21907 श्रीमद्विशिष्टाद्वत सिद्धान रत्नमाला द्वितीय रत्नवु-हदिमूरनॆय सञ्चिकॆयु श्रीमन्नि गमान्य महादेतिक प्रणीत मद्र हस्यत्रय सारे ाद्योपाय शोधनाधिकारश्चतुर्विंशः LIBRARY ACADEMY OF SANSKRIT RESEARC MELKOTE-571 431 विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्ड् सर्कल् र्इस्पॆक्टरु सि. यं. विजयराघवाचाररिन्द रचिसल्पट्टि आचार हृदयान्वेषिणी ०ब कन्नड अक्क तात्पर्यगळॊन्दिगॆ मुद्रिसल्पट्टिरुत्तदॆ. बॆङ्गळूरु सिट 21907 १९३८ क्रय १ रूपायि 21907________________
ACADEMY OF SANSKRIT PESEARCH MELKOTE B BRARY Acc. No. 21907 Date. शिय्यनम– 17.01.98 श्रीमते रामानुजाय नमः ओदिन्द श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः साद्योपाय शोधनाधिकारः २४ यथाधिकरणं प्रभुरजन दान होमार्चना । भरन्यसन भावना प्रकृति भिस्समाराधितः । हिन्दिन अधिकारदल्लि सिद्धपाय विषयदल्लि आतन गुण सम्बं धादिगळ मूलकवागि प्राप्तवागबहुदाद शङ्कागळिगॆल्ला प्रमाण गळॊन्दिगॆ सरियाद समाधानगळन्नु तिळिसिदवरागि ई अधिकारदल्लि साद्योपाय विषयदल्लि ऊहिसबहुदाद शङ्कागळिगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. कूड आदरॆ तन्न प्राप्तिगॆ तनगेने साधनत्ववु सरियॆन्दु तोरिबरुव ऎल्लवु ; याग दान होमादिगळॆल्ला अपूर्व द्वारा फलवन्नु कॊडुत्तवॆन्दु मामांसकरु हेळुव प्रकार, भक्ति मार्गक्कू २ अपूर्व मूलकवागिये मोक्षप्राप्तियुण्टागुवदरिन्द सिद्धपा यद आवश्यकतॆगॆ कारणविल्लवॆन्दु कॆलवरु हेळुवरु ; भरन्यास दल्लादरो भगवन्तनन्ने सिद्धोपायनॆन्दे वरिसतक्कद्दॆन्दु हेळु वदरिन्द भरन्यासवे साध्यॆपायवल्लवॆन्दु अभिप्रायविरुवाग, आ धरन्यासवॆम्ब साद्योपायद शोधनद माते उण्टागलु कारण ऎल्लवु. इन्तह पूर्व पक्षक्कॆ समाधानरूपदल्लि श्रियःपतियु सिद्ध प्रायनॆम्बुदन्नु श्रुति प्रमाणगळिदलू, स्मृति प्रमाणगळिन्दलू________________
२१८६ श्री मद्रहस्यत्रयसारे फलन्दिशति देहिना मितिओ सम्प्रदाय स्थिति । श्रुति स्मृति गुरूक्तिभिर्नयवतीभि राभाति नः ॥५॥ सत्त र्कगळिन्दलू, ब्रह्मसूत्रगळिन्दलू, परमाचाररुगळ दिव्य सूक्ति सम्प्रदायगळिन्दलू, स्थापिसि, अन्तह सिद्धपायनु सुम्मनॆ तन्निष्ट बन्दन्तॆ फल कॊडुवुदिल्लवॆन्दू साध्यॆपायगळिन्द आराधितनागि सन्त ष्टनादरेने फलवन्नु कॊडुवने विना अन्यथा इल्लवॆन्दु पदे शिसुत्तारॆ. आदुदरिन्द श्रीयःपतियन्नु उपायभावदिन्द वरिसुव साद्योपायवाद भरन्यासानुष्ठानवू आवश्यकवु. अदर शोधनवू सह आवश्यकवु. ई अभिप्रायवन्ने सङ्ग्रहिसि ई श्लोकदल्लि उपदे शिसुत्तारॆ బి अर्थ- प्रभुः - सर्वशक्ति स्वातन्त्र कारुण्य मॊदलादवु गळिन्द समर्थनागिरुव नम्म स्वामियु, यथाधिकरणं - वर्णा श्रमरूप अधिकारक्कनुगुणवागि, ऎन्दरॆ हागॆ अनुष्ठिसल्पट्ट, यजन प्रकृतिभिः, यजन - यज्ञ, दान, होम, सायम्प्रात मवू, अक्षन - पूजॆ, भरन्यसन - भरन्यासानुष्ठान, भावना - ध्रनानुस्मृतियु, ऎन्दरॆ भक्तियोग, प्रकृतिभिः – मॊदलादवु गळिन्द, (ई प्रकृति शब्ददिन्द कॆलवु व्याख्यातृगळु व्रतान ज्ञान, तीर्थयात्रॆ, भगवतेवॆ, भागवतसेवॆगळु सङ्कल्पिसल्पट्टवॆन्दु हेळुवरु; इन्नु कॆलवरु भावनाशब्ददिन्द भक्तियोगवु हेळल्पट्टिदुद रिन्द प्रकृति शब्ददिन्द कर्मज्ञानयोगगळु सङ्ग्रहिसल्पट्ट वॆन्दु अभिप्रायपडुवरु.) समाराधितः - चॆन्नागि आराधिसल्पट्टवना गिये, देहि नां - चेतनरिगॆ, फलु दिशति - आयाया साध्य पायगळिगॆ अन गुणवाद फलवन्नु कॊडुवनु, इति हि - ऎम्बदागि यल्लवे, सम्प्रदाय स्थितिः - पूर्वाचार्यरुगळ उपदेश मूलक परम्परॆयिन्द बन्द मर्यादॆय नॆलॆयु, नः शास्त्रगळ मत्तु आचा र्यरुगळ उपदेशगळल्लि तुम्बा श्रद्धॆयुळ्ळ ननगॆ, नयवतीभिः - सत्त र्कगळिन्द युक्तवाद, श्रुति स्मृति गुरू क्तिभिः-श्रुति स्मृतिगळ मत्तु गुरुगळ दिव्यसक्तिगळिन्द आभाति - प्रकाशिसुत्तदॆ. यजन________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २१८७ दान होमादिगळ मूलक हेगॆ सत्येश्वरनु फलवन्नु कॊडुवनॆन्दु नावु नम्बिद्देवो, हागॆये मोक्षार्थिगू कूड भरन्यसन भावनगळाद प्रपभक्तिगळाद साद्योपायगळ मूलक मोक्षवन्नु कॊडुवनॆम्बुदु साराभिप्रायवु. తె तात्पर- ई साद्योपाय सहकारिगळाद यजन दान होमादि गळन्नु यथाधिकरणं - अधिकारानुगुणवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळिदरु. यजन दान होमगळल्लि ऎल्लरिगू अधिकारविल्लवु तॆ वर्गिकरल्लदवरिगॆ अधिकारविल्लवु. अर्चन भरन्यसनगळल्लि सर्वरिगू अधिकारवुण्टु. भावनॆयल्लि स्त्री शूद्र चण्डालादिगळिगॆ अधिकार ऎल्लवु ; आदुदरिन्द यथाधिकरणम् ऎम्ब प्रयोगवु यजन दान होमादिगळाद इल्लि हेळिरुव उपायगळॆल्ला मुमुक्षुविन साद्योपायगळॆन्दु भाविसकूडदु, चतुधपुरुषा र्थगळिगू इवु साद्योपायगळॆन्दु हेळल्पट्टवु. आदरॆ मोक्षवन्नु साधिसिकॊडुव साद्योपायगळु ऎरडे, इदन्नु हिन्दॆये प्रप नश्च द्वेधा सुचरित परीपाकभिदया ” ऎम्ब स्थळदल्लि उपपादि सिरुत्तारॆ. ८४८नॆय पुटवन्नु नोडि. ई साद्योपायगळन्नु अनुष्ठिसदे अवुगळ नैजफलगळु दॊरॆ युवदिल्लवु. हागादरॆ अवु गळे फलगळन्नु कॊडुत्तवॆये, इल्लवे सरेश्वरनु फलगळन्नु कॊडु तानॆये ऎम्ब प्रश्नॆयु उण्टागुत्तदॆ. मामांसकरु हेळुवदे नॆन्दरॆ, ई साद्योपायगळिन्द ऒन्दु अदृष्टवु उत्पन्नवागुत्तदॆन्दू अदक्कॆ अपूवॆम्ब हॆसरॆन्दू, ई अपूत्ववे फलवन्नु कॊडुत्त दॆन्दू हेळुवरु ई अभिप्रायवु श्री भाष्यदल्लि खण्डिसल्पट्टरु तदॆ. ई साद्योपायगळॆल्ला अचेतनगळु, ताने स्वतन्त्रिसियागलि, अदृष्टद्वारावागलि फलगळन्नु कॊडलारवु. फलकॊडुववनु स श्वरनु. आतनु ई साद्योपायगळिन्द आराधितनागिये फल कॊडु वने विना तानागिये कॊडनु. इदरिन्द सशक्तनागि, स्वतन्त्रनागि, परमकारुणिकनागिरुव महा प्रभुवु ई अजागळ स्वनरूपवाद साद्योपायगळ आवश्यकतॆयन्नु निरीक्षिसुवने ऎम्बाक्षेपक्कॆ समा धानवु इदरिन्द हेळल्पट्टितु. इवुगळिन्द समाराधितनादरेने सन्तुष्टनागि फलवन्नु अनुग्रहिसुवनु, इल्लदिद्दरॆ इल्लवु. ई साध्य________________
२१८८ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे पायगळ आवश्यकतॆयु एकॆन्दरॆ तनगॆ वैषम्य नैर्फ्युणादिगळिल्लवॆन्दु तोरिसिकॊळ्ळुवदक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. “फलं दिशति देहिनां” इल्लि चेतनवन्नु देहि ऎन्दु हेळि दुदु, आतनिगॆ प्रभुवाद स्वामियु करण कळे बरयोगवन्नु परमकृपया दयपालिसिरुवदु, आतनु तन्न सल्प प्रयत्नगळ मूलक इन्तह साध्यॆपायगळन्नु अनुष्ठिसलि ऎम्ब उदार भाव दिन्द ऎम्बुदु तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆल्ला साध्यॆपायगळन्नु पूरैसुकृतगळिगनुसारवागि अनु ष्ठिसुवहागॆ माड ववनु सिद्धपायनाद सत्वशक्तनाद स्वामियॆन्दु तिळिसुवदक्कागि प्रभु शब्दवन्नु पयोगिसिरुत्तारॆ, हागॆ प्रेरिसुवदक्कॆ सश्वरनिगॆ सशक्ततॆयू, कल्याण गुणगणवू, पत्नि मॊदलाद विशेषणगळ विशिष्टतॆय, तत्तल प्रदानक्कॆ बेकाद स्वातन्त्र साम क्यादिगळू प्रभु शब्ददिन्द सहिसल्पट्टवु ई प्रभु शब्दवन्ने श्री देशकरवरु मुन्दिन वाक्यदल्लि “सत्वज्ञ माम्, सत्वशक्तियाय्, परम कारुणिकमाय्, सशेषियाय, स पक माय्, सत्वलोक शरर्ण्य ” ऎन्दु विस्तरिसिरुत्तारॆ. हीगॆ साद्योपायग इन्दाराधितनागिये सिद्धोपाय नु फलवन्नु कॊडुवनॆम्बभिप्रायवु तमगॆ आचार परम्परया उपदॆ - शमुखि’न बन्दुदु ऎन्दु तिळिसुव दक्कागि सम्प्रदायस्थितिः ऎम्ब प्रयोगवु प्रकृत मोक्षप्रा एगॆ भरन्यसन भावनगळिल्लदॆ प्रभुवु मोक्षव न्नु कॊडुवदिल्लवॆम्बुदु तम्म अभिप्राय मात्रवे अल्लवु नाथ गळु मॊदलुगॊण्डु सम्प्र दाय रीत्या दॊरॆत अमोघ भिप्राय वु. आदुदरिन्द सश्वरनु व हाकृपानिधियु, हेग उद्दार माडुवन, ई भरन्यासादिगळिन्द प्रयोजनवेनु, इत्यादि आक्षेपगळिगॆ सुतराम् अवकाशविल्लवॆम्ब भववु. इदु सम्प्रदायस्थितियादुदरिन्द अन्थाद्दन्नु उल्लङ्घिसि नडॆ युवद श्रेय स्वरवल्लवॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. बरी सम्प्रदायस्थितिये आद पक्षदल्लि प्रति कक्षियवरु मन बन्दन्तॆ नडॆयबहुदु. आ सम्प्रदायस्थितिगॆ सम्पूर्ण बलवुण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. प्रथमतः सत्तरद बलवुण्टॆन्दु नयवतीभित ऎम्बु दरिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. फलमत उपपत्तॆ : ऎम्ब (३ २.३७) शारीरक________________
21907 170198 २१८९ साद्योपाय शोधनाधिकार सूत्रदल्लि श्रुतियल्लि हेळिरुव भगवन्तन अनुग्रहवे फलप्रदवल्लदॆ श्रुतियल्लि हेळद अपूरैवु फलप्रदवल्लवॆन्दु तोरिसिरुव सत्तानु गृहीतवादुवु श्रुतिस्मृति गुरूक्तिगळु ऎम्ब भाववु श्री देशिकर वर आचारराद वादिहंसाम्बुवाहरॆम्ब अपरनामधेयवुळ्ळ अप्पु ळ्ळारवरु वादिगळल्लि प्रथमरु, अन्तह महनीयरु ई श्रुति स्मृति गुरूक्तिगळन्नॆल्ला वादमूलक स्थिरपडिसि तमगॆ उपदेशिसिदरु ऎम्ब रवु नयवतीभिराभाति न ऎम्बुदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ श्रुति स्मृति गुरूक्तिगळु न्यायानुगृहीतगळादरेने शास्तारगळु, आ भाति- प्रकाशिसुत्तवॆ. इल्लदिद्दरॆ अवुगळिन्द अपार्थगळे तोरिबरु वदरिन्द प्रकाशिसुवदिल्लवॆन्दू, आ कारणदिन्दले विपक्षदवरिगॆ प्रका शिसलिल्लवॆम्ब भाववु. तमगादरॆ महावादिश्रेष्ठ रुगळ उपदे शवु दॊरॆतु शुति स्मृति गुरूक्तिगळिगॆ न्यायानुगृहीत समञ्ज सारवु दॊरॆतिरुवदरिन्द तावु ई भागदल्लि तुम्बा सुकृतिगळॆन्दु तम्म ऎदॆयन्नु मुट्टि नः ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुवहागॆ आभातिनः ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. साद्योपायगळिन्द प्रीतनाद सिद्योपायने सकल फलप्रद नॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ :- १. “ स वा एष महानजः आत्मा अन्ना दो वसुदा नो विन्सते वसु ” (ब्र. ६. ४. २४.) यावनु ई महत्तागि नित्यनागि उत्पत्ति रहितनाद परमात्मनन्नु अन्नवन्नू द्रव्यवन्नू कॊड व सिद्धपायनॆन्दु तिळिदु उपासिसुत्तानो, आतनु अन्नवन्नू द्रव्य वन्नू हॊन्दुवनु ऎम्बर्थवु. इदरिन्द साध्यॆपायानुष्ठानदिन्द फलवॆम्बुदु व्यक्तवु. आदरू फलकॊडुववनु सश्वेश्वरन साद्योपाय वल्लवु, साध्यॆपायदिन्द आराधितनागि प्रीतनागि फलवन्नु कॊडुवनु २ “स एनं भूतिं गमयति” (यजुद संहितॆ २.११) यारु वा यु देवताकवाद यज्ञवन्नु माडुवरो, अवरिगॆ अदे वायु देवतॆयु ऎन्दरॆ तदन्तरामियाद भगवन्तनु, ऐश्वरवन्नु हॊन्दिसुवनु. २० ३, “तमक तुं पश्यति वीतशोकोधातुः प्रसादात्महि मान माशं” (तैत्तरीय. अम्भसि) अन्तह सत्व कर बन्ध शून्य________________
२१९० श्रीमद्रहसत्रयसारे नाद अपहत पात्मनाद महत्ताद महिमॆयुळ्ळ सत्व नियामक नाद परमात्मनन्नु यावाग साक्षात्करिसुवनो, आग स सृष्टा वाद परमात्मन अनुग्रहदिन्द शोकविल्लदवनागुवनु ऎन्दरॆ निरति शय आनन्दवन्नु हॊन्दुवनु. (४, २. १.) ४. “यंयमन्ततनभिकाना भवन्ति, तन्तमेवोप जीवन्ति ५. “यमे वैष वृणुते तेन लभ्य” (वुं, ३.२.३) इदरर्थवु हिन्दॆये उपपादितवु. स्मृतिवाक्यगळु. ६. “अहं हि सत्य यज्ञानां भोक्ता च प्रभुरेव च । भोक्तारं यज्ञतपसां सत्वलोक - हेश्वरं ये यजन्ति पिर्तृ देर्वा ब्राह्मर्णा सहुताश र्ना सत्व भूतान्तरात्मानं विष्णु मेव यजन्तिते ॥ ऎम्बुदरिन्द साधूपायगळाद सर करगळिन्दलू श्री महा विष्णुवे आराधिसल्पडुवनॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ आतने प्रीतनागि अवुगळिगॆ उचितवाद फलगळन्नु कॊडुवनॆन्दु हेळल्पडु इदॆ :- यां यां तनुं भक्तः श्रद्धयार्चितु “यो यो मिच्छति” ऎन्दु प्रारम्भिसि कडॆगॆ, “लभते च ततः कार्मा मदैव विहिर्ता हिर्ता” ॥ ऎम्बुदरिन्द साद्योपायक्कॆ उचितवाद फलवन्नु कॊडुववनू ताने ऎन्दुपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये इन्नॊन्दु कडॆयल्ल, अननैनैव योगेन मां ध्यायन्त उपासते । तेषामहं समुद्ध र्ता मृत्यु संसार सागरात् । इल्लियू साध्यॆपायवाद योगदिन्दले ब्रह्मप्राप्ति यु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. (गी, १६ २४) वाल्मीकि महयू कूड 66 ७. * कथञ्चिदुपकारेण कृते नैकेन तुष्यति” ऎम्बुदरिन्द साद्योपायदिं द श्री रामनु सन्तुष्टनागि, अनुग्रहोन्मुखनागु________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २१९१ वनु ऎम्बुदन्नु “नस्मर पकाराणां शतमस्यात्मवत्तया” ऎम्बुदरिन्द तिळिसिरुत्तारॆ. ८. श्री पराशररु प्राचीन बर्हिवाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ :- धरमरं च कामं च मोक्षञ्चाच्छतां तथा । आराधनीयो भगवाननादि पुरुषोत्तमः । (वि. पु. १. १४. १६) चतुर्विध पुरुषार्थगळन्न पेक्षिसुववरु आया फलगळिगनुगुणवाद साद्योपायगळिन्द पुरुषोत्तमनन्नु आराधिसतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ទ ९. “ कर धार इवापारे भगर्वा पारदर्शनः, संसार सागरदल्लि मग्नरादवरन्नु सत्येश्वरनु हडगिनल्लि कूडिसि आचॆय दडवन्नु सेरिसवनॆम्बुदरिन्द सिद्धपायनॆम्बुदन्नू, हागॆ सिद्रूपाय नागलु बेकाद भगवतियुण्टागबेकादरॆ, “अतः पुमिज श्रेष्ठा वरा श्रम विभागशः । स्वनुनितस्य धरस्य संसिद्धिद्दरितो षण। तस्मादेकेन मनसा भगर्वा सात्वतां पतिः । शू त्यव्यः कीरि तव्य धैयः पूज्यश्च नित्य दा॥” (भा. १, २, १३-४) ऎम्बुदरिन्द साद्योपायद आवश्यकतॆयु हेळल्पट्टितु हागॆये “श्रवणं कीर्तनं” ऎम्बल्लियू साद्योपायगळू तत्सहकारिगळू हेळल्पट्टवु. मत्तु भगवद्भक्तियोगेन प्रास्ता भागवती गति- ” भाग, (३, २४, ५७) ऎम्बल्लि भक्तियोगदिन्द मोक्षफलवु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. 66 १०. सत्येश्वरने लोकगुरुवागि अनेक स्थळगळल्लि साध्यॆ पायावश्यकतॆयन्नु पदेशिसिरुत्तानॆ. “सत्वर्धा परित्यज्य मा मेकं शरणंव्रज” वॆन्दू (गी, १८, ६६) “ सकृदेव प्रपाय तवाति च याचते । अभयं सत्वभूते ददामै तम्म तं मन” (रा. अयोध्या १८. ३३) ऎन्दू तन्न दिव्यसल्प वन्नु व्यक्तपडिसिरुत्तानॆ. ११. श्रुति स्मृति गुरू भिति ऎम्बल्लि गुरूक्तिभिः ऎम्बुद रिन्द श्री यतिवररु “ फलमत उपपत्तेः” ऎम्ब सूत्र व्याख्यान दल्लि हेळिरुव “स एवहि सत्वज्ञ स्वत्व शक्ति र्महोदारो याग दान होमादिभि रपासनेनचाराधितः ऐहिकामुक________________
२१९२ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे साध्यॆपायं विना सिद्धोपायस वशीकरणं न साध्यम् इप्पडि सत्वज्ञ माम्, सत्व शक्तियाम्, परमकारुणिक भोगजातं स्व स्वरू पा ना रूपन पवरं च दा तु मिष्टे,” मत्तु हागॆये फलाधिकरणद कॊनॆयल्लि हेळिरुव “तदारा धन रूपाणि च यागदान होमात्मकानि”, “स्तुति नम सार सङ्कीरनागनध्यान न्यासादिभिराराधि तात्परात्पुरुषा द्योगा पवर रूप फलञ्च वदन्तिसं समञ्जसं” ऎम्बी वाक्यगळू सह सहिसल्पट्टवु. इवुगळ अर्थवेनॆन्दरॆ : “आ परब्रह्मनु, ताने सत्वज्ञनु, सत्वशक्तियुळ्ळवनु, महोदा रियु, होम मॊदलादवुगळिन्दलू, उपासनॆयिन्दलू कूड आराधिसल्पट्टवनागि ऐहिकामुष्टिकभोग समूहवन्नू, चेतननु तन्न स्वन्त स्वरूपवन्नु हॊन्दुव मोक्षवन्नू, कॊडलु शक्तना गिद्दानष्टॆ”, मुन्दॆ अचेतनवागि अनित्यवागि क्षण ध्वंसियागिरुव करवु कालान्तरदल्लि प्राप्तवागुव फलवन्नु कॊडलारदष्टे ऎन्दु इदॆ. “ स्तुति नमस्कार कीत्रनॆ अक्कनॆ उपासनॆ भरसम कृणॆ मॊदलादवुगळिन्द आराधिसल्पट्ट परम पुरुषनिन्दले सत्वविध भोगगळू मोक्षवू सह फलवॆन्दु वेदानगळु हेळु इवॆयादुदरिन्द समस्त शास्त्रवू नमगॆ समञ्जसवु ” ऎन्दु हेळि फलाधिकरणवन्नु मुगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ साद्योपायावश्यकतॆयन्नु हेळुव नः तमगॆ, सत्ववू समञ्जसवु ऎम्बवन्नु सूचिसुवदक्का गिये, आभातिनः ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ श्री देशिकरवरु श्री भाष्यारगळन्नु मनस्सिनल्लिट्टे प्रयोगगळन्नु माडिरुत्तारॆ. साध्यॆपायविल्लदॆ सिद्योपायनन्नु वशमाडि कॊळ्ळुवदु साध्यविल्लवु सिद्योपायन स्वरूप माहात्मयन्नु चन्नागि अरितवनागि द्दरू, आतनल्लि तुम्बा भक्तिय संसारदल्लि सम्पूक्ष्मवाद वैराग्यवू, प्राप्तवागिद्दरू, प्राप्यवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब रुचि, त्वरॆ सह तलॆ तोरि________________
(9) साध्य पाय शोधनाधिकारः २१९३ माय्, सत्वशेषियाय, सपकमाम्, सत्वलोक शर मान सिद्धपाय विशेष तॆळिनालुम्, (१) “आरोग्य द्दरू, हीगॆ ज्ञान भक्ति वैराग्यगळु ई मोक्षार्थिगॆ उण्टागिद्दरू, साद्योपायवन्नु अनष्टिसुवहागॆ माडुव तन्न सुकृतवू अदन्नु चन्नागि तिळियुव भगवन्तन अनुग्रहवू, इल्लद पक्षदल्लि ई सिम्मॊ पायनाद मुकुन्दनु “ नदिशति मुकुन्दो निजपदं " ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, मोक्षवन्नु कॊडुवदिल्लवु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. सत्येश्वरनु सिद्योपायनागलु बेकाद कल्याणगुणगळु आतन इवॆ ऎन्दु प्रथमतः हेळुत्तारॆ. इप्पडि-सिद्दोपाय शोधनाधिकार दल्लि स्थापिसिद रीतियल्लि, सत्वज्ञमाय्-सत्वज्ञनागि, सदा एककालदल्ले ऎल्लवन्नू साक्षात्करिसुववनागि, इदरिन्द चेतननु माडिद्दन्नरितु आत नु हेगॆ अनुग्रहक्कॆ अर्हनॆन्दु तिळियलु बेकादगुणवु, सर शक्ति याम् - ईतनु माडुव साद्योपायगळिन्द, प्राप्य प्रापकगळिगॆ विरोधगळन्नु निवारणॆ माडुव शक्तियु ऐहिकगळिगागि साद्योपाया नुष्ठानवादरू, तप्पलप्राप्ति विरोधिगळन्नू होगलाडिसुव शक्तियु, परमकारुणिकमाय्-कृपासागरनागि, सामर्थ्यविद्दरू कृपॆयिल्ल दिद्दरॆ अनुग्रह उण्टागुवदिल्लवॆन्दु उपपादिसिरुवहागॆ, अनुग्रहक्कॆ कृपॆयू आवश्यकवु, सत्वशेषिया- ऎल्लवू तन्न प्रयोजनक्का गिरुवदरिन्द समस्तक्कू शेषियागि, इदरिन्द चेतनानुग्रहवू आत नन्नु प्रीतिसुव स्वभाववू हेळल्पट्टवु, सपत्नि कमाय- अनुग्रह मयळागि चेतन संरक्षणॆयल्लि बादरवुळ्ळ पत्नियाद लक्ष्मियिन्द युक्तनागि, ई विशेषणवू अनुग्रहक्कॆ आवश्यकवु, सत्व लोकशरण्य मान - समस्त चेतनरिगू “समोहंसभूतेषु” ऎन्दु हेळि रुवहागॆ एनॊन्दू पक्षपातविल्लदॆ तन्नन्नाश्रयिसिदवरन्नॆल्ला उद्धार माडुववनाद, सिद्धपाय विशेषव तॆळिनालु - सत्व श्वरने सिद्धोपायनॆम्ब ज्ञान उण्टागिद्दरू, मत्तु (२) (0)________________
२१९४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मिन्द्रियौल्बण्य मैश्वरं शत्रु शालिता । वियोगो बान्ध वैरायुः किन्त नात्रतष्यति ऎरपडिये विवेकमिल्ला दाल्कु गुणमाय् तोत्तिन वैयुं दोषमानपडि कण्डु (संसार) वैराग्यम् पूर्ण मा नालु (२) “ परमात्मनि “आरोग्यमिन्द्रिय्ल्बण्यं - आरोग्यवु विषयोपभोगिगॆ बहळ बेकादुदादरू, विवेकिगॆ इन्द्रियगळ हावळिगॆ कारणभूतवागि दोषयुक्तवादुदु, ऐश्वरं शत्रुशालि ता- ऐश्वर्यवेनो ऐहिक भोगगळिगॆ साधकवागिद्दरू विवेकिगॆ इतररल्लि असूयॆयन्नुण्टु माडुवदर मूलक शत्रुगळन्नुण्टुमाडुव दोषवुळ्ळदु, अथवा कामक्रोधादिगळन्नुण्टुमाडुव दोषवुळ्ळदु, वियोगो बान्धवैरायुः - आयस्सु बहुकाल ई लोकद उपभोगगळिगॆ साधकवागिद्दरू, बहुकाल बदुकिदवनिगॆ पुत्र कळत्र सहोदरादिग ळाद अनेक बन्धु वियोगमूलक दुःखवन्नुण्टुमाडुव दोषवु इदु, हीगिरुवाग, येन - यावुदरिन्द, आत्र - ई दोष सप्तक गळिन्द कूडिद लोकदल्लि, तुष्यति - सन्तोषपडुवनो, तत्- अदु, किं - यावुदु ? ऎन्दरॆ यावुदू विवेकिगॆ सन्तोषकरवादुदिल्लव ऎम्ब भाववु. सत्ववू (३) “भयनिदानवे भयक्कॆ कारणभूत वादुदे ऎम्ब तात्पर्यवु. ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, विवेकविल्लादरु - विवेकविल्लदवरिगॆ, गुण माय तोन वैयुव - ऒळ्ळेदॆम्बदागि तोरिबन्द, आयुरारोग्यश्वर वॆल्लवू, दोषमानपडि कण्डु - दोषयुकवादुदु ऎन्दु चन्नागि अरितु, वैराग्य पूर्णनानालु - संसारदल्लि वैराग्यवु सम्पूर्णवागि उण्टागिद्दरू 66
- सम्पद వ सङ्काशा यवनं कुसुमोपमम् । तट चञ्चल वायुश्च कस्य स्याज्ञानतो धृतिः ” ऎन्दरॆ “सम्पत्तुगळु कनसिनल्लि कण्ड गण्टिन हागू, यौवनवु बाडि होगुव मृदुवाद पुष्पदहागू, आयुस्सु चञ्चलवाद मिञ्चिन (२) नारद परिव्राजकोपनिषत्तु. (३) अतिस्तुति.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २१९५ यो रक्त ऎ रपडिये प्राप्य रुचियुण्डा नाल्कुम् (४) * महता पुण्यवन कीतेयं कायनौ सैया । प्रा पुं दुःखोदधेः पारं त्वर यावन्नभिद्यते” । ऎर पडिये त्वरॆ सिरिन्हालुम्, अनादियाग अनुवृत्तमान हागू विरक्तनिगॆ तोरिबरुवदरिन्द, इन्तह सरियाद ज्ञानवुळ्ळ याव विवेकिगॆ इवुगळल्लि स्थिर बुद्धियुण्टागुत्तदॆ” ऎम्बुदु इल्लि अनुसन्धेयवु (३) परमात्म नियोरक्त” परमात्मनल्लि यावनु भक्तियुळ्ळवनो, मुन्दक्कॆ “विरकॊ परमात्मनि” पर मात्म व्यतिरिक्तगळाद ऐहिकगळल्लि वैराग्यवुळ्ळवनागुत्तानॆ ऎन्दु इदॆ, ऎ रपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, प्राप्य रुचि युण्डाना लुम् - प्राच्यनाद श्रियःपतियन्नु हॊन्दबेकॆम्ब आशॆयन्नु हॊन्दि द्दरू, (४) इदु शिष्यनिगॆ गुरुवु हेळुव सन्दर्भवु. “महता - महत्ताद, पुण्य पण्यन - पुण्यवॆम्ब द्रव्यदिन्द, त्वया - निन्निन्द, इयं- ई, कायनौः - शरीरवॆम्ब हडगु, क्रीता - कॊण्डुकॊ ळ्ळल्पट्टितु, ऎन्दरॆ तुम्बा पुण्य विशेषविद्दुदरिन्दले इन्तह मानुष जन्मवु निनगॆ लभिसिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. ई शरीरवन्ने ऒन्दु हडगिगॆ होलिसिरुत्तारॆ ; एतक्कॆन्दरॆ उत्तरार्धदिन्द हेळुत्तारॆ. यावत् - ऎष्टरल्लि ई देहवॆम्ब हडगु, न भिद्यते - ऒडॆदुहो गुवदिल्लवो अष्टरल्ले ऎन्दरॆ देहावसानव प्राप्तवागुवदरॊळगेने, दुःखोदद्दे – संसारवॆम्ब दुःखरूप समुद्रद, पारं- आचॆय दडवन्नु, प्रापुम् - हॊन्दुवदक्कॆ, त्वर. शीघ्रपडिसु, ऎन्दरॆ ई ज्ञानविवेकगळिरुव ई मानुष जन्मवु तुम्बा पुण्य शेषदिन्दुण्टा दुदु, ई जन्मवु कळॆयुवदरल्ले ज्ञान सम्पादिसिकॊण्डु साध्यॆपा यानुष्ठानवन्नु माडि, आतनन्नु हॊन्दु” ऎरपडि - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, रै सिरनालु - प्राप्यवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब रातिशयवु उण्टागिद्दरू, हीगॆ सश्वरनन्नु हॊन्दलु बेकाद वैराग्य प्रापैरुचि, प्राप्यत्वरॆ इवॆल्लवू इद्दरू, मुन्दिन वाक्य (४) वराह पुराण, 1________________
२१९६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आज्ञातिलङ्घन मडियाग प्पिरिन्नु निक्किर बन्धकमान भगव निग्रहत्तुक्कु प्रशमनवाग, “मामेकं शरणं प्रज” ऎन्नु विधिवाक्य (ति) तालु, “प्रपद्यो” ऎन्नु अनुष्ठान वाक्य (३) तालुं कॊल्लप्पट्ट साद्योपाय विशेषं तिळियाद पोदु सिद्योपाय भूतना न सत्वरनै वशीकरि विरगि. शेषदिन्द साद्योपायानुष्ठानवु परमात्म कृपया उण्टागदिद्द पक्षदल्लि भगवदनुग्रहवु अन्तवनिगिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ, एकॆन्दरॆ “ तस्य च वशीकरणं तच्छरणागति रेव” ऎन्दु श्री भाष्यदल्लि यतिवररु हेळिरुव हागॆ साद्योपायानुष्ठानविल्लदुदरिन्द श्रीयः पतियन्नु वशीकरण माडलसाध्यवॆम्बभिप्रायवु. अनादियाग अनुवृत्त मान - ई दुष्कर्मगळु यावागलिन्द अनुसरिसि बन्दिवॆ ऎन्दु हेळलु साध्यविल्लदुदरिन्द, अनादियागि अनुसरिसि बन्द ऎन्दु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ, आज्ञातिलङ्घनं - सत्येश्वरन आज्ञॆगळाद विधि निषेद वाक्यगळन्नु अतिक्रमिसि नडॆद अकृत्य करण कृत्याकरण रूप अपराध गळ, अडियाग - मूलकवागि, पिरिन्नु निन्निर - उत्पन्नवागिरुव भगवन्निग्रहक्कॆ, प्रशमनवाग- शान्तिय रूपदल्लि, मामेकं तरणं व्रज - नन्नॊब्बनन्नु उपायवागि हॊन्दु, ऎन्नु विधिवाक्य तालुम् - ऎम्ब विधिवाक्यदिन्दलू, “ प्रस” ऎन्नु अनुष्ठान वाक्यतालुम् - चरण् शरण महं प्रपद्य ऎन्दु अनुष्ठान मन्त्रवाद द्वय पूर्व खण्डदिन्दलू, तॊल्लप्पट्ट - हेळल्पट्ट, साधूपाय विशेषं- साध्यॆपाय विशेषवु, तॆळियाद पोदु - अदन्नु अनुष्ठि सुवदु अत्यावश्यकवॆम्ब ज्ञान उण्टागदे इरुवाग, सिद्योपाय भूतनाद सर्वॆश्वरनन्नु, वरीकरिक विरगिल्लॆ - वशमाडिकॊळ्ळुव मार्गवु इन्नु यावुदू इरुवदिल्लवु. साध्य पायवन्नवलम्बिसदे सिद्धोपायनु अनुग्रहिसुवदिल्लवॆन्दु इल्लि हेळल्पट्टितु. हिन्दॆ “ प्रपन्नाद षां ” ऎम्ब श्लोकमूलक साद्योपायगळु भक्तिप्रपत्तिगळॆरडे ऎन्दू, इवुगळल्लि यावुदा दर ऒन्दन्नु अवलम्बिसदॆ मुक्तिदायकनु मुक्तियन्नु कॊड 66________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २१९७ आगैयाल् अर्दि अधिकारलु स्वरूपलु, परिकर इलु, वरु कलक्क शमिप्पिक्किरोम् : नॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मामेकं शरणं व्रज ऎम्बुवदरिन्द भक्तिरूप उपायवू, प्रपद्य ऎम्बुवदरिन्द भरन्यासवू हेळ ट्टि तॆन्दू, अथवा ऎरडरिन्दलू भरन्यासवु बोधिसल्पट्टितॆन्दू, भर न्यासवु प्रकरणानुगुण्यवागि हेळल्पट्टरू भक्ति मार्गवू उपलक्षण रीता उपदेशिसल्पट्टितॆन्दू भाविसबहुदु. श्रुतियू कूड “नान्यःपना अयनाय विद्यते” (पु. सू.) ऎन्दु साद्योपाया नुष्ठानविल्लदॆ आतनन्नु हॊन्दलु साध्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तदॆ. मत्तु “दैवी हैषा गुणमयि मम माया दुरत्यया । 66 म मेव ये प्रपद्यन्ते माया मेतां तरन्ति ते” ई जीवात्मनिगॆ कर्म कृतविचित्र गुणमयवाद प्रकृति संसर्ग रूप वाद संसारदिन्द बिडुगडॆयु प्रपदनवन्नष्ठिसदॆ ऎन्दिगू उण्टा गुवदिल्लवॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु ध्यान श्लोकदल्लि “यत्पत्तिं विना सत्व, यस्यमाया दुरत्यया । धनञ्जय रथस्थं तत् प्रपद्यॆ परमं महः ” याव सर्वॆश्वरनल्लि शरणागतियन्ननुष्ठिसदॆ संसारवन्नु दाटलसा ध्यवो, अन्तह अर्जुनलीला सारथियाद सर्वोत्कृष्ट तेजस्सन्नु शरणु हॊन्दुवॆनु. आगैयाल् - हीगॆ साद्योपायानुष्ठान विल्लदॆ मोक्षविल्लवॆम्बुदु स्थापितवाद नन्तर, (१) अधिकार लुम् - यारिगॆ ई साद्योपायवाद भर न्यासदल्लि आधिकारवॆम्बुवद रल्ल, (२) स्व रूपत्तिलु - अदर स्वरूपदल्ल, (३) परिकरङ्गळि लुम् - अदर अङ्गगळल्ल, वरु कलक्कण्ण - बरुव श रूप आक्षेपगळन्नु, शमिप्पिक्किरोम् - शमनमाडुत्तेवॆ, ऎम्ब दागि ई अधिकारदल्लि उपदेशिसुवदन्नु प्रतिज्ञावाक्यरूपदल्लि हेळिरु ई अधिकारदल्लि मूरु विधवाद आक्षेपगळिगॆ समाधानवु हेळल्पडुत्तदॆ :-() अधिकार विषयदल्लि (२) स्वरूप विषयदल्लि (३) परिकरगळ विषयदल्लि उण्टागबहुदाद शज्ञागळन्नु पूर्व पक्ष________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्तॆ साधिकारत्व समर्थनव इप्प पत्तियु मॊरु वैदिक धर्मनु नॆ? इदुवु मॊरु याग विशेष मागवन्नो न्यासविद्यॆ यिलॆयोदओडु माडि अनुवदिसि अवुगळिगॆ समाधानवन्नू हेळुत्तारॆ. हीगॆ स पाय विषयवाद शागळु शोधिसल्पडुवदरिन्द इदक्कॆ साध्य पाय शोधनाधिकारवॆम्ब हॆसरु. (१) प्रपत्तियल्लि सरिगू अधिकार उण्टॆम्बुदर समर्थनॆयु. प्रथमतः अधिकार विषयदल्लुण्टागुव पूर्व पक्षवन्नु पपादिसि अदन्नु निरसन माडुत्तारॆ. इप्प पत्तियु ई भरन्यासवु, ऒरु वैदिक धम-वेददल्लि हेळिरुव ऒन्दु कर्मानुष्ठानवल्लवो? इदुवु ई प्रसदनवु, ऒरु याग विशेषवागमनॆ - ऒन्दु याग विशेषवॆन्दल्लवे न्यास विद्यॆयल्लि, ओद प्पडुगिरदु - पत वागिरुत्तदॆ ऎन्दरॆ हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आगैयाल्
1 आदुदरिन्द, इदु साधिकारवागकूडमो - ई प्रपत्यनुष्ठानदल्लि शूद्र चण्डाल मॊदलुगॊण्डु ऎल्लरिगू अधिकार उण्टॆन्दु अधिकारि विभा गाधिकारदल्लि हेळिरुवदु सरियो, ऎन्नु - ऎम्बदागि, शिलर् कॆलवरु, अवरु यारॆन्दरॆ, श्री सोमेशियाण्डान् प्रकृतिगळु, विचारि स्टार्गळ - पूर्वपक्षवन्नु हेळुवरु, भरन्यासवू ऒन्दु वेद विहित धर्मवु न्यासविद्यॆयल्लि ऒन्दु याग विशेषवॆन्दे रूपक माडि हेळिरुत्तदॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ, नावुगळु अदन्नु प्रतिदिनवू देवतार्चनॆय शात्तु मलॆयल्लि पठिसुत्तेवॆयादुदरिन्द ओदप्प डु गिरदु - ऎम्ब प्रयोगवु (१) “तस्यनं विदु षो यज्ञ स्वात्मा यजमान” ऎन्दारम्भिसि. “तस्मादह्मणो महिमान मत्तु प निष” ऎन्दु मुगिसुव वाक्यवागिरुत्तदॆ. इदरर्थवेनॆन्दरॆ– न्यास विद्यानिष्ठन स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ला ऒन्दु यागरूपवादु दॆन्दु इल्लि हेळल्पडुत्तदॆ. ई न्यासविद्यॆ ऎम्ब यागक्कॆ जीवात्मने यजमाननु, यज्ञ यजमाननु सपत्निकनागिरबेकु, श्रद्धॆये________________
गिरदु. साध्यॆपाय शोधनाधिकार २१९९ आगैयाल् इदु सत्याधिकारवाग कॊडुमो वॆन्नु शिलर् विचारिप्पर् गळ्, पत्नियु, आ प्रपन्नन शरीरवे इद्दवु कट्टिगॆयु, वक्षस्थळवे वेदि कॆयु, वक्षस्थळद कूदलुगळे परिस्तरण दर्भॆगळु, शिखॆये वेदवु इल्लि वेद शब्दवु यागदल्लि बेकाद दर्भविशेषवन्नु सूचिसुत्तदॆ. (ईगिनवरिगॆ वेदवे बेकागिल्लवादुदरिन्द शिखॆयिल्लदवरागिरुत्तारॆ.) हृदयवे कोपवॆम्ब पशुवन्नु कट्टव भूपस्तम्भव, कामवे ऎन्दरॆ भगवदनुभवद आशॆये होमक्कॆ बेकाद तुप्पव, कोपवे वधिसतक्क पशुवु, शान्तिये ब्राह्मणरिगॆ कॊडुव दक्षिणॆयु, वाक्य ऎन्दरॆ प्रपन्नन भगवद्गुण प्रशंसारूप वा ऋत्विक्कु हेळतक्क मन्त्रगळु, प्राणवे ऎन्दरॆ वायु सञ्चारगळे उद्धातृविन साम गानव, चकस्से ऎन्दरॆ ज्ञान चक्षुस्से अध्वय्युविन यजुर्वेदाम्मा नवु, मनस्से बह्मा, किविगळे अग्नि द्रवु देहावसनदवरिविगू यागदीक्षॆयु, इवनु ऊट माडुवदू पानमाडुवदू सोम पानवु, हीगॆये रूपक माडि हेळि कॊनॆगॆ यागक्कॆ अवकृथ मरणवॆन्दु हेळि, ईतन जीवमानदल्लॆल्ला नडॆयतक्क ऒन्दु दॊड्ड अग्नि होत्रवॆन्दु तिळिसि, हीगॆ तिळिद याद प्रसन्ननिगॆ उण्टागबहुदाद अर्चिरादिगतियन्नु बो धिसि परब्रह्म प्राप्तियन्नु फलवागि उपदेशिसिरुत्तदॆ. 3 ज्ञानि हागॆये पूरै ลา पुरुषसूक्तद १८नॆय ऋक्किनल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ :- (२) “यन यज्ञ मरजन्त देवाः । तानि धाणि प्रथमा न्यार्स । तेहना कं महिमान स्पचन्ते ! यत्र साध्यास्सन्ति देवाः” ॥ मुक्तरागबेकॆम्बवरु भरन्यासरूपय दिन्द, यज्ञवैविष्णु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सत्वय ज्ञाराध्य नाद श्री महाविष्णुवन्नु आराधिसुत्तारॆ. अन्तवरु नित्यविभूतियल्लि रुव अनन्त गरुड विश्वक्कॆ नादि नित्यसूरिगळॊन्दिगॆ सेरुवदक्कागि आर्चिरादिगळिन्द सन्मानिसल्पट्ट दिव्य वैकुण्ठवन्नु होगि सेरुवरु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (३) “य सृमिधाय आहुतीर्यॊ________________
२०० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वेदेन दाशर्म अग्नये यो नमसा ससध्वर” (४) “हनि र्गहीत्वात्मरूपं वसुरति मन्त्रतः जुहुयात्र णवेनाग्ताव च्युताख्यॆ सनातने” जीवात्मरूपद हविस्सन्नु तॆगॆदुकॊण्डु ओम् ऎम्ब प्रणववन्नु उच्चरिसि, अनादियाद अच्युत नॆम्ब अग्नि यल्लि “वसुरविभरसि ऎम्ब मन्त्रवन्नु हेळि हॊम माडतक्कद्दु ऎन्दरॆ आतन पाददल्लि समर्पिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. मन्त्रवु यावुदॆन्दरॆ :- “ वसुरण्य विभूरसि, प्राणे त्व मसि सन्धाता, ब्रर्ह्मत्वमसि विश्वसैक् तेजोदाः त्वमस्य गोः वर्चोदाः त्वमसि सरस्य द्युदाः त्वमसि चन्द्रमस उपयाम गृहीतोसि, ब्रह्मणेत्वा महस ओमित्यात्मानं युत” (तै, अम्भसि) इदरर्थवेनॆन्दरॆ :- इदु, न्यासशब्ददिन्द हेळल्पडुव प्रपदन करणमनवु, वसुरण्य ऎन्दरॆ वस्तुगळिन्द प्राप्यनु ऎम्बुदरिन्द सत्व देवतॆगळिगू उपा स्यनु. ऎल्लक्कू आत्मावागि व्यापिसिरुवदरिन्द सत्वक्कू नियावागि विभुवु. प्राणेत्वमिसिसन्धात - प्राण शब्ददिन्द हेळल्पडुव कार कारणगळ संयोजकनु ; विश्व सैक् - विश्ववन्नु सृष्टिसुववनु; त्वमसि तेजोदाः . तेजस्सन्नु कॊडुवनू नीने, कान्तियन्नु कॊडुवनू नीने, सूरचन्द्ररिगू कान्तियन्नु कॊडुवनु नीने. नीनु बहु कालक्कॆ सिक्किरुवि, निन्नन्नु शरणु हॊन्दोण; निन्न प्रयोजनक्कागिये भगवच्छेषत्ववन्नु उपपादिसुव प्रणवोच्चा रणॆ मूलकवागि आत्मसमर्पणॆयन्नु माडतक्कद्दॆम्बुदु, ई श्रुत्य र्थवु. (५) “समित्साधन कादीनां यज्ञानां न्यास मात्मनः। नमसा योकरो देवे सस्वध्वर इतीरितः” इदु मूरनॆय प्रमाणद उपब्रह्मणवु. समित्तॆ साधनवागि वुळ्ळोण मॊदला दवुगळिन्द कूडिद यज्ञगळ मध्यॆ आत्मावन्नु न्यासमाडुव भर न्यासवन्नु यावनु अखण्ड नमस्सिन मूलक सश्वरनल्लि माडु तानो अवनु समाचीनवाद यज्ञवन्नु माडिदवनॆन्दु तिळिय तक्कद्दु. हीगॆ भरन्यासवू ऒन्दु याग रूपधर्मवॆन्दु हेळिरुवदरिं दलू श्रुतियल्लि वर्णिकरल्लदॆ इतरराद शद्रादिगळिगॆ इन्तह वैदिक________________
(a) साध्य पाय शोधनाधिकारः २२०१ दुगिर श्वेता इदु सश्वर सल्वरु शरणन श्वतर श्रुतिबलत्ताले परिहृतम्, इव्वरम् (१) “सत्वलोक धर्मगळल्लि अधिकारविल्लवॆन्दू अपशूद्राधिकरणदल्लि हेळिरुवदरिं दल ई प्रपत्तियल्लि सर्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु हेळिदुदु सरियो ऎन्दाक्षेपवु. ई आक्षेपक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्य दिन्द हेळुत्तारॆ.
इदु - ई आक्षेपवु, सरेश्वरनै - सश्वरनन्नु, स रुक्कुं समस्तरिगू, शरणम् - उपायनु, ऎन्नुम् ओदुगिर - ऎन्दु पठिसुव श्वेताश्वतर श्रुतिय, बलत्ताले प्रमाणवागिरव बलदिन्द, परिहृत-परिहारवन्नु हॊन्दितु. ई अभिप्रायवन्नु श्रीमदाचारवरु “शौसर शरण्यता भगवत # त्यापि सत्यापिता” ऎम्ब प्रपत्तियोग्याधिकारद सङ्ग्रह श्लोक दल्लि स्थापिसिरुत्तारॆ. इल्लि सत्व रुक्कु ऎन्दु हेळुवाग एनॊन्दू सङ्कोचविल्लदॆ शूद्र पञ्चमरिगू कूड अन्वयिसुवदरिन्द एनॊन्दू व्यत्यासविल्लदॆ सत्वरिगू ई उपायानुष्ठानदल्लि अधिकारवुण्टॆम्ब भाववु. उपनिषत्तुगळल्लि तैत्तरीय मत्तु श्वेताश्वतरगळुबहु व्यक्त वागियू बहुस्पुटवागियू उपदेशिसुवदरिन्द अन्तह प्रमाणक्कॆ व्यत्यस्तवागि अर्थमाडुवदे साध्यवल्लदुदरिन्द श्वेताश्वतर श्रुति बलत्तालॆ ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. “ सस्य शरणं सुहृत्” ऎम्बुदु आ श्रुतिवाक्यवु. “ प्रपत्तिक्कु जात्यादि नियम मिल्ला मैयाले साधिकारत्वं सिद्दम्” ऎन्दु अल्लि स्थापिसिरुत्तारॆ. हागॆये न जातिभेदं न कुलं न अङ्गं न गुणक्रियाः 1 न देशकालौ नावां योगोह्ययमपेक्षते । भरन्यासरूपवाद ई योगवादरो, ब्राह्मण क्षत्रिय शूद्रादि जाति भेदवन्नागलि उत्कृष्ट निकृष्ट, कुलगळ व्यत्यासवन्नागलि स्त्री पुरुष भेदवन्नागलि, गुणक्रियॆगळ उत्तमाधम स्थितियन्नागलि, (१) रामा, युद्ध. १७. १५.________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे शरण्याय” (२) सयोग्य मनायास मप्रमाद मनूप नम् । प्रपन्नारि हरं विष्णुं शरणं गन्तु मर्हसि ” इत्या देश कालगळ विवेचनॆयन्नागलि, अवस्थॆय सविाचीनवन्नागलि अपेक्षिसुवदिल्लवु. मुन्दॆ कॆलवु श्रुत्युपब्रह्मणगळन्नु मेलिनभिप्रायद समरनॆ गागि उदाहरिसुत्तारॆ :- 1 सत्वलोकशरण्याय राघवाय महात्मने । निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषणमुपस्थितम् ॥ ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु, सत्वलोक शरण्याय - अधिकार भेदवेनू इल्लदॆ देव मनुष्य तिर स्थावरादि समस्तक्कू मत्तु “निषादानां नेता” ऎम्ब दया शतक श्लोक ६५रल्लि हेळिरुवहागॆ निम्मोन्नति भेदविल्लदॆ समस्यॆ रिगू आश्रयिसलु योग्यनाद, राघवाय - शरणागतरन्नु रक्षिसु वदरल्लि बेडिदुदन्नु कॊडुवदरल्लू अत्यन्त प्रसिद्धियन्नु हॊन्दिद रघुवंशदल्लि अवतरिसिदवनाद, महात्मने - महत्ताद कृपॆयिन्द कूडिद मनस्सुळ्ळवनाद, अथवा मनुष्यावतारियागिरुव परमात्म नाद श्रीरामनिगॆ, विभीषणं मां - श्रीरामनन्नु सकलविध बन्धु तेन भाविसिद विभीषणनाद तन्नन्नु, ऒन्दु मुहूर्त कूड आत नन्नु बिट्टिरलारॆनादुदरिन्द तुम्बा दाहपीडितनु नीरन्नु हेगॆ पान माडदिरलारनो हागॆ इरुव तन्नन्नु, अथवा धर्मदल्ले बुद्दि इर बेकॆन्दु ब्रह्मनन्नु प्रार्थिसि अन्तह वरवन्नु पडॆदवनादुदरिन्द, इदुवरॆगिन स्थितियु अग्नियल्लि बिद्दु तपिसुवन्तिरुवदरिन्द, अन्तह विभीषण मुपस्थितं - विभीषणनाद तन्नन्नु, अथवा आ वरप्रसाद दिन्दुण्टाद ज्ञानदिन्द श्रीरामनु सर्वलोक शरण्यनॆन्दु नम्बि रुव विभीषणनाद तन्नन्नु, निवेदयत - आतन पाददल्लि नीवुगळु पुरुषकारभूतरागि समर्पिसतक्कद्दु. (२) “ सत्व योग्य – समस्तरिगू शरण्यनागिरलु योग्यनु, दयादि कल्याणगुणगळिन्दलू, सत्व शेषियागिरुवदरिन्दलू, शरणा (-)________________
साथ्पाय शोधनाधिकार २२०३ द्यु पब्रह्मणळालुम् (३) “त्रयाणां क्षत्रियादीनां” ऎन्नु तुड शूद्र परन्तज्ञळान वर्णङ्ग यॆडुत्तु * प्रपन्ना नाञ्च तत्वतः” ऎन्नु शूल्लुगिर श्री सात्वत वचना लु, “कुयोनिष्टपि सञ्जातो यस्सकच्छरणङ्गतः । तं गत परिपालनादि व्रतदिन्दलू योग्यनु, सर्वयोग्यनागिद्दरू, तुम्बा कष्ट साध्यनो ऎन्दरॆ, अनायासं - एनॊन्दू आयास विल्लदॆ सिद्धोपायनु, हागॆ सुलभनादरू प्रमादवेनादरू उण्टो ऎन्दरॆ, अप्रमादं - एनॊन्दू प्रमादविल्लदिरुववनु, अनूपमं - तनगॆ समरु यारू इल्लदवनु, असदृशनु, प्रप ना हरं - प्रपन्नन कोशगळन्नॆल्ला अपहरिसुववनु ऎन्दरॆ होग लाडिसुववनु इन्तह, विष्णु - विष्णुवन्नु, शरणं गन्तुमर्हसि- शरणु हॊन्दलु योग्यनु, इल्लियू सत्व योग्यम् ऎन्दिरुवदरिन्द, सस्यकरणम् ऎम्ब श्रुत्यर्थवु उपब्रह्मण माडल्पट्टितु.” इल्लि अनायासं, अप्रमादं, अनूपमम् ऎम्ब विशेषणगळु विष्णु विगॆ सम्बन्धिसिदवादरू, अन्तह विष्णुवन्नु शरणं गन्तुम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द शरणशब्दक्कू विशेषणगळॆन्दु भाविसि, आ विष्णुविनल्लि प्रपदनवू कूड अनायास, अप्रमाद अनूपमम् ऎन्दु भाविसब हुदु ; इत्यादु पब्रह्मणण्ण ळालुम्-इवे मॊदलाद उपब्रह्मण गळिन्दलू तयाणां क्षत्रियादीनां - त्रयाणाम् ऎन्दरॆ ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरॆन्दु ऎल्लि अर्थ उण्टागुत्तदो ऎम्ब शङ्का दिन्द, क्षत्रियादीनाम् ऎन्दु इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, क्षत्रिय वैश्य शूद्ररुगळ, ऎन्नु तुडु - ऎन्दु आरम्भिसि, शूद्र परन्तगळाद वर्णगळन्नु, यॆडुत्तु - स्पष्टवागि तोरुवहागॆ माडि, “प्रप नानाञ्च तत्वतः” “यथार्थवागियू प्रपन्नराद,” ऎन्नु - ऎम्ब दागि, कॊल्लुगिर श्री सात्वत वचनतालुम् - हेळुव श्री सात्वत संहिता वाक्यदिन्दलू, इल्लि प्रसन्नानाम् ऎम्बुदु त्रयाणा क्षत्रियादीनाम् ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्वयवादुदरिन्द शूद्ररल्ल (३) श्री सात्, २, ९.________________
२२०४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे माता पितृहन्तार वपिपातिभवार्तिहा” ऎन्नु कॊल्लुगिर सन तु मार संहिता वचनत्तालु, दृढीकृतवन्, 8 प्रपन्नतॆगॆ अर्हतॆ युण्टॆम्बुद तोरिबरुत्तदॆ. इदरिन्द प्रपत्तिगॆ सर्वाधिकारत्ववु सिद्धवु. “ कुयोनिष्टपि - कुत योनिगळाद शूद्र, निषाद, पञ्चम जातियल्लू कूड, सञ्जातः, हुट्टिदरू, सकृच्छरणं गतः-म क्तिदायकनन्नु ऒन्दुसल शरणु हॊन्दुवना गुत्तानो, तं - अन्तह प्रपन्ननन्नु, मातापितृ हन्तारमसि - तायितन्दॆयन्नु कॊन्दवनागिद्दरू, भवार्तिहा - संसार बन्ध दिन्दुण्टागुव केशगळन्नु होगलाडिसुव भगवन्तनु, पाति-संरक्षिसु तानॆ ” ऎन्नु - ऎम्बदागि, मॊल्लागिर - हेळुव सनत्तु मार संहिता वाक्यदिन्दलू दृढीकृतव - समर्थनॆ माडल्पट्टितु. प्रपन दल्लि अधिकारवु ब्राह्मणादि त्रिवर्णदवरिगॆ मात्रवे अल्लदॆ शूद्र पञ्चमरिगू कूड उण्टु. इदक्कॆ सर्वरिगू अधिकार उण्टॆम्बुदक्कॆ श्रुति प्रमाणवन्नु उदाहरिसि, अनन्तर श्रुतियु सराधिकारत्ववन्ने विधिसितु ऎम्बुदन्नु समर्थनॆ माडि हेळुवदक्कागि सात्वत सनत्तु मारवाक्यगळन्नू कूड उदाहरिसिदरु. कुयोनिसु ऎन्दु हेळिरु वदरिन्द इदक्कॆ जात्यादि भेदवू इल्लवॆन्दु हेळिदुदल्लदॆ, अधिका रियु ऎष्टु पापिष्ठनागि तायितन्दॆगळन्नु कॊन्दवनादरू रक्षिसल्प डुवनॆन्दु हेळल्पट्टितु. मित्रभावेन सम्प्राप्तं न त्यजेयं कथञ्चन । दोषो यपि तस्य स्यातृ ता मेत दगरि तं पि नतदगरि दोषियू कूड शरणागतनादरॆ रक्षिसल्पडुवनॆन्दु श्री रामनु हेळि रुत्तानॆ. महा पापियाद रावणने शरणागतनादरू रक्षिसल्पडुवनु ऎन्दु “यदिवा रावणयं” ऎम्बुदर मूलक तिळियपडिसु त्तारॆ. कुयोनि यल्लि जनिसिद महापापियाद काकनू कूड रक्षिस बेकॆन्दु प्रपदन माडिदुदरिन्द रक्षिसल्पट्टनु. हीगॆ शरणागतिगॆ सा धिकारत्व उण्टॆम्बुदु सिद्धवु. आदरॆ प्रपन्ननु भवार्ति परिहारक्कागि शरणागतियन्नु माडुवदरिन्द आतनु यारे आगलि भवर्तिहा आद श्रीहरियु भवार्तियिन्द रक्षिसुवनॆम्ब भाववु.________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकारः शूद्रादीनाम् उपासनेनधिकारः न तु प्रप, 9903 आगैयाल् उपासनं वर्णिकाधिकारवाग अप कूद्राधि करणले समर्थित मानालुम्, वैदिकळान सत्य वचनादिगळ पोलॆ, प्रपत्तियु सामान्य धर मागै शूद्रादिगळिगॆ उपासनदल्लि अधिकारविल्लवु प्रपत्तियल्लादरो हागल्लवु. ई अधिकरणदल्लि शूद्रनिगॆ ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यर हागॆ उपासनदल्लि अधिकार उण्टॆ इल्लवे ऎम्ब विचारदल्लि शूद्र निगू अर्थित्ववू उपासनॆयल्लि सामर्थ्यवू इरुवदरिन्दलू, पुराणा दिगळिन्द ब्रह्मस्वरूपज्ञानवू उण्टागुवदरिन्दलू, उपनिषत्तिनल्लि जनश्रतिराजनन्नु, ओ शूद्रने ऎन्दु सम्बोधिसि रैक्टरु ब्रह्मविद्यॆ यन्नु उपदेशिसिरुवदरिन्दलू, शूद्रनिगू अधिकार उण्टॆन्दु पूरै पक्षमाडि, उपनयनमाडि बन्द वेदान्ताध्ययन ज्ञानदिन्द उपा सनक्कॆ अधिकार उण्टागुवदरिन्द, अन्तह उपनयनवु शूद्रनिगिल्लवा दुदरिन्दलू, उपनिषत्तिनल्लि जानश्रुतियन्नु सम्बोधिसिदुदु ब्रह्म ज्ञानविल्लवे ऎम्ब शोकद मूलक शूद्रनॆन्दादुदरिन्दलू, जान श्रुतिराजनु शूद्रनल्लदॆ क्षत्रियनादुदरिन्दलू, शूद्रनिगॆ ब्रह्मविद्यॆ यल्लि अधिकारविल्लवु. उपासनवु ब्रह्म विद्यारूपवाद उपाय वादुदरिन्द ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु मात्रवे वेदाधिकारिगळादुद रिन्द अदरल्लि अधिकार उण्टॆन्दू, शूद्र पञ्चमरुगळिगॆ इल्लवॆन्दू, व्याससूत्रगळ अपशूद्राधिकरणदल्लि हेळिल्पट्टिरुवाग, ई प्रपदनवू उपासनद हागॆ मोक्षेपायवॆन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुवदरिन्दलू, अदू ऒन्दु वैदिक कर्मवादुदरिन्दलू उपासनद हागॆ वर्णिक रिगॆ मात्रवे इदरल्लि अधिकारवॆन्दु भाविसुवदु न्यायवल्लवे ऎम्ब क्षेपक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- आगैयाल् श्रुति वाक्य बलदिन्द लू, अदन्नु समर्थिसि हेळिरुव संहिता वाक्यप्रमाणगळिन्दलू, प्रप________________
२२०६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे याले यथाधिकारं वैदिक मन्त्रत्तालॆयाद, तान्त्रिक मन्त्रादिगळालॆ यादल् सल्वरुक्कुम् प्रपत्र नुष्ठानत्तुक्कु विरोधविल्लॆ . तिगॆ साधिकारत्ववु तोरिबरुवदरिन्द, उपासनव, वल्लि काधि कारनाग-ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य मूरु वर्णदवरिगॆ मात्रवॆ अधि कारविरुवहागॆ, व्याससूत्रगळ अपरूद्राधिकरणदल्लि समरित माना लु-साधिसल्पट्टिद्दरू, वैदिकळान - वेददल्लि हेळिरुव, सत्य वचनादिगळ् पोले- सत्यंवद धरञ्चर” (तै. शिक्षावल्लि, इत्या दि वाक्यगळ हागॆ, प्रपतियू कूड, सामान्य धर मागैयालॆ - ऎल्ला वर्णदवरिगू अन्वयिसुव धर्मवादुदरिन्द, यथाधिकारव अधिकारियु ब्राह्मणादियल्लॊब्बनो अथवा शूद पञ्च मनो अद कनुगुणवागि, वैदिक मन्त्रत्तालॆयादल्- कठशतियल्लि वेद प्रति पाद्यवाद द्वयमन्त्रदिन्दलेयागलि, तान्त्रिक मन्त्रादिगळाले यादल् - तान्त्रिक मूलकवागलि ऎन्दरॆ त्रिवर्णदवरिगॆ द्वय मन्त्रमूलकवागि शूद्रादिगळिगॆ “ श्रीमन्नारायणस्वार्मि ” ऎम्ब तान्त्रिकादि मन्त्रद मूलकवागि ऎम्ब भाववु सर्वरिगू, प्रपत्रनुष्ठानत्तुक्कु - प्रपदनानुष्ठानवुण्टॆम्बुदरल्लि, विरो धविल्स् - विरोधवेनू इल्लवु. भक्तियोगवु प्रपदनदहागॆ वेद प्रोक्तवाद उपायवागि त्रैवर्णिकरिगॆ मात्रवे अदरल्लि अधिकार वुण्टॆम्बुदु शारीक मीमांसा अपशूद्राधिकरणदल्लि (१ ३ ९) व्यक्तवु, उपासन प्रपत्तिगळॆरडू मोक्षपायगळु. हीगिरु वाग उपासनदल्लि वर्णिकरिगॆ मात्र वधिकारवॆन्दु ती व्यासरु अपरूद्राधिकरणदल्लि वेदप्रोक्तवॆन्दु स्थापिसिरुवाग प्रपत्तिगॆ मात्र साधिकारत्ववु हेगॆ ? ऎन्दरॆ श्रुति स्मृति प्रमाण गळ बलदिन्द सराधिकारत्ववु सिद्धवॆन्दु हिन्दिन वाक्यगळिन्द स्थापिसि दरु. हीगॆ प्रपत्तिगॆ सर्वाधिकारत्ववन्नु ऒप्पिकॊण्डरॆ अनुष्ठान वेनु शूद्रादिगळ विषयदल्लू समवे इल्लवे व्यत्यस्तवे ऎन्दरॆ वर्णिकरिगॆ मन्त्रवु यथावत्तागियू इतररिगॆ तान्त्रिकवागियू________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- स्वाश्रयणं सत्व साधारणमिति भगवदुक्ति. २२०७ काकादिगळु प्रपन्नराग शास्त्रज्ञळिले केळा निन्नॊम् (१) “मांहि पार्थव्यपाश्रित्य ये पिक्युः पापयोनयः । उपदेशवॆम्ब भाववु. तान्त्रिक मन्त्रगळु यावुवॆम्बुदु द्वया धिकारदल्लि प्रतिपादिसल्पट्ट वॆ -श्रीमन्नारायण स्वामिन्ननन्य शरणस्तव । चरण् शरणं यातस्य वैवास हमच्युत” ऎम्ब पञ्चरात्रतन्त्रदल्लि हेळल्पट्ट मन्त्रवन्नु द्वयक्कॆ बदलागि उप योगिसबहुदु, अथवा श्रीमन्नारायणस्वार्मिदासोहं तव तस्यवै । परसप्पुस्त मेवार्थमनुकू लो विवर्जय्र । प्रातिकूल्यं सुविस्त्रज्ञ स्पम्प्रार्थ शरणं गतः । प्रजामि युष्मचरणं तवाहं मया तं” ई ऎरडु श्लोकक्कू द्वयवॆन्दे हॆसरु. तान्त्रिक मन्त्रादि ऎम्बल्लि आदि पददिन्द * मन्त्रॆ रनुश्रव मुखेषधिग मान्य स्वाधिक्रिया समु चित्र यदिवान्य वाक्य” ऎम्ब श्लोकदल्लि अन्यवाक्य ऎम्बु दरिन्द तोरिबरुव अदे अर्थगर्भितवाद इतर वाक्यगळु सूचिसल्प ट्टवु. द्वयदल्लि हेगो हागॆये मूलमन्त्रद विषयदल्लू स्त्री शूद्रादिगळ विषयदल्लि स्वल्प व्यत्यासदिन्द उपदिश्यवु तन्न आश्रयदल्लि सल्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु भगवन्तन उक्तियु, 8 मुन्दॆ तिरैन्तुगळिगू अधिकार उण्टॆन्दु भगवदुक्तियन्ने प्रमाणवागि उदाहरिसि कै मुतिकन्यायप्रकार शूद्ररिगॆ अधिकार उण्टेउण्टॆन्दु स्थापिसुत्तारॆ. काकादिगळु - इन्द्रन मगनाद काकासुरनॆ मॊदलादवरू कूड, इल्लि आदिशब्ददिन्द, कपोत गजें द्रादिगळु हेळल्पट्टरु, प्रपन्नराग-प्रपदनवन्ननुष्ठिसि भगवत्पादा श्रयवन्नु माडिदवरॆन्दु, शास्त्रगळल्लि, केळानि नॊम्-गुरुमुखेन केळिरुत्तेवॆ, (१) “हे पार्थ. ओ राजर्षियाद अर्जुनने, स्त्रीयः- (n) ne. F. 2________________
२२०८ श्रीमद्रह सत्रयसारे यो वैश्यास्तथा शूद्रापि यान्ति पराङ्गतिवॆ” ऎन्नु भगवदाश्रयण मात्रं सत्व साधारण नाग शरर्ण्य तान म अरुळिचॆ य र्द उ शासनतकुव प्रारम्भं तैव र्णिक शरीरलेयानालुव, अवसानव सत्व शरीरलु ं स्त्रीगळागलि, वैश्या8 - धर्माधर्मगळ विवेकविल्लदॆ यावागलू, वाणिज्यदल्लि मुळुगिद वैश्यरू, तथा - हागॆये, शूद्रा-आचार शान्यराद शूद्ररू सह, पापयोनयोपि.पापजन्मवन्नॆ त्तिदवरा दरू कूड, येसु - यारु आगुत्तारो, तेपि - अवरुगळू कूड, मां हि व्यपाठित्य - नन्नन्नु चन्नागि आश्रयिसियल्लवे परागतिं यान्ति- अत्युत्कृष्टवाद गतियन्नु हॊन्दुवरु. हीगिरु वल्लि ब्राह्मणरागि पुण्यवन्तरागिरुववरु सद्धतियन्नु हॊन्दुवरु ऎन्दु हेळतक्कद्देनिदॆ, कै मतिकायसिद्धवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ.” ऎन्नु - ऎम्बदागि, भगवदाश्रयण मात्रम् - भगवन्तनन्नु आश्र * सोण मात्रवु, सर् साधारणमाग - समस्तरिगू साधारणवा वॆन्दु ऎन्दरॆ समस्त अधिकारिगळिगू उण्टॆम्बुदु, इल्लि मात्र शब्द दिन्द उपासनवु हागल्लवॆम्बदु सूचितवु, स्त्री शूद्रादिगळिगॆ उपा सनदल्लि अधिकारविल्लव, शरर्ण्य तानुम - समस्तरिगू उपाय भूतनागि रक्षकनाद सश्वेश्वरन, ताने, अरुळिच्छॆय र्दा - दय माडि उपदेशिसिरुत्तानॆ, काकादि वृतान्तगळु श्रीमद्रामायणदल्लि सुप्रसिद्दवु. स्त्री शूद्रादिगळिगॆ उपासन प्रारम्भदल्लि अधिकारविल्ल वॆन्दू वर्णिकरिगॆ मात्र उण्टॆन्दू अपशूद्राधिकरणदल्लि हेळ ल्पट्टिद्दरू, उपासनवु सिद्धिसदॆ स्त्री शूद्रादि जन्मगळु अनन्तर प्राप्तवादरॆ अन्तह नीच जन्मदल्लू पूरैसि फलवन्नु पडॆदिरुत्तारॆ. हीगॆ नीच जातीयरू कूड हिन्दॆ भक्ति मार्गवन्नवलम्बिसिदवरु, अन्तह नीचजातियल्ल उपाय पूर्तियन्नु माडि फलवन्नु हॊन्दि रुत्तारॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द उदाहरिसि, हीगि रवाग अन्तह नीच जातीयरिगॆ प्रपदनदल्लि अधिकारविल्लवॆन्दु हेळु वदु सतरां साध्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. उपासनत्तु कुम्________________
(V) साद्योपाय शोधनाधिकारः २२०९ कूडुवॆन्नु मिडम्, (१) धरव्याधादयोन्य पूरा भासाष्टुगप्पिते । वावर सम्प्राप्ता स्पंसिद्धं श्रमणी यथा” ऎन्नु श्री विष्णु धर्मलॆ कॊल्लपट्टुदु. प्रारम्भम्-उपासनक्कॆ प्रारम्भवु, वश्चिक शरीरलेया नालुम् - ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य जन्मवन्नॆत्तिद शरीरदिन्द मात्रवे आदरू, अवसानम्-आ उपासनक्कॆ अन्त्यवु, सत्व श रीरत्तालुं कूडु , स्त्री शूद्रादि याव जन्मवन्नॆ त्तिद शरीरदिन्दलेयागलि समस्तरिगू आगबहुदु, ऎन्नु मिडव - ऎन्नुव सन्दर्भदल्लि अदक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- (१) * अन्य-इतरराद, धर्म व्या धादयोपि धर्मव्याधने मॊदलादवरू कूड, जुगुप्पिते तुम्बा हेयवाद, वर्णावर - कीळु वर्णद जन्मवन्नु हॊन्दिदरू, पूराभ्यासात् - हिन्दिन जन्मदल्लि अनुष्ठिसिद भक्तियोगद महिमॆ यिन्द, संसिद्धिं - मोक्षवन्नु, श्रमणीयथा - सन्यासिनियाद शबरियु हेगॆ हॊन्दिदळो हागॆ, सम्प्रास्ता - हॊन्दिदवरादरु” ऎन्नु-ऎम्बदागि विष्णु धर्मदल्लि, कॊल्ल पट्टि दु - हेळल्पट्टितु, डबे ळाद शबरियू, व्याधनाद धर्मव्याधनू सह इन्तह कीळुजन्मवन्नु कारणान्तरदिन्द हॊन्दिद्दरू, हिन्दिन उत्कृष्ट जन्मदल्लि प्रारम्भिसिद उपासनॆय महिमॆयिन्द सश्वरन ध्यानदल्लि निरतरागि मोक्ष वन्नु हॊन्दिदरॆम्ब इतिहासगळुण्टॆम्ब तात्पर्यवु. हिन्दॆ उपासन वन्नु उत्कृष्ट जन्मदल्लि आरम्भिसिदुदरिन्द अनन्तर निकृष्ट जन्म बन्दरू भगवदाश्रयणवु मोक्षदायकवागिरुवाग, प्रदनानुष्ठानमूलक भगवदाश्रयणवु सराधिकारवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब तात्सरवु. उपासनक्कॆ त्रिवर्णिकरिगल्लदॆ शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लवु ; आदुद रिन्द उपासनारम्भक्कादरू उत्तमवर्णदल्लि जन्मवु आवश्यकवु; प्रपत्तिगादरो अन्तह नियमविल्लवु. कीळु जन्मदवरू अनुष्ठिसि अदे जन्मदल्ले मुक्तियन्नु हॊन्दबहुदु. शबरियु सन्यासिनियॆन्दु (१) ऎ. ध. १०२. २९ हिन्दॆ परिपूर्ण ब्रह्मानुभवाधिकारद १८६३नॆय पुट नोडि,________________
२२१० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रप8 साधिकारत्व, आकिञ्चिन्य मेव सत्व त्राधिकार इप्पडि उपासनं त्रिवर्णिकक्के आरम्भणीयमाना मूलॆ प्रपत्तियिलॊरु नियामकत्तालॆ सामान्य वचन हेळल्पट्ट तल्ला सन्यासाश्रमवु स्त्रीयरिगुण्टो ऎन्दरॆ सन्यासवृत्ति यल्लिद्दळॆम्ब अभिप्रायवे विना सन्यासाश्रमवन्नु वहिसिदळॆम्ब भाव वल्लवु. उत्तमवर्णदल्लि उपासनवन्नारम्भिसि, उपासन निष्पत्ति यिल्लदे होगि, इन्नॊन्दु निकृष्ट जन्म प्राप्तवादरॆ आग उपासन वन्नु पूर्तिमाडलु अधिकार उण्टो ऎन्दरॆ विदुरादिगळ हागॆ योगाधिकारवु शबरिगॆ इत्तॆन्दु व्याख्यातृगळु अभिप्राय पट्टरु तारॆ. श्री वाल्मीकि महर्षिय ७४ नॆय सर्गान्त्य श्लोकदल्लि “तुण्यं शबरी स्थानं जगामात्मसमाधिना” ऎन्दु आत्म समाधि शब्दवन्नु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. समाधि शब्ददिन्द अष्टाङ्ग योगवु हेळल्पट्टिल्लवु; आसनादिगळिल्लदॆ तदेकध्यानवु हेळल्पट्टितु. आदरॆ अदक्कॆ अङ्गवागि यज्ञादि कर्मगळ स्थानदल्लि तम्म गुरुवाद मतङ्गमहर्षिय शुशूषॆयन्निट्टु कॊण्डिद्दळु. इल्लि हेळिरुव पुण्य स्थानवु पुनरावृत्ति रहितवाद अक्षयलोकवाद परम पदवे. शबरी विदुरादिगळिगॆ निरतिशयवाद ज्ञानदीप्ति इद्दुदरिन्द आत्म ज्ञान मूलक परमात्म ध्यानदिन्द मोक्षवु लभिसितु ऎम्ब तात्सरवु. प्रपत्तिगॆ सराधिकारवुण्टु ; अदक्कॆ बेकाद अङ्गवु आकिञ्चन्य मात्रवे. इप्पडि - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि, उपासनवु, वरिकरे - ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरिगेने, अरम्भणीय मानाले आरम्भिसलु योग्यवाद हागॆ, प्रपत्तियल्लि ऒरु नियामकत्तालॆ- ऒन्दु निबन्धनॆय प्रकार, सामान्य वचनत्तु कु - सामान्य प्रमाणवाद, “सर्वस्य शरणं सुहृत्” ऎम्ब वाक्यक्कॆ, सङ्कोच मिल्ला मैयालुम् - सङ्कोचविल्लदे इरुवदरिन्दलू, विशेष________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- २२११ तुक्कु सङ्कोचविल्ला मैयालु, विशेष वचन प्राबल्य तालुवि, प्रहदनं सुं योग्यम्, आन सिक्कु इदु तनक्कु विशेषित्तु वेणु मधिकारांशमुख् मु वचन बलतालुम्. सर्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु विश्लेषिसि हेळि रुव प्रमाणगळ बलदिन्दलू, प्रपदनं सल्वरु योग्यम् , प्रपदनवु ऎल्लरिगू योग्यवादुदु, ऎन्दरॆ प्रपदनदल्लि सर्वरिगू अधिकार उण्टॆम्ब भाववु, भक्ति मार्गदल्लि ऎन्दरॆ उपासनदल्लि मात्र सर्वरिगू अधिकारविल्लवु. त्रिवर्णिकरिगॆ मात्र आरम्भमाडुव अधि कारवु; उपासन निष्पत्तियु निकृष्ट जन्मदल्लि आगबहुदु ऎम्ब तात्प र्यवु. हीगॆ प्रपदनक्कॆ इन्तह निर्बन्धवु यावुदू इल्लवु. तैव र्णिकरिगॆ मात्रवे ऎन्दागलि, शूद्रादिगळिगॆ मात्रवे ऎन्दागलि, याव निर्बन्धवू इल्लवॆम्ब भाववु. आनपिन्सु - प्रदनवु सर्वाधि कारवुळ्ळद्दॆन्दाद नन्तर, इदु तनक्कु - ई प्रपदनक्कॆ, विशेषित्तु वेण्णु म् अधिकारांशम्-मुख्यवागि बेकाद अधिकारवन्नु ऎन्दरॆ अण्णवन्नु, मुनै शो न्यूम्-हिन्दॆ प्रपत्तियोग्याधिकारदल्लि आकिञ्चन्यवे मुख्याधिकारवॆन्दु हेळिदॆवु. हिन्दॆ प्रपत्ति योग्याधिकार दल्लि हेळिरुवदु उपासनक्कॆ अर्हतॆयिल्लदवरिगॆ प्रपत्रधिकारवॆन्दु तोरिबरुवदरिन्दलू, त्रैवर्णिकत्ववु उपासनक्कॆ अधिकारवॆन्दु हेळि रुवदरिन्दलू, वर्णिकरिगॆ प्रपत्तियल्लि अधिकारविल्लवॆन्दागुत्तदॆ ऎम्ब सन्देह उण्टागबहुदु. आकिञ्चन्यवू मुख्यवॆन्दु हेळु वदरिन्द आकिञ्चन्यवू वर्णिकत्ववू इद्दुदादरॆ अधिकार ऎन्दु ऊहिसिदरॆ, आग शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लवागुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ सर्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, उपास नादिगळिगॆ सामर्थ्यवू विळम्बासहादिगळू इरुव मोक्षार्थिगू अधिकार उण्टॆन्दागुत्तदॆ. इत्यादि ऎल्ला शङ्कागळिगू समाधाना र्थवागि ऒन्दु कारिकॆयन्नु मुन्दॆ अनुग्रहिसुत्तारॆ वर्णिकना गलि त्रैवर्णिकनल्लदे इरलि, सर्वरिगू प्रपत्तियल्लि अधिकार उण्टु________________
ووو श्रीमद्र हस्यत्र यारे का, आतवर्णिक त्वादे र्भावोzभावोपि कस्यचित् । नाधि कारः प्रपस्सादा किञ्चन मनाश्रितः ॥३६॥ हागॆ अधिकारविरलु मुख्यवाद अङ्गवु, आकिञ्चन्यवु ; सामर्थ्य विळम्बा सहादिगळिरुव भक्तियोगनिष्ठनु सकिञ्चननागि आकिञ्च न्य विल्लदवनादुदरिन्द, आतनु प्रपत्तिगॆ अधिकारियल्लवु, ऎम्ब अर्थ गर्भितवाद कारिकॆयन्न नुग्रहिसुत्तारॆ. का, अर्थवु- अतः-हीगॆ मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि प्रप तिगॆ सर्वाधिकारत्ववु निर्णयिसल्पट्टिरुवदरिन्द, अथवा अधिकारक्कॆ याव विध सङ्कोचवू इल्लदिरुवदरिन्द, वर्णिका देश - ब्रह्म क्षत्रिय वैश्य जातियेनु, आदिशब्ददिन्द ब्रह्मचर्य गृहस्थ वान प्रस्त सन्यासाश्रमवेनु, मत्तु स्त्री पुरुषनागिरुवदेनु इवुगळ, भाव-सद्भावः, इरोणवू, अभावोपि - इल्लदिरोणवू कूड, कस्यचित् - याव चेतनिगॆ आगलि, आकिञ्चन्य मनाश्रितः-आकिञ्चन्य वन्नु अवलम्बिसदे इरुवनागि, ऎन्दरॆ आकिञ्चन्यविल्लदुदादरॆ, आ कारण दिन्द, प्रपत्ते - प्रपदनक्कॆ, अधिकारः नस्यात् - अधिकारवागुवदि - ल्लवु. ब्राह्मणादि यावजातियवने आगलि, ब्रह्मचर्यादि याव आश्रमवन्नु वहिसिदवने आगलि, ई जातियवनागदॆ शूद्र पञ्चम याव जातियवने आगलि, पुरुषने आगलि, स्त्रीये आगलि, आकिं चन्यविल्लदे होदरॆ आतनु प्रपत्तिगॆ अधिकारियागुवदिल्ल ऎम्बुदु ई श्लोकार्थवु. इदरिन्द आकिञ्चन्यविद्दुदादरॆ सर्वरू अधिकारिगळे ऎम्ब भाववु, भक्तियोग निष्ठनु अकिञ्चननल्लवादुदरिन्द प्रपत्तिगॆ अधिकारियल्लवु. ई सन्दर्भदल्लि, 3 न जातिभेदं न कुलं न अं न गुण क्रियाति n न देशकाल् नाव स्थां योगोह्यय महेक्षते॥ ऎम्ब श्लोकवनुसन्धेयवु. प्रपदनरूपवाद ई योगवु जाति कुलगळ उत्कृष्टतॆ निकृष्टतॆयन्नागलि स्त्रीपुरुष भेदवन्नागलि गुणक्रियॆगळ उत्त माधम स्थितियन्नागलि, देशकालावस्थॆगळ योग्यायोग्यतॆगळन्नागलि अपेक्षिसुवदिल्लवु. इन्नु यावुदन्नु अपेक्षिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ आकिञ्चन्यवन्नु मात्रवे अपेक्षिसुत्तदॆ. 6________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२१३ इव्वर (१) “कुलङ्गळाय नीरिरण्डि लॊलुम् पिरन्सिर्ले” ऎच्चर पालुम्,(२) “जनित्याहं वंश” ऎच्चर श्लोकत्तिलु, कण्णुकॊळ्ळदु. इव्व - ई अभिप्रायवन्नु तिरुमळिलैयाळ्वारवरु रचि सिद तिरुच्छन्दविरुत्तद (१) “ कुलळाय” ऎम्बुव पाशुरदल्लि (२) * जनित्याहं वंश ” ऎन्नुव यामुनेयर स्तोत्ररत्नद श्लोकदल्लू, कण्णुकॊळ्ळदु - तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु. “ कुलज छाय” ऎम्ब पूरा पाशुरक्कू अदर अर्थक्कू उत्तरकृत्याधिकारद १२७१नॆय पुटवन्नु नोडि. अल्लि आकिञ्चन्यवु प्रदर्शिसिसल्पट्टरु तदॆ, श्री यामुनेयर श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ- जनित्याहं वंश महति जगति ख्यात यशसाम्। शुचीनां युक्तानां गुण पुरुष तत्व स्थितिविदाम् । निसर्गादेव त्वच्चरण कमलै कान्त मनसा । अधोधः पापात्मा शरणद निमज्ञामि तमसि १६१॥ इदु विशेषवाद आकिञ्चनवन्नु प्रदर्शिसुव श्लोकवु हे शरणद - अनन्यगतिकरागियू सकिञ्चनरागिरुववरिगॆ अवरवर अधिका रानुगुणवागि मोक्षपायवन्नु दयपालिसुववने, जगति-ई लोकदल्लि, ख्यात यशसां-आगमोतज्ञानवुळ्ळवरॆन्दु प्रसिद्धियन्नु हॊन्दिद, शुचीनां - अन्तरिन्द्रिय बाहेन्द्रियगळ पारिशुद्धति वन्नु हॊन्दिद, बरी जलदिन्द शुद्धि हॊन्दिदवरॆम्बर्थवल्लवु, अथवा कर्मयोगदिन्द पापगळन्नु कळॆदुकॊण्डु परिशुद्धराद, युक्ता नाम्-आत्मावलोकनक्कॆ योग्यराद, ऎन्दरॆ ज्ञानयोगनिरतराद अथवा निन्न अनुभवद विश्लेषविल्लदिरुव, गुण पुरुष तत्व स्थिति विदां - प्रकृतिपुरुष इवुगळ स्वरूप याथात्मवन्नु चन्नागि तिळि दिरुव, निसरादेटि - स्वाभाविकवागिये, त्वच्चरण कमल् कान्त मनसां-निन्न (सत्येश्वरन) चरणकमलदल्लॊन्दरल्ले सक्तवाद मन स्सुळ्ळ, हीगॆ भक्तियोग निष्ठर, महति वंशे घनवाद वंशदल्लि (१) तिरुच्चन्दविरुत्तं. ९०, (२) आळ, स्तो. ६१,________________
२२१४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आगैयाल् शरण्य शरणागति ज्ञानमु, आकिञ्चन्यादिगळु मुडैय सत्वजातिय कुम् प्रपधिकार सिद्दम् म्. अहं - दुर्भगनाद नानॊब्ब मात्र, जत्वा - हुट्टि, पापात्मा- पापगळल्ले बुद्धियुळ्ळवनागि, अथवा पापवे स्वरूप स्वभावगळागि उळ्ळवनागि, तमसि - अज्ञान विपरीतज्ञानरूप समुद्रदल्लि, अधोधः - कॆळकॆळगॆ होगुत्ता, निमजामि - मुळुगिरुवॆनु, इन्तह महाज्ञाननिधिगळ वंशदल्लि हुट्टिरुवागले उपायावलं बनवन्नु माडि ई ज्ञान सागरवन्नु दाटदे आ समद्रदल्ले मुळुगि रुत्तेनॆ ; हीगॆ यावुदॊन्दू गतियिल्लदॆ अकिञ्चननाद ननगॆ, हे शरणद नीने परम कृपया ऒन्दुपायवन्नु तोरि सिद्धोपाय नागि ई समुद्रदल्लि मुळुगिरुव नन्नन्नु कृपया कै हिडिदु ऎत्तॆतक्क द्दॆन्दु तम्म आकिञ्चन्यवन्नु प्रदर्शिसिरुत्तारॆ. मुन्दिन श्लोकवाद “ अमरादः” ऎम्बल्ल कूड आकिञ्चन्यवे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “शर णद” ऎन्दु सम्बोधनॆयिरुवदरिन्द साधिकारत्ववू सूचितवु. आकिञ्चन मात्र आवश्यकवॆम्ब भाववु. महाकुल प्रसूतत्ववू कूड कार्य कारियागुवदिल्लवॆम्ब भाववु. उपासनादिगळिगॆ तानु अशक्तनॆम्ब आकिञ्चन्यमात्रवे अधिकारवॆन्दु तावु इष्टु दूर उपपा दिसिद अभिप्रायवन्ने निगमनमाडि हेळुत्तारॆ आगैयाल् - हीगॆ - वर्णिक अवर्णिकादिगळु यावुदू प्रपत्तिगॆ अधिकारविल्लदुदरिन्द, शरण्य शरणागति ज्ञान मुम्, सर्वरिगू उपायभूतनागिरुव सर्वॆश्वरनल्लि माडुव शर णागतिय ज्ञानवन्नू, आकिन्तादिगळु - आकिञ्चन्यवे मॊद लादवुगळन्नू, उडैय - हॊन्दिरुव, सत्व जातियरु म्- पञ्च मादि समस्त जातियवरिगू, प्रपत्तियल्लि अधिकारवु, सिद्धं स्थापितवु. ई निगमन वाक्यदल्लि समस्तजातियवरिगू अधिकारवॆन्दु सराधिकारवन्नु स्थापिसिदरू, अङ्गाङ्गि समेत शरणागतियन्नु शर ण्यनल्लि अनुष्ठिसिदरेने प्रपतिपूर्णवागुत्तॆये विना, प्रधानाज् वाद आकिञ्च ऒन्दु मात्रविद्दु बिट्टरॆ शरणागतियागुवदिल्ल -________________
साध्य पाय शोधनाधिकार अथ प्रपत्ति स्वरूप शा परिहारः २२१५ इव्रुपाय स्वरू पत्तॆ पत्तॆ “नारायणं सलक्ष्मीकं प्रपु, तच्चरणद्वयम् । उपाय इति विश्वासो शरणागतिः” ऎ रभियुक्त पाशुरमुम्, । द्वयार अधिकार कोटयिलुम अण्ण कोटियलुं निक्किर विश्वासत्ति नुडैय प्राधान्यं शोल्लुगैक्कागवत. म ऎम्बभिप्रायवन्नु सूचिसुवदक्कागि “शरण्य शरणागति ज्ञान मुम्” ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ प्रपत्रधिकारद स्वरूपव्यवस्थॆयन्नु माडि, मुन्दॆ प्रपत्ति स्वरूपवाद अङ्गियल्लुण्टागुव शङ्कागळन्नु परिहरिसुत्तारॆ प्रपत्ति स्वरूपदल्लि उण्टागुव शब्यागळन्नु परिहरिसुत्तारॆ. सश्वरनु नम्मन्नु रक्षिसिये रक्षिसुवनॆम्ब महा विश्वासवे शरणागतिये, अथवा आतन चरण द्वन्दवे नमगॆ सर्वविधदल्लि तारक वॆम्ब महा विश्वासवे शरणागतिये ऎम्ब अभिप्रायवन्नु सरियागि तिळिदुकॊळ्ळदे महा विश्वासवाद अज्ञवन्नु अज्जियाद शरणागति यॆन्दु कॆलवरु भाविसुवरु. इदु सरियाद अभिप्रायवल्लवॆन्दू, महा विश्वासवे शरणागतियॆन्दु हेळिदुदर सरियादभिप्राय वेनॆम्बुदन्नू तिळिसुत्तारॆ. इव्रु पायस्वरूप - ई प्रपदनवॆम्ब उपायद स्वरूप वन्नु कुरित, इदु अभियुक्त पाशुरमुम् ऎम्बुदरॊन्दिगॆ अन्वयवु, (१) “सलक्ष्मि कं-लक्ष्मियॊन्दिगॆ सदा इरुव, नारायण नन्नु प्रापं-हॊन्दलु, तरणदयआ लक्ष्मीनारायणर पादद्वन्दवु, उपाय इति विश्वासः,उपायवॆम्बदागि अदरल्लि महा विश्वासवु, ऎम्बुदु द्वयार्थशरणागतिः- द्वयमन्त्रद अर्थवाद “शरणागतियु”, ऎन्नु- ऎम्बदागि, अभियुक्त पाशुरमुम्- महापूज्यर श्लोकवु, अधिकार कोटियल्लू, अण्ण कोटियल्ल,________________
२२१६ श्रीमद्र हस्कत्रयसारे विश्वासप्रार्थने आज, नतु अजनी अप्पडिये (१) “ प्रपत्ति द्विश्वास कृकृतार्थना मात्रॆणा पेक्षितं दास्यतीति विश्वास पूत्व कं प्रार्थन मितियाव ऎ रवाक्य मुम् प्राधान्यविवक्षॆयाले मुदल् विश्वास निर - इरुव, महा विश्वासद, प्राधान्यम् - प्रामुख्यतॆयन्नु, शोल्लुगै काक व नै - हेळुवदक्कागि मात्रवे, महा विश्वासवे द्वयार्थवाद शरणागतियॆन्दरॆ महाविश्वासवे अज्जियाद शरणा गतियॆन्दु हेळिदन्तायितु. महाविश्वासवु शरणागतिगॆ ऒन्दु मुख्यवाद अब्बवॆन्दु हिन्दॆ परिकरविभागाधिकारदल्लि हेळल्पट्टिरु तदॆ. ई महा विश्वासवु अधिकारि ऎन्दॆनिसिकॊळ्ळुवदक्कू बेकु, मत्तु अण्णगळल्लि ऒन्दु प्रधानवाद अण्णनागियू बेकु, हीगिरु वदरिन्द अदर प्रामुख्यतॆ यन्नु मनस्सिनल्लिट्टु विश्वासवे शरणागति ऎन्दु हेळिबिट्टरॆ विना, प्रपदनक्कॆ अभ्यवाद महा विश्वासवन्नॆ, अज्ज यॆम्बभिप्रायदिन्दल्लवॆम्ब तात्पर्यवु तम्म अभिप्राय सम र्थनॆगागि श्री भाष्यकाररू, प्रपत्तिये महाविश्वासवॆन्दु हेळि, अदर तात्पर्यवु विश्वासपूर्वक प्रार्थना ऎन्दु विवरिसि, इदे प्रदन वॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. श्री भाष्यकारर शिष्यरु ऒन्दानॊन्दु काल दल्लि प्रपत्तिय स्वरूपवॆन्ताद्दॆन्दु प्रश्निसलु, आग अवरु अप्पणॆ कॊडि सिद मुक्तक वाक्यवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ विश्वास प्रार्थनॆगळु अङ्गगळु, अज्जियागलारवु. अप्पडिये - मेलॆ उपपादिसिद हागॆये “प्रपत्ति - प्रप ऎम्बुदु, विश्वासः - विश्वासवु, सतारा मात्रेण - ऒन्दु सल प्रार्थिसुव मात्रदिन्द, अपेक्षितं - कोरिद फलवन्नु, दास्य तीति - सत्येश्वरनु कॊडुवनॆन्दु विश्वास पूर्वकवागि, प्रार्थन मिति यावत् - प्रार्थिसोण यावुदो अदु,” ऎच्चर वाक्य मुव, ऎन्नुव वाक्यवू, प्राधान्य विवक्षॆयाले - प्रामु ख्यतॆयन्नु हेळबेकॆम्ब इच्छॆयिन्द, मुदल् विश्वास इल्लि (१) श्री भाष्यकारर सूक्ति,________________
(05) साध्य पाय शोधनाधिकारः
- चॆल्लि, “ अनन्य साध्यॆ” ऎण्णर भरत मुनि प्रणीत लक्षण वाक्यत्ति न्नडिये विश्वास पूत्व कं प्रार्थननन्नु निष्कर्षि इदु. मॊदलु प्रपदनवे विश्वासवॆन्दु हेळि, “ अनन्य साध्यॆ” ऎच्चर भरतमुनि प्रणीत - ऎन्दु भरतमुनियिन्द रचिसल्पट्ट, लक्षण वाक्यर्ति पडिये - प्रपत्तिगॆ हेळुव लक्षण वाक्य द हागॆ, विश्वास पूर्वकवाद, प्रार्थन मॆनु - प्रार्थनॆयॆन्दु, निष्कर्षित्तदु - निष्कर्षिसल्पट्ट दुदु. प्रपत्ति ऎन्थाद्दु ऎन्दरॆ श्री भाष्यकाररू महा विश्वासवॆ ऎन्दु प्रथमतः केळि, विश्वासवु प्रपत्तिगॆ अङ्गवागि रुवाग अदे अङ्गि रूप शरणागतियादीतॆम्ब पू र्त पक्ष बन्दीतॆन्दु, महाविश्वासदिन्द तन्न पुरुषार्थवु यावुदो अदन्नु प्रार्थिसु वद ऎन्दु तम्म वाक्याभिप्रायवन्नु भरतमुनिय लक्षण वाक्यानु सारवागि हेळिदरु. हागॆ हेळलु कारणवेनॆन्दरॆ आ महा विश्वा साङ्गद प्राधान्यतॆयन्नु समर्थिसि हेळुवदक्कागि ऎम्ब भाववु. भरत मुनिय वाक्यवु यावुदॆन्दरॆ :- अनन्य साध्यॆ स्वाभीष्टॆ महा विश्वास पूरैकम् । तदेकोपाय ता याज्ञा प्रपशरणागति ॥ इदरर्थक्कॆ साङ्गप्रपदनाधिकारद १०५३नॆय पुटवन्नु परारि बरिसि, भरत मनिगळु विश्वासपूर्वकवागि भगवन्तने मुख्य सिद्धपायनॆन्दु तिळिदु स्वाभीष्टवन्नु सकृति तिळिसि रक्षापेक्षॆ यन्नु प्रार्थिसुवदे प्रपत्ति ऎन्दु हेळिरुव हागॆ श्री भाष्यकाररू “प्रानमितिया वत” ऎन्दु हेळिदरु. इल्लि प्रार्थनॆयु कूड गोप्त वरणरूपवाद अवु. अदु ताने प्रपत्ति हेगादीतु ऎम्बुदक्कॆ समाधानवागि, याज्ञा प्रपत्तिः - ऎम्बुदभिप्रायवु, “ भरन्यासं याज्ञान्वित मभिवद प्रपवनं” तनगॆ अपेक्षित वा दुदर सर्व भरवन्नु सर्वॆश्वरनल्लिडुवदे प्रपदनवॆन्दु हेळुत्तारॆ. ऎम्बुदॆन्दु श्री देशिकरवरे साङ्गप्रपदनाधिकारदल्लि व्याख्यान माडि रुत्तारॆ. ई अभिप्रायवन्ने मुन्दिन वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ.________________
२२१८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इव्वाक्यस्तानु, आत्मनि प म इतर ८ अण्ण 20 इन्नु कॊल्लुगिर (१) “न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः” इत्यादि वचन इळालॆ प्रार्थनैयुम् अण्णमागैयाल् (२) “रक्षा पे क्रां प्रतीक्षते” ऎ रपडिये ईश्वर्र अपेक्षा मात्र सापेक्ष नॆनित्वर्ङ्ग प्राधान्यतॆ विवक्षित्तु चॆन्न पडि. महा विश्वासवू अवु, मत्तु याचनॆ गोप्तत्वव रण रूप इवॆरडू अयाद प्रपत्तियागलारवु. भरतमुनि मत्तु श्री भाष्यकाररगळु विश्वास पूर्वक याचनॆयॆ प्रपत्ति ऎन्दु हेळिदुदरभिप्रायवु, महा विश्वासवू गोप्तवरणवू ऎरडू मुख्यवाद अण्णगळॆन्दु तिळिसुवदरल्लि तात्पर्यवु. दरॆ श्री भाष्यकाररु “ विश्वास पूर्वकं प्रार्थन मिति यावत् ऎन्दु प्रपत्तिगॆ हेगॆ लक्षणवन्नु हेळिदरु ऎम्बाक्षेपक्कॆ मुन्दॆ समाधानवन्नू हेळुत्तारॆ. हागा इ वाक्य नानु प्र पद्विश्वास” ऎन्दारभिसि “प्रार नमिति याव ” ऎन्दु मुगिसि हेळिरुव श्री भाष्यकारर वाक्यवू कूड आत्मनिक्षेपवु अज्, इतरङ्गळ् - ऎन्दरॆ विश्वास प्रार्थना मॊदलादवु, अण्णङ्गळन्नु कॊल्लुगिर अण्णगळॆन्दु हेळुव, “न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः ऎन्दरॆ आत निक्षेपवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव भर न्यासवॆम्ब अयु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदुदु” इत्यादि वचन काले - इवे मॊलाद प्रमाणगळिन्द, प्रार्थनॆयु अण्ण मा गिल्- प्रार्थनॆयू गोप्तत्व वरण रूप अवादुदरिन्द, “रक्षा पेकं प्रतीक्षते ” - “प्रपत्तियु भगवन्तन रक्षॆय, अपेक्षॆयन्नु ऎदुरु नोडुत्तदॆ” ऎ र हडिये-ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, ई श्वर- सश्वरनु, अपेक्षा मात्र सापेर्क्ष - तन्न मनोरथवु याव दॆन्दु मात्र तिळियलु अपेक्षॆयुळ्ळवनु, ऎर्नि – ऎम्ब दागि ई गोप्तत्व वरण रस अब्बद, प्राधान्यवन्नु, विवक्षित्तु चॆन्नपडि - चन्नागि तिळिसबेकॆम्बलाषॆयिन्द हेळल्पट्टितॆन्दु (१) लक्ष्मी तन्त्र. १७, ७४, (२) लक्ष्मीतन्त्र, ७, ७८ 08303). ఎంబ________________
साध्य पा पाय शोधनाधिकार- श्री भाष्यकाराभिप्रायपि निक्षेप एवाज् २२१९ शिरिय गद्यलु विश्वास पूरैक प्रार्थनै स्पण्णि * न मोस्तु ते” ऎन्नु मुडियालुम, उपाय वरणशब्द सामर्थ्यत्तलु निक्षेप मुम सिद्ध. भाविसतक्कद्दु. “ प्रपत्तिद्विश्वासः” ऎन्दु हेळुवाग हेगॆ प्रपत्तिगॆ विश्वासरूप अण्ण द प्राधान्यवन्नु तिळिसुवदक्कागि हागॆ प्रयोगवो, हागॆये प्रार्थन मितियावत ऎन्दु हेळुवागलू, गोप्तत्व वरण प्राधान्यवन्नु तिळिसुवदक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दॆम्ब तात्प र्यवु. * न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः” ऎम्ब श्लोकवन्नु स्वामि देशिकवरे उदाहरिसिरुत्तारॆ. ९५४नॆय पुटवन्नू १००० पुट वन्नू नोडि. हागॆये *रक्षापेक्षां” ऎम्ब श्लोकवन्नू परिकर विभागाधि कारदल्ले उदाहरिसिरुत्तारॆ. १३०८नॆय पुट नोडि, हीगॆ विश्वासवू याचनॆय सह प्रपत्तिगॆ अङ्गळदरॆ, अण्ण यावुदु ऎन्दु तोर्पडिसिद्दारॆये ऎन्दरॆ बहुकडॆयल्लि निक्षेपवे अण्ण ऎन्दु तोर्पडिसिर. त्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ. श्री भाष्यकारर अभिप्रायानुसारवागियू निक्षेपवे अण्णयु न तन्दॆ, इतररु हेळुव हागॆ हेळुवहागॆ प्रार्थनॆय प्रशस्तिय ल्लवु, प्रपत्तियु आत्मनिक्षेपवॆम्बुदे श्री भाष्यकारर अभिप्राय वॆन्दु मितगद्य मत्तु वैकुण्ठ गद्य वाक्यगळिन्द व्यक्तपडिसु त्तारॆ. आदु दरिन्द “विश्वासपूर्वकं पार्थना” ऎम्ब श्री भाष्य कारर वाक्यवू, “याच्या प्रपत्ति” ऎम्ब भरतमुनिय वाक्यवू औपचारिकवु ऎम्ब भाववु. शिरिय गद्यलुम् - चिक्क गद्यवाद श्रीरङ्ग गद्यदल्लि, विश्वास पूर्वक प्रार्थ नैयॆ प्रज्ञॆ - “नित्य दास्यं दास्य तीति महा विश्वास पूर कं नित्य किर तां प्रारये” ऎन्दु “विश्वासपूर्वकवागि दिव्य वैकुण्ठदल्लिद्दु, निनगॆ सदा कैङ्कर्यवन्नु माडुवदन्नु प्रार्थिसुवनॆन्दु प्रार्थिसि________________
0990 श्री मद्रहस्यत्रयसारे नमश्यब्द आत्मनिवेदन परः नमस्कात्म निक्षेप परनन्नु मिडव (१) * नमस्का रा “ नमोस्तुते” निनगॆ नव सारवन्नु माड वॆनॆन्दु मुगिसिरुवदरिं दलू, उपायवरण शब्ब सा मर तालु वर - अल्लि इरुवदेनॆन्दरॆ “तना नन्त काल समक्षया ज्यदृष्ट सन्ता रोपाय निखिल जन्नु जात शरण्यं श्रीमन्नारायण तव चरणार ऎन्द युगळं शरणमहं प्रद” ऎम्बल्लि “ शरणम हं प्रपद्यॆ” ऎन्दिरुवदरिन्द उपाय नागिरबेकॆम्ब शब्द सामदिन्द, निक्षेप मुवु’ - ऎन्दरॆ आत्म निक्षेपवु, सिद्ध - स्थापितवु, ऎरडु कारणगळिन्द प्रपत्ति ऎम्बुदु प्रार्थनॆ मात्रवे अल्लव, प्रार्थनॆ यॊन्दिगॆ आत्मनिक्षेपवॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ (१) “नमोस्तुते” ऎन्दु कॊनॆयल्लि हेळिरुवदरिन्द, नमश्यब्दक्कॆ आत्मनिक्षेप र्थवु हेगॆ ऎन्दरॆ हागॆ उपयोगिसिरुवदक्कॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द प्रमाणवन्नु तोरिसुत्तारॆ. (२) शरण महं प्रपद्यॆ ऎन्दॆ. इरुवदरिन्द; शरण शब्दवु उपायार्थवागि उपाय भरवन्नु अवनल्लिडुवदरिन्द अत्मनि क्षेपवु सिद्धवु ऎम्ब तात्पर्यवु. इदु हेगॆन्दरॆ- शरणं प्रपद्य ऎम्बुदु सर्वॆश्वरने उपायभूतनॆम्ब निश्चयज्ञानवन्नु बोधिसु वदरिन्द उपासन स्थानदल्लि सर्वॆश्वरने निन्त, उपाय, पूर्तिय न्नुण्टुमाडि फलवन्नु कॊडुवनॆन्दु नम्बि सर्व भरवन्नू अवन बिडुवदेयादुदरिन्द शरणं प्रपद्यॆ ऎम्बुदरिन्द आत्मनिक्षेप सिद्धि यॆम्ब तात्पर्यवु नमस्सु आत्मनिवेदन परवॆ - द. हिन्दॆ हेळल ट्टितु. प्रमाणदन्नु तोरिसुत्तारॆ नवः ऎम्ब शब्दवु आत्मनिवेदन हरवु नमस्सु - नमश्यब्दवु, आत्मनिक्षेप परनन्नु उडम् - आत्म निक्षेप रन्नु बोधिसुत्तदॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवागि “ नमस्कारात्मक- नमस्कार रूपवाद, आत्म निवेदनं . आत्म निक्षेपवन्नु, यस्यॆ - (१) मर पद.________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकारः त्मकं यस्यॆ विधायात्म निवेदनवः, इत्यादिगळिले प्रसि गळिन्दल याव भगवन्तनिगागि, विधाय माडि, मुन्दॆ “त्यक्त दुःखो? खि ८ नामानन्नु तेतन्नवाव हं” ऎन्दु इरुत्तदॆ; समस्त दुःख बिडल्पट्टवनागि, समस्त इष्टार्थगळन्नू यावनिन्द हॆन्द वनो, अन्तह लक्ष्मी नृसिंहनन्नु नानु नमिसुत्तेनॆ ऎन्दरॆ शरणु हॊन्दुत्तेनॆम्बुदु तात्पर्यवु ” इत्यादिगळिले-इवे मॊद लाद प्रमाणगळल्लि प्रसिद्धं- प्रसिद्धवादुदु. तन्न इष्टार्थसिद्धि यन्नुण्टुमाडुव उपायक्कॆ अनुकूलतॆय रक्षाभरवन्नॆल्ला समर्पि सुवदे आत्मनिक्षेपवु. इदु प्रणामरूपवादुदु. हागॆये नमस्सु आत्मनिक्षेप परवॆन्दु भारत वनपर्वदल्लि (९२ ५२) हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मार्कण्डेय महर्षियु युधिष्ठिरादिगळन्नु कुरितु श्रीकृष्णनु सामान्यनल्लवु आतने परतत्ववु, “सद्वेषा मेवलोकानां पिता माता च माधवः । गच्छननं शरणं शरण्यं पुरुष र्षभा” । आतनन्ने शरण, हॊन्दिरि निम्मिष्टार्थवु कैगूडुत्तदॆन्दु हितोपदेशवन्नु माडलु, आदक्कॆ “ एवमुकाते पार्थ यमच पुरुष र्षभ । दौपद्या सहितास्सर्वॆ नमश्च कु र्जनार्दनं’! आ पञ्चपाण्डवरू दौपदियॊन्दिगॆ श्री कृष्णनिगॆ प्रणामवन्नॆसगिदरु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द नमस्सु आत्मनिक्षेप परवादुदु, नमस्सिगॆ पठ्याय पदवाद प्रणिपात शब्दवू आत्म निक्षेप परवॆन्दु हिन्दॆये “ प्रणिपात प्रसन्नाहि मैथिली जनकात्मजा” ऎम्बल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ९८२नॆय पुट मूरनॆय पङ्क्तियन्नु नोडि आदरॆ प्रणामरूपवाद नमस्स सर्वविध फलक्कागियू आग बहुदादुदरिन्द, मोक्षार्थियु माडुव अत्म हविस्सम र्पणरूप अज्जियन्नु हेगॆ बोधिसुत्तदॆ ऎम्ब क्षेपक्कॆ समाधान रूपवागि, श्री वैकुण्ठगद्यदल्लि आत्म हविस्समर्पणवु प्रणामरूपवादुदॆम्ब अभिप्राय बरुवहागॆ अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ आदुद________________
२२२२ श्री मद्रहस्य त्रयसारे रिन्द “श्री भाष्यकारर अभिप्रायद प्रकार, प्रपत्तियु विश्वासमा इवे अल्लव; मत्तु विश्वास पूर्वक प्रार्थनॆयू अल्लवु ; विश्वास पूर्वक याज्ञॆयॊन्दिगॆ प्रणाममाडि आत्मह विस्सन्नु श्री लक्ष्मि पतिय पादारविन्ददल्लि समर्पिसोणवे प्रर” ऎन्दु, मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ श्री भाष्यकाररु रचिसिद श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि प्रपत्तिय स्वरू पवु प्रार्थना पूरै कात्म निक्षेपम् - प्रार्थना पूर्वकवाद आत्मनिवेदनवॆन्दु, कण्ठोक मा तु - अनुमान, मॊदलादवुगळ आवश्यकतॆ इल्लदेने साक्षात्तागिये हेळल्पट्टरु तदॆ ऎम्ब भाववु. ऎल्लि हेळिदॆ ऎन्दरॆ “मामै कान्तिकान्तिक परिचरा करणाय परिगृहि प्रेति याचमान- प्रणवा तानं भगवते निवेदये” ऎन्दु कठोक्तवागि हेळल्पट्टि रुत्तदॆ, “नन्नन्नु निनगेने प्रयोजनवागि यावागलू निरन्तर वागि कैङ्कर्यक्कागि अकरिसु ऎन्दु प्रार्थिसुवनागि नव स्मरिसि आत्मावन्नु भगवन्तनल्लि निवेदन माडतक्क ऎ बदागि ई वाक्य अर्थवु, आदुदरिन्द आत्मनिक्षेपवे अच्चु ऎन्दु कण्ठक वागि हेळल्पट्टिरुवुदरिन्द, इतर स्थळगळल्लि, “ प्रपरि श्वास ” ऎन्दू “नित्यकिरतां प्रार्थये” ऎन्दू हेळल्पट्टिद्दरू, ई कठोक्तवाद भरन्यास स्वरूपवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, ई वाक्य गळन्नु अन्वयिसतक्क, विश्वासपूर्वक याच् इद्दरेने प्रद तिगॆ स्वरूप प्राप्तियु ऎन्दु तिळिसुवदक्कागिये हागॆ हेळल्प ट्टितॆम्ब भाववु, आदुदरिन्द प्रपत्तियु विश्वासवॆन्दू याच्चा ऎन्दू हेळुवदु औपचारिकवु. आत्म निक्षेपवे आक्ट् ऎम्बुदे श्री भाष्यकाराभिप्राय वॆम्बुदक्कॆ एनु प्रमाणवु ? हीगॆ श्री भाष्यकाररु आ स्वरूपवन्नु निष्कर्षिसिदुदक्कॆ प्रमाणगळेनादरू उण्टॆ ऎन्दरॆ ऎरडु प्रमाणगळन्नु उदाहरि सत्तारॆ :- आगैयाल् - श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि “या च मान” ऎन्दु विश्वासपूर्वकवागि प्रार्थनॆयन्नू तिळिसि, अदक्किन्त बेरॆ________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- आत्म निक्षेप एवाज’ति श्री भाष काराभिप्राय किं प्रमाणं ? २२२३ निक्षेपं श्री वैकुण्ठ गद्यले प्रार ना पू का कण्ठक्तात्तु. आगैयाल् (१) “अनेनैवरु मण स्वात्मानं मयि निक्षिपे” (२) “आत्माय भरन्यास” इत्या दिगळिलॆ अविधानव, इप्पडि यल्लाददु, (३) षड्तिधा 66 यागि आत्मनिवेदनरूप निक्षेपवू सिद्धवादुदरिन्द (१) * ई मन्त्रद मलकवागिये आत्मावन्नु नन्नल्लिड तक्कद्दु” ऎम्ब सात्यकि तन्त्र प्रमाण मत्तु (२) “आत्मात्मीय भरन्या सो ह्यात्म निक्षेप उच्यते” “तन्न मत्तु तन्न वर रक्षणॆय भरवन्नु परमात्मनल्लिडु वने अत्मनिक्षेपवु” ऎम्ब सात्वत प्रमाण, इत्यादिगळिलॆ - इवे मॊदलादवुगळल्लि, इल्लि आदि शब्ददिन्द आत्मात्मयभरं सं निक्षि " श्रीपतॆ? : पदे? इवॆ मॊदलाद इन्नू प्रमाणगळिवॆ ऎम्ब भाववु सूचिसल्पट्टितु, अज्जि विधान - अङ्गि यावुदॆन्दु विधि सोणवु, निश्चितम् ऎन्दु इट्ट कॊळ्ळतक्कद्दु. निर्णयिसल्पट्टितु. ई प्रमाणगळ मूलक प्रपत्तिय अङ्गियु आत्मनिक्षेपवॆम्बुदु सिद्ध वॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ “ प्रपत्तिशासः” ऎम्ब यतिराजर वाक्यदल्ल, “तदे कोपाय ता याच्या प्रपशरणागतिः” ऎम्ब भरतमुनिय वाक्यदल्लू, औपचारिकाभिप्रायकल्पनॆयु न्यायवो ? महा विश्वा सवू, प्रार्थना, आत्मनिक्षेपवू ई मूरन्नू अज्जियागिये एकॆ भाविस कूडनॆ ? ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ, आग उण्टागुव दोषवन्नु सूचि सुत्तारॆ. इप्पडियल्लाद पोदु विश्वास प्रार्थनॆगळु अब्ब गळॆन्दू, आत्म निक्षेपवे अज्ज यॆन्दू ऒप्पिकॊळ्ळदिद्दरॆ, षड्डि धा शरणागतिः ऎर वाक्यल् - ऎम्ब वाक्यदल्लि, आसात प्रतीति कूण्डु- (१) मन्त्रराज पद स्तोत्रं. (2) est. 22.9.92, (२) श्री सात्व १२. ४८________________
وووو (6 श्रीमहसत्रयसारे शरणागतिः” ऎण्णर वाक्यल् आपातप्रतीतिकॊण्डु, (२) “स्मानं सप्त विधं स्मृतं” इत्यादिगळिगॆ तॊन्न स्नानादि भेद 66 मेलॆ तोरुव अर्थवन्नु स्वीकरिसि, मेलक्कॆ तोरुवर्थवु यावु दॆन्दरॆ शरणागतियु आरु विधवाद द ऎम्बुदु, “ सानं सप्त विधं स्मतम्” इत्यादिगळिल् - स्नानवु शास्त्रदल्लि हेळल्पट्टिरुवदु एळु विधवु ऎम्बिवे मॊदलादवुगळल्लि, शून्न स्नानादि भेद पोले हेळल्पट्ट स्नानवे मॊदलाद भेदगळ हागॆ, तनिनिये- बेरॆ बेरॆयागि, प्रपत्ति विशेषण्णळाग - प्रपत्ति भेदगळागि, प्रस * कुम् - उण्टागबहुदु स्नानगळु एळु विधवॆन्दु हेळिरुव हागॆ, षड्डि धा शरणागतिः ऎन्दरॆ प्रपत्तियु आरु विधगळिन्दु ई वाक्यक्कॆ मेलॆ मेलॆ तोरुव अर्थवन्नु हेळिबिट्टु प्रपत्तियु विश्वा सवॆन्दू प्रार्थनॆयॆन्दू, आत्म निक्षेपवॆन्दू हीगॆ प्रपत्ति भेदगळॆन्दु अर्थ माडिबिट्टरॆ, 23
- आनुकूल्य स्य सङ्कल्पः पतिकूल स्य वरनम् । रक्षिष्य तीति विश्वा सो गोत्ववरणं तथा । आत्म निक्षेप कारण्य षड्डि धा शरणागति ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द आनुकूल्यस्य सङ्कल्पवे ऒन्दु विध शरणागति यॆन्दू, प्राति कूल्य र्वनवे इन्नॊन्दु विधवॆन्दू हीगॆल्ला अर्थ माडबेकागि बरुवदरिन्दलू, मत्तु न्यासःपञ्चाङ्ग सं युतः इत्यादि अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागुवदरिन्दलू अपा र्थवु ; आदुदरिन्द षद्विधा शरणागतिः ऎन्दरॆ शरणागतियु, ऐदु अङ्गगळु ऒन्दु अङ्गियु हीगॆ आरु अंशगळुळ्ळदु ऎन्दु, बहुहि अर्थवन्नु हेळुवदे सर्व समञ्जसवॆम्ब भाववु, इदर उपपाद नॆगॆ ९५२-४नॆय पुट गळन्नु पराम्बरिसि आदुदरिन्द प्रार्थनॆयॆ प्रपत्तियु ऎम्ब कॆलवरभिप्रायवु इदरिन्द समञ्जसवादुदल्लवॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. षड्वधा शरणागतिः” ऎम्बल्लि प्रपत्तियु आरुविधगळॆन्दरॆ आनु तूल्यस्य सङ्कल्पादिगळू प्रपत्तिगळॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆन्दु________________
(1) साद्योपाय शोधनाधिकार २२२५ ळ् पोलॆ तनित्तनिये प्रग विशेषज्ळाग प्रसणक्कुम् (१) * प्रपं तां प्रयुञ्जित स्वापञ्चभि रावृता न ” इत्यादि वचनान्तर बलत्तालॆ नियम पाल्, अप्पडिये प्रार्थना विश्वा सादिग प्रपत्तियन्नु कॊल्लागिर वचन युव नियवित्तु (२) “ न्यासः पञ्चाज्य संयुत” इत्यादि गळिर् पडिये निक्षेप मॊनन अ, इतरळ आग अज्जिगळॆ नैयुचित व. 66 दोष उण्टाग,तदॆ, आदुदरिन्द प्रार्थनॆयु पपत्तियल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई वादक्कॆ प्रति कक्षियवरु समाधान हेळुवरु- एनं दरॆ, “ प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वा पञ्चभि रावृताम् ” 8 ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्र प्रमाणारसारवागि ऐदु अण्णगळु ऒन्दु अज ऎन्दु भाविसुवदे युक्तवु ; आदुदरिन्द प्रार्थनॆये अङ्गि, मिक्कवु गळॆल्ला आत्मनिक्षेपदॊन्दिगॆ अङ्गगळॆन्दु हेळुवॆवु ऎन्दरॆ अदक्कॆ समा धानवन्नु मुन्दिन वाक्यवाद “ प्रपं तां प्रयुञ्जीत” ऎम्बुद रिन्द हेळुत्तारॆ. *पञ्चभिः - ऐदाद, स्वाति - तन्न अण्णगळिन्द, आवृतां - कूडिद, तां प्रपं - आ प्रसदनवन्नु, प्रयुञ्जीत - प्रयोगिस तक्कद्दु,” इत्यादि वचनान्तर बलत्ताले - इवे मॊदलाद बेरे प्रमाणगळ बलदिन्द, नियमिक्क पाल् - षद्विधा शरणागति ऎम्बल्लि आरु विधगळॆम्ब अर्थ हेळदॆ आरु अंशगळुळ्ळद्दॆन्दे हेळु वदु विधायकवागि कण्डरॆ, अब्सिडिय - अदर हागॆयॆ, प्रार्थनॆ विश्वास मॊदलादवुगळन्नू प्रपत्ति ऎन्दु हेळुव प्रमाणवचन गळन्नू सह, नियमित्तु.अवुगळु अण्णगळॆन्दु हेळुव इतर प्रमाण बलदिन्द खण्डिसि “ न्यासः पञ्चाय्ति संयुतः - निक्षेपरूपवाद प्रपत्तियु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदुदु इत्यादिगळिल् पडिय - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव हागॆ, निक्षेप मॊन्नु मे अज्जि - निक्षेप ऒन्दे अप् यु, ऒन्दे ऎन्दु हेळिदुदरिन्द विश्वास (१) लक्ष्मी तन्त्र. २८, ११. ७, (२) अहि, १७, ७४, मे________________
२२२६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रार्थनॆगळु अप्गळागलारवॆम्ब भाववु. इतर ४८ - आररल्लि मिक्क ऐदू गळु, ऎ युचितव - ऎन्दु हेळुवदे समञ्जसवु. इल्लि वाक्यगळिगॆ नियमन हेगॆ ऎन्दरॆ, अज्जि याद प्रपत्तियु महा विश्वास पूत्विकवाद प्रार्थनॆयिन्द विशिष्टवादुदु ऎन्दु कॆलवु वाक्य गळु हेळुत्तवॆ ऎन्दू, इन्नु कॆलवु महाविश्वासवु प्रधानवाद अण्ण वागि, अदरिन्द एशिष्टवागिरबेकॆन्दू निरवनवॆम्ब भाववु. * * प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वा सञ्चभि रावृतां” ऎम्ब * बॆ-रे प्रमाणानसारवागि “षड्डि धा शरणागतिः” ऎम्ब वाक्य वन्नु अन्वयिस तक्कद्दु, न्यायवादुदरिन्द, ऒन्दे अदु, ऐदु अब्बिगळॆन्दु अर्थ माडनदॆ युक्तवॆन्दु ऒप्पि, प्रार्थनॆय अयु, इन्नु मिक्क नू अब्बगळॆन्दु हेळुत्तेवॆ. “स्नानं सप्तविधं” ऎम्ब प्रमादलादरो एळुविधवल्लवॆन्दु तोरुव प्रमाण बलव्यावुदू इल्लवादुदरिन्द, स्नानवु एळु विधवॆ दे अर माडतक्कद्दु. “षष्टि धा शरणागतिः” ऎम्बव वाक्यार्थक्कादरू प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत इत्यादि इतर प्रमाण बलविरुवदरिन्द ऐदु अब्बगळु, ऒन्दु अ ऎन्दॆ नो नीवु हेळुवहागॆ हेळुवॆवु. आदरॆ प्रार्थनॆ. अज, इतरगळु गळॆन्दु हेळुववु ऎम्बुदु इल्लि पूर्व पक्षवु. इदक्कॆ समाधानवु हेगॆन्दरॆ ऐदु अब्बगळु ऒन्दु अब् ऎन्दु इतर प्रबलप्रमाणदिन्द ऒप्पिकॊण्डनन्तर, हागॆये “न्यासः पञ्चाङ्ग संयुत” ऎम्ब प बलप्रमाणवाद अहिर्बुध, संहितावाक्य सामर्थ्यदिन्द नासवॆन्दरॆ आत्म निक्षेप वॆम्ब प्रपत्तिय - ऐदु अण्णगळळ्ळद्दॆन्दु तोरि बरवदरिन्द आत्मनिक्षे पवॆ? अब्बु ऎन्दू, इतर गळु अण्णगळॆन्द ऒप्पिकॊळ्ळलु अभ्यन्तर वेनु ? ऎम्ब भाववु. इदरमेलॆ इन्नॊन्दु पूर्वपक्षवेनॆन्दरॆ :- भूयसां स्याली य” ऎम्ब भय सं न्यायद प्रकार ऒन्दु विषय दल्लि अनेक प्रमाणगळिद्दरॆ, अदु ऒन्दॆरड, शास्त्रवाक्यगळिगॆ विरोध वागि तोरिबन्दरू इवुगळन्नु बॆकी विधवागि अन्वयिसिबिट्टु आ विष य यवे उपादेयवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. हीगॆ प्रार्थनॆये प्रप यॆम्बुदक्कॆ अनेक प्राणगळिरुवाग, अवुगळन्नॆल्ला तिरस्करिसि, आत्म________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 9992 भूयसां न्याय रीत्या निक्षेप एव आ न तु प्रा ना भूयसां न्यायक्कॆ क्याालुं सात्यकितन्न लक्ष्मि ताहिर्बुध, संहितादिगळल् प्रप ध्यायळिले निक्षेप मन्ने प्रसिद्ध म्. निक्षेपवे अ ऎन्द 9 विसुवदु हेगॆ? प्रार्थनॆय प्रपत्ति ऎन्दु हेळुव प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ- १. ई मेवोपाय भ. तो मे भवति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरितु का देवे युज्य ताम् ॥ अहि. २. अनन्य ध्यॆ स्वाभि ष्टे महा निश्वास पूर्वकम् । स्वभीष्टे महाविश्वास तदेकोपाय ता या ज्ञा प्रपत्तित्यरणागतिः ॥ भरतमुनि वाक्यवु. ३. उपायं वृणुलक्ष्मिशं त न पेयं विचिन्त्यच । इत्यादि ई पू र्परक्षक्कॆ समाधानवागि हेळ, तारॆनॆन्दरॆ :-नीव हेळुव भूयसां न्यायप्रकारवागिये आत्मनिक्षेपवे प्रपत्तिय अण्ण ऎन्दु हेळुवदरिन्द आत्मनिक्षेपवे अ ये विना प्रार्थनॆ यल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. भूयसां न्याय प्रकार निक्षेपवे अयु, प्रार्थनॆयल्लवु भूय सां न्यायत्तॆ, सालु - “ भूय सां स्या लीयं बह, प्रमाणगळिरुवदक्केनॆ प्रबलसामर्थ्यवु ऎम्ब न्याय द प्रकार नोडिदरू, सात्यकि तन्त्रलक्ष्मीतन्त्र, अहिर्बुध शि संहितॆगळल्लिन प्रस ध्यायगळल्लि, निक्षेपवॆ, अग्नियन्ने प्रसि द्दम् - अबियॆम्बुदे प्रसिद्धवाद विषयवु. आ प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ- 0. “स्वात्मानं मयि निक्षिप n सात्यकि तन्त्रवाक्यवु १०६ १नॆय पुटवन्नु नोडि. २. २. “ आत्मात्मीय भरन्या सो ह्यात्म________________
२२२८ श्रीमद्र हस्यतयसारे अङ्ग स प ाधान्यात अराब नरभेद, एषः लोकसिद्धः *त्वमेवोपाय भूतो मे भवेति प्रार्थनावति- । शरणाग तिरितु क्ला” ऎरदुवु तन्न करणलॆ प्रधानवाग निक्षेप उच्यते” लक्ष्मीतन्त्र वाक्यवु, ३. तेन संरक्षमाण स फले स्वाम्य नियुक्तता । केशवारण पठ्यन्त ह्यात्म निक्षेप उच्यते ” ॥ लक्ष्मीतन्त्रवाक्यवु. १०६३-४नॆय पुटगळन्नु नोडि ४. “न्यासः सञ्चाङ्ग संयुत” आहि ध स त न क्यवु. ५. “ अनेनै मत्तु मनॆण स्वात्मानं मयि निक्षिपेश् ” नयि निक्षिप्त कर व्यः कृत कृ भविष्य ति ” । सात्यकि तन्त्रवाक्यवु. ११०२नॆय पुटवन्नु नोडि. ७ と ६ “यन काम कामेन न साध्यं साध नान्तरैः । तेन तेनाते तन्न सेनैव महा मु ने” ॥ ७ “ओमि, तात्मानं युञ्जीत” ८. “ता स्त्रीय भरं सत्वं निक्षि श्रीपते पदे ” ९, निधा यात्म निवेदनं” १० “ निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषण वहस्ति तव” हीगॆ प्रार्थना व्यतिरिक्तात्मनि क्षेत्रक्कॆ अनेक प्रमाणगळिद्दरिन्द आत्म निक्षेपवे अग्नियु हीगॆ आत्म निक्षेपवॆ - आ ऎन्दु हेळुव दादरॆ, “त्ववॆवो साय भू तो मे” ऎम्ब वाक्यदल्लि भवेति प्रार्थनामति’ ऎन्दु प्रार्थना बुद्धियुळ्ळ शरणागति ऎन्दु हेळ, वदक्कॆ निरसवु हेगॆ ? आ वाक्यद कत ादवेन- ? ऎदु केळिदरॆ अदर तत्ववन्नु मुन्दिन वाक्य दिङ्ग तिळिसु त्तारॆ. 2 त्वं - नीनु, मे - अनन्य तिकनाद ननगॆ, उपाय भूत एव - उपाय रूपनॆ ऎन्दरॆ उपाय नाद उपासन स्थानदल्लि निनॆ निल्लुवनु भव - आगु, इति ऎन्दागि प्रार्थनावति प्रार्थिसुव ज्ञानवुळ्ळदे, शरणागतिरित्तु का-शरणागति ऎन्दु हेळ ल्पट्टदु, सादेर्वे प्रयु ज्यतां - ऎन्दु श्लोक पूरणवु________________
साध्य पाय शोधनाधिकार चॆन्न भर न्यास पर्यन्त मॆन्नु विड व अवधारण सह कृतो पाय शब्द ताले व्यञ्जितन, ओरु विविगॆ शाले अज्जि प्रध नाग लगै लोकलु मुडु. सा - अन्तह शरणगतियु, अस्मिगॆ देवे - ई क्रीडापरनाद स श्वरनल्लि प्रयुज्य तां - प्रयोगिसल्पडलि, ऎरदुवुम् ऎन्दु हेळिरुवदू, तत्र करणलॆ - आ सन्दर्भदल्लि प्रधानवाग चॆन्न-मुख्यवागि जेल्पट्ट, भरन्यास पर्यन्तवन्नु मिडव- भरन्यास पठ्यं वादुदु ऎन्नुव सन्दर्भव, अवधारण सह कृत एव ऎम्ब आप्तधारण द सेरिगॆ, उपाय शब्द ताले उपाय भूत ऎब शब्ददिन्द व्यञ्जिम्- ऎवु, सर्वॆश्वरने उपाय वागबेके एना अन्यथा इल्लवु ऎम्ब ज्ञानवुळ्ळद्दु ऎन्दु हेळिरुवद रिन्द ई प्रार्थनान २याद शरणागतिय भरन्यास पर्यन्त वॆन्दु भाविसुवदे न्यायवॆन्दु तोरिरुत्तदॆ. इल्लि एव ऎम्ब अवधारण वन्नु उ नाययत नॆन्दरॆ-: दिगॆ अन्वयिसतक्कद्दु. हीगॆ उपाय नागु ऎन्दु प्रार्थिसि शणागतिय नृनुष्टिसतक्कद्दॆम्ब भाववु ; सादे वेर्स्ट् प्र युज्य तां - ऎदु उत्तरार्धन्त्यदल्लि हेळरुवदरिन्द उपायरूप प्रार्थनॆगिन्त यॆवु बेरॆयादुदॆम्बुदू तोरि बरुतदॆ. इन्नु कॆलवु प्रमाणगळल्लि, “नोवोपाय भूतो मेलॆ ऎम्ब प्रमाणदल्लिरुव हागॆ अव धारण शकृत उपाय शब्द रूप सहायविल्ल .व सन्दर्भदल्लि अवक्कॆ सकत्तागि अणियागि हेळल्पट्ट पक्षदल्लि हेगॆ ऎन्दरॆ लॆक वाडिकॆयल्ल. मुख्यवाद अद प्राधान्यवन्नु निर्दिशि सरक्कागि अ न भावनॆय- १ टॆन्दु तिळि सुत्तारॆ. 21 अज्ञानादथवा ज्ञानाद राजेग- ससि । प्रायश्चितं क्षमस्वति प्रार्थ न 1 फल इल्लि कवि,सैया ऎम्ब प्रार्थनॆय मुख्यवाद प्रायश्चित्तवॆन्दु हेळिरुवदु, ई प्रार्थनारूपवाद ऒब्ब माकात्मवन्नु तिळिसुव________________
२२३० श्रीमद्र हस्य त्रयसारे
- शरणंव्रज” इत्यादि विश्वास परवाक्यपि आत्म समरण पर्यन्तत्व सिद्धि आलम्भ शब्द यागपय ०त मानालॆ, “शरणं दक्कागि अयॊन्दिगॆ अभेदव हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ओरोरु एनक्कॆ गळाले - ऒन्दॊन्दु विषयवन्नु मुख्यवागि तिळिसुव अपेक्षॆयिन्द, अण्ण - अब्बगळन्नु, प्रधानवागि चॆल्लुगै - मुख्यनागि हेळोणवु, लोकलु मुण्डु लोकवाडिकॆयागिय उण्टु, कार सहायकनाद राज भटनन्नॆ * इवनॆ? १ : न.” ऎन्दु उप कार रूपवागि प्रयोगवु उण्ट. हागॆयॆ * क्षम ऎम्ब प्रार्थनॆय क्षमस्व अब्बवु ; ई प्रार्थनॆयु प्रधानरूप अवादुदरिन्द इदक्कू प्रप दनक्कू अभेदवु हेळल्पट्ट र- दॆम्ब भाववु 56 शरणं व्रज इवे मॊदलाद विश्वास द्योतक वाक्य दल्लि आत्म समक्षण रूपाय सिद्दियु. हिन्दॆ लोकदृष्टान्तदिन्द प्रधानात्मक्कॆ अन निर्दॆश उeटॆन्दु हेळिद ई मुन्दिन वाक्यदिन्द “लोके वेदेच ऎन्दु हेळिरुव हागॆ वेदगळल्लि विधिसल्पट्टिरुवदे लोक समतवादुद रिन्द वैदिक मर्यादॆय हागॆ उण्टम्बुदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्त वन्नु दयपालिसुत्तारॆ. “मामेकं शरणं प्रज”, “तमेव शरणं गच्छ” इत्यादि वाक्यगळल्लि महाविश्वास मात्रवे तोरिबरु इदे विना, आत्मनिक्षेप प आय तोरि बरवदिल्लवल्ला ऎन्दरॆ प्रज, गच्छ, ऎम्बवुगळल्लिरुव धातुगळिन्द तोरिबरुव आर्थ प्रकरण गळिन्द आत्म निक्षेपवू हेळल्पट्टितॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ आलम्भ शब्दम् - “ वायव्यग्ं श्वेतमालभेत”, आग्नि सोमायं पशुमालभेत”, इत्यादि सन्दर्भगळल्लि प योगिस ल्पट्ट आ पशुहिंसॆयन्नु बोधिसुव आलम्भ शब्दव, याग परन्त मानालॆ – पशुसंसॆ मात्रवन्ने बोधिसदे, पूरा अग्नि षो माय यागवन्नॆल्ला ह्यागॆ बोधिसुत्तदो हागॆ, “शरणं वज________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २२३१ वज” इत्यादिगळिल् धात क्कळ न्यास निक्षेपत्यागादि शब्ब छालॆ कॊल्लप्पट्ट आत्मयाग चॊल्लुगै वैदिक मर्यादॆ कुम् अनुगुण, इत्यादिगळि८, शणवन्नु हॊन्दु इवे मॊदलादवु गळल्लि, इल्लि अदिप द दिन्द “तमेव शरणं गच्छ” इत्यादिगळु बोधिसल्पट्टवु धातु गळ् - व्रज गच्छ, वृण, ऎम्बिवे धातुगळु, न्यास, निक्षेप, त्याग मॊदलाद शब्दगळिन्द, कॊल्ल स्पट्ट आत्मयाग - हेळल्पट्ट आत हविस्समरण रूपयागवन्नु, शूल्लुगै . हेळोणवु, वैदिक नुरागैक्कु - शास्त्रनादॆगू, अनुगुणम् - अनुरूपवा दुदु, अग्निपॆ खायं पशुमालभेत ऎम्ब वाक्यदिन्द पशु हनन मात्रवे हेळल्पडदॆ आ यागवे हेगॆ हेळल्पडुत्तदॆ, हागॆये शरणं व्रज इत्यादि वाक्यदिन्द शरणागतियाद आत्मनिक्षे पवे हेळल्पट्टितॆम्ब भाववु. एकॆन्दरॆ पठ,विन आलम्भवु यागद एकदेशवु हेगो, हागॆ शरणवन्नु हॊन्दुवदू सह, आत्मयागद एकदेशवु. ई आत्म निक्षेपवू आत्मयागद हागॆ ऎल्लि हेळल्पट्टिरु तदॆ ? ऎन्दरॆ १, “ ननसा यो करॆद्देवे सस्यद्धर इतीरि तः”इल्लि भर न्यासान ष्टातवु समाचीनवाद अथ्रवॆन्दरॆ यागानुष्ठातृवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. २. “ ब्रह्मणेत्वा महस ओमित्यात्मानं युञ्जीत ” महा तेजोरूपनाद परब्रह्मनाद निनगॆ ई आत्म हविस्सन्नु समर्पिसु वॆनु ऎम्बदागि, अत्मावन्नु स्वामिपादारविन्ददल्लिडतक्कद्दु. ३. “हनिर्गृहीत्वात्मरूपं वसुरति मन्त्रतः । जुहुयात्रॆणवेनागावच्यु ताय् स नात ने” वसुरणोविरॆसि ऎम्ब मन्त्रमूलकवागि, आत्मरूपवाद हविस्सन्नु तॆगॆदुकॊण्डु अनादियाद अच्युतनॆम्ब अग्नि यल्लि, ॐ ऎम्ब प्रणववन्नु उच्चरिसता, होम माडतक्कद्दु. आ “वसु रणो” ऎम्ब प्रसदन करणमन्त्रवु यावुदॆन्दरॆ -________________
२२६२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे “वसरणॆ भू सि । प्राणॆ- त्वमसि सन्धाता । ब्रह्म त्वमसि विश्वस्टक् : चोडा समस्यॆगॆ, र्व्रदा प्रैवसि सर्वस्य, द दा मसि चन्द्रनसः- उप याव गृहितोसि । ब्रह्मणे श्यामहस ओमिता तान युजीत 1 एतप्प महो श निषं देवानां गुह्य, य एवं वेद ब्रह्मण महिमानयाज्योति तस्मा -ह्मणो महिमान मत्तु पनिषत् ” तै ना. ४. ५१ वसुरर्ण्य - वसुगळिन्द प्रानु ऎन्दरॆ वसु शब्ददिन्द उप लक्षितराद समस्त देवतॆगळिगू उपास्यनु, विरसि - सर्व व्यापक नागिद्दि, प्राणे - प्राणशब्ददिद हेळल्पट्ट कार्यकारणदल्लि, तवसि सन्ध ता - नीनु संयोजकरागि, ब्रर्ह्म त्वमसि विश्व सक- ओ पॆब्र ह्मने नीने समस्त विश्वक्कू सृष्टि कर्ता, तेजो दास्त नंसॆगोः - अग्निगॆ निने तेजस्सन्नु कॊट्टवनु, वर्चदा प्रैवसि सूर्यस्य - सार्धनिगॆ तेजस्सन्नु कॊट्टवनू नीने द्युदा स्मरिसि चन्द्रमस- - चन्द्रनिगॆ कन्तियन्नु कॊट्ट वनू नीनॆ, उपयावु - निन्नन्नु शरण हॊन्दोण, गृहि तोसि-बहुकालक्कॆ कण्णिगॆ बिद्दिरुवॆ यान प्रयोजनक्कागि ऎन्दरॆ हेळल्पडुत्तदॆ, ब्रह्मणेत्वान- हसी व हत्ताद व.हिमॆयुळ्ळ पर ब्रह्मनाद निनगॆ ऎन्दरॆ निन्न प्राप्तिगागि, ॐ ऎम्ब प्रणवमन्त्र वन्नु चरिसुवदु मात्रवे अल्लदॆ आत्मानं युञ्जित - आत्मसु परस 51 २ आर क ग ननु अनसतद. ई सन्दर्भद भाष दल्लि श्री रङ्गरामानुजस्वामिगळु “ओमिति मन्त्रणासि भगव जैषॆ प्रतिपादकेन पुन रात्म समरं कर्तव्य मेवे त्यर्थः” ऎन्दु बरॆदिरुत्तारॆ इदरिन्द बं प्रर्थना सालदु, शर णागतिय अनुष्ठानवू आवश्यकवॆम्बुदु सिद्धवु. ४. तैत्तरीय नारायणियद मुन्दिन अनुवाकवाद “ नं विदुषो यज्ञ स्याता यजमान ः” ऎन्दारम्भिसि इदु विद्वांसनिन्द माडल्पडुव आत्महविस्सव, र्पण रूपवाद यज्ञवु, इतरॆ प्रसिद्धवाद यज्ञगळिगिन्तल विशेष महिळॆ. युळ्ळद्दॆन्दु रूपक माडि अदर प्राशस्त्रवु तोरिसल्पडुत्तदॆ,________________
(2) साध्य पाय शोधनाधिकारः २२३३ आत्म समरणम् आत्मयागः. यागमानदु ? इन्न देवतैक्किन हविस्सॆ ३७ ने यॊरु बुद्धिविशेष, इडिय ना तावागिर J सादु तममान हविस्सु श्री मानान नारायर्ण पॊरुट्टॆनिने रुप्प दॊरु बुद्धि विशेष इडल् आत्मयाग. हीगॆ आत्म हविस्स म र्पणवू कूड ऒन्दु यागवॆन्दे, अत्म यागवॆन्दे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. वज, गच्छ इत्यादिगळू कूड आत्म अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु बोधिसुत्तवॆ ऎम्बुदु मुख्य यागवन्ने तात्परवु. आगलि, आत्म यागवॆन्दु इल्लि मुख्यवागि यागवो ? इल्लवे इल्लि याग शब्दवु याग शब्दवु कूडुत्तदो ? बरी भावनॆयो ’ ऎन्दरॆ भावनॆ 23 मात्रवे अल्लवु; इदू ऒन्दु विलक्षण यागवे ऎन्दु हेळलु हॊरटु याग शब्दार्थवन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. एतक्कागि ऎन्दरॆ भरन्यासवु बरि प्रार्थनॆ मात्रवे अल्लवु. षद हावु कच्चि रुववनिगॆ गरुडधान मात्रदिन्दले अल्लदॆ अदरॊन्दिगॆ विषापहारि चिकित्सॆयू हेगॆ आवश्यकवो, हागॆ पापगळिन्द पीडितनाद ई बद्ध चेतननिगॆ परमात्मन सन्निधियल्लि विश्वासपूर्वक प्रार्थनॆयॊन्दिगॆ पापगळ न्नॆल्ला होगलाडिसुव शरणागतियू आवश्यकवॆम्ब भाववु आत्मसमरणवु आत्मयागवु. यागमावदु - यागवॆम्बुदु यावुदु ? इन्न देव किन्न हविस्सॆनु - ई देवतॆगॆ उद्दिश्यवावुदु ई हविस्सु ऎन्दु इनॆ ऊरु बुद्धि विशेष म् - इरुव ऒन्दु बुद्धि विशेषव इप्पडि - ई प्रकारवागिये, ऎन्नात्मानागिर - नन्न आत्मावागि रुव, स्वादुतनमान - अपहत पातादि गणाष्टकगळिन्दलू, आनन्दादि गुणगळिन्दल परिशुद्धनागि श्रुतियल्लि “अहनन्नु अह मन्नं” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, बहु भोग्यभूतवाद, हविस्सु श्री मानान - लक्ष्मियुक्तनाद, नारायणन् पॊरुट्स् - नर________________
२२३४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे 66 यणनिगागिये, ऎन्नु - ऎम्बदागि, इने - ई सन्दर्भदल्लि, इरु प्पदु - इरुवन्तह, ऒरुबुद्धि विशेशवॆ - ऒन्द. ज्ञानविशेषव, इडल् - ई प्रकरणदल्लि, आत्मयाग आत्म यागवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवन्तद्दु ; साधारण 5 ) यागगळल्लि ऒन्दु देवतॆय उद्दिश्यवागि ऒन्दु विधवाद हविस्सिन समक्षणवु, इदन्नु अग्नि मुख दल्लि व्यत्यागमूलक समर्पिस तक्कद ई सन्दर्भदल्लादरो आत्मायागवु तुम्बा विलक्षणवादुदु- - (1) रज मनन, हविस्सन्नु इतर यागगळल्लि समर्पिसुवनु, इल्लादरो “यज्ञ स्वात्मा यज मानः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ समर्षिसुव यजमानन ताने, हवि ताने ; ताने तन्नन्ने समर्पिसिकॊळ्ळुवदु. (२) साधारण వాగి ऒन्दु हविस्सु ऒन्दु देवतॆगॆ मात्रवे समर्पिसल्पडुत्तदॆ. इल्लियादरो ई आत्म हविस्स लक्ष्मीनारायणरिब्बरिगू उद्देशिसि समर्पिसल्पडुत्तदॆ. निगमान्त देशिकरु इदन्नु प्रस्तुतियल्लि “ उद्दे श्यत्वं जननि भजतोरुजितोपाधि गन्धं प्रत्यगूपे हनिषि युवयोरेकशेषित्व योगा ” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसि रुत्तारॆ (दासनु बरॆदिरुव श्री सतिय ६नॆय श्लोकवन्नु नोडि.) आदरॆ ऒन्दु हविस्सिगॆ इब्बरु देवतॆगळु उद्देशवागिरबहुदो ऎन्दरॆ अनेक सन्दर्भगळल्लि हागॆ उटु. “तन्नो आग्नि” ऎन्दा रम्भिसि आज्या हुतियन्नु “ अग्नि वरुण- भ्याम् इदं नमन” ऎन्दु कॊडुवदुण्टु, (३) यागदल्लि ह मत्सणॆयु मुख्यवागि कार्य रूपवादुदु, ई यागदॆल्लादरॆ कर्म विद्दरू मुख्यवागि ज्ञान रू सवादुदु. हीगॆ आत्मयागवु विलक्षणवाददु ऎम्ब भाववु. मुमुक्षुवु माडुव आत्मह विस्स मत्सणवेनो अ ऎन्दु ऒप्पि कॊळ्ळ बहुदु. इतर पुर षार्थगळिगागि माडन पतियल्लि अज्जियु आत्महविस्समरण ऎल्लवष्टॆ आ सन्दर्भदल्लि हेगॆ ऎन्दु प्रश्निसबहुदॆन्दु भाविसि तावे समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. सर्व फलार्थिगळिगू साधारणवाद आत्मनिक्षॆ-परूपवाद अक्किय रक्षा भरन्यासवॆन्दु हिन्दॆयॆ * अ रक्ष भरन्यास” वॆम्ब कारिकॆय मूलक साज्य प्रपदनाधिकारदल्लि हेळुत्तेवॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. १०६८ नॆय पुट नोडि. अल्लि आत्मनिक्षेपवु मूरु अंशगळुळ्ळदु, 66 n n________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः इन्नात्म निक्षेपल् सर्व फलार्थिगळुक्कु साधारण मान कर्तव्यस्वरूप । रक्षाभरन्यास नन्नु स्वरूप फल, रक्षार समरणवुळ्ळदु. मोक्षार्थियागिद्दरॆ इवु मूरू आत्मनिक्षेपदल्लियुण्टु, मोक्षार्थियल्लदिद्दरॆ रक्षा भर सम क्षण मात्रवे, आदुदरिन्द रक्षाभ समरणवु, ऎल्ला प्रपत्तिगळिगॆ साधारणवादुदु ऎन्दु हिन्दॆ हेळिरुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ- इद्दा त्मनिक्षेपल् - ई प्रपत्तिय आदल्लि, सर्व फलार्थिगळु मान चतुर्विध पुर – र्धगळन्न प्रार्थिसुववरिगू, साधारण साधारणवाद, कर व्यस्वरूपं - अनुष्ठानवु रक्षा बर न्यासव, ऎन्नु मडं - ऎम्ब सन्दर्भवन्नु, मुशॆ नोम् - हिन्दॆ सा प पदनाधिकारदल्लि, शूनॆ - “ अत्ररक्षा भर न्यास” वॆम्ब कारिकॆय मूलक हेळिदॆवु मोक्षार्थ निक्षेपवु, स्वरूप, फल रक्षाभासव, ई मूरन्नू ऒळगॊण्डुदॆन्दू, विक्क फलान्तरक्कागि माडिद निक्षेपवु रक्षाभरन्यास मात्रवुळ्ळदॆन्दु हिन्दॆ हेळल्पट्टि तॆम्ब तात्पय ९वु. आदुदरिन्द रक्षाभरन्यासर सनि पवु सर्वफलार्थिगळ प्रपगळल्लि अ यादुदरिन्द सर्व फला *धारण र ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. प्रपत्तिय अन्य स्वरूप विषयदल्लि ईग उपपादिसल्पट्टि र्थिगळु कु द.दु एनॆन्दरॆ १ कॆलवरु उपा तत्व प्रार्थनॆये शरणागति ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इवरिगॆ प्रमाणगळु :- “त्वमेवोपाय भूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरितु क्ता सादेवेर् प्रयुज्य तां” । * अनन्य सादॆ स्वाभीष्टे महाविश्वासपूर्वकम्। तदे कोसायता याच्या प्रपशरणागतिः” । याच्या प अण्ण द प्राधान्यवन्नु प्रदर्शिसुवदागि ई प्रमाणगळु अवन्नु अ यागि हेळिदवॆम्ब समाधानवु,________________
२२३६ श्रीमद्रहसत्रयसारे हविस्समर्पणा दत्र प्रयोग निधि शक्तितः । आत्मरक्षा भ र न्यासो किञ्चन स्याति रिच्यते ॥७॥ २. इन्नु कॆलवरु, अङ्गवाद महा विश्वासवन्ने अप् ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इवरिगॆ प्रमाणव नारायणं सलक्ष्मीकं प्रापु उपाय इति विश्वा सो इल्लियू तच्चरण द्वयम् । द्वयार्थ स्मरण गतिः । समाधान हेगॆन्दरॆ महा विश्वासद प्रामुख्यतॆ यन्नु हेळुवदक्कोस्कर हागॆ प्रयोगवु. आदुदरिन्द आत्मनिक्षेपवॆ अविना अन्यथा इल्लवॆन्दु हिन्दॆ अनेक प्रमाणगळु (हत्तु) उदाहरिसल्पट्टवु. मॊक्ष र्थियु माडुव प्रपत्तियल्लि आत्मरक्षाभ रस मरणवॆ’ अ अ ऎन्दू अदू ऒन्दु आत्महविसरण रूपयागवॆन्दू, ई हविस्सिगॆ लक्ष्मीनारायणरिब्बरू उद्देश्यरॆन्दू हेळल्पट्टितु. स्वतन्त्रप्प पनिष्ठनल्लदॆ भक्तु साय, हृसिगू आत्मस्वरूप समक्षणविल्लवु. - मत्तु मुमुक्षवल्लद इतररु माडुव शरणागति यल्ल इल्लवु. आदुदरिन्द ऎल्ला प्रपत्तिगळिगू साधारणवाद अयु रक्षाभर समक्षणवॆन्दु हेळल्पट्टित इदर मेलॆ इन्नॊन्दु आक्षेपव तोरिबरुत्तदॆ. ज्योतिष्टो मादिगळल्लि हविस्समरणॆयिद्द रक्षा भासमणॆव. हीगिरु वाग ई प्रपति य रक्षाबर समरणॆयन्नु एतक्कॆ अबियागि अजकरिसतकरु ऎं बाक्षेपणॆगॆ ऒन्दु कारिकॆय मूलक समाधान वन्नु हेळुत्तारॆ. अर्थ अत्र - ई प्रशस्ति प्रकरणदल्लि, आत्मरक्षा भरन्यासः - आत्मरक्षण भरन्नु समर्षिसॆ. इवु, आ किञ्चन - आकी च ननागि मोक्षार्थियागि प्रशस्ति माडिद ह निस्स महात् - हविस्सनु क्षणवाद आत्मयागक्किन्तलू अथवा ऎा विध आविस्समण वि.व यागक्किन्तलू, अतिरिचते - आधिकवादुदु, श्रेष्ठवादुदु, एकॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. प्रयोगविधिशक्तितः - प्रयोग विधि साम________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 9922 र्थ्यदिन्द, प्रयोगप्रकारवन्नु विधिसुव विधियु प्रयोगविधियु ; प्रपदनान- ष्ठान प्रकारवन्नु बोधिसुव विधियु यावुदॆन्दरॆ :— (१) * आत्मात्मयभरं सर्वं निक्षिप्य श्रीपतेः पदे! उपायं वृणु लक्ष्मीशं तम en RDAS फलादिगळ आत्मा लक्ष्मी पेयं विचिन्त्य च । समस्तभरवन्नू पतिय पादारविन्ददल्लि समरिसि. आतनन्ने प्राच्यनॆन्दु नम्बि, आ लक्ष्मी पतियन्नॆ ’ उपायवागि वरिसु ऎम्बदु इदरर्थवु. (२) इन्नॊन्दु प्रयोगवन्नु विधिसुव प्रमाणवू उ- टु “हनिर्गहीत्वात्मरूपं वसुरति मन्त्रतः । जुहुयातृणवेनागा वच्यु ताख्यॆ सनातने?” ! आत्मरूपवाद हविस्सन्नु तॆगॆदुकॊण्डु वसुर निरसि” ऎम्ब मन्त्रमूलकवागि सनातननाद अच्युतनॆम्ब अग्नियल्लि ॐ ऎन्दु प्रणववन्नु च्छरिसुत्ता होम माडतक्कद्दु. ई ऎरडरल्लि ऒन्दनॆय प्रयोग विधियल्लि “भरं निक्षि” ऎन्दु कण्ठक्तवागिरुत्तदॆ. ऎरडनॆयदरल्लि प्रकरणवन्नु पद्यालोचिसिदरॆ * ओ मित्यात्मानं युञ्जीत” ऎन्दु अकिञ्चनाधिकारिय विषय वादुदरिन्द, रक्षा भर समरणविल्लदॆ उपाय त्ववे सिद्धिसुवदिल्लवा दुदरिन्द ई प्रयोग विधियल्लि रक्षाभन्यासवु हेळल्पट्टितॆन्दु ग्रहिसबहुदु. क ॆन्दरॆ :- “ ॐ इत्यात्मानं युञ्जीत” ऎन्दिरु वदरिन्द ॐ ऎम्ब प्रणव मन्त्रव हविस्समरणक्कॆ करण मन्त्रवा लितु आ प्रणवदल्लि आकारवाच्यनाद लक्ष्मि विशिष्ट श्रीमहा विष्णु विनल्लि मकारवाच्यनाद जीवन समक्षणवु तोरिबरुत्तदॆ. आकारदल्लि तोरुव अवरक्षणॆ ऎम्ब धात व्यत्पत्तियमूलक रक्षणॆयल्लि सर्व समर्थनादवनल्लि र वस्तुवाद आत्मवन्नु समर्पिसुवॆनॆन्दु अनु सन्धानदिन्द, रक्षाभासव कक्रवागि यिल्लदिद्दरू आर्थवागि भाविसबह.दु. इन्नू प्रयोग विधियु कठवल्लियल्लि “सत्यं तयं सकृदु च्यारो भवति” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ द्वयो चारणॆय मूलक शरणागतिय ; द्वयद उत्तर खण्डदल्लि आत्मनिक्षे पवु सूचितव 23 हीगॆ ई प्रयोग निधिगळ आत्मात्मीय भरन्यासवु हेळल्प________________
२२३८ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे स्व प्रवृत्ति निवृत्ति व प्रसरिसि वाक्यस्य तात्सर आतः श्री राममि श्राज्य र्भर न्यास विवक्षया स्वप्र वृत्तिनि वृत्त ०शः प्रसरिति लक्षितः ॥5. CH ट्टितॆन्दु भाविसबहदु. इतर यागगळल्लि हवि मरणविद्दरू ई रक्षा रसवु इल्लव. GST रि ( द इतर यागगळिगिन्त ई आत्म याग दल्लादरो आत्म क्ष ब स मरणवु अधिकवॆन्दु प्रयोग विधि प्रमाणगळ समरदिन्द ग्रहिसबह दॆम्बुदु तात्पर्यवु. अवतारिकॆ. आत्म रक्षा न्यासवे प्रमतिय स्वर : वू; आ अ ऎदु स्थापिसल्पट्टितु; आदरॆ श्रीरा - शृति मॊदलाद पूराचार्यरुगळु, स्वप्रति निवृत्तिय प्रसस्ति ऎन्दु हेळिद रल्ला अदु हेगॆ ? अवरुगळ अभिप्रायवु ई अभिप्रायक्कॆ विरोधवे हेगॆ ऎम्ब शत्निगॆ ई कारिकॆयु समाधानवन्नु हेळुत्तदॆ. अवुगळ अभिप्रायवू सह ई रक्षारन्यासवे प्रह ऎ- बदन्ने समर्थिसु तदॆ ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. स्वप्रवृत्तियनिवृत्तिये प्रपत्ति ऎम्ब वाक्यद तात्पर्यवु. 8 21 आतः-आ कारणदिन्दले ऎन्दरॆ हिन्दॆ उदाहरिसल्पट्ट अनेक प्रमाणगळिन्दलू ई प्रयोगविधि सामथ्य९दिन्दलू आत्मरक्षा भरन्यासवॆ अकिञ्चनन प्रहस्तियल्लि आज यादुदरिन्दले श्रीराम मिश्रा - श्री राम मिश्ररे मॊदलाद पूराचार्यरुगळिन्द, भरन्यास विवक्षया - अत्मक भरन्यासवे प्रशस्तिय ६ ऎन्दु हेळ बेकॆम्ब तात्पय९रिन्द, स्वप्रति निवृतशः प्रपत्तिरिति - भर न स माडिद नन्तर उत्तर कालदल्लि बेरे उपायानुष्ठानरू प प्रपत्तियिन्द निवृत्ति ऎम्ब विषयने प्रपति य अथवा उपा यातर प्रवृत्तिगॆ सामर्थ्यविल्लदुदरिन्द अदरिन्द निवृत्ति रूपवाद आकि च न्यवे प्रशस्ति ऎन्दू, लक्षितः - अक्षणवागि हेळल्पट्ट इदरभिप्रायवु इष्टे. दॆहवन्नु धरिसिरुव आत्मनिगॆ ऎल्ला प्रकृति यिन्द निवृत्ति ऎम्बुदु साध्यवे इल्लवु. नित्य मित्तिक कर्मत्यागवु C________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२३९ स्वप्रवृत्ति निवृत्ति ऎम्बुदरिन्द ऎन्दिगू सरियादुदिल्लवष्टे, आदुद रिन्द स्व प्रवृत्ति निवृत्ति शब्ददिन्द भगवु तिरिगळाद, मत्तु उपा यान्तरगळाद, प्रकृतिगळिन्द निवृत्ति ऎन्दु अर्थ माडतक्क इन्तह प्रवृत्ति निवृत्तियु, भगवन्तने उपायवे विना इतररल्ल वॆन्दु नम्बि, अवनल्ले समस्त भरवन्नु समर्पिसिदुदल्लदे उण्टाग लारॆ. ऎल्लॆल्लि स्वन्यापारत्यागविरबेको अल्लल्लि रक्षाभरन्यासविद्दे इरबेकु ऎन्दु व्याप्तियन्नू हेळबहुदु. आदुदरिन्द श्रीराम विशादिगळ, प्रपलक्षणवन्नु पदेशिसिदुदु आत्मरक्षा भरन्यासाभिप्रा दक्कॆ विरोधविल्लदॆ आ अभिप्राय नन्नॆ चन्नागि समर्थिसि हेळिद रम्ब भागवु छरनासवन्नु माडदॆ रक्षापेक्षॆयन्नु माडिदरॆ स्वप्रवृत्ति निवृत्तियु ऎन्दिगू सिद्धिसदु ऒन्दु अमोघाभरण वन्नु रक्षिसुव शक्तियिल्लदवनु आभरणवन्नु तन्नल्लिये इट्टु कॊण्डु इन्नॊब्ब शक्तनन्नु कापाडु ऎन्दु प्रार्थिसुवदरिन्द तन्न मनो रथवू सिद्धिसदु, मत्तु आभरणवु तन्नल्लिये. इरुवदरिन्द स्वप्रवृत्ति निवृत्तिय सिद्धिसद शक्तनु अदन्नु कापाडबेकादरॆ आभरणवन्नु अवनल्लि सवर्पिसिबिट्ट रक्ष भरवन्नू अवनल्लिडतक्कद्दु. श्रीराम मिश्रादिगळु हेळिदुदु स्वप्रवृत्ति निवृत्तिये प्रपत्ति ऎन्दु ; इल्लि कारिकॆयल्लादरो स्व प्रवृत्ति निवृत्त ०शः प्रपत्तिः ऎन्दु ; हीगॆ हेळरुवरभिप्रायवु. प्रत्यत्तरकालदल्लि यावदॊन्दु तद्विषयिक प्रवृत्तियू बेडवॆन्दु सूचिसुत्तदॆ. अदीग अवरुगळ तात्पर्य वॆम्ब भाववु ई श्लोकदल्लि हेळिरुव श्री राममिश्ररु यारु ऎम्बु दरल्लि श्री शॆट्टलूरु नरसिंहाचार्यरवरु उय्यकॊण्डाररु ऎन्दु बरॆदिरुत्तारॆ. उय्यकॊण्डाररु नाथमुनिगळ शिष्यरु, इवरिगॆ पुण्डरीकाक्षरॆम्ब हॆसरुण्टु. श्री राम मिश्ररॆम्ब हॆसरुण्टॆम्बुदु तिळियदु. सारदीपिकॆ व्याख्यातृवु शो माशियांर्ड ऎन्दु बरॆदिरु त्तारॆ. इदीग सरियाद अभिप्रायवागि तोरुत्तदॆ. या मनॆयर गुरुवाद मणक्कल् नाबिगू श्रीरामु मिश्ररॆम्ब हॆसरुण्टु. ई अभिप्रायगळु मुन्दिन कारिकॆयल्लि स्पुटवागि उपपादिसल्प डुत्तवॆ. रक्षापेक्षॆये सालदे ? भरन्यासवु हेगॆ आवश्यकवु ? ऎम्बदु कॆलवर आक्षेपवु. रक्षापेक्षॆयन्नु याचिसिदनन्तर, स्वप्र________________
२२४० श्री मद्र हस्य त्रयसारे भरन्यासस्य अवश्यकत्वम् अकृतेतु भरन्यासे रक्षापेक्षण मात्रशः । पश्चायत्न विरतिर्न प्रसिध्यति लोकवत् ॥९॥ वृत्ति निवृत्तियुण्टागबेकॆन्दू अदे प्रपत्ति ऎन्दू पूर्वाचार्य रुगळु हेळिदरु. इदु आत्मात्मीय भरन्यासविल्लदॆ उण्टागदॆन्दु मुन्दिन कारिकॆयिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. भरन्यासद आवश्यकतॆयु, अर्थ–भरन्यासे - भरन्यासव, अकृतेतु - माडल्पडदे इरलागि, इल्लि तु शब्दवु शजावन्नु व्यावरिसुत्तदॆ; इल्लि शब्या यावुदॆन्दरॆ भरन्यासविल्लदॆ स्वप्रयत्न निवृत्तिरूपवाद निर्भरव उण्टागुवदिल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु ; हागादरॆ हेगॆ भरन्यासविल्लदॆ बरी रक्षा पे क्षण मात्रदिन्द स्वप्रयत्न निवृत्तियुण्टागुत्तदॆ ऎम्बुदु शय्या ; ई शज्ञाव्यावृत्तियु इल्लि हेळल्पडुत्तदॆ, भरन्या सवु माडल्पडदे होदरॆ, रक्षा पेक्षण मात्रतः रक्षापेक्षॆयन्नु माडुवदर मात्रदिन्दलॆ, स्वयत्न विरतिः - स्वप्रयत्नदिन्द निवृ तियु, न प्रसिध्यतॆ - सिद्धिसुवदिल्लवु ; हेगॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ, लोक वत् - लोकदृष्टान्तदल्लि हेगो हागॆये ई सन्दर्भदल्लि ऎम्ब भाववु. ऒब्बनु तन्न धनवन्नु ई अपत्कालदल्लि तन्न अपेक्षॆयिल्ल देनॆ नीने रक्षिसतक्कद्दॆन्दु प्रार्थिसि तन्न धनवन्नु ऒब्ब समर्थन इट्टु बिट्टरॆ तानु निर्भरनागि आ धनद रक्षणॆ यल्लि एनॊन्दू प्रवर्ति सदॆ निश्चिन्तॆयिन्द इरबहुदु. आदरॆ हागॆ माडदॆ धनवन्नु तन्नल्लिये इट्टुकॊण्डु अदन्नु रक्षिसु ऎम्ब प्रार्थनॆ मात्रदिन्द, स्वप्रवृत्ति निवृत्ति रूप निर्भरत्ववुण्टागलारदु. यावाग कळ्ळरु बन्दु कद्दू मैरो ऎम्ब भीतियू चिन्तॆयू, अदक्कागि प्रवृत्तियू तप्पिद्दल्लवु, अदुदरिन्द श्री रा - मिश्रर स्वप्रवृत्ति निवृत्तिये प्रप तियु, ऎन्दु हेळिद लक्षणवाक्यद तात्पर्यवेनॆन्दरॆ :- आत्मरक्षा :________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २२४१ भरवु, ओ कृपासागरनॆ- निन्नदे विना ननगॆ अदरल्लि स्वल्पवू सम्बन्ध ऎल्लवु ऎन्दु हेळि भरत्यासवन्नु माडिदरॆ, अनन्तर अदरिन्द स्वप्र त्रिय निवृत्तियुण्टागि तनगॆ आकिञ्चनवु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब तात्परवु. हागॆये भरत मुनिगळ लक्षण वाक्यवाद अनन्य साध्यॆ स्वाभीष्टे महाविश्वास पूर्वकं 1 तदेकोसायता याच् प्रपत्ति शरणागतिः ऎम्बुदर तात्पर्यवेनॆन्दरॆ, गोत्व वणरूपवाद अविल्लदॆ सवर्सि सिद भरन्यासवन्नु अकरिसुवदिल्लवादुदरिन्द, ई आवश्यकवाद अण्ण वागिरुव उपाय, पर्थनॆयिन्द भर स्वीकार सिद्धियुण्टागु तदॆ ऎम्बुदु (१०५४ नॆय पुट नोडि) ३ हागॆये लक्ष्मीतन्त्रद लक्षणवाक्यवाद “आत्मात्मीय भर न्यास ह्यात्मनिक्षेप उच्यते” आत्म भरन्यासवू मत्तु उपाय फलादिगळ भरन्यासवू, आत्म निक्षेप रूप अज्जि ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळुत्तदॆ. हीगॆयॆ अहिर्बुध, संहितॆ, सात्यकि तन्त्र मॊदलाद बहु प्रमाण गळु भरन्यासवे लक्षणवागि हेळुत्तवॆ. आदुदरिन्द इदे अभि ऎन्दु भाविसि, इदक्कॆ विरोधविल्लदॆ इतर लक्षण वाक्यगळन्नु अन्वयिस तक्कद्दु न्यायवॆम्ब भाववु. ई “आताय भरन्यासः” ऎम्बुदक्कॆ तन्न मत्तु तनगॆ सेरिदवर रक्षापरवॆन्दु १०६३ नॆय पुटदल्लि बरॆ दिरुत्तदॆ. स्वामि निगमान्त देशिकर न्यास विंशतिय १४ नॆय श्लोक व्याख्यानदल्लि आत्मीय ऎम्बुदक्कॆ उपायफलादि ऎन्दु व्याख्यान माडिरुवदरिन्द आत्मभरवेन, आत्मीयवाद उपाय फलगळेनु इवु गळ भरन्यासवॆन्दु अर्थ माडुवदू सरियादुदरिन्द इवू कूड अल्लियू अन्तर्गतवु इदु यथाशत भरन्यास परवाद वाक्यवु. ई मूरु लक्षणवाक्यगळिगू अर्थ हेळि समन्वय माडि परस्पर विरोध विल्लवॆन्दु तो रिस ववे मुख्यवु. मूरनॆयदरल्लि अयु साक तागि हेळल्पट्टितु. मॊदलनॆ मदरल्लि स्व प्रवृत्ति निवृत्तिगू भरना सक्कू व्याप्य व्यापक भावरूपदल्लि अन्य भावविरुवदरिन्द अभ दवु हेळल्पट्टि तॆन्दु भाविसतक्कद्दु. ऎल्लि भरन्यासविदॆयो अल्लि स्वप्र वृत्ति निवृत्तियुण्टु. ऎल्लि भरन्यासविल्लवो, अल्लि स्वप्रवृत्ति निवृत्ति (________________
وہ وو श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्ति लक्षण वाक्यानाम् ऐककण्ठं सिद्धम् आकिञ्चन्य भरन्यासोपाय प्रार्थनात्मनाम्। त्रयाणां सौहृदं सूक्ष यः पश्यति स पश्य ति॥४० यिरुवदिल्लवॆन्दु ऎरडक्कू सा मञ्जसवन्नु हेळतक्कद्दु. मत्तु ऎरड नॆयदरल्लि उपाय प्रार्थनॆगू भरन्यासक्कू जन्य जनकभाव त * विरुवदरिन्द अज्ञा भावदिन्द ऎरडक्कु अभेद हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसुवदरिन्द सामञ्जस्यवुण्टागुत्तदॆ. हीगॆ ई मरु लक्षण वाक्यगळु परस्पर विरुद्धवादवल्लव, वर ऐककण्ठदिन्द भरन्यासवे अर् ऎन्दु स्थापिसुत्तवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि, मुन्दिन क-रिकॆयन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. हीगॆ मूरु वाक्यगळ तात्सर्यगळन्नु चन्नागि विमर्शिसि तिळिदु ऐककण्ठवन्नु स्थापिसुवने ज्ञाता ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई मूरुविध प्रपत्ति लक्षणवाक्यगळिगू ऐककण्ठवु सिद्धवु सह, आकिञ्चन्य भरन्यासोपायत्व प्रार्थनात्मनां - श्रीराम वि.श्रर वाक्यदल्लि तूरुव आकिञ्चन्यवेनु, लक्ष्मीतन्त्रवाक्यदल्लि हेळ ल्पट्ट भरन्यासवेनु, भरतमुनिय वाक्यदल्लि तोरुव उपाय. प्रार्थनॆ एनु, ई रूपगळागिरुव, तयाणं - वरक्कू सूक्ष्मं - मन्दमतिगळिगॆ तोरलु असाध्यवाद, सौहृदं - पर स्पर ऐक कण्ठरूप मैत्रियन्नु, यः - यावनु, पश्यति - तिळियु तानो, सः - अवने, पश्यति - सरियादर्थवन्नु ग्रहिसिद बुद्धि वन्तनु आ किञ्चन वॆन्दरॆ स्वरक्षणार्थवागि उपायान्तरदल्लि प्रवृत्तियिल्लवे ऎम्बदागि तन्न अशक्ति प्रदर्शनवु; भरन्यासवॆन्दरॆ स्वरक्षणार्थवागि उपायान्तरदल्लि प्रवृत्तिगॆ तानु अशक्तनादॆने ऎन्दु स्वरक्षाभरवन्नु शक्तनल्लि समर्पिसुवदु ; उपायत प्रार्थनॆ ऎन्दरॆ स्वरक्षणार्थवागि उपायान्तरदल्लि प्रवृत्तिगॆ तानु अशक्तनागिद्देनॆयादुदरिन्द आ उपायान्तर स्थानदल्लि नीने निन्तु रक्षिसबेकॆम्ब प्रार्थनॆ य; हीगॆ मूरू ऒन्दे अभिप्राय उळ्ळवे________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२४३ विना बेरॆ बेरॆयल्लव ; आ किञ्चन्य प्रदर्शनदल्लू उपाय प्रार्थनॆ यल्ल अभिप्रायगळु ऒन्देयागि इन्नू भरवन्नु समर्पिसदे इरुव स्थितियु, इष्टे व्यत्यासवे बेरॆ यिल्लवादुदरिन्द मूरक्कू अभिप्रायदल्लि व्यत्यासवेनू इल्लवु. इवर तरॊन्दिगू भरस मरण वावश्यकवागि अवुगळ प्राधान्यवन्नु तिळिसुवदक्कागि हागॆ श्री राम मित्ररू भरतमुनिगळू हेळिदरे विना अन्यथा इल्लवु. ऎल्ला ऒन्दे अभिप्रायगळुळ्ळवॆम्ब भाववु. आकिञ्चन्यविद्दरेनॆ भरन्यासवु. ऎल्लि आकिञ्चन्यविदॆयो अल्लि भरन्यासवु, आकिञ्चन्यविल्लदिद्दरॆ भरन्यासविल्ल वॆन्दु तोरिसुवदक्कागि हागॆ हेळिदरु ऎम्ब भाववु. भरन्यास पूर्वकालिक स्व प्रवृत्ति निवृत्ति ऎन्दरॆ उपायान्तर प्रवृत्तिगॆ अश कने, आदुदरिन्द अदरिन्द तानु निवृत्तियन्नु हॊन्दिद्देनॆन्दु आकिञ्चन्य वन्नु प्रदर्शिसि, निने आ स्थानदल्लि निन्तु अदर फलव न्नुण्ट माडतक्कद्दु ऎम्ब भाववुण्टागुत्तदॆ. स्वप्रवृत्ति निवृत्तियु भरन्यास उत्तरकालिकवॆन्दरॆ, भरन्यासवन्नु अकरिसिदन्तायितु; आग स्वप्रवृत्ति निवृत्ति ऎन्दरॆ उपायानुष्ठान माडि तानु कृतकृत्य नादुदरिन्द अदक्कागि मुन्दक्कॆ याव प्रवृत्तियू यिल्लद अवस्थॆये प्रप निवृत्ति ऎम्बुदर - र्थवु भरत मुनिय वाक्यदल्लादरॆ उपाय प्रार्थनॆयिन्दले भरन्यासकार उण्टागुवदरिन्द हागॆ हेळल्पट्टिते विना, गोळित्व वरण रूप अब्बक्किन्तलू इदु बेरॆयादुदल्लवु. हीगॆ ई वाक्यग इल्लडगिरुव सूक्षा र्थवन्नु ग्रहिसिदवने कशलिये विना, अण्णगळाद इवुगळन्नु अण्ण ऎन्दु भाविसुववनु कुशलियल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द श्री राममिश्रर वाक्यक्कू, भरत मुनिगळ वाक्यक्कू मत्तु लक्ष्मीतन्त्र, अहिर्बुध संहिता मॊदलाद वाक्यगळिगू अत्यन्त सामञ्जय्य उण्टे विना परस्पर विरोधविल्लवु. ई सूक्ष नन्न ऎल्लरू ग्रहिसलाररॆम्ब भाववु. अन्तह सूक्ष्मवन्नु ग्रहिसिद वरॆ बल्लवरु ऎन्दु यः पश्यति स पश्यति ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. ई मूरु लक्षणवाक्यगळिगू ऐककण्ठवु साज्य प्रपदसाधिकारद आदि श्लोकदल्लि सह व्यक्तवु. हेगॆन्दरॆ भरन्यासं याज्ञान्वित मभि वद प्रपदनम् ऎन्दु याज्ञायॊन्दिगॆ भरन्यासवु सेरिरुवदरिन्द________________
२२४४ श्रीमहस्यत्रयसारे अथ प्रपत्ति स्वरूपं निगमयति इप्पडि अज्ज पक सम्पन्न मान आत्मरक्षा भरन्यासमे प्रपत्ति शास्त्रमॆल्लालुव प्रधानविधेयवन्नु श्री विष्णु चित्र वादि हंसाम्बु वाह वरदाचार्यादिगळ सहित्ताग, a: भरतमुनिगळ “तदेकोपाय ता या ज्ञा प्रपत्ति शरणागतिः” ऎम्ब वाक्यक्कू लक्ष्मीतन्त्रवाक्यक्कू अभॆदवु एर्पट्टितु. पश्चादन्म दतन निरपेक्षण भवता समर्थः ऎम्ब मति विशे षवु इरुवदरिन्द श्री राममिश्रर वाक्यदल्लिरुव स्वप्रवृत्ति निवृत्तिगू लक्ष्मीतन्त्र वाक्यक्कू अभेदवु एर्पट्टितु. प्रपत्ति स्वरूपवन्नु निगमन माडि हेळुत्तारॆ. 31 σ इप्पडि ई मेलॆ उपपादिसिद रितियल्लि, अज्ञ पञ्चक सम्पन्न मान- अण्ण पकगळिन्द कूडिद, आत्म रक्षा भरन्यासवे, प्रपत्ति शामलालुम् - प्रपति शास्त्रगळॆल्लादरल्ल, प्रधान विधेय मॆनु - मुख्यवागि विधिसिरुवदु ऎन्दु श्रीविष्णु चित्ररु, वादिहंसाम्बु वाहरु, वरदाचार्यरे वॆदलादवर, सण्ण हि तागळ् - प्रपन्न पारिजात मॊदलाद ग्रन्थगळल्लि सहिसि हेळि दरु, इल्लि इप्पडि ऎन्दु हेळिदुदरिन्द शास्त्र मत्तु सत्तद्र दाय सम्मतवादुदु ईग तावु माडिरुव प्रपत्तिस्वरूप निरू पणवॆम्ब भाववु अज्जि पञ्च क सम्पन्न मान आत्मरक्षा भरन्यासवॆन्दु हेळिरवदरिन्द भरन्यासकालदल्लि अ सकगळू इद्दरेने बॆन्यास सिद्धियु ऎम्बदु तिळिसल्पट्टितु. ऎल्लॆ ऒन्दु प्रमाणवन्नु वन स्सिनल्लिट्टु, हेळिभि प्रायवल्लवु. ऎल्ल प्रप शास्त्रगळल्ल- इ तक अब्ब पकयुक्तवाद रक्षाभरन्यासवे अष्टे ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्त दॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. आगलि सत्सम्प्रदाय सम्मति ई अभिप्रा ई यक्कॆ उण्टॊ, ऎन्दरॆ उण्टु ऎन्दु मरु महनीयरुगळा द पूर्वाचार्यरु हागॆये अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. ค________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकारः २२५ आथ कत्रव्यत्व शष्का परिहार शेषत्व ज्ञानमात्रं नालम्. इन्निडल् शिलर् शास्त्रार्थ तत्वं तॆळिन्न पोदे शे षानु सन्धानम् पण्णिनान जीवनॆ ज्ञा ? (१) “ श्री विष्णु चित्त रॆम्बुवरु श्री भाष्यकारर प्रशिष्यरु, श्री वरदाचा र्यरिगॆ (नडादूर् अमा रवरिगॆ) आचार्यरु, इदरिन्द ई अभि प्रायवु श्री भाष्यकाररिगू सम्मतवागि परम्परया बन्दुदॆन्दू ऊहिसबहुदु. श्रीवादि हंसाम्बु वाहरु श्री गमान्त देशि करिगॆ सोदर मावन्दिरु मत्तु आचार्यरु, इवरु नडॆदू अम्माळ् रवर शिष्य रु. वरदाचाररिगॆ नडदर् अम्माळ् ऎन्दु अपरनामधेयवु, श्री निगमान्तदेशिकरिगॆ प्राचार्य, इल्लि आदि पददिन्द पराशर भट्टरु सुदर्शनाचार्यरु मॊदलादवरु हेळ ल्पट्टरु. अल्लि यावुदु, आदरॆ समर्पणवन्नु हेगॆ माडतक्कदॆं बुदन्नु स्वामि देशिकरवरु न्यासदशकदल्लि स्पुटवागि तिळिसिरुत्तारॆ. मुन्दॆ कर्तव्यांशदल्लिन शज्ञा परिहारवु, शेष ज्ञान मात्र प्रपत्तियल्लवु. 1 मुन्दॆ शेषत्वज्ञान मात्रवे प्रपत्तियु, इष्टु मात्रविद्दरॆ साकु, बेरॆ याव अनुषा वू बेकागिल्लवॆम्ब कॆलवर मतवन्नु पूर्व पक्षरूपदल्लि अनुवाद माडि हेळि, आ अभिप्रायवु सरियल्ल वॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. इडल् - प्रप स्वरूपवन्नु निर्ध रिसुव सन्दर्भदल्लि, शिलर् - कॆलवरु. इदक्कॆ क्रियापदवु कॊल्लुवर् गळ’ ऎन्दु मुन्दॆ इदॆ. एनन्नु हेळुत्तार ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ :- * शास्त्रार्थ तत्वं तॆलिन पोदॆ - शा स्वार्थद याथात्मवु तिळिदागले, शेषि तानु सन्धानं - सर्वॆश्वरनु शेषियु ता नु अवनिगॆ शेषनु ऎन्दु अनुसन्धानवन्नु, हण्णि नान - माडिद नल्लवो ऎन्दु माडिदरॆ सालदॆ ? मुन्दॆ पूर्वपक्षियु उदा (१) विष्णु तत्व.________________
२२४६ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे परम पुरुषार्थ यदि ते स्वस तायां सहायदि आत्मदास्यं हरे स्वाम्यं स्वभावं च सदा स्मर” ऎनदुवु तदुपाय रन् स्वामियाट् इरुक्किरदु स्वभाव तळि वोडॆ वर्ति यॆव) पडियनो समर्पण मॆ नूरु विधेय मुण्ड वेळॆयिरुायागि नी दासनाय ई श्व सिद्धमॆनु, तत्वल् ? अनालिप्पोदु आत्म वॆनु सॊल्लु वर गळ. हरिसबहुदाद प्रमाणवन्नु हेळि अदक्कॆ अवरुगळु हॆळबहुदाद अर्थवन्नु अनुवदिसुत्तारॆ. ते - निनगॆ, सॊजीव नेच्छा यदि चॆन्नागि उत्कृष्ट दॆशॆयल्लि बाळबेकॆम्ब आपेक्षॆयिद्दु दादरॆ, परम पुरुषार्थवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब अपेक्षॆ इद्दुदादरॆ अदक्कागि, स्वस तायां स्मृहा यदि - ब्रह्मज्ञानदिन्द नीनु सत्तॆयन्नु हॊन्द बेकॆम्ब आशॆयिद्दरॆ, अदन्नु हॊन्दलु माडबेकाद उपायदल्लि आशॆयिद्दरॆ ऎम्बर्थवु, आत्मदास्यं - नीनु परमात्मनिगॆ दासनागि रुवदन्नू, हरे स्टाम्यं च - श्रीहरियु स्वामियागिर वनु ऎम्ब भाववन्नू, सह, स्वभावं - इदु स्वभावसिद्धवादुदॆम्बुदन्नु सदा स्मर - यावागलू स्मरिसु. ई श्लोकार्थवन्नु स्वामि देश करॆ मुन्दॆ अनुवाद माडि हेळुत्तारॆ, ऎन्नदुवु - ऎन्दु हेळि रुवदू, परम पुरुषार्थवेनु, तदुपायण्ण अदन्नु हॊन्दुव उपायवेनु, इवुगळन्नु, वेण्णियिरुन्ना यागिल् - नीनु अपे क्षिसिदुदादरॆ, नी दास नान - नीनु दासनागि, ईश्वरः स्वामि यायर् - ईश्वरनु स्वामियागि, इरुक्किरदु - इरुवद. स्वभाव सिद्धवादुदॆन्दु तप्पल् तॆळिवॊडॆ - यथार्थज्ञानदॊन्दिगॆ वरि - सदा इरु, यॆनपडियनॆ - ऎन्दु हेळिद हागल्लवो आनाल् - हीगादनन्तर, इस्रोतु - ई सन्दर्भदल्लि, आत सम र्पणवॆन्दु, ऒरुविधेय मु - ऒन्दु अनुष्ठानकम उण्टॆ ? ऎन्नु - ऎम्बदागि सॊल्लुवगळ् - हेळुवरु, ऎन्दरॆ आक्षेपिसुवरु ऎम्बर्थवु. ई मेलिन प्रमाणप्रकार मुख्य तत्व वेनु ऎन्दरॆ श्री हरियु सह : स्वामियु, नावु आतनिगॆ सहज दास 1________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- 9942 इदुवु वाक्यजन्यज्ञान मात्रत्ताले मोक्षमॆ पोलॆ अनादरणीयव तदुपाय कू इरतक्कद्दु. इष्टु भरन्या सानुष्ठान इदक्कॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द भूतरु, ई ज्ञानवु परम पुरुषार्थ प्राप्तिगू अत्यावश्यकव, इदर अनुसन्धानवु यावागलू मात्र ई प्रमाणानुसार सालदे, इन्नु बेरे वॆम्बुदु यावुदु ? ऎन्दु आक्षेपवु. इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- इदुवु - ई अभिप्राय रूपाक्षे पवू सह, इदुवु ऎन्दिरुवदरिन्द मेलॆ अनुवदिसिद इतर आक्षे पगळ हागॆ, ऎम्ब भावव; वाक्यजन्य ज्ञान मात्र तालॆ मोक्षम्- तत्त्वमसि, इत्यादि उपनिषद्वाक्यदिन्द तन्न वाद ज्ञान मात्र दिन्दले मोक्षवु, ऎन् पोलॆ - ऎन्दु शाङ्कररु हेळुवहागॆ अनादरणीयम्-गमनिसलु अर्हवादुदल्लवु, सर्वॆश्वरनु स्वामि नावु अवनिगॆ दासरु ऎम्ब शास्त्रदिन्दुण्टागुव ज्ञानवे मोक्ष साधकवु, बेरॆ प्रपत्र नुष्ठानद आवश्यकतॆ एनु ? ऎन्दरॆ अद्वितिय सिद्दानक्कू ई अभिप्रायक्कू एनू व्यत्यासविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अदैतिगळु तत्त्वमसि ऎम्ब वाक्यार्थज्ञानदिन्दले मोक्षवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अद हागॆ, शास्त्र जन्यवाद शेषत्वज्ञानदिन्दले मोक्ष वॆन्दु हेळिदन्तागुत्तदॆ. वाक्य जन्य ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दिगू उण्टागलारदॆन्दू, उपायानुष्ठानदिन्द मात्रवे मोक्षवॆन्दू श्री भाष्यकाररु तोरिसिरुत्तारॆ वाक्यजन्य ज्ञानदिन्दले मोक्ष वॆन्दरॆ उपासन विधिगॆ वैयर्थ्यवुण्टागुत्तदॆ ; हागॆये इल्लियू प्रपत्तियन्नु विधिसुव बहु प्रमाणगळिगॆ वैयर्थ्यवुण्टागुत्तदॆ. ऎम्ब भाववु ; शेषज्ञानवे साकु, भरन्यासवु आवश्यकवल्लवु ऎम्ब आभिप्रायवु अनादरणीयवॆन्दु हेळिदरु. एतक्कागि अनादरणीय वॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ :- इदू अल्लदॆ अत्मनिक्षेपदल्लि शेषत्वज्ञानवू अवश्यकवादुदरिन्द अदक्कू शेषत्वज्ञानक्कू एनू व्यत्यासविल्ल वॆम्बाक्षेपक्कू कूड समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ.________________
२२४८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्तिः प्रायश्चित्त रूपेति विधेया जित कौस्तुभचार्यस्य समाज स्पर्व षानाम् । शिष्ट, ह्यातापहारस्य निष्मति भर क्षणम् ॥४१॥ प्रपत्तियु प्रायश्चित्त रूपवॆन्दु शास्त्रदल्लि विधिसिरुवदु. & जित कास्तु भचरस्य - कौस्तुभरत्नद चौर्यवु यावुदक्कॆ जितवो अदु ऎन्दरॆ कास्तु भरत चौर्यवु आत्मचौरदिन्द जितवु कौस्तुभरत्नवु भगवन्तन आभरणवु अचेतनवु; तत्सानीयनागिरु ववनु चेतननाद जीवात्मनु, यावाग आत्मचर माडि स्वतन्त्रात्म भ्रान्तियुण्टायितो आग सत्येश्वरन दिव्याभरणवाद कौस्तुभरत्न चौर माडिदन्तायितॆम्ब भाववु इन्तह अतिशयवाद चौर्य वॆम्ब भाववु, जितकसभ चौर्यस्य ऎम्बुदु आतापहार स्य ऎम्बुदक्कॆ विशेष णवु, आतापहारचौर्यवु इन्नू ऎन्ताद्दॆन्दरॆ सर्वपापनां समाजः - सर्व पापगळिगू ई आत) पहार चौर्यवु मूल कारणवादुदरिन्द समस्त पापगळिगू राजवाद आतापहारस्य-अहं मे ऎम्ब तिळुवळिकॆयिन्द माडिद आतापहारक्कॆ निष्मतिः-प्रायश्चित्तवु स्वभ राक्षण- स्वरूप फलसमर्पणगळिन्द सेरिद आत्मरक्षाभरसमक्षिणवु ऎन्दु, शिष्ट हि-शास्त्रदल्लि विधिसिरुत्तदॆ. यष्टे? “योन था सन्तमा तानमन्यथा प्रति पद्यते । किं तेन नकृतं पापं चोरेणात्मापहारिणा” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द पापगळल्लॆल्ला तुम्बा अतिशयवाद पापवु. * मामेकं शरणं व्रज । अहन्ता सर्वपापेभो मोक्षयिष्यामि इत्यादि अनेक प्रमाणगळिन्द प्रायश्चित्तवागि विधिसिरुत्तदॆ. अथवा, जितकौस्तुभ चौर्यस्य - कौस्तुभ चौर्यवु याव पुरुषनिन्द जयिसल्पट्टितो ऎन्दरॆ कास्तुभचौर्यक्किन्त हॆच्चाद चौर्य कृत्यवन्नु माडिदवनिगॆ, आ आतापहारिगॆ निष्पतियु स्वभरार्पणवु ऎन्दू अर्थ माडबहुदु.________________
(F) साद्योपाय शोधनाधिकार- २२४९ कौस्तुभवू भगवन्तन स्वत्तु. तत्सानीय नाद आत्मनू अवन स्वत्तु. आत्मनु परमात्मनिगॆ सदा कैर माडि आनन्दवन्नु हॊन्दु वनु. अन्तवनु स्वतन्त्रनॆन्दु भाविसि अहं मम ऎन्दु आत्माप हार माडुववनु, कौस्तुभ चोरनिगिन्त हॆच्चु पातकियु ऎम्बर्थवु. अन्तवनिगॆ, निम्मतिः- प्रायश्चित्तवु, स्वभार्पणवॆन्दू अर्थ माड बहुदु, ऒब्ब राजन आभरणवन्नु अपहरिसि वेश्याप्तिगॆ कॊडुवद रिन्द उण्टाद निग्रहव, अदन्नु पुनः पडॆदु राजनिगेने समर्पिसु वदरिन्द निग्रहवु हेगॆ तप्पुत्तदो, मत्तु अदरॊन्दिगॆ तन्न रक्षा रूप सर्व भरवन्नु आतनल्ले इट्टु बिट्टरॆ, अन्तह दासनन्नु राजनु हेगॆ कै बिडदॆ रक्षिसुवनो, हागॆये आत्मसमर्पणॆ आत्मीय समर्पणॆ गळिन्द सर्वॆश्वरनु आतापहारचौर्यवन्नु मन्निसि, अन्तह प्रपन्न नन्नु कै बिडदॆ रक्षिसुवनॆम्ब भाववु. सर्वॆश्वरनिगॆ तानु दासनु ऎम्ब ज्ञान उण्टाददरिन्दले आतनु तन्नन रक्षिसलारनु. आता पहार चौरक्कॆ इदीग प्रायश्चित्तवॆन्दु विधिसिरुवदरिन्द आ विधिगनु सारवागि नडॆदरेने मन्निसुवनु मत्तु अनुग्रहिसुवनु. सर्वेश्वरनु महा कृपाशालियायितल्ला, ई प्रायश्चित्तवन्नु ताने एकॆ ऎदु नोडुवदु ? एकॆ मन्निसकूडदु ? ऎन्दरॆ तनगॆ वैषम्यादिगळ सम्भव विल्लदॆ इरुवदक्कागि व्याजगळु आवश्यकवु ; तन्न कानूनिगळिगनुसार वागियल्लवे राजनू कूड प्रवर्तिसुवनु, हीगॆ ई प्रायश्चित्तदिन्दले सर्ववू सिद्धिसुव पक्षदल्लि, शेषत्व ज्ञानदिन्देनू प्रयोजनविल्लवो ? शास्त्रदल्लू मूल मन्त्रादिग इल्ल शेषज्ञानक्कॆ तुम्बा प्राधान्यवु तोरि बरुत्तदॆयल्ला ? ऎन्दरॆ आ शेष ज्ञानवु भरन्यासक्कॆ पूर्वभावियागियू अनन्त रवू, हेगॆ प्रयोजकवॆम्बुदन्नु मन्दिन कारिकॆयिन्द तिळिसुत्तारॆ. शेषत्व ज्ञानद प्रयोजनवु हेळल्पडुत्तदॆ परशेष धीमात्र तानु भगवन्तनिगॆ शेषभूतनु ऎम्ब शास्त्रदिन्दुण्टागुव ज्ञानमात्रवु, तानु भगवन्तन स्वत्तागि, आतनिगॆ दासनागि, आतन प्रयोजनक्कागिये ऎम्ब, भरन्यासविल्लदॆ बरी शास्त्रज्ञा नवु, अधिकार विशेषण(क) - भरन्यासक्कॆ अधिकारवन्नुण्टुमाडुवं थाद्दु, मात्रम् ऎम्ब पददिन्द भरन्यासविल्लदॆ बरी ज्ञान मात्र________________
ACADEMY Than ARCH RY 21907 2) 407 … श्रीमद्रहस्य त्रॆय सारे 17-04-98 शेषत्व ा रस्य प्रयोजन माह क) वर् । परशेष धीमात्र, मधिकार विशे ष पश्चादात्मापहार निरोधाय च कल्पते ॥४२] शेषादि विशिष्ट मान आत्म तत्व शास्त्र तालॆ तॆळिन्नव नुक्कु अधिकार विशेषडुव, परिकर विशेष डुम् ऎन्दरॆ ऎम्बर्थवु तोरिदरु . इदुवरॆगू तल आतन स्वत्तु, तानु आत निगागिये ऎन्दु ति गॆ आकसार र्चवु माडल्पट्टितु, ईग तिळिदुदरिन्द, आ किञ्चन्य अनन्यगॆ तिगळागि अकारियागलु अर्हतॆ युण्टायितॆम्ब ध नन्न, हीगॆ तिह - - धन्यासक्कॆ उपकार कवु. उत्तरार्धदिन्द आ शेष ज्ञानद दर सान्तरवू हेगॆ उप काकवॆम्बुदन्नु तिळियुत्तारॆ, पपा - - - तानु रसवरण वादनन्तर, आत्मापहार - आत परर ऐ जि र्यु द तानु स्वतन्त्रनु ऎ ान दॆ. निरोधाय - ब धक्कागि, कल्पते उप नाग ओ शेष ज्ञानवु वरासपूर्व कालिकवागियू उत्तर कालिकवलु १ नवरु, मुन्दिन वाक्यदल्लि भरनस प्रकारवन्नु अनॆ नसुनकागि भरन्यास कालदल्ल सह शेषत्वज्ञानवु आनिसि हेळक्यारॆ वॆक्षार्थिगॆ शेष त्वज्ञानवु सदा उप यक्षरू किसनवे सक, भरन्या सवु बेकागिल्ल ऎन्दुहेळलु साध्यविल्लव, ऎन्दे आरन्यासक्रम वन्नु सहिसुत्तिरुवदर पलक, मेलिन ऎडॆ, कालकॆगळ अर्थवन्नु तिळिसु तारॆ; शेषादि विशिष्टमान आत्म, ह्यात्मानः परमात्मनः” ऎबल्ल, सर्णदल्लि तोरिबरुव शीष्ट त्ववे मॊदलाद विशेषण सन्द कूडिद शालॆ कॆळिन्नवनुक्कु - 5 5 ) प्रत्यक्ष वदु साध्यवल्लदुदरिन्द 5.1513 विशेष “दासभूतास्सतस्स जीवात्य तत्ववन्नु, शास्त्र प्रमाणगळिन्द तिळियु - तिळिदवनिगॆ, अधिकार डु - # * * * (SDF आकि चॆन्नान न्यगॆ सित्वगळॊं दिगॆ, परिकर विशेषत्तोडु आत्यादि कनकगळॊन्दिगॆ, फल________________
LIBRARY ACADEMY OF SAVSENT RANGE MELKOTE-671 439 साद्योपाय शोधनाधिकारः फल सन्नि विशेष पदुम कूडिन शेष २२५१ प्रतिसन्धान फलस गर्भमान स्वात्म लॆक्चरन्यासमिरॆ, “साध्य पराथ मूल निग्रह निवृत्ति क्यु उपायाग निधि प्पड गिर अत्म समर्पणम्, सज्ञ विशेषडु - आदरिन्द -टागुव वक्ष्यफलपाप्पिय कूड भगवन्तनिगे ऎन्द. क ग स दिगॆ, इवुगळिन्दॆल्ला कूडिन - सेरिद, शेषप्र सन्धान ग र्भमन - तनु भगवन्त निगॆ शेषभूतनु ऎम्ब आ नस ननु ऒळगॊण्डिरुव, स्वरक्षा भरना समिरॆ - तन्न आत भवि रक्षणगॆ भासवा९णॆ ईग, अनाद्य पराधमूल निग्रह निवृत्तु अरॆ उपराधगळ मूलक प्राप्त वाद भग निग्रहक्कॆ 55 नवगि, निक्कप्पडुगिर - “ मुमुक्षु रैशरण महं प्रपद्म”, “ओमितानं युञ्जीत “ब्रह्मणो महिन मा ज्योति,” “ मामेकं शरणंव्रज अहन्त्वा पर्तप वेळॆ, मोक्षय ह्यानि” ऎ बिळे मॊदलाद वाक्यगळल्लि विधिसल्पट्ट नवॆ आत्म र्पणवु शेष र आन सन्धानव भन, र्काकार बे आ पूर्तभावियागियू अ बेकु, उत्मर का-द- बॆ कु : हीगित : आ ग भरन्या स द स्थान वन्नु वहिसलसद शेषादि विशिष्ट मन आत्मतत्व तॆळिन्नु ऎम्बुदरिन्द पूर्वभाविय सृषणानवु अवश्यकवॆन्दुहेळल्प ट्टितु. शेष प्रतिसन्ध न गर्भन ऎम्बुदरिन्द तत्कालदल्लि अनु सन्धानविरबेकॆन्दु हेगॆ ता इदर भरासवु विधेय वादुदरिन्द आनुष्ठिस वर्डॆ अवश्यक, अदे आत्म समर्पण रूप आ यु ऎम्ब तात्पर्यवु आदरॆ भरसन रण ई जानकवॆ आगिरुवाग शेषज्ञानवे सालदॆ ? “ तत्वज्ञानाक्ष” ऎ- शगळल्लि उपपादिसल्प ज्वर,वदरिन्द शीषज्ञानवु तुम्बा अनकवागिरुवाग शास्त्र जन्य शेष जानदिन्दले इष्टवॆन्दु वनु याववो? तत्व ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दरॆ, आफीक प्रमाणगळन्नु उदाहरिस बहुदु :- * ज्ञाता एकं सत्यवे सर्वसापैः”, “ब्रह्मवेद 23________________
२२५२ श्रीमद्रहसत्रयसारे *तत्वज्ञानानॊक्ष” इति वाक्यस्याभिप्रायः “तत्त्वज्ञान ताले मोक्ष” मॆस्तर विदुवुव ऒरु उपा यानुष्ठान मुन्निट्टन्नु मिडम् (१) * भजमां” (२) * मामेकं शरणं प्रज” इत्यादि विधिबल प्राप्तम्. لام ब्रह्मव भवति”, “पृथगात्मानं प्रेरितारं च मता” “ भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मताजुष्ट स्त तसेना मृतत्वमेति” ई पूर्व पक्षक्कॆ समाधानवन्नु “तत्वज्ञानत्तालॆ” ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तारॆ. तत्व ज्ञानदिन्द मोक्षवॆम्ब वाक्यद तात्पर्यवु C रा तत्वज्ञानवु आवश्यकवॆम्बुदन्नेनो अकरिसुवॆव, आदरॆ अदु उपायानुष्ठानक्कॆ उपकारकवागि उपायानुष्ठानद्वार मोक्षप्राप्तिगॆ हेतुवागुत्तदॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ, तत्वज्ञान दिन्द मोक्षवु ऎच्चर निदु वुन - ऎन्दु हेळुवदू कूड, ऒरु उपायानुष्ठान मुन्निट्टन्नु मिडव, भक्ति प्रपत्तिगळल्लि यावुदादरू ऒन्दु उपायानुष्ठान मूलकवागि ऎन्दु हेळुव सन्दर्भवु (१) “भज” (२) “मामेकं शरणं प्रज” ऎम्बिवे मॊदलाद, विधि बलप्राप्तम् - विधिवाक्यगळ सामर्थ्यदिन्दुण्टा दुदु, हागॆ हेळदे होदरॆ उपायानुष्ठानवन्नु विधिसुव वाक्यगळु निरर्थकगळागुत्तवॆ ; भक्ति प्रप शास्त्रगळिगॆ वैय र्व्यवुण्टागुत्त दॆम्ब तात्पर्यवु “ज्ञातादॆवं मुच्यते” सश्वरनन्नु हीगॆ तिळिदु (उपासन मलक) मोक्षवन्नु हॊन्दुवनु “ सत्व, पापै समेवं विदित्याति मृत्युवेति” आतनन्नु हीगॆ( उपासनॆ मूलक) तिळिदु सर्वपाप गळिन्दलू बिडल्पट्ट वनागि मत्तु ऎन्दरॆ संसार वन्नु दाटुवन, “ अनुविद्य विजानाति ” “विज्ञाय प्रज्ञां कुत” ऎम्ब विशेष विधिगळिरुवदरिन्द शेष शेषित्व सम्बन्ध ज्ञान (१) १, ९ ३३, (२) गी १८ ६६,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२५३ ज्ञाना न्यू कोपदेशे( शो) हि तर्वोपासनादिना। उपासनादि रूपा द्वा ज्ञानान विवक्षितः॥ ॥४३॥ मात्रवे साक्षात्तागि मोक्षहेतुवागलारदु. आदुदरिन्द “भजस्व इत्यादि विधिगळल्लि तोरिबरुव उपायानुष्ठानारा मोक्षवे विना अन्यथा अल्लवॆम्ब भावव. “किम्पुन ब्राह्मणः पुण्या भक्ता राजर्षयस्तथा । अनितमसुखं लोक मिमं प्राप्य भज स्ववां” ॥ ऎ बन्द; पूरा श्लोकवु आर्जननिगॆ उपदेशिसुत्तारॆ; नीनु इरुव लोकव अनितवागि सुखविल्लदुदागि तापत्रयगळिन्द कूडिद वादुदरिन्द नन्नन्नु भजिसु ऎ-द- हितोपदेश माडिदरु. आ भजनवु य रूपवु ऎम्बुदक्कॆ “मन्मनाभव” ऎन्दु विवरिसि, मामैनेष्यसि ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. इदक्कॆ व्याख्यानदल्लि श्री यति राजरु, “ उक्कॆ लक्षण मिद मुपासन मुपाददान मा मेव प्राप्प सि” ऎन्दु मुगिसिरुवदरिन्द परिपूर्ण शेषज्ञान वे सालदु, अदरॊन्दिगॆ उपायानुष्ठानवू आवश्यकवॆम्बुदु श्री यतिराजर दिव्य सूक्तिय मूलक सिद्दान्तितवु. हीगॆ तानाक्षः ऎम्बुदक्कॆ ऎरडु विधवागि उप पत्तियन्नु कल्पिस सद– (१) शेषत्वज्ञानवूर्व कोपससादिगळिन्द युक्तवाद ज्ञानदिन्दलागलि अथवा (२) उपासनादिरूपज्ञानदिन्द लागलि मोक्ष पाप्तियुण्टागुत्तदॆन्दु तात्पर्यवन्नु कल्पिसुवद रल्लि एनॊन्दू बाधकविल्लवॆन्दु ऒन्दु कारिकॆय मूलक तिळिसुत्तारॆ. ज्ञाना तोपदेश - ज्ञानदिन्द ई सन्दर्भदल्लि शेषत्व ज्ञानदिन्द मोक्षवुण्टागुत्तदॆन्दु उपदेशिसुवदरल्लि, त पासना दिना - शास्त्रज, ज्ञान पूर्वकवागि प्राप्तवाद उपास नव मॊदलाद उपायदिन्द लागलि, इल्लि मॊदलाद ऎदु हेळिदु दरिन्द भरन्यासवू सु, अथवा उपासना दि रूपाद्वा- उपासन भरन्यासरूपवाद ज्ञानदिन्दलागलि, ज्ञानदिन्द मोक्षवॆं बुदु, विवक्षितः - हेळल्पट्टितु. ज्ञाननोक्ष ऎम्बुदन्ने नो ऒप्पिकॊळ्ळतक्कद्दे, आदरॆ एधिसिरुव उपायगळन्द भक्ति, प्रवत्तिगळिगॆ________________
२२५४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे शार जन मान शेष ज्ञान मात्रं निवृत्ति धरळान वैयर्थवुण्टागद हेगॆ अभिप्रायवन्नु ग्रहिसतक्कद्दु, शास जन्म जानि पूर्व जॆनद न धरना सॆ गळिन्दॆ नक्षत्र ऎन्दा मोक्षवॆ- दादरू धहे, ऎद ई आकार्यव हागल्लदॆ, अवै,गळु, ना ऒक्कॆ आनन्द, मॊदु हेळुव हागॆ, सात 52 1 वन्नु तरि, त्रि- २ ८, ९ 9 5 5 * शरणागति र 5 * प्र51 प्रतत विरुद्धवागुवदरिन्द संसजासन इन्नु याव ऎ इ क र्पणवे अण्ण यु ऎम्बु सिद्धान्तवु. ’ नोवॆम्ब वाद ई श काण- उप - सन र स स स राणगळिगॆ, ऎन्दिगू ऒयल्लवु, f मोक्ष त नॆद, अवळ पत्र हेळुवदरिन्द अदु शास्त्र जन मान की ५ न1०उळिद याव शेषक्ष लक्ष्य, २६ रॆ, निळन - 7 C स द अन्त्यदल्लि सन नॆल, द ऎलॆ ध९गळन्द भरन्यास उपा पद वा य र क :- - स धमण रु शान सिद्दि वाक गळिगॆ ) - 1 क गॆ धर्म, 3 पूर्वकवागि अनष्टिसिद धर्मक्कॆ प्रश्नॆ 11 यन्नु तन्तॆ. कागवू [९कनागि आडिसिद दर वेद, . र्कगळिगॆ 1 * .. फलाधि सन्धि 2. फलाधिसन्धि वे फल भि साधि ९ * निवृत्ति धर्म * र्दवु वॆ उपकारकवु ; आद मइलॆ सरदल्लि प्रवृत्ति- पुनर________________
साथ् नाय शोधना प वृत्ति रूपमान कै यनु पाय अ. पुर वृत्तिर्निवृत्ति परागतिः” ऎन्दु हेळल्पट्टिवॆ. इन्तह निवृत्ति धर्मगळाद न्यासो पॆनगळगॆल्ला तुम्बा नकार वु ई शासन शिष कै नम्बिदवु. उत्तरार्धद स्पर्धवन्नु व्यक्त पडिसुत्तारॆ. शेषवृत्ति रूप सान जैन - शेषप्पगॆ रूपवाद आ सिनॆ, माम तुवुक्कु वॆर्थिगॆ, पुरुषा कायागैयाले - पुरुषार्थवु मोक्षव, अदर पराका पैय) कृय ९, मोक्षवु तक्कॆन्दरॆ, दा य न निन्द तानु तन्न स्वामि याद श्रीवास देवनिगॆ र्कैवन्नु माडुवदक्कागि, आदद रिन्द कैव पुरुषार्थ कापैयॊन्दु त्तु शेषत्व मरियाद - “हज्ञानविल्लदॆ, मोपायं - मोको नाय गळाद क्यासो गॆळतिगळल्लि ऒन्दन्नु, अनक्कॆ - # न सोणवु, घटयादिरे - स घटिसलारद, शेष, जनविल्लदवनिगॆ तन्न लु अधुचियु उण्टागुवदिल्लवु. मोक्षदल्लि तनट -: नरकय सम्पत्तु, यावदॆन्दरॆ, किङ्कर ताधिराज्यम् ऎन्दु प्रज्ञ श्लोकदल्लि हेळल्पट्टितु; आदुदरिन्द र्मवे तनगॆ पुरुषार्थका ऎम्बज्ञान युक्तवादवु, न्यास पसनॆगळु ऎम्ब भाववु, ره सो आदु .रि द कॆ षत्वज्ञानव साक्ष्यगि मोक्षदायकवल्लवु ; मोक्षनिगॆ उसकारकवॆन्दु निगमन माडि मुन्दिन वाक्यवाद “ शेषन” वॆम्बद वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ हागॆ उप कारक मात्र गादरॆ, कॆषत्वज्ञानविल्लदॆ उ यान स्थादल्लि प्रवृत्ति युटि ऎरॆ उण्टु ऎन्दु हेळि, आग * सत्वज्ञानविल्लदिद्दरू - अन्तह धर्मानुष्ठान बलदिन्द शेषन उण्टागि, उपायानु ज्ञान पूर्तियिन्द मोक्षप्राप्तियुण्टागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ.________________
२२५६ श्री मद्र हस्यत्रयसारे अतः शेष ज्ञानमात्रं नालमिति निगम नं. शेषज्ञान मनि मॊक्षार्थमाग निधि धर्म *लै अनुषि तानागिलुवु इद्दर्मळ् ताने, शेष ज्ञानयु उणक्कि, पूर्णान स्नान मुखालेयिरॆ मोक्ष हेतुवावदु. आदुदरिन्द शेष ज्ञान मात्रवे सालदु भरन्यासवू आवश्यकवॆन्दु निगमनवु. शेष ज्ञान मक्कॆ ई षत्वज्ञानविल्लदेने, क्षार मागविधितधरङ्ग - मोक्षक्कॆ साद्योपायगळॆन्दु विधिसिद न्यासोपासनॆगळन्नु, अनुषि तानागिलु - अनुष्ठिसि दरू कूड, इद्दरजळ् ताने - ई भरन्यास मत्तु - कर्मयोगादि धर्मगळे, शेषज्ञानवन्नु, उण्डक्कि - उण्टु माडि, पूर्णानुष्ठान मुखत्तालेयिरॆ - अनुष्ठानपूर्ति द्वार वागि ताने, मोक्ष हेतुवावदु . मोक्ष हेतुवागुत्तवॆ. इद रिन्द मोक्षक्कॆ साक्षात्तागि हेतुवु न्यासपासन रूप उपायानु स्नानवे विना अन्यथा यिल्लवॆम्ब भाववु शेषत्व ज्ञानवादरो उपायानुष्ठानक्कॆ पूर्वभावियागि इल्लदिद्दरू परम्परया उत्प नवागि, उपायानुष्ठानपूर्तियन्नुण्टु माडि, मोक्षहेतुवागु तदॆम्ब भाववु सुकृत परिपाकमूलकवागि, “स्वल्प म . स्य धर्मस्य तायते महतोभयात्” ऎन्दु हेळिरुव प्रकार भक्तिमार्गदल्लेनो कर्मयोगारम्भ उण्टाद नन्तर, तन्मूलक वागि ईतनिगॆ परम्परया शेषत्वज्ञानवू, उपासन निष्पत्ति मूलक उपायानुष्ठानपूर्तिय उण्टागबहुदु. आदरॆ भरन्यासवु सहृ दनुष्टेयवागिरुवाग, “शेष ज्ञान यु उण्णा पूर्णानुष्ठान मुखत्ताळॆ” ऎम्बुदु, हेगॆ प्रपत्ति धर्मक्कॆ अन्व यिसुत्तदॆ ऎन्दु प्रश्निसबहुदु. भरन्यासवू अचार्यमुखेन नडॆयुवदरिन्द अवरुगळ मूलक शेषज्ञानोपदेश उण्टागि________________
(no) साध्य पाय शोधनाधिकारः २२५ आगैयाल् इट्टु विधेयमान समणं शेषत्वज्ञान मात्र मनु ; मुन्दॆन्निल्, शेषत्वज्ञानादि युक्त मान स्वरक्षा भरन्यासव. उपायपूर्तियागुत्तदॆम्ब भाववु. अनु ष्ठान करणमन्त्रवे ई ज्ञानवन्नु उण्टुमाडुत्तदॆ. आगैयाल् - आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ शेषत्वज्ञानवु अधिकारि विशेषणवादुदरिन्दलू, आ किञ्चदिन्द कूडिद उपायानुष्ठानवु विधिसल्पट्टिरुवदरिन्दलू, इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ प्रपदनक्कॆ अण्ण यावुदॆन्दु निर्धरिसुव प्रकरणदल्लि, विधेयमान समर्प णवु - “ आत्मानं मयिनिक्षिपेत् ” इत्यादिगळल्लि विधिसल्पट्ट सम र्पणवु, शेषज्ञानवन्नु - बरि शेष ज्ञानवल्लवु; मडिp दॆन्निल् - इन्नु यावुदु ऎन्दरॆ, शेष ज्ञानादियुक्त मान - शेषत्वज्ञानवे मॊदलादुदरिन्द कूडिद, स्वरक्षा भरन्यासम् - तन्न रक्षा भरन्यासवु ; इदरल्लि उपाय फलगळ भरन्यासवू अन्तर्ग तवु. इदीग अण्ण यु ऎम्ब भाववु. भगवन्तनल्लि उपाय त्वज्ञान मात्रवे प्रपत्तियु ऎम्ब वादद खण्डनवु ई श्लोकक्कॆ ऎरडु विधवागि तात्सर्यवन्नु हेळुत्तारॆ. (१) हिन्दॆ शेषत्व ज्ञानवे प्रपत्तियु ऎम्ब कॆलवर अभिप्राय वन्नु खण्डिसि, भगवन्तने ननगॆ सिद्योपायनॆम्ब ज्ञानवे प्रप तियु ऎम्ब पक्षवन्नु मुन्दिन कारिकॆयिन्द निराकरिसुत्तारॆ. ई कारिकॆयल्लि पूर्वपक्षवन्नु अनुवादमाडि, नाल्कनॆय पाददिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- 3 वाक्य मात्रेण सिद्धत्वात्- चरमश्लोकद वाक्यवाद “शरण प्रज” ऎम्बुदरिन्द मात्र ऎन्दरॆ याव अनुष्ठानद आवश्यकतॆयू इल्लदॆ सिद्धिसुवदरिन्द ऎन्दु सारदीपिकॆ सारविवरणॆयवरु अर्थमाडि रुत्तारॆ, सारसङ्ग्रहदवरु न्यास इति ब्रह्म”ऎन्दु समानाधिकरण्यवु शास्त्रदल्लि हेळिरुवदरिन्द परब्रह्मनु हेगॆ सिद्योपायनो हागॆये________________
२२५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे भगवत्तु पायत्व ज्ञानमात्रमेव प्रपरिति पक्षस्य निरसनं वाक्य मात्रेण सिद्धत्वाक्सिद्योपाय इहोच्यते (तां) । प्रपत्तिरि नादोपि विधनात्र विहन्यते ॥४४
- शरणं प्रज” ऎरविदु “इव, वर्थं जानीहि” प्रपत्तिय सिपायवॆम्बुदु सक्यदिन्द सिद्धिसुवदरिन्द, अथवा प्रपत्तियॊन्दु शास्त्रदल्लि तोरिबरुव वाक्य मात्रदिन्दले सिद्धिसुवद रिन्द, प्रपत्ति : - प्रपु, इह - ई प्रप शास्त्रदल्लि, सिद्ध पाय इति - सिपायवॆन्दु, उच्यते - हेळल्पडुत्तदॆ, इति वादॆपि - ऎम्ब वादवू कूड अत्रॆ - ई सन्दर्भदल्लि, विधिना - व्रज ऎम्ब धातुविनल्लिरुव विधि प्रत्ययदिन्द, हन्यते- हॊडॆय ल्पडुत्तदॆ, निरसन माडल्पडुत्तदॆ. मामेकं शरणं व्रज - शरणवन्नु हॊन्द, ऎम्ब विधि लकनागि कृतियिन्द साध्यवाद ऒन्दु साध्यॆपायवु बोधितवागुवदरिन्द “ अनुष्ठान बेकिल्लव, वाक्य ज्ञान मात्रवे प्रप” ऎम्ब वादवु निरसन माडल्पट्टितु. (२) कारिका दर्पणदल्लि बॆदे विधवागि अन्वयिसिरुत्तारॆ वाक्य मात्रेण सिद्ध तात्- यावुद, वाक्य मात्रदिन्द सिद्धिस ल्पट्टिदुदु ऎन्दरॆ, प्रपत्तिः - ऎन्दु उत्तरार्धदल्लिरुवदक्कॆ इतररु अन्वयिसिदरु, इवरु शेषत्वज्ञानम् ऎन्दु अध्याहार माडिकॊण्डु शेषत्वज्ञानवु शास्त्रजन्यज्ञानदिन्द सिद्धिसुवदरिन्द ई शेषज्ञानवु भगवन्तन हागॆ सिट्रोपायवॆन्दे, उच्यते अथवा उच्यतां हेळल्पडलि, आ सिद्योपायवाद शेषजनवे, प्रपत्ति - प्रव तिय, इति वाद- - ऎम्बवादवु, विधिना - कृतिसाध्यवाद विधिवाक्य वाद शरणन्न ऎम्बुदरिन्द, विहन्यते हॊडॆयल्पडुत्तदॆ. ई कारिका व्याख्यातृविन अभिप्रायप्रकार ज्ञा नरूपवाद सिद्योपा यवे सालदु, शरणं प्रज ऎम्ब विधिवाक्यविरु सदरिन्द, कृति साध्यवाद ऒन्दु साद्योपायवाद भर समर्पणवु आवश्यकवॆन्दु साधिसल्पट्टितु. इदरमेलॆ पुनः इन्नॊन्दु पूर्वपक्षवेनॆन्दरॆ, वज शब्दवु गत्य________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार २२५९ ऎर मात्र माय ऒरु कपाय विधि पर न निक्के यॊळिनालो वॆन्निल् ? इदु अब्ब स्वारस्य इदु तब्ब स्वारस्य विरुद्ध, वादुदु, गत्यर्थवुळ्ळवुगळल्ल बुद्धर्थदल्लि प्रयोगवुळ्ळवुग ळादुदरिन्द, शरणंव्रज ऎम्बल्लि कृतिसाध्यवादुदु यावुदू इल्लवु, शरणं व्रज ऎन्दरॆ शरणमिति जानीहि, शरणवॆन्दु तिळियतक्क ऎम्बर्थवु, आदुदरिन्द प्रपत्तिगॆ अनुष्ठान बेकिल्लवु, बरी ज्ञान मात्रवे ऎम्बदागि पूर्वपक्षवु, इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शरणं प्रज ऎरुवुदु - शरण व्रज ऎन्दु हेळिरुवुदु, “इम मर्थञ्जानि हि” . “ श्रीकृष्णनादॆ नानु शरणवॆम्बभिप्रायवन्नु अर्जुननाद नीनु तिळिय तक्किदॆ. ऎ रमात्र माय् - इष्टु मात्र अभिप्रायवुळ्ळदागि, मात्र शब्ददिन्द अनुष्ठान परवल्लवॆम्ब भाववु इदन्नॆ मुन्दॆ विवरिसुत्तारॆ, ऒरु कत्र वोपाय विधि परमक्कॆ ऒन्दु माडबेकागिरुव उपायवन्नु विधिसुवदिल्ल वागि ऒळिनालो वॆन्निल् - प्राप्तवाद रु ऎन्दरॆ, हीगॆ पूर्व पक्ष तप्पिदरॆ ऎम्ब भाववु, मात्रकं शरणं - नानॊब्बने निनगॆ उपायवु ऎन्दु प्रज - तिळि ऎम्बुदीग अर्थवागि, आ कारणदिन्द अनुष्ठिसबेकाद याव साफ्ट्पायवू बेकिल्लवॆन्दु अर्थ माडिदरॆ ऎम्बर्थवु, हि’गॆ अर्थ माडिदरॆ इदु, शब्द स्वारस्य विरुद्ध - ं व्रज ऎम्बुदु लोट, अदक्कॆ कृतिसाध्यवाद विधियल्ले अर्थस्वारस्य विरुवदरिन्द, अदक्कॆ विरुद्धवायितु ऎम्ब भावव शरणं प्रज वॆम्बुदक्कॆ शरणागत्य नुष्ठानदल्लि अर्थस्वारस्यवे विना, ज्ञानमा तोपदेशदल्लि स्वारस्यविल्लवॆम्ब भाववु. इष्टु मात्रवे अल्लवु, इन्नू ऒन्दु दोषवुण्टु, अदे नन्दरॆ प्रपत्तियन्नु स्पुटतरवागि विधिसुव अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागदू आगुत्तदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. 47 “ तां प्रपं - अन्तह परिकरगळुळ्ळ प्रपत्तियन्नु, प्रयुं जीत - अनुष्ठिसतक्कद्दु. इत्यादिगळान - इवे मॊदलाद, सपरि कर स्पुटतर प्रपत्ति निधिगळोदु, ऐदु अङ्गगळिन्द कूडि________________
२२६० श्रीमद्र हस्य त्रयसारे (१) * प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वाः पञ्चभि रावृतां” इत्यादिगळान सपरिकर स्पुटतर प्रपत्ति विधिगळोडुव निरो धिक्कुव, ई श्वर्र मोक्षपाय मॆब्बर विव्वळवे इष्टु वक्तव्यमान, मोक्षाधिकारिकु विधेयान्तर मक्कॆ यॊळिन्दाल्, इन्निडम् प्रस्तुत मान भक्तियोगत्तु से *तमान तत्रोपदेश मात्र माम्, बहु व्यक्तवागि तोरुव प्रपत्ति विधिगळिगू सह, विरोधिक्कुम् - विरुद्धवादुदागुत्तदॆ. यावुदु ऎन्दरॆ “शरणं प्रज ऎम्बल्लि प्रज ऎम्ब विधिगॆ बुद्धर्थवन्नु कल्पिसोणव” ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कदु लक्ष्मीतन्त्रदल्लिरुव पूरावाक्यवु, “ प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गै र्शञ्च रावृतां” ऎन्दिरुवदरिन्द सपरिकर स्पुट तर प्रपत्ति ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. इल्लि इत्यादि ऎन्दु आदि पददिन्द प्रपत्तियन्नु बोधिस व इतर विधिवाक्यगळॆल्ला सूचिसल्पट्टवु ( नॆय पुटवन्नु नोडि) शरणं प्रज ऎम्बल्लि कष्ट पट्टु प्रज शब्दक्कॆ जानीहि ऎन्दु अर्थ माडिदिरि ; प्रयुञ्जीत ऎम्ब विधिगॆ हागॆ अरॆ कल्पिसोणवु साध्यविल्लवष्टे ऎम्बभिप्रायवु. प्राप्तवागुव मूर नॆय दोषवन्नु हेळुत्तारॆ, ईश्वर्र - सर्वॆश्वरनु, मोक्षपा यवु, ऎर - ऎन्दु हेळुव, इव्वळवे , इष्टु मात्रवे, वक्तव्य माय्-हेळ तक्कद्दागि, मोक्षाधिकारिगॆ, विधेयान्तर मत्रि बेरॆ विधिरूपदल्लि विधिसतक्कद्दु यावुदू इल्लदिरोण हेगो हागॆ, ऒळिन्दाल् - बिट्टु बिट्टरॆ, इडं - ई सन्दर्भवु ऎन्दरॆ शरणं व्रज ऎम्ब प्रकरणवु, प्रस्तुत मान भक्तियोगत्तुक्कु - ईग उद्दिश्यवाद भक्तियोगक्कॆ अपेक्षितमान - बेकागिरुव, तप देश माम् - प्रपत्ति रूप साद्योपाय विधियन्नु बोधिसुव दक्कॆ बदलागि सुम्मनॆ तत्रोपदेशवन्नु मात्र माडिद हागागुत्तवॆ. श्री भाष्यकाररु इदन्नु मोक्षेपाय विधियॆम्बदागि व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. अदक्कॆ विरोधिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु 4 (१) लक्ष्मी तन्त्र २८, ११. ७________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकारः स्वयत्न निवृत्तिव प्रपरिति पक्षस्य प्रतिक्षेपः. इण्णु तत्व ज्ञान मुडैयवनु क्कु स्वरक्षणार्थ स्वव्या तत्वज्ञान पार वृत्तिये प्रपत्तियाय, सर्वधर्म स्वरूप त्याग मात्रं साध्यमाग विधिक्य पडुगिरदॆ ारुक्कु, निवृत्ति रूप मेयागिलुम्, साध्यवाग विधिक्कपट्ट सर्वधर्मत्यागं र्ता, स्वरक्षणार्थ स्व व्यापार मागैयाले, स्ववचन विरोध मुम्, साज्य प्रपत्ति विधायकमान वाक्य विरोधमुं व रु म. स्वयत्न निवृत्तिये प्रपत्तियु ऎम्ब अभिप्रा यद खण्डनवु इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि, तत्वज्ञानविरुव मोक्षार्थिगॆ, स्वर क्षणार-स्वरक्षणवे प्रयोजनवागि वळ्ळ, स्वव्यापार निवृत्तिये तन्न व्यापारगळन्नु त्यजिसुवदे, प्रपत्तियाय - प्रपत्ति ऎन्दु हेळिसिकॊण्डु, सर्व धर्म स्वरूपत्याग मात्रव - सर्वधर्मा परित्यज्य ऎम्ब विधिय मूलक समस्त धर्वगळ स्वरूप त्याग मात्रवॆ, साध्य मग - साध्यवादुदागि, विधिक्क पडुगिरदु - विधि सल्पडुवदु, ऎन्ना क्कु - ऎन्दु हेळुववरिगॆ, निवृत्ति रूपमे यागिलुवर् - प्रवृत्ति रूप ल्लदॆ बरी त्यागरूपवादुदादरू, साध्यवाग विधिक्कप्प-साध्यवादुदॆन्दु विधिसिरुव, सर्वधर्मगळ त्या’वू कूड, स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार मागैयाले - स्वरक्षण क्कागि माडिद निवृत्ति रूप व्यापारवादुदरिन्द, स्ववचन विरोध मुम् - त्याग माडिदॆ ऎम्ब वचनक्कॆ विरोधवू, साज्य प्रपत्ति विधायकमान वाक्य विरोधनव वरुव - ऐदु अण्ण ग ळिन्द कूडिद अबियाद आत्मनिक्षेपवन्नु विधिसुव प्रमाण वाक्यग आगू विरोध उण्टागुत्तदॆ. सर्वधर्मान् परित्यज्य ऎन्दु विधि सिरुवदरिन्द, स्वरक्षणक्कागि ऎल्ला प्रवृत्तिगळन्नू बिडतक्कद्दु ऎन्द एर्पट्टितु ; इदे प्रपत्तियॆन्दे भाविसतक्कद्दे विना, बेरॆ इन्नु________________
श्री मद्र हस्य त्रयसारे प्रपत्तिकु साधनमादल् सिद्ध साधन सहकारित्व माद कॊळ्ळि, सिद्दो पायमान ईश्वरनु डैय एं, सिद्धत्व, परमचेतनत्व, परम कारुणि कत्वं, सर्वशक्ति, निरपे कत्वं, मुदलान स्वभाव विशेषण्णळुक्कु विरुद्ध मानन्नु म् प्रसगळ्, श्रुति स्मृति विरोध, व्याप्ति शून्य तादि दोष छाले तर्काभास. याव प्रवृत्ति रूपवाद प्रपत्त नुष्ठानवू सरियल्लवॆन्दु कॆलवर मतवु. ई आभिप्राय सरियल्लवॆन्दु ऎरडु कारणगळिन्द तिळिसु तारॆ. (१) स्वरक्षणॆ- र्थवागि सदर स्वरूप त्यागवू कूड स्वरक्ष णार्थवागि माडिद ऒन्दु उपायवागलिल्लवॊ? ? आग स्वरक्षणा र्थ स्वव्यापार निवृत्तियागलिल्लवे ? स्वनचन विरोध उ टायितल्लवे ऎम्ब भाववु (२) साजि प्रदनवन्नु विधिसुव अनेक प्रमाणगॆ * वॆ, अवुगळिगॆल्ला विरोधवादुदू आगुत्तदॆ. हीगॆ ऎरडु कारणगळि : द स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार निवृत्तिये प्रपत्तियॆम्ब अभिप्रायव सरियल्लवॆन्दु तोरिसि, ई पक्षदवरु तम्म अभिप्रायद मेलॆ अपादि नन दोषगळिगॆ समाधानगळन्नु “प्रपत्ति कु” ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. प्रपत्तिकु - प्रवदनक्कॆ, साधनत्व मादल् - साध्यॆपाय रूपदल्लि साधनत्ववन्नागलि, अथवा, सिद्ध साधन सहकारित्व मा दल् . सिद्रूपायत्वक्कॆ सहकारियागिद्द वरदन्नागलि कॊळ्ळि - ऐ ०करिसिदरॆ, सिदो पायवाद सर्वॆश्वरन, एकत्व - ऒब्बने ऎन्नु वदक्कू, सिद्धत्वं - सिप्रॊ पायनॆम्ब भावक्कू, परमचेतनं- आतन सरो चेतन भावक्कू, परम कारुणिक - परम कारुणिकनॆम्ब भावक्कू, सर्वशक्तित्वं - सत्वशक्तियुळ्ळ भावक्कू, निर पेक्षत्वं - अतनु यावुदन्नू अपेक्षिसदे इरुव भावक्कू, मुद लान स्वभाव विशेषण्ण रुक्कु - इवे मॊदलाद गुणविशेषगळिगॆ इवे मॊदलाद ऎम्बुदरिन्द पूर्णत्वक्कू विरोधव्र, साधॆ पाय सापेक्षत्वविरुवदरिन्द ईश्वरन परिपूर्णत्वक्कॆ विरोधवॆम्ब भाववू,________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२६३ विरुद्ध माम् - विरुद्धवागुत्तदॆ, विरुद्धवागुत्तदॆ, ऎन्नुव प्रसगळ ऎन्नुव आक्षेपगळु, श्रुति स्मृतिगळिगॆ विरोधवेनु, व्याप्ति शून्यत्व- पक्षदल्लि हेतुविल्लदिरुव व्याप्तियिल्लदिरोणवेनु, आदि - इवे मॊद लाद, दोषज्ञळाले दोषगळ मूलकवागि, तराभासङ्गळ् - कुतर्कगळु, प्रस बॆरॆ बेकादुदल्लवु, स्वरक्षण प्रवृत्ति निवृत्ति ई प्रपत्ति ऎन्दु कॆलवरु अभिप्राय पडुवरु, इदु स्ववचन विरोध वादुदॆन्दू अनेक विधि प्रमाणगळिगू विरोधवादुदॆन्दू हेळिदरु. अवरुगळु प्रपत्तियन्नु निराकरिसलु कारणवन्नु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ- प्रपत्तियन्नु अङ्गीकरिसुवदरिन्द आतन आनेक महत्वगळिगॆ कुन्दक वागुत्तदॆ हेगॆन्दरॆ : (१) सा पायवू ऒन्दु बेकु ऎम्बुदरिन्द सिद्योपाय नागि ऒब्बने ऎम्बुदक्कॆ कुन्दकव. (२) साध्यॆपायवू ऒन्दु बेकु ऎन्दरॆ, सत्वक्कॆ हानियु, (३) गोप्पवरणद मूलक स्वाभिप्रायवन्नु तिळिसबेकु ऎन्दरॆ सर्वोत्कृष्ट चेतनक्कॆ कुन्द कवु, सर्वज्ञ वादुदरिन्द ताने तिळियतक्कद्दु. (४) साद्यो पाय दिन्द आतनन्नु वशमाडिकॊळ्ळबेकु ऎन्दरॆ, आतन परम कारुणिक त्वक्कॆ भङ्गव. (५) प्रपत्तिय सहकारित्वविल्लदॆ रक्षिसुवनल्लवु ऎन्दरॆ प्रपत्तियिल्लदॆ आतनिगॆ रक्षिसलु शक्तियिल्लवॆन्दागि सर्वशक्तित्वक्कॆ विरो धव, (६) शक्तनागिद्दरू प्रपत्तिय सहकारित्ववन्नु अपेक्षिसुव नॆन्दरॆ आतन निरपेक्षत्रक्कॆ कुन्दकवु हीगॆ अवर आक्षेपगळु, इवु गळॆल्ला श्रुति स्मृति विरोधवेनु, व्याप्ति शून्यतॆ एनु, इन्तह दोषयुक्तगळादुदरिन्द सत्तर्कगळल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ- (१) * ब्रह्मणेत्वामहस ओमित्यात्मानं युञ्जीततै.नारा (हिन्दॆ नॆय पुट नोडि ) ऎम्ब श्रुतिगॆ विरोधवु. (२) “हविर्गहित्वात्म रूपं वसुरति मन्त्रः । जुहुयात्पणवेनाग्ता वच्युताख्यॆ सनातने । 3 (३) मुमुक्षुरैशरणमहं प्रपद्यो” इदक्कू विरोधवु (5) “भ परमया वापि प्रपत्ता वा महामते” प्रपत्तावा प्रास्थ्यहं नान्यथा प्रा मनस्कर लिप्पुभिः ऎम्ब स्मृतिगॆ विरोधवु.________________
بوو श्रीमद्र हस्यत्रयसारे विभीषण, गजेन्द्र, काक, काळीयनु प्रपदनवन्नु अनष्टि सिदरॆन्दु शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्टिदॆ. भगवन्तन एकत्व, सिद्धत्व, परम चेतनत्व, परम कारुणि कत्व, सत्व शक्तित्व, निरपेक्षत्वगळिगॆ एनॊन्दू विरोधविल्लवु. हागॆ विरुद्धवागिद्दरॆ महर्षिगळु उपपादिसुवरे ? हागॆये सर्वॆश्वरनु सर्वज्ञनागि, परमकारुणिकनागि यिद्दरू ध्रुवनु तपस्सन्नु माडिदनन्तरवे, अदन्नु साधनवॆन्दु भाविसि आतन अभीष्टवन्नु नडॆसिकॊट्टनु. १. ऎल्लि सहकारि सापेक्षत्वविदॆयो अल्लि एकत्वविरुवदिल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. सहकारिसापेक्षत्वविद्दरू एकत्वविरुवदुण्टु. भगवन्तनु ऒब्बनागियॆ अनेक नित्यसूरिगळ सहकारित्ववन्नु हॊन्दिरुवनु. 9. 2. २. ऎल्लि सहकारि सापेक्षत्वविदॆयो अल्लि सिद्धत्वविल्लवॆन्द हेळबेकागुत्तदॆ. आदरॆ सिद्धत्वविद्दू सहकारि सापेक्षवुण्टु. राजरुगळु सिद्दरागिद्दरू विशेष (हकारि सापेक्षत्ववुळ्ळवरागिरुत्तारॆ. हागॆये ऎल्लि सहकारि सापेक्षत्वविदॆयो, अल्लि परम चेतनत्वविल्लवु, अल्लि परम कारुणिकत्वविल्लवु, अल्लि सर्वशक्तित्वविल्लवु, हीगॆल्ला हेळबेकागुत्तदॆ. परम चेतननाद, पम कारुणिक नाद, सशक्तनाद श्रीरामनु, सुग्रीवादिगळ सहकारित्ववन्नु बयिसिदनु. पिशार्चा दानर्वा यर्क्षा अङ्गुळ्ळगोणर्ता हन्यामिर्च्छ हरिगणेश्वर । ऎन्दु श्रीरामनु हेळियू कूड, लोकनाथः पुरा भूत्वा सुग्रीवं नाथ मिच्छति ! ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सुग्रीवादिगळ सहायवन्नु बयिसिदनु. हीगॆ व्याप्ति शून्यतॆ ऎम्ब दोषवू उण्टागुवदरिन्द तर्काभासवॆम्ब भाववु. इदू अल्लदॆ, सहकारि सापेक्षत्ववू एकत्वादि अगु धर्मगळू परस्पर विरोधवादुवु ऎन्दु हेळिदरॆ, शास्त्रगळल्लि सर्वॆश्वरनिगॆ परस्पर विरुद्ध भावगळु हेळल्पट्टिवॆ. हेगॆन्दरॆ : ऒन्दु कडॆयल्लि अरसम् अरूपं गन्धवर्जितम् ऎन्दू, इन्नॊन्दु कडॆयल्लि स्वर गन्धस्सत्वरसः ऎन्दू, हेळल्पट्टिदॆ ; हागॆये ऒन्दु कडॆयल्लि सगुण नॆन्दू इन्नॊन्दु कडॆयल्लि निर्गुणनॆन्दू हेळल्पट्टिदॆ. इवुगळिगॆ सामञ्जस्य उण्टागुवहागॆ हेगॆ अर्थगळन्नु हेळुत्तेवो, हागॆये________________
(00) साध्य पाय शोधनाधिकार- と इल्लिय १ भाविसतक्कद्दु, कल्याणरणा करनागि सगुणनु, प्राकृत ईयगुण रहितनागि निर्गुणव ऎन्दु हेगॆ हेळुत्तेवो, हागॆये इल्लिय तनगॆ स्वाधीनवार सहकारियन्नु अपेक्षिसिदरू, अन्ता द्दन्नु अपेक्षिसदॆयू इरबहदादुदरिन्द निरपेक्ष, एकत्व, सिद्धत्व यावुदक्कू कुन्दकविल्लवु. तनगॆ स्वाधीनवाद विशेष सहकारि यन्नु हॊन्दिद्दरू सर्वशक्ततॆगॆ कुन्दकविल्लवु, हागॆ नोडिदरॆ सर्व शक्ततॆयिल्लदिद्दरेने स्वाधीनवाद सहकारित्ववन्नु हॊन्दलु सध्यविल्लवु तन्न करणॆयु अनेकरिगॆ उपयोगवागलॆन्दु अनेक साधनॆगळन्नु एर्पडिसिकॊण्डिणवे परम कारणिक लक्षणवु, हागॆयॆ? ई प्रपत्ति ऎम्ब सुभॆ पादवन्नवलम्बिसिदवरन्नॆल्ला रक्षिसि बिडुवॆनॆन्दु एर्पडिसिरुवदे परवकारुणि कत्वद माहात्मियु, सर्वज्ञनागि शरणागतन अभिलाषॆ एनिरबहुदु ऎन्दु तिळिदिद्दरू, फलवु पुरुषार्थवॆन्दु तिळियुवदक्कागिय, लोकदल्लि भक्ताभीष्ट वन्नु भगवन्तन सल्लिसिदनॆम्ब प्रतीतियण्टागुवदक्कागियू, गोप्त त्ववरणवु ; इदरिन्द सर्वज्ञत्ववुळ्ळ परम चेतनक्केनू कुन्दक विल्लव, व्याप्ति शून्यत्यादि दोष ण्णळ ऎम्बल्लि आदिपददिन्द वैषम्य नैर्तृण्य दोषवू कूड सर्वॆश्वरनिगॆ आरोपिसदन्तागु उपायानुष्ठानमाडिद परमभक्तनन्नू, महा पापिया दवनन्नू, उपायद आवश्यकतॆयिल्लदॆ रक्षिसि बिट्टरॆ, सर्वॆश्वरनु पक्ष पातियॆन्दॆनिसल्पडुवनु. इन्तह दोषगळॆल्ला प्राप्तवागुवदरिन्द तर्का भासगळु. त दॆ हीगॆ मेलॆ हॆळिद पूर्व पक्षगळॆल्ला दोषयुक्तगळॆन्दु तोरिसिदरु. श्रुति स्मृतिगळिगॆ निरोधवू, तर्कगळल्लि आभासवू, सर्वॆश्वरनु पक्षपातिय इत्यादि दोषगळु प्राप्तवागुत्तवॆ. ऎन्दु हेळिदरु. अवरुगळु हेळिरुव तर्कगळल्लि एनॊन्दू दोष विल्लवॆन्दू अव्रगळु आ कारणदि :द सर्कगळॆन्दू ऒप्पिकॊण्डरू आगलू उण्टागुव भादकगळन्नु तिळिसुत्तारॆ. इवत्तॆ - मेलॆ हेळिद आक्षेपणॆगळन्नु, सर्कङ्गळाग - न्यायवादवुगळॆन्दु, निनैल् - ऒप्पिकॊण्डरू, ऎन्दरॆ उपा यद आवश्यकतॆयन्नु ऒप्पिकॊण्डरॆ, सर्वेश्वरन एकत्व, सिद्धत्व, पर________________
اع وو श्री महसत्रयसारे इवत्तॆ 3 सत्तळाग निनैल् उपासनत्तुक्कि न साधन भावादिगळिलुव इ प्रस वरु परि उपसनं तानं साधन मनॆल्, “सत्वद ज्य” ऎ५र विडल् उपासनयुव धार्थवाग व्याख्यानं सण्णु गैयाले स्वर्वन विरोध मुन्हा. मकारणि कत्यादिगळिगॆ एरॆ. धवागदॆ ऎ- नादवु सवञ्ज सवा दुदॆन्दु ऒप्पिदरू, उपासनु कु - उ स४ न, इलैन् - प्रति 5 कक्षिगळ पेक्षिसुव, साधन भावादिगळिल्ल. न - साधर भानवे मॊद लादुवुगळल्ल, इप्र ? - ई आक्षेपगळु, वर्म - प्रास्त वागुत्तवॆ. प्रपत्तिगॆ साधनवन्नु ऒळ करिसदवरु उपसनक्कॆ मात्र साधनत्ववन्नु आकरिसिरुत्तीरल्ला, आगलु एकत्व, सिद्ध, परमचेतन प्रसव कारुणिक, स शक्ति, निरकृ मॊदलाद स्वभाव एशेषगळिगॆ विद्धवागुवदिल्लवे ? इल्लि विरुद्धवल्लवादरॆ, प्रपत्ति विषयदल्लि विरुद्धवल्लवॆ दु हेळलु अभ्यन्तरवेनॆम्ब भाववु ई आक्षॆ पणॆयिन्द तप्पिसिकॆ ळ नडक्कागि, उपासनवू साधनवल्लवॆन्दे हेळुत्तेवॆ ऎन्दरॆ आगलू दोष तप्पिद्दल्लवॆन्दु तोरिसुत्तारॆ. उपासनव तानु व - उपासनवू कूड प्रपत्तिय हागॆ साधन मनॆन्निल् - साधनवल्लवॆन्दु नीवु ऒन्दु वेळॆ हेळिदरॆ, सर्धा परित्यज्य ऎ विषल् - ऎन्दु हेळुव स्थळदल्लि उपासनयुव - उपासनवन्नू कूड, धशब्दार्थवाग ध शब्दक्कॆ अर्थवागि, ऎन्दरॆ अलौकिक श्रेयस्साद मोक्षवन्नु साधि सुवदु ऎम्ब अर्थवागि, व्याख्यानम् पुगैयाले - नीवे व्याख्यान माडिरुवदरिन्द, स्ववचन विरोध नुण्णा - निम्म अभिप्रायवे निमगॆ विरुद्धवाददु अरुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ, उपासनवु साध्य पायवॆन्दु ऒप्पिकॆण्डिरु रि, याव सार्धदल्लि ऎन्दरॆ सर्धा ऎम्बुदक्कॆ व्याख्यान माडुवाग धर तट्टवु आलौकिक श्रेयस्सधन उपासनवन्नु बोधिसुत्त हेदु व्याख्यान माडिरु O________________
सापाय शोधनाधिकार 9962 शॆरु डिक्कुगैक्काग वेणाच्चु मैगळ्ळि यॆडुप्पि कैयालॆ अन्य परमान उपदेशशालॆ पिरन्न अर्जुन बुद्धियालॆ धर नन तोनव “ सर्धा ऎन्नु अनुवदक्किरदॆन्निल्, 43 हागॆ माडिरुववरु यारु ऎम्बुदु इल्लि हेळल्पडलिल्लवु श्री पिळ्ळॆलॆ काकारर प्रकृतिगळु ऎम्बभिप्रायवु ; अवरु बरॆ दिरुव रहस्यवाड श्री वचन भूषण मुन्तादवुगळल्लि, हागॆ व्याख्यान माडिरुत्तारॆण्ट तात्सरवु अल्लि मोक्ष साधनवॆन्दु हेळि, ईग साधनवल्लवॆन्द स्वतह विरोधवॆम्ब भाववु. स्ववचन विरोध वन्नु तप्पिसिकॊळ्ळु वदक्कागि, धशब्दक्कॆ साधनवाद उपायवॆम्बर्थ ऎल्लवु ; अनसु अनपानवाद दन्नु उपायवॆन्दु भ्रमिसिद धर वॆन्द, अर्थ हेळुवॆवु ; अ नसु धवल्लदुदन्नु धरवॆन्दु भ्रमि सिदनल्ला अन्तह धरनिगॆ “ सर्धा परित्यज्य” ऎम्बल्लि धरशब्द दिन्द हेळल्पट्टितु, आ कारणदिन्द स्ववचन विरोधवॆन्दु हेळलु साध्यवल्लव, ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. आगलू दोषवु तप्पिद्दल्लवॆन्दु तोरिसुत्तारॆ :- सॆर कु - गरवन्नु, अदक्कगैक्काग - अडगिसुवदक्कागि ऎन्दरॆ परिहरिसुवदक्कागि, वेषाचमैगळ्ळि बेडद ऎन्दरॆ निरर्थक गळाद हॊरॆगळन्नु, यॆडुप्पिकैयालॆ - हॊरॆसुवदरिन्द, इदु हेगॆन्दरॆ मदसिद गूळियु गरवन्नु मुरियुवदक्कागि अदर मेलॆ तुम्बा भार वावॆ मरळु तुम्बिद चीलगळन्नु हॊरिसुव हागॆ ऎम्ब तान ; अन्यसरवन उपदेशत्तालॆ पिरन्न अर्जुन बुद्दि यले - हागॆ सिरर्थकवाद उपदेश दिन्द हुट्टिद अर्जुन बुद्धि बिन्द, निरर्थक हेगॆन्दरॆ, उपायगळल्लद करयोगादिगळन्नु उपायवॆन्दु रवेश माडुवदिन्द हुट्टिद अर्जुन बदियिन्द, धवॆनु तोसव धरनॆन्दु तोरिदवन्नु, “सत्व र्धा” - इल्लि सत्व धन्मवॆन्दु, अनुवदक्किरदु - अनुवाद माडि हेळुत्तदॆ. सधर्रा ऎम्बल्लिरुव धरब्दवु निरर्थकवाद क योग मॊदलाद ज्ञानद भारवन्नु हॊरिसि, अरुन बुद्धिगॆ धम्मवागि________________
२२६८ श्री मद्र हस्यत्रयसारे (१) * इच्या चार दवा हिंसा दान स्वाध्याय करणम् अयन्तु परमोधर यद्योगेनात्मदन न” (२) “सद्वेषा मेव धराण-० मुत्त मो वैष्णवॊ? विधि” तोरिदुदन्नु बोधिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ आग, शास्त्रवु बोधिसुव करॆ योगादि रूपवाद निवृत्ति रूपधरने धवल्लविरुवदरिन्द प्रवृत्ति रप धरवू धवल्लदु दागि, शास्त्रवे प्रमाणवल्लदॆ निरर्थकवागि बाह्य कुदृष्टिगळ अभिप्रायक्कॆ समानवागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. इल्लि पूर्व पक्षिगळु करग दि साधनॆगळन्नु धवल्लवॆन्दु समाधान हेळिदरु. आदरॆ शास्त्रगळल्लि ई कयोगादि धरगळ, परम ध गळागि हेळल्पट्टिवॆ ఎందు तोरिसलु मूरु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. () “ इज्या - भगवदारा ध तवू, आ तारॆ - नित्य नैमित्तिक क नुष्ठानवू, द ु - इन्द्रिय निग्रहवू अहिंसा - प्राण हिंसॆ माड दिरोणवू, दान - तन्नल्लिरुव द्रव्य मॊदलादवुगळन्नु सत्पातदल्लि उचितवागि प्रतिफलापेक्षॆयिल्लरॆ आसॆणवू स्वाध्याय - वेदा धयन माडोण करणां - सप्तर्थरल्लि इस्त्रीय), कट्टॆगळ मध्यदल्लि, यत् - यावु दु, यॆगॆ न – करयॊ १ २ ८योग गळ मूलक, आत्मद नव - मॊदल, आत्मान उण्टागि अनन्तर परमात्म साक्षात्कार उण्टागुत्तदो, अयं - इदु पर ध- - सत्कृष्टवाद निव रूपदरवु. आदुदरिन्द अज९न बुद्धिगॆ तोरिसुव परधरने विना अन्यथा अल्लवॆ ब भाववु. न (२) सपं वॆर धराणां - सववा5 धगळल्लिल्ला वैष्णवॊ : विधिः - परतत्ववाद श्री महाविषवन्नु कुरितु नाड न धवु, उत्तमः - सत्कृष्टवाद दु इदु यावुद ॆ इह लोकद संसारवन्नु पुनः हॊदहागॆ आतनन्नु हॊन्दुव उपाय (१) याज्ञवल्क 3. 0.5 (२) भारत आनु, ३६,२,________________
ww D साद्योपाय शोधनाधिकारः 20 २२६९ धम्म (३) *न विष्या ध ना तुण्य, विद्यते करवैदिक व” इत्यादि गळाले परम धरळाग प्रसिद्ध आन निवृत्ति धर स्थळ नॆ नाल् कै मुतिक न्याय तलॆ प्रपत्ति धरळुव भर ३ळ निक्कॆ सत्व शास्त्रज्ञळु कुम प्रामाण्यमिल्लाद डिया ( ई पर बाह्य कुदृष्टि पक्षळिले प्रवेश माम् 3 रूपवाद उपासनवु इदर उत्तरार्धवु :- “ रक्षते भगर्वा विष्णु र्भक्त मात्म शरीरवत् भगवन्तनाद विष्णुवु तन्न शरीर वन्नोपादियल्लि भक्तनन्नु रक्षिस वनु ऎम्बर्थवु. श्रुतिय प्रकार ऎल्ला जीवात्मरू आतनिगॆ शरीरवु, आदुदरिन्द सर रक्ष, वर्गक्कॆ सेरिदवरॆ?, आतने रक्षकने सरि. आदरू मुक्तियन्नु कॊट्टु रक्षिस बेकादरॆ उत्तम वैष्णव विधिपवाद धरवन्नु अवलम्बिसिदवरन्नु रक्षिसु त्तानॆये विना, अन्यथा अल्लव, हागॆ माडदॆ ऎल्लरन्नू रक्षिसि बिट्टरॆ, वैषमादिगळ, प्राप्तवागुत्तवॆ. ऎब भाववु (३) निष्णाराधना दैवयज्ञवाद विष्णुविन अराधनॆगिन्त लू, वैदिक - वे दोदितवाद, पुण्यं कर- पवित्रकरवाद श्रेय स्मरवाद कवु, नविद्यतॆ - इरुवदिल्लवु. इत्यादिगळाले इवॆ मॊद लाद प्रमा ण त ल क यागि, परमधरळाग स त धरगळॆन्दु, प्रतृगळाद निवृत्ति धरगळन्नॆ, धर ळन नाल् धरगळल्लवॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, कैतिक न्यायदिन्द, प्रवृत्ति धरगळू कूड, धरळक्कॆ - धरगळल्लदवुगळागि, सत्व शास्त्रळु कुं सम शास्त्रगळिगू, प्रामाण्यविलाद पडियाय - पामाण्य विल्लदहागागि, ऎन्दरॆ निवृत्ति धरगळ प्रव धरगळू इवुगळ विष यवे शास्त्रगळल्लि हेळिसुवदु, इवॆरडू धगळल्लदॆ होदरॆ शास्त्रदिन्द प्रमाणरूपदल्लि ग्रहिसतक्कद्दु यावुदू इल्लवागुत्तदॆ, आदुदरिन्द शास्त्रवु निरर्थकवादुदागि, परबाह्य कुदृष्टि क्षळिले प्रवेश माय् - प्र : कक्षिगळाद वेदबाह्यर, मत्तु वेदगळगॆ अपर्थ (३) व्यासस्मृति,________________
२२७० श्री मद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्तॆ साधन सिद्धसा न सहकारिव चरव शक विध इति . ऎस आना लुव उपासनदिगळ पोलॆ शरणन र६० धरत गळन्नु हेळुववरु, इवर - भि य इल्लि प देश उण्टागुत्तदॆ. ऎन्दरॆ इवरुगळिगॆ शास्त्र ४ हेगॆ निरर्थकवो हागॆये प्रव निवृत्ति धन्म दर 7 अल्लवॆन्द सळन वेग शास्त्रगळु निरर्थक वागुत्तवॆम्ब भाववु शास्त्रगळल्लि रगळॆ इल्लद द ह विधेयां दरिद शवे इल्लवागि नावु धरॆपाशवन्नु कॆ.पि रानुष्ठानवन्नु माडतक्कद्दु याव इरुवदिल्लवागुत्तदॆ. आ भावव प्रवत्तिगॆ साधनत्व न्नागलि सिद्ध साथन सहकारित्ववनाग स्वीकरिसिदरॆ चरवशोक विरोधवॆम्ब शु परिहारवु आदरॆ प्रपत्तिगॆ साधनवन्नु गलि, सिद्ध साधनक्कॆ सहकारि ऎम्ब दन्नागलि स्वीकरिसिदरॆ, चरम कव सर ध राण परित्यज्य 3 66 Deze at the 20 FUE #1 ? or अल्लवु ऎ- क अग सव९ ऒ ई लिल्लवो ? इवे मॊदल६र लक्ष ३ णॆगळन्नु उ प हारिसि समाधा नन्नु हेळुत्तारॆ, आ नलुवु - प्रपत्तिगॆ स ध न n त्ववागलि ६ : करिसदिद्दरॆ ऎलॆ वॆन्दु ऒप्पिक् डि उ पा सना दिग अवुगळिगॆ गलि सिद्ध साधन सहकारि G हॆ : द . मगळ- वा 7 : द : टाग पोलॆ - उ 81 7 नादिगळु 5.FC2A 27. Cros मूक प्रार्थनॆय कूड ऎन्दरॆ प्रय, धर्मशब्द हास्य मागैयाले - धर्मदिन्द चरम श्लोकदल्लि सर्वशब्द स धर्रा” ऎम्बल्लिरुव सत्व शब्दक्कॆ हेळिसिकॊळ्ळुवदरिन्दॆ. इष्टु - ई च द वरा मै, काग - “स सचवु बारदॆ इरुवदागि,________________
साध्य पाय शोधनाधिकार वेष इदुवुद ना नत्त वे फॆलॆ त्याज्यमुनॆ २२१ ? आगैयाल् पपु सान माडल् साधनमादल् सिद्ध साधन सहकारि वादल् वॆन्निल् ? इ8) कॆळ गै, आग कसं तनकु विदम न्नॊ साक्षादद बुद्धिय निडवेणु ऎन्नुम् पोदु, भक्ति योगादिगळिलुव तुल्क पक् इदु वुव - ई प्रपत्ति, साधनत्व वेषाले - साधन तानदल्लि, त्याज्यवन्नॊ ? परित्यज्य ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द त्याज्य वल्लवो ? आगैयले - हीगॆ साधत्व रसदल्लि ताज्यवादुदरिन्द, प्रपत्तिक्कुव - प्रवत्तिगू कूड उलासनद हागॆ, साधन मा दल् - साध तत्ववन्नादरू, सिद्ध साधनक्कॆ सहकारिवन्नादरू, कॊळ्ळुगै - आ करिसोण. इ चनम् - हीगॆ प्रपत्रनुष्ठा नव आवश्यकवॆन्द, हेळॊ इवु, तनक्कॆ विरुद्ध न्यू - तनॆगेने विर.द्धवादुइल्लवो, ऎल्’ - ऎन्दु आक्षॆ’ पवन्नु तन्दरॆ, इष्टु - ई प्रसय सन्दर्भदल्लि, साक्ष त्साधनत्व बुद्धियॆनिडवेणु मॆन्नुव पोदु - प्रपत्तिय विषयदल्लि साक्षात्तागि मोक्षक्कॆ साधनवॆम्ब अभिप्रायवन्नु बिडबेकॆन्दु हेळुवाग, भक्तियोगादि गळिलु पु तुल्बम् - भक्तियोगादिगळल्ल अदु समानवादुदे ; ऎन्दरॆ, प्रपत्तिय विष : दल्लि साधनत्वबुद्दिय न्नु बिडतक्कद्दॆन्दरॆ, भक्तियोगवू प्रपत्तिय हागॆ उपायवाद;दरिन्द भक्तियोगदल्लि साधन ऒद्दियन्नु बिडबेका गुत्तदॆ ऎम्ब भाववु; भक्तियोगक्कॆ साध सत्ववन्नु “करिसुवदादरॆ प्रपत्तिगू एकॆ अकरिसकूड रम्ब अभिपादुवु. पूर्वपक्षिगळु प्रपत्तिगॆ साधसत्ववन्नागलि सिद्ध साधन सहकारित्ववन्नागलि आकरिसिदरॆ चरमश्लोकार्थक्कॆ एरॆ. धव ददा गुत्तदॆ ; सत्वर्धा परित्यज्य - ऎन्दु अल्लि विधिसिरु वद रिन्द, प्रपत्तियू, धरवादुदरिन्द प्रपत्तिगॆ साधन बुदि यन्नु - कसवदु युक्तवल्लवॆन्दु अक्षेपिसुत्तारॆ. अदक्कॆ समा धनवागि प्रपत्तिगॆ साध सत्व बु रियु सुखि ल्लवादरॆ उपासनॆ गू कूडदॆन्दागुत्तदॆ, ऎन्दु हेळुत्तारॆ. 1________________
وع وو श्री मद्र हस्य त्रय सारे धर्मत्वबदुकु प्रसादन त्ववेषालुं विडु वेणु मॆन्निल्, सत्व शब्द सकं नाराय्कॆ क्काग “कृष्णं ध सनातनं” इत्यादिगळिकृडिये धर्ममान सिद्धोपायुत्ति लुं साधनत्व, बुद्धियॊ निरप्रसज कुम्, इव्याक्यल् सत्व धराण परित्यज्य - ऎन्दिरुवदरिन्द प्रपत्तिय ऒन्दु धरवादुदरिन्द परित्याग माडतक्कदॆन्दु पूरै पक्ष तन्दुदरिन्द, आ पूर्व पक्षवन्नु ऎरडागि विकल्पिसि केळुत्तारॆ. प्रपत्तिय धरवादु दरिन्द परित्यागवॆन्दु हेळल्पट्ट तल्ला, अदेनु साक्षात्साधन बुद्धिय त्यागवे इल्लवे प्रसादनत्ववेषदिन्द त्यागवे ऎन्दु विक बिसि, साक्षात्साधन बुद्धिय कूडदॆन्दु हेळिदरॆ, आग उपासनवू साधनवल्लवागुत्तदॆन्दु हेळिदरु. ईग ऎरडनॆय विकल्पवाद, प्रसाद नत्ववेषधरवागुवदरिन्द त्याज्यवॆन्दु हेळिदरॆ, सिद्योपायनू प्रसादनत्व रूपधरवॆन्दु हेळिरुव प्रमाणविरुवदरिन्द अदन बिडबेकॆन्दु आगुवदरिन्द ई वादगळ सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. प्रसादन वेषालुम् - भगवदनुग्रह सम्पादक रूप दिन्दलू, धत्ववु, इदुकु - ई प्रपत्तिगॆ, सिद्धिसुवदरिन्द विडु वेणुवॆन्निल् - बिडतक्कद्दु ऎन्दरू, सत्वशब्द सङ्कोचं वारामैक्काग - “सत्व धरा परित्यज्य” ऎम्बल्लिरुव सत्व शब्दक्कॆ सङ्कोचवु बारदे इरुवदक्कागि, “ कृष्णं धरं सनातन म् ” श्री कृष्णन अनादियाद धरवु” इत्यादिगळिरडिय - ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव रीता, धरमान सिद्योपाय तिलुव धरवागिरुव सिदॆ पायदल्लि, साधन बुद्धियॆ उपायवॆम्ब बुद्धियन्नु विड प्रसक्कु म् , बिडबेकागि बरु वदु, सत्वर्धा परित्यज्य ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रपत्तियु भग नत्र सादन रू पध वादुदरिन्द अदन्नू परित्यागमाडबेकॆम्ब वाद तन्दरॆ, कृष्णं धरं ससात नव ऎन्दु सिद्धोपायनू धरवॆन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द सिद्योपा यनल्ल साधनत्वब द्धियन्नु बिडबे कॆदु हेळबेकागुत्तदॆ.________________
(09) साध्य पाय शोधनाधिकार २२७३ प्रतिपाद्यमान धम्म यॊळिन धरळन्नो त्या जळा नन वॆन्निल्, इट्टु विहितैयान शरणागतियिलुव तुल्बम्. 66 ई दॊषणदिन्द तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि, सत्व नराण परित्यज ऎम्ब वाक्यदल्लि हेळल्पट्ट धर्मवन्नु बिट्ट इतर धर्मगळॆल्ला ताज्यवॆन्दल्लवे अन्वयिसतक्कद्दु ; हागॆ हेळुवदरिन्द सिद्योपा यनू धर्मवॆन्दादरू, सिपायवू त्याज्यवागुवदिल्लवॆन्दु हेळुवॆवु ; ऎन्दरॆ अदक्कॆ पुनः समाधानवन्नु हेळुत्तारॆनॆन्दरॆ- हागादरॆ ई चरम श्लोकदल्ल मामेकं शरणन्द्रद ऎन्दु शरणागति रूप धर्मवु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द निम्म वादक्कॆ समान वागि अदन्नु बिट्टु मिक्क धर्मगळॆल्ला ताज्यगळॆन्दु नावु हेळु वॆवु ऎम्बदागि “इव्वा क्यल्” ऎम्ब वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. इन्सा क्यल् - सर्वध्र परित्यज्य मामेकं शरणंव्रज ऎम्ब वाक्यदल्लि, प्रतिपाद्यमान धर्म - प्रतिपादिसल्पट्ट धर्मवन्नु, ऒळिन - बिट्ट मिक्क, धर्मङ्गळन्न - कर्मानुष्ठानगळन्नल्लवो, त्याज्यण्ण भावन वॆन्निल् - ताज्यगळागि हेळिरवुवु ऎन्दु ऒन्दु वेळॆ समाधान हेळिदरॆ, इष्टु विहितैयान - ई वाक्यदल्लि शरणं व्रज ऎम्बदागि विधिसिरुव, शरणागतियिलुन् - प्रपत्र नुष्ठान दल्ल, तुलम् - समानवु ; सर्वधरा परित्यज्य ऎम्बल्लि सत्व शब्दक्कॆ सङ्कोचविल्लदॆ अन्वयिसि, ऎल्ला धर्मगळन्न बिडतक्कॆ द्दॆन्दु हेळुवदादरॆ, कृष्ण धर्मं सनातनम् ऎम्बल्लि सिद्ध पायनाद सर्वॆश्वरन कूड सिदॆपाय शोधनाधिकारदल्लि धर वॆन्दु स्थापितवागिरुवदरिन्दलू, अल्लि धर्म शब्बवु औसचारिकवल्लदॆ मुख्यार्थवन्नॆ उळ्ळदॆन्दु व्यक्तपडिसिरुवदरिन्दलू ( नॆय पुट वन्नु नोडि) उपासनादिगळॆ पोलॆ ऎन्दारम्भिसिद वाक्य मूल क सिद्धपायनन्नू बिडबेकॆन्दागुवदरिन्द, प्रतिकक्षिगळ अभिप्रायवु सरियल्लवॆन्दु हेळिदुदक्कॆ समाधानवागि ऎल्ला धर्मवु ऎन्दु अर्थ माडतक्कद्दल्लवु, आ वाक्यदल्लि हेळल्पट्ट धर्मवन्नु बिट्टु इतर ऎल्ला धर्मगळन्नू त्यजिसतक्कद्दॆन्दु अर्थ हेळबेकु; आग कृष्ण________________
عوف श्रीमद्रहस्यत्रयसारे धर्मं सनातनम् ऎम्ब वाक्यदल्लि हेळल्पट्ट सिद्धोपायनु त्याज्यनागुवदिल्लवु. मामेकं शरणन्द्रज ऎम्बल्लि सिद्योपा यने हेळल्पट्टनॆन्दु पूर्वपक्षवन्नु तन्दरॆ, इदक्कॆ समाधानवागि शरणन्द्रज ऎम्बुदरिन्द साध्य पायवाद प्रपत्तियु हेळल्पट्टु सर्वधरा परित्यज्य ऎम्बल्लि ई शरणागतियन्नु बिट्टु, मिक्क ऎल्ला धर्मवन्नू बिडतक्कद्दॆन्दु निम्म अभिप्रायक्कॆ समानवागि नावू हेळुवॆवु आ मदरिन्द प्रपत्तियु साधनत्वरूपदल्लियागलि, सिद्ध सादनक्कॆ सहकारि रूपदल्लि यागलि, धर्मवागुवदरिन्द ताज्य वॆम्ब निम्मगळ अभिप्रायवु समञ्जसवल्लवॆम्ब भाववु. सिद्योपाय विषयदल्लि भक्ति प्रपत्तिगळु हेगॆ उपकारकगळु ? इन्नॊन्दु पूर्व पक्षवे नॆन्दरॆ :- सिपायनु नित्यनु, हीगिरुवाग आ सिद्धपायवन्नेनादरू ई साधॆपायगळु उण्टु माडबेके ? एनू इल्लवु ; हीगिरुवाग साद्योपायगळ अपेक्षॆ एतक्कॆ ? सिद्योपायनिगॆ उपचयापचयगळु ऎन्दरॆ वृद्धि प्रासगळु इल्लवु हीगिरुवाग ई साद्योपायगळेनु सिद्धपायक्कॆ वस्त्र कवे ? हागल्लद पक्षदल्लि साध्यॆपायगळ अपेक्षॆ एतक्कॆ ? सिद्धपायनु सर्वदा सहज कारुण्य परिपूर्णनु, हीगिरु वाग अवनिगॆ याव सहकारिय आवश्यकतॆयू इल्लवु ई साधॆ पायगळु सहकारियल्लद पक्षदल्लि अवुगळ पेक्षॆ एतक्कॆ ? सिद्धोपायनु सत्यसनु, यावुदर द्वारा इल्लदॆ स्वतन्त्र नागि सल्पिसुव शक्तियुळ्ळवनु. इन्त वन- साध्यॆपायगळ द्वारा सिद्धपायनागबेकॆ ? हागिल्लद पक्षदल्लि ई साध्यॆपायगळ आव श्यकतॆ एनु ? इत्यादि पूर्व पक्षगळन्नु मुन्दॆ अनुवाद माडि इवॆ अनादियान ऎम्ब वाक्यवलक समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. हेगॆ उपकारकवॆन्दरॆ, ई चॆ तननु माडिरुव अनन्तापराधगळिन्द भगव निग्रहक्कॆ गुरियागिरुत्तानॆ ई साद्योपायगळु अन्तह निग्रह वन्नु शमन माडि, अनुग्रह सम्पादकगळागुत्तवॆ; आदुदरिन्द अव________________
साथ्पाय शोधनाधिकारः भक्तिः प्रसः सिद्धपायोपकारकत्वं २२७५ उपासनादिगळॊ पोलॆ तनक्कु उत्पादक मागवादल्, वरकवागवाद, सहकारियागवादल्, द्वारवागवादल्, ऒनालपेक्षॆ य रुम्मडि, नित्य माम्, उपचयापचय रहितवाय, सदा परिपूर्णमान सहज कारुण्यादिगळ्ळि युडैता, सज्यल्प मुण्डान पोदुद्वार निरपेक्षमाग * र्यं पिरुक्कु मूडि सत्य सङ्कल्ल माय् इरुक्किर सिद्यो श्यकवॆन्दु हेळुत्तारॆ. इवुगळ, सिद्योपायक्कॆ उत्पादकगळागलि, वर्धकगळागलि, सहकारिगळागलि, द्वारगळागलि अल्लवु. पुनः पुनः संसार बन्धक्कॆ हेतु भूत वाद सर्वॆश्वरन निग्रहवन्नु तप्पिसि अनुग्रहवन्नु सम्पादिसि कॊडुत्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. माडुव उपासनादिग प्रोलॆ - उपासनादिगळ हागॆ, इदु व्यक दृष्टान्तवु, हेगॆ व्यतिरेकवॆम्बदु मुन्दॆ व्यक्तपडिसल्पडुत्तदॆ, तनुक्कु - सिद्धो पायनाद सर्वॆश्वरनिगॆ, उत्पादक नागवा दल् - उण्टु माडुवदागियागलि वर कवागियादल्- अभिवृद्धि माडुवदागियागलि, सहका रियागवादल् , सहाय दागियागलि, द्वारवागवादल् - ई उपायगळ मूलकवागि यागलि, ऒालपेक्षॆयरुम्बडि - हीगॆ यावदॊन्दु विधदल्लू अपेक्षॆ इल्लदिरुवहागॆ, नित्यमाय् - तानु नित्यनागि आ कारणदिन्द याव उत्पादकद अपेक्षॆयू बेडदवनागि, उपचयापचय रहितवान् - वृद्धि प्रासगळिल्लदिरुवदरिन्द यावुदरिन्दलू वरका पॆक्षॆयिल्लदवनागि, सर्वदा परिपूर्णमान सहज कारुण्यादि गळ्ळि युडत्ता - यावागलू सहजकारुण्य परिपूर्णनागि करु णासागरनॆनिसिरुवदरिन्द यावुदर सहायापेक्षॆ इल्लदव नागि, सल्प मुण्डानपोदु द्वारनिरपेक्ष माग कार्य पिरुक्कुं पडि सत्यसल्प मां यावाग तानु सल्पिसु तानो अगयावुदर द्वारा इल्लदॆ तन्न सानुसारवागि कारवु________________
وو श्रीमद्र हस्यत्रयसारे पायत्तु कु भक्तिप्रपत्तिगळ् ऎन्नाकारत्तालॆ उपकारकळा गिरन वॆन्निल्, इवैय नादियान अपचार परम्परॆयाले उत्पन्न माय् संसार हेतुवाय क्किडर निग्रह शमि पित्तुकॊण्डु उपकरिक्किरन. इवै फलान्तरुक्कु उपाय नडॆयुवहागॆ सत्यस नागि, इरुक्किर सिद्योपायत्तु कु- इरुव सिद्धपायनिगॆ, भक्ति प्रपत्तिगळु, ऎव्वा काराले उप कारकगळागिरन ऎल् - याव रीतियल्लि उपकारगळागुत्तवॆ ऎन्दरॆ, इ - ई साद्योपायगळाद, भक्तिप पत्तिगळु, अपचार परम्परैयालॆ - भगवन्तन विधि निषेदवाक्यगळिगॆ विरोधवागि नडॆदु माडिद अकृत्यकरण कृत्याकरण रूपगळाद पापसमूहगॆ ळिन्द, उत्पन्न माय् - उण्टाद, संसार हेतुवाय किड र - पुनः पुनः बन्धकगळागि जन्म परम्परॆगळन्नु ऎत्तुवदक्कॆ कारणभूतवागिरुव, निग्रह - भगवन्तन कोपरूपवाद निग्रह वन्नु, शमिप्पित्तु कॊण्डु - शमन माडि, उपकरिक्किरन उपकार कगळागुत्तवॆ. उपासनादिगप्पोलॆ ऎम्बुदु व्यतिरेक दृष्टान्त हेगॆ ऎन्दरॆ, उपासनवु कव योगादिगळिन्द उत्पाद्यवु, अह रहरनुष्ठिसल्पट्ट अभ्यासदिन्द वद्धितु, नित्य नैमित्तिक कर्मगळ सह कारियन्न पेक्षिसुवन्ताद्दु सर्वॆश्वरद्वारा फलप्रदव, आदरॆ सिद पायनिगॆ उपासनॆगॆ इरुव हागॆ उत्पादकविल्लवु इत्यादि मोक्षप्राप्तिगागि मनमुक्षुवु माडुव उपायानुष्ठानवु भगतन्नि ग्रहवन्नेनो शमन माडुत्तदॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळोण, मुम क्षवल्लदॆ इतररु स्वर्गा२ फलान्तरक्कागि माडुव उपायानुष्ठान गळल्लि अन्तह भग तन्नि ग्रहक्कॆ कारण ऎल्लवल्ला, आग ई साद्यो पाय गळु हेगॆ उपकारकगळु ऎन्दरॆ “ इवॆ फलान्तरतुकु” ऎ दार भिसिद वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ :- निग्रहक्केनो कारणविल्लव, अनुग हक्कॆ कारणवाग कूड दो ? आरुदरिन्द भगवति तिनकवागि आ मूलक ई साध्यॆपायगळु उपकारकगळागबहुदु ऎन्दु हेळु 8. इवै - ई उपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळु, फलान्तर________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः २२७६ माम्पोदु ज्योतिष्टोमादिग पोलॆ तत्तदनुगुण प्रीति विशेषण्ण उत्पादित्तु कॊण्डु अम्मुखत्तालॆ उप कार कण्ण ळाम्. तुक्कु - मोक्षेतरवाद ऐश्वर्य स्वर्ग भोगादिगळिगॆ, उपाय माम्पोदु - उपायगळागुवाग, ज्योतिष्टोमादिगळ हागॆ, तत्त दनुगुण प्रीति विशेषण्ण - आया फलगळिगॆ बेकाद प्रीति विशेष गळन्नु, उत्पादित्तुकॊण्डु - उण्टुमाडिकॊण्डु अम्मुख आ मूलकवागि, उपकारकळाम् - सहायकगळाग बहुदु. साद्योपायगळिन्द आगतक्क उपकारगळु ऎरडु विधवु (१) अनिष्ट निवृत्तियु, (२) इष्ट प्राप्ति यु ; मुमुक्षुविन विषय दल्लि इष्ट प्राप्तिगॆ अनिष्ट निवृत्तियु ऎन्दरॆ भगवन्नि ग्रहरूप प्रति बन्धक निवृत्तियु अत्यावश्यकवु. ई साद्योपायगळु ई ऎरडु ई फलगळन्नू उण्टुमाडुत्तवॆ. आदरॆ मुमुक्षुवल्लदॆ, स्वर्गैश्वरादि फलगळन्नु अपेक्षिसुववनिगॆ प्रतिबन्धक निवृत्तियु आवश्यकविल्लदुद रिन्द, भगवति अनुग्रहगळिगॆ मात्रवे सम्पादकगळागि ई साधूपायगळु उपकारकगळॆम्ब तात्पर्यवु. मोक्षक्कागि साद्योपायगळन्न नुष्टिसुववनिगू कूड ई तनु अपेक्षिसदिद्दरू ऐहिक भोगगळन्नू, प्रियोहि ज्ञानिनो त्यर्थम् अहम् ऎन्दु हेळि रुव हागॆ तन्न प्रियभक्तनिगॆ कुचॆलादिगळिगॆ कॊट्ट हागॆ ऐहिक भोगगळन्नू सह कॊडबहुदु. देहावसानदल्लि मोक्षवन्नु प्रारि सिरवदरिन्द स्वर्गादि लोकगळ भोगगळन्नु कॊडुवदिल्लवु. दरॆ अवुगळु बन्धकगळादुदरिन्द कॊडवदिल्लवु. मोक्षेतर फला थि९गादरॆ ई साद्योपायगळन्नु व्यासमाडिकॊण्डु तत्त्वदिष्टानु सार फलगळन्नु अनुग्रहिसुवनु ऎम्ब तात्पर्यवु. अन्तू ई ऎल्ला सन्दर्भगळल्लि साद्योपायगळ आवश्यकतॆयु तप्पिद्दल्लवु. आदुदरिं द- गितॆयल्लि (१) चतुर्विधा भजन्ते मां जनास्सु कृति नो र्जुन । आद्रू जिज्ञासुरारि ज्ञानीच भरतर्षभ ॥ ऎन्दु (गी ७.१६रल्लि) सा द्योपायगळ आवश्यकतॆय हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लि 3________________
२२७८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मोक्ष फलप्रद सिद्योपाय साध्यॆपाययो उपकाराति, मुमुक्षुवुक्कु साद्योपायळागि व्याजमात्र तालॆ शान्त निग्रहमान सिद्योपायं निग्रहफलमान ज्ञान सबिचादिगळ्ळि कळित्तु परिपूर्ण कैर्य पर्यन्त फल कॊडुत्तु यावदात्मभावियाग उपकरिक्कु, ज्ञानियु मात्र मुमुक्षुवु. विक्क मूवरु फलान्तरापेक्षिगळु, साद्योपायवाद भजनवु उपासनारूपवादुदु, आदरॆ इल्लि साध्यॆपायवु फलप्रदवे ? सिपायवु फलप्र दवे ? साद्योपाय सिद्योपायगळॆरडू सेरि फलप्रदवे ? ऎन्दु विकल्पिसिदरॆ, ऒन्दॊन्दे फलप्रदवॆन्दरॆ मत्तॊन्दु निरर्थकवागुत्तदॆ. आदरॆ ईग साद्योपायवु आवश्यकवॆन्दु हेळिदनन्तर सिद्योपा यवु निरर्थकवॆन्दागुत्तदॆ. इवॆरडरल्लि सिद्धपायवे प्रधानवा दुदागि, सिद्धपाय शोधनाधिकारदल्लि अदर आवश्यकतॆयु हिन्दॆये उपपादितवागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द ऎरडू आवश्यकवॆन्दु हेळिदन्तॆ आयितु, हागॆ ऎरडू आवश्यकवादरॆ ई फलप्रदत्वदल्लि साद्योपाय कृतवु ऎष्टरमट्टिगॆ, सिद्धोपाय कृत्यवु ऎष्टरमट्टिगॆ ऎम्बुदन्नु विमर्शिसि उपदेशिसुत्तारॆ. मोक्ष फलक्कॆ सिद्योपाय साद्योपायगळु ऎष्टरमट्टिगॆ उपकारकगळु. 2 गुरि मुमुक्षुवुक्कु-मोक्षार्थिगॆ, साध्यॆपायगळागिरुव, व्याज म तत्तालॆ - नॆपमात्रदिन्द, शान्त निग्रहमान सिद्धपायं- अनन्तापराध माडिदुदरिन्द इदुवरॆगू भगवन्नि ग्रहक्कॆ यादुदु तप्पि निग्रह माडबेकॆम्बुदु शमनवाद सिद्योपा यनु, ज्ञान सचादिगळे कत्तु - इवनिगॆ प्राप्तवागिद्द ज्ञान इचवु तप्पि, परिपूर्ण ब्रह्मानुभववेनु, सर्वॆश्वरनिगॆ माडुव विविध कैर्यगळेनु, अवुगळ पर्यन्तवाद फलवन्नु,________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः وو कॊडुत्तु - कॊट्टु, यावदात्मभावियाग - आत्मनु नित्यनादुद रिन्द मुन्दॆ इरुव कालदल्लॆल्ला, उपक रिक्कु - अनुग्रहिसु तनॆ; साधॆपायगळु जडगळादुदरिन्द अवुगळु साक्षात्तागि फलप्रदगळल्लवु, अवु निमित्त मात्रव; सर्वॆश्वरनु ई भक्ति प्रप रूप उपायानुष्ठान माडिदवरिगेनॆ मोक्षकॊडुवदागि सल्पिसि रुवदरिन्द, आ उपायानुष्ठानगळु व्याजमात्रगळॆन्दु हेळल्प ट्टवु. व्याजगळादरू, सर्वॆश्वरनु हागॆ विधिसिरुवदरिन्द अवुगळन्नु अनुष्ठिसलॆबेकु. ई साधूपायानुष्ठानगळिन्द सुप्रीतनाद सत्व श्वरनु इदुवरॆगू निग्रहिसि पुनः पुरः बन्धनक्कॆ गुरिमाडिदवनन्नु मन्निसि, आतनिगुण्टागिद्द प्रकृतिसम्बन्ध निन्द प्राप्तवाद ज्ञानतिरो हितत्ववन्नु होगलाडिसि, प्रकृति सम्बन्धवन्नु तप्पिसि, सैनरूपे णाभिनिष्पद्यते ऎन्दु श्रुतियल्ल, सम्पद्याविर्भावनशब्दात् ऎन्दु ब्रह्मसूत्रदल्ल, हेळिरुव हागॆ सर्वज्ञतॆयन्नु हॊन्दिदवनागि, भगवत्तैर्यप्राप्तियवरॆगू हेळिरुव मोक्षफलवन्नु हॊन्दिसु वनु हीगॆ ई ऎरडु उपायगळू आवश्यकवु ; ऎरडू उपकारक गळू ऎम्ब तात्पर्यवु. हीगॆ अभिप्रायपडुवदरिन्द साध्य पा यद आवश्यकतॆयू सिद्धोपायद प्राधान्यवू ऎरडू सार्थक्यवन्नु हॊन्दिदवु. मुन्दॆ हीगॆ अभिप्राय पट्टरेने शास्त्रगळल्लि कॆलवु कडॆ साध्य पायगळु मोक्षप्राप्तिगॆ आवश्यकवॆन्दू, इन्नू कॆलवु कडॆ सि पायन, अवश्यकवॆन्दू हेळुव प्रमाणगळॆरडू सुसज्जितगळॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. सिद्ध साद्योपायगळन्नु बोधिसुव ऎरडु विध प्रमाणगळू सुसज्जितगळु. 1 आगैयाल् - हीगॆ साद्योपाय सिद्योपायगळॆरडरिन्दलू मोक्ष प्राप्तियॆन्दु हेळुवदरिन्द ऎन्दरॆ साध्यॆपायदिन्द व कृतनाद सिद्रूपायनिन्दले मोक्षवुण्टागुत्तदॆन्दु हेळुवदॆ रिन्द, मुमुक्षुविनुडैय - मोक्षार्थिय, सर्वानिष्ट निवृत्ति पूर्वकवागि परिपूर्ण ब्रह्मानुभव तर्य प्राप्तिय वरॆगू________________
२२८० ww श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सिद्ध साध्य पाय परो भय प्रमाणानि सुसज्जि तानि, आगैयाल् मुमुक्षुविनुडैय सानिष्ट निवृत्ति पूर्वक माम् परिपूर्ण कैर्य पर्यमान फल परम्परैयॆ लां सिद्धपाय कार्यवॆन्नुव, प्रसादन मान सा धोपाय मडियाग वरुगिदॆ न्नु, प्रमाणगळिरु ं ससङ्ग तज्ञळ्. उण्टागुव फलपरम्परॆगळॆल्ला, सिद्धोपाय कार्यवन्नु - सिद्दपायन कार्यवॆन्दू, प्रसादन मान - भगवन्निग्रहवन्नु होगलाडिसि, आतन अनुग्रहवन्नु साधिसिकॊडुव, साध्यॆपाय मडियाग - साद्योपायद मूलकवागि, वरुगिरुदन्नु म् - ई फलपरम्परॆगळॆल्ला बरुत्तवॆन्दू हेळुव प्रमाणगळिरुव ऎरडु विध प्रमाणगळू, सुसण्ण तज्ञळ - समञ्जसवादव स्पर विरुद्धवॆन्दिगू अल्लवु ऎम्ब तात्पर्यवु. अन्तह प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ :- सिद्योपायने मोक्षप्रदनॆम्ब दक्कॆ :- ३. सकल फल प्रदोहि निष्टु 1 १. अमृतस्य परं सेतुव, २. आमृतस्यष सेतुः अस वर्ग प्रदो हरिः ५. तेषामहं समुदा मृत्यु संसार साग रात्, ६, य वेषवृणुते तेनलभ्य साध्यॆपायगळु मुक्तिप्रदगळॆम्बुदक्कॆ पर १. निचाय्यतं मृत्यु मुखातमुच्यते. २. ज्ञात्वा देवं मुच्यते सत्व पापै, ३, तमेवं विद्या नमृत इद भवति, ४. मुमुक्षु रै शरण महं प्रप, ५ तङ्गच्छ शरणं हरि, ६. ना नकं शरणं प्रज ७, मां प्रप न्यू विमुच्यते आ भक्ता परमया वापि प्रपत्तावा महा मते 1 प्रापोहं नान्यथा प्राप्य- मम कैर्य________________
(na) साद्योपाय शोधनाधिकार चरवको नविधिसि, किन्त्वनुवाद इति वादस्य खण्डनं. ४. आनलुम् इ प्रपत्तियागिर उपाय विशेष शास्त्र हीगिरुव ऎरडु विध प्रमाणगळू ननगॆ समञ्जसवे सिद्दू पायने सर्वफलगळन्नू कॊडुववनु. आदुदरिन्द सिद्योपायने सर्व फलप्रदनॆम्ब प्रमाणगळेनो समञ्जसवादुवे. आदरॆ सिद्दो पायनु साध्यॆपायगळिन्द वशीकृतनागि सुप्रीतनागि फलप्रदो नखनाग,वदरिन्द साध्यॆपायगळ फल प्रदगळॆम्ब प्रमाणगळू कूड समञ्जसवादुवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु. आदुदरिन्द प्रपत्तिय ऒन्दु साध्यॆ पायव साध्यॆपायवल्लवॆम्ब पूर्वपक्षिगळॆल्ला निरस्तवादवु. 3 अदक्कागि चरमकदल्लि “मामेकं शरणं प्रज” ऎम्ब वाक्यवॆनु विधियॆ : ? अनुवादवॆ ? ऎन्दु विकल्पिसि, कॆलवर, इदन्नु विधिवाक्यवॆन्दु ऒप्पुवदिल्लवॆन्दू अनुवादमात्रवॆन्दू हेळुवरु. प्रपत्तियु आनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु ऒप्पिदरू, असमर्थनु तन्निष्टवु नॆर वेळुवदक्कागि समर्थनन्नाश्रयिसुवनॆम्बुदु लोकसिद्धवादुदन्नु विधिसबेकॆ ? यावाग विधियल्ल अन वाद मात्रवॆन्दायितॊ, आग भक्ति स्थानदल्लि प्रपत्तियन्नु हेळल्पट्टितॆ : बुदु सरिहोगुवदि इवु; हीगॆ पूर्वपक्षवन्नु कॆलवरु माडुत्तारॆन्द हेळि, अदन्नु निरसन माडुत्तारॆ. प्रपत्तिय चरम श्लोकदल्लि विधेयवॆन्दु ऒप्पिदरॆ तानॆ?, अदु साध्यॆपायवॆन्दु इल्लि विधिसल्पट्टिदॆ ऎन्दु हेळबहुदु. हागॆ विधिवाक्यवॆ, अल्लवु ऎन्दु पूर्व पक्षवु. चरम श्लोकवु विधिवाक्यवल्लवु, अनुवाद मात्रवे ऎम्ब वादद खण्डनवु. ४, अनालु - प्रपत्तियु अवश्य कर्तव्यवॆन्दु ऒप्पिदरू, इप्रपत्तियागिर उपायविशेष विशेषवन्नु, शास्त्रं निधिक वेणमो
- ई प्रपत्ति ऎम्बुव उपाय ? , अध्यात्म शास्त्र वु विधि
सभॆ कि ’ विधिसबॆका मनेन इल्लवॆम्ब तात्पर्यवु ; लोकल्________________
२२८२ श्री मद्र हस्य त्रयसारे विधिक्कवेणुमो ? लोकल् तन्न रक्षित्तु कॊळ विरगि लादॆ यळु नुवा नॊरुर्व अप्पोदु सन्निहितनान रक्षण समर्थन्य मत्तु मालॆ, तन्नॆयुम् ईश्वरनैयु सिद्ध परमान शास्त्रशालॆ कॆळिन्साल्, ताने यवनॆ शरण वाग प्पत्तानो ? आकैयाल् अकिञ्चननुक भक्ति स्थानलॆ प्रप तिय निधिक्किरदॆ नै कूडादे ? ऎन्नु शिलर् शूल्लुवरगळ्. ई लोकदल्लि, तन्नॆ, रक्षित्तुकॊळ्ळ सिरगिल्लदे - तन्न रक्षिसि कॊळ्ळुव मार्गवु इदॆ. आळुनु र्वा- अळुववनु, शोकिसुववनु, (माशुचः ऎम्ब वाक्य तात्सर्यवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु हेळिदुदु), ऒरुर्व - ऒब्बनु, अदु सन्निहितनान - आगले समा बन्द, रक्षण समर्थ नैकृत्तु मास्कोलॆ - रक्षिसलु सामर्थ्यविरनवनन्नु आश्रयिसुव हागॆ, त न्नॆयु ईश्वर नै युव - तन्नन सर्वॆश्वरनन्नू, सिद्ध परमानशास्त्रत्ताले - स्वरप शोध क वाक्यगळुळ्ळ शास्त्रदिन्द, तॆळि नाल्- ई शश ऎन्दु प्रतियल्लि हेळिरुवहागॆ तानु असमर्थनॆन्द सर्वॆश्वरनु समर्थनॆन्द तिळिदरॆ, ताने, अनन्य - अवनन्नु, शरण मागप्प तानो ? - उपायवागि आश्रयिसलारनो ? अदक्कॆ शास्त्रद विधि वाक्य बेकॆ ? ऎम्ब तात्पर्यवु. असव र्धनु समर्थनन्नु आश्र यिसुवदु लॆ.कानुभववाद विषयवु इदक्कॆ शास्त्र विधियु बेकिल्ल वॆम्ब भाववु, आगैयाल् - आदुदरिन्द, अकिञ्चननुक्कु - बे गतियिल्लद असमर्थनिगॆ, भक्तिस्थानदल्लि ऎन्दरॆ उपासनद स्थळदल्लि, प्रपत्तियन्नु, विधिक्किरदॆ कूडाद - विधिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळु वदु सरियल्लवु, ऎन) - कॆलवरु, कॊल्लुवर्गळ - हेळुवरु, पूर्व दक्ष तरुवरु ऎम्ब भावव, मुन्दॆ ई वादवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. सक्करॆ सीयागिदॆ ऎम्बुदक्कॆ शास्त्रविधि बेकॆ ऎम्ब दु अवर आक्षेपवु लोकसिद्दवाद प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधि बेकिल्लवॆम्ब नादद खण्डन वु. 3 इदुवुदु - हीगॆ समर्थनन्नु असमर्थनु तानागिये विधि________________
सापाय शोधनाधिकारः प्रप४ लोकसिद्धत्वात् अविधेयत्व मिति वादस्य खण्डनं २२८३ इदुवु मौचित्य मूलमान वतिवादव :-ऎने यॆन्निल् लोकत्तिलॆ ऒरुवन ऒरुर्व आश्रयिक्कुम् पोदु, इन्न पडियेयाश्रयित्ताल् इवनरु मॆन्नु मिडरु प्रमाण शालॆ यरिनाश्रयिक्कु मालॆ, इट्टु विश्वर न यन्न प्रकारत्तालॆ यन्न वधिकारि पति नाल्, इव ईश्वर रक्षिक्कुवन्नु विडम् आरियुदु कर्तव्य परमान शास्त्र मॊळॆय बेरु प्रमाणमि बलद आवश्यकतॆयिल्लदॆ आश्रयिसुवनॆन्दु हेळुवदू कूड औचित्य मूल मान - सर्वॆश्वरनु सर्वशक्तनॆन्दू, जीवात्मनु आतनिगॆ पर तन्त्रनॆन्दू, आ सामर्थ्यदॊन्दिगॆ तनगॆ परतन्त्रनागि दीननादवनल्लि पूर्ण दयॆदु सर्वॆश्वरनिगॆ उण्टॆन्दु तोरिसुव औचि मूल वाद, अतिवादवु - शास्त्रवन्नु बिट्टु माडुव युक्तिवादवु. ऎष्टने यॆन्निल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ, ई लोकदल्लि ऒब्बनन्नु ऒब्बनु आश्रयिसुवाग, इन्न पडिय आश्रयिताल् - ई रीति यल्लि आश्रयिसिदरॆ, इवनिरज्जु मन्नु मिडत्तॆ - इवनु रक्षिसुव नॆम्ब सन्दर्भदल्लि, ऒरु प्रमाणाल् अरिन्नु - ऒन्दु प्रमाण दिन्द तिळिदु, आश्रयिक्कु मालॆ - आश्रयिसुवहागॆ, इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ प्रसत्यनुष्ठान सन्दर्भदल्लि, ईश्वरनै. सश्वरनन्नु इन्न प्रकारत्ताले - ई प्रकारदल्लि ऎन्दरॆ गुरु मुखेन ऐदु अण्णगळिन्द कडि, इन्न वधिकारि- ई अधिकारियु ऎन्दरॆ, भक्तु कायक्कॆ असमर्थनाद अधिकारियु, पत्ति नाल् - आश्रयिसि दरॆ, इदनै - ई अकिञ्चन्य, अनन्यगतित्वगळिन्द युक्तनाद इवनन्नु सश्वरनु रक्षिसुवनु, ऎन्नु मिडव - हेळुव सन्दर्भवन्नु, अरि युम् पोदु - तिळियुवाग, कर्तव्य परमान - विधिपरवाद, शास्त्र मॊळिय - शास्त्रवन्नु बिट्टरॆ, वेरु प्रमाणवि-बेरे .________________
२२८४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे नाम् आश्रयिक रक्षिकु ऎन्नु अनुमानत्तालॆ यरु दि यिट्टु आश्रयिक्किल् ईश्वर तत्वज्ञानमुडै यारॆल्ला प्रमाणविल्लव शास्त्रप्रमाण विना प्रत्यक्षान मानगळु यावुवू इल्लवु. ई हिन्दिन वाक्यद मूलक लोकदल्लि परम कारुणिकनाद सम र्थनु तनगॆ अधीननागि दीननादवनन्नु रक्षिस नदन्नु लोकदल्लि कण्डि रुवदरिन्द, इदक्कॆ विधिवाक्य प्रमाणवेनू बेकिल्लवॆम्बुदन्नु लोक दल्लि प्रत्यक्षवागि कण्डिरुवॆवु ऎन्दु तन्द आक्षेपक्कॆ आ लोक दृष्टान्त मूलकवागिये आश्रयिसुवदक्कॆ प्रमाण बलवु अवश्यकवॆन्दु तोर्पडिसुत्तारॆ. लोकदल्लि कारणिकनाद समर्थनु रक्षिसुव नॆम्ब आशयदिन्द आश्रयिसुवागलू आतनन्नु ऎन्तवनु यावरीति यल्लि आश्रयिसिदरॆ रक्षिसुवनॆम्बुदन्नु प्रमाण मुखेन तिळिद. हॆ-गॆ आश्रयिसुवनो, हागॆये ई सन्दर्भदल्ल ऎ- तह अधिकारियु याव अण्णगळिन्द कूडि हेगॆ आश्रयिसिदरॆ सर्वॆश्वरनु रक्षिसुवनु ऎम्बुदन्नु शास्त्र प्रमाणद विधिवाक्यद मूलक तिळिदु हागॆये अनुष्ठिसिदरॆ मोक्षप्राप्तियुण्टागुत्तदॆ, अन्न था इल्लवॆ, विधिवाक्यग ळाद “ओमित्यात्मानं युञ्जीत एतद्व महोपनिषदं देवानां गुह्यं, य एवं वेद ब्रह्म महिमान मा ज्योति” इत्यादिगळल्लि प्रपतियु विधिसिरुवदरिन्द, अदन्नु परि करगळॊन्दिगॆ अनुष्ठिसलेबेकॆम्ब तात्पर्यवु. ६ गॆ प्रत्यक्ष सिद्ध वादुदक्कॆ शास्त्र विधिबेके ऎम्ब न्यायवन्नु आरोपिसि हॆळिद पूरै पक्षवु निरसन माडल्पट्टितु. मुन्दॆ अनुमान प्रमाणरित नोडिदरू सर्वॆश्वरनु ई मोक्षार्थियन्नु रक्षिसुवनु, हीगिरुवाग इदक्कॆ शरणं व ज ऎं विधिवाक्य बेकॆ ?आदुदरिन्द शरणं प्रज ऎ ब द ६ नु ना नॆ, विना विधियल्लव, ऎम्ब वादव सिरस नाडल्पडदॆ, नानु आश्रयिसि क रक्षिकु मनावु आश्रयिसि दरॆ रक्षिसुवनु, सामर्थ्यवू करुणॆय इरुवदरिन्द ऎम्बदागि, अनुमानत्तालॆ - अनुमान प्रमाणदिन्द अरुदियिट्टु - निश्चयि सि, आश्रयल् - सर्वॆश्वरनन्नु आश्रयि________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२८५ र्कम् इप्पडि अन षिक्कला मागै याले उपासन विधायक शास्त्र ळ् निरर्थकाम्, सर्व उपासनादिग प्पण्ण अवत्तिल् समर्थनल्लादर्व प्रपति अप्पण्णवन्नु विशेषित्तु, नियमक्कॆ अनु मानाल् कदडादु, मत्तुळ्ळ उपा सिदरॆ, ईश्वर तत्त्वज्ञानमुडैयारॆल्लारुव - समर्थनाद सर्वॆश्वरनॊब्ब इद्दानॆ 5 ब ज्ञानविरुवरॆल्लरिगू इन्तह ज्ञानवु नास्तिकल्लदॆ इतररिगॆल्लरिगू उण्टु, आदुदरिन्द उपायानु ष्ठान माडद ऎल्लरिगू, इप्पडि अनुषिक मत्तागैयालॆ ई रीतियागि नडॆतॆ युण्टागबहुदादुदरिन्द, उपासन विधायक शास्त्रज्ञ - उपासनवन्नु उपायवागि विधिसिरुव शास्त्रगळु ऎन्दरॆ ब्रह्म विद्यॆगळॆल्ला, निरर्थनाम - निरर्थकवादुवुगळागुववु. आदु दरिन्द इल्लि प्रत्यक्षान मान प्रमाणगळु नियोजनगळु, शास्त्र प्रमाणवे उपादेय वागि प्रपत्ति विधायक शास्त्रगळिरुवदरिन्द अवु गळन सरिसि अनुष्ठानवे शिष्ट सम्मतवागुवदरिन्द, मामे कं शरणञ्ज ऎम्ब गि तोपनिषत्तिन वाक्यवु विधिये विना अनु वादवल्लवॆम्ब तात्पर्यवु ई दूषणव तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि पूर्व पक्षिय - “ उपा सन विधि वैयक्कॆ कारणविल्लव, समर्थनिगॆ उपासनादिगळु शास्त्रवु विधिसिरुत्तदॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळु व ; असमर्थनादरू अनु मान मूलकवागि तनगॆ प्रप ऎम्बदागि ऊहिसबहुदु; ऎन्दरॆ असम र्थनु समर्थनन्नाश्रयिसिदरॆ रक्षिसवनु ऎम्बुदन्नु अनुमान मूलक साधिसबहुदु” ऎन्दु हेळ बह दॆन्दु भाविसि, अदन्नु अनु वाद माडि खण्डिसुत्तारॆ. समर्र उपासना दिगप्पण्ण- सवर नार वनु उपासनादिगळन्नू, सण्ण शारि ता विधियन्न नुस बिसि माडबहदु, अव८ - आ उपासनादिगळल्लि, समरन ना दर्व - असव र्थनु, प्रयॆ प्पण्ण : समर्थनन्नु आश्रयिस बहुदु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, विश्लेषित्तु नियमि - हीगॆ व्यत्यास वन्नु प्रदर्शिसि नियमि णवु, अनुमान प्रमाणदिन्द साधिसु________________
२२८६ श्रीमद्रहसत्रयसारे यळिल समर्थननिगॆ यॊळिनाल् आवत्ति नुडैय स्थान तिले प्रपत्तिय हण्णुवदन्नु शास्त्र म निधियाद पोदु इदु, कडप्पडादु - साध्यवल्लवु, अनुमान प्रमाणदिन्दले हेळु तेवॆ, शास्त्र विधियु बेकागिल्लव ऎन्दु हीगॆ हेळिदरॆ, भक्त पाय विधिवाक्यक्कॆ नैरर्थ्यक्यवु उण्टाग लारदष्टॆ ऎन्दरॆ अदक्कॆ उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ. समर्थनन्नु असमर्थन, अक्रयिसिदरॆ रक्षि सुवनॆम्बुदन्नु ऊहिसिये तिळियबहुदु ; इदक्कॆ शास्त्र विधिय बेकिल्लवु, शास्त्र 1 अप्राप्त विष ऎन्दल्लि’ विना इन्तह सिद्ध विषय दल्लि बेकिल्लवु, ऎन्द पूर्वपक्षियु हेळिदुदक्कॆ सव र्थनु असमर नन्नु रक्षिसुवनॆम्बुदु अनुमान प्रयाणदिन्दले यावाग एर्प ट्टितो, आग ऎल्लरू, समर्थने आगलि असव र्धनॆ- आगलि हीगॆ आश्र बिसिये रक्षणवन्नु हॊन्दुवदरिन्द, कतरवाद उपासनवु यारिगू बेकागलॆ, उपासन विधिगॆ नैरर्थ्यक्यवु प्राप्तवागुत्तदॆ ऎन्दु दूषणवन्नु हेळिदरु. इदक्कॆ पूर्व पक्षियु उपासन शास्त्र पूर्वपक्षियु नैरर्थ्यक्केनू कारणविल्लवु ; समर्थनिगॆ उपासनरूप शास्त्र विधियु, असवर्थनिगादरो शास्त्र विधियु बेकिल्लवु, लोकदल्लि समर्थनु असमर्थनन्नु रक्षिसुवदु व्यक्तवागिरुवदरिन्द अनुमान प्रमाणदिन्दले सिद्धव, ही ग नियमवु ऎन्दरॆ समर्थनिगॆ शास्त्रविधिय असमर्थनिगॆ अदु बेकिल्लव ऎम्बुदन्नु अनुमान दिन्द साधिसुवदु साध्यविल्लवॆम्ब भावव. अदेकॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ मत्तुळ्ळ उपायळिल् - बेरे उपायगळल्लि ऎन्दरॆ उपासनॆ यल्लि, समरनक्कॆयॊळिन्दाल् - समर्थनल्लदे होदरॆ, अवत्तिनुडैय स्थानलॆ - आ उपासनॆय स्थानदल्लि, प्रस तिक्कि हण्णुवदॆनु - प्रपत्तियन्न नुष्टिसतक्कद, शास्त्र व विधियाद पोदु - शास्त्रवु निधिसदॆ होदरॆ, मुन्नु विधि उपायत्तुकु - मॊदलु विधिसिद उपाय वाद उपासनॆगॆ अनक ना न पडियालॆ’ समर्धनल्लदॆ इरुवदरिन्द अनर्हन रिन्द अर्दिफल - अदर फलवु, यिळक्कु वर पडियाम् . हीगिग________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२८७ मुन्नु विधित्त उपाय त्तु क्कनर्हनान पडियाले यदिन् फल यिळक्कुम् पडियान, सदे होगदॆ कायितु. सव र्थनिगॆ उपासनॆयन्नु हेळिरुव शास्त्रविधि ऎ-दॆ, ऒप्पिकॊळ्ळुवदरिन्द, अतीन्द्रिय विषयवाद मोक्षप्राप्तिगॆ विधि बेकॆन्दु शास्त्र हेळिदन्तायितु. आसव र्थनिगॆ शास्त्र विधि बेकिल्ल वॆन्दरॆ, अतीन्द्रिय मोक्ष प्राप्तिय बेकिल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु ; आग असमर्थनिगॆ मोक्षवे इल्लवॆन्दू हेळिदन्तायितु. द्रिय विषन वाद मोक्षवु असमर्थनिगॆ ऎल्लियादरू इल्लदे इर बहुदो ऎन्दरॆ आग असमर्थनिगॆ उपासनक्कॆ बदलागि प्रपत्तिय न्ननुष्ठिसबहुदु ऎम्ब अप्राप्त विषयदल्लि शास्त्रविधियु आवश्यकवु, ई शास्त्र विधियन्नु नावु अकरिसि अशक्तनु प्रपदनवन्न नुषि सुवनु, अदरिन्द मोक्षवन्नु हॊन्दुवनु ऎन्दु हेळुवॆवु. ई शास्त्र विधियन्नु अज्ज करिसदे इरुवदरिन्द असमर्थनिगॆ नो क्षवे इल्लवॆन्दु ऒप्पबेकायितु. हीगॆल्लादरू उण्टो ? कृपाळु वाद समरनाद सर्वॆशरनु असमर्थनन्नु रक्षिसिये रक्षिसुवनु ऎन्दरॆ आग ई मार्गवन्ने ऎल्लरू अवलम्बिसुवदरिन्द उपासन शास्त्र ) नैरर्थ्यक्यवु तप्पिद्दल्लवॆम्ब भाववु. ईग पूर्व पक्षिगळु हेळिदुदु हेगॆन्दरॆ, “ उपासन विधिय बल दिन्द समर्थनिगॆ अदरल्लि प्रवृत्तियू, असमर्थनिगादरो लोक दृष्टियन्द शक्षनादवनन्नु आश्रयि सोणवू, ऎन्दु हीगॆ हेळिदरॆ प्रपत्तियन्नु आनुष्ठिसलेबेकॆम्ब निर्बन्धवू इल्लवु, अन्तवनिगॆ मो क्षद सिद्धियिल्लवॆन्दु हेळिदन्तॆ य आगलिल्लव” ऎम्बुदु. प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधि बेडवॆम्ब वादक्कॆ ऒन्दु निदर्शनद मूलक प्रतिद्वन्दि रूपदल्लि भगववरू पकै र्यादिगळिगू कूड आग शास्त्रविधियु बेकिल्लवॆम्ब, पूर्वपक्षिगॆ अनभिमतवादुदु प्राप्तवागुत्तदॆन्दु, ऎष्टने यॆन्निल् ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तारॆ. ऎण्णने ऎन्निल्-असमर्थनु उपासनद स्थानदल्लि प्रपदनानु स्नान माडबेकॆम्ब विधियु आवश्यकवॆम्बुदन्नु सदृष्टान्तवागि तोरि________________
20 श्री मद्र हस्य त्रयसारे ) ऎब्बने यॆन्निल् - लोकल् राजसेवादिगळुव तल ज्ञळु ं काणच्चॆयदॆ, मालाकरण, दीपारोपण स्तुति नमस्कारादिगळ्ळि शास्त्र निरपेक्ष माग अनुष्ठिताल् अप चारळ वरुमृडिया यिरुयाले, परिकर नियम नोडु कूडिन भगववादि प्रकारङ्गळुं तत्रल ळु नियतक्कळाग शास्त्रं कॊण्डरिगिराप्पोलॆ, इष्टम्, लोकल् प्रपत्तियुं तत्लङ्गळुं कण्णु पॊन्सालु, सदाचार्योपदेश सापेक्ष मन्त्र विशेषादिगळॊडॆ कूडिन प्रपत्ति कुम् फलविशेषळु कुं साध्य साधन भानव सुवॆव, हेगॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- लोकल् - लोकदल्लि राज सेवादिगळु - राजनिगॆ माडुव कैर्मगळन्नू, तत्सल ळु - अदरिन्दुण्टागुव फलगळन्नू सह, काणच्चॆ दे - नावु कण्डे इद्दरू ऎन्दरॆ शास्त्र निरपेक्षनागिरुवदन्नू नावु कण्डिद्दरू कूड, मालाकरण - पुष्पदारवन्नु माडुवदु, दीपारोपण दीपगळन्नु हच्चणवु, स्तुति - स्तोत्रवु, नमस्कार मॊदलादवु गळु, इवुगळन्नु, शास्त्रनिरपेक्षवाग अनुष्टित्ताल् - शास्त्रद पेक्षॆयिल्लद हागॆ अनुष्ठिसिदरॆ, अपचार वरुमृडिया यिरु कैयाले - भगवदपचारगळु उण्टागबहुदागिरुवदरिन्द, परि करनियमळडे कूडिन - आया सेवॆगळिगॆ यावयाव अण्ण गळ, बेको आया अण्णगळिन्द सेरिद, भगवत्सवादि प्रकारण तुम् - भगवतेवॆ कैर्यद प्रकारगळन्नू, तप्पलगळन्नू, निय तज्ञळाक -हीगॆये माडबेकॆम्ब नियमविरुववन्नागि, शास्त्र व कॊण्डरिगिराप्पोलॆ . हेगॆ शास्त्रद मूलक तिळियुत्तेवो हागॆ, इष्टु व - ई सन्दर्भदल्ल, लोकल् प्रपत्तियुं तत्र लळु कण्डु पॊन्सालुम् - ई लोकदल्लि असमर्थनु समर्थनन्नाश्रयिसि अदक्कॆ फलगळुण्टागिरुवदन्नु नावु कण्डिद्दरू, सदाचारोपदेश सापेक्ष मन्त्र विशेषादिगळॊडॆ कूडिन - कनिष्ठ ज्ञाननिष्ठॆगळिरुव आचारर उपदेश बेकागिरुव द्वयानि________________
शास्त्र साध्य पाय शोधनाधिकारः कॊरियवेण्णुगैयाल् अन्नो 950F फलळुक्काग. सेवा विशेष विधिक्किरप्पोलॆ प्रपत्ति युं विधिक्किरदु, मन्त्र विशेषगळिन्द सेन्द, प्र पक्कु म् फल विशेषळु कुम् - प्रपत्तिगू अदरिन्द प्रार्थिसल्पट्ट फलविशेषगळिगू, साध्य साधन भाववन्नु, शास्त्र व कॊण्डरियनेण्णुगैयाल् - शास्त्र मलकवागिये तिळियबेकागिरुवदरिन्द, आगैयाल् - आ कारण दिन्द, अम्रफलळुक्काक - आया फलगळिगागि, सेवा विशेष लै - भगवत्तैर्य विशेष गळन्नु, विधिक्कि राप्पोलॆ - शास्त्रवु विधिसिरुव हागॆ, प्रपत्तियुं विधिक्किरदु शास्त्र व प्रप यन्नू विधिसिरुत्तदॆ, याव याव परिकरगळॊन्दिगॆ याव रीतियल्लि याव फलगळिगागि अनुष्ठिसतक्कदॆम्बुदन्नु शास्त्रव विधिसिरुत्तदॆ. ई मेलिन वाक्यद तात्पर्यवु इष्टॆ : - लोकदल्लि राजसेवॆगळु नडॆ दिरुवदन्नू अदरिन्द राज कैर्यवन्नु माडिदवरु फलगळन्नु पडॆ दिरुवदन्नॆ नो नावु कडिरुत्तेवॆ. इदॆ; लौकिक विषयवु. ई लोक न्याय वु पालाकिक विषयदल्लि सरिहोगुवदिल्लवॆन्दु हेळुवदक्कागि लोकल् काणच्चॆये ऎम्ब प्रयोगवु, यद्यपि लोकदल्लि आस मर्थनु समर्थनन्नु आश्रयिसि इहलोक फलगळन्नु हॊन्दिरुव दन्नेनो कण्डिरुवॆवु. इवुगळिगेनो शास्त्रद आवश्यकतॆयिल्लवु. ईग भगतत्तैर्यगळाद मालाकरण दीपारोषण, स्तुति नन सारादिगळिवॆ. इवुगळन्नु शास्त्र निरपेक्षवागि माडबहुदो ? हागॆ शास्त्रविरुद्धवागि ई कैर्यगळन्नु माडिदरॆ, भगवति युण्टागि शुभफलवुण्टागुवदक्कॆ बदलागि भगवदप्रीतिय ऎण्टागि अशुभ फलवु प्राप्तवागुत्तदॆम्बुदु हिन्दॆये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. शास्त्र विहितवाद पुष्पगळन्नु सम्पादिसि हारवन्नु माडबेकु. तुळसियन्नु शास्त्र निषिद्धवल्लद दिनगळल्लि ऎत्तितन्दु मालॆयन्नु रचिसबेकु. इल्लदिद्दरॆ प्रत्यवाय उण्टु. शचिर्भूतनागि स्तुतिस बेकु. जलस्पर्श माडि बिट्टु स्तुतिसबारदु नमस्कारवन्नु “युगा नेवु कारयेत्” ऎम्ब प्रमाण बरुवाग ऒन्दु सलवागलि मूरु 3________________
२२९ ० ई श्री मद्रहस्यत्रयसारे सलवागलि नमस्कार माडकूडदु ; मत्तु ऒन्दु कैयिन्द नमस्कार माडकूडदु. नमस्कारवु अष्टाङ्ग संयुतवागिरबेकु. हीगॆ शास्त्रदल्लि हेळिरुव हागॆ भगवतेवॆगळन्नु माडतक्कद्दु. इल्लवादरॆ अपचारक्कॆ कारणवागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. इन्तह भगवत्तैर्यगॆ ळन्नु नडॆसतक्कद्दॆम्बुदन्नु शास्त्रमूलक तिळिदु हेगॆ नडॆसुत्तेवो, हागॆये ई प्रपत्तिय सन्दर्भदल्लू ऎन्दु हेळुत्तारॆ ; लोक दल्ल असमर्थनु समर्थनन्नु शरणु हॊन्दि फलगळन्नु हॊन्दिरुव दन्नु कण्डिवॆवु ; आदरॆ अदृष्ट फलवन्नु कॊडव प्रपत्तियु सदाचार्योपदेश लब्द शास्त्रदल्लि हेळिरुव मन्त्रार्थ ज्ञानवेनु, अनुष्ठानवेनु, इवुगळन्नु ऒळगॊण्डिरुत्तदॆ ; आ प्रपत्तिगू अदर फलक्कू साधन साध्य भावगळु हेगॆ ऎम्बुदन्नू शास्त्रमूलकवा गिये तिळियतक्कद्दु, आदुदरिन्द भगवत्तेवारूप कैर्यगळु हेगॆ शास्त्रविहितगळागि शास्त्र नियत क्रमदल्लि नडॆसतक्कवो, हागॆये प्रपत्तियू कूड शास्त्रविहितवाद उपायवादुदरिन्द शा स्त्र )वु विधिसिद रीतियल्लि सदाचार्यर मूलक नडॆसतक्कद्दु. हागॆ प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधियु बेकिल्लवॆन्दरॆ, राजसेवॆगॆ हेगॆ शास्त्र विधि बेकागिल्लवो हागॆये भगवतेवारूप कैर्यगळिगू शास्त्र विधि बेकागिल्लवॆन्दु ऒप्पबेकागुत्तदॆ ऎन्दु प्रतिद्वन्दिरूप दूषणवन्नु हेळुत्तारॆ. राज सेवॆगॆ शास्त्रव बेकिल्लव, भगव वॆगॆ शास्त्र विधियावश्यकवु ; हेगॆन्दरॆ अशुचियाद पुष्पदिन्द रचि सिद पुष्प मालॆय शासनिषिद्धवागि भगववॆगॆ अनर्हवु ; नोडलु चॆन्नागिद्दरॆ राजनिगॆ अर्हवादुदु. हागॆये मिक्क सेवॆ गळल्ल ऊहिसबहदु ई अभिप्रायवु प्रतिकगळिगॆ अनभिमत वाद विषयवु भगवङ्कर्यगळिगॆ अवरुगळु तुम्बा माहा तॆयन्नु हेळुवदरिन्द अव शास्त्ररीत्या नडॆयतक्कवुगळॆन्दु केळुत्तारॆ अज्ज नल्लाद पोदु प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधिय बेकि इवु, अनुमानदिन्दले व्यक्तवॆन्दु अभिप्रायपट्टरॆ, राजसेवॆ मै पोलॆ - राज सेवॆगॆ हेगॆ शास्त्र निधि बेकिल्लवो, हागॆये, भगवत्सॆवॆय कूड, विधिक्कवेण्डादॊळियु - शास्त्र विधि 3 लक विधिसबेकादुदिल्लवागि होगबेकागुत्तदॆ. भगवत्तेवॆगॆ 7 ·________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२९१ अण्णनल्लाद पोदु राज सेवॆ मै प्पोलॆ भगवतेवॆयुव विधिक्क वेण्णादॊळियुम्; प्रपत्तिकुम सदाचारोपदेश पू र्वक मन्त्र ग्रहणादिगळ अनपेक्षितळाग प्रसणक्कुं नीवु हेगॆ शास्त्र विधियु आवश्यकवॆन्दु हेळुत्तीरो हागॆये प्रपत्तिगू कूड शास्त्र विधियु आवश्यकवु, असमर्थन विषयदल्लि अनुमान प्रमाणदिन्दले व्यक्तवॆन्दु हेळुव वादवु अतीन्द्रिय विषयदल्लि न्यायवल्लवॆम्ब भाववु. हीगॆ वादिसुववरु प्रपदन मन्त्रवाद द्वय मॊदलाद मन्त्र गळ उपदेश मात्र आचार मूलकवागि शास्त्र रीत्या नडॆसतक्क द्दॆन्दु हेळुवरु. प्रदनानुष्ठानक्कॆ शास्त्रविधि बेकागिल्लवॆन्दु हेळुववरिगॆ ई मन्त्रोपदेशमात्र शास्त्र विधप्रकार नडॆय बेकॆम्बुदु ताने एकॆ ? ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ. इदू कूड शास्त्र निरपेक्षवागियू सदाचारोपदेश निरपेक्षवागियू नडॆयबहु दागि बरुत्तदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ- प्रपत्तिक्कुव - प्रपत्तिगू कूड सदाचार्योपदेश पूर्वकवाद, मन्त्रग्रहणादिगळ्- मूलमन्त्रद्वय चरमश्लोकादिगळ उपदेशगळू कूड, अनपेक्षि तज्ञळागबेकागिल्लदवुगळागि, प्रसणक्कु उण्टागबहुदु. यावाग मन्त्रोपदेशक्कॆ मात्र आचापदेश रूपवाद शास्त्र विधियु आवश्यकवॆन्दायितो, मन्तापदेश मूलकवाद प्रप दनक्कू शास्त्र विधियु अत्यावश्यकवु ऎम्ब भावव
इदरमेलॆ पूर्व पक्षिगळु इन्नॊन्दु वादवन्नु तरबहुदु, हेगॆन्दरॆ : – प्रदनक्कॆ सर्वाधिकारत्ववुण्टु. गीतॆयल्लि (९-३२) “मांहि पार्थ व्यपाश्रित्य येपिसुः पापयोनयः । योवै श्या थाशूद्राति तेपियान्ति पराङ्गतिम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द स्त्रीयरू वैश्यरू शूदरू चण्डा लरू सह प्र पदनाधिकारिगळॆन्दु हिन्दॆये प्रति योग्याधिकारदल्लि शास्त्र रीत्या स्थापिसल्पट्टिरुवदु सरियष्टॆ, इवरिगॆ मन्त्रगळ उप देशविल्लव, भाषामन्त्रक्कॆ मात्र अर्हरु ऎन्दु अकरिसिरुवद________________
وع وو श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मन्त्रादनर्हरु व शरण्य विशेष फल विशेषानु बन्धि यान अननानधिक कर्तव्य विशेष मुडैय वध्यवसाय तुकु अनन्यथा सिद्धमानवनु तानु डैयादु. रिन्द हागॆये ऎल्लरिगू ऎन्दरॆ वैदिक मन्त्रक्कॆ अर्हरिगू कूड, एकॆ कूडदु ? शूद्रादिगळ विषयदल्लि शास्त्र निरपेक्षत्ववन्नु ऒप्पुवदा दरॆ, ऎल्ला सन्दर्भगळल्लि ऒप्पबहुदल्ला ऎन्दु आक्षेपिसबहुदॆन्दु योचिसि अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. मन्त्राद्यनर्हरु-द्वयवल मॊदलाद वैदिक मन्त्रादि गळिगॆ अनर्हराद शूद्र पञ्चमरगळिगॆ, शरण्य विशेष सत्यत्वज्ञान त्यादिगळाद स्वरूप निरूप कधर्मवेनु, वात्सल्य कृपादिगळागि उपा यनागिरुवदक्कॆ योग्यवाद गुणगळुळ्ळ शरण्य विशेषव, फलविशेष- मोक्षेतर प्रपन्नरागि अपेक्षिसुव फलविशेषवु मत्तु मोक्षार्थिग ळिगॆ बेकादुदु, इवुगळिगॆ, अनुबन्धियान - सम्बधिसिकॊण्डिरुव, अननानधिक - कवियू इल्लदॆ अधिकवू इल्लदॆ, कर्तव्य विशेष नुडैय माडतक्क प्रपत्र सुष्ठान, अध्यवसाय तुक्कु - निश्चयज्ञानक्कॆ, अनन्यथा सिद्धमान शास्त्र विधि बेका गदे स्वतन्त्रवागि उण्टागुव, अनुमानं किडियादु - अनुमान प्रमाणवु इल्लव वैदिक मन्त्रोपदेशगळिगॆ अक्षरद शूद्र पञ्चवादिगळु, मोक्षक्कागि य इतर फलगळ गागि शरणा गतियन्नु माडुत्तारॆ. आ शरणागतिय नु नु ऎन्तवनॆम्बुदु तिळिदिरबेकु. आतन स्वरूप निरूपक धर्म गळु याववु ? आतन सिदो नायनागिरुव उपयुक्त गुणगळ वुवु ? आतन यावागलू लक्ष्मि ३०दिगॆ ने प्रयोजनवेन. ’ इदॆल्ला आवश्यकवागि तिळिय बेकाद ? 3 ष ॆ व इदु शास्त्रदिन्दले तिळियबेकाद विषयवु. हागॆयॆ. ई रणा गतियिन्दुण्टागुव फलगळु, याववु ? नॆक्षकागि माडन शरण गतिगू इतर फलगळिगागि माडुव शरणागतिगू, क्रमदल्लि व्यत्यास वेनु ? परिकरगळु यावुवु ? अ यावुदु ? इवॆल्ला तिळिय तक________________
सा पाय शोधनाधिकार एवं प्रपत्तेः कर्तव्यत्वं विधेयत्वञ्च स्थापयित्वा निगमयति २२९३ आगैयाल् सपरिकर सेवा विशेष ४ पोलॆ सपरिकर भरसमर्पणमु मिण्णु विधेयवागक्कु कैयि n विषयगळागिवॆ. इवॆल्ला शास्त्रदिन्द तिळियतक्कवुगळे विना केवल अनुमान प्रमाणदिन्द साधिसलु असाध्यवु ऎम्ब तात्पर्यवु. प्रपत्तियु शास) विधि बलात् अवश्यकवागि कर्तव्यवॆन्दु निगमनवु अतीन्द्रिय गोचरनाद शरण्यनल्लि अतिन्दिय फलवाद मोक्षादिगळल्लि प्रत्यक्षानुमान प्रमाणगळु दुर्बलगळादुदरिन्द शास्त्र प्रमाण निधि बलदिन्दलॆ प्रपत्तियु आवश्यकवागि कत्रव्यव इदु गुरम. जन वर्णाश्रमोचित क्रमदल्लि परिकरगळॊन्दिगॆ अन ष्टिसतक्कद्दु. आधिक : 01न गुण वागि याव वन्त्रद मूलक अनु ष्टिसतक्कद्दॆम्बुदन्नु शास्त्र विधिमूलक तिळियतक्कद्दु. आदुदरिन्द शरणंव्रज ऎम्ब द. निधियॆ विना अनुवादवल्लवु. आगैयाल्- हीगॆ प्रत्य कानुमान गळिन्द प्रपत्तियु सिद्धवादुदल्लदॆ शास्त्र मूलक कत व्यत्ववू विधेयवू आवश्यकवागिरुवदरिन्द, स परिकर सेवा विशेषङ्गळ् पोले-भगर्वकळॆल्ला शास्त्र विधिरीत्या अगळॊन्दिगॆ हेगॆ अनुष्ठिसतक्कवो, हागॆयॆ, इन्नु ई प्रपपत्तिय सन्दर्भदल्ल अदु, विधेयनाग - शा निधि रीत्या अनुष्ठिसतक्क दागलु, कुरैयि - यार सरतॆ इल्लव J गुरु वन भरसम र्पणवु अनावश्यकवॆन्दु बिट्टिरदु सरियल्लवॆन्दु, तम्म हितदल्लि तमगेनॆ- ममतॆयिल्लदॆ ई आन स्थानवन्नु परित्यजिसिरु ता रल्ला ऎम्ब परितापदिन्द माडिद तोपदेशवागिर,तदॆ. ई तो पदेशवन्नरियदॆ तम्म वादवन्नु खण्डिसिरुत्तारल्ला ऎन्दु श्री देशिक रवरन्नु कॆलवरु निन्दिसुवरु. इदु सरियल्लवु.________________
२२९४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (५) भक्त पायरूप विरुद्ध इति वादस्यनिरासः इप्पडि यथाधिकारं शास्त्र विधित्तव लुव उपा सनादिगळ स्वरूप विरुद्धनु शिलर् शॆल्लुवर् गळ. भुपायवु स्वरूप विरुद्ध ऎम्ब वादद खण्डनवु. इदुवरॆगू साद्योपायवाद प्रपत्तिय स्वरूप विषयदल्लि माडिद आक्षेपगळिगॆ परिहारगळन्नु हेळिदरु. प्रासज कवागि साद्योपायवाद भक्तिस्वरूपदल्लिन आक्षेपगळिगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शास्त्रवु उपायवागि विधिसिरुवदरल्लि प्रपत्तियादरू सत्येश्वरन निर्हेतुक कृपॆगॆ अनुरूपवादुदॆन्दादरू ऒप्पबहुदु. प्रपत्तिगॆ सराधिकारत्ववू उण्टु, हीगिर वल्लि समर्थनिगॆ भक्ति रूप साद्योपायवू, असमर्थनिगॆ प्रपत्तियू हीगॆल्लादरू उण्टो ? ऎम्बुदु आक्षेपवु. शास्त्रवु उपासनवन्नु ऒन्दु साद्योपाय वॆन्दु विधिसिद्दरू, अदु स्वरूप विरुद्धवादुदे ऎन्दु कॆलवरु हेळबहुदु. इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ हिन्दॆ प्रपत्तियन्नु यथाधिकारवागि शास्त्रवु विधिसिरुवन्थाद्दु ऎन्दु स्थापिसिद सन्दर्भदल्लि, भक्ति मार्गवु समर्थनिगू समर्थनाद अकिञ्चननिगॆ प्रपदनवू ऎन्दु शास्त्रवु विधिसिरुवाग ऎ ब भाववु, यथाधिकारम् - ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरागि समर्थरागिरुववरिगॆ भक्तुपायवॆन्दू शूद्रादिगळू असमर्थरू इवरुगळिगॆ प्रपत्ति ऎन्दू हीगॆ अधिका रानुगुणवागि, शास्त्र विधितवलुम् - शास्त्रवु विधिसिरु वदरल्ल, उपासनादिगळ् - उपासन मत्तु आदिपददिन्द अदक्कॆ सहकारियाद करयोग, ज्ञानयोग, भक्तियोगादिगळु, स्वरूप विरुद्धनु - तन्न परतन्त्रवाद स्वरूपक्कॆ विरुद्धवादवुग इन्दु, शिलर् तॊल्लुवर्गळ - कॆलवरु हेळुवरु. श्री पिळ्ळॆ लोकाचार्यरु अवरनुग्रहिसिरुव श्री वचन भूषणदल्लि हागॆ हेळि रुत्तार. ननगॆ ई ग्रन्थवु हेगो, अवरिगॆ श्रीवचन भूषणवु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार త २२९५ श्रीव,ब्रहस्यत्रयद माहात्मयन्नु प्रदर्शिसुव उपदेश ग्रन्थवु. ई सन्दर्भदल्लि अवरु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ :-“प्राप्तकान्तर परित्याग तुक अज्ञानाशक्तिगळन्नु ; स्वरूप विरोधवे प्रधान हेतु. पाप कान्तर अज्जर् कुपायम्, ज्ञानिगळपाय, अपाय मायि ं दुस्वरूपनाशकमागैयालॆ वर्ततेमे मह यम’ ऎन्नॆयाले भ व जनकम् ; माशुचः ऎन्नॆयाले शोक जनर्कर्; मदिरा बिन्दु मिश्रमान शात कुम्भमय कुम्भगत तीर्थ सलिललॆ अहङ्कार मिश्रलि; रत्नत्तुक्कु पलकरैप्पोलुवु ; राज्यत्तुक्कु ऎल- मिच्चळ पोलुवुवर्म्, फलत्तुक्कु सदृशमनु, औषधसेवॆ पण्णादवर् गळुक्कु अभिमतवस्तुक्कळिलॆ अत्तॆ कलशियिडु वारै पोलॆ, ईश्वरनैक्कलन्नु विधिक्किर वित्तनॆ; इत्तॆ प्रवर्ति इदु परहिंसॆ. निवर्तिस्सिक्कॆ काक త इदु र्ता पूर्वविहित हिंसै पोलॆ विधिनिषेद रण्डुक्कुं कुरैयल्लि अत्तॆ शास्त्र विश्वा ४ सत्तुक्काग विधित्तदु, इत्तॆ स्वरूप विश्वासत्तु काग विधित्तदु ; अदु तोल् पुर पोम्, इदुमर्मस्पर्शि, इदुर्ता कर्मसाध्य मागैयाले दुष्टरमुमायिरुक्कु म्, सहवागि इदर तात्पय्य वेनॆन्दरॆ (१) प्राप्तकान्तरवाद भक्ति मार्गवन्नु ईगिनवरु त्यजिसि रुवदक्कॆ अज्ञान मत्तु अशक्तिगळू कारणवॆन्दु हेळुवरु. हाग इवु. प्रपन्नर स्वरूपक्कॆ विरुद्धवागिरुवदे कारणवु. (२) अदन्नु अज्ञरिगॆ उपायवॆन्दु इट्टु कॊळ्ळबहुदु. ज्ञानिगळिगॆ इदु अपा यवु. चेतनर स्वरूपवु सर्वॆश्वरनिगॆ अत्यन्त परतन्त्रनागिरु वदु, इदु स्वयत्नरूपवादुदरिन्द स्वरूपनाशकवु. (३) “वर्तते मे महयं” ऎन्दिरुवदरिन्द तुम्बा भयावहवॆम्ब भाववु. (४) “माशुचः ” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द अदु शोकजनकवु. (५) हागॆ स्वरूपनाशकवॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळदिद्दरॆ, इदक्कॆ प्रायश्चित्तविधि यन्नु एकॆ विधिसितु ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ. (६) श्री भाष्यकारर शिष्यराद तिरुक्कुरिगैप्पिर्रा ऎम्बुवरु इदु सुवर्णद कुम्भदल्लिट्ट पवित्रवाद गङ्गातीर्थक्कॆ ऒन्दु बिन्दु हॆण्डवु सेरिसिदहागॆ अहं कार मिश्रवादुदु. हेगॆन्दरॆ ई चेतननु स्वतः महा परिशुद्धनु कुम्भगत गङ्गाजलदहागॆ भगवच्छेषत्व ज्ञानदिन्दलू परिशुद्धनु________________
२२९६ .. श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ร भक्तु पायवन्नु स्वतन्त्रिसि अनुष्टिसुवदरिन्द, गङ्गाजलक्कॆ हॆण्डु सम्बन्ध बन्दहागॆ अहङ्कार एश्रवायितु, (७) ऎरडु निम्बॆय हण्णुगळन्नु कॊट्टु प्रतियागि राज्यवन्नु कॊडु ऎन्दु केळिद हागॆ, अल्पवाद भक्षुपायवन्नु माडिबिट्टु अमोघ फलवाद मोक्ष वन्नु प्रार्थिसुवदु आ फलक्कॆ सदृशवाद उपायवल्लदुदरिन्दलू स्वरूप विरुद्धवादुदु. (८) आतनिगॆ कॊडलु यावुदू तन्नल्लि इवु. हीगिद्दरू आत्मवन्नु अवनु कॊट्टिद्द हिन्तिरुगि कॊट्टरू अथवा सुम्मने अवनिगॆ समर्पिसिदरू अदु उपायवागलारदु (अ शरणागति) हागल्लदॆ तन्न आत्मावन्नु समर्पिसुत्तॆ - नॆम्ब बुद्धि यिन्द समर्पिसिदरू चोरकृत्यवायितु. (९) अथवा भभोग्य वन्नुण्डु हॊट्टॆ हॊरक्कॊळ्ळुव भाल्किय हागॆ इब्बर स्वरूपक्कू हानियु, सतियु भर्ताविन उपभोगक्कागिये तानु माडुव दॆल्लवु ऎन्दु भाविसदे इरुवदरिन्द स्वरूप हानियु अन्तवळ सम्बन्धविरुवदरिन्द भाविगॆ स्वरूप हानिय. हागॆये इल्लिय ऎम्ब भाववु. (१२) आदरॆ शास्त्र विधि एतक्कॆन्दरॆ औषधवन्नु तॆगॆदु कॊळ्ळदिरुववरिगॆ औषधवन्नु सक्करॆयल्लि कलिशिकॊडुवहागॆ ई भक्तिय ईश्वरनॊन्दिगॆ सेरिसल्पट्टु निधिसल्पट्टरुत्तदॆ. (११) इदु पश्वा लम्भनादिगळ हागॆ सुकृत अथवा पुण्यरूपवागि तोरिदरू, पुण्यवू पापवे हेगो, हागॆ उपासनवु पापरूपवादुदु. (१२, इदु पशालम्भनक्किन्तलू क्रूरवु अदु दुःखमिश्रवागबहुदु : इदा दरो आत्मज्ञान उण्टादवनिगॆ भगवदेक पारतन्त्र स्वरूप नाश वॆम्ब भावव”. ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला श्री निगमाहित देशिकरवरु मुन्दॆ खण्डिसुत्तारॆ. उपासनवु स्वरूप विरुद्धवॆन्दु उपपादिसिरु वुदु स्वामि देशिकरवरिगॆ शास्त्रगळिगॆ विरुद्धाभिप्रायवागि सा त्मना हितवल्लवु. हीगॆ ब्रह्मविद्यॆगळॆल्ला उपासनॆयरूपदल्लि ब्रह्म सूत्रगळल्लि गीतॆ यल्ल पुराणॆ तिहासगळल्लू उपब्रह्मणवागि द्दरू, मत्तू श्रतियल्ल. उपासन विधियु कॊण्डाडल्पट्टिद्दरू, अदु स्वरूप विरुद्धवॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, शास्त्र मर्यादॆयल्लि विशेष ममतॆयुळ्ळवरु सम्मनिरुवदु सरियल्लवॆन्दु भाविसि, ई विषयवु तम्म उपपादनॆयाद प्रपदन धर्मक्कॆ अनुपयुक्तवागिद्दरू________________
(021) साद्योपाय शोधनाधिकार فة وو इदु वुम् प्रपत्ति स्तुतिक्काग अतिवादवु पण्णि नागळ, अदु ऎण्णने ऎन्निल् - (१) भक्त पायवु आत्मनाशक तया स्वरूप विरुद्धत्व मितिवाद निरासः नित्यमान आत्मस्वरूपत्तु क्कु इवॆ नाशकळाय क्कॊन्दु स्वरूप विर दृळन्न वॊण्णादु
- अतिवाद पणि नार गळ” ऎन्द. खण्डिसि अदु हेगॆ शास्त्र वन्नु तिरस्करिसिद अतिवादवॆम्बुदन्नु तोरिसि खण्डिसुत्तारॆ. इदुवु - हीगॆ स्वरूपविरुद्दवॆन्नन दोषारोपणवू सुलभोपायवाद प्रप कूड, प्रपत्तियॊ स्तुति क्काग कॆ यन्नु स्तोत्र माडुवदक्कागि, ऎरडु मार्गविद्दु, ऒन्दु मारवु दोषावहवादरॆ इन्नॊन्दु उत्तमवाददॆन्दु एर्पडुत्तदॆ, आदु दरिन्द इन्नॊन्दु पायवाद प्रपत्तियन्नु श्लाघिसुवदक्कागि, अति नादव पण्णिनाळ् .. शास्त्र प्रमाणवन्नु दूरीकरिसिद वाद वन्नु माडिदरु अदु हेगॆ ऎम्बुदन्नु उपपादिस तारॆ ऎल्लने ऎन्निल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ :- (१) भक्तपायवु आत्मनाशकवागि स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद खण्डनवु हेळुव आत्मस्वरूपक्कॆ भक्त पायादिगळु विरुद्धवॆन्दु देनु, (१) आत्मस्वरूपदल्लि नाशकत्ववॆ’ : थवा (२) असम्भावित त्ववे अथवा (३) अनर्थावहत्ववे ऎन्दु मूरु विधवागि विक ल्पिसि. मॊदलनॆ यदन्नु मॊदलु खण्डिसुत्तारॆ नित्यमान आत्म स्वरूपु कु - नित्यवाद आत्मस्वरूपक्कॆ, इवै – भक्तादि उपा यगळु, नाशकण्णळायकॊण्डु - नाशकवादवुगळागि, स्वरूप विरुद्धवॆन्दु हेळलु आगुवदिल्लवु आत्मस्वरूपवु नित्यवागिरुवाग अदर स्वरूपक्कॆ नाशकगळु हेगॆ आगुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु -________________
२२९८ श्री मद्रहस्यत्रयसारे असम्भावितन स्वरूप विरुद्ध मितिवाद निरास- प्रवत्रनुष्टान लुं कैर्यलुन् पोलॆ भक्ता दिगळिलुम् (१) “ कर्ता शास्त्रार्थवात्” (२) * परात्तु وم मुन्दॆ प्रसनुष्टु नलुव ऎन्दु आरम्भिसिद वाक्यदिन्द ऎरड नॆय पक्षवन्नु दूषिसुत्तारॆ. आ पूर्व पक्षवु हेगॆन्दरॆ : जिवनु अणु स्वरूळन, अन्तवनिगॆ कत्ववु देहमूलकवागिये विना स्वरूप मूलकवल्लवु. हागॆये गीतॆयल्लि कर्म सत्यासवन्नु बोधिसुव सन्दर्भदल्लि “ब्रह्मणधाय कर्माणि’ (१६, ५, १० ) कर्मगळु जीवस्वरूपक्कॆ सेरिद पल्लवादुदरिन्द ब्रह्मणि ऎन्दरॆ प्रकृ तियल्लि समर्पिसि ऎम्बर्थवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये “न कर त्वत्वं न कर्माणि लोकस सृज प्रभुः (गी, ५ १०) ई जीवात्म स्वरूपक्कॆ करवु सेरिदुदल्लवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ * प्र कृतेः क्रियमाण नि गुणैः कर्माणि सर्वशः । अहङ्कार विमूढात्मा करा हमिति मन्यते” । (गी, ३, २७ दे हसम्बन्ध ऎन्दुण्टागतक्कॆ कर्मगळिगॆ स्वरूपतः कत्ववु साध्य वल्लद आत्मनु तानु आ कर्मगळन्नु माडिदनॆन्दु तन्न ई अविज्ञतॆ यिन्द तिळियुवनॆन्दू हेळल्पट्ट रुत्तदॆ. मत्तु “गुणा गुणेषु वर्तन्तॆ : इवता न सज्जतॆ ” सरजस्तमोगुणगळिन्द युक्त वाद देहवु सत्वरजसवॆ गुणरूपवाद कार्यगळल्लि प्रवर्तिसु तदॆ ऎन्दु तिळिदु अवुगळल्लि तानु सम्बन्धवन्नु इट्ट कॊळ्ळुवदिल्लवु इ तादि बह, प्रमाणगळ ट आद दरिन्द हीगॆ जिवस्वरूपक्कॆ कविल्लददरिन्द भक्तादि कर्मगळु असम्भावितगळागि स्वरूप विर.द्धवु ऎम्बुदु पूर्व पक्षिगळ तात्पर्यवु इदन्नु खण्डिसुत्तारॆ : प्रवत्रनुष्टानलुवु - प्रपत्तियन्नु अनुष्टिसुवदरल्लि सह, कैय्यलु नपोलॆ कैङ्कर्य माडनदरल्लि हेगो हागॆ, भक्ता दिगळल्ल सह, कर्ताशास्त्रार्थन क्यात् ऎन्दरॆ शास्त्रदल्लि यजेत उ पासीत - स्वर्ग कामनादरॆ यज्ञवन्नु माडु, मोक्षार्थियादरॆ (१) ब्र. सू. २ ३ ३३, (२) ब्र, सू, २. ३ ४०. a________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः 9965 तच्चु तेः” ऎच्चरहडिये भगवदधीन कर्तृत्व मुण्डा गैयालुवर्, उपासनॆयन्नु माडु ऎम्ब शास्त्रगळिगॆ सार्थक्य उण्टागबेकादुद रिन्द आत्माकत९वॆन्दु ऒप्पतक्कद्दु ऎन्द, सत्तु तच्छते… ऎन्दरॆ ई मेलॆ हेळिद कर्तृत्वव भगवन्तनिगॆ अधीनवादुदॆन्दू, ऎ रपडिये ऎन्दु हेळिरुव हागॆ भगवदधीनवाद, कर्तृत्व व-०डा गैयलु व जीवनिगॆ कर्तृत्व उण्टागुवदरिन्दलू पूर्वपक्षिगॆ एनु समाधानवॆन्दरॆ, जीवनिगॆ स्वरूपतः कर्तृत्ववे इल्लवॆम्ब वादवे निजवादुदल्लवु; आतनिगॆ सराय करत्व उण्टॆन्दु शास्त्र व. हेळुत्तदॆम्बुदु ई ऎरडु ब्रह्मसूत्रगळिन्दलू व्यक्त ऎम्ब भाववु ; आदरॆ इन्नॊन्दु पूरैपक्षवु बरबहुदु, एनॆन्दरॆ, हीगॆ जीवन कर्तृत्ववु परमात्मा दिनवादरॆ, यजेत उपासीत इत्यादि विधिगळॆल्ला परम पुरुषनिगॆ न्यायवे विना जीवात्मनिगॆ हेगॆ ऎन्दरॆ “कृत प्रयत्ना शेक्षस्तु विहित प्रतिषिद्दा वैय र्थ्यादि भः” ऎम्ब ब्रह्मसूत्र (२. ३. ४१) प्रकार प्रथम प्रवृत्तियल्लि सर्वॆश्वरनु जीवनन्नु सल्प प्रयतनगळल्लि स्वतन्त्रवागि बिट्टु बिडुवदरिन्द कत्ववु जीवात्मनिगॆ कूडुत्त दॆ. आदुदरिन्द जीवात्मनिगॆ कविल्लवॆम्ब वादवु असङ्गतवु. आदरॆ गीतॆयल्लि हेळिरुव प्रमाणगळिगॆल्ला तात्पर्यवेनॆन्दरॆ, ई कर्मगळॆल्ला पूरै कानुसारवागि देहमूलकवागि तन्न कमूलक नडॆदरू देहवे नडॆसुत्तदॆ ऎम्ब अनुसन्धानविरबेकॆन्दू आ कर्मगळल्लि तनगॆ सम्बन्ध उण्टॆन्दु भाविसबारदॆम्ब तात्पर्यवु, श्रुतिय कूड “ एषहि दृष्टाकर्ता भोक्ता विज्ञानात्मापुरुषः” आत्मा ज्ञातृ, , कर्तत्व, कर्तत्व, भोकत्वगळुण्टॆन्दु हेळुत्तदॆ, आदुद रिन्द आसभावितवादुदरिन्द स्वरूप विरुद वॆम्ब वादवु कूडुव दिल्लवॆम्ब तात्पर्यवु. ई वाक्यारम्भदल्लि “सनुष्ठान लुव कैङ्कर्यम्पोलॆ-भगवदधीन करत्र उcटु एकॆ हेळल्पट्टितॆन्दरॆ, ई पूर्व पक्षिगळु भगवद्भागवत कैर्यगळु अवश्यकवॆन्दु हेळुवरु. हागादरॆ आत्मनिगॆ कैर्यक्कॆ कतृ ऎन्दु________________
ADEMY OF MEN Date २३०० ARY 21901… श्रीमद्रहस्य त्रयसारे 12:0198 आत्मस्वरूप मतन्त निर्व्या पार नन्नु मैदु सत्व लक्षणमान अर्थ क्रियाकारि, मिल्ला मैयाले तुच्छत्वं प्रसस्ति यालुव, विद्दरॆ प्रपत्तनुष्ठानक्कागलि भक्त पायानुष्ठानक्कागलि एकॆ करॆ त्वविल्लवॆम्ब वादवु ? ऎम्भिप्रायवु; अदक्कागि हागॆ प्रयोगव मुन्दॆ इन्नॊन्दु दूषणवन्नु हेळुत्तारॆ (२) आत्मस्वरूपवु, अत्यन्त निरापारन्नु ऎदु अणु वागिरुवदरिन्द सर्वव्यापारगळिन्दलू शून्यवाददु ऎन्दु हेळु वाग, सत्वलक्षण मान – वसुविन सत्तॆगॆ लक्षणवाद, अर्थक्रिया कारित्वं - प्रयोजन रूपवाद ऒन्दु व्यापारवन्न माडोणव इल्ला मैयाले ई आतानिगॆ इल्लवॆन्द. पूर्त पक्षिय अभिप्राय वागुवदरिन्द, तुच्छ प्रसयलु-गगना” विन्द शश शृङ्ग इवुगळ हागॆ स्वरूपवे इल्लद हागॆ आगुवदरिन्दलू ; इदु ऎरडनॆय दोषव ; आत्मनु अणुवागिरुवदरिन्द यानदॊन्दु व्यापारवु आतनिगिल्लवॆन्दु हेळि बिट्टरॆ, आग आतनिगॆ सये इल्ल वॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. सत्तॆगॆ लक्षण नॆनॆदरॆ, अर्थ क्रियाकारि त्ववु, प्रयो जनरू प व्यापारवु, इदु चित्रानिगू उण्ट.. मेलिन श्रतिवाक्यानुसारवागि ज्ञातृत्ववू, इच्छिसोणवू, प्रयत्नवू इवॆल्ला उण्टु. कर्तृत्वक्कॆ इवुगळिरबॆकु. कर्तृत्वक्कॆ इवुगळिरदॆ कु. इवु यावुदू इल्ल वॆन्दरॆ गगन पुष्पद हाग वॆल3 कॊबि (हाग- स्वरूपरन्यवाद तुच्छत्ववु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भाववु हीगॆ त चैत्व नादवरु तप्पिदरॆ कालवु विभ वादुदु, अचेतनवु. आद द द निर्मापकर वादन्दु, ऎन्दु हेळि अदक्कॆ त चैत्वव र हेळुत्तिरा ऎन्दरॆ, अदक्कॆ क्षण परि त णामादि र सव्यापारवू उत्पत्ति एनाठरूस व्यापारवू तन्मूलक उण्टागुवदरिन्द तच्छत्र प्रसक्कॆ कारणविल्लवु अर्थक्रिया का त्ववू इल्लियू उण्टु. (३) ज्ञान चि कीर्षा प्रयत्नाश्रयत्न रूपमान - जि, तृत्व, इच्छारूप सल्ल, प्रयत्न इवॆगळिगॆ आत्मा आश्रयवागि________________
IBRARY ACADEMY OF SANSKRIT RESEARC साथ्पाय शोधMधिकOTE-671 - २३०१ ज्ञान चकीर्षा प्रयत्नाश्रय रूपमान कर्तृत्ववि याकि आ तावुक्कु सन्निधि मात्र व्यापारवॆ न्निल्, भो मिथ्या नाय् कत्यादिगळु मक्के इवनु क्कु संसारमु मोकोपाय नैरपेक्षादि प्रसं वरुगैयालुम्, रुवदरिन्द अन्त ह कर त्वविल्लॆ या - हीगॆ आत्माविगॆ इरुव क व इल्लवॆन्दु हेळि, आ तावु क्कु - आत्माविगॆ, सन्निधि त्ववु मात्रवॆ. - प्रकृतिय हत्तिरविरवदे, व्यापारवॆन्निल् - व्याप इवु ऎन्दु पूर्त पक्षिगळु भाविसिदरॆ भेत्यादिगळू, अनिक्के इल्लदवुगळागि, इवनु कु - ई चेतननिगॆ, संसारवु मिथियागि मोक्षेपाय नैरपेक्षादि प्रसम् - मोकोपायद अनावश्यकतॆ मॊदलादवुगळ प्रसव, वरुगैयालु - उण्टा गुवदरिन्दलू ; इल्लि आदि पददिन्द निरर्थकवॆम्ब भाववू सूचिसल्प तन्न उपाधि याद क्कु ल्लि यावाग संसारवे सुळ्ळो आग प्रयत्नवू निरर्थकवॆम्ब भाववू तोरुत्तदॆ. इदु मूरनॆय दूषणवु आत्म स्वरूपद गुण गळु ज्ञान चिकिर्षाप्रयत्नगळु, इवुगळिन्दले आत्माविगॆ कर शरीर मूलकवू अल्लदॆ, स्वरूपतः कूड उण्टु, ई करॆ तर मुक्कदॆलॆयल्लिय उण्टु. मुक्तदॆशॆयल्लि कत्व ई आत्माविगॆ दिव्यमळ विग्रहवु उण्टादरॆ, तन्मूलकवागियू कत्ववुण्टु. आदरू इवु इल्लवॆन्दू, प्रकृतिय सन्निधियल्लि निरा पारवागि सुम्मनॆ इद्दानॆ ऎन्दू, प्रकृतियाद देहवे सर्वव्यापारग इन्नू नडॆसुत्तदॆ ऎन्दू साङ्ख्यनु हेळुव हागॆ वादिसिदरॆ, आग आत्मा विगॆ भेकत्ववू इल्लवॆन्दागि, संसारवॆम्बुदु सुळ्ळागि, मोक्ष क्कागि याव उपायवू बेकिल्लवॆम्बदागि आगुत्तदॆ ऎन्दु आ वाद वन्नु खण्डिसिरुत्तारॆ. हीगॆ आत्मानिगॆ कर्तृत्ववु सम्भावितवु आदुदरिन्द आत्म स्वरूपक्कॆ विरुद्दवॆन्दु तन्द आक्षेपवन्नु मूगु दूषणगळिन्द निरसन माडिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :- १. कतवॆ आत्मनिगॆ इल्लवॆन्दरॆ, कैङ्कर्यादिगळिगॆ मात्र________________
२३०२ श्री मद्रहस्यत्रयसारे साङ्ख्यादिगळ शूल्ल- मा पोलॆ स्व रूपल् कर मिल्ला मैयाले कॊल्लुवु मॊण्णादु. उप सनादिगळ स्वरूप विरुद्धळनु कत्ववु हेगॆ ? श्रुतियल्लि करत जात, भोक्त्यादिगळु टॆन्दु हेळुत्तदॆयल्ला ? ब्रह्मसूत्रगळु ईश्वरायत्त कत्त उण्टॆन्दु हेळुत्तदॆयल्ला ? २. आत्म विगॆ करविल्लवॆन्दरॆ, अदु सत्तायुक्तवादुदल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु. सत्तायुक्त वस्तुविन लक्षणवु अर्थ क्रियाकारित्वव. इदे इल्लवॆन्दु हेळिदन्तागुवद रिन्द आत्मनिगॆ तुच्छवु एर्पट्टितु. ३, आतानिगॆ करॆत्वविल्लव, प्रकृतिय हत्तिरविरुत्तदॆ, प्रकृतिय. कॆलस माडुत्तदॆ ऎन्दु हेळिदं तायितु ; आग आतानिगॆ भोत्वविल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. ई संसारवॆल्ला एनु ऎन्दरॆ मिथ्य ऎन्दु अतियु हेळिदन्तॆ हेळ बेकागुत्तदॆ. संसार सुळ्ळादरॆ मॊक्षक्कागि एकॆ प्रयत्नवु ? मोक्ष शास्त्रवॆल्ला आग बेकागिल्लवु. इ तह दूषणगळुण्टागुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु. हीगॆ दूषणॆगळन्नु हेळि, निगमन रूपदल्लि वाक्य पूरण माडि हेळुत्तारॆ. हीगॆ दूषणॆगळुण्टागुवदरिन्द, साङ्ख्यादिगळ शोल्लमाप्पोलॆ - साङ्ख्यादिगळु हेळुव हागॆ, अवरुगळु हेळुव देनॆन्दरॆ आत्मा प्रकृतिय हत्तिर सुम्मनॆ कल्लिन हागॆ निर्व्या पार उळ्ळद्दागिरुत्तदॆ, कार्य माड इदॆल्ला प्रकृतियॆ, देहवे ऎम्ब दागि, स्वरू पल् - आत्मन स्वरूप रल्लि कत्वविल्लदिरुवदरिन्द उपासनादिगळु स्वरूप विरुद्धगळॆन्दु, कॊल्लुवु वॊण्णार हेळलु साध्यविल्लवु. हीगॆ आत्मनिगॆ कत्वविरुवदरिन्द करत्वविल्लवॆम्ब पूर्व पक्षवन्नु खण्डिसि उपायानुष्ठानवु आत्म स्वरूपक्कॆ असम्भावित वागि विरुद्धवल्लवॆन्दु स्थापिसिदरु. आदरॆ पूर्व पक्षियु भारत शान्तिपर्व श्लोकवन्नु उदाहरिसि, अल्लि आत्मा एनॊन्दू प्रयत्न माडदिद्दरू ईतनिगे ऐश्वर्यवु प्राप्तवागबहुदॆन्दु हेळिदॆयल्ला अद क्कॆ समाधान हेगॆ ऎन्दरॆ अदन्नु तिळिसुत्तारॆ. 3________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३०३ (१) *अचेष्ट मान मासीनं श्री कञ्चिदु पतिष्यति । कर्मि कर्मानु नृत्या नाश्रमधिगच्छति॥” ऎन्नदु वुम, शास्त्रचोदितोपायळिनुडैय नैरर्थक तॊन्न पडि यन्नु ; पूर्वानुषित कर्मविशेषळिनुडैय फल विशेषं शून्न पडियत्त नै. وع (१) अचेष्ट नानं - एनॆन्दू प्रयत्न क्रियॆ यावुदू इल्लदिरुव, आसीनं - सुम्मने कुळितिरुववनन्नु, श्री - सम्पत्तु ऐश्वर्यवु, कञ्चि त् - जाति कुल गुण यावुदू इल्लद यावनो ऒब्बनन्नु, उ प ति स्मृति - बन्दु ऎदुरिगॆ निल्लुत्तदॆ, अभिमुखवागि बरुत्तदॆम्ब तात्पर्यवु ; कर्मा - कर्मगळन्नु श्रद्धॆयिन्द शास्त्र चोदित मार्गदल्लि माडुत्तिरुव, अन्यः- इन्नॊब्र धार्मिकनु, कर्मानुसृत्य - आतनु माडिद कर्मगळिगॆ अनुगुणवागि, प्राम् अनुभविसुव फलवन्नु नाधिगच्छति - हॊन्दुवदिल्लवु, हिन्दॆ माडिद सकृत विशेष महिमॆयिन्द ऒब्बनिगॆ विशेष प्रयत्नगळु यावुदू इल्लदॆ पित्रार्जित पितामहार्जित भातृ सुहृत्तुगळु सम्पादिसिद अथवा इन्नु यावुदो कारणमूलक सर्वॆश्वर सङ्क रीत्या धनवु लभिसबहुदु. इन्नॊब्बनिगॆ अन्तह सकृत विशेष स्वामिसलादिगळिल्ल वादुदरिन्द ऎष्टु प्रयत्न पट्टरू तन्निष्टवु लभिसदॆ होगुत्तदॆ ऎम्ब तात्पर्यवु ; ईकक्कॆ पूर्वपक्षिगळु अचेष्टॆ मान मासीनम् ऎन्दिरुवदरिन्द निरापारत्ववु इल्लि हेळलट्टितु ; हागॆये भक्तादि उपायानुष्ठानगळिल्लदे इद्दरू सर्वॆश्वरनु नन्न कोरिकॆयन्नु सफल माडवनु ऎन्दु अभिप्रायपडबहुदॆन्दु भाविसि, इदु निर्व्या पारवन्नु बोधिसलु हॊरट श्लोकवल्लवु, हिन्दॆ माडिद सुकृत विशेषद फलनिर्दॆशक्कागि हेळिद श्लोकवॆन्दु समाधानवन्नु हेळ ऎन्नदुवु - ऎम्ब श्लोकाभिप्रायवु, शास्त्र) च दितोपायण्णनुडैय - शास्त्रदल्लि विधिसिद उपायगळ, नैरर्थ क - अनुपयोगवन्नु तॊन्न पडियन्नु ) - हेळिद हागल्लवु ; (१) भारत, शान्ति ३३९ - १३________________
२३०४ श्री मद्रहसत्रयसारे (४) अनर्थावहत्व रूपेन स्वरूप विरुद्ध मितिवाद निरास मोक्ष प्रतिकूल न रागादुषाधिगळडियाग नन्न काव्य निषिद्धळ पोलॆ बन्ध कण्णल्लामैयालु, मोक्षार्थि तनक्कॆ विधियालुव, उपासनादिगळु कु शास्त्र ) मुखत्तालॆ अनर्थाह रूपवन स्वरूप एरोधव शोल्लवॊण्णादु. हागादरॆ अदर अभिप्राय वाद, पूर्वानुष्ठित - हिन्दिन चिन्म गळल्लि माडिद, कविशेष नुडैय . सुकृत विशेषगळु ईग प्रारब्ध कर्मरूपदल्लिरवुदर, फलविशेष म् - फलविशेषवन्नु, शून्न पडियतनै - हेळिदुदु, इष्टु मात्रवे ऎम्ब भावव, ऒन्दु फलक्कागि शास्त्र विध्यनुसारवागि अनुष्ठिसदॆ निर्वापार विद्दरू फलवु दैव सहायदिन्द सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बर्थवल्लव. पूर्वार्जित सुकृत दुष्कृत तारत वासुसारवागि ऒब्बनिगॆ तुम्बा श्रमविल्लदेनॆ लभिसुत्तदॆ ; इन्नॊब्बनिगॆ ऎष्टु श्रम पट्ट रू लभिसुव दिल्लवॆम्बुदु तात्पर्यवु (२) अनर्थावहवागि स्वरूपविरुद्धवॆम्ब वादद निरसनवु. मुन्दॆ मूरनॆय विकल्पवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. उपासनादि गळु अनर्थवन्नु ट माडुवुवु ; हेगॆन्दरॆ ई उपायगळ मूलक मोक्षप्राप्तियन्नु साधिसिकॊळ्ळुवॆनु ऎम्ब हङ्कारवन्नुण्टुमाडि ई उपासनादिगळु अनर्थवन्नुण्टु माडुववु ; आदुदरिन्द स्वरूप विरुद्ध ऎन्दु अवरुगळ प्रायवु. मूरु कारणगळन्नु हेळि ई अभिप्रायवन्नु खण्डिसुत्तारॆ (१) मोक्ष प्रतिकूलळान – मोक्षविरुद्धवाद, रागाद्रु पाधिगळाले नन्न काम्य निषिद्धल् पोलॆ कामनॆये मॊदलाद उपाधिगळ मूलकवागि आचरिसुव काव्यकर्मगळ मत्तु निषिद्ध कर्मगळ हागॆ, बन्ध कण्णळल्ला मैयालुम् - पुनः पुनः संसार बन्धवन्नुण्टुमाडतक्कवु ई भक्तादि उपायगळल्लवादुदरिन्दलू________________
(4) साध्य पाय शोधनाधिकार 66 66 २३०५ (२) मोक्षार्थितन - मोक्षार्थिगेने, विधियालु- ई उपासना उपायगळन्न मुष्टिसबेकॆन्दु शास्त्रवु विधिसिरुवद रिन्द २४, (1) उपासनादिगळिगॆ, शास्त्र मुखत्तालॆ-शास्त्रमूलक वागि, अनर्थावह त्वरूपमान- अनर्थवन्नुण्टुमाडुत्तवॆ ऎन्दु कन्तोक प्रमाणविल्लदुदरिन्द, अव्र अनर्थवन्नुण्टुमाडुव स्वरूप विरोधवुळ्ळवु ऎम्ब दोषवन्नु, शोल्ल वॊण्णादु - हेळलु साध्य विल्ल. स्वामिसि लोकाचार्यरसरु ई उपासनादिगळु ज्ञानि * *पाय ” नॆन्दू, “ भयावह वॆन्दू, शोक : नक वॆन्दू, * अहङ्कार विश्र ” वॆन्दू हीगॆ अनर्थगळन्नुण्टु माडुव वॆन्द हेळिद्दरु, अन्तह अनर्थगळन्नेनू ई उपनगळु उण्टु माडलानॆन्दु हेळुत्तारॆ. एकॆन्दरॆ (१) ऐहिकाभिलाषॆ स्कर माडुव काम्य निषिद्ध कर्मगळ हागॆ इवु बन्धकगळल्लवु; बन्धकगळाद रल्लवॆ अपा वॆन्दू भयावहवॆन्दू शॆक जनकवॆन्दू अहङ्कार मिश्रवॆन्दू हेळबहुदु, हागॆ बन्धकगळल्लवल्ला ऎम्ब भाववु, (२) इवुगळन्नु मोक्षार्थियु उपासिसतक्कद्दॆन्दु तज्जलानिति शान्त मुपासीतॆ (छां, ३. १४. १) “ब्रह्मवित् ब्रह्मव भवति” ( ) “ब्रह्मविदाप्पोति परं” (तै आ १. अ.) “ त मेवं विर्द्वा अमृत इह भवति” (पुरुषसूक्त) “तं विद्या चुक्र ममृतं” (कठ. २. ६ १२) “ य एवं निदु रन्न तासॆ भवन्ति” (तै आर) * तदा विर्द्या पुण्यपापे निधयनिरञ्जनः परमं साम्य मुपैति” (मु, १ ३) इन्तह अनेक प्रतिगळल्लॆल्ला हेळिरुवदरिं दल, उपासनवु उपादेयवु. हागॆये गीतॆयल्लू “नमस्यॆ श्च नां भक्ता, नित्ययुक्ता उपासते” (१ ९. १४) “ अनन्याप्ति नयनॆ मां योजनाः परुपासते । तेषां नित्याभियु कानां योगक्षेमं वहाम्यहं (१. ९ २७) “येमां नित्य युक्ता उपासते तॆ पापुवन्ति मानव” (गिं. १२, २, ४) योध्यायन उपासते तेषा महं समुद्रर्ता मृत्यु 7 ०सार सागरात’, ” (१६, १२ ७) हीगॆ अनेक प्रमाणगळिरुवद रिन्द, उपासनादिगळु कषायवू, अनर्थानकवू ऎन्दु हेळुवदु हेगॆ साध्यवो तिळियदु.________________
२३०६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आगैयाल् आत्मस्वरूपप्पत उपासनादिगळुकु नाश कत्वा सम्भावितत्वा नर्थान हत्वइल्ला मैयाले हॊरु पडि यालुं स्वरूप विरोध प्रसण्ण मिल्लॆ. इद (३) इदु अनर्थावहवॆन्दु शास्त्रगळल्लि ऎल्ल हेळिल्लवु आदरॆ हेळिरुवदु “नान्यः पन्था विद्यते अयनाय” इन्तह उपाया नुष्ठानविल्लदॆ प्राप्यवन्नु हॊन्दलु बेरॆ मार्गवे इल्लवु. न्नॆल्ला मनस्सिनल्लि हिन्दॆ “ प्रपन्नाद षां नदिशति मु कुन्दो निजपदम् ऎन्दु स्वामि देशिकरवरु उपायानुष्ठान माडदवरिगॆ मुक्तिये इल्लवॆन्दु हिन्दॆये उपदेशिसिरुत्तारॆ, मुन्दिन वाक्यदिन्द मेलॆ उपपादिसिदुदन्नॆल्ला सङ्गहिसि निग वनमाडि, आगैयाल् आत्मस्वरूप ऎम्ब वाक्यमूलक हेळु आस्ट्रियाल् - आ कारणदिन्द, याव कारणदिन्दॆम्बुदन्नु तावे मुन्दॆ व्यक्तपडिसुत्तारॆ ; उपासनादिगळिगॆ आत्मस्वरूप पत्र - जि वात्म स्वरूपवन्नु कुरितु, नाशकत्ववेनु, असम्भावित श्व वॆनु, अनर्थावहत्ववेनु, इतररु हेळुव ई मूरु दोषगळ 1, इल्ला मैयाले - इल्लवादुदरिन्द, ऒरु पडिया लुव - यार कारणदिन्दलू, स्वरूप विरोध प्रसज्ञ मिल्फ् आत्मस्वरूपक्कॆ विरोधवादुवु उपासनादिगळु ऎम्ब वादक्कॆ अवकाशवे इल्लवु. भक्तादिगळु वर्णाश्रम निबन्धनॆयुळ्ळवादुद रिन्द अहङ्कार गर्भवॆम्ब वादद निरसनवु. मॊदलु पूर्व पक्षवन्नपपादिसि, अदन्नु खण्डिसुत्तारॆ अना लव - ऒन्दुवेळॆ नाशकत्व, असम्भावि तत्व, अनर्थावहत्व दोष गळिन्द आत्मस्वरूपक्कॆ विरुद्धवल्लवॆन्दु ईग उपपादिसिदुदन्नु ऒप्पि दरू कूड, इन्नॊन्दु पूर्व पक्षवु तप्पिद्दल्लवॆम्बुदु पूर्वपक्षिय अभिप्रायवागि, आ नालुव ऎन्दु अर्धाङ्गीकारदिन्द हेळुव मातागिरुत्तदॆ ; आत्मा - ई जीवात्मनु, देहादि लक्षण नागै याले - देहवे मॊदलादवुगळिन्तलू विलक्षणनादुदरिन्द, इल्लि________________
सापाय शोधनाधिकारः (३) भक्ता देश वराश्रम निबन्धनत्वादहङ्कार मिश्रत्व मितिवाद निरास& आनालु आत्मा देहादिविलक्षणनागैयाले स्वरूप तिल् वराश्रमादिगळि यन्नु तॆळिन्नवनु क्कु “ ब्राह्म हं क्षत्रियोहं” ऎन्नालॆ वराम् अभिमानङ्गळडियाग वर्णाश्रमादि धर्मळुव अवत्तॊडॆ तुमान उपा यारण्यळुव अनुष्कळल्ला मैयाले इव्वर्णा श्रमादि निबन्धनळान धर्मस्थळ स्वरूपविरुद्ध कुरॆ यॆन्नॆल्, इदुवुदु अनुपन्नम्, ऎण्णने ऎन्निल्, 3 आ विपद निन्द “ देहेन्सिय मनः प्राण धीभो नन्य साध नः” ऎम्ब श्री यामुनेयर श्री सूक्तियन्ननुसरिसि, इन्द्रिय, मन स्पु, प्राण, बुद्धि, इवुगळिगिन्तलू आता विलक्षणनु ऎम्ब भाववु स्वर पल् .. आत्मन स्वरूपदल्लि ऎन्दरॆ आणुत्यादिगळल्लि, वर्णाश्रमादि गळियॆनु - वर्णाश्रमादि भेदगळिल्ल ऎन्दु तॆळिन्नवनुक्कु - ज्ञानवन्नु हॊन्दिदवनिगॆ, “ब्रह्म होह क्षत्रियोहं नानु ब्राह्मणरु, नानु क्षत्रियनु, ऎन्नारॆले वरु - ऎन्द हेळुवहागॆ उण्टागुव, अभिमान इडियाग-अहम्भावद मूल कवागि, वराश्र मादि धरगळू, अपतॊडतुवक्कुण्डान - अवुगळॊन्दिगॆ सम्बन्धिसिकॊण्डिरुव, उपायान्तर 1 भक्तादि उपासनगळू कूड, अनुत्मीयळल्लामैयाले अन सतक्कवुगळल्लवादुदरिन्द इव्वराश्रमादि निबन्धनळान धर५४ . ई वर्णाश्रमवे मॊदलादवुगळन्नु विधिसुव धर्म गळु, स्वरूपविरुद्द ४ – आत्मस्वरूपक्कॆ विरुद्धवादवु, ए कु कुरॆ यॆन्नॆल् - ऎन्दु हेळलु एनू कम्मि यिल्लवु. ऎन्दरॆ धाराळवागि हेळबहुदु ऎन्दु आक्षेप तन्दरॆ, इदुवु अनुप पन्नम् - इदू कूड समञ्जसवल्लवु एतक्कॆन्दरॆ मुन्दिन वाक्य दिन्द तिळिसुत्तारॆ आक्षे सवेनॆन्दरॆ ई आत्मनु देह, इन्द्रिय,________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्वरूपल् ब्र ह्मणत्यादिगळिल्लि, यॆन ) तॆळि नाने यागि लुव कर्मविशेषळडियाग ब्राह्मणत्यादि विशिष्ट नान शरीरडॆ सम्बद्ध नायिरु याले अशरीर सम्बन्ध मडियाग मरुगिर मुपासादिगळुक्कु परिहार हण्णु वनस्सु, प्राण, बुद्धिगळिगिन्त विलक्षणनु. अणु स्वरूपनु मत्तु जैन स्वरूपनु, वर्णाश्रम धर्वगळॆल्ला देहक्कॆ सेरिदवे विना आत्मनिगल्लवु. ईग ब्राह्मण योनियल्लि जनिसिद्दरॆ ब्राह्मण वरा श्रमक्कॆ अधिकारियु. ई देहवु नाशवागि होगि शद चिनवु प्राप्तवादरॆ, आग शूद्र धर्मगळिगॆ ईतनु अधिकारियागुत्तानॆ पश वृक्षगळागि हुट्टिदरॆ आग वर्णाश्रम धर्मगळिगॆ अधिकारिये आगुव दिल्लवु. आदुदरिन्द वर्णाश्रमधर्मगळु आत्मन स्वरूपक्कॆ सम्बं धिसिदल्लवु. देहक्कॆ सम्बन्धिसिदवु. नानु ब्रह्मण, नानु क्षत्रिय नॆन्दु हेळिकॊळ्ळुवदरिन्द अहङ्कारवु उत्पन्नवागिरुवदु व्यक्तवु इन्तह ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु मात्रवे अनुष्ठिसुव उपाय वागिरुवदरिन्द उपासनवू कूड अह कार गर्भितवु, आदुदरिन्द ब्राह्मणादिगळु मात्रवे अनुष्ठिसुव वर्णाश्रम कर्मगळ, उपा सनादि उपायगळू सह अनुपादेयगळु, इदीग पूर्व पक्षवु ई पूर्व पक्षवू अनुपपन्नवु, असमञ्जसवादुदु, शास्त्र सम्मत वल्लद पूर्व पक्षवॆम्ब तात्पर्यवु ऎण्णने यॆन्निल् - हेगॆ ऎन्दरॆ, स्वरूपल् ब्राह्मणत्वादिगळिवॆ यॆनु तिळिद्दाने यागिलु - आत्मस्वरूपदल्लि ब्राह्मणत्यादिगळिल्लवॆन्द; तिळिदि द्दरू कूड, कल्मविशे षङ्गळडियाग - प्रारब्ध कर्मद मूलक वागि, ब्राह्मणत्यादि विशिष्ट मान शरीरडॆ सम्बद्द नायि रुक्कॆयाले - ब्राह्मणत्यादिगळॊन्दिगॆ सेरिद शरीरदिन्द बद्धनागि रुवदरिन्द ऎन्दरॆ ब्राह्मण क्षत्रियादि योनियल्लि जनिसिरुवद रिन्द ऎम्ब भाववु अशरीर मडियाग - आ प्राप्तवागिरुव शरीर मूलकवागि, वरुगिर - उण्टागुव, कुपासादिगळुक्कु - हसिवु, बायारिकॆ, आदिशब्ददिन्द उच्छास, निस, स्नान, वस्त्र________________
साध्य पाय शोधनाधिकार गिर कणक्किळे, आशरीरव ऐदुमवु मनॆ २३०९ र्काश्रमा दिगळु कुं र्तशक्ति कुम् अनुपमार अनिष निवृ श्री ष्ट प्राप्ति गळ्ळि वृत्त शास्त्र विधित्त धर्मळ्ळॆ ऐड मॊ ऎल्ला धारणादिगळु हेळल्पट्टवु, परिहार पुगिर कणक्किले परिहार माडिकॊळ्ळुव न्यायरित भोजन, उदकपानादिगळिन्द, अशरीर विडळवुम्- आ शरीरवन्नु बिडुववरॆगू, अय्यो वाश्रमादि गळु कु- अया वर्णाशतादिगळिगू, र्तशक्तिकु -तन्न शक्तिगू, अनुरूपवाग, अनुरूपवागि, अनिष्ट निवृत्ति प्राप्तिग प्रश- अपराधगळ परिहार मत्तु पुरुषार्थगळ प्राप्तिगळन्नु कुरितु, शास्त्रगळु विधिसिद धर्मगळन्नु, विडवॊण्णादु - बिडतक्क दल्लवु. पूर्व पक्षिगळु हेळिद हागॆ ब्राह्मणत्यादिगळु शरीरक्कॆ सम्बन्धिसिदवे विना आत्मरूपक्कॆ अल्लवॆम्बु देनॆ ऎल्लरू अ करिसतक्कद्देसरि, आदरॆ आत्मान आदरॆ आतानिगॆ ई शरीर सम्बन्ध बन्दिरुवदरिन्द आ शरीरवु कळॆदु होगुववरॆगू ब्राह्मणत्यादि वर्णाश्रमगळन्नु शास्त्रदल्लि हेळिरुवहागॆ नडिसिये तीरबेकु, बिट्टिद्दल्लवु शास्त्रविहितवाद धर्मगळन्न नडॆसलु शक्तियिल्लदिद्दरू, तन्न वर्णा श्रमोचित कर्मगळन्नु यथाशक नडॆसबेकॆम्ब तात्पर्यवु स्वरूपदल्लि ब्राह्मणत्यादिगळिल्लवु; आदुदरिन्द आया वर्णाश्रमगळु बेकिल्लवु ऎम्ब वादवन्नु तन्दरॆ, कुपासॆगळु आत्मस्वरूपक्कॆ सम्बं धिसदे इरुवाग, अवुगळ उपशमनक्कागि आहार सेवनॆ जलपानादि गळु तानॆ एतक्कॆ ? वस्त्रधारणॆ तानॆ एतक्कॆ ? इत्यादि प्रतिबन्दि तर गळु तप्पिदल्लवॆ. आदुदरिन्द उपायानुष्ठानवु ब्राह्मणादि वा श्रमगळिगॆ हॆगॆ शास्त्रवु विधिसिरुत्तदॆ, आ प्रकारवागिये नडॆसले बेकॆम्ब तात्पर्यवु प्रमाणानुसार नडॆ बेकाद सन्दर्भगळल्लि बरी वादगळन्नु तन्दु आ पमाणगळन्नु निराकरिसोणवु युक्त वल्लवॆन्दु हिन्दॆयॆ * तिळिसिर.त्तारॆ “ शरीर वाद्यं खलु धर्म सा धनं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, आया वर्णाश्रमादिगळनुगुणवागि पुरुषार्थसाधनक्कागि शास्त्रविहितो पायानुष्ठानवन्नु आचरिस 66________________
२३१० श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ण्णादु, आगैयाल् इद्दरळ्ळॆ देहात्म विवेक मडियाग स्वरूप विरुद्धळा इवत्तु कु त्याज्य कॊल्लवॊ ण्णादु, देहात्म विवेक मुडैयवनु हारलौकिक भोग साधनमान धरल् अधिकारवागैयाल्, इद्द रळुडैय बॆ कम्बुदु स्थापितवु. इदन्ने मुन्दिन वाक्यगळिन्द निगमन माडि हेळुत्तारॆ. आगैयाल् - तनगॆ प्रारब्ध कर्मानुगुणवागि पाप्त वाद शरीर सम्बन्धक्कॆ शास्त्रदल्लि विहितवाद धर्मगळु अवश्यानु यगळादुदरिन्द, इद्दरलै - ई ब्राह्मण क्षत्रियादि वर्णा श्रमिगळिगॆ विधिसिरुव धरगळन्नु, देहात्म विवेक मडियोग - इवु देहक्कॆ सम्बन्धिसिदवु, तन्न आत्मविल्लवु. ऎम्ब तिळुवळिकॆय मूल कवागि, इवत्तु क्कु - ई शास्त्रदल्लि विधिसिरुव कर्मगळाद नित्य नैमि त्रिक वर्णाश्रम धर्मगळिगू अवरुगळिगॆ सम्बन्धिसिद उपासनॆगॆ ळिगू त्याज्य तॆल्लवॊण्णादु - परित्यागवन्नु हेळुवदु युक वल्लवु. आदरॆ शास्त्रगळल्लि वर्णिकरिगॆ उपासनवु विहितवागिदॆ तॆ यल्ला, अदक्कॆ हागादरॆ अधिकारिगळु यारॆम्ब प्रश्नॆगॆ पूर पक्षि गळु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ, देहात्मभ्रमॆयिल्लदॆ देहात्म विवेकवन्नु चन्नागि तिळिदवरिगॆ ई धर्मगळु यावुवू बेकागिल्लवु; आत्मस्वरूप दल्ले ब्राह्मण्यादि भ्रमॆ इरुववरीग ई भक्ति मारवु ऎन्दु हेळिरु तारॆ. “प्रापकान्तरम् अण्णकु उपाय, ज्ञानिग ळक्कु अपायव” ऎम्बुदु अवरुगळ अभिप्रायवु. इदु सरि दल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तोरिसुत्तारॆ. उपासनदल्लियारिगॆ अधिकारवॆम्बुदन्नु प्रथमतः चर्चिसुत्तारॆ. देहात्म विवेकवुळ्ळ ज्ञानिगॆ अधिकारवेविना, भ्रमवुळ्ळ अज्ञानिगॆ अधिकारविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. देहात्म विवेक मुडैयवनु - आत्मादेहक्किन्त विलक्षण नॆम्ब आत्मन यथार्थस्वरूपवन्नु चन्नागि विवेकिसि तिळिद ज्ञानि गेने, (इल्लि वर्णिकरे हेळल्पट्टरु, एकॆन्दरॆ शूद्रादिगळिगॆ उपासनदल्लि अधिकारविल्लवादुदरिन्द,) पारलौकिक भोगसाधन________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३११ अनुष्ठानत्तुक्कु स्वरूपल् बाह्मणादि भ्रमम अधि कार मनु; ब्रह्मणादि विशिष्ट शरीर सम्बन्धवे अधिका रम्, आगैयाल्’ स धानुष्ठानत्तुक्कुम् उपयुक्त मान प्रकृत्यात्म विवेक मडियाग उपासनादिगळुक्कु विरोधं कण्णिलोन् मान धरल् - स्वर्गादि भोगगळेनु दिव्य वैकण्ठलोकद परि पूर्ण ब्रह्मानुभवरूप भोगवेनु, इवुगळिगॆ साधन रूपवाद नित्य नैमितिकगळॊन्दिगॆ सेरिद उपासनधर्मदल्लि, अधिकार मागै याल् - अधिकारवाग वदरिन्द, इद्द र्मळुडैय अनुष्ठान तुक्कु - ई धर्मगळ अनुष्ठानक्कॆ, स्वरूपल् ब्राह्मण्यादि भ्रमव अधिकारवन्नु - आत्मस्वरूपक्कॆ ब्राह्मण्यादि सेरिदवु. ऎम्ब भ्रमवॆ अधिकारवन्नुण्टु माडलु कारणवल्लवु; ऎन्दरॆ तानु ब्राह्मणनु, तानु क्षत्रियनु, ई ब्राह्मणादिगळु तन्न स्वरूपक्कॆ सेरि दवु ऎन्दु यारिगॆ भ्रमॆयुण्टॆ अवनीग अधिकारियॆन्दुहेळलु साध्यविल्लवु. अधिकारियारु ऎन्दरॆ देहात्मविवेकविद्दु तानु देह क्किन्त विलक्षणनॆम्ब ज्ञानविद्दवनु तानु परलोकसम्बन्धवाद पुरु षार्थवन्नु हॊन्दलु तनगॆ प्रारब्धानुगुणवागि प्राप्तवाद शरीर वुळ्ळ तनगॆ शास्त्रदल्लि एनु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तिळिदु अनुष्ठिसतक्क द्दागिरुत्तदॆ. आद दरिन्द देहात्म विवेकज्ञानयुक्तने अधिकारिये विना, भ्रमॆयुळ्ळ अज्ञनल्लवॆम्ब भाववु, ईग तावु स्थापिसिद अभि प्रायवन्नु निगमन माडि आगैयाल् ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. आगैयाल् - हीगॆ देहात्म विवेकवुळ्ळवने ई उपा सनक्कॆ अधिकारियादुदरिन्द, सत्व धर्मानुष्ठानत्तुक्कुम् - नित्य नैमिकादिगळिन्द कूडिद कर्मयोगादि अङ्गगळिन्द सेरिद उपास नादि धर्मगळ अनुष्ठानक्कू, उपयुक्तमान - बेकाद अथवा उपयोगवाद, प्रकृत्यात्मविवॆ’ कं - देहक्कू आत्माविगू इरुव वैलक्षण्यद ज्ञानवु, तन्मूलकवागि, उपासनादिगळन्नु, विरोध- विरोधवन्नु हेळिरुवदु, कण्णिलोवन् - ऎल्लियू कण्णिल्लवु स्वामि________________
२३१२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे (४) भक्तियोगोहङ्कार गर्भत्वात् स्वरूप विरुद्ध इतिवादस्य निरास उपासनादिगळ अहङ्कारादि गर्भळनु बिडं शास्त्र मिशॆयादिरुकचॆ आ दॆ? आरॆ पित्तार गळ नै- देशिकरवरु नोडदे इरन ग्रन्थविल्लव, १०५ वरुषगळु जीविसिदव रागि, सदा ग्रन्थावलोकन न तु ग्रन्थरचना इवुगळल्लि काल वन्नु कळॆदरु. देहात्म भातियिल्लदॆ विवेक ज्ञान उण्टादव निगॆ उपासनवु मोक्षेपायवागि कूडनॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवन्नु तावु ऎल्ल काणलिल्लवॆन्दु हेळुत्तार भक्तियोगवु अहङ्कार गर्भवादुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद खण्डनवु 13 उपासनादिगळ - उपासनवे मॊदलादवुगळु, इल्लि आदिपद दिन्द भरन्यासवू, करयोगादिगळू हेळल्पट्टवु. अहङ्कारादिगर्भ ळॆ नुमिडं-अहङ्कार ममकारगळिन्द कूडिदवु ऎन्दु पूर्व पक्ष वन्नु तन्दिरुव सन्दर्भदल्लि, शास्त्रमिशैयादिरुक्क शास्त्रव न्न करिसदे इरुववरागि, आरोपित्तार्गळत्त - उपासनॆगॆ न्य अहङ्कार ममकारगळन्नु आरोपिसिदरु, इष्टे विना बेरॆ इल्लवॆम्ब भाववु. नित्यनै मिति कादि कर्मगळल्लि उपासनादि कर्मगळल्लू, स्वल्पवन्नु हेळुवाग, अहङ्कर ऎन्दु हेळुवदरिन्दलू, सश्वेश्वरन कृपॆयु तनगॆ उत्तारकवॆम्ब ज्ञानविल्लदॆ, मोक्ष प्राप्ति यन्नु ई उपाय द मूलक साधिसुवनॆन्दु हेळिकॊळ्ळुवदरिन्दलू, मत्तु कर्मगळ प्रथन- प्रयत्नदल्लि सर्वॆश्वरनु कॊट्ट स्वातन्त्र वन्नु दुरुपयोग माडुवदरिन्द अहङ्कार ममकार गर्भितवॆन्दु भाविसि, “मदिरबिन्दु मिश्रमान शातकुम्भमय कुम्भगत सलिलम्पोलॆ अहङ्कार मिश्रं” ऎन्दु श्री वचन भूषणदल्लि हेळि रुत्तारॆ ई उपन्यासदल्लि “उपासनवु त्याज्यवु, अहङ्कारगर्भवागिरु वदरिन्द” ऎन्दु अनुमानमाडिदरॆ, उपासनवॆम्ब पक्षदल्लि अहङ्कार________________
(02) साध्य पाय शोधनाधिकार- गर्भत्ववॆम्ब हेतुवे इल्लव; आदुदरिन्द हेत्वसिद्धिदोषवुण्टागुत्त - हेगॆन्दरॆ- … “ स्वशेष भूतेन मयास्वीयॆस्सल्वॆ परिच्छदै-1 विधातुं प्रीतमात्मानं श्रीर्मा प्रक्रमते स्वयं” ऎन्दु अहङ्कार मनकार त्याग पूर्वकवागि तन्न सत्व व्यापारगळू भगवद धीनवॆम्ब अनुसन्धान पूर्वकवागिय उपासन प्रारम्भ माडबॆ कॆम्बदागि शास्त्रवु विधिसिरुवदरिन्द, हेतुवॆ पक्षदल्लिल्लद वादवॆम्ब भि प्रायवु शास्त्रज्ञानविरुवरिगादरो शेषज्ञानवेनु, “परात्तुत चुतेः” ऎन्दु ब्रह्म सूत्रदल्लि तोरुव पारतन्त्रवेनु, इवुगळ ज्ञानविरुवदरिन्द, स्वतन्त्र कत्वरूप अहङ्कार ज्ञानवु सुतराम् उण्टागुवदिल्लवॆम्बुदु मुख्याभिप्रायवु. “ उपासीतॆ” इत्यादि विधि गळु इरुवागलू, आ उपासनॆगळु नानाविध ब्रह्मविद्यॆगळल्लि नानाविध वागि शास्त्रदल्लि विधिसिरुवदरिन्दलू ई विधिगळन्नॆल्ला निराकरिसि अहं कारगर्भवॆन्दु दूषिसुवदु, “शास्त्र मिशै यादरु” विषयवागि रुत्तदॆ. अनेक महर्षिगळ मॊदलादवरु ई उपासनॆगॆ तुम्बा महिमॆयन्नु हेळि, तावू अनुष्ठिसि, तम्म शिष्यरुगळिगू विशदवागि उपदेशिसि इद्दरू, अदु अहङ्कार विश्रवागि स्वरूप विरुद्ध वॆम्बुदु शास्त्रवन्न करिसदे हेळिद मातागिदॆ. श्री नारद भगर्वा रवरु प्रह्लाद ध्रवरुगळिगू, श्री कपिलभगर्वारवरु तम्म तायि देवहूतिगू सह अहङ्कार गर्भवाद विषयवन्नु, विवेकविल्लदॆ उप देशिसिदरॆन्दु हेळलु साध्यवे ? आदुदरिन्द शास्तानुगुणवाद वादवु उपादेय वे विना, शास्त्रवन्नु दूरीकरिसिद वादवु सरियादुदल्ल वॆम्बुदू ई वाक्यदिन्द ग्रहिसबहुदु. शास्त्रसम्मतवादुदु ऎन्दिगू स्वरूप विरुद्धवागलारदु. स्वरूप विरुद्धवल्लदॆ तन्न स्वरूपक्कॆ महिमॆयन्नुण्टुमाडुवदरल्लि दोषवुण्टॆन्दु हेळिदुदन्नु तिळिसुव दक्कागिये इल्लि आरोपित्तार गळित नै ऎम्ब प्रयोगवु. भक्तियोगक्कॆ शरीरोपाधिय अपेक्षॆ इरुवद रिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद खण्डनवु, कर्मोपार्जितज्ञळान - प्रारब्ध कर्मदिन्द सम्पादिसल्पट्टु प्रारब्ध कर्मान भवक्कागि उण्टाद, कर्मानुभवक्कागि करण कळेबरङ्गळागिर________________
२३१४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे भक्तियोगः औपाधिकन स्वरूपविरुद्ध इतिवादस्य निरास कपाश्चितळान करण कळेबरळागिर उपाधिगळ्ळि कॊण्डु अनुष्ठिकैयालॆ कल्मयोगादिगळ निरुपाधिकस्वरूप विरुद्धङ्गळॆ न्साकु स्वरूप ज्ञान द्वय श्रवणादिगळु मनः प्रकृति सापेक्षळागैयाले तुल्यदोषळाद, आगिरुव उपा उपाधिगळ्ळॆक्कॊण्डु - इन्द्रियगळू शरीरवू धिगळ मूलकवागि, अनुकैयले - उपासनवन्नु अनुष्ठिस बेकागिरुवदरिन्द, कर्मयोगादिगळ - कर्मयो वे मॊदला दवुगळु, आदि पददिन्द ज्ञानयोग भक्तियोगगळ हेळल्पट्टवु, इवुगळिगू मनस्सु शरीरगळु अपेक्षितवु. निरुपाधिक स्वरूप विरुद्धङ्गळ - उपाधिगळु याववू इल्लद आत्मस्वरूपक्कॆ विरुद्धवा दवुगळु, ऎन्नारु-ऎन्दु पूर्व पक्षवादवन्नु तरुववरिगॆ, स्वरूप ज्ञान द्वयश्रवणादिगळु - आत्म स्वरूपद यथार्थ ज्ञानवू, गुरुगळ मूलक मन्त्रोपदेश रूपदल्लि द्वयमन्त्रद श्रवणवू कड, मनःप्रकृति सापेक्षळागैयाले - मनस्से मॊदलाद इन्द्रियगळ अपेक्षॆ इरुवदरिन्द, गुरुगळिन्द उपदेशक्कॆ प्रोत्रादि गळू बॆकागिरुवदरिन्द ऎम्ब भाववु, तुल्य दोष राम् , पूरै पक्षिगळु आवश्यकवॆन्दु हेळुव उपायगळू कूड समान दोष युक्तवादवुगळे ऎन्दरॆ सोपाधिक प्रवृत्तिगळे, पूर्व पक्षियु मुख्यवागि कर्वयोगवन्नु इल्लि तन्दिरवुदु अदक्कॆ विशेषवागि करण कळॆबर सापेक्षवॆन्दु तिळिदु सोपाधिकवॆन्दु आक्षेपिसिदरु. शरीरेन्द्रियगळ सहायवन्नु अपेक्षिसुवदरिन्द स्वरूपविरुद्धवु एकॆन्दरॆ आत्मस्वरूपवु निरुपाधिकवु ऎन्दु पूर्व पक्षवन्नु तन्दरॆ, नीवु आवश्यकवॆन्दु हेळुव प्रवृत्ति रूपवाद शेषत्वज्ञानक्कॆ अत्याव श्यकवाद आत्मस्वरूपद यथार्थज्ञान, मत्तु द्वयवन्त्रोपदेश इवुगळिगॆ करण कळॆबरद सापेक्षत्व विल्लॆयो ? इवुगळिल्लदॆ अवुगळू नडॆयद ऒळिक नीवु आरोपिसिद दोषवे निमगॆ अभिरतवाद प्रवृ तिगळल्लि उटॆ उ टॆम्ब भानवु याव प्रवृत्तिगळिगॆ यागलि________________
साद्योपाय शोधनाधिकार (६) भक्तियोग शेष सार तन्त्र रूप स्वरूप विरुद्ध इतिवादस्य निरासक २३१५ आनालुं शेषभूतनागैयाले तन्नॆ र्ता रक्षित्तु कॊळ प्राप्तनु मत्रिक्कॆ अन्न, वरॆतन, नायाले तन्नॆ र्ता रक्षित्तुकॊळ्ळ शक्तनु मक्के इरुक्किर इद नुक्कु स्वरक्षणार्थवाग कत्रव्यमॆन्नूरु उपाय निधिक्कॆ युम, अदिवनक्कु साध्यमा साद्योपायननु पेर् करण कळॆबरगळिल्लदॆ साध्यवे इल्लवॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ, हेगॆन्दरॆ, सवॆश्वरनु निर्हेतुक कृपाळुवादुदरिन्द शेषानु सन्धानपूरैकवाद स्वयत्न निवृत्तु पायानुसन्धानदिन्दले रक्षिसु वनु ऎन्दु हेळुवाग, इवुगळु तानॆ करण कळॆबरगळ सहायविल्लदॆ नडॆयुत्तवॆयो?आदुदरिन्द इवॆल्ला तुल्य दोषयुक्तगळॆम्ब भाववु. भक्तियोगवु तन्न शेष पारतन्त्र रूप स्वरू पक्कॆ विरुद्धवॆम्ब वादद निराकरणवु. आनालुम् ऎम्बुदु अर्धाङ्गीकारवन्नु तोरिसुत्तदॆ, नीवु हिन्दॆ हेळिदुदन्नु अज्ज करिसिदरू, ई मुन्दॆ हेळुव पूर्वपक्षक्कॆ एनु समाधानवन्नु हेळुविरि ऎम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ. पूर्व पक्षिगळु पुनः दूषणॆयन्नु उपपादिसुत्तारॆ :- आनालु म् - हागॆ ऒप्पिदरू, शेषभूत नागैयाले - ई आत्मनु सर्वॆश्वरनिगॆ शेष नादुदरिन्द ऎन्दरॆ, “दासाभूतातस्स” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ दासनादुदरिन्द, तन्नॆ र्ता रक्षित्तु कॊळ्ळ प्राप्तनु म निक्के - मत्तु तन्नन्नु ताने रक्षिसिकॊळ्ळुवदक्कॆ योग्यतॆयू इल्ल दॆय, मत्तु अत्यन परतन नगैयाले - सत्येश्वरनिगॆ सम्पू र्णवागि अधीननागिरुवदरिन्द, तन्नॆर्ता रक्षित्तुकॊळ्ळ शक्रनु मन्रिक्कॆ - तन्नन्नु ताने रक्षिसिकॊळ्ळलु शक्तिय इल्लदॆयू, इरु किर इवनु क्कु - हीगिरुव ई चेतननिगॆ, स्वरक्षणार्थवाग-तन्न रक्षणॆगागि, कर व्य मॆनु - माडतक्कद्दॆन्दु, ऒरु उपाय________________
२३१६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सॆरुगिरदॆन्नु कॊल्लुगै युपपन्न वो ? आन पिन्नु भक्तियो गादिगर् शेष तानुरूपळल्ला मैयाले स्वरूपु कु अनिष्टावहण्णन्नु, आतन सारतन्न विरुद्धळागै याले असम्भावितण्णळॆनुं शोल्लवॊण्णादो ? ऎन्निल् 8 विधियुव - उपासनादि रूपवाद ऒन्दु उपायवन्नु विधि सोणवू, मत्तु अदु - आ कर्तव्यवॆन्दु हेळुव उपायवु, साध्य वागि, सापायवॆन्दु, अदु पेर्” सॆरुगिरदॆनु - अदु हॆस रन्नु हॊन्दुत्तदॆ ऎन्दू, शूल्लुगै - हेळोणवु, उप पन्न मो- समञ्जसवादुदो ? इदु पूर्व पक्षिय आक्षेपवु ; ई चेतननु शेषभूतनु, अत्यन्त परतन्त्रनु ; शेषभूतनन्नु सर्वेश्वरनु तन्निष्टानुसार विनियोगिसिकॊळ्ळबहुदु, आदुदरिन्द ई चेतननिगॆ तन्नन्नु ताने रक्षिसिकॊळ्ळुव योग्यतॆयिल्लवु ; अत्यन्त परतन्त्र नन्दरॆ सर्वॆश्वरनु ईतनन्नु तन्निष्टानुसार आज्ञापिसबहुदु; हीगॆ चेतननु पराधीननादुदरिन्द इन्तह दीनत्व आशक्तिगळिरुव तनगॆ रक्षणोपयुक्तवागि ई असमर्थनिगॆ साध्यवागि ऒन्दु पायवु उण्टॆन्दू, यावुदू तनगॆ साध्यविल्लदॆ दुस्थितियल्लिरुववनिगॆ अदु साध्यॆपायवॆन्दु नामकरण माडुवद, हास्यास्पदवल्लवो ऎम्ब भाववु. यावुदु समञ्जसवल्लवो अदु हास्यास्पदवॆ, ऎम्ब तात्पर्यवु मुन्दिन वाक्यदल्लि ई पूर्व पक्षियु मेलिन कारणग इन्द ऎरडु दोषगळन्नु आ पादिसुत्तारॆ; हेगॆन्दरॆ :- आनपिट्टु- हीगॆ अनप तन्न वाद नन्तर, शेष तानु रूपङ्गळल्ला मै याले ई उपासनादि उरायानुष्ठान गळु, तन्न शेषक्कॆ योग्यवादवु गळल्लदुदरिन्द, स्वरूपक्कॆ अनिष्टाव हण्णन्नु र् - तन्न शेषना गिरुव स्वरपक्कॆ एरुद्धवागि, आतनु हेगॆ उपयो गिसिकॊळ्ळबेको हागल्लदॆ स्वतन्त्रिसि नडॆ युवदरिन्द भगतन्नि ग्रहक्कॆ गुरियागि अनिष्ट वन्नुण्टुमाडुवुवॆन्दू, मत्तु अत्यन् पाततन 8 विरुद्ध ळागैया ले तानु अत्यन्त नराधीनवागिरुव स्वरूपक्कॆ ई साध्य पायानुष्ठानगळु विरुद्धगळादुदरिन्द, असम्भावितळॆनुम्________________
सा धो पाय शोधनाधिकार इदु सर्वक प्रसादि प्रसादिगळाले मु परिष्कृतन, सर्वश्वरनु तन्न दासनिगॆ हेगॆ आज्ञापिसबेको अदन्नु बिट्टु विरुद्ध वागि स्वतन्त्र प्रवृत्तिय योग्यवाददॆं, शल्लवॊण्णादॆ- हेळबेडवो? ऎन्निल् - ऎन्दु आक्षेपगळन्नु तन्दरॆ, मुन्दिन वाक्यगळिन्द ई वाददिन्दुण्टागुव दोषगळन्नु प्रदर्शिसि, स्वमत दल्लुण्टागुव सावजवन्नू केळि, आ आक्त हॆगळन्नु परिहरि सुत्तारॆ, शेषभूतनागि, सरतन्त्रनागिरुव ई चेतननु ताने स्वतं क्रिसि हीगॆ साध्यॆ पायगळन्न वलम्बिसुवदरिन्द तन्न स्वरूपक्कॆ १) अनिष्टावहवॆम्ब व त (२) असम्भावितवॆम्ब ऎरड, दोषगळिगू गुरि यागुवनॆन्दु पूर्व पक्षिगळु हेळुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ शेषभूतनादव नन्नु श-षियु तन्न इष्टानुसार विसियोगिसिकॊळ्ळुवनु. अदक्कॆ बदलागि ई त न तन्निष्टानुसार स्वतन्त्रिसि उपायानुष्ठानमाडि दरॆ भगवदनुग्रहक्कॆ बदलागि निग्रहक्कॆ ऒळगागुत्तानादुदरिन्द अदु अनिष्टानहवु. ईतन, पराधीननु, अतन्तनु ; अन्तवनु सर्वॆश्वर ज्ञानुसारवागियॆ वर्तिसुवदु तन्न स्वरूपक्कॆ योग्य वादुदु ; अदक्कॆ बदलागि ताने स्वतन्त्रिसि उपायानुष्ठान माडुवदु तन्न योग्यतॆगॆ विरुद्धवागि असम्भावितवादुदु ऎम्ब तात्पर्यवु. ई मेलिन पूर्वपक्षगळिगॆ “ इदु सत्य मोक्ष” ऎम्ब वाक्य दिन्द परिहारवन्नु तिळिसुत्तारॆ. हीगॆ वाद तन्दरॆ सर्वरिगू सर्वॆ श्वरनु स्वयम् ऒन्दे सल मोक्ष कॊडबेकागि बरुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ तिळिसुत्तार इदु ऎन्दरॆ ई पूर्व पक्षवु, स मोक्ष प्रस दिगळालॆ मुन्ने परिहृतव - सर्वरिगू, नक्षवु उण्टागबेका गुत्तदॆ ऎम्ब दोषयुक्तवागि, मु - हिन्दॆ सिम्मॆ पाय शोध नाधिकारदल्ले, परिहृतम् परिसरिसल्पट्टितु सन्द्योपायद अवश्यकविल्लदॆनॆ? सिपायनु रक्षिसिबिडुवनु, आदुदरिन्द सिरो पायने साकु ऎन्दु माडिद वादवन्नु निरसन माडुव सन्दर्भदल्लि सर्वमोक्ष प्रस उण्टागुत्तदॆन्दु समाधानवन्नु हेळिद्दॆव________________
२३१८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इर्व शॆय ददूरु व्याज कॊळ्ळादे मुक्त नाक्किल्, अनादियाग मुक्त नाक्क प्रसन्नकुम, ईश्वर केवल स्वतन्त्रतारॆ निनै पोदु मुक्तनाल्, वैषम्य नैर्फ क्यादि दोषळु वरुम, मोक्षपाय विधायक ङ्गळान शास्त्रज्ञळु मॆल्ला निरर्थकळु माम् 3 नॆय पुटनोडि). आ दोषवे इल्लिय तप्पिद्दल्लवॆम्ब भावव. समोक्ष प्रसण्ण हेगॆ ऎम्बुदन्नु उपपादिसि तिळिसुत्तारॆ इर्व तॆय दूरु व्याजं कॊळ्ळादे - ई मुमुक्षवु माडिद ऒन्दु शास्त्रसिद्धवाद व्याजरूपवाद भक्तु नाय अथवा भरसम र्पणवन्नु अकरिसदॆ, मुक्त नाल् - आतनिगॆ मोक्षवन्नु कॊट्टरॆ, अनादियाग मुक्त नाक्क प्रसणक्कु - अनादियागि बहुकालक्कॆ मॊदले मोक्षवन्नु कॊडबेकागित्तु ऎम्ब आक्षेपवु उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. हिन्दॆये शेष पारतन, ज्ञानवि इल्ला आगले सर्वॆश्वरनु एतक्कॆ मुक्तियन्नु कॊडलिल्लवु ? हीगॆ ऎल्लरिगू मॊदले ज्ञानविद्दुदरिन्द ऎल्लरू मुक्तरागिरबेकॆम्ब तात्प र्यवु. ई आक्षेपणॆगॆ समाधानवागि पूर्वपक्षियु हेळबहुदु. एनॆन्दरॆ, सर्वॆश्वरनु सर्वस्वतन्त्रनु, चेतनरु अवनिगॆ अधीनरु, तनगॆ यावाग इष्ट बन्तो, आग मुक्तरन्नागि माडुवनु, ई सन्द र्भदल्लि आक्षेपणॆ एनिदॆ ऎन्दु हेळबहदॆन्दु भाविसि, आगलू दोष तप्पिद्दल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. ईश्वर नु, केवल `स्वातन्त्रदिन्द निनृत्त पोदु - इष्ट बन्दाग, मुक्तनाल् - नुक्तनन्नागि माडु वनु ऎन्दरॆ, वैषम्य नैर्त्यण्यादिगळु व वरम् - सर्वॆ श्वरनु, मुमुक्षुगळ तारतम्यवन्नु परिगण सदे तन्निष्टानुसार अनु ग्रहिसुवनु, तन्न शास्त्रानुसार विहित कमैपायवन्न नुष्ठिसिद वनू अनुष्ठिसदे इरुवन, महा भागवतन महा तान सन ऎल्लरू ऒन्देयागुवदरिन्द पक्षपातादि दोषगळिगॆ गुरियागुवनु ऎम्ब भाववु. अदू अल्लदॆ इन्नॊन्दु दोषवू तप्पदु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तोरिसुत्तारॆ. मोपाय विधायकण्ण________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकारः २३-१९ आगैयालि श्रेषात् वकत्त विषय प्पत्तु गैयिल् छान - वॆ कोपायगळन्नु विधिसिरुव, शास्त्रगळॆल्ला, निरर्थक *ळुमाव - व्यर्थगळू आग वुव सर्वॆश्वरने स्वतन्त्रिसि तनगॆ मनस्सु बन्द हागॆ मोक्षवन्नु कॊडुवनु ऎन्दरॆ आग मोक्षेपा यगळन्नु विधिसुव शास्त्रगळॆल्ला व्यर्थवादवु. उपनिषत्तुगळू ब्रह्मसूत्रगळू, गीतोपनिषत, महाभारत भागवत रामाय णादिगळू, आळ्वाराचाररुगळ दिव्य प्रबन्धगळू, ऎल्लवू आग निर र्थकगळागुत्तदॆम्ब भाववु. सर्वॆश्वरने उपायानुष्ठानद अपेक्षॆयिल्लदॆ मुमुक्षुवन्नु रक्षिसिबिडुवनु ऎम्ब वादक्कॆ मूरु दोषगळु तप्पिदल्लवॆन्दु हेळिदरु. १. अनादि कालदल्ले सर्वमुक्ति प्रसण्णवु. लीला विभूतिये इल्लवागबेकु. २ वैषम्य नैर्तृणादि दोषगळु सश्वरनिगॆ उण्टागबेकु. ३ मोक्षशास्त्रगळॆल्ला निरर्थकवागबेकु, हीगॆ दोषगळु प्राप्तवादरॆ, ई चेतनन स्वरूप योग वाद अमोघ गुणगळाद शेष पारतन्त्रगळु निरर्थकवादुवु आगलिल्लवो ? अवुगळिन्द नु प्रयोजनवु ? ऎन्दु पूर्वपक्षिगळु केळ बहुदॆन्दाशसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. हागॆ हेळुवाग (१) उपायदॆशॆयल्ल (२) फल दॆशॆयल्लि आ शेष पारतन्त्रगळ उप योगवन्नु प्रदर्शिसुत्तारॆ. शास्त्रवु विधिसिरुव हागॆ साध्यॆपाय गळ अन ष्ठानदिन्दले ई शेष पारतन्त्रगळिगॆ महिमॆ’ ऎन्दु आगैयाल् ऎन्दारम्भिसि उपदेशिसुत्तारॆ आगैयाल् - साद्योपायवु शेष पारतन्त्रगळ मूलक वागि अनिष्टावहवॆन्दू असम्भावितवॆन्दू हेळुव वादगळ, दॆष युक्तगळागि सरियल्लवादुदरिन्द, इ श्लेषाल्, हीगॆ तानु शेष नादुदरिन्दले, वक त विषयत्तॆ - सश्वरनिगॆ तुम्बा इष्टवाद विषयवन्नु ऎन्दरॆ तानु शास्त्रगळल्लि परम कृपया विधिसिरुव साध्यॆ पायगळन्नु, पत्तुगैयिल् - आश्रयिन वदरल्लि ऎन्दरॆ अनुषिसु 3________________
२३.२० श्री मद्रहसत्रयसारे औ चितनु उद्रॆयर्व उडमैय्य रक्षियिलौचित्य मु वदरल्लि औचित्य मुव-योग्यतॆय, उडैयर्व-आभरणक्कॆ यज माननु, उडुमैय्य तन्न आभरणवन्नु, रक्षिकॆयिल् - रक्षिसु वदरल्लि, औचित्य मुं - योग्यतॆयू, उण्णा - उण्टागुत्तदॆ. हीगॆ : ष शेषिगळिब्बरिगू ई उपायानुष्ठानदिन्द औचित्य उण्टागु इदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. शेषत्व ऎन्दरॆ यथेष्ट विनियोगा र्हत्ववु आदुदरिन्द ई चेतननिगॆ करण कळेबरादिगळन्नू, शास्त्रवन्नू शास्त्र बोधकराद गुरुगळन्नू कॊट्टु, गुरु मुखेन तानु शास्त्रगळल्लि बोधिसिरुवहागॆ उपायानुष्ठान माडि तन्न प्रीतियन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळलॆन्दु ईतनन्नु विनियोगिसिरुत्तानॆ; हागॆ आतनन्नु आ साध्यॆपाय मुखेन आश्रयिसिदरॆ, सुपुत्रनु सुचरितदिन्द तन्दॆ यन्नु प्रीतिगॊळिसुव हागॆ ई शेषनाद पुत्रनु लोक पितावन्नु आतन शास्त्रविधिय मूलक अनुसरिसि नडॆसिद साध्यॆपायदिन्द सर्वशेषियु सन्तष्टनागुवनु. हीगॆ शेषनिगॆ औचित्यवु. शेषिगॆ हेगॆ औचित्यवॆन्दरॆ, ई चेतननु तन्न आभरणवु, तुम्बा हृद्यवु, इदु कारणान्तरदिन्द तन्नल्लिरदॆ बेरॆकडॆयित्तुव, असङ्ख्यॆयवाद आभरणगळन्नु हॊन्दिरुव ऒब्ब राजनु ऒन्दु आभर णवन्नु प्रत्येकिसि तानु धरिसिदरॆ अदरल्लेनो ऒन्दु विशेषवु हेगॆ गोचरवागुत्तदॆ, हागॆये अनेक बद्ध चेतनरॆल्ला शेषभूत रादरू, तानु अनुग्रहिसलु योग्यवागि रक्षवस्तुवागिरुववनु तन्निष्टानुसार नडॆ सिद साध्यॆपायवन्नु अनुषि सिदवनॆन्दु आतनन्नु मुख्यवागि वरिसुवदरिन्द शेषियाद तनगॆ औचित्यवुण्टा यितॆम्ब भाववु साद्योपायदिन्द औचित्य हॊन्दिदवनन्नॆ शेषि याद तानु रक्षिसिदुदरिन्द तनग औचित्यवॆम्ब भाववु साध्यॆपा यानुष्ठानदल्लि पारतन्त्रक्कॆ हानियिल्लवु, वस्तुतः अदरिन्द प्रयोजन वुण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ– अत्यन्त सारत नृत्ता ल्-सर्वश्वरनिगॆ सम्पूर्णवागि अधीननागिरुवदरिन्द, अवु कॊडु________________
(१८) साद्योपाय शोधनाधिकार e आत्मन पारतन्न ताल् अर्व कॊडुत्त स्वातन्त्र कुमनु अवनुक्कु अभिमतङ्गळन उपा यज्ञ अनुष्क कैयुम्, फलम् पॆङ्गैक्यर्व कै पात्तिरुक्क वेणु गॆ युम्, सिद्दिक्कुम्, इष पारतन्त्रळ् इरणु म् 3 3 3 इस्वातन्त्र्यतॆ - आतनु नमगॆ सर्व कर्मगळल्लि कॊट्टिरुव प्रथम प्रवृत्तियल्लिन स्वातन्त्रवन्नु, चुमन वहिसि ऎन्दरॆ शिरसावहिसि, अवनक्क अभिमन्तळान-सर्वॆश्वरनिगॆ तुम्बा इष्ट गळाद, उपाय - साध्यॆपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळन्नु, अनुष्टियुम् - अनुष्ठिसोणवू फलम् परुगैक्कु- अदर फलवन्नु हॊन्दुवदक्कू, अर्व कै पारक्कॆ वेण्णुगॆयुव कै सर्वॆश्वरन अनुग्रहवन्नु ऎदुरु नोडुत्तिरबेकादुदू, ऎरडू, सिद्धिक्कुम् - सिद्धिसुत्तवॆ; अवनिगॆ अभिनतवागिरुवदन्न नु सोणवु शेषत्वद प्रयोजनवू, वॆ क्षादि फलप्राप्तिय अवन अनुग्र हा नुसारवागि उण्टागोणवू, पारत द प्रयोजनवू ऎम्ब भाववु. सर्वॆश्वरनु ई चेतननिगॆ करण कळेबर योग, ज्ञान विवेक दान, शास्त्र प्रदान दॊदलाद सौकर्यगळन्नुण्टुमाडि, प्रति यॊन्दु कार्यदल्लियू “कृत प्रयत्ना पेक्षस्त” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि हेळिर वहागॆ, स्वातवन्नु कॊट्ट, सर्वॆश्वनु तनगॆ अभिमतवादुदन्नु अवलम्बिसु ऎन्दरॆ आ स्वामिदत्त स्वा तन्यवन्नु शिरसावहिसि आ अभिनतानुष्ठानवु शेषत्वदिन्दुण्टाद प्रयोजन वल्लवे ऎम्बभिप्रायवु. हागॆ अनुष्ठिसि बिट्ट फल सङ्गदल्लि ममतॆ यन्निडदॆ इद्दु पूर्ण पर तन्ननागि इद्दु कॊण्डु, आतनु अनुग्रहि सिद फलवन्नु हॊन्दुविकॆयु पारत, पराकाष्मॆ इल्लवे ऎम्ब भाववु. ई सन्द्योपायगळन्नु शास्त्रचोदित रीतियल्लि अनुष्ठिसु वदरिन्द शेष पारतन्य गळॆरड चन्नागि प्रदर्शिसल्पट्टवे विना, पूर्वपक्षियु हेळुव हागॆ इवु गळु दरीकृत गळागि, अहङ्कार ममकारगळु प्रदर्शनवॆम्ब भाववल्लवु. मुन्दॆ प्रासङ्गिकवागि फलदॆशॆयल्ल ऎन्दरॆ मॊनुभववल्ल. कण्ड ई शेषत्व पार तत्त्वगळिगनुगुणवागिये ईतन प्रवृत्तियु ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे फलदशॆयिल् अवनुगन्न कै र यवनि वळ काग नडुत्तुगैकु मुरुक्षाव, इवैयडियाग स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार माडादॆनारु, ताळ यथाशास्त्र भगव त्यादि फल लि अनुषिक्किर कैर्यलु म, साध्य माग विधिक्क पडुगिर प्रपत्ति तन्निलद स्वरूप विरोधबुद्धि याले अधिकार मिश्रयाम्. वक्य जन्य मान सम्बन्धज्ञानादि ई शेषपार तन्न गतिरड, फलदकैयिल् - मुक्तनागि दिव्य वैकुण्ठदल्लिरुव दॆशॆयल्लि, अवनु गन्न कैर्य - प्रियः पतिगॆ अभिमत वाद कैर्यवन्नु, (इदु कीषत्वद वृत्तियु ) अवनिट्टवळ काग - अवनु आज्ञापिसिद रीतियल्लि इदु पार तन्न वृत्तियु, नडु तगैक्कु - नडॆसुवदक्कॆ, उरप्पा - साधनवागुत्तवॆ. स श्वरन अभिमतानुसरवागि, आतनु विधिसिरुव मर्यादॆगळिगॆ अधीनवागियू र्कैगळन्नॆ सवरिद शेष पारतत्त्वगळ स्वरूपक्कॆ अनुगुणवागिये अनुष्ठिसिदन्तायितॆम्बभिप्रायवु. ई सन्दर्भदल्लि पूर्व पक्षिगळु हेळबहुदेनॆन्दरॆ, शेषपार तन्न गळु सार्थक्यवन्नु हॊन्दबेकादरॆ स्वरक्षणार्थवागि यावविध वाद व्यापारवु कूडदु ऎन्दु ऊहिसि, आ सन्दर्भदल्लि उण्टागुव दोषगळन्नु तिळिसुत्तारॆ- – इवॆयडियाग ई शेष पारत गळ मूलकवागि, स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार मागा दॆनारुम् - तन्न रक्षणॆगागि तानु एनॊन्दू व्यापारवन्नु स्वतन्त्रिसि माडकूडदॆन्दु हेळुववरिगू (हिगॆ हेळुवरु पूर्व पक्षिगळु), ताळ् - तावु ऎन्दरॆ अन्तह पूर्व पक्षिगळु यथाशास्त्र भगवत्यादि फललि - शास्त्रवु विधिसिरुव रीतियल्लि सल्पिसि, भगव त्यर्थ भगवय ९२ पम् ऎन्दु हेळि फलवन्नु कोलि- अपेक्षिसि, अनुष्ठिसव कैर्यवल्ल, साध्यवाग विधिक्क पडुगि प्रपत्ति तन्निलुम-साधॆ पायवागि विधिसल्पट्टिरुव प्रपत्तियल्ल सह स्वरूप विरोधबुद्धियाले - ई कैर्यवू, ई प्रस तियूसह प्रवृत्तिरपवागि शेषत्व परतन्न स्वरूपक्कॆ विरोध________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 28.98 वाडॆ, दरिन्द, अधिकारविल्लॆ याव अधिकारविल्लवॆ ऎदागुत्तदॆ. शेष शारत गळिगॆ स्वरार्धवागि याव व्यापारव कूडिदु ऎन्दु पूर्वपक्षिगळु ह ळिदु, अवरे भगन ९गळन्नु अनु सटन्द ऎन्दू साध्यॆ नावु प्रतियोपिसा उपसतवल्लवॆन्दू, हॆळव, स्वरक्षणाधवागि याव व्यापारवू कूडदु ऎन्दरॆ, भवत्यर्थं भगन हर ऎन्दु सल्पिसि कैर्य गळन्नु माडुवद, प्रक्तियन्नु अनुष्टिसुवद सह ई शेष पर तप्प- सस्वरूपक्कॆ विरोधवार ; आददरिन्द इवुगळिगू कूड अधिकारविल्लवॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळबेकु त, ऎन्दु आक्षेपगळन्नु हेळि शुत्तारॆ, ई मेलिन आ कैगॆगळल्लि श्रीनिगॆ मान्त देशिकरवर, साध्यवाग निधि सडुगिर प्रपत्ति तन्निलव ” ऎन्दॆ. हेळिदरु. शास्त्रदल्लि प्रपत्तियु सानं नॆय विधिरल्पट्टिरुत्तदॆम्बुदन्नु ऒप्पिकॊ मृवरॆद हागॆ हेळिदरु. अदक्कॆ पूर्वपक्षिगळु प्रतियागि हेळु वदनन्दरॆ, (१) ताप कि ( क्रिये कि ऎम्ब सम्बन्ध जनवु गुरुविन मूलक उपदेशवन्नु हॊन्दिद वेळॆयल्लि’ सिदि सि मदरिन्दलू, (२) स्वरक्षणॆ नॆल्लि तनॆगॆ यावुदॊन्दु व्यापारवु इल्ल वॆम्बुदु अशकनादुदरिन्दले सिद नन्ददरिन्दल, (३) शास्त्र प्रमाणदल्लि सक्तरागिरुव वरिगॆ “अमृतस्य सेतुः संसारदिन्द माटिसि मोक्षक्कॆ मार्ग तोरिसुववनु सर्वॆश्वरनॆ’, इवॆ मॊद ताद शास्त्रवाक्य श्रवण कालदल्लि सश्वरन उषायत्नदल्लि सम्पूर नम्बिकॆ सिदिसुवदरिन्दलू, इवु मूररल्लि यावुदादरू ऒन्दु भावनॆगॆ अधिकारि विरेषणवागि प्रपत्तियागुवदरिन्द, कृति साध्य तावनॆयिन्द निधेयनाद यावदे इल्लवाद.दागि एनॊन्दु अनुष्ठानवू इल्लवादुदागि, स्वरूप विरोधवेनू इल्लवॆ. आदुद रिन्द स्वरक्षणक्कागि इल्लि याव प्रश्नॆये इल्लवॆन्दु पूर्वपक्षिगळु हेळओसरागि भाविसि, हिन्दॆयॆ ई आक्षेपक्कॆ समाधानवन्नु विठद वागि हेळिरत्तदॆ. शरणं प्रज ऎम्ब वाक्यवु अनुवादवल्लवु, विधि सक्यवॆ? ऎन्दु स्वामीलुत्तेनॆ ऎन्दु “वाक्य जन्य मान” ऎन्दरम्भि -द पक्यद मूलक हेळुत्तारॆ. वाक्य जन्यमान अमृतस्य एषसे तु” ओव, ऎरॆ “आव” इत्यादि वाक्यदिन्दुटाद, सम्बन्ध________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मात्र ब्याट्टल् अतिरिक्त माग “शरणं प्रज” ऎन्नु विधेय मागैयाले साध्यनायिरुकु प्रपत्ति स्वरूप मॆन्नु मिडम् मुन्ने शोम्. आगैयाल् शेषभूत नुमा ई परतन्त्रनुमान इवनुक्कु यथाधिकारवु स्वरक्षणार्थ व्यापार हण्ण कुरै यिल्फ्. ७, भक्तियोगः पारमै कान्त्य विरुद्ध तात् स्वरूप विरुद्ध इतिवादस्य निरास आनालुव, अनन्यार शेषभूतनाग तन्नॆ तॆळिन्नु पर मै कान्तिया यिरुक्किर इवुक्कु देवतान्तर द्वारकळान ज्ञानादि मात्रल् काल् - शेष शेषिरूपसम्बन्ध ज्ञानवे मॊदलादुदक्किन्त, अतिरिक्त नाग - बेरॆयागि, “शरणंव्रज शरण कॊन्दु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, विधेय मागैयालॆ - विधिवाक्यक्कॆ सम्बन्धपट्टदुदादुदरिन्द शरणंव्रजवॆम्बुदु अनुवादवल्लदॆ विधि वाक्यवागिरुवदरिन्द, प्रपत्तिय स्वरूपवु, साध्यमायिरुक्कु साद्योपायवागिरुत्तदॆ, ऎन्नु विडव - ऎम्बुव सन्दर्भवन्नु, मुनै - हिन्दॆये, कॊन्नॊवर् - ई अधिकारदल्ले हेळिदवु. ई (२२८१नॆय पुट नोडि) शरणंव्रज ऎम्बुदु यावाग निधि वाक्य वायि तो, प्रपतिय कृतिसाध्यवाद स्वरक्ष ८६८९९द प्रव तियु प्रपत्तियु आगबहुदादरॆ, उपासनॆयु एकॆ क ड द ? शेष पारतन्त) गळिगॆ प्रपत्तियिन्द बाधकविल्लदिद्दरॆ, उपासनॆयिन्द बाधकविल्लवॆन्दे हेळबेकागुत्तदॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द ईग स्थापिसिद अभिप्रायवन्ने निगमन माडि हेळुत्तारॆ - आगैयाल् - आ कारणदिन्द शेषभूतना गियू परतन्त्रनागियू इरुव, इवनु क्कु - ई ममुक्षुविगॆ, यथाधिकारम् - अधिकारिगॆ अनुगुणवागि ऎन्दरॆशनिगॆ उपा सनॆय, अशक्कनिगॆ भरन्यासवू, स्वरक्षणार्थ व्यापारं - तन्न रक्षणार्थवागि साद्योपायानुष्ठानवन्नु, हण्णक्कुरॆ यिल्लॆ - माडुवदरिन्देनू बाधकविल्लवु. साधॆपायगळाद भक्ति प्रपत्तिग ळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्ठिसबेकादुदे युक्तवु.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार ex ९ १९९३ व धर्मव ६ - इति कत्रव्यं ाग वुडै शान भक्ति योग दिगळुव ऐकान्त्य विरुद्धळ नॆ ? शुद्ध याजिगळक्कॆ सरमै क्न्तित्व कॊडुवदॆन्निल् ? इदु भा ष्यादिगळिल् निष्कर्षं तॆळियामैय डियाग न चोद्यम्, ७. भक्तियोगवु सारमै कान्त्यक्कॆ विरोधवादुद रिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद निरासनवु. आ ना लव - श ष प रतन्न स्व पक्कॆ विरुद्धवल्लवॆन्दु ऒप्पिदरू, इन्नॊन्दु प्रबल पूर्वपक्ष उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. एनॆं दरॆ :- अननार्ह शेषभूतनाग - परमात्मनल्लदॆ इन्नु याव देवतॆगू शेषभूतनागिरलु अर्हनल्लवॆन्दु, तन्नॆ तॆळिन्नु - तन्न न्नु तिळिदु, परमै कान्तियागिरुव, इवनुकु - ई चेतननिगॆ, देव तान्तर द्वारङ्गळान - बेरॆ देवतॆगळाद सूरर्ताग्निगळ मॊद लादवरुगळ मूलकवागि आराध्यदेवतॆगळागि, विधिसिरुव, वर्णा श्रम धर्मळुम् - वर्णिकर विषयदल्लि स्नान सन्ध्यावन्दनादि नित्य नैमित्तिक कर्मगळू, अव आनित्य नैमित्तिक कर्मगळन्ने इति कर व्यतैयाग वुडै तान - अब्बवागि अवश्यानुयगळा गिरुव भक्तियोगवे मॊदलादवुगळु, ऐकान्न, विरुद्ध न ऐकान्त्यक्कॆ विरुद्धवल्लवो ? ई पूर्व पक्षद अभिप्राय वेनॆन्दरॆ ;- नित्य नै मिति कानु ष्ठानगळु ई साद्यो पायवॆन्दु हेळल्पडुव भक्ति योगक्कॆ अवु. परमात्मध्यानक्कॆ एकान्त्यवु आवश्यकवु. नित्य नैमित्रिकगळल्लि अन्यदेवताराधनवु विहितवागिरुवदरिन्द ऐकान्त्यक्कॆ हानियु. अन्य देवता भजनवू इरुवदरिन्द एकां त्यक्कॆ विधवु. विधवु. आदुदरिन्द स्वरूपविरुद्धवु ऎम्बुदु पूर्व पक्षवु शुद्धयाजिगळक्कन्यू - अन्यदेव सम्बन्धविल्लदॆ पर तत्ववन्नु मात्र आराधिसि ध्यासमाडुवरिल्लवो, परमै कान्ति ई कूडुवदु ऎन्निल् - परमै कान्तित्ववु सल्लुत्तदॆ ऎन्दरॆ ? इद पूर्वपक्षिय चोद्यवे, भक्तियोगद उपासनॆगॆ परमै कान्ति________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ऎल्ल ने ऎन्नि ल् ? प्रतर्दनादि विद्यॆगळिल् परमात्मा इन्दा दि शरीरकनाग मुमुक्षुवुक्कु उपास्य नॆरुदियिट्टार्. अज्ञानद त्ववु आवश्यकवादुदरिन्द नित्य नैमित्तिकगळल्लिन देवतान्तर भजनवन त्यजिसि, परपासनॆ माडिदरल्लवे परमै कान्तित्वव सिद्धिसुत्तदे ? ऎन्दु आक्षेपवु इदन्नु खण्डिसुत्तारॆ. इदु श्री भाष्यद तिळुव आकॆ यिल्लद अजा नद विजम्बणॆयॆन्दु हेळुत्तारॆ. इदु ई स्वरूप विरुद्धवॆम्ब आक्षेपवु, भाष्यादिगळिल् - श्री भाष्यकाररु बरॆदिरुव शारीरक सत्रगळ भाग्यरल्लिरुव निष्कर्षॆ कॆळिया - इदु हीगॆ ये सरि ऎम्ब निष्कर्प विल्लदिरोणदर, आडियाग- मूलकवागि, व न चोद्य - बदा क्षेवु. ६ भाष्यदल्लि श्री भाष्य कारर उपदेशवन्नु चन्नागि ति दिद्द पक्षरल्लि, इन्तह आक्षेपणॆ अवकाशविरुत्तिरलिल्ल वॆम्ब भावव ऎण्णने ऎन्निल्ल - अद- हेगॆ ऎन्दरॆ, प्रतर्दनादि सिगले - प्रतर्दनवे मॊदलाद ब्रह्म विद्यॆगळल्लि, परमात्मनु, इन्द्रादि शरीरकनाग इन्द्रने मॊदलाद देवतॆगळ शरीरवागिद्दळ्ळवनागि, मुमुक्षुवुदु मोक्षार्थिगॆ उपा स्यनन्नु - उपास्यनॆन्दु, आरुदियिट्टार्-निर्धरिसिरुत्तारॆ, एकान्त्य हानि ऎम्ब पूर्वपक्षवन्नु ऎरडु विधवागि विकल्पिसि परिहरिसुत्तारॆ (१) देवतान्तर द्वारवागि उपासनादिगळन्नु माडुवदरिन्द पार मै कान्त्यक्कॆ विरोधवे (२) इल्लवे देवतान्तर द्वारा आनुष्ठिसुव वर्णाश्रमगळु उपासनक्कॆ अन्नवागिरुवदरिन्द विरोधवे ऎन्दु एकल्पिसि, मॊदलिन पक्षवन्नु परिहरिसुत्तारॆ, प्रतर्दनादि विद्यॆगॆ इल्लि (आदि शब्ददिन्द मधु विद्यॆय हेळल्पट्टित). ई प्रतर्दन विद्यॆ यल्लि इन्द्रनु नानु पण शबै तनु, नन्नन्नु उपासनॆ माडु ऎन्दु कौषीत कपनिषत्तु ३, १ रल्लि “ त्वमेव मेवरं वृणीष्ट प्रा जोस्मि प्रज्ञात्वा, मा मायुरमृत नित्यु पा” यॆन्दु इन्द्रनु हेळुव वाक्यवागिरुत्तदॆ, इन्द्र प्राण शब्ददिन्द हेळल्प ट्टवनु यारु ऎम्ब चर्चॆयल्लि आनन्दत्व, अजरत्व अमृतत्वादिगळु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द इन्द्र प्राण शब्ददिन्द हेळल्पट्टवनु जीव________________
साद्योपाय शोधनाधिकार- २३२ नाद इन्द्रनल्लवॆन्दू तच्चरकनाद परमात्मनॆन्दू निर्धरिसल्पट्ट रुत्तदॆ. आदरॆ इन्द्रने इदन्नु मामुपास्व ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द आ न उपासनॆयु हेगॆ मोक्षदायकवाद परमापासनॆया गुत्तदॆ ऎम्ब शब्बाविनल्लि जीव मुख्य प्राण अण्णा तिचॆन्न, उपासा विध्यात्, आश्रितात्, इहतद्योगात् , ऎम्ब सूत्रद मूलक समाधानवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लि त्याष्ट वधॆ एनु, ऎल्लिवरॆगू प्राणविरुत्तदो अल्लिवरॆगू आयुस्स ऎम्ब देनु, हीगॆ जीवनाद इन्द्रने इल्लि उपासनॆन्दु पूर्वपक्ष तन्दरॆ हागल्लवु. एकॆन्दरॆ परमापासनवु मूरुविधवॆन्दु हेळल्प ट्टिरुत्तदॆयादुदरिन्द ; हेगॆन्दरॆ :-१) सत्यत्व ज्ञान, आनन्द दिव्य मच्चळविग्रह इवुगळिन्द कूडिदवनन्ने जगत्कारणनाद परमात्म नॆन्दु उपासनॆयु ऒन्दु विधवु (२) भोक्तावागिरुव, प्रकृतदल्लि इन्द्रादि शरीरकनागिरुववनन्नॆ परमात्रावॆन्दु उपासनॆयु ऎरड नॆय विधवु. (३) भोग्य भोगोपकरण शरीरकनागिरुववन उपा सनॆ यु मूरनॆय विधवु. ई कौषीतकी उपनिषत्तिनल्लि ई मूरु विध परतापासनॆ 1. हेळ तदॆ. (१) आननz जरोमृत ऎम्बुद इल्लि स्वरूपानु सन्धानवू (२) नानु पा ऎन्दु इन्द्रनु हेळुवदरिन्द भक्त शरीरकनागि उपास नवू, (३) पास्ट् ऎम्बुदरिन्द भोग्य भोगोपकरण शरीर कत्वान सन्धानवू उपदेशिसल्पट्टिरुत्तवॆ. इन्तह ब्रह्मविद्यॆ याद प्रतर्दन विद्यॆयल्लि, ताने परमात्म शरीरनागिरुवदरिन्द तन्नन्ने उपासन माडु ऎन्दु इन्द्रनु हेळिरुवदु शास्रोक्तवा गिरुवदरिन्द इदरल्लि अन्यदेवतोपासन रूपदोषक्कॆ कारणवे इल्लवु. आदुदरिन्द, इन्द्रादि शरीरकनाग मुमुक्षुवुदु उ पार्स्य ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये मधुविद्यॆयल्लि सह आ दि त्यन पूर्वादि अंशगळु क्रमवागि वस रुद्रादित्य मरुत्पाध्यरिगॆ मध वागि बहु भोग्यवॆन्दू उपास्यवॆन्दू उपदेशिसल्पट्टिवॆ. वादिगळिगॆ स्वशरीरक परमात्मनॆ- उपास्यवाद.दरिन्द अन्त ह उपासनॆयल्लि एनॊन्दु विरोधविल्लवॆन्दू वस्त्रादि देवता विशेषग ळिगू मधु विद्यॆयल्लि अधिकार उण्टॆन्दु श्री बादरायणरु,________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे विद्या मान वराश्रमधर्म निलुव अ देवतैगळ्ळि शरीर मागक्कॊण्डुनिर पर मातने आराध्यनन्नु निष “भावन्नु बादरायणॆ सिहि” ऎम्ब सूत्रदल्लि (१ ३ ३०) स्थापिसिरुत्तारॆ. इल्लि त देवतान्तरोपासनॆ ऎम्ब विरोधवेनू इल्लवु; तच्छरिरक परमात्मने उपासनादुदरिन्द ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ पूव पक्षद ऎरडनॆय विकल्पवाद उपासनॆगॆ अब्ब वाद नित्य नैमित्ति कानुष्ठानदल्लि अतृदेवता भजनविरवदरिन्द उपा सनवु स्वरूप विरुद्दवॆम्ब आक्षेपवन्नु मुन्दिनवाक्यदिन्द खण्डिसु तारॆ, विद्या मान - ब्रह्मविद्यारू आ उपासनॆगॆ अ वाद, वा श्रम धर्मज्ञळिलु - वर्णाश्रम धर्मगळाद नित्य नैमित्तिक कर्मानुष्ठानगळल्लि, अन्नो देवतैगळ्ळि शरीर मागक्कॊण्डु निर पर मातने - आ दा सूर अग्नि मॊदलाद देवतॆगळन्ने शरीरवागि हॊन्दिरुव, सर्वॆश्वरनॆ, आराध्यननु - आराधिसल्पडुव नॆन्दु, निष्कर्षिार् - श्री भाष्यकाररु स्थापिसिरुत्तारॆ. नित्य नैमि 1 कर्मगळु कर्मयोगक्कॆ आ वॆन्दु १. ५, २९ नय श्लोकद अवतारिकॆ यल्लि “नित्य नैमित्तिक कति कर्तव्यता कस कयोगस्य योगशिरस्यस्य” ऎम्बदागि हेळिरुवदरिन्द भक्ति योग निष्ठनु ऎन्दिगू बिडलु साध्यविल्लवु. हागॆये स्वतन्त्र प्रक निष्ठनिगू, प्रपत्तिगेनू अ नल्लदिद्दरू नित्यनैमित्तिकगळु जक्कॆ अण्टि तन्दरिन्द कजिसल, साध्यवु. ई नित्य नैमित्तिकाळु ज्ञानगळल्लि अन्यदेवतॆगळु आराधिसल्पडुवदिल्लवु. अवरुगळन्ने शरीर वागि हॊन्दिरन “ भोकारं यज्ञ तपसां” ऎन्दु हेळिरुव परमात्मने आराधिसल्पडुवदरिन्द स्वरूप विरुद्धत्वक्कॆ कारणवे इल्लवु इन्नॊन्दु कडॆ यल्ल श्रीकृष्ण भगर्वारवरु. * अहङ्क्रतु अहं यज्ञ स्वधाहतह वाषधव । वन्तह ह मेव्याज्य मह मुगि रहह त त ”1 (गी, ९, १६) सश्वरनु विश्वश - कदुदरिन्द विश्वद व गनिन्दिगॆ साव 5) क रणवु ရာ 3 น________________
(१९) साद्योपाय शोधनाधिकार- इल्लि हेळल्पट्टिदॆ. नित्य नैमित्तिकगळल्लि अन्यदेवतॆगळे शरीरवागिवु परमात्मने आराधिसल्पडुववनॆम्ब भाववु श्री भाष्यकाररु हागॆ ऎल्लि हेळिर.त्तारॆ ऎन्दरॆ “चरचर वृपाश्रयस्तु स्यात पदे शोz भाक्तस्तद्भाव भाविश्वात” (ब्र. सू, २ ३. १२) ऎम्बुदर भाष्य दल्लि, स्थावर जनवस्तुवन्नु बोधिसुव समस्त शब्दवू परब्रह्म वन्नु बोधिसुत्तदॆम्बुदु मुख्य वृत्तियिन्दले ऎन्दे भाविसतक्कद्दु ; एकॆन्दरॆ तेजस्से मॊदलाद समस्त वस्तुगळिगॆ आत्मावागिरुवदरिन्द परब्रह्मभाववु इरुवदरिन्द, “सरस वस्तुनः - तच्छरीरतया तन्न कारत्वात् तत्त द्वाचि नां शब्दानं तत्त्वव पठ्यवसा नात् ऎन्दरॆ “समस्त वस्तुगळू (इदरिन्द चेतनाचेतनवॆल्ला हेळल्पट्टितु) त्मनिगॆ शरीरवागिरुवदरिन्द, इवुगळॆल्लवू प्रकारवु, परमात्मनु प्रकारियु आदुदरिन्द अवुगळन्नॆल्ला बोधिसुव शब्दगळिगॆ परमात्म नल्ले अन्वयवु” ऎन्दु श्री भाष्यदल्लि हेळरुत्तारॆम्ब भाववु. आदुद रिन्द सूर्य, अग्नि वॆ.दलाद शब्दगळु तत्त चरक सरमात्मनन्न बोधिसुत्तवॆ. ई अभिप्रायवन्न स्वावि देशिकरु शरणागति दीपिकॆ यल्लू व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. परमात *विश्वं शुभाश्रयवदीश वपुस्तदीयं 1 सागिर स्वयि पतन्ति कॆ तोसि सत्व- ॥ सर्वॆ च वेद विधय स्वदनुग्रहाराः । साधिक मिति तत्त्वविद सदाहुः ॥ 3 निनगॆ दिव्य मङ्गळ विग्रहवु हेगॆ शरीरवो हागॆये समस्त विश्ववू निन्न शरीरवु. शरीरवन्नु बोधिसुव शब्दगळु शरीरियन्नू सह बोधिसुवदरिन्द ऎल्लवु गळन्नु व्यवहुसुव शब्दगळु निन्न न बोधि रुत्तवॆ, आदुदरिन्द *जॆति६०३ विष र्भवनानि विष्णुर्व नानि विष्णुर्गियो दिशश्च : नव्यसमुदश्च सएव सर्वंयद स्तियन्नास्तिच विप्रवर” ए पु २, १२,३८) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सम स्त्र चिदचित्तुगळू विष्णुविगॆ शुरवाददरिन्द ऎल्ला शब्दगळू तत्तच्छ रीरक परमात्मनन्ने बोधिसुवदरिन्द ऎल्लवू विष्णवे ऎम्ब सामा नाधिकरण्यवु नित्यनैमिति कादि वेदविधिगळिगॆ अनुसारवाद अनुष्ठा नगळॆल्ला विष्णुविन अनुग्रह सम्पादकगळिन्द हेळल्पट्टिरुत्तवॆ. अदु________________
२३३० श्रीमद्रहस्य त्रय सारे आगैयाल् स्वतन्त्रवाग शिलदेवतॆगळ्ळॆ वृत्ति नालुव, फलान्तर कामनैयाले तन्नुडैय नित्य नैमित्तिकण्णळुकु पुरमान देवतान्तरान्वयं वरिलुम् परमै कान्तित्वक्कु विरुद्ध माम्, दरिन्द नित्य नैमित्तिकगळल्लि सूर्य, अग्नि, इन्द्र मॊदलाद देवतॆ गळु आराधिसल्पट्ट रू, तत्तच्छरीरक परमात्मने आराधिसल्पडुवद रिन्द प्रपन्ननिगेनू बाधकवेनू इल्लवॆम्ब भाववु ; इदू अल्लदॆ सात्विक त्यागवू नडॆयुवदरिन्द ईषदपि विरोधविल्लवॆम्बुदु एर्पट्टितु. आदरॆ अन्यदेवतॆय हॆसरिनल्लि नडॆसिद आराधनॆयु परमा त्मनिगॆ हेगॆ सल्लुत्तदॆ ऎम्ब शाविनल्लि हिन्दॆ स्वामि देशिकरवरु कॊट्ट रव दृष्टान्तवन्नु इल्लि ज्ञापकक्कॆ तरबहुदु. ऒब्ब राजनु पीतां बर कवचवन्नु धरिसिद्दरॆ, अदरमेलॆ ऒन्दु पुष्प मालॆयन्नु हाकि दरॆ, कवचक्कॆ अन्वयिसदॆ आदु राजनिगॆ हेगॆ अन्वयिसुत्तदो हागॆये सूर्याग्नि रुद्रेन्द्रादि विशिष्ट परमात्मनन्नु आराधिसिदरू, पर मात्मने आराधिसल्पडुवनु ऎम्ब तात्पर्यवु हीगॆ नित्य नैमित्तिक बळ मूलक अन्य देवता हॆसरिनल्लि नडॆसुव पञ्चमहायज्ञादि गळु प्रपन्नन परमै कान्तित्वक्कॆ विरोधवल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु n नित्यनैमित्तिकादिगळे आगलि, अथव इतर काम्य कर्मगळ रूप दल्लि अन्यदेवताभजनवागलि प्रपन्नन परमै कान्तित्वक्कॆ यावाग विरोधवागबहुदॆम्बुदन्नु, आगैयाल् ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ऎरडु सन्दर्भगळल्लि मात्र विरोधवागबहुदु ऎन्दु हेळुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ- आगैयाल् - हीगॆ नित्यनैमिति कानुष्ठान गळल्लि तत्तवताशरकनाद परमात्मने आराधिसल्पडुवदरिन्द, (१) स्वतन्त्र वाग शिलदेवतॆगळॊप्पत्ति नालुम् - तत्तत्तच्छरीरक नॆम्ब भावनॆयल्लदॆ आ कॆलवु देवतॆगळन्ने नित्य नैमित्तिकगळल्लि आराधिसिदरू, (२) अथवा फलान्तर कामनॆयाले - मोक्षेतर फलकामनॆयिन्द तन्नु डैय नित्यनैमित्तळुकु पुरमान - तन्न नित्य नैमित्तिकगळिगॆ हॊरगाद ऎन्दरॆ सेरद, देवतास्त्र राष्ट्र________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २२२१ यव वरिलुव - देवतान्तर सम्बन्ध बन्दरू सह ई ऎरड सन्दर्भदल्लि, परमै कान्तित्वक्कु विरुद्ध माम् प्रसन्नन परमै कान्तित्वक्कॆ विरुद्धवादुदागुत्तदॆ. नित्यनैमित्तिकगळल्लि, अवुगळल्लि हेळिरुव देवतॆगळन्नु कुरितु बेरॆ फलगळिगागि स्वतन्त्रिसि आ देवतॆ गळन्नु आराधिसिदरीग ऐकान्त्यक्कॆ विरोधव. इतर काम्य कर्मग ळन्नु आया फलगळिगागि आ काम्य कर्मगळल्लि हेळिरुव देवतॆगळन्नु स्वतन्त्रिसिये आगलि, अथवा परमात्म शरीरकवॆम्ब भावनॆयिन्दागलि आराधिसिदरू, मोक्षेतरॆ काम फलक्कागि आराधिसुवदरिन्द ऐकां त्यक्कॆ विरुद्धवू आगुत्तदॆ. हागॆ अनुष्ठिसदॆ नित्य नैमित्तिकगळु तनगॆ आज्ञा, र्कैगळादुदरिन्द माडिये तीरबेकु, इल्लदिद्दरॆ प्रत्य वायवु ऎम्ब ज्ञानदिन्द फलाभि सन्धियिल्लदॆ, ई अनुष्ठानगळिन्द आया देवता शरीरकनाद परमात्मने आराधिसल्पडुवनॆम्ब दृढ नम्बिकॆयिन्द सात्विक त्यागपूर्वकवागि परमात्मनल्लि समर्पिसि - बिट्टरॆ, परमै कान्तित्वक्कू विरोधविल्लवु स्वरूप विरोधवू इल्लवु. आदरॆ प्रपन्ननिगॆ अन्यदेवता सम्बन्धवे कूडदॆन्दु स्थापिसि, नान्यं देवं नमस्तुर्यात् ऎन्दू “नयष्ट व्यामया य यम, कदाचिदपि देवता…” ऎन्दू विधिसिबिट्टु, यावव अग्नि होत्रं जुहोति, अहरहस्सन्ध्यामुपासीत इत्यादि विधिगळ मूलक अन्य देवता सम्बन्धवन्नू विधिसुवदु, परस्पर विरोधवल्लवे ? ऎम्ब आक्षेप तन्दरॆ, श्री व्यास महर्षियु तम्म प्रियशिष्यराद जैमिन्याचार्यरु हेळिद समाधानवन्नु मुन्दॆ उदाहरिसुत्तारॆ. ई नित्य नैमित्ति कानुष्ठानगळल्लि सूर्य, अग्नि, रुद्र, इन्द्रादि शब्दगळॆल्ला पुत्पत्ति मूलकवागि परमात्मनन्ने बोधिसुवदरिन्द देवतान्तर सम्बन्ध प्रसवे इल्लवादुदागुत्तदॆ. ई भावनॆयिन्दलादरू नित्यनैमित्तिक कर्मानुष्ठानवन्नु नडॆसि, भगवन्नि ग्रक्कॆ पात्ररागदे इरि ऎन्दु परम सुहृन उप दॆशिसुत्तारॆ. फलान्तर सण्ण मनि - मोक्षेतरगळाद ऐहिक फलगळ सवन्नु त्यजिसि, परमात्मनिगॆ, देवतॆगळन्नु विशेषणवागि, वैत्तु- इट्टु ऎन्दरॆ भाविसि, अगादि देश विशेष ज - अग्नि, आदि शब्द________________
२३३२ श्रीमद्र हस्यत्रयॆसारे फलान्तर सण्ण मु मक्के परमात्मवुक्कु विशेष देवतॆगळॊ वैत्तु आगादि देव विशेषण्णले विशेष पठ्यन्त माग अनुसन्धित्तुम्, (१) *साक्षाद स्यविरोध जैमिनि. ऎर न्यायत्तालॆ अग्निन्द्रादि शब्द साक्षाद्भगवद्वा चकङ्ग ळाग अनुसन्धित्तुव, स्वधर्मानुष्ठान षण्णु मिड ल्, विधि बलताले परमै कन्तित्व विरोध मिल्लॆ दिन्द सूय९, इन्द्रादिगळु हेळल्पट्टरु, अग्निये मॊदलाद देवता विशेषगळन्नु, विशेष पर्यन्तवाग अनुसन्धित्तु विशेष्यनाद परमात्मपर्यन्तवॆन्दु अनुसन्धान माडि, “साक्षा दष्यविरोधं जैमिनिः” ऎन्दरॆ “ ई सूर्य, अग्नि, ब्रह्म रुद्रें द्रादि शब्दगळॆल्ला वु वृत्ति मूलक साक्षात्तागि परमात्म नन्नॆ बोधिसुत्तवॆ ऎन्दु भाविसिदरॆ, जैमिन्याचार्यरु एनॊन्दू विरोधविल्लवॆन्दु तिळिदरु” ऎरन्यायत्तालॆ - ऎम्बुव न्यायद प्रकार अग्नि, इन्द्र, सूर्य, रुद्र शब्दगळन्नु, सा क्याद्भगवत वाचक ळाक - साक्षात्तागि भगवननन्नॆ बोधिसुवुदागि, आनुस नित्तु - अनुसन्धानमाडि, स्वधर्मानुष्टान - तनगॆ विहितवाद वर्णाश्रम धर्मवन्नु, ऎन्दरॆ नित्यनैमित्तिकगळन्नु, हण्णु मड तिल्- अनुष्ठिसुव सन्दर्भदल्लि, विधिबलत्तालॆ - शास्त्र प्रमाणद बल दिन्द, परमै कान्तित्वक्कॆ, विरोधविल्लॆ - विरोधविल्लवु. सन्ध्य वन्दनादि भाष्यगळल्लि ई जैमिन्याचार्यर अभिप्रायवन्न मनस्सिन कट्टु, वत्रगळन्नॆल्ला आदित्यागि देवतॆगळ परवागि अन्वयिसदॆ सर्वॆश्वरन परवागिये अन्वयिसिरुत्तारॆ, साक्षादप्य विरोधं जैमिनिः ऎम्ब सूत्राभिप्रायवेनॆ दरॆ “स एषोगि र्वै श्या नरः” ऎम्ब प्रमाणदल्लि अग्नि शब वु जठराग्नि शरिरकनाद पर मात्मनन्नु वैनर शवु हेगॆ बेधि सुत्तदॆ, हागॆये अग्नि शब्दवु उपास्यवागि हेळिरुवदरिन्द अग्निदेवतॆ यल्लवु अग्नि शरीरक नाद परमात्मनॆन्दु श्रीबादरायणरु अभिप्रायपट्टरु, अवर शिष्य (~) wj. x, n. 9. 25________________
सापाय शोधनाधिकारः राद जैमिनिाचार्यरादरॆ, साक्षात् - व्यत्पत्ति मूलक स का तागि परमात्मनन्ने ई वैश्वानर शब्दक्कॆ सामानाधिकरण्यदिन्द हेळल्पट्ट अग्नि शब्दवू बोधिसुत्तदॆन्दू हेळिदरू, अविरोधं- विरोधवेनू इल्लवु, व्यत्पत्तियु हेगॆन्दरॆ, विश्वच नर- विश्व नरा, विश्वन राणां नेता वैश्वानरः, समस्त चेतनाचेतनरिगू यारु निय नावो, आतनु वैश्वानरनु, ई दृष्टान्तानुसारवागि, इदु हेगॆ भगवद्वाचकवो हागॆये अग्रं नयतीत्य ऎन्दु निरुपाधिकनागि मुन्दॆ निन्तु उनायनागि करॆदुकॊण्डु होगुववनु अग्नि यु”, ऎम्बुदु सूत्रार्थवु. हीगॆ भाविसिदुदादरॆ अन्यदेवता सम्बन्धवे नित्यनै मित्तिकान ष्ठानगळल्लिल्लदिरुवदरिन्द आज्ञा कैर्य गळागि अवश्यानुयगळे ऎम्ब तात्पर्यवु. * हागॆये सूर, आदित्य शब्दगळिगू परमात्मपरवागिये ज्ञानिगळु व्याख्यान माडि रुत्तारॆ. हागॆये सन्ध्यावन्दनॆयल्लू “आहस्तदवलुन्तु, रात्रि सदवलुम्पु अ हसु रात्रभिमानदेवतॆगळु पापवन्नु नाश माडलि ऎन्दर्थहेळदॆ, अवुगळल्लि तोरिबरुव धात्वर्थगळिगनुसार वागि परमात्मनॆन्दे व्याख्यान माडिरुत्तारॆ, आदुदरिन्द परमै कान्तित्वक्कॆ विरोधवे मॊदलाद याव विध दोषगळन्नागलि आरो पिसि अवुगळन्नु परित्याग माडुवदु प्रबल भगवन्निग्रक्कॆ सिक्किदहागॆ आगुत्तदॆम्बुदु मुख्य तात्पर्यवु. త ई सन्दर्भदल्लि इन्नॊन्दु पूर्व पक्षवन्नु तरबहुदु, सूर्य, अग्नि मॊदलाद शब्दगळु मुख्य वृत्तियिन्द रूढियल्लि सूर्यदेवतॆ अग्नि देवतॆयन्नु बोधिसुवाग अदन्नु बिट्टु अवुगळन्नु परमात्म नल्लि अन्वयिसिदरॆ, शास्त्रगळल्लि, अवु ऒन्दु कडॆ परमात्मनन्नू, इन्नॊं दुकडॆ तद्देवतॆगळन्नू बोधिसिदरॆ अव्यवस्थॆय-०टागुवदिल्लवे ? हागेनू इल्लवु. एकॆन्दरॆ, परमात्मनल्लि अन्वयिसदॆ इद्देवतॆग इन्दु अर्थहेळिदरू चार्वाकनु देहवे आत्मा ऎन्दु तिळिदु चन्दन हारादिगळन्नु धरिसिदरॆ, अदर भोगवु आत्मनिगेनॆ हेगॆ सल्लुत्तदो, हागॆये तच्छरक देवतॆ ऎन्दु हेळिदरू अदू परमात्मनल्ले अन्वयिसुवदरिन्द ऎरडुएधवाद अर्थगळिन्द अव्यवस्थॆ एनू इल्लवु.________________
२३३४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ८ भक्ति विधिः अभिचा रादि विधिवत्त प्रप प्ररोचनार्थ इति पक्षं दूषय ति आनालुवॆ अभिचारादिगळ निधि, कट्टळ्ळियिलॆ शास्त्र परोचनादिगळिल्ल अभि सन्धियालॆ अधिकारि विशेषणत्तिलॆ अन्य देवतॆयल्लि माडिद आराधनॆ ऎल्लवू परमात्मनन्ने होगि सेरु इवॆ ऎम्बुदक्कॆ अनेक शास्त्र प्रमाणगळुण्टु, भगवद्गीतॆयल्लि 66 “नेत्र देवता भक्ता यजन्ते श्रद्धयान्वितः । तेपि मानव कौन्तेय यजन विधिपूकं(१९,२३ योयो यांयां तनुं भक्त श्रद्धयातु मिकृति तस्यतस्याचलां श्रद्दां ताम्रव विदधाम हम्॥ (१६ ७,२१) लभतेच ततः कार्मा मयॆव विहिता हिर्ता”
- अन्यदेवतॆगळल्लि भक्तियन्नु तोरि आराधिसुववरू कूड नन्न न आराधिसुवरु, आदरॆ क्रमतप्पि आराधिसुवरु, ”ऎम्ब दू “यारु श्रद्धॆ यिन्द नन्न शरीरगळाद अन्यदेवतॆगळन्नु भक्तियिन्द आराधिसल अपेक्षिसुवरो, अवरिगॆ निश्चलवाद श्रद्धॆयन्नु कटुमाडु वनू नाने, * भक्तरु कोरिद अभीष्टगळन्नु आ देवतॆगळ मूलकवागि कॊडु ववनू नाने” ऎम्बुदू, ई श्लोकगळ तात्पर्यवु. आदुदरिन्द शास्त्रार्थद अव्यवस्थतॆयेनू इदरिन्द प्राप्तवागुवदिल्लवु. भक्तियन्नु विधिसिरुवदु, अभिचारादिगळु शास्त्र प्ररोचनार्थक्कागि हेगो हागॆ प्रशस्ति प्ररोचनारक्कागि ऎम्ब वादद निरासवु मॊदलु पूर्व पक्षवन्नु “आनालुव” ऎन्दारम्भिसि “निन्नॆत्तु निन्दित्त दु” ऎन्नुववरॆगू अनुवादमाडि “इदुवु अत्यन्तानु पपन्नं” ऎन्दारम्भिसि खण्डिसुत्तारॆ. आ नालु व– ओन्दिन ऐक त्य पक्षरूप स्वरूप विरुद्ध त्वविल्लवॆन्दु ऒप्पिकॊ डरू, अभिचारा दिगळ्ळि विधि कट्टळ्ळॆयिले - तनगॆ शत्रुवागिरुववरन्नु वधिसुवद क्कागि, वेददल्लि विधिसिरुव योगादिगळ मूलकवागि, शास्त्र प्ररोच नादिगळिल् - शास्त्रगळल्लि विश्वास मॊदलादवुगळन्नु हुट्टिसुव, अभि________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२२५ उपासनादिग विधित्वदत्त नैयन ? मुमुक्षु वुक्कु प्राप्य प्रास क ळ एकमागै याले प्राप्यानुरूपवाग उ सायं सर्वॆश्वर्र ऒरुवनु मे ; आयालन्नो, (१) * अथ पातक भीतं सर्वभावेन भारत : विमुक्तान्य समारम्भो नारायण परोभव” – ऎन्नु धर्मदेवतैर्त पुत्रनुक्कु उपासनादिग प्राप्य विरोधिगळन्नु निन्नॆत्तु निन्नि त दॆन्निल्, अदुवु अत्यन्तानुपपन्नम् ; सन्धियाले - निश्चय सल्प मूलक, अधिकारि विशेषले प्रप नाधिकारियागुव विशेषदल्लि, उपासनादिगळन्नु, विधित्त दत्त नै य नो - विधिसिरुत्तदॆ इष्टु मात्रवल्लवो ? मुमुक्षुवु कु- मोक्षार्थिगॆ, प्राप्य प्राहक - उपेयोपायगळॆरडू, एक मागैयाले - सर्वॆश्वरनॊब्बनेयागिरुवदरिन्द, प्राप्यनाद सर्वॆश्वरनिगॆ, अनुरूपवाग - योग्यवाद, उपायवु, सर्व श्वर ऒरुवनमे - सर्वॆश्वरनॊब्बनॆ ; आगैयाल - आदु दरिन्दल्लवो, “अथ - हागॆ अल्लदिद्दरॆ, त्वं - नीनु, पातकभीतः - पापभीतनागि, उपासनादिगळिन्द पातकवु तॊलगदॆ अदरिन्द पाप भीतनागि ऎम्ब तात्पर्यवु, हे भारत . ओ धर्मराजने, विमु कान्य समारम्भ - बिडल्पट्ट मिक्क ऎल्ला कार्यकलापवुळ्ळव नागि, सर्वभावेन - समस्त भावनॆयिन्दलू ऎन्दरॆ प्राप्य पापक, तन्दॆ तायि बन्धु बळग मुन्ताद भावनॆगळिन्दलू, “ पिता त्वं मातात्वं दयित तनयं” ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुव सर्व भावनॆगळिन्दलू, नारायण परोभव - श्रीमन्नारायण नन्नु आश्रयिसुवनागु” ऎन्नु - ऎम्बदागि, धर्मदेवतॆयु, त पुत्रनुक्कु - तन्न मगनाद धर्मरायनिगॆ, उपासनादिग - उपासनॆ मॊदलादवुगळन्नु, प्राप्य विरोधिगळन्नु निन्नॆत्तु - परमात्म प्राप्तिगॆ विरोधवादवुगळॆन्दु भाविसि, निन्दित्तदु - उपा सनवन्नु दूषिसिदुदु ऎन्दरॆ उपासनवु ऎन्दिगू परमात्म प्राप्तिगॆ हेतुवागलारदॆन्दु दूषिसिरुत्तदॆ, ऎन्निल् - ऎन्दु पूर्वपक्षवन्नु (१) नि. ध. ६६-७२________________
Saat श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तन्दरॆ, इदुवु अत्यन्त नुप नन्नम् - ई अभिप्रायवू कूड तुम्बा असमञ्जसवादुदु, पूर्व पक्षाभिप्रायवेनॆन्दरॆ वेद गळल्लि शत्रु पक्षसर सनक्कागि यागगळु विहितगळागिवॆ. इन्तह याग गळन्नु माडिदर शत्रुवु आ यागद फलदिन्द सायुवनु. इदु प्रत्यक्ष सिद्दवु. इन्तह यागगळल्लि ऒन्दाद निकुम्भळु यागवन्नु इन्द्रजित्तु माडलारम्भिसिदनु. ई मारण होमवन्नु विधि षणरु तिळिदु, ई यागक्कॆ विघ्नवन्नुण्टु माडिसि, लक्ष्मणनिन्द हत वागुव हागॆ माडिदवु. यावुदादरू ऒन्दु व्याधिगॆ औषध कॊडु वदरिन्द व्याधि गुणवादरॆ आ दुर्वददल्लि हेगॆ नम्बिकॆयन्नु हट्टिसुत्तदो, हागॆये ई अभिचारादिगळू शास्त्रगळल्लि नम्बिकॆ यन्नु हुट्टिसुत्तवॆ. आदरॆ हीगॆ यागगळ मूलक शत्रुवन्नु कॊल्लु वदु क्षत्रियन स्वरूपक्कू पराक्रमक्कू कुन्दकवागि निन्दितवु. हागॆये असमर्थनागि पराधीननागि अकिञ्चननागिरुव ई प्रप ननु तन्नन्नु समर्थनन्नागियू स्वतन्त्रनागियू सकिञ्चनागि भाविसिकॊण्डु उपासनद मूलक प्राप्यवन्नु बलात्करिसि सेरुवनॆं बन्दु स्वरूप विरुद्धवॆम्ब तात्पर्यवु ; हागादरॆ उपासनवन्नु शास्त्रदल्लि विधिसिरुवदु एतक्कॆन्दरॆ, प्रपत्तियल्लि विश्वासवन्नुण्टु माडु वदक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. वस्तुतः अद स्वरूप विरुद्धवादु दागि गुरपायवागिरुवदरिन्द अदक्कॆ बदलागि प्रपत्तियु लघुवा गिरुवदरिन्द, इदरल्लि विश्वासवु हॆच्चुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. पूर्व पक्षियु तम्म अभिप्रायवन्नु समर्थनॆ माडुवदक्कागि विष्णु धर्म प्रमाणवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. आ श्लोकाभिप्रायवु पूर्व पक्षिय अभिप्रायानुगुणवागि हेगॆन्दरॆ, पातकभीतः ऎन्दिरुवदरिन्द उपासनादिगळनुष्ठानदिन्द पातकवु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भीतनागि रुववनागि, अदरिन्दले विनु कान्य समारम्भः - ई उपसनादि सकल कार्य कलापगळिन्दलू बिडल्पट्टवनागि, नारायण परो भव - श्रीमन्नारायणनन्नॆ प्रापकनन्नागि प्राप्यनन्नागियू आश्रयिसु; ऎम्बुदु. आदुदरिन्द उपासनॆयू अभिचारादिगळ हागॆ स्वरूप विरुद्धवु ऎम्ब तात्पर्यवु. इदन्नु नाल्कु विधवागि विक सि खण्डिसुत्तारॆ–________________
(95) साध्य पाय शोधनाधिकार 9222 ऎष्टने ऎन्निल् :- (1) अभिचारादिगळ फलविशेष मडि याग निरॆ अनर्थ हेतु कॊळायि » » ; इब्बु फलं मोक्ष हेतुक्कळायि » » मान पडियाले अम्मुखाल् अनर्थ प्रसण्ण मिल्लॆ (२) एकाधिकारि विषयत्तिले एकफलत्तुकु गुरु वायिरु दॊम्मॆ उपायवाग काट्टि लघुवायिरुप्पदॊन्रिले रुचिय अभिचारादिगळ हागॆ स्वरूप विरुद्धवॆम्ब-दु, अचारवु अनर्थ फल साधकवागिरुवहागॆ ई उपासनवू अनर्थफलवन्नु साधिसुवद रिन्द स्वरसविरुद्धवे ? २ भक्ति विधियु प्रवत्तियल्लि विश्वास हुट्टि सुवदक्कागि ऎन्दरॆ, भक्ति मार्गवु साधनवे अल्लदॆ वृथायास जनक वागि स्वरूपविरुद्दवे ? ३ प्राप्यनिगॆ अनुरूपवाद उपायवल्ल दिरुवदरिन्द स्वरूप विरुद्धवे ? ४, शास्त्रदल्लि निन्दितवागि स्वरूप विरुद्धवे ? प्रथमतः मॊदलनॆय विकल्पवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. ऎण्णने ऎन्निल् - हेगॆन्दरॆ, अभिचारादिगळ् - शत्रकॊलॆ मॊदलादवुगळ, अडियागविरॆ - मूलकवागि ताने, अनर्थ हेतु कळायि) - अनर्थक्कॆ कारणवादुदायितु, इष्टु - ई सन्द र्भदल्लादरो, मोक्षमानपडियालॆ-मोक्षवादु दरिन्द, अम्मु खाल् - आ मूलकवागि, अनर्ध प्रसक्कॆ कारणविल्लव - भिचा रादिगळु कॊलॆयाद दुष्ट फलगळिगॆ हेतुगळु, आदुदरिन्द स्वरूप विरुद्धगळॆन्दु हेळिकॊण्डरू हेळबहुदु. उपासनवु अनर्थव न्नुण्टुमाडुव फलवन्नु कॊडुवदिल्लवु. मोक्षफलदायकवॆन्दु प्रमाणप्रसिद्धवु हीगॆ अनर्थ फलवन्नु भक्कु वायवु कॊडदे इरुवदरिन्द स्वरूप विरुद्धवु हेगादीतु ऎम्ब तात्पर्यवु. २. मुन्दॆ ऎरडनॆय विकल्पवन्नु दूषिसुत्तारॆ :- प्रपत्ति यल्लि अभिरुचियन्नु हुट्टिसुवदक्कागि एर्पट्ट मार्गवु अदु उपा यवे अल्लव, वृथायासरूपवाद दु, आदुदरिन्द स्वरूप विरुद्ध वॆम्ब वादवन्नु खण्डिसुत्तारॆ :- एकाधिकारि विषयत्तिलॆ - ऒब्ब अधिकारिय विषयदल्लि, एकफलत्तुकु - ऒन्दे फलवाद मोक्ष प्राप्तिगॆ, गुरुवायिरु प्पदॆ निन्न उपायमागक्काट्टि - कष्ट -________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे फिरक्किरदॆ विवक्षित विपरीतम्, अब्बली अमृ फल निर्देश माय स्तुतिमात्र मायिरे अदु फलिप्पदु ? तरवागिरुवदॊन्दन्नु उपायवॆन्दु तोरिसि, लघुवायिरुप्प दॊस्तिले - सुलभवागिरुव इन्नॊन्दु उपायदल्लि, रुचि विश्वासवन्नु, पिरप्पिक्किरदु ऎ-हुट्टिसुत्तदॆम्बुदु, विवक्षित विप रीतम् - पूर्व पक्षिय अभिप्रायक्केनॆ प्रत्युत विरुद्धवादुदन्ने उपपादिसुवन्ताद्दागुत्तदॆम्ब भाववु. अदु हेगॆन्दरॆ– प सत्ति, भक्ति उपायगळु परस्पर प्रत्येकवादनन्तर, प्रपत्तियु लघ पायवागि भक्तिय गुरू पायवादरॆ लघपायवन्ने मोक्षाधि कारियु स्वतः अवलम्बिसुवनु. गुरूपायवन्नु तोरिसि लघ पायवन्नु अवलम्बिसुवदक्कागि प्ररोचनॆ एतक्कॆ ? लघपायक्कू गुरूपायक्कू ऒन्दे फलवादरॆ गुरू पा यद मूलक प्ररोच नॆय लघपायक्कॆ बेकागिरुवदिल्लवु. इन्नू हागॆ नोडिदरॆ लघपायवू निष्कर्षॆयिल्लद उपायवागिद्दरू अदन्नु प्रदर्शिसि, तन्मूलक प्रति चदिन्द इन्नू गुरपायदल्लि प्रवयन्नुण्टु माडबहुदे विना गुरपायक्कॆ ऎन्दिगू प्ररोचन भाववू कूडुववे इल्लवॆम्ब भाववु आदुदरिन्द लघपायवु गुरूपा य प्रलोचनार्थवागि परिणमिसबहुदे विना, पूर्वपक्षिगळु हेळुव हागॆ गुरूपायवु लघपाय प्रलोचनार्थवागि ऎन्दिगू आग लारदु, आ कारणदिन्द विवक्षित विपरीतम् ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. अदू अल्लदॆ अभिचारादिगळल्लि दृष्ट फलविरुवदरिन्द शास्त्रप्ररोचन वॆन्दरॆ शास्त्रदल्लि विश्वासवु उण्टागबहुदु. इल्लि प्रपत्तियल्लि विश्वास हट्टुवदक्कॆ भक्तियिन्द दृष्ट फलवेनू इल्लवल्ला ऎम्बुदू तोरि बरुत्तदॆ. इन्नू विवक्षित विपरीतवु हेगॆ ऎम्बुदन्नु इन्नॊन्दु विधवागि अज्जिलॆ ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्दलू उपपादिसुत्तारॆ. अले - ब्रह्मविद्यॆय ऒन्दु अब्बदल्लि, अजि फल निरेश माय - अय फल हेळल्पट्टु, आग स्तुति मात्र मायिरे - अद माहात्रॆयन्नु हेळुवदक्कागि मात्रवे विनः________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः 9225 (३) प्राच्य तु कन्नदु अनुरूप नन्नु विषवु शास्त्रक वेद मागॆयाले युक्ति मात्र ताले प्राप्य विरो धं शोल्ल वॊण्णादु. दु. आगदु सिद्धळिलॆ १ नॆ विरुद्ध तर्क जळाले बाधिल् तुल्क न्यायत्ताले सर्वशास्त्रज्ञळु प्रप शास्त्रम् प्रमाणमनिक्कॆ यॊळियुव निश्चयवागियू फलदायकवल्लवॆम्ब नागि अल्लवे, अप्पोदु फलि प्पदु - आगलू सम्भविसुवदु ? इदरर्थवेनॆन्दरॆ भक्ति मार्गदल्लि प, पत्तियु अवु. उपासनवु अब्बय; साधारणवागि ब्रह्मविद्यॆगॆ ळल्लि अङ्गद प्राधान्यवन्नु सूचिसुवदक्कागि अज्जिगॆ याव फलवो, आ फलवे अण्ण क्कू हेळिरुवदुण्टु, इदरिन्द अय्कॆय फलवन्ने अब्बवू साधिसिकॊडदॆम्बभिप्रायदल्लवु. आ अङ्गद प्राधान्यरूप सतियॆन्दु भाविसतक्कद्दु हागल्लदॆ आ अब्बवू अ फलवन्नॆ अज्रि कॊडुवदादरॆ अ यन्नु यारु अवलम्बिसदॆ आ शास्त्रद नैर क्यवु प्राप्तवागुत्तदॆ. हागॆयॆ प्रपत्तिय अज्ञवागि, उपासनॆय अ यागि इरुवदरिन्द ऎरडक्कू ऎक्षप्रापकत्ववॆन्दु हेळिदरॆ, मेलिन न्यायद प्रकार अङ्गवाद प्रपत्तिगॆ स्तुतिरूपवाद प्ररोच नवू भक्तिये मोक्षदायकवॆन्द एर्पड वदरिन्द प्रति कक्षिय विव कृतक्कॆ विपरीतवॆम्ब भाववु आग मुमुक्ष शरण महं प्रपदॆ इत्यादिगळु अस्तुतियागि अर्थवादवागि एर्पड नद रिन्द प्रपत्तिगॆ अनुपायवु एर्पडुत्तदॆम्ब तार्यवु ३. मुन्दॆ मूरनॆय विकल्पवाद प्रष्यक्कॆ अनुरूपवादुदु भक पायवु अल्लवु, आदुदरिन्द अदु स्वरूप विरुद्धवॆम्ब पक्षवन्नु खण्डिसत्तारॆ, प्राप्यत्तुक्कु-सर्वॆश्वरनन्नु हॊन्दुवदक्कॆ, इन्नदु अनुरूपनन्नु विडव - इदीग अनुरूपवाद उपायवु ऎन्दु तिळि युव सन्दर्भवु शास्त्रवेद्य मायाले - शास्त्रदिन्दले तिळियतक्कदादुदरिन्द, युक्ति मात्रत्ताले - बरि युक्ति न्याय दिन्द प्राप्य विरोधवॆन्दु, कॊल्लवॊण्णादु - हेळलागुवदिल्लवु. आगम सिद्धळिल् - श्रुतियल्लि सधिसिरुवुदरल्लि, ऒम्मॆ - ऒन्दन्नु,________________
१५४० श्रीमद्रहस्य त्रयसारे विरुद्धवाद तर्कगळिन्द बाधिसिदरॆ, तुल्य न्याय त्ताले - अदक्कॆ समानवाद वादगळिन्दले, सर्व शास्त्रगळू हागॆये प्रप शास्त्रवू कूड, प्रमाणवनिकॆ - प्रमाणवल्लदेने ऒळियुव-होग बहुदु ऒन्दु उपायवु अनुरूपने इल्लवे ऎन्दु निर्धरिस न सन्दर्भदल्लि शास्त्रवे प्रमाणवु. बरि वाददिन्द, “ तरा प्रतिष्ठ नादपि ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि हेळिर.न हागॆ, उपयोगविल्लव, शास्त्र वीग प्रमाणवु. हीगिरुवाग भक्तु पायवु प्राप्यक्कॆ अनुरूपवादु दल्लवु ऎम्ब वादवु सरियादु दल्लव, शास्त्रव भक पायवन्नु “तमेवं विद्वान मृत इह भवति, नान्यःपन्था विद्यते अय नाय” ऎम्बुदरिन्द अनुरूपवाद उपायवॆन्दे हेळुत्तिरुवाग, वाददिन्द प्रमाणवन्नु दूरीकृत माडिदरॆ हागॆये ऎल्ला सन्दर्भ गळल्लि शास्त्र प्रमाणगळन्नु युक्तियिन्द बाधिसि बिडबहुदु प्राप्यनू प्रापकनू सत्वश्वरने आगिरुवाग अनुरूपवल्लद भकु पायवॆम्ब साध्यॆपाय बॆरॆ एतक्कॆ? अनावश्यकवल्ल ? इत्यादि वादगळ मूलक शास्त्र प्रमाणदिन्द विहितवाद ई साद्योपाय वन्नु बाधिसिदरॆ, प्रपत्तिय विषयदल्ल. कूड आ वादवन्नॆ तन्दु अदन्नू कूड बाधिसि बिडबहुद. ऎम्ब भाववु प्रपत्तियु मात्र अनुरूपवु भक्तु पायवल्लवु ऎम्बुदक्कॆ ताने प्रमाणवॆल्लिरुत्तदॆ ? हागॆ लघपायवाद प्रपत्तियॆ अनरसवादरॆ, भक्तु पायवू गुरूपायवागि कैमतिक न्याय दिन्द * न रूपवादुदे ऎं न्यायदिन्द हेळबहुदु. आदुदरिन्द ई कारणदिन्दल स्वरूप विरोधनॆन्दु वादिसलु साध्यवल्लवॆम्ब तात्पर्यवु. ४ नाल्कनॆय विकल्पवाद शास्त्रसिन्दितवॆम्बुदन्नु खण्डिसुत्तार शास्त्रगळल्लि भक्ति मार्गव विधेयवागिदॆये विना, निन्दितवागिल्लवु. ब्रह्म विद्यॆगळल्लॆल्ला उपासनवे सर्वॆश्वरनन्नु हॊन्दुव निश्चय उपायवॆन्दु उपनिषत्तुगळु उद्योगुत्तवॆ. स्वरूप विरुद्ध वादवुगळन्नु उपनिषत्तुगळु प्रतिपादिस तवॆयॆ ? अवुगळ हागॆ स्वरूप विरुद्धगळादरॆ अवुगळ सरियाद अर्थग्रहणक्कागि, श्री बाद राय णरु सूत्रगळन्नु अनुग्रहिसुत्तिद्दरे ? हागॆ निरर्थक विषय गळादरॆ, नम्म सिद्धान्त स्थापकर, आ सूत्रार्थगळ निर्णयक्कागि श्री________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३४१ ४, * आथ पातक भीतव. ऎर निडल, “पातक” शब्दत्तालॆ उपासनादिग निन्दिक्किरदॆकुनु हागादरॆ ई विष 1 भाष्यवन्ननुग्रहिसुवरे ? स्वरूपविरुद्धवाद पक्षदल्लि कपिलमु तन्न तायियाद देवहूतिगॆ उपदेशिसुत्तिद्दरॆ ? श्री कृष्ण भगर्व रवरु अर्जुननिगॆ अदन्ने बोधिसुत्तिद्दरे ? श्री भीष्मरु युधिष्ठिर निगॆ अदन्नॆ उपदेशिसुत्तिद्दरॆ : ? आदुदरिन्द शास्त्रवु भक्ति मार्गवन्नु उपायवॆन्दु विधिसिदिविन निन्दिसलिल्लवु. अथ पातक भीत सम ऎम्ब श्लोकदल्लि निन्दिसिदॆयल्ला ऎन्दरॆ अल्लि उपासनॆयु निन्दितवल्लवु ; अदर सरियादर्थवन्नु नीवुगळु ग्रहिसिल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अथ पातक भीतम्, ऎ विडलु ऎन्दु हेळिरुव सन्दर्भदल्ल, पातक शब्ददिन्दु उपासनादिगळन्नु शास्त्रवु, निन्दिक्किरदकु - निन्दिसुत्त दॆम्बुदक्कू, प्रमाणवि - प्रमाणविल्लवु. `धर्म काभिप्रायवेनॆन्दरॆ :-“ध्यायत” “ निदिध्यासितव्यः”, *तब्बर्ला इति शान्त उपासीत” “ ध्यॆयो नारायण स्पदा” “हरेक सैदाध्यॆयः” “स्मव्य सृततं विष्णुः” “मन्मनाभव म” “ एनिष्टन्न समाधिस्तु मुक्तिं तव जन्मनि । प्रापोति योगी योगाग्नि दग्ध कर्मचयोचि रा त् ”, (वि. पु. ६. ७. ३५), इवे मॊदलाद प्रमाणगळिन्द भक्त पायवु भगवन्तनिगॆ परवप्रियवाद उपायवॆन्दु श्रति स्मृति पुराणेति हासगळॆल्ला उद्योषिसुत्तवॆ. इन्तह उपाय वन्नु धव९ देव तयु तन्न पुत्रनाद य. धिष्टिरनिगॆ निन्दिसि पातकक्कॆ समानवॆन्दु हेळुव वादवु शुद्ध अवैदिकवादुवॆन्दु भाविसतक्कद्दु, हागादरॆ अशोकार्थवॆ नु ऎन्दरॆ, * हागादरॆ, तं - सनु, पातक भीत क्षेत् - अनादि कालदिन्द सञ्चित पापगळ आनदिन्द भुपा यवु कॊनॆगाणिसुत्तदो इल्लवो ऎन्दु भयपट्टवनादरॆ, निमु कान समारम्भः - अन्तह पातकगळन्नु होगलाडिसुव शक्तियुळ्ळ आदरॆ बहु कष्ट साध्यवाद कृष्ण, चन्द्रायण, कॊश्चाण्ड, वैश्वा 3 3________________
२३४२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रमाणविल्फ्, आगैयाल् मुनसुवुक्कु विहितळागै याले भक्ति प्रपत्तिगळिरुुं य ाकां परिग्रह ळ्. 3 नर, व्रात पति, पविष्टि, त्रिवृद तन मॊदलाद इतर कर्म समारम्भगळन्नॆल्ला त्यजिसिदवनागि, सर्पभावेन “ पितां” इत्या “ दिगळल्लि हेळिरुव समस्त भावनिन्दल, नारायण परोभव श्री मन्नारायणनल्लि शरणागतियन्नु माडु" ऎम्बुदिगॆ समं- स वाद श्लोकार्थवु. आदुदरिन्द भक्त नायवु निन्दितवु ऎम्बु दक्कॆ पूर्व पक्षिगळाद निमगॆ प्रमाणवे इल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. हीगॆ सर्वाक्षेपगळिगू सरजिगळाद प्रमाण पूरैक समा धानगळन्नु हेळि, तावु स्थापिसिद द ग मन माडि हेळुत्तारॆ. दर * आगैयाल् - इष्टु दूर नावु आक्षेप 1 गॆ ल्ल समाधान हेळिरुव दरिन्द, मुमुक्षुवुक्कु - मॊ ब्यार्थि, विहितळागैयालॆ’- शास्त्रगळल्लि विधिसिरुवदरिन्द, इद, उप विभागाधिकारदल्लि विस्तर वागि उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ, भक्ति प्रसगळॆरडु यथाधिकार- शक्तनिगॆ भक्तपायवू, अशक्षनिगॆ प्रपदॆ ऎन्दु अधिकारि विधा गाधिकारदल्लि हेळिरुवहागॆ, परिग्राह * - उपादेयगळु, ऎर डरडरल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु तन्न शक्ति सार अवलम्बिसबहु दॆम्ब भाववु “ऎक, विशिष्ट फल ? ” ऎम्ब सतानु सार शास्त्रगळल्लि ऎरडरल्लि यावुदादरू ऒन्दु आ बहुदॆन्दु विधिसिरुवद रिन्द ऎरडक्कू फल ऒन्दे ऎम्बंशवू कूड ई वाक्यदल्लि मुमुक्षु वुक्कु - मोक्षार्थिगॆ ऎम्ब प्रयोगदिन्द सूचितवु. मुन्दॆ पूर्वपक्षियु इन्नू दाक्षेपवन्नु तरबहुदॆन्द अनुव दिसि अदक्कॆ समाधान हेळुत्तारॆ. भक्तियोगवु शिष्टपरिग्रहवल्लदुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब ादद निरसनवु. ९. हिन्दॆ भक्ति प्रपत्तिगळॆरडू शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्ट सा पायगळिन्द स्थापिसिदुदन्नु अकरिसि, पूर्वपक्षियु पुनः बेरॆ________________
सापाय शोधनाधिकार ९. भक्त- शिष्ट परिग्रहाभावा त् स्वरूप विरोध इति वादस्य निरासः निहितळे यागिलुवर् आचार्य रुचि परिगृहीतळे आचाररुचि परिगृहीतळल्लादपडियाले अतिथि सत्कारङ्गळिल् विहितङ्गळान गवालम्भनादिगळ पोलॆ, उपासनादिगळ शिष्ट परिग्रह विरुद्धङ्गळागैयाले अनादरणीयळ न्नॊ? ऎज युव निरूपक वाक्य मनु, सराचार्य परिग्रह विल्लाद पो द न्यू (१) “अस्वर लोकविद्विष्टं धर्मम प्याचरेन्नतु अक्षेपवन्नु उपपादिसि हेळुत्तारॆ- नॆन्दरॆ-निहितळेयागि लुम् - शास्त्रदल्लि भक्त, पायवु मोक्षदायकवॆन्दु विधिसिद्दरू आचार्यरुचि परिग्रहीतळल्लाद पडि यालॆ - पूराचार्यरु गळ अभिमतानुसारवागि उदेहगळल्लदुदरिन्द, अतिथि सत्कारगळल्लि, विहितङ्गळान शास्त्रगळल्लि के इल्पट्ट, गवालम्भनादिगळ् पोले आडिन मांसवन्नु समर्पिसुवदक्कागि पशुवाद आडन्नु भेदिसुवदे मॊदलादवुगळ हागॆ, उप- सनवे मॊदलादवुगळु, शिष्ट परिग्रहक्कॆ विरुद्धगळादुदरिन्द, असादरणीयळन्नू - अनुपादेयगळ ल्लवो ? ऎयु - ऎन्दु हेळुव आक्षेपवू कूड, निरूपक वाक्यवन्नु - ज्ञानिगळाद पण्डितरु हेळतक्कॆ मातल्लवु, प्रमाण वॆन्दु अकरिसतक्क मातल्लवु. उपासनवु नाथमुनि मॊदलाद वरुगळ कालक्कॆ मुञ्चॆ बहळवागि आचरणॆयल्लित्तु; हीगॆ हेळिदुद रिन्द प्रपदनवु आग इरलिल्लवॆम्ब भाववल्लवु. वाल्मीकिमहर्षिये नाना विधवाद प्रपदनगळन्नु पपादिसि ग्रन्धवन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. उपासनारूप उपायानुष्ठानवू हॆच्चागिये इत्तॆम्ब भाववु ईचिगॆ उपासनॆयु नम्म आचार्यवर्गदल्लि इल्लदुदरिन्द ई आक्षे पवन्नु तन्दु स्वरूप विरुद्धवॆन्दु पूर्वपक्षिगळु हेळिरुत्तारॆ. अदक्कॆ ऒन्दु निदर्शनवन्नु हेळि पूर्वपक्षिगळु दूषिसुत्तारॆ. अतिथि सत्कारदल्लि आडन्नु छेदिसि आडिन मांसवन्नु बडिसतक्कद्दॆन्दु या १. १५६,________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे 66 ऎन) कळिक्कलाददु इट्टु (२) “ तस्कृ न मुनिप राय पराशराय” ऎन्नुन्नुडि श्लाघिरान श्री पराशरादि पूर्वा चार्यरुगळ अनुषियाल् सर्व शिष्ट बहिष्कारव शोल्लवॊण्णादु. 3 शास्त्रदल्लि हेळिरुत्तदॆ. अदन्नु छेदिसुवद शास्त्रविहितवागिद्दरू हेगॆ स्वरूपविरुद्धवो हागॆये उपासन ऎम्बुदु अवर तात्स ई गवालम्बनवु सरियल्लवॆन्दु याज्ञवल्क स्मृतियल्लि र्यवु * अ स्वरं लोक निद्रिष्टं ” ऎम्ब श्लोकदल्लि दषिस एकॆन्दरॆ ई पशालम्बनवु युगान्तरगळल्लि अनु षेयवु. कलियुगदल्लि ब्राह्मणातिथि सत्कारदल्लि निन्दितवु. ई निदर्शनवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु भक्ति मार्गवन्नु निन्दिसुवदि) उचितवल्ल वॆन्दु तोरिसुत्तारॆ सर्वाचार्यरू ई भक्ति मार्गवन्नवलम्बिस दिद्दरीग अदु त्याज्यवे सरि ; हागिल्लवल्ला, अनेक महनीयरु आ मार्गवन्नु अवलम्बिसिरुत्तारल्ला ऎन्दु हेळुत्तारॆ, सर्वाचार परिग्रह मिल्लाद पोदनॆ - समस्त आचार्यरू अवलम्बिसदे होदरल्लवो, “अस्वर ं - स्वर्ग भोगवन्नु कॊडदे इरुवन्था द्दागियू, लोकविद्विष्टं - लोकद जनरिन्द निन्दिसल्पट्टन्तादा गियू, धर्मव,पितु - इरुव शास्त्रविहितवाद कर्मवागिद्दरू कूड, नाचरेत् - आचरिसतक्कद्दल्लवु,” ऎन्नु - ऎन्दु हेळि, कळिक्कला - वदु - त्यजिसबहुदु, इज - ई उपासनगळ विषयदल्लादरू, “त शास्त्र विषयगळन्नॆल्ला बहु विशदवागि, तम्म शिष्यराद मैत्रे यरिगॆ उपदेशिसुव व्याजदिन्द, लोकक्कॆल्ला तिळियपडिसि महा प्रसि द्धियन्नु पडॆदिरुव, मुनिवराय पराशराय - भगवदुपासक रल्लि श्रेष्ठराद पराशर महर्षिगॆ नमस्कारवु,” ऎन्नुवडि - ऎन्दु श्री यामुनॆयरु तम्म स्तोत्र रत्नदल्लि सति सुव हागॆ, श्ला न्यराद श्री पराशररे मॊदलाद पूराचार्यरुगळु, अनुयाल् अनुष्ठिसिदुदरिन्द, - सर्वशिष्ट बहिष्कारवु - समस्त शिष्टरू ई (२) अळ, १, ४,________________
(90) साध्य पाय शोधनाधिकार- २३४५ भक्तियोगक्कॆ बहिष्कारवन्नु हाकिदरु ऎन्दरॆ समस्त शिष्टरू त्यजिसि दरु ऎन्दु, कॊल्लवॊण्णादु हेळलु साध्यवल्लवु. शिष्ट परिग्रहविल्ल, आदुदरिन्दले स्वरूप विरुद्दवॆन्दु पूर्वपक्ष तन्दिरुवदक्कॆ, कॆलवु महनीयरू ई उपायवन्नु अवलम्बिसिरुत्तारॆन्दु श्री पराशरादि गळन्नु उदाहरिसिदरु. ई पराशररनॆ परमाचार्यरन्नागि भाविसि, आचार्यवर्ग प्रधानराद नाथमुनि नम्माळ्वारवर वध्यॆ नमो मुनिवराय” ऎन्दु यामुनॆयरु कॊण्डाडि नन स्मरिसिरुत्तारॆ. पराशरादि ऎम्बल्लिरुव आदिपददिन्द व्यास वाल्मीकिये मॊदलाद महर्षिगळू हेळल्पट्टरु. हागॆये ई युगदल्लि भक्ति सार, पराङ्कुशनाथादिगळू भक्ति मार्गवन्ने उपायवागि ऎणिसिदरु. हीगॆ कॆलवरु भक्तु पायवन्नु अवलम्बिसिरुत्तारॆ. पाण्डवरु सर्वॆ श्वरन आज्ञानुसार इहलोक व्यापारगळन्नॆल्ला नॆरवेरिसिद नन्तर नरनारायणश्रमक्कॆ उपासनक्कागि तॆरळिदरॆन्दु तिळियबरुत्तदॆ, हागॆये केशिध्वजरु योगवे परमोपायवॆन्दु तावु अनुष्ठिसि दवरागि खाण्डिक्यरिगू भगवन्तन शुभाश्रयोपासनॆये उपायवॆं बबागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. ऎल्ले अल्प स्वल्प जनवु इदन्नु अभिमा निसिरुवदरिन्द अदु उपादेयवॆन्दु हेळलु हेगागुत्तदॆन्दरॆ, अन्तह आक्षेपवु प्रपत्तिय विषयदल्लि समानवादुदागुत्तदॆ, ऎम्ब तात्पर्यवू सूचितवु. “तस्कृ नमो मुवराय” ऎम्ब श्लोकाभिप्रायक्कॆ परदेवता पारमार्थाधिकारदल्लि ७४० नॆय पुटवन्नु नोडि, कलियुगदल्लि भक्तधिकारिगळे इल्लवादुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆन्दाक्षेपिसि, परिहरिसुत्तारॆ. मॊदलु पूर्वपक्षवन्नु अनुवदिसुत्तारॆ :- इप्पडि - मेलॆ सिद्दानिसि हेळिद रीतियल्लि, युगान्तर ळिल् - इतर युगगॆ ळल्लि, ऎन्दरॆ कृत, त्रेता, द्वापरगळल्लि, इवॆ - ई उपासनादि गळु, धर्मजळानालुव - शास्त्रदल्लि वॆपायगळागि विधिसिदवुगळादरू, कलियुगदल्लादरो, यथोकमान पर मातॊ पासनादिगळुकु शास्त्रदल्लि हेळिरुव मेरिगॆ पर________________
२३४६ 00. श्री मद्र हस्यत्रयसारे कलौ युगे भक्त धिकारभावात् स्वरूप विरुद्धत्व माक्षिष्य परिहर ३. इप्पडि युगान्तरळि इन्य धर्मळा नालुं कलि युग यथोकमान परमातॊपासनादिगळुक्कु अधिकारिगळ दुर्लभरागैयाले इवैयि कालुत्तुक्कु पॊर नुमवै यन्नु, आगैयाले यन्नू, (१) “कल् सङ्कीर, केशवम्” ऎन्नुव (२) “कले र्दोषनिधे राजन सि हैकॊ मर्हा गुणः । कीर्तनादेव कृष्ण स्य मुक्त बन्धः परंव्रजेत् ” ऎन्नुं शोल्लुगिरदु ऎन्नुवुमॊण्णादु. d मातॊ पासनादिगळिगॆ, अधिकारिगळु, दुर्लभरागैयाले सिक्कदिरुवदरिन्द, इवॆ - ई उपसनादिगळु, इक्कालुत्तुक्कु- ई कलियुगक्कॆ, पॊरन्नु मयनु - उचितवादवुगळल्लवु, आग यालनॆ e आदुदरिन्दल्लवो, कलसङ्कीर केशवं ” कलियुगदल्लि केशवनन्नु स्तोत्र माडि ऎन्दू ऎन्दरॆ कलियुग दल्लि सर्वॆश्वरन नाम सङ्कीर्तनवन्ने उपायवन्नागि ऎम्ब 3
भाववु, “हे रार्ज - ओ राजनॆ, दोषनिधेः - अनेक दोषग ळिगॆल्ला आकरवागिरुव, कले कलि युगक्कॆ, एकः एकः - ऒंवाद, मर्हा गुणः . दॊड्ड गुणवु, आस्ति, उण्टु, हि - याव कारण दिन्दॆन्दरॆ, कृष्णस्य - कृष्ण भगवानन, कीर्तनादेव . नामसङ्की र्तन मात्रदिन्दलॆ, मुक्तबन्धः - बिडल्पट्ट संसारबन्धवुळ्ळव नागि, परं व्रजेत् . परतत्ववन्नु कुरितु होगुवनु,” ऎन्दरॆ कलियुगवु अनेक दोषगळिगॆल्ला आकरवेनो निश्चयवु, आदरू कलियुगक्कॆ ऒन्दु दॊड्ड महिमॆयुण्टु; एनॆन्दरॆ हरिसङ्कीर्तन दिन्दले मनुष्यनु मोक्षवन्नु ई कलियुगदल्लि हॊन्दबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. इल्लि कीर्तनादेव ऎन्दु एवकारविरुवदरिन्द कलि युगदल्लि सङ्कीर्तनवे उ ायवे विना उपासनादिगळल्लवॆम्बुदु (१) वि. पु. ६. २. १७ (२) भाग, ११ ३, ५१.________________
साथ्पाय शोधनाधिकार- २३४२ पूर्व पक्षिय तात्पर्यवु. ऎन्नुव सॊल्लुगिरदु ऎन्दु हेळु इदॆ, ऎन्नुवु मॊक्षादु ऎन्दु हेळलू साध्यविल्लवु. सर्वॆश्व रन नाम सङ्कीर्तनवे ई कालदल्लि मोकोपायवु ; आदुद रिन्द परमापासनवु उपायवागुवदिल्लवॆम्बुदु पूर्व पक्षवु तम्म पूर्वपक्षक्कनुकूलवागि ऎरडु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसिरु रॆ, विष्णु पुराणद श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ :- *ध्यार्यकृते यर्जयज्ञॆ त्रेतायां द्वापरेशश्चर्य! यदापोति तदा पोति कल सङ्कीर केशवम् । कृतयुगदल्लि उपासन माडुवनागि याव प्राप्यवन्नु हॊं दुवनो, हागॆये त्रेतायुगदल्लि यज्ञगळन्न नुष्ठिसि यावुदन्नु हॊन्दुवनो मत्तु द्वापर युगदल्लि परमात्मनन्नु अर्चिसि यावुदन्नु हॊन्दुवनो, कलियुगदल्लि अदन्ने केशवनन्नु स्तोत्र माडि हॊन्दुवनु ऎम्बर्थवु. ऎरडनॆय प्रमाणवू हागॆये हेळुत्तदॆ. कलियुगदल्लि अधर्मवे धर्मवादुदरिन्द अदु अनेक दोषयुक्तवागिरुत्तदॆ. आदरॆ अदरल्लि ऒन्दु दॊड्ड गुणवुण्टु. अदेनॆन्दरॆ, उपासन यज्ञादिगळाद कष्टतरवाद उपायगळॊन्दू बेकागदॆ बरीनाम सङ्कीर्तनदिन्दले परम पदवन्नु हॊन्द बहुदु ऎम्बुदु आ श्लोकाभिप्रायवु श्री विष्णु पुराणदल्लि हागॆये हेळिरुत्तदॆ. “ अत्यन्त दुष्ट स्य कले रयमेको * मर्हागुणः” (वि. पु. ६.२.३९) “स्वल्प नहि प्रयत्नन धर्म धृति वैक ल” (वि. पु. ६, २. ३४) तुम्बा दुष्टवाद कलियुगक्कॆ इदॊन्दु दॊड्ड गुणवुण्टु, नाम सङ्कीर्तनरूप स्वल्प प्रयत्नदिन्द कलियुगदल्लि धर्मसिद्धियुण्टु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. पूर्वपक्षियु कलियुगदल्लि नाम सङ्कीर्तनवे उचितवाद उपायवॆन्दू परमापासनक्कॆ आधिकारिगळिल्लवॆन्दू हेळिदनु. ई पूर्वपक्षक्कॆ समाधानवन्नु हेळुववरागि अन्तह अधिकारिगळु ईगलू उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. “यस्य - याव अधिकारिगॆ, चेतसि गोविन्द - मनस्सिनल्लि सदा गोविन्दनिरुवनो, तस्य.. अवनिगॆ; क - पाप भूयिष्टवाद कलियुगदल्लि, कृतयुगं - धर्मवु________________
२३४८ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे (१) कलौ कृतयुगं तस्य कलिस्तस्य कृते युगॆ- । यस्य चेतसि गोविन्दो हृदये यस्य नाच्युतः ॥ ऎरपडिये इक्कालत्तिलु उपासना दिगळुक्कधिकारि गळ् स्वयं प्रयोजन योग निरान पूराचारगळ पोलॆ सम्भावितरिरे. यावन हृदयदल्लि; नाच्युतः - अच्युतनिरुवदिल्लवो ऎन्दरॆ यावनु परमात्मनन्नु ध्यानिसुवदिल्लवो, तस्य - अन्तवनिगॆ, कृतयुगे - कृतयुगदल्लि कूड, कलि, कलियुगवे अगुत्तदॆ,” ऎर पडिय ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, इक्कालत्तिलुम्- ई कलियुगद ईगिन कालद ल्ल, उपासनादिगळुक्कु अधिकारिगळ् उपासन मॊदलादवुगळिगॆ अधिकारिगळु, स्वयं प्रयोजन योगनिष्ठरान पूर्वाचार गळ पोले-फलकामनॆ इल्लदे भगवत्यर्थवागि नडॆसिद अनुष्ठा नवे प्रयोजनवागिवुळ्ळ, मत्तु भगवन्तन शभाश्रयद उपासनॆ यल्लि निष्ठराद पूर्वाचार्यरुगळ हागॆ ऎन्दरॆ श्रीमन्नाथमुनि पुण्डरीकाक्षर् मॊदलादवरुगळ हागॆ, सम्भाविकरिरे , सन्मानिसलु योग्यरे सरि, पूर्व पक्षियन्नु विकल्पिसि केळुत्तारॆ. नीवु कलि युगदल्लि सङ्कीर्तनवॆ उपायवु, अधिकारि दौर्लभ्यदिन्द उपासन वल्लवॆन्दु हेळिदिरल्ला, (१) ईग भक्तियोगाधिकारिगळिल्लवॆम्बुदरिं दले ? (२) इल्लवे नीवु उदाहरिसिद प्रमाण बलदिन्दले ? (३) अथवा ऎरडु कारणगळिन्दलो ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ. अधिकारि गळु कलियुगदल्लिल्लवॆन्दु हेळिदरॆ, निम्म अभिप्रायवॆ, तप्पु एकॆं दरॆ अधि कारिगळु स्वल्प विरळवॆन्दु हेळबहुदे विना, इल्लवे इल्ल वॆन्दु हेळलागुवदिल्लवु. एकॆन्दरॆ पूर्वाचार्यरुगळल्लि कॆलवरे आ उपायवन्नु अनुष्ठिसिरुत्तारॆ. ऎरडनॆ :: विकल्पवाद प्रमाण बलदिन्द, सङ्कीर्तना देव ऎम्बल्लि आ नधारणवू इरुवदरिन्द कलि युगक्कॆ सङ्कीर्तनवे उपायवू उपासनवल्लवॆन्दरॆ प्रपदन नन्न कूड उपायवल्लवॆन्दू हेळबेकागुत्तदॆन्दु “इण्णनल्लाद (१) वि ध. १०९, ५७,________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३४९ इ (अ) ज्ञनल्लाद पोदु सङ्कीर्तन व्यतिरियान प्रप तिक्कुव, (१) “किन्नु तस्य च मन्त्रस्य कर्मणः कमलासन नलभ्यतेzधि कारी वा” शोतुकामोपि वानरः” इत्यादिगळिर् पडिये महाविश्वासादियुक्तरान वधि कारिगळ तेट्टि मागॆ याले अन्निडलुम् इप्प सण्ण ं वरुम्. द पोदु” ऎन्दारम्भिसिद वाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ. इङ्गनार पोदु - उपासनाधिकारिगळू सम्भावितरॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळदे हो दरॆ, सङ्कीत्रन व्यतिरिकॆयान - सङ्कीर्तनक्कॆ बेरॆ उपाय वाद, प्रपदनक्कू सह, “कमलासन-ओ चतुर्मुख ब्रह्मने, तस्यच मन्त्रस्य - अन्तह महिमॆयुळ्ळ द्वय मन्त्रद विषयदल्लू, करण8 - अदर अनुष्ठानद विषयदल्ल, किं नु एनु हेळलप्पा, अधिकारीवा - अदन्नु अनुष्टिसुव अधिकारियागलि, शत, कामो पिवानर - अदर माहात्मयन्नु केळि तिळियबेकॆम्ब अपेक्षॆ युळ्ळ मनुष्यनू कूड, नलभ्यते - सिक्कुवदु कष्ट वैय्या,” इत्यादिगळिब्सिडिय - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुवहागॆ, महा विश्वास मॊदलादवुगळिन्द युक्तराद अधिकारिगळु, तेट्टि मा गैयाले - दुर्लभवादुदरिन्द, अडलु - आ प्रपदनद विषयदल्लू, इ प्रसण्ण ं वरु - नीवु हेळिदाक्षेपवू बरु तदॆ. पूरैपक्षिगळु हेळिद ऎरडाक्षेपगळू दोषयुक्तवादवॆन्दु ई वाक्यदिन्द तोरिसिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ, प्रमाणदल्लि कीत्रना देव - ऎन्दिरुवदरिन्द इतरोपायगळन्नु इदु व्यावरिसि हेळु तदॆ, कीर्तन मात्रवे उपायवॆन्दरॆ प्रदनवू उपायवल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. अधिकारि दौर्लभ्यदिन्द ऎम्बाक्षेप तन्दरॆ, अन्तह दौर्लभ्यवू, प्ररदनान.ष्ठानक्कू हेळिरुत्तदॆन्दु पौष्कर संहिता प्रमाणवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. आ श्लोक तात्सरवेनॆन्दरॆ द्वय मन्त्रवु आतिशयवाद महिमॆयुळ्ळद्दु. हीगिद्दरू आ द्वयमन्त्र वन्नु अनुष्ठिसुव ऎन्दरॆ शरणागतियन्ननुष्टिसुव मोक्षार्थियू (१) पौ सं.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आनसिन उपासनादिगळु न्नु बेरॊकुनिरोधबल्ला याल् यथाशास्त्र आतुरादिगळुक्कु अवगाहादिगळिल् पोलॆ इवै, “ आकि नोनस्य गति ऎरुक्कु मधिकारिक्कु स्वाधिकार ऎरुद्धळन्नु प्राप्तव. दुर्लभवु, अदर माहात्रॆयन्नु केळि तिळियबेकॆम्बपेक्षॆ इरु ववनू दुर्लभवु ऎम्बुदु, आ दुद रिन्द आक्षेपवु सरियादुदल्ल. ऎम्ब भाववु. हागादरॆ कीत्रनादेव ऎम्बुदर तात्परवेनॆन्दु केळबहुदु. कीनवु बह : सुलभोपायवॆन्दु तोरिसुवदक्कागि एवकारवु. मत्तु आ प्रमाणदल्लि सङ्कीत्रनवन्नॆनू साक्षात्ताद उपायवागि विधिसलिल्लवु. अदु मुक्त बन्धनागुवदक्कॆ यक्कॆ सहकारियागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब तात्सरवु. उना हागादरॆ कॆलवु आप्तरु भक्तियोगवु स्वरूपविर द्दवॆन्दु हेळि दुदर तात्सरवेनु ? मत्तु ई कलियुगदल्लि ईग अनेक प्रसन्न रु उपासनवन्नु अवलम्बिसदॆ प्रपदनवन्नु अकरिसिरुवदर तात्प र्यवेनु ? ऎन्दु केळबह दागि अदक्कॆ उत्तरवन्नु “आनपिन्नु” ऎन्दारम्भिसि दयपालिसिरुत्तारॆ. आनपिट्टु - हागादनन्तर, हेगाद नन्तरवॆन्दरॆ उपासनादिगळु उपायवागलु एनू विरोधविल्लदुद रिन्द, मुन्दॆ इदरर्थवन्नु “उपासनादिगळुक्कु वेरॊरु विरोध मिल्ला मैयाले” ऎन्दु अनुवाद माडिरुत्तारॆ. उपासनादिगळिगॆ बेरॆ एनॊन्दू विरोधविल्लदुदरिन्द, यथाशास्त्रं - शास्त्रदल्लि हेळि रुव मेरॆगॆ, आतुरादिगळकु अवगाहनादिगळॊ प्रॊलॆ - रोगि ष्टरॆ? मॊदलादवरगळिगॆ ऒन्दु जलाशयक्कॆ होगि मुळुगि स्नान मा ई वदु हेगॆ स्वाधिकार विरुद्धवो, हागॆये, इवॆ - ई उपासनादि गळु, “अ किञ्च नोन्यगतिः” ऎन्निरुक्कु - यावसाधनॆयू इल्लदॆ यारू रक्षकरू इल्लदॆ हीगॆ असमर्थनागिरुव, अधिकारिक्कु - अधि कारिगॆ, स्वाधिकार विरुद्ध इन्न प्राप्तम् - तन्न अधिकारवाद असमर्थतॆगॆ विरुद्धवादवुगळु ऎम्ब अभिप्रायवॆन्दु हेळुवद उचितवु. अनेक प्रपन्नरु असमर्थरादुदरिन्द उपासनॆ नाश________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 9280 अतः भक्तियोगः स्वरूपा नुरूप एव. इष्टधिकार विरोध मरियाद उपासनादिगळिले प्रव वन्नु अकरिसलु साध्यवल्लदुदरिन्द अन्तवरु इन्तह उपासनॆगॆ ळन्न वलम्बिसवदु अवर अधिकारक्कॆ उचितवल्लवॆम्बु दीग अवर अभि प्रायवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. अन्तह असमर्थरु प्रपदनोपाय वन्नु अकरिसुवदे युक्तवॆम्ब तात्पर्यवु. इदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. साधारणवागि समर्थनु नित्यवू अव गाहन स्नानवन्नु माडबेकॆम्ब विधि इरुत्तदॆ. हागॆ समर्थनल्लदव निगॆ अवगाहन स्नानवन्नु निषेधिसि उद्धोदक स्नानवु विधिसल्पट्टि रुत्तदॆ. “ शीतोदक स्नाना समर्थस्य उषोदक स्नानम् ऎन्दरॆ शीतोदकदल्लि अवगाहन स्नानक्कॆ सामर्थ्यविल्लद रोगिगॆ उद्योदक स्नान माडबहुदॆन्दु पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि श्री निगमान्त देशिकरवरे हेळिरुत्तारॆ. रोगिगॆ हेगॆ असमर्थतॆयिन्द अवगा हन स्नानक्कॆ अधिकारविल्लवो, हागॆये असमर्थनाद प्रपन्ननिगॆ उपासनक्कॆ अधिकारविल्लवु. इदीग उपासनोपायवन्नु निषेधिसिद महनीयर तात्पर्यवॆन्दु पदेशिसिरुत्तारॆ, हीगॆ महनीयर अभिप्रायवॆन्दु हेळिदरॆ, विष्णु धर प्रमाण दल्लि बुद्धि दौर्बल्यदिन्दीग उपायान्तरवाद उपासनॆयन्नु अपे क्षिसुत्तानॆन्दु हेळिदुदर अभिप्रायवेनॆन्दु प्रश्निसबहुदु. बुद्धि दौर्बल्यशब्ददिन्द विवक्षितवादुदु अज्ञानवे विना स्वरूप विरुद्ध वॆम्ब भाववल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. आदुदरिन्द सामर्थ्यविरुव अधि कारानुगुणवागि भक्ति मार्गवू उपादेयवे ऎन्दु स्थापिसुत्तारॆ. भक्तियोगवु स्वरूप विरुद्धवल्लवु स्वरूपक्कॆ अनुरूप वादुदे ई वैधिकार विरोधमरियादॆ - अशक्तनादवनु तन्न अधिका रक्कॆ ई भक्तियोगवु विरोधवॆम्बुदन्नु तिळियदॆ उपासनादिगळल्लि, प्रवर्तिकु मन नैत्र - प्रवर्तिसुवरन्नु कुरित, “सरस्य बुद्धि,________________
२३५२ श्री मद्र हस्यत्रयसारे र्तिकु मनस्मृत (१) “ नरस्य बुद्दि दौर्बल्याद पा यान्तर मिष्यतॆ-” ऎन्नदु. आगैयाल् इवु पासनादिग ळुव अधिकार्यन्त रकु यथाधिकारननुगुण. दौर्बल्यादु पायान्तरविष्यते” मनुष्यन बुद्धि दौर्बल्यदिन्द ऎन्दरॆ तानु आधिकारि यागलु साध्यविल्लवॆम्ब ज्ञानविल्लदॆ उपायां तरवाद भक्तियोगवन्न पेक्षिसुवनु.” ऎन्नदु - ऎन्दु हेळिरुवदु. इल्लि बुद्धि दौर्बल्य वन्नु हेळिरुवदु पूर्वपक्षिय प्रकार स्वरूप विरुद्ध मूलकवल्लवु. तानु अधिकारियल्ल ऎम्ब ज्ञानशून्यतॆयु ऎम्ब भाववु. विष्णु धर्म श्लोकगळु यावुवॆन्दरॆ :- “सकृदेवं प्रपन्न स्य कृत्य नैवान्य दिष्यते । उपाया पाय मुक्तस्य वर्तमानस, मध्य तः। नरस्य बुद्धि दौर्बल्यादु पायान्तर मिष्यते” । हीगॆ द्वयोच्चारणॆ पूर्वकवागि ऒन्दु सल माडिद शरणा गतियु इन्नु यावुदन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु ई भरन्यासानुष्ठा तृवु अनुष्ठिसिद उपायदल्लि अपायवेनू इल्लदवनागि मध्यतः वर्तमानस्य - उपायानुष्ठानक्कू फलप्राप्तिगू मध्यदल्लिरुव मनुष्यनिगॆ प्रपन्नन आज्ञानदिन्दुण्टाद बुद्धि दौर्बल्यदिन्द भक्ति योगवन्नु आपेक्षिसुत्तानॆम्बुदु ई श्लोक तात्पर्यवु. इष्टु दूर उपपादिसिद अभिप्रायवन्नु सिद्धानिसि निगमन रूपदल्लि हेळु त्तारॆ. आगैयाल् - हीगॆ इतररु हेळुव कारणगळु यावुद रिन्दलू भक्त :यवु प्रसन्नन स्वरूपक्कॆ विरुद्धवल्लवादुदरिन्द, इवुपासना दिगळु व - भुपायद विद्यॆगळल्लि हेळिरुव उपासनादिगळॆल्ला, अधिकार्यन्तरत्तुक्कु - अकिञ्चननल्लदॆ बेरॆ अधिकारिगॆ यथाधि कारं - अधिकारानुगुणम् ऎन्दरॆ समर्थनाद अधिकारिगॆ, अनुगुण - स्वरूपक्कॆ विहितवादवुगळे अवरु हेळिद हागॆ स्वरूपविरुद्धवल्लवु, स्वरूपक्कॆ अनुगुणवादुदे ऎन्दु उप पादिसिदरु. (१) विष्णु धर २८. १७, 3________________
(99) साद्यो नाय शोधनाधिकार स्वरूपा विरुद्द भक्ति प्र पः तुतैसि भक्तपेक्षया प्रपत्ति य सी. अद ) क सामर्थ्यविल्ला मैयालादल्लि, विळम्बक्ष मन लामैयालादल, इप्प पत्तिय स्वतन्त्रोपायवाग प्र नननै (१) “श द वेळ निय” ऎन्नुम्, (२) * कृत कृर्त्य” ऎन्नुव, 5) “ अनुषित क्रतु शर्त” ऎन्नुव इवनुक्कु मर मेलॆ अवगाहन स्नानक्कॆ अनर्हनागि रोगपीडितनागिद्दरॆ मन्त्र स्थानवु हेगॊ, हागॆ भक्ति मार्गद उपासनॆगॆ अनर्हनादव निगॆ प्रपत्तियु ऎन्दु हेळिदरॆ, समर्थनादवनिगॆ भक्ति मार्गवे सरि याद उपायवु, अदक्कॆ शक्तियिल्लद प्रयुक्त प्रपत्ति ऎन्दरॆ भक्ति मार्गक्केने प्राधान्यवू, प्रपत्तिगॆ गौपायत्ववू हेळिदन्ता गुत्तदॆ. ई ऎरडु उपायगळू स्वरूपक्कॆ विरुद्धवल्लवुगळागि विक सि हेळिरुवदरिन्द फल ऒन्देयादरॆ, प्रपत्तिगॆ गौण भाववु तप्पिद्दल्लवॆन्दु पूरै पक्षवुण्टागबहुदु. इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळु वनरागि, प्रपत्तिगेने उत्कर्ष प्राशस्त्रवू उण्टॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु तोरिसुत्तारॆ. भक्ति प्रपत्तिगळॆरडू स्वरूपविरुद्धवल्लदॆ समानवादरू भक्तिगिन्तलू प्रपत्तियु श्रेष्ठवादुदु. 1 अव कु - आ भक्तिमार्गद उपासनॆगळिगॆ, सामर्थ्य मिल्ला मैयालादल्-सामर्थ्यविल्लदॆ इरुवदरिन्दलागलि, इवरु यारु ऎम्बुदु अधिकारि विभागाधिकारद कॊनॆय श्लोकदल्लि उपपादितवु ) अथ वा, विळम्बाक्षमनलाम्मॆयालादल् - इन्नॊन्दु जन्म मुन्ताद एळम्बवन्नु सहिसदॆ इरुववनादुदरिन्दले यागलि, स्वतं तोपायवॆन्दु, पगॆ नवनॆ - आश्रयिसिदवनन्नु, (१) “शॆम् द वेळ निय र् - माडिद यज्ञवळ्ळवरु” ऎन्दरॆ उपायानुष्ठान नाडि कृत कृत्यराद प्रसन्नरु, (२) “कृत कृत्यनॆ नु (n) 5. 21. 2. 3. (5) 23. 30. (a) b. 22.________________
२३५४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे णन माग नडक्किर व्यापारण्ण अवभ्रथ परन्न कत्रव्य कलापङ्गळाग स्तुतित्तुव, कत्वन्तरानु ष्ठानम् पण्णि नवनुक्कु मेलुळ्ळ नित्य नैमित्तिक * पोलॆ इवनुक्कु स्व तन्त्र विधियाले वर्णाश्रमादि धरळ् नडवानिच्चॆ दे यानुष्ठान माडिद कृत कृत्यनॆन्दू, (३) अनुष्टित क्रतुशर्त अनुष्टि सिद नूरु यज्ञगळिगॆ समाननॆन्दू, इवनुक्कु - ई भरन्यासवन्न नुग्गिसिद पपन्ननिगॆ, मरणान्तवागि नडक्किर व्यापार मरणवे कॊनॆयागि नडॆ युव व्यापारगळन्नॆल्ला, अवथ पर कर्तव्य कला पङ्गळाग - तैत्तरीयरल्लि, यस्मरणं तदव बृथः” प्रपदनान स्थानवाद नन्तर मरणदवरॆगू ऎन्दु नडॆयुव प्रपन्नन सर्व प्रवृता दिगळन्नॆल्ला ऒन्दु अग्नि होतृवागि रूपक माडि “तव विदु षो” ऎम्ब शृतियल्लि हेळिरुव प्रकार, ऒन्दु यज्ञवादनन्तर कॊनॆयल्लि तदवागि अवधृथ स्नानदवरॆगू, नडॆयबेकाद कार्यकलापगळागि, स्तुतित्तुव- प्रशंशिसि, हॊगळि, कत्वन्तरानुष्यन . ई आत्म हविस्सन्नु समर्पिसुव क्रत विगिं तलू बेरॆ यागद अनुष्ठानवन्नु, पण्णिनवनन्नु माडिद अधिका रिगॆ, नित्य नैमित्त कण्णळ पोले - नित्य नैमित्तिक कर्मगळु हेगॆ अण्णगळागियू, आ कै र्मगळागि अवश्यकवॊ, हागॆये आजि, इवनुक्कु - ई भरन्यासवन्न नुष्टिसिद प्रसन्ननिगू, स्वतन्त्र विधि यालॆ- - बेरे विधियिन्द ऎन्दरॆ कर्मक्कॆ अ गळागियल्लदॆ, प्रप दक्कॆ सम्बन्धविल्लदॆ स्वतन्त्रनाद आज्ञ कैर्यगळन्नु आवश्यक वा) माड बेकॆम्ब विधियिन्द, वर्णॆश्रन इदि धर्मगळु, नडवा निर्क चॆय देयुव, अनुष्ठितॆगळागिरुवाग, ऎन्दरॆ इतरयज्ञा धिकारिगॆ नित्य नैमित्तिकगळु आज्ञा, कैर्यगळु मात्रवे अल्लदॆ कर्मागळु ; ई भरन्यासवन्न नुष्ठिसिद कृतकृत्यनिगादरो ई नित्य नैमिकगळु ईतन भरन्यासरूप यागक्कॆ सम्बन्धिसिदवे अल्लवु. आदरॆ ईतननुष्ठिसबेको ऎन्दरॆ आवश्यकवागि आनुष्ठिसबेकु. आज्ञा कैर्य विधिगनुगुणवागि भगवत्यर्थवागि अनुसि सतक्कद्दु ;________________
साध्य पाय शोधनाधिकार यु, अनुष्ठि तात्म याग फलप्पत्त कत्रव्यान्तर निरपेक्ष नागवु, आळ्वारगळु, महर्षिगळु, भगवच्छास्त्र ळुव, वेदज्जिळुव, घोषियानिन न. 1 आदुदरिन्द नित्य नैमित्तिक कर्मगळु आज्ञा कैर्यगळॆन्दु भाविसि अवुगळन्न नुष्ठिसुत्ता, अनुष्क तात्म याग फलप्प . अनुष्ठ सल्पट्ट, ई तन्न आत्मवन्नु, “ओमित्यात्मानं युञ्जीत” ऎन्दू, * प्रत्य ग्रूप् हविषि” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ लक्ष्मीनारायण रिब्बरल्लू समर्पिसिद आत्मयागद फलवाद परिपूर्ण ब्रह्मानुभव वन्नु कुरित विषयदल्लि, कर्तव्यान्तर निरपेक्षनागवु - बेरे इन्नु याव कर्तव्यद ऎन्दरॆ इन्नु याव उपायानुष्ठानद अपेक्षॆ यिल्लवॆन्दु, आफ्वागळ, महर्षिगळू, भगवच्छास्त्र, वेद स्थळ, घोषियानिन – उद्योषिसुत्ता इवॆ, विळम्बवन्नु सहि सतक्कवन मत्तु सामर्थ्यविरुवन उपासनवन्नु अनुष्ठिसत कद्दु. इदरल्ले न स्वरूपविरुद्दविल्ल. स्वरूपानुगुणवाद उपायवे ; आदरॆ असमर्थनागियू ई जन्मक्किन्त हॆच्चु काल सम्बवन्नु सहिसदव नागि इदरॆ, अन्तननिगॆ भरन्यासवे उपायवु. सक्कदनुष्ठान मात्रदिन्दले ईतनु कृतकृत्यन, ईतनु मोक्षप्राप्तिगागि इन्नेनन्नू माडतक्कल्लवु. आदरॆ नित्य नैमित्तिक गळाद आज्ञा कैर्यगळन्नु मात्र अनसतक्कद्दु, ई भर न्यास साधनकागि हागॆ माडतक्कद्देनू अल्लवु. भगवत्यर्थ वागि वर्णाश्रम धर्मगळन्नु नडॆसुवदु आवश्यकवॆन्दु बेरॆ विधि * रुवदरिन्द अवुगळन्नु मात्र नडॆसिकॊण्डु बरतक्कद्दु ऎम्बु तात्पय९वु. ई भरन्यासवु हीगॆ सहृदनुहेयवागि सुकरवागि, प्रवाद रहितवागि, कर्तव्यान्तर निरपेक्षवाद उपायवॆन्दु आळ्वार् गळ, महर्षिगळू, भगवच्छास्त्रवू वेदगळू, कॊ डा इरुत्तवॆन्दु ऒन्दॊन्दु दिव्यसूक्तियन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ आळ्वार् सूक्तिगॆ शयद वेळॆ विर्य ऎम्ब पाशरवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. आ पॊ रा पा शुरवु यावुदॆन्दरॆ :-________________
२३५६ wwwwww श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎन्नद क्कू विद लावदे यॆनव्व तॆत्तु ळाय माय् निन्नु ! कैतवळ् शॆयु रुमेनियना ने । शॆय द वेळ् नियर् वैयवर राज्य रीवर मक्कळ नगर् 1 कै तोळ विरुायदु ना नानॆ । आश्रितरिगॆ, प्रतिकूलवाद दुर्योधन, रावण, कंसादिगळिग ल्लवो अवरुगळ मध्यॆये इद्दु कॊण्डु कृत्रिमगळन्नु माडतक्कद्दु. निन्नन्नाश्रयिसिकॊण्डु नीनल्लदॆ बेरॆ रक्षकरिल्लवॆन्दिरुव नम्मगळिगॆ पुरुषार्थ प्राप्तिगॆ साधनवागि अनुरूपवादुदु यावदू इल्लदि द्दरू नीने नन्न अनुग्रहक्कागि बेकाद उपायवन्नु साधिसिकॊड तक्कद्दु. प्रतिपक्षद सम्बन्ध स्वल्पवू इल्लदॆ साधनानुष्ठान माडि कृतकृत्यरागि, ई लोकदल्लि ज्ञान सम्पत्तिनिन्द नित्यसूरिगळिगॆ समा नराद श्री वैष्णवरु निरन्तर वासमाडुव शिरीपरमलनगरॆम्ब हॆसरन्नु धरिसिरुव वाननानलॆयल्लि आवरुगळु आश्रयिसुवदक्कागि बिजमाडिसिरुत्तिये. अदन्नु नानु कण्डिरुत्तेनॆ. इल्लि शॆय द नेळ्वॆयर् ऎम्बल्लि “सर्ववेदा सर्वविद्या स शा सार्व यज्ञा स्पर्व इज्यश्च कृष्णः । विदुः कृष्णं ब्राह्मणास्तत्वतो ये तेषां रार्ज सर्वय ज्ञा स्पमा प्राः” ॥ (भार) ऎम्ब श्लोकवु अनु सन्धेयवु. समस्त वेदगळू विद्यॆगळ शास्त्रगळू यज्ञयागादिगळू हीगॆ स स्तवाद उपायवू उपाय सलकरणॆ गळू ऎल्लवू श्रीकृष्णने, हीगॆ यम र्थवागि तिळिद ब्रह्मवित्तुगळु यारो अवरिगॆ समस्त साधनरूप यज्ञगळ समाप्तवादवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. अवरु कृतकृत्यरु ऎम्ब भाववु महर्षि सूक्तिगॆ- “ अनेनैनरु मण स्वानं मयिनिक्षिपेत् । मयिनिक्षिप्त कर्तव्यः कृतकृत्य भविष्यति । ई द्वय मन्त्रि चारणॆ पूर्वकवागि आ तावन्नु नन्नल्लि (नन्न पाददल्लि) इडतक्कद्दु, हीगॆ आत निक्षे परूपवाद उपायानु स्थानवन्नु माडिदरॆ कृतकृत्यन गुत्तियॆ ऎम्बुदु ई शा कार्थवु. इदु हिन्दॆ सा प्रसदनाधिकारदल्लि उपपादितवु. भगवच प्रमाणक्कॆ “अनुष्ठित क्रतुशतो भवव नसंशयः” अन्त ह कृतकृत्यनु नूरु क्रतुगळन्नु अनुष्ठिसिदवनिगॆ समाननु ऎन्दु________________
साध्य पाय शोधनाधिकार हेळिरुत्तदॆ. हागॆ नोडिदरॆ अवनिगिन्त अधिकनु ऎन्दे अभि प्रा दवु. महर्षि वाक्यक्कॆ :- “ सर्वॆवेदा स्पर्वविद्या स्पशास्त्रा ऎ-बुदु अनुसन्धेयवु, वेद प्रमाणक्कॆ :- तवं विदु षो यज्ञ स्वात्मा यजमान शृद्दा पत्नि, शरीर मिल्फ्, मुरो वेदि, र्लो मानि बहि, र्वॆदशिखा, हृदयं यूपः, काम माज्य, मनुः पशु, सपॊग्नि, श्रमयिता दक्षिणा, नागॆ ता, प्राण उद्गाता चक्षुररु, मनो ब्रह्म, शोत्रमग्नि द्यावद्धियते सादीक्ष, यदाति य बति तदस्य सोमपानं, यद्रमतॆ तदु पस दो, यञ्च रितु पनिशत्तु षतेच सप्रवन्नू, यन्मुखं तदाह नीयो, यदस्य विज्ञानं यज्ञु होति यत्सायं प्रातर तत्समिथ्य, यत्सायं प्रातर्मध्यन्दिनं च तानि सवनानि, ये अहोरात्रॆ ई दर्श पूर्णवास्, र्धमासा मासाते चातुर्मास्यानि, यऋतव पशुबन्धाः, ये संवत्सराष्ट्र परिवत्सरा ते हर्गणा, सर्ववेद संवा एतत्सत्रं यस्मरणं तदवथ एत जरामर्यमग्नि दै होत्रं सत्रं यएवं विद्या नुदगयने प्रयते देवा नानव महिमानं गत्वा दित्यस्य सायुज्यं गच्छत्यथ यो दक्षिणे प्रखायत, पितृण मेव हिमानं गत्वाचन्द्र मनस्सायुज्यं गच्छतवै सूर्या चन्द्र वसोर्महि मान् ब्राह्म हो विद्या नभिजयति तस्माद्द ह्मणो महि मान माड्कॊति तस्माद होमहिमान मत्तु पनिषत् ” इल्लि न्यासविद्यॆयु परमात्मनन्नु कुरितु माडुव ऒन्दु यज्ञद हागॆ रूपकदिन्द हेळल्पट्टु, द न्न नष्ठिसिरुव ऒब्ब महानु भावन स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ला आ यज्ञद अङ्गगळॆन्दू आ महानुभावन तत्सम्बन्धिगळु सह कृत कृत्यरॆन्दू उपदेशिस ရွာ ट्ट रुत्तदॆ. ई यज्ञदल्लि जीवात्मने यजमाननु श्रद्धॆये ई य. जमानन पत्नि यु, अपकनु यज्ञ माडलु साध्यविल्लवु ; पत्नि यु बेकु, श्रद्धये - प्राप्ति यल्लि त्वरॆये पत्नि यु, शरीर मिद्धं - शरीरवे कट्टिगॆय, ई वेदि वृक्षस्थळवे वेदिकॆय,________________
२३-५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे लोमानि बर्हिः - कूदलुगळ आस्करण दर्भॆगळु, वेदशिखा - शिखॆये वेदवु, हृदयं यः - हृदयवे पशुवन्नु कट्टुव यूपस्तम्भवु, काम आज्यं - परमपददल्लि परिपूर्ण ब्रह्मानु ’ भववू तङ्कर्यवू बेकॆम्ब कामनॆये आज्याहुतिगॆ बेकाद तुप्पव, मन्युः पशु- - प्रपन्ननिगॆ स्वरूप विरुद्धवागि छेदिसलु अर्हवाद कोपवे पशुवु, शमयिता दक्षिणा - प्रपन्ननिगॆ सत्व भूतगळू अनुकूलरादुदरिन्द शत्रु मित्रवर्गगळ भावनॆये इल्लदॆ शान्ततॆयि-०दिरोणवे यज्ञक्कॆ बेकाद द्रव्यसहाय व, वाक् होता - आ प्रपन्नन वाक्, सर्वॆश्वरन गुणचेष्टितगळ विषयवाद वाक्कॆ, ऋगैद पठन माडुव होतृवु. प्राण उद्घाता- अवन निश्वासोच्छास प्राणवायुवु सामगान माडुव उद्दातृवु, चक्षुरध्वरु - आतन ज्ञानवे यजुर्वेदवन्नु पठि सुव अध्वर्युवु, मनो ब्रह्मा - आतन मनस्से ई न्यासयज्ञ निर्वाहकनाद ब्रह्मनु, त्रन - भगवत्सरूप रूप गुण विभवादिगळन्नु श्रवण माडुव किविये आग्नि द्रव याव द्वियते सादीक्षा - आतनु जीविसिरुववरॆगू यज्ञदीक्षॆयु यदाति यति तदस्य सोमपानं - आतनु एनन्नु ऊट माडुत्तानो एनन्नु कुडियुत्तानो अदे यज्ञदल्लि माडुव सोमपानवु, यद्रमते तदुप सदः – आतनु भगवध्यानरू ह दल्लि आसक्तनागि रमिसुवदॆल्ला आ यज्ञद उपसत्तुगळु, यत्नं चरत्युपनिशत्तु, शिष्ट तेच सप्रवर 8 - तुलसी पुष्पादि हरणक्कागि माडुव सञ्चारवू मत्तु भगवदाराधनरूपवागि कॊडुवदु एळु वदु प्रदक्षिण नमस्कारादिगळॆल्ला ई यज्ञद प्रवर्ग्यवु, यन्नु ३० तदहननीय - आतन मुखने आहवनीयागियु, यदस्य विज्ञानं तप्पु होति परमात्मनु सिद्रूपायनॆम्ब ज्ञान यावुदो अदे होमवु, यायं प्रातर तत्समिधः - - सायङ्काल पातः कालगळ ऊटवे समित्तुगळु, यतायं पातर्मध्यन्दिनं च तानि सवनानि - सायङ्काल प्रातः काल मध्याह्न हीगॆ त्रिकालदल्लि अनुष्ठिसुवदॆल्ला त्रिकाल सवनगळु, य अहोरात्रि ते दर्शपूर्णवास - अहस्सु रात्रिगळ दर्श
1________________
साद्योपाय शोधनाधिकार- य एवं विर्द्या - पूर्णमासॆगळु,ये अर मासा मासाश्चते चातुर्मास्यानि- पक्षपक्षगळल्ल, अनुष्ठिसुवदॆल्ला चातुर्मास्यॆगळु, य ऋतव पशुबन्धा8 - ऋतुगळल्लि अनुष्ठिसुवदॆल्ला पशुबन्धगळु, य संवत्सराश्च परिवत्सराष्ट्र के हर्गण - संवत्सर परिवत्सरगळे अहर्गणगळु, सत्ववेद संवा एतत्सत्र - ई प्रपन्नन सम स्ववू सत्र परिकरगळु, यन्मरणं तदभ्रथः - ई प्रपन्नन देह वियोगवे यज्ञपूर्तियाद नन्तर नडॆ सुव अवधृथवु, आदुदरिन्द एत जरामर मग्नि होत्रम् ई प्रपन्नन वार्धकक्कॆ अनन्तर मरणान्तदवरॆगू ऒन्दु अग्नि होत्रवु, याव प्रपन्ननु ई न्यासवन्नु ऒन्दु यज्ञवॆन्दु तिळियुवनो, अवनु उदगद ने प्रायते उत्तरायणदल्लि मृति हॊन्दिदरॆ, देवा ना … सायुज्यङ्गच्छति देवलोकद्वार परब्रह्मप्राप्तियन्नु हॊन्दुवनु ; यो दक्षिणे …चन्द्रमस स्नायुज्यं गच्छति-दक्षि णायनदल्लि मृतनाद प्रसन्ननु पितृलॆक चन्द्रद्वारा गमनवुळ्ळव नागि परब्रह्म प्राप्तियन्नु हॊन्दुवनु. ए……महिमान् हीगॆ भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदवनु कवान्तर निरपेक्षनु, इदक्कॆ सहृदेवं प्रसन्न स्य कृत्यं नैवान्य दिव्यते” ऎम्बुदु अनुसन्धेयवु. ई प्रकारवागि सकृसदनानु ष्ठानवन्नु माडिद प्रसन्नन अनुष्ठानवु, बेरॆबेरॆ इन्नु याव साधनरूप कृत्य वन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु मत्तु अनेनैवु मनॆण स्वात्मानं मयि निक्षिसेत् । मयिनिक्षिप्त कत्रव्यः कृतकृत्यो भविष्य!! ऎम्ब सात्वित प्रमाणवाक्यवु कृतकृत्यनॆन्दु हेळुवदरिन्द अनु सन्धेयवु. हिन्दिन प्रमाणवु भक्तियोग निष्ठनु कृतकृत्यनॆम्बु दक्कू ई श्लोकवु प्रपत्ति निष्ठनु कृतकृत्यनॆम्बुदक्कू निदर्शनङ्ग ळागि इट्टुकॊळ्ळबहुदु. हीगॆ अनेक शास्त्र प्रमाणगळु उद्योषि सुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. उपासनक्किन्तलू न्यासवु श्रेष्ठवादुदु. आगैयाल् - हीगॆ महर्षिगळू भवच्छास्त्रगळू वेदगळू कूड प्रपत्तियन्ननुष्टिसिदवनु कृतकृत्यनॆन्दु उद्योषिसुवदरिन्द________________
२३६० श्रीमद्र हस्यत्रयसारे उपासन ई न्यासस्य माहात्म. आगैयाल्, (१) “त सस्वि भै धियोगी ज्ञानिभोपि मतॆ धिकः । कम्मिभ्यश्चाधिकोयोगी तस्माद्यो गी भव
(१) “तपस्वि भ” इत्यादिगळाले इवे मॊदलादवुगळिन्द, प्रवृत्तिधर्मळिल् काल्, निवृत्ति धर्मण्ण श्रेष्ठङ्गळा नालुवु - प्रवृत्ति धर्मगळिगिन्तलू निवृत्ति धर्मगळु श्रेष्ठगळाद हाग, ई श्लोकार्थवेनॆन्दरॆ “त पभ्यः” फलकाम नॆयिन्द माडुव कॆवल कृष्णचान्द्रायण, उपवासादिगळन्ननुषि सुववरिगिन्तल, योगी - तन्न आपासनॆयन्नु माडुवनु, अधिक - श्रेष्ठनु, ज्ञानिभॆ पि - शास्त्रज्ञाननिष्ठनिगिन्तलू, यो गियु श्रेष्ठनॆम्बुदु, मतः - नन्न अभिप्राय वु, कर्मि भः - फल कामनॆयिन्द माडन कर्मनिष्ठरुगळिगिन्तलू कूड, योगिये श्रेष्ठनु, ऎन्दरॆ ई तपस्वि ज्ञानि कर्वि ऎल्लरू फलकामनॆयुळ्ळ वरादुदरिन्द प्रवृत्तिधर्मनिष्टरु, योगियादरो निवृत्ति धर्म निष्कनु, आदुदरिन्द प्रवृत्तिधर्मवू तन्निष्टरू इवुगळिगिन्त निवृत्ति धर्मवू तन्निष्ठरू श्रेष्ठरॆम्ब भाववु. तस्मात् - आ कारणदिन्द हे अर्जुन - ओ अर्जुनने, योगिभव - श्रुतियल्लि प्रजापति वाक्यदिन्द हेळल्पट्ट प्रतृगापासकनागु’ ऎम्बुदु ई श्लोका र्थवु ; ई उपासनक्कॆ अवाद कर्मयोगद प्रभेदगळल्लि * द्रव्यय ज्ञा, सपोयज्ञा योगयज्ञास्तथा प रे । 3 स्वाध्याय ज्ञानयज्ञाश्च यशय स्पण्ठित व ताः” (१.४.२८), रल्लि हेळिरुव हागॆ तवसिगळू, जिनिगळू, कर्मिगळू उण्टु. इवरुगळु, “तपस्विभोधिकॆयोगी” ऎम्बल्लि हेळिरुव तपस्वि मॊदलादवरुगळु सेरलिल्लवु. १, ४, २८, रल्लि तपस्वि मॊदलादवरु फलापेक्षॆयिल्लदॆ, भगवत्यर्थवागि माडुवदरिन्द निवृत्ति धर्म पररु; तपस्विधिकोयोगी ऎन्दु योगिगिन्त निकृष्टरागि भाविसल्पट्टवरु प्रवृत्ति धर्मनिष्ठरु आदुदरिन्द ई तपस्विगळि (१) गी, ६, ४६.________________
(92) साद्योपाय शोधनाधिकार- रुन ॥ इत्यादिगळले प्रवृत्ति धर्मजलि राट्टल् 23 g ३४ श्रेष्ठ नलुवु, अवै तन्निल् 3940 निवृत्ति धर आत्मविषय आत विषय मान योगं श्रेष्ट मानारॊलवु, योग, क्याल् (२) * योगिनामपि सद्वेषां” ऎन्नुर गिन्त, कर्मयोगद आ तपस्विगळ, श्रेष्ठरु. प्रवृत्ति धर्मानु ज्ञानदल्लि फलाकाङ्क्षॆयिन्द अधिकारियु कर्मानुष्ठान माडुत्तानॆ. फला कामनॆयिल्लदॆ भगवन्मुखोल्लासक्कागि अनष्ठिसुववनु निवृत्ति धर्मपरन, “निवृत्ति लक्षणं धर्म मृषि र्नारायणोब्र नीत् : प्रवृत्ति लक्षणं धरं प्रजापति रथाब्रवीत! प्रवृत्ति पुनरावृत्ति र्नि वृत्तिः परवागतिः” ऎन्दु मोक्षधर्वदल्लि हेळि रुवहागॆ (२१९, ३ ४.) प्रधर्मगळु संसारक्कॆ हेतुवु, निवृत्तिधर्मगळु मोक्षक्कॆ हेतुवु. आदुदरिन्दले प्रवृत्ति धर्मग ळिगिन्तलू निन्न धर्मगळु श्रेष्टवॆन्दु हेळल्पट्टितु, इदु हेगो हागॆये प्रपत्तिय उपासनक्किन्त श्रेष्ठवॆन्दु मुन्दॆ हेळ त्तारॆ. अवैतन्निल्-आ निवृत्ति धर्मगळिगिन्तलू, आत्म विषयमान योग * श्रेष्ठ मानारॊलवु - तन्न जीवात्मविषयवाद उपास नॆयु हेगॆ श्रेष्ठवॊ? हागॆ, ई तॆये, “त पधिको योगी” ऎम्ब गीता श्लोकदल्लि उप सातवु, निवृत्ति धन रूप दल्लि केवल तपस्सु मॊदलादवुगळन्नु मात्र अनुष्ठिसिकॊण्डिरुववनि गिन्तलू प्रत्यगात्म विषयवाद उपासना निरतनु हेगॆ श्रेष्ठ नो हागॆ ऎम्ब भाववु ; ई अब्बवाद जीवात्म विषयवाद उपासनॆगिं तलू, अयाद मत्तु भक्तियॆ *गदल्लि विधिसल्पट्ट परमात्मविष यवाद उपासनॆयु हेगॆ श्रेष्ठवॊ हागॆ ऎन्दु मुन्दिन वाक्य खण्ड दिन्द उपदेशिसुत्तारॆ :- आत्मविषय योगळिद्दाटल् जीवात्म विषयवाद योगाभ्यासगळिगिन्तलू, इल्लि बहुवचनवे कॆन्दरॆ, ज्ञानपरिपक्वक्कॆ अनुगुणवागि ई योगिगळु उत्तरोत्त राधिक्यदिन्द नाल्कुविधवॆन्दु हेळिरुत्तदॆ. (गी. ६, २९रिन्द नाल्कु श्लोकगळन्नु पराम्बरिसि) “योगि समपि सर्वभङ्ग, कॆ. 23)________________
श्री मद्र हस्य त्रयसार 31 पडिये वसुदेव नन्दन विषयमान योगं श्रेष्ठ माना रोलु वुं सरमात्म विद्या विशेष इल्लालुम्, न्यास निक्षेषादि शब्दळाले कॊल्लप्पट्ट विद्याविशेषवे सुकर, सकृत्यर्तव्यत्व, शीघ्र फल प्रदत्यादिगळले श्रेष्ट तमम्. ऎर शूर्ति पडिये - ऎन्दु हेळिर.व श्लोकदल्लिन हागॆ, वसुदेवनन्दन विषयमान योग- परमात्मनाद श्री कृष्ण भगर्वा आगि वसुदेवन कुमारनागि अवतरिसिदवनन्नु करित योगा भ्यासवु श्रेष्ठवादुदु हेगो हागॆये; इदक्किन्तलू सर्वोत्कृष्ट वागि श्रेष्ठतववादुदुण्टॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. परमात्म विद्या विशेष ळॆल्ला लुम् - परमात्मनन्नु हॊन्दुव मार्गवन्नु स बेशिसुव ऎल्ला ब्रह्मविद्यॆगळिगिन्त, न्यास मत्तु निक्षेपवे मॊद लाद शब्दगळिन्द शॆल्ल स्पट्ट - हेळल्पट्ट, इल्लिन आदिपददिन्द, भर नास प्रपदन, शरणागति मॊदलाद शब्दगळु सूचिसल्पट्टवु. विद्या विशेष मे - न्यास विद्यॆये श्रेष्ठतव- उपासनरूप ब्रह्म विद्यॆगळिगिन्तलू श्रेष्ठवाद,दू, अल्लदॆ ऎल्ला उपायगळिगिन्तलू श्रेष्ठतम वाददु. तैत्तरीयदल्लि “वसुर” मत्तु “तस्यवं विदुष” ऎम्ब मन्त्रगळल्लि उपपादिसल्पट्ट न्यासविद्यॆये पर ब्रह्म प्राप्तिगॆ साधनवाद ब्रह्म विद्यॆगळल्लॆल्ला श्रेष्ठतमवादुदु. ऎल्ला ब्रह्मविद्यॆगळू “विक विशिष्ट फलात्” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि उपपादिसिरुव हागॆ ऒन्दे फलवाद मोक्षवन्नु कॊडुवाग तरतम भेदगळु हेगॆ ऎन्दरॆ अदक्कॆ मूरु कारणगळन्नु हेळिरु तारॆ :- सु करत्व, सकृर्त व्यत, शीघ्र फलादिगळाले श्रेष्ठ तर, नत्, सुकत्व- प्रपत्तिय - तुम्बा सुलभोपायवु. इदक्कॆ अण्ण गळू सुलभवादुवु ; परमापासनॆयादरो दुष्करवु, अण्ण ग इन्नु साधिसुवने कष्टत वादुदु ; सकृरव्यत्व - प्रपत्तियु ऒन्दे सल अनुष्टिसतक्कद, उपासनवादरो यावजीववू अवृत्ति दिन्द नडॆसतक्कद्दागिरुत्तदॆ, शीघ्र फलप्रदत्व - देहावसानदल्लि मोक्षवन्नु कॊडुवन्थाद्दु, आर्तनिगॆ तक्षणदल्लि फलप्रदवु, उषा________________
साथ्पाय शोधनाधिकार न्यासविदॆयिले कुकमान इर्थ (१) “तेहान्तु सनॆयादरो उत्तर- उण्टादरू उण्टागबहुदु, ऒतभरतादि गळिगॆ प्राप्तवादहागॆ शीघ्र फलत्यादि ऎम्बल्लिरुव आदि पददिन्द अधिकारि विभागाधिकारदल्लि हेळल्पट्ट इतर कारणगळु (८३४ नॆय पुट वन्नु नोडि) अनगत पारवन्नु होगलाडिसुव शक्ति, आत्रनादरॆ अभ्युपगत प्रारब्ध शेषवन्नु होगलाडिसुव शक्तिय, सर्वाधिकारत्ववू, अनुष्ठानानन्तर प्रति बाधकगळिल्लदिरुविकॆयू हेळ ल्पट्टवु ; इवु उपासनक्कॆ इल्लवु. १, प्रवृत्ति रूप धर्मगळाद तपोनिष्ठ ज्ञाननिष्ठॆ कर्मनिष्ठॆगळिगिन्त निवृरूपधर्मगळाद तपोज्ञान कर्म निष्ठॆगळु श्रेष्ठगळु. २. ई निवृत्ति रूप धर्मग ळाद इवुगळिगिन्त आपासनवु श्रेष्ठवु. ३. आत्रोपासनॆ गळिगिन्त परमात्मपासनवु श्रेष्ठनु. ४. परमात्म पासनॆगळ गिन्त भरन्यासवु श्रेष्ठव. आदुदरिन्द इदु श्रेष्टतमवॆम्ब भाववु. * चतुर्विधा भजन्ते मा जनास्सु कृति नोर्जुन आजि ज्ञासु रर्थार्थि ज्ञानीच भरतर्षभ” ऎम्ब श्लोकदल्लू प्रवृत्ति धर्मनिष्ठरिगिन्त निवृत्तिधर्मनिष्ठरु श्रेष्ठरॆम्बुदु तितवु. अर्त नू अर्थार्थियू इब्बरू प्रवृत्ति धर्मनिष्ठरु, इवरिगिन्त जिज्ञा सु, प्रत्यगपसकन्नु श्रेष्ठनु, इवनिगिन्त ज्ञानियु परप पासकनु श्रेष्ठनु. प्रकरणव परमातोपासनॆय न्यास विद्यानिष्कनु हेळल्पडलिल्लवु. फ्यासविद्यानिष्कनु उपास कद ब्रह्मविद्यानिष्ठनिगिन्तलू श्रेष्ठनागि श्रेष्ठतमनु. हीगॆ भरन्यासक्कॆ श्रेष्ठतमवन्नु हेळलु प्रमाणगळुण्ट ऎन्दरॆ प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. श्रुति स्मृति भगवा स्स प्रमाणगळन्नु सूचिसुत्तारॆ. न्यासविद्यॆयिलॆ - न्यास विद्यॆयल्लि कण्ठोकमान - ऊहॆ मॊदलादवुगळ अवश्यकतॆ यिल्लदॆ कठो क्यवागि हेळिरुव, इव्यर्थ - फरन्यासवु ब्रह्म विद्यॆगळल्लॆल्ला श्रेष्ठतमवॆम्ब ई अभिप्रायवन्नु, “ इषान्तु तपसा” ऎन्दु अहि, ३६, ३७________________
२२६४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे त पसां न्यासव तिरिं तपशु तम” (२) “ सत्यनिरताशुद्धा स्टाङ्ख्ययोग विधस्तथा । नार्हन्ति शरणस्थ स्यकलाव कोट तनिवसि” ऎन्नु भगवच्छासर् उसब्बस्मित्तदु 2 अहिर्बुध संहितॆयू, “ सर्त्कनिरत शुद्धा” ऎन्दु भगवच्छा स्ववू, उप हितदु - उपब हण माडि हेळितु. श्रुतियल्लि ब्रह्मत्तदु - ह्मण ऎल्लि कण्ठोक्तवागि हेळिदॆ ऎन्दरॆ “तस्माना स मेषां तपसा मतिरिक्त माहु” ऎन्दू “एत महोपनिषदं” ऎन्दू तैत्तरीय नारायणियदल्लि हेळिरुवदरिन्द कंव इदर र्थवु, तस्मात् - “जाता तननं मनसा हृदा च भू योनमृत्यु मु तयाहि र्द” ऎन्दु हिन्दिन वाक्यदल्लि हेळिरुववरॆगॆ, ई न्यास विद्यॆय मूलक पण्डितनादवनु पुन संसारवन्नु हॊन्दुवदिल्लवादुदरिन्द, एषान्तप सां - ई मेलॆ हेळिद सत्य, तपस्सु, दन, शम, दान, धर्म, प्रजनन, अग्नि होत्र, मानस, इवॆल्ला तपस्सुगळिगिन्त न्यासं-भरन्यासवन्नु, अतिरिक्त- श्रेष्ठवाद विद्यॆ ऎम्बुदन्नु, अहुः - हेळुत्तवॆ, इदु परम रहस्य वाद मन्त्रवु. ई शत्यर्थवन्नॆ आ र्बध संहितॆयु उप ब्रह्मण माडि हेळुत्तदॆ एनॆन्दरॆ, () तेषां तपसा ० – पू नुवाक्यगळल्लि हेळल्पट्ट, सत्य - त हस्सु दन मॊदलाद तपस्सुगळि गिन्तलू, न्यासं - द्वितीयॆयादरू प्रथमार्थवन्नु हेळतक्कद्दु न्यासविद्यॆयु, अथवा न्यास शबन पुल्लिङ्गवु अदक्कॆ बदलागि नपुं सकलिङ्गवु आर्ष प्रयोगवॆन्दू भाविसबहुदु, नपुंसकवादरॆ प्रथ मान्तवागबहुदु, अतिरिक तपः - सर्वोत्कृष्टवाद तपस्सॆन्दु श्रुतं - तैत्तरीय नारा मणिय शतियल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (२) सत्कर्म निरताः - तम्म आश्रमक्कॆ उचितवाद कर्ननि ऎन्दु नित्य नैवित्रिक कर्मानुष्ठानदल्लि निरतराद, शुद्धा - ऎन्दरॆ निवृत्ति रूप धर्माचरणॆयन्नु माडि, कषाय कर्म; पक्षेत ज्ञानं प्रवत्र ते ऎन्दू, अविद्यया मृत्युं तीर ऎन्दू हेळिरुव ते (२) लक्ष्मीतन्त्र. १७, ६२ &________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः भरन्यासस्य अधिक प्रभावं दृष्टान्तेनद्रुढ यति. Carg अ गाहनादिगळिल् समर्थनल्लादवनुक्कु (१) “मानसं हागू परिशुद्धराद, साङ्ख्ययोगविदः - हागॆये, सङ्ख्या ऎन्दरॆ बुद्दिदु, साङ्ख्यविर्द-ऎन्दरॆ ज्ञानयोग निष्ठ, योग वॆन्दरॆ कर्मयोगवु, योगविदः-कर्मयोग निष रू तथा ऎम्बुदरिन्द भक्तियोग निष्ठरू अथवा सत्कर्मनिरताः ऎम्बुदरिन्द कयोग निष्ठरू, साङ्ख्यविदु ऎम्बुदरिन्द ज्ञानयोग निष्ठरू, योग विदस्तथा - ऎम्बुदरिन्द भक्तियोग निष्ठरू हेळल्पट्टरॆन्दु भाविस बहुदु, अथवा योगविदः ऎम्बुदरिन्द कर्मयोग भक्तियोग गळॆरडू हेळल्पट्टवॆन्दु भाविसबहुदॆम्ब सारसङ्ग्रह व्याख्यातृविन अभिप्रायवु; ई कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोग निष्ठराद उपासकरु, शरणस्य - न्यासविद्यॆयल्लिरुव ऎन्दरॆ भरन्यासवन्न ष्टिसिदवनिगॆ, कलाङ्कोटित मसि - कोटि अंश दल्लि ऒन्दंश वन्नू कूड, नार्हन्ति - हॊललाररु’ ऎन्नु - ऎन्दु भगवचा इवु, उपहित्तदु - उस ब्रह्मण माडि हेळितु, हीगॆ उपा सनक्किन्त भरन्यासवे उत्कृष्ट विद्यॆ ऎम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु उदाहरिसिदरु. ور आदरॆ इल्लि प्रधानवाद उपायवु भक्तिमार्गवु, उपासनॆयु ; भरस्यासदल्लि उपासनॆगॆ तान; अनर्हनाद प्रयुक्त उपासनॆय सान दल्लि सर्वॆश्वरनन्नु इट्टु प्रार्थिसुव विषयवु, आदुदरिन्द अदक्कॆ प्रत्यानायवागि अप्रधान विषयव. हीगिरुवाग अप्रधानक्कॆ हीगॆ प्राशस्त्रवन्नु हेळबहुदो? इदक्कॆ अधिक प्रभाव हेगॆ ? ऎम्ब शजु निवारणार्थवागि सदृष्टान्त वागि समाधानवन्नु दय पालिसुत्तारॆ. भरन्यासद अधिक प्रभाववन्नु दृष्टान्तमूलक दृढ पडिसुत्तारॆ. अवगाहनादिगळिल समर्थनल्लाद नुक्कु - जलश गळल्लि (१) गर. स्मृति.________________
२३६६ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे भगवय्यनन विषचिन्तनं” ऎन्नु स्नानवाग विधित्ता लदु स्नानान्तर सण्णुगिर शुद्धिय्कॆयु पट्टि, पापं तरङ्गळॆयुव शमिष्टित्तु, अप्पोदॆ भगवदनुभव रस यु मुद्दाक्कु मा पोलॆ, उपासनादिगळिल् समरनल्ला दवनुक्कु प्रप विधित्तालु, इप्प पत्ति ताने अन्य कॊडु कुम् फलयुव, अवै तन्नॆ युं कॊडक्कुव त्ताय 3 समर्थनल्लदिरुववनिगॆ मुळुगि, रोग वार्धक मॊदलादवुगळिन्द “मानसं विष्णुचिन्तनं” “विष्णुविन ध्यानरूपवाद एळुविध स्नान गळल्लॊन्दाद मानस स्नानवु” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, भगवच्चिन्त न - भग दानवन्नु स्नानवाग विधित्ताल्- अवगाहनानक्कॆ समानवॆन्दु विधिसिदरॆ, अदु स्नानान्तर - अवगाहनवे मॊदलाद इतर स्नानगळु, हण्णुगिर शुद्धियुम् पण् - माडुव देहशुद्दियन्नू उण्टुमाडि, पापान्तरण्णयुव, शमिप्पित्तु - विरोधि पापगळन्नू नाश माडि, अप्पोदॆ - कूडले भगवदनुभव रसयु - भगवा नमाडिदुदरिन्द भगवद नुभवरूप आनन्दवन्नू, उण्णाकुमापोले - हेगॆ उण्टु माडुत्तदो हागॆये, उपासनादिगळिल्ल समर्थनादव नुक्कु - उपासनॆ मॊदलादवुगळल्लि समर्थनल्लदे इरुववनिगॆ, इल्लि आदि पददिन्द उपाय विरोधिपापनिवनवु हेळल्पट्टितु. प्रप ति विधित्तालुम् - भरन्यासवन्नु विधिसिदरू, इप्रपत्ति ताने ई भरन्यासवे, अवैकॊडुक्कुं नियुम् - आ उपासनादि गळु कॊडुव फलवन्नु अनैतयुर् कॊडुक्कवाय् अवॆल्ल वन्नू कॊडुवन्ताद्दागि, मुन्दक्कॆ ई भरन्यासदल्लिरुव वैलक्षण्यवन्नु तोरिसुत्तारॆ, अदु कॊडुवदन्नू कॊट्टु इन्नू हॆच्चु प्रभाववुळ्ळ दॊन्दु प्रदर्शिसुत्तारॆ ; अकिञ्चननुकुत्तार कमाय्- इदु भक्ति मार्गद हागॆ वर्णिकराद सकिञ्चनरिगॆ मात्रवे अल्लदॆ अकिञ्चन राद ऎल्लरिगू रक्षकवागि, अर्व अपेक्षित कालत्तिले फलाविना भाव युडैत्ताय्-भक्ति मार्गदल्लि उपासनॆय विपाकदॆशॆय ई जन्मदल्लुण्टा दरॆ आगबहुदु अथवा मुन्दिन जन्मदल्लादर आग________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २३६७ अकिञ्चननुन्नु उत्तारकमाय अर्व अपेक्षित कलत्तिलॆ फला विना भाव युव उडैत्ता, इरुक्कॆयालॆ अधिक प्रभाव मायिरुक्कु. बहुदु, हागॆ विळम्बविल्लदॆ, अर्व - आ भरन्यास निष्ठनु, अपेक्षित कालत्तिले - आरनागि ऒडनॆयॆ बेकॆन्दपेक्षिसिदरॆ हागू अथवा दृप्तनागि देहावसानवाद ऒडनॆये ऎन्दरॆ आवागले, फलाविना भावयुडत्ताय फलदॊन्दिगेने सेरिरुवदागि, इरुक्कॆ याले - इरुवदरिन्द, अधिक प्रभाव माय् इरुक्कु- उ पा सनॆगिन्त हॆच्चु प्रभाववन्नु हॊन्दिरुववागिरुत्तदॆ. भक्तु पायवू ऒन्दु साधनवे ऎन्दु हिन्दॆ स्था स्थापिसिदरु. ईग अदक्किन्त भरन्यासक्कॆ श्रेष्टवु उपपन्नवु. यद्यसि इक्कु पायवे प्रधानवागिद्दरू, असमर्धनिगॆ इदु विधिसल्पट्टु अप्रधानवादरू इदक्कॆ हॆच्चु महिमॆ यण्टु स्नानवु प्रधानवागि अवगाहनरूपवागिये इरतक्कद्दु ; इदक्कॆ व्याधि मॊदलादवुगळिन्द असमर्थनादरॆ आग गौणवागि विष्णु चिन्तनवन्नु अवगाहन स्नानक्कॆ बदलागि स्मृतियु विधिसिरुत्तदॆ. हागॆये अपवित्रः पवित्रोवा ऎम्ब श्लोकदल्लू पुण्डरीकाक्षन स्मरणॆयु बाह्यान्तर पवित्रतॆयन्नुण्टु माडुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टरु तदॆ. मत्तु “मान सं प्रवरं स्ना नं सत्व शंसन्ति सूरयः” ऎल्ला ज्ञानिगळू मानसवाद ई विष्णु चिन्तन रूपस्नानवु प्रवरं तुम्बा उत्कृष्टवादुदॆन्दु हेळुवरु, ई गौणस्थानवु प्रधान स्नानक्किन्त उत्कृष्टवादुदु हेगॆ ऎन्दरॆ, इदु अवगाहनस्नान माडुवबाह्य पवित्रतॆयन्नुण्टु माडुवदू अल्लदॆ, ई तनु माडुव कर्मानुष्ठानगळिगॆ प्रतिबन्धकगळाद पापगळन्नू होगलाडिसि, भगदनुभव जसितानन्दवन्नू कूड उण्टु माडुत्तदॆ. आदुदरिन्द अवगाहन स्नानक्किन्त विष्णु चिन्तनवु हेगॆ हॆच्चु प्रभाव उळ्ळदो हागॆये ई गौणवाद भरन्यासवू कूड वर्णिकनिगू समर निगू मात्र योग्यवाद प्रधानवाद भक्ति मार्गक्किन्त वर्णाश्रम अभिजात्यादि व्यत्यासगळॆन्दू बेकिल्लदॆ सर्वाधिकारित्ववुळ्ळदुदा________________
२३६८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इप्पडि इवु सायुत्तिन अधिकारलु म् आरू पु वरुव कलक्कळ् शमिप्पिम्, इनिमेल् परिकरल् ं वरुव व्यामोहं शमस्सिक्किरोम्- अथ परिकर विषय शजा परिहरति. (१) प्रपः आनुकूल्यादि परिकराणा मावश्यकत्वं नास्तिति वाद निरासः, इवुपायत्तुकु अनुकूल्य सल्लादिगळ वेणुमो ? गियू, भक्ति मार्गदहागॆ विळम्बक्कॆ आस्पदविल्लदॆ अविळम्बित फलप्रद वागिरुवदरिन्दलू प्रारब्ध नाशकतादिगळिरुवदरिन्दलू, अधिक प्रभाव उळ्ळद्दॆम्ब तात्पर्यवु. भरन्यासक्कॆ इन्तह महिमॆ उण्टॆं बदन्नु “सुदुष्करेण शौचेद्यो येन येनेष्ट हेतुना । ससतस्याह मेनेति चरमश्लोक सण्ण ह!!” भरन्यासवन्नु विधि सुव चरमकद तात्पर्यवेनॆन्दरॆ यावनु, अवनॆन्तवनेयागि रलि, हॊन्दलु कष्टतरवाद यावयाव मनोरथगळन्नु मनस्सिन इट्टु शोकिसि दैन्यदिन्द नन्नन्नु आश्रयिसुत्तानो आया मनोरथ प्राप्तिगॆ नाने साधनवॆम्बुदु चरम हेळिरुवदरिन्द इदक्कॆ प्राशस्त्रवु अधिकवॆम्ब भाववु. अव निगॆल्ला कारवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द इष्टु दूर उप देशिसिददु याव विषयवु ? मुन्दॆ उपदेशिसल्पडुवदु यावदु ? ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ इप्पडि - हीगॆ मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि इवु पार्य - ई भरन्यास रूपवाद उपायद, अधिकारदल्लि स्वरूपदल्ल, वरु कलक्क बळ् - बरुव शय्यागळन्नु, शमिप्पित्तो - परिहार माडिदॆवु ; इनिमेल् - इन्नु मुन्दॆ, परिकरल् - भरन्यासद अण्णगळ विषयदल्लि, वरुं व्यामोह - उण्टागुव भ्रमॆगळन्नु, शमिप्पिक्किरोम् - परिहारमाडुत्तेवॆ. हीगॆ प्रतिज्ञावाक्यवन्नु दयपालिसिरुत्तारॆ.________________
(98) (१) * आन सम्प्राप्त साधॆ पाय शोधनाधिकारः २३६९ दिन दृप्तः” ऎन्नुव, (२) * मित्रभावेन सत्यजेय : कथञ्चन 1 दोषो यद्यपि तस्य परकर विषयगळल्लुण्टागुव शुगळन्नु परिहरिसुत्तारॆ. (१) मॊदलु आनुकल्यादि परिकरगळ आवश्यकतॆयु बेकिल्लवॆम्ब वादवन्नु निरसन माडुत्तारॆ. इव्रुपाय सुक्कु - ई भरन्यासक्कॆ, आनुकूल्य सङ्कलादि गळ् - हिन्दॆ परिकर विभागाधिकारदल्लि हेळल्पट्ट अनुकूल्य सम्म ल्पवे मॊदला न ऐदु अब्बगळ वेणुवॆ ?-वश्यकवो ? पूर्व पक्षरीत्या अवश्यकविल्लवॆम्बुदन्नु अनुवाद मा सुवदक्कोस्कर मूरु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. (१) आवा यदिना दृष्टः परेषं शरणागतः । अरि- पर्णा परित्यज्य रक्षितव 8 कृतात्मना ॥ ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु; परेषं- इतर शत्रुगळ मध्यॆ, अरिः - शतवु, शरणागतः - रक्षिसै या ऎन्द, प्रार्थिसि शत्रुवु, शरणागतनादवनु, आरॆवा यदिवा दृप्तति - बसु दैन्यवुळ्ळव नागिदॆ आगलि अथवा आ शरणागति कालदल्लि कूड हङ्कारयु * नागिये आगलि इद्दरू सरियॆ, अथवा संसारदल्लि जुगुप्पॆयिन्द शरणागतिदॆ. उत्तरक्षणदल्लिदॆ. फलक मतियुळ्ळवनॆयागलि अथवा विळम्बाविळम्बगळिगॆ वनगौडरॆ देहावसान दल्लि प्रद मोक्षार्थियॆ- आगलि, प्राणर्ण परित्यज्य - तन्न शक्तियन्न ल मारि, कृतात्मना - शास्त्रमर्यादॆयल्लि माडल्पट मनस्सुळ्ळव निन्द शास्त्रधर्मसूक्ष्मवन्नु ग्रहिसिरुववन्द, रक्षित र ः - रक्षिसल्प डतक्कवनॆन्द, श्रीरामन हेळिरुवदरिन्द, प्रतिकू नाव शत्रुवू कूड शरणागतनादरॆ, आ आनुक स प द वर्जि नवे मॊदलाद अब्ब गळ आवश्यकतॆ एनु ? ऎ ब ा वु, (२) ३ भावेन सम्प्राप्तं - “प्रियोहि ज्ञानिनत र्भम् अदु” (गी, ७ १७.)नानु ज्ञानिगॆ अत्यन्त प्रियसखनॆन्दु ऒळिदु परम (१) रामा युद्ध. १८२८. (२) रा. यु. १८, ६.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे पुरुषार्थवन्नु हॊन्दबेकॆन्दु बन्दवनन्नु, अथवा मित्र शब्दवु सर्वलॆ क रक्षकनन्नु “ नित्र चर्षणिधृत” ऎम्ब मन्त्रद ल्लिन हागॆ सूचिसुत्तदॆ, आदुदरिन्द सर्वॆलोक रक्षकनाद सर्वॆश्वर नॆन्दु भाविसि, अथवा, “सुहृदं सर्वभूतानां” ऎन्दु हेळि रुव मेरॆगॆ सतु प्राणिवर्गक्कू परम सुहृत्तॆन्दु भाविसि, अथवा विप्रभावेन . आन कूल्य सादिगळॊन्दिगॆ, “तत्रं , * यत विश्वासः” ऎन्दु हेळिरव हागॆ विश्वासक्कॆ योग्यवाद स्थळ वॆम्ब भावनॆयिन्द अथवा “तेन भवतुतेयदि जीवितु S विच्छसि” नीनु बदुकबेकॆम्ब आकॆय दरॆ अवनॊन्दिगॆ शरणागति रूप सम्बन्धवन्नु बॆळॆसु ऎन्दु सीतॆयु रावणनिगॆ उपदेश माडिद हागॆ एत भावेन वॆन्दरॆ शरणागत भावदिन्द, सम्प्राप्तं - चन्नागि शरणागतिय मूलक आश्रयिसुवदक्कागि बन्दवनन्नु, अथवा सम्पा प्रन - चॆन्नागि बन्दवनन्नु ऎन्दरॆ इल्लिगॆ बन्दवनन्नु अथवा सम्प्रा प्त-विरुद्धवाद पादुकॆगळन्नु बागिलल्लि बिट्टु कालन्नु तॊळॆ दुकॊण्ड. देवालयवन्नु प्रवेशिसुवहागॆ परित्यक्ता मयालङ्का मित्राणि च धनानि च” ऎन्द हेळकॊण्ड! विधिरूप प्रातिकूल वर्जनवॆन्दिगॆ बन्दिरुवनरु, अथवा सम्पं - - माता पिता भ्राता निवासश्चरणं सुहृत् ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सर्वविध बन्धवू नानॆ’ ऎन्दु तिळिदु चॆन्नागि बन्दवनन्नु अथवा लङ्कॆयल्ले इद कॊण्ड; “ राघवं शरणागतः” ऎन्दु कूगिकॊण्डिदरॆ अल्लि गेने नानॆ होगबे कागित्तु. अदन्न तप्पिसि ननगॆ उपकारमाडि इल्लिगॆ बन्दु शरणागति माडिरुवदरिन्द “सम्प्राप्तं” सरियागि बन्द वनन, अथवा सम्प्राप्तं - ननगॆ स्तोत्र, अर्चन, प्रण मादि गळु अम्म मख्यनल्लवु, नन्न पस्सिगॆ शरणागति रूप उपा यानु नवॆ, न, ख्यवादुदरिन्द अदन्नु ई त त सरियागि सशरिकरवागि नडॆसिरुवदरिन्द “सम्प्राप्तं” अथवा, यारादरू रक्षिसु ऎन्दु हेगॆ प्रार्थिसबेकॆ. हागॆ प्रार्थिसिदरॆ साकु ऎन्दु रक्षापेक्षॆयुळ्ळ वनागि अरसर प्रतिक्षॆमाडुव ननगॆ “ सम्प्राप्तं”, हीगॆ नन्नि इन सारवागि सरियागि बन्दवरन्नु, नत्यजेयं कथञ्चन-नानु ऎन्दिगू याव कारणदिन्दलू बिडलारॆन- ; नत्यजेयं बन्दरॆ साकु________________
सापाय शोधनाधिकार ऎन्दिरुव नानु ऎन्दिगादरू परित्याग माडुवॆनो २२७१ ऎम्ब भाववु; आतन मात, हागिरलि, अवनु तन्न कडॆयवरन्नू रक्षिसु ऎन्दु केळिद्दरॆ, ईग आतनॊन्दिगॆ बन्दिरुव नाल्वरन्न हेगॆ बिडलु साध्यविल्लवो, हागॆये अवरन्नू बिडलु साध्यविल्लवु, हीगिरुवाग ईतनन्नु बिडलु साध्यवो ऎम्ब भाववु; कथञ्चन आतनन्नु बिडुवदु तनगॆ ऎन्दिगू साध्यवे इल्लवु. युपि नानु सर्वशक्तनॆ सरि; ई विषयदल्लि मात्र तानु अशक्रनु ऎम्ब भाव, आतनु परमनीचनागिद्दरू बिडुव दिल्लवो ? ऎन्दरॆ हेगिद्दरू शरणागतनाद सन्तर बिडुवल्लवु दोषयद्यपि तस्य स्यात आ शरणागतनल्लि दोषविद्दरॆ, अदू इरलि एनीग अन्थवनन्नू कूडरक्षिसुवदुवन्दॆ सता मेतदग तं” ऎन्दु नाल्कनॆ य पादविरुत्तदॆ, सत्पुरुषरिगॆ इदू कूड ऎन्दरॆ, हीगॆ शरणागतनादवन- ऒन्दु वेळॆ दोषयुक्तनागिद्द रू अदन्नु परिगणि सदॆ, रक्षिसुवरु निन्द वादुदल्लवु, अथवा दोषोयसि तस्य स्वात्- हिन्दॆ माडिद दोषगळन्नु मनस्सिनल्लट्टिल्लवे नीवु अवनल्लि दोषविदॆ ऎन्दु हेळुविरि, नम्म अभिप्रायानुसार शरणागत नल्लि दोषवॆल्लिय द? यावाग शरहातनादनोआग “प्रारबैतर पूरै पापमखिलं” ऎम्ब रीत्या ऎल्लवू नाशवागुवदरिन्द अवन दो य अल्लव; अन्तवनु महा परिशुद्रन ; अन्तवनु ऎन्दिगॆ पाप क पदल्लि बिद्दु पासलिप्तनागनु ; हिन्दॆ दोषियागिद्दनॆन्दु बिट्टरेनॆ? गर्हितवॆम्बुदु, अगर्हितम् ऎम्ब प्रयोगदिन्द सूचितवु अथवा दो सो यद्यपि तस्य स्यात् ऒन्दु वेळॆ हिन्दॆ तुम्बा दोषियागिद्दनु, अपराध सार्वभौमनागिद्दनु, अन्तवनन्नु रक्षिसबहुदो, हागॆ अन्तव नन्नॆ रक्षिसुवदे सत् आद तनगॆ यशस्वरवादुदु, पुण्य माडिदव नन्नु रक्षिसुवदेनू अष्टु शा घि ऎल्लवु, महापापियन्नु रक्षिसिद रॆने श्ला म्यतनवु, अथवा, “दोषो यपि तस्य स्यात् ” हितैषि गळाद नीवु अदरिन्द ननगॆ तॊन्दरॆयागुत्तदो ऎन्दु शसु तिरॆल्लवॆ, हागॆ ऒन्दुवेळॆ ननगॆ तॊन्दरॆये आगलेनु सतां - कपोतादि शरणागतशास्त्रमर्यादाभिज्ञरिगॆ, इदु अगर्हितम् उपा देयवादुदॆ; भयशब्द मॊदलादवुगळिन्द भीतराद निमगॆ निन्द वागि तोरिदरू, इतर महान भाव, कपोतादिगळू, अनुमो________________
२३७२ श्री मद्रहस्य त्रयसारे सै” ऎनवर्, (३) * दिवा रा स्ट्य” ऎन्नुव न दिसुवरेना निन्दिसुवरल्लवु ; अथवा दुष्ट निग्रह शिष्ट परिपालनादि गळगागिये अवतारमाडुव नीनु, हीगॆ शरणागतनॆम्ब व्याजदिन्द दुष्ट परिपालन माडबहुदो ऎन्दरॆ, इदु सामान्य धर्म प्रक कणवन्नु कुरित आक्षॆ पव; विशेष धरवाद शरणागत परिपालन त अन्तह सामान्य विशेषधवन्नु शास्त्रम खेन चन्नागि तिळिद, सम् अगर्हितं - उपादेय वे : गर्हितवल्लदॆ दु पूजयवॆम्ब भावव ; आदुदरिन्द सशक्तनाद ननगॆ शरणागतन विषयदल्लि * नत्यजेय” ऎन्दु हेळबेकागिरुव ऒन्द, अशक्ततॆय, स नाद ननगॆ आतन विषयदल्लि दोषवु कण्णिगॆ काणदिरुव ऒन्दॆ. आविज तॆय उण्टॆन्दु ई श्लोकदल्लि सश्वरनु हेळिकॊण्डिरु ानॆ. 3 (३) “यदिवा रावणय” “ अनयॆ नं हरिश्रे स दत्त मत्याभयम्मा । विभीषणो ना सुग्रीव यदि वा रावणयं” ऎम्बुदु पूरा श्लोकव, अभयं सर्वभूते भो ददात तन्नपु ऎम्ब तन्न स्थिरॆसल्पवन्नु श्री रामचन्द्र प्रभ वु तिळिसिद नन्तर हेळुव वात हे हरिश्रेष्ट ओ वानर राज नाद सुग्रीवनॆ, एनं - शरणागतनागि इल्लिगेने बन्दिरुव विभीषणनन्नु, आनय - करॆदुकॊण्डु बा- ननगॆ राजने बन्दु करॆदुकॊण्डु होदनु ऎम्बुदरिन्द रामगोष्ठिगॆ सेरिद निनगू महा ख्यातिय तन्मूलक ननगॆ ख्यातिय उण्टागुवद ननगॆ ख्याति तॆगॆदरॆ, इन्तर घ रवानॆ प्रतिवरु पुरुषकाररूप दल्लि मध्यदल्लि निल्लिसिरुत्तानॆम्बदागि य तन्न निम्मन्नु अल्लवे पुरष काररूपदल्लि याचिसिदुदु . आदरिन्द नीने करिद कॊण्डु निरत म्ब भाववु. * महा प्राज्” नाद स षनु नरनु भागवतो त मनु, अन्तवनल्लि दोषगळ ग्यारॆ सिसि मोस क त गळन्नु नडॆस नॆन्दु भागव वासचारवन्नु सम्पादिसिकॊण्डरिन्द तन्न वृत्तिगागि नी होगि करॆयुवदॆम्ब द सचितवु अथवा ओसगि वन (३) रा. यु १८, ३६,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३७३ कॊल्लुगिर *रिपूणाम पि वत्सल” नान तरण्य शरणागत- डैय ननगॆ नो परिग्रहिसलॆ बेकॆम्ब बवल्ल ; नन्न सत्य सल्पवू हागॆयॆ; निमगॆ इष्टविल्लदिद्दरॆ ननगॆ न नन्न माधानविल्लव ; आदुदरिन्द ननगॆ सचिवरागि व व रल्लि आगॆ (सरनाद निन्नॆ होगि करतादरॆ ननगॆ मन समाधाननॆम्ब भाववागलि तोरुत्तदॆ. नानु ईग उप कणागत शास्त्ररीत मया - अभयवन्नु सर्व प्ररिगू एनो ई 7 तासविल्लदॆ कॊडुव द व तवागिरुव नन्नि इदॆ, असॆ - ई ई ई गनिगॆ अथव, दत्त - शरणागति माडिद तत्त्वणवॆ”, दम् - कॊडल्पट्टितु, ईग बन्दिरुववनु, विभीषणोवा-निभीषणॆ धर्मात्मा ऎन्दू, विभीषणो मद प्राज्ञ ऎन्दु, ई रुव मेरिगॆ कर्मनिष्ठॆ ज्ञाननिष्ठॆगळिन्द यक्तनागि सत्यगॆ सधिवुळ्ळ, विभीषणनेयागिरलि अथवा यदि वा रावण स्वयं - मायावियागि शंसनागि दुरुळनागि महा पासि यागिन 5: जसॆ’ ई वेषदल्लि दुष्टाभिप्राययुक्तनागि ताने बन्दिरलि, ग्राह्यवे सरि; अ थवा हागॆ रावणने बन्दु ऒन्दु वेळॆ शरणॆ गतनादरॆ इन्नू उत्तमवे. एकॆन्दरॆ ई विभीषणनु तन्नव रॆन्दु नाल्कु जनरन्नु मात्र करॆदुकॊण्डु बन्दिरुवदरिन्द ई ऐदु जनमात्र रक्षिसरादर, रावणनॆ ७००दु शरणागतनादरॆ तन्न ६०का राज्यगॆ ऎल्ड् ऒनर रक्षणॆगागि प्रार्थि सहदादरिन्द नन्न उदारभाववु आत्मन्तवागि रोधिसुव देब भाववू द्योतितवु ; अथवा सत्व गुण निधियागिरुव विजृषण रक# महापराधियाद रावण र रक्षणॆ :) तन्न उदारभागक्कॆ इडी भा, मानवन्नु (ट) माडुव 21 तात्सर्यवू स्व इचि तवु ; अन्त. हेगादरू आगलि नन्न व तानुसार करॆदुकॊण्डु बारैय ऎन्दु हि’गॆ ई मर) प्रमा णगळिन्द कनाद सत्येश्वरनल्लि प्रतिष्ठनागि शरण् शरणागतनु ऎतवनॆ आगलि आतनन्नु युक्तनागिरुववनु; आतनु ऎष्टॆ हेळिदनु. तोरुवदु एनॆरॆ करु मात्र माडिदरॆ सक ; ई रक्षिसिबिडुत्तेनॆन्दुदृढ सल्प अपराधियागि महा साहियागि________________
२३७४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे दोषङ्ग टै प्पारु नो? अनालोचितविशेषाशेषलोकशरण्य” ऎन्न न्यू पूर्वरुगळ पाशुरम् ? आगैयाल् इवॆ सम्भ वित स्वभावज्ञळा मित्त नैयनो ? ऎन्नुशिल जॊल्लुवर् गळ. ان
द्दरू चिन्तॆयिल्लवु ; रक्षिसि बिडुवॆनॆम्ब दीक्षा व्रतदल्लिरुवाग, अनुकू ल्यादि परिकरगळन्नु अपेक्षिसुवनो ऎन्दु पूरैपक्षवन्नु प्रपादिसि अदक्कॆ समाधानवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. ऎन्नुं दॊल्लु गिर ऎन्दु मेलिन मरु प्रमाणगळल्लि तोरिबरुव, रिपूणा म पिवत्स लनान - शत्रुगळल्लि वात्सल्यवन्नु तोरिसुव, आदरॆ स्वामिगॆ यारू शत्रुगळु इल्लवे इल्लवु, महर्षिगळल्लि माडिद अक्रमक्कागि शापमूलक रिपुगळागि परिणमिसिदरॆ विना आतनिगॆ वास्तववागियू यारू शत्रुगळिल्लव ; इदू अल्लदॆ ईतनिगॆ शत्रुगळु यारॆन्दरॆ, तन्न आज्ञॆगळन्नु मिरिद कत्याकरणा कृतक रणर पदोषवळ्ळवरु तन्न आज्ञॆगळन्नु शिरसावहिसि आश्रयिसिद शिष्टरिगॆ शत्रुगळाद दुष्कर्मि गळु ; अन्तवर विषयदल्लि कूड वात्सल्ययुक्तनु, श्रीरामनु तन्न शत्रुवाद रावणनु शरणागतनादरू रक्षिसि बिडुवदागि “यदिवा राव णयं”ऎन्दु हेळिदनु. मत्तु, दुर्यॊधननु पण्डवरिगॆ राज्य वन्नु कॊट्टु बिट्टु सन्धि माडिकॊण्डरॆ मन्निसिबिडुवदागि मॊदलु हेळि कळुहिसि, अनन्तर ताने होगि नारवन्नु तप्पिसबेकॆन्दु प्रयत्न माडि दुदरिन्द रिपूणाम पि वत्सलनु; इ तह शरर्ण्य-शरणागतनादरॆ साकु रक्षिसि बिडुवनॆन्दिरुववनु, शरणागतन डैय दोषलैस्टार मो- शरणागतनल्लि अनुकूल्य सल्प, प्रातिकूल्यवर्जनादि परिकर गळिल्लवॆम्ब दोषगळन्नु परिगणिसुवनो? “ अनालोचित विशेषा शेष लोकशरण्य” - “ शरणागतनल्लि यावविधवाद विशेषगळन्नू नोडदव नागिरुव ऎल्ला लॆकक्कू रक्षकनु”, ऎन्न नो-ऎन्दल्लवे, पूररु ग * पाशुरम् -पूराचार्यरुगळाद श्री भाष्यकार प्रकृतिगळ दिव्य स क्रियु ? आगैयाल् - ई मेलिन कारणगळिन्द ऎन्दशत्रुगळिगॆ न ल्ययुक्तनागि, शरणागतरॆल्ला सवरागि अवरल्लि एनॆन्दु एशेषनन्नू आ करुणासागरनु नोडुवदिल्लवादुदरिन्द, इवॆ - ई अनुकूल्य स________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३७५ इदुक्कु प्रपत्तु तरकालत्तिल् आनुकूल्यादि गळ अनु वरियादॊळियिलुम् प्रतिसमाधानं सिरन्नु प्रपत्ति फल श्रादि परिकरगळु, सम्भावित स्वभावङ्गाम् - अ शरणागतनाद प्रसन्न नल्लि आ कालदल्लि तानागिये प्राप्तवागुव स्वभावगळागुवुवु; अवुगळेनू शरणागतिगॆ अण्णवागि बेकिल्लवु, आ कालदल्लि अन्तवनु अन्तह आनुकूल्याद्यवस्थॆयुळ्ळवनागि आगुवनु ; इत्तनॆयन्नो इष्टु मात्रवे अल्लवो ? ऎन्नु - ऎम्बदागि, शिलर् - कॆलवु पूर पक्षिगळु, सॊल्लुवगळ् - हेळुवरु ; ऎन्दरॆ ई परिकरगळु आवश्य कवागि आ कालदल्लि शरणागतनल्लि इरबेकॆन्दु नीवु परिकर विभागाधि कारदल्लि साज्य प्रपदनाधिकारदल्लि उपपादिसिद हागल्लवॆम्बुदु पूर्व पक्षिय अभिप्रायवु. इदक्कॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. मेलॆ उदाहरिसिद मूरु प्रमाणगळल्लि ई परिकरगळु बेडवॆन्दु अवुगळ ल्लेनू हेळिल्लवु. शरणागतिये सा प्रपदनवादुदरिन्द यावाग शरणागतियु माडल्पट्टितो, आग साज्य वागिये अनुषिसल्पट्टि तॆम्ब भाववु, लोकदल्लू कूड शरणागतनागुववनिगॆ अनुकूल्यादि परिकरगळिन्द युक्तवाद भाववन्ने कण्डिरुवदरिन्द, अन्तह परिकरग इल्लदॆ शरणागतियागुवदे इल्लवु. आदुदरिन्द कॆलवु महनीयरू कूड इन्तह ई पक्षवन्नु माडुवदरिन्द अदक्केनादरू ऒन्द विधवागि समाधानवन्नु हेळबेकॆम्बभिप्रायदिन्द अन्तह परिकरॆ गळु प्रपत्तुतर कालदल्लि इरबेकु ; आदरॆ अवुगळु इद्दे तीरबे कॆम्ब आवश्यकतॆयु इल्लवु; ऒन्दुवेळॆ इल्लदिद्दरू कडॆगॆ परितापादि गळुण्टागि अवुगळन्नवलम्बिसिदवनागुत्तानॆ, अन्तू मोक्ष प्राप्तियुण्टागुवदक्केनू अभ्यन्तरविल्लवॆन्दु समाधानवन्नु हेळु त्तारॆ. इदुक्कु - ई अभिप्रायक्कॆ ऎन्दरॆ अनुकूल्यादि परिकरगळ पेक्षॆय, शरणागतिगॆ बेकिल्लवॆम्बभिप्रायक्कॆ, प्रमत्तु त्तर काल तिल् शरणागति माडिद उत्तरकालदल्लि आनुकूल्य सादि परि करगळु, अनुवरियादॊळॆयलुम् - शरणागति कालदल्लन्तु अव________________
श्रीमद्र हस्यत्रय सारे ७ नं कुरैवत्तिरुक्कु नॆनॆ यिले तात्सल्य, कॊळ्ळला वर्, इ नल्लाद पोदु (१) षड्वधा शरणागतिः” ऎन्नुव, (२) -न्यासः पञ्चाङ्ग सङ्ख्यॆ 5: ” ऎनम (२) “स्या 99 श्यकवागि इद्ददु अनन्त वू अनवर्तिसिकॊण्ड. ऒन्दु वेळॆ बारदे इद्दरॆ, इदरिन्द प्रपन्ननिगॆ अवु साधारणवागि अनवर्तिसि बन्दे बरुत्तवॆम्ब भाववु ; हागॆ ऒन्दु वेळॆ बारद पक्षदल्लि, प्रतिसमाधा नंसिरन्नु - अनताप, पदश्चित्त उसरवगळ, उण्टागि, प्रस फलमुव कुरै वत्तिरक्कु - शरणागति माडिदुदर फलवु एनॊन्दू न्यूनतॆयन्नु हॊन्दुवदिल्लवु, ऎम्मॆयिले- ऎन्दु हेळु वदरल्लि, तात्पर्य कॊळ्ळलाम - अभिप्रायवन्नागि अ- करिस बहुदु, प्रपत्तुत्तर कालदल्लि ई परिकरगळु इरबेकॆम्बुद हिन्दॆये उपदेशिसल्पट्टितु. (१,११६) नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि. पराम्बरिसि, अवुग ईतनु अपराधगळिगॆ गुरियादरॆ परितापादिगळुण्टागि, कडॆगॆ ई परिकरगळुण्टागि, मुन्दॆ अपराधगळिन्द उपरववनु हॊन्दिदवनागि, कडॆगॆ हेगिद्दरू शरण्यन वाग्दानक्कॆ एनॊन्दू न्यूनतॆ यिल्लदॆ मोक्षवन्नु देहावसानदल्लि हॊन्दुवनॆम्ब भाववु रिन्द महनीयर आक्षेपक्कॆ पपदनॆत्तर कालदल्लि यावागलू अवु इरबेकॆम्ब नियमविल्लवॆन्द, अदरिन्द वॆक्षन अन्तरविल्ल वॆन्दू भाविसतक्कद्दॆम्ब ता त्पर्यवॆन्दु उपदेशिसिदरु; आदरॆ शरणा गत्यन ष्ठानकालदल्लादरू आनुकूल्यादि परिकरगळु आवश्यकवागिर तक्कद्दॆम्बुदु स्थापितवु. अल्लदॆ अदु द आदरॆ हागॆ आक्षेपिसुव अभिप्रायवन्ने अकरिसिदरॆ तॊन्दरॆ येनु ? ऎन्दरॆ, अदरिन्दु भाग व मुन्दॆ उदाहरिसुव अब ध्य संहितॆ मत्तु लक्ष्मीतन्तादिगळिगॆ विरुद्धवागुत्तदॆम्ब अनुपस इन्नु मुन्दॆ प्रदर्शिसुतारॆ :- इब्बनाद पोदु - ईग नावु हेळिदहागॆ समाधानवन्नु कल्पिसदिद्दरॆ “ षद्विधाशरणागति ऎन्दू” मत्तु “न्यासः पञ्चाङ्गसयुतः” ऎन्दू “स्वाङ्गै पञ्च भिरा D (१) १. ३७, २८ (२) ल, त. १७, ७४, (३) ४ त२८,२,________________
(995) साध्य पाय शोधनाधिकार २२७७ पञ्चभि८ वृता व” ऎन्नुम् अज्ञाज्गळ्ळि विभजित्तु चॊल्लु गिर पल प्रमाणळुक्कुं विरुद्ध लोकल् रक्ष द्रव्य समर्पण मर्यादैकुम् पॊरुन्नादॆनु इव्वळु डैय सकृत्करणादि प्रकारळुव मुन्ने तॊन्नॊम् 66 3 n वृतां” ऎन्दू, आ ब्लागळ्ळि विभजित्तु - अण्णगळन्नू अ यन्नू विभागिसि, तॊल्लुगिर - हेळुव पल प्रमाणळुक्कुं हलवु प्रमाणगळिगू, विरुद्ध - विरुद्धवादुदु आगुत्तदॆ. ई मूरु प्रमाणगळल्लि (२) मत्तु (३) नॆयदरल्लि ऐदु अण्णगळु, न्यास अथवा प्रपत्तियु “ यॆन्दू अण्णा गळ्ळि विभजित्तु” अब्बा - गळन्नु प्रत्येकिसि हेळिरुत्तदॆ. षड्डि धाशरणागति ऎम्बल्लि हागॆ ऎल्ल विभागिसिदॆ ऎन्दाक्षेपिसिदरॆ, अविनाभूत नागि अब्बा बण्णगळ समु चयवु बहु हियिन्द एर्पट्टु अवुगळु यावुवु ऎम्बुदन्नु तिळिसि अब्बयुक्त आत्मनिक्षेपवे शरणागति ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द अब्या बिगळ सभजन व्यक्तवॆन्दु हेळबहुदु. आ कालदल्लि ऎन्दरॆ भरना सद सहृदन ष्ठानद कालदल्लि अविनाभूतत्ववु उण्टु. एकॆन्दरॆ इल्ल वादरॆ अदु शरणागतिये आगुवदिल्लवॆम्ब भाववु. आदरॆ भरन्यासो तरकालदल्लि अनुवर्तिसबेडवो ? ऎन्दरॆ अनुवर्तिसतक्कद्देनो युक्तवु. आदरॆ आग माडिद भरन्यासक्कॆ अङ्गन अल्लवु, एकॆन्दरॆ अवु यावुदादरू इल्लवादरॆ मोक्षप्राप्तिगॆ प्रतिबन्धकवागुवदिल्लवु. सर्वॆश्वरनु आ अवु पुनः उदिसुवहागॆ माडि देहावसानदल्लि मुक्तियन्नीयुवनॆम्बुदु तात्पर्यवु ई मेलिन अहिर्बुध, व क्य लक्ष्मि तन्त्र वाक्यगळ अर्थगळु विशदवागि हिन्दॆ परिकर विभागाधिकारदल्लि उप पादिसल्पट्टिवॆ. ९५२-४ पुटगळन्नु नोडि, “स्वाङ्गै पञ्चभि रावृतां” ऎन्दू लक्ष्मी तन्त्र वाक्यवु, साद्योपाय शोधनाधि कारदल्लि व्याख्यान माडल्पट्टिति इदॆ, लोकल् - लोकदल्लू, रक्ष द्रव्य समरणमरागैक्कु- रक्षिसलु योग्यवाद द्रव्यवन्नु समर्पिसुव मर्यादॆ सह, पॊरु न्नादु समञ्जसवादुदागुवदिल्ल वॆन्दू, इव्वळुडैय सकृत्करणादि प्रकारळुव ई ऐदु________________
२३७८ श्रीमद्रहस्यतयसारे प्रपत्ति- ब्रह्मास्त्रतुल्यायदि कथम् परापेक्ष रूपा सापेक्षा ? ब्रह्मास्त्रमुव स्वास्थ्य सापेक्षमायिरे यिरुप्पदु ; अङ्गगळू ऒन्देसल भरन्यासानुष्ठान कालदल्लि मात्र आवश्यकवॆम्बिवे मॊदलाद प्रकारगळन्नॆल्ला, इल्लि “ आदि” शब्ददिन्द प्रयोजनवु हेळल्पट्टितु, मु - हिन्दॆ, परिकर विभाग साज्य प्रपदनाधिकारग ळल्लि, शो म् .. हेळिदॆवु. रक्षवाद द्रव्यवन्नु शक्तनल्लि सम सुव कालदल्लि आनुकूल सल वू, प्राति कूल्यवन्नु बिडोणवू रक्षिसुत्तानॆम्ब पूर्णनम्बिकॆ मॊदलादवुगळु हेगॆ आवश्यकवो, हागॆये ई आत्म समरण कालदल्लि मात्र अवु आवश्यकवॆन्दु भाविसतक्कद्दॆन्दु हिन्दॆ ९७४नॆय पुटदल्लि हेळल्पट्टितु. उत्तर काल दल्लि अवुगळेनो इरतक्कद्दु, आदरॆ अब्बगळ हागॆ आवश्यकवल्लवॆन्दू हिन्दॆ साङ्ग प्रपदनाधिकारदल्लि हेळल्पट्टितु. (१११६नॆय पुट वन्नु नोडि.) प्रपत्तियु ब्रह्मास्त्र समानवागिरुवाग, अन्या पेक्षॆ रूपवाद अज्जि सापेक्षतॆयु हेगॆ ? हिन्दॆ शरणागतिय कालदल्लि प्रपत्तिगॆ अनुष्ठान कालदल्लि अण्ण गळ अपेक्षॆयुण्टॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ सनत्कुमार संहिता वाक्य दल्लि, प्रपत्तिगॆ पलापेक्षॆयिल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला ऎन्दरॆ, अज्जि गळपेक्षॆ यिल्लवॆन्दु आ प्रमाणवु हेळुवदिल्लवु, आदुदरिन्द अदर सरियाद अभि प्रायवेनॆम्बुदन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. ब्रहासक्कॆ अण्णगळ अपेक्षॆ हेगॆ इल्लवो हागॆ प्रपत्तिगू अज्जिगळ अपेक्षॆयु बेकिल्ल वॆम्बुदु पूर्वपक्षवु, अदन्नु खण्डिसुत्तारॆ :- ब्रह्मास्त्र मुम् ब्रह्मा “वू कूड, स्वा सापेक्षमा यिरे - तनगॆ बेकाद अण्णगळ सापेक्षवागिये, यिरुदु - इरुत्तदॆ. बन्धनवु इतरविध बन्धनवन्नु सहिसुवदिल्लवॆन्दू, इतर बन्धन________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३७९ उण्टादरॆ तनगॆ अवमर्यादॆयायितॆन्दु तिळिदु बिट्टु बिडुत्त, दॆन्दु “अस्त्र बन्धस्स चा नंहि नबन्ध मनुवरते” (रामा. सुं. ४८, ४९.) ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदेनो सत्यवु. हागॆये इदक्कॆ उपपादनॆयु उण्टु. हेगॆन्दरॆ :- राक्ष साना मविक्रम्भा दाञ्जनेयस बन्धने । यथा विगळि ता सद्य मोघास्य प्रबन्ध ना । तथा पुंसा मविसम्भापतिः प्रच्युता भवेत् ॥ राक्षसर अविश्वासदिन्द आञ्जनेयनु ब्रह्मास्त्रदिन्द बन्धिसल्पट्टरु वदु हेगॆ बिट्टु होगि आ अस्त्रबन्धनवु व्यर्थवादुदु आयितो, हागॆये प्रसन्नर अविश्वासदिन्द प्रपदनवू कूड जारिहोदुदू ऎन्दरॆ व्यर्थवादुदू आगबहुदॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द ई प्रपत्ति परिकरगळ अपेक्षॆयु बेकागिल्लवु ऎन्दु पूरैपक्षवु, इदक्कॆ समाधानवन्नु श्री देशिकरु उपदेशिसिरुवदेनॆन्दरॆ, ब्रह्मा स्त्रक्कू अभिमन्त्रण ध्यानादिगळु अब्बगळागिवॆ. आदरॆ इतर सहाय गळु यावुदू कूडदु ऎम्बभिप्रायवु ; अदु बन्धिसिरुवागले इन्नॊन्दु तुच्छवादुदन्नु तन्दु बन्धिसकूडदॆम्ब भाववु, आञ्जने यन निग्रहवु इन्नु यावुदरिन्दलू साध्यविल्लदिरलु, इन्द्रजितुवु ब्रह्मास्त्रवन्नु प्रयोगिसि आतनन्नु बन्धिसिदनु, अदु बन्धिसिरुवागले, अज्ञराद राक्षसरु “तेन वन आ शणबु हग्गदिन्द आतनन्नु बन्धिसिदरु ; आग बह्मासक्कॆ अवमय्यादॆयादुदरिन्द अदु बन्धन वन्नु बिट्टु बिट्टितु. आदरॆ ब्रह्मास्त्रप्रयोगक्कॆ बेकाद “ततस्वा यम्भुवैद्य गृह्मास्त्र मभिमन्त्रितं” (रा. सु. ४८. ४१.) ऎन्दु, हेळिरुवहागॆ अगळु बेके बेकु, अवु इल्लदिद्दरॆ ब्रह्मास्त्र प्रयोगवु कार्यकारियागदॆम्ब भाववु. ब्रह्मास्त्रक्कॆ हेगॆ अब्ब गळ अवश्यकतॆयुण्टो, हागॆये प्रपत्तिगू सह अण्णगळु आवश्यक वॆम्ब भाववु, ब्रह्मास्त्रद बन्धनवु हेगॆ इतरास्त्रबन्धवन्नागलि शणवल्क बन्धवन्नागलि सहिसदो, अन्तह तुच्छवाद बन्धनदिन्द ब्रह्मास्त्रवु हेगॆ व्यर्थवागुत्तदॆ, हागॆये प्रपत्तियू अन्य देवताश्रयण मॊदलादवुगळिन्द व्यर्थवागुत्तदॆम्ब भाववू तोरि बरुत्तदॆ. पुनः पू पक्षिय सनत्कुमार संहिता वाक्यवन्नु दा________________
२३८० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आगैयाल् * प्रपत्तेः क्वचिदपैवं परापेक्षा नविद्यते। साहि सत सषां सर्वकाम फलप्रदा” ऎन्नदुवु धर्मान्तर नैरपेक्ष शून्न पडि, इप्पडियल्लाद पोदु हरिसि अदरल्लि प्रपत्तिगॆ यावुदर अपेक्षॆयू इल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला ऎन्दु मूदलिसबहुदॆन्दु भाविसि, अदर तात्पर्यवु, अण्णगळु बेडवॆन्दल्लवु ; इतर उत्कृष्ट धरगळु अधिकारियल्लिरबेकॆम्ब नियम वेनू इल्लवॆन्दू, अधिकारिय जाति, कुल, लिङ्ग, गुण, क्रियॆ, देश, काल, अवस्थॆ मॊदलाद तारॆतम्यगळॊन्दक्कू इदु अपेक्षिसुवदिल्ल ऎम्बुदे अभिप्रायवॆन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ :- प्रपत्तॆ8 - भरन्यास रूपवाद उपायक्कॆ, एवं - ई भुपायदल्लि अधिकारियु त्रिव र्णिकने आगिरबेकु ऎम्ब नियमविरुवहागॆ, अल्लदॆ, कच द पि- ऒन्दु स्थळदल्लागलि, “परापेक्षॆयु” ऎन्दरॆ अण्णगळल्लदॆ अधिकारियल्लि इतर धरगळ अपेक्षॆयु, नविद्यते - इरुवदिल्लवु; ई अभिप्रायवन्ने उत्तरार्धदिन्द विशदीकरिसुत्तारॆ, साहि-आ प्रपत्तियादरो, सत ऎल्ला प्रदेशदल्ल, सर्वॆषां - त्रै वर्णिकरु मॊदलुगॊण्डु शूद तै चण्डालरु, स्त्रीपुरुषरु, हीगॆ ऎल्लरिगू, सर्व काम फलप्रदा - धर्मार्थकाममोक्ष रूप चतुर्विध पुरुषार्थगळन्नू कॊडत कद्दु, सर्वत्र ऎन्दु हेळिरुव दरिन्द योगाभ्यासक्कॆ बेकाद हागॆ दिव्यक्षेत्रगळाद नैमिशारण्य कुरुक्षेत्रादिगळागबेकॆम्ब नियम विल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द “क्वचिदपि परापेक्षा नविद्यते” ऎम्बुदर अभिप्रायवेनॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ- – ऎन्नुदु वुम् ऎन्दु संहितॆयल्लि हेळिरुवुदु, धान्तर नैरपेक्ष शून्न पडि- अधिकारियल्लि परिकररूप विशेषणगळल्लदॆ इतर विशेषणगळु यावुदू बेकिल्लवॆन्दु हेळिदन्तॆ भाविसतक्कद्दु; आ धरान्तरगळु यावुवु ऎन्दरॆ “नजाति भेदं नकुलं नलिं नगुणक्रियाः । न देशकाल् नावां योगोहयमपेक्षते” ऎम्ब श्लोक दल्लि हेळिरुव धम्मगळु यावुवू बेकिल्लवु, भक्तियोगक्कादरू परापेक्षॆगळुण्टु ; नित्य नैमित्तिक कल्मान ष्ठानदिन्द सेरिद कर्म________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३८१ योगद, त्रिवर्णिकाधिकारत्ववू, परिशुद्ध स्थळदल्लि साज्य योगाभ्या सवू, मॊदलादवुगळ अपेक्षॆयुण्टु, ई प्रपत्तिगादरू तात्का लिक अण्णगळ विना बेरॆ इन्नु याव विशेषणगळ अपेक्षॆयू अदक्किल्ल वॆम्ब भाववु. ई प्रमाणवु, परापेक्षॆयु ई प्रपतिगिल्लवॆन्दु हेळिरुव सन्दर्भदल्लि, परापेक्षॆयु यावुदु ऎन्दु निर्धरिसबेकागि रुत्तदॆ. “एनं” ऎन्दिरुवदरिन्दलू, उत्तरार्धवु पूरार्धद अर्थवन्ने समर्थनॆ माडुवदरिन्दलू निर्धरिसबहुदु. भक्ति मा र्गक्कॆ परापेक्षॆ इरुवहागॆ इदक्कॆ बेकिल्लवॆन्दर्थ माडिदरॆ परिकरगळ आवश्यकतॆयु बेडवॆन्दागलिल्लवु. ई विषयवन्नु सारप्रकाशिका यवरु ऒन्दु निदर्शन मूलक बहु चन्नागि उपपादिसि हेळिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :- निषिद्द भक्षणञ्जै ह्म मुत्कर्षच वचोनृतम् । रजस्वला मुखास्वाद सुरापान समानितु” ऎम्बल्लि “निषिद्ध भक्षणं’ कूडदॆन्दु निषेधिसल्पट्टिद्दरॆ, आ निषिद्धवस्तुगळु यावुवु ऎम्ब सन्दर्भदल्लि, छत्राकंविद्वराहञ्चलशुनङ्ग्राम कुक्कटम् । हलाण्डुं ग्रञ्जनञ्चैव मत्याजाप तेजः ॥ ऎम्ब बेरॆ प्रमाणद मूलक हेगॆ समन्वय माडिकॊळ्ळबेको, हागॆये ई सन्दर्भदल्लि प्रपत्तिगॆ “पापेक्षा नविद्यते” ऎन्दु हेळिदरॆ, आ परापेक्षा ऎन्ताद्दॆम्ब विमर्शॆयल्ल, प्रपत्ति सत्व फलदांसरो सायानपेक्षिणीं” “नरस्य बुद्धिदौर्बल्या द पायान्तरमि ष्यते” ऎम्ब बेरे प्रमाणगळ बलदिन्द उपायान्तरगळु यावु दन्नू ई प्रपत्तियु अपेक्षिसुवदिल्लवॆन्दु अर्थमाडुवदु समं जसवादुदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. * प्रपत्तियु समस्त फलगळ न्नू कॊडुवन्ताद्दु इतर समस्त उपायगळन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु ; आदरॆ मनुष्यन अविश्वास रूप ब द्धिय दौर्बल्यदिन्द, उपासनादि बेरॆ उपायवु अपेक्षिसल्पडुत्तदॆ” ऎम्बुदु ई मेलिन प्रमा णगळ तात्पर्यवु, 8 66 इदीग सरियाद समाधानवु हीगॆ : प्राय ऎन्दु भाविसदॆ होदरॆ पू पक्षिगळ इष्टापत्तिगू कुन्दकवॆन्दु हेळुत्तारॆ पूरै पक्षिगळु महाविश्वासमात्र प्रपत्तिगॆ अवश्यकवॆन्दु हेळुवरु. प्रमाणक्कॆ नीवु हेळुव हागॆ अर्थ माडिकॊण्डु आनुकूल्य स ई________________
२३८२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इवर् गळिशैन् महाविश्वासत्तॆयुव वित स्वभाववाक्कलाम्. इक्कट्टळ्ळियिलॆ सम्भा महा विश्वा सोपिनाण्ण मितिवादस्य निरास इव्ववकाशले नेरे शिलर्, आस्तिकनुक्कु शास्त्रार्थ विश्रा सं सिरक्कुवुदुक्कु मेल्पट्ट महाविश्वास मॆनु ? प्रातिकूल्य वर्जन, इद्द गळु बेकागिल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टरॆ, महा विश्वासवू बेडवॆन्दागि, अदु प्रपन्ननल्लि तोरिबन्दरॆ अदू कूड निम्म अभिप्रायदहागॆ सम्भावित स्वभाववॆन्दरॆ प्राप्तवाद धर्म वॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इप्पडियल्लाद पोदु- हीगॆ आनुकूल्यादि अब्बिगळु आवश्यकवॆन्दू, परापेक्षॆ बेडवॆन्दरॆ J उपायान्तरादिगळु बेडवॆन्दू, अर्थमाडदिद्दरॆ. इवरगळि शैन - ई पूर्व पक्षिगळु अपेक्षिसुव, ऎन्दरॆ आवश्यकवॆन्दु हेळुव, महा विश्वा सत्तॆयु - महाविश्वासवॆम्ब अवन्नू, इक्क ट्टळॆयिले - ई न्यायद प्रकारवे, ऎन्दरॆ आनुकूल्यादिगळु नीवु हेळुवहागॆ सम्भावित स्वभावगळादरॆ, अदे न्यायद प्रकार, सं भावित स्वभावमालाम् - सम्भावित स्वभाववॆन्दे हेळि बिड बहुदु, महाविश्वासवु आवश्यकवु, प्राप्तवाद धरवल्लवु ऎन्दु हेळुवदादरॆ, आनु कॊल्यादिगळू कूड सम्भावित स्वभाववल्लवु, आवश्यकवाद अण्णगळे ऎम्ब भाववु. महाविश्वासवू अण्ण वल्लवॆम्ब वादद निरसनवु. मॊदलु महाविश्वासवु अज्ञवागलारदॆन्दु हेळुववर पक्षवन्नु अनुवाद माडुत्तारॆ. इव्ववकाशले - इदे सन्दर्भदल्ले, वेरे शिलर् - इन्नु कॆलवरु, मेलॆ आक्षेपिसिदवरल्लदॆ बेरे कॆल वरु, आस्तिकनुक्कु - वेद, इतर शास्त्र, परब्रह्म मॊदलादवुगळल्लि आस्तिक बुद्धियुळ्ळवनिगॆ, शास्तार विश्वासम् पिरक्कुम् - शास्त्रवु हेळिरुवदरल्लि विश्वासवु हट्टिये कट्टुत्तदॆ, अदक्कु मेल्पट्ट -________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३८३ आगैयाल् इदुवु सर्व शा स्वार्थ साधारणमा मत्त न्य पोक्कि, प्रपत्तिक विश्लेषित्तु अण्ण माग मत्तोवॆन्नु निन्नॆ स्ट्रार् गळ्. अदुवुम्, (१) “नविश्व सेद विश्व विश्वस्त नाति विश्व सेत्” इत्यादिगळिले विश्वास तारतम्यम् प्रसिद्ध मागैयालुव, इडल् अतिशयित विश्वास मण्ण मॆ वचन तालुम् परिहृतम्, आ शास्तार विश्वासक्कू उत्कृष्टवाद, महाविश्वासम् ऎन्नु-ऎम्ब दागि, ऒनुण्डो-ऒन्दुण्टो? आगैयाल्-आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ शास्त्रार्थ विश्वासवल्लदॆ बेरे अधिक विश्वासवॆम्बुदु इल्लवादुदरिन्द, इदुवुदु - प्रपत्तिगॆ अन्यवॆन्दु हेळुव ई महा विश्वासवू कूड, सर्वशास्त्रार्थ साधारण माम, सर्व शा स्वार्थदल्लि विश्वास हेगो, हागॆये साधारणवादुदे यागुत्तदॆ, अत्त नै’ पोक्कि-अष्ट ल्लदॆ, प्रपन्नु विशेषित्तु - प्रपत्तिगॆ विश्लेषिसि ऎन्दरॆ महाविश्वास वॆन्दु प्रपत्तिगॆ बेरॆ ऎन्दु विश्लेषिसि, अण्ण मागवन्ने - अवु हेगागुत्तदॆ ? ऎन्नु निन्नॆप्पागळ’ - ऎन्दु योचि सुवरु, ऎन्दु शम्मिसुवरु ऎम्ब भाववु. ई शब्दवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द खण्डिसुत्तारॆ- - शास्त्रदल्लि यावाग प्रसन्ननिगॆ विश्वास उण्टायितो अदे साकु. इन्नु बेरॆ महाविश्वास ऒन्दु अण्ण वागि प्रपत्तिगॆ अवश्यकवॆम्बुदु हेगॆ ? शास्त्रदल्लि इरुव विश्वासवे सकागिरुत्तदॆम्बुदु पूर्व पक्षवु. अनुवु - आ पूर्व पक्षवू सह, (१) * अ विश्व - विश्वासविडलु योग्यवल्लदवनल्लि नविश्व सेत् - विश्वासवन्निड बारदु, विश्व - विश्वासविडबहुदादवनल्लि, नाति विश्वसेन् - हॆच्चु विश्वासवन्निड बारदु", इत्यादिगळिले - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि, विश्वास तारतम्यवु प्रसिद्धनादुदरिं दल, इडल् - ई सन्दर्भदल्ल, अतिशयित विश्वासम * म् - महा विश्वासवु अवु, ऎच्चर वचन तालु’ - ऎन्दु (१) भार, उ, ३८, ९.________________
२३८४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे हेळुव प्रमाण बलदिन्दलू, परिष्कृत म् - परिहारवन्नु हॊन्दितु. आ पूर्वपक्ष परिहारक्कॆ ऎरडु कारणगळन्नु हेळिदरु :- 1 (१) विश्वासदल्लि तारतम्य उण्टु. पूर्वपक्षियु हेळिद हागॆ विश्वासवु शा स्वार्थदल्लिन हागॆ साधारणवादुदे ऎल्ला सन्दर्भ दल्ल ऎन्दु हेळिदुदु सरियल्लवु. इदक्कॆ उद्योग पर्ववाक्य वन्नु प्रमाणवागि उदाहरिसिदरु. अदरिन्द विश्वास तारतम्यवु उण्टॆम्बुदु सिद्धवु. विश्वास तारतम्यवे इल्लवॆम्ब पक्षवु इल्लि खण्डिसल्पट्टितु. (२) प्रपत्तिगॆ महाविश्वासवु अनॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवे इदॆ. प्रमाण शरणराद नमगॆ इन्तह शाविगॆ कारणवे इल्लवॆम्ब भाववू ज्योतितवु “रक्षिष्यति विश्वासः”ऎम्बुदु साधारण विश्वासवागुवदि ल्लवु, अदु महाविश्वासवॆम्ब भाववु, भगवच्छास्त्रदल्लि “सौलभ्यवेदी भजते कश्चिं परमाक” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द महाविश्वास युक्तने प्रपन्ननागि शरणागतनागुवनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु * र क्षिष्यनु कॊलान्न इति या सुदृढामतिः । अनन्य साध्य स्वाभीष्टॆ महाविश्वास पूर्वकम् । तदेको पायतायाचा प्रपत्ति स्मरणागतिः” ऎम्ब भरत मुनिय वाक्यवु मुख्य प्रमाणवु (१०२३ नॆय पुटवन्नु नोडि). इल्लि महाविश्वास प्रयोगवन्नु काणबहुदु. विश्वास तारतम्य उण्टॆन्दु ऒन्दु वेळॆ ऒप्पिदरू, ई महा विश्वासवु ऒन्दु अब्बवॆन्दु हेळुव प्रमाणविल्लदिद्दरॆ ऒप्प दिरबहुदागित्तु. आदरॆ, प्रबल प्रमाणगळिद्दरॆ पूर्व पक्षवु निल्लदु ऎम्ब भाववु. S आदरॆ पूरै पक्षियु विदुरनाक्यवाद “नविश्वसे द विश्वस्तॆ” ऎम्ब वाक्यदिन्द लोकमरादॆयल्लि विश्वास तारतम्य उण्टॆन्देनो अकरिसुवॆवु ; ब्रह्म विद्या विषयदल्लि पब्रह्म प्राप्तिगॆ बेकाद विश्वासदल्लि तारतम्यवॆन्दरेनु ऎन्दु आक्षेपिसबहुदॆन्दु, आ सन्द र्भदल्लि विश्वास तारतम्य उण्टिबुदक्कू अदरिन्द फलदल्लि व्यत्यास उण्टॆम्बुदक्कू श्रीनारद भगवानर वाक्यवन्नु “इप्पडि” ऎन्दारं बिसि उदाहरिसुत्तारॆ.________________
(२६) साध्य पाय शोधनाधिकारः २३८५ इप्पडि पुरुष विशेषळिले विश्वास तारतम्य मुण्डॆनु मिडि श्रीमद ष्टाक्षर ब्रह्मविद्यॆयिले (१) “यस्य या वांश्च विश्वास सस्य सिद्धिश्च तावती । एतावानिति नैतस्य प्रभा नः परिमायते” ॥ ऎन्न श्री नारद भगवानरुळिच्चॆय र्दा. 23 इप्पडि - ई रीति नल्लि ऎन्दरॆ मेलॆ उपपादिसल्पट्ट रीतियल्लि, पुरुष विशेष ले – प्रसन्न राद पुरुषविशेषरल्ल, विश्वास तारतम्यवु - उण्टु, ऎन्नुमिडि ऎन्नुव सन्दर्भदल्लि, ई मदष्टाक्षर ब्रह्मविद्यॆयल्लि, “ यस्य - याव ई अष्टाक्षर ब्रह्म विद्याधिकारिगॆ, यावांश्चविश्वासः - ऎष्टर मट्टिगॆ विश्वास उण्टो, तस्य - आ अधिकारिगॆ, सिद्धि - फलवू कूड, तावती - अष्टे ऎन्दरॆ अदक्कनुगुणवागिर,तदॆ.” महा एश सरूपदल्लि विश्वासवु सम्पूर्ण वागि द्दरॆ मोक्षभशिव ; मन्द विश्वासनादरॆ मोक्षफलवु ऒडनॆये इल्लवॆम्ब तात्पयर् वू तोरि बरुत्तदॆ ; इदरिन्द, एतस्य प्रभाव ई अष्टाक्षर ब्रह्मविद्यॆय प्रभाववु, एतार्पा इति - इष्टे ऎन्दु हेळलु, न परिमायते - वरिवि, तियन्नु हॊन्दिदुदल्लवु. आदु अपरिमित प्रभाव उळ्ळवॆम्ब भाववु ; एकॆन्दरॆ पूर्ण विश्वास विद्दुदा दरॆ निरतिशय परब्रह्म प्राप्तियन्ने उण्टुमाडुवदरिन्द ऎम्ब भाववु, ऎन्नु - ऎम्बवागि, श्री नारद भगवानरु, अरुळिच्चॆय दार् - कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ हेळिदुदरिन्द तिळियतक्क अंशवेनायितु ऎन्दरॆ महा विश्वास यारिगॆनो नक्षत्र, महा विश्वासदल्लि न्यूनतॆयिरुव मन्द विश्वा रिगॆल्ला मोविल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु ऎन्दु पूर्व पक्षियु मूदलिसबहुदॆन्दु योचिसि हागॆ मूदलिसिदरेनायितु.? हागॆ हेळ वदु नमगॆ इवे ऎन्दु हेळुविरो, आग * मित्र भावेन सम्प्राप्त सत्यजेयम् अन्तनॆ” ऎम्ब ईश्वर स ल्पक्कॆ विरुवदुडागुवदिल्लवे ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवागि, ई मन्द विश्वासयुक्तरिगू कूड कॊनॆयल्लि मोक्ष उण्टॆन्दु उपदेशि सुत्तारॆ. अदर समर्थनॆगागि, विष्णु धर्मवाक्यवन्नू स्तोत्र (१) सार-कल् १. १४.________________
२३८६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मन्द विश्वासरान प्रसन्नाभासयुव मुडिविले सरेश्वर्र रक्षिक्कुम्, ऎण्णने ऎन्निल् (१) सकृदुच्चारितं येन हरिरित्यक्षरद्वयम् । बद्धः परिकरिस्तेन मोक्षाय गम रत्नदिन्द ऎरडु श्लोकगळन्नू आळ्वारवर तिरुमालॆयिन्द ऒन्दु पाशुरवन्नू, उदाहरिसुत्तारॆ. मन्द विश्वासरान - विश्वासदल्लि न्यूनतॆ यिरुव, आ कारणदिन्द प्रसन्ना भासरैयुम् - प्रपन्न वत् ई षद्रा सन्ते - प्रपन्नर हागॆ स्वल्पवागि तोरुवन्तवरु ऎन्दरॆ पूर्ण प्रपन्नरल्लदवरन्नू, मुडिविलॆ-कॊनॆयल्लि, सश्वरनु रक्षिसिबिडुवनु, “नेहाभि क्रम ना शोस्ति प्रत्यवायो न विद्यते” ऎम्ब गीता श्लोकदल्लि (२-४०) कर्मयोगद विषयदल्लि प्रारम्भिसि पूरैसदे होगि स्वल्पवागि अनुष्ठिसिद धर्मवू कूड, संसार भयदिन्द तप्पिसबहुदॆन्दु हेळिद हागॆ, कॊनॆगॆ विश्वास पूरियन्नुण्टुमाडि सम्पूर्ण प्रपन्नरन्नागि माडि सत्येश्वरनु संरक्षिसुवनॆन्दु हेळिदरु. हागॆये इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्लू, गीतॆयल्लि “नहि कल्याण कृत्कश्चित् दुर्गतिं तात गच्छति” सुकृतवन्नु स्वल्प मट्टिगॆ माडिरुववनिगू ऎन्दिगू दुर्गति ऎम्बुवदिल्लवॆन्दू, श्रीकृष्ण भगर्वारवरु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये इल्लियू शरणागतियन्नेनो अनुष्ठिसिरुत्तानॆ. पूर्ण विश्वासविल्लदु दरिन्द अलोपमूलक शरणागतियु सिद्धिसलिल्लवु. हीगॆ प्रारम्भि सिद सुकृतवु व्यर्थवागुवदिल्लवु. कॊनॆगॆ महा विश्वासवु उण्टागि शरणागतियु पूर्णवागि मोक्षप्राप्तियुण्टॆ दु हेळिरुत्तारॆ. मुन्दॆ ऎष्टने यॆन्निल् - ऎल्लि हागॆ हेळिदॆ ? ऎन्दारम्भिसि प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. (१) येन - याव पुण्यशालियिन्द, हरिरित्य करद्वयं हरिः ऎम्ब ऎरडक्षरवु, सक्रमुच्चारितं-ऒन्दे सलवागलि उच्चरिसल्पट्टु दुदादरॆ, तेन - ६०तवनिन्द, मोक्षाय गमनं प्रति - मोक्षवन्नु कुरितु होगुवदक्कागि, परिकरः - सॊण्टक्कॆ दट्टियन्नु बिगियोणवु ऎन्दरॆ साधनवु, बद्धः - कट्टल्पट्टितु (n) 2. P. 20. Y.________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार २३८७ नम् प्रति” इत्यादिगळिलु, इरियडियॊत्तिन(२) “त्वदं ४ मुद्दिश्य,”(३)* उदीर्ण संसार’ ऎण्णर श्लोकळिलु, हरिशब्दद सकृदुच्छारणॆयिन्द मोक्षवन्नु हत्तलु प्रथम सोपान वन्नु कट्टिद हागॆ ; ऎन्दरॆ यावत्तादरू ऒन्दुदिन अदु उपाया नुष्ठानक्कॆ सहकारियागि परिणमिसि, कॊनॆगॆ मोक्षप्राप्तियन्नुण्टु माडुत्तदॆम्ब भावव", इत्यादिगळिलु - इवे मॊदलादवुग इल्ल ; इल्लि आदि पददिन्द, मेलॆ हेळल्पट्ट ऎरडुगीता श्लोक गळू मत्तु “ अवशेनापि यन्नामि कीरिते सर्वपातक्कॆ । पुमान्विमुच्यते दः” इल्लि भगवन्नामोच्छारणॆयु, स्मर ण, जप, प्रदक्षिण मॊदलादवुगळिगू उपलक्षणवागि भाविसतक्कद्दॆन्दु आदिशब्द प्रयोगवु, “सकृत् तोपि गोविन्दो नृणां जन्म 3
- तम् । पापराशिन्दहताशु तूलराशि मिवानलः ”, * ऋचो यजूंषि सामानि योधीते? सकृदञ्जसा । सहृद ष्टाक्षरं जा फलन्तस्य समत्तु ते”, “विरायतनं नित्यं सायं प्रातर्दिने दिने । प्रदक्षिण द्वयङ्कुर्याद मेधफलं लभेत्”, “यानि यानिच पापानि जन्मान्तर कृता निच । तानि तानि प्रणश्यन्ति प्रदक्षिण पदेपदे” इत्यादिगळु अनु सन्धेयगळु, इवे मॊदलादवु हेळल्पट्टवु ; इव इवत्तै अडियॊ तिन इवुगळन्नु अनुसरिसिरुव, त्वदन्ति मुद्दिश्य…….. श्लोकङ्गळि लुम्-ऎम्बि ऎरडु श्लोकगळल्लि ; ई श्लोकगळु यावुवु ऎन्दरॆ (२) दं मुश । कदापि केनचिदथा तथा वापिसकृतोञ्जलिः । तदैव मुष्णात शुभा नृशेषत शुभानि पुष्पातिन जातु हीयते ॥ २८ । गुरुतर उपाय वाद भक्तियोगदिन्द तुम्बा कष्टदिन्द साध्यवाद ई पुरुषा र्थवन्नु तुम्बा लघुवाद प्रपत्ति मूलक हेगॆ हॊन्दुवि ऎन्दरॆ अदक्कू लघुतरवाद अञ्जली बन्धनवे मॊदलाद कायिक व्यापारवे सहकारियागिरुवाग प्रपत्तियु साधिसलारदे (२) आळ, १, २८ (३) आळ, प्रॊ. २९,________________
२३८८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ऎन्दु, साभिप्रायवागि अञ्जलिय प्रभाववन्नु ई श्लोकदल्लि हेळु त्तारॆ. त्वदम्फ्रि सुद्दिश्य - सलोक शरण्यनॆन्दु विख्यातनाद निन्न पादकमलवन्नु कुरितु, ब्रह्मद्रेन्द्रादिगळ पादक्कॆ मोक्ष दायक प्रभावविल्लवादुदरिन्द, अवरुगळ पादवल्लदॆ, मोक्षदायक नागि मुकुन्दनाद निन्न पादकमलवन्नु कुरितु, इल्लि शभाश्रयवॆल्ला इरुवाग आम्फ्रियन्नु मुख्यवागि हेळिददरभिप्रायव, सर्वशरण्यन पादग्रहणदल्लि अदु “मकरन्द निर्भर” वादुदरिन्द नैरर्थक्यद माते इल्लवॆम्बुदु सचितवु; “ सभ्रातुश्चरणॆगाढं निपीड्य रघुनन्दनः” (रा, आयो, ३१,२) ऎम्बल्लि विफलत्वविल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु, कदापि - यावागलेयागलि इदरिन्द देश कालावस्था नियमगळु याववू बेकिल्लवॆम्ब भावव ; यज्ञयागादिगळिगॆ देश कालावस्थादि नियमगळुण्टु, आञ्जलि माडुव द मुहूर्त विडकॆलसविल्लवु, केनचित् - यारिन्दलॆयागलि, ब्राह्मणादिगळे अञ्जलि माडबेकु, “ शूद्र पाकरु” मात कूडदॆम्ब नियमवेनू इल्लवु, सर्वलोक शरण्यसिगॆ अञ्जलि बन्धन माडलु ऎल्लरिगू साध्य वु, यथातथावापि - हेगॆयागलि, इदरिन्द चॆन्नागि अम्बलि माडु वद कूड तिळियदे ऎरडू कैगळन्नू सुम्मनॆ जोडिसिदरू सरिये प्रणामादिगळिगॆ जॆरो स्वल्पसियमादिगळण्टु, साष्टाङ्गवागिर बेकु, ऒन्दु कैयिन्द प्रणाम माडकूडदु इत्यादि नियमग ळुण्टु; अञ्जलिगॆ अन्तह नियमगळु यावुदू इल्लदुदरिन्द “यथा तथावासि” ऎन्दु प्रयोगवु ; सकृत होञ्जलिः – ऒन्दु सल माडिद अञ्जलिय, ई अम्बलियन्नु “वन्ते वसन्ते ज्योतिषा यजेत” प्रति वसन्त ऋतुविनल्लि माडबे कागि विधिसिरुव पदे पदे काव्यतॆय आवश्यकतॆ यिल्लदॆ, ऒन्दु सल माडिदरॆ साक, फलसिद्धिय न्नुण्टुमाडुव प्रभाव उळ्ळदॆम्ब भाववु, सत्येश्वरन कृपा प्राप्तिगॆ सकृत्तवादरेनो साकु, ऒन्दु सल अम्बलि माडिरुत्तेनॆ मुन्दक्कॆ एकॆ ऎम्ब औदासीन्यवु सरियल्लवु; ई अधिकारिय मनद तृप्त र्ध वागि आवृत्तियू अवश्यकवु ; हीगॆ अभिप्रायवल्लदिद्दरॆ, ऒब्ब मह नीयनन्नु ऒन्दु सल नोडिदुदरिन्दले फलसिद्धियुण्टादरॆ मुं दक्कॆ आतनन्नु कृतज्ञताभावदिन्द नोडबेकाद आवश्यकतॆ यिल्लवॆं________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३८९ दागुत्तदॆ. इन्तह अञ्जलियु, तदैव - आगलेनॆ, उत्तरजन्मादि कालविळम्बगळु बेकिल्लदॆ, अशुभानि अशेषतः मुष्णाति- अमळग ळन्नु निश्लेषवागि अपहरिसुत्तदॆ. इल्लि अञ्जलियु अशुभगळन्नु अप हरिसुव चोर कृत्यवन्नु माडुत्तदॆन्दु हेळिदुदर आभिप्रायवे नॆन्दरॆ, ई संसारियाद चेतननिगॆ यावुदु हितवॆन्दु तिळियदॆ, अशुभ फलगळन्नुण्टुमाडुव भोगगळन्नु बहु हितवादुदॆन्दु भाविसि, अवुगळन्नु अनुभविसुत्तिरुवनु. अञ्जलियिन्द प्रसन्न नाद देवनु बलात्कारदिन्द अन्तह अमळगळन्नॆल्ला अपहरिसि बिडुवनॆम्ब भाववु. हितवल्लदन्नु तिन्नुत्तिरुव मॊगुविनिन्द तायियु हेगॆ मगुवु तिळियदहागॆ अदन्नु अपहरिसि बिडुव हागॆ ऎम्ब तात्पर्यवु, (“मुषये?) ; शुभानि मळगळन्नु, पुष्पाति- पुष्टिकरिसुत्तदॆ, कदापि - यावागलेयागलि, मुन्दक्कॆल्ला काल दल्ल, नजातुहियते - व्यर्थवादुदु आगुवदे इल्लवु लियु अनिष्ट निवृत्तियन्नू इष्ट प्राप्तियन्नू सह उण्टु माडु इदॆ ; आदुदरिन्द “अञ्जलिः परमामुद्रा क्षिप्रन्देव प्रसा दिनी” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्रीमद्रामायण किन्धाकाण्ड दल्लि सीता न्वेषणदल्लि सहाय माडुत्तेवॆन्दु वाग्दान माडि मरॆतु कृतापराधनाद सुग्रीवनिगॆ महा प्रज्ञनाद आञ्जनॆयनु उपदेशिसुत्ता नेनॆन्दरॆ :- “कृतापराधस्य हि ते नान्य श्या हं क्षमम् । अन्तरेणाञ्जलिम्बय्या लक्ष्मणस्य प्रसादनात् ॥ ईग महा कोपदिन्द बन्दिरुव लक्ष्मणनल्लि महापराधवन्नु माडिद निनगॆ, अञ्जलियन्नु माडि आतन प्रसन्नतॆयन्नु प्रार्थिसु वदक्किन्त उचितवाद उपायवन्नु नानु काणॆनु,” ऎन्दु अं लिय प्रभाववन्नु व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. सर्वॆश्वरन प्रसन्नतॆगागि सम्मार्जन, मालाकरण, दीपारोपण, अभिषेक, उत्सव, कैङ्कय्य दिगळु हेळल्पट्टिवॆ. इवुगळल्लॆल्ला कष्टतरवाद देहश्रन, वित्त सहाय मॊदलादवुगळु बेकु ; अञ्जलि यादरो सुकरवागि देवदेवन क्षिप्र प्रसन्नतॆय न्नु प्रभाववुळ्ळदु ऎम्ब तात्पर्यवु. ई अञ्जलियु मोक्षप्राप्तियन्नू उण्टुमाडुत्तदॆन्दु हेळिदरॆ, हागल्लदॆ तुम्बा सम्पादिसिकॊडुव ई मुमुक्षुविगॆ मोक्षक्कॆ साधन________________
२३९० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गळु न्यासवू उपासनॆयू इवॆरडे ऎम्ब हेळिकॆगॆ विरुद्धवागुवदि इवे ऎन्दरॆ ई केवल आ जलिये साक्षात्तागि साधनवागुवदिल्लवु. ई साधनगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नुण्टुमाडलु सहकारियॆन्दु भाविसतक्कदु, इदु अशुछगळाद पापगळ निवृत्तिगू स सन्म षक्कू ज्ञान भक्ति वैराग्यगळन्नु आटुमाडुवदक्कू, हीगॆ मोक्षप्राप्तिगॆ सहायकरवादुदु ; अथवा गुरू पसदन भरन्यासादिगळिगू सहाय करवागबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. आदरॆ “ध्यार्य कृतेयर्ज यज्ञॆ तायां द्वापरेर्चय्र । यदास्कोति तदापोति कल् सङ्कीर्त्य केशव” कृतयुगदल्लि उपासनॆयिन्दलू, त्रेतायुग दल्लि यज्ञनुष्ठानगळिन्दलू, द्वापरदल्लि अर्चिसुवदरिन्दलू याव फलगळन्नु साधिसबहुदॆ, आ फलगळन्ने कलियुगदल्लि केशवन स्तोत्र मात्रदि दलॆ हॊन्दबहुदॆन्दु हेळिदॆयल्ला, हागॆ अञ्ज Cय कूड मोक्षर्पन्त सर्वार्थदायकवॆन्दु नम्बलु अडि एनु ऎन्दरॆ, इल्लिदॆ कूड केवल केशव सङ्कीर्तनॆये मोक्षदा यकवॆ बर्थवल्लवु ; आ केशव सङ्कीर्तनॆये साक्षात्ताद मोक्षे पायक्कॆ निष्पादकनॆन्दु तिळिय तक्कद्दु. आदुदरिन्द ई अञ्जलियु प्रयोजनान्तर हनिगॆ अदन्नु साधिसुव उपाय निष्पत्तिगू, अनन्य प्रयोजनरिगॆ मोक्षवन्नु साधिसुव उपाय निष्पत्तिगू, साक्षा तागि हेतुवॆ :ब भावव अञ्जलि माडिदवनिगॆ “ नेहा भिक्रम ना शस्ति” ऎम्बल्लि हेळिरुव हागॆ ऎन्दादरू ऒन्दु दिन मोक्ष प्राप्ति युण्टु ऎम्बदु चरितार्थवु. आदरॆ अदु भरन्यासदॊन्दिगॆ सेरिद्दरॆ मोक्षप्रदवु. (२) उदीर संसारद वाशुशुक्ष्मिणिं कणेन निरा पराञ्च निर्वृतिम् । प्रयच्छति स्वच्चरणारुणाम्बुज द्वया नुराग मृत सिन्धु शीकरः ।२९। ई श्लोकद मूलक मेलॆ हेळिद रीतियल्लि अञ्जलि माडलु कूड अशक्तरागिरुववरु “विष येते महाराज रामव्यसन कर्शिताः । अपि वृक्षा परिमा नाः सपुष्टाङ्कुर करका” ॥ ऎन्दरॆ “ओदशरथने निन्न देशदल्लि श्रीरामनु वनक्कॆ तॆरळिद दुःखदिन्द, मनुष्यरु मात्रवे केश पडु तिद्दारॆन्दु भाविसबेड, पुष्प, चिगुरु, मॊग्गुगळिन्द पूर्णगळागिद्द________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 1 २२९१ मरगळू कूड बाडिहोदवु, ऎ ब मन्त्रवाक्यळल्लि बॆळिरुव हागॆ अनुराग लेश मात्रदिन्दलू कूड श्रेष्ठ सुखद मोक्षवन्नू सह प्राप्त कालदल्लि हॊन्दबहुदॆन्दु हेळुत्तारॆ, इल्लियू अनिष्ट निवृ तियू, इष्ट प्राप्तियू हेळल्पट्टिवॆ. “ त्वच्चरणा………शीकरः, त्वत् - स्वयम् आनन्द सागरनागि आनन्दवन्नु ट.माडुव कृपाकर नाद निन्न, चरणारुणाम्बुजद्वय - कॆम्पगिरुव चरणारविन्द युगदल्लि, अनुराग - विशेष प्रीतियॆम्ब, अमृत सिन्धु - अमृत समुद्रद, शीकरः - ऒन्दॆ, कणवु, उदीर्ण संसार दवाशुशु *णिं - ई आत्मनन्नु नाशमाड महागॆ जाज्वल्यमानवाद संसार वॆम्ब काड्लि चन्नु, क्षणेन - ऒन्दु क्षणदल्लि ऎन्दरॆ अल्पकालदल्लि, काड्लि चन्नु आरिसुवदु साध्यवल्लवु, नाल्कु कडॆयल्ल ज्वलिसुत्ता बरुवदरिन्द शमनमाडुवदु कष्टवु ; स्वामिय चरणारविन्ददल्लि माडिद प्रेमवॆम्ब अमृतद ऒन्दु तुन्तर बहु शीघ्रदल्ले *संसार तापतापितरिगॆ” शमनवन्नुण्टुमाडुत्तदॆम्ब भाववु, निर्व्याप्य - आरिसि, तापत्रय युक्तवादुदु ई संसारवु ; आद द रिन्द मोक्षार्थिगळिगॆ ई तापवु काय्दॆच्चिन तापक्कॆ समानवादु दागि अनेक स्थळदल्लि अदक्कॆ होलिसिरुत्तारॆ, परान्निर्वृञ्च-सर्व श्रेष्ठ सुखवाद मोक्षवन्नू सह, प्रयच्छति-उपाय निष्पत्तिय मूलक कॊडुत्तदॆ. ई प्रीतियु उपायानुष्ठानक्कॆ सहाय वागि उपाय निष्पत्तिय मूलक मोक्षरूपवाद परिपूर्ण ब्रह्मा नुभव, नित्य कैर्यगळ प्राप्तियन्नुण्टुमाडुत्तॆवॆबभाववु (४) मॊय्वनैयु निन्न मनॆळुत्तु डैय पेराल्! कत्तिरबन्दु मनॆ परादि कट्टु कॊर्ण । इत्तनै यडियारानारुचुव नम्म र नाय । पित्त नै पॆ- म न्यू सिरिनियु पिणट्टु माकी ॥४॥ मॊरु - जेनु गूडिनल्लि हुळुगळु मुत्तिरुव हागॆ मुत्तिकॊण्डि रुव,वल्- कालतत्वविरुववरॆगू अनुभविसिदरू तीरवष्टु बलिष्ठवाद, निन्नॆयु निन्नु-पापरूपवाद सनद्रदॊळगॆ निन्तु, मनॆळुत्तु डैय पेराल् - मूरु अक्षरगळुळ्ळ गोविन्दा ऎम्ब दिव्यनामदिन्द कत्तिरबन्धु आनॆ- “ब्रह्मबन्धु” शब्दव नीच ाह्मणनन्नु हेगॆ CJ________________
२३९२ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे (४) “मॊय् नल्लि नैयुळ् निन्नु” इत्यादिगळिलुव अभिप्रेतमान पडिये इर्व फलसिद्धिक्कु कोलिन कालत्तु कुळ्ळे उपाय पूर्ति युणाक्कि रक्षिक्कु मॆन्नुविडि हेळुत्तदो हागॆ तुम्बा नीचकृत्यगळन्नु माडुत्तिद्दुदरिन्द नीच क्षत्रियनाद क्षत्र बन्धवल्लवे, पराङ्गतिं-सर्वोत्कृष्ट गतियाद परम पदवन्नु, कण्णु कॊर्ण्णा-नोडि कॊण्डनु, ऎन्दरॆ हॊन्दि अनुभविसि दनु ; इत्तनॆ यडियारानरु - मनस्सिनिन्द चिन्निसि उपासना दि गळन्नु माडदॆ बरी गोविन्दा ऎन्दु इष्टु मात्र नामोच्छारणॆ माडुव दासभूतरिगॆ, इरु म् - कृपॆ माडि अनुग्रहिसुव, नम - अरर्ङ्ग आय - ननगॆ स्वामियागि महोपकारगळन्नु माडबे कॆन्दु सिद्दवागिरुव श्रीरङ्गनाथनागिरुव, पित्तनॆ - सौशील्य गुण युक्तनाद भगवन्तनन्नु, सॆवक् - आतनन्नु आश्रयिसि, इल्ल परम पददल्लू सह अनुभविसुव अवकाशविद्दरू, सिरिवियुळ् - पुनः पुनः जन्मगळिगॆ सिलुकि, पिणष्टुम् आर् - नरळुव विधानवे, अ न्यू - अय्यो दुर्दॆशॆये ऎम्ब भाववु. ई श्लोकदल्लि महा पापिष्ठनाद क्षत्र बन्धुवू कूड गोविन्दनाम सङ्कीर्तनदिन्द मुक्तियन्नु हॊन्दिदनॆन्दु हेळुट्टरुत्तदॆ. क्षत्रबन्धुविन वृत्तां तक्कॆ इदे ग्रन्थद गुरुपरम्परासारद ५० नॆय पुटवन्नु नोडि. ईतनिगॆ सद्गुरु प्राप्तियु श्री नारदर रूपदल्लि लभिसि, मूल मन्त्र मॊदलाद उपदेशगळ मूलक दॊरॆतु, मोक्षप्राप्तियुं बायितॆम्ब वृत्तान्तविसुवदरिन्द भरनासरू पो पायानुष्ठान मूलकवे लभिसिरबहुदॆन्दु नम्बतक्कद्दागिरुत्तदॆ. इत्यादिगळि लव - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्ल, अभित मान पडिय - तोरि बरुव हागॆ, इर्व - ई मन्द विश्वासयुक्तनागि भरन्यासवन्ननुष्ठिसिदवनु, कोलिन कालत्तुक्कुळ्ळ प्रार्थिसिद कालदॊळगे, उपाय पूर्तियुण्णा - महा विश्वासदॊन्दिगॆ, उपाय पूर्तियुण्टागुवहागॆ माडि, रक्षिक्कुम् - रक्षिसुवदु. इदक्कॆ करपदवु अपूर्ण शरणागतियु ऎन्दु तात्पर्य मूलक (४) तिरुमालै.________________
(92) साध्य पाय शोधनाधिकारः २३९३ नि नृत्तु (8) वृव भवतो याता भूयसी जन्म सन्ततिः। तस्यामन तमं जन्म सञ्चिन्त्य शरण, वज” ऎन्नु देवलनॆ कुरितु श्री शाल्य भगवानरुळि चॆ दानिगॆ (६) * शरण्यं शरणञ्च त्वा, माहुर्दिव्या महर्षयः” 1 ऎन्नुदु 1 इट्टुकॊळ्ळबेकागुत्तदॆ, हीगॆ रक्षिसुत्तदॆ, ऎन्नु खड नि नैत्तु ऎम्ब सन्दर्भवन्ने पालोचिसि, “ भवतः- निनगॆ, भूयिसी जन्म सन्ततिः - बहुवाद जन्म परम्परॆ यु, वृथॆव - निनगॆ विश्वासवु मन्दवादुदरिन्दलागलि, इल्लदुदरिन्दलागलि व्यर्थवागिये, याता- कळॆदु होयितु, तस्यां - आ जन्मसन्ततियल्लि, अन्यतमं जन्म ई ऒन्दु जन्मवॆन्दु, सञ्चिन्त्य - आलोचिसि, शरणंव्रज - शरणा गतियन्नु हॊन्दु ऎन्दरॆ अनुष्टिसु,’’ ऎन्नु- ऎन्दु, देवलनैकु रित्तु - देवलनन्नु कुरितु, श्री शाण्डिल्य भगर्वा, अरुळिच्चॆ दारॆ - कृपया उपदेशिसिदरष्टॆ. हिन्दॆ अनेक जन्मसन्ततिकळॆ दरू नीनु शरणागतियन्ननुष्ठिसदे इद्दुदरिन्द व्यर्थवादवु. ईग लादरू आ व्यर्थवाद जन्मगळल्लि इदू ऒन्दू व्यर्थवॆन्दादरू महा विश्वासविरलि, इल्लदिरलि नीनु शरणागति माडु हागॆ माडुवुदरिन्द, मुन्दक्कॆ महा विश्वासमूलक शरणागतियन्नु माडि कॊनॆगॆ फल वन्नु हॊन्दुवि ऎम्ब तात्पर्यवु आदरॆ महा विश्वासवुण्टागु वदु बहळ दुस्तरवु, महर्षिगळिगॆ ऒन्दुवेळॆ उण्टागबहुदु, हीगि रुवाग प्रपत्तिगॆ अन्यवॆम्बुदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ “शरण्यं” ऎन्दारम्भिसि समाधान हेळि, प्रपत्तिगॆ महा विश्वासवु ऒन्दु अच्चवागुवदरल्लि निस्सन्देहवॆन्दु ई महा विश्वासाज्य विषयवन्नु निगमनमाडि हेळ तारॆ :-६) शरणं ज्ञानशक्ति, दयादि कल्याण नागि प्राप्यवॆन्दू, शरणञ्च - आश्रयिसलु योग्यवाद 1 । सं सिद्योपायनॆन्दू, दिव्या महर्षयः तत्र हित पुरुषार्थ गळ ज्ञानविरुव महर्षिगळु, श्री पराशर व्यास शौनक वाल्मीक्यादि गळु अथवा नित्य सरिगळ अवतारवाद महर्षिगळु, आहुः - हेळु (५) शाण्डिल्य स्मृति. (६) रा. युद्ध. १२०, १८,
गणतर 1________________
२३९४ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे वु, महर्षिगळु वाक्यतॆ यिट्टु मन्द (इप्पडि) विश्वासतारतम्य महा विश्वा सम् प्रपत्र विश्वासं कूडुवदु, इवर् गळ् विश्वासक्कॆ तॆळिविक्कॆ वेणु सुन पडि, मुण्णारॆयाले यथाशास्त्रव माग कुरै यिल्लॆ. त्तारॆ. इदु चतुर्मुखनु श्रीरामनन्नु कुरितु हेळुव वाक्यवु ऎन्नदुवु - ऎम्ब स्तुतिय अभिप्रायवेनॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ महर्षिगळुक्कॆ विश्वासं कॊडुवदु - महर्षिगळिगॆ महा विश्वासवु सल्लुत्तदॆम्बुव हेळिकॆयभिप्रायवु, इवरगळ वाक्य यिट्टु - इवरुगळ वाक्यवन्नु मुन्दुमाडि, मन्द विश्वासक्कॆ - विश्वासदल्लि न्यूनतॆ यिरुववरिगॆ, तॆलिनिक्कवेणु-सरियाद ज्ञान वन्नुण्टुमाडतक्कद्दॆन्दु, ऎपडि - ऎन्दु उपदेशिसिदहागॆन्दु भाविसतक्कद्दु, शरण्यं शरणञ्च - ऎन्दु भाविसबेकादरॆ, आतने उपेयनू उपायवू, आतनल्लदॆ नमगॆ बेरॆ गतियिल्लवादुदरिन्द आतने खण्डितवागियू रक्षिसुववनॆम्ब महा विश्वासदिन्द महर्षि गळेनो हेळिरुत्तारॆ ; ई हेळिकॆयिन्द मन्द विश्वासरू कूड मुन्दक्कॆ पूर्णविश्वासयुक्तरागि उपाय निष्पत्तियुळ्ळवरागुत्ता रॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द विश्वास तारतम्य मुण्णागैयाले विश्वास तारतम्य उण्टॆम्बुदु शास्त्रमुखेन तोरिबरुवदरिन्द, यथाशास्त्र - ई प्रपत्ति शास्त्रदल्लि हेळिरुवहागॆ, महा विश्वा सवु, प्रपत्र मागक्कु कैयि-प्रपत्तिगॆ अङ्ग वागुवदक्केनू अभ्यन्तर अथवा न्यूनतॆ यिल्लवु, पू पक्षिगळ ऎरडु शह्वागळिगू समाधान हेळिरुत्तारॆ. (१) विश्वासदल्लि तारतम्यवॆन्दरेनु ? ऎन्दु केळिद्दरु. इदक्कॆ तारतम्य उण्टॆन्दु स्थापिसिदरु. (२) महाविश्वा सवु प्रपत्तिगॆ अण्णवल्लवॆन्दु पूर्वपक्ष माडिद्दरु, महा विश्वासवु अण्णनॆन्दु ईग स्थापिसिदरु. मुन्दॆ भक्ति प्रपत्तिगळल्लि विश्वासवु नष्टवागलु कारणगळन्नु तिळिसि, अवुगळिगॆ परिहारवन्नु हेळुत्तारॆ. हिन्दॆ महा विश्वासवु प्रपत्र वागलारदॆम्ब वादवन्नु निरा________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः अथ भक्ति प्रति विश्वास शैथिल्य हेर्तू अनद्य, परिहरति, २३९५ शिलरिवल् विश्वासक्कलैयुम् पडियुव, अदक्कु परिहारनु कॊल्लुगिरो - भक्ति प्रपत्तिगळ बुद्धि भेद तालॆ ऐश्वर्यमोक्षङ्गळागि विरुद्ध फल कॊडुक्कक्कू डुमो ? निरैकरवनुडैय अभिसन्धि भेदत्तालॆ ऒरुविरै करिसि अदु प्रपत्तिय आवे ऎन्दु स्थापिसिदरु. प्रासकवागि, ई साध्यॆपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळल्लि विश्वासवु कम्मियागुवदक्कॆ हेतुवागि कॆलवु शब्दगळुण्टॆन्दु हेळि अवुगळिगॆ परिहारवन्नु हेळु त्तारॆ. शिलरु कॆलवरिगॆ इवत्तिल् ई साद्योपायगळल्लि, विश्वासवु कुलैयुम् पडियु नष्टवागुव प्रकारवन्नू, अदक्कॆ परिहार तन्नू, तॊल्लुगिरोम् - मुन्दॆ हेळुवॆवु इदु प्रतिज्ञा वाक्यवु. मॊदलु विश्वास शैथिल्य उण्टागुवहागॆ माडुव ई पक्षवन्नु अनुवाद माडुत्तारॆ, भक्तिप्रपत्तिगळु, बुद्दि भेदत्तालॆ - सज्ज अथवा उद्देशद भेददिन्द, ऐश्वर मोक्षळागिर - अधिकारियु ऐश्वर्यवन्न पेक्षिसिदरॆ अदन्नू, अथवा मोक्षवन्न पेक्षिसिदरॆ अद न्यू, हीगॆ बेरॆबेरॆयाद, विरुद्ध फल - व्यत्यस्तगळाद फलगळन्नु, हेगॆ व्यत्यसवॆन्दरॆ ऐश्वर्यवॆल्ला अल्ला स्थिर फलग सुळ्ळवु, मोक्षवादरू नित्यवागि निरतिशयवागि महत्तागिरुवदु, हीगॆ भिन्न फलगळन्नु, कॊडुक्कडमो - कॊडलु साध्यवो ? ऒन्दु कर्मक्कॆ ऒन्दु नियतवाद फलविरबेकु. शरणागतियया गलि उपासनवे आगलि अधिकारियु ऐहिकादि सम्पत्तन्न पेक्षिसिदरॆ आ फलवन्नू आथवा मोक्षवन्न पेक्षिसिदरॆ अदन्नू, हीगॆ ऎरडु भिन्न फलवन्नु, ऒन्दे कर्मवु हेगॆ कॊट्टितु ? ऎन्दाक्षेपवु. ई आक्षे पवु ऒन्दु लोकदृष्टान्तमूलक व्यक्तगॊळिसल्पडुत्तदॆ, हेगॆन्दरॆ विरैक्किरवनुडैय अभिसन्धिभेदत्तालॆ - बीजबित्तुवन सल्पद भेददिन्द, ऒरुविरै-ऒन्दु बीजवु बेरॊरु फल कॊडुक्क________________
२३९६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वेरॊरु फलत्तैदु कॊडवो? ऎनन्नु शिलर् फार् है 1९, इ दु परिहार–न्यायळाल् बाधिकवॊण्णाद पडि प्रत्यक्षादिग पोलॆ स्वविषयतिल् प्रमाणमान शास्त्रं काट्टुगैयाल् इप्पडि कॊडुव, लोकलु व कूडमो - भिन्न फलगळन्नु कॊडलु साध्यवो ? ऎन्नु शिल पाप्पर् गळ् - ऎन्दु कॆलवरु आलोचिसुवरु. भत्तवन्नु बित्ति ऒब्बनु रागि पैरन्नू, इन्नॊब्बनु गोधि पैरन्नू, तन्न इष्टानुसार पडॆयुवदु हेगॆ असाध्यवो हागॆ भक्तियागलि, प्रपत्तियागलि ऒब्बनिगॆ ऐश्वर्यवन्नू इन्नॊब्बनिगॆ मोक्षवन्नू अवरुगळ पार्थ नानुगुणवागि कॊडलु साध्यवल्लवॆम्बुदु आक्षेपवु. इदक्कॆ परिहार वन्नु ऎरडु विधवागि अनुग्रहिसुत्तारॆ. शास्त्रमर्यादॆ यल्लि प्रत्यक्षानुमानगळ न्यायवु कूडुव दिल्लव, ऎन्दु तिळि सु ता रॆ. आदरॆ अनेक कडॆगळल्लि शास्त्र सगळु लोकदृष्टान्तदिन्द समर्थिसल्पट्टिरुत्तदॆयल्ला ऎन्दरॆ, समर्थनॆयन्नु माडबहुदु. आदरॆ शास्त्र पगळन्नु लोक न्यायदिन्द हॊडॆदु हाकुवदु सरियल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इदुकु, परिहारम् - इदक्कॆ परिहारव क्रियापदविल्ल दुदरिन्द हिन्दिन “शोल्लु गिरोम् ” ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु ; अथवा परिहारवु एनॆन्दरॆ ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु, न्यायक्क लाल् बाधिक्क वॊण्णाद - प्रत्यक्षानुमान प्रमाणगळिगॆ सम्बन्धिसिद न्यायगळिन्द बाधिसकूडद, ऎन्दरॆ हॊडॆदु हाक कूडद, तिरस्करिस बारद ऎम्बर्थवु, प्रत्यक्षादिगळॆ पोलॆ स्व विषय प्रमाण मान शास्त्रम् - लोक विषयगळल्लि प्रत्यक्षवू, आदिशब्ददिन्द अनु मानवू हेगॆ प्रमाणगळॊ, हागॆये “स्वविषयल्” ऎन्दरॆ प्रत्यक्षानुमानगळिन्दल्लदॆ शा नाव सेये शास्त्रदिन्द मात्र वेतिळियतक्क विषयदल्लि, अथवा भक्ति प्रपत्ति रूपसाद्यो पाया नु स्थानदल्लि, प्रमाणमान - प्रमाणवागिरुव, शास्त्रम् - शास्त्रवु, काट्टु गैयाल् - तोरिसुवदरिन्द, इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ ऒन्दे अनुष्ठानवु अधिकारिय प्रार्थना नुगुणवागि भिन्न फलदायकवागु________________
साध्य पाय शोधनाधिकार वद, कूडु म - उपपन नादुदु अथवा समञ्जसवादुदु. लौकिक विषयदल्लि प्रति कानुमानगळु नायव. अतीन्द्रिय वाद विषयदल्लि पतकानुमानगळु प्रयोजनवादवल्लवु. सर्वश्वरनु ऒब्बनुण्टु, आतन स्वरूपविन्तादुदु, सर्वॆश्वरनन्न हॊन्दुव उपायगळु इवु, इन्तह नम्म इन्द्रियगळिगॆ गोचर वल्लद विषयदल्लि शास्त्रवे प्रमाणवु, लौकिक तन्न वादगळु अवुगळ विषयदल्लि उपयोगवादवुगळल्लवु. शास्त्र मर्यादॆयन्नु ऒप्पि कॊण्डु अवुगळन्नु बेकादरॆ लोकतर्कदिन्द समर्थिसबहुदु. इन्तह तर्कवन्नु वेदवू कूड अनुमोदिसुत्तदॆ ; हेगॆन्दरॆ, सर्वॆश्वरनु, जगत्तिगॆ सर्वविध कारणनु ऎन्दु सम ९ ल यथोर्णनाभि सृजते निर्माणदल्लि हेगॆ निमित्त उपादानादि कारणवो लोक न्यायवन्नु तरबहुदु. आदरॆ, “नहि वचन न्याय गृह तेच जाडरॆ हुळवु तन्तु हागॆ ऎन्दु विरोधॆ यः प्रवर्तते” ऎम्ब न्यायानुसार अतीन्द्रिय विषयदल्लि लोक न्यायवन्ननुसरिसि, शास्त्रवचनवन्नु हॊडॆदु हाककूडदॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द साध्यॆपायानुष्ठानवु अधिकारानुगुणवागि तन्न इष्टार्थ प्राप्तिगागि शास्त्रगळल्लि विधिसिरुवदरिन्द भिन्न फलगळन्नु कॊडुवदरल्लि सन्देहविल्लवु, स्वर्ग अथवा ऐहिक फलगळन्नु कोरि दरॆ अवुगळू, मोक्षवन्नु प्रार्थिसिदरॆ अदू दॊरॆयुत्तवॆम्ब भाववु. आदरॆ शास्त्रवॆम्बुदु यावुदु ऎन्दु केळबहुदु. कॆलवु महनी यरॆन्दु भाविसल्पट्टरुववर हेळिकॆगळाद प्रजापति स्मृति రాపిల स्मृति, इत्यादि वाक्यगळॆल्ला शास्त्रगळे ? अवुगळु इतर श्रत्यक्षग *गॆ विरोधवादवुगळागिवॆयल्ला? हागादरॆ याववुगळन्नु शास्त्र वागि इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दॆम्ब विषयदल्लि, “ आ बण्ण निवेदाश्च तारो ममांसान्याय विस्तरः । पुराणन्धरशास्त्रञ्च विद्या ता चतुर्दश” ऎम्ब मनुवाक्यानुसार ई हदिनाल्कु प्रमाणगळु. इवुगळन्न नुसरिसिरुव पाञ्चरात्रवॆम्ब भगवच्छासवू, इवु गळन्ननुसरिसिरुव आळ्वाराचार्य सूक्तिगळू नमगॆ प्रमाण 20 इवुगळन्नॆल्ला प्रमाणवागिट्ट कॊण्डु, लोक दृष्टान्त न्यायगळॆन्द समर्थिसिदरॆ सर्कवु, हागल्लदॆ लोकदृष्टान्त________________
२३९८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे धर्मशीलनाय् उदार नान राजवुक्कु विलैयाग एदेनु मॊन्नॆ कॊडुत्ताल् पॆरुव निलै किडैक्तवु ; अदु तन्नॆ ये उपहार बुद्धियाल् कॊडुत्ताल्, वेण्णुवदॆल्ला ं क्किक्कुवु काणानि नोम्, इब्ब प्रपत्तिगळ प्रयोज न्यायगळन्नु तन्दु शास्त्र प्रमाणगळन्नु दूरीकृत माडिदरॆ असमं जसवाद कुतर्कगळागुत्तवॆम्ब तात्पर्यवु. इन्तह शास्त्रवन्नु दूरीकृतमाडिद तरवु “तर प्रतिष्ठानात्” ऎम्ब ब्रह्मसूत्र दल्लि (शा, २ १. ११) निन्दिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये सिद्धपाय शोधनाधिकारदल्लि “कुतर्कवाळदष्ठानां विभ्रान्तेन्द्रिय नाजिनाम् । अन्यथा प्रतिभाति” ऎन्दु इतिहास समुच्चयदल्ल निन्दिसल्पट्टिरुत्तदॆ. मुन्दॆ इन्नॊन्दु विधवागियू समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. बीजदृष्टान्तदिन्द भिन्न फल लोकदल्लि कण्डिल्लवॆन्दल्लवे पू पक्षवु हेळल्पट्टितु. आदुदरिन्द लोकदृष्टान्तदिन्दले समाधानवु युक्तवॆन्दु भाविसि भिन्न फलवुण्टॆन्दु बेरॆ दृष्टान्तगळ मूलक व्यक्तपडिसुत्तारॆ - लोकलम् - लोकदल्लू, धर्मशीलनाद उदार स्वभाववुळ्ळ राजनिगॆ, निलैयाग - क्रयवागि, एदोनु मॊन्नु - यावुदादरू ऒन्दन्नु (ऒन्दॆरडु निम्बॆ हण्णन्नेयागलि) कॊडुत्ताल् - कॊट्टरॆ, अदु पॆरुं विद्यॆक्किडैक्कु- अदु बाळुव बॆलॆयु लभिसुवदु ; अदु तन्नॆ - अदन्ने, उपहार बुद्दिया ले-राजमर्यादॆ ऎम्ब बुद्धियिन्द, कॊडुत्ताल् कॊट्टरॆ, वेणु वदॆल्ला किडैक्कु - ईतनु प्रार्थिसुवदॆल्ला लभिसुत्तदॆ ऎम्बु दन्नु, काणानि - नावु प्रत्यक्षदल्ले कण्डिरुवॆवु ; प्रत्यक्ष प्रमाणदिन्दले वेदवॆम्ब भाववु ; ऒब्ब कवियु ऒन्दु असदृश ग्रन्थवन्नु बरॆदु राजनिगॆ समर्पिसिदरॆ, अदर क्रयदल्लि दृष्टि इट्टु कॊट्टरॆ अदर बॆलॆयाद ऒन्दॆरडु रूपायिगळु मात्र ईतनिगॆ लभि सुत्तवॆ. हागल्लदॆ राजनिगॆ मय्यादार्थवागि समर्पिसिदरॆ, आतनु अदरिन्द सुप्रीतनादरॆ ईतनु केळुव अतिशयवाद इष्टार्थगळु- लभिसुत्तवॆ. हीगॆ नडॆदिरुवदु नावु प्रत्यक्षदल्ले कण्डिरुत्तेवॆ. G________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३९९ नान्तर परनुन्नु प्रवृत्तिधर्म कोटॆयिले निरुम् ; भग वच्चरणार्थिगळुक्कु निवृत्ति धर्मङ्गनाम्, इन्वर्थं नित्य नैमिति कादिगळिलुक्कुम्, ऎम्ब भाववु. आदुदरिन्द हागॆये भक्ति प्रपत्तिगळु अधिकारिय इष्टानुसार भिन्न फलदायकगळागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब तात्प र्यवु. प्रत्यक्षदल्ले ऒन्दे कारणवु भिन्न फलगळन्नु कॊट्टिरुव दन्नु इतर लोकदृष्टान्तगळिन्द व्याख्यातृगळु व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. बॆत्तद बीजक्कॆ अग्नि संयोग उण्टादरॆ विजातीयवाद कदळियु (बाळॆगिड) उण्टागुवदन्नू हागॆये द्रव्यार्जनॆगॆ साधनवाद रत्न मॊदलादवुगळल्लि पुरुषभेददिन्द न्यूनाधिक फलवुण्टागुवदन्नू कण्डिरुवॆवु. हागॆये भक्तिप्रपगळू सर्वफलगळन्नू कॊडुवुवु ऎम्ब तात्पर्यवु आदुदरिन्द भक्ति प्रपत्तिगळ प्रवृत्तिधर्मरूप वाद कामकर्मगळागि परिणमिसि, ऐश्वर्यादिगळन्नु साधिसिकॊड बहुदु ; निवृत्ति धर्मरूपवाद फलाभिसन्धिरहितवादवुगळागि मोक्ष वन्नु साधिसिकॊडबहुदु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द स्थापिसुत्तारॆ- – इब्ब प्रपत्तिगळ - ई भक्ति प्रपत्ति रूप साद्योपायगळु, प्रयो जनान्तर परनुक्कु - मोक्षवल्लदॆ इतर प्रयोजनगळन्न पेक्षिसु ववनिगॆ, प्रवृत्तिधरकोटियिले - प्रवृत्ति धम्मगळॆम्ब तरगतियल्लि निरुं निल्लुवुवु ; ऎन्दरॆ काव्यकगळ हागॆ फलगळन्नु कॊडुवुदु. भगवच्चरणार्थिगळु कु भगवन्तन पादकमल गळन्नॆ प्राप्यवागि अपेक्षिसुववरिगॆ, परम पददल्लि आतन पाद द्वन्ददल्लि कैर्यपररिगॆ ऎम्ब भाववु, अवु, निवृत्तिदरळाम्- निवृत्ति धर्मगळागुवुवु. अधिकारगळ अभिसन्धिय व्यत्यासदिन्द ऒन्दे अनुष्ठानवु भिन्न फलगळन्नु कॊडुत्तवॆ ऎम्बुदु तात्पर्यवु. जातेष्टादिगळू कूड फलाधिसन्धियिल्लदॆ अनुष्ठि सल्पट्टरॆ नैमित्तिक गळागि परिणमिसि विशेष भगवणन मूलक अतिशयित फलव न्नुण्टुमाडबहुदु, अदे फलकामनॆयिन्द माडल्पट्टरॆ काव्य वागि परिणमिसि अनित्यफलवन्नुण्टुमाडुत्तदॆ. हागॆये इवुगळू ऎन्दु आज्जु करिसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु आदरॆ काम्यवागि प्रवृत्ति________________
२४०० श्रीमद्रहस्य त्रयसार यथाभिसन्धि भेदात् एतयो र्भिन्न फलत्वं, तथा भिन्नाधिकारादपि एक फलसाधनत्वम्, इप्पडिये आवृत नावृतादिगळाले विषमस्वभावान धर्मवागि अनुष्ठिसि, अनित्य फलकामनॆयिन्द माडिदरू कूड, भगव तादारविन्ददल्लि माडिद शरणागतियादुदरिन्द, सुकृतवागि परिण मिसि कालक्रमदिन्द सद्दु रूपदेशादिगळु लभिसि, मोक्षार्थवागि प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसि, दिव्य वैकुण्ठवन्नु “नहिकल्याणकृत्कश्चिद्दु र्गतिं तातगच्छति” ऎम्ब वाक्यानुसार पडॆयबहुदु. हीगॆ प्रवृत्ति धानुष्ठानवु उत्तरोत्तर निवृत्ति धरानुष्ठानक्कॆ हेतुवाग बहुदु. हीगॆ ऒन्दे धरवु अभिसन्धि भेददिन्द प्रवृत्ति धरवागलि निवृत्तिधर्मवागलि आगि, फल भेदवन्नु, “प्रवृत्ति पुनरावृत्ति निवृत्ति परमागतिः” ऎन्दु मोक्षधर्मदल्लि हेळिरुव हागॆ कॊट्टु, पुनस्संसारक्कागलि मोक्षक्कागलि सहकारियागबहुदु. इद्द र्थम् - ई अभिप्रायवु ऎन्दरॆ ऒन्दे धरानुष्ठानवु भिन्न फलग ळन्नुण्टुमाडुवदॆम्बुदु, नित्यनै मित्तिकादिगळिलुम् ऒक्कुं नित्य नैमित्तिकळल्लि तुल्यवादुदु, समानवादुदु नित्यक्कॆ उदा हरणॆयागि, सन्द्योपासनादिगळु कॆलवरिगॆ प्रत्यवाय परिहारार्थ वादुदु मात्रवे यागि, इन्नु कॆलवरिगॆ मोक्ष प्राप्तिगॆ सहकारिया गियू आगबहुदु, नैमित्तिकक्कॆ हिन्दॆ जातैष्टिय निदर्शनवु हेळ ल्पट्टितु. हीगॆ अधिकारिय अभि सन्धि भेददिन्द फलभेद उण्टॆम्बु दन्नु शास्त्रवू हेळुवदरिन्दलू, लोकन्यायदिन्दलू, समञ्जसवे आदुदरिन्दलू स्थापितवु ऎम्ब भाववु . इवुगळिगॆ अभिसन्धि भेददिन्द भिन्न फलत्ववु हेगो, हागॆ आधिकारि भेददिन्द एकफलत्ववू कूडुत्तदॆ. प्रसकवागि इन्नॊन्दु पूरै पक्षक्कू समाधानवन्नु हेळु तारॆ. पू पक्षवु हेगॆन्दरॆ, उपासनवु चिरकाल साध्यवादुदु, यावजीववू नडॆसतक्कद्दु, महात्मयत्न साध्यवु, ई देहावसानदल्ले________________
(95) उ सासन प्रप व न ८ ? इदु कुत्तरव डिये सिद्धम LIBRARY ACADEMY OF SANSKRIT RESTARCE MELKOTE-678 47 साद्योपाय शोधनाधिकार २४०१ वॆन्नि ळ एक फल साधनवाग कॊडुमो अधिकारि विशेषत्तालॆ लोकद इर मोक्ष प्राप्ति आदरू आगबहुदु, अथवा एळम्बि सबहुदु : हीगॆ तुम्बा गुरुतरवादुदु; प्रपदनवादरो क्षण काल साध्यवादुदु, अति सुलभवागि सहृदनुहेयवु देहावसानदल्लि मोक्षदाय कवु ; इन्त ह गुरु लघगळाद उपायगळॆरडक्कू मुमुक्षुगळिगॆ तफलवॆन्दरॆ ऒप्पतक्कद्दॆ ऎन्दाक्षेपवु ; इदक्कॆ मुन्दिन वाक्य दिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- इप्पडिये - हीगॆ ऎन्दरॆ हेगॆ अधिकारिय इष्टार्थानुगुणवागि अनित्य फलवागलि निरतिशय नित्य फलवागलि ऒन्दे अनुष्ठानदिन्द लभिसुत्तदो, हागॆये अदे न्याय दिन्द, आवृत्त ना वृत्ति विषमस्वभावळान - भक्ति मार्गदल्लि प्रारब्बवॆल्ला कळॆद नन्तरवॆ वॆक्षनादुदरिन्द अनभ्युपव्रत प्रार बृवू कळॆयुवदक्कागि ऒन्दु वेळॆ आवृत्ति इद्दरू इरबहुदु, आदरॆ प्रपत्तिगॆ अनावृत्तियॆ विना आवृत्तियिल्लवु, हीगॆ व्यत्यस्तवाद स्वभाववुळ्ळ, उपासन प्रपदनगळु, एकफल साधनवागक्कू डमो - ऒन्दे फलवाद मोक्षवन्नु साधिसि कॊडुत्तवॆन्दु हेळु वदु समञ्जसवो ? इदन्नु उत्तरम् - इदक्कू कूड समा धानरूपवाद उत्तरवु, एनॆन्दरॆ :- अधिकारि विशेषदिन्द, लोक वेदण्णळिरडिय - लोकदृष्टा तदिन्दलू वेदगळल्लि पठितवागिरु वदरिन्दलू तोरिबरुवदु हेगो हागॆ, सिद्ध - स्थापित वु. ऒन्दे अनुष्ठानक्कॆ अभिसं भेददिन्द भिन्न फलवु हीगॆ समञ्जसवो, हागॆये भिन्ना नुष्ठानगळिग एकफलवू समञ्जसवु इदु तक मत्तु वेद सिद्धवॆन्दु सहवागि हेळिदरु. आदुदरिन्द मोक्षार्थि यागिरुववरु, उपासनक्कॆ अधिकारियागि भक्त पायवन्नु कैकॊं डरॆ, अथवा प्रसदनक्कॆ अधिकारियागि भरन्यासवन्नु कैकॊण्डरू ऒन्दे फलवाद मोक्षप्राप्तियुण्टागुवदू सह समञ्जसवे, इदक्कॆ लोक दृष्टान्त शास्त्र प्रमाणदरत : उण्टॆन्दु हेळिरुत्तारॆ, लोक दृष्टन्तक्कॆ ऒन कृषि बि द सन्तॆ 55 न न इन्नॊब्बनु________________
१९०१ श्रीमद्रहस्य त्रॆयसारे आदृस्तानां फल निष्प विळम्बा विळम्ब शापरिहार मुमुक्षुक्कळाय् स्वतन्त्र प्रपत्ति हण्णिनवरगळुक्कु उपायमुम् मोक्ष मुम् एकरूप मायिरुक चॆ देयुं संसारि अडिट्बाल् वरु ऒरैयिन् वाणिज्यदिन्द साविर रूपायियन्न क्लिप्त कालदल्लि सम्पादिसबहुदु, इल्लि भिन्नाधिकारिगळु ऒन्दे फलवन्ने हॊन्दिरुत्तारॆ, हागॆये वेद दल्लू मानस मन्त्रस्नानक्कू जलाशयदल्लि वारुणस्थानक्कू ऒन्दे फलवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, हागॆये त्रिवर्णदवरिगू शूद्ररिगू नित्य नैमित्तिकगळु भिन्नवादवुगळागिद्दरू अवरुगळिगॆल्ला फलदल्लि समभाववे उण्टु इदन्नु तिळियदॆ शूद्रादिगळिगॆ शूद्रसाधु ऎन्दु हेळिरुवहागॆ अवुगळु अति सुलभवागिद्दरू कष्टतरगळाद अनु ज्ञानपरराद ब्राह्मणरल्लि असूयॆयु तप्पलिल्लव. इन्तह दृष्टा तगळु लोकानुभवविरुववरिगू, शास्त्रमर्यादॆयन्नरितवरिगू, व्यक्तवादुदरिन्द अवुगळन्नु उदाहरिसदॆ, सिद्ध ऎन्दु इष्टु मा इवे हेळिदरु. लोक वेद ऎम्ब प्रयोगदल्लि लोक शब्दक्कॆ लोक्यते अनेन ऎम्ब व्यत्पत्ति मूलक प्रमाणवॆन्दु श्री निगमान्तदेशिकरे अर्थमाडिरुत्तारॆ. इल्लि प्रमाणवु शास्त्र प्रमाणवादुदरिन्द, वेदवु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द गो बलीवर्द न्याय रीत्या लोकवॆन्दरॆ स्मृति ऎन्दु अर्धमाडिरुत्तारॆ. स्मृति शतिगळल्लि सिद्धवॆन्दु अर्थ माडबहदु. आर दृप्तरिगॆ फलप्राप्तियल्लि विळम्बविळम्बगळु युक्तवो ऎम्ब शजा परिहारवु. ऒन्दे उपायवाद भरन्यासवन्ने इब्बरु मुमुक्षुगळु अनु पिसिद्दरू, इब्बरिगू मोक्षफलवु ऒन्देयागि इद्दरू, आत्रनाद ऒब्बनिगॆ विळम्बविल्लदॆ देहावसानदिन्द मोक्षवॆन्दू, दृप्तनाद मत्तॊब्बनिगॆ विळम्बदिन्द देहावसान उण्टागि मोक्षवॆन्दू, हीगॆ हेळुवदु उचितवो ऎम्ब आक्षेप तन्दरॆ अदक्कू समाधानवन्नु________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः २४०३ कुरुकि तारतमत्तुडाग तव तामिचैयालॆ काल रॆदिल् एच्चु रुत्ताले फलत्तिल् विळम्ब विळम्बगळ् क डुव, आळ्वार् (गळ) नाथमुनिगळुळ्ळिट्टारु भगत्सा का हेळुत्तारॆ :-मुमुक्षुक्कळा मोक्षार्थिगळागि, स्वतन्त्र प्रपत्ति पण्णिनवर् गळुक्कु - भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदवरिगॆ, उपा यमुम् - उपायानुष्ठानवू, मोक्षमुम् - अदर फलवाद मोक्षवू कूड, एकरूपमायिरु कचॆ, देयुव - समानवागि ऒन्देयागिद्दरू कूड, संसारल् - संसारदल्लि, अडि ट्बाल् - संसारतापदिन्द कालु बॆन्दु होगुवदरिन्द वरु - प्राप्तवागुव, त्वरॆर्यि तारतम्य तुक्किडाग - त्वरॆयल्लिरुव व्यत्यासक्कनुगुणवागि, तव तामिच्छॆयाले-आया अधिकारगळ इष्टदिन्द, कालं कुरुक्किरदिल् - तनगॆ देहाव सानवू मोक्षवू उण्टागबेकाद कालवन्नु कोरुवदरल्लिरुव, एच्चु रुक्कत्ता लेहॆच्चु कडवॆ.यिन्द, फलत्तिल् - फलवुण्टागु वदरल्लि विळम्बाविळम्बगळु, कूडु - सल्लुत्तवॆ. ई सन्दर्भ दल्लि इब्बरिगू प्रपदनानुष्ठानवू ऒन्दे, फलवू ऒन्दे, हीगिरुवाग कॆलवरिगॆ मोक्ष प्राप्तियल्लि विळम्बवु, इन्नु कॆलवरिगॆ विळम्बविल्लदि रोणवू, हीगॆ ऎल्लादरू उण्टॆ ऎम्बुदु आक्षेपवु. कॆलवरु संसारदल्लिरुवदु बॆङ्किय मध्यदल्लिरुवहागॆ भाविसुवरु. अन्त ह आरु ऒडने देहावसानमूलक मोक्षवन्न पेक्षिसुवदरिन्द, शरणा गतर अभीष्टवन्नु दयपालिसलेबेकॆम्ब कङ्कणबद्धनागिरुव सरेश्व रनु ऒडनॆ अनुग्रहिसुवनु. इन्नू कॆलवु काल इल्लि इद्दु भोगग नन्ननुभविसि देहावसानानन्तर मोक्ष बेकॆन्दु सल्पिसिदवनिगॆ हागॆये दयपालिसबेकागुत्तदॆ. हीगॆ शरणागतियन्ननुष्ठिसुवाग माडिद सल्प क्कनुगुणवागि विळम्बवागियू विळम्बविल्लदॆयू फल प्राप्तियुण्टागुवदरल्लि एनॊन्दू आसमञ्जसवादुदिल्लवॆम्ब भाववु. हीगॆ प्रपदन कालदल्लि माडिद सल्प भेददिन्द विळम्बा विळम्बगळु प्राप्तवागुत्तदॆम्बुदु सिद्धवु. हीगॆ (१) ऒन्दु अनुष्ठानवु सल्प भेददिन्द भिन्न फलवन्नु कॊडलारदॆम्ब, (२) ऎरडु भिन्न धरगळु________________
१९०४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कादिगळु ण्णायरुक्क, शिलरु इवै यक्कॆ जॊळिगैक्कु कार इव, प्रपत्ति काल फलसङ्कल्प कर (सुकृत) विशेष म गवुमाम, ऒन्दे ९ न्नु क ड व (ब, (२) भिन्न नक्कॆ फलवु ऒन्दादरू फलप्राप्ति यल्लि काल वरु आक्षेपगळू हिन्दॆ खण्डिसल्पट्टवु. वैषम्यम; प्रारब्ध मुन्नु कोलिन धिकारिगळ ऒन्दे अनु ष्ठा व्यत्यासवु सरियल्लवॆम्ब हागॆये प्रासकवागि, प्रदन ६द सभेददिन्द भग ऎत्तााारादिगळु कॆलवरिगॆ लभिसबहुदु ; इन्नु कॆलवरिगॆ लभि सदे इरबहुदु ऎन्दु उपदेशिसुत्तारॆ, आळ वार- श्री ना इवरु आवा ग४८ ऎम्ब पाठवादरॆ ऎल्ला (हत) आळ्वारुगळु, मत्तु नाथमुनिगळु उट्टारु मॊद लादवरिगॆ, भगवा त कादिगळु, इल्लि आदि पददिन्द उपायानु ष्टाना नन्तर बुद्धिपूर्वक अकृत्यक रण कृत्याकरणर प अपराधगळिल्लदे इरोणवू सह हेळल्प ट्टितु. इदु सारि स्वादिसियवर अभि प्राय वु सारि दीपिकॆयवरु आ भगवन्तन साक्षात्कारदिन्दुण्टागुव आनन्दवू निरपराध कैङ्क र्यवू, हेळल्पट्टितॆन्दु अभिप्रायपडुवरु ; उण्डा यि रुक प्राप्त1 रॆवाग, तिलरु. इन्नु कॆलवरिगॆ, इवॆ, य निक्कॆयॊळिगै कुव इवुगळल्लदे इरुवदक्कॆ ऎन्दरॆ भगवा तर लभिसदे इरुवदक्कू मत्तु साध्यना या नु ष्ठानद न६र बुद्धि पूरकवाद अकृत्य करण क त क क ण १ प आ र गळु स घटिसुवदक्कू कारण वॆसॆ प्रशस्ति कल्लि इ - षं - व्यत्यासव कॆलवरु उप र न न तन६६ : ग व क र बे कॆन्दू मत्तु मर क द प श वु इल बेकॆन्दू सल्लिसि माडु त्तारॆ; आदुदरिन्द अवरिगॆ अन्तह फलवु. इन्नु कॆलवरु हागॆ सल्पिसदे प्रसदन माडुत्तारॆ, अन्तवरिगॆ भगवा का ता रवु भि दे इरबहदु, मत्तु पार : द १ प : स व नतिसदे इरबहुदु ऎम्ब तात्पर्य. आदु दरिन्द प्रारब्द सुकृत विशेष मागवुमान् - प्रपदन कालदल्लि हागॆ सल्लिसदॆ प्रपदन माडिदवनिगू ऒन्दुवेळॆ भगवत्साक्षात्कारव लभिसबहुदु, अदु C , C________________
साद्योपाय शोधनाधिकार १४०४ फलांशव सकृ हत्तिया ले सिद्ध मा नालु- * कॊलाद अंश – वृत्त पिन्नु तीव्र संवेग सिरिद्दरु पुनः प्रपत्ति पण्णवु माव. परब्ध कर्मद सुकृतविशेषद फलवागलू बहुदु. हीगॆ हेळिदुदु हागॆ कॆलवरिगॆ लभिसदे इरुवदु प्रारब्द दुष्कृत विशेषवागवु माम् ऎन्दु हेळुवदक्कू उपलक्षणवागि इट्ट कॊळ्ळतक्कद्दु. हीगॆ कॆलवरिगॆ भगवत्पाक्षात्कार उण्टागुवदक्कू, बुद्धि पूरो राघादि गळिल्लदिरुवदक्कू, ऎरडु कारणगळन्नु तिळिसिदरु :- (१) प्रपदन काल दल्लि अवुगळिगागि सल्पिसिरोणवू, (२) हागॆ सल्पिसदे इद्दरू उण्टादरॆ प्रारब्ध सकृत विशेषव लकवू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु’ आळ्वारुगळल्लि श्री नम्माळ्वारवरिगॆ साक्षात्कारवू जन्मप्रकृतियिं दले उण्टु; नित्यसूरिगळवतारवादुदरिन्द ; मत्तु आरनॆय पत्ति नल्लि श्रीनिवासनल्लि “आगलगिर्ल्ले” ऎम्ब पाशुरदल्लि सा प्रपदनवन्नू अनुष्ठिसिरुत्तारॆ, परमात्म साक्षात्कारवन्नू सल्लिसिरुवदरिन्द अदू लभिसिरुत्तदॆ. अक्रूररिगॆ अवगाहन कालदल्लि उण्टाद सका तारवु ई ऎरडु कारणगळिन्दलू उण्टागिरबहुदु; श्री विदुररिगॆ प्रारब्ध कर्म सुकृत मूलक उ-टागिरबहुदु. प्रपदन कालदल्लि सल्लिसदे इरुवदरिन्द परमात्म साक्षात्कार विल्लदिरोणवू, ब द्विपूरा घद सङ्घटनॆयू उण्टागबहु दॆन्दु हेळल्पट्टितु आदरॆ मोक्षक्कागि प्रपदनवु सहृदन स्त्रीय वॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, भगवा कातरवू, बुद्धिपूर घविल्ल दिरोणवू उण्टागुव हागॆ माडिकॊळ्ळुवदक्कॆ एनादरू उपाय उण्टो ? आग बुद्दियिल्लदॆ सल्लिसलिल्लवु. आग सल्पिसदे निन्तु होदवु लभिसुव हागॆ माडिकॊळ्ळलु एनादरू साधन उण्टॆ ? ऎम्ब प्रश्नॆयु प्रासकवागि उण्टागुत्तदॆ. आगिन प्रपद नानुष्ठा नवु मोक्ष प्राप्तिगागियादुदरिन्द अदु सहृदनुहेयवे. आदुद रिन्द आग प्रर्थिसदे इरुव अंशगळिगागि पुनः प्रपदनवन्नु अनुष्ठिस बहुदॆन्दू इदरिन्द मॊदलन ष्ठिसिद प्रपत्तिगॆ एनॊन्दू तॊन्दरॆ यिल्लवॆन्दू उपदेशिसुत्तारॆ. मुळ्ळु - मॊदलु, मॊदलु को________________
२४०६ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे अथ दृष्टार्थ प्रपत्ति वैफल्य दर्शन प्रयुक्ता विश्वास शजां वारयति 73 वेरे शिलर् दृष्टार्थ प्रपतिगळिगॆ शिल फलियादॊळिय कण्णु सकल फलसाधनमान प्रपत्तियिले अति शक्ति पण्णु वारगळ, अवगळ्ळियु मल्लाद शास्त्रार्थ ळिप्पडिगळिले कर्म क साधन वैगुण्यक्कॆ ट्टु तॆळिविक वेणु, इण्णु कर लिन फलांशम् - मोक्षार्थियागि प्रार्थिसिद फलभागवाद मु क्रियु, प्रपत्ति याले सिद्द मानालुम् - आ प्रपदनदिन्द निस्सं शयवागि लभिसुवदादरू, कोलाद अंश - आग अपेक्षि सदे इरुव भागवन्नु कुरितु, तीव्र संवेगम् - तुम्बा परिता पवु, सिर नारु - हुट्टि दवरिगॆ, पुनः प प पण्णवु माम - पुनः प्रपत्तियन्नु माडबहुदु. मॊक्षक्का ये पुनः शरणागतियन्नु माडुवदु युक्तवल्लवे विना, प्रारब्दद पापांशवु कळॆयुवदक्का गियागलि, बुद्धि पूराघ सङ्घटनॆयिन्द परिताप हट्टि आदरॆ शमन क्कागि प्रायश्चित्त रूपदल्लियागलि पुनः शरणागतियन्नु माडबहु दॆम्ब भाववु. मुन्दॆ दृष्ट फलक्कागि माडिद प्रपत्तियु फलिसदिरुव प्रयुक्त उण्टागुव अविश्वास शनिवृत्तियु वेरे शिलर् - इन्नु कॆलवरु, दृष्टार्थ प्रपतिगळि प्रत्यक्षगळाद पुरुषार्थ प्राप्तिगागि माडिद प्रवत्तिगळल्लि, शिल - कॆलवु पुरुषार्थगळु, फलियादॊळियक्कण्णु - फलिसदे इरुव दन्नु कण्डु, सकल फलसाधनमान प्रपत्तियिलॆ - सरियागि अनु ष्टिसल्पट्टरॆ सकल फलगळन्नू साधिसिकॊडुव ऎन्दरॆ चतुर्विध पुरु षार्थगळन्नू साधिसिकॊडुव प्रपत्तिय विषयदल्लि, अतिश साध्यवायवागलु अर्हवल्लवॆम्ब वादमूलक हॆच्चाद श यन्नु, हण्णु वार् गळ् - माडुवरु; कॆलवरु ऐश्वर सुतह प्राप्ति गागि प्रपत्तियन्ननुष्ठिसबहुदु ; अवु अवरिगॆ लभिसदे होदुदरिन्द अदरल्लि विश्वासवन्नु तॊरॆयबहुदु, इदरिन्द प्रपत्तियु सरियाद________________
साद्योपाय शोधनाधिकार कर्मवैगु मावदु ? महा विश्वा सादिगळ कुरैगै, कर्तृवै गुण्य मानदु ? प्रपन्नु चॆन्न अधिकारं न्यून मागै साधनवैगुण्य मानदु ?यथाशास्त्रम् प्रपत्र नुष्ठानत्तुक्कु साध्यॆपायवल्लवॆन्दु भाविसुवदु सरियल्लवु ; एकॆन्दरॆ प्रपत्तियु दृष्टा दृष्ट गळाद चतुर्विध पुरुषार्थगळन्नू साधिसिकॊडुव मा हाळ्मॆयुळ्ळदु, शरणागतन कोरिकॆयन्नु सल्लिसुवदक्कागिये सश्वरनु बकङ्कणनागिद्दानॆ. हीगिरुवाग प्रपत्तियु दृष्टार वन्नु साधिसि कॊडदे होदरॆ, अदन्ननुष्ठिसुव क्रमदल्लि वैगुण्य उण्टॆन्दु भाविसतक्कद्दु न्यायवे विना, अदु प्रबलवाद उपाय वागलेनू सन्देहविल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. प्रपत्तियु फलिसदे इरलु मरर वैगुण्य मूलकवॆन्दु अन्तह पूरैपक्षिगळिगॆ तिळिसि, अवर अन्तह अज्ञानवु तॊलगुवहागॆ माडतक्कद्दॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अवर्ळ्ळॆयुम् - अन्तह, शास्त्रज्ञान विल्लदॆ भ्रमॆयुळ्ळवरन्नु कूड, अल्लाद शा स्वार्थळिडिये- इतर काव्यशास्त्रगळल्लि कारीरी मॊदलाद यागगळल्लिरुव प्रकार कर वैगुण्यवेनु, कत्र वैगुण्यवेनु, साधन वैगुण्यवेनु, यिट्टु - - बॆळियिट्टु, इवुगळ मूलकवागि प्रकाशपडिसि, तॆळविक्कवेणुं सरियाद जि. ज्ञानवुण्टागुवहागॆ माडबेकु. काव्य भागदल्लि शास्त्रवु * वृष्टि कामः काशीरायजेत” मळॆ बेकॆम्बपेक्षॆयुळ्ळवनु कारी रीयागवन्नु माडबेकॆम्ब विधि इरुत्तदॆ. ई यज्ञदल्लि कर कत्र साधन वैगुण्यगळिल्लदिद्दरॆ यज्ञपूरियल्लि मळॆयु बरुत्तदॆ. इल्ल वादरॆ यज्ञागगळल्लि एनादरू न्यूनतॆयुण्टादरॆ इल्लवु. आग कारीरी यज्ञवु सत्यवादुदल्लवॆम्ब भाववु हेगॆ उण्टागुवदिल्लवो, हागॆये प्रपत्तियू सह दृष्टार्थदल्लि प्रपत्तियु फलिसदे होदरॆ कर कर साधन वैगुण्यगळिन्द हागायितॆन्दु भाविसतक्कद्दॆ विना, अन्तह दोषगळिल्लदिद्दरॆ प्रपत्तियु अधिकारिय दृष्टारवन्नू हागॆ अदृष्टार्थवन्नू सह साधिसिकॊडुवदरल्लि ईषदपि सन्देहविल्ल वॆम्ब भाववु काम्य करगळल्लि साज्यवागि यथाविधि अनुष्ठानदिन्द फलसिद्धियुण्टन्दु हेगॆ नम्बिकॆयो, हागॆये प्रसदनदल्लि ऎन्दु________________
२ ४०८ श्री मद्र हस्यत्रयसारे मूलमान सदपदेशादिगळ ग्रक्कॆ यॊळिगॆ, इगुण्यळ निक्के प्रपत्तिहण्णिन पॊदु त तैलळागक्कॊलिन दृष्ट ळुव सिद्धिक्काण नि न्नॊम्. पूर्ण नम्बिकॆ इरतक्कद्दॆम्ब भाववु मुन्दॆ कर्म क साधनॆ वैगुण्य दोष गळु यावुवॆम्बुदन्नु तिसुत्तारॆ प्रपत्तियु सा धिकारवाददु, हीगिरुवल्लि अदक्कॆ कत्र वैगुण्यवॆन्दरेनु ? प्रपद नवु ऒन्द. वारसिक बुद्दि, विशेषवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, हागादरॆ अदक्कॆ करवै गुण्य उण्टॆ ? हागॆये अदक्कॆ साधन वैगुण्यवॆन्द रेनु ? ऎन्दरॆ, अवु मरन निरूपिसुत्तारॆ. इडि - ई सन्दर्भ दल्लि, करगुण मातनु - ऎन्दरेनु? महा विश्वासवे, वॆ इद लादवुगळु, करैगॆ - ननवागिरोणवु ऎन्दरॆ महा विश्वास रूपवाद अण्णने इल्लदुदरिन्द प्रसदनवु फलिसलिल्लवॆन्दु हेळत कद्दु; इल्लि आदिशब्ददिन्द कारण मॊदलाद अण्णगळ न्यूनतॆय हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ अधिकारियल्लि न्यूनतॆ ऎन्थाद्दॆम्बुदन्नु तिळि सत्तारॆ. कत्रवैगुण्यवॆन्दरेनु ? प्रपत्तिकु चॆन्न प्रपत्तिगॆ हिन्दॆ उपपादिसिद अधिकारवु, न्यून माग्य - इल्लदिरोणवु तानु अनन्य गति कनाद दरिन्दल्लवॆ प्रपत्तिगॆ योग्यनु, हागल्लदॆ शरणागति यन माडिबिट्ट उ पायान्तर वन्नू अवलम्बिसिदरॆ शरणागतियु फलिसवदिल्लवु. साधन गुण्यवॆन्दरेनु ? यथाशास्त्रव प्रप तनुष्ठानत्तुक्कु - शास्त्रदल्लि हेगॆ विधिसिदियो हागॆ प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसवनक्कॆ, मूल मान - कारण वाद, उपदेशादिगळनिक्कॆ यॊळिगॆ - सदरुविनल्लिरदॆ, काद गुणगळॆल्ल सम्पूर्णवागि इरुव गरुविन लाभवू अन्तवरिन्द प्रप्तवागुव, शरणागति शास्त्र विषय वाद उप दॆ ‘श मुन्तादवुगळिल्लदे होगॆणवू, इन्त ह दोषग इल्लद हागॆ दृष्टार्थक्केयागलि, अदृष्टार्थक्कॆयागलि अनुष्ठिसिद प्रपत्तियु ऎन्दिगू विफलवागुवदिल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. इ वै गुण्यळ क्कॆ - ई मूरु विध वैगुण्यगळू इल्लद हागॆ, प्रप पण्णिन पोद. - प्रसक्तियन्न सष्टिसिदाग, तलळाग आ प्रक तिय फलगळागि, कोलिन - अक्षिसि, दक्षळव - प्रत्यक -________________
(95) साध्य पाय शोधनाधिकार प्रपत्ति भक्त एव, नतु अय्यो इति पक्ष स नि रास सनिरासक शास्त्रान्तर वेरे शिलर् प्रपत्ति शास्त्रतोडु डु वारियर सर्वशास्त्रज्ञळुक्कुम् प्रवरकान व्यासा म’ - सिद्धिसिरुव वाद पुरुषार्थगळू कूड, सिद्धिक्क काणानि दन्नु कण्डिरुवॆवु. द्विपदिय मानभङ्ग समयदल्लि दृष्ट फलवागि सिद्धिसिद हागू, विभीषणनिगू कुचेलनिगू दृष्ट फलवु अपेक्षितवल्ल दिद्दरू सिद्धिसिदहागू, ध्रुवनिगू गजेन्द्रनिगू सिद्धिसिद हागू प्रत्यक्ष वागिये सिद्धिसुवदॆम्ब भाववु. आददरिन्द प्रशस्तियु साभीष्ट साधकवाद सराधिकारवाद साध्यॆपायवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवु. मुन्दॆ कॆलवरु वॆ कोपायवु “ तमेव विर्द्वा अमृत इह भवति, नान्यः पन्ना अयनायविद्यते” ऎम्बुदन्नु तमगॆ प्रमाणवागि माडिकॊण्डु, रकु, पाय मात्रवे मोक्षसाधकवु, प्रपत्तियादरो “मामेव ये प्रसद्यन्ते” ऎम्ब (२, ७ १४) गीता श्लोकदल्लि हेळिरुवहागॆ अण्ण मात्रवे ऎन्दु भाविसुवरु. ई अभिप्रायवन्नु प्रमाणगळ पूर्वकवागि खण्डिसुत्तारॆ. प्रपत्तियु स्वतः अज्जियागि उपाय रल्लवु, अज्जियाद उपासनक्कॆ अण्ण मात्रवॆम्ब वाद निरासवु मॊदलु पूर्व पक्षवन्नु अनुवादमाडि अनन्तर खण्डिसुत्तारॆ वेरे शिल- इन्नु बेरॆ कॆलवरु, प्रपत्ति शा डुम् - प्रप तिशास्त्रदॊन्दिगॆ य, शा सान्तरडुव - इन्नु बेरॆ शास्त्र गळॊन्दिगॆय, वशियर - एनॆन्दू व्यतासविल्लदहागॆ, सर्व शास्त्रार्थ ज्ञळु कुम्-समस्त शा स्वार्थगळिगू प्रवरकराज्य, व्यासलि मॊदलादवरु, आदि शब्ददिन्द पराशरादिगळु हेळल्पट्ट, पूर्व पक्षियु तनगॆ सहायवॆन्दु भाविसि श्री व्यासक्तियन्नु उदाहरिसु तारॆ ; श्री व्यासरिगिन्त शास्त्रज्ञरू, जिनिय दॊरॆयलाररु, आदुदरिन्द अवर दिव्य सूक्ति यन्नु प्रमाणवागि उदाहरिसुवदु.________________
२४१० श्रीमद्र हस्य त्रयसारे दिगळ” (१) “ आलोड सर्वशास्त्राणि विचार्यच पुनः पुनः इदमेकं सुनिन्नं धैयो नारायणस्सदा” ऎन्नुव, (२) “हरिरेक सैदा धैयो भवद्धिस्सत्व संस्कृतै” (8) “स्मर व्य सततं विष्णु” ऎन्नुव, इप्पडि निष्कर्षियानिगॆ स पत्ति मात्रमॆ मोक्ष साधन मागक्कूड मो ? (४) * नामेव तम्म वादक्कॆ बलवॆन्दु भाविसि हेळुत्तारॆ (१) “सर्व शास्त्राणि समस्त शास्त्रगळन्नू, आलोड - चन्नागि विमर्शिसि नोडि, पुन पुनः - पूराकर विरोधगळू याव उण्टागदॆ इरुवद क्कागि, अवु गळन्न पु 18 पुनः, विचार्य - विवेकोत्मज्ञानदिन्द विचारमाडि, इदमेकं सु निष्टन्नम् इदॊन्दे सरि ऎन्दु चन्नागि निश्चयिसल्पट्टितु, एनॆन्दरॆ, धैयो नारायणस्सदा - मुक्तिगॆ म ख्यवाद उपायक्कागि श्रीमन्नारायणनु यावागलू ध्यानिस तक्कवनु, उपासिसल्पडतक्कवनॆम्ब भावव.” ऎन्नम् - ऎम्बदा गियू, (२) “सत्व संस्कृतैः - समार्गदल्लि सदाचार्यदिन्द स प्रतिष्ठितरागिरुव, भवद्धि - निम्म गळिन्द, श्रीहरियॆ, एकः - ग तारणनागियू उपासनागि मोक्षप्रदनागियू आतनॊब्बनॆ, सदा - यावागलू, धैयः - उपास्यनु,” ऎन्नुम् - ऎम्बदा - - गि य (३) “विष्णवु, सततं - यावागल, स्मरः स्मरिसल *नु.” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, इप्पडि निष्कर्षियानि हीगॆ व्यासरु निष्कर्षिसि हेळिरुवाग, सकृत पत्ति मात्रवे - ऒन्दु सल माडिद प्रपत्ति मात्रवे, मोक्ष साधनवागकॊडवो ? मोक्षक्कॆ साधनवागलु साध्यवो ? प्रपत्तियु आण्ण मात्रवे ऎन्दु भाविसि, अण्णने ऎल्लियादर फलवन्नु साधिसितो ? अरियु साधिसबह.द. ऎम्ब तात्पर्ववु प्रपत्तियु अवे सरि ऎम्बु वे दक्कॆ गीता प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ; आदरॆ चरमकदल्लि प्रपत्तियन्नु अज्जियागियू उदाहरिसिरुत्तदॆयल्ला ऎम्बाक्षेप बन्दीतॆन्दु भाविसि, अदन्नू कूड अवागिये भाविसतक्कद्दे 99 (२) भार, आनु. १८, ३४, (३) हरिवंश, १३२, १४ (२) हरिवंश, १३२, ८. (४) १. ७, १४.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २४११ ये प्रपद्य” इत्यादिगळ अण्ण प्रपत्ति विषय ळा ना रोलॆ, चरमश्लोकादिगळु सपरिकर प्रपॆत्तिय भक्त माग विधक्किरन वाग वेावो बॆन्नु कॊल्लुवर ग, इदुवु $ न्यायवॆन्दु पूर्व पक्षियु हेळुत्तारॆ. “मामेवये प्रपद्य- “नन्नॊब्बनन्नु मात्रवे कुरितु यारु प्रपत्तियन्न नुष्टिसुवरो ?” इत्यादिगळ् - इवॆ मॊदलाद प्रमाणगळु, अण्ण प्रपत्ति विषय ळाना ले - उपासनक्कॆ अवाद प्रपत्ति हेगोहागॆ, गीता १८ने अध्यायद ६६नॆय श्लोकवाद, चरम श्लोकादिगळु - * सर्वध रा” ऎम्ब चरमवू, आदि पददिन्द अदरहागॆये स्वतन्त्र प्रसय हागॆ तोरुव इतर प्रमाणगळू कूड, सपरिकर प्रपत्ति - गळिन्द कूडिद प्रपत्तियन्नु, भक्त माग उपासनक्कॆ अण्ण वागि, विधिक्किरनवागवेण्णावो-विधिसुत्तदॆ ऎन्दाग बॆ- डवो ? ‘ऎन्नु कॊल्लुवग - ऎन्दु आक्षेपिसि हेळुवरु, *मामेव ये प्रपद्यन्तॆ” ऎम्ब पूराश्लोकव यावुदॆन्दरॆ, दैवी हैवागुणमयि मम माया दुरत्यया । मामेवये प्रपद्यन्ते मायामे तान्तरन्तिते ॥ ई त्रिगुणात्मकवाद प्रकृतिय : लीला परनाद नन्न सम्बन्धवादुदु, इदरल्लि भोग्यत्व बुद्धियन्नु बिडुवदु तुम्बा कष्टवु, अदर बलॆ १-०द तप्पिसिकॊळ्ळुवदु सुलभवल्लवु निरतिशयानन्द सुखवन्नि युव नन्नन्नु उपासनॆ माडुवदक्कॆ इदु दॊड्ड प्रति बन्धकवु. नन्नन्नु कुरितु प्रपदनानु ष्टानवन्नु माडिदवरु इन्तह प्रबल प्रति बन्धकवन्नु सुलभवागि दाटुवरु ऎम्बुदु ई श्लोक तात्पर्यवु. इदरिन्द ई शरणागतियु माया तरणक्कागि उपासनॆ कैगूडु वदक्कागि विधिसल्पट्टितॆम्ब भावव. ई अभिप्रायक्कनुसार वागि यल्लवे चरम,श्लोकदल्लि हेळल्पट्टिरुव शरणागतियन्नू अन्व यिसतक्कद्दु? अदन्नु स्वतन्त्र प्रप निधियागि भाविसलु हेगॆ साध्य वॆम्बुदु पूर्व पक्षिय अभिप्रायवु. सर्वपा भू मोक्ष यि फ्यामि ऎम्बुदरिन्द उपासनॆगॆ प्रतिबन्धकगळाद समस्त पापग ळिन्दलू बिडिसुवॆनु अळबॆण्ड ऎम्ब तार्यविद रू इरबहु 3 Wy________________
२४१२ श्रीमब्रहस्य त्रयसारे ఎ d आ मनुपपन्न म् :-(१) “शरणं तां प्रपना ध्यान योगविवर्जिताः । तेपिमृत्युनतिक्रम यान्ति तत्वं पदम् ” ऎन्नुवर्, (२) “य, दैन काम कामेन नसाध्यं दॆम्बुदू मत्त “सत्वर्धा परित्यज्य” ऎम्बुदरिन्द मोक्षक्कॆ उपा सिनरूप उपायान्तर त्यागवन्नेनू हेळलिल्लवु ; आ उपायान्त रक्कॆ ई प्रपदन रूप अब्बक्किन्त बेरॆयाद इतरगळ त्यागवे बोधिस ल्पट्टि तॆन्दू पूर्वपक्षिय आशयवु. ई अभिप्रायगळु सरियल्लवॆन्दु मुन्दॆ उपपादिसुत्तारॆ :- इदुवुमनुस नन्न ई पूर्व पक्षवू कूड मेलिन इतर पूर्व पक्षगळ हागॆ समञ्जसवादुदल्लवु. मॊदलु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसि स्वतन्त्रवागियू प्रपत्तिय . अण्णु ऎम्बुदरल्लि सन्देहविल्लवॆन्दु स्थापिसुत्तारॆ (१) * ध्यानयोग विवर्जिताकि ध्यानयोगवन्न वलम्बिसल- स पूर्ण अशक्तरागि रुव, ये - यारु, त्वां - शरणागत वत्सलनाद निन्न न, शरण- निन्नन्नु, शरणागतिय मूलक सिरूपायनन्नागि, प्रश्न न्ना 6 आश्रयिसुवरो, तेपि - भक्तियोग निष्ठर हागॆ अवरू कूड, मृत्युं - संसारवन्नु अतिक्रम्य - दाटि, तत - आनन्दमयवॆन्दु महा प्रसिद्धियु हॊन्दिद, वैष्णवं पदं-तद्विष्टो परमं द ऎन्दु श्रुति यल्लि हेळिरुव दिव्य वैकुण्ठन्नु, यान्ति-होद तारॆ.” हीगॆ ई श्लोकदल्लि भक्ति मार्गवु हेगॆ मोक्षेपायवॊ हागॆये उपासनॆय गन्धवे इल्लदॆ असतुग्धरादभक्तिगॆ अधिकारिगळल्लदॆ स्त्रीयर, शूद्रादि गळू हीगॆ सत्वरिगू प्रपत्तियु स्वतन्त्रवाद उपायवॆन्दु हेळल्ल ट्टिरुत्तदॆ ; (२) 4 कामकामेन - पुरुषार्थगळ कावनॆयुळ्ळ येन - ब्राह्मणादि कैवर्णिकरेयागिरबेकम्ब आवश्यकतॆयिल्लदिरुव याव अधिकारियिन्दलॆयागलि, साधनान्तर Â - ज्योति मादि बेरॆ साध गळिन्द, नसाध्यं . * कारविरुव वैव्य, हायादिगळॆल्ल दिरुवदु, इवे मॊदलाद असमर्थतॆयिन्द सास असाध्यवादुदु याव फलवुण्टो, हीगॆ काव्य कर्मगळन्नॆसगि पडॆयलु याव अधि कारिगॆयागलि असाध्यवाद मनोरथव यावुदुण्टो *दू, वत्तु 66 εθ (१) ब्राह्म पुराण, (२) अहि. सं. ३७, २५________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २४१३ साधनान्तरैः । मुमुक्षुणा यत्सान्न योगेन नच भक्तितः । प्राप्य ते परमं धाम यतोना वर्ततेयतिः । तेन तेनास्यते तत्रन्ना सेनैव महामुने ॥ परमात्माच तेनैव साध्यते पुरुषोत्तम- ।” ऎन्नुव, इत्यादि व चन मुमुक्षुणा - प्रकृति बन्ध मोक्षवन्नु अपेक्षिसुव अधिकारियिन्द ऎन्दरॆ मोक्ष र्थियिन्द, इदरिन्द हिन्दिन पूर्वार्धदिन्द हेळल्पट्ट अधिकारिगळु बुभुक्ष गळे विना मुमुक्षुवल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु ; मुख्य वागि अर्थ काम परॆयन्नु पूर्वार्धदल्लि हेळि, मॊ क्षकामरन्नु उत्त रार्धादिगळिन्द हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्द ; साङ्खेन - ज्ञान योगदिन्दलागलि, योगन - कर्मयोगदिन्दलागलि कूडिद भक्ति तः - भक्तियोगदिन्दलागलि, यतिः - इन्द्रियगळ नियमन पूर्वक ऐहिकदल्लि वैराग्य उळ्ळवनु, यतः नाव ते-यावुदन्नु होगि सेरिद नन्तर अल्लिन्द हिन्तिरुगि बरुवदॆम्बुवदिल्लवो, अन्तह परमन्धाम - सर्वोत्कृष्टवाद तद्विष्टॊति परमुं हदम् ऎन्दु श्रुति यल्लि अतिश न वागि श्लाघिसल्पट्ट दिव्य वैकुण्ठवु, ना प्यते - विघ्नगळु कळॆयदॆ इरुवदरिन्दलो, अभ्यास सालदिरुवदरिं क लो, विश्वास सालदिरुवदरिन्दलो, अधिकार शून्यतॆयिन्दलो ना प्यते - हॊन्दडुवदिल्लवो, तत् - अवॆल्लवू, ऎन्दरॆ आ फलवॆल्लवू, ओ महा मुनिये, तेन तेन आया अधिकारियिन्द, न्यासेनैव - स्वतन्त्र प्रपयि -दलॆ, आ व्यते हॊन्दडुत्तदॆ. तेनैव , आ भरन्यासदिन्दले, परमात्मावाद पुरुषोत्तमन कूड, साध्यते-सिद्योपायनागि निन्तु रक्षिसुवहागॆ साधिसल्पडुत्ता नॆ, इल्लि भक्तियोगवाद उपासनदिन्दलू साधिसलसाध्यवादुदन्नू प्रपत्तिय ०दले साधिसबहुदॆन्द, सश्वरन सिपायनागि उपासनॆय स्थानदल्लि ताने निन्तु निस्संशयवागियू खण्डितवागियू नडॆसिकॊडुवररिन्द, भक्तु पायक्किन्त सुलभवागि साधिसिकॊडुव उपायवॆन्दु हेळिदुदरिन्द, भन्यासवू स्वतन्त्रवाद उपायवॆं बुदु सिद्धवु. ई श्लोकक्कॆ ससमञ्जसवागि हीगॆ अर्थ हेळदॆ भिन्न भिन्नवागि अर्थ माडिरुत्तारॆ. “येन” “तेन” ऎम्ब शब्द 2________________
२४१४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे ऎन्दु हेळि. याव आग ऎरडु हेळिकॆगॆ गळु अधिकारि परवाद शबगळल्लवु मनस्सिनिन्द, आ मनस्सिनिन्द ऎन्दर्थमाडिरुत्तारॆ. तृतीयॆगळु ऒट्टिगॆ हेळिरुवदू येन ऎन्दु मनस्सिगेनॆ प्रसिद्धि हेगॆ ? इच्छॆयु आगकूडरो ? ऎम्ब आक्षेपगळ. टादीतु. इन्नु कॆलवरु भरन्यासवे सिद्धपायनन्नु साधिसि कॊडुत्तदॆन्दु हेळिदरॆ “यमेष वृणु ते तेन लभ्य” “ सरनु यावनन्नु मु क्रिगॆ योग्यनॆन्दु वरिसुव नो अवनिगॆ मोक्षवु” ऎम्ब विरोधवागुवदिल्लवो ऎन्दाक्षेपिसुवरु. आ श्रतियु सत्येश्वरनु तन्निष्टानुसार मुक्तियन्नु कॊडुवनॆन्दु हेळलिल्लव, यावनु साध्य पायानुष्ठानदल्लि तुम्बा प्रीतियन्नु सर्वॆश्वरनल्लि माडु वनो, अदरिन्द प्रीतनाद श्रीयः पतियु ईतनु मुक्तिगॆ योग्य नॆन्दु वरिसुवनॆम्ब भाववु. इदक्कॆ निदर्शनवागि बालकरु बरी परी कैगॆ होगुवदरिन्दले तेर्गडॆयागुवदिल्लवु ; परीक्षिकनु यावनन्नु तेर्गडॆगॆ अर्हनॆन्दु चुनायिसुवनो अवने आर्कनागुवनु ऎन्दरॆ परीक्षकनु तन्निष्ट बन्दन्तॆ तेर्गडॆयन्नु हॊन्दिसुवनॆन्दागुत्तदॆये? अथवा परीक्षॆयु निरर्थकवॆन्दागुत्तदॆयो ? ऎरडू आगुवदिल्लवु. हागॆये इल्लियू ऎम्ब भाववु. प्रपत्तियु ई पायवॆम्बुद रल्लि सन्देहविल्लवु, अदरिन्द प्रीतनाद सिद्योपायनाद परमात्मने ईतनु दिव्य वैकुण्ठवन्नु हॊन्दलर्हनॆन्दु वरिसतक्कवनु ऎम्ब भाववु. ई अभिप्रायवन्ने संहिता वाक्यवाद “परमात्माच ते नैव साध्यते पुरुषोत्तमः” ऎम्बुदु समर्थिसुत्तदॆ. आदरॆ, इन्तह सुलभोपायद उपदेशवु गीतॆयल्लिल्लदे इरब हुदे ? ऎन्दरॆ; अर्जुननु २-७ नॆय श्लोकदल्लि मॊ हज्ञानवु तॊलगि, तनगॆ परम श्रेयस्सुण्टागुव उपदेशक्कागि स्वतन्त्र प्रपत्तियन्ननु ष्ठिसिरुत्तानॆ. पुनः ११नॆय अध्यायद ४२, ४३, ४४नॆय श्लोकगळल्लि तानु स्नेह भावदल्लि श्रीकृष्ण 5ाहाय नन्न तिळियदॆय मरॆतू माडिद सापराधगळन्नू क्षमिसु ऎन्दु इन्नॊन्दु सल स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसिरुत्तानॆ मत्तु १८ नॆय अध्यायद चरम श्लोकवु अण्ण रूप शरणागतियादरॆ ऎरडक्कू आन्वयिसुव हागॆ उपदेशिसिरुत्तारॆ.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार आले, स्वतन्त्र प्रश सिद्दित्ताल्, इन्नि ययव नुक्कु श्री वैकुण्ठ गदग-डि यिले स्वयं फलमाग “ धैयो न’ रायणस्सदा” ऎर अर्थल् र्त विळुक्काड हीगन्दनन्तर श्री वचन भूषणदल्लि मुक्तगॆयल्लि कॆलवरु अनु भनकररु, कॆलवर कैङ्कर्य पररॆन्दु हेळुव अभिप्रायवु सरियल्ल वॆन्दु सारसङ्ग्रहव्याख्यात्सवु हेळुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ, श्री सिळ्ळॆ लो आकल्यरवर आभिप्रायप्रकार परमात्मन सिपायवादरॆ भोग्यत्ववेह दिन्दलू मत्तु अवरॆन्नु कैङ्करदल्लि विनियोगिसुव रूपदिन्दलू आदुदरिन्द कॆलवरु अनुभवसररु कॆलवरु कैर्य पररु ऎबुदु अवर अभिप्रायवु इदु “परमात्माचते नैव साध्यतॆ ऎन्दरिन्द भरष्यासदिन्दले आतन साध्यनॆन्दु हेळिरु वदद समज सवागुवदिल्लव व्यक्तियल्लि सवॆवु हेळिरॆ वद रिन्द हीगॆ व्यत्यासगळन्नु हेळुवदु शास्त्र सम्मतवल्लवु ” ऎन्नुम् - ऎन्दु हेळुव, इत्यादिवचन ले - इन्तह प्रमाणवचनगळिन्द, स्वतन्त्र प्रप सिद्दिताल् - ई अरूपवाद स्वतन्त्र प्रपत्तिय सिद्धिसिदरॆ, ई निष्ठॆयुडैयवनुक्कु - इन्तह लघपाय निष्ठॆ यन्नु अवलम्बिसिदवनिगॆ, श्री भाष्यकाररु अवरु रचिसिद श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि हेळिरुव हागॆ, स्वयं फलमाक - स्वयम् अदे ऎन्दरॆ भक्तिये फलवु ऎम्बदागि, “ध्यॆयो नारायणप्पदा” ऎम्ब दर, अर्थल् - अर्थदल्लि, र्त विळक्काडु अन्वयत्तु कु विरोध मिल्फ् - स्वतः प्राप्तवाद अन्वयक्कॆ, ई ऎरडु उपायगळ स्वरू पानुगुणवागि अर्थ माडिदरॆ विरोधविल्लवु. हेगॆन्दरॆ, धैयो नारायणस्सदु ऎम्ब व्यासोक्तियल्लि हेळिरन ध्यानवु शक्त नाद भक्तियोगि विषयदल्लि, “भ क्ता त्वनया” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ उपाय रूप भक्तियू, अशक्तनाद प्रप निष्ठन विषयदल्लि फल रूप भक्तिय ऎन्दु अन्वयिसबहुदॆम्ब तत्सद व्र. अल्लि धैर्य ऎन्द. इष्टु मात्रवे हेळि, उपायत्वरदल्लि यागलि, फलरूप दल्लियागलि ऎन्दु हेळदॆ इरुवदरिन्द ऎरडक्कू समञ्जसवागुव हागॆ अन्वयिसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि श्री________________
२४१६ नैयत्तु कु श्री मद्र हस्यत्रयसारे विरोधविल्लॆ. इदु अरोगनुकु मारो ग्यार्थि कु क्षीरं सेव नन्नडुक्कु भाष्यकारर सूक्तियु यावुदॆन्दरॆ “महाविभूते श्रीमतश्च णारविन्दयुगळमननात्मसञ्जीवनेन तद्द तस्सर्व भावेन शरण मनुव्रजेत्, ततश्च प्रत्य हमाजीवनाव मनु स्मरेत्” “नित्यविभूति लीलाविभूति ऎम्ब उभय नियाम्यवर्ग वन्नुळ्ळ मत्तु श्रीमतः - लक्ष्मीयुक्तनाद ऎन्दरॆ श्रीयःपतियाद श्रीमन्नारायणन पादकमलद्वन्द्ववन्नु आ जीवन विषय दल्लि आतनल्लदॆ इन्नु यारिगू सामर्थ्यविल्लवॆम्ब भावनॆयिन्द आत नन्नु उपायवन्नागि वरिसतक्कद्दु, ततत्व - ऎन्दरॆ प्रपदनानुष्ठा नान्तरदल्लि, प्रतिदिनवू तनगॆ अलभ्यवाददु मुन्दॆ सत्येश्वरन करुणॆयिन्द लभिसुत्तदॆम्ब मनप्तियिन्द आजीवनक्कागि आत नन्नु ध्यानिसतक्कद्दु. इदरिन्द फलरूप भक्तियु हेळल्पट्टिते विना उपाय रूप भक्तियल्लवु. हागादरॆ धैयॊ नारायण सदा ऎम्बुदु ऎरडु विध उपायनिष्ठरिगू अन्वयिसबहुदो ऎन्दरॆ, अन्वयिसिदरॆ प्रत्यवायवेनु ? ऎन्दु केळुत्तारॆ. उपाय रूप भक्तिय विषयदल्लि धैयो नारायणस्सदा ऎम्बुदरिन्द यावजीववू उपासनॆयन्नु माडतक्कद्दु ऎम्बर्थवु फलरू प भक्तिय विषयदल्लि, भरन्यासरूप सहृदनुष्ठानवन्नू माडिदरॆ तनगुण्टागुव आजीवनक्कागि सर्वेश्वरनन्नु यावजीववू ध्यानिसतक्कद्दु स्मरिसतक्कद्दु ऎम्ब भाववु. हीगॆ ऒन्दे प्रयोगवु ऎरडु अधिकारिगळिगू अन्वयिसुवदुण्टो ऎन्दरॆ ऒन्दु दृष्टान्त मूलक आगबहुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ– क्षीरव- हालु, अरोगनक्कु- रोगविल्लदवनिगू, आरोग्यार्थि क्कु म आरोग्यविल्लदॆ अदन्नु बय सुववनिगू सह, सेव्यं - सेविसलु योग्यवादुदु, ऎन्नतॊडु ऎम्बुदरॊन्दिगॆ, इदु - ई, “धैयः” ऎम्बल्लि तोरिबरुव ध्यान रूप भक्तियु, ऒक्कुम् - समानवु हालु हेगॆ आरोग्यविरुवव निगू आरोग्यविल्लदॆ आरोग्यबेकॆन्दिरुववनिगू सह पुष्टि करवो, हागॆये भक्तियिन्द परमात्मनन्नु ध्यानिसुवदु, भक्ति निष्ठनिगू________________
साद्योपाय शोधनाधिकार अशः सदा भगवत्सरणे सराधिकारम्, २४१७ साण्ण मान ध्यान विशेषं सर्वाधिकारवनॆयागि लु, भगवद्विषयुत्तिल् अधिकारा रूप नाग अरियला मळवु (१) “निररव निन्नॆप्पद ग नी निन्नॆक्कॆ वेण्णु” इत्यादिगळिरडिये अनुसन्धिक्कवुं कुरॆ यिल्लॆ प्रपत्रनष्टिसिदवनिगू इब्बरिगू बॆकादुदु. भरन्यास माडिदवनु कृतकृष्णनु, हालु भोग्यवागिरुव आरोग स्थानीयनु, इवनिगू कृतज्ञताभाव प्रदर्शकवागि तन्न स्वरूपक्कनुगणवादुदागि भक्ति रूप ध्यानवु युक्तवु, उपसनानिष्टनु हालु आवश्यकवागिरुव आरोग्यवन्नु बयसुववन स्थानीयनु ; इवनिगॆ भक्तिरूप ध्यानवु उपायरूपदल्लि आवश्यकवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द निरन्तर भगवद्धानदल्लि सत्वरिगू अधिकारवु भक्तियु अष्टाङ्गयुक्तवागि ध्यानयोगिगॆ आवश्यकवु. आ ध्यान योगवु वर्णिकरिगॆ मात्रवे?? हीगिर वाग, भक्तिय सर्वाधिकार हेगॆ ? ऎन्दरॆ उपायरूप परभक्तियु उपासकनिगॆ आवश्य कवा दरू सामान्यवाद भक्तियु फलरूपवागि सारत्रिकवागि स्त्रीश द्रा मॊदलुगॆ 7०डु समस्तरिगू बेकादुदे ऎन्दु साज् मान ऎन्दु रम्भिसिद वाक्यमूलक हेळुत्तारॆ. सामान - 4ष्टगगळॆन्द युक्तवाद, ध्यान विशेषवु, सत्याधिकारम यागिलु ु - तैव र्णिकराद ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरिगॆ मात्रवॆ अधिकारवुळ्ळद्दागि स्त्री शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लदुदरिन्द सर्वाधिकारवुळ्ळदुदल्लदे इद्दरू, भगवद्विषय - भगवन्तनन्नु हॊन्दुव सन्दर्भदल्लि, अधिका रानुरूपवाग - समर्थरागियू त्रिवर्णदनरिगॆ गियू इरुव वरिगॆ उपासनवू, त्रिवर्णवल्लदवरिगॆ आशक्तरिगू प्रपत्तिय, हीगॆ अवरवरुगळ अधिकारक्कनुगुणवागि, अरियला मळवुम - ऎल्लिव कॆगॆ तिळियलु साध्यवागुत्तदो अल्लियवरॆगू (-) निरर-यावा (१) तिरुच्चन्दविरुत्त. १०१________________
२४१८ श्रीम प्रत्रय सर गलू, निन्नॆप्पदाग - हेगॆ स्मरणॆ युण्टागतक्क हागॆ नी - करु हळुवाद नीनु, निनैक्य वेण्णु मे - सल्पि सतक्कद्दु ” इत्यादि गळिरडिये - इवे मॊदलादवुगळल्लि केळिरुव हागॆ, अनुसन्धिक्कॆ वुव कुरैयि अनुसन्धान माडुवदरल्लिन न्यूनतॆ यिल्लवु. भरन्यासवन्नु माडि कृतकृत्यनिन्द प्रकन्ननिगू कूड उपासनारूप दल्लि तैलधारावदविच्छिन्नवाद भगवन्तन स्मरणॆ यु बेकागिल्लदिद्दरू सामान्य भगवत्सरणॆय, निरन्तरवागि अपेक्षितवे ऎम्ब भाववु. ई तिरुच्चन्द विरुत्तदॆ पूरा पाशरवु यावुदॆन्दरॆ :- 19 * इरन्नु रैप्पदन्नु वाळि येव नीर् निरमा । वररु इरुक्कुरिप्पिल् वैत्तदागिल् नन्नु शीर् 1 रन्न चि न्रि निन्नु निन्न पाद हजम् । निररं निनृहृदाग नीनि सैक्कॆ वेण्णु मे ॥ १०१ ४ 3 इदरर्थवु :- एनु - महत्तागिरुव, नीर् - समुद्रद हागॆ, निरत्तु - “ अप्रमेयो महोदधि” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ अपरि च्छिन्न परिपूर्णतॆयुळ्ळ, अमा - “ पिता त्वं माता” ऎम्ब क दल्लि उपपादिसिरुव हागॆ नमगॆ सर्वविध बन्धनादवने, इरन्नु याचिसि, उरैप्पदु उण्डु - विज्ञापिसिकॊळ्ळुवदु ऒन्दुण्टु, वाळि- निनगॆ मङ्गळाशासनवु, वरन्तर म - ई वृतानिगॆ कैङ्कर्यमा डुव परम श्रेयस्सन्नुण्ट. माडुवदे स्वभाववागिवुळ्ळ, मत्तु शीर् - स्थिरवाद कैङ्कर्य सम्राज्य रासश्रेयस्सन्नु, तिरुक्कु रिप्पिल् वैत्तागिल् - मनस्सिनल्लिट्टुदुदादरॆ, परचि - शब्दादि विषयगळल्लि प्रवर्तिसुव नन्न मनस्सु, ऒनिन्नु मत्तॆ यावुदरल्ल हागॆ होगदॆ निन्नल्लि स्थिरवागि निन्तु, निन्न पाद पङ्कयं - निन्न पाद कमलवन्नु, निरन्तर) - विच्छेदविल्लदॆ हागॆ, निनैप्पदाग - ध्यानिसुवहागॆ नी निन्नॆ कण्णु - निन, सङ्कल्पिसतक्कद्दु.” 66
- ई मेलॆ उदाहरिसिरुव २ भाष्यकाररवर वैकुण्ठगद्यदल्लि न वाक्यदल्लि आवनक्कागि प्रतिदिनवू भगवन्तनन्नु ध्यानिस तक्कद्दॆन्दु हेळिरुवदरि भ, स्वयं फलरूपवाद भक्तियु हेळ ल्पट्ट तॆम्बुदु विरुद्दाभिप्रायवागुवदु; प्रतिदिनवू माडतक्क द्दॆन्दु विधिसिरुवदरिन्द साध्यान विशेषवॆ- कॆ तलॆ कागुत्तदॆ.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४१९ श्री भाष्यकारैर्भरन्यासपायस उपादेयत्व कथन. श्री भाष्यकाररु निवुपाय निष्ठॆय शिरियग दृ लम्, पॆरिय गद्यलु, अरुळिच्चॆ दु श्रीवैकुण्ठगद्य इदू अल्लदॆ अवरु बरॆदिरुव नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लू पूजोपक्रमा त प्रत्यक्ष रूपानु ध्यानेन ध्याय न्ना सीत ऎन्दु हेळि रु दरिन्द उपासन मात्रवे उपायवॆन्दु हेळल्पट्ट हागॆ तोरु इदॆ; मत्तु श्री भाष्यदल्लि प्रसद विषयवे हेळल्पडदॆ वेदन मॊद लाद शट गळिन्द उपा सनवॆ हेळल्पट्टिरुवदरिन्दलू, ई उपासनॆगॆ अन न्यूपा यत्त प्रयोग विवर- उपासनवे उपा यवे एना भरनासवल्लवु” ऎम्बुदु कॆलवर पूर्व पक्षव; मत्तु श्री भगवद्गीतॆय, चरमशकद भाष्यदल्लि उपासनापरवागि व्याख्यान माडिदरॆ एना भरन्यास विषयवागि अर्थमाडलिल्लवु. इवॆल्ला कारण गळिन्दलू उपासनवे स द्योपायवे विना भरन्यारवु ऎम्बुदु कॆलवर अभिप्रायवु. इदु सरियादभिप्रायवल्लवॆन्दु मुन्दॆ तिळि सुत्तारॆ. “य दैन कामकामेन” ऎन्दारम्भिसि * साध्यते पुरु षोत्तमः” ऎन्द, मुगिसिरुव आर्बध वाक्यवु निस्संशयवागि ई पूर्व पक्षवन्नु खण्डि ऎन्दु ति यतक्कद्दु, आदरू स्वतन्त्र प्रपत्तियू सह उपायवे ऎम्बदु, श्री भाष्यकाररभिप्रा यवु. इदन्नु मुन्दिन वाक्यगळिन्द व्यक्तपडिसुत्तारॆ. श्री भाष्यकाररे स्वतन्त्र प्रपत्तिय अकरिसिरुत्तारॆ. उपायवॆन्दू श्री भाष्यकाररू सह, इल्लि श्री भाष्यकाररु स्वतन्त्र प्रप यन्नु उपायवागि अकरिसले इल्लवॆन्दु हेळुव पूर्व पक्षक्कॆ साधनॆ क्तियादुदरिन्द, अवर : कूड मरु गद्यगळल्लि उपाय वागि अज्ज करिसि तरॆन्दु हॆनतागि हेगॆ प्रयोगवु. इवु पाय निष्क्रियॆ - ई भरस्यासर प उपाय निष्ठॆयन्नु, शिरिय गद्दलव - वित गद्यवल्ल ऎन्दरॆ श्रीरङ्ग गद्यदल्लि, पॆरिय________________
२४२० श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तिलु मिन्निच्च र क्याट्ट, यिरु वनाथ् प्राप्य रुचि कुयादॆ वळर् न्नु पोरुमृडि क्रीडान अनुसन्धान विशे प “तन्न प्रत्यद मातॊजीवनाव मनुस्मरेत” ऎन्नु तुडब अरुळिच्चॆ दार्. गद्यलु - पृथु गद्यवल्ल ऎन्दरॆ शरणागति गद्यदल्ल, अरळि चॆय दु . अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळि, श्री वैकुण्ठ गद्यदल्ल, इन्नि पै - ई स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्ठॆ यन्नु, शुरण्ण काट - सह वागि तोरिसि, इरुन्सना ४ - प्रपन्ननु ई सृष्टियल्लिरुव तनक, प्राप्य रुचि कलैयाद - प्राच्यनाद श्री नः पतियन होगि सेरॆ बेकॆम्बुदरल्लि आशॆय नष्टवागद हागॆ, वळन्नु पोरुव डिक्कि डान-वृद्धियागुत्ता होग, नदक्कनुगुणवाद, अनुसन्धान विशेष नन्नु “ततश्च - अनन्तरद, प्रत्यहं प्रतिदिनवू, आ जीव - नक्कागि, एवं - हीगॆयॆ, अनुस्मरेत्-स्मरिसतक्कद्दु.” ऎन्नुत डण्ण - ऎन्दारम्भिसि, आरु च्चॆ दार् - कृपया अप्पणॆ कॊडिसि रुतार शिरि य गद्यवाद श्री ‘रङ्ग गव्यदल्लि प्रथमतः भक्तियोगक्कॆ असमर्थतॆयन्नु, भक्ति तदुसायत्वक्कॆ बेकाद समस्तात्मगण विहीनरॆन्दु हेळि, भगवन्यायातिरोहित स्वप्रकाशतॆयिन्दुं टाद कार्पण्यवन्नु प्रदर्शिसि, अदृष्ट सन्तारोपायः ऎम्बुद रिन्द अनन्य गतित्ववन्नु तोर्पडिसि, “निखिलजन्नु जात शरण्य” ऎन्दु सम्बोधिसि, साधारण जन्त गळिगू कूड शरण्यनागिरुववनु प्रसन्न राद तनगॆ परा खनागुवने ऎम्बभि प्रायवन्नु व्यक्त पडिसि, “ श्रीमन्नारायण तर चरणारविन्दयुगळं शरणमह प्रपद्यो” ऎन्दु शरणागति मन्ननुष्टिसि, हीगॆ भरन्यास माडुवाग महा विश्वासवु तन गण्टॆन्दु “ विश्वास पूरै कं भगवन्तं नित्य किङ्करतां प्रार्थये” ऎन्द हेळिरुत्तारॆ स्पध- गद्यवाद शरण गति गद्यदल्लि, प्रथमतः श्री शरणागतियन्नु पुरुषकारन अनुष्ठिसि अनन्तर श्रीयःपतिय रक्षणोपयुक्त कण गणगळन्नॆल्ला अनु सन्धान माडि “अशरण शरण्य अनन्य शरणस्त्रत्यादारविन्द य गळं शरणमहं प्रपद्यो” ऎन्दु शरणागतियन्ननुष्टिसिरु________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः २४२१ इस्र पन्न नुक्कु (१) “ पूशित्तु म पोनॆ न् पोदु” ऎर अनन्य प्रयोजसमान पूजा विशेषतॆ, (२) “ अथ परमै कान्ति भगवदाराधन प्रयोगं न, भगव सर्वेश्वरनु प्रति वचन रूप दल्लि अभयवन्नु “ नित्यकिं करॆ १ भविष्य सि, माकेत्रद संशयः” ऎन्दु दयपालिसि त्तानॆ. इदन्नु अन, सन्धान विशेषवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ ; एकॆन्दरॆ भर न्यासवु गुरुमुखेन सहृदन पैयव ई गद्यगळल्लि शरणमहं प्रपद्यॆ इत्यादिगळन्नु नित्यवू पठन माडुवदरिन्द नित्यवू शरणा गति यन्ननुष्ठिसिद हागल्लवु. प्रतिदिनदल्ल “यमं चारण रूप जपवु हेगॆ भरन्यासवागदॆ अदर माहात्म य अनुसन्धा नवो, हागॆये ई गद्य पठनवू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. हागादरॆ ई अन सन्धानदिन्दुण्टागुव प्रयोजनवेनॆन्दु पशि सबहुद - फलरूप भक्तियु सदा नॆलॆगॊण्डिरुव प्रयोजनवु. इदन्नॆ प्रास्य रुचि कलैयादे वळन्नु पोरुम् पॆडिडान अनु सन्धान ऎन्दु हेळियुत्तारॆ S आदरॆ श्री भाष्यकाररु तावु बरॆदिरुव “नित्य” वॆम्ब भगवदा राधन क्रमादिगळन्नु तिळिसुव ग्रन्थदल्लि “प्रत्यक्षरूपानुध्याने न ध्यायन्ना सीत” ऎन्दु उपासन रूपसाक्षात्कारवन्ने उ पदेशि सिरुव हागॆ तोरुत्तदॆयल्ला ऎन्दरॆ हागल्लवॆन्दू, आदु प्रपन्ननिगॆ बेकाद फलरूप ध्यानवाद भगवङ्ककरतियन्नू पर कान्तित्ववन्नू, बोधिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इवन्ननुक्कु ई प्रपन्ननिगॆ (१) “ पूशित्तु म पोक्किनेन् पोद,” सर्वॆश्वरनन्नु आराधिसुत्ता कालवन्नु कळॆदॆनु” ऎर - ऎम्ब हेळिरुव, अनन्य प्रयोजनमान - स्वयं प्रयोजन वागि इन्नु याव प्रयोजनक्कू अल्लद, पूजा विशेष - भगव दाराधनॆयन्नु, (२) * अर्थ अन तरदल्लि, परमै कान्तिनः – परमै कान्ति13, भग सदाराधन प्रयोगवन्नु, व - हेळुवॆनु ; भग « (१) नान्मुर्ख तिरुवन्दादि ६३. (२) श्री भाष्यकारर नित्यं.________________
२४२४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे
- अभिगमनादीनां स्वयं प्रयोजनन कर व्यत्वम् इप्पडि अनन्य प्रयोजन निरन्तर भगवदनुसन्धान परी वाहमान कैर्यत्तिले भगवच्चाक्तमुदाय, व्यास दक्षादि मताडुव सङ्गत माय, (१) “मर कळु मॆजर पाल्, (२) “ इरुवु मॊळ दे” ऎत्तर षाशुर तुक्कु विवक्षित वाग आचार्यर् गळ पट्टिन काल विभाग (३) “आ भिगर्च्छ हरिं प्रात- पश्चाद प्राणिजार्जिय्र । आर्च रल्लि सन्देहविल्लवॆन्दु तोरिसि अदक्कॆ प्रमाणगळन्नु सूचिसुत्तारॆ, इप्पडि - श्री’ भाष्यकाररु अप्पणॆ कॊडिसिरुव मेरॆगॆ अथवा इदे प्रकारवागिये हीगॆ, अनन्य प्रयोजन-बेरॆ याव प्रयो जनक्कू अल्लदॆ स्वयं प्रयोजनवाद, निरन्तरवू भगवदनुसं धानद, परीवाहवान, प्रवाहवाद कृर्यदल्लि, भगवा सूक्त मुमाय्-भग वच्छास्त्रदल्लि हेळल्पट्टु, व्यासद कादिगळ, मत नोडु सण्णतमाय् - अभिप्रायदॊन्दिगॆ सेरिदुदागि ऎन्दरॆ आ महर्षिगळ अभिप्रायक्कनुगुणवागि, “मरगळु” ऎम्ब कुलशेखराळ्वारवर पॆरुमाळ् तिरुमॊळिय एळनॆय पाशुरदल्लि * इरवु प्रॊळ दे” ऎरडागिरुव मत्तु मूरागिरुव ऎन्दरॆ ऐदागि रुव कालदल्लि स्तोत्र माडि ऎन्दरॆ पाञ्चकालिक अनुष्ठानगळिन्द भग वन्तनन्नु अर्चिसि ऎम्बर्थवु. ऎच्चर पाशुरुक्कु - ऎन्नुव पाशु रद, विवक्षितनाग - उपदेशक्कॆ उद्देशवागि, आचारगळ - श्री भाष्यकाररू मत्तु मङ्गिपुरद नम्बि मॊदलाद आचार्यरुगळु, पण्णिन काल विभाग - माडिद पाञ्चकालिक विभागवन्नु, (इदु नित्यत्तिलॆ सण्ण हित्तार् ऎम्बुदक्कॆ कर्मवु), कालविभाग हेगॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ– प्रातः - प्रातःकालदल्लि, हरिं - दुरितना शक नाद भगवन्तनन्नु, अभिगर्च्छ अभिगमनाराधनवन्नु माडि, पश्चात् - अनन्तर, द्रव्याण-आराधनॆगॆ बेकाद तुळसी पुष्प मॊद (n) 20. ads. n. 2. (9) 25. . . 2. (2) Son, 250.________________
(20) साध्य पाय शोधनाधिकार २४२५ यंश ततो देवं ततो मंर्त जपक्षसि । ध्याय न्न पि परन्देवं कालेसूस पञ्चसु – वर्तमानद जैवं पाञ्चकलि कवना । स्वार्जि र्गन्ध पुष्पा भै नु रू स तः । आ राधॆय९ हरिं भा गमयिष्यामि वार्सा” ज लाद द्रव्यगळन्नु, आर्जय्र, सम्पादिसुववनागि ( इदरिन्द) ऎरड नॆय उपदान कालवु कॆट्टित, ततः - अनन्त, देव-लिखा सक्तनाद, सर्वॆश्वरनन, अर्चय्र आराधिसुववनागि (इरिद वरॆनॆदु इच कालवु बोधिसल्पट्टितु) ततः - अनन्तर, मन्त्रा ज सन्नपि - अध्यक्षर इवॆ दादशाक्षरादि मन्त्रगळन्नु जपमाडि कॊण्डवनागि, (स्वध्यानकाल) परं देवं - सर्वॊ ना गिरुव सर्वॆश्वरनतॆ, ध्यायन पि - ध्यानिस वनागि ( - (1) काल) हीगॆ उत्तेषु पञ्चसु कालेसु - हेल्पट्ट ऐदु आ गळल्लि, वरमान-इर वरनागि, सदा च यावागलू, एवम् ई प्रकारवागि, पञ्च कालिक वना - ऐदु कालगळल्लि आराधि - सव मार्गदिन्द, सार्जि- - तन्निन्दलॆ? सम्पादिसल्पट्ट, इतर रिन्द सम्पादिसल्पट्टवदु अष्टु प्रशस्तवल्लवॆम्बुदु इदरिन्द एर्प एतु, शुभैः - मङ्गळकरगळाद, गन्ध पुष्पादॆ - गन्ध पुष्प 8 मॊदलादवुगळिन्द, धूप दीप निवेदन मॊदलादवुगळु आदि शब दिन्द हेळल्पट्टवु, शक्ति नु रूपतः आराधर्य - तन्न शक्तिगॆ अनुसारवागि आराधिसुवनागि, वासर्रा- दिनगळन्नु, गमयि फ्यामि- कळॆद वॆनु ऎन्दरॆ कालयापनॆ माडुवॆनु ; देवरु तनगॆ अनुग्रहि सिरुव स्थितिगॆ अनुगुणवागि आराधिस शिक्षरु, तुम्बा बडवनागिद्दरॆ, पत्रं पुष्पम् ऎम्बदागि अल्पवादवुगळन्नु इरिसिदरू स्वीकरिसुवनु श्री मन्तनादरू तन्न स्थितिगॆ अनुगुणवागि उत्तम वस्त्रगळन्नु सव र्पिसि आराधिसतक्कदु ; अथवा शक्त नुरगतः ऎम्बुदन्नु आरा धर्य ऎम्बुदरॊन्दिगॆ अन्वयिसिदरॆ, देहारोग्य भाग्यगळू तम्ब `शक्तियिरुवाग चन्नागि शास्त्ररीता आराधिसतक्कद्दॆन्दू, देहारोग्य * शक्तिगळु कम्मियागिद्दरॆ तदनुगणवागि आराधिसतक्कद्दॆन्दू * थ माडबहुदु ;” ऎन्नु - ऎम्बदागि, भाष्यकारर्- तम्म यतिपररु,________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे पदं” ऎम्ब मन्त्रवू, पुरुष सूक्तवू सह वेदगळल्लॆल्ला सर्व श्रेष्टवॆन्दु महर्षियिन्द हेळल्पट्टितु.), अल्लिन्द भोजनॆ, स्वल्प # विश्रव, अनन्तर, सध्याय कुवॆन्दु हेळि “भक्कॆ वं सुख यास्टाय तदन्नं परिणावयेत् 1 इतिहास पुराणा भाव वेदं समस ब्रह्मयेत्” ऎन्दु स्वाध्यायवन्नु हेळि “तथाक्षरेणस्वात्मानं योजयेतृ नेतिहि सषामेव योगानामात्मयोगः परस्कृतः योगेन विधिना करा तृयाति पद पक्षय” ऎन्दु योगवन्नु हेळि, कॊनॆगॆ “तदे !! तदखलेनोक महन्यहनि यन्मया । ब्राह्मणानां कृत जात मपवर्ग फलप्रदं हीगॆ प्रति दिनवू पाञ्चकालिकॆ अन स्थानगळन्नु नडिसोणवु मुक्ति प्रदवॆन्द हॆ- मगिसिरुत्तारॆ इ ४ दक्षरिन्द ळल्पट्टिनदेनॆन्दरॆ :- पातरु ताय कर व्यम यद्धिजेन दिनेदिने । तत्सर्व सम्प्रवक्षमि द्विजा ना मुपकार कं” बॆख्यॆ ऎ प्रति नडॆल्ल ब्राह्मण), अथवा त्रिवर्णदवरु माडतक्कदु एनॆम्बदन्नु तिळिसुत्तेनॆन्दु सल्पिसि # ज्ञनादथ वालोभाता गन पतितो भवेत् ” ऎन्दु हीगॆ ई नित्य नैमित्तिकगळन्नु बिट्टरॆ प्रत्यायनॆन्दु तिळिसि, “दिवस साद्य भागेन कृत्यं तस्कोपदिश्यते, ऎन्दारम्भिसि दिवसन) ऎण्टु भागवागि भागिसि, सन्ध्या हीनो रुचिरि – मनर्ह सर्व करसु । यदुरु ते कर न तस्य फलभाग्यवेश् कसन्द्यावन्दनॆ माडद वनु यावागलू अशुचिये, समस्त कर्मगळिगू अनर्हनु, आतनु याव इतर कर्मवन्नॆसगिदरू, फलभागुवदिल्लवॆ ऎन्दु हेळि मुगि सुवदरल्लि, स्नानाचनुन सन्ध्यनन्दनॆगळ क्रमगळन्नु चॆन्नागि हेळि देवकार्यं तकृतागलु जळवीक्षणम्। देव कार्य सर्वस्य पूव्रर् स्सु निशिते ऎन्दु अभिगॆ नन्नु हेळ । अनन्तर, “समितृप्प कशादीनांसकल वाद है ऎन्दु .. उपादानवन्नु हे“सञ्चनळु, तथा भागे सभ गो यथा र्हतः । पितृदेव वन प्राणा तिटा नां काफि द शती, हिन्दॆ देवतार्चनवॆन्दु हॆ :द स्थळव इल्ल संस्कृ भाग रब्द प्रयोग माडि रुवदरिन्द इच्छॆयन्न हेळ, " इतिहास पुराणाभ्यां पठं________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः २४२९ * सप्तमभ सेत” ऎन्दु स्वाध्यायवन्नु हेळि, “ अष्ट मे लोक यतन्तु” ऎदारम्भिसि, “सर्वभाव विनिरुत्तं क्षेत्रज्ञ ब्रह्मणि न सेत् । एतद्दानञ्च योग शेषोनोग्रन्थ विस्तरः” ऎन्दु नगिसि योगवन्नु हेरुत्तदॆ. इडि द < हीगॆ ई प्रमाणगळ मूलक पञ्चकालद प्रसन्ननु माडुव नित्य कर्मगळ अ साक्षादगवनराध न रूपगळॆम्बुदु व्यक्तवु, इन्नु आरुगळु. ई क्रमवन्ने करिसत्तारॆम्बुदक्कॆ मगुन्ति कळुं” ऎम्ब पाशुरवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ, “मरगळु मनदॊळितु न मात्तिय मुलन्न आडक्कियि डर् प्रत्तु नं 1 तुरुनिरु मुळबेति, यॆल्लॆयिल्ला तॊन्नॆरिक्षण निन्नॆ निन्न तॊरान । अरन्सिगळु मनत्तवर तण्ण तिप्पो यणियरतरवणॆयिरळ्ळिकॊळ्ळुम् । निर गळु मायोनॆकण्डॆ कण्ण ळ नील्गवन्नु कोलो निरु नाळॆ-” इदरर्थ.. मर, कॊलॆ मॊदलादवुगळिन्द, तिग ळुव - नलियुव, उज्वलिसुव, मनं - मनस्सन्नु . ऒळित्तु - वासनॆयॊन्दिगॆ होगलाडिसि, नञ्जय् - सुळ्ळन्नु, माण्टि होग मां-होग लाडिसि, ऐमुल - पञ्चेन्द्रियगळन्नु, अडक्कि- शादि विष यगळल्लि प्रवर्तिसद हागॆ अडगिसि, इडर् - दुःखदर्कवाद, पारं तुं - ८ - र वाद. आगाधवाद पापवन, तुरन्नु - हत्तागि कॊल यिन, इर मु प्रॊळिदु - ऎरडु मूरु कालवॆन्दू पञ्चकाल दल्ल, अभिगरुव, उपादान, इज्य, स्वाध्याय, योग, ऎम्ब ऐदु कालदल्लू, एत्ति .. स्वामियन्नु आराधनॆ मूलक स्तोत्रमाडि, ऎल्लॆ यिल्ला तॊल् नॆरि निन्नॆ निन्न अळविल्लद हिन्दिन सम्प्रदाय रूप आचारदल्लि यारिन्दलू कलिक्कागद हागॆ सि रवागिरुव, तॊण्डन दासभूतराद, शेषत्रवन्नु चॆन्नागि अतिरव, अरिगळु मन तवर् तम” - आस्पशंस्य रूप धर्म : द प्रकाशिसलिरुव मन न्नु हॆदिरुव श्री वैस्त नरगळिगॆ, कति - सरगु प्रासक प्र पै सर, न, पॊन्नि कावेरियिन्द सतल्पट्टु, अणि अरण्य त्तु. लीला विभूतिगॆ आ थरण रूपवाद देवालयदल्लि, अरवु अणॆ यिल् - शेष पर्यङ्कदल्लि, पळ्ळिकॊळ्ळुव - शयनिसिरुव, बिटि 1________________
२४३० 1 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इप्पडि पॆरिय जीय रुळ्ळिट्टार् नित्यळिलु कण्णु कॊ इदु. इवत्तिलुळ्ळ वैषम्य असंहिता विशेषज्ञळिले
माडिसिरुव निरन्तिगळु - लावण्यदिन्द प्रकाशिसुत्तिरुव, मा योन्य - आश्चर्यभूतनाद श्रीरङ्गनाथनन्नु, ऎन् कण्ण - नन्न कणगळु, कण्णु . मनदणियुवनोडि, नीर् मलग - आनन्दा श्रुगळु प्रवहिसुव हागॆ, निरुं नाळ - इरुव कालवु, ऎन्नु कॊलो-यावाग लभिसुत्तदो तिळियदु ऎम्ब भाववु. ई पाशुर दल्लि पञ्चकालदल्लू भगवदाराधनरूपवृत्तियु विधिसल्पट्टिरुवद रिन्द उदाहरिसल्पट्टितु. इवुगळन्न नुसरिसिये व पुरद नम्बिय वरिगॆ श्री भाष्यकाररु उपदेशिसिदरु. इदु सार्वत्रिकवागि तिळियलि ऎम्ब उदार भावदिन्द श्री व पुरद नम्बि यवरु तावु बरॆद नित्य वॆम्ब ग्रन्थदल्लि “अभिगर्च्छ हरिं प्रातः” ऎन्दारम्भिसि पाञ्चका लिकान स्थानगळन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆ. ई विषयवन्नु उभय कलॆ यवरू ऒप्पतक्कद्दे ऎन्दु श्री नञ्जीयरू अवरु बरॆद नित्यदल्लि हागॆये उपदेशिसिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ– 3 e इप्पडि - ई वाञ्चकालिकवाद अनुष्ठान क्रमवन्नु पॆरिय जीयरुळ्ळिद्दारॆ - श्री नञ्जियरे मॊदलादवरु, मॊदलादवरु ऎम्बुदरिन्द श्रीनारायण मुनिगळु हेळल्पट्टरु श्री भाष्यकारर वरु उपदेशिसिरुवहागॆ पाञ्चकालिक भगवदाराधन रपानुष्ठान वेनो ऒप्पतक्कद्दॆ; आदरॆ इवरुगळु बरॆदिरुव, नित्यगळल्लि, कण्डुकॊ इदु - तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु. इवरु बरॆदिरुव नित्यगळल्लि व्यत्यासग इवॆयल्ला, हागादरॆ याव ग्रन्थदल्लि हेळिरुव क्रमवन्नु अनुसरिस तक्कद्दु ऎम्ब प्रश्नॆगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. ई व्यत्यासगळिगॆ कारणवु अवरवरुगळु प्रमाणवागिट्टुकॊण्डु बरॆद संहितॆगळल्लि रुव वाक्यगळु, अवुगळु विकल्पगळागिरुवदरिन्द याव क्रमवन्ना दरू ई भगवदाराधन रूपानुष्ठानदल्लि अवलम्बिसबहुदु ऎन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. इवत्ति लुळ्ळ वैषम्यक् - ई नित्यगळल्लि हेळिरुव क्रमगळल्लि रुव व्यत्यासगळु, अवॊ संहिता विशेषण्ण ळिले - आवरुगळु अनु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४३१ शूल्लु विकल्पज्ञळाले सण्ण तङ्गळ्- इप्पडि यायाले (१) “न देवलोका क्रमणं” (२) “भवाय्तु सह वैदेहा n सरिसिरुव पाञ्चरात्र संहिता विशेषगळल्लि, शूल्लुं विकल्पज्य काले हेळुव विकल्पगळिन्द, सङ्गतज्ञ - उपादेयगळॆ; ऎरडु मूरु क्रमगळिगॆ फलवु ऒन्देयादरॆ अवुगळु विकल्पगळॆनिसुवुवु; अवुग ळॆल्ला उपादेयगळ ; आदुदरिन्द अवुगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अवलम्बिसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. ईग उपासनॆगू प्रगतिगू फल ऒन्देयादुदरिन्द, ऎरडुविध उपायगळू उपादेयगळे आदुदरिन्द अधिकारानुगुणवागि यावुदादरू ऒन्दन्नु अवलम्बिस बहुदु; इदर हागॆये आ नित्यगळल्लि हेळिरुव क्रमगळल्लि यावुदा दरू ऒन्दन्नु अवलम्बिसबहुदु; अदरल्लि असङ्गतवादुदु यावुदू इल्लवॆम्ब भाववु. हीगॆ नाना विकल्पगळिद्दरू स्टेच्छानुगुण प्रव र्तनॆयन्न नुसरिसि तन्न मनबन्दन्तॆ अवलम्बिसकूडदॆन्दू, आ प्रव र्तनॆयु स्वाचार्योपदिष्ट क्रमवे आगिरबेकॆन्दू, इदीग प्रसन्न निगॆ अवश्य कर्तव्यवॆन्दू, कॆलवु प्रमाण मूलक उपदेशिसि पाञ्च कालिक नित्य नैमित्तिकगळु आवश्यकवागि कर्तव्यगळॆन्दु निगमन माडि हेळुत्तारॆ :- इप्पडियागैयाले - ई भगवत्तैर्यवु स्वयं प्रयोजन तया विहितवागिरुवदरिन्द, लक्ष्मणनु श्री सीतारामरल्लि पूर्ण शरणागतियन्नु अनुष्टिसि, अनन्नॊ पायत्ववन्नू अनन्य प्रयोजनत्ववन्नू प्रकटिसिरुव प्रकरणवन्नु उदाहरिसि, श्रीराम कैर्य प्रीणनविना तनगे बेरे प्रयोजनविल्लवॆम्बुदन्नु तिळिसि दुदन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- न देवलोका क्रमणं नामरत्व महं वृणॆ : ऐश्वर्यं वासि लोकानां कामये न तयाविना” त्वयाविना - सर्वविध बन्धुवागिरुव नीनल्लदॆ ऎन्दरॆ निनगॆ सर्वविध कैर्यगळन्नॆसगि निन्न प्रीतिगॆ पात्रनागिरुवदु विना ऎम्ब भाववु लोकानम् ऐश्वर्यंवा - त्रिलोकगळ ऐश्व र्यवन्नागलि, अथवा, रुद्रॆ ब्रह्म कुबेरादि लोकगळ ऐश्वर्य वन्नागलि, नकामये - नानु अपेक्षिसुवदिल्लवु, नामरत्वं वा (१) रामा, अयोध्या. ३१. ५, (२) रामा, आयोध्या, ३१ २७,________________
२४३२ 12: श्रीमद्र हस्यत्रय सारे अहंवृणे- जरामरण मोक्षय ऎन्दु (१, ६२९) यल्लि हेळिरुव कैवल्यार्थिय अपुनरावृत्ति दॆशॆय नागलि नानु अपेक्षिसुव दिल्लवु, अथवा न देवलोकाक्रमणमपि न अहं वृणे“ देवा नां पूरयोध्या” नित्यसूरिगळिरुव पट्टणवु आयोध्यॆयु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ देवलोकवॆन्दरॆ दिव्य वैकुण्ठवु अदर प्राप्ति दन कूड नानु अपेक्षिसुवदिल्लवॆ ऎम्बर्थवु. इदरिन्द स्वामि कैर्यवू तण नवे प्रयोजनगळ विना तनगॆ इन्नु याव प्रयोजनवू बेकिल्लवॆम्ब अनन्य प्रयोजनत्ववु प्रदर्शिसल्पट्टितु ऎन्दू, इदरिन्द प्रसन्ननू सह माडतक्कॆ सर्व विधवाद नित्य नैमित्तिक रूगळ स्वप्रयोजनक्कागि अल्लदॆ स्वयम्प्रयोजन रागि भगवणन रूपवागि माडतक्कद्दॆम्बुद विधिसल्पट्टितु. “भवांस सह वैदेह्या गिरि सानुष, रङ्ग्यते अहं सं करि फ्यामि जाग्रत सत ” भवंस्तु - सर्वषियागिरुवद रिन्द स्वामियाद नीनादरो, वैदेहा सह - निन्न पत्नियाद सीतॆ यॊन्दिगॆ, गिरिसानुषु - ई पर्वत तप्पलुगळल्लि, रंस्कृते - इवॆल्ला निनगॆ, लि- लारूपवादुदरिन्द विहरिसु; अहं - निनगॆ सहज दासभा त नागि निनगॆ कै माड वदे वत्तियागिरुव नानु, ते जाग्रतस्सपत-नीनु ऎद्दे इरलि, सिद्रॆ माडुत्तॆ. इरलि, इन्तह निनगॆ, सर्वं करिष्यामि-सर्वदेश सर्वकाल, सर्वावस्थॆचित सर्व विध कैङ्कर्यगळन्नू नन्न प्रयोजनक्कागल्लदॆ निन्न प्रीणनार्थवागि माडुवॆनु. भगवति मात्रवे तनगॆ प्रयोजनवॆन्दु लक्ष्मणनु यावाग हेळिकॊण्डनॆ, आतनु सम्पूर्ण कैङ्कर्यवन्नु माडि दरॆ ऎष्टु प्रीतियो अष्टु प्रीतिय क्तनादनॆन्दु सुप्रीतः ऎम्ब प्रयोगदिन्द उत्तर श्लोकदल्लि “रामनेन वाक्यन सु प्रीतः” ऎन्दु महर्षियु हेळिरुत्तारॆ. इदरिन्द शेषभूतनाद चेतननु माडुव कैङ्कर्यवू नारायणनिगॊब्बनिगे अल्लवॆन्दू, अदक्कॆ लक्ष्मीयुक्त नारायणने उद्देशनॆन्दू, सह वैदेह ऎम्ब प्रयोग निन्द द्वयमन्त्रद उत्तरखण्डार्थवू, प्राव्य स्वरू पवू प्रदर्शिसल्पट्टवु. श्रीरामनु निद्रिसुवागलू तानु निद्रॆयिल्लदॆ याव कालदल्लि याव देशदल्लि याव विध कैङ्कर्यमाडबेकागु________________
साध्य पाय शोधनाधिकार (३) “यत्र कत्र कुलेवासो येय केषु भमोस्तु मे 1 तव दास्यॆक भोगे स्यात्सदा सत्र मे रतिः । कर्मणामनसा नाचा शिरसाना कथञ्चन । त्वां विना नान्य मुद्दि करिष्य इदो ऎन्दु अतन्द्रितनागि काबरुत्तेनॆ ऎम्बुदरिन्द अनन्य प्रयो जनवु सूचितवु ; (३) मे ननगॆ ऎन्दरॆ दासभूतनागि कैङ्कर्य माडुवदे ननगॆ स्वरूपवू, अदे ननगॆ परम साम्राज्यवॆन्दु भावि सिरुव ननगॆ, यत्र कुत्रकले वासः-प्रारबानुगुणवागि उत्कृष्ट कुलदल्लि अथवा निकृष्ट कुलदल्लि वासवु, अस्सु-आदरू, येषु केतु - हीगॆये यावुदादरू उत्कृष्ट निकृष्ट जातियल्ले आगलि भवः अस्तु - जन्मवे उण्टागलि, मे - अन्तह ननगॆ, रतिः - आस क्रियु, सत्वत - नानिरुव ऎल्ला प्रदेशदल्ल, सदा - नानिरुव ऎल्ला कालदल्लि, तवदास्यॆक भोगे - निनगॆ कैङ्कर्य माडुव वॆम्बुव मुख्यवाद भोगदल्लि मात्रवे, स्यात् - उण्टागलि ; करणा - आराधन रूप कर्मदिन्द लेयागलि, मनसा - मानसिक आराधन रूपध्यानदिन्दलेयागलि, वाचा - आराधनरूप सुति यिन्दलेयागलि, शिरस ना - नमस्कारागळन्नु माडुव शिरस्सि निन्द, इल्लि मनस्सु, वाक्कु, शिरस्सु, ऎन्द ऎल्ला दे हाव यवगळादुदरिन्द करण ऎम्बुदक्कॆ कर्मगळन्नु माडलु साधनॆग ळाद कैकालुगळू अवुगळिगॆ सहायकगळाद चक्षरागि इन्द्रियगळु हेळल्पट्ट वॆन्दु भाविसबहुदु, अथवा “ न्मनसा ध्यायते, तद्वाचावदति तत्करणा करोति” ऎन्दिरुवदरिन्द मनस्सिनिन्द ध्यानिसि, वाक्किनिन्द स्तुतिसि, आराधनरद कर्मवॆ’ ऎन्दॆ अर्थ माडि दरू बाधक ऎल्लवु, कथञ्चन - याव विधदिन्द, तां विना दासनाग ननगॆ नीनॆ नानु, आददरिन्द निन्नन्न बिट्ट, अन्य मुद्दिश्य - इतर तुच्छ देवतॆगळन्नु कुरितु, किञ्चिदपि-एनॊन्दन्नू ऎम्बदरिन्द नामग्रहणवन्नू कूड, न करिष्य - नानु माडुव दिल्लव, 459गेनादरू माडिदरॆ नन्न स्वरूपक्कॆ कन्दकवॆम्ब भाववु, (३) द्वितीय जितन्ता 66________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎ र पडिये भगद प्रीतियं प्रयॊ जन जन र्कै बैस्कॊण्डु यथाकाल मक्कळ 5 ट्रैनर्. (४) नयाग - 1 क ता ॥ २१ ना ने, ऎं कि द वरगॆ यारिगॆ कॊळ्ळु माजि - नन्नन्नु ऐ Y कम्ब नम्म इडी श्रीकृष्णन प्रा पुट - डि ऎ पडि - – - -पडिगळु, 2 न ह भगवति माग्रवे - निन निव, ळॆ जयते कैर् ल्ल, इल्लि मात्र 19र भट्टर इन प्रयो शास्त्रीय प्रज्ञॆ कॆम्पु - २ - गु सण स ऎन्ध ओदु : * उचि गळागदे : (४) तिरु. २, ९, ४ J. शास________________
साधो पाय शो धना धिकार ४५ Now (ne. T. 9) Sagd, men neg १६, इल्लि बेरॆयागबहुबु, अवुगळ ल्लि यावुदॆ स्वाचार्योजि दिष्टवो अदन्नु अवलम्बिसबहुम्ब सार्दव. हीगॆ ई नि नैविक कर्मग ळल्लि सेरिद भगवाराधनॆ पु.तादवुगळन्न चरिसुवाग यावनिध सदल्लिय युवतॆयिल्लदॆ केवल दळद सार्थवागि नडॆसत आदरॆ “प्रयोजन मनुद्दि नमण्डोपि प्रवरते? ऎ.सदा एनू प्रयोजनविल्लदॆ र्कैक आरा धनॆ नन्न याव म द ल यळ वन माडलारनु, हीगिरुवाग अनन्य प्रयोजन भाव हेगॆ कूडुत्तदॆ? मत्तु प्रसन्ननादवनेनो इन्तह कैय र्यवु इलाभि सन्धि इल्लदे डॆ सबहुदु. आदरॆ *हु आयास साध्यवाद इन्तह र्यदल्लि सर. मनु तॆय- हेगॆ हुट्टलारदॆ इडी ‘त. ? ऎन्दरॆ, थनाद स्वामि…: तन दासन कैय९दल्लि समतॆयन्निट्टु अदन्नु स्वीकरिसदु ऒन्द दॊड्ड पर मलारदल्लवो ? कन- इ- * सरश… सुख निद न्नुण्टुमाडुव स्वामि न सुप्रीतनागुवदू बरमलाभवल्लवो ? ऎम्ब भावव. हीगॆ गति - - रागि १ चकालिक सर्ग पि काडिगळॆल्लवन्नू प्रसन्नरु आनकवागि आ मष्टिसतक ) ऎम्बुदु मुख तात र्यवु, ई प्ररन्नम साधिसं रहितनागिये केवल भगवन्तर्थ नायॆ ई ‘अभि’गॆ नदिगळाद नित्य नैमित्तिक गळन्नु विविद र इदु, एनर दनिगळन्नु कड ॆ गॆ इल्ल, विभीषण व श्री माडिदरण, उर इल्लि 35, २०४ रजा कक्कॆ बे : वयितो हागॆये इल्लि आ मनाराधनादिगळ आनेक वष गळ, हॊरवागुव रक्कॆ कारणरागबहदॆन्दु हेळुत्तारॆ.________________
२४३६ श्री मद्र हस्य त्रयसारे अभिगमनादि नित्य नैमित्ति काना मनेका नर्थ परिहार कस्य कथन वर्. इप्पडि नित्य माग धिक्किर भगवदभिगमनादिगळिल्ल लो कायति करै पोलॆ ख्याति लाभ पूजॆगळु क्कागवादल्, तत्व ज्ञान वैराग्यगळिल्लादारॆ प्रोलॆ प्रयोजनान्तरत्तु काग हा दल्, पूर्णॆपायरल्लादरॆ पोलॆ मोक्षार्थ वागवा दल्, अनिक्कॆ मुक्त पोलॆ स्वाम्यभिरत नडत्र वेणु अभिगमनादि नित्य नैमित्तिकगळु आनेक अनर्थ परिहारकगळु, इप्पडि - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि, नित्यमागविधिक्किर - प्रति नित्यवू माडबेकॆन्दु विधिसिरुव, भगवदभिगमनादिगळिल् - भग वन्तनन्नु आराधिसुवदे मॊद लादवुगळल्ल. लोकायति करॆ प्रोलॆ - देवरु, वेदगळु, जीवात्म वैकुण्ठ मॊदलागि कण्णिगॆ काणिसदे इरुववु यावुवू इल्लवॆन्दु हेळुववरागि बरी ऐहिक प्रयोजनगळ प्रयोजनगळॆन्दु हेळुव हर्वकर हागॆ, ख्याति लाभ पूजैगळु क्काग वाद तनगॆ उण्टागुव ति, लाभ मत्तु मय्यादॆ इन्तह ऐहिक प्रयोजनगळिगागियागलि, तत्वज्ञान वैराग्यङ्ग इल्ला दारै प्रोलॆ - मुक्तिदायकनाद त्रिय सतियॊब्ब निद्दानॆम्ब तत्त्वज्ञानवेनु, ऐहिकॆ पभोगगळू स्वर्गादि सुख गळू नश्वरगळु आदुदरिन्द अवुगळु तचवादवुगळॆम्ब वैराग्य वॆनु, इन्तह ज्ञानगळिल्लद अज्ञर हाकि, प्रयोजनान्तरत्तु काग वाद- मोक्ष करवाद र्स्वाद पभोगगळिगागियागलि, पूरॆ पायरदार् पॊलॆ - साधै पायसानुषनवन्नु सम्पूर्ण वागि अनुष्ठिसने? इरुव तर हागॆ, मोक्षार्थवागवा तल् - मोक्ष सम्पदिसुववरागि ऎन्दागलि, अक्के - अल्लदॆ ऎन्दरॆ इन्तह प्रयोजनगळभिलाषॆ यावुदू इल्लदॆ ऎम्ब भाववु. मुक्त रै पॊले - मुक्तर) हॆ । अनुष्टिसुत्तारो हागॆ, अवरु हेगॆ________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४३७ मॆज् र रुचियालॆ यथा शास्त्रन स्वयं प्रयोजनवाग विळिन्साल् इप्पभिगमनादिगळ, (१) अन भिगमनमुं (२) अ न्यार्थ प्रवृत्तियुं (३) आन यजन मुं (४) अन्य शब्द (५) अन्य चिन्मयु मागिर छिद्रळ् पुगुरा सैक्कुक्कडक मायिरुक्कुम्, OP త अनुष्ठिसुत्तारॆन्दरॆ, स्वाभिमत नत्तवेणु मॆर रुचि यालेस्वामियाद शियः पतिगॆ इष्टवाद कैर्यवन्नु माडबे कॆम्ब विश्वासदिन्द, यथाशास्त्र-शास्त्रदल्लि हेळिरुव मेरॆगॆ, स्वयं प्रयोज माग-कै र : प्रयोजन वल्लदॆ इन्नु याव प्रयो जनक्कागियू अल्लदॆ, इळिन्साल् कैर्यदल्लि प्रवेशविद्दरॆ, इन्नूभि गमनादिगळ् ई स्वामिय आराधनॆ मॊदलादवुगळु, (इदे कर पदवु) (१) अन्याभिगमनमुं - अन्यदेवताराधनवू (२) अन्या र्थप वृत्तियु नर् , ऐहिकक्कागि प्रवृत्तिय, (३) अन्य यजन मु - अन्य देवतॆयन्नुद्देशिसि यागवू, (४) अन्य शब्ब सुम् - अन्यदेवतानानु ग्रहण पू, ५) अन्य चिन्तॆयु म् - इतर विधवाद चिन्तॆय, आगिर - इवे मॊदलादवुगळाद, छिद्र ७४ - अ वर्थगळु, पुरुरा कु प्रवे शिसदे इरुवदक्कॆ, कडक मायिरु कम् - तडॆयागिरुत्तदॆ. अभिगमन पञ्चकगळु, ई अनर्थ पञ्चकगळ प्रवेशक्कॆ अड्डियागिरुव प्रयोजनवळ्ळवु ऎम्ब तात्पर्यवु कोटॆ द. प्रवेशक्कॆ हेगॆ - माडुत्तदो हागॆ अभिगमनादि पञ्च कगळु, ई अन्याभिगमनादि पञ्चकगळन्नु ऒळगॆ प्रवेशिसद हागॆ अड्डि माडुत्तवॆ ऎम्ब भाववु ऐदु विषयगळु प्रप नन स्वरूपक्कॆ विरुद्धवागुव, अवु ऐनू ई भिगमनादि नित्यवाद आज्ञा कै र्यानुष्ठानदिन्द तॆलगतनॆ ऎन्दु हेळिदरु. फलाभि सन्धिगतवाद ई अभिगमनादि कैय 14०दॆ. प्रसस्तनिगण्टागुव प्रयोजनवॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. भगनदाराधनॆय सन्ध्यावन्द नादि नित्य नैमित्रिकगळ हागॆ आज्ञाक्कॆ र्दवु ; तनगॆ अनुकूलविल्ल वॆन्दु इतरर कैयल्लि भगवाराधनॆयन्नु माडिसुवदू, अदरल्लू प्रपन्ननागि भगवदाराधनॆ यन्नु तानु माडदिरुवदू विशेष निन्द ऎन्दु इदरिन्द हेळितन्तायितु.________________
श्रीमद्र हस्य, त्रयसारे प मा हानि. अनाभि गमनादि पञ्चकगळु प्रसन्ननिगॆ सिद्धवाद वॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळु. इनिय ” ऎन्नु काट्टिय ९ पॊन्न ना 1 नन्न इन पदद पुदिय स माडि, का (१) पॆरियाळ्वार् तिरुमॊळि ५. ३. ३.________________
- మాలిరుంచి
- साध्यॆ पाय शोधनाधिकार
- Sowned Wing
- pinay, did a deco
- बागिलु कायुविदळ
- ईग ऎल्लरु 11 आत ऎ, भाववू 5 15 1 1 पात्र स्थिर १३ ज. ऎ . तॆगि
- २
- ;
- सूजित) प्रथमतः सरिगॆ उचितवाद
- गॆ F 8०त ज रप्पु जानु इदॆ 11ळ कालिगॆ ऎ अवर बागिल कायि
- wage rocuros (4) 248- नदि - अपेक्षिसुवदिल्लवु, एकॆन्दरॆ इ जन्मदल्ले प्रारब्ध________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे २. अन्यार्थ प्रवृत्ति यागदॆन्नु मिडियुव (२) * कॊरै शोरि वेण्णुनदि” ऎन्नरुळिच्चॆय् दार्. 2 66 कर्मानुगुणवागि स्वामि सानुसारवागि एर्पट्टवादुदरिन्द अपेक्षिसुवदिल्लवॆम्ब भाववु; पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- “ नॆडु मैयलु लगेळु नळनाय निन्मला नडिया यडिये । कडि कॊळ्ळदरॆ युरनेण्णा कूरै शोरि वेणव दिल्लॆ । अडिमॆ यन्नु मयियाले यज्ञ ज यवै पोदरु काय । कॊडु कंससै कॊन्नु निन्ना कोत्रवनळ्ळॆ कोळिडुत्तानॆ ॥४॥ इदरर्थवु. नडु मै याल् उलगळु आळाय, अपरिच्छेद्यवागि व्यापिसि त्रिविक्रमनागि, समस्त लोकवन्नु अळॆदिरुत्तिये, बलिय ऎदुरिगॆ वामननागि तन्न मूरु हॆज्जॆय भूमियन्नु नीनु प्रार्थिसबहुदु; अदु अन्यार्थ प्रवृत्तियागलिल्लवो ऎन्दरॆ, निन्मला - हीगॆ हञ्चिसि बलियिन्द मूरु हॆज्जॆय नॆलवन्नु पडॆदुदु दोषवो ऎन्दरॆ स्वप्रयोजन विल्लदॆ परप्रयोजनक्कागिये माडिदुदरिन्द दोषरहितनादवनु, अदू अल्लदॆ तन्न पवित्रगळाद पादगळिन्द ऎल्लवन्नू पावन माडिदु दरिन्दलागलि निन्मला; हीगॆ ऎल्लवन्नू आकमिसि ऎल्लवू निन्न पादद नॆरळिनल्लिरुव हागॆ माडिकॊण्डिदुदरिन्द सर्व धारक पोषक भोग्यनागिरुवदरिन्द, नॆडियाय - आश्रितरिगॆ मात्र सर्वाधिक नागि, सर्वाधिकनु हेगॆन्दरॆ स्वरूप रूपगुण विभवैश्वर्यादिगळिन्द सर्वाधिकनागि, कॊडुमै क नैकॊळ्ळु-तङ्गियन्ने कॊल्ललु यत्निसि मत्तु आकॆय मक्कळुगळल्लि आरु मक्कळन्नु कॊन्दु, हीगॆ क्रूर पापिष्ठनाद कंसनन्नु कॊन्दु र्नितादॆ निन्न तन्दॆयाद वसुदेवन कॊत्तव तळ्ळिकॊळ् - बीग हाकल्पट्ट, बलिष्टवाद बेडिय बीग वन्नु विडुत्ताने - तॆगॆदु हाकिदवने, हीगॆ कूरनागि अति बलि सृनागिरुव कंसनन्नु कॊन्दवनिगॆ, ई नन्न क्रूरगळाद काम क्रोध गळॆम्ब शत्रुगळन्नु कॊन्दु, प्रकृतियिन्दुण्टाद संसारवॆम्ब (२) परियाळ्वार् तिरुमॊळि ५. १. ४.________________
(२३३) साध्य पाय शोथनाधिकार २४४१ बेडि मनु छेदिसुवदु निनगॊन्दु कष्टवे ऎम्ब भाववु सूचि ご कंसन दरॆ 3 निनगॆ शत्रुस्थानदल्लिद्दवनु, नानादरो, अडियेनॆ - निनगॆ विधवल्ल परतन्त्रवागि शेषभाव विन्द दासनागिरुव नन्नन्नु, अडिमै कॊळ्ळुदरॆ - आन्तह दास भूकनॆ अल्प प्रार्थनॆयागि ननु माडुद अल्प कैर्यवन्नु परि ग्रहिसुवदरल्लि शेषभूतन स्वरूपानुरूपवाद वृत्तियन्नु स्वीकरि सुवदरल्लि, ऐयुरमेण - नीनु स्वल्पवू सन्देह पडबेड; हीगॆ नन्न अल्प कैर्यवन्नु स्वीकरिसिदरेने, ननगॆ अनुग्रहवुण्टागि ननगॆ अदु धारक पोषकनागि ननगॆ सत्तादायकवागुत्तदॆ, आ कै रवे स्वयं प्रयोजनवे विना इन्नु याव ऐहिकादि पुरुषार्थ कागलि नानु निन्नन्ने सादरॆ तॊण्डरॆ माडुत्तानो ऎन्दु सन्देह पडबेड ऎम्ब भाववु ; “सते दुःखं करिष्यामि निव सन्ती तैया सह” ऎन्दु सीतॆयु श्रीरामनल्लि अरिकॆ माडिकॊण्ड हागॆ, श्री आळ्वा रवरू परमात्मनल्लि अरिकॆ माडिकॊळ्ळुत्तारॆ, अदन्ने मुन्दॆ व्यक्ति पडिसुत्तारॆ, कूरुतोरि - अन्न बट्टॆ इवे मॊदलाद ऐहिकगळन्नु, वेण्णुवदिल्लॆ अपेक्षिसुवदिल्लव; अदेनु हागॆ ऎन्दरॆ निनगॆ माडुव कैर्य साम्राज्यद मुन्दॆ, याव इतर पुरुषार्थगळू इल्लवु. देहक्किन्त आत विलक्षण नादुदरिन्द, शब्दादिगळु पुरुषार्थगळाग लारवु, स्वाविगॆ परतन्त्रनागुवदरिन्द स्वानुभववु पुरुषार्थव इवु, जीवात्म स्वरूपवु नित्यवागिरुवदरिन्द स्वरूपनाशवु पुरुषा र्थवल्लवु. ज्ञानगुणकनागिरुवदरिन्द गुण नाशवु पुरुषार्थवागु वदिल्लवु. हागादरॆ पुरुषार्थवु एनु ऎन्दरॆ शेषभूतनाद ईत नु परमात्मनिगॆ नित्यक्कॆ र्यवन्नु माडुवहागॆ अनुग्रहवे पुरु षार्थवु; अन्तह पुरुष र्थवन्नु ‘नुग्रहिसु ऎन्दु जेडुत्तारॆ. अडि मैऎन व” - दास्यवॆन्नुव, आ अन्तह, कोयियाळे - सा म्राज्य पदवियन्नु हॊन्दुवदरिन्द, अवै-निर्वाहविल्लदॆ ई अन्न बट्टॆ मॊदलादवु, अदर महिमॆयिन्द, अज्जि - अल्लल्ले, पोदरु कण्डाय - बरुत्तदॆ अल्लवॆ, इदरिन्द ऐहिकगळल्लि प्रसन्न निगॆ ई पल चिलाषॆ स कूडदु. “परित्यक्ता मयलङ्का मित्राणिच धनानिच” ऎन्दू, त्या पुत्रं दारांश्च ऎन्दू, विभीष________________
२४४२ श्री मद्रहस्यत्रयसारे ३. अन्य यजन मागा दन्नु मिड तरु दय नं तोळाकन (३) “उत्तु मु यल्लाल् " ऎम्, तच वू इल्लदॆ साका णनु केळिद हागॆ ऎल्ल दृन्धकगळु ; आ नदरिन्द ऐकगळु अनुकूलवॆ? आगलि प्रतिकूलवे आगलि, अवुगळल्लि मनस्स डॆ कॊडदु सीतॆय हागॆ * नृप ; प स्मृति राक्षसॆ नैत-९ पुष्पफलदु र्मा” (रा. सु. १६. २५) प्रति कॊलराद राक्षसीय रन्नू आकॆयु न (डुत्तिरलिल्लव, अनुकूलगळाद मनॆ करगळाद पुष्प फलगळु* वृक्षगळन्नु कण्णॆत्ति नोडलिल्लवु ; इन्नु यारन्नु याना ग व नस नॆडुन्दरॆ ई एकस्थ हृद याननं रामने नानु पश्यति” श्री रामनन्ने चिन्तिसुत्ता नोडुत्तिद्दळ, ऎम्बुदु हेगो हागॆयॆ प्रसन्न नू इरतक्किद्दॆम्बुदु इदं न सूचितवु. ; 66 ३. अन्यवे पताराधनॆ कूडदु ऎन्दरॆ स्वरूपनि व ऎन्नुव सन्दर्भवन्नु नम्माळ्वार सरु(३) * उन्नित्तु मत्तॊरु” ऎम्ब पाश रदल्लि उपदेशिसिर. तलिन्द हेळिर, तारॆ, पूरा पाश- रक अवर अर्थक ६३८ नॆय पुट सिडि, इल्लि पतिव्रता धर्म न कैकॊण्डिरुव इवळु, श्रीकृष्णन पादारविन्दवॆल्ल नीवुगळु ऐकान्ता न.सन्धान माडिरि : अवनॆ ननगॆल्ला रक्षकनॆ : 10 नम्बिकॆयिन्द आन देवता सम्बन्धविल्लद हागॆ सॆत्रमासिक ; अदरिन्द आ पतिव्रतॆगॆ शान्तिय टागुत्तदॆन्दु हेळुत्ता- आवनॆ यल्लाल् “मित्र भा वेन सम्पं नश्यजेयं” ऎन्दु “अभय सर्वभूते भो ददामि” ऎन्दू कङ्कण - नरन ना वार नन बिट्ट, ई कॆय, दत्तूर पेयवनन् , निम्म जीव मायॆ. कोटिगॆ सेरि प्रजापति परपति ऎन्दु सदु कॊट्ट सावगळन्नु धरिसिरुव नम्म हागॆ बद्धराद देवतॆ गळु यान, ताळ्-सै तमाडलारळु ऎन्दु हेगॆ वदरिन्द, प्रसन्ननिगॆ बेकाद पतिव्रता धर्मक्कॆ समानवाद अनन्य दैनश्वर प्रकटिसल्पट्टरु. पतिव्रता (३) तिरु. ४, ६. १०.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४४३ (४) * ते द नॆ मैर-मा नक्क रूवु पूश नैयुं तगु मे” ఒ शिरोमणियाद सीतॆय इदन्नु प्रकटिसिरुत्ताळॆ :- अनन्य दैव मियं क्षमा च भूमच शया नियम धर्मे” हीगिरुव दीग सतिन तातवु प्रसन्नन हागॆये इरबेकु; आतनल्लदॆ इन्नु यारन्नू स्मरिसकूडदु; इयं क्षमाच - तत्राप्तिगॆ वञ्चित वागि प्रारानुगुणवागि ऎष्टु केश उण्टादरू सीतॆयु राक्षसि गळ बाधॆयन्नु सहिसिद हागॆ, इयं क्षमाज विरबेकु; प्रारबा नग णनागि ई लोकद सुखक्कॆ मनस्सन्नु कूड कॊडदॆ, ऒन्दु वेळॆ भूव चया तत्राप्तियवरॆगू आदरॆ, इष्टवागिये भाविस तक्कद्दु; नियम धर्मे-शास्त्रचोदित मार्गगळल्लि नित्य नैमित्तिक गळनुष्ठानवु; इवॆल्ला धर्मगळ पति प्रतॆय हागॆ इरतक्कद्दॆम्बुदु सूचितवु” ऎन्नु - ऎम्बदागियू, मत्तु 6 ४. ई शकदिन्द पुष्पार्चनॆ मॊदलाद सकाराधनॆगळू ब्रह्म रुद्रादिगळुळ्ळ देवलोकक्कू, मनुष्यादिगळ इहलोकवॆल्ल क कारण भूतनाद सर्वॆश्वरनिगल्लदॆ इन्नु यारिगू सल्लदॆन्दु हेळुत्तारॆ. ई पूरा पारवु यावुदॆन्दरॆ :- “ तेवु मॆप्परुळु मडै पूविल् नानु गन् पडै’ तेव नॆट्टरु मानुक्क ल्लाल्, पूपुपूशनैयुव तगुमेण इवु नम् - रुद्रादिग ळिन्द सेरिद समस्त देवजातियन्नू, ऎरुळव - मनुष्यादि सकलगळाद इहलोक पदार्थगळन्नू पडॊक्क - सृष्टिसुवदक्कागि, पूल् नानु कनॆ पडै - नन्न नकमलदल्लि चतुर्मुख ब्रह्मनन्नॆ उण्ट,नाडिद देर्व ऎम्बॆरुमानक अल्लाल् - लीलासक्तनाद अथवा देप मान मयनाद सर्वेश निग इदॆ इन्नु याव अन्यदे ’ गालि, पूवु म पूकनैयन - सार्चनॆ पि आराधनॆय सह, तगुन - सदॆये, श्री शिशुपालनिगॆ तगुमॆ अथवा कृष्ण पू. ३ ) सल्लक क्ष , वि ब्रह्मर,दादिगळिगॆ कारण भूत कादवनिगॆ सरियॆ विना आतनिन्दुं (9) 385. 9. 9. V.________________
२४४४ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎन्नम्, (५) * ई स्कोरु मध्यॆ नीर” ऎन्नुव टाद ब्रह्मरुद्रादिगळिगॆ सरियॆ ऎम्ब बनव, हर, राजसूय सभॆ यल्लि हेळुत्तारॆ :- " कोनार्हं मन्यते कृष्णं को नान न पूजयेति” (४, १, ३३) यारु ताने कृष्णन पूजॆगॆ अर्ह नल्लवॆन्दु हेळुवरु ? यारु ताने आतनन्नु पूजि सदे इरुवरे ? ऎन्दु हेळि, कृष्णने पूजॆगॆ अर्हने विना इतररल्लवॆन्दु स्थापिसिरु त्तारॆ; अदेनु हागॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ- आभूत संस्कृवेप प्रलीने प्रकृत् मर्हा । एकति सात्मा सह, नाराय, ब प्रभुः । (सभा, ४०. ४२. २५. “प्रळयदल्लि ऎल्ला भूतगळू सूक्ष दॆशॆयल्लि लीनवादाग ऒब्बनल्लवे आ सक गॆरॆयल्लिरुव ऎल्लक्कू आतत वागि निन्तिरुव प्रभुवाद सारायणनु, अन्तवने अवतारियागि श्री कृष्णनागिरुवाग आतनिगल्लदॆ इन्नु यारिगॆ पूजॆयु अर्हवॆम्ब ताळ्मॆ र्यवु.” ऎन्नुव - ऎम्बवागियू, मत्तु (२) ई सॊरु क श शूषॆ माडलु योग्यळागि “ मातृदे नो भव” ऎन्दु शप हेळुव हागॆ देवता सदृशवाद हॆत्त तायियिरुवागले, मणॆ नी राट - मरदिन्द माडिदुदक्कॆ अभिषेक माडिसि, ऎनु म् - ऎम्ब दागियू ; पूरा पाशवु यावुदॆन्दरॆ :- ओ ओ उलगिन तायल् वे, ई नॊळिरु नीरा, पडॆत्ति दनन्दु मि ताळन् दु तेर् न्नु उलगळि कम् मुदर् पॆरुव कडप निर्प, पुडै प्पल्ल दान, दॆय वन पेणु दल्, तनदु पुल्लरिवा पॊरुन कट्ट कॊन म दला वल्ल, मुंल इनैय कॆय गैयिन् सुदन गळि तन्ना माय एरुऎयु नी नन् मामायत्त मुनु मानने !! 3 अर्थवु :- उलगु - लोकवन्नु, पच्चॆत्तु . आदियल्लि सृ इदन्नु - वराहावतारदल्लि अण्डन्द कोरॆ दाडॆयिन्द ऎ उण्णु प्रळयकालदल्लि ऎल्लवन्नू नुङ्गि ऎन्दरॆ सूक्ष्म दॆरॆयल्लि तन्नल्लि (५) तिरु, २. २, ४,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४४५ (६) “ वत्ति जोर् पुर-बैय व कॊणाद ण्णीर् पत एकि “रविसिकॊण्ड, वु मीनु- पुनः अवर सृतियल्लि हॆरिगॆ दॆयव 718 सुख, सुदल् – आदिकरणनागि, पॆरं कडवुळ् - पग ॆवतॆयाद श्री ने नाराय ण *, निर्प - सर्प अल्ल – नागि८ नाग, अनन्य विट्टु- अन्त स क राणासगरन गि सर्वशक्तनागि ननन्नु बिट्ट, पुडै-विभूति प्रकरणगळल्लि हेळल्पट्ट ऎनागि, पल. कॆलन प्रकारवुळ्ळवनागि, तन्- सर्वॆ नन्नॆ आश्रय सकागिरुव 3 4. अरि- तिक देवतॆगळन्नु, पेणु दल् - आसॆ ण, तनदु - तन्न, पुल - क्षुद्रवाद, अरिवु - बुद, ऎन्दरॆ - नवु ऎम्बर्थवु, आस्ट् पॊरन्नु काव्य - दॊड्डवर मनस्सिगॆ ताकुव हागॆ प्रकाशिसि, ई नोळ् - हॆत्त जननियु, इरुक्कॆ - बदुकिरुवागले, अवळन्नु अना दरिसि, मणॆ नीराट्टि - ऒन्दु मुन्दिन्द माडिद बॊम्बॆगॆ अभिषे कादि उपकारगळन्नु माडि, शॆय गै - शुशूषादि आराधन रूपद अनुष्ठानव, कॊल्पन मुदला - हिंसॆ मॊदलाद, अल्लन - निषि द्दगळाद, मुयलु इसैय - 3 स क प्रयत्नक्कॆ समानरा दुद, अळि - आ ॆ नतॆगळु कॊडुव मन्दरॆ, तुन्निन्नु - दुःख पश, वाद सखर; आ द दरिद, अन्तह क्षेत्र देवतॆगळ आश्रयणप्प, तॆ ८ - आनाय 5 : बन्दॆ, व - न कत्तगि र्दवार नाद, वा यम - आश्चर्य *रवाद एरिनि मणि संसार - ०द, निष्ठा बिड इडॆल्लनॆ प२ - 2 : सिद्ध, सा - , नारनागि मद तार, नाय त - श्री संसकर द श र 5 विषयगळल्लि, नक् अळु समा आट सोगलु कारणवागुत्तदॆ इल, , " नन्न ओओ - आ कि ऎष्ट नदु . कॊन्दु उगिनदु - लो कथॆ, आत र्बा द व रक्षणॆ यल्लि बसरनागिरुव सर्वॆश्वररु सक९०६दल्लि आराधनॆ (4) 20.30.00. 2. 2.________________
२४६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तायिरु मध्यॆ वॆरा ट्टु ति को मा नाद तगवरॆ” ऎन्नु म, इत्यादिगळाले आरळि य ग ळ सप्तर्षि संवादत्त मॊदलादवन्नु सॆ माडुव नम्म यराद अन्यदेवताराधनॆ नल्लि प्र नुभवदल्लि नरळुव हागॆ अन्याय पट्टु, अस र्थरागि आचॆ तन्न प्रा C ई संसा 1 दॆशॆयल्लि दुःख माडिकॊळ्ळुत्तारॆये, ई लो कद स्वभाववे हीगॆये , ऎम्ऎ) 5 - नरि. “ मत्ति इत्यादि (सॆं. ११. ६. ६) हॆरळु नॆडॆ, नॆळ्ळन परुनितु पोरुक्क र । सॆ बिन् माकॊडि प्रॆरुगु कालन 1 ता रु न रमे यर्त पयिरु युर कं९ मणि पु दुडैयन नत् कॊण्डाडं तायि रुक्क म वॆराट्टु दि रो नाट्याप तगवरे” इदरर्थवु सेयिरु कवर् ऎन्नुडिगळले - ऎन्दरे मॊद लाद पाशुरगळ मूलक, अरुळिय दार् गळ - अळ्वरुगळु हेळ मुन्दॆ आळ्वारगळ दिव्य सूक्ति प्रमाणगळु मात्रवॆ अल्लदॆ अन्यदेवता यजनवन्नु न हर्षिय इ सन्दिसिरुत्तारॆन्दु भारत अनुशासन पत्रदल्लि सप्तर्षिगळ सनादरल्लि आत्मन महर्षिय शपथ वन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. प्रकरण सेनॆ -दरॆ, “र्निळाद अत्रि, ० धति समेतराद वसिष्ठरु, कस, आर न ज तव, विश्वामित रुत्तारॆ, जनदग्नि, मॊदलादवरु वनदल्लि बळ- कुङ्ग नीडितरागि सञ्चरि सुत्तिरुवाग बहुसल शरीरकनागि शुनस्सनॆम्ब हॆसरिनिन्द सन्यास वेषधारियाद इन्द्रनन्नु कड, आकण्डिगॆ ऎल्लरू आहारवन्नु हुडुकवरागि ऒन्दु पद्म सरसर सरिदरु. ळाद ऒब्ब राक्षसि द इरलु, इदर गळु आकॆ नन्न ऒन्दॊन्दु कमाल गॆड्डॆयन्नु कॊडबेकॆन्द 70 थि९स करन्नु . ८६० सत
1 1 1 1
निम्म नग पडॆ - ८ न आ न, हागॆ हॆसरागलु ई र ॆनॆ क, ऎ वागि तम्म हॆसरन्न स * बदिन्द कं पर गॆ १५- १ सृखन, तन्न हॆसरन्नु ई इदाग, आ राक्ष सिनिर्पकवागदिरलु, इन्द्रनु कुपितनागि, तन्न त्रिदण्डनिन्द हॊडॆ ओलु, आकॆयु भूवि) यल्लि बिद्दु भस्मवादळु. अनन्तु महर्षिगळु आ सरोवरदल्लि मिन्दु________________
साध्यॆ पाय शोधनाधिकार das A २४४७ लुम, (२) * निद्दु बह्मण्य देवेशं सर्व देव (लोक) नमस्यॆ तनक क - सह सृष्टि हेतुं निरीश्व रव आथातारं वि ८ रं सन्धातारं जगद्गुरु / सहाय स भजत्यॆ नं बिसं कति य : विष्णु धर्म परो न ई भर्व प्रत (वृत्त) शील त् बिसं करि६तिय” – ऎन्नुव कॊल्लपट्टदु, 258 आ कगळ रु : २-०० – ऒन्दु नोडल, ता हरीगॆड्डॆग ऎन्दू इरलिल्ल. 147) * महर्षिगळ या शपथ माडुत्तारेनॆन्दरॆ यावनु ई तानरिगॆ र्यनन्नु माडिरुत्तानो अवनु इन्तह अनर्थगळन्नु अनुभविलि, काव्य ऎन्दिगू ई चोर कृत्यवन्नु माडलिल्लवॆम्बद हेळुवॆ प्रकरणदल्लि महर्षि कश्यपरु माडुव कपथव्र इदु. आग इन्द्रनु आ महर्षिगळन्नु कुरितु ई राक्षसियु निमगॆ तॊन्दरॆ माडियाळॆम्ब भयदिन्द निम्मॊन्दिगॆ शुनस्सखनागि बन्दु आकॆयन्नु कॊन्दु निम्मन्नु रक्षिसिरवॆनु. निम्म रक्षणार्थ वागि निम्मॊन्दिगे इद्दॆनु, बिसवन्नु सिन्नु परीक्षार्थवागि माडि दवनु नाने, निवु यावॆ अल्लव इदरिन्द नीवु तिळियतक्कद्दॆ नॆन्दरॆ ऎन्तह कष्टवाद आदागलि लोधवन्नु बिडतक्कदु ऎन्दु हेळि हॊरन, “यः - वनु, बिसं क रोति - तावरॆ गॆ 5, 5 मर 5 5 तानॆ?: सः - अवनु, ऒरु *ब्रह्मण्य देपॆ शं - ब्राह्मण देवतॆगळु, इतगळिगॆल्ला स्वामि याव सर्वदेव नरस्कृतम् – ब्रह्मरुद्रादि सकलदेवतॆ गळिन्दलू समस्यॆ तॆकाद क्रैलोक्यस्थिति संहार सृष्टि हेतु- मेलिन ऎलॆ मदद एळु, कि न एलोक इवुगळु कॆळगिन त्रिलोकगळु इद्रगळ सृष्टि : प्रळय गॆ अरण भूतनाद, निरी श्वरं - तनगॆ यार निल्लतॆ सर्वनिर्मन कनाद, आधा तारं - आस मत धारक, ऎल्ल आधार भूतनागिरुव, स्थिति नियामकनसिदॆ, विध तारं - सृष्टि अनाद सन्धाता रं - सं - एकीकृत मातार ऎन्दरॆ प्रळय, नं, माड, वरनाद, जग (७) भार. आनु. १४२ ५९-६१. 1 कळव________________
२४४८ श्री मद्रहस्य त्रयसारे अन्यकीर्तन मागादॆन्नु निड (१) “वायव यल्लदु नाळ ादु? द्गुरं - लोक आदि गुरुवाद, विष्णुं श्री महाविष्णुवन्नु विहाय, बिट्टु, अन्यं – तुच्छ साद, अन्यरतॆ न, भजु - भजिसलि ; तावरॆ सण्टन्नु कळवु माडिदवनिगॆ सर्वॆश्वररन्नु अन्य देवता भजन माडिद महारो ष प्राप्तियागलि ऎम्ब भाववु इदरिन्द अन्यदेवता भजन तुम्बा दोषा सह नादुदॆन्दू माता पितृ गुरुवधॆगळिगॆ समानवाद महा पातकवॆन्द हेळिदन्तायित यः - यावनु, बिसि न्यङ्करोति - कमलगळ कळवन्नु माडिरु, तान, स- - अवनु, निम्म धर्म परनु, न स्यात् - आगटॆ ड इष्टे अल्लव, विष्णु धर्मक्कॆ पराजुखनू आगलि, कन्धर्म (वृत्त व्रतशीलस्यात् - कॆट्ट मार्गगळल्लि आतनिगॆ प्रवृत्तियुण्टागलि; ऎन्दरॆ तानु कळ्ळतन माडिद्दरॆ तनगॆ ई महादोषगळॆल्ला प्राप्तवागलि ऎम्ब भाववु.” ? ४ अन्य कीर्तन नागाविडर्न - सर्वॆश्वरनल्लद इत रर सङ्कीर्तनवु प्रसन्ननिगॆ कूड नॆम्ब सन्दर्भदल्लि, “वायव नै यल्लदु वाळित्ता मु” नान्दियवु आ सर्वॆश्वर नन्नल्लदॆ इन्नु यारन्नू स्तोत्र माडलारद ऎन्दरॆ सत्व विधदल्लू महोनॆ कारक नाद सत्येश्वरनन्नु बिट्ट अध्यनन्नु स्तोत्रमाडुवदु निन्दितव ऎम्ब भाववु सर्वॆश्वरन कृपॆया दयपालिसिदॆ. करण कळॆ बरगॆ *गॆ सार्थक्यवु. अनन्यार्हतॆयिन्द आतनिगॆ प्रयोजनवागिरुव ऎन्दु हेळुत्तारॆ. “वायन यल्लदु नाळि तन्दु, कैयुल नै ग न तायन कैयल्लदु तानॆ४ ; - पेय युलॆ ऎ ९८ गवुणानुरु वोडु हेरल्लाल् क णा कण, केळारॆ !!! करागवुणानुरुवोडु वायवक्कॆ यल्लदु वाळ तदु - नाल्कु आतनन्नल्लदॆ इतर देवतॆगॆ इन्नु स्तोत्रवन्नु माडदु ; कैयु उलकं तायवनैयल्ल दु त्रिविक्रमनागि अदवनल्लदॆ यारनु, तानॊळ - नमस्करिसला (१) मुदल् तिरुवन्दादि. ११. 3________________
(३४) साध्य पाय शोधनाधिकार २४४९ दिरदु ऎन्दरॆ आतनन्नु नमस्करिसदॆ निल्ललारदु, पेय इत्यादि राक्षसियाद पूतनॆय स्तनद विषवन्नुण्डवन परम लावण्ययुक्त दिव्य मक्कळ विग्रहवन्नल्लदॆ बेरॆ यावुदन्नू नोडदु ऎन्दरॆ आतन देह लावण्यवु कण्णन्नु आकर्षिसुत्तदॆ ऎम्ब भावव; हागॆये शॆवि. किवियू, आतन सेरल्लाल् - दिव्य नामगळन्नल्लदॆ, बेरॆ यावुदन्नू, केळु - केळदु, अल्लाल्-ऎन्नुवदरिन्द ऐहिक कामगळाद सुन्दर स्त्रीयन्नु नोडोण आकॆय सङ्गीतवन्नु केळोण इन्ताद्दरल्लि मनस्सिल्लवॆम्ब भाववु. आतनु हृषिकेशनादुदरिन्द नन्न सर्वॆं द्रियगळन्नू आकर्षिसिरुत्तानॆम्ब भाववु. १२४२ ४३नॆय पुटगळन्नु नोडि. (२) “न्साल् विरोध मिदागिलु इल्लुव केनो ! वॆन्ना विर्लि कविया नॊरुव कुडुक्किर्ले तन्न तॆनावन्नु मण्णु मुरल् तिरुवेड । इ न्ना नैयॆन्नप्प नॆम्बरु मानुळनागवे ॥१॥ “शॆन्नाल्-हितवन्नु हेळिदरू, विरोध - हितवॆन्दरियदॆ अहितवादुदॆन्दु भाविसुवरु; आत्मादासनु, विष्णुवु सर्वॆश्वरन ऎम्ब प्रह्लादोक्तियु तन्दॆयाद हिरण्य कशिपुविगॆ “वा वि सारभूतं तवाज्ञया”(वि पु. १,१७.१४) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सारभूतवादुद सह, अहितवु; हागॆये सर्वॆश्वरनाद रामनॊन्दिगॆ वैरवु बेड, सीतॆ यन्नु समर्पिसि शरणागतनागि सुखवागि बाळु ऎन्दु हेळिद तम्मन नुडियु रावणनिगॆ अहितवायितु, हागॆये सर्वॆश्वरनु तन्नन्नु स्तुति सलॆन्दु उदार भावदिन्द कॊट्ट नालिगॆयिन्द तच्छराद राजरु, तु च्छराद अन्यदेवतॆगळु इन्तवरन्नु स्तुतिसबेडिरि, ओ कविगळ तिरुवलॆ यल्लिरुव तिरुवेड स्वामियन्ने स्तुतिसि. ऎन्दु हेळिदरॆ अदु निन गॆ विरोधवु ऎम्ब भाववु ; आदरू शूल्लुर्नि केणि नो आदरू नीवु ईग माडुत्तिरुवदु निमगॆ स्वरूपवल्लवॆन्दु भाविसि, निमगॆ हितमाडलु प्रेरितनागि प्रह्लादनु असुर पुत्ररिगॆ हित हेळिद हागॆ हेळुवॆनु, दयविट्टु लालिसि, ज्ञानिगळाद प्रसन्नर मातु हागिरलि, वण्णु - कीटवाद भ्रमरवू कूड मधुपान माडि तन्ना तॆन्ना मुरल् ऎन्दु झेङ्कारमाडुत्तिरुव, तॆन्न ऎन्दरॆ र्तॆ________________
२४५० श्रीमद्रहस्य त्रयसारे (२) “ शॆन्नाल् विरोधव इत्यादिगळिले अरुळिचॆ दार्. य ना-नम्मगळ नालिगॆयु श्रीनिवासनन्नु स्तुतिसिदुदरिन्द, जेनुतुप्पवु ऎन्देनादरु हेळुत्तवॆयो ऎम्ब हागॆ झेङ्करिसुव ऎम्ब भावव. अथवा तमगॆ अमृत सदृश मधुवन्नित्तुदरिन्देनादरू स्तोत्र माडु तवो ऎम्बुवहागॆ इम्पाद शब्द माडुत्तिरुव तिरुवे डत्तु.ति मलॆयल्लिरुववनागि, ऎन्नानॆ नन्न स्तुतिगॆ विषयनागि, ऎन्नस्प ननगॆ महोपकारकनागि दायधन रूपदल्लि परम नियस्सन्नु कॊडुव तन्दॆयागि, ऎम्बॆरुर्मा ननगॆ स्वामियागि परम प्राप्य नाद श्रीनिवासनु, उळनाकनन्न ई पाररगळ रूपवाद गानवन्नु केळुवदक्कागियॆ बिजमाडिसिरुवाग, भक्तन गानवन्नु केळुवदे तनगॆ स्वरूपवॆन्दु भाविसिरुवनॆम्बुदु सूचितवु, हीगिरुवाग, र्ऎ नाविल् - तन्न नालिगॆय सत्तॆगॆ प्रयोजनवागि, इ९ कवि - ई मधुरवागिरुव पाशुर रूपदल्लिरुव कवित्ववन्नु, कवितवेनो हौदु, मधुर हेगॆ ऎन्दरॆ यावाग सर्वॆश्वरन स्तुतियल्लि आ कवि त्ववु इडल्पट्टि तो आग अदु “मधुरादरि तन्मधुरं” ऎम्ब भाववु; इन्तह कवित्ववन्नु, र्या - अनन्यार्ह शेषभूतनाद नानु, ऒरुवरुक्कु - इन्नु यारिगू, ऎन्दरॆ इतर कविगळु माडुवहागॆ अन्यदेवतॆगळन्नागलि, इहलोकद राजरुगळन्नागलि, कॊडुक्किर्ले - कॊडुवदिल्लवु, ओ श्रीनिवासने निनगेने निरुपाधिक दासभूतनाद नानु, निन्नन्नु स्तुतिसुवदक्कागि नीनु दयपालिसिद सत्तॆयिन्द नालिगॆयु पवित्रतॆयन्नु हॊन्दि निन्नन्न ई पाशुरगळ मूलक आनन्ददिन्द स्तुतिसुत्तिरुवाग, इन्तह कवित्ववन्नु अनर्हराद वरिगॆ कॊडलु ननगॆ शक्ति ऎल्लियदु ऎम्बुदु तात्पर्यवु असेव सेवॆय रूपदल्लि अनर्हरागिरुवरन्नु अल्प फलगळिगागि स्तुतिसुवदु न्यायवल्लवॆन्दू, नम्मन्नु ई ऒळ्ळॆतिगॆ बरुवहागॆ उपकरिसिरुव श्री निमासवन्नु स्तुतिसुवद, युक्तवॆन्दू, निमगॆ हेळिदरॆ निनगॆ र चिसदु व त विरोधवु भगव तनन्नु सति सुव नालि गॆगॆ सार्थक्यवॆन्दु ऒन्दु कीटवाद भ्रमरवूकूड तॆन्ना तन्ना, 95. a F. C.________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः ५. अन्य चिन्नन मागदॆन्नु मिड (१) “शि मत्तॊ निनिरत तात्तनॆ देवपिरा नरियु ” ऎन्नुवॆर्, 3 ऎन्दु रङ्करिसुवदन्नु नोडिदरॆ भगवन्तन स्तोत्रदिन्द ना नालि गॆयु, र्ते - मधुविनोपादियल्लि मधुरवादुदु ऎ-दु कूगुत्तिरु नाग, स्वामियु ननगॆ सर्वोपकारकनागि, इम्पाद ई आतन स्तोत्र दिन्द सत्तॆयन्नु दासनु हॊन्दिरुवाग, आतनन्नु सुतिसुवदन्नु बिट्टु, दरिद्रवाद कासिगागि आनर्हराद राजरेनु, इतर धनिकरेनु, इन्तवरन्नु सतिसुवॆने ऎम्ब तात्पर्यव्र” इत्यादिगळिल् - इवॆ मॊदलाद पाशुरगळल्लि, अरुळि चॆदार् - कृपया अप्पणॆ कॊडि सिरुत्तारॆ, यारु ऎन्दरॆ पूदुत्ताळ्वार् मुदल् तिरुवन्दादियल्ल, नम्माळ्वारवरु तिरुवाय मॊळॆयल्लि ऎम्ब भाववु. अन्यचिन्नन वागादॆन्नु मिडिश्री महाविष्णुवल्लदॆ इतर देवताचिनवु सरियल्लवॆम्बुव सन्दर्भदल्लि “ शिन्नॆ मत्तॊनि ” ऎनु - ऎम्बुव पाशुरदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ. (१) ई पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- शिp निरतल्ला 1 देवपिरा नरियु शिस्ट् यिनारॆय वदानरियादन मायण्णनुमि शिक्षॆयनारॆल्लि नारॆय कैयानिलवर् कुळुवणु म शिमगिळ तिरुनारन् विळ्ळॆ युरॆतीतनुक्कम्पिन्ने इदरर्थवु :- शिक्षॆयिनाल् - मनस्सिनिन्द, शॆल्लि नाल् - वाक्सिनिन्द, शॆय कैयाल् - कर्मगळिन्द ऎन्दरॆ मनोवाक्कायद मूलकवागि, महा भागवतोत्तमर, कुळु - सङ्घवु, नणण्णु बन्दु नमस्करिसुव, शिक्षॆ - अवरुगळ मनस्सन्नु, मगिळ् - सन्तोष पडिसुव, तिरुवार्र निक्कि - तिरुवार्र विळ्ळॆ ऎम्बल्लि, उरॆ बिजमाडि सिरुव, तीर तनुकु महा परिशुद्धनागिरुव पुरुषोत्तमनिगॆ, अं र्पि-शेषभूतनॆन्दाद बळिक, शिक्षॆ- नन्न मनस्सु, मनि- बेरॆ यावुदन्नू, तिरत्त तल्ला - उद्देशवागि भाविसदे इरुव, तन्नॆ- स्वभाववन्नु, तेर्व पिर्रा - सूरि सेव्यनाद सर्वज्ञनादवनु 30. 2 00. 09.________________
२४५२ श्रीमद्र हस्यतयसारे (२) * अ(न) रुवर् मत्तुळकिन् मनत्तिरैयुव करुर्तॆ” ऎन्नु मरुळिचॆ य दार्. ताने, अरियुम् - तिळियुवनु, शिक्षॆयनाल् , नम्म निन्द, शय मायळ् - माडुव वञ्चनॆगळन्नु, आ सर्वज्ञनाद, स्वामियु ताने, अरियादन ऒनु तिळियदे इरुवदु यावुदू इल्लवु. मनस्सि र्ता - इल्लॆ- तिरुवार्र विळ्ळॆ ऎम्ब ऊरल्लि बिजमाडिसिरुव स्वामियु ऎन्तव नॆन्दरॆ “यन्मनसा ध्यायति तप्पाचावदति तत्करणा करोति” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ मनोवाक्कर्मगळॆल्ला ऒन्दे रीतियल्लिरुव कापट्यविल्लदिरुव महा भागवतरु बन्दु नमस्कारमाडिदुदरिन्द, परम प्रीतनागि, तानु आनन्दमयनागिरुवदरिन्द अवरुगळन्नू श्रुतियल्लि “ आनन्दयाति” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, अवरिगॆ परम सन्तोषवन्नुण्टु माडुवदक्कागियू अवरुगळ मनोरथवन्नु सल्लिसु वदक्कागियू ई तिरुवार्र विळ्ळॆयल्लि बिजमाडिसिरुवनु; हीगॆ ई महा परिशुद्धराद महा भागवतोत्तमराद प्रसन्न रु ईतने प्राप नॆन्दु भाविसि पदेपदॆ बन्दु नमस्करिसिदुदरिन्द, ईतनेनादरू तीरतनागि, महापरिशुद्धनादनो ऎम्बहागॆ बिजमाडिसिरुववनु; भागवतोत्तमरु तीर्थरु ; आदुदरिन्द स्वामिय पादवन्नू कूड * तीर्थि कुर्वनि” परिशुद्दवन्नागि माडिदुदरिन्द आतनू तीर तनु इन्तवनिगॆ नानु अन्यन्यार्ह शेषनॆन्दु नम्बि, ई तिरुवार विळॆय स्वामिये परम प्राप्यनॆन्दु नम्बि आश्रयिसिरुवॆनु. अन्य देवतॆयन्नु मनस्सिनल्लि आश्रयिसि, इल्लि भागवतरॆल्ला तावु आश्र यिसिद हागॆ नानु आश्रयिसिरुत्तेनॆन्दु वञ्चिसुवदक्कागियू बन्दव नल्लवु, इदे दिव्य वैकुण्ठवॆन्दु भाविसि, परम पदवन्नू बेडदॆ बन्दवनु. इदक्कॆ साक्षियारु ऎन्दरॆ आतन मनस्सॆ : आतनु सर्वज्ञ नादुदरिन्द नम्मगळ मनस्सन्नू कूड तिळियुव सर्वज्ञतॆयु आत नल्लुण्टु. अदन्नु मरॆमाचलु साध्यविल्लवु, आतनन्नॆ बेकादरॆ केळि तिळियबहुदु ऎम्ब भाववु. दुष्यन्तनु शकुन्तलॆयन्नु मदुवॆ (2) 20. ads. es.00.9. 66 3________________
साध्यॆ पाय शोधनाधिकार माडिकॊण्डु शापग्रस्तनागि मदुवॆ माडिकॊळ्ळलिल्लवॆन्दु सभॆयल्लि हॆण्डतियन्नु निराकरिसिदुदरिन्द कोपगॊण्डु हेळुत्ताळॆ. निन्न व्यापारवे ऒन्दु विधवायितु, बायल्लि ईग हेळुवदु बेरॆ विधवा तु, ई कौटल्यवन्नु सर्वॆश्वरनु तिळियदॆ इरुवदिल्लवु ऎन्दु मू दलि 4 ताळ :- एकोहमति च मन्यसेत्वं न हृच्छयंवे कविं पुराण यो वेदिता कर्मणः हासकस्य तस्यान्तिक त्वं वृजिनं करोषि” आवत्तु नन्नन्नु मदुवॆमाडिकॊण्डिदुदु गोप्यवादुदरिन्द यारू तिळियलाररु ; आदुदरिन्द निराकरिसि कळु किसि बिडो(णवॆन्दु ई अनाथळागि प्रतिव्रताधर्मदल्लिरुववळन्नु त्याग माडिद अपराधवन्नु निन्न हृदयान्तर्वति्रयाद सर्वॆश्वरनु तिळि यलारनॆन्दु भाविसिरुत्ति ; निनु माडुव दुष्कर्मगळन्नु सर्वज्ञनागिरुवदरिन्द कच्छार नोडुत्तिरुवनु ऎन्दु पतियन्नु कुरितु शकयु हेळिद हागॆये. नन्न मनस्सिनल्लिरुवदन्नू कूड आतनु तिळियलु शक्तनु. अदुदरिन्द एनॊन्दू वञ्चनॆ यिल्लवु ई स्वामिये ननगॆ प्राप्यनॆम्बुदु सत्यवु. हीगॆ हेळिदुदरिन्द अन्य चिन्तनवु सर्वथा इल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु”, ऎन्नम् - ऎम्ब दागियू, नम्माळ्वारवरु अरुळिच्चॆ दार् - अप्पणॆ कॊडिसिरु (२) अन चिन्तनवु सरियल्लवॆम्बुदक्कॆ इन्नॊन्दु प्रमाण वन्नु उदाहरिसुवरागि तिरुमङ्गैयाळ्वारवरू हागॆये हेळिरुत्ता रॆन्दु तिळिस.त्तारॆ. ई “वरु देवर् ” ऎम्ब वाक्यविरुव पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- पॆरुनीरु निण्णु मूलॆयु मुलगेळुव । ऒरु तारा निन्नु तॊडुक्कि यनिन्नॆ यल्लाल् । मळॆ रॆ नॆन्नन रैयु ! वर देव रु तेर्ना कण्णु पुर रैयमान ।२। इदरर्थवु :- पॆरु नीरु - अगाधवागि विशालवागिरुव समुद्रवन्नू, निण्णु-आकाशवन्नू, मलॆयुव-कुलाचलगळन्नू उलगेळुव - लोकगळन्नू, ऒरुतारा- प्रळयदल्लि ऒन्दु मालॆ यागियुळ्ळवनागि अथवा इवुगळन्नॆल्ला ऒन्दु मालॆ यागि प्रळय________________
२४५४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे कालदल्लि उळ्ळवने ऎन्दु सम्बोधनॆयागियागलि भाविसबहुदु, इवुगळन्नॆल्ला उदरदल्लि सूक्ष्म दॆशॆयल्लि प्रळयकालदल्लि धरिसिरुव दॆम्बुदु निनगेनू श्रमविल्लवु ऒन्दु मालॆयन्नु धरिसिद हागॆ ऎम्ब भाववु. अदू अल्लदॆ ऒन्दु हारवन्नु धरिसि निन्तिरुपदु हेगॆ तोरुत्तदॆ ऎन्दरॆ निन्न उदरदल्लिरुव चेतनरु तन्न न्ना श्रयिसिद पक्ष दल्लि अवरन्नु रक्षिसुव दृढ सङ्कल्पवुळ्ळवनु तानु ऎन्दु प्रतिज्ञॆयन्नु माडुवदक्कागि हारवन्नु हाकिकॊण्डिरुवहागॆ इदॆ ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. निन्नॊकॊडुक्कि - निन्न उदरद एकदेशदल्लि इट्टु कॊण्डिरुव, निन्नॆयल्लाल् - निन्न मूलकवल्लदॆ, ववरु देवर् मं करॆ-नानु आश्रयणीयनॆन्दु बन्दु निन्तिरुव देवतॆयु, मत्तुळ रॆन्नु - बेरॆ उण्टॆन्दु, मनत्तु - नन्न मनस्सिनल्लि, इरॆयुव - स्वल्पवागलि, करुर्दे - पूर्वपक्षरूपदल्लियू कूड नॆनिसलारॆनु, स्मरिसुवदिल्लवु ऎम्ब भावव, चतुर्मुख ब्रह्मनॆन्दू, परमेश्वरनु अथवा ईश न ऎन्दू, महेन्द्रनॆन्दू हीगॆल्ला हॆसरु धरिसि बन्दिरुव देवतॆगळन्नॆल्ला प्रळयदल्लि सर्वेश्वरनु तन्न हॊट्टॆयल्लिट्टु कॊण्डु, इवरिगॆ ऒळ्ळॆ आ धिकारगळन्नु कॊडबेकॆन्दु सल्लिसिदुदरिन्द, अव निन्द ऎञ्जलु रूपदल्लि इवरु उगळल्पट्टवरु; हीगॆ आतनिन्दले सत्तॆ यन्नु हॊन्दि तावे आश्रयणीयरॆन्दु हेळिकॊळ्ळुव ई देवतॆगळन्नु नानु ऎन्दिगादरू मनस्सिनल्लादरू स्मरिसुवने? ऒन्दु वेळॆ इवरे नादरू आश्रयिसलु योग्यरागबहुदो ऎम्ब पूर्व पक्षवन्नु माडि यागलि स्मरिसुवनो ? ऎन्दिगू इल्लवॆम्ब भाववु ; कण्णपुरत्तु रै यमाने - कण्ण पुरदल्लि बिजमाडिसिरुव स्वामिये, प्रळयाप नल्लि तन्न उदरदल्लिट्टु संरक्षिसि चेतनरु तन्न न्नाश्रयिसि निरतिशय सुखवन्नु हॊन्दलि ऎम्ब परम कृपया करण कळॆबर योग, सच्छास्त्र, सदुपदेशकरन्नॆल्ला ऒदगिसिकॊट्टु, अरावतारियागि तिरुक्कण्ण पुरदल्लि बिजमाडिसि, ई संसारवॆम्ब प्रळयवन्नु होग लाडिसबेकॆन्दु वनमालॆयन्नु धरिसि सत्य सल्पनागि नॆलसिरुवाग, इतरराद नम्म हागॆये संसारिगळागिरुव देवतॆगळन्नु मनस्सिनिन्द लादरू स्मरिसुवॆने ? ऎम्बतात्पर्यवु ई अभिगमनादि नित्य नैमित्तिकगळु प्रपन्ननिगॆ अनेकानर्थगळु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार अभिगमनादिष्टु अनधिकृताना मुक्तानर्थ निवारणं कथन : २४५५ इस्समाराधनादि क्रमङ्गळिल् अनधिकृतरु मिक्कालळ लालुं तज्ञळुक्कु योग्यमान नित्य नैमित्तिक ळालु, तॊलगलु सहकारियागबहुदॆन्दु हेळल्पट्टितु. इन्तह प्रयोज नवु, आराधनॆ मॊदलाद नित्य नैमित्तिकगळन्नु अनुष्ठिसलु योग्यतॆ युळ्ळवर्णिकरिगॆ मात्रवे ऎन्दु हेळिदरॆ प्रपन्नराद स्त्रीशूद्रा दिगळिगॆ इन्तह सुकृत विशेषविल्लवॆन्दु हेळिदन्तागुत्तदॆ. ‘इन्तह अन्यायवन्नु सर्वॆश्वरनु ऎन्दिगादरू माडियानो ? हागादरॆ अन्तह अनधिकृतर विषयदल्लि हेगॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. हागादरॆ अभिगमनाधिगळल्लि अधिकारविल्लदवरिगॆ अनर निवारणॆयु हेगॆ ? ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यराद त्रिवर्णिकरिगॆ नित्य नैमित्तिकगळु अवुगळल्लि सेरिद अभिगमनाराधनादिगळेनो उण्टु, अवुगळिन्द अनर्थनाशरूप प्रयोजन उण्टागुत्तदॆन्दु हेळबहुदु. आदरॆ “जप पर्थसेवा प्रव्रज्या मन्त्र साधनं देवताराधनं चेति स्त्रीशूद्र पतनानि षट् " जप, तप, पतिशुशूषॆयन्नु बिट्टु तीर्थयात्रॆगळु सन्न्यासवू मन्त्रोपायवू देवताराधनवू ई आरन्नू स्त्रीशूद्ररु अनुष्ठिसिदुदादरॆ अवरिगॆ पतनक्कॆ कारणवागुत्तवॆ. हीगॆ अभिगमनाराधनॆगळल्लि शूद्ररिगॆ अधिकारविल्लवादुदरिन्द प्रसन्न राद आवरुगळिगू भगवर्द भागवत कैर्य सिद्दियुण्टागुव प्रकारवन्नू मुन्दिन वाक्यद मूलकवू, आ विषयदल्लि प्रमाणग ळन्नू अदर मुन्दिनवाक्यवाद “इन्वर्थ” ऎम्बुदर मूलकवू उपदेशिसुत्तारॆ. भागवतर्यमूलक भगवर्य सिद्दि ऎन्दुपदेशिसुत्तारॆ. इस्समाराधन मळिल् . ई भगवदारा धनॆय क्रमगळल्लि, अनधिकृत र्कम् - अधिकारविल्लद स्त्रीशूद्ररिगू सह, इक्कालङ्गळॆल्लालुम् - ई ऎल्ला कालदल्लि, तज्ञळुक्कु योग्यमान - इल्लि तुळुक्कु ऎम्बुदु पुन्दॆ बरुव परम भाग ༡________________
२४५६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सङ्कीर्तनादिगळालु, समाराधनादि योगरान परम भागवतरु स्वन्तन्त्रराय यथाधिकारं वल्लतेवॆ शॆय दुम् इर मिळवादॊळियलाम्. वतरान” – ऎम्बुदक्कॆ अन्वयवु, परम भागवतराद तमगॆ योग्य गळाद नित्य नैमित्तिक कर्मानुष्ठानगळिन्दलू, सङ्कीर्तनादिगळा लुम् - स्तोत्रगळे मॊदलादवुगळ मूलक कीर्तन अथवा भगव नाम सङ्कीर्तनगळिन्दलू, आदि पददिन्द गुरु परम्परानुसन्धान, अष्टोत्तर शतसहस्रादिगळ मूलक अर्चन, भगवत्पबन्धसेवॆ, पुष्प तुलस्याद्याहरण, मालाकरण, दीपारोपण, भगवन्मन्दिर सम्मा र्जनादि विविध कैर्यगळु सूचिसल्पट्टवु, इन्तह अनुष्ठानगळिन्द समाराधनादि योग्यराद - अभिगमनादि भगवदाराधनॆगॆ अर्ह राद, परम भागवतर्कु - परम भागवतरिगॆ, परतन्त्रराय्- अधीनरागि, शेषभूतरागि ऎम्बर्थवु, यथाधिकारम् - तम्म अधिकारानुगुणवागि, वल् शॆं दुम् - तनगॆ सामर्थ्यवि रुव कैर्यगळन्नु माडुत्ता, इर्यं - इन्तह कैज्वरवु ऎन्दरॆ अभिगमनादि कैर मूलक उण्टागुव अनर्थनाशकरूपक्कॆ रवु, इळिवादॊळियलाम् इल्लदॆ होगुवन्थाद्दन्नु तप्पिसिकॊळ्ळ बहुदु ऎन्दरॆ ई रूपवागि सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बर्थवु. महा भागवतरिगॆ शेषभूतरागि अवरिन्द आज्ञापिसल्पट्ट कैगळन्नु नडॆसुवदरिन्दलू अवरिगॆ शेषभूतरागि कैर्यगळन्नॆसगुवदरिन्दलू सिद्धिसुत्तदॆ आदुदरिन्दले स्त्रीशूद्ररिगॆ वर्णिकर हागॆ याव नित्य नैमित्तिक गळनुष्ठान मत्तु भगवदाराधनॆगळ आवश्यकतॆ इल्लवु. स्त्रीगॆ महा भागवत स्थानदल्ले प्रतिये आगि, आतन कैर्यरूपवाद बरु शूसॆय मात्रदिन्दले समस्त अनर्थगळ विनाशवुण्टागुवदरिन्दलू, शूद्रादिगळिगॆ महा भागवतनिगॆ परतन्त्ररागि माडुव कैर्यगॆ ४०द अवरिगॆ अनर्थगळ विनाशवू उण्टागुवदरिन्दलू, श्री व्यास मह र्षियु, कलियुगदल्लि योषित स्सादु र्थना सास्ता धन्य तरोस्तिकः” ऎन्दू “शूद्र साधुः” “ शूद्र धन्यूसिचाब्र नीत्” ऎन्दू ऎन्दरॆ कलियुगदल्लि स्त्रीदुगळु बहळ साधुगळू________________
(2.35) साद्योपाय शोधनाधिकारः इव्वर्थ (१) “आराधना नां सर्वॆषां विष्णराराधनं परम् । तस्मात्परतरं प्रोक्तं तदीयाराधनं परम् । ऎन्नुव, (२) “कुनमॆडुत्त सिरा नडियारोडु मॊनि निन्न धन्यरू, अवरिगिन्त धन्यरु यारिद्दारॆन्दू, हागॆये शूद्रनू साधुवु धन्यनु ऎन्दू हेळिरुत्तारॆ. (वि. पु. ६. २. ७-८); एकॆन्दरॆ तिळिसु तारॆ :-* स्वल्प नहि प्रयत्नन धर्मस्सिद्धति वैकलौ । शूद्रॆ श्च द्विजशुशूषा तत्परैर्द्विज सत्त माः । तथा स्त्रीभिरनाया सात् पति शुशूष वहि’ शूद्ररिगॆ ब्रह्मवित्तुगळ शुशूषॆयिं दले, स्त्रीयरिगॆ पशुशूषॆयिन्दलॆ, हीगॆ अल्पायासदिन्दले इन्तह धर्मानुष्ठानरूपसिद्धियु लभिसुत्तदॆ, ऎन्दु महर्षिगळन्नु कुरितु उपदेशिसिरुत्तारॆ. स्त्रीगळिगॆ भर श.श्रषये परम धर्मवॆम्बुदक्कॆ श्री वाल्मीकि महर्षिय दिव्य सूक्तिगळिगागि (रा. अयोध्या, २४-२५, २६) श्लोकगळन्नु पराम्बरिसि, हीगॆ भागवताराधनदिन्दले नित्य करा भिगमनादिगळल्लि अनधिकृतराद स्त्री शूद्रादिगळिगॆ इवुगळिन्दुण्टागुव फलवे सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु दयपालिसुत्तारॆ 1 इव्वर्थ - ई अभिप्रायवन्नॆ, भगवत्तैर्यरूप भगव दाराधनदिन्द याव भगवतियु सिद्दिसि अनर्थ निवृत्तिगळुण्टागु इवो, अदे भागवत कैर्य मूलकवे अनधिकारिगळिगॆ लभिसुत्तदॆ ऎम्ब अबिप्रायवन्ने ऎम्ब भाववु, (१) सर्वॆषां - समस्तवाद आराधनानां मध्यॆ - आराधनॆगळल्लि, विष्णराराधनं - विष्णु विन आराधनॆयु, परं - श्रेष्ठवादुवॆन्दु, प्रोक्तं - हेळल्पट्टि रुत्तदॆ, तस्मात् - आ विष्णुविन आराधनॆगिन्तलू, परं श्रेष्ठवादुदु तदीयाराधनं - विष्णु भक्तर आराधनॆयु, परतरं - तुम्बा श्रेष्ठवादुदागि, प्रॊक्लं - हेळल्पट्टिरुत्तदॆ,” ऎन्नुं - ऎम्बदा गियू, (२) ई तिरुवाय् मॊळिय हत्तु पाशुरगळन्नू अर्थदॊं दिगॆ पठन माडुववरिगॆ सर्वविधदल्लि विजय उण्टॆन्दु फलश्रुति यन्नु हेळुत्तारॆ, कमॆडुत्त इन्द्रन क्रूर कृत्यदिन्द रक्षिसुव (१) पात्तर २९, ८१. (२) तिरु. ७. ४, ११, -________________
२४५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे शडगोपनुरै शॆयल्”ऎन्नुं (३) “ एत्ति यिरुप्पारॆ ऎल्ल मे, मत्तवक्कॆ शालॆयिरुप्पा तनम् ” ऎन्नुम्, अरुळिच्चॆ दार् ग४. ऎन्दु दक्कागि गोवर्धनोद्धरण माडिद, पिर्रा - सर्व विधदल्लि महो पॆकारनाद श्रीकृष्णन अडियारोडुम् - दासराद भक्तरॊं दिगॆ, ऒन्निनिन - विशेष प्रीतियिन्द एकीभविसि निल्लुव स्वरूपवन्नु हॊन्दि, शठगोर्प - श्री नम्माळ्वारवराद तम्म, उरैशॆयल्- वाचिक रूप कैङ्कर्यवागि, मुन्दॆ, “ननि, पुन्न वोरायि रत्तुळ्ळिवै । वॆनितरुम् पत्तुम् मेवि कर्सार् क्के ” उत्तरार्धविरुत्तदॆ ; ओर आयिरतु - अद्वितीयवाद साविर पाशुरगळल्लि, नन्रि पु नैन् - सर्वॆश्वरन विजय सूचक दिव चेष्टितगळिन्द पूर्णवाद, इवॆ हत्तु - ई हत्तु पाशुरगळन्नू, मेविकाक्कु - अर्थसहितवागि अभ्यसिसुवरिगॆ, वॆनि तरुम् - समस्त विजयगळन्नू अवु कॊडुत्तवॆ, इल्लि श्री नम्माळ्वारवरु तमगॆ श्री कृष्णन भक्तरॊन्दिगॆ सेरि माडुव वाचिक कैर्यवे तमगॆ स्वरूपवागि भाविसिरुत्तारॆ” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू मत्तु (३) इदु उत्तरार्धवु. पूर्वार्धवु *मारायतानवन्न वळ्ळुगिराल् मार् पिरण्णु कूराकरिय कूळरिवेराक ” ऎन्दु. माराय तानवन्य - सर्वॆश्वरनिगॆ शत्रुवागि आचरिसकूडदॆन्दु तिळि यद हिरण्यकशिपुवॆम्ब राक्षसनन्नु, वळुगिराल्-क्रूरगळाद उगु रुगळिन्द, मार् - वक्षस्थळवन्नु, इरण कराग ऎरडु भागवागि कीरिय - सीळिद, कोळ अरियॆ - महा पराक्रमियाद श्रीनर सिंह स्वामियन्नु, एत्ति इरुप्पारै - स्तोत्र माडुव महा भागव तोत्तमर मत्तु, अवरॆ, अन्तह भागवतोत्तमरन्नु, शास्त्रि यिरुप्पार् - आश्रयिसिरुववर, अथवा स्तोत्र माडुववर, तवम्- सुकृतवु, वॆल्लुमे - जयशीलवादुदॆ, इल्लि भगवदाराधन स्तोत्र (३) नान्मुगसिरुवन्दादि, १८,________________
क साद्योपाय शोधनाधिकार २४५९ ताज् ळ अनुषित उक पार् कुम्, इदु कण्णु उकार् कुम्, जगापारं पण्ण वधिकृत సర్ప माडुववरिगिन्तलू, इन्तह भागवतरन्नु आराधिसुववरु महा तशालिगळु ऎन्दु हेळल्पट्टितु” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, अरुळिचॆय दार् गळ् - कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ; यारु ऎन्दरॆ पादोत्तर कर्तावाद श्री व्यास महर्षियू, नानु कत्तिरुवनादि कर्तावाद तिरुमळिशैयाळ्वारवरू ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. हीगॆ भगवदाराधनादि नित्य नैमिकगळल्लि अनधिकृतरिगू, तदधिकृतर आश्रयणद मूलक, अधिकृतरिगॆ उण्टागुवदु याव फलवो, अ फलवे बरी आश्रयण मूलकवे उण्टागुत्तदॆन्दु श्री आळ्वारादि दिव्य सूक्ति प्रमाणगळ मूलक तोर्पडिसिदरु, प्रसन्न राद अधिकृतरिगॆ हेगॆ अनर्थ निवृत्ति रूपप्रयोजनवो, हागॆये मह भागवताश्रयणदिन्दले अनधिकृत प्रपन्नरिगू अनर्थ निवृ तियु दॊरॆयुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दिन वाक्यदिन्द इद रल्लि संशय बेकिल्लवॆम्बुदक्कागि ऒन्दु दृष्टान्त मूलक समर्थनॆ माडि हेळुत्तारॆ : इक्कॆर्य - ई भगवदाराधनादि नित्य नैनिकगळन्नु, ताज् ळ अनुषित्तु - तमगॆ अधिकारविरुवद रिन्द अनुष्ठिसि, उगप्पार् कुम् - भगवणनवु दॊरॆयुत्त दॆन्दु सन्तोषपडुववरिगू, इदु कण्णु उग प्पाक्कुम् - तमगॆ अधिकारविल्लदुदरिन्द, तावु आश्रयिसिद भागवतरु इवुगळन्नु माडुवदन्नु नोडि, तमगू भगवतियुण्टागुत्तदॆम्ब भावनॆ यिन्द सन्तोषचित्तरागिरुववरिगू, भोगम् एकरूपम् - अदरिन्दुण्टागुव आनन्दवू फलवू ऒन्दे विधवादुदु; अदन्नु ईग स्थापिसिद ऒन्दु दृष्टान्त मूलक व्यक्तपडिसुत्तारॆ. आदरॆ अभिगमनादि आराधनॆगळन्नु नडॆसुववरुगळिगॆ उण्टागुव आनन्दवु सुम्मनॆ अवुगळन्नु नोडुत्तिरुव अथवा अल्पसहायवन्नु माडुव अनधिकृतरिगॆ हेगॆ उण्टादीतु ? ऎरडू ऒन्दे हॆगॆ आदीतु ? इब्ब रिगू ऒन्दे विध फलवॆन्दरॆ ऒप्पतक्कद्दे ऎम्ब सन्देहवु बाधिस बहुदु, हागॆ सन्देहक्कॆ स्वल्पवू अवकाशविल्लवॆन्दु ऒन्दु दृष्टान्त________________
२४६० श्री मद्रहस्यत्रयसारे नान ईश्वरनु कुम् मुक्तरुक्कुम् पोलॆ, भोगमेक रूपम्. (१) “धरन्नु तोवा दृष्टिवा स्मृतोवा कथि तोपिवा । अनुमोदितोवा राजेन्द्र पुनाति पुरुषंसदा? ऎर पाव न मोलॆ भोग्यमुव कुरै यिल्लॆ मूलक तिळिसुत्तारॆ. हिन्दॆ मुक्तरॆल्लरिगू आनन्दवु ऒन्दे समनादु दॆन्दू, आ आनन्दवु परमात्मन आनन्दक्कू समवॆन्दु स्थापिसिदरु, आदृष्टान्तमूलकवे इदन्नू स्थापिसुत्तारॆ : जगद्वापारम्पण्ण वधिकृतनान ईश्वरनुक्कु - जगद्वापारवन्नु नडॆसुव अधि कारवुळ्ळ सर्वॆश्वरनिगू, मुक्तरुक्कम्पोलॆ - मुक्तरिगू भोगवु हेगॆ एकरूपवो, हागॆये इल्लिय ई कैर्यगळल्लि अधिकारविरु ववरिगू अवरन्नु आश्रयिसिरुव अनधिकारगळिगू भोगवु एकरूपवु आदुदरिन्द ई विषयदल्लि सन्देहवु बेकिल्लवॆम्ब भाववु. हागॆ ई अधिकारिगळिगू अनधिकारिगळिगू भोगवु एकरूपवॆन्दु श्री व्यास महर्षियु हेळिरुत्तारॆन्दु भारत प्रमाणवन्नु मुन्दॆ उदाहरि सुत्तारॆ. “धर्मः - धर्मवु, शास्त्रदल्लि विधि निषेधरूपदल्लि हेळि रुवदु, शास्त्रविहितवाद अनुषानवु, श्रुतोवा - उपदेश रूपदल्लि केळल्पट्ट रागलि, दृष्टिवा - अन्तह कैर्यवु नोडल्पट्ट रा गलि, स्मृतोवा - हिन्दॆ नडॆदुदन्नु स्मरिसल्पट्टरागलि, कथितो पिवा - हेळल्पट्ट रागलि, अनुमोदितोवा - बहु चन्नागि नडॆ यितु ऎन्दु अदन्नु अकरिसल्पट्टरागलि, हे राजेन्द्र - ओराज श्रेष्ठनॆ, सदा - यावागलू, पुरुषं - अधिकारियन्नु, पुनाति- पवित्रीकरिसुत्तदॆ. पापगळु तॊलगुवदरिन्द परिशुद्धनागुत्तानॆ धर्मानुष्ठानवन्नु ताने माडबेकॆम्ब आवश्यकतॆयु इरुवदिल्लवु अदन्नु केळिदरू सरिये, अथवा कण्णिनिन्द नोडिदरू सरिये, अदन्नु स्मरिसिदरू सरिये, अदन्नु कुरितु पठिसिदरू सरिये, अथवा अदन्नु अज्ञकरिसिदरू सरिये ईतनिगॆ पाप परिहारमूलक पवित्रतॆ युण्टागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऎर पावन तं पोलॆ ऎम्ब प्रमाणदल्लि हेळल्पट्टिरुव पावनत्ववु ई ऎल्लरिगू (१) भार, आशं, ९६, ३१.________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २४६१ हेगॆ समवो, हागॆये, भोग्यमुव एकरूपवाग - ई भगवदाराधनादिगळल्लि अधिकारविरववरिगू, अधिकार ऎल्लदवरिगू भोग्यत्ववु सववॆन्दु हेळुवदक्केन करॆयिल्लॆ - कन्दकविल्लव आदरॆ ज्योतिष्टोम यज्ञान इनवन्नु माडुववनिगॆ, स्वर्ग प्राप्ति फलवुण्टु, अन्धावनन्नु आश्रयिसिदवनु अदन्नु नोडुवदर मात्रदिं दले स्वर्ग प्राप्ति हॊन्दुवनॆन्दरॆ असङ्गतवल्लवो, ऎन्दाक्ष प तन्दरॆ, अल्लि फलवु मुख्य कल्पवाद अनुष्ठानक्कॆ मात्रवे हेळते विना अनु कल्पनाद नोडुवदे मॊदलादुदक्कॆ हेलिल्लवु आ दुदरिन्द नोडुववरिगॆ स्वर विल्लवु. आदरॆ पावनत्ववेनो उण्टु. इदु प्रपन्न विषयवु, अन्तह स्वर प्राप्ति विषयवादुदल्लवु. प्रमाणवु पाव नफल विषयवागि अदु ऎल्लरिगू एकरूपवॆन्दु हेळुवदरिन्द, नमगॆ अदु ग्राह्य वॆन्दु भाविसतक्कद्दु. आदुदरिन्द भगवदाराधनादि नित्य नैमित्तिकगळन्नु अनधिकृतरु तावॆ माडदिद्द रू, हागॆ आनुषि सुव महा भागवतरन्नाश्रयिसि, अवरुगळु माडुवदन्ने अनुमोदिसि अदक्कॆ बेकाद सहायगळन्नु अवर आज्ञाधारिगळागि शिरसावहिसि, नडॆ सुवदरिन्दले अन्तह फलवे ऎन्दरॆ अनर्थ निवृत्तियु उण्टागुत्त दॆन्दु समर्थिसि सप्रमाणवागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ भगवाराधनॆ यल्लि स्त्री शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लदिद्दरू पतिव्रतास्त्रीयु पतियन्नॆ परदैववॆन्दु आश्रयिसिरॆवदरिन्द, पतियु अनष्टिसुव भगवदाराधनादि नित्य नैमित्तिकगळिन्दले आकॆगू अनिष्ट निवृत्तिय मूलक पावनत्ववू, शूद्रादि अनधिकृतरिगू महा भाग वतनन्नु आश्रयिसिदरॆ, आ भागवतनु अनुष्टिसुव नित्य सैनिकगळिं दले अवरिगू पावनवु लभिसुत्तदॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ प्रपन्नराद स्त्री शूद्रादिगळिगू भगवदनुस्मरणॆयु अवश्यकवु धैयो नारायणस्सदा ऎन्दु हेळिरुवदु साल्वत्रिकवागि हेळिरु वन्ताय्तु, अदरल्लि ऎल्लरिगू अधिकारवुण्टु ई ध्यानवु अष्टाक्षर मूलकवागि माडुवदे प्रशस्त्रवु. आदरॆ ई अनधिकारिगळिगॆ मूल मन्त्रोच्चारणॆयु सरियल्लवल्ला, हीगिरुवाग सराधिकारवाद ई भगवदनुस्मरणॆयन्नु अवरुगळु याव तियल्लि माडतक्कद्दॆम्बु दन्नु मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ :- 3________________
२४६२ श्री मद्र हस्यत्रयसारे अनधिकृत प्रपन्नॆ : भगवदनुस्मरणं कथं कर्तव्य ? अप्पडिये (१) “तस्मा प्रणवं शूद्रो नन्नामानि नकीरयेत् ” ऎनु महा भारत-लुम्, (२) अष्टाक्षर जप णां प्रकृव विधीयते 1 न स्वरः प्रणवोज्ञानि ना अनधिकृतराद प्रसन्न रिन्द भगवदनुस्मरणॆयु हेगॆ माडतक्कद्दु ? ? कॆलवु अप्पडिये - भगवदाराधनादिगळल्लि अधिकृतरादवरिगॆ पाञ्चका लिक भगवान स्मरणॆ त 9 मल मन्त्रादि रहस्यगळ मूलक ध्यानवू सह हेगॆ आवश्यकवो हागॆये, मुन्दॆ अनधिकृतराद स्त्री शूद्रादिगॆ ळिगॆ भगवदनुस्मरणवु आवश्यकवॆन्दु हेळि भगवदनुसरण रस तुक्कु - भगवदनुस्मरण दिन्दुण्टागुव आनन्दक्कॆनू अवरिगू कुरैयिल्लि - न्यूनतॆयिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ ; अदक्कॆ प्रमाणगळन्नु दाहरिसत्तारॆ (१) तस्मात् आ कारणदिन्द शूद्रनु मन्ना मानि - नन्न नामगळन्नु, अष्टोत्तर सहस्र नामादिगळल्लि, सप्रणवं प्रणव सहित वागि, न कीरयॆत् उच्चरिसबारदु आतनु. हरिः ॐ ऎन्दु हेळकूडदु, ॐ श्री कृष्णायनमः, ओं श्री रामायनमः ऎन्दू हेळकूडदु, देवर नामगळन्ने उच्चरिस बारदु ऎम्ब अभिप्रायवल्लवु ; ॐ ऎन्दु प्रणवदॊन्दिगॆ उच्चरिस तक्कद्दल्लवॆम्ब भाववु ” ऎन्नु भारतलुम् ऎन्दु भारतदल्ल (२) मत्तु, स्त्रीणां - बाह्मणादि वर्णिक स्त्रीयरुगळिगॆ, सुम्मनॆ स्त्रीणाम् ऎन्दिद्दरू हीगॆ अर्थवन्नु बलिवर्दन्याय दिन्द माडिरुत्तदॆ, ऎकॆन्दरॆ मुन्दॆ स्त्रीणान्तु शूद्रजातीनाम् ऎन्दु शूद्रस्त्रीयरिगॆ बेरे विधानवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, अष्टा क्षर जपः - मूल मन्त्र ऒदवु, प्रकृत्येव . मन्त्रवॆष्टो अष्ट मात्रदिन्दले ऎन्दरॆ स्वरदिन्द उच्चारणॆय कूडदु, प्रणव दिन्द उच्चारणॆयू कूडदॆम्बुदु तात्पर्यवु. इदन्ने मुन्दॆ (7) भार, आशं.११८. १४. (२) नारदीये,________________
M^^^^ साद्योपाय शोधनाधिकारः पैन्य विधयस्तथा । णान्तु शूद्रज तीनां मन्त्र मा तॊक्ति रिष्यते” ऎन्नु नारदीयादिगळिलुम्, (३) * नमो नारायणेत्युका कैपाकः पुनरागम” ऎन्नु श्री वराह पुराणत्तिलु, (४) “वायि नाल् नमो नारणावन्नु मत्त कत्तिडक्कॆ गळ्ळि कूप्पि” ऎन्नुव, (२) नानं शॆल्लिल् नमो विवरिसुत्तारॆ :- न स्वरः प्रणवोज्ञानि - उदात्तादि स्वरदॊन्दिगॆ उच्चारणॆयिल्लदॆयू, प्रणवविल्लदॆयू, अ न्यास करन्यासादिगळिल्ल दॆयू इरतक्कद्दु, तथा - हागॆयॆ, नाप्यन्य विधयः - बेरॆ इन्नु याव विधिगळू इल्लव, ऋषि छन्दस्सुगळू इल्लवु ऎम्ब भाववु. ई प्रमाणवन्ने मुन्दॆ पुनः मूलमन्त्राधिकारदल्लि उदाहरिसिरु त्तारॆ. अल्लि मन्त्रगळ उपदेशवु वैदिक, वैदिक तान्त्रिक, तान्त्रिक ऎन्दु मूरु विधवॆन्दू, ब्राह्मणनिगॆ वैदिकवागिय, क्षत्रियरिगॆ वैदिक तान्त्रिकवागियू, वैश्य शूद्ररिगॆ तान्त्रिकवागियू इरतक्क दॊन्दु पाञ्चरात्रदल्लि हेळट्टिदॆयॆन्दु तिळिसि, मूलमन्त्रवु प्रणव चतुर्थिगळिल्लदुदादरॆ मन्त्राधिकारविल्लद सर्वरिगू उपयुक्तवादु दागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ.” ऎनु - ऎम्बदागि, नारदीया दिगळु नारदीय पराणवे मॊदलादवुगळल्लि (३) नमो नारायणेत्यु - प्रणव चतुर्थिगळिल्लदॆ स्वरदिन्दलू उच्चरि सदॆ सुम्मनॆ नमोनारायणा ऎन्दु इष्टु मात्र उच्चरिसिदरॆ, श्वपाकः-नायि मांसवन्नु तिन्नुव चण्डालन कूड, पुनराग मत् - पुनः हिन्तिरुगि बन्दनु, हागॆ मन्त्रवन्नु उच्चरिसिदुदरिन्द अधोगतियिन्द हिन्तिरुगिदनु ऎम्ब भावव” ऎन्नु - ऎम्बदागि, श्रीवराह पुराणदल्ल, (४) “नायि नाल्” इत्यादि इदर अर्थ तात्पर्यगळिगॆ १८५७-८ नॆय पुटगळन्नु नोडि, ऎन्नु-ऎम्ब दागियू (1) तिरुमयाळ्वार् अनुग्रहिसिरुव पॆरिय तिरुमॊळि आराम्पत्तु पत्तारुदॊळॆय प्रतियॊन्दु पाशुरदल्लि नानुं शॆल्लिल् नमो नारायणमे” ऎन्दु पल्लविरूपदल्लि इरुत्तदॆ. (३) वराह पुराण १३९-५३ (४) परि,तिरु. ४.५ २. (५) सॆरि, ६, १०. १ 66________________
२४६४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे नारायणमो” ऎन्नुम्, शूल्लुगिरपडिये तिरुमन्त्रमा गिर ऎटक ज्ञान करुविले वेर् प्पव तलॆ याडै युव कळिन्साल् नडुवुळ्ळ अंशव सप जीव मागिर पोलॆ प्रपत्ति निष्ठरॆल्लारु सर्वकालत्तिलु भगवदनु हीगॆ “नानु शॆल्लिल्” परम पुरुषन नामगळन्नु हेळलागि आतनु ऎन्तवनॆन्दरॆ, शियः पतियागि, आश्रितसुलभवागि अति मानुष चेष्टितॆगळन्नु नडॆसुव सामर्थ्यवुळ्ळवनागि, विरोधिनिरन शीलवागि उभयविभूतियुक्तनागिरुव परमपुरुषन नामवन्नु हेळिदरॆ नमगॆ इष्टार्थसिद्धियुण्टु, अदन्नु हेळुवदु हेगॆ ऎन्दरॆ “नमो नारायणमे” मूलमन्त्रदल्लि हेळिरव “नमोना रायण” ऎम्बदागि ऎम्ब तात्सरवु. मॊदलु पाशुरदल्लि कण्डु कॊर्णे नारायणावॆनवु नामव ” ऎम्ब अभिप्रायवे इल्लियू स्मारितवु” शूल्लुगिर हडिये - हेळिरुव मेरॆगॆ, तिरुमन्त्रवा गिर - मूलमन्त्रवागिर व, ऎट्टुक्कान - ऎण्टु गॆण्णुगळुळ्ळ, करुमैले - कब्बिनल्लि, वेर् मत्तु म - मूलभागवन्नू, बुड वन्नू, तलॆयाडो - अग्र भागवाद सोगैयन्नू, कळिनाल् - तॆगॆदु हाकिदरॆ, नडुवुळ्ळ अंशम् , मध्यभागवु, सरोपजीव मागिराप्पोलॆ - समस्तरिगू सत्तॆयन्नु कॊडुव रीतियल्लि भोग्य वागिरुवहागॆ, प्रपत्ति निष्टरॆल्लरु - प्रपत्तियन्न नुष्ठिसुव - रॆल्लरिगू, स्त्री शूद्रादिगळॆल्लरिगू ऎम्बभिप्रायवु, भगवदनुस्मरण दिन्दुण्टागुव, रसत्त कु- आनन्दक्कॆ ऎन्दरॆ आनन्द प्राप्तिगॆ विरोध विल्लवु. इल्लि तिरुमन्त्रवु अमृतवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव मोक्षानन्द प्राप्तियन्नुण्टुमाडुवदरिन्द स्वादुतमवाद कब्बिगॆ होलिसल्पट्टि रुत्तदॆ. अदु अष्टाक्षर मन्त्रवादुदरिन्द ऎण्टु गॆण्णुगळुळ्ळद्दु; सर्वरिगू भोग्यवागुवदक्कॆ कॆळगिन कठिणवाद गण्टिन भागवन्नु मेलिन रुचियिल्लद तॆण्डॆ भागवन्न कब्बिनल्लि तॆगॆदु हाकिदरॆ, सर्वरिगू हेगॆ भोग्यवादुदागुत्तदॆयो, हागॆये मूलमन्त्रद मूलभाग प्रणववन्नू, आग भागवाद सर्वाध का रवुळ्ळदागुत्तदॆम्ब वाद हाकिदरॆ, 3 चतुर्थियन्नू तॆगॆदु भाववु, प्रणवचतुर्थि________________
(३६) साथ्पाय शोधनाधिकारः २४६५ स्मरणर सत्तुक्कु विरोधविल्लॆ. सपरिकरमान विलक्षणभक्तियोग मागलिरो शिलरु विरोध मुळ्ळदु. क्षणमात्र साध्यमान प्रम गळिल्लदिद्दरॆ विरोधविल्ल ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, प्रणव चतुर्थि गळु इद्दरॆ, पाञ्चरात्रादि अनेक प्रमाणगळिगॆ व्यत्यस्तवादुदरिन्द ई अधिकारिगळिगॆ विरोधवॆम्ब तात्पर्यवु ; स्त्री शूद्रादिगळिगॆ प्रण ववु कूडदॆम्बुदक्कॆ महाभारत वचनवन्नू, स्वर कूडदॆम्बुदक्कॆ नारदीयवचनवन्नू, प्रणवचतुर्थिगळिल्लदिद्दरॆ सर्व विषयवागुत्त दॆम्बुदक्कॆ श्री वाराह वचनवन्नू, उदाहरिसि, आळ्वारुगळभिप्रा यवू हागॆये ऎम्बुदक्कॆ श्री तिरुमङ्गैयाळ्वारवर पाशुरवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. भक्तियोगग तै वर्णिकरे आगिरबेकॆम्ब आव शकवॆन्दू इतररिगॆ कूडदॆम्ब विरोधोक्तियुण्टु; ई प्रपत्तु पा यदल्लादरो हागिल्लवु ; भगवदनुस्मरणरप आनन्दवु सात्रिक वागि उण्टु. ई सरोप जीव्यवागिरुव वैलक्षण्यवु भक्तियोगक्किल्ल वॆम्ब भाववु. सत्व कालत्तिलु ऎन्दु हेळिरुवदु देहयात्रादि आवश्यकगळाद काव्यगळिगॆ बेकाद कालवल्लद मिक्क ऎल्ला कालगळल्लि भगवदनु स्मरणमाडुवदु प्रपन्ननिगॆ उचितवादुदॆन्दु इदरिन्द हेळ ल्पट्टितु हागॆये श्री भाष्यकाररिगॆ सर्वलोकशरण्यनाद श्री रङ्गना धनु उपदेशिसिदनॆन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ भगवदनुस्मरणवु “विद्वांस एव मानसे रमनॆ’ ऎम्ब (तैना) श्रुतिवाक्यद हागॆ, परमा नादप्रदवॆन्दु हेळुवदक्कागिये, भगवदनुस्मरणर सत्तुक्कु ऎम्ब प्रयोगवु. ई स्वतन्त्र प्रपत्यनुष्ठान माडिद समस्त प्रपन्नरू ई भगवदनुस्मरणवन्नु प्रणवचतुर्थिगळिल्लद मूल मन्त्र जपदिन्द माडबहुदु. इदीग महत्ताद उपकारवु ई अनुकूलवु भक्ति योगक्कॆ इल्लवॆन्दू वर्णिकरु मात्रवे सपरिकरवाद भक्ति योगवन्नवलम्बिसतक्कद्दे विना, इतररु अनुष्ठिसिदुदादरॆ विरोध ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- स परिकरमान - श्रवण मननादि अङ्गगळिन्द सेरिद, विलक्षणवाद, एतक्कॆ विलक्षणवॆन्दरॆ * भजन सुखनकस्य विपुळं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ तैलधारावच्छिन्न सतत ध्यानदिन्द उण्टागतक्क आनन्दवु असदृशवादुदु, आदुदरिन्द________________
२४६६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे दनं, सिद्धमानवळ निलुव, (१) “द्वयमर्थानुसन्धा नेन सह सदैवं वा” ऎन्नु शरण्य नरुळि चॆम्दानिरे, विलक्षणवाद भक्तियोगवीग शिलरु - कॆलवरिगॆ ऎन्दरॆ स्त्री शूद्रादिगळिगॆ, विरोधवुळ्ळदुदु इन्तह भगवद्दानरूप अनुस्मरणॆ यल्लि समस्त प्रपन्नरिग अधिकार उण्टॆन्दू, अवन्नु प्रणर चतुर्थि रहित वल मन्त्र जपदिन्द मात्रवे अल्ल, द्वय मन्त्रोच्चारण मूलकवागि नडॆसबहुदॆन्द, ई सन्दर्भदल्लि शरण्यनाद श्री रनाथ क्रियॆ इदॆ ऎन्दू मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ– क्षण मात्र साध्य मान- अल्प कालदल्लि सकृदनुष्ठानदिन्द साध्यवाद इल्लि क्षणवॆम्बुदु बौद्धनु हेळुव क्षणवल्लवु, अल्प कालवॆम्बर्धवु ; एकन्दरॆ प्रदनानु ष्ठानवु बौद्धनु हेळुव क्षणकालदल्लि आगुव दिल्लवु, प्रपदनं-स्वतन्त्र प्रपत्तियु, सिद्धमान वळिविलु सिद्धिसि ईतनु कृत कृत्यनॆन्दु हेळिसिकॊण्डरू उत्तर कृत्यवागि, भग वदनुस्मरणवू ई कृत कृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ अवश्यकवॆन्दु हेळु तारॆ, “ एवं - ई प्रकारवागि विरक्तिभावदिन्द ऐहिकदल्लि ममतॆ यन्नु तॊरॆदु, भगवन्तनन्नु स्मरिसुत्ता, सदा - यावागलू ऎन्दरॆ तनगॆ निर्वाहविल्लदॆ देहयात्रॆगॆ बेकाद कालवेनु, ईत निगॆ नियत कर्मगळ अनुष्ठानवेनु, “इन्तहवुगळिगॆ अन्वयिसि, मिक्क ऎल्ला कालदल्लि ऎम्बर्थवु अर्थानुसन्धानेन सह - मन्त दल्लि बोधितवाद समस्त अर्थगळन्नु तिळिदु अनुसन्धानदॊडनॆ द्वयं - द्वयमन्त्रवन्नु, वक्ता उच्चरिसुववनागि” ऎन्नु ऎम्बदागि, शरर्ण्य - सर्वलोक शरण्यनाद श्रीरण्ण नाथनु, अरुळि चॆय दानिरे - श्री भाष्यकाररवरिगॆ परमकृ पया उपदेशिसिदन ल्लवे ? श्री यतिवर्यरु तीर नाथनन्नु कुरितु माडिद प्रश्नॆगॆ सर्वॆश्वरनु दयपालिसिद उत्तरवु. हीगॆ द्वयमन्त्रारानुसं धानदॊन्दिगॆ सदा द्वयमन्त्रवन्नु उच्चरिसुत्ता, तन्नन्ने निरन्तर ध्यानिसुत्ता, “अव श्रीरज सुखमास्त्र” देहपातदवरॆगू श्रीरदल्लि सुखदिन्द इद्दु बिडु ऎन्दु आज्ञापिसिदरु. ई प्र (१) शरणागति गद्यं 3________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४६ दनवु क्षण मात्र साध्यवॆन्दु हेळिदुदरिन्द भक्ति मार्गक्किन्त अति सुलभोपायवागि सर्वाधिकारवागिरुव प्रभावसूचितवादुदरिन्द, मुन्दॆ प्रभाव व्यवस्थाधिकारवु हेळल्पडुत्तदॆम्बुदु सूचितवु. आदू अल्लदॆ प्रपन्ननु तनगॆ स्वरूपवाद भगवदनुस्मरणक्कॆ परिकर रहित मूल मन्त्रोच्चारणॆयहागॆ द्वयवन्नू कूड उच्चरिसबहु दॆन्दु. इदरिन्द सूचितवु. आदरॆ शरण्यक्तियु परम ब्रह्म वित्ताद श्री यतिवर्यरिगॆ हेळिदुदु अदु हेगॆ सर्वाधिकारवुळ्ळदु ऎन्दु हेळलादीतु ऎन्दरॆ श्री यतिवर्यरे ई द्वयमन्त्रद श्री उपदेशवन्नु तम्म गरॆ, वाद तिरुक्कोट्टियोर् नम्बियवरिन्द हॊन्दिद ऒडनॆये तम्मन्नु आश्रयिसिद समस्त प्रपन्नरिगू उप देशिसिबिट्टरु. आ गोष्ठियल्लि ब्राह्मणरु मात्रवे इद्दरॆ आ हेळिल्लवु. श्री यतिवर विशेष प्रियशिष्यनाद ब्राह्मणेतरनाद दासियु इरलिल्लवॆन्दु हेळलु प्रमाणविल्लवु. इदर व्याख्यानदल्लि * सार प्रकाशिका व्याख्यातृवु हीगॆ अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ :- “ द्वय प्रतिपा तयासि भगवतो निरन्तर ध्यानस्य भगव वोक्त त्वात्तद्दयस्य साधिकारत्वा द्वेषं भगवद्धानं सम्भवव” भगवन्तन निरन्तर ध्यानवन्नु द्वयमन्त्र मूलकवा गियू नडॆसबहुदॆन्दु ताने स्वतः हेळिरुवदरिन्द, आ द्वय मन्त्रक्कॆ साधिकारत्वविरुवदरिन्दलू समस्त प्रपन्नरिगू भगव ड्यानवू उण्टे उण्टॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. सदैव नक्ता यावा गलू द्वयमन्त्रवन्ने पठिसुवनागि ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द निषिद्द वाद मत्तु काव्य कर्मगळल्लि संात्मना प्रवर्तिसकूडदॆन्दु स्पष्ट वागि हेळिदन्तायितु. इवु प्रसन्नरिगॆ सात्मना स्वरूपविरुद्धवु. दव्याशॆयन्निट्टुकॊण्डु मनॆमनॆगॆ ऎन्दिगू तिरुगकूडदु, मत्तु द्रव्यार्जनॆगागि नानाविध क्षेत्रगळन्नू प्रवृत्तिगळन्नू इट्टु कॊळ्ळ कूडदॆन्दु हेळिदन्तायितु. सदैवं वक्ता ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रपन्नन मुखवन्नु नोडिदरॆ ईतन कॆळगिन तुटियु द्वयोच्चा रणॆयिन्द अदरुत्तिरबेकॆन्दु कॆलवु महनीयरु हेळिरुत्तारॆ. बरी मन्त्रोच्छारणॆये सालदु, अदर उपदेशज्ञानवू आवश्यक वॆम्बुदु “द्वयमानुसन्धानेन” ऎम्ब प्रयोगदिन्द व्यक्तवु .________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे भक्त प्रसन्न यो स्पादनत्व फलत्व रूप भगवद्दानमावश्यक मिति उपसंहर३. आगैयाल् “ धैयोनारायणस्सदा” ऎन्नुदुवु यथाधिकारं, शिलरु उपायवागवु, शिलरु फलवाग वु, कॊळ्ळुगैयालिदु स्वतन्त्रप्रपत्तिक्कु विरुद्धवन्नु. इदु अनुष्ठानमन्त्रवादुदरिन्द गुरुमुखेन इदरर्थद उपदेश वन्नु हॊन्दि, आ गुरुविन उच्चारणानुच्छारणरूपवागि अनुष्ठिस तक्कद्दॆम्बुद सूचितवु. ऎल्लरिगू प्रपत्तियल्लि अधिकारविरुवद रिन्दलू, इदु अनुष्ठानमन्त्रवादुदरिन्दलू, इदक्कॆ सत्याधिकार उण्टॆम्बुदु व्यक्तवु. भक्त प्रपन्नरिब्बरिगू साधनफलरूपदल्लि भगवद्यानवु आवश्यकवॆम्बुदर उपसंहारवु, आगैयाल् * - हीगॆ भगवदनुस्मरणवु प्रपद नानुष्ठान माडि कृतकृत्यनादवनिगू कूड अवश्यकवागिरुवदरिन्द, धैयो नारा यणस्सदा” ऎन्नुदुवु ऎम्बुदू कूड, यथाधिकारम्-ध्यानि सुवनिगॆ अधिकारविरुव रीतियल्लि, ऎन्दरॆ वर्णिकनागि समर्थनागि द्दरॆ, शिलरु - कॆलवरिगॆ, उपायवागुवुद - उपाय रूप दल्लि ऐकान्त्यदिन्द उपासनरूपवागियू, शिलरु फलवागुवु- इन्नु कॆलवरिगॆ स्त्री शूद्रादिगळिगू मत्तु असमर्थरिगू, फलमा गुवु - प्रपदनरूपवागि तदनन्तर भगवदनुसन्धानरू पवा गियू, कॊळ्ळुगैयाले - अकरिसुवदरिन्द. इदु - सदा भगॆ वदनुसन्धानवु, स्वतन्त्र प्रपत्तिकुं विरुद्धम न्नु - विरुद्धवा दुदल्लवु. ई “धैयो नारायणस्सदा” ऎम्ब महा भारत वचनदिन्द उपाय वु भक्तियोगवाद पक्षदल्लि, उपासन रूपदल्लि भगवध्यानवु विधिसल्पट्ट तॆन्दु तिळियतक्कद्दु, हागल्लदॆ उपायवु स्वतन्त्र प्रपत्तियादरॆ, आगलू ध्यानवु उपायरूपदल्लि कृतकृ नाद प्रयुक्त बेकागिल्लदिद्दरू, प्रपन्ननिगॆ स्वर ( १- : कवागि ग वदनुसन्धानवु आया अधिकारिगळन्नु कुरितु हेळिद रीतियल्लि, मूल________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः २४६९ मन्त्र अथवा द्वयमन्त्रोच्छारणॆगळ मूलक नडॆसतक्कद्दॆम्ब भाव वु. श्रीमन्नारायणनु ऒन्दु सन्दर्भदल्लि उपाय रूपवागियू, इ नॊन्दु सन्दर्भदल्लि फलरूपवागियू,धैयनॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु.
- धैयो नारायणस्सदा” ऎम्ब भारत वचनानुसार वागि उपासन ऒन्दे उपायवागि कण्डरू, प्रपदनवॆम्बुदु इन्नॊन्दु साधिकारवुळ्ळ उपायवु, अदक्कू कूड बलात्कार वागि भारत वाक्यवन्नु अन्वयिसबहुदॆन्दु हेळि, आग ध्यानवॆन्दरॆ भगवदनु स्मरणवॆन्दु हेळिदिरि; श्रुतियू कूड उपासनवन्ने उपा यवागि “नान्यः रन्या विद्यते अयनाय” ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ श्री भाष्यदल्ल, गीताभाष्यदल्लि श्री भाष्यकाररु उपायवागि हेळिरुवदु उपासनवे, प्रपदनवु हेगॆ उपायवु ऎन्दाक्षेप तन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवागि हेळबहुदु एनॆन्दरॆ-श्री भाष्यकाररवरु वशीकरण परम्परॆगळन्नु तिळिसुवदरल्लि कडॆगॆ “तस्य च वशीकरणं तच्छरणागतिरेव” ऎन्दु प्रपदनवू उपायवॆन्दु हेळिद्दारल्ला ऎन्दरॆ, श्री भाष्यदल्ल, श्री गीताभाष्यदल्लू हेळि रुव प्रपत्तियु अल्लि प्रपत्तिये विना, अ रूपदल्लिल्लवु ; गीतॆय ७नॆय अध्यायद १४नॆय श्लोकदल्लि “मानव ये प्रपद्य माया मेतां तरते” ऎम्बुदक्कॆ श्री भाष्यकाररवरु मायामुत्सज्य मामेवो पासत इत्यर्थ ऎन्दु व्याख्यान माडिरुवदरिन्द इल्लि हेळिरुव प्रपत्तियु अङ्ग प्रपत्ति ऎन्दु हेळि दन्तायितु, मत्तु “सत्वधरा परित्यज्य” ऎम्ब चरमश्लोकदल्लि मामेकं शरणं प्रज” ऎन्दु विधिसिरुव प्रपदनवू अब्द शरणा गतिये ; आदुदरिन्द श्री भाष्यकाररिगॆ उपासनवे उपायवॆम्ब भिप्रायवे विना प्रसदनवल्लवॆन्दु पूर्व पक्षवन्नु तरबहुदॆन्दु భావిసి, मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ, श्री भाष्यदल्लि श्री गीता भाष्यदल्लि हेळिरुव प्रपदनवु अज्ज रूप शरणागतियॆ, इदन्नु ऎल्लरू ऒप्पतक्कद्दे. ऒन्दु सन्दर्भदल्लि अण्ण वादुदु इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्लि अण्ण यागकूडदॆम्ब नियम वेनू इल्लवु. स्वतन्त्र प्रपत्तियु अज यु इदन्ने शरणागति गद्य दल्लि अवरे उपदेशिसिरुत्तारॆ. श्री यामुनॆयरू “न धर________________
9420 श्रीमद्र हस्यतयसारे निष्ठॆ” ऎम्ब श्लोकदल्लि प्रपत्तियन्नु आयागिये भाविसिरु तारॆ अन्तू ऎरडु विध उपायानुष्ठानक्कू प्रपदनवु आवश्यकव्र ; उपासनरूपक्कॆ अवु, भरन्यासक्कॆ अ यु. अदुदरिन्द प्रपदन मूलक शरणागतियन्नु माडदॆ ऎन्दरॆ प्रपन्ननागदे मोक्षवे इल्लवॆन्दु श्री निगमान्तदेशिकरवरु “ प्रसन्नाद षां नदिशति मुकुन्दो निजपदं” ऎम्ब श्लोकदल्लि तिळिसिरुत्तारॆ. श्री भाष्य काररु ई ऎरडु विधोपायगळल्लि यावुदन्नु अवलम्बिसिदरु ऎन्दरॆ भरन्यासवन्ने अनुष्टिसिदरॆम्बुदु, क्षणमात्र साध्यमान प्रप दनं सिद्दमान वळिविलुम् ऎम्ब प्रयोगदिन्द व्यक्तपडुत्तदॆ, आदुदरिन्द प्रपदनवु ऎरडु आकारवुळ्ळद्दॆन्दू अ रूपवादु दन्नु श्री भाष्य गीता भाष्यदल्लि श्री भाष्यकाररु उपापादिसिद रॆन्दू * जरूपवागि श्रीमद्रामायण पाञ्चरात्रॆ, पद्मपुरा णादिगळल्लि बोधितवादुदन्नु शरणागति गद्यदल्लि उपदेशिसिद रॆन्दू मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसि, श्री भाष्यकाररिगॆ ऎरडु विधवाद उपायगळू अभिमतवादवुगळे ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. आदरॆ ई सन्द र्भदल्लि इन्नॊन्दु आक्षेपणॆयन्नु तरबहुदु. ऒन्दे अनुष्ठानक्कॆ ऎरडु विधवाद आकार हेगॆ ? प्रपदनवु ऎरडु कडॆयल्ल अण्ण ऎन्दु भाविसतक्कद्दु अथवा अज्ञ ऎन्दु भाविसतक्कद्दु, भक्ति रूपध्यानवु ऎरडक्कू आवश्यकवॆन्दु हेळि प्रपदनवे अण्ण यागि मोक्षसाधकवॆन्दू हेळबहुदु, अथवा भक्तिरूपध्यानवे ऎरडु कडॆ यल्लि अक्क ऎन्दु हेळि, अदक्कॆ कारण भूतवागि अन्यवागि ऎरडु कडॆयल्लि प्रददनवु ऎन्दु भाविसुवदादरू युक्तवु. ई पूर्व पक्षक्कू सह “इप्रपत्ति अज्जि मान” ऎन्दारम्भिसि हेळिरुव वाक्य मूलक समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शरणागतियु अण्णवागिया गलि, स्वतन्त्रवागियागलि मोक्षसाधकवॆम्बुदकॆ “साधनान्तर युक्तावा प्रपत्तियमेव ना साधयेन्मुक्ति कामा नां विमुक्ति, प्रणवो यथा” इत्यादि प्रमाणगळिरुवदरिन्दलॆ, श्री भाष्यकाररू सह ई ऎरडु विध आकारगळन्नू मनस्सिनल्लिट्टु तस्य च वशीकरणं तच्छरणागतिरेव ऎन्दु हेळिदरु ; इदक्कॆ निदर्शनवु प्रणवोपासनॆयु ; इदे बृहदारण्यक छान्दोग्यगळल्लि हेळिरुव________________
साद्योपाय शोधनाधिकार प्रप श्री रजा रूपयो श्री भाषॆ कारभि मतत्व कथनम २४६१ इप्रपत्ति अज्जि मान वेषभाष्यादिगळिले उदाहरित्त रुळिना’; स्वतन्त्र मान वेषगद्यत्तिलॆ अरुळिच्चॆ दार्. हागॆ स्वतन्त्रोपासनॆयादरू आगबहुदु ; पुण्याहवु स्वतन्त्र कर्मवागियागलि अथवा इतर कर्मगळाद चौल, उपनयन, विवा हादिगळिगॆ अड्डवागियागलि हेगॆ आगबहुदो हागॆ, शरणागतियु अण्ण रूपवागिरुव आकारवन्नु श्री भाष्यदल्लि श्री गीताभाष्यदल्लि हॊर पडिसिदरु ; अ रूपवागिरुव आकारवन्नु शरणं त्वां प्रसन्नाये ध्यानयोग विवश्चि ता- । परमात्मा च तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः” उपासन रूप ध्यानयोगक्कॆ असमर्थ राद प्रपन्नरु अ रूप प्रवत्रनुष्ठानदमूलक मुक्तियन्न दिद्दरॆन्दु हेळिरुव इत्यादि प्रमाणगळ परिशीलनद मूलक, स्वानुष्ठानपूर्वकवागि श्री शरणागतिगद्यदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ :- प्रपदनक्कॆ अण्णा बि भाव उण्टॆम्बुदु श्री भाष्यकाररिगॆ अभिमतवु. उपासन इ प्रपत्ति - ई प्रवदनवु, अण्ण मानवेष मार्गगळिगॆ, अण्ण मानवेषतॆ अण्णवागिरुव आकारवन्नु, भाष्यादिगळिले-श्रीभाष्य गीताभाष्यगळल्लि, उदाहरित्तरुळिनार्, कृपया श्रीभाष्यकाररु उदाहरिसिदरु. स्वतन्त्रमानवेष प्रसदनवॆ स्वतन्त्रवाद उपायवागिरुव आकारवन्नु, गद्य तिले आरुळिचॆर् - शरणागति गद्यदल्लि कृपया उप देशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ प्रपदनवु ऎरडु आकारवुळ्ळद्दॆम्बुदु निस्संशय वॆम्बुदन्नु श्री- भाष्यकाररे व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. शरणागति गद्यद अन्त्यदल्लि “ अमृतं नोक्तपूं मे” ऎन्दार भिसि निस्संशय सुख मा” ऎन्दु मुगिसिरुव शरण्यक्तियन्नु चॆन्नागि वा लोचिसिदरॆ, इदु व्यक्तपडुत्तदॆ इल्लि “सकृदेव प्रसन्नाय त________________
२४७२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे (१) “केशानां च क्षयकरं योगादन्यन्न विद्यते प्रीति चयाचते । अभयं सत्व भूते ददात तं मम” ऎन्दु श्री विभीषणार्ळ्वा विषयदल्लि श्रीरामनागि तानु हेळि रुव स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्ठन विषयदल्लिम्बुदु सुस्पष्टवु. अर्जुनन विषयदल्लि कृष्णावतारियागि “ सार्धा परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज । अहं ता स पापेभो मोक्ष यिफ्यामि माशुचः” ऎन्दु हीळिरुवदु अण्ण प्रपत्ति विषयवॆन्दु अल्लि व्याख्या नमाडिदरू, ई शरणागति गद्यदल्लि ई ऎरडु श्लोकगळन्नू ऒट्टिगॆ सेरिसि शरण्यनु स्वतन्त्र प्रपत्ति विषयदल्लि हेळिरुवदरिन्द, “सत्वद र्Bापरित्यज्य ” वॆम्ब श्लोकवू स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नू कूड बोधि सुत्तदॆम्बुदु स्पष्टवु. इदरल्लि संशयबेडवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “इति मय्कॆ वहि उक्त” ऎन्दु शरण्यनिन्द हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, आदुदरिन्द “सत्वर्धा” ऎम्ब श्लोकवु ऎरडु विधवाद शरणागति यन्नू बोधिसुत्तदॆ ऎम्बुदरल्लि निस्सन्देहवु. आदुदरिन्दले “सकृदेव” ऎम्बुदु हेगॆ श्री रामायण चरमश्लोकवो हागॆ ये “सार्धा” ऎम्बुदु गीताचरम श्लोकवागुवदरल्लि सन्दे हविल्लवु, हीगॆ “सार्धा” ऎम्ब श्लोकदल्लि अन्य प्रपत्तिय स्वतन्त्र प्रपत्तियू ऎरडू विवक्षितवु. हागॆये गीतॆय ६-१४ श्लोकवाद “मामेवये प्रपद्यने” ऎम्ब श्लोकदल्लू सह ऎरडू विविक्षितवु. दासनु आ श्लोकक्कॆ बरॆदिरुव आचार हृदया नैषिणि ऎम्ब गीता भाष्यवन्नु पराम्बरिसबहुदु. हागादरॆ श्री भारत अनुशासन पर्वदल्लि, विष्णु धर्मदल्ल भक्तियोगवॊन्दे उपायवॆन्दु हेळिदॆयल्ला, आ वाक्यगळिगू श्री भाष्यकार भिप्रायक्कू ऐक कण्ठवु हेगॆ ? ऎम्ब पूर्व पक्ष बन्दी तॆन्दु भाविसि, ई प्रमाणगळु भक्तियोग निष्टरन्नु मात्र कुरितु हेळिदुदादुदरिन्दलू, स्वतन्त्र प्रपत्तियु बेरॆ विधि बलदिन्द प्राप्तवादुदरिन्द एनॊन्दू विरोधविल्लवॆन्दु साधूपाय शो धनविषयवन्नु मुगिसुत्तारॆ (१) केशानाञ्च क्षयकरं - दुःख (१) भार, आवु. १८६ ११.________________
(३७) साद्योपाय शोधनाधिकार २४७३ (२) “न करणां कभूप जन्मना मयुरसि । ऋते योगात् करकक्षं योगाग्नि क्षसयेत्परं ” इत्यादिगळु * स्वतन्त्र प्रपत्तिविधि बलत्तालॆ अधिकारन्तर विषयळाग कडवन. इप्पडि साध्यॆपाय विषयवाग मत्तु म् पिर गळिगादरो नाशकवादुदु, क्षयशब्ददिन्द क्रमेण नाशवागुत्त दॆम्ब भाववु सूचितवु, योगादत् - भक्तियोगद उपा सनक्किन्त बेरॆयादुदु यावुदू, न विद्यते - इरुवदिल्लव” ऎन्दू, (२) हे भूप - ओ राजने, जन्म नामयुरसि - असङ्ख्याकगॆ ळाद जन्मगळिन्दलू कूड, योगाते - भक्तियोगवन्नु बिट्टरॆ, कर्मणाङ्क्षय- - पुण्य पापगळिगॆ नाशवु, न - इल्लवु. करकं - कर्मवॆम्बुव ऒणगिद तृणकाष्ठादिगळुळ्ळ वनवन्नु, योगाग्नि परं भक्तियोगद उपासनरूप बॆङ्कियु मात्रवे, क्षपयेति - नाशमाडलु सामर्थ्य उळ्ळदु” इत्यादिगळु ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळु, स्वतन्त्र प्रपत्ति विधिबलत्तालॆ-स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु विधिसुव प्रमाणबलदिन्द, अधिकार्यन्तर विषयळाकक्कडवन- भक्ति योगनिष्ठनन्नु मात्र उद्देशिसि हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. इदरिन्द प्रपत्तियु उपायवल्लवॆन्दु हेळलु साध्यविल्लवॆम्ब भा नवु योगादत् ऎम्ब मत्त ऋते योग ऎम्ब प्रयो गगळु प्रपत्तियन्नु व्यावर्तिसि हेळुवदिल्लवु. उपासनक्कॆ सामर विद्दु अधिकारियादवनिगॆ हेळिद वाक्यगळादुदरिन्द आतनिगॆ उपासन विल्लदॆ बेरॆ मार्गविल्लवॆम्ब भाववु. उपासनक्कॆ सामर्थ्यवू इल्लदॆ अधिकारवू इल्लदे इरुववरिगॆ प्रपत्ति मार्गवॆन्दु बेरे विधिगळिरु वदरिन्द, इदरिन्द प्रपत्तियु उपायवागलु याव विरोधवू इल्ल ऎम्ब भाववु. हीगॆ अर्थ माडदॆ योग ऒन्दे उपायवु. इन्नु यावुदू अल्लवॆन्दु अर्थमाडिदरॆ, आग प्रपत्तियू उपायवॆन्दु हेळुव प्रमाणगळॆल्ला निरर्थकगळागुवुवॆम्ब तात्पर्यव. ईग ई रहस्यत्रय प्रकरणक्कॆ उपयुक्तवागि तोरिबन्द शब्यागळिगॆ ला परिहारवन्नु हेळिद्दायितु. इवू अल्लदॆ इन्नू कॆलवु शस्त्रागळुण्टु, अवुगळिगॆ परिहारवन्नु तावु बरॆदिरुव निक्षेपरक्षॆयल्लि काणबहु २. १. ६. १०२.४. 3________________
२४७४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कु कलक्कळुक्कु परिहारं निक्षेप रक्षॆयिले कण्णु कॊळ् नदु. रहस्यतये साद्योपाय स्यानुसन्धेयत्वम् इस्सा ध्यॆपायं शोधितमान कट्टलैयिलॆ रहस्यत्रय तिल् यथास्थान मनु सन्धेयम दॆन्दु हेळुत्तारॆ, इप्पडि - हीगॆ हिन्दॆ उपपादिसिद रीतियल्ले साध्यॆपाय विषयवागि, मत्तुम् - ई मेलॆ प्रकरणानुगुण वागि उपपादिसल्पट्टवल्लदे बेरे, सिरक्कुम् - उण्टागुव, कलक्क ज्ञळुक्कु परिहारम् - शब्यागळिगॆ परिहारवन्नु, निक्षेपरक्षॆयल्लि, कण्णुकॊळ्ळदु - काणबहुदु. ई उपायक्कॆ स्वतन्त्र प्रपत्ति ऎन्दु हेळिरुवदु सरिये ? भक्तिय प्रपत्तियू सह ऒन्दे उपा यवल्लवॊ ? प्रपत्तियॊन्दु सापायवन्नु वदक्कॆ हिन्दिन कालग इल्लि यारू अदन्नु अनुष्ठिसिदहागॆ काणबरुवदे इल्लवादुदरिन्द अदन्नु उपायवॆन्दु भाविसुवदु हेगॆ ? आदुदरिन्द पूर्वसम्प्रदा यक्कॆ विरुद्धवादुदल्लवे ? प्रपत्तिरूपज्ञानवेनु स्मृतिरूपवे ? अनुभवरूपवे ? स्मृतिरूपवॆन्दरॆ सकृतिरूपवादुदे ? अथवा तैलधारॆय हागॆ स्मृ ति सन्तानरूपवादुदे ? इत्यादि शस्त्रागळु; इवुगळिगॆ परिहारवु निक्षेपरक्षॆयल्लि दॊरकुत्तवॆ ऎम्ब भाववु रहस्यत्रयगळल्लि साध्यॆपायद अनुसन्धानद स्थळगळु. ई साद्योपायवु, शोधितमान कट्टलैयिलॆ - शोधिस ल्पट्ट रीतियल्लि ऎन्दरॆ अदर विषयवाद संशयगळु परिहरिसल्पट्ट रीतियल्लि रहस्यतयदल्लि, यथास्थानं - ऎल्लॆल्लि उपपादिसल्पट्टि वॆयो अदन्नु, अनुसन्धान माडबहुदु. सुलभवागि ग्रहिसबहुदा दुदरिन्द तावु अवुगळन्नु सूचिसुव आवश्यकतॆ इल्लवॆम्ब भाववु तोरि बरुत्तदॆ, आ स्थळगळु यावुवॆन्दरॆ :- मूलमन्त्रदल्लि, नमः ऎम्ब शब्ददल्लि अखण्ड नमश्यब्दवु प्रपदनवन्नु सूचिसुत्तदॆ. इदन्नु चन्नागि मूल मन्त्राधिकारदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ. मारन्दे यरु पञ्च पाण्डवरिगू तुम्बा कृपॆयिन्द उपदेशिसिरुत्तारॆ, गच्छ ध्व मेनं शरणंशरण्यं पुर षर्षभाः” ओ पुरुष श्रेष्ठराद________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४७५ षाण्डवरुगळिरा, निम्म बन्धुवाद श्रीकृष्णनु सामान्यनल्लवु, आतने माधवनु, श्रीयःपतियु, आतने सर्वलोक शरण्यनादुदरिन्द आत नल्लि शरणागतियन्नु माडि” ऎन्नलु, आग, “दौ पद्यास्सहितास्स नमश्र कुर्जनार्दनं” आग दौपदी समेतरागि अवरॆल्लरू जनार्दनन्नु शरण हॊन्दिदरु,” ऎम्ब वाक्यवन्नू, “ नन सा यो करोद्देवे सस्वध्वर इत्तीरितः” नमस्कारपूर्वकवागि यावनु भरन्यास माडुत्तानो, आ यागवीग उत्कृष्टयागवॆन्दु हेळिसि कॊळ्ळुत्तदॆ ” ऎम्ब आहिर्बुध, वाक्यवन्नू अल्लि उदाहरिसिरुत्तारॆ. हागॆये द्वयदल्लि साध्यॆपायवु शरणमहं प्रपद्म ऎम्बल्लि सूचितवु. चरमश्लोकदल्लि “मामेकं शरणं प्रज” ऎम्ब विध्युक्तियल्लि ई सापायवु सूचितवु. हीगॆ साद्योपाय वन्नु हेळिद स्थळगळन्नु बहु सुलभवागि ग्रहिसबहुदादुदरिन्द यथास्थानम् ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ ई स्थळगळल्लि हेळल्पट्ट साध्यॆपायद अभिप्रायवू तावु ईग स्थापिसिद रीतिगॆ अनुसारवा गिये इरुत्तदॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “इस्टु शोधितमान कट्टळॆ यिले” ऎम्ब प्रयोगवु ई अधिकारवन्नु उपसंहारमाडलु हॊरटु हिन्दिन क्रममवन्ननुसरिसि ऒन्दु पाशुर मत्तु ऒन्दु श्लोक इवुगळ मूलक अधिकारार्थवन्नु सण्ण हिसि हेळि परिसमाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. ई मुन्दिन पाशुरदल्लि सिद्धपायन वशीकरणक्कागि साध्यॆपायवु आवश्यकवॆन्दु हेळुत्तारॆ; आदरॆ, “यमे षवृणुते तेन लभ्यः” परमात्मनु यावनन्नु वरिसुवनो अव निनॆ? प्रान ऎन्दु श्रुति मु हेळिरुवाग साद्योपायद आवश्य कतॆ एकॆ ? ऎम्ब पूर्वपक्षक्कू हागॆये समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. ई साध्यॆपा यानुष्ठानदिन्द प्रीतनागि यावनु नित्यविभूतियल्लिरलु योग्यनॆन्दु वरिसवनो आतनिगॆ मात्रवे लभ्यनॆम्बुदु श्रुत्यभि प्रायवादुदरिन्द एनॊन्दू विरोधविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ यानुष्ठानवन्नु सरियागि भगवन्तनु प्रीतनागुव हागॆ माडिदरॆ फलकारिय, उपायानुष्ठानद हागॆ केवल प्रवृत्ति मात्र यिद्दु दादरॆ फलकारियागदु. परीक्षॆगॆ अनेक तरुणरु होगबहुदु. परीक्षिसुव पण्डितनु यावनन्नु मात्र अवनु बरॆदिरुव उत्तरग @________________
२४७६ श्री मद्र हस्यत्रयसारे वरिक्कि ननन् पर्र यावरॆ यॆन्नु मरॆयद निल् । निरिक्किनदु कुरियॊट्राल् निनैयकैयादलिनम् । उरननन्नॆरियोरुवडि कळिलो न्नु लकं तरिक्किन तारकनार् तगवां रिक्किन नमे ॥३१॥ ळिन्द योग्यनॆन्दु भाविसुवनो अवनु मात्र हेगॆ तेर्गडॆयन्नु हॊन्दुत्तानॆयो, हागॆये इल्लियू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. अर्थ- पर्र - सत्वरिगू श्रेष्ठनाद सन्वेश्वरनु, याव - “नायमात्मा प्रवच नेन लभ् न मेधया न बहुनाल्कु तेन यमेषवृणुते तेन लभ्य- (कठ, १. २ २३, मं, ३. २. ३) ऎन्दु उपनिषत्तुगळल्लि हेळिरुवहागॆ यावनॊब्बनन्नु, वरि क्किनर्न - वरिसुत्तानॆयो, मरॆयदनिल् - वेददल्लि ऎन्दरॆ मेलॆ हेळिद मुण्डक कठोपनिषत्तुगळल्लि, विरक्किनदु - विस्तरिसि, प्रकाशिसुवहागॆ हेळिरुव आतन वरिसुविकॆयू कूड, विनैयरै - अनादि कर्म प्रवाहदिन्द भगवन्निग्रहक्कॆ पात्ररागिरुव हागॆ पाप भूयिष्टरादवरागिरुवदरिन्दले, कुरियॊल् - व्याजरूपदल्लि भक्ति प्रपत्ति रूप साध्यॆपायगळल्लि ऒन्दर अनुष्ठानमूलकवा गिये ई व्याजवाद साद्योपायविल्लदॆ तानु सिद्धपायनागि वरि सुवदिल्लवॆम्ब तात्पर्यवु. अदलिल् - आ कारणदिन्द, नाम्-साप राधिगळाद नावु, उरैगिन - शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्टिरुव, नन्नॆरि - परम प्राप्यवन्नु हॊन्दिसुवुगळाद प्रयुक्त ऒळ्ळॆ उपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळु, ओरुं पडिगळिल् ओ न्नु . याव हकारदिन्द विचारमाडि तिळियतक्कद्दू हागॆ विचारमाडि, उलगनरिक्किन अन्तर्यामियागि जगद्गारकनाद, तारकनार् - संसार समुद्र वन्नु दाटिसुव, श्रीयः पतिय, तकवाल् - आश्रितरन्नु अत्यर्थ प्रियरन्नागि भाविसुव परम कृपॆयिन्द, तरकिननम् - उच्चॆ वित रादॆवॆन्दु निर्भररागिरुवॆवु. 2 1 र्तार.- इल्लि सर्वॆश्वरनन्नु पर्र ऎन्दु हेळिरुवदु, * अक्षात्परतः परः” ऎन्दु मुण्डक (२-१-२) दल्लि हेळिरुव हागॆ जग तिन ऎल्ला भूतगळिगिन्तलू सत्कृष्टनॆन्दू हेळिरुव दरिन्द________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४७७ ब्रह्म रुद्रादिगळागि ई लोकद क्षेत्रज्ञरागि मोक्षप्रदत्व शक्ति यिल्लद असमर्थरन्नु प्रसन्ननु आश्रयिसिदरॆ तन्न इष्टार्थ सिद्धिसदु; परत्वादि आश्रयॊपयुक्त कल्याण महोदधियन्नाश्रयिसिदरेने मनोरथ पूर्णवॆम्बुदु सूचितवु. इन्तह सर्वोत्कृष्टतॆ यॊन्दिगॆ “स च मम प्रियः” ऎन्दू “ज्ञानीत्वामे मतं” ऎन्दू आश्रितर विषयदल्लि परम कारुणिकनु आतनु ऎन्दु तोरिसुवदक्कागि, तगवाल् ऎम्ब प्रयोगवु अन्त्यदल्लि इरुत्तदॆ. इवॆरडु गुणगळाद सर्व शक्तित्व कारुण्यगळिरुवनन्नु आश्रयिसिदरॆ फलदल्लि ई षदपि सन्देहवे इल्लवु ऎन्दु तरिगिननमे ऎम्बुद रिन्द निर्भरत्ववन्नु सूचिसिरुत्तारॆ. आदरॆ बन्धदल्लि सिक्कि नरळुत्तिरुव जीव वर्गवन्नु रक्षिसबेकॆन्दु सुव्रतवन्नु धरिसिरुव ई करुणानिधियन्नु आश्रयिसबेको ? श्रुति यल्लि “नायमात्मा प्रवचनेन लभ् न मेधया न बहु ना श्रुतेन, यमेष वृणुते तेन लभ्यः” ऎन्दु श्रुतियिरु वदरिन्द आतनु सस्वतन्त्रनागि, तनगॆ यार विषयदल्लि इष्ट उण्टा गुत्तदो अवरिगॆ तानु प्राप्यनु” ऎम्बुदरिन्द सर्वॆश्वरने स्वतं त्रिसि मुक्ति कॊडुवनु. ई भक्ति प्रपत्ति रूप निरर्थकोपायगळिन्द प्रयोजनवेनु ऎन्दु आक्षेपवन्नु तरबहुदॆन्दु योचिसि, अदक्कॆ सरियाद अर्थवन्नु दयपालिसुत्तारॆ- स्वतन्त्रनागि तन्न इष्ट बं दन्तॆ मुक्ति कॊडुवनु ऎन्दु हेळि बिट्टरॆ, करुणानिधियागियू समर्थनागियू स्वतन्त्रनागियू इरुवदरिन्द सत्वरिगू मुक्ति यन्नु कॊट्टिरबेकागित्तु. हागल्लदॆ लॆख्य माडलु असाध्यवागिरुव जीव कोटि यु बन्धदल्ले नरळुत्ता इदॆ. हागल्लवु, इष्ट बन्दहागॆ कॆलवरिगॆ मात्र मुक्ति कॊडुवनु ऎन्दरॆ वैषम्य नैर्तृण्यक्कॆ ऒळ गागुवनु. आदुदरिन्द मुक्तिगॆ प्रधान कारणभूतनु सर्वॆश्वरने यादरू तानु ऎल्लरिगू इष्ट बन्दन्तॆ मुक्तियन्नीयुवदिल्लवॆन्दू, ऎरडु विधवाद उपायगळल्लि यावदन्नादरू तानु शास्त्रगळल्लि हेळि रुवहागॆ सरियागि तानु प्रितनागुवहागॆ अनुष्ठिसिदरेने अदन्नु व्याजीकरिसि, मुक्तिययतक्कवनॆन्दू, अदरिन्दले मु कुन्दनॆम्ब नामधेयवु सर्वॆश्वरनिगॆ सल्लतक्कद्दॆन्दू सूचिसुव,________________
२४७८ उपदेशिसुत्तदॆ. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे क्कागिये पिरगिनदु कुरियॊनाल् ऎम्ब प्रयोगवु. इद रिन्द ऎरडु विषयवु सूचि तवु -(१) वा जरूपवागि भक्ति अथवा प्रपत्ति रूप उपायानुष्ठानवू आवश्यकवु. (२) आ उपायानु ज्ञानवु शास्त्र सम्मतवादुदागि अदरिन्द परम कारुणिकनु प्रीत नागबेकु. आदुदरिन्द यमे वैष वृणुतॆ ऎम्ब श्रुतियु इदन्ने बरी उपायानुष्ठानवु सालदु, अदरिन्द भग वन्तनु प्रीतनागि ई अधिकारियन्नु वरिसिदरॆ, आगीग तेन लभनु ऎन्दु हेळिरुत्तदॆयादुदरिन्द साध्यॆपायानुष्ठान विषयदल्लि शाविगॆ अवकाशविल्लवॆन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. हागॆये गीतॆयल्लू पर मात्मने हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. ई श्रुत्यर्थवन्नॆ बहुनिपुणतर वागि श्रीकृष्णनु अल्लि उपपादिसिरुवदरिन्द श्रीभाष्यकाररु आ श्लोक गळ व्याख्यानदल्लि ई कठश्रुतियन्ने उदाहरिसिरुत्तारॆ, यावुवॆन्दरॆ : अवु नाहंवेदैर्न तपसा न दानेन न चेज्यया । शक्य एवं विधो दृष्टु दृष्टवानसि मां यथा । भक्ता त्वनन्यया शक्य अहमेवं विधोर्जुन 1 ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्वन प्रवेष्टुं च परन्तप ॥ (गी ११. ५३. ५४) नन्नल्लि भक्तियिल्लद बरी वेदगळिन्दलू ऎन्दरॆ अवुगळन्नु गुरुगळ मूलक अध्ययनवन्नु हेळिसिकॊळ्ळुवदेनु, अदन्ने प्रवचन माडुवदेनु, इन्नॊब्बरिगॆ अध्ययन हेळुवदेनु, इवुगळिन्दलू, बरि यागदान होम तपस्सुगळिन्दलू नन्नन्नु साक्षा तरिसलु साध्यनल्लवु. इन्नु हेगॆ साध्यनॆन्दरॆ, अव्यभिचरित ऐकान भक्तियिन्द सरियागि शास्त्रगळ मूलक तिळियल रक्यनु, यथाव तगि साक्षात्करिसलु शक्तनय थावत्तागि परिपूर्णनाद नन्नन्नन- भवि सलू साध्यन . ”ऎम्बुदु अर्थवु, ई श्लोकगळु साद्योपायद आव श्यकतॆयन्नू, अदरिन्द भगवन्तनु सुप्रीतनागि साद्योपायानुष्ठा नवु पूर्णवागुव हागॆ माडि प्राप्यनागुवनॆम्बर्थवन्नू सूचिसुत्त वॆ. राज्याडळतॆगळिगॆ योग्यरागिरुववरन्नु चुनायिसुवदरल्लि राजने यद्यपि स्वतन्त्रनादरू तनगॆ यावुदॊन्दु पक्षपात बुद्धिय इल्लवॆन्दु तोरिसलु, सिविल् सर्विस् परीक्षॆ यॆम्ब ऒन्दु व्याजवन्नु 3.________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २४७९ एर्पडिसि अदरल्लि तेर्गडॆ हॊन्दिदवरन्ने हेगॆ वरिसुत्तानो हागॆये सर्वॆश्वरनू सह तनगॆ याव पक्षपातगळू इल्लवॆन्दू भक्ति प्रप त्तुपायानुष्ठानगळन्ने व्याजीकरिसि, अवुगळन्नु शारीत्या सरि बागि नडॆसिदवरिगॆ मात्रवे मोक्षवन्नु अनुग्रहिसुवनु. आदुदरिन्द न्याजवु आवश्यकवॆन्दु कुरियॊट्राल् ऎम्ब प्रयोगदिन्द उपदेशि सिरुत्तारॆ. श्री भाष्यकाररवरू “यमेष वृणुते” ऎम्बल्लि हेळिरुव वरणवु श्रीयः पतियु निर्ष्पतकवागि माडुवदिल्लवॆन्दू हेतु सापेक्षॆयागिये नडॆसुवनॆन्दू उपपादिसिरुत्तारॆ. ई सन्द र्भदल्लि अवरु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ :- “ प्रियतम एव हि वरणी यो भवति, यस्यायं निरतिशय प्रियस्क एवास्य प्रियत मो भवति ; प्रीति रूपतापन्न भक्तिरेव वरण हेतु तया श्रुत्यभिता ; न तु नितुकं वरणं” इदर अर्थवेनॆन्दरॆ, *यावनु तुम्बा प्रियतमनागुवनो अवनु ताने सर्वॆश्वरनिन्द वरिसलु योग्यनागुवनु ; प्रीति रूपवन्नु हॊन्दिद भक्ति याग सश्वेश्वरनिन्द वरिसल्पडुवदक्कॆ हेतुवागुत्तदॆम्बुदे “यमैष वृणते” ऎम्ब श्रुतिय अभिप्रायवु; कारणवेनू इल्लदेने स श्वरनु वरिसुवनॆम्ब अभिप्रायवल्लव”. आदुदरिन्द परम पुरुषवर णीयतॆगॆ हेतु भूतगळाद ई साद्योपायगळ विषयगळल्लि याव विधवाद शज युक्तवल्लवु; भक्तु पायवु स्वरूपविरुद्ध वॆन्दू, प्रपत्तियु पूकराद मुनि जनगळु अनुष्ठिसलिल्लवॆन्दू इत्यादि आक्षेपगळॆल्ला शास्त्रवन्नु त्यजिसि माडुवन्तवुगळॆन्दु तिळिसुव दक्कागि उरैक्कि ननन्नॆरि ऎन्दु हेळि, शास्त्रचोदितगळागि यिरुवद रिन्द अवुगळु नल् नॆरि उत्कृष्ट मार्गगळॆन्दु हेळि, अवुगळन्नु ओरुमृडिगळिल् ओ न्नु शास्त्रगळल्लि हेळिरुवहागॆ अनुष्ठिसि ई अनु ज्ञानगळु श्री पतियन्नु वशीकरण माडिकॊळ्ळुव उपायगळॆम्ब अनुसन्धान बेकॆन्दु हेळिरुत्तारॆ ई साधॆपायगळन्न नुग्गिसि प्रपन्ननागदे इद्दरॆ ई करुणासागरनु मोक्षवन्नि यनु ऎन्दु * प्रसनाद नैषं न दिशति मुकुन्दो निजप द” ऎन्दु स्वामियवरे कण्ठोक्तवागि हिन्दॆ तिळिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द भक्ति प्रपतिगळे मोक्ष साधकगळाद उपायगळु ऎम्बुदे सिद्धान्तवु ऎम्ब भाववु,________________
२४८० श्रीमद्र हस्यतयसारे आगलि, इवुगळन्नेनो मोकोपायगळॆन्दे अकरिसोण; शास्त्र सम्मतवागिये सरियागिये अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दू ऒप्पोण; हीगॆल्ला माडिदरू भगवन्तनु सुप्रीतनागदे होदरू आगलू अवु निरर्थकगळल्लवो ? ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ; उलगन् दरिक्कि नता रकनार् सश्वरनु ; समस्त जगत्तिगू आतने धारकनागिरुत्तानॆ. आतन प्रशासनॆ नियमनदल्लि समस्त “द्यावा पृथिव्यू विध्यत् शिष्टतः” “एष सेतुर्विधरणः” “एषां लोकानाम् असम्भ दाय” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ ई लोक नियमनदल्लि बदकङ्कण नागि कूतिरुवाग, तन्न नियमनानुसार उपायानुष्ठान माडिद ज्ञानियन्नु ऎन्दिगादरू मरतानॆ ? “ज्ञानीताव मे मतं’’ तानु ऎल्लादक्कू आतावागिरुवदु हागिरलि, आतने तनगॆ आत्मा ऎन्दु भगवन्तनु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. “मित्रभावेन सम्पा हैं न त्यजेयं कथञ्चन” ऎन्दू हेळिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द आत नन्नु तारकनार् ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ, संसार तारकनु ऎन्दर्थ वन्नागलि हेळबहुदु, अथवा “एतं सेतुं तीरा” (छा. ८. ४. १) ऎम्बल्लि “तरतिज्ञॆ प्राप्ति वचनः” ऎन्दु भाष्यविरुवदुदरिन्द तारक नार् ऎम्बुवदरिन्द ताने प्राप्तियु ऎन्दू अर हेळबहुदु. अथवा “संसारसागर निमग्नरादवर उत्तारणॆयल्लि बादर नादुदरिन्दलागलि “तारकनार् “नॆन्दु प्रयोगिसिरबहुदु. इद रिन्द आतन प्राप्तियुण्टागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्बुदू सूचितवु. हागॆ तानु प्राप्यवागि सायुज्यवन्नू सार्षितॆयन्नू दयपालि सुवदू तन्न कृपा प्रभाववे विना बेरॆयल्ला ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि *तकवाल्” ऎम्ब प्रयोगवु. आदरॆ ई अनादि कर प्रवाहमूलक विनैयरे, महापराधिगळ भयविल्लवो ऎन्दरॆ प्रपन्ननाद बळिक आतनन्ने निरन्तर ध्यानमाडुत्ता आतन प्रीतियन्नु सम्पादिसिद बळिक *र्त प्रसन्ने किमिहास्यलभं…. निस्संशयोमुक्ति फलप्र पातः” ऎन्दु हेळिरुव मेरॆगॆ अनिष्ट निवृत्ति मूलक इष्ट प्राप्तियल्लि ईषदपि सन्देहविल्लवॆन्दु सूचिसुवदक्कागि “तरक्किन नमे” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ.________________
(३८) साद्योपाय शोधनाधिकार- 6 २४८१ अवतारिकॆ–सिद्दपायनाद सत्येश्वरनु स्वतः सर्वज्ञनु सर्वशक्तनु, स्वतन्त्रन, इदल्लदॆ नमगॆल्ला सहजवाद परव सुहृत्तु; शेषियु, करुणासागरनु; नावु आतनिगॆ सहजवागिरुव अस्वतन्त्ररा गिरुव मक्कळु, दासरु, ससार सागरदल्लि बिद्दु ऒद्दाडुत्तिरुववरु. इन्तवरॆ आतनन्नु ई साध्यॆ पामगळन्ननुसि बेडिकॊळ्ळबेके? हागॆ बेडिदनन्तर रक्षिसोणवु आतन प्रभावक्कॆ कुन्दकवल्लवे! साध्यॆ पायवु आवश्यकवॆन्दरॆ, सिद्धपाय प्राधान्यक्कू एकत्वक्कू विरोधवल्लवे ? साध्यॆपायदिन्द वश्यनॆन्दरॆ सर्वॆश्वरनिगॆ सिद्ध वायत्ववु हेगॆ कूड तदॆ ? साध्यॆपायवू आवश्यकवे ऎन्दरॆ साध्यॆपायविल्लदॆ रक्षिसलु आतनिगॆ शक्तियिल्लवॆन्दु आतन सत्वशक्ति त्वक्कॆ न्यूनतॆयल्लवो ? इत्यादि अनेक आक्षेपगळॆल्ला सरियाद आक्षेपगळल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. मेलॆ हेळल्पट्ट साद्योपायशोधनवु स्वाचार कृपा लब्दवा दुदॆन्नु त्तारॆ. सत्तर्कगळल्लद आक्षेपगळन्नॆल्ला निर्मूल माडुव सिद्धान्हव न्नॊळगॊण्डिरुव तर विद्यॆयल्ले शिक्षितरागिरुवदू अल्लदॆ, कॆम्मण्णि निन्द कलुषितवाद नीरु चिल्लद बीजदिन्द नैर्मल्यवन्नु हेगॆ हॊं दुत्तदो, हागॆ तम्म आचाररुगळु उपनिषत्तुगळ सारतनवाद उपदेशदिन्द अन्तह शब्दगळिन्द कलुषितवागद हागॆ परिशुद्धवाद ज्ञानवुळ्ळवरु ; अवरुगळ तर नैपुण्यतॆयॆल्ला सारभूतवाद उप निषत्तुगळ ज्ञानदिन्द प्रतिष्ठितवाद सर्कवु. अन्तह सर्क दिन्द समस्त इन्द्रजालरूप कुतर्कगळ, कालुष्यवॆल्ला तॊलगि स्व च्छवाद ज्ञानविकासवुळ्ळवरु. अन्तह परमाचारर कृपापूर्ण वाद उपदेशवु, लभिसिदुदरिन्द ई साद्योपाय शोधनवन्नु तावु माडिरुवदागि हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ. अर्थ–नम्म महनीयराद महाप्राज्ञराद पूराचाररुगळु नमगॆ परम कृपया सदुपदेशवन्नु माडिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ एनन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆन्दरॆ- नः-नम्म गळिगॆ, साध्या - साध्य पायवाद, भक्ति अथवा प्रपत्ति मार्गवन्नु, प्रकरणव प्रपत्ति मार्ग वादुदरिन्द, साध्याम् ऎम्बुदरिन्द प्रपत्ति ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळबहुदु, सिद्यो पाय वशीक्रियां-सिद्योपायनाद श्रेणि पर________________
२४८२ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे उक्त प्रकार साद्योपायशोधकत्वं स्वाचार कृसालब्ध मित्या ह. ततुक हेतुके कृतधियस्त र्केन्द्र जालक्रमे । बिज्राणाः कथक प्रधान गणने निष्ठां कनिष्ठाश्रयाम् । अध्यात्मश्रुति सम्प्रदाय कतक्कॆरद्द विशुद्धाशया । सिद्योपायनरीक्रियानि तहि न स्पा ध्यां समद्धापय९ ॥२४॥ इति कवितारि कसिंहस्य सत्वत स्वतन्त्र श्रीवेदानाचार स कृतिष श्रीमहस्य त्रयसारे साद्योपाय शोधनाधिकार तुंशः ॥ करणोपायवन्नागि, इति - ऎम्बदागि, समध्यापर्य - वेदान्त शास्त्र सार्वभौमराद प्रयुक्त चन्नागि बुद्धियन्नु कलिसिरुत्तारॆ, बहु स्वारस्यवागि निस्सन्देहवागि, यावदॊन्दु शब्दगळिगू, अवकाश विल्लदहागॆ कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ. अवरु ऎन्तवरॆन्दरॆ हेळु तारॆ– पूर्वार्धदिन्द दुष्ट हेतुगळन्नु हेळि कुतर्कगळन्नु माडुव युक्तिवादगळिगॆ, सरियाद युक्तिगळन्नॆ हेळि, अवरु गळ वादगळन्नु जयिसुव तर विद्यगळल्लि चॆन्नागि शिक्षितर गिरुव तार्किकाग्रेसररु ऎन्दु हेळुत्तारॆ, (१) ततुक हेतुके - तत् - आ या ऎन्दरॆ नाना विधवाद, है तुक - शास्त्रगळन्नु दूरी कृतमाडि, बरी युक्तिगळाद हेतुगळन्नु ऎन्दरॆ कारणगळन्नु हेळि वाद माडुवरु, कुतर्कगळ मूलक वादमाडुववरु हैतु करु, अन्तवरॆ*, हेतु के - कारणवागिद्दु, तर्कॆन्द्रजालक्रमे - तर - इन्तह तर्कवॆम्ब, इन्द्रजालक्रमे बुद्धियन्नु मोसगॊ ळिसुव क्रमदल्लि, कृतधियः-शिक्षितवाद बुद्धियुळ्ळवरादरिन्दले, कथक प्रधान गणने - तार्किकाग्रेसररन्नु गणनॆ माडुवदरल्लि कनिष्ठाश्रयां - किरुबॆरळिन, आश्रयवन्नु, बिभ्राण ४ - धरिसिरुवं तह पूर्वाचार्यरु, तार्किकरल्लि मॊदलु यारु ऎन्दु हॆब्बॆरळन्नु किरुबॆरळिनल्लिट्टु ऎणिसुवाग, नम्म पूर्वाचार्यरुगळाद यावु नेयरू श्री भाष्यकाररू, हागॆये ईचॆगॆ नडादूर माळ् किडाम्बि अप्पुळ्ळार् मॊदलादवरू ऎम्ब भाववु; अवरुगळ उपदेश दिन्द तशास्त्रदल्लि प्रवीणतॆयन्नु हॊन्दि कवितारिक सिंहरॆन्दु प्रसिद्धराद तावू सह सूचिसल्पट्टरु. हीगॆ परपक्षकुतर्कगळन्नु अन्तह युक्तिवादगळिन्दले निरूल माडुव शक्तियुळ्ळवरॆम्ब भाववु.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार आदरॆ अन्तह युक्तिवाद मात्रवे अष्टु प्रशस्तवल्लवु. इन्नू हॆच्चु वैलक्षण्यवू उण्टॆन्दु उत्तरार्धदिन्द तिळिसुत्तारॆ परवादि गळ तम्म वादरो शास्त्रवन्नु त्यजिसिद कुतरवु नम्मवर तर्कवा दरो वेदा तशास्त्रज्ञनदिन्द सुप्रतिष्ठितवाद समरवु ; अन्तह तरदिन्द सर्वसंशयगळन्नु कळॆदुकॊण्डु परिशुद्धवाद अन्तःकरण वुळ्ळवरॆन्दु हेळुत्तारॆ (२) अध्यात्मरु तिसम्प्रदाय कत अध्यात्म श्रुति - वेदान्त विद्यॆयन्नु बोधिसुव प्रतिगळु इवु याववॆन्दरॆ मुख्यवागि दशोपनिषत्तुगळु, इवुगळ सम्प्रदाय - गुरुशिष्य क्रमदिन्द अविच्छिन्नवागि प्राप्तवाद उपदेशगळॆम्ब, कत - कल्मलवागि कॆरॆयनिरिन हागॆ कॆम्पगॆ कलुषितवाद नीरन्नु शुद्दि माडुव सर्करूपगळल्लिरुव चिल्लद बीजगळिन्द, अण्णा - बहु चन्नागि, विरुद्धाशयाः - निर्मलवाद मनस्सुगळन्नुळ्ळवरु, इन्तह बरी युक्तवाददिन्दल, मत्तु वेदान्त शास्त्रज्ञानदिन्दलू गॆल्ललु सामर्थ्यवुळ्ळ तार्किकाग्रेसरराद तम्म आचार्यरुगळु साधॆ पाय दिन्दले सिद्धपायनु वश्यनॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ’ ई उपदेशदल्लि प्रधानवाद उपदेशवु यावुदॆन्दरॆ - तस्य च वशीकरणं तच्चरणागतिरेव” ऎम्ब श्री भाष्यकारर प्रसिद्यो 8 आ सिरो पायनागि करुणानिधियाद शिय पतियन्नु वशीकरण माडिकॊळ्ळबेकादरॆ, आतन पादारविन्ददल्लि अनुष्ठिसिद शरणागतिये इदे साद्योपायवु इदु ऎरडु ऎरडु विधवु (१) अ रूपदल्लि भक्तु पायवु हेळल्पट्टितु. (२) अ रूपदल्लि प्रपत्तुपायवु हेळल्पट्टितु. मॊदलनॆयदु “मानव ये प्रपद्यन्ते” ऎन्दु (गीता ७-१४) श्लोकदल्ल, “मां नमस्करु मा मेनेष्यसि” ऎन्दु (गीता ९-३४) श्लोकदल्लि, “मानकं शरणं प्रज” ऎन्दु गीता १८-६६नॆय श्लोकदल्लू, हीगॆल्ला उपपादितवु. आ रू प प्रपत्तियु (गी १८, ६६) श्लोकदल्लू कठश्रुतियल्ल, वसुर मन्त्रदल्ल, भगवच्छास्त्र दल्ल, रामायण, भारत, भागवतगळाद इतिहासगळल्ल, इन्नू शाण्डिल्य स्मृति, अहिर्बुध उपादि वु हागादरॆ गीतॆय वो? ऎन्दरॆ ई समस्यॆ विधि सन्तॆ मॊदलादवुगळल्ल ई स्वतन्त्र प्रपतियु हेळि . ह- रत्न वाद इदन्नु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अल्लिन ऒन्दु विधवाद प्रबलरोगक्कॆ भेषजवॆन्दु हेळिदरॆ, इतर रोगगळिगू भेषजवल्लवॆन्दु ऊहिसलु कारणविल्लवु आदुदरिन्द गीता चरव,श्लोकवु ऎरडु विध शरणागतियन्नू उपदेशिसुत्त दॆन्दु भाविसतक्कद्दु. ई अभिप्रायगळन्नॆल्लवन्नू मेलिन श्री भाष कारर दिव्य सूक्तियन्नू मनस्सिनल्लि, ई सिद्धोपाय साध्य पाय विषयगळल्लि उण्टागबहुदाद सर्व संशद गळ निल्ललु साध्यवे इल्लवु. श्री यामुनॆयरु श्री भाष्यक्ररु मॊदल द तारि काग्रेसररु इतरॆ सिद्धान्तिगळन्नॆल्ला तम्म सत्यर्कगळिन्द जयिसि पूर्व पक्ष सिद्धानगळन्नॆल्ला अवरुगळनुग्रहिसिरुव सिद्धिय श्री भाष्यादिग्रन्थगळल्लि व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. आ अभिप्रायगळन्नॆ तावू उपपादनॆ माडि, शतदूषणि परवत तभङ्ग,न्याय सिद्धाञ्जन, निक्षेप रक्षॆ मुन्ताद ग्रन्थगळल्लि व्यक्तपडिसिरुत्तेनॆम्बंशवू सूचितवु. आदुदु रिन्द तद्धितुक हेतुके, तन्द्रजाल क्रमे कृतधियः ऎन्दु तम्म पूर्वाचार्यरन्नु कुरितु हेळिदरु. बरी तर्कवु शास्त्र सम्मत विल्लद, दादरॆ कुतर्कवागुत्तदॆ. अदरिन्द प्रतिष्ठित ज्ञानवु दॊरॆयुव दिल्लवॆन्दु “ता प्रतिष्ठा नादपि” (२१११) ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि श्री व्यास महर्षियु हेळिरुत्तारॆ. श्रीदेशिकरू सल्प ३ दय दल्लि, तरोन प्रतितिष्ठति, केवलतर्कवे प्रतिष्ठित जानवन्नुण्टु माडुवदिल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. जगन्मय्यादृश्यत्वात् रजुसर्प नत्’ ऎन्दु अनुविति युक्तियिन्द साधिसिदरॆ अदे युक्तियिन्दले परब्रह्म मिथ्या दृश्यात् ऎन्दु प्रतिद्वन्द्वियागि अनुमिति हेळलु शक्तियुळ्ळवरॆम्ब भाववु. इन्तह हेतुगळिन्द साधिसुव दॆल्ला इन्द्रजालक्रमवॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई इन्द्रजाल क्रम वन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, अक्कियार्ळ्वा नॆम्ब अति सन्यासिय, यामु नेयरन्नु वादक्कॆ करॆदु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ, नीवु मूरु वाक्यग ळन्नु हेळबहुदु, अहुदु ऎम्बुदन्नु अल्लवॆन्दु नानु साधिसिकॊडु वॆनु, नीवु अल्लवॆन्दु हेळिदुदन्नु नानु हौदु ऎन्दु साधिसुवनु ऎन्दु हेळलागि, इन्तह इन्द्रजालोक्तिगॆ तत्सदृशवाद युक्तिये परम भेषजवागि तिळिदु यावनॆ यरु अदु राजन सभाङ्गणवादु दरिन्द. “राजनु सार्वभौमनॆन्दू, राजपत्नि पतिव्रतॆयॆन्दू तिळिसि, इदन्नु अल्लवॆन्दु साधिसि नोडोणवॆन्दू, “निम्म तायियु बञ्जॆ________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकारः २४८५ यल्लवु ऎन्दु हेळि” बञ्जॆयॆन्दु साधिसि ऎन्दू हेळलु; ६दक्कॆ राज पुरोहितनु बहळ लज्जितनागलु; युक्ति मात्रवल्लदॆ अनन्तर शास्त्रवा दगळल्लू जितरादरॆम्ब वृत्तान्त उण्टु. हागॆये श्री भाष्यकाररिगॆ विद्यागुरुगळाद यादवप्रकाशरू श्री भाष्यकारर शिष्यराद श्री कू करॊन्दिगॆ वादमाडि सोतु विशिष्टा दैत सिद्धानवन्नवलम्बिसि श्री वैष्णव व यतिगळागि यतिधर्म समुच्चयवॆम्ब ग्रन्थवन्नु बरॆदु प्र ब्यतादरॆम्ब वृत्तान्तवुण्टु. हागॆये वेदान्ति ऎम्ब नामधेय वुळ्ळ अतिगळु श्री पराशर भट्टरिन्द वाददल्लि जितरागि श्री वैष्णव सन्न्यासियागि नञ्जीयरॆम्ब यतियागि महाप्रसिद्धरादरॆम्ब इतिहास उण्टु, आदुदरिन्द नम्म पूर्वाचार्यरुगळॆल्ला कथकप्रधान गणनॆ यल्लि, दत्त कनिष्ठ काङ्गुळियुळ्ळवरु ; तारि कागॆसरु यारॆन्दु गणनॆ माडुवदरल्लि मॊदलनॆयदाद कि- बॆट्टिनिन्द ऎणिसल्पडुववरु; तम्म हागॆ तार्किक सिंहराद नम्म सिद्दाद तार्किक शिखामणिगळु ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. आदुदरिन्दले निष्ठां कनिष्ठाश्रयां बिराणा ऎम्ब प्रयोगवु, गणनॆयल्लि कनिष्ठ बॆरळिगॆ प्राथम्य वॆम्बुदु “पुर कवीनां गणना प्रसङ्ग” काळदिास कविये दत्त कनिष्ठ कनॆन्द, आतनिगॆ सरियाद ऎरडनॆय कवियॆ दॊरॆयदे इद्दु दरिन्द अनामिका ऎम्ब ऎरडनॆय बॆरळु “अनामिका सार्थवति बभूव” ऎन्दु अनामिका ऎम्ब हॆसरु अर्थवत्तादुदॆन्दु कवि गळु वर्णिसिरुत्तारॆ. अदुदरिन्द अग्रेसरत्ववन्नु हेळुवदक्कागि कनिष्ठाश्रयाम् ऎम्ब प्रयोगवु. नम्म ई पूर्वाचाररुगळ महत्ववु बरी तर नैपुण्यदिन्द मात्रवे अल्लवु. हागॆ बरि तर्कनैपुण्यवुळ्ळ मनस्सु नीरु कॆम्पगिरुव कॆरॆय हागॆ निर्मलवागिरदु इतरॆ सिद्दानिगळ मनस्सु हेगॆ शब्याविल वागिरुत्तदो हागॆये इरुत्तित्तु. नम्म पूर्वाचार्यराद तारिक शिखामणिगळो ऎन्दरॆ, अध्यात्मशतिसम्प्रदाय कतक्कॆ विरुद्धा शयरु उपनिषत्तुगळ सारभूतार्थगळ अविच्छिन्न उपदेश मूलक गुरुशिष्य क्रमदिन्द ऒदगिद ज्ञानवॆम्ब चिल्लद बीजगळिन्द निर्मली कृतगळाद मनस्सन्नुळ्ळवरु. उपनिषत्तुगळिगॆ, कलुषितवाद मति गळ हागॆ अपार्थगळन्नु हेळदवरु, दैपायनरु तम्म सूत्रगळल्लि सरियाद अर्थगळन्नु बोधिसिद दन यथार्थवागि उपदेश म________________
२४८६ 3 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सर्वॆ लक ग्रहिसिदवरु. आदुदरिन्द श्री देशिकरव सल्प स दयदल्लि तम्म सिद्धावु - “नाथ्रं प्रवृत्तं बहुभि रुपचितं यामुनेय प्रबन्ध । प्रातं समृग्य तीन्द्रॆ रिदमखिलतमकर्शनं दर्शनं न”(४९) हीगॆ ई मूरु महन यरुगळाद नाथमुनि, याव नमुनि, श्री रामान मुनि इवरुगळ सत्तरगळिन्द प्रत्य क्षानुमान शब्द प्रमाणगळल्लि अपलापादि याव दोषगळू इल्लद हागॆ सकलसिद्धान्तिगळल्लिरुव शारूप अन्धकार वॆल्ला तम्म सिद्धान्तद बॆळकिनिन्द तॊलगिरुत्तवॆन्दु हेळिकॊण्डिरु त्तारॆ. श्री भाष्यकाररवरु दयपालिसिद सर्वसमञ्जसार्थगळु श्री भाष्यदल्लि वेदार्थ सङ्ग्रहदल्लि हेळल्पट्टु समाज सार्थगळ गुरुशिष्य क्रमदल्लि बन्दुदे श्रुत प्रकाशिकॆयल्लि प्रतिष्ठितगळागि हागॆये सम्प्रदायक्रमदिन्द श्री नडादुरवा, तम्म मातु लरु अवरिन्द तमगू हीगॆ परम्पराक्रमदिन्द बन्दिरुत्तवॆ ऎम्बुद सूचिसल्पट्टितु. इ तह महनीयर सत्कृष्टवाद परमहित वाद निस्संशयवाद उपदेशव यावुदॆन्दरॆ :- करुणासागरनाद आत वत्सलनाद सिपायनाद श्री पतियन्नु वशीकरणक्कागि, सीतॆयु रावणनिगॆ उपदेशिसिद रीतियल्लि, “प्रसादयस्वत्वं चैनं शरणागत वत्सलं” साध्यॆपायदिन्द प्रसन्ननागि माडिकॊळ्ळतक्कद्दु आवश्यकवु. इदन्नु तम्म वाद मूलकवागि सात्रवे उपपादिसिदु दल्लवु. ई अक्षगळु तमगॆ नादिनडादूरम्मा, आत्रेय रामानु जाचारराद गुरुवररुगळिन्द परमहितदिन्द उपदेशिसल्पट्टवु. आदुदरिन्द सरू इदे परवहितवॆन्दु भाविसि र्पमादरदिन्द ग्रहिसतक्क विषयवॆन्दु परम कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ. सार दीपिका व्याख्यातृवु ई अधिकारद सहार्थवन्नु सूचिसिरुत्तारॆ, हेगॆन्दरॆ :- इप्पडि इव्वधिकारल् (१) प्रप र्य साधिकारत्व मुम्, (२) विश्वासादिगळङ्गियन्नु निक्षेप मे अङ्गि ऎन्नु मिड मव, मत्तु (३) मुक्कान शा विशेष परिहारज्ञळुव, (४) भक्तादिगळु क्कु स्वरूपविरुद्ध त्यादि शा परिहारनुव, (५, स्वरक्षणार्थव्यापरं विहितमॆ नु बिडदु, (६) ऎं प्रपत्तिगळिरुट्टुं यथाधि करं सरिग्रा स्वज्ञतॆ, ६) रत्तिगॆ माचररुचि, परि________________
66 साद्योपाय शोधनाधिकारः २४८७ ग्रहीतनॆन्नु (८) कलियुगलु भक्तिक्कधिकारिगळ सम्भा वितरॆनु (९) आश काधिकारिक्कु भक्ति स्वाधिकारविरुद्ध नॆन्नुम्, (१०) न्यासविद्यॆये सत्वविद्यॆ गळिलॆ श्रेष्ठ मॆनुम्, (११) परिकर विषयशा परिहारङ्गळु, (१२) भक्ति प्र पतिगळिरुम् अभि सन्धि भेदत्तालॆ विरुद्ध फलसाधनवागक्कू दुमॆनुम्, (१३) प्रयोजनान्तर हरकु इ वै प्रवृत्ति धरकोटयिलॆ निरु नॆनुम्, (१४) अन्याभिगम नादिगळागदॆनु, (१५) प्रम इरु सत्व कालत्तिलु भगवदनुस्मरणरूप फलभक्तनु वनत्तुक्कु विरोधविल्फ् यॆन्नुं कॊल्लि कट्ट नार्” $6 ई अधिकारदल्लि एनेनु उपपादिसल्पट्टिदॆ ऎम्बुदन्नु अधिकार मध्यदल्लि नावु काणिसिरुव विषय सूचनॆगळिन्दलू ग्रहिसबहुदु. अधिकारार्थसङ्गहवन्नु सारदीपिकॆयवरु संस्कृत श्लोकगळ मूलक हेळिरुवदन्नु सारविवरणॆयवरू उदाहरिसिरुत्तारॆ :- “बद्धि सकाय सारदीपिकाया मुक्ताधिकारार्थ सह कारिकालिख्यन्ते प्रपर्वॆदिकपि सर्ववर्णाधिकारता। विश्वासः प्रार्थना चत्म रक्षाभर समर्पणे ॥१॥ पावस्यत शास्त्री न्यासोव विधीयते । अङ्ग पञ्चक सम्पन्नं रक्षाभ रसन र्पणम् ॥२॥ प्रपशास्त्रविहितं सत्व देशिक सम्म तम्। नस्वरूपविरुद्धत्वम्, भक्ता दे र्विहितत्वतः ॥३ नाहं कारादि गतृत्वमस्यशास्रेषु कथ्यते । सशेषता विरुद्द पार तन्त्रविरोधिते ।४॥ शेषं पारतन्त्रञ्च मुक्तावपिच विश्रुतम् । नचै कान्त्य विरुद्धत्वं श्रीशसंराधनतः ॥५। प्राप्यानुरूपता भावो नान्यषां युक्तिगोचरः । शास्त्रा देवा वसॆयातो भक्तिः प्राप्पो चितावता ॥६ ॥ परमर्षि गृहीता वाचार बहिष्कृता । कनिषेधो नैवा स्या दशर्विरुध्यते ॥७॥ सम्भावित स्वभावत्वं नाङ्गानां विहित ततः । सम्भावितत्व चाङ्गनां विश्वासे तदा पतेत् ॥८ विश्वास तारतम्यस्य सम्भवालोकशास्त्रयोः । महानेवहि विश्वासः प्रपत्ते रङ्गमिष्यते ॥९॥ तत्काले मन्द विश्वा सा नसि श्रीशोधिकारिणः । क्रमेण पूर्ण विश्वासा नृत्या पाति दया निधिः ॥१०॥ उपायान्तर शक्तादि विळम्ब क्षमता फले । व्या________________
ACADEMY OF SANSA CARCH MELLOTE LIBRARY Acctite 2190.7….. २४८८ Date. 17-01- श्री श्रीमद्रतस्यत्रयसारे 109 11 सादॆ- र्भजने हेतु र्नविश्वा सादि शून्यता ११ क्वचित्रवन्ने भगवत्साक्षात्कारादि दृश्यते । न्यासे सल्य वैषमातारब्द सुकृतात्पुरा केचिद्द ष्टफला सिद्धान्या सेसु विहिते फले 1 कर्म करादि वैगुणातलासिद्धि र्हि सर्वतः ॥ १३ । सिद्धिर्हि विरुद्ध फल हेतुत्व मभिसन्धिवशाद्यवेत् । एकस्य राज्, दा तन्न जम्बिर फलनीतितः ॥१४। प्रवृत्ति धर्मसभक्ति प्रप श्री कामकामिनां निवृत्ति धर्म तावेव भगवच्चरणार्थिनाम् आवृत्त नावृत्ति वश द्विषमावसि तावु भा। मोक्षक फलद स्याताम् अधिकारि विशेषतः ॥१६॥ उपाय फलयोरेक रूप तैषि प्रपन्न योः । फले विळम्बविळम्ब त्वराया स्मार तम्यतः ॥१७ साध्यॆपाय प्रसन्नोयस्सिरोपायः फल प्रदः तद्ध साध्य- कारं फलं शाष, नते ॥१८। हरिरेकस्सदा धैयः इत्यादुकनुसार तः अङ्ग, पत्ति परतां श्लोकस्याहु र्नतन्मतम् ॥१९॥ “हरिरेकस्सदाध्यय” इत्यादिर्हि विधीयते’ तन्त्रन्यासनिष्ठ स फलरूप मुपासनम् ॥२० कैं कक्रियमाणेतु ख्यातिलाभ विवर्जितः । प्रयोजनान्तरानि च्छु र्मोक्षञ्चापि फलन्त्यजेत् ॥ २१ । स्वयं प्रयोजनन मुक्त वत्सत्व माचरेत् । अन्याभिगमनं त्याज्यं तथन्यार्थ प्रवृत्तयः ॥२२॥ अन्य पूजा न्य कीरि त्याज्य मन विचिन नम् । एतेषां विनिवृत्यर्थ हरावभिगवादिकम् २३२ विधीयतेस शास्त्रीषु कालेहूक्केषु पञ्चसु ! अनर्हणामपि नृणां दे नाभिगमनादिष्टु ॥२४॥ स्वयोग्यनित्य कृ रास्थिति शुशूष यापिना । विलक्षणभक्तियोगः स्त्रीशूद्राणां निषिध्य ते॥२५॥ सरेषां सत्वदा काद्रू देहानुस्मृतिलक्षणः 1 केशानाञ्च क्षयकरं योगादन्य न्न विद्यते ॥२६ इत्यादिषु प्रपन्नेभ इतर नियम्यते ॥ इति. श्रीमद्र हस्य त्रयसारद इप्पत्तुनाल्कनॆय साद्योपायशोधनाधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघवररन आचार हृदया न्वेषिणी 3 ऎम्ब प्रतिपद कन्नड टीका तात्ररगळु सम्पूर्णवादवु. Location R.________________
Location 0. अदॊरॆयुव ग्रन्थगळु आ चा र हृ दया नैषिणी ऎम्ब कन्नड प्रतिपदार्थ तात्पर्यगळॊडनॆ श्रीमन्निगमान्य महादेशिकरवर १. अभीतिस्तववॆम्ब श्रीरङ्गनाथस्तोत्रवु २, श्रीस्तुति ऎम्ब श्री रङ्गनायकीस्तोत्रवु श्रीमद हस्यतय सारवु :- 9. a. (१) गुरुपरम्परा सारवु (२) उपोद्घाताधिकारवु मत्तु सारनिष्ट र्षाधि कारवु (३) प्रधान प्रतितन्त्राधिकारवु मत्तु अर्थ प काधिकारवु, (४) तत्वश्रयाधिकारवु (५) परदेवता पारमाराधिकारवु मत्तु मुमुक्षुत्वाधिकारवु (६) अधिकारिविभागाधिकारवु उपायविभागाधि कारवु मत्तु प्रपत्तियोग्याधिकारवु (७) परिकरविभागाधिकारवु मत्तु साङ्ग प्रपद नाधिकारवु (८) कृतकृत्याधिकारवु, स्वनिष्ठाभिज्ञानाधिकारवु मत्तु उत्तर कृत्याधि कारनु 60 O 0 09 009 0 00 0 (९) पुरुषार काष्टाधिकारवु, शास्त्रीय नियमना धिकारवु मत्तु अपराधपरिहाराधिकारवु १ (१०) स्थानविशेषाधिकारवु, नित्याणाधिकारवु (११) गतिचिन्तनाधिकारवु परिपूर्ण ब्रह्मानुभवाधि कारवु (१२) सिद्धोपाय शोधनाधिकारवु (१३) साफ्ट्नाय शोधनाधिकारवु (१४) प्रभाव व्यवस्थाधिकारवु ४. श्री यामुनेयरवर चतुश्लोकी ५. श्री विष्णु सहस्रनामावळि (अर्थ सहित) ६. श्रीमद्भगवद्गीता भाष्य मूरु अध्यायगळु ४०० पुट मूलक्कू भाष्यक्कू प्रतिपदार्थ, तात्पर चन्द्रिकॆय अर्थगळू सह ०११ C ०१२ ०१० ० P O GO O ०१४ ० O अच्चागुत्तलिदॆ. ० १४ 910 सि. यं, विजयराघवाचार्, विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्ड् सर्कल् र्इस्पॆक्टर्, बसवनगुडि, बॆङ्गळूरु सिटि. बॆङ्गळूरु सिटि आवॆन रोडिनल्लिरुव गिरि, विलास प्रॆस्सिनल्लि, प्रॊप्रैटरा वॆङ्कटरमणय्यनवरिन्द मुद्रिसल्पट्टितु.