्धियागि परभक्ति, परज्ञान परमाभक्तिरूप अवस्थॆगळन्नु हॊन्दुवुदु बरी भक्ति योगानुष्ठान दिन्दले प्राप्तवागुवन्ताद्दु, अन्यधाउण्टागतक्कद्दल्लवॆन्दु भाविसतक्क द्दल्लवु आदुदरिन्दले इल्लि उपासनॆगॆ शास्त्र रीत्या अधिकारविल्लदिरुववरिगू कूड जन्मार्जितसुकृतपरिपाकदिन्द उण्टागबहुदॆन्दू, अन्तवरू प्रपदनक्कॆ अधिकारिगळॆन्दू हेळल्पट्टितु इदू अल्लदॆ प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिद नन्तर, * परभक्ति परज्ञान परमभक्कॆ आस्वभावं मां कुरुष्ट”ऎन्दु प्रार्थिसुत्तारॆ इदरिन्द कॆलवरु अभिप्रायपडु वदेनॆन्दरॆ इल्लि श्री यतिवारुआचरिसिरुव शरणागतियू, इल्लि प्रार्थिसि रुव ई परभक्ति परज्ञान परमभक्कॆ कस्टभावं माङ्कुरुष्ट ” ऎम्बुदू, उपासन सिद्धि प्रार्थनॆ ऎन्दु हेळुवरु. ई श्री निग________________
१२४ श्रीमद्रहस्यत्रयासारे श्लोकद्वयारा उपपादर्य निगमयति इप्पचियागैयाल् उपायार अज्ञॆराय्, इन्नु पायल् समुदायज्ञानमात्रमुडैयरारुप्पार् कुम् इदिलुम् उपायारलु तॆळिवुण्णा नालु उपायात्र रल् अनुष्ठानशक्ति इल्ला दारु, इवैयिरण्णु मुण्डानालु म, विळम्बम्पॊराद आर्त्यशय मुड्डॆ यारु म, प्रपत्तियिलॆ मास्तर वाक्यवन्नु मनस्सिगॆ तन्दुकॊण्डरॆ, उवासनक्कॆ अधिकारविल्लद वरिगू कूड सुकृतविशेषदिन्दलू कृवानिधिय अनुग्रहदिन्दलू ई अवस्थॆगळु उण्टागबहुदु आदरॆ श्री यतिवय्यरु अनुष्ठिसि दुदु शरणागतिये विना उवाननवल्लवु ऎम्बुदु स्थापितवु हीगॆ ई ऎरडु श्लोकार्थगळन्नु उपपादिसि निगमनमाडुत्तारॆ इप्पडियागै याले - आ श्लोकगळल्लिरुव अभिप्रायवु ईग नावु उपवादिसिद रीतियल्लादुदरिन्द, उपायान्तरत्तिल् भक्तियोग विषयदल्लि (१) अज्ञराय् -तिळिवळिकॆ इल्लदवरागि, इष्टु वायत्तिल् ई प्रपदनदल्लि, समुदाय ज्ञानमात्र मुडैयर् यिरुप्पार् क्कुम् - ऒट्टिनल्लि मोक्षप्रापकवॆम्ब ज्ञानमात्रवन्नु हॊन्दिरुव वरिगू इदिलुम्-इदरल्लू, मत्तु (२)उपायान्नरलु-भक्ति योगनिष्ठॆयल्लि तॆळिउण्णानालुमज्ञानउण्टादरू उपायार ल् - आ भक्तियोगदल्लि, अनुष्ठानशक्तियिल्ला दारु - अनुष्ठि सुव शक्तियिल्लदवरिगू, (३) इवैयिरुउण्डानलु - ई अनु स्नानक्कॆ बेकाद ज्ञान शक्ति ऎरडू इद्दरू, विळम्बम्पोराद आर्त्य तिशयमुडैयारु - पुनर्जन्मविल्लदॆ मोक्षप्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसदिरुव आर्त्यशयवन्नु हॊन्दिरुववरिगू हॆच्चादआकिञ्चन्यवन्नु हॊन्दिरुववनिगू, प्रपत्तियिले- प्रपदनदल्ले, इळियलाम् प्रवेश उण्टागुत्तदॆ ऎन्दरॆ अधिकार उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. हीगॆ ई मू वरू अधिकारिगळॆन्दु हेळल्पट्टितु. १नॆय लधिकारियु, इदं शरण मज्ञानाम् ऎम्बुदरिन्दलू २नॆय अधिकारियु ( इदमेवविजा नतां” ऎम्बुदरिन्दलू ३नॆय अधिकारियु इदन्तितीर्षताम्पार मिदमानन्त्यमिच्छताम” ऎम्बुदरिन्दलू हेळल्पट्टरॆम्ब भाववु. इवु ऎल्ला सन्दर्भदल्लि ’ अकिञ्चनोनन्यगतिः” ऎन्दु श्रीआळवन्दा d________________
चरमश्लोकाधिकारः यिळियलाम्, इव्वळम्बाक्रमनु तान् निवृत्त कालले फलं पॆरुकैक्कु उपायान्तररहिर्त - इप्रकार “जगतिगति माम विदुषां” ऎण्णरदु. निन्नॆत्तु इवरु हेळिकॊण्डहागॆ, आकिञ्चन्यवे प्रदर्शितवॆन्दु ग्रहिसतक्कद्दु. इदु श्री वराररभट्टर श्लोकदल्लि व्यक्तवागि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “गति मनामविदुषां” ऎम्ब प्रयोगविरुवदरिन्द “अकिञ्चनोनन्य गतिः” ऎम्बुदु व्यक्त पडिसल्पट्टितु आदरॆ ऒन्दु पूरै पक्षवु उदिसबहुदु ; हेगॆन्दरॆ प्रथमाधि कारियल्लि अज्ञानविरुवदरिन्द बेरॆ गतियु आतनिगिल्लदॆ अकिञ्चन्य उण्टॆन्दु हेळबहुदु ; द्वितीयाधिकारियल्लि अशक्ततॆ इरुवदरिन्द ई उवायवल्लदॆ बेरॆ गतियिल्लवादुदरिन्द आकिञ्चन्यवन्नु ऒप्प बहुदु. ज्ञान शक्ति ऎरडू इरुव त्यतीयाधिकारिगॆ विळम्बवन्नु सहिसद मात्रदिन्द अधिकारि हेगागुवनु ? ऎन्दरॆ अदक्कॆ मुन्दिन वाक्यवाद “इळम्बाक्षवनु” ऎम्बुदरिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ इळम्बाक्षमनु - ई ज्ञानशक्तिगळॆरडू इद्दू मोक्षप्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसदॆ इरुववनू सह, तान् निन्नॆत्त कालत्तिलॆ - तानु अपेक्षिसिद कालदल्ले फलम्पॆरुगैक्कु - मुक्ति फलवन्नु हॊन्दुवदक्कॆ, उपायान्तर रहिर्त - बेरॆ उपाय विल्लदिरुववनु, आदुदरिन्दले अकिञ्चननु, अनन्य गतिकनॆम्ब भाववु. इप्रकार निनैत्तु-इं तह अनन्यगतित्ववन्नु मनस्सिनल्लिट्टु “जगति गति नुन्या मविदुषां” ऎङ्गिरदु - जगत्तिनल्लि बेरॆ गतियन्नु तिळि यदॆ आकिञ्चन्यवुळ्ळवरु ऎन्दु श्लोकदल्लि हेळिरुवदु. मुन्दॆ व्यासादि महर्षिगळु हेगॆ भक्तियोगनिष्ठॆगॆ अधिकार गळॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ पूर्वपक्षिगळु “नरस्य बुद्धि दौर्बल्या दुपायान्तर मिष्यते” ऎम्ब श्लोकवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, ज्ञान मान्द्य विश्वास मान्द्यवुळ्ळवरे अधिकारिगळॆन्दु तम्म ग्रन्थदल्लि हेळि द्दरु. हागल्लवु, व्यासादिगळु उवायानरज्ञानवुळ्ळवरागि, भजन सुखवु निरतिशयवागि विपुलवादुदॆन्दु तिळिदवरागि, अदन्नु अनुष्ठ सलु शक्ति मत्तु विश्वासवुळ्ळवरागि, विळम्ब प्राप्तियन्नु अनुमोदिसु ववरागियू इद्दुदरिन्द अवरिगॆ उपासनवे उपादेयवागि, अद रल्लि अधिकार उण्टायितॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ.________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे व्यासादिष्टु भक्तियोगे अधिकारस्तुन ज्ञानशक्ति मान्द्यन, अपितु अर्थित्व सामर्थ्य विळम्ब क्षमाति व्यासादिगळ अधिकारि पुरुषर् गळागैयाले विळम्बक्षमरु माय उपायान्नर शक्तरुवाय् यिरुप्पारगळागैयाल् उपासनल् यळिन्दागळ् ; अल्लदु ज्ञानमान्द्य मादल् एश्वासमान्द्य मादल् उण्डायिळिन्दागळन्नु. व्यासादिगळिगॆ भक्तियोगदल्लि अधिकारवु ज्ञानशक्तिगळ मान्द्य दिन्दल्लवु. आर्थित्व सामर्थ्य विळम्ब सहनादिगळ मूलकवागि व्यासादिगळु इल्लि आदि शब्ददिन्द श्री पराशर विश्वामित्र वसिष्ठ मॊदलादवरू जनकादिगळू हेळल्पट्टरु, तधिकारिपुरुषगळा गैयाले भक्तियोगदल्लि अधिकारवुळ्ळ वरादुदरिन्द, विळम्बक्षमरु माय-मोक्षप्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसुववरागि, उपाया नर शक्तरुमाय - भक्तियोगवन्नु अनुष्ठिसलु बेकाद शक्ति यन्नु हॊन्दिदवरागियू, इरुप्पागळागैयाले इरुवरादुद रिन्द, उपासनल् - उपासनदल्लि, इळिन्दागळ् - प्रवेशवन्नु हॊन्दिदरु. अल्लदॆ - हागल्लदॆ, ज्ञानमान्द्यवादल् - कॆलवरु तम्म ग्रन्धदल्लि बरॆदिरुव हागॆ, ज्ञानद दौर्बल्यवागलि, विश्वासमां द्यमादल् - विश्वासर दौर्बल्यवागलि, उण्डाय - प्राप्तवागि इळिन्दागळन्नु प्रवेश उण्टायितु ऎम्बुदल्लवु. कॆलवरु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ प्रापकान्तरम् अज्ञक्कु पाय अज्ञरिगॆ बेरॆ उवायवाद उवासनॆयु, हीगॆ अवर अभिप्रायवु ; एत रिन्द ऎन्दरॆ नरस्य बुद्धि दौर्बल्या दुपायरमिष्यते” ऎम्ब वाक्यवन्ननुसरिसि, अदरर्धवन्नु सरियागि ग्रहिसदॆ, हागॆ हेळुत्ता रॆम्ब भाववु, प्रवदनदल्लि अधिकारिगळु मूरु विधवॆन्दु हिन्दॆ हेळ ल्पट्टितु. (१) भक्तियोगद ज्ञानविल्लदवरु (२) ज्ञानविद्दरू अदक्कॆ अशक्तरु (३) ज्ञानशक्तिगळिद्दरू विळम्बवन्नु सहिसदवरु हीगॆ ई मूरु पङ्गडक्कू व्यासादिगळु सेरिदवरल्लवु अवरिगॆ भक्तियोगद ज्ञानवु सम्पूर्णवागि उण्टु, अदर विषयवागि भगवद्गीतॆ भाग वतादिगळल्लू ब्रह्मसूत्रगळल्लि विस्तरिसि हेळिरुत्तारॆ. (२) अवरिगॆ याव विध अशक्ततॆयू इल्लवु, महा समर्थरु (३) मत्तु अवरु________________
चरमश्लोकाधिकार ॥ ११४ ॥ आशक्त स्वाति कृच्छषु दुराशा दार्ड्यशालिनः । कस्य चिद्भुद्धि दौर्बल्यं लघुत्यागस्य कारणं विळम्बवन्नु सहिसुववरु, एकॆन्दरॆ मॊक्षदल्लि प्राप्तवागुव आनन्द वन्नु इल्लिये स्वल्प मट्टिगॆ, तमेवं विर्द्वा आमृत इह भवति’ ऎन्दू “भजन सुखमेकस्य विपुलं” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ अनुभवि सुवरादप्रयुक्त, अवरु अष्टु त्वरॆयुळ्ळवरल्लवु हीगॆ ई कारणगळिन्द अवरिगॆ प्रवदनदल्लि अधिकारविल्लवु ; भक्तियोगदल्ले अधिकारवुळ्ळवरु ऎन्दु उपवादिसिदरु आदुदरिन्द पूर्वपक्षिगळु हेळिद हागॆ बुद्धि दौरल्यदिन्दलागलि, विश्वासमान्द्यदिन्दलागलि भक्तियोगदल्लि अवरिगॆ अधिकारवॆन्दु हेळुवदु सरियल्लवॆम्ब भाववु ईग पूर्पवक्षिवादगळन्नु निरसन माडि स्थापिसिद अभिप्रायगळु मुख्यवादुदरिन्द, अवुगळन्नु मुन्दॆ ऎरडु कारिकॆगळ मूलक स्थापिसुत्तारॆ - अवतारिकॆयु-हिन्दॆ सर्वधराण परित्यज्य ऎम्बल्लि स्वरूप त्याग विधिसल्पट्टितॆम्ब वादवन्नु खण्डिसि, श्रीयतिवररिगू ई अभिप्रा यपु ग्राह्यवल्लवॆन्दू अवर शिष्यरुगळे तम्म ग्रन्थगळल्लि खण्डिसि हेळि रुत्तारॆन्दू, श्री विष्णु चित्तरे मॊदलादवरुगळ अभिप्रायवन्नु तिळिसि दरु आदुदरिन्द आकिञ्चिन्यवे बोधिसल्पट्ट तॆन्दु तिळिसि व्रपदनदल्लि अधिकार उण्टागुवुदु आकिञ्चिन्यदिन्दले ऎन्दु स्थापिसि हागॆये “ इदं शरणमज्ञानां” ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्रश्लोकदल्लू, “अनि ज्ञातो देवे” ऎम्ब श्रीवराशर भट्टर श्लोकदल्लि, आकिञ्चिन्यवे हेळल्पट्टितॆन्दू, ई आकिञ्चन्यवु मूरु विधवागि उण्टागबहुदादु दरिन्द, अवरु यारॆम्बुदन्नू हिन्दॆये उपपादिसि हेळिदरु. मेलिन ऎरडु श्लोकगळिगॆ सरियाद अर्धवन्नु ग्रहिसदॆ कॆलवरु ज्ञानमान्द्य विश्वासमान्द्यविरुवरे भक्तियोगक्कॆ अधिकारिगळॆन्दू, अदिल्लदवरु प्रपदनक्कॆ अधिकारिगळॆन्दू, आदुदरिन्दले व्यासादिगळु ज्ञानमान्द्य विश्वासमान्द्यवुळ्ळवरागि उपासनवन्नु कैकॊण्डरॆन्दू हेळिद पूर्वपक्षवन्नु खण्डिसि, व्यानादिगळु महत्ताद ज्ञाननिधि गळागि भक्तियोगक्कॆ बेकाद ज्ञानशक्तिगळन्नु हॊन्दिदवरागि, विळं बवन्नु सहिसुववरागियू इद्दुदरिन्द उपासनवन्नु परिग्रहि सिदरॆन्दु तिळिसिदरु. प्रपदनशास्त्र भक्तियोगशास्त्र प्रणीतरागिरुव ई________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे श्री व्या सा द ग ळि गॆ ज्ञानविश्वासमान्द्यवन्नु आरोपिसबहुदे ? हीगॆ ज्ञानविश्वासमान्द्यवन्नु श्रीव्यासादिगळल्लि पूर्पपक्षिगळु आरोपि सुवुदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ “नरस्य बुद्धि दौर्बल्या दुपायार मिष्यते” ऎम्बल्लि हागॆ हेळिरुत्तदॆन्दु अदन्नु उदाहरिसिद्दरु. मनु ष्यनु प्रपतियल्लि विश्वासमान्द्यदिन्दभक्तियोगक्कॆ अधिकारवन्नु हॊन्दु वनॆन्दू, ऒन्दु वेळॆ भक्तियोगक्कॆ शक्तियन्नुण्टागिद्दरू व्यासादिगळ हागॆ विश्वासमान्द्यदिन्द भक्तियोगदल्ले अधिकारवॆन्दू, हागॆ ऒन्दु वेळॆ शक्तियिल्लदिद्दरू नाम सङ्कीर्तनादिगळ सहायदिन्द क्रमेण भक्तियोगदल्लि अधिकार उण्टागुत्तदॆन्दू पूर्व पक्षिगळ अभिप्रायवु. यावाग महाविश्वासविल्लवो, अन्तह आधिकारिगॆ भक्तियोगवे युक्त वागि उपायवॆन्दु अवरु हेळुवरु. इदन्नु ई श्लोकदल्लि निराकरि सुत्तारॆ. ई प्रमाणक्कॆ हागॆ अर्धवल्लवॆन्दू, अदर सरियाद अभि प्रायवेनॆम्बुदन्नू ई कारिकॆगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. अतिकृ जोषु - तुम्बा कष्ट साद्यगळाद एकॆन्दरॆ कर्मयोग ज्ञानयोग गळिन्द सहकृतवागियू तुम्ब कष्ट साद्यवाद आनन्य भक्तियिन्द कूडिद ई उपासनादिगळल्लि, अशक्तश्य - अशक्तनाद, दुराशादार्ड्य शालिनः- मोक्षवन्नु हॊन्दलु बेरॆ उपायविल्लवादुदरिन्द ई उवा सनदिन्दले साधिसुवनॆम्ब अहङ्कारदिन्द दुष्टवाद आशॆयल्लि दार्ड्य वन्नु हॊन्दिद, ऎन्दरॆ आप्तरादवरु अदु सरियल्लवॆन्दु हेळिदरू कूड मनकॊडद हागॆ दार्ड्यवन्नु हॊन्दिद, कस्यचिन्न रस्य-यावनो ऒब्ब मनुष्यन, बुद्ध दौर्बल्यं-विवेक ज्ञानदमान्द्यवु, ऎन्दरॆ सक्क दनुष्ठयवाद प्रवदनवु मोक्षवन्नु ऎल्लादरू कॊडुत्तदो ऎम्ब संशयदिन्दुण्टाद विश्वास न्यूनतॆयु, लघुत्यागस्य कारणम् - लघुवागि सुकरवाद सहृददुषेयवागि, देहावसानदल्लि मोक्षप्रा प्रियन्नुण्टुमाडुव प्रपत्तियन्नु त्यागमाडुवदक्कॆ कारणवु. इदीग “नरस्य बुद्धि दौर्बल्यात्”ऎम्बवाक्य तात्पर्यवॆम्ब भाववु. ई लघु वाद सहृदनुषेयवाद प्रपदनवु ऎल्लादरू मोक्षवन्नु कॊट्टिते ऎम्ब संशयदिन्द प्रेरितनागि अदरल्लि विश्वासवन्नु तॊरॆदु ई लघु वाद उपायवन्नु त्यजिसि, बहु कष्ट साध्यवाददु बहु कर्मकलाप गळिन्द कूडिद कर्मयोगादिगळिन्द सेरिद भक्तियोगवन्नु तानु अवुगळिगॆ अशक्तनागिद्दरू अवलम्बिसुवनु ; अदक्कॆ कारणवु प्रपदन दल्लि आतनिगॆ महाविश्वासद न्यूनतॆये कारणवॆम्बुदु तात्परवु.________________
१० श्रीमदहस्य त्रयसारे इप्पडि उपासन प्रपदनळुक्कु अधिकार व्यवस्थित मागैयाल् इरष्टु शास्त्र मुं सप्रयोजन, सेरुवनु इन्नॊब्बनु चन्नागि देहदार्ड्यविरुव य व न स्थ नु. ईजुवदरल्लि प्रवीणनु, ईजुवदरल्लिरुव आनन्दवन्नु तिळिदवनु, कष्टवॆन्दु तिळिदिद्दरू ईजुत्ता होगि, ईजुवाग आनन्दवन्नु हॊन्दि स्वल्प निधानवागि, आ अशक्तनु होगि सेरिद ऒन्दु घण्टॆय मेलॆ आचॆय दडक्कॆ होगि सेरुवनु, ई ऎरडनॆयवनिगॆ सुलभवागि नेतुवॆय मेलॆ नडॆदु होगबहुदॆम्ब ज्ञानविल्लदॆयू इल्लवु विश्वासविल्लदॆयू इल्लवु हागॆये ई व्यानादिगळु प्रवदनदल्लि ज्ञानविश्वासविल्लदवरल्लवु आदरॆ तमगॆ उवासनदल्लि ज्ञान शक्ति विळम्ब सहिष्णुतॆ, आनन्दवु ऎल्ला इद्दुदरिन्द कष्टवादरू उवानन मार्गवन्ने अवलम्बिसिदरु नदियल्लि ईजुवाग शक्तनागिद्दवन आनन्दानुभववु हेगॆ अशक्तनिगिल्लवो, हागॆये व्रपदनानुष्ठातृविगॆ इल्लवु ई तारतम्यवन्ने “ प्रपन्यादनेषां ” ऎम्ब श्लोकदल्लि भजन सुखमेकस्य विपुलं” ऎन्दू ई परिमितरसा ” ऎन्दू, प्रदर्शिसिरुत्तारॆ. ८४८-८५० पुटगळन्नु नोडि. आदुदरिन्द उपासनवू प्रवदनवू ऎरडू योग्यवाद उवाय गळे; आया अधिकारिगळिगॆ अवुगळु उवायगळे आया अधिकारिगळिगॆ अवुगळु उपयुक्त शास्त्रगळे विना अन्यधा अल्लवॆन्दु निगमनदल्लि हेळुत्तारॆ. उवासनवु दुष्करवादुदरिन्दलू, अहम्भाववन्नु प्रकटिसुवदरिन्दलू योग्यवादुदल्लवॆन्दू, मनुष्यनु ज्ञान विश्वास मान्द्यगळिन्द अदन्नु अवलम्बिसुवनॆन्दू, इतररु हेळिद अभि प्रायवु सत्वधा सरियल्लवॆन्दु तोरिसुवदक्कागियू ई निगमन वाक्यवु इप्पडि - नावु ईग उपदेशिसिद रीतियल्लि, उपासन प्रपदनळुक्कु – भक्ति प्रपत्तिगळाद ऎरडु उ पा य ग ळि गू, अधिकारं व्यवस्थितवागैयाल् - अधिकारवु व्यवस्थितवागिरुवद रिन्द, इरण्णु शास्त्रमु-ई उवासनवन्नू प्रपदनवन्नू उप पादिसि विधिसिरुप शास्त्रवू, सप्रयोजनम् - आया अधिकारिगळिगॆ उपयुक्तवादवुगळे, उपासनवु निरर्थकवाद शास्त्र वल्ल वॆम्ब भाववु. इल्लि अधिकार व्यवस्थितमागैयाल्’ ऎन्दुहेळिरुत्तदॆ यल्ला, हेगॆ व्यवस्थितवॆन्दरॆ :-________________
चरमश्लोकाधिकार १३१ (१) उपासनदल्लि ज्ञानविल्लदॆ प्रपदनदल्लि समुदाय ज्ञान विरुववनिगू, (२) उपासनदल्लि ऒळ्ळॆ ज्ञानविद्दरू, इदन्ननुष्ठिसलु तानु अशक्तनॆन्दु तिळिदिरुववनिगू, (३) उपासनदल्लि ज्ञानशक्ति ऎरडू इद्दरू विळम्बवन्नु सहि सदॆयू, आरनागियू इरुववनिगू प्रपदनदल्लि अधिकारवु, (१) प्रवदनदल्लि विश्वासशून्यनिगू, (२) ज्ञान शक्तिगळिन्द कूडि विळम्बवन्नु सहिसिकॊळ्ळुववनिगू, (३) उवाननानन्ददल्लि ममतॆ युळ्ळवनिगू उवासनक्कॆ अधिकारवु. इवॆरडरल्लि भक्ति अथवा प्रपत्ति य न्नु अवलम्बिसबहुदॆम्ब योग्यतॆ इरुववरन्ने कुरितु हेळिद व्यवस्थॆयु वर्णभेददिन्द अधिकार भेदादिगळु हिन्दॆये अधिकारि विभागाधिकारिदल्लि उपवादि तवु इल्लियादरो ऎरडक्कू योग्यतॆ इरुव नमगॆ यावुदु उचितवॆम्ब चरॆयल्लि कॆलवरु भक्तियोगवन्नु निन्दिसि हेळिदरु अदु सरियल्लवॆन्दु हेळि, हीगॆ अधिकारि व्यवस्थॆयन्नु माडिदरॆन्दु तिळिय तक्कद्दागिरुत्तदॆ. हीगॆ स्वरूपत्यागवु “सत्वर्धा परित्य ज्य” ऎम्बल्लि विधिपरवॆम्ब वादवु समूलवागि निरनन माडल्पट्टितु. हागादरॆ नित्य नैमित्तिकानु व्यानरूप स्वधर्मत्यागवु कूडदन्तायितु ई धर्मगळन्नु अनुष्ठिसि दरॆ प्रवदन विधिगॆ विरुद्धवल्लवो? प्रपदनक्कॆ अन्यावेक्षॆयु इल्लवष्टे? इवुगळिन्ननुष्ठिसिदरॆ ब्रह्मास्त्रवु शणवल्कलरज्जु बन्धनवन्नु हेगॆ सहिसुवदिल्लवो हागॆये प्रवदनक्कू प्रत्यवाय सम्भवविल्लवो? ऎन्दरॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ ई नित्य नैमित्ति कानुष्ठानवु उपा सनक्कॆ मात्रवे अङ्गवु, प्रवददक्कॆ अङ्गवागि अवु बेकिल्लवु. आदरू बेरे विधिय मूलक अगत्यवागि अनुष्ठिसतक्कवुगळादुदरिन्द त्यागमाडकूडदॆन्दू हागॆ त्याग माडिदुदादरॆ भगवन्निग्रहक्कॆ ऒळ गागुवरॆन्दू तिळियतक्कद्दु. आदुदरिन्द स्ववर्णोचित धर्मगळन्नु भगवङ्कय्यवॆन्दु भाविसि आनुष्ठिसतक्कद्दु. आदुदरिन्न वर्णाश्रम विहित धर्मगळन्नु इब्बरू अनुष्ठिसले बेकु. आदरॆ इब्बर अनु स्नानद अभिप्रायदल्लि व्यत्यास उण्टॆन्दु मुन्दिन व्यागळिन्द उप देशिसुत्तारॆ- इरण्णधिकारिगळु कुम्-ई ऎरडु विधवाद उपासन प्रपदना________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इरण्णधिकारिगळुक्कुं स्वधम्मल् प्रतिपत्ति वैषम्यवे उळ्ळदु. प्रपन्ननुक्कु कोलिन फलप्पत्त वेरॊम्मॆ अनु स्किल् ब्रह्मास्त्रबन्ध न्यायत्ताले विरोधनुण्डानालुं स्वयं प्रयोजनवागवतद भगवद्भागवत समृद्धादि पृत्तवादल् नेरॊन्नॆ आनुष्ठित्ताल् विरोधविल्लॆ, .3 धिकारिगळिगू, स्वधम्मत्तिल् -तम्म वर्णाश्रमोचित धर्मदल्लि, ऎन्दरॆ आवरुगळ नित्य नैमित्ति कानुष्ठानदल्लि, प्रतिप्र वैषम्यवे उळ्ळदु - अभिप्रायद व्यत्यासवे इरुवन्ताद्दु ; व्यत्यासवु हेगॆ ऎन्दु तोरि सुत्तारॆ-प्रपन्ननुक्कु- व्रपदनानुष्ठानवन्नु माडिदवनिगॆ, कोलिन फलप्पत्त-आतनु अपेक्षिसिद फलवन्नु कुरितु वेरॊम्मॆ अनु फिल् - प्रपदनवल्लदॆ बेरॆ यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्ठिसिदरॆ, ब्रह्मास्त्रबन्धन्यायत्ताले - ब्रह्मास्त्रवु, इतर बन्धवन्नु हेगॆ सहिसुवदिल्लवो हागॆ विरोध मुण्डानालुम्-विरोध उण्टा दरू, स्वयं प्रयोजनवागवादल् आ अनुष्ठानदिन्द बेरे फलद प्रयोजनवन्नु कोरदॆ, अनुष्ठानवु स्वतः प्रयोजनवॆन्दा गलि, अथवा भगवद्भागवत समृद्धादि पत्तवादल् - भगवद्भाग वत कैङ्कय्यवे मॊदलादवुगळन्नु कुरितद्दॆन्दागलि, वेरॊम्मॆ अनु ष्ठिताल् - बेरॆ यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्ठिसिदरॆ, विरोध मिल्फ्-प्रत्यवायवेनू इल्लवु; ब्रह्मास्त्र बन्ध न्यायद हागॆ प्रत्य वायवेनू इल्लवु. अनुष्ठिसिद व्रपदनक्कॆ एनॊन्दू तॊन्दरॆयू इल्लवु. उपासनाधिकारियु उपासनक्कॆ अङ्गवागि स्ववर्णाश्रमधम्म गळन्नु अनुष्ठिसले बेकु. ई प्रवदनानुष्ठानक्कॆ अङ्गवागि इन्नु यावुदू बेकिल्लवागिल्लवादुदरिन्द, नित्य नैमित्तिकगळु प्रपदनक्कॆ बेकि ल्लवु. हागादरॆ अवुगळन्नु बिडबहुदो ? बिडकूडदु अनुष्ठिसले बेकु. प्रतिपत्तियल्लि तारतम्य उण्टु ? ई प्रपदनाधिकारियु, अवु स्वयं प्रयोजनवॆन्दु फलापेक्षॆयिल्लदॆ अनुष्टिसुवनु. अधवा भगवद्भागवत कै करवॆन्दु भाविसि अनुष्ठिसुवनु. अन्तू स्वरूप त्याग कूडदॆम्ब तात्पर्यवु. स्वामिय अज्ञा कैङ्कय्यगळॆन्दू अनुष्ठिसुवनु. ကာ आगलि, स्वरूप त्यागवु कूडदॆन्देनो ऒप्पोण. सर्वधराण परित्यज्य ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, उपायबुद्धि त्यागवॆन्दु हेळुववु, ऎन्दरॆ आ अभिप्रायवु समञ्जसवल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ.________________
१७ चरमश्लोकाधिकारः उसायत्व बुद्धित्याग वादस्य निरसनम् १६३ इप्पडि स्वरूपत्यागम कूडा दॊळिनालु, उपायत्व बुद्धि त्यागम पट्टुगॆ “परित्यज्य वुक्कु पॊरळानालोवॆन्निल्? प्रपन्न नुक्कु उत्तर कृत्य गोचरङ्गळान वाक्य ळिल् उपाय बुद्धि त्याग विधिक्किरविरम उचितम्. इष्टु उत्तर कृत्य
परित्यज्य ” ऎम्बल्लि उपायत्व बुद्धित्यागवु हेळल्पट्टितॆम्ब वादद खण्डनवु. ww इप्पडि - मेलॆ सविस्तरवागि उपपादिसिदुदरिन्द, स्वरूप त्यागम – ई “परित ’’ वॆम्बल्लि स्वरूपत्यागवु, कूडादॊळिना लुम् - समञ्जसवागदॆ होदरू, उपायत्व बुद्धि त्यागम’ - ई उत्तर कृत्यगळल्लि अवू उपाय सहकारिगळॆम्ब बुद्धिय त्यागवन्नु, हण्णु गै-माडोणवु, “ परित्यज्यवुक्कु-परित्यज्यवॆम्बुदक्कॆ, पॊरळा नालोवॆन्निल् - तात्पर्यवॆन्दु हेळबहुदल्ला ऎन्दरॆ, ई प्रश्नॆगॆ उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ ईग पूर्वपक्षाभिप्रायवेनॆन्दरॆ, तानु माडबेकाद वर्णाश्रम धर्मगळल्लि, अवु मोक्षसाधनगळॆम्ब भाव वन्नु त्यजिसबेकॆम्बुदे, परित्यज्य वॆम्बल्लि हेळिद त्याग विधियु इदू समञ्जसवागुवुदिल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. प्रप दनानुष्ठानानन्तर माडबेकाद उत्तर कृत्यगळल्लि उपायबुद्धि त्यागवन्नु विधिसुवदेनो उचितवु. हागल्लदॆ उपायानुष्ठान काल दल्ले इन्तह उपाय बुद्धि त्यागवु विधिसल्पट्टितु ऎन्दरॆ, आग अन्तह उपाय बुद्धि त्यागवु प्रपदनक्कॆ अङ्गवॆन्दु ऒप्पबेकागुत्तदॆयागुवद रिन्द अभिप्रायवु समञ्जसवल्लवॆन्दु तोरडिसुत्तारॆ. ऎम्बुदु. प्रपन्ननुक्कु - प्रपदनानुष्ठान माडि प्रपन्ननादवनिगॆ, उत्तर कृत्यगोचरण्णळान-उत्तर कृत्यगळॆन्दु सूचिसल्पट्ट, वाक्यङ्गळिल् प्रमाणगळल्लि, उपायबुद्धित्यागम् - उपायवॆम्ब बुद्धियन्नु त्यजिसोणवु, विधिक्किरविडम् - विधिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु हेळुव सन्द र्भवु, उचित - समञ्जसवादु.. उपायवु अनुष्ठिसल्पट्ट नन्तर अदक्किन्नेनू सहायकवागलि, प्रयोजनवागियागलि अण्णवागि यागलि बेकागिल्लवादुदरिन्द, अन्तह उत्तर कृत्यगळल्लि उपायवॆम्ब बुद्धियन्नु त्यागमाडतक्कद्दु न्यायवु. एकॆन्दरॆ स्त्री यामन मुनि गळु हागॆये गीतार्थसङ्ग्रहदल्लि अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ :-________________
१३४ श्रीमद्रहस्यश्रयसारे परम उपाय विधायकमायिरुक्किर इवाक्यत्तिल्ल. गैयाले इब्बद्धि त्याग पूर्वकमान धरस्वरूपम प्रपत्तिकु अङ्गमाक अनुषेयवन्नु फलिकैयाल् स्वयम्प्रयोजन मान केवल कैङ्कर्यम उत्तरकृत्यमॆर मतव सिद्धि यादु. *निजकरादि भक्तनं कुल्यानकारितः । उपायतां परि त्यज्य नृ द्देनेतु ता मभीः” ई श्लोकदल्लि हेळिरुव न्यूसैत् ऎम्बुदु शरणागतियन्नु बोधिसुवदिल्लवु. भगवन्तनल्लि अवुगळ समक्षणॆयन्नु “मयिसराणिकराणि सस्य” ऎम्बल्लि हेगो हागॆ बोधिसुत्तदॆ. ई श्लोकक्कॆ कॆलवरु सरियाद अर्थवन्नु हेळदॆ विपरीतार्थवन्नु हेळिदुदरिन्द श्री निगमान्तदेशिकरवरे समञ्ज सार्थवन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆ. श्री, भ, गीता १४५६-७ नॆय पुटवन्नु नोडि, इष्टु सत्वधा परित्यज्य ऎम्बल्लियादरो, उत्तर कृत्य मन्रि - तन्न वर्णाश्रम धरगळ अनुष्ठानवु, प्रपदनानन्तर नडॆ युव उत्तर कृत्यवल्लदॆ, उपाय विधायकवाय - उपाय वन्नु विधिसुव सन्दर्भवागि, इरुक्किर इव्वाक्यर् जॊल्लुगै याले - ई चरमश्लोकद वाक्यदल्लि, सत्व धरा परित्यज्य - ऎम्बल्लि हेळिरुवदरिन्द, बुद्धित्याग पूर्व कमान - ई उपाय बुद्धि त्याग पूत्विकवाद, धरस्वरूपम् - ई स्ववर्णाश्रम विहित कर स्वरू पवु, प्रपत्तिक्कु अङ्गवागि अनुष्ठयवन्नु - प्रपदन अङ्गवागि अनुष्ठिसल्पडतक्कद्दॆन्दु, फलियाल् - प्राप्तवागुवदरिन्द, केवल स्वयं प्रयोजनमान - अनुष्ठान मात्रवे प्रयोजनवल्लदॆ इन्नू याव प्रयोजनवू इल्लद, कैङ्कर - नित्य नैमित्ति कानुष्ठान रूप कैङ्करवु, उत्तरकृत्य वर मतवु - कृत्यवॆन्दु हेळुव अभिपायवु, सिद्धियादु - शास्त्रानुमति इल्लदागुवदु, हागॆ उपायत्व बुद्धि त्यागवु विधिसल्पट्टितु ऎन्दु हेळिदरॆ बरुव अनुपपत्तिगळन्नु हेळलु हॊरटु, प्रथमतः - (१) उपाय बुद्दि त्याग हेळिल्पट्ट धम्मगळु प्रपदनक्कॆ अङ्ग ऎन्दु हेळिदन्तागुवदु. प्रपदनक्कॆ मिक्क यावुवू अङ्गगळल्लवु. आदुदरिन्द नित्य नैमित्तिकगळू अङ्गगळॆन्दु हेळुवदु सरियल्लवु. मुन्दॆ ऎरडु वाक्यगळिन्द इन्नू ऎरडु अनुपपत्तिगळन्नु हेळुत्तारॆ :-________________
चरमश्लोकाधिकारः ୧ 4. इन्नु पायत्तुक्कु चॊल्लुगिर धरान्तर नैरपेक्ष मु कियादु ; इवुपायम् अकिञ्चनाधिकारमक्कॆ यॊळि युम, ऎज्ञ ने यॆन्निल् -उपायवल्लादवल् उपाय बुद्धि त्याग विधि वेण्णा ; उपायमानवल् उपाय (२) ई उपायक्कॆ धरान्तरगळ याव अपेक्षॆयू बेकिल्ल वॆम्ब प्रमाणवु इल्लवागुत्तदॆन्दू, (३) ई उपायक्कॆ आकिञ्चनवू इल्लवागुत्तदॆन्दू, हेळबेकागुत्तदॆन्दू तिळिसुत्तारॆ. अदन्ने “ऎस्सि ने ऎन्निल् ” ऎम्बुदर मूलक उपपादिसुत्तारॆ ୧ इव्रुपायत्तुक्कु - ई उपायवाद प्रपत्तिगॆ, चॊल्लुगिर- प्रमाणगळल्लि हेळिरुव, धरान्तर नैरपेक्ष मु - बेरॆ याव धरगळ अवेक्षॆ इल्लदिरोणवु, किडयादु, इल्लदॆ होगुत्तदॆ. धरान्तर नैरपेक्षवु, “प्रपत्ते क्वचिदवं परापेक्षा नवि द्यते” “नजातिभेदं न कुलं नलिङ्गं नगुणा क्रियाः । नदेश कलौ नावां योगो है य मपेक्षते” “सकृदेव प्रपन्नस्य कृत्यं नैवा नैदिष्टते, इत्यादि प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागुत्तदॆम्ब भाववु. इन्नू दोषवेनॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ - इवु पायम् - ई प्रपदनवु, अकिञ्चनाधिकार मन्नि कै यॊळियुव - मुख्यवाद अकिञ्चनाधिकारवे इल्लदे होगुत्तदॆ. अकिञ्च नोनन्य गतिः” ऎन्दु श्रीयामुनमुनिगळु आकिञ्चन्यवु प्रपदनाधिकारिगॆ मुख्यवॆन्दु हेळिद प्रमाणक्कॆ विरुद्धवागुत्तदॆ. प्रपदनक्कॆ आकिञ्चन्यवाद अङ्गवु इल्लवॆन्दागुत्तदॆन्दु हेळिदरु. अदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ मुन्दिन वाक्य गळिन्द उपपादिसुत्तारॆ.:-ऎ ने ऎन्निल्-अदु हेगॆ ऎन्दरॆ, उपाय मल्लादवल् - उपायवल्लदिरुव धन्मगळल्लि, उपाय बुद्धि त्यागम उपायवॆम्ब बुद्धियन्नु, त्याग माडोणवन्नू, विधिक्कवेण्णा - विधिसबेकाद्देनू इल्लवु. उपायवल्लदे इरुव दन्नु उपायवल्लवॆन्दु भाविसु ऎन्दु विधिसबेकादुदु एनू इल्लवु. उपायवागिरुवदक्कीग अदु उपायवॆम्ब भावनॆय त्याग माडु ऎन्दु विधिसुवदु न्यायवु. अदु उपायवे अल्लवादरॆ उपायवल्लवॆन्दु भाविसु ऎन्दु विधिस बेके ऎम्ब तात्परवु. उपायमानवल् - उपायवागिरुवदरल्लि उपायबुद्धित्याग मृ अनुक्कॆ यावदु ? - उपायवॆम्ब भाववन्नु त्यागमाडि________________
१३६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे बुद्धि त्यागमण्णि अनषिकैयावदु? पळ्ळिय उपासनादिगळिल् निलैयाम. इट्टु उपाय बुद्दि त्याग पॊरुळाग बॊल्लुगिर पक्ष शिल्, त्यागविधिक्कुम अनुष्ठानविधिक्कुम, अधिकारि भेदत्तालॆ विरोधव परिहरि विडमुम अनपेक्षित वचनम. इट्टु अनुष्ठिसोणवॆम्बुदु हेगॆ आयितु ऎन्दरॆ ? पळ्ळिय उपासनादि गळिल् निलैयाम् - हिन्दॆ हेळल्पट्ट उपायान्तरवाद भक्ति योगादिगळल्ले इरुव स्थितियागुत्तदॆ. इल्लि आदि शब्ददिन्द उपासनक्कॆ साधकगळाद करयोग ज्ञानयोगगळु हेळल्पट्टवु. उपाय वल्लदे इरुवदक्कॆ उपायत्व बुद्दि त्याग कूडुवदिल्लवादुदरिन्द उपाय बुद्दि त्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दु अभिप्रायवडुवदादरॆ, आग प्रपदनानुष्ठान माडुववनु उपासनवन्ननुग्गिसि, अदरल्लि उपाय बुद्धि त्याग माडबेकॆन्दु हेळिदन्तायितु. आग प्रपदनानुष्ठान माडुववनु उपासनवन्नु अङ्गवागि अनुष्ठिसि, प्रवदनवन्नु अङ्ग वागि अनुष्ठिसतक्कदॆन्दायितु. उपासनानुष्ठान माडुववनु प्रपदनवन्नु अङ्गवागियू उपासनवन्नु अङ्गियागि अनुष्ठिसतक्क द्दॆन्दू हिन्दॆ हेळल्पट्टिरुवदरिन्द ऎरडक्कू तुम्बा व्यत्यासविल्लदॆ ऎरडू शक्तिधिकारिगळिगॆ उपायवॆन्दागि, प्रपदनक्कॆ आकिञ्चन्यरूप वाद अङ्गवे इल्लवागुत्तदॆम्ब भाववु. इवुगळन्ने मुन्दिन वाक्य गळन्दलू उपपादिसुत्तारॆ - इष्टु - ई चरमश्लोकद सत्वर्धा परित्यज्यवॆम्बल्लि, उपायत्व बुद्धि त्यागम् पॊरुळाग जॊल्लुगिर पक्षल् - विधिसल्पट्टि तॆम्बुदे अभिप्रायवॆन्दु हेळुव पक्षदल्लि त्यागविधिक्कुम् - प्रपन्ननु उपासनदल्लि उपायत्व, बुद्धियन्नु बिट्टु अङ्गवागि अनुष्ठिसतक्कदॆम्बुदक्कू, अनुष्ठानविधिक्कु - उपासकनु प्रपदनवन्नु अङ्गवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्बुदक्कू, अधि कारि बेधाले - हीगॆ प्रपन्ननु त्यागाधिकारि, ऊपासकनु अनु ष्ठानाधिकारि ऎम्ब भेददिन्द, विरोध परिहरित विडनु . इब्बर अनुष्ठानदल्लू प्रपदन उपासनगळिरुवदरिन्द विरोधवे इल्लवादुदागुत्तदॆ; भेधवे इल्लदॆ ऎरडू शक्त धिकारिगळिगॆ आगुत्तदॆ ऎम्ब सन्दर्भवू सह, अनपेक्षित वचनम् इष्टविल्लद उक्तियागु इदॆ ; ऎन्दरॆ ऎरडक्कू भेदविल्लद हागॆ प्रसङ्गबरुवदरिन्द ऎरडक्कू -________________
चरमश्लोकाधिकारः स्वरूपत्यागं शूल्गुम्पोदिरे इद्विरोध प्रसण्ण मुळ्ळदु. इप्पडि बुद्धि विशेष त्यागपूर्वक करज्ञान भक्तिगळ्प तिक्कु आज्ज माक विश्वयुद्भकल् उपासन प्रपदनळुक्कु
भेद हेळुवदु निरर्थक विषयवागुत्तदॆम्ब भाववु. नावु हिन्दॆ खण्डिसिद स्वरूपत्याग विधियल्लादरू ऎरडु उपायगळिगू विरोध विरुवदॆन्दु ऎन्दरॆ व्यत्यासविरुवदॆन्दु हेळबहुदु. ई मेलिन उपायत्व बुद्दि त्याग विधिय विषयदल्लादरो त्यागविधिय ऎरडक्कू इल्लवागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ-इष्टु - ई सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्ब व्यत्यासवे स्थळदल्लि, स्वरूपत्यागं जॊल्लु शूल्लुव पोदिरॆ, पूत्वपक्षिगळु स्वरूपत्याग विधि ऎन्दु हेळुवागवादरू, इरोध प्रसज्जि मुळ्ळदु - ई ऎरडु उपायगळाद प्रपदन उपासनगळिगॆ व्यत्यासद प्रसण्णवादरू इत्तु ; ई उपाय, बुद्धि त्यागवन्नु हेळुव सन्दर्भदल्लि ऎरडक्कू व्यत्यासवे इल्लवॆन्दागुत्त दॆम्ब भाववु. ऎरडु उपायगळिगू व्यत्यासवे इल्लवॆम्बुदन्नु * इप्पडि” ऎन्दारम्भिसिद वाक्यद मूलक उपपादिसुत्तारॆ. इप्पडि - ई रीतियल्लि, याव रीतियल्लि ऎम्बुदन्नु अवरे विशदीकरिसुत्तारॆ. बुद्धि विशेष त्याग पूरैक उपायत्व बुद्दि त्यागपूरकवागि, करज्ञन भक्तिगळन्नु, प्रपत्तिक्कु आङ्गवाग-प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि, इच्छॆयुं पक्षल् - अपेक्षितवॆन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि, उपासन प्रपदन गळॆरडक्कू, आङ्गाङ्गि व्यपदेशल् - अङ्गाङ्गगळॆन्दु हेळुवदरल्लि मात्रवे, माराट मेयुळ्ळदु - व्यत्यासवन्नुळ्ळदु. हेगॆ ? ऎन्दरॆ प्रपदनदल्लि प्रपत्ति अङ्गि, करयोगादिगळिन्द कूडिद उपासनवु अङ्ग वायितु. उपासनदल्लादरो उपासनवु अङ्गि, प्रपदनवु आङ्ग वायितु. हीगॆ ऎरडु विध उपायदल्लू ऎरडू इरुवदरिन्द, ऎरडक्कू एनू व्यत्यासवे इल्लवॆन्दु एप्पडुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. आदुद रिन्द आकिञ्चन्यवे ई प्रपत्तिगॆ इल्लदे होयितु ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ उपाया बुद्धि परित्यागवादिगळु हेळबहुदेनॆन्दरॆ, ऎरडू ऒन्दे विधवादुदु हेगागुत्तदॆ ? प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि बेकाद उपासनवु, तुम्बा बेकिल्लवु. स्वल्प मट्टिगॆ इद्दरॆ साकु. उपासनदल्लादरो विशेषवागि बेकु. आदुदरिन्द व्यत्यासविदॆयल्ला ऎन्दु हेळबहुदॆन्दु योचिसि आगलू अभिप्रायवु सरियल्लवॆन्दु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अज्जान्स् व्यपदेशल् माराट्टि मेयुळ्ळदु ; अङ्ग भावले यथा कथञ्चिदनुष्ठानम् अमैयु मङ्गिर वैषम्यमुं मन्दम, “सकलाङ्गो पसंहारः काव्यं करप्रसिध्यति” ऎन्नु कॊल्लपट्टिदिरॆ, अङ्गभावले ऎन्दारम्भिसिद वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. :- अङ्गभाग तिले - अङ्ग भावदिन्द, यथाकथञ्चिदनुष्टान - हेगो हागॆ स्वल्पवाद उपासनानुष्ठानवु, अमैयुम. ई प्रपदनक्कॆ साकु, ऎङ्गि रवैषम्य मुम्” - ऎन्दु हेळुव प्रपदन उपासनक्कॆ इरुव व्यत्यासद हेळिकॆयू कूड, मन्द, सरियाद तिळुवळिकॆ इल्लद विषयवु ; एकॆन्दरॆ हागॆ हेळुवदु शास्त्रविरुद्धवाद मातु ऎन्दु प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. :- “सकलाङ्गोपसंहारः - ऒन्दु करद समस्तवाद अङ्गवु पूरियागि मुगियोणवु ऎन्दरॆ अङ्गद सम्पूर्णतॆयु, काम्यङ्कर - अभिलषित फलवन्नु कॊडुव कर वागि, प्रसिध्यति - परिणमिसुत्तदॆ सिद्धि सुत्तदॆ.” ऎन्नु कॊल्लप्पट्टिदिरे ऎन्दल्लवे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अङ्गवु यथाकथञ्चि दल्लदॆ सम्पूर्णतॆ यन्नु हॊन्दिदरेने अङ्गियाद करवु फलवन्नु कॊडुव सिद्धियन्नु हॊन्दीतु. हागॆ अङ्गपूर्णतॆयिल्लदिद्दरॆ अङ्गिये इल्लवु. आदुद रिन्दले अङ्गन्यूनतॆ कूडदॆम्ब भावदिन्द अन्तह अभिप्रायवु मन्दम ऎन्दु हेळिदरु. ई सन्दर्भदल्लि अप्रस्तुतवादरू प्रासङ्गिकवागि तिळिसतक्क विष यवु ऒन्दुण्टु ; एनॆन्दरॆ - पूत्वजन्मदल्लि करयोगवन्नु नडॆसिद अधिकारियु ई जन्मदल्लि करयोगरूपवाद अङ्गद अपेक्षॆ इल्लदेने उपासनॆयन्नु अवलम्बिसबहुदॆन्नुवरु. ई अभिप्रायवू मन्दवे, एकॆन्दरॆ (१) हिन्दिन जन्मदल्लि कर्मयोगादिगळु अनुष्ठिसल्पट्टिद्दवु ऎन्दु तिळियुव बगॆ हेगॆ ? हीगॆ अङ्गवन्नु अनुष्ठिसदॆ उपासनवन्नु अवलम्बिसिदरॆ, ई श्रीनिगमान्त देशिकरवर वाक्यद प्रकार, अङ्गविल्लदुदरिन्द अङ्गियिन्द फलसिद्धियिल्ल वॆम्बुदु व्यक्तवु. होदजन्मदल्लि उपनयनवागिद्दरॆ, ई जन्मदल्लि बेडवॆ ? हॊसदागि अक्षर मॊदलादवुगळन्नु हेगॆ कलियबेको, हागॆये ई जन्मद उपासनानुष्ठानक्कॆ________________
चरमश्लोकाधिकारः naf कर्मयोगवू बेकु ई अभिप्रायवन्नु श्रीनिगमान्य देशिकरवरु न धरनिष्ठॆ” ऎम्ब यामुनेय श्लोक व्याख्यानदल्लि तिळिसिरुत्तारॆ.
(२) अङ्गाङ्गिगळ समुच्चयविद्दरेने कर्मदिन्द फलसिद्धि यु. आदरॆ पूर्वजन्मद कर्मानुष्ठानवु निरर्थकवादुदो? ऎन्दरॆ निरर्थकवल्लवु. अनुष्ठान संस्कार बलदिन्द ईग नडॆसुव कर्मयोगसिद्धियु बहु शीघ्रवागि लभिसुत्त दॆन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. ईग उपाय बुद्धित्यागवु “सत्वर्धा” ऎम्बुदरिन्द विधिसल्प ट्टितु ऎन्दु अभिप्रायपट्टरॆ, हीगॆ अनेक दोष अनुपपत्तिगळिगॆ कारणवागुत्तदॆन्दु तिळिसिदरु :– १. उपायान्तरवु प्रपत्तिगॆ अङ्गवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. २ नित्य नैमित्तिकगळु उत्तर कृत्यवागि कैङ्कर रूपवादुदॆम्बुदु तप्पि होगुत्तदॆ. ३. प्रपदनद स्वन्त अङ्गगळिल्लदॆ मिक्क यावुदु बेकिल्लवॆम्ब नैरपेक्ष विधिगॆ विरुद्ध वागुत्तदॆ. ४. अकिञ्चनाधिकारवे इल्लवागुत्तदॆ. प्रपदन उपासनगळॆरडू शक्ताधिकारिगॆ ऎन्दे हेळिदन्तागुत्तदॆ. ५. प्रपदनक्कू भक्तियोगक्कू तुम्बा व्यत्यासवे इल्लवादुदा गुत्तदॆ, प्रपदनक्कॆ भक्तियोगवु अङ्गवागियू भक्तिगॆ प्रपदनवु आङ्गवागि ऎरडरल्लू ऎरडु इरुवदरिन्द तुम्बा व्यत्यासविल्लदागि, गुरु लघु वैष्यम्य हेळुव प्रमाणगळिगॆ विरुद्ध वागुत्तदॆ. ६. अङ्गवादवु सम्पूर्णवागि अनुष्ठिसबेकागिल्लवॆन्दरॆ, अङ्गाङ्गि गळ सम्पूर्ण समच्चयदिन्दले कल्मफलगळ सिद्दि ऎन्दु हेळुव प्रमाणगळिगॆ विरोधवु. आदुदरिन्द उपायत्व बुद्धि त्यागवु विधिसल्पट्टितॆम्ब भाववु स्वरूपागवु विधिसल्पट्टितॆम्ब अभिप्रायद हागॆये असमञ्जसवॆन्दु हेळिदरु. स्वरूपत्याग विधि सरियल्लवॆम्ब अभिप्रायवन्नु हिन्दॆ कारिकॆगळ मूलक समर्थिसि, हेळिदहागॆ ई उपायत्व बुद्धि त्यागविधि ऎम्बुदू सरियल्लवॆन्दु “अतः” ऎन्दु आरम्भिसिद ई मुन्दिन कारिकॆगळिन्द स्थापिसुत्तारॆ-________________
१४० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे धरस्वरूपत्याग हेळिदरेनो अनुपपत्तिगळु उण्टागुवद रिन्द, “सज्जन्त्य क्या फलञ्चैव सत्याग सात्विकोमतः” (गी १८ ९) ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ सात्विकत्यागवन्नु “सत्वधा परित्य ज्ञ वॆम्बल्लि हेळुवदे न्यायवॆन्दु भाविसि, उपायबुद्धि त्यागवे हेळल्पट्टि तॆम्बुदरिन्दलू मेलॆतोग्रडिसिरुव हागॆ आरुविध अनुपपत्ति गळुण्टागुत्तवॆन्दु उपपादिसिदरु. उपायत्व बुद्धित्यागवेनु उपायवल्लदुदरल्लि उपायत्व बुद्दि त्यागवे ? अथवा उपाय वादुदरल्लि उपायत्व बुद्धित्यागवे ? ऎन्दु विकल्पिसि, मॊदल नॆय विकल्पवु कॊडुवदे इल्लवु. उपायवल्लदुदरल्लि उपायत्व बुद्दिये उण्टागुवदिल्लवादुदरिन्द. ऎरडनॆय विकल्पवू सह कूडुवदिल्लवु :- हेगॆन्दरॆ तनगॆ करयोगादिगळे अशक्यवादुवु ; अन्तह धरगळल्लि उपायत्वरूप बुद्दिये उदयिसुवदिल्लवु ; शक्क गळागि अनुषेयगळागिरुव धरगळल्लीग उपायत्व बुद्धियुण्टाग बहुदु ; अन्तवुगळ त्यागवन्नु विधिसुवदीग न्यायवु. आदुदरिन्द उपायप्प बुद्दि त्याग हेळिदरॆ प्रपत्तिगॆ अङ्गवागि करयोगादि गळिन्द कूडिद उपासनवन्नु अनुष्ठिसि सात्विकत्यागवन्नु हेळतक्क द्दॆन्दु आगुत्तदॆ. हीगागिरुवदरिन्द प्रपत्तिगॆ उपासनवु अङ्गवू उपासनक्कॆ प्रपत्तियु अङ्गवु ऎन्दागि ऎरडु उपायगळु शक्तनिगे अर्हवादुदागि, (१) अकिञ्चनत्ववु प्रपत्तिगॆ इल्लवायितु, (२) नैर पेक्षवन्नु हेळुव प्रमाणगळिगू विरोधवु (३) प्रपत्तियल्लि सत्व रिगू अधिकारवुण्टॆम्बुदु तप्पि, उपासनाधिकारि मात्रवे अदक्कॆ अर्हनॆम्ब हीगॆ दोषगळु उण्टागुत्तवॆ. स्वरूपत्यागवन्नु परि त्यवॆम्बुदक्कॆ हेळिदरॆ कैङ्कय्य रूपदल्लि आवश्यकवागि, अनुष्ठिसबेकाद धरगळन्नू सह बिडबहुदॆन्दु आगुवदरिन्द अदू सरियल्लवॆम्बुदु हिन्दॆ हेळल्पट्टितु. आदुदरिन्द स्वरूपत्यागद विधि ऎन्दू, उपायका बुद्धि त्याग विधि ऎन्दू, सत्व धरा परित्यज्यवॆम्बुदक्कॆ व्याख्यानगळु असङ्गतवादुवॆम्बुदन्नु कारिकॆगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. अतः - आकारणदिन्द, स्वरूपत्यागॊक्त - सत्वर्दा परित्यज वॆम्बल्लि समस्त धम्मगळ त्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दु हेळिदरॆ, कैङ्कय्य स्यापचारता - अवश्यकवागि माडबेकाद नित्यनैमित्तिकरूप आज्ञा कैङ्कय्यगळन्नू, मत्तु भगवद्भागवतार्चनरूपगळाद अनुज्ञाकैङ्कय्य गळन्नू माडुवदु अपचारवागि सरियल्लदॆम्बुदू भवेत् - आगुत्तदॆ.________________
(ne) चरमश्लोकाधिकारः ४१ अत स्वरूप त्यागो कैङ्कर स्यापचारता। उपायत्व मतित्यागे तत्त्वरूपाङ्गता भवेत् ॥१६॥ सात्वि कत्यागयुक्तानां धराणा मेतदङ्गता । उपाय नूनं विस्कृत काकादि वृत्ता रुपवर्णिता loo७॥ उपायत्व मतित्याग - उवायत्व बुद्दि त्यागवु सत्व धर्रा परि त्यज्य ऎम्बल्लि विधिसल्पट्टितॆन्दरॆ, तत्त्वरूपाङ्गता - आ वागिरुव उपासनवन्नु अनुष्ठिसि उपायत्वबुद्दियन्नु त्याग माड बेकॆन्दागुवुदरिन्द आ उपासनवन्नु प्रपदनक्कॆ अङ्गवॆम्ब भाववु, भवेत् - उण्टागुत्तदॆ इवॆरडु अभिप्रायगळू आ कारणदिन्द सरियादवल्लवॆम्ब भाववु. स्वरूपत्याग पक्षदल्लि अवश्यकवागि कत्रव्य गळाद नित्य नैमित्तिकगळू, भगवद्भागवत अनुज्ञा कैङ्कय्यगळू अवचार गळु हेगागुत्तवॆ ? ऎन्दरॆ अवुगळ त्यागवु विधियागि निषेधिसल्पट्टरु वदरिन्द, अकृत्य करणदोषयुक्तगळागि परिणमिसुत्तवॆम्ब भाववु. ऎरडनॆय अभिप्रायदल्लि उपासनवु अङ्गवागि हेळल्पट्टु, उपासनक्कॆ शक्तियिरुववनिगॆ प्रपत्तियु विहितवागि आकिञ्चन्य अङ्गविल्लदुदागुत्त वॆम्ब भाववु नैरपेक्ष शास्त्र प्रमाणक्कू सह विरोधवागुत्तदॆ. हीगॆ उपायत्व मतित्याग विषयदल्लि दूषणान्तरवन्नू हेळुत्तारॆ. अनेकरु अनुष्ठिसिरुव प्रपदनगळल्लि इन्तह उपायत्व मतित्याग विषयवु तोरिबरुवदिल्लवादुदरिन्द असङ्गतवादुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. 8 अर्थवु. सात्वि कत्यागयुक्तानां - धर्मगळिगॆ उपायत्व बुद्धियत्यागवॆन्दरॆ सात्विक त्यागदिन्द कूडिरुव धराणां - कर्म योगादिगळिन्द कूडिद उपासन रूपधर्मगळु, एतदङ्गता - ई प्रपदनक्कॆ अङ्गवागिरुव भाववु, विस्कृत काकादिवृत्ता मॆरॆतुहोद काकासुर, आदि शब्ददिन्द गजेन्द्र काळीय, दौपदि, गुह, विभीषणने मॊदलाद वृतान्तगळिन्द उपवर्णिता - वर्णिस ल्पट्टितॆम्बुदु, नूनं-निश्चयवु, तात्पर्यवेनॆन्दरॆ ई मेलॆ हेळिद काकादिगळ प्रपदनगळल्लि ऎल्लियू ई अधिकारिगळु उपासनवन्नु अनुष्ठिसि सात्विक त्यागवन्नु हेळि प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिद रॆन्दु ग्रन्थगळल्लि हेळिल्लवु. आग पूर्वपक्षिगळु याव समाधान वन्नु हेळबेकागुत्तदॆ ऎन्दरॆ अल्लल्लि हेळुवुदन्नु मरॆतुबिट्टरॆन्दु________________
१४२ श्रीमदहस्यत्रयसारे सकृत्पदनेनैव धम्मान्तर दवीयसा । तक्षणीभिमतं पूरैसम्प्रापु रिति शुश्रुम ॥११८॥ हेळबेकागुत्तदॆ ऎम्ब तात्पर्यवु प्रपदनवन्नु वर्णिसिरुव, वाल्मीकि व्यान मॊदलाद महर्षिगळिगॆ विस्कृति ऎल्लादरू उण्टो ? निश्चयवल्लद विषयदल्लि निश्चयत्ववन्नु अरोपिसुवुद क्कागिये, नूनं - ऎम्ब उत्पक्षॆयन्नु सूचिसुव अव्ययवु. आदुदरिन्द ई याव वृत्तान्तदल्लू उवाननादिगळन्नु अङ्गवागि अनु ष्ठिसल्पट्टु सात्विक त्यागवु हेळल्पट्टिल्लवॆम्बुदु तात्पर्यवु. हीगॆ उक्षिसि हेळिरुवुदरिन्द अवर अभिप्रायवु तुम्बा हास्यास्पदवॆन्दु तोर्पडिसिदरु हेगॆन्दरॆ काकनू, निषाद, गजेन्द्रनू, स्त्रीया गियू बहिष्ठॆयागियू इद्द दौपदियू काळीयनू सह उपास नक्कॆ अनर्हरु. अदू अल्लदॆ आररागि शरणागतियन्नु माडुव कालदल्लि उपासनक्कॆ ऎल्लि अवकाशवु? क्षणकालदल्लि साध्यवागुव शरणा गतिगॆ उवासनवु हेगॆ अङ्गवादीतु आदुदरिन्द अभिप्रायवु. परिहसनीयवु अर्थवु मेलॆ हेळिद काक, कत, काळीय गजेन्द्र, निषादादिगळु अज्ञरु, आदुदरिन्द प्रपदनवु हेगो अनुष्ठि सल्पट्टितु. ज्ञानिगळाद श्री पराङ्कुशरे मॊदलादवरुगळल्लि प्रवदनवु, भक्तियो गाङ्कवागि अनुष्ठिसल्पट्ट हागॆ तोरिबरुत्तदॆ ऎन्दरू, आ सन्दर्भ दल्ल सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ पूरै - हिन्दिनवरु ऎन्दरॆ श्री पराङ्कुशरे मॊदलाद आळ्वाराचाद्यरुगळु, धरान्तरदवीयसा - धर्मन्तरगळाद कर्मयोगादिगळिन्द दूरतरवागि, ऎन्दरॆ उपा यान्तरवाद कर्मयोगादिगळिन्द सेरिद उपासनवॊन्दू इल्लदॆ, सकृत पदनेनैव - ऒन्दु सल अल्प कालदल्लि अनुष्ठिसल्पट्ट प्रपदन दिन्दले ने, तक्षणे - अवरुगळु आरप्रवत्तियन्नु अनुष्ठिसि प्रयुक्तवागि प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिद तक्षणवे, अभिमतं - तमगॆ इष्टवाद परमपुरुषार्धवन्नु ऎन्दरॆ मोक्षवन्नु ऎम्ब भाववु, सम्प्रापुः - हॊन्दिदरु, इति - ऎम्बदागि, शुश्रुम - केळिरु वॆवु. श्रीनम्माळ्वारवरिगॆ तुम्बा आप्तराद ऒडनॆये मुक्तियु लभिसितॆम्बुदन्नु अवर १०नॆय पत्तु-हत्तनॆय तिरुवाय् मॊळियल्लि उपवादितवागिरुवदन्नु काणबहुदु हागॆयॆ हिन्दॆ हेळिद गजेन्द्र________________
चरमश्लोकाधिकारः १४३ काकादिगळू सह आप्तरागिये प्रवदनवन्नु अनुष्ठिसिदरॆ विना, उपासनादिगळन्नु अङ्गवागि अनुष्ठिसि, सात्विक त्यागपूर्वकवागि प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिदरॆन्दु ऎल्लियू हेळिल्लवादुदरिन्द, अवरु गळु तम्म अभीष्टवन्नु ऒडनॆये हॊन्दिदरॆन्दे नावु केळिरु वॆवु ऎम्ब तात्पर्यवु गजेन्द्रनू, काकनू, प्रौपदियू, काळि यनू, विभीषणनू इवरॆल्ला आप्तरागिये शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिद रादुदरिन्द अवर अभिमतवन्नु ऒडनॆये हॊन्दिदरॆम्बर्धवू सुलभ वागि तोरिबरुत्तदॆ हेगॆन्दरॆ पूरै हिन्दॆ प्रवदनवन्नु अनुष्ठिसिद रॆन्दु इतिहासादिगळल्लि उपवर्णितरादवरु, धरान्तरदवीयसा- उपासनादिगळ अनुष्ठान यावुदू इल्लदॆ अवुगळिगॆ दूरतरवागिये सकृ देव प्रपदनेनैव - “ सकृदेव प्रसन्नाय तवाति च याचते” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ आय्तरागि माडिद सकृत् प्रपद नानुष्ठानदिन्दले, तक्षणे - ऒडनॆये आभिमतं - तम्म तम्म अभीष्टवन्नु, सम्प्रापुरितिशुश्रुम - हॊन्दिदरॆन्दु केळिरुवॆवु. ई मेलॆ हेळिदवरिगॆल्ला ऒडनॆये स्वामिय अनुग्रह प्राप्तियु ऎम्बुदु तात्पर्यवु ई मेलॆ उदाहरिसिरुववरिगॆल्ला हीगॆ सत्व श्वरानुग्रहव्राप्ति ऎम्बुदु इतिहासगळिन्द सत्वरिगू तिळिद विषयवे. आदुदरिन्द हीगॆ स्वरूपत्याग विधिपक्षदल्ल, उपायत्व बुद्दि त्याग विधि पक्षदल्लि दोषगळु तप्पिद्दल्लवॆन्दु हिन्दिन श्लोकगळिन्द हेळिदरु. हागादरॆ पूरै पक्षिगळु केळबहुदु एनॆन्दरॆ-सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बुदक्कॆ विधिपक्षवागि अर्धवन्नु नीवू हेळुवदादरॆ आग नीवु हेगॆ अर्थवन्नु हेळुविरि ? ऎन्दु केळिदरॆ, नावु नैरपेक्ष विधियु हेळल्पट्टि तॆन्दु भाविसि आकिञ्चन्यवन्नु स्थापिसुवॆवु, आदुदरिन्द नम्म अभिप्रायक्कॆ स्वल्प वागलि बाधॆ इल्लवॆन्दु मुन्दिन कारिकॆ यिन्द तिळिसुत्तारॆ - नैरपेक्ष विधिपक्षदल्लीग यव प्रमाणक्कू बाधॆयु इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि उपासनवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆम्ब ईग प्रसक्त वाद वादवु बाधिसल्पट्टरेने, हागॆ सर्व समस्त अङ्ग नैरपेक्षवू बोधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसिदरेने सर्वसामञ्जस्यवू उण्टागुत्तदॆम्ब भावदिन्द, प्रपदनक्कॆ ब्रह्मास्त्र तुल्य प्रभाववु कापाडल्पडुत्तदॆ. नित्य नैमित्तिकादिगळू स्वरूपतः त्यागवादवुगळल्लदॆ कैङ्कर रूपदल्लि________________
श्री मद्रहस्यतयसारे १४४ नैरपेक्ष विधिपक्षेतु न कस्यापि बाध इत्याद 8 प्रसक्ताङ्ग बाधेतु ब्रह्मास्त्र समतेजसः । उपायस प्रभाव कैङ्कय्यादिच सुस्थितम् ॥ अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्बुदू स्थापिसल्पडुत्तदॆन्दू हेळुत्तारॆ. हीगॆ नावु हेळुव नैरपेक्षवु विधिसल्पट्टितॆम्बुदरिन्द हीगॆ ऎरडु विधवाद सामञ्जस्यवू एर्पट्टितु. ऎन्दु हेळुत्तारॆ. पूर्ववक्षिगळ ऎरडु विधगळाद स्वरूपत्यागविधि, उपायत्वबुद्धि त्याग पक्षगळल्लि इन्तह समञ्जसगळिल्लदॆ दोषगळे उण्टागुवदरिन्द, अवुगळन्नु व्यावर्तिसि हेळुवदक्कागिये इल्लि “तु” शब्दवु प्रसक्ताङ्गबाधेतु - ईग प्रसक्तवागिरुव करयोगादि उपासनगळु अङ्गवॆम्बुदु परिहारवागि इतरगळाद अङ्गगळ नैर पेक्षवु विधि सल्प & तॆम्ब भावनॆयल्लादरो, ब्रह्मास्त्र सम तेजसः-ब्रह्मास्त्रक्कॆ समवाद प्रभाववुळ्ळ, उपायस्य-उपाय वाद प्रपदनद, प्रभावश्च - प्रभाववू कूड, सुस्थिरं- सुप्रतिष्ठित वायितु, मत्तू कैङ्कय्यादिच - नित्य नैमित्तिकगळ अनुष्ठानवू, गतिचिन्तनादिगळू कैङ्कर् रूपदल्लि अङ्गनवल्लदॆ अनुषेय गळॆम्बुदू सह, सुस्थिरम् - स्थापिसल्पट्टितु. प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि यावुदू विधिसल्पडलिल्लवॆन्दु हेळिदरेने सत्व सामञ्जसवु उण्टा गुत्तदॆ प्रधमतः प्रपदनद महात्मय उळकॊण्डितु. अदक्कॆ बेकाद ऐदु अङ्गगळल्लदॆ इन्नु यावुदु बेकिल्लवॆन्दु नैरपेक्षवन्नु हेळुव शास्त्रगळिगॆ प्रामाण्यवू हेळिदन्तायितु. इ न्यू ० दु उपायक्कीग सहकारिनच - ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि हेळिरुव हागॆ (३४ ३३ ) नित्य नैमित्तिकारिगळु अङ्गवागि अनुष्ठिसतक्कद्दु. इदु यावुदु प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि बेकिल्लवु. इदरिन्द नित्य नैमित्ति कानुष्ठानक्कू एनॊन्दु विघातविल्लवु अदू सुस्थिरम् -रक्षि सल्पट्टितु. अदु अङ्गवागि बेकिल्लवादरू इतर प्रमाणगळिन्द अवुगळ अनुष्ठानवु आवश्यकवागि, सुरक्षितवॆम्ब भाववु. इल्लि * कैङ्कय्यादि ” - ऎम्बल्लिरुव आदि शब्ददिन्द अकिञ्चनाधिकारत्ववू साधिकारत्ववू सह सुस्थिरम् - चन्नागि रक्षिसल्पट्टवु. इदु सार सङ्ग्रह व्याख्याताविन अभिप्रायवु.________________
चरमश्लोकाधिकारः १४५ आगैयाल्, इष्टु सत्व धम्मळिनुडैय स्वरूपत्याग अण्ण माग विधिक्किरदॆन्नु, अवै अण्ण माम्रडि इष्टु बुद्धि विशेष त्यागमात्र विधिक्किरदॆन्नुव शूल्लुगिर पक्षङ्गळ्, आज्ञानु पालनादि शास्त्रङ्गळुक्कु, प्रपत्तिक्कु नेरपेक्षं शॆल्लुगिर ई प्रपदनक्कॆ इन्नु यावुदादरु सापेक्षॆयुण्टॆन्दु भाविसिदरॆ प्रपदनदमाहात्मगे कुन्दकवॆम्ब भाववु ब्रह्मास्त्र समतेजसम् ऎम्बल्लि ब्रह्मास्त्र साम्यदिन्द हेळल्पट्टितु. आञ्जनेयनु इन्द्रजितु बिट्ट ब्रह्मास्त्रदिन्द कट्टल्पट्टिद्दनु. यावाग इन्द्र जि तु विन सैनिकरु ऒन्दु शणवलगळिन्द आञ्जनेयनन्नु कट्टिदरो, आग ब्रह्मास्त्रक्कॆ अवनय्यादॆयागि, आदरॆ बन्धवु बिट्टु होयितॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ.“स बद्धनवन विमुक्तण वीरर्वाग आस्त्र बन्धस्स चान्यंहिन बद्ध मनुवरते” (रा सुन्दर ४८ ४९) आञ्जनेयनु शणबु हग्गगळिन्द यावाग कट्टल्पट्टनो, आग पराक्रम शालियाद आञ्जनेयनु ब्रह्मास्त्रदिन्द बिडल्पट्टनु ; ए कॆं द रॆ ब्रह्मास्त्र बन्धवु, बेरॆयाद इन्याव बन्धवन्नागलि अनुसरिसि इरुवदिल्लवष्टे ! ऎन्दरॆ इतर बन्धद जॊतॆयल्लि ब्रह्मास्त्र बन्धवु निल्लुवदिल्लवॆम्ब भाववु ब्रह्मास्त्रक्कॆ हेगॆ इतर बन्धनैरपोक्षवो हागॆये प्रपदनक्कू ऎम्ब भाववु हिन्दॆ हेळिद पक्षद्वयदल्लू उण्टागुव दोषगळन्नु अनुवाद माडि हेळि उपसंहारमाडुत्तारॆ आगैयाल्’ -ईग नावु उपपा दिसि हेळिद रीतियल्लि स्वरूपत्यागविधि मत्तू उपाय बुद्धित्याग विधि इवॆरडरल्लू, दोषगळु स्थापितवादुदरिन्द, इ - ई चरम श्लोकदल्लि, स्वरूप त्याग अङ्गवाग विधिक्किरदॆन्नुव - समस्त धरगळ सम्पूर्णवाद स्वरूपत्यागवु प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि विधिसिरुत्त दॆन्दु अवै-आ धरगळु, अण्ण माम्रडि-आवश्यकवागि अङ्गवागि अनु ष्ठिसिसल्पट्टु, बुद्धि विशेष त्यागमात्रं - उपायत्व बुद्धि विशेषद त्यागमात्रवन्नु इदरिन्द उपासनादिगळु अङ्गवागि अनुष्ठिसल्पट्टु, आ अनुष्ठानवु उपाय रूपदल्लि ऎन्दु भाविसिद फलकर्तृत्वादिगळ त्याग वन्नु विधिसितु ऎन्दू, शूल्लुगिर पक्षङ्गळ - हेळुव वादगळु, (१) आज्ञानुपालन शास्त्रङ्गळुक्कु-स्वरूपत्याग विधिय वाददिन्द आज्ञा कैङ्कय्यगळ त्यागवु विधिसल्पट्टिदुदरिन्द नित्य नैमित्तिक करगळन्नु________________
१४६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे शास्त्रज्ञळुक्कु, पूराचार सम्प्रदायस्थरुक्कुम् प्रपन्न राम् पोस्ट् पूरैशिष्टरुगळुडैय आचार तुक्कुव, विरुद्धण्ण काम, इप्पडि उक्त दोषङ्ग ळाले धम्मळिनुडैय स्वरूप त्यागमुम् प्रपत्तिक्कु अङ्गवन्नु, उक्त नैरपेक्ष्यत्ताले अन्द 8 अहरहस्सन्था मुपासीतेत्यादि स्वामिय अज्ञानुसार नडॆसिये तीरबेकॆन्दु हेळुव शास्त्रगळिगू विरुद्धगळागुत्तवॆ (२) प्रप नैरपेक्ष शूल्लुगिर शास्त्रबळक्कु म - प्रपत्तिगॆ अङ्गवागि याव धर्मगळ अनुष्ठानवु बेकिल्लवॆन्दु हेळुव “नजाति भेदं” इत्यादि प्रपत्ति शास्त्रगळिगू, विरुद्धवागुत्तदॆ; इदु उपायत्व बुद्धि त्यागवाद दिन्दुण्टागुत्तदॆ (३) पूराजार सम्प्रदायज्ञळु क्कु-पूर्वा चाररु सम्प्रदायरीत्या नडॆसिद अनुष्ठानक्कू, विरुद्धवागुत्तदॆ. पूराचाररुगळु नित्य नैमित्ति कानुष्ठानगळन्नु बहु ममतॆयिन्द अनुष्ठिसिदरे विना अवुगळन्नु स्वरूवतः अङ्गवागि त्याग माडलिल्लवु ; मत्तु अवरुगळु उपासनादिगळन्नु अनुष्ठिसि अवुगळल्लि उपाय. बुद्धियन्नु त्यागमाडलिल्लवु (४) प्रपन्नराय पोन् - प्रपदन वन्नु अनुष्ठिसि होद, पूरैशिष्टरुगळुडैय - शा " रि त्या अनुष्ठानवन्नु इट्टुकॊण्डु महा भागवतोत्तमरॆनिसिद हिन्दिनवर आचारतुक्कुम् - प्रवृत्तिगू, विरुद्धळाम् - इवु नाल्कक्कू विरुद्धगळागुत्तवॆ इप्पडि - ई रीतियल्लि, उक्त दोषळाले ई आज्ञापालनवन्नु बोधिसुव शास्त्रगळिगू नैरपेक्ष शास्त्रादिगळिगू, पूाचाररु मत्तु अवरन्ननुसरिसि नमगॆ हिन्दॆ अनुष्टिसिदवराद शिष्टाचारक्कू विरुद्धवॆम्ब हिन्दॆ हेळल्पट्ट दोषगळिन्द धरळु डैय स्वरूपत्यागमुम् - ऎल्ला धरगळन्नु स्वरूपतः त्याग माडोणवू प्रपत्तिक्कु अङ्गवन्नु - प्रवत्तिगॆ अ ० ग वल्ल वु. उक्त नैरपेक्ष्यत्ताले - द्रवदनक्कॆ इन्नु याव धरगळू अङ्गवागि बेकिल्लदिरुवुदरिन्द, अन्न धरगळिनुडैय स्वरूपवु - आ धर गळ स्वरूपतः अनु स्था न वू सह, प्रपत्तिट्टु अङ्गनन्नु प्रपदनक्कॆ अङ्गवल्लवु हागादरॆ सत्व ध रा परित्यज्य ऎम्बल्लि यावुदर त्यागवु विधिसल्पट्टितॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ आगैयाल् कारणदिन्द, पूर्वपक्षगळ ऎरडु विधवाद अभिप्रायवू सरियल्ल वादुदरिन्द, इण्ण - ई सत्वर्धा प रित्य “ वॆं बल्लि, ऒरु________________
चरमश्लोकाधिकारः १४७ धरङ्गळिनुडैय स्वरूपवु प्रपत्तिक्कु अङ्गवन्नु, आगै याल् इष्टु मत्तॊरुधरङ्गळालु इप्रपत्तिक्कु आपेक्षॆयि यॆयिले इत्ताग विधिक्कु तात्पर. नैरपेक्ष विधिसिद्दाने प्रसक्तिं प्रसक्तांश दर्शयति इप्पडि प्रतिषेधक्कु प्रसण्ण म वेणु, इष्टु ऎन्न धर४ प्रसक्तळाय प्रतिषेधिक्कप्पडुगिर नवॆन्रिल् ?वेदान चोदितैगळानविद्यॆ गळिल् ऒरुविद्यॆगळिलॆयोदि अङ्गङ्गळाय धरण्णळालुम् -याव धरगळिन्दलू, इवत्तिक्कुई प्रसननक्कॆ अपेक्षॆ इल्लवु, ऎयिलॆ - ऎन्दु हेळुवदरल्लि, नैरपेक्ष, इत्याग विधिक्कत्ता तर - ई त्यागविधिगॆ अभिप्रायवु स्वरूपत्यागविधि पक्षदल्लि आज्ञानुवालन शास्त्रक्कॆ विरोधवू, उपायत्व बुद्धि त्याग विधि पक्षदल्लि नैरवेक्ष शास्त्र विरोधवू, उभय वाददल्लि पूरा चारुगळ अनुष्ठानक्कू अनेक शिष्टाचारक्कू, विरोधवु. उण्टागुत्तदॆन्दु उवदेशिसिरुत्तारॆ प्रवदनक्कॆ अङ्गवागि यावुदू बेकागिल्लवॆम्ब नैरपेक्षवे विधिसितु ऎन्दु भाविसतक्कद्दॆन्दुहेळिदरु. नैरपेक्ष विधिये सिद्दानवादरॆ, अदक्कॆ प्रसक्तियन्नू प्रसक्तवादवुगळन्नू तिळिसुत्तारॆ. हीगॆ स्वरूवत्यागविधियू, उपायत्व बुद्धि त्याग विधिय सरिहोगुवदिल्लवॆन्दु हेळि सत्वर्धा परित्यज्यवॆम्बुदु विधियादरॆ नैरपेक्ष विधियन्ने हेळबेके विना अन्यधा इल्लवॆन्दु हेळिदु दायितु आदरॆ, हागॆ नैरवेक्षवन्नु विधिसुवुदक्कॆ प्रसक्ति इरबेकु, कारणविरबेकु. हागॆ नैरपेक्षवु हेळल्पट्टरॆ यावु ग ळ नैरपेक्षवु हेळल्पट्टि तॆन्दु तिळिसुवदु आवश्यकवु. यावुगळु इल्लि प्रसक्तवागि यावुगळु निषेधिसल्पट्टवॆन्दु प्रश्निसि उत्तरवन्नु दयपालिसुत्तारॆ “इप्पडि” ऎन्दारम्भिसि इप्पडि - हीगॆ नैरपेक्ष विधियन्नु सिद्धान्तिसि हेळुव सन्दर्भदल्लि, प्रतिषेधिक्कॆक्कु - धर्म गळु अङ्गवागि बेडवॆन्दु निषेधिसि हेळुवदक्कॆ, प्रसण्ण म वेणुम - सन्दर्भविरबेकु अप्रसक्तगळागिरुव धरगळाद ऊट माडोण मुन्ताद धन्मगळ निषेधवन्नु हेळलु कारणविल्लवष्टे ऎम्ब भाववु. आ धरगळु प्रसक्तगळागिरबेकु; अवु इल्लि अङ्गन निषेधिसल्पट्टिरबेकु अन्तवुगळु यावुवॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. वेदान्त________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारॆ तॊत्तिन वर्णाश्रम धरङ्गळु, गतिचिन्ननादिगळुव विद्यान रलुम, वरुमाप्पोलॆ, न्यासविद्यॆयिलु इवॆ तुल्य न्यायत्ताले अङ्गङ्गळाय वरप्पुग, इप्पडि अङ्गत्य प्रसण्ण मुडैय सत्व धरङ्गळालुव इदुक्कु अपेक्षॆयिल्लि यॆनै इन्निडुत्तुक्कु उचितवु. चोदितैगळान - उपनिषत्तुगळल्लि बोधिसल्पट्टिरुव, विद्यॆगळिल् - मूवत्तॆरडु विध, ब्रह्मविद्यॆगळल्लि, ऒरु विद्यॆगळिले - ऒन्दु ब्रह्म विद्यॆयल्लि, ओदि - विधिसल्पट्ट, अण्णगळाय तॊत्तिन - उपासनक्कॆ अङ्गवागि हेळल्पट्ट, वर्णाश्रमधरळुम - वर्णाश्रमधर गळू, मत्तु गतिचिन्तनादिळगू, विद्यानरलुम” - बेरॆ ब्रह्म विद्यॆगळल्ल वरुमाप्पोलॆ - अण्यगळागि बरुवहागॆ, न्यासविद्यॆयि लुम - बह्मविद्यॆगॆ तुल्यवाद ई प्रपदनदल्ल, इ - इवुगळु वर्णाश्रम धरगळु गतिचिन्तन मॊदलादवुगळू, तुल्य न्याय क्लाल् - ब्रह्मविद्यॆगळॆल्ला समवॆम्ब न्यायदिन्द वरप्पुग-अङ्गन बरतक्कद्दॆन्दादरॆ, इष्टु दूर पूर्व पक्षद अनुवादवु, हीगॆ वादवु उण्टादरॆ, आग इप्पडि - ईग अनुवाद माडिद रीतियल्लि, अङ्गत्य प्रसण्ण मुडैय - अङ्गवागि भाविसबहुदाद, सत्व धरङ्गळालु समस्त धर्मगळिन्दलू, इदुक्कु-ई न्यासविद्यॆयाद प्रसदनक्कॆ अपेक्षॆ इल्लि ऎ आपेक्षॆ इल्लवु ऎन्दरॆ इवु याव धर्मगळु प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि बेकिल्लवॆन्दु हेळुवदु, इडु - सत्वर्धापरित्यज्य ऎम्बुदु विधि ऎन्दु भाविसुव स्थळदल्लि, उचितं - योग्यवादुदु, ऎन्दरॆ शास्त्र समञ्जसवादुदु. पूर्वपक्षद अनुवादवु हेगॆन्दरॆ पञ्चाग्नि विद्यॆ उपकोसलविद्यॆ इवे मॊदलाद ब्रह्मविद्या प्रकरणगळल्लि अङ्गवागि हेळल्पट्ट वर्णाश्रम धरगळन्नु हागॆ हेळल्पडदे इरुव मिक्क ऎल्ला ब्रह्म विद्यॆगळल्लू अङ्गवागि इट्टु कॊळ्ळबेकॆम्बुदु हेगॆ विधियो, हागॆये न्यासविद्यॆयु सह बह्मविद्यॆये आगिरुवाग तुल्य न्यायदप्रकार इदक्कु अङ्गवागि विधिसल्पट्टिदॆ ऎन्दु भाविसतक्कद्दल्लवे ऎम्बुदु आक्षेपवु इदक्कॆ समाधानवु हेगॆन्दरॆ, सत्व धर्रा परि त्यज्य ऎम्ब विशेष विधियिन्द ई न्यासविद्यॆगॆ याव अङ्गद अपे कैयू इल्लदिरुवदरिन्द नित्य नैमित्तकवे मॊदलाद आज्ञानुज्ञा कैङ्कर्यगळु यावुवू अङ्गवागि विधिसल्पडदे इरुवदरिन्द, अवुगळ________________
(30) चरमश्लोकाधिकारः १४९ हागॆये नैरपेक्षवु विधिसल्पट्टितु ऎम्बुदे शास्त्र सम्मतवाद अभिप्रायवु. इतर ब्रह्मविद्यॆगळल्लि हेळदिद्दरू इवुगळन्नु अङ्गवागि धाविसतक्क ब्लादरू ई ब्रह्मविद्यॆयाद प्रवदनदल्लि मात्र वर्णाश्रमधर्मगळन्नु अङ्गवागि भाविसतक्कद्दल्लवु ऎन्दु “ सत्वर्धा परित्यज्य” ऎम्ब विधियु इतर अङ्गरपेक्षॆयन्नु बोधिसित्तुऎम्बुदु समाधानवु. यावाग प्रपदनानुष्ठानक्कॆ नित्य नैमित्तिकगळु अङ्गवल्लवॆन्दु हेळल्पट्टि तो, आग नित्य नैमित्तिकगळन्नु प्रसन्ननु अनुष्ठिसतक्कद्दे अधवा त्यजिस बहुदे ऎम्ब सन्दर्भदल्लि आवश्यकवागि बेरॆ विधिगळिन्द आनुषेयवॆन्दु * इद्दर्मळुक्कु” ऎन्दारम्भिसि उपदेशिसुत्तारॆ विहितत्वाच्छा श्रमकापि (ब्र सू. ३४ ३२) ऎम्बल्लि आश्रमकर्मगळु आवश्यकवागि अनुष्टेयगळु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदेनो न्यायवु “तमेतं वेदानुवचनेन ब्राह्मणा विविदिषन्ति, यज्ञन दानेन तपसानाशकेन” “वर्णाश्रमा चारवता पुरुषेण परः पुर्मा । विष्णु राराध्यते पव्हानान्यतत्तॊषकारकः॥”वि पु३ ८९ “सहकारि न च ” (ब्रु सू ३८ ३३) “अग्नि होत्रादितु तत्कारा दैव तद्दर्शन् – ” (ब्र सू ४ ११६) इवे मॊदलाद प्रमाणगळु उपासनक्कॆ वर्णाश्रमादि धर्मगळु अङ्गवॆन्दु हेळुत्तवॆ इवॆल्ला भक्तियोगनिष्ठनाद उवासकन विषयवादुदरिन्द प्रपदनानुष्ठान वन्नु माडिदवनु अवुगळन्नु अनुष्ठिसबेके ? ऎम्ब सन्दर्भदल्लि हेळुत्तारेनॆन्दरॆ-“ अहरहस्सन्ध्यामुपासीत”, “तदुहवा एते ब्रह्मवादिनः पूर्वाभिमुखाक्सन्ध्यायां गायत्राभिमा अपऊर्ध्व विक्षपनि” “सन्ध्याहीनोSशुचिर्नित्य ननर्हस्सत्व करसु” इत्यादि प्रमाणगळिरुवुदरिन्द, प्रवदनक्कॆ अङ्गन बेकागिल्ल द्दरू, अवुगळ अवश्यामज्ञानवु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ- हीगॆ नैरपेक्षवु विधिसल्पट्टरॆ प्रप्रन्नरिगॆ वर्णाश्रम धरानुष्ठानवु हेगॆ सम्भविसुत्तदॆ ? प्रवदनानुष्ठान माडिदवनिगॆ नित्य नैमित्तिकगळ अनुष्ठानद आवश्यकविल्लवॆन्दु हेळलु यारिगू प्रमाणद सहायविल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ-इद्धर्मळुक्कु - ई वर्णाश्रम धर्मगळिगॆ (१) सह कारिन च” – “तमेतं वेदानुवचनेन” (बृ ६४ २२) इत्यादि श्रुतियिन्द ब्रह्मविद्यॆयाद उपासनक्कॆ सहकारियागि ऎन्दरॆ अङ्गवागि भक्तियोगोत्पादकवागि ई करगळन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु ” ऎष्टर________________
१५० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नैरपेक्ष विथ् प्रपन्ना नां वर्णाश्रम धर्मानुष्ठानं कथं सङ्गच्छते ? 209 इद्धर्मङ्गळुक्कु (१) “ सहकारित्येन च ” ऎच्चर सूत्रत्ति रैन्न विद्या सहकारित्ववेषं तवि नालु (२) * विहितत्वा चाश्रम कापि ” ऎन्नु सूत्रान्तरत्तिरॊन्न विनियोगान रत्तुक्कु प्रपर्न्न पक्कल् निवारकरि : सूत्रल्, चॆन्न-ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळिरुव विद्या सहकारित्ववेषं तविर् नालुम् ” ब्रह्मविद्यॆगॆ अङ्गवागिरुव भाववु तप्पिदरू ऎन्दरॆ इल्लदिद्दरू, “विहिताच्चा श्रम कापि”“ सहकारितेनच” ऎम्बु दर हिन्दिन सूत्रवाद इदरल्लि ब्रह्मविद्यानिष्ठ नल्लद केवलाश्रमिगू कूड इवुगळु अङ्गवागि विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ” ऎन्नु - ऎम्बुदागि सूत्रान्तरले - बेरे सूत्रदल्लि, जॊन्नहेळल्पट्टु, विनियो गान्तरत्तुक्कु- बेरॆ विधवागि विधिसल्पट्टु आ कारणदिन्द उपयुक्त वागुवदक्कॆ, प्रपन्न पक्कल् - प्रवदनवन्नु अनुष्ठिसिदवन सन्दर्भदल्लि निवारकरि - अनुष्ठानवन्नु तप्पिसुवरिल्लवु. विहित कानुष्ठानवु बेरॆ विधि प्राप्तवागि बन्दिरुवदरिन्द अदन्नु तप्पिसलु यारिगू शक्तियिल्लवु. अन्तह विहित करगळन्नु त्याग माडबहुदॆम्ब हेळिकॆयु अशास्त्रीयवादुदॆम्ब भाववु विहिताच्चा श्रम कापि ” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रद अभिप्रायवेनॆन्दरॆ - ब्रह्मविद्यॆगॆ अब्बगळाद यज्ञादि कर्मगळु, ब्रह्मविद्यानिष्ठरल्लद केवलाश्रमिगळिगॆ आवश्यकवे इल्लवे ऎम्ब सन्दर्भदल्लि, मुक्ति फलसाधनक्कू केवल स्वर्गादि साधनत्वक्कू उपयुक्तवॆम्बुदु विरुद्धवागुवदरिन्द, केवलाश्रमिगळिगॆ यज्ञादि करगळु आवश्यकविल्लवॆम्ब पूवक्ष बन्दरॆ, ई सूत्रवु अदन्नु निरसन माडुत्तदॆ. यावजीवम् अग्निहोत्रं जुहुयात् ” इत्यादि गळिन्द केवलाश्रमिगळिगॆ यावजीववू विधिसिरुवुदरिन्द, ई अग्नि हॊत्रादिगळु आश्रम कर्मगळू सह आगिवॆ. नित्यवाद अनित्यवाद फलगळ साधनवु परस्पर विरुद्धवादुवु. इवॆरडू हेगॆ कूडुत्तवॆ ? ऎन्दरॆ विधिभेददिन्द कूडुत्तवॆ अनित्य फलहॊन्दुव केवलाश्रमिगॆ यावजीवम् अग्निहोत्रं जुहुयात् ” ऎन्दु हेळल्पट्टितु नित्यफलहॊन्दुव भक्तियोग निष्ठनिगॆ “ तमेतं वेदानुवचनेन " 66 (n) J. ZA 2. Y. 22. (२) शा, सू. ३. ४. ३२.________________
चरमश्लोकाधिकारः १५१ आगैयाल्, इद्दरळिनुडैय अनुष्ठाननुन्, धरं गल्फ् त्यजियुम् प्रपत्तिक्कु अङ्गमल्ला मैयाल्, अशक्यब्द आल् नैराश्यं, अधिकारले शोरुगं, शक्यमान नित्य नैमित्तिकं गळुडैय अनुष्ठानं, आज्ञानुपालनमान कैर मात्रमां ब्राह्मणाविवदिषन्ति यज्ञन दानेन तपसानाशकेन ” ऎन्दु विधिसिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द एनॊन्दु विरोधविल्लवु यज्ञादि कर गळन्नु केवलाश्रमिगळू सह आवश्यकवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆ, ऎम्बुदु ई सूत्राभिप्रायवु मेलॆ उगपासिद अभिप्रायवन्ने समर्धन माडि हेळुत्तारॆ. आगैयाल् - स्ववर्णाश्रम विहितगळाद नित्य नैमित्तिक करगळु अवश्यानुष्ठयगळागि प्रपन्ना प्रपन्न भेदवल्लदॆ ऎल्लरू अनुष्ठिसतक्क द्दादुदरिन्द, इद्धरङ्गळिनुडैय अनुष्ठानमुम् - ई नित्य नैमि तिक धरगळ अनुष्ठानवागलि, धरङ्ग त्यजियुम् - अवुगळ त्यागवागलि, प्रपत्तिगॆ अङ्गमल्ला मै याल् - अङ्गवल्लदुदरिन्द, अशक्यल् नैराश्यम् - तनगॆ साध्यवल्लद करयोगादिगळिन्द कूडिद भक्तियोगद नैरवेक्षवु, आधिकारले सॊरुगु - अश कतॆयिन्दुण्टागुव आङ्किञ्चन्यद मूलकर्व नद अधिकारदल्लि सम्बन्ध वन्नुण्टुमाडुत्तदॆ मत्तु शक्यमान तनगॆ साध्यवागिरुव नित्य नैमि तिकगळ अनुष्ठानवु, आज्ञानुपालनमान “अहरहस्सन्ध्यामुपा सीत” इत्यादि प्रत्येक विधिप्राप्तवागि, ‘भगवदाज्ञानुपालनरूपवाद, कैर मात्र माम् - कैल्कर मात्रवागुत्तदॆ. इल्लि मात्र शब्दवु एतक्कॆन्दरॆ उपासकन विषयदल्लि नित्य नैमित्तिकगळ आनुष्ठानवु अङ्ग वागियू भगवङ्करवू ऎरडू आगुत्तदॆ प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसि दवन विषयदल्लि कैङ्कर मात्रवागुत्तदॆम्ब भाववु अशक्यवाद करयोग भक्तियोगादिगळ नैराश्यवन्ने श्री यामुन मुनिगळु, न धरनिसि न चात्मवेदीन भक्तिर्मा त्वच्चरणारविन्दे ” ऎम्बुदरिन्द तिळिसि, आदुदरिन्दले तमगॆ आकिञ्चन्य रूपवाद अधिकारवु प्राप्तवायितॆन्दु “अकिञ्चनन्यगतिः” ऎन्दु उत्तरार्धदल्लि हेळि कॊण्डरु. इदरिन्द “ अधिकारले हॊरगु ” ऎम्बुदु निदर्शि सल्पट्टितु. प्रपत्तिगॆ याव धरगळू अङ्गवल्लवॆम्ब अभिप्रायवन्नु धरङ्गळुडैय अनुष्ठानवु धरङ्गत्य जिक्कॆयु अङ्गम________________
१५२ श्रीमद्रहस्यत्रयासारे ई अभिप्रायदे ई मल्ला मैयाले ऎन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. मुन्दिन श्लोकदल्लि उपवादितवु * भावाभाव नधराणां प्रपत्ते स्वतन्त्र शिष्टा शहा शेषभावोधिकारगः ” रङ्गष्यते । ई श्लोक तात्पर्यवेनॆन्दरॆ, धर्मगळ इरुविकॆयागलि इल्लदिरु वदागलि, ऎन्दरॆ अवुगळ अनुष्ठानवागलि अनुष्ठानविल्लदिरुवदागलि प्रवत्तिगॆ अङ्गवागिरबेकॆम्ब अवेक्षॆयिल्लवु. इदरिन्द भक्तियोगद नैरवेक्षवु बोधितवु हागादरॆ तक्यगळाद नित्य नैमित्तिकगळ आवश्यकतॆ इल्लवो ? ऎन्दरॆ, स्वतन्त्र विधियिन्द ई शक्यगळाद नित्य नैमित्तिकगळन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु हीगॆ याव धर्मगळू प्रवत्तिगॆ अङ्गवल्लदुदरिन्द अशक्यगळादुवुगळ नैराश्यदिन्द प्रवदनक्कॆ अङ्ग वाद आङ्किचन्यवु एर्वडुत्तदॆ, ऎम्बुदु आगलि, व्रवदनक्कॆ आनुकूल्य सङ्कल्पवु ऒन्दु अङ्गवादनन्तर, नित्य नैमित्तिकगळ अनुष्ठानवु शास्त्र निहितवागि, शास्त्रानुगुणवागि नडॆ योणवु आनुकूल्य सङ्कल्पक्कॆ सेरिदुदादरिन्द, अवुगळ अनुष्ठानवू, अङ्गवागि एर्पडुवुदिल्लवो ? स्वतन्त्रनिधियिन्द मात्र प्रयुक्तवादु वॆन्दु हेगॆ हेळुविरि ? ऎम्ब पूर्वनक्षक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन कारिकॆय मूलक तिळिसुत्तारॆ. ई पूर्वनक्षक्कॆ सिद्धान्तिसि हेळुवदु आवश्यकवादुदरिन्द कारितियु ऎन्दु भाविसतक्कद्दु वर्णाश्रमधर्मगळू कूड शास्त्रगळल्लि विहितवादुवुगळागि आनुकूल्य सङ्कल्पदल्ले सेरिदवादुदरिन्द अवुगळू प्रपत्तिगॆ अङ्गवॆम्ब वादद निरसनवु. आनुकूल्य सङ्कल्प मात्रवे अङ्गवु शास्त्र चोदित मार्गदल्लि नडॆयुवनॆम्ब सङ्कल्प मात्रवे अङ्गवे विना, मुन्दॆ आ सङ्कल्पानु गुणवागि माडबेकाद अनुष्ठानवु अङ्गवल्लवु आदुदरिन्द भगवदा ज्ञॆय प्रकार नडॆयतक्कद्दु आवश्यकवादुदरिन्द, अन्तवुगळ अनु ज्ञानवु अङ्गवागुवुदिल्लवॆन्दु ई श्लोकदल्लि सिद्धान्तिसि हेळुत्तारॆ - अर्थवु-सङ्कल्प मात्र मेनाङ्गंश्रुतम्-शास्त्रगळल्लि हेळि रुवदक्कनुगणवागि नडॆयुत्तेनॆम्ब सल्प मात्रवे प्रपदनक्कॆ अण्ण वागि शास्त्रदल्लि विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ मात्र मेव - ऎम्बी ऎरडु पदगळिन्द प्रयत्न अनुष्ठानादिगळु यावुवू अल्लवॆम्बुदु ज्योतितवादरू, अदन्ने मुन्दॆ व्यक्तपडिसुत्तारॆ. आचरणं पुनः अवुगळ अनुष्ठान________________
66 नादरो चरमश्लोकाधिकारः वर्णाश्रम धराणानसि, विहितत्वात् आनुकूल्य स आन्तर्गत त्वाच्च प्रपत्ते रङ्गत्वमिति वादस्य निरासः सल्प मात्रमेवाङ्गं श्रुत माचरणं पुनः । आनङ्ग माज्ञया प्राप्तं न सङ्कल्प निबन्धनम् ॥ १२१ ॥ अनङ्गं श्रुतम् - प्रपदनक्कॆ अज्जवल्लवॆन्दू, हेळल्प तु आज्ञयाप्राप्तम्-स्वतन्त्राज्ञॆयिन्दुण्टादुदर अनुष्ठानवु नसलनिबन्धनम् - आनुकूल्य सङ्कल्पक्कॆ सेरिदुदल्लवु अनुष्ठान सङ्कल्प मात्रवे अङ्गवे विना, अनुष्ठानवल्लवु हेगॆन्दरॆ उपनय नक्कॆ अङ्गवागि आचारनाद पिता, ककुरु, मासुषुप्पा, बिक्षाचय्यं चर, आचाराधीनो भव, वटुवन्नु कुरितु आज्ञापिसिदरॆ, आतनु बाढम् ऎन्दु सब्बल्पिसि हेळुवदु मात्रवे हेगॆ अङ्गवो हागॆये इल्लियू ऎन्दु भाविसतक्कद्दागिरुत्तदॆ अनुष्ठानगळॆल्ला उत्तर कालीनवादुवु हागॆये विवाहदल्लि कन्यापितृवु “ कन्यां सालं कृतां सां सुशीलाय सुधीमते । प्रयतोहं प्रय चामि धरकामार्थ सिद्धये ॥ लक्ष्मीरूपामिमाङ्कन्यां तुभं श्रीधररूपिणे ॥ ऎन्दु हेळि तन्न अळियन्दिरन्नु कुरितु - धचारेच कामेच भवान्माचरेदिमा ” प्रतिज्ञॆ माडि सलु, अळियनु नातिचरामि ऎन्दु सङ्कल्प पूर्वक प्रतिज्ञॆ माडुवदन्नु इदक्कॆ निदर्शनवागि भाविसबहुदु हीगॆ नित्य नैमित्तिकगळॆल्ला बेरॆ स्वतन्त्र विधिगळ मूलक अनुष्ठ यगळॆन्दु हेळिदरॆ, इवु आज्ञा कैङ्कय्यगळागि भगवन्निग्रहदिन्द तप्पिसि कॊळ्ळुवुदक्कागियू, भगवणनक्कागियू, फलाभिसन्धिरहितवागि सात्विकत्याग पूत्विकवागियू माडतक्कद्देनो सरिये आदरॆ आनुज्ञा कैङ्करगळिगॆ अन्तह विधियिल्लद प्रयुक्त त्यागमाडबहुदॆन्दागुव दिल्लवे ? हिन्दिन आळ्वार् आचाररुगळ आनुष्ठानदल्लू महा भागव तरुगळ सत्सम्प्रदायदल्लि अनुज्ञा कैङ्कय्यगळिगू तुम्बा प्रामुख्यतॆ यन्नु कॊट्टिरुत्तारल्ला, श्री परकालरू श्री भाष्यकाररू सह बहु श्रद्धॆयिन्द तुम्बा द्रव्यवन्नु विनियोगिसि, देवस्थान, गोपुरादि गळन्नु कट्टिदरल्ला; नीवु हेळिद हागॆ ऒप्पिकॊण्डरॆ, अनुज्ञा कैङ्कय्य गळु मोक्षेपायवागलि, अवुगळिगॆ अङ्गवागियागलि, भगवदाज्ञा________________
१५४ श्रीमद्रहस्यत्रयासारे अनुज्ञाकैङ्कय्याणां प्रपन्नॊचितं प्रयोजकवाह इप्पडियागिल् इवनुक्कु नित्य नैमित्ति कङ्गळिल् अडैक्क वॊण्णाद प्रभूतकैङ्कय्यङ्गळुक्कु प्रयोजकरार् ? ऎन्निल्- सिद्धवागियागलि, प्रायश्चित्तरूपवागि आगलि स्वर्ग पश्वादि कामार्ध वागियागलि, अथवा स्व सुखक्कागलि, आगुवदिल्लवु मुक्तर हागॆ प्रत्यक्षवागि भगवत्यर्थवॆन्दू तिळिदु अनुष्ठिसुवदू इल्लवु ; हीगिरुवाग अनुज्ञा कैङ्कय्यगळल्लि प्रवृत्तियु हेगॆ ? अवुगळिन्द प्रपन्ननिगॆ एनु प्रयोजनवु ? ऎन्दरॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. अनुज्ञा कैङ्कय्यगळु प्रपन्ननिगॆ अनावश्यकवे ऎन्दरॆ आतनिगू उचितवाद प्रयोजनवन्नु तिळिसुत्तारॆ. इप्पडियागिल् -नित्य नैमित्तिकानुष्ठानवु प्रपदनक्कॆ अङ्गवल्लदॆ स्वतन्त्र विधियिन्द अनुषेयगळॆन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ, नित्य नैमित्तिकट्टि आल् अडैक्कॆ ऒण्णाद - नित्य नैमित्तिकगळल्ले सेरिदवॆन्दु भाविसलु साध्यविल्लद, प्रभूत कैरङ्गळु क्कु - देवालय गोपुर मण्ट पादिगळाद महत्ताद अनुज्ञा कैङ्कर्यगळिगॆ, प्रयोजकरार्- प्रवर्तकरु यारु ? ऎन्दरॆ अवुगळिन्द एनु प्रयोजनवॆम्ब भाववु, ऎन्निल् -हीगॆ पूरै पक्ष तन्दरॆ, अदर अनुष्ठानक्कॆ कॆलवु प्रयोजन गळन्नु विकल्पिसि, अवु यावुवू आगुवदिल्लवॆन्दु तिळिसि, भगवणनवे मुख्य प्रयोजनवॆन्दु कॊनॆयल्लि तिळिसुत्तारॆ पूरै पक्षिय आशय वेनॆन्दरॆ नावु हेळिद हागॆ प्रपदनक्कॆ अङ्गवागि भाविसि, त्यागवु सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बल्लि हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसिदरॆ, ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळू अवुगळल्ले सेरिदवॆन्दु भाविसबहुदु ईग प्रपत्तिगॆ यावुदू अङ्गवल्लवॆन्दु नैरपेक्षवु सिद्धान्तिसल्पट्टिदुदरिन्द अनु ज्ञा कैङ्कर्यगळन्नु अष्टु भक्तिविश्वासदिन्द श्री तिरुमङ्गैयाळ्वार् श्री भाष्यकार प्रकृतिगळु अनुष्ठिसलु हेतुवेनु ? इष्टु मात्रवे अल्लदॆ श्री भाष्यकाररु तम्म चरमदॆशॆयल्लि तम्म शिष्यरिगॆ प्रधान वागि ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळु प्रपन्ननिगॆ स्वरूपदायकगळॆन्दु भाविसि उपदेशिसिदरल्ला अदु हेगॆ ? अवु प्रपन्ननिगॆ हेगॆ अनुषेय गळु ? ऎन्दरॆ विकल्पिसि, अवु यावुवू अल्लवॆन्दु उपदेशिसि भगवण नाभिसन्धिये प्रवर्तकवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ.________________
चरमश्लोकाधिकारः १५५ इव्व इवनुक्कु उपायान्तरत्तिद्दु कादु. आगान्तर निरपेक्षॆ यान प्रपत्तिक्कु परिकरङ्गळुमागादु ; अकरणत्तिल् ईश्वर वॆरुक्कु सेन्नु कॆय गिरानुमर्ल्ल; तनिये यि तनक्कॊरु पापक्षय, स्वर्ग, पशु, पुत्रादि फलान्तर आशै प्पट्टु गिरानवर्ल्ल ; लौकिकरानवर् गळ् दूतादिगळ प्पण्णु मा पोले केवलं तन्नु गप्पाले प्रवर्तिरानुवल्ल; मुक्त इवॆ इवनुक्कु-ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळु इवनिगॆ, उपायान्तत्तिरु पुगादु-बेरॆ उपायवाद उपासनक्कु अङ्गवागि सेरिद्दल्लवु. अभि प्रायवेनॆन्दरॆ इन्तह प्रभूत कैङ्कर्यगळल्लि प्रवृत्तियुळ्ळवरु प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसिदवरल्लवु; उपासनवन्नु अवलम्बिसिदवरु ; ऎन्दु हेळलू साध्यविल्लवु उवासनक्कॆ अङ्गवागि नित्य नैमित्तिक गळेनो आवश्यकवु हागॆ आवश्यकवॆन्दु ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळ विषयदल्लू हेळलु साध्यविल्लवु ऎम्ब भाववु अङ्गान्तर निरपे यान - ऐदु अङ्गगळल्लदॆ बेरॆ याव अङ्गगळू बेडदे इरुव, प्रप तिक्कुं प्रपदनक्कॆ, परिकरङ्गळु मागादु - अङ्गगळॆन्दु भाविसलू साध्यविल्लवु. अकरणत्तिल्-ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नु अनुष्ठिसदिद्दरॆ ईश्वरन् - सर्वॆश्वरनु, नॆरुक्कु मॆनु - कोपिसि निग्रहिसुवनॆन्दु, शॆयगिरानुमर्ल्ल-प्रवन्ननु अनुष्ठिसुवनु ऎम्बुदू अल्लवु. एकॆन्दरॆ कोपिसि निग्रहिसबेकादरॆ आज्ञा कैङ्कर्यगळागिरबेकु ; इवादरो अनुज्ञा कैङ्कर्यगळु, हागादरॆ इन्नु स्वप्रयोजनादिगळिगागि आचरि सुवनो ? ऎन्दरॆ हागू अल्लवॆन्दु उववादिसुत्तारॆ. तनिये-बेरॆ यागि ऎन्दरॆ ई उपायानुष्ठानक्केनू सम्बन्धविल्लदॆ, इवै-ई अनु ज्ञाकैङ्करगळु, तनक्कु- तनगॊन्दु पापक्षय, स्वर्ग, पशु, पुत्र रे मॊदलाद फलान्तर- मोक्षवल्लद बेरॆ फलगळिगॆ आशॆपट्टु, चॆयगिरानु मर्ल्ल-माडतक्कवनू अल्लवु. एकॆन्दरॆ ई प्रपन्ननु वैराग्यदल्लिरुववनु, मोक्षेतर फलाकाङ्क्षॆ इल्लदवनु ; अवनिगॆ इवु यावुवू बेकिल्लवु ; आगलि पापक्षय बेकिल्लवो ? ऎन्दरॆ अदु प्रप दनदिन्दले आगिरुवाग उपायार बेकिल्लवु लौकिकरानव’गळ्’- ई लोकद अनुभवगळल्लि इच्छॆयुळ्ळवरु, दूतादिगळ पण्णु मा -ले-जूजाटगळल्लि प्रवर्तिसुव हागॆयू, केवलतन्नु काले केवल तन्न उपभोगक्कागि, प्रवर्तिक्किरानुमल्ल - प्रवर्तिसुवनू________________
१५६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे रै पोलॆ भगवदभिप्रायक्कॆ प्रत्यक्षनागक्कण्डु अवक्कॆ उगप्पि कक्कु प्रवर्तिकरानुमर्ल्ल; मतङ्गने ऎन्निल् ? इङ्करं गळुक्कुं फलान्तरङ्गळ् पोले, भगवतियु फलवाग शास्त्र सिद्ध मागै याले अवनु कप्पिले सत्तोत्तरनान तन्न कृति स्वभावत्ताले रुचिसिरयाले सुहृतुत्तादु पलाळनण्ण
अल्लवु, एकॆन्दरॆ आतनिगॆ ऐहिकोपभोगगळल्लि विरक्तियुण्टागिरुवद रिन्द ऎम्ब भाववु काम्यकर्मगळु प्रपन्ननिगॆ सात्मना त्याज्य वादुदरिन्द आ भावनॆयिन्द ऎन्दिगू प्रपन्ननु अनुज्ञा कैङ्कर्य गळन्नु माडुवनल्लवु अथवा मुक्तहागॆ भगवदभिप्रायवन्नू प्रत्यक्षमाकक्कण्डु - प्रत्यक्षवागि नोडि, अवनो उकप्पिक्कु - प्रवर्तिकारानुमर्ल्ल - भगवन्तन मुखोल्लासवन्नुण्टुमाडुवद क्कागि प्रवर्तिसुवनू अल्लवु ; एकॆन्दरॆ मुक्त आगलिल्लवु ; भगवत्र त्यक्षवू इन्नू उण्टागलिल्लवु आदुदरिन्द, मत्तॆने यॆन्निल् - हागा दरॆ इन्नु एतक्कागि प्रवृत्तियु ? ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ - इन्तह अनुज्ञा कैङ्कय्यगळिन्द तनगॆ निरतिशय श्रेयस्सन्नुण्टुमाडुव शेषियु प्रीत नागुवनु, ई कैङ्करगळिन्द भगवन्मुखोल्लासवु उण्टागुत्तदॆ ऎम्ब उद्देश मात्रदिन्द अवुगळन्नु ऎसगुवनॆन्दु तिळिसुत्तारॆ इर ङ्गळुक्कु-ई अनुज्ञा कैङ्कय्यगळिगॆ, फान्तर ४ पोले-स्वर्गोप भोगादिगळाद इतर फलगळुण्टागुव हागॆये भगवतियु फलवाग-भगवन्तन प्रीतियू तनगॆ बेकाद फलवॆम्बुदु, शास्त्र सिद्ध मागैयाले-शास्त्रदल्लि स्थापितवादुदरिन्द अवनुगप्पिले-भगवन्तन प्रीणनार्थवागि, सत्रोत्तरनान - सत्वगुणगणाधिक्यवुळ्ळ, तन् प्रकृति स्वभावशाले - तन्न देहसम्बन्ध गुणगळिन्द रुचिपिरक्कॆ याले - आ कैङ्कय्यगळन्ननुष्ठिसबेकॆम्ब अभिरुचियुण्टागुवदरिन्द, सुकृत्तुादु पलाळनजळिले - स्नेहित, पुत्र आदि शब्ददिन्द पत्नि बन्धुवर्गवु हेळल्पट्टरु ; इवरुगळ प्रीतियु सरससल्ला पादिगळिन्द उण्टागुव हागॆ, सत्वविध बन्धुवानवनुडैय- “तात्वं मातात्वं दततनय” ऎन्दु मत्तु “ त्वमेव माताच पितात्वमेव त्वमेव बन्धुश्च गुरुमेव” ऎम्बल्ल (शरणागतिगद्य) हेळिरुव हागॆ, सर्वविध बन्धुवादवनिगॆ प्रीण नङ्गळिले - प्रीतियन्नुण्टु माडुवदक्कागिये, शास्त्रं कै विळ________________
चरमश्लोकाधिकारः १५७ आर् पोले सत्वविधबन्धुवानवनुडैय प्रीणनळिले शास्त्रं कै विळक्काक प्रवर्तिक्किर्रा । 11 काग - शास्त्रवे तनगॆ कैदीविटिगॆ ऎन्दु भाविसि, ऎन्दरॆ शास्त्रवे तनगॆ मार्गदर्शियॆन्दु भाविसि, प्रवर्तिक्किर्रा - प्रपदननिष्कनु प्रवर्तिसु वनु आज्ञा कैङ्करवन्नु, श्रीयतिवर श्री तिरुमङ्गैयाळ्वारवरू मॊदलादवरू तुम्बा आदरदिन्दलू भक्ति विश्वासदिन्दलू अनुष्ठिसिद सम्प्रदाय रीत्या, प्रपन्ननू सह केवल भगवन्मुखोल्लासक्कागिये अनुष्ठिसुत्तानॆये विना अन्यदा अल्लवु, इन्नु याव फलक्कागियू अल्लवु, मेलिन वाक्यदल्लि ई कैङ्करगळिन्द भगवणनरूप फलवु शास्त्रसिद्धवॆन्दु हेळल्पट्टितु ऎल्लि ऎन्दरॆ शाण्डिल्य स्मृतियन्नु उदाहरिसबहुदु. १४४८नॆय पुटवन्नु नोडि, “यस्तुकारयते भूं विष्णरायतनानि । तस्य तुषोभवे द्विष्णु स्वत्व लोकेश्वरः प्रभुः ॥ शुभत्व सौ तुष्यति दुष्टतेतु न तुष्यते सौ परम शरीरी । अनाकृतसुतं गेही पुरुषं नाभिनन्दति । तथानर्चित सद्भक्तं भगवान्नाभिनन्दति ॥ मम मद्भक्त भक्तपु प्रीतिरधिका भवेत् । तस्मान्मद्भक्त भक्ताश्च पूजनीया विशे षतः ” ऎम्बुदागि प्रमाणविदॆ इदर र्धवेनॆन्दरॆ ई लोकदल्लि यावनु विष्णु देवालयादिगळन्नु निर्मिसुवनो, अवनु सर्वलोके श्वरनाद सत्व समर्धनाद विष्णुविगॆ प्रीणनवन्नुण्टुमाडुवनु. शुभ कर्मवागिद्दरॆ सर्वशरीरियागि सर्वश्रेष्ठनाद भगवन्तनु सन्तोषि सुवनु हागॆये यज माननू सह आनन्दिसल्पडद पुत्रसुळ्ळ पुरुषनन्नु कुरितु आनन्दिसुव दिल्लवु. हागॆये तन्न सद्भक्तनन्नु पूजिसदे इरुवनन्नु कण्डु भग वन्तनु सन्तोषिसुवदिल्लवु ” “न भक्तरुगळ भक्तरुगळल्लि प्रीतियु ननगॆ विशेषवागि उण्टु. आदुदरिन्द अन्तह भक्तभक्तरुगळु विशेष वागि पूजिसलु अर्हरु” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लि शास्त्रं कैविळ क्काग प्रपत्तिक्किर्रा ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रपन्ननिगॆ, शास्त्रीय निय मनाधिकारदल्लि हेळल्पट्ट शास्त्रा गुणवाद प्रवृत्तिये अवश्यक वॆम्बुदु ज्ञापिसल्पट्टितु आज्ञा कैङ्कर्यगळु हेगॆ शास्त्रानुगुण वागि नडॆसतक्कद्दो, अदॆ मेरॆगॆ अनुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नू शास्त्र रीत्या नडॆसतक्कद्दु देवालयदल्लि स्वामिगॆ उत्सववन्नु नडॆसुत्ते अदु दुष्कृतवागिद्दरॆ आनन्दिसुवदिल्लवु________________
१५८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रपन्न स परशेषत्व रूप स्वरूपज्ञानम् आवश्यकं, शास्त्रज्ञानं किमर्थं ? इतिकेषां चिच्छङ्का माक्षिष्य परिहरति, इन्निडल् शिलर् सरेश्वर्रपक्कलिले सत्वभरन्यासं हण्णिन विवेकिक्कु त्याज्योपादेय विभाग निर्णायकं स्वरूपज्ञान नॆन्दु, बिसिलल्लागलि मळॆयल्लागलि सुत्तिसबारदु धूपदीप निवे दन शात्तु मॊरैगळन्नु शास्त्र क्रमरीत्या नडॆसतक्कद्दु ; व्यत्यस्तक्रमवु कूडदु स्वामिगॆ तुळसियन्नु ऎत्तुवदु निषिद्ध दिनगळल्लि कूडदु निषिद्द पुष्पगळन्नू समर्पिसलागदु. आदुदरिन्द “ तस्माज्ञां प्रमाणन्ते काराकार व्यवस्थित् ” (गी १६-२४) ऎम्ब लीला सारधि वाक्यवन्ने मुन्दॆ उदाहरिसुत्तारॆ अनुज्ञा कैङ्कर्यगळल्ल शास्त्रक्रम व्यत्यासवु सदा कूडदॆन्दु ऒन्दु कारिकॆयन्ने दय पालिसिरुत्तारॆ “ अनुज्ञया प्रवृत्तेषि क्रमकोपादिसम्भवे । आज्ञातिक्रमदोषसा नियतोदुरत्ययः ” ॥ १४७१ नॆय पुटवन्नु नोडि, प्रवन्ननिगॆ राष्ट्रवे कैविळक्कागिरबेकॆम्ब उपवादनॆगॆ १४२८नॆय पुटवन्नु नोडि ई मेलिन वाक्यदल्लि सुहृत्तुत्ता द्युप लालनगळिर् पदिये ऎन्दु उवमॆयन्नु हेळिरुवदु ई मेलिन “ अनाकृत सुतङ्गेये” ऎम्ब शाण्डिल्य वाक्यवन्नु स्मरिसुव हागॆ माडुत्तद प्रपन्ननिगॆ तन्न स्वरूपज्ञानवीग मुख्यवु, शास्त्रज्ञानदिन्दागुव फलवेनु ? ऎम्ब पूरै पक्षवन्नु माडि परिहरिसुत्तारॆ. अनुज्ञा कैङ्कर्यगळू अवश्यकवागि माडतक्कद्दु, इल्लदिद्दरॆ भगवणनानुग्रहगळिगॆ बदलागि भगवन्निग्रह उण्टागुत्तदॆन्दू स्थापिसल्पट्टितु ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळेनु त्याज्यवे उपादेयवे ऎन्दु तिळिसलु तन्न शेषत्व स्वरूपज्ञानदिन्दले साध्यवागिरुवाग, शास्त्रज्ञानवु एतक्कॆ प्रवन्ननिगॆ निरर्थकवल्लवो ? अप्रसन्ननिगॆ इन्नू आवश्यकवॆन्दरॆ ऒप्पबहुदु व्यवन्ननिगॆ एतक्कॆ’ ऎन्दु पूर्वपक्षवन्नु अनुवाद माडि वरिहरिसुत्तारॆ. इडल् ल् - ई स्थळदल्लि ऎन्दरॆ ई सन्दर्भदल्लि, शिलर् - कॆलवरु, सश्वर्रहक्कलिले इमेश्वरन्नुद्देशिसि, सत्व भरन्यास________________
चरमश्लोकाधिकारः 2 Case मनो? इप्पडि इर्व स्वरूप वश्यनागुत्त नै क्कि, शास्त्रवश्य नावाडि यन्नॆन्नु शूल्लु पर् गळ्, इदुवुद अनुपपन्न, ऎण्णने ऎन्निल्ल ? स्वरूपम् इन्न पडि इरुक्कुवन्नु शास्त्रक्कॆ कॊण्डु अरुतियिट्बाल्, इस्वरूपुक्कु इन्न पुरुषार्थमुं तदुपायमुं त्याज्य, इन्न पुरुषार्थनु तदुपाय मुम् उपादेयवॆन्नु पिरित्तु तिळिगैक्कु मुक्त नामळवु पण्णिन - समस्त रक्षणभरवन्नु भगवन्तनल्लि समर्पिसिद, विवेकिक्कु- विवेक ज्ञानवुळ्ळ प्रपन्ननिगॆ, त्याज्योपादेय विभाग निर्णाय कम् - ई कर्मानुष्ठानवु बिडतक्कद्दु, इदन्नु अङ्गीकरिसतक्कद्दॆम्ब विभागवन्नु र्नियिसवन्ताद्दु, स्वरूपज्ञानम-शेषिशेषत्व रूपस्वरूवद ज्ञानवल्लवो ? इप्पडि - हीगॆ, इर्व - ई प्रपन्ननु, स्वरूपवश्यना मत्त पोक्कि- स्वरवज्ञानक्कॆ अधीननागुवनु, अष्टु मात्रवल्लदॆ, शास्त्रवश्य नान्नुडियनॆन्नु कॊल्लुवर् गळ् - शास्त्रज्ञानक्कॆ अधीननागबेकॆम्बुदु हेगॆ ? ऎन्दु कॆलवरु आक्षेपि सुवरु, इदुवु आनुपपन्न - हिन्दॆ सत्वधराण परित्यज्य ऎम्बल्लि पूरैपक्षगळन्नु माडिदहागॆये, इदू सह, समञ्जसवादु दल्लवु ऎच्चने ऎल् ? - अदु हेगॆ समञ्जसवल्लवु ऎन्दरॆ, उप पादिसि हेळुत्तारॆ स्वरूपज्ञान मात्रदिन्द आनुज्ञा कैङ्कय्यगळन्नु अनुष्ठिसिदरॆ, शास्त्रविरुद्द प्रक्रियॆगळागि, भगवणन सम्पादक उप चारगळागदॆ अवचारगळागबहुदु आदुदरिन्द अवुगळू कूड शास्त्रानुगुणवागिये नडॆसबेकागिरुवदरिन्द शास्त्रज्ञानवु आवश्यक वॆन्दु तिळिसुत्तारॆ- स्वरूपम् इन्नपडि इरुक्कु मॆन्नु शास्त्रक्कॆ कॊण्डु अरुदि इट्टाल्-शेषियादवनिगॆ शेषनादवनु हीगॆ नडॆदरॆ भोग्यवागुत्तदॆन्दु इदे तन्न स्वरूपवु ऎन्दु शास्त्र मूलकवागि तिळुवळिकॆयुण्टादरॆ, इस्वरूपत्तुक्कु - ई तन्न शेषनागि, तदेक भोग्यताबुद्धियिन्द इरुव स्वरूपक्कॆ, इन्न पुरुषार्थमुं तदुपायमुं त्याज्यम् - ई ऐहिक पुरुषार्धवू अदक्कॆ साधन वाद उपायवू त्याज्यवॆङ्गू, इन्न पुरुषार्थवुवु, तदुपा यम् उपादेयनन्नु - ई भगवदालय निल्दाण, मालाकरण दीपारोपण तुलस्याहरण फलगळू, तत्पाधनगळू सह उचितवॆन्दु, हिरित्तु तिळुगैक्कु - विभागिसिविवेकिसि तिळियुवदक्कॆ मुक्त नामक________________
१६० श्रीमद्रहस्यत्रयासारे याव शास्त्रदॊळिय वळियल्लि, स्वरूप शेषत्यादिगक्कॊण्डु शिल औचित्य मात्र मरियलार ; इत्तनॆयल्लदु शेषियुग प्रकारविदु, इरत्तुक्कु उपायङ्गळ् इवै, ऎन्नु स्वरूप ज्ञानं नियमित्तुक्काट्टादु आनपिन्नु शास्त्रक्कॆ अनादरित्तु निषिद्ध द्रव्यण्णकॊण्डाद, विहित तन्निलुं न्यायार्जित वुम - मुक्तियन्नु हॊन्दुववरॆगू, शास्त्रदॊळिय वळियि शास्त्रवन्नु बिट्टरॆ बेरॆ मार्गविल्लवु काव्यकगळू तत्साधनगळू सरियल्लवु, तनगॆ योग्यवल्लवॆन्दु तिळियलू शास्त्रवु बेकु कैङ्कर्यगळु अनुज्ञा कैङ्करगळागि तन्न स्वरूपक्कॆ उचितवाद वॆन्दू, अदक्कॆ साधनगळु यावुवॆन्दू इवुगळन्नॆल्ला तिळियलू सह, शास्त्र बिट्टरॆ मार्गवे इल्लवॆम्ब भाववु इवॆल्ला शास्त्रीय नियमनाधिकारदल्लि नदृष्टान्तगळागि उपवादितवु धनुर्मासदल्लि उषःकालाराधनॆयु शास्त्र विहितवु, अदन्नु त्यजिसि, मध्याह्न १२ गण्टॆगॆ आचरिसुवदु अवचारवु. पुष्पगळन्नू तुलसियन्नू तन्दु कॊडुव देनो स्वामिगॆ उपचारवे, आदरॆ शास्त्र निषिद्ध पुष्पगळन्नू भानु वारादि निषिद्ध कालगळल्लि तन्दॆ तुळसियन्नू स्वामिगॆ अर्पिसिदरॆ उपचारवागुवदिल्लवु. अपचारवागुत्तदॆ इदक्कॆल्ला शास्त्रज्ञानवु आवश्यकवु. केवल स्वरूपज्ञानवु ई सन्दर्भगळल्लि अनुकूलिसुव दिल्लवु केवल स्वरूवज्ञानदिन्द एनन्नु तिळियबहुदु ? ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ.- स्वरूप - तन्न स्वरूवज्ञानद, शेषादिगळ्ळॆ क्कॊण्डु - शेषत्व मॊदलादवुगळ मूलकवागि, इल्लि आदिशब्ददिन्द पराधीनत्व अनन्य भोग्यत्वादिगळु हेळल्पट्टवु इवुगळ ज्ञानमूलक वागि, शिलऔचित्य मात्र मरियुम्-याव कैर्यगळु उचित वॆम्बुदन्नु मात्र तिळियबहुदु ; इनैयल्लदु - इष्टु मात्रवे अल्लदॆ, शेषियुगन्न प्रकारविदु-शेषियाद भगवन्तनिगॆ प्रीणनवुं टागुगुव क्रम हीगॆ, धन्मदिन्द अर्जितवाद धनवागिद्दरेने प्रीणनवु इत्यादिगळु, इरत्तु क्कु - ई कैर्यक्कॆ, उपायज्ञळु इवॆ ऎन्नु-साधनगळु इवु ऎन्दु, स्वरूपज्ञानवु नियमित्तुक्काट्टादु- विमर्शिसि तोरिसलारदु आनपिस्टु- हीगादनन्तर, शास्त्र अना दरित्तु-शास्त्रवन्नु तिरत्करिसि, निषिद्ध द्रव्य कॊण्डादल् - निषिद्ध गळाद द्रव्यगळ मूलकवागलि, विहितळ् तन्निलुम् - ऒन्दु वेळॆ________________
चरमश्लोकाधिकारः १६१ मल्लाद द्रव्य कॊण्डाद, तनक्कु रुचि पडिये शास्त्र विरुद्ध मायिरुक्कुट्टयिले कैर नड प्पााल् उप चारापचारबळुक्कु सिरिवियाम, अदु तन् रुचियॊ निषिद्धगळिल्लदॆ शास्त्रविहितगळागिद्दरू, न्यायार्जितमल्लादद्रव, ३४ कॊण्डादल्-न्यायवागि संवादिसदे इरुव द्रव्यगळ मूलक वागलि ऎन्दरॆ ऒब्बरिगॆ अन्यायमाडि सम्पादिसिद द्रव्यमूलकवागलि, तनन्नु रुचित पडिये -शास्त्रवन्नु बिट्टु तनगॆ इष्ट बन्द हागॆ ऎन्दरॆ ईरुळ्ळि हुळि तनगॆ इष्टवॆन्दु अदन्नु भगवन्तनिगॆ निवेदन माडुवदु, शास्त्रविरुद्ध मायिरुक्कु कट्टयिले - शास्त्रविरुद्धवागिरुव रीति यल्लि, कैर नडत्त प्पार् शाल् - कैङ्कल्यवन्नु नडॆसिदुदादरॆ, उपचारापचारबळुक्कु-इवुगळु भगवन्तनिगॆ उपचाररूपवादवु, इवु अवचारगळादुवु ऎम्ब पिरिवु-विभागवु, इयां-इल्लवागु इदॆ अवचारगळु उपचारगळागि ऎरडू ऒन्देयागुत्तवॆ इदरिन्द अनुज्ञा कैङ्कर्यगळॆन्दु तन्न इष्टबन्दन्तॆ माडतक्कद्दल्लवु अवु गळन्नु सह शास्त्रानुसारवागि नडॆसतक्कद्दॆम्बुरु तात्पर्यवु देवरिगॆ माला कैङ्कर्यवन्नु माडुत्तेनॆन्दु तुलसियु इल्लदॆ, मनॆय हित्तलल्लि बेविन मरविद्दरॆ अदर सॊप्पिन मालॆयन्नु कट्टि मन बन्दन्तॆ नमर्पिसलागदॆम्ब भाववु मत्तु ऒब्बन तलॆयन्नु हॊडॆदु बाचिकॊण्डु बन्द हणदिन्द स्वामिगॆ उत्सवादि कैङ्कर्यगळन्नु नडॆस कूडदॆम्ब भाववु इवुगळु उवचारगळागुवदिल्लवु अपचारगळागि भगवदनुग्रहवु उण्टागलारदॆम्ब भाववु श्री कृष्ण भगवानरिगॆ दुद्योधनन धनवु अधर्मदिन्दुण्टादुदरिन्द आतन शास्त्रविरुद्दा तिध्यवन्नु वरिग्रहिसलिल्लवु आ कारणदिन्दले भीष्मद्रोणर प्रार्थनॆ यन्नू अङ्गीकरिसलिल्लवु श्री रङ्गनाधनु वेश्या स्त्री कट्टिसिद गोपुरवन्नु अनुमोदिसलिल्लवु पित्रार्जितवाद द्रव्यद मूलक परमभागवतराद विदुररु माडिद आतिध्यवु “शुचीनि गुणवन्तिच” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ प्रशस्तवागि उपादेयवायितु हागॆये कुचेलर हृधुक तण्डलवू, ऋष्यंशसम्भूतराद गोपस्त्रीयर क्षीर दधि नवनीतगळन्नू तावागिये परिग्रहिसिदरु हागॆये शबरियु समर्पिसिद फलवू श्रीरामचन्द्रनिगॆ प्रियवादुदायितु ई सन्दर्भदल्लॆल्ला शास्त्रविरुद्धवादुदल्लवादुदरिन्द उपादेयवु.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आयनेरु नियामक मिल्ला मैयालॆ मुमुक्षुक्कळ तविर् न्नु पोरुगिर सत्व निषिद्धळ्ळॆयु तन रुचि मात्र ताले कैर माग, अनुष्ठक्कॆ प्रसङ्गिक्कुम् , गजेन्द्रन कमलपुष्पवू मालाकारन हारवू उपादेयवागि परि णमिसितु. ई सन्दर्भदल्लि कौसल्याकल्पितं गेहे कानने लक्षणा रैतम् । पम्पायां शबरीदत्तं यद्धरद्वाज कल्पितम् । नव नीतं कृतं श्रीरं वजै8 यद मतम् ॥ इत्यादि अनु सन्धेयवु आगलि, भगवच्छास्त्रदल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ “ आत्मनोयत्नियं भोज्यं तत्सत्वं विनिवेदयेत् * तनगॆ यावुदु प्रियवाद भोजनवो अदन्नॆल्ला भगवन्तनिगॆ निवेदनवागि समर्पिसबहुदु " ऎन्दु भगवच्छास्त्रदल्लि हेळिदॆयल्ला ऎम्ब पूरैपक्ष तन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ एनॆन्दरॆ निनगॆ प्रियवाद भोज्यवु शास्त्रविहितवादुदे आगिरबेकु अन्तह भोज्यवन्ने समर्पिसतक्क द्दॆम्बुदु शास्त्राभिप्रायवु अन्नोदु आ सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ शास्त्र वन्नु अनादरिसि, तन्न इष्टानुसारवागि नडॆदुदादरॆ, तन्न रुचियॊ आय - तन्न इष्टवल्लदॆ, वेरुनियानुकमिल्ला मैयाले - बेरॆ यावुदु व्यवस्थिसतक्कद्दिल्लवादुदरिन्द, मुमुक्षुक्कळ - मोक्षार्धि गळु, तविन्नु पोरुकिर परित्याग माडुव, सत्व निषिद्धकैयुं- समस्त निषिद्ध द्रव्यगळन्नू, आहार, वान अन, निवेदनगळिगॆ निषिद्द गळॆन्दु हेळल्पट्टवुगळन्नु, तनरुचिमात्रत्ताले तनगॆ इष्टवादवु प्रियवादुवु ऎम्ब मात्रदिन्द, कैङ्कर्यवाग अनुष्ठिक प्रसङ्गि कुम-कैङ्कर्यवॆन्दु भाविसि, समर्पिसबेकागुत्तदॆ तनगॆ प्रिय वादवु ऎन्दु इष्टु मात्रवे इट्टु कॊण्डरॆ अवु शास्त्रविरुद्धवादवु गळागि निषिद्धगळादरू चिन्तॆयिल्ल, समर्पिसबहुदॆन्दागुत्तदॆ आदुद रिन्द तनगॆ प्रियवागियू इरबेकल्लदॆ, शास्त्रविरुद्धगळल्लदॆ आ कारण दिन्द निषिद्धवल्लदवुगळागियू इरबेकॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळु तारॆ. भगवच्छास्त्र प्रमाणद “ आत्मनो यत्रियं भोज्यम् ऎम्ब वाक्यदल्लू इदे अभिप्रायवु शास्त्रविरुद्धवल्लद “यत्रियं भोजं” ऎम्बुदे तात्पर्यवु हागॆये स्वामिगॆ पुष्पगळन्नु अष्टोत्तर शतनामरूपदल्लि समर्पिसुवाग “ वेदोक्त पुष्पाणि समर्पयामि ” ऎन्दे सब्बल्पवु शास्त्र निषिद्ध पुष्पगळु कूडदु.________________
हसिवेदनलु चरमश्लोकाधिकारः श्रीभाष्यकारर् संस्कृत” ऎन्नु अरुळिच्चॆयार्, अतः सत्र शास्त्रवश्यता आवश्यकी शास्त्रविरुद्दानि आगैयाल् शास्त्रवश्यनाय तन् अधिकारत्तुक्कु शास्त्रम त कैर्यज्ञप्पण्ण स्ट्राप्तम्, १) “शस्माच्छास्त्रं प्रमाणन्ते इदन्ननुसरिसिये श्री यतिवररु तावु रचिसिद “ नित्य ” वॆम्ब ग्रन्धदल्लि हागॆये उपदेशिसिरुत्तारॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसु त्तारॆ- हविद्दिवेदनत्तिलु – ई भगवदाराधनॆ ऎम्ब यज्ञदल्लि भगवन्तनिगॆ हविस्सिन रूवदल्लि भोज्यासनवन्नु अलङ्करिसुव हागॆ भाविसि, निवेदन रूपदल्लि समर्पिसुव वदार्धगळ विषयदल्ल ऎम्ब भाववु, श्री भाष्यकार - श्री यतिवरु, शास्त्रा विरुद्दानि ऎन्नु शास्त्रविरुद्धगळल्लद भोज्यववार्धगळन्नु संवादिसिकॊण्डु ऎन्दु अरुळिच्चिं दार् - अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ – अवर पूरा वाक्यवु यावुदॆन्दरॆ- “लोके प्रियतमान्यात्मनश्च इष्टतमानि, शास्त्रा विरुद्धानि सम्भ्रत्य शोषणादि कृतार्थ्य जलेन सम्प्रोक्षा स्वमन्त्रेण रक्षां कृत्वा, सुरभिमुद्रां प्रदर्श अर्हण पूर्वकं हविर्निवेदयेत् ” ऎन्दु इरुत्तदॆ निवेदनरूपदल्लि समर्पिसुव हविस्सिगॆ मूरु गुणगळिरबेकॆन्दु हेळिरुत्तारॆ - (१) लोकदल्लि ऎल्लरिगू प्रियतमवादवुगळागियू (२) तनगू इष्ट तमवागियू (३) शास्त्रविरुद्धवल्लदवुगळागियू इरतक्कद्दॆन्दु हेळि रुत्तारॆ. आदुदरिन्द प्रसन्नरिगॆ शास्त्रवश्यतॆ बेकिल्लवॆम्ब वादवु ई यतिवरर दिव्य सूक्तियिन्दलू निरवु. प्रपन्ननिगॆ कैबरवु प्रिय वागिद्दु दादरॆ साकु ; शास्त्रवश्यतॆ बेकागिल्लवॆम्ब वादवन्नु श्री यतिवरर दिव्य सूक्तियिन्दले निराकरिसिरुत्तारॆ. प्रपन्ना प्रपन्नरिगू ई शास्त्रवश्यत्ववु मुख्यवॆन्दु सप्रमाणवागि मुन्दिन वाक्यगळिन्द समर्धिसि हेळुत्तारॆ. आदुदरिन्द ऎल्लरिगू शास्त्रवश्यतॆयु अत्यावश्यकवु
आगैयाल् - हीगॆ श्री यतिवार दिव्यक्तियिन्दलू शास्त्र विरुद्धवल्लद द्रव्यगळु भगवत् कैङ्कय्यक्कॆ उपादेयगळॆन्दु विधिसल्प ट्टिरुवदरिन्द, शास्त्रवश्यनाय- मुमुक्षुवू कूड शास्त्रवश्यनागिये________________
१६४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे कार्याकार व्यवस्थित् । ज्ञात्वा शास्त्र विधानोक्तं करकरु महार्हसि ॥ एनु उपदेशं सर्वाधिकारिगळुक्कु यिरुक्कुं. पॊदुवा इद्दु कॊण्डु, तनगॆ शास्त्रवश्यतॆयु बेकागिल्लवॆन्दु भाविसुवदु अनुचितवॆम्ब तात्पर्यवु तन् अधिकारत्तुक्कु शास्त्र मडैत्य-प्रपन्न नागिरुव तन्न अधिकारक्कॆ शास्त्रवु उचितवॆन्दु सम्मतिसिद, कैङ्कय्य गळन्नु, पण्ण प्राप्तं - माडतक्कद्दु विधायकवु हीगॆ तावु स्थापिसिद अभिप्रायद समर्धनॆगागि श्री गीताचारर दिव्य सूक्तियन्नु उदाहरिसि शास्त्रवश्यतॆयु प्रपन्नरे आगलि अव्रवन्नरे आगलि सर्वरिगू आवश्यकवॆन्दु स्थापिसुत्तारॆ.- (१) तस्मात् - शास्त्र विधिगनुसारवाद प्रवृत्तिगळिल्लदिद्दरॆ याव पुरुषार्धगळू लभिसुवदिल्लवॆन्दु हेळल्पट्टि रुवदरिन्द, ते-दैवस्वभावयुक्तनाद निनगे, (अर्जुननिगॆ भगवन्तन वाक्यवु) शास्त्रवे प्रमाणवु ; यावुदक्कॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ कारा कार् व्यवस्थितौ-श्रुतिगळल्लि हीगॆ माडु ऎन्दु विधिसिरुवुदक्कॆ विधि ऎम्ब हॆसरु, हीगॆ माडकूडदॆन्दु हेळिरुवदक्कॆ निषेधवॆन्दु हॆसरु, हीगॆ विधि निषेध वाक्यगळिगनुसारवागि नडॆयुवदीग कार्य, अदक्कॆ विरुद्ध वागि नडॆयुव कृत्याकरण अकृत्य करणगळॆरडू अकारगळु, इवुगळन्नु निष्कर्षिसि तिळियुवदरल्लि, शास्त्रवे प्रमाणवु शास्त्र शब्ददिन्द उप निषत्तुगळिन्द कूडिद वेदगळू, अवुगळ उपब्रह्मणगळू हेळल्पट्टवु. अवु हदिनाल्कॆन्दु “ अच्चानि वेदाश्चतारो मामांसा न्याय विस्तरः । पुराणं धरशास्त्रं च विद्याता श्चतुर्दश” ऎम्बल्लि हेळल्पट्टवु ऎल्ला पुराणगळू प्रमाणवल्लवु सात्विकवॆन्दु विभागि सल्पट्ट आरु मात्रवे प्रमाणगळु व्याससूत्रगळू शास्त्रक्कॆ सेरिदवु. स्मृतिगळल्लि कॆलवु मात्रवे ग्राह्यवे कॆलवन्नु श्री व्यासरु उपा देयवल्लवॆन्दु खण्डिसिरुत्तारॆ “ श्रुतिस्मतु विप्राणां चक्षुषी देविनिरिते ! काण स्वतैकॆया हीनो द्वाभ्यामः प्रकीतृते” ऎम्ब श्री पराशरोक्तियु इरुत्तदॆ विप्ररिगॆ श्रुतिस्मृतिगळॆरडू ऎरडु कण्णुगळागि निर्मिसल्पट्टिवॆ. अवुगळल्लि ऒन्दर ज्ञानविल्लदवनु ऒक्कण्णनु; ऎरडर ज्ञानवू इल्लदवनु सम्पूर्ण कुरुडनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द ईग युद्ध माडुवदु न्यायवे ? युद्ध माडदिरुवदु न्यायवे ? ऎम्ब विवेक ज्ञानक्कॆ शास्त्रवे प्रमाणवॆन्दु श्री गीता चाररु उपदेशिसिदरु. 66________________
(on) चरवःश्लोकाधिकारः CLU
- श्रीवकारितः ” इति यामुनोक्ता प्रपन्नस्य न शास्त्र वश्यता ता इति वादस्य खण्डनन् आळवन्दार् श्री गीतार्थ सङ्ग्रहले “ज्ञानीतु पर आदुदरिन्द शास्त्रविधानोकं शास्त्र प्रक्रियॆगॆ अनुसारवागि हेळिदुदन्नु, ज्ञाा - विवेकिसि तिळिदु, इह - ई लोकदल्लि आथवा ई युद्ध माडुव सन्दर्भदल्लि, ई प्रकरणक्कनुगुणवागि अर्थ बरॆय बेकादरॆ, इह- ई सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बर्थ निरूपणॆयल्लि अनुज्ञा कैर्यगळु माडतक्कवे ? अथवा त्याज्यवे, मत्तु माडतक्कवुगळा दरॆ हेगॆ माडतक्कवु? मुमुक्षुविन इष्ट प्रकारवे अथवा शास्त्र रीतियल्ले ? ऎम्ब सन्दर्भदल्लि, कर्म करु मर्हसि - अन्तह शास्त्र विधान रीतियल्ले माडलु योग्यनागु, ऎन्नु " ऎम्ब उपदेशवू, साधिकारिगळुक्कु - मुमुक्षु बुबुकु व्यत्यास मत्तु वर्णाश्रम भेद तारतम्यविल्लदॆ समस्ताधिकारिगळिगू, पॊदुवायिरुक्कुं समवाद हितोपदेशवागिरुत्तदॆ.
इदरमेलॆ इन्नॊन्दु पूरै पक्षवन्नु उपपादिसि खण्डिसिरुत्तारॆ. इदु हिन्दॆये उपपादितवागिद्दरू १४५६-(५७नॆय पुटगळन्नु नोडि) पुनः अदक्कॆ प्रकरणवु ऒदगिदुदरिन्द अनुवादरूपदल्लि प्रासङ्गिक वागि हेळबेकागिरुत्तदॆ. ईग मोक्षार्धियु तन्न इष्टानुसार मात्र आनुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नु माडतक्कद्दल्लवु. शास्त्रविधानोक्तवागिये नडॆसतक्कद्दॆन्दु स्थापिसिदरु. श्री यामुनमुनिगळु हीगॆ हेळदॆ गीतार्ध सङ्ग्रहदल्लि “निजकरादि भन्तं कुराव कारितः ऎम्ब मुमुक्षुवु प्रीव-प्रीतियिन्दले ऎन्दु अवधारणदॊन्दिगॆ हेळिरुत्तारॆ. अदु हेगॆ समञ्जसवॆन्दु आक्षेप तन्दरॆ समाधान वन्नु हेळुत्तारॆ. “प्रीत्वकारितः” ऎम्ब श्री यामुनोक्तियिन्द प्रपन्ननिगॆ शास्त्र वत्यतॆ इल्लवॆम्ब वादद खण्डनवु. आळवन्दार् - श्री यामुनाचार्यरवरे श्रीगीतार्थ सह दल्लि, ज्ञानीतु - ज्ञानियादरो हिन्दॆ हेळिद मूरु जन भक्तरुगळ हागॆ अल्लदॆ अव्यभिचरित भक्तियुळ्ळवनागि ऎन्दरॆ अन्यदेवताभक्ति इल्लदे भगवन्तनल्लि भक्तियुळ्ळवनागि, इष्टु मात्रवे अल्लदॆ ऐहिकापेक्षॆ यावुदू इल्लदॆ अनन्य प्रयोजनवुळ्ळवनादुदरिन्द, परॆमै कानियु,________________
१६६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे कान्ति परा (तदा) यत्तात्म जीवनः । तत्संश्लेष वियोग्यक हिन्दॆ हेळल्पट्ट मूरु जन भक्तरू ऐकानिगळु. इवरु अन्य प्रयो जनवन्नू उळ्ळवरु. परमै कान्तियादरो आनन्य प्रयोजननु. इन्नु मूरु जन भक्तरिगिन्तलू ईतनु विलक्षणनॆन्दु तु शब्दवु. “प्रतिबुद्ध स्तु मोक्षभाक्” ऎम्बुदर अर्थवु उपपादितवु. तदा यत्तात्म जीवनः - “मच्चित्ता मत प्राणा बोधयन्तः परस्प रम् । कथयश्च मां नित्यं तुष्य निच रम च” (गी, १०-९) ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ इरुव आ ज्ञानियु ऎन्तवनॆन्दरॆ परमात्मनिगॆ अधीनवाद तन्न आत्मस्वरूपद सत्तास्थितिगळुळ्ळवनु. मेलॆ हेळिदुदन्नु माडदिद्दरॆ प्राणवे उळियुवदिल्लवॆन्दु भाविसुवनु. इन्नू ऎन्तव नॆन्दरॆ? तत्संश्लेष वियोगै कसुखदुःखः-परमपुरुषनॊन्दिगॆ सेरि रुवुदन्ने सुखवागियू, हागिल्लदिरुव अवस्थॆयन्नु दुःखवागियू, भाविसुववनु, आतनन्ने उपासनॆ माडोणवु; अदिल्लद कालदल्लि आतन गुणचेष्टितगळन्नु कॊण्डाडोणवु, मॊदलादवु मुन्दिन श्लोकदल्लि हेळल्पडुववु. इदु संश्लेष ऎनिसुत्तदॆ. हीगॆ उपासन, श्रवण कीत्रन, अर्चनादिगळिल्लदिरोणवे विश्लेषवु. मॊदलनॆय सन्दर्भ दल्लि सुखवन्नू ऎरडनॆय अवस्थॆयल्लि दुःखवन्नू हॊन्दुववनु. महर्षियु “यन्नु हूं क्षणं वापि वासुदेवो नचित्र ते ! सा हानि सन्म हच्चिद्रं सा भ्रा स्साचविकिया” (वि. पु. १९.७३) इदर अर्थक्कॆ उपायविभागाधिकारद पुटवन्नु नोडि ऎन्दु हागॆये हेळिरुत्तारॆ. मत्तु “एतस्मिन्न प्रति क्रान्ते मुहूर्ते ध्यानवर्जितेदस्यभि र्मुषितेनैव युक्त माक्रन्दितुं नृशम " परमात्म ध्यानविल्लदॆ ऒन्दु महूर्तवु कळॆदुहोदरू आ हॊत्तिनल्लि कळ्ळरु बन्दु सुलिगॆ माडुवकालदल्लि कूगिकॊळ्ळुवहागॆ अळतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु आ ज्ञानियु इन्नू ऎन्तवनॆन्दरॆ तदेकभीति आतनॊब्बनल्ले इट्ट बुद्धियुळ्ळवनु, चिन्तॆयुळ्ळवनु. आ ज्ञानिय वैलक्षण्यवन्नु हिन्दॆ हेळिदरु. इन्नू आतनु ऎन्तव नॆन्दरॆ भगवद्गीतॆय परम हितोपदेशवाद मन्मना भवमद्भ मद्या जी मां नमस्कुरु” ऎम्बल्लि तोरिबरुव लक्षणवन्नुळ्ळवरॆन्दु हेळुत्तारॆ. भगवान - भगवन्तन अनुचिन्तनवु, योग - आस नादिगळन्नु निम्मिसिकॊण्डु तदेकध्यानदिन्द परब्रह्म साक्षात्कारक्कागि________________
चरमश्लोकाधिकार १६७ सुखदुःख स्तदेकधीः । भगवान योगोक्ति वन्दन स्तुति कीत्रनैः । लब्धा त्या तद्गत प्राणमनो बुद्धिश्चय क्रियः ॥ उपासनॆयु, उक्तिः - प्रतिपादनवु अथवा सेवॆयु, वन्दन - त्रिकरणगळिन्दलू प्रणामवु, स्तुति गुणानुकथनवु, स्तोत्र गळन्नु हेळोणवु, कीर नैः - आतनगुण विभव चेष्टिताद गळन्नु कॊण्डाडोणवु इवुगळिन्द लब्दात्मा - सत्तॆयन्नु हॊन्दिद आत्मस्वरूपवन्नुळ्ळवनु, इवुगळिल्लदॆ तानु वस्तुवे अल्लवॆम्ब भाववु, अथवा ई मेलॆ हेळिद ध्यानादि व्यापारगळन्नु आतनल्लि समर्पिसुवदर मूलक उण्टाद अनुग्रहदिन्द सत्तॆयन्नु हॊन्दिदवनु, इन्नू ऎन्तवनॆन्दरॆ तद्गत …क्रियः, तद न-आ परम पुरुषनन्नु हॊन्दिद, प्राण, मनस्सु, ऎन्दरॆ सङ्कल्प, बुद्धि ऎन्दरॆ विवेकज्ञान अथवा मनस्सिनिन्दुण्टाद निश्चयज्ञानवु, हीगॆ अनेक कडॆयल्लि मनस्सिगू बुद्धिगू स्वल्प व्यत्यासवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, इदक्कॆ उदाहरणवागि “मव दुन आध, मयिबुद्धिं निवेशय” (गी, १२.७) ऎम्बुदन्नु हेळबहुदु, इदु मनस्सिन मूलकवागि आत्माविगॆ उण्टागुव विवेकोद्ध ज्ञानक्कॆ सम्बन्धिसिदुदु. श्री यति वररु श्री भाष्यदल्लि “अध्यवसाया भिमान चिन्तावृत्ति भेदान्मन एव बुद्धहङ्कार चित्र शब्दर्व्यवहीयते” ऎन्दु अप्पणॆ कॊडि सिरुत्तारॆ. बाहेन्द्रिय, इवुगळ क्रियः - क्रियॆगळन्नुळ्ळवनु. अभि प्रायवेनॆन्दरॆ मनस्सु इन्द्रियगळु ऐहिक विषयोपगळल्लि प्रवर्तिसद हागॆ माडिकॊण्डु, ऎल्लवू भगवन्तनल्ले सक्तवागिरुव वृत्तियुळ्ळ वनु ज्ञानियु, “मव मन आधत्स, मयिबुद्धिं निवेशय ऎम्बल्लि उपदेशिसल्पट्ट भाववु सूचितवु. F 8 ज्ञानियु ऎन्तवनु हेगॆ विलक्षणनॆम्बुदन्नु हिन्दिन श्लोकगळिन्द उपपादिसि हेळिदरु, हीगॆ आतनु * सततं कीत्रयन्तो मां यतनक दृढव्रताः । नमण्ड्य । मां भक्ता नित्ययुक्ता उपासते सदा ध्यान योग स्तुति, वन्दन कीर्तनादिगळल्ले इरुव प्रसन्ननिगॆ तनगॆ विधिसल्पट्ट वर्णाश्रमधर्मगळाद नित्यनैमित्तिक क ‘गळ आवश्यकतॆ एतक्कॆ? “सत्वर्धा परित्यज्य” ऎम्बल्लि ऎल्ला करगळन्नू त्यागमाडबहुदॆन्दु विधिसिरुत्तॆयल्ला ऎन्दु पूरैपक्षवन्नु तन्दरॆ, अवुगळू आवश्यकवागि कत्रव्यगळॆन्दू, अवुगळन्नु हेगॆ आनुष्ठिसतक्क________________
१६८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे निजकरादि भन्तं कुराव कारितः । उपायतां परित्यज सद्देवॆतु तामभीः ॥ ३१ ॥ ऎन्नु आरुळिच्चॆयद विडल् प्रीवकारितः ऎन्नदु द्दॆम्बुदन्नू ई श्लोकदल्लि उपपादिसुत्तारॆ. इदु हिन्दॆये शास्त्रीय नियमनाधिकारदल्लि उपपादितवादुदरिन्द इदर अर्धक्कॆ १४५६-७नॆय पुटगळन्नु नोडि, अल्लि अप्पणॆ कॊडिसिरुवदेनॆन्दरॆ “ निजकरादि ऎन्नु श्री गीतार्थस )हल् “ऒत्सव” ऎच्चर अवधारण शाले साधनत्व बुद्धिय ववच्छेदित्तारॆन्नु मिडम ( उपाय तां परित्यज्य ” ऎनु, विवरिकॆयाले सुव्यक्क, नित्य दाक स्वभावनागि ऐहिकवनॆल्ला तॊरॆदु परमात्मनल्ले सक्तवाद मनस्सुळ्ळव नागि मुक्तनहागॆ आनन्दिसिकॊण्डिरुव प्रपन्ननिगॆ, तनगॆ नियतवाद नित्य नैमित्तिक कर्मगळाद आज्ञा कैङ्कर्यगळन्नू, हागॆये भगवन्तन मुखोल्लासक्कॆ हेतुगळाद अनुज्ञा कैङ्कय्यगळन्नू, यथाधिकार वागि शास्त्र रीता अनुष्ठि सतक्कद्दु. अवुगळल्लि आज्ञाकैङ्करगळन्नु यथाशास्त्रम् अनुष्ठिसले बेकु. इल्लवादरॆ भगवदाक्षाच्छेदियागि भगवन्निग्रहक्कॆ ऒळगागुवनु. अदू अल्लदॆ सन्ध्याहीनोzशुचिर्नि मनर्ह सत्व करसु” ऎन्दू हेळल्पट्टिरुवुदरिन्द भगवदाराधन रूपवादयाव कर्मगळिगू योगवागुवदिल्लवु. अनुज्ञाकैङ्कय्यगळ नैसगुवदू, भगवन्मुखोल्लासकरवादुदरिन्द, अवुगळु शास्त्रीय निय मनानुसारवागि अनुष्ठितगळागदे होदरॆ, प्रीतॆवकारितः” ऎन्दु हेळिद हागॆ आगुवदिल्लवु. तन्न इष्टानुसार कैङ्कय्यगळन्नु माड बहुदु ऎम्बुदु इदक्कॆ अर्धवल्लवु. भगवणन उण्टागुव हागॆये प्रीतियिन्द शास्त्र रीत्या माडतक्कद्दु ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ प्रीत्सव ऎम्बल्लिरुव एव कारद अर्धवेनु ? यावु दन्नु व्यवच्छेदिसि ई अवधारणवु प्रयोगिसल्पटि, रुत्तदॆ ? ऎम्बु दन्नु मुन्दिन वाक्यगळिन्द उपपादिसि पूर्वपक्षिगळु हेळिद अर्थवु सरियल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. हागादरॆ सरियाद अभिप्रायवु यावुदॆं दरॆ तिळिसुत्तारॆ. ऎन्नु- ऎम्बदागि, ऎन्दरॆ हिन्दिन निजकादि ऎम्ब श्लोकदल्लि, आरुळिचयद विडल् - कृपया उपदेशिसिद सन्दर्भ दल्लि, “प्रीशैवकारितः”, ऎन्नुदुवु – ऎन्दु हेळिरुवदु, शास्त्रं -________________
(२) चरमश्लोकाधिकार OLF वुम शास्त्रं वेणावनपडियनु. इष्टु शास्त्रमकॊण्डे अरिय वेण्डुगिर कैङ्कर तन्निल् स्वामिसन्तोषजनक मडियक शेषभूतनान तनुन्नु स्पिरुक्किर प्रीतिय नुड्डॆय प्रेरकाति शय कॊल्लुगैयिले तात्पर्यम, वेण्डा वन्न पडियन्नु-शास्त्रवु बेडवॆन्दु हेळिदुदल्लवु, प्रीतियिन्दले माडतक्कद्दु ऎन्दरॆ शास्त्रद आवश्यकतॆ बेकिल्लवॆन्दु हेळिद अभिप्रा यवल्लवॆम्ब भाववु. इज्जु - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ अनुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नु अनुष्ठिसुव सन्दर्भदल्लि, शास्त्रम कॊण्ड - शास्त्र मूलकवागिये, अरियवेण्णुगिर कैङ्करं तन्निल् -तिळियबेकाद कैङ्कानुष्ठानदल्लि, स्वामिसन्तोष जनकत्व मडियाग - सल्व शरनिगॆ सन्तोषवन्नुण्टुमाडुवदर मूलकवागि, शेषभूतनाद तनुक्कु तनगॆ, सिरुक्किर प्रीतियि नुड्डॆय उण्टागुव प्रीतिय, प्रेरकत्यातिशयन - प्रेरिसोणदर आधिक्यवन्नु कॊल्लगैयिले तात्पर्यम - हेळुवदरल्लि अभिप्रायवु. ई आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्य गळन्नॆल्ला शास्त्र विधान क्रमगळन्ननुसरिसिये नडॆसतक्कद्दागिवॆ. “तसा च्छास्त्रं प्रमाणन्ते” ऎन्दु श्री कृष्ण भगर्वारवर उपदेशवु. तानु मनुष्यावतारियादुदरिन्द मनुष्यन हागॆये ताने शास्त्राति क्रममाडि ऎन्दिगू नडॆयुवनल्लवॆन्दु दुद्योधनन ऎदुरिनल्लि प्रतिज्ञॆ यन्नु माडिद्दारॆ. नॆय पुटवन्नु नोडि, शास्त्र रीत्या नडिसिदरेने भगवन्तन प्रीतियु दॊरॆयुत्तदॆ ऎन्दु अन्तह प्रीतियु लभिसुवदक्कागि तुम्बा प्रीतिशयदिन्दले आ आज्ञानुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नॆल्ला अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्ब तात्पर्यवु. आदुदरिन्द आ कानुष्ठानगळल्लि अवु उपायवागि परिणमिसुत्तवॆ ऎम्ब भाव वन्नु परित्यागमाडबेकु ऎम्ब भाववु. इदीग प्रीव ऎम्ब ल्लिन एवकारद भाववु ऎन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. करवेउपाय वॆम्बुदु कर्ममामांसकन अभिप्रायवु. क्षणसाध्यवाद करदिन्द ऒन्दु अपूत्ववु उत्पन्नवागि फलवन्नु कॊडुत्तदॆम्बुदु आतन अभि प्रायवु. सरियाद अभिप्रायवेनॆन्दरॆ ई क्षणसाध्यवाद करवु भगवन्मुखोल्लासवन्नुण्टुमाडि आतन अनुग्रह मूलक फलप्रा प्रियु, आदुदरिन्द ई कर्मगळॆल्ला भगवदाराधनरूपवादुदरिन्द आतनु मॆच्चुवहागॆ शास्त्र रीत्या श्रद्धाभक्तिगळ आधिक्य पुरस्सरवागि________________
१७० श्रीमद्र हस्यतयसारे उपासनाधिकारिपक्कलिले इकण्ण लै योजिक्कुम् पोदु उपासनादिगळुडैय स्वादुतमत्वयुक्, फ अनुष्ठिसिदुदादरॆ आतनु प्रीतनागि श्रेयस्सन्नु वर्षिसुवनु. आतनु प्रसन्न नादरेने फलवु. भगवन्तनु ई मुमुक्षुविगॆ सिद्धपायनागि कङ्कणबद्धनागि निन्तिरुवाग आतन मुखोल्लास हेगॆ उण्टागबेको हागॆ भक्ताधिक्यदिन्द नडॆसबेकॆम्बुदे श्री यामुनमुनिगळ अभि प्रायवु. ई “निजभक्तादि” ऎन्दु हेळिदुदेनु द्रपत्यधिकारिय विषय वागि हेळिदुदे अधवा उपासनाधिकारिय विषयवागि हेळिदुदे ऎम्ब चरॆयल्लि भगवद्गीतॆयु ऒन्दे उपायवन्नु कुरितु हेळलिल्लवु. ऎरडु उपायगळन्नु कुरिते हेळिरुवदु ऎम्बुदन्नु दासन गीतार्थ उपपादनॆयाद आचार्यहृदयान्वेषिणियल्लि प्राप्त स्थळगळल्लि तोरि सिरुत्तेनॆ. ई प्रकरणदल्लि ई गीतार्ध सह वाक्यवु स्वतन्त्र प्रपत्तिनिष्ठनिगॆ अन्वयिसुत्तदॆन्दु श्री देशिकवर्यरु तिळिसि, मुन्दिन वाक्यदल्लि ई श्लोकण्ण… उपासनाधिकारिपक्कलिले ऎन्दारम्भिसि भक्तियोगनिष्ठनन्नु कुरितु हेळुव सन्दर्भदल्लि याव याव भाव गळु ई श्लोकगळिन्द ज्योतितवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इदरिन्द श्री या मुन मुनिगळ मत्तु श्री देशिकवर्यर अभिप्रायवू ऐककण्ठदिन्द श्रीमताशास्त्रवू अदर सह व्याख्यानवाद गीतार्ध सङ्ग्रहवू सह ऎरडु विध उपायगळन्नू बोधिसुत्तवॆ ऎम्बुदन्नु इल्लि व्यक्त वागि ग्रहिसबहुदु. इदरिन्द गीताशास्त्रवु उपासन ऒन्दन्ने बोधिसुत्तदॆम्ब वादवु निराकरिसल्पट्टितु. ई सङ्ग्रह श्लोकगळु एनन्नु उपपादिसुत्तवॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. मरु मुख्यांशगळन्नु ग्रहिसबहुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इल्लू कण्ण - ई सङ्ग्रह श्लोक गळन्नु, उपासनाधिकारिपक्कलिले-उपासननिष्टन विषयदल्लि योचि कुम्पोदु - अन्वयिसुव सन्दर्भदल्लि (१) उपासनादिगळुडैय उपासनवे मॊदलादवुगळ, आदिशब्ददिन्द तदितर कालगळल्लि नडॆयुव, श्रवण, कीत्रनॆ, भगवदाराधनॆ, सामसङ्कीत्रनॆ मॊदलादवु हेळ ल्पट्टवु. स्वाद तमयुम - अत्यन्त तनगॆ भोग्यवागिरुवु दन्नू इवु मॊदलिन ऎरडु श्लोकगळिन्दलू, स्पष्टवु. (२) फलो पायमान - पलक्कॆ साधकवाद, शरण्यनुक्कु प्रसादनवाय n .________________
चरमश्लोकाधिकारः १७१ कायमान तरणनुक्कु प्रसादनवाय कॊण्डु, फलत्तु कु साक्षादुपायम निर निन्नॆयुम, इवुपासनाले प्रसन्न नान सत्येश्वर्र ताने साक्षाद पायमाय निर निश्चिय युम कॊल्लुगैयिले नोकाकक्कडवदु. 3 } कॊण्डु - सत्व रक्षकनाद भगवन्तन प्रसन्नतॆयन्नुण्टुमाडुवदागि फलत्तुक्कु साक्षादुपाय मनि निर निलैयुम् - आ उपा सनादिगळु व्याजमात्रवे अल्लदॆ फलवन्नु तावागिये साक्षात्तागि ऎन्दिगू फलवन्नु साधिसिकॊडलाररॆम्ब भाववन्नू, इदु ‘उपाय तां परित्यज्य न्य सेद्देवेतु तामभीः” ऎम्बल्लि उपपादितवु. (३) इवु वासनत्ताले - ई उपासननिन्द, प्रसन्न नान - प्रीतनाद सश्वर्र ताने-सश्वेश्वरने, साक्षा दुपाय मार्यनिरनि मैयुव-साक्षादुपायवागिरुव, फलप्रदातावागि ताने कङ्कण बद्धनागि निन्तिरुव स्थितियन्नू इदु “निजकादि भक्त न्तं कुरा वकारितः । उपायतां परित्यज्य” ऎम्बुदरिन्द हेळल्पट्टवु. ईतनु माडुव भक्तियोगवू आदक्कॆ सम्बन्धपट्ट सर्वविधानुष्ठान गळू व्यामात्रवादवे, आदुदरिन्दले उपायतां परित्यज्य ऎम्ब उपदेशवु, हागादरॆ फलप्रदनु यारु? ऎन्दरॆ प्रीशैवकारित वागुवदर मूलक उण्टाद भगवन्तन अनुग्रहवे ऎम्ब भाववु, कॊल्लुगैयिले - हीगॆ मूरन्नू हेळुवदरल्लि नोक्काककडवदु - मुख्य तात्पर्यवुळ्ळवुगळागिरुत्तवॆ. ई मूरु श्लोकगळिन्द ग्रहिस तक्क भावगळु ई मूरु ऎन्दु हेळिदरु..-उपायवाद उपास नॆयू अदक्कॆ सम्बन्धिसिद प्रवृत्तिगळू “भजनसुखमेकस्य विपुलं” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ स्वादुतमवॆन्दू, हीगिद्दरू, अदु वाक्य मात्रवे ऎन्दू प्रीत्यतिशयदिन्द माडुवदरिन्द उण्टाद भगवदनु ग्रहवे साक्षात्तागि फलदायकवॆन्दू, बोधिसुत्तवॆन्दु तात्पर्यवु. ई उपासननिष्ठन विषयदल्लादरो ई श्लोकगळु उपासनादि स्वादुतम मॊलादुवु बोधितवॆन्देनॊ हेळल्पट्टितु. प्रप निष्ठनिगॆ उपासनादिगळु यावुवु इल्लवल्ला, हागादरॆ अन्तह भरग्यास निष्ठनिगॆ ई श्लोकगळन्नु अन्वयिसुवदरिन्द तोरुव अर्थगळु यावु वॆन्दरॆ “स्वतन्त्र प्रपत्ति निर्ष” ऎम्ब वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ. ईतन विषयदल्लि ई श्लोकगळिन्द ऎरडु मुख्याभिप्रायगळु तोरि________________
१७२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्ठरुल् इश्लोक योचिक्कु मॊदु इव आज्ञानुज्ञॆगळाले पण्णं कै मॆल्ला. भक्तियोगादिगळिन् कट्टक्कॆ कुळ्ळियागिरुत्तालु, स्वामिसन्तोष मॊळॆय बेरॊरु स्वर्गमोक्षादि प्रयोजनत्तुक्कु पायवाग वनु रा नल्ला मैयाले इवनुु अन नोपाययु अनन्य प्रयोजनक्कॆ युं कुलॆयादे इरुत्तिरपडिक्कियु अकिं चननान विवनुन्नु ईश्वर्र ताने उपायान्नर स्थानले निन्नु फलं कॊडुक्किर पडिक्कियु, कॊल्लु गैयिले तात्पर्यम,
बरुत्तवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. स्वतन्त्र प्रपत्तिनिष्ठनिरुल् - स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्ठन विषयदल्लि ई श्लोकगळन्नु, योजिक्कु मॊदु - आन्वयिसुव सन्दर्भदल्लि (१) इर्व - ई शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिद पनु, आज्ञानुज्ञॆगळाले हण्णु म कैर मल्लाम - आज्ञानु ज्ञारूपदल्लि माडुव कैङ्करवॆल्ला, भक्तियोगादिगळिन् कट्ट कुलै यादिरुन्हालु - भक्तियोग मत्तु अदक्कॆ सम्बन्धिसिद प्रवृत्तिगळु इवुगळ आनुष्ठानदल्लि शास्त्रमय्यादॆयन्नु हेगॆ तिरस्करिस कूडदो हागॆये आनुष्ठिसल्पट्टरू, स्वामिसन्तोषमोळिय " स्वामिगॆ सन्तोषवागुवदन्नु बिट्टु बेरॊरु बेरॆ यावुदॊन्दू, स्वर्गमोक्षादि प्रयोजनत्तुक्कु उपायवागि स्वर्गवाद अथवा मोक्षवाद, आदि शब्ददिन्द विहितङ्कर्यवाद प्रयोजनगळिगॆ साधनवॆन्दु भाविसि, आगलि, मोक्ष प्रयोजनक्कू साधनवॆन्दु भावि सुवदिल्लवो ? ऎन्दरॆ सत्वभरवन्नू पुरमवुरुषनल्लिट्टु निर्धरन गियू निर्भयनागियू इरुव ई प्रपन्ननिगॆ इन्नु मोक्षप्रयोज नक्कॆ साधनवेकॆ ? आदुदरिन्द इवॆल्ला प्रयोजनगळिगू साधनवॆम्ब भावनॆ इल्लदॆ इरुवदरिन्द ऎम्बर्थवु (१) इवनक्कु - ई कृतकृत्य निगॆ अनन्नोपायक अनन्य प्रयोजनवन्नू परमपुरुष नल्लदॆ तनगॆ बेरॆ उपायवु यावुदू इल्लवॆन्दू, भगवत्रिणन मात्र प्रयोजनवल्लदॆ बेरॆ इन्नु याव प्रयोजनवू इल्लवॆन्दू, ऎम्ब भावगळु, कुयादे इरुत्तिर पडियु - न्यूनतॆयन्नु हॊन्ददे इरुव स्थितियन्नू (२) अकिञ्चन नान विवनक्कु - सर्वॆश्वर नल्लदॆ तनगॆ इन्नु यारु रक्षकरिल्लवॆन्दु दैन्यदिन्दिरुव ई प्रपन्ननिगॆ ईश्वर्र ताने - सर्वॆश्वरनाद ताने, उपायारानले -________________
(38) चरमश्लोकाधिकार बेरे उपायवाद भक्तियोग स्थानदल्लि, निन्नु, निन्तु, फलङ्कॊडु किर पडिय्कॆयुम् - फलवन्नु दयपालिसुव रीतियन्नु, कॊल्लु गैयिले तात्पर्यम् - उपदेशिसुवदरल्लि तात्पर्यवु. भक्ति योगक्कॆ आन्वयिसिदाग हेगॆ आ आनुष्ठानगळॆल्ला शास्त्र रीत्या नडॆसतक्क वॆन्दु एर्पट्टवो, अदे रीतियल्ले ई कृतकृत्यनू सह अनुष्ठिस तक्कद्दु ; प्रीशैव ऎन्दु अवधारणदॊन्दिगॆ हेळिरुवदरिन्द, याव फलापेक्षॆय बुद्धियू इरकूडदॆन्दागुवदरिन्द, इदरल्लि मोक्ष फलवू सेरि आन नॆपायप्प बुद्दियु एर्पट्टितु. यतां परित्यज्य ऎम्बल्लिये इदु सुव्यक्तवु. बेरॆ फलव्यावदन्नू अपेक्षिसदॆ बरी प्रीतिपुरस्सरवागि नडॆसुवदरिन्द अनन्य प्रयोजन त.वू एर्पट्टितु. यावाग उपायान्तरदल्लि बुद्धियिल्लवो, आग सेद्दे वेतु तामभीः ऎम्बल्लि तोरुव हागॆ, उपायान्तर स्थान दल्लि परमपुरुष निवेशनवू सिद्धिसितु ऎम्बुदु मेलिन वाक्य तात्प र्यवु. ईतनु ताने आस्वतन्त्रनादुदरिन्द आकिञ्चन्यवु एर्पट्टु परमात्मनल्ले सर्वभरवन्निट्टवनादुदरिन्द आतन मुखोल्लासक्का गिये शास्त्रनियमनानुसार सर्वविहितगळाद आज्ञानुज्ञाकैङ्क गळन्नु माडतक्कदॆम्ब भाववु. हीगॆ शास्त्र रीत्या आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्यगळन्नु अनुष्ठिसिदरॆ देवतास्तर सम्बन्ध उण्टागुत्तदॆम्ब शाविगॆ समाधानवु. हीगॆ श्रीयामुन मुनिगळ दिव्य सूक्तगळिन्द ई ऎरडु विध उपायनिष्ठराद भक्तरू प्रपन्नरू वर्णाश्रमादि धर्मगळन्नॆल्ला शास्त्र रीत्या भगवणनक्कागि तुम्बा भक्तियिन्द अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु उपदेशिसल्पट्टितु. ई अभिप्रायगळु हिन्दॆये शास्त्रीय नियमनाधि कारदल्लि उपपादितवागिद्दरू “सर्वधरा परित्यज्य” ऎम्बल्लिन त्याग शब्दार्थ विवरणवु प्रकरणवादुदरिन्द अवुगळन्ने पुनः अनुवादरूप दल्लि हेळबेकादुदु आवश्यकवायितु. मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्यगळन्नु शास्त्र रीत्या नडॆसले बेकॆन्दादरॆ, आग सूर, अग्नि मॊदलाद देवतान्तर सम्बन्धवु तप्पिद्दल्लवागुत्तदॆ. आग ई भक्तर मत्तु प्रपन्नर परमै कान्तित्वक्कॆ भङ्गबरुवुदिल्लवो ? ऎन्दरॆ इल्लवॆन्दु समाधानवन्नु ऎरडु विधवागि उपदेशिसुत्तारॆ. मॊदलु पूर्वपक्षवन्नु उपपादिसुत्तारॆ- इरण्यधिकारिगळु-भक्ति योगनिष्ठरु मत्तु भरन्नासनिष्ठरु आद ऎरडु विध अधिकारिगळू________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ इत्थं शास्त्र रीत्या आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्यानुष्ठाने देदास्तर सम्बन्धेन परमै कास्तित्व हानि रिष्यताह
इरण्ण धिकारिगळुम (१) “प्रतिबुद्मान सेवन्त (२) “अनन्य देवता भक्ताः (३) नान्यन्देवं नमस्कुल्यान् इत्यादिगळिर् पडिय परमै कान्तिगळायिरुक्क, इत्तु “निजकरादि भन्तं” ऎन्नु अरुळिच्छॆयदपडिय वर्णाश्रमादि धरङ्गळ्ळि इवगळ अनु इक्कुक्काल्, अग्निन्द्रादि देवता व्यामियाले पर कान्तिं कुयादो ’ वन्नु वेदान व्युत्पत्ति पादार् “प्रतिबुद्धा न सेवन्ते यस्याक्षरिमितं फलव* आल्पास्थिर फल गळन्नु कॊडुव ब्रह्मरुद्रेन्द्रादि सत्व देवतॆगळन्नु प्राज्ञरु आराधि सुवदिल्लवॆम्ब, ६७५ मत्तु ९२६नॆय पुटवन्नु नोडि. (२) * अनन्य देवताभक्ता” इन्नु याव देवतॆगळन्नू अल्लदॆ श्री महाविष्णु वन्नु मात्रवे ध्यानिसुव भक्तरुगळु” ऎम्ब (३) “नान्यन्देवं नम स्वराज्” “परमपुरुषनल्लदॆ बेरॆ याव देवतॆगू नमस्करिसबेड” ( नॆय पुट नोडि) इत्यादिगळिद्दपडिये , इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुवहागॆ परमै कान्तिगळागि इरुक्क - परम पुरुष नाद श्रीमन्नारायणनॊब्बनल्ले यावागलू सक्तवागिरुव ई ऎरडु विध प्रपन्नरू इरुवाग, इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि, “ निजकरादि भक्तन्तं” ऎन्नु अरुळिचॆयदपडिय - ऎन्दु कृपया उप देशिसिरुवहागॆ, वर्णाश्रमादि धरगळन्नु इवरुगळु अनुष्ठिपुक्का ल् - अनुष्ठिसुवुवॆन्दु हॊरटरॆ, अग्नि न्द्रादि अग्नि, इन्द्र, सूर्य, मॊदलाद देवतावामित्रशैयाले - परमपुरुषाराधनरूप कैङ्कर्यदॊन्दिगॆ सेरिरुवदरिन्द, परमै कान्तित्वं कुलैयादो - अवरुगळ पर कान्तित्वक्कॆ अन्नदेव सम्बन्धवु सात्मा कूड दागिरुवाग, ई नित्यनैमित्तिकगळल्लि सूर्य, अग्नि, ब्रह्म रुद्रेन्दा • मॊदलाद सम्बन्धवु उण्टागुवदरिन्द आ परम्य कान्तित्वक्कॆ भङ्ग उण्टागुवदिल्लवो ? ऎन्नु - ऎम्बुदागि, वेदान्तवुतृप्ति पादार्-वेदान्तशास्त्रदल्लि पाण्डित्यवन्नु हॊन्ददवरु, चोद्यं हण्णु वर्गळ - आक्षेपणॆयन्नु माडुवरु. सन्ध्यावन्दनादि पञ्च • (१) भा, शास्त्रि १५०-५६ (२) वैष्णव धरशास्त्रम्, (३) भारत________________
चरमकाधिकारः
- चोद्यं पण्णवर् गळ्, इव्वत्तिल् (४) “साक्षादविरोधं जैमिनिः” ऎ५र मात्रन् पडिये आग्रनयनादि व्युत्पत्तिगळालॆ अगादि हब्बण्ण सरेश्वरनुक्कु साक्षाद्वाचकळान निहिक्क ला मिडल्, इ श्री सहस्रनामत्तिन् तिरुनामङ्गळिद्द पडिय निन्नॆयाले इवल् देवकान्तर स्पर्शमि, पुहा यज्ञगळल्लि सूर्य, अग्नि, मत्तु इतर देवतॆगळन्नु कुरित ध्यान हविस्समर्पवादिगळिवॆ; इन्तह कर्मगळन्नु अनुष्ठिसुवदु ई प्रपन्नर परमै कान्तित्वक्कॆ हानियल्लवे ? आगलि, त्याग हेळुवदरिन्द आ दोषवु होगुत्तदॆ ऎन्दरॆ प्रक्षाळनादि पङ्कस्य दूरादस्पर्त नं वर” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ कॆसरन्नु तुळियुवदेतक्कॆ? अनन्तर कालु तॊळियुवुदु एतक्कॆ ? आदुदरिन्द दूरदल्लिद्दु बिडुवदु युक्त वल्लवो ? हीगॆ अन्यदेवता सम्बन्धविरुव सन्ध्यादि पञ्चमहा यज्ञगळ अनुष्ठानवेतक्कॆ ? अनन्तर त्याग हेळुवदु एतक्कॆ ? ऎम्बुदु पूत्व पक्षवु, ई पूरैपक्षवु वेदान्तशास्त्र परिश्रमविल्लदिरुव बालिशर वादवागिरुत्तदॆम्ब भाववु. ई पूर्वपक्षक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ, इन्निडल् - ई सन्दर्भदल्लि “साक्षाद विरोधं जैमिनि”, ऎच् रसूत्रन् पडिये-ऎन्दु सूत्रदल्लि हेळिरुवहागॆ, अग्रनयनादि व्युत्पतिगळाले- अगॆ नयतीत्य’ ऎन्दरॆ मुन्दॆ निन्तु सिद्धोपायनागि करॆदुकॊण्डु होगुवनु ऎम्बिवे मॊदलाद व्युत्पत्तिगळिन्द आग्रादि शब्दङ्ग - अग्नि ये मॊदलाद शब्दगळन्नु परेश्वर नुक्कु - सरेश्वरनिगॆ साक्षाद्वाचकङ्गळान - साक्षात्तागि बोधकगळागि, निरूहिक्किल मिडल् - निहिसबहुदॆन्दु श्री जै मिथ्याचाररु हेळिद सन्दर्भदल्लि, इवु . ई अग्रादि शब्दगळु आदिशब्ददिन्द, वैश्वानर, सूर्य, मित्र, इन्द्र मॊदलाद शब्दगळु हेळल्पट्टिवु, श्री सहस्रनामत्तिन् तिरुनामङ्गळिर् पडिय श्री विष्णु सहस्रनामदल्लि शब्दगळ हागॆ, निष्क्रियाले - व्युत्पत्तिय मूलक अर्थवन्नु बोधिसुव स्थितियल्लिरुवदरिन्द, इवॆल्ला पदगळू व्युत्पत्तिय मूलक परमपुरुषनन्ने बोधिसुवदरिन्द, देवतान्तर गळाद अग्नि, सूर्य, मॊदलाद अन्य देवतॆगळ, स्पर्शमि - सम्बन्धविल्लवु. इवॆल्ला पदगळू सश्वेश्वरनन्ने साक्षात्तागि बोधि (४) शा, ३. १.२.२९.________________
श्रीमद्रहस्यश्रयसारे (१) * देवानृषि नृत्यनृगवदात्मर्का ध्यात्वा संर्त ऎन्न नित्य प्रकृतिगळिल् श्री भाष्यकारर् अरुळिच्चॆयद पडिय सुत्तवॆन्दु जैमिन्याचारराद श्री व्यासशिष्यरु हेळिरुवदरिन्द देव तान्तरद सम्बन्धवे इल्लवॆन्दु भाविसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु ईसाक्षा दृष्यविरोधं जैमिनिः” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रद उपपादनॆगॆ २३३२-३३ नॆय पुटगळन्नु नोडि. ई समाधानगळॆल्ला हिन्दॆये साध्यॆ पाय शोधनाधिकारदल्लि उपपादितवागिद्दरू प्रकरणवु ऒदगिदुद रिन्द पुनः ज्ञापकवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. इदु कृतकृत्याधिकारदल्लू सङ्ग्रहवागि बोधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ११५५नॆय पुटवन्नु नोडि. हीगॆ पर मात्मनन्ने ई शब्दगळु बोधिसुवदरिन्द, देवतान्तरस्पर्शम् इद्दॆ ऎन्दु हेळल्पट्टितु, मुमक्षुविगॆ श्राद्धादि कर्मगळू अवश्यकाव्यगळाद करगळु. अल्लि पितृदेवतॆगळ अराधनॆयुण्टल्ला, अल्लॆल्ला देवतान्तर स्पर्शवे इल्लवॆन्दु जैमिन्या बाक्यर न्यायवन्नु हेगॆ हेळलागुत्तदॆ? अदू अल्लदॆ प्रतर्दन विद्यॆयल्लि इन्द्रने मामुपास्त्र ऎन्दु हेळिरुत्ता नल्ला? मत्तु “जीवमुख्य प्राणलिङ्गात् नेति चेन्न, उपासा ओ विध्याश्” ऎम्ब सूत्रदल्लि परमात्मनु मूरु विधवागि उपास्यनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ-(2) निखिलकारणभूतनाद परब्रह्म नन्नु सत्यत्वज्ञानाननत्व दिव्यमङ्गळ विग्रह विषिष्टनन्नागि उपा सिसोणवु; (२) जीवात्म शरीरकनन्नागि उपासिसोणवु प्रतर्दनविद्यॆ यहागॆ, (३) भोग्यभोगोपकरण शरीरकनागि उपासिसोणवु. आदुदरिन्द मुमुक्षुविगू कूड जीवशरीरक परमात्मनु उपास्यनु ऎन्दु हेळल्पट्टिदॆयल्ला? इल्लियू जैमिन्याचारैर न्यायवु कूडुव दिल्लवल्ला ? ऎन्दरॆ श्री व्यासनुहर्षिय अभिमतानुसारवागि इन्नॊन्दु विधवागियू समाधानवन्नु हेळबहुदॆन्दु सप्रमाण वागि उपदेशिसुत्तारॆ. (१) “देर्वा-ब्रह्मादि देवतॆगळन्नू, ऋर्षि- कृष्णदैपाय नादिख षिगळन्नू, पितृन्-पितृगळन्नू इवरु ऎन्तवरॆन्दरॆ भगवदात्म र्का - भगवन्तनिगॆ शरीरवागि भगवन्तनन्ने अत्यावागि उळ्ळवरु, इन्तवरन्नु ध्यानिसि, संर्त - देवर्षि पितृतर्पणवन्नु अवरु १. श्री भाष्यकार नित्य________________
(२४) चरवःश्लोकाधि कारः तत्तदेवता शरीरकनाक परमात्माव्व अनुसन्धित्तु कॊन्दु तत्तक्क र आनु शास्त्र सिद्धमान विषल् (२) *उपासा ध्यात्” ऎच् रपडिये प्रतर्दन विद्यादिगळिल्, विशेष्य मान दिव्या त्मस्वरूपत्तालुव चेतनाचेतनविशिष्टनागवु परमात्मान उपासीया निन्नालु, विशेषणमान चेतनाचेतनळिल् अराध्यत्वम् इल्लादर् पोले इद्विडलु, विशेषणमन भगवदात्मकरॆन्दु भाविसि तर्पणवन्नु कॊट्टु, देवतॆगळिन्दलू ऋषि गळिन्दलू पितृगळिन्दलू उण्टाद महोपकार ऋणक्कागि प्रति दिनवू ई तर्पणवन्नु माडतक्कद्दु ; आदरॆ हीगॆ तर्पिसुवुदरिन्द अवरुगळिगॆ आत्मावाद भगवन्तने इदरिन्द प्रीतनागुवनॆम्ब भाववु. १५०नॆय पुटवन्नु नोडि, ऎन्नु नित्य प्रकृतिगळिले - ऎन्दु श्री यतिवररु रचिसिरुव नित्यवे मॊदलाद ग्रन्थगळल्लि, प्रकृति शब्द दिन्द गीता भाष्यादिगळु हेळल्पट्टवु. गीताभाष्यदल्लि ऎल्लि हेळिरु इदॆ ऎन्दरॆ “वेदान्तवाक्य जातं हि परम पुरुष शरीरतया वस्थितानाम् इन्दादीना माराध्यत्वं विदधत् आत्मभूतस्य परम पुरुषव साक्षादाराधत्वति विदधाति” (गी. ७.२३.) इत्यादि स्थळ गळल्लि प्रोक्तवु हीगॆ श्रीभाष्यकाररु हेळिरुव हागॆ, हद्देवता शरीरकनान - आ आ देवतॆगळन्ने शरीरवागिवुळ्ळ, परमात्मनन्ने, आनुसन्धित्तुकॊण्डु - अनुसन्धानमाडिकॊण्डु, तत्तर आनुषि *मयिसर्वाणि कराणि सन्यस्याध्यात्मचेतना’ (गी ३.३०) ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ आया करगळन्नु अनुष्ठिसोणवु, इल्लि आज्ञानुज्ञा कैङ्करगळु प्रकरणानुगुणवागि हेळल्पट्टवु, शास सिद्धमान विडल् - शास्त्रदल्लि विधिसल्पट्टिरुव सन्दर्भदल्लि “उपा साफ्ट् विध्यात्” “उपासनॆयु मूरु विधवागिरुवदरिन्द” ऎङ्गिरह डिये ऎन्दु व्याससूत्रदल्लि हेळिरुवहागॆ, प्रतर्दन विद्यादि गळिले - प्रतर्दन विद्यॆ आदि शब्ददिन्द मधु विद्यॆ पञ्चाग्नि विद्यॆगळल्लि, विशेष्य मान - विशेष्यनागि दिव्यात्म स्वरूपालु - दिव्यपर मात्म स्वरूपदिन्दलू, चेतनाचेतनविशिष्टनागवुम - चेतनाचे तनगळन्नु शरीरवागि हॊन्दिरुववनागियू, परमात्मा उपा सीया निन्ना लुम् - परमात्मनन्ने उपासिसल्पट्टरू, विशेष (२) ब्र. सू. १.१ ३२.________________
త श्रीमद्रहस्य त्रयसारे विमान चेतनाचेतनळिल् - विशेषणगळाद चेतनाचेतनगळल्लि आराध्यत्वम् इल्ला रैल्- आराधिसल्पडुव भाववु हेगॆ इल्लवो हागॆये, इन्निडलु - ई प्रपन्ननु आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्यगळन्नु माडुव सन्दर्भदल्लि देवर्षि पितृगळन्नु इर्व - ई अनुष्ठिसुववनु आराधकरनल्ल. आराधिसुवदिल्लवु. देवर्षि पितृ तर्पणगळन्नू सन्ध्या वन्दनादिगळन्नू पञ्चमहायज्ञरूपवाद वैश्वदेपवन्नू, प्रतिदिनवू प्रपन्ननू माडतक्कद्दागिरुत्तदॆ. अवुगळल्लि अन्यदेवता पितृ मॊदलाद वुगळ आराधनॆयु इरुत्तदॆयल्ला प्रपन्ननु अन्तह कर्मगळन्नॆसगुवद रिन्द अन्यदेवताराधनॆय सम्बन्ध उण्टागुवदिल्लवो ऎन्दरॆई आराधनॆ गळल्लि आ अन्यदेवतादिगळिगॆल्ला अत्यावाद परमात्मने आराधिसल्पडुव दरिन्द दोषविल्लवु. शास्त्रविहितवादुदरिन्द माडले तीरबेकॆन्दु उपदेशिसिदरु. इन्तह भावनॆयु ब्रह्मविद्यॆयाद उपासनिगॆ उण्टॆन्दु, “ उपापात्रॆ विद्यात्” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्ले उपपादि तवागिदॆ ऎन्दु तिळिसि, ई प्रक्रियॆये प्रतर्दन, विद्यॆ, पञ्चाग्नि विद्यॆ गळल्लि उण्टॆन्दु हेळिदरु. “उपापात्रॆविद्यात् ” ऎम्ब ब्रह्मसू त्रदल्लि उपासनॆयन्नु मूरु विध भावनॆयिन्द माडल्पडबहुदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ निखिलकारणभूतनाद परब्रह्मवन्नु सत्य त्वज्ञानत्यादिगळेनु दिव्यमङ्गळविग्रहयुक्ततॆ एनु इवुगळिन्द विशिष्ट नन्नागि उपासिसोणवु ऒन्दु विध. भोक्त वर्ग शरीरकनागि दिव्य मङ्गळविग्रहयुक्तनॆन्दु उपासिसोणवु. ऎरडनॆ ऎदु. भोग्य भोगोपकरण शरीरकनागि दिव्यमङ्गळ विग्रहयुक्तनागि उपासिसो णवु मूरनॆयदु, हीगॆ सत्व चेतनाचेतन शरीरकनागिरुवदरिन्द सर्वचेतनाराधनॆयु केवल चेतनाराधनॆयु आगुवदिल्लवु. तदात्म नाद परमात्मन आराधनॆये ऎम्ब भाववु. प्रतर्दन विद्यॆयल्लि प्रतर्दनरु होगि इन्द्रनन्नु कुरितु, हिततमवागि ऎन्दरॆ मुक्तिदा यकवागिरुवदन्नु उपदेशिसु ऎन्दु प्रार्थिसुत्तारॆ. अदक्कॆ इन्द्रनु मामुपास्य-नन्नन्नु उपासनॆमाडु ऎन्दु हेळिदनु. इन्द्रनु जीवनु, दिव्यमङ्गळ विग्रहरहितनु, इन्तवन उपासनॆयु प्रतीकालं बनवॆन्दु हेळल्पट्टु, अन्तह उपासनॆगॆ मोक्षविल्लवु, हागादरॆ इन्द्रनु नन्नन्नु उपासिसु ऎन्दु हेळिद्दु हेगॆ? ऎन्दरॆ “शास्त्रा दृष्यातूपदेशोवामदेवव » ఎంబ सूत्रदल्लि (ब्र, सू १.१.३१) हेळिरुव प्रकार, इन्द्रनु हेळिदुदेनॆन्दरॆ? नानु ऎन्दरॆ________________
चरमश्लोकाधिकारः पुच्छरीरक परमात्मनु, मच्छरीरकनाद परमपुरुषन दिव्यमङ्गळ विग्रहवे उपास्यवॆम्ब भाववु. हीगॆये परम भागवतराद प्रज्ञ दरु असुरपुत्रररिगॆ उपदेशिसिरुत्तारॆ. सरगत्वा दनन्तस्य स एपा ह मवस्थितः । मत्त स्सत्वम् अहंसत्वं मयिसत्व सनातने” अनन्तनाद श्री महाविष्णुवु ऎल्लक्कू आत्मावागि व्यापिसिरुवदरिन्द, आतनु ऎन्दरॆ परमपुरुषने नानागि इद्दानॆ, मच्छरीरकनागि ऎन्दरॆ मदात्मकनागिद्दानॆ. आदुदरिन्दले नन्निन्दले ऎल्लवू ऎन्दरॆ मच्छ रीरक परमात्मने ऎल्लवु, अहंसं- नाने ऎल्लवु ऎन्दरॆ मच्छ रक परमात्मने ऎल्लवु, मयि सत्व- सनातने - अनादियागिरुव नन्नल्ले सर्ववु ऎन्दरॆ मच्छरीरक परमात्मनल्ले सर्ववु ऎम्बुदु श्लोकार्धवु. मधुविद्यॆयल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ? आदित्यन पूर्व, दक्षिण, पश्चिम, उत्तर ऊरांशगळन्नु वसु रुद, आदित्य, मरुत्, साध्य रुगळिगॆ भोग्यवॆन्दू, आ आ आदित्यांशगळे अवरिगॆ उपास्यवॆन्दू, छान्दोग्यदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई देवतॆगळिगॆल्ला परमात्म पासनॆयल्लि आधिकारवुण्टॆ इल्लवे ऎम्ब चट्टॆयल्लि व्यासशिष्यराद जैमिन्याचाररु इल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टरु. एकॆन्दरॆ तम्मन्नु तावे उपासिसोणवॆम्बुदु असङ्गतवॆम्ब अभिप्रायदिन्द अधिकार विल्लवॆन्दु हेळिदरु. श्री व्यासरादरो * भुवन्तु बादरायणो 8- हि” (१-३-३२) ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि, ई वस्वादि ऐदु पङ्गडदवरिगू उपासनदल्लि अधिकारवु उण्टॆन्दु स्थापिसिदरु. एकॆन्दरॆ अस्ति उपास्यत्ववू प्राप्यप्राप्तियू उण्टु. एकॆन्दरॆ वस्त्रादित्यादि शरी रकनाद परमात्मने अवरुगळिगॆ उपास्यनु. अन्तह परमपुरुष नन्नु उपासिसिदरॆ कल्पान्तदल्लि ब्रह्म प्राप्ति ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. पञ्चाग्नि विद्यॆयल्लि हेयप्रकृतिगिन्त विलक्षणवाद परिशुद्धात स्वरूपवन्नु परब्रह्मात्मकवॆन्दु उपासिसल्पडुत्तदॆ. इदक्कॆ फलवे नॆन्दरॆ मधुविद्यॆयल्लि वादि प्राप्तियुण्टागि अनन्तर मोक्षप्राप्ति हेगो हागॆये, स्वात्मानुभववाद कैवल्य प्राप्तियुण्टागि अनन्तर मॊ क्षप्राप्तियु. ई पञ्चाग्नि विद्या निष्ठनन्नु जिज्ञासुवॆन्दु गीतॆ यल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अगलि, देवर्षि पितृगळन्ने आराधिसिबिट्टु तत्तच्छरीरक परमा त्मने आराधिसल्पट्टनु ऎन्दु हेळिदरू, विशेष्यवेनो आराधिसल्पट्ट________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे देवर्षि पित्रादिगळ्ळि इर्व आराधिक्किरानर्ल्ल, (३) आहंहि सत्वय ज्ञानां भोक्ताच प्रभुर वच (४) “हव्य कव्य भुगेक पितृ देव स्वरूपधृत् (५) “ये यज पिर्तृ देर्वा ब्राह्मण सहुताशर्ना । सत्वभूतान्तरात्मानं विष्णु मेव यजन्ति ते” हागॆ भावनॆयादरू विशेषणगळाद देवर्षि पितृगळ आराधनॆयिन्द देवतान्तर सम्बन्धवु उण्टागलिल्लवो ? ऎन्दरॆ सान्तरामि याद सश्वेश्वरन आराधनॆयॆन्दे ईतनु भाविसुवाग शास्त्रविधिगळु गुणवागि माडुव कैङ्कर्यगळु ऎन्दिगू देवतान्तर आराधनवागुव दिल्लवॆन्दु सप्रमाणवागि “अहरहि’’ ऎन्दारम्भिसि, उपपादिसुत्तारॆ. (३) सत्व यज्ञानां - समस्तगळाद श्रुतिगळल्लि हेळल्पट्ट यज्ञगळिगू, अहंहि - नानु ताने, भोकाच - हविस्सुगळन्नु स्वीकरिसि प्रीतनागुवननाने, प्रभुरेवच समर्धनागि अवुगळिगॆल्ला मियागि निराहकनु नाने. आदरॆ इवुगळन्नु अनुष्ठिसुव क्रमवु ऎरडु विधवु. शास्त्र दृष्टियिन्द नानु अवरिगॆ आत्मा ऎन्दु भाविसि इवुगळन्नु कारम्भदल्लू कर समाप्तियल्लू त्यागवन्नु हेळि अनु पिसिदरॆ नानु प्रीतनागि बन्धकवागुव फलवन्नु कॊडुवदिल्लवु. हीगॆ ज्ञानविल्लदॆ अनुष्ठिसुववरु जारिबिद्दु बन्धवन्नु अनुभविसुव रॆन्दु उत्तरार्धदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (४) पितृदेव स्वरूपधृत्-पितृदेवतॆगळल्लि स्वरूपवन्नु धरिसि रुव ऎन्दरॆ पितृदेवतात्मकनागि आ कारणदिन्द हव्यकव्य भुगेक स्त्री - पूद्वापरकरगळल्लि हविस्सन्नू कव्यवन्नू परिग्रहिसुवनु नीनॊब्बने. (५) “ये - यारु, पितृगळन्नू ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिदेवतॆगळन्नू ब्राह्मण सहुताशनान् - औपासनादि अग्नि कार्यगळिन्द कूडिद ब्राह्मणरन्नू, यजन्ति - आराधिसुत्तारो, ते . अवरॆल्लरू, सर्व भूतगळिगू आत्मावागि विष्णुवन्ने आराधिसुत्तारॆ. “त्वां योगिन श्चियन्ति श्वां यजच याजका” ऎम्बुदु इदर पूर्वा (३) १, ९.२४, (४) वि, पु. १.१९.७३,________________
(91) चरवःश्लोकाधिकारः १८१ ऎरपडिये, सान्तरामियानवने प्रतिबुद्धनान इवनुरु आराध्यनागैयाले इप्पडि तॆळन्नु अनुष्टिक्कु अवनुक्कु, यथा शास्त्र मनुष्यक्किर कै नाम. देवतान्तर स्पर्शदोषं कदा न प्रसज्जित कदाप्रसत इति उपपादयुति उपायान्नरस्पर्शं वारादलवु, कैरार्थळान द्रव्यार्जन निवेदितोपयोगादिगळाल् प्रयोजनान्तरस्पर्शम् ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, सान्तरामियाद वने- ई अन्य देवतॆगळाद समस्तरिगू अन्तरामियाद श्री महा विष्णु वे, प्रतिबुद्ध नान - प्राज्ञनाद, इवनुन्नु - ई नित्य नैमित्तिक गळन्नू अज्ञानुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नू माडुव ई प्रपन्ननिगॆ, आराधनादुदरिन्द, इप्पडि तॆळिन्नु - हीगॆ शास्त्रज्ञानवन्नु हॊन्दि अनुषिकुम अवनुक्कु - अनुष्ठिसुव अवनिगॆ, यथाशास्त्रमनुष्य किर कैङ्कय्य नाम- शास्त्रानुगुणवागि आनुष्ठिसुव परम पुरुषन प्रीति सम्पादकगळाद कैङ्कर्यगळागुत्तवॆ. अन्यदेवताराधनवॆन्दिगू आगुवदिल्लवॆम्ब भाववु. अहरहस्सन्धा मुपासीत - इत्यादि शास्त्र विधिगळिगनुगुणवागि माडुवदरिन्द प्रपन्ननिगॆ विरुद्धवाद अन्यदेवका राधनॆयु ऎन्दिगू आगुवदिल्लवॆम्बुदु तात्पर्यवु. ई विधियल्लि सन्ध्यां-ऎम्बुदु सन्ध्या, शब्दद द्वितीयवल्लवु. आग अन्यदेवतॆय उपासनॆ ऎम्बर्थवागुत्तदॆ. अदु सन्धि शब्दद सप्तमि, सन्ध्या यां भगवन्तम् उपासीत - ऎम्बर्थवु. देवतान्तर स्पर्श दोषवुण्टागदिरुवदु यावाग ? उण्टागुवदु यावाग ? ऎम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ. मुन्दॆ ऎरडु वाक्यगळ मूलक ई विधिप्राप्तवाद नित्य नैमित्ति कादिगळन्नु हेगॆ अनुष्ठिसिदरॆ देवतान्तर स्पर्शदोषवु प्राप्तवागु वदिल्लवॆन्दू, इन्नु हेगॆ अनुष्ठिसिदरॆ अन्तह दोषवु उण्टागुत्त दॆन्दू हेळुत्तारॆ. मॊदलु वाक्यदिन्द याव सन्दर्भदल्लि दोष प्राप्तियिल्लवॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ. उपायान्तरस्पर्शम वारा दारोलुवु-बेरॆ उपायवाद अन्यदेवतोपासनदल्लि सम्बन्ध उण्टागद हागू, कै ल्यार्थळान - कैङ्करगळिगॆ प्रयो________________
१८२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे वारादलवुम, आराध्य विशेषणमाग विधि बल प्राप्तज्ञ कान चेतनाचेतनङ्गळा देवतास्त्रर स्पर्श दोषम वारादु. (१) “नारायणं परित्यज्य हृदिस्थं प्रभुमाश्वरमयोsन्य जनगळागिरुव ऎन्दरॆ कैङ्कय्यगळिगॆ बेकाद, द्रव्यार्जन - द्रव्य सम्पा दनॆ मत्तु निवेदितोपयोगादिगळाल् - ब्रह्मरुद्रालयगळल्लि निवेदन माडल्पट्टुदुदन्नु स्वीकरिसुवदे मॊदलादवुगळल्लदहागॆ, प्रयोजनानन्तरस्पर्शं वारादालुवु - मोक्षेतरगळाद ऐहिक प्रयोजनगळ सम्बन्ध बारद हागू ऎन्दरॆ देहयात्रॆ भगवद्भागवत नित्य नैमित्तिक करगळनुष्ठान इवुगळिगॆ बेकाद द्रव्या र्जनॆ आहारसेवनॆये मॊदलाद प्रवृत्तिगळल्लि अन्यदेवता सम्बन्ध विल्लद हागू, लिप्तनागदहागू, ऎम्ब तात्पर्यवु. आराध्य विशेषण माग - आराध्यनु श्री महाविष्णुवु, आतनिगॆ विशेषणगळाद सूर, अग्नि ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळेनु, मत्तु द्रव्यवे मॊदलाद सामग्रि गळेनु हव्यकव्यगळेनु इवुगळाद, विधिबलप्राप्तङ्गळान - शास्त्र विधिय मूलक उण्टाद आदुदरिन्द आवश्यकवागि विधिसल्पट्ट यज्ञ रूपगळागि अनुष्ठिसलेबेकाद, चेतनाचेतन ळाल – आ आन्य देवतॆगळ मत्तु अचेतनगळाद द्रव्यगळ सम्बन्धदिन्द, देवतान्तर स्पर्शदोषवु, वारादु - उण्टागलारदु. देह धारणॆगू, ईतनु माडबेकाद नित्य नैमित्ति कादि भगवदाराधनॆ पञ्चमहा यज्ञगळिगू बेकाद द्रव्यवन्नु हविस्से मॊदलादवुगळन्नू सम्पादिसुवदरल्लि ईतनु लिप्तनागदिरबेकु मत्तु उपायान्नर संसर्गवू कूडदु. हीगॆ इद्दु कॊण्डु “मयिसल्याणि कल्याणि सन्यस्या ध्यात्म चेतसा ऎन्दू, “यत्करोषि यदन्नासि यन्नु कोषि ददासियत् । य तपस्य कौन्सॆय तत्तु रुष्ट मदर्पण” ऎन्दू हेळिरुवहागॆ नडॆसिदरॆ देवतान्तरादि सम्बन्ध दोषवुण्टागुवदिल्लवॆन्दु हेळिदरु.
इन्नु हेगॆ अनुष्ठिसिदरॆ अन्तह दोषवुण्टागुत्तदॆम्बुदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. (१) नारायणं परित्यज्य - श्रीम नारायणनन्नु त्यजिसि, अवनु ऎन्तवनॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. हृदिस्थं बहळ दूर होगि आश्रयिसबेकॆम्ब कष्टवेनू इल्लदॆ, तन्न हृदय गुहॆयल्लिये इरुववनन्नु प्रभुव - एनो आश्रयिसिदरॆ तन्न काम (१) प्रजास्कृति________________
चरमश्लोकाधिकारः मर्च यते देवं परबुद्धा स पापभाक् ! (२) “यस्तु नारा यणं देवं सामान्यना भिमन्यते । स याति नरकं घोरं यावच्चन्द्रदिवाकर (३) “बुद्धरुद्रादि वसतिं स्मशानु तवमेवच । आटवीं राजधानीञ्च दूरतः परिवर्जयेत् नॆयु सिद्धिसुत्तो इल्लवो ऎम्ब सन्देहक्कॆ कारणवे इल्लदॆ सर्व समर्थनन्नु, ईश्वरम् - आश्रयिसिदरॆ, सुकु, परमहित प्रवत्रनॆ यन्नू माडुवनॆम्ब सब्बल्पदिन्द तनगॆ नियामकनागिरुववनन्नु इन्तवनन्नु मौढदिन्द त्यागमाडि, यः - यावनु, अन्यन्देवं - एनन्नू स्वतः कॊडलु योग्यतॆ इल्लद अन्य देवतॆयन्नु, परबुध्या आतने परदेवतॆयु ऎन्दरॆ सत्येश्वरनु, ऎम्ब बुद्धियिन्द अर्च यते . पूजिसुवनो, सः . अन्तवनु, पापभाक् - पापिष्ठनु”ऎन्दू (२) यस्तु-यावनादरो देवनाद नारायणनन्नु, सामान्यन इतर देवतॆगळिगॆ समाननॆम्बदागि, अभिमन्यते - तिळियुवनो, सः - अवनु, यावच्चन्द्र दिवाकर - सूर्यचन्द्ररिरुववरॆगू घोरवाद नरकवन्नु, याति . हॊन्दुवनु. (३) “बुद्धरुद्रादि वसतिं, बुद्ध नन्नू रुद्रनन्नू आदिशब्द दिन्द इतर देवतॆगळु हेळल्पट्टरु., इवरुगळ वसतिं - गुडिगळन्नू, स्मशानवन्नू, शवमेवच - शववन्नू सह, अडवियन्नू, राजधानि यन्नू दूरतःपरिवर्जयेत् – दूरवागिद्दु कॊण्डु बिट्टु बिड तक्कवु. ब्रह्मरुद्रादि वसतियन्नु शौण्डिल्यरु इवुगळिगॆल्ला समवॆम्ब भावदिन्द हेळिरुत्तारॆ. अवरुगळ आलयक्कॆ होगि आश्रयिसुवदरिन्द स्मशान शव अडविगळन्नाश्रयिसिदरॆ ऎष्टु फलप्राप्तियो, अष्टे अवरु गळ आश्रयदिन्दलू ऎम्ब भाववु. अवरुगळॆल्ला नम्म हागॆये बद्धरु. नम्म हागॆये असमर्धरु. अवरुगळु ऒन्दुवेळॆ दयपालि सिदरू क्षुद्रगळागि केशयुक्तगळागि इरुव आशाश्वतफलगळन्नु कॊडुव वरु, आदुदरिन्द प्राज्ञनु अन्यदेवतालयगळिन्द दूरविरतक्कद्दु योग्यवॆम्बभाववु. इवुगळॊन्दिगॆ’ राजधानियन्नू सेरिसिरुवदर अभि प्रायवु, बहुशः प्रपन्ननिगॆ राजधानियल्लिद्दु राजाश्रयदिन्द आगत कद्देनू इल्लवॆन्दागलि, आधवा एनादरू प्राप्तवादरॆ अदू अशाश्व तवे ऎम्ब भावनॆयिन्दलागलि, अथवा ऒन्दॊन्दु सन्दर्भदल्लि राजन (३) शौण्डिल्य स्मृति ४-१९१ (6)________________
M श्रीमद्रहस्यश्रयसारे इत्यादिगळिपडॆये देवतान्तर ले परत्व बुद्धि हण्णु दल्, समत्व बुद्धिपण्णु दल्, नित्य नैमित्तिकळिल् तुवक्कत्त देव शान्तरस्थलङ्गळिल् शॆल्लुतल्, कययिल्, परमै कान्तिक्कु दोष माम ; अल्लदु, नित्य नैमित्तिकळिल् अराधनान सान्ता कोपक्कॆ वशवागि ईतिबाधॆयुण्टु ऎम्ब भावनॆयिन्दलागलि, आगिर बहुदु. आदुदरिन्दले श्रीनिगमान्त देशिकरवरु राज्याङ्गक्कॆ सेरिद विद्यारण्यरवरु राजसन्मान उण्टागुत्तदॆन्दु हेळिबरबेकॆन्दु बल वन्तमाडिदरू मत्तु शिङ्गभूपालनु तन्न राज्यक्कॆ बरबेकॆन्दु बहळ प्रार्थिसिदरू अवुगळन्नु निराकरिसिदरु. होगि
इत्यादिगळिम्पडिय - इवे मॊदलादवुगळल्लि हेळिरुवहागॆ (१) देवतान्तरगळल्लि परत्व बुद्धि हण्णुदल्. सत्येश्वरने अवरु ऎम्ब भावनॆयन्नु माडिदरू, (२) सम बुद्दि हण्णु दल् - ई अन्य देवतॆगळू परब्रह्मनू ऎल्ला समवॆम्ब भावनॆयन्नु माडिदरू, नित्यनै मित्तिकगळल्लि, तुवकृत - सम्बन्धविल्लद, देवतान्तरस्थलङ्गळिल् अन्यदेवतॆगळिरुव ऎन्दरॆ आराधिसल्पडुव प्रदेशगळल्लि, कल्लुदल् - सेरुवदागलि, (४) शॆयिल् कैङ्कर माडुवदागलि, षरमै कान्तिक्कु - परमै कान्तिगॆ, ऎन्दरॆ परमात्मनन्नु ऐकान्त भक्तियिन्द ध्यानिसुवनिगॆ, दोषमाम - दोषवागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ अन्तह परमै कान्तित्वक्कॆ भङ्ग उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. नित्य नैमित्ति कडुवक्कत्त . देवतान्तरस्थलङ्गळिगॆ शॆल्लुतल् ऎम्बल्लि नित्य नैमित्तिक सम्बन्धविल्लदे इरुव ऎन्दु हेळिरुवदर अभिप्रायवेनॆन्दरॆ नित्यन्नॆ मित्तिकगळल्लि आन्यदेवतॆगळ सम्बन्धवु वैश्वदेव मुन्ताद करगळु शास्त्रसिद्धवागि तप्पिद्दल्लवादुदरिन्द दोषविल्लवु. इन्तह नित्य नैमित्तिक गळल्लि अल्लदॆ रुद्रालय मॊदलादवुगळिगॆ होगि आराधिसुवदु शास्त्र सिद्ध वादुदल्लवादुदरिन्द दोषावहवॆन्दु एर्पट्टितु, आगलि, नित्य मित्तिकगळल्लि विशेषण सम्बन्धदिन्द एकान्तक्कॆ भङ्गवल्लवॆन्दु एर्पट्ट नन्तर, रुद्रादि आलयगळिगॆ होगि आराधिसिदरू विशेष्यनाद परम पुरुषने, आराधिसल्पडुवनु, आदुदरिन्द अन्तह आलय गमनवु निषेधिसल्पडलु कारणवेनु ? ऎम्ब पूर्वपक्षक्कू ई वाक्यवु समा धानवन्नु कॊडुत्तदॆ. नित्य नैमित्तिकगळु शास्त्र सिद्धगळु, आदुदरिन्द आगबहुदु अन्तह आलयगमनवु प्रपन्ननिगॆ शास्त्र सिद्धवल्लवु, आदुद________________
(२६) चरमश्लोकाधिकारः १८५ मिक्कु शरीरमाय निर निलैयि ना(ल्), इद्देवतैगळ् पक्क परत्व बुद्धि यम्, साम्य बुद्धि युम, स्वनिष्ठत्वबुद्धियुम्म आराध्य बुद्दियम, फलप्रदत्व बुद्धियु, इल्ला मैयाल्, उपास्य विशेषणळान प्राण वैश्वानर त्रैलोक्यादिगळाल्, इवनुन्नु व्यभिचारम वारादार् पोलॆ, शास्त्र सिद्दळान आग्निं द्रादि विशेषणङ्गळाल इवनुन्नु ऐकान्त्य विरोध वारादु. रिन्द निराकरिसल्पट्टितु. “ब्रह्माणं शितिकण्ठञ्च येचानादेव तास्कृताः । प्रतिबुद्धा न सेवन्ते यस्मा त्रिमितं फलम’ ऎम्बुदु अनुसन्धेयवु.
3 अल्लदु - मेलॆ हेळिद नाल्कु विधगळिन्दलू परमै कान्तित्वक्कॆ भङ्गबारद हागॆ, नित्य नैमित्तिकगळल्लि, आराध्यनान – आराधिसल्पडुव, सान्तरामिक्कु - सर्ववन्नू व्यापिसि अवुगळिगॆल्ला आत्मावागिरुव सर्वॆश्वरनिगॆ, शरीरमाय निरनिलैयि (ना) ल् , शरीरवागि ई देवतान्तरगळल्लि निन्तिरुवदरल्लि, इद्देवतॆगळ पक्क परत्व बुद्धि युम्- ई अन्यदेवतॆगळ विषयदल्लि परतत्ववॆम्ब बुद्धिय, साम्य बुद्धि यु - ऎल्ला देवतॆगळू श्रीमहाविष्णुवू समवॆम्ब बुद्धि यू, स्वनिष्ठत्व बुद्धि यु - भगवन्तनिगॆ तानु शेषभूतनॆम्ब भावनॆयिल्लदॆ ताने स्वतन्त्रनॆम्ब बुद्धियू, आराध्यत्वबुद्धि यु- आ आन्यदेवतॆगळे आराधिसलु योग्यरॆम्ब बुद्धियू अथवा ईग तानु अनुष्ठिसुवदरिन्द आ अन्यदेवतॆगळु आराधिसल्पडुवरॆम्ब बुद्धियू, फलप्रदत्व बुद्धि यू - अवरुगळे तानु माडुव कर्मगळ फलवन्नु कॊडतक्कवरॆम्ब भावनॆयू, इल्ला मैयाल् , प्रपन्ननल्लि इवु याव दोषवू इल्लदिरुवदरिन्द उपास्य विशेषणङ्गळान - उपास्यनाद परब्रह्मनिगॆ अप्पधक्षिद्द विशेषणगळाद, मेलॆ हेळिद अन्यदेवतॆगळाद प्राण वैश्वानर त्रैलोक्यादिगळाल्- प्राण शब्द वाच्यवादुदन्नू, जाठराग्नि वाच्यवादुदन्नू मत्तु त्रैलोक्याधिपतियाद इन्द्रशब्द वाच्यवादुदन्नू उपासिसुवदर मूलक आदि पददिन्द वसुवु उपास्य वागिरुवदु हेळल्पट्टितु, ई विद्यॆगळिगॆ प्राणविद्यॆ, वैश्वानरविद्यॆ, प्रतर्दन विद्यॆ, मधुविद्यॆ ऎम्ब हॆसरुगळु, इवनुक्कु व्यभिचार - इवनिगॆ अन्य देवता सम्बन्धरूपदोषवु, वारातार् पोले - बारदहागॆ ऎन्दरॆ हेगॆ प्राणविद्यॆ, वैश्वानर विद्यॆ प्रतर्दन विद्यॆ इवुगळिन्द,________________
१८६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे दोष उण्टागुवदिल्लवो हागॆ, ऎम्ब तात्पर्यवु, शास्त्र सिद्धळान. शास्त्रदल्लि विधिसल्पट्ट, अग्निन्द्रादि विशेषणळालुम् - जाठराग्नि इन्द्र, आदि शब्ददिन्द वसु मॊदलाद परमात्मनिगॆ शरीरभूतगळागि विशेषणगळागिरुवुगळ मूलकवागि, इवनुक्कु ऐकान्त्य विरोध वारादु - ई नित्य नैमित्तिकगळन्नु यथाशास्त्रं, यथाविधि अनुष्ठि सु ववनिगॆ ऐकान्त्यक्कॆ भङ्गवु बरुवुदिल्लवु. प्राण वैश्वानर प्रतर्दन, मधुविद्यॆगळु शास्त्रदल्लि पॊक्तगळाद ब्रह्मविद्यॆगळु. इवु गळ विचारवु हिन्दॆ पुटगळल्लि उपपादितवु. इवुगळल्लि हेगॆ अन्न देवता सम्बन्धविल्लवो, हागॆये नित्य नैमित्तिकगळू शास्त्रदल्लि विधिस ल्पट्टु आवश्यकवागि अनुष्ठि सल्पडतक्कवुगळादुदरिन्द अवुगळ अनुष्ठान दल्ल देवतान्तर स्पर्शकारणविल्लवु. मेलिन ब्रह्मविद्यॆगळल्लि अवुगळु विशेषणगळागि अवुगळिन्द सेरिद विशेष्यवे उपास्यवागिरुवदर मूलक ऐकान्त्य हानि हेगॆ इल्लवो, हागॆये ई नित्य नैमित्ति कानुष्ठान गळल्लू सूर, अग्नि, ब्रह्मन्द्रादि विशेषणगळिन्द कूडिद विशेषनाद परमपुरुषने आराध्यनागुवदरिन्द देवतान्तर स्पर्शविल्लवॆम्ब भाववु. ऒब्बनु कञ्चुकवन्नु धरिसिरुवदर मेलॆ हारवन्नु समर्पि सिदरॆ, अदु विशेषणवाद कञ्चुकक्कॆ हेगॆ अल्लदॆ आतन आत्मा हेगॆ तृप्ति यन्नु हॊन्दुत्तदो हागॆये इल्लू ई विशेषणगळाद अन्यदेवतॆ गळिगॆ सम्बन्धिसुवदिल्लवॆम्ब भाववु. परत्वबुद्धियु साम्य बुद्दि यु स्वनिष्टत्व बुद्धियु आराध्य बुद्धि यु, फल दत्त बुद्धियुं हीगॆ ई ऐदु विध बुद्धियू परमै कान्तित्वक्कॆ बाधकगळॆन्दु इल्लि हेळल्पट्टितु. नित्यनै मित्ति कानुष्ठानगळिन्द प्रपन्ननिगॆ ऐकान्त्य भङ्गविल्लवॆन्दु ऎरडु विधवागि उपापादिसि हेळिदरु. १. नित्य नैत्तिकगळ अनुष्ठानदल्लि बरुव सूर, अग्नि, वैश्वानर इन्द्र मॊदलाद शब्दगळु जैमन्याचारर अभिप्राय रीत्या वु,त्पत्ति मूलक परमपुरुषने हेळल्पडुव भावनॆयिन्द ऐकान्त्यक्कॆ हानि इल्लवु. २. इल्लि उच्चरिसल्पडुव सूर, अग्नि, वैश्वानर ब्रह्मरु द्रादि देवतॆगळॆल्ला परमात्मनिगॆ शरीरवागि, अवरिगॆल्ला परमात्मने आत्मावादुदरिन्द शरीरक्कॆ माडिद उपचारगळू शरीरक्कल्लदॆ आत्माविगॆ सल्लुवदरिन्दलू आतने प्रीतनागुवदरिन्दलू ऐकान्तक्कॆ भङ्गविल्ल________________
चरमश्लोकाधिकार पूल्वाचार सम्प्रदायानुष्ठानाभ्यां दृढीकरोति, ८७ वङ्गि पुरत्त नम्बियुम् प्रपन्ननुक्कु आहोरात्रि कृत्य मान भगवत्समाराधन चॊल्लविळिन्नु (१) “गायत्री जन पठ्यन्तं माचमन पूत्वकम् । साध्यं कराखिलं साधु समु प्रत यथाविधि (२) समिदाज्यादि भिद्र्रव्यर्मरिसि य 8 दितैः । हुत्वागि अग्नि होत्राद् उक्तं काल मविप वॆन्दू हेळिदरु. आदुदरिन्द नित्य नैमित्तिकगळु आवश्यकवागि अनु प्रेयगळु ; बिट्टरॆ प्रत्यवायुवॆम्ब भाववु. पूराचाररुगळ सम्प्रदायानुष्ठानगळ मूलक दृढीकरिसुत्तारॆ. हागादरॆ पूर्वाचार्यरुगळ सम्प्रदाय हेगॆ ? सम्प्रदाय बलवुण्टॆ ? ऎन्दरॆ कॆलवु पूर्वाचाररुगळु नित्यवॆम्ब आक ग्रन्थगळन्नु उदाहरिसि, अवुगळ अनुष्ठानावश्यकतॆयन्नु स्थापिसुत्तारॆ श्रीमान् वङ्गिपुरत्तनम्बि, कूरत्ताळ्वार्, भट्टर् नञ्जीयर्गळ ग्रन्थगळिन्द उदाहरिसुत्तारॆ. वङ्गिपुरद नम्बियुम् - स्वामि गळु, प्रसन्न नुक्कु - प्रपन्ननिगॆ अहोरात्र कृत्य मान - हगलिनल्लू रात्रियल्लू माडबेकाद, भगवत्समाराधन - भगवन्तन आरा धनारूप कैङ्कय्यगळन्नु चॊल्लविळिद्दु - हेळलु आरम्भिसि (१) मन्ना चमन पूत्वकम् - मन्त्रवन्नु हेळि आचमनवन्नु माडिदुदु पूरैकवागि, गायत्रि जपसरन्तं गायत्रि जपवन्नु माडिद परन्तवागि, अखिलं - समस्तवाद, सान्ध्यं कर सन्धिगळल्लि, रात्रि प्रातः, मत्तु अहस्सु रात्रि, इवुगळ सन्धिगळल्लि माडबेकाद सन्ध्या वन्दनादि करवन्नु, यधाविधि - शास्त्रदल्लि विधिसिरुव प्रकार, साधु- चन्नागि, समान्य - मुगिसि” (२) सविदाज्यादिभिद्र्रवै - समित्तु तुप्पवे मॊदलाद होमद्रः आदिशब्ददिन्द, अक्षतॆ, निवेदनक्कॆ बेकाद सामग्रि कुश, आस्करण मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु, यथोदितै8 – शास्त्रगळल्लि विधिसिरुव, मरसि - मन्त्रगळिन्दलू कूड, अग्नि होत्रादौ - अग्नि होत्रवे मॊदलादवुगळल्लि, अग्नि - अग्निगळन्नु, ऎन्दरॆ अग्नियल्लि, हुत्वा - होममाडि, उक्तं कालं
(१) नङ्गिनित्यं ७७ (२) मङ्गिनित्यं ८४, ८५. ·________________
१८८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ (३) “ततो माध्यन्दिनं करदितं श्रुति चोदितम् । स्नानादि ब्रह्मयज्ञान्तं कृता खलि मतन्दितः” ऎनु(४) “मं क्रियां पश्चादनुयागादिकं यत्” ऎनुम, इप्रकार इले तत्तन्मन पूत्व कळान वर्णाश्रमधर्म अरुळिच्चॆ हेळल्पट्ट कालवन्नु, प्रकरणानुगुणवागि प्रातःकालवन्नु अविक्षिप कळॆयुववनागि,” ऎन्दू, (३) ततः - अनन्तरदल्लि स्पोदितम् - तन गागि हेळल्पट्ट, मत्तु श्रुतिबोदितम् - श्रुतिगळल्लि विधिसल्पट्ट, माध्यन्दिनं कर - मध्याह्नदल्लि माडबेकाद माध्याह्नकवन्नु स्नानादि बह्मयज्ञान्तं - माध्याह्न कव मॊदलादवुगळिगागि स्नानवे मॊदलुगॊण्डु ब्रह्मयज्ञ परन्तनागि, अखिलं - ऎल्ला कर वन्नू, आतन्द्रितः - मै मरॆयदॆ जागरूकनागि, कृता - माडि” ऎन्नु-ऎम्बुदागियू, (४) अनन्तर होमं - वैश्वदेवहोम कर्मवन्नु, पितृक्रियां - पञ्चमहायज्ञगळल्लि ऒन्दाद पितृयज्ञ वन्नु, पश्चात् - अनन्तर, आनुयागादिकं - अनुयागवे मॊद लादवुगळन्नु ळ्ळ करवु; अनुयाग शब्दार्थवेनॆन्दरॆ वैश्वदेवक्कॆ सेरि दवु पञ्चमहायज्ञगळु.-देवयज्ञ, पितृयज्ञ, भूतयज्ञ मनुष्य यज्ञ, ब्रह्मयज्ञ, इवुगळु यावुवु ऎम्बुदक्कॆ ११५१नॆय नॆय पुटवन्नु नोडि. इवॆल्ला आद नन्तर अतिथिगळॊन्दिगॆ भगवन्नि वेदितान्नद भोजन अनुयागवॆनिसुत्तदॆ. यत् - यावुदो ? शत् ऎन्दु इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दु, अवॆल्लवन्नू समाचरेत् - सरियागि आचरिसतक्कद्दु. हीगॆ स्नान सन्ध्यावन्दनादिगळन्नू, पुनः माध्याह्न क्कागि स्नान माध्यात्मिक, ब्रह्मयज्ञ, भगवदाराधन, वैशदेव हीगॆ ऎल्ला नित्य नैमित्तिक करगळन्नू प्रपन्ननु द्विजनाद पक्षदल्लि आवश्यकवागि आनुष्ठिसलेबेकॆन्दु वङ्गिपुरदनम्बियवरु रचिसिद नित्यवॆम्ब ग्रं (५२२ श्लोकगळुळ्ळद्दु) दिन्द तोरिसि, पूर्वाचारर सम्प्रदाय रीत्या नित नैमित्तिकगळु अनुषेयगळे विना ऎन्दिगू बिडतक्कद्दल्लवु ब्रह्मयज्ञानुष्ठानवन्नु ऎरडु विधवागि अनुष्ठिसुव क्रमवुण्टु स्नान, सन्ध्यावन्दन, तदङ्गवागि मूल मन्त्रय चरम जपगळु इदादनन्तर देवर्षि, काण्डर्षि पितृतर्पणवु अनन्तर औपा (३) मङ्गि नित्यं. ९०. (४) वङ्गि नित्यं. ४९६,________________
(92) चरमश्लोकाधिकार १८९ सन, भगवदाराधन, आ मेलॆ माध्याह्न कक्कागि स्नान, माध्याह्नक वैश्वदेवगळु, हीगॆ ऒन्दु क्रम, ब्रह्मयज्ञवन्नु प्रातःमाड दिद्दरॆ ई नित्यदल्लि हेळिरुवहागॆ माध्यात्मिकवाद नन्तर अनुष्ठिस तक्कद्दु. इवुगळल्लि औपासन, ब्रह्मयज्ञ, वैश्वदेवगळन्नु प युक्त गृहस्थनु नडॆसतक्कद्दादुदरिन्द पत्नि वियोगवन्नु हॊन्दिद विधुरनिगॆ ई मूररल्लू अधिकारविल्लवु. आदरॆ ब्रह्मचारिगॆ ब्रह्मयज्ञ दल्लि मात्र अधिकारवु, औपासन, वैश्वदेवगळिल्लवु. आतनिगॆ विधि सिरुव अग्नि कार्यवन्नु ऎन्दरॆ समिदाधानवन्नु माडतक्कद्दु. इल्लि वः पुरत्रनम्बियन्नु सम्प्रदायस्थापनार्थवागि उदाहरिसिरुवदु श्री भाष्यकाररिगॆ साक्षात् शिष्यरागि श्री भाष्यकार सम्प्रदाय रीत्या नित्यानुष्ठानगळन्नॆल्ला विशदवागि तम्म नित्य ऎम्ब ग्रन्थदल्लि विस्तरिसि हेळिरुवदरिन्द ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. “इत ऊरमहं तावद्याव जीवं श्रीयर्य । पदयोरर्चनं करुं यतमानस्समा हितः । अभिगर्च्छ हरिं प्रातः पक्काद्दव्यणि चार्जय्र । आच यं ततो देवं ततोर्मा जपन्न पि ध्यायन्न पि परन्देवं कालेषकेषु पञ्चसुवरमान स्पदा दैवं पाञ्चकालिक वत्र ना । स्वार्जि गन्धपुष्पाशुभैश्य नुरूपतः । आराधर्य हरिं भक्तागमयिष्यामि वासराट्” ऎम्ब मुख्य श्लोकगळ मूलक ऎल्लरू प्रतिदिनवू माडबेकाद दिनचरद सहवु उपदेशिस ल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लि अहोरात्रकृतमानवादुदॆल्ला, भगवत्समाराधन ऎन्दु हेळिरुवदु. “यत्करोषि यदासि यज्जु दोषि ददासि यत् । य सस्य सिकनेय तत्तु रु मदर्पणवु” ऎम्ब हितोप देशवन्नु स्मरिसुत्तदॆ. (गी, ९-२७) इल्लॆल्ला वर्णाश्रम धर्मगळॆल्ला “न त्याज्यं कारमेव तत्” (गी.१८-५) ऎम्बुदु स्थापिसल्पट्टितु. ऎन्नुम्-ऎन्दू, इप्रकारङ्गळिले-ई रीतियागि, तत्तन्मन्त्रपूल्वकं गळान आया नित्य कनुष्ठानगळन्नु अववुगळिगॆ विधिसिरुव मन्नपुर स्परवागि वर्णाश्रमधरगळन्नु, अरुळियार्-कृपया अप्पणॆ कॊडिसिदरु. ई वङ्गिवङ्गेश्वररिगॆ श्री रङ्गनाराय णाचाररॆम्ब हॆस रुण्टु. इवरु रचिसिद नित्यवु ५२२ श्लोकगळन्नुळ्ळ अमोघग्रन्थवु. इदरल्लि मुख्यवागि मॊदलिन कॆलवु श्लोकगळु नित्य पठनीयगळागि स्तोत्र जालगळल्लि मुद्रिसल्पट्टिवॆ.________________
१९० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे भट्टिरु, आळ्वा नुम तन्नाळ् अरुळिच्चॆयद नित्यण्ण इले (५) “श्रुति स्मृत्यु दितं कयावच्छक्ति परात्मनः1 आराध नना पद्य सर्ध पुण्ड्र तरयेक्” इत्यादिगळे अरुळि गळु, मुन्दॆ श्री पराशर भट्टरु मत्तु श्री भाष्यकारर मुख्य शिष्य राध कूरत्ताळ्वारवर नित्यवॆम्ब ग्रन्धगळिन्द उदाहरिसि, नित्यादिकरगळु आवश्यकवागि अनुष्ठॆयगळॆन्दु हेळि पूराचार सम्प्रदायवन्नु स्थापिसुत्तारॆ. भट्टरु - श्री पराशर भट्टरू, आळ्वानुम् - अवर तन्दॆयाद श्री कूरत्ताळ्वानरवरू, तस्ताळ् - अवरवरु अरुळिचयद - कृपया रचिसिद, नित्यङ्गळिले - नित्यवॆम्ब ग्रन्थगळल्लि (५) “श्रुति स्मृत्यु दितं कर - श्रुतिस्मृतिगळल्लि विधिसल्पट्ट करवन्नु, यावच्छक्ति - तनगॆ शक्ति इरुव तनक, तन्न शक्रनुसारवागि ऎम्बर्थवल्लवु : सन्ध्यावन्दनॆय आचरणॆगॆ मात्र शक्तियुण्टु; मिक्कवुगळॆ आनुष्ठानक्कॆ शक्ति इल्लवॆन्दु अवुगळन्नु परित्याग माड बहुदागुवदरिन्द, परात्मनः - परमात्मन, आराधनन - अवु गळन्नु अनुष्ठिसुवदु, आतन आराधनवॆन्दु एर्पट्टिरुवदरिन्द, आपाद्य, अनुष्ठिसि, ऎन्दरॆ ऎल्ला भगवदाराधनवॆन्दु भाविसि, सोर्ध्व पुण्ड्र ः - द्वादशोर्ध्व पुण्ड्रगळ सहितनागि ऎन्दरॆ धरिसि, तत्पयेत् - देवर्षि पितृतर्पणवन्नु अनसतक्कद्दु” इत्यादिगळ्ळि - इवे मॊदलाद नित्यकानुष्ठानगळन्नु, अरुळिचॆय दार् - कृपया उपदेशिसिदरु. पूराचाररुगळल्लि मुख्यराद श्री पराशर भट्टरू, आळ्वारवरू अवरुगळु अनुग्रहिसिरुव नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लि हेळिरुत्तारॆम्ब तात्पर्यवु. श्री पराशर भट्टरु यारॆन्दरॆ-श्री यामुन मुनिगळ मूरु सङ्कल्पगळल्लि ऒन्दाद एष्णु पुराण करावाद श्री पराशरर हॆसरन्नु ऒब्बरिगिट्टु माहात्मयन्नु कापाडतक्कद्दॆम्बुदन्नु नित्वहिसुव दक्कागि श्री रङ्गनायिकि श्री रङ्गनाथरुगळल्लि श्री यतिवय्यरु माडिद शरणागतिय मूलक कूरत्तार्ळ्वा अवरु देवियवरुगळिगॆ पुत्ररागि जनिसिद महानुभावरु. इवरु लक्ष्मीनारायणर दिव्यकटाक्ष बल दिन्द हुट्टिदवरु. ज्ञाननिधिगळाद श्री कूरेशरपुत्ररु, आ कारणदिन्द (५) भट्ट नित्यम्.________________
चरमश्लोकाधिकार इवरिगॆ श्रीरङ्गनाथरॆम्ब हॆसरू उण्टु. महाप्राज्ञराद ऎम्बारर शिष्यरु. हीगिरुवाग इवर प्राज्ञतॆयु निरतिशयवादुदॆम्बुदु ऎन्दिगू अतिशयोक्तियल्लवु. इवरु सहस्रनामक्कॆ श्रीविष्णु पुरा जोक्ति मॊदलादवुगळन्नु उदाहरिसि अमोघवाद विलक्षणवाद भाष्य वन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. इन्तह अमोघ ग्रन्थद सङ्ग्रहार्थवन्नू कूड तिळिदुकॊळ्ळदे अनेकरु इरुत्तारल्ला ऎम्ब परितापदिन्द दासनु अदक्कॆ सङ्ग्रहवागि अवर व्याख्यानवन्ननुसरिसि, कन्नडदल्लि अर्थ वन्नु बरॆदिरुत्तेनॆ. श्रीपराशरभट्टरवरु श्रीगुणरत्नकोशवॆम्ब श्रीलक्ष्मिय स. रूपरूपगुण विभवैश्वरादिगळन्नु पपादिसि लक्ष्मीतत्व वन्नु स्थापिसुव ग्रन्थवन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. इवर मुख्य शिष्यरु नञ्जीयरॆम्बुवरु. इवरु मॊदलु आतियागि नम्म मैसूरु देशद श्रीरङ्गपट्टणदल्लि अदैत सिद्धानदल्लि अग्रगण्यरागिद्दरु, इवर नामधेयवु आग माधवसूरिगळॆम्बुदागि, इवरिगॆ वेदान्तदल्लि रुव अपारज्ञानदिन्द वेदान्ती ऎन्दु हॆसरित्तु. इवरन्नु श्रीपा शरभट्टरु वाददल्लि जयिसि विशिष्टाद्वतवन्नु अवलम्बिसि, तमगॆ प्रिय शिष्यरागि माडिकॊण्डु, अवरिगॆ मनोपदेश, रहस्यत्रयार्थ मॊद लादवुगळन्नु अनुग्रहिसि, तम्म हॆसराद रङ्गनाथरॆम्ब दास्यनाम वन्नु दयपालिसिदरु. इवरु आनन्तर सन्यासाश्रमवन्नु अवलम्बिसि नारायण मुनि ऎम्ब नामवन्निट्टु कॊण्डरु. अनन्तर तम्म गुरु गळाद श्री पराशरभट्टरन्नु सेविसुवदक्कागि श्रीरङ्गक्कॆ बन्दु नॆलसि उपदेशादिगळन्नु हॊन्दिदनन्तर इवर प्रज्ञारूप महिमॆयन्नु कण्डु श्री पराशर भट्टरवरु नञ्जीयर्, ऎन्दु विशेष प्रीतियिन्द नम्म जीयरु ऎम्ब नामदिन्द करॆयुत्तिद्दरु. इवरु अनेक ग्रन्थ गळन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. मुख्यवादुदु श्रीसूक्त भाष्यवु. उभय कलॆ यवरिगू ई व्याख्यानवु उपादेयवु. श्री निगमान्तदेशिकवरिगॆ इवरल्लि विशेष गौरववु. अदरिन्द इवरन्नु परॆयजीयरॆन्दु श्री मद्र हस्य त्रयसारदल्लि चतुश्लोकियभाष्यदल्लू कॊण्डाडि, उदाहरि सिरुत्तारॆ. ऎल्लि ऎन्दरॆ ?सिद्योपाय शोधनाधिकारद २१२५नॆय पुट नोडि. अल्लि अवर भाष्यवु परमोपादेयवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. श्री तत्व विषयवाद सत्वस्ववन्नू इवरू मत्तु गळाद श्री पराशरभट्टरू, श्रीयवररिगॆ महानसकैङ्कर पर राद किडाम्बि आच्चान् अथवा मडप्पळ्ळि आर्चा आथवा प्रणता इवर गुरु________________
१९२ श्रीमद्र हस्यश्रयसारे पॆरियजीयरु, (२) “श्री पराशर भट्टार्य चर हरम् ऎम्बुवदरिन्द अधिकरिसिदरु. इवरु तम्म आचारर उपदेश कनुगुणवागि आळ्वराचारैर चरित्रॆयन्नु प्रपन्नामृतवॆम्ब हॆसरि निन्द रचिसिरुत्तारॆ. श्रीमद्भगवद्गीतॆगू भाष्यवन्नू बरॆदिरुत्ता रॆन्दू अल्लि अवरिगॆ नारायणार्यरॆम्ब हॆसरॆन्दु श्रीमान् ऎ, श्रीनि वासराघवन् ऎं.ऎ. यवरु तावु रचिसिरुव श्रीसूक्त भाष्यद परि वर्तनदल्लि तिळिसिरुत्तारॆ. श्रीमद्भगवद्गीतॆय ७नॆय अध्यायद २३नॆय श्लोकद मद्भक्ताया मानसि ऎम्बुदक्कॆ “भगवति फलान्तरार्थिनामपि मोक्षेश्रमो नारायणारैरुक्त ऎन्दु श्रीदेशिकरवरु तात्पर्यचन्द्रिकॆयल्लि हेळिरुत्तारॆ. आरनू अर्थार्थियू मोक्षेतर फलाकाङ्क्षिगळादरू भगवन्तनन्नु उपासि सिद सुकृतमूलक अवरिगॆ कॊनॆगादरू मोक्षदल्लि परवसानवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. श्रीमान् नञ्जीयरिगॆ द्राविड प्रबन्धगळल्लू अद्भुत ज्ञानवु. नम्माळ्वार् तिरुवायळिगू ऒम्बदनायरम्पडि ऎम्ब व्याख्यानवन्नु दयपालिसिरुत्तारॆ. मेलिन वाक्यदल्लि “भट्टि रुम्, आळ्वानु” ऎन्दु मक्कळ हॆसरन्नु मॊदलु हेळि अनन्तर तन्दॆय हॆसरन्नु हेळिरुवदु, एकॆन्दरॆ पुत्ररु श्री रङ्गनायकि यवर वरप्रसाददिन्द जनसिदवरागि ज्ञाननिधिगळल्लि अग्रगण्यरु, तन्दॆयन्नु मारिसिदवरु. श्री पराशररिगिन्त अवर मक्कळाद व्यास महर्षिगॆ प्राशस्त्रवु हेगो हागॆ ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. श्री परा शररे तम्म मक्कळाद व्यासरन्नु “कृष्ण दैपायनं व्यासं विद्धि नारायणं प्रभुम् । कोह्य भुविमैत्रेय महाभारत कृवे” ऎन्दु प्रशंसिसिरुत्तारॆ. पॆरिय जीयरु - नञ्जीयरू इवरु श्री लोकाचारर मत्तु नम्पिळ्ळॆयवर आचार्यरु. इवरिगॆ नारायणमुनि ऎम्ब हॆसरुण्टु. श्री निगमान्तरवरु पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि “नारायण मुनिभिरसि पञ्चकाल कल्पनया तत्कालानुयानि यथा कमं प्रपञ्चितानि” ऎन्दु हेळि ई मुन्दिन प्रमाणवन्ने उदा हठिसिरुत्तारॆ.- श्री पराशर भट्टार चरण्-तम्म गुरुगळाद पूज्य (६) श्री नञ्जीयर् नित्यम्________________
(905) चरवःश्लोकाधिकारः १९३ सम्भ्रयेन " इत्यादियले सम्प्रदाय विशेष ज्ञान नार्थमाक गुरुनमस्कारादिगप्प (७) “भगवच्चरणाम्भोज परिचल्याविधिक्रमन् । एकारनुष्ययं नित्यं समभिद ऎन्नु तुडज् (८) “आपोहीत्यादि भिर्मराच- परमा त्मनः । सम्प्रोक्ष, माचमनं म स तिपाद- 1 आदि त्यान्तस्सितस्यार्घं वितीर परमात्मनः । प्रतिपादकया विष 8 राद श्री पराशरभट्टरवर पादगळन्नु सन्त्रयेमहि - आश्रयिसुवॆवु; इत्यादियाले - इवे मॊदलादवुगळिन्द, सम्प्रदायविशेषज्ञाप नार्थमाह - सम्प्रदाय विशेषवन्नु ज्ञापिगुवदक्कागि, गुरुनम स्नानादिग प्पण्णि - गुरु नमस्कार, आदि शब्ददिन्द तनय पठन मॊदलादवुगळन्नु माडि, “एकान्ति- - अन्य देवता सम्बन्धविल्लदॆ भगवन्तनल्ले सक्तराद प्रपन्नरुगळिन्द, नित्यं-प्रतिनित्यवू अनुष्ठयम् अनुष्ठिसल्पडतक्क, भगवच्चरणां भोजपरिचरा विधिक्रम - भगवन्तन पादकमलद अर्चनादि रूपकैङ्करवन्नु माडुव शास्त्र क्रमवन्नु समभिद - हेळुववु.” ऎन्नु तुडज्-ऎन्दारम्भिसि, (६) परमात्म वाच- -परमात्मनन्नु हेळुव आपोहित्यादिभि र्म - आपोहिष्ठा ऎम्बिवे मॊदलाद म गळिन्द, सम्प्रोक्ष- प्रोक्षिसिकॊण्डु, तद्धतिपादक्कॆ ; - आ प्रसिद्धनाद परमपुरुषनन्नु प्रतिपादिसुव, मनॆ - मनगळिन्द, माचमनम् , मा चमनवन्नु, कृत्वा ऎन्दु इट्टुकॊळ्ळबेकु. माडि, आदित्यान्तस्थि तस्य - सूर्यनल्लि अन्तरामियागिरुव, परमात्मनः - परमात्मनिगॆ, अर्थ्य - अभ्यर्थ्यवन्नु, विर्य - ऎरचि ऎन्दरॆ कॊट्टु, प्रतिपादकया - विष्णुवन्नु प्रतिपादिसुव, सावित्रा गायत्रि मनदिन्द, तं हरि - आ प्रसिद्धवाद श्री हरियन्नु ध्यायन् - ध्यानिसिकॊण्डु, जपेत् : जपिसतक्कद्दु. ध्यार्य हीगॆ श्री हरियन्नु मनसा ध्यानिसिदवनागि गायत्रि जप वन्नु माडिद नन्तर, तमेव पुरुषोत्तमम् , आ सूर्य, मध्यानश्वर्तियाद पुरुषोत्तमनन्ने, उपतिष्ठित - उपस्थानवन्नु माडतक्कद्दु. आनन्तर, नारायणात्मर्का - श्रीमन्नारायण नन्ने अत्यावागिवुळ्ळ, देव, ऋर्षि, पिर्तृ - देवतॆगळन्नू, ऋषिगळन्नू, पितृगळन्नू, तर्पयत् – तर्पिसतक्कद्दु, ऎन्दरॆ विष्टो •________________
१९४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्वावित्रा तं जपेश्वरि ॥ ध्यार्य जप्पोपतिष्ठत तमेप पुरुषोत्तमम् । नारायणात्मर्का देर्वा ऋर्षि सन्तरये र्श्री 1” ऎन्नरुळिच्चॆय दार्. देवर्षि पितृतर्पणवन्नु माडतक्कद्दु. ऎन्नु अरुळिच्चॆयाक् - ऎन्दु नञ्जीयरु तम्म नित्यवॆम्ब ग्रन्धदल्लि कृपया अप्पणॆ कॊडि सिरुत्तारॆ. हीगॆ मेलिन श्लोकगळिन्द स्नान, द्वादशोर्ध्व पुण्ड धारणानन्तर प्रातस्सन्ध्यावन्दनवन्नु, क्रमवागि मन्त्रगळॊन्दिगॆ सङ्कल्प, आचमन, प्रोक्षण, अर्घ समर्पण, श्रीमन्नारायण ध्यानदॊन्दिगॆ गायत्रि मन्त्र जप, उपस्थान क्रमदिन्द अनुष्ठिसि, अनन्तर मूरु ऋणगळन्नु ई प्रपन्ननू तीरिसबेकॆम्ब विधिगनुसार वागि देवर्षि पितृतर्पणवन्नु माडतक्कद्दु ऎम्ब सम्प्रदायवन्नु स्थापिसिदरॆम्ब भाववु. सरनन्नू, देवतॆगळन्नू ऋषिगळन्नू पितृगळन्नू ई प्रपन्ननु हीगॆ आराधिसुवदु न्यायवो ऎम्ब आक्षे पक्कॆ कारणविल्लवॆन्दु सन्ध्यावन्दनॆयल्लि सूरान्यर्वति्रयाद भग वन्तने आराधिसल्पडुवनॆन्दु अदित्यान्त स्थितस्य परमात्मनः - ऎम्ब, तत्पतिपादर्म ऎम्ब “प्रतिपादकया विप्रोत्सावित्रा” * इत्यादि प्रयोगगळु, हागॆये देवर्षि पितृ तक्षणदल्लि तदात्मकनाद भगवन्तने सुप्रीतनागुवनॆन्दु हेळुवदक्कागि नारायणात्मर्का - ऎम्ब प्रयोगवु. हागॆये दर्शादि तर्पणगळल्ल, मातापितृ श्राद्धगळल्लू अवरुगळु भगवदात्मकरादुदरिन्द भगवन्तने प्रीत नागुवनॆम्ब आभिसन्धि इरतक्कद्दॆम्बुदू बोधितवु. इदरिन्द नित्य नैमित्ति कानुष्ठानगळन्नू नम्म आचारैरुगळु प्रपन्नराद कृतकृत्य रिगू शास्त्र रीत्या अनुयवॆम्ब सम्प्रदायवन्नु स्थापिसिदरॆम्बुदु अभिप्रायवु. मुन्दॆ श्रीभाष्यकाररवर सम्प्रदायदिन्दलू अन्यदेवतॆगळन्नु कुरित मनोच्चारणॆगळिन्दले तत्तद्देवतात्मक श्रीमहाविष्णुवे अराधिसल्पडुवनादुदरिन्द उपनयन विवाह प्रक्रियॆयल्लिन मन्त्र गळिन्द अन्यदेवताराधनारूपदोषवेनू इल्लवॆन्दु मुन्दॆ तिळिसु त्तारॆ. श्रीभाष्य कारवर सम्प्रनायलुळ्ळ कुलङ्गळॆल्ला-शि यतिवर सम्प्रदायदल्लिद्द समस्त श्रीवैष्णवरुगळू तद्वंशीयरु ऎल्ला ; इन रुतियाग - इदुवरॆगू, स्वसूत्रोक्त मानपडिये - तम्म तम्म “________________
चरमश्लोकाधिकारः भाष्यकारर्सम्प्रदायत्तिलुळ्ळ कुलळॆल्ला १९५ इरु याग स्वसूत्रोक्तमानपडिये तत्तद्देवता मन्नज्जिकॊण्डु विवाहोपनयनादिगळ अनुषिकवु काणानि . पॆरियनम्बि मुदलान परमाचाररुगळु तन्नाम सूत कन्नडिये यज्ञादिगळ् पण्णिनागळन्नु मिडं सरुम् प्रसिद्ध म सूत्रगळिगॆ अनुसारवागि शास्त्रगळल्लि विधिसिरुव हागॆये, तद्देवता मन्त्रङ्गळ्कॊण्डु - आयाब्रह्मरुद्रेन्द्र वरुण अग्तादिगळन्नु कुरित मन्त्रगळन्ने अङ्गीकरिसि विवाहोपनयनादिगळन्नु, अनुष्ठ कुवु - अनुष्ठि सोणवन्नु, काणानि - कण्डिरुवॆवुयष्टॆ. विवाहोपनयन होमादिगळल्लि अन्यदेवतॆगळन्नु कुरित मन्त्रो चारणॆयु उण्टु. इन्तह मन्त्रगळन्नु हेळिये अन्तह शुभकर गळन्नु श्रीयवरर सम्प्रदायक्कॆ सेरिदवरॆल्लरू ईगलू अनुष्ठिसिरु त्तारॆ. इदु सरिये? ऎम्ब आक्षेपक्कॆ समाधानवागि तद्देवता त्मकनाद श्रीमहाविष्णुवे आराधिसल्पडुवनादुदरिन्द दोषवेनू इल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. पॆरियनम्बि परमाचाररुगळु - पॆरिय नम्बियु श्रीभाष्यकारवर मुख्य गुरुगळु, श्रीयामुन मुनिगळ शिष्यरु, इवरन्नु श्रीयतिवररु श्री काञ्चीवरदन आज्ञानुसार आश्र यिसि मधुरान्तकदल्लि मन्त्रोपदेश मुन्तादवुगळन्नु हॊन्दि शिष्य रादरु. इल्लि मुदलान ऎम्बुदरिन्द श्री यामुन मुनिगळ इतर शिष्यरु हेळल्पट्टरु, इन्तह परमाचाद्यरुगळॆल्ला, तन्नां सूत्रं गळिन् पडिये - तम्म तम्म सूत्रगळन्ननुसरिसि, यज्ञादिगळ प नागळन्नु मिडवु अन्यदेवतामन्त्रगळिरुव यज्ञादिगळन्नु पञ्च महायज्ञादिगळन्नु माडिदरु ऎम्बुवदु, सत्व रुक्कु प्रसि द्ध म - सत्वरिगू चॆन्नागि वेद्यवाद विषुयवु. मुदलान · आगलि, पाञ्चरात्र संहिताविशेषगळल्लि पुंसवन मॊदलुगॊण्डु विवाह परन्तवागि विष्णु मन्त्रगळ मूलकवागिये नडॆसतक्कद्दॆन्दू, हीगॆ नडॆसिदरॆ देवतान्तर स्पर्शवू इरुवदिल्लवॆन्दू हेळिरुवाग हागॆ नडॆसतक्कद्दु न्यायवल्लवो? श्रीपाञ्चरात्रदल्लि हेळिरुवदे नॆन्दरॆ-________________
ንፈ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आनपिट्टु, भाष्यकाररुडैयुं तच्छिष्य प्रशिष्यगळुडैयु वुम, उपदेशानुष्ठानइले निम्म युडैयार्कु आगम सिद्धास्तानुवरिगळान संहिताविशेषङ्गळिल् प्रतिनियतवाग चॊल्लुम् माविशेषकैकॊण्डु क्रियाविशेषङ्गळ अनु गोधस्या रं क्षुत्वा तस्मा नासापुटे पुनः । सञ्चये दक्षिणे सम्यगिदं विष्णुरि बुर्व । चतुर्थ मासि सीमन्तं पञ्चमेवाष्ट मे पिवा । होमं पुरुष सूक्तन कृत्याज्य समिदोदनै- 1 पनमेवन्तु पश्चादुनयेच्छितु ।
- पञ्च मे सप्तमे मातु नवम वातु वत्सरे । य- पुरुषसूक्तस्य विष्णु सूक्तस्य च क्रमात् । समि तेव तैलै रन्य होमयेत् । ततस्तु मेखलां बद्धा त्रिगुणां विष्णुनिताम् । विषः कल्याणि मनेण गुरुरन्ने सृमपतः । दद्याद्दण्डन्तु पालाशं यो न दण्ड इति ब्रुव । एवं भागवतो वेद मुपनीतोsभ्य सेदु रोः । n हीगॆ पुंसवन मॊदलुगॊण्डु विवाह परन्तवागि विष्णु मन्न गळिन्दले ई संस्कारगळन्नॆल्ला अनुष्टिसतक्कद्दॆन्दु हेळिरुवाग, अवु गळन्नु बिट्टु अन्यदेवतॆगळन्नु कुरित मगळिन्द इवुगळन्नु नडॆसु वदु सरिये ? शुद्धवाद वैष्णव मगळिल्लद पक्षदल्लि एनो ऒन्दु वेळॆ आगलि ऎन्दु ऒप्पबहुदागित्तु. मगळू इवॆ ; पाञ्चरात्र विधि वाक्यगळू इवॆ. हीगिरुवाग अन्यदेवता मगळ प्रयोगवु हीगॆ साधुवु ? ऎम्ब पूरै पक्षक्कॆ आनपिद्दु ऎन्दारम्भिसिद वाक्यद मूलक समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. आनपिन्नु.हीगाद नन्तर ऎन्दरॆ हिन्दिन आचाररुगळ सम्प्रदायानुगुणवागि नित्य नैमित्तिकगळन्नु आया नियत मगळ मूलकवे अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दू अनन्तर भाष्य काररुडैयु - श्री यतिवार मत्तु अवर शिष्यर मत्तु शिष्यर शिष्यराद प्रशिष्यरुगळ, उपदेशानुष्ठानङ्गळिले - उपदेश मत्तु अनुष्ठानगळल्लि, नियुडैयाम् , सम्प्रदायरीत्या अनु स्नानवन्नु इट्टु कॊण्डिरुववरिगॆ अगमसिद्दा नानुवर्तिगळान -________________
(JT) चरमश्लोकाधिकारः १९७ पाञ्चरात्रदल्लिरुव नाल्कु विधगळाद, आगमसिद्दानॆ, मन्मसिद्दान, तन्त्रसिद्धान्त, तन्त्राप्तर सिद्धान्तगळल्लि ऒन्दाद आगमसिद्धान्त वन्नु अनुसरिसि हेळिरुव संहिता विशेषङ्गळिल् - संहिता विशेष गळल्लि प्रतिनियतवाग जॊल्लु - विश्लेषिसि विधिसि हेळिरुव मन्न विशेषण्ण लैकॊण्डु-विष्णुवन्नु बोधिसुव मनगळ मूलकवागि, क्रियाविशेषळ् - सीमन्त मॊदलुगॊण्डु उपनयनदवरॆगू हेळिरुव क्रिया विशेषगळन्नु, अनुष्टिक्क वॊण्णादु - अनुष्ठिसुवदु सरियल्लवु. पूराचाररुगळु चॆन्नागि विमर्शिसि तिळिदु अनुष्ठिसिद सम्प्रदायविरुवाग, अदक्कॆ विरोधवागि ई आगमसिद्धानगळल्लि हेळि रुव मेरॆगॆ अनुष्ठिसुवदु युक्तवल्लवॆम्ब भाववु. पाञ्चरात्रदल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ न्य गोधस्यां कुरङ्क्षुत्वा तस्या नासापुटेपुनः। सिञ्चये दक्षिणे सम्यगिदं विष्णुरिति ब्रुर्व ॥ चतुर्थेमासि सीमन्तं पञ्चमे वा स्वमेववा ! होमं पुरुषसूक्तन कृताज्य समिदोदनै- 1 शिखास्थावनमेवन्तु पश्चादुपनये चि तुम । विष्णः कराणि मन्नेण गुरुरन्ने सृविपतः । दद्या दण्डन्तु पालाशं यो मेदण्ड इति ब्राव एवं भागवतो वेद मुपनीतो भ्यसे द्दु रो8” ॥ ऎन्दु वैष्णव मगळु हेळल्पट्टिवॆ. आदरॆ हीगॆ श्री भाष्यकारर मत्तु आवर शिष्य प्रशिष्यर सम्प्रदाय रीत्या अनुष्ठिसतक्कद्दे न्यायवॆन्दु तीर्मानिसिदरॆ, आगमसिद्दानादि गळु नमगॆ बेकिल्लवॆन्दु एर्पडुवदिल्लवे ! श्री भाष्यकाररे श्री पाञ्च रात्राधिकरणदल्लि मुमुक्ष विगॆ पाञ्चरात्रवु विशेषवागि उपादेय वॆन्दु समर्धिसिरुत्तारल्ला ? एकॆन्दरॆ अदू मोक्षदायकवॆन्दु “तद्दि वासुदेवाख्यं परम्ब्रह्म सम्पूर्णषाडुण्यवनु सूक व्यूहविभव भेदभिन्न, यथाधिकारं भक्तिज्ञान पूरैण करण अभ्यतं सम्यक् प्रापते, विभवार चाद्रूहं प्राप्यव्यूहा रनात्परम्ब्रह्म वासुदेवाख्यं सूक्ष्मं प्राप्यत इति वदन्ति” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द मोक्षवन्नु हॊन्दिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळुवदरल्लि तात्पर्यवु, अदू अल्लदॆ, पाद्मदल्लि “सदागवादि सिद्दाने चतुष्क सत्वदप्रदे” ऎन्दु ई पाञ्चरात्रद नाल्कु सिद्दानवू सत्पदवॆन्दरॆ मोक्षवन्नु कॊडुवन्थाद्दॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये हयग्रीव संहितॆयल्ल, “आगमाख्यं हि सिद्दां सकफलप्रदम् । मन्त्र सञ्ज्ञं हि सिद्दां सिद्धि मोक्ष प्रदं नृणाम् । तन्त्र सञ्जीं________________
Ofe श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वर्णाश्रमधरानुष्ठाने पाञ्चरात्र शास्त्रस्य नविरोधः अधिका (रिगळुक्कु) कारादिगळन्नु अनुरूपमाक चतुर्विध पञ्चरात्रं विभक्तनाय् निरुम निश्चियुन् वचनविरोध हि सिद्दां चतुर्वग्र फलप्रदम् । तन्त्रान्तरं हि सिद्धानं वञ्छितार्थफलप्रदम् ” । ना नॊविमुक्तये पन्था मुक्ता श्रम विधिं सुखं तस्मात्कराणि कुन्वित तुष्टये परमेष्ठिनः” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द चतुर्वग्रदल्ल, वाञ्छितार्धदल्लू मोक्षवू सेरिदुदरिन्द, ऎरडू मोक्षपदवॆन्दू, ई ऎरडू इतर फलगळॊन्दिगॆ मोक्षप्रदवॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई नाल्कु सिद्धानगळ सङ्करवु निषेधिसल्पट्टु सङ्करदिन्द प्रत्यवायुवू अदक्कॆ प्रायश्चित्तवू सह विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगिरुवाग अन्तह अमोघ शास्त्रवन्नु निराकरिसि सम्प्रदायरीत्या अन्द्रादिगळन्नु बोधिसुव मन्मवन्ने हेळि अनुष्ठिसि भगवदर्पणवन्नु माडतक्कद्दॆन्दु स्थापिसिदुदु हेगॆ ऎम्ब पूरैपक्षवु बन्दीतॆन्दु भाविसि, अदक्कॆ समाधानवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. पाञ्चरात्रशास्त्रवु परम ग्राह्यवु ; “पञ्चरात्रस्य कृतस्य वक्ता नारायणयम्” ऎन्दु भारत शास्त्रि पत्वदल्लि कॊण्डाडिरुवद रिन्दलू उपादेयवु. आदुदरिन्द आ शास्त्रक्कॆ विरोधवागि इल्लि हेळ लिल्लवु. हेळिदुदु एनॆन्दरॆ “अधिकारिगळुक्कु” ऎन्दारम्भिसिद नाल्कु वाक्यगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. प्रथमतः तावु बरॆद पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि, पाञ्चरात्र शास्त्रवू अदर नाल्कु विधिगळू उपादेयवॆन्दे हेळिरुवदागि आप्पणे कॊडिसुत्तारॆ. वर्णाश्रम धन्मानुष्ठानदिन्द पाञ्चरात्रशास्त्रक्केनू विरोधविल्लवु तावु वर्णाश्रम धरगळन्नु अवश्यानुष्ठयवॆन्दु हिन्दॆ सिद्दानि सिदुदरिन्द, श्री पाञ्चरात शास्त्रवन्नेनू निराकरिसि हेळलिल्लवु ; श्री पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि पाञ्चरात्रशास्त्रवु परमोपादायवॆन्दे उपपा दिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. अधिकारादिगळुक्कु - आ शास्त्रद नाल्कु विभागगळाद सिद्धान्यगळिगॆ यारु यारु अधिकारिगळु, आदि तब्ददिन्द अनुष्ठानगळेनु, फलगळेनु, इवुगळिगॆ, अनुरूपमाग - अनुगुण वागि (१) चतुर्विध पञ्चरात्रं विभक्तनार्यरु नॆलॆयुम् - पञ्चरात्रवु नाल्कु विधवागि आगमसिद्दानॆ, मन्त्र सिद्धान्ह, तन्त्र________________
चरमश्लोकाधिकार
१९७ पाञ्चरात्रदल्लिरुव नाल्कु विधगळाद, आगमसिद्दानॆ, मन्मसिद्दानॆ, तन्त्रसिद्धान्त तन्त्राप्तर सिद्धान्तगळल्लि ऒन्दाद आगमसिद्धान्त वन्नु अनुसरिसि हेळिरुव संहिता विशेष४८ - संहिता विशेष गळल्लि प्रतिनियतवाग जॊल्लु - विश्लेषिसि विधिसि हेळिरुव मन्न विशेषण्ण लैकॊण्डु-विष्णुवन्नु बोधिसुव मनगळ मूलकवागि, क्रियाविशेषण्णळ् - सीमन्त मॊदलुगॊण्डु उपनयनदवरॆगू हेळिरुव क्रिया विशेषगळन्नु, अनुष्टिक्कवॊण्णादु - अनुष्ठिसुवदु सरियल्लवु. पूराचाररुगळु चॆन्नागि विमर्शिसि तिळिदु अनुष्ठिसिद सम्प्रदायविरुवाग, अदक्कॆ विरोधवागि ई आगमसिद्धानगळल्लि हेळि रुव मेरॆगॆ अनुष्ठिसुवदु युक्तवल्लवॆम्ब भाववु. पाञ्चरात्रदल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ गोधस्यां कुरङ्क्षुत्वा तस्या नासापुटीपुनः सिञ्चये दक्षिणे सम्यगिदं विष्णुन्ति ब्रुव ॥ चतुर्थ मासि सीमन्तं पञ्चमे ना त्वमेववा । होमं पुरुषसूक्तन कृताज्य समिदोदनै- 1 शिखा स्थावनमेवन्तु पश्चादुपनये चि तुम । विष्णः करणि मन्नेण गुरुरन्ने सृमापतः । दद्या दण्डन्तु पालाशं यो मेदण्ड इति ब्रुर्व!एवं भागवतो वेद मुपनीतो भ्यसे द्दु रो” ॥ ऎन्दु वैष्णव मन्मगळु हेळल्पट्टिवॆ. आदरॆ हीगॆ श्री भाष्यकारर मत्तु अवर शिष्य प्रशिष्यर सम्प्रदाय रीत्या अनुष्ठि सतक्कद्दे न्यायवॆन्दु तीर्मानिसिदरॆ, आगमसिद्दानादि गळु नमगॆ बेकिल्लवॆन्दु एर्पडुवदिल्लवे ! श्री भाष्यकाररे श्री पाञ्च रात्राधिकरणदल्लि मुमुक्षुविगॆ पाञ्चरात्रवु विशेषवागि उपादेय वॆन्दु समर्धिसिरुत्तारल्ला ? एकॆन्दरॆ अदू मोक्षदायकवॆन्दु “तद्दि वासुदेवाख्यं परम्ब्रह्म सम्पूर्णषाडुण्यवपु सूक्ष व्यूहविभव भेदभिन्नं यथाधिकारं भक्तिज्ञान पूरैण करणा अभ्यतं सम्यक् प्रापते, विभवार चाद्रूं प्राप्य व्यूहा रनात्परम्ब्रह्म वासुदेवाख्यं सूक्षं प्राप्यत इति वदन्ति” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द मोक्षवन्नु हॊन्दिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळुवदरल्लि तात्पर्यवु. अदू अल्लदॆ, पाद्यदल्लि “सदागमादि सिद्दाने चतुष्क सत्वदप्रदे” ऎन्दु ई पाञ्चरात्रद नाल्कु सिद्धानवू सत्पदवॆन्दरॆ मोक्षवन्नु कॊडुवन्थाद्दॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये हयग्रीव संहितॆयल्ल, “आगमाख्यं हि सिद्धां सक्षक फलप्रदम् । मन्त्र सञ्ज्ञं हि सिद्दां सिद्धि मोक्ष प्रदं नृणाम् । तन्त्रसं________________
१९८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ वर्णाश्रमधरानुष्ठाने पाञ्चरात्र शास्त्रस्य नविरोधः अधिका (रिगळुक्कु) कारादिगळन्नु अनुरूपमाक चतुर्विध पञ्चरात्रं विभक्तमाय् निरुं निष्क्रियुं वचनविरोध e हि सिद्दां चतुर्वग्र फलप्रदम् । तन्त्रान्तरं हि सिद्धां वञ्छितार्थफलप्रदम् " " ना नविमुक्तये पन्था मुक्ता श्रम विधिं सुखं तस्मात्कराणि कुन्वित तुष्टये परमेष्ठि न ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द चतुर्वग्रदल्ल, वाञ्छितार्धदल्लू मोक्षवू सेरिदुदरिन्द, ऎरडू मोक्षप्रदवॆन्दू, ई ऎरडू इतर फलगळॊन्दिगॆ मोक्षप्रदवॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई नाल्कु सिद्धानगळ सङ्करवु निषेधिसल्पट्टु सङ्करदिन्द प्रत्यवायुवू अदक्कॆ प्रायश्चित्तवू सह विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगिरुवाग अन्तह अमोघ शास्त्रवन्नु निराकरिसि सम्प्रदायरीत्या अग्निन्दादिगळन्नु बोधिसुव मध्यवन्ने हेळि अनुष्ठिसि भगवदर्पणवन्नु माडतक्कदॆन्दु स्थापिसिदुदु हेगॆ ऎम्ब पूरैपक्षवु बन्दीतॆन्दु भाविसि, अदक्कॆ समाधानवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. पाञ्चरात्रशास्त्रवु परम ग्राह्यवु ; “सञ्चरात्रस्य कृतस्थ वक्ता नारायणयम्” ऎन्दु भारत शास्त्रि पत्वदल्लि कॊण्डाडिरुवद रिन्दलू उपादेयवु. आदुदरिन्द आ शास्त्रक्कॆ विरोधवागि इल्लि हेळ लिल्लवु. हेळिदुदु एनॆन्दरॆ “अधिकारिगळुक्कु” ऎन्दारम्भिसिद नाल्कु वाक्यगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. प्रथमतः तावु बरॆद पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि, पाञ्चरात्र शास्त्रवू अदर नाल्कु विधिगळू उपादेयवॆन्दे हेळिरुवदागि अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ. वर्णाश्रम धरानुष्ठानदिन्द पाञ्चरात्र शास्त्रक्केनू ऎञ्चरात्रशास्त्रक्केनू विरोधविल्लवु तावु वर्णाश्रम धरगळन्नु अवश्यानुष्ठयवॆन्दु हिन्दॆ सिद्दानि सिदुदरिन्द, श्री पाञ्चरात्र, शास्त्रवन्नेनू निराकरिसि हेळलिल्लवु ; श्री पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि पाञ्चरात्रशास्त्रवु परमोपादायवॆन्दे उपपा दिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ, अधिकारादिगळुक्कु - आ शास्त्रद नाल्कु विभागगळाद सिद्धान्यगळिगॆ यारु यारु अधिकारिगळु, आदि शब्ददिन्द अनुष्ठानगळेनु, फलगळेनु, इवुगळिगॆ, अनुरूपमाग - अनुगुण वागि (१) चतुर्विध पञ्चरात्रॆ विभक्तनाय निरु नॆलॆयुम् - पञ्चरात्रवु नाल्कु विधवागि आगमसिद्दान, मन्त्र सिद्धान, तन्त्र________________
चरमश्लोकाधिकार मिल्लाद विषल् “अनुक्त मव्यतोग्राह्यम” ऎर न्यायं तडक्कु मडियु, नाल्कु आश्रमत्तालुम् ब्रह्मविद्यॆयुम् मोक्षलाभमुव उण्डन्नु शारीरकादिगळिले समर्थि ताल्लोलॆ आगमसिद्दान्तादिगळ नालिलु साक्षाक्षिपायमुम्, मोक्षप्राप्ति युम् उण्डॆनु श्री पाञ्चरात्ररक्षॆ यिलैय मुवादि, सिद्धान्ह, तन्त्रान्नर सिद्दान्तवॆन्दू विभागिसल्पट्ट इरुविकॆयन्नू (२) वचनविरोधविल्लाद विषल् “अनुकमन्य तोग्राह्यम्” ऎण्र न्यायं नडक्कु म पडियुम् . ई नाल्कु सिद्धाव्यगळल्लि परस्पर वचनगळिगॆ विरोधविल्लद सन्दर्भदल्लि ऒन्दु सिद्धान्हदल्लि हेळि इन्नॊन्दरल्लि हेळदिद्दरॆ अल्लिगू अन्वयिसुत्तदॆन्दु स्वीकरिसतक्कद्दु” ऎम्ब न्यायद प्रकार नडॆदुकॊळ्ळबेकाद प्रकारवन्नू, (३) नालु आश्रमत्तालुव ब्रह्मविद्यॆयु मोक्ष लाभवुण्डन्नु शारीर कादिगळिले समर्थित्तार् पोले - ब्रह्मचर्य, गृहस्थ, वानप्रस्थ, सन्यासगळाद नालु आश्रमदल्लि ऎन्दरॆ नाल्कु आश्रमद अधिकारि गळिगू ब्रह्मविद्यॆयू मोक्षप्राप्तियू उण्टॆन्दु व्यास सूत्रगळल्लि समर्धिसल्पट्ट हागॆ, आगमसिद्दानादिगळिनालिलु : ई पाञ्च रात्र शास्त्रक्कॆ सेरिद आगमसिद्दानवे मॊदलाद नाल्कु सिद्धान गळल्ल, साक्षा जोपायमुम्-साक्षात्तागि मोक्षक्कॆ उपाय वाद भक्ति प्रपत्तियू, मोक्ष प्राप्तियू, उण्डन्नु - उण्टॆम्ब दागि, श्री पां चरात्ररक्षॆयिलै - तावु रचिसिरुव श्री पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि उपपादित्य-समर्थनॆ माडि हेळिरुवॆवु. ई मूरर विषयगळन्नू समर्थनॆयन्नु माडि हेळिरुत्तेवॆ ऎन्दु हेळिरुवद रिन्द आ पाञ्चरात्र शास्त्रवु तमगॆ परमवु, नित्य कानुष्ठान गळन्नु अवरवरुगळ आचाररुगळु नडॆसिकॊण्डु बन्द सम्प्रदाय रीत्या नडॆसतक्कद्दॆन्दु हेळिदरॆ, ई शास्त्रवन्नु निराकरिसिदहागॆ हेगा यितु ऎम्ब भाववु. ई नाल्कु सिद्धान्हदल्लू * आनुक्त मन्यतो ग्राह्यम्” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, उक्तवादुवुगळन्नु तन्निष्टानु सार नडॆसि, सिद्धान्ह साङ्कर्यवन्नु ऎन्दिगू माडतक्कद्दल्लवॆन्दू, हागॆ माडिदुदादरॆ प्रायश्चित्तक्कॆ गुरियागुवनॆम्ब भाववू सूचि तवु. नारदीयदल्लि “तङ्कन कत्रव्यं कर्षणादिष्टु नारद ।________________
900 ఆ श्रीमद्रहस्यश्रयसारे यान्त्रण समारं तन्त्रव कारयेत् । अनुक्तांश्चान्य तंषु निरीक्षा त्रयोजयेत्।विशेषांश्च मुनिश्रेष्ठ न्य था राष्ट्रनाशकृत् । ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. ऒन्दु तन्त्रदल्लि आरम्भिसिद काव्यवन्नु आ तन्त्रदिन्दले पूरैसतक्कद्दॆन्दू, तान्त्र साङ्कर्य कूड दॆन्दू, ऒन्दरल्लि हेळिदुदन्नु इन्नॊन्दरल्लि हेळदिद्दरॆ, आग परिशीलिसि आगीग आ भागवन्नु अङ्गीकरिसतक्कद्दॆन्दू, हागल्लदॆ ऒन्दर तन्त्रद प्रक्रियॊन्दिगॆ इन्नॊन्दन्नु नडॆसिदरॆ राष्ट्रनाशवागुव प्रत्यवायवु प्राप्तवागुत्तदॆन्दू हेळल्पट्टितु. हागॆये पारमेश्वरदल्लि तक्रसि द्दान्तसाङ्कर्यं नाचरव्यं कृतात्मभिः । यददिष्टतमंलोके पूरैसिद्दा विरोधितत् । प्रतिग्राह्य मथा न्यून्यं विरुद्धं सन्त्य जेत् बुधः” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, इदरभिप्रायवू मेलिन प्रमा नाभिप्रायवू ऒन्दे. हीगॆल्ला श्री पाञ्चरात्ररक्षॆयल्लि सप्रमाण वागि सिद्दानिसिरुत्तेवॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, आ नाल्कु विधवाद पाञ्चरात्रशास्त्रवू उपादेयवादुदे ऎम्ब भाववु. हागॆये स्वकं कण्म परित्यज्य यदन्यत्तु रते द्विर्ज । अज्ञाना दथवा लोभा कागेन पतितो भवेत् । स्वच्छ विद्यमाने यः परगृहो 2 माचरेत् भ्रूणहत्या समन्तस्य स्वगृह्य सावमानतः” ऎम्बल्ल प्रोक्तवु. तनगॆ हेळल्पट्ट गृहसूता नुसार नडॆयतक्कद्दु. अन्यथा नडॆदरॆ दोषवु. हागॆ नडॆदरॆ प्रायश्चित्तवू उण्टु. इदन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. (३) नालु आश्रमलुम् ब्रह्म विद्यॆयू मोक्षप्राप्ति यू उण्टॆन्दु शारीरक सूत्रदल्लि ऎल्लि हेळिरु इदॆ ऎन्दरॆ “कृत भावात्तु गृहिणोपसंहार” (ब्र.सू, ३-४.४७ ऎम्ब सूत्रदल्लू उपपादितवु. गृहस्थादि आश्रमगळल्लि ब्रह्मविद्यॆयू इरुवदरिन्द गृहिणां-ग हस्ताश्रमद मूलक, श्रुतियु उपसंहा माडि हेळितु. ऎल्लि ऎन्दरॆ “सखवं वयन्यावदायुषं ब्रह्म लोक मभिसम्पद्यते, नच वुनरावर ते” (छां. कॊनॆय मनवु. आदुदरिन्द हीगॆ हेळिरुवदु साश्रम प्रदर्शनार्धवागि, हागॆयॆ वाजसनेयदल्लि “अथभिक्षाचञ्चरेत्” ऎन्दु सन्यासाश्रमियन्नु कुरितु उपसंहारमाडि हेळिरुत्तदॆ. इदन्नु मनस्सिनल्लिट्टु अ व्यासमहर्षियु “मनवदितरे पां” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लू, हागॆये “अथमुनिः’ ऎम्ब बृहदारण्यक वाक्यदल्लू (बृ, ५-५१) मत्तु मेलिन “अथ, काचञ्चरेत्” ऎम्ब वाजसनेय वाक्यदल्लू, हे________________
चरमश्लोकाधिकारु OFF ऎच्चर न्यायं मिल्लाद विषल् “अनुक्त मव्यतोग्राह्यम नडुमपडियुव, नालु आश्रमत्तालुम् ब्रह्मविद्यॆयु मोक्षलाभनुव उण्डन्नु शारीरकादिगळिले समर्थि शालॆ आगमसिद्दान्तादिगळ नालिलु मोक्षप्राप्ति युम् उण्डॆनु मुवादि, साक्षापायमु, श्री पाञ्चरात्ररक्षॆ यिलैय सिद्धास्त्र, तन्त्रान्न सिद्दान्तवॆन्दू विभागिसल्पट्ट इरुविकॆयन्नू (२) वचनविरोधविल्लाद विषल् “अनुक्त मन्य तोग्राह्यम्” ऎज्र न्यायं नडक्कु म पडियुव ई नाल्कु सिद्धानगळल्लि परस्पर वचनगळिगॆ विरोधविल्लद सन्दर्भदल्लि ऒन्दु सिद्धानदल्लि हेळि इन्नॊन्दरल्लि हेळदिद्दरॆ अल्लिगू अन्वयिसुत्तदॆन्दु स्वीकरिसतक्कद्दु” ऎम्ब न्यायद प्रकार नडॆदुकॊळ्ळबेकाद प्रकारवन्नू, (३) नालु आश्रमत्तालुम् ब्रह्मविद्यॆयु मोक्ष लाभवुण्डन्नु शारीर कादिगळिले समर्थिस्टार् पोले - ब्रह्मचर्य, गृहस्थ, वानप्रस्थ, सन्यासगळाद नालु आश्रमदल्लू ऎन्दरॆ नाल्कु आश्रमद अधिकारि गळिगू ब्रह्मविद्यॆयू मोक्षप्राप्तियू उण्टॆन्दु व्याससूत्रगळल्लि समर्थिसल्पट्ट हागॆ, आगमसिद्दानादिगळनालिलु - ई पाञ्च रात्र शास्त्रक्कॆ सेरिद आगमसिद्दानवे मॊदलाद नाल्कु सिद्धान गळल्ल, साक्षापायवु साक्षात्तागि मोक्षक्कॆ उपाय वाद भक्तिप्रपत्तियू, मोक्ष प्राप्तियू, उण्डॆनु - उण्टॆम्ब दागि, श्री पाञ्चरात्ररक्षॆयिलै - तावु रचिसिरुव श्री पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि, उपवादित्तो समर्थनॆ माडि हेळिरुववु. ई मूरर विषयगळन्नू समर्थनॆयन्नु माडि हेळिरुत्तेवॆ ऎन्दु हेळिरुवद रिन्द आ पाञ्चरात्र शास्त्रवु तमगॆ परम हूवु, नित्य कानुष्ठान गळन्नु अवरवरुगळ आचाद्यरुगळु नडॆसिकॊण्डु बन्द सम्प्रदाय रीत्या नडॆसतक्कद्दॆन्दु हेळिदरॆ, ई शास्त्रवन्नु निराकरिसिदहागॆ हेगा यितु ऎम्ब भाववु. ई नाल्कु सिद्धान्हदल्लू * आनुक्त मन्यतो ग्राह्यम्” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, उक्तवादुवुगळन्नु तन्निष्टानु सार नडॆसि, सिद्दानॆ साङ्कर्यवन्नु ऎन्दिगू माडतक्कद्दल्लवॆन्दू, हागॆ माडिदुदादरॆ प्रायश्चित्तक्कॆ गुरियागुवनॆम्ब भाववू सूचि तवु, नारदीयदल्लि “तङ्कन कत्रव्यं कर्षणादिष्टु नारद ।________________
२०० श्रीमद्रहस्यतयसारे यत्तन्त्रेण समारं तन्त्रव कारयेत् । अनुक्तांश्चान तंषु निरीक्षा व्यत्रयोजयेत् विशेषांश्च मुनिश्रेष्ठ त्वन्य था राष्ट्रनाशकृत् । ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. ऒन्दु तन्त्रदल्लि आरम्भिसिद काव्यवन्नु आ तन्त्रदिन्दले पूरैसतक्कद्दॆन्दू, तान्त्र साङ्कर्य कूड दॆन्दू, ऒन्दरल्लि हेळिदुदन्नु इन्नॊन्दरल्लि हेळदिद्दरॆ, आग परिशीलिसि आगीग आ भागवन्नु अङ्गीकरिसतक्कद्दॆन्दू, हागल्लदॆ ऒन्दर तन्त्रद प्रक्रियॊन्दिगॆ इन्नॊन्दन्नु नडॆसिदरॆ राष्ट्रनाशवागुव प्रत्यवायवु प्राप्तवागुत्तदॆन्दू हेळल्पट्टितु. हागॆये पारमेश्वरदल्लि “शत्रसि द्दान्तसाङ्कर्यं नाच व्यं कृतात्मभिः । यद्यदिष्टतमंलोके पूरैसिद्दा विरोधित । प्रतिग्राह्य मथा न्यून्यं विरुद्धं सन्त्य जेत् बुधः” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, इदरभिप्रायवू मेलिन प्रमा नाभिप्रायवू ऒन्दे. हीगॆल्ला श्री पाञ्चरात्ररक्षॆयल्लि सप्रमाण वागि सिद्धानिसिरुत्तेवॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, आ नाल्कु विधवाद पाञ्चरात्रशास्त्रवू उपादेयवादुदे ऎम्ब भाववु. हागॆये “स्वकं कर परित्यज्य यदन्यत्कुरुते ध्वर्ज । अज्ञाना दथवा लोभा ता गेन पतितो भवेत् । स्व विद्यमाने यः परगृहो क्रमाचरेत् भ्रूणहत्या समन्तस्य स्वग्रहस्थानमानतः” ऎम्बल्ल प्रोक्तवु. तनगॆ हेळल्पट्ट गृहसूत्रानुसार नडॆयतक्कद्दु. अन्यथा नडॆदरॆ दोषवु. हागॆ नडॆदरॆ प्रा, इश्चित्तवू उण्टु. इदन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. (३) नाल्कु आश्रमलुम् ब्रह्म विद्यॆयू मोक्षप्राप्ति यू उण्टॆन्दु शारीरक सूत्रदल्लि ऎल्लि हेळिरु इदॆ ऎन्दरॆ “कृत भावात्तु गृहिणोपसंहार”(ब्र.सू, ३-४.४७) ऎम्ब सूत्रदल्लू उपपादितवु. गृहस्थादि आश्रमगळल्लि ब्रह्मविद्यॆयू इरुवदरिन्द गृहिणां-ग हस्थाश्रमद मूलक, श्रुतियु उपसंहार माडि हेळितु. ऎल्लि ऎन्दरॆ “सखवं वरयन्यावदायुतं ब्रह्म लोक मभिसम्पद्यते, नच वुनरावर ते” (छां. कॊनॆय मनवु.) आदुदरिन्द हीगॆ हेळिरुवदु साश्रम प्रदर्शनार्थवागि, हागॆये वाजसनेयदल्लि “अथभिक्षाचञ्चरेत्” ऎन्दु सन्यासाश्रमियन्नु कुरितु उपसंहारमाडि हेळिरुत्तदॆ. इदन्नु मनस्सिनल्लिट्टु श्री व्यासमहर्षियु “मानवदितरे पा”ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लू, हागॆये “अथमुनिः” ऎम्ब बृहदारण्यक वाक्यदल्लू (बृ. ५-५१) मत्तु मेलिन “अथ काचञ्चरेत्” ऎम्ब वाजसनेय वाक्यदल्ल, हेळि________________
(20) चरमश्लोकाधिकारः 435 इत्यास्त्र (ऎल्) इळिल् व्यवस्थितवाग विधित्त षडियॊळिय शामुक्कु रुचि, मलैकॊण्डु सरकङ्ग कैयुम् अनुष्टि ताल् प्रायश्चित्तादिगळु परक्कल्लुप्पट्टदु. रुवदरिन्द, गृहस्थाश्रम मत्तु सन्यासाश्रमवन्नु कुरितु उपसंहार माडिरुवदरिन्द, साश्रमिगळिगू ब्रह्मविद्यॆयू, अदरिन्दुण्टागुव मोक्षप्राप्तियुण्टॆम्बुदू सिद्धवु. आदुदरिन्दले इल्लि नालु आश्रम शिलुव ब्रह्मविद्यॆयुम, मोक्षलाभमुमुण्डन्नु शारीरकादि गळिले समर्थितार् पोले” ऎम्ब प्रयोगवु. ई मेलिन वाक्यद मूलक श्री गुरुगळवरु पाञ्चरात्रशास्त्रद नाल्कु सिद्धानगळल्लू मोकोपायवू तत्पलवू हेळल्पट्टिवॆ ऎन्दू तावु रचिसिद पाञ्च रात्र रक्षॆयल्लि चन्नागि समर्थिसिरुवदरिन्द अदु प्रमाणवॆम्बुदरल्लि सन्देहविल्लवु. आदरॆ कॆलवु नित्य नैमित्तिकगळु इतर मगळिन्द बहुकालदिन्द अनुषेय गळागि, अदन्नु नम्म पूल्वाचाररुगळू उपादेयवॆन्दु भाविसि परिग्रहिसि सम्प्रदायरीत्या नमगू अनु यगळादुदरिन्दले, ई सिद्धानगळल्लि हेळिरुव वैष्णव मगळन्नु निराकरिसिदॆवॆन्दु भाविसुवदु उचितवल्लवु. अवुगळल्लि कॆलवु मगळु तैत्तरीयादि उपनिषत्तुगळल्ले प्रोक्तवागिरुवदरिन्दले अवुगळू ग्राह्यगळे. ई पाञ्चरात्र शास्त्रद नाल्कु सिद्धान्यगळल्लि ऒन्दरल्लि मावु विधि सिद्दरॆ अदन्नु परित्यागमाडि इन्नॊन्दु सिद्धानद विधियन्नु तन्निष्टानु सार परिग्रहिसुवदु हेगॆ दोषावहवागि प्रायश्चित्तक्कॆ गुरियागु इदो, हागॆये सन्ध्यावन्दनादि नित्य करगळन्नू गर्भादान सीमन्त नामकरण, चौल, उवनयनादिगळन्नू अवुगळिगॆ विधिसल्पट्टिरुव मन्न गळन्नु त्यागमाडि इष्ट बन्दरीत्या इतर मनगळ मूलक नडॆसु वदरल्लि प्रत्यवाय उण्टॆन्दू, हागॆ नडॆसिदुदक्कॆ प्रायश्चित्तादिगळू चन्नागि हेळल्पट्टिवॆ ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. इश्यास्त्रळिल् - ई शास्त्र गळल्लि, व्यवस्थितवाग, निश्चयिसल्पट्टु, विधिपडियॊळिय-विधिसिरुव क्रमवन्नु बिट्टु, ता मुक्कु रुचित्र मलै कॊण्डु तम्मतम्म गळिगॆ इष्ट बन्द मगळ मूलकवागि सत्व कल्मङ्ग कैयु अनुष्ठित्ता * ऎल्ला करगळन्नू अनुष्ठिसिदरॆ, प्रायश्चित्तादिगळु-प्रायश्चित्त वे मॊदलादवुगळु, आदि शब्ददिन्द प्रत्यवायुवु हेळल्पट्टितु. अथवा________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आनपिन्नु मुक्तना मळवु स्वाधिकारानुगुणमान शास्त्रम शून्न कट्टळ्ळॆय कैङ्कय्यं पण्ण विरगि, स्वसूत्रदल्लि हेळिरुव मेरिगॆ पुनः कानुष्ठानवु हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसबहुदु. परक्कल्लपट्टि दु - चन्नागि विस्तरिसि हेळल्पट्टरु इदॆ. आदुदरिन्द नमगॆ मनस्सु बन्दहागॆ याव कैङ्कर्यवन्नागलि आनुष्ठिसलु नमगॆ स्वातन्त्र्यविल्लवु. शास्त्रदल्लि हेळिरुव रीत्या नडॆस तक्कद्दुगिरुत्तदॆ. अन्यधा नडॆसिदुदादरॆ प्रत्यवायवु, प्रायश्चित्त वन्नू आचरिसबेकागुत्तदॆ. आदुदरिन्द श्री कृष्ण भगर्वा रवरु अर्जु ननिगॆ “ताच्छास्त्रं प्रमाण ते काराकार व्यवस्थिता” ऎन्दु उप देशिसिदरु. इदु माडतक्कद्दु, इदु माडनक्कद्दल्लवु. ऎम्ब निर्णय दल्लि निनगॆ शास्त्रवे प्रमाणवु ऎन्दु उवदेशिसिदरु. इल्लि कार्यव्यव स्थितियल्लि शास्त्रवे प्रमाणवॆन्दु हेळिरुवदरल्लि अनुष्ठानक्रम दल्लि शास्त्रवे प्रमाणवॆन्दु हेळिदन्तायितु, यद्यपि श्री कृष्ण भगर्वा रवरु परमपुरुषरादुदरिन्द शास्त्रवश्यतॆ इल्लदिद्दरू, यावाग मनुष्यनागि अवतरिसिदरो आग मनुष्यनिगिरुव शास्त्रवशतॆय प्रकार तावू नडॆयतक्कवरॆन्दु दुधनन ऎदुरिगॆ शास्त्रतिक्रव णवन्नु ऎन्दिगू माडुवनल्लवॆन्दु शपदवन्नु माडिरुत्तारॆ-“नाहं कामा न संरम्भुन्न द्वेषान्ना र्ध कारणात् । न हेतुवादाभादा धरं जह्यां कथञ्चन ” ( ) नॆय पटवन्नु नोडि. हीगॆ सत्व स्वतन्त्रनाद सत्येश्वरने मनुष्यावतारियादाग मनुष्य रन्तॆ शास्त्रातिक्रमणवन्नु ऎन्दिगू नडॆसदिद्दरॆ, मनुष्यरागि कवश्य मत्तु शास्त्रवश्यराद नावु शास्त्रातिक्रमणवन्नु माडबहुदो ? अदुदरिन्द शरीरविरुववरॆगू आया शरीर धारिगळिगॆ विधिसल्पट्ट शास्त्रानुगुणवागि नडॆयतक्कद्दु अवश्यकवागि, ई गॆ नडॆयदे इद्दरॆ प्रत्यवाय उण्टादुदरिन्द सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बल्लि तमगॆ विधिस ल्पट्टु यावजीववू अनुष्ठिसबेकाद नित्य नैवि तिकरूपगळाद अज्ञा कैङ्कर्यगळन्नू शास्त्रव श्यरागि शास्त्रगळल्लि विधिसिरुव मेरिगॆ प्रपन्नरू सह अनुष्ठिसिये तीरबेके विना तनगॆ इष्टबन्दन्तॆ नडॆसलु मार्ग ऎल्लवु ; मत्तु तन्न मनबन्दन्तॆ शास्त्रदल्लि विधिसल्पट्टिरुवुगळन्नु परि त्यागमाडलु साध्यविल्लवॆन्दू, मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळ मूलक पूत्व पक्षिगळिगॆ समाधानवन्नु हेळि सिद्दानिसिरुत्तारॆ.________________
चरमश्लोकाधिकार- इप्पडि प्रपन्ननुं शास्त्रवश्यनाय शास्रो कैङ्क २०३ पण्ण नेणु गैयाले (१)विधिनिषेद लङ्घन पक्ष, (२) विहित निषिद्ध त्याग पक्ष मम (३) वर्णाश्रमधरङ्गळ औपाधिकळागै वुम
आनपिट्टु - शास्त्रवश्यतॆयु आवश्यकवॆन्दादनन्तर, मुक्त नामळ ई प्रपन्ननु देहत्यागमाडि मुक्तियन्नु हॊन्दुववरॆगू कृतकृत्यनिगॆ मुक्तियु सिद्धवादुदरिन्द हागॆ हेळल्पट्टितु ; स्वाधि कारानुगुणवाग - तन्न अधिकारक्कॆ अनुगुणवागि तन्न वर्णाश्रम दिन्दुण्टाद अधिकारक्कॆ तन्न शस्त्रशक्तिगळिगनुगुणवागि उण्टागुव उपायानुष्ठानवेनु, उत्तरकृत्यक्कनुगुणवागि, शास्त्रम् न्न कट्टळ्ळॆयक्कॆ - शास्त्रदल्लि विधिसिरुव प्रक्रियॆगॆ विरोधवागि, कैङ्क रम् पण्णु -नित्य करगळन्नु कैङ्कर्यरूपवागि माडुवदक्कॆ, विर गिफ्ट् - मार्गविल्लवु, ऎन्दरॆ शास्त्रवन्नु तिरस्करिसि अनुष्ठिसुवदक्कॆ साध्यविल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द प्रपन्ननू कूड शास्त्रवश्यनाय् - शास्त्रदल्लि हेळिरुव गॆरॆयन्नु मारदॆ, ईतनिगॆ देहावसानदवरॆगू माडबेकाद कैङ्क गळन्नॆल्ला, फलकत्व ममतॆगळन्नु त्यागमाडि, भगवदर्पण बुद्दि यिन्द नडॆसबेकादुदु साम्प्रदायकवागि बन्दिरुवदरिन्द नडॆसतक्क दॊन्दु निगमनदल्लि हेळि, अदक्कॆ विरुद्धवाद अभिप्रायगळॆल्ला शास्त्र मत्तु सम्प्रदाय विरुद्धवादवुगळादुदरिन्द प्रमाण शरणरिगॆ ग्राह्य वल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ इप्पडि - मेलॆ उवपादिसिद रीतियल्लि, प्रजन्न निगू, शास्त्रवश्य नाय शास्त्रक्कॆ अधीननागि, शास्रोक्त कैङ्कय्य पणवेणुगै याले शास्त्रदल्लि विधिसिरुव कैङ्कर्यवन्नु माडुवदे कत्रव्यवादुदरिन्द (१) विधिनिषेध लङ्घन पक्ष मुम् - प्रपन्ननु शास्त्रवशनल्लवु ; एकॆन्दरॆ कृतकृत्यनु, अन्तवनिगॆ विधि निषेधवाक्य गळु बन्धिसुवदिल्लवु ; आदुदरिन्द प्रवन्ननु अवुगळन्नु अतिक्रमिसि इष्ट बन्दहागॆ नडॆयबहुदॆम्ब पूरैपक्षाभिप्रायवू इदरिन्द कृत्या करण अकृत्य करण ऎन्दरॆ माडबेकादुदन्नु बिडुवदु, माडबेड ऎन्दु हेळिदुदन्नु माडुवदु, हेळल्पट्टवु. ऎरडू दोषावहवु. श्री यतिवरे ई दोषगळेनादरू इद्दरॆ क्षमस्व ऎन्दु शरणागति गद्यदल्लि प्रार्थिसिरुत्तारॆ. (२) विहित निषिद्द त्यागपक्षमुव - विहित त्याग यावुदॆन्दरॆ नित्यनैमित्तिकगळु कृतकृत्यनिगॆ बेकिल्लवॆन्दु अवुगळ________________
श्रीमद्रहस्यतयसारे याले स्वरूपज्ञानं पिरन्न वनुन्नु त्याज्यङ्गळ् र पक्षुम् (४) इवॆ शय्य वुमा तविरवुमाम ऎरपक्ष मुम्, (५) इवृ तविरन्हालु उकप्पिळक्कु मत्त नैट् वेरोरु प्रत्यवाय मिल्फ्, ऎरपक्ष मुम, (६) इवै अनुष्टियादपोदु लोक · त्यागवु, निषिद्धद त्यागवु, असत्यवन्नु हेळबेड परस्वत्तन्नु अपरिहस बेड, इतररन्नु हिंसिसबेड ऎन्दु निषेधिसि हेळिरुवदर त्यागवु; ऎन्दरॆ सुळ्ळु हेळुवदु परस्वत्तन्नु अपहरिसुवदु इत्यादि अपराधगळु कृत कृत्यनिगॆ अण्टुवदिल्लवॆन्दु भाविसि, अन्तह अपराधगळन्नु मनःपूरैक वागि माडोणवु ; (३) वर्णाश्रमधर्मगळु औपाधिकङ्गळागै याले - उपाधिय मूलक उण्टावु ; आदुदरिन्द, इल्लि उपाधि यावुदु ऎन्दरॆ प्रारब्द करगळु, प्रारब् कानुभवगळिगागि जन्म मत्तु शरीरगळु, आ शरीरगळिगॆ विधिसल्पट्ट वर्णाश्रमधर्मगळु, स्वरूप ज्ञान पिरनवु नक्कॆ - तन्न स्वरूप मत्तु परमात्मस्वरूपगळ ज्ञानवु उण्टागिरुववरिगॆ त्याज्यङ्गल् ऎरपक्षमु - बिडलु योग्य वादुवु ; एकॆन्दरॆ ई वर्णाश्रम धरगळॆल्ला ईतनन्नु पवित्रीकरिसि स्वरूपज्ञानवन्नुण्टुमाडुवदक्कागि अवुगळ अनुष्ठानवु. ई स्वरूप ज्ञान उण्टाद नन्तर अवुगळ आवश्यकतॆ इल्लवादुदरिन्द त्याज्यगळु ऎन्दु हेळुव पक्षवू, (४) इवै शॆयवुमां तविरवु माम् ऎर पक्षु - कॆलवु सामान्य धरगळाद ऎल्लरिगू अन्वयिसुव सत्यवद इत्यादिगळन्नेनो माडतक्कवु. वर्णाश्रमधरगळादरो सात्वत्रिकवागि बेकादवल्लवादुदरिन्द अवुगळ अनुष्ठानवन्नु त्याग माडबहुदु ऎम्ब पक्षवू ; अथवा इवॆ. ई वर्णाश्रमधरगळन्नु तय्यवुमां तविरमाम् ऎज्रपक्ष मुम् - माडिदरॆ माड बहुदु, बिट्टरू बिडबहुदु, ऎम्ब अभिप्रायवू ; हागॆन्दरॆ माडिद रेनू प्रयोजनविल्लवु, बिट्टरू एनू प्रत्यवायुवू इल्लवु ऎम्ब वादवू ऎम्ब भाववु ; (५) इवॆ तविरि स्टालम् - ई नित्य नैमित्तिक कल्मानुष्ठानगळन्नु परित्यागमाडिदरू, उकप्पिळक्कु मत्तनैये भगवन्तन प्रीति इल्लदॆ होगुत्तदॆ अष्टु मात्रवे विना, वेरोरु प्रत्यवायम इच्छॆ ऎच् रक्षु - अदल्लदॆ इन्नु याव प्रत्य वायवू इल्लवॆम्बुव पक्षवू ऎन्दरॆ भगवन्तनु ऎन्दिगू ई प्रपन्न नन्नु नित्यनैविकगळन्नु अनुष्ठिसदे इरुवदरिन्द निग्रहिसुवदिल्लवु.________________
(an) चरमश्लोकाधिकारः २०५ विरोधमात्रवे प्रत्यवाय मरपक्ष मुम्, (७) मत्तु म् इप्पु कळिलुळ्ळ पक्षळॆल्ला न सम्यज्ञा यानुगृहित शास्त्र सम्प्रदाय विरुद्धळानपडियाले सत्वस्थरु अनुपादेय, ऎम्ब पक्षवू ऎम्ब भाववु. (६) इवॆ . ई नित्य नैमित्तिक वर्णाश्रम धरगळन्नु अनुष्ठियादपोदु अनुष्ठिसदे होद सन्दर्भदल्लि, लोक विरुद्ध मात्रन प्रत्यवायु - शिष्ट मण्डलिगॆ विरुद्धवागोण मात्रवे सत्यवायवु, ऎन्दरॆ अवरुगळ अभिमानविल्लदॆ अवरुगळु निन्दिसोण मात्रवे प्रत्यवायवु ऎम्ब पक्षवू, मत्तु म - इष्टु मात्रवे अल्लदॆ इन्नू इप्पु कळिलुळ्ळ पक्षङ्गळॆल्ला -हीगॆ इवे मॊदलाद अवान्तर भेदगळुळ्ळ पूत्व पक्षगळॆल्ला, इवुगळु यावुवॆन्दरॆ आवश कगळागि आनुष्ठिसबेकॆम्ब विधि इरुव नित्य नैमित्तिकगळल्लि, कॆलवु मात्र अगतवागि माडतक्कवु ; मिक्कवु अनुष्ठिसबेकागिल्लवु ; ऎम्ब पक्षवु ; हेगॆन्दरॆ सङ्क्रमणगळल्लि नाल्कु मात्रवे अनुष्ठिसतक्कवु, मिक्कवुगळन्नु अनुस्सिसुव आवश्यकविल्लवु ; श्रवणद्वादशियन्नु अनु ष्ठिसबेकागिल्लवु, विवाहवन्नु ऐदु दिन नडॆसबेकागिल्लवु, ऒन्दे दिनदल्ले ऎल्लवन्नू नडॆसबहुदु, कन्यामासद पितृपक्षवन्नु श्राद्ध रूपदल्लि माडबेकादुदिल्लवु, ब्राह्मणरिगॆ कालु तॊळदु अन्न हाकिदरॆ साकु. मत्तु गर्भादान, सीमन्त, नामकरणादि संस्कार गळॆल्ला अनावश्यकगळॆम्ब पक्षगळु, इत्यादिगळॆल्ला ई आदिशब्ददिन्द हेळल्पट्टवु. सत्यज्ञायानुगृहीत’तास्त्रसम्प्रदाय विरुद्ध ङ्गळान पडियाल् - सर्कदिन्द अनुगृहीतवाद शास्त्रविधिगू तदनुगुणवागि आचार्यरुगळ अनुष्ठानक्कू विरुद्ध गळाद प्रयुक्त सत्व स्थ रुम् - सत्व मार्गदल्लिरुववरिगू सह अनुपादेयज्जळ् . अवलम्बिसलु योग्यवादवुगळल्लवु.
शास्त्रवु विधिसिरुव करगळल्लि कॆलवु मात्र अनुष्ठि सतक्कवु, कॆलवु बेकागिल्लवॆम्ब पक्षवन्नु उदाहरणॆय मूलक उपपादिसि खण्डिसि, माडबेकागि विधिसिरुववुगळन्नॆल्ला तन्न तन्न वर्णाश्रमरीत्या मत्तु तन्न तन्न गृह्यदल्लि विधिसिरुव कर्मगळन्नॆल्ला माडिये तीरबेकॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. सन्यासाश्रमस्थरु - सन्यासाश्रमदल्लि इरुववरिगॆ हण्णु ळ - हिन्दॆ ऎन्दरॆ हिन्दिन गृहस्थाश्रमदल्लि माडुत्तिद्द शिल व - कॆलवु नित्य कर्मगळन्नु, निषेधित्तु - निषेधिसि हेळि, औपा________________
श्रीमद्रहस्यतयसारे सन्यासात्रमस्थरु हण्णुळ्ळ शिलव निषेधित्तु, पुदिशाक तिलवक्कॆ विधिक्कु माप्पोले भागवतत्व मडियाग लव निषेधित्तु चिलव अपूर्ववाग विधित्तालुम् (१) “सन्ध्या हीनोतुचिर्नित्य मनर्हस्सत्व करसु” इत्यादिगळाले अवश्यकर्त व्यङ्गळाग ज्योल्लप्पट्ट कल्मण्ण विडवॊण्णादु. सन, पञ्चमहा यज्ञादिगळिन्द कूडिद वैश्य देव, स्वयम्पाक, इवु गळन्नु निषेधिसि ऎम्ब भाववु, पुदिशाक - हॊसदागि, शिलव विधिक्कु माले - कॆलवन्नु विधिसिरुव हागॆ, भिक्षाचरणॆ, पक्वकाल मण्डन मॊदलादवुगळु इल्लि सूचितवु, हागॆये भागवतत्व मडियाग - ईतनु ईग प्रपन्ननागि भागवतनागिरुवदरमूलकवागि, शिलव निषेधित्तु - अन्यदेवतालय प्रवेशादिगळन्नु मत्तु काव्यकगळे मॊदलादवन्नु निषेधिसि, चिलव अपूवाग विधित्तालुम् - कॆलवुगळन्नु हॊसदागि विधिसिद्दरू हेगॆन्दरॆ आचार्यरुळळ तनय गळॊन्दिगॆ रहस्ययगळ जप मॊदलादवुगळु इल्लि सूचिसल्पट्टवु. (१) सन्ध्याहीनः - मरु सन्धिगळल्लि सन्ध्यावन्दन माध्यानिक गळन्नु अनुष्ठिसदिरुववनु, नित्यं - यावागलू स्नानमाडलि, माड दिरलि यावागलू, अशुचि!! - शुद्धनल्लवु, सत्व करसु, सत्व करगळल्लू ऎन्दरॆ ऎल्ला कानुष्ठानक्कू अनर्हनु” इत्यादिगळाले - इवे मॊद लाद शास्त्र विधिगळिन्द, अवश्यकर व्यङ्गळाग - अवश्य माडबेकादवु गळॆन्दु, कॊल्लप्पट्ट - हेळल्पट्ट, कर-करगळन्नु, विडवॊण्णादु- बिडलु साध्यविल्लवु. इल्लि सन्ध्यावन्दनॆयन्नु बिडतक्कद्दल्लवॆन्दु हेळि दुदु ब्रह्मयज्ञादि इतर नित्यनैमित्तिक करगळन्नादरू बिडबहुदु; सन्ध्यावन्दनॆगळन्नु बिडतक्कद्दल्लवॆम्ब आर्थवल्लवु. सन्ध्यावन्दनॆयन्नु बॆदतक्कद्दल्लवॆन्दु हेळिदुदु प्रपन्ननु माडबेकाद ऎल्ला नित्य नैमि तिक रूप वर्णाश्रम धरगळिगू उपलक्षणवॆन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. अदरॆ भगवच्छास्त्र मॊदलादवुगळल्लि ई सन्ध्यावन्दनादि भेद गळु हेळल्पट्टिवॆयल्ला अवुगळल्लि यावुदन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु ? ऎम्ब सन्दर्भदल्लि हेळुत्तारॆ हागॆ विकल्पगळु हेळल्पट्टिद्दरॆ अवरवरुगळ पूल्वाचाद्यरुगळ अनुष्ठानदिन्द बन्द सम्प्रदायानुगुणवागि नडॆ (१) दक्षस्मृति________________
चरमश्लोकाधिकार धरशास्त्र सूत्र भेद इरोले, भगवच्छास्त्रसंहिताभेद ५४लुम, इतिहासपुराणलु, कॊल्लुं सन्निपासना भेदण्ण (6) ळ शास्त्रले इळिनवर् गळन्नु कडवर् गळ्.(१) “ दैनता न्यभिगच्चॆत्तु” ऎन्नुम् “देवस्थान प्रणाम न” ऎनु, मिप्पुडैगळिल् धस्मशास्त्रतिहासादिगळिन्न आचारमुम्, परम्य कान्तिक्कु शास्त्रबलत्तालॆ भगवद्विषयले नियतम्, आगै युवदे व्यवस्थापकवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ.-धरशास्त्र सूत्र भेद आर् पोलॆ - धशास्त्र मनुस्मृति पराशरस्कृति, मॊदलाद धर शास्त्रगळल्लू, आपस्तम्ब बोधायनादि सूत्रगळल्लि हेळिरुव आचार भेदगळ हागॆ, भगवच्छास्त्रद नाल्कु संहिता भेदगळल्लू, इतिहास पुराणगळल्लि कॊल्लुम् - हेळल्पट्ट, सन्निपासनाबेधगळन्नु आया शास्त्रगळन्नु अवलम्बिसिरु आशास्त्रज्ञ आले इळिनवरन् वरुगळु, अनुषिक डवर्गळ - अनुष्ठिसतक्कवरागिरुत्तारॆ. पूरा चारुगळु यावुगळन्ननुसरिसि हेगॆ अनुष्ठिसिदरो हागॆये तच्छिष्य रुगळू आनुष्ठिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. हीगॆ नडॆसुवदरिन्द प्रपन्नन पारमै कान्त्यक्केनू भङ्गविल्लवॆम्ब भाववु. ୧
हीगॆ स्मृति गृह्यसूत्रादिगळल्लि हेळिरुव आचारगळन्नु अव लम्बिसिदरॆ “दैवतान्नभिगच्छेत्तु” इत्यादिगळिन्द हेळल्पट्ट देव तान्तर भजनगळिन्द प्रपन्नन पारमै कान्त्यक्कॆ भङ्गवल्लवो ? ऎन्दरॆ इल्लवॆन्दु उपपादिसुत्तारॆ. प्रपन्ननादुदरिन्द, अवॆल्ला अन्यदेवता विषयवल्लदॆ साक्षाद्भगवन्तनन्नु कुरितद्दे आगुत्तदॆये विना अन्यथा अल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. “देवतान्यभिगच्छत्तु” – देवतॆगळ आराधनॆ यन्नु माडतक्कद्दु, ऎन्नम् ’ ऎन्दू, “देव स्थानप्रणाम नम देवस्थानद नमस्कारवु” ऎन्नु - ऎम्बदागियू, इप्पुडिगळिले - ई रीतिगळल्लि, धरशास्त्र मत्तु इतिहासगळल्लि, चॆन्न - हेळल्पट्ट, आचारवू, परमै कान्तिगॆ शास्त्र बलत्ताले - शास्त्रदृष्टियिन्द प्राप्त वाद शक्तिय मूलक, नियतम - नियतवादुदे, न्यायवादुदे, अन्यदेवतॆगळु हेळल्पट्टिद्दरू अग्नि होत्रादिगळ हागॆ, भगवदभिगम नाविगळल्ले पठ्यवसितु. अन्नदेवताभिगमनगळागुवदिल्लवु. शास्त्र आ देवतॆगळिगॆ अन्तरामियाद भगवन्तनन्नु उद्देशि दृष्ट न (१) भारत________________
२०८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे याल् ऒरुशास्त्रज्ञळुक्कु विरोधमि. (१) “तस्मादष्टाक्षरं मं मद्ध र्नितकल्मष्टॆ ः । सन्ध्या कालेषु जप्तव्यं सततं 8 माडिद अभिगव नादिगळागुवदरिन्द प्रपन्नन पारमै कान्तक्कॆ भङ्ग वेनू इल्लवादुदरिन्द उपादेयवे ऎम्ब भाववु. मनुस्मृतिय पूरा श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ “दैवशान्य भिगत्तु धात्मिकांश्च द्विजोत्तम । ईश्वरं चैव रक्षार्थं गुरू नेवच पसु ॥ २ ऎम्बुदु. अमावास्यादि पक्वकालगळल्लि इवरुगळिगॆ अभिमुखवागि होगतक्कद्दु. आदुदरिन्द ऎन्दरॆ तम्म तम्म आचाररुगळ मूलक बन्द सम्प्रदायानुसारवागि नडॆयुवदु युक्तवॆन्दु उपपादितवाद नन्तर, ऒरुशास्त्रज्ञळुक्कुम् - ऒन्दु शास्त्रक्कू, विरोधवि विरोधविल्लवु. सामान्यवागि “नान्यं देवं नमस्कुल्यात्”ऎन्दु निषेधिसिद्दरू, इदु अन्यदेवताभिगमनादिगळ हागॆ तोरिद प्रसन्नन विषयदल्लि आ अन्य देवतात्मकनाद भगवन्तनल्ले आव गळु अन्वयिसुवदरिन्द अन्यदेवता सम्बन्धवु प्रपन्ननिगॆ कूडदॆन्दु हेळुव शास्त्र पब्गेनॊन्दू विरोधविल्लवॆम्बुदु अभिप्रायवु. आगलि, अष्टाक्षर मन्त्रवन्नू हागॆये द्वय चरम मगळन्नू सन्ध्यावन्दनॆ कालदल्लि जपवन्नु माडबेकॆन्दु सेरिसिरु वदु हिन्दिनिन्द बन्द सम्प्रदायक्कॆ सरिहोगुत्तदॆये ? अष्टाक्ष मनवन्नु मुन्दॆ हेळिरुवदु मिक्क ऎरडु मगळिगू उपलक्षणवॆन्द इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. सन्ध्याकालदल्लि रहस्यत्रयगळाद मूरु मन गळन्नु जपिसतक्कद्दु ऎन्दु प्रसन्ननिगॆ विधिसिरुवदरिन्द सन्ध्यावन्द यन्नु त्यजिसबहुदॆम्ब अर्थवागुवदिल्लवो ? श्री यतिवररू ‘द्वय मर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वा” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्र न्ननु सदा - ऎन्दिरुवदरिन्द सन्ध्या कालदल्लू द्वयमवन्नु उच्चरिसुवदु साकॆम्ब अभिप्रायवागुवदिल्लवो ? ऎन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवागि ई शास्त्रदल्लि विधिसल्पट्ट अवश्य कत्रव्यगळाद नित्यवि तिकगळ कालदल्लि अनुष्ठिसि अवुगळिगॆ विरोधविल्लद हागॆ, तदितर का गळल्लि, अवुगळू सत्सम्प्रदाय रीत्या बन्दवुगळादुदरिन्द अवुगळन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ-(१) “तस्मात् - आ कारणदिं (१) मनुस्मृति ४.५३________________
(29) चरमश्लोकाधि कारु SOF चात्मशुद्धये ” ऎन्नु श्री वैष्णव धरशास्त्रइदुवुद “दैय मर्थानुसन्धानेन सह सदैनं वक्ता” ऎन्नु गद्यल् अरुळिचॆदुवु, मत्तु इप्पुगळिलुळ्ळ यॆल्ला अवश्य कत्रव्यङ्गळान नित्य मित्तिकण्णळुकु विरोध वाराद पडि अवत्तु कुप्पो मिक्क कालले यागक्कडवदु. 8 अष्टाक्षरमम् - मूलमवु, वीतकल्मष्टॆ! - नित्यनैमित्तिकानु ज्ञानदिन्दलू उपायानुष्ठानदिन्दलू कळॆदुहोद पापगळन्नुळ्ळ, भक्त - प्रपन्नरुगळिन्द, आत्मशुद्धये - परिशुद्धात्म प्राप्तिगागि, सततं - यावागलू, सन्ध्याकालगळल्लि, जप्तवृम-जपिसतक्कद्दु ऎनु - ऎम्बुदागि, वैष वधल्मशास्त्रआल् - वैष्णव धरशास्त्रगळल्लि, शून्नदुवुम - विधिसिरुवदू, मत्तु “द्वयमर्थानुसन्धानेन - दयमदल्लि हेळल्पट्ट अभिप्रायगळन्नॆल्ला स्मरिसिकॊळ्ळुवदरॊन्दिगॆ सद, यावागलू एवं वक्का - ई प्रकारवागि द्वयमवन्नु जपिसुत्ता ऎन्दरॆ परिसुत्ता” ऎन्नु - ऎम्बदागि, गद्यल् - श्री यतिवररु तरणागतिगद्यदल्लि, अरुळिचॆददुवु - कृपया उप देशिसिदुदू, मत्तु इप्पु कैगळिलुळ्ळ ऎल्ला - ई प्रकारवागिये महनीयराद आचाररुगळ उपदेशवॆल्लवू, आवश्यकवळान नित्य नैमिकरुक्कु - अवश्यवागि शास्त्र विधिगनुसारवागि माडबेकाद नित्य नैमित्तिकगळिगॆ, विरोध वारादपडि - विरोधवु बारद हागॆ अवत्तक्कु पॊक्कि-अवुगळ अनुष्ठानक्कॆ बेकाद कालवु होगलागि, मिक्क कालत्तिले - निन्त कालदल्लि, आगक्कडवदु - हिरियराद आचा ररुगळु उपदेशिसिद मन्न जपगळनुष्ठानवु आगतक्कद्दु, नित्य नैमित्तिकगळन्नु त्यजिसि, आ कालदल्लि अवुगळिगॆ बदलागि इवुगळन्नु जपिस बहुदॆम्बुदु अवरुगळ उपदेशवल्लवु. यधाविधियागि आ काल गळल्लि नित्य नैमित्तिकगळाद आज्ञाकैङ्कय्यगळन्नु अनुष्टिसिबिट्टु मिक्क कालगळल्लि ई मगळ जपवन्नु माडतक्कद्दॆम्बुदु श्री यतिराजरे मॊदलाद अचाररुगळ मत्तु महर्षिगळ उपदेशवु. अदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ इदन्नु उपदॆशिस व श्री निगमान महादेशिकरवरे सार निष्कर्षाधिकारल्लि “शाखानामु परितेन मनुनामूलेन लब्दा त्मकः । सत्ता हेतुसकृज्ज सेन सकलं कालन्द्वयेनक्षिर्प” ऎम्बल्लि सकल कालदल्लू द्वयम पठन माडिकॊण्डु कालवन्नु कळॆयबे________________
श्रीमद्र हस्यश्रयसारे “शौतस्माय्ता विरुद्देषु कालेनु जनमाचरेत्” ऎन्नु नारदादिगळु कॊन्नागळ्, “हुत्वान होत्रा दावु कालम् (पि) विक्षिर्प” ऎन्नु वज्ञ पुरत्तु नम्बि आरुळार्. कॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. अल्लि हेळिरुवागलू ईग तावु उपदेश रीति यल्ले “सकलं कालं” ऎम्बुदक्कॆ अर्ध माडतक्कद्दॆन्दू हेळिदन्ता यितु. आदुदरिन्द नित्य नैमित्तिकगळन्नु अनुष्ठिसि मिक्क कालगळल्लि ऎम्बुदु व्यक्तवु. मेलिन वाक्यदल्लि “इप्पुडैगळिणुळ्ळ ऎल्ला ऎम्बुदरिन्द गुरोर्नाम सदाजपे” ऎम्बिवे मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु. · ई अभिप्रा
हीगॆ सदा सततम् ऎम्ब पदगळिद्दरू हीगॆ आ कालगळन्नु बिट्टु मिक्क कालगळल्लि ऎन्दु अर्ध माडिदरल्ला, अदक्कॆ प्रमाणवुण्टो ऎन्दरॆ ई अभिप्राय वु न्यायसिद्धवादुदेयादरू प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ-कौतस्मार्ता विरुद्देषु श्रुतियल्लू स्मृतियल्ल हेळुव कानुष्ठानगळिगॆ विरोधविल्लद, कालेषु - कालगळल्लि, जप माचरेत् - अष्टाक्षर मनॆ जपवन्न इदु द्वय चरमश्लोकक्कू उपलक्षणवु, आचरिसतक्कद्दु, ऎन्नु ऎम्बदागि नारदादिगळु नारदरे मॊदलादवरु, तॊन्नार् गळ् - हेळिदरु. यक्कॆ पूराचारैरुगळ सम्मतियू उण्टॆन्दु हेळलु हॊरटु, श्री यतिवर मुख्य शिष्यराद वपुरद नम्बियु श्री भाष्यकारर हृद यवन्नरितवराद प्रयुक्त, “द्वयमर्थानुसन्ध नेन सह सदैव वक्ता” ” ऎन्दु श्री यतिवररवरु उवदेशिसिरुवदर तात्परवु, अग्नि होत्रादि कगळिगॆ, इदरिन्द नित्यनैमित्तिक करगळु हेळल्पट्टव विरोधविल्लद कालदल्ले, सदा द्वयोज्ञारणॆयन्नु माडतक्कद्दॆम्बुदे तात्पर्यवॆन्दु अ मङ्गिपुरन बियवर दिव्य सूक्तियिन्द प्रदर्शिसुत्तारॆ. अग्नि होत्राद् - अग्नि होत्रादिगळल्लि, उक्तङ्कालं - अवुगळिगॆ विधिसिरुव कालवन्नु, अविक्षिसन् , अतिक्रमिसिदवनागि, ऎन्नु - ऎम्ब दागि वङ्गिपुरद नम्बियु आरुळॆ दार् - कृपया अप्पणॆ कॊडि सिरुत्तारॆ. इदु हिन्दॆये उदाहरिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ( ) नॆय पुट नोडि. इदक्कॆ हिन्दॆ “स्ववर्ण स्वाश्रमार्हण विधिना श्रद्धया तः । समिदाच्छादिभिद्र्रव्य रसि यथोदितै” ऎन्दु इरु वदरिन्दलू, मुन्दॆ “ पराराधनरूपेण कृ तेनैव स्वकणा। कृते________________
चरमश्लोकाधिकार भाष्यकारर् अनि मदलु वरुयळुरुनु सन्ध्या कालले जलाञ्जलि प्रक्षेपन् पण्यरुळिनार्, 3 · निष्कल्मषे शुद्ध स्वस्ति, मनसि सुस्थिते । लण्णा धिकारो देवस्य ध्यानार्चन जहादिय ” ऎन्दू इरुवदरिन्दलू, नित्य नैमित्ति करूप वर्णाश, मधर गळन्नु विहित कालगळल्लि आनुष्ठिसि, अदरिन्द परिशुद्धान्तः करणनागि जनगळिगॆ अधिकारवन्नु हॊन्दतक्कद्दॆन्दु हेळिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द स97) रङ्गनानन्तर अष्टाक्षरादि जपवु श्री यतिवर्यर मुख, शिव रु ६ गॆ अवर नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लि बरॆदिरुवदरिन्द श्री यतिवर अभिप्रायानुसारवागिये अप्पणॆकॊडिसिरुत्तारॆम्बुदु सुव्यक्तवु. मुन्दॆ श्री यतिवर्यर प्रवृत्तियिन्दलू सह ई अभिप्रायवन्ने ग्रहिसबहुदॆन्दु प्रदर्शिसुत्तारॆ. भाष्यकारर् - श्री यतितररु अनिमदशैयिलुम देहवियोग कालदल्लि वरु - तुम्बा कष्ट पट्टु, आ दिन ऎद्दु निन्तु अर्थ्यवन्नु कॊडलु साध्यविल्लदिद्दरू, ऎळुनीरुन्नु - ऎद्दु निन्तु अर्भ्यवन्नु कॊडतक्क द्दॆम्ब विधि इरुवदरिन्द, शिष्यर सहाय मूलक ऎद्दु निन्तु, जलां जलि प्रक्षेशव ” - ऎरडु कैगळन्नू जोडिसि अञ्जलिमाडिकॊण्डु, अर्त्यप्रदानवन्नु, पण्णि यरुळिनार् - माडि कृपया सम्प,दाय क्रमवन्नु दयपालिसिदरु. बरी उपदेश मात्रवन्ने माडतक्कव रल्लवु. देहावसानद दिनवादुदरिन्द कूतुकॊण्डे अर्थ्यवन्नु कॊट्टिद्दरू स्वामियु एनू अन्यदा भाविसुत्तिद्दिल्लवु. कष्टवाद कालदल्लू शास्त्र क्रमवन्नु अनुसरिसि सम्प्रदायवन्नु स्थापिसिरुत्तारॆ, पू पक्षिगळु हेळुव हागॆ देवतान्तर मुगळिद्दरू शास्त्र सम्प्रदायगळिगॆ कट्टु बिद्दु देहत्याग माडुव दिनदल्लू कूड शास्त्रविहितरि त्या अनुष्ठिसिरुवदरिन्द, अवर सिद्दानक्कॆ सेरॆदवरु यारू प्रपन्ननिगॆ वर्णाश्रम धरगळु बेकिल्लवॆन्दु ई चरम श्लोकदल्लि हेळल्पट्टितॆन्दु अभिप्रायपड पदु सरियल्लवु. ई वर्णा श्रम धर्मगळु आत्माविगॆ अण्टिदुदल्लवु. जन्म प्रयुक्तवाद देह प्राप्ति रूप उपाधियिन्द उण्टागि, जन्मविरुववरॆगू अनुष्ठिसतक्कवे विना त्यागमाडतक्कवुगळल्लवॆन्दू हिन्दॆयू हेळिदुदन्ने पुनः सिद्दानिसि हेळुत्तारॆ. ई अभिप्रायगळन्ने वब् नम्बियवर कारिकॆयल्लि अनुसन्धानमाडबहुदु. “श्रुतिस्मृत्युदितं सत्वं हीगॆ________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आगैयाल् वर्णाश्रम धर४ औषाधिकण्णन्नु त्यजि पूानुष्ठानादि विरुद्ध, इप्पडि तल् देहेन्द्रिया द्युपाधिगळ्वॆयॊळिय मालाकरण दीपारोपादि विशेष कै कृ ळुव अनुष्ठि वॊण्णामैयाल् आवैयुल्लां स्ववर्ण स्वाश्रमोचितम् । फलाभिसन्धि रहितं परब्रह्मार्चना त्मक । नस्य कॆ भोग्य स्वामित्वञ्चपरात्मनि । कत नित्य नैमित्ति कै काम्यति करभिश्च समन्वितः” (७५-७६) आदुदरिन्द वर्णाश्रम धर्मगळन्नु तागमाडुवदु शास्त्र मत्तु सम्प्रदायगळिगॆ विरुद्धवॆन्दु सिद्धानिसि हेळुत्तारॆ. आगै याल् - हीगॆ शास्त्रविरुद्द मात्रवे अल्लदॆ श्री भाष काररू मत्तु तच्चिष्यर अनुष्ठानक्कॆ विरुद्ध वागि, सम्प्रदायक्कू सह विरुद्धवादुद रिन्द, वर्णाश्रमधरगळु औपाधिकण्णळॆन्नु : अप्रपन्नरिगीग उपाधि मूलक बन्दवे विना प्रपन्ननिगॆ आदुदरिन्द बेकिल्लवॆन्दु, त्यजि अनुष्ठि सदे इरोणवु, पूरानुष्का नादिविरोधव - पूध्वाचारर गळ अनुष्ठानदिन्दुण्टाद सम्प दायादिगळिगॆ विरुद्धवादुदु. इल्लि आदि शब्ददिन्द अनुष्ठान मात्रवे अल्लदॆ अवरुगळ दिव्य सूक्तिगळिगू विरोधवॆन्दु हेळल्पट्टितु, अधवा हिन्दॆ उपपादिसल्पट्ट शास्त्रविरुद्ध वॆम्बुदू आदि पददिन्द हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसबहुदु. हीगॆ शास्त्र मत्तु सम्प दाय विरुद्ध वॆन्दु स्थापिसिदनन्तरवू पूत्वपक्षिगळु वर्णाश्रम धानुष्ठानगळन्नु त्यजिसिदरॆ उण्टागुव बाधकवन्नु युक्तिवादद मूलक उपपादिसुत्तारॆ. इप्पडि त्यजि कैल् - हीगॆ शास्त्र सम्प्रदायविरुद्धवादरू औषाधिकगळागि त्याज्य गळॆन्दु भाविसि ई नित्य नैमित्तिक कानुष्ठानगळन्नु त्यजिसिदरॆ, देहेन्द्रियाद्रुपाधिगळ्ळॆयॊळिय देह इन्द्रिय मॊदलाद कारणगळिन्द बन्दवु ऎम्ब भावनॆ इल्लदॆ होदरॆ इल्लि आदिपददिन्द जाति, संस्कार, आश्रम मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु ; मालाकरण पुष्प मालॆगळन्नु कट्टि समर्पिसुवदु, दीपारोपण - देवरिगॆ दीप वन्नु हत्तिसुव कैब्रय्य, आदि इवे मॊदलाद इल्लि पददिन्द चामर वन्नु हाकुवदु, बीसणिगॆयिन्द बीसुवदु तॆङ्गिनकायि बाळॆहण्णु मॊदलादवुगळन्नु समर्पिसुवदु. अभिषेक उत्सव मॊदलादवुगळू हेळल्पट्टवु ; विशेष कृर्यळु - प्रपन्ननु मुख्यवागि________________
(aa) चरमश्लोकाधिकार औपाधिकळाय् त्याज्य राम्, अवै अनुषिक आरैप्पडिल्, अवत्तु क्कु योग्यतापादक ळान शौचाचार संस्कारादिगळ्ळि युव विडवॊण्णादु. . n माडतक्कद्दॆन्दु नीवु विश्लेषिसि हेळिरुव अनुज्ञा कैङ्गरगळन्नू अनुषिकवॊड्लामैयाले - अनुष्ठिसबेकागिल्लवादुदरिन्द अवै ऎल्लाम् , अवुगळॆल्लवू, औपाधिक नाय-व्याजमूलक उण्टा दवुगळादुदरिन्द, त्याज्य जि काम - बिडतक्कवुगळॆन्दु आगुत्तवॆ. इदु निमगॆ इष्टविल्लवादुदु ऎम्ब भाववु. याव कारणदिन्द नित्य नैमित्तिक रूप आजि कै ब्यर्यगळे बेकिल्लवॆन्दू त्याज्यगळॆन्दू हेळुत्तीरो? आ कारणदिन्दले ई मालाकरणादि अनुज्ञा कैङ्कय्यगळू त्याज्यगळे ऎन्दु एर्पडुत्तदॆ. इदु निम्म अभिप्रायक्कॆ बाधकवॆम्ब भाववु. ई अनुज्ञाकैङ्कर्यगळु मात्र अवश्यकवागि माडतक्कवॆन्दरॆ, ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नॆसगलु बेकाद पारशुद्दवन्नु उण्टुमाडुप आज्ञा कैब्ररगळू सह अवश्यकवागि अनुस्तेयगळे ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ- अवै अनुष्टिक आशॆ पडिल् - अवुगळन्नु अनुष्ठिस बेकॆन्दु आशॆपट्टरॆ, अवुक्कु योग्यतापादकङ्गळान - अन्तह अनुज्ञा कैङ्कर्यगळिगॆ योग्यतॆयन्नुण्टुमाडुव,
शौचाचार संस्कारादिगळ्ळियु - स्नानसन्ध्यावन्दनादिगळ अनुष्ठान मत्तु संस्कार मॊदलादवुगळन्नू, विडवॊण्णादु - बिडुवदु न्यायवल्लवु. संस्कारदिन्द द्वादशोर्ध पुण्ड्र धारणवू, आदिपददिन्द मन्नोप देश, प्रपन्ननागलु बेकाद संस्कारादिगळाद आचार उक्ति निष्ठॆगळु मॊदलादवॆल्ला हेळल्पट्टवु. अधवा संस्कार शब्ददिन्दलू नित्य नैमिकगळ अनुष्ठानवे हेळल्पट्टि तॆन्दू भाविसबहुदु. एकॆन्दरॆ “सन्ध्वाहीनोकुचिर्नित्यम् अनर्ह सत्व करसु” ऎन्दु हेळिर वद रिन्द नित्यनैमित्तिकरूप आज्ञा कैगळन्नॆसगद संस्कारविल्लदवनु, भगवदाराधनॆ, कैर्य मॊदलादवुगळिगू अनर्हनॆन्दु हेळल्पट्टि रुत्तदॆ. आदुदरिन्द आज्ञा, कैर्यगळन्नु त्यागमाडि अनुज्ञा कैर्यगळन्नु मात्र माडुवॆनॆन्दु प्रपन्ननु यत्निसुवदु न्यायवे अल्लवु. आग आतनु अपवित्रनादुदरिन्द ई अनुज्ञा कैङ्कर्यगळिगॆ बेकाद संस्कारवे अधिकारवे, इल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु. आ कारण दिन्दले आवत्तु योग्यतापादक, ई नित्य नैमित्तिकगळाद________________
आनपिस्सु, श्रीमद्रहस्यत्रयसारी आहारग्र (1) ह मार्थ जात्यादि नियमैर्युतः । कुरा लक्ष्मीश कैङ्कय्यं शका नन्य प्रयोजनः ॥ १२२ ॥ आज्ञा कृत्यगळु अवुगळिगॆ योग्यतॆयन्नुण्टु माडुवुवु ऎन्दु हेळल्पट्टवु. शौच वॆन्दरॆ अन्तर्बहि पारिशुद्धवु, बहिर्त्चवु स्नान, मडि बट्टॆय धारणॆ, वरुण मनॆ परन, आपोहिष्ठादि मन स्नानादिगळिन्दुण्टागुत्तदॆ अन्तर्शचवु सूरश्चादि मपरन मू लक पवित्रीकरिसल्पट्ट तीर्थापोशन गायत्रीजप मॊदलादवुगळिन्दु टागुत्तदॆ. आचारवॆन्दरॆ शास्त्र विहितरीतियल्लि तन्नवर्णाश्रम धरगळन्नु सम्प्रदायानुसारवागि नडॆसोणवु. इन्तह शौचाचार संस्का रादिगळन्नु हॊन्ददिरुववनु याव काव्यक्कू अनर्हनॆन्दू, अन्तवनु माडिद भगवद्भागवत कैर्यगळिन्द भगवन्तनु प्रीतनागनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. अन्तवनु माडिद कैङ्कर वॆल्ला निरिनल्लि होममाडिद हागॆ निरर्धकवॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई सन्दर्भदल्लि “एवं विलङ्घ र्य मत्तॊमय्यादं वेदनिरिताम् । प्रियोहि न प्रियो मेळसौ मद ज्ञा व्यतिवर नात्” ऎम्ब प्रमाणवु अनुसन्धेयवु. १४६१नॆय पुटवन्नु नोडि, हागॆये “वर्णाश्रमाचारवता पुरुषेण परः पुर्मा 1 विष्णु राम ध्यतेपना नान्यस्ततोष कारक ऎम्बुदू अनुसन्धे नावु. हिन्दॆ नित्यनैनि तिक रूव अण्णा ब्बरगळु अवश्यकगळागि कत्रव्य गळु बिडतक्कवुगळल्लवॆन्दु उपपादिसल्पट्ट अर्धगळन्नॆल्ला मुन्दॆ १५ कारिकॆगळ मूलक स्थापिसुत्तारॆ. इवुगळल्लि मॊदलिन कारिकॆयु प्रभाव व्यवस्थाधिकारदल्लि अनुग्रहिसल्पट्टिद्दरू प्रकरणक्कॆ आवश्यकवागि मुख्य वादुदरिन्द अदन्ने पुनः इल्लयू उपदेशिस तारॆ. आनपिट्टु - हीगाद नन्तर ऎन्दरॆ नित्य नैमित्तिकगळाद वर्णा श्रम धरगळन्नु अनुष्ठिसिये तीरबेकॆन्दाद नन्तर, नम्म उपदेश वेनॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ.
इदर अर्थक्कॆ हिन्दॆ २७६९ रिन्द ७१नॆय पुटगळन्नु नोडि. अल्लि ग्रहनियमः ऎम्ब दक्कॆ अर्धवन्नु बरॆदॆवु. वरान्तरवाद गृहनियमक्कॆ आर्धवेनॆन्दरॆ पतितरे नास्तिकरे मॊदलादवरु इरुव मनॆयु कूडदु, सत्सङ्गविरुव गृहवु उत्तमवॆम्ब नियमवॆन्दु________________
चरमश्लोकाधिकार मक्कळ सूत्र वादी संरक्षति यथावः । तथा प्रपन्न शास्त्रीय पति कैर्य पद्धतिम् ॥ १२३ ॥ सत्व इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. हीगॆ तानु नित्यवू माडुव आज्ञानुज्ञा करगळन्नू अनुष्ठिसि लक्ष्मीनारायणरल्लि समर्षिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. लक्ष्मियु यावागलू पतियॊन्दिगेनॆ नित्ययोगवन्नु हॊन्दिरु वदरिन्दले अवरिब्बरल्लू त्यागवन्नु हेळि समर्पिसतक्कद्दॆम्ब भाववु ई नित्य योगवन्नु मनस्सिनल्लिट्ट हिन्दॆये निगमान्य गुरुगळु “श्रीमान्नारायणो नः अखिलतनुर्मुक्ति दो मुक्त भोग्य” ऎन्दु परतत्व निर्णयवन्नु माडिरुत्तारॆ. आदुदरिन्दले इल्लि लक्ष्मीश कैर्यव’ ऎन्दु प्रयोगिसि अदक्कॆ इब्बरू उद्देश रॆन्दु उपदेशिसिरुत्तरॆ. “मयि साणि कर्माणि तन्न स्याध्यात्म तेजसा” (गी ३-३१) रल्लि मयि ऎन्दु हेळल्पट्टिद्दरू, मयि ऎम्बुदक्कॆ लक्ष्मीशे ऎम्बुदे अर्धवु. इल्लि अनन्य प्रयोजनः ऎम्बुदक्कॆ परमात्मन प्रीति सम्पादनवल्लदे बेरॆ याव प्रयोजन विल्लवॆन्दु हेळिदुदरिन्द ऐहिकादि प्रयोजनवू, अन्यदेवतादि प्रीणन प्रयोजनागिगळु व्यावर्तिसल्पट्टवु. अनन्य प्रयोजनवॆन्दु हेळि रुवदरिन्द नीरन्नु बडियुववर हागॆ याव प्रयोजनवू इल्लदॆ ऎम्बर्धवल्लवु भगवतियन्नु टुमाडुवदे प्रयोजनवॆम्ब भाववु. C हीगॆ श्रुतिस्मृ त्यादिगळल्लि विधिसल्पट्ट आचारगळाद नित्य नैमित्तिक गळु प्रमाण शरणराद प्रपन्नरिगू अवश्यकवागि अनुष्टेयगळॆन्दू, हागॆ अनुष्ठिसदिद्दरॆ पूध्वाचार्यर सम्प्रदायक्कॆ विरोधवागुव दल्लदे भगवन्नि ग्रहक्कॆ गुरियागुवरॆन्दू हेळि, मुन्दॆ अन्तह कैय्य गळन्नॆसगुवदु प्रसन्ननिगॆ स्वरूपवॆन्दु मुन्दिन ऎरडु कारिकॆगळ मूलक दृष्टान्तमूलक अन्वयव्यतिरेकरीत्या समर्थिसुत्तारॆ. वधूः - मदुवॆयाद हॆण्डतियु, मण्णल्य सूत्रवार्दी - विवाह कालदल्लि कॊट्ट माङ्गल्यवन्नू अदु कट्टिरुव सूत्रवन्नू आग कॊट्ट शीरॆ, कुप्पस आदिशब्ददिन्द आभरण कालुङ्गर मॊदलादवुगळन्नू, यथासं रक्षति - पतिय प्रीतियन्नु कापाडिकॊळ्ळुवदक्कागि हेगॆ धरिसिरुवळो, तथा - हागॆये, प्रपन्नः - नूतन विवाह स्त्री स्थानी यनागि महा पवित्रतॆयहागॆ पतिपारार्ध्यवुळ्ळ ई प्रपन्ननू,________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे यद्वन्मण्ण सूत्रादे स्वा गे संरक्षणीपिना । र ३ रोध्यॆ र्ज् गैरापति स्वद्वदिहासि नः ॥ १२४ ॥ शास्त्रीय पति कैङ्कर पद्धति - शास्त्रगळल्लि विहितगळाद तनगॆ पति ऎन्दरॆ स्वामियाद, अधवा ” पतिं विश्वस्य ” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ सत्वशेषियाद, अथवा पतिव्रता धरदहागॆ धम्मगळुळ्ळ तनगॆ पति स्थानीयनाद भगवन्तन, कैङ्कर्य पद्धतिम - कैङ्कर्य माडुव मय्यादॆयन्नु, रीतियन्नु, संरक्षति - रक्षिसिकॊळ्ळुवनु. वधू कालदल्लि पतियु दयपालिसिद आभरणादिगळु अनर्घवादवुगळु. साधियु अदन्नु बहळ आदरदिन्द कापाडिकॊळ्ळुवळु ऎम्ब भाववु. श्रीरामचन्द्र प्रभुवे विवाह कालदल्लि तम्म मावनाद जनक महा राजनिन्द सीतॆगॆ कॊट्ट आभरणवन्नु कुरितु श्लाघिसिरुवाग इन्नु साधियादवळु तन्न गण्डन मनॆयल्लि कॊट्ट आभरणवन्नु अमोघ वागि भाविसुवळॆम्बुदु कैमुति कन्यायसिद्दवु. सीतॆयु आञ्जने यन मूलक कळुषिसिकॊट्ट मणि रत्नवन्नु कण्डु, श्रीरामप्रभुवु “हृदयकृत्वा प्ररुरोद सलक्ष्मणः” ऎन्दु बहळवागि शोकिसि दवरागि हेळुत्तारेनॆन्दरॆ- मणिरत्न मिदं दं वैदेह्या कुरेण मे । d वधूकाले यथाबद्ध मधिकं मू तोभते ॥ ऎम्बदागि प्रपन्ननन्नु श्री निगमान्तरवरु “शुद्धानान्तु लभेमहि स्थिरधियां शुद्धासिद्धान्तिनांश(१४१३नॆय पुट)ऎम्बल्लि अन्तःपुर स्त्रीयहागॆ सिद्धान्तवुळ्ळवळॆन्दु पतिपारार्ध्यवुळ्ळवरादुदरिन्द हेळि रुत्तारॆ. (पुरुषार्धकाष्ठाधिकारद १४२नॆय पुटवन्नु नोडि.) ာ ईग हिन्दॆ मण्णळत्रादिगळन्नु आदरदिन्द रक्षिसिदरॆ पतियु प्रीतनागुवहागॆ, प्रपन्ननिगॆ स्वरूपदायकवाद भगवन्तन आज्ञा नुज्ञा कैङ्कर्यगळन्नॆ सगिदरॆ प्रीतनागुवनॆन्दु हेळिदरु. हागॆ कैङ्कर्यगळन्नु ऎसगदिद्दरॆ, पतियु माङ्गल्यादिगळन्नु त्याग माडिद पत्नियन्नु हेगॆ शिक्षिसि, हागू हेगॆ रक्षिसुवनॆ, आदे रीति यल्ले लोकसतिय आज्ञा कैङ्कर्यगळन्नु त्यागमाडिदुदरिन्द शिक्षिसि, प्रपन्ननादुदरिन्न रक्षिसुवनॆन्दु हेळुत्तारॆ. मड्गळसूत्रा देश - माङ्गल्यसूत्र मॊदलादवुगळ, त्यागे बिडोणदरल्लि ऎन्दरॆ________________
चरमश्लोकाधिकार अवज्ञार्थ मनर्थाय भक्तजन्मादि चित्रनम् । शास्त्रव्य वस्था मात्रा र्थन्नतु तद्दू प्रति क्वचित् ॥ १२५ ॥ बिट्टरॆ ऎम्बर्थवु, भोग्य - भोगगळिन्द, पतिः निरुन्ध्यात् - पतियु तप्पिसि बिडुवनु ; आदरॆ आकॆयन्नु बिडुवदिल्लवु. संरक्षणॆ पिना- संरक्षणॆयल्लू कूड, रक्षेद्या - रक्षिसुवनो, हागॆये इहापि - ई प्रपन्नर सन्दर्भदल्ल, भगवन्तनु, नः - नम्मगळन्नु त्यागमाडिदरॆ शिक्षिसि रक्षिसुवनु ;त्यागमाडदिद्दरॆ शिक्षॆ इल्लदॆ रक्षिसुवनु.
हिन्दॆ जात्यादि निय कैर्यगळन्नु माडबेकॆन्दु उपदेशिसिदुदु सरियो ? एकॆन्दरॆ, “यशूद्रं भगवद्भक्तं निषादं त्वपचन्तथा । वीक्षते जातिसामान्यात्सयाति नरकं नर” ऎम्बल्लि जातिसामान्यदिन्द भगवद्भक्तरन्नु काण कूडदॆन्दु हेळिदॆयल्ला ? ऎन्दरॆ हागॆ जातिसामान्यदिन्द काणुवदु नरक हेतुवे निश्चयवु. आदरॆ जाति व्यवस्थॆयु एतक्कॆ ? ऎन्दरॆ शास्त्र व्यवस्थॆगागि मात्रवे जातियु हेळल्पट्टिरुवुदु, आदुदरिन्द जात्यादि नियम्म’ ऎन्दु हेळिदॆवु. दूषणॆगागियल्लवु. दूषण वेनो नारकीयवे ऎम्ब भावदिन्द हेळुत्तारॆ. अवज्ञार्थं - अवमानमाडुवदक्कागि, भक्त जन्मादि चित्रनम्-भक्तरुगळाद विदु रादिगळ कीळु जन्मवन्नु मनस्सिगॆ त दुकॊळ्ळोणवु. अनर्थाय मेलिन प्रमाणदल्लि हेळिरुवहागॆ नरकप्राप्ति मॊदलाद शिक्षॆगळिगॆ गुरिपडिसुवदक्कागि, भवति - ऎन्दु क्रियापदवन्नु इट्टु कॊळ्ळबहुदु. शास्त्र व्यवस्था मात्रार्थं - शास्त्रदल्लि हेळिरुव अनुष्ठानक्रमद व्यव स्थॆयन्नु तिळियुवदक्कॆ मात्रवाद, तत् - अन्तह व्यवस्थाक्रमव, क्वचित् - याव सन्दर्भदल्लू, नष्यति - दूषिसल्पट्टिल्लवु. शास्त्र व्यवस्थॆ माडि केळुवदक्कागि अवरुगळ जन्मवु यावुदॆन्दु इतिहास गळल्लि हेळल्पट्टिवॆये विना, अन्तह महानुभावरुगळन्नु निकृष्टतॆ यिन्द भाविसतक्कद्दॆम्ब भावदिन्द अल्लि हेळल्पडलिल्लवॆम्ब भाववु. इवरुगळु महा प्राज्ञरादरू तम्म जन्मगळिगॆ विहितगळाद कान स्थानवन्ने माडि स्वामि कृपॆयन्नु हॊन्दिदवरादरॆन्दु हेळुवदक्का गिये अवरुगळ कीळु जन्मवु इतिहासगळल्लि प्रोक्तवॆम्ब भाववु. ई आभिप्रायवन्ने दृष्टान्तगळन्नु कॊट्टु मुन्दिन कारिकॆयल्लि उपपादि सुत्तारॆ.________________
महस्यत्रयसारे आत एवहि शास्त्रषु तत्त्वजावदर्शिताः । धरव्याध तुलाधार शबरी विदुरादयः ॥ १२६ ॥ शास्त्र व्यवस्था मात्रम् - शास्त्रदल्लि हेळिरुव व्यवस्थॆयन्नु तिळि युवदक्कॆ मात्रवे आदपक्षदल्लि ऎन्दरॆ याव वर्णदवरिगू याव आश्रमिगळिगू नियतवाद अनुष्ठानगळु ऎम्बुदन्नु तिळियुवुदक्कागि मात्रवे; अदरॆ, तत् - अन्तह जात्यादि निरूपणॆयू, कैचित - ऎल्लियू, नदुष्य ति - दोषयुक्तवागुवदिल्लवु. ब्राह्मणन विहित करगळु यावुवु ? क्षत्रिय वैश्यादिगळिगॆ सेरिदवु याववु ? अवरु गळिगॆ याव यावुदरल्लि अधिकारवु? शूद्रनिगॆ वेदपाठवन्नु हेळ बहुदे ? अवरुगळिगॆ मन्यगळ उपदेश हेगॆ ? ब्राह्मणनु, इतर शूद्रादिगळु प्रपन्नरादुदरिन्द अवरिगॆ नमस्करिसबहुदे ? सहप भोजनक्कॆ योग्यरे ? इत्यादिगळ व्यवस्थॆयागि, जात्यादिगळ प्रश्नॆ मॊदलादवु दोषावहवल्लवॆ ब तात्पर्यवु. हागल्लदॆ अन्तवरु कीळु जातिगॆ सेरिदवरॆन्दु तुच्चवागि काणुवदक्कागि जात्यादिगळ निरू पणॆयु तुम्बा दोषावहवॆम्ब भाववु. अन्तवरन्नू भागवतरॆन्दे भाविसबेकॆम्ब भाववु. अनुष्ठानव्यवस्थॆगागि जात्यदि निरूपणवु दोषावहवल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टरल्ल; अदन्नु समर्धिसबल्लिरा? ऎन्दरॆ अन्तह समर्थ नॆगागि मुन्दिन कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसि शास्त्रकारराद महर्षिगळे अन्तह जात्यादि व्यवस्थॆयन्नु माडिरुत्तारॆन्दु आतएवहि ऎन्दा रम्भिसि हेळुत्तारॆ. । १२५ ॥ अर्थ- अथएवहि - आ कारणदिं ले ऎन्दरॆ अवमानक्कागि अल्लदॆ अनुष्ठानक्रम व्यवस्थॆगागि जात्यादि निरूपणवु आवश्यकवादुद रिन्दले, धरव्याधरु, तुलाथाररु, शबरियु, विदुरादयः विदु ररे मॊदलादवरु, आदि शब्ददिन्द गुह, विभीषण, सुग्रीवादिगळु हेळल्पट्टरु. तत्त तेवदर्शि ताः- अवरवरुगळ जातिगळन्नु तावे प्रकटिसिरुत्तारॆ : ऎन्दर अवरवरुगळ जात्रॆनुसारवागि अवरुगळ अनु प्रन प्रवृत्तिगळन्नु प्रदर्शिसिरुत्तारॆम्ब भाववु. धर्मव्याधर वृत्तु तक्कू शबरि वृत्तान्त १८६३-६४ मत्तु २५५७नॆय पुटगळन्न नोडि. १८६४नॆय पुटदल्लि ऒन्दु तप्पु वाक्यवुण्टु. अदु यावुदॆन्दरॆ “विदुरनु शूद्रनागिद्दरू हेगॆ________________
चरमश्लोकाधिकार C उपासनाधिकारियादनो, हागॆये शबरियु स्त्रीयागिद्दरू उपास कळु” ऎम्ब वाक्यवु तप्पु. इदन्नु तॆगॆदुहाकतक्कद्दागिरुत्तदॆ. ऒब्ब पण्डितराद दासन मित्ररु श्री निगमास्त देशिकर अभिप्रायद प्रकार इवरुगळु विशेषाधिकारिगळादुदरिन्द शास्त्रातिक्रमण दोषवु इवरि गिरुवदिल्लवॆन्दु तिळिसिदुदरिन्द हागॆ बरॆदॆनु. अदु सरियल्लवॆन्दु ईग ई कारिकॆगळिन्द तोरुत्तवॆ. * धरव्याधादयोग्यन्य पूरा भासाज् गुप्पि ते । वर्णावर सम्प्राप्ता स्पंसिद्धिं श्रमणी यथा ग ” ऎम्ब विष्णु धर श्लोकक्कॆ माडिरुव तप्पाद अर्धवे इदक्कॆ कारणवु. अवर अर्थवेनॆन्दरॆ पूराभ्यासात् ऎन्दिरुवदरिन्द हिन्दिन उपासनद अभ्यासविद्दुदरिन्द, ईगलू अदन्ननुसरिसि उपा सनॆयन्नु माडिदरॆन्दु अर्ध माडिदरु. इदर सरियाद अर्थवे नॆन्दरॆ ! ई वाक्यवु ऒन्दु अनुमान प्रमाण वाक्यदहागॆ इदॆ ; धर्मव्याधादयः संसिद्धि सम्प्राप्ताः ऎम्बुदु प्रतिज्ञावाक्यवु. इदक्कॆ हेतुवु पूराभ्यासात् ऎन्दू, दृष्टान्तवु श्रमणीयथा ऎन्दू, इरुत्तदॆ. अभ्यासवॆन्दरॆ अवर अर्थवल्लवु. श्री यतिवररु श्री भाष्यदल्लि, साधन सप्तकगळन्नु विवरिसुव सन्दर्भदल्लि “ आरणं संलनं पुनः पुरभ्यास इति” ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. ऒन्दु शुभाश्रयवॆनिसुव दिव्य मच्चळविग्रहद पुनः पुनः स्मृत्यभा नवे अभ्यासवॆनिसुत्तवॆ. सत्ववाक्यवू सावधारणवॆम्ब हेळिकॆय प्रकार पूराभ्यासात् ऎम्बुदु हेतुवादुदरिन्द पूराभ्यासादेव ऎम्बर्धवागुत्तदॆ. हिन्दिन जन्मदल्लि माडिद उपासनॆयिन्दले, संसिद्धियन्नु हॊन्दिदरु. हेगॆ ? ऎन्दरॆ दृष्टान्तवु श्रमणीयथा शबरियहागॆ. शबरियु स्त्रीयादुदरिन्दलू, नीच जन्मवाद शबरत्ववु इद्दुदरिन्दलू हेगॆ मतङ्गख षियन्ना श्रयिसिद ब्राह्मण संश्रयणदिन्द मोक्षवन्नु हॊन्दिदळो हागॆ, ईकॆयु हीगॆ उपासनक्कॆ अनर्हवादुदरिन्द शास्त्रमय्यादॆयन्नु हेगॆ अतिक्रमिस लिल्लवो, हागॆ धरव्याधरू तुलाधाररू विदुररू सह हीन्न जाति यवरॆन्दे शास्त्रदल्लि हेळल्पट्टिरुवदरिन्द आवरुगळू कूड शास्त्राति क्रमणवन्नु माडलिल्लवु. इदु विदुरर प्रवृत्तियल्लि सुव्यक्तवु. ई धरव्याधरू, कुलाधाररू विदुररू मूवरू तमगिन्त उत्स ई जातियवरिगॆ धरवन्नु बोधिसिरुत्तारॆ. मॊदलिनवरिब्बरु बाह्म णरिगू, मूरनॆयवरु क्षत्रियनाद दृतराष्ट्रनिगू उपदेशवन्नु माडि________________
66 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे रुत्तारॆ. इदरल्लि शास्त्रातिक्रमणवेनू इल्लवु, आ ब्राह्मणरू धृत राष्ट्रनू तमगॆ उपदेशिसिदवरिगॆ प्रणामादिगळन्नु माडि शास्त्राति क्रमणवन्नु माडिदरॆन्दु ऎल्लि इतिहासगळल्लि हेळिदॆ? अवरुगळु प्राज्ञ रॆन्दु साधारण मय्यादॆयन्नु तोरिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. विदु ररिन्द धृतराष्ट्रनु धम्मोपदेशवन्नॆल्ला ल्ला केळिद नन्तर, सनत्सुजातरु मत्युर्नाति ” ऎन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. ऎन्दरॆ संसारनाशक ब्रह्मविद्यॆयन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. अदू तिळियतक्कद्दागिरुत्तदॆ ऎन्दु विदुररु हेळलु अदन्नु नीने हेळु ऎन्दु धृतराष्ट्रनुकेळलु; अदक्कॆ विदुररु शूद योनावहञ्जातः नातो न्यद्दु मुत्सहे” ऎन्दु तनगॆ उपदेशिसुव अधिकारविल्लवॆन्दू, ब्रह्मविद्यॆयॆन्दु हेळलू कूड योग्यतॆ इल्लवॆन्दु “ अत्” ऎम्ब शब्द प्रयोगमाडिद महनीयरु तावे शास्त्रातिक्रमणवन्नु माडि तनगॆ अधिकारविल्लद उपासनवन्नु माडियारे ? भारतदल्लि ऎल्लू श्री विदुररु उपासनवन्नु माडि दरॆम्ब हेळिकॆ इल्लवु. आदुदरिन्द विदुररु विशे षाधिकारियु, शूद्ररा दरू उपासनवन्नु माडि मोक्षवन्नु हॊन्दिदरु ऎन्दु कॆलवु पण्डि तरु हेळुवदु मत्तु हेळिरुवदु शास्त्रविरुद्ध विषयवु. आ हिन्दिन उपासनद संस्कार बलदिन्द हीन जन्मदवरिगॆ विहितवागिरुव भागवत संश्रयणरूपानुग्रहद मूलकवे मोक्षवन्नु हॊन्दिदरु. इदु शबरिय विषयदल्लि व्यक्तवु, शबरत्व रूप नीच जन्मदिन्द लू स्त्रीयादुदरिन्दलू उपासनक्कॆ अधिकारविल्लवु. मतङ्ग ऋषि यन्नु आश्रयिसि भागवत संश्रयणद माहात्मियिन्द मुक्तियन्नु हॊन्दिदळु. श्रीरामनु नीनु “यारु ऎन्दु केळिदुदक्कॆ “ अहन्तु परिचारिणि नानु मतङ्ग ऋषिगॆ कैङ्कर्य माडिकॊण्डु इद्दवळु. अवरु होद स्थळक्कॆ नानू होगबेकु ऎन्दु प्रार्थिसुत्ताळॆ. आदरॆ “शत्रुण्यं शबरीस्नानं जगामात्म समाधिना” ऎन्दु (अरण्य ७४- ३५) हेळिदॆयल्ला ऎन्दरॆ परमात्मध्यानवन्नु माडिकॊण्डु उत्तम स्थानवन्नु हॊन्दिदळु ऎम्बर्धवु. इदर व्याख्यानदल्लि गोविन्द राजीयदल्लि “मतङ्गशिष्यपदिष्टा समाधिका शबरि ” ऎन्दु हेळि प्रिया आसि विदुरादे शिव योगाधिकार सम्भवति” ऎन्दु हेळि रुत्तारॆ. इदु अशास्त्रीय व्याख्यानवागि दासनिगॆ तोरुत्तदॆ. हीगॆ तन्न जातिगॆ विहितवाद अनुष्ठानद अति लङ्घनवन्नु स्वामि देशिकरवरे “स्वात्त नुगु वैषां वरपैतिहासिकी” ऎम्बल्लि मुन्दॆ________________
(2,85) चरमश्लोकाधिकार- २२१ निराकरिसिरुत्तारॆ. “तस्माच्छास्त्रं प्रमाणंर्तॆ” ऎन्दु उपदेशिसि, दुर्योधनन सभॆयल्लि शास्त्र बिट्ट गॆरॆयन्नु ईषदसि तानू उल्लङ्घि सुवदिल्लवॆन्दू प्रज्ञॆयन्नु माडिद महा प्रभुविन आज्ञॆगॆ विरोध वागि महा सा प्राज्ञर राद विदुररू, ” शबरीं धरचागिं” (बाल. १-५६) ऎन्दु हेळिसिकॊण्डु धर्मवन्नु तिळिद शबरियू, शास्त्रातिक्रम वन्नु ऎन्दिगादरू वणडेवरे ? हागॆ उपासनवन्नु माडिदरु ऎन्दु हेळिदरॆ आ धम्मो विग्रह र्वा ” ऎन्दु प्रसिद्दि हॊन्दिद श्रीराम चन्द्रप्रभुविगॆ वैषम्भुवन्नु आरोपिसिदन्तागुत्तदॆ. उपासनॆयन्नु माडिद ई शबर स्त्रीयु स्वामिगॆ मान्यळादळु. शूद्रनाद शम्बु कनु तापसवेषदिन्द उपासनॆयन्नु माडिदुदक्कॆ, “शिरशिच्छेदराम वः”, आतन तलॆयन्नु कत्तरिसिबिट्टनु. आदुदरिंव शबरिय विदुररू विशेषाधिकारिगळादुदरिन्द, उपासनॆयन्नु माडिदरॆम्ब हेळिकॆयु सरियादुदल्लवु. शास्त्रातिक्रमण नडॆद ऒन्दॆरडु सन्दर्भगळाद युधिष्ठिरनु श्री विदुररिगॆ ब्रह्ममेध संस्काररूप प्रेतकरवन्नु माडिदुदू, अवरुगळ्ळॆवरु ऒब्ब कनैयन्नु विवाह माडिकॊण्डिदुदू इन्तह सन्दर्भगळल्लि प्रबलकारणवाद अशरीर वाक्कुगळु नडॆदुदरिन्द अवुगळु युधिष्ठिररिगॆ उवदेयगळादवु. तुलाधारर इतिहासक्कॆ भारतद मोक्षधर वर्वद २६८ रिन्द नाल्कु सर्गगळन्नु पराम्बरिसबहुदु. इवर वृत्तान्तवन्नु सह वागि हिन्दॆ २५५६नॆय पुटदल्लि काणबहुदु. श्री भीष्मरन्नु युधि ष्ठिररु “धर” वॆम्ब शब्दद सरियाद अर्धवु मनस्सिगॆ बरलिल्लवु, दयमाडि हेळबॆ कॆन्दु प्रश्निसुत्तारॆ. आग जाजलि ऎम्ब ब्राह्मणरु वाणिज्य वृत्तियल्लिरुव तुलाधाररिन्द केळि तिळिद धरशब्दार्धद इति हासवन्नु बोधिसुत्तारॆ. आग श्री व्यासरु ई इतिहासवन्नु हेळुव दक्कॆ मॊदले धर्मवु सदाचाररूपवागियॊ, वेद प्रतिपाद्यवागि यू, ऋषिप्रोक्तवाव स्मृतिसम्मतियुळ्ळद्दागियू, भगवद्भागवत कॆच्चक्कॆ बेकाद न्यायमार्गदल्लि द्रव्य सम्पादकवागियू इरतक्क द्दॆन्दु हेळि, ई जाजलि तुलाधार इतिहासवन्नु हेळुत्तारॆ. មដ लियु नीरिनल्लिद्दु कॊण्डु तपस्सन्नु माडुत्ता हॆम्मॆयिन्द ननगॆ धम्मवु यावुदॆम्बुदु ईग तिळियितॆन्दु कूगिदनु, आदन्नु केळि अल्लिन्द रक्षस्सुगळु निनगॆल्लि धरवु तिळियवदु ? तुलाधाररॆन्दु ऒब्ब वणिक्कु वाराणसियल्लि इद्दारॆ. आतनिगीग धरवॆम्बुदु तिळियुवदु ऎन्दु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे पिशाचरु हेळिदरु. अनन्तर ई जाजालियु वानप्रस्तरागि बहु घोरवाद तपस्सन्नु माडिदरु. आग ऎरडु कुलिङ्गपक्षिगळु दाम्पत्य भावदिन्द ई जाबालिय शिरस्सिनल्लि मॊट्टॆगळन्निट्टु मरिमाडिकॊण्डु सन्तोषदिन्दिद्दवु. आ कालदल्लॆल्ला कदलदे इद्दु कॊण्डु पक्षिगळिगॆ एनॊन्दू तॊन्दरॆ माडदे इद्दुदरिन्द तनगॆ धरवॆम्बुदु यावुदु ऎम्बुदु तिळियितॆन्दु भुजगळन्नु तट्टिदनु. आगलू नीनु काशियल्लि रुव तुलाधाररिन्द धम्मद भाववन्नु तिळियतक्कद्दिरुवाग निनगॆ तिळि यितु ऎन्दु आकाशवाणियु आयितु. आग अवरल्लिगॆ होगि आग सामानुगळन्नु तासिनल्लि तूगि पधार्थगळन्नु विक्रयिसुत्तिद्द ई वैश्य रन्नु कण्डरु, आ तुलाभाररु ई बाह्मणनिगॆ प्रत्यानादिगळन्नु माडि, “स्वागतेनाज्य पूजय पूजिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आग तुलाधाररु ब्राह्मणरन्नु कुरितु नीवु बन्द विषयवु विदित वायितु. ई नानु उपयोगिसुव त्रासु ननगॆ धन्मवन्नु तिळिसितु. “तुला मे सत्र भूतेषु समातिष्ठति जाजले” ऎन्दू “ कृपा मे सत्व भूतेषु समातिष्ठति जाजले” ऎन्दू, हेळलु आरम्भिसि, धरवन्नॆल्ला तुलाधाररु जाजलिगॆ तिळिसुत्तारॆ. अवर उपदेशद सारांशवेनॆन्दरॆ, सदाचार, वेद, स्मृतिगळिगनुसारवागि
- यदा न कुरुते भावं सत्वभूतेषु पापकम् । करणा मनसु वाज ब्रह्म सम्पद, ते तदा ॥ ” हीगॆ नडॆदु हिंस त्याग पूत्विकवागि तन्न शरीरक्कू केशविल्लद हागॆ सदाचार, वेद, स्मृति विहितवाद मार्गवे धम्मवॆम्बुदु. आदुदरिन्द निचजन्म प्राप्तवादरू, तनगॆ विहितवाद करगळन्ननु ष्ठिसि धम्म प्रवृत्ति मूलक यारिगू हिंसॆ माडदॆ इद्दु कॊण्डु स्वामिय अनुग्रहवन्नु हॊन्दबहुदु, इदरल्लि संशयविल्लवु. इद क्कागिये ई धरव्याध, तुलाधार, विदुर शबरि मॊदलादवरु तम्म तम्म विहितवृत्तिगळिद्दरु ऎम्बुदन्नु तिळिसुवदक्कागिये इतिहासगळल्लि अवरुगळ अपकृष्ट जन्मवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆम्ब भाववु. तमगॆ विहित कर्मगळन्नु ऎन्दिगू अतिक्रमिसलिल्लवु. अवरुगळु हागॆ अवरवरुगळ आनुष्ठानक्रमव्यवस्थॆगागिये इतिहासगळल्लि अवरुगळ जातिगळ निरूपणॆयु ऎन्दु हिन्दॆ हेळिदरु. हागादरॆ अवरवरुगळ जात्यनुगुणवागि शास्त्रगळल्लि हेळिरुवहागॆये अवरुगळ प्रवृत्तिये? ऎन्दरॆ हौदु ऎन्दु पूरार्धदल्लि स्थापिसुत्तारॆ.________________
चरमश्लोकाधिकारः स्वजात्यनुगु वैषां वृत्तिरतिहासिकी । विशेष विधि सिद्धन्तु तलाश्रयुज्यते ॥ १२७ ।
एषां - ई र्धव्याध, तुलाधार, विदुर, शबरि मॊदलादवरु गळ, ऐतिहासिकी - इतिहासगळाद भारत रामायणादिगळल्लि हेळिरुव वृत्तिरसि - अनुष्ठानवू कूड, स्पजात्यनुगुव तम्म तम्म जाति गळिगॆ शास्त्रगळल्लि हेळिरुवदक्कॆ अनुगुणवागिये, अवरॆल्ला शास्त्रक्कॆ अनुगुणवागि नडॆदुकॊण्डरे विना शास्त्रातिक्रमणवन्नु ईषदपि माडि दवरल्लवु ऎन्दु हेळिदरु. आगलि, कॆलवु सन्दर्भगळल्लि इतिहासगळल्लि शास्त्रातिक्रमणवू कूड, हेळिरुत्तॆ. युधिष्ठिररु शूद्रराद विदुररिगॆ देहावसानानन्तर ब्रह्ममेध संस्कारवन्न माडोणवेनु, तम्म तम्मन्दिरॊन्दिगॆ शास्त्रमय्यादॆयन्नु मारि ऒब्ब कनैयन्नॆ विपाठमाडिकॊण्डिदुदेनु? उपपादितवागिरुवुदु हेगॆ? ऎन्दु आक्षेप बन्दीतॆन्दु भाविसि अदक्कॆ समाधानवन्नु उत्तरार्धदिन्द हेळुत्तारॆ. विशेष विधि सिद्धं विशेष विधियाद आकाशवाणिये मॊदलादवुगळिन्द सिद्धवाद शास्त्राति क्रमणवागि तोर वदादरॆ, तब्बलात् - अन्तह आकाशवाणिये मॊदलाद कारणद बलदिन्द तत्र आ सन्दर्भदल्लि मात्र, प्रयुज्यतॆ सम्बन्धिसुत्तदॆ. अर्जुननु मन लक्ष्यवन्नु बेधिसि पडॆद दौपदियन्नु करॆदु कूण्डु बन्दु तम्म तायियन्नु कुरितु ईवत्तु ऒन्दु सॊगसाद भिक्षॆयन्नु तन्दिरुवॆवॆन्दु हेळलु : ब्रौपदि ऎन्दु तिळियदॆ ऎल्लरू अनुभविसिरि ऎन्दु हेळिदुदरिन्द, अर्जुननु हागॆ सम्मतिसिदरू, धर राजनू दैवद महारायनू सह ऒब्ब कन्नॆयन्नु ऐदु जन सहो दररु मदुवॆयागुवदु अधरवादुदरिन्द ऒप्पलिल्लवु. अनन्तर श्री व्यासरु बन्द दौपदिय वूर जन्म वृत्तान्तवन्नू रुद्रनिन्द आकॆगॆ बन्द वरवन्नु तिळियपडिसि आ कारणदिन्द ई ब्रौपदियु पञ्च पाण्डवरिगू विवाहितळागुवदु ई विशेष कारणदिन्द अधरवागुव दिल्लवु, इतर स्त्रीयरिगादरो अधरवागुत्तदॆन्दु आ सन्दर्भदल्ले हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्री विदुररिगॆ ब्रह्मवेद संस्कारवन्नु माडलु युधिष्टिररु मॊदलिगॆ ऒप्पलिल्लवु. आकाशवाणियादुदरिन्द इदक्कॆ कट्टु बिद्दु________________
२२४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नडॆसिदरॆम्ब इतिहासविरुत्तदॆ. हागॆये श्रीरामचन्द्रप्रभुवु पक्षि याद जटायुविगॆ ब्रह्ममेध संस्कारवन्नु तावे स्वतन्त्रिसि नडॆसि दुदू विशेष विधिसिद्द वादुदॆन्दु भाविसतक्कद्दागिरुत्तदॆ. हनन मातुल हनन, मातृहनन, ब्राह्मणराद भीष्मर मेलॆ शस्त्रप्रयोग इवे मॊदलाद प्रवृत्तिगळू कूड विशेष विधिसिद्धवादुदरिन्द अन्यत्र उपादेयवागुवदिल्लवॆम्ब तात्पर्यवु इदरिन्द हिन्दिन कारिकॆयल्लि हेळल्पट्ट धरव्याद, तुलाधार, शबरी, विदुररे मॊदलादवरु विशेषाधिकारिगळिगॆ शास्त्रुतिक्रमण वन्नु माडिदरॆम्बुदु श्री दॆ शिकरवर आभिप्रायवल्लवॆम्बुदु इदरिन्द सिद्धवु. कॆलवरु तास्वातिक्रमणवन्नु इवरु माडिदरॆन्दु हेळुवदु श्री देशिकरवर अभिप्रायक्कॆ विरुद्धवादुदरिन्द उपादेयविल्लवु. हागॆ हेळुववरु ई मेलिन महानुभावरागि निम्म गौरवक्कॆ अर्ह रागिरुववरन्नु शास्त्रातिक्रमण माडिदरॆम्ब दोषक्कॆ गुरिमाडि, तम्म स्वरूपक्कू कुन्दु वन्नु उण्टुमाडिकॊळ्ळुवरु. इवरॆल्ला महा प्राज्ञरु. अति स लभ मार्गवाद भागवत संश्रयणदिन्दले अवरिगॆ संसिद्धियु लभिसुवाग गुरुतरवाद उपासनवेतक्कॆ ? हागू उपा सन माडिदरॆम्बुदु, शास्त्रातिक्रमण मातु हागिरलि, अवरु प्राज्ञ रल्लवॆन्दु स्थापिसिदन्तागुवदु. महा भारतवन्नॆल्ला हुडुकिदरू श्री विदुररु उप सनवन्नु माडिदरॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवु सिक्कुवदिल्लवु. आदरॆ पञ्च व्याख्यानगळल्लि सारदीपिकायवरु “विदुरदिगळिल् भक्ति योगादि निष्ठॆ केळक्क पडुवागिल्” ऎन्दु दुररु उपासनवन्नु अनुष्ठिसिदरम्बुदन्नु ऒप्पिरुत्तार. आदरॆ सारास्वादिनियवरिगॆ ई अभि प्रायवु इष्टविल्लदॆ “शूद्रयोनावहं जातो नातोन्यद्दन्नु मुत्स हे” ऎम्बुदन्नु उदाहरिसि, मय्यादाति ल घ नकृत मिति द्योते” ऎन्दु शातिक माडलिल्लवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इतररु, विदुररु उवासनवन्नु माडिदरे ऎम्ब विषयदल्लि एनन्नू हेळदॆ “विशेष विधिसिद्दन्तु” ऎन्दु कारिकॆयल्लिरुव प्रयोगक्कॆ विदु ररिगॆ युधिष्ठिररु नडॆसिद ब्रह्मवे ध संस्कार मात्रवे दृष्टान्त वागि हेळिरुत्तारॆ इदरिन्द सारास्वादिगळॆवर अभिप्रायवे श्री देशिकाभिप्रायक्कॆ अनुगुण वादुदॆन्दु नावु निस्संशयवागि इट्टु कॊळ्ळ बहुदु. 3 “”________________
(६) चरमश्लोकाधिकार देशकालादि कारादि विशेषेपु व्यवस्थिताः । न धरा प्राप्ति मर्हनि देशकालान्तरादिष्टु ११२८ । अर्थपु-ऒन्दु कन्निकॆयन्नु ऐदु जनरु मदुवॆ माडिकॊळ्ळु वदू, शूद्रनिगॆ ब्रह्ममेध संस्कारवन्नु माडिदुदू, अष्टेकॆ, श्री रामचन्द्रप्रभुवे जटायु पक्षिगॆ ब्रह्म मेध संस्कारवन्नु माडिदुदू, हीगॆ शास्त्रातिक्रमणगळु ऒन्दॊन्दु सन्दर्भदल्लि नडॆदिद्द पक्षदल्लि, इतर सन्दर्भदल्लि शास्त्रातिक्रमणवु एकॆ कूडदु ? ऎन्दा क्षेप तन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवु हेळल्पडुत्तदॆ-देशकालादि कात्यादि विशेषेषु - देशविशेष, कालविशेष, अधिकारि विशेष आदिपदिदिन्द अवस्था विशेषगळु हेळल्पट्टवु. हेगॆन्दरॆ शरीरारोग्यद स्थिति बाल्य, वृद्धतॆ मॊदलाद अवस्थॆगळु बोधितवु, इन्तह सन्दर्भगळल्लि व्यवस्थिताः- व्यवस्थॆ माडि हेळल्पट्टु, धा - धरगळु, देशकालान रादिषु - बेरॆ देश, बेरॆ काल, बेरे अधिकारि, बेरॆ अवस्थॆ मॊद लादवुगळल्लि, प्राप्तिम् - अन्वयिसोणवन्नु नार्ह - हॊन्दुव दिल्लवु. ऒन्दु देश विशेष, कालविशेष, अधिकारि विशेष, अवस्था विशेषगळल्लि हेळल्पट्ट विशेष धम्मगळन्नु बेरॆ, देश काल अधिकारि अवस्थॆगळॆगू आ यिसुत्तेवॆ ऎम्ब वादवु उचितवाद वादवागुव दिल्लवु. हेगॆन्दरॆ- देशक्कॆ उदाहरणॆयु, देवस्थानदल्लि शूद्र स्पर्शवादरू स्नानमाडकूडदु. माडिदरॆ दोषवॆन्दु हेळिरुत्तदॆ. इतर कडॆ यल्लि शूद्र स्पर्शक्कॆ इदु अन्वयिसुवदिल्लवु. इदक्कॆ प्रमाणवु :- विद्यालय सविापस्था९ विष्णु सेवार्थमागर्ता । 3 चण्डार्ला पतिर्ता वापि स्पष्टानान माचरेत् ॥ ऎम्बुदु. भगवन्तन सन्निधियल्लि शूद्रादिगळिन्द नोडल्पट्टरू भगवन्निवेदित प्रसादवन्नु स्वीकरिसतक्कद्दॆम्ब विशेष विधि इदॆ. इदु इतर प्रदेशदल्लि अन्वयिसुवदिल्लवु नम्मदोत्तर देशाचारवु दक्षिण देशक्कॆ उचितवल्लवु. बदरियल्लि छळियिन्द अङ्गियन्नु धरिसि देव तार्चनॆयन्नु माडुवदु इतरॆ पुण्यक्षेत्रगळल्लि सरियल्लवु. कालक्कॆ उदाहरणॆयु अल्प द्वादशियल्लि मध्यान्हदल्लि माडुव माध्यात्मिकवन्नु मॊदले माडबेकॆम्ब विशेष विधियु सार त्रिकवागि उचितवागुवदिल्लवु. आशौचादिगळल्लि हेळल्पट्ट लघु सन्ध्या________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे केचित्त दुप्याखान तात्पर्यग्रहणाक्षमाः । कलिकोलाहलक्रीडां वर्धयन्नि रमापतेः । १२९ । वन्दनॆय औपासन, पञ्चमहादि लोपगळू, इतर सरियाद कालगळल्लि आन्वयिसुवदिल्लवु. श्रवणद्वादशियल्लि विधिसिद उपो प्यवु सामान्य द्वादशिगॆ सम्भविसुवदिल्लवु. अधिकारिगॆ उदाहरणॆयु रोगिष्ठनिगॆ विधिसिद मन्नस्नानवु इतररिगॆ उचितवागुवदिल्लवु. विदुरनिगॆ ब्रह्मयज्ञ औपासन, वैश्व देवादिगळिल्लवॆन्दु हेळिदुदु दाम्पत्यभावदल्लिरुव ब्रह्मणादिगळिगॆ अन्वयिसुवदिल्लवु. स्वगुरुविगॆ तोरिसबेकॆन्दु हेळिरुव विशेष मय्यादॆयु इतर गुर गळिगॆ सम्बन्धिसुवदिल्लवु. भागवतनाद शूद्रनिगॆ तोरिसुव मय्यादॆयु इतर शूद्ररिगॆ अन्वयिसुवदिल्लवु. अपस्थादिगळिगॆ-बालकरन्नू गर्भिणि स्त्रीयन्नू ऊटमाडिसि यजमाननु अनन्तर ऊटमाडबेकॆम्ब नियमवु, इतर स्त्री मॊदलादवरुगळ विषयदल्लि सम्बन्धिसुवदिल्लवु. आहारविल्लदॆ प्राण होगुव सन्दर्भदल्लि शूद, पक्ववादवुगळन्नु ब्राह्मणनु स्वीकरिस बहुदॆम्बुदु कहोळरिगॆ मात्र श्रुतियु विधिसिते विना अवर पत्निगॆ विधिसलिल्लवु. हीगॆये इन्नू अनेक सन्दर्भगळन्नु विचारिसि तिळिय बहुदु. आदुदरिन्द ऒन्दॆरडु सन्दर्भगळल्लि श स्वातिक्रमणवु विशेष विधि यिन्द उण्टागिद्दरू साल्वत्रिकवागि अन्वयिसुवदु सतर्कवल्लवु ऎम्ब भाववु. आ कारणदिन्द हागॆ तर्क माडुवदु शास्त्रव क्यादॆय न्नु यदॆ, भ्रमयुक्तरागि, ई कलियुगद मातागॆ सिलुकि कुतर माडुववरॆन्दु हेळुत्तारॆ. केचित् - कॆलवरादरो, तदुपान तात्पर ग्रहणाक्षमाः - आ धव्यद, तुलाधार, शबरी विदुरादिगळ उपाख्यानद मुख्य तात्पर्यवेनॆन्दु ग्रहिसुव योग्यतॆ इल्लदवरागि रमापतेः - लक्ष्मीपतिय, कलिकोलाहल क्रीडां - अधवे धर वागिरुव कलिपुरुषनिगॆ सन्तोषवन्नु टुवहडुव ई कलिनायुकन क्रीडॆयन्नु, वर्धय वृद्धियन्नु हॊन्दिसुत्तारॆ. बॆळगुत्ता रॆम्ब भाववु. कलिपुरुषन विषयदल्लि हेळल्पट्टिरुवदेनॆन्दरॆ- कल करयुगं धरं कत्तु मिच्छति यो नरः । स्वामिद्रोही ति तं मत्वा तस्कृ प्रद्विषते कलिः ॥________________
चरमश्लोकाधिकार ऎन्दरॆ कलियुगदल्लि यावनादरू कृतयुग धरवन्नु नडॆसुव नॆन्दु हॊरटरॆ आतनन्नु स्वामिद्रोहियु ऎन्दु कलिपुरुषनु भाविसि, आतनन्नु द्वेषिसि, अवर कैयल्लू अधरवन्ने नडॆसुवहागॆ माडुवनु. इदक्कॆ ईग हिट्लरादिगळु दृष्टान्तवु. कलियुगदल्लि “आधरोग्र सते धम्मं” ऎन्दु आदि कवियु हेळिरुत्तारॆ. श्री पराशररू व्यास रू सह कलियुगदल्लि बहळ अधरगळु नडॆयुत्तवॆन्दु विस्तरिसि हेळिरु वदरिन्द, आलिकोलाहलक्रीडॆ ऎन्दु हेळल्पट्टितु. कॆलवरिगॆ ई सन्दर्भदल्लि हीगॆ कलिकालदल्लि अधरप्रवर्तनॆ युण्टु माडुवदु, शुद्ध सत्व नियामकनाद महाप्रभुविगॆ हेगॆ लीलॆयादीतु ? कॊट्टिद्दु नडॆदिद्दन्नु नोडुवदु लीलॆये ? ऒब्ब स्त्रीयन्नु कै हिडिदु परपुरुषनु ऎळॆदरॆ नावे सहिसलारवु. इन्तह सन्दर्भदल्लि ई व्यापारवु परमपुरुषनिगॆ लीलॆ हेगॆ ? ऎम्ब प्रश्नॆयु न्यायवादुदे. इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुवॆवु. सर् श्वरनु ऎरडु विभूतियन्नु निरिसिकॊण्डनु. ऒन्दु दृष्टिगॆ सिक्कद विभूति, निम्म विभूतियु ; इन्नॊन्दु दृष्टिगॆ सिक्किदुदु लीलाविभू तियु, सृष्टिसुवाग परम पुरुषन जीवात्मरिगॆ तुम्बा करुणॆयिन्द लॆ करण कळॆ बरयोगवन्नुण्टु माडि ई जीवात्मरु ज्ञानस्वरूप रागि ज्ञानगुणकरादुदरिन्द अवर स्वरूववन्नू स्वामियाद तन्न स्वरूववन्नू अरितु तन्निन्द विधिसल्पट्ट उपायानुष्ठानवन्नु माडि तन्नल्लिगॆ नित्यनिभूतिगॆ बरलि ऎन्दु सज्जल्पिसिदनु. इदक्कागि स्वामियु तन्न शास्त्रवाद वेदगळन्नू कळुहिसिकॊट्टु, अवुगळन्नु उपयोगिसुव योग्यतॆयुळ्ळवरु ऎल्ला कालदल्लू ई भूलोकदल्लि सञ्चरिसुत्तिर लॆन्दू सल्लिसिदनु. हीगॆ ई उपदेशगळन्नु तिळियलु बेकाद इन्द्रियगळन्नू मनस्सन्नू विवेकिसुव बुद्धियन्न सश्वेश्वरनु तन्न निर्हेतुक कृपॆयिन्द कॊट्टिद्दरू, ई चेतननु अवुगळन्नु दुरुप योगपडिसिकॊण्डु कॆट्ट मार्गगळल्लि प्रवर्तिसि दुष्करगळन्नु माडि कॆट्टु होगिरुत्तानॆ. इन्तह दुरवस्थॆयन्नु हॊन्दिरुवदु ई कलि युगदल्लि हॆच्चु. आदुदरिन्द कृपानिधियु प्रळयवन्नुण्टुमाडि, पुनः सृष्टियन्नु ऎसगि सरिमाडुवनु. मत्तु कॆलवु काल ई चेतन रिगॆ एनॊन्दु केशविल्लदहागॆ पुनः ऎष्टिवरॆगू इडुवनु. आदुदरिन्द प्रळयवू कृपा प्रभावदिन्दुण्टागतक्कद्दॆ, भगवन्तनु परिपूर्ण कामनु. आदुदरिन्द हीगॆ सृष्टि, स्थिति लयादि प्रवृत्तिगळॆल्ला लीला________________
5.95 श्रीमद्र हस्यश्रयसारे मातृभि पितृभिश्चताः पतिभिर्देवरैस्त था । पूज्या भूषयित व्याश्च बहुकल्यण मापुभिः ॥ १३० । जमयो यानिगेहानि शपन्त्य प्रतिपूजिताः । तानि कृत्यार हतानीष विनश्यनि समन्ततः ॥ १३१ ॥ एवमादिष्टु पूज्योक्ति थ् चि (त्यं) तायते । भक्त ऎच्छादि पूजोक्ति रेव मेव नियम्म ताम् ॥१२॥ रूपवादवु. आदुदरिन्दले “कोलाहल क्रीडां वर्धयन्ति” ऎन्दु हेळल्पट्टितु. अर्थवु- ई धराधादिगळॆल्ला शास्त्रानुगुणवागिये प्रव्य यन्नु हॊन्दिद्दरॆन्दु हेळल्पट्टितल्ला ? हागादरॆ अन्तवरुगळ हागॆ मेच्छवू भागवतनाद पक्षदल्लि “सच पूजॆ 8- हीगॆ यथाह्यहन” ऎम्ब श्रेष्ठ स्मृतिवाक्य विदॆयल्ला परमात्मन हागॆ आतनन्नु पूजॆ सोणवु शास्त्रविरुद्धवल्लवे ? ऎन्दरॆ अदक्कॆ मुन्दिन मूरु कारिकॆ गळिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. बहुकल्याणं - हॆच्चाद श्रेय स्सन्नु, ईप्पुभिः - आपेक्षिसुव, मातृ8 - तायिगळिन्दलू. पितृभिः तन्दॆगळिन्दलू, पतिभिः - गण्डन्दरिन्दलू, देवस्थथा - हागॆये मैदुनरिन्दलू ऎताः - ई सॊसॆयरु, पूज्या पूजिसलु योग्यरु, भूषयिता? - मय्यादॆयन्नु माडलू सह अर्हरु. हेळिदुदर अभिप्रायवेनॆन्दरॆ अवरुगळु मय्यादॆयिन्द नोडलु योग्यरॆम्ब अभिप्राय मात्रवे विना, तायि, तन्दॆ, गण्ड, मैदुन मॊदलादवरु ईकॆय कालिगॆ नमस्करिसि पाद तॊळॆदु पूजिसतक्कद्दॆम्ब भावनल्लवु, जामय-सॊसॆयरु, अप्रतिपूजिता-मय्यादॆ माडल्प डदे होदरॆ, यानिगेहानि . याव अत्तॆ माव दर मनॆगळन्नु, तसन्ति - अनुकूलविल्लदॆ, कष्ट पडिसि, कण्णीरन्नु बिडुवहागॆ माडिदुद मूलक शपिसुत्तारो, तानि - अन्तह मनॆगळन्नु, कृत्याहानीव माटमाडुवुदर मूलक नाशवागुवहागॆ, सवन्ततः - सम्पूर्ण वागि, विनश्यन्ति - नाशनागुवुवु. साधियाद सॊसॆयु अत्तॆ मा वन्दिरु माडुव तॊन्दरॆगळिन्द कण्णीरु सुरिसिदरॆ आ मनॆयु हाळा गुत्तदॆन्दु हेळिदरु. हेगॆ ऎम्बुदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु कॊट्टरु शत्रविन मनॆ हाळागबेकॆन्दु ऒब्ब दुष्ट देवतॆयन्नाराधिसि, अन्तह दुष्ट देवतॆय मूलक आतन मनॆयॆ, हाळागुव हागॆ ई दुष्ट अत्तॆ मावन्दिर मनॆयू हाळागुत्तदॆम्ब भाववु ॥ १३० ॥________________
(३७) चरमश्लोकाधिकारः او एवमादिष्टु - इवे मॊदलाद दृष्टान्तगळल्लि, पूजोक्ति- पूजिसलु अर्ववॆम्ब हेळिकॆयु, औचित्यात् - योग्यवॆम्ब भावदिन्द यथा - हेगॆ, नियन्नुते - हेळल्पट्टिरुत्तदो, तन्न मगळन्नु अत्तॆयागलि मावनागलि हेगॆ विश्वासदिन्द काणबेको हागॆ सॊसॆ यन्नू सह अदरदिन्द नोडतक्कदॆन्दु हेगॆ बोधिसुत्तदो, भक्तच्छादिपूजोक्ति- भगवन्तनल्लि भक्तराद मेच्छादिगळन्नु पूजिसतक्कद्दॆम्ब शास्त्रगळल्लि हेळिरुव “सचपूज्यो यथा हहम” इत्यादि स्थळगळल्लि हेळिरोणवू, एवमेव - मेलिन दृष्टान्तगळल्लि हेळिरुवहागॆ, नियम्म ताम् - नयनमाडिकॊळ्ळ तक्कद्दु ; तिळियतक्कद्दु ; ऎन्दरॆ अवरन्नु निकृष्ट भावदिन्द नोडतक्कद्द इवु. भागवतरादुदरिन्द विश्वासार्हरु ऎन्दिष्टु मात्रवे अर्थवल्लदॆ, अवर कालिगॆ नमस्कार माडुवदक्कागियागलि, सहपज्ज भोजनादि गळिगागलि, कनप्रदानक्कागि आगलि; इवे मॊदलादवुगळिगॆ अर्हरॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवु. विदुरादिगळु उत्कृष्ट प्रवृत्तियुळ्ळवरागि भागव तोत्तमरादरू, तम्म निकृष्ट जातिगनुगुणवागि सम्प्रदायवन्निट्टु विवाहादिगळन्नु नडॆसिकॊण्डरॆन्दु हिन्दॆये प्रभावव्यवस्थाधिकारदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ( पुट) अहल्याशाप विमोचन सन्दर्भदल्लि शिलॆ यागिद्द अहलैयु बहु सुन्दरवाद स्त्रीरूपवन्नु धरिसि निन्त ऒद नॆये राघवतु ततस्तस्याः - पादौ जगृहतुस्तदा” महा पवित्र ळागि, ब्रह्मन मगळागि, ब्रह्मवित्ताद गौतमपत्नियादुदरिन्द क्षत्रिय राद रामलक्ष्मणरु ऋषिपत्नियाद आकॆय पादगळिगॆ नमस्करिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अनन्तर गौतमरु तम्म पत्नियॊन्दिगॆ “गौतमोपि महातेजा अहल्या सहितस्सु खिरामं सम्पूज्य विधिवत्त पपे महायशा” ऎन्दु, विध्य नुसारवागि मय्यादॆ माडिदरु ऎन्द इष्टु मात्रवे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये श्रीरामचन्द्र प्रभुवु दण्डकारण्यवन्नु प्रवेशिसिदाग “मङ्गळानि प्रयुञ्जानाः प्रत्य कृर्ष्ण दृढताः” ऎन्दु अल्लिद्द महर्षिगळु मङ्गळवन्नु हाडिदरु ऎन्दु हेळल्पट्टिते विना, अवरु ई क्षत्रियराद रामलक्ष्मणरिगॆ शास्त्र मरादॆगॆ विरुद्धवागि नमस्करिसिदरॆन्दु श्री वाल्मीकियु हेळलिल्लव अवरु वन्यगळाद फलपुष्पादिगळिन्द पूजिसि, “गर्भ भूतास्त्र पोधनाः” ऎन्दु हेळिकॊण्डरे विना नमस्करिसिदरॆम्ब हेळिकॆ इल्लवु. श्रीराम चन्द्रप्रभुवु विश्वामित्र भरद्वाजादिगळगॆ नमस्कारवन्नु माडिदरॆन्दु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे رط हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “रामस् मित्रिणासार्धं सीतयाजाभवाद यत्” (आयोध्या ५४.१२). हागॆये श्री कृष्ण भगर्वारवरू तावु क्षत्रियरादुदरिन्द ब्राह्मणरागि ब्रह्मवित्ताद कुचेलरिगॆ “उपकृत्या वनिजा पापादावनेजनी” (भाग, १०-८०-१८) पादवन्नु तॊळॆदु शिरस्सिगॆ प्रोक्षिसिकॊण्डरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदे विना कुचे लरु ब्रह्मवित्तादरू श्री कृष्णरिगॆ नमस्करिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिल्लवु. आदरॆ विवाह कालदल्लि, शिशुपालनिगॆ पत्नियागुवदु इष्टविल्लदॆ श्री रुक्किणियु, तन्नन्नु बन्दु ऒडनॆ करॆदुकॊण्डु होगबेकॆन्दु बरॆद पत्रवन्नु तन्द ब्रह्मवित्तु आ कागदवन्नु स्वामिपाददल्लिट्टु आतनिगॆ नमस्करिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “निधाय लिखितं पत्रं पाद योः प्रणनाम तम् । तदादाय जगन्नाथः स्मितसुन्दरलोच नः । वाचयामास धात्मा सादरं सहयव ” ऎन्दु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. (भाग, १० ) इदर अर्धवु स्पष्टवु. आ पत्रवन्नु श्री कृष्ण भगर्वाववरु कैयल्लि तॆगॆदुकॊण्डु, तम्म सत्वज्ञतॆयिन्द तिळिदवराद प्रयुक्त, नगुत्ता सुन्दर कण्णुगळन्नु हॊन्दिदवरागि आ ब्रह्मवित्तन्नु कुरितु, श्री रुक्ष्मिणियु तन्न अन्तरङ्ग दासनन्नागि भाविसिद नन्तर निम्म विषयदल्लि रहस्यवेनु, नीवे ओदि नोडोण वॆम्ब भावनॆयिन्द आ ब्राह्मणर कैगॆ कॊट्टु ओदिसिदरॆन्दिरुत्तदॆ. इल्लि ब्राह्मणरु क्षत्रियनिगॆ नमस्करिसिरुत्तारॆ. इदु शास्त्रविरुद्धवॆन्दु भाविसि ईचिगॆ अच्चागिरुव प्रतिगळल्लि दासु उदाहरिसिरुव श्लोक गळिल्लवु. इन्तह ईगिन पण्डितरुगळ नडतॆयु श्लाम्यवादुदल्लवु. श्री वीरराघवीयदल्लू मत्तु श्रीधरीय व्याख्यानगळल्लू ई श्लोक गळ प्रतीकवन्नु हिडिदु व्याख्यानमाडिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द प्राचीन ग्रन्धगळल्लि इवु उण्टॆम्बुदु सिद्धवु. इदु शास्त्रविरुद्धवॆन्दु भावि सलु कारणविल्लवु. श्री रुक्ष्मिणि लक्ष्मियॆन्दू, श्री कृष्णनन्नु नारायण नॆन्दू चॆन्नागि तन्न योगमहिमॆयिन्द तिळिद ब्रह्मवित्तु श्री कृष्णनिगॆ नमस्कासुवदु; श्री देशकरवरु अप्पणॆ कॊट्ट हागॆ विशेष विधि प्राप्तवु. आदुदरिन्द इल्लि समञ्जसवे ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. आदुदरिन्द श्री रामचन्द्र प्रभुवेयागलि, श्रीकृष्ण भगर्वा आगलि शास्त्रविरुद्धवा ऎल्लियू नडॆदिल्लवु. हीगिरुवाग आ मेलुवयन्ननुसरिसि नावॆ ल्लरू जात्यनुगुणवाद प्रवृत्तियन्नु अवलम्बिसबेके विना शास्त्र विरुद्धवागि नडॆयकूडदॆम्बुदन्नु श्री देशिकरवरु स्थापिसिरुत्तारॆ.________________
चरमश्लोकाधिकार- इन्निय मळॆल्ला सम्प्रतिपन्न शिष्टानुष्ठान परम्परॆ यालु सिद्दळ परमै कान्तिनः वर्णाश्रमधानुष्ठाने वैलक्षण्यं दर्शयति आगैयाल्, र्त वर्णाश्रमादिगळु कडै नियमलो डे भगवर्यम हण्णु गै परमै कान्तित्व विरुद्ध मनु, अदुदरिन्द इष्टु दूर विमर्शिसि हेळिदवॆल्लवू शिष्टाचार प्रति पन्नवादुवॆन्दु हेळुत्तारॆ. ई नियमङ्गळॆल्लवू, सम्प्रतिपन्न शिष्टा नुष्ठानपरम्परैयालुम् - शास्त्र सम्मतियुळ्ळद्दागि नम्म पूरा चाररुगळाद शिष्टर अनुष्ठानद परम्परॆयिन्दलू, ऎन्दरॆ अवर शिष्यरु प्रशिष्यरु हीगॆ परम्परॆयागि बन्द अनुष्ठानदिन्दलू ऒप्प ल्पट्टुदरिन्दलू, सिद्दण्ण ळ् - अनुष्ठिसलेबेकॆन्दु स्थापितवादवुगळु. महाभक्तराद शूद्र वैच्छादिगळ विषयदल्लि हेळल्पट्ट पूजो कियु, अवरन्नु तुच्छवागि काणकूडदु ; उत्कृष्ट जातियवरु पूजार्हराद अपकृष्ट जातियवरन्नु बहुमानिसबेकादुदु धरवु. आदरॆ अवरुगळु सन्मानिसलु योग्यरॆन्दु इष्टु मात्र अभिप्राय वुळ्ळदे विना, शास्त्रविरुद्धगळाद सहप भोजन, विवाह मॊद लाद शुभ शोभनादिगळिगॆ अर्हरॆम्ब भावनॆयल्लवु ऎम्बुदु तात्परवु. ईग प्रकृत प्रकरणवाद “सत्वधराण परित्यज्य” ऎम्बल्लि मुख्य वागि कॆलवर भिन्नाभिप्रायवन्नु होगलाडिसि, परम हितोपदेश वन्नु इदुवरॆगू माडिदुदन्नु निगमनमाडि हेळुत्तारॆ. वर्ष श्रम ध’गळ अनष्ठानवु औपाधिकवादरू परमै कान्तियू शास्त्र विध्यनुसार आवश्यकवागि माडलेबेकॆन्दु हेळि मुगिसुत्तारॆ. हागॆ हेळुवदरल्लि प्रपन्ननु इवुगळन्नु अनुष्ठिसुवदरल्लि इतरर अनुष्ठान गळिगिन्त वैलक्षण्य उण्टॆन्दू मूरु कारिकॆगळिन्द तिळिसुत्तारॆ- परमैकान्तिय वर्णाश्रम धरानुष्ठानदल्लिरुव वैलक्षण्यवन्नु प्रदर्शिसुत्तारॆ, आगैयाल् - शास्त्रविधिप्राप्तवागियू मत्तु शिष्टाचारक्कॆ अनुगुणवागियू इरुवदरिन्द, र्त वर्णाश्रमादिगळुक्कु ’ तन्न वर्ण मत्तु आश्रम, आदि पददिन्द ल्पट्टवु, इवुगळिगॆ अडै नियम गळॊन्दिगॆ, शास्त्र प्रोक्तरीतियल्लि ऋक् यजुसामशाखॆगळु हेळ लोडॆ-सम्बन्धिसल्पट्ट नियम भगवरपण्णु गै - भगव________________
२३२ साक्षा सार श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रावेव कृतं कैर्य म सा । कल्क विभागेन द्विधा सद्दि रुदीरते ॥१३२॥ कैङ्कर्यवागि माडोणवु परमै कान्तित्वविरुद्धननु - प्रप नन परमै कान्त्वक्कॆ विरुद्धवल्लवु. आवश्यकवागि माडतक्कद्दॆन्दु हेळदॆ परमै कान्तित्वक्कॆ विरुद्दवल्लवॆन्दु उपदेशिसलु कारणवेनु? ऎन्दरॆ कॆलवरु हागॆ अनुष्टिसुवदु प्रपन्नन परमै कान्तित्वक्कॆ विरुद्ध वॆन्दु भाविसिदरु. अदु सरियल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि हागॆ प्रयोगवु. साक्षात् - साक्षात्तागि नॆट्टगॆ, लक्ष्मिपतावेव - क्रियःपति यल्लिये, कृतं - माडल्पट्ट, कैङ्कय्यं - कैरवू, आञ्जसा - ऎन्दरॆ शीघ्रवागि ऎम्बर्धवागुत्तदॆ. इल्लि निर्णयद मूलकवागि सारकल्य विभागेन - सारवॆम्ब कल्यवॆम्ब विभागदिन्द, द्विधा - ऎरडु विधवागि, सद्दि - प्राज्ञरिन्द उदीरते - हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. सार वत्तादुदु सारवु ; सारवत्तल्लदॆ निस्सारवादुदु कल्कवु. सारक्कॆ प्रतिद्वन्दियादुदु कल्कवु. आदुदरिन्द निस्सारवॆन्दे अर्थवु. ऒन्दु गिडमूलिकॆयन्नु तन्दु कषाय हाकिदरॆ, अदक्कॆ जलदॊन्दिगॆ सार बन्दिरुत्तदॆ. हिण्डिद मूलिकॆयु निस्सारवादुदागि कल्कवु. अथवा कब्बन्नु अलॆयाडिदरॆ कब्बिनहालु सरवु, सिप्पॆयु कल्कवु. हागॆये ऎळ्ळन्नु गाण माडिदरॆ तैलवु सारवु, हिण्डियु कल्कवु. “ तिलकच पिग्याको” ऎन्दु अमरनिघण्टुविदॆ. कल्क शब्दक्कॆ कल्मशव लै नसोः । दम्भीपि ” ऎन्दु (१) देहदिन्द हॊरगॆ होगुव मलरूप निस्सार भाग, (२) पाप, (३) दम्भ वॆन्दु मूरर्थगळु. इल्लि निरर्धकवाद निस्सारभागवॆम्बर्थवु. कल्क शब्दद प्रयोगवन्नु आदि पत्वद प्रथमाध्यायद कॊनॆय श्लोकदल्लि แ काणबहुदु. तपोनकल्लोsय नं नक- स्वाभाविको वेदविधिर्नकः । प्रसवित्ता हरणं नकल्क स्तानेव भावोसहानि कल्कः । इल्लि भारत व्याख्यातृवु कल्क शब्दक्कॆ पापवॆन्दु अर्धमाडिरु तारॆ. निस्सारवादुदु निरर्धकवादुदॆम्बुदे इल्लियू समञ्जसवाद अर्थवु. तपस्स ताने स्वतन्त्रिसि मोक्षवन्नु कॊडदिद्दरू, निस्सार वादुदल्लवु ; हागॆये वेदाध्ययनवू निस्सारवादुदल्लवु ; वर्का________________
(३८) चरमश्लोकाधिकार कृतकृत्यस्य कैङ्कर्यं यदनन्य प्रयोजनम् । गुल्वादि रक्षणार्थंवा तत्सारं सम्प्रचक्षते ॥१३३॥ श्रमगळिगॆ विहितिगळागि वेदगळल्लि विधिसल्पट्टु नित्य नैमित्ति कानुष्ठानवू निस्सारवादुदल्लवु ; एकॆन्दरॆ अवुगळु फलाभिसन्धि रहितवागि भगव दाराधनॆय रूपदल्लि अनुष्ठिसुवदरिन्द देहक्कॆ उण्टागुव असुख गळन्नू सहिसिकॊण्डु भगवद्भागवत कैङ्कर्यगळिगागियू, तनगू तनगॆ सेरिदवर देहमात्रॆगागियू कष्टदिन्द द्रव्यार्जनॆयू निस्सार वादुदल्लवु. हागादरॆ यावाग इवुगळॆल्ला निस्सारवादवुगळॆन्दरॆ नाल्कनॆय पाददिन्द हेळुत्तारॆ. तानेव - अवुगळे भावोप हतानि - फलाभि सन्धियन्नु त्यागमाडि परमात्मन अराधनरूप भावविल्लदॆ फलाशॆ इद्दरॆ कः - निस्सारवादवागुत्तदॆम्बुदु श्लोकार्धवु. अर्थ-हिन्दिन कारिकॆयल्लि सारनिस्सारविभागवॆन्दु वैदिक लौकिकगळाद ऎल्ला अनुष्ठानगळन्नू विभागिसि हेळिदरु. ई कारिकॆ यिन्द सारवत्तादवु यावुवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. यश् - याव कृत कृत्यस्य - परमहितवागि मोक्षसाधकवागिरुव साद्योपायवु यावु दो अदन्नु अनुष्ठिसिदवनु कृतकृत्यनु, अन्तह प्रपन्ननु माडुव, कैय्यं - भगवङ्करवो ऎन्दरॆ भगवन्तन प्रीतिगागि आतनल्लि समर्पिसल्पट्ट कैकवो अदु सार हेगॆ ? ऎन्दरॆ अनन्य प्रयोजन - भगवतिगागि अल्लदॆ इन्नु याव प्रयोजनवुळ्ळ दल्लदुदरिन्दलू, गुत्यादि रक्षणार्थ ना - इल्लि वा शब्दवु च ऎम्ब अर्थदल्लि यादुदरिन्द समुच्चयवन्नु बोधिसुत्तदॆ, आदुदरिन्द गुरुगळे मॊदलादवर रक्षणार्धवागियू, माडल्पट्ट कैङ्क रवु यावुदो, तत् अदु सारं - सारवत्ताद कैङ्करवॆन्दु, सम्प्रचक्षते - चॆन्नागि हेळिसिकॊळ्ळल्पडुत्तदॆ. इल्लि अनन्य प्रयो जनम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द अन्यप्रयोजनवुळ्ळ देवतान्तर कैङ्क र्यवु व्यवच्छेदिसल्पट्टु अन्तह कैर्यवु कल्कवॆन्दे हेळिदन्ता यितु. इल्लि कृतकृत्य कैङ्कय्यं सारवॆन्दु हेळिदुदरिन्द, कृत कृत्यनल्लदवन कैङ्करवु तनगॆ विहित भोगार्धगळिगॆ माडिदुदागि असारफलक्कागि माडल्पट्टिदुदरिन्द आसारवॆन्दे हेळिदन्तायितु. गुरुविन रक्षणॆयु यावुदु ऎन्दरॆ गुरुविनिन्द बन्द ज्ञानद रक्ष________________
Dat श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऐहिकगळल्लि सम्पूर्ण वैराग्यदिन्द परमात्मनॊब्बनल्ले सक्त वाद मनस्सुळ्ळवरु, परमै कागळु ; अवर कैङ्कर्यगळन्नॆल्ला देवनु शिरसा अङ्गीकरिसुव नॆन्दु हेळल्पट्टितु ऎन्नुम् - ऎम्ब दागि, श्री वेदव्यासरु, अरुळियार् - कृपया भारत मोक्षधरदल्लि अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. हीगॆ अप्रपन्नरू मत्तु प्रप न्नरू माडुव कैङ्कर्यगळिगॆ तारतम्यवुण्टॆन्दु तिळिसिदरु. हीगॆ व्यत्यासवन्नु हेळिदवरु साधारण मनुष्यरल्लवु, पूज्यतमराद श्री वेदव्यास भगर्वा रवरु हागॆ हेळुत्तारॆम्ब भाववु. भगवच्छक्कॆ मुख्य वृत्तिय परमात्मनल्लि ; इतररल्लादरो औपचारिकवॆन्दु श्री पराशरु मुन्दिन श्लोकगळिन्द हेळिरुत्तारॆ. ऐश्वर्यस्य समग्रस्य वीरस्य यशसश्चियः । ज्ञानवैराग्ययोव षण्णां भग इतीरिणा । वसन्ति तत्र भूतानि भूतात्म खिलात्मनि । स च भूते शेषेषु वकारार्थ स्ततोsव्ययः । एव मेष मर्हा शब्द’ मैत्रेय भगवानिति । परमब्रह्मभूतस्य वासुदेवस्य नान्यगः । ऎम्बुदरिन्द भगवच्छवु मुख्य वृत्तियिन्द परमपुरुषनल्ले अन्वयवॆन्दु तिळिसिदरु. अनन्तर हेळुत्तारॆनॆन्दरॆ :- तत्रभूज्य पदार्थोक्ति परिभाषा समन्वितः । तब्बियं नोपचारेण तन्न हु पचारतः । उत्पत्तिं प्रळयञ्चैव, भूताना मागतिं गतिं वेविद्या व विद्याञ्च स वाचॊ भगवानिति ॥ हीगॆ उत्पत्ति प्रळयादिगळन्नॆल्ला तिळिद प्राज्ञन विषयदल्लि औपचारकवागि भगवच्चब्दवु प्रयोगिसल्पडुत्तदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. श्री वेदव्यास भगर्वा ऎम्बल्लिरुव भगवच्छब्दक्कॆ ई औप चारिकार्धवॆन्दु भाविसतत्वद्दु. उत्पत्ति प्रळयादि शास्त्रवन्नॆल्ला कूलङ्कषवागि चन्नागि तिळिद महाप्राज्ञरॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द भगवच्छब्दवु षरमात्मनन्नु करितु हेळुवाग अर्धवेनॆन्दरॆ षाडुण्य परिपूर्णनु व न्नु हेय गुणरहितनॆम्ब तात्पर्यवॆन्दु मुन्दिन श्लोकदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ज्ञानशक्ति बलैश्वय्य वीरते जांस्यतेषतः भगवच्चब्द वाच्यानि विनाहय्कॆ र्गुणादिभिः ॥ (वि. पु. ६ ५,७४,७९)________________
(ar) 3 चरमश्लोकाधिकार नैरपेक्ष विधिपक्षमुपसंहरति इप्पडि इवर भगवदाज्ञॆयालेयनुक्किर नित्य नैमित्ति कळु भगवदनुज्ञॆयाले यवनुक प्रयोजनवाग वनुक्किर एत्रमान कैङ्कर ळु, इष्टपत्तियोडु तुव कृत्तु निन्ननि सत्वधरा परित्यज्य ऎच्चरविधानत्ताले सिद्ध माय्त्तु. श्री वेदव्यास भगर्वा ऎन्दु प्रयोगिसिरुवदरिन्द अन्तह प्राज्ञर अभिप्रायवु प्रमाणवागि विशेषादरणीयवॆम्ब भागवु ज्योतितवु. प्रपदनक्कॆ सत्व धन्मगळ नैरपेक्ष विधिपक्षवन्नु उपसंहारमाडि हेळुत्तारॆ. मुन्दॆ सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बल्लिरुव परित्यज्य ऎम्बुदु विधियाद पक्षदल्लि, प्रपदनद नैरपेक्ष, विधिय न्नु प्रदर्शिसुत्तदॆम्ब तात्पर्यवे उचितवॆन्दु हेळि निगमन माडुत्तारॆ. इप्पडि - ई रीतियल्लि, इर्व - ई भरन्यासनिष्ठनाद प्रपन्ननु, भगवदाज्ञॆयाले “अहरहत्सन्ध्यामुपासीत” इत्यादि भगवन्तन आज्ञॆय मूलक, अनुष्ठिक्किर - अनुष्ठिसुव, नित नैमित्तिक कैगळू मत्तु भगव दनुज्ञॆयाले भगवन्तन अनुज्ञॆयिन्द ऎन्दरॆ भगवन्तनु प्रपन्नन स्वरूपक्कॆ योग्यवादुदॆन्दु सम्मतिसिरुवदरिन्द, अवनुगआतन सुप्रीतिये, प्रयोजनवागि, आनुष्ठिक्किर - अनुष्ठिसुव, एमान कै रळु - अतिशयितगळाद भागवतार्चन, आलय निर्माण, दीपारोपण, पुष्पहरणादि अनुज्ञा कैय्यगळू, हीगॆ अज्ञानुज्ञा कैङ्कर्यगळॆल्ला हेळल्पट्टवु ; इवॆल्लवू, इप्पपत्तियोडु - तानु अनुष्ठिसिद भरन्यासदॊन्दिगॆ, तुवक्कत्तु - सम्बन्धविल्लदॆ, निन्ननि - इरुव स्थितियन्नु, सत्वर्धा परित्यज्य ऎच् र विधानत्ताले - सर धरा परित्यज्य ऎम्बुदु विधिपरवादुदॆन्दु भाविसोणदरिन्द, सिद्ध मायु - स्थापितवायितु. सधरा परित्यज्य ऎम्बुदरिन्द नित्य नैमित्तिकगळ अनुष्ठानवु ई प्रपदनानुष्ठानक्कॆ सम्बन्धिसिदुदल्ल वागि अवु अङ्गगळल्लवादुदरिन्द, अवुगळन्नु अङ्गवागि एनू अनुष्ठिस तक्कदल्लवु ऎम्ब अर्धवु द्योतितवु. आदरॆ प्रपन्ननु सम्पूर्णवागि त्यागमाडबहुदे ऎन्दरॆ, प्रपदनक्कागि एनू बेकागिल्लवादरू बेरे n________________
२३८ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे एतॆ न नैरपेक्ष विधि साफलितार्रमाद अतक्यानि साणि नप्रपर्थ माचरेत् । अशक्केषु च सामर्थ्य नतदर्थं समार्जयत् O मुन्दॆ विधिगळिन्द अनुष्ठानवु पाप वादुदरिन्द अवुगळन्नु अनुष्ठिस बेकॆन्दु एर्पट्टितु. आदुदरिन्द “भगवदाज्ञॆ याले यनु नित्य नैमित्तिकङ्गळ म ऎम्ब प्रयोगवु. इदन्ने धर्रा परित्यज्य ऎम्बुदक्कॆ तावु उपपादिसि हेळिद ऒन्दाद ई अर्धवन्नु मुन्दिन कारिकॆगळल्लि, अनङ्गभावो धाण (कारिकॆ ) ऎम्बल्लि सङ्ग्रहिसि हेळुत्तारॆ- अर्धगॆ अतः, आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ प्रपदनक्कॆ ऐदु सम्बंर्ध अङ्गगळल्लदॆ इन्नु यावुदू अङ्गगळल्लवादुदरिन्द ई परित्य ऎम्बुदु प्रपदनक्कॆ अङ्गनैरपेक्षवन्नु विधिसुत्तदॆ ऎन्दु ऒट्ट नन्तर, शक्यानिसाणि - तनगॆ सामर्थ्यवुळ्ळ समर्ध कर्मगळ नप्रपत्यर्धमाचरेत् , प्रपत्तिगॆ अङ्गवॆम्ब भावदिन्द आचरिस दल्लवु. इन्नु हीगॆ आचरिसतक्कद्दॆन्दरॆ फलादि कामनॆगळिल्लदॆ भ क्षीणनार्धवागिये शास्त्रबोधित रीतियल्ले माडतक्कद्दॆम्ब भाव आज्ञा कैङ्कर्यगळादरॆ माडिये तिरबेकु. अनुज्ञा कैं वागिद्दरॆ शकवादवुगळन्नु माडतक्कद्दु. आदरॆ अवु प्रपदनका अल्लवु. अशक्केषु च - ऒन्दु वेळॆ अवु अशक वादवुगळागिद्दरॆ आ गळल्लि, सामर्थ्य- योग्यतॆयन्नू, तदर्थं - आ प्रपदनक्कागि नसमार्जयेत्- सम्पादिसिकॊळ्ळबेकागिरुवदिल्लवु. कॆलवु अनुक कैङ्करगळन्नु माडलु ऒब्ब प्रपन्ननिगॆ योग्यतॆ इरलारदु. बे दर कष्ट पट्टु योग्यतॆयन्नु सम्पादिसिकॊण्डु अनुष्ठिसोणवू ; तानु अनुष्ठिसिद भरन्नासक्कागि बेकागिल्लवु. एकॆन्दरॆ प्रपर्द तन्न स्वन्त अङ्गगळल्लदॆ इन्नु याव अङ्गगळू तम्मलदल्लू इल्लवु. उत्तर कालदल्लि बेकागिल्लवु ऎम्ब तात्पर्यवु. रिन्द आज्ञा कैङ्कय गळन्नु बेरॆ विधि बलवाप्तवॆन्दु तदनुगुणव अनुष्ठिसतक्कद्दु ; आन ज्ञाक्कॆ ०कर्यगळन्नू शास्रोक्तरीतियल्ले त शक्यवादुवुगळन्नु आनुष्ठिसतक्कद्दु. अवुगळ फलवन्नु कोरदॆ 1 वन्तनल्लि समर्पिसिदरॆ आतनु प्रीतनागुवनु ऎम्ब भाववु. नतदथ समार्जयेत् - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द योग्यतॆयन्नु सम्पा 7 बे________________
चरमश्लोकाधिकार आर्स्मि विधिप आकिञ्चन्यरूपाधिकार दर्शय Saf इन्द योजनॆयिल् अधिकारयान आकिञ्च मुन्न शोकि यादॆ’ कॊळ्ळॆनु तॊडुविक्किर वाक्यता ले सूचितम्. अनुवादपक्षि’ अङ्गरपेक्षं “एक् शब्बिन विवक्षि तम माय अनुवाद पक्षल् र्त अशक्ति यालॆ कळिन वैयॊळिय शक्य चॆ यर आज्ञानुपालनादिकळु प्रपत्तियिल् तुवण्णादॆन निडनु एकशब्दले विवक्षितवाक्क डवदु कॊळ्ळलेबेवॆन्दु विधिसलिलवु. व्रपदनक्कॆ अङ्गवॆन्दु భావి योग्यतॆयु बेकिल्लवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द भगवणनक्कागि योग्यतॆ यन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळबहुदॆम्बुदरल्लि तात्पर्यवु. ई मेलिन विधि पक्षदल्लि आकिञ्चन्य रूपवाद अधिकारवु तोरिबरुव स्थळवन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ.
इन्द योज नैयिल् , ई विध पक्षवु नैरपेक्षॆयन्नु तिळिसुव सन्दर्भदल्लि अधिकारमान - प्रपदनक्कॆ मुख्याङ्गवाद, आकिञ्च न्यवु, शोकिया दे कॊळॆनु तोय्तु विक्किर वाक्यत्ताले - मा शुचः ऎम्ब प्रयोगदिन्द आकिञ्चनदिन्द अळुत्तिरुव अधिकारियन्नु कुरितल्लवे अळबेडवॆन्दु हेळि, नन्नन्नु आश्रयिसु ऎन्दु हितवन्नु बोधिसुव वाक्यदिन्द सूचितवु. आगलि अनुवाद पक्कदल्लि सदा परित्यज्य ऎम्बल्ले आकिञ्च न्यवु तोगिबरुवदरिन्द आग माशुचः ऎम्ब उपदेशवु निर र्थकवल्लवो ? अ ुवाद सामर्थ्यदिन्दले अशक्यरपेक्ष्यवेनो सिद्धवु, शक्यगळाद नित्य नैमित्तिकगळ अङ्गन नैरपेक्ष्यद सिद्धियु हेगॆ ? ऎन्दरॆ अदु एक वॆम्ब शब्ददिन्द तोरिबरुत्तदॆन्दु तिळिसु तारॆ अनुवादवॆम्ब : क्षदल्लि अङ्गरपेक्ष वु “एक” शब्ददिन्द तोरिबरुत्त दॆ. Q अनुवाद पक्षल् - परिक्षॆ ज ऎम्बल्लि हेळिद त्यागवु अनुवाद वॆम्ब पक्षदल्लि, र्त आशक्तियाले कळिन वैयॊळिय - तन्न अश कियिन्द त्यागमाडबहुदाद अनुज्ञाकैङ्कर्यगळल्लदॆ, तक्________________
-१४० श्रीमदहस्यत्रयसारे इप्पक्षल् माशुचः” ऎज्रवाक्यम् “सत्वर्धा परि त्यज्य” ऎन्नु उक्तमान अधिकार व्यक माण्णु मेलुळ्ळ निर्भरत्वादिग मुन्निट्टु, उत्तरकालत्तिलिरुक्कडव पडियॊ माय जोगि - तनगॆ अनुष्ठिसलु योग्यतॆ इद्दु माडुव, आज्ञानुपालनादिगळु . भगवदाज्ञॆयन्नु सल्लिसुव नित्य नैमित्तिक मॊदलादवुगळू, मत्तु प्रपतियिल् तुवण्णादनु बिडु मुम - अवु प्रपत्तिगॆ अङ्गरूपसम्बन्धवादुदल्लवॆम्ब विषयवू, एकं-नन्नॊब्बनन्ने ऎम्बल्लिरुव एक वॆम्ब पददिन्द, विवक्षितवाग कडवदु - बोधितवागुत्तदॆ. एक शब्ददिन्द अन्यनैरपेक्ष वु व्यक्तवु ऎम्ब भावपु. नन्नॊब्बनन्ने शरण हॊन्दु ऎन्दिरुवदरिन्द इन्नु यावुदू बेकिल्लवॆम्बुदु स्पष्टवागि शोरुव, अङ्गनैरपेक्षवु बोधिसल्पट्टि तॆम्ब भाववु. ई एक शब्ददिन्द लक्ष्मि साहचरवु निराकरिसल्पडलिल्लवु. आगलि ई अनुवाद पक्षदल्लि आकिञ्चन्यवु सत्वर्धा परित्क वॆम्बुदरिन्दलू, अङ्गरपेक्षवु एकशब्ददिन्दलू, बोध्यवाद नन्तर, ई पक्षक्कॆ मारुचः ऎम्ब प्रयोगवु, हागादरॆ निरर्धकवो ऎन्दाक्षेप तन्दरॆ, हागल्लवॆन्दु अदर प्रयोजनवन्नु तिळिसुत्तारॆ. परित्यज्य ऎम्बल्लि तोरिबन्द आकिञ्चन्यवन्ने ई माशुचः ऎम्बुदु चॆन्नागि ससुधिसुवदू अल्लदॆ, प्रपन्ननिगॆ उत्तरकालदल्लि उण्टागुव निर्भरॆत्व, निर्भयत्व, निस्वंशयत्ववे मॊदलादवुगळॆल्ला सूचिसि आवुगळिगॆल्ला उपलक्षणवागि प्रयोगिसल्पट्टिदॆ ऎम्बुदु तोरिबरुवद रिन्द निरर्धक प्रयोगवल्लवॆन्दु आदर प्रयोजनवन्नु उपदेशिसु तारॆ,-इप्पक्षल् - परित्र ज्यवॆम्बुदु अनुवादवॆन्दु हेळुव सन्दर्भरल्लि “माशुचः” ऎरवाक्यं - ऎन्नुव वाक्यवु, “सरि धराण परित्यज्य” ऎन्नु ऎम्बदागि उक्तमान - हेळल्पट्ट, अधिका र - आकिञ्चनाधिकारवन्नु, व्यक्त माक्कि कॊण्णु,व्यक्तवागि तिळिय पडिसुवदागि, मेलुळ्ळ - प्रपत्युत्तर कालदल्लि उण्टागुव, निर्भ रत्वादि - निर्भरत्व, आदिपददिन्द निर्भयत्व फलप्राप्तियल्लि निस्संश यत्व कृष्ट मनोभाव मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु इवुगळन्नु मुन्निट्टु - मुन्दुमाडिकॊण्डु, ऎन्दरॆ तत्सर्वकगळाद उत्तर काललिरुक्क पडिय ऎल्ला - उत्तर कालदल्लि प्रपन्न निरुव रीति________________
(vo) यॆल्ला चरमश्लोकाधिकार २१. उपलक्षणक्किरदु. त्यागविधिपक्षत्तु क्कु प्रमाण विरोधम वारादसडि इन्न मु शिलगतिगळुण्डु. त्याग विधिपक्षेतु अर्थान्तराणि उपदिशति, आत्माशक्य वृथायास निवारण महापिवा । लज्जा पुरस्सरत्यागवादोत्र नियम्म ताम् ॥ car U यन्नॆल्ला, उपलक्षक्किरदु - उपलक्षणरीतियल्लि, बोधिसुत्तदॆ. मातुचः - ऎम्बुवदु प्रपन्नाधिकारिगॆ तत्कालदल्लिरुव आकिञ्चन्यवन्नु व्यक्तवागि समर्धिसि हेळुवदल्लदॆ, प्रपनुष्ठानद उत्तर कालदल्लि ई अधिकारिगॆ उण्टागुव निर्भरत्व, निर्भयत्व निस्संशयत्यादिगळिगू उवलक्षणवागि, हॆळल्पट्टवॆन्दू, भाविसबहुदु. उत्तरकालदल्लि ई प्रपन्ननु माडुव आज्ञानुज्ञा कैङ्कर्यगळॆल्ला परम पुरुषन मुखोल्लासक्कागि मात्रवे अल्लदॆ इन्नु याव प्रयोजनक्कागियू आल्लवॆम्ब भावक्कू कूड उपलक्षणवॆन्दू बोधितवु. त्यागविधि पक्षत्तु क्कु - परिश्चज्य ऎम्बल्लि त्यागवु विधिसल्पट्टितम्ब पक्षदल्लि प्रमाणविरोध - शास्त्र प्रमाणक्कॆ विरोधवु, वारादपडि - बारदहागॆ, इन्नमुम - हिन्दॆ हेळिदवल्लदॆ इन्नू बेरॆ, शिलगति गळुण्डु - कॆलवु योजनॆगळुण्टु. अवु यावुवॆन्दरॆ ! मूरु कारिकॆगळ मूलक उपदेशिसुत्तारॆ. हीगॆ अङ्गनैरपेक्षविधिपक्षवन्नु उपपादिसि मुन्दॆ त्यागविधि पक्षदल्लि तोरुव मूरु अर्धगळन्नु सहवागि कारिकॆगळ मूलक उपदेशिसुत्तारॆ. अवु यावुवॆन्दरॆ कॆलवु कैबरगळिगॆ ई प्रप न्ननु अशक्तनागिद्दरॆ, अदक्कागि प्रयत्न त्यागवन्नू, अशक्ततॆय विषय दल्लि शक्तियन्नुण्टुमाडुव साधनरूप कानुष्ठानदल्लि इच्छॆय त्याग वन्नू, उपायान्तरवाद उपासनदल्लि अन्वयद त्यागवन्नू ई त्यागविधि बोधिसुत्तदॆन्दु हेळलु मूरु कारिकॆगळन्नु दयपालिसि अर्थवन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. त्याग विधिपक्षदल्लि तोरिबरुव आर्थान्तरगळन्नु बोधिसुत्तारॆ. आत्माशक्यवृधायास निवारणं, आत-तनगॆ अशक्य - आश गळाद कैङ्कर्यगळल्लि, वृथायास - प्रयोजनविल्लद आयासद,________________
وهو श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्व (सु) दुष्क रेषु धरेषु कुशकाशावलम्बतः । आशालेशानु वृत्तिद्दु, त्यागोक्ला, निनिव रते ॥ १३७ ॥ अविशिष्ट फलन विक यक्ष सूत्रि तॆः 1 O तन्मुखेना सि वा श्रेष्ट ब्रह्मास्त्र न्याय सूचनम् ॥ १. ८ ॥ निवारणं वा - त्यागवागलि, इहापि - ई सन्दर्भदल्लू कूड, लज्जा पुरस्सरत्यागवादोपि - नाचिकॆयन्नु मुन्दुमाडिकॊण्डु, ऎन्दरॆ मॊदलु प्रारम्भिसि, मुगिसलु योग्यतॆ इल्लदिरुवदरिन्दुण्टाग लज्जापुरस्सरवागि बिडतक्कद्दॆम्ब वादवन्नू कूड, इदु परित्यज्य ऎम्बल्लिरुव परि ऎम्ब उपसर्गद अर्थवु, अत्र-ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ तनगॆ आशक्यवादवुगळन्नु अनुष्ठिसुव वृधायासपडुव सन्दर्भदल्लि, नियन्यताम्. आङ्गीकरिसबहुदु. इतररु स्वरूपत्यागवन्नु, परित्यज्य ऎम्बुदु बोधिसुत्तदॆन्दू आ सन्दर्भदल्लि, लज्जॆ, अनुताप रुचि, वासना, भय, इवुगळॊन्दिगॆ त्यागमाडतक्कद्दॆन्दू हेळिदु दन्नु हीगॆ तनगॆ आशक्यगळाद कैङ्कर्यगळल्लि मात्रवॆन्दु इट्टुकॊण्डरॆ बाधकवेनू इल्लवॆम्ब भाववु. सत्व धर्रा ऎम्बुदक्कॆ ऎल्ला धर गळॆन्दु अर्ध माडि अवुगळ स्वरूप त्यागवॆन्दू, मत्तु अवुगळल्लि लज्जा अनुतापादिगळ त्यागवॆन्दू अर्धमाडिदरॆ आगीग प्रमाणगळिगॆ बाधकवॆम्ब भाववु. हीगॆ ऒन्दु अर्धवन्नु हेळबहुदु. अर्ध-इन्नॊन्दु आभिप्रायवन्नु तिळिसुत्तारॆ. सुदुष्ट रेषु तनगॆ अत्यन कष्टगळाद, धपु - अष्टाङ्गगळिन्द कूडिद योगा भ्यासगळल्लि, कुशकाशावलम्बक महा प वाहदल्लि कॊच्चि होगु तिरुववनु प्राणसंरक्षणॆगागि अल्ले हत्तिर बॆळॆदिरुव दर्भॆयन्नागलि हुल्लन्नागलि हिडिदुकॊण्डरॆ हेगॆ कार कारियागुवदिल्लवो, हागॆये तन्निन्द अशक्यगळाद प्राण यामादि अष्टाङ्गयुक्त भक्तियोगाव लम्बनदिन्द साधिसुवॆनॆन्दु निरर्धकवाद उपाय सङ्ग्रहदिन्द आशा लेशानु वृत्तिल्वा - हेगादरू माडि अभ्यासव लक साधिसुवनॆम्ब स्वल्प अशॆयु अनुसरिसि बरोणा लि. त्यागोक्या - ई “ परित्य ज” ऎम्ब त्याग प्रयोगदिन्द विनिमरते - निरोधिसल्पडुत्तदॆ. प्रवा हदल्लि कॊच्चिहोगुत्तिरुववन्नु कॊच्चि होगुत्तिरुवाग अल्लि हत्तर बॆळदिरुव दर्भॆ हुल्लन्नु हिडिदुकॊण्डरॆ तन्न रक्षण रूप इष्ट सिद्धि हेगॆ इल्लवो, अदे न्यायदिन्द तदगॆ असाध्यवाद अष्टाङ्गयुक्तवाद________________
चरमश्लोकाधिकारः भक्तियोगवन्नु अवलम्बिसि साधिसुत्तेनॆम्ब आशालेशवन्नु कूड त्यागमाडि ऎन्दादरू अर्धमाडबहुदॆम्ब भाववु. मूरनॆय अभिप्रायवन्नु तिळिसुत्तारॆ. मुव्वत्तॆरडु ब्रह्म विद्यॆगळु उपपादिसल्पट्टिवॆ. अवुगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु उपा यवागि अनुष्ठिसिदरू मोक्षवॆन्दु “विकS विशिष्ट फलत्ता त्” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि उरवादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. दहर, शाण्डिल्यादि विद्यॆगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अवलम्बिसिदरू क्षफल उण्टागुवदरिन्द, इवुगळिगॆ परस्पर नैरपेक्षवु उण्टु. हागॆये प्रपत्तिगू सह इन्नु याव ब्रह्मविगळ नैरपेक्षवू उण्टु. आदुदरिन्द, आ ब्रह्मविद्यॆगळल्लि हेळिरुवदन्नु यावुदन्नागलि प्रपदनदॊन्दिगॆ अनु सिदरॆ ब्रह्मान्याय द प्रकार प्रपदनवु वृर्धवागुत्तदादुदरिन्द आ ब्रह्मविद्यॆगळल्लि हेळिरुव यावुदन्नु ई प्रपदनदॊन्दिगॆ उपयो गिसबारदॆन्दु ई परित्यज्य ऎम्बल्लिन त्याग विधियु बोधिसुत्तदॆन्दु मुन्दिन कारिकॆयिन्द बोधिसुत्तारॆ. ब्रह्मास्त्रन्यायवु यावु दॆन्दरॆ इन्द्रजितुवु आञ्जनॆयनॊन्दिगॆ युद्ध माडि याव आयुध प्रयोगवु काठ्यकारियागदिरलु आञ्जनॆयन मेलॆ ब्रह्मास्त्र वन्नु प्रयोगिसिदन चतुर्मुखन अस्त्रवादुदरिन्द अदक्कॆ मय्यादॆ यन्नु माडुवरु तनगॆ स्वरूववॆन्दु भाविसि आञ्जनेयनु अदर बन्धक्कॆ ऒळपट्टु कॆळगॆ बिद्दनु. इदन्नु नोडि इन्द्रजित्तिन परिजगरु बन्दु शणबु हग्गदिन्द कन मन्तनन्नु बिगिदरु. इदु ब्रह्मास्त्रक्कॆ अवमागॆयादुरिन्द आ ब - भवु बिट होयितु. ब्रह्मा स्व दल्लि न बगवन्त ल्लि माडिद प्रपदनवु मोक्षवन्नु हॊन्दिसुव शक्तियुळ्ळदु. हीगिरुवाग इतर ब्रह्मविद्यॆगळिगॆ सेरिद अंशगळन्नु इदक्कॆ सेरिसिदरॆ महा विश्वास शैधिल्यदिन्द, आ प्रपदनद स्वरूपक्कॆ कुन्दक उण्ट गि, प्रसदनवु अन्तवनिगॆ सिद्धिसदु ऎम्ब तात्पर्यवु आदुरिन्द अन्तह इतर ब्रह्मविद्यॆगळिगॆ सम्बन्धिसिद वॆल्लवन्नू परित्याग माडतक्कद्दॆन्द परित्यज्य ऎम्बल्लिन त्याग विधियु बोधिसुत्तदॆन्दु ई मरनॆय कारिकॆयिन्द तिळिसुत्तारॆ अविशिष्ट फलन - ब्रह्मविदॆ गळिगॆल्ल फलवॆल्ला ऒन्देयागि फलदल्लेनू व्यत्यासविल्लदुवरिन्द, यः - याव, विकल्प - विद्यॆगळल्लि यावुदा दरू ऒन्दु आगबहुदॆम्ब एकल्पवु, सूत्रितः - “विकल्लोsविशिष्ट फल ) ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि हेळल्पट्ट तो, तन्मुखेन हागॆये________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे (१) अशक्यत्तिले प्रवृत्त नै इविर ऎयुम्, (२) तनक्कु दुष्करब्बळिल् आधिनिवेश मुडैयवनै इदुवॆण्णानॆयु, (३) विकल्पित उपायारमूले ऒम्मॆ इल्लि कॊट्टिल् ब्रह्मास्त्र (बन्ध) न्यायत्ताले विरोधिक्कुमॆन्नु कळियुं विधिप्रकारज्ञ ४. न्यायद मूलकवागि, ब्रह्मास्त्र न्यायसूचितम् - ई न्यायवु श्रीमद्रामायण सुन्दरकाण्डदल्लि उपपादितवु. “सबद्धन वन विमुक्कोsस्रेण वीरर्वा । अस्त्रबन्ध स्पचान्यं हि न बन्धवनुवरते” (४८-४९) ब्रह्मास्त्रवु इन्नु याव बेरॆ बन्धन वन्नू अनुवरिसिकॊण्डु इरुवदिल्लवष्टे ! ऎन्दर बेरॆ बन्धनवु तनगॆ अवमय्यादॆयॆन्दु भाविसि ब्रह्मास्त्रवु इन्नू यान अस्त्रदिन्दलू प्रतिहति इल्लदिद्दरू, अन्य बन्धवन्नु प्रयोगिसिदरॆ अदर माहात्मगॆ कुन्दकवागि अदु बिट्टु होगुत्तदॆम्ब भाववु हागॆये प्रपदनवू इतर उपायगळ सम्बन्धदिन्द काठ्यकारियागदॆ विफलवागबहुदु, एकॆन्दरॆ आकिञ्च महा विश्वासगळु इल्लवादुदरिन्द. आदुदरिन्द प्रप दननिष्ठनु इतर ब्रह्मविद्यॆगळन्नवलम्बिसुवॆनॆन्दु प्रवर्तिसकूडदु. आञ्जनेयनमेलॆ प्रयोगिसिद ब्रह्मास्त्रवु व्यर्धवादन्धा न्यायवन्नु सूचिसोणवु अत्र - ई परित्यज्य ऎम्बल्लिन त्यागविधिगॆ अर्थ हेळुवद रल्लि, इष्ट इष्टवादुदे, शास्त्र सम्मतवादुदे ऎम्ब भाववु. विकल्प दिन्द हेळल्पट्ट ३२ विद्यॆगळल्लि यावुदन्नादरू इदरॊन्दिगॆ सेरि सिदरॆ आग ब्रह्मास्त्रवु हेगॆ शणबु हग्गदिन्द निरर्थकवायितो हागॆये प्रदनवू निरर्धकवागुत्तदॆ. आदुदरिन्द हागॆ विकल्पिसि हेळिद याव ब्रह्मविद्यॆय सम्बन्धवू कूडदादुदरिन्द अवुगळन्नु त्यागमाडतक्कद्दॆन्दु ई त्यागविधियु तिळिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. ई मूरु कारिकॆगळिन्दलू बोधितांशवन्नु सङ्गहवागि तिळि सुत्तारॆ. अशक्यत्तिले - तनगॆ असाध्यवाद करगळल्लि, प्रवृत्त नै - प्रवृत्तियुळ्ळवनन्नु, तविर ऎण्णॆयु - अदन्नु बिट्टु बिडु ऎन्दु विधिसुवदू, इदु ई मूरु कारिकॆगळल्लि मॊदलिन कारिकॆय आर्धवु. तनक्कु - प्रपन्ननाद तनगॆ, दुष्करङ्गल् - तनगॆ असाध्यवाद करगळल्लि अधिनिवेश मुडैयवन्य.सब्बल्प माडिरुववनिगॆ इदुवेण्णा वॆस्ट्युम् - आ करगळु निनगॆ बेडवॆन्दु हेळुवदरल्ल, विकल्पित उपायान्तरतले - प्रपदनवल्लदॆ विकल्पिसि हेळिद ३२ विध ब्रह्म. n________________
(un) चरमश्लोकाधिकार अथ “पत्व धा परित्यज्य इत्यर उक्तार्रा सुखानु सन्धानार्थं श्लोकाभ्यां संस्कृज्ञाति. ୧୪ HAT आतो शक्ताधिका (रि) रत्व माकिञ्चन्न पुरस्ति, या । अनङ्गभवो भाणा मतक्यारम्भ वारणम् ॥ १३९ ॥ विद्यॆगळल्लि, ऒळ्ळॆ - ऒन्दन्नु, इष्ट कॊट्टल् - ई प्रपत्तानुष्ठान दॊन्दिगॆ सेरिसिदरॆ, ब्रह्मास्त्र (बन्ध) स्वायत्ताले - आञ्जनेय नन्नु बन्धिसिद ब्रह्मास्त्रवु, बेरॆ शणबु हग्गदिन्द बन्धिसिदाग हेगॆ अवमानितवागि निरर्धकवायितो, आ न्यायद प्रकार, विरोधिक्कु मॆनु - विरोधिसुत्तदॆ ऎन्दु, कळि यु- उपायास्तरगळाद ब्रह्मविद्यॆगळन्नु त्यागमाडतक्कद्दॆम्बुदु, विधिप्रकारळ् - “सत्व र्धा परित्यज” ऎम्बुदु विधियॆम्ब भावनॆयिन्द उण्टागुव अभि प्राय प्रकारगळु. हीगॆ हिन्दॆ मूरु कारिकॆगळिन्द हेळिद अर्थ गळन्ने इल्लि क मवागि सहिसि तिळिसिदरु. हिन्दॆ सधराज् परित्यज्य ऎम्बुदक्कॆ हेळिद अर्थगळन्नॆल्ला सुखवागि ज्ञापकदल्लिडलु ऎरडु कारिकॆगळन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ.
आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ नावु हिन्दॆ “सत्वर्धा परित्यज्य” ऎम्बुदक्कॆ अर्धगळन्नु उपपादिसिद अनुसन्धानक्कागि, “सत्वर्धा परित्यज्य” ऎम्बुदन्नु अनुवादवॆन्दु भाविसिदरॆ उण्टागुव ऒन्दर्थ वन्नू विधि ऎन्दु भाविसिदरॆ प्राप्तवागुव ऐदु अर्थगळन्नू हीगॆ आरर्थगळन्नु सङ्ग्रहिसि हेळुत्तारॆ :-(१) अशक्ताधिकारत्व-आशक्ताधि कारवन्नु ई सन्दर्भदल्लि सत्वधा परित्यज्य स्थितः ऎन्दु इट्टुकॊण्डु माडिद अर्थवु ; उपायान्तरगळ मत्तु अवुगळ अङ्गगळ नैराश्ववू परिशब्ददिन्द नैराश्यातिशय बोधितवागित्तादुदरिन्द, आशक्काधिकार भाववु. विधिप्रकारवागि ऐदु आर्थगळु :- (२) * आकिञ्चन्य पुरया - अकिञ्चन प्रतिसन्धान पूरैक वागि त्यागमाडु ऎम्बर्थवु ; निनगॆ करयोग ज्ञानयोग भक्ति योगगळन्नु अनुष्ठिसलु योग्यतॆ इल्लदॆ अकिञ्चनवागिरुवदरिन्द नीनु तरणं व्रज ऎम्बर्थवु ; कार्पण्य पूर्वकदिन्द त्यागमाडि ऎम्बर्थवु. “अहमस्यॆ पराधानां” “न धनिष्ठत्म” इत्यादि गळिन्द बोधितार्थवु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे तत्र त्याशा प्रशमनव ब्रह्मास्त्र न्यायसूचनम् । सत्वधर परित्याग शब्दार्थ (र्था) स्वाधु सम्मतः (ताः) ॥१४oll (३) अनङ्गभावो धराणां - नित्य नैमित्तिकादि धरगळ आवश्यकतॆयु इतर उपायगळाद ब्रह्मविद्यॆगळिगॆ अङ्गवागिरुवहागॆ ई प्रपत्तिगॆ अवुगळ अङ्गभाववु बेकिल्ल ऎम्ब भाववु. आदरॆ अवुगळु प्रपन्ननिगॆ बेडले बेडवो ? ऎन्दरॆ ईतनिगॆ अन्यविधिगळाद “अहरह सन्ध्यामुपासीत” इत्यादिगळिन्द प्राप्तवादुदरिन्द अवु अवश्यान प्रेयगळु. आदुदरिन्द ई नित्य नैमित्तिकगळ अङ्गगळागिरुव नैग पेक्षवु विधिसल्पट्टितु. प्रसन्ननिगॆ स्नान सन्ध्यावन्दनादिगळु बेकिल्ल वॆम्ब वादवु निरस्तवु. (४) अशक्यारं भवारणदु - अशक्यवादवुगळल्लि प्राज्ञतॆ इल्लदॆ आरम्भिसबेडवॆम्ब त्यागविधिय . कयोग ज्ञानयोग भक्ति योगादिगळु तनगॆ अशक्यवादवुगळॆन्दु तोर अवुगळन्नु त्यागमाडि भरन्यासवन्नु अवलम्बिसबहुदॆम्ब भाववन्नु तोरिसुत्तदॆ. (५) तत्पक्याशा प्रशमनं - अवुगळु अशक्यगळु ऎन्दु तोरि द्दरू, एनो प्रयत्न माडि नोडोणवॆम्ब अशॆयन्नु कूड त्याग माडु ऎम्ब विधियु तोरिबरुत्तदॆम्ब तात्पर्यवु ईगेनो अश कतॆयिन्द भरन्यासमाडिद्दायितु. कादिगळिन्द कूडिद उपासनॆयन्नु माडि नोडोणवॆम्ब आशॆयन्नू सह त्यागमाडतक्क ऎम्ब भाववु. (६) ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनव - मॊदलु भरन्यासवन्नु अनु पिसिबिट्टु, अनन्तर इतरोपायवन्नु अनुष्ठिसुव यत्न माडिदरॆ आञ्जनेयन मेलॆ इन्द्रजितु प्रयोगिसिद ब्रह्मास्त्रवु शणवल्कल बन्धदिन्द हेगॆ निरर्थकवादुदागि तो, हागॆये भरन्यासवु निम्म योजनवागुवदरिन्द, आ ब्रह्मास्त्र न्यायद प्रकार अवुगळ त्यागवु विधिसल्पट्टितु ऎम्ब भाववु. हीगॆ सत्वधर परित्यागार्था - ई आरु अर्थगळु सत्वधरा परित्यज्य ऎम्बल्लि तोरुव अर्थगळॆम्बुदु साधुसम्मताः - प्राज्ञरिगॆ सम्मतवादवुगळु. हीगॆ हेळिरुवदरिन्द इतररु हेळुव विधेय गळाद धन्मगळ स्वरूपतः त्यागवॆम्बर्थवु साधुसम्मतवादुदल्ल नॆन्दु हेळिदन्तायितु. स्नान सन्ध्यावन्दनादिगळन्नु स्वरूपतः________________
चरमश्लोकाधिकारः विधिपक्ष पक्षानर मद्य तद्विवक्षाया मौचित्यं नात्याह देवतान्तर धम्मादि त्यागोक्ति रविरोधिनी । उपासकॆपि तुल्यत्यादिहसा नविशेषिका (ता) ॥ १४१ ॥ त्यागमाडबहुदॆम्ब अर्धवु सात्मना कूडुवदिल्लवॆम्ब भाववु. आगलि देवतान्तरगळ आराधन रूप धरगळ स्वरूपतः त्याग वॆन्दु हेळुवदु समञ्जसवल्लवो ? अवुगळु कूडदष्टे ? ऎन्दरॆ ई अर्थवेनो समञ्जसवादुदे. आदरॆ ऎरडु विध उपायगळ विषयदल्लि ई अर्धवन्नु हेळबहुदाद प्रयुक्त ई भरन्यासवन्नु कुरितु हेळुव सन्दर्भदल्लि आ अर्धवु उपयुक्तवादुदल्लवु. एकॆन्दरॆ करं गादिगळिन्द कूडिद भक्तियोगवाद उपायान्तरवु व्यावरि सल्पडदे इरुवदरिन्द ऎन्दु मुन्दिन कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. विधि ऎम्ब पक्षदल्लि बेरॆ अभिप्रायवन्नु अनुवादमाडि अदु इल्लिगॆ उपयुक्तवादुदल्लवन्नु त्तारॆ.
देवतान्तर धरादि त्यागोक्तिः - ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळाद अन्य देवताराधनवे मॊदलाद धरगळन्नु त्यागमाडबेकॆम्ब विधिय हेळिकॆयु, अविरोधि - मद्यपि सत्वर्धा परित्यज्य ऎम्बुदक्कॆ विरुद्धवल्लद अर्धवादरू, ऎन्दरॆ आ आर्थदल्लि शास्त्र विरुद्ध वादुदु एनू इल्लदिद्दरू, आ अर्धवु उवयुक्तवादुदल्लवॆन्दु उत्तरार्थदिन्द हेळुत्तारॆ. इल्लिरुव आदिपददिन्द काव्यव्रतादिगळु हेळल्पट्टवु. हागॆ शास्त्रविरुद्धवल्लदॆ शास्त्र सम्मतवागिद्दरू, उपासकेपि, उपा यान्तरवाद भक्तियोगनिष्ठनल्लू कूड तुल्यत्वात् - आ अभिप्रायवु समवादुदरिन्द ऎन्दरॆ, उपासकनू कूड अन्यदेवताराधन धम्म गळन्नु बिडबेकागि ई त्यागविधियु इब्बरिगू समनादुदरिन्द, इह - ई आकिञ्चन्याधिकारियाद भरन्यासनिष्ठनन्नु हेळुव सन्दर्भदल्लि, सा, देवतान्तर धम्मगळ त्यागविधियु, नविशेषिका - उपासनरूपो पायवन्नु व्यावरिसि, भरन्यास विषयदल्लि एनन्नू विशेष विधियागि बोधिसुवदिल्लवु. आ कारणदिन्द ई अर्थवु अप्रस्तुतवागि अनुपा देयवॆन्दु तिळिसिदरु. आदरॆ, लक्ष्मी तन्त्रदल्लि लक्ष्मियिन्द प्रश्निसल्पट्टु भगवन्तनु हेळुव वाक्यवाद “उपायापायसन्त्यागि मध्यमां वृत्ति________________
(0) « श्रीमद्रहस्य त्रयसारे उपायापाय सन्त्यागि इत्यादिगळिर्न्न उपाय त्याग मुम् इप्प कारक निाहम्. मास्थितः । मामेकं शरणं पाप्य मामेवान्ते समश्रु ते । षडङ्गन्त मुपायञ्च शृणु” ऎम्बल्लि ई आर्थवे तोरुवहागॆ इदॆयल्ला ? अल्लि त्याग शब्दवन्नु हेगॆ नित्वहिसतक्कद्दु ? ऎन्दरॆ मेलॆ नावु उपपादिसिद रीतियल्ले निराहमाडतक्कद्दॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ ? उपायगळन्नु सन्त्यज्य ऎन्दरॆ अनुवादार्थवागियागलि अथवा नैरपेक्षादि अर्थगळन्नागलि हेळि निराह माडबहुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. स्वरूपत्याग अर्थवु इल्लियू हेळल्पडलिल्लवु. एकॆन्दरॆ चरमश्लोकदल्लि हेळल्पट्ट अभि प्रायगळे इल्लि हेळल्पट्टिवॆ. ऎरडक्कू परस्पर ऐककण्ठ उण्टे विना विरुद्धार्थगळु ऎन्दिगू इल्लवु. "” “उपायापाय सन्त्यागी” “इतर उपपायगळन्नू अपायगळन्नू सह त्यागमाडि” इत्यादिगळिगॆ चिन्न ऎम्बिवे मॊदलादवुगळल्लि हेळल्पट्ट उपाय त्यागवू, इष्ट कारण्णळिले - ईग नावु कारिकॆगळ मूलकवू, हिन्दॆ उपपादनॆय मूलकवू तिळिसिद अनुवाद मत्तु नैरपेक्ष, अभिप्राय गळिन्द, निराह्यम् - निहिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ. इल्लि इत्यादि ऎम्बल्लि रुव आदिपददिन्द ई चरमश्लोकार्ध उपपादनरूपवागि इतिहास दल्लिरुव प्रमाणगळाद, “तस्मात्म मुद्धवो ज्य चोदनां प्रतिचोदना इत्यादिगळु हेळल्पट्टवु. इल्लि अपायवु यावुदु ऎन्दरॆ अनुष्ठिसिद प्रपत्तिगॆ विघातकरवादुदु ; आदु यावु दॆन्दरॆ ननगॆ करयोगक्कू शक्तियिल्लव, ज्ञानयोगक्कू शक्ति इल्लवु, आदुदरिन्द भक्तियोगक्कू शक्ति इल्लवु ; आद दरिन्द नानु अकिञ्चनु अनन्यगतिकनु ऎन्दु हेळिकॊण्डु शरणागतियन्ननुष्ठिसि, अनन्तर कर योगादिगळन्नु अनुष्ठिसुवॆनु ऎन्दु आरम्भिसुवदु; आञ्जनेयनन्नु ब्रह्मास्त्रदिन्द कट्टि अनन्तर शणबु हग्गदिन्द कट्टिद तॆरदि, मॊदलु अनुष्ठिसिद शरणागतिगॆ अपायवु सम्भविसुत्तदॆ ; आदुदरिन्द आन्तह अपाय उण्टागुव करगळन्नु त्याग माडि ऎम्बर्थवु. मुन्धिन पाशुरद अर्थवु-(१) अरियदनिल्-अशक्तगळाद कर गळल्लि मून्हालुम-दुष्करगळाद करयोगादि परम्परॆगळल्लि मॊद ले प्रवृत्ति इद्दरू मुलण्णा मुन्दक्कॆ अदरल्लि प्रवृत्ति बेड *________________
(v.2) चरमश्लोकाधिकार सत्वर्धा परित्य जैतस्य षडर्थ सण्ण हेण शरणागति व्यत्याह @ मूलु मरियतनि मुयलवेण्णा, मुन्न मतिला जैतनै विडुगैति । वेण्णा तु शरणनॆरि वेरो कॊट्टु, वेण्णिल यनरवोल् वॆळॆकिनिरु ॥ नीण्णाकु निरैमतियेर् नरि यिडु, निन निम्मत्तु कैयागवॆन्नातम् । पॊण्णालु ( गळॆल्लाम्) ३ळ्ळॆकळॆल्ला र. स्पेनन पुण्णियनार पुकळनैत्तु मुकळन ॥ ४७ ॥ · “आत्मातक्य वृधायास निवारणं” ऎम्ब १३६ नॆय कारिकॆय अर्थवु सरिग्रहितवु. (२) मुन्न - मॊदले, आदिल् आ अशक वाद उपा यदल्लि आरैतनै - आशॆयन्नॆ विडुगै - त्यागमाडोणवु, ति - बुद्धि कौशलवु, ऎन्दरॆ ६०दिन सन्दर्भदल्लि हेळिरुव हागॆ प्रयत्निसि अशक्यवॆन्दु तिळिदु अदन्नु त्याग माडुवदक्किन्त मॊदलिनिन्दले अन्तह अशक्तवाद पायानुष्ठानदल्लि आकॆयन्ने शा गमाडुवदु प्राज्ञ तॆयु. इदरिन्द “अशालेशानु वृत्तिरा ता गो” ऎम्ब १३७नॆय कारिकॆय तात्पर्यवु हेळल्पट्ट त, (२) शरण नॆरि - भरन्यास मा र्गवु ऎन्दरॆ उपा यवु, वॆरु - अदक्कॆ परिकरगळाद आनुकूल्य सङ्क ल्दादिगळ हॊतु, ऒरु - ऒन्दु, कूट्टु - परिकरद सहायवु, वेणातु - आपेक्षिसुवदिल्लवु. इदु मूरनॆय अर्धवु. आ भर नासक्कॆ बेकाद ऐदु अङ्गगळल्लदॆ इन्नु यावुदन्नू अदु सहाय वागि अपेक्षिसुवदिल्लवु. “अनङ्गभावो धरा णां” ऎम्ब १३९नॆय कारिकॆय अर्धवु (४) वेण्णिल् - भरन्यासक्कू इतर ब्रह्मविद्यॆ गळल्लि हेळिरुवहागॆ उपासनवू आवश्यकवॆम्ब भ्रमॆयिन्द अदन्नू अपेक्षिसिदरॆ, अर्य - चतुर्मुख ब्रह्मन, आत्तिरं पोल् - अस्त्रद हागॆ, लज्जि र्त तन्नन्नु ई आधिकारियु अवमानपडिसिदनॆन्दु ई प्रपत्तियु नाचिकॆयन्नु हॊन्दिदागि, ऎन्दरॆ ई अधिकारिगॆ महा विश्वासवे इल्लवॆन्दु नाचिकॆगॊण्डु, निरुम् - निल्लुवदु ऎन्दरॆ ब्रह्मास्त्रवु हेगॆ निरर्थकवायि तो, हागॆ ई भरन्यासवू निरर्थक वागुवदु. ब्रह्मास्त्र यस - चनम् ऎन्दु १३८नॆय कारिकार्धवु बोधितवु. (५) नीण्णागु निरैमतियोर नॆरियल् कूड,________________
नीणा श्रीमद्रहस्य त्रयसारे अथ “मां” मिति पदस्य, तथा उत्तरार्धस्य “आहं" शब्दस्य च अर्थमाह e इ “मामहं” ऎजर पदङ्ग ळुक्कु अड्वॆ अवतार
- बहुकालक्कॆ साध्यवाद, निरै मडियोर् - परिपूर्ण ज्ञानवुळ्ळ, नॆरियिल् - मार्गदल्लि ऎन्दरॆ भक्तियोगदल्लि, कूडा सम्बन्धविल्लदिरुव नीनु, इल्लि “आशक्ताधिकारत्वम् ऎन्दु १३९नॆय कारिकॆयल्लिरुवदु हेळल्पट्टितु. (६) निन्न निन्नॆत्तु हैयाग - र्नि - निन्न, तनिवॆ - आकिञ्चन्यनन्नु, इदरिन्द १३९नॆय पातुरदल्लिरुव, आकिञ्चन पुरस्तिया - ऎम्बुदु उपपादिसल्पट्टितु. नन्न पादम् - पादवन्नु, पूणाल् - स्वीकरिसिदुदादरॆ मामेकं शरणन्द्रज ऎम्बुदर अर्धव. र्उ पिळ्ळॆगळॆल्ला पॊरुप्पन् अधवा र्उ निनैगळॆल्ला पॊरुन् - निन्न पुण्य पापरूप करगळन्नॆल्ला क्षमिसुवॆनु. सत्व पापेभ्य मोक्ष यिष्यामि ऎम्बुदर अर्धवु. ऎन्न - ऎम्बदागि हेळुव, पुण्या नार् - कृष्णं धरं सनाशनम् ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ सिद्धोपाय नागिरुव श्री कृष्णन, आ नैत्तु - ‘मस्तवाद, पुगळ् - “तस्यनाम महद्यशः” ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव कीरियन्नु अत्यद्भुत अति शयित वात्सल्य सौशील्य सौलभ्यादि कल्याण ग णारनन्नु पुगळु वोम् - तुम्बा प्रीतियिन्द, प्रशंसिस वॆवु, श्लाघिसुवॆवु. मुन्दॆ “मां” ऎम्ब पदद मत्तु अदे अर्थवुळ्ळ उत्तरार्धद “अहं” ऎम्ब पदद अर्थवन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. इ - ई चरमश्लोकदल्लि “मांव. ह” पदळुक्क - मुन्दिन माम् ऎम्ब पदक्कू, हागॆये उत्तरार्धदल्लिरुव अहम् ऎम्ब पदक्कू सह, अडैवॆ - क्रमवागि, अवतार रहस्य प्रकरणत्ति लुम - श्री भगवद्गीतॆय ४नॆय अध्यायदल्लि “बहूनि मेव्यती तानि” ऎन्दारम्भिसि हेळिरुव ऐदु अवतार रहस्यवन्नु बोधिसुव श्लोकगळल्लू मत्तु पुरुषोत्तमत्व प्रकरणत्तिलु - भगवन्त नाद तानु हेगॆ पुरुषोत्तमनॆन्दु तिळॆसुव “द्वाविम पुरुषो लोके” ऎन्दारम्भिसि हेळुव १५नॆय आध्यायद नाल्कु श्लोक गळु, हीगॆ ई सन्दर्भगळल्लि, शूल्लुगिम्पडिये हेळिरुव हागॆ,________________
चरमश्लोकाधिकार २५१ रहस्य (प्रकरण) तिलनु, पुरुषोत्तम (प्रतिपादन) प्रकरण तिलु, शल्लुगि रपडिये सौलभ्यलु स्वातन्त्र लुम् प्राधान्यन नोक्कु. सौलभ्यविलु - “तस्याहं सुलभं पार्थ” (गी. ) ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ, तानु प्रपन्ननिगॆ अति सुलभनॆन्द हेळुवदरल्लि मत्तु स्वातन्त्रत्तिलु - तानु सत्व स्वतन्त्रनॆन्दु हेळुवदरल्लू, प्राभा नोडनोक - मुख्यवागि दृष्टियु ऎन्दरॆ उद्देशवु. अडैम - ऎन्दु हेळरुवदरिन्द, अवतार रहस्कोपदेश प्रकरणदल्लि सौलभ्यवु मुख्यवागि प्रदर्शिसल्पट्टितॆन्दू, पुरुषोत्सव विद्योपदेशदिन्द स्वा तन्त्रवु मुख्यवागि हॆ रुवदरल्लि दृष्टियू प्रोक्तवु. अवताररहस्य क्कॆ दासनु बरॆदिरुव भगवद्गीतॆय ४नॆय आधायद ४१६-४३९ पुट गळल्लि विस्तारवाद व्याख्यानवन्नू सण्णहवागि बेकादरॆ आ श्लोकगळ सङ्गह र्थवन्नु २४नॆय पुटदल्लू काणबहुदु. मत्तु तत्वत्रयाधि कारद ५६९-५ ७नॆय पुटगळन्नू पराम्बरिसि, आवतार रहस्यश्लोक गळल्लि सौलभ्यवु ऎल्लि तोरिबरुत्तदॆ ऎन्दरॆ परित्राणाय साधू नां विनाशाय च दुष्कताम् । धरसंस्थापनार्थाय सम्भ वामि युगेयुगे ऎम्बल्लि सुव्यक्कॆवु. साधु परिताणवन्नू, दुष्कृत नाशवन्नू, यपि स्वसल्पदिन्दलॆ माडिबिडबहुदु. आदरॆ महा भागवतोत्तव रागि परमभक्तियिन्द आतनन्नु ध्यानिसु ववरिगॆ इष्टु मात्रवे नडॆसिबिट्टरॆ स्वामिगॆ तृप्तियिल्लवु. सश्वेश्वर नाद तन्न आलिङ्गन, सरस सल्लापदिगळे मॊदलाद भोगगळिल्लदिद्दरॆ इन्तह भक्तर प्राण निल्लदु. श्री कृष्णन दिव्यव स्थळ विग्रहद लावण्य वन्नु रॆप्पॆ पटविल्लदॆ निरन्तर अनुभविसबेकॆन्दु गोपस्त्रीयरुगळ इष्टवागि, अदक्कॆ विच्छितियुण्टागुवहागॆ दड्डनाद चतुरुखनु रॆप्पॆ पाटवन्न एर्पडिसिदने ऎन्दु आतनन्नु निन्दिसिरुत्तारॆ. दौपदिगॆ मानसंरक्षणॆयेनु, अर्जुननिगॆ दौत्यवेनु सारध्यवेनु, ऎदुरान्न भोजनवेनु, यज्ञ पत्निगळ मृष्टान्नवन्नु स्वीकरिसि अनुग्रहिसिदु देनु, रामावतारियागि गुह, सुग्रीव, आञ्जनेय विभीषणादिगळ आलिङ्गनवेनु, शबरिगॆ अनुग्रहवेनु, जटाय ुविगॆ मोक्ष प्रदत्ववेनु इवुगळॆल्ला सद्देश्वरन सौलभ्य सौशील्यादिगळन्नु उद्योषिसुत्तवॆ d हागॆये क्षराक्षर रूप ऎरडु विध चेतनरिगिन्तलू विलक्षणवागि________________
श्रीमद्रहस्यतयनारे का॥ अवतारस्य सत्यत्व महज स्वभावत शुद्ध सत्व मयत्वञ्च स्वच्छा मात्र निदानता ॥ १४२ ॥ शेषियागिरुव परम पुरुषनिगॆ अघटनघटनारूप शक्तियन्नु हॊन्दि रुव स्वातन्त्र्यवुण्टु.. आ स्वातन्त्रविरुवदरिन्दलॆ चेतनरु ऎष्टु पापिगळागिद्दरू “यदिना रावणयं” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ शर णागतरादरॆ संरक्षिसल्पडुवरु. काकनिगिन्त महापराधियु इल्लवु. अन्तवनू कूड रक्षिसल्पट्टनु. अवतारगळल्लू कूड ई स्वातन्त्रवु व्यक्तवु. “यदायदाहि धरस्य ग्लानिर्भवति भारत । अभ्युत्थान मधर्मस्य तदात्मानं सृजाम्यहम् ऎम्बल्लि तम्म स्वातन्त्र वन्नू प्रकटिसिरुत्तारॆ. इदु सम्भवामि युगेय गे ऎम्ब सङ्कल्प दिन्द स्वातन्त्र्यवु व्यक्तवु, नावु यावागलू स्वामिगॆ शेष भूतरु. मत्तु कावश्यरादुदरिन्द नमगॆ स्वातन्त्र्यविल्लवु. आतनु आकर वश्यनु, स्वतन्त्रनु. हेगादीतु? अपार मुन्दॆ ऎरडु कारिकॆगळ मूलक अवतार रहस्यार्धगळन्नु सण्ण हिसुत्तारॆ. अवतारस्य सत्यत्वन - ऐन्द्रजालिकदहागॆ अल्लदॆ अव तारवु यथार्थवादुदॆम्ब भाववु. हागल्लदॆ मध्यावादरॆ ई अव तार ज्ञानवु मोक्षक्कॆ साधनभूतवादुदु मार्थिकवाद विषयज्ञानवु संसारक्कॆ हेतुवु ; परमार्थज्ञानवु मोक्षक्कॆ साधनवु ; आदुदरिन्द यावाग अवतार रहस्य ज्ञानवु, गी, ४-९ रल्लि “एवं यो वे तत्वतः । त्या देहं पुनर्जन्म नैति मामेति सोर्जन” ऎन्दु मोक्षक्कॆ साधनवागि तो आग अदु परमार्थज्ञानवे आगिरबेकागिरुपदरिन्द श्री यतिवर्यरु “बहू नि मे व्यतीतानि” ऎम्ब गी, ४-५) व्याख्यानदल्लि आ नेन जन्मनः सत्यत्वमुक्त” ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. इल्लि मोक्षक्कॆ इदु साधन वॆन्दरॆ अव्यवहितवाद उपायवॆम्ब भाववल्लवु, सद्वारक साधननवु. तवच - ऎन्दु दृष्टान्तवागि हेळिरुवदरिन्दलू सत्यवु. 3 अजहत्स स्वभावता - अवतार कालदल्लू तन्न स्वभावगळन्नु बिडदे इरोणवु ; अवु यावुवॆन्दरॆ हेयप्रत्यनिकत्ववू, काण गुणाकरतवू, शुद्ध सत्वमयत्ववु अप्राकृत दिव्य स्वरूपवु, अति मानुषचेष्टि तवु. इदु (गी, ४-६ रल्लि “अजोपिर्स अव्ययात्मा” भूतानामाश्वरोपिर्स । प्रकृतिं स्वामदिष्टाय ऎम्ब श्लोकदल्लि________________
(४३) चरमश्लोकाधिकारः धरग्तान् समुदयः साधुसंरक्षणार्थता । इति जन्मरहस्यं यो वे नास्य पुनर्धवः ॥ १४३ । उपपादितवु, इल्लि प्रकृतिं स्वाम् अधिष्टाय ऎम्बुदक्कॆ श्री यति वररु स्वमेव स्वभावमधिष्ठाय ऎम्ब भाष्यवन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. स्वामिय अवतार कालद शरीरवु “ नभूतसङ्घसंस्थानो देहोस्य परमात्मनः ॥” ऎम्ब श्री पराशरोक्तियिन्द व्यक्तवु, इल्लि आत्म मायया ऎन्दरॆ ऐन्न जालिक वृत्तियिन्द ऎम्बर्थवल्लवु : स्वस ज्वल्प मात्रदिन्दले इन्नु यावुदर अपेक्षॆ इल्लदे ऎम्बर्थवु. ई मेलिन श्लोकदिन्दले, ३. शुद्ध सत्वमयत्ववू ४, स्वच्छामात्र निदानता उप पादिसल्पट्टवु. भारत शानि पत्वदल्लि “तदेवकृष्ण दाशार्ह- श्रीर्मा श्रीवत्स लक्षण81 नभूत सङ्घसंस्थान देहस्य पर मात्मनः ऎम्बल्लि अपाकृत शरीरवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये वराह पुकाणदल्लू “नतस्य प्राकृतामः पांस मेधोस्थि सम्भवा” नम्महागॆ मांस मेधन्ने मॊदलादवुगळन्नुळ्ळ शरीर वल्लवॆन्दु बोधितवु. स्वसल्प मात्र दिन्दले स्वीकरिसल्पट्ट तरीर वॆन्दु “इच्चागृहीशाभिमतोरुदेहः” ऎम्ब श्री पराशरवाक्यदिन्द व्यक्तवु, नमगादरो देह प्राप्ति यु प्रारब्ध कर्मगळिगनुसारवागि उण्टागुत्तदॆ. सत्येश्वरनादरो स्वराट्, आकवश्यनु, आदुदरिन्द स्वच्छॆये कारणवु. ५. धरग्लानौसम दयः - धर्मक्कॆ हानियुण्टादाग अव तारवु. इदु “यदायदाहि धरस्य ग्लानिर्भवति भारत । अभ्यु ज्ञानमधरस तदात्मानं सृजाम्यहं” (गी, ४-७) ऎम्बल्लि हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. ६. साधु संरक्षणार्थता - इदरिन्द अवतार प्रयोजनवु हेळल्पट्टितु. अवतारद मुख्योद्देशवु, साधुगळ संरक्षणवे, इदु दुष्कृत विनाशविल्लदॆ आगलारदादुदरिन्द आग दुस्मृतिगळ विनाशवू, अदरॊन्दिगॆ धम्म संस्थावनॆयू नडॆयुत्तवॆ. परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम् । धर्मसंस्थापनार्थाय सम्भवामि युगेयुग (गी, ४.८) ऎम्बुदर सहवु. इति - ई प्रकारवागि, ऎन्दरॆ ई अरु अर्थगळुळ्ळद्दॆन्दु, जन्म रहस्यं- परमपुरुषन अवतार रहस्यवन्नु यः, याव प्राज्ञनु________________
२५४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे भक्त प्रपन्मयोरवतार रहस्य ज्ञानस्य प्रयोजनवाह इव्ववतार रहस्यज्ञान सद्वारक प्रपत्ति निष्ठनुक्कु उपा यपूरकम्, स्वतन्त्र प्रपनिष्क नुक्कु स्वतन्त्रनु डैय सौल नृ ब्याट्टु . नेत्ति - यधार्थवागि तिळिदु उपासिसुवनो, अस. आन्तवनिगॆ. नपुनर्भवः - पुनस्संसारविल्लवु. इदु “जन्मकरचमेदिव्य मे वं यो वे तत्त्वतःत्यादेहं पुनर्जन्म नैति मा मेति सोर्जुन” (गी, ४-९) ऎम्बुदर सद्धि हवु. इल्लि वेळॆ ऎन्दरॆ बरी तिळियुवदु ऎन्दिष्टु मात्रवे अर्धवल्लवु. ई अवतार रहस्यद यथार्थवन्नु तिळिदु उपासिसुत्तानो आथवा शरणागतियन्नु अनुष्ठिसुत्तानो अवनिगॆ पुनस्संसारभयविल्लदॆ नन्नन्ने बन्दु सेरु त्तानॆम्ब भाववु. मुन्दिन वाक्यदिन्द ई अवतार रहस्यज्ञानवु हेगॆ ऎरडु विध उपायनिष्ठरिगू उवकारकवॆम्बुदन्नु तोर्पडिसुत्तारॆ. भक्तियोगनिष्ठरिगू प्रपत्ति निष्ठरिगू अवताररहस्यज्ञानद प्रयोजनवन्नु तिळिसुत्तारॆ. इव्ववतुर रहस्यज्ञान - श्री कृष्ण भगवारवरु ४नॆय अध्यायद ऐदरिन्द ऒम्भत्तनॆय श्लोकगळल्लि उपदेशिसिरुव तम्म अवतार रहस्य ज्ञानवु, सद्वारक प्रवत्ति निष्ठनुक्कु - शरणागतियन्नु अङ्गवागि भाविसि उपासिसुवनिगॆ, उपायपूरकम् - उपाय वन्नु पूर्णमाडिकॊडुत्तदॆ. ऎन्दरॆ विनिष्टन्न समाधियु आगु त्तानॆ. अनभवगत प्रारब्बविद्दरू पुनर्जन्मविल्लदॆ आ जन्मदल्ले मुक्तियन्नु हॊन्दुत्तानॆम्ब आर्धवु, विनिष्टन्न समाधिस्तु मुक्तिं त वजन्मनि । प्रापोति योगीयोगाग्नि दग्ध कर्मचयो… ऎम्ब वराशरोक्तियु इरुत्तदॆ. अवताररहस्य ज्ञानद महिमॆयिन्द यावाग भक्तियोगवु सिद्धिसि, विनिन्न समाधियादनो आग आतनिगॆ अदे जन्मदल्ले मुक्तियु ऎन्दु इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. स्वतन्त्रप निष्ठनुक्कु-ईतनु अद्वारक प्रपत्तिनिष्ठनु, ई भरन्यास निष्ठनिगादरो, स्वतन्त्रनुडिय सौलभ्यक्कॆ क्याट्टुम् - स्वतन्त्र नाद परमपुरुषन सौलभ्यवन्नु प्रदर्शिसुत्तदॆ. ई स्वातन्त्र________________
चरमश्लोकाधिकार इप्रकरणळिरण्णिल् सिद्धमान सौलभ्यमु, स्वातन्त्र मुम्, ऒन्नुकॊन्नु तुण्णॆ यायिरुक्क,
सौलभ्यगळिन्द ईतनिगॆ आगतक्क प्रयोजनवेनु ? ऎन्दरॆ अवु ईतन निर्धरत्व निर्भयत्वगळिगॆ कारणभूतवागि महा विश्वासद दार्थ्यवन्नुण्टुमाडिकॊडुत्तदॆ. चरमश्लोकद पूर्वार्धद माम् ऎम्बुदु सौलभ्यवन्नू, उत्तरार्धद आहम् ऎम्ब पदवु स्वातन्त्र वन्नू प्रदर्शिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. परमोदारियागि परम श्रेयस्सन्नुण्टुमाडुव परमपुरुषनिगॆ ई सौलभ्य स्वातन्त्र्यगुणगळ रडू आवश्यकवो ? ऎन्दरॆ ऒन्दॊन्दे कार कारियागुवदिल्लवु. सौलभ्यविल्लद स्वातन्त्रवू, स्वातन्त्रविल्लद सौलभ्यवू ऎरडू निरर्थकगळाग वुवॆन्दु मुन्दिन कारिकॆगळिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. आदुद रिन्द ई ऎरडू ऒन्दक्कॊन्दु मिळितवागिद्दरेने परस्पर सहकारित्व दिन्द विशेष फलदायकवू अल्लदॆ ई प्रपन्ननु माडुव कैङ्कर्य रूप कारवु हितवादुदागुत्तदॆन्दु अदक्कॆ पूरभावियागि ऒन्दु वाक्यदिन्द बोधिसुत्तारॆ. इप्पकरणङ्गळिल् - ई सन्दर्भगळल्लि इरबैल् सिद्ध मान सौलभ्यमुं स्वातन्त्र्य मुम् - “ मां ” “हं” ऎम्बॆरडु पदगळिन्द क्रमवागि तोरिबरुव सौलभ्यवू, स्वातन्त्रवू सह, ऒन्नुकॊन्नु - ऒन्दक्कॊन्दु, परस्पर तुण्णॆया यिरुक्कु सहायभूतवागिरुत्तदॆ. इदरिन्द आतनिगॆ महा दया ळुवु ऎम्ब सत्कृष्टतॆय, ननगॆ निरतिशय निष्क्रियसद प्राप्ति यू कारणभूतवागुत्तदॆम्ब भाववु, अवतारवु सौलभ्यद कार् वादुदरिन्द तानु प्रसन्ननिगॆ अति सुलभनॆम्बुदु तोरिबरुत्तदॆ. आन्तह सौलभ्यदिन्दले मां शरणं व्रज ऎन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. सुलभनल्लदॆ दुर्लभनादरॆ हत्तिर होगुवदू साध्यविल्लवु. आश्रय णक्कॆ मार्गविल्लवु. ऒन्दुवेळॆ कष्ट पट्टु आश्रयिसि प्रपन्ननादरू ई प्रपन्ननु आशिवडुव कैङ्कर्यगळन्नु ऎसॆगलु भयपडुवनु अदु इब्बरिगू हृद्यवागुवदिल्लवु स्वतन्त्रनागि सौलभ्यविल्लदिद्दरॆ आश्रयणने कष्टवु. सौलभ्यविदॆ स्वातन्त्रविल्लवादरॆ फलवे इल्लवु. ୧ मुन्दॆ ई अभिप्रायगळन्ने कारिकाद्वयदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. स्वतन्त्रापि - स्वतन्त्रनागिद्दरू कूड, दुर्लभस्यतु - सौलभ्य________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्वतन्त्र दौर्लब्ळॆ आश्रयण मेव न घटते, सुलभस्का स्वातन्त्र आश्रयणफलं नास्ति, स्वतन्त्रग्या पि नैवसादा प्रयो दुर्लभस्क तु अस्वतन्त्रा तृलं नस्कान्सुलभा दाश्रितादपि ॥ १४४ । अस्वतं न कैर्यं सिद्धरप्रसङ्गतः । दुर्लभे साध्यमतन्न हृद्यं लोकनीतितः ॥१४५ विल्लदॆ दुर्लभनादरॆ, आश्रयोन स्यात् . आश्रयवे इल्लवु ऎन्दरॆ यारू आश्रयिसुवदे इल्लवु. सुलभादाश्रयादपि-आश्रयिसल्पट्टवनु सुलभनागिद्दरू कूड, अन्तवनु अस्वतन्त्रात् - स्वतन्त्रनल्लदुदरिन्द फलं न स्यात् - फलवे इल्लवु, ऎन्दरॆ फलवन्नु कॊडलेलारनु स्वातन्त्रविल्लदुदरिन्द, रावणनिगॆ स्वातन्त्रविद्दरू सौलभ्यविल्लदुद रिन्द बन्धदिन्द तप्पिसु ऎम्ब सीतॆय मनोरधवु ईडेरलिल्लवु. हागॆये रावणनल्लि सौलभ्यविल्लदुदरिन्द विभीषणनु अदक्कागि आत नन्नु आश्रयिसुवदु कष्टवायितु. ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळु सुलभरा दरू काकन कोरिकॆयन्नू मत्तु दूरासऋषिगॆ उण्टाद सुदर्शन चक्रद भयनिवरियन्नू स्वातन्त्र्यविल्लदुदरिन्द उण्टुमाडलु समर्थरागदे होदरु. सश्वेश्वरनिगॆ सौलभ्य स्वातन्त्रवॆरडू इरुवदरिन्द विश्लेषण सुग्रीवादिगळ कोरिकॆगळु सफलवादवु. ई कारिकॆयिन्द ईतनु माडुव कैङ्कर्यवु सुलभवागिरुव अस्वतन्त्रनल्ल, दुर्लभनाद स्वतन्त्रनल्ल, हेगॆ परिणमिसुत्तदॆम्बु दन्नु तिळिसुत्तारॆ. अस्वतन्त्र , स्वातन्त्र्य विल्लदवन विषयदल्लि कैङ्कर्यं - कैङ्कर्यवे, नसिद्धत् - सिद्धिसुवदिल्लवु. एकॆन्दरॆ ? अन्तवनिगॆ यारू कैङ्कर्यमाडलाररु, स्वरप्रसङ्गतः तन्न सल्पवे हागिरुवदरिन्द ; ईतनु एनन्नू माडलु योग्य नल्लवु, स्वाशन्त्रवे इल्लवु. इन्तवनु नमगॆ एनु प्रयोजनव न्नुण्टुमाडुवनु ? अन्तवनिगॆ कैङ्कर्यमाडुवदु निरर्थकवॆन्दु भाविसिदवनागि कैङ्कर्यवन्नु ऎन्दिगू माडुवदिल्लवॆम्बुदु तात्पर्यवु. कैङ्कर्यवन्नु माडुववनु मृदु प्रज्ञनागिद्द ऒन्दु वेळॆ तन्न स्वामियु पक्षदल्लि अस्वतन्त्रनागिद्दरू कैङ्कर्य वन्नु मादिदरू माडबहुदु. कठिनस्वभावनादवनु, इन्तह अस्व________________
(४४) चरमश्लोकाधिकार तन्त्र स्वामिगॆ नानु कैङ्कर्य माडदे इद्द पक्षदल्लि एनन्नु माड बल्लनु ऎन्दु भयरहितनागि कैङ्कर्यवन्नु ऎन्दिगू माडुवदिल्ल वॆम्बुदू सूचितवु. S
दुर्लभ - स्वतन्त्रनेनो आगिरबहुदु. आदरॆ सौलभ्यविल्लदुद रिन्द दुर्लभवागिद्दरॆ, साध्यमसि - कैङ्कर्य माडल्पट्टरू कूड, एतत् - ई कैङ्कर्यवु, लोकनीतितः लोकनीतिय प्रकार नहृद्य - आतनिगॆ इष्टविल्लदे होगुत्तदॆ ; ई कैङ्कर्य माडु ववनिगू सहकैङ्कर्य माडुवदरल्लि हर्षविरुवदिल्लवु दुर्लभनाद प्रयुक्त, आदुदरिन्द स्वातन्त्र्य सौलभ्य वॆरडू इरुव अधिकारिये अश्रयणीयनु ; अन्तवने फलप्रदनागलु अर्हनु. अन्तवनन्ने कैङ्कर्यमाडि मॆच्चिसबहुदु, कैङ्कय्य माडुवदू सह तुम्बा इष्टवागुवदु, ऎम्ब तात्पर्यवु. सदा कोपिसुत्तिरुव कठिण स्वभावनाद अधिकारिय हत्तिरक्कॆ होगलु गुमास्तनु अञ्जुवनु; अन्तह कठिणस्वभाववुळ्ळ पिताविन हत्तिरक्कॆ मगनु होगलु भय पडुवनु. हीगिरुव सन्दर्भदल्लि कैङ्कर्यवॆल्लियदु ? इवरुगळिगॆ कैङ्कर्यमाडलु यारिगू मनस्से इल्लवु. ऒन्दु वेळॆ माडिदरू आ कठिण स्वभावनाद अधिकारियागलि, पितावागलि सन्तोषिसनु. आदुदरिन्दले लोकनीतितः - ऎम्ब प्रयोगवु. आदरॆ शास्त्र विष यक्कू लोकन्यायक्कू एनु सम्बन्धवु ? ई सन्दर्भदल्लि लोक न्यायवन्नु तरबहुदो ? ऎन्दरॆ श्री यतिवर्यर अभिप्रायानु सार वेददल्लि हेळिरुवदु लोकन्यायक्कॆ ऎन्दिगूविरुद्धवागि अल्ल वॆन्दु तिळियतक्कद्दु. सौलभ्यविल्लदॆ बहु दूरदल्लिरुव राजनिगॆ माडुव स्तुतियु स्तोताविगॆ एनॊन्दु प्रयोजनकारियागलारदु, आतनु ऎन्दिगू प्रीतनागुवदिल्लवु. राजनल्लि सौलभ्यविल्लदॆ होदरॆ प्रजॆगळ दुःखगळन्नु ऎन्दिगू तिळियलारनु. बॆळॆद सामानुगळन्नु रैतरु, कृष्णा नदि, तुङ्गा भद्र नदिगळिगॆ सेतुवॆगळिद्दरॆ सुलभवागि तम्म गाडिगळ मूलक रवानिसबहुदु. हॆच्चाद रैलु छार्जुगळन्नु कॊडलु अवरिगॆ गतियिल्लव, ई विषयवन्नु हेळिकॊळ्ळलु साध्यविल्लद अधिकारियु सुलभनल्लदॆ होदरॆ, रैतरिगॆ हेगॆ आश्रयणीयनागनो हागॆ ऎम्ब भाववु. लार्ड् रिर्प, इल्लि मॊदलाद पाश्चात्यरू कूड तम्म सौलभ्यदिन्द प्रजानुरागवन्नु सम्पादिसिकॊण्डु देशक्कॆ हितव________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अगैयाले केवल सुलभमान तृणादिगळपोल श्चात्य माम, दुर्लभमान मेरुवै प्पोलुव सुलभनु माय् परनुमान शरर्ण्य आश्रयणीयनुमाय प्रान् माकिर्रा, इष्टरष्टु पदलु सत्वरक्षक्षनान सत्व शेष रक्षण न्नुण्टुमाडिदरु. कॆलवरु सौलभ्यविल्लदुदरिन्द प्रजॆगळिगॆ हितरल्लदे होदरु. श्री रामचन्द्रप्रभुविन गुणगळन्नु वर्णिसुव सन्दर्भ दल्लि, “कथञ्चिदुपकारेण कृते नैकेन तुष्यति” ऎन्दू, “अनु रक्तः प्रजाभिश्च प्रजाश्चासनु रज्यते” ऎन्दू, “व्यसनेषु मनु प्राणां भूतम्भवति दुःखितः” ऎन्दू, “शान्तैस्सत्व प्रजाकान्तैक प्रीतिसञ्जन नैर्नृणाम । गुर्विरुरुजे रामो” ऎन्दू हीगॆल्ला हेळल्पट्टिरुवदरिन्द सौलभ्यवु व्यक्तवु. श्रीकृष्ण भगर्वा रवरु तावे गीतॆयल्लि “ तस्याहं सुलभः पार्थनित्ययुक्तस्य योगिनः”(८-१४)ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. ई गुणवे “कण्णिनुण् शिरुताम्बिनाल्” ऎम्ब मधुरकवि पाशुरदल्लू, गोप्याद देत वकृ तागसि ” ఎంబ भागवत श्लोकदल्लि कॊण्डाडल्पट्टिरुत्तदॆ. कृष्णावतारदल्लॆल्ला ई परमपुरुषन गुणवे प्रदर्शितवु. गोपिका स्त्रीयरू, विदुर, उद्दव, अक्रूरादिगळॆल्ला इदक्कॆ साक्षिगळु. अदुदरिन्द निगमन माडि हेळुत्तारॆ. आगैयाले - मेलॆ नावु उपपादिसिद रीतियल्लि सत्व शक्तन स्वातन्त्र्यवू सौलभ्यवू ऎरडू आश्रयणीयत्वक्कॆ मुख्यवादुदरिन्द, केवल सुलभमान णादिगळॊपोलक्के - यावुदन्नु माडलु शक्ति स्वातन्त्रगळिल्ल दिरुव सुलभवागिरुव हुल्लुकड्डि मॊदलादुवुगळ हागल्लदॆ, श्लान्य माय् - परत्व स्वातन्त्र्यगळिन्द श्लाम्यवागि, मर्लभमान मेरुवैपोलुमनि-हत्तिरक्कॆ हत्ति होगलु कष्टवागि सौलभ्य विल्लद मेरुपश्वतद हागॆयू अल्लदॆ सुलभनागियू, परनुमान - परत्व स्वातन्त्र्यगळन्नु ळ्ळ, शरर्ण्य - सरक्षकनु, आश्रयणीयनु माय् • श्रेयःप्राप्तिगागि आश्रयिसलु योग्यनागियू, प्राप्य नादवनागियू, आगिर्रा - आगिरुत्तानॆ. इव्वरन्नु पदलुषु - “माम् अहं” ऎम्ब ऎरडु पदगळल्लू, सरक्षकनन - आश्रितरिगॆल्ल रक्षकनाद, सत्य शेषियाद प्रियःपतिय, रक्षणत्तु कु - रक्षिसुव दक्कागि, अवसरम्पातु - समयवन्नु निरीक्षिसिकॊण्डु, निरनि. निन्तिरुव स्थितियन्नु, तोत्तुकिरदु प्रदर्शिसुत्तदॆ. सत्व स्वतन्त्र________________
चरमश्लोकाधिकार तुक्कु अवसरं पातु निल्कर नित्य तॊत्तुगिरदु. इप्पडि अवसर प्रतीक्षनान ईश्वरः (१) “रक्षा (का) पेक्षां प्रतीयते” ऎच्चर पडिये ऎन्नॊ नम्मॆ इवर्गळ् अपेक्षिप्पदर अभिप्राय ताले अभि मुजनाय निर निद्रॆ “मां” ऎज्र पदाले सूचितु ; ऎन्नु नान् इवर्गळ अळु कृळत्तिन अभरण वोले अङ्गीकरिप्परॆ अभिप्रायत्ताले सत्वरनाय् ईश्वर नाय् र्त पेराग फलं कॊडुक्क निरनिल्य “अहं" ऎर पदत्ताले काट्टु डुगिरदु. नागि परत्व सौलभ्यगळिन्द शोभिसुव दयाद्र्रनाद श्रीयपतिये नमगॆल्ला सत्व रक्षकनागियू, सर शेषियागियू रक्षिसलु समय वन्नु ऎदुरु नोडुत्तानॆम्बुदु ई माम् अहम् ऎम्बॆरडु पदगळिन्द तोरिबरुत्तदॆन्दु हेळिदरु. मुन्दिन वाक्यदिन्द ई ऎरडु पदगळल्लि याव पददल्लि याव अर्थवु तोरिबरुत्तदॆ ? ऎन्दरॆ मां - ऎम्ब पददल्लू, फलप्रधानसमयद निरीक्षणॆगॆ बेकाद अभिमुख्यवू फल वन्नु कॊडुव दाता ऎन्दु तोरुव अहं ’ ऎम्ब पददल्लू, तोरि बरुत्तदॆ ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. t "
इप्पडि - हिन्दॆ उपपादिसिदहागॆ, अवसरप्रतीक्षनाद ईश्वर समयवन्नु ऎदुरु नोडुव सश्वेश्वरनु, समयवु यावुदॆन्दरॆ, चेतननु नन्नन्नु सिद्धपायनन्नागि भाविसि साध्यॆपायवाद शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिदरॆ साकॆन्दु अवसर प्रतीक्षॆयु, ई रक्षा पेक्षां प्रतीयते ‘ननगॆ यारू रक्षकरिल्लवु, नीने रक्षकनु, आदुदरिन्द नीने रक्षिसबेकॆम्ब प्रार्धनॆयन्नु तोर्पडिसुत्तदॆ. ऎरपडिय’ एन्नॊ-ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ अल्लवे, नम्मॆ इवर् गळ् अपेक्षित्तु - नम्मन्नु ई प्रपन्नरु अपेक्षिसुवरु, ऎच् अभिप्रायले - ऎम्ब अभिप्रायदिन्द, आभिमुखनाय - आन्तह प्रपन्नर अनुग्रहक्कागि अभिमुखनागि, निरनिलै - निन्तिरुव स्थितियु माम् ऎ पदत्ताले - ऎम्बुव पददिन्द सूचितव - सूचस ल्पट्टितु. ऎन्नु - ऎम्बदागि, इवर् गळ्ळि - ई प्रपन्नरन्नु, अळुक्कु कळन - मालिन्यवन्नु होगलाडिसुव हागॆ चॆन्नागि तॊळॆद, आभर ण -प्रोले - आभरणदहागॆ अकरिप्परॆर - स्वीकरिसुवरु (१) लक्ष्मी तन्त्र १७-७९९________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ऎम्ब नामपदवु तोरिबरुवाग अहं
ऎम्ब अभिप्रायत्ताले - अभिप्रायदिन्द, सत्वरनाथ् - तिपडि सुव, र्तपेराग - ताने स्वतन्त्रिसि निन्तु, फलं कॊडुक्कनिरनिल्ल- ताने फलवन्नु कॊडुवदक्कागि कादिरुवस्थितियु,अहम्ऎरपदत्ताले काट्टु पडुगिरदु - “अहं’ ऎम्ब शब्दद मूलकवागि तोरिसल्पडु इदॆ. मोक्षयिष्यामि ऎम्ब उत्तम पुरुषक्रियॆयिन्दले आहम् ऎम्ब बेरॆ पदद अवश्यकतॆ एनु ? ऎन्दरॆ ई अहम् ऎम्ब पददिन्द विशेषार्थवु द्योतवादुद रिन्द, इदर आवश्यकतॆयुण्टु. नाने स्वतः निन्तु, इन्नॊब्बर मूल कवू इल्लदॆ इतररेनादरू प्रतिबन्धकवाडिदरू कूड परिगणिसदॆ आक्स्करिसुवन्नु, सुग्रीवादिगळु विभीषणन परिग्रहक्कॆ तॊन्दरॆ माडिदरू अदन्नु परिगणिसदे (मित्रभावेन सम्प्राप्तं नत्यजे यं” ऎन्दु हेगॆ स्वीकरिसिदॆनो, हागॆये चेतननु आश्रयिसिदरॆ साकु ऎन्दु कादिद्दु, आतनन्नु परिग्रहिसतक्कवनु ऎन्दु ई आहम् ऎम्ब शब्दवु व्यक्तपडिसुत्तदॆ. स्वामियु अहम् ऎन्दु ऎदॆयन्नु मुट्टि प्रतिज्ञॆयन्नु माडुवहागॆ तोरुत्तदॆ. ऒब्बनु सॊगसागि रुव तन्न आभरणवन्नु ऎरवलागि तॆगॆदुकॊण्डु होगि, अदन्नु तुम्बा कॊळॆयॆल्ला हत्तुवहागॆ उपयोगिसिबिट्टु, हिन्तिरुगि अदन्नु तन्दु कॊट्टरॆ अदन्नु परिग्रहिसदॆ, नानु कॊट्टाग हेगॆ धळथळावॆन्दु प्रकाशिसुत्ता इत्तु, ईग मशिमुच्चिदहागॆ इदॆ, आदुदरिन्द नानु तॆगॆदुकॊळ्ळुवदिल्लवु, अदन्नु चॆन्नागि तॊळॆदु तन्दुकॊट्टरॆ तॆगॆदु कॊळ्ळुवॆनु ऎन्दु तिरस्करिसि, अदु परिशुद्धवाद नन्तर हेगॆ स्वीकरिसु वनो हागॆये ई सश्वरनू सह ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. ई आत्मनु सश्वेश्वरन स्वयम्प्रकाशवागिरुव महाज्योतिस्सिनिन्द कूडिरुव आभ रणवु ; अदन्नु ई चेतननु तन्नदॆन्दे भाविसि तन्न दुष्कृत्यवॆम्ब कॆसरिनल्लि जन्म जन्मगळल्लि बीळिसि, “अळुक्कु” हत्तिकॊळ्ळुवहागॆ माडि रुत्तानॆ ; अन्तप स्थितियल्लि सश्वेश्वरनु अदन्नु स्वीकरिसुवदिल्लवु. अदक्कॆ शरणागति ऎम्ब संस्कारद मूलक “स्वच्छस्वादुस्वदावदत सुभगां दैवादयं देहालि प्रशमाय माधवदय मन्दाकिनीं विन्दति” (१४८८नॆय पुटवन्नु नोडि) ऎम्बल्लि हेळिरुव जागॆ देवगङ्गॆय निलवागि स्वादुवाद नदिय नीरिनल्लि तॊळॆदरॆ आगीग परिग्रहिसुवनु ऎम्ब भाववन्नु, अळुक्कुक्कळित्तिन आभरण________________
(४५) चरमश्लोकाधिकारः पोलि ऎम्ब उपमॆयिन्द तिळिसिरुत्तारॆ. हीगॆ शरणागतिय मूलक पासगळु तॊलगिदरेने आग “स्वनरूपेणा भिनिद्यते” तन्न मॊद लिन तेजोमयवाद स्वरूपवन्नु हॊन्दुवनु ; अन्तह स्थितिय बीग निरञ्जननादुदन्द “परमं साव्य मुति” ऎन्दु हेळु ट्टरुत्तदॆ. ई अभिप्रायवन्नॆल्ला ई अहम् ऎम्ब पदवु प्रदर्शिसुत्त दॆम्ब भाववु. इवनु शरणागतियन्नु माडिदरेने सश्वेश्वरनु शरणागतवत्सलनादुदरिन्द, आगीग ईतनिगॆ प्रसन्ननागुवनु ; ई अभि प्रायवन्नु “आभिमुखनाय् निक्किर नि” ऎम्ब प्रयोगवु सूचि सुत्तदॆ. हागॆ शरणागतियन्नु माडदवनिगॆ अभिमुखनल्लवु ऎम्ब भाववू इदरिन्द व्यक्तवु. “यश्चरामं नवत्तु” यावनु शरणागतिय मूलक श्रीरामचन्द्रप्रभुवु तनगॆ रक्षकनॆन्दु नोडुव दिल्लवो, आ कारणदिन्द अन्तवनन्नु “ यं च रामो नवश्यति (रा. अयोध ई सत्व रक्षकन अनुग्रहरूपवाद कण्णॆत्ति नोडनु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ୧ हिन्दिन वाक्यदल्लि “रक्षापेक्षा प्रतीयते” ऎम्बल्लि तोरि बरुव अभिप्रायवु श्रीमद्रामायणदल्लि दण्डकारण्यदल्लिरुव ऋषि गळ रक्षापेक्षॆगागियल्लवे श्री रघुनाधनु राज्याभिषेकवन्नु तिरस्करिसि, मन्धरॆयु महा धन्मस्थळाद कैकॆयियन्नु वञ्चिसुव हागॆ माडि, अ महर्षिगळिगॆ अभिमुखनागि “राजो वा वनवा वा वनवासो महोदयः ” ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुत्ता हॊरट महानुभावन दिव्य चेष्टितॆयु स्मारितवु, अवरल्लि रापेक्षॆयु इद्दुदरिन्दले श्रीराम प्रभुवु यावाग अवरिगॆ अभिमुखवाद नो ऒडनॆये “ रक्षितव्या सूया शश्वदर्भ भूतापोधनाः " (अरण १.२१) ऎन्दु प्रार्धिसि, “दृष्ट एवहि नक्कोकं व्यपनेष्य ति राघव” (अरण्य) ऎन्दु नम्बिदवरादरु. हीगल्लवे “नम्म इवर् गळ् अपेक्षिद.” ऎम्ब प्रयोगवन्नु ई इतिहासवु बहु स्वारस्यवागि तोर्पडिसुत्तदॆ. हागॆये ब्रौपदिय रक्लापेक्षॆयन्नु सत्वज्ञन तिळिदु आकॆगॆ अभिमुखनागि रक्षिसिदनु. हागॆये अर्जुनन रक्लापेक्षॆयिन्दले लीलासारिध्यवन्नु अङ्गीकरिसिदनु. “स लोक शरण्याय राघवाय महात्मने । निवेदयत मां *प्रं” ऎन्दु विभीषणन रक्षापेक्षॆय प्रार्थनदिन्दले आतनिगॆ अभिमुखनादनु. 1________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे ‘माकं सिद्योपाय प्रदर्शनपरं. “अहं’ साथ् पायःन प्रसन्नेश्वरस्य फलप्रदाततृप रम्, इप्पडि अकिञ्चननान अधिकारिक्कु यथाविधिरक्षापेक्षा पूरक भरन्यासयॊळिय वेरॊड्राल् अपेक्षॆयिल्लाद सिद्योपाय कूड सत्वरनाय् फलं कॊडुक्क निरनिल् गॆ दृष्टान्तवन्नु “गजेन्द्रमोक्षद इतिहासदल्लि श्री गरुडाळ्वारवर शैफ व सालदे होयितॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये रावण वधानन्तर विभीषणनु, ऒन्दुदिनवादरू लङ्कॆयल्लिद्दु युद्ध श्रम परिहारमाडि कॊण्डु होगबेकॆन्दु विशेष दैन्यदिन्द प्रार्थिसिदरू ऒडम्बडदॆ, “तन्तु मे भ्रातरं द्रष्टु भरतं त्वरते मनः । मां निवर्तयितुं यो सौचित्रकूट मुपागतः । शिरसा याचितो यस्य वचनं नकृतं मया ॥” (युद्ध १२५-१९, २०) नन्नन्नु करॆदुकॊण्डु होगबेकॆम्ब आशॆयिन्द बन्दु तलॆबागि शरणागतनागि बेडिकॊण्ड प्रियतमनाद तम्मनाद भरतन मातन्नु नडॆसलिल्लवे ? आदुदरिन्द नन्न मनस्सु त्वरॆगॊळ्ळुत्तदॆ. ऎन्दु हेळि ऒडनॆये शीघ्रवागि पुष्पक विमानदल्लि तॆरळिद इतिहासवन्नु ई सत्वर नागि ऎम्ब प्रयोगवु स्मरिसुवहागॆ माडुत्तदॆ. आदुदरिन्द “मां” ऎम्ब पद मत्तु “अहं” ऎम्ब पदगळिन्द पुनरुक्ति एनू इल्लव ; ऎरडु पादगळू बेरॆ बेरॆ प्रशस्तार्थगळुळ्ळ वॆन्दु प्रतिपादिसि हेळिदरु. आदन्ने निगमनदल्लि ऎरडु पदगळू भिन्नवाद विशेषार्ध बोधकगळॆम्बुदन्नु इन्नॊन्दु विधवागियू भाविसबहुदॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. “मामेकं” ऎम्बुदु सिद्धपायनन्नु बोधिसुत्तदॆ- “अहं” ऎम्बुदु शरणागतियाद साथ्पायदिन्द प्रसन्ननाद ईश्वरने फलप्रदाता ऎन्दु बोधिसुत्तदॆ. इप्पडि आकिञ्चननान अधिकारिक्कु-हीगॆ भक्तियोगदल्लि तनगॆ शक्ति इल्लवे ऎम्ब दैन्यदिन्दिरुव मोक्षार्थिगॆ, यथाविधि - शास्त्रदल्लि हेळि रुव हागॆ, रक्षा पेक्षा पूरक भरन्यास - “ तदेकोपायका याच्चा प्रपत्तिस्मरणागतिः” ऎम्ब मत्तु त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः” ऎम्ब भरतवाक्यदल्लू अहिरु संहिता________________
चरमश्लोकाधिकारः 22 “मामेव मॆनु, काटि, अदिनुडैय वशीकरणार्थमान साद्योपायक्कॆ शरणंव” ऎन्नु विधियाले कट्टु किरदु. इप्पडि विधिक्किर प्रपत्ति रूप विद्यॆक्कु शरण्य प्रसादनवाग चोदि तत्वत्ताले वरुगिर उपायत्वम् भक्तियोडु तुल्यम्, (इदि वाक्यदल्लि हेळिरुवलागॆ रक्षिसबेकॆम्बअपेक्षापूरकवाद बरन्यासवन्नु हॊरतु, वेरॊनाल् अपेक्षॆयिल्लाद सिद्योपाय, इन्नु यावुदरिन्दलू अवेक्षॆ इल्लद सिद्योपायनन्नु, मामेकनन्नु कट्ट - मानक नानॊब्बने ऎन्दु तोरिसिकॊट्टु, आ दिनडॆय वशीकरणार्थमान . अ मोक्षप्राप्तिगॆ सिद्धोपायनन्नु साध्य पायद मूलक वरिसद हॊर्तु अदु दॊरॆयुवदिल्लवु. इल्लि सिद्ध पायनु सश्वरने विन अन्नदॆवतॆगळल्लवु. अन्तह सिद्दो पा यने नानु ऎम्बुदन्नु “मामेकं” ऎम्बुदरिन्द हेळि, साध्य पायवन्नु शरं मज ऎन्दु हेळि अनन्तर अहम् ऎम्बुदरिन्द फलप्रद शा शि दःपतियाद तानॆ’ ऎन्दु हेळिदरु ऎम्ब भाववु. आगलि, शुति ‘भत द पुरुष सूक्तदल्लि * तमेवं विद्वा अमृत इरभन नवा विदते अयनाय ” ऎम्बल्लि मत्तु “नाहं वेदॆ, र्नतपसा नद नेन नचेज्यया । शक एव महं दष्टु ० दृष्टवानसि मांयथा : भात्वन याशक ”(गी ११) ऎन्दू हेळिरुवदरिन्द बयोगरूपवाद उपासन मात्रदिन्दले मोक्षवल्लवो ? साधैप यवु इदु ऒन्दे अल्लवॊ’ ? ऎन्दरॆ उपा सनवु हेगॆ उपायवो हागॆये बरन्यासवू सह उपायवे ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इप्पडि विधिक्किर - हीगॆ ई चरमश्लोकदल्ले अव्यवहित स्वसन्तोपायवॆन्दु गीताचार्यरे विधिसिरुव, प्रपरूपविद्यॆ क - प्रपदनवॆम्ब न्यासविद्यॆगॆ, शरण्य प्रसाद नवाग - शरण्यनाद श्री कृष्णन अनुग्रह सम्पादकवागि, चोदितत्वत्ताले - प्रेरिसिरुवद रिन्द, वरुगिर उपाय - उण्टागुव उपायवॆम्ब भाववु, भक्तियोडॆ तुं - भक्तियोगवु ऎन्दरॆ परभक्तियुत उपासनवु, हेगॆ उपायवो, हागॆये इदू उपायवॆन्दु विधिसिरुवदरिन्द उपायवागुवदरल्लि भक्ति योगदॊन्दिगॆ समानवु. “भा लभ्यन व्यया” ऐकानिकानि आभक्तियोगदिन्द हेगॆ लभ्यनॆन्दु हेळितो हागॆये “भक्ता, परमयावासि प्रपत्ताव महामुने ।________________
SLY श्रीमद्रहस्य त्रयसारे नाले) प्रसन्ननान ईश्वरन् मोक्षत्तुक्कु साक्षादुपाय इवैद्यरु विश्लेषित्तु वेदा कार निरपेक्ष पायत्वन, केनतेनागे तस्तस्यानेनैव महाव ते ” भरन्यासदिन्दलू प्राप्यनॆन्दु हेळिरुवदरिन्द भक्तियॊडु तुल्यवे ऎन्दु हेळ ल्पट्टितु (गी. १८-६५ ६६ ल्लू) ई ऎरडु उपायगळु हेळल्पट्टवु. हीगॆ ऎरडू मोक्षपापक साधॆपायगळादरू, ई प्रपद नक्कॆ भक्तियोगक्किल्लद ऒन्दु विशेषवाद विषयवुण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ’-इदिनालॆ - हीगॆ इवॆरडू उपायवागुवदरल्लि सम भावविरुवदरिन्द, प्रसन्न नान ईश्वर - ई यावुदादरू ऒन्दु साथ्पायदिन्द प्रीतनाद सश्वेश्वरने, मोक्षत्तुक्कु साक्षादुपा यम - मोक्षक्कॆ स कात्तागिये मामेकम् ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ सिद्धोपायनु, इन्नु यारू अल्लवु ; गुरु मॊदलादवरु पुरुष काररूपदल्लि उपायक्कॆ सहकारिगळागबहुदु. आदरॆ साक्षादुपाय भूतनु श्रीयःपतियॊब्बने ऎम्ब भाववु. ब्रह्मरुद्रादिगळल्लवु. इविद्यॆक्कु - ई न्यासविद्यॆगॆ, विश्लेषित्तु वेद्याकारम् - भक्तियोग रूप उपासनॆगॆ इल्लदॆ, प्रपदनक्कॆ मात्र विलक्षणवागि तिळियतक्क अंशवु, निरपेक्षपियत्वम् - मेलॆ विवरिसल्पट्ट पञ्चाङ्गगळु मात्रवल्लदॆ इन्नु यावुदर अपेक्षॆयू इल्लदिरुव उपायभाववु. भक्तियोगक्कादरो नित्यनै मितिकानुष्ठानगळिंव करयोगद सापेक्षत्व उण्टु. आदुदरिन्द अदक्कॆ सापेक्षेपायत्ववु ; ई भर न्यासक्कादरो निरपेक्षॆपायत्ववु. इदीग ई भरन्यासद विशेष वागि तिळयतक्क विषयवु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. मामेकम् ऎम्बल्लि तोरुव समस्तांशगळन्नु बोधिसुत्तारॆ. हिन्दॆ ई उपायत्वदल्लि निरपेक्षत्व उण्टॆन्दु, “नजाति भेदं नकुलं न लिङ्गं न गुणक्रियाः 1 नदेशकाल् नावां योगो यमपेक्षते” ऎम्बल्लि हेळल्पट्टितु. भक्तियोगक्कादरॆ ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य जाति कुलगळल्लि ऒन्दर अपेक्षॆयुण्टु; इदक्किल्लवु. पुरु परे आधिकारिगळु भक्तियोगक्कॆ, स्त्रीयरल्लवु. इदक्कॆ हागल्लवु. सात्विकादि गुणय क्षनागियू, नित्य नैमित्तिक करगळिन्द कूडिद कर योगनिष्ठनागियू उपासकनिरतक्कद्दु. इन्तह यावुदर सा पेक्षवू भरन्यासक्कॆ बेकिल्लवु. शुचियाद प्रदेशदल्लि कूतु पूराद्ध________________
(४६) चरमश्लोकाधिकार n ALN “नानक, नित्यत्र वेद्याकाराणि साण्याह इदुक्कु उ य क्या करळॆल्ला " मामकं’ पदक्कॆ कलॆ- विवक्षिसळ् (१) “एषन रायणर्मा’ इत्यादिगळिले निर्दिष्ट प्रकारनान तरण, कॊल्लुगिर “माम" ऎर पद शालॆ तिरुव प्रति लुव द्वयत्तिलुवु प्रकाशितवान सरक्षक तमं सत्व कॆ मुवु श्रीयःपतित्व मुव, नारायणत्व क्रियॆगळॆल्ला मुगिद इतर, आसन निर्माण माडिकॊण्डु क्लिप्त कालदल्लि सायुव तनक उप सिस व आवश्यकतॆयुण्टु. इदक्कॆ अन्तह अपेक्षॆ यावुदू इल्लवु. हीगॆ भरन्यासक्कॆ यावुदर अपेक्षॆ इल्लदे इरु वुदरिन्द सधिकारत्ववु, मामेकं परणं व्रज ऎन्दु सामान्य वागि, सत्यं वद ऎम्बुदक्कॆ हेगॆ साधिकारत्ववुण्टो हागॆ ऎन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ याव कल्याण गुणजातवु मामेकम् ऎम्बुद निन्द तोरिबरुत्तदॆम्बुदन्नु बोधिसुत्तारॆ.
ऎल्ला इदुक्कु - हीगॆ भरनासक्कॆ निरपेक्ष उपायत्ववु उण्टागुव दक्कॆ, उपयुक्त कारण्णळॆल्ला - बेकाद स्वामियल्लिरुव कल्याण गुणरूव विशेषगळॆल्लवू, मामेकं पद४ - मामेकम् ऎम्ब पदगळल्लि, विवक्षि तज्ञळु – हेळतक्कवुगळागिवॆ ऎन्दरॆ आ आकार गळू तोरिबरुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु. (१) एषनारायणर्मा क्षीरार्णव निकेतनः ’ नागपङ्क मुज्य ह्यागतो मधुरां पुरीम् इत्यादिगळिलॆ - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि, इल्लि आदि पददिन्द “परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम् । धर संस्थापनार्थाय सम्भवामि युगे युगे” ऎम्बिवे मॊदलाद अवतारोद्देश माहात्मादिगळन्नु कुरितु हेळुव प्रमाणगळु सूचिसल्पट्टवु. निर्दिष्ट प्रकारनान - हेळल्पट्ट विशेषणगळन्नुळ्ळ शरण्य - लोकरक्षनन्नु, तॊल्लुगिर , हेळुव, “मां" ऎ रपद शालॆ ऎम्ब प :दिन्द, तिरुमलुम - मूल न्यदल्लू, द्वय तिलु - शरणागति मनदल्ल, हागॆये ई चर श्लोकदल्लि “पां” ऎम्ब तगदल्ल : प्रकाशितमान - व्यक्तपडिसल्पट्ट कल्याण गुणगळु यावुवॆम्बुदनु तिळिसुत्तारॆ.
(१) सरक, कत्व मुम्- दल्लि इदु अका’ दल्लिरुव अव रक्षणॆ ऎम्ब धात्वर्थदिन्द तोरिबरुत्तदॆ. प्रणवद अकारदिन्द________________
JLL श्रीमद्रहस्यत्रयारे मुव इवाल् आकृष्ट माय् पर सौलभ्यळुक्कुरुष्का य वरुगिर सत्वज्ञत्व सत्यशक्ति श्रादिगळु, परमकारुणिकत्व नाल्कु अर्धगळु तोरिबरुत्तदॆ. “एव मक्षररूपेण कारण विवोदितम् । रक्षकत्वञ्च धात्वर्थात् शेषि त्वं पदरूपतः!श्री शत्वं वाच्यगत्याच युज्यते परमात्मनः” जगत्कारण, स रक्षकत्व, श्रीयःपतित्व शेषित्ववु अकारद लुस्कच कुर्धियिन्दलू व्यक्त चशुर्धियिन्दलू व्यक्तवु. श्रीयः पतित्ववु उकारदिन्द तोरि बरुत्तदॆ. द्वय व दल्लि श्रियःपतित्ववू, नारायणत्ववू तुम्बा व्यक्तवु, (२) सत्व शेषित्ववू (३) शियःपतित्ववू (४) नारायणत्ववू इदु ऎरडरल्लू शब्दतः व्यक्तवु ; नारायणत्व ऎन्दरॆ नारायण शब्ददल्लि तत्पुरुष बहुवीह्यर्धगळिन्द तोरिबरुव गुणगळु हेळ ल्पट्टवु. इवाल् - ई नाल्कु अर्धगळिन्द, आकृष्ण माय- आर्थवागि सूचितगळाद, (५) परत्ववू - “भूतानाम् ई रोपिर्स (गी, ४६) ऎम्बल्लि हेळिरुव निस्स माभ्यधिकवू सत्वलोक शरतॆ यावाग उण्टो आग वरत्व उण्टॆम्बुदु एर्वट्टितु, (६) सौलभ्य ङ्ग ळुकु - प्रपन्नरिगॆल्ला आति सुलभनागिरोणवु, “तस्याहं सुल भः पार्थ” (गी ) ऎम्बल्लि हेळल्पट्टितु. ई गुणगळिगॆ उरु प्पावरुगिर - सम्बन्धिसि बरुव, सज्ञत्व-ऎल्लवन्नू तिळिदिरुविकॆ, सत्वरक्षकनागबेकादरॆ, अवरुगळ योग्यतायोग्यतॆगळिगॆ सरियागि रक्षनागबेकादरॆ, अवरुगळ प्रवृत्तिगळन्नॆल्ला तिळियुव सज्ञतॆयु इरबेकु. सत्व शक्तित्यादिगळु - सत्व शक्तिये मॊदलादवुगळू सत्व शक्तित्ववु एतक्कॆन्दरॆ महावराधियु शरणागतनादरॆ “आन नं हरिश्रेष्ठ दत्त म स्याभयं मया विभिषणो वा सुग्रीव य दिवा रावणयम्”ऎम्बल्लि(रामा, युद्ध१८ ३४) हेळिरुव हागॆ महापराधिगू कूड मोक्षवन्नु हॊन्दिसुव मत्तु अन्तह प पन्नरन्नू कापाडुव अघटित घटनाशक्ति यु आवश्यकवु. इल्लि आदिपददिन्द सत्य सल्पतॆयु हेळल्पट्टितु, विभीषणनु शरणागतनादनो इल्लवो ऒडनॆ आवनिगॆ एनादरू अनुग्रहिसतक्कद्दु न्यायवॆन्दु भाविसि, लङ्का राज्याभिषेकवन्नु लक्ष्मणन मूलक माडिसि, अदन्नु तन्न सत्यनङ्कल्पतॆ यिन्द नडॆसिदनु. हागॆये भरतनिगॆ कॊट्ट मातन्नु नडॆसिकॊडु वदु इत्यादि. (८) परमकारुणि कत्ववु तनगॆ एनॊन्दू प्रयोजन________________
चरमश्लोकाधिकारः 922 सौशील्य वात्सल्यादिगळु, द्वयल् द्विवचनान्त पदत्ताले तोन शुभाश्रयमाय, परत्व सौलभ्य वृञ्जकमान पार्थ सारथिन डैय दिव्यमङ्गळ विग्रह विशेषम,म का काट्टु पडुगिरदु. " विल्लदिद्दरू प्रवन्ननन्नु रक्षिसबेकॆम्ब कागुण्यवु. ई गुणविल्लदिद्दरॆ शरणा गतवत्सलवे इल्लवागदॆ मिक्क ऎल्ला कल्याणगळू निगर्धकवाद वुगळागुववॆन्द ९ देशिकरवर, दयाशतकदल्लि हेळिरुत्तारॆ “वृष गिरि गृहमेथि क्षण बोध बिलैश्वर वीर शक्ति मुख8 । दोषा भवेयु रेते ) दिनानु त्वयाविना भूताः (९) सौशील्य- बदु कीळ ऒग्गादिगळन्नु हॊन्दिगॆ प्रपन्ननॊन्दिगॆ सेरिरोणवु. इदु “गल्वलोकशरण्य” नॆन्दॆनिसुवदक्कॆ मुख्यवाद गुणवु, शबरनाद गुहनन्नू, वानरन द आ जनेयनन्नू आलिङ्गिसिदुदू, पक्षियाद जटायुविगॆ और्ध हिक क्रियॆयन्नु नडॆसिदुदू, इन्नॊब्ब वानर नाद सुग्रीवनन्नु आश्रयिसिदुदू, ऎल्लवू सौशील्य निदर्शनगळु. “निषादानां न ता” ऎम्ब दया ततक श्लोकवू “गोपाददे? ऎम्ब भागवत दशमस्कन्द श्लोकवू कण्णिगुण् तिरत्ताम्बु ऎम्ब मधुरकवि सूक्तियू, मत्तु कुचेलादिगळ आराधनॆयू इवॆल्लवू, ई सौशील्यवन्नु कॊण्डाडुत्तवॆ. वात्सल्यादिगळु-वात्सल्यवॆन्दरॆ दोषविद्दरू कूड अदन्नु परिगणिसदॆ आश्रितनन्नु परिग्रहिसोणवु. इदु “यदिवा रावणस्वयम्” ऎम्बल्ल “सुदु वाक्य दुष्पपा" - मह कॆट्ट नडतॆयवनागलि ऒळ्ळॆय नडतॆयवनागलि ऎम्ब श्री रामसूक्तियल्लू (रा. युद्ध १८-२२) नस्कर पकाराणां शतमात्मवाया” (रा. अयोध्या) इत्यादिगळल्लि प्रदर्शितवु. हागॆये द्विवचनुन्त सदाले तॊत्तिन - चरण् ऎम्बुदु द्विवचनान्त नदवु, आ वददिन्द तोरिबरुव शुभाश्रयमाय दिव्यमण्णळविग्रहवागि, परत्व मत्तु परत्वविद्दरू सौलभ्यवू व्यञ्जकमान - तोरिबरुव अवुगळन्नु प्रदर्शिसुव, पार्थसारथि यिनड्डॆय - *र्जननिगॆ सारधि यागिव, अन्तह परत्ववन्नु हॊन्दि रुववनु अर्जुननिगॆ लीलासुरधियादनु ऎम्बुदरिन्दले परम कारुणिक, सौलभ्य, सौशिल्य, वात्सल्यादिगळु व्यक्तवु, इन्तह लीला सारधिय दिव्यळविग्रह विशेष मुम-विशॆषवन्नु, कट्टु पडु गिरदु-ई माम् ऎम्ब पदवु इवॆल्ला कल्याण गुणगळन्नू ऎन्दरॆ अत्म________________
Ae श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इज (१) “निगरिल् पुगळाय इत्यादिगळिर् चॊल्लुगिर वात्सल्य स्वामित्व सौशील्य सौलभ्य रूपमान इद्दुण चतुष्टय मुम् अडियिले अस्थान स्नेहादिगळाले कलन आर्जुनन्न गुणगळन्नू रूपगुणगळन्नू प्रदर्शिसुत्तदॆ. माम् ऎम्ब शब्ददल्लि इष्टु अर्थगळन्नू ग्रहिसतक्कद्दॆम्ब उपदेशवु. इन्तह उपदेश वॆल्ला श्री निगमान्तरन्नु बिट्टरॆ इन्नु यारु व्यक्तवागि हेळलाररु. एषनारायणर्मा ऎम्बल्लि ई रूपगुणगळू आत्मगुणगळू ऎल्लवू तोरिबरुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यदिन्द अ श्लोकवन्नु उदाहरि सिरुत्तारॆ. श्रीर्मा ऎम्बुदरिन्द लक्ष्मीसान्निध्यदिन्द तोरिबरुव परमकारुणिकत्ववू नारायण शब्ददिन्द समस्त कल्याण गुणाकर त्ववू, इवॆरडु पदगळिन्द महत्ताद विभूतिमत्ववू, नागपरङ्क वन्नु बिट्टु इल्लिगॆ बन्दुदरिन्द परम सौलभ्य, वात्सल्य, सौशील्यादि आश्रित जन रक्षणोपयुक्तगळू, दिव्यमच्चळ विग्रह लावण्यवू बोधितवु. हीगॆ साक्षान्मन्मध मन्मधनाद कृष्णावतारिये “ह्याग तो मधुरां पुरीं हीगॆ बन्दवनागि लीलासारधियागि, इन्तह अति मधुरवाद चरमश्लोकरूप उपदेशवन्नु कैकॊण्डनु ऎम्बुदु तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ “माम” ऎम्ब पदवु बह्वर्थ वन्नु स्वारस्यवगि प्रदर्शिसुत्तदॆ. ई कल्याणगुणजातदल्लि आश्रितरक्षणक्कॆ मुख्यवादवु वात्सल्य, स्वामित्व, सौशील्य, सौलभ्यगळॆन्दु श्री नम्माळ्वारवर पाशुरवन्ननु सरिसि, ऎम्बदागि हेळि, श्री कृष्ण भगर्वारवर प्रवृत्तिगळ मूलक अवुगळन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. n इ - ई मां - ऎम्बल्लि तोरुव अर्धगळल्लि निगरिल् पुगळाय लक्ष्मियॊन्दिगॆ सेरिरुव साहचर्यदिन्द बन्द प्रमेयं हि तर्त्तॆजः” ऎम्ब मारीजोक्तिय प्रकार उण्टाद निरुपमॆयन्नुळ्ळ, निरवधिक वात्सल्ययुक्तनॆम्ब अगाद कीरियन्नुळ्ळ वनॆन्दु द्वयार्थ प्रकाशकवाद “अगलगिर्ल्ले” ऎम्ब नम्माळ्वार पातुरदल्लि, इत्यादिगळिल् - इवे मॊदलादवुगळल्लि जॊल्लुगि - उपपादितवाद, वात्यल्य, स्वामित्व, सौलभ्य, सौशील्यगळॆम्ब इग्गण चतुष्ट यमुम् - ई नाल्कु गुणगळू, अडियिले अस्थान (१) तिरु ६-१०-१०________________
(४७) चरमश्लोकाधिकार « अनादरियामैयालम् (१) “मत्तः परतरं नास्य” ऎन्नु ताने अरुळि युगैयालु (२) हे कृष्ण हे यादव (३) “रथंापयमेच्युत” ऎन्नुम्मडि निन्नुसारणादिगळॊप्पण्णु गैयालु काणवेणुवॆन स्ववैश्वरूप क्याट् मण्णु ं स्नेहादिगळाले कलन-युद्धारम्भदल्लि, योग्यवल्लद दुर्मा र्गरल्लि उण्टाद नम्मवरु बान्धवरु ऎम्ब स्नेहवेनु, आदिशब्द दिन्द कारुण्यवेनु, इवुगळिन्द मनस्सिनल्लि परिताप हॊन्दिद अर्जु नन्नॆ - अर्जुननन्नु अनादरियामैयालु - तिरस्करिसदे इरु वदरिन्दलू, इदरिन्द वात्सल्यवु केळिल्पट्टितु. “मत्तः परतरन्नान्य (१) ननगिन्तलू श्रेष्ठवादुदु यावुदू इल्लवु. (गी. ७-८न्नु नोडि) ऎन्नु-ऎम्बदागि ताने अरुळिच्चॆगैयालु - ताने कृ पया हेळिकॊण्डिरुवदरिन्दलू, (इदरिन्द स्वामित्ववु व्यञ्जितवु, (हे कृष्ण हेमाधव" (", —४३) ओ कृष्णने यादवने ऎन्दु स्नेहितनहागॆ सम्बोधिसि आर्जुननु करॆदुदरिन्दलू मत्तु “रदं स्थापय (गी ११)रधवन्न श सैन्यद ऎदुरिगॆ निल्लिसु ऎन्दु अर्जुननु आज्ञा पिसुव, ऎन्नुवडि-आपिसुव हागॆ निन्नु,निन्तु, सारथ्यादिगळ्ळि हण्णु गैयालुम् - रधवन्नु नडॆसुवदे मॊदलाद कॆलसगळन्नु तन्न आश्रितरिगॆ नडॆसिदुदरिन्द- (इल्लि सौलभ्य, सौशील्यादिगळु प्रकटितवु. काणवेणुवॆन स्वनैक रूप काट्ट-भक्तनाद अर्जुननु नोड बेकॆन्दु प्रार्थिसि विश्वरूपवन्नू प्रदर्शिसि (इदरिन्द कारुण्य, मत्तु, पळॆय - सौलभ्य, स्वामतृगळु व्यक्तवु.) माणु हिन्दॆ तनगॆ परिचितवाद, सौम्यविग्रह - क्रूरवाद मत्तु भयङ्करवाद विश्वरूपवन्नु बिट्टु सौम्यवाद मानुषविग्रहवन्नु ऒडनॆये काट्टि नेणमॆनप्पोदॆ - तोरिसबेकॆन्दु केळिकॊण्ड सारथि रूवनाय तो - पुनः सारधिरूपवन्ने हॊन्दिरुव हागॆ तोरिसिकॊण्डु नियालुम् - निन्तिद्दरिन्दलू, व्यञ्जितवाय त्तु - प्रदर्शिसल्पट्टव. इदक्कॆ करपदवु. “इन्नु चतुष्टय ऎम्बुदु. मां - ऎम्बवनु श्री कृष्णनादुदरिन्द श्री कृष्ण प्रवृत्ति गळिन्दले आश्रित रक्षणॆगॆ बेकाद ई गुणचतुष्टयगळन्नू प्रदर्शिसि दरु. “निगल् पुगळाय” ऎन्दु बरुव पाशुरवु हिन्दॆ अनेका (n) ne. 2.2. (9) ne. nn-wn (2) ne. 0-20________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे पळयसौम्य विग्रहक्काट्टि वेणुवॆन पोदे सारथिरूपनाय निन्नॆ यालुं व्यञ्जितमाय्तु. उक्तमान शरण्य तो वर्ति उदाहृतवु. हिन्दॆ नॆय पुटवन्नु नोडि, ई पाशुर दल्लि निगरिल्ुगळाय ऎम्बुदरिन्द जगत्कारणत्व स्वामित्व हेळ ल्पट्टिदुदरिन्द परत्ववू, ऎन्नॆ आळ्वाने ऎम्बुदरिन्द सौशील्यवू तिरुवेडत्ताने " ऎम्बुदरिन्द सौलभ्यवू हेळल्पट्टवॆन्दु सार दीपिकॆयवरु हेळिरुत्तारॆ. ई प्रयोगद अर्थवेनॆन्दरॆ “तन्न दिव्य मङ्गळ विग्रहवे निरुपमवाद उपायवु ऎम्बुदु” ई पाशुरद ईडॆम्ब व्याख्यानदल्लि महा प्राज्ञरु ई प्रयोग- भाष्यदल्लि बरॆ दिरुवदेनॆन्दरॆ, “तिरुवे डमॊड्डॆ यान्नागिरुव दिव्य मब्बळ विग्रह दल्लि गुणयोगमुम् (वात्सल्यवु, शेषि त्वमुम् (परत्व) विशेष कटाक्षनु (सौशील्यवु) सौलभ्य मम इवै इत्तनॆ यु उण्णिरे इप्पदत्तु कु” ऎन्दु हेळि, निगरिल् पुगळा ऎम्बल्लि हेळल्पट्ट उपायक्कॆ सहकारि हेगॆ ? ऎन्दु ऎल्लि हेळल्पट्टिदॆ; ऎल्लि विशदवागि तोरिबरुत्तदॆ, ऎन्दरॆ “माकम् ऎरविडल् सारथ्य वेष कट्टुगिरदु” ऎन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. अर्जुन सारधियागिरुव दिव्यमच्चळविग्रह धारियागि श्री अर्जुनादिगळॊन्दिगॆ सेरिरुव परम वात्सल्यवु प्रणव अकाररूरनागि रधदल्लि मुन्दॆ कूतु, मकाररूपियाद अर्जुननिगॆ शे षियागियु रक्षकनागियू इरुवदरिन्द परत्ववू सारधियागिरुव सौशील्यवू मत्तु अवतारि यागि सत्वरिगू दृग्गोचरनागि सत्व साक्षिकनागिरुवदरिन्द सौलभ्यवू, इवॆल्लवू, “मामेकम् ऎम्बल्लि तोरिबरुत्तवॆम्ब भाववु. हीगॆ ई गुणगळॆल्ला व्यञ्जितवायत्तु - प्रदर्शिसल्पट्ट नम्ब क्रियापदवु इरुत्तदॆ. अदु हेगॆ व्यञ्जितवायतु ऎम्बुदन्नु ई मेलिन वाक्य दिन्द उपपादिसि तिळिसिदरु. आस्थान स्नेहादिगळ ले कलन ऎम्बुदरिन्द शनगॆ धर वादुदन्नु अधरवॆन्दु भाविसिदुदरिन्द दोषयुक्तनादनु ; अन्त वनन्नू अनादर माडदॆ बहु कृपॆयिन्द आतन भमज्ञानवन्नु उपदेशमूलक होगलाडिसिदुदरिण्ड वात्सल्यवु तोरल्पट्टितु. मत्तः परतरं नास्ति - ऎन्दु निस्समाभ्य दकत्ववन्नु उपपादिसि हेळि________________
चरमश्लोकाधिकारः गुणळॆल् आल् आश्रित रक्षणत्तुक्कु प्रधानतमळ् (१) * सत्व जोषि ओ विश्वेश सृदाकारणि कोपिर्स” ऎन्नु भगवच्छा सलुव (२) “तान शक्ति करुणासु सतीतु” ऎच्चर अभियुक्त वाक्य तिलुव सण्ण हिक्क प्पट्टिन. दुदरिन्द परवू स्वामित्ववू हेळल्पट्टितु. अर्जुननॊन्दिगॆ आटद स्नेहितनागि निन्तु अवनिन्द सामान्यनन्तॆ हे कृष्ण हे यादव ऎन्दु सम्बोधिसल्पट्टु आतनिगॆ सारथियागि, रथवन्नु मुन्दॆ स्थापय ऎन्दु आज्ञापिसल्पट्ट वनहागॆ तोर्पडिसिकॊण्डुद रिन्द सौशीलवु प्रदर्शितवु. अर्जुननु विश्व रूपवन्नु नोडबे कॆन्दरॆ अदन्नु तोरि अनन्तर पररूपवन्नु तोरु ऎन्दरॆ अदन्नु तोरिसि, अनन्तर मानुष रूपवन्नू धरिसिदुदरिन्द परमसौलभ्यवु सूचितवु. ई मेलॆ हेळिद नाल्कु गुणगळु जगद्रक्षकनिगॆ इतर कल्याण गुणगळिगिन्त आश्रितरन्नु रक्षिसुवदक्कॆ मुख्यवाद गुणगळॆन्दु सप्प माणवागि उपपागिसुत्तारॆ. उक्तमान शरण्यगुणळिल् - हेळि ल्पट्टि, जगर कन गुणगळल्लि आश्रित संरक्षणत्तु कु - साद्योपाय गळ मूलक तन्नन्नु आश्रयिसिदवर रक्षणॆगॆ, प्रधानतमङ्गळ् - अत्यन्त मुख्यवादुवुगळॆन्दु (१) सत्व ज्योपि हि विश्वेश स्पधाकारुणिको पिर्स” ऎनु ऎ बदागि भगवच्छास्त्रदल्ल, (२) “इज्ञान शक्ति करु णासु सतीषु” ऎच्चर - ऎन्नुव अभियुक्त वाक्यलु - पूज्य राद श्री कूरनादर वाक्यदल्लू, सहिक्क पट्टिन - सहिसि हेळ ल्पट्टवु, उत्तमन शरण गुणङ्गळल्लि इवु नाल्कु प्रधान गुणगळु ऎन्दु हेळिरुव निन्द उक्तवाद शरण्यगुणगळु इवु नाल्कु अल्लदॆ बेरॆ उण्टॆम्बदन्नु तरण्यगुणानां प्रधानतवा ऎम्ब निर्धारण षष्ठिय भाववु तोरिबरुवदरिन्द ग्रहिसबहुदु. अवु यावुवॆन्दरॆ सत्वज्ञतॆ - इदु प्रपन्ननु तन्नन्नु हेगॆ आश्रयिसिदनॆन्दु तिळियलु आवश्यकव. कारुण्य - हिन्दिन अपराधगळन्नु बेकादुदु, आ घटनघटनाशक्ति - ऎन्तह महा पापियादरू अदन्नु परिगणिसदॆ क्षमिसि अन्तवनिगू मोक्षवन्नु दयपालिसुव उदार भाववु. इवुगळिन्द क्षदार्यगुणगळु हेळल्पट्टवु. (१) लक्ष्मीतन्न १६-७८ (२) अतिमानुष ६१, होगलाडिसलु________________
$29 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अथसत्वगुणेभ्यः दयायाः सातिशयत्वम् उपपादयति P इवॆ मून्रिलु ज्ञानशक्तिगळ निग्रहानुग्रह साधार ऐट्कळ्, स्वामित्वमुं लोपकरण माक्कुगैक्युम्, हीगॆ निरतिशय फलवन्नु कॊडुवाग तानु याव फलवन्नु आपेक्षिसदॆ इरुवहागॆ परिपूर्णकामनागिरुविकॆयु, इत्यादि गुण गळू सह शरणोपयुक्तगुणगळे. आदरू अवु नाल्कु प्रधान तमगळॆन्दु हेळल्पट्टवु. “सत्वज्ञपिहि” ऎम्ब श्लोकवु हिन्दॆ परिकरविभागाधिकारदल्लि उदाहृतवु. १०-३८नॆय पुटवन्नु नोडि) इल्लि सत्वज्ञतॆयू शरण्यगुणपागि हेळल्पट्टितु. सदाकारणि कोपि र्स ऎम्बुदरिन्द करुणॆयू, अदर प्रभेदगळिाद वात्सल्य, सौशील्य सौलभ्यगळु सङ्ग्रहीतवु ; विश्वेश ऎम्बुदरिन्द परत्व स्वामित्वगळु बोधितवु. “तज्ञान शक्ति करुणासु” ऎम्बुदु “पापीयसॊ पि” ऎम्ब अति मानुषस्तवद अन्त्यश्लोकवु. इदू अधिकारि विभागाधि कारदल्लि हिन्दॆये उदाहृतवु. (८०७-८नॆय पुटगळन्नु नोडि पूरार्धदिन्द इल्लि वात्सल्यवु उपपादिसल्पट्टितु. उत्तरार्धदिन्द सत्वज्ञतॆ, शक्ति, करुणॆ, अदर प्रभेदगळाद सौशील्य सौलभ्यगळु हेळ ल्पट्टवु. अनन्तर सश्वेश्वरन ऎल्ला गुणगळिगिन्तलू दयागुणक्किरुव सातिशयवन्नु तिळिसुत्तारॆ. इवॆ मूलु - ई ज्ञानशक्ति करुणॆ मूरु गुणगळल्लू ज्ञानशक्तिगळ्-सत्वज्ञतॆ मत्तु सत्वशक्तित्ववू, निग्रहानुग्रह सुधार णळ्- चेतनर निग्रहक्कू अनुग्रहक्कू बेकादवु. सुकृतिगळ अनु ग्रहक्कॆ सज्ञतॆ सत्वशक्तित्वगळु बेकादवु हागॆये दुम्मति गळन्नु शिक्षिसुवदक्कू आ गुणगळु आवश्यकवु. आदुदरिन्द निग्रहानु ग्रह साधारणङ्गळॆन्दु हेळल्पट्टवु. दुष्कृतिय रक्षणॆगॆ आवु उर युक्तवागलारवॆम्ब भाववु. करुणॆ ईग उपयुक्तवाद गुणवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. आगलि सश्वेश्वरन स्वामित्व उण्टल्ल अदु रक्षिस लारदो ? ऎन्दरॆ अदु परमात्मन लीलॆ भोगगळिगॆ उपयुक्त वागबह दे विना रक्षणॆगॆ प्रेरकगळागलारवॆन्दु हेळुत्तारॆ. स्वामि इवु, लीलोपकरणाक्कुगैक्कुव. स्वामिय लीलॆगॆ सहाय________________
चरमश्लोकाधिकारः भोगोपकरण माक्कुगैक्कुम् पॊदुवागैयाले ज्ञानशक्ति गळ्ळि रक्षणॆ, का तळाग नियमिक्क माट्टदु. कारुण्यमुम् इर्दि कवडुग न इल्य वात्सल्यादिगळु अनुग्रहत्तुळ्ळु एकास्त्रळ्. वागुवदक्कू, तन्मूलक भॆ गक्कॆ सहायवागि आगुवदक्कू सह, पॊदुवागै याले समवादुदादुदरिन्द, ज्ञानशक्तिगळ्ळि आतन सत्वज्ञतॆ, सत्व शक्तिगळन्नु, रक्ष कान्तळाग - प्रपन्नर रक्षणॆयन्ने मुख्य वागि भाविसुवहागॆ, नियमक्कु माट्टादु - नियमिसला रदु. स्वामियादुदरिन्द सत्व नियवनवेनो उण्टु. आदरॆ आ नियमनवु चेतन रक्षणॆयल्ले परवसानवन्नु हेगॆ हॊन्दीतॆम्ब भाववु. ऒब्बनु विपुलधनक्कॆ स्वामियागिरबहुदु, आतनिगॆ कारुण्य विल्लदे होदरॆ, हेगॆ बडवर रक्षणॆगागि आ धनवन्नु नियमिसुवनु ? हागॆये इल्लियू कूड सल्वेश्वरन स्वामित्ववु चेतन रक्षणॆगॆ अष्टु उपयुक्तवल्लवु. हागादरॆ ऎल्ला गुणगळिगिन्त विशेषो पयुक्तवागि याव गणवु चेतन रक्षणॆगॆ मुख्यवागि अन्वयिसुत्तदॆ? ऎन्दरॆ हेळुत्तार कारण्यमुवत् - दयॆयू, इर्दि कवडुगळान - इवुगळ प्रभेद गळाद सौशील, वात्सल, आदिशब्ददिन्द सौलभ्यादिगळु हेळल्पट्टवु. अनुग्रहत्तुक्कु- चॆ तनरन्नु अनुग्रहिसुवदक्कॆ एकागळ् - प्रधान तमगळु. आदुदरि द सत्वश्वरन दयॆये ऎल्ला कल्याण गुणगळि गिन्त आति श्रेष्ठवागि चेतन संरक्षणॆगॆ अत्यन्त मुख्यवादुदु. स्वामि निगमान देशिकरवरु श्रीनिवासन दयॆयन्नु कुरितु १०८ श्लोक गळिन्द कॊण्डाडिरुवदरल्लि १५नॆय श्लोकदल्लि हेळिरुत्तारेनॆन्दरॆ- “वृषगिरि गृहमेधिसु काबोध बलैश्चर वीर शक्ति मुखाः । दोषाभवेयुरेतॆ यदिनाम दये त्वयाविना भूताः॥” e ओ श्रीनिवासन दयॆयॆ? नीनु मात्रविल्लदिद्दरॆ श्रीनिवासन माडु नदिगळ समूहवु इन्नू इतर कल्याणगुणगळू ऎल्लवू निरर्थकगळागुववल्लदॆ दोषयुक्तगळागि परमात्मनिगॆ हेयप्रत्य नीकत्ववू कूड दूरीकृतवागुत्तित्तु. अदुदरिन्द दयॆगॆ साति शयत्ववु’________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इप्पडि इक्कारुण्यत्ति नुड्डॆय वाशियक्कण्ण पूव्वर्गळ (१) “सोहं श्री देवदेवेश नार्चनादौ स्तुत् नच । सामर्थ्य वार् कृपामात्र मनोवृत्तिः प्रसीद ” ऎन्नुम् इप्पडि - ई रीतियल्लि, इक्कारुण्यत्तिनुडैय - ई कारुण्यद, दाशिय्य - वैलक्षण्यवन्नु, महिमॆयन्नु ऎम्ब तात्पर्यवु कण्ड पूश्वर्गळ् - तिळिद पूराचारैरुगळु, (१) इदु श्री कृष्णनन्नु कुरितु माडुव ताळीय सरद उक्तियु, हिन्दिन श्लोकदल्लि योगि गळु निन्नन्नु सङ्कल्पिसि याव निन्न दिव्य मङ्गळ विग्रहवन्नु ध्यानिसि, अहिंसादि बावनादिपुष्पगळिन्द अर्चिसुत्तारॆ. अन्तह योग माडलु शक्ति इल्लद, सोहं - अन्तह नानु, ओ देवदेवेश - वेवतॆगळिगू स्वामियादवरिगू कूड नियामकनाद श्री कृष्णने, के - निन्न आर्चना - अहिंसादि ऎण्टु भाव पुष्पगळिन्द पूजिसुवदे मॊद लादवुगळल्ल, स्तुत् , स्तोत्रदल्ल, नसामर्थ्यः - सामर्थ्यवन्नु हॊन्दिदवनल्लवु ; कृपामात्र मनोवृत्तिः - नानु हिन्दिन जन्म गळल्लि ईगलू सह ऎष्टु अवराध माडिद्देनॆन्दु नीनु विचार माडिदरॆ नीनु रक्षिसलु आगुवदे इल्लवादुदरिन्द नीनु कृपमात्रवे उळ्ळ मनोव्यापारवुळ्ळवनागि, मे - ननगॆ प्रसीद - प्रसन्ननागु, अनुग्रहिसु, ई ई अवराध माडिदवरिगॆ ई ई शिक्षॆगळॆन्दु नन्न शासन उण्टु. तदनुगुणवागि नडॆयुवनॆन्दु निर्धरिसिदुदादरॆ प्रयो जनविल्लवु. ननगॆ ऎन्दिगू रक्षणॆयिल्लवु. आदुदरिन्द नीनु कृपा मात्रवन्ने मनोवृत्तिगॆ साधकवागिट्टु कॊण्डु, नन्नन्नु रक्षिसु ऎन्दु सर्पनु बेडुव प्रकरणवु.” ऎनम् - ऎम्बदागियू, ई श्लोकद विष्णु पुराणद हिन्दिन श्लोकवु “हृदिसङ्कल्प यद्रूपं ध्यानेनार्चन्ति योगिनः । भावपुष्पा दिना नाथ सोर्च्यते वा कथं मया ” ऎन्दु इरुत्तदॆ. योगिगळु याव निन्न दिव्य मङ्गळ विग्रहवन्नु, सङ्कल्पिसि भाव पुष्पगळे मॊद लादवुगळिन्द अभिषेक, ऊरपुण्ड्र, श्री चूर्ण, गन्ध, भावपुष्प दीप निवेदन मङ्गळारति मॊदलाववुगळन्नु अर्पिसिद हागॆ मानसि काराधनॆयन्नु माडुवरो अन्तह निन्न रूपवु नन्निन्द हेगॆ आरिस ल्पडलु साध्यवु ऎन्दिरुत्तदॆ. ऎण्ट भावपुष्पगळु यावुवॆन्दरॆ (0) D. J. H.2.20________________
चरमश्लोकाधिकारः (२) “निन्नरु पुरि रुन्नेन्” ऎन्नु, (३) “तुण्नॆये निनि निन्नरुळल्लदॆनक्कु” ऎन्नुम्, “अहिंसा प्रथमं पुष्पं पुष्प मन्द्रिय निग्रहः । सत्वभूत दया पुष्पं क्षमापुष्प विशिष्यते । शमःपुष्पं तपः पुष्पं ध्यानं पुष्पं तथैवच ! सञ्चॆ वाष्टमं पुष्पम् एतैस्तुष्यति केशव बरी अष्टोतरशतनामगळन्नु हेळिकॊण्डु अर्चनॆ माडिदरॆ स्वामियु सन्तोषपडुवदिल्लवु. अदरॊन्दिगॆ मेलॆ हेळिद ऎण्टु भाव पुष्प गळु अर्चनॆमाडुवनल्लिद्दरॆ वुष्पार्चनॆयिन्द सन्तोषपडुवनु. पुष्पार्चनॆगॆ ऒन्दु वेळॆ भावपुष्पगळु मात्रवे इद्दरू आगलू श्री केशवनु सन्तोषपडुवनॆम्ब भाववु. हीगॆल्ला माडुवदु दुस्तर वादुदरिन्द नीनु यावुदन्नू अपेक्षिसदॆ, कृपामात्रदिन्द अना लोचित शरण्यनागु ऎम्ब भाववु. (२) “निन्नरुळे पुरिरुत्तेनॆ” ई पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ “शनियोङ्गु तिरुवेड मुडैयायुलकु । तवाळ निन्न नम्बि दामोदरा चदिरा । ऎन्नॆयु ऎन्नुड मैयु चकरप्पोरिये ୧ कॊण्डु । निन्नरुळे पुंरुन्ने निनियोन् तिरुक्कु रिप्पे १ll अवतारिकॆ तिरुमलैयल्लि कल्याणगुणपूर्णनागि बन्दु, नन्नन्नु विषयिकरिसि, निन्न कृपॆयन्नु ननगॆ आश्रयवागि माडिदॆ. इन्नु मेलॆ स्वामियवर अभिप्रायवेनु ऎन्दु केळुत्तारॆ. आर्थवु-शन्नि येङ्गु तण् तिरुवॆ- जि षमुडैयाम् - ऎत्तरवाद को टॆयन्नु हॊन्दिदुदागि श्रमपरिहारवाद तिरुमलै यन्नु आवासवागि माडिकॊण्डवने, (सौलभ्यवु) उभयविभूतिगळल्लदॆ इदन्ने मूरनॆय एभूतियागि माडिकॊण्डवने ऎम्ब भाववु. उगन्तवाळ निन्ननम्बि - एनॊन्दू व्यत्यासविल्लदॆ लोकद जन रॆल्लरू तन्नन्नु आश्रयिसि बाळुव हागॆ नॆलसिरुव कल्याणगुणसागरने इदरिन्द सत्येश्वरन वात्सल्य प्रबोधितवु. “सत्वस्य शरणं सुहृति “समोहं सत्व भूतेषु” सत्व लोकशरण्याय राघवाय महा त्मने” “अभयं सभूते ददाम्य तद्वितं मम” इत्यादिगळु स्मारितवु. दामोदर - निन्न तुण्टतनवन्नु तग्गिसुव (२) परि तिरु ५-४, (३) परि, तिरु. ११-८८________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे दक्कागि यशोदॆयु निन्न सॊण्टक्कॆ हग्गवन्नु बिगिदुदरिन्द दामो दरनॆम्ब हॆसरन्नु हॊन्दिदवने गोप्याचदे ऎम्ब भागवत श्लोक दल्लू, कण्णिनुण् चिरुत्ताम्बिनाल् " ऎम्ब पाशुरदल्लू उपपादित वाद हागॆ सौशील्य, सौलभ्य, भक्तानुरक्ततॆयन्नु हॆऎन्दिदवने, चदि रा - आश्रित दोषगळन्नु तिळियदहागॆ उपायवन्नुळ्ळवने ! ऎन्नॆ यु ऎन् उडय्कॆ युम् - निन्न वस्तुवाद आत्मावन्नु नन्न आत्माविगॆ सेरिद शरीर सरबन्धिगळु मॊदलादवन्नॆल्ला. चक्करप्पोरि ऎकॊण्डु चक्रद मूलक मुद्रिसिक्कॊण्डु, ऎन्दरॆ शङ्ख चक्रगळ मूलक मद्रोपदेश संस्कारवन्नुण्टुमाडिकॊण्डु, निन्नरुळ्ळि पुर नीरु नैन् - निन्न निर्हेतुक कृपॆयन्ने निरपेक्षितवाद उपाय वन्नागि गि तिळिदु निर्भरो निर्भयोस्मि ऎन्दु हेळिरुवहागॆ इद्देनॆ. तिरुक्किरुप्पु इनियेन्-ई निन्न कृवॆयु ननगॆ बेकाद ज्ञानवन्नित्तु मर्हागळ मूलक निन्नल्लि शरणागतिय मूलक विरोध निवृत्तियन्नु उण्टुमाडिद नन्तर इन्नु यावुदु आपेक्षितवादुदु उण्टु. इल्लि कृपया, अदर कवडुगळाद सौलभ्य सौशील्य वात्सल्यगळु कॊण्डाड ल्पट्टवु.” ऎन्नु - ऎम्बदागि यू, (३) इदर पूरा पाशुरवु. आणियार् पॊळिल् शोळरङ्गनगरप्पा तुणियनॆनि निन्नरुळ इदॆनक्कु मणिये मणि माणिक्कने मतुशता हणॆया यॆनक्कु य्युव परञ्ज्योति ॥ अर्थपु-अणियार् पॊळिल् शूळ् - सौन्दर्यवु हॆच्चा गिरुव तोटगळिन्द तुम्बिरुव, आरॆण्ण नगरप्पा - निरुपाधिक बन्धु वागि नितृवासवन्नु माडिकॊण्डु निरतिशयभोग्यवाद, दिव्य श्रीरङ्गक्कॆ नायकनादवने ! तुणिय निनि निन्नरुळल्लदॆनन्नु - नीवागिये अयोध्यॆयिन्द इल्लिगॆ बन्दु निन्तु इल्लियवरिगॆ उजीविसिकॊळ्ळुव हागॆ सौहर वुळ्ळ महास्वामिय प्रीतिये मार्गदर्शियल्लदॆ इन्नु यावुदू ननगॆ उपकारकवादुदिल्लवॆम्ब भाववु हीगॆ निनगॆ स्वामिकृवॆये उपकारकवॆन्दु तोरिसिदवरु यारॆन्दरॆ ? श्री रङ्ग नाधने सिद्धोपायनॆन्दु हेळुत्तारॆ. श्री रङ्गनाथनु बरी सुन्दरनागि लावण्य महोदधि अष्टु मात्रवेयो ? ऎन्दरॆ हाग इवु, आतनु मणिये - नीलमणि हागॆ तापहरने ! ऎन्नुत्तारॆ. आष्टु मात्रवे अल्लदॆ मणिपाणि मे - हॆच्चद बॆलॆयुळ्ळ रत्न गळिगॆ हेगॆ महिमॆयो हागॆ महिमॆयुळ्ळवने हेगॆ महिमॆ________________
(UF) चरमश्लोकाधिकार (४) उनदरु पार्नडिय” ऎन्नुम् (8) तिरुमा ऎम्बुदक्कॆ स्वामि देशिकरवर “आराद वरुळमुदम पॊदिन को यिल्” ऎम्ब पाशुरवन्नू अदर अर्थवन्नू नोडि, (१६३८-४५ पुटगळु) श्री रङ्गनाथनु दयॆमाडुव मातु हागिरलि. सहस्राप राधरूप विरोधिवर्गविदॆयल्ला ऎन्दरॆ नीवु मधुसूदा वल्लवे ? मधुवॆन्नुव प्रचण्ड राक्षसनन्ने कॊन्दवरु, अश्रितन विरोधवर्ग वन्नु नाशमाडलाररेनु ऎन्नुत्तारॆ. आगलि तमगॆ इन्नेनागतक्कद्दु ऎन्दरॆ, पणियाम् ऎनुक्कुय्युंव - पापगळॆल्ला होगुव मार्ग हेगॆ ? नीवु आज्ञापिसिद रीतियल्लि ऐकाव्य भक्तियिन्द उपासनॆयन्नु माडलु नानु अशक्तनल्लवे ? ननगॆ मार्ग हेगॆ ? ऎन्दु शोकिसिद अर्जुननिगॆ सत्वधा परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज । अहं त्वा सत्व पापे मोक्षयिष्कामि” ऎन्दु हेळि अतन शोकवन्नु होगलाडिसि, मातुचः ऎन्दु हेळिदवरल्लवे तावु, हागॆये तनगू कूड आजीवन माडिकॊळ्ळुव उपायवन्नु तिळिसिरि, नीवु सत्वज्ञराद परञ्ज्योतिस्सल्लवे ? त भासा सत्वविदं विभाति ऎन्दल्लवे हेळिरुवदु. (४) *वाळालरुत्तु चुडिनु मुत्तु वन्साल् । माळादकादल् नोयाळन् पोलॆ ; मायाल् । माळात्तु यर् तरिलुम् बित्तुव कोट्टम्मा! नी । आळावुनदरु पार्प्प नडियने ॥४॥ वाळाल् अरुत्तु - वैद्यनु हुण्णन्नु तन्न कत्तियिन्द छेदिसि, शुडिनुम् - आतनु कत्ति सूजि मॊदलादवन्नु कासि देहद हुण्णन्नु सुट्टरू, मरुत्तु वाल् - वैद्यन मूलकवागि, माळाद कादल्- अवनिगॆ विशेष द्रव्यवन्नु समर्पिसि, अतिशय प्रेमवन्नु हॊन्दिरुव नोयाळान् पोले - विषयलम्पटनागिद्दुदरिन्द व्याधिग्रस्तराद वर हागॆ, ओ विष्णुव कॊट्ट मा - ओ आ ऊरिगॆ स्वामियादवने, अर्जावतार मूर्तिये ! नी - नीवु, मायाल्, “मायान्तु प्रकृतिं विद्धि” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ प्रकृतिसम्बन्धदिन्द, माळा • ऒन्दु कालदल्लि बिट्टिरदहागॆ, तर्य तरिलुम् - पुनःपुनः अनेक जन्मगळ मूलक “पाम्यजस्रं” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ दुःखवन्नु (४) पॆरुमाळ् तिरु ५-४, (५) पॆरुमाळ् तिरु ९१०.________________
श्रीमहस्यत्रयसारे मकप्पत्तु मन्नॆ कोयिल्कॊण्ड पेररुकाळन् ऎन्नु म, (६) “निन्निरुवरु कालक्का परितु” ऎन्नुम, (७) *निरु कॊट्ट रू, अडिय - तम्मल्लि शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिद दासनु, आळम् आ दासवृत्तिगॆ सहजवाद नित्य कैरवन्नु माडुव सुकृत वन्नु हॊन्दलु, उनदरु - निन्न कृपॆयॊन्दन्ने मुख्यवादुदागि पाञ्चन् - अरितु ऎदरु नोडुत्तिद्देनॆ. हीगॆ अनेकापराध गळन्नु माडिदवनिगॆ ई देहक्कॆ माडिसिद दरिद्रषधिगळल्लि प्रेमवन्नु बिट्टु हीगॆ निन्नन्नु मरॆतु विषयलम्पटनाद निनगॆ निन्न कृपॆये सषधियु, कुप्पिय मात्रॆयु ऎन्दु ईग भाविसि, निन्नन्नु नम्बि, आश्रयिसिरुत्तेनॆ ऎम्ब भाववु “ऎन्ऎम् - ऎम्बदागियू, (५) इदर पूरा पाशुरवु दॊरॆयलिल्लवु. तिरुमामगळ - श्रेष्ठळाद महालक्ष्मियन्नु तन्न वक्षस्थळदल्लि धरिसिकॊण्डु, ऎन्नॆ - नन्न हृदयवन्नु, “कोयिल् कॊण्ड “विश्वस्मायतनं महत्” ऎम्बल्लि हेळिरुव तनगॆ देवालयवन्नु माडिकॊण्ड, पेररुळाळन् - महा कृपालर शिरगद रङ्गनाथनु, “ईश्वरस्सत्वभूतानां हृद्धशीर्जुन तिष्क (११८) “सत्व चाहं हृदि सन्नि विष्ट” इत्यादिगळु अनु सन्धेयवु. (६) निरुवरुळाल् पूरा पाशुरवु- हङ्गु इद्दॆयो विरुक्किनु मजर् पॆन्सालॆनवुरजानु अरैयो वननिव्रतिरुव करुषल् ईवळ् तन् । निरैये वॆनियु त्रिरुवरळाल् अन्नि क्यान्सरिकाल् मुरैयो अरवणिमेल्पळ्ळिकॊण्ड मुक्तिल्वण्णने ॥ ६७ ॥ करुङ्कडिल् - कप्पाद समुद्रवु, ज्ञानशून्यवागि दुःखवन्नुण्टु माडुव संसार समुद्रवु, इरुक्कि नुम्-रक्षिसु ऎन्दु प्रार्थिसिदरू ओर्सॆन्सालॆनवुम् . अशक्तळागिरुव बालॆयागिरुव ऒब्ब ऎन्दु हेळि, ईजु - ई विषयदल्लि इरै - स्वल्पवू कूड, इरुदु- दयॆ माडलारदु ; अरियोयॆन, घोषवन्नु माडुत्ता, निन्नु - स्थिरवागि निन्तु, अतिरुम् - घोषिसुत्तले इरुत्तदॆ ; ओ इदेनु कौरवो ? समुद्रनु रक्षिसुव शक्तियिल्लदवनु. इदक्कॆ दृष्टान्तवु समुद्रवन्नु दाटलु, सहाय माडु ऎन्दु सत्वशक्तनाद श्रीरामनु (६) तिरुविरुत्तदॆ. ६२, (७) तिरु ९-२-१________________
चरमश्लोकाधिकार J&F वरुळुम पज्जियत्ताल् तिरुवरुळु” ऎन्नुम, (८) आवावन अशक्तनाद समुद्रवन्नु प्रार्थिसिद हागॆ संसार समुद्रवू हागॆये विषयोपभोगगळल्लि मुळिगि घोषिसुव हागॆ माडुवं शाद्दु. आदुदरिन्द अरवु अमेल् - मृदुवागिरुव आदिशेषनॆम्ब सुप्पत्तिगॆमेलॆ, पळ्ळिकॊण्ड - मलगिरुव, मुगिल् वण्णने - सुन्दर नाद मेघश्यामने, ईजु - नीनु कृष्णावतारियागिरुव कालदल्लि जन्मविल्लदॆ, ईगिरुव, इवळ् तन् निरॆयो - ई बालॆयु लक्षण परिपूर्णळु, इनि - इन्नु मुन्दॆ, उन् तिरुवरुळ - निन्न करुणॆ यल्लदॆ कापु अरिदु - रक्षिसलु साध्यविल्लवु, मुरैयो - इदु न्यायवो ? नीनु सुखवागि शेषशायियागि मलगिरुवदू, निन्नल्लि शरणागतियन्नाश्रयिसिद आशक्तराद निन्नन्ने नम्बिरुव बालॆयहागॆ निन्नन्ने प्रीतिसुत्तिरुव ई आळ्वारल्लि नीनु कृपॆमाडदिरुवदु न्यायवे ऎन्दु पुरुषकारभूतॆयाद तायियु हेळुत्ताळॆ. (७) पणॆ नाळाले निनितुवरुळु हॆज्यत्ताल् तिरुवरुळु जॊण्णु, निन्नॊयिल् शीव्र प्पल् पडिकाल् कुडिकुडिवळि वायु ं तॊ रो रुळिचॊवान् तिरुन्नु नामरै कण्ण ४ानोक्काय । तण्णिर प्रॊरु नत्त कॊळस्थ तिरुप्पुळिच्चु डि किडनाने ॥ १ ॥ अर्थवु तॆन्, तिरॆ, पॊरुनल् - निरलवाद तॆरॆगळुळ्ळ, ताम्रपर्णि नदियन्नु हॊन्दिदागि, कण्, पणॆ, शून - तम्पा गिरुव जलसमृद्धि इरुव गद्दॆगळिन्द तुम्बिरुव, तिरुप्पुळि ु डि किड नाने - तिरुप्पुळिङ्गुडि ऎम्ब दिव्य क्षेत्रदल्लि बिजमाडिसिरुववने ! नि तिरुवरुळु - निरुपाधिक बन्धुवाद निन्न दयॆयन्नु, मत्तु हॆण्ण यशाल् तिरुवरुळु - कमलवासिनियाद निन्न पत्नियाद लक्ष्मिय परम दयॆयन्नू, पद्धनाळाले कॊण्डु - बहु कालदिन्दलू बन्दिरुव, निन्न कॊयिल् शीरु-नीनु बिजमाडिसिरुव दिव्या लयदल्लि उचित कैरवन्नु माडि, पल्पडिकल्, अनेक पूरुष वागि बहुकालदिन्दलू, कुडि कुडि वळिवन्नु - कुलक्रमवागि पुत्र पौत्रादिगळॊन्दिगॆ, शास्रोक्तरीतियल्लि, अय्यु - कैन्यवन्नु माडुत्तिरुव, तॊण्डरु अरुळ् - निनगॆ शेषभूतराद भक्तरिगॆ निरवधिक कृपॆयन्नु माडि, शोदिवाय तिरन्नु - प्रकाशमानवाद________________
4905 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे रुळिकॆयदु” विनुम, (९) “कृपया केवल मात्मनात्मुरु निन्न बायन्नु तॆरॆदु, नन्न उज्जिवनॆगागि ऒन्दु वेळॆ मातनाडि, उन् तामक्कॆ कण्णळा - अश्रितरिगॆ परम वात्सल्यवन्नू दयॆयन्नू तोरुव निन्न पुण्डरीक सदृश कण्णुगळिन्द नोक्काय - कटाक्षिस ऎन्दु प्रार्थिसुवनु. इल्लियू लक्ष्मिय दयॆयू स्वामिय दय यू सह कॊण्डाडल्पट्टितु. परम करुणानिधियु मुगुळुनगॆयिन्द कूडिद दिव्यवदनद मूलक ऒन्दु मारन्नु हेळिदुदादरॆ अश्रितन त्रिविध आस्तिगळिन्द बॆन्द तापवॆल्ला कळॆदुहोगि, हागॆये दिव्य कटाक्ष दिन्द नोडिदरॆ ईतनिगॆ सत्व शान्वियू, लभिसुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ विभीषणनु तन्न कष्टदॆशॆयन्नु “अनुजो रावणस्या हं तेन बाह्य मानितः । भवन्तं सत्वभूतानां तरण्यं शरणागतः ॥ ऎन्दु हेळिकॊण्डु यावाग ऎदुरिगॆ निन्तनो आग शरणागत वत्सलनु, वचसा सान्तयित्वनं लोचनाभ्यां पिबन्निन आतनन्नु माताडिसि दिव्य कोमल कटाक्षदिन्द ईक्षिसिरुत्तानॆ. ई अभिप्रायवे इल्लियू उपपादितवु. आ मात्र आ कटाक्षवू दया प्रेरितवागि ईतन तापत्रयगळन्नॆल्ला होगलाडिसि आनन्दवन्नु कॊडुवन्तावुगळु ऎम्ब भाववु. (८) “आनावॆनु पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ- अवारार् तुण्णॆयॆन्न नीरडलुगळुन्नु नानाय पोर् सिरविकड लुळिनु नानुळण्ण श्रीवार् कोलत्तॊडरुच्चक्करं शब्द नोडु मानावनरु शॆय तडिय नॊडुमाना ने ॥Fil अर्थ-नानु संसार सागरदल्लि बिद्दु पट्ट केशवॆल्ला तीरुव हागॆ सश्वेश्वरनु तन्न शङ्ख चक्रादि दिव्यायुधगळॊन्दिगॆ कृपॆयिन्द बन्दु सेवॆ इत्तिरुत्तानॆन्दु हेळुत्तारॆ. आदारातु - निनगॆ परम सुकृत्तु यारु ऎन्दु हेळि, अलैनीर् कडलुळ्-आलॆगळु हॊडॆयुत्तिरुव अगाध नीरुळ्ळ समुद्र दल्लि, आळन्नु नावाय् पोले - मुळुगुत्तिरुव नावॆयहागॆ, ऒरविक्कडलुळ् - संसार समुद्र मध्यदल्लि, र्ना आचॆ दडवन्नु सेरलु उपायविल्लदॆ कष्ट पडुत्तिरुव नानु, कुळण्ण नडगलागि, तेवु________________
(30) • चरमकाधिकार आर् कोलत्तॊडु . (आ समयदल्लि) दिव्य लावण्ययुक्तवाद दिव्य मच्चळविग्रहदिन्द युक्तनागि, तिरुचक्करं नोडु - दिव्य चाळ्वार् शङ्खाळ्वार् रॊडगूडि, अ आ यॆनु - अय्यो अय्यो अदु कष्ट पडुवदन्नु नोडि, अरुळियद - कृपॆ माडिद, अडिय नोडुम् आनान् • महापराधियाद नन्नन्तवनॊन्दिगू बन्दु सेरिदनु. स्वामिक् पॆय महिमॆयु ऎष्टु दॊड्डदु ऎम्ब भाववु. आतन सौलभ्य सौशील्य कारुण्यादिगळु ऎष्टु महिमॆयुळ्ळवु ! ई संसार सागरदल्लि बिद्दु केशपडुत्तिरुवनन्नु नोडि कनिकरदिन्द परम सुहृत्तागि बन्दु संसारद आचॆ दडवन्नु सेरुवहागॆ माडु वदक्कागि सिद्धपायनागि, परम लावण्यदिन्द काडिद दिव्य मक्कळ विग्रहदॊन्दिगॆ शङ्खचक्रगळन्नु धरिसि बन्दिद्दानल्ला, अतनु ऎन्तह कृपामहोदधियु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई सन्दर्भदल्लि ई भागवत श्लोकवु अनुसन्धेयवु. F. दिष्टानो भगर्वा ष्टो मगा नां व्यससार्णवे । कर्णधार इवापारे भगर्वा पारदर्शनः ॥ (१-१३-४०) हीगॆ मेलॆ आळ्वारुगळॆल्ला स्वामिय दयॆयन्ने प्रधान गुणवॆन्दु भाविसिरुत्तारॆन्दु हेळि सम्प्रदायवन्नु प्रदर्शिसिदरु. अदन्ने मुन्दॆ परमाचाररुगळ अप्रमाणगळ मूलक समर्थि सुत्तारॆ. ई श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ- अपराध सहस्र भाजनं पतितं भीम भवार्णवोदरे । अगतिं शरणागतं हरे कृपया केवल मात्मसात्कुरु ॥ तन्न सहस्रापराधवन्नु नोडिदरॆ तनगॆ गतियु ऎन्दिगू इल्ल वागुत्तदॆ. हीगॆ गतिये काणदिरुव तनगॆ ओ हरिये निन्न केवल कृपॆये गतियल्लदॆ अन्यथा इल्लवादुदरिन्द तन्न सापराधगळन्नू होगलाडिसुव शक्तियुळ्ळ श्री हरिये कृपया नन्नन्नु अनुग्रहिसि निन्न कैर्यदल्ले सदा निरतनागिरुवहागॆ माडु ऎन्दु प्रार्थिसु त्तारॆ. हे हरे - “हरर्हरति पापानि दुष्ट चित्र रपितः” ऎन्दू “देवप्रपन्नार्थिहर ऎन्दू, “हरणादेव दुःखानां हरिरित्यभि धीयते ऎन्दू, “महति मापदं प्राप्य स्मरवो भगर्वाहरि-” (८) तिरु, ५-१९ (९) आळ, स्तो, ४८________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे ऎन्नुम्, (१०) *करीत तेपामपि तावकी दया तथा कृत्सव तुम बल, मत” ऎन्नु. ऎन्दू, “परमापदमापन्नू मनसा चिन्न येद्धरि” ऎन्दू, प्रमाणगळिरुवदरिन्द तावु माडिरुव असङ्ख्यॆय पापगळन्नॆल्ला प्रपन्ननु ईतनु, रक्षिसलु योग्यनॆन्दु भाविसि, नाशपडिसुवनादुद रिन्द, हे हरे ऎन्दु सम्बोधिसुत्तारॆ. अपराथ सहस्रभाजनं- असङ्ख्यॆय अपराधगळन्नु माडिद मत्तु भीमभवार्णवोदरे “संसारसागरं घोर मननकेश भाजनं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ संसार सागरद मध्यदल्लि, पतितं बिद्दिरुव, सागरद दडद हत्तिर वादरू बिद्दिद्दरॆ अन्तवनन्नु सुलभवागि ऎत्तबहुदु ; समुद्रद नडुनीरॊळु बिद्दवरन्नु ऎत्तुवदु कष्टवु. हागॆ बिद्दवनन्नू अगतिं - अनन्यगतिकनागि दीननागिरुव, आ कारणदिन्द तरबा गतं - नीनल्लदॆ ननगॆ इन्नु यारू रक्षकरिल्ल, नीने रक्षकनॆन्दु महा विश्वासदिन्द शरणागतनादवनन्नु, हीगॆ आनेकापराधगळन्नु माडि महा पापिष्टनादुदरिन्द, माम् ऎन्दु हेळिकॊळ्ळलू कूड अनर्हनादवनन्नु, केवलं कृपया - बरी निन्न कृपॆयिन्दले, शरणागतियन्नु निन्न पादकमलवन्नु हिडिदुकॊळ्ळुवदॊन्दु विना इन्नु याव नन्न प्रकृतियन्नू ऎदुरु नोडदॆ केवल निन्न कृपा मात्रदिन्दले, आत्मसात्कुरु - निन्नॊन्दिगॆ सेरिसिकॊण्डु निनगॆ यावा गलू कैर्यवन्नु माडुवहागॆ आनुग्रहिसु, अथवा लब्ध सत्तॆय न्नुळ्ळवनन्नागि गि माडु ऎन्नुव - ऎम्बदागियू, (१०) “स्वकैर्गुण् सॊश्चरितै स्ववेदनाथ् जन्ति ये त्वां त्वयि भक्ति तोsथवा करीश तेषा मपि तानकी दया तथात्वकृ वतु मे बलम्मत” ॥ ९४ । इदरर्थवु-स्वकैर्गुणैः - निन्न कल्याणगुणगळिन्दलू, सै त्वरितै - निन्न स्वकीयवाद दिव्य चेष्टितॆगळिन्दलू कूडि, ये ई याव मोक्षार्धिगळु, स्ववेदनाश् - निन्नन्नु उपासिसवदर मूलक भजन्ति - सेविसुत्तारो, अथवा त्वयि - निन्नल्लि, भक्तितः - मह ताद विश्वासदिन्द, भजन्ति - भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसुत्तारो, तेषा मसि - अन्तवरु कूड, हे करीश - ओ हस्तगिरिस्वामियाद वरदने (१०) वरदस्तव ९४.________________
`चरमश्लोकाधिकार ¿ इप्रकारइले इक्कपागुणक्कॆ तळ्ळि माह अनुसन्धित्तु सम्बन्धु, गुणानर नैयुम, तारुण्यत्तु कुच्चल्लि तुण्णॆवाराक्कित्ताक् कारुण्य कास्त्रिगळाय् पोस्टागल्, तावकीदया - निन्न सम्बन्धवाद दयॆयु, तथातु अद्भव - पूार्धदल्लि हेळिरुवहागॆ करयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळ मूलक उपासनॆयन्नु माडदेने सैव-आ, मे बलं मतम् • ननगॆ श्रेष्ठवाद बलवॆम्बुदु नन्न अभिप्रायवु, नन्न दृढवाद नम्बिकॆयु, करयोग भक्तियोगगळन्नु अनुष्ठिसुवनिगू कृपॆये ननगादरो अन्तह उपासनॆयन्नु अनुष्ठिसदेने आतनन्नु शरणा गतिय मूलक भजिसिदवनिगादरो आ दयॆये उत्कृष्ट बलवु. हागीग नानु नम्बिरुवॆनु ऎम्ब तात्पर्यवु. आ भगवन्तन कृपॆगॆ साधनभूतवागि एनू बेकागिल्लवु. अदु निर्हेतुकवादुदॆम्ब भाववु, सारास्वादिनियवरु तथात्वकृत्वा - ऎम्बुदक्कॆ हिन्दिन ९३ नॆय श्लोकदल्लि “प्रापय दास्यमेव ते” ऎन्दु दासनन्नागि माडि को ऎम्ब प्रार्धनॆ इरुवदरिन्द दासकृत्यकृत् - दासकृत्यवाद कैङ्कर्यवन्नु माडुवनागि ऎन्दु अर्थवन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. मेलॆ बरॆदिरुव अर्थवु सारविवरणियवरदु. सारास्वादिनियवरु ई ऎरडु अर्थगळन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. n इप्रकारण्णळिले - ई मेलिन प्रमाणगळल्लि उपपादिसिद रीति यल्लि, इक्यपागुण- ई भगवन्तन कृपागुणवन्नु तळ्ळि माग सरोत्तारकवागि सत्व श्रेष्ठ गुणवॆन्दु, आनुसन्धित्तु - अनुसन्धान माडि, पदे पदे स्मरिसुववरागि, सम्बन्धक्कॆयु - स्वस्वामि भाव सम्बन्धवन्नू गुणान्तर कैयु - ज्ञानशक्ति बल मॊद लाद गुणगळन्नू, कारुण्यत्तुक्कु कृपागुणक्कॆ, जॊल्लित्तु कैवा राक्कि - आ कृपागुणवु हेळिद हागॆ माडुवुगळन्नागि, कृपागुणवु हेळिदहागॆ केळुवुवुगळागि ऎन्दरॆ अदक्कॆ आधीनवागि, भाविसि, बॊ बित्तु चॆयगळु, सेवकरु, अवरीग हेळिद हागॆ केळुववरु, इदरिन्द तात्पर्यार्थवु अधीनवागुव ऎम्बुदु ; ताळ् - तावु, कारुण्य शास्त्रिगळाय - स्वामिय कारुण्यवन्ने सदा स्मरिसुववरागि पॊन्हार्गळ् - होदरु ऎन्दरॆ प्रवृत्तियुळ्ळवरादरु ऎम्ब भाववु. तात्पर्यवेनॆन्दरॆ यपि शेषशेषि सम्बन्धवू माडु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे पिराक्षियु गुणाय्तरगळिरुक्क (१) “वदार्ह मसि काकु कृत कृपया पर पालय ऎरुळिच्चॆयाळ्, ड्यादिगळू सदा स्मरिसलु योग्यवागिद्दरू, अवु परमपुरुषन दयॆगॆ अधीनवादुवुगळू ऎन्दु भाविसि आतन करुणॆयन्ने प्रपन्न रॆल्ला मुख्यवादुदॆन्दु भाविसि, आतन कारुण्यवन्ने सदा चिन्तिसुवव रागि कालवन्नु कळॆदरु ऎम्बुदु. ई अभिप्रायवन्ने श्री निगमान्य देशिकरवरु दयाशतकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ. ୧ “अनुचर शक्रादि गुणामग्रेसर बोधविरचॆतालोकाम् । स्वाधीन वृष गिरीशां स्वयं प्रभूताम्प्रमाणयामिदयाम् अनुचरसेवकरहागॆ अनुसरिसि नडॆयुव, शक्तादिगुणां - भगवन्तन कल्याणगुणगळाद शक्तादिगळन्नुळ्ळ अग्रेसरबोध विर चतालोकान : मुन्दागिरुव ज्ञानादि गुणगळिन्द उण्टुमाड ल्पट्ट कृपायोग्यवाद चेतननन्नु प्रकाशगॊळिसुव स्वाधीन वृष गिरीशाम् - स्वाधीन माडिकॊण्ड तिरुमलॆगॆ नायकनाद श्रीनिवास नन्नुळ्ळ, स्वयम्प्रभूतम् - तानागिये आविर्भविसिद ऎन्दरॆ निर्ह तुकवाद, दयां, श्रीनिवासन कारुण्यवन्नु, प्रमाणयामि - प्रमाणवागि भाविसुवॆनु, भावन्नु वशमाडिकॊण्ड कान्तॆयन्नागि दयारसवन्नु भाविसि, अदे ननगॆ ऎल्ला अवस्थॆयल्लू अनुग्रह वन्नुण्टु माडुवदॆन्दु भाविसिरुवॆनु ऎम्ब तात्सरवु. हित प्राप्तिगू अहित निवृत्तिगू श्रीनिवासन दयॆये उत्तरकवॆन्दु नम्बिरुवॆनु ऎम्बुदु मुख्यार्धवु. " हिन्दिन वाक्यदल्लि “पूव्वर्गळ इक्कपागुण माह अनुसन्धित्तु, कारुण्य कान्तिगळागि पोन्हारगळ" ऎम्बुदु हेळ ल्पट्टि तल्ला इदक्कॆ प्रमाणवेनु? ऎन्दरॆ श्री महालक्ष्मिये आञ्जने यनन्नु कुरितु हेळुवाग परमपुरुषनाद तन्न वल्लभन कृपागुणवे अष्टु महत्तादुदॆन्दु हेळुत्ताळॆ. पिरा युम्-इल्लि सीतादेवियु गुणान्तरगळिरुव बेरे अनेक लावण्यग णगळॆल्लवू इद्दरू (१) “वधार्ह मपि - तन्न स्तनवन्नु बगॆदु रक्त सुरियुवहागॆ माडिद पापकृत्यदिन्द कॊल्लल्पडलु काकासुरनु योग्यनागिद्दरू, अवनन्नु काकुत्ति - शरणागतरक्षणॆयन्नॆ महत्तागि भाविसिद कुकुत्स वंशदल्लि हुट्टद श्रीरामनु इदरिन्द ऎष्टु दुरळनेयागिद्दरू शरणा गतनादरॆ रक्षिसिबिडुवॆनॆम्ब व्रतवन्नु ताळिद श्रीरामप्रभुवु, कृपया-
୧________________
(५१) चरमश्लोकाधिकारः १८५ गद्यलुम (२) “मदीय दैवदया” ऎयाले इकृपॆयिन् प्राधान्यर्म विवक्षितम. कृपा महात्मयिन्द, परपालयत् - संरक्षिसिदनु.” सीतॆयु ई गोप्यवाद वृत्तान्तवन्नु तन्न पतियल्लि तिळिसु ऎन्दु हेळि कळुहि सुव प्रकरणवु. हागॆ वरिपालनॆगॆ कारणवेनु ऎम्बुदु पूरार्ध दल्लि व्यक्तवु. “सतं निपतितं भूं शरण्य स्मरणागत ” शरणागतरिगॆ तानु शरण्यनादुदरिन्द, आतनु बन्दु तन्न ना दा र विन्द दल्लि बिद्दुदरिन्द, श्रीरामन कोववु करुणिय रूपवन्नु हॊन्दितु. एकॆन्दरॆ अदु कुलोचितवाद धरवागिद्दरॆ, परतत्ववाद तानु अन्तह धवन्ने अवलम्भिसबेडवे ? आदुदरिन्दले वधार्हनागिद्दरू रक्षिस ल्पट्टनु. आ कारुण्यद प्रभाववु अष्टु महत्तादुदॆन्दु सीतॆये आञ्जनेयनिगॆ हेळिरुत्ताळॆम्बुदु तात्सरवु इष्टु मात्रवे अल्लदॆ, भगवन्तने तम्म प्रिय भक्तराद श्री यतिवररिगॆ तम्म दयॆये महत्तादुदॆन्दु तिळिसुव प्रकरणवन्नु श्री शरणागत गद्यवाक्यदिन्द उदाहरिसुत्तारॆ - गद्यत्तिलु - पृधुग द्याधिकारदल्लि “मदीयदैव दयया” - इदर हिन्दॆ, केवलम् ऎन्दु इदॆ, नन्न निर्ष्कतुक कृपामात्रदिन्दले, “ अति प्रबुद्ध मामेवावलोकय न्न प्रच्युत पूरै संस्कार मनोरथः जीर्णमिव वस्त्रं सुखेने मां प्रकृतिं स्कूलसूक्ष्मरूपं विसृज्य” ऎन्दु हेळि अनन्तर “नित्य किङ्करो भविष्य?” ऎन्दु इदॆ. हीगॆ तम्म कृपा प्रभावदिन्द नीनु (श्री यतीश्वररु) अनुग्र हीतनागि प्राज्ञनागि नन्नन्नु स्मरिसुत्ता न्यूलरूपवाद देहवन्नु त्यजिसि, अल्लिन्द प्राप्तवागुव सूक्ष्मप्राकृत शरीरवन्नु अरादिगति मध्यदल्लि त्यजिसि, ननगॆ नित्यकैङ्करवन्नु माडुव सुकृतवन्नु हॊन्दुवि ऎन्दु श्री रङ्गनाधनु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ इवॆल्ला सुकृतक्कू केवल स्वामिय दयॆये मुख्य कारणवॆम्ब भाववु. “मां” ऎम्ब पदद आर्थवन्नु निगमन माडि हेळि “एकं” ऎम्ब शब्दक्कॆ अर्थवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. इप्पडि - हीगॆ मेलॆ अनेक प्रमाणगळिन्दलू, सम्प्रदायोक्ति गळिन्दलू उपपादिसिद रीतियल्लि आश्रित रक्षणत्तुक्कु - तन्नन्नु उपा________________
१८६ श्रीमद्र हस्यत्रयासारे “मा” मिति पदस्वार्थं निगमयति. अथ एकं शब्दं व्याचष्टे इप्पडि आश्रित रक्षणत्तुक्कु प्रधान मायुव, परिकर मायु, उळ्ळ साकारङ्गळालु, विशिष्ट नान तन्न अभि मुख स्थितियिले, “मां” ऎन्नु निर्देशितरुळिनान्, यानुष्ठानद मूलक आश्रयिसिदवरन्नु रक्षिसुवदक्कॆ प्रधान मा युम् - मुख्यवादुदागियू, परिकरवायु - सत्वज्ञत्व, सत्वशक्तित्व, परत्व सौलभ्यादिगळागि अदक्कॆ सहायभूतगळागियू, उळ्ळ साकारङ्गळालुम - इरुव समस्त लक्ष्मी कल्याणगुणगळे मॊदलाद वि कॆ षण ग ४० द लू, विशिष्ट नान युक्तनाद, तन्नॆ - सश्वेश्वरनाद तन्नन्नु, अभिमुखस्थितियिले - प्रपन्ननु अभि मुखनागि निन्तु तन्नन्नु ऎदुरु नोडुव स्थितियल्लि, माम् ऎन्नु- “मां” ऎम्बदागि, निर्दॆसित्तरुळिनान् - माम् ऎम्बदागि हेळि कृपॆ गैदरु. तनगॆ ऎदुरिगॆ प्रपन्ननु निन्तिरुवदरिन्द “तं शरणं गच्छ” ऎन्दु हेळदॆ “मां शरणं प्रज” ऎन्दु हेळिदरु ऎम्बुदु अभिमुखस्थितियिले ऎम्ब प्रयोगद अभिप्रायवु ऎदुरिगॆ निन्तिरुव प्रपन्ननागुवनन्नु कुरितु, मां शरणं व्रज ऎन्दु हेळुवदरिन्द, माम् ऎम्बुदरिन्द तन्न समस्त विशेष गळिन्दलू कूडिरुवनन्नु बोधिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. अजहस्वभा वनागि, अप्राकृत दिव्य मङ्गळयुक्तनागि, तनगॆ सहचरियाद लक्ष्मि यिन्द कूडिदवनागि, दया, सौलभ्य सौशील्य वात्सल्य परत्वादि कल्याणगुणगळिन्द युक्तनागि परिपूर्णसश्वर विभूति युक्तवा गिरुव तन्नन्नु बोधिसितु ऎम्ब तात्परवु 1 ऎम्ब मत्तु उत्तरार्धद “अहं” ऎम्ब शब्दगळिन्द बोधितवाद अर्धगळॆन्दु उपपादिसल्पट्टवु यावुवॆन्दरॆ- 0. मां - ऎम्बुदरिन्द अवतार रहस्य श्लोकगळल्लि उपपादि सल्पट्ट अर्धगळू, अवतार सत्यत्व, अजहत् स्वस्वभावत्व, अप्राकृत दिव्य मक्कळ विग्रहत्व स्वसङ्कल्पानुगुणवागि नडॆयुव स्वातन्त्र, मुख्यवागि सौलभ्यादि आश्रयोपयुक्त गुणगळु इवुगळ युक्ततॆयु, अहम् ऎम्बुदरिन्द गीतॆयल्लि वुरुषोत्तमत्ववन्नु स्थापिसुव, परत्व स्वातन्त्रार्धगळु. ई ऎरडु शब्दगळिन्द तोरुव सौलभ्य परत्वगळॆरडू ऎरडु विध प्रपन्नरिगू प्रयोजनकरवादवु.________________
चरमश्लोकाधिकारः १८७ इदर ज्ञानवु भक्तियोगनिष्ठनिगॆ उपायपूरकवु ; भरन्यास निष्कनिगॆ सौलभ्य प्रदर्शकवु. आदुदरिन्द ई पदवु, तानु सत्वशेषि यागि, रक्षकनागि, अवसर प्रतीक्षनागि, आतनु तन्नन्नु आश्रयिसि, रक्षिसुवॆनु ऎम्ब व्रतवन्नु ताळि आतनिगॆ अभिमुखनागिरुवदन्नु बोधि सुत्तदॆ. अहं - हागॆ आश्रयिसिदवनिगॆ नाने फलवन्नु कॊडुववनु, नाने प्राप्यनॆन्दु तिळिसुत्तदॆ केवल सौलभ्यवागलि, केवल परत्व अथवा स्वातन्त्रवागलि रक्षणोपयुक्तवागलारदु इवॆरडर सम्म ळनवू आवश्यकवॆम्ब भाववु प्रदर्शितवु 9. ताने सिद्दोवायनॆन्दु माम् ऎम्बुदु बोधिसि साध्य पायदिन्द प्रीतनाद नाने छलप्रदाता ऎन्दु अहम् ऎम्बुदु तोरिसुत्तदॆ “माम् ऎम्बुदु आश्रितनिगॆ अवनर प्रतीक्षणवन्नु ऎदुरु नोडुत्तानॆम्बुदन्नू, अहं - ऎम्बुदु फलप्रदानावसर प्रती क्षण आभिमुख्यवन्नू प्रदर्शिसुत्तवॆ 2 माम् ऎम्बुदु तानु कल्याणगुणाकरनॆन्दु बोधिसुत्तदॆ मुख्यवागि सत्वरक्षकनू सत्वरेषि क्रियःपति, नारायणशब्द बोधित साभिप्रायगळन्नुळ्ळवनु परत्ववन्नु हॊन्दिदवनु, सरज्ञनु, सत्वशक्तनु, परमकारुणिकनु, सौशील्यवात्सल्ययुक्तनु, दिव्यमङ्गळ विग्रह युक्तनु, इवुगळन्नॆल्ला श्री कृष्णनु सार सारधियागि नडॆसिद प्रवृत्तिगळिन्द व्यक्तवु g. ई ऎल्ला गुणगळिन्द युक्तनॆन्दु सामान्यवागि तोरिदरू मुख्यवागि तानु कारुण्यसागरनॆन्दु ई माम् ऎम्ब पदवु प्रक टिसुत्तदॆ. हीगॆ दयाम्भोनिधियागिरुवदक्कॆ मुख्य कारणवु लक्ष्मि विशिष्टतॆयू ऎम्बुदु व्यक्तवु इदु प्रमाणगळिन्दलू साम्प्रदा योक्तिगळिन्दलू उपपन्नवु मुन्दॆ एक शब्दक्कॆ व्याख्यानवन्नु दयवालिसुत्तारॆ - माम् ऎम्ब शब्दवु एकवचनदल्लिदॆ. हागिद्दरू मामेकम् ऎम्ब प्रयोगद आवश्यकतॆ एनु ? हागॆ आवश्यकवॆन्दरॆ अदर प्रयो जनवेनु ? ऎन्दरॆ आरुविधवागि अदर प्रयोजनवन्नु उवपादि सुत्तारॆ. 0. प्रापकनू ताने, प्राप्यनू ताने हीगॆ ऎरडू ऒब्ब ऎम्ब अर्धवन्नु उपपादिसुत्तदॆन्दु प्रधमतः उपदेशिसुत्तारॆ. ने —________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अथ एक शब्दंव्याच “मां” ऎल्लिर पदले एकवचनत्ताले एकत्वतोत्ता निम्म पिन्नु “एकॆ” शब्दं (१) “ऎनक्कॆ तन्नॆ तन्न कर पकम ऎरपडिये प्राप्यमान अर्व ताने प्रापकनानपडियाले उपायफिक्य चॊल्लुगिरदॆन्नु योजिप्पगळ्, $ 1 माम् ऎज्जिर पदले - माम् ऎम्ब शब्ददल्ले, एकवचनत्ताले एकवचनविरुवदरिन्द, एकत्व तोत्तानि - एकत्ववु चॆन्नागि तोरि बरुत्तिद्दरू, एकॆशब्द वुम’ - एकम् ऎम्ब शब्दवु, “ऎनक्कॆ - ननगे, तन्नॆ तन्द - तन्नन्ने कॊट्टु बिट्ट, कल्प कम’ - विलक्षणवाद परम दातावाद कल्प वृक्षवु सरेश्वरनु” ऎज्जिरपडिये - ऎन्दु नम्माळ्वा श्रवरु अप्पणॆ कॊडिसिरुवहागॆ, प्राप्यमान अर्वताने - अहम् ऎन्दु उत्तरार्धदल्लि हेळिकॊण्ड द्राव्यनाद ताने, प्रापकनानपडि याले माम् ऎम्ब शब्ददल्लि बोधितनाद प्रापकनू ताने यादुदरिन्द, उपाय फिक्य चॆल्लुगिरदॆन्नु पायनू ताने, फलप्रदातावु ताने, ऎन्दु हागॆ ऐक्य भाववन्नु हेळुत्तदॆन्दु, योजिप्पगळ - अन्वयिसि कॆलवु महनीयरु हेळुवरु सिद्योपायनू नाने मत्तु साधोपायदिन्द प्रीत नागि फलप्रदातावु नाने, हीगॆ ऎरडन्नू माडुववनु नानॊब्बने ऎन्दु हेळबेकादुदु आवश्यकवादुदरिन्द एकं - ऎम्ब प्रयोगवु. माम् ऎम्ब एकवचनदिन्दले ई अर्धवु व्यक्तवागलारदादुदरिन्द, एकम् ऎम्ब शब्दद आवश्यकतॆयु ऎम्ब भाववु प्रापकनू प्राप्यनू तानॊब्बने ऎम्ब अर्धवु एक शब्ददिन्द तोरिबरुत्तदॆम्बुदु मुख्याभि प्रायवु. ऎनक्कॆ तन्नॆ तन्द कल्पकम’ ऎम्ब पाशुरवु यावु दॆन्दरॆ 23 परनापनुयारवुयरु पॆरुत्तिरलो । नॆरनॆ “याक्किकॊण्डॆ नक्कॆ तन्निन्द । करगम, ऎन्नमुतम कारुगिल् पोलुं वे वॆर्ल्ब, विशुद्दोर् पिरा नॆन्नॆ तानोतरने ॥ ११ ॥ नल् श्री तिरुवेड मॊडैयानने तनगॆ सत्व प्रकारदल्लू उपकार कनॆन्दु स्तुतिसुत्तारॆ.- परनार्प - जगत्तिन उत्पत्तिगॆ कारणवागि (१) तिरु. २ ७, ११.________________
(५२) चरमश्लोकाधिकार इदुरु (२) “मामेक मेव शरणन” ऎल्लिर समान प्रकरणवाक्य मुवु अनुगुणम, रुवना भीकमलवन्नु धरिसिरुव वद्मनाभनु, उयश्वर - बेरॆ याव उपायगळू इल्लद हागॆ, उयरुम वृद्धियन्नु हॊन्दि, पॆरुम तिरिलोन् - अपरिच्छिन्नवाद इतररु यारिन्दलू पराभव वन्नु हॊन्ददे इरुव निरतिशय शक्तियुळ्ळ वनाद, ऎल्लर - नन्नॊन्दिगॆ इद्दु नन्नल्ले आसक्तियुळ्ळवनागि, ऎन्न आक्किकॊण्डु - ननगॆ सत्तादायकनागि, तनगॆ शेषभूतनागि स्वीकरिसि, ऎनक्कॆ तन्नॆ तन्द - तन्नन्नु आश्रयिसिदनॆ ऎम्ब परम प्रीतियिन्द तन्नन्ने उदार भावदिन्द कॊट्ट, करगम - विजातीय कल्पवृक्ष समाननु ; कल्प वृक्षवादरो तानल्लदॆ केळिदुदन्नु मात्र कॊडुत्तदॆ ; ई परम पुरुष कल्प वृक्षवादरो महा मेघद हागॆ सत्वश्रेयस्सन्नू वर्षिसु वदल्लदॆ, तन्नन्ने कॊट्टु बिडुवनु ऎन्दरॆ तन्नन्ने अनुभविसि आनन्द पडुव हागॆ माडुव परमौधारवुळ्ळवनादुदरिन्द विजातीयवाद कल्पवृक्षवु श्रीनिवासनु ऎम्ब भाववु ऎन्नमुतन - आदुदरिन्दले हागॆ तन्नन्नु कॊट्टिद्दरिन्दले ननगॆ भोग्यभूतनु, कारुगिल पोलुम् - कप्पाद मेघद हागॆ इरुव, वेज् डं - षे टाद्रि ऎम्ब, नलवॆर्र - विलक्षणवाद पश्वतवन्नु आश्रयिसिदवनु ; इदरिन्द कालमेघवु पश्वतद मेलॆ वर्षिसिदरॆ, सदास्वादवाद नीरु हेगॆ प्रवहिसुत्ता इरुत्तदो हागॆ आश्रित जनक्कॆ सत्वश्रेयस्सु गळन्नु कामितार्धगळन्नु सतत वर्षिसुववनु श्रीनिवासनु ऎम्ब भाववु ; निरुम्बर् पिर्रा - दिव्य वैकुण्ठदल्लिरुव नित्यसूरिगळिगू निराहक नागि अवरिगू परमोवकारकनागिरुववनु ; ऎन्नॆ दामोदर - ननगू स्वामियागिरुव दामोदरने, उपायभूतनु, उवेयनू ऒब्बने ऎन्दु हेळि अर्ध माडलु साधकवेनु ? ऎन्दरॆ उण्टु ऎन्दु प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ - इदुक्कु - ई योजनॆगॆ, ई अभिप्रायक्कॆ ऎम्ब भाववु “मामेक मेव शरणम” “नन्नॊब्बनन्ने इन्नु यारू बेकिल्लदॆ नन्नॊब्बनन्ने उपायवागि” ऎष्कर - ऎन्दु हेळुव समान प्रकरणवाक्य मुम - समानवाद सन्दर्भदल्लिन व्याक्यवू, अनुगुण - ई (२) भाग. ११. १२ १४-५.________________
१९० श्री मद्रहस्यत्रयसारे अभिप्रायवन्ने अनुसरिसिदुदागिरुत्तदॆ. “मानक मेव शर णम” ऎम्ब पूरा श्लोकवु “मामेक मेव शरण मात्मानं सत्व देहिनाम । याहि सात्म भावेन यास्यस्य कुतो भयम - नन्नॊब्बनन्ने नीनु सत्व शरीरगळिगू आत्मावागिरुवनन्नु सिद्धोपायनन्नागि वरिसिदरॆ, ऎल्लिन्दलू भयसंसार बन्धप्राप्ति रूप विल्लदिरुव दिव्य वैकुण्ठवन्नु नेरुवि ई प्रमाणदल्लि प्रापकनू ताने प्राप्यनू ताने ऎन्दु हेळल्पट्टितु ई श्लोकवु हिन्दॆये उदाहृतवु २६९४-५ नॆय पुटगळन्नु नोडि ई उवायो पे मैक्यवन्नु एक शब्दवु प्रकटिसुत्तदॆम्ब अभिप्रायवू हिन्दॆये उप पादितवु २६७०-१ नॆय पुटगळन्नु नोडि. “मामेक मेव शरणं” ऎम्बुदु समान प्रकरणवाक्यवु हेगॆ? ऎन्दरॆ, इल्लि श्रीकृष्ण भगर्वा हेगॆ अर्जुननिगॆ मुख्योपायवन्नु उपदेशिसिदनो हागॆये अल्लियू श्री कृष्ण भगर्वारवरु परम भागवतराद उद्धव रिगॆ मोक्षेपायवन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆ आदुदरिन्दले समान प्रकरणवु. इल्लि अर्जुननिगॆ उपदेशिसुव सन्दर्भदल्लि चरम श्लोकवु ऎरडु विध उपायगळाद भक्ति प्रसत्तिगळिगू अन्वयिसुत्तदॆ. उद्धवरिगू उपदेशिसुव “तस्मात्त मुद्धवोत्सज्य” ऎम्ब वाक्यवु ई चरम श्लोकद उपपादनॆये आदरू केवल लघपायवन्नु कुरितु हेळुव प्रकरणवु अनुगुणम’ ऎन्दु हेळिरुवदु इल्लिन अर्धद अनुसारवागिये भागवतदल्लू ई चरुम श्लोकद उपपाद नॆयु ऎम्बुदन्नु सूचिसुत्तदॆ. ई चरमश्लोकदल्लि मामेकम् ऎन्दु इष्टु मात्रविरुत्तदॆ. इदर व्याख्यानवाद भागवत श्लोकदल्लि “मामेक मेव शरणं” ऎन्दु अवधारणवू इरुत्तदॆ इल्लि अवधारणवु एक शब्दवू ऎरडू इरुवदरिन्द एक शब्दक्कॆ अवधारणार्धवल्लदे बेरॆ अर्धवन्नु हेळु वदे उचितवॆन्दु हीगॆ सिद्योवाय फलकॊडुव प्राव्यनू ऒब्बने ऎन्दु अर्धमाडुवदे उचितवॆन्दु मुन्दिन वाक्यवाद “एनकारमुण्डायिरुक्क” ऎम्बुदरिन्द उवदेशिसुत्तारॆ - २. इब्ब नक्के - ई अर्ध बेडदिद्दरॆ, बेरॆ अर्धवन्नु हेळब हुदॆन्दु तिळिसि, अवधारणार्धवन्ने इल्लि हेळुत्तेवॆ ; एकॆन्दरॆ अवधा रणवु इल्लि इल्लवु भागवत श्लोकदल्लियादरो, अवधारणवू एक शब्दवू इरुवदरिन्द, अवधारणार्धक्किन्त बेरॆ अर्धवन्नु हेळबे________________
चरमश्लोकाधिकारः १९१ “एन”कार मुण्डा यिरुक्क, “एक” शब्दम’ किडालि दुक्कु अवधारण मॊळॆय बेरे पॊरुळक्कुळ्ळुगै उचित मिरॆ. २. इल्लि न, “मुख्यान केवलेक” ऎरव डिये बह्वर्धमान “एक” शब्द मिट्टु केवलपरायनाय्, (३) “मानव ये प्रपद्यते” (४) “तमेव शरणं गच्छ” कायितु इल्लि अवधारणवु इल्लदुदरिन्द, एकशब्दक्कॆ अवधारणार्ध नन्ने एकॆ हेळकूडदु ऎन्दरॆ, हेळबहुदु ऎन्नुत्तारॆ एव ऎम्ब अवधारणवु व्यवच्छेदकार्धदल्लि प्रयोगिसुवदरिन्द, इल्लि यावु दन्नु व्यवच्छेदिसिद अर्धवन्नु हेळुवदु उचितवु ? ऎन्दरॆ तन्न स्वतन्त्र कैङ्करत्ववन्नु व्यवच्छेदिसि हेळुत्तदॆन्दु हेळबहुदु इदु कॆलवर अभिप्रायवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. “मुख्यान्य केवलेकम ” एक शब्दवु मूरर्धगळल्लि प्रयोगिसल्पडुवदु (१) मुख्यवादुदु - जगदेक कारणनु ऎन्द हागॆ (२) ईग हेळिदुदक्कॆ बेरॆ, इष्टे केप्ताहुः ऎम्बुदु उदाहर णॆयु, (३) केवल इदु ऒन्दे ऎम्बर्धवु - ओ मित्येकाक्षर, अमरदल्लि नानार्धवर्गदल्लि “एकेमुख्यान केवलाः” ऎन्दु ई अभिप्रायवे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ” ऎज्जिरपडिये ऎन्दु निघण्टिनल्लि हेळिरुव हागॆ, बह्वर्थमान “एक” शब्दम् अनेकार्धगळुळ्ळ ई एकशब्दवु, इद्दु केवलपरायनाय् - इल्लि केवल ऎम्बर्धवन्नु ळ्ळद्दागि, (३) * मामेव ये प्रपद्यन्ते” “नन्नॊब्बनन्नु मात्रवे यारु शरणागतिय मूलक आश्रयिसुत्तारो, (४) “तमेव शरणं गच्छ” आ शरणागतवत्सलनाद केवल आ परमपुरुषनन्ने उपायव न्नागि हॊन्दु” इत्यादिगळिर् पडिये-इवे मॊदलाद प्रयोगळल्लि हेळिरुव हागॆ, अवधारणार्थमाय - केवल शब्द परायवाद एव ऎम्ब अर्धवन्नु हॊन्दिदुदागि, शरण्यगुण पाष्कल्यत्ताले - प्रपन्न जनर क्षणॆय व्रतवन्नु कैकॊण्डिरुव भगवन्तन, आश्रितर रक्षणो पयुक्त सत्वज्ञ, सत्य सङ्कल्पत्व, सत्वशक्तित्व, परत्व, स्वातन्त्र सौलभ्य, सौशील्य, वात्सल्य कारुण्यादि कल्याणगुणगळ परिपूर्णतॆ यिन्द, स्वस्वातन्त्रादिगळ्ळि - प्रवन्ननाद तन्न स्वातन्त्रवे मॊद लादवुगळन्नु, ई एक शब्दवु व्यवच्छेदिसि हेळुत्तदॆ. इदर तात्सर (2) गी. ७, १४ -________________
१९२ श्रीमद्र हस्यतु सारॆ इत्यादिगळिगॆ हदिये, अवधारणार्थमाय, शरण्य गुणपौष्क ल्यताले स्वस्वातन्त्रादिगळ्ळि निवरिप्पिक्किरदॆन्नु कॊल्लुवर् गळ्, ऎण्णने एन्निल् ? स्वरक्यु उपयुक्तळान वशीकरणङ्गळ शास्त्रनियुक्तनान तान् वन्नु विशदवागि मुन्दॆ उपपादिसि तिळिसुत्तारॆ. मेलिन वाक्यार्थ विष्टे इल्लि एक शब्दक्कॆ केवल ऎम्बर्धवादरॆ अदु मात्रवे ऎम्ब र्थवु इदु एव ऎम्ब पद्याय पदवाद अवधारणवागुत्तदॆ इदे ई प्रमाणगळल्लि व्यक्तवॆन्दु अवुगळन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ “मानव ये प्रपद्यनॆ” ऎम्बुदु “मामेकं ये प्रपद्यन्ते” ऎम्बुदर बदलागियू, “तमेव शरण गच्छ” ऎम्बुदु “तमेकं शरणं गच्छ” ऎम्बुदर बदलागियू प्रयोगिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ अवधा रणार्धक्कॆ समनागि एक शब्द प्रयोगवॆन्दरॆ, कॆलवरु हेळुव अभि प्रायवन्नु तिळिसुत्तारॆ केवल नन्नॆ ऎन्दरॆ सत्वस्वतन्त्रनाद नन्नन्ने इदरिन्द नीनु अस्वतन्त्रनादुदरिन्द निन्न स्वतन्त्र प्रवृत्तियिन्द साधि सिदॆनॆम्ब बुद्धियन्नु व्यावरिसि हेळितॆम्ब भाववु. केवल नन्न कृपा बलदिन्दले विना निन्न स्वतन्त्र प्रवृत्तियिन्दल्लवॆम्बर्धवु उण्टागुत्त दॆम्ब भाववु स्व स्वातन्त्रादि ऎम्बल्लि आदिपदवु उपायानु स्नानक्कॆ बेकाद आचाररुगळिन्दुण्टाद ज्ञान, स्वगुरुविन उपदे शवु इवॆल्लवू आदिशब्दार्धवु इवॆल्ला अप्रधानवागि, मामेकं - तन्नन्नु मात्रवे शरणं प्रज ऎम्ब भाववु. हागॆ शरणागतियन्नु अनुष्ठिसुवदक्कू ताने प्रेरकनादुदरिन्द, केवल नन्नन्नॆ ऎम्बर्धवु नानकम् ऎन्दरॆ ऎण्णने ऎन्निल् - अदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ उपपादिसि तिळिसुत्तारॆ- श्री भगवद्गीतॆय अधिष्टानं तथा कल्ला ऎन्दु आरम्भिसिद श्लोकदल्लि अधिकारिय कत्रत्ववू आवश्यकवॆन्दु ई चेतनन सङ्कल्पवू परमात्म सल्पवू प्रतियॊन्दु प्रवृत्तिगू आवश्यकवॆम्बुदु तोरिबरुवाग, हागॆये “का शास्त्रार्थवात” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लू ई अधि कारिगॆ कत्व उण्टॆन्दु हेळिरुवागलू, मत्तु साध्यॆवायानु ज्ञानवू मोक्षार्धिगॆ आवश्यकवॆन्दु हेळिरुवागलू, उपायद्वित्ववू आवश्यकवल्लवो ? मामेकम् ऎम्बुदक्कॆ केवल नन्नन्नु मात्रवे________________
(52) याले चरमाधिक र्ग रक्षॆयिले तनक क सिद्धसायभूतनान शॆरनॊडॊक्क तन्नॆयु माक ऎण्णपुग इप्पडि प्रसक्तमान उपाय दु एकशब्बम्, の व तो उपय कक्किर -ऎन्दु हेगॆ अर्थमाडल्पट्टितु ? ऎम्ब पू पक्षक्कॆ समाधानवन्नु “स्वरक्कु” ऎन्दारम्भिसिद मूरु पाक्कगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. इदू अल्लदॆ “तमेव शरणं गच्छ” मामेव ये प्रपद्यन्ते” इत्यादि प्रमाणगळल्लि एवकारार्थवु तोरिदरू “शरणङ्गच्छ” “ये प्रपद्यने” ऎम्ब प्रयोगगळिन्द मोक्षार्धिय करत्वद आवश्यकतॆयु तोरिबरुत्तदल्ला ? ऎन्दरॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ स्वरक्षक - तन्न रक्षणॆगॆ, उपयुक्तळान - प्रयो नकङ्गळ द, वशीकरण - नावु यावगळन्नु वशमाडिकॊळ्ळबेकु हॆळ ल्पट्टिवॆयो अवुगळन्नु, . सैनियुक्तानॆ आ 5 - श रल्लि एरि सल्पट्ट तानु अनुषिकैयाल् - अ स बेकारुव तङ्ग अदु यावुदॆन्दरॆ श क.गतियन्नु अनुनोणवु रक्षॆयिले , तन्नन्न रक्षिसिकॊळ्ळुवुदक्कॆ, तनुक्कुव करमुम तोट तनगू कत्वविरुवदु तोरिबन्दु, सिद्धपायभूतनान शरनो डॊक्क - सिद्योपायनागिरुव सत्वशरण नॊन्दिगॆ, तन्नॆयन्* तन्नन्नू सह, उसायवाग - उपायवागि, ऎण्ण पुग - भाविसुवव नागि, अप्पडि - हीगॆ भाविसुवदरमूलक, प्रसक्तमान उण्टागुव, उपायद्वित्त - इब्बरु उपायवागिरुव भाववन्नु कळुक्किदु एकशब्दव य् - ई एक शब्दवु होगलाडिसुत्तदॆ. इतररु यारू e पायवागलाररॆन्दु व्यावर्तिसि हेळुत्तदॆम्ब भाववु. ऎन्दर ई एकरवु, सिद्धोपायनु तानु ऒब्बने ऎम्बुदन्नु स्थिरपडिसु तदॆम्ब भाववु. इब्बरु इदक्कॆ सिद्धपायरल्लवु, ऒब्बनाद जगदीश्वरनु ताने “यचवेद विदोविप्राः चाध्यात्मएदो जनाः । तेवद महात्मानं कृष्णन्धर सनातन” ऎम्बल्ल हेळिरुव हागॆ सिद्योपायनु ऎन्दु तिळिस त्तारॆ.-शास्त्रदल्लि हेळिरुव * श्री करणॆ पाय गळु यावुवु ऎ.बुदु हिन्दॆये उ प ा दवु अर्धपञ्च काधिकारद ४१३-१४नॆय पुटगळ न्नु नोडि. इद करदल्लि________________
ल न. श्रीमद्रतस्यत्रयसुरे F अद कुन्द पडि य नैल् (१) * काशास्त्रार्थवश्वात् ऎरपडिय जीवन कु कत्रम् प्रामाणिकमेयागि इदु पराधीनमुमाय्, अल्प विषयवुमाय उपप दितवु. इन्द्रि येभ्यः परार्थ अर्थध्यक्ष परमन- (कं १-३ १०) ऎन्दारम्भिसिद वाक्यगळु इल्लि परमात्मनन्नु वश माडिकॊळ्ळुव उत्तमवॆ दु हेळित. अतनन्नु वशमाडिकॊळ्ळुवदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ तस्य च वशीकरणं * च्छरणागति रेव” ऎम्बुदु. वशीकरणलै अनुकैयाले ऎम्बुदरिन्द इन्द्रिय मनस्सु ब. म १ कदवु गळन्नॆ क्रमवागि जयिसि वॆ रग्ययुक्तनागि कॊनॆगॆ परमपुरनन्नु वशमाडिकॊळ्ळु दक्कागि शरणागतियन्नू अनु सिदवनॆम्बुदु तात्पर्यवु. हिन्दिन वाक्यदल्लि सिपाय द्वि बुद्धियन्नु निवरि सु इदॆ एम् ऎ ब रवॆ हेळिर अदु हेगॆ होगलाडि सुत्तदॆम्ब दन्नु उपपा सि 3 सु त्तारॆ, - मॊदलु ई सन्दर्भदल्लि उण्टागबहुद ऎ द. पक्ष * * समाधानवन्नु तिळिसु तारॆ. सिद्रूपायनु आतनॆ.ऒब्बने ऎन्दु हे ळिदरल्ला अदु मात्रवे साके ? ई नु एनन्नू माडुव आवश्यविल्लवे ? ईतनिगॆ कत्व उण्टॆन्दु श, ति ना ग त्र मॊदलादवुगळल्लि हेळल्पट्टिदॆयल्ला ऎ दरॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. कत्रत्ववेनो उण्टु. इल्ल वॆन्दु हेळलिल्लवु. “स तच्छतेः”-ऎम्ब (ब्र.सू.) सूत्रदल्लि आ करत्ववु परमात्माधीनवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, ई कत्ववू कूड ईश्वर सङ्कल्पा धीनवागि परायत्तवागियू, व्याजरूपवागि य इ व रिन्द क ल परव पुरुषने सिद्दोपायने विना शानल्ल इदु - ई सिद्योपायदल्लि द्वित्व बुद्धियु कळिन पडि ऎन्नल्-निन्न सॊणवु हेगॆ ? ऎन्दु केळिदरॆ, शास्त्रार्थव स्वात् जीवात्मनिगॆ ज्ञातृत्व उण्टॆ -दु स स्थपितवादहागॆ कत्ववु उण्टॆ ? ऎम्ब सन्दर्भदल्लि “अहङ्कार विमूढात्मा काह मिति मन्म ते” (१, १४-१९) इत्यादि प माणगळल्लि कर त्ववु देहक्कॆ विना आत्याविगॆ इल्लवॆम्ब पूरै पक्ष बन्दरॆ, अदर समा धानार्धवागि जीवात्मने का देहवल्लवु. एकॆन्दरॆ “यजित स्वर्ग काम” - “स्वर्गकामनु रज्ञवन्नु माडतक्कद्दु” “मुमकु (१) ब्रह्म सूत्र २-३-६३ नॆन्दु क ळ e)________________
चरमकाधिकार- ऎच् रपडिय - कत्वम् - जि)वनिगॆ ब९पासीत” - मोक्षार्धियु परब्रह्मनन्नु उपासिसतक्कद्दु.” इत्यादि श स्त्र विधि गळिरुवदरिन्द ऎन्दु सूत्रवु, हेळॆ ऎवहागॆ, जीवनुक्कु कत्व उण्टॆम्बुदु, प्रामाणॆकमॆ यागिलु - सत्यवादुदेयादरू इदु - ई क त्वव, पराधीनमुमाय् - स्वतन्त्रकत्वविल्लदॆ *सरत्तु ततेः” ई करत्ववु “अनः प्रविष्ट स्ता जना नान” ऎन्दू “य आत्मान मनरो यमयति’ ऎन्दु हळिरुव हागॆ, हृषिकेशनाद परमपरुष साधिनवागियू, अल्प विष यमुनाय - आ करवे फल कॊडलु योग्यतॆ इल्लदॆ व्यज मात्रवादुदरिन्द अल्प विषयवादुदागि, प्रतिहतियोग्यमुमा य - वरमपुरुषन सब्बानुग्रहगळिल्लवादरॆ कारवु प्रतिबन्धक गळन्नु हॊन्दलु योग्यवादुदागियू, इरुक्कु - इरुत्तदॆ ई जीवनिगॆ कत्रत्ववेनो उण्टु अदु ऒप्पतक्कद्दॆ इदरिन्द सिद्धोपायत्वक्कॆ द्वित्व भाववन्नु एर्पडिसलु साध्यविल्लवु. एकॆन्दर मूरु कारणगळन्नु हेळिदरु. (१) ई करत्ववे परमपुषन सङ्कल्पक्कॆ अधीनवादुदु. (२) ई करत्ववे फलवन्नु साधिसलारदु. फलवन्नु कॊडुवनु परम पुरुषनु. (३) प्रतिबन्धकगळिगॆ ईतन कत्व रूप प्रयत्नवु ऒळगिगबहुदु. कार निष्पत्तिगॆ आतन अनुग्रहवु आवश्यकवु. आदुदरिन्द ईतन करत्ववे स्वतन्त्रवादुदल्लदुदरिन्द कार कारियागलारदु. आ कारणदिन्द सिद्योपायनु केवल आतने ऎन्दु एक शब्दवु. ई सन्दर्भनल्लि ऒन्दु शङ्का उदिसबहुद. एनॆन्दरॆ- कत्ववेनो उण्टु ऎन्दु शास्त्रवु हेळुत्तवॆन्दू, आ शास्त्रवे अदु परम पुरुषायत्तवॆन्दू हेळिदरॆ, ईतनिगॆ क विद्दु एनु फल ? ईतनु एतक्कॆ प्रयत्न माडबेकु. कालुकै ऎल्ला कट्टिहाकिबिट्टु, आतनन्नु देवालयक क्षेत्रयात्रॆगू होगु ऎन्दु हेळिदन्तागलिल्लवे ? ऎन्दरॆ, इल्लवु. एकॆन्दरॆ मुन्दॆ ब्रह्म सूत्र ३२-३-४१ कृतप्रयत्ना पेक्षस्तु विहित प्रतिषिद्धा वैया दिव्य-” ऎम्बल्लि ई पूरैपक्षक्कॆ समाधानवु दॊरॆयुत्तदॆ. काव्यवन्नु माडलु तॊडगिदाग प्रथम सल्पदल्लि ईतनन्नु स्वतन्त्र न. बिट्ट बिट्टु, आमेलॆ आ निन्द सन्नि सल्पट्टिदुदन्न परमपुर 2 जीवनु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रतितियोद्यम माय् इरुक्कुर्म, अगैयाल् इवान् उपायानुष्ठानं सण्णि तम (१) “वरद तव खलु प्रसादा दृते शरणवि- वचोपि नॆ. नोदीयात्’ ऎन्नु कॊल्लुगिर ऎडिये अवन् कटाक्ष मडियाग वगैयाले अवनाले पैरित ना, आवन् सहकरियाद दु नीट्ट मडुक्क मादॆ अव कुडुत्त करण कळॆ बरबैकॊण्डु, अवन् } ष - आतन हिन्दिन सुकृत दुष्कृतान- सारवागि प्रेरिसुत्तानादुदरिन्द हीगॆ माडु हीगॆ माडबेडवॆन्दु शास्त्रदल्लि हेळिरुवदक्कॆ वैयर्ध विवु रिन्द इदु एक शब दि T उण्टागुव ई अभिप्रायवन्नॆल्ला निरणतरवागि उसपादिसि, आ कारणदिन्द सिद्धपायद्वित्ववॆम्ब भावनॆय मुमुक्षुविगॆ ऎन्दिगू दिल्लवु, ई परम पुरुषनॆ मॊदलिनिंरलू ऎल्ला प्रवृत्तिगळिगू सह कारियागि आतने सिद्ध यनॆन्द उरवादिसि तिळिसुत्तारॆ आदुद *ळल्पट्टितॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द प्रव सुतारॆ. आगैयाल् - आ क रणदिन्द, इनास् . ई उपायानु नानक्कॆ करत्ववन्नु हॊन्दिद अधिकारियु १ पायानुष्कनव पज्जॆत्तु म् - उपायानुष्ठानवन्नु माडि रु वदू कूड (१) हे वरस - ओ काञ्चीपुरद वरदराजने, तव - निन्न, प्रसाद दृते - अनुग्रहविल्लदॆ, मे-ननगॆ, शरणमितिवजोपिनिने ननगॆ उवायवु गतियु ऎन्दु बायिन्द हेळुवदू कूड नदीया - उण्टाग निश्चयवु, निन्न अनुग्रहविल्लदॆ, निन्न पादकमलवे - -गॆ गति ऎन्दु हेळलू कूड साध्यविल्लवु ऎम्ब भाववु. “ऎन्नु मूल्लुगिर पडिये - ऎन्द हेळिरुवहागॆ, अवन कटाक्ष मडियाग वड गैयाले - (ई उपायानुष्ठानवु कूड ऎन्दु हिन्दॆ इदॆ. सश्वरन कटाक्ष मूलकवागि बरुवदरिन्द अवनालॆ’ प्रेरितनाय लारदु निन्द प्रेरितनागि, आवन् सहकरियाद पोद, - अवनु दिव्य -क्षदिन्द नॆ ‘डि सहायभूतनागि निल्लदॆ होदाग, निट्टन बडमट्टदे - कै काल गळन्नु च चुवदक्कू मडिस व
-
- शक्ति इल्लदॆ आवन् कुडॆ * करण कळॆबरब्बळॆ कॊण्डु - अव अनुग्रहिसि कॊट्ट इन्द्रियगळु मत्तु न हद मू * न, (१) नरद राजस व८________________
(५४) चरमश्लोकाधिकार २९७ काट्टिन उपाय अवन तुण्णॆ शय्य अनुष्टित्तु, आवन् कॊडु क्यपुगुगिर फलत्तुक्कु जातकमॊले यण्णारुक्किर विवनै स्वाधीन सत्वविषया प्रतिहत कत्व मुडैयव नोडॆ तुल्य माग निरणु, सिद्योपायमागवॆण्णु गै विवेकियान मुमुक्षुवुक्कु उचितनन्नु “एक” शब्द शाले शल्लित्तायित्तु ३. साथ्पाय व्यवच्छेद परत्वमसि एक शब्द तात्परम् इक्कट्टयिलॆ साद्योपायमान प्रपत्तिय सिद्यो C अवस्कट्टिन उपाय - अवनु तोरिसिद उपायवन्नु, भक्ति यू, प्रपत्तियू, ऎरडरल्लि यावुदो ऒन्दन्नु, अवन् तुण्णॆशॆय्य अनुष्टित्तु - आतने सहायक्कॆ निन्तु नडॆसिकॊट्टिदुदर मूलक अनु पिसि, अवन् कॊडुकप्पुगगिर फलतुकु - आतनु दयपालिसुव दागि नब्बल्पिसिरुव फलवाद मोक्षक्कॆ, जात कलॆ - चातक पक्षिगॆ नॆलद मेलॆ ऎष्टु यथेच्छवागि नीरु इद्दरू अदु यावदन्नू बयि सदॆ, मेघदिन्द बेळुव नीरन्ने पानमाडबेकॆन्दु कादुकॊण्डिरुव चातक पक्षियहागॆ, अण्णा निरुक्किर विवन् - मुखवन्नु ऎन्दरॆ बायन्नु तॆरॆदुकॊण्डिरुव ई मोक्षार्धियन्नु स्वाधीन सत्वविषया * प्रतिहत करमुडै यवनोडॆ समस्यॆ विषयवू तनगॆ स्वाधीन वागि एनॊन्दू तडॆयिल्लद स्वतन्त्र, करवुळ्ळवनाद सशक्तनाद वरमपुरुषनॊन्दिगॆ, तुलमाग - समानवाद, इरण्डा सिद्यो नायवाग वॆण्णुगै - ऎरडने सिद्धोपायवागि भाविसोणवु, विवेकियान मुमुक्षुकु विवेकियाद ई मोक्षार्धिगॆ, उचित मनॆन्नु - योगवादुदल्लवॆन्दु “ एक” शब्द त्ता ले ई “एक” शब्दद मूलक, शोल्लित्तायित्तु हेळिदन्तायितु. a. “एकॆ” शब्द दिन्द साध्यॆपायद प्राधान्यद निराकरणॆयु. अदु व्याजमात्रवु.
- इट्टळ्ळॆयिले - ई प्रकारदल्लि साद्योपायवाद प्रपतिय यु म प्रवत्तियन्नु, सिद्दोपायक्कोडु - सिद्रूपाय नॊन्दिगॆ, ऒरुकोरैयाग - ऒन्दागि सम्बन्धिसिकॊण्डिरुवदागि, ऎण्णा * - अभिप्राय पडदे इरुवदक्कागि एकशब मॆनु,________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे पाय तोडॊरु श्री वैयाग वॆण्णु मै क “एक” शब्द ननु म कॊल्लुवर्गळ अदु ऎण्णने ऎन्निल् ? इव्रपळ्ळियु भक्ति योगम्पोले प्रसादन वाग विधिक्क पट्ट दुदेयागिलुवु सहज कारुण्यादि विशिष्ट नान सत्येश्वरनुडैय कालुष्य शमनमातुर्थ माय साक्षातलत्तु सहज सामर्थ्य कारुण्य विशिष्ट नान अव नि नैवे कारण मां पडियाय अवनाने अत्यन्ता किञ्चननान एकशब्दद प्रयोगवॆन्दु, लॊल्लुवर्गळ - हेळुवरु. शात्पर्यवे नॆन्दरॆ सिद्यो वायद हागॆ साध्यॆपायवु प्रधान्यवाद उ ाय * मा वादुदु भरन्यासवन्नु व्याजमाÂकॊण्ड सिरू रायने फलवनादुदरिन्द एक शब्दवु साम्रपायक्कॆ प्रा ध नन्नु व्यावर्तिसि हेळुत्तदॆम्ब भाववु, मुन्दॆ “अदु विज्ञनॆ - ऎम्ब वाक्यद मूलक ई अभिप्रायवन्नु उपपादिसि हार आर ऎब्बने ऎप्रिल् - अदु हेगॆ ” ऎन्दरॆ, इप्प गत्तियु ई ; नवू, भयो गंवोले - इन्नॊन्दु साध्य पायवाद ‘व न उपासनदहागॆ, प्रसादनवाग - श्री पतिय प्रन्न’ यन्न संवादिसि कॊडुवदॆन्दु,विधिक्क पट्टिरुवतॆयागि लु शं न ; २० विधिसल्पट्टिद्दरू, सद कारुण्यादि विशिष्टन न स नडॆय सहजव गि निर्हेतु ककुगुण, अदिरदिन्द मत्स ex * गण ऎन्द कूडिद सन्त, कालुशम नमार्धमा य - इन्तह अपराध माडिदने ऎन्दु निग्रहिसुव कॊववन्नु होगलि, डिरदक्कॆ मक्कागि, सकालक्कु सहज सामर्थ्य कार निगन - न क्षागि फलवन्न कॊप पदक्कॆ बेकाद सहज वाद शक्ति कारु, बैगळिन्द कूडिद, अवन्नि नैवे - भगवन्तन सने कारणवाम पडि याम् - कारणवागि, इदरिन्द भक्तियोगवागलि भरन्यासवागलि एनु माडुत्तदॆ ऎन्दरॆ, ई प्रपन्ननु तुम्बा अपराधि यागिद्दरू, भगवन्नि ग्रह रूव कोववन्नु अरिसि, आतन सहज कारु इव ईतनन्नु अनुग्रहिसुव हागॆ माडुत्तदॆम्ब भाववु, हीगॆ सत्व रनिगॆ ई गु : १ ब स - गि अनग्रहिस व प्रस्तॆयन्नण्टुमाडि, अवन ने - आ सरगनॆ अन्त किञ्चनान प्रपन्न मुक्कु प्रपन्ननुक्कु -________________
चरमश्लोकाधिकारः प्रपन्न नुक्कु भरस्वीकारत्ताले भक्तियोगादिगळान गुरुत हायज्ञळिन्नॆरे निन्न इन्सानुकूल्य सङ्कल्पादियुक्त प्रप मात्र व्याज सापेक्षनाय, नेरॊ नाल् अपेक्षॆयिल्लवॆ याल् निरपेकोपा यत्ववे इन्यासविद्यॆ * नेद्या कारवाग कॊण्डु, (१) “मेवोपाय भूतूमे भव" ऎन अपेक्ष णीयनाद रक्कॆ (२) “ऎन्नु णरिन ट्रेयिरुत्त नेनतुव मनन तिन्नर ॆ ” ऎन्नुवु (३) इल्वॆ निन्नॆ युन्ना कीळिरु नु अत्यन्त - रञ्चननाद ऎन्दरॆ बेरॆ इन्नु याव गतियू इल्लद प्रसन्ननिगॆ भर स्वीकारा ले - ईतनु माडिद भरन्यानवन्नु अङ्गी 70%, भक्तियोगादिगळन कर्मयोग ज्ञानयोगगळिन्द सहतवद भगवदप - नवाद, गुरुतरोपायछिन् - इन्तह * तरवाद कर्मज्ञान सहकृत इक्तियोगद, नॆरॆनिन-नदल्लि करु * र् कृयनु ताने निन्तु, इन कूल सङ्कल्पादियुक्त. ई *न कल्य सङ्कल्प, प्रतिकूल्य वर्जन, महा विश्वास, कार्पण्य 1त्ववरण हीगॆ ऐदु अङ्गगळिन्द सरिद, प्रपत्ति मात्र-भरन्यास नावा, व्याजसाक्षनय - ई व्याजवन्नु अनेक्षिसदिद्दरॆ न नैर्फ् रूप अपवादवु उण्टाग दयादुदरिन्द व्याज अनासुवना, नेरॊाल् - पेक्षॆयिय ले -
- *दॆ बेरॆ इन्नु यावुदर अवे इल्लवनागि, निरसॆ साय यावुदर अपॆक्षॆ इल्लद इन्तह उवाय भाव, ई नास निदॆ ई भरना सवॆन्नुव ब्रह्मविद्यॆगॆ दारवाग ड - इर्द नाख्यवागि तिळितक्कॆ विशेषवॆन्द ग्रहिसि, (१) “ त्वमेवो स य भतो मे भव” करॆयोगादिगळिन्द कूडिद, भक्तियोगक्कॆ नानु असनर्दनादुदरिन्द नीने उवायस्थनदल्लि निन्तु अनुग्रहिस बॆकु, ऎन्नु - ऎम्बदागि अपेक्षणीयनायिरुक - भगवन्तनु प्रार्थिसल्पट्टिरुवदर मूलक, (२) ऎन् - नन्न, उणरिनुळ्ळ - “त्वमेवोपाय भूतोभव’ ऎन्दु हेळिरुवहागॆ बुद्धियल्ले इरुत्तिनेन् - मनस्सिन मूलकवागि बुद्धिगॆ :षयवागि स्थापिसिदॆनु. आदुवुम - नीने ऎल्ला विषयदल्लि ननगॆ उपायवॆन्द बुद्धियू कूड, अवनदु - भगवन्तन द अवनिगॆ सम्बन्धिसिद, (1) bo. 22-55. (9) (a) इन् बहु________________
200 म्यानेः ऎन्नु श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कॊल्लुगिरपडिये उपाय भूतनाव अव शॆय विश्वज्ञॆय गिरम्या जमात्रयवनोडॊक्क उपायवाक ऎण्णकै उचितवन्नु “एक” शब्दतुक्कु तात्परम. भोग्यवाद, अरुळे- कृपा प्रभाववे, नीने सत्वविध उपायवागतक्क द्दॆन्दु शरणागतियन्ननुष्ठिसिद विवेक बुद्धियू कूड निन्न निरतिशयवाद कृपा प्रभाववे ऎम्ब भाववु ऎन्नु-ऎन्दू, “इशैवित्तु - विश्वास वन्नुण्टुमाडि, ऎन्नॆ - अकिञ्चननाद, नन्नन्नु ऎन्दरॆ नन्न आत्माविन रक्षा भरवन्नु, उन् ताळि पैळ् उदारियागियू सौलभ्य वात्सल्य कारुण्यग गळिन्द युक्तनागियू इरुव निन्न पादद्वन्द्वगळ कॆळगॆ, प्रति स्मितनागप्प - स्थिरवागि निल्लुव हागॆ माडु, अम्माने - स्वामिये, ऎन्नुव - ऎम्बदागि कॊल्लुगिर हडिये . हेळिरुवहागॆ उपायभूतनान अर्व - सिद्धोपायनाद भगवन्तनु शॆय विक कैयगिरि . माडिसुवहागॆ अनग्रहिसुव, ताने अनुष्ठिसबहुदाद व्याजमात्रक्कॆ - सन्द्योपायवाद भरन्यास रूप व्याजमात्र वन्नु, अवनोडॊक्क - आ प्रधानोपायनाद भगवन्तनॊन्दिगॆ उपायमान ऎण्णु गॆ - तानु अनुष्ठिसिदुदन्नु उपायवागि भावि सोणवु, उचित म नन्नु - योग्यवादुदल्लवॆम्बुदु, एकशब्द तुक्कु तात्परम् - इल्लिरुव “एक” शब्दद तात्पर्यवु, भरन्यासानुष्ठा नक्कू कूड स्वामिय अनुग्रहवु अत्यावश्यकवु. करुणासागरनु वेरिसि, भरन्याानुष्ठानवन्नु माडिदरॆ साध्यवे विना अन्यदा अल्लवु. हीगॆ अदू अवन अधीनवु. अदू अल्लदॆ ई जडरूपवाद भरन्यास करवु ताने फलवन्नु कॊडलादरु. अदरिन्द सत्येश्वरनु प्रीतनागि भरन्यासवन्नु स्वीकरिसिदरॆ फलप्राप्तियु ఆ कारणदिन्द अदु प्राजाश्रवु. इन्ताद्दन्नु उपायवागि ऎणिसि, सिद्धिवायनॊन्दिगॆ * प्रधान वन्नु अदक्कॆ कॊडुवदु उचितवल्लवु. आतनॊब्बने प्रधा नोपायवु ऎम्बुदु ई एक शब्ददिन्द तोरुव अभिप्रायवु ऎन्दु हेळॆ तु. इदरिन्द प्रपत्तेम्या जमातत्व” ऎम्ब मूरनॆय अभिप्रायवु उपदिष्टवु. इल्लि प्रदनवु व्याज मात्रवॆन्दु हेळिदुद रिन्द अदु बेडवे बेडवॆन्दु निरर्धकवादुदॆन्दागलि, मोक्षप्राप्तिगॆ अदु अवश्यकविल्लवॆन्दागलि भाविसकूडदु ; माडबेकॆन्दु विधिवाक्यवु. मुन्दॆ शरण व्रज ऎन्दिरुवदरिन्द माडिये तीरबेकु. आदरॆ आ________________
(991) चरमश्लोकाधिकार ३०१ इप्पडि सिद्योपायपत्र साद्योपायं व्याजमात्र माय् प्रधानमनिरनियप्प (१) सम्बन्धज्ञान मात्रम् (२) सिद्योपाय प्रति पति मात्रम् (३) अनिवारण फलकॊडुत्तदॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवु फलप्रदनु सिद्धोपायनाद भगवन्तने आदुदरिन्द प्रपदनवु व्याज मात्रवु व्याजवादरू माडिये तीरबेकु. इल्लदिद्दरॆ “ प्रपन्नादपान्नदिशति मुळ दो निजवदम्” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ मोक्षविल्लवु ऒब्ब श्रीमन्तनु मगनिगॆ मदुवॆयन्नु माडि पुरोहितनिगॆ शालु जोडि यन्नू द्रव्य मॊदलाद मय्यादॆयन्नू माडिदनॆन्दु भाविसोण. मदुवॆयु व्याजवागि नडॆदिद्दरिन्दले अल्लवे पुरोहितनिगॆ फलवु. आदरॆ मदुवॆयु कॊडलिल्ल कॊट्टवनु श्रीमन्तनु हेगो हागॆ, हा गॆये इल्लि मोक्षप्रदनु मुकुन्दनु व्याजवाद प्रपदनवू आवश्यकवु. ई प्रपत्तियु व्याजरूपमात्रवॆन्दु हेळुव अभिप्रायवन्नु अतिवादद मूलक बेरॆ अभिप्रायगळागि तिळिसुत्तारॆ अवुगळु स यल्लवॆन्दु उपवादिसि हेळुत्तारॆ हागॆल्ला अर्ध हेळिबिट्टरॆ भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदरॆ अनुष्ठिसबहुदु, बेडवादरॆ बिट्टु बि बहुदु ऎन्दागुत्तदॆ आदरॆ मुन्दॆ विधिरूपदल्लि शरणंव्रज” ऎन्द हेळिरुवदन्नु ऐच्छिकानुष्ठानवन्नागि भाविसबहुदो ? आदुदरिम् अतिवादवॆन्दु हेळुत्तारॆ हीगॆ हेळुववरु यारॆम्बुदन्नु हेळु अभिप्रायगळु तप्पु ऎन्दु इष्टु मात्र गम्भीरवागि हेळिरुत्तारॆ. इप्पडि-ईग हिन्दॆ उपवादिसिद रीतियल्लि, सिद्योपायःप- सिद्धोपायवन्नु कुरितु, साद्योपायं - ई साद्योपायवाद भरन्यासवु, व्याजमातमाय्-नॆपमात्रवागि, सिद्धपायनु अनुग्रहिसुवदक्कॆ ऒन्दु नॆपमात्रवागि, प्रधानमक्कॆ - सिद्ध पायद हागॆ मुख्यवादुदल्लदॆ, निन्निरनिय्य - इरुव स्थितियन्नु कुरितु हेळुव सन्दर्भदल्लि (१) सम्बन्धज्ञानमात्रं तनगू मत्तु परमपुरुषनिगू इरुव शेषशेषि ज्ञानवुण्टागुवदक्कागि मात्रवे प्रपदनानुष्ठानवॆन्दू, (२) सिपाय प्रतिप मात्रं-सिद्दू पायनुभगवन्तने ऎम्ब नम्बिकॆयुण्टागुवदक्कागि मात्रवे प्रर्प नानुष्ठानवॆन्दू, (३) अनिवारणं मात्रं - आ भरन्यासानन्त________________
३०२ श्री मद्रहस्यत्रयसारे $ क मात्रम् (४) अनुमतिमात्रम् (५) अचिद्दा वृत्ति मात्र (६) चैतन्य कृत्यम् (७) चित्र साधान (८) अधिकारि विशेष णम् ऎप्पु डैगळिले अतिनादं पण्णिनारगळ, इ स्वरक्षणॆगागि इन्नेनन्नू माडबेकादुदिल्लवॆम्ब बोधक्कागि प्रपदन ऎन्दू, (४) अनुमतिमात्रं-भगवन्तनु रक्षिसुवदक्कॆ अनुमतियन्नु कॊडुवदक्कागि मात्रवे प्रवदनवॆन्दू, (५) अचि द्यावृत्ति मात्रं स्वामियु तानागिये रक्षिसलु कादिरुवनु, आदरू तानु बरि जड वस्तु वल्लवु, तानु चेतननादुदरिन्द रक्षणक्कागि स्वल्प प्रयत्न माडिदनॆन्दागुवदक्कागि मात्रवे प्रवदनवु ऎन्दू, (६) चैतन्य कृत्यम्-चेतननु माडुव कृत्यवु ऎन्दु इष्टु मात्र तोरिसुव दक्कागि प्रपदनवु ऎन्दू (७) चित्र समाधानम्-तनिगॆ रक्षणॆयुण्टु ऎम्ब नैर्भय्य उण्टागुवदक्कागि व्रपदनवु ऎन्दू, (८) अधिकारि विशेषणव-अदन्नु अनुष्ठिसिबिट्टरॆ मोक्षाधिकारि ऎन्दु हेळिसि कॊळ्ळु वदक्कॆ मात्रवे भरन्यासवॆन्दू, ऎप्पुडैगिळले - ऎन्दु अतिवादं पण्णिनार् गळ - वस्तुस्थितियन्नु त्यजिसि प्रशंसारूपवागि हेळिदरु. यधार्धवाद अभिप्रायवल्लदॆ मनस्सु बन्दहागॆ प्रशंसिसि हेळिरुवदरिन्द अतिवादवॆम्ब भाववु ई अतिवादगळॆल्ला समञ्जस वादुवल्लवॆन्दु हेळि हेगॆ दोषयुक्तवॆम्बुदन्नु उवनादिसुत्तारॆ मुख्यवाद अभिप्रायवु तन्न रक्षाभर समर्पणवु इदु व्याज मात्रवे, एकॆन्दरॆ अदु ताने फलकारियागलु, जडवाद अनुष्ठान प्रक्रियॆयु, फलदातुवादरो सिद्धनायनाद भगवन्तनु इदु व्याजवादरू, भगवन्तु अन्तह अनुष्ठातावन्ने परिग्रहिसुत्तेनॆम्ब व्रतसङ्कल्प युक्तनादुदरिन्द अनुष्ठिसले बेकु आदुदरिन्द ई अभि प्रायक्किन्त भिन्नवाद ई मेलॆ विवरिसिद ऎण्टु अभिप्रायगळू अतिवादगळु ऎम्ब तात्सरवु आदरॆ आचाररुगळॆल्ला हीगॆ अभिप्राय पडुवदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ ? आ भरन्यासवु प्रधानोपायवल्लदॆ व्याजवॆन्दु प्राज्ञरु हेळुवदरिन्द, हीगॆल्ला भिन्न भिन्नगळाद अभि प्रायगळन्नु हेळिदरॆम्ब भाववु हीगॆ आवाततः तोरुव अभिप्राय गळन्नु विमर्शिसदॆ हेळिबिडुवदु दोषयुक्तवादुवॆन्दु हिन्दॆ साद्योपाय शोधनाधिकारदल्लि हेळिदुदन्ने इल्लि विवरिसि हेळु तारॆ. इन्य परोक्ति कॊण्डु - यधार्धाभिप्रायक्कॆ विरुद्ध________________
चरमश्लोकाधिकारः ३०३ क्लिक्कि कॊण्डु इवॆ ताने अर्धमॆ इरुतियिडवॊण्णादु. इ यॆल्ला “शरणंव्रज” ऎण्णर विधिक्कु विरुद्धाव, अति प्रसादि दोष उण्डु, अदॆङ्गने ऎन्निल्ल- (१) सम्बन्धज्ञानमात्र मालुम्, (२) सिद्धपाय प्रतिपत्ति मात्र मॆनालु, अदुवाक्य मात्र वाद इवरुगळ तात्पय्य मूलकनागि, इवै ताने . ई अतिवादगळाद अभिप्रायगळॆ अर्धमॆन्नु सरियाद अभिप्रायवॆन्दु, अरुदियिड वॊण्णादु-सिद्धानिसि हेळुवदु अनुचितवु अदक्कॆ कारणवन्नु हेळु तारॆ आग प्रमाण विरुद्धवाद अभिप्रायवागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इवॆयॆल्ला - ई अभिप्रायगळॆल्ला “शरणं व्रज” – ई चरम श्लोकदल्लि मुन्दॆये इरुव, शरणवन्नु हॊन्दु, ऎण्णर विधिक्कु- ऎन्दु हेळिरुव विधिवाक्यक्कॆ विरुद्धळाम् - विरुद्धवादुदागुत्तवॆ. याव अभिप्रायगळे आगलि शास्त्र प्रमाणक्कॆ विरुद्धवादुदागिर कूडदु विरुद्धवादरॆ त्याज्यगळु हीगॆल्ला अभिप्रायगळादरॆ, भरन सनन्नु अनुष्ठिसले बेकॆम्ब विधिगॆ विरुद्धवागुत्तदॆन्दु हेळि दरु अदन्ने मुन्दॆ उपवादिसुत्तारॆ कॆलवु सन्दर्भगळल्लि हीगॆ विधिवाक्यक्कॆ विरोधाभिप्रायवॆन्दू, हागॆ विधि ऎन्दु भाविसदे शरणागतियन्नु अष्टिनदे इद्दरू मोक्षप्राप्तियुण्टॆम्ब अशास्त्री याभिप्रायवू उण्टागत्तॆन्दु हेळुत्तारॆ इष्टु मात्रवू अल्लदॆ अतिप्रसज्जादि दोष उण्डु - सरियागि तोरिबरुव अर्थ गळन्नु मीरि इल्लदिरुवदन्नु उववादिसि हेळिद दोषगळू उण्टागु इवॆ कॆलवु शास्त्रद विधि प्रमाणक्कॆ विरोधवु ; इन्नु कॆलवु यथा र्धवल्लदॆ अभिप्रायगळन्नु हेळिद दोषयुक्तवादवु ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ इदन्ने उववादिसि हेळुत्तारॆ (१) सम्बन्ध ज्ञान मॆस्राय् -प्रवदनवु वरमात्मन शेषभाववन्नू जीवात्मन शेष भाववन्नू प्रदर्शिसुव ज्ञानवन्नुण्टुमाडुत्तदॆन्दु हेळिदरू, (२) मत्तु, सिद्रूपाय प्रतिपत्ति मात्र मालुम् -परमात्मने सिद्दू वायुनागि प्रधानोवायवॆन्दु इष्टु मात्र ज्ञानप्राप्ति प्रपद ‘द अभिप्रायवॆन्दु हेळिदरू, अदु-अन्तह अभिप्रायवु इवॆरडु सन्दर्भदल्ल, वाक्यमात्र जन्य - शास्त्रवाक्यद ज्ञानदिन्द________________
३०४ श्रीमदहस्यत्रयसारे टन्यागिल् विधिविषय मागमॊट्टादु. अदु अविधेयज्ञान *ले मोक्षवारु उपपाननाधि विधिविरोध भाष्यादि उण्टादुदु ऎन्दु हेळिबिट्टरॆ, आगमाट्टादु-विधि वाक्यवागि अनु सले बेकॆन्दागुवदिल्लवु ई ऎरडु सन्दर्भगळल्लू ऎरडु दोष गळन्नु तोरडिसिदरु हेगॆन्दरॆ (१) प्रनदनवु, परमात्मन शीषित्वद मत्तु तन्न शेषत्वद ज्ञानवन्नुण्टुमाडिदरॆ तन्मूलक मोक्षप्राप्ति युण्टादरॆ, ॐ इत्यादि वाक्यजन्य ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दु हेळि दन्तायितु अदैतिगळु तत्त्वमसि इत्यादि वाक्यजन्य ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दु हेळुवरु, अवरन्नु निराकरिसुवदु एतक्कॆ ? नीवू अवर हागॆये आगुत्तीरि ऒरी वाक्य जन्य ज्ञानदिन्द मोक्षविल्लवु (२) उपायानुष्ठानवन्नु माडिदरॆ मोक्षवॆन्दु विधिसिदॆ ऎम्ब नम्म श्रुतिसिद्धसिद्धानक्कॆ विरोधवु सिट्टोपाय प्रतिभयन्नुण्टु माडुवदे प्रपदनवु ऎन्दरू ई ऎरडु दोषगळू उण्टु (१) प्रतिप ज्ञानमात्रदिन्दले मोक्षवॆन्दागुवदरिन्द, अतिगळ सिद्धानद हागॆ वाक्य जन्य ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दागुत्तदॆ (२) प्रप दनवु आग विधियागुवदिल्लवु एकॆन्दरॆ उपायानुष्ठानविल्लवादुद रिन्द अदु हेगॆ ऎम्बुदन्नु इन्नू व्यक्तवागि इतरोपायवाद उपासनद मूलक व्यक्तपडिसि श्री यतिवय्यर भाष्यादिगळल्लिन दिव्य सूक्तिगळिगॆ विरुद्धवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अविधेयज्ञानत्ताले प्रपद नवु विधिरूपवल्लवु, हीगॆ शीषिषत्वज्ञानवन्नागलि, सिद्धपायने प्रधानोपायवॆम्ब ज्ञानवन्नागलि उण्टुमाडतक्कद्दॆम्ब ज्ञानदिन्द, मोक्षमॆनारु - मोक्षप्राप्तियागुत्तदॆम्ब अभिप्रायवुळ्ळवरिगॆ, उपासनादि विधि विरोधव - “उपासीत” आदिपददिन्द तरणं व्रज इन्तह विधिगळिगॆ विरोधवु, भाग्यादि सिद्ध इन्तह विरोध कूपदोषवु भाष्यादि सिद्दम् .. श्री भाष्यादिगळल्लि सुव्यक्तवु आदि शब्ददिन्द गीताभाष्य शरणागति गद्य मॊदलादवु हेळल्पट्टितु श्री भाष्यदल्लि ऎल्लि हेळल्पट्टिदॆ ऎन्दरॆ “यदुकम् अविद्यानिवृत्तिजीव मोक्षः, साच ब्रह्मविज्ञानादेव भवतीति तदभ्युळगम्य ते. अविद्यानिवृत्त वेदवाधितं ज्ञानङ्किं रूमिति विवेचनीयं, किं वाक्काद्वार ज्ञानमात्र; उत तन्मूलक________________
(५६) चरमश्लोकाधिकारः ३०५ सिद्ध. तत्वज्ञान मुडैयवनक्कू पिन्नु कत्रव्यमान ज्ञाना स्वरवागिल्, ब्रपतियिनुडैय विधि लक्षणानुष्ठान वाक्यळ् शूल्लुगिर पडिये, इदिन् स्वरूपम् अच्चरिप्पवेणु. मुखासनात्मकं ज्ञानं हीगॆ मोक्षप्राप्तिगॆ यावुदु आवश्य कवु, वाक्यजन्य ज्ञानवे इल्लवे उपासन रूपज्ञानवे ऎन्दु विकल्पिसि, “तदिदमपवर्ग साधनतया विधितं वेदन मुपा सन मित्यवगम्यते” मोक्षसाधनवॆन्दु विधिसिरुवदु वेदन उपा सन शब्दगळिन्द तोरिबरुव परमात्मन ध्यानवु, हागॆये गीता भाष्यद तृतीयाध्यायद अवतारिकॆयल्लि “देवं मुमुक्षुः प्राप्यतया वेदान्नोदित निरस्त निखिला विद्यादि दोषगम्भाभ वधिकारिशय सङ्ख्यॆय कल्याणगुणगण परब्रह्म पुरुषोत्र म प्रासायभूत वेदनोपासन ध्यानादि शब्द वाच्यवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, वेदानॊदितवॆम्बुदरिन्द परमपुरुषन उपासनवे वेदानदल्लि तप्पाप्तिगॆ उपायवागि विधिसिदॆ ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. D अगलि पूाचाररु ई सिद्दपायद प्राधान्यवन्नु ई भरा सवु प्रकटिसुत्तदॆन्दु हेळिरुत्तारल्ला, अदर अभिप्रायवेनु’ ऎन्दु पश्निसिदरॆ, अदर अभिप्रायवन्नू तिळिसुत्तारॆ नीवु हेळिद हागॆ साम्रपायवु विधिये अल्लवु ; सम्पूर्णवागि अप्रधानवादुदॆन्द अवर अभिप्रायवल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ तज्ञान मुद्रॆयवनु- तानु परमात्मनिगॆ शेषभूतनु तन्नन्नु तानु रक्षिसिकॊळ्ळलु सम्पूर्ण वागि असमर्थनु, परमात्मनॊब्बने करुणाळुवागि समर्धनु इत्या दि यथार्थ ज्ञानाधिकारिगॆ, ऒन्नु कत्रव्यमान-अन्तह ज्ञानवुण्टाद नन्तर अवश्यकवागि अनुष्ठिसबेकाद, ज्ञानास्तरवागिल् -बेरॆ ज्ञान रूप वादुदु ई साद्योपायवाद भरन्यासवादरॆ, प्रवत्तियिनु जैय-ई भरन्यासद, विधि लक्षणनुष्ठान वाक्य - विधिसुव वाक्य गळु, आदर रक्षणगळन्नू तिळिसुव वाक्यगळु, अनुष्ठिसुव क्रमवनू तिळिसुव वाक्यगळु, इवॆल्ला, कॊल्लुगिर कडिये-हेळुव हागॆ, इदिन् स्वरूपं-इ भरन्यासद स्वरूपवन्नू, अकरिप्पनेणु-स्वीकरिस तक्कद्दु भरन्यापदवन्नु ऎन्तवनु अनुष्ठिसुवनु ऎन्दरॆ मॊदलु ई ग्रन्थदल्ले हेळिरुव प्रधान प्रति तन्त्राधिकार मॊदलु गॊण्डु परदे________________
३०६ श्रीमद्रहस्यतयसारे वता वारमार्ध्याधिकारदवरॆगू उपदेशिसल्पट्ट तत्वजानवुळ्ळ अन्त ननु एनन्नु ग्रहिसुवनु ऎन्दरॆ, तानु परमपुरुषनिगॆ दानि भूतनु, आतनिगॆ परतन्त्रनु, तनगॆ ईग संसारदल्लि सिक्किरुव दीनदरॆयु प्राप्तवागिदॆ इदरिन्द तप्पिसिकॊळ्ळलु तनगॆ सामर्थ्यविल्लवु आदुव रिन्द सत्येश्वरनु कावाडुव हागॆ माडलु एनन्नु माडबेकाद कत्रव्य वॆन्दु तिळियुवनु; अदक्कॆ उपायवु वेदान्यगळल्लि हेळिरुवदु भर न्यासवु इदू कूड ज्ञान रूववादुदॆन्दु हिन्दॆये उपदेशिसल्प ट्टिरुत्तदॆ ८५७-८नॆय पुटगळन्नु नोडि मत्तू १०४९नॆय पुट दल्लू आत्म निक्षेप ऎन्दरेनु ऎम्बुदक्कॆ उत्तरवागि “ आकाश्मीय रक्षणलुम्” ऎन्दारम्भिसि, “भरन्यास प्रधानमान व्यत्यस्त पार तन्त्र विशिष्ट शेषानु सन्धान विशेष” ऎन्दु मुगिसिरुवदरिन्द, अन्तह अनुसन्धानवु ज्ञान रूपवादुदरिन्द इल्लि “ कत्रव्यमान ज्ञानास्तर मागिल् ” ऎम्ब प्रयोगवॆन्दु भाविसतक्कद्दु प्रवत्तिय विधिवाक्यगळिगॆ ई चरम श्लोकदल्ले “शरणं प्रज” वॆन्दू “तमेव शरणङ्गच्छ” ऎन्दू इवॆ “ ओमित्यात्मानन्द ऎञ्जीत” “आनेनै वतु मन्नेण स्वात्मानं मनिक्षिपेट् ” “गच्छध्वमेनं शर 1
- “मामेकमेव शरणं मात्मानं सत्वदे बिनां!याहि सात्मभारेव यास्य कुतो भय, (भाग ११, १२, १५,) लक्षणवाक्यगळु-आनुकूल्य स्य नल्प वातिकूल न्यवर्जनम् । रक्षि ती विश्वासो गोप्तत्ववरणन्तधा । आत्मनिक्षेव कार्पण्य षडि धाशरणा गतिः” इत्यादिगळु अनुष्ठान वाक्यगळु- “ अवन साध्यॆ स्वाभीष्टे महा विश्वनपूरैकम् । तदेकोवायता याचा प्रपत्तिश्यरणागतिः” मत्तू “ त्वमेवोवाय भूतोमे भवेति प्रार्थनामतिः । शरणा गतिरित्युक्ता, सादेवॆयुतान ” “ अहमद्यव मया सम तः ” मत्तॆ “ श्री मन्नारायण अशरण्य शरण्य अनन्य शरण त्पादारविन्दयुगळं शरण महं द्रव ” मत्तु द्वयोच्छा रणॆयु ; " नित्यकिङ्कर् भवानि ” इत्यादिगळु, हीगॆ ई प्रमाणगळ न्नॆल्ला चन्नागि परिशीलिसिदरॆ प्रवदनवु गुरु मुखेन विध्यनुसारवागि कॆलवु परिकरगळॊन्दिगॆ सेरि अनुष्ठिसतक्क मोक्षनाधनवॆम्ब भाववु इदन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द विशदीकरिसुत्तारॆ CC________________
चरमश्लोकाधिकारः ३०७ सिद्योपाय स्वीकारमॆन्न पाशुरत्तुक्कु ’ सिद्योपा मत्तॆ अरिन्नु अदुरनु कातकरमाम्रडि हण्णु गिर विधि प्रार्थन पूरैक भरन्यास रूपाधिकारि कृत्यत्तालेयिरॆ तात्प रम. आनिवारण मात्रमॆदु निलक्काद मात्र मानाल्, रक्ष कनाद ईश्वरनै इवन मुन्नु प्रबलनाय विलक्किना नागिल्, ईश्वर नुडैय ईश्वरत्वम’ सङ्कुचितवाम हिन्द भरन्यानवॆम्बुदु सिद्धवाय प्रतिवत्ति रूपवादुदॆन्दु कॆलवरु अतिवाद माडुवरॆन्दु हेळिदरु, हागॆ हेळुववर अभिप्रा यवन्नु हेगॆ भाविसिदरॆ समञ्जनवादुदे आगुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ - हेगॆन्दरॆ, सिस्टोपाय स्वीकारनन्न पाशुरत्तक्कु - सिद्दो पा यनु नम्म रक्षाभरवन्नु स्वीकरिसुवनु ऎम्ब अवर हेळिकॆगॆ हेगॆ तात्प रवन्नागि भाविसतक्कद्दन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ - अदु तनक्कू कारकर माम्रडि-अदु तनगॆ फलकारियागुव हागॆ, हण्णुगिर-माडुव, विधि प्रार्थनपूरैक - विधियु मत्तु तदनु गुणवागि, भरन्यासरूपाधि कार कृत्यत्तले - भरन्यासवॆन्दु हेळिकॊळ्ळुव मोक्षाधिकारियु माडुव प्रकृतियल्लि, तात्परयिरे-तात्सरवुळ्ळदष्टे ? मुन्द कॆलवरु अनिवारण मात्रवे भरन्याववॆन्दु हेळिदुदु अतिवादवॆन्ददु हेगॆ ऎम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ. अनिवारण मात्र मनदु- सल्वेश्वरनु मोक्षप्राप्तिगॆ ई अधिकारियु अनर्हनॆन्दु भावि सदे इरुवदक्कागि मात्रवे ऎन्दु हेळुवदु, सरियल्लवॆन्दु मूरु विधवागि विळल्पिसि दूषिसुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ निवारणवॆन्दरॆ मोक्ष प्राप्ति रूप रक्षणॆगॆ मॊदलु अनर्हनागिद्दनॆन्दू, ईग अनिवारणवॆन्दरॆ ईग अर्हनादनु ऎन्दू अर्धवागुत्तदॆ मॊदलु रक्षणॆगॆ अनर्हना गिद्दनल्ला अदु एकॆ ? ऎन्दरॆ (१) सल्वेश्वरनन्नु मरॆतु त्यजिसि ताने रक्षकनागिरलु प्रबलनागिद्दनु ऎम्बुदरिन्द अनर्हतॆये ? (२) अथवा तुम्बा अपराधगळन्नॆवगुवदर मूलक सद्वेश्वरनिन्दुण्टाद निग्रहद मूलकवाड अनर्हतॆये, (३) अथवा तन्नन्नू रक्षिसिकॊळ्ळुव प्रवृत्ति युळ्ळ वसादुदरिन्दले ऎन्दु मूरु विधवागि विकल्पिसि केळ बेका गुत्तदॆ (१) प्रधम विकल्पदल्लादरॆ विलक्काद मात्र माना ऒन्दॆ ईश्वरनन्नु त्यजिसिद्दनु, ईग त्यजिसलिल्लवॆन्दु अभिप्रायवादरॆ,________________
३०८ श्री मद्रहस्यत्रयसारे अपराधत्ताले निग्रहयुण्डक्कि विलक्किना नागिल् इवन् हण्णुगिर प्रपत्ति प्रसादनमे यागवेणु, स्वरक्षणार्थ रक्षकनाद ईश्वर-सत्व रक्षकनागि सत्वरिगू नियामकनागि प्रेरक नागिरुव भगवन्तनन्नु, मुद्दु इदक्कॆ हिन्दॆ, प्रबलना “ आडोहरि बलवान् ” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ, तन्नन्नु रक्षिसिकॊळ्ळलु ताने समर्धनॆन्दु भाविसि, विलक्किना नागि-अनादरणॆयन्नु माडिद्दनॆन्दादरॆ, ईश्वरनुडैय-सत्वनियामकनाद स रै ऊर न, ईश्वरत्नम-नियमनत्ववु, सङ्कुचितनाम-सक्कोचवन्नु हॊन्दि दुदागुत्तदॆ हिन्दॆ ईश्वरनियमनत्व विरलिल्ल, ईग उण्टु ऎन्दागुत्त दॆम्ब भाववु (२) ऎरडनॆय विकपिवन्नु चरिसुत्तारॆ हिन्दॆ निवारणॆगू ईग अनिवारणॆगू कारणवागि हेळल्पट्टिदुदु एनॆन्दरॆ ? हिन्दॆ अधिकारियु तुम्बा अपराधक्कॆ ऒळगागि तन्मूलक भगवन्निग्रह उण्टागिद्दु दरिन्द भगवन्तनल्लि अनादरणॆयु उण्टागित्तु ; ईग प्रवत्ति माडिदुदरिन्द भगवदनुग्रह उण्टायितु ऎन्दरॆ नम्म अभिप्रायवे आयितु ऎन्दु हेळुत्तारॆ, अपराधत्ताले-हिन्दॆ माडिद अपराध मूलकवागि निग्रहयुण्डक्कि-अदरिन्द भगवन्निग्रहवु उण्टागि, तन्मूलकवागि विलक्किना नागिल्-अधिकारियु स्वामियन्नु निराकरिसिद्द नॆन्दरॆ, इवन हण्णु गिर प्रपत्ति-ई अधिकारियु माडिद प्रपत्ति, प्रसाद नमे यागवेणु - आनिग्रहसङ्कल्पवु होगि अनुग्रहसच्चिल्पवु ईग उण्टायितॆन्दु हेळबेकादुदरिन्द, प्रपत्ति प्रसादनवे आग वेणुम-प्रपत्तियु ईश्वरन प्रपन्नतॆयन्नुण्टु माडुव व्यापार वॆन्दु नावु हेळुव हागॆ अनुग्रह जनकवादुदु आगलेबेकु. (३) तन्नन्नू रक्षिसिकॊळ्ळलु असमर्धनादवनु स्वरकणॆगागि प्रयत्नवुळ्ळवनागि हिन्दॆ इद्दुदरिन्द भगवन्तनु रक्षिसलिल्ल ईग अन्तह व्यापारविल्लदवनादुदरिन्द रक्षिसल्पडुवनु ऎम्ब मूरनॆय विकल्पद अभिप्रायवेनायितु ऎन्दरॆ, हिन्दॆ स्वरक्षण प्रयत्नवित्तु अदरिन्द भगवन्तनन्नु निराकरिसिदुदरिन्द भगवन्तनु रक्षिसलिल्लवॆन्दायितु ; स्वरक्षण प्रयत्नवन्नु ई प्रपदन मूलक बिट्टनादुदरिन्द अनिवा रणॆयुण्टागि भगवन्तनु रक्षिसि मोक्षप्राप्तियन्नु कॊडुवनु________________
(312) चरमश्लोकाधिकार ३०९ व्यापारत्ताले विलक्कि नानॆल् निरापार सुषुप्ति प्रळयाद्य वस्थॆगळिलुवु व्यापिरुक्क योग्यदायिरुक्किर जागृदवस्थॆ यिल् निलक्कादे इरक्कॊंवोदु ईश्वर्र मोक्ष प्रदानं पण्ण प्रसत्तुम ऎन्दू आयितु आदुदरिन्द स्वर क्षणप्रवृत्तियिल्लवादर मोक्षप्राप्तियु ऎन्दु इदरिन्द हेळिदन्तागुवदरिन्द, निद्रॆय कालदल्लू प्रळय काल दल्लि चेतनरु अन्तह विषयदल्लू नित्यवार रागुवदरिन्द अन्तह अवस्थॆयु होगि जागृदवस्थॆयु बन्द ओडनॆये सत्वरिगू मोक्ष प्राप्तियुण्टाग बेकादीतु, इदु सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. स्वर क्षणा व्यापारत्ताले-तन्नन्नु रक्षिसिकॊळ्ळ बेकॆम्ब प्रवृत्तिधरवन्नन लम्बिसिदुदरिन्द, विलक्किना नॆन्रिल् - परमात्मनु निराकरिसिडनु, निरा पारमान-अन्तह याव व्यापारगळू इल्लद, सुम प्रळयाद वस्थॆगळिलुम-निद्राप्रळय आदि शब्ददिन्द मरयु हेळल्पट्टितु, व्यापिरुक्कॆ योग्य नायिरुक्किर-व्यापिसिरुवदक्कॆ योग्यवागिरुव ईश्वर्र - सरेश्वर, जागृदवस्थॆयिल् - जागृदवस्थॆयन्नु ई अधिकारिगळु हॊन्दि हिन्दिन हागॆये इरुवाग, विलक्कादॆ इरु कॊंवोदु-सल्वेश्वरनन्नु निराकरिसदे इरुवाग, मोक्षप्रदानं पण्ण प्रसङ्गिक्कु-मोक्षवन्नु कूड बेकागि बन्दिरु इदक्क दौवदिय वृत्तान्तवन्नु कृान्तवागि हेळुवरु. दुरुळ दुश्यास ननु सभॆयल्लि दौवदिय सीरॆयन्नु सेळॆदाग साधियु कृ यल्लि शीरॆयन्नु हिडिदुक्कॊण्डु, श्री कृष्ण भगवावन्नु ऎष्टु आस्तिस्वर दिन्द कूगिकॊण्डरु स्वरक्षण व्यावारवु आकॆगॆ इद्दुद्दरिन्द आतनु रक्षिस लिल्लवु ; स्वरक्षण व्यावारवन्नु त्याग माडि बिट्टु सीरॆयन्नु बिट्टु ऎरडु कैगळिन्दलू अञ्जलि माडि प्रार्धिसिदळो, आग रक्षिसल्पट्टळु, ऎन्दु हेळुवरु “ ब्रौवदि लज्जॆ यं विट्टाळ् ” ऎन्दु अवरुगळु हेळि, अदक्कॆ व्याख्यानवागि “ इर कैयुवु निडुगै ” ऎन्दु हेळ इट्टिरुत्तदॆ ई इतिहासवु महा भारतदल्लिल्लवु; ब्रौपदिगॆ श्री व्यास भगर्वारवर हितोपदेशवाग आवलदल्लि श्री कृष्णनल्लि शरणागति यन्नु अनुष्ठि सु ऎन्द आकॆयु स्मरिसिद ळागि, शरणागत वत्सल शरणवन्नु हॊन्दिदळु; “शङ्खचक्र गधावाणी द्वारकानाथ अच्युत” 2________________
200 श्रीमद्रहस्यत्रयनारे (४) अनुवति यात्रॆ मॆन्नाल्, अदु उपासनक्कू तुल्य ’ ऎन्दारम्भिसि “व्रवन्नांवा गोल कुरुमवसीद तार?” ऎन्दु हेळि यावाग प्रार्धिसिदकू, आग वस्त्रवु प्रादुरासीदनेकशः ” ऎन्दु हेळल्लट्टिरुत्तद अधवा ई इतिहासवन्नु ऒन्दु वेळॆ नम्बि दरू अदरिन्द, स्वरक्ष रक्षणदिङ्ग प्रितनागलिल्लवु, अदुवरगू अकेय, अनन्य गतित्व रूपाङ्गवु सम्पूर्णव् ल्लवु, अञ्जलि करणदिन्द आ अङ्गवु पूर्णवायितॆन्दु भाविस बहुदु “ाश र्धवाता” “परात्तु तच्छते” “कृत प्रयत्न वक्षस्तु ऎम्ब ब्रह्म सूत्र गळिगॆ अनुगुणवागि तानु माडुवदन्नॆल्ला भगवणनार्धनागि माडि, त्यागवन्नु हेळि, अनन्तर आ आवन्निवारणक्कागि भगवन्तनल्ल शर णागतियन्नु अनुष्ठिसुवदरल्लि प्रवद शाक्कॆ विरोधविल्लवु हागॆ माडद बरी स्वव्यावार त्यागदिन्दले स्वामियु प्रीतनागु वनु ऎन्दरॆ तन्न पत्नियन्नु ऋतुकालदल्लि स्वीकरिसदे पुत्र प्राप्तिगॆ शरणागतियन्नु माडिदन्तागुवुदु इदू अल्लदॆ मॊगुविगॆ रोग प्राप्ति कालदल्लि सत्येश्वरनन्नु आश्रयिसि आरोग्य प्राप्तियन्नु मॊगुविगॆ संवादिस ब कन्दिरुववरल्ला मॊगुएगॆ एनॊन्दु औषधगळन्नु कुडिस कॊडदॆन्दल्पडुवदु स्वामियन्ना श्रहिसि देह यात्रॆयन्नु सम्पा दिसि कॊळ्ळबेकॆन्दिरुववनु, धनार्जनॆयन्नु अडिगॆय माडकॊड दॆन्दागुत्तदॆ. इन्तह दोषगळु ई एकल्लदिन्दुण्टागुवुदु ऎन्दु d "” व्यक्त वडिसिदरु. तिरुण्ण मच्चॆयॊंर्डा स्वत्यानार’ विर्ट्न ” ऎन्दरॆ स्वरक्षण हेतुवाद स्वन्यावार त्न बिट्टु, ऎन्दू हेळल्पट्टिरु इदॆ ऒब्ब सेवकन नायियन्नु इन्नू नेनकनु हॊडियुत्तानॆ आग मॊदलिनवनु अदन्नु सहिसदॆ हॊडॆदवनन्नु कॊन्दु तानू आत्म हत्यवन्नू माडबेकॆन्दिरुवुदन्नू कण्डु, బ मुन्दॆ अनुमति मात्रवे प्रवत्तियु ऎम्ब अभिप्रायवन्नु निरा करिसुत्तारॆ (४) अन्नु तुति मात्र मॆट्बाल् भग रन्तनु प्रवन्न वागलु अनुमतियन्नु कॊडुवष्टु मात्रवे प्रपत्तियु ऎन्दरॆ, अदु अनुमति कॊट्टु प्रपन्ननागिरलु अर्हवॆम्ब भाववु उपासनक्कू तुल्य तु - इन्नॊन्दु उदा २० २१ गराद वास ‘क्कू आग प्रवत्तिय. . मुवु J ऎन्दु________________
चरमकाधिकार ३११ (५) अचिद्दा प्रति मात्र ’ प्रतिकूल दकैयिलुवु उण्डागै याले इळवे रक्षणीय तुळु करुप्पा कादु. (६) दूषणवु श्री वच ’ भूषणदल्लि हेळिरुवदु “रक्षणत्तुक्कनेक्षितम रक्षान मतिये” ऎम्बुदु ; इदक्कॆ श्री विलोकाचाररवरु नी ऎनक्ष रक्षक्कुम ऎन्नाल्, अर्ल्ले ऎन्नादे तन्न कैय रक्षत्व इयु मव्वळवे ऎन् ”, “राषेां प्रतीक्षतॆ” ऎज्जिर विडल् रॊल्लुगिर वषे रक्ष तानु मति द्योतक मित्त ऎन्नकरुत्तु” ऎन्दु ख व डिरुत्तारॆ (५) अचिद्या वृत्ति मात्रवे प्रपत्ति ऎम्ब अभिप्रायवन्नु खण्डि सुत्तारॆ अचिद्दा वृत्ति मात्रम तानु अचित्तिन हागॆ अल्लवु ऎन्दु तोरिसिकॊळ्ळुवदक्कागि प्रवत्तिय अनुष्ठानवु, इष्टु मात्रवे अदु ऎन्दरॆ, प्रतिकूल दशॆयिलु मु-ई अधिकारियु भगवन्तनिगॆ प्रतिकूलवागिरुव अवस्थॆयल्ल, उण्डागैयाले-अचिद्दा वृत्तियु उण्टागुवदरिन्द, इव्वळवे - इष्टु मात्रवे, रक्षिणीयत्तुक्कु- भगवन्तनु मोक्षवन्नु कॊट्टु कापाडलु योग्यनागुवदक्कॆ, उरु प्पागादु-कारणवागलारदु, प्रतिकूलवागिरुवदू सह अचिद्दा वृत्तियन्नु तोरिसुव व्यावारवागुत्तदॆ अन्तह प्रतिकूलरू कूड मोक्ष हॊन्द बेकागुत्तदॆ आग वञ्चपरिकरगळू प्रपत्तिगॆ इरबे कॆम्ब नियवनिल्लदु होगुत्तदॆ इल्लि प्रतिकूल्यनर्जन ऒन्दन्नु उववादिसि हेळिदुदु मिक्क परिकरगळ अभावदल्लि अचिवैलक्षण्यवु निरबहुदु गोवरणवु, महा विश्वास, कारण्यवू इल्लदॆ अचि स्वा वृत्ति इरबहुदु इन्तह ऎल्ला अधिकारिगळिगू हागादरे मोक्षवॆ ऎम्ब भाववु “ ई अचिद्वा वृत्त वेष साधनमाक्क वॊण्णादु ” ऎन्दु श्री वचन भूषण वाक्यविरुत्तदॆ अवर अभिप्राय वेनिर बहुदु ऎन्दरॆ सिद्धवायने प्रधानवु, ई प्रवत्तियु अचि द्वा वृत्ति वेषवन्नु हॊन्दि रक्षणक्कॆ नाधव वागलारदॆम्बुदु हागा दरॆ ई अचिद्दा वृत्ति वेष क्कॆ एनु प्रयोजनवॆन्दरॆ हेळुत्तारॆनॆन्दरॆ “अचिद्दा वृत्ति प्रयोजन, उवायत्तिलॆ उवकारति य न, उव गप्पुव ” (६२५) ऎन्दरॆ भगवन्तनल्लि उवकार स्मरणॆयु, मत्तू तानु माडुव कैङ्कगळिन्द भगवणव उण्डा________________
३१२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे चैतन्य कृत्य मात्र मॆनाल्, उपासनादिगळुमु, मत्तु मुळ्ळ चेतन वृत्तिगळु मॆल्ला य चैतन्य कृत्यनागै याले इदुक्कोरु वाशि ल्लित्तागादु. चेतननक्कू ताने तरु दॆन्नु विरक्षिक्किल्, उपदेशादिगळ वेण्णादॊळियुव, (७) फलानुपयुक्त चित्र गुवदर मूलक तनगॆ प्राप्तवागुव सन्तोषवॆन्दु व्याख्यानमाडिरु त्तारॆ इदु ऎरडु विध उपायगळल्लि उण्टॆम्बुदु ऒन्दु आक्षेपवु इ न्नॊन्दु क्षेवणॆयु प्रधमदल्ले ई ऎल्ला अभिप्रायगळिगू अन्वयिसुव हागॆ हेळिदुदु प्रवत्तियु विधि ऎन्दु हेळिरुवदक्कॆ विरोधवागुत्तदॆ (६) जैतन्य कृत्य मात्र मॆनाल्- चैत कृत्य मात्रवे प्रस दनवु ऎन्दु हेळिदर वाप्तवागुव दोषगळन्नु तोरडिसुत्तारॆ आ सन्दर्भदल्लि ऎरडु विधवागि विकल्पिसुत्तारॆ १ बरी चैतन्य कृत्यवे ? अधवा तानागिये प्राप्तरागुव चैतन्य कृत्यवे ऎम्बुदागि; १नॆय विकल्पद विषयदल्लि दूषणवु हेगॆ ? ऎन्दरॆ, उपासनादिगळु- इन्नॊन्दु उपायवाद उवासवू अदक्कॆ अङ्गगळाद करयोग ज्ञानयोगगळू नित्य नैमित्तिकानुष्ठानगळू, मत्तु मुळ्ळ चेतन वृत्तिगळॆल्ला म-नडॆयुवरु, आहार तॆगॆदु कॊळ्ळुवदु, द्रव्य सम्पा दने मॊदलाद समस्त चेतन व्यापारगळॆल्ला, चैतन्य कृत्य-वादुद रिन्द, इदक्कु ई प्रवदनक्कॆ, ऒरुवारि-याव ऒन्दु वैलक्षण्यवन्नू, व्यत्यासवन्नु, मॊल्लित्तागादु हेळिदन्तागुवुदिल्लवु आ व्यापारगळि गॆल्ला एकॆ मोक्षविल्लवु, प्रवदनवाद चैतन्य व्यापारक्कॆ मात्र एकॆ मोक्षवॆन्दरॆ निरुत्तरवागुत्तदॆम्ब भाववु, बहु गम्भीरवागि ई विक ल्पक्कॆ उत्तरवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ स्वामि निगमान्य देशिकरवरिगॆ इतरर तेजोवधॆयल्लि यागलि निन्दॆयल्लि यागलि इष्ट ऎल्लवु आदरॆ शास्त्र विरुद्धाभिप्रायवन्नु मात्र सरियल्लवॆन्दु हेळदॆ इरुवदिल्लवु. आ मुन्दॆ ऎरडनॆय विकल्ल दिन्दुण्टागुव असामञ्जस्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ जेतवनक्कू ताने वरुमदॆन्नु विवक्षिक्कि 1. मॊदलिल्लदॆ आमेलॆ तानागिये बरुव ज्ञानवॆन्दु हेळिदरॆ, उप देशादिगळ् - शास्त्रगळिन्दलागलि, गुरुगळिन्दागलि, हिरियरिन्दागलि, उपदेशवे मॊदलादवु वेण्णादॊळियुम् - बेडवॆन्दागुवदु अधवा उण्टागुव ज्ञानवु प्रतिकूलरूववादुदू आगबहुदु.________________
(५८) चरमश्लोकाधिकारः ३३ समाधान मात्र मेयल्, तनान रुच्चनुरूपवाग प्रति पुरुष ं वेर् पडुम् , (८) “व्रज ऎन्नु विधेय माय् फल आगलू मोक्षप्राप्तियन्नु हेळबेकादीतु इल्लि आदिशब्ददिन्द आचार प्राप्ति, अदरिन्दुण्टागुव संस्कार मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु (७) फलानुपयुक्त चित्र समाधानमात्र मेयॆल् मोक्षप्राप्ति रूपफलक्कॆ बेकागदिरुवन्तद्दागि, चित्र समाधानवन्नु मात्र उण्टुमाडुत्तदॆ ई प्रपत्तियु ; इष्टे इदर प्रयोजनवु ऎन्दरॆ, तन्मां रुष्यनु रूपमाग – अवरवरुगळ इष्टानुसार वागि, प्रतिपुरुषं वेर् डुम् - पुरुष पुरुषरिगू बेरॆ बेरॆ यागि एर्पडबेकागुत्तदॆ ऎन्दरॆ पुरुष पुरुषरिगू चित्र समाधानवु बेरॆ बेरॆ विधवागि उण्टागबहुदु अदक्कॆ प्रतियॊब्बरिगू प्रपद नवे एतक्कॆ ? ऎम्ब दूषणवुण्टादीतु ऎम्ब भाववु इल्लि समा धान मात्रवॆन्दु हेळिदरॆ इदन्नु ऎरडु विधवागि विकल्पिसबहुदु ; (१) फलक्कॆ उपयुक्तवाद चित्र समाधानमात्रवे (२) फलक्कॆ अनुप यक्कॆ चित्र समाधानमात्रवे? ऎम्बदागि मॊदलनॆय विकल्पवन्नु ऒप्पिदरॆ, अदु नावु हेळुवन्तॆ आगुत्तदॆ शरणागतियन्नु माडिद प्रपन्ननु चित्र समाधानवन्नु हॊन्दुवनु एकॆन्दरॆ आतन्नु निर्भय नागि कृतकृत्यनागुवदर मूलक चित्र समाधान उण्टु इदु तम्म अभिप्रायक्कॆ सरिहोगुवदरिन्द आ विकल्पवन्नु त्यजिसि, ऎरडनॆय विकल्पद प्रकार फलक्कॆ अनुपयुक्तवादुदागि चित्र समाधानवन्नु मात्र उण्टु माडुत्तदॆ ऎन्दरॆ आग प्राप्तवागुव असामञ्जवन्नु व्यक्तपडिसिरुत्तारॆन्दु भाविसतक्कद्दु असामञ्जस्यवु इष्टे - प्रति यॊब्बरिगू चित्र समाधानवु बेरे बेरॆ विधवागि उण्टागतक्कद्दा गिरुवाग ई प्रवत्तिये ऎल्लरिगू चित्र समाधानवुण्टुमाडुत्तदॆम्ब हेळिकॆयु सरियल्लवल्ला ऎन्दु आक्षेपिसुत्तारॆ (८) मुन्दॆ प्रपदनवु अधिकारि विशेषणवॆम्ब अभिप्रायवु सरि यल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ अधिकारि विशेषणवॆन्दरॆ ई प्रपदनदिन्द तानु मोक्षवन्नु हॊन्दलु अधिकारियु ऎन्दु तोर्पडिसिकॊळ्ळुवनु ऎम्बर्धवु आदुदरिन्द प्रपत्तियु अधिकारि विशेषणवु ऎन्दरॆ अधि कारियु मोक्षाधिकारि ऎन्दु विश्लेषिसि हेळुवदक्कॆ मात्रवे ऎन्दा________________
३१४ तत्वा सुनादिगळ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इरुक्किरत्तॆ अधिकारविशेषणमॆ ई पॊण्णु दु. कर मागिनिधिक्किर प्रपत्तितनक्कॆ इप्पडि एतेनु मॊरुकण्ण इवु पल उपासनादिगळ्ळॆयु आ इप्पडि कण्णळिक्कला यितु. इदु तन्निष्टानुगुणवागि इरुव ऒन्दु क्रियॆयु ऎन्दु एप्पट्टितु स्वामियादवनु अवरवर योग्यतानुसारवागि मोक्ष वन्नु कॊडबहुदु, तानु मोक्षाधिकारि ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुवनिगू कॊडबहुदु, इतररिगू स्वामिगॆ इष्टविद्दरॆ कॊडबहुदु ऎन्दु आयितु आग प्रपत्तियु मोक्षप्राप्तिगॆ विधियॆन्दागलिल्लवु आदरॆ “शरणं रज” “ओमित्यातानंयुञ्जीत” इत्यादि विधिवाक्यगळिगॆ ई अभिप्रायवु विरोधवागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ “वज” ऎनु विधेयमाय्- मुन्दॆ शरणं व्रज शरणवन्नु हॊन्दु ऎन्दु प्रपत्तियु विधिसल्पट्टिरुवदरिन्दलू, फलताननादिगळ-फल वेनु मत्तू आ फलद कामनॆयु अल्लदॆ, इरुक्किरवित्तॆ इरुव ई प्रपत्तिय द्वि, अधिकारविशेषणमॆन् वॊण्णादु - मॊ काधिकारियॆ फलवन्नागलि तत्वा मनॆयन्नागलि अधिकारिय एष वॆन्दु हेळ बहुदु शरणन्द्रण ऎन्दु विधि इरुवाग अधिकारविशेषणवागदु श्री यामुन मुनिगळु प्रपत्तियु अधिकारविशेषणवागुवदिल्लवॆन्दु *फलादिभो विभिन्नत्वात् प्रपत्ति र्निध्यनन्वयात् । विधेयान्तर जानेश्चनाधिकार विशेषणम् ” ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ विधियु ऎन्दिगू अधिकारि विशेषणवागलारदु ऎम्ब अभिप्रायवु मुन्दॆ ई मेलॆ हेळिरुव ऎण्टु विध अभिप्रायगळिगू साधारण दूषणॆयन्नु कत्रव्य मागविधिक्किर ऎम्ब ऎरडु वाक्यगळ मूलकवागि, हेळुत्तारॆ काव्यमाग माडलेबेकॆन्दु, विधिक्कर- “ शरणञ्ज ऎन्दु विधिसिरुव, प्रपत्तितनक्कॆ प्रपत्तिगेने, इप्पडि-ई मेलॆ उप पादिसिहेळिद रीतियल्लि, एतेनुमॊरु- मेलॆ हेळिद८ विधदल्लि यावु दादरू ऒन्दु, कण्णळिवु हण्णिळ् अतिवादरूपवाद नॆपगळन्नु एप्पडि सिदरॆ, उपच्छन्दनक्कागि प्रवत्तियु ऎन्दु हेळिदरॆ, उपासनादिग युम् - उपासन मॊदलादवुगळन्नू, इप्पडि-हीगॆये, कण्णलिक्क ला ई तिळियद बालनिगॆ उपच्छन्दन रूपदल्लि हेळिदुदु ऎन्दु भावि सबहुदागुत्तदॆ. आदि दिन्द कल्मयोगवु हेळल्पट्टितु. प्रपत्तियु________________
चरमश्लोकाधिकारः ३१५ अप्पोदु इद्रुखळाले उपासनादिगळिल् काटिटल् प्रपत्ति कु व्या वृत्ति शोल्ल निनैत्तदु तलै कट्टादु. स्वविषय स्वीकार विशिष्ट माय कॊण्णु फलप्रदवाकानिरज्ञॆय दे इस्सि क्यूपायं स्वीकारत्तालुं निरपेक्षमॆन्नु बुद्धि पण्णवेणुमॆ, इदु तिळियदे इरुवरन्नु वञ्चनमाडि हेळिद विषयवागुवदिल्लवु अदु विधियॆ माडिये तीरबेकॆम्ब भाववु अप्पोदु-नीवु हेळिरुव नम्बन्धज्ञान मात्र मॊदलादवुगळन्नु ऒप्पिकॊण्डरॆ, उपासनादि गळिराटल् उवासनवे मॊदलादवुगळिगिन्त, प्रपत्तिक्कु प्रपत्तिगॆ, व्यावृत्ति गॊल्लनित्तदु- महात्मयन्नु नीवे हेळलु योचि सिदुदु, तक्कट्टादु सिद्धिसुवदिल्लवु नीवु हेळिद उपच्छन्दनरूप अतिवादगळु उपासनादिगळिगू एर्वडुवदरिन्द ऎरडू ऒन्दे या यितु प्रपत्तियु उवासनक्किन्त अतिशय महात्मयुळ्ळदॆम्ब वाक्य सिद्धियु ऎल्पडुवदिल्लवॆम्ब भाववु नीवॆ प्रवत्तिगॆ महाज्ञॆयन्नु हेळि, अदु आवश्यकवागि बेकागिल्लवॆम्ब वादवु सरिहोगुवदिल्लवॆम्ब तात्परवु शरणन्द्रज ऎम्ब उवदेशवु आग उपयोगवागुवदिल्लवु ईग मेलॆ हेळिद ८ विध सम्बन्धज्ञानादिगळे मुक्ति हेतुगळादरॆ उवासनादि गुरुतरोवायगळल्लि अशक्यतॆयिन्द शोकिसुत्तिद्द अर्जुननिगॆ परम सुलभोपायवन्नु हेळुवॆनु केळु ऎन्दु हेळिद उपदेशवु निरर्धकवादुदागुत्तदॆम्ब भाववु सिद्धोपार्य ताने, तन्नन्नु परिग्रहिसि फलकॊडुवनु. आदुदरिन्द निरपेक्ष बुद्दियन्नु माडतक्कद्दॆम्बु एकॆ शब्द तात्सरवॆम्ब पूवक्षवन्नु अनुवदिसि निरा करिसुत्तारॆ .. स्वविषयस्वीकार विशिष्ट नाय् कॊण्डु तन्न विषय दल्ल सिद्दोवायनु प्रसनागलागि, फलप्रदवागानिर-फलप्रद नागिरुवाग (पूवक्षियु सिद्दान्ताभिप्रायवन्नु ऒप्पिकॊण्डु तन्न पू, पक्षनन्नु तिळिसुव ) इस्सि पायम् - इस्सिद्रूपायु, स्वीकारत्तालुम् प्रवनादरू कूड, निरपेक्षमॆन्नु बुद्धि पण्ण वेणुमॆन्रिल्-हागॆ प्रवन्ननागुवदक्कॆ तनगॆ इन्नु यावुदर अपे कैयु बेकिल्लवॆम्ब बुद्धियन्नु माडबेकॆम्बुदु एकशब्द तात्पय्यवॆन्दु हेळिदरॆ, इदु ई अभिप्रायवु, दृष्टि विधिपोलॆ “मनोब्रह्मत्यु पासीत”, म, ‘स्सु मुन्ताद ब्रह्मवल्लदे इरुवदरल्लि परब्रह्मवॆम्ब -________________
३१६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे दृष्टि विधिपोलॆआरोपितवाद स्वरचनविरोधमाडल् आम् अथ एकशब्दस्य सिद्दा स्वार्थवाह आगैयाल् ईश्वर्र प्रसादनीयनाय् प्रधानमान भावनॆयन्नु विधिसिरुवहागॆ, आरोपितमाडल् -इल्लदे इरुवदक्कॆ आरोपिसि हेळुव अयधार्धज्ञानवागलि, अधवा स्ववचन विरोध मादल्-तावु हेळिदुदक्कॆ विरुद्धवादुदागलि, आन् - आगुत्तदॆ सत्येश्वरनु परमदयाळुवु, आतनिगॆ एनॊन्दू ई जीवात्मनल्लि अवेक्षितविल्लवु, इष्टदॆ प्रसन्ननागुवनु, व्रपदन तानॆ एतक्कॆ मामे कं नानॊब्बने प्रपन्ननागि फलप्रदनु प्रपदन एतक्कॆ ? ऎन्दरॆ प्रपदनक्कॆ मोक्ष संवादक शक्तियिल्लवु, अदु आरोपितवागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु अधवा सिद्योपायने शरणागतियन्नु ऎदुरुनोड देने मोक्षवन्नु दयवालिसुवनु ऎम्बुदु एकॆ शब्दार्धवॆन्दरॆ मुन्दिरुव शरणं व्रज ऎम्ब विधिगॆ विरोधवागि स्ववचन विरोध वागुत्तदॆम्ब भाववु सिद्धानार्थवेनॆन्दरॆ शरणागतियु निरपेक्ष ऎल्लवु शरणागत्यनन्तरवे प्रसन्नतॆयू मोक्षवू अदुदरिन्दले स्वामिदेशिकरवरु हिन्दॆये “प्रपन्नाद षां नदिशति मुकुन्दो निजपद” ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ आदुदरिन्द सिद्योपायनु साध्य वायवन्नु ऎदुरुनोडुत्तानॆ. आदुदरिन्द अदु निरपेक्षवादुदल्लवु सापेक्षवादुदे आदुदरिन्द राव. चन्द्रप्रभुवु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ “सकृदेव प्रपन्नायतवाति चयाचते। अभयं सत्वभूते भोददात तम्मन” सकृच्छरणागति माडि प्रपन्ननाद रेने अभयवु ऎम्ब अभिप्रायवु. सत्वभूतेभ्यः ऎन्दु हेळिदिरु वदरिन्द इन्नु मिक्कद्दॆल्लवू (वरिकरव्यतिरिक्त) निरवेक्षवु अदन्ने “नजातिभेदं नकुलं नलिङ्गन्न गुणक्रियाः। नदेशकातानाव स्लां योगोह्ययमपेक्षते” इल्लि योगोह्ययम् ऎम्बुद रिन्द शरणागतियु हेळल्पट्टु इवॆल्ला अदक्कॆ निरवेक्षवॆम्ब भाववु (अभीतस्तव २६नॆय पुटवन्नु नोडि ) आदुदरिन्द ई एकशब्दद सिद्धान्हार्थवन्नु हेळुत्तारॆ. आगैयाल्-आदुदरिन्द, ऎन्दरॆ नीवु हेळिद हागॆ निरपेक्षवॆन्दु एक शब्दक्कॆ तात्पय्य हेळिदरॆ बाधकार्थगळु ऒदुगुवदरिन्द एक________________
(HF) चरमश्लोकाधिकारः ३१७ सिद्धपाय, भक्ति प्रपत्तिगळिरण्णु प्रसादङ्गळाय् कॊन्तु प्रधानमल्लाद साद्योपायळ्, श श ब्लाभि प्राय वेनॆन्दरॆ ? ईश्वर्र - सत्येश्वरनु, प्रसादनी यना - परम करुणाळुवागि यावाग साद्योपायानुष्ठानवन्नु माडु रनु ऎन्दु निरीक्षिसुवनागिरुव, प्रधानमान मुख्यनाद, सिद्धवायनु एक शब्दक्कॆ मुख्य ऎम्ब अर्धवु ईश्वरनॊब्बनिगेनॆ मोक्षवन्नु कॊडुव शक्तियु, ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळु मोक्षेतर फल वन्नु कॊडुवदू कूड, ई सश्वेश्वराज्ञा मूलकवागिये आदुद रिन्द सश्वेश्वरने प्रधान सिद्योवायवॆन्दु एक शब्दवु तिळिसुत्तदॆन्दु हेळिदरु “ एकेमुख्यान केवलः” एक शब्दक्कॆ मुख्य, अन्य, केवल ऎम्बदागि नानार्धवर्गदल्लिदॆ आदुदरिन्द ताने प्रधानवाद सिद्ध पायनु आदरॆ साध्यॆवायगळु बेडवो ? अवुगळू बेकु, आदरॆ अवु प्रधानमल्लाद साद्योपायळ् अदेकॆ प्रधान मल्लाद ऎन्दु हेळिदरु ऎन्दरॆ अवू बेके बेकु. अवुगळ छलवन्नु कॊडला रवु फलकॊडुववनु ईश्वरनादुदरिन्द, आदुदरिन्द प्रपत्तियु व्याज मात्रवु आदरू अनुष्ठिसले बेकॆम्ब भाववु, मोक्षार्धियु भक्ति प्रपत्तिगळाद ऎरडु नाद्योवायगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्ठ सलेबेकॆन्दु स्थापिसिदरु इवै इरण्डत्तॊन्सिले इवॆरडू बेकागिल्ल वादुदरिन्द यावुदादरू ऒन्दरल्लि, यथाधिकार - अधिकारानु गुणवागि, ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यनागि, शक्तनागिद्दरॆ गुरवायवाद भक्ति मार्गवू, हागल्लदॆ शूद्रादिगळिगू आशक्तरिगूलघवायवू, हीगॆ यधाधिकारवागि निन्नॆयागक्कडवदु - व्यवस्थॆ माडि कॊळ्ळत क्कद्दु, इदरिन्द प्रवत्ते राजमात्रम् -ऎम्बुदू व्याख्यान माड ल्पट्टितु, मेलॆ हेळिद ऎण्टु विध तात्परगळू सरियल्लवॆन्दु निराकरि सिदरल्लवे, प्राज्ञरे हागॆ अभिप्रायपट्टिरल्ला, अवरुगळ तात्पर वेनु? ऎन्दरॆ, ୧ (१) सम्बन्ध ज्ञानवु, स्वरूव रक्षाफल भरसमर्पणक्कॆ ई शेषशेषि सम्बन्ध ज्ञानवु तुम्बा मुख्यवादुदॆम्बुदरिन्द हागॆ अभि प्रायपट्टरु श्री वराशर भट्टरु आष्ट श्लोकियल्लि “नित्यत्वदधीन तां” ऎम्ब श्लोकदल्लि निपुणतरवागि तिळिसिरु त्तारॆ.________________
३१८ श्रीमद्रहस्यतयनारे इवॆ इरण्णु त्तॊ ले यथाधिकार ’’ निन्नॆयागक्कडदु. अध एक शब्द स्यान्यूपातया नन्य परत्ववाह अपेक्षित फलत्तुक्कु उपायमाग विधित्त साधनान्तर यिडैयिडवेण्णाद पडि प्रपत्तिक्कु अनन्तरम् भरस्वीकारं (२) अनिवारणवॆन्दु हेळलु कारणवेनॆन्दर प्रवत्तिगॆ मॊद लु अपराध बाहुळ्यदिन्द निवारणॆयु, ईग ववनन्तर अनुग्रह रूपदल्लि आनिवारणवु, मुन्दक्कॆ स्वयत्नवु यावुदू बेकिल्लवु (३) ईग स्वामियु आनुमतियन्नित्तु, हागॆ अनुमतियन्ने युदे व्रपत्तियु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, भगवन्तन शरणागतिय मूल क लभिसुव सिद्दोवायन अनुग्रहद माहात्मयन्नु हेळिद हागॆ (४) अचिद्दा वृत्ति ऎन्दु हेळलु कारणवु एनॆन्दरॆ? चिगेने देव मनुष्य शरीरगळु उण्टादाग मात्रवे ज्ञान विवेकादिगळु लभिसुवदरिन्द, अन्तह सुसमयदल्लि माड व प्रयत्नवादुदरिन्द अचिद्दावृत्तियु प्रवत्तियु ऎन्दु हेळल्पट्टितु (५) चैतन्य कृत्यवे सत्ति ऎन्दु हेळलु कारणवु एनॆन्दरॆ - प्रपदनवु ज्ञान रूपयाच्चु ऎन्दरॆ प्रार्थनॆयादुदरिन्द (६) चित्रसमाधान वॆन्दु हेळलु कारणवु, तनगॆ अपराध बाहुळ्य विद्दुदरिन्द हेगॆ रक्षिसुवनॆम्ब भय लोकादिगळिद्दवु ईग महा विनन उन्द गुवदरिन्द नैर्भ प्राप्ति यु ऎम्बुदु एक शब्दक्कॆ अन्नो कायद सम्बन्ध निल्लवॆम्ब अर्धवागलि आगबहुदु ऎन्नुत्तारॆ एक शब्दक्कॆ मुख्य अधवा प्रधानवॆं र्धदिन्द कोरुव अभि प्रायवन्नु हेळिदरु ईग इन्नॊन्दर्धवाद अवधारण आधवा केवल ऎम्बर्धदिन्द तरुव अर्धवन्नादरू हेळबहुदॆन्दु तिळिसु तारॆ शरर्ण्य - रक्षिसलु अपेक्षित फलत्तुक्कु - ९ मा ड ब हु दा द द स उपायवागि विधिसिद कादिगॆ इवयनाद भगवन्तनु, : - च द्वि पुरुषार्ध प्राप्तिगागि करि. छलक्कॆ, उपायवागि विधि - धनारगळ - कयॊ ग भक्तियोग मॊदलादवुगळ, यिडैड वेादवु - सहायवन्नु कोरदॆ________________
ऎन्दर चरमश्लोकाधिकार ३१९ पण्णिन शरर्ण्य तनित्तु निन्नुव निलै प्प एक” शब्दवॆनुं कॊल्लुवर् गळ्, अदॆ नॆयॆल् :- प्रपत्तियु मण्णि अनन्तरम दडियाग उपासनादिगळु अनुष्टित्ताल फलोपाय मागक्कवनान शरर्ण्य अकिञ्चननाय विळम्ब क्षमनल्लात विवरल् प्रपत्तिक्कुं तनक्कुं नडुवॆ नित्पदॊरु शुमैशुमुत्तादॆ इवन् शुमैय्यर्त गुणज्जळिन् मेलॆये ऎम्ब तात्पवु प्रपत्तिक्कनन्तरं-शरणागतियन्नु आनुष्ठिसिद नन्तर, भरस्वीकारमृण्णिन - तन्न रक्षिसुव भरवन्नु स्वीकार माडिद, तनित्तु इन्नु निलैयेप्पत्त - ‘गॆ इन्नॆनू बेकिल्लवॆन्दू ता ’ रक्षिसि बिडु नं- निन्तिरुव स्थितिय कुरितद, एक शब्दार्थ मॆन्नु क बुधवॆ व. कॊल्लुवर् गळ हेळुवरु मामेकं माङ्केलं - रामॆन नन्नॊब्बनन्ने शरणंव्रज ऎम्बुदु अर्धवॆम्ब भ ववु इन्न उपासनादिगळु यावुवू बेका गिल्लवॆम्ब भाववु ब्रह्म रुद्रेन्द्रादि देवतॆगळन्नु शरण हॊन्द वदू बेकिल्लवु ; अथवा करयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळ सहा यवु अनन्तर बेकिल्लवु नन्नॊब्बनन्ने आश्रयिसिदरॆ साकु इन्नु यावुदू अनन्तर बेकिल्लवु मोक्ष प्राप्तिगॆ एनन्नु माडबेको कॆवल अदन्ने माडिद्दायितु अनन्तर उपासनादिगळु यावुवु बेकिल्लवॆम्ब तात्परवु इदन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द उपवादिसुत्तारॆ - अदॆल्लने ऎन्रिल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ प्रपत्तियुव पण्णि- स्वतन्त्र प्रवत्तियन्नू अनुष्टिसि, अनन्तर, आदडियाग - तन्न लकवागि, उपासनादिगळु - कयॊगगळिन्द सहकृतवाद भक्ति रूपोपासनगळन्नु अनुसिदरॆ फलोपाय मागक्कडवनान फलोपायनागि निन्तिरुव शरण्यनु, अकिञ्चननाय - बेरॆ गति यारू इल्लदॆ, विळम्ब क्षमनल्लाद - विळम्बवन्नु सहिसदे इरुव, इरुल् - इवन विषयदल्लि, प्रपत्तिगू तगू नडुवॆ - मध्य दल्लि, निर दूरु तॊम्मॆ शुमुत्तादे - इ - ई भक्तियोग रूप वाद उपासनवॆम् ऒन्दु हॊरॆयन्नु शुमुत्तादॆ - कॊरलु आतनिगॆ साध्यविल्लद ऒन्दु भारवन्नु हॊरसद, इवन् शुमैय्य - मोक्षा र्धियु हॊरबेकागिद्द हॊरॆयन्नु, र्तगुणज्जन् मेलॆयेरिट्टु-________________
३२० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे रिट्टु “शरणन्त्वा । प्रपन्नाये ध्यानयोग विवर्जिताः । तेपि मृत्यु मतिक्रत्यय तद्विष्णवं पदव ” ऎन्नुव “ आरॆ “ नक्कुन पादमे शरणाग तन्दॊळिन्दाय् ” ऎन्नुम, शूल्लुगिरपडिये गुणविशिष्ट ताने निरपेक्ष फलप्रदनाय तन्न कृप्रौदार् गुणगळिन्द आ भारवन्नु ताने हॊत्तु ऎन्दरॆ आ उपा सन स्थानदल्लि ताने तन्न कृपौदारगळिन्द, निन्तु, अन्तह सन्दर्भदल्लि शरण्यम उवासन मॊदलादवुगळ निरवेक्षवागि मोक्षमरवन्नु कॊडुवनु ऎन्दु अनुसन्धान माडिकॊण्डु शरणवन्नु हॊन्दु ऎन्दु वाक्यवन्नु मुन्दॆ मुगिसित्तारॆ उपासन मॊदलादवु बेकिल्ल वॆम्बुदक्कॆ ऎरडु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ ? अवु यावुवॆन्दरॆ -ध्यानयोग विवर्जिताः – उवासनक्कॆ - अधिकारविल्लदॆ भक्तियोग निन्नॆ इल्लदवराद, भक्तियोगक्कॆ अधिकार विद्दरू आ भक्तियोगक्कॆ असमर्धरादवरू कूड, तेपि-अन्तह स्त्री शूद्र पञ्चमरू कूड, त्वा-निन्नन्नु, शरणं - उपायवागि भावि सिद, प्रपन्ना–शरणागतिय मूलक आश्रयिसिदवरु, मृत्युम् अति क्रम- संसार सागरवन्नु दाटि, पुनस्संसारवन्नु हॊन्ददॆ, त इवं पदम - आ भगवन्तन दिव्य वैकूर पदवन्नु हॊन्दुवरु ऎन्नुव’ - ऎन्दू, मुन्दिन प्रमाणवु नम्माळ्वार् वाशुरु (५, ७. १०) पूरा पाशुरवू अर्धवू हिन्दॆ साज् प्रपदनाधि का रदल्लि उदाहृतवु, १०८७ नॆय पुट नोडि, · शूल्लुगिरपडिये हेळिरुव हागॆ, गुणविशिष्ट ताने-द्वयम व्यदल्लि प्रपदन स्वीकारक्कॆ बेकाद कारुण्यादि कल्याणगुणगळिन्द कूडिद ताने, निरपेक्षफलप्रदानम्-इन्नु यावुदर अपेक्षॆयन्नु ऎदुरुनोडदॆ फलवन्नु कॊडुवनागि, निल्कुं निलॆ इरुव स्थिति यन्नु, अनुसन्धित्तुकॊण्डु अनुसन्धानमाडिकॊण्डु, शरण माग वड नन्नन्ने उपायवागि हॊन्दतक्कद्दु ; ऎन्दरॆ निन्न आत्मवन्नु नन्नल्लि समरिसिकॊळ्ळतक्कद्दु ऎन्दु, इन्नु कॊल्लित्तायित्तु-ई सं- र्भ दल्लि हेळिद्दायितु आदुदरिन्द शरणागत्यनन्तर भक्तियॊ गानु स्नानवु कूडदु ऎन्दु हेळिदन्तायितु प्रपदनानन्तर इन्नु यावुदन्नु अपेक्षिसदॆ श्रियःपतियु फलवन्नु कॊडुवनु ऎम्बभाववु.________________
(20) चरमश्लोकाधिकार ३१ निक्कुं निलॆये अनुसन्धित्तुकॊण्डु शरण (मु कक्कड) माग वडॆ यॆन्नु इच्छॆ कॊल्लित्तायित्तु. एकशब्द स उपायान्तराङ्गानन्वय परत्वञ्चाह, इप्पडि परिपूर्णनानतन्नॆ प्रपत्ति हण्णुम्पोदु अन्नु कूल्य सङ्कल्पादि विशिष्टमान वियॊळियवेरॊरु परिकरत्तॆ यिदिलॆ विद्यानरत्तोलॆ शूरिगिकॊण्डु अदुवु प्रसादन मान उपायकोटियिलॆ निन्निरदॆन्नु, निन्नॆवैक्कळिक्काग “एक” शब्द मॆन्नु कॊल्लुवरिगळ्, आज्ञानुज्ञॆगळालॆ एकशब्दक्कॆ उपायास्तराङ्गद अन्वयविल्लवॆम्बुदू अर्थवु इप्पडिये-उवायान्तरवाद भक्तियोगद नैरपेक्षॆयन्नु तोरिसिद रीतियल्ले, परिपूर्णनानत - एनू बेकागदॆ परिपूर्णनागिरुव तन्नॆ ऎन्दरॆ नम्मिन्द आगतक्कद्देनू इल्लदवनॆम्ब भाववु, आदरॆ प्रप तिगॆ ऐदु अङ्गगळु मात्रवे अपेक्षितवॆन्दु हेळुत्तारॆ– अनुकूल्य सण्णादिविशिष्टवानवित्तॆ आनुकूल्यवे मॊदलाद पञ्चपरिकरग ळिन्दकूडिदुदन्नु, ऒळिय बिट्टु वेरोरु परिकर-बेरेयाव इतरवरकरगळन्नू विद्यानररोले-बेरे उपायवाद इतर ब्रह्मविद्यॆगळल्लिरुव हागॆ, बेरॆ विद्यॆगळिगॆ नित्य नैमित्तिकादिगळु परिकरग ळागि आवश्यकवागि बेकु, हागॆ बेकागिल्लदॆ, ऎम्ब भाववु; सॊरगिकॊं डु-परिकरवागि ई प्रपत्तियॊन्दिगॆ सेरिकॊण्डु, अदुवु -आ नित्य नैमित्तिकादिगळू, प्रसादनमान-श्रियःपतिय प्रसन्नतॆयन्नु साधिसि कॊडुव, उपायकोटियिलॆ - उपायभागदल्ले सेरि निरव न्नु-निल्लुत्तदॆन्दु, निन - ज्ञापकवन्नु कळिक्काग-निवारणॆ माडुवदक्कागि, एकशब्द प्रयोगवॆन्दू, शूल्लुवर् गळ् -हेळुवरु आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्यगळु ई प्रपत्तिगॆ अङ्गवागि बेकिल्लवु आदरॆ अवु गळन्नॆल्ला त्यागमाडबहुदो ? ऎन्दरॆ इतर विधिवाक्यगळिगॆ कट्टु बिद्दु माडलेबेकु ई तात्सरवन्नु ई चरमश्लोकद एकशब्दार्ध दिन्द ग्रहिसबहुदॆन्दु कॆलवरु हेळुत्तारॆ ई अभिप्रायदल्लि हिन्दिन वर ८ विध अभिप्रायगळल्लि विरोधगळु तोरुव हागॆ ए विरोध गळिल्लवादुदरिन्द ई अभिप्रायवन्नु अनुमोदिसबहुदॆम्ब भावदिन्द कॆलवरु सॊल्लुवर् गळो ऎन्दु हेळिदरु.________________
३२२ श्री मद्र हस्यत्रय सारे ·e आजानुज्ञॆगळाले अनुष्टिक्कु म कत्रव्यान्तरळमॆल्ला प्र पत्तिक्कुतुब्बियन्नु. इप्पपयालेवशीकृतनाद फलन्तरुवि *रनानॊरुवनुमे इक्षणि कोपायत्तु क्कु प्रतिभवाय निन्नॆ न ; इप्प पपलप्पत्तु पेशय्य वेण्णा; अवैय्य तुण्नॆयागकॊण्डुउ नान् रक्षिक्कप्पुगुगिरेनल्लेनन्नु तात्स ई तमगॆ सम्मतवाद अभिप्रायवन्नु अवर उरवादिसि हेळुत्तार आज्ञानुज्ञॆगळाले स्नान सन्ध्यावन्दनादि नित्य नैमित्तिक कृं कल्यगळू मत्तु भगवद्भागवत कैङ्कय्यगळू, ६ गॆय अनुष्ठिक्कुव कत्रव्यान्तरङ्गळमॆल्ला अनुष्टिसबेकॆन्दु निधि वाक्यगळिन्द माड बेकादवॆल्लागुरु शुक्रूष, माता पितृ शुवा, गतिचिन मॊदलाद वॆल्ला, हेळल्पट्टवु प्रपत्तिक्कु तुण्णॆयन्नु-इवु यावुदु प्रवदनक्कॆ परिकरगळल्लवु इप्पपयाले वशीकृतनाय ई व्रपदनदिन्द सेरिद श्रीयःवतियु वशीकृतनागि ऎन्दरॆ प्रसन्ननागि, फलन्तरुविक्किर शरणागतरु कोरिद फलवन्नु दयपालिसुव, नानॊरुवने-क्षीस हितनाद नानॆब्बनॆ इक्षणि कोपायत्तु क्कु-ऒन्दु क्षणकालदल्ले अनुष्ठिसबहुदाद ई प्रसत्तिगॆ, प्रतिभूपाल् -जामीन्दारनागि, हॊणॆगारनागि ऎम्ब भाववु, निर्न्नॆ-निन्तिद्देनॆ, इप्रपत्ति फल प-शरणागतनु अपेक्षिसुव ई प्रवत्तिय फलवन्नु कुरितु नेरॊरु तेवै-बेरॆयाव व्रत वन्नागलि तपस्सन्नागलि, शॆय वेन्हा-माड बेकागिल्लवु अवै आ व्रतवन्नु, तुण्नॆयागक्कॊण्डु अदक्कॆ सेरिद वरिकरवॆन्दुभाविसि, उन्न रक्षिक्क पुगुगिरेनल्लेन् निन्नन्नु रक्षिसलु यत्निसुवनल्लवु, ऎन्नु तात्पर-ऎन्दु एकशब्द तात्पय्यवु हिन्दिननाल्कु वाक्यगळिन्दलू एकशब्द तात्सरवन्नु अर्धवागि तिळिसिदर ई प्रपत्तियिन्द श्रीयपतिय नमगॆ वशीकृतनॆन्दु हेळल्पट्टितु श्रुतियु “इन्द्रियाणि पराण्याहुः” ऎन्दु वकरण परम्परॆयन्नु इन्द्रिय, मनस्सु, बुद्धि, आत्मा वरमात्मा हीगॆ ऒन्दक्किन्त ऒन्दु उत्तमवॆन्दु हेळितु ई परंवरॆगॆ श्री भाष्यकाररु इन्नॊन्दु नाक्य वाद “तस्यच वशीकरण तच्छरणागतिरेव” ऎन्दु अवधारणॆ यिन्द सेरिसि स्वारस्यवागि हेळिरुत्तारॆ ई शरणागतियु ऎरडु उपायगळिगू आवश्यकवु. अङ्गवागि उपासनक्कू स्वतन्त्रवागि________________
चरमश्लोकाधिकारः रम इत्ताल्, आनुकूल सङ्कल्पादि विशिष्ट प्रपत्तियॊळिय प्र पति परिकरनन्नु सेरिट्टुत नक्कु वेणूरु सहकारि कारणक्कॆ कॊट्ट वेण्णावॆन्नु शॆल्लित्तायित्तु. भरन्यासक्कू आवश्यकवु इवॆल्ला हिन्दये सद्वारक, अद्वारक प्रप गळॆन्दु उपवादिसल्पट्टवु आदुदरिन्द इप्प पत्तिनाले रशीकृतनान- ऎम्ब प्रयोगवु इल्लि मुख्यवागि मोक्षफलवन्नु कुरिते हेळिरुव दरिन्द नानॊरवने फलदायकनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु इतर देवतॆ गळिगॆ मोक्षवन्नु कॊडुव शक्तियिल्लवादुदरिन्द मुक्तियन्नु कॊडुव शक्तियिन्द मुकुन्दनॆनिसिरुवनु तानॊब्बने ऎम्ब अभिप्रायवु क्षणि कोपायवॆम्ब प्रयोगदिन्द सदनुषेयवॆम्ब भाववन्नु तोरिसि यावजीववू अनकृ दनुष्ठिसबेकाद उवाननक्किन्त वैलक्ष इवु प्रदर्शिसल्पट्टितु प्रतिभूः ऎन्दरॆ जामीनुदार (surety)निगॆ हॆसरु आतनु प्रपत्तियन्नु अनुष्टिसिदुदरिन्द मोक्ष फलक्कॆ तानु जामीनुदारनादनॆम्ब भाववु ददात तन्दम ऎम्बु दन्नु ई प्रयोगवु स्मरिसुत्तद भक्तियोगादल्लि ताने निन्तु, अदु कॊडुव फलवन्नु ताने कॊडुवनॆन्दु ऒन्दॆ हेळिरुववर अभिप्रायवु इल्लि ते शब्दवु तैत्तरीय नारायणीयवाक्यवन्नु स्मरिसुत्तदॆ. “तस्मानासमेषान्तवसानतिरिक्तमाहुः” ऎल्ला तवस्सुगळिगू मेलाद तवस्सु ई प्रवत्तियु ऎन्दु हेळि, मुन्दिन मक्किनिन्द ई अतिरिक्ततेवॆयु शरणागतिये, आदुदरिन्द इन्नु याव तवॆय अपेक्षॆ यु बेकिल्लवॆन्दु तिळिसि, अदु यावुदु ऎन्दरॆ ॐ इत्यात्मानंयुं जीत ऎन्दु उपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ आदुदरिन्द मुन्दिन वाक्यदिन्द एक शब्द तात्पवन्नु निगमनमाडि हेळुत्तारॆ इत्ताल्-ई मेलिन उववादनॆयिन्द, आनुकूल्यसङ्गादि विशिष्ट प्रपत्तियॊळिय आनुकूल्य सब्बल्पवे मॊदलाद ऐदु वरकरगळिन्द सेरिद प्रपत्तियन्नु बिट्टु, प्रपत्ति परकरनन्नु-ई प्रवत्तिगॆ बेरॊन्दु परिकर उण्टु ऎन्दु सेरिट्टु अदक्कॆ हॆसरु कॊट्टु, तनक्कु मे कार्धियादतनगॆ, वेरॊरु सहकारि कारण-बेरॊन्दु सरकारि कारणवन्नु कॊट्ट ऎळ्ळु - ऎन्दागि, कॊल्लित्तायित्तु ई एक शब्ददिन्द हेळिदन्तायितु. अर्धवागि तोरिबरुत्तद ई अभिप्राय नेण्डा-सेरिसबेड,________________
" २४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे “येनकेनापि प्रकारेण द्वयवकात्वं” ऎन्नुम “प्रपत्ति वाचैव निरीक्षितुंवृणि” ऎन्नुव गॊल्लगिरपडिये पूर्ण वन्ने मुन्दॆ ऎरडु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसि स्थापिसुत्तारॆ. येनकेनापि प्रकारेण-यावुदो ऒन्दु रीतियिन्दलागलि, दय वक्तात्वम् - द्वयमन्यवन्नु उच्चरिसुवनागि, आचारर मूलक वागलि, अवरु हेळि कॊट्टिदुदन्नु नीनु अर्धस्वारस्य तिळियदॆ कष्टदिन्द सुम्मनॆ उच्चरिसुवदरिन्दागलि ; इल्लि असि शब्दवु मनॆ चारणियादरॆ साकु, अदर सूक्षार्धगळ तिळुवळिकॆयू बेकिल्ल ऎम्ब तात्परवु इदु श्री यतिवरर शरणागतियल्लिरुव श्रीरण्णनादन उक्तियु हागॆ येनकेनापि - द्वयवक्ता आगुवदरिन्द नीनु * नित्यकिङ्करोभव ” ऎम्ब प्रतिवचनवु इदक्कॆ श्री देशिकवर व्याख्यानवु हेगॆन्दरॆ : “आवायदवादृप्तः” “मित्रभावेन सम्प्राप्तं नत्यजेयं कथञ्चन” “विभीषणोवा सुग्रीवयदि वारावणस्सयम्” इन्तह अधिकारि विशेषण नियमविल्लदिरोण वन्नु हेळुवदरल्लि तात्सरवन्नु बोधिसुत्तदॆ. हेगादरू माडि द्वय मनोच्छारणि माडिदरॆ साकु, इन्नेनू बेकागिल्लवॆम्बुदरिन्द ऎरडु विषयगळु सूचितवु (१) श्रियःपतिग, ई विधवागि प्रपत्तियन्नु ष्ठिसिद प्रपन्नन विषयदल्लिरुव आदरातिशयवन्नु प्रकटिसुत्तदॆ (२) अधिका रियु द्वयमवन्नागलि आचाररमूलक उच्चरिसबेकु ऎम्बुदु इदूबेकिल्लदॆ श्रीय-पतियु ताने रक्षिसुवनॆम्ब वादवु इदरिन्द निर सवु अल्प स्वल्प एनादरन्नु बरॆदरल्लवे ऎक्सामिनर् मारन्नु कॊट्टु प्यास् माडिसबहुदु ; एनन्नू बरॆयदिद्दरॆ हेगॆ कृतार्धनन्नागि माडलु साध्यवु ? “ यमेष वृणुते तेनलभ्य?” ऎम्बुदु अनुसन्धेयवु. प्रपत्तिवाचैव - प्रपत्तिवाक्कु द्वय मनो च्छारणि यिन्द मात्रवे, एक ऎम्ब अवधारणविरुवदरिन्द, अष्टादरॆ साकु इन्नेनू पञ्चपरिकरगळु विना, बेकिल्लवॆम्ब तात्परवु. अदु इतर परिकरगळ आवश्यकतॆयन्नु व्यावरिसि हेळुत्तदॆ निरीक्षितुं-नित्य कैङ्कय्य माडुव फलप्राप्तिगागि वृणी-वरिसुत्तेनॆ ऎन्नु-ऎम्बदागि, शॆल्लुगिरपडिये हेळिरुव हागॆ पूर्ण________________
(en) चरमश्लोकाधिकार ३२५ प्रपत्तिक अपेक्षित याव तॆळिविल्ला विडलु दु यथाकधञ्चिदनु ज्ञानत्तालॆ काव्यंशय किर इवु सायुत्तित्तु बेरॊन्दु परि कर तेड प्रसण्ण मिट्टॆयिरे, प्रपत्तिगॆ, अपेक्षित मान तॆळिविल्ला विडलुव - बेकाद द्वयद सूक्ष्मर्धगळ ज्ञानविल्लदॆ इद्दरॆ, ऎन्दरॆ यधाकन्धचित् समुदाय ज्ञानन्दिगॆ द्वयवक्ता अवर नाकु ऎम्ब भाववु अनुष्ठानत्ताले आचॆ गैरु हेळिकॊण्डुव ई द्वयनवन्नु उच्चरिसुवदर मूलक, कारंशॆयगिर-बेकाद फलवन्नु कॊडुव, इप्पु पायत्तुक्कु-ई प्रवत्तिगॆ बेरॊरुपरिकर बेर इतर परिकर यावुदन्नू, तेड प्रसङ्ग मियिरि-हुडुकबेकाद विषयवेनू इल्लवष्टॆ “मामे कं शरणं प्रज” ऎन्दिरुवदरिन्द ऐदु सरिकरगळॊन्दिगॆ प्रवत्तियन्नु अनुष्ठिसिदरॆ प्रति पूण-नायितन्दू अनिरवेकनन्द स्थापिसिदरु. आगलि, राघ- ब्रह्मदत्तरु अनुष्ठिसिद प्रपत्तियल्लि अन्य परिकर गळ अन्वयविदॆयल्ला ऎन्दरॆ अदन्नु परिहरिसुत्तारॆ. श्रीराम चन्द्र प्रभुवु माडिद समुद्र शरणागतियल्लि कलवु अङ्गगळु तोरि बरुत्तवॆयल्ला, दर्भस्वरण, राभिमुखवागिरुवदु, अञ्जलि माडु वदु, अनविल्लद मूरु रात्रि मलगिरुवरु, इवॆल्ला ई शरणागतिगॆ अङ्गववो? ऎम्ब आक्षॆ वतन्दरॆ इवुगळु अङ्गवल्लवॆन्नुत्तारॆ प्रधमतः शरणा’ नन्नु असुव प्रपशरणागतो इत्यादि पदगळे इल्लवु आदरॆ अञ्जलिङ्कृत्वा ऎन्दु इदॆयल्ला अञ्जलियु शरणागति सूचक ल्लवो ? ऎन्दर अञ्जलियु प्रार्थनासूचकमात्रवे ई सन्दर्भदल्लि प्रार्थनॆयेनु ? ऎन्दरॆ हरिसैन्यवु लङ्कॆगॆ होगुवदक्कॆ सहा ; माडोणवु लोकदल्लि हीगॆल्ला माडिदर शक्त पुरुषन वश नागु आ ऎम्बुदन्नु ग्रहिसबहुदु इदु सत्याग्रहवॆम्ब हॆसरिनल्लि ईगल ) नडॆयुत्तले इद लोकवि-म्बनार्धवागि, भूमिपालनाद तानु नुद्राधिगळियन्नु ऎदुरुगॊण्डु सन्यनागि बन्दरॆ सागराधि पति यु ऎलारुगॆ :तु बन्दु मय्यादॆयाडि विचारिसतक्कद्दु न्यायवु मन्द यु हागॆ माडदिद्दुदरिन्द अवराधियु, आदुदरिन्द चाप न. : . सौमित्र’ ऎल्ल ४ ३ “वन्नु कट्टरु अदन्नु बिजॆपि, रुवदु सरियिल्ल.रागि द्रुम ऎम्ब सागरनु तोरिद स्थळ________________
३२६ श्रीमदहस्यत्रयसारे ननुराघ : ब्रह्मदत्त शरणागः अन्य परिकरपेक्षा दृष्ण : इतिपूर पक्षं कृत्वा परिहरति, हाग दल्लि बिट्टरु आदुदरिन्द सार विवरणॆयवरु इदु शरागतिये अल्ल वॆन्दु व्याख्यान बरॆदिरुत्तारॆ. ई अभिप्रायवु ग्राह्यवु एकॆन्दरॆ शरणागतियल्लि असमर्धनु समर्धनन्नु कुरितु याचिसोणवु ई सन्दर्भदल्लि समर्धनु असमर्धनन्नु कुरितु याचिसोणवागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द आकिञ्चन्य परिकरवे इल्लवागि शरणागतिये अल्लवु दरॆ दर्भासनशयनादिगळु एतक्कॆ ? भूमिगॆ पतियादतानु, समुद्रक्कॆ अधिपतियादवनन्नु सेनातरणक्कागि स्थळवन्नु बेडुवदु न्यायवादु दरिन्द हागॆ प्रार्धनॆयु मन्दमतियु श्रीराम कोपक्कॆ बॆदरि अनन्तर बन्दु नळनुस्सेतुवन्नु बन्धिसलि, सहायमाडुवॆनॆन्दु अभयवन्नु बेडुत्तानॆ यव्यपिसागरनु इक्षाकुवंशदल्लि हुट्टिद सगरचक्रवरियु माडिद उपकारक्कॆ कृतज्ञताभाववन्नु हॊन्दिदव नॆन्दु नावु सुन्दरकाण्डदल्लि ग्रहिसबहुदु आञ्जनेयनु वायु मारानु सारियागि समुद्रवन्नु दाटुत्तिरुवाग नागरनु तन्नल्लि रक्षनागि अडगिद्द मैन् कनॆम्ब मृतरन्नु सम्बोधिसि हेळुत्ताने नॆन्दरॆ - अहम् इकु नाथेन सगरेण वि रतः… तस्य सां मायाकारम् इक्षाकुकुल सरि नः मन हीक्षाकवः पूजा” ऎन्दु मैनाकनन्नु कुरितु, नीनु नीरिनिन्द मेलक्कॆ बन्दु, श्री राम कॆलसक्कागि अद्भुत प्रवृत्तियु ई रामदन्तनिगॆ विश्रमिसिकॊळ्ळलु निन्न शृङ्गगळन्नु तोरु ऎन्दु वर्धिसिरुत्तानॆ. इष्टु गौरव कृतज्ञतॆ युळ्ळ सागरनु ई सन्दर्भदल्लि बन्दु काणिसिकॊळ्ळदे इरुवदन्नु नोडि दरॆ लज्ञा, भय, अशक्ततॆगळिन्द प्रेरितनागि बरलिल्लवे विना अहङ्कार दिन्द बरलिल्लवॆम्ब भाववु कूडुवुदिल्लवु “चापमानय सौमित्रॆ” “सागरंशोषयिष्यामि इत्यादि कोप प्रदर्शनादि वाक्यगळिन्द नावु तिळिय तक्कद्देनु ? ऎन्दरॆ लोकनाधनाद तानु बन्दु ऎदुरिगॆ निन्तरॆ, सेवकनाद सागरनु विचारिसदे इरुवदु राज मय्यादॆगॆ कुन्दकवादुदरिन्द स्वामिय कोपवू नम्मगळ कोवद हागॆ अश्रेयस्सिगॆ कारणवागदॆ वरमानुग्रहक्कॆ हेतुवागि मरुकान्तार देशवु परम पवित्रवाद सुभिक्ष देशवागि परिणमिसिरुत्तदॆ.________________
चरमश्लोकाधिकारः 2.92 “ततस्सागरवेलायां दर्भा आस्तिर राघ- । बाहुम्भुजग भोगाभम् उपधायारिसूदनः । अञ्जलिम्प्राज्युकः कृत्वा प्रतिशि महोदधे” ऎन्नु पॆरुमाळ् समुद्रप्पत्त शरागति पण्णिनविडलु, “सराजा परमापन्नू देव श्रेष्ठ नगात्तदा । शरण्यं • सरभूतानां भक्ता, नारायणं हरिम् । ई इतिहासवन्नु महर्षियु उवदेशिसिरुवदर मुख्योद्देशवे नॆन्दरॆ ’ ई शरणागति शास्त्रज्ञराद अशक्तनल्लि माडुव शरणागतियु शरणागतिये आगुवदिल्लवॆम्बुदागि प्रदर्शिसुवदक्कागि ; एकॆन्दरॆ ईतनु कोरुव फलवन्नु आ अशक्तनु कॊडलारनादुदरिन्द हीगॆ पूराभिमुखवागि मलगि, निराहारवागि, अञ्जलियन्नु माडिदुदु इवॆल्लवू प्रवत्तिय अङ्गवल्लवॆम्ब तात्सरवु, ततः-अनन्तरदल्लि, सागरमेलायां-समुद्रन उत्तर दडदल्लि, दर्राआर - दर्भॆगळन्नु हासिकॊण्डु, भुजगभोगाभं - आदि शेषन हॆडॆयहागॆ कान्तियुळ्ळ, बाहुं-तोळन्ने, उपधाय-तलॆ दिम्बन्नु माडिकॊण्डु, प्राज्ञुखः - पूराभिमुखवागि, अञ्जलि कृत्वा-अञ्जलियन्नु माडि, अरिसूदनः-शत्रुनाशकनाद श्री रामनु, महोदधेः - महत्ताद नमुन, प्रतिशि - ऎदुरिगॆ मलगिदनु. श्री रामनु माडिदुदु प्रपदनवे अल्लदिरुवाग, पूराभिमुखवागि अञ्जलि माडिकॊण्डु दर्भासनवन्नु माडिकॊण्डु मलगिरुवदु अङ्ग वे आगुवदिल्लवु (२) इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्ल ब्रह्मदत्तनॆम्ब राजन विषयदल्लि हरिवंश (२७-११, १२, १३) दल्लि हेळिरुवदु, आरु रात्रि निराहारनागि दर्भासनदल्लि मलगिरुव मॊदलादवु प्रपदनक्कॆ अङ्गवल्लवु ऎन्दु हेळुत्तारॆ सराजा - ब्रह गत्तनॆम्ब आ राजन, परमापन्न-विशेष दैन्यरन्नु हॊन्दिदवनागि, तदा आग, देवश्रेष्ठं देवतॆगळिगिन्तलू श्रेष्ठनाद, सत्वभूतेशं-ऎल्ला प्राणिगळिगू नियामकनाद शरण्यं - सरक्षकनाद, हरिं - सत्व पापहरनाद, नारायणं - नारायण नन्नु, भक्ता-भक्तियिन्द, अगात्-शरण हॊन्दिदनु षड्रातेण-आरु रात्रिगळिन्द, निराहार आहारवन्नु त्यजिसिदवनागि, समादितः-आदरू________________
३८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स माहितो निराहार प्रातेण हायशाः । ददर्ता दर्शने राजा देवं नारायणं प्रभु ॥ ऎन्नु सप्त वा धोपाख्या ले ब्रह्मद चरितलुवु शून्न प्रकारज्ञळॆल्ला प्रपन्नु अज्जियन्नु, इब्बर दुमु सपरिकर प्रतिशयनादि प्रधानवागै या ध्यानक्कॆ बेकाद शास्त्र चित्तनागि, प्रभु-सत्वशक्तनाद, देवन्नारा यणं - परदेवतॆयाद श्रीमन्नारायणनन्नु, अदर्शन- धान्य माडुवाग हॊरगिन वस्तुगळन्नु नोडदे इरुवल्लि ऎन्दरॆ हागॆ द्यान दल्लि इरुवाग, ददर्श-प्रत्यक्षिसिदनु ” ऎन्नु ऎम्बु रागि, सप्तन्ना पाख्यानएळु व्याधर उपाख्यानदल्लि, ब्रह्मदत्त चरितलु- ब्रह्मदत्तर चरित्रॆयल्लदॆ, शून्न हेळ, प्रकरणगळॆल्ला प्रप तिक्कु अज्जि मन्नु-प्रपत्तिगॆ अङ्गनल्लवु, आदुदरिन्द एक शब्ददिं ’ प्रप तिय इतर अङ्ग नैरवेक्षॆयु हेसल्पट्टि तम्ब भाववु हागॆ श्री र्मा शॆट्टिलूरु नरसिंहाचाररवरु अदर्शनेददर ऎम्बुदागि पद माडि अर्ध माडिरुत्तारॆ, आददर्शने ददर्श ऎन्दू पदच्छेद माड बहुदु. आदर्श आदर्शन ऎरडू कन्नडिगॆ हॆसरु कन्नडियल्लि नो डुव हागॆ नोडिदनु ऎन्दरॆ स्वामि कृपॆयिन्द प्रत्यक्षिसिदनु ऎन्दु अर्ध वागुत्तदॆ. ई अर्धवू सरियागि तोरुत्तदॆ हिन्दिन इतिहासदल्लि श्री रामचन्द्र प्रभुवु आचरिसिदुदु प्रपद नवे अल्लवॆन्दु हेळि, अञ्जलि बन्धन, ग्राजुखनागि दर्भाननदल्लि मल गुवदु निराहारादिगळु अङ्गवल्लवॆन्दु हेळिदिरि आदरॆ ई ब्रह्मदत्त वृत्तान्तदल्लि राजनु शरणागतियन्ने माडि, निराहारादिगळन्नु आचरि सिद्दानल्ला ऎन्दरॆ राजनु माडिद्दु प्रवदनवादरू इवुगळॆल्ला अदक्कॆ अङ्गवल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ अदर समर्धनॆगागि, अनेकरु माडिरुव शरणागतियल्लि इवु यावुवु हेळिल्लवॆन्दु कॆलवन्नु मुन्दॆ उदाहरिसु a इव्वरु मुम-श्रीरामचन्द्र मत्त ब्रह्मदत्तन नडॆसिद मेलॆ हेळिद ऎरडु प्रकरणगळल्लि हेळिरुव प्रक्रियॆगळॆल्ला सपरिकर प्रतिशयनादि-निराहार मॆला अङ्गगळिन्द कूडिद प्रायोपवेश मॊदलादवे, प्रधानवागैयाले - मुख्यवागिरुवदरिन्द, अज्जु-________________
(__) चरमश्लोकाधिकारः
३२९ ले अज्जु अन्न नियमक्कळ शोल्ल प्राप्तम, इप्पडि सुकृत प्रणामुलु कण्डुकॊळ्ळदु. इष्टु प्रपत्त्वध्यायादिगळिल् चॊन्नवानुकूल्य सज्जादि परिकरङ्गळॊळिय नेरूरु आ सन्दर्भगळल्लि, अन्न नियमज्जळ् अल्लि हेळिरुव आचमन दर्भासन दल्लि मलगुवदु, निराहार नियमगळन्नु, कॊल्लप्राप्त म-हेळबेका दुदु प्रायोपवेश व्रतवादुदरिन्द आसन्दर्भगळल्लि आपरिकरगळन्नु हेळुवदु सरि आदरॆ अवु प्रपत्त्वनुष्टानगल्लवु आदुदरिन्द प्रपत्तिगॆ पञ्च परिकरगळ विना मिक्क याव अङ्गगळु बेकागिल्लवॆम्ब तात्सरवु इप्पडि - हीगॆये, सुकृतप्रणामुलुम - चन्नागि अनुष्ठिस ल्पट्ट प्रणामदल्ल, कण्डुकॊळ्ळदु तिळिदुकॊळ्ळुवदु सुकृत प्रणा मवु यावुदॆन्दरॆ “बाहु ब्यान्त्रिरायाम मञ्जलीकरणं त्रि राजानु प्रसारणं, ललाट नासा कपोलीनां स्पर्श नम, यथा भवति तथा साष्टाङ्ग प्रणामन्यद्वादशावृत्ति” ऎन्दरॆ ऎरडु बाहुगळन्नु मुन्दक्कॆ मरुसल चाचि, मूरु सल अञ्ज लियन्नु माडि, मूरुसल मॊणकालन्नु हिन्दक्कॆ चाचि हणॆ, मूगु, कल इवुगळु मूरु सल भूमियन्नु स्पर्शिसुव हागॆ माडि, हागॆ माडि, हीगॆ नाष्टाङ्ग नमस्कारवन्नु १२ सल माडुवदु, सुकृत प्रणामवु - चॆन्नागि माडल्पट्ट प्रणामवु कॆलवरु शरणागतियन्नु आचाद्यर मूलक अनुष्ठिसुवाग आचाररु ई शिष्यनिगागि प्रार्थिसुव कालदल्लि शिष्यनु सुम्मनॆ एकॆ इरतक्कद्दु ऎन्दु ई सुकृत प्रणामवन्नु कृतज्ञता भावदिन्द अनुष्ठिसुवरु इदु प्रपत्तिगॆ बेकाद अङ्गरल्लवु एकॆन्दरॆ अनेकरु प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसुवाग ई सुकृत प्रणामवन्नु माडिल्लवु. आदुदरिन्द ई सुकृत प्रणामवू बेकिल्लवॆम्ब तात्परवु हीगॆ प्रणामवन्नु चन्नागि माडुववर माहात्मियु अनेक कडॆ कॆं डा ड ल्प ट्टि दॆ, “ एकोपि कृष्ण सुकृतः प्रणामोद * शाश्व मोधां वभ्यतेन कुल्यम् । द शाश्व मोधि पुनरेति जन्म कृष्ण प्रणामीन वुनर्भराय” कृष्णनल्लि ऒन्दु सुकृत प्रणा म माडिदरॆ दशाश्वमेध माडि अवकृत स्नानगळिगॆ समानवु ऎन्दरू अदक्कू हॆच्चु महिमॆयुळ्ळदु सुकृत प्रधाम ऎन्नुत्तारॆ अश्वमेधवु उवायक्कॆ साधनवेरिना उवायवल्लदुदरिन्द अनुष्ठिसिदवनु पुनर्जन्म________________
220 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नियमज्जळ् वेण्णा. आकिञ्चक धन्यराद दौपदि, दवयन्ती, वन्नु हॊन्दबहुदु सुकृतप्रणामियु कृष्णानुग्रहदिन्द प्रवत्तनुष्ठ सुवदर मूलक पुनर्जन्मविल्लदॆ मुक्ति हॊन्दुवनु ऎन्दु हेळल्पट्टिदॆ. इज्जु - ई सन्दर्भदल्लि, प्रसत्यध्यायादिगळिल् चॆन्न-शास्त्र गळल्लि ऎल्लॆल्लि प्रवदनवु उपायवॆन्दु हेळिरुत्तदो अल्लॆल्ला विस्तरि सुव, आदि शब्ददिन्द उपायपट हेळिरुव श्रुतिवाक्यगळु तिळिसल्प ट्टवु, अवुगळु यावुवु ऎम्बुदक्कॆ द्वयाधिकार ३४७-३ पुटगळन्नु पराम्बरिसि आनुकूल्य सज्जादिगळॊळिय आनुकूल्य सज्जल्प, प्रान्तिकूल्य वर्जनवे मॊदलाद ५ वरिकरगळु ऒन्दु अङ्गि, इवुगळ ल्लदॆ, बेरॊरु-बेरॆयॊन्दु, नियमळ् -आचमन, दर्भासन निरा हार, सुकृत प्रणाम मॊदलाद नियमगळु, वेण्णा-बेकागिल्लवु ऎन्दु सिद्धानॆ माडिदरु. अदक्कॆ दृष्टान्तवागि १५ सन्दर्भदल्लि ई नियम गळु याववू नडॆयलिल्लवॆन्दु आ शरणागतर हॆसरुगळन्नु तिळिसुत्तारॆ– दौपदि - आकॆय वतिगळु आकॆयन्नु द्योतदल्लि पणवागि इट्टु सोतु, आकॆयु रजस्वलॆयागिरुव कालदल्लि दुश्यासननु बन्दु आकॆय कूदलन्नु हिडिदु ऎळॆदुकॊण्डु बन्दु निल्लिसि शीरॆयन्नु नॆळॆदु मान भङ्ग माडबेकॆन्दु यत्निसिदाग, निनगेनादरू कष्ट ऒदगिदरॆ आग शर णागतियन्नु श्री कृष्णनल्लि अनुष्ठिसु ऎन्दु व्यासरु हेळिकॊट्टिद्द उप देशवन्नु ज्ञापिसिकॊण्डु शरणागतियन्नु अनुष्ठिसुत्ताळॆ. रजस्वलॆयागि रुवाग, याव नियमगळू साध्यविल्लवष्टे ऒडनॆ श्री कृष्णानुग्रहदिन्द अवमानदिन्द कापाडल्पट्टळु. दमयन्ती,स्वयंवर कालदल्लि देवतॆगळन्नु सरियाद वरनाद नळनु दॊरॆयुवदक्कागि शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिदळॆन्दु हेळल्पट्टिदॆ. नळोपाख्यानाध्यायदल्लि हेळिरुवदेनॆन्दु नारद वाक्यदिन्द इन्द्रा दि दिक्षालकरॆल्लर दमयनिय रूपगुणगळिन्द मोहितरागि स्वयं वर सभॆयल्लि नळ रूववन्नॆ धरिसि कुळितिरुत्तारॆ आग दमयन्तियु विषाददिन्द देवतॆगळल्ले शरणागतियन्नु माडुत्ताळॆ “शरणं प्रति देवानां प्राप्त काल ममन्यत वाचाच मनसाचैव नमस्कारं प्रयाजसा । देवेभ्यः प्राञ्जलि र्दूत्वा वेप मानेद मज्र भारतवन. ५४-१५, १७________________
चरमश्लोकाधिकारः ३३१ राक्षसी, विभीषण, क्षत्र बन्धु, मचुकुन्द, गजेन्द्र, पाण्डव, नीत् । हंसानांवचनं श्रुत्वायथा मेनैषधो वृतः । पति ते तेन सत्येन देवास्तं प्रदिशन्नु मे” इदर अर्धवेनॆन्दरॆ ? हंसगळु बन्दु नळन सद्गुण कधनमाडिदुदरिन्द आतनन्ने वरिसि मदु वॆ माडिकॊळ्ळबेकॆन्दु निश्चयिसिरुवॆनु; ओ देवतॆगळिरा निम्मन्नु वाक्कि निन्दलू मनस्सिनिन्दलू नमस्कार माडि केळिकॊळुत्तेनॆ, नन्न पति नळन्नु यारॆम्बुदन्नु तोरिसिरि ऎन्दु नडुगुत्ता दैन्यदिन्द बेडिदळु” ऎन्दिदॆ, स्वयंवरवादुदरिन्द इन्नु याव परिकरगळू शरणागतिगॆ हेळिल्लवॆम्ब भाववु राक्षसी-त्रिजटॆयु, विश्लेषन मगळु आकॆयु मलगिद्दु ऎद्दु सीतॆगॆ भरनादि तॊन्दरॆ कॊट्ट राक्षस स्त्रीयरन्नु कुरितु स्वाभिप्राय वन्नु सीता शरणागतिय मूलक तिळिसुववर सन्दर्भवु राक्षसरिगॆ विनाश वन्नू राघवनिगॆ जयवन्न स्वप्नदल्लि कण्डिरुवदरिन्द “अभियाचाम वैदेहीम् ऎन्द प्रणिपात प्रसन्ना हिमैथिली जनकात्मज् ” ऎन्दु इरुवदरिन्द प्रणिपातवू याट्नावू ऎरडू शरणागति बोधकवादुद रिन्द शरणागतियन्नु त्रिजटॆयु अनुप्पिसिदळु ऎन्दिष्टे हेळिरुवदरिन्द, निद्रॆयिन्द ऎच्चॆत्तु ऒडने स्वप्नवन्नु तिळिसिदळॆन्द हेळिरुवदरिन्द इन्नु याव परिकरगळु नडॆदवॆन्दु ऊहिसलु साध्यविल्लवु विभीषण-ईतनु तन्न अण्णनिगॆ सभॆयल्लि हितोपदेशवन्नु माडि, इतरर पत्नियन्नु नीनु तन्दिरुवदु सरियल्लवु आदुदरिन्द प्रदी यतां दाशरथाय मैथिलीं सीतॆयन्नु श्री रामनिगॆ समसि बिट्टु सुखवागि बाळोण ऎन्दु तुम्बा दूर बोधिसिदरू केळदॆ, “विद्यते ज्ञातोभयं” ऎन्दु हेळि, त्वान्तु धिक्कुलपांसनम् ऎन्दु रावणनिन्द निन्दितनागि ऒडनॆये “ अन्तरिक्षगतनागि” रामगो ष्टियन्नु सेरिदुदरिन्द इतर परिकरगळु नडॆदवु ऎन्दु ऊहिसलु साध्य ऎल्लवु. क्षत्र बन्धु. ई वृत्तान्तक्कॆ इदे ग्रन्धद नॆय पुटवन्नु नोडि नारदसमागम आद ऒडनॆये शरणागतियन्नु अनुष्ठिसिरुत्तानॆ आदरॆ सार प्रकाशिकाव्याख्यातृवु क्षत्रबन्धुवु अर्धरात्रियल्लि श्री कृष्ण नल्लिगॆ बन्दु शरणागतरादरु ऎन्दु बेरॆ सन्दर्भवन्नु तिळिसिरुत्तारॆ.________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे मुचुतुन्द- कालयवननॆम्ब राक्षस संहारक्कागि, श्री कृष्णनु तानु सोतु ओडि होगुव हागॆ नटिसि, मुचुकुन्दरु मलगिरुव स्थळक्कॆ बन्दु मायवादनु अनुरनु श्री कृष्णनु सोतु आर्या दिन्द मलगिद्दानॆन्दु भाविसि कालॆनिन्द किरियुत्तानॆ मुदुकुन्दरु कण्णु बिट्टु नोडिद ऒडनॆये असुरनु भस्मवागुत्तानॆ अनन्तर मुचुकुन्दरु श्री कृष्णनल्लि शरणागतियन्नु अनुष्ठिसुत्तारादुदरिन्द इतर परिकरगळिगॆ यावुदक्कू अवकाशपतवु गजेन्द्र मॊसळॆयिन्द गृहीतनागि अदरिन्द बिडिसिकॊळ्ळलु साध्य विल्लडॆ इरुव दुस्थितियल्लि शरणागतियन्नु अनुष्टिसुवदरिन्द इतर परि करगळ अनुष्ठातिविल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु पाण्डव - अर्जुननु, युद्धरङ्गदल्लि ऎरडु सल श्री कृष्ण शरणागतियन्नु माडिरुवदरिन्द इतर परिकरगळु यावुवु नडॆयलिल्ल वॆम्ब भाववु श्री कृष्णनु धसंस्थावनॆयन्नु नडॆसुवदक्कागि अर्जुननिगॆ विषादवन्नुण्टु माडुत्तानॆ एकॆन्दर भीष्मद्रोणादि गुरुगळ हननद प्रेरणॆयु हेगॆ ’ ऎन्दु अर्जुननु केळुत्तानॆ याव ज्ञानवन्नुवदेशिसु ऎन्दु “शाधिमां त्वा प्रपन्नम” ऎन्दु शरणागतनागि बेडुत्तानॆ आग देहात्मभ्रम, स्वतन्त्रात्मभ्रम जीव शैक्यभ्रमगळन्नु होगलाडिसि नदुपदेशवन्नु माडुत्तानॆ सरि ऎरडनॆय सल श्री कृष्णनु विश्वरववन्नु तोरिसिदनन्तर तुम्बा भीत नागि हेळुत्तानॆन्दरॆ ई रूववन्नु मरॆसि “तदेवमे दर्शय देवरूपं प्रसीद देवेश जगन्निवास” ऎन्दु शरणागतियन्नु अनुष्ठिसि परवासुदेव रूपवाद वाह्य रूववन्नु तोरु ऎन्दु प्रार्थि सुत्तानॆ. इदन्ने “परं रूपं दर्शयामास भूयः” ऎम्ब निञ्जय वाक्यदिन्द व्यक्त पडिसुत्तारॆ. सार प्रकाशियवरु पाण्डव ऎन्दु इरुवदन्नु पाण्डवा? ऎन्दु माडि मारण्डेयरु कमल नमनन कण्णिन सॊबगन्नु नोडि, तदुगॆ प्रळयदल्लि तोरिद कण्णिनलावण्यक्कॆ सरियागिरुइदु श्रीकृष्णनु पुरम पुरुषन अवतारवॆन्दु हेळिदुदरिन्द वाण्डवर दौपदिय ऒडनॆये शरणागतरादरॆन्दु नमश्य कुर्जनार्दनं’ ऎन्दु भारतदल्लिरुवदरिन्द बेरे परिकरानुष्ठानक्कॆ अवकाशविल्लवॆन्दु व्याख्यातृवु बरॆदिरुत्तारॆ.________________
चरमश्लोकाधिकार ३३३ देव, सुमुख, त्रिशङ्कु, शुनक्केपुकिरात, काक, कवोतादिगळिन् आनुकूलादिगळ्ळॆयॊळिय शरणागतरागिर पोदॆ वेरॊरु इतिकर नन्न कॊल्लकण्डिदु देव- देवतॆगळु o) य भागगळ करणार्तवागि बन्दवरु यावग भागगळॆल्ला विष्णुवन्न सीरिदुदन्नु कण्डरो, आग ऒडनॆये विष्णुवन्नु शरणहॊन्दिदरु. सुमुखनु–ईतनु नवु. गरुडनु अट्टिसिकॊण्डु बन्दाग ऒडनॆ उवेन्द्रनल्लि शरणागतियु अनुष्टिसल्ल !, त्रिशङ्कवु.- सशरीरनागि स्वर्गारोहण माड- कॆ -१) अभिलाष यिन्द विश्वामित्रर शरणहॊन्दिदनु. तुनशॆ पुनु तन्नन्नु नरपशुवागि कॊण्डुहोद नमयदल्लि पिमित्र, रण हॊन्दि नु माडिन . किरातनु बेड . आ प्रीतॆ ‘रणागतियन्नु ई विषयवु श्रीमद्रामायण युद्ध काण्डदल्लि विभीषण शरणागति प्रशंसॆयल्लि श्रीराम प्रभुविनिन्द उववादितवु. काकनु सीतॆयल्लि माडिद अपराधक्कागि श्रीरामन ब्रह्मास्त्र भयदिन्द रक्षिसुवरु यारूयिल्लदॆ, श्रीरामनन्ने शरणहॊन्दुत्तानॆ. इदु सुन्दरकाण्डदल्लिन इतिहासवु. हीगॆ इवरॆल्ला शरणागतराद प्रकरणदल्लि शरणागतिगॆ बेकाद आनुकूल्यादि पञ्चवरिकरगळल्लदॆ इन्नू याव व्रतादिगळन्नू अनुष्टि सलु समयवे इल्लदॆ क्षणकालदल्लि शरणागतियु नडॆदुदरिन्द इन्नु यावुदर अवॆक्षयू ई प्रसत्तिगॆ इल्लवु. इन्नु याव प्रवृत्तियू बेकिल्लदे फलसिद्धिसितु ऎन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. शरणागतरागुवाग इवरुगळु शरणागतरागिरदु- अन्नोदॆ. आ समयदल्ले, अनुकूल्यादिगळॊळिय. आनुकूल्य सङ्कल्पवे मॊदलाद पञ्च ररकरल्लद, वेरोरु इति करव्यते- बेरॆ इन्नु माडबेकाद आवश्यकतॆ इरुव प्रवृत्तियन्नू, कॊल्ल कण्डिलोम, याव आचारू उ डेरिसिदुदन्नु कण्डिल्लवु ऒन्दु क्षणकालदल्लि वरणागतियन्नु अनुष्टिसिरुवाग इन्नु यावुदन्नू अनुष्टिसुवुदक्कॆ कालवे सालदे इरवाग यावुदन्नू अवरुगळु अनुष्टिसलिल्लवॆम्ब भाववु. इवरुगळु इन्नू एनन्नू अनुष्टिसलिल्लवॆन्नुवुदक्कॆ कारणवन्नु________________
चरम (काधिकारः क्षणकाल साध्य माय, निरपेक्षमान प्रवत्ति मात्रत्ताले कडुग अशरणागतर् क्कु अन्नो कणो, इन्नडि मोक्षार्थ फल सिद्दु कक्कुक्कुरैयि, अपेक्षितसिद्दियुव प्रवत्तियिलद इर्व कोलिन तिळिसुत्तारॆ- क्षण काल साध्यवायु - अत्यल्प कालदल्ले सिद्धिस नुवन्तह आद दरिन्द इन्नू एनन्नू अनुष्टिसलु काल सालदॆम्ब तात्परनु, निरवेकमान पञ्चपरिकरगळिल्लदॆ इन्नु यावुदू बेकागदिरुव, प्रपत्ति मात्रदिन्द, कडुग, -शीघ्रनागि, अ. शरणागतर- आयाया शरणागत गॆ, अन्नो अपेक्षित सिद्धियु- अदरवरुगळु अनेक्षिसिद रलवन्नु, कण्डोदु -शास्त्रदल्लि हेळिरुवुदन्नु तिळिदिरु वॆवु. हेगॆन्दरॆ दौपदियु सभॆयल्लि मानभङ्गवागदाग कावाडु ऎन्दु ’ कृष्ण द्वारकामासिन कसि दननन्दन इमामवां सम्प्राप्तामनामां किमुवॆक्षने प्रवन्नाम्पापिगोविन्द कुरुमध्यव सीदती?” ऎन्दु कूगिकॊण्डुदरिन्द अच्युतनु वस्त्रराशियन्नु कॊट्टु मानसंरक्षणॆ माडिदनु. हागॆये इतर शरणागतर विषयदल्लू अवरवर मनोरक्कनुगुणवाद फलवु सिद्धिसिरुत्तवॆ ऎम्बुदु वुरालेतिहासगळल्लि प्रोक्तवु. आग दृष्टा हेळिद शरणागतिगळल्लि अनेकवु मोक्षतर फलगळ क्कागि आदुदरिन्द, इतर प्रवृत्तिगळु यावुवू इल्लदिरबहुदु, आदरॆ मेक्षार्ध प्रवत्तियल्लि एनादरू उण्टो ऎम्ब शब्दनिवारणक्कागि अन्तह शरणागतिगू कूड इन्नु यावुदर अवेक्षयू इल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. आदरॆ हिन्द उदाहरिसुवरल्लि कॆलवरु मोक्षक्कागियू शरणागतियन्नु अनुष्टिसिरुत्तारॆ यारॆन्दर’ विभीषण, क्षत्र बन्धु, मुचुकुन्दरु विभीषणनु मोक्षक्कागि ऎन्दु निगमान्त देशिकरु अभयप्रदाननागरदल्लि निवुणतरवागि उनवादिसिरुत्तार, क्षत्र बन्धुवु श्रीनारदरन्नु आचारन्नागि वरिसि प्रसदनवन्नू अनुष्टिसि रुत्तारॆ. इदु गुरुपरम्परुसरदल्लि पापिष शिक्षत्र बन्धुश्च पुण्ड रीक पुण्यकृत् । आचारवया मुक्त तन्मादाचारर्वा भवेत्” ऎम्बल्लि व्यक्तवु. इप्पडि- इदे बेरिगॆ, मोक्षार्थ प्रपत्तियिलुम नो सक्गि माडुव________________
(10) n चरमश्लोकाधिकार २३७ इदु “मा शुचः* ऎल्फ् * वाक्यत * * र, “सरित ज ऎष्टो विडले परिकरानर * र क म कॊन्न वॊ मे लॆ - एक शब्दतिल् इन्द योजनॆ गढीकरण र्थवागक्कडवद.. इदक्कु आर्थानरम विवक्षित मागवु माव “एक शब्द तुक्किद पॊरुळा नाल् * परित्यज्य” ऎ विद कब्बु चॆन्न अर्थानर कॊळ्ळ वुमान. යට शरणागतियल्ल, इर्व कोलिन काल > ले - ई प्रसन्ननु अनक्षिसिद कालदल्लि, आरनागि प्रार्थिसिदरॆ ऒडनॆयॆ देहावसानद मलक अथवा दृप्तनागि देहुवसानव निधानवागि उण्टकद नन्तर ऎन्दु अपेक्षिसिदरॆ अनन्तर, फलसिद्दि गॆ कुरै इ - मोक्षप्राप्ति यण्ट गुवदरल्लि एनॊन्दू न्यूनतॆयिल्लवु ऎन्दरॆ अड्डियिव हिन्दिन ऐहिकादि निदर्शनगळल्लि फलसिबि यावग उण्टा एतो, तुल्कन्यायदिन्द नो क्षार्धिय शरणागति ऎल्ल१ फलसिद्धियुण्टॆम्बुदु नम्बिकॆगॆ अर्हवे अतीन्द्रिय विषयदल्लि शास्त्रवॆ पमाणवादुद रिन्द, ई सन्दर्भदल्ले माश चः ऎन्दु हेळिवदरिन्दले व्यक ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इदु मोक्षार्थिय शरणागतियल्लि फलसिद्दि बुण्टॆम्बुदु माशुचः ऎच्चर वाक्यत्तु ऎन्न न ना ज्यक्कॆ, तात्परन 5 स्पर वु. आगलि, मानकम् ऎम्ब दरिन्द अन्न प्रवृत्ति नैरपेक्ष, रन्नॆ” नो स्थापिसिदिरि. इदन्नेनो ऒप्पोण. आदरॆ हिन्दॆ “ परित्यज ऎम्बुदर व्याख्यान दल्लि इव्य नॆरवेक्षवन्नु साधिसि, पु : मान कम् ऎम्बल्ल आ अभिप्रायवन्ने हेळबहुदो ? पुनरुक्ति - ष उण्टागुवदिल्लवे ? ऎन्दरॆ परित्यज्य ऎम्बल्लि उवपादि वाद अन्य नैरपेक्षद दृढीकरणवु इल्लि हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसबहुदॆन्दु समाधानवन्नु कॆळुत्तारॆ “वरित्यज्य” ऎच्चरविडले - परित्यज्य वॆम्ब स्थळदल्लि, वरिसरान्तर नैरपेक्षं - बेरॆ इन्नु याव अङ्गद अपेक्षयू इल्लवॆन्दु, तॊन्न पॊरुळिल्ल - ऎन्दु हेळिद अर्धदल्लि एकशब्दल् -ई “ए 3” तब्ददिन्द, इन्द योजन्य - ई अ यवु, दृढीकरणार्ध यागक्कड तद, सव र्थनॆ वाडि हेळु * ऎल्ल भाविसतक्कद्दागिरदॆ इदुत्तु - आ सन्दर्भदल्लि ई एक शब्दक्कॆ अर्धान्तरव : ईग नावु उदबिसिद इतर अर्ध न्दन्नु प्राप्य न प्रापकत्वं प्राप्यनू प्रावकनू ऒन्दे ऎम्बुदु, विव ई________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सपरिकर प्रपत्तिक्कु उपासनादिगळान अङ्गिगळ्ळियु इव तिन् परिकरङ्गळान धर्मान्तर कैयु कळिक्किर पॊरुळ् गळिल् इवैकशब्द शरण्य नै विशेषित्त पडि यॆनॆल्? आकिञ्चन क्षितवागवु माम
हेळबेकाद अभिप्रायवागबहुदु. एक शब्दक्कॆ हेळल्पट्टिरुवदु आरु अर्थगळु. परित्यज्य ऎम्बल्लि हेळिद अन्यनैरपेक्षार्थवु पुनरुक्ति दोषवुळ्ळदॆन्दु भाविसिदरॆ, आ अर्थ वन्नु त्यजिसि मिक्क ऐदु अर्धगळल्लि ऒन्दन्नु हेळबहुदॆम्ब भाववु. अधवा एक शब्दक्कॆ ई अन्य नैरपेक्षवॆम्ब अर्धवन्ने हेळिदरॆ आग परित्यज्य वॆम्बुदक्कॆ ई अर्थवन्नु बिट्टु, मिक्क अर्धगळन्नु हेळबह दॆन्दु तिळिसुत्तारॆ एकशब्बतुक इदु पॊरुळानाल्- एक शब्दकु ई अन्य परिकर नैरपेक्षा र्थवु अर्थवादरॆ, परित्यज्य ऎच्रवुदुक्क परित्यज्यवॆम्बुवदक्कॆ, अण्णु न्यून - अल्लि हेळिद, अर्थानरण्यळ्ळि - बेरॆ अर्थगळन्नु, कॊळ्ळुवुमादु - अकरिसबहुदु. सत्वधर्रा परित्यज्य ऎम्बल्ल आरु आर्धगळु हेळल्पट्टवु. अवु यावुवॆन्दरॆ अतोशक्काधिकारत्व माकिञ्चन पुरस्तिया । अनङ्ग भावो धरा णाम् अशकारम्भवारणम् । तत्या प्रशमनं ब्रह्मास्तन्याय सूचनम् । सत्वधर परित्याग शब्दार्थस्साथुसम्मतुः” ऎन्दु हेळिरुव आरु अर्थगळल्लि अनङ्गभावो धाणाम् ऎम्बर्थवन्नु बिट्टु विक ऐदु अर्धगळन्नु मात्र अल्लि भाविसबहुदु. एकशब्ददिन्द प्रपत्तिगॆ अन्यनैरपेक्षवॆम्बर्थवन्नु हेळिद.दा दरॆ आग एकम् ऎम्ब शब्दक्कू माम् ऎम्बुदक्कू सामानाधिकरण्य वन्नु भगवन्तनिगॆ विशेषणवागि हेळिरुवदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ समाधान वन्नु हेळुत्तारॆ. सपरिकर प्रपत्तिक्कु - अनुकूल्य सादि ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिद भरन्यासक्कॆ, उपासनादिगळान अङ्गिगळ्ळॆयुव- उपासन, परज्ञानवे मॊदलाद अङ्गिगळन्नू इवत्तिन परिकर तान धरुन रङ्ग वैयम् - ई उपासनद आङ्गगळाद करयोगक्कॆ सेरिद नित्य नैमित्तिक रूप आज्ञा कैङ्कर्यगळन्नू, कळिक्किर - अपेक्षितगळल्लवॆन्दु भाविसुव, पॊरुळ् गळिल् , अर्धगळल्लि, इवेक इल्ल . ई एक वॆम्ब शब्दवु, शरण्यस्य - सर रक्षकनन्नु, विशेषिपडि यॆन्रिल् - अदु माम् ऎम्ब पदक्कॆ विशेषणवागि अदरॊन्दिगॆ सामानाधिकरण्य________________
चरमश्लोकाधिकार 225 पक्कलिले, इदु प्रसादन मायकॊण्डु शरण नोडु नक्क इमै काट्टुक्काग “मामेकं” ऎ रदु वन्नु हॊन्दिरुवहागॆ प्रयोगवु हेगॆ ? मामेकम् ऎन्दिरुवदरिन्द शरण्यनिगॆ इन्नु यावुदर आपेक्षॆयू इल्लवॆन्दु अर्धवादरॆ, प्रपद नक्कू इन्नु यावुदर सहायवू बेड ऎन्दु हेगॆ अर्धवागुत्तदॆ? प्रपदनक्कॆ इन्नु यावुदर आपेक्षॆयू इल्लवॆन्दु अर्ध माडिदरॆ, आग एकम् ऎम्बुवदु माम् ऎम्बुदक्कॆ विशेषण हेगॆ? ऎम्बुदु आक्षेपवु. ऎन्दरॆ, अकिञ्चन पक्कलिले – अनन्यगतिकन विषयदल्लि, इदु प्रसादन मायकॊण्डु-भग रन्तन अनुग्रहवन्नु सम्पादिसिकॊडुवन्ताद्दागि शरण्य नोडु - आ सर रक्षकनॊन्दिगॆ, तुवक्कुत्त मै - ऒन्दु व्याज मात्रवे आगि, आ कारणदिन्द आतनॊन्दिगॆ इन्नु याव उपायान्न रद अधवा अदर अङ्गगळु अन्वय अथवा सम्बन्धविल्लदिरोणवन्नु कट्टुगॆ क्यान - प्रदर्शिसुवदक्कागि, * मानक ” ऎरदु . मामेकम् ऎम्बदागि हेळिरुवुदु, एकम् ऎम्बुदु माम् ऎम्बुदक्कॆ विशेषणवागि हेळिरुवुदु ऎम्ब भाववु. ई एकम् ऎम्ब पदवु सपरिकरवाद प्रपत्तिगॆ उपासनादिगळागलि तदङ्गगळागलि बेकागिल्ल आर्धवादरॆ अ पदवु माम् ऎम्बुदु सत्व शरण्यनन्नु बोधिसुव पदक्कॆ हेगॆ विशेषणवॆन्दरॆ, इदरिन्द ई भरन्यास मात्रवे शरण्यन अनुग्रह सम्पादनॆगॆ साकु ; आदरॊन्दिगॆ सहकारिन उपासन ळेयागलि, अदर परिकरगळे यागलि, शर ण्यनिगॆ बेकागिल्लवॆम्बुदन्नु प्रदर्शिसुवदक्कागि हागॆ माम् ऎम्बुदक्कॆ ई एकम् ऎम्बुदन्नु विशेषणवागि प्रयोगिसिरुत्तदॆम्ब भाववु. सारविवरणॆयवरु इन्नॊन्दु विधवागियू अर्थमाडिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ अकिञ्चनन विषयदल्लि, इदु केवल प्रपदनवे प्रसादन माय कॊण्डु - भगऎदनुग्रहवन्नुण्टुमाडुवदागि, अपेक्षितम् ऎन्दु इट्टुकॊळ्ळतकद्दु, अपेक्षितवादुदु. शरण्य नोडे तुवक्क इमै, शरण्यनॊन्दिगॆ भरन्यासमाडिद सम्बन्धविल्लद भासवन्नु ऎन्दरॆ इतर यावुदर अवेक्षॆ इल्लदिरोणवन्नु, कट्टिगॆ का ग - प्रदर्शिसुवदक्कागि, ऎन्दरॆ शरण्यनिगॆ इन्नु यावुदर अनेक्षय बेकि ल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि मामेकु ऎरदु - “मनकं” ऎम्ब प्रयोगवु.________________
श्रीव, प्रहस्य प्रसारे (६) आद “एक” शब्द स सफल साधनं मार्थरनाह “सत्वर्धा” ऎच्चर किळिल् “सत्व” शब युम, “सत्व पापेभ” ऎ मेलिल् “सत्व” शब यु * त्तिवैक शब्द, स शब्दकु प्रतिस बन्धियार्य निन्निर दं शोल्लु वर्ळ्, अन्नोदु, “ इदरेण शोचॆ दॊ येन येनेष्ट हेतुना । स स तस्याह मेवेति चरमश्लोक सहः !” (६) मुन्दॆ एकरबक्कॆ सत्व फलसाधन भूतनाद नानु ऎम्ब आरनॆय आर्थ सत्वधा परित्यज्य ऎम्बल्लि सपस हेळि, सवापेभ सव स पानगळिन्दलू हेळिरुवदरिन्द, हीगॆ समुन्न रोगगळन्नू वनु नानॊब्बने नानॊब्बने शरणागत धरगळ अनावश्यकतॆय न्नु बिडिसुवॆनु ऎन्दु मुन्दॆ होगलाडिसुव शक्तियुळ्ळ कोरिद सत्व वलदनु. ऎम्बर्धवू ई एक शब्ददिन्द तोरिबरुत्तदॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. हिन्दिन सर धरा ऎम्बल्लिरुव सत्व शब्दक्कू, मुन्दिन स पापेभ्यः ऎम्बल्लिरुव सत्व शब्दक्कू प्रतियागि इल्ल एक शब्द प्रयोगविर वद रिन्द तानॊब्बने सत्ववन्नू निल्व कॊन्दतक्कवनॆम्ब अर्धवु एप ड दॆन्द मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तरॆ - साधर ऎ - ऎन्दिरुव कीळिल् सत्वशब्दवु - हिन्दॆ बन्द सत्व शब्दवन्नू मत्तु सत्व, पापेभ्य- ऎदु, मेलिल् स शब्दयु, मुन्दॆ बरुव सत्व शब्दवन्नू, मातु, विव र्शिसि, इन्नेकर म . ई “ एकं ” ऎम्ब शब्दवु, सत्व बत्तुक - इ ऎरडु सत्व शब्दगळिगू, प्रतिसम्बं धियाय - प्रवर नागि, विरॆ.धार्धवुळ्ळ शब्दवागि, निरदु - निन्तिदॆ ऎन्दरॆ अवॆल्लक्कू ई शरणनॊब्बने सत्ववन्नु साधिसिकॊडु वनु ऎम्बर्धवु एर्षदनदु, ऎनु - ऎम्बदागि, कॊल्लुवर् गळ् - इन्नॊन्दर्धवन्नु प्राज्ञरु हेळुवरु. हीगॆ सफल साधकन तानॊब्बने ऎन्दर्धवादरॆ, चरम कक्कॆ अग हीगॆ अर्धवॆम्ब विषयदल्लि ऒन्दु अमोघमद कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. आपोदु - हीगॆ सफलसाधकनु तानु ऒब्बने ऎम्बर्धवादरॆ, चरमश्लोकद सट्ट हार्धवु एनॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ.________________
इत्ता ले यन आ नॆव हॆ तन चरमकाधिकारु कलिका यनिल् ?- (१) “य दैव काम नव इ सि ग
- च याव शरणातनागॆ न न स ग्रहण गोचं ५ नागि, साधिसुवदु तुम्ब कष्टवे ऎन्द शोकिसिदरॆ, क - ११तह अधि कारिगॆ, सः सः - अन्तह इष्टना पि गॆ हेतु, आहवेननॊब्बने ऎम्बुदु चरम कार्थ स ई चरमक्कॆ कद सङ्ग हा र्थवु. ईग हेळुव एकशब र्थवे चरम ईग सण्ण हर्थ ऎन्दु उपदॆ शिरुत्तारॆ ई अर्थवु चरनदल्लि व क ऎन्दु श्री भाष्य कररवरु ई श्लोक भाषरल्लि ऎरडनॆय योजनॆयिङ्ग व्यक्तपडिसिरुता रॆ. अदनु पराम्बरिसबहुदु भक्ति योगरं प्रतिबन्धकवागि आनेक पापगळुण्टु ; अवुगळिगॆल्ला पायगळु शास्त्रगळल्लि हेळ- ट्टिवॆ सरिसि सालदु अवळ आ अनुष्ठिसलु साध्यविल्लवल्ला, आ पापगळॆल्ल अवाग व बगॆ हेगॆ ऎन्दु शोकि सुत्तिरुव अर्जुननन्नु कण्डु नीवु लोकिसबेडवॆन्दु सर लोक शरण्यन भरवसॆयु इल्लि मातुतः - ऎन्दु जु–नन कुरितु हेळिदरॆ अर्जुननु आळुतिदनॆम्बुदु प्रत व ऎन्दु विचार माडिदरॆ पाप नक उषा मि . ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, पापगळु होगुव बगॆ हेगॆ ऎन्दु अळुति दन-दा यितु. आदक्कागि अळबेड नन्नन्नु कण को-द ; ऎल्ला पापगळू तॊलगुत्तवॆ ऎन्दु भगवन्तनु तन्न सबवनु तिळिसिरु * न हागॆय इन्नु यावु यावुदक्कागियादर - अळुत्त इरुववरु शरणागति यन्नु माडिदरू, अन्तह इष्ट, प्राप्ति यण्टुमाडिकॊडुववरू नान आळबेडवॆन्दू हेळिदन्तायतु ई संसारदल्लि गुस्सह करक्कॆ सिक्किरुत्तेनॆयॆ आ बन्धदिन्द बिडसबारदॆ ऎन्दु लोकिसिदरॆ, कॊकिसबेड ; अन्तह इष्टवन्नु नॆरवेरिसिकॊडुवॆनु नानु ऎम्ब र्थवु सरसवागि उण्टागुत्तदॆ. इदे चरमश्लोक सब् हार्थ वॆन्दु कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. आ नोवु एळागि ई कारिकॆय अभिप्रायवु अहिर्बुध वाक्य अभिना यवे ऎन्दु अदन्नु उदाकरिसि उपपागिसुत्तारॆ. इत्ता ले - हीगॆ चरमश्लोकद सङ्ग्रहार्थवु हीगद नन्तर (१) अहिर्बुध, ३७-२५, २६, २७,________________
AYS श्रीमद्र हस्यत्रयसारे f कामेन नर्सां सा ध ना नक्कॆ- 1 मुमुक्षुणा यतान यो गेन नच भक्तितः । प्राप्यते परमन्धान यतोनावत्रते (यतिः) पुन- । तेनतेनाप्यते तत्रन्ना सेनैव महामु ने । परमात्माच तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः ॥” ऎ५र कट्टळ्ळि यिलॆ तनक्कु अभिमतळायिरुप्पदेदेनु मॊरुफलङ्ग पत्त अवत्तु कु आनुगुणवाग तर्निनिये शास्त्रळाले विधिक्कप्पट्ट उपायङ्गळिल्, ज्ञान भावत्तालेयाद, ज्ञानमुण्डा यिरुक्क शक्ति भावालेयाद, इ इरु मुण्डायिरुक्क विळम्बाक्षवत्तालॆ यादल् शोकित अधिकारिप्पत्त अवु
ऎन् शोल्लि तायत्तॆल् - एनन्नु हेळिदन्तायितु ऎन्दरॆ ? संहिता वाक्यद मूलक व्यक्तपडिसुत्तारॆ.. ई मूरु श्लोकगळू हिन्दॆये सापाय शोधनाधिकारदल्लि उदाहृतवु. प्रति पदार्थक्कॆ २४१२-४नॆय पुटगळन्नु पराम्बरिसि याव बभुस्सुवु तनगॆ बेकाद काव्य फलगळन्नु बेरॆ साधनगळिन्द हॊन्दलारनो मत्तु याव मोक्षार्थियु करयोग ज्ञानयोगगळिन्द सहकृतवाद भक्तियोग दिन्दलू तनगॆ बेकाद मुक्तियन्नु हॊन्दलारनो ओ महा मुनिये ई भरन्यासदिन्दले काम्याधिकारियागलि मोक्षाधिकारि यागलि, अवरवर इष्टार्थवन्नु हॊन्दुवरु ; इन्द्रियवन्नु निग्रहिसि वैराग्यनिधियु याव दिव्य वैकुण्ठवन्नु सेरि हिन्तिरुगुवदिल्लवो अन्तह स्थानवन्नु हॊन्दुवनु, परमात्मने सिद्धपायनागि निन्तु प्राच्यवागि हॊन्दल्पडुवनु ऎम्बुदु तात्पर्यवु. ऎच्चर कट्ट यिले - ऎन्दु हेळिरुव रिति इल्ल, तनगॆ अ मतङ्गळाय - तनगॆ इष्टगळिगिरुव, एनेनु ऒरु फलङ्ग – वृत्त - यावुदादरू ऒन्दु फलवन्नु कुरित, आवत्तुकु अनुगुणमाग - आ फलगळिगॆ अनुगुणवागि तनित्य निये शास्त्रज्ञ काले विधिक्क पट्ट - शास्त्रगळल्लि बेरे बेरॆयागि विधिसिरुव, उपायज्ञफल् - साधनगळल्लि, ज्ञाना भावत्ताले यादल् - ज्ञानविल्लदिरुवदरिन्दलागलि, ज्ञानमुण्डा यिरुक्क शक्ति भावालेयादल् ऒन्दुवॆळॆ ज्ञानविद्दरू आ साधन गळन्नु अनुष्टिसुव शक्ति इल्लदुदरिन्दलागलि, इ. इरण्णु मुण्डा यिरु - ज्ञानवू शक्तियू ऎरडू ऒन्दु वेळॆ इद्दरू, विळम्बार मत्तत्तालॆयादल् फलप्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसदे इरुवदरिन्द________________
चरमश्लोकाधि कारु AVA पाय मॊलुव, नी य नेण्णा, त य म फल इल्ला स्वपति पतनान न नूरुम इमै लागलि, शोकित अधिकारियप्प - शोकिस ति रुव अधिकारियन्नु कुरित, अवुहायज्जि नि लव – आ कष्टसाध गळाद साधनगळल्लि याव ऒन्दरल्लू सत्वधर्ा परित्यज्य-ऎम्बुदर अर्थवु, नीअलॆय वेणु - नीनु शोकिसि कष्ट पड बेड ; (मातुचः) अ - आ साधन गळु, तनित्यनिये - बेरॆ बेरॆयागि, तरुव - कॊडुव फलळु कलाम - फलगळन्नु कॊडुवदक्कॆल्ला, प्रपत्ति वशीकृतवान - भरन्यासदिन्द प्रीतनागि निनगॆ वकनाद, सारुवने - न नॊब्बने (मामेकम् ऎम्बुदरर्थवु.) अमै युवॆन्नु कॊल्लित्त यित्तु - साकॆन्दु हेळिदन्तायितु. संहिय मूरु श्लोक गळिन्दलू, “सुदुष्करॆण” ऎम्ब तन्न कारिकॆयिन्दल, मामेकम् ऎम्बुदर अर्थवे उपप दिनवॆन्दु व्यक सण सिदरु. अनेक काम्य फलगळाद पुत्र, धन, आ यस्सु मॊदलाद अक्षय ऎळ्ळवरु आवुगळिगॆ शास्त्रगळल्लि विधिसिरुव यज्ञ, याग, होमगळन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दा गिरुत्तदॆ. मोक्षापेक्षॆयुळ्ळवरु कष्टतरवाग नित्य नैमित्तिकगळ अनु ज्ञानदिन्द सेरिद, उपासनवन्नु अनषिसतक्कदागिरुत्तदॆ. इवुगळन्नु अनुष्ठिसुवदक्कॆ आ शास्त्र विधिगळ सरियाद ज्ञानवु आवश्यकव. ऒन्दु वेळॆ ज्ञानविद्दरू अदन्नु अनुष्टिसुव द्रन सहायादि शक्ति इरुव दिल्लवु. ऒन्दु वेळॆ आनवू सामर्थ्यवू ऎरडू इद्दरू, फल प्राप्तियल्लि विळम्ब उण्टागबहुदु. इन्तह त १०दरॆगळुण्टॆ ऎन्दु अधिकारियु शकिसुव कॆलसविल्लदॆ, याव याव फलगळु तनगॆ बेको अदक्कागि ई भरन्नास ऒन्दन्नु आन ष्ठिसिदुदादरॆ आ फलगळन्नॆल्ला भरनास प्रीतनाद तानॊब्बने निन्तु साधिसिकॊडुवनु शोकिसुव आवश्यकविल्लवॆम्बुदु * मानळ ऎम्बुदर मत्तु चरमश्लोकद सारभूतार्थवॆम्ब भाववु. नीनु अनेक साधनगळु कॊडुव फलगळन्नॆल्ला भिन्न भिन्न अधिकारिगळिगॆ ई भरन्यासवॆम्ब साधन ऒन्दे साधिसिकॊडुत्तदॆ ऎम्बुदु हेगॆ? ऎम्ब शावन्नु मूलोत्पाटन माडुवदक्कागि ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु हेळुत्तारॆ. ऒन्दॊन्दु देहदल्लिन रोगक्कॆ ऒन्दॆ इव औषधियु आयुर्वेददल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अवुगळन्नॆल्ला माडिकॊडुव ज्ञान________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे युनन कॊल्लि तायित्तु. पम्औषधङ्गळ् तरवल्ल आरोग 3 यॆल्ला, इस्सि दौषध मॊनुन तरवता गॆयाले, नी बिळ धान्तरळुकु आलमरवादे इन्न औषधवन्नु उपजीवि कव युव;इदु उनक्कन औषधङ्गनाले कॆळिक्क पडु व्याधि इन्तह विरुवदु कष्टवु. ज्ञानविद्दरू अवुगळन्नु माडुवदु इन्नू कष्टवु रोगियु तुम्बाकाल व्याधिपीडितवागिरलारनु. सन्दर्भदल्लि वैद्य श्रेष्ठरु कुप्पि मातॆ, ऎन्दॊन्दन्नु माडिट्टिरुव दुण्टु. अदॊन्दन्नु स्वल्प तेदु कॊट्टु बिट्टरॆ सत्व व्याधिगळू नाशवागुत्तवॆ. अदर हागॆये ई भरन्यास ऒन्दन्नु अनुष्ठिसिदरॆ सश्वरनु अदरिन्द वशीकृतनागि तानॊब्बने निन्तु अधिकारिय कोरिकॆयन्नॆल्ला अनुग्रहिसुवनॆन्दु मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ - सल औषधप्पळ - कॆलवु औषधगळु, तरवल्ल - कॊडतक्क, आरोग यॆल्ला - रोगनिवृत्तियन्नु अटुमाडिकॊडुव आरोग्यवन्नॆल्ला ई सिदौषधनु मे सिद्धषध रूपदल्लिरुव ई सिदो पायनाद परमात्मनॊब्ब ने, तरवत्तागैयालि’, कॊडबल्लनादुदरिन्द नीनु दैन्यदिन्द शोकिसुत्तिरुव नीनु औषधाररुक्कु बेरॆ औषधगळिगागि अलवरवादे केशपडदॆने, इन्न औषधवॊनुन - ई 1 दौषधि ऒन्दे, उ सजीविक् वमैय वु, बदुकिसुवदक्कॆ, साकादुव ऎन्दरॆ आ ऎल्ला औषधगळु कॊडुव फलवन्नॆल्ला ई सिब्रौषधि ऒन्दे कॊडबल्ल दॆम्ब तात्पय इवु. ऒन्दॊन्दु रोगद परिहारक्कू ऒन्दॊन्दु बेरॆ बेरॆ औषधियुण्टु. ई सिदौषध विषयदल्लादरो ऎल्ला रोग गळू ई ऒन्दे औषधियिन्द सरिचरवागुत्तवॆ. आदुदरिन्द कोशकर गळाद आक विध औषधगळिगॆ बदलागि इदॊन्दु सिदौषधवन्नु सेविसि दरॆ, सत्व रोगगळू परिहारवागुत्तवॆम्ब भाववु. सिद्धषध सेव नॆय स्थानदल्लि मानकं शरणंव्रज ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऒन्दॊन्दु बेरॆ बेरॆ पापक्कू बेरॆ बेरॆ प्रायश्चित्तगळु उण्टु; अवुगळ बदलागि सत्व प्राय श्चित रूपवादुदॆ तन्नॊब्बनन्ने शरण हॊन्दुवदु ऎम्ब तात्सरवु, सत्व प्रायश्चित्त होमं होप्यामि ऎन्दु सङ्कल्पिसि ॐभूरुवस्सु वाहा ऎन्दु होवु माडुव रीतियु हेगॆ,हागॆ ऎन्दु भ विसतक्कद्दु. “प्रायश्चि नशेषान तपः कात्मकानि । यानि तेज मशेषां कृष्णा नुस्मरणं________________
(६६) गळॆल्ला युव चरम काधिकारः AUX युनु कक्कुव ; उळ्ळु पिन सभॆग भुजि ; आरो ग्यय न भ ग युव इळक्कि रोमॆनु नॆरुक्कवॆण्ड वॆन्नु कॊल्ल ना पोले इरुक्किरदु. इच्चरवश्लोकवु, “सत्व” शब्द प्रतिसम्बन्धियान “एकॆ शब्द सिद्योपाय प्राधान्यताले शरण्यन विक ऒत्तु कॊण्डु निन्नल, “न्यासेनैव ऎरपडिय प्रपत्तियनु परम” ऎम्बुदू अनुसन्धेयवु. इदु ई सिदौषधव उनक्कु - निनगॆ, अन्न औषधङ्गळाले - बेरॆ बेरॆ रोगनिवत्तिगॆ हेळिरुव बेरॆ बेरॆ औषधगळिन्द, आळि कृड निवर्तिसल्पडुव, विधिगळॆल्ल आ युव - रोगगळॆल्लवन्नू, इन्नु मु - निवर्तिसुव शक्तियुळ्ळुदु. पिन्यु ई सिद्धषधिय सेवनॆयादनन्तर उनक्कु - निनगॆ, पत्व भोग गळन्नू, भुजिक्कला अनुभविसबहुदु हागॆयॆ नन्नॊब्ब वन्ने नीनु शरण हॊन्दरॆ बेरॆ बेरॆ ऎष्टु पापगळिवॆयो अवॆल्लवू कळॆदु होगुत्तवॆ. अनन्तर एनु निन्न अष्टार्थवन्नु अनुभविसबहुदु. ऎम्ब तात्पर्यवु. नी - नीनु, आरॆगळन्नू भोगगळन्नू, इळ कैरोनॆन्नु - आनुभविसुव योग्यतॆ इल्लवॆन्दु, वॆरुवेण्डा - शोकिसबेड, ऎनु, शोल्ल मा मॊलॆ, ऎन्दु हेळुवहागॆ, इरुक्कि इदु P इच्चरवकर्म - ई चरमश्लोकविरुत्तदॆ. तम्म कारिकॆय मत्तु संहितावाद अभिप्रायवन्नु विस्तरिसि, ऎच्चर कट्टळ्ळि यिले - ऎन्दारम्भिसि, इच्चरमश्लोक, ऎन्दु मुगिसि, उपवा बिसिरुत्तारॆ. ई सिदौषधिय स्थानदल्लि माकं - ऎम्बल्लि हेळ ल्पट्ट शरण्यनन्नॆ प्राधान्यवागि, “कृष्ण धं नना नव” ऎम्बल्लि तोरिबरुवहागॆ हेळिदरॆ संषितावाक्यक्कॆ विरोधवागुवदिल्लवे ? “तेनतेनाप्यतेतना सेनैन महामुने” ऎन्दु अवधारण दॊन्दिगॆ हेळिर वदक्कॆ सामविल्लदॆ होगुवदिल्लवो ऎन्दरॆ स र्धा ऎम्बल्लिरुव सत्व शब्दक्कॆ प्रतिव्वदियागि ई एकशब्दवु प्रयो गिसल्पट्टिद्दरू सत्य धर्मगळ स्थानदल्लि ई न्यासवे निन्तु आ धर्मगळु साधिसबहुदादवन्नॆल्ला साधि :ुत्तदॆम्बुदु ज्योति’वॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. “सत्व” शब्द प्रतिसम्बन्धियान एक शब्द सत्व वॆम्ब शब्दद प्रति प्रयोगवाद एक शब्द व, सिद्योपाय साध न्याले ई सन्दर्भ दल्लि सिद्योपायने मुख्य मार्गदर्शियागियू सहायकनागियू________________
avi श्रीमद्रहस्यत्रयसारे काम मे सदान्तर न लुव निधि सड गिरदॆनु फलिक्कु म इल् त्रिवर्गार्थिगळु इब्बगवतृपत्ति सण्ण लान प्रदायित्तु, अप्पोदु (१) त्वयापि प्राप्तम श्वरं यतं तोपयाम्यहं ना ह माराधयामि त्वां तवबु य मञ्जलिः स त्वं ब्रह रवा मा वं मयि वज्र पुरन्दर । नाहमुत्सद्य गोविन्द फलप्रदातावागियू प्राप्तनागि इरुव प्राधान्यदिन्द, शरणन विशेषि त्तुकॊण्डु - माम् ऎम्बल्लि तोरुव शरण्यनिगॆ विशेषणवागि मावॆकु ऎन्दु हेळल्पट्टु, निलुवु इद्दरू न्ना सेनैव - ऎरपडिये - न्यासेनैव ऎम्बल्लि संहितॆयल्लि हेळिरुव हागॆ, पवे " ई प्रपत्तियॊन्दे, सत्व धरां तरक्का नलुम उपासनादि बेरॆ धम्मगळ स्थानदल्ल, अधवा पापपरिहारगळाद प्रायश्चित्त रूप धरगळ स्थानदल्लि, विधिक्कपडगिरदॆनु शास्त्रदल्लि विधि सल्पट्टिरुत्तदॆन्दु, फलि क्काम् - द्योतितवागुत्तदॆ. इत्ताल् - हीगॆ अन्वयिसुवदरिन्द, त्रिवर्गादिगळु - धम्म, आर्थ, गळु त्रिवर्गगळु, अवुगळन्नु अनेक्षिसुववरिगू ऎन्दु अशाश्वत फल गळन्नु कोरुव बुभुक्षुगळिगू, इभगवत्रपतिप्पण्ण लाम्-ई भगवन्तनल्लि शरणागतियन्नु माडबहुदु. ऎन्नदायितु - ऎन्दु हेळिदन्तायितु, हीगॆ भगवन्तनल्लि माडुव शरणागतियु मॊक्ष मात्रवल्लदॆ आधिकारिय इष्टानुसार स फलवन्नू कॊडबल्लदु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ ई भगवच्चरणागतिगॆ अन्यदेवताश्रयणवु कूड दॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. अदक्कागि विष्णु ध वाक्यगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ अप्पोदु आ सन्दर्भदल्लि १) इदु भगवद्भक्तनाद वृतासुरनु इन्द्रनिगॆ हेळुव वाक्यवु, वृत्तुसुरनु सङ्कर्षणोपासकनु, यतः याव भग वन्तन मलकवागि, हे पुरन्दर - ओ इन्द्रने तैयापि - निन्निन्दलू कूड, ऐश्वरम् इन्द्रलोक भोगसम्पत्तु, पापं-हॊन्दल्पट्टितो, तं. अन्तह साभीष्ट फलप्रजनन्नु, अहं नानु, तोषयामि-ध्याना राधनॆगळिन्द सन्तोषपडिसुवॆनु. अहं, नानु, त्वां - अशाश्वश फलप्रदनाद निन्नन्नु, नाराधयामि - आश्रयिसि आराधिसुवनल्लवु. तव - अन्तह निनगॆ, सिद्धनञ्जलिः - अञ्जलिपूर्वकवाद ऒन्दु नमस्कारवु ; एतक्कॆन्दरॆ निन्न सम्बन्धवण्टादरॆ संसार बन्धवु तप्पि (१) वि. ध, २ १४.८ २८ กา________________
चरवकाधि कारु 2.4& मन माराधयागि, भो” * 8 गिगळिगॆ नडिये नित्य नैमित्ति कळिल् विशेषणमय प्रक) न इ य मत्तु म स वस्थॆयिलुव देवतान्तर स्पर्शम् अत्तिर कै उचित, 3 दल्लवु. आदुदरिन्द निनगॊन्दु नमस्कारवु ; परित्याग भावनॆयिन्द अञ्जलियु ऎम्ब भाववु, सत्वं - अन्तह अशाश्वत फलवन्नु कॊडुव नि नु, मयि - नन्नल्लि, वज्र - वज्रायुधवन्नु प्रहरवा- बेकादरॆ प्रयोगिसु, अथवा माना प्रयोगिसदॆ बिट्टु बिडु ; अहं . नानु, गोविन्दमुत्सज्ञ - गोविन्दनन्नु बिट्टु, भो - ओ इन्द्रने अन्यं. अन्न देवतॆयन्नु, नाराधयामि आराधिसुवनल्लवु. इत्यादिगळिर् - इवे वॆन्दलार मक्कगळल्लि, पडिय - हेळिरुव हागॆ नित्य नैमित्तिकळि - 2 क क रुस्थानगळल्लि, विश्लेषण मार्य पुकवळ त … देवतान्तरुगळु भगव त निगॆ शरीरवागि तन्मूलक भगव- तनिगॆ विशेषणवागिरुव सम्भवदिन्दुं टागुव मय्यादॆयन्नु बिट्टु, मत्तु व सावस्थॆ यिलुम मिक्क ऎल्ला सन्दर्भगळल्लदॆ, देवतान्तर स्वर्शं देवशान्तर सम्बन्ध वन्नु, अतिरुळ्ळि - म्याग माडुवुदु, उचित - शरणागतनिगॆ यो ग्यवादुदु. त्रिवर्गार्धिगळु अशाश्वत फलगळिगागि भगवन्तनल्लि शरणा गतियन्नु माडबहुदु. आदुदरिन्द अन्तह सन्दर्भगळल्लि देव तान्तरवन्नु आश्रयिसुवदु ऎन्दिगू उचितवल्लवु आदरॆ नित नैमि तिकगळल्लि अन्यदेवता सम्बन्धविदॆयल्ला, आगबहुदॆ ? ऎन्दरॆ विधि प्राप्तवागि बन्दुदरिन्द, आ देवनान्तरगळु परमात्मनिगॆ शरीरवागि विशेषणगळादुदरिन्द, अन्तह सन्दर्भदल्लि तच्छरीरक परमात्मने आराधिसल्पडुवदरिन्द बाधकविल्लवु. अनुष्ठानारन्तर सात्विक त्याग वन्नु हेळुवदरिन्द प्रत्यवायविल्लवु. आदुदरिन्द ई नित्यनैमि तिकगळल्लदॆ बेरॆ सन्दर्भगळल्लि अन्नदेवताशयणवु सरा त्मसा कड दॆन्दु हेळिदरु. मुख्यनागि मोकार्थवागि माडिद भरन्यासवन्नु माडिद कृतकृतनिगॆ तावु यावुदु आ संश निधिप्रास वागि र्क व्यवु यावुदु, अनुसुधेयवगि – पार्दनागियू इरु वदु यावुदु ऎम्बुदन्नु न्यासविंशतियल्लि (१९नॆय श्लोक) रुत्तारॆ. अदु इल्लि अनुसन्धेयवु________________
श्रीमहस्य त्रयसारे मोक्षतुक्कु उपाया रार्थिगळाय उपाय विरोधि गक्कॆ नॆण्णु मरुम इहपरण्णलार्, प्राप्तविरोधिय to H त्यक्के पायान वायानपि पर मजहन धमां स्वार्ह वृत्ति प्रायश्चित्तञ्चयोग्य ० विगत ऋण तर्द्वंवां तितिक्षुः । भक्ति नादिद्वि • परिचरणगुर्णा समृद्धिञ्च युक्ता 1 नित्यं याचेद नन्नस्तद, भगवतस्तस, यद्वाssपवर्गात् # ? काव्यधरगळन्नू प्रत्येवाय हेतुगळाद उत्तराघगळन्नू इचिसतक्कद्दु, प्रवत्युत्तर कालदल्लि मेलॆ हेळिद ऎरडु विध प्रवृत्ति गळल्लद तनगॆ योग्यगळागिरुव मत्तु स्वतन्त्र विधि मूलक माड बेकाद नित्य सिकगळन्नू पडतक्कद्दल्लवु. उत्तरा घ प्राप्तवादरॆ नै “अपाय संस्कृवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरे” ऎन्दु हेळि रुनगॆ योग्यवाद प्रायश्चित वन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु. “देवर्षि भतात्मकं पि कां न किङ्करोन यमृणीचराज” ऎम्बल्लि हेळिरुव हॊगॆ प्रन्नरु ऋणत्रयवन्नु कळकॊण्डवनागि द्वन्द्वातीत वॆ? बिरुगाळियन्नु सहिसिकॊण्डु प्रारब कर्मक्षय उण्टागिदॆयॆम्ब वर्षयुक्त सागि परमात्मनल्लि भक्तियन्नू तन्न ज्ञानद अभिवृद्धि यन्नू मत्तु स्वामि कैर्यक्कॆ बेकाद फलवुष्प मॊदलाद उप करणगळदल्लि, अवुगळ सदि यन प तिनित्यवू प्रार्थिसुत्ता भग वतन अनन्य मनस्सुळ्ळवनागि, आन्यदेवताश्रयणवन्नु सात्मना त्यजिसि ऎन्दु केळल्पट्टिरुत्तदॆ. A ई शरणागतियन्नु चत र्निध पुरुषार्धक्कागियू ऎल्लरू अनु सबहुदॆन्दू मोक्षार्थि सर वास परि पारदॊन्दिगॆ प्राप्य वन्नु हॊन्दबहदॆन्दू केळिदरु ईग भक्तियोग निष्ठरू शरणा गतियन्नु उपासनक्कॆ अ गवागि, सत्व पापपरिहारक्कागि अनुष्ठिसबहु दॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. ई अर्धवू श्री यतिवर्यर ऎरडय योजनॆ यिन्द एर्पडुत्तदॆ. मोक्षत्तुक्कु मोक्षपप्तिगोस्कर, उपा - याव पप्तिगळाय - उपा - वाद भक्तियोगवन्नु आवलम्बिसि दवरिगॆ उपाय विरोधिगळ्ळि -भक्तियोगारम्भक्कॆ विरोधगळाद पापगळन्नु, कळिक्कण्णवरु, होगलाडिसिकॊळ्ळ बेकॆन्दिरुववरू इप्रपत्ति पण्णलाम् • ई प्रपत्तियन्नु भक्तियोगारम्भक्कॆ अङ्गवागि अनुष्ठिसबहुदु. हीगॆ शरणागतियु ऎरडु विध उपायगळिगू आव “________________
व कार मण्णलामु Q35 कळिक वेण्णु नागु,मु इप्रपत्ति, वण्ण लावु तानेयन्न युवॆनु व्रपसुडैय सकलाभिमत साधनतम कॊल्लित्तायित्तु. इ श्यकवु अद्वारकवागि भरन्यासनिष्ठगू अवश्यकवु. आदुदरिन्दले ऎरडु उमयगळिगू आवश्यकवादुदरिन्दले श्रीयवररु, तस्यचवशीकरणं तच्चरणागतरेन’ ऎन्दु भासदल्लि अस्पृह कॊडिसिरुत्तारॆ. याव उपाय मूलवागियागलि भगवन्तनन्नु वशमाडिकॊळ्ळुवदक्कॆ शरणागतियु आवश्यकवॆन्दु हेळिदरु. भक्ति योदल्लि अङ्गवागिरबेकु धरन्यानदल्लि अगद य कवु ऎ ऒ भ नव -2 P- C एगळाद होगलाडिसिकॊळ्ळु क - २ आवश्यक र स , तरनाननिगॆ सत्व परि हारक्कू ई प्रवत्तिये साकु ऎन्दु मुन्दॆ तिसुत्तार, प्राप्ति विरोधिय्य कक्क वेणु वारु म- प्राप्ति विरोधिगळाद पाप गळन्नु होगलाडिसिकॊळ्ळ बेकॆन्दिरुववरिगू, इप्रपत्ति ताने – ई प्रपत्तियु स्वतन्त्रवागिये, अमै युम-साकु, ऎन्नु-ऎम्बदागि प्रवत्तियिनुडैयॆ ई प्रवत्तियु, सकलाभिमतसाधन तमं-ऎल्ल तनगॆ बेकाद वुरुषार्धगळिगू साधनवागि रोणवु, कॊल्लित्तायित्तु- हेळिदन्तायितु. शरणागतियु अङ्गवागि उवासनारम्भक्कॆ प्रतिबन्धक वाद मानगळन्नॆल्ला होगल.दिसलु उपयुक्तवु. अङ्गियागि मुक्तिगॆ प्रतिबन्धकवाद वावगळन्नॆल्ल होगलाडिसबल्लदु. इदरिन्द शरणा गतियु सकलपुरुषार्धसाधनवॆन्दु हेळल्पट्टितु. हीगॆ तनगॆ बेकाद याव याव पुरुष र्धगळु इल्लवे ऎन्दु लोकिसुत्तिरुववनिगॆ शरणा गतिय मूलक आ पुरुषार् गळन्नु ना सासिकॊदुवनॆन्दु ह - दन्त, यितु, ई अभिप्रायवु हेगॆ आदरणीयवु’ ऎन्दरॆ, तन्न र्शनावकरु हागॆये अायनट्टिरुत्तरन्दु हेळुत्तार ई शरणागतियु ऎरडु उपायगळाद भक्ति प्रवत्तिगू आवकदन्द श्रीय तिवररु हेरुत्तार ई बरवुकद भाव्यदल्लि ऎरडनॆय योजनॆयल्लि भगक शरणागति ऎन्न उपादिसि हेळिदरु शरणागतिगद्यदल्लि अङ्गियाद स्वतन्त्रनयन्नु उनवादिसि हेळिदरु. हीगॆ ऎरडु 67________________
३५० चरमश्लोकाधिकारः प्रपत्तिः विरोधि निवर्तनेन भक्तिनिष्टादकत्वं साक्षा मोक्ष साधनं च अति श्रीभाष्यकार सम्मतमित्याह इदिल् प्रपत्ति उपायविरोधि कळिक्कु म कट्ट कैय्य श्रीगीता भाष्यले द्वितीय योजनैयिले अरुळिच्चॆयार् प्राप्ति विरोधिय्य कळिक्कुव कट्ट गद्यले यरुळि जैयार् प्रपत्तियु विरोधि निव नद्वारा भक्तिय निष्पादकवू मत्तु साक्षात्तागियू मोक्षसाधनवू ऎम्बुदु श्रीभाष्य कारर अभिप्रायवु. सन्दर्भगळल्लू प्रपत्तियु पासवरिहारक्कॆ आवश्यकवॆन्दु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ - इदिल्- ईग नावु उपपादिसिद सन्दर्भदल्लि, अदु यावुदु ऎम्बुदन्नु तावे मुन्दिन वाक्यखण्डदिन्द तिळिसुत्तारॆ. प्रपत्ति-शरणागतियु, उपाय विरोधिय्य, भक्तु पायाराम्भक्कॆ विरोधिगळाद वापिग ळन्नु, कळिक्कु कट्टळ्ळॆयॆ होगलाडिसुव मय्यादॆयन्नु, श्रीगीता भाष्यदल्लि, द्वितीययोजनॆयिलॆ-ऎरडनॆय योजनॆयल्लि अथवा ऎन्दारम्भिसि शरणं वज्र इति” ऎन्दु मुगिसिहेळिद योजनॆयल्लि, अरुळिच्चॆयदार् -कृपया अप्पणॆकॊडिसिदरु. प्राप्ति विरोधिय भगवत्पाप्तिगॆ विरोधवाद अपराधगळन्नॆल्ला, कळिक्कुम कट्टळ्ळियॆ होगलाडिसुव मय्यादॆय विषयवागि, गद्यलेशरणागतिगद्यदल्लि, अरुळियदार्-कृपया अप्पणॆ कॊडिसिदरु. अदॆल्लि? ऎन्दरॆ मनोवाक्कायॆ…” ऎन्दारम्भिसिद वाक्यदिन्द सत्व पापपरिहारवन्नु प्रार्थिसिरुत्तारॆ, हीगॆ हेळिरुवुदु साधारणवागि ग्रहिसुव शक्तियुळ्ळ वरिगॆ द्वितीय योजनॆयल्लि श्रीभाष्यकारर अभिप्रायवु अङ्गशरणागति मात्रवे ई चरमश्लोकदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तोरिबरबहुदु. हागादरॆ श्री यतिवय्यर अभिप्रायवू मत्तु श्रीदेशिकरवर अभिप्रायवू परस्पर व्यत्यस्तवादुवल्लवु. चरमश्लोकवु ऎरडु विध प्रपत्तिगू अन्वयिसुत्तदॆम्बुवदु इब्बर महनीयर अभिप्रायवॆम्बु दन्नु ई हिन्दॆये उपपादिसिरुवॆवु. ऒन्दु सन्दर्भदल्लि शरणागतियु भक्तियोगस्य तदारम्भ विरोधि पापानामाननात् तत्पायश्चित्त रूपधः दुस्तरतया________________
चरमश्लोकाधिकारः ३५१ इवॆ इरडलु ऒळ्ळॆ अनन्दरित्तॊयरुळिचॆर्यद पडियन्नु, इर डवुव सराभिमतसाधनमान इवु पार्य प्रभावत्तुक्कु उदाहरण परम, प्रणवं माम् आत्मनोभक्तियोगारम्भान र्हता मालोच्य शोचि तोरुन स्यशोकमुपनुर्द श्री भगवानुवाच-सत्व धर्रा परित्यज्य मा मेक शरणं व्रज- इति” भक्तियोगारम्भक्कॆ विरोधिगळाद पापगळ बहुश्वदिन्द, अवुगळिगॆल्ला प्रायश्चित्तगळन्नु परिमितकालदल्लि नडॆसुवदु दुस्तरवादुदरिन्द, अन्तह प्रायश्चितगळन्नॆल्ला त्यजिसि, नन्नॊब्बनन्ने सिद्दोपायनन्नागिभाविसि नन्नन्नु शरणुहॊन्दु ऎम्ब श्री भाष्या काररवर भाष्यद प्रकार, भक्तियोग प्रतिबन्धक पापगळ निवारणॆयन्नु उण्टुमाडुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टितु. शरणागतिगद्यदल्लादरो मनो वाक्कायॆ” ऎम्ब वाक्य मूलक मोक्षप्राप्तिगॆ विरोदिगळाद सत्वपाप गळ निवृत्तियन्नु प्रार्धिसि शरणागतियन्नु अनुष्ठिसुवदरिन्द अदरिन्द प्रीतनाद श्री रङ्गनाथरु “ अन तद्विरोधिपापाक्रान्नोपि अनन्न मदीयावचारयुकॆपि, अनानह्यादचारयुसि हीगॆ प्राप्तिविरोधिगळाद अनन्तपापगळिन्द नीनु युक्तनागिद्दरू कूड * नित्य किङ्करोभव’ ऎन्दु अनुग्रहिसिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ ऒन्दु कडॆयल्लि उपायारम्भकविरोधि पापगळु प्रप यिन्द कळॆयुत्तवॆ ऎन्दू, इन्नॊन्दु कडॆयल्लि प्राप्ति विरोधि पाप गळॆल्ल कळॆयुत्तवॆ ऎन्दू हेळिरुवदेनू परस्पर विरुद्दाभिप्रायगळे ? अधवा ऒन्दन्नु निराकरिसि इन्नॊन्दु मुख्यवादुदॆम्ब अभिप्रायदिन्द हेळिदुदे ? ऎन्दरॆ, हागेनू इल्लवॆन्दु समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. प्रवत्तिगॆ सत्वफलसाधनत्व उण्टॆम्बुदु अवर अभिप्रायवु. उपासनक्कॆ अधिकार सामर्ध्यगळन्नुळ्ळवनिगॆ उपायारम्भक्कॆ विरोधिपापगळ निवारणॆयन्नु ई उपासनाङ्गशरणागतियु उ टुमाडुत्तदॆन्दु श्री भगवद्गीतॆयल्लि हेळिदरु, आ उपायक्कॆ अधिकार नामर्ध्यगळिल्लद अकिञ्चनाधिकारिगॆ प्रपदनवे अङ्गियागि मोक्षवन्नु कॊडुव शक्तियि रुवदरिन्द प्राप्तविरोधिगळाद सत्वपापगळ नाशवु ऎन्दु गद्यदल्लि हेळल्पट्टितु; आदुदरिन्द इवॆरडु उपपादनॆगळल्लू एनॊन्दु असामं जस्यवू इल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ. गीताभाष्यदल्लि उपासनद अङ्ग शरणागतियन्नु मात्र हेळि, अङ्गि शरणागतिय विषयवागि हेळिरुवदू, गद्यदल्लि अङ्ग शरणागतियन्नु मात्र हेळि,________________
३५२ चरमश्लोकाधिकारः अङ्गि शरणागतियन्नु हेळदिरुवदु अनादरभावदिन्दल्लवु प्रकरणानु गुणवागि हेळिदरॆ विना, अन्यधा अल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इव इरलुवु- ई ऎरडु विध ररणागतिय उपपादनॆयल्ल, ऒम्मॆ अनादरित्तॊ-ऒन्दन्नु अनादरणॆ माडि इन्नॊन्दन्नु अरुळिच्चॆय्यद पडियन्नु श्लाघिसि हेळिदरॆम्बर्धवल्लवु. इरड मुम-ऎरडु सन्दर्भदल्ल, सत्याभिमतसाधनमान- साभीष्ट गळन्नू साधिसिकॊडुव इवु सायुत्तिन् प्रभावत्तु तु- ई ई उपायवाद शरणागतिय माहात्मगॆ, उदाहरण परव - निदर्शन रूपवादुदु, आगलि, प्रपत्तियु ऒन्दु सन्दर्भदल्लि सद्वारकव गियू, ऒन्दु सन्दर्भदल्लि अद्वारकवागियू, ऒन्दु सन्दर्भदल्लि व्यवहितसाधन वागियू, ऒन्दु सन्दर्भदल्लि अव्यवहितवागियू, ऎन्दरॆ ऒन्दु सन्दर्भदल्लि अङ्गवागियू, इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्लि’ अङ्गियागियू ऎल्लियादरू इरुत्तदॆये ? अदु ऒप्पतक्क माते ? ऎम्ब शङ्काविगॆ समाधानवागि ऒन्दु दृष्टान्त मूलक शङ्कावन्नु परिहरिसुत्तारॆ. दृष्टान्तवु यावुदॆन्दरॆ प्रणववु इतर मनगळॊन्दिगॆ सेरि प्रयोगि सल्पट्टरॆ, प्रणवक्कॆ आग केवल प्राशस्त्रवरत्ववु व्यक्तवु. हागल्लदॆ प्रणवोपासनॆयन्ने त्रिमात्रॆयिन्द उच्चरिसि नडॆसिदरॆ स्वतन्त्रवागिये मोक्षदायकवु. हीगॆ प्रमाणगळिवॆ प्रणवं-ॐकारवु, मन्नां तरल् प्रवेशि निन्नु-बेरॆ मनक्कॆ सेरि इद्दु कॊण्डू, मन्ना स्वतन्त्र मायुव हागॆ सेरदॆ स्वतन्त्रवागियू, निरु मा पोलॆ-इरुवहागॆ, इप्रपत्ति-ई प्रपत्तियु, अधिकारि विशेषले त्रिवर्णिकरल्लि ऒब्बनाद योगनिष्ठनिगॆ भक्तङ्गमुमायभक्ति योगक्कॆ अङ्गवागियू, अधिकारन्तरित्तले अदक्कॆ अशक्तनाद बेरॆ आधिकारियल्लि, स्वतन्त्रवागियू, इरुक्कॆ- इरोणवु, वचन बलत्ताले शास्त्र प्रमाणद बलदिन्द, सिद्धवु. प्रणववु छान्धॆग्यदल्लि उद्योध शब्ददिन्द हेळल्पट्टु, अदु अन्य मनॆगळॊन्दिगॆ सेरिदाग * यदेव विद्ययाकरोति तदेव वीरवत्तरं भवति” ऎन्दु ऒन्दुकडॆयल्ल, इन्नॊन्दु स्थळदल्लि “ अन्नर्वा अन्नादे भवति” इन्नॊन्दु स्थळदल्लि “ देवा अमृता अभया अभवन्________________
(६८) चरमश्लोकाधिकार रल् प्रवेशित्तु निनु स्वतन्त्र मायुव निरुवा पोलॆ, इप्प शक्ति अधिकारि विशेषले भक्त ०गमुमाय, अधिकारन्तर स्वतन्त्रमुमा, इरु वचन बलत्ताले सिद्द, 3 " इत्यादि फलगळु अङ्गवागिरुव सन्दर्भदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु प्रशोपनिषत्तिनल्लि यः पुनरेतन्त्रि मात्तेजो मित्तेका करं परं पुरुषमभिध्यायत” ऎन्दारम्भिसि “स येतस्माजीव घनात्परात्परं पुरिशयं पुरुष माक्षते” ऎन्दु त्रिमात्रॆयिन्द उपासनॆगॆ मोक्ष फलवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. दासन भगवद्गीतॆय द्वितीयषट्नद द ९४६नॆय पुटवन्नु नोडि, भगवद्गीतॆय ८-१३नॆय श्लोकवु ई सन्दर्भदल्लि अनुसन्धेयवु :- ओमिकाक्षरं ब्रह्म व्याहरण माम् अनुस्मर! यःप्रयाति त्यजं देहं सयाति परमां गतिम् प्रणववु हेगॆ अङ्गवागियू अङ्गियागियू भिन्न फलदायकवो, हागॆये प्रपत्तियु अङ्गवागि उपासनारम्भक विरोधि पापपरिहारवन्नू, अङ्गियागि स्वतन्त्रिसि, मोक्षप्राप्ति विरोधि सर्व पापगळ परिहारवन्नू कॊडबल्लदु ऎम्ब भाववु. ई विषयदल्लि असामञ्जस्य उण्टॆम्ब शङ्काविगॆ कारणविल्लवॆम्ब तात्प रवु. हीगॆ ऎरडु विधवागि प्रपत्तिय फलवॆम्बुदु शास्त्र प्रमाण दिन्दले सिद्धवॆन्दु हेळिदरु अदु यावुदॆन्द–* साधनान्तर युक्तावा प्रपत्ति य मेव ना साधय व्यक्ति कामानारि विमुक्तिं प्रणवो यथा” ऎम्बुद, बेरॆ साधनवादभक्तियोग दिन्द सेरियागलि, अथवा स्वतन्त्रवागियागलि, मुक्तिकामरिगॆ मुक्ति यन्नु कॊडबल्लदु, प्रणववु हेगोहागॆ ऎन्दु हेळल्पट्टितु. प्रणवद उपासनॆयु विद्याङ्गवागियागलि स्वतन्त्रवागियागलि हेगॆ मोक्षवन्नु साधिसबल्लदो हागॆ ऎम्ब भाववु. हागॆये गीतावचन गळल्लि प्रपत्तियु अङ्गियागियू अङ्गवागि उपाय निष्पादनद्वारा मोक्षदायिकवॆम्बुदु सिद्धवु. गीता ७.१४ नॆय श्लोकवाद “मा जीव ये प्रपद्यने माया मेतान्तरते” ऎम्बल्लि शरणा गतिय अङ्गवागि सद्वारकवागियू, अङ्गियागि अरवागियू मायातरणक्कॆ ऒळ्ळे उपायवॆन्दु हेळल्पट्टितु. हागॆये ई चरम श्लोकदल्लू ऎरडु विध उपायगळिगू ई प्रपदनवु आवश्यकवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. दासनु बरॆदिरुव भगवद्गीतॆय ७-१४नॆय व्याख्या________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे नवन्नु पराम्बरिसि (पुट ८२४), भगवद्गीतॆयल्लि ऒन्दे विधवाद उपायवाद भक्तियोगमात्रवे हेळल्पट्टिदॆम्बुदु सरियाद अभि प्रायवल्लवु. ऎरडु विध उपायगळू अल्लल्ले उपपादितवॆन्दु तिळियतक्कद्दु. ई सन्दर्भदल्लि “साध्यभक्तिस्तु साहं प्रारब्ध ह्यापि भूयसि” ऎम्ब, “यन कामकामेन” ऎन्दु हिन्दॆये उदाहरिसल्पट्ट वचनगळू अनुसन्धेयगळु. हीगॆ प्रपत्तिय उपायाङ्गवागियू स्वतन्त्रवागियू मोक्ष साधकवॆम्बुदु श्रीनिगमान्त देशिकर अभिप्रायवादरॆ, श्री यतिवररु एतक्कॆ व्यक्तवागि ई अभिप्रायवन्ने ई चरम श्लोक भाष्यदल्लि 7 ळ अल्लवु, बहुशः श्रीयतिवररु गद्यदल्लू उपायाङ्गवागिये अनु सिरबहुद ; एकॆन्दरॆ परभक्ति परज्ञान परमभक्तियुतं मां कुरुष्ट ऎन्दु प्रार्थिसिरुवदरिन्द अदू अङ्ग शरणागति ऎन्दे एकॆ भाविसकूडदु ? हीगॆ आक्षेपगळन्नु तन्दरॆ, गद्यदल्लि उपासनॆय प्रसक्तिये इल्ल दुदरिन्दलू, परभक्ति परज्ञान परमभक्तिगळु स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसिद अधिकारिगॆ श्री नम्मळ्वारवरु उपपादिसिरुवदरिन्दलू,गद्य शरणागतियु स्वतन्त्रवाद अङ्गि शरणागतिये विना अङ्गशरणागति यल्लवु. ई चरम श्लोक भाष्यदल्लि व्यक्तवागि एकॆ श्रीयतिनररु हेळलिल्लवॆन्दरॆ ? अर्जुननु विळम्बवन्नु सहिसुववनागियू अर्थित्व साव र्धगळ ४ अधिकारियादुदरिन्दलू हागॆ व्यक्तवागि अङ्ग शरणा गतियॆन्दे हेळिदरु. आदरॆ आ उपपादनॆयल्लि, “याव याव फल वन्नु कोरुववनागि यावयाव अधिकारियु दैन्यदिन्द शोकिसुव वनो अवनु शरणागतनादरॆ आतन कोरिकॆयन्नु सल्लि वॆनु, शोकिस बॆण्ड” ऎम्बर्थवु स्वतः तॊरुवदरिन्द वॆक्षविल्लवे ऎन्दु शोकि सुववनु पुनर्जन्म विळम्बवन्नु सहिसदवनादुदरिन्द, प्रपदनवु स्वतं श्रवागि मोक्षवन्न कॊडबल्लदॆम्बुदु श्रीयवरर भाष्यदिन्दलू ऊह्यवु. गीतॆयल्लि स्वतन्त्र प्रपत्तियु अनेक स्थळगळल्लि उपपादितवु. २नॆय अध्यायद ७नॆय श्लोकदल्लि श्रेयस्सिगॆ कारणभूतवाद यधार्थ ज्ञानोपदेशक्कागि अर्जुननु शरणागतियन्नु अनुष्ठिसु २नॆ. हागॆये ३-३० नॆय श्लोकदल्लू सन्यस्याध्यात्म चेतना”________________
चरमश्लोकाधिकार “मानुपा ऎम्ब प्रयोगवु सार्थवत्तादुदु. गीता ८-१० रल्लि शिर्का” ऎम्ब प्रयोगदल्ल, ४-११ रल्ल “ये यथा मां प्रहने’ ऎम्ब प्रयोगदल्ल, ई प्रपत्निये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ७-१४ रल्लि मा मेव ये प्रपद्यने”ऎन्दु ई प सदनवु ऎरडु विध प्रपत्तिगू अन्वयिसुत्तदॆ. हागॆये ७-१५ नॆय श्लोकदल्लिरुव “प्रपद्यने” ऎम्ब प्रयोगवु ऎरडक्कू आन्वयिसुत्तदॆ. ७ १६नॆय श्लोकदल्लि, हिन्दिन श्लोकद प्रपद्यन्ते ऎम्ब प्रयोगक्कॆ अनुगुण वागि, “भजन्ने मां’ ऎम्बुदक्कॆ अर्थ हेळबेकागिरुवदरिन्द, भजन्ते ऎम्ब शब्दवु अङ्गशरणागति अङ्गिशरणागति ऎरडन्न बोधि सुत्तदॆ ; हागिल्लदिद्दरॆ उपासते ऎम्ब प्रयोगवन्नु उपयोगिसु तिद्दरु. ई नाल्कु विध भक्तरु ऎरडु विध उपायानुष्ठानाधिकारि गळल्लि उण्टु, ९-१२नॆय श्लोकदल्लि “मां हि पार्थ व्यपाद्रित्य ये पि स्युः पापयोनयः । यो वैश्या स्तथा शूद्रा- तेज यन्ति पराङ्गति” ऎम्बल्लि स्वतन्त्र प्रपत्तिये मुख्यवागि हेळल्पट्टितु. हिन्दिन जन्मदल्लि योगासक्तरागिद्दु, ईग स्त्री वैत्त शूद्रर विषयदल्लि इल्लि हेळल्पट्टिदुदु ऎन्दु हेळिदरू, ईगिन जन्मानुसारवागि उपायानुष्ठानवादुदरिन्द स्त्रीशूद्रादिगळिगॆ उपासनवु विहितवल्लदुदरिन्द स्वतन्त्रप्र सत्तियॆन्दे अर्धमाडतक्क द्दागिरुत्तदॆ. ई विषयवु भागवतदल्लि व्यक्तव, ९ ३३, ३४नॆय श्लोकगळल्लू ‘भजस्व” “मद्भ” इत्यादि पि योगगळु ऎरडक्कू अन्वयिसुत्तवॆ. मुख्यवागि भज भातुवु ऎल्लॆल्लि उपयोगिसल्पट्टरु इदो अल्लॆल्ला ऎरडु विध प्रपत्तिगू अन्वयिसि ऎरडु विधवाद उपा यगळू उपपादिसल्पडबेकॆम्बुदे महर्षिय आशयवु. मुन्दॆ हन्नॊन्दनॆय अध्यायदल्लि ४४, ४५नॆय श्लोकगळल्लि अर्जुननु अङ्गि शरणागतियन्ने अनुष्ठिसुत्तानॆ. प्रणिधायकायम् ऎन्दु प्रणाम पूर्वक शरण गतियन्नु माडि, हे कृष्ण हे यादव ऎन्दु सखन न्नागि भाविसि परतत्ववॆम्ब ज्ञानविल्लदॆ माडिद महापराधगळिन्द क्षमिसु ऎन्दु बेडुत्तानॆ. हागॆये स्वतन्त्र शरणागतिय मूलकवा गिये आ प्रसिद्धवाद प्राप्यरूपवाद वासुदेव रूपवन्नु तोरिसु ऎन्दु ११-४५रल्लि बेडुत्तानॆ. ईशरणागतियु मोक्षप्राप्तिगागि अल्लवु, इदन्नु ऒडनॆये प्रसन्ननाद श्रीकृष्णनु अनुग्रहिसि ई पररूपवन्नू________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे सह नोडु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. १५नॆय अध्यायद ४नॆय श्लोकदल्लि “तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्यतः प्रवृतिः प्रकृता पुराणि” अज्ञाननिवृत्तिगागियू यथार्ध ज्ञानप्राप्तिगागियू स्वतन्त्रप्रप ये विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ई श्लोकद भाष्यदल्लि श्रीयतिवररु “पुरु तनानां मुमुक्षणां प्रवृत्तिः पुराणि- पुरातनाहि मुमु क्षवो मामेव शरणमुगम्य निर्मुक्त बन्धुस्सञ्जाता इत्य र्थः” ऎन्दु व्याख्यानमाडिरुवदरिन्द मोक्षक्कागियू स्वतन्त्र प्रप तियु विहितवॆम्बुदे अवर अभिप्रायवु. १५-१९रल्लिरुव भजतिमाम् ऎम्ब प्रयोगवु ऎरडु विध शरणागतियन्नू सूचिसुत्तदॆ १८ नॆय अध्यायद ६२नॆय श्लोकदल्लि “तमेव शरणङ्गच्छ सत्वभावेन भारत” ऎम्बुवुदर मूलक प्रारब्ध कर्म निवृत्तिगागि ऎन्दरॆ अनिष्ट निवृत्ति मत्तु इष्ट प्राप्तिगागि स्वतन्त्र प्रपत्तिये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मुन्दिन ६५नॆय श्लोकदल्लि गीतॆय सारांशवन्नु इन्नॊन्दु सल मुख्यवागि हेळि, अमेलॆ ६६नॆय श्लोकवाद चरम श्लोकदिन्द ई ऎरडु विध उपायगळिन्द उपयुक्तवागि अङ्गवागियू अङ्गिया गियू शरणागतियु विधिसल्पट्टितु. आदुदरिन्द भगवद्गीतॆयु उपा सनवन्नु मात्र वॆरीक्षपप्तिगॆ साधनवॆन्दु हेळितॆम्बुदु अशास्त्रीय वाद अभिप्रायवु. अदू अल्लदॆ सर्वॆश्वरन कृपा सौलभ्य सौशील्य वात्सल्यकार्यादिगळिगॆ विशेष कुन्दकवु. महाभागवशोत्तम राद उद्धवरॆगॆ भक्तियोगवाद उपासनद माहात्मियन्नॆल्ला हेळि आनन्तर तन्न भक्तराद उद्दवरु ऎल्लि तम्म दयादि गुणगळ मा हात्रॆयन्नु अरियदे होगुवरो ऎन्दु भाविसि, अय्या उद्धवरे बरे द्विजरु मात्रवे नन्नन्नु आश्रयिसि मुक्ति हॊन्दुवरॆन्दु भाविस तक्कद्दल्लवु, खगाः, मृगाः, पापजीवाः, शूद्रा, हीगॆ इन्तव रॆल्लरू मोक्षवन्नु हॊदिरुत्तारॆ. भागवतरन्नाश्रयिसि, अवरुगळु इवरुगळिगागि माडिद शरणागतिय मूलक मुक्तियुण्टु ऎन्दु हेळि, स्वतन्त्र प्रपत्तिय माहात्मयन्नु “तस्मात्वम् उद्धवो कृज्य” ऎन्दारम्भिसिद श्लोकगळ मूलक ई चरमश्लोकार्थ वन्नु उसपादिसि हेळिरुत्तारॆ. इदरिन्दलू चरमश्लोकदल्लि ऎरडु विध फलगळिगागियू, उपायारम्भ विरोधि पाप निवृत्तिगागियू, मोक्षप्राप्तिगॆ विरोधिपाप निवृत्तिगागियू ऎन्दरॆ अङ्गवागियू________________
चरम श्लोकाधिकारः आकैयाल् ( सम्यक् ज्ञानेनवा मोक्षं गङ्गायां मरणीनवा प्रणामाद्वापि सुकृताका वा लभते नरः ॥ इत्यादिगळिले साक्षादुवायत्तॊडे अङ्गियायू 232 शरणागतियन्नु अनुष्ठिसबहुदॆन्दु हेळल्पट्टिदॆ. हीगॆ तावु सिद्दनिसिदुदु तम्म स्वन्त कल्पनॆयल्लवु, प्रबल प्रमाण गळ मूलकवागि ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि वचन बलत्ताले सिद्धम् ऎन्दु हेळिदरु इदक्कॆ प्रणव निदर्शनवन्नु कॊट्टरु प्रणववन्नु एकमात्र द्विमात्रॆ त्रिमात्रॆगळिन्द उच्चरिसि उवासनॆयन्नु नडॆसिदरॆ ऐहिक स्वर्ग मोक्ष प्राप्तिगळन्नु उण्टुमाडि अव्यवहित ऎन्दरॆ अङ्गि यागि वरिणमिसुत्तदॆ अङ्गवागि यज्ञ यागादिगळिगॆ व्यवहित उवाय ऎन्दरॆ अङ्गवागि अवुगळु वीरवत्तरवागि नडॆयुव हागॆ माडुत्त दॆन्दु उपनिषत्तु हेळुत्तदॆ. ईग आचाररवरु भक्ति प्रसगळे ऎरडे उवायगळु ऎन्दु स्थापिसिदरु शास्त्रदल्लि इन्नू कॆलवन्नु दिव्य देशयात्रा, पुण्य तीर्ध गळल्लि अवगाहन, दिव्यार्चना, पुष्पमालिका समर्पणवे मॊदलाद वॆल्ला ई ऎरडु उपायगळिगॆ साधनगळे विना अवे साक्षात्तागि मोक्षदायकवल्लवु इदन्नु हिन्दॆये प्रसन्नाद षान्नदिशति मुकुन्दो निजपदम् । प्रवन्नश्च द्विधासुचरित परीषाकबि धया ऎम्बल्लि हेळिद्दरु अदन्ने प्रसङ्गात् अनुवाद रूवदल्लि वुनः तिळिसिरुत्तारॆ अजामिळनु तन्न मगनन्नु नारायण ऎन्दु कूगिद्दुदरिन्द मुक्ति हॊन्दिदनु ऎन्दरॆ मुकुवयानुष्ठानक्कॆ अदु साधनवायितु ऎम्बदागि तिळियतक्कद्दागिरुत्तदॆ करयोग ज्ञानयोगगळु उवासनवाद मुख्यवायक्कॆ प्रबल साधनगळा दुदरिन्द गीतॆय ऎरडनॆ अध्यायान्य श्लोकदल्लि ब्रह्मनिल्दाण मृच्छति ऎन्दु हेळल्पट्टितु अवुगळ अव्यवहित उपायगळॆन्दु तिळिदु मोक्षवन्नु हॊन्दुवरु ऎन्दु कॆलवरु अर्धमाडि जीव न्मुक्तियु लभिसुत्तदॆ ऎम्ब अभिप्रायवन्नु निराकरिसुवदक्कागि श्रीयतिवररु, अवु उवाय साधनगळे विना केवल उपायगळे अल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “ निल्दाणमयं ब्रह्मगच्छति, सुखैकतान 69________________
३५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कूड परम्परोपायळ्ळॆयॆडुत्तत्तदुवु अवत्ति नुडैय प्राशस्त्रातिशयन्तोत्तुगैक्कागवत्त. मात्मानमाति” ऎन्दरॆ आनन्दमयनाद परिशुद्ध जीव स्वरूपवन्नु हॊन्दुवनु ऎन्दु भाष्यवन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. मुन्दॆ मुक्कु वायगळे भक्ति प्रपत्तिगळॆरडे साक्षादुवायगळादुदरिन्द इवल्लदॆ मिक्क कॆलवू मुत्तु नायगळॆन्दु पुराणेतिहासगळल्लि हेळिद्दरॆ अवु ई ऎरडु उपायानुष्ठानगळिगू साधनगळॆन्दु भाविन तक्कद्दॆन्दु उवदेशिसुत्तारॆ आगैयाल् - हीगॆ शास्त्रदल्लि भक्ति प्रपत्तिगळॆरडे साक्षात्ताद उपायगळादुदरिन्द, सम्यक् ज्ञानेनवा - ऒळ्ळे ज्ञानदिन्दलागलि, गङ्गायां मरणीनवा - गङ्गॆयल्लि मरण हॊन्दुवदरिन्दलागलि, प्रणामाद्वापि सुकृतात्-चन्नागि अष्टाङ्ग प्रणामवन्नु माडुवद रिन्दलागलि, नरः - नरमतीति नरः ऎम्ब व्यत्पत्तियिन्द ऐहिकाशॆयन्नु तॊरॆद मनुष्यनु, मुक्तिं लभते मुक्तियन्नु हॊन्दुवनु ऎम्बुदु श्लोकार्धवु. इल्लि सम्यक् ज्ञान वॆन्दु हेळिरुवदरिन्द उपाया नुष्ठानक्कॆ साधकवाद ज्ञानवु हेळल्पट्टितु. श्री पराशररु विष्णु पुराणदल्लि ऒळ्ळॆ समीचीनवाद ज्ञानवु ऎन्ताद्दॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ– सज्जायते येन तदस्त दोषं शुद्धं परं निम्मल मेक रूपम् । सन्दृश्यते वा प्लवगम्यते वा तत् ज्ञान मज्ञान मन दुम् ॥ (६-५-८७) इदु तुम्बा अर्धस्वारस्यवुळ्ळ श्लोकवु. प्रकृतार्ध मात्र तिळिसुवॆवु. प्रकृति बद्द मुक्त नित्यरुगळिगिन्त विलक्षणनागि हेय प्रत्यनीकनागिरुव परम पुरुषनन्नु याव आग मोत्थज्ञानदिन्द तिळियुवदक्कू विवेकोत्थज्ञानदिन्द साक्षात्करिसु वदक्कू अवनन्नु हॊन्दुवदक्कू हेतुवागुत्तदो अदीग ऒळ्ळे ज्ञानवु. मिक्क ऎल्ला ज्ञानवु अज्ञानवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इत्यादिगळिले इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि, आदि शब्ददिन्द “याद नाद्रिगिरिन्दृ ष्टा दूरङ्गच्छति दुष्कृतम् ” ऎष्णु सहस्रनाम परनदिन्द बदॊ मुख्यत बन्धनात् इवे मॊदलादवु हेळल्प वु. साक्षादुपायत्तॊडॆ कूड - अव्यवहित उवायगळाद 99________________
~ चरम श्लोकाधिकार ३५९ एक शब्द स्य उक्तार्थान् कारिकया सङ्ग्रष्णाति प्राप्य स्यक प्रापकत्वं स्वप्राधान्य निवारणम् । प्रपत्तेराज्य भक्तियोग प्रपत्तिगळॊन्दिगॆ अङ्गगळाद उपायगळु ऎम्ब भाववु, परम्परोपा - अवुगळिगॆ साधनवागि ऒन्दादनन्तर इन्नॊन्दु हीगॆ अनुष्ठिसबेकाद अङ्गगळन्नू, ऎडत्तॊदुवु - मुख्यवागि तॆगॆदु हेळुवदू, अवत्तिनुडॆय-ई अङ्गगळ, प्राशस्त्रातिशयं- हॆच्चिन प्राधान्यवन्नू तोत्तूकाकवत्रनॆ = प्रदर्शिसुवदक्कागि, अष्टु मात्रक्कागिये, करयोगवु मोक्षप्रदवॆम्ब हेळिकॆयु कॆलवु कडॆगळुण्टु श्रीरामचन्द्र प्रभुवु जटायुविगॆ ऊरदेहिक करगळन्नु नडॆसि, आतनन्नु कुरितु मोक्षवन्नु हॊन्दु ऎन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि “यागति र्यज्ञशीलानाम् अहिताश्चयागतिः अ प रा व रि नां याच यात भूमि प्रदायिनाम् । मया त्वं समनुज्ञातः गच्छलोका ननुत्त र्मा” ऎन्दु यज्ञ दान तपस्सुगळाद करगळन्नु अनुष्ठिसिदवरिगॆ हेगॆ दिव्य वैकुण्ठ गतियो अन्तह श्रेष्ठवाद वैकुंरलोकवन्नु हॊन्दु ऎन्दु अनुज्ञॆ यन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. इल्लि करयोगगळे मोक्षवन्नु कॊडुत्तवॆ ऎन्दु हेळिरुवदु, अवुगळु साक्षात् मोक्षप्रदगळे ? ऎन्दरॆ हागल्लवु. श्री कष्ण भगवानरे “ नाहं वेदैर्न तपसा नदानेन नचेज्यया । शक्य एवं विधोद्रष्टुम्” केवल करयोगदिन्द मोक्षविल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये श्री वेदान्न देशिकरवरू न्याय सिद्धाञ्जनदल्लि “नकेवलं करज्ञान मुच्चि तोपि मोक्ष हेतुः” ऎन्दरॆ बरी कयोगवे ज्ञानयोगदिन्द सेरिद्दरू मोक्षक्कॆ कारणवागलारदॆन्दु हेळिरुवरु. हागादरॆ श्रीरामचन्द्र वाक्यदल्लि असामञ्जस्यवे ऎन्दरॆ हागल्लवु, करयोगवु परम्परया साक्षादपायवाद भक्तियोगवन्नु साधिसिकॊट्टु मोक्ष हेतुवागु वदरिन्द अदर प्राशस्त्राशयवन्नु तोरिसुवदक्कागि प्रयोगवु. इदक्कॆ श्री गोविन्द राजीय व्याख्यानवु हागॆये इदॆ. दासन भगवद्गीतॆय २३२ नॆय पुटवन्नु नोडि, हागॆ इन्नॊन्दु उपायवाद शरणागतिगॆ आकिञ्चन्यवु प्रधानाङ्गवु,________________
३६० श्री मद्र हस्यत्रयसारे आदुदरिन्द आकिञ्चनवे मोक्ष हेतुवु ऎन्दु हेळुवदरल्ल एनॊन्दू आसामञ्जस्यविल्लवॆम्ब भाववु. “एक” शब्दक्कॆ हिन्दॆ उपपादिसिद अर्थगळन्नु ज्ञापकदल्लि डुवदक्कागि कारिकॆगळ मूलक सहिसुत्तारॆ. १. प्राप्यस्यव प्रापकत्वं-प्राप्यनागि दिव्य वैकुण्ठदल्लि श्री महा लक्ष्मियॊन्दिगॆ नेरि मुक्तियन्नु कॊट्टु कावाडुव नाने प्रापकनू सिद्दोवायनु. इदन्नु उववादिसुव मनवु द्वयवु. इदन्ने चरमश्लोकवू उपवादिसुत्तदॆ “कृष्णं धरं सनातन ऎम्बल्लि हेळिरुत्तदॆ ई अमोघ श्लोकवन्नु उपदेशिसुवागलू आतने सिद्धोपायनु “प्रेरितारञ्च मत्वा” “यमो वैष वृणुते” “ईश्वर प्रेरितो गक्षेत्” ‘ईश्वर स्वरभूतानां हृदेशर्जुन तिष्टति” “शास्त्राजनानां’’ ‘ईशते भगर्वा एकः” “यतं ममदेवेशतवाज्ञापय माधव” इत्याद नेक प्रमाणगळु श्रीयःवतिये सिद्धोपायनॆन्दु सारुत्तवॆ. अदू अल्लदॆ ‘तेनविना तृणमपि नचलति” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ मत्तु दैवञ्चैवात्र पञ्चम ऎम्बल्लि हेळिरुव हागू स्वामि सल्पविल्लदॆ यावु प्रवृत्तियू इल्लवु आदुदरिन्द आतने उवायवु. आतने उपेयवु ऎम्बुदू अनेक कडॆगळल्लि उपवादि तवु–“निरञ्जनः परमं साम्य मुसैत”! “मद्भक्ताया माम” “वैकुण्ठेतुवरे लोकेश्रियासार्धं जगत्पतिः । आस्ति विष्णु रचिन्नात्माभक्कॆर्भागवतै स्सह” (ममसाधर मागता…” “परात्परं ब्रह्म मुतिदिव्यम्” “सायुज्य मध्यॆ सतुमोक्ष उक्तः” “मामुपेत्य पुनर्जन्मदुःखालय मशाश्वतं! नाप्पुवन्ति” “सोन्नते स कामन् ब्रह्मणाविपश्चिता” “परं ज्योतिपरुवसम्पद्यनरूपेणाभिनिष्पद्यते” “नारा यण सायुज्य मनाप्रीति’ इत्याद्यनेक प्रमाणगळु श्रियः पतिये उपेयनॆन्दु सारुत्तवॆ. कौषीतकीश्रुतियू श्री भाष्यकारर वैकुंरगद्यवू ई अभिप्रायवन्ने विशदवागि उपपादिसुत्तवॆ.________________
चरम श्लोकाधिकारः प्रपत्तॆरा ज मात्र मनॊपारनन्वयः । ३६१ आदरू आगलि, २. स्वप्राधान्य निवारणं स्वप्रयत्नवेनो बेकु, आदरॆ अदु अष्टु प्रधानवादुदल्लवु. नम्म सङ्कल्प, प्रयत्न, करगळु इल्लदॆ आगुवुदिल्लवु. अदक्कागिये शरणंव्रज ऎन्दु हेळिदरु. अदु फलप्राप्तियल्लि प्रदानवादुदल्लवु. आतनु प्रीतनादरेने अनु ग्रहवु सिद्धिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द “मेषवृणुते तेनलभ्यः” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. तानॊब्बनु प्रीतनादरे निनगॆ मुक्तियु ऎन्दु एक शब्दवन्नु प्रयोगिसिरुत्तारॆ, आग एक शब्दवु एक एव अवधारणयुक्तवागि भाविसिदरॆ ई अर्धवु सिद्धिसुत्तदॆ. स्वप्रयत्नवू बेकागिरुवाग प्राधान्य निवारण हेगॆ ? “अधिष्टानं तथाका” ऎम्ब श्लोकदल्लि (गी, १८.) हेळिरुव करण कळेबरयोग, विवेक ज्ञान प्रदान, प्रवृत्तिगॆ सहाय इवॆल्लवू कृषि केशनिन्दले आगतक्कद्दुदुदरिन्द स्वप्राधान्य निवारणवु. इष्टे अल्लवु; एक एव आशक्तियुळ्ळवनुनाने, इन्नु यारू अल्लवु. आदुद रिन्द हरिवंशदल्लि “ब्रह्माणं शितिकण्ठञ्च याश्चान्या देवता स्मृताः । प्रतिबुद्धान सेवन्ते यस्मात्परिमितं फलम्” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (३) प्रसराज मात्रत्वं-ई एक शब्दवु प्रपत्तियु व्याज मात्रवॆन्दू हेळुत्तदॆ. नन्नन्नु शरण हॊन्दुवदु ऒन्दे निन्न कारवु. आदरॆ अदुवे मुक्ति कॊडलारदु. नानॊब्बने कॊडुववनु. नाने मुक्तिदायकनागि मुकुन्दनु, आगलि परम दयाळुवागि नीनि रुवाग ई अजागळस्तनदोपादियल्लिरुव ई व्याजताने एकॆ ? ऎम्ब वादवन्नु तन्दु नम्मल्ले कॆलवरु भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसुव दिल्लवु. इदु स रि या द अभिप्रायवागुवदिल्लवु - व्याजविल्लदॆ स्वामियु रक्षिसिबिट्टरॆ ऎल्लरन्नू रक्षिसबेकागि बन्दु वैषम्यक्कॆ गुरि यागुवनु. आदुदरिन्द नन्न पादारविन्ददल्लि शरणागतियन्ननुष्ठिसि, विभीषणन हागॆ महाप्राज्ञनादरॆ, रक्षिसुवॆनु ऎन्दु प्रतिज्ञॆ माडिरु त्तारॆ. आदुदरिन्द भरन्यासवु अवश्यकवु. (४) अन्नोपाय्करनन्वय–बेरॆ उपायवाद भक्तियोग (भगवदुपासन)वू अदर परिकरगळू यावुदर सहायवू ई भर 70________________
३६२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तदरस्य सम्बन्धः सत्व साध्वष्ट भिन्न ता । इत्त मर्था षडाचारैकशब्द स्य दर्शिताः॥ न्यासक्कॆ बेकिल्लवॆम्बुदू एक शब्दार्धवु प्रवदनानुष्ठान माडिद नन्तर भक्तियोगवन्नु अनुष्टिसुवॆनॆन्दु यत्निसकूडदु एकॆन्दरॆ आग प्रपत्तियल्लि महा विश्वास रूपाङ्गवे इल्लवागि होगुत्तदॆ आग भरन्यासवु सिद्धिसदे होगबहुदु. आञ्जनेयनन्नु बन्धिसिद्द ब्रह्मास्त्रवु आतनन्नु हग्गदिन्द कट्टिद ऒडनॆये बिट्टु होयितु. ई भरन्यास निष्ठनु अकिञ्चननु, विळम्बवन्नु सहिसिदवनु. आदुदरिन्द ई एक शब्ददिन्द ई प्रपत्तिगॆ इन्नु याव साधनगळू बेकिल्लवु नजाति भेदं नकुलं नलिङ्गं नगुण क्रियाः । नदेश काता नावां योगोह्य यमपेक्षते, अर्धवु स्पष्टवु. (५) तद रष्य सम्बन्ध–यावाग इन्नॊन्दु उवायद सम्बन्ध बेकिल्लवो आग आ उवायद परिकरगळाद करयोग ज्ञान योगगळ सम्बन्धवु अङ्गगळागि बेकिल्लवु ऎन्दु एकशब्दवु सूचिसुत्तदॆ. नित्य नैमित्तिकगळु प्रपत्तिगॆ बेकागिल्लवादरॆ, अवुगळु करयोगक्कॆ सेरिदवुगळागि त्यजिसबहुदो ? ऎन्दरॆ कॆलवरु त्यजिसबहुदॆन्दु हेळु वरु. इदु सरियल्लवु नित्य नैमित्तिकगळु स्वामिय आज्ञाकैङ्कय्यगळु; अहरहस्सन्ध्या मुपासीत इत्यादि प्रमाणगळिरुवदरिन्द अनु सलेबेकु, बिडतक्कदल्लवु, बिट्टरॆ अज्ञाभेदियागि भगवन्निग्रहक्कॆ ऒळ गागबेकागुत्तदॆ. सत्व साध्यॆष्टभिन्न ता-नाल्कु विध पुरुषार्थगळिगागियू ई प्रपत्तिये उपायवॆन्दू, अवुगळिगॆ एनू भेदविल्लॆन्दू ई एक शब्दवु सूचिसुत्तदॆ. ई अभिप्रायवन्ने ऒन्दु कारिकॆयागि अनुग्रहि सिरुत्तारॆ सुदुष्करेण शोचेद्यः येनयेनेष्ट हेतुना। ससतस्याहमेवेति चरम श्लोक सण्ण हः”ऎम्बदागि, यावनु एनेनु बेकॆन्दु शोकिसुवनो अववुगळन्नु हॊन्दलु नाने कार णनु ऎम्बुदु चरम श्लोक सद्य हार्धवॆं दागि हेळिरुत्तारॆ. नाने कारणनु ऎन्दरॆ नन्नल्लि माडुव शरणागतिये कारणवॆम्ब भाववु. (यन काम कामेन नसाध्यं साधनान्तरैः________________
चरम श्लोकाधिकार ३६३ मुमुक्षुणायत्सारिन नयोगेन नभक्तितः प्राप्य ते परमन्धाम यतोनावरते पुनः! तेनतेनाप्यते तत्तना सेनैव महामुने, ऎन्दरॆ याव उपायाारवाद भक्तियोग वन्नवलम्बिसि, चतुध पुरुषार्धगळन्नु अपेक्षिसुव आरनू, आधा र्धियू, केवलनू, ज्ञानियू हॊन्दलु कष्टसाध्यवो, अन्तह कोरिकॆगळन्नॆल्ला ई न्यासविद्यॆयिन्दले हॊन्दबहुदु ऎम्ब तात्परवु. इत्तं-ई प्रकारवागि, पर्डा- आरु अर्धगळु एकशब्द स्य इल्लिरुव एक शब्दक्कॆ, आचारै- तम्म गुरुगळिन्द दर्शिताः-तोरि सल्पट्टवु. आचाररु हेळिकॊट्ट अर्धगळे विना, तावु कल्पिसि हेळिदु दल्लवॆम्ब तात्परवु. इन्नॊन्दु मुख्यवाद एक शब्दार्धवन्नु मुन्दॆ उपपादि सुत्तारॆ अदु यावुदॆन्दरॆ आश्रय संरक्षणॆगॆ उपयुक्तवाद कल्याणगुणयुक्तळागि कारुण्यमयळाद लक्ष्मियिन्द युक्तनादवनु ऎम्बुदू एक शब्दार्थवु, सत्व विशेषणयुक्तनाद नानॊब्बने ऎम्बर्धवु. हीगिरुवाग एळु अर्धगळॆन्दु हेळदॆ आरु ऎन्दु हेळि दुदु एकॆ ? ऎन्दु प्रश्निसबहुदु. एकॆन्दरॆ वरम पुरुषनाद तनगॆ यावागलू जॊतॆयल्ले इरुवदरिन्द परतत्वक्कॆ सेरिद लक्षणवादुद रिन्द, यावाग तानु ऎल्लॆल्लि हेळल्पट्ट नो अल्लॆल्लॆल्ला लक्ष्मि विशिष्टने हेळल्पडुवदरिन्द इदन्नु सेरिसि हेळबेकाद आवश्यकविल्लवु आदुदरिन्द अनुवाद रूपदल्लि ज्ञापकक्कॆ तरुत्तारॆ. ई कारिकॆगळ मूलक पूरै पक्षरूपदल्लि नम्मल्ले कॆलवरु हेळुव अभिप्रायवन्नु कारिकॆय मूलक हेळि, अनन्तर सिद्धान रूपदल्लि लक्ष्मिगॆ परमात्मनॊन्दिगॆ उपायत्वदल्लू उपेयत्वदल्लू अन्वय उण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. हिन्दॆ अनेक कडॆगळल्लि ई अभिप्रायवु, सिद्योपाय शोधनाधिकार; मूलमद्वयाधिकारगळल्लि उपपादितवागिद्दरू, ई चरम श्लोक दल्ल, व्यक्तवॆन्दु हेळुवुदु अवश्यकवादुदरिन्द एक शब्ददल्लि ई अर्धवु बोधितवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. श्री यामुन मुनिगळु लक्ष्मीतत्ववन्नु सहवागि चतु श्लोकियल्लि उपवादिसिरुव हागू, श्री यतिवररु शरणागति गद्यदल्लि भगवन्नारायणवॆन्दु आरम्भिसिद________________
३६४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे चूर्णिकॆयल्लि सहिसिद हागू, श्री शुकरू भागवत ६नॆय स्कन्दद कॊनॆय अध्यायदल्लि पुंसवन व्रताचरणॆयल्लि द्वादशाहुतिय प्रसद्धदल्लि तिळिसिरुत्तारॆ.-एनॆन्दरॆ विष्णु पत्नि महामाये महापुरुष लक्षणॆ । प्रियधान महा भागे लोकमातर मोस्तुते ॥ श्रियं विष्णुञ्च वरदा नाशिनां प्रभवा वुभ युवांहि विश्वस्य विभू जगतः कारणं परम् ॥ इंहि प्रकृति सूक्षा माया शक्तिद्दुरत्यया । तस्या अधीश्वर साक्षामेव पुरुषोत्तम ॥ इल्लि महापुरुषलक्षणे ऎम्बुदरिन्द महापुरुषनाद श्री महा विष्णुविगॆ याव स्वरूप स्वभावादिगळो तदनुगुणवाद स्वरूप स्वभाव रूवादिगळळ्ळवळॆन्दु हेळिरुत्तारॆ प्रियधामे तन्न पतिय वक्षस्थळवे तनगॆ वासवागि उळ्ळवळॆन्दू, वरद् चत द्विध पुरुषार्ध गळन्नु कॊडुववरु इब्बरू ऎन्दू आशिवां प्रभवा उभौ – सत्व श्रेयस्सुगळिगू उवाय भूतरॆन्दू, यावांहि विश्वस्य विभू, ऎम्बुदरिन्द लक्ष्मियु वरम पुरुषनिगॆ अवृधद्द विशेषणवादुद रिन्द सत्वव्याप्ति मत्तु वरस्पर व्याप्तियू हेळल्पट्टितु. इब्बरू हीगॆ ऎल्ला विधदल्लू समवादरॆ निमाभ्यधिक श्रुतिगॆ विरोधवे ? ऎन्दरॆ तस्या अधीश्वर साक्षात् ऎम्बुदरिन्द वति शेषत्ववु निरूपिसल्प ट्टिरुत्तदॆ. जगतः कारणं परम् ऎम्बुदरिन्द जगत्कारणत्ववू लीला विभूतियल्लि प्रीत्यतिशयवू हेळल्पट्टितु. भागवतदल्लि तुम्बा आदर वुळ्ळ श्री आनन्द तीर्धियर शिष्यरुगळू नम्मल्लि कॆलवरू सह एकॆ ई अभिप्रायगळन्नु मन्निसलिल्लवो तिळियदु. आदुदरिन्द इदक्कॆ व्यतिरिक्तवाद अभिप्रायवु श्री निगमान्य देशिकरवरिगॆ इष्टविल्लवागि आ अभिप्रायगळन्नु निराकरिसुत्तारॆ. केचित् ऎन्दु आरम्भिसिद कारिकॆय मूलकवागि, चम्पा अण्ड् कॊ., मुद्रणालय, अरळेपेटॆ, बॆङ्गळूरु सिटि.________________
(20) चरमश्लोकाधिकारः 8 ३६५ अथ लक्ष्मिविशिष्ट एकएवशरण्य इत्याह नवभिर्कारि केच हैक शब्दार्थं शरण्यं प्रचक्षते । विशिनष्ट तथापि श्रीर्गुण विग्रहवतभुम् ॥ १४८ ॥ इत्यादि प्रमाणगळिन्दलू ई अभिप्रायवु व्यक्तवु. हागॆये “श्रद्धया देवो देवत्व मत्तु ते” ऎम्ब श्रुति प्रमाणवु. श्री व्यासमहर्षियु एकाकी विद्यया सार्धं (मोक्षधर) ऎन्दु एक शब्दवन्ने प्रयोगिसिरुत्तारॆ इवुगळिगॆल्ला गमनकॊडदॆ, ई एक - शब्दक्कॆ लक्ष्मी विशिष्टतॆयन्नू हेळदॆ केवल नारायणनु मात्रवे सिद्दोपायनॆन्दु भाविसुवरु. ई अभिप्रायगळन्नु ९कारिकॆगळिन्द निराकरिसुत्तारॆ लक्ष्मीविशिष्टनागिरुव तानॊब्बने शरण्यनु ऎम्बुदू एकॆ शब्दार्थवॆन्दु ९ कारिकॆगळिन्द हेळुत्तारॆ कॆलवरु इल्लिन एकशब्ददिन्द नारायणनॊब्बने सिद्धोपायने विना लक्ष्मिगॆ उपायत्वदल्लि सम्बन्धविल्लवॆन्नुवरु ऎन्दु हेळि, अभिप्राय वन्नु निराकरिसुत्तारॆ. केचित् - कॆलवरु, इल्लि कॆलवरु ऎम्बुदरिन्द साधारण जनरु हेळल्पडलिल्लवु हागॆ साधारणरादरॆ अवर अभि प्रायक्कॆ गमन कॊडुव आवश्यकतॆयिल्लवु ; महनीयरागियू शास्त्र सामञ्जस्यविल्लद अर्थवन्नु हेळिदरॆ, आगीग निराकरिसदे बिडुवदु सरियल्लवु ; आदुदरिन्द केचित् - कॆलवु नम्म सिद्धानक्कॆ सेरिद आचाररुगळु, इह - ई चरमश्लोकदल्लि, एक शब्दार्थं - एक शब्दार्धवु परक्यं - शरण्यनागि ऎन्दरॆ सिद्धपायनागि रक्षकनु ऒब्बनाद नारायणनॊब्बने, लक्ष्मि यु अल्लवॆम्ब, भाववन्नु, प्रचक्षते - व्यक्तवागि हेळुत्तारॆ. तथापि - हीगॆ एकशब्द प्रयोग विद्दरू, तदापि ऎम्बुदु पारान्तरवु, आकालदल्लू कूड ऎन्दरॆ भगवन्तनु उपायनागुवागलू कूड ऎम्बर्थवु श्रीः - लक्ष्मियू गुणविग्रहवन् - स्वामिगॆ कल्याणगुणगळ मत्तु दिव्यमण्णळ विग्रह गळ हागॆ, प्रभुम् - “पतिंविश्वस्य” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ, सत्व स्वामि याद परमपुरषनन्नु, विशिनष्टि - विशेषिसुत्ताळॆ. परम पुरुष नॆन्दरॆ हेगॆ कल्याणगुणगळिन्दलू मत्तु दिव्यमण्णळ विग्रहदिन्दलू युक्तनॆन्दु, आतन विशेषणगळिन्द हेळल्पडुवनो, हागॆये लक्ष्मि________________
३६६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ईश्वरी सत्यभूताना मियं भगवतःप्रिया । संश्रित त्राणदीक्षायां सहधर चरी स्मृता ॥ १४९ ॥ यू विशेषणवादुदरिन्द लक्ष्मियुक्तनाद भगवन्तनु ऎम्बर्धवू तोरिबरुवदरिन्द, मामेकं - ऎन्दिद्दरू लक्ष्मी कल्याणगुण, दिव्य मक्कळविग्रह इत्यादि सत्व विशेषणयुक्तनाद नानॊब्बने ऎम्ब तात्पर वॆन्दु हेळिदरु द्वयदल्लि श्रीमन्नारायण चरण् ऎम्बल्लि लक्ष्मी युक्तनाद नारायणन पादकमलगळल्लि शरणवन्नु हॊन्दुवॆनु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द मामेकं शरणंव्रज वॆम्बल्लि लक्ष्मियुक्ततॆ यन्ने हेळतक्कद्दु विशेषणदॊन्दिगे यावागलू इरुव विशेष्य नादुदरिन्द ऎन्दरॆ लक्ष्मियु अवृधक्किद्द विशेषणळादुदरिन्द, स श्वरनु उपायनिष्ठनिगॆ, सिद्धोपायनागुवागलू, सहधरचरि याद लक्ष्मिय जॊतॆयल्ले इरुवदरिन्द सिद्धवायत्वदल्लि आकॆगू अन्वयवुण्टॆम्ब भाववु आगलि, सिद्धपायनिगॆ विशेषणवॆन्दू, आ विशेषणवु यावा गलू ऒट्टिगॆ इरुवदॆन्दू, मात्र हेळिदिरि; इदरिन्द सिद्धपायत्वदल्लि अन्वयवू उण्टॆन्दु हेगायितु ? ऎन्दाक्षेप तन्दरॆ भगवन्तनहागॆ लक्ष्मियू ईश्वर कोटिगॆ सेरिदवळॆम्बुदु शास्त्र सम्मतवाद विषय वादुदरिन्द, मुक्तिगॆ उपायवागुवदू मुक्तियन्नू कॊडुवदू, सह इब्ब रिगू सेरिदुदु ; यजमाननु मत्तु आतन पत्निगू सेरिदु दागि आ सन्दर्भदल्लि आश्रित त्राणदीक्षॆयन्नू इब्बरू रचिसिरुत्तारॆन्दु मुन्दिन कारिकॆयिन्द तिळिसुत्तारॆ मुख्यवागि ऎरडु कारणगळिन्द आकॆगॆ उवायत्ववू उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. ईश्वरी सत्व भूतानां - समस्त नियाम्य वर्गवाद प्राणिगळिगू, ईश्वरी - ईश्वरियु ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्री सूक्तदल्लि ईश्वरीं सत्वभूतानां - ऎम्ब प्रयोगवे इरुत्तदॆ. ईश्वरीयागबेकादरॆ ऎल्लवन्नू व्यापिसि, भरिसि, अवक्कॆल्ला आत्मावागि अवुगळिगॆ स्वामिनियागबेकु. इन्तह शक्तियॆल्ला लक्ष्मिगॆ उण्टॆन्दु विश्वक्केन संहितॆयल्लि हेळिरुवदरिन्द आकॆयु सत्वभूतगळिगू ईश्वरियु हागादरॆऎल्ला प्राणिवर्गक्कू नियामकरु इब्बरू ऒब्बनु नारायणनु, इन्नॊब्बळु लक्ष्मियु. इदरिन्द परस्पर व्याघातवल्लवॊ ?________________
चरमश्लोकाधिकारः ३६७ ऎन्दरॆ, (२) हागल्लवॆन्दु इयं भगवतःप्रिया - ई लक्ष्मियु भगवन्तनिगॆ वाल्ल भ्यातिशयदिन्द तुम्बा प्रियळु परस्पर इब्बरू सत्वज्ञरु ; परस्पर मनोङ्गितवन्नु तिळिदवरु ; अन्तवरल्लि व्याघात वुण्टे ? व्याघातवॆल्ला परस्पर इङ्गितवन्नु तिळियुव शक्तियिल्लद लोक दम्पतिगळल्लि मात्रवे आदुदरिन्द श्री यामुनमुनिगळु नित्यानुकूलं स्वतः - ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ आदुदरिन्द सीतॆयु श्री रामनल्लि प्रतिज्ञॆयन्नु माडुत्ताळॆ एनॆन्दरॆ “ नते दुःखं करिष्यामि निवसन्ती त्वया सह ” ऎन्दु (रा अयोध्या) हीगॆ ई ऎरडु कारणगळिन्द, संश्रित त्राण दीक्षायां-चन्नागि शरणागतिय मूलक आश्रयिसिदवर संरक्षणवॆम्ब यज्ञदीक्षॆयल्लि, सहधर चरी स्मृता - भगवन्तनिगॆ सहधचारिणी ऎन्दु स्मृतियाद श्री मद्रा मायणदल्लि “इयं सीता ममसुता सहधरचरितन । प्रतीक्ष चैनां भद्रन्ते वाणिङ्गव्ववाणिना” ऎम्बल्लि हेळल्पट्टितु आश्रित राद ऋषिगळ रक्षणॆगागि कङ्कणबद्धनागि श्रीरामचन्द्र प्रभुवु हॊर टरॆ, तत्सहायकळागि वनक्कॆ तानू जॊतॆयल्लि बन्दु, ऋषिगळ कत्रु नाशन मत्तू साधुर क्षणवॆम्ब यज्ञदीक्षॆयल्लि मुख्यवात्रवन्नु वहिसि सीतॆयु ताने मूलकारणवादुदरिन्द सहधचारिणियु, संश्रित प्राणदीक्षायाम्ऎम्ब दीक्षाशब्द स्वारस्यदिन्द आश्रितरक्षणवॆम्ब यज्ञ दीक्षा सङ्कल्पक्कॆ पत्नि इल्लदे इद्दरॆ, “पत्युर्नयज्ञ संयोगे ऎम्ब उक्कनुसारवागि, अवकाशवे इल्लवागुत्तदॆ आदुदरिन्दले श्रुतियल्लि “अशाना जगतो विष्णु पत्नि” ऎन्दु हेळल्पट्टितु ई अभिप्रायवे लक्षासह हृषीकेशो देवा कारुण्यरूपया रक्षकः” ऎम्बल्लि उपवादितवु आगलि लक्ष्मियु पतिगॆ शेषभूतळॆन्दु शास्त्रदल्लि हेळिरुवाग स्वातन्त्रविल्लदवळिगॆ उपायत्वदल्लि अन्वय वन्नु हेगॆ हेळबहुदु ? ऎम्ब शङ्कादल्लि संश्रित त्राणदीक्षायाम् ऎन्दु हेळल्पट्टितु. यज्ञदल्लि अधिकारवु हेगॆ पति पत्निगळिब्बरिगू उण्टो, हागॆये समस्त जगद्वा पारगळल्लू लक्ष्मियॊन्दिगॆ नारा यणनिगॆ अधिकारवॆम्ब तात्परवु आदुदरिन्द एकं - ऎम्बुदर तात्सरवु विशेषण विशिष्ट नाद एकम् ऎम्ब तात्परवॆन्दु हेळल्पट्टितु.________________
३६८ श्री मद्र हस्यत्रयसारे एकं जगदुपादान मत्तु पि प्रमाणतः । यथापेक्षित वैशिष्ट्यं तथात्रापि भविष्यति ॥ १५० ॥ उनायत्नदल्लि लक्ष्मिगॆ अन्वय उण्टॆम्बुदन्नु ऎरडु निदर्शन गळमूलक उवपादिसुत्तारॆ विशेव्यवन्नु हेळुवाग विशेषण विशिष्ट तॆयॆ हेळल्पडुत्तदॆम्बुदक्कॆ निदर्शनवन्नु दयवालिसुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ छान्दोग्यदल्लि “सदेव सोद्योदमग्र आसीत् एकमेवा द्वितीयं* सृष्टिगॆ मॊदलु उपादानकारणवागि सत्तॆम्बुदॊन्दे इत्तु, ऎरडनॆयदे इरलिल्लवु ऎन्दु एक शब्दविद्दरू, चिदचित्तुगळिन्द परमात्मनॆन्दु हेगॆ अर्ध माडलेबेको, हागॆये इल्लियू परम पुरुषनॊब्बने सिद्धोपायनॆन्दु इद्दरू, ई चरमश्लोकद एक शब्दवु लक्ष्मि विशिष्टतॆयन्ने बोधिसुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ आगलि सत् ऎम्बुदक्कॆ सूक्ष्मचिदचित्तुगळिन्द विशिष्टनाद परमात्मनॆन्दु एकॆअर्ध माडबेकु? सत् ऎम्ब शब्दक्कॆ सुम्मनॆ वरब्रह्मवॆम्ब अर्धवन्नु एकॆ हेळकूडदु? ऎन्दरॆ चिरचित्तुगळु, इल्लदॆ इरुवुवु उत्पन्नवादवॆन्दु असत्कारवाद अवार्धवन्नु अवलम्बिसबेकागुत्तदॆ अदू अल्लदे ई श्रुतिये अत्र उपवादिसल्पट्टिरुत्तद; हेगॆन्दरॆ “ अनीतवादं स्वध यातदेकं ! यस्मादान्य नपरःकिञ्चनास । तम्म आसीत्तमसा गूड मप्र केतम् ” ऎम्बुदरिन्द सृष्टिगॆ मॊदलु लक्ष्मियॊन्दिगॆ परब्रह्मनॊब्बने इद्दनॆन्दु हेळि, अनन्तर अवरॊन्दिगॆ सूक्ष्मदश यल्लि तमस्सिन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ तमस्सु ऎम्बदु सूक्ष्म चिद चिद्विशिष्ट द्रव्यवॆम्बुदु श्रुत्यन्तर सिद्धवु इदु “सदेवसोम्य ऎम्ब श्रुतियु उपपादनॆयादुदरिन्द विशेष्यवु हेळल्पट्टरू, अप्पधद्द विशेषणदॊन्दिगॆ हेळल्पट्टितॆन्दे भाविसबेकादुदरिन्द, एकशब्ददिन्द लक्ष्मि वैशिष्टवू बोधितवु ऎन्दु हेळुत्तारॆ एकं - ऒब्बनाद सरब्रह्मने, जगदुपादानमिति - जगत्तिगॆ उपादानकारणनॆन्दु, उक्तपि - भान्दोग्यदल्लि “सदेव सोमैद मग आसीत्, एक मेवाद्वितीयं” ऎम्ब वाक्यदल्लि एकमेव ऎम्बल्लि हेळल्पट्टिद्दरू, प्रमाणतः - इतर प्रमाणगळिन्द, मेलॆ उदाहरिसल्पट्ट श्रुति प्रमाण मत्तु “यस्य सत्वाणि भूतानि शरीरम्” इवे मॊदलाद प्रमाणगळिन्द, अपेक्षित वैशिष्टं – लोकक्कॆ उपादानकारणनागिर -________________
चरमश्लोकाधिकार- एकोपास्ति विधानेपि गुणादीनां यथान्वयः । त कशरणं प्रज्या विधानेष्यनु मान्यताम् ॥ १५१ ॥ बेकॆन्दु हेळुवदक्कॆ बेकाद सूक्ष्मचिद चित्तुगळिन्द सेरिरोणवु, यथा - हेगॆ व्यक्तवो, तथा - हागॆये, आत्रासि - ई सन्दर्भ दल्ल, ऎन्दरॆ मामेकम् ऎम्बल्लिरुव एकशब्द प्रयोगदल्लू, भविष्यति उण्टागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ लक्ष्मि वैशिष्टवे हेळल्पट्टितॆन्दे भाविसतक्कद्दा गिरुत्तदॆम्ब भाववु हागॆये सच्छब्ददल्लि लक्ष्मी वैशिष्टवू सह बोधितवॆम्बुदू सह मेलॆ उदाहरिसिरुव बेरॆ श्रुतियिन्दलू व्यक्तवॆम्बुदू सह सूचितवु इदन्नुनुनरिसि, भागवतदल्लि “युवा न्नु विश्वस्य विभू जगतःकारणम्परन्,”ऎन्दु इदॆ हागॆये सात्वत दलक्ष्मीनारायणाख्यन्तदतो ब्रह्मसनातं तदे दक्ष मिधुन” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ भगवन्तनिगॆ उपादानकारणत्व वन्नु बोधिसुव ई श्रुत्यर्धदल्लि विशेशणगळाद सूक्ष्मचिद चिद्वितिष्ट विशेष्यनॆन्दु एकमेव ऎम्बस्थळदल्लि ऒप्पुवदादरॆ, इल्लि मामेकम् ऎम्बल्लिरुव विशेषणवाद लक्ष्मियिन्द कूडिद विशेष्यनाद भगवन्तनॆन्दु अर्थवन्नु ऒप्पलु प्रतिबन्धकवेनु ? आदुदरिन्द भगवन्तनु लक्ष्मि यॊन्दिगॆ सेरिये मोक्षवायनॆन्दे भाविसतक्कद्दु उवायरूपनाद भगवन्तन ध्यानोवाननॆगळिगॆ ऐकान्त्यवु अवश्यकवु लक्ष्मीनारायणरिब्बरू उपासनादिगळल्लि उद्देशरॆन्दरॆ ऐकान्त्यक्कॆ हानि ऎम्बुदु कॆलवर पूर्व पक्षवु आ अभिप्रायवन्नू ऒन्दु दृष्टान्तमूलक निराकरिसुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ -गुणोपसं हार पाददल्लि, परब्रह्मनु यावागलू उभय लिङ्गत्वयुक्तनु ऎन्दरॆ हेयव्रत्यकनु कल्याण गुणाकरनॆन्दू, “आनन्यादयः प्रधानस्य” (३ ३ ) ऎम्ब सूत्रदल्लि उपपादितवागिरुवहागॆ आनन्यत्व, सत्यत्व, ज्ञानत्व, अनन्तत्व अमलत्व, श्रीयः वतित्वरूपगळाद स्वरूप निरूवकधरगळु, समस्तगळाद उपासन विद्यॆगळल्लू ई विशेषणगळु प्रधान गळागि उवास्य देवतॆगॆ इरबेकॆन्दु हेगॆ व्यवस्थितवो, हागॆये “एकंशरणं व्रज ऎन्दु हेळिरुव सन्दर्भदल्लि लक्ष्मी विशिष्टनाद श्री कृष्णने शरण्यनॆम्बुदु व्यक्तवॆन्दु बोधिसुत्तारॆ एकोपास्ति विधानेपि-ब्रह्म विद्यॆगळल्लि परब्रह्मनॊब्बने उवासिस________________
220 श्री मद्र हस्यत्रयसारे तक्कद्दॆन्दु विधिसिरुवदरल्लू कूड, गुणादीनां - कल्याणगुणग ळाद आनन्दत्व, सत्यत्व, ज्ञानत्यादि गुणगळ यथा अन्वयः - गुणोप संहार पाददल्लि हेळिरुवहागॆ, हेगॆ सम्बन्ध वुण्टो, तथा - हागॆये, एकशरण प्रज्य विधानेपि - नन्नॊब्बनन्ने शरण वन्नू हॊन्दु ऎन्दु विधिसिरुवदरल्ल, अनुमान्यताम् -ऒप्पतक दागिरुत्तदॆ. इल्लि आदि पददिन्द दिव्य मज्जळ विग्रहत्ववू, श्रियः पतित्ववू बोधितवु समस्त ब्रह्म विद्यॆगळल्लू वरब्रह्म स्वरूपवु अनसन्धेयवादुदरिन्द, इन्तह आनन्दादि विशेषणगळाद गुणग इल्लदॆ परब्रह्मपासनवु साध्यविल्लदुदरिन्द विशेष्यवु विशेषणग ळॊन्दिगेने उपास्यवु, आननादयः प्रधानस्य ऎम्ब ब्रह्म सूत्र दल्लि, आननवे मॊदलाद गुण विशेषणगळू हेळल्पट्टिदुदल्लदॆ आदि पददिन्द त्रियः पतित्व रूप विशेषणवू सह सूचिसल्पट्टितॆन्दु श्री कूरत्ताळ्वारवरु शारीर विवरण वॆम्ब ग्रन्थदल्लि हेळिरुत्तारॆन्दु स्वामिनिगमान्य देशिकरवरु तम्म न्याय सिद्धाञ्जनदल्लि बोधिसिरु तारॆ “तमेकं जानतात्मानं” “तमेवं विदित्तातिमृत्यु मोति” “माम्य एष्य सि” इत्यादनेक श्रुतिवाक्यगळल्लि विशेष नॊब्बने हेळल्पट्टिद्दरू अधक्षिसिद्द विशेषणगळिन्द कूडिद विशेष्य वॆम्बुदे अर्धवु. श्री वेद व्यासर अभिप्रायवू हागॆये ऎम्बु दन्नु नावु मोक्षधर वाक्यगळिन्द ऊहिसबहुदु कृतामत्सानि भूतानि चराणि स्थावराणिच । एकाकी विद्ययासार्धं विहरिष्यद्वि जोत्तम । ततो भूयो जगतृष्टिं करिष्यामीह विद्यया ऎन्दु भगवन्तने श्री नारदरिगॆ उपदेशिसि, एकाकि ऎन्दु श्रुति यल्लि हेळिरुव परब्रह्मन एकत्वक्कॆ लक्ष्मी विशिष्टतॆये अर्धवॆन्दु उप देशिसिरुत्तारॆ एकाकि ऎन्दरॆ विद्यया सार्धं-लक्ष्मियॊन्दिगॆ ऒब्ब नॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ एकॆ शब्दक्कॆ इदे अर्धवॆम्बुदन्नु पाद्मपुराण वाक्यदिन्दलू ग्रहिसबहुदु “मामेकॆञ्च श्रीया युक्तं भक्ति युक्त नरोत्तमद्वयेन मन्न रत्नन मत्नियेण भजे तैदा” इदरिन्द मामेकम् ऎम्बुदक्कॆ लक्ष्मी विशिष्टनाद ऒब्बनन्ने ऎम्बुदे अर्थवु परब्रह्मनन्नु हेळुवाग आनन्दादि स्वरूप निरूपक________________
चरमश्लोकाधिकारः 220 यथा गुणादि वैशिष्टसिद्योपाय्सक मकृतम् । एवं पत्नि वैशिष्ट्यपि व्यभीष्यं शास्त्र चक्षुषाव ॥ १५२ ॥ धर्मगळन्नु बिट्टु परब्रह्मन हेगॆ बोधितनागुवदिल्लवो हागॆये तैत्तरीयवु “प्रीश्चते लक्ष्मीश्वप” ऎम्बुदरिन्द श्रीयःपतित्ववू स्वरूवनिरूपक धरवादुदरिन्द लक्ष्मि विशिष्टनागिये उपास्यम ऎम्ब भाववु आदरॆ उपासकनिगॆ ई गुणगळ अनुसन्धानवु ताने एकॆ ? ऎन्दरॆ आग परमात्मनन्नु निर्गुणनॆन्दु अदैतिगळु हेळिद हागॆ भाविसबेकागुत्तदॆम्बुदू सूचितवु आगलि, सत्यत्व, आनन्दत्वादि स्वरूपनिरूवक धरगळन्नु बिट्टु वरमपुरुषनु हेगॆ इल्लवो हागॆये लक्ष्मी पतित्ववू स्वरूप निरू पक धर्मवागिरुवदरिन्द लक्ष्मियिल्लदॆ वरमपुरुषन्निल्लवॆम्बंशव न्नेनो ऒप्पोण आग लक्ष्मी विशिष्टने उपासनॆन्दु हेळिदन्ता यितु. उपासनक्कॆ ऐकान्त्यवु आवश्यकवागिरुवाग आ एकान्त्यद हानियु लक्ष्मी विशिष्टतॆयिन्दुण्टागुवदिल्लवो ऎन्दरॆ, एकत्वक्केनू कुन्दकविल्लवॆन्नुत्तारॆ –गुणादिवैशिष्ट-वरब्रह्म सत्यत्व, ज्ञानत्व आनन्दत्वादिगुणगळिन्द सेरियिद्दरू, सिद्धपायद एकत्ववु, यथा - हेगॆ अक्षतम् - हानियन्नु हॊन्दलिल्लवो, अन्तह कल्याण गुणगळिन्द युक्तनाद ऒब्बने उपासनागलु अर्हनॆम्ब भावनॆ यिन्द एकत्वक्केनू हेगॆ च्युतियिल्लवो ऎम्बभाववु, एवं हागॆये, पत्नि वैशिष्ट्यपि- यावागलू तनगॆ स्वरापनिरूपक विशेषणवाद पत्नियॊडनॆ शेरिरुवदरल्लू कूड, शास्त्र चक्षुषां-शास्त्रगळे कण्णागि युळ्ळवरिगॆ ऎन्दरॆ शास्त्रज्ञरिगॆ, अभीष्टम्-सिद्योपायद एकत्ववु सम्मतवादुदे ऎन्दरॆ ऐकान्त्यक्कॆ हानियिल्लवु परमपुरुषनु यावागलू लक्ष्मियुक्तनागिये इरुवदरिन्दलू, लक्ष्मियन्नु बिट्टिरुव अवस्थॆये इल्लदुदरिन्दलू शास्त्रज्ञरु ऐकान्त्यक्कॆ हानियिल्लवॆन्नुवरु आ शास्त्र प्रमाणगळु यावुवॆम्बुदु हिन्दॆये सूचिसल्पट्टवु “आनीद वातग्ं स्वधया तदेकं” “मामेकं विद्यायासारं”“लक्षा सह कृषिकेशः” “मामेकञ्च श्रियायुक्तं” इत्यादिगळु. ୧ मुन्दॆ सन्नि योग शिष्ट न्यायवन्नु पपादिसि, अप्पधक्किद्ध विशे षण भावदिन्द कूडिरुव विशेषण विशेषगळल्लि ऒन्दन्नु हेळिदरॆ d________________
३७२ प्रभाप्रभावतो एवमन्यतरो श्रीमद्रहस्यत्रयसारे यप्पदे कॊक्ता वितरा स्वयः । स्यात्स हवृत्त भिधानतः ॥ १५३ ॥ इन्नॊन्दन्नु हेळिदन्तागुवदु आ कारणदिन्द एकत्वक्कॆनू न्यूनतॆ इल्लवु एकॆन्दरॆ अन्तवुगळिगॆ प्रवृत्ति निवृत्तिगळू ऒट्टिगॆये यादुद रिन्द अल्लि एकत्ववे द्वित्व ऎम्ब भावनॆगॆ अवकाशविल्लवॆन्दु दृष्टान्त दिन्द प्रभावभातोळि’ ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ - अर्धवु प्रभाप्रभावतो-कानियन्नू कानिहॊन्दिद वनु गळॆरडुगळल्लि ऎन्दरॆ बॆळकु दीप, सूर्यकिरण सूर्यनु, बॆळतिङ्गळु चन्द्र, कानियु रत्नवू, इन्तवुगळल्लि, एको - ऒन्दन्नु हेळु वदरल्लि, इतरान्वयः - इन्नॊन्दू सह हेळिदन्तागुत्तदो, एवं - हागॆये, अव्रधद्द विशेषण आ विशेष भावदिन्दिरुवुवुगळल्लि अन्य तरोक्त - ऒन्दन्नु हेळिरुव सन्दर्भदल्लि, इन्नॊन्दू हेळिदन्तॆ, स्यात् - आगुत्तदॆ, एकॆन्दरॆ, सहवृत्त भिधानतः – ऎरडू ऒट्टिगॆ अप्पधद विशेषण विशेष्य भावदिन्द यावागलू ऒट्टिगॆ इद्दु प्रवृत्तियुळ्ळवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द सूर्यनु उदसिदनु, मुळिगि दनु ऎन्दरॆ सूर्यकिरणवू उदिसितु, मुळिगितु ऎन्दु हेळुव अवश्य कविल्लवॆम्ब भाववु चन्द्रनु उदयिसिदनु ऎन्दरॆ बॆळदिङ्गळू बन्तु ऎन्दु हेळुव कॆलसविल्लवु, दीपवु बन्तु ऎन्दरॆ बॆळकू बन्तु ऎन्दु हेळबेकाद कॆलसविल्लवु मल्लिगॆ हूवन्नु तन्दनु ऎन्दरॆ अदरॊन्दि गेने यावागलू इरुव पुष्प मकरन्दवु अदरॊन्दिगॆ बन्तु ऎन्दु हेळतक्कॆ अवश्यकविल्लवु हागॆये श्रुतिगळल्लि अनेक कडॆगळल्लि “एकोहवै नारायण आसीत्” ऎन्दु हेळिद्दरू, लक्ष्मी विशिष्ट नारायणः एक ऎन्दे हेळल्पट्टनॆन्दु अर्ध माडबेकादुदरिन्द श्री पराशरभट्टरवरु “नवृधग भिदल्ले श्रुतिरसि”ऎन्दु हेळिदरु हागॆये तापनीयदल्लि “मायाना एषा नारसिंहा सत्वमिदं सृजति सत्व मिदं रक्षति सत्व मिदं संहरति” ऎन्दु लक्ष्मिगेने जगवालन प्रळयगळु हेळल्पट्टिद्दरू लक्ष्मी सहितनाद नारायणनिगू अन्वय उण्टॆन्दु भाविसतक्कद्दु हीगॆ सन्नियोग शिष्ट न्यायद प्रकार ऎल्ला प्रवृत्तिगळल्लि लक्ष्मिनारायणरिब्बरिगू अन्वय उण्टु. ई अप्पधक्किद्द भाववन्नु महर्षिये सीता रामरुगळ वाक्यगळिन्द________________
(25) चरम काधिकार । ३२ स्मर चैनां मुनयः संसारार्णवतारिणी ऊचतु स्वयमेवेतत्पात्व तादिष्टु तादिवु ॥ १५४ ॥ व्यक्तवडिसिरुत्तारॆ “अनन्या राघवेणाहं भास्करेण प्रभायधा’ मत्तु “अनन्याहि मयासीता भास्करेण प्रभायथा” ऎम्ब प्रयोगगळन्नु काण- हुदु हागॆये विष्णु पुराणदल्लि “नित्य वैषा जगन्माता निष्ठॆ शिर नषायनीया सगतो निम्म ‘धृनेयं द्विजोत्तम” हेळल्पट्टिरुत्तदॆ ई उरवादनॆगळिगॆ श्री पराशरभट्टर श्री गुणरत्न कोशद श्लोकगळु अनुनन्धेयगळु आगलि, अनृध विरेषणवॆन्दनो ऒदवु. आदरॆ जॊतॆयल्लि इद्द मात्रन इब्बरिगू सिद्धवायद अन्वय उण्टॆन्दु हेळलु हेग आगुत्तदॆ, प्रमाणवेनु, बरी तरवु प्रयोजनविल्लवष्टॆ’ ऎम्ब शब्ददल्लि प्रमाणगळुण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ मुनयः-काव्यव वराशरादि ऋषिगळु, एनां-दरम पुरुषनिगॆ अनुरूववाद स्वरूव रूरगुणादिगळन्नुळ्ळ ई लक्ष्मियन्नू, “संसा रार्णवतारिणे” नंसारसागरवन्नु दाटिसुवळु ऎन्दरॆ तन्न वति यॊन्दिगॆ सिद्दोवायळागि मुक्तियन्नु कॊडुववळॆन्दु, स्मर-तावु रचिसिद स्मृतिगळल्लि हेळिरुत्तारॆ एतत् - ई अभिप्रायवु. " गॆ लक्ष्मी नारायणरु इब्बर रू सेरिये सिद्योवायवन्दु, इदन्ने व्यक्त वडिसि हेळुत्तारॆ तौउभ - ईइब्बरू, स्वयमेव - तावागिये सात्वतादिष्टु नाश्वत मॊदलाद संहितॆगळल्लि,ऊचतुः-करोक्तनागि इब्बरू हेळिरुत्तारॆ ऎल्लि ऎन्दरॆ? “माञ्च सुरेशेकन्दये नशरणं गतः। मक मुचिरालज्ञानत्सायुज्यं सगच्चति” ‘मामकां देवदेवस्य महिषं शरणंव्रजेत्” इति ऎम्बुदागि चतुः हेळिरुत्तारॆ हीगॆ लक्ष्मीनारायणरिब्बरू उवाय भूतरॆन्दु साश्वतगळल्लि हेळिरुत्तारॆ इन्नू इतर प्रमाणगळू उण्टु (१) ततोर लोकिता देवाहरिवक्षस्थलालया लक्षामै त्रेय सहसा परां निर्वृशिनाग ताः (2 वु १९ १०५) इल्लि मामेकम् ऎम्बुदरिन्द लक्ष्मियाद तानॊब्बळे साकु, तन्न सतियु बेकागिल्लवॆम्ब तात्पवल्लवु ई एक शब्ददिन्द भूदेवियु ल्यावरिसल्पट्टळॆन्दु भाविसबहुदु. मत्तु आत्मविद्या च देवित्थं________________
३७४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे विमुक्ति फलिदायिनी” श्री काश्यप महर्षिगळ तन्दॆयाद मरीचि महर्षिगळिन्द नानु केळि तिळिद लक्ष्मिय विषयदल्लिन इतिहासवन्नु केळु ऎन्दु श्री पराशररु तम्म शिष्यराद मैत्रेयरिगॆ हेळुव प्रकरणवु (सि पु १ ९१२०) ब्राह्म पुराणदल्लि ऐहिकामुष्टिकां सिद्धिंलभते श्री प्रसादतः”. स्वयम्भुव स्मृतियल्लि “सत्व काम प्रदांरम्यां संसारार्णवतारिणीम् ” । क्षिप्र प्रसादिनीं लक्ष्मीं शरण्याननुचिनयेत् " चतुर्विध पुरुषार्धगळनू कॊडुवअधिकारउण्टॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ हागॆये आरायशोवा वसुदा सत्व कामार्थमोक्षदा । अप्रमेयात्मिका सूक्ष्मा पर निल्दाणदायिनी । वाचः परं प्रार्थयिता प्रपद्यॆयतं श्रीयं” इवे मॊदलादवुगळनल्लि स्मरन्ति ऎम्ब भाववु सात्वतदल्लि “यामालम्भ्य सुखीनेमं दुस्तरं हि गुणोदधि । निम्म रन्त्य चिरेणैव व्यक्तध्यानपरायणाः, ननक्कू मार संहितॆयल्लि e तत्वार्शस्थां श्रीयन्देवीं सम्पूज्य श्रीधरप्रियाम् । ततो नामसहस्रेण तोषयेत् परमेश्वरम् इदरिन्दुण्टागुव फलवु - “ प्रसादाभिमुखी लक्ष्मीः सत्वमस्यॆ प्रयच्छति” ऎन्दु सर्व पुरुषार्थगळन्नू कॊडुवळॆन्दु हेळल्प ट्टिरुत्तदॆ इदल्लदॆ सूक्त खिलदल्लि “श्रीयंवसाना अमृतत्व मा र्य” श्रद्धासूक्तदल्लि कामवामृ तन्दुहाना साभीष्टगळन्नु अवेक्षिसुव करुगळन्नुळ्ळवळु, अवरिगॆ अमृत वॆम्ब हालन्नु करॆसु ववळॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मेधासूक्तदल्लि “त्वया जुष्टश्चित विनतेवसु” ऎन्दू, अदितिसूक्तदल्लि अवदेवी - लक्ष्मियु ऎल्ला विधदल्लू रक्षकळु ऎन्दु, हागॆल्ला अनेक प्रमाणगळल्लि लक्ष्मियू परमात्मनॊन्दिगे सिद्योवायळॆम्बुदु व्यक्तवु ई कारिकॆयल्लि ऊचतुः ऎम्ब प्रयोगवु सार्धवत्तादुदु सूक्तगळु ऋषिगळु मॊदलादवरु हेळुवदु हागिरलि, लक्ष्मियू नारायणनू इब्बरू तावे हागॆ हेळिकॊण्डिरुत्तारॆम्ब भाववु द्विवचन प्रयोगदिन्द तोरिबरुत्तदॆ प्राप्यदॆशॆयल्लि लक्ष्मीयुक्तनाद वासुदेवने उवेयनॆन्देनो ऒप्पुत्तारॆ करण मन्यवाद द्वयवु उपायत्वदल्लू उपेयत्व________________
चरमश्लोकाधिकारः उपाय पेयद शयोर्ध्वयेपि श्री स्टु मन्विता । इष्टाच शेषि द्वन्द्वेशेषवृत्ति क्यथोचिता ॥ १५५ ॥ ३७५ दल्लू लक्ष्मियुक्ततॆयन्नु स्पुटवागि हेळुवाग, उवेयत्वदल्लि मात्र ऒप्पिकॊण्डु उवायत्व मात्रदल्लिल्लवॆन्दु इष्ट प्रमाणगळिगॆ विरोध वागि हेळुवदु वक्षवातवल्लवो ? इदु एतक्कॆ ऎम्ब भावनॆयिन्द मुन्दिन कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ-द्वयेपि - भरन्यासानु स्नानवन्नु माडुवाग हेळतक्क द्वय मन्मदल्लू कूड, अपि शब्द स्वारस्यदिन्द, ई द्वयम प्रमाण ऒन्दे सालदे ? इतर प्रमाण गळु बेके ऎम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ उपायोपेयदशयो - पूरै खण्डदल्लि उवायत्ववन्नु बोधिसुव अवस्थॆयल्लू उत्तर खण्डदल्लि उवेयत्ववन्नु बोधिसुव अवस्थॆयल्ल, हीगॆ ऎरडरल्ल, श्रीः - लक्ष्मियु, समन्विता - नारायणनॊन्दिगॆ नेरिरुवदागि, मयट् - प्रत्यययुक्तवागि पूरै खण्डदल्लि श्रीमन्नारायण वॆन्दू उत्तर खण्डदल्लि श्रीमतेनारायणाय ऎन्दु हेळल्पट्टरु इदॆ. हीगॆ ऎरडु कडॆयल्लू लक्ष्मियुक्ततॆयु समनागि हेळिद्दरू कूड, निमगॆ शेषिणिद्वन्द्व - उभयाधिष्ठानञ्चैक शेषित्वं” मत्तु “दौचसदैक शेषि” “अस्याममच शेषंहि विभूति रुभ यात्मिका” इत्यादि प्रमाणगळिगनुसारवागि, प्राप्य स्थितियल्ल इल्ल सह नावुगळु माडुव शेषवृत्ति - कैङ्करवु, यधा – हेगॆ, इष्टाच - निमगॆ इष्टवो, तथा ऎन्दु अध्याहारमाडिकॊळ्ळबेकु, हागॆये, लक्ष्मि अन्वयवु ऎरडु अवस्थॆगळल्ल, उचिता - योग्यवा दुदे ऎरडु कडॆयल्लू मयट् प्रत्ययवु उपयोगिसल्पट्टु लक्ष्मी सम्बन्धवु करण मनदल्ले व्यक्तवागि उपायोपेयगळाद ऎरडु अवस्थॆगळल्लि हेळल्पट्टिरुवाग, कैङ्कय्य माडुव प्राप्यदश यल्लि लक्ष्मि अन्वयवु हेगॆ निमगॆ इष्टवो हागॆये उपायदॆशॆ यल्ल ऒप्पिकॊळ्ळुवदु उचितवु इदू अल्लदॆ उपायवन्नु बोधि सुव सन्दर्भदल्ले श्रीमन्नारायण चरण समास पदवागि अप्प थद्द विशेषळॆम्बुदन्नु बोधिसुत्तदॆ प्राप्यदॆशॆयन्नु बोधिसु वागले बेरॆ बेरॆ पदगळागि श्रीमते नारायणाय ऎन्दु इरु इदॆ. ई मन्मद उपब्रह्मणवाद “लक्षा सह हृषीकेशो देवान________________
श्री ग्रहस्यत्रयानारॆ अनन्य नानेक श्रुतिस्मत्यनुसारतः । न विशिष्ट एकःव्रप इहेदितः ॥१५६ ॥ कारुण्यरूपया । रक्षक स्वल्व द्दाने वेदान्हेम चगीयते” ऎम्ब लक्ष्मि तन्त्राक्य उनायत्तन्नु इब्बरिगू ऎम्बुदु सुस्पष्टवु ई कक्कॆ अन्वयवन्नु इन्नॊन्दु विधवागियू हेळबहुदु, हेगॆन्दर शषि द्वन्द्व शेववृत्ति यथा इष्टाच - दिव्यदवति गरिगू प्रादॆयल्लि उचितवाद कैङ्करवु तम्मगळिगॆ हेगॆ इन्न नागदू हगॆय उपायोपेय दशयोः द्वयेपि श्री समन्विता ऎरदु गयल्लियू लक्ष्मिगॆ सम्बन्धवुण्टॆन्दु द्वयनुन दल्लि ह - दन्त अर्ध मारबहुदु यधा ऎम्ब प्रयोगवु तथा ऎम्बुदन्नु अनेक्षिसुत्तदॆ हागॆ अनॆ यिसलु इष्टविल्लदिद्दरॆ मुन्दॆ ई दसंसार श्लोकदॊन्दिगॆ इदन्नु सेरिसि अन्वयिसबहुदु अतः ऎन्दु मुन्दिरुवरु तम्म ऎम्ब प्रयोगार्धवन्ने उळ्ळ दु ऎन्दू भाविसबहुदु मन्दि कारिकॆयिन्द निगनुन माडुव सन्दर्भदल्लि वूाचार रुगळु हेळिद आरु अर्धगळॊन्दिगॆ मामेकं शरणं व्रज ऎम्बल्लि लक्ष्मि नाद नन्नॊब्बनन्ने तरणवन्नु हॊन्दु ऎम्ब तावु हेळुव एळनय २ प स शास्त्रनम्मतवादुदन्दू द्रवदनवन्नु इब्बरल्लू अनुग्गिसुवदे सम्प्रदायवॆन्दु श्री यतिवर शरणागति गद्यदल्लि मेलुवस्तॆयन्नु हाकिरुवदरिन्द प्रवदनवु द एशिष्टनाद ऒब्बनाद नारायणनल्लि माडरक्कद्दॆन्दु विधिसुत्तारॆ अतः - आ कारणदिन्द, ईग नावु शास्त्रयुक्तवागियू युक्ति मत्तागियू उरवादिसिद कारणदिन्द, अदन्ने व्यक्तवडिसुत्तारॆ. अनन्य परानेकश्रुतिस्मृनुसारतः - बेरॆ विधवागि प्रतिकक्षिगळू कड अर्ध माडलु साध्यविल्लदिरुव, उमयत्वदल्लि लक्ष्मिगू सह अन्न यवुन्तन्द हेळुव ऎम्ब भाववु, अनेकगळाद श्रुति स्मृति प्रमाण गळिगनुसारनागि, पत्नि विशिष्ट विनै कः-लक्ष्मी विशिष्टनाद भगवन्तनाद नानॊब्बने, प्रपव्यः - शरणहॊन्दल्पडलु योग्यनु, ऎन्दरॆ भरन्यासक्कॆ लोकदंवतिगळिब्बरू उद्देशरु, ऎम्बदागि, इह - ई चरमश्लोकद मामेकम् ऎम्ब प्रयोगद प्रकरणदल्लि, उदितः -________________
इन्सुत्तॆ चर्म काधिकार अगशरण शब्दार्धमाह
- शरण ” शब्दत्तु द्वयाथिकाररॆन्न वॊरुळ्ळि अनुसन्नित्तॊकॊळ्ळदु इद्द शरणवरणम् अर्जुननैक्कु रितु उपदेशिक्कप्पट्टु ‘यागि, अनालोचित विशेषाशेषॆ लोकशरण्य” हेळल्पट्टितु शरणम्प्रज ऎम्बुदु निधियागुवरिन्द पिधिसल्पट्टितॆम्ब ताळवु अनेक श्रुति स्मृति प्रमाणगळु लक्ष्मिगू उनायत्ववन्नु व्यक्तवागि बोधिसुवदरिन्द, इदक्कॆ प्रतिकक्षिगळु बेरॆ विधवागि अर्ध माडलु साध्यवे इल्लवॆम्ब भानवु ई श्लोकदल्लि तोरिबरुत्तदॆ. हागॆ नानकम् ऎम्बुदक्कॆ आचाररुगळे आरर्थ्यगळन्नु उप वादिसि, एळनॆयदाद मुख्यवाद तन्न अर्धवन्नु स्थापिसि उपदेशिसि ऒन्दॆये अनेक प्रमाणगळन्नु उदाहरिसिरुवॆवु अवुगळन्नु अनुनन्धा माडबहुदु इल्लि “चन्द्रां प्रभानांयशसाञ्ज्वलं तीं” “कानुवत्सान्नतन्दुहाना” “सानो लोकममृतन्द धातु” श्रीयं साना अमृतत्वमायन् इत्यादि प्रमाण उदाहरिसिरुत्तारॆ दरु मुन्दॆ शरण शब्दार्थवन्नु बोधिसुत्तारॆ. इन्सुत्तॆ - इल्लिरुव, “शरण” शब्दत्तुक्कु - शरणम् ऎन्दिरुव शब्दक्कॆ, द्वयाधिकार - द्वयाधिकारदल्लि उपवादिसिरुव, वॊरुळ्ळि - शरण महं प्रव” ऎम्बल्लिरुव शरणरब्दद अर्धवन्न, अनुसत्तु कॊट्टदु - अनुसन्धानमाडतक्कद्दु अल्लि हेळिद अर्धवे इल्लियू सह ऎम्ब भाववु अल्लि हेळिरुवदु एनॆन्दरॆ शरण शब्दक्कॆ गृह, रक्षक, उवायवॆम्ब मूरु अर्धगळिद्दरू, “उपाये गृह रक्षिश्यब्द शरण मत्ययम् । वने साम्प्रतन्तैष उपायार्थैकवाचकः” ऎन्दु अ रुध्रनं तॆयल्लि हेळिरुवहागॆ उवायार्धदल्लि उपयोगिसल्पट्टितॆन्दू, उवासवक्कॆ शक्तियिल्ल दयू अधिकारविल्लदॆयू शोकिसुव भरन्यासनिनिगॆ उवानन स्नान दल्लि सिद्धसायनागि आ उवासमूलक उण्टागुव फल वन्नु ताने निन्तु उण्टुमाडुवनादुदरिन्द, शरणं ‘ऎम्ब (१) चरमक भाष्य मत्तु शरणागतिगद्य________________
220 श्रीमद्र हस्यतरिनारॆय बक्कॆ सिद्दोनायवन्नागि अहं प्रपद्यॆ ऎन्दु अर्धवॆन्दु अल्लि हेळल्पट्टितु हागॆये इल्लियू शरणंव्रज - सिद्धनायनन्नागि भरन्यासद मूलक हॊन्दु ऎम्बर्धवु ? आगलि, शरणंव्रज ऎन्दु हेळिदुदु अर्जुनन्नु कुरितु अल्लवो? आतनु क्षत्रियनल्लवे ? हागादरॆ ई शरणंव्रज ऎम्बुदु हेगॆ सत्व रिगू ऎन्दरॆ उपासनक्कॆ शक्ति अधिकारविल्लदवरिगू हेगॆ अन्वयिसु इदॆ ’ ऎम्ब पूरै पक्षक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळु तारॆ - इन्द शरण वरणम् इल्लि हेळिरुव, भगवन्तनाद नन्नन्नु सिद्धनायननागि वरिसु ऎन्दु हेळिरोणवु, अर्जु ननै कुरितु उपदेशि कप्पट्टिदेयागिलुं क्षत्रियनागि उपासनाधिकारियाद अर्जुनन्नु कुरितु उपदेशिसल्पट्टिद्दरू, “ अनालोचितविशेषाशेष लोकशरण्य” - यावनॊब्बनल्लू विशेषाधिकारवन्नु अपेक्षिसदॆ समस्तलोकक्कू शरण्यने,” ऎरपडॆये - ऎन्दु हेळिरुवहागॆ सत्वविषयवन् - समस्तरन्नू ऎन्दरॆ जातिकुल गुण मॊदलादवु गळ उत्कर्षॆयन्न पेक्षिसदॆ समस्तरन्नू कुरितद्दु, ऎन्नुमिडव - ऎम्ब सन्दर्भदल्लि श्वेताश्वतर श्रुतियल्लि प्रसिद्धवु. अदु यावुदॆं दरॆ- “ सस्य प्रभूमीशानं सत्व शरणं सुहृत् ” (श्री ता ३ १७) योब्रह्माणं विदधाति पूत्वं योवैवेदांश्च तस्म । तंह देवमात्म बुद्धि प्रकाशं मुमुक्षुर् शरणमहं प्रपद्यॆ” S इल्लियू शरण शब्दक्कॆ उवायवॆम्बर्धवु (श्री ६ १८) सिद्योनाय नॆम्ब अभिप्रायवु आदुदरिन्द अर्जुनन्नु कुरितु शरणंव्रज ऎन्दु हेळिरुवुदु उवलक्षणवॆन्दु भाविसि, नम मोक्षार्धिगळन्नू कुरित द्दॆन्दु अर्ध माडतक्कद्दु “तत्वमसि श्वेतकेतो” ऎम्ब उपदेशवु, अदु यावुदॆन्दरॆ ऎल्ला चिदचित्तुगळू भगवन्तनिगॆ शरीरवागि, भगव दात्मकगळागिरुवदरिन्द, समस्त चेतनरॆन्दु हेळिदरू, तत्तच्छ रीरक परमात्मने हेळल्पडुवदरिन्द, त्वं - नीनू शरीरक परमात्मने श्वेतकेतुवॆ, ऎम्ब उपदेशवु, समस्तरिगू हेगॆ अन्वयिसुत्तदो, हागॆये इल्लु ऎम्ब भाववु हागॆये सत्यंवद ऎम्ब आज्ञॆयु वेदाध्यायियन्नु कुरितु हेळल्पट्टिद्दरू सत्वत्र हेगॆ अन्वयिस મેં________________
चरमश्लोकाधिकार ३७९ इदो हागॆये ऎम्ब भाववु श्री निगमान्तदेशिकरवरु प्रपत्तिगॆ साधिकारत्व उण्टॆन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि “सत्यादिष्टपि नैगमेष्ट धिकृतिस्सा स्पदे सत्पने” इन्नॊन्दु दृष्टान्तवन्नू कॆ ट्टिरुत्तारॆ - सत्यंवद ऎम्बुदु श्रुतियल्लि हेळिद्दरू सत्यवन्ने हेळुवदरल्लि ऎल्ल रिगूतारतम्यविल्लदॆ हेगॆ अधिकार उण्टो, हागॆये भरन्यासवु श्रुति गळल्लि उववादितवागिद्दरू ऎल्लरिगू अदरल्लि अधिकार उण्टॆन्दु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ ( नॆय पुटवन्नु नोडि) संहितॆयल्लि उपाया र्थैकवाचकः ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द बेरॆ विधवाद रक्षिता मॊदलाद अर्धवॆल्ला सरियल्लवॆन्दु प्रमाणपूरकवागि हेळल्पट्टितु ई श्वेता श्वतरश्रुतिय उपब्रह्मणवे, “सत्वलोक शरण्याय राघवाय महात्मने” (रा युद्ध) ऎम्ब महर्षिय वाक्यवु, इल्लियू मत्तु अनालोचित विशेष लोकशरण्य ऎम्बल्ल शरण्य शब्दविरुत्तदॆ. श्री गोविन्दराज्यदल्लि “शरणम्भवितुम् अर्हः शरण्य इति निरु 28, अनालोचित कुलविद्यावृत्तादि विशेषा शेषलोक शरण्या येत्यर्थ - सिद्योवायनागिरलु अर्हनु यारो अवनु शरण्यनु कुल, विद्यॆ, आतन प्रवृत्ति, मॊदलादवु यावुदन्नू परिगणिसदे समस्त लोकद जनरिगू सिद्धवायनादवनिगॆ ऎम्बर्धवॆन्दु समञ्जनार्थ वन्नु बरॆदिरुत्तारॆ इदल्लदॆ शरणीरक्षणी साधुरि शरण्य ऎन्दु इन्नॊन्दु वुत्पत्तियन्नू प्रदर्शिसिरुत्तारॆ इदक्किन्त हिन्दिन अर्धवे सार्धवत्तादुदु 2 “सरस्य शरणं सुहृत् ”ऎम्ब श्वेताश्वतर श्रुतियु सिद्ध परवाक्य वागितोरुत्तदल्ला; विधियागिद्द पक्षदल्लि ऒप्पबहुदागित्तु ऎन्दु आक्षे पवन्नु तन्दरॆ, सिद्धवत् निर्देश स्थलदल्लि विधियन्नु कल्पिसतक्कद्दॆम्ब मीमांसक न्यायदिन्द, आक्षेववु निल्लतक्कदल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. शरण व्रज ऎन्दु अर्जुननन्नु कुरितु हेळल्पट्टिद्दरू, सत्वरिगू आ विधियु अन्वयिसुवदरिन्द शरणागतिगॆ साधिकारत्ववुण्टॆम्बुदु सिद्ध वॆन्दु श्री निगमादेशिकरवरु निक्षेपरक्षॆ ऎम्ब ग्रन्धदल्लि समर्थि सिरुत्तारॆ “प्रथमपुरुषनन्मध्यॆ म पुरुषेपि विधिशक्तरनपाया द्युद्देश प्रवृत्ता वव्यर्थतस्साधारण्यात् ; अन्यथा एवंविधेषु सद्वेष्टनाश्वान प्रसङ्गात् ” ऎन्दु हेळुत्तारॆ.________________
50 श्रीमहस्यतयसुरे ऎरपडिये सत्वविषय मॆ श्रु मिडं श्वेताश्वतर श्रुति यिले प्रसिद्ध य (१) “कृष्णन्धरंसनातन” (२) “शरण्यं शरणं चत्वा” d मुन्द यावाग एधिरवाद हेळिकगॆ एनॊन्दु उपाधि ऎन्दु रूरदल्लियागलि विषण रूपदल्लियागलि न्यू तॆयिल्लद सक्कदल्लि आ सिधिग सराधिकारत्व उण्टिन्दु मुन्द उववादिसिरुत्तार “ अनौपा धिकनिर्दरे सङ्कोचो मनीषिभिः” ऎन्दु प्राज्ञरु हेळुव न्यायत्रा यावाग ऒन्दु निधिगॆ याव उपाधियू हेळल्पड लिल्लवॊ, आग आ निधिगॆ सङ्कोचवन्नु हेळद साधिकारत्ववन्ने ऒप्पत कद्दॆम्बुदन्नु प्रमाण इंर्दकवागि स्थापिसुत्तारॆ (१) “ कृष्णं धरंसनातन ” इदर पूरा श्लोकक्कू अर्धक्कू २०४३ नॆय पुट वन्नु नोडि अनादियागि सिद्दू नायनागिरुववनु श्री कृष्णनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ इल्लि धारब्बक्कॆ अलौकिक श्रेयस्साधन ऎम्ब अर्धवु (२) त्वां - निन्नन्नु शरण्यन - सिद्धवायनागिरलु योग्यनाद, हॆगॆ योग, आयोचित ज्ञानशक्ति दया, वात्सल्य सौलभ्य सौशील्यादि गुणाकरनॆम्ब भाववु शरणञ्च सिद्योवायनागि निन्तिरुवन्नागि, आहुर्दिव्यावहर्षयः” ऎन्दु वादपूरणवु, इदु श्री रामनन्नु कुरितु चतुर्मुखनु, सीताग्नि प्रवेशानन्तर हेळुव वाक्यवु दिव्यामहर्षयः - श्रेष्ठराद सनकादिमहर्षिगळु हेळुत्तारॆ, अधवा दिव्या सहर्षयः ऎन्दरॆ “यत्रर्षयः प्रध मजायपुराणा8” ऎम्बल्लि मत्तु “तद्वि प्रासोविपन्यवो जागृ नागंस् ” ऎन्दर मेधाविगळागि प्रज्ञाशालिगळागिरुव नित्यनूरिगळु हागॆ हेळुत्तारॆन्दू अर्धमाडबहुदु (३) “योगो योग विदान्नेता “योगः ऎन्दरॆ मोक्षक्कॆ उनायभूतनागि मॊ क्षवन्नु हॊन्दिसुववरु नर्मफलक्कू उवायभूतनु, योगविदान्ने तां, उपायगळु यावुवॆन्दु तिळिदमत्तु ताने सिद्दॆ (पायनॆन्दु अरितवरिगॆ अदरल्लि ऒन्दन्नु अनु ष्टिसुवहागॆ माडि फलसरन्तवागि निराहक “मृत्यु संसारनाग (१) भारत वन ७१ १२३ (२) रामा युद्ध १२० १८.________________
(22) (३) * योगो साध्य ” चरमश्लोकाधिकारः ३८१ योगविदान्नेता ? (४) अमृतं साधनं d (३) “योगो योगविदान्नेता” योग ऎन्दरॆ मोक्षक्कॆ उवायभूतनागि मोक्षवन्नु हॊन्दिसुववनु, सत्वफलक्कू उपाय भूतनु, उवायगळु यावुवॆन्दु तिळिदु ताने सिद्योपाय नॆन्दु अरितवरिगॆ अदरल्लि ऒन्दन्नु अनुष्ठिसुव हागॆ माडि फलपरन्त वागि निराहकनु “तेषा महंस मुद्दा मृत्यु संसारसाग रात्” ऎम्ब गीतावाक्यवु (गी १२ ७) अनुसन्धेयवु ई श्लोकवु, ऎरडु उवायगळिगू अनुकूलिसुवहागॆ इदर हिन्दिन श्लोकदल्लि ध्यायन उपासते ऎम्ब ऎरडु क्रियॆगळिरुवदरिन्द ऎरडु विध उपायनिष्ठरू हेळल्पट्टिरुवरु दासन गीतॆय व्याख्यानद १५६३ नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि, ऎरडक्कू अनन्य योगवु आवश्यकवु. (४) अमृतं- परमपुरुषने मोक्षदायकनागि प्राप्यनु, साधनं- अदन्नु निरहिसुव उवायभूतनू अवने, साध्यम् - व्याजरूप उवायानुष्ठान साधिसलु योग्यनादवनू अवने इल्लि “ कृष्णन्धर” ऎम्ब प्रमाणदिन्द अवनु सिद्धवाय नॆम्बुदु मात्र हेळल्पट्टितु हागॆ हेळल्पट्टरॆ सत्व मुक्ति प्रसङ्ग बन्दीतॆन्दु भाविसि, “योगो योगविदान्नेता”ऎन्दू “शरण्यं शरणञ्चत्वान” “साधनं साध्यम ” इत्यादि प्रमाणगळु उदा हरिसल्पट्टवु व्याजरूप सिद्दोपायद आवश्यकतॆयिन्द, ईगिन सुकृत कवन्नु मुन्दुमाडिकॊण्डु उवायानुष्ठानवन्नु माडिसि, फल वाद तन्नन्ने हॊन्दुव प्राप्तियन्नू उण्टुमाडुव सिद्योवा यने तानु ऎन्दु हेळल्पट्टितु इन्तह अनुग्रहक्कॆ सत्वरू अर्हरे ऎन्दु ई प्रमाणगळिन्द व्यक्तवु एकॆन्दरॆ हिन्दॆये उपपादिसिद हागॆ “अनुवाधिक निर्दरे सङ्कोचो मनीषिभिः” ऎम्ब न्यायद प्रकार, ई प्रमाणगळल्लि इन्तवरु मात्रवे ऎन्दु विश्लेषिसि निर्देशिस ल्पडदे इरुवदरिन्द प्राज्ञरु अदक्कॆ सङ्कोचार्धवन्नु कल्पिसदॆ, सत्वरिगू अन्वयिसुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ शास्त्र पब्र हेळिरुव दन्नु मरॆतु श्री सोमेशयांर्डारवरु महाप्राज्ञरादरू, भर (३) विष्णु सह १८-१९ नॆय नामगळु (४) वि ध ७२. ४________________
३८२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इत्यादिगळिलुं सचमिल्ला मैयाले सत्वविषयत्वं विव क्षितम्, इप्पडि इर्व शरणमाक वरणीयनाम्पोन्नु र्ता अनन्य शरणनागवे वेण्णु वदु. न्यासवु शूद्रादिगळिगॆ अन्वयिसुवदिल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टरु इदु साधिकारयुतवादुदॆन्दु श्री देशिकरवरु हेळुत्तारॆ - इत्यादिगळि लुम - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि, सङ्कोचविल्ला मैयाले एनॊन्दू विशेष, मूलक सङ्कोचिसि हेळलिल्लवादुदरिन्द, सत्व विष यत्वम् - समस्त विषयवागि हेळिदुदॆम्बुदु, विवक्षितम् - इल्लि उपदेशिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ अशक्तराद ब्राह्मण, क्षत्रिय, वैश्यरू, शूद्ररू, पञ्चमरू मॊदलाद समस्तरिगू ई शरणागतियल्लि अन्वय उण्टॆम्बुदु व्यक्तवु शरणंव्रज ऎन्दु हेळिरुवदु एनॊन्दू विशेषोक्तियिल्लदॆ, ई मेलिन प्रमाणगळ हागॆ इरुवदरिन्द, शरण वॆन्दरॆ भगवन्तनन्नु सिद्योपायनागि वरिसलु समस्तरिगू योग्यत युण्टु ऎम्ब तात्पर्यवु परमवुरुषनु हीगॆ सत्वरिगू कङ्कण बद्धनागि सत्वरिगू सिद्यो वायनागि निन्तिद्दरू, ऎल्लरिगू एतक्कॆ मुक्ति प्रसङ्गविल्लवु ’ करुणा नागरनु ऎन्दु कॊण्डाडुत्तीरि हागिद्दरू एकॆ सानुग्रहविल्लवु ? ऎम्ब शङ्काविगॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ नानु अनन्यगतिकनु, बेरॆ उवायवु ननगिल्लवु ऎन्दु आतनन्नु शरण हॊन्दि प्रार्धिसिदरॆ सिद्धोपायनागुवने विना अन्यदा इल्लवु इन्तह याचनॆये भरन्यासरूपवाद साद्योपायवु इदिल्लदॆ आतनु सिद्योपायनागि निल्लुवदिल्लवु हागॆ ऎल्लरिगू सिद्योवाय नागि निन्तरॆ सत्व मुक्ति प्रसङ्ग बन्दु अर्हानर्ह विवेचनॆयिल्लदे होगुवदरिन्द स्वामिगॆ वैषम्यवु एर्नडुत्तदॆन्दु सङ्ग्रहवागि तिळिसु तारॆ - इप्पडि - ई मेलिन प्रमाणगळल्लि उपपादिसल्पट्ट रीतियल्लि, इर्व - ई सिद्योनायनागि कङ्कण बद्धनागि निन्तिरुव परमपुरु षनु, शरण माग वरणीयनाम्पोक्कु - आतनन्नु सिद्यो यनन्नागि भरन्यासद मूलक वरिसुवदकैयल्लि, र्ता - इन्तह प्रप न्ननु अवनु यारे आगलि, अनन्य शरणनागवे - ननगॆ इन्नु बेरॆ उपायदल्लि अन्वयविल्लद अनन्य गतिकनु ऎन्दे, वेणु नदु - शरणा 2________________
चरमश्लोकाधिकारः अथ “व्रज” शब्दार्थमाह ३८३ “व्रज” ऎर शब्द मुम्, “प्रप” एजर विडल् अरुतियिट्ट सपरिकरात्मा निक्षेपत्तॆये शूल्लुगिरदु. अडम् अनुष्ठा ताविनुडैय अनुसन्धान मानपडियाले उत्तमना यित्तु. इन्नडं (१) “शिष्य स्नेहं शाधिमां” गतिय मूलक वार्धिसुवदु (इदे गोत्ववरणवु ) इतरवाद उपायक्कॆ तानु अशक्तनु, आ कारणदिन्द अनधिकारि ऎन्दु हेळि प्रार्थनॆये शरणागति ऎनिसुत्तदॆ इदक्कॆ अनन्य साध्यॆ स्वाभीष्टे महा विश्वासपूर कम् । तदेकोपायतायाच्चा प्रपत्ति स्मर णागतिः” ऎम्ब भरतमुनिय वाक्यवू, “त्वमेवोपाय भूतो मेभनेति प्रार्थना मतिः । शरणागतिरित्युक्ता सादेवे 8 युज्य ताम्” ऎम्ब संहितावाक्यवू अनुसन्धेयगळु १०५३ नॆय पुटवन्नु नोडि याट्ना, मत्तु प्रार्थनामति ऎम्ब प्रयोगगळु शरणनाग वरणीय ऎम्बुदन्नु समर्धिसुत्तवॆ आदुदरिन्द शरणम् ऎम्बल्लि तोरिबरुव उवाय भावदल्लि सत्वरिगू अधिकार उण्टॆम्बुदु स्थापितवु ई अभिप्रायवु “मांहि पार्थव्य पाश्रित्य येपिसुः पापयोनयः । यो वैश्यास्तधा शूद्रा सेपियानि, वराङ्गतिम्” ऎम्बल्ल, मत्तु “तेवैविदतितर च देव मायां स्त्री शूद्रहणशबरा आपि पापजीवा” ऎम्बल्ल, ई साधिकारत्ववु उपवादितवु हागॆये “सत्वलोक शरण्याय” ऎम्बल्ल “ अभयं सत्वभूतेभोददात तन्दम ऎम्बल्ल सह व्यक्तवु वर्णिकरिगॆ मात्रवे उपायानुष्ठानदल्लि अधिकारवॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवु व्रज शब्दद अर्थवन्नु हेळुत्तारॆ. इल्लिरुव व्रज शब्दवू द्वयदल्लिरुव प्रपद्य ऎम्ब शब्दवू, समानार्थकगळु ; आदरॆ इल्लि मध्यमपुरुषवू, अल्लि उत्तमपुरु षवू इरुवदर अभिप्रायवेनु ऎम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ -व्रज ऎच्चर शब्द मुम् - व्रज ऎम्ब शब्दवू, प्रपद्म ऎच्चर विडल् प्रपद्यॆ ऎम्बुव स्थळदल्लि ऎन्दरॆ पददल्लि, अरुदियिट्ट-उपदिष्टवाद, गि ७४ ७,________________
६८४ श्रीमद्रहस्यत्रयासारे ऎन्नु अभिमुखवाग निन्नवन्ने कुरित्तु विधिक्किरदागैयाले मध्यमनायित्तु. इन्सानुकूल्य सङ्कल्पाद्यङ्गान्तरळुं हेळल्पट्ट, सपरिकरात्मा निक्षेपत्तॆये-आनुकूल्यादि ऐदु अङ्गग ळिन्द कूडिद आत्मा भरसमर्पणवन्ने, शॆल्लुगिरदु - हेळुत्तदॆ. व्रज ऎम्बुदू प्रपद्य ऎम्बुदू ऒन्दे अर्थ वुळ्ळवु ऎम्ब भाववु सपरिकर आत्मनिक्षेववॆन्दु हेळल्पट्टि तल्ला, नवरिकरवॆन्दु हेगॆ तिळिय बहुदु ऎम्बुदन्नु मुन्दॆ उपपादिसि हेळुत्तारॆ ऎरडक्कू अङ्ग गळिन्द कूडिद आत्मरक्षाभर समर्वणॆयॆम्बुदे अर्धवु इदु धात्व र्थदिन्दलू एर्पडुत्तदॆ प्रज धातुविगॆ गत्यर्धवु अदरिन्द ज्ञानार्ध तोरिबरुत्तदॆ प्रव ऎम्बल्लि व ऎम्बुदु उपनर्गवागि, वदि धातुविगॆ ज्ञानार्थवुण्टु हीगॆ समानार्थवुळ्ळवु ऎरडु शब्दगळू ऎम्ब भाववु आदरॆ अडम् - द्वयद प्रव ऎम्बल्लि अनुष्ठा ताविनुडैय . आत्मानिक्षेववन्नु अनुष्ठिसुव अधिकारिय, अनु सन्धानमानपडियाले - अनुसन्धानरूपवादुदरिन्द, उत्तम नायित्तु - नानु हीगॆ भरन्यानवन्नु अनुष्ठिसुत्तेनॆन्दु हेळबेका गिरुवदरिन्द प्रपद्यॆ ऎम्बुदु उत्तमपुरुषवायितु इडं - ई चरम श्लोकदल्लिरुव व्रज ऎम्बल्लियादरो (१) अहं नानु,
तेशि ह्य आचार्यराद तमगॆ शिष्यनु, प्रपन्नां सरियाद 2 ज्ञानप्राप्तिगागि शरणागतियन्नुष्ठिसिद नन्नन्नू, शाधि - सरियाद उपदेशद मूलक शिक्षिसि” ऎन्नु ऎम्बुदागि, अभिमुखवाग निन्नवन कुरितु - ऎदुरिगॆ निन्तिरुव अर्जुननन्नु कुरितु, विधिक्किरदागै याले - विधिसुवप्रकरणवादुदरिन्द, मध्यमनायित्तु - “ व्रज ” ऎन्दु मध्यमपुरुषप्रयोगवु माडल्पट्टितु धात्वर्धवु, व्रज ऎम्ब इल्लिन शब्दक्कू, द्वयदल्लिरुव “प्रपद्यॆ” ऎम्ब शब्दक्कू ऒन्दे यादु दरिन्द, इल्लि तन्न प्रिय शिष्यनन्नू कुरित परम हितोपदेशवादुद रिन्द मध्यमपुरुषवु ई हितोपदेशानुगुणवागि नडॆसुव अनु स्नानवादुदरिन्द उत्तम पुरुष प्रयोगवु हीगॆ माडतक्कद्दॆन्दु विधियु इल्लि अल्लि हागॆये माडिरुत्तेनॆ ऎम्ब उवायानष्ठानवु ऎरडु सन्दर्भदल्लि ज्ञानार्धवे उद्दिश्यवादुदरिन्द, ऎरडु पद गळू समानार्थवन्ने बोधिसुत्तवॆ________________
चरमश्लोकाधिकार ३८५ इष्टे सूचितमान पडिय द्वयत्तिले उचित पदळिले कण्णु कॊळ्ळदु इल्लि व्रज ऎम्ब शब्दवु आत्मानिक्षेपवरवादरॆ, अदु सपरिकरवा गिये इरतक्कद्दु हागादरॆ वरिकरगळन्नु बोधिसुव वदगळु મેં यावुवु ऎम्ब सन्दर्भदल्लि हेळुत्तारॆ द्वयमन्त्रदल्लि ऎल्लि ई परि करगळु सूचितवॆन्दु तोरडिसिदॆवो, अदे रीतियल्लि याव पदगळल्लि इवु बोधितवॆम्बुदन्नु विमर्शिसि तिळियबहुदॆन्दु उवदेशिसुत्तारॆ. इन्सानुकूल्य सङ्का द्यङ्गान्तरळुं - ई भरन्यासक्कॆ बेकाद अनुकूल्य सङ्कल्पवे मॊदलाद बेरॆ परिकरगळन्नू, इ - ई चरमश्लोकदल्ले, सूचितमानपडियॆ - सूचिसल्पट्टिरुव प्रकार वन्नु, द्वयमनल्लि हेगॆ ई अनुकूल्य सङ्कल्पादि अङ्गगळु सूचिस ल्पट्टिरुववो हागॆये, उचित पदळिले - आ अङ्गगळु तोरिबरुव योग्यवाद पदगळल्लि, कण्णु कॊळ्ळदु - तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु अदु हेगॆ ऎन्दरॆ सधर्रापरित्यज्य ऎम्बल्लि प्राति कूल्य न्य वर्जनम् ऎम्ब अङ्गवु व्यक्तवु अदरिन्दले आनुकूल्यस्य सङ्कल्पवू द्योतितवु यावाग प्रातिकूल्यविल्लवो आग अनुकूल्यवुण्टॆन्दु हेळबहुदु. रति - ऎम्ब महाविश्वासवु, माम् ऎन्दरॆ रक्षणोपयुक्त कल्या णगुणाकरनॆम्बुदरिन्दलू, मत्तु व्रज ऎम्ब परमहितोकि यिन्दलू तोरिबरुत्तदॆ शरणंव्रद ऎम्बुदरिन्द गोप्तत्ववर इवु हेळल्पट्टि तॆन्दु हिन्दॆये उपपादिसिरुत्तेवॆ. कारण्यवु माशुचः ऎम्बल्लि प्रदर्शितवु आदुदरिन्द प्रज शब्ददिन्द सूचिस ल्पट्ट मुख्याभिप्रायवेनॆन्दरॆ- प्राव्यन प्रापकनू आगिरुव नन्नॊब्बनन्ने, मत्तु आश्रितर विषयदल्लि कृपावात्सल्य सौलभ्य सौशील्यादि कल्याणगुणाकरनाद नन्नन्ने आकिञ्चननाद नीनु, सपरि करवाद आत्मारक्षणाभर निक्षेपरूप ज्ञानानुसन्धानवन्नु माडु ऎम्ब अमोघवाद हितोवदेशवन्नु माडिदरु ऎम्बर्धवागुत्तदॆ. आगलि “व्रज” शब्ददिन्द सपरिकरवाद आत्मारक्षाभर समर्पण रूप हितोपदेशवु माडल्पट्टितॆन्देनो ऒप्पोण इन्तह भरन्या नवु सकृत् अल्पवे अनुष्ठिसतक्कद्दु हागॆ हेळल्पडलिल्लवल्ला. ऎन्दरॆ श्री भाष्य ४. १ १________________
३८६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे " (१) “सकृत शास्त्रार्थः” ऎच्चर निर्णयत्तुक्कु उपासन ल् पोल् इट्टु आवृत्ति नेण्णु मृडि अपवाद मिल्फ्, समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ इन्नॊन्दु उपायवाद उपासनक्कॆ देहावसानदवरॆगू आवृत्ति हेळिरुवहागॆ ई भरन्यासदल्लू प्रज ऎन्दु हेळिरुवल्लि आ वृत्ति शङ्का उण्टो ऎन्दरॆ इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. शास्त्र निर्णयवु सकृत्तॆन्दु हेळिरुवदरिन्द आवृत्ति शङ्काविगॆ कारण विल्लवॆन्नुत्तारॆ “ शास्त्रार्थ8 - शास्त्रदल्लि हेळिरुवदॆल्ला, सकृतः ऒन्दु सल माडतक्कवुगळु, ऎर निर्णयत्तुक्कु - श्री भाष्य कारवाक्य प्रमाण निर्णयक्कॆ, उपासनर पोले - उपासनदल्लि प्रतिदिनवू माडतक्कद्दागि हीगॆ आवृत्ति इरुवहागॆ आवृत्ति वेण्णु मृडि – पुनः पुनः माडतक्कद्दॆम्बुवदक्कॆ, अपवाद मिल्फ् - विरुद्ध प्रमाणविल्लवु उवासनक्कादरो, देहावसानद वरॆगू प्रतिदिनवू अस्मयवॆम्बुदु “आवृत्ति रसकृ दुपदेशात्” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि उनवादितवु “आ प्रयाणात्तत्रापि हि ष्टम्” (छां ८ १) देहावसानदवरॆगू उवाननवु माडत कद्दु. उपासनारम्भदिन मॊदलु, अवसान उण्टागुववरॆगू नडॆसतक्कद्दॆम्बुदु मुन्दॆ उदाहरिसुव छान्दोग्य श्रतियिन्द, अदु विधिरूपदल्लि हेळिद्दरू, एवन्तश्चर्य ऎम्ब प्रयोगवु विधिगॆ समानवे (४ १ १) उपासनवु अनकृत् माडबेकॆम्बुदु “सख लैवं वर्य यावदायुषं ब्रह्मलोकमभिसम्पद्यते” (छां, ८ १५ १०)ऎम्बल्लि स्थापितवु मरणदवरॆगू हीगॆये उपासि सुत्ता इरुववनु दिव्यवैकुण्ठलोकवन्नु हॊन्दुवनॆन्दु हेळल्पट्ट रुत्तदॆ श्री विदुररु धृतराष्ट्रनिगॆ “याव जीवन्तुतत्तुरात् येन प्रेत्य सुखंवसेत्” ऎन्दु हागॆये तिळिसिरुत्तारॆ हागॆ विशे षविधिगळु अवृत्तिगॆ उण्टु आदरॆ हीगॆ विशेष विधिगळिल्लद शास्त्रार्धग ळॆल्ला सहृदनुयगळु ; अष्ट वर्णं ब्राह्मण मुपनयित ऎण्टु वरुषद ब्राह्मण बालनिगॆ उपनयनवन्नु माडतक्कद्दॆन्दरॆ, ऒन्दु सलवे माडतक्कद्दॆम्बुदु निर्णीतवु सायुवतनक उपनय वन्नु माडुत्तले इरबेकॆम्ब अर्धवु हेगॆ सरियल्लवो हागॆये, “ऒमित्यात्मानंयुञ्जीत,” “शरणंव्रज” “स्वात्मानं मयि________________
चरम काधिकार ३८७ इव्वर्थं (२) “ सकृदेव प्रसन्नाय” इत्यादि वचनत्तालुं शिक्षणेत्” शरणमहं प्रपद्यॆ “तङ्गच्छ शरणंहरिम ” इत्यादि गळॆल्ला सकृतगळु ऎन्दु हेळल्पट्टिवॆ ऎम्ब भाववु सकृतगळल्लवु असकृतगळॆम्बुवदक्कॆ एनॊन्दू प्रमाणविल्लवु ऎन्दु तिळिसुवदक्का गिये, सकृत ऎष्टर निर्णयत्तन्नु अपवाद मिल्लॆ” ऎन्दु हेळिदरु आगलि सकृत वॆम्बुदक्कागलि प्रमाणगळुण्टो ऎन्दरॆ अनेक प्रमाणगळुण्टॆम्ब भावदिन्द श्री वाल्मीकिय दिव्य सूक्तियन्नु उदा हरिसुत्तारॆ -(२) इव्वर्थं - विशेषविधिगळिल्लद शास्त्रार्धवु ऒन्दे सल अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्ब निर्णयवु, (२) “ सकृदेव प्रपन्नाय तवा प्रीति याचते । अभयं सत्व भूतीभो ददातं मन” (रा युद्ध १८ ३३) उवायानरवाद उपासनदल्लि यादरो उवासनक्कॆ आवृत्तियुण्टु, ई भरन्यासक्कादरो अना वृत्तियु, ऒन्दे सल अनुष्ठिसतक्कद्दु इदे ई श्लोकदल्लि श्री राम चन्द्र प्रभुविन्द हेळल्पडुत्तदॆ - नानु निन्न दासनु, नन्नन्नु नीनॆ रक्षिसतक्कदॆन्दु प्रणामवन्नु माडि बेडिकॊण्डरॆ अन्तह आश्रितराद सत्व प्राणिगळिगू भयवन्नु होगलाडिसि अभयवाद दिव्य वैकुण्ठ व्याप्तियन्नु कॊट्टु रक्षिसतक्कद्दे नन्न व्रतवागिदॆ” ऎम्बुदु श्लोक तात्परवु. इत्यादि वचनत्तालुम्-इवे - मॊदलाद अनेक प्रमाण गळिन्दलू प्रतिष्ठितम् - स्टापिसल्पट्टितु आदि पददिन्द हेळल्पट्ट प्राणगळु यावुदॆन्दरॆ “सकृदेवहि शास्त्रार्थः कृतोयं तारयेन्नरम्” (१०९६ नॆय पुटनोडि) मत्तु “सकृ देव प्रप न्नस्य कृत्य नैवान्यदिष्यते” “शरणन्त्वां प्रपन्नाये ध्यान योग विवर्जिताः” इवे मॊदलादवु 2 हिन्दॆ उपासनक्किन्त भरन्यासदल्लि वैलक्षण्यवन्नु हेळिदरु. (१) उपासनवु असकृत् अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दू, भरन्यासवु सहृदनुय वॆन्दू हेळिदरु (२) उपासनदल्लि देहावसानवादरू अनभ्युपगत प्रारब्धविद्दु दादरॆ बेरॆ जन्मप्राप्तियुण्टागि विळम्बदिन्द मोक्ष प्राप्तियुण्टागबहुदु, भरन्यासदल्लादरो विळम्बविल्लदॆ देहावसा________________
२८८ श्रीमद्रहस्यतरिसारॆय प्रतिष्ठितम् इप्पडि महोदारनान सत्वशक्ति पक्कलीले भरन्या सं हण्णुवनुक्कुं स्वाभिप्रायविशेष मॊळिय फल विळम्ब तुक्कु हेतुविल्लॆ.
नवाद ऒडनॆये प्राप्ति ऎन्दु हेळुत्तारॆ इप्पडि ई प्रकारवागि, महोदारनान - यदिना रावणयम् ऎन्दु हेळि शरणा गतनु महापराधियागिद्दरू, आतन हिन्दिन पापगळन्नॆल्ला होग लाडिसुवहागे तुम्बा उदारनाद, सत्व शक्ति पक्कलिले - अघटित घट नाशक्तियुळ्ळ भगवन्तनल्लि, भरन्यासम्पण्णुवनक्कु - भरन्यास वन्नु माडुववनिगॆ, स्वाभिप्राय विशेषवॊळिय - आ प्रसन्नानाद वन अभिप्राय विशेषवन्नु बिट्टु, फलविळम्बत्तुक्कु हेतुवि देहावसानवाद ऒडनॆये मोक्षप्राप्ति रूप फलक्कॆ सावकाशविरुव दिल्लवु परमपुरुषनु परमोदारनादरॆ भरन्यासवाद ऒडनॆये मोक्षप्राप्तियागबेकल्लवॆ ? एळम्बवेतक्कॆ ? ऎन्दाक्षेप तन्दर अदक्कॆ समाधानवागि स्वाभिप्राय विशेषळिय ऎन्दु हेळिदरु स्वाभिप्रायवु यावुदु ? ऎन्दरॆ कॆलवरु आररागि ऒडनॆये देहा वसानवन्नू मोक्षप्राप्तियन्नू कोरबहुदु ; इन्नू कॆलवरु हागल्लदॆ दृप्तरागि देहावसानवन्नु ऒडनॆये अवेक्षिसदॆ, प्रारब्दा नुगुणवागि देहावसानवादनन्तर मोक्षप्राप्तियन्नु बेडुवरु ; आदुदरिन्द शरणागतन इष्टानुसार नडॆयबेकागिरुवदरिन्द आस्ति नागिद्दरॆ प्रपदनवाद ऒडनॆये, हागल्लदॆ इद्दरॆ, स्वल्प सावकाशवागि देहावसानवुण्टागि, अन्तू इन्नॊन्दु जन्मद विळम्बविल्लदॆ मुक्ति युण्टागुत्तदॆ आदर भक्तियोगद उपासनदल्लादरो अनभ्यु पगत प्रारब्धविद्दरॆ, अदर फलवागि बेरॆजन्म उण्टागि विळम्बिसबहुदॆम्ब तात्परवु आदुदरिन्द भक्तियोगद उवासनदल्लि पुनर्जन्मवु ऒन्दु वेळॆ उण्टादरू उण्टागबहुदु भरन्यासदल्लादरो देवाहव सानानन्तरवे मोक्षवु ऎन्दु वैलक्षण्यवन्नु बोधिसुवदक्कागि फलविळम्बत्तुक्कु हेतुविल्ल ऎम्ब प्रयोगवु ई वैलक्षण्यवन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द बोधिसुत्तारॆ - आगैयाल् - आदुदरिन्द, इन्यास विद्यक्कु - ई भरन्यासक्कॆ प्रारब्ध निव कत्वं – अनभ्युप गत प्रारब्बवन्नू कूड होगलाडिसोणवु, विशेषवागिरतु.- d________________
(28) चरमश्लोकाधिकारः ३८९ आगैयाले इन्यास विद्यॆन्नु प्रारब्दनिव कत्वं विशेष नागिरदु अतिशयवादुदागिरुत्तद अधवा, प्रारब्धवू कळॆयुवदक्कागियू शोकिसि शरणागतियन्नु तुष्ठिसिदरॆ अदू कळॆदुहोगुत्तदॆ अधवा शरणागतियन्नु अनुष्ठिसुवागले प्रारवू कळॆयलि ऎन्दु सज्ज ल्पिसिद्दरॆ, अदू कळयबहुदागित्तु आदरॆ श्री निगमान्त देशिकरवरु अवराध वरिहारान्त्यश्लोकदल्लि “प्रारबेतर दॊरै पापमखिलं प्रामादिकञ्चोत्तरन्न्यासेन क्षपर्य” ऎम्ब श्लोकदल्लि प्रारब्धवल्लद इतर पूर्व पापगळॆल्ला ई प्रपदिनदिन्द नष्टवागुत्तदॆन्दु हेळिरुवदु, इल्लि हेळिरुवदक्कॆ विरुद्ध वागुवदिल्लवे ऎन्दरॆ इल्लवु ई न्यानदिन्द प्रारब्ध खण्डञ्चनः - इदू नाशवागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टि सुम, इल्लि प्रारब्द शब्द दिन्द बोधि तवादुदु, अदु अनभ्युपगत प्रारब्धवु इदू भरन्यासदिन्द नाश वागुत्तदॆ. आदरॆ भक्तियोगदल्लादरो इदन्नू मुन्दॆ जन्मवन्नॆत्ति अनुभविसले बेकु इदीग ई ऎरडक्कू इरुव व्यत्यासवु आगलि अनभ्युपगतप्रारब्धवॆन्दु हेळदॆ सुम्मनॆ प्रारब्द वॆन्दु प्रयोगिसि रुत्तारल्ला अदु हेगॆ ” ऎन्दरॆ ईग जन्मवन्नॆत्तिरुव प्रारब्दांशद दुःखभागवू कळॆयलॆन्दु सेरिसि प्रपद कालदल्ले अनुष्ठिसिदरॆ अदू कूड निवरिसिहोगुत्तदॆन्दु हिन्दॆये उवदेशिसिरुत्तारॆ इदन्नू मनस्सिनल्लिट्ट अभ्युपगत प्रारब्धवू अनभ्युपगत प्रारब्बवू ऎरडू निवरियन्नु हॊन्दुत्तवॆन्दू, इदीग भरन्यानक्कॆ विशेष वैलक्षण्य वॆन्दू इल्लि उपदेशिसिदरु. आदुदरिन्दले “साध्य भक्तिस्तु साह प्रारब्ध न्यापिभूयसि” ऎम्ब प्रमाणवचनवु अनुसन्धेयवु d अत्यन्त परतन्त्रनादवन विषयदल्लि शरणंव्रज ऎम्ब विधि वाक्यवे सरियल्लवॆम्बवादद निरासवु इल्लि व्रज ऎम्ब विधिये अनुपपन्न ऎल्लवे ? एकॆन्दरॆ “अन्नो जन्तु रनीशोयम् आत्मन स्सुखदुःखयोः । ईश्वरप्रेरितो गच्छेत स्वर्गं वा श्वभ मेवनागि स्वयम्मण्ड भूतस्य पर तन्त्र देहिनः । नाहममस्वतन्त्रोह, सात्य स्यार्थ उच्यते” ई चेतननु अज्ञनु तन्न सुखदुःखगळ विषयदल्लू________________
३९० श्रीमद्रहस्य त्रयनारे अत्यन्तपारतन्त्रॆ विषये शरणंव्रज इतिनिधिरनुपपन्नॆ मित्याशङ्का मनॊद परिहरिति इन्निडल् शिल स्वतन्त्र नैकुरित ऒम्मॆ निधिष्टदु, अत्यन्त सरतनाक अध्यात्मशास्त्रज्ञळिलुम्, मूलवादि गळिलुं शिक्षितनान अधिकारियॊक्कु रित्तु ; वज’ ऎन्नूरु कर सम्पूर्ण वराधीनतॆयु ; तन्न कल्मानुसार ईश्वरनिन्द प्रेरितनागिये स्वर्गवन्नू नरकवन्नू कुरितुहोगुवु मण्णिन मुद्दॆय हागॆ इद्दु कॊण्डु स्वल्पवू स्वातन्त्रविल्लदॆ परतनागिरुवनु ; नानु निन्नननू अल्लवु, स्वतन्त्रनू अल्लवु ” हीगॆ मूलमन्मद नमश्यब्ददिन्द तोरिबरुवाग इन्तह पराधीननागिरुवनन्नु कुरितु शरणंव्रज ज ऎन्दु विधिसबहुदो ? अन्तह विधियु निरर्धकवल्लवो? सत्वश्वरने सम्पूर्ण स्वज्ञनु तनगॆ अधीननागि दाननागियू सम्पूर्ण अशक्तनागियू इरुव चेतननन्नु कुरितु ताने अनुग्रहिस तक्कद्दु न्यायवु; व्रज ऎन्दु विधिसुवदे न्यायवल्लवु ऎन्दु कॆलवरु अक्षेपिसुवरु “ कॆलवरु” ऎन्दु श्री देशिकरवरे हेळिरुवाग नावु अवरु यारन्दु तिळिसुवदु न्यायवल्लवु अभिप्रायवु शास्त्र रीत्या समञ्जसवल्लवॆन्दु हेळबहुदु इदु शास्त्र पब्गळन्नू वरिशीलिसि तिळियदिरुव आक्षेपणॆयु इदन्नु चॆन्नागि उपपादिसि, ई आक्षेप णॆगॆ इदु वारतन्त्रकाव्य” ऎन्दारम्भिसिद वाक्य मॊदलुमाडि कॊण्डु, “आगैयाल् इट्टु ‘व्रज’ ऎन्नविधिक्कुक्कुरैयि” ऎन्दु मुगिसिहेळिद वाक्यगळवरॆगू समाधानवु L ई d इन्निडल् - ई स्थळदल्लि, ई सन्दर्भदल्लि, शिलर् - कॆलवरु स्वतन्त्रनै कुरित्त - स्वतन्त्रनागिरुववनन्नु कुरित्तु अल्लवे ऒम्मॆ निधिप्पदु - यावुदो ऒन्दन्नु माडु ऎन्दु विधिसतक्कद्दु, अत्यन्तपरतन्त्रनाकवरमपुरुषनिगॆ अत्यन्त परतन्त्रनागि, अध्यात्म शास्त्रगळिलु - जीवात्मन स्वरूपवन्नु बोधिसुव शास्त्रगळल्लि, मत्तू मूल सनादिगळिलुम् - मूलमादिगळल्लियू शिक्षित नान - उवदेतिसल्पट्ट, अधिकारियॆकुरित्तु - अधिकारियन्नु कुरितु, ‘व्रज’ एरु कत्रव्य - व्रज ऎम्बुदागि ऒन्दु कर________________
चरमश्लोकाधिकारः ३९१ व्यतै विधिक्कू मृडियॆन्नन जॊल्लुवगळ्, इदु पारतन्त्र कापॆय्कॆ परा मर्शियामल् शॆन्न पडि. ऎ५ नेऎप्रिल् (१) “काशास्त्रार्थवात्” (२) “परा व्यांश - विधिक्कु न्नडियन्नॆ न्यू विधिसुवन्ताद्दु, एन्नुकॊल्लुवर् गळ् - ऎन्दु आक्षेपिसुवरु मृल्पॆण्डरूपदल्लि वरतन्त्रनागिरुववनन्नु कुरितु, व्रज ऎन्दु कत्रव्यांशवन्नु विधिसबहुदो ? स्वतन्त्रनागिद्दरॆ विधिसबहुदु ऎम्बुदु कॆलवर आक्षेववु शरणहॊन्दुवदक्कॆ कूड सामर्थ्यविल्लदवनन्नु शरणहॊन्दु ऎन्दु विधिसुवदु असङ्गतवॆम्ब भाववु इदु पारतन्त्रद महिमॆयन्नु चन्नागि विमर्शिसि तिळिय दवर आक्षेपवॆन्नुत्तारॆ इदु - ई आक्षेपवु, पारतन्त्रका- ई चेतनन वारतन्त्रद महिमॆयन्नू, परामर्शियामल् - विचारमाडि तिळियदॆ, तॊन्नपडि - हेळिदहागॆ ऎन्दु भाविसतक्क द्दागिरुत्तद ई चेतननिगॆ विनुसारवागि भगवन्तनिगॆ अधीनवाद कत्रव्य उण्टॆम्बुदन्नु निमर्शिसि तिळियदे हेळिद आक्षेववॆन्दु हेळि दरु इदन्नु चॆन्नागि उवपादिसि, सन्देहवॆल्ला होगुवहागॆ तिळिसुत्तारॆ - ऎण्णनेऎप्रिल् - हेगॆ ऎन्दरॆ ई विषयदल्लि मूरु ब्रह्मसूत्र गळुण्टु; अवुगळल्लि परस्पर विरोधविरुव ऎरडु सूत्रगळन्नू इल्लि उदाहरिसिरुत्तारॆ. मूरनॆय सूत्राभिप्रायवु इवॆरडक्कू समा धानवादुदरिन्द अदर मुन्दॆ उवपादिसिरुत्तारॆ (१) “ का शास्त्रार्थवात् " - “आत्मानिगॆ कत्ववे विना, अचित्तिगॆ इल्लवु. हागादरॆ यजेत उपासीत ऎन्दु विधिसुव शास्त्रगळिगॆ एनु प्रयोजन उण्टायितु ? इदन्नु माडु इदन्नु माडबेडवॆन्दु शास्त्रवु हेळबहुदु ऎम्ब भाववु” (२) परात्तु तळ्ळुते? ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळुवदेनॆन्दरॆ मेलॆ हेळिद चेतननिगिरुव कत्ववेनु सत्वस्वतन्त्रवादुदे ऎम्ब सन्देहदल्लि तोरुवदेनॆन्दरॆ; हीगॆ माडु, हीगॆ माडबेड ऎन्दु हेळबेकादरॆ, माडुवदक्कू बिडुवदक्कू सह स्वातन्त्र्यबेकल्लवॆ ऎम्ब सन्देहदल्लि, ई सूत्रदल्लिरुव तु शब्दवु आ शङ्कावन्नु निराकरिसुत्तदॆ जीवनगिरुव कत्ववु, परात् (१) ब्र ३ २ ३ ३३ (२) ब्र सू २ ३. ४०________________
१९२ श्रीमद्र हस्कृतरिसरॆय तॊतच्छुतेः” ऎन्नु वेदान्तल् अरुदियिट्ट पडिये, इवनु भगवदधीन कत्व मुण्डगैयाले इवनैप्पत्त विधिक्कुरैयि स्वतन्त्रवादुदल्लवु, परमपुरुषनिगॆ अधिनवागिरुवदर दॆशॆयिन्द ईत निगॆ कत्ववु ऎम्बर्धवु तत् - अदु, आ अभिप्रायवु श्रुतेः - श्रुतियल्ले हेळिरुत्तदॆयादुदरिन्द, ऎल्लि ऎन्दरॆ “अः प्रविष्टः शास्त्रा जनानां सत्वात्मा,” सत्ववन्नू व्यापिसि, ऎल्लक्कू आत्मावागि, ऎल्ला चेतनरिगू नियामकनु ऎम्ब अर्थवु “यआत्मान मन्तरो यमयति” आत्मारन्नु अनुवेशमाडिरुवदरिन्द आतनिगू निया मकनु ऎम्बद वु हागॆये “प्रेरितारञ्चमत्वा” ऎन्दू हेळ ट्टिरुत्तदॆ ” हीगॆ ऎल्लरू वरमात्माधीनवादरॆ श्रुतिय विधिनिषेध वाक्यगळु निरर्थकवल्लवो’ शास्त्र वैयर्धवेनू इल्लवॆन्दु हेळुव दादर, वरमपुरुषाधीनवॆन्दु हेळिद नन्तर विधि निषेध वश्यत्ववू परमवुरुषनिगेने हेळबेकागुत्तद हागॆ वरमवुरुषवश्यवादरॆ लोकदल्लि ऎल्लरू नन्मार्गिगळागबेके विना दुरार्गगळे कूडदु एकॆन्दरॆ वरमपुरुषनिगॆ जीवकत्ववु अधीनवाद, वरमपुरुषनू सरियाद मार्गदल्ले नडॆयुवहागॆ प्रेरिसबेकल्लवो,’ लोकदल्लि अधरवु हॆच्चागिरुत्तदल्ला ऎम्ब आक्षेपणगळिगॆ समाधानवागि मुन्दिन सूत्रवाद “ कृतप्रयत्नापेक्षस्तु विहित प्रतिषिद्दा वैय थ्यादिभ्यः” (२ ३ ४१) हेळुत्तदॆ; एनॆन्दरॆ इल्लियू तु शब्दवु ई आक्षेववन्नु निराकरिसुवदक्कागि प्रधम प्रवृत्तियल्लि जीवन सल्ल, प्रयत्नगळन्नु अपेक्षिसि परम पुरुषनु चेतननन्नु प्रवरि सुवहागॆ माडुत्तानॆ, आदुदरिन्द प्रधम प्रवृत्तियल्लि तन्न शास्त्रानु सार नडॆयुव स्वातन्त्रवन्नू कॊट्टिरुत्तानॆ हीगॆ स्वातन्त्रवन्नु कॊडदे होदरॆ हीगॆ माडु, हीगॆ माडबेड, इत्यादि विधि निषेध शास्त्रगळिगॆ व्ययर्धउण्टागुत्तदॆ आदुदरिन्द सत्येश्वरनु ई जेतन निगॆ प्रधम प्रवृत्तियल्लि स्वातन्त्र्यवन्नु कॊट्टिरुत्तानॆ ई चेतनन सङ्कल्प प्रवृत्तिगळु आतन पूरैकाधीनवादवॆन्दु तिळियतक्कद्दु इवुगळन्नॆल्ला मुन्दिन वाक्यगळिन्द उपदेशिसुत्तारॆ ” ऎन्नु वेदान्त तिल् अरुदियिट्ट पडिये - ऎम्बुदागि वेदान्तदल्लि ऎन्दरॆ ब्रह्म________________
चरमश्लोकाधिकार ३९३ आचित्तुक्कळ शब्दादिग ईश्वर मुण्डा चु मक्किराप्पोलॆ इव्वळवु स्वातन्त्र्य यॆडुत्तु (कुडक्क) च्चु मुम् इवनुन्नु भगवत्पारतन्त्र्य काष्टॆयिरुन पडि. विद्यॆयल्लि हेळुवहागॆ, इवनुक्कु - ई अधिकारिगॆ प्रज ऎन्दु हेळिद अधिकारिगॆ, उण्डागैयाले - उण्टागुवदरिन्द इवनैप्पत्त - ईत नन्नु कुरितु, विधिक्क क्कुरियिल्लॆ - विधिसुवदरल्लि एनॊन्दू न्यूनतॆ यिल्लवु, अनामञ्जन्यवेनू इल्लवॆम्ब तात्पवु परात्तु तच्चुतेः ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळिरुवहागॆ स्वामिदत्त नाद स्वातन्त्रवन्नु वहिसि, आतन विधि निषेद वाक्यगळिगॆ अनुगुण वागि नडॆयुवदे पारतन्त्र काष्ठॆयॆन्दू, हागॆ नडॆयदे इरुवदु चेतनन शेषत्व रूप पारतन्त्रक्कॆ भङ्गवॆन्दु उवदेशिसुत्तारॆ आदुदरिन्द स्वामिदत्तवाद स्वातन्त्रवन्नु उपयोगिसिकॊण्डु, स्वामिदत्त विवेक ज्ञानानुसार आतन विधि निषेध वाक्यगळिगॆ अनुगुण वागिये नडॆयतक्कद्दॆन्दु हेळि, इदरिन्द प्रज ऎन्दु विधिसिरुवदर लेनू अनामञ्जन्यविल्लवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. अदु व्यक्त पडु वदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्तवन्नू तिळिसुत्तारॆ अचित्तुक्कळ - पृथिवी अप्पु मॊदलादवुगळु, शब्दादिग-गन्धरूपरसादि विषयगळन्नू, ईश्वर्र उण्डाक्क - सत्येश्वरनु उण्टुमाडलागि, चुमक्किरा प्रोलॆ - वहिसुवहागॆ, इव्वळवु - ई सन्दर्भदल्ल, स्वातन्त्रक्कॆ कुडुक्क-स्वातन्त्रवन्नु स्वामियु कॊडलागि, च्युमुम् - अदन्नु शिरसावहिनोणवू, भगवत्पारतन्त्र काष्टॆ यिरुव पडि - भगवत्पारतन्त्रद यधार्धवाद स्थितियु चेतनन विषयवु हागि रलि, अचेतनवाद वञ्चभूतगळ विषयवन्नु विमर्शिसि नोडिदरॆ ई विषयवु व्यक्तवॆन्नुत्तारॆ पञ्चभूतगळिगॆ रूपरन गन्धादिगुणग ळन्नु स्वामियु उण्टु माडलु, अवुगळन्नु ई पञ्चभूतगळु हेगॆ वहिसि इवॆयो ऎन्दरॆ विवेक ज्ञानविल्लदे इरुव ई अचित्तुगळे स्वामि दत्तवादुवागि हेगॆ वहिसिरुत्तवॆयो हागॆये ई चेतननु सह परम पुरुषनिगॆ अधीनवागिरुवदे सहज स्वभाववागि स्वामिदत्तवाद ई स्वातन्त्रवन्नु तन्न प्रथम प्रवृत्तियल्लि वहिसि, आतन विधि निषेध वाक्यगळिगनुगुणवागि नडॆसुवदे तन्न पारतन्त्रद वराकाष्टॆय दरॆ यॆन्दु उवदेशिसल्पट्टितु $________________
३९४ श्रीमद्रहन्यत्रयसारे इवनुरुवळियालु कत्व मिल्फ् ऎन्निल् प्रकृत्य विद्यादि गळुक्कु कत्रत्वङ्गॊल्लगिर सिद्धा तु ार्व कंस्टाधीन स्वातन्त्रवु स्वतः प्राप्तवादरॆ ई चेतनन वारतन्त्रक्कॆ विरोधियु ईश्वरने कॊट्टुदादरॆ विरोधियल्लवु. आतनु हेळिद हागॆ नडॆसि बिट्टरॆ अदु पारतन्त्रकाद्रॆ ऎनिसुत्तदॆम्ब भाववु ईश्वरनु चेतननिगॆ स्वातन्त्र्यवन्नु कॊडबहुदु, आदरॆ जेतननिगॆ अदु इष्टविल्लदुदादरॆ, अन्तह प्रवृत्तियु वारतन्त्रवुळ्ळवॆन्दॆनिसुवदिल्लवु
आदरॆ भगवन्तनिगॆ अधीन कत्ववु चेतननिगिल्लवॆन्दु वादतन्दरॆ आग साङ्ख्यर मत्तु मायावादिगळ अभिप्रायवागुत्तदॆन्दु हेळु त्तारॆ हेगॆन्दरॆ-हीगॆ चेतननिगॆ, वराधीनवागियू स्वप्रयत्ना श्रयरूपवागियू इरुव करत्वविल्लवॆन्दरॆ, अदेनु (१) कत्ववे चेतननिगिरुवदिल्लवॆम्ब अभिप्रायदिन्दले, अथवा (२) मराधीनवागिरु वदरिन्द स्वप्रयत्नक्कॆ अवकाशवॆल्लिदॆ ऎम्ब अभिप्रायदिन्दले, अधवा (2) प्रयत्नाश्रयरूपकत्ववॆल्लियदु, अदु ज्ञातृत्व मात्र वागिरुवदरिन्दले, ऎन्दु विकल्पिसि, ऎरडु सन्दर्भगळल्लू उण्टागुव असामञ्जस्यवन्नु प्रदर्शिसि मूरनॆय विकल्पवन्नु दूषिसुत्तारॆ (१) नॆय विकल्पदल्लि चेतननिगॆ कत्रत्वविल्लदिद्दरॆ आतनॊन्दिगॆ इरुव देहरूप प्रकृतिगॆ कत्ववन्नु साङ्ख्यरहागॆ हेळबेकागुत्तदॆ अधवा मायावादिगळ हागॆ अविद्यॆगॆ कत्ववन्नु हेळबेकागुत्तदॆ इवॆरडू अपसिद्धानगळॆन्नुत्तारॆ-इवनुक्कु - ई चेतननिगॆ, ऒरु वळियालु - ऒन्दु मार्गदिन्दलू, ऒन्दु प्रकारवागियागलि ऎन्दरॆ स्वाधीनवागियागलि अधवा स्वतन्त्रवागियागलि ऎम्बर्धवु कत्वविल्लॆ ऎन्रिल् - कत्ववेनिल्लवॆन्दरॆ, प्रकृत्य विद्यादिग ळुक्कु - साङ्ख्यरहागॆ देहक्कू, शाङ्करर हागॆ अविद्यगू, कं कॊल्लुगिर-कत्रत्ववन्नु हेळुव, सिद्दान्ततुल्यमांय्-सिद्दान गळिगॆ समानवागुत्तदॆ ऎन्दरॆ अपसिद्धाप्तवागुत्तदॆम्ब भाववु नाङ्ख्यरिगॆ वेदवु प्रमाणवल्लवु आ कापिल सिद्दापकारवागि प्रकृतिगे ऎल्ला कत्ववु चैतन्य मात्रवुळ्ळ जीवनु पाषा णदहागॆ एनु माडलु शक्तियिल्लदिरुवनु प्रवृत्तियॆल्ला देह दिन्दुण्टागि देहवे माडुत्तदॆ जीवनु तानु माडिदॆनॆन्दु आरोपि________________
8 चरम काधिकार ३९५ 21 सिकॊळ्ळुवनु. ई सिद्दावन्ने गीतॆयु “ प्रकृतेः क्रियाणानि गुणैः काणि सत्वशः । अहङ्कार विमूढात्मा कराह मिति मन्यते” गी ३ २७ ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुत्तदॆन्दु भ्रमिसुवनु ई श्लोकद सरियाद अर्धक्कॆ दासनु बरॆदिरुव गीधार्धवाद आचार हृदयानैषिय :३५ नॆय पुटवन्नु नोडि स्पटिकद हत्तिर कॆम्पु दासवाळ हूवन्निट्टरॆ, स्पटिकदल्लि कॆम्पु बण्णवु तोरुव हागॆ, आत्मन कत्ववु भ्रमरूववे विना यधार्धवादुदल्लवॆम्बुदु अवर मतवु अदु हेगॆ अळिसिद्दानवॆन्दरॆ, जीवात्म अणुवु ; आतनिगॆ शरीरविल्लदिद्दरॆ एनॊन्दु काव्यवन्नू माडलारु कानु गुण वागि प्राप्तवाद शरीरद मूलकवागिये कत्ववु बरी शरीरक्कॆ कत्वविल्लवॆम्बुदु आत्मनु देहावसानकालदल्लि देहवन्नु त्यजिसि होगि शरीरवु व्रतवादाग याव प्रवृत्तियू इल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु. अदु वरमात्माधीनवागि कानुगुणवागि उण्टाद शरीर मूलक वागि आतनु प्रेरकनागि नडॆयुत्तदॆम्बुदु सिद्धानवु इदरिन्द अवि ग कत्ववॆम्ब शाङ्कर सिद्धानवु निरवु. यदपि कवु अविद्यादि प्रारब्द कल्यानुसारवागि गीतॆयल्लि “सदृशं जेष्टते स्वस्याः प्रकृते र्ज्ञानवानसि । प्रकृतियानि भूतानि निग्रहं किङ्करिष्यति” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ नडॆयुत्तदॆ इदक्कॆ अपार्धवन्नु हेळि अविद्यॆये कत्वक्कॆ कारणवॆम्ब अभिप्रायवु शास्त्र सम्मति यिल्ल दुदु अदैतिगळु हेळुवहागॆ आत्माज्ञान मात्रवल्लवु आतनिगॆ ज्ञातृत्ववू उण्टु अन्तह ज्ञान चिकीर्षा प्रयत्नगळिरु वदरिन्द, ई चेतननिगॆ वराधीन कत्रत्ववू सल्लुत्तदॆ ज्ञान चिकीर्षा प्रयत्नगळल्लि सश्वेश्वरनिन्द दयपालिसल्पट्ट स्वातन्त्र्यवु ई अधि कारिगॆ उण्टॆन्दु मुन्द हेळुत्तारॆ प्रकृत्यविद्यादि - ऎम्बल्लि आदि वददिन्द बौद्धर अभिप्रायवू सण्णतवु साङ्ख्य मायावादिगळ अभिप्रायद प्रकार जीवात्म परमात्म भेदविल्लदॆ परब्रह्मने अविद्या सम्बन्धदिन्द सृष्टि रूप कतृत्वदल्लि अन्वय उण्टॆन्दु हेळु तारॆ तम्म अभिप्रायक्कॆ “आनीतवादग्ं स्वधया तदेकं” ऎम्ब श्रुतियन्नु उदाहरिसि, स्वधया ऎम्ब शब्दक्कॆ रूढियल्लिरुव लक्ष्मियॊन्दिगॆ ऎम्ब अर्थवन्नु त्यजिसि, स्वधया ऎन्दरॆ अविद्यॆयिन्द________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे मॆन्निल् सात्मनि यावॊरुवनॆरवर्थं किडैयामै याले निरीश्वर सिद्दानप्पडिया. ऎम्ब अर्धवन्नु हेळुत्तारॆ. आदुदरिन्द परमात्मन सृष्णादि कत्वक्कॆ अविद्यॆये कारणवॆम्बुदु अवरुगळ अभिप्राय आगलि कत्ववु पराधीनवल्लवु, तनगॆ अधीनवादुदु ऎन्दरॆ आग सत्व चेतनरिगू स्वतन्त्रवादुदु ई करत्ववु ऎन्दु एर्पडुवदरिन्द, समस्त आत्माप्तिगू नियत्तावागि प्रेरकनागि ईश्वर नॊब्बनिद्दानॆम्बुदु इल्लनागुवदरिन्द निरीश्वरवादवागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ “भोक्ताभोग्यं प्रेरितारञ्च मता” “आत्मान मस्तरो यमयति” इत्याद्यनेक श्रुतिवाक्यगळिगू विरोधवागु इदॆम्ब भाववू सूचितवु इदन्ने मुन्दिन “कत्वं स्वाधीन मॆन्रिल्” ऎम्ब वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ - करत्वं स्वाधीन मॆन्रिल् कत्ववु चेतननाद तनगॆ अधीनवादुदु ऎन्दरॆ, सरात्म नियावॊरुर्व - सात्मरुगळिगू नियस्तानागि ऎन्दरॆ प्रेरक नागिरुवदक्कॆ अन्तरामियागि, ऒब्ब सरमात्मनु इद्दानॆ, ऎष्टर अर्थ - ऎम्ब अभिप्रायवु, किडयामॆयाले - उण्टागदे इरुवदरिन्द, निरीश्वर सिद्दाप्पडियाम्-ईश्वरनिल्लवॆम्ब चारा कादि सिद्धागळिगॆ समवागुत्तद मुन्द मूरनॆय विकल्पवन्नु दूषिसुत्तारॆ चेतनन कत्ववु प्रयत्नाश्रयरूपवादुदल्लवु, ज्ञातृत्व मात्रवे अदर कत्ववु; मिक्किद्दॆल्ला प्रकृतियन्नु कुरितद्दु ऎम्बुदु ३ नॆय विकल्पवु. ई सन्दर्भदल्लि ईश्वराधीन कत्ववन्नु ऒप्पिकॊण्डु माडुव पूरै पक्षवु ऎरडु विधवागि पूत्वनक्षवन्नु तरबहुदु (१) करत्ववु केवल ज्ञातृत्वरूववादुदु (२) केवल इच्चाश्रयत्वरूपवादुदु ऎम्बुदागि ज्ञातृत्वरूपवादुदु मात्रवे ऎन्दरॆ दूषणॆयन्नु हेळुत्तारॆ - - चॆ तननिगॆ सत्व श्रेयस्करवाद पुरुषार्धवन्नु संवा दिसबेकॆम्ब इच्छॆयू इल्लवॆन्दू अदन्नु सम्पादिसुवदक्कॆ बेकाद साधनगळन्नु अनुष्टिसुव शक्तियू इल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ आतनिगॆ ज्ञातृत्व मात्रवे उण्टु, इन्नु यावुदू इल्ल वॆम्बुदु निम्म सिद्दाप्तवादुदरिन्द आ अभिप्रायवन्नु “ईश्वराधीन________________
(291) चरमश्लोकाधिकार ३९७ ईश्वराधीन मागवरु करत्वं तानु ज्ञातृत्वमॆन्रिल् पुरुषार्ध सम्पादनरुचियुम्, तदुपाय प्रवृत्तियुं तनिरप्रसःक्कुम्, ज्ञानमुम् अदिन् अवस्थाविशेषमानइच्छॆयुमेउळ्ळदु, नेरूरु व्यापारमियॆलुं दृष्टा दृष्टार्थळान वॊरु उपायनैयुं स्वयम्प्रयोजनमान कैरळ्ळॆयुम् आनुष्ठिकॆ निरगिद्दॆ. आगैयाल् ज्ञानचिकीर्षा प्रयत्नळ् Me माग” ऎम्ब वाक्यद मूलकवागि दूषिसुत्तारॆ ईश्वराधीनवाग वरुं करत्वं - ईश्वराधीनवागि उण्टागुव कत्ववू कूड, ज्ञातृत्व मॆन्रिल् - बरी ज्ञानत्वरूपवादुदु ऎन्दरॆ, पुरुषार्थ सम्पादनरुचियुम् - पुरुषार्धगळन्नु संवादिसुवदरल्लि आस कियू, तदुपाय प्रवृत्तियुम् - अन्तह पुरुषार्धवन्नु हॊन्दुव साधनदल्लि प्रवृत्तिय, तवीरप्रसङ्गिक्कुं - बेकागिल्लवॆन्दु हेळबेकागि बरुत्तदॆ (२) नॆय विकल्पवाद करवु इच्छारूप मात्रवे ऎन्दरॆ उण्टागुव अनुपवत्तियन्नु तिळिसुत्तारॆ आग, ज्ञानमुम् - ज्ञानवन्नु मत्तु अदिन् अवस्था विशेषमान, - अदर अवस्थाविशेषवाद इच्छॆयुमेउळ्ळदु इच्छॆयन्नू उळ्ळद्दु, आदुदरिन्द, इदल्लदॆ, वेरॊरुव्यापारवि - बेरॊन्दु व्यापारवू ई चेतननिगिल्लवॆन्दु, ऎलुम् - ऎन्दु हेळिदरू, दृष्टा दृष्टार्थ ङ्गळान वूरु उपायळ्ळॆयुं - दृष्टार्ध वॆन्दरॆ प्रत्यक्षक्कॆ विषयवागुव प्रयोजनगळु, दार, पुत्रधन क्षेत्र प्राप्तिये मॊद लादवु, अदष्टार्थवु - प्रत्यक्षगोचरवल्लदिरुव, स्वर्ग कैवल्य मोक्षप्राप्ति, इन्तवुगळन्ने प्रयोजनगळागिवुळ्ळ साधनगळन्नू, मत्तु स्वयम्प्रयोजनमान कैङ्कय्यङ्गयुं - कत्व, ममता, फलत्याग पूत्विकवागि नश्वेश्वर प्रीतिगोस्कर माडुव कैङ्कय्य गळु स्वयम्प्रयोजन कैम्बगळु, अन्तह कृत्यगळन्नू, अनु षि विरगि - अनुष्ठिसलु मार्गविल्लदे होगुत्तदॆ आदुदरिन्द ऎल्लरू ऒप्पुतक्क अभिप्रायवेनॆन्दरॆ ; आगैयाल् - आदुदरिन्द, ज्ञानचिकीर्षा प्रयत्नळ् मूक्रुम् आत्मावुक्कुट्टु -________________
३९८ मनुं श्री मद्रहस्य त्रयसारे లో ह आत्मावुक्कुडु इदिल् चिकीर्षा प्रयत्न ज्ञानत्ति नुडैय अवस्था विशेषळॆन्नु मिडक्कॆ वेदार्थसह तिल् अरुळिचै द लाघवयुक्तियाले कण्डुकॊळ्ळदु. ज्ञानवू अदर अवस्मा भेदगळाद इच्छॆयू प्रयत्नवू, हीगॆ ई मूरु आत्माविगॆ उण्टु इवु आत्मधरग गळॆम्ब भाववु नैयायिकरु चिकीर्षा ऎन्दरॆ माडबेकॆम्ब इच्छॆयू अद क्कागि प्रयत्नवू इवॆरडू ज्ञानक्किन्त बेरॆयादुदु ऎन्दु हेळुवनु अदु सरियल्लवॆन्दु प्रासबकवागि हेळि, अदन्नु निराकरिसुत्तारॆ - इदिल् - ई मूररल्लि, चिकीर्षा प्रयत्नळ् - माडबेकॆम्ब सल्प मत्तु प्रयत्नगळु ज्ञान नुडैय - ज्ञानद, अवस्था विशेषगळु, ऎन्नुमिडत्तॆ - ऎम्बुव सन्दर्भवन्नु, वेदार्धस हत्तिले - श्री भाष्यकाररवरु रचिसिरुव वेदार्ध सहदल्लि, अरुळि चैय द - कृपॆयिट्टु हेळिद, लाघवयुक्तियाले - गुरुवाद विषयवन्नु त्यजिसि लाघवविषयवन्ने अवलम्बिसतक्कद्दॆम्ब न्याय शास्त्र दयुक्तियिन्द, कण्डुकॊळ्ळदु - तिळिदुकॊळ्ळुवदु वेदार्धसहदल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ - “विषयज्ञानानि सुखदुःख मध्यस्थ साधारणानि; तानिच विषयविशेषाधीन विशेष णानि भवन्ति; येनविशेषण विशेषितञ्ज्ञानं सुखस्य जनक मित्यभि मतं तद्विषय ज्ञानसुखं, तदतिरेकि पधार्थान्तरं नोप लभ्यते ; तेव सुखित्वव्यवहारो पपत्तेश्व” ऎन्दरॆ विषय ज्ञानदिन्दुण्टागुवुवु- सुख, दुःख, मत्तु इवॆरडू इल्लदवु इवु गळुण्टागुवदु विषय विशेषगळिगॆ अधीनवाद गुणगळिन्दुण्टागुवुवु यावुदरिन्द ई गुणदिन्द युक्तवागि सुखवन्नुण्टुमाडुत्तदॆन्दु तोरिबरुत्तदो अन्तह विषयदज्ञानदिन्दुण्टागुवदे सुखवु विषयक्किन्त बेरॆयागि इन्नॊन्दु वदार्धवु सुखवन्नु कॊडुत्त दॆन्दु तोरिबरुवदिल्लवु सक्करॆयन्नु तिन्दरॆ रुचिकरवागि वुण्टागुत्तवॆ माधुरवु सक्करॆयगुणवु ई माधुरवन्नुण्टु माडुवदु सक्करॆय गुणवे विना, सक्करॆगिन्त इन्नॊन्दु द्रव्यवु उण्टागुत्तदॆन्दु तोरिबरुवदिल्लवु बेरॆ इन्नॊन्दु द्रव्यउण्टागि अदे माधुररूप सुखवन्नुण्टुमाडुत्तदॆम्ब कल्पनॆयु अनावश्य 2 8o सुख________________
चरमश्लोकाधिकार ३९९ वरन्धर कल्पनव” बेरे धम्मियु उत्पन्न इदु आदुद कवु, “धरि कल्पनातो वागि माधुरवन्नुण्टुमाडुत्तदॆम्बुदु नैयायकन मतवु गौरव विषयवु लघुविषयवु यावुदॆन्दरॆ, सक्करॆगे आ माधुरव न्नुण्टुमाडुव शक्तियुण्टॆम्बुदु आदुदरिन्द धभूत ज्ञानवू कूड धरियु, अदर गुणगळु चिकीर्वा प्रयत्नवॆन्दु हेळुवदु युक्तवे विना, ज्ञानक्किन्त भिन्नवादुवु ऎन्दु हेळुवदु युक्तवल्लवु रिन्द चिकीर्षाप्रयत्नगळु ज्ञानद अवस्थान्तरगळॆन्दु भाविसतक्क ऎन्दु हेळिदरु इल्लि मुख्यवागि ज्ञापकदल्लिडतक्कद्दु आत्माविन ज्ञानवू ; आतन गुणवू द्रव्यवु हेगन्दरॆ सूरनू द्रव्यवागि, ; सूर किरणगळू हेगॆ द्रव्यवो हागॆ ऎम्ब भाववु ई वेदान्त सहदल्लि मुख्यवागि हेळिरुवदु एनॆन्दरॆ प्रमाणरहितवागिरुवाग हॊस धरिकल्पनॆगिन्त इरुवदर गुणवॆम्ब भावनॆयु लघुतरवागु वदरिन्द अदे उवादेयवॆम्बुदु इदक्कॆ सरियाद प्रमाणविल्ल दिद्दरू उचिततरवागि ग्राह्यवागिरुवदरिन्द “लाघवयुक्तियाले कण्डुकॊळ्ळदु. हीगॆ अनेक युक्ति वाक्यगळु ग्राह्यवु हेगॆन्दरॆ- (१) अदैतियु ताने परमात्मनन्नुवनु नावु आतनिगॆ दानरॆन्दु हेळुवॆवु नम्म युक्तिवादवेनॆन्दरॆ, ऒन्दु वेळॆ निम्म अभिप्रायवे सत्यवागिद्दरू, नम्म अभिप्रायद हागॆ वरमात्मनिगॆ दाननॆन्दु भावनॆ इद्दरू निमगेनू नष्टविल्लवु आदुदरिन्द नम्म सिद्धानवन्नु नीवु वरिग्रहिसिदरॆ, निमगेनू तॊन्दरॆयिल्लवु हागल्लदॆ नम्म अभिप्रायवाद वरमात्मनिगॆ नावु दानरॆम्बुदु सत्यवागिद्द पक्षदल्लि नाने वरमात्मनॆन्दु हेळिकॊळ्ळुवदरिन्द भगवग्रहक्कॆ नात्ररागुत्तीरि, इदु युक्तवादवादरू, अदैतिगॆ वरमहितवादु दरिन्द अवरु निष्पक्षवातदिन्द विमरिसिदरॆ उवदेयवे हागॆये, (२) नम्मल्ले कॆलवरु लक्ष्मियु जीवकोटिगॆ सेरिदवळन्नु वरु नावु ईश्वर कोटिगॆ सेरिदवळॆन्नुववु, अवरू नम्म जॊतॆगॆ सेरि ईश्वर कोटिगॆ सेरिदवळॆम्ब भावनॆयन्नु हॊन्दिद्दरू, आकॆयु वास्तववागि जीवकोटिगॆ सेरिद्दरू, एनॊन्दू नृत्यवायविल्लवु आदरॆ आकॆयु वास्तववागि ईश्वर कोटिगॆ सेरिद्द पक्षदल्लि, अवरिगॆ आकॆय निग्रहव प्रत्यवायुवु उण्टागुत्तदॆम् ऎदु, वरमहित________________
४०० d श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वन्नु बोधिसुव युक्तिवादवु, आदुदरिन्द अन्तह वादवु तम्मवर अभिप्रायवॆम्ब ममतॆयन्नु बिट्टु चन्नागि विमर्शिसि तिळियुववरिगॆ उपादेयवे, (३) सत्येश्वरनु नमगॆ तन्दॆयु मत्तु स्वामियु तन्न पुत्रन अथवा दासन हितचिननयु आतनिगिल्लवे? आतने तानागिये रक्षिसुवनु हीगिरुवाग नावु माडतक्कद्देनिदॆ ” ऎन्दु हेळि भरन्यान माडुवदु अनुपयुक्तवादुदु, ऎन्नुवरु. ई सन्दर्भदल्लि युक्तिवाद वेनॆन्दरॆ ऒन्दु वेळॆ हागॆ भरन्यासनन्नु अनुष्ठिसिदरेने आतनु रक्षितव्यनु, अन्यधा इल्लवॆम्ब भावनॆयु सत्येश्वरनिगॆ ऒन्दु वेळॆ इद्दुदादरॆ नीवु कॆट्टु होगुविरि, आदुदरिन्द सम्पूर्ण विश्वानदिन्द संशयवेनू इट्टुकॊळ्ळदे नम्म हाग अनुष्ठिसिबिडु ऎम्बुदु परम हितभावनॆयिन्द माडिद यु क्ति वा द ना गु व द रिं द उवादेयवु उपादेयवु हीगॆये इन्नू अनेक युक्तिवादगळु वरमहितरूपवागिद्दरॆ इल्लि गुरुवादुदन्नु त्यजिसि लघुवादुदन्नु अव लम्बिसि हीगॆये अद्वितिय निर्गुणब्रह्मवादवन्नू, जगन्मध्यावाद वन्नू, जीवन्मुक्तिवादवन्नू उचितवाद युक्तिवाददिन्द सरियल्ल वॆन्दु तोरिसबहुदु ग्रन्धविस्तर भयदिन्द इल्लिगॆ निल्लिसिरुवॆवु 08 हिन्दॆ ज्ञानवु चेतनधवॆन्दू, चिकीर्षा प्रयत्नगळु धरभूत ज्ञानद अवस्थाविशेषणगळॆन्दू हेळल्पट्टु दुदरिन्द करत्ववू चेतन धरवॆन्दू भाविसतक्कद्दायितु. हागादरॆ अचेतनक्कॆ कत्वविल्लवो? गीतॆयल्लि “कार तेह्यवशः कर सत्वः प्रकृतिज्ञॆ र्गुणि :” (३-५) मत्तु “प्रकृतेः क्रियानाणानिगु काणिसत्वशः । अहङ्कार विमूढात्मा काह मितिमन्यते” ऎम्बल्लि अचेतनवाद प्रकृतिगू कत्व उण्टॆन्दु तोरिबरुत्तदल्ला ’ मत्तु नदियल्लि जलप्रवाहवु होगुत्तले इरुत्तदॆ मेघगळल्लि विद्युत्तिन विजृम्भणॆयु तोरि बरुत्तदॆ बाणवु आकाशदल्लि बहु वेगदिन्द होगुत्तदॆ मोटार् कारन्नु स्विच्चु हाकिबिट्टरॆ तानागिये हॊरटुहोगुत्तदॆ ई सन्दर्भ दल्लॆल्ला जडप्रकृतिगू कत्व उण्टॆन्दु तोरिबरुत्तदल्ला, चेतन धरवॆन्दु हेळिदुदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ, करत्ववु ऎरडु विधवॆन्दू,________________
चरमश्लोकाधिकार कत्रत्वं द्विविधम् ४०१ क्रियाश्रयन्वरूप कत्वं चेतना चेतन साधरणव प्रयत्नाशयत्व रूपमान करत्वं चेतनै कान्त्यम्, अचेतन कत्वक्कू चेतन कत्वक्कू इरुव व्यत्यासवन्नु उवदेशिसुत्तारॆ करत्ववु ऎरडु विधवु. मुन्दिन वाक्यगळिन्द करत्ववु ऎरडु विधवागि (१) क्रियाश्रय त्वरूववादुदॆन्दू (२) प्रयत्नाश्रयत्वरूववादुदॆन्दू हेळि, क्रियाश्रयत्न रूपवादुदु मात्रवे अचेतनदल्लि उण्टॆन्दू, आदुद रिन्द अदु ज्ञानावस्थारूपवादुदल्लवॆन्दू, प्रयत्नाश्रयरूप कत्ववु चेतननिगॆ मात्रवे असाधारणवादुदॆन्दू हेळुत्तारॆ इदरिन्द चेतननल्लि ई ऎरडु विध कत्ववू उण्टॆन्दु हेळि, प्रयत्नवु ज्ञानद अवस्थाभेदवॆन्दु हेळुवदरल्लेनू अनामञ्जस्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ -(१) क्रियाश्रय रूपकत्वं - क्रियॆगॆ मात्रवे आश्रयवागिरुव कत्ववु, ऎन्दरॆ क्रियारूपदल्लि तोरिबरुव कत्ववु, चेतना चेतन साधारणम् - अदु स्वामिदत्तवादु दागि ऎल्ला नियाम्यवर्गवाद चेतन मत्तु अचेतनगळिगू साधारण वादुदु प्रयत्नाश्रय रूपमानकरत्वं - ज्ञानमूलक उण्टाद प्रयत्नक्कॆ आश्रयवागिरुव कवु, चेतनै कान्त्य - चेतनिगॆ मात्रवे मुख्यवागि अनाधारणवागिरुवुदु, अदु बेरे कडॆयाद अचेतनदल्लि तोरिबरुवदल्लवागि अव्यभिचरितवु तत्वत्रय उण्टॆन्दु हिन्दॆये उववादितवु अदरल्लि ईश्वरनु नियामकनु ; चेतनाचेतनगळॆरडू सत्यवागिरुव नियाम्यवर्गवु, इवुगळिगॆ क्रिया रूपवाद सत्तॆयु स्वामिदत्तवागि ऎल्ला चेतनाचेतनगळिगू उण्टु इदक्कॆ इङ्ग्लीष्नल्लि (energy) ऎन्दरॆ शक्ति ऎन्दु हेळुवरु आदुद रिन्द नमगू, भौतिकशास्त्रज्ञरिगू, प्रपञ्चदल्लिरुव चेतनाचेतनवॆल्ला परमात्म दत्तशक्तियुळ्ळवुगळागि सत्यवु ई शक्ति इरुवदरिन्द चेतना चेतनगळॆरडक्कू क्रियाश्रयत्वरूप शक्तियुण्टु यावाग चेतना चेतनगळिगॆ नित्यत्ववन्नु गीतॆयल्लि हेळिरुवहागॆ “प्रकृतिम्पुरुषं चैनविद्ध सादी उभावसि” स्थापितवो, अदरल्लिरुव शक्तियू________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे प्रयत्न मावदु ? शरीरादिप्रेरण हेतुवान बुद्दि विशेषम, ज्ञानमात्रत्तु क्कु आश्रयमानपोदु, भोगमात्रत्तुक्कु (energy) नित्यवु हागॆ द्रव्य मात्रक्कॆ शक्तियुण्टॆन्दु भौतिक शास्त्रज्ञरु रेडियॊ स्को व् मॊदलाद यस्त्रगळ मूलक प्रत्यक्षनागि तोरिसुवरु ई प्रकृतिय क्रियाश्रयरूव शक्तिये प्रवञ्चक्कॆ सुखकरवागि विमानदल्लि गमनक्कू रैल्वॆयल्लि गमनक्कू इतर कडॆयल्लरुव सङ्गीतवन्नु अनुभविसुवदर जॊतॆगॆ प्राण हानिगू कारणवागि बाम्बागि वरिणमिसिरुत्तदॆ विद्युच्छक्तियु, नमगॆ ऒळ्ळॆ बॆळकन्नू, ‘शॆखॆय कालदल्लि तंवागि गाळियु बीसोणवू, मो टार् वाहनक्कॆ अनुकूलवू, देहद ऒळगॆ इरुव व्यत्यासगळ मूलक उण्टागुव रोगगळन्नु व्यक्तपडिसोणवे मॊदलाद सौकय्यगळ जॊतॆयल्लि प्राणहरणवन्नू उण्टु माडुत्तदॆ इन्तह क्रियाश्रयत्न रूप कत्ववु अचेतनक्कॆ उण्टु इदन्ने श्री पराशरु निपुणतर वागि विष्णु पुराणदल्लि हेळिरुत्तार –“ एतत्सत्व मिदं विश्वं जगदे तच्चराचरम् । परब्रह्मस्वरूपस्य विष्णशक्ति समन्वितम्” ऎम्ब दागि मिञ्चु, गाळि, अलॆगळू, सूकम्प मॊदलादवुगळू निदर्शनवु चेतननिगॆ, ई क्रियश्रयत्वरूप करवल्लदॆ इन्नॊन्दु विध वाद कत्रत्ववू उण्टॆन्दु हेळिदरु अदु यावुदॆन्दरॆ ज्ञानार यत्वरूवकत्ववु, आज्ञानवु अवन्याविशेषणगळन्नु हॊन्दि चिकीर्षा प्रयत्नादिरूवदल्ल तोरिबरुत्तदॆन्दु इल्लि हेळल्पट्टितु आतनु ज्ञान स्वरवनागि ज्ञानगुणकनागि इरुवदरिन्द चिकीर्षा प्रयत्नगळु अदर महिमॆयॆन्दे भाविसतक्कद्दागिरुत्तदॆ मुन्दॆ प्रयत्नवॆन्दरेनुम्बदन्नु तिळिसुत्तारॆ. हागॆ तिळिसु वदरल्लि चेतननिगॆ उभयविधकत्ववू हेगॆ उण्टॆम्बुदन्नु उव वादिसुत्तारॆ, प्रयत्न नावदु ? - प्रयत्नवॆन्दरेनु ? शरीरादि प्रेरणहेतुवान - शरीरवे मॊदलाद इल्लि आदि वददिन्द मन इन्द्रियगळू बोधिसल्पट्टवु, इवुगळु, प्रेरणहेतुवान प्रेरणॆगॆ कारणभूतवाद, बुद्धि विशेषवु - ज्ञानविरेषवु हीगॆ ज्ञानमात्र तुक्कु आश्रयमानपोदुव - केवल ज्ञानक्कॆ मात्रक्कॆ आश्रय वागुवागलू, मत्तु भोगमात्रत्तु क्कु आश्रयमानपोदु________________
चरवकाधिकार ४०३ आश्रयमानपोदु क्रियाश्रयत्नमात्र मान सामान्य कर त्ववे उळ्ळदु ऒत्तन्नुद्धियाले उत्पादिक्कुंवॊदु प्रय ताशयत्व रूपमानकर त्वं केवल भोगक्कॆ मात्र आश्रयवादगलू, क्रियाश्रयत्वमात्र मान - क्रियाशयत्वरूपवाद, सामान्य करत्व उळ्ळदु-सामान्य वाद कत्ववन्ने हॊन्दिरुत्तदॆ अचेतनक्कू सामान्यवाद कत्ववन्ने ई चेतननू सह हॊन्दिरुवनु यावाग ऎन्दरॆ (१) केवल ज्ञानमात्र उण्टादाग मत्तु (२) भोगरूपवाद अनु भव उण्टादाग आ ज्ञानमूलकवागि यावुदन्नादरू उण्टु माडुवाग प्रयत्नाश्रयरूववाद कत्ववु उण्टागुत्तदॆ इदक्कॆ निदर्शनवागि ऒन्दु हण्णन्नु चेतननु नोडुत्तानॆन्दु भाविसोण इदरिन्द हण्णिनज्ञान उण्टायितु. इदु ज्ञानमात्रक्कॆ आश्रयवाद कत्ववु अदन्नु तिन्नबेकॆम्ब इच्चा प्रयत्नगळन्नु माडुत्तानॆ अदन्नु हॆच्चितिन्नुत्तानॆ इदु प्रयत्नाश्रयरूप कत्ववु, इद रिन्द बहुरुचियागिदॆ ऎम्ब ज्ञानवुण्टागुत्तदॆ इदु भोगाश्रय रूववाद करत्ववु पुनः इन्नॊन्दु हण्णन्नु तिन्नबेकॆन्दु अदन्नु तन्दु हच्चितिन्नलु चिकीर्षा प्रयत्नगळुण्टागि तिन्नुत्तानॆ इदु पुनः प्रयत्नाश्रयवाद कतृत्ववागुत्तदॆ हीगॆ ऎरडुविध कत्ववू चेतननिगॆ उण्टॆन्दु आकीर्षा प्रयत्नगळु ज्ञानद अवस्थॆयॆन्दू हेळिदरु ऒम्मॆ - ऒन्दन्नु तन् बुद्धियाले - तन्न ज्ञानदमूलक वागि, उत्पादिक्कुम्पोदु - उण्टुमाडुवाग, प्रयत्नाश्रयत्न रूपवाद कत्व - कत्ववागुत्तदॆ तन्न ज्ञानमूलकवागि, नल्पिसि प्रयत्नवट्टु ऒन्दु घट मॊदलादवुगळन्नुण्टुमाडिदरॆ, आग ज्ञानवु प्रयत्नाश्रयरूववागिरुव चेतननिगॆ मात्रवे असा धारणवागिरुव कत्ववागुत्तदॆम्ब भाववु ई प्रयत्नाश्रयरूववाद कत्ववु सश्वरनिगॆ कैय्यादिगळ नॆनगुव मुक्तदॆशॆयल्लि उण्टे विना, उपायानुष्ठानवन्नु माडु वाग इल्लवॆम्बुदु कॆलवर अभिप्रायवु एकॆन्दरॆ ? मुमुक्षुवु हागॆ स्वतन्त्रिसि उवायानुष्ठानवन्नु माडुवदु तन्न पराधीन स्वरूवक्कॆ विरुद्धवॆन्नुवरु अदु सरियाद अभिप्रायवल्लवॆन्दु मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ________________
४०४ श्रीमद्रहस्यतयनारे उपायानुष्ठानेपि प्रयत्नाश्रयरूपकत्वमस्ति इप्पडि पट्ट कत्रत्वं कैर मात्रले यॆनैयुम् उचित मॆन्नु, अज्जु, भगवतियॆरु प्रयोजनक्कॆ उद्देशित्तु उपायानुष्ठानं पण्णिनानायिरे यिरुप्पदु. उपायानुष्ठानदल्लू कूड प्रयत्नाश्रयरूपकत्व उण्टु इ 5 डि पट्ट कत्वं - ई प्रयत्नाश्रयरूपकत्ववु, कैर मात्रले - परमात्मनिगॆ स्वतन्त्रिसि कै माडुव सन्दर्भ दल्लि मात्रवे, यॆनैयुम् - ऎन्दु हेळुवदु, उचितवन्नु - सरियाद अभिप्रायवल्लवु अब्बु-भगवन्तनिगॆ कृ रवन्नॆसगुव दणियल्लि - हेगो, हागॆये उवायानुष्ठानदल्लू भगवति यॆरुप्रयोजनक्कॆ उद्देशित्तु - भगवन्तन प्रीतियुण्टाग बेकॆम्ब ऒन्दु प्रयोजनवन्नु उद्देशिसियल्लवे, उपायानु स्थानवन्नु, पण्णिनानायिरे यिरुप्पदु - माडुत्तानॆन्दल्लवे इरुवन्ताद्दु इदर अबिप्रायवु इष्टे ई प्रयत्नाश्रयरूव करत्ववु, भगवन्तन प्रीति संवादिसुव सन्दर्भदल्लि उचितवे विना, अन्यधा उवायानुष्ठान सन्दर्भदल्लि योग्यवल्लवॆन्दु कॆलवरु हेळि वरु हागादरॆ उवायानुष्ठानवु भगवन्तन प्रीतिसम्पादकवल्ल ऎन्दु एर्पडुत्तदॆयादुदरिन्द सरियल्लवु उवायानुष्ठानवू भगवन्तन प्रीतियन्नू तन्मूलक प्रसन्नतॆयन्नू उण्टु माडुत्त वॆम्ब भाववु आदुदरिन्द भगवन्तन प्रीतिजनकवागियू तन्मूलक रागि फलप्रयोजनक्कागियू “व्रज” ऎम्ब विधियु आगलि, गीतॆय ५ नॆय अध्यायदल्लि, (१) नैव किञ्चत्करो ति युक्त मत तत्ववित् । पर्श्य तृर्ण स्पर्श निर्फ आर्क्षगर्च्छ स्वर्ष स्पर्श । प्रलर्प विसृर्ज कृष्ण, नन्मर्ष निमिषन्नपि । इन्द्रियाणीन्द्रियार्थषु वरं त 9 ति धा र य ९ । ” आत्म तत्ववन्नरित क ई यॊ ग निष्टनु, ज्ञानेन्द्रियगळू कन्द्रियगळू, प्राणगळू तम्म तम्म विषय गळल्लि प्रवरिसुत्तवॆ, ऎन्दु अनुसन्धानदिन्द कूडिदवनागि, तानागिये एनन्नू माडुवदू इल्लवु, अदक्कॆ शक्तियू स्वातन्त्रवू तनगिल्ल (0) Ae 28 35 5 (२) गी ५ १३________________
(22) चरमश्लोकाधिकारः ४०५ प्रयत्नाश्रयरूप कं बन्ध हेळुत्ते सतित्याज्यं वॆन्दु तिळियतक्कदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ हागॆये (२) “सकराणि मनसान्य स्यास्त्र सुखं वशी । नवद्वारे पुरेदेहे नैवर्कु नकारर्य” इदर व्याख्यानदल्लि श्री यतिवरे हेळुत्तारेनॆन्दरॆ- आत्मन प्राचीन कल्मद मूलकवागि उण्टाद देहसम्बधदिन्दुण्टा दुदु ई करगळ कत्ववु ऎम्ब विवेकदिन्द समस्त करगळन्नू ई ऒम्बत्तु द्वारगळिरुव शरीरदल्लि समरिसि बिट्टु, तानु जितेन्द्रियनागि देहक्कॆ सेरिदुदर विषयवागि याव प्रयत्नवन्नू माडदे, देह दिन्द माडिसदॆयू सुखदिन्दिरुवनु” ऎम्बुदागि हीगिरुवाग आत्मा विगॆ प्रयत्नाश्रयरूप करत्ववन्नु हेळुवदु विरुद्धवल्लवो ? ऎन्दु आक्षेप तन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवागि, मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळु तारेनॆन्दरॆ-बन्धकवन्नुण्टुमाडुव इन्तह प्रयत्नाश्रयरूप कत्वद त्यागवु इल्लि हेळल्पट्टिते विना, सश्रेयस्सन्नुण्टु माडुव कत्ववु निषेधिसल्पडलिल्लवॆन्नुत्तारॆ मेलॆ पूरै पक्षियु उदाहरिसिद “नैवकिञ्चित्” इत्यादि श्लोकगळ अभिप्रायवेनॆन्दरॆ आ श्लोकगळु कत्ववन्नु निषेधिसि हेळलिल्लवु तानु देहसम्बध वागि इन्द्रिय मूलकवागि नडॆयुव करगळन्नु तानु नडॆसिदॆनॆम्ब अभिप्रायवादरॆ, अदर फलवु अवनन्नु सेरि बन्धकवागुवदरिन्द शरीर मूलक नडॆदवु ऎम्ब अनुसन्धान पूरैकवाद करसन्यास विरतक्कदॆन्दु बोधिसिदवॆम्ब तात्परवु आदरॆ प्रयत्नाश्रय कत्ववु बन्धहेतुवादरॆ त्याज्यवु पराधीन करत्ववु मनुष्यनिगॆ उण्टॆम्बुदन्नेनो ऒप्पिदॆवु आदरॆ विवेकियाद मुमुक्षुविगॆ स्टेच्छॆयिन्द प्रवृत्तियु सरियिल्ल वादुदरिन्द शरणागतियू कूड त्याज्यवल्लवो ? ऎन्दाक्षेवतन्दरॆ ऎन्तह प्रवृत्तियु त्याज्यनु, ऎन्तवु अल्लवॆम्बुदन्नु उपदेशिसुत्तारॆ ईतन पुनः पुनः संसार बन्धक्कॆ हेतुवाद प्रवृत्तिगळॆल्ला त्याज्य गळॆन्दू, वरम निश्रेयस्सिगॆ हेतुवाद प्रवृत्तियु अवश्यानुष्ठॆय वॆन्दू तिळिसुत्तारॆ -
आनपिट्टु - हीगादनन्तरवॆन्दरॆ प्रयत्नाश्रयरूप करत्ववु कैङ्कर मात्रदल्ले इरबेकॆम्ब नियमविल्लदॆ, भगवतियन्नुण्टु________________
४०६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आनपिन्नु कल् बन्धहेतुवान वाकारमे त्याज्य अदे दॆल् ईश्वर्र कॊडुत्त ज्ञानशक्तादिगळॆयुं करण कळेबरादिगळॊकॊण्डु अवन् प्रेरकनुनाय् धारकनु माय, फलियुवाय क्कॊण्डु सहकरिक्क प्पवक्किर तन्नॆ, इदुक्कु विपरीतवाग अनुसन्धित्तिरुक्कॆयुम, इव्वनु सन्धा नल् तिरु मुयागिलु, इदले प्रयोजनान्त माडि निश्रेयस्सन्नुण्टुमाडुवदरल्लू करत्ववु इरुवदरिन्द, कल् बन्धहेतुवान - कत्वदल्लि बन्धक्कॆ कारणभूतवाद -आकारमेत्याज्यम्-रूववे त्याज्यवादुदु अदु यावुदॆन्दरॆ इन्द्रियगळ मूलक उपभोग कामियागि प्रवृत्तियु देहयात्रा दिगळू कूड इन्द्रियगळ मूलकवागि नडॆयबेकल्लवे अवुगळु हेगॆ त्याज्यवु ? अगत्य अवु नडॆयतक्कवुगळे आदरॆ अवुगळल्ले लिप्तनागिरकूडदु ऎम्ब अभिप्रायवु मुन्दॆ अदन्ने विशदीकरिसुत्तारॆ अदेदॆल्’-इदर अभिप्राय वेनु ऎन्दरॆ, ईश्वर्रकॊडुत्त - सरेश्वरनु दयवालिसिरुव, ज्ञान शक्तादिगळॆयुव कॊण्डु-ज्ञान शक्तिगळन्नू, मत्तु करण कळेब रादिगळ्वॆयुम्-इन्द्रिय शरीरादिगळ मूलक प्रेरकनुमाय- हृषिकेशनॆन्दू भोक्ता भोग्यं प्रेरतारञ्च मत्वा ऎन्दू हेळिरुवहागॆ प्रेरकनागि, धारकनुमाय् कॊण्डु - सत्तादाय कनू आगि, फलियुवाय् -नत्वक्कू भोग्यभूतनागि ऎन्दरॆ ताने लीलारसवन्नॆल्ला अनुभविसुववनागि, सहकरिक्क - सहाय माडलागि प्रवर्तिक्किर - प्रवर्तिसुव, तन्नॆ - तन्नन्नू, इदुक्कु विपरीत माग - इदक्कॆ विरोधवागि, अनुसन्धियुम् - अनुसन्धान माडोणवू, ऎन्दरॆ वरमपुरुषनिगॆ अधीनवादुदु तन्न प्रवृत्तियु ऎन्दु भाविसदॆ, ताने स्वतन्त्रनु, ताने प्रवृत्तिगॆल्ला फलियु, तन्न उपभोगगळे मुख्यवु, ऎन्दु हीगॆल्ला विवरीतवागि अनुसन्धानवू, मत्तु इव्वनुसन्धानल् - हीगॆ स्वामिये प्रेरकनागि, धारक नागि, फलियागि, प्रवरिसुव हागॆ माडुत्तानॆम्ब अनुसन्धानदल्लि, तिरुत्तम् उण्डेयागिलु - विशदवाद ज्ञानविद्दरू कूड (नारसह वाख्यानवु) गुरूपदेशवे हागिद्दरू (सार विवरणि________________
चरमश्लोकाधिकार ४०७ रस्तॆ यिडुक्कि अनुष्ठियुम् बन्धकम् भक्ति प्रपत्तिगळ् तानु प्रयोजनास्तर परनुक्कु बन्धकनायिरे इरुप्पदु. व्याख्यानवु) ऎरडक्कू एनू व्य त्या स विल्ल वु, इदिले - ई अनुसन्धानदल्ले, प्रयोजनार - ऐहिक ऐहिक भोग मत्तु स्वर्गादि भोगगळन्नु, इडुक्कि - उद्देशिसि, अनुष्ठियुम् - अनुष्टिनोणवु, प्रवृत्तियु, बन्धकम् बन्धकवागुत्तिदॆ. आदुदरिन्द अन्तह करत्ववीग विपरीतवादुदागि त्याज्यवॆम्ब भाववु ज्ञानशक्ति विवेक कळेबरादिगळन्नु अनुग्रहिसिद कृवासाग रनु तन्न मूलकवागि ताने प्रेरकनागि सत्तादायकनागि, नावु माडुव प्रवृत्तिगळिगू ताने फलानुभव माडुवनागिद्दु कॊण्डु ताने नडॆसुत्तानॆम्ब अनुसन्धानविरतक्कद्दू न्यायवु, अदरॊन्दिगॆ अल्पास्थिर फलगळिगॆ आसॆवट्टु अवुगळल्लि प्रवृत्तियु आ अनुसन्धान दॊन्दिगॆ युक्तवल्लवु अन्तह कत्ववु त्याज्यपु इल्लि प्रेरकनु माय धारकनुमाम् फलियुमाय् सरेश्वरनु इद्दानॆम्ब प्रयोगदिन्द नावु तिळियतक्क विषयवेनॆन्दरॆ-गीता १८-श्लोकदल्लि “ अदिष्टानं तथाका करणञ्च पृथ दं विविधाच पृधद्वेष्टा दैवञ्चै वात्र पञ्चम” ऎन्दु ऒन्दु करवु सिद्धिसबेकादरॆ ऐदु कारणगळिद्दे * इरबेकॆन्दु श्री कृष्ण भगर्वारवरु अर्जुननिगॆ उपदेशिसिरुत्तारॆ - ई चेतननिन्द ऒन्दु करवु नडॆयबेकादरॆ (१) अणुवाद जीवनिगॆ शरीरबेकु, इल्लदॆ आगुवदिल्लवु बरी देहमात्रवे सालदु (२) इन्द्रियगळु सरियाद स्थितियल्लिरबेकु (३)ऒब्बका आ शरीरदल्लिरबेकु, त्रेतवु एनन्नू माडलारदु, (४) आतनु सुम्मनॆ इद्दु बिट्टरॆ एनू नडॆयुवदिल्लवु ज्ञान चिकीर्षा प्रयत्नगळु आवश्यकवु (५) इवुगळॊन्दिगॆ प्रेरकनागि सत्तादायकनागि फलियागिरुववन सज्जादिगळू आवश्यकवु इवु ऐदू सेरदॆ होदरॆ करप्रवृत्तियिल्लवु, हागॆ जीवात्मन ज्ञान चिकि र्सादिगळू वरमात्म सङ्कल्पवू इल्लद कल्मवु नडॆयलारदादुदरिन्द जीवात्मनिगॆ वराधीनकत्व, सरेश्वरनिगॆ अधीनवादकत्व उण्टॆन्दु हेळल्पट्टितु मत्तु ई मेलिन वाक्यदल्लि ज्ञान शक्तादिगळ्ळॆयुं करण कळेबरादिगळ्ळि कॊण्डु ऎम्बुदरिन्द अधिष्ठानं, करणञ्च________________
४०८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आगैयाल् स्वाभाविक कैङ्कय्यार्थियाय् अनन्य प्रयोजनना यिरुक्कु मवनुक्कु, फलदशैयिल् कत्रत्वम्पोले, उपायद पृथग्नि धं, विविधाच पृधा ऎम्बवु व्याख्यानमाडल्पट्टवु अर्व प्रेरकनुमाय् इत्यादियिन्द दैवञ्चैवात्र पञ्चमम् ऎम्बुदु उपवादिसल्पट्टितु” अदुदरिन्द ई मेलिन वाक्यवु गीता श्लोकद उवपादनॆयु ई श्लोकद अन्त्यभागवन्नु मुन्दॆ श्री देशिकरवरे उदाहरिसुत्तारॆ महाकृपाळुवाद भगवन्तनु ईतनिगॆ शास्त्र जन्य ज्ञानक्कू विवेकजन्य ज्ञानक्कू अनुकूलवन्नु ऒदगिसि कॊट्टिरुवाग, अल्पास्थिरफलगळन्नुण्टुमाडुव प्रव्रत्तिगळल्लि करत्ववु ई प्रसन्ननिगॆ सत्वफा त्याज्यवॆन्दु ईग उवदेशिसिदरु आदुदरिन्द प्रपन्ननिगॆ वैराग्यवु अवश्यकवु हागॆ वैराग्यविल्लदॆ अन्तह प्रवृ तिगळन्नु त्यागमाडदॆ, अन्तह प्रयोजनान्तरगळागि उपायानु स्नानमाडिदरॆ, अदु बन्धकवे आगुत्तदॆन्दु मुन्दिन “भक्ति प्रपत्ति गळ” ऎम्ब वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ -भक्ति प्रपत्तिगळ तानुं - उपा सन मत्तु भरन्यासवाद ऎरडु विध साक्षादुवायगळू सह, प्रयो जनान्तर परनुक्कु - अल्पास्थिर फलाकाङ्क्षॆयिन्द उवायानुष्ठान वन्नु माडुववनिगॆ, बन्धकमायिरे इरुप्पदु - बन्धकवागिये इरुत्तवॆ. आदुदरिन्द इन्तह अमोघगळाद ऎरडु उवायगळन्नू अल्पार फलगळाद प्रयोजनान्तरगळिगाग अनुष्ठिसुवदु विवेकिगॆ युक्तवल्लवॆम्ब भाववू इदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ गुब्बियन्नु हॊडॆ युवदक्कागि ब्रह्मास्तवे ई आत्मा ऎम्ब शरवन्नु प्रणववॆम्ब धनुस्सिन इट्टु, वरब्रह्मनपादवॆम्ब गुरियमेलिट्टु बिट्टरॆ, वरिपूर्णब्रह्मानु भववु दॊरॆयुव हागॆ माडतक्कद्दॆ उचितवु ऎम्ब भाववु इदन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ -अल्पासिरफलदायकदल्लि करत्ववु त्याज्यवादरॆ, इन्नु यावुदरल्लि उपादेयवॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ “आगैयाल्” ऎन्दारम्भिसिद वाक्यमूलकवागि आगैयाल् - हागादुदरिन्द, स्वाभाविककैङ्कय्यार्थियाय्- शेषभूतनाद चेतननाद तनगॆ स्वाभाविकवागि तन्न शेषियाद भगवन्तनिगॆ कैङ्कय्य माडुवदरल्ले अवेक्षॆयुळ्ळवनागि, अनन्य प्रयो जननायिरुक्कु मवनुक्कु – अदल्लदॆ इन्नु याव प्रयोजनदल्लू________________
चरमश्लोकाधिकारः शैयिल् कत्व मुव विरुद्ध मन्नु. ४०९ फलदशा संसारदशा कत्वयोः तारतम्य कथनम् फलदशैयिल् विविध विचित्र कैङ्कर कत्वं केवलम् ईश्वरे ज्ञावैचित्रियोडॆ वॊरुन्निन स्वच्छॆयाले यायिरुक्कम्. संसार दशैयिलुळ्ळ कत्व मॆल्लां कानुरूपवाग आसॆयिल्लदिरुव ई मुमुक्षुविगॆ, फलदकैयिल् कत्वं पोले - पूत्वनगळु फलदकैयल्लि मात्र प्रयत्न रूपकत्ववु उचितवॆन्दु ऒप्पिकॊण्डहागॆ, उपायदशैयिलु - भरन्यानादि उपायग ळन्नु अनुष्ठिसुव दरियल्लियू, कत्वमुम् - ई प्रयत्नाश्रय रूप कत्ववु, विरुद्ध नन्नु - विरुद्धवल्लवु, ऎन्दरॆ नीवु भाविसिद हागॆ त्याज्यवल्लवु अवश्यानुषेयवॆम्ब तात्परवु इन्तह पूरै पक्षवन्नु मनस्सिनल्लिये “फलदशैयिल् करत्वं पोले” ऎम्ब प्रयोगवु उपायदयल्लि प्रयत्नाश्रयरूव कत्ववु बेकिल्ल वॆन्दु, परमात्मनन्नु नम्बिदवनन्नु आतने करुणिसि रक्षिसुवनु, भर न्यासादिगळ आवश्यकतॆयु इल्लवॆम्ब वादवन्नु इल्लि निराकरिसुत्तारॆ. आदुदरिन्द ईतन कत्ववु ईग बद्धनागिद्दरू उवायदकैयल्ल हागॆये मुक्तनागिरुव दरॆयल्लू आवश्यकवॆन्दु उपपादिसल्पट्टितु. मोक्षदरॆयल्लि करत्ववु नीवु ऒप्पुव प्रकार हेगॆ स्वरूव विरुद्ध वल्लवो हागॆये इल्लियू ई उवायदशॆयल्लियू विशेष सत्वगुणा धिक्यदिन्दुण्टादवनिगेने लभिसुव मोक्षवाय करत्ववू सह स्वरूपविरुद्धवल्लवॆन्दु पूवक्षिय अभिप्रायवन्नु निराकरिसिरुत्तारॆ. आदरॆ ई ऎरडु विध करत्ववू प्रयत्नाश्रयरूववादुदागि ऎरडू समानवादुदो ऎन्दरॆ मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द अवु गळिगिरुव तारतम्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ फल मत्तु संसारदशॆगळ करतृगळ तारतम्यवु फलदशैयिल् - फलवाद परिपूर ब्रह्मानुभव माडुव मोक्ष दशॆयल्लि, विविध विचित्र कैङ्कर करत - नाना विधवागि विचित्र वागिरुव, वरमपुरुषनिगॆ कैङ्करदल्लि कत्ववु, केवल ईश्व रेच्छा वैचित्रियोडे पॊरुन्दिन - सत्येश्वरन सङ्कल्पद वैचित्रदॊन्दिगॆ सेरिरुव, स्टेच्छॆयाले यिरुक्कम् - ई मुक्तन इच्छानुगुणवागि________________
४१० श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ईश्वर्र परिणमिप्पित्त सत्वरज स्तमस्सुक्क उपाधियागक्कॊन्दु बहुविधवा यिरुक्क. इरुवन्ताद्दु, संसार दकैयल्लुण्टागुव, करत्वमॆल्लान् कत्ववॆल्लवू, करानुरूपवाग - ई बद्धात्मन प्रारब्द काम रूपवागि, पश्वेश्वरनु, परिणमिप्पित्त सत्वरजस्तमस्सुक्कळ्ळि उपाधि यागक्कॊण्डु – प्रेरकनागि परिणामवन्नु हॊन्दुवहागॆ माडिद सत्वरज मस्सुगळ उवाधि ऎन्दरॆ कारण मूलकवागि, बहुविधमा यिरुक्कुम् - नाना विधवागिरुत्तदॆ, ऎरडु अवस्थॆगळल्लि कत्ववु नानाबगॆयागिरुत्तदॆन्दु हेळि, मोक्षदशॆयल्लि कत्ववु विविध विचित्र वागिरुवदु वरमपुरुषन इच्छादॊन्दिगॆ सेरिद स्वच्छासिद्धवादुदु ऎन्दू, संसारदरॆयल्लादरू ईतनिगॆ प्रारब् कानुगुणवागि उं टाद सत्वरजस्त वस्तुगळ आधिक्यरूववाद उपाधिय मूलक बहुविध वागिरुत्तदॆन्दू, हेळिदरु मुक्तदरॆयल्लि ई कत्व विविध वैचित्र तॆयु हेगॆ ऎन्दरॆ छत्र, चामर, सामवेदगान, वराक् हेळुवदु मॊदलाद कैङ्कय्यगळू मत्तु ईश्वरन सानुनारवागि आळ्वारुगळा गियू, आचाररुगळागियू अवतरिसि विविध विचित्र कैङ्करगळन्नु आतन सङ्कल्पानुनार नडॆसोणवु इल्लि बद्ध जीवात्मरुगळ, कत्रत्वदल्लि वैवि धृवु हेगॆ ? ऎन्दरॆ प्रारब्ब करानुगुणवागि तुम्बा सत्वगुणाधिक्यविद्द पक्षदल्लि जन्मकालदल्लि परमपुरुषनिन्द कटक्षिसल्पट्टवनागि, सात्विक सम्भाषणॆ, गुरूपसदन, उपायानुष्ठानगळु ऒदगि हीगॆ बहुविध वाद करगळल्लि कत्व उण्टागुत्तदॆ इदक्कॆ निदर्शनगळु.-अम्बरीष, प्रह्लाद, विभीषण उद्धव सञ्जयादिगळु रजस्सु तमस्सुगळ आधिक्य उण्टागिद्दरॆ आ उवाधिगळिगनुगुणवाद नाना विधवागि ऒन्धक वन्नुण्टुमाडुव करॆगळल्लि कत्व उण्टागुत्तदॆ इदक्कॆ निदर्शनगळु दुष्टचतुष्टगळॆन्दु हेळल्पट्ट दुद्योधन, दुश्यासन, शकुनि, कर्ण मत्तु कंस, खर, दूषण ताटकि मॊदलादवरु ई ऎरडु विध कर त्ववू परमपुरुषाधीनवागिरुत्तदॆ फलदलैयल्लि, कानुगुणवागि यल्लदॆ सुम्मनॆ वरमपुरुषेच्छानुगुण स्वसङ्कल्पायुक्तवागि कत्व विरुत्तदॆ संसारदशॆयल्लादरो कानुगुणवागि परम पुरुषन प्रेरकत्वाधीनवागिरुत्तदॆ हीगॆ ई ऎरडु अवस्थॆयल्लिरुव क________________
चरमश्लोकाधिकार संसारदशायाङ्कत्वं कदाबन्धकं, कामोक्षहेतुकम् इदिल् रजस्पालु, तमस्सालुम्, प्रयोजनान्त सङ्गहेतुवान सत्वालुम्, वरुं करत्व, बन्धकम् भगवत्पाप्तियिले सङ्ग (युण्डाकुम्) पुणरुम् प्रकृष्ण सत्व विशेष मडियाग वरुं करत्वं मोक्षकारणम्, गळिगॆ तारतम्य उण्टॆन्दु हेळिदरु मुन्दॆ ई बद्ददरॆयल्लि प्रा वागुव करवु याव सन्दर्भदल्लि बन्धकवु, याव सन्दर्भद मोक्षपेतुवॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ - संसारदशॆय कत्ववु यावाग बन्धकवु ? यावाग मोक्षहेतुवु ? इदिल्-ई बद्ददरॆय करत्वदल्लि, रजालुं तमस्सालुं रजोगुण तमोगुणगळिन्दलू ऎन्दरॆ अवुगळ आधिक्यदिन्दलू, मत्तु प्रयोजनान्तरसङ्गहेतुवान सत्तालुम् - अल्पगळाद अश श्वतगळाद, ऐहिक स्वर्गादि उवभोगरूवगळाद बेरॆ प्रयोज गळ सङ्गक्कॆ कारण भूतवाद सत्वगुणदिन्दलू, वरु कम् ऒरुव करत्ववु, इन्तह कत्वगळॆल्ला बन्धक - पुनः पुन संसार बन्धक्कॆ कारणवु अधिकारियल्लि रजोगुण, तमोगुणग आधिक्यविद्दरॆ आतन कत्ववु बन्धकवन्नुण्टुमाडुत्तदॆ ऒन्दु वेळॆ न गुणाधिक्यविद्दरू, अदु नौभरि जडभरित मॊदलादवरिगॆ प्राप्तवा हागॆ, ऐहिक उवभोगगळल्लि सङ्गउण्टादरॆ, अदू कूड बन्धकवॆ आगुत्तदॆ यावाग मोक्षक्कॆ कारणवागुत्तदॆम्बुदन्नु हेळुत्तारॆ - भगवत्पाप्तियिले - भगवन्तन प्राप्तियन्नुण्टुमाडुव, सङ्ग पुणर् कुम् - सङ्गदल्लि अभिनिवेशनवन्नुण्टुमाडुव, प्रकृति सत्वविशेष मडियाग - स्वल्प स्वल्प रजोगुण तमोगुणगळिद्दर नत्कृष्ट सात्विकगुणाधिक्य विशेष मूलकवागि, वरुं कत्वं बरुव कत्रत्ववु, मोक्षकारणम् - मोक्षक्कॆ कारणवागुत्तदॆ प्रकृतिरूववाद नम्म देहगळॆल्ला सत्वरज मोगुणगळाद मू रिन्दलू कूडिदुदु रजस्तमोगुणगळ आधिक्यविद्दुदादरॆ ईत करत्ववु बन्धकवागिये परिणमिसुत्तदॆ सत्व गुणाधिक्यविद्दर अदु ऐहिकादि उपभोगगळल्लि अन्वयिसिदरॆ आगलू बन्धकवॆ________________
४१२ श्री मद्र हस्यत्रयसारे इष्टुण त्रयक्कोडु तुवक्कत्तिरुक्कु मुक्कदशैयिल् कत्वव. आगुत्तदॆ अन्तह पुनर्जन्मदल्लि हॆच्चिन सुखानुभवदल्लि अवकाश दॊरॆ यबहुदु आदरॆ सत्कृष्टवाद सत्वाधित्यवु सुकृत वरिपाकदिन्द इद्दु दादरॆ आग अदु मोक्षप्राप्तियन्नुण्टु माडुव कत्ववागु इदॆन्दु हेळल्पट्टितु इदन्नु कुचेल, उद्धव, विदुर, शबरादिगळल्लि काणबहुदु इन्तह राजस, तामस, सात्विक कत्वदिन्द माडल्पडुव क गळु ऎन्तवु ऎम्बुदु गी १८ ने अध्यायद २४, २५, नॆय श्लोक गळॆल्ल हेळल्पट्टिवॆ, अवु यावुवॆन्दरॆ 11 92 11 11 28 11 नियतं सङ्ग रहितम् अराग द्वेषतः कृतम् । आफल प्रेप्पुना करॆयत्ततात्विक मुच्यते यत्तु कामेप्पुना कर साहङ्कारेण वापुनः । क्रियते बहुलायासं तद्रास मुदाहृतम अनुबन्धङ्क्षयं हिंसा मनपेक्ष्यच पौरुषम् । मोहादारभ्यते करयत्तात्तामस मुच्यते ॥ ॥ २५ ॥ मुक्त सङ्गोzनहंवादी धृत्युत्साह समन्वितः । आदुदरिन्द २४, २५ रल्लि हेळल्पट्ट कर्मगळन्नु त्यजिसि, २ रल्लि हेळल्पट्ट कर्मगळल्लि कत्ववु मोक्षार्धिगॆ इरतक्कद्दु. हागॆये मुन्दिन मूरु श्लोकगळिन्द कावु-सात्विक राजन तामसरॆन्दु विभागिसि हेळल्पट्टिरुत्तद मुन्दॆ मोक्षदशॆयल्लि उण्टागुव कत्वक्कॆ इन्तह मूरु गुणगळ सम्मेळनवु उण्टो ऎन्दरॆ इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ -इद्गुण त्रयत्तोडु-ई नत्वरजस्तमस्सुगळाद मूरु गुणगळिन्दलू, तुवक्कत्तिरुक्कु - सम्बन्धवे इल्लदिरुवन्ताद्दु यावुदॆन्दरॆ मुक्तदशियल्लिरुव, कत्ववु पूरैपक्षिगळु पुनः आक्षेपिसबहुदु ; एनॆन्दरॆ बन्धदशॆय उपायावस्थॆयल्ल, मोक्षदयल्लि हेगो हागे, उण्टॆन्दु हेळिदरॆ मोक्षदकैयल्लि कत्ववु ऎन्दिगू बन्धकवागदॆ इल्लि यादरो सन्दर्भगळल्लि बन्धक्कॊळ्ळगागुवुदु एतक्कॆ ? आदुदरिन्द________________
(22) चरमश्लोकाधिकार ४१ कतस्य भावाभाव बोधक प्रमाणानां विरोधोनास्ति इन्तह कत्ववु रजस्तमो गुणगळ सम्बन्धवु ऎन्दिगू तप्पिद्दल्ल वागिरुवाग, इन्तह कत्ववु हेगॆ उवायवादीतु’ सत्वश्वरन निर्हेतुक कृपॆयल्लवे उत्तारवु हीगिरुवाग, नन्न प्रयत्नवु वितधवल्लवो ? यावागलू ई चेतनन कत्ववु मूरु गुणगळ नङ्करवागिरुवदरिन्द दोषानहत्ववु ऎन्दिगू तप्पिद्दल्लवु, गीतॆयल्लि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ - प्रकृतेः क्रियमाणानि गुणैः कराणि सत्वतः अहङ्कार विमूढात्मा काह मिति मन्यते ॥ सदृशं चेष्ट ते स्वस्याः प्रकृते र्ज्ञानवानसि । प्रकृतिंयान्ति भूतानि निग्रह किङ्करिष्यति (2.92) (३, ३३) नान्यं गुणेभ्यः कारं यदाद्रानुवश्यति (१४. १९) काव्य कारण कॆरते हेतुः प्रकृतिरुच्यते । पुरुषस्सु खदुःखानां भो e हेतुरुच्यते (१३.२०) प्रकृतियु सत्वरजस्तमोगुणगळ मूलकवागि माडुव करगळ न्नॆल्ला अहङ्कारदिन्द कूडिद अज्ञानियु तानु माडिदनॆन्दु तिळिय वनु, अथवा अज्ञानियल्लदॆ ज्ञानर्वा आगिद्दरू कूड कानुनार वागि देहवु कल्मवन्नु नडॆसुत्तदॆ. निग्रहवु निरर्धकवु, शरीरन्द्रिय गळु नडॆसुव काव्यद कत्वक्कॆ प्रकृतियु कारणवु पुरुषनु आकार णगळिन्दुण्टाद सुख दुःखगळिगॆ आश्रयवु ” हीगॆ शास्त्र प्रमाणगळिरु वाग क्रियाश्रयरूप कत्ववु चेतनाचेतनगळरडुक्कू उण्टॆन्दू प्रयत्नाश्रयरूप कत्व मात्र चेतननिगुण्टॆन्दु हेळिदुदु हेगॆ ? श्रुतिये “काभोक्ता विज्ञानात्मा पुरुषः” ऎन्दु जीवात्मनिगॆ कत्व भोक्यत्व, ज्ञातृत्वगळुण्टॆन्दु हेळुत्तदॆ हागॆयॆ ब्रह्म सूत्रगळू हेळुत्तवॆ. हीगॆ आत्मानिगॆ कत्वविल्लवॆन्दू, करगत्य उण्टॆन्दू हेळुव प्रमाणगळु वरस्पर विरुद्धवल्लवे ? इल्लवॆन्दरॆ अवुगळिगॆ समन्वयवु हेगॆ ? ऎम्ब शङ्कादल्लि व्यवस्थॆ माडि विरोध वेनूविल्लवॆन्दु व्यक्तपडिसुत्तारॆ कत्ववु उण्टु इल्लवॆम्ब प्रमाणगळिगॆ विरोधविल्लवु. तात्सरदल्लि बेधवु________________
४४ श्रीमहस्यत्रयसारे इप्पडि इरुयाले आत्मावुक्कु कत्वविल्लॆ ऎच्चर वाक्य तुक्कुव, कर मुण्डॆर वाक्यळुक्कुम, विषयव्यवस्थॆ युण्डागैयाले विरोधविल्लॆ. अदेङ्गने ऎन्निल् ? कत्व मिल्फ् ऎरवाक्यळ ईश्वराधीन वायुम्, तदायत्त प्रकृतिगुणाधीन मायु, इरुव क 3 इप्पडि इरुक्कॆयाले - हीगॆ चेतननिगॆ प्रयत्नाश्रयरूप कत्वनु संसारदरियल्लि ऒन्धकवागियू मोक्षहेतुवागियू कानुगुणवागि सत्वश्वरन प्रेरकत्वक्कधीनवागियू, फलददरॆयल्लि काधीनवल्लद नरनुपुरुष सङ्कल्पाधीनवागियू हीगॆ व्यत्यानवागि इरुवदरिन्द, आत्मावुक्कु : जीवात्मनिगॆ, कत्रत्वमि ऎच्चरवाक्य ङ्गळुक्कुम - नात्रत्वं नकराणिलोकस्य प्रजतिप्रभुः” इत्यादि चेतननिगॆ कविल्लवॆन्दु हेळुव प्रमाणगळिगू, करुण्डॆ जर वाक्यळुक्कुम- “ कराभोक्ता विज्ञानात्मा” “कराशास्त्रा र्थवत्ता” इत्यादि कत्व उण्टॆन्दु हेळुव प्रमाणगळिगू, विषयव्यवस्थॆयुण्डागैयाले बोधिसुव विषयदल्लिरुवव्यत्यान मात्रवे इरुवदरिन्द, विरोधविल्लॆ - वरस्पर विरुद्धार्धगळुळ्ळ नल्लवु आ प्रमाणगळु उपदेशिसुव विषयवे बेरॆ, ई प्रमाणगळु बोधिसुव विषयवे बेरॆयादुदरिन्द परस्पर विरुद्ध प्रमाण गळल्लवु, ऎन्दु प्रतिज्ञावाक्यवन्नु हेळि, अदु हेगॆ ऎम्बुदन्नु मुन्दिन वाक्यगळिन्द प्रतिवादिसुत्तारॆ आदॆने ऎन्नि८ ? अदु हेगॆ विरुद्धदल्लवॆन्दर ’ कमि ऎल्लरवाक्यङ्गळ-करत्ववु इल्ल वॆन्दु मेलॆ उदाहरिसिद वाक्यगळु, ईश्वराधीनवागियू, तदा यत्त प्रकृतिगुणाधीनवायु - सश्वेश्वरनिन्द सत्तॆयन्नु हॊन्दि, ईतन प्रारब्द करानुगुणवागि उण्टाद शरीरक्कॆ प्रेरकनागि रुवदरिन्द, देहमूलकवागियू नडॆयुवदरिन्दलू, कत्व, उण्टाद करवादुदरिन्द, इदु हेतु गर्भवु, निरपेक्षमॆनु - ई हेतुगळ अवेक्षॆयिल्लदॆ नीने स्वतन्त्रसि नडॆसुव नमर्धनॆन्दु, निनैक्कु लागादॆरन भाविन कूडदॆन्दु बोधिसुत्तवॆ ? वरुम नाने स्वतन्त्रिसि नडॆसिदनम्ब कत्ववु जि पात्मल्लवॆन्दु आ कत्वविल्लवॆन्दु हेळुव प्रमाणगळु तिळिसुत्तवॆन्दु उरिसिदरु________________
चरमश्लोकाधिकार निरपेक्षमॆनु निनैक्कुलागादॆ बरन, कतृत्वमुर वाक बळ ईश्व रेच्छादिगळ अडियागदेरन्द ज्ञानत्तु क्कु, तद्वि शेषङ्गळान चिकीर्षा प्रयत्नब्बळुक्कु म् इवने आश्रयनन्नु मिडि चॊल्लुगिरनु. अर्धवादुदॆम्ब मत्तु (२) तन्न आतनिन्द प्रेरि ई कारणगळिन्द कनन्नु आ कत्ववु नीनु मात्रवे अल्लद इन्नु ऎरडक्कू भावनॆ इरतक्कद्दु -(१) ईश्वरनिगॆ अधीनवादुदु प्रारब्ध करानुगुणवाद सश्वेश्वरनिन्द प्राप्तवागि सल्पट्ट देहक्कू अधीनवादुदु ऎम्ब भावनॆयु कत्वनन्नु ई मेलिनवुगळ निरक्षनागि निन्न आरोपिसिकॊळ्ळु वदु युक्तवल्लवॆन्दु आ प्रमाणगळु बोधिसुत्त वॆम्बुदु तात्पवु नीनु ई कतक्कॆ स्वतन्त्रनॆन्दु भाविसतक्क द्दल्लवु अदु परमात्म सङ्कल्पक्कू आतन सानार प्रारब्ध काविगुणवागि सुखदुयोवभोगगळिगॆ नाधनवागिरुव शरीरक्कू नह अधीनवॆन्दु तिळियतक्कद्दु कत्ववु चेतननिगॆ उण्टॆन्दु हेळुव प्रमाणगळ तात्पवेनॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ कतृमुन्दॆ रवाक्यळ् -चेतनसिगॆ कत्व उण्टॆन्दु हेळुव “कराभोक्ता विज्ञानात्मा” इत्यादि प्रमाणगळु, ईश्वरेच्छादिगळ अडियाग - ईश्वरन इष्टानुसारवागि, इल्लिन आदिनददिन्द निग्रहानुग्रह नट्कल्प विवक्षॆयु बोधितवु, वन्द प्राप्तवाद, ज्ञानत्तुक्कुम् - ज्ञानक्कू ऎन्दरॆ ज्ञानतिरोहतगॆ, विकासक्कू ऎम्ब भारवु, तद्वि शेषङ्गळान – आ ज्ञान अवस्था भेदगळाद, चिकीर्षा प्रयत्नळु कुम् . माडबेकॆम्ब नॆप्रयत्नगळिगू इवने - ई क्षेत्र ज्ञने, आश्रयमॆनुमिडि - आश्रयनु ऎम्ब सन्दर्भवन्नु चॊल्लु गिरन हेळुत्तवॆ चेतननिगॆ कत्रत्ववन्नु हेळुव प्रमाणगळु आ क इवु स्वामि सानुगुणवागि प्राप्तवाद देहमूलकवागि आतन ज्ञानसङ्कल्प प्रयत्नगळिगॆ आश्रयवादुदॆन्दु बोधिसुत्तदॆ ऎम्ब तात्सरवु हीगॆ कत्वद अभाव सद्भावगळन्नु हेळुव प्रमाण गळिगॆ तात्परवॆम्ब निष्कर्षयन्नु तावु हेळिदुदु ऎन्दु नम्बबेकादु दिल्लवु अदक्कॆ गीताचारराद श्री कृष्ण भगर्वारवर स्वन्त हेळिकॆये इदॆ ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ इन्निष्कर्ष - ई मेलॆ उववादिसिद لی________________
२१६ श्रीमद्रहस्यत्रयनारे इन्निवर्ष (प्रकार) (१) “शरीरवाल्मनोभरत् ” ऎन्नु तुड गीताचार्र ताने अरुदियिट्टान्, आ (इ) वैडल् कत्वद अभाव मत्तॆ कत्रत्वद सागळन्नु हेळुव प्रमाणगळिगॆ तात्पद निर्वय्र, (१) “शरीरवाल्मनोभिर त” ऎन्नु तुड गि - ऎन्दु आरम्भिसि गीताचार्र – लीलानारधियागि गीतोवदेश वन्नु माडिद लोकगुरुवु, ताने - स्वतः, अरुदियिट्टान् - हितो वदेशवन्नु माडिरुत्तारॆ ई शरीरवात्मनोभिः” ऎम्बुदु हिन्दिन श्लोकदॊन्दिगॆ ऒन्दे वाक्यवादुदरिन्द ऒट्टिगॆ अन्वयिसतक्कद्दागिरु इद अवु यावुवॆन्दरॆ अधिष्ठानं तथाका करणञ्च पृध धम् । विविधाच प्रधष्टा दैवञ्चॆ वात्र पञ्चमम् ॥ शरीरवानोभिरत् करप्रारभतेनरः । न्याय्यंवा विपरीतन्ना पते तस्यहेतवः ॥ ॥ १४ ॥ इदर सहार्धवेनॆन्दरॆ - मनुष्यनु ऒन्दु कवन्नु, अदु शास्त्रविहितवागिरलि अधवा राष्ट्र विरुद्दवे आगिरलि, शरीर मूलक वागियागलि, वाक्किन मूलकवागलि, मनस्सिन मूलकवागलि याव दॊन्दु करवन्नु आरम्भिसिदर, अदक्कॆ ऐदु कारणगळुण्टॆन्दु तिळिय तक्कद्दु इवु ऐदू इद्दरेने काद्रूत्पत्तियु, अवु याववॆन्दरॆ (१) आतन शरीरवु आवश्यकवु, (२) आ शरीरदल्लि आत्मावाद क्षेत्रज्ञ निरबेकु आत्मविल्लद प्रीतदिन्द कारवागुवुदिल्लवु (2) देहविद्दरू, १० ज्ञान कन्द्रियगळू मनस्क सरियाद स्थितियल्लि आवश्यकवु इवुगळिल्लदिद्दरॆ कार नडॆयुवदिल्लवु (४) वञ्च वृत्ति प्राण वायु चलनयिन्दुण्टागुव चेष्टॆगळू आवश्यकवु, हीगॆ ऐदु हेतुगळल्लि यावुदु ऒन्दु इल्लदिद्दरॆ काव्यवु नडॆयुवदिल्लवु, आदुदरिन्द अधि स्नानवू करणादिगळु सह हेतुगळादुदरिन्द कॆलवु प्रमाणगळु इवुगळिगॆ ऎन्दरॆ प्रकृतिगॆ प्रामुख्यतॆयन्नु कॊट्टु, अवुगळिगॆ क त्ववन्नु हेळिदवु इन्नु कॆलवु, कावम् इवुगळिगॆ प्रामुख्यतॆ यन्नु कॊट्टु कत्ववु वरायत्तवागि कावाद जीवात्मनल्लुण्टॆन्दु हेळिदवु सरियागि नोडिदरॆ ई ऐद कारणगळू ऒन्दु कारा (१) गी १८ १४-१५________________
चरम काधिकार ४१७ “दैवञ्चै वात्र पञ्चम”ऎन्नु पुरुषोत्तम चॊल्लुगिरदु इर्वजीवनैयॊरु कारल् प्रवक्कु मोदु इक्कार पत्र कारयि तानॆन्नु कॊल्लप्पडुम्. रम्भक्कॆ हेतुगळॆन्दु गीताचार स्पष्टवागि उरवेशिसिरुत्तारॆम्ब तात्सरवु ई श्लोकगळ इन्नु हॆच्चु तात्सरगळन्नु ग्रहिसबेकॆम्ब इष्टविद्दरॆ दाननु बरॆदिरुव भगवद्गीतॆय तृतीय पट्टदल्लि अव लोकिसबहुदु. इडल् - ई “शरीरवात्मनोभिः” ऎम्ब गीताश्लोकदल्लि, “दैवञ्चै वात्र पञ्चम” ऐदनॆय हेतुवु दैववु, ऎन्नु - ऎम्ब दागि, पुरुषोत्तसनन्नु कॊल्लुगिरदु हेळुत्तदॆ हीगॆ दृन शब्दक्कॆ पुरुषोत्तमनॆम्ब अर्धवु व्यक्तवागिद्दरू, हागॆ व्याख्यानवन्नु माडलु कारणवेनॆन्दरॆ “दैवं दिव्वम्भागधेयं” ऎम्ब अमर निघण्टिन प्रकार प्रारब्द करफलवॆम्ब अर्धवु सरियल्लवॆन्दु तोरिसु वदक्कागि हागॆ व्याख्यानवु करानन्तू जीवात्मनादरॆ, वरमपुरुष निगॆ काव्यदल्लि हेगॆ सम्बन्धवॆन्दरॆ, ईतनु कारयिता ऎन्दु मुंस हेळुत्तारॆ इर्व जीवनैयॊरुकारल् प्रवक्कुम्पोदु - ई वुरुषोत्तमनु ई जीवात्मनन्नु ऒन्दु काव्यदल्लि प्रवरिसुव हागॆ माडुवाग, अक्यारप्पत्त - आ जीवात्मनु व्रधमदल्लि सम्मिल्पिसि ताने प्रयत्निसिद आकाव्यवन्नु कुरितु, कारयितानॆन्नु - माडिसुव वनॆन्दु, कॊल्लुप्पडुम् - हेळल्पडुवुदु, जीवनु का सश्वेश्वरनु कारयिता हीगॆ इब्बरू सेरिये कारवु, आगलि वरमपुरुषनिगॆ कत्वविल्लवो ” ऎन्दर, ई जीवात्मनु तनगॆ स्वामियु कानुगुण वागि दयपालिसिद ज्ञानचिकिषाप्रयत्नगळ मूलक नडॆसिद कारक्कॆ तानु प्रेरकनागि कारयिता एनो हौदु, मत्तु ई जीवात्मनु उद्देशिसिद कारद औचित्य अनौचित्यानुगुणवागि दयवालिसुव निग्र हानुग्रहगळल्लू वरमवुरुषनिगॆ कत्ववू उण्टे उण्टॆन्दू मत्तु तनगॆ इष्टवाद कृष्टारिक्रमगळल्ल, अवतार समयगळल्लि दुष्ट विनाशन, शिष्ट परिपालन धर संस्थावनादिगळल्लू आतिनिगॆ कर त्ववू उण्टॆन्दु मुन्दि वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ 1________________
श्रीमहस्यत्रयसारे परम पुरुष, कारयितृत्व, क, उपेक्षक, अनु मन्तृत्व, सहकारित्वादिमुखेन, कत्वम् ईश्वराधीनम्, ताने प्रवृत्तिक्कुव फलप्रदानादिगळिलु, कृष्णादिगळि लु, कावॆ शूल्लप्पडुम्, ऒले प्रवृत्तनान चेतननै विलक्कुदवळविल् ई पक्षर्क, अन्नोदिक्कॆद्दिरुयाले अनुमत्ता. इळ शुमक्कुवनुक्कु प्रबर्ल पॆरिन् शुमकु माप्पोलॆ कूड प्रवरियाल् सहकारि. परमपुरुषनिगॆ कारयतृत्व, करत्व, उपेक्षकत्व, अनुमन्तृत्व सहकारि त्यादिगळ मूलक जीवात्म कत्ववु ईश्वराधीनवु ताने प्रवृत्तिक्कुताने उण्टुमाडुव, फलप्रदानादिगळि लुम - शिक्षॆ रक्षॆय रूपदल्लि फलगळन्नु कूडुवदरल्ल, सृष्टादिग ळिलु - सृष्टि स्थितिलयगळल्लि वरम पुरुषनु, कावन्नु - का वॆम्बुदागियू, शूल्लप्पदुम् - हेळल्पडुवदु, ऒन्रिले प्रवृत्त नान चेतन - ऒन्दरल्लि प्रवृत्तिसिरुव चेतननन्नु, विलक्कादवळ विल् - शिक्षिनल्लि इरुव सन्दर्भदल्लि उवेक्षकनॆन्दु हेळल्पडुवनु अन्नोदु - हागॆ चेतननु प्रसरिसिरुव सन्दर्भदल्लि, इशैन्नु इरु कैयाले - आतन कार्यवन्नु अनुमोदिसिरुवदरिन्द, अनुमा ऎन्दु हेळल्पडुवनु इळिलै सुमक्कु मवनुक्कुम् - ऒन्दु मरद तॊलॆय ऒन्दु कडॆ सण्णदागियू इन्नॊन्दु कडॆ दप्पदागियू इद्दु ई चेतननु, इळ - सूक्ष्म भागवन्नू, तलॆ शुमक्क मन नुक्कु म् - तलॆय मेलॆ हॊत्तिरुववनिगॆ, प्रबलनादवनु पॆरुं - दप्पनागि भारवाद भागवन्नु, तलै शुमक्कु मावोलॆ - तलॆय मेलॆ हॊत्तिरुवहागॆ, कूडप्रभक्कॆयाले - जॊतयल्लि सेरि व्रवरिसुवदरिन्द परम पुरुषनु सहकारि ऎन्दॆनिसुवनु स्वामि देशिकरवर कुमारराद वरदाचार्यरवरु (श्री नयनाचार्य रवरु) अवरु अनुग्रहिसिरुव श्रीमद्रहस्य त्रयसार चुळकदल्लि ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला सहवागि हेळि, इवुगळॆल्ला वरम पुरुषनिगॆ हेगॆ उववन्न ऎम्बुदन्नु तिळिसिरुत्तार हेगॆन्दर “व्यापाराश्रय मातृन्तु कत्यत्वम्, अचेतने पचरते, ररोगच्छतीति. एवञ्च करत्वम् प्रेरकत्वं, अनुमन्तृत्वं, उदासीनत्व,________________
8 चरमकाधिकार ४९ साक्षित्व, सहकारित्व, फलित्व, फलप्रदातृत्व, इत्येते अर्धाक भगवन्तः प्रतिपन्नाः भवन्ति” ई मेलन अभिप्रायगळल्ला भगवन्त निग सङ्गतनादुव ऎन्दु हेळिरुत्तार तत्रजगदुत्पत्ता दिषु सत्वष्टपि कारेमु ज्ञान चिकिर्षा प्रयत्ना तात् करतम्, कभूत जीवप्रेरकत्वात् प्रेरकत्वं” आ सन्दर्भदल्लि जगत्तिन उत्पत्ति मॊदलादवुगळाद नमस्त काव्यगळल्लू सश्वेश्वरनिगॆ ज्ञान, इच्छा, प्रयत्नगळु इरुवदरिन्द कत्ववु उण्टु कावाद जीवा त्मनन्नु प्रवृत्तियल्लि प्रेरकनादुदरिन्द प्रेरकत्ववु उण्टु “करानु रूपं प्रवृत्तानां जीवानाम् उत्तरोत्तर प्रवरकत्वात् अनुमन्तृत्वं” प्रारब्ध कानुगुणनागि प्रवृत्तियु जीवात्मरन्नु उत्तरोत्तर ववसुवहागॆ माडि अदन्नु अनुमोदिसुवदरिन्द आत निगॆ अनुमन्तृतवुण्टु “ एतेव सैकरानुरूपेषु सुख दुःखादि कारेषु बीजानुगुण मुत्सद्य मानेम अङ्कुरेषु जलव सामान्य कारणतैपि विशेषकारणत्वाभावात उदासी नत्वं तन्न प्रारब्द कागुणगळाद सुखदुःखगळन्नुण्टु माडुव काव्यगळु, बीजदिन्द मॊळकॆ उण्टागलु हेगॆ नीरु सामा न्यवागि ऎल्ला बीजगळु अङ्कुरिसुवदक्कॆ विषवेनू इल्लद बेको हागॆ भगवन्तनु उदासीननागिरुवदरिन्द उदासीनत्ववू उण्टु. “सत्य साक्षात्यात ” सत्ववन्नु साक्षात्तागिये नोडुव शक्ति युळ्ळदुदरिन्द आतनिगॆ साक्षित्ववू उण्टु “सामनु प्रविष्टॆ श्वेत नाचेतनात्मकै स्सहकारिवर्गैस्सह स्वयमेव सत्वकार क तत्वात् सहकारित्व” चेतना चेतनात्मकवाद निभूतिगळन्नु अनु प्रवेश माडि, अवुगळन्ने सहकारिवर्गवन्नागिट्टु कॊण्डु ताने सत्य काव्यगळन्नु नडॆसुवदरिन्द आतनिगॆ सहकारित्ववू उण्टु “सत्व शेषि तेन सत्व स्यापि फलस्य नृत्यसंरक्षणादिन्यायेन स्व पठ्यवसाना (लित्वं” - “समस्त चेतनवर्गक्कू ताने शेषियागिरुवदरिन्द सत्वफलप्रदानक्कू स्वामियु तन्न नृत्यवन्नु संरक्षिसि हेगॆ आनन्दिसु वनो हागॆ नश्वेश्वरनू आनन्दिसुवदरिन्द आतनिगॆ फलित्ववू उण्टु ” ऎन्दु हीगल्ला उनवादिसल्पट्टिरुत्तद सहकारियु हेगॆ ” ऎन्दरॆ ईत " र कानुगुणवागि प्रेरिसि सहकरिसुवदरिन्द सहकारियु________________
४२० श्रीमद्रहस्यतयनारे ईश्वरस्य कात्वा कत्व बोधक प्रमाणेषु नविरोधः सृष्टादिगळिल् देव मनुष्यादि वैषम्यं जीवकर विशेष ऒळ्ळवनागि धरवृत्तियिद्दुदादरॆ आतनिगॆ “ददामिबुद्दियॊ गन्तं” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ आतनिगॆ ऒळ्ळॆ बुद्दि योगवन्नु कॊट्टु ऒळ्ळॆ सदाचार्यनन्नु सेरि, उवायानुष्ठानवन्नु माडुवहा सहकरिसुवनादुदरिन्द सहकारित्ववु हागल्लदॆ विवरीत प्रवृ युळ्ळवनादर “पवाम्य जनं” ऎम्बल्लि हेळिरुवहाग दुर्ग यन्नु हॊन्दिसुवदरल्लू सहकारित्ववु मुन्द जीवात्मनिगॆ कत्व साव कत्व भावनॆगळुण्टॆन्द हेळुव प्रमाणगळुण्टॆन्दू, अवुगळिगॆ वरस्पर विरोधविल्लवॆन्दू तात्पर्य विषयदल्लि व्यत्यासवॆन्दू उवनादिसुवहागॆ, भगवन्तनि कत्याभाव सद्भावगळन्नु हेळुव प्रमाणगळुण्टॆन्दू, अवुगळि परस्पर विरोधविल्लवॆन्दू, तात्पर विषयदल्लि व्यत्यास मात्रवॆन्द उसवादिसुत्तारॆ - ईश्वरन करत्व मत्तु आ कत्ववन्नु बोधिसुव प्रमाणगळि परस्पर विरोधविल्लवु. नश्वरनु, “नमेपारास्ति कत्रव्यं त्रिमलोकेषु किञ्चन नानवास्त्रमवाप्तनां वरएव च करणि” ऎम्बल्लि तनगॆ करवु तॆयू, शास्त्रवश्यतॆयू इल्लद, तनगॆ बेकादुदु यावुदू इल्लदॆ न पूर्णनागिद्दरू नानु यावागलु करमाडुत्तले इद्देनॆन्दु तन करत्व उण्टॆन्दु हेळिरुत्तारॆ पूर्वार्धदल्लि नानु माडतक्कद्देनु इल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ हागॆये मुन्दॆ “विद्धकारमव्ययं तानु कावल्लवॆन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ इवॆरडक्कू विरोधवेन इल्लवु सत्येश्वरनिगॆ नृत्यादिगळिरुवदरिन्द कत्रवेनो स्थापितवु आ कत्ववन्नु हेळुव प्रमाणद अभिप्रायवेनॆम्बुदन्नु तिळिस तारॆ -ई श्लोकदल्लू श्रीकृष्ण भगवान्रवरु तम्मन्नु करा ऎन्दु अकरा ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ सृष्टादिगळि८ - सृष्टि स्थिति यगळल्लि, देवमनुष्यादि वैषम्यम् - देवमनुष्य, तिक् स्थावररूवदल्लि तोरुव जीवात्म शरीर भेदवु, जीवकविशेष________________
(205) चरम काधिकार ४२१ साधिक मागैयाले… (१) “जातुर्वण्य्रं मया सृष्टं गुण कर विभागशः । तस्यकारमपियां विकारम्य वय पाधिकवागै याले जीवात्मरुगळ विविध कनिषक्कागि उण्टादु दादुदरिन्द (१) गुण कविभागश - चेतनरुगळ सत्वरजस्तमो गुणगळ नाधिक्यदिन्द, ऒन्दॆ माडिद सुकृत दुष्कृत नृत्यानग्न ळिन्दलू, ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य शूद्रादि जन्मभेदगळु नन्निन्द सृषि सल्पट्टवु हीगॆ तस्य - विविध वेद- सृष्टिगॆ नानु कावादरू कूड अवरुगळल्लि तोरुव व्यत्यासगळिगॆ मात्र, मां - नन्नन्नु, अव्य यं - नाशरहितनाद अकारं - अकत्तानॆन्दू नन्नन्नु तिळि इन्धन्था सुकृत दुष्कृतिगळिगॆ इन्दन्था जन्मवॆन्दु भेदवन्नु कल्पिसि देनो नाने आदरॆ जीवात्मरुगळ अन्तह व्यत्यस्त जन्मगळिगॆ नानु कारणवल्लवु अवरवरु माडिद सुकृत दुष्कृत परिवाकनादुदरिन्द अदक्कॆ मात्र कारणनल्लवु. जैलिन निर्माणक्कू ऒळ्ळॆ बिरुदुगळन्नु कॊडुवदक्कू राजनु कारणवादरू, अववुगळ प्राप्तिगॆ प्रजॆगळ दुष्कृत सुकृतगळु हेगॆ कारणवो, हागॆये इल्लियू ऎन्दु भाविस तक्कद्दु सुकृतिगॆ स्वर मोक्षगळू, दुस्कृतिगॆ नीचजन्म, सरकादिगळु हेगो हागॆ, स्वत्यादिगळन्नु एर्नडिसुवदरल्लि नानु करा चेतनरु अवुगळ व्यत्यस्त व्यक्तिगळाद प्राप्तिगॆ अवरे कारणगळु नानल्लवु ऎम्ब भाववु ई सन्दर्भदल्लि रणरङ्गदल्लि हतवागि बिद्दिरुव तन्न गण्डनन्नु कुरितुहेळुव साधियाद नन्दोदरिय वाक्यवु अनुनन्देयवु- शुभ कृष्णुभ माति पापकृत्पाप मत्तु ते. विभीषण स्सुखं प्राप्तःत्वं प्राप्तः पान मीदृशम् ॥” हागॆये श्रुतियू इद साधुकारीसाधुर्भवति; पापकारी पापोभवति” ( ६ - २) मत्तु “पुण्य पुन करणा, (जै पापः प्राचीन करणा (बृ. ई) ऎम्ब वाक्यवू अल्लिये उण्टु श्री पराशररु विष्ण पुराणदल्लि बहु निवुणतरवागि इदन्ने उववादि सिरुत्तारॆ. निमित्त मात्रमवा सृजनांसरकरणि । प्रधान कारणी भूता यतो वैज्य शक्तियः (n) ne 11280 11________________
653 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎन्नु ईश्वरनुक्कु कत्व निषेध हण्णुगिरदु. इप्पडि निमित्त मात्रं मुक्तवनान्यञ्चिद पेक्षते । नीयते तपतां श्रेष्ठ स्वशक्तावस्तु वस्तु ताम् 11 2011 ई वरमात्मनादरू चतुरुख मॊदलुगॊण्डु ऎम्ब परन्तवाद प्राणिगळ सृष्टिक्रमदल्लि अव्रधान कारणनु ऎन्दरॆ सामान्य कार णनु, एकॆन्दरॆ प्राणिगळ कवासनॆये अन्तह सृष्टियल्लि प्रधान कारणवादुदरिन्द, ओ तपोनिष्ठराद मैत्रेयरे, वस्तुवु ई जगत्ति नल्लि तोरुव विविध वैचित्रक्कॆ वरमात्मन साधारण कारणत्ववन्नु मात्र अवक्षिसुवदल्लद इन्न नन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु अदक्कॆ मुख्य कारणवु जीवात्म- प्रारब्ध क शक्तिये ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. नाना विध सस्य बॆळॆगळिगॆ नीरु हेग साधारणवागि ऎल्लक्कू बेको हागॆ परमात्मनु आ सस्यगळ वैविध्य वैचित्रक्कॆ हिन्दिन संस्कारदिन्दुण्टाद बीजगळे हेगॆ प्रधानकारणवो, हागॆ चेतनर कल्मशक्तियु, ई वैविध्यादिगळिगॆ वरमात्मनु कारणनु हागॆ भगवन्तनु का ऎन्दु हेळुवाग साधारण कारणनु, ब्रह्मादि वर्णभेदक्कू मृगादि जन्मभेदक्कू कारणवु अवरवर कविशेषवादुदरिन्द परमात्मनु तानु अका ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ इदरिन्द ऒब्ब नन्नु सुकृतियागियू ऒब्बनन्नु दुष्कृतियागियू, ऒब्बनन्नु धनिक नन्नागियू, इन्नॊब्बनन्नु दरिद्रनागियू ऒब्बनन्नु आरोग्यभाग्यवुळ्ळ वनागियू इन्नॊब्बनन्नु रोगिष्टनागियू इरुवदरल्लि तानु कारण नल्लवु आदुदरिन्द तनगॆ वैषम्य नैर्तृण्यगळिल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि तानु अकरा ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ” ऎन्नु - ऎम्बुदागि, ईश्वर निगॆ, कनिषेध हण्णुगिरदु - कत्वनिषेधवन्नु माडु इदॆ कत्व निषेधवॆम्बुदरिन्द सत्व करत्वविल्लवॆम्ब अभिप्रायव इवु साधारण कत्व उण्टे उण्टु असाधारणवागि प्रधानवागि व्यत्यासवन्नुण्टुमाडुव कत्ववु परमपुरुषनाद तनगॆ इल्लवॆन्दु हेळिकॊण्डरु आदुदरिन्द तमगॆ वैषम्यादिगळिल्लदॆ “समोहं सर्वभूतेषु” ऎन्दु इन्नॊन्दु कडॆ हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ इन्तह सुकृत दुष्कृतगळन्नु ऎसगुवदरल्लि, ज्ञानचिकीर्षा प्रय रूप क्रियाश्रयत्नवु नररिगॆल्ला इरुवदरिन्द, प्रज - ऎन्दु________________
चरमश्लोकाधिकार ४२३ व्रज शद्देन मुमु8 विधियोग्यत्वं सिद्ध मितिनिगमयति. सत्वविषय साधारण करमुडैय ईश्वरनडियाग जीवनुक्कु स्वबुद्धि पूरै प्रवृत्ति शक्तिरूपमान नियोग योग्यत सिद्धम् आगै याले इट्टु “व्रज” ऎन्नु विधिक्क क्कुरैयि, ऎन्दु विधिसुवदरल्लेनू अनामञ्जन्यविल्लवाददन्दु निगमन माडु त्तारॆ आदुदरिन्द सद्गुरुविन मूलक शरणागतियन्नु मुमुक्षुवु अनुष्ठनलेबेकु हागॆ अनुष्ठिसदिद्दरॆ मुक्तिये इल्लवॆन्दु हिन्दॆये *प्रपन्नादनेषां नदिशति मुकुन्दो निज पदम्” ऎम्बल्लि उवदेशिसिदरु. वरमात्मनु ताने रक्षिसुवनॆन्दु तटस्थरागिरकूडदु माडुवदन्नु माडि आतनल्लि सत्वभरवन्नू समर्पिसि कृतकृत्यनागतक्क आम्ब निगमनवु “प्रज” ऎम्ब शब्ददिन्द मोक्षार्थिगॆ विधिवाक्यक्कॆ योग्यतॆ युण्टॆन्दु निगमनवु. साधारण करमुडैय - साधारणवाद कत्रत्ववन्नुळ्ळ, इदरिन्द करमूलकवागि उण्टागुव चेतननिगिरुव असाधारण क त्ववु ईश्वरनिगिल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु, ईश्वरनडियाग - इन्तह साधारण कावाद ईश्वरन मूलकवागि, जीवनुक्कु - जीवात्मनिगॆ, ई सन्दर्भदल्लि मुख्यवागिरुव मोकार्धियन्नु कुरितु हेळुव विष यवु, स्वबुद्धि पूर्वक शक्तिरूपमान . तन्न एवेकज्ञान चिकीर्षा प्रयत्नगळल्लिरुव शक्तिरूववाद, नियोगयोग्यत्वम् - विधिवाक्य कनुगुणवागि नडॆयुव योग्यतॆयु, सिद्दम् - ईग नावु माडिद उपवादनॆयिन्द स्थापितवु आगैयाले - हीगॆ इतरर पूर्वपक्ष कल्ला समाधानवन्नु शास्त्र मुखेन हेळि विधिवाक्यक्कॆ योग्यतॆयु ई जीवनिगॆ उण्टॆन्दु स्थापितवादुदरिन्द इष्टु - ई चरम श्लोक रल्लि, व्रज ऎन्नु विधिक्कक्कुरियिलै - व्रज ऎन्दु विधिसुवदरल्लेनू रोधविल्लवु, “कृतप्रयत्ना पेक्षस्तु” ऎम्ब सूत्रद प्रकार जीवात्मनिगिरुव वरायुत्त कत्ववु स्वामिदत्तवाद विवेकज्ञान किकीर्षा प्रयत्नगळल्लि स्वामियु स्वातन्त्रवन्नु कॊट्टिरुत्तानॆम्बुदु________________
श्री मद्र हस्यत्रयनारे श्री भाष्यदल्लि सुप्तवागिरुवदरिन्द निधिवाक्यगळिगनुसरिसि नडॆसत कद्दु ई जीवात्म कव्यवागिरुत्तदॆम्बुदु नारभूतवागि ई वाक्य गळ तात्सरवु आदुदरिन्द प्रवत्तिय आवश्यकविल्लदॆ वरमवुरुषरु रक्षिसुवनॆम्ब वादवु इदरिन्द निराकरिसल्पट्टितु मुन्दॆ मुख्यवागि श्री यतिवर रिव्ररागि, श्री भावक रागियू इरुव श्री तिरुकुरु पिर्राविद्याबुवर दिव्य सूक्तियन्नु सरियागि ग्र सद महानुभावराद श्री लोकाचारर अभिप्राय वन्नु निराकरिसि मुन्दिन वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तार श्री तिरुकुरु कै पिर्राप्पिारवरु श्री यतिवर प्रियतिष्यरु इवर मूलक श्री यतिवररु नारवर तिरुवाय् मॊळिगॆ आरारप्पडि ऎम्ब तात्परार्धवन्नु ऒरसिरुत्तारॆ श्री यतिवर मूलक श्री भाष्यादि कालक्षेववन्नु माडिद महनीयरु इवरु हेळिदुदेनॆन्दरॆ ’ ताने साधनानुष्ठानवन्नु माडुवदु अहङ्कारगर्भितवागि सरियल्लवॆन्दू, अदु भगवनयालभिसतक्कद्दॆन्दू, सकृष्टान्तवागि हेळिदरु आ दृष्टान्तवु “तन्नाल् वरु नन्नॆ निप्पाल् वोले, ईश्वर नाले वरुं नन्नॆ मुलैट्बाल् वोलॆ” ऎम्बुदु ताने संवादि सिकॊळ्ळुव हितवु, कॊण्ड नीरु हालिनहागॆ, ईश्वरनिन्द बरुव हितवु तायियद हालिन हागॆ ऎम्बर्धवु, ऎन्दरॆ तन्न स्वन्त प्रवृत्तियु धारकवोषक भोग्यवल्लवॆन्दू ईश्वरनिन्द बन्दुदु धारकवोषक भोग्यवादुदु ऎम्ब तात्सरवु श्री पिळ्ळॆ लोकाचाररवरु अनु ग्रहिसिरुव श्री वचन भूषणदल्लि इरुवदेनॆन्दर “मदिराबिन्दु मिश्रमान शातकुम्भगत तीर्ध सलिलं वोले अहङ्कार मिश्रमान उपायारव” ऎम्बुदागि दृष्टान्तवु हीगॆ श्री वचन भूषणदल्लि हेळिरुवदु ऎरडु दृष्टान्तगळु, इवुगळल्लि श्री निगमान्तद करवरु ऒन्दन्नु मात्र उदाहरिसुत्तार मुन्द नॆय कारिकॆयल्लि ऎरडनॆय दृष्टान्तवन्नु हेळुत्तारॆ इदरिन्द, उपायान्तरवाद भक्तियोगवु ज्ञानिगळिगॆ स्वरूपनारकवॆन्दू भयजनकवॆन्दू हीगॆल्ला निन्दिसिरुत्तारॆ, हागॆये इन्नॊन्दु कडॆ यल्लि’ बहळ काल तन्न भाषॆयु अन्यपुरुषनॊन्दिगॆ सेरिकॊण्डिद्दु, ईग आकॆयु, तानु माडिद्दु तप्पायितु, नन्नन्नु स्वीकरिसु ऎन्दु________________
चरमकाधिकार ४२५ बेडिदहागॆ ईतनु माडुव प्रवृत्तियु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अनन्तर “ प्रपत्तुपायत्तुक्कु इक्कुत्तन्नुमिल्लॆ” ऎन्दु हेळि, अनन्तर “इर्व अवनप्पॆर निन्नॆङ्क्कुं वॊदु इन्दु प्रपत्ति युव उपायवन्नु” “अवनिन पैर निनैक्कु पोदु पात कमुव निलक्कन्नु” ऎन्दरॆ आ दनवुरुषन सङ्कल्पविल्लदॆ होदरॆ, आतनिगॆ ई प्रवत्तियु विफलवागबहुदु, आदुदरिन्द अदु उवाय ऎल्लवु हागॆये सरश्वरनु इवनिगॆ तानु ब्रान्यवागबेकॆन्दु, नङ्कल्पिसिदरॆ ईतन वातकगळु यावुवु प्रतिबन्धकगळल्लवु” ऎम्बुदु ई मेलिन वाक्यगळ अर्धवु इदक्कॆ निदर्शनगळा श्री भरताळ्वानर वरु माडिद तरणागतियु अनुवायवागि नलिसितॆन्दू, श्री गुहनिगॆ श्रीरामसङ्कल्प सिद्दुदरिन्द, आतन अवराधगळॊन्दू फलप्राप्तिगॆ विरोधवागलिल्लवॆन्दू हेळिरुत्तारॆ ई वादगळु सरियल्लवु, एकॆन्दरॆ श्री भरतर ररणागतियु ऎन्दिगू फलिसदे इरलु कारणविल्लवु स्वामियु देवतॆगळिगॆ राक्षसवधॆयन्नु माडुवॆनॆन्दु कॊट्ट अभ यवू, पितृवाक्य परिपालनॆ ऎम्ब उवाधिगळु (गॆ नोडिदरॆ ऎरडे ऒन्दु, राक्षनवधॆगागिये पितृवाक्य वरिवालनॆयू सह) इद्दुदरिन्द १४ वर्षदवरॆगॆ सिद्दिसलिल्लवु यावाग १२ वर्षगळु कळॆयितो आग आ शरणागतन प्रार्थनॆयन्नु नॆरवेरिसुवदक्कागि, ऒन्दु दिनविद्दु श्रम वरिहार माडिकॊण्डु अयोध्यगॆ तरळबबहुदॆन्दु योचिसिद विभीषनन्नु कुरितु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ-“मां निवर्तयितुं येस् चित्र कूट मुपागतः । शिरसायाचितस्तस्य वचनं नकृतं मया” आ उवाधियु अड्डियागिद्दुदक्कागि परिताव वट्टु, ररणागतन कोरिकॆयन्नु नल्लनलिल्लवे ऎम्ब खेददिन्द “तन्तु मेभ्रातरं द्रष्टु, भरतं तरतेमनः” ऎन्दु हेळि ऒडनॆये हॊरटिरुत्तारॆ हीगिरुवाग प्रवत्तियु हेगॆ विफलवायितु ? श्री गुहनु निकृष्ट जन्मवन्नु हॊन्दिदवनादुदरिन्द आतनिगॆ भागवत सम्भ्र यणवे उवायवु, शूद्रसाधुः ऎम्बल्लि इदु विदितवु भगवद ागवतानुग्रहगळिन्दले अवरुगळिगॆ मोक्षवादुदरिन्द ई मेलिन वाक्यगळल्लि सामञ्जस्यविल्लवॆम्ब अभिप्रायदिन्द अवुगळु स्वामि देशिकरवरु मुन्दिन वाक्यगळिन्द निराकरिसुत्तार -________________
४२६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे श्री पिळ्ळा नारायाः विश्वास जननद्वारा पराधीन कतात्परम् इप्पडि भक्तादिगळ पोले शरणागतिधरनु कत्रव्य माग विधिक्क पडुगैयाल् (१) “तन्नाल् वरुन् नन्नॆ विस्पाल् पोले, ईश्वरनाल् वरुव नन्नॆ मुप्पाल् पोले” ऎन्नु पिळ्ळा वाक्कु भक्ति प्रपश्चादिगळल्लाम् अवनाले वरुगितॆन्नु (निनैक्यावेणुवॆन्नु) तन्नु डैय पराधीनकरत्वत्तिले तात्परं श्री सिळ्ळारवर पाक्यक्कॆ विश्वासवन्नुण्टुमाडुवदर मूलक पराधीनकरत्वदल्लि तात्पर्यवु. इप्पडि-मेलॆ व्रज ऎम्बुदु विधिवाक्यवागिरलु औचित्यवन्नु स्थापि सिदरीतियल्लि, भक्तादिगळ वोले - कयोगादि अनुष्ठानगळिन्द कूडिद भक्तियोगद हागॆ, शरणागतिधरमुम् - शरणागतिरूवा नुष्ठानवू, कत्रव्य नाग - आवश्यकवागि माडतक्कद्दन्दु, विधिक्कपडु गैयाल् “उपासीत” “ध्यायीत” ऎन्दु विधिसल्पट्ट हागॆ, इल्लियू शरणंव्रज ऎन्दू इतर स्थळगळल्लि “आत्मानं युञ्जीत” “मयिनिक्षपेत्” ऎन्दू, विधिसल्पट्टिरुवदरिन्द (१) “तन्नाल् वरुम् - स्वस्वातन्त्रदिन्द बरुव, नन्नै - ऒळ्ळॆ साधनवु, विद्यॆ स्टाल्पोले - मगुविगॆ कॊण्ड हालिन हागॆ अष्टु वुस्ति कॊडुव दागि परिणमिसुवदिल्लवॆम्ब भाववु आत्मरक्षणॆयु सिद्दिसिदरू सिद्दिसऒ हुदु, अल्लदॆ तप्पिदरू तप्पबहुदु, ईश्वरनाल्वरुनन्नै - सत्येश्वरनन्नु सिद्धवायनन्नागि वरिसि बरुव ऒळ्ळॆय साधनॆया दरो, मुलै प्पाल् पोले - शिशुविगॆ स्तन्यद हालु हेगॆ निस्सन्देह वागि रक्षककवु हेगो हागॆ ऎम्ब तात्सरवु” ऎन्नु- ऎम्बुदागि, पिर्ळ्ळावाक्कु पिळ्ळारवर दिव्य सूक्तिगॆ, भक्तिप्र पत्यादिगळॆल्ला भक्ति प्रपत्ति साधनगळागलि, आदि शब्ददिन्द अवुगळिगॆ हेतुभूतवाद परिकरगळे आगलि, इवॆल्लवू, अवनालेवरुगिरदॆन्नु - सिद्धवाय नाद अवन कृपॆयिन्दुण्टागुत्तदॆम्बदागि, निनैक्कवेणुवॆनु, तिळिय तक्कद्दॆन्दु, तन्नुडैय - ई अधिकारिय, पराधीनकरतले तात्स________________
चरमश्लोकाधिकार 11 0882 11 अन्यविश्वाससिद्धर्थं भक्तुपाय विधिंवर्द । सत्वशारि श्रेष्ट विश्वास माधते मुखभेदतः रम-पराधीनकत्वदल्लि अभिप्रायवु सिद्दो पायन कृपॆयिन्दले तुम्बा गुरुतरवाद दुस्तरवाद उवायदल्लेयागलि, लघुतरवागि सुलभसाध्यवाद उवायदल्लियागलि ईतनिगॆ प्रवेश उण्टागुवदक्कॆ सिद्धवायनाद सत्येश्वरने कारणवॆम्ब भाववु श्री आर्ळ्वा दिव्य सूक्तियिन्द तोरिबरुत्तद आ ऎरडु उवायगळिगू इरुव व्यत्यास वन्नु वॆलॆप्पाल, मुप्पाल् दृष्टान्तदिन्द व्यक्तपडिसिदरु भक्ति योगानुष्ठानवु नॆलॆप्पालिन हाग, नॆलॆट्टालिगॆ द्रव्यवू बेकागि, अपवित्र नीरु बॆरॆयदे इरुवदन्नु सम्पादिसुवदु हेगॆ कष्टवो हागॆ कष्टवु, अदु देहपोषणिगॆ आवायवादरू आगबहुदु अधवा शिशुविन देहक्कॆ बाधकवागबहुदु हीगॆ भक्तियोगदल्लि अनेक तॊन्दरॆगळु, आदुदरिन्द साधिसुवदु कष्टतरवु मुन्सालॆ - आदरो शिशुविगॆ आव्यायनवु, आदुदरिन्द देह पोषणॆयु निस्सन्दे हवु हीगॆ हेळिरुवदरिन्द प्रवत्तियल्लि महा विश्वासवुण्टागलॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसिद दृष्टान्तवु इदन्ने मुन्दिन कारिकॆगळिन्द हेळुत्तारॆ- ई पिळ्ळावर दिव्य सूक्ति व्याख्यान माडिदुदरिन्द ऎरडु अभिप्रा यगळु एर्वट्टवु - (१) भक्तु पायवन्नु “उपासीत” “ध्यायिथ” ऎन्दु विधिवाक्यगळिद्दरू, अदु विधियल्लवु, इदु गुरुतरवागि कष्टतर वादुदरिन्द इदु बेड, इदक्कॆ निनगॆ शक्तियिल्लवु बेरॆ लघुतरवाद उवायवन्नु हेळुत्तेनॆ केळु ऎन्दु विश्वासवन्नुण्टुमाडुवदक्कागि मात्रवे, (२) भक्तियोगवु महत्ताद उवायवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, करयोग भक्तियोगादिगळन्नॆल्ला नाने अनुष्टिसुत्तेनॆन्दु अहङ्कार भावदिन्द स्वतन्त्रिसि नडॆसुवदरिन्द अहङ्कार मिश्रवु ; हेगॆन्दरॆ अमोघवागि तोरुव स्वर्णमयवाद घटदल्लि, स्वल्प मद्यद सम्बन्धदिन्द अपवित्रवागिरुवदरल्लि, पवित्रवाद गङ्गा जलवन्नु इट्टरॆ अदु हेगॆ अनुवादेयवो, हागॆये ई भक्तियोगवु अनुपादेय ऎम्बुदु ई ऎरडु अभिप्रायगळू शास्त्रनम्मतवल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ अर्थवु अन्य विश्वाससिद्धर्थं - भक्तिगिन्त बेरॆयाद उवायदल्लि विश्वासवु सिद्धिसुवदक्कागि, भक्तु सायविधिन्नर्द - भुपाय -________________
४२८ श्रीमद्र हस्यत्रयनारे मपहत बाण्डस्थ तीर्धदृष्टान्तवर्णनम् । अहङ्कारा स्वयेतु स्यात् पत्तावसि भक्तिवत् ॥ १५८ ॥ विधियु, इष्टु मात्रक्कागिये विधिवाक्यवे विना वास्तववागियू विधि यल्लवु ऎन्दु हेळुववरु, ऎन्दरॆ भक्तियोगदल्लि विश्वासवन्नु बिट्टु प्रवत्तियल्लि विश्वासवन्नु माडुवदक्कागि आ निधियु ऎम्ब तात्सरवु इन्तह अभिप्रायदिन्दुण्टागुव अनिष्टांशवन्नु उत्तरार्धदिन्द उव नादिसुत्तारॆ - - हागादर, सत्व शास्त्रषु - नम शास्त्रवाक्यगळल्ल, ऎन्दरॆ प्रकरणागुणवागि प्रसक्तियन्नु बोधिसुव सत्वशास्त्र विधि गळल्ल, मुखभेदतः - स्वल्प तारतम्यदिन्द, अविश्वासम् अदु विधिय ल्लवॆम्ब अविश्वासवन्नु, आध - वहिसुत्तद ऎन्दरॆ उण्टुमाडुत्तदॆ भक्तियोगवन्नु विधियन्नु बोधिसुव शास्त्रवन्नु विधियल्लवॆन्दू इन्नॊन्दरल्ल विश्वासउण्टागुवदक्कागि ऎन्दू अभिप्रायवट्टर, प्रव शास्त्रद शरणं व्रज ऎम्बुदू निधियल्लवु ; इन्नु यावुदो ऒन्दरल्लि विश्वान उण्टागुवदक्कागि ई विधियू ऎन्दु हेळबेकागुत्तदॆ रिन्द राष्ट्र विधिगळल्लॆल्ला आदरवु हॊरटु होगुत्तदॆम्ब भाववु “ अहर हस्सन्ध्यामुपासीत” ऎम्बुदू विधिवाक्यवागुवदल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तद याव शास्त्रद विधि वाक्यवू आग विधियल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆम्ब तात्सरवु इद मुन्द भक्तियोगळ अहङ्कारमित्रवॆन्दु व्यवन्ननिगॆ स्वरूप विरोधवादुदॆन्दु हेळिद दोषवन्नु इन्नॊन्दु कारिकॆय मूलक निराकरिसुत्तार - मदोपहत बाण्डस्थ तीर्थ दृष्टान्तवर्ण नम् - मद्य - हण्डदिन्द, उपहत - दूषितवाद, बाण्डस्थ - अल्लि हेळिरुवदु सुवर्ण कुम्भदल्लिरुव, तीर्ध - ववित्रवाद जलद (गङ्गादि नदिय) दृष्टान्त वर्णनम् भक्तियोगक्कॆ इन्तह दृष्टान्तवन्नु वर्णिसिरुवदु, अहङ्कारा स्वयेतु - अहङ्कारदिन्द कूडिदुदु आ कारणदिन्द मुमुक्षुविन स्वरूपक्कॆ योग्यवल्लवॆन्दु हेळुवदू, भक्ति त भक्तियु गॆ अहङ्कारगर्भितवादुदरिन्द त्याज्यवो, हागॆय प्रपत्तानसि प्रवत्तियल्लियू कूडवॆन्दु तिळिय तक्कद्दु भक्तियोगवु अहङ्कारयुतवागि स्वरूपरु ऎन्दु हेगॆ हेळुविरो, हागॆये प्रवत्तियू कूड अहङ्कारयुतवागि स्वरूप -________________
66 (६९) चरमश्लोकाधिकार विरुद्धवे आगलू ऎम्ब भाववु भक्तियोगवे आगलि भरन्या सवे आगलि अहम्भावदिन्द अनुष्टिसतक्कद्दल्लवु आदुदरिन्दले ऎरडु अनुषा नगळल्लि त्यागवन्नु हेळतक्कद्दु “मयि साणि काणि सन्न स्वाध्यात्मचेतसा” (गीता III ३०) ऎन्दू गीताचाररु प्रथम दल्ले हेळि बिट्टु, पुनः १८ नॆय अध्यायद ६ नॆय श्लोकदल्लि एतानपि तु कराणि सङ्गन्त्य क्याफलानिच । करव्यानीति मे पार्ध निश्चितम्मत मुत्तुवु” ऎन्दु अनुवदिसि भक्तियोगवन्नु, अहम्भाववन्नु त्यजिसि, कममता, छलगळन्नु त्याग माडि, अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळिरुवाग भक्तियोगवु हेगॆ अहङ्कार गर्भित वादीतु’ दुष्करत्वदिन्द अशक्तनु बिडबहुदॆम्ब मातीग ऒप्पतक्कद्दागि रुत्तदॆ ऎम्ब भाववु इल्लि पूार्धदिन्द, आर्ळ्वा सूक्तियाद “मदिरा बिद्दु मिश्रमान शातकुम्भमय कुम्भगत तीर्धसलिलम्पोलॆ अहङ्कारमिश्रमान उपायान्तरव” ऎम्बुदन्नू, व्याख्यान वन्नू मनस्सिनल्लिट्टु हेळल्पट्टितु मदिरावॆन्दरॆ हॆण्डवु, शातकुम्भ मयकुम्भ वॆन्दरॆ सुवर्णकुम्भवु, तीर्धसलिलं - गङ्गादिजलद हागॆ ववित्रवाद उदकवु आदुदरिन्द उपासनवे आगलि प्रपदनवे आगलि, ऎरडू विधि वाक्यगळ मूलक हेळल्पट्टिरुवदरिन्द यधाशक्ति यधाधिकार अनु सल्पडतक्कवुगळॆम्बुदे सिद्धानार्थवॆम्ब भाववु वॊपक्षिगळु इन्नॊन्दु वादवन्नु तरबहुदु -एनॆन्दरॆ, प्राज्ञराद श्री यामुनमुनिगळु तम्म स्तोत्ररत्नद अन्त्यदल्लि “पितामहं नाथ मुनिं विलोक्य प्रसीद मत्त मचिन्मयित्वा” ऎन्दु हेळिरुवदरल्लि (श्लो ६५) तम्म पू प्रवृत्तिगॆ मनगॊडदॆ प्रसन्नरागि ऎन्दु प्रार्धिसिरुवदु नोडिदरॆ, पूत्वदल्लि त्वत्पादन लंशरणं प्रप” (२१ नॆय श्लोक) ऎन्दु यधाशास्त्रवागि अनु ष्ठिसिद प्रवत्तियुसरियल्लवॆन्दु भाविसि, अदक्कागि अदू अहङ्कारगर्भि तवे ऎन्दु लज्जिसि अपराध क्षमापणॆयन्नु प्रार्थिसिरुत्तारॆन्दु कॆलवरु हेळुत्तारॆ इन्नु कॆलवरु हिन्दॆ स्वतन्त्रिसि शरणागतियन्नु माडिदुदु सरियल्लवागि ऒन्दु वेळॆ विकलवादरॆ, निन्न कृपॆगॆ पात्रराद महा नुभावरागि ननगॆ आचाररागिरुव नाधमुनिगळ मूलक पुन________________
" श्री मद्र हस्यत्रयसारे आ गै या लॆ (१) * प्रसीद मद्यमचिन्तायिता” शरणागतियन्नु माडुवॆनु प्रसन्ननागु ऎन्दु प्रार्थिसिदरॆन्दु हेळु वरु ई अर्धगळॆल्ला सरियल्लवॆन्दु मुन्दॆ उपवादिसुत्तारॆ हागॆ सरियल्लद शरणागतनानवु ऎन्दु तोरिद बळिक, आ २१नॆय श्लोक वन्नु स्तोत्ररत्नदल्लि एकॆ निल्लसिदरु ? अदन्नु हॊडॆदु हाकबेकल्लवो ? इतररिगॆ बुद्दि भ्रंशवन्नुण्टु माडुवदु एतक्कॆ ? अदन्नु अनन्तर होगलाडिसुवदु एतक्कॆ ? “प्रक्षाळनाद्दि पज्ञस्य दूरादस्पर्श नंवरम” ऎम्ब हेळिकॆय प्रकार, कालन्नु कॆसरुमाडिकॊण्डु, अदन्नु तॊळॆयुवदु एतक्कॆ ? ऎम्बी वादगळिगॆ उत्तरविल्लदॆ होगु इदॆ श्री निगमादेशिकरवरु श्री स्तोत्ररत्न व्याख्यानदल्लि, “ वृत्तिम् अचिन्मयिता” ऎम्बल्लिरुव वृत्तशब्दक्कॆ, श्रीयामुनमुनिगळु अनेक कडॆगळल्लि “अपराध सहस्रभाजनं” ऎन्दू, “दिगशुचि मविनीतं” ऎन्दू, “ अमराद कुद्रशैलमतिः” ऎन्दू हीगॆल्ला हेळिकॊण्डि रुव “ प्रतिकूलवृत्ति” ऎन्दु भाष्यवन्नु बरॆदिरुत्तारॆ अदु शरणा गति विषयवे प्रधमतः अल्लवु शरणागति विषयवे ऎन्दु वादिसिदरॆ अदक्कू सरियाद उत्तरवन्नु दयवालिसिरुत्तारॆ इल्लि नाथ मुनिं विलोक्यवॆन्दु तम्म वरमाचारर विषयवन्नु तन्दिरुवदु एतक्कॆं दरॆ हेळुत्तारॆ हिन्द माडिद स्वतन्त्र प्रवत्तियु अवरिगॆ अवराध कोटियल्लि सेरितादुदरिन्द, तम्म प्राचारर मूलक पुनःशरणागति यन्नु माडिदरॆन्दु वादिसिदरू, आगलू आचार सम्बन्धक्कॆ प्राधान्य वन्नु कॊट्टान्तागुत्तद आदरॆ अदु नकृत् अनुष्टेयवॆन्दु हेळुव शास्त्रक्कॆ विरुद्धवागुत्तदॆ भगवत्कटाक्ष लब्दवाद सदाचार सम्बं धवु, प्रधानतमवॆन्दू, अन्तह सुकृतविरुव तमगॆ तावु अनुष्ठिसिद प्रपत्तियु फलकारियागुवदरल्लि निन्नंशयवु तानु निर्भयनु ऎम्ब अभिप्रायदिन्द “ नाधमुनिंविलोक्य” ऎन्दु हेळिदरॆन्दु अर्ध माडुवदु नत्वशास्त्र सम्मतवाद अर्धवॆन्दू हेळिरुत्तारॆ -
आगैयाल् - विधिवाक्यगळॆल्ला समञ्जसवागि “ उपासीत ” " " शरणव्रज ” इत्यादिगळु तधिकारिगळु आवश्य अनुष्ठिसतक्कवु गळॆन्दु ईग स्थापितवादुदरिन्द, * प्रसीद मद्व मचिन्त यित्वा” “नन्न हिन्दिन प्रवृत्तियन्नु गमनिसदॆ” इत्यादिगळ् - इवे ㄌ________________
चरमश्लोकाधिकारः ४३१ इत्यादिगळ् मुन्नु तान् पण्णि नप्रपत्तित्तु क्षमैकॊळ्ळुगिरपडि ऎन्नु शिलर् तॊल्लुवदुव, अहङ्कार स्पादि शङ्कैय्यप्प नाम अम्म ; अल्लदु यथाशास्त्र मनुष्ठित्र प्रपत्ति अपराध माय अदुक्कु क्षमैकॊळ्ळु किर नडियन्नु अप्पडियागिल् “पिता मॊदलादवु, मुन्नु तान् कण्णि न प्रवत्तिक्कु - नधरनिष्ठॆ” ऎन्दा रम्भिसि, “ अकिञ्चनोन्यगतिः” ऎन्दु हेळिकॊण्डु माडिद शरणागति गागि, क्षमैकॊळ्ळुगिरपडि - प्रसीद ऎम्बुदरिन्द आ शरणागतियन्नु माडिदुदु अवराधवॆन्दु भासिनि क्षमॆयन्नु प्रार्थिसोणवॆन्दु शिलर सॊल्लुवदुम् - कॆलवरु हेळुवदु कूड, याव तात्सरदिन्द हागॆ हेळुत्तारॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ – अहङ्कार स्पर्शादिशङ्कैप्पत्त नाम अत्त - स्वतन्त्र प्रवत्तियन्नु तावु अनुष्टिसिदुदु अहङ्कार सम्बन्ध उण्टायितो ऎम्ब शङ्कावन्नुद्देशिसि हेळुवदरल्लि मात्रवे अभिप्रायवु तावु स्वतन्त्रिसि शरणागतियन्नु माडिदुदु ऎल्लि अहङ्कार दिन्द कूडिदुदायितो ऎम्ब शङ्कादिन्द श्री यामुनमुनिगळु हागॆ हेळिदरॆम्बुदु अवर तात्सरवु इष्टु मात्र अभिप्रायवॆन्दु हागॆ अर्ध माडिदवरु हेळिदरू, ऒन्दु वेळॆ ऒप्पिदरू ऒप्पबहुदु एकॆन्दरॆ याव करदल्लि अहम्भाववु कूडदष्टे, आदरॆ “ममनाथ यद योग्यहं” ऎम्ब श्लोकदिन्द अहङ्काराभिप्रायदिन्दमाडि दुदागि तोरिबरुवदिल्ल तावु शास्त्रानुगुण नडॆयुवरादुदरिन्द आत्म नमप्पणॆयन्नु माडिरुत्तेनॆन्दु हेळिक्कूण्डिरुत्तारॆ “प्रबुद्धधीः” ऎन्दु आ श्लोकदल्लिरुवदरिन्द प्रबुद्ध धीयादवरिगॆ अहङ्कारवॆल्लि यदु ’ आदरू अहङ्कार शङ्काविन्द हागॆ हेळिदरू ऒप्पबहुदु. इन्नु हेगॆ अभिप्रायवादरॆ ऒप्पतक्कद्दल्लवॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ - आदिल्- ई मेलिन अभिप्रायदल्लि, अदु - क्षमापणॆयन्नु प्रार्थिसिदरॆम्बुदु, यथाशास्त्र मनुष्ठित्तप्रपत्ति - परिकरगळॊन्दिगॆ हेगॆ शास्त्रदल्लि अनु ष्टिसबहुदॆन्दु विहितवो हागॆ अनुष्ठिसल्पट्ट प्रवत्तियु, अपराध माय - अदू अहङ्कार गर्भितवादुदरिन्द अवराधवागि, हेगॆ अपराधवॆन्दरॆ ऎल्ला स्वतन्त्रिसि नडॆसुव अनुष्ठानवॆल्ला अहङ्कार गर्भितवागि अवराधवागि, अदक्कु क्षमॆकॊळ्ळगिरपडियन्नु, अदक्कागि क्षमॆयन्नु प्रार्धिसुत्तारॆन्दु हेळुव अर्धवल्लवु, आ अभिप्रायवु________________
श्रीमद्र हस्यतयसारे महं साधमुनिंविलोक्य प्रसीद” ऎन्निर वूस्टाचार पुरस्का रादिगळु कॊळ्ळवे क्षमॆ तां शॆयगिरदागैयालेयदुक्कु अनवस्थॆयाम, इदु स्वपर निराहकवागिल् सरियल्लवॆम्ब तात्परवु, हागॆ अभिप्राय पट्टरॆ वाददल्लुण्टागुव ऒन्दु दोषवन्नु तिळसुत्तारॆ - अप्पडियागिल् - प्रपत्तियन्नु अनु षिसिदुदु अवराधवागि, आ अवराधक्कागि क्षमॆयन्नु प्रार्धिसुत्तारॆम्ब अभिप्रायवादरॆ श्री यामुनिमुनिगळु स्तोत्ररत्नान्त्यदल्लि, “पिता महराद नाधमुनिगळन्नु नोडियादरू, प्रसन्ननागु” ऎच्चर-ऎन्दु भगवन्तनन्नु प्रार्थिसिरुव, पूराचार पुरस्कारादिगळु - हीगॆ पूराचाररुगळ अनुग्रह प्रार्धनॆयू, तान् शॆयगिरदाग्गॆ याल् - तानु स्वतन्त्रि माडुवुदागुदरिन्द, अदक्कु क्षमॆ कॊळ्ळवेण्डि - अदू अपराधवागि अदक्कू क्षमॆयन्नु वार्धिस बेकागि ऒन्दु. अनयाम - अभिप्रायवु अनवन्ना दोष युक्तवागुत्तद. हेगॆन्दर- प्रपत्तियु स्वतन्त्रिसि श्री यामुना चाररु “वपुरादिषुयोपिकोपिवा” ऎम्ब श्लोकदल्लि “अहम दैवनयासमतः” ऎन्दु आत्मनिक्षेपरूप भरसमर्वणॆयन्नु स्वतन्त्रिसि नडॆसिद अवराधक्कागि स्वाचारराद साधमुनिगळन्नु पुर स्मरिसि अवराध क्षमापणवन्नु माडिकॊण्डरु, आदरॆ ई प्रवत्तियु हेगॆ अपराधरूपवॆन्दरॆ अदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ बहुकाल व्यभिचारियाद हॆण्डतियु बेरॆ कडॆ इद्दु, अनन्तर तन्न गण्डनन्नु स्वीकरिसु ऎम्ब प्रार्धनॆय हागॆ, ई प्रपत्तियु आदुदरिन्द अदू अपराधवे ऎन्दु कॆलवरु हेळुवरु आगलि, हीगॆ अवराध क्षमावणियू स्वतन्त्रिसि नडॆसिदुदरिन्द अदु अवराधवागि अदक्कागि इन्नॊन्दु प्रवत्तियु अदू अपराधवागि इन्नॊन्दु हीगॆ अन्त्य विल्लदॆ अवराध निवृत्तिगागि प्रपत्तिगळन्नु माडबेकागि बरुत्तदॆ इन्तह कॊनॆगाणद वादवु अनवस्थादोषयुक्तवादुदॆन्दु हेळल्प डुत्तदादुदरिन्द अन्तह वादवु सरियल्लवॆम्ब तात्सरवु इन्तह वादगळॆल्ला कुत्तरगळॆन्दु हेळल्पडुवुवु इन्नॊन्दु वादवन्नू तरबहुदु एनॆन्दरॆ ईग स्वाचार् मूलक माडिद प्रार्धनॆगॆ स्वतन्त्रिसि माडिद अपराधवन्नू, इतर________________
चरमश्लोकाधिकारः इदुवॊले मुन्नु सण्णिन प्रपदननु स्वपर निराहकमॆ लाम् इद्दु कॊल्लुव कुतरळाले पूरैर्गळ हण्णिन प्रपद नमुनु अपराधवायरु आगैयाले पूरैर् गळ्ळॆमुन्निडवु मॊण्णादॊळियुम अवराधगळन्नू होगलाडिसुव शक्तियुण्टु ऎन्दरॆ हिन्दॆ माडिद तन्न प्रषत्तिगॆ अन्तह शक्तियुण्टु ऎन्दु एकॆ भाविसकूडदु ऎन्दु केळुत्तार - इदु ईग नाथमुनिंविलोक्य प्रसीद ऎन्दु हेळिद प्रार्धनॆयु, स्ववर निराहक - स्वतन्त्रिसि माडिदुदर अपराधवन्नू मत्तू इतर अवराधगळन्नू होगलाडिसुव निाहवुळ्ळदादरॆ, मुन्नु - इदक्कॆ मुञ्चॆयू ऎन्दरॆ हिन्द “शरणमहं प्रपद्यॆ” ऎन्दू “अहमदैवमाया समतः” ऎन्दू, पण्णिनप्रपद नमुमु माडिद प्रवदनवू सह, स्वपर निराहकमॆन्नलाम् - स्वतन्त्रिसि नडॆद अपराधवन्नू, इतर अवराधगळन्नू होगलाडिसुत्त दॆन्दु हेळबहुदष्टे ; हागॆ हेळलु प्रतिबन्धकवेनिदॆ ? ऎरडू समवे, इदक्कॆ याव महिमॆय न्नु हेळुत्तिरो अदन्ने अदक्कू हेळ बहुदु ऎम्ब तात्सरवु पूाचार वुरस्कारवु स्ववर निराहक वॆन्दु नीवु भाविसुवदादरॆ यधाशास्त्र अनुसिसल्पट्ट प्रवदनवू हागॆ ऎन्दु एक भाविस कूडदम्ब भाववु इष्टु - ई व्रपदनद विषयदल्लि, शूल्लुम कुतरनाले - हेळुव कुवादगळिन्द, पूरैर् गळ हण्णि नप्रपदनमु - हिन्दिन आळ्वाराचाररुगळाद नम्माळ्वार्, यामुनमुनि, भाष्यकार प्रकृतिगळिन्द माडल्पट्ट प्रवदनवू, अवराधमायरुगैयाल्-निम्म आ वादगळ प्रकार अप राधवागुवदरिन्द, पूल्वर् गळ्ळॆ मुन्निडुवु अन्तह पूरुगळाद आळ्वाराचाररुगळन्नु पुरस्करिसि ई प्रपदननानुष्ठानवन्नु, इदर उवलक्षणवागि इवरुगळन्नु पुरस्करिसि इतर भागवताराधनॆगळन्नू, ऒण्णादॊळियु - कूडदॆन्दु त्यजिसबेकागुत्तदॆ, इदु निमगॆ इष्टविल्लद विषयवॆम्ब तात्परवु कुतरवॆन्दरॆ शास्त्रवन्नु दूरी करिसि माडुव वादवु सत्तरवॆन्दरॆ शास्त्रवन्नु मूलमाडिकॊण्डु माडुव वादवु ई प्रपदनवू अहङ्कारगर्भितवॆन्दु हेळुव वादवु, “शरणंव्रज (गी )” “ओमित्यात्मानंयुञ्जीत” (तैत्त________________
“आचारानुज्ञयाकुल्यात् ” इति तत्पुरस्कारः प्रप पेक्षित इतिनिगमयति, * रीय) “मान्नमस्करु (गी)” “भजस्व माम (गी)” “गच्छ ध्वमेनं शरणंशरण्यं पुरुषर्षभाः (भार वन) “लक्ष्मी वं म.राजानं माङ्गच्छेच्छरणन्नरः ( सा त कि त) “कुयोनिष्टपिसञ्जातोयस्सकृच्छरणङ्गतः तम्मातापितृहं तारमपिपातिभवार्तिहा” ॥ ( सनत्तु मारसंहिता ) “तानदारि सथावाञ्छा तावह सथासुखव याव नयाति शरणं त्या मशेषाघनाशनम् ” (वि पु)” निवेदयित स्मात्मानं विष्णा वमलतेजसि” (व्यासस्कृति) “वाचः परम्प्रार्धयिता प्रपद्यॆगि यतन्त्रियम” (शौनकस्कृति) “मत्नदद्वन्द्व मेवये प्रपद्मने परायणम उद्धरिष्याम्यहं देविसंसाराष्ट्रीय मादराव् ” (वराहपुराण) “त्वमेपोपाय भूतो मे भवेति प्रार्थना मतिः । शरणागति रित्युक्ता सा देर्वे प्रयुज्य ताम” (अहि संहिता) “शरणन्त्वां प्रपन्नाये ध्यानयोगविवर्जिताः । ते मृत्युमतिक्रम्ययानि तज्ञवम्पद (ब्राह्मपुराण), “ भक्तापरमया वापि प्रपाव महामते । प्रात्र्यहं नान्यथा प्राममकैङ्कय्यलिप्पुभिः” इत्यादि प्रमाणशतगळिगॆ विरुद्धवागिरुवदरिन्द कुतरवॆन्दु हेळिदरु. अदू अल्लदॆ, ई प्रपद नक्कॆ कारण्य महाविश्वासगळु अङ्गगळु, हीगिरुवाग अहङ्कारगर्भित वादुदु हेगॆ ? अहङ्कारगर्भितवादरॆ आकिञ्चन्यवे इल्लदॆ, अदु शर णागतिये आगुवदिल्लवु हागल्लवु स्वतन्त्रिसि नडॆसिदुदु अवराधवु ऎन्दरॆ “कृत प्रयत्ना पेकस्तु…….” ऎम्ब सूत्रदल्लि प्रधमसल्प यतनगळल्लि सश्वेश्वरने विधिवाक्यगळिगू शास्रोपदेश, मर्हागळ उवदेश इवुगळिगॆ नैरर्थक्य उण्टागदिरुवदक्कागि स्वतन्त्रनागि ताने बिट्टिरुत्तानॆन्दु शास्त्र हेळिरुत्तदॆ. आ प्रमाणक्कू विरुद्धवाद अभिप्रायवागुत्तदॆ कुतर नत्तगळ विषयवु “आस्पन्धरोप देशञ्च वेदशास्त्रातविरोधिना । यस्तषा नुसन्ध स धरं वेद नेतरः” ऎम्ब श्लोकदिन्द ग्रहिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ.________________
चरमश्लोकाधिकारः ४३५ आगैयाल् इस्तोत्रल् आदनळिल् पण्णिन पूराचार पुरस्कार इष्टु अरुळिच्छॆयगिर प्रपन्नु अपेक्षितमाया दल्, वैकल्य परिहारार्थमायादल् उपयुक्त माय आचारानुज्ञॆयिन्दले नडॆसतक्कद्दॆन्दिरुवदरिन्द अवर पुरस्कारवु प्रपत्तिगॆ अवश्यकबेकादुदु श्री यामुनमुनिगळु स्वतन्त्रिसि प्रवदनवन्नु अनुष्ठिसिदुदरिन्द अहङ्कारयुक्तवायिते ऎन्दु लज्जिसि, अदु उनायवे अल्लवॆम्ब भावनॆयिन्द तम्म आचारराद नाधमुनिगळ मूलक क्षवमाणॆयन्नु प्रार्धिसिदरॆम्ब वादवु सरियल्लवॆन्दु इष्टु दूर चल्लिसिदरु हागादर अवर अभिप्रायवेनु ? नाधमुनिगळन्नु वुरस्करिसि हेळिदुदु याव अभिप्रायदिन्द ” ऎन्दरॆ तम्म अभिप्रायवन्नु तिळिसुत्तारॆ आचार् पुरस्काराभिप्रायवन्नु ऎरडु विधवागि हेळुत्तारॆ – आगैयाल् - अवरुगळ अभिप्रायगळु सरियल्लवादुदरिन्द, इस्कॊल् - ई स्तोत्ररत्नदल्लि, आद्यनळिल्ल” - ग्रन्थद आदि मत्तु अन्त्यदल्ल, पण्णिन पूरैाचार पुरस्कार - माडिद तन्न इाचारराद नाधमुनिगळन्नु स्तुतिसि पुरस्करिसिरुवदु, (१) इट्टु - ई स्तोत्ररत्न दल्ल, अरुळिच्चॆयगिप्र पक्कु “ अहमदैवनया समतः” ऎन्दु हेळिरुव प्रवदनक्कॆ अवेक्षितवादुदागियादरू, अधवा (२) वैकल्य परिहारार्थमायादल् - अज्ञानदिन्दागलि, अपराध दिन्दागलि उण्टागुव न्यूनतॆय परिहारक्कागियागलि ऎन्दरॆ आचार रन्नु ई विषयदल्लि प्रार्धिसिदरॆ अन्तह वैकल्यवु वरिहारवागुत्तदॆम्ब भावदिन्दागलि, उपयुक्तमा वन्ददित्तने - प्रयोजनकारि यागि बन्दुदागि भाविसबहुदु इष्टे अदर प्रयोजनवु, याव महत्ताद अनुष्ठान सल्प दल्लू आचाररन्नू भगवन्तनन्नू पुरस्करि सिये माडतक्कद्दागिरुत्तदॆ आदुदरिन्दले नावुगळु “श्रीमान् इटसाथार” ऎन्दू “शुक्लाम्बरदरं विष्णुं” ऎन्दू स्तुतिसि कानुष्ठानगळन्नॆल्ला नडॆसुत्तेवॆ. इदरिन्द सत्व विघ्नगळ वरिहारवु मत्तु श्री मदाचाररु पुरुषकारदल्लि उवयुक्तरु हीगॆ ईतन कत्ववु इब्बरिगू अधीनवागि पराधीनवादुदु इदन्ननुसरिसिये________________
श्रीमद्रहन्यत्रयसारे नन्द दित्तने, इव्वाचार पुरस्कारल् पोले प्रपत्यादिगळि लुव पराधीनकत्व दोषनन्नु. स्वामि यामुन मुनिगळु आदियल्लि ऒन्दनॆय मत्तु ऎरडनॆय श्लोक गळाद “ नमोचिन्त्य” ऎम्ब “तस्मिनमो” ऎम्बल्लि तम्म आचाररन्नु स्तुतिसि, स्तोत्रवु अवर कृपॆयिन्द पूरैसिदुदरिन्द अवरन्नु निगमन दल्लि स्तुतिसबेकॆम्ब अपेक्षॆयिन्द अन्तह महनीयरू तमगॆ पुरुष कारभूतरादुदरिन्द तम्म आत्रोजीवनदल्लि एनॊन्दू सन्देहविल्ल वॆम्ब भाववन्नु शिक्षिसुवदक्कागि “नाथमुनिं विलोक्य प्रसीद” ऎन्दु हेळिरबहुदु अधवा तावु ई न्यूत्ररल्ल उपवादिसिरुव शरणागतियू मत्तु ई स्तोत्ररूवकृङ्करवू तम्म सद्गुरुवाद नाधमुनि पुरस्सरवागिये नडॆसिदुदरिन्द, इतररू इदे मार्गवन्ने अवलम्बिसि तम्म तम्म सदाचार्यर मूलकवे नडॆसतक्कद्दॆम्बुदन्नु शिक्षिसुवदक्कॆन्दागलि हेळबहुदु अथवा तम्म स्तोत्रदल्लियागलि अधवा प्रवदनानुष्ठानद उत्तर कालदल्लि एनादरू अज्ञान अथवा अवराध प्राप्तिरव वैकल्य उण्टागि अदर वरिहारक्कॆन्दागलि भाविस बहुदु. अथवा तम्म सासुष्ठानगळल्ला भगवन्तनिगॆ हेगॆ वराधीन क-उळ्ळद्दो, हागॆ सदाचाररिगू पराधीन कत्वउळ्ळदॆन्दु तिळिसुवदक्कागि गि आगलि आगबहुदु आदरॆ कॆलवरु हेळुवहागॆ तावु अनुष्ठिसिद प्रवत्तिगॆ अहङ्कार स्वर्श उण्टायितॆन्दू अदर वरिहार रूववागि आचार पुरस्कारवॆम्ब भावनॆयु, सात्मना अल्लव, एकॆन्दरॆ आ अभिप्रायवु शास्त्रविरुद्धवागुवदरिन्द इव्वाचार् पुरस्कारल् पोले - ई मेलॆ हेळल्पट्ट आचार् पुरस्कारवु, वराधीन कत्ववुळ्ळद्दागि हेगॆ दोषवल्लवो हागॆ, प्रपत्यादिगळिलुम् - द्रवदनानुष्ठानदल्ल, आदिवददिन्द इन्नॊन्दु उवायवाद भक्तियोगदल्ल, पराधीनकरत्वम् - भगवन्तनिगॆ अधीनवागि तानु नडॆसिद करत्ववू, दोषनन्नु - कॆलवरु अहङ्कारगर्भवॆन्दु हेळुव दोषयुक्तवादुदल्लवु आचारनिगॆ अधीनवागि माडुवकरत्वदल्लि दोषविल्लवॆन्दु ई आचार पुरस्कारवु माडल्पट्टितु ऎन्दरॆ, भगवन्तनिगॆ अधीनवागि नडॆसिद व्रपदनवू दोषवल्लवु ऎम्ब तात्सरवु.________________
(८०) चरमश्लोकाधिकारः पराधीन कर, स्वातन्त्राभावात् निषिद्ध कराणा लेपपक्षनिरासः इप्पडि पराधीनकरत्वम् प्रामाणिकवागैयाले आत्मावुक्कु कत्वमिल्ला मैयाले स्वरूपं तॆळिन्दवनैनिषिद्ध कर न्नु लेपियादॆरदक्षनु निरम्, इदर मेलॆ इन्नॊन्दु पूानक्षवन्नु तरबहुदु हेगॆन्दरॆ ईतनिगॆ स्वतःकत्वविल्लदॆ वराधीन कत्वविरुवदरिन्द, पापगळु उण्टादरॆ अदरल्लू करत्वविल्लदुदरिन्द, उत्त राघगळु ऒन्दु वेळॆ प्राप्तवादरू दोषविल्लवॆन्दु हेळुत्तेनॆ, हागॆये श्रुतियल्ल, “तस्मााह्मण पाण्डित्यं निद्य बानतिष्ठासे” ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ आदुदरिन्द उत्तराधगळ लेवविल्लवॆन्नुत्तारॆ इदरल्लि अबुद्धि पूरैकवाद उत्तराधक्कॆ लेवविल्लवॆन्दु श्रीयवरु “तदधि गम उत्तरवूरानयोति अश्लेष विनाश् तम्मपदेशात्” ऎम्ब सूत्रद (४ १ १३) भाष्यदल्लि उत्तराद अन्वेषवचनवु अबुद्दि पूरैकवादुदु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, बुद्दि पूत्विकवादुदर अश्लेषवल्ल वॆन्दु व्यक्तवडिसिरुत्तार ई मेलिन कलवर अभिप्रायवु श्रीयति वरर उपदेशक्कॆ विरुद्दवु प्रासण्णकवागि हीगॆ प्रवन ऎल्ला उत्तराघगळू लेपिसुवदिल्लवॆम्ब पादवन्नु निराकरिसुत्तारॆ. पराधीनकरत्व मात्रविरुवदरिन्द निषिद्धकरगळू लेपिसुवदिल्लवॆम्ब पक्षदनिरासवु इप्पडि ई मेलॆ उपवादिसिद रीतियल्लि, पराधीन करतम् भगवन्तनिगू आचाररिगू अधीनवाद कत्ववु, प्रामाणिकवागै याले - सत्यवागि स्थापितवादुदरिन्द, आत्याविगॆ, कतृमिल्लामै याले - स्वतन्त्र कत्रत्वविल्लदुदरिन्द, स्वरूपं तॆळिनव - तन्न स्वरूववन्नू भगवन्तन स्वरूपवन्नू तिळिदु शेष शेषभाववनु तिळिद प्राज्ञनाद प्रवन्ननिगॆ, निषिद्धकरगळॊन्नु - अपराधरूप गळाद याव निषिद्धकरगळल्लि ऒन्दू, लेपियादॆरपक्षमुव निरस्तम - लेपिसुवदिल्लवॆन्दु हेळुववादवू कूड निरसनमाडल्प________________
४२.८ श्रीमहस्यतयनारे मुमुक्षुवुक्कु चोन्न बाल्य, बालकृत्यङ्गळान कामचारादि गळन्नु ; स्वमाहात्मानाविष्कार मात्रवॆन्नु मिडम’ (१) ट्टितु अदु ऒुद्दि वू कना मुमुक्षुवन्नु लेपिसुवदिल्ल. ऎम्बुदु पूत्व व क भिप्रायवु ई अभिप्रायवु हेगॆ निरवु ऎन्दरॆ प्रधमनदल्लि मात्र ज्ञान चिकीर्ष प्रयत्नरू स्वतन्त्रवाद कत्ववू, अनन्तर मराधी’ कत्ववू इरुवदरिन्द कत्वविल्लवु ऎम्ब वादवु अप्रामाणिकनु, वराधीन कत्रवु उण्टे उण्टु यावाग व्रवनागियू स्वरूनवन्नु तिळिद प्राज्ञनादनो आग अवनिगॆ युक्तायुक्ततॆयन्नु तिळियुव शक्तियुण्टागि निषिद्धकरगळन्नु त्यागमाडबेकम्बुदु तन्न शास्त्र जन्मज्ञान विवेकजन्यज्ञानगळिन्द उण्टागुत्तदॆ हीगॆ तिळिदू निषिद्धवन्नु आचरिसिदरॆ, अदु महापराध वागुत्तदॆ अन्तह सन्दर्भदल्लि प्रायश्चित्तवु आवश्यकवु इवॆला हिन्दॆये उदवादितवु आदरॆ इल्ल प्रानङ्गिकवागि हेळबेकागिरुवद रिन्द अवुगळ अनुवादवॆन्दु भाविसतक्कद्दु अवराध परिहाराधि कारवन्नु वराम्बरिसि, “शिक्षयान्यन धर्यक्रोडीकरोतिप्रभुः ऎम्बल्लि सुव्यक्तवु अदर उदवादनॆयल्लि उदाहरिसिरुव प्रमाण गळन्नू कटाक्षिसबहुदु 1 आगलि, श्रुतिये “तस्माद्दाह्मण 8 बानतिष्ठा सेत” ब्रह्म ज्ञानवुळ्ळवनु बालनहागॆ इद्दु बिरबहुदु, बालनु हेगॆ विहितनिषिद्द करगळन्नु माडुत्ता इरुत्तानो, हागॆ इद्दु बिडबहुदु दोषविल्ल वॆन्दु हेळिदयल्ला ऎन्दरॆ अदक्कॆ हागॆ अर्धवल्लवॆन्दु ब्रह्मसूत्र दल्ले हेळिरुवदरिन्द, अदर रास्त्रानुमतियिरुव अर्धवन्नु तिळिसुत्तारॆ मुमुक्षुविक्कु चॊन्न - मोक्षर्धियाद वण्डितनिगॆ हेळल्पट्ट बाल्य - ऎन्दरॆ बालभाव अथवा बालनकरवु, बालकृत्यङ्गळान - बालनु माडुव कामचारादिगळन्नु - नीवु हेळिदहागॆ आ बालनु माडुव निषिद्धवे मॊदलाद इष्ट बन्द प्रवृत्तिगळल्लवु हागादरॆ अदर अर्धवेनु ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ -समाहात्मानाविष्कारम् मात्रम” - मुमुक्षुवाद तनगॆ महात्रॆयुण्टॆम्बुदन्नु आरोपिसि कॊळ्ळदॆ, बालनु हेगॆ तन्न माहात्रॆयन्नु प्रकटिकॊळ्ळदे इरुवनो हागॆ इरतक्कद्दॆम्ब मात्रदल्लि, ऎन्नुडम् - ऎम्बुदक्कॆ प्रमाण________________
चरमश्लोकाधिकारः ४३९ (१)* अनाविष्टुरनन्वयात् ” ऎण्णरसूत्रले समर्थितव. वागि, “ अनाविष्टुरन्न स्वयात्” ऎल्लरसूत्रत्तिले - ऎम्बुव ब्रह्म सूत्रदल्लि, समर्थितम् - समर्थिसल्पट्टिरुत्तदॆ श्रीनिगमान्त देशिकरवरु प्रमाणविल्लदॆ यावुदन्नू सिद्धानिसि हेळुवदिल्लवु, ई श्रुतिगॆ पूत्व पक्षद अर्धवल्लवु सिद्धान्हार्धवु, बालनु हेगॆ तन्न महात्मयन्नु तोरिसलारन, हागॆये ई ब्रह्मवित्तागुव ई योगियू इरतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु ई सूत्राभिप्रायवेनॆन्दरॆ, बानतिष्ठासेत् - ऎम्ब श्रुतिवाक्यार्थवु बालन हागॆ कामचार नागिरबहुदु ऎन्दल्लवु, तन्न मात्रॆय आविष्कारविल्लदॆ योगि यादवनु बालनहागॆ इरतक्कद्दु ऎम्बर्धवु एतक्कॆन्दरॆ अन्वयात्- ब्रह्मविद्यॆगॆ विनयसम्पन्नतॆये मुख्यवागि, अहङ्कारवु कूडदागि, वाण्डित्य प्रयुक्तवाद स्वमारात्रॆय प्रकाशवु योगनिष्पत्तिगॆ कूडदादुरिन्द, ब्रह्मविद्यॆगॆ मेलॆ हेळिद हागॆये अन्वयिसतक्कद्दा दुरिन्द इदू अल्लदॆ “नाविरतोदुश्वरितात् नाशा नास माहितः । नाशा मानवासि प्रज्ञने नमापुयात्” ऎन्दु ब्रह्मविद्यॆगॆ कामचारादिगळु प्रतिबन्धकगळॆन्दू हेळिरुवद रिन्दलू मेलॆ हेळिदुदे सिद्धान्तार्थवु, ई मेलिन प्रीतियाद “तस्मााह्मणः पाण्डित्यन्निद जन तिष्ठा सेतु, बाल्यञ्च पाण्डित्यञ्च निश्चि द्याधमुनि-” ऎम्ब ब्रह्मनिद्यॆय मूलक योग निष्पत्तियन्नु हॊन्दबेकन्दु हेळल्पट्टितु - अवु यावुवॆन्दरॆ पाण्डित्य, बाल्य, मुनियभाववाद मनवु (१) पाण्डित्य - वॆन्दरॆ उवाच्यनाद वरमपुरुषन स्वरूपरूवगुण विभादिगळ ज्ञानवु, इदु र्त स्वरूवादिगळ र्ज्ञानदिन्द कूडिदुदु ; (२) बाल्य वॆन्दरॆ मेलॆ हेळिद हागॆ मुदुकुवाद तन्न महात्मयन्नु प्रकटिसदे इरोणवु, अहङ्कार कडम्, (३) मनवॆन्दरॆ परम पुरुषन दिव्य मब्बळ विग्रहद चिनवु, इदे उपासनवु आदुदरिन्द सदाचारर मूलक वेदान कालक्षेववन्नु माडि, उपदिष्टार्ध गळन्नु मनन माडि वरमवुरुषन स्वरूपरूवादिगळ यधार्धज्ञान मूलक पाण्डित्यवन्नु संवादिसिकॊण्डु, अदरिन्दुण्टाद महात्म (१) ब्र सू ३ ४ ४९________________
४४० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे यल्लि अहम्भाववन्नु नीगि परमपुरुषनन्नु ध्यानिसतक्कद्दु इदु भक्तियोगदल्लि उपासनरूपदल्लि नडॆसतक्कद्दु प्रवत्ति मार्गदल्लि परमात्मनन्नु ध्यानिसतक्कद्दु मिक्किद्दॆल्लवू ऎरडक्कू समवे मुन्दॆ पूत्ववक्षियु गीतॆय १८ नॆय अध्यायद “ अनिष्ट मिष्टं मिश्रञ्च” ऎम्ब मत्तु “यस्यनाहङ्कृतोभाव” ऎम्बॆ रडु श्लोकगळल्लि बुद्धि पूरैकवागि माडिदरू अदु लेपिसुवदिल्ल वॆन्दु हेळिदॆयल्ला ऎन्दरॆ अदु बुद्दि पूरैकवागि कुरितद्दल्लवॆन्दू अबुद्धिपूरकवागि माडल्पट्टवॆन्दू समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ आ श्लोकगळु यावुदन्दर अनिष्ट मिष्टं मिश्रञ्च त्रिविधङ्करण ः फलम् भवत्यत्यागिनां प्रेत्य नतुसन्यासिनाञ्चित् ॥ इदक्कॆ पूवक्षिगळु हेगॆ अर्ध माडिदरु ऎन्दरॆ अत्यागिना फलाकाङ्क्षिगळाद संसारिगळिगॆ अवरु माडुव कगळिगॆ मूरु विध वाद फलगळुण्टु– (१) नरकादिगळन्नुण्टु माडुव अनिष्ठ फलवु (२) ऐहिक्कॆश्वर सुख मत्तु स्वर्गाद्यवभोगगळाद इष्टवाद फलवु (३) पुत्रक्षेत्र मॊदलादवुगळन्नुण्टुमाडुव सुख दुःख मिश्र फलवु आदरॆ मोक्षार्धिगळिगादरॆ इन्तह मूरुविध करगळन्नु माडिदरू अवरु करॆ ममतॆ फलगळन्नु त्यागमाडि नडॆसुवदरिन्द अवुगळिगॆ फल उण्टागुवदिल्लवु इल्लि अनिष्टफल उण्टागुव निषिद्धकगळन्नु माडि दरू अवु लेपिसुवदिल्लवु ऎन्दु हेळुवदु अपसिद्दानवु एकॆन्दर ऒन्दु वेळॆ अबुद्दि पूरैकवागि नडॆदरॆ लेपिसुवदिल्लवॆन्दादरू ऒप्प बहुदु बुद्धि पूरैकवागि नडॆदरू अन्तह उत्तराघवू लेपिसुव दिल्लवॆम्बुदु अवनिद्दानवॆन्दू अदक्कॆ प्रायश्चित्तवु अवश्यकवॆन्दू हेळुवदर उद्दिश्यवागि, ई श्लोकदल्लि हेळिरुवदु अबुद्धि पूरैक नडॆद कविषयवॆन्दु हेळुत्तारॆ हागॆये “यस्यनाहङ्कृतो भावः” ऎम्ब श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ- यस्यनाहं कृतोभावो बुद्धिर्यस्य नलिप्यते । हापिस इमालोकान्न हत्ति ननिबध्यते ॥ १७ ॥ हिन्दिन श्लोकदल्लि परमपुरुषायत्तवागिये करगळॆल्ला नडॆ युवदरिन्द, यावनु ताने स्वतन्त्रिसि माडिदॆनॆन्द तिळियुवनो________________
चरमश्लोकाधिकार ४४१ (१) * अनिष्टं मिष्टं मिश्रञ्च” “यस्यनाहङ्कृतोभावः” इत्यादिवचनङ्गळ बुद्धि पूरो राघ विषयङ्गळननुमिडम् आतनन्नु दुर्मति ऎन्दु निन्दिसि, ई श्लोकदल्लि यावनु सुकृति ऎम्बु दन्नु हेळुत्तारॆ यावनिगॆ अहम्भावविल्लदॆ ऎन्दरॆ तनगॆ पराधीनत्व वादुदरिन्द तानु ई करनन्नु माडलिल्लवॆम्ब अभिप्रायवन्नुळ्ळवनो यावनिगॆ ई करवन्नु तानु माडलिल्लवादुदरिन्द अदर फलवू तनगॆ सम्बन्धिसुवदिल्लवॆम्ब बुद्धियुळ्ळवनो, अवनु युद्धदल्लि दुध नादिगळन्नु मात्रवल्लद सत्वलोकवन्नु हॊडॆदरू, अवनु हॊडॆ दवनू आगुवदिल्लवु, अदर फलदिन्द अवनिगू बन्धनवू इल्लवु ऎम्बुदु अर्धवु इदरिन्द पूनाभिप्रायवेनॆन्दरॆ, हीगॆ ज्ञानि यागि पराधीन कत्ववॆन्दु चन्नागि तिळिददनु याव हननवे मॊद लाद अधरगळन्नु माडिदरू अवुगळ फलवु आतनन्नु बन्धिसुवदिल्लवु ऎम्बुदु इदु अशास्त्री यार्धव एकॆन्दरॆ बुद्धि पूरकवागि अधर प्रवत्तनॆयु दण्डार्हवु, अदक्कॆ शिक्षॆयुण्टु, आदुदरिन्द अदक्कागि प्रायश्चित्तवन्नू अनुष्टिसतक्कद्दु हागादरॆ इल्लि हेळिरुवदर अभि प्रायवेनॆन्दरॆ वराय, करत्व ईतनिगॆ इरुवदरिन्द, तनगॆ विहित गळाद करगळल्लि तानु माडिदनॆम्ब अहम्भाववन्नु तॊरॆदु, कत्व ममता फलगळल्लि सम्बन्धविल्लदॆ त्याग हेळुवदरिन्द, अदु बन्धक वागुवदिल्लवॆन्दु सामन्यरागि ऎल्लरिगू अन्वयिसुव हागॆ वूरार्ध दल्लि हेळल्पट्टितु उत्तरार्धदल्ल अदन्नु अर्जुननिगॆ अन्वयिसुत्तारॆ युद्ध माडुवदु अधरवॆन्दु अर्जुननु मॊदले हेळिद्दनु धर युद्धदल्लि प्रवृत्तियू, अदनिरसनक्कागि क्षत्रियनिगॆ विहितकरवु ऒन्दु वेळॆ अधर निन्नूलक्कागि, ई दुद्योधनादिगळ मातु हागिरलि, ऒन्दु वेळॆ लोकवन्नॆल्ला नाशमाडबेकागि ऒन्दरू नीनु विहितकर वन्नु वरायत्तवागि नडॆसुवदरिन्द अदु निनगॆ बन्धकवागुवदिल्लवॆं बुदु सिद्धान्वार्थवु सरियागि ई श्लोकगळॆरडक्कू अर्धमाडिकॊळ्ळदॆ अपार्धवन्नु माडिकॊळ्ळुववर अभिप्रायवन्नु मुन्दिन “ अनिष्ट मिष्टं” ऎम्ब वाक्यदमूलक निराकरिसुत्तारॆ – “ अनिष्ट मिष्टं मिश्रञ्च” ऎन्दू “यस्य नाहं कृतोभाव” ऎन्दू, इत्यादिवच (१) गी १८ १२________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे बहुशास्त्रविरोधम वारामैक्काह भाष्यादिगळिले समर्थि कै पट्टिदु. नळ् - इवे मॊदलाद वाक्यगळु, बुद्धिवू राघविषय ळॆन्नुमिडम् - ऒन्दु वेळॆ अवुगळन्नु प्रननिगू अन्वयिसुव सन्दर्भदल्लि, बुद्दिपूकवागि प्रवदनद उत्तरकालद पावगळॆन्दु भाविसतक्कद्दॆन्नुव सन्दर्भवॆन्दरॆ, बहुशास्त्र विरोध वारा मैक्काक - अनेक शास्त्रगळिगॆ विरोध उण्टागुत्तदॆ अदु बारदे इरुवदक्कागि, भाष्यादिगळिले - श्री भाष्य मॊदलावुगळल्लि, सम र्थिकप्पट्टदु - समर्धनॆमाडल्पट्टितु यस्यनाहङ्कृतो भावः ऎम्ब श्लोकद उत्तरार्धदल्लि हेळिरुव हत्यापिननि बध्यते, ऎन्नुदुवु - ऎन्दु हेळिरुवदू, धस्मयुद्दादिविषयम् - अधरिगळाद लोककण्टकरन्नु कूल्लुवदु क्षत्रियनिगॆ धरनादुदरिन्द, 1 धरयुद्धवे मॊदलादवुगळ विषयवु अर्जुनन वर्णाश्रमध, वागि अदरल्लि आवश्यकवागि माडतक्कॆ इति काव्यतॆयुण्टॆम्ब भाववु आदुदरिन्द इल्लि हननवु अवराधवल्लवु, आयोरूपवादुदु हागॆये धन्मज्ञनाद आञ्जनेयनिगू राक्षस हनवु अवराधवागुव दिल्लवु, आदुदरिन्द इवॆल्ला अवराधकोटियल्लि नीरले इल्लवॆम्ब तात्पवु, आततायिगळन्नु तानागिये कॊल्लबेकु इन्ताद्दन्नु अरुननु सरियाद ज्ञानविल्लदॆ अधरवॆन्दु भाविसोणवे धर्मव इवु धम्मवे ऎन्दु हागॆ माडदिरुवदे इन्नू अधरवॆन्दू उन देशिसबेकागि बन्तु ऎम्बुदु तात्सरवु मेलिन श्लोकदल्लि अबुद्धि पूरकवॆन्दु अर्ध माडदॆ, बुद्दि पूरै कवागियू मोकार्धियु अनिष्टादि फलवन्नु कूडुव करवन्नु माड बहुदॆन्दु अभिप्रायवट्टरॆ, बहु शास्त्रविरोध उण्टागुत्तदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. हेगॆन्दर प्रधमतः ब्रह्मसूत्रवाद “तधधिगम उत्तराघयो रश्लेष विनाशौतत्त्वपदेशात्” ऎम्बुदक्कू अदर भाष्यदल्लि बरॆदिरुव श्री यतिवर “तदिदम् अश्लेषवचनं प्रामादिक विषयं मव्यम” ऎम्ब दिव्य सूक्तिगू विरोधवु मत्तु अबुद्धि साघगळिगू विधिसिरुव अनेक प्रायश्चित्त शास्त्र गळिगू विरोधवागुत्तदॆम्ब भाववु________________
चरमश्लोकाधिकार कागि उपयुक्तनधन्यायादुत्तरापध्यमर्दनम् । अनन्य सर निर्वाध श्रुति स्मृतितैर्हतम् ॥ ४४३ Il case !! बुद्दिपूरैकवाद उत्तराघगळू प्रपत्तिय महात्मियिन्द लेपिसुवदिल्लवॆम्बुदन्नु हिन्दॆ अपराध परिहाराधिकारदल्ले खण्डि सिद्दरु. अन्तह अवराधगळन्नु प्रज्ञावन्तनाद प्रवन्नु माडुवदे इल्लवॆन्दू ऒन्दु वेळॆ अचातुरदिन्द नदॆदुहोदरॆ अदक्कागि आतनिगॆ अल्प दण्डनॆयन्नु कॊट्टु रक्षिसुवनॆन्दू, अबुद्धिवूरक पराध क्कागि प्रायश्चित्तरूवदल्लि पुनः प्रददनवन्नु अनुष्ठिसिदरॆ, आग आतन अवराधवन्नु क्षमिसि कापाडुवनॆन्दु हेळिद्दरु ईग प्रासङ्गिकवागि आ अभिप्रायगळन्ने समर्धनॆ माडि ऒन्दु कारिकॆय मूलक पूरै पक्ष वन्नु प्रवादिसि निराकरिसुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ पूत्वदल्लि सेवनॆ माडिद ऒळ्ळॆ औषधिय महात्मगॆ, अनन्तर माडुव अवध्रगळन्नु होग लाडिसुव शक्तियु हेगिदयो, अदे न्यायद प्रकार, पूत्वदल्लि अन ष्टिसिद प्रवदनवू उत्तरकालदल्लि माडिद वावगळन्नू परिहरिसुत्त दन्दु एकॆ ऒप्प कूडदु ऎम्बुदु आक्षेपवु इदन्नु ऒन्दुकारिकॆय मूलक उववादिसि अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ सरियाद अनेक प्रमाणगळिन्दले बुद्दिवूरोत्तररामगळु हागॆ लेपिसदॆ इरुवदिल्लवॆम्बुदु सिद्धवादर आ सन्दर्भदल्लि ई न्यायवादद उप योगवे इल्लवॆन्नुत्तारॆ -उपभुक्त षधन्यायाति – सेविसल्पट्ट सिद्धषधिय न्यायदिन्द, उत्तरापथ्यमर्दनम् - सेविसिद उत्तर कालदल्लि माडुव अवध्यवु हेगॆ तॊलगुत्तदो, हागॆये व्रपदनवू कूड, बुद्धिपूव्वकगळाद अवराधगळ निर्लेव उण्टागुत्तदॆ ऎम्बुदु, अनन्य परनिर्बाधश्रुति श्रुतिशतैः - बेरॆयन्नु कुरितद्दल्लदॆ प्रवन्न नादवनन्नु स्वतः कुरितद्दागि, विरोधवु स्वल्पवू इल्लद अनेक श्रुति स्मृतिगळिन्द, हतम - आ अभिप्रायवु निरसनमाडल्पट्टिरुत्तदॆ. सिदौषधिय सेवनॆयु उत्तरकालद अपध्य परिहारवन्नु कण्डिरुवॆवु. ई न्यायद प्रकार भरन्यानवू उत्तर कालीनवाद महापराधगळन्नु होगलाडिसुत्तवॆ ऎम्बुदु न्यायवु “नहि वचन विरोधेन्यायः प्रवरते” ई मेलिन अभिप्रायक्कॆ विरोधवागि साक्षात् प्रमाण गळे इद्दरॆ, आग ई सिदौषधि न्यायवु एनु प्रयोजनक्कॆ बन्दीतु________________
४४४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे बुद्दि वूराघगळु पूत्वदल्लि माडिद प्रपदनदिन्दले होगुव दिल्लवॆन्दू, अदक्कॆ प्रायश्चित्तगळू आवश्यकवॆन्दू अनेक प्रमाण गळिद्दरॆ आग ई न्यायवु निष्ट्रयोजनवादुदु ऎम्ब भाववु. श्रुति प्रमाणगळु - यावुवु ” ऎन्दरॆ “यान्यनवद्यानि तानि सेवित व्यानि । नोइतराणि । यान्य साकगंसुचरितानि! तानित्वयो पास्यानि ॥ “साधुकारीसाधुर्भवति, पापकारीपावोभवति” स्मृतिप्रमाणगळु-मनीषीवैदिकाचारं मनसापि नलङ्घ येत् । “एवं विलङ्घयन्मर्त्य मरादां वेदनिरिताम प्रियोहिनप्रियोzसौमे मदाज्ञा व्यतिवरनात् ” “श्रुति सृतिर्ममॆ वाज्ञायामुल्लं वते । आज्ञाछेदी णममद्रोही मद्रकोपिनवैष्णवः” प्रवन्नन विषयदल्लि श्रीकृष्ण भगर्वारवरु हेळित्तारेनन्दरॆ “श्यास्त्र विधिमुत्स वरते कामकारतः । नससिद्धि नापोतिनसुखं नपराङ्गतिम् “तस्माच्छास्त्रं प्रमाणन्तेकार कार व्यवस्थित” (१ १६ २४ ) “जहिशत्रुं महाबाहो कामरूपं दुरासदनु ” (गी ४ ४३) * अपायसम्प्लनेसद्यः प्रायश्चित्तं समारेत । प्रायश्चि रियं सात्रशयत्सुन रणव्रजेत्” “अहोबतनहत्कष्ट विपरीत मिदञ्जगत् ! येनावत्र पते साधुरसाधुस्तेनतुष्यति” (भार आरण्य २. ६४) इत्याद्यनेक प्रमाणगळु. ई नादवु हिन्दॆय प्रभावव्य पस्थाधिकारदल्लि उनवादितवु २६९८ नॆय पुटद मॊदलु गॊण्डु वराम्बरिसि इदे विषयदल्लि आळ्वाराचार सूक्तिगळन्नू उदा हरिसुत्तार हागादरॆ इल्लि पुनः ई वादवु एकॆ ? ऎन्दरॆ प्रासबक वागि हेळबेकागिरुवदरिन्द अनुवाद माडि हेळिरुत्तारॆ. 46 आदुदरिन्द इष्टु प्रमाणगळिगॆ विरोधवागि व्यपनु बुद्धि पूरैकवागि अवराधगळन्नडगिदरू प्रपदन महात्मयिन्द अदु लेपि नुवदिल्लवॆन्दु हेळुवदु सरियल्लवॆम्बुदु तात्परवु. आदरॆ मनु वॆदलाद स्मृतिकरुगळु “लिप्यतेनसपाषेन ऎन्दु हेळिरुत्तारल्ला? बुद्धि वूत्त राघवु सात्मना कूडदु ऎन्दादरॆ, आवत्कालदल्लि आगबहुदॆन्दु हेळिरुवदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ हागॆ आवत्कालदल्लि आगबहुदॆम्ब प्रमाणविरुवदरिन्द शास्त्रातिक्रमवु________________
(८१) चरमश्लोकाधिकारः (१) “ जीवितातयमापन्नू ४४५ मादिगळु योन्नमत्ति यतस्ततः । आकाश इव पङ्केन नसपापेन लिप्यते (२) “प्राण संशयमापन्नू योन्न मत्ति यतस्ततः । लिप्यते न सपापेन पद्मपत्र खनाम्भसा ॥ ऎन्नुनियमित्तार् गळ् ॥ इदु ब्रह्मवित्तु आगबहुदु शास्त्रवे आ अपराधक्कॆ अनुमतियन्नु कॊट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द अल्लि दोषविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ - मादिगळु - मनुवे मॊदलाद इतर तिकगळू कूड (१) जीवितात्यय मापन्न देहावसानद अवस्थॆयन्नु हॊन्दिदयः यावनु, बहु यतस्ततः-यावुदादरू ऒन्दु कडॆयिन्द, आहार नियमविल्लदॆ, अन्न मत्ति - आहारवन्नु तिन्नुवनो, सः - अवनु, पङ्केन - कॆसरिनिन्द, आकाशइव - आकाशद हागॆ ऎन्दरॆ कॆसरन्नु तॆगॆदु आकाशदल्लि ऎनॆदरॆ, आकाशवु हेगॆ दूषितवागुवुदिल्लवो अदर हागॆ पापेन - शूद्रादि गळ आहारवन्नु तिन्द पापदिन्द नलिप्यते - लेपिसल्पडुवदिल्लवु । अदन्ने विशदीकरिसि हेळुत्तारॆ-प्राण संशयमापन्न काल आहारक्कॆ मार्गविल्लदॆ उपवासदिन्द प्राणवु उळियुत्तदो इल्लवो ऎम्ब संशयवन्नु हॊन्दिद, यः - यावनु, यतस्ततः- ऎल्लिन्दलेयागलि ऎन्दरॆ शूद्रनमनॆयिन्दले आगलि, अन्न मत्ति अन्नवन्नु स्वीकरिसुवनो, सः - अवनु, अम्भसा - उदकदल्ले इद्दरू उदकदिन्द, पद्मपुत्र मिव - कमलपुष्पद ऎलॆय हागॆ पापेन न लिप्यते - वावदिन्द लेपिसल्पडुवदिल्लवु” ऎन्नु - ऎम्ब दागि, नियमित्तारगळ - शास्त्रानुमति इरुवदरिन्द आज्ञापिसिदरु श्रुतियु हागॆ अवकाश कॊट्टिदुदरिन्द हागॆ अनुमतियन्नु कॊट्टरु ऎम्ब भाववु श्रुतियल्लि ऎल्लि हागॆ उवादितवॆम्बुदन्नु मुन्दॆ उव पादिसुत्तारॆ -हीगॆ मेलॆ हेळिद, याव अन्नवन्नादरू ऊट माडबहुदॆम्ब अनुमतियु ब्रह्मवित्तुगळिगू उण्टॆ; इल्लवे अब्रह्म वित्तुगळिगॆ मात्रवे ऎम्ब सन्दर्भदल्लि ब्रह्मवित्तुगळिगू कूड प्राण होगुव सन्दर्भदल्लि आहार पारिशुद्धवन्नु परिगणिसदॆ याव अन्न नन्नादरू स्वीकरिसबहुदॆन्दु छान्दोग्यद प्रधम प्रवारकद १० नॆय खण्डदल्लि उपपादितवॆन्दु हेळुव ब्रह्मसूत्रवन्नु उदाहरि (१) मनुस्टशि, ५ १०४ (२)________________
४४६ श्री मद्र हस्यत्रयसारे क्कु ं तुल्यवन्नु मिडम, (२) “सान्नानुमतिश्चप्राणात्म येतदर्शनात्” ऎल्लर सूत्रत्तिले दृष्टान्तरूपेण साधित मायित्तु. सुत्तारॆ आपत्तिनल्लि शूद्रानवादरू दोषविल्लवॆन्दु यावाग हेळि तो आग अनावत्तिनल्लि दोषवॆन्दे एर्पट्टितु इदु ब्रह्मवित्तिगू ब्रह्मविल्लदवनिगू समवु आवत्तिनल्लि सह इब्बरिगू तुल्यवे इदन्नु उववादिसुत्तारॆ- इदु - प्राणहोगुव समयदल्लि समस्त शास्त्रद अनुमतियू, अन्तह सन्दर्भविल्लदिद्दरॆ अन्तह अनुमतियु दोषावहवॆम्बुदु, ब्रह्मवित्तु क्कु - ब्रह्मविल्लदवनिगॆ हेगो हागॆये ब्रह्मनित्तु गू, तुल्य मॆनुमिडव - समवॆम्ब सन्द र्भवु, (२) सानानुमति प्राणात्यये तदर्शनात् ऎरसूत्रले ऎन्नुव सूत्रदल्लि, दृष्टान्तरूपेण - ऒन्दु श्रुतियल्लि हेळिद दृष्टान्त मूलकवागि, साधितवायित्तु – उप पादिसल्पट्टितु, स्थापिसल्पट्टितु ऎम्ब भाववु प्राण विद्यॆयल्लि छान्दोग्यदल्लि सान्नानुमतियु ऎन्दरॆ याव अन्नवन्नादरू स्वीकरिसबहुदॆन्दु हेळिरुवदेनु ऎल्ला कालदल्ले अधवा प्राण होगुव कालदल्ले ऎम्ब सन्देहदल्लि ई मेलिन सूत्रवु हेळुत्तदॆ. एनॆन्दरॆ “सानानुमति” - ऒन्दू विवेचनॆयिल्लदॆ ऎल्ला अन्न वन्नु तिन्नबहुदॆम्ब अनुमतियादरो सत्व कालदल्लल्लवु, प्राणा त्यये - प्राण अत्ययवॆन्दरॆ नाश, प्राणहोगुव सन्दर्भदल्लि मात्रवे, एकॆन्दरॆ तद्दर्शनात् - हागॆये श्रुतियल्लि दृष्टान्तविरु वदरिन्द अदु यावुदॆन्दरॆ –उपस्ति ऎन्नुव महर्षियु, ब्रह्म विद्यॆय संवादनक्कॆ बेकाद द्रव्यार्जनॆगागि राजयज्ञ नाटवन्नु नेरबेकॆन्दु हॊरटु राजन आनॆगळन्नु कट्टुव स्थळक्कॆ बरुव कालदल्लि बहुकाल आहारविल्लदुदरिन्द देहदल्लि प्राणवु निल्लद अवस्थॆयु ऒदगलु; आग अवरु आनॆय मावटिगनाद इभ्यनॆम्बुवन्नु आनॆगागि बेयिसिद हुरुळियन्नु तिन्नुत्तिद्दुदन्नु कण्डु ननगू स्वल्प हुरुळि यन्नु कॊडु ऎन्दु बेडिदरु नानु तिन्द उच्छिष्टवे हेगॆ कॊडलि ऎन्दु इब्बनु हेळिदरू, चिन्तॆयिल्लवु स्वल्प मात्र कॊडु ऎन्दु (n) Ja is a v. 92.________________
चरमश्लोकाधिकार ४४७ इदर अथबुद्धिपूरोत्तराघा शेषवाद निरसनं निगमयति. आगैयाल्, क मात्नावुक्किल्ल ऎन्नादल्, पारतन्त्रज्ञान मात्रक्कॆकॊण्डादल्, बुद्धि पूत्त राघम् ऒरु पडिक्कु ं तॆगॆदुकॊण्डु प्राणवुळियुदक्कॆ ऎष्टु मात्र बेको अष्टु मात्रवे तिन्दु तम्म पत्निय कैगॆ मिक्किदन्नु कॊट्टु आकॆगॆ अन्तह प्राणात्य यावस्थॆ ऒदगिरलिल्लवादुदरिन्द अदन्नु शरगिनल्लि कट्टिकॊण्डळु जॊतॆयल्लि स्वल्प नीरन्नु कुडिदरॆ ऒळ्ळेदॆन्दु भाविसि नीरन्नु कॊडले ऎन्दु इभ्यन केळिदनु अदन्नु कुडिदरॆ उच्छिष्टवागुत्तदॆ ; ईग प्राण उळियितु. मुन्दक्कॆ एनन्नु तिन्दरू बुद्दि पूरैकवागि कामनॆयिन्द स्वीकरिसिदुदागुवदरिन्द, उच्छिष्टवागि दोषावहवॆन्दु मुन्दक्कॆ राजधानिगॆ हॊरटु, मारनॆय दिनवू हीगॆये प्राण होगुव अवस्थॆयुण्टागिद्दुदरिन्द तन्न हॆण्डतिय शरगिनल्लि कट्टि उच्छिष्ट हुरुळियन्ने तिन्दु राजन यज्ञसदस्सन्नु नेरि यज्ञादि गळन्नु ऋत्विक्कागि नडॆसिकॊट्टु, हीगॆ न्यायार्जित द्रव्यदिन्द देह धारणॆयन्नू माडि ब्रह्मविद्या पारङ्गतरू आदरॆन्दु छान्दोग्यद इतिहासविरुत्तदॆ. इदरिन्द प्राणापत्तु उण्टादाग दोषविल्लवॆन्दु हेळल्पट्टिते विना बुद्धि पूरैकवागि कूडदॆन्दु महर्षिये “उच्छि हैमे सीतङ्ग्यात्, कामोये उपपाने” ऎन्दु हेळि उदक पानवन्नु त्यजिसिरुत्तारॆ - मुन्दॆ बुद्धि पूत्त राघवु लेपिसुवदिल्लवॆम्ब वादवन्नु मुगिसुत्तारॆ. हेळि, आगैयाल् - आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ पराधीन कत्ववु आत्मनि गुण्टु ऎन्दु हेळिद हागॆ स्थापितवादुदरिन्द, बुद्धि पूत्तराघवु लेपिसुवदिल्लवॆम्ब वादगळु शास्त्रविरुद्धवादुवादुदरिन्द (१) क तम् आत्मावक्किल्ल ऎन्नादल् - माडुवदॆल्ला देहवेयादुदरिन्द आत्माविगॆ कत्रत्ववे इल्लवॆन्दागलि, (२) अथवा पारतन्त्र ज्ञान मात्रकॊण्डादल् - तानु परतन्त्रनु ऎम्ब ज्ञान मात्र मूलकवागिये आगलि, बुद्धि पूत राघव् - प्रपदनोत्तर कालदल्लि बुद्धि पूरैकवागि माडुव अपराधवु, ऒरुप्पडिक्कुम् -________________
४४८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सम्बन्धज्ञानमेवोपायः, “व्रजे”त्यस्य विद् तात्परं नास्तितिवादं निराकरोति, लेपियादॆयुव, इत्तैप्पत्त पुनः प्रपदनंवेण्डा ऎच् युम् परपक्षमाम्, सात्मना लेपियादॆयुम् - लेपिसुवदिल्लवॆन्दु हेळोणवू मत्तु इप्पत्त - ई अवराधवन्नु कुरितु, पुनः प्रपदनवु, वेण्णा ऎनैयुम् - बेडवॆन्दु हेळोणवू सह, परपक्षम् - इतरराद करस्वरूवत्यागवन्नु हेळुव शङ्करादिगळ अभिप्रायगळागु वुवु; श्री भाष्यकार सिद्दाप्तवागुवदिल्लवॆम्ब भाववु शाङ्करादिगळ अभिप्रायवु सत्व करगळ स्वरूपत्यागवादुदरिन्द, “दग्दाखिलाधिकार त्यात्” - समाधिकारवू होगुत्तदॆम्ब भाववु “ करतम् आत्माविक्कु इल्ल” ऎन्दु हेळिदरॆ साङ्ख्यमत सिद्धाप्तवायितु पराधीन कत्वद ज्ञानविरुवदरिन्दले “सत्वधरा परित्यज्य” वॆन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, ईतनिगॆ यावुदक्कू अधिकारवे इल्लवॆम्ब शङ्कर मताभिप्रायवॆम्ब भाववु आदुदरिन्दले “परपक्षमाम्” ऎम्ब प्रयोगवु. शेष शेषि ज्ञानवे मोकोपायवु ; प्रजवॆम्बल्लि विधि तात्पय्यविल्लवॆम्ब वादवन्नु निराकरिसुत्तारॆ- कॆलवरु शेष शेषि सम्बन्ध ज्ञानवे मोक्षदायिकवु; आदुदरिन्द व्रजवॆन्दु इल्लि हेळिद्दरू विधिय अभिप्रायदल्लि हेळल्पडलिल्लवु. आदुदरिन्द सरियाद शास्त्रज्ञानवे मोक्षहेतुवादुदरिन्द अदक्कागि एनन्नू माडुव आवश्यकविल्लवॆन्नुवरु मॊदलु अवर वादवन्नु प पादिसि, अदन्नु निराकरिसुत्तारॆ अदक्केनू वादबेकागिल्लवु उपा सीत शरणन्त्रज, “ओमित्यात्मानंयुञ्जीत” इत्यादि स्पष्टवाद विधिवाक्यगळे इरुवाग अवु विधियल्लवॆन्दु हेळुववरिगॆ एनु समा धानवन्नु हेळलागुत्तदॆ; “विधि स्वारस्यक्कॆ विरुद्ध” ऎन्दु अष्टु मात्रवे हेळबहुदु, आदरू ई अभिप्रायवन्नु वाद मूलक________________
चरमश्लोकाधिकारः ४४९ इन्निडले शिलर् “व्रज” इत्यादि विधिगळ्ळॆ अन्य परण्ण ळाक्कि, (१) “योन्यथा सन्तमात्मानमन्यथा प्रति प द तॆ। किन्तेन नकृतं पापं चोरेणातापहारिणा ॥” (२) “यमो वागियू निराकरिसुत्तारॆ इन्निडले - ई “प्रज” वॆम्ब शब्दार्ध निर्णयदल्लि, शिलर् - कॆलवरु, “व्रज” इत्यादिविधिगळ्ळि - “व्रज” वॆम्बवे मॊदलाद विधिवाक्यगळन्नू, अन्यपरङ्गळाक्कि - बेरॆ अर्थ गळुळ्ळवॆन्दु बलात्करिसि हेळि, अवुगळ यधार्धभिप्रायगळन्नु बिट्टु बेरे तात्सरवुळ्ळवॆन्दु हेळि, (१) यः - यावनु, अन्यथासन्त मात्मानं - यावुदो ऒन्दु विधवागि यधार्धरीतियल्लिरुव जीवात्मनन्नु अन्यथा - बेरे विधवागि, प्रतिपद्यते - तिळियुवनो आत्मापहारिणा - परमात्मनिगॆ शेषभूतनादवनन्नु तन्नदॆन्दु तिळिद आत्मावहारवन्नु माडिद चोरेण – कळ्ळनन्तिरुव, तेन - अन्तह भ्रमज्ञानवुळ्ळवनिन्द, किम्पापं नकृतम् - याव अवराधवन्नु ताने माडल्पडुवदिल्लवु अवरुगळ अभिप्रायवेनॆन्दरॆ वरमात्मनिगॆ तानु शेषभूतनु, दासनु, ई ज्ञानविद्दुदादरॆ आतने रक्षिसुवनु. इन्तवनु इरुवाग तानु उपायानुष्ठानवन्नु स्वतन्त्रिसि माडुवॆ नॆन्दु हॊरडुवुदु अहम्भाववु, हास्यास्पदवु. परमात्मनिगॆ शेषभूत वादुदु तन्न आत्मा, अदन्नु तन्नदॆन्दु भ्रमिसि चोरकृत्य माडिरुव नॆम्बुदु अवर अभिप्रायवु सरियाद अभिप्रायवु यावुदु ऎन्दरॆ, इष्टु दिनवू ई शेषत्व ज्ञानविल्लदॆ स्वामिय स्वत्ताद ई आत्मवन्नु तन्न दे ऎन्दु भाविसि स्वतन्त्रात्म भ्रमॆयुळ्ळवनागि चोरकृत्यवन्नु माडि दैनु ईग शेषत्व ज्ञान प्राप्तवादुदरिन्द आतन स्वत्तन्नु आतनल्ले नमर्पिसि भरन्यास माडतक्कद्दॆम्ब ज्ञान उण्टायितॆम्बुदु तात्प रवु (२) यमुः - सक्कू नियामकनागि, दुष्कृतिगॆ सत्व शास्तावागि रुव नम्म हृदयदल्ले इद्दु कॊण्डु प्रेरितवाद, वैवस्वतः - समस्त वन्नु मरॆसुव हागॆ महा तेजस्सन्नुळ्ळ अधवा अदित्य विद्यॆयल्लि हेळि रुव हागॆ सूर्यान्तरामियागिरुव, राजा-सुकृतियन्नू रञ्जिसुव हागॆ माडुव सत्पुरुषरन्नु मन्निसि दुष्टरन्नु निग्रहिसुव राजनागि (१) भारत, उदोग ४२ ३५. (२) मनु ८ ९२.________________
४५० श्रीमद्रहस्यत्रयनारे वैवस्वतोराजायस्त मेष हृदिस्थितः तेन चेद विवादस्तेमा गङ्गां माकुर्रूगमः” (२) “आत्मदास्यं हरेस्सां स्वभा वञ्च सदास्कर” इत्यादिगळिल् तात्पर गति गळ्ळियु परामर्शि यादे इवत्तॆक्कॊण्डु, शास्त्र जन सम्बन्ध ज्ञानमॊळॆय बेरु मुमु कुक्कु अनुस्तेयवाद इरुप्पदॊरु उपायवि रुव परम पुरुषनु एषः - इन्तह, यः - प्रसिद्धनाद याव परम पुरुषनु, तव - निन्न, हृदि - हृदयदल्लि, स्थितः - इरुवनो, तेनचेदविवादः - सत्व नियामकनॊन्दिगॆ विवादविल्लदॆ पापभीरुवा गिद्दरॆ, गङ्गां नाववरिहारक्कागि गङ्गॆयन्नु कुरितागलि, कुर्रू-पुण्य क्षेत्रवाद कुरुक्षेत्रवन्नागलि, मागमः-कुरितु होगबेकादुदिल्लवु इदरिन्द एनु माडबेकादुदिल्लवु, आतनु शेषि ऎन्दू अवने सरियागि नियमिसुवनु ऎम्ब भावनॆयु इद्दरॆ, सालदे? ईतनु स्वतन्त्रिसि, पुण्य क्षेत्रगळिगू पुण्य तीर्धगळिगू होगबेकादुदिल्लवॆन्दु अर्ध माडि हागॆये स्वतन्त्रिसि व्रपदनानुष्ठानवू बेकागिल्लवॆन्दु अर्ध माडि दरु (२) आत्मदास्यं - जीवात्मनु परमात्मनिगॆ स्वरूपसिद्धवाद दासभूतनागिरोणवन्नू, हरेस्साम्यं - श्रीहरियु नमगॆ स्वामि यागिरुव भाववन्नू, स्वभावञ्च - आतनु नम्म विषयदल्लि कृपा, वात्सल्यादि कल्याण गुणगळुळ्ळवॆम्बुदन्नू सह, सदात्मर - यावा गलू स्मरिसुत्तिरु ; इष्टु मात्र हेळल्पट्टिते विना उपायानुष्ठान वन्नु माडु ऎन्दु हेळलिल्लवॆम्बुदे अवर तात्सरवु” इत्यादिगळिल् - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लिरुव, तात्पय्य गति गळ्ळॆयुव - तात्परद मार्गगळन्नू परामर्शियादॆ - विचार माडि तिळियदे, इवत्तैस्कॊण्डु - ई प्रमाणगळन्नु मूल माडिकॊण्डु, शास्त्र जन्य सम्बन्ध ज्ञानमॊळॆय - शास्त्र दिन्दुण्टागुव नमगू परम पुरुषनिगू इरुव शेष शॆषि ज्ञानवल्लदॆ, बेरु - बेरॆयागि, मुमु कुवुक्कु - मोक्षार्धिगॆ, अनुष्यनाम - अनुष्ठिसतक्कद्दागि, इरुप्पदॊरु उपायमि - इरुव यावुदॊन्दू उपायवु बेकिल्लवॆन्दु, ऎक्टर्गळ - अभिप्राय पडुवरु, हेळुवरु ऎम्ब र्धवु शेष शेषि ज्ञान मात्र शास्त्रदिन्दुण्टादरॆ साकु, स्वामियु (२) विष्णु तत्वसारसंहिति________________
चरमश्लोकाधिकारः ४५१ यॆन् बर्गळ इदु भक्ति प्रवत्यादि विधि स्वारसृ विरुद्ध. राग तन्न कृवा माहात्रॆयिन्द मोक्षार्धियन्नु रक्षिसिबिडुवनु; उवाय गळेनू अवश्यकविल्लवु, अवुगळन्नु स्वतन्त्रनागि अनुष्ठिसुत्तेनॆम्बुदु अहम्भाववागुत्तदॆ आदुदरिन्द यावुदू बेकिल्लवॆम्बुदु अवरुगळ अभिप्रायवु. आ प्रमाणगळन्नु हेळिदुदु याव तात्पय्यदिन्द, ऎन्दु विमर्शिसि तिळियदॆ, तम्म मन बन्दन्तॆ अर्ध माडुवुदु उचितवल्ल वॆम्ब भावदिन्द हेळुत्तारॆ - भारत वाक्यदिन्द मुख्यवागि तिळियतक्क विषयवु, ई आत्मनु वरमात्मन स्वत्तु, आदुदरिन्द तानु स्वतन्त्र नॆम्ब भ्रमॆयु कूडदु, आग अदु चोरकृत्यवागुत्तदॆ ऎन्दु हेळ ल्पट्टितु इदु उद्योगवर्वदल्लि अल्लदॆ, आदिपर्वदल्लि शकुन्तळॆयु दुष्यन्तनन्नु आतन सभॆयल्लि मूदलिसुव सन्दर्भदल्लू हेळिल्पट्टरु इदॆ विवाहवन्नु माडिकॊण्डु बिट्टु बिडलु नीनु स्वतन्त्रनॆन्दु भाविसबेड ऎन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि प्रयोगवु ई ऎल्ला प्रमाण गळल्लू मुख्यवागि उनवादिसतक्कद्दु नमगू वरमात्मनिगू इरुव शेष शेषि सम्भन्धवु, इष्टे मात्रवे, हीगिरुवाग उवायानुष्का नद निषेधदल्लि तात्परवु हेगॆ ? इल्लदिरुव अर्धगळन्नु माडुवुदु सरिये ? ऎम्ब भाववु, अवुगळल्लि उवायानुष्ठानवु नीषेधिसल्पड लिल्लवु उवायानुष्ठानवन्नु माडतक्कद्दॆन्दु बेरॆ विधि वाक्यगळे इरुवाग, आ विधि वाक्यगळिगॆ विरुद्धवागि अर्ध माडुवुदु युक्तवल्ल वॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ
इदु - इन्तहवादवु, भक्ति प्रसादि विधि स्वारस्य विरुद्ध म् - भक्तियोग, प्रवदन इवे मॊदलादुवुगळन्नु हेळुव विधिवाक्यद स्वारस्यक्कॆ विरुद्दवु आदिशब्ददिन्द इतर निधिवाक्यगळाद “तस्मादसक्त सततं कारं कर समाचर” “पात्मानं प्रजहि” “जहिशत्रु” “तस्मात्सद्वेष कालेषु योग युक्तभव” “मनमस्तुरु” “तमेवं शरणं गच्च” इत्यादि विधिवाक्यगळु सङ्ग्रहिसल्पट्टवु उपासीत ऎन्दु भक्तियोग विधियू शरणं व्रज ऎन्दु प्रपत्ति विधियू उण्टु ; इवुगळ स्वारस्यवन्नॆल्ला अवरु तिळिदवरल्लवॆन्दु हेळि दरु, हागॆ विधिगळ मूलक अनुग्रह सङ्कल्पवन्नु स्वामियु इट्टु कॊळ्ळदॆ इदक्कॆ सर्वॆश्वरनु, वैषम्य नैर्घण्यगळुण्टॆम्ब अपवादक्कॆ________________
४५२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे गुरियागुवनु ऒब्ब उपन्यासकरु, भगवन्तन निग्रहानुग्रहगळु आत स्वच्छानुसार नडॆयुत्तदॆन्दु हेळि, शूद्रनाद शम्भुकनु उवास वन्नु माडिदनॆन्दु आतन शिरच्छेदनवन्नू, शूद्रळागियू, स्त्रीय गियू, शबरियु उपासनॆयन्नु माडिदळॆन्दु तप्पागि अर्ध माडि, अवळिगॆ मोक्षवन्नू कॊट्टनु श्रीरामचन्द्र प्रभुवु ऎन्दु हेळिदुदु ज्ञापकक्कॆ बरुत्तदॆ हीगॆ स्त्री शूद्रादिगळिगॆ भागवत संश्रयणवे विधिसल्पट्टिरुवाग, तदनुगुणवागि वरमपुरुषन अनुग्रहवादुदरिन्द शम्भुकनु वधिसल्पट्टनु शबरियादरो, महानुभावराद मतङ्ग रुषियन्नाश्रयिसि, अवरिगॆ कैङ्कय्यवन्नु माडिदुदरिन्द विधिवाक्यक्कनु सारवागि नडॆदुदरिन्द रक्षिसल्पट्टळु नीनु यरु ? ऎन्दु श्रीराम चन्द्रनु केळिदुदक्कॆ मतङ्ग ऋषिगॆ “ अहन्तु परिचारिणि” ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ आदुदरिन्द विधिवाक्य स्वारस्यवन्नु ग्रहिसि नडॆसिदव रिगेनॆ भगवदनुग्रहवु विवरीताचरणॆयुळ्ळवरिगॆ अनुग्रहविल्लवु उपा यानुष्ठानवन्नु मूडि प्रसन्ननागदवनिगॆ मोक्षवे इल्ल वॆं दु हिन्दॆये “ प्रपादषां नदिशति मुकुन्दो निजपदं हीगॆ विधिवाक्यक्कनुसारवागि तनगॆ शक्तियू अधिकारवू इरुव उवा यानुष्ठानवन्नु अनुष्ठिसलेबेकु ऎम्बुदु मुख्य तात्सरवु. शेषप्प ज्ञानवे नाकॆन्दु हेळिदरॆ श्री शङ्करादिगळु हेळुव “तत्वमसि” ज्ञानदिन्दले मोक्षवॆम्ब उक्तिगॆ समानवागि, श्री भाष्यकार सिद्धा नक्कॆ विरुद्दवागुत्तदॆ अवरे “शरण महं प्रपद्यॆ” ऎन्दु उवा यानुष्ठानवन्नु माडिरुत्तारॆ इल्लि विधिस्वारस्य विरुद्ध ऎन्दु हेळिरुवुदु “शरणं प्रज * तमेव शरणं गच्च” (गी १८ ६२) “याहि सात्म भावेन” (भाग, ) गच्छमेन शरणं” (भार) “ तेन मै त्रि भ न तु तेयदिजीवतु मिच्चसि । प्रसाद यस्सत्वञ्चैनं शरणागत वत्स लम् (रामा सुन्दर) इन्तह विधिगळ स्वारस्यगळिगॆ विरुद्धवॆन्दु तिळिसुवुदक्कागि, ऎम्ब भाववु जीवात्मनिगू परमात्मनिगू इरुव सम्बन्ध ज्ञानवे मोक्ष दायकवॆन्दु वादिसुववरन्नु कुरितु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ, अन्तह सम्बन्ध ज्ञानवन्नु सम्पादिसतक्कद्दॆनो न्यायवु ; अदक्कागि “शर________________
(८२) ? चरमश्लोकाधिकार प्राप्तश्रवणनननङ्गळाले सिद्धमान शास्त्र जन्यज्ञान विधिक्कु १० व्रज” ऎन्दु विधिसबेकादुदु एतक्कॆ ? आग इन्तह विधि बेकागिल्ल वॆन्दु हेळुत्तारॆ रागप्राप्त - सुकृत वासनापरिपाकदिन्दुं टाद आशॆयिन्द प्राप्तवाद, “श्रवण मननङ्गळाले - “शोत मवोनिदिध्यासितव्यः” (बृह, ६, ५, ६) परमात्म विषयवाद श्रवण मननगळिन्दले, सिद्धमान प्राप्तवाद, शास्त्र जन्य ज्ञान- शास्त्रदिन्दुण्टागुव ज्ञानवन्नु, उपनिषत्तुगळिन्दलू, मूलमन्त्रादि गळिन्दलू उण्टागुव शेष शेषि सम्बन्ध ज्ञानवन्नु, विधिक्यवेण्णा - विधिसोणवु बेकागिल्लवु. अन्तह ज्ञानवन्नु विधिसुवुदु एतक्कॆ ? इन्तह सम्बन्ध ज्ञानदिन्दले मोक्ष सिद्धियागुवाग, “शरणं व्रज “उपासीत” इत्यादि विधिगळु आग एतक्कॆ ? ओमित्यात्मानं युं जीत इत्यादि विधिवाक्यगळु निरर्धकवल्लवो ? सम्बन्ध ज्ञान मात्र आवश्यकवॆन्दु इष्टु मात्र अवश्यकवॆन्दु हेळबेकागित्तल्लवे ? ऎम्ब तात्परवु हागॆ सम्बन्ध ज्ञानवे मोक्षदायकवागिद्द पक्षदल्लि हेगॆ शास्त्रवु हेळबेकागित्तु ” ऎन्दरॆ “महत्वं भवसि” नीनु नन्नवनागु ऎन्दु हेळ बेकागित्तु आगलू विधिये आगुत्तदॆ चरम श्लोकदल्लू “शरणं प्रज” ऎम्बुदन्नु बिट्टु बिट्टु “ अहं सत्व पापेभो मोक्षयिस्वामि” ऎम्बुदन्नु “मह्यं त्वम्भवसि” ऎन्दु हेळिदनं तर इरबेकागित्तु हागिल्लवॆम्ब भाववु शङ्करादिगळु तत्वमसि ज्ञानवे मुक्ति हेतुवु ऎन्दु हेळिदुदन्नु निराकरिसिद वादवे इल्लियू हेळबेकागुत्तदॆ आग भक्ति मार्गदल्लि “उपासीत” ऎम्ब विधिगॆ नैरर्धक्य उण्टागुत्तदॆ अदू अल्लदॆ अन्तह ज्ञानवे साधनवादरॆ अदक्कू कूड चित्र समाधानवु अवश्यकवागि श्रुत्यर्धक्कॆ भाष्यवन्नु श्रीयतिवररु बरॆदिरुत्तारॆ एनॆन्दरॆ, “शोत मस्तवो” इत्यत्र निदिध्यासन मेव विधीयते, नत्रनणं ; अर्थपरत्वाद्देदस्याधीतवेदः पुरुषो वाक्यार्थ श्रवणे राग प्राप्तत्वादेव तदपिन विधेयं” ऎन्दु हीगॆ श्री भाष्यकारर भाष्यविरुत्तदॆन्दु सार विवरणॆ व्याख्यातृवु हेळिरुत्तारॆ विधि शास्त्र नैरर्धक्य मात्रवे अल्लदॆ, विधि परित्याग माडिद दोष प्राप्तियू उण्टॆन्दु “ अविधेय ज्ञान” ऎन्दारम्भिसिद वाक्य मूलकवागि________________
४५४ श्रीमद्र हस्यत्रयनारे वुं वेण्णा, अविधेयज्ञान मोक्ष साधनवागक्कॊल्लुवरु विधिविरोधादिदोषङ्गळुवरुनन्नु साधित्वदिरे केवल सम्बन्ध ज्ञानमेव मोक्षहेतुरितिवाद निरासनं नि ग म य ति आनपिन्नु सत्वविद्यानिष्ठरान मुमुक्षुक्कळुकुम् पॊदुवाय्, हेळुत्तारॆ - अविधेय ज्ञान - विधि रूपदल्लि हेळबेकागिल्ल - दिरुव ज्ञानव, मोक्ष साधन मार्गक्कॊल्लुवारु - मोक्ष साधनवॆन्दु हेळुववरिगॆ, विधिविरोधादि दोषुळुव वरुव- विधिवाक्यगळन्नु उल्लङ्घिसि नडॆदु भगवन्तन निग्रहक्कॆ पात्रराद दोष गळू सह उण्टागुवुवु ऎन्नु साधित्तदिरॆ - ऎन्दु हिन्दॆये साधि सल्पट्टिरुत्तदॆयष्टे ? विधिये बेकागिल्लवागि ज्ञानमात्रदिन्दले मोक्षवादरॆ अहरहस्सन्ध्यामुपासीत इत्यादि विधिवाक्यगळू अन्तवरिगॆ विधिगळल्लदॆ, आज्योल्लङ्घन दोषक्कॆ पात्ररागुवरॆम्ब भाववु हागादरॆ मोक्षार्धिगॆ सम्बन्ध ज्ञान बेकागिल्लवो ? नावु हिन्दॆ पूर्व पक्ष क्रमदल्लि उदाहरिसिद “योन्यथा सन्तमात्मा नं” इत्यादि मूरु प्रमाणगळू ई शेष शेषि ज्ञानद प्रामुख्यतॆ यन्नु हेळुवुदर अभिप्रायवेनु ? ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ, अवुगळू अव श्यकवे ऎन्दु हेळि, आ ज्ञान प्रपत्ति भक्तिगळू ज्ञानरूपवाद ज्ञानक्कू अनुष्ठानगळागि इरुवुदरिन्द, ई ज्ञानक्कू इरुव अङ्गाङ्गि रूप वैल क्षण्यवन्नु तिळिसि सारभूतवाद उपदेशवन्नु माडुत्तारॆ केवल सम्बन्ध ज्ञानवे मोक्ष हेतुवॆम्ब वाद निरासनवन्नु निगमन माडुत्तारॆ. आनपिस्टु हीगादनन्तर, विधिवाक्यगळु निरर्धकवादुदल्लदॆ अव श्यकवागि अनुयगळॆन्दू, ज्ञान मात्रवे सालदॆन्दू, आदनन्तर, सत्वविद्यानिष्ठराद न्यानोवासन प्रभेदगळन्नू ऒळगॊण्ड समस्यॆ ब्रह्मविद्यॆगळल्लि निष्ठराद, मुमुक्षुगळुक्कुम् - मोक्षार्धिगळिगू, पॊदुवाय समवागि, परम्परयोपकारकमान - पूर्व________________
चरमश्लोकाधिकारः ४५५ परस्परयोप तारकमान जीव परमात्म सम्मन ज्ञानं शास्त्रत्ताले सिरन्नवनुक्कु नन्नुडैयस्वामियाय निरतिशय भोग्यनानयःपतियॊ प्रापिक्कुविरकेदर उपाया कान्तैसिरन्नवळविल् इट्टु अन्नो अधिकारिविशेषानुरूपवाग विधि प्पडुकिरज्ञानान्तरङ्गळ भक्ति प्रपत्तिगळ, अवल् प्रपत्ति पक्षिगळु हेळिद हागॆ नाक्षत्तागियल्लदॆ वरंवरॆयागि उपयोगवाद जीव परमात्मरिगिरुव सम्बन्ध ज्ञानं - शेष शेषिरूप सम्बन्ध ज्ञानवु, शास्त्रताले सिरन्दवनुक्कु - उवनिषत्तुगळु मूल मनवु इत्यादि शास्त्र मुख्यवागि हुट्टिदवनिगॆ, नम्मुडैय स्वामियान् - नमगॆल्ला शेषियागि, नावू कूड अवन स्वत्तागि स्वामियागिरुव, निरतिशय भोग्यनाद श्रीयः पतियन्नु प्रापिक्कॆक्कु - होगि नेरुवुदक्कॆ विरुगदॆर - मार्गवेनॆन्दु उपायाकाङ्क्षॆ - उपायवन्नु तिळियबेकॆम्ब आशॆयु, पिरन्नवळ विल् - हुट्टिदुदागलागि, इट्टु - इन्तह सन्धर्भदल्लि, अय्यो अधि कारि विशेषानुरूपवाग - आ मोक्षाधिकारिय शक्ताशक्ततॆगळिगॆ अनुगुणवागि विधिक्क पडुगर ज्ञानान्तरङ्गळ् विधिसल्पट्टु अनुष्ट्रीयगळागिरुव, बेरॆ ज्ञानरूववागिरुव, भक्ति प्रवत्तिगळु ई मेलिन वाक्यद तात्परवेनॆन्दरॆ, ई शेषशेषि ज्ञानवन्नु नावु बेड वॆन्दु निराकरिसलिल्लवु मुख्यवागि ऎल्ला व्यासादि ब्रह्म विद्यॆगळिगू, अज्ञानवु अवश्यकवॆम्बुदन्नु खण्डितवागियू ऒप्पुववु अदु मोक्ष प्राप्तिगॆ नीवु हेळुव हागॆ साक्षात् उवायवल्लवु परम्परया सहायवु, अदरिन्द तन्न स्वरूववन्नु तिळिदु, निरतिशय भोग्यभूत नाद श्रीयः पतिये रक्षकनू मत्तु प्राप्यवू ऎन्दु इदरिन्द अरित वनागि, ऒब्ब आचारनन्नु आश्रयिसि, साक्षादुवायवु यावुदॆन्दु केळि तिळिदु, तानु शक्तनादरॆ उवायवु तनगॆ ब्रह्म विद्यॆगळल्लि ऒं दाद उवासनवू, अशक्तनादरॆ प्रपदनवू, ऎम्ब ज्ञानवन्नु हॊन्दि, अवुगळल्लॊन्दन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु ऎम्बुदु मुख्य तात्सरवु आगलि आ उवायानुष्ठानगळू ज्ञानरूपवादुवु अल्लवो ? ऎन्दरॆ हौदु, नीवु हेळिद ज्ञानक्कू ई ज्ञानक्कू वैलक्षण्य उण्टॆन्दु तिळिसुवुद क्कागि ज्ञानान्तरङ्गळ् - ऎन्दु हेळिदरु. इवुगळू ज्ञानरूपवादु________________
४५६ श्रीमद्रहस्कृतयसारे यावदु ? (१) “यत्संरक्षतयार्पते” इत्यादि गळिर् पडिये सपरिकरमान रक्षाभर समर्पणम्, इदु सम्बन्धानु सन्धान गर्भमागवेणुवॆनैक्काग सम्बन्ध ज्ञानम् प्रपत्ति ऎन्नु वुगळु ऎम्बुदक्कॆ उवाय विभागाधिकारद ८५७ नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि पूरैपक्षियु शेष शेषि सम्बन्धज्ञानवे व्रपदनवॆन्दु भावि सिद्दरु अदु सरियाद अधिप्रायवल्लवॆन्दू हागॆ कॆलवराद पूरा चाररू सह अभिप्राय पडुवुदक्कॆ कारणवेनॆम्बुदन्नु “अवल” ऎन्दारम्भिसिद वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ आवत्तिल् - उपाय गळाद आभक्ति प्रवत्तिगळल्लि, प्रपत्तियावुदु - प्रपत्ति ऎम्बुदु यावुदु ? अदक्कॆ उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ “यत्संरक्षतया र्पते” “याव नन्न आत्मवु संरक्षिसल्पडुलु योग्यवॆन्दु परमात्मन पाददल्लि समसल्पडुवदो” ऎन्दु संहितॆये, इत्यादिगळिर् पडिये - मॊदलाद प्रमागळिल्लि हेळिरुव हागॆ, आदिशब्ददिन्द श्रुतियू भरतमुनि मॊदलाद प्रमाणगळू बोधितवु, सपरिकर मान आनुकूल्यस्य सल्पवे मॊदलाद ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिद, रक्षाभरसमर्पणम् - तन्नदागि रक्षवस्तुवाद ई आत्म संरक्षणद भरवन्नु स्वामिय पाददल्लि नमनोणवु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिद आत्मरक्षाभरसमर्वणवे प्रपत्ति ऎन्दु हेळिदरु हीगिरुवाग पूध्वाचाररुगळु शेष शेषि सम्बन्धज्ञानवे प्रपदनवॆन्दु हेळुवुदरल्लि अवर आशयवेनु ? ऎन्दरॆ मुन्दिन वाक्य दिन्द तिळिसुत्तारॆ-इदु - ई प्रपत्ति ऎम्बुव आत्मरक्षाभरसमर्पणवु सम्बन्धानुसन्धान गर्भवाग वेणुमैन्क्याक - शेष शेषि सम्बन्धद अनुसन्धानवुळ्ळद्दाग बेकॆम्बुदुक्कागि, ऎन्दरॆ ई भरसम र्पणॆगॆ तानु शेषभूतनु परमात्मने शेषियादुदरिन्द आतनु तन्न परम वात्सल्य कारुण्यादिगळ मूलक आ भरसमर्पणॆयन्नु स्वीकरि सुवनॆम्ब महाविश्वासक्कॆ ई शेष शेष ज्ञानवु तुम्बा प्रधानवादु दरिन्द ऎम्ब भाववु. सम्बन्धज्ञानवे प्रपत्ति, ऎन्नु - ऎम्बुदागि, शॆन्नागळ् अत्तनै - हेळिदरु अष्टु मात्रवे प्रपत्तिगॆ सम्बन्ध (१) अहिबुद्ध संहितॆ, ५२ ३६.________________
चरमश्लोकाधिकारः ४५७ सॊन्नाळ् अत्त नै - इ ७ र न्या स रू प प्रपयिन् स्वरूप परिकरादिगळ् मुन्ने परक्कल्लॊ न्नॊं द्वितीयपादार्थं स्त्रीशूद्रादीनां सुखानुसन्धानाय प्रामिडगाधया सङ्गृज्ञाति. शादननु नायनु नानेयार्व, शातकनुर्मॆवशवायॆन्नॆ ज्ञानवु प्रधानवु ऎम्ब अभिप्रायदिन्द हागे हेळिदरे विना, आ आचाररगळु एनू तिळियदवरल्लवु करयोगवु भक्तियोगक्कॆ प्रधानाङ्गवागिरुवदरिन्द, करयोगवे मोक्षवु ऎन्नुवहागॆ. बीगर ऊटवे सक्करॆ ऎन्दरॆ सक्करॆयु आ ऊटक्कॆ प्रधानाङ्गवॆम्ब भाववु हेगो हागॆ . मुन्दिन वाक्यवाद “इब्बरन्यास” ऎम्बुदरिन्द ई भरन्यासक्कॆ परिकरगळाववु ऎम्बुदन्नु हिन्दॆये वरिकर विभागाधिकार मत्तु नाण्य व्रपदनकारदल्लि विस्तरिसि चॆन्नागि हेळिरुत्तेवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. ईरन्यासरूपवाद प्रपत्तिय, स्वरूप परिकरादिगळन्नु परक्क-विस्तरिसि चॆन्नागि विमर्शिसि, चोन्नू - हेळिरुवॆवु. चरमश्लोक द्वितीय पादार्थवु ऎल्लरिगू चॆन्नागि तिळियु वुदक्कागि ऒन्दु पाशुर मूलक तिळिसुत्तारॆ. अर्थवु - ऎरडनॆय पादवु मामेकॆं शरणव्रज वागुदद रिन्द, ई नाल्कु पदगळ अर्धगळन्नु विवरिसुत्तारॆ. (१) शादनव नयनु नाने यार्व - शादनमुम् ऎन्दरॆ साधनवु उवायभूतनु, नायन् ऎन्दरॆ ऒळ्ळॆ, उत्कृष्ट वाद फलवू, उवेयनु, प्राप्यनु, नानेयार्व - नानेयागु वॆनु ; नाने निरपेक्ष सिद्योपायनागियू इद्दु कॊण्डु, साध्य पायवन्नुष्ठिसुव हागॆ माडि नन्नल्ले सेरिसिकॊण्डु परमानन्द वन्नू हॊन्दिसुवॆनॆम्ब भाववु इदरिन्द हिन्दॆ कारिकॆयल्लि हेळल्प * प्राप्य व प्रापकत्वम” ऎम्बर्धवु उपपादितवु. (२) “ शातकनुर्मवशनाय्क प्पत्तु” शा त क नु म ऎन्दरॆ साधकनु प्रपदनानुष्ठातृवु, ऎवशमाय - ननगॆ________________
४५८ श्री मद्रहस्यत्रयसारे प्पत्तुम् । शादनमुंशरणनॆरियन्नुमक्कु, चातनङ्गळि कोरिडैयिन्निल्ला वेतनै शेर् वेरङ्गमिदनिल् वेण्णा, वेरॆल्ला निरुम्नि नाने निर्र तूतनुमानातनुमा ऎन्नॆ पत्ति कन्तीरॆन उरै र्ताशूळगि नाने अधीनवागि, ऎन्नॆप्पत्तु - नन्नन्ने सिद्धोपायनन्नागि वरिसु वनु ; श्रियःव्रतिये इदरल्लि प्रधाननागिरुवदरिन्द, तन्न प्राधान्य वेनू इल्लवॆम्ब अनुसन्धानवु बोधितवु इदरिन्द “स्वप्राधान्य निवारणवु” हेळल्पट्टितु (३) शादनमु शरण नॆरॆयन्नुमक्कु - शरणनॆरि ऎन्दरॆ शरणागति मार्गवू, उमक्कु - निमगॆ, शातनं - साधनवु, आनु - अल्लवु, शरणागतिये निमगॆ साक्षात्तागि फलवन्नु कॊडुव शक्तियिल्ल. वादुदुरिन्द सरियागि नोडिदरॆ अदु प्रधान साधनवल्लवु, व्याज मात्रवे ऎम्ब भाववु इदरिन्द इवत्तेाज मात्रत्वम” ऎम्ब मामेकम् ऎम्बुदर मूरनॆय अर्धवु हेळल्पट्टितु (४) शादनळ् इनिलैन्नु ओर् इडैयिल्निल्ला - शादन बळ् ऎन्दरॆ भक्तियोगवे मॊदलाद साधनगळु, इन्निलॆयक्कु - ई भरन्यासद स्थितिगॆ, ओर्-यावुदॊन्दु, इडैयल् - मध्यदल्लि सहकारि रूपदल्लि, निल्ला - इरुवदिल्लवु इदरिन्द “अन्यपारनन्वयः” ऎन्दु हिन्दॆ हेळिदुदु सहिसल्पट्टितु (५) वेदनै शेर् वेरनिदनिल् वेण्डा - वेदनैशेर् - दुःखसाध्यगळाद, वेरण्ण - बेरॆ अङ्गवु, इदनिलवेण्डा - ई भरन्यासक्कॆ बेकागिल्लवु भरन्यासक्कॆ बेकाद ऐदु अङ्गगळ हॊरतु इन्नु कष्ट साध्य यावुवू अङ्गवागि बेकागिल्लवॆम्ब भाववु “तदङ्गै रष्य सम्बन्धः” ऎम्बर्धवु इदरिन्द हेळल्पट्टितु सार विवरणॆयवरु वेदनै शेर् ऎन्दरॆ वेदनयुक्तवाद, उपासनक्कॆ अङ्गवागिरुव करयोगगति चिन्तनादिगळॆन्दु अर्धमाडिरुत्तारॆ ऎन्दरॆ (६) बेरॆल्ला निरुं निद्रॆ नानेनिर्तृ - वेरॆल्ला भरन्यासवल्लद इतर साधनगळु ऎल्लवू, याव याव फलगळिगॆ साधन वागि यावुवु इवॆयो अवॆल्लवू, निरुर्मनि - इरुव प्रकारवु, नानेनिर्र - नानेयागि इरुवॆनु ; भरन्यासदिन्द वशीकृतनाद________________
चरमश्लोकाधिकारः ४५९ नाने, आ आ फल साधनगळ स्थानदल्लि नाने निन्तु अवुगळु कॊडुव फलवन्नॆल्ला नाने कॊडुवॆनु, इदरिन्द “सत्व साध्यष्ट भिन्न ता” ऎम्ब अर्धवु हेळल्पट्टितु तूतनुमा नातनुमान ऎन्नॆप्पत्ति - भक्तर विषयदल्लि तूतनवाय् - दूतनागियू, दुरोधनन सभॆगॆ वाण्डवरिगॆ अवर राज्य प्रार्धनॆगागि दूतनागि होगिद्दु दन्नु बोधिसुत्तदॆ इल्लि दूतनॆन्दु हेळिदुदु, अवरिगॆ सारधियागि इद्दुदक्कू उप लक्षणवु ; अदू दौत्यवे, नातनुमान - सत्वस्वामियू शेषियू आगिरुव, ऎन्नॆप्पत्त - नन्नन्नु आश्रयिसि, (इदरिन्द माम् ऎम्ब शब्दार्धवु बोधितवु) शोकं तीरॆन - अर्जुननिगॆ, इद्द वापगळु होगुव बगॆ हेगॆ ? उवानन माडलु शक्ति इल्लवल्ला ऎम्ब शोकवु होगुव हागॆ, इतररिगॆ अन्वयिसुवाग अवरवरिगॆ इद्द शोकवु होगुव हागॆ, माशुचः ऎम्बुदर अर्धवु, उरैर्ता - उपदेशिसिद लीला सारधि श्री कृष्णनु, शूळ् गिनाने - ताने तन्न कैङ्करक्कागि स्वीकरि सुवनु ऎम्बर्धवु ताने तन्न प्रयोजनक्कागि नम्मन्नु रक्षिसुवनु ऎम्बर्धवु शूळ् गिनाने ऎम्ब प्रयोगवु शूळदगिन्नु ऎम्ब तिरुवाय् मॊळिशात्तु मरॆवाशुरवन्नू सूचिसुत्तदॆ शूळु ऎम्बु दरिन्द व्यावनॆयु हेळल्पट्टितु वरमपद सायुज्यवु इदरिन्द बोधितवु महाप्राज्ञराद व्याख्यातृगळु “ अङ्के भरतमा रोप्य मुदितः परिषस्वजे” ऎन्दरॆ श्रीरामनु भरताळ्वारन्नु तॊडॆयल्लि कूडिसिकॊण्डु सन्तोषचित्रन गि आतनन्नु आलङ्गिसिदनु ऎम्बुदन्नु ई सन्दर्भदल्लि उदाहरिसिरुत्तारॆ. इदे सायुज्यवु.