SATYANVESHANA TRUST # 102, 2nd ‘A’ Cross, Near N.E.T. School, Gavipuram Extn, BANGALORE South - 560 019. Karnataka 23 25 24________________
श्रीमद्वि शिप्पात सिद्धान रत्न माला द्वितीय रत्नवु-हन्नॆरडनॆय सञ्चिकॆयु श्रीमन्निगमा महादेशिक प्रणीत श्रीमद्रहस्यत्रयसारद सिद्योपाय साधनाधिकारो त्रयोविंशः विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्ड् सरल् र्इस्पॆक्टरु सि. यं. विजयराघवाचाररिन्द रचिसल्पट्ट आचार हृदयान्वेषिणी ऎम्ब कन्नड अर तात्परगळॊन्दिगॆ मुद्रिसल्पट्टिरुत्तदॆ. बॆङ्गळूरु सिटि १९३६. बॆलॆ ०-१४+0________________
शिय्य नर्म श्रीनिवासाय नमः श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते निगमान्न महादेशिकाय नमः अथ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्थिरीकरणाख्य द्वितीयभाग सिद्योपाय शोधनाधिकारः २३. सिद्ध 15 स्थान युगपदखिलं प्रत्यक्षण स्वतस्सततं विर्द । A… विल्लदॆ निरवधि दयानि (दिव्यू) दानशक्य विवर्जितः । 6805(spind somcoyur. श्रीमते श्रीनिवास महादेशिकाय नमः. अवतारिकॆ. हिन्दिन २२ अधिकारगळिन्द अर्थानुशासनवॆम्ब प्रथमभागदल्लि तत्वहित पुरुषार्थगळन्नु सविस्मरवागि उपदेशिसि, ई द्वितीय भागदल्लि, अर्थानुशासन विषयदल्लि तोरिबरुव अनेक पूर्वपक्षगळन्नॆल्ला खण्डिसि, अल्लि हेळिदुदन्ने सिरपडिसुवदरिन्द इदक्कॆ सिरीकरण भागवॆन्दु हॆसरु. ई भागक्कॆ सेरिदवु नाल्कु अधिकारगळु :-(१) सिद्धोपाय शोधनाधिकारः (२) साध्यॆ पाय शोधनाधिकार, (३) प्रभाव व्यवस्थाधिकार, (४) प्रभाव रक्षाधिकार. इदरल्लि सिद्धोपायनु श्रीयः पतियाद सरेश्वरनॆन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि उण्टागबहुदाद पूर्वपक्षगळिगॆ समाधानवु ई भागद मॊदलिन अधिकारदल्लि, साद्योपायगळु परिकरगळिन्द________________
१९५६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सेरिद भक्तिप्रपत्तिगळॆन्दु हेळुवदरल्लि तोरिबरुव पूर्व पक्षगळिगॆ समाधानवु ऎरडनॆय आधिकारदल्ल, ई भरन्यासक्कॆ इल्लदिरुव हॆच्चु महिमॆगळन्ना रोपिसुव पूर्व पक्षगळिगॆ समाधानवु ई मूरनॆय अधिकारदल्लू, भरन्यासक्कॆ इरुव महिमॆगॆ न्यूनतॆयन्नु कल्पिसुव आक्षेपणॆगॆ समाधानवु ई नाल्कनॆय अधिकारदल्लि उपपादित गळागिवॆ. सिद्योपाय विषयवाद आक्षेपणॆगळ निरसनवु प्रधानवादुद रिन्द प्रथमतः सिद्धपाय शोधनवु माडल्पडुत्तदॆ. ई सन्दर्भ दल्लि कॆलवु पूर्वपक्षगळन्नु तरबहुदु. हेगॆन्दरॆ :- १. सश्वेश्वरने तन्दॆयु मत्तु तायियु. ताने स्तन्यवन्नु कॊट्टु कापाडुवदु न्यायवागिरुवाग बेरॆ साद्योपायापेक्षॆ एतक्कॆ ? २. भगवन्तनु हागॆ यावुदर सापेक्षत्ववू इल्लदॆ रक्षिसदिद्दरॆ आतन स्वातन्त्रक्कॆ नैष्पल्यवन्नु कल्पिसिदहागागुवदिल्लवे ? ३. भगवन्तनॆ मुख्योपायवागिरुवाग बेरे बेरे सापेक्षत्ववु आतन महिमॆगॆ कुन्दकवल्लवे ? 2. उपाय ४. अनेक कडॆगळल्लि सिद्धपायन्नु सरेश्वरनॆन्दु हेळिरु वाग लक्ष्मिगू कूड उपायकोटियल्लि अन्वयवु हेगॆ ? सरेश्वरन अनन्य पायक्कॆ हानि उण्टागुवदिल्लवे ? ऐकान्त्यक्कॆ भङ्ग - वल्लवे ? चरमश्लोकदल्लि मानकम् ऎन्दु हेळिरुवदक्कॆ विरोध वल्लवे ? इवे मॊदलाद आक्षेपणॆगळिगॆ समञ्जसवाद समाधान गळु ई अधिकारदल्लि हेळल्पट्टु सिद्धोपाय लक्षणवन्नु शोधनॆ माडुवदरिन्द इदक्कॆ सिद्योपाय शोधनाधिकारवॆन्दु हॆसरु. अर्थ :- अखिलं - समस्तवन्नू, उभयविभूतिय समस्त वस्तुगळन्नू, युगपत् - क्रमक्रमवागि अल्लदॆ एककालदल्ले, स्वतः- इतरापेक्षॆ इल्लदॆ ताने तन्न स्वरूप माहात्मियिन्दले, सततं- यावागलादरू ऒन्दु कालदल्लिल्लदॆ ऎल्ला कालदल्लू, प्रत्यक्षीण - अनुमान शाब्द प्रमाणगळ आवश्यकतॆ इल्लदेने प्रत्यक्षदिन्दले, विर्द - तिळियुवनागि, साक्षात्करिसुवनागि, “यस्सज्ञ स्सत्ववित् ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ सत्वजनागियू सत्ववित्तागियू इरु________________
దెలన= దివు (ద్రాకు క్రిందీయా మా सिद्योपाय शोधनाधिकार १९५६ జోశిపంది జగర్ దరి దాలని పో जलधिसुतया सारं देवो जगत्परिपालर्य 1 परम पुरुषस्सिद्योपायः प्रतीष्ट भरस्सताम् ॥ ५१ ॥ శరణగరున్న నితండ్ల మీది ववनागि, निरवधिदयादि दर्न्या - ऎल्लॆ इल्लदिरुव करुणॆगॆ JA दिव्य समुद्रनागिरुव, सारास्वादनियवरु स्वतः - ऎम्बुवदन्नु इदक्कू ककाक्षिन्यायदिन्द सेरिसि अन्वयिसिरुत्तारॆ; निरवधिदया नित्योदर्न्या ऎन्दु पारान्तरवु, आग ऎल्लॆ इल्लद करुणॆगॆ शाश्वत वाद समुद्र प्रायनॆम्बर्थवु. अशक्य निवश्चितः - तनगॆ अशक्यवा दुदे इल्लदवनागि, सत्वशक्तनागि, जलधिसुतया सार्धं - क्षीर सागर कन्यकॆयाद लक्ष्मियॊन्दॆगेनॆ, एकाकियागियल्लदॆ तन्न पत्नि यॊन्दिगेने ऎम्बर्थवु, देवः - लीलापरनाद, परमपुरुषः - पुरुषसूक्तदल्लि सत्वश्रेष्ठनॆन्दु हेळल्पट्टिरुव पुरुषशब्द वाच्यनाद नारायणनु, जगत्परिपालर्य- जगत्तुगळन्नॆल्ला चन्नागि पालिसुव नागि, प्रतीष्ट भरर्स्स - आतन विध्युक्तिगळनुसारवागि अनुष्ठिसिद भर न्यासव्याजमूलकवागि, अबकरिसिद भरवुळ्ळवनागि, सतां-परमा त्मनल्लि सक्तवाद मनस्सुळ्ळवरागि सत्तरदिन्द वेदान्त विचार माडुव प्रसन्न जनरिगॆ सिद्योपायः - सिद्धोपायनागिरुत्तानॆ. सत्वज्ञ नागियू सशक्तनागियू, करुणासागरनागियू, लक्ष्मी विशिष्टनागि लीलापरनागि समस्त जगद्रक्षकनागि हीगॆ सविध आश्रयोचित स्वरूप स्वभावपरिकरादिगळिन्द युक्तनाद श्रियः पतिये नमगॆ परम पद सोपानवन्नु हत्तिसुव सिद्धपायनॆन्दु इल्लि हेळल्पट्टितु. @ तात्पर्य इल्लि परम पुरुषनाद श्रीमन्नारायणने द्वय मन्त्रद पूरैखण्डदल्लि व्यक्तवागिरुव हागॆ सिद्योपायनु. ईतनु अनादियागि सिद्धनागियू, तन्न प्राप्तिगॆ ताने मुख्य साधनवागि सिद्धवाद उपाय भूतनागिरुवदरिन्द सिद्योपायनॆन्दु हेळल्प ट्टितु. गीतॆयल्लि प्रतियॊन्दु कारक्कू ऐदु अंशगळु आवश्यकवॆन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि दैवं च् नात्र पञ्चम, परम पुरुषने सत्व क मुख्य कारणवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, मोक्षप्राप्तिगू आतनु मुख्यवाद उपायभूतनॆन्दु हेळुवदु सत्व समञ्जसवाद उक्तिये ई उक्तियु श्रुति प्रमाणवन्ननुसरिसिदुदागिरुत्तदॆ :-________________
१९५८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
- नायवात्मा प्रवचनेन लभ् न मेधया न बहु नाश्रुतेन । मे वैषवृणुते तेन लभ्यः तस्यष आत्मा निवृणते तनूंस्साम् ॥ ५ (मुं ३१३) केवल श्रवण मनन निधि ध्यासनगळिन्दले आ परमात्मनु हॊन्दल्पडुवदिल्लवु, ई परमात्मनु यावनन्नु वरिसुवनो अवनिन्द हॊन्दल्पडुवनु. हागॆ परमात्मनु ईतनन्नु वरिसबेकादरॆ तनगॆ यारु प्रियतमनो अन्थावनन्नु वरि सुवनु. हागॆ परमात्मनिगॆ प्रियतमनागुवदक्कॆ आ परमात्मनल्लि निरतिशय भक्तिरूपवाद प्रीतियन्नु इट्टिरबेकु. आदुदरिन्द श्रीय पतिय प्रीतिद्वारा भगवत्पाप्तियु. हीगॆ सिद्धोपायनागबेकादरॆ सश्वरनल्लि, श्रुतियु “यस्स स्वज्ञ वित् ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सत्वज्ञतॆ बेकु, सत्व विषय वन्नू तिळियुव योग्यतॆ इद्दरेने प्रपन्ननाद ई अकिञ्चिनन मनो भिप्रायवन्नू, ईतनु माडुव व्याज रूप साधनवन्नू अरितवनागि ईतन इष्टार्थवन्नु सल्लिसबहुदु. सर्वज्ञतॆ ऎन्थाद्दॆम्बुदन्नु विशदीकरिसिरुत्तारॆ. युगपदखिलं प्रत्य क्षेण स्वतस्सततन्निर्द ऎम्बुदरिन्द तिळिसुत्तारॆ. समस्तवन्नू एककालदल्ले ताने इतर सहायापेक्षॆयिल्लदॆ सदा प्रत्यक्षदिन्द साक्षात्करिसुव शक्तियु. ऒन्दन्नु ऒन्दु सलवू इन्नॊन्दन्नु इन्नॊन्दु सलवू साक्षात्करिसु वुदु सर्वज्ञतॆयागुवदिल्लवु. साक्षात्करिसिदुदु गतिसिहोगि पुनः प्रत्यक्षवागुवदू सर्वज्ञतॆयल्लवु. ऊहॆयिन्द तिळियुवदागलि शास्त्रमूलकवागलि तिळियुवदू सह सर्वज्ञतॆयागुवुदिल्लवु. प्रत्य क्षीकरिसुवदे सर्वज्ञतॆयु, श्री यामुनेयरु तावु रचिसिद न्यायतत्वद मङ्गळश्लोकदल्लि " मुक्त “योवे युगपत्सत्वं प्रत्यक्षण सदा स्वतः । तं प्रणम्य हरिं शास्त्रं न्यायतत्वं प्रचक्ष हे ऎन्दु हेळिद अभिप्रायवन्ने इल्लि उपपादिसि हेळिरुत्तारॆ. रिगू कूड सर्वज्ञतॆयु प्राप्तवागुवदरिन्द अवरू भगवन्तन हागॆये एककालदल्ले सदास्वतः ऎल्लवन्नू आदुदरिन्दले मुक्तरिगॆ शास्त्रवु बेकागिल्लवु. शास्त्रद आवश्यकतॆयुण्टे ? आतनू मुक्तरू प्रत्यक्षीकरिसुत्तारॆ. इन्नु परमात्मनिगॆ सह नोडुवदु________________
(-) सिद्योपाय शोधनाधिकारः 66 १९५९ आदरू ऎम्बुदु अपरोक्षरूपज्ञानदिन्द मात्रवे नम्म हागॆ अवरुगळिगॆ चक्षुरिन्द्रियदावश्यकतॆयिल्लवु. आदुदरिन्दले श्रतियु “ अपाणि पादो जवनोग्रहीता पठ्यत्य चक्षुस्सशृणोत्यकर :” ऎन्दु कण्णिनावश्यकतॆयिल्लदॆ साक्षात्करिसुवनॆन्दु हेळुत्तदॆ, बद्धरादरो हागल्लवु. क्रमेण अनेक जन्मगळल्लि ल्ला आगुव साक्षात्कारवॆल्ला ऒट्टु कूडिसिदरॆ स्वल्प हॆच्चिन साक्षात्कार उण्टागबहुदु, ऎल्लादर साक्षात्कारवू उण्टागुवदिल्लवु. ऒन्दे कालदल्लन्तू ऎन्दिगू उण्टागुवदिल्लवु. कॆलवु सन्दर्भगळल्लि प्रत्यक्षवागि नोडलि कगदे इरुवाग अनुमान शाब्ब प्रमाणगळिन्द ग्रहिसतक्कद्दागिरु इदॆ. आदरॆ अतीन्द्रियवाद विषयवन्नु “शास्त्रव सेय” वॆन्दु हेळिरुवुदरिन्द शास्त्रमूलकवागिये ग्रहिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ. बद्ध रिगादरो ऒन्दु कालदल्लि प्रत्यक्षवागबहुदु, इन्नॊन्दरिन्द आ प्रत्यक्षज्ञानवु व्यावर्तिसबहुदु. सुषुप्तिदशॆयल्लि ज्ञानवे इल्लदे इरुत्तदॆ. हीगल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि सर्वज्ञनिगॆ यावागलू प्रत्यक्षवॆन्दु हेळुवदक्कागि सततम् ऎम्ब प्रयोगवु ; कॆलवु महा ज्ञानिगळाद नारदादिगळिगॆ सल्पज्ञतॆयिरबहुदु. इदु योगमाहा यिन्द उण्टागिरबहुदु. हागॆये वसिष्ठ, व्यास, शुक, विश्वा विक्रादि ऋषिगळिगिरबहुदु. आदरॆ परमात्मन सल्पज्ञतॆयू सविता गिरुव भाववू सह स्वतः प्राप्तवादुदु. आदरॆ नित्यमुक्तरुगळिगू सर्वज्ञतॆ इदॆयल्ला ऎन्दरॆ, अवु स्वामि सङ्कल्पदिं मण्टादवु. अदू अल्लदॆ अवुगळु सततं यावागलू ऎदरॆ बद्धतियल्लिरलिल्लवु. चतुर्मुखादिगळिगॆ यावागलू ऎन्दरॆ त्रिकालदल्लि साक्षा उटल्लवे ऎन्दरॆ अवनिगू कूड परमात्मन हागॆ अखिल साक्षा तारविल्लवु. हीगॆ परमात्म साक्षात्कारवु विलक्षणवादुदरिन्द युगपत्, अखिलं, प्रत्यक्षीण, स्वतः, सततम् ऎम्ब ऐदु पदगळू, ई वैलक्षण्यवन्नु तोरिसलु आवश्यकवु. आदुदरिन्द श्री मामुनेयरेयागलि, श्री देशिकरॆ यागलि, ई सरर सर्व तॆय लक्षणवन्नु बोधिसल; ई विध पद (13 92 ग आदु तोर्पडि सिरुत्तारॆ. हीगॆ श्रीर्यवतियु सरि इदवरिन्दले तनगॆ तुम्बा बेकाद बद्धात्मरल्ला दुःखसीडितरागिरुवुदन्नू, यारु आ दुःख________________
१९६० श्रीमद्रहस्य त्रयसारे दिन्द तप्पिसिकॊळ्ळलु यत्न माडुत्तिरुवरु, यारु परितापपडुत्तिरु वरु, यारु यारु इवुगळिन्द विमुखरागिरुववरु, ऎम्बुदन्नॆल्ला अरितु अवरवर सुकृत दुष्कृतगळिगनुसारवागि अनुग्रह निग्रहगळन्नु माडुवनु. प्रपन्नन विषयदल्लि अनुग्रहिसलु सज्ञतॆ मात्रवे आवश्यक वल्लदॆ, सत्व शक्ततॆयू बेकु. अवनिगेनादरू आर्तियुण्टादरॆ तप्पि सुव सामर्थ्यविरबेकु. पाण्डवरिगू, दौपदिगू, गजेन्द्रनिगू इन्द्रनिगू, सुग्रीवनिगू, विभीषणनिगू, विश्वामित्ररिग, दण्डका रण्य ऋषिगळिगू हीगॆये इतर भक्तरुगळिगू उण्टाद आर्तियन्नु तप्पिसुव सामर्थ्यविरबेकु. इदू अल्लदॆ शरणागतनादवरिगॆ बेडि दुदन्नॆल्ला कॊडुव सामर्थ्यविरबेकु. विभीषणनिगॆ लङ्काराज्य वन्नु कॊडुत्तेनॆन्दु प्रतिज्ञॆयन्नु माडिबिट्टु नडॆसिकॊडदिरबहुदे? अदन्नु हेगादरू नडॆसिबिट्टु तानु कृतकृत्यनागि विज्वरनादवनागि भाविसुवनु. अन्तह अघटन घटनारूप सत्वशक्तियुळ्ळवनॆन्दु तिळिसु वदक्कागि अशक्यविवर्जित ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. प्रपन्ननिगॆ बेकादुदु परमपद प्राप्तियु. सिद्रूपायनागि अदन्नुण्टुमाडुव शक्तियु आतनिगिल्लवादरॆ, आतनन्नु यारु ताने आश्रयिसुवरु. माडलु शक्ति इल्लद दरिद्रनन्नु याचकनु आश्रयिसुवुदिल्लवष्टे. दान आगलि, सिद्योपायनागलु स्वामियल्लि सत्वज्ञत्ववू सत्वशक्ति त्ववू उण्टॆन्देनो ऒप्पतक्कद्दॆ. आदरू ई प्रपन्ननिगॆ हितवा दुदु यावुदु ऎम्बुदन्नरितु आतनिगॆ दिव्यवैकुण्ठ मार्गदर्शि यागिरबेकॆम्बुदेनु ? ऒब्बनल्लि तुम्बा द्रव्यविद्दु महा धनिक नॆम्ब प्रख्याति इरबहुदु. अदरिन्द इतररिगॆ बन्द भाग्यवेनु? ऎन्दरॆ सश्वरनु महा करुणाशालियु, यावाग ई बन्धदल्लिद्दु केश पडुत्तिद्दवनु, सत्येश्वरने तनगॆ बन्धविमोचकनॆन्दु आश्रयिसु वनो, आग आ महानुभावनु करुणामहोदधियादुदरिन्द, तानु तन्न उदार भावदिन्द ईतनु यावाग आश्रयिसुवनो ऎम्ब अव सरॆ प्रतीक्षॆयन्नु माडुत्तिरुववनागि ऒडने सिद्धपायनागि बन्दु परमपदवन्नु सेरुवहागॆ माडुवनु. ई अभिप्रायवन्नु तिळिसुव दक्कागिये दयादि दर्न्या सरेश्वरनु ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ.________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार १९६१ अनुग्रहक्कॆ दयासामर्थ्यवॆरडू अवश्यकवु ; दयॆयिल्लद साम र्थ्यवू, सामर्थ्यविल्लद दयॆयू, औदारविल्लद सौभाग्यदन्तॆयू, द्रव्य सहायविल्लद करुणॆयन्तॆयू, काठ्यकारियागुवदिल्लवु. हीगॆ सत्वज्ञनागियू सत्वशक्तनागियू परमकारुणिकनागियू आश्रयोपयुक्त महाकल्याणगुणगळिन्द युक्तनागियू इरुव मह नीयनिगॆ ई रीतियल्लि प्रपन्ननिगॆ सिद्धोपायनागि अनुग्रहिसबेकॆम्ब सदुद्देशदल्लि, सहधरचारिणियागि, अनुग्रहमयळागि, कारं करुण मारेण नक न्ना पराध्यति” ऎन्दु समाधानवन्नु आञ्जनेयनिगॆ हेळिद, अज्ञातनिग्रहळादुदरिन्द “देवजुप्पा मुदारं” ऎन्दु श्रुतियल्लि कॊण्डाडल्पट्टवळागिरुव, श्रीमहालक्ष्मियु सहायकळॆन्दु तिळिसुवदक्कागि जलधिसुतया सार्ध’ ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. श्री महालक्ष्मियु यावागलू नित्यानपायनियागि सश्वेश्वरन सत्वविध दिव्य व्यापारगळल्लॆल्ला सहायमाडुवन्थावळु. अवतार कालगळल्लू “राघवष्टे भवेता” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ स्वामियॊन्दिगे इद्दुकॊण्डु आतनिगॆ सहायकळु. आश्रित रक्षणोपायदल्लि तन्न वल्लभ्यातिशयदिन्दुण्टाद पुरुषकारत्व मात्रवे अल्लदॆ सल्वेश्वरन हागॆये उपाय भूतळु. जलधियु रत्नाकरवु. अदरल्लि ऐश्वर क्कनुगुणवाद कल्पवृक्ष कामधेनुगळू उण्टु. इवुगळिगू उत्कृष्ट वाद अमृतवू उण्टु. हागॆये श्रीमहालक्ष्मियु ऐहिकोपभोग गळन्नू पारलौकिकगळन्नू कल्पिसुवन्थावळु. आदुदरिन्द लक्ष्मि विशिष्ट नागिये प्रपन्नरिगॆ उपायभूतनॆम्बुदु एर्पट्टितु. “लक्षा सद कृषि केशो देवा कारुण्यरूपया । रक्षकत्वसिद्दाने वेदा रुच गीयते ” ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्र प्रमाणवु ई अभि प्रायवन्ने उद्योषिसुत्तदॆ. श्रीमन्नारायणनु देवः लीला सक्तनु, लक्ष्मियु देवियु, पतिय हागॆये लीलासक्तळु. हृषि केशनु रक्षकनागबेकादरॆ, इन्तह लीला परळागि करुणामयळाद लक्ष्मि यॊन्दिगिद्दुकॊण्डॆ उपाय भूतनागि ई चेतननिगॆ रक्षकनॆन्दु ऎल्ला शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “स एका की नरमेत ऎन्दु हेळिरुव हागॆ नारायणनॊब्बने लक्ष्मियॊन्दिगिल्लदॆ जगद्वा । पारगळन्नॆसगुवदु लीलारसवॆन्दिगू आगलारदु. “लोकवत्तु________________
१९६२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे लीलाकैवल्यं” ऎम्ब सूत्रदल्लि उपपादिसिरुव हागॆ तन्न पत्नियाद लक्षासह विद्दु जगद्वा पारगळन्नु नडॆसिदरेने लीलारसवु उपपन्न तरवु. इदन्नु श्री देशिकरवरु श्री स्तुतिय “पश्यन्तीनु” ऎम्ब श्लोकदल्लि निपुणतरवागि उपपादनॆ माडिरुत्तारॆ. इदरल्लि प्रायक्कॆ दासनु बरॆद अर्थ तात्पर्यद ५४-६० पुटगळन्नु पराम्बरिसि. ई जगद्वा पारगळिन्द सृष्टि स्थिति पालन नियमन संहा रादि काव्यगळल्लॆल्ला नारायणनॊन्दिगॆ लक्ष्मिगू अन्वयविरुवदरिन्द (श्रीगुण. २-४ श्लोकगळन्नु नोडि) सिद्धपायनागि ई लोक दम्पतिगळिरुवदु प्रकृतवादुदरिन्द, “जलधिसुतया सार्धं जग त्रिपालर्य” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ श्रीमन्ना रायणने सिद्धपायनॆम्बुदु श्रुतियल्लि अनेक कडॆ हेळिरुत्तदॆ, श्रुतियल्लि अल्लॆल्ला लक्ष्मि विशिष्टतॆयु कं कवागि हेळदिद्दरॆ यावागलू नित्यानस्थायिनियाद सहधर्म चारिणियाद पत्नियॊन्दिगॆ तन्न दिव्य चेष्टितगळन्नु नडॆसुवदरिन्द *न सृढगभिध श्रुति रपि” श्रुतियु अवळन्नू कूड बेरॆयागि हेळलिल्लवु. श्रुतियु वशीकरणोपायगळन्नु च्छरिसुवाग ऎल्लाद क्किन्तलू परमपुरुषनन्नु वत्रिकरिसुवदे सत्कृष्टवाद उपायवॆन्दु तिळिसुव सन्दर्भदल्लि (१) “ महतः परमव्यक्त मन कातुरुषः परः । पुरुषान्न परकिञ्चित्सा काष्ठासापरागतिः ॥ ५ ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. हीगॆ उपायभूतनाद सश्वरनु नम्म हृदयदल्ले इरुत्तानॆन्दु गीतॆयल्लि (२) “ ईश्वरस्सत्व भूतानां हृदेशर्जुन तिष्यति । भ्रामर्य सत्वभूतानि यन्त्रा 1 रू ढानि माया । ” ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द परमात्मने निम्मॊपायनॆम्बुदु स्थापितवायितु. इदन्नु तिळिसुवदक्कागिये ई मेलिन श्रुतिय पदगळाद पुरुषः परः ऎम्बुवुगळन्ननुसरिसि परमपुरुषस्सिद्योपायः ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. आ सि रूपाय नाद परम पुरुषनन्नु नावु कोरिद फलवन्नु कॊडुवहागॆ वशीकरिसि कॊळ्ळबेकादरॆ ऒन्दु व्याजवु बेकु. अदन्ने गीतॆयल्लि मुन्दिन (१) कठ, १. २. ११. (२) गी, १८, ६१. ६२.________________
66 25.10.02 सिद्योपाय शोधनाधिकारः अर्था नुशासनभागत्यानुसन्धानं cu १९६३ अनादिकालन संसरित्तु पोन्न क्षेत्रर्ज्ञ अवसर प्रती यान भगवतपैयाले पिरिन्नु सविाचीन शास्त्र मुख श्लोकवाद “तमेव शरणं गच्छ सत्व भावेन भारत” ऎम्बदागि आतनन्ने शरणवन्नु हॊन्दु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्दलू, अदन्ने श्री भाष्यकाररू “तस्य च वशीकरणं तच्छरणागति रेव” ऎन्दु (ब्र. सू. १. ४. १) उपपादिसिरुवदरिन्द शरणागति रूप ऒन्दु व्याजमात्र बेकॆम्बुवदु तोरिबरुत्तदॆ. ई अभिप्रायवन्ने * प्रतीष्ट भरस्सतां” ऎम्बुवदर मूलक व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. प्रप नरिगॆ सताम् ऎम्ब प्रयोगवु एकॆन्दरॆ अस्ति ब्रह्मतिचेद्वेद सन्तमेनन्ततो विदुः ऎम्ब श्रुत्यनुसारवागि ब्रह्मवित्तुगळादु दरिन्द हागॆ प्रयोगवु. अन्थावर भरवन्नु अकरिसुत्तानॆम्ब भरवसॆ हेगॆ ऎन्दरॆ हागॆ अङ्गीकरिसुवदागि बहळ सल प्रतिज्ञॆ माडिरु तानॆ. “ सर्धा परित्यज्य मामेकंशरणंवुज” “ अस्यहं जिवितञ्जह्याण्ड्यां वासीतेसलक्ष्मणाम् । नहिप्रतिज्ञां सम्भ्र ब्राह्मणे भोविशेषतः” “अभयंसभूतेभोद दा तन्न तम्म" इत्यादि प्रमाणगळु आतन सुसज्वल्पवन्नु स्थापिसुत्तवॆ. आदुदरिन्द सश्वरनु सत्वनागि सशक्तनागि कारुण्य महोदधियागि त्रियःपतियागिरुवदरिन्दले प्रपन्नरिगॆल्ला आतनु सिद्योपायनागिरलु समर्थनु. इन्तह सश्वेश्वरन विशेषणगळ न्नु दिश्य माडिकॊण्डु अनेक पू पक्षगळु उण्टागुवदरिन्द अवु गळन्नॆल्ला ई अधिकारदल्लि निराकरिसि समाधानगळन्नु हेळुत्तारॆ. मेलिन सङ्ग्रह श्लोकदल्लि, “ इष्टं हि विदुषां लोके समासव्यास धारणम् ” ऎम्बुव न्याय प्रकार सव्रहिसिदुदन्नु ई अधिकारदल्लि विस्तरिसुववरागि हिन्दॆ हेळिद इप्पत्तॆरडु अधिकारार्थ गळन्नु “ संवृष्ट स्सारवागित्” ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिद हागॆ ऒन्दु वाक्यद द मूलक सङ्ग्रहवागि अनुवाद माडुत्तारॆ :________________
१९६४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे शालॆ तत्वहित पुरुषार्थ (ऎल्) विशेषङ्ग नैत्तॆळिन्नु, मुन कुनाय्, स्वाधिकारानुरूपमा, यिरुप्पदॊरु उपाय विशे ष परिग्रहित्तु, कृतकृत्यनाय, तन्नि तॆळिन्नु, अदक्क अर्थानुशासन भागद अनुसन्धानवु. अनादिकालम् - यावागलिन्द ऎन्दु हेळलसाध्यवादुदरिन्द अनादिकाल ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव कालदिन्द संसरित्तु पोन् संसारबन्धक्कॆ सिक्किद, क्षेत्रज्ञन् - देहयुक्तनाद आत्मनु, अवसर प्रतीक्षॆयान भगवपैयालॆ - जीवात्मनु तन्नन्नु यावाग आश्रयिसुवनो ऎन्दु, अन्तह सुसमयवन्नु निरीक्षिसुव, स्वामि कृपा मूलकवागि, पिरिन्नु तनगॆ बन्धकवागिद्द ई संसार दिन्द बिडुगडॆयन्नु हॊन्दिदवनागि, इदरिन्द उपोद्घाताधिकारा र्थवु तिळिसल्पट्टितु, सविाचीन शास्त्र मुखत्तालॆ - सत्कृष्ट शास्त्रद मूलकवागि, इदरिन्द समाचीनवादुदु सारतववाद श्रीम ब्रहस्यत्रयवागि आ मन्त्रगळ ज्ञानवु अत्यावश्यकवॆम्ब सारनिष्क र्षाभिप्रायवु बोधिसल्पट्टितु, तत्वहित पुरुषार्थ विशेषज्ञ तॆळिद्दु - ई मूरु रहस्यगळल्लि मुख्यवागि तिळियतक्कद्दु, तत्व व्यावुदु, हितवाद उपायानुष्ठानवु यावुदु, अदरिन्दुण्टागुव पुरुषार्थ स्वरूपवॆन्थाद्दु, ई मूरन्नू मुख्यवागि तिळिदु; प्रधान वागि तिळियतक्कद्दादुदरिन्द विशेषगळॆन्दु इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, ई मूरू अर्थपञ्चकाधिकारदल्लि उपपादितवु ; तत्वस्वरूपवु तत्वव याधिकारदल्लू परदेवतापारमार्थ्याधिकारदल्लि सङ्ग्रहीतवु. हितवु उपायविभागाधिकारदल्लि उपपादितवु. पुरुषार्थवु परि पूर्ण ब्रह्मानुभवाधिकारदल्लि सुव्यक्तव; मुमुक्षुवाय्मोक्षा र्थियागि, मुमुकुत्ताधिकाराभिप्रायवु ज्ञापिसल्पट्टितु ; स्वाधिका रानुरूपमाय्-तन्न अधिकारक्कॆ अनुगुणवाद, अधिकारि विभागाधि कारार्थवू प्रपयोग्याधिकारवू सह द्योतितवु, इरुप्पदु - इरुवन्था, ऒरु उपाय विशेष परिग्रहित्तु-ऒन्दु उपाय________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः १९६५ नुरूपवागविरु ननाळ् यथाशास्त्रम्, निर (पायवाग पराध नागप्पण्णुं कैर रूप पुरुषार्थ मिरुक्कुम् पडियुम्, शरीरसातानन्तर अर्चिरादिगतियाले अप्रा कृत देश विशेष शॆनाल् इवनुक्कु अनवन्न भगवदनु వరను దద • Complete विशेषवन्नु अकरिसि, परिकरविभागाधिकार मत्तु साङ्ग प्रपदनाधि कारगळ अर्थवु उपदेशिसल्पट्टवु, कृतकृत्यनागि - यावुदन्नु माडबेको अदन्ननुष्टिसिदवनागि, इदु कृतकृत्याधिकारार्थवु, तन्नि तॆळिन्नु - स्वनिष्ठाभिज्ञानवन्नु हॊन्दिदवनागि, इदु स्वनिष्ठाभिज्ञानाधि कारार्थवु, अदक्कनुरूपमाकविरु ननाळ्- आ निष्ठॆगॆ योग्यवागि इल्लिरुवकालदल्लू, उत्तर कृत्याधिकार पुरुषार काष्ठाधिकारगळ भाववु सूचिसल्पट्टवु, इरुन्ननाळ ऎम्बुवदरिन्द स्थानविशेषाधिकारदभिप्रायवन्नू ग्रहिसबहुदु, यथाशास्त्रम् - शास्त्रानुगुणवागि, शास्त्रीय नियमनाधिकाराभिप्रायवु हेळल्पट्टितु, निरपराधवाग हण्णु – बुद्धिपूर्वकवाद अपराधगळ सम्बन्ध वेनू इल्लदहागॆ माडुव इदु अपराधपरिहाराधिकारार्धवु ; कैर रूप पुरुषार्थं भगवर रूपवाद पुरुषार्थवु, इरुक्कुं हडियुम् - इरुव स्थितियन्नू, ऎन्दरॆ अदु भागवत कृर्यपरन्तवागिद्दुकॊण्डु, अदे पुरुषार्थकाष्ठॆ ऎन्दु हेळिसि कॊळ्ळु व प्रकारवन्नू, इदरिन्द पुरुषार्थकाष्ठाधि कारार्थवू बोधितवायितु, अन्तह पुरुषार्थ काष्ठॆयु दिव्य देशगळल्लि भगव द्भागवत सान्नि ध्यवू कैरवू दॊरॆयुवदरिन्द, स्थानविशेषाधि काराभिप्रायवू इदरल्लू द्योतितवु, ईग इष्टु दूर हेळिदुदॆल्ला शरीरपातक्कॆ पूरैभावियागि मुमुक्षुवु प्रपन्न नॆनसि माडतक्कवु गळागिवॆ. मुन्दॆ, शरीरावसानानन्तर नडॆयतक्कद्दॆल्ला हेळल्पडु शरीर सातानन्तरं - स्कूल शरीरवु बिद्दु होद नन्तर ऎन्दरॆ देहावसानानन्तर, आर्चरादिगतिया-अर्चिरादिमार्ग मूलकवागि, निल्दाणगति चिन्तनाधिकाराभिप्रायवु ज्ञापिसल्पट्टितु, अप्राकृत देश विशेषलॆ शाल् - शुद्ध सत्वमयवाद प्रदे 1________________
१९६६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे भव परीवाहमाक वरु पुरुषार्थ सिद्धि इरुक्कु 1 परिपूर्ण कैर रूप परम पडियुव शॆ न्नॊम्, शवु, दिव्य वैकुण्ठ लोकवु, अदन्नु होगि सेरुवदरिन्द, इव मुक्कु - ई प्रपन्ननाद अधिकारिगॆ, अनवच्छिन्न - अपरिमितवाद, भगवदनुभव - प्राच्यनाद श्रियःपतियन्ननुभविसुवदर, परीवाह माकवरुम् - प्रवाहरूपदल्लि बरुव परिपूर्ण कैर रूप सत्व देश सत्व काल सावचितगळागि हीगॆ सत्वविधगळागि परि पूर्णवॆन्दॆनिसिद कैर रूपवाद, परम पुरुषार्थ सिद्धि - स इष्टवाद पुरुषार्थद सिद्धियु, इरुक्कम् पडियुव - इरुव रीतियन्नू, तॊन्नॊम् - हिन्दिन अर्थानुशासनद इप्पत्तॆरडु अधिकारगळ मूलक हेळिदॆवु. इदु बरी हेळिकॆयल्लवु, परम हितोपदेशवादुदरिन्द स्वामि सुसल्पदिन्द दॊरॆत महाभाग्य दयवॆन्दु प्रतियॊब्ब मोक्षार्थियाद ज्ञानियु भाविसतक्कद्दु. तात्पर्य-महापण्डितरॆ उपदेश लक्षणवॆन्थाद्दॆन्दरॆ :- तावु विशदवागियू, विस्तरवागियू उपदेशिसुव भागवन्नु प्रथ मतः सङ्क्षेपवागि हेळि बिट्टु, अदन्ने चॆन्नागि विस्तरिसि, उपपादिसि प्रमाणगळॊन्दिगॆ बलपडिसि हेळि, निगमनदल्लि पुनः अदन्ने इन्नॊन्दु विधवागि सङ्ग्रहिसि हेळि विषयवु शिष्यन मनस्सिनल्लि दृढवागि निल्लुवहागॆ माडतक्कद्दु क्रमवु. इदन्ननुसरिसिये अधिकारादियल्लि सङ्ग्रह श्लोकवू, अधिकारदल्लि उपपादनॆयू अन्त्यदल्लि निगमन रूपदल्लि पुनस्सहवू स्वीकरिसल्पट्टिवॆ. हागॆये इप्पत्तॆरडु अधिकारदल्लिन उपवादनवू ई वाक्यमूलक सहिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ई क्षेत्रज्ञनु, अनादिकालदिन्द ई संसार बन्धक्कॆ सिक्किदवनॆन्दु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. यावाग इन्नू मुक्तियिल्लवो, अनेक सृष्टिगळिगॆ कल्प कल्पदल्लि सिक्कि तॊळलुत्ता इद्दानॆम्बुदु व्यक्तवु. आदुदरिन्द याव कालदिन्द ई अवस्थॆयॆम्बुवदन्नु हेळलु साध्यविल्लदॆ अनादि ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई विषयवु हिन्दॆ कर्मा विद्यादि च ऎम्ब श्लोकाभिप्राय विचारदल्लि चर्चिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ईतनिगॆ संसार________________
(a) सिद्योपाय शोधनाधिकार १९६६ बन्धवु देह मूलकवागि ; देहविल्लदॆ ईतनु कर्मगळन्नु माडलु साध्य ऎल्लवु. आदुदरिन्दले ईतनु क्षेत्रज्ञनॆन्दु हेळल्पट्टनु. गीता १३नॆय अध्यायद प्रथम श्लोकवु, “इदं शरीरं कौ य क्षेत्र मित्यभिधीयते । एत द्योवे तम्प्राहुः क्षेत्रज्ञ इति तद्विदः ” श्री कृष्ण भगर्वारवरु हेळुत्तारॆ ; “ओ कन्ति पुत्रने, नानु देवतॆयु, नानु मनुष्यनु, नानु स्कूलनादवनु. नानु कृष्णनु इत्यादि रूपदल्लि भोक्षावाद आत्मनॊन्दिगॆ सामानाधिकरण्यदिन्द (एकीभावदिन्द) हेळल्पट्टु भोक्ताविगॆ भोगसाधकवाद ई शरी रवु, भोक्ताविगिन्त बेरॆयादुदॆन्दु तत्ववन्नु तिळिदवरिन्द हेळल्प डुत्तदॆ. आदुदरिन्दले “नानु इदन्नु तिळियुवॆनु” ऎम्बल्लि नानु ऎम्ब ज्ञाता तिळियतक्क देह मॊदलादुदक्किन्त बेरॆ ऎम्बदागि तत्व एत्तुगळु हेळुवरु ऎम्बुदु ई श्लोकाभिप्रायवु. हीगॆ ४ न उण्टादरॆ ई देहवु, नश्वरगळागि अन्त्यदल्लि दुःखप्रदगळाद भोग गळिगॆल्लवॆन्दु तिळिदवनागि, ई संसाराम्बुधियन्नु दाटुवदक्कागि “कायनौ” सश्वरनिन्द दयपालिसल्पट्ट ऒन्दु हडगॆन्दु भाविस तक्कम्बभिप्रायदिन्द क्षेत्रज्ञ शब्दवन्नु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इन्तह चेतननिगॆ सश्वरन कृपॆयुण्टागि कडॆगॆ रक्षिसल्पडुवनॆम्ब प्रायवु उपोद्घाताधिकारदल्लि उपादितवु. यावाग ई क्षेत्र ज्ञनु तन्नन्नाश्रयिसुवनो, यावाग आतनिगॆ निरतिशय निश्रेयस्स न्नुण्ट. माडुवॆनो ऎन्दु सनु यावागलू निरीक्षिसुत्तिरुव नॆन्दु तिळिसुवदक्कागि अवसर प्रतीक्षॆयान ऎन्दु इल्लि प्रयोगि सिरुत्तारॆ. * तात व्यश्यरणागतः” (स. सर) शरणागतनु रक्षिस बृडतक्कद्दु, “अभयं सत्व भूतेभो ददा तम्म तं मनु, (रामा.) शरणागतरिगॆ अल्लियवन्नु कॊडुव तन्न व्रत वॆन्दू, हीगॆ दृढ सङ्कल्पयुक्तनागि अवर प्रतीक्षॆयल्लिरुवनु. नावु गळु माडुव अल्प सुकृतवु ऒन्दु व्यापात्रवे विना नम्मन्नु रक्षिस तक्कद्दु भगनस ऎन्दु हेळुत्ता? * सि. जनन काच दिव्य कटाक्षद वीक्षणवु दॊरॆत सक उण्टागि सिक सन्धा षणॆ, सद्दु रु प्राप्ति, उपायानुष्ठान मॊदलाद सर्व श्रेयस्सु________________
१९६८ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गळू आ महानुभावन कृपा प्रभाववॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. सर्व श्रेष्ठ वाद आ कृपॆयॊन्दु मात्रविल्लदिद्दरॆ, “दोषाभवेयु रते यदि नाम दये त्वया विना भूताः ।” (दया. १५) स श्वरन समस्त कल्याणगुणगण वू दोषयुक्तवादवागुत्तित्तु. या वाग सत्येश्वरन कृपॆगॆ वशनादनो “र्त प्रसन्ने किमिहास लभ्यं” (वि. पु.) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, आग इवनिगॆ अलभ्यवादुदु यावुदू इल्लवु. आग समाचीन शास्त्र प्राप्ति यु आचार मूलक दॊरॆयुत्तदॆम्ब भाववु. “शास्त्रज्ञानं बहुकोशं बुद्धश्चलन कारणं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ बहुवाद शास्त्रद यथार्थ ज्ञानवु दुस्तरवादुदरिन्द, शास्त्रदल्लि सारतमगळाद श्रीमद्र हस्यत्रयगळ सारवत्ताद अर्थगळन्नु आचार्यरुगळ मूलक सङ्ग्रहिसतक्कद्दु ऎम्बुदन्नु तिळिसुवदक्कागि सविाचीन शास्त्रमुखत्तालॆ ऎम्ब प्रयोगवु, हीगॆ उपदेश मूलक ऎल्ल मुमुक्षुगळिगॆ ज्ञातां शगळु मूरॆन्दु तत्वहित पुरुषार्थ विशेषगळॆन्दु निरूपिसिरु तारॆ. आदरॆ शास्त्रगळॆल्ला बोधिसुत्तिरुवुदु अर्थपञ्चकवॆन्दु हेळिरुवाग, इल्लि मूरु मुख्यवॆन्दु हेळिरुवुदु अदक्कॆ विरुद्धवाद अभिप्रायवो ऎन्दरॆ आ ऐदू ई मूररल्लि अडगिवॆ. तत्ववन्नु तिळि युवुदक्कॆ प्राप्य स्वरूपवू प्रास्ताविन स्वरूपवू मुख्यवागि ज्ञात व्यवु, हित व्यावुदॆन्दरॆ उपायानुष्ठानवु ; पुरुषार्थवु फलवु, इदन्नु तिळियुवाग आ प्राप्तिरूप फलक्कॆ विरोधियावुदु ऎम्बुदू तिळियतक्कद्दु आवश्यकवु. इवुगळन्नु मुख्यवागि तिळियतक्कद्दादुद रिन्द विशेषण्ण तॆळिद्दु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. शास्त्रगळ विपुळ ज्ञानविल्लदिद्दरू मुख्यवागि ई मूरर ज्ञानवु ऎल्ला मोक्षार्थि गळिगू आवश्यकवु. इन्तह ज्ञानबलदिन्द मोक्षदल्लि इच्छॆयुण्टा गुत्तदॆ. तानु मुमुक्षुवॆन्दॆनिसबेकादरॆ, तानु देहाद्विलक्षणनागि परिशुद्धवाद स्वरूपवुळ्ळवनॆन्दु तिळिदु, आ कारणदिन्द पापगळिन्द अपवित्रनागकूडदॆम्ब स्थिरसङ्कल्पयुक्तनागि, सश्वेश्वरने तनगॆ आधारवागि नियामकनागि शेषियागि स्वामियागिरुवदरिन्द आतनिगॆ कैङ्कर्य माडुवदे तनगॆ स्वरूपवॆम्ब तिळुवळिकॆयन्नु हॊन्दि, अहङ्कार ममकारगळन्नु तॊरॆदु निवृत्ति धरगळन्नवलम्बिसतक्कद्दु.________________
सिद्योपाय साधनाधिकार OFLE अनन्तर ईतनु भक्ति मार्ग प्रपत्ति मार्गगळॆम्ब ऎरडु उपायग इन्दु तिळिदु, ई ऎरडु विध अधिकारिगळिगू इरुव वैलक्षण्यवन्नु तन्नागि अरितु, तानु उपासनॆगॆ शक्तियिल्लदेयागली अनर्हनागिया गली इद्दरॆ, आग लघपायवाद प्रपत्ति मार्गक्कॆ अर्हनॆन्दु तिळिदु, ऒब्ब प्राज्ञनाद आचार्यनन्नु वरिसि, उक्तिनिष्ठॆ आचार्य निष्ठॆय मूलक भरन्यासवन्नु माडतक्कद्दु. आ भरन्यासवु सफल वागुवुदक्कागि ईतनु भरन्यासद अङ्गाङ्गिगळ स्वरूपवन्नु चन्नागि विमर्शॆयिन्द तिळियतक्कद्दु. कार्पण्य महाविश्वासादि अङ्गिगळ न्यूनतॆयिद्दरॆ भरन्यासवु काव्यकारियागदु. हीगॆ भरन्यासवन्ननु ष्ठिसिदवनु निर्भरनागि, निर्भयनागि, निस्संशयनागि, हृष्ट मनस्कना गुवदरिन्द ईतनु कृतकृत्यनागुवनॆन्दु तिळिसुवदक्कागि कृतकृत्य नाम् ऎन्दु प्रयोगवु. हीगॆ कृतकृत्यनादवनु उत्तरकालदल्लि तानु अनुष्ठिसिद निष्ठॆय माहात्म यन्नरितवनागतक्कद्दु. स्वनि स्वाभिज्ञान उण्टागबेकादरॆ परिभवादिगळिन्द मनोविकारवुण्टा गदहागिरुव तन्न स्वरूपद माहात्मय ज्ञानवु बेकु. तानु अनुष्ठिसिद उपायद माहात्मयन्नु उपायानुष्ठानदिन्दुण्टा गुव फलद माहात्रॆयन्नू तिळिदिरतक्कद्दु. ईतनु कृतकृत्यना दरू उत्तरकालदल्लि तानु माडतक्क कॆलवु इति कर्तव्यगळुण्टॆन्दु तिळिदु, भगवत्यर्थवागि आज्ञा कैङ्करगळन्नु तप्पदॆ अनुष्ठिसुव नागि अनुज्ञा कैङ्कय्यगळन्नु न्यायार्जित द्रव्यदिन्द नडॆसुववनागि भगवद्विषयदल्लि आचारर विषयदल्लू सम्पूर्ण कृतज्ञतॆयुळ्ळव नागि, तुम्बा ज्ञानिगळागिरुववरिन्द उपदेशवन्नु हॊन्दुत्ता, तनगॆ चॆन्नागि तिळिदिरुवदन्नु इतररिगॆ ति सत्ता, धनार्जनॆ मॊदलाद ऐक वृत्तिगळल्लि आशॆयन्नु तॊरॆदु, हीगॆ तन्न स्वरूपक्कॆ योग्यवाद रीतियल्लि कालयापनॆ माडतक्कद्दु. ई अभिप्रायवन्नु सूचिसुव दक्कागि अदक्कनुरूपवाग ऎष्टु इरन्न नाळ् ऎन्दु प्रयोगि सिरुत्तारॆ. इन्तह उत्त र कृत्यगळिगॆ अनुकूलवाद स्थळदल्लि ईतनु वसि सतक्कदॆम्ब स्थानविशेषाधिकारार्धवू इदरिन्दले द्योतितवु. तनगॆ ज्ञानसम्पादनॆगॆ योग्यवागि मह भागवतोत्तमरु नॆलसि रुव महा पुण्य क्षेत्रगळल्लि वासवु तन्न स्वरूपक्कॆ योग्यवादुदु________________
१९७० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎम्ब भिप्रायवु. ई उत्तरकृत्यगळिन्द आज्ञानुज्ञा कैङ्कय्यगळ न्नॆल्ला शास्त्रीय नियमवन्ननुसरिसि माडतक्कद्दे एना अतिलङ्घनवु सथा कूडदॆन्दु तिळिदवनागि, बुद्धिपूर्वकवागि अपराधगळन्नॆसगदॆ अदरल्लू मुख्यवागि भागवतापराधगळिगॆ भयपट्टु नडॆयुवनागि, तनगॆ देहावसानदवरॆगू मुख्यवागि उपादेयवादुदु भगव द्भागवत कैङ्करवू, अदरल्लि भागवत कैङ्करवे पुरुषार्थकाष्ठॆ ऎन्दरितवनागि, महा भागवतोत्तमर प्रसन्नतॆयन्नु मात्र अपे क्षिसुववनागि कालयापनॆयन्नु माडतक्कद्दॆन्दु “कैर रूप पुरुषार्थ मिरुक्कम्पडि” ऎम्बुवदरिन्द तिळिसल्पट्टितु, शरीर पात समयदल्लि इन्द्रियगळॆल्ला सूक्षा वस्थॆयल्लि मनस्सिनल्ल, इन्तह मनस्सु प्राणदल्ल, इवॆल्ला जीवात्मनल्ल, हागॆये भूत सूक्ष दल्लि, अल्लिन्द परमात्मनल्लि, हीगॆ गतियुण्टागुत्तदॆ. इदु प्रपन्न अप्रसन्नरिब्बरिगू साधारणवाद गतियु; देहवन्नु बिट्टु बरुवाग प्रसन्ननिगॆ ब्रह्मनाडिय मूलक आर्चिरादिगतिय, इतर उपासकरे मॊदलादवरिगॆ नूरु नाडिगळ मूलक धूमादिगतिय, अप्रसन्नरिगॆ इतर गतिय प्राप्तवागुत्तवॆ. अल्लिन्द अर्चिस्ट् मॊदलाद आति वाहिकरिन्द सत्कारवू, तम्मतम्मगळ ऎल्लॆगळवरॆगू करॆदुकॊण्डु होगिबिडोणवू विरजानगहनॆ, अमानव करस्पर, अप्राकृत दिव्य मळविग्रह प्राप्ति, परिपूर्ण ब्रह्मानुभव तङ्कादिगळॆल्ला लभिसुत्तवॆन्दु हीगॆ हिन्दॆ हेळिदुदन्नॆल्ला अनुवादमाडि हेळि भगवन्निग्रहवन्नु होगलाडिसुव मूरु कारणगळु, सिपायादि विवेक ज्ञानवु, प्रसन्नरिगॆ साधारणवागि शङ्का गळु उत्पन्ननागदे इरबहुदु आग ई अधिकारदल्लि माडिरुव शोधनॆयु व्यर्थवागुत्तदल्ला ऎन्दरॆ, मृदु प्रज्ञराद प्रवन्नरिगॆ हैतुकरॊन्दिगॆ सहवासवु दॊरॆतु, बुद्धिचलन उण्टागि शस्त्रागळिगॆ कारणवागुत्तदॆ. इदेतकॆन्दरॆ- प्राचीन दुष्कर्मवशदिन्द उपाय मत्तु अदर प्रभावगळ विषयदल्लि बेग विशदवाद ज्ञानोत्पत्ति इल्ल दिरबहुदु. अथवा ई प्रपन्नरिगेने मायावादिगळे मॊदलाद________________
सिद्योपाय साधनाधिकार भगवन्नि ग्रह निवर का हेतवस्त्रयः १९७१ इ वैरल् ज्ञातव्यतममान सिद्धोपायवृत्त वु म, साधो पाय विषय वागवु, इवु पाय प्रभाव विषयवागवुम्, कवश्य रुक्कु कडुगळिवु सिरवा स्वत नान सत्येश्वर्र इवर्गळुडैय पूरा पराधत्ताले वर संसर्गवुण्टागि, भ्रामक बुद्धियु तलॆदोरि, विभूतियॆल्ला एष्या ऎन्दु हेळुवरु ; इन्नु कॆलवरु श्रीयः पतिगॆ सेरिदुदॆन्दु भाविसदॆ इतररिगॆ सेरिदुदॆन्दु हेळुवरु ; शास्त्रगळिगॆ ससामञ्ज वन्नु कल्पिसलु योग्यतॆयिल्लदॆ, मन्दमतिगळादुदरिन्द हीगॆ अनेक शब्दगळु टागुत्तवॆ, ई मन्दमतिगळिगॆ लक्ष्मीकटाक्षवू सदाचारानुग्रहवू सम्प्रदायसिद्धियू इल्लदिरुवदरिन्द ज्ञानवु साधारणवागि ऒळ्ळॆ मार्गदल्लि प्रवर्तिसदॆ, तावागिये स्वतन्त्रिसि शास्त्रवन्नु तिळियबेकॆन्दु प्रवर्तिसिदरॆ, कुतर्कगळिन्द मोहितरागि शास्त्रदल्लि परस्पर विरुद्धगळिरुव हागॆ भाविसि, प्रामाणिकवाद अभिप्रा यगळन्नु ग्रहिसदे इरुत्तारॆ. आदरॆ कुतर्क कुवादगळु मूरु प्रधान विषयगळल्लि सुतराम् इरकूडदॆन्दु भाविसि, अन्तह शस्त्रगळि गॆल्ला सत्त र्कादिगळ मूलक समाधानवन्नु हेळलारम्भिसि, आ मूरु प्रधान विषयगळु सिद्धपायवॆन्दू, सा पायवॆन्दू सध्य नायद प्रभाववॆन्दू हेळ, इवुगळ स्थिरीकरणवन्नु नाल्कु अधिकारिगळ मूलक माडुत्तारॆ. प्रधमतः सिपाय विषय दल्लि पद प्रज्ञराग प्रसन्न रादवरिगॆ उण्टागुव शागल्ला शोधि सल्पडुवदरिन्द इदक्कॆ सि नाद शोधनाधिकारवॆन्दु हॆसरु. हागॆये साफ्ट् सा न विसदॆ दटागुव कागळॆल्ला मुन्दिनधि कारदल्लि कॆसल्पड वदरिन्द सादा शोधना कार वॆन्दु हॆसरु, इन्नॆरडधिकारगळु प्रधान विषय ना दुवु. ऒन्दरल्लि प्रभा वर, इष्टे ऎन्दु व्यवस्थितवागुवुदरिन्द प्रभावाधिकार वॆन्दु हॆसरु. इन्नॊन्दरल्लि प्रभासक्कॆ न्यूनतॆ बास शङ्कागळिन्द प्रभा________________
१९७२ श्रीमदहस्यत्रयसारे यिट्ट निनैप्पिडु मारैगैक्कु प्रधान कारणम् मनुण्णु; अवै यॆवै यॆन्निल् :- (१) “ अन्नुमे” ऎनपेक्षित्ताल् “अस्तुते, तद्भव सत्व, सम्पत्ते ” ऎ र तिरुमुख प्पा शुरमु, (२) सदाचारानुग्रहनम्, (३) सत्सम्प्रदाय सिद्दियुम्, 20 ववु रक्षिसल्पडुवदरिन्द प्रभावरक्षाधिकारवॆन्दु हॆसरु. हीगॆ ई स्थिरीकरण भागदल्लि नाल्कु अधिकारगळिवॆ. ई अभिप्रायगळन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ– इन्वर्थळिल् - हिन्दॆ विस्तरवागि उपपादिसि, अदन्ने ईग अनुवादिसि हेळिद अभिप्रायगळल्लि, ज्ञातव्यतममान - तिळियबेका दंशदल्लि अत्यन्त मुख्यवाद. सिद्योपाय पत्तु वु म् - सिद्योपायवन्नु कुरित, साद्योपाय विषयवागवु - साद्योपायवन्नु कुरितू, इवुपाय प्रभाव विषयवागवु ई साद्योपायद माहात्मयन्नु कुरितू, कवश्यरुक्कु - करा धीनरादवरिगॆ, कडुग - शीघ्रवागि, तॆळिवु - निर्णयवु, पिरिवा मैक्कु - हुट्टदे इरुवुदक्कॆ, स्वतन्त्रनाद सत्येश्वरनु, इवर् गळुडैय पूरापराधत्तालॆ- इवरुगळ पूर्वापराधदिन्द, हॊट्ट निनै प्पु - माडिद सङ्कल्पवु, ऎन्दरॆ ईतनु अपराधियादुदरिन्द तत्वहित पुरुषार्थगळ ज्ञानक्कॆ अयोग्यनु ऎम्ब सङ्कल्पवु ; ईडु मारुक्कु - निवृत्ति हॊन्दुवुदक्कॆ ऎन्दरॆ ऒळ्ळे ज्ञानवन्नु ईत नल्लि उण्टुमाडुवनॆन्दु सङ्कल्पिसुवुदक्कॆ, प्रधान कारण - मुख्य कारणगळु, मूनुणु - मूरु उण्टु. अवु यॆवै यन्निल् अवुगळु यावुवु ऎन्दरॆ :-(१) “ अस्तु मे – ननगॆ परम पुरु षार्थ प्राप्ति हेतुभूतवाद भगवन्तनल्लि शरणागतियु उण्टागलि, ऎन्न पेक्षित्ताल् - ऎन्दपेक्षिसिदरॆ, “ अस्तुते, तट्टॆव सत्वं सम्प ते” - हागॆये आगलि, तद्भव - आ नीनु लक्ष्मियाद नन्नल्लि माडिद शरणागतियिन्दले, सत्वं , समस्तवू, सम्पत्ते (१) शरणागति गद्यं
1________________
सिद्दॆ पाय साधनाधिकारः १९७६ होवल्पडुत्तिदॆ, ऎच्चर - ऎन्दु हेळिरुव, तिरुमुख प्पाशुरम् - लोकमातॆय मुखकमलदिन्द बन्द सूक्तियु, (२) सदचौरा नुग्रहम् - कनिष्ठॆ ज्ञाननिष्ठॆगळॊन्दिगॆ शरणागतियन्ननुष्ठिसि लक्ष्मि नारायणरन्नु वशमाडिकॊण्डिरुवदरिन्द सदाचार्यरॆनिसु ववर अनुग्रहवू, (३) सत्सम्प्रदाय सिद्धियुम् - ई मेलिन लक्ष्मि कटाक्षदिन्दुण्टाद आचार्यानुग्रहदिन्द प्राप्तवाद सदुप देशवन्नु हॊन्दोणवू, इदरल्लि लक्ष्मीप्रसादनवु आचार्यानु ग्रहक्कॆ हेतुवु ; आचार्यानुग्रहवु सम्प्रदायसिद्धिगॆ हेतुवॆन्दु तिळियतक्कद्दु. ई मेलॆ इप्पत्तॆरडु अधिकारगळ विषयदल्लू अनेक शङ्का गळुण्टागबहुदागिरुवाग, सिद्योपाय, साद्योपाय, उपाय प्रभाव इवुगळ विषयगळल्लि मात्र उण्टागुव शङ्कागळन्नु परिहरि सलु कारणवेनॆन्दरॆ, हेळुत्तारॆ. इव्व र्थङ्गळिल् ज्ञातव्य तम ४ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द इवु तुम्बा प्रधानवादवुगळु ऎम्ब भाववु. कर्मवश्यरिगॆ कडुगळिवु ऒरॆवामैक्कु ऎन्दु हेळिरु वुदरभिप्रायवेनॆन्दरॆ :- पापम्प्रज्ञां नाशयति क्रियमाणं पुनः पुनः” ऎन्दु हेळिरुव रीतियल्लि पापवु ईतन ज्ञानवन्नु नाशमाडुत्तदॆ. प्रपन्ननागिद्दरू ईतनिगॆ ऒळ्ळे ज्ञानवुण्टागदिर बहुदु. सश्वरनु इवरुगळ अपराधगळन्नु कण्डु निग्रहिसबे कॆम्ब कृतसङ्कल्पनागिद्दरू, अन्तह सङ्कल्पवन्नु त्यजिसि अनुग्रहिसलु मूरु कारणगळुण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. (१) पुरुषकाररूपळाद लक्ष्मिय अनुग्रहवु :-श्री यतिवर्यरु परमपुरुषनल्लि शरणागति यन्ननुष्ठिसुवुदक्कॆ पूर्वभावियागि श्री शरणागतियन्नु माडि, प्रार्थिसिदरु, एनॆन्दरॆ :- नित्य क र पापेक्षया पारमा र की भगवच्चरणारविन्द शरणागतिरथावस्थिता निरतास्तु मे” परमपुरुषार्थ रूप परिपूर्ण ब्रह्मानुभव नित्यकैङ्कर्याप्ति गागि भगवन्तन चरणारविन्ददल्लि शरणागत्यनुष्ठानवु साङ्गवादु दागलॆन्दु प्रार्थनॆयु, तमः कार्य, रर्चिकार्यरूपदल्लि प्रप विषयदल्लि अनेक विप्रतिपत्तिगळु तोरिबरुवुदरिन्द इदर स्वरूप नन्नरियुवदु दुरवगाहवॆन्दु भाविसि, तर्मकार्यद निरासक्कागि________________
१९७४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ई पारमार्थकी - यथार्थवादन्ता शरणागतियु सिद्धिसुव हागॆ अनुग्रहिसबेकॆन्दु बेडिदरु. आनुकूल्यादि अङ्गगळिन्द इतर उपायगळिगिन्तलू बेरॆयाद स्वरूपवुळ्ळद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु. रजकार्यनिरसनक्कागि यथावता ऎन्दु हेळल्पट्टितु. मोक्ष प्राप्तियुण्टागुव तनक ई शरणागतिय व्यापारवु सकृत्तादरू, अदु शान्तवागुवदिल्लवादुदरिन्द अविरता ऎन्दु केळल्पट्टितु. भक्तु प्रायदल्लादरो अङ्गरूप शरणागतियु साध्यान्तरवन्नुण्टु माडि निरतव्यापारवादुदागुत्तदॆ. इदादरो हागल्लवॆम्ब भाववु. मे - अत्यन्त अकिञ्चनवागि अनन्यगतिकनाद निन्नन्ने सर्व विधदल्ल नम्बि निन्न निजदासनाद ननगॆ अस्तु - उण्टागलॆन्दु श्री महा लक्ष्मियन्नु प्रार्थिसलागि, अदक्कॆ अनुग्रहमयळु “ अस्तुत” ऎन्दु प्रतु तरवन्नित्तळु; ते - नन्नल्लि भरवन्नु इट्टिदुदरिन्द सम्प्रीत ळागि स्वीकरिसल्पट्ट शरणागतियुळ्ळ निनगॆ, पारमार्थिकियाद, यथा वतावाद, अविरतावाद, नन्न पतियाद नारायणनल्लि नीनु अनु ष्ठिसुव शरणागतियु सिद्धिसलि, तद्भव-आ शरणागतियिन्दले, सत्वं समस्तवू ऎन्दरॆ तम्म मनस्सिनल्लिरुव मुन्दॆ हेळुव मूरु श्लोक गळल्लि तोरुव (श्लोकत्रयोदितज्ञानिनं मां कुरुष) ज्ञानि यागबेकॆम्ब प्रार्थनॆयन्नू, मत्तु विभीषणनॊन्दिगॆ बन्द नाल्कु भागवतरुगळ हागॆ, तनगॆ सेरिदवरिगू मोक्षफलवू सह, सम्प ते - हॊन्दल्पडुत्तदॆ ऎम्बदागि लक्ष्मि य वरप्रदा नवु. महा पापियाद रावणनिगेने “विदित स्नेहिधरज्ञ स्मरणागत वत्सलः । तेन मैत्री भवतु ते यदि जीवितु मिच्छसि ” ई शरणागतरल्लि वात्सल्यवुळ्ळवनॆन्दू शरणागतिय धर्मवन्नु तिळिदवनॆन्दू श्रीरामनु लोकप्रख्यातियुळ्ळवनु, आदुदरिन्द नीनु बदुकबेकॆम्ब आशॆयिद्दु दा दरॆ ऎन्दरॆ नीनु सर्व पुरुषार्थवन्नू हॊन्दबेकॆम्बपेक्षॆयिद्दु दा दरॆ, आ करुणासागरनॊन्दिगॆ स्नेह उण्टागलि” ऎन्दु हेळिद महनी यळु. तन्न पुरुषकारत्व महिमॆयिन्द परमनिश्रेयसवन्नु तन्नन्नु मरॆहॊक्कवरिगॆ साधिसिकॊडतक्कवळु. * अस्तुते" ऎन्दु निस्संशय वागि यावाग हेळलु शक्तळो आग साधिसिकॊडलू शक्तळु. “तय्कॆ न सत्वं सम्पते” ऎन्दू हेळिरुवदरिन्द लक्ष नुग्रहदिन्द,________________
(s) सिद्धोपाय शोधनाधिकारः सदाचारानुग्र हस्य हेतुफलयो दृष्टाना १९७५ इवल् सदाचारानुग्रहत्तुक्कु व्याजङ्गळु इदिन् शरणागतिगॆ बेकाद ज्ञान सम्पत्तिय, अदक्कॆ बेकाद परिकरगळॆल्ला ऒदगि, अदर स्वरूपवु एर्पट्टु, साङ्गवागि नॆरवेरि फलप्राप्ति युण्टागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. सदाचारानुग्रहदिन्दले सरियाद ज्ञानप्राप्ति मॊदलादवॆं बन्दु गुरुपरम्परासारदल्लि उपपादितवु. अल्लि “पापिष्टः क्षत्र बन्धुश्च पुण्डरीक पुण्यकृत् । आचारवया मुक्त तस्मादाचारर्वा भवेत् ॥” ऎम्ब स्थळदल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. सम्प्रदायवॆन्दरेनॆम्बुदु मूलदल्ले मुन्दॆ तिळिसल्पडुत्तदॆ. 23 हीगाद पक्षदल्लि ई सिम्मोपाय, शोधनाधिकारद उपयोग वॆनॆन्दु केळबेकागुत्तदॆ. तम्म तम्म आचार्यरुगळ अनुग्रह मूलक प्राप्तवागुव ज्ञान सम्प्रदाय सिद्दिये साकादरू, शास्त्र परिचयवुळ्ळवरिगॆ हिन्दॆ उपादिसिद विषयगळु हेगॆ सर्क गळिन्द दृढीकरिसबहुदॆम्बंशवु आवश्यकवागि तिळियतक्कद्दु. शास्त्र परिचय तुम्बा इल्लदवरिगॆ कुबुद्धिगळॊन्दिगॆ संसर्ग प्राप्तवागि अवरुगळ कुतर्कदिन्द बुद्धियु चाञ्चल्यवन्नु हॊन्दबहुदु. अन्तह दुर्दॆशॆयु प्राप्तवागदिरुवुदक्कागिये इदु आवश्यकवु. अदू अल्लदॆ अन्तह भयावहगळाद कुतर्क रूप पूर्वपक्षगळु कॆल वल्लि नॆलगॊण्डिरुवुदरिन्दलू, अन्तह शङ्कागळन्नॆल्ला निरसन माडु वुदू अत्यावश्यकवादुदरिन्द, प्रमाणगळन्न दाहरिसि सत्त र्कगळिन्द शोधन माडि, तम्म उपदेशगळन्नु स्थापनॆ माडुत्तारॆ. सदाचारानुग्रहक्कॆ कारण फलगळ दृष्टान्तगळु. इवत्तिल् - ई मूररल्लि, सदाचारानुग्रहक्कुक्कु - ऒळ्ळॆ श्रेष्ठनाद आचारन अनुग्रह उण्टागुवुदक्कॆ, व्याजङ्गळु - नॆपरू पकारणगळन्नू, इदिन् फलविशेषळुम् - अदरिन्दुण्टा________________
१९६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे फलविशेषळुम् पराशर मैत्रेय सञ्जया ज्वलायनादि वृत्तान्तळिलॆ कण्डुकॊळ्ळदु. गुव प्रयोजनगळन्नू, पराशररु, मैत्रेयरु, सञ्जयरु, आश्व लायनरु, आदि पददिन्द, व्यास, शुक, वाल्मीकि मॊदलादवरु हेळल्प ट्टरु, इवरुगळ, वृत्तांशले कण्डुकॊळ्ळदु- इवरुगळ सच्च रित्रॆगळिन्द ग्रहिसतक्कद्दु. आचार्यानुग्रह उण्टागलु कारणवे नॆम्बुदन्नू, अन्तह आचार्यानुग्रह उण्टादुदरिन्द प्राप्तवाद प्रयोजनगळेनॆम्बुदन्नू, तिळियलपेक्षॆयुळ्ळवरु पराशर, मैत्रेय, सञ्जय, आश्वलायनरु, हीगॆ नाल्कु महनीयरॆगळ वृत्तान्तदिन्द तिळियबहुदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ, ई ग्रन्थवन्नु पदेशिसुव महनी दरु ई वृन्त्तान्तगळन्नु तिळियद पक्षदल्लि व्यक्तपडिसलॆन्दु सूक्ष्म वागि तिळिसिदरु. इल्लि कारणवन्नु व्याजवॆन्दु एतक्कॆ हेळल्पट्टितॆं दरॆ, इन्तह कारणगळॆल्ला ऒन्दु नॆपमात्रवे, अन्तह सुकृतवन्ननु ग्रहिसुवनु श्रीयः पतिये ऎम्ब तात्पर्यवु. श्री पराशर वृत्तान्तवु. इदु विष्णु पुराणद आदिभागदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इवरु वसिष्ठर पौत्ररु. विश्वामित्ररिन्द प्रेरित नाद ऒब्ब राक्षसनु श्री पराशरर तन्दॆयन्नु बक्षिसिबिट्टनु. इदक्कॆ श्री पराशररु क्रोधाक्रान्तरागि सर्व राक्षसनाशक्कागि ऒन्दु सत्र वन्नु आरम्भिसिदरु. इदरिन्द राक्षसरॆल्ला भस्मकृतरागि नाशवागुत्ति द्दरु. इदन्नु वसिष्ठरु तिळिदु मॊम्मगनल्लिगॆ बन्दु ओ अप्पने, क्रोधवन्नु बिट्टु बिडु, ऒब्बन तप्पिगागि ऎल्लरन्नू नाशपडिसुवुदु धर्मवल्लवु. “यशसस्त्र हसन क्रोधो नाशकरः परः” निन्न क्रोधवु निन्न यशस्सिगू तपस्सिगू सह नाशकरवु. आदुदरिन्द निल्लिसु ऎन्दु हेळि आ सत्रवन्नु निल्लिसिबिट्टरु. श्री पराशररिगॆ आचा र्यानुग्रह उण्टागलु इदे व्याजवागि परिणमिसितु. इदन्नु तिळिदु राक्षसकुलक्कॆ मूलभूतराद मत्तु ब्रह्मपुत्रराद पुलस्त्ररु बन्दु, अय्या वत्सनाद पराशरने, नीनु निन्न पितामहर आज्ञॆ यन्नु शिरसावहिसि राक्षस नाशवन्नु बिट्टिद्दरिन्द नानु सुप्रीतनादॆनु. आ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार १९७७ नीनु सर्व शास्त्रगळन्नु तिळिद महाज्ञातावागि देवता पारमार्थ वन्नु तिळियु वि, मत्तु पुराणरत्नवन्नु रचिसुवि, ऎन्दु हरिसि हॊरटु होदरु. आदुदरिन्द आ आचार्यानुग्रहदिन्द उण्टाद फलगळु यथार्थ शास्त्रज्ञानवू, देवा पारमार्थवू, श्री विष्णु पुराण संहिता निर्माणवू. मैत्रेयरु. इवरु श्री पराशरर प्रियशिष्यरु. इवरु तम्म आचार्यरन्नु “प्रणिपत्याभिवाद च” (श्री वि. पु. १. १. १) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ परम भक्ति विश्वासगळिन्द आश्रयिसिदुदरिन्द, (इदे व्याजवु) श्री पराशररिन्द पुराणरत्नवाद, विष्णु पुराणोप देशवन्नु हॊन्दिदवरागि ब्रह्मज्ञानवन्नु हॊन्दि मोक्षवन्नु हॊन्दिदरु (इदे प्रयोजनवु. सञ्जयरु. इवरु व्यासर शिष्यरु, व्यासरन्नु आश्रयिसिदुदे व्याजवु श्रीकालिक ज्ञानवन्नु हॊन्दिदुदे फलवु. “व्यासप्रसा दाच्छुतर्वा एतद्दु ह्यमहं परम् । योगं योगेश्वरा कृष्णा ता कात् कथयतयं ” ऎन्दु सञ्जयरे हेळिकॊं डिरुत्तारॆ. साक्षात साक्षात् श्री कृष्णनु ताने उपदेशिसिद हागॆ श्री व्यासर अनुग्रहदिन्द अत्युत्कृष्टवाद ई रहस्यवन्नॆल्ला केळिदॆनु ऎन्दु तम्म कृतज्ञतॆयन्नु तोरिसिकॊण्डिरुत्तारॆ. आश्वलायनरु, शौनक शिष्यरु, इवरु शौनकरन्नु अनुव तिळिसि नडॆदिद्दॆ व्याजवु, खगैद प्रवर्तनादिये फलवु. हागॆये वाल्मीकि महर्षिगळिगॆ नारद समागम, मत्तु कौञ्च पक्षिवनॆ यन्नु माडिद व्याधशापप्रदासादिगळु व्याजवु, श्रीमद्रा मायण महाकाव्य निर्माणवु फलवु. नाथमुनिगळिगॆ तिरुगू नगरिय हुणसे मरदल्लिन तेजो दर्शनव, व्याजवु, नम्माळ्वारवरिन्द तिरुवाय् मॊळिय उपदेश वु फलवु श्री या मनेयरिगॆ हॊनगॊन्नॆ सॊप्पिन पल्यवु व्याजवु, वकाल नम्बियवरिन्द रहस्यार्थगळ उपदेशवु प्रयोजनवु. क्षत्र बन्धुविगॆ नारद समागम नावु. मन्त्रोपदेश मोक्ष गळु फलगळु,________________
ง १९७८ इत्त श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सत्सम्प्रदाय सिद्दि सत्सम्प्रदाय सिद्धि यावदु ?-तान् सत्तोत्तर नाम्, सम्य गुप सन्म नाम्, सावधान नायिरुकु अवस्थॆयिले, - ३ ख्याति कारुण्य परतन्त्र नान सदाचार्र, सरुक्कु प्रथमाचार नान सत्येश्वर
- ब्या लाभ पूजा निरपेक्ष नाय जनश्रुतिगॆ हंसगळ संवादवु व्याजवु. कैक्यरिन्द ब्रह्म ज्ञानवु फलवु. हीगॆये इतर सन्दर्भगळल्लि ग्रहिसतक्कद्दु, सम्प्रदाय सिद्धियु सम्प्रदाय सिद्धियु यावुदु ? ऎन्दरेनॆम्ब भाववु. इल्लि शिष्यनादवनु तन्न सदाचार्यनिन्द तत्वहित पुरुषार्थगळ विषय दल्लि उपदेशवन्नु हॊन्दुवुदे सम्प्रदायवॆन्दु हेळलु हॊरटु तानु हेगिरबेकु, आ सदाचार्यनु ऎन्तवनागिरबेकु ऎम्बुदन्नु हेळुत्तारॆ. मॊदलु शिष्यनु हेगिरबेकॆन्दरॆ :- तान् सतरनाय् - सत्यगुणाधिक्यवुळ्ळवनागि, इदरिन्द रजोगुण तमोगुण विजृम्भणॆगळु सर्वात्मना शिष्यवृत्तिगॆ कूड दॆन्दु हेळल्पट्टितु, सम्य गुपसन्न नाम् - शास्त्रगळल्लि गुरुविगॆ ऎष्टु मर्यादॆयन्नु माडबेकॆन्दु हेळिदॆयो हागॆ, तद्विद्धि प्रणि पातेन परिप्रश्नॆन सेवया ऎम्ब गीताश्लोकदल्लू, प्रणि पत्याभि वाद्य च ऎम्बल्लियू (वि, पु. प्रथमश्लोक) हेळिरुव हागॆ प्रदक्षिण नमस्कार अभिवादन शुशूषादिगळ मूलक नवनागि, सावधान ना यिरुक्कुम् अवयिलॆ - उपदेशवन्नु तुम्बा आदरदिन्द आलि सुववनागिरुव अवस्थॆयल्लि, शिष्यनिरबेकॆन्दु हेळिदरु, उपदेशिसुव आचारैनु हेगिरबेकॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ– ख्याति लाभ पूजा निरपे कनाय - अनेक शिष्यरिगॆ ज्ञानोपदेशकनु तानु, ऎम्ब यशस्सि नल्ल, धन वसन गृहारामादिगळ लाभदल्ल, शिष्यरु नाना विधवाद शुशूषॆ माडबेकॆम्बुदरल्ल, आशॆ इल्लदवनागि, कारुण्य परतन्त्र________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार १९७९ मुदलाग उपदेश परम्परॆयाले वन्न तत्वहित अनसु पेक्षित विस्तरमुख् अपेक्षित सचमुम् इल्लाद पडि ! (१) * सद्वेषामेव लोकानां पिता माताच माधवः : गच्छद्द नान Dow J
- देशिकोन दयाळ ” ऎन्दु हेळलु, योग्यनागि स्व शिव नल्लि परम करुणॆगॆ कट्टु बिद्दवनाद, सदाचार्र - शास4 ] पारमार्थ्यवन्नु चन्नागि तिळिदु अनुष्ठिसतक्कुदन्नु अनुष्ठिसु वनागि, निर्भयनागि उपदेशिसुव आचार्यनु, इदु सतिसप्तमियु, मुन्दॆ उपदेशिक ऎम्बदरिन्द क्रियॆय बोधिकवु ; सरुक्कु प्रथमाचार नान सरेश्वर्र मुदलाग उपदेश परम्परै याले वन-ऎल्लरिगू प्रथम गुरु, आदि गुरुवाद सत्येश्वरने मॊदलादवरुगळ उपदेश परम्परॆयिन्द क्रमवागि बन्द, तत्व हित -तत्व यावुदु, हितवाद उपायवु यावुदु ऎम्बुदन्नू, पुरु षार्थवु हेळल्पडदे इद्दरू, यावाग तत्वहितगळन्नु तिळिदु उपा यानुष्ठानवन्नु माडिदनो आवाग पुरुषार्थवु स्वतस्सिद्धवादुद रिन्द, पुरुषार्थवू हेळल्पट्टितु, अनपेक्षित विस्तरमुम् - इष्टविल्लदिरुव हॆच्चु विस्तरवू, अपेक्षित सचमुम् - इष्ट वाद दु ऎन्दु तुम्बा सङ्ग्रहवागि, इल्लादपडि . इल्लद हागॆ, “ह “सषामेव लोकानां” ऎर कट्टळॆगळिलॆ ऎम्ब श्लोकद स क्रमगळल्लि उपदेशिक्क - हिन्दॆ आचार्यनु ऎन्दिदॆ, आचार्यनु 19 उपदेशिसलागि, पॆलुगै - आ उपदेशवन्नु हॊन्दुविकॆयु, हीगॆ सदाचार्य निन्द उपदेश हॊन्दोणवे सम्प्रदाय सिद्धियु, ऎन्दु हेळल्पट्टितु. ई श्लोकार्धवेनॆन्दरॆ :- इदु मार्कण्डे दर युधिष्टिरदिगळन्नु कुरितु हेळुव उबेठवु. अङ्कदल्लि तत्व हित पुरुषार्धगळु मगू हेळल्पट्टिवॆ हेगॆन्दरॆ - स सां लोका नां- समस्त लोकगळ ऒनरिगू, सर्व विधवागि रक्षिसुव, हिता - ‘हित प्रवर्तनॆयन्नु आटु माडुव तन्दॆय, माता च - समस्त भगगळन्नु कॊट्टु रक्षिसुव तायि य कूड, पिता (१) भारत, वन. १९२-५६. ई चिक________________
१९८० श्रीमद्र हस्यत्रयसाते मेनं शरणं शरण्यं पुरुषर्षभा” ऎण्णर कट्टळ्ळॆगळिलॆ उपदेशिक्क, सॆरुगै. माता च माधव एव - लक्ष्मीपतिये सरि, इदरिन्द तत्वस्वरू पव तिळिसल्पट्टितु. हे पुरुषर्ष भा - ओ पुरु ष श्रेष्ठरुगळिरा, एनं - ई श्रीयःपतियन्नु, शरणं - उपायवन्नागि, गच्छत्व – हॊन्दिरि, ऎन्दरॆ आतन पाददल्लि शरणागतियन्नु माडिरि, इदरिन्द हितवु उपदेशिसल्पट्टितु, एनं - ऎन्तवनन्नु शरणु हॊन्दुवदु ऎन्दरॆ शरण्यं - ऎल्लरिगू रक्षकनागि पुर, षार्थदायकनन्नु ऎन्दु महर्षियु उपदेशिसिदरु. शरण्यम् ऎम्बुदरिन्द पुरुषार्थवु शिक्षिसल्पट्टितु. ई शॆ* भिप्रायवन्न श्री देशिकरवरे हिन्दॆ तत्व त्रयाधिकारदल्लि “श्रीमान्न राय नः पतिरखिलतनुरु क्ति दो मुक्त भोग्य” ऎम्बुदरिन्द व क पडिसिरुत्तारॆ इल्लिये तत्वहित पुरुषार्थगळु सङ्ग्रहिसल्पट्टवु इदरिन्द श्रीयः पतिय परतत्ववु, आतनल्लि माडुव शरणागतिये हितवाद उपायानुष्ठा नव, आतने प्राप्यवु, इदे पुरुषार्थवु हीगॆ तन्न हित पुरुषार्थ गळु मूरू इल्लि हेळल्पट्टव ; इन्तह सङ्ग्रह श्लोकवन्ने सदा चार्यनु मूलाधारवागिट्टु कॊण्डु मार्कण्डेयरु युधिष्ठिरादि गळिगॆ उपदेश माडिद हागॆ तुम्बा विस्तरवू तुम्बा सङ्को चवू इल्लद हागॆ शिष्यनिगॆ उपदेशिसतक्कद्दु. इदन्नु शिष्यनु सत्य प्रचुरवागिद्दुकॊण्डु प्रदक्षिण नमस्कार शुशूषादिगळिन्द प्रासि, अत्यादरदिन्द केळि तिळिदुकॊळ्ळुवुदे सम्प्रदायवॆन्दु हेळिदरु. स्वामियवरु सङ्ग्रहवागि आचार्यनु ऎन्तवनागिरबेकॆम्बुदन्नु न्यास विंशतिय मॊदलिन ऎरडु श्लोकगळिन्द उपदेशिसिरुत्तारॆ. इवॆरडु श्लोकगळू हिन्दॆ उदाहरिसल्पट्टिवॆ मॊदलनॆय श्लोक वन्नु गुरुपरम्परा सारद ११९नॆय पुटदल्ल, ऎरडनॆय श्लो क वन्नु ४६नॆय पुटदल्लू काणबहुदु. सरकु प्रथमा चार्र सरेश्वर्र ऎम्बुदक्कॆ ६६नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि. सा रणवागि ऒनगळिगॆ विस्तरवागि उपदेशवु अनपेक्षितवु, सङ्ग्रहवागि________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार हेळुवदु अपेक्षितवु. इवॆरडू सरियल्लवादुदरिन्द, इवॆरडू दपडि उपदेशिक्क, सॆरुगै ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. श्री निगमान्त महादेशिकरवरु ई सम्प्रदाय सिद्धियु तावश्यकवॆन्दु भाविसि तावु बरॆद द्वात्रिंशद्र हस्यगळल्लि प्रथम रहस्यवागि इदन्नु “सम्प्रदाय परिशुद्धि” ऎम्ब हॆसरिनिन्द अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. अल्लि मुख्यवागि हेळिरुवदेनॆन्दरॆ :-अध्यात्म शास्त्रार्थ निर्णयक्कॆ सदाचार्य सम्प्रदायवे मुख्यवॆन्दू, निर्णय शक्तियु ऎल्लरिगू इल्लवादुदरिन्द “उपदे शाद्धरिं बुधा” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सदाचार्य सम्प्रदाय मूलकवाद उपदेशवे शास्त्रार्थ निर्णायकवु. इन्तह सम्प्र दाय संस्काररन्तवाद शास्त्रज्ञनदिन्द यथार्थनिर्णयवु तुम्बा दुष्करवु. इन्तह संस्कार ज्ञानाभाववु सरियाद मार्गदल्लि प्रवर्ति सवहागॆ माडदॆ विपरीत प्रवृत्तिगू हेतवागुत्तदॆ. अन्यादृशवाद शास्त्र परिचयवुळ्ळवरू कूड सत्सम्प्रदाय सिद्धियिल्लदॆ इरुवुदरिन्द आ *शास्त्र विपश्चित्व”वु “क्रम, एनहि केवलं” (रा. सुं. ५२. ८) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ कार्यकारियागदॆ निरर्थकवादुदागुत्तदॆ. * तथापि विपरिताते बराचारवर्जिता” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सताम् अनवर्शनविल्लदुदरिन्द, बुद्धि विपरीतवागि परिणमिसुत्तदॆ. इदक्कॆ निदर्शनवागि अन्तवरल्लॊब्बरु रामायणवन्नॆल्ला ओदि, राम, सीता, लक्षण, भरत, शत्रुघ्न, हागॆये रावण, कुम्भकर्ण, ताटकि, शना मॊदलाद पात्रगळॆल्ला कविनिन्तवाद धर्माधर्मगळन्नु बोधिसुववॆन्दू, अदु वास्तववाद चरित्रॆयल्लवॆन्दू हीगॆ असम्बद्ध वाद प्रलारनन्नु माडुत्ता अज्ञानिगळिगॆ इद्द भ्रमकवन्नुण्ट माडिरुवदन्नु कण्डिरुवॆनु, अन्तवरिगॆ सत्सम्प्रदायद मूलक उर देशवु दॊरतिद्दरॆ अवरु हागॆ माडुत्तिरलिल्लवु ई सन्दर्भदल्लि ई मुख्यवागि नावु गमनिसतक्कॆ इन्नॊन्दु विषयवू उण्ट, शास्त्रपरि चमक्कॆ सत्सम्प्रदायवु हेगॆ मुख्यवो, हागॆयॆ सत्सम्प्रदायक्कू सम्पूर्ण शास्कृ परिचयवु अत्यावश्यकवु सत्सम्प्रदायवुण्टॆन्दु शास्त्र परिचयविल्लदवरन्नु आचारैरन्नागि सरिसकूडदु. आदुदरिन्द शास्त्र परिचयवु चॆन्नागि उळ्ळ सत्सम्प्रदातवे उपजीववु. अन्तह________________
१९८२ ashe 6, 828550. f श्रीमद्रह स्यत्रयसारे स्थिरीकरणभागस्य अवश्यकत्व कथ नम् बहुकोशमाय् बुद्धिचलन सम्भावनॆ युण्डान शास्त्र परिश्रमल् अनधिकृतरुमाम् परमास्तिकरुमायिरुप्पा रु इन्नु पदेश मे प्रधानव, ) मत्तु ळारुत्ता ज्य तॆळिक्कॆ सम्प्रदाय शुद्धियु, “श्रद्धाता चातकन्यायनि” ऎन्दु, श्रद्धॆयिन्द एकानिगळु आदरिसतक्कद्दॆन्दु हेळि, अन्तह देशिकेन्द्रर प्रसाददिन्द “ प्रपन्नः परमात्मानं प्राति परमं पदम् ऎन्दु हितोपदेशवन्नु माडिरुत्तारॆ स्थिरीकरण भागद अवश्यकतॆय समर्थनवु. बहु क्षेश मायम् मनस्सिगॆ तुम्बा तॊन्दरॆयन्नु ०टु माडुवुदागियू, बुद्धिचलन सम्भावनॆ युण्डान - अनेक सन्देहगळुण्टागुवदर मूलक बुद्धिगॆ चाञ्चल्यवन्नुण्टु माडुव, शास्त्र परिश्रमल् - शास्त्रज्ञान हॊन्दुवुदरल्लि, अनधिकृतरु माय् - अधिकारवन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळदिरुव, परमास्तिकरुमा यिरुप्पाकु - नास्तिकरॆल्लदॆ देवरु ऒब्बनुण्टॆन्दु हेळुव शास्त्र प्रामाण्यदल्लि मात्र विश्वासविद्दु शास्त्राभ्यासक्कॆ सोमारिगळादवरिगॆ इवु पदेशन - इन्तह हिन्दॆ हेळिद उपदेशवे, प्रधानम् - मुख्यवादुदु. कॆलवरु तावागिये शास्त्राभ्यासवन्नु माडलु शक्ति यिल्लदॆयो अथवा समयविल्लदॆयो कुशलतॆयिल्लदॆयो अनधिकारि गळागिरबहुदु. अन्तवरुगळिगॆ स्वतः शास्त्रज्ञानवु “शास्त्रज्ञानं बहुकोशं बुद्धशलन कारणम् । उपदेशारिं बुधा विर मेतृत्व कर सु” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ बहु कोशकरवागि यू बुद्धि -चाञ्चल्यवन्नुण्टुमाडुवदागियू इरुत्तदॆयादुदरिन्द, अन्तवरिगॆ हिन्दिन उपदेशवे साकु ऎम्ब भाववु, प्रधानवॆन्दु हेळिदुद रिन्द, अप्रधानवागि तिळिदष्टु मट्टिगॆ ई स्थिरीकरणद भागद उपदेश वन्नु माडिदरू माडबहुदॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. ई मुमु क्षुगळु ऎरडु विधवॆन्दु विकल्पिसल्पट्टितु. (१) तावागिये शास्त्रपरि________________
(5) مكر सिद्योपाय शोधनाधिकार १९८३ कात्र क्कागवु, कुतर्कळाले कलण्ण वारै ळिविक्कागवुम्, समचीन युक्तिगळॊडॆ केळ क प्रास्तं चय माडिकॊळ्ळलु शक्तियिल्लदवरु, (२) शक्तियुळ्ळवरु. अथवा (१) मन्दबुद्धियुळ्ळवरु, मत्तु (२) सूक्ष्मबुद्धियुळ्ळवरु. शास्त्र परिचय तावागिये माडिकॊळ्ळदवरिगेनो इष्टे साकॆन्दु हेळ ल्पट्टितु. शास्त्र परिचय माडिकॊळ्ळतक्कवरिगॆ इदु अनावश्यकवल्लवो, अवरे, तावागिये शास्त्रदिन्द ग्रहिसबहुदल्ला ऎन्दरॆ, हागल्लवु. एकॆन्दरॆ इन्तह वादगळन्नु तावू ग्रहिसि, कुतर्कगळिन्द सरियादभि प्रायगळिल्लदॆ शङ्काविष्टरादवरन्नु समिचीन तर्कगळिन्द तिद्दुवुदू आवश्यकवॆन्दु हेळुत्तारॆ. मत्तुळ्ळारु - इन्नु मिक्कवरिगॆ ऎन्दरॆ शास्त्र परिचय शक्तियुळ्ळ वरिगॆ, ताळ तॆळिगैक्कागवु - तावू तिळिदु कॊळ्ळुवुदक्कागियू, हागॆ तिळिदुकॊण्ड नन्तर, कुतरळालॆ - शास्त्रविरुद्धवाद बरी तर्कगळिन्द, कलण्ण वारै - बुद्धिभ्रमॆ अथवा बुद्धिचाञ्चल्यवुण्टा गुववरिगॆ, तॆळिनिक्कागवु - अन्तह संशयगळ निवृत्तिगागि सरियाद अभिप्रायगळन्नु तिळिसुवदक्कागियू, सविाचीन युक्ति गळोडु शास्त्रमय्यादॆयन्नुल्लङ्घिसद सत्त र्कगळ मूलक, केळ् क प्राप्तम् - ई उपदेशवन्नु केळुवदु उचितवु. तावे स्वतः शास्त्र परिचय हॊन्दुव योग्यतॆयुळ्ळवरू कूड, एनु हेळिरुत्तारॆ ऎन्दु तावे ग्रहिसि, अदु सत्तर्कगळिन्द युक्तवादुदागिद्द पक्षदल्लि शास्त्र प्रमाणगळन्नु ल्लङ्घिसिद बरी शुष्कतर्कगळिन्द सरियादभिप्राय गळिल्लदवरन्नु तिद्दलु सहकारियागुवदरिन्द अवरू कूड ई री करण भागवन्नु परिग्रहिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इदरिन्द तावु मुन्दॆ हेळुव वादगळॆल्ला शास्त्र प्रमाणगळिगॆ विरोधविल्लद तर्कगळादुदरिन्द सत्तर्कगळिनिसि उपादेयगळॆन्दू, अदक्कॆ विरुद्ध वादुवु शास्त्र प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवादुदरिन्द कुतर्कगळागि परि ग्राह्यगळल्लवॆन्दू, हेळलु हॊरटु, अदक्कॆ मनुस्मृतिय प्रमाण वन्नु तोरिसुत्तारॆ.________________
१९८४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे irrational सत्तर कुतर्क निरूपणम् (१) “ आर्षं धम्मोपदेशञ्च वेदशास्त्रा विरोधिना । यस्तरणानुसन्ध सधरं वेद नेतर ऎरपडिय सत्तर्क कुतर्कगळ निरूपणवु. “ आर्षं - खषि ऎन्दरॆ वेदवु, आदुदरिन्द आर्षम् ऎन्दरॆ वेदार्थवन्नू, धम्मोपदेशं च - आ वेदोपब्रह्मणगळाद स्मृतिहासादिगळल्लिरुव मनादि धम्मोपदेशगळन्नू कूड, अथवा आर्षम् ऎम्बुदन्नु धम्मोपदेशम् ऎम्बदक्कॆ विशेषणवागि भाविसि दरॆ, आग, आक्षं - ऋषि प्रोक्तवाद, धरोपदेशं च - मादि धर्मशास्त्रगळल्लि हेळिरुवदन्नादरो, यः - यावनु, वेदशास्त्रा विरोधिना - वेदशास्त्राभिप्रायक्कॆ विरोधविल्लदन्तॆ, तर्कण - समचीनवाद वाददिन्द, अनुसन्ध - अनुसन्धान माडु तानो, सः - अवनु, धर्मंवेद धर्मस्वरूपवन्नु तिळिदवनु. शास्त्रद विधि निषेधाभिप्रायगळन्नु चॆन्नागि तिळिदवनु. इतरः - वेदशास्त्रक्कॆ विरोधविल्लद तर्कदिन्द अनुसन्धान माडदवनु न - धवन्नु तिळिदवनल्लवु श्रुतिस्मृतिहासगळु परस्पर विरुद्दविल्लदॆ इरुवुवु. श्रुति प्रतिपादितार्थगळे, स्मृति इतिहास पुराणगळल्लि उपपादितगळागिवॆ. ज्ञानक्कॆ तर्क मूलक जिज्ञासवु आवश्यकवु. हीगॆ तर्क माडवाग, माड, वाग, वादवु वेदार्थक्कॆ विरुद्धवादुदागिर कूडदु. इन्तह तर्कवु सर्कवु हीगल्लदॆ, वेदार्थवन्नु दूरीकरिसि बरी शुष्क तर्कदिन्दले तत्व निर्धारणॆ माडलु हॊरडु वदु कुतर्कवु. अन्तवनिगॆ “ धर्मस्य तत्वं निहितं गुहा यां” धर्मद तत्ववु गुहॆयल्लि अडगिकॊण्डितु. आदुदरिन्दले श्री व्यासरु “ तर्का प्रतिष्टा नात्” ऎम्ब सूत्रदल्लि बरी तर्कदिन्द यथार्थज्ञानवु प्रतिष्ठितवागुवुदिल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. कॆलवु (१) मनुस्मृति १२, १०६.________________
En 1902 me ans goal सिद्योपाय साधनाधिकार ద १९८५ इव्वरङ्गक्कॆ सचीन तर्कळालॆ तॆळियादवर्गळ्, (१) “काणाद शाक्य पाषण्डै स्वयादरो विलोपितः” ऎच्चर पडिये हैतुकरां वेदविरोधितत्वज्ञकै इट्टु प्रामाणि कार्थङ्गळ्ळॆ अपहरिप्पगळ्, महर्षिगळु स्मृति पुराणगळ मूलक उपदेश माडिरुत्तारॆ. आदरॆ वेदशास्त्रा विरोधिना माडलिल्लवु. वेदशास्त्रक्कॆ विरुद्धवादुद रिन्द अनुपादेयवु. आ कारणदिन्दले प्रजापतिस्मृतियु चतुरुख ब्रह्मप्रॊक्तवादरू उपादेयवल्लवु. कापिल साङ्ख्यतत्ववू कूड ग्राह्यवल्लवु. बृहस्पत्याचार्यरु असुर मोहनार्थवागि नास्तिक वादवन्नु हेळिदरु. हागॆये तामस राजस पुराणगळू उपा देयगळल्लवु. ऎर पडिय - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, इव्वर्थ ङ्ग ॆ - ई श्रति स्मृतिगळल्लपपादिसिरुव अभिप्रायगळन्नु, समा चीन तर्कळालॆ - शास्त्रविरुद्धवल्लद ऒळ्ळे तर्कगळिन्द, तॆळिया दवर् - तिळिदुकॊळ्ळदिरुववरु, “ काणाद - तार्किकरु, शाक्य - बौद्धरु, पाषण्ड्य - पाषण्डिगळु इवरुगळिन्द, श्रेयाधर - वेदधर्मवु, विलोपितः - नष्टवन्नु हॊन्दितु” ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, हैतुकरां शुष्क तार्किकरागि, बरी हेतुगळ मूलक अनुमान तर्कगळन्नु हेळुववरागि, हेगॆन्दरॆ, द जगन्मथा दृश्यत्वात् - कण्णिगॆ प्रत्यक्षवागि काणुव हेतुविनिन्द जगत्तु, मिध्यॆयु, इन्तह अनुमान तर्कवन्नु हेळुवदु, वेद विरोध तत्वज्ञ यिट्टु - वेद विरुद्धवाद अभिप्रायगळन्नु SS मुन्दु माडिकॊण्डु प्रामाणिकारळ्ळि श्रुति प्रतिपादितगळाद निश्चयवाद अभिप्रायगळन्नु, अपहरिप्पगळ् - अपहरिसुवरु. काणद, शक्यर सिद्धानगळु हेगॆ अनु पादेयवॆम्बुदक्कॆ सार निष्क र्षधिकारवन्नु पराम्बरिसबहुदु. पाषण्डिगळु ऎन्तवरॆन्दरॆ :- भागवतदल्लि, (१) आत्रि स्मृति, తరణ ఎంబుడు నిరుభ్ర శాస్త్రి హరి గృహితం. A________________
Permanent &&O. श्रीमद्रहस्यत्रय सारे శిలవం “विष्यरन्यं परतेन चिन्तया नोह्य चेतनः । सपाषण्डीतु विज्ञॆय, सृत्व कर बहिष्कृतः” विष्णुविगिन्त बेरॆयाद परवस्तुवुण्टॆन्दु यावनु चिन्तिसुवनो अवनु अचेतनक्कॆ समाननु. आतनन्नु पाषण्डि ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. समस्त कर्मगळिगू बाहिरनु. पाद्मपुराणदल्लि, “येतु सामान्यभावेन मन्यन्ते पुरुषोत्तमम्। तेवॆ पाषण्डि नो जोया स्वत्व कर बहिष्कृताः । ” यारु पुरुषोत्तमनन्नु सामान्य चेतननॆम्ब भावनॆयिन्द तिळियु तारो अवरीग पाषण्डिगळु, समस्त कर्मगळिगू हॊरगिरुववराद वरु ऎन्दु तिळियतक्कद्दु, “नरकार्ह नराधवाः” ऎन्दु नाल्क नॆय पादद पाठान्तरवु. प्राजापत्य स्मृति मत्तु बृहन्नारॆ दीयदल्लि, यस्म धर्मपरित्यागी पाषण्डीतुच्यते बुद्धः । तत्संस तत्सम स्सा तावु भाव पि पापिन् । यावनु तन्न स्वन्त धर्मवन्नु त्याग माडुवनो आतनु पण्डित रिन्द पाषण्डि ऎन्दु हेळल्पडुवनु. आतनॊन्दिगॆ संसर्गवन्नु हॊन्दिदवनू आतनिगॆ समनागि पाषण्डिये आगुवनु. ई इब्बरू पापिगळे, वाराहपुराणदल्लि, 3381 कुबुद्धि रचितं शास्त्रं पठित्वा ये कलौयुगे । न कुन्ति निनिन्दन्ति यर्ज्ञा वराश्र मोचिर्ता । ते पाषण्डि नो क्षेया स्वत्व कर्म सुगरि 8 1 तेषां सम्भाषणं स्पं प्रमादेनापि नाचरेत् ॥ कलियुगदल्लि कॆट्ट बुद्धियुळ्ळवरु बरॆद शास्त्रवन्नु पठिसि, यज गळन्नू वणॆ ९श्रमगळिगॆ योग्यवाद धर्मगळन्नू आचरिसदॆ, अवु गळन्नु यारु हॆच्चागि दूषिसुत्तारो, अवरु समस्त कर्मगळिगू अयोग्यरु, अवरे पाषण्डिगळु ऎन्दु तिळियतक्कद्दु, अवरॊन्दिगॆ सम्भाषणवन्नागलि संसर्गवन्नागलि प्रमाददिन्दलू कूड माड तक्कद्दल्लवु. आश्वमेधिकदल्लि, कुशीलैः कृत शास्त्राणि ये पठित्वा नराधमाः । विप्रान्निन्दन्ति यज्ञांश्च वृथा जीवन्ति ते नराः ॥ మా ద గ్రంథ న________________
सि द्योपाय साधनाधिकार कौतु सुतैः प्राप्तानर्थनाह 1 १९८७ इव्वपहारं विभूतियॆ युव विभूतिमानैयुत्त दुष्टाचारवुळ्ळवरु बरॆद शास्त्रगळन्नु पठिसि, पाषण्डिगळ 3 8 धम पुरुषरु ब्राह्मणरन्नू यज्ञगळन्नू निन्दिसुवरु, अवर 1 वु व्यर्थवु, विष्णु पुराणदल्लि, (६.१.५१) 1 “किं देवैः किन्द्विजै रैदैः किं शौचेनाम्बु जन्मना। इ वं विप्र वक्षन्ति पाषण्डोपहता जनाः । कलौ जगत्पतिं विष्णुं सत्व स्पष्टार विश्वरम्। नारयिष्यन्ति मैत्रेय पाषण्डोपहता जनाः ॥” “ देवतॆगळिन्देनु, ब्राह्मणरिन्देनु, वेदगळिन्देनु, नीरिनल्लि स्नान दिन्देनु, हीगॆल्ला ओ ब्राह्मणवर्यराद मैत्रेयरे पाषण्डिगळु आ क्षेपिसुवरु. कलियुगदल्लि जगत्पतियागि सर्व सृष्टि क्रमवन्नू नडॆसुव सर्वनियामकनागि ईश्वरनॆनिसुव श्री महाविष्णुवन्नु अरि सुवदिल्लवु.” मिताक्षर वाक्यवु, “नरशिरः कपालादि श्रुति बाह्य लिङ्ग धारणं पाष मनुष्यन तलॆबुरुडॆ कपालवे मॊदलाद श्रुति विरुद्धवाद ळन्नु धरिसुवुदे पाषण्डवु. पाषण्डवु यावनल्लुण्टो पाषण्डियु. ” आतनु चिह्नॆ ग इवरॆ आ दुद हीगॆल्ला हेळिरुवदरिन्द पाषण्डिगळॆन्दरॆ पार्शा अणन्ति ऎम्ब व्युत्पत्तियिन्द असच्छास्त्रगळन्नु हेळुव वेदबाह्यरु. गळिगॆ वादमात्र मुख्यवे विना शब्द प्रमाण मुख्यवल्लवु रिन्द वेदविरुद्ध वादगळ मूलक प्रामाणिकार्थगळन्नु अपहरिसि बिड तरॆन्दु हेळिदरु. मुन्दॆ ई अपहारवु मुन्दॆ ई अप हारव ऎरडु विधवॆन्दु हेळि अवुगळन्नु तिळिसुत्तारॆ. ई कुनादिगळिन्दुण्टागुव आनर्थगळन्नु हेळुत्तारॆ. इन्न सहारम् - ई कुवादिगळु तम्म कुतर्कदिन्द माडुव________________
१९८८ on श्री द्रहस्य त्रयसारे Pool qualified In Is 2 AJ e ऎ विरण्णु वगै यायिरुक्कुव, अदिल् विभूति मान्य अपह क यावदु ? श्रीयःपतियान सश्वर नै इल्लॆ ऎन्नु दल्, वेरॊरुत्तनॆ ईश्वरनाग (काट्ट) कट्ट सरेश्वर शिभूति कोटयिति वैत्तल् जैं गै. विभूतियॊ असहरिक्कॆयावदु ? विभूति ऒरु मुख ताले यिल्ल ऎन्नुदल्, उण्णाकि ईश्वर नोडु सम्बन्ध अपहारवु, (१) विभूतिय्कॆयुम् - सत्येश्वरन नियाम्यवर्गवाद सर्व विश्ववन्नू, (२) विभूतिमा नैयुम् - ई नियाम्य वर्ग वन्नु नियमिसुव सत्वश्वरनन्नू, पत्र - कुरितद्दागि, इरण्णु व यायिरुक्कु - ऎरडु विधवागिरुत्तदॆ. आ ऎरडु विध अपहार गळन्नु विशदीकरिसुत्तारॆ :-(१) अदिल् इवॆरडरल्लि, विभूति मान्य - सर्व विभूतिगू नियामकनागिरुववनन्नु, अपहरिक यावुदु - अपहरिसुवुदॆन्दरेनु ? श्रियःपतियाद सत्येश्वरनु इल्ल ऎन्नुदल् - इल्लवॆन्दु हेळुवरागलि, इदरिन्द नास्तिकरू निरीश्वर मामांसकरू हेळल्पट्टरु; अथवा, वेरॊरुत्तनै - बेरॆयॊब्बनन्नु, ईश्वरनागकट्टि - ईश्वरनॆन्दु कल्पिसि सश्वर नाद श्री महाविष्णुवन्नु, विभूति कॊटियिलॆ - आ कल्पिसिद ईश्वर निगॆ नियाम्य वर्गदल्लि, वैत्तल् शॆट्गॆ - इडोणवु अथवा प्रवेश माडिसोणवु. इदरिन्द शैव पाशुमतगळु हेळल्पट्टवु. ब्रह्म विष्णु शिवरिगॆ नियामकनागि परमशिवनुण्टॆम्ब अदैत प्रभेदवू इल्लि हेळल्पट्टितु. परदेवता पारमार्थ्याधिकारदल्लि ई अभिप्रायगळॆल्ला निरसन माडल्पट्टिवॆ. (२) विभूतियन्नु अपहरिसोणवॆन्दरेनु ? निभूतियॊ नियाम्यवर्गवन्नु, ऒरु मुखत्तालॆ - ऒन्दु प्रकारवागि, यि ऎन्नुदल् - इल्लवॆन्दु हेळोणवागलि, व्यावहारिकवागि सत्यवॆन्दू पारमार्थिकवागि मिध्यॆयॆन्दू अदैतिगळु हेळुवरु, ज्ञान कालदल्लि विषयवु गतिसिहोगुवुदरिन्द विभूतियु इल्लवॆन्दु बौद्दरु हेळुवरु ; अथवा, उण्णाकि - विभूतियुण्टॆन्दु हेळि, ईश्वर________________
सिद्धपाय साथनाधिकारः मरुत्तु स्वतन्त्रम् ऎन्नुदल्, परतन्त्र माक्कि तन्नॊडु पिर रोडु पि पुदल् शॆय् गै हैतुक संसरॊ अवश्य हरिहरणीयः, तत्र प्रमाणानि, इव्व सहारल् एदेनु मॊन्नु स्वरुपत्तिल् मृदु प्रज्ञनाय आत्मसम र्पणं हण्णिनवनुक्कु विपरीत संस Sharpness 242 243 24g Opposite of 2 2 5s नोडु सम्बन्धमरुत्तु-ईश्वरनॊन्दिगॆ अदक्कॆ सम्बन्धवन्नु छेदिसि, स्वतन्त्रवन्नुदल् - विभूतियु ईश्वरनिगॆ वशवल्लवु, अदु स्वतं तवु, ऎन्नुदल् - ऎन्दु हेळोणवु, सेश्वर मामांसकर मतवु. चेतननु एनू माडुवदिल्लवु, प्रकृतिये ऎल्ला माडुत्तदॆ ऎम्बुदु साङ्ख्यर मतवु ; परतन्त्र मा - ई विभूतियॆल्ला परतन्त्र वॆन्दु हेळि, तन्नॊडु - तनगू, पिररोडु - इतररिगू, पिण् पुदल् - शेषभूतवागि अधीनवॆन्दु प्रतिपादनवु, शैम्गॆ - हीगॆ मूरु विधवागि हेळि अपहरिसुत्तारॆम्ब भाववु ; ई मूरनॆय विधक्कॆ निदर्शनवु-चेतननिगॆ अधीनवॆम्बुदु पाशुवत मत साङ्ख्य मत विषयवु ; इतररिगॆ शेषभूतवॆन्नुवुदु शैव मतवु. विभू य अपहारवु मूरु विधवागि नडॆयबहुदॆन्दु तिळिसिदरु :-१) विभूतिये ऒन्दु विधवागि इल्लवॆन्दु हेळबहुदु. पारमार्थिक वागि विभूतिये इल्लवॆन्दु हेळुवदु. (२) विभूतियेनो उण्टु, आदरॆ अदु स्वतन्त्रवु, ईश्वरनिगॆ सम्बन्धिसिदुदु अल्लवॆन्दु हेळुव दु. (३) अदु परतन्त्रवेनो अहुदु, जीवनिगॆ परतन्त्रवॆन्दु हेळु वरु अथवा इतररिगू परतन्त्रवॆन्दु हेळुवुदु. हैतुकरॊन्दिगॆ संसरवन्नु मुख्यवागि बिडतक्कद्दु. इदक्कॆ प्रमाणगळु, इव्व सहारले - ई ऎरडु विध अपहारगळल्लू, एदेनु मॊनु . यावुदादरू ऒन्दु, स्वरूपल् मृदु प्रज्ञ नाय् तन्न उत्कृष्ट स्वरूपद विषयदल्लि सरियाद ज्ञानविल्लदॆ मन्दमति युळ्ळवनागि, आत्मसमर्पणं हण्णिनवनुक्कु - भरन्यासानुष्ठान________________
१९९० श्रीमद्रहस्य त्रय सा रे तालॆ वरुमागिल् (१)* दत्तस्य हरणनेन त” ऎर अपहार लुं कॊडियदाय् कळवु कॊण्डु कॊडुत्त द्रव्य कळवु कॊण्डारोलॆयाम्, माडिदवनिगॆ, विपरीत संसरत्तालॆ - शास्त्रमर्यादॆगॆ व्यत्यस्त वागि नडॆयुव ई हैतुकर सम्बन्धदिन्द, वरुवागिल् - इन्तह अन्यथा ज्ञानवु प्राप्तवादरॆ, “दस्य हरणेन च” ऎ५र - दान कॊट्टिद्दन्नु अपहार माडिरुवदरिन्द ऎन्दु हेळिरुव, अप हारलुं कॊडियदाय - अन्तह अपहारक्किन्तलू क्रूर वादुदागि, ऎन्दरॆ दत्तापहार कूडदु, दोषावहवु, अदक्किन्तलू दोषावहवागि ऎम्ब तात्पर्यवु ; कळवुकॊण्डु अपहरिसि तन्दु, कॊडुत्त द्रव्य - दानमाडिद द्रव्यवन्नु, मळ - पुनः, कळवु कॊण्डारोलॆयाम् , अपहरिसिद हागॆ आगुवदु, पूर्वदल्लि मृगनॆम्ब इक्षाकु कुलद राजनॊब्बनिद्दनु. आतनु दानशाण्डनागि ब्राह्मणरिगॆ गोदान माडुत्तिद्दनु. ऎष्टु गोदान कॊट्टनॆम्बुदु लॆ माडलु कूड साध्यविल्लवु. ऒन्दु दिन ऒब्ब द्विजश्रेष्ठनिगॆ दानवागि कॊट्ट दिव्य पशुवु राजन गोवुगळ हिण्डिगेनॆ बन्दु सेरितु. अदन्नु राजनु तिळियदॆ इन्नॊब्ब द्विजवर्यनिगॆ दानवागि कॊट्टनु. ईतनु तॆगॆदुकॊण्डु होगुवाग मार्गदल्लि मॊदलनॆय ब्राह्मणनु, इदु नन्नदु, ननगॆ राजनु कॊट्टिद्दॆन्दु जगळवाडिदनु आग राजनु, तिळुवळिकॆयिल्लदॆ ई अचातुर्यवु नडॆयितु. आदुदरिन्द मॊदलनॆयवनिगॆ कॊट्टु बिडु, निनगॆ ऒन्दु लक्ष गोवन्नु प्रतियागि कॊडुवॆनु ऎन्दरॆ अदक्कॆ इब्बरू “भर्वा दातापहति मामू चतुः” नीनु दत्तापहारि ऎन्दु इब्बरू बैदरु. यावनु गोवनु बिट्टु कॊडुवनो, आतनिगॆ प्रतियागि लक्ष गोवुगळन्नु कॊडुवॆनॆन्दु ऎष्टु ऒडम्बडिसिदरू ऒप्पदॆ इब्बरू हॊरटु होदरु, अनन्तर ई मृगनिगॆ कॆलवु कालानन्तर देहावसान प्राप्तवागलागि यमनु बन्दु अनेक गोदानगळिन्द अनेक शुभफलवू, ई दत्तापहारदिन्द (1) 350. A________________
(4) सिद्योपाय शोधनाधिकार १९९१ आगैयाल् बहु विधङ्गळान व्यामोह कारणळिल् हैतुक संसर्गं पोरप्परिहरणीयम्, अश ॆ फलवू उण्टु, यावुदन्नु मुन्दॆ अनुभविसुत्तीयॆ ऎन्दु केळलु, ईतनु अल्पवागिरुव अशुभफलवन्ननुभविसलु ऒप्पिदुदरिन्द ऒडनॆ कृ कलास वॆन्दरॆ उडुविन जन्मवन्नु ऎत्ति ऒन्दु भावियल्लि बहुकाल बिद्दिद्दनु. श्रीकृष्णनु बालकरॊन्दिगॆ विहरिसुवाग ई उडवन्नु इतर बालकरॆल्ला हग्ग कट्ट ऎष्टु ऎळॆदरू मेलक्कॆ बरदॆ, ईतनु माडिद गोदानगळ सुकृत फलदिन्द कडॆगॆ श्री कृष्णनु ऎडगैयल्लि लीलॆयिन्द ऎत्ति बिट्टनु. स्वामिय करस्पर्श माहातॆ यिन्द आग मृगराजनिगॆ ई जन्मवु कळॆदु, दिव्य देवतॆय जन्मवन्नु हॆन्दि सर्वालङ्कार वस्त्राभरणभूषितनागि स्वर्गवन्नु कुरितु तॆरळि दनॆम्ब इतिहास उण्टु. यावाग दान कॊट्ट नो आग अदु ब्रह्मस्वपायितु. ब्रह्मस्वापहरणवु ब्रह्मस्पापहरणवु स्वदत्तां परदत्तां वा ब्रह्मवृत्तिं हरेतयः : इवर्ष सहस्राणि विष्टायां जा यते क्रिमिः ॥ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, सर्वथा कूडदॆम्ब भाववु. हीगॆ दत्त सहारवे अति क्रूर फलवुळ्ळवादुदरिन्द ई विभूतप हारवागलि विभूतिमानिन अपहरवागलि इदक्किन्त क्रूरफलव ऎन्दु स ॆरिसुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :-विभूतिये मिथ्या ऎन्दु हेळु वद अथवा इन्नॊब्बरिगॆ सेरिदुदु ऎन्दु हेळुवदू अपहरिसिदुद अल्लदॆ आ द्रव्यने इल्लवॆन्दु साधिसुवुदू, हॆच्चाद अपराधवॆम्ब भाव, विभूतिमासिन असहार विषयदल्लि हेगॆन्दरॆ :-नैजवा दासत्ववु तन्नदु, स्वामित्ववु सश्वरनन ; ई स्वामित्ववन्नु तानु ईग आ पसरिसिबिट्टु, ताने सश्वरनु ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुवदल्लदॆ, आतन सर्व विभूति य तानू सश्वरन वागिरुवाग तन्न विभूति ऎन्दॆनिसु वनू, इन्नू हॆच्चाद अपराधवॆम्ब भाववु ; अथवा आ स्वामित्ववन्नु अपहरिसिदुदल्लदॆ, इन्नॊब्बनल्लि अन्वयिसुवुदू, इन्नू हॆच्चिनदु ऎम्ब भाववु. आगैयल् - अदुदरिन्द ऎन्दरॆ बहळ अनर्थ बाहुळ्यवुळ्ळदा________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इव्व (१) “पाषण्डिनो विकर्सा बैडालव्रतिर्क 6 दुदरिन्द, बहु विधान - बहु विधगळाद, व्यामोहकारण आल् – व्यामोहक्कॆ कारणगळागिरुवुवगळल्लि, हैतुक संसर इन्तह कुवादिगळॊन्दिगॆ सरस सम्भाषणादिगळु, पोर परिहरणी यम् - अत्यन्त परिहरणीयवु. इन्तवर सम्बन्धवे बेड ऎन्दु उपदेशिसिदरु. आदरॆ भरन्यास माडि कृतकृत्यनादवनिगॆ ऎन्दिगिद्दरू भयविल्लवु, देहावसानानन्तर रक्षिसि मोक्षपदवन्नु कॊडुत्तेनॆन्दु वाग्दान माडियायितु. अनृतं नोक्त पूध्वम्मे न च व कदाचन ऎन्दु प्रतिज्ञॆ माडिद्दानॆ. इन्तह हैतुक संवाददिन्द स्वल्प दण्डनॆयादीतु, इष्टे तानॆ ऎन्दरॆ, हागल्लवु. कृतकृत्यनु तन्न स्वरूपक्कनुगुणवागि नडॆयतक्कद्दु चित्रवु
- प्रक्षाळनाद्दि सङ्कस्य दूराद स्पर्शनं वरं कसरु तुळिदु कालन्नु कॆसरु माडिकॊण्डु ऎल्लरू नगुवहागॆ माडिकॊळ्ळुवदक्किन्त कॆसरन्नु स्पर्श माडदे इरुवुदु हेगॆ उचितवो, हागॆ हैतुकरॊन्दिगॆ संसर्ग विट्टु स्वरूपहानि माडिकॊळ्ळुवदक्किन्त, अवर हत्तिर होगदे इरुवुदे उत्तमवु ऎम्बभाववु. हागॆ हैतुकर सम्बन्ध सुतरां कूडदॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- पाषण्डिनः . “योन्यं देवं परन” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, अन्यदेवतॆयन्नु परदेवतॆ ऎन्दु भाविसु ववरु, इवरु ऎन्तवरॆम्बुदु हिन्दॆ उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ ; विकर र्स्टा - “ अपार श्रुतिवाक्यानां दर्य लोकगरि तं 1 स कर परिभष्टो विकर उच्यते ॥” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, श्रुतिवाक्यगळिगॆ लोकनिन्दितवाद अपार्थगळन्नु हेळुत्ता समस्त वैदिककर्मभ्रष्टरागि शिखा यज्ञपवीतगळन्नु बिट्टु, ऐहिक कर्म गळल्ले मग्नरागिरुववरन्नू, बैडालवतिर्का - “ बैडालवति जैयो हिंस्रक सृष्टिनिन्द क” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ बॆक्कु बच्चि ट्टुकॊण्डु छद्मनॆयिन्द इलिगळन्नु हेगॆ हिडियुत्तदो, हागॆ वञ्चक (१) मनुस्मृति ४.३०,________________
66 सिद्योपाय साधनाधिकार Ratimation éééé १९९३ शर्ठा । हैतुर्काबकवृत्तीं वा त्रेणापि नारयेत् डम्भि हैतुक पाषण्डी बक वृत्तिं वरयेत् । (३) नासति नास किञ्चिदाचरेत्” (४) “त्यज दुर्जन संसरम् (५) “वरं हुतवहज्वाला पञ्जरान्तर्व्यवस्थितिः । नशौरि चिन्ना रागि गूढवागि जनरन्नु हिंसिसुत्ता ऎल्लरिन्दलू निन्दिसल्पट्टवरन्नू, ( पुडि शर्ठा-वेदवु प्रमाणवल्लवॆन्दु हेळुव नास्तिकरन्नू, हैतुर्का - कुतर्क कुवादगळन्नु माडुववरन्नू, बकवृश्च - बक पक्षियु हेगॆ नीरिन मध्यॆ सुम्मनॆ इद्दु हत्तिर बन्द मत्सगळन्नु हिडिदु तिन्नुत्तदो अन्तह वृत्तियुळ्ळवरन्नू, बैडालवृत्तिगू बकवृत्तिगू इरुव व्यत्यासवु “धरध्वजस्स दालु छाकॊ लोकडां भिक ! बैडाल व्रति कोज्ञॆयो हिंसकनिन्द क”, ” अधो दृष्टि र्नैकृतिक स्नार साधन तत्परः । शठ मिथ्या विनीत बकवृत्तिरुदाहृतः” ऎम्ब श्लोकगळिन्द व्यक्तवु, धर्मनिरतनॆम्ब ध्वजवुळ्ळवनॆन्दु प्रकटिसुत्ता यावागलू लुब्धनागि, कापट्यवुळ्ळव नागि, डाम्भिकनागि, जनरिगॆ हिंसॆ माडुववनागि सर्वरन्नू निन्दिसु ववनु बैडालव्रतिकनु ऎन्दरॆ बॆक्किन हागॆ नटिसुववनॆन्दु तिळिय तक्कद्दु. यावागलू कॆळगॆ नोडुववनागि ऒब्बर तण्टॆगॆ होग दवनागि काणिसिकॊण्डु, मोसकृत्यवुळ्ळवनागि, तन्न प्रयोजनवन्नु साधिसिकॊळ्ळुवदरल्लि आसक्तियुळ्ळवनागि, नास्तिकवाद माडुववनागि, तुम्बा विनयवुळ्ळवन हागॆ तोरिसिकॊळ्ळुवनागि आदरॆ दुर्विनीत नागि इरुववनु बकवृत्तियुळ्ळवनॆनिसुवनु; इन्तवरुगळन्नु, वाजा प्रेणापि नारयेत् - एनु क्षेमवे इत्यादि बरी मातिन उप चारगळन्नू कूड माडबारदु. 8- (२) दम्भि - डाम्भिकरु, डम्भाचारवुळ्ळवरु, मत्तु हैतु करु, पाषण्डिगळु, बकवृत्तियुळ्ळवरु, इवरुगळन्नॆल्ला बिडतक्कद्दु. (३) असद्दि – ब्रह्मज्ञानविल्लदॆ, ब्रह्मवन्नु ध्यानिसदे इरु वदरिन्द असत्तुगळॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुववरॊन्दिगॆ न किञ्चिदाचरेत्- स्वल्पनागलि नडतॆयिद कूडदु. (२) याज्ञवल्क स्मृति, (३) (४) भारत आर. (५)________________
१९९४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे association 30%. विमुख जन संवास वैरसं ” इत्यादिगळिगॆ प्रपञ्चित्तार् अथ हैतुक संसर प्रास्ता नर्थानाह इन्न हैतुक रॊट्टि सम्भाषणम् (१) “माययापकृत ज्ञाना” ऎ५रपडिये कण्डु मतिकॆट्टा ना (२) “ चतुधा (४) दुर्जन संसरं - सज्जनरन्नु सहिसदे इरुववनॊन्दिगॆ संसर्गवन्नु, त्यज - बिट्टु बिडु इन्तह प्रमाणगळल्लि, यारिन्दरॆ ई प्रमाण (५) हु तवह ज्वालापञ्जरान्त व्यवस्थितिः, हुतवह अग्नि य, ज्वाला-ज्वालॆयॆम्ब पञ्जरदल्लि इरोणवादरू, वरं-श्रेष्टवु. शौरिचिन्ता - श्री कृष्णन ध्यानदिन्द, विमुख - विमुखराद, जन संवास . जनरॊन्दिगॆ सहवासरूपवाद, वैशसं - हानिय, न वरं - ऒळ्ळॆयदल्लवॆ.” इत्यादिगळिलॆ प्रपञ्चित्तारगळ - उपपादिसिरुत्तारॆ. गळन्ननुग्रहिसिरुव, मनु, व्यास, याज्ञवल्क मॊदलादवरु. ई श्लोक तात्पर्यवेनॆन्दरॆ, भगवन्तन विषयवाद चिन्तॆयिल्लदवर मध्यदल्लिरुवुदु बॆङ्किय मध्य दल्लिरुवुदक्किन्त हॆच्चु अनर्थवन्नु टु माडुवन्थाद्दॆम्ब भावव. बॆङ्किय तापवु देहवन्नु मात्र सुडु तदॆ, दुस्सहवासवादरू आत्माविन गतियन्ने कॆडिसुत्तदॆम्बव हैतुकर संसरदिन्दुण्टाद अनगळु. इन्न हैतुकरॊट्टॆ सम्भाषणम् . ई कुतर्कगळिन्द वाद माडुववरॊन्दिगॆ सम्भाषणॆयु, (१) “मायापहृत ना” “द९र्मपरिपाकदिन्द प्राप्तवाद शरीररूप प्रकृतियिन्द आ प च : स ल्पट्ट ज्ञानवुळ्ळवरु, ऎन्दरॆ प्रकृतियिन्द तिरोहितवाद ज्ञानवळ्ळ वरु, इन्नॊन्दु विध अर्थवु कॆळगॆ उपपादिसल्पट्टि इदॆ. ऎर पडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, कण्डु मतिगॆट्टा ना - तिळिदव नादरू मतिभ्रष्टनन्नागि माडि- इदॊन्दनर्थवु, (२) चतु धा 99 1 (१) गी, ७.१४ (२) भार, शान्ति, ३५०,३४________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार १९९५ ममजना भक्ता एवहि ते श्रुताः” ऎन्नु ईश्वर्र नम्म डैय वर् गळॆन नालुवगैयिलुं कूटदॆ (३) “ अळियनं सय्य तुद ल् ” ऎन्नादरडि पट्टि (४) न मान्दुष्टति नो वढाः प्रप द” ऎर भगवदभिमान बाह्य वरल् कॊप्पु प्प आ तनु, हॆज्ञासु, अर्थार्थि, ज्ञानि ऎम्ब नाल्कु विधराद, भक्ता- न न रु, ते . अवरु, ममजना एवहि - ननगॆ तुम्बा प्रिय रागि नन्न जनरे ऎन्दु, श्रुतः - हेळल्पट्टवरु,” ऎन्नु - ऎन्दु, ईश्वर - सश्वरनु, नम्म डैवर् गळन - नमगॆ तुम्बा प्रिय राद स्वजनवॆम्ब, नालुवगैयिलु कूटादॆ - नाल्कु विध भक्तर सेरिसदॆ, “ अळियन पय्यल्" - कृपॆ माडलु योग्य नाद मृ बालनु ऎन्दु (ई पाशुरार्थक्कॆ पराध परिहाराधिकारद १५९२नॆय पुटवन्नु पाबरिसि.) ऎन्नदपडि पण्णि हेळिसिकॊळ्ळद हगॆ माडि, इदु ऎरडनॆय अनर्थवु, “तेषामॆका नः श्रेष्ठा ये जैवानन्य देवत” ऎन्दु मुन्दक्कॆ इरुत्तदॆ. (२) मां . नन्नन्नु, दुष्कृतिनः - सा कर्मगळन्नु नडॆसिदवरु, दुष्कृत तार तम्यदिन्द नाल्कु विधवा द वरु, न प्रपद्य - उपासनवन्नु माडि तरङ्गवागि शरणागतियन्नु माडुवुदिल्लवु. मुन्दक्कॆ “ प्रपद्यन्तॆ नराधमा : माययापहृत ज्ञाना आसुरं भावमाश्रि ऎन्दु इरुत्तदॆ. आ नाल्कु विध दुष्कृतिगळु यारे बरॆ :-) मूडा विवरित ज्ञानगळवर, जनरु यारॆन्दरॆ भगवन्तनिगॆ कॆष भूकनाद नन्नन्न भोग्य समुदायवन्नू स्वतन्त्रवॆन्दॊ तनगेकॆ केसकवॆन्दू भाविसु ववरु, (२) नरा धमाक - सामान्यवागि सक्षनन स्वरूप तिळिदिद्दरू, सरभिमुख्यक्कॆ अनर्ह उद नीचरु, (सि) माययापहृत ज्ञानाळ - सश्वरन : हयवद नत्तु, आतन ऐश्वर्य प्रायवाद पाद इरवाद सत्क नाद कतृष्टिगळ मत्तु वेदबाह्यर कवाद कुतर्कगळिन्द अचरिस (4) and at. () no, & n.________________
१९९६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रपन्नेरु हैतुक संसरः किङ्करोति ? अशरण्य शरण्यनन सश्वेश्वरनै शरणवाग हृत्तुगिर पर मास्तिकनुक्कु च्चिलरोदु शेरियाल् बाह्यतॆ वारादागि ल्पट्ट ज्ञानवुळ्ळवरु, (४) आसुरं भावमाश्रिताः . सत्येश्वरन विषयवाद मत्तु आतन ऐश्वर्यविषयवाद ज्ञानवु भगवन्तनन्नु द्वेषिसुवदक्कागिये यारिगॆ आगुवदो अन्तवरु, इवरु नाल्कु मन्दियू उत्तरोत्तर हॆच्चु पापिष्ठरु. ऎर. ऎन्दु गीतॆय सप्तमाध्यायदल्लि हेळिरुव, भगवदभिमान बाह्यवरल् - भग वन्तन कृपॆगॆ हॊरगिरुववर कोटियल्लि, कॊपुण्णप्पण्णु -सेरि सङ्घ भविसुव हागॆ माड तदॆ हीगॆ हैतुक संसर्गवु मूरु विध अनर्थगळन्नुण्टु माडबहुदु :-(१) ऒळ्ळे शास्त्रज्ञान हॊन्दि बैरू आ हैतुकर सहवासदिन्द ज्ञानवु तिरो हितवागबहुदु, (२) सुकृतिगळाद भक्त मण्डलियल्लि सेरद हागॆ माडुत्तदॆ. (३) दुष्कृति गळ गुम्पिगॆ सेरिसि भगवदनुग्रहक्कॆ दूर माडुत्तदॆ ; ऎन्दु उपदे शिसिदरु. आदरॆ इवॆल्ला साधारण जनगळिगुण्टागुव अनर्थगळु; उपायानुष्ठान माडि प्रसन्ननॆनिसिदवनिगॆ ई हैतुक संसर्गदिन्द उण्टागुव अनर्थ ताने एनिदॆ ? “ न वासुदेव भक्तानाम शुभं विद्यते क्वचित् वासुदेव भक्तरुगळिगॆ स्वल्पवागलि अमङ्गळविल्लवु. “जनार्दनं प्रणिपतितो नसीदति” जनार्दननल्लि शरणागति माडिदवनु दुःखिसुवुदिल्लवु, “ नमे भक्तः प्रणश्यति” नन्न भक्तनु ऎन्दिगू नाशवन्नु हॊन्दुवुदिल्लवु ऎन्दरॆ ऎन्दिगू दुःखभाक्कागुवु दिल्लवु, हीगॆल्ला प्रमाणगळिरुवाग भगवदभिमान बाह्यता हेगॆ ऎन्दा क्षेपिसिदरॆ अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. प्रसन्नरुगळल्लि हैतुक संसरवु एनु माडीतु ? भगवद्वि मुखरिगेनो भगवदभिमान बाह्यतॆयु बन्दरू बर बहुदु. आदरॆ सदाचारन मूलक सदुपदेशवन्नु हॊन्दि, तन्मू________________
सिद्योपाय साधनाधिकार १९९६ लुव, अवनुकुलक्कळ् वरवु, अदुक्कु सदाचार गळ परिहारम् पण्णवु, काणानि नॊम्. महर्षिगळु (१) एकं यदि भवेच्छास्त्रं ज्ञानं निस्सं शयं भवेत् । बहुत्वादिह शास्त्राणां ज्ञानतत्वं सुदुर्ल भम्” ऎन्नु, (२) “निस्संशयेषु सद्वेषु नित्यं वसति लक अवरुगळ कृपॆयिन्द तुम्बा विश्वासपूर्वक भरन्यासानुष्ठान माडिदवनिगॆ, इन्तह बाह्यतॆ ऎन्दिगादरू उण्टो ऎन्दरॆ, अशॆरण्य शरण्य नान - अनन्यगतिकरिगॆल्ला परमगतियाद, सत्येश्वरनन्नु, शरणमाग - उपायवागि, पत्तुगिर - भरन्यास माडुव, परमा स्तिकनु क्कु - “ अस्ति ब्रह्मति चेद्वेद सन्तननन्ततो विदुः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ तुम्बा आस्तिकनागि सन्तरल्लि सेरलु योग्यनॆं दिरुववनिगॆ, शिलरोडु शेरियाल्-हीगॆ कॆलवु हैतुकर संसर्ग दिन्द, बाह्यतॆ वारादागिलु - भगवदभिमान बाह्यतॆयु बार दिद्दरू, अवनुक्कुक्कलक्कळ् वरु - बुद्धिभ्रंशगळु बरुव सम्भव उण्टु. अदुक्कु - हागॆ बन्द ज्ञानभशक्कॆ सदाचाररु गळु परिहार माडिरुवदन्नु, काणानि - कण्डिरुवॆवष्टे. अन्तवरुगळिगॆ आचार्य कृपॆयिन्द आ बुद्धिभ्रमवु तॊलगि पुनः सरियाद ज्ञान प्राप्तियुण्टादुदक्कॆ निदर्शनगळुण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. श्री ऎम्बाररे मॊदलादवरुगळिगॆ विपरीत संसर्गदिन्द बुद्धिभ्रम वू आचारर कृपॆयिन्द तत्परिहारवू उण्टायितॆन्दु श्री सारास्वादि नियवरु तिळिसुत्तारॆ. हागॆये श्री भाष्यकारर तम्मन्दिराद गोविन्द भट्टरिगॆ शैव संसर दिन्द बुद्दि भ्रमवू अनन्तर तत्परिहारवू उण्टाद वृत्तान्तवू उण्टु, तम्म ई अभिप्रायवन्नु समर्थनॆ माडुवद क्कागि महर्षिगळ सूक्तिगळन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. “शास्त्रं-शास्त्रवु, * एकं यदि भनेत् - ऒन्देयागिद्दरॆ, अथवा शास्त्रवॆल्ला एककण्ठ दिन्द समञ्जसवागि ऒन्देयागि तोरिदरॆ, ज्ञानं निस्संशय भवेत् - ज्ञानवु निस्संशयवादुदागुत्तदॆ. इह - ई लोकदल्लि क (१) इतिहास सव च यं. (२) भार, शां, ३५९६१.________________
you Dew: (alom; श्री मद्र हस्य त्रयसारे ससंशर्या हेतुबलान्ना ध्यावसति माधवः” ऎन्नुं सॊन्नार् गळिरे. यादरो, शास्त्राणां बहुत्वात् - शास्त्रगळु बहुवागिरुवदरिन्द, ज्ञान तत्वं - यथार्थवाद तत्वद ज्ञानवु अथवा ज्ञानया था र्थ्यवु, सुदुल्ल भव अत्यन्त कष्टतरवादुदु” ऎन्नुम् - ऎन्दू, “निस्संशयेतु - संशयविल्लद, सद्वेषु - समस्तरल्ल, हरिः - श्रीकृष्णनु, नित्य वसति - सदा वसिस,त्तानॆ, यावागलू सन्निहितनागिरुत्तानॆ. ससंशर्या संशयाविष्टराद, हेतु बर्ला , शास्त्रबलविल्लदॆ वादवे मुख्यबलवागि उळ्ळ हैतुकरन्नु, माधवः-लक्ष्मीपतियु, नाध्यावसति बिट्टगलुवनु.” ऎन्नुम्-ऎम्ब दागियू, शून्नार्गळिरे हेळिदरष्टे. ऎल्लवू शास्त्रगळागुवुदिल्लवु. यारु यारिगॆ हेगॆ हेगॆ तोरितो हागॆल्ल बरॆदुदॆल्लवू शास्त्रग इल्लवु, वेदगळ मुख्य शास्त्रगळु. अवुगळिगॆ विरोधवल्लदॆ अवु गळ उपब्रह्मणगळाद स्मृति इतिहासगळे प्रमाणगळु, हीगॆ हदि नाल्कु शास्त्रगळु उपादेयगळु. अवुगळु यावुवॆन्दरॆ :- * अजानि वेदाश्च तारो मामांसान्याय विस्तरः । पुराणं धर्मशास्त्रञ्च विद्याता श्वत र्दश॥” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपा दितवु. इल्लि पुरणम् ऎन्दरॆ बेरॆ प्रमाण मूलक आरु सात्विक पुराण गळु मात्रवॆ धर्मशास्त्रवॆन्दरॆ मानवाद मुख्य स गळु. इवु वेदगळिगॆ विरुद्धवल्लदे इरबेकु. इवुगळिगॆल्ला ऐककन्त्य उण्टागुव हागॆ समञ्जसार्थगळन्नु हेळबहुदु. यावनिगॆ इन्तह समञ्जसार्थवु उपदेश बलदिन्द लू श्री हरिकृपॆयिन्दलू उण्टागुत्तदॆ अवनिगॆ श्री हरिकृपॆ युण्टॆम्बुवदु सिद्दवु. यावनिगॆ हागॆ समञ्जसार्थ तोरदॆ ऐक कण्ठ्यवु तोरदॆ, परस्पर विरुद्धगळागि तोरुत्तवो, अन्तवनु संश : याविष्ट हृदयनु. कुतर्कगळन्नू युक्तिवादगळन्नू माडुत्ता नष्टनागुवनु ; “संशयाता विनश्यति” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. यद्यपि पुराणगळू कूड श्रुतिय उपब्रह्मणगळागि प्रमाणगळ इ________________
(2) सिद्धोपाय शोधनाधिकार OFFE दरू, श्रुतियल्लिरुवदॆल्ला हेगॆ उपादेयवल्लवो, श्री कृष्णगॆ हागॆ ऎल्ला उपादेयवल्लवॆन्दु “गुण्य विषयावेदा निगु भवारुन” (गी. २.४५) ऎम्ब वाक्यदिन्द तिळिसि सत्व प्रचुर भागमात्र हेगॆ उपादेयवो, हागॆये ८ पुराणगळल्लि आरु सात्विक, आरु राजस, आरु तामसगळादुदरिन्द १२ पुराणगळन्नु त्यजिसि, आरन्नु मात्र परिग्रहिसतक्कद्दु. आदुदरिन्द शास्त्रगळिगॆ हैतुकर मूलक अपलाप संशयादिगळिल्लदहागॆ उपदेश उपब्रह्मणगळु आवश्यक वॆन्दु एर्पट्टितु. इल्लि महर्षिगळ शून्यागळिगॆ ऎम्बल्लि मह र्षिगळु यारॆन्दरॆ, इतिहास समुच्चय ग्रन्थकर्तरु मत्तु व्यास महर्षिगळु हेळल्पट्टरु. हीगॆ हैतुक संसर्गदिन्द संशय अदरिन्द अनर्थगळू प्राप्तवागबहुदॆम्बुदु समर्थिसल्पट्टितु. आदरॆ, प्रपन्ननिगॆ अन्तह संशय, बुद्धिभ्रंश, दुर्गतियु उण्टागुवुदिल्लवॆन्दु शास्त्रगळल्लि हेळिदॆयल्ला ऎन्दरॆ अदक्कॆ समा धान हेळुत्तारॆ. आ प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ :- “स्वल्पमष्यस्य धरस्य तायते महतो भयात् (गी २४०) स्वल्पवागि अनुष्ठिसिद धर्मवू कूड महत्ताद भयदिन्द रक्षिसुत्तदॆ. *न हि कल्याण कृत्कद्दु र्गतिं तातगच्छति” (गी ६.४०) भगवदुपासनादि शुभकर्मवन्नु माडदवनिगॆ दुर्गति ऎम्बुदिल्लवु. “न क्रोधो न च मात्सय्यं न लोभो नाशुभामतिः । भवन्ति कृतपुण्यानां भक्तानां पुरुषोत्तमे ” पुरुषो तमनल्लि भक्तियुळ्ळ कृतोपायरिगॆ क्रोधवागलि, मात्सरवागलि, मात्सल्यवॆन्दरॆ दोषविल्लद स्थळदल्लि दोषारोपणॆयु, लोभवा गलि, अमङ्गळ बुद्धियागलि, इदरिन्द संशय मतिभ्रंशादिगळु हेळल्पट्टवु. इवु यावुवू उण्टागुवुदिल्लवु. “बुद्धिभ्रंशो न भवेत् उपायनिष्ठरिगॆ बुद्धिभ्रंशवुं टागुवुदिल्लवु. इत्यादि प्रमाणगळॆल्ला इरुवाग कृतो पायनाद प्रपन्ननिगू संशय बुद्धिभंशादिगळुण्टॆन्दु हेळिदुदु हेगॆ ? कर्मयोग ज्ञानयोगादि उपासनॆयल्लिद्दु उपाय पूर्तियिल्लदवरिगेने________________
२००० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे (१) *न नचमात्सल्यं नभो नाशुभामतिः” मत्यादिगळु आत्मगुण परिपूर्णाधिकारि विशेष विषयत्तिलॆ 008 21, यागक्कडवन, आन पिन्नु, आर रुक्षुक्कळुक्कुक्कलक्क मुण्डनु मिडम् (२) *शयतेकिलगोविन्दे भक्ति मुद्दह शान्नृणाम् । महळ्ळियवू दुर्गतियू इल्लवॆन्दु हेळिरुवाग, प्रपत्तियन्ननुष्ठिसि कृतकृत्यनादवनिगॆ बुद्धिभ्रंशवू, अशुभवू, दुर्गतियू इल्लवॆम्बुदु कैमुतिक न्यायसिद्धवल्लवे ? ऎन्दरॆ, इवॆल्ला आत्मगुण परिपूर्ण रागि संशयादिगळिगॆ अवकाशविल्लदवर विषयवॆन्दु ग्रहिसतक्कद्दॆन्दु हेळबेकॆन्दू, उपदेशबलदिन्द उपायानुष्ठान माडिद मन्द प्रज्ञरिगॆ संशय मतिभ्रंशादिगळु हैतुक संसर्गदिन्द प्राप्तवागु वुदु सिद्धवॆन्दू, हेळुत्तारॆ. “न क्रोधो न च मात्सल्यं” इत्यादिगळु - इवे मॊडलाद प्रमाणगळू, आत्मगुण परिपूर्णाधि कारि विशेष - जीवात्मन सर्वश्रेष्ठ गुणगळु ज्ञान, भक्ति वैराग्यगळु, इवुगळु परिपूर्णवागिरुव विशेषाधिकारियन्नु, विषयत्तिलॆ आगक्कडवन - कुरितु हेळिदुदागि भाविसतक्कद्दॆ युक्तवु. हीगॆ ज्ञान भक्ति वैराग्यगळु परिपूर्णवागिरुववन विषयदल्लि हेळिद प्रमाणगळॆन्दु इवुगळिगॆ गति कल्पिसतक्कद्दॆ युक्तवु. एकॆन्दरॆ हागॆ ई आत्मगुण पूर्तिगळु पूर्णवागद अधिकारिगळिगॆ संशय भ्रमादिगळु तप्पिद्दल्ल वॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. आन ऒट्टु - हीगाद मेलॆ ऎन्दरॆ, “न क्रोधो न च मात्सल्यं” इत्यादि प्राणगळु आत्मगुण परिपूर्णाधिकार विषय वॆन्दाद नन्तर, आरुरुक्षुगळुक्कु हागॆ आत्मगुण परिपूर्ण विल्लद अधिकारिगळागि भगवद्विषयदल्लि प्रवर्तिसलु इच्छॆयुळ्ळवरिगॆ, अदक्कागि शास्त्राभ्यास प्रारम्भिसिरुववरिगॆ, कलक्कॆ मुण्डनु मि डम् - बुद्धि वैकल्यवु, बुद्धिभ्रंशवु उण्टॆम्बुदु, “गोविन्दे - गोविन्दनल्लि, भक्तिं - भक्तियन्नु, उव्व हतां वहिसुत्तिरुव, (१) भारत. आनु. (२) विष्णु धम्म, २.२५, -________________
Joh सिद्योपाय शोधनाधिकार २००१ संसार न्यूनता भीता दशाः परिपनः” (१) “सत्यं शतेन वि घानां सहस्रेण तथा तहः ! निघा य तेन गोविन्दे नृणां भक्तिर्निवार ते” इत्यादिगळिले प्रसिद्ध म्. 2528 नृणां - मनुष्यरिगॆ, संसारन नता भीताः - तम्म भोगरूप प्रक संसारक्कॆ न्यूनतॆ बरुत्तदॆन्दु भयपट्ट, त्रिदिशा - देवतॆगळु, परि पन्थिनः - शत्रुगळु, ऎन्दु, शूयतेकिल - श्रुतियल्लि हेळल्पट्टरु इदल्लवे ? इल्लि भक्तियु हताम् ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द आरुरुक्षु गळॆम्बुदु व्यक्तवु, अन्तवरिगॆ देवतॆगळिन्द तॊन्दरॆयुण्टॆम्बुदु तोरिबरुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ, इवरु भक्तियन्नु माडि ऎल्लि तम्म पदविगॆ बरुत्तारॆ, अदरिन्द तमगॆ तॊन्दरॆयुण्टागुत्तदो ऎन्दु भीत रागि अन्तह भक्ति माडुववरन्नु द्वेषिसि अवरिगॆ अनेक विघ्नगळन्नु ० टुमाडिरुत्तारॆम्ब तात्पर्यवु. आदुदरिन्द इन्तह आरुरुक्षुगळिगॆ देवतॆगळ द्वेषदिन्द मतिभ्रंशवु उण्टागबहुदॆम्ब भाववु. इन्नॊं दु प्रमाणदिन्दलू निघ्नगळुण्टॆन्दु तोरिसुत्तारॆ. नृणां. मन ष्य रिगॆ, विघ नां शतेन-विघ्नगळ नूररिन्द, सत्यं-सत्यवु, निवार ते- निवारणॆ माडल्पडुत्तदॆ. सत्यक्कॆ नूरु विघ्नगळुण्टु ऎन्दरॆ अनेक विघ्नगळुण्टॆम्ब भाववु, तथा - हागॆये, विम्म नां सहस्रेण - साविर विघ्नगळिन्द, तपः-तपस्सु, निवाक्यते-निवारणॆ माडल्पडुत्तदॆ. विघयुतेन-हत्तु साविर विघ्नगळिन्द गोविन्दे भक्ति-गोविन्द नल्लिरुव भक्तियु, निवार ते-निवारणॆ माडल्पडुत्तदॆ. हीगॆ सत्यक्कू, तपस्सिगू, भक्तिगू सह विघ्नगळुण्टॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लियू विघ्न कर्तर- यारॆम्बुव प्रश्नॆ युण्टादरॆ, मेलिन श्लोकदल्लि त्रिद शा परिषन्निनः ऎन्दु हेळिरुव हागॆ देवतॆगळे विघ्न माडुववरु, विश्वामित्रादिगळ तपस्सिगॆ देवतॆगळु विघ्न माडिरुवदु सुप्रसिद्धवु. इत्यादिगळिलॆ प्रसिद्दवु इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि बहु व्यक्त वागि तोरुत्तदॆ. इल्लि ऎरडु परस्पर विरुद्धगळाद प्रमाणगळिवॆ. कॆलवु न क्रोधो न च मात्सल्यम् इत्यादि प्रमाणगळु, प्रपन्ननिगॆ (१) विष्णु धर ७४.९४.________________
6006 0 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सिद्ध पाय विषये शजाति, तासां परिहाराष्ट्र. अदिल् मुरद सिद्योपायक्कॆ प्रश्नॆ वरु कलक्क ळु, अवत्तिन् परिहारङ्गळुव कॊल्लुगि रोम्, एनॊन्दू तॊन्दरॆगळिल्लवु, आतनिगॆ बुद्धिभ्रंशादिगळिल्लवॆन्दु हेळु इवॆ. इन्नु कॆलवु “सत्यं शतेन” इत्यादिगळिन्द विघ्नगळू अनर्थ गळू उण्टॆन्दु हेळुत्तवॆ. इवुगळिगॆ सामञ्जस्यवन्नु कल्पिसुव दक्कागि मॊदलिन प्रमाणगळु आत्मगुण परिपूर्णाधिकार विषय वादुवु, ऎरडनॆयवु हागॆ परिपूर्णाधिकारि विषयवल्लदॆ आरुरुक्षु गळ विषयवादुवॆन्दे निर्धरिसबेकागिदॆ ऎम्ब तात्परवु. आदुदरिन्द उपायानुष्ठान माडिदवनिगू हैतुकवादगळिन्द बुद्दि भ्रंशवे मॊदलाद अनर्थगळु उण्टॆम्बुदु स्थापिसल्पट्टितु. आ कारणदिन्दले स्थिरीकरणभागद आरम्भवु अत्यावश्यकवॆम्बुदु एर्पट्टितु. हीगॆ बुद्धिभ्रंशगळिन्द शस्त्रागळु उत्पन्नवागुवदरिन्द अवुगळिगॆ समा धानगळन्नु हेळतक्कद्दु अत्यावश्यकवु. हिन्दॆये ई शङ्कागळु नाल्कु सन्दर्भदल्लि प्राप्तवागबहुदॆन्दु हेळल्पट्टवु. अदरल्लि मॊदलु सिद्योपाय विषयदल्लुण्टागुव शङ्कागळन्नु हेळि अवु गळिगॆ परिहारगळन्नु तिळिसुवुदागि प्रतिज्ञॆ माडिरुत्तारॆ :- सिद्योपाय विषयदल्लुण्टागुव शट्कागळू, अवुगळ 1 परिहारगळू. अदिल् - बरी युक्तिवाददिन्द शङ्कागळु उत्पन्नवागुत्तवॆम्ब सन्दर्भदल्लि, मुल्पड - मॊदलु, सिद्योपायवृत्त - सि द्यो पायवन्नु कुरितु, वरुण् - युक्ति मूलक प्राप्तवागुव, कलक भ्रमॆगळन्नू, शङ्कागळन्नू, अवत्तिन् परिहार अवुगळ परिहारगळन्नू, शल्लुगिरोम् - हेळुवॆवु, ऎम्बदागि प्रतिज्ञा वाक्यवन्नु हेळि उपदेशिसुत्तारॆ. इल्लि मुन्दॆ उपवादिसल्पडुव शङ्कागळन्नु मूरु विधवागि विभागिसबहुदु. अवु यावुवॆन्दरॆ :-(१) सरेश्वरन स्वातन्त्र e________________
28.10.02 सिद्धपाय साधनाधिकारः २००३ १. भगवत्सा तन्त्र कारुण्यापेक्षया प्रसननुय मिति शा निरासः अनादिकाल मादरि ईश्वर्र, इन्नॊरुत्तनै आदरिक्कि रदु तन् स्वातन्त्र मात्रत्तालॆ य ? इ ननागिल्, (१) “इनॆन्नॆ प्रॊरुणाक्कित्तनॆ यन्नु वैतान्, अनॆन्नॆ నోర్యి. దివ్య దిగ सहजकारुण्य मूलकवागि उण्टागुव शङ्कागळू अवुगळ परिहार गळू, (२) गुणविशेष सम्बन्ध विशेष मूलकवागि उण्टागुव शङ्का गळू परिहारगळू, (३) पत्निय सम्बन्धदिन्दुण्टागुव शङ्कागळू परिहारगळू. इवुगळल्लि मॊदलु सश्वरन स्वातन्त्र्य सहज कारुण्य मूलक उण्टागुव शङ्कागळू परिहारगळू उपपादिसल्पडुवुवु. १. भगवन्तन स्वातन्त्र, कारुण्यगळ मुन्दॆ प्रपत्तनुष्ठानवु बेकिल्लवॆम्ब शाविन निरासवु. मॊदलु पूर्वपक्ष रीतियल्लि शङ्कावन्नु अनादिकालम् ऎन्दा रम्भिसि, कलष्टुवगळ् ऎन्नुववरॆगू, उपपादिसुत्तारॆ :- अनादिकालं-अनन्तवाद पूर्वकालदिन्दलू, यावागलिन्द ऎन्दु हेळलु साध्यविल्लद कालदिन्द, अनादरित्तॆ - तन्न भक्तनन्नागि भाविसि दिव्य वैकुण्ठ प्राप्तियन्नु कॊडदॆ अनादर माडिद्द सल्वेश्वरनु, इन्नु - ईग, ऒरुत्त नै - ऒब्ब बद्ध चेतनन्नु आदरिक्किरदु - आत नल्लि प्रीति माडि आतनिगॆ वैकुण्ठ प्राप्तियन्नु दय पालिसुवदु, तन् स्वातन्त्र मात्र तालॆय - तनगिरुव स्वातन्त्र मूलक वागियल्लवॆ? ऎन्दरॆ ईश्वर सहज स्वातन्त्रवे मुख्य कारणवागिरु वाग इदक्कॆ बेरॆ व्याजविन्नॊन्दु बेके ? उपायानुष्ठानवॆम्ब व्याज बॆकॆ ? ऎम्बदागि आक्षेपवु अवर समर्थनॆगागि नम्माळ्वा इवर पाशुरवॊन्दन्नु पूर्व पक्ष रीत्या उदाहरिसबहुदु, अदु यावुदॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- इन्नु - ईग, ऎन्नॆ पॊरुळाक्कि - “ असव स भवति” ऎम्ब (१) तिरुवाय मॊळॆ १०.८.९.________________
२००४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे पुरगपुणर् इदन् शय् र्वा” ऎन्नु आळ्वार् विण्ण J 1 हागॆ असत्तॆन्दॆनिसिकॊण्डिद्द नन्नन्नु, “अस्ति ब्रह्मतिचेद सन्त मेनन्ततोविदु…” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, ऎन्नॆ पॊरळाक्कि - नन्नन्नु ऒन्दु वस्तुवन्नागि माडि, तन्नॆ - विशेष भोग्यनाद तन्नन्नु, ऎन्नु वैत्तान् हेयवाद नन्न हृदय गुहॆयल्लि दिव्य मक्कळ विग्रहयुक्त दॆशॆयन्नु हॊन्दुव हागॆ माडिकॊण्डनु. अथवा नन्न मनस्सिनल्लि सदा इरुव हागॆ माडिकॊण्डनु. अनु - अनन्तवाद पूरैकालदल्लि, ऎन्नॆ पुरुष्पक - बाह्य विषय मार्गदल्लि होगुव हागॆ माडि, पुणर्दु - बन्धक्कॆ सिक्कुव हागॆ माडिदुदु, ऎन्शॆय र्वा - एतक्कागि माडिदनु ? “कुन्न तिगळ माडङ्गळ् शूळ् तिरुप्परा । नक्करु कॆय्य पुणर् लु ने” ऎम्बुवदु उत्तरार्धवु, इदरर्थवु, कुनन तिगळ माडल् शूळ् - बॆट्टगळो ऎन्दु हेळबहुदाद प्रकाशि सुत्तिरुव हरप्रासादगळिन्द तुम्बिद, तिरुप्पर्रा - तिरुप्प रॆम्ब क्षेत्रदल्लि बिजमाडिसिरुव स्वामियु, ऒन्नु - हिन्दॆ एकॆ दय पालिसलिल्ल, ईग एकॆ दयपालिसिदनु ऎम्बॆरडु प्रश्नॆयल्लि ऒन्दक्कॆ प्रत्युत्तरवन्नु, ऎनक्करु शॆय्य - ननगॆ कृपॆ माडि हेळबेकॆन्दु उणलुत्तेन् - निन्न मनस्सिगॆ हिडियुवहागॆ तिळिसबेकॆन्दु उद्योगिसिद्दॆनु.” नम्माळ्वारवरु सत्येश्वरनन्नु केळुत्तारॆ :- हिन्दॆ अनादि कालदिन्दलू अनादरदिन्द कण्डिरि, ईग आदरदिन्द काणुत्तीरि. इवॆरडरल्लि ऒन्दक्कादरू दयमाडि कारणवन्नु तिळिस बेकॆन्दु प्रार्थिसिरुत्तारॆ. नञ्जीयरवरु ई पाशुरार्थवन्नु तम्म आचारराद भट्टरवर मूलक सङ्ग्रहिसुव कालदल्लि सश्वेश्वरनु एनु प्रत्युत्तरवन्नु कॊट्टनॆन्दु केळलु अदक्कॆ भट्टरु, “ई आळ्वार् तलॆगॆ इष्टु दिनवू एनो दोषगळन्नु कट्टि बिट्टॆ नु, इदक्केनु उत्तर हेळलागुत्तदॆ” ऎन्दु लज्जॆयिन्द सुम्मनिद्दनु ऎन्दु प्रत्युत्तर कॊट्टरॆन्दु हेळुत्तारॆ ; हिन्दॆ आळ्वारिगॆ रुचि हुट्टिरलिल्लवॆन्दू कारण हेळलागुवदिल्लवु, ईग साधनानुष्ठान माडिदरु ऎम्ब కమ్మ________________
सिद्धोपाय शोधनाधिकार प्रंशॆट्, सक्षेश्वर्र शूआ विशुम् २००५ पणिमुगिल् तूरिय मरुळिच्चॆदानो ? अगैयाल् नानूरु उपायानुष्ठानं हण्णुगै यॆन्नॆदु मुळक्किन, इतॊळियवेरॊरु उत्तर कारणवन्नू हेळलागुवदिल्लवु, ऎन्दरु. हीगादरॆ, ईश्वरनिगॆ वैषम्य नैर्तृणादिगळु उण्टागुवुदिल्लवे ? मत्तु सर्वमुक्ति प्रसङ्गवू उण्टागुवुदिल्लवे? ऎम्बा क्षेपगळुण्टागुत्तवॆयल्ला ऎन्दु नञ्जीयरु केळलु, अवुगळिगेनू कारणविल्लवु एकॆन्दरॆ, आतने सिद्ध पायनादुदरिन्द आतने इष्टु दिन कादु इद्दु इवरिगॆ अद्वेषवू इदरल्लि अभिरुचियू उण्टागुव हागॆ आतने माडि ईग कृपॆ माडि रुत्तानॆ. सश्वरने इल्लि मुख्य कारणवादुदरिन्द ई आळ्वारवर प्रश्नॆगॆ एनुत्तरवन्नू कॊडलिक्कागदॆ लज्जितनागि सुम्मनादनु ऎन्दु श्री भट्टरु उत्तरवन्नु कॊट्टरॆन्दु हेळुवरु. ई अभिप्रायवन्नु श्री देशिकरवरु मुन्दॆ खण्डिसुत्तारॆ. इन्नू पूर्वपक्षवन्ने उप पादिसुत्तारॆ–सत्येश्वर - सत्येश्वरनु, शूळ् विशुम् पु - ई व्यापिसिरुव आकाशद, अणि . अलङ्कारभूतवाद, मुगिल् तूरिय- मेघतूर, मेघध्वनिगॆ समानवाद ध्वनियु, मुळक्किन - भेरि ताडनवु, इदॊळिय - इदन्नु बिट्टु, बेरॊरु बेरॊन्दु, उत्तरं - प्रत्युत्तरवन्नु, अरुळिच्चॆदानो - दयपालिसि दनो, मेलॆ आळ्वाररु केळिद ऎरडु प्रश्नॆगळिगू बरी आकाशदल्लि मेघध्वनिगॆ समानवाद देवदुन्दुभिवादवु केळिसिते विना, सत्व श्वरनु एनॊन्दू उत्तर कॊडलिल्लवु. एतक्कॆ उत्तर कॊडलिल्लवॆन्दरॆ, सरियागि हेळतक्कद्देनादरू इद्दरॆ, सुम्मनिरुवनो ? यावाग उत्तरविल्लवो अल्लि सरियागि हेळतक्कद्देनू इल्लवॆम्ब भाववु. उपायानुष्ठानवन्नु ईग नीनु माडिरुत्तीय, आदुदरिन्द ईग निन्नन्नु आदरिसुत्तेनॆ, हिन्दॆ माडलिल्लवादुदरिन्द अनादरिसिदॆनु ऎन्देनादरू हेळिद्दरॆ उपायानुष्ठानवु आवश्यकवॆन्दु भाविसबहु दागित्तॆम्ब भाववु. आगैयाल् , आदुदरिन्द, नारु पाया नुष्ठानं हण्णु - नावु ऒन्दु पायानुष्ठानवन्नु माडुवदु________________
२००६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे (१) नडुवॆ नन्दय्य कॊळगिन नार्त” ऎ रपडिये अरुळ पुरिन चिह्नॆ यडियार् मेल् वृत्तवन्ताने रक्षित्त पोदु काणुवुत्तनॆ यवन्नु शिलर् कलण्णु वरगळ. ऎन्नदु ऎन्न - ऎन्दरॆ एनु ? ऎन्दरॆ याव प्रयोजनक्कागि ऎम्ब भाववु. सश्वेश्वरनु कृपासागरनु मत्तु स्वतन्त्रनु, हीगिरुवाग नावुगळु उपायानुष्ठान माडुवदु एतक्कॆ ऎम्बुदु अभिप्रायवु. “नडुवॆ - जन्मपरम्परॆय मध्यदल्लि अथवा समय नोडि मध्यदल्लि आकस्मिकवागि सम्पूर्ण परतन्त्रराद नम्मिन्देनू प्रयत्न मॊदला दवुगळिल्लदॆ इरुवाग ऎम्ब भाववु. वन्नु - बन्दु, उय्यकॊळ् गिन नाथनॆ - उद्बविसुव हागॆ माडुव स्वामियन्नु” ऎन्दु नम्माळ्वारवर पाशुरदल्लि हेळिरुव हागॆ, अरुळ् पुरिन चिन्न - दयॆयिन्द कूडिकॊण्डिरुव मनस्सन्नु, अर्व ताने - भगवन्तनु तानागिये, अडियार् मेलॆ वैत्तु - दासराद नम्म मेलॆ इट्टु, रक्षित्त पोदु - रक्षिसिदुदादरॆ, काणुमत्त नै-नावु सुम्मनॆ अदन्नु नोडिकॊण्डिरुवदॆष्टो अष्टु मात्रवे, ऎन्नॊ - ऎम्बदागि यल्लवे, शिलर् - कॆलवरु, कलण्णुव गळ - भ्रान्तरागुवरु. सत्येश्वरनु कृपोदधियु मत्तु स्वतन्त्रनु. तनगॆ इष्ट बन्दाग चेतननन्नु रक्षिसबहुदु. आतने सिद्धोपायनादुदरिन्द, यावा गलो ऒन्दु कालदल्लि अकस्मात्तागि बन्दु रक्षिसिबिडुत्तानॆम्ब तात्प र्यवु, ई चेतननिन्द याव प्रयत्न वन्नागलि व्याज्यवन्नागलि अपे क्षिसुवदिल्लवु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. नम्माळ्वारवरू हीगॆये हेळुव रॆन्दु अवर पाशुर ऒन्दन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. आ पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- विडुवेनो वन्निळक्कॆ यन्ना वियॆ नडुवे वनुय्यक्कॊळगिन नातन्य । तॊडुवे शय् दिळुवाय चियर् कण्णिनु डवे शन् दु एळुक्कुमैरानैये ॥ (n) ads. 0.2.2.________________
(B) क सिद्योपाय शोधनाधिकार २००७ र्ऎ विळक्कॆ - ननगॆ प्रकाशकने, बॆळकु हेगॆ तन्नन्नू तोरिसि इतरॆ पदार्थगळन्नू तोरिसुत्तदॆयो हागॆ, इवरिगॆ तन्न न्यू तोरिसि, स्वस्वरूपवन्नू विरोधिस्वरूपवन्नू तोरिसिकॊडुवव नादॆ, ऎन्ना विद्यॆ नडुवॆ नन्नु - प्रकृति सम्बन्धदिन्द नन्न दु ई आत्मावॆन्दु भ्रमिसिर वुदन्नु, ई आत्मा निन्न दादुदरिन्द नीने स्वतं त्रिसि निनगॆ सम्प्रिणन दॊरॆत कालदल्लि अकस्मात्तागि स्वतन्त्रिसि बन्दु, उ कॊळगिन) - इदॊन्दु वस्तुवु ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळलु योग्य वादवन्नागि माडिद, नातनॆ - ई वस्तुविगॆ ऒडॆयनाद स्वामि यन्नु तॊडवॆ शॆट् दु - कपट व्यापारगळन्नु माडि, इळम् आत्मीयर - ऒळ्ळॆ यवनावस्थॆय वयस्सुळ्ळ गोपस्त्रीयर, कण्णि नु४ - कण्णिन मूलक, विडवे कॆयदु - धूर्त कृत्यवन्नु माडि, विळुक्कुम् - अवरन्नॆ कृपा कटाक्षदिन्द नोडिद, पिरानॆ - पर मोपकारकनन्नु, ऎदुवेनो - नानु बिट्टिरुवॆनो ? ऎन्दिगू इल्लवॆम्ब भाववु आधेयत्व नियाम्यशेषगळिन्द सश्वर निन्द सत्तॆयन्नु हॊन्दिदनॆम्ब ज्ञानवु, ईग सश्वर कृपॆयिन्द उण्टागि, नन्न यथार्थस्वरू पद्मान उण्टागिरुत्तदॆ ऎन्दु ऎळक्कॆ ऎम्बुदरिन्द तिळिसिरुत्तारॆ. आदरॆ इष्टु दिनवू स्वामि अनुग्रह माड दिरुवदु “ ई आवियु यॆन्ना वि” ऎन्दु तिळिदिद्दॆनु. ईगलादरो निन्न कृपा प्रभावदिन्द, ई आत्म निन्नदु, नीनु ई आत्माविगॆ स्वामि, नाथनॆन्दू, निनॆ- सिम्मॊपायनागि बन्दु नन्नन्नु रक्षिसुव महो पाकारनॆन्दू तिळिद नन्तर, निन्नन्नु बिट्टगलुवॆनो ऎन्दु हेळु तारॆ. गोपस्त्रीयरादरो नन्न हागल्लदॆ काममोहगळिन्द युक्त रागि निन्नन्नु वञ्चिसिदवरु; अवरॊन्दिगॆ धूर्त कृत्यगळन्नु नडॆसि, हागिद्दरॆ आ गोपियरे निन्नन्न गलिरल. इष्टविल्लद हागॆ माडि, अन्त वरिगॆ उपकारकनागियू, इरुव निन्नन्नु, नीने समस्त विधदल्ल स मॊदलादवुगळन्नत कापाडिदवनॆ दु तिळिद नानु अगलि वॆनो ऎम्ब भाववु. पूरै पक्षवाद वन्नु माडुवरभि प्राणि नाद रो ई कवरु मार वु ? सारनु, पश्वरन वस्तुविन विष यदल्लि ई चतननु एनादर माततनिरुत्तदॆ ? नान ऎम्बु वसे इल्ल. अवने स्वतन्त्रनु. अवनिगॆ यावाग इष्ट बन्तो________________
२००८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे व्याजसापेक्ष इवगळ्ळि तॆळि विक्कु श्री शठकोपसूरिसूक्ति. पडि :- ईश्वर्र स्वतन्त्रनेयागि लम्, वैषम्य नैर्फण्यळागिर दोषल् तनक्कुत्तट्टा ను आग नडुवे वनुय्यकॊळ्ळनाथनु, आदरिसुवनु, रक्षिसुवनु. “आरेनु मैकु आरेनु यत्नण्ण्णु वागळो ? गोपिकास्त्रीयरेनादरू यत्न माडिदरो ? तुण्टतन माडिदव नॆल्ला श्री कृष्णनल्लवे ? हीगिरुवाग ई चेतननु एकॆ उपाया वलम्बन माडतक्कद्दु ? ईतन पारतन्त्रक्कॆ विरुद्ध धम्मवल्लवे ? नडुवे वन्नु ऎन्दिरुवदरिन्द तन्न स्वातन्त्रानुगुणवागि यावाग रक्षिसबेको, आग तन्न वस्तुवन्नु ताने रक्षिसिबिडुवनु ऎम्बुदु.” ई अभिप्रायवु शास्त्र प्रमाणविरुद्धवादुदरिन्द श्री देशिकरवरु ई वादवन्नु अकरिसदॆ, हीगॆ वाद माडुववरु श्री देशिक रवरिगॆ परम गौरववुळ्ळ नम्माळ्वारवर सम्बन्धवुळ्ळवरागि, आ नम्माळ्वारवर श्री सूक्तियल्लि परमादरवुळ्ळवरादुदरिन्द अवरिगॆ हितोक्ति मूलक सकारणवागि, हेळुवदल्लदॆ, श्री नम्माळ्वारवरिगॆ हागॆ अभिप्रायवल्लवॆम्बुदन्नु श्री नम्माळ्वारवर इन्नॊन्दु पाशुरदिन्दले व्यक्तपडिसुत्तारॆ. सश्वेश्वरनु कृपाशालियागियू स्वतन्त्रनागियू इद्दरू शास्त्र मरादानुगुणवागि ऒन्दु व्याजसा पेक्षवागिये रक्षिसुवनु. हागॆ व्याजवू आवश्यकवॆन्दु नवा रवरे हेळिरुत्तारॆन्दु अवर सूक्तियन्ने उदाहरिसुत्तारॆ व्याज * यावुदॆन्दरॆ भक्ति अथवा प्रपत्ति रूप उपायानुष्ठानवु. ऒन्दु व्याजवावश्यकवॆम्बुदक्कॆ श्री नम्माळ्वारवर दिव्य सूक्तियु. इवर्ळ्ळि - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि सत्येश्वरन निर्हेतुक कृपॆये रक्षिसुवदक्कॆ सिद्धवागिरुवाग, ईतनु उपायानुष्ठान रूप दल्लि एनन्नू माडुवदु अनावश्यकवॆन्दु वादिसुववरिगॆ, तळिवि कुम पडि संशय भ्रमादिगळु होगुव हागॆ हितोपदेशवु________________
सिद्धोपाय शोधनाधिकार मैक्काग, इर्व सक्कलिलेरुव्याज युण्णा, य अवलम्बित्तु र्ता रक्षिक्कु, J २००९ हेगॆ ऎन्दरॆ ; ईश्वरनु स्वतन्त्रनागिद्दरू, वैषम्य पक्षपातवु, तनगॆ पॆ माडुव स्वातन्त्रविद्दरू ऒब्बनिगॆ संसारद नानाविधवाद केशवू इन्नॊब्बनिगॆ मुक्तियू हीगॆ पक्षपातवु, नैर्त्य-ऒब्बन विषयदल्लि कृपॆ इल्लदिरुविकॆयु क्रूरवागिरोणवु ; ऒब्बनु बहळ दुःखिसुत्तिद्दरू अदन्नु नोडिकॊण्डु लीलॆय हागॆ तटस्थभावदिन्दि रुवदु, इन्नॊब्बनल्लि तुम्बा कृपॆ, ई दोषङ्गळ् तनक्कु तट्टा काग- ई दोषगळु सश्वेश्वरनागि हेळ गुणरहितनाद तनगॆ अण्टदि रुवदक्कागि, इर्वनक्कलिले ई बद्धनाद जीवात्मन विषयदल्लि, ऒरु व्याज - ऒन्दु नॆपरूपदल्लिरुव उपायानुष्ठानवन्नु उपासन वन्नो अथवा भरन्यासवन्नॊ, उण्णाकि-उण्टुमाडि ऎन्दरॆ अनु सुवहागॆ माडि, अत्तॆ अवलम्बित्तु - अदन्नु परिग्रहिसि, तान् र कुम् - ताने रक्षिसुवनु ; इदीग तत्वार्थवु ऎम्बभिप्रा यवु सश्वेश्वरनु ऒन्दु व्याप्ति, नॆप अथवा कारणविल्लदॆ रक्षिसु न दिल्लवॆम्ब तन्न सल्पवन्नु शास्त्रमूलक तिळिसिरुत्तानॆ. मोक्षव न्नित्तु रक्षिसबेकादरॆ, इल्लवे भक्ति मार्ग रीत्या, अथवा भरन्यासरीत उपा यानुष्ठान माडबेकु. हागॆ प्रपन्ननादरेने मोक्षवु, इल्लदिद्दरिल्लवु ऎन्दु तिळिसिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द ई त्याजवन्नु अदे क्षिसुवनु. हीगादरॆ ई व्याजवे फल कॊडतक्कद्दागुत्तदॆ, सत्व श्वरन स्वातन्त्रक्कॆ कुन्दकवुण्टु माडिद हागागुत्तदॆयल्लवे ऎन्दरॆ, उपायानुष्ठानरूपकरवु जडवागि फलवन्नु कॊडतक्कद्दल्लवु, सश्वरने कॊडुववनु ; आतन स्वातन्त्रक्कू एनॊन्दू हानि इल्लवु. आतनु स्वतन्त्रनादुदरिन्दले व्याजवु आवश्यकवॆम्ब शास्त्र रूपकानूनन्नु एर्पडिसि अदक्कनुसारवागि वर्तिसुत्तानॆ. हागॆ नडॆ यावदरिन्द पक्षपात दोषवू इल्लवु, करानुगुण आज्ञादिगॆ शिक्षॆन न्नु विधिसुवदरिन्द निर्तृणनॆम्ब दोषवू इल्लवु. लोक दल्लनि कूड राजनु स्वतन्त्रनागिद्दरू, तानु पक्षपाति निर्घण ऎम्ब लोकापवादगळन्नु तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि कानूनुगळन्नु एर्पडिसि,________________
२०१०) ఇన్ని ఎన్నో రుళాగి సంబు శ్వర ఇది श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इ व्यर्थ (१) “ तिरुवालिरुव शोलैलै यॆ नन्न तिरुमाल् वन्नॆ इ निरैयपुगुर्ना” ऎन्नु तामे आळ्वाररुळिच्चॆय् दार्. अवुगळन्ननुसरिसि, धर्मकॆलसगळन्नु माडिदवरिगॆ मन्नणॆयू, विरु क्याचरणॆ माडिदवरिगॆ शिक्षॆयू उण्टागुवहागॆ माडिरुवनु. आदुद रिन्द लोकदल्लू कूड व्याजगळन्ननुसरिसिये मन्नणॆ शिक्षॆगळु ; आदुद रिन्द ई भरन्यासरूपवाजविल्लदॆ सश्वेश्वरनु रक्षिसलारनु, एकॆन्दरॆ तन्न शास्त्र मरादॆगॆ एरुद्धवागि ताने ऎन्दिगू नडॆयलारनु. हागॆ ये श्री नम्माळ्वारवरु, व्याजवु आवश्यकवॆन्दु मुन्दिन पाशुरदल्लि उपदेशिसुत्तारॆ. 3 इव्वर्थ - ई व्याजस पेक्षवागिये सत्वश्वरनु रक्षिसुव नॆम्ब अभिप्रायवन्नु तिरुमालिरुव शो मलै ऎ निन्नु इदु याव पुण्यक्षेत्रवॆन्नलु, तिरुमालिरुव शोलॆ मलॆयु ऎन्दु हेळिद ऒडनॆये, ऎन्दरॆ प्रियःपति इरुव ननदुर्गवॆन्दु हेळिदुदन्ने व्याजवागि माडिकॊण्डु, तिरुवाल् नन्नु - शिव पतियु बेगने बन्दु, हेगॆन्दरॆ नाकु हेगॆ हेळल्पट्टरू अदर नैजवादर्थवन्नु हेगॆ बिडदे जॊतॆयल्ले बरुत्तदॆयो हागॆ, श्री पराशरोक्तियाद “आर्थिविष्टु रियवाणि” (वि. पु. १.८ १८) ऎम्बुवहागॆ नित्यानपायिनियाद लक्ष्मियॊन्दिगॆ बन्दु, (इदरिन्द व्याजसापेक्षतॆय अल्लदॆ, तिरुमाल् वन्नु ऎम्बुदरिन्द लक्ष्मिय अदू अल्लदॆ द्वयद पुरुष कारत्व उपायवू हेळल्पट्टवु. 0 पू खडद श्री मच्छ ब्यार्थवू इल्लि उप नदिसल्पट्टितु ) यावाग श्रीपति इरुव वनगिरि ऎन्दु हेळल्पट्टिवॆ, आग श्रीपति : अद रिन्द कृष्टमनस्कनागि, ई व्याजवन्नॆ गीकरिसि, ऎन्नॆञ्जु निन्नॆय पुगुर्ना-नन्न मनस्सु परिपूर्णतॆयन्नु हॊन्दुवहागॆ, लक्ष्मियॊ दिगॆ तानू सह ऒडनॆ प्रवेशिसिदनु. इष्टु दिन अनादि कालदिन्दलू कृपॆ माडदे ईग कृपॆ माडलु कारणवेनु ? ऎम्बुदु ईगलू (१) तिरु. ९.०. ८, १,________________
सिद्धोपाय साधनाधिकार २०११ ( इन्स् व्याज नानुम् ईश्वर तन्नले यागिलि मुळ्ळेयुण्डादे विट्टिदॆन्नॆन्निल्, इष्टात्याक्कळुक्कु question हिन्दॆ प्रश्नॆ यु हिन्दॆ तम्म (१, ७, ५) नॆय पाशुरदल्लि सश्वेश्वरनन्नु केळिद प्रश्नॆगॆ ईग तावे उत्तरवन्नु दयपालिसुत्तारॆ. श्रीयपतियन्नु नम्बि, नाडोच्चारणॆ ध्यान मुन्ताद याव व्याज गळन्नू अङ्गीकरिसलिल्लवु. ईग श्रियः पतिय नामोच्छारणॆयन्नु माडिदनु, अदक्कॆ सुप्रीतनागि ईग नन्न हृदयगुहॆयन्नु प्रवेशिसि दनु. अल्लिन सन्निवेश हेगॆन्दरॆ :- प्रणवद हागॆ अकार उकार मकारगळिन्द युक्तरागिरुविकॆय. आदुदरिन्द सश्वरनु रक्षणॆगॆ ऒन्दु व्याजनन्नु निरीक्षिसुत्ता एनू उत्तर कॊडलिल्लवॆम्ब भाववु. उत्तरार्धदिन्द आ तिरुमालिर. मलै ऎन्तह प्रदेश वॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ :- कुरुमामणियन्नु पुनन्नि स्पाल् ! तिरुवाल् शॆनु केरि दसिरु प्रेरे ॥ तिरुमाल् - श्रीयसतियु, शॆन्नु शेल्वि डव - बन्दु वास माडुत्तिरुव ई देश विशेषवु कुरुमामणि उस्सु - श्लाम्यवाद सन्दरवाद रत्नगळन्नु तॆगॆदुकॊण्डु बरुव, पुनल् पॊन्नि - नीर न्नु कावेरि नदिय, र्तॆ पाल् - दक्षिण तीरद र्तॆ तिरुप्पॆर् ऎम्ब दिव्यदेश. आगलि नाज सापेक्षवेनो आवश्यकवॆम्बुदन्नु ऒप्पिकॊळ्ळोण. आ व्याजनेनु ईश्वर मत्तने अल्लवे ईतन अधीनवॆ, ऎम्ब शङ्कॆ यल्लि ईश्वरनॆनल्ल, ई त न न नदरॆ, ईश्वरन स्वातन्त्र कॆ ईतन हसिरु. ईतन मॊत्तवॆन्दरॆ, स्वतन्त्रनाद ईश्वरनु इदुवरॆगू एकॆ ई र्व्या वन्नुण्टुमाडलिल्लवॆन्दु आगलू कॆळ बेकागुत्तदॆ. हीगॆ पूर्वपक्ष ब वितॆन्दु बनिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. 1 इन्न नॆ जन; तानु - ई प्राज निनादरो, ईश्वर्र तन्नाल् - ईश्वरन मूलकवागि, आगिल् - उण्टादुदु. आद - ई व्याजनन्नु, मुस्ट् - इष्टु जन्मगळ, कळॆयुवदक्कॆ इ________________
२०१२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अनादियान कर्मप्रवाह विषमविपाक समयङ्गळाय् वरुगैयालॆ, मुत्तैदक्कु कॊण्डु पोरुगैयाले, ईश्वर्र करानुरूप फलप्रद नल्लाद पोडु वैषम्य दोष अवसरमायि यन्नु बडव कार विशेष दर्शनत्ताले कल्पित. मुञ्चॆये, उण्डाक्कादॆ - उण्टुमाडदॆ, विट्ट दॆ न्नॆन्निल् - बिट्ट द्दक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ : - इव्वा ताक्कळुक्कु ई बद्ध चेतनरिगॆ, अनादियागि बन्दिरुव कर्मप्रवाहगळु, विषम विपाक समय काय् कॊण्डु, विषम व्यत्यस्तवाद, विपाक - कर्मद फल कॊडुव दॆशॆय, समयण्ण ळाय् कॊण्डु - कालवादुदागि, पोरु गैयाल् - परिणमिसुवदरिन्द, ईश्वरनु करानुरूपवागि फल वन्नु कॊडुवदरिन्द, अवसर मायल्लि - रक्षिसुव कालवु इन्नू ऒदगलिल्लवु ; एकॆन्दरॆ :- करानुसार फलप्रदनल्लादपोदु - हागॆ कर्मानुगुणवागि फलवन्नु कॊडदॆ इद्दरॆ, वैषम्मु दोष ं वरुम् - वैषम्य नैर्धृण्यवे मॊदलाद रोषगळु बरु वुवु, ऎन्नु मिडम् - ऎम्ब सन्दर्भवु, कार विशेष दर नत्तालॆ कल्पित - कारणद फलरूपवागि कार्यविशेषवु तोरिबन्दरॆ विजरूपवाद ऒन्दु कारणमूलकवे अदु उण्टायितॆन्दु भाविस तक्कद्दु. इदीग समञ्जसवाद विषयवॆम्ब भाववु. सश्वरनु स्वतन्त्रनु, नावेनू माडतक्कद्दिल्लवु, एनॊन्दू व्याजवु बेकिल्लवु, अवनु याव समयदल्लि बेको आग रक्षिसुवनु ऎन्दु नीवु हेळुवु दक्कू, स्वतन्त्रनादरू ऒन्दु व्याज बेकु, अदन्नु अपेक्षिसुवनु’ हिन्दिन दुष्कृतगळ व्याजदिन्द इदुवरॆगू आदरिसलिल्लवु, ईग सुकृत व्याजदिन्द ई अनुग्रहवुण्टागिरुत्तदॆ ऎन्दु नावु हेळिरुवुदक्कू, एनू तुम्बा व्यत्यासविल्लवु. नीवू अवने सिद्धपायनॆन्दु हेळि दिरि, नावू हागॆये हेळुवॆवु. निम्म हेळिकॆयल्लि सत्येश्वरनु व्याज निरपेक्षनॆन्दु हेळुवुदरिन्द वैषम्य नैर्फन्यादि दोषगळु प्राप्त नागुत्तवॆ. व्याजसापेक्षनॆन्दु नावु हेळुवदरिन्द, पक्षपातविल्लदॆ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०१३ ऒन्दु नियमवन्ननुसरिसि नडॆयुवुदरिन्द वैषम्य नैर्च्छादि दोषगळिगॆ कारणविल्लवु. “ सस्य शरण सुहृत्” ऎल्लरिगू उपायभूतनु, परम स्नेहितनु, “समोहं सत्व भूतेषु” ऎल्ला चेतनर विषयदल्लू समनागिरुवॆनु, “नमे द्वेषस्ति नप्रियः” ननगॆ द्वेषिगळू इल्लवु प्रियरू इल्लवु, इत्यादि प्रमाणगळॆल्ला ननगॆ सरि होगुत्तदॆम्ब तात्पर्यवु. आगलि, ऒन्दु नियमवन्नन सरिसि सश्वेश्वरनु नडॆयुवनॆन्दु हेळिदरॆ, सश्वेश्वरन स्वातन्त्रक्कॆ न्यूनतॆ कल्पिसिदहागागुवुदिल्लवे ऎन्दरॆ, इल्लवु. एकॆन्दरॆ आ निय मवू कूड सश्वर स्वातन्त्रवाद सङ्कल्प मूलक उण्टादुदे, इदक्कॆ ऒन्दु समञ्जसवाद दृष्टान्तवन्नु हेळबहुदु. ऎल्ला वन कृतिगळिगू बेकाद जलवु भूमियल्लि बिद्दरॆ बीजगळिगनुसारवागि, तत्पलवागि वनस्पतिगळु हुट्टुत्तवॆ. नीरेनो समवागि ऎल्लादक्कू बेकु. हागॆये नीरिनोपादियल्लिरुव भगवपॆयु ऎल्ला चेतनरिगू समवादुदे, तन्मूलक चेतनर कर्मबीजानुसार वागि तिरस्कार सत्कारगळु प्राप्तवागुत्तवॆ. बेविन बीज नॆलदल्लिद्दरॆ नीरिन सहायदिन्द कहियाद बेविन फल सिक्कुत्तदॆ. माविन बीज विद्दरॆ नीरिन सहायदिन्द रुचियाद माविन फलवु सिक्कुत्तदॆ. नीरु हेगॆ सार्वत्रिकवागि सर्व वनस्पतिगळिगू समवागि बेको, हागॆये सश्वरन सहायवु ऎल्ला चेतनरिगू बेकु, अदु ऎल्लरिगू समवु, अदिल्लदॆ एनॊन्दू नडॆयुवुदिल्लवु. इष्टु दिनवू अनुग्रहविल्लदॆ ईग अनुग्रहक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ, आनादियागि माडुत्तिद्द दुष्कर्म फल गळिन्द अनुग्रहविल्लवु, ईग सुकृत सञ्चितविद्दुदरिन्द अनुग्रहवु, आदुदरिन्द व्याज सापेक्षवागिये सश्वरानुग्रहवे विना अन्यथा इल्लवॆम्बुदॆ सर्वसमञ्जसवाद विषयवु. लोकदल्लि ऒब्बनु हॆच्चु सुख भोगगळन्नु हॊन्दिरुवुदक्कू, इन्नॊब्बनु अनन्त कोशगळन्नु हॊन्दिरुवुदक्कू, सश्वरन सङ्कल्पदॊन्दिगॆ ई चेतनन सम्बन्धवा दुदु एनो कारणविरबेकॆन्दु कल्पिसुवुदु युक्तवादुदे निग्रहा नुग्रहगळु, चेतनन सम्बन्धवाद व्याजविल्लदे ऎन्दिगू उण्टागलार दॆम्बुदु शास्त्र सम्मतवाद लोकसम्मतवाद विषयवु. आ कारण दिन्द उपायानुष्ठान माडिदरेनॆ मोक्षवॆन्दु स्वामियु “मा________________
२०१४
- श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इण्ण निशॆयाद पोदु सत्वसिद्दानिगळुक्कुम् इदुक्कु मुल्लाद मोक्षश्रद्दादिगळि2दु पिरडिय न्नॆ नाल् उत्तरं शोल्लविरगिल्ल. अनादिकर्मप्रवाह वैचित्र तालॆ ऎन्नुव उत्तर ईश्वर नै इन्नारु मिशॆयादारुम् मेकं शरणं प्रज” इत्यादि अनेक प्रमाणगळिन्द सर्वस्वतन्त्र नागि सङ्कल्पिसिरुवुदरिन्द ई भरन्यासरूप उपायानुष्ठानवु बीजरूपवागि व्याजवादरॆ आग उत्कृष्ट फलरूप मोक्षवु सिद्धिसु वुदु, बीजवे इल्लदिद्दरॆ फलवॆल्लियदु ? 8 हीगॆ व्याज सापेक्षत्ववन्नु अङ्गीकरिसदिद्दरॆ, सत्वश्वरनिगॆ वैषम्य नैर्तृण्य दोषापादनॆयल्लदॆ इन्नेनादरू बाधक पुण्टो ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. इब्बनियाद पोदु - हीगॆ व्याज सापेक्षत्व वन्नङ्गीकरिसदे होदरॆ, समस्त सिद्धान्तगळिगू ईश्वरनॊब्बनिद्दा नॆम्बुववरिगू ईश्वरनिल्लवॆम्बुववरिगू, इदक्कु मुन्सिल्लाद - इदक्कॆ मॊदलिल्लदे इरुव, मोक्षदल्लि श्रद्धॆये मॊदलादवुगळु, इप्पोदु पिरक्कॆक्कु - ईग उण्टागुवुदक्कॆ, अडि ऎन्नॆनाल् - मूलकारण वेनॆन्दु केळिदरॆ, उत्तरं कॊल्लविरुगिद्दॆ - उत्तरवन्नु हेळलु मार्गविल्लवु. ऒन्दु व्याज उण्टॆन्दु हेळुववरु कारणवन्नु हेळ बहुदु, व्याऒवे बेकिल्लवॆम्बुववरु एनु कारणवन्नू हेळलागुव दिल्लवॆम्ब भाववु. 1 आदरॆ ऒन्दु व्याजवन्नङ्गीकरिसिदरॆ सर्वसिद्धान्तिगळू ई प्रश्नॆगॆ उत्तरवन्नु हेळबहुदु अदेनॆन्दरॆ, अनादि करप्रवाह वैचित्र S वॆन्दु हेळुत्तारॆ :- अनादिकर प्रवाह वैचित्र तालॆ - अनादि कर्म प्रवाहद वैलक्षण्यदिन्द, ऎन्नुम् उत्तरम् - ऎम्बदागि मेलिन प्रश्नॆगॆ उत्तरवु, ईश्वरनै इशैन्सारुम् - ईश्वरनन्नङ्गी करिसुव सिद्दान्तिगळिगू, इच्छॆया तारु म् - हागॆ ईश्वरनन्नङ्गी करिसद सिद्धान्तिगळिगू, तुल्बम् - समानवादुदे ; फलक्कॆ कारण वागि ऒन्दु कर्मवॆन्दू, कर्मक्कॆ अनुगुणवागि फलवॆन्दू समस्त सिद्धान्तिगळू ऒप्पतक्कद्दागिदॆ. ई अंशवु हिन्दॆये उपपादितवा________________
(F) सिद्योपाय शोधनाधिकारः तुल्यम्, ईश्वर स्वातन्त्र मॊरु व्याज कॊण्डु अवन् निवृत्त पोदे रक्षिक्कॆक्कुं निलक्कुवल्लारिल्लामॆक्कु मुरुप्पाम्, n १९०नॆय पुट नोडि. व्याजवन्न करिसदे इरुववरिगीग मेलिन प्रश्नॆगॆ उत्तर दॊरॆयुवदिल्लवे विना, व्याजवन्न करिसुव ससिद्दान्तिगळिगू उत्तर उण्टु. अदेनॆन्दरॆ अनादिकर प्रवाह विचित्रतॆयु. इष्टु कालवू दुष्कर्मपरिपाकदिन्द उण्टागलिल्लवु, सकृत परिपाकदिन्द ईग उण्टायितॆम्ब तात्सरवु. हीगॆ ई उत्त रफ्तु आस्ति नास्तिकरिब्बरिगू समनादरॆ अनादि कर्मप्रवाहविचित्र త तॆये फलक्कॆ कारणभूतवादुदागि ईश्वरनिन्द - एनू प्रयोजन विल्लवादुदरिन्द आतन स्वातन्त्रवन्नु आङ्गीकरिसुवदु एतक्कॆ ? ऎन्दु आतन स्वातन्त्रक्कू हानियल्लवॆ, ऎन्दरॆ स्वामि सल्पवू आवश्यकवॆन्दू, आतन स्वातन्त्रक्कू एनॊन्दु एनॊन्दु कुन्दकविल्लवॆन्दू, मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ईश्वरन स्वातन्त्रवु, ऒरु व्याज क्कॊण्डु - ऒन्दु अल्प व्यापारर प नॆपवन्नु मूल माडिकॊण्डु, अवन् निन्नॆत्त पोदॆ. सश्वरनु सङ्कल्पिसिदागले, रक्षिक्कु म- रक्षिसुवदक्कू, निलक्क वारिल्लाळ्ळु - हीगॆ रक्षिसुवाग अदक्कॆ प्रतिबन्धकय्यारू इल्लदॆ इर, वदक्कू, उर, प्पाम्- कारणवागबहुदु. ईश्वर स्वातन्त्रक्कॆ याव विधवाद कुन्दकवू इल्लवु, अदरिन्द मरु प्रयोजनगळु टॆ दु हेळुत्तारॆ :-( ) स्वातन्त्र विरुवदरिन्दले ई अल्प व्यापार नाद भरन्यासदिन्द महत्ताद मोक्षफलवु सिद्धिसलि ऎन्दु सल्लि सिरुत्तानॆ. (२) ई अल्प व्यापारवाद भरवासवु यावाग अनुष्ठिस श्री को आग, सश्वरने रक्षिसबेकॆन्दु सल्पिसि, ताने सिद्दो पसियागि निन्तु रक्षिसुवनु. (३) हीगॆ रक्षिसुवाग सरीश्वरनिगॆ याव विधवाद आद इरुवदिल्ल. 5नॆ ऐदु *सर धर्मा सरि त्यज्य मामेकं शरणं प्रज" ०वे मॊदलाद प्रमाण गळिन्द व्यक्तवु, ऎरडनॆयदु “ यम वैष वैणुते तेनलभ्य”,________________
२०१६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इप्पडियानाल् “इनॆन्नॆ” य र पाट्टुक्कु मिदुक्कु मूलमान वचनळुक्कु शूल्लुगिरोम्. निराहमेदॆन्निल् ? अदु राज
- कृष्णं धरं सनातनं” “सत्व शरणं सुहृत् इत्याद्यनेक प्रमाणगळिन्द व्यक्तवु. मूरनॆयदु, “रक्षिषति यत्र च प्रति भयं न किञ्चित् क्वचित्” ऎम्बल्लियू इदे अभिप्रायवन्ने उपपादिसिरुत्तारॆ. “यस्य मच गोप्ताच सुहृव जनार्दनः : हरिलोक्य नाथस्स किन्नु तस्यननिर्जितं” । सूय कालदल्लि धृतराष्ट्रनु हेळुत्तानॆ. यारिगॆ हितालोचनॆ यन्नु हेळुवनू, रक्षकनू, प्रिय स्नेहितनू, सह शत्रु पक्षदव रन्नॆल्ला मर्दनमाडुव त्रिलोकाधिपतियाद श्री हरियो, अन्त वरिगॆ ऎन्दरॆ पाण्डवरिगॆ यावदु ताने जयिसल्पडदॆ इरुत्तदॆ. सत्व विधदल्लू जयवुण्टॆम्ब भाववु.’’ ऎम्ब भारत वचनवु ई मरॆ नय आभिप्रायवन्नु समर्थनॆ माडुत्तदॆ. हीगॆ व्याजसापेक्षवागिये मुकुन्दनु मुक्तिदायकनॆन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ, “प्रपन्नाद पां नदिशति मुकुन्दो निजपदं (८४८ नॆय पुट नोडि ) ऎम्बुदु यथार्थवाद अभिप्रायवा दरॆ, हिन्दॆ पूर्वपक्षियु तन्द “इन्नॆन्नॆ” ऎम्ब नाारवर पाशुरक्कॆ सरियादभिप्रायवेनॆन्दु केळुवदु युक्तवाद प्रश्नॆया दुदरिन्द आ पाशुरक्कॆ पूरै पक्षिगळु हेळिदर्थवल्लवु, सरियाद अर्थवु हीगॆम्बदागि तिळिसुत्तारॆ. లి इप्पडिया नाल् - ईश्वरस्वातन्त्र मात्रवे बन्धमोक्षगळिगॆ कारणवॆन्दू, अदु व्याजनिरपेक्षवॆन्दू, आ ईश्वरस्वातन्त्रवु रक्षि सदॆ इद्दकालदल्लि स्वामियल्लि कारुण्यविल्लवॆन्दू, हीगॆल्ला हेळदॆ, ईश्वर स्वातन्त्रवु व्याजसापेक्षवागिये बन्धमोक्षगळिगॆ कारणवॆन्दू अदू अल्लदॆ आतनु करुणासागरनॆन्दू ऒप्पिकॊण्डरॆ, “इन्नॆ नॆ” ऎम्ब हिन्दॆ पूर्वपक्षक्कागि तन्द नम्माळ्वारवर पाशु रक्कू, इदुक्कु - ई पाशुरक्कॆ, मूलमान वचनळुक्कुव________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०१७ प्रमाणरूपदल्लि कारणभूतवाद वचनगळिगू, निराह मेद निल् समञ्जसाभिप्रायवु यावुदॆन्दरॆ ? अदु शूल्लुगिरोम् - अदन्नु हेळुवॆवु–ई पाशुरक्कॆ मूलभूतगळाद वचनगळु यावु वॆन्दरॆ :- (१) “नायमाता प्रवचनेन लभ् न मेधया न बहुना श्रुतेन 1 मेष वृणुते तेन लभ्यस्त विवृणते तनग्स्याम् ॥” (कठ, १. २, २३) ष आत्मा इदक्कॆ सरियादर्थवेनॆन्दरॆ. ई श्रुतियल्लू सह ईतनु तनगॆ प्रियतमनॆन्दु वरिसि उपायभूतनागि रक्षिसुवदक्कू, प्राप्यनागुव दक्कू, व्याजसापेक्षवॆन्दे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई आत्मनु बरी मनन, ज्ञान, तुम्बा वेदवन्नु तिळिदवनु ऎम्बदागि स्वामिगॆ प्रिय नागुवदिल्लवु. ई चेतननु माडिद उपासनादिगळिन्द सुप्रीतनागि यावनु योग्यनॆन्दु आतनु वरिसुवनो अन्तवनिगॆ प्राप्ति हेतु भूतनागुवनु, अन्तह उपासकनिगीग ई परमात्मनु तन्न स्वरूप वन्नु प्रकाशगॊळिसुवनु” (२) “केवलं कृप नाहं प्रेक्षॆ कञ्चित्कदाचन” “केवल कृपॆयिन्दीग नानु यावनो ऒब्बॊब्बनन्नु यावागलो ईक्षिसुवॆनु” इल्लियू इष्ट बन्दहागॆ आतनु कृपॆ माडुवनॆम्बर्थ वल्लवु, ईतनु सहस्रापराधियागिद्दरू ईतनु माडिद उपायानु ज्ञानरूप व्यासदिन्द सुप्रीतनागि, केवल कृपॆयिन्दले आतनन्नु नोडुवनु ऎम्बर्थवु. हागॆ अनुष्ठान माडुवनु यावनो ऒब्बनू ऎल्लियो ऒन्दु कालदल्लियादुदरिन्द “कञ्चिक्कदाचन” ऎम्ब प्रयोगवु. अन्तवरु अति एरळवॆम्ब भाववु. (३) * अजन्तु रशोय मात्मन सुखदुःखयो! ईश्वर प्रेरितोगच्छेत्रं वा श्वभ्र मेवच ॥” ई जन्मवॆत्तिद प्राणियु अज्ञनु, तन्न सुखदुःखगळिगू पराधी ननु, ईश्वर प्रेरितनागि स्वर्गक्कादरू होगुवनु अथवा नरकक्का गलि होगुवनु इल्लियू ईश्वरनु सत्वस्वतन्त्रनागि तन्न इष्ट बन्द हागॆ सुखवादरू कॊडुवनु, दुःखवन्नादरू उण्ट माडु वनु, स्वर्गक्कादरू कळुहिसुवनु, इल्लवे नरकद गुण्डियल्लादरू________________
3313 २०१८ श्री मद्रहस्यत्रयसारे श्रीयः पते स्टातन्त्र कारुण्य चेतन निग्रहानुग्रहयो प्रधान हेत. ईश्वरनुक्कु सहजळान स्वातन्त्र कारुण्यळि सुडै य प्राधान्यतालॆ इवत्तु क्कु व्याजभूतान विशेष कारण * अनादरित्तु प परान्मुख नाल्कु कैक्कु, इनॆ बीळिसुवनु ऎम्बर्थवल्लवु. इवुगळन्नु आतनु माडुवदु इवरिवर कर्मानुगुणवागि यादुदरिन्द, हीगॆ व्याजसापेक्षनागिये, ई व्याजक्कनुगुणवागिये सुखदुःखगळन्नुण्टुमाडुवनु ; स्वर्गनरकदि गळुण्टागुव हागॆ माडुवनु. (४) हीगॆ इन्नू अनेकगळाद “योमे गर्भगतस्यापि” “स्वयं मृत्निण्ड भूतस्य” ऎम्ब प्रमाणगळन्नु श्री देशिकरवरे मुन्दॆ उदाहरिसि अवुगळिगॆ समञ्जसवाद अर्थगळन्नु पदेशिसुत्तारॆ. ई प्रमाणगळन्नॆल्ला सरियागि परिशीलिसदॆ व्याजवु बेकागिये इल्लवु ; सक्षेश्वरने स्वतन्त्रनादुदरिन्द तन्निष्ट बन्दन्तॆ नडॆयुव नॆन्दु अपार्थगळन्नु हेळुत्तारॆ. आदुदरिन्दले इदक्कु मूल मान वचनळुक्कुम् ऎम्ब प्रयोगवु. श्रियः पतिय स्वातन्त्र कारुण्यगळु ई चेतन न निग्रहानुग्रहगळिगॆ प्रधान कारणगळु. ईश्वरनु कु - सत्येश्वरनिगॆ सहज ान - सहज धरगळाद स्वातन्त्र कारुण्यगळु, प्राधान्यतालॆ - मुख्य कारणवागिरोणद रिन्द ऎन्दरॆ, स्वातन्त्रवु लीलोपकरणवागि माडि बन्धनिग्रहादि गळिगॆ प्रधान कारण, कारण्यवु भोगॆपकरणवागि रक्षणानुग्रह गळिगॆ कारणवु ऎम्ब भावव ; इवत्तुक्कु - ई स्वातन्त्र कारुण्य गळिगॆ, व्याणभूतळान - कारणगळु दुष्कृत सकृत रूपगळाद विशेष कारण - विशेष कारणगळन्नु, आनादरित्तु - परिगणि सदॆ, हण्णु - इदक्कॆ हिन्दिन कालदल्लि, ऎन्नॆ - नन्नन्नु पराण्मुख नाक्कुगैक्कुम् - सश्वरनिगॆ अभिमुखनागदे इरुवदक्कू,________________
सिद्धपाय शोधनाधिकारः २०१९ नैयल्लि मुख नाल्कु कै क्यु, उन् स्वातन्त्र मुं कृपै यु मॊळॆय बेरॊरु प्रधान कारणं कण्णिर्ले, ऎनक्कुक्का अदे स्व तज्ञ नान नी कण्णिदुण्णागि आरुळिच्चॆय वेणु वॆस्म ; ईश्वर, निरुत्तरनायिरुकिर विरुप्पाले स्वातन्त्र कृपॆगळिनुडैय प्राधान्यक्कॆ नाट्टुक्कु बॆळियिडुगिरा. इन्नु - ई गॆ ऎन्नॆ - नन्न अभिमुखनाक्कुक्कुम् - अभि J मुखनागिरुवुदक्कू सह, र्उ स्वातन्त्रमुव कृपॆयुम १.१५ ऒळिय- निन्न स्वातन्त कृपॆगळल्लदॆ, वेरॊरु प्रधान कारणं- बेरॊन्दु मुख्य कारणवन्नू, कण्णिर्ले- नानु कण्डिल्लवु, ऎनक्कु काट्टादॆ ननगॆ तिळियपडिसदेनॆ, स्वतत्वज्ञनाद, नी कण्णदुण्णा गि८-निनगॆ गॊत्तिरुवदेनादरू इद्दरॆ, आरुळज्ञॆय्य वेणु नन्न दयमाडि तिळिसबेकॆन्दु प्रार्थिसलागि, अदक्कॆ, ईश्वर्र-सश्वेश्वरनु, निरुतरनायिरु कर मेघध्वनियन्नुण्टुमाडिदने विना एनॆन्दू उत्तरवन्नु कॊडदे इरुव, इरुप्पाले - स्थितियिन्द स्वातन्त्र कृपॆ गळ, प्राधान्यतॆ - प्रामुख्यतॆयन्नु, नाट्टुक्कु - लोकद जनरिगॆ, वॆळियिडुगिरार् - प्रकटिसुत्तारॆ. ई मेलिन वाक्यदिन्द इन्सॆस्ट् ऎम्ब पाशुरक्कॆ सरियाद अर्थवन्नु तिळिसु तारॆ. सश्वरनिगॆ सहज धर्मगळाद स्वातन्त्र कारुण्यगळु ई चेतनन बन्धमोक्षादिगळिगॆ प्रधानतुगळॆन्दु तिळिसु J स्वातन्त्रवु ई चेतनन दुष्कृतगळन्ने व्याज माडि गुरिमाडिकॊ- डु भगवन्नि ग्रहरूपनाद बधादि शिक्षॆगळिगॆ ई चेतननन कॊलॆपकरणि भूतवागि माडुत्तदॆ ; कारुण्यवु ई चिन्तन सकृतगळन्नु मूलमाडिकॊडु .भगवदनुग्रह रूप वॆ. क्षवन्नु 1 टि माडि, भोगोन करणवगि माडुत्तदॆ. इवत्तु क व्याजभूतब्बळन विशेष कारण अनादरित्तु ऎ. बन्दरल्लि प्रायवॆनॆन्दरॆ, माद मॊदलु
- धन खनि 1 पि.पुनः पुनः बन्धादिगळन्नु हॊडिदुदक्कॆ कारण सेनॆन्दरॆ, कारुण्यक्कॆ व्याजभूतवाद विशेष कारणवु अल्ल________________
“భగవద్దు అలా వ్యవల్య ‘బ్రమాశ్ర २०२० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इत्तालि चेतन लीलोपकरण माक्कुगैक्कु प्रधान सुकृतवु, इदन्नु अनादरिसि स्वातन्त्र मूलकवागि हागॆ लीला विभूतियल्ले अलॆयुव हागॆ माडुत्तदॆ. हागॆये ई चेतननु ईग स्वामिगॆ अभिमुखनागि रक्षिसल्पडलु कारणवेनॆन्दरॆ :-स्वातन्त्रक्कॆ व्याजभूतवाद विशेष कारणवु अल्प दुष्कृतवु, इदन्नु अनादरिसि, कारुण्य मूलकवागि भोगविभूतियन्नु होगि सेरुवहागॆ माडु इदॆम्ब तात्सरवु ई अभिप्रायवन्ने श्री नाळ्वारवरु इन्नॆ न ऎम्ब पाठ,रदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :- इन्नु ऎन्नॆ पॊरुळा ऎन्नॆ उळ्ळ वैत्तदु, अनुग्रहिसिदुदु कारुण्यद प्रभा ववु, अन्नु ऎन्नॆ पुरद्योग पुणर्दु स्वातन्त्रद प्रभाववु, हीगॆ इवुगळल्लदॆ बेरॆ याव प्रधान कारणवू ननगॆ तिळियदु, नीनु सरज्ञनादुदरिन्द निनगेनादरू तिळिदिद्दरॆ तिळिसैय्य ऎम्बदागि सत्व श्वरनन्नु प्रश्निसिदरु. इवुगळ प्रधान कारणगळागि इन्नु याव कारणगळू इल्लवादुदरिन्द निरुत्तरनागि, मेघध्वनिय मूलक आळ्वाररभिप्रायवे सरियादुदॆन्दु लोकक्कॆल्ला सरेश्वरनु प्रकट सिदनु ऎम्ब भाववु. इल्लि मुख्यवागि ग्रहिसतक्क अंशवु इष्टे– संसार बन्धक्कॆ ई चेतनन दुष्कृतवु व्याजवागि सत्येश्वरनिगॆ लीलोपकरणवागुवुद, मोक्षक्कॆ ई चेतनन सुकृतरूपवाद ई उपायानुष्ठानवु व्याजवागि स्वामिय भोगोपकरणवागुवुदु, ऎम्बुदु ; हीगॆ चेतनन विषयदल्लि स्वातन्त्रक्कू कृपॆगू परस्पर स्पर्धॆयुण्टु, ई स्पर्धॆयल्लि भगवत्मपॆये प्रबलतरवादुदु. ई सत्व मङ्गळदायकवाद कृपा प्रभाववन्ने महर्षियु “व्यसनेषु मनुष्याणां नृशं भवति दुःखितः । उत्सवेषु च सरोषु पितेव परितुष्यति” (रा. अयोध्या) ऎन्दु कॊण्डाडिरुत्तारॆ. आदु दरिन्द ई प्रबलवाद कृपॆयुण्टागुव हागॆ माडिकॊळ्ळतक्कद्दु नम्म मुख्य कर्तव्यवु. ननै” हिन्दिन वाक्यदल्लि हेळिदुदन्ने बहु विशदवागि, “इत्तालि चेत ” ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द विशदीकरिसुत्तारॆ– इत्ताल्-हीगॆ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २०२१ లువీకరణగళాలు. कारणम् ई श्वर स्वातन्त्र्यम् : इदुक्कु सहकारि कारणम् Sol 8 प्रवाहानादियान स्वतन्त्राज्ञातिलङ्घनम्, इवन्य भोगो पकरण माक्कु गैक्कु प्रधान कारणम् ईश्वरनुडैय स्वाभा विक कारुण्यम् ; इदुकु प्रतिबन्धकमान ईश्वरनिग्रह शमिप्पित्तुकॊण्डु सहकारि कारणननु पेर् पत्तदु, इवनु डैय सुकृत विशेष द्वारक कृपैयडियाग वन्न वशीकरण विशेषळ ; ऎन्नु ईश्वरनुडैय स्वभावयुव, वैषम्य S नम्माळ्वारवरु स्वातन्त्र कारुण्यगळे प्रधान हेतुगळॆम्ब उप देशदिन्द, इचेतननै - ई चेतननन्नु, लीलोपकरण माक्कु गैक्कु - ई लीलाविभूतिगॆ सेरिद वस्तुवागि माडलु, ऎन्दरॆ जन्म सन्ततिगळन्नुण्टुमाडि पुनः पुनः संसारबन्धक्कॆ सिक्कुव हागॆ माड लु, प्रधान कारणम् - मुख्य कारणवु, ईश्वरस्वातन्त्रं सत्येश्वरन स्वातन्त्रवु. इदक्कु - हीगॆ पुनस्संसृतिगॆ, सहकारि कारणम् - ऎरडनॆय सहाय कारणवु ऎन्दरॆ व्याजरूप कारणवु, प्रवाहा नादियान - प्रवाहरूपदल्लि अनादियागिरुव, स्वतन्त्रा ज्ञातिलङ्घनम् - ताने स्वतन्त्रिसि स्वामिय आज्ञॆयन्नुल्लङ्घिसो णवु. इवनै - ई चेतननन्नु, भोगोपकरणमाक्कुगैक्कु - भोगविभूतियाद नित्य विभूतियल्लि मुक्तनन्नागि माडलु, प्रधान कारणवु, ईश्वरन स्वाभाविकवाद कारुण्यवु ; इदुक्कु प्रतिबन्धक मान ईश्वरनिग्र हत्तॆ - हीगॆ मुक्तनन्नागि माडुवदक्कॆ अड्डिया गिरुव भगवन्नि ग्रहवन्नु, शमिप्पित्तुकॊण्डु - होगलाडिसिकॊण्डु सहकारि कारणमॆनु सेर् सॆत्त दु- ऎरडनॆयदाद सहाय कारण ऎन्दरॆ व्याज रूपकारणवॆम्ब हॆसरन्नु हॊन्दिरुवदु, यावुदॆन्दरॆ हळुत्तारॆ- - इव नुडैय ई चेतनन, सुकृत विशेषद्वारक सकृत विशेषवे मूलवागि उळ्ळ ऎन्दरॆ सुकृतविशेषदिन्द उण्टागुव कृपॆयडियाग - कृपॆय मूलकवागि, वन्न - प्राप्तवाद, वशी करण विशेष – सश्वरनन्नु वशमाडिकॊळ्ळुव उपाय विशे मगळु “तस्य च वशीकरणं तच्छरणागतिरेव आ करुणासागर To when o ई लि________________
23 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नैर्ट्स् ऎल्ला मैयुम्, बन्ध मोक्षादि व्यवस्थॆ युव, प्रमाण प्रतिनियतमान पडियिले अनु सन्धित्तु स्व तन्त्रनु डैय कृपैयिले यूनिप्पोर वडक्कु मॆत्तुकुत्तु. नन्नु वशमाडिकॊळ्ळुव मार्गवु, आतनल्लि माडुव शरणागतिये, अद्वारक प्रपत्तियागलि सारक प्रपत्तियागलि आगबहुदु. हीगॆ सत्व फलगळिगू बन्धरूपवे आगलि मोक्षरूपवॆ आगलि ऎरडॆरडु कारणगळुण्टॆन्दु हेळल्पट्टवु. ऒन्दु प्रधान कारणवु सत्वर्श्वन स्वातन्त्रवागलि, कारुण्यवागलि ; इन्नॊन्दु व्याजरूपवागि सहकारि कारणवु, भगवदाज्ञाति लङ्घनवु अथवा उपायानुष्ठानवु. हीगॆ सश्वरनिन्द ऒन्दू, जीवनिन्द ऒन्दू, ऎरडु कारणगळू सेरिद रेने फलवु. ऒन्दरिन्द मात्रवे उण्टागुवदिल्लवु. सश्वेश्वरन स्वातन्त्र, चेतनन आज्ञातिलङ्घन, इवुगळिन्द बन्धवु ; सश्वरन स्वातन्त्रयुक्त कारुण्य, चेतनन वशीकरणोपाय, इवुगळिन्द मोक्षवु ऎम्ब भाववु. इदरिन्द सश्वरने फलप्रद, आतनु चेतनन ऒन्दु व्याजवन्नु अपेक्षिसिये फलवन्नु कॊडुवने विना अन्यथा इल्लवॆन्दु स्थापितवायितु. इन्नु वाक्यशेषदिन्द हीगीग मेलिन इ नॆन्नॆ ऎम्ब पाशुरक्कॆ अर्थ हेळिदरॆ सत्व समञ्जसवू उण्टागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ :- ऎन्नु . मेलॆ उपपादिसिदहागॆ अर्थ हेळुवदर मूलक, ईश्वर नुडैय स्वभावयुम् - सिद्देश्वरन स्वभावगळाद स्वातन्त्र कारुण्यगळन्नू, वैषम्य नैर्तृणादिगळिल्लवॆम्बुवदन्नू, बन्धमो कादि व्यवस्थॆयु - बन्धमोक्षादिगळुण्टागुवदक्कॆ कारण गळु यावुवु ऎम्ब व्यवस्थॆयन्नू, व्यवस्थॆ हेगॆन्दरॆ, आज्ञाति लङ्घ नदिन्द बन्धवू, व्याजरू पोपायानुष्ठानदिन्द मोक्षवू ऎम्ब दागि व्यवस्थॆयु, प्रमाण प्रतिनियतमान पडियिले-पमाणवन्न नुसरिसि तोरिबरुवहागॆ, अनुसन्धान माडि, स्वतन्त्रनु सैय कृपै यिलॆ - स्वतन्त्रनाद सश्वेश्वरन कृपॆयल्लि ऊपोर - मुख्याव लम्बनवागि नॆनिसि आश्रयिसुवदु, अडक्कुम्-उचितवु, ऎन्नकरुत्तु-________________
(no) सिद्योपाय शोधनाधिकार 9092 ऎम्बभिप्रायवु ; ऎन्दरॆ व्याजवन्ननुष्टिसि अवनन्नु वशमाडिकॊण्डु अनुग्रहवन्नु हॊन्दुवदु उचितवॆम्ब भावव. व्याज निरपेक्षवादि गळु हेळुवदरल्लि नाल्कु विध दोषगळुण्टॆन्दू तावु ईग हेळिद व्याजसापेक्षवाददल्लि नाल्कु विध गुणगळुण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. 0. अवरुगळु हेळिदुदरल्लि ईश्वर स्वातन्त्रक्कॆ प्रामुख्यतॆ हेळल्पट्टिते विना, स्वातन्त्रदिन्द सेरिद कारुण्यद महिमॆयु हेळल्पडलिल्लवु. ई ऎरडु स्वभावगळू लीलाविभूति भोग विभूति गळ व्यापारगळिगॆल्ला हेळुवागि मुख्यवॆन्दु तोरिसल्पट्टितु. 3. आ वाददल्लि वैषम्य र्नैण्यगळन्नु सश्वरनिगॆ आरो पिसिदहागॆ आगुत्तदॆ. अनादिकर विशेषगळिगनुसारवागि शिक्षॆ रक्षणॆ गळू ऎन्दु हेळुवदरिन्द वैषम्य नैर्फ्ण्यगळिगॆ अवकाशवे इल्लवु. ई अभिप्रायवु “ वैष द्य नैर्फ् न सापेक्षतात् तथाहि `है दरयति” ऎ ऒ ब्रह्मसूत्रदल्लि (२. १, ३४) उपपादितवागिरु तदॆ. इदु सृष्टि क्रमवन्नु करितु हेळिदुदादरू, साल्व त्रिकवा अन्वयिसबहुद, भिन्न भोगगळन्नुण्टुमाडिदनॆम्ब वैषम्य वू, कूर दु-ख वन्नुण्ट माडिदनॆ :ब नैर्तृण्यवू आतनिगिल्लवु. एकॆन्दरॆ कैकर सू रान वःगि सुखदुःखगळुव भोगवु, श्रुति, नागॆये हेळदॆ ; “साधु करी साधुद्भवति, पाप कारी पा पो भवति” ऎम्बदागि ; आदुदरिन्द शिक्षॆरक्षणॆ इवुगळु व्यास सॆक्षनागिये ऎन्दु तिळिय तक्कद्दु. गि 2. आ वाददल्लि बन्धनु कारण, मोक्षक्कॆनु कारणवॆन्दरॆ सश्वरन सन्नि तन्त्रदिन्दाद सङ्कल्पवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ इदरिन्द समत्रि प्रसङ्ग एकॆ कॊडलॆम्ब आक्षेपक्कॆ उत्तरविल्लवु. ई जसा रेक्षपरदादरॆ, चेरर दुष्कृत सुकृतगळु कारण नागि, नगरद ग्रहानुग्रहगळु 511 ०० क्षप्राप्तिगॆ सरियाद व्यवस्थॆयु दॊरॆयुत्तदॆ. 9. आ वाददल्लि निधिवाक्यगळ प्रमाणगळु दूरीकृत माड
-
-
- तानं सुयि निक्षिपॆन्” “सकृदेव प्रसन्नाय________________
-
२०४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्वातन्त्र्य करुणियोरु भयोरावश्यक तान्दर्शयिति निपनुडैय स्वातन्त्रम् बाधक, अस्वतन्त्र नुडैय कारुण्यम पिरर् क्कुव अनुपकार कमाय, तन कुं केशावहमायिरुक्कु, तवाल्मीति च या चते” इत्यादि व्याजगळ आवश्यकतॆयू ईग तावु हेळिद पाठ.रार्थदिन्द प्रदर्शिसल्पट्टितु. आदुदरिन्द इन्नॆन्न ऎम्ब पाशुरार्थवु अवरुगळु हेळिद हागल्लवॆन्दू, तावु ईग अनुग्रहिसिद अर्थवु ई नाल्कु विधवागि सामञ्जस्यवन्नु ०टुमाडुवदरिन्द ग्राहवॆन्दू तिळिसिरुत्तारॆ. आद कारण एकान्तिगळु भगवन्तन स्वातन्त्रयुक्त कारुण्यवन्ने अनु सन्धान माडतक्कद्दु. स्वातन्त्र कारुण्यगळॆरडू रक्षणॆगॆ आवश्यकवॆन्दु तोरिसुत्तारॆ. स्वातन्त्र । कारुण गळल्लि ऒन्दॊन्दे निग्रहानुग्रहगळिगॆ सालदॆ ? ऎन्दरॆ ऎरडडि आवश्यकवु ऎन्दु वादिसुत्तारॆ. निप नुडैय - कारुण्यविल्लदिरवन्न स्वातन्त्रवु, बाधक - बाधक वादुदु ; अस्वतन्त्रनु डैय म् - कृपॆ 3, सिरर् कुम् D स्वातन्त्रविल्लदिरुववन, कारु अनुपकारक माय - इत ररिगॆ उपकार माडलु शक्ति इल्लद्दागियू, तनुं क्षेशावह माय - सहाय माडलु शक्ति इल्लवॆ ऎम्ब सन्तानदिन्द तनगू दुःखकरवागि, इरुक्कुम इर कृषि, शिक्षिसनदल्लि स्वातन्त्र मात्र विद्दरॆ सालडे ? शिक्षिसुववन कृपॆयु इरबेकॆ ? ऎन्दरॆ निष्कृ यळ्ळवन स्वातन्त्रवु तुम्बा बाधॆ शव ऎन्दु हेळुत्तारॆ. यारि गॆन्दरॆ आश्रितरिगू कूड बाधकवे ऎम्ब तात्परवु, अतृप्तराद या चिसलु गुम्पु कूडिदरॆ, प्रजॆगळु राजनन्नु आश्रयिसि इदन्नु सहिसदॆ अधिकारिगळु निपॆयुळ्ळ पोलीसिनवरिगॆ गुम्पन्नु________________
सिदॆ पाय शोधनाधिकारः २०२५ स्वतन्त्रन डैय कारुण्यम निनैदु मुडियाले तनुव अतिरस माय, आश्रय स्वााम् अने अनिष्ट निवृत्ति क्कु इ ष्ट प्राप्ति मण्डलायिरु क्काम्, आदरॆ चदरिसुव स्वातन्त्रवन्नु कॊट्टरॆ अवरु हेगॆ मिति मीरि नडॆदु तुम्बा बाधकवन्नुण्टु माडुवरॆ हागॆ ऎम्ब भाववु. निन्न पाद पोलीस् नवरिगॆ बदलागि कृपायुक्तराद मेजट मॊद लाद పా अधिकारिगळिगागलि, सहृदयराद मन्त्रिगळिगागलि स्वातन्त्र वन्नु कॊट्टरॆ अनाहुतगळेनू नडॆयुव दीव. आदुद रिङ्गॆ सश्वरनु स्वतन्त्रनू क परिपूर्णनू आगिरुवदरिन्द विशिष्ट म्याजिस्ट्रि सोपादियल्लि य क शिक्षॆयन्नु विधिसि आतनन्नु ऒळ्ळॆय मार्गक्कॆ तरुवनु. आग बकवॆ - नू इल्लवु. हागॆये स्वातन्त्रविल्लदिरुव कृपाविशिष्टदिन्द अ नुग्रहवू उण्टागुवदिल्लवु, इतररिगॆ प्रयोजनवू इल्लव, सहाय माडलु शक्ति इल्लवे ऎम्ब परितापदिन्द तनगू कै शव ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ, महा कृपॆ युळ्ळ स्वातन्त्रविल्लद राज भटनन्नु आश्रयिसुवदरिन्द बड ब्राह्मणन दारिद्रवु हिङ्गि के ? आ राजभटनु ई तन दैन्यवन्नु नोडि रोकिसबहुदु प रवॆ नगलु आतनिगॆ स्वातन्त्र वॆल्लि यलु ? आदरॆ स्वातन्त्रवुळ्ळ नाडि कृपाकनागियू इरुव राज नन्नाश्रयिसिदरॆ तन्न मनोरथवु पूर्णवागुव सम्भववु उण्टु, हागॆये सक्षेश्वरनु स्वतन्त्रवागिद्द कृपाशालियागिद इरनदरिन्द परमनिश्रेय कूड साध्यवु. ई अभिप्रायवन्ने न्नू मु दिनवाक्यदिन्दु सदेशिसत्तारॆ. स्वतन्त्रनुडैय कारुण्य स्वतन्त्रनागिरुववन करुणॆयु, निनैदु मुडियाले - सॆक ल्पिसिदन्नु पूर्ति माडिरुवदरिन्द, इन न आतिर समाय- तनगॆ तुम्बा आनन्दकरवागि, आश्रयिस्तारॆ - आश्रयिसिद ऎल्लरिगू, अनॆ - अगलॆ ऒन्दे अनि निन्नॆ इष्ट-प्ति उडला यिरकुन- भीर स्वर न कारुण्यन यारिगू प्रयोजनवागदॆ तनगॆ क्षेत्रक्कॆ कारणनॆन्दु हेळि, स्वतत्रन________________
దయా श्रीमद्र हस्य त्रयसारे इप्पडि (इरु गैयालॆ) यागैयाले अवतार दशैयिलु म् (१) “व्यसनेनु मनुष्याणां तं भवति दुःखितः” ऎनि पुडैगळिल्लु म वैयॆल्ला अनुग्रह विषयमायिरुप्पा शिलरै रञ्जिप्पि कुम, आसुर प्रकृतिगळॆ मोहिप्पि कु मागवत्तन्नॆ कारुण्यवु आश्रितरिगॆल्ला अनिष्ट निवृत्ति इष्ट प्राप्तियुण्टागुवदल्लदॆ तनगू सन्तोषकरवागुत्तदॆ ऎम्ब भावव. स्वतन्त्रन कारुणवु तनगॆ आह्लादकरवॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ श्री वाल्मीकि महर्षियु, श्रीरामनु स्वतन्त्रनादरू तन्न प्रजॆगळ व्यसनदल्लि तानु तुम्बा दुःखवुळ्ळवनागुवनॆन्दु हेळिरु तारल्ला ? ऎन्दु आक्षेपिसिदरॆ, अदक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्य दिन्द हेळुत्तारॆ. इप्पडि इरुगैयालॆ - स्वतन्त्रन करुणिय आतनिगॆ आह्लादकरवागिरुवदरिदॆ. अवतार दशैयिलु व - व तारवन्नु माडिद स्थितियल्लि, “मनुष्याण70-अन्तह पुरजनगळाद स्वकीयरल्लि मात्रवेयल्लदॆ साधारणराद मनुष्य सामान्यर व्यस नेषु व्यसनगळल्लि, दृशं बेग, दुःखित-दुःखवन्नु हॊन्दिरुववनु, भवति-आगुवनु. इदक्कॆ उत्तरार्धवु उत्सनेषु च सरेनु पितेव परितुष्यति - समस्तगळाद उत्सवगळल्लि, पितेव - स्वत तन्दॆयोपादियल्लि, परितुष्यति - पुनः पुनः सन्तोषपडुवनु.? ऎनिपु डैगळिल् ऎम्ब स्थळगळल्लि, चॊल्लुम यॆल्लां हेळुवदॆल्लवू, आनुग्रह विषयवायिरुप्पार् शिल - श्रीरा मन अनुग्रहवन्नु सम्पादिसबेकॆन्दिरुव कॆलवरन्नु, रञ्जप्पि कुम् - तन्नन्नु आश्रयिसुव हागॆ प्रेमोत्पादनवागुवदक्कागि चित्तरञ्जन उण्टुमाडुवदक्कागियू, मत्तु आसुरप्रकृतिगळ्ळि - आसुरस्वभाववुळ्ळवरिगॆ, मोहिप्पॆक्कुक्कु मागवत्त नै - श्रीरा मनु सत्वश्वरनल्लवॆन्दु भ्रमॆयन्नुण्टुमाडुवदक्कागियू, ऎन्दु अत्त नै - अष्टु मात्रक्कागि ऎन्दु आ श्लोकाभिप्रायवु. (१) रामा, अयोध्या. २.४०. व्यस 43077________________
A FO सिद्धोपाय शोधनाधिकार 66 9092 नेजु. मनः प्राणाम् ऎम्ब श्लोकदल्लि सश्वरनाद श्रीरामन हिन्दिन वाक्यदल्ल स्वतन कृपॆ (23) आग करवावुदु ऎन्दु हेळदॆदक्कॆ मह विरोधवायि तल्ला ? “ न ते वाग ता काकाचिदत्र भविष्यति” “नीनु बरॆयुव रामायण काव्य दल्लि सुळ्ळाद वाक्य ऎन्दिगू उण्टागलारदु” ऎम्ब ब्रह्मन आ ग्रहन महर्षिगॆ इरुवाग व्यसनेषु ऎम्ब श्लोका छायवु ऎन्दिगू सुळ्ळागलारदष्टे. हागादरॆ सरियाद श्लोकाभि प्राय वेनॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. मनुष्यरु दैव स्वभाववुळ्ळवरु आ सरस्वभाववुळ्ळवरु ऎम्बदागि ऎरडु विधवॆन्दु गीतॆयल्लि हेळल्पट्टि रुत्तदॆ. सश्वरनिगॆ व्यसनवॆल्लियदु ? श्रीरामनु मनुष्याव तारियादरिन्द मनुष्यरागॆ नटनॆयु. इतररु दुःखपट्टरॆ तनू अवरॊन्दिगॆ खिन्न नाग वरु. इदरिन्द दैव स्वभाववुळ्ळवरिगॆ ईतनु सहृदयनागि वर्तिसिदरिन्द, तन्नन्नु अवरु आश्रयिसुवहागॆ माडिकॊळ्ळुवनु, आस, रस्वभावदवरल्लि तन्न ई विडम्बनदिन्द साधा रण मनुष्यनॆन्दु भाविसि, तन्नन्नु आश्रयिसदॆ इरुवरु. हीगॆ ईतन व्यसनरु नाटकवु दैव स्वभावदवरन्नु आश्रयिसुव हागॆ माडुवदक्कू, आस, कस्वभावदवरन्नु आश्रयिसद हागॆ माडुवदक्कू सहकारियागुत्तदॆम्ब धानवु, मनुष्यर व्यसनदल्लि दुःख नटनॆय उत्सवदल्लि सन्तोषद नटनॆ द, सह स्वातन्त्र कारुण्यगळुळ्ळ सत्व स्वरन लीलारसद परिवाहवे विना बेरॆयल्लवु. आदुदरिन्द विरोधनेन इल्लवॆम्ब भारवु. सत्वगुणाधिक्य वळ्ळ पुरुषन इत ररु कष्टपडलिरुवदन्नू, कॆट्टु होगुत्तिरुवदन्नू कण्डु सन्ताप पडुवदू सहजवाद कल्याणगुणवे सरि. आददरिन्द तन्नन्नु आश यिसिद्दुदादरॆ इन्तह व्यसनगळिगॆ कारणविरुत्तिरलिल्लवे ? इन्तह सुल भेसायवन्नवलम्बिसुवदिल्लवे ? ऎम्ब सतारद प्रकटनॆया उत्सववु यावागवॆन्दरॆ, तन्न नग्रहवन्नु पॆदिदाग ; आदुदरिन्द तन्न नुग्रहक्कॆ पात्ररादरल्ला ऎम्ब हर्ष प्रदर्शनवन्नु श्रीराम नु माडिदनॆन्दु भाविसबहुदु, अन्तू कारण्य प्रदर्शनवु तनगॆ तुम्बा रसावहवादुदॆन्दु हेळलु________________
روه و 30.10.02 श्री मद्र हस्यत्रयसारे 66 ज म नीमिते इव्वर्थक्कॆ (१) “ कालस्य हि च मृत्योश्च स्थावरस्यच । ई शतॆ भगवानेकनृत्य मेत वीमि ते । ई तन्नपि महायोगी सस्य जगतः प्रभुः । कराणा आभ्यन्तरविरुवदिल्लवु. हीगॆ व्यसन प्रदर्शन मॊदलादवॆल्ला केवल विडम्बनवॆ विना यथार्थवादुदल्लवु. कालयवननिगॆ अञ्जि पला यनमाडिद हागॆ नटिसिदुदु, मुचुकुन्दरु तम्म निद्रॆ तिळिदु कण्णु बिट्टु नोडिदाग कालयवननु भस्मवागलि ऎम्ब उद्देशदिन्दॆन्दु भाविसतक्कद्दु. सशक्तनागि “ अङ्गुळ्ळगॆणर्ता हन्यामिर्च्छ हरिगणेश्वर” “ओ वानर राजनाद सुग्रीवने ऒन्दु बॆरळु तदिय हॆडतदिन्द अवरॆल्लरन्नू कॊल्ललु शक्ति इरुवुदु” ऎन्दु हेळिकॊण्ड वनिगॆ पलाद नवु हेगॆ अयथार्थवादुदॆ, हागॆये इल्लियू दीनरादवरन्नु कण्डुदरिन्द वसनवॆन्दु हेळिकॊण्डिरुवदू केवल नटनॆये ऎन्दु भाविसतक्कद्दु, 1 स्वतन्त्र ई मेलिन हेळिकॆगळिगॆ ऋषिवाक्यगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- कालस्य हि च - कालक्कू, मृत्यो – यमनिगू, जण्ण मस्था वरस्यच - चलिसुव चलिसदे इरुव चराचरभूतगळिगू ऎल्लक्कू भगर्वा एकः - षाडुण्य परिपूर्णनाद ईश्वरनॊब्बने, ईशते - नियमिसुवनागिद्दानॆ ; ते - निनगॆ, एतत् सत्यम् ई सत्यवाद मातन्नु, ब्रवीमि हेळुवॆनु ; ईठन्नपि - हीगॆ सत्वक्कू नाद स्वामियागिद्दरू, सस्य जगतः प्रभुः - समस्त जगत्तिगू स्वामियागि, महायोगी - महा योगवन्नु हॊन्दिद श्री कृष्णनु, ज्ञानादि महाकल्याणगुणगळु अघटित घटनाशक्ति मॊदला दवुगळ परिपूर्णतॆ हॊन्दिद्दरू कूड, ऎम्ब भाववु. श्री कृष्णनु दुर्बलः शक्ति इल्लदॆ, कीनाश इव कृषि माडुव रैतन हागॆ, करा ण्यारभते - पलायनादि करगळन्नु माडलुपक्रमिसुवनु. “वर एवच करणि” (गी, ३. २२.) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ एनन्नू माड बेकादवश्यकतॆ इल्लदिद्दरू सदा लोकशिक्षणार्थवागियू, लोक (१) भारत, उद्योग ६७-१३, १५,________________
నయా ఎందరి అశ విశిష వాద శక్తి. ద్వార వల్ల ఇదు మీళ్ళాడ Sz. d. He dw (55) 8%. सिद्योपाय शोधनाधिकारः of & (farmer) 3606 र भते करुं कीनाश इव दुर्बल 1 तेन वञ्चयते लोका न्याया योगेन केशवः । ये तमेव प्रपद्यन्ते नते 1 मुह्य मानवा ” (१) “कृत्वा भारावतरणं पृथिव्या - थुलोचन- 1 मोहयित्वा, जगत्त्वं गतस्संस्थान मुत्त मं ! ” (२) “मनुष्य देहि नां चेष्टा मित्येव मनुवर्तते । 99 सङ्ग्रहार्थवागियू दुष्ट निग्रह शिष्ट परिपालनॆगागियू यावागलू करवन्नॆसगुत्तले इरुवनॆम्ब भाववु. हीगॆ दुर्बलवागि तोरिसि ६०डिद्द श्री कृष्णावतार मात्रदल्ले अल्लदॆ, श्री रामावतार दल्लि लोक नाथः पुरोभूत सुग्रीवं नाथ मिच्छति, तानु लोकक्कॆल्ला नियामकनाद स्वामियादरू सुग्रीवनन्नु तनगॆ स्वामि यन्नागि आपेक्षिसिदनु, ऎन्दू “यस्य प्रसादे सततं प्रसी देयु रिमा प्रजाः 1 सरा वानरेन्द्र प्रसादमभि कङ्कृति” याव श्रीरामनु प्रसन्ननागलु, ई प्रजॆगळॆल्ला सत्व श्रेयस्सन्नू हॊन्दुवरागुवरो, अन्तह श्रीरामनु ईग कपिराजन प्रसन्नतॆयन्नु प्रार्थिसुवनागिद्दानॆ” ऎन्दू हेळिरुवल्लियू तोरिसि रुत्तदॆ. केशवः ब्रह्मरुद्रादिगळगू नियामकनाद श्री कृष्णनु, तेन माया योगेन अन्तह विविध विचित्र चेष्टॆगळन्नु माडुव स माहायिन्द, लोर्क् वञ्चयते- आसुरस्वभाववुळ्ळ पञ्चसवनु. ये - याव दैव स्वभावयुक्तरु तमेन - हीगॆ आसुर स्वभावदवरिगॆ साधारण मनुष्यनॆन्दु तोरॆव आ श्री कृष्णनन्न, प्रपद्य- शरणागतरागि आश्रयिसु तलो, ते मानवा - आ मनुष्यरु. नमह्यनि मोस होगुवदिल्ल, भ्रमॆयन्नु हॊन्दुवदिल्लवॆ. इदु महा भागवत नाद सन्न द तष्ट निगॆ श्री कृष्णन पत्रवन्नु उपदे शिसुव स कर * पृथु लोचन - कृपासूचक विशाल नेत गळुळ्ळ श्री कृष्णनु, पृथिव्या भूमिय, भारावतरणं कृत- भारवन्निळदवनागि, जगत्रं समस्त जगत्तन, मोहयित- (१) भरत, मौस ९. ३४ (२) .. पु ५ २२. १८. F.________________
२००० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे लीला जगत्पते स्वस्यछन्दः सम्प्रवर्तते” इत्यादिगळिले मह र्षिगळ अरुदि इट्टाग, आगैयाल् आवतार वृत्तान्त इलुव दुःखाभिनयमात्र मेयुळ्ळदु. अदु तानु ✓ कृषा गतः - तॆरळिदनु. मोहगॊळिसिदवनागि, उत्तमं सत्तमवाद, स्वंस्थानं - तन्न स्वकीयस्थानवाद नित्य विभूतियन्नु कुरितु, ई श्लोकदल्लि ऎल्लरन्नू मोहगॊळिसिदनॆन्दु तोरिबरुत्तवॆ. (२) * मनुष्य देहि नां मनुष्य देहवन्नु हॊन्दिरुववर, चेप्पां वापारवन्नु, इवं - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि ऎन्दरॆ, हिन्दॆ सामदान, भेद, दण्डपदल्लागलि, ६ थवा पलायनवन्नु माडि यागलि, अनुवरतॆ - अन सेरिसुत्तानॆ. तस्य - आ, जगत्पते - जगत्तिगॆल्ला स्वामियाद श्री * नन, लीलॆ, छंवतः - आतन श्री सङ्कल्पदिन्द, सप्रवर्तने चन्नागि प्रवर्तिसल्पड इदॆ. (परिवरतॆ) ऎन्दु पाठान्तर उण्टु) इत्यादिगळिले - इवे मॊदलादवुगळल्लि महर्षिगळ् - वाल्मीकि, व्यास, पराशरादिगळु, अरुदि इट्टागळ- निरूपिसिरुत्तारॆ आगैयाल् - दैव प्रकृतिगळन्नु आकर्षण माडुवद क्कू, असुव प्रकृतिगळन्नु वाचिसुवदु, हीगॆ लोकविडम्बन वादु दरिन्द, अवतार वृतान्तगळल्लि, दुःखाभिनयमात्र मे युळ्ळदु यथार्थवागिदॆ. दुः ३ पट्टलॆन्दु भाविसरदल्लव, दुःखवाद हागॆ नटनॆ मात्रवन्ने प्रदर्शिसुवन्थवुगळु. इदक्कॆ निदर्शनवागि सीतावाक्यवन्नु उदाहरिसबहुदु, “निधिरन संहार- प्राणि नां भव गोत्रवु । सौमित्रिं माञ्च रामञ्च व्यसनै- पश्च मॊहिर्ता” वैष्ट भ तावन्नु पिता अथवा गुरु ऎन्दु भाविसि सदा आतन शरषॆयल्लि निरतनाद लक्षणनू, पतियॆ परदैव वॆन्दु भाविसिद तनगू, धरदेवतॆये तानु ऎन्दु वर्तिसुव श्रीरामनिगू दुःखवु तप्पिद्दल्लवॆन्दरॆ, प्राणिगळिगॆ विधियन्नु मारलु साध्यवल्लवॆन्दु तिळियुत्तेनॆन्दु सीतॆयु आञ्जनेयनन्नु कुरितु हेळुत्ताळॆ. इल्लि प्राणिगळिगॆ अवरुगळ दुष्कृतानुगुणवागि व्यसन प्राप्तियु ऎम्ब लोकशिक्षणार्थवागि व्यसनद अभिनयवॆन्दु तिळिय 3 66________________
(00) सिद्धोपाय शोधनाधिकारः मूलम्, इदु स्वतन्त्र नान तनक्कु लीलैयु मायिरु क्युम्, कॊनर् * कुरळरै कॊण्डाडि रक्षक्कॆ निरपेक्षरन राजाक्कळुक्कु लीलॆयुवाय् कृपाकारमु माय् काणा तक्कद्दु. अदु तानु - अदू कूड, कृपावलं - भगव पॆये मूलवागियुळ्ळुदु; अन्तह अभिनयवू कूड भगव पामूलवादुदॆन्दे भाविसतक्कद्दॆम्ब भाववु. आसुर स्वभाव वुळ्ळवरन्नु निराकरिसि दैव स्वभाववुळ्ळवरु तन्नन्नु आश्रयिसुव हागॆ माडुवुदू कूड कृपा प्रभाववे ऎन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ आसुर प्रकृतिगळन्नु निराकरिसि, दैवी प्रकृतिगळिगॆ चित्तरञ्जनॆय न्नुण्टुमाडुवदरिन्द तनगॆ आगतक्कद्देनॆन्दरॆ, लोकवत्तु लीला कैवल्यं” ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळिरुव हागॆ “समाडि वात्म समया सहद सेत्वं” पूर्णकामनाद राजाधिराजनु तन्न पत्नियॊन्दिगॆ हेगॆ इन्तह दिव्य चेष्टितगळ मूलक लीला विहारवन्ननुभविसुवनो, हागॆये सश्वरनु परिपूर्ण कामु नादुदरिन्द तनगॆ समळाद पत्नियॊन्दिगॆ इवॆल्ला आतनिगॆ लीलॆ ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. इदु . इन्तह दुःखाभिनयवे मॊदलाद व्यापारवु, स्वतन्त्रनाद तनगॆ ऎन्दरॆ सश्वरनिगॆ, ली युवा यिरुक्कुं लीलॆ यागिरुत्तदॆ. इदन्ने दृष्टान्त मूलक सवर्थनॆ माडुत्तारॆ. कृपाकार्यवागिरुवदु लीलॆ यागि परिणमिसुवुदुण्टो ऎन्दरॆ दृष्टान्तमूलक उण्टॆन्दु समर्धनॆ माडुत्तारॆ कूनर् - गूनरन्नू, कुरुळरॆ - कुळ्ळ रन्नू, कॊण्डाडि रक्षिक्कॆ - उद्देशिसि विनोद माडि रक्षिसुवुदु, శమణి निरपेक्षन राजाक्कळु क्कु पूर्ण कामराद. राजरुगळिगॆ, लीलॆय कृपाकार्यवू आगिरुवुदन्नु काणानिन्नॊमिरॆ - कडि - रुवदष्टे. हागॆये श्री कृष्णनू कूड त्रिवक्रळाद कुण्णिय सल्ल कालन्नु कालि- द मॆट्टिकॊण्डु कैहिडिदु ऎत्तिदुदरिन्द ऋजुवारव ळागि “मुकुन्द स्पर नात्स बभूव प्रम दोत्तमा” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सर्वलावण्ययुक्तळाद स्त्रीरत्न वादळॆम्ब वृत्तान्त________________
२०३ २ श्रीमद्रहस्यतयसार 7 अद निन्नॊमिरॆ. इप्पडियागैयाले (१) “ उपादत्तॆ सत्तास्थिति नियमनार्चिद चिद् स्व मुद्दिश्य श्रीर्मा ऎन्नदु. वुण्टु. हागॆये रामावतारदल्लू वनवन्नु कुरितु तॆरळुव दु-ख कालदल्लि मुञ्चॆ, उञ्छवृत्तियिन्द जीविसुत्ता, “शाटीमाच्छाद्य दुश्चदां” हॊदॆयुवुदक्कॆ आगद हागॆ हरकागिरुव बट्टॆयन्नु हॊ द्दु कॊण्डु बन्द त्रिजटनॆम्ब ब्राह्मणनिगॆ, परिहास समन्वितनागि दण्ड वन्नु ऎल्लियवरॆगॆ ऎसॆयुत्तीयो अल्लियवरॆगॆ आकळुगळु निन्नव ऎन्दु हेळि आ बड ब्राह्मणनु तन्न बलवन्नॆल्ला बिट्टु, कोलन्नु ऎसॆ युव हागॆ माडि आकळन्नु कॊट्टनॆम्बुदु महर्षिगळिन्द विदितवु. तुम्बा शोक समयदल्लि इन्तह परिहासवृत्तियु लोकविडम्बन वॆम्बुदु इदरिन्द सुव्यक्तवु आदुदरिन्द अवतार समयगळल्लि शो कादिगळिल्लवु. अदू अल्लदॆ आतन दारिद्रक्कॆ मरुगि अनुग्रहिसिद्दु कृपा प्रभाववॆम्बुदू व्यक्तवु मत्तु शोकमध्यदल्लि इन्तह परि हासकर व्यापारदिन्द ऎल्लवू लीलॆ ऎम्बुदू निस्संशयवु इल्लि श्री देशिकरवरु कून कुरुळ ऎन्दु प्रयोगिसिरुवुदु कल्म परिपाक दिन्द दीनदॆशॆयन्नु हॊन्दिरुव मानुषरिगू उपलक्षणवॆन्दु भाविस बहुदु. जगद्रक्षणादिगळॆल्ला लीलारूपवागि कृपाकार्यगळॆम्बुदक्कू स्वातन्त्रदिन्द कूडिद कृपॆयु रक्षणोपयुक्तवागबेकादरॆ व्याज नन्न पेक्षिसुत्तदॆ ऎम्बुदक्कू पूज्यराद श्री पराशरभट्टर श्री रङ्ग राजस्तवद श्लोकवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ–श्रीर्मा-श्रियःपतियु, लक्ष्मि यिन्द सेरिदवनादुदरिन्दले जगद्दापारगळल्लिरुव लीलारसवु भोग्यतमवॆम्ब भावव, चदचित् - समस्त चेतनाचेतनगळन्नु, स्वमुद्दिश्य - तन्नन्नु कुरिते ऎन्दरॆ तन्न लीला रूप प्रयोजनक्का गिये, सत्ता स्थिति नियमन मॊदलादवुगळिन्द, उपादत्तॆ - अङ्गी करिसिरुत्तानॆन्दु, ऎन्नद - ऎन्दु श्री पराशर भट्टरु हेळिरुवुदु हीगॆ इवॆल्लवू श्रीमन्नारायणनिगॆ लीलॆयु, (प्रधान, २६३नॆय (१) श्रीरङ्गराजसव २९,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २०२३ इप्पडि परहित व्यापाराश्रय मागैयाले आश्रितर्कु रक्षकनु वाय्, उपायान्तर स्थान निवेशत्तालॆ उपाय मायि रुक्कुम्, रक्षण व्यापार फलाश्रयमागैयाले शेषि पुट नोडि. श्री स्तुति ७नॆय श्लोकवन्नु नोडि) मुन्दॆ “इतिवदति । SA नागौपनिषदी। उपायोपेयतदिह तवतत्वं नतुगुणा वतां श्रीरङ्गेशय शरणम व्याजन भजं ” ऎन्दिरुवुदरिन्द स्वातन्त्र्ययुक्त कृपॆयु शरणागति रूप व्याजवन्नु अपेक्षिसुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई श्लोकार्थक्कॆ २७३नॆय पुटवन्नु नोडि. ई जगत्तिन सृष्टि स्थितिनियमनादिगळल्लि शियःपतिगॆ लीलॆयल्लदॆ बेरॆ प्रयोजनविल्लवादुदरिन्दलू, इवुगळॆल्ला परहितक्कागिये आदुदरिन्द, कृपाकरवॆम्बुदु सिद्धवॆन्दु हेळल्पट्टितु. चिदचित् स्व मुद्दिश्य उपादत्तॆ ऎन्दु स्वातन्त्र्यवू लीलॆयू हेळल्पट्टवु. उत्तरार्धदल्लि हेळिरुव अमोघाभिप्रायगळन्नु मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ. परहितवे आतनिगॆ मुख्योद्देशवादुद रिन्द, उपाय भूतनू अवने, उपेयन (प्राप्य नु) अवने ऎन्दु तिळिसत्तारॆ. इप्पडि . ई मेलिन श्लोकदल्लि उपपादिसिरुव हागॆ परहित व्यापाराश्रयमागैयाले . ई सत्ता स्थिति नियमनादि गळॆल्ला इतरर हितरूपवाद व्यापारगळन्ने आश्रयवागिवुळ्ळद्दरिन्द, आश्रितरु - धरन्यास मूलक आश्रयिसिदवरिगॆ, रक्षकनुमाय - रक्षिस, वननागि, उपायान्तर स्थाननिवेशत्तालॆ . बेरॆ उपाय वॆद भक्तिमार्गद स्थानदल्लि ताने निल्लुवुदरिन्द, उपायवा यिरुक्कुम् – आ श्रिय 8 पतियॆ सिपायनागिरुवनु, रक्षण व्यापार फलाश्रयमागैयाले - सत्येश्वरने ई चेतनन रक्षण * पारर प फक्कॆ आश्रयनादुदरिन्द, शेषियू आगिरुवुदरिन्द, दडियाग - अदर मूलकवागि, प्राप्यनू सह आगिरुवनु सि. 3 निगमनादिगळु लिलारूपवागि स्वप्रयोजनवुळ्ळवुगळु आद रतन प्रयोजनवुळ्ळवुगळादुदरिन्द परहित व्यापार स ता स्व मुश्य ऎम्बुदरिन्द स्वतन्त्रदिन्द कूडिद लीला________________
२०३४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे युवाय, आदडियाग प्राप्य नु मायिरुक्कु, इप्पडि इरुक्कॆ, इवनुन्नु स्वरूप प्रयुक्त मॆन्नु धरिग्राहिक प्रमाण सिद्धम्. चिदचित् ऎन्दु हेळिरु प्रयोजनवू, सत्ता स्थिति नियमना वुदरिन्द कृपकार्यवाद परहित व्यापारवॆन्दू हेळिदन्तायितु. यावाग परहित व्यापारक्कॆ आश्रयनॆन्दु हेळल्पट्टितो आग आश्रित रिगॆ रक्षकनॆन्दू हेळिदन्तागि सिद्योपायनॆन्दु हेळल्पट्टितु. इदु श्लोकदल्लि तदिह ऎम्ब पदगळिन्द विवरिसल्पट्टितु. रक्षण व्यापार फलाश्रयनू आदुदरिन्द आतनिगॆ उपेयत्ववू कूडुत्तदॆन्दु हेळ ल्पट्टितु. हीगॆ उपायभाव उपेयभाववॆरडू इवनिगॆ स्वरूप वॆन्दु श्लोकदल्लि उपायोपेय तव तत्वम् ऎम्बुदरिन्द विवरिसल्पट्टितु. “शरणमव्याजन भजं" ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, व्याजान्तर, उपायान्तर बेकिल्लवॆन्दू, आदरॆ स्थानदल्लि ताने निल्लुवु दरिन्द सिद्धपायनॆम्बभिप्रायवॆन्दू, तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ सिद्दो पायनागलु शरणमभज’ ऎन्दिरुवुदरिन्द शरणागति रूप व्याज सापेक्षॆयुण्टॆम्बुदु सिद्दवु. मुन्दॆ अदे श्लोकदल्लिरुव तव तत्वं नतु गुण” ऎम्बुदरर्थवन्नु पदेशिसुत्तारॆ. हिन्दॆ आश्रित रिगॆ रक्षकनागि उपायभूतनु, मत्तु आ रक्षणॆगॆ आश्रय नागि उपेय भूतनु ऎन्दरॆ प्राप्यनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. ईतनु स्वरूपतः उ योपेयने, इल्लवे गुणतः, ऎम्ब विषयदल्लि, स्वरूप प्रयुक्त वागिये ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई उपायो पेयत्वगळु औपाधिकवागि आगन्तुकवागि बन्दवुगळॆल्लवु ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ :- 16 इप्पडि इरुक्कॆ - हीगॆ आश्रितरक्षकनागिरुवुदरिन्द उपाय वागियू, आ रक्षण फलक्कॆ आश्रयनागिरुवुदरिन्द उपेयनागियू इरोणवु, इवनुकु - ई लक्ष्मियुक्तनाद नारायणनिगॆ, स्वरूप प्रयुक्त मनु- स्वरूपतः उण्टादुदॆन्दु, धरिग्राहक प्रमाण सिद्दम् - धम्मियु परमात्मनु, आतनन्नु बोधिसुव प्रमाणवु यावुदॆन्दरॆ श्रुतियल्लि स्वरूपशोधक वाक्यवु, अदरिन्द सिद्धवु,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः भगवतः कारुण्यस्य माहात्म म् 9028 इप्पडि रक्षक नान ईश्वरनुक्कु प्रधानमान ज्ञानशक्ति करु कैगळिल्, ज्ञान शक्तिगळ निग्रहानुग्रह साधारण 8 ; कारु आ वाक्यवु यावुदॆन्दरॆ “सस्य शरणं सुहृत्” ऎम्ब श्वेताश्वत रोपनिषद्वाक्यवु. ई स्वरूप शोधक वाक्यदल्लि शरणम् ऎम्बुद रिन्द उपायवू, सुहृत् ऎम्बुदरिन्द उपेय वू हेळल्पट्टवु हागॆयॆ (१) “कोह्यवासाः प्राणात्, यदेष आकाश आनन्दो नस्यात्, विषवानन्दयाति” ई आकाश शब्द वाच्य नाद परमात्मनु, आनन्दमयनागदिद्दरॆ, यारु ताने इहदल्लि सुख वागि जीविसलादीतु ? यारु ताने आमुष्टिक सुखवन्नु हॊन्दला दीतु ? आतनु ताने सर्व विध सुखवन्नुण्टुमाडुवनु. उपायो पेयनु सश्वेश्वरने ऎन्दु ई प्रमाण वू हेळुत्तदॆ. मत्तु (२) अमृतष सेतुः - ई संसार समुद्रद आचॆ दडदल्लिरुव नित्य विभूतियन्नु सेरलु ईतने सेतुवॆयु ऎन्दु हेळिरुवुदु आतने उपायवॆन्दु हेळल्पट्टितु. (३) “ परात्परं पुरुषमु पैति दिव्यम्” पर नॆन्दरॆ, अक्षरवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव अव्याकृत प्रकृति गिन्तलू श्रेष्ठनाद जीवात्मनु, आदुदरिन्द, परात्परं - जीवनिगिन्त श्रेष्ठ नाद, हीगॆ, दिव्यं - सष्टनाद, पुरुषं - परम पुरुषनन्नु, उपैति - हॊन्दुवनु, ऎम्बुदरिन्द उपेयत्ववु हेळ ल्पट्टितु. (४) “नारायण सायुज्यमवा प्रीति" - नारायण सायुज्यवन्नु हॊन्दुवनु. इदरिन्दलू प्राप्रत्ववु हेळल्पट्टितु, इन्तह भग्राहक प्रमाणगळिन्द सिद्धवॆम्ब ताश्चर्यवु, 99 1 इप्पडि - मेलॆ उसपादिसिद रीतियल्लि, रक्षकनाद, ईश्वर नक्कु - सश्वरनिगॆ, प्रधानमान - मुख्य गुणगळाद, ज्ञानशक्ति करुगळिल् - सर्वज्ञत्व, सर्वशक्तित्व काण्यगळल्लि, ज्ञानशक्तिगळ (१) तै आनन्द, (२) मुं, २ २. ५ (३) मुं. ३ २, ८. (४) नारायणानुवाकवु.________________
२०३६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ऐम् अनुग्र हत्तुक्कु असाधारणम्, इष्टु कारुण्य माव तु ? परहित प्रवणतॆ, एक आगि इल्लिवॆ 74485 रडू चेतनन निग्रहक्कू अनुग्रहक्कू, साधारण ळ - उपयुक्त वाद साधारण गुणगळु ; कारुण्यव, अनुग्रहत्तुक्कु असाधारण म् - अनुग्रहक्कॆ मात्रवे असाधारणवु. इन्तह माहायु कारुण्यक्किरुवुदरिन्दले सत्येश्वरन इतर गुणगळू कूड कल्याणगुण गळॆन्दु हेळिसिकॊण्डिवॆ ऎन्दु दयाशतकदल्लि कॊण्डाडिरुत्तारॆ :- * वृषगिरि गृहमेदिगुणा बोधबलॆश्वर वीरश मुखाः । दोषाभवेयुरेते यदिनाम दये त्वया विनाभूताः ॥” श्रीनिवासन ज्ञान बलैश्वर वीर शक्ति तेजस्सुगळॆम्ब षद्गुणगळू दयॆयॊन्दिगॆ सेरदे इद्द पक्षदल्लि दोषयुक्तवादवुगळागुत्तिद्दवु. ईग दयॆयॊन्दिगॆ सेरिरुवुदरिन्द कल्याण गुणगळॆन्निसिकॊण्डिवॆ ऎम्ब भाववु मुन्दॆ कारुण्यवॆन्दरेनु ऎम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ. इट्टु - इल्लि, ऎन्दरॆ अन ग्रह उण्टागुव सन्दर्भदल्लि, अथवा अनुग्रहक्कॆ बेकाद मूरु गुणगळल्लि, कारुण्य मावदु - कारणवॆन्दरेनु ? परहित प्रवणत्सॆ - इतररिगॆ ऎन्दरॆ ई सन्दर्भदल्लि चेतनरिगॆ प्रत्यु पकारापेक्षॆयिल्लदॆ, हितवन्नु माडबेकॆम्बुदन्नॆ स्वभाववागिरो णवु. “व्यसनेषु मनुष्याणां नृशं भवति दुःखितः” ऎम्ब श्लोकदल्लि तोरुव, परदुःख दुःखित्व - इतररु दुःख पट्टरॆ तानू दुःख पडुव स्वभावमात्रवे अल्लवु परदुःखदिन्द दुःख वुण्टाग वुदरिन्द, आ दुःखवन्नु होगलाडिसि हितवन्नु माडबेकॆं बभिलाषॆयुण्टागि हितवन्नु माडुत्तानॆम्ब भाववु. इदीग कारु ण्यद प्रभाववु. इदक्कॆ व्याजसापेक्षॆयन्नु ऎदुरु नोडुवनु. व्याजसापेक्षॆयिल्लदॆयू ऎल्ला चेतनरिगू हितवन्नु माडबेकॆम्बछि लाषॆयुण्टागि अदन्नु माडिरुवुदू उण्टु. इवुगळन्नॆल्ला श्री देशिक रवरु दयाशतकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ- “ अचिद विशिष्टा नळये जन्तनवलोक्य जातनिदा । करण कळेबर योगं वितरसि वृषशैलनाथ करुणेत्वम् ॥” हीगॆ चेतनर अचित्रंसर्गदिन्द प्राप्त________________
सिद्धोपाय शोधनाधिकार कारुण्य कार विशेष परम्परा 24 २००६ 18434 (इदु त्रिविध चेतनगळुडैय सत्तास्थितिगळुक्कुम्, अनु वाद दुस्थितियिन्द खेदगॊण्डवनागि, करण कळेबर योगवन्नुण्टु माडिदनॆन्दु हेळल्पट्टिरुवनु. हागॆये शास्त्र प्रदीपवन्नु दयपा लिसि, शास्त्रवन्नु बोधिसुववरन्नू कल्पिसिकॊट्टु, उपायानुष्ठान गळगॆ सौकर्यवन्नुण्टुमाडितन्नन्नु भजिसलि ऎन्दु अवतारगळन्नॆत्ति, अवतार कालगळल्लिद्दवरिगॆ मात्रवे अल्लदॆ सदा ऎल्लरिगू अनुकूल वागलॆन्दु अर्चावतारियागि अल्लल्ले बिजमाडि, भक्तियिन्द उपासि सलि ऎन्दु ई चेतनन देहदल्ले हार्दावतारियागिद्दुकॊण्डु हीगॆ नानाविध सहित प्रवणतॆयल्लि स्थिर सङ्कल्पनागिरुत्तानॆ. मुन्दॆ ई कारुण्यद महिमॆयिन्द चेतनरिगुण्टागुव सर्वविध प्रयोजन गळन्नू तिळिसुत्तारॆ. कारुण्यवु निरुपाधिकवागि परहितेच्छॆयु. सश्वरनु हीगॆ करुणॆयन्नु तोरिसुवदरिन्द, चेतननिन्द याव प्रत्यु सकारवन्नू अपेक्षिसदॆनॆ हितवन्नुण्टु माडुवनु. हीगॆ हित वन्नु माडुवुदरल्लि सार्वत्रिकवागि ऎल्लरन्नू उद्देशिसि माडुवुदरल्लि याव व्याट्सापेक्षॆयू इल्लदॆ माडुवनु. आदरॆ ऒब्ब चेतननिगॆ मात्रवे हितवन्नु माडुव सन्दर्भदल्लि व्याजसापेक्षॆयुण्टु. लोकदल्लि कूड हीगॆये कण्डिरुवॆवु. राजनु कूड तन्न निरुपा एक कृपॆयिन्द प्रजॆगळॆल्लरिगू अनुकूलवागलॆन्दु आवश्यकविरुव स्थळ गळल्लि पाठशालॆगळन्नू, आस्पत्रॆगळन्नू, रस्तॆ सेतुवॆगळन्नू, कॆरॆ कट्टॆ गळु मुन्तादुवुग ‘न्यू एर्पडिसुवनु, आ प्रजॆगळल्लॊब्बनिगॆ एना वरू हितवन्नु प्रत्येकवागि माडबेकादरॆ, आतन विद्या, इतर कुश ऒतॆगळिगन सरनागि सन्मानिस वन्नु सश्वरनू कूड हागॆये ऎम्ब महर्षियु कूड मॊदलु ऒन्दु विधवाद कृपॆय मूलक माडुव रक्षणॆ नु सारत्रिकनादुदरिन्द “रक्षिता जीवलो कस्य ऎन्दु श्रीरामनन्नु कॊण्डाडि, उना मानुष्ठानवन्नु माडि स्वजननाद प्रसन्ननिगॆ ऎरडनॆय विधवाद कृपॆय मूलक माडुव________________
२०८ श्रीमद्रहसत्रयसारे कूल प्रवृत्तिगळुक्कु म्, नित्यरुडैय नित्यानुभवक्कुम् मुक्तरुडैय आना वृत्ति त्वक्कुम्, लीलाविभूतियिल् सामा न्य सृष्णादिगळु कुम्, स्वावतार रूपै यान श दृ सृष्टि कुम्, शास्त्र प्रवर्तनत्तुकुम्, अदडियाग तत्वहित संरक्षणॆयु व्याजरूपवादुदागि स्वजनस्य च रक्षिता ऎन्दु कॊण्डा दिरुत्तारॆ. कारुण्यदिन्दुण्टागुव प्रयोजन परम्परॆगळु. इदु - ई कारुण्यवु इदक्कॆ क्रियापदवु तुम्बा दूरदल्लि *सामान्य निदान मायिरुक्कुम्” ऎन्दिरुत्तदॆ. (१) त्रिविध चेतनरुगळुडैय सत्तास्थितिगळुक्कुम् - नित्यमुक्त बद्धराद मूरु विधवाद चेतनर स्वरूप लाभ स्थितिगळिगू आनु कूलप्रवृत्ति गळुक्कुम् - शास्त्रविधिगळिगॆ विरोधवल्लदे इरुव व्यापारगळिगू (२) नित्यरुडैय नित्यानुभवत्तु क्कुम् - नित्यसूरिगळु सदा पश्यन्ति सरयः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, यावागलू परमात्म नन्नु अनुभविसुवदक्कू (३) मुक्तरुडैय अनावृत्तिक्कुम् मोक्षवाद नन्तर मुक्तरिगॆ पुनः लीलाविभूति यल्लि सम्बन्धविल्लद हागॆ माडोणवू, (४) लीला विभूतियिल् सामान्य स्पष्टादि गळु क्कु ं लीला विभूतियल्लि प्रकृतिय विकृति रूपवाद समष्टि सृष्टिगळिगू, इल्लि आदि पददिन्द त्रिवृत्करणस्थिति लयादिगळु हेळल्प ट्टवु ; विशेष सृष्टियाद व्यष्टि सृष्टादिगळु एनक्कॆ हेळल्पडलिल्ल वॆन्दरॆ अवुगळन्नु सश्वरन सङ्कल्पानुसारवागि नडॆसलु चतुरु खादिगळु नियमिसल्पट्टिरुवदरिन्द अदु इल्लि हेळल्पडलिल्लवु. चतु र्मुखन मूलकवागुव सृष्टियु सामान्यवादुदल्लवु, अदु चेतनर कर्मवन्ननुसरिसि माडुव सृष्टियादुदरिन्द वैषम्य सृष्टि यु, देवतिर्यज्ञनुष्य स्थावरादि रूपवादुदु. (५) स्वावतार रू यान शुद्ध सृष्टि कुम् , तन्न अवतार रूपवाद दिव्यमङ्गळ विग्रहवन्नु हॊन्दुवुदक्कू, (६) शास्त्र प्रवर्तनत्तुक्कुम् - शास्त्र________________
विषयमान ज्ञान सिद्योपाय शोधनाधिकारश २०३९ पिरस्सिक्कुम्, मोक्षश्रद्धॆयॆयु क्षाम्, इदु कॆडुक्कु म्याजमान सुकृत विशेष तुक्कु, अधिकारानुरूपळान निग्रह शमनोपाय कॊडु क्कु, इवल् करण प्रेरण दशैयिल् सहकारि यां निक्किक्कुम्, उपासकनक्कु अन्नरायं वन्साल् रि प्रतिसमाधानं हण्णुऎम्, अकिञ्चन रुक्कु उपा गळु तम्म तम्म शिष्यरुगळु परम्पराक्रमदिन्द उच्चारणानूच्चारण र.पदल्लि ईगिन गुरुगळवरॆगू बरुवहागॆ माडोणवू, (७) अ दडि याग तत्वहित विषयमान ज्ञान सिरप्पिक्कु 5 - आ शास्त्र प्रवर्तन मूलकवागि, तत्ववु श्रीमन्नारायणने ऎम्ब, हितवु भक्ति प्रवरूप उपायानुष्ठानवॆम्ब ज्ञान उण्टुमाडुवुदक्कू, पुरुषार्थवु इल्लि एकॆ हेळल्पडलिल्लवॆन्दरॆ, यावाग उपायान इनवायितो आग पुरुषार्थवु स्वतस्सिद्धवॆम्ब भावदिन्दरिय तक्कद्दु, (८) मोक्षश्रद्धॆयॆ युण्डाक्कु- सुकृतवन्ना चरिसिद चेतननिगॆ मोक्षदल्लि अभिरुचियुण्टागुव हागॆ माडुवु दक्कू, (९) इदु कॊडुक्कु - ई मोक्षवन्नु कॊडुवुदक्कू, व्याजमान - नॆपरूपदल्लि सहकारि कारणवाद, सुकृत विशेषत्तु कुम् . सुकृतविशेषवन्नु (टु माडुवुदक्कू (१०) अधिकारनु गू पळा न आया अधिकारिगळिगॆ, अनुरूपळान - योगगळाद, निग्रह शमनोपायङ्ग कॊडुक्कुम् - भगतन्नि ग्रह सङ्कल्पवन्नु शमन माडुव उपायगळाद गुरु लघु लघुतर लघ तुरूप भक्ति स्वतप्रपत्ति उक्ति निष्ठॆ आच - लैनिष्टॆगळन्नु कॊडुवु द, (१२) इवत्तिन् - ई मेलॆ हेळिद उपायगळल्लि, करण प्रेरण दशायां - मनस्सन्नु प्रेरिसुव अवस्थॆयल्लि, सहकारि यागि निक्कुं सहकारियागिरुवुदक्कू, (१२) उपासकनक्कु अरायं वाल् उपासनवु असकवर्तियुळ्ळ द्दागि दॆ पावसानदवरॆगू माडतक्कदाददरिन्द मध्यदल्लेनादरू विघ्नवु ऒदगिदरॆ, प्रतिसमाधानम् पण्णु निक्कु म्-आ विघ्नवु शमन 1________________
२०४० श्रीमद्र हस्यत्रयसारे यान्तर स्थानलॆ निन्नु निरपायवाग रक्कॆक्कुव, इव्या बिज्जळ्ळॆकॊण्डु प्रसन्न नाय् अनादिकालम् पण्णिन अनन्त महापराधङ्ग अनादरित्तु अनन्त सुखले विश्रमिक्कु मडि संसार निवक नाकैक्कु म्, आत्र प्रपन्नरु अप्पोदे मो क्षं कॊडुक्कुम्, इइ रुनाळ् निरपराधना यिरुक्क वागुव हागॆ माडि, उपासनवु पुनः प्रारम्भिसल्पट्टु पूर्तियागुव हागॆ माडिसुवुदक्कू, इदरल्लि उपासनोवृत्तिगागि प्रायश्चित्तवन्न नुष्क सव हागॆ माडुवुदू कूड कारुण्य कारवॆन्दु भाविसतक्कद्दु, (१) अकिञ्चनरु - उपासनॆगॆ योग्यतॆयिल्लद असमर्थरिगॆ, उपा यान्तर स्थानत्तिलॆ . आ उपायान्तरवाद उपासनॆय स्थळ दल्लि ऎन्दरॆ अदक्कॆ बदलागि, निन्नु - ताने निन्तु, निरपायनाग एनो दू अपाय सम्भविसद हागॆ, रक्कॆक्कुम् - रक्षिसुवुदक्कू, ऎन्दरॆ भक्ति मार्गदल्लि प्रवर्तिसलु योग्यतॆयिल्लदॆ प्रपत्तिमार्गदल्लि प्रवर्ति सिदवनिगॆ भक्ति स्थानदल्लि ताने निन्तु प्रपत्तिगॆ एनू अपाय बरद हागॆ कापाडुवुदक्कू ऎम्ब भाववु (१४) इव्याजण्ण क्कॊण्डु ई भक्तादि उपायानुष्ठानगळन्नु स्वीकरिसि, प्रसन्ननागि, “ र्त प्रसन्नॆ किमिहास्यलभ्य” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, अनादिकालदिं दलू माडिद, अनन्त महापराध - असङ्ख्याकगळागियू बहु क्रूरवादवुगळागियू इरुव पापगळन्नॆल्ला, अनादरित्तु – तिरस्क रिसि, स्मरिसदॆ, अनन्त सुखत्तिलॆ - स्वामियन्नु भजिसि कैङ्कर्य माडुव निरतिशय सुखदल्लि, विश्रमिक्कु मडि - विश्रान्तियन्नु हॊं दुव हागॆ, संसार निवर्तकनागैक्कुम् “परमात्मनियो रक्तः निरzहरमात्मनि” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ऐहिकगळाद संसार विषयगळल्लि वैराग्य हुट्टुव हागॆ माडुवुदक्कू, (१५) आर्त प्रपन्नरुकु – ई लोकदल्लिरुव स्थितियु अग्नि य मध्यदल्लि रुव हागॆ भाविसि ऒन्दु मुहूर्तवू इल्लिरुवुदु दुस्सहवॆन्दु भाविसि प्रपदन माडिद आर्तरिगॆ, अप्पोदॆ - आ प्रपत्र नुष्ठान कालदल्ले, मोक्षं कॊडुक्कुम् - मोक्षवन्नु कॊडुवु 1________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०४१ wwwwwwww वेणु मॆनु फलं कोल मरन्न दैस्त प्रपन्न नुक्कु प्रारब्ध करवशत्तालॆ पुगुन्न अपराधत्तुकु अनुतापत्तॆ विळ्ळॆप्पित्तु अधिकारानुरूपमान प्रायश्चित विशेषलॆ मूट्टु गैक्कुम्, अण्णन मृदु प्रकृतिगळल्लादरु यम विषय गमनमुं कोलिन फलत्तुक्कु प्रतिबन्धक मुं वाराद पडि पण्णि उप केशक्ति पाले शिक्षॆक्कॆ कुम्, प्रधानमान सामान्य निदान म मायिरु क्कु.) 23 दक्कू, (१६) इरुन्द नाळ् प्रदनानुष्ठानानन्तर इल्लि इद्दष्टु कालवू, निरपराध नायिरुक्कवेणु - प्रारब्ध कर्म बलदिन्द उत्तराघक्कॆ कारणविद्दरू अन्तह पापगळॊन्दन्नू मा डदे इरबेकॆम्ब, फलम कोल मरन - फलवन्नु प्रार्थिसलु मरॆत, दृप्त प्रसन्ननु क्कु - देहावसानदल्लि मोक्षवन्न पेक्षिसिद प्रसन्ननिगॆ, प्रारब्धकर वशत्तालॆ सुगुन्न - प्रारब्ध कर्म मूलक प्राप्तवाद, अपराध तुकु अनुताप निळ्ळॆप्पित्तु - अपराधक्कॆ अनुतापवन्नुण्टु माडिसि, अधिकारानुरूपमान - आ पापमाडिद अधिकारिगॆ योग्यवाद, प्रायश्चित्तलॆ मूट्टु गैक्कुम् - प्राय श्चित्तवन्नु माडुव हागॆ प्रेरिसुवुदक्कू, प्रायश्चित्तगळु ऎल्ला वर्णाश्रमदवरिगू एकरूपवादवुगळॆल्लवु, मत्तु बेरॆ बेरॆ पातक गळिगॆ बेरॆ बेरॆ प्रायश्चित्तगळु ; आदुदरिन्द आया अधिकारिगळिगॆ योग्यगळाद प्रायश्चित्तगळन्न मुष्ठिसबेकु ; आदुदरिन्द अधिकारानु रूपमानवॆम्ब प्रयोगवु. (१७) अण्णन - तदा, आ प्रपदनानु ज्ञान कालदल्लि, मृदु प्रकृतिगळल्लादारु प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळुवष्टु मृदु स्वभावविल्लदॆ बुद्धि पूत्त राघक्कॆ प्राय श्चित माडिकॊळ्ळदवरिगॆ, यम विषयगमनमुम्- यमन पट्टण वन्नु कुरितु शिक्षॆयन्ननुभविसुवुदक्कागि होगोणवेनु, कोलिन फलत्तुकु प्रतिबन्धकनु - प्रार्थिसिद फलवाद मोक्षप्राप्तिगॆ तॆन्दरॆ यॆन्न, इवगळु, वाराद पडि पणि - बारॆद हागॆ माडि, उ रक्षेशन्निळालॆ - खण्डाभवन्ति, काणाभवन्ति, अविधेय पुत्रा 23________________
२०४२ श्री मद्र हस्यत्रयसारे भवन्ति इत्यादि अल्पवाद केशगळन्नु कॊट्टु, शिक्षिक्कु -शिक्षिसु वुदक्कू सह, प्रधानमान - मुख्यवाद, सामान्य निदान मायिरुक्कुं सामान्यवाद कारणवागिरुत्तदॆ. सत्येश्वरन कारुण्यवु ई मेलॆ उपपादिसल्पट्ट हदिनेळु विधवाद कार्यपरं परॆगळन्नुण्टुमाडलु प्रधानकारणवागियू सामान्यवाद कारण वागियू इरुत्तदॆ. आदरॆ ई हदिनेळरल्लि मॊदलिन आरुविध कार्य गळिगॆ व्याजसापेक्षॆयिल्लदॆ बरी ईश्वर कृपापूर्वक सङ्कल्पदिन्दले नडॆयुवुदरिन्द, कृपॆयु प्रधान सामान्य कारणवु, विशेष कारणवु यावुदू इरुवदिल्लवु. मिक्क हन्नॊन्दु विधवाद कार्यगळल्लि चेत नन व्याजरूपवागिरुव सहकारिरूप विशेष कारणवू सह आवश्यकवा दुदरिन्द कारुण्यवु ई कार्यगळिगॆ प्रधानवादरू सामान्य वाद कारणवॆन्दु हेळल्पट्टितु. हेगॆन्दरॆ, सश्वरन कारुणवु नीरिन हागॆ नाना विध सस्यरूप पैरिगॆ कारणवागि प्रधानवागिय समवागियू इद्दरू आया सस्यगळिगॆ बेकाद बीजगळु भूमिय ल्लिरुवदु हेगॆ सहकारिरूप विशेष कारणवागि आवश्यकवो, हागॆये ई मेलिन कारगळिगॆ सश्वरन कृपॆयु प्रधानवाद समानवाद कारणवु, चेतनन विविध सुकृतगळु सहकारियाद विशेषवाद कारण वॆम्ब भाववु सिद्योपायनु श्रीयःपतियु, भक्ति प्रपत्तिगळु साधोपायगळु, अधिष्ठानं तथाकर्ता करणञ्च पृथग्वि धम् । विविधाच पृथा दैवञ्चॆ वात्र पञ्चमं ” ऎम्ब श्लोकदल्लि तोरि बरुवन्तॆ चेतनन मोक्षप्राप्ति रूप कार्यक्कॆ साधनवागि कर्तावाद तन्न कार्यवू, दैववाद श्रियःपतिय कार्यवू, ऎरडू आवश्यकवु. इवुगळल्लि प्रियः पतिय कार्यवु प्रधानवादुदागि करुणॆयिन्द कूडि दुदागि सिद्योपायवॆन्दॆनिसुत्तदॆ अन्तह कारुणोभकवाद जीवात्मन कार्यॆगळु भक्ति प्रपगळागि साध्यॆपायगनिसुत्तवॆ ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. चेतननु सत्येश्वरनिगॆ अधीनवादुदरिन्द, चेतनन कारवू सश्वरन कारवू ऎरडू आव________________
सिद्धपाय शोधनाधिकारः श्रियः पति स्सिद्योपायः, भक्ति प्रप साधूपाय २०४३ इप्पडिप्पट्ट कृपाविशिष्ट नानु वीश्वरः (१) “कृष्णं धर सनातनं’ ऎरपडिये सिद्योपाय. इवनुक्कु प्रसा दन ळान भक्त प्रपतिगळ साद्योपायक्क, श्यकवु. आदरॆ सत्येश्वरनु स्वतन्त्रिसि माडिद कार्यदल्लि चेतन काय९सम्बन्धवु यावुदू इरुवुदिल्लवु. इ प्परि पट्ट - हीगॆ प्रयोजन परम्परॆगळन्नु नमगॆ उण्टु माडुव, कृपा विशिष्ट नान - कृपॆयिन्द कूडिद, ईश्वर्र - स श्वरनु, “कृष्णं धरं सनातनं” - “ श्रीकृष्णनु अनादियागिरुव धर्मवॆन्दु सिद्धपायनॆन्दु हेळल्पत्तिरुत्तदॆ”, “येच वेद विदो विप्रा येच न्यात्मविदोजनाः । तेवदन्ति मह त्मानं कृष्णं धर सनातनं” ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु. ऎर पडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सिद्योपायव ; इवनुक्कु- ई सश्वरनिगॆ, प्रसादनळा न प्रसन्नतॆयन्नुण्टुमाडुव, भक्तिप्रप तिगळु साद्योपायगळु. श्रीयःपतियु सिपायनॆम्बुदक्कॆ अनेक श्रुति प्रमाणगळुण्टु. अवुगळल्लि “ नायमाता प्रवचनेन लबो नमेधया न बहुना शतेन । यमे वैष वृणुते तेन लभ्यस्त ष आत्मा निवृणुते तनन्द्वां” (मुं. ३ १. ३) ऎम्बुदॊन्दागिरुत्तदॆ. ई परमात्मनु केवल श्रवण मनन निधि ध्यानादिगळिन्द लभ्यनल्लवु. ई परमात्मनु याव उपासकनन्नु योग्यवन्नागि भाविसुवनो (वरिसुवनो) अवनिन्द हॊन्दल्पडु नु अन्तह उपासकनिगॆ ई परमात्मनु तन्न दिव्यमङ्गळ विग्रह वन्नु प्रकाशिसुव हागॆ माडुवनु, अदू अल्लदॆ परिपूर्णनाद तन्न नुभवरन उट माडुवनु”. इदरिन्द परमात्मनु यावन तनगॆ प्रियतमनॆन्दु भाविसुवनो आतनिगॆ सिम्मॊनायनागि करॆ, णिसवनु ; हागॆ प्रियतमनॆन्दु भाविसबेकादरॆ (1) भारत, वन. ७१ १२३, प्रिति रूपा नन्न________________
२०४४ श्रीमद्रह स्यत्रयसारे २. प्रपरधिकारि विशेषणत्व वाद निरासः ओरधिकारि विशेषत्तुक्कु कर्तव्यमाग “मामेकं शरणं वाद एकान्त मनस्सिनिन्द भगवदुपासनॆ माडिये तीरबेकु अथवा शरणागतियन्नु माडबेकु. आदुदरिन्द भगवदुपासन शरणागतिगळु आवश्यकवु. इवुगळ आवश्यकतॆये इल्लदॆ प्रियतमनागि ऎन्दिगू भाविसलारनु. आदुदरिन्द सिद्योपायनाद सत्येश्वरन कृपॆयू, साद्योपायवाद भक्तियागलि अथवा प्रपत्तियागलि ऎरडू मु श्वर प्राप्तिगॆ आवश्यकवॆम्ब भाववु. Co सुकृत परिपाक ददादरॆ, करुणासागरनाद श्री पतियु यावागलू सिद्योपायवागिद्दु कॊण्डु, ईतन मूलक व्याजरूप गाद साद्योपायगळल्लि ऒन्दन्नु अनुष्टिसुव हागॆ माडि, आतन पापगळन्नॆल्ला निर्मूलमाडि, आतनन्नु प्रियतमनागि ऎणिसि, आतनिगॆ अन्तिमति, देहावसान, ब्रह्म नाडी प्रवेश, आर्चिरादि गमन, दिव्य वैकुण्ठ प्राप्ति, तन्नॊन्दिगॆ सायुज्य, परिपूर्ण न द तन्न अनु नाद भव, इवॆल्लवन्नू ताने आगलू सिद्योपायनागि माडिसुवनॆम्बुदु मुख्य तात्पर्यवु, 9. वागलारदु. ऎरडनॆय पूर्वपक्षवु. चरवश्लोकदल्लि सश्वरनु * मामेकं शरणं प्रज” ऎन्दु एकशब्दविरुवुदरिन्द, सश्वर नॊब्बने उपायवे विना, इन्नु यारागलि, यावुदागलि उपाय ई एक शब्दवु सार्थक्य हॊन्दबेकादरॆ इन्नु यावु दन्नू अङ्गीकरिसबारदु. अदक्कागि भन्यासवन्नु उपायवागि वरिसुवुदु न्यायवल्लवॆन्दु पूर्वपक्षिगळ भाववु. आदरॆ मुन्दॆ शरणं व्रज ऎन्दु शरणागतिय उपायवागि विधेयवागिदॆ यल्ला ऎन्दरॆ, अदु इन्तह भगवतपॆगॆ अर्हनाद अधिकारिगॆ विशे षण रूपवे विना साक्षात् उपायवागुवुदिल्लव. सन्द्योपासनॆ माडुव अधिकारिगॆ शुचित्ववु हेगॆ अधिकारि विशेषण ई वादवन्नु वागि स्वतः उपायवल्लवो हागॆ ऎम्ब भाववु. मुन्दिन वाक्यदिन्द खण्डिसुत्तारॆ. तेगॆन्दरॆ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २०४५ व्रज” ऎनु विधिक्कप्पडुगिर प्रपत्तिय अधिकारि विशेषणवॆन्नु शिलर् शो निडम् अदिकारि विशेषणत्तु तोडु शेरामैयाले अति वादन. चॊल्लुं लक्षण २. प्रपत्तियु अधिकारि विशेषणवॆम्ब वादद निरासवु. ओरधिकार विशेषत्तु - ऒब्ब मुख्यनाद अधिकारिगॆ, इल्लि प्रपत्ति निष्ठनु हेळल्पट्टनु, अन्तवनिगॆ, कत्रव्यवाग - आवश्यक नागि माडबेकाद, मामेकं शरणन्द्रज - नन्नॊब्ब नन्नॆ शरणु हॊन्दु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, विधिक्क पडुगिर - विधिसल्पडुव प्रपत्ति यन्नु, अधिकारि विशेषणवॆन्दु, शिलर् शॆन्नाडव - कॆलवरु हेळद स्थळदल्लि, अधिकारि विशेषणत्तु कु - अधिकारिय विशेषणक्कॆ, शिल्लां लक्षणडु - हेळुव लक्षण स्वरूपदॊन्दिगॆ, शेरा मैयले - सेरदे इरुवुदरिन्द अति वाद - बरि हॆच्चाद वादव- एना शास्त्र सम्मत विषयवल्लवु, यावुदॆन्दरॆ ऒब्ब अधिकारिगॆ इरबॆ काद विशेषणवन्नु बोधिसुत्तदॆम्ब वादवु. मामेकं शर णं व्रज ऎम्ब वाक्यदल्लि, मामेकं व्रज ऎम्बुदरिन्द भगवन्तन न्नु प्रधानवाद सिद्योपायनागि बॊन्दु; शरणं प्रज ऎम्बुदरिन्द प्रपत्तियन्नु सम्भोपायवागि हॊन्दु ऎम्बदागि आचाररवर अभि पायवादुदरिन्द ऎन्नु निधिक्क पडुगिर प्रपत्ति’ ऎन्दु हेळिरु तरॆ. इदरिन्द अधिकारि विशेषणवु विधिवाक्य विषयवागलारदॆम्ब अभिप्रायवु अधिकारिगॆ विधेयवागि हेळिरुवुदक्कॆ पूर्वभाविया गिणि अधिकारि विशेषण धर्मवु आतनल्लि इरबेकागुत्तदॆ. हागादरेने आतनु अधिकारियागुत्तानॆ. कर्तव्यवागि हेळिरुवुदु अधिकारि माड तक्कद्दु. अदु हेगॆ अधिकारि विशेषणवादीतॆम्ब भाववु. प्रवृत्तियु एतक्कॆ अधिकारि विशेषणवल्लवॆन्दरॆ अधिकारि विशेषण लक्षणवु अदरॆ इल्लवु. अधिकारि विशेषक्कॆ लक्ष वु यावुदु ऎम्ब प्रश्नॆय उण्टागतक्कद्दु युक्तवु. इदक्कॆ लक्षणवन्नु श्री यामुनेयरवरु अवरु अनुग्रहिसिरुव आगमप्रामाण्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लि “सिद्ध मेरहि________________
२०४६ विशेषणवागलारदु. श्रीमद्रदस्यत्रयसारे सत्र नियोज्यस्य विशेषणम् ” “नियोजनु - अधिकारियु, आतनिगॆ एशेषणवादुदु आतनिगॆ कर्तव्यवागि यावुदु विधिसल्पट्टरु इदो अदक्कॆ मॊदले सिद्धवादुदागिरतक्कद्दु” ऎन्दु ममांसकर अभिप्रायवन्नु अनुमोदिसि हेळिरुत्तारॆ. प्रपत्तियु मोक्षफल कामनॆयिन्दलागलि प्रायश्चित्तरूपफलदिन्दागलि अधिकारि विशेषणवे ऎन्दु हेळबहुदल्ला ऎन्दरॆ, ई फलगळन्नु अचेतनवाद प्रपत्तियु साक्षात्तागि उण्ट माडलारदु. भगवपॆयिन्द फलवे विना इवु गळिन्दल्लवु. आदुदरिन्द ई व्याजवाद कर्तव्यवाद प्रपत्तियु अधिकारि प्रपत्तियु अधिकारि विशेषणवाद पक्षदल्लि विधेयवागि कर्तव्यव्यावुदु ऎम्ब प्रश्नवु निरुत्तरवारदागुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ ई प्रपत्तिगॆ सर्वाधिकारत्ववन्नु स्थापिसिर वुदरिन्दलू, अर्थित्व सामर्थ्यवॆरडू सामान्य विशेषणगळागिरुवुदरिन्दलू, इन्नु याव विशेषणदपेक्षॆय ई अधिकारिगॆ इल्लवु ऎन्दु हिन्दॆये अधिकारि विभागाधिकारदल्लि तिळिसिरुत्तारॆ. अदू अल्लदॆ ई प्रपत्तियु ऒन्दु क्षणकालवर्तियागि, फलवन्नु ताने हेगॆ स्वतन्त्रिसि साधिसि कॊडुवुदागि अधिकारि विशेषणवादीतु ? ई प्रपत्तियु अधिकारि विशे षणवादरॆ अदे कारणदिन्दले विधेयवादुदागि कर्तव्यवागि साध्यॆ पायवागि हेळिरुव भक्ति मार्गवू कूड अधिकारि विशेष णदल्ले सेरि सबेकागि बन्दीतु. आदरॆ मुमुक्षु पासीत ऎम्ब विधि वाक्यवु साक्षात्तागिरुवुदरिन्द भक्तियु साद्योपायवॆन्दरॆ अदे कारणदिन्दले प्रपत्तियू साध्यॆपायवे. “मुमुक्षतरण महं प्रपद्म” “यन काम कामेन न साध्यं साधना स्तरैः । 1 तेनतेनाष्यते तत्तन्ना सेनैव महामु से ॥” “ओमि त्यात्मानं युजीत” इत्यादि प्रमाणगळु सापायवे प्रपत्ति ऎन्दु प्रकटिसुत्तवॆ. प्रप इदू अल्लदॆ, मामेकं शरणं प्रज ऎम्ब वाक्य मात्रवल्लदॆ, इन्नू इतर प्रपत्तियन्नु विधिसुव वाक्यगळन्नु परिशीलिसिदरू तियु साद्योपायवॆन्दे, भगवन्तनन्नु प्रधाननाद सिद्योपाय नॆन्दे, विधिसिरुत्तदॆये विना, अधिकारि विशेषण वॆन्दु ऎल्लियू बरुवुदिल्लवु. “तङ्गच्छ शरणं हरि ” ऎम्बल्लि सिपायनु तोरि________________
(4) सिद्योपाय शोधनाधिकार प्रपत्र अधिकारि विशेष ण बाधकवाह eve २०४७ इदॆ नटिसोदु ईश्वरनु पाय माय निर, उपास नदि बाव अधिकारि विशेषणळाद, आगैयाल् सं ९० ऎन्द९ प्रशस्ति सन्द्योपायवॆन्दू विधिसिरुत्तदॆ. “ओमित्यात्मा त” “आत्मानं मयिनिक्षिपेत् ” इत्यादि प्रमाणगळल्लि प्रतिम साद्योपायवॆन्दे विधिसिरुत्तदॆ. अधिकारि विशेषणक्कॆ 11 र य स्वप्न दिरुवरिन्द प्रपत्तियु अधिकारि विशेषणवॆन्दिगू 99 इन्तह मेलिन भिप्रायगळन्नॆल्ला सङ्ग्रहवागि तिळिसुवु * 1 कत यन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ :- * छल दिस्को निभिन्न तात पश्चि ध्यनन्वयात् । विधेयान्तर नेनाधिकारि विशेषण नन्” प्रपत्तियु मूरु कारणगळिन्द *क विषण पव्र - (१) मौल, आदिशब्ददिन्द निमित्तवु हेळल्प ओ, इवुगळिगिन्त प्रतियु बेरॆयादुदरिन्दलू, (२) प्रप , एरिगॆ अनु सम्भविसुवदरि-दलू (३) प्रपत्तियल्लदॆ बेरॆ यावुदन्नू कद्दवॆम्बागि हेळदॆ इरुवदरिन्दलू, अद अधिकारि वारणवल्लवु ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. हीगॆ अभिप्रायवादरॆ चरम करॆ मरकं तरणंव्रज ऎम्ब वाक्यदल्लि मामेकं सिन्द तानॊब्बने नामवेद हेळिरुवदरभिप्रायवेनॆन्दु प्रश्नॆ C. अदक्कॆ अपारवरु * प्रवा जमात्रत्व मेळ रन ध्यानददरिन्द भगवन्तने साक्षादुपायभूतनागि प्रधान यति वि) साद्योपायवाद प्रपत्तियु व्याज मात्रवे ऎन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ निधिवाक्यवागि कर्तव्यवागिरुव प्रपत्तियन्नु अधिकारि एकीश वॆन्दु हेळिदरॆ उटागुव बाधकवन्नु “इण्णनाद पोभ” ऎन्दारम्भिसि, तिळिसुत्तारॆ. इन्ननल्लाद पोदु - हीगॆ प्रकतिय साथ्पायवागदे अधिकार एरीति आर, ईश्वरने उपायमाय् निर -________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे प्रपत्ति युं कूड उपायमनन्नु शिल आति वाद व हण्णुगिरुदुवुं सिद्धपायनुडैय प्राधान्य मडियाग वित्त नै. अदु प्रधानमानपडि :- प्रसादन राले प्रतिबन्ध कमान निग्रह शमिताल् स्वाभाविकानुभवत्तु क्कुप्पयो सश्वरने प्रधानोपायनागि निन्तिरुवाग, उपासनवे मॊद लाद शास्त्रगळू सह, अधिकारि विशेषणवागबेकागुत्तदॆ. इल्लि आदि शब्ददिन्द करज्ञाननिष्ठॆगळु हेळल्पट्टवु. हीगॆ बाधकवु प्राप्तवादरॆ, प्रपत्तियन्नु अधिकारि विशेषणवॆन्दु कॆलवु महनीयरुगळे अभिप्राय पडुत्तारल्ला अदक्कॆ कारणवे नॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. सत्येश्वरनु सिद्योपायनागि प्रधानोपा यवु साद्योपायवू सह ऒन्दुण्टु ऎन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ सिद्योपाय प्राधान्यक्कॆ ऎल्लि न्यूनतॆ बरुत्तदो ऎन्दु प्रपत्तियु उपायवल्ल, अधिकारिविशेषणवॆन्दु हेळिदरॆन्दु तिळिसुत्तारॆ : आगै याल् - इन्तह बाधकगळु उण्टागुवदर दॆशॆयिन्द, प्रपत्ति यु कूड - भरन्यासवू कूड, उपाय मनॆनु - उपाय वल्लवॆम्बदागि, शिलर् - कॆलवरु, अतिवादम् पण्णुगिरदु - अतिवादवन्नु माडुवदू, सिद्योपाय नुड्डॆय - सिद्यो पायद, प्राधान्य मडियाग वित्तनै - प्राधान्यद मूलकवागि मात्रवे, हागॆ हेळुत्तारॆम्ब भाववु. आगलि, सत्येश्वरने ताने प्रधान सिद्योपायनु हेगॆ ? ऎन्दरॆ आनेक जन्मगळन्नॆत्तिद्दरू मोक्षप्राप्तिगॆ पुण्यपाप रूपानेक पापराशि- ई मूलक प्रतिबन्धक विद्दितु, इदु भगवन्नि ग्रह मूलक प्रतिबन्धकवागित्तु. होदरॆ, मोक्षप्राप्तिय स्वाभाविकवागिये उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. अदु प्रधानमानपडि - आ सिद्योपायवु मुख्यवा दुदु एतरिन्दॆन्दरॆ :- प्रतिबन्धकमान निग्रहं - भगवन्नि ग्रहवु भगवदनुग्रहक्कॆ अड्डियागित्तु, अदन्नु ईग प्रसादन शालॆ शमि ताल् - आतनन्नु प्रसन्ननागि माडिकॊळ्ळुवदरिन्द शमन हॊन्दुव हागॆ माडिदरॆ, स्वाभाविकानुभवत्तुक्कु . तनगॆ सहजवाद आकार अदु कळॆदु________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २०४९ प्राप्तिगॆ, प्रयोजनवागैयाले- प्रयोजनवागुवदर मूलक ई मेलिन वाक्यगळिन्द मुख्यवागि नमगॆ प्राधान्यवॆम्ब भाववु तोरिबरुवदे नॆन्दरॆ- प्रतिबन्धक निवृत्तियु साद्योपायगळाद भक्ति प्रशस्तिगळ अनुष्ठानद मूलक उण्टागुत्तदॆ. हागॆ निवृत्तिसलु प्रधान कारणवु श्रीयः पतिय कृपॆयु, प्रसन्ननाद सत्येश्वरनु सुप्री तनागि प्रतिबन्धक निवृत्तियन्नुण्टुमाडुवनु. अदरिन्द ई अनुग्रह हॊन्दिद चेतनन स्वस्वरूपविर्भाववु उण्टागि अनन्तर सत्व श्रेयसू उण्टागुत्तदॆ. उण्टागुत्तदॆ. आदरॆ भक्ति प्रपत्तिगळिन्द प्रतिबन्धकवु तॊलगिदरॆ, स्वाभाविकवाद आकारद आविर्भाव उण्टादरॆ, ईश्वरनिन्द आग आगतक्कद्देनिरुत्तदॆ ? आग आतनु सिद्योपायनागि प्रधान कारणवॆम्बुदु दूरीकृतवागलिल्लवे ? ऎन्दरॆ हागल्लवु. प्रतिबन्धक निवृत्तिगागि, साद्योपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळादरो अप्रधान गळादरू आवश्यकवु. आदरॆ इवुगळे साक्षात्तागि प्रतिबन्धक निवृत्तियन्नुण्टु माडलारवु. अचित्ताद इवुगळिगॆ आ शक्तियिल्लवु. आदरॆ इवुगळिन्द सुप्रीतनाद शिय पतियु ईतन प्रतिबन्धक गळन्नु होगलाडिसि, अर्चिरादि द्वारा स्वस्वरूपा विर्भाव मूलक तन्नन्नु हॊन्दुव हागॆ माडुवनु. आदुदरिन्द सत्येश्वरनु प्रधानोपायवु. नीरिगॆ ऒन्दु अणॆयन्नु कट्टिदरॆ, नीरु प्रवहि सलु प्रतिबन्धकविरुत्तदॆ. प्रतिबन्धकवाद अणॆयु कित्तु होदरॆ नीरु हेगॆ स्वाभाविकवागिये प्रवहिसुत्तदॆयो हागॆ ऎम्ब भाववु. ई दृष्टान्तदल्लि ईश्वरन सिद्धोपायत्वद हागॆ बेरॆयॊन्दु प्रधा नो पायवु तोरिबरुवदिल्लवल्ला ऎन्दरॆ ; नीरु प्रवहिसुवुदक्कॆ बेकाद अनुकूलगळाद तग्गाद भूमियन्नुण्टु माडुवुदे मॊदला दवु भगवत्सङ्कल्पक्कॆ हेगॆ अधीनवो, हागॆयॆ परमपद गमनक्कू ईश्वरने प्रधानोपाय व ऎम्ब भाववु श्रतिगळू ई अभिप्राय नन्नॆ उपदेशिसुत्तवॆ :-* अमृत स्यषसेतु” सश्वरने मोक्ष * बैकनु, अथवा संसारार्णववन्नु दाटिसुववनु, “एषवा नदयाति” आतने आनन्दवन्नु ०टुमाडुववनु, “एष एव साधु क कारयति” ईतने जीवात्मनिन्द साधुवाद कर्मवन्नु माडिसु नवनु, “यमेभो लोके उन्नि पति" यं - याव ई________________
२०५० श्रीमद्रहसत्रयसारे जकमागै याले ताल् वरु अदॆ ने यॆन्निल् रत्नत्तुक्कु अळ स्वाभाविकमान प्रभावि कानमुव अदु अनुरूपमान भगवत्स मात्र ले यणनटि, मुक्तनु कुं वरु ज्ञान विकासादिगळु माय् कॊञ्चु व्यवस्थित मान भगवत्स अगुळ्ळनुरूप मडिग व भक्तनन्नु एभ्यलोकेभ्यः - अस्थिरगळाद ई कर लोकगळिदॆ. उन्नि षति - कै हिडिदु मेलक्कॆ ऎत्तुव ” ई अभिप्रायवन्ने समर्थनॆ माडलु रत्न दृष्टान्तवन्नु तन्दिरुत्तदॆ, हेगॆन्दरॆ : रत्नत्तुक्कु अळक्काल् - भूमियल्लि सिक्किरुव रत्नक्कॆ अदर मेलि रुव कॊळॆयन्नु तॆगॆदु हाकिदरॆ, वरु - उण्टागुव, स्वाभाविक वाद, अदर प्रभा विकासमुम् - कान्तिय प्रकारवु आवत्तु - आ प्रकारक्कॆ, अनु रूपमान - योग्यवाद, भगवत्सल म ताले यानारॊलॆ - भगवत्सङ्कल्प मात्रदिन्दलादुदु गॊ हागॆये मुक्तनिगू कूड, वरुम् - उण्टागुव, ज्ञान 51 - दि गळुम् - स्वस्वरूपविर्भाव मूलक प्राप्तवागुव ज्ञान विकसने मॊदलादवुगळू, इल्लि आदिपददिन्द पपूर्ण ब्रह्मनुभववू कैङ्कर प्राप्तियू हेळल्पट्टवु. अदुनुरूपमा इन्दु - आ ज्ञानविकासक्कॆ अनुरूपवागि, व्यवस्थितवाद भगवत्सकट्टिद, अडि यागवायि रुकु - मूलकवागिरुत्तदॆ. रत्नद मेलिन कॆ होदरॆ ऎन्दरॆ साणॆ हिडियुवुदर मूलक मेलिन मूत्यव होदरॆ, हेगॆ रत्नदल्ले इद्द प्रभॆय स्वयं प्रकारवागि उटसिदॆ. 1, आ रत्नक्कॆ आ प्रभॆयिरलॆम्ब सत्येश्वर सङ्कल्पव हेगॆ प्रन कारणवो, हागॆये इल्लि कूड, ई जीवात्मनिगॆ कर्नु मक ईतन ज्ञानविकासवु तिरोधानवन्नु हॊन्दिद्दुदु ईग नॆनॆ तॊलगिदुदरिन्द स्वस्वरूपा निर्भाववु उण्टादरू, आ नश्वर सङ्कल्प मूलक उण्टादुदरिन्द सश्वरने प्रधानो ऎम्ब भाववु. मुक्तर विषयदल्लेनो परमात्म सङ्कल्प मूलक ज्ञान तिरोधानवु तप्पि ज्ञानविकास उण्टागुत्तदॆ. नित्यरिगादरू ज्ञान________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार रुक्कुव, इडि नित्यरु, इव्वर्थ (7) “इज्ञात एव कवि विश्व प्रार्थिसुत्ता” ऎन्नु अभियर् सहि त्तान् गळ आया सिद्योपायव प्रधान नयागि लम्, त ए सादिगळ अनादियागि उण्टल्ला अदु ईश्वर सङ्कल्पक्कॆ अध्यक्षन हेगॆ ? ऎम्पवु उण्टादीतॆन्दु भाविसि हेळुत्तारॆ. “इप्पडि नित्यरु प -ब नाक्यद मूलक निरिगू ज्ञानविकासादिगळु * नादि तागि रागिरुवुदू कूड आतन नित्यवागि बेकॆम्ब सङ्कल्पद मूलकने ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई अभिप्रायवु हिन्दॆ प्रधान प्रति त-धिकारदल्लि “नि स्मळ् नित्यच्छासिद’ ऎन्दु हेळल्प रु. (आनॆय पुट नोडि ) इस्वरतॆ - ई अभिप्राय नन्नु * इ ई एव” ऎन्नु - ऎम्बदागि, अभियर् - पूजार्ह राद करु दु सङ्ग्रहिसिदरु. ई “ इत एन” ऎम्ब पुरा शिक्ष क अरॆ तात्पर्यक्कू हिन्दॆ २०१३नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि. 1 e 39 इष्टु दूर 7, 25नॆयन्नु माडि, तावु तुम्भ निशदवागि उपदे शिसिद इवर मध्यॆ अप्रधानवागि व्यारूपवाद अवर कवागि र्करर ऎ सि तवन्नु स्थापिसि निगरुन माडि * 9गैयाल् ऎम्ब वाक्य मूलक हेळुत्तारॆ. हिन्दॆ नमान् पाशुरवाद *इट्रस्ट्" 38०डक्कॆ विरुद्धार्थवन्नु कल्पिसि बेळिददु सरियल्ल बेरू, ई तरनर अभिप्राय हागल्लदॆ, पूस का पि. गळ पक्क अदु विरुद्धवल्लवॆन्दु, जी, ई विषयवन्नु - -आयाल् - ईग तावु उसलिसिरुवदु 4 प तम्म संर्भमान, आतनन्नु " नक कॊळ्ळलु, उद (१) श्री सैकुण्ठस्तव ३७,________________
२०५२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे करणार्थमान साधूपायानुष्ठानत्तुक्कु “ इन्नॆन्नॆ इत्यादि पूरा चार वाक्य विरोधवि जीवपारतन्त्र प्रमाणानि, साद्योपायं ननिराकुन्ति “यो मे गर्भगतस्यापि वृत्तिं कल्पितर्वा प्रभुः (0) “0 आदुदरिद शास इत्यादि पूर्वाचार्यरुगळ वाक्यगळ विरोधवु इल्लवु. यपि स्वामि सङ्कल्पविल्लदॆ “तेन विनातृणमपि न चलति” ऎन्दु हेळि रुवहागॆ ई सृष्टियल्लियागलि नित्यविभूतियल्लियागलि ऎल्लिय एनॊन्दू नडॆयुवदिल्लवु. आदरॆ ई चेतननिगॆ स्वामि सङ्कल्पव फलिसबेकादरॆ ईतन लघ व्यापारवु अल्पवादरू, आदरिन्द सम्प्रीत नागि माडुवने विना अदिल्लदॆ माडुवदिल्लवु. ई अल्प पारवु आतन वशीकरणार्थवादुदु. इल्लि तद्वशिकरणार्थवॆन्दु प्रयोगि सिरुवदु श्री भाष्यकारर वाक्यवाद “तस्य च वरीकरणं तच्छर गतिरेव” ऎन्दु वशीकरण परम्परॆयं कुरित श्रुत्यर्थवन्नु प्रपा सुव वाक्यस्मरण रूपवादुदॆन्दु भाविसतक्कद्दु. विध्युक्तगळिगनु सारवागि सरेश्वरनु तानु प्रधानोपायवादरू ई इदी च शरणागति रूप भरन्नासानुष्ठानवन्नु ऎदुरु नोडुवनु. आतनु रक्षिसनु. एतक्कॆन्दरॆ ईतनिगॆ “का शास्त्रार्थव ाक् " ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळिरुव हागॆ कर्तृत्ववन्नु कॊट्टिरुवनु, * कथञ्चिदुहकार” दिन्द कृतेनैकेन तुष्यति ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रीतियन्नु हॊन्दि अनुग्रह माडुवनु, गीतॆयू कूड प्रति यॊन्दु प्रयोजनक्कू कर्ताविन चेष्टॆयू, दैवसल्पवू ऎरडू आवश्यकवॆन्दु “ अधिष्टानं तथाकर्ता” ऎन्दु आरम्भिसि हेळरुत्तदॆ. नम्म कर्तव्यवेनू इल्लदॆ सरेश्वरने नडॆसुत्तानॆ ऎन्दरॆ करण कळेबरयोगवु कानुभवक्कॆ मात्रवे विना सुसाधनॆय विषयदल्लि नियोजनवादुदॆन्दु एर्पडुत्तदॆ. आग शास्त्र वैयवू, आचार निरपेक्षॆयू उण्टागुत्तदॆ. चरमश्लोकदल्लि शरणाग माडिदरेने पापगळिन्द बिडुगडॆयॆन्दु कण्ठोक्तवागि श्री कृष्ण 6R________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार 2009 देहवृत्ति विधानेपि किरि सुप्त थवागतः !” इत्यादिगळु लक्ष कान्तरं तेडामै क्कु चू नवै यत्तनॆ. अल्लादपोदु नगर्वा रवरु उपदेशिसुत्तारॆ. आदुदरिन्द ई साद्योपायवु प्याद ॆ ननादरू आवश्यकवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु स्थापिसिरुत्तारॆ. जीवपारतन्त्रवन्नु हेळुव प्रमाणगळेनू साद्योपायवन्नु निराकरिसुवदिल्लवु. (१) यति - याव प्रसिद्धनाद, प्रभुः - सर्व शक्तनाद *श्वरनु, मे - परतन्त्रनाद ननगॆ गर्भगतस्यापि - तायिय उदर दल्लिरुवागले, वृत्ति - जीवनोपायवन्नु, कल्पितर्वा - नन्न कर्नानुगुणवागि तन्न सङ्कल्प मूलकवागिये उण्टुमाडि नो, कॆ (ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु) - आन्तह स्वामिय, शेष वृत्ति विधानेपि - इन्तह परतन्त्ररूपवाद बाल्यादि जीवमान - कॆय व्यापारगळन्नु माडिसुवुदरल्लू कूड किं सुप्तः - एना दरू मलगिबिट्टनेनु ? अथवा गतः - अथवा ऎल्लियादरू देशां सरक्कॆ जो दनेनु’ ऎन्दरॆ अवनेनू मलगलू इल्लवु, ऎल्लियू ओडि होगलू इल्लवु, अवने जागरूकनागि निन्तु ऎल्लवन्नू ई जीव मान “३६दल्लि नडिसिकॊडुत्तानॆम्ब भाववु.’ इत्यादिगळु-इवे मॊदलद प्रमाणगळु, रक्ष कान्तरं तेडामैक्कु - बेरे रक्षक नन्न हुडुकिकॊण्डु होगदे इरुवुदक्कागि, सॊन्नवै यत्तनै - ळल्पट्टवे विना बेरॆयल्लवु. यावाग तायिय गर्भदल्लिरुवा गले ईतन कर्मानुगुण ईतन वृत्तियन्नु कल्पिसिदनो अवने जीवनद कालदल्लि निन्तु नडॆसिकॊडुवनु. हीगिरुवल्लि अन्य देवतॆ गळन्नु इ0त हुडुकिकॊण्डु होगुवुदेतक्कॆ ऎम्ब भाववु. इद इन्द स्वावि- सङ्कल्प रीत्या नडॆयुवुदरिन्द नावु माडतक्कद्देनिदॆ ? शिशुवा ज्ञानविल्लदिरुव कालदल्लि हेगॆ रक्षिसिदनो हागॆये ईगलू इक्षिसुवनॆन्दु तटस्थनागिरदॆ, सश्वरनल्लि सर्व भरवन्नू इट्टु, इह (१) विष्णु धरम्,________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे G भोजनादि वा पारळुव तविरवेणुव, (दि) यं मृ ण्ड भूतस्य परतन्त्रस्य देहिनः,” (३) * अजन्तु लोक पारलौक सुखगळिगागि सर्व प्रयत्न वन्नू निरान्तक्कॆम्ब भववु. अल्लाव पोदु - हीगल्लदिद्दरॆ, ऎन्दरॆ “गमद परं म पौरुषन्तु निरर्थक » दैवसङ्कल्पवे प्रधानव, नम्म पौरुषवू, साहनवू नीलर्धकवादुदु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सि श्वरने ऎल्लवन्नू नडॆसिकॊडुवनु, नन्न प्रयत्नवु व्यर्थवु, ऎन्दु अभिप्रायपट्टरॆ, घोब मॊदलाद व्यापारगळू, करजेम्- बिडतक्कवुगळागुवु. आदुदरिन्द इवनिगॆ करणक बल योगव न्नु अटुमाडिरुवुदरिन्द, अवनु सर्व प्रयत्नवन्नू माडिये तीर अदु फलकारियागबेकादरॆ दैवानुग्रहविर बेकु. दैव नोव परमन ( ऎम्बदागि मेलॆ उदाहरिसिरुव नाभिप्राय वू कूड बरी न सुष्य प्रयत्नवु दैवानुकूलविल्लदॆ निरर्थकवॆम्ब भावव इदं : मनुष्य प्रयत्नवु बेडवे प्रायवल्लवु. इन्नू इन्तह अनेक प्रमाणगळुण्टु. अल्लॆल्ला हीगॆये अभि प्रा यवे विना, चेतननु एनन्नू माडदॆ तन्न पतितन्त्रदिन्द दिन नागि अवसाददिन्द तटस्थनागिरतक्कद्दल्लवॆन्दु तिळिसुवुदक्कागि, इति हास समुच्चय, मन्दलू श्री भारतदिन्दलू उदाह त्तारॆ. (२) इदु पूर्वार्थवु. उत्तरार्धवु - स्वर टेप्य शक्त स्य कोहेतुः पलक्षणे” ऎन्दिरुत्तदॆ. स्वयं - ताने, मै तिण्ड भूतस्य - मण्णिन मुद्दॆय हागिरुव ऎर्त स्वतन्त्रिसि एनन्नू माडलु नाव, परतन्त्र - हीगॆ सल्वि निनिगॆ अधीन नाद, देहिनः - चेतनरपवन्नु मात्र हॊन्दिरुव, रक्षणॆ प्रश कस्य - तन्नन्नु क्षिसिकॊळ्ळुवुदक्कॆ शक्तियिल्लदवनिगॆ, रक्षणॆ - इतर नन्नु रक्षिसुवदरल्लि, को हेतुः - हेगॆ शक्तनादानु ? ऎन्दिगू आग भावनॆम्ब भाववु. इदरिन्दलू ईतन प्रयत्न मात्रवे निरर्थकवु, स्वामिय सहाय निल्लदॆ ईतनु एनन्नू माडलु सामर्थ्यविल्लवॆम्ब भाववु. (२) इतिहास समुच्चयं १९, ९७. (३) भारत शति, १२, ३६,________________
(nv) सिद्योपाय शोधनाधिकारश २०५५ रनीय मात्मनस्सु खद) ःखयोः । ईश्वर प्रेरितोग ॐ ना स्वभ्रमेव वा” (४) “अप्रमेयो नियोजश्च यत्र काम गमोवश्री – मोदते भगर्वा भूतैर्बालः क्री डन कैरिद” इत्यादिगळिल् जीवनुडैय पारतन्त्र मुम्, (३) इदु नकुलनु युधिष्ठिरनन्नु कुरितु हेळुव वाक्यवु. जत४ - ई जन्मवॆत्तिद प्राणियु, अण्ण - तन्न हिताहितगळन्नु - तिळियदवनु अथवा तन्न स्वरूप परस्वरूपादिगळन्नु तिळियदवनु, * - आत्मनः - तन्न, सुख दुःखयोः - सुखदुःखगळ विषयदल्लि, अयं - ईतनु, अनीश् अस्वतन्त्रन, ईश्वर प्रेरितः- ईश्वरनिन्द प्रेरितनागि, स्वरवु - स्वर्गवन्नागलि कुरितु, गच्छेत् - होगु वन, अथवा स्वच्छ मेववा-नरक गुण्डियन्नागलि कुरितु, गच्छेत्- होगुवनु इल्लियू ईश्वर सङ्कल्पाधीनवागिये सुखदुःखगळ 7) प्तिय, स्वर्गवन्नागलि नरकवन्नागलि कुरितु प्रयाण माडुवनु ऎम्बदागि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. * अनीशोयमात्मनः” ऎम्बुदक्कॆ * अनीशश्च भाजनं” ऎम्बुदु पाठान्तरवु. (४) * अप्रमेय - परिपूर्णनादवनु, अनियोज्यः तानु समस्तवन्नू नियमिसुवनागि, तानु मात्र यारिन्दलू नियमिस डदवनु, यत्र कामगमः - ऎल्लि इष्ट उण्टो अल्लिगॆ होगुव शक्तियुळ्ळवनु. वशी - सर्पवन्नू तन्न वशदल्लिट्टुकॊळ्ळुववनु, तन्न स्वाधीनदल्लिट्टुकॊळ्ळुववनु, हीगॆ सरॆश्वरनागि लोकनायकनागि जै भगव९ - हाडु परिपूर्णनाद भगवन्तनु, भूतैः – समस्त चिद चिद्वर्ग ऎन्दलू, हेगॆ, बालः - चिक्क बालकनु, क्रीडन जै . आटद सामानुगळिन्द, मोदते सन्तोषपडुत्तानो, ागॆये, नोदते - लीलाससागि सन्तोषपडुत्तानॆ. इल्लि ऎल्ला ऒळक्षुगळू सश्वरनिगॆ नियाळ्ळ वर्गक्कॆ सेरिदुदागि आत निगॆ अधीनवादवुगळॆन्दु इरुवुदरिन्द पारतन्त्र्यवु बोधिसल्प त.” इत्मादिगळिल् - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि जीवन (४) भारत सभा, ४०, ७८,________________
२०५६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे ईश्वर इवनुडैय कानुगुणवाग नडु ं हडि युं शून्न निन्नॆ, इप्पाट्टु कुम् इव्व चनण्णळुक्कुव इप्पडि तात्परमिल्लाद पोदु सत्व शास्त्र विरोध मुख् पार तन्त्रवू मत्तु, ईश्वर्र - सश्वरनु, इवनुडैय चेतनन, करानुगुणवाग - कर्मानुसारवागि, नडत्तु म् पडि मैयुम् - नडॆसुव प्रकारवन्नू, शून्न वित्त नै-हेळिदवु अष्टु मात्रवे विना अन्यथा अल्लवॆम्ब भाववु ; ऎन्दरॆ जीवात्मन कर्त व्यांशवे बेकागिल्लवॆन्देनू बोधिसलिल्लवॆम्ब भाववु පිට ट्टुक्कु - ई इ नन्नॆ ऎन्दु मेलॆ उदाहरिसिरुव नम्माळ्वारवर पाशारक्कू, इव्व चनळुक्कु ।, ई मेलॆ उदाहरिसिरुव महर्षि गळ वचनगळिगू, इप्पडि तात्सर मल्लाद पोदु ईग तावु उपदे शिसिद अभिप्रायवु अल्लवॆन्दरॆ, सर्वशास्त्रगळ विरोधवू, पूरादर विरोधवु - ऒन्दु शास्त्रदल्लि मॊदलु हेळिदुदक्कॆ आमेलॆ हेळिदुदर विरोधवू, वरुम् - प्राप्तवागुवुदु. शास्त्र विरोध हेगॆन्दरॆ, “आत्मानं मयिनिसेत्”, “ओ मित्यात्मानं मयि निक्षिषेक् ” इत्यादि श्रुतिविरोधवू, (१) “ का शास्त्रारवाक्, (२) * कृतप्रयत्ना पक्षस्तु विहित प्रतिषिद्द वैयरा धिभ” (३) “वैषम्य नैर्तृन सापेक्ष त्वात्, तथाहि दर्शय ति” इत्यादि सूत्रगळ विरोधवू “मामेकं शरणं प्रज” इत्यादि स्मृति विरोधवू, लक्ष्मीशं मां सुरेशेशं द्वयेन शरणं गतः । मल्लिक मचिराला मत्सायुज्यं स गच्छति ॥” * सकृदेव प्रसन्नाय तवा प्रीति च याचते । अभयं सर भूते ददा तद्वितं ननु ॥” इत्यादि पुराणवाक्य विरोधवू, उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. पूरापर विरोध हेगॆ दरॆ :- श्री नम्माळ्वारवर इन्नॆन्नॆ ऎम्ब (तिरु. १०. ८, ९) पाशु कक्कॆ अर्थवन्नु तावु हेळिद हागॆ तात्पर्यवन्नु हेळदिद्दरॆ पूर्वदल्लि “ अगलिगिर्ल्ले” ऎम्ब (६. १०, १४) पाशुरदल्लि “उन्नडि (१) ब्र. सू. २ ३ ३३ (२) ब्र. ३. २.३.४१ (२) ब्र. सू, २.१.३४________________
begining 24h of 0. on- begining 25 f. 250, et सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०५७ व रुम्, इप्पडि ईश्वर स्वातन्त्र्य सहज कारुण्य इडियाग कलक्कळुक्कु परिहार शोनों वरु 103513 २. अथ सम्बन्धमूलक शाः परियन्ते. सम्बन्ध विशेषमडियाग वरु कलक्कॆत्तुक्कु परिहा कीळ् मर् न्नु पुग न्ने ने” पूर्ण शरणागतियन्न नुष्ठिसिदुदक्कॆ विरोधवागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. हीगॆ प्रथम पूर्वपक्षद खण्डनवन्नु निगमन माडि हेळु तारॆ इप्पडि- ई मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि ईश्वर स्वातन्त्र सहज कारुण्यळडियाग - सश्वरन स्वातन्त्रद मत्तु आतन स्वाभाविकवाव कारुण्यद मूलकवागि, वरु कलक्कळुक्कु - उण्टागुव संशयगळिगॆ, परिहारं शो नोम् - परिहारवन्नु हेळि ई ळि. ईग मुगिसिद्दायितु. आतनिगॆ सर्व स्वातन्त्र्यवू उण्टु, इदू अल्लदॆ महा करुणासागरनु, हीगिरुवाग नावु माडुव प्रप दनवु अजागळ स्तनवल्लवे ऎम्ब पूर्वपक्षक्कॆ समाधानवन्नु हेळि बायि तॆम्ब भाववु ; मत्तु आतनु स्वतन्त्रनु, प्रपदन माडिदरू रक्षिसदॆ इद्दरू इरबहुदु ऎम्ब पूर्वपवू कूड खण्डिसल्पट्टि तॆम्ब तात्पर्यवु. सम्बन्धद मूल कवाद शक्कुगळ परिहारवु. मुन्दॆ सश्वरनु शेषियागि, नावुगळु आतनिगॆ शेषभूतरागि सावुगळॆल्ला आ सरैश्वरन प्रयोजनक्कागिये विना, नम्म प्रयोजन कृप, ऎम्ब ई कषिकेष सम्बन्धद मूलक उण्टागुव शङ्कागळन्नु परिसर सुवॆ ऎण प्रति वाक्यवन्नु दय पालिसुत्तारॆ :- सम्बन्ध विशेष मडियाग वरुम’ - सश्वरनु नमगॆ शेषियागिरुव सम्बं नॆद मुलक उण्टागुव, कलकत्तु क्कु - शङ्कागळिगॆ, परिहार शूल्लुगिरो म् - निवृत्तियन्नु हेळुवव, सश्वरनु चेतनरिगॆ के ऎम्बुदर मूलक उण्टागबहुदाद सर्व पक्षक्कॆ समाधानवन्नु________________
२०५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे रं सॊल्लुगिरोम्, ईश्वर्र शेषियायिरुक्क, नाम (१) 15. भूतापोधनाः” ऎन्नुं कणक्किले स्तनन्धय प्राय J SELO रा इरुक, ताय मुलै पालक्कु आद्रॆ नायळुदल् कॆय्यु म् अळवनिक्कॆ, कूलि कॊडु स्पारॆ प्रोलॆ, नाम् आत्मसमरणं हण्णुगैयुव, रक्षिक्कवेणुवॆनु अपेक्षियुव, विश्वसि कैयु मॆनालॆ, कॊल्लुगिर इवैयॆल्ला स्वरूपत्तु कु पॊरुनमो वॆन्नु शिलर् सिद्योपाय मुखत्तालॆ सा पाय शरीर यळि स्सार्गळ्. J हेळुवॆवु ऎम्ब भाववु. प्रथमतः पूर्वपक्षवन्नु पपादिसि अनन्तर अदन्नु निरसन माडुत्तारॆ. पूर्वपक्षवु हेगॆन्दरॆ :- ईश्वर्र शेषि यायिरुक्क - पतिं विश्वस्य” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सत्येश्वरनु शेषियागिरलागि, नाम् - नावु, “तपोधना8 - तस्सन्ने धनवागि उळ्ळ नावु, गरभूताः- निनगॆ मक्कळ रूपदल्लिरुववरु” ऎन्दु हेळि रुव, कणक्किले - रीतियल्लि, न्यायदल्लि, स्तनन्धय प्रायरायि रु क-स्तन्यवन्नु कुडियुव ऎळॆ मक्कळ रूपदल्लिरलागि, ताय् मुलै पालक्कु - तायिय सैन्यक्कॆ, आनायळुवल् शॆयुम् अळव निक्कॆ - दीननागि रोदनॆ माडुवदर मात्रवल्लदॆ, कूलि कॊडु स्टार् पोलॆ - कूलियन्नु कॊडुववर हागॆ, नाम् - नावु, आत्म समर्पणं हण्णु गैयुम् आत्मसमर्पणॆयन्नु माडुवद रक्षिक वेणु ननु अपेक्षि युवर् रक्षिसबेकॆन्दु ऎन्दरॆ मोक्षप्राप्तियन्नुण्टु माडबेकॆन्दु अपेक्षिसोणवू विश्व सिक्कॆ युम् - सुप्रीतनागुव हागॆ माडोणवू, ऎन्नार् पोलॆ - ऎम्बुव ई प्रकारदल्लि, शूल्लुगिर - हेळुव, इ वै यॆल्लाम् - हीगॆ हेळुवुदॆल्लवू, स्वरू सत्तुक्कु पॊरु नो - अत्यन्त पारतन्त्र विशिष्ट शेषभूतनागिरुव ईतन स्वरूपक्कॆ सरिये ? ऎन्नु - ऎन्दु, शिल - कॆलवरु, सिद्योपाय मुखालॆ - सश्वरने मुख्य सिद्धोपायनागि निन्तिरुवुदरिन्द, साधोपाय शरीर
(१) रामा, आरण्य, १.२१,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार साद्योपायवाद प्रपदनवू ऒन्दु अवयववागिरुव अंशवागिरुव भाववन्नु, अभि स्ट्रागळ - नाशवडुवरु. सरेश्वरनु सर्व शेषियु, नावुगळॆल्ला इरुवुदु अवनिगागिये, नावुगळादरो अव निगॆ स्वनन्धय प्रायरु. एनू तिळियद शिशु प्रायरु. अन्तवरु गळन्नु तायियु हेगॆ मगुवु अळलि, अळदे इरलि, कालक्कॆ सरियागि स्तन्यवन्नु कॊट्टु कापाडुवळो, हागॆये सश्वेश्वरनू कूड तनगॆ सम्पूर्ण परतन्त्रनाद ई चेतननन्नु स्वतः कापाडदॆ, इन्तह परतन्त्रनागि शेषभूतनादवनु प्रपथनवन्नु माडिये तीरबेकु, तन्नन्नु रक्षिसबेकॆन्दु प्रार्थिसलेबेकु, तन्न प्रीतियन्नु सम्पादिस लेबेकु, इत्यादि निर्बन्धगळन्नु ऎल्लियादरू ऎदुरु नोडुवनो, ई चेतनन प तन्त्र स्वरूपक्कॆ विरुद्धवाद निर्बन्धवल्लवे ? ऎम्ब तात्पर्यवु. ई पूर्व पक्ष समर्थनॆगागि पूर्व पक्षियु श्री मद्रा मायणद आरण्यकाण्डदल्लि दण्डकारण्य ऋषिगळु श्रीरामनन्नु कुरितु प्रार्थिसिद वाक्यवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. आ पूरा श्लोकवु यावु दॆन्दरॆ :- “ न्यस्त दण्डा वयं रार्ज जितधा जितेन्द्रियाः । रक्षित व्या या तत्वदर्भ भू तपोधनाः ॥” इदर र्धवेनॆन्दरॆ :–यं - नावुगळु, न्यस्पदण्डा - तापसरागि मुनिगळॆनिसिकॊण्डिरुवुदरिन्द दण्डोपायवु नमगॆ स्वरूपवल्लदुद रिन्द अदन्नु बिट्टवरु, तपोबलदिन्द भस्ममाडिबिडबारदो ऎन्दरॆ, जित क्रोध- क्रोधवू ननगॆ स्वरसवल्लद ८रिन्द अदन्नु जयिसिरुव शान्तमनस्करु, क्रोधवण्टागबेकादरॆ, “ कामाधोभिजा यतॆ” ऎम्ब उक्त सारवगि कामादिगळिद्दरॆ क्रोध उण्टा दितु. नावानलो, जितेन्द्रिया - इन्द्रियगळन्नॆल्ला जयिसि ऐहिकदल्लि वैद्यवुळ्ळवर हीगॆ नावु ब्राह्मणवृत्तियुळ्ळवर द बड नन्नु सङ्गि स न बह्मण कर्तव्यववु. नि सादरो आध र्मिगळन्नु शासन मादवागि कृतिय कुल, राजनकदल्लि हुट्टि दवनु, आददर-द ये रार्ज ऎम्ब गञ्जि यु. आदुदरिन्द, तया रक्षित व्या सक्षन् - सलॆ कररण, नानु निन्निन्द यावा गलू रक्षिसल्पडलु योग्यरु, अदे न रक्षिसबेकु ऎन्दरॆ, शतृत् गर________________
२०६० श्रीमद्र हस्यतयसारे इ वरगळॊ निलक्कु मडि :- परमर्षिगळु व श्री भाग्य कारादिगळु, विश्वास पूरैक प्रार्थनात्मनिक्षेपादिगळॊत्ता भूताः - यावागलू निनगॆ स्वनन्धयप्रायरु, अनन्यार्ह शेषरा गिरुवुदरिन्दलू अनन्यार्ह शरणरादुदरिन्दलू रक्षणियरु ऎम्ब भाववु. अदु मात्रदिन्दलॆ रक्षिसबेके ऎन्दरॆ, नावुगळु, तपो धनाः – इल्लि तपश्यब्दवु, इवरुगळु श्रीरामनल्लि शरणागति माडिद द रिं द, “तासमे पां तपसामतिरिक्तमाहुः” प्रसदनवु ऎल्ला तपस्सिगिन्तलू मेलादुदु ऎम्ब श्रुति वाक्य बलदिन्द, प्रसन वन्नु बोधिसुत्तदॆ. इन्तह प्रसदनवन्ने धनवागि उळ्ळ प्रपन्नराद निन्न दासभूतरु. आदुदरिन्दले रक्षित व्याप्ति रक्षिसल्पडलु योग्यरु, नीनु रक्षिसिये तीरबेकॆम्ब भाववु. हीगॆ पूर्वपक्षियु “गर्भ भताः” ऎम्ब प्रयोगवु तनगॆ साधकवॆन्द हेळिददु, आतनिगेनॆ प्रत्युत बाधकव ; एकॆन्दरॆ मुन्दॆ तपोधनाः ऎन्दिरुवुदरिन्द व्याजमूलकवागिये आतनु सिपायनागि रक्षकनादनु. पूर्व पक्षदभिप्रायवु इष्टे :- - चेतननु शेषभूतनागि सम्पूर्ण पर तन्त्रनागि अशक्तनु, आदुदरिन्द आत्मसमर्पणॆ माडुवदू, रक्षिसबे कम्ब प्रार्थनॆयू, अन्तह महोन्नत पदवियल्लिरुववन विश्वासवन्नु सम्पादिसोणवू इवॆल्ला ई आशक्तनिगॆ साध्यवे ? ऎन्दिगू साध्य वल्लवादुदरिन्द सर्वशेषियु ऎन्दिगू इवुगळन्नु निरीक्षिसनु, ऎम्ब दागि पूर्वपक्षवु. इदन्नु “इवगळॊ निलक्कुडि” ऎम्ब वाक्य मूलक निरसन माडुत्तारॆ. ई इवगळ्ळि - इन्तह पूर्व पक्षिगळन्नु, विलक्कुन्नडि निरा करिसि समाधानवन्नु हेळुव रीतियन्नु, शूल्लुगिरोम् - हेळु तेवॆ, एनॆन्दरॆ ऎन्दु अध्याहार माडिकॊळ्ळतक्कद्दु. तॆळिनिक्कु मडि तिळिसुव रीति ऎम्बदागि पाठान्तरवु, परमर्षिगळु - श्रेष्ठ राद ऋषिगळु यारॆन्दरॆ पराशर व्यास वाल्मीकि महर्षिगळू, श्री भाष्य कारादिगळुम् - श्री यतिवर्यरे मॊदलादवरुगळू आदि शब्ददिन्द अवर शिष्य परम्परॆगॆ सेरिदवरू सह, विश्वास पूर्वक 1 O________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २०६१ ट ॆर् आ नष्टित्तु, इदुक्कु शास्त्रज्ञ मूद लिप्पित्तु कॊण्डु, उपदेश परम्परॆयुं नडत्ति पोरुगैयाले शेषि तादि सम्बन्ध नित्य मेयागिलु करर्वागळान जीवगळ विषुयल्, ईश्वरनूरु साध्यॆपाय विशेष मुन्निट्ट इम रक्षिर्या ऎन्नु शास्त्र निष्क परिग्रहिक्कवेणुव. 1 मविश्वासदिन्द युक्तवाद, प्रार्थनात्मनिक्षेपादिग - गो प्रवरणदिन्द सेरिद आत्मनिक्षेप रूप भरन्यासादिगळन्नु, ताज् कुम् - त वू, अनुषित्तु - अनुष्ठानमाडि, इदुक्कु - ई भर तः न्यास माडिदुदक्कॆ, शास्त्रज्ञ लै-शास्त्रगळन्नु, मूदलिप्पित्तुकॊण्डु प्रमाणवन्नागि तोरिसि, उपदेशहरम्परॆयुम् - तावु तम्म शिष्यरिगू ई शिष्यरू, तम्म शिष्यरिगू, हीगॆ क्रमक्रमवागि उपदेश वन्नु, नड पोरुगैयाले - माडिहोगिरुवुदरिन्द, शेषित्ववे वॆदलाद सम्बन्धवु ऎम्बल्लिरुव आदिपददिन्द, पिता पुत्र सम्बन्धवे मॊदलादवु हेळल्पट्टितु, नित्यमेयागिलु नित्यवादरू कूड, कर्नागळान - कर्मबन्धक्कॆ सिलुकिद जीवात्मर विषयदल्लि, ई शैर्र – सत्येश्वरनु, ऒरु साध्यॆपाय विशेष ऒन्दु साध्यॆ साय विशेषवन्नु, मुन्निट्टिल्लदु - पुरस्करिसि अल्लदॆ, र र्या - रक्षिसुवुदिल्लवु ऎन्नु - ऎम्बदागि, शास्त्र निष्क कु - शास्त्र दल्लि हेळिरुव हागॆ आचारवुळ्ळवरु, परिग्रहिक्कवेणु - अङ्गी करिसतक्कद्दु. ई व्याज रूप भरन्यास मूलकवागिये श्रियः पतियु रक्षि वने एना अन्यथा इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. ई अभिप्रायवन्नु हिन्दॆयू अधिकारि विभागाधिकारदल्लि “ प्रपन्नाद षां नदिशतिमु कुन्दो निज पदं” ऎम्ब श्लोकवलक स्थापिसिरुत्तारॆ. ८४८ नॆय प्रति नोडि. हिगॆ हेळलु तमगॆ साधनवेनु ? ऎन्दरॆ तुम्बा जननिगळिद महर्षिगळु महाविश्वासपूर्वकवाद आत्मनिक्षेपवु आवश्यकवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. श्री पराशररु “तावदास्तथावाञ्छा” ऎम्ब ककदल्लि करणागतिय आवश्य कतॆयन्नु उपपादिसिरुत्तारॆ. ८४०नॆय वुट नन्नु सम्बं३. श्री व्यासमहर्षिय “सद्वेष)________________
२०२ श्रीमद्रदस्यत्रयसारे शास्त्र विट्बाल्, इस्सम्बन्ध शूल्लुगैक्कु ईश्वर मेव लोकानां पितामाता च माधवः । गच्छमेनं शर इं शरण्यं पुरुषर्षभा8” (भार. आर. १९२. ५६) ऎन्दु हेळिरु त्तारॆ. इदु मारण्डेयरु युधिष्ठिरादिगळन्नु कुरित परम हितोप देशवु. श्री कृष्णनॆ पुरुषोत्तमनादुदरिन्द आतनल्लि शरणागति यन्ननुष्टिसिरि ऎन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. हागॆये श्री वाल्मीकि रामायणदल्लि “विदितस्सहिधरज्ञश्य रणागतवत्सलः । तेन मै श्री भवतु ते यडि जीवितु मिक्ससि : प्रसादयस्वत्वं चैनं शरणागत वत्सलम् । मां चाप्रभूत्वा निरात यितु मरसि” इदरर्थक्कॆ नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि *तमेव शरणङ्गप्प” “राघवं शरणङ्गतः” इत्यादि प्रमाण * गळनेक इवॆ श्रुति, स्मृति, प्रमाणगळुण्टॆन्दु हिन्दॆये अवुगळु उदाहरिसल्पट्टिवॆ. “तमेवं विद्या नमृत इहभवति", ऎन्दु भक्ति मार्गवु उपायवागि विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. “भक्ता परमया वापि प्रपावा महामते । प्राहं नान्यथा प्रास्को ममय्य लिप्पुभिः” ऎम्ब प्रमाणदल्लि भक्ति प्रपत्तियागलि साध्यॆपायवागुत्तॆन्दू, इवॆरडरल्लि यावुदादरू ऒन्दर अनुष्ठा नदिन्द नन्न कैङ्कय्याभिलाषॆयुळ्ळवरिन्द ऎन्दरॆ मोक्षारिगळिन्द प्रा एने विना अन्यथा इल्लवॆन्दु भगवन्तने हेळिरुत्तानॆ. हीगॆ शास्त्रबल मात्रवे अल्लदॆ, नम्म पूरा चाररुगळु तावु अनुष्ठिसि, तम्म शिष्य रिगू उपदेशिसि अवरू अनुष्टिसुव हागॆ माडिरुत्तारॆ. अन्तवरल्लि अग्रगण्यरागि नम्म दर्शनस्थापकराद श्री भाष्यकाररु तावू अनु * सि, तम्म शिष्यरू कूड अनुष्टिसुव हागॆ माडिरुत्तारॆ. हीगॆ ऎरडु बलवू इरुवदरिन्द ई पूरै पक्षवु ऎन्दिगू निल्ललारदु. सत्येश्वरनु निरुपाधिकशीषियागियू, ईतनु शेषनागियू, हीगॆ ई सम्बन्धवु नित्यवागिद्दरू, साद्योपायवन्न नुष्ठिसिद हॊरतु, आतनु सिद्योपायवागि निन्तु रक्षिसनु ऎन्दु स्थापिसिरुत्तारॆ. शास्त्रवु बेकिल्लवॆन्दु ई शेषिशेष सम्बन्ध मूलक युक्तिवादवन्नु तन्दिरु________________
(mat) e सिद्योपाय शोधनाधिकार नैयुव किडैयादु. इल्लवु, एकॆं स्थापिसबहुद, विट्बाल् - तॆवॆ ऎन्दरॆ, ई सम्बन्धवू शास्त्रमूलकवादुदरिन्द, शास्त्र बेड वॆम्बवनिगॆ ई सम्बन्धवू इल्लवु, आतनिगॆ सत्येश्वरनू दरॆ शास्त्रमूलकवागियल्लवे सरेश्वरनुण्टु ऎन्दु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. शास्त्रक्कॆ शास्त्रवु बेडवॆन्दु कै बिट्टरॆ, इस्सम्बन्धं शोल्लुगैक्कु - ई कॆ षिष सम्बन्धवन्नु हेळुवुदक्कॆ, ईश्वरनैयुं किडैयाद- ईश्वरसिद्धिय उण्टागुवुदिल्लवु. अथवा अन्तवनिगॆ ईश्वरने इल्लवु. * यतो वा इमानि भूतानि” (तै. भ. १) इत्यादि श्रुतिवाक्यवे जगत्कारणनाद सश्वरनिद्दानॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवादुदरिन्द, शास्त्र योनितात् (१. १, ३) ऎम्ब व्याससूत्रदल्लि शास्त्रदिन्दले पर ब्रह्मनन्नु तिळियबहुदे विना अन्यथा आगुवुदिल्लवॆन्दु स्था स्थापितवा गिरुवुदरिन्द, यावाग शास्त्रवन्नु कैबिट्टिद्दायितो आग सश्वेश्वरने इल्लवॆन्दायितु. हागाद नन्तर शेषिशेष भाव ताने ऎल्लियदु ? निम्म वादक्कॆ तळहदिये इल्लवायितॆम्ब भाववु. हीगॆ व्याजसापेक्षितनागिये सत्वशेषियाद सश्वेश्वरनु ई पर तन्त्रनाद चेतननन्नु रक्षिसुवनॆम्बुदु (१) शास्त्र सम्मतवादुदु (२) पूरा चाल्यानुष्ठानक्कॆ सम्मतवादुदु ऎन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ पूर्व पक्षियु इन्द. आक्षेपवन्नु हेळुत्तानॆ. श्री देशिकरवरे प्रधान प्रति शन्ता धकारदल्लि हेळिरुवुदेनॆन्दरॆ :-(३०८-९नॆय पुटगळन्नु नोडि) “चेतनरुडैय रक्षणत्तिल्, ईश्वर्र प्राप्त नुमाय् शक्तनुवाय्, तदधीन प्रवृत्तिय यॊळिय चेतनर् अप्रा इरुमाय् अशक्तरुमा, इरुकु निबन्धन– श्वर नुडैय निरुपाधिक शेषित्व मुम्, निरुपाधिक नियन्तृत्व मुम्, इवरु डैय निरुपाधिक शेषमुं निरुपाधिक नियामुम्” ऎन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. चेतनरु सश्वरनिगॆ केषभूतरागि तदधीन प्रवृत्तियुळ्ळवरादुदरिन्द पूर्ण अशक्तरु ऎ द अल्लि हेळिरुत्तारॆ. ईग साद्योपायानुष्ठानदिन्द तन्नन्नु ?________________
1004 २०६४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे स्टोक्ति विरोधम् पू पक्षि दर यति, तत्परिहार, ईश्वर्र रक्षिक्क प्राप्तनॆ रक्षित्तु कॊळ्ळ प्राप्त न न रक्षक भावत्तु क्कु लोकदृष्ट औचित्यवं शून्न पडियुत्त आन पिन्नु सम्बन्धव डियाग नुम, शेषभूतनान विर्व तन्न व, मुन्नु तॊन्नतवु, रक्ष तुक्कु लोक दृष्ट प्रक्रियॆयाले नै ; इव्वळवे रक्कु निरपेक्ष कारण मॆपडियन्नु, अप्पडि तानु रक्षिसिकॊळ्ळलु शक्तनॆन्दु हेळिदन्तागि परस्पर विरुद्धवाक्यवाग लिल्लवे ऎन्दु आक्षेपिसुत्तानॆ. इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुवुदू अल्लदॆ, हीगॆ साधॆ पायानुष्ठान बेडवॆन्दरॆ उण्टागुव बाधक गळन्नु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ तम्म उक्तिगेने निरोधवॆम्ब पूर हक्षिया क्षेपवन्नु परिहरिसि अन्यथा उण्टागुव बाधकगळन्नू तोरिसुत्तारॆ. आन पिन्सु - हीगाद मेलॆ ऎन्दरॆ उपायानुष्ठानवु आवश्यक वॆन्दाद नन्तर, सम्बन्ध मडियाग - सत्येश्वरनु शेषियागि नावु शेषरागिरुवदर मूलक, ई शैर्र रक्षिक प्राप्तननु - ईश्वरने रक्षिसलु शक्तनॆन्दू शेषभूतनाद इवन - ई चेतननु, रक्षित्तु कॊळ्ळ प्राप्त न नॆन्नुम् - रक्षिसिकॊळ्ळलु शक्तनल्लवॆन्दू, मुन्नु मॊदल, प्रधान प्रतितन्त्राधिकारदल्लि, तॊन्नद वुम्-हेळिदुदादरॆ, रक्ष, रक्षक भावत्तु क्कु - सश्वरनु लक्षकनु नावु रक्षिसल्पडलु अर्हरु ऎम्ब अभिप्रायक्कॆ ऎन्दरॆ आतने निरुपाधिक शेषियागि रक्षॆ सलु शक्तनु, नावु आतनिगॆ निरुपाधिक शेषरागि नावागिये रक्षिसिकॊळ्ळ लशक्तराद प्रयुक्त आतनिन्द रक्षिसल्पडलु योग्यरु ऎम्बभिप्रायक्कॆ, लोकदृष्ट प्रक्रियॆयालॆ - नावु लोकदल्लि स्वामिभत्यरिगिरुव न्याय मूलक, औचित्यं शून्न पडियुत्त नै प्राशस्त्रवन्नु हेळुवुदक्कागि मात्रवे ; हागल्लदॆ, इव्वळवे ई शेषिशेष सम्बन्ध मात्रवे, रक्षॆक्कु - रक्षणॆगॆ, निरपेक्ष कारणमन पडियन्नु - इन्नु यावुदर अपेक्षॆयिल्लदॆ कारणवॆन्दु हेळिद हागल्लवु. प्रधान________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०६५ कॊळ्ळिल् सल्वरुं नित्यमुक्तराग प्रसङ्गिक्कुम्, स्वातन्त्र ले नियमं शॆल्लिल्, मुन् तॊन्न पडिय वैषम नैर्स्पण्य प्रसकम्. प्रति तन्त्राधिकारदल्लि हेळिदुदेनो उण्टु. ई श्रेषि शेष सम्बन्ध मूलक रक्षिसलु सश्वरने शक्तनु, तानॆ रक्षिसिकॊळ्ळलु जीवात्मनु आरनॆन्दॆनो हेळिदुदुण्टु. आदरॆ इष्टु मात्रवे साकु आतनु रक्षिसुवुदक्कू ईतनु रक्षिसल्पडुवुदक्कू ऎन्देनू अल्लि हेळलिल्लवु. लोकदल्लि, स्वामियादवनु रक्षिसलु शक्तनु, नृतनु ताने अशक्त नागि स्वामियिन्द रक्षिसल्पडतक्कवनु इष्ट मात्र हेळिदुदरिन्द सवियादवनु तनगॆ रक्षिसुव शक्तियिद्द मात्रक्केनॆ, नृत्यनिगॆ ताने रक्षिसिकॊळ्ळ; आशक्ततॆयिद्द मात्रक्केनॆ. नृत्यनु रक्षिसल्पडुवने ? भत्यन किञ्चित्तार निल्लदॆ ने रक्षिसिबिडुवने ? हागॆये ई सन्दर्भ दल्ल ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. आदरॆ ई सम्बन्ध मात्रवे रक्षणॆगॆ निरपेक्षवाद कारणवॆन्दरॆ अदरिन्दण्टागुव बाधकवन्नु तिळिसुत्तारॆ. अप्पडिकॊळ्ळि - हागॆ अभिप्रायपट्टरॆ, ऎन्द ई सम्बन्ध मात्रवॆ. इन्नु यावुदर अपे क्षय इल्लदॆ नॆ अरणवॆ दल्लि प्राय पट्ट ॆ, सर्वर, नित्यमुक्तराग प्रस* कुम् - अनादि कालदिन्दलू सदा मुक्तरागिये इरबे हागागलेनू कारणविल्लवु, एकॆन्दरॆ सत्येश्वरनु स कत्रनु आद दरिन्द आतनु योग्यतॆयन्नरितु यारन्नु रक्षिस बॆङ्कि अवरन्नु मात्र रक्षिसुवने विना ऎल्लरन्नू रक्षिसवुदिल्लवु ऎ द. हेळिद दादरॆ आगलू बाधक तप्पिद्दल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ :- सश्वरनु स्वतन्त्रनादुदरिन्द, नियम म कॆ इल्लि - योग- रन्नु रक्षिसुवुद इतरन्नु रक्षिसदिरुवुदु हिगॆ निनवन्नु कॆळिददारॆ, मुन्, सॊन्न पडिये - हिन्दॆ केळिद हागॆ, वैषनु, नैर्तृण्यगळु सनिगॆ, प्रसक कैगादवु… तनु स्वतन्त्र नाददरिन्द तनगॆ अभिवतनादाग यारन्नु रक्षिसबेकॊ अवरन्नु मात्र रक्षिसुवनु, मिक्कवरन्नु________________
రణ్య & the ga rin 7 श्रीमद्रदस्यत्रयसारे युक्ति मात्र ताल् इवरल् शॆल्लुवारु सम्बन्धज्ञान मे अपेक्षितं रक्षा पे क्षादिगळ वेण्णा, वॆन्नल्लवो ण्णादु; अचिव्यङ्गळु, पशुमृ गमक दिगळु, स्तनन्धयरु म्, रक्षापेक्षारहितङ्गळा नालॆ सम्बन्धज्ञानरहितण्ण मायिरुक्क, आवत्तॆ रक्षिक्कक्काणा निन्नॊमिरॆ, अप्पडि कण्डो इल्लवु, आदुदरिन्द सर्वमुक्ति प्रसङ्ग रूप दोषवनापिसलु मार्गविल्लवॆन्दरॆ आग वैषम्य नैर्धृण्यरूप दोषगळु तप्पिद्दल्ल वॆम्ब भाववु. आदरॆ ई शेषि शेष सम्बन्ध ज्ञानवे आवश्यकवॆन्दु पूर्वपक्ष तन्दिरुववरन्नु विकल्पिसि आचार्यरवरु केळुत्तारॆ. हीगॆ आवश्यक ऎन्दु हेळुत्तीरल्ला इदेनु (१) युक्ति बलदिन्दलो (२) शास्त्रबल दिन्दलॆ ऎन्दु प्रश्निसि, प्रथम कल्पवु शास्त्रवन्नु तिक्रमिसिदुदु, आदुदरिन्द सरियल्लवादरू, आगलू दोषवु तप्पिद्दल्लवॆन्दु हेळु तारॆ. हेगॆन्दरॆ :-युक्ति मात्रत्ताळ् - केवल युक्ति बलदिं दले, इल्लि मात्रत्ता ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द शास्त्रबलवन्नु निरा करिसि ऎम्बभिप्रायवु, इरळ् तॊल्लु वारु - ई अभिप्राय गळन्नु हेळुववरिगॆ, सम्बन्धज्ञानवे आवश्यक प्रपदनवु अनावश्य कवु ऎम्बदागि अभिप्रायपडुववरिगॆ, सम्बन्ध ज्ञानमे अपेक्षि तम् - शेषि शेष सम्बन्ध ज्ञानवे आवश्यकवु, रक्षा पेक्षादिगळ गोप्त्ववरणवे मॊदलाद सपरिकर प्रपत्तियु, वेणुवॆनु - बेडवॆम्बदागि, शोल्लवॊण्णादु - नीवु हेळलागुवुदिल्लवु. एकॆं दरॆ मुन्दॆ कारणवन्नु तिळिसुत्तारॆ : - अचिद्दन्यगळू, पश), मृग, पक्षदिगळू, बालरू सह, रक्षा पक्ष रहित ळानालॆ - ऎल्ला ज्ञानशून्यतॆयळ्ळवाद प्रयुक्त रक्षापॆक्षॆ मॊदलादवुगळु अवुगळिगॆ हेगॆ इल्लवॊ, हागॆये, सम्बन्धज्ञान रहितळु मा यिरुक्क , शेषभूतरॆम्ब ज्ञानविल्लदवरागिद्दरू, अवत्तॆ रक्षिस काणानि न्नॊमिरॆ - अवुगळन्नू कूड सत्येश्वरनु रक्षिसिरुवुदन्नु कण्डिरुववष्टे. हीगॆ ई अचित्तु पशु मृग पक्षादिगळू बालरू เอ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०६७ मागिलुव शास्त्र बलत्ताले इष्टु सम्बन्धनम् अपेक्षित मॆन्निल्, ८ स्वं तॊन्न कट्टळ्ळियिलॆ ज्ञान विशेषं स्वीकरिक ర వీదన జ్ఞ్యాన सह सर्वज्ञानशून्यवागिरुवुवु रक्षिसल्पट्टिरुवुदरिन्द, आगमो ज्ञानवेनु, एवेकोतज्ञानवेनु इवुगळुळ्ळ नावु अचित्तु पशु मृग पक्षादिगळ हागॆये इरबहुदु, आग सम्बन्धज्ञान ताने एकॆ ऎम्बदागि आङ्कणॆ यु हागल्लवु, नमगॆ शास्त्रज्ञानवू आवश्यकवु तन्मूलक सम्बन्धज्ञानवू आवश्यकवु ऎन्दु ऎरडनॆय विकल्पवन्नु अवलम्बिसिरुवॆवु ऎन्दरॆ आगलू आक्षेपणॆयु तप्पिद्दल्लवॆन्दु तिळिसु तारॆ :- अन्नडि कणॆवागिलु - हागॆ अचिद्द व्यगळन्नू पशु मृग पक्षादिगळन्नू याव विधवाद ज्ञानविल्लदिद्दरू रक्षिस ल्पट्टिद्दन्नु नावु कण्डिद्दरू, शास्त्रबलदिन्द, इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि, ऎन्दरॆ रक्षिसुव सन्दर्भदल्लि, सम्बन्धज्ञानन - शेषि शेषसम्बं धद ज्ञानव, अपेक्षितवॆन्निल् - आवश्यकवॆन्दु हेळिदरॆ, इदक्कॆ प्रमाण उण्टो ऎन्दरॆ :- सजीव नेायदिते स्वसा यां हायदि ! अत्मदास्यं हरें स्व भावञ्च सदा स्मर” ऎन्दि,इदॆ. आजीवनदल्लि इच्छॆयिद्दरॆ, तन्न सत्तॆयन्नु कापाडिकॊळ्ळबेकॆम्ब आशॆयिद्दरॆ, तन्न दासभाववन्नू, हरिय स्वामित्व वन्नू, आतन कल्याणगणगळन्नू यावागलू स्मरिसतक्कद्दु ऎम्ब शास्त्र पयिरुत्तदॆ. शास्त्रं तॊन्न कट्टळॆयिले - शास्त्रवु हेळिद विध्युक्तिगळ प्रकार, ज्ञान विशेषन - ई प्रसद रूप ज्ञान विशेषवन्नु, स्वीकरिक्क वेणु . अङ्गीकरिसतक्कद्दु, शास्त्रमूलक कॆ’ प्रज्ञा नवु आवश्यकवादरॆ, ई प्रपत्निय शास्त्र विध्युक्तियागि ऒन्दु ज्ञान, शेषनादरॆ, इदु मात्र ए आवश्यवल्लवु ? शास्त्र दल्लि ऒन्दु ज्ञान मात्र आवश्यकव इन्नॊन्द अनानुकवॆन्दु हेळ ऒ हुदो ? ऎम्ब तात्पर्यवु. प्रपदनवू ऒन्दु ज्ञान विशेषवॆम्बु दक्कॆ हिन्दॆ ८६नॆय, पुट नोडि. “ओ मित्यात्मानं यञ्जीत” इत्यादि वाक्यगळन्नू आङ्गीकरिसि भगन्यासवन्न नु सतक्कद्दु अवश्यक वॆन्दे हेळबेकागुत्तदॆ ऎम्बुदु मुख्याभिप्रायव________________
SOLS श्रीमद्रहस्यत्रय सारे S वेणु तन्नॆ ईश्वर्र रक्षि कणोदु सम्बन्धडॆ कूड विलक्कामैये वेणुव दॆल्, अदुवु अनुषप नम् ; सुषुप्ता द्यवस्थॆगळिले ऎल्लारु म् मोक्ष कॊडु * प्रसकैयालॆ. र्ता विलक्कुन्नु योग्यतॆयुळ्ळ अव शेषशेषि ज्ञानव शामखेन आवश्यकवादरॆ, बरन्या स रूप ज्ञानविशेषवू विधिसल्पट्टिद्दरू हीगॆ अनावश्यकवॆन्दु सिद्धान्ति कॆ ददक्कॆ पूर्वपक्षियु ई आक्षेपवन्नु तप्पिसिकॊळ्ळु वुदक्कॆ हेळुवुदे नॆन्दरॆ, बरी शेष सम्बन्धवे इल्लि रक्षणॆगॆ कारणवॆन्दु नावु हेळुवुदिल्लव, इद रॊन्दिगॆ सश्वरनु रक्षणॆगॆ आयोग्यनॆ दु निर करणॆ माडदे इरुवर् सह आवर कवॆन्दु हेळ वॆ. आग सर्व मक्ति प्रसङ्गक्कू अवकाशविल्लव; हीगॆ पूर्वर तन्दरॆ अदॊ कूड असङ्गतवादवे, एकॆन्दरॆ आगलू सर्वम, प्रसङ्गवु तप्पि दल्लवॆन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ– तन्नॆ, ईश्वर रक्षिसु होदु - तन्न न्नु सनु रक्षिसुवाग, सम्बन्धडॆ कूड - ई शेष शेषि सम्बन्ध ज्ञानदॊदिगॆ, निलक्षामॆये - स श्वरनु नम्मन्नु तिरस्करिसदॆ इरोणवॆ वेणु दॆल् बे कादर, ऎन्दरॆ, आदुवु - आ अभिप्राय वू, अनुप प म - युक्तवादुदल्लवु. असङ्गतवॆम्ब व कारण वेने ५ र हेळ, तारॆ :- सुष. प द्य वगले - सुषुप्ति, मॊदलाद अनगळल्लि इल्लि आदि शब्ददिन्द दॆ हावसान कालदल्लि उण्टागुव परमात्म सम्पत्ति रूप वस्थॆयु हेळल्पट्टितु, ऎल्लार् कम् - ऎल्लरिगू, मोक्ष कॊडुक प्रसक्कॆयाले . सश्वरनु मोक्ष कॊडबेकगि बरुवुदरिन्द - न- पसन्नव एकॆन्दरॆ समति,यल्लि निराकरण विल्लदॆ परमात्म सम्पत्तिय इदॆ मत्तु शेष शेषि सम्बन्धवू इदॆ ; आददरिन्द सत्वमुक्ति प्रसङ्ग उण्टागुत्तदॆ ऎम्ब दोषवु तप्पिद इव. पूर्व पक्षियु तन्न भिप्रायक्कॆ इन्नॊन्दु निध निर्वाहवन्नु तरुत्तानॆ हेगॆन्दरॆ :- कर्मपरिपाकदिन्दलो अथवा स्व व यल्लदॆ जागरावस्थॆयल्ले हेगो अन्तू निवारणॆयन्नु हॊन्दलु________________
सि दॊपाय शोधनाधिकार Special word 2 Sof. DOLF सै यल्ले विलकादॊळियवे अपेक्षित मॆन्नवु मोक्षादु, ऎल क्यागैक्कु योग्यतॆयिल्लाद अचित्सॆयु निलक्किर पशादि गळ्ळॆ ; म्म् पु त्रादिगळ्ळियुव रक्षक्कॆ कयाल्. योग्य वाद अवस्थॆयवर तानॆन्दु भाविसोण ; अन्तवनन्नु कूड निराकरणॆ माडु इरुवुदे ईग नमगॆ अपेक्षितवॆन्दु हेळुवॆवु ई अभिप्रायवू सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ :- एकॆन्दरॆ, ऎलक्कुगैक्कु योग्यतॆयिल्लाद - निराकरणॆ माडुवुदक्कॆ योग्यतॆये इल्लदॆ अचित्र, निराकरणॆ माडलु योग्यतॆयुळ्ळ पकवॆ मॊदलावुगळनॆ, ज्ञानशून्यराद पुत्रादिगळन्नू, रक्षि कणॆ याले सश्वरनु रक्षिसिरुवुदन्नु कण्डिरोणदरिन्द निराकरणॆ माडिबिडुव दॆशॆयन्नु हण्डिद्दरू निराकरण माडदॆ स शनिन्तानॆ ; इदे बेकादुदॆन्दु पूरैपक्षियु हेळिदनु, अन्तह बॆळॆयदे इरुव अचित्तुगळ, अन्तह बॆरॆयिरुववू सह रक्षणॆयन्नु हॊन्दुत्तिरुवदरिन्द आ अभिप्रायवु सरियादुदल्लवॆन्दु हेळिदरु,
पूर्व पक्षिय पुनः हेळुत्तनॆ :-आगलि कॆलवु महर्षिगळु नन्नभिप्रायवन्नु अनुमोदिसि हेळिरुत्तारल्ला, “येनाथवं तोहि” ऎम्ब भारत वनपर्वद वचनवु. ई चेतनन व्यापारवु साधनाद सश्वरनन्नु नम्बिरुववरिगॆ बेकागिल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला आलक्कॆ नरवु ऎम्ब पूर्वपक्षिय प्रश्नॆगॆ आ श्लोकदभिप्रायवु पुर ष प्रयत्न वे नू बॆड ऎम्बुदवु, अदर सरियादभिप्रायवेनॆं बं रन्नु पदेशिसुत्तारॆ :-यॆ - याव पुण्यशालिगळ, लोके – ई लोकदल्लि, नाथ वनः - शराद स्वामिगळन्नु हॊन्दिरुववरो, ते - आ सरु, आत्मकराणि - तम्म कॆलसगळन्नु, न समार भन्ते - परम्भिस वदिल्लवु. एकॆन्दरॆ हेळु त्तारॆ : - तेषां - अन्तवरु गळिगॆ, कापु - कार्यगळल्लि, नाथाः - स्वामिगळु, भवहि करादरॆ, आग नु, निर्वाह माडुवरागुवरु, हेगॆन्दरॆ :-हे राम - ओ -३०० मने कॆळु ऎन्दु सत्यकिय ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु हेळुत्तारॆ, ययाते - ययातिगॆ, शैब्यादयः - शैब्यने मॊद -________________
9020 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आनपिन्नु (१) “ये नाथ वन्तोहि भवन्ति, लोके ते नात्म काणि समारभन्ते । तेषां हि काषु भवन्ति ना था शैख्यादयो राम यथा ययातेः ॥ ५ लाद नाल्कु जन दौहित्ररु हेगॆ नाथरागि आ ययातिगॆ बेकाद स्वर्गप्राप्तियन्नुण्टुमाडिकॊट्टरो हागॆ ऎम्ब भाववु. इल्लि ययातियु एनन्नू माडदॆ आतन नाथर रूपदल्लिरुव नाल्कु जन दौहित्ररुगळिन्द हेगॆ स्वर्गरूप पुरुषार्थवन्नु हॊन्दिदनो हागॆ ये नावू सह नाथनाद श्रीयः पतियिन्दले नम्म प्रयत्नद अपेक्षॆ यिल्लवॆने हॊन्दुवॆवॆम्ब पूर्वपक्षिय अभिप्रायवु. प्रकरणवे नॆन्दरॆ प्रभासक्षेत्रक्कॆ, युधिष्ठिरादिगळु वनवासदल्लिरुवाग, तॆरळि अल्लि बलराम कृष्ण सात्यकि मॊदलादवरन्नु कण्ड कालदल्लि बलरामरु श्रीकृष्णनन्नु कुरितु अधर्मियाद दुय्योधननिगॆ सर्व श्रेय न्नू, तुम्बा धर्मिष्टराद पाण्डवरिगॆ “हृतस्वराज्यायतनार्थभारा” अपहरिसल्पट्ट राज्य, मनॆ धनवुळ्ळवरागि, हॆण्डतिगॆ सभॆयल्लि विशेषाव मानवुळ्ळवरागि, हीगॆ नानाविध केशवन्नु हॊन्दिरुवुदु सरियागि काणुवुदिल्लवे ऎन्दु परिताप पडुत्तिद्दाग, सात्यकियु बलरामरन्नु कुरितु हेळुव सन्दर्भवु. अभिप्रायवेनॆन्दरॆ, ईग नोडिदरॆ केशानुभवविरुव हागॆ तोरिदरू, श्री कृष्णनन्ने नाथनागि उळ्ळव रादुदरिन्द युधिष्ठिरादिगळिगॆ एनू कॊरतॆयिल्लवु, सर्व श्रेयस्सन्नू नाथनाद श्री कृष्णनु उण्टुमाडतक्कवनु, इदरल्लि सन्देहवेनू इल्लवॆन्दु हेळुवुदक्कागि सामान्यरूपदल्लि नाथरन्नु हॊन्दिरु ववरु तावे कार्यदल्लि स्वतः प्रवर्तिसुवुदिल्लवु. नाथ न्नु पुरस्क रिसुवुदरिन्द अवरे साधिसिकॊडुवरु ऎम्बभिप्रायवु. नत्मकराणि समारभन्ते-तम्म कॆलसगळन्नु तावे आरम्भिसुवुदिल्लवु काषु- अवर कार्यगळल्लि, भवन्तिहि नाथाः - नाथरादवरु साधकरागुवरु ऎम्ब भाववु. अवरुगळु एनन्नू माडदॆ सुम्मनॆये इद्दु बिडु वरु, नाथरे ऎल्लवन्नू माडुवरु ऎम्बर्थवल्लवु. तेष’ ०हि का सु भवन्ति ऎम्बल्लि कत्येषु यार कॆलसगळु ऎम्बुदरल्लि निस्सन्देह________________
(9-) सिद्दॆ पाय शोधना 3:35 बॆळकु, रोगिगॆ आगवु पुटटनागिरुवाग स नॆ गुणवन्नु वायु नवनदरॆ ई तनु सर्व प्रयत्नव माडि सरियाद चिकित्सॆ ११ न्नु निमित्त मात्रक्कॆ माडिये कु. इल्लदिद्दरॆ सश्वरनु स 1 ने कनागुवुदिल्लवु श्रीकृष्णन एनू माडदॆ सुम्मनॆ सारथिया गिरुव 5 गू सर्वप्रयत्नवन्नु वैद्यदल्लि अर्जुननु नटिसुव हागू लोकदल्लि हीगॆये माडतक्कद्दॆ द, हागॆ माडिदरॆ अर्जुननिगॆ जय न.1 हागॆ ऎल्लरिगू जयवुण्ट, आट सागिद : इल्लवु ऎम्ब भावव, आदरॆ इदरल्लि जि, नविष नु मात्र हेगॆ ऎ-दु अर्जुननु ऎष्टु प्र- 5 माडिदरू अदु अत्यल्पवु ई ज नल्लि सर्व प्राधान्यवू श्री कृष्णनदॆ’ ऎन्दु ज्ञानियु ३३ मतद, अदन्नॆ श्रीकृष्ण * तिळि भगिर्नारवरु आर्टुननिगॆ “ निमित्त मात्र भवसव्यसार्चि” निमित्त व प्रश्नॆ नीनु निन्तु युद्ध माडु ; सिक्किद्दॆल्लवन्नू नाने नोडि * न्नु क्लीनॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. आनन्दरिन्द साध्यरन्नु नम्बिदवरु स प्रेरितरागि कॆलसगळन्नु माडुवरॆ? ए स्वतन्त्रिसि माडुवदिल्ल वॆ. इदु तार्य वे विना, अवर मन माडदॆ तटस्थरागिरुवरु ऎ. द अर्थव्यवॆ. ई अभिप्रायवे “का शास्त्रारवात् ” “सत्तु तम्म ” * कृत प्रयत नेक्षस्तु विहित प्रतिषिद्दा वैयादिभ्यः” ऎम्बि मर अत्रगळिन्द उसपादितवागिरु तलॆ. मॊदलनॆय सूत्रदिन्द पुसनिगॆ कर्तृत्ववू, ऎरडनॆ ब सदिन्द अदु सश्वर सङ्कर नीति, हागादरॆ, अन्तह ई ”वु हेगॆ काय९कारियडि-7: ? अवरिन्द आतनॆ, ऎल्लवन्नू सिसिबि ऎन्दरॆ, मूरनॆय प्रदिन्द ई स्वरष सवियिद न कल्पट्ट प्रयत्नवन्न पक्षिन पदा साल् पायवन्नु ऎदॆ दिनॆदवु. आग ओ नं य ं जीश” इत्यादि विधिवाक्यक्कॆ प्रयत्न ऎल्लवु (३०-३ नॆय पुट गळन्नु नोडि)________________
6706 श्रीमद्रदस्यत्रयसारे 3 ఎంబ अष्टु भारत श्लोकगळल्लि ई “ये नाथवन्तोहि” ऎम्ब श्लोकवन्नु आरिसि अदक्कॆ सरियादभिप्रायवन्नु हेळिरुवुदरिन्द बहुशः साध्यॆपायद अवश्यकतॆयन्नु निराकरिसुववरु ई श्लोक वन्नु तमगॆ साधकवाद प्रमाणवागि तन्दिरबहुदु. अवरभि प्रा यक्कॆ, सरियागि नोडिदरॆ बाधकवे विना, साधकवल्लवु. ई श्लोकतात्पर्यवेनॆन्दु चन्नागि प्रदर्शिसुवुदक्कागि तुम्बा वाद वन्नु निराकरिसि “नाथवन्तः” ऎम्ब शब्दवुत्पत्तियन्नु अवगाहनॆगॆ तन्दरॆ तम्म अभिप्रायवु व्यक्तपडुत्तदॆन्दु मुन्दिन वाक्य शेषदिन्द तिळिसुत्तारॆ. * शैब्यादयोराम यथा ययातेः” दृष्टान्तदल्लि तोरिबरुव पूर्व कथॆयु एनॆन्दरॆ :-धर्मदेवतॆ दु वसिष्ठर वेषदिन्द विश्वामित्ररन्नु परीक्षिसुव सन्दर्भदल्लि गालवरु विश्वामित्ररिगॆ शशषॆ यन्नु माडिदुदरिन्द विश्वामित्ररु गालवरिगॆ ब्रह्मविद्या प्रदान माडिदरु. प्रत्युपकार रूपदल्लि तम्म गुरुवन्नु करितु गुरुदक्षिणॆ एनन्नु समर्पिसबेकॆन्दु गालवरु प्रार्थिसलु, एनू बेडवॆन्दु ऎष्टु हेळिदरू केळदॆ निर्बन्धपडिसिदुदरिन्द ऒन्दु किवि कप्पागियू शरीरवॆल्ला बॆळ्ळगू इरुव ऎण्टु नूरु कुदुरॆगळन्नु तन्दुकॊडॆन्दु विश्वामित्ररु तम्म शिष्यनिगॆ अज्ञापिसि दरु. गालवरु इन्तह विचित्र गुरुदक्षिणॆ यन्नु ऒदगिसुवुदु हेगॆन्दु चिन्ताक्रान्तरागिरुवाग, गरुडन स्नेह दॊरॆतु इब्बरू ययाति महाराजनल्लिगॆ होगि धनवन्नु प्रार्थिसलु, आग ययातिगॆ बॊक्कस दल्लि धनविल्लदुदरिन्द माभ ऎम्ब कन्निकॆयन्नु गालवरिगॆ समर्पिसि, ईकॆय मूलक निमगॆ ८०० अश्वगळु सिक्कुवुदरल्लि सन्देहविल्लवॆन्दु ययातियु हेळिदनु. आग गालवरु हरनॆम्ब राजनल्लिगॆ होगि ओ राजने ई लावण्ययुक्तळाद कन्निकॆयन्नु मदुवॆ माडिकॊ, निनगॆ ऒब्ब पुत्रन जनिसिद ऒडनॆये ई कन्यारत्नवन्नु ननगॆ हिन्ति रागि कॊडुवुदल्लदॆ, इदक्कागि नीनु निन्नल्लिरुव इन्नूरु कुदुरॆगळन्नु कॊडबेकॆन्दु प्रार्थिसलु, राजनु अदक्कॆ ऒप्पि, आ माधविय मूलक वस्तु मननॆम्ब पुत्रनन्नु पडॆदु माधवियन्नु पुनः गालव रिगॆ समर्पिसिबिट्टनु. आ माधवियु आकॆगिद्द वरबलदिन्द पुनः कन्यात्ववन्नु हॊन्दिदळु. हीगॆये गालवरु क्रमवागि माधवि________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१७३ यन्नु दिवोदासनिगॆ कॊट्टु प्रदर्तननॆम्ब पुत्रोत्पत्तियाद नन्तर, आकॆयन्नु पुनः उशीनरनॆम्ब राजनिगॆ कॊट्टु शिबि ऎम्ब पुत्रोत्पादनवाद नन्तर माधवियन्नु हिन्तिरुगि पडॆदरु. हीगॆ इवरिब्बरिन्दलू इन्नूरु इन्नूरु कुदुरॆगळन्नु कष्ट पट्टु सम्पा एसिदरु. इन्नु इन्नूरु कुदुरॆगळु ऎल्लू सिक्कदे इद्दुदरिन्द, ई आरु नूरु कुदुरॆगळन्नू ई माधवियन्नू परिग्रहिसि गुरु वणॆ सपूर्णवागि बन्द हागॆ भाविसबेकागि गालवरु विश्वामित्र रन्नु प्रार्थिसलु, आग अवरु सन्तुष्टरागि, तम्म शिष्यरं कुरितु मॊदले माधवियन्नु तन्दु समर्पिसिद्दरॆ याव तॊन्दरॆय निम ↑ रुत्तिरलिल्लवल्ला ऎन्दु हेळि, माधवियॊन्दिगॆ रमिसि अष्टकनॆम्ब पुत्रनन्नु पडॆदरु. अनन्तर माधवियन्नु गालवर वशक्कॆ कॊट्टु बिट्टुदरिन्द, गालवरु ययातिगॆ आकॆयन्नु समर्पिसिबिट्टरु. अनन्तर ययातियु आकॆगॆ स्वयंवर मूलक मदुवॆयन्नु माडलु यत्नि सलु, माधवियु ऒप्पदॆ वनक्कॆ तॆरळि बहुकाल तपस्सु माडुत्तिद्दळु. ययातियु अनेक यज्ञगळन्नु माडि कॆलवु कालद मेलॆ स्वर्गस्थ नादनु अल्लि बहुकालविद्द नन्तर सभॆयल्लि देवर्षादिगळिगॆ माद अवमानदिन्द स्थानभ्रष्टनागि भूमिगॆ बीळुवाग, तन्न नाल्वरु दौहित्रराद रा३-र- सरि यज्ञवन्नु माडि देवेन्द्रनन्नु सन्तोष पडिसुत्तिरुवाग अवर मध्यॆ बन्दु निल्ललु, आ नाल्कु जनवू ई तनु यारॆम्बुदन्नु तिळिदु तम्म पुण्यवन्नु आतनिगॆ समर्पिसलु ऒप्पिदरू ययातियु अङ्गीकरिसदिरुव समयदल्लि, माधविय अल्लिगॆ बर ८०गि, आकॆ यु तन्न मक्कळन्नू, तन्दॆयन्नू कण्डु हर्षितळागि, तन्न तन्दॆयु, आतन हितर पुण्यव लकवू तन्न तपः प्रभावदिन्दलू, * बॆळॆगॆ सरियागि अल्लिगॆ बन्द गालवरु तम्म तपस्सिन ऎण्टर ऒन्दु भागवन्नु कॊट्टु दरिन्दलू, स्वर्गारोहणवन्नु माडिदुदन्नु कण्डु ९ १ कॊं सयुक्तळादळु. इदीग पूर्व कथॆयु, ई कथॆयल्लि कूड 5 3 5 पॆ क्षयिल्लदॆ सश्वरन- उ ातिगॆ स्वर्गारोहणवन्नु दय *वु करुगळ कित्कारदिन्द, माधवि गार मत # रॊलदिन्दलू, स्वर्गप्राप्तियन्नु ययातिगॆ सर्वॆश्वरनुण्टु माडिदनॆम्बकवन्नु नावु ग्रहिसतक्कद्दु.________________
2024 श्री मद्रहस्यत्रयसारे वुत्पत्तियालुव, निर चॆल्लुगिर मत्तु प् आत्मनिक्षेपमु, व्यञ्जित ऎ५र कत्ति लु ं नाथ शब्द तैकु उपयुक्त मान सम्बन्ध विशेष प्रत्ययालु, याचन मुख, मायित्तु. 3 3 ई श्लोकद सरियाद प्रायवु यावुदॆन्दु “नाथनन्त … ” ऎम्ब शब्द वुत्पत्ति मूलक तिळिसुत्तारॆ. ऎर शॆ कलुवर् – ये नाथव नहि ऎम्ब श्लोकदल्लि, नाथ शब्दल् वु यालु - नाथ्याच्यायाम् ऎम्ब धातुविनिन्द, गोस वरणवु बोधिसल्पट्टितु; मत्तु वन्तति ऎम्ब मतु प्रत्ययदिन्द नैर्भरवु हेळल्पट्टितु ऎन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ. निकृरन्नु उपयुक्त मान सम्बन्ध विशेषतॆ - हीगॆ रक्षणार्थवागि साध रन्नु याचिसिबिट्टु, निर्भरनागिरलु प्रयोजनकारियाद सम्बन्ध वन्नु, शॆल्लागि हेळव, तिळिसुव, मत्तुन् प्रत्ययदिद, याचन मुम् - रक्षिसबेकॆम्ब प्रार्धनॆ, आत्मनिक्षेपमुम् - भरग र्पणॆय सह, व्यञ्जि तमायित्तु - व्यक्त पडिसल्पट्टितु. नाथनन्नु आश्रयसि नाथ वन्तरागुवुदु एतक्कॆन्दरॆ, तनगॆ साध्यवल्लद ऒन्दु कार्यनिर्वाहदल्लि, आ नाथनल्लि सर्वयवन्निट्ट रक्षिसु ऎन्दु पार्थि सोणवु. इदक्कॆ भरन्यास, प्रपदनादि हॆसर.गळुण्टु. साङ्ग प दनाधिकारद सङ्ग्रहरॆ कदल्लि “ भरनासं याज्ञान्वितमभिवदन्ति प्रसवनं” ऎन्दु हेळल्पट्टिर कृति. (१२ – २५५नॆ : पुटगळ क नॆ॰डि) अद फोदु - & - नाथनन्तः ऎम्ब पदक्कॆ अर्थ हेळिदॆ इद्दरॆ सा प व ६ र क : दागि द उटाग वर मूलक, आति प्रसादि दोष - वरव - हिन्दॆ हेळिद स नु प्रसार 32 दलाद दो ष गळ, न मात्मनिगॆ ई टागुववु इल्लि आ. इदरिन्द वैष व नैफ् ९ण्य दॆहगळ सूचिसल्पट्टिव आदरॆ नाथरम् ऎम्ब रक्कॆ साधारणवागि रूढियल्लि स्वामि. ई न होन्दिर वदन ऎन्दु इत्तु, माव, अर्थ कोरुव ग, मत्तु * घ ट वि * पर तन्त : राधीनः परर्वा नाथ वानपि” ऎन्दिरु________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार 9028 अल्ला द पोदु आति सादि दॊ हळ् वरुव “नाथ वन्तः’ ऎ५र ऒडलन्न इवर कॊन्दरु लोक र्प ऊक्कॆ वचन विरुद्ध म नीतियिल. बॆल्ल ऎक्षस्त्रल् ऊहिक्कॆ मत वुदरिन्द पराधीननॆम्ब इष्टु मात्र अर्थवे बोधितवागिरुवाग, सात्यकिय वाक्यद न थनवन्त शब्दवन्नु हेळुवाग व्यासरु रूढार्थ वन्नु त्यजिसि य गार्थवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, धात, वु वृत्तिय नं प्रतयर्धनु, इवगळ नक भरतमुनिय वाक्य अहिर्ब ससि वाक्य इवुगळ तात्पय९वन्नु व्यक्तपडिसिदरॆन्दु हेळुवुदु इन्द # ३ र य कल्पनॆयल्लवो ऎम्बाप बन्दीतागि भाविसि सवा ३ रवन्नु हेळुत्तारॆ. महर्षिगळाद वाल्मीकि पराशर न व्यास शक महर्षिगळु साधारण प्रयोगगळल्लि विशेष अध्यात्म सम्बोधवु पर न हागॆ उपशिसुव वाडिकॆयु ; अन्त शक्तियू अवुगळ ई ट ई गॆये इल्लिय, यारिगॆ तम्म कार्यवन्नु तावे साधिसिकॊळ्ळलु शक्तियिल्लवो, अवरु ऒब्ब नाथ नन्नु आश्रयिसि, तावे स्वतन्त्रिसि कर्म माडदॆ अवरन्नु प्रार्थिसि, अदर सर्गॆ भरगन्नू आ ना नु तावु ई तक्षरागुवरु. हागॆ ॆ ? इल्लि य, य - यारु नावन्तरो ऎन्दरॆ ऒब्ब नाथनन्नु आश्रयिसि, आतनन्नु कार्यसाधनॆगॆ 1 माहिसि, आतन कारसाधनॆय सर्व भरवन्निट्टरॆ वरो, इदरिन्द आध्यात्म परवाद अर्थवेनॆन्दरॆ, यारु वॆ. कर्थिगळागि सश्वरसागिरुव अन पतियन्नु आश्र सि, आ तदल्लि सर्व भरवन्निट्टु प्रदन न्नु * स स अव, आत्मकरागॆ – अन तन्दॆ इन्नू इदॆ- ‘नक्कागि माडिद________________
२०७६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सापायावश्यक पि स्व रक्षणेतक्त इति आप्त वाक्यस्य नविरोध सर रक्षक नान ईश्वरनुण्डायिरुक्कॆ स्वरक्षणार व्यापार ल् नगु आन्वयमि ऎच्चर आप्तर् पाकु रुक्कु तात्सरव कॊल्लुगिरोम् :- यदरन्त कृन्या सस्यद र्थं न पुनः क्रिया । पूरैमह्य पराधीन प्रवृत्त नस्य नान्वयः । २१ । 66 कै - शास्त्रार्थवागि ऊहिसोण, वचन विरुद्द - साक्षा तागि मॊउशास्त्रदल्लि हेळिरुव वचनगळिगॆ विरुद्द वागुत्तदॆ. “ भक्ता परमया वापि प्रपत्ता ना महा मुने । प्राहं नान्य थापा ४ ममलिप्पुभिः”, “यन काम कामेन न साध्यल सधनान्तरै । तेतेना ते पन्ना सेनैन महा मुने !”, “सपिहि विश्वशः सदा कारुणिकोपिर्स ! संसार तन्त्रवाहि ता- रक्षापेक्षं प्रतीकते ॥ ” इत्यादि अनेक प्रमाण वचनगळिगॆ विरुद्धवागुत्तदॆ. हीगॆ साद्योपायवावश्यकवॆन्द हेळिदरू, चेतननु स्वरक्षण दल्लि आरनॆम्ब आप्तवाक्यवेनू विरोधवल्लवु. सर रक्षक नान ईश्वरनु ायिरुक्क - “ सत्वलोक शरण्य” नॆन्दू, “ सस्य शरणं सुहृत्” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ सरि रक्षकनाद सश्वरनिरुत्तिरलागि, स्वरक्षणार वा पारल्- तन्नन्नु रक्षिसि कॊळ्ळुव व्यापारदल्लि, नमक्कु अन्वय - “नकरत्वं न काणि लोकस्य सृजति प्रभुः (१,५ १४) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सम्पूर्ण प तन्त्रराद नमगॆ सम्बन्धविल्लव, ऎर आस्कर् पाशार त्तु कु.ऎन्दु हेळुव सम्प्रदाय तिळिद महानु भवर अभिप्रायक्कॆ तात्परवन्नु हेळुवॆवु. एनॆन्दरॆ :- इदु मुख्यवादुदरिन्द ऒन्दु कारिकॆय मूलक आ आप्तर अभिप्रायवन्नु तिळिसुत्तारॆ________________
सिद्धोपाद शोधनाधिकार… 9022 यथा प्रमाणं स्वरक्षण भर समर्पणं सण्णिनवनु कप्पिन स्वरक्षणार्थ व्यापार प्राप्तियि, मुळ्ळु तानं स्वरक्षणार्थ नागप्पण्णिन समर्पणादि व्यापारमुम्
यदल्लि - एतक्कागि ऎन्दरॆ याव आत्म संरक्षणा र्धवागि, न्यासः - भरनासवु कृत मोक्षार्थियिन्द माडल्पट्टि तो, तदर. अदक्कागि ऎन्दरॆ अन्तह तन्न रक्षणॆगागि, नपुनः क्रिया पुनः मातक्कॆ व्यापारवु यावुदू इरुवुदिल्लवु. सूरै मसि - भरन्या सक्कॆ पूरैदल्लि कूड, अपराधीन प्रवृत्त - तन्न इच्छॆगॆ अधीनवाद ऎन्दरॆ, स्वरक्षणॆगागि तनगॆ स्वाधीनवाद प्रवृत्तियल्ल, अस्य - ई वॆ क्षार्थिगॆ, नान्वयः, सम्बन्धविरुवुदिल्लवु हीगीग अवरुगळ अभि प्रायवॆम्ब भाववु, भरन्यासानन्तर कृत कृत्यनादुदरिन्द तन्न रक्षणॆगागि एनॆन्दू माडबेकादुदिल्लवु. आदरॆ आ भरस्यासक्कॆ पूर्नदलादरो यद्यसि स्वरक्षणॆगागि भरन्यासादि साध्यॆपायदल्लि ईश्वराधि ‘नवाद प्रवृत्तियिद्दरू, सर्व स्वातन्त्र नाद प्रवृत्तियल्लि अन्वय विल्लदुदरिन्द, तनगॆ यावुदरल्लि अन्तह कर्तृत्वविल्लवॆम्बनु सन्धानवे युक्तवॆम्बुदे ई महा पूज्यराद आप्त रभिप्रायवु. साधिपायवु अनावश्यकवॆम्बभिप्रायवल्लवु. F इनदल्लियू कूड तमगॆ स्वतन्त्र प्रवृत्ति ऎल्लियदु ? अदरल्लि, कर्तृ इवु सरायवादुदॆम्ब भाववु. ई श्लोकाभिप्रायवन्ने चन्नागि विवरिसुत्तारॆ :- यथा प्रमाणं - शास्त्रदल्लि हेगॆ हेळिदॆयो हागॆ, ऎन्दरॆ ससङ्करवागि, स्व रक्षण भर समर्पणं हण्णिनवनु क्कु - तन्न सन्तक्षणॆगागि भर सम सि९ इदन्नु माडिदवनिगॆ, पिस्ट् - धरॆसद र्पणवाद नन्तर, स्व रक्षार्थ व्यापारल् प्राप्तियिल्लि - नन्नन्नु क्षिसिकॊळ्ळुव नॆनिसिदल्लि तनगॆ सम्बन्धविल्लवु मुन्नु - इदक्कॆ हिन्दॆ, तानु तन्न सरणिगागि माडिद, समर्पणादि व्यापारवम् - भस नर्प कादि व्यापारि नन्न कड, इदॆ, मुन्दॆ हण्णु नित्र्रा ऎम्बुदक्कॆ कर्म पदवु, सर कावान - समस्त काव्यगळ कत वाद, अन________________
२०७८ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे सरै कावान अदनाने बीज क्कार प्रवर्तिस्पि कर प्रवाद विसाक दृच्छिक सुकृतादि विशेष कारणक्कॆ वित्ता नागैयले नावॆ नम्मॆ रुक्क प्राप्तियिल्फ्. न्यायत्तारॆ आ नादियाग विशे त्तिलॆ नन्न दूरु या मुन्निट्टु कॊण्डु हण्णु रक्षित्तुकॊळ्ळुगिरोमॆन्नि नाने - आ सश्वरनॆ, बीटुर न्याय शालॆ बि ज दि : द ↑ डि, गिडदिन्द बीजवो ऎन्दु विमर्शॆ माडि हेळुवद कागद रीतियल्लि, आदुदरिन्दलॆ, अनादियाग - अनादि ऎन्दु हेळिसिकॊ ळ्ळुव हागॆ प्रवर्तिप्प- प्रवर्तिसुव हागॆ माडिद, करप्रवाह विषाक विशेषलॆ - करप हद परिपक्व बॆलॆयल्लि, नन्नदु - बन्दन्त, ऒरु यादृच्छिक सुकृतादि विशेष कारणक्कॆ मुन्निट्टु कॊन्दु - ऒन्दु सुकृतवन्नु माडबेकॆम्ब सङ्कल्पवेनू इल्लदॆ तानागिये परिणमिसिदन्त सुकृत मॊदलादुदन्नु मूल माडि कॊण्डु, सण्णवित्तानागैयालॆ - भरसमर्पणवन्नु ई मुमुक्षुग इदॆ नम्म कैयल्लि माडिसिदनादरिन्द, नामे - नावुगळ, नवॆ रक्षित्तुकॊळ्ळुगिरोव रक्षित्तु कॊळ्ळुगिरोव - नन्नु स्वतन्त्रिसि रक्षिसि कॊळ्ळुवॆवु, ऎन्निरुक्क - ऎन्दु इरलु, प्राप्तियिल्ल - साध्यविल्लवु. ऐदु अङ्गगळिन्दलू कूडिद भरन्यासवन्नु ऒब्ब मुमुक्षुवु आ रुष्ठिसिदरॆ अन्तह अनुष्ठानदिन्द तनगॆ मोहवु उण्टॆन्दु सश्वरनु अभय प्रदान माडुवुदरिन्द, आतनु कृतकृत्यनागुवनु; इदरिन्द मुन्दक्कॆ मोक्षार्थवागि इन्नेनन्नु मात्र कॆदिल्लवॆम्बुदु आप्तर वाक्यक्कॆ इदु अभिप्रायवु. भरन्या- पूर्वभावियागियू इन्तह इरॆतिशय फलवन्नु करगतवागुव पगॆ माडिकॊडन रसासानु ष्या नक्कू मूलकारणनु सर्व कर्तृवुळ्ळ सश्वरनु. नावु अनादि मागि माडुत्तिरुव करप्रवाह रस परम्परॆयल्लि यावुदो ऒन्दु सुकृत परिपाकवन्नु मुन्दिट्टु कॊण्डु, जनन काल दल्लि कटाक्षवीक्षणॆ, सत्वगुणाधिक्यवु, सात्विक सम्भाषणॆ, गुरूप सदन, उपा यानुष्ठान गळन्नु आतने परम कृपया उण्टु माडुवुदरिन्दलू, नावुगळ________________
(ne) सिद्योपाय शोधनाधिकार २०७४ निगमने स्वसिद्दान माह सत्व रक्षकनाग मूलमन्नादिगळिगॆ शिक्षितनान इवनाने नम्मन्नु रक्षिसिकॊळ्ळुवुदक्कॆ तुम्बा अशक्तरादुदरिन्दलू, स्वरक्षणॆय व्यापारदल्लि ननगॆ अन्वयविल्लवॆन्दू हेळिदरु. इदु ऎरडनॆय अभिप्रायवु. इष्टु मात्रवे आ आ प्रर वाक्यक्कॆ अभिप्रायवे विना उपायानुष्ठानवु यथाविधि माडतक्कद्दल्लवॆम्बुदु अवर तात्पर्य ऎल्लवु, कर्मवु अनादियागि ईतनिगॆ बन्दिरुत्तदॆ. ई चेतननु मॊदलो, कर्मवु मॊदलो, ऎन्दु हेळलु साध्यविल्ल वादुदरिन्द विजाङ्कुर न्यायप्रकार चेतननू आतन कय्यादिगळू अनादि ऎन्दु केळल्पट्टवु. यावुदो ऒन्दु कालदल्लि यादृच्छिक सुकृत मूलक इन्तह “ एष एव साधुकरकारयति” उत्तम कॆलसगळन्नु माडिसि १र तिशय फलवन्नु कॊडुवनु. इदॆल्ला बहु निपुणतरवागि हिन्दॆये उ प पादिसिरुत्तारॆ. १२३-१९३ नॆय पुटगळन्नु नोडि, “ अधि ग्यानं तथा का” ऎम्ब गीत श्लोकदल्लि सश्वर सङ्कल्प ऎल्लदॆ ईतनु याव कॆलसवन्नू माडलु साध्यविल्लवॆम्बुदू सह हिन्दॆये उपपादितवागिरुत्तदॆ हीगॆ स्वरक्षणॆ यल्लि नमगॆ सम्पूर्णवाद अशक्ततॆयु स्पष्टवाद नन्तर सर्वशक्तनाद सश्वरनु ताने रक्षकनागबेकल्लवे ऎन्दरॆ हौदु, वाचसा प्रेक्षकनागियॆ रक्षिसुवनु ; हागॆये मूलमन्त्रादि गळु हेळुवुदरिन्द तनगॆ ई अभिप्रायदल्लि शास्त्र सम्मतिय उण्टन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- कॊनॆयल्लि तम्म सिद्धान्तवन्नु तिळिसुत्तारॆ. अभियुत्तरभिप्रायवू तम्मभिप्रायवू ऎल्ला ऒन्दे, एनू व्यत्यासविल्लवु. अदु यावुदॆन्दरॆ सिद्दान्तिसि हेळुत्तारॆ -सर रक्षक नाग - सर्वरिगू रक्षकनॆन्दु, मूलमन्त्रादिगळिलॆ - अष्टाक्षर, - - आदि सददिन्द प्रय; चरणॆगळु, शिक्षितनान - पदेशिसल्प ज्वरुव इर्व - ई सश्वरने, ताने - तानागियॆ, नम्म________________
0734 3 255- e 37.3 M 237 २०८० A 2705
K श्रीव ब्रहस्यत्र य स्था नि नम्मॆ ऒरु उपाय वा परित्तु, अन्न व्यापाशालॆ प्रसन्न नाय् रक्षिनॆ रक्ष पा प्रवर्, । स्वामि स्वशेषं स्ववर स्वभरन सिद्धरम् 1 स्वद स्वधिया स्वां स्वस्मिन्न कृति मां सैयम् : ६२। अल्पसुकृतवन्नॆ सगिद नम्मन्नु, ऒरु उपायत्तिलॆ - ऒन्दु उपाय दल्लि, व्यापरिप्पित्तु - प्रवर्तिसुव हागॆ माडि, आन्न व्यापारशालॆ- आ उपायानुष्ठानदिन्द, प्रसन्ननाय - सुप्रीतनागि अनुग्रह मुखनागि, रक्षिक्किराक् नन्नु रक्षिस वनु, ऎरुक्क प्राप्तवॆ - ऎन्दु तिळिदिरुवुदु उचितवु. स रक्षकनु ईश्वरनु ऎम्बुदु श्रुति स्मृतिगळल्लि उ सपादित वॆन्द हिन्दॆयॆ इरुत्तदॆ. हागॆये मूरु रहस्यगळल्लि उपपात; वलमन्त्रद आकारदल्लिरुव अव रक्षणॆ ऎम्ब धातुविनिन्दलू, नारय रद अवन पदद अर्थद, हागॆये द्वयन नारायण कट्टदल्ल, चरमद “ अहं मोक्षयि फ्यामि” ऎम्ब पदगळल्लि सर्वरक्षकवु व्यक्तवु इन्तह सर्वरक्षकनु नम्मन्नु ऒन्दु उपायवन्नु आचरिसुव हागॆ माडि, अदरिन्द सुप्रीतनागि रक्षिसुवनु इदीग शास्त्र सम्मतवाद निर्दुष्ट वाद अभिप्रायवु. ई अभिप्रायदल्लि सश्वरनिगॆ सर्व मुक्ति प्रश्नॆगॆ वैषम्य नैर्ट्स् स्यादि याव दोनिगळिगू आस्पदविल्लवॆम्ब भाववु ई अभिप्रायने धन्याळ प्रक्रियॆयन्नु सङ्ग्रहवागियू ; शद वागियू उपपादिसिरुव न्यास १शकदल्लि प्रकटिसल्पट्टिदॆ ऎन्दु अल्लिन श्लोकवन्नु मुन्दॆ उदहरिसुत्तारॆ : स ९ विध शङ्कागळिगू समा धान हे भर ग्यास विषय दल्लि याव विधवाद मनुतॆय इल्लवॆ सैनि ज्ञानविरबेकॆन्दु हिन्दॆ हेळिदुदन्नॆल्ला स्मरिसुव हागॆ माडुव उत्कृष्ट श्लोकवागिरुत्तदॆ. स्वामि - नावु मॊदलुगॊण्डु सर चिदचित्तुगळू आतनिगॆ स्व आगि, आतन प्रयोजनक्कागिये आगिरु वुदरिन्द सत्वशेषियाद सश्वरन्नु स्ववशं - तनगॆ अधीननाद, मां - नन्न न्नु, स्वदत्त स्वधिया - “ ददामि बुद्धियोगं तं येन वा मु पयान्ति ते” (१६, १९.१०) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ________________
सिद्धनाय शोधनाधिकार अतः दोष सप्तक विवरित भर न्यासस्य आवश्य कत्वव इदु आत्मसमर्पण दळ्ळॆयल् ख्याति लाभ पूजा फल तन्निन्दले अनुग्रहिसि कॊडल्पट्ट स्वकीयवाद ज्ञानदिन्द, स्वार्थं- स्वप्न योजनक्कागि जॆ., र्सृ - तन्नल्लि, स्वयं - तानागिये, स्वर तै तानु रक्षिसिबिडुवनॆम्ब स पूर्ण नम्बिकॆयिन्द, निर्भरं - रक्षापरद योचनॆयल्ल शोण हेगॊ हागॆ, सृति - ई भन्यासदल्लि स्वामि स्वशेषम् ऎम्बुदरि", स्वरणनॆ इर्दणवू स्वरन नित्परम् ऎम्बुदरिन्द रक्ष भरस मि १९३३ पश्य ऎम्बुदरिन्द फलसमर्पणवू, हेळल्प ट्ट त स्वयं सृति ऎम्बुदरिन्द कर्तृत्वदल्लि ममता त्यागवू निगम् ऎदु हेळिरुवुदरिन्द पक्षाभरदल्लि तनगॆ सम्बन्ध नीवॆ बुड इ, स्वतीं शं - 10 दरिन्द सम्पूर्णपारतन्त्र्यवू बोधिसल्पट्टित, सैद सैफिय ऎम्बुदरिन्द ममता त्यागवू ओ :प्रवनीग भरन्यासवन्ननुष्ठिसि F3 30 मुक्ति हॊन्दुवनु. ऎन्दु ई श्लोकदिन्द नावु नम्म नागि ग्रहिसतक्कद्देनॆन्दरॆ :- मा मेकं शरणङ्ग ज" ऎम्ब चरकदल्लि मानकम् ए कट्ट एरुवुदु नोडिरॆ एकमेव ऎन्दु अर्थ माडि, श्रीकृष्ण नन्न मात्रवे उपायवागि संर्टस्ट् एना, इन्नु यावुदन्नू ई नायवागि अङ्करिसुवुदु युक्तवन्नु, आदुदरिन्द भरन्यासव न्न सृष्टिसिदरॆ ममेकम् ऎम्बुदु बरुव ुत्तदॆ ; म.मुक्षुवु प्रशस्तियन्नु माडिदरॆ इद. उळिद बॆन्ति तिळियुवनु, इदू विर चैनु तन्न 1 गॆ - द स शने कर्ता तानल्लवॆम्ब बि हत्तियल्लि कतृविमॆ अनुसन्धान ११ने हेगॆ उण्टागलु कायनागुत्तदॆ ? इ रागा ई कवु समाधान________________
२०८२ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे सङ्ग कषायत्वङ्गळागिर तु (तू) रल भगवदनु सन्धान कट्टळ्ळि. आदुदरिन्द दोष सप्तकगळिल्लद भरन्यासद आवश्यकतॆयु. 30 H इदु - ई मेलिन कारिकॆयल्लि हेळिरुवुदु, आत्म समरण द यिल् - भरसमर्पणॆ कालदल्लि, ख्याति - तानु तुम्बा श्रेष्ठनाद प्रसन्न नागुवनॆम्ब यशस्सु, लाभ - तनगॆ तुम्बा लाभ उण्टायि तॆम्ब गद्यवु पूजा - प्रपन्न नादुदरिन्द भागवत गोष्ठियल्लि तनगॆ सन्मानवु दॊरकुत्तदॆम्ब हॆम्मॆय फल - सल्वेश्वराभिमान उण्टा तॆम्ब गवु, सङ्ग - ई अन ष्ठान मॊदलादवुगळल्लि अन्वय उण्टॆन्दु भाविसोणवु, करत्व - ताने भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदॆ नॆम्ब भावव, उपाय - ई नासद मूलक मोक्षवु साधिस ल्पट्ट तॆम्ब अभिमानवु, हीगॆ, तुराल - इन्तह दोषगळॊन्दू इल्लदिरुव हागॆ, भगवनुसन्धान कट्ट - भगवन्तन पादारविन्द दल्लि ई आत्मावन्नु समर्पिसिद हागॆ भगवदनुसन्धानद निबन्धनॆयु कट्टळॆ ऎन्दु एकॆ हेळि निगमन माडिदरु ऎन्दरॆ, विधिवाक्यबलदिन्द मुमुक्षुवु माडिये तीरबेकॆम्ब भाववु. वादगळ मूलक अना वश्यकवॆन्दु बिडतक्कद्दल्लवॆम्बुदू तोरिबरुत्तदॆ. इदॆल्ला वनु सत्वश्वरने, अवनिगे इवनु सरतन्त्रनु इदन्नु माडलु ईतन अल्प सुकृत व्याजदिन्द बदि योगवन्नु कूड वनू अवने, ईतनिगॆ व्यक्तियन्नु कॊडुवुदे सश्वरन प्रयोजनक्कागिये, हीगॆ अनुसन्धानवु आत्मसिद कालदल्लिद्दरॆ, ई एळु विधवा दभिप्रायगळिगॆ कारणवे इरुवुदिल्लवु. स्वार्थम् ऎन्दु सश्वरन प्रयोजन कादरॆ, ईतनिगॆ ख्यातियागलि, लावालि, पूजॆगागलि, फलक्कागलि कारणवे इल्लवु. ऎल्ला सर्श्वने माडिसुवाग, इवनिगॆ सङ्गवा गलि कर्तृत्ववागलि ऎल्लियदु ? अचेतनवाद भरन्यासवु एनन्नु साधिसिकॊट्टितु ? ई म्याजमूलक भगवन्तनु प्रसन्ननागि रक्षिसुव नॆम्ब अनुसन्धानविरुवुदरिन्द उपायत्न ऒबुद्दि इल्लवु माडिस________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार आगैयाल् ताम् मलै स्टाल् पोले वरुगिर ईश्वर प्रसादत्तुकु स्तनन्धय नुडैय मुलै युण्र व्यापार मेलॆ इवनुबैय अपेक्षादिगळ, इत्ताल् सिद्धोपाय स्वरूपत्तु क्कु वारादु. हिन्दिन कारिकॆयल्लि स्वयं न स्मृति - सत्वश्वरनु ताने भर न्यासवन्न नुव हागॆ माडि सागि रक्षिसुवनॆन्दल्लवे, सर्व कर्तृत्ववू भग नन्तनदॆन्दु हेळल्पट्टितु. हागादरॆ तायियु तान मगुविगॆ स्तन्यनन्नु कॊट्टु कापाडुव हागॆ सश्वरनु ताने कापा डुवनु, ई व्याजरू सवाद न्यासापेक्षॆय - सश्वरनिगॆ एतक्कॆ ? स्वयं न स्मृति ऎन्द हेसरुव तुगॆ स्वयं रक्षति ऎन्दु एकॆ हेळकूडदु ? ऎम्ब क्षेपक्कू समाधान हॆळि व्या रूप भरन्यासवु आवश्यकवॆन्नु त्तारॆ. तायियॆनॆ कुम्बा क पॆयिन्दलू वात्सल्य दिन्दलू तन्न नगुगॆ हालु कॊट्टु संरक्षिसलु कङ्कणबद्धळागिर बहुदु. मगुवु शालन्नु कुडियबेकष्टॆ कडिदरल्लवे अदक्कॆ शक्ति बरुत्तदॆ. व्याडि वागि कडियलॆ ने इद्दरॆ तायिय ऎदॆयल्लि ऎष्टु हालिदरॆ फल ? तायि;दॆ. रक्षिदवळागिद्द रू. मगुविगॆ कडि रुवॆ ना इरवु हेगॆ आवश्यक हागॆये मुमुक्ष विगू सिखाननु रक्षिसलु सिद्धनागिद्दरू साधॆपा यानुष्ठानवू आवश्यकवु ई ‘‘भि ऐयवन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द सपादिसुत्ता आगैयाल् - आ कारणदिन्द, ०दरॆ धन्यासरूप व्याजवाद साध्य पामद अनुष्टानवू अवश्यकवॆन्दादुदरिन्द, ताय् मुल्कि पल् पोटे नुगि - तायि स न्यद हागॆ बरुवॆ, ईश्वर प्रसाद तक *रॆन नुग्रह, स्तनन्धयनुडैय - मगुविन मुलैयुब्बर व्यापार वॆलॆ - सैन्यपान माडुव व्यापारडॆ 211, इवु दैय - ई सला निन, अपेक्षादिगळ - नक्ष गोपनॆ मॊदलादवु ळु, मॊदलाद गदु हेळिदुद रिन्द, इतर प्रतिक्षिसुगळु मत्तु आत्मक्षेपवू हेळल्पट्टवु. तायि सु स्वल्प कट्टि, अदन्नु शिवु पनमाडबेकादुदु आ न________________
२०८४ 6.1102 श्री मद्र हस्य त्रय सारॆ ఇడు ఆజ్ఞలు अथ पत्नि सम्बन्ध प्राप्त शणु निरस्यन्ते इप्पडि नारायण शब्दल् सिद्धमान गुण विशेष सम्बन्ध श्यकवादुदरिन्द हागॆ सैन्यपानवन्नु यावाग बिट्टु बिट्टितो, आग तायियु हालन्नु कॆडवुदु निवर्तिसिहोगुत्तदॆ, कागॆ जीवन व्यापारवाद साद्योपायानुष्ठानविल्ल, मातृविनोपादियल्लि संरक्षणोदु कनाद सश्वरनु ईतन रक्षणॆयिन्द निवर्तिसुवनॆम्ब भाववु. इशाल् - ई साध्यॆपारवाद भरना सानुष्ठानदिन्द, सिद्योपायद स्वरूप, कॊ पारादु - सत्व शक्तित्व कारुण्य स्वतन्त्रतादिगळ हानिगू दोषवु बरुवुदिल्लवु मत्तेनॆन्दरॆ ई साद्योपायवन्नु सिपायन, ऎदुरु नोडुवुदु वैषम्य नैर्ट्स् स मुक्ति प्रसङ्गादि दोषगळ परिहारार्थवागि तन्न स्वातन्त्र्य वलक स्वसं कल्पसिद्धवागि इदन्नु एर्षडिसिरुवुदु स श्वरन स्वातन्त्रद पराकाष्टॆ ऎम्बदे अभिप्रायवु ईग ऎरडु मुख्य पूर्वपक्षगळिगॆ समाधान हेळिदरु :-(१) गुण सम्बन्धवाद पूर्वपक्षव; सस्वातन्त्र निर्हेतुक कारुण्य मूलक उण्टादुदु, सरस्वतन्त्रनागिरुव करुणासागरनु ताने निरपेक्षवागि शिक्षिसबेकॆम्बुदु, इदु सरिहरिसल्पट्टितु. (२) सम्बन्ध विशेष मूलक उण्टादुदु; शेषियादवनु ताने शेषनन्नु रक्षिस बेकॆम्बुदु, इदू परिहरिसल्पट्टितु मुन्दॆ पत्नि सम्बन्धदिन्दुण्टागुव शब्दादिगळु निरसन माडल्पडुत्तवॆ. वन्दॆ एनु माडुत्तारॆम्बुदक्कॆ प्रतिज्ञा वाक्यवन्नु हेळ तक्कद सम्प्रदायवु. * मुञ्चॆ हिन्दॆ हेळिदुद क्कू, मुन्दॆ हेळुवु : हू सङ्गति. एबनन्नु तिळिसु त्तारॆ :- इडि - मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि नारायण रबल् सिद्दनन - नारा यण शब्ददल्लि अर्थवागि व्यक्तवागिरुव, गुणविशेष - स्वातन्त्र 6________________
सिज्झा शोधनाधिकार २०८५ विशेष आ आडियागळु कलक्कळुकु परिहारम् उदाहरिकॆ 33; (इनि, (7) लक्ष सह हृषीकेशो देवा का रु ण्य र न न स ा । रक्षकत्वसिद्दानॆ वेदान्तेषु च गीय ते” ऎक्सर पडिवॆ, सपक नाय कॊट्टु सक्षण यज्ञ दीक्षितनान सत्येश्वरन कु श्रीमच्छत्तिलॆ कॊल्लङ्गिर पत्नि सम्बन्धले वरुं कल कळु क्कु दित्त्तालॆ परिहारं काट्टु गिरो म्. *१९९० ३ 3 कारुण्यगळ, सम्बन्ध विशेष - शेषि शेष सम्बन्धगळ, अडियाग - मूलकवागि, पिरक्कु - हट्टव, कलक्कळुक्कु - शङ्कागळिगॆ, परिहारवन्नु, उदाहरि - सप्रमाणवागि, केळिदॆवु. इनि मुन्दॆ “ लक्ष , सह” ऎम्ब श्लोकदल्लि, ऎ५ राडिये - हेळि दव रीतियल्लि, सपत्निकनाय कॊण्डु - विश्वरन सकल दिव्य जेष्टितॆ लीलागळल्लि पत्नि सहितनागिये, स रक्षक यज्ञदीक्षित नान - सज्जन्नू रक्षिस बेकॆम्बुदे ऒन्दु हायज्ञवु, अदन्नु माडबेकॆन्दु सङ्कल्प माडि दीक्षॆयन्नु वहिसिरुव, सरेश्वरनिगॆ, श्रीमच्छवृत्तिलॆ शोल्लुगिर - श्रीमत् ऎम्ब द्वयद आटपददल्लि हेळिरुव पत्नि सम्बन्धदल्लि वरुव तोरिबरुव, कलक्क ळकु - शङ्कार्ग, दिषात्रत्तालॆ - अदर परिहारद मार्गवन्नु तॆरिसुव हागॆ ऎन्दरॆ अति सङ्ग्रहवागि, परिहारं काट्टुगिरो परिहारवन्नु तोरिसिकॊडुवॆवु. लक्ष्मीतन्त्र शोकाभि प्रायनॆ नॆन्दरॆ :- हृषीकेश! - “ हृषीकाणीनि याण्याहुः तेषामिताशो यतो भर्वा हृषीकेशस्वि तोनिद्दु र्ब्या तो देवेषु केशवः " ऎन्दु गरिमठदॊळगॆ हेळिरुव हागॆ इन्द्रिय गळिगॆ नियकद श्री करिजॆ, देवा - क्रीासक्तळाद, कारुण रूपया - हारण्यदिन्द भूक्तवाद दिव्यनङ्गळविगॆ पुळ्ळ अथवा * करुणामिदरू पिणीं * कारणवे मनिसिदॆ. हागिरुव (१) लक्ष्मि तङ्क २८, १४, ఎండు हागॆ कारण ने स्वरवागि उळ्ळ णवे________________
२०८६ श्री मद्र हसत्रयसारे सह - लक्ष्मियॊन्दिगेनॆ, रक्षक- - हीगॆ इब्बरू सेरिये रक्षकरॆन्दु, सत्व सिद्दानॆ - ऎल्ला सिद्धान्तदल्ल, अवु यावुवॆन्दरॆ, मन्त्र सिद्धा, तन्त्र सिद्धान, तन्त्रान्तर सिद्धान, आगम सिद्धान वॆम्बदागि नाल्कु सिद्धास्त्रगळु, वेदान्तेषिच - वेणान्तदल्लि कूड, गीयते - गानमाडल्पट्टिदॆ, हॊगळल्पट्टिदॆ ऎम्ब भाववु. श्लोकवु स्वसिद्धान्तवन्नु तिळियपडिसुत्तदॆयादुदरिन्द, अदन्नु मॊदलु उदाहरिसिरुत्तारॆ. ई श्लोकद मुख्या प्रायवन्नु ई “स पत्निक नाय कॊणु स र क्षण यज्ञदि क्षिर्त सरेश्वर ऎम्बदागि तिळिसिरुत्तारॆ, जग स्थिति लयगळु, चेतनरिगॆ उपयो पेयवागिरोण, अवतारगळल्लि ऎ व्यचॆतगळु, मोक्षप्रदत्व, इवुग इन्नॆल्ला सत्येश्वरनु लक्ष्मियुक्तनागिये, लक्ष्मीसहायकनागिये नडॆ सुत्तानादुदरिन्द लक्ष्मियुक्तनागिय चेतनरिगॆ उपाय भूत नागि रक्षकनु ऎम्बुदु प्रज्ञाक्यवु. इदन्नु पूर्वपक्ष माडि स्थापिसुत्तारॆ. इल्लि यज्ञ दीक्षितनु सत्येश्वरनु ऎन्दु एकॆ हेळिद रॆन्दरॆ, भक्तरन्नु रक्षिसुवुदॆम्बुदु ऒन्दु यज्ञदिक्षॆयु ; यज्ञदल्लि यजमानन सवस काव्यगळन्नू सपकनागि माडबेके विना, पत्नि यन्नु बिट्टु माडि वुदु कवल्लवु. अपत्नि कनु रक्षा रूप यज्ञदीक्षॆयन्नु आचरिस कूडदष्टॆ ? आदरॆ इल्लि लक्षा, सह, लक्ष्मियॊन्दिगॆ सश्व निरुववनागि रक्षकनागिद्दानॆ ऎन्दु हेळिदरॆ, लक्ष्मियू सह रक्षकळु ऎन्दु हेगा गुत्तदॆ ? सुम्मनॆ जॊतॆयल्लिरॆ काडदॆ ऎन्दरॆ लक्ष्मियॊन्दिगेने रक्षक नॆन्दु तोरुवुदक्कागि, देव’ कारु रूपया ऎम्ब ऎरडु विशेषणगळु कॊट्टिरुत्तवॆ. ई सीकेश नु रक्षकनॆम्बुदु निर्विवाद विषयवादुदरिन्द, हृषिकेश तब्दक्कॆ याव विशेषणवू इल्लवु. लक्ष्मिय रक्षकळु हौदो अल्लवो ऎम्ब विवाद उण्टागबहुदु ऎन्दु भाविसि, अदन्नु तप्पिसुवुदॆक्कागिये, देव्या कारुण्यरूप या ऎम्ब ऎरडु विशेषणगळु लक्षा सह ऎम्बुदक्कॆ कॊडल्प ट्टिवॆ. दिव् क्रीडने ऎम्ब धार्थदिन्द देव्या - ऒगत्तिन लीलॆ यल्लि आसक्तळाद ऎन्दु भल्प तु. ई स एकाकि नरमत” ऎम्ब उक्तिगनुसारवागि सश्वरनु लक्ष्मियॊन्दिगॆ सेरिये ई लीला________________
(ne) सिद्योपाय शोधनाधिकार २०८७ विभूतिय सत्वविध व्यापारगळन्नू नडॆसुत्तानॆ. श्रुतियू कूड श्रद्धॆयादेवो देवत्वमश्नुते, श्रद्धया - लक्ष्मियॊन्दिगॆ लीलासक्तनाद सश्वरनु लीलारसवन्ननुभविसुवनॆन्दु हेळल्पट्टरु तदॆ. रक्षणॆगॆ कारुण्यवु मुख्य गुणवादुदरिन्द, जातनिग्रह काद क णमूर्तियाद लक्ष्मि यॊन्दिगॆ रक्षणॆ य सरसवु. हीगॆ ई ऎरडु एशेषणगळू इरुवदरिन्द रक्षणोपायदल्लि लक्ष्मिय सॆरिदवळॆम्बुदु व्यक्तवु. हीगॆ वेदान्तदल्ल सत्वसि द्धान्तदल्ल हेळल्पट्टिदॆ ऎम्बर्थवु. सत्वसिद्दानॆ वेदानवु ऎन्दु हेळि रुवदरिन्द ई अभिप्रायवु सत्व सिद्धान्तिगळिगू अभिमतवागि श्रुति मल्ल हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, तावु बरी वादवन्नु दूरि करिसि तम्म पूरचाररुगळिगॆ अभिमतवादुदागियू शास्त्र प्रमाणसिद्धवादु दागियू इरुवदरिन्द तम्म सिद्धान्तवु पूर्ण दार्ड्यवुळ्ळदुदॆम्ब नानवू दॊन्तितवु. पत्नि सम्बन्धल् वरुव कलक्कण्ण ४८ २०बुवदरिन्द, लक्ष्मिगॆ मेलॆ हेळिदवुगळल्लि सम्बन्धविल्लवॆम्बुदे ब्यागळॆम्बुवदू ई वाक्यदल्लि तोरि बरुत्तवॆ. इवुगळिगॆ परिहार तन्नु दिम्मात्रदिन्द तोरिसुवॆवु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, हिन्दिन करडु प्रबल शस्त्रागळ हागल्लदॆ, साधारणवागि, अवुगळन्नु परिहरिसु ओदु तुम्बा सुलभवॆम्बभिप्रायदिन्दलागलि अथवा कण्णिगॆ याव रणवू प्रमाणवू इल्लदुदरिन्द अदन्नु निरसनॆ माडुवदु ८०रू सवादुदॆन्दागलि, अथवा इतर स्थळगळाद चतुश्किय ब्यान मॊदलादवुगळल्लि बस्तरवागि हेळिरुवदरिन्द इल्लि सूक्ष्म गि हेळुवॆवॆम्ब भिप्रायदिन्दागलि हागॆ प्रयोगवु. १. ई मॊदलु लक्ष्मिगॆ उपायदल्लि सम्बन्धविल्लवॆम्ब वादवु निरसन माडल्पडुत्तदॆ. इतररु हेळुव पू पक्षरन्नु अन वाद माडुत्तारॆ–शिलर् अवरु द्वयतिल् वैयॆनुन्त्रद पूर खण्डदल्लिरुव रन्नारायण ऎम्बल्लिरुव लक्ष्मीयुक्तनाद नारां णनॆम्ब पद तव श्रीमत् ऎम्ब शब्दवन्नु, उपलक्षण परॆवॆ. सुम्- उप णद अर्धबोधकनॆन्दू, उत्तर खण्डदल्लि श्रीमते नाराय________________
२०८८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे १. प्रथमं, लक्ष उपाय साध्यय इति पक्षं निरस्कृति, शिलर् द्वयल् पूर खण्डल् श्रीमच्छम् उप लक्षण परमॆन्नु, उत्तरखण्डल् श्रीमच्छत्सव विशे ऎषण पर मॆनुम्, पिरिय चॆन्नागळ्, णाय ऎम्बल्लिरुव श्रीमच्चब्बवु, विशेषण परमॆ नु-विशेषणवन्नु बोधिसुत्तदॆन्दू, पिरिय चॆन्नागळ-हीगॆ श्रीमत् ऎम्ब ऒन्दे पदक्कॆ ऎरडु विधवाद व्यत्यस्तवाद बेरॆ बेरॆ अर्थगळन्नु हेळिदरु. इल्लि मॊदलिन श्रीमच्छब्बवु उपलक्षणवॆन्दू, ऎरडनॆयदाद श्रीमते ऎम्ब पददल्लिन श्रीमच् वु विशेषणवॆन्दू हेळुत्ता रॆम्ब भाववु. ऒन्दु वस्तुविनल्लि ऒन्दु धरवु इरुवदागि व्यावर्तिसि हेगॆन्दरॆ :- हेळिदरॆ, आ धर्मवु आ वस्तुविगॆ विशेषणवॆनिसुत्तदॆ. नीलवाद घटवु. नैल्यवु घटदॊन्दिगॆ इरुवदरिन्द अदु विशेष णवु. ऒन्दु भरवु वस्तुविनल्लिल्लदॆ अदर हॊरगॆ इरुवदागि व्याव र्तिसि हेळिदरॆ आ धरवु उपलक्षणवॆनिसुत्तदॆ. ऒन्दु लक्षणवु लक्षदल्लि यावागलू इद्दरॆ अदु विशेषणवॆन्दू ऒन्दु कालदल्लिद्दु, इन्नॊन्दु कालदल्लिल्लदिद्दरॆ उपलक्षणवॆन्दू हेळतक्कद्दॆम्ब भाववु. हेगॆन्दरॆ, सारस पक्षि इरुव गद्दॆय देवदत्तनदु, ऎम्बल्लि सारस पक्षि इरुवदु ऎम्बुव धर्मवु गद्दॆयॊन्दिगेने इल्लदॆ हॊरगॆ इरु मेलिन नीलघटवॆम्बल्लि, ई घट वदरिन्द उपलक्षणवॆन्दु हॆसरु. विरुव कडॆयल्लॆल्ला नैल्यवु इरुवदरिन्द नैल्यवे विशेषणवु, आदरॆ गद्दॆयल्लि कूतिरुव सारसपक्षियु स्वल्प कालवाद नन्तर गद्दॆयन्नु बिट्टु होगिरबहुदु. आदुदरिन्द अदु उपलक्षणवु ऎम्ब भाववु. द्वयद पूरै खण्डद श्रीमञ्च बवु उपलक्षणवॆन्दु हेळुवदरल्लि लक्ष्मियु उपाय कोटिगॆ हॊरगॆ इरुवळॆन्दू, उत्तरखण्डद श्रीम च्छवु प्राप्य कोटिगॆ सेरि, मुक्तरिन्द कैरगळन्नु स्वीकरिसुवद रिन्द विशेषणवॆन्दू हेळुवरु. ऒब्बळाद, सदा नारायणनॊन्दि________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार इडल् शब्बम् एकरूप मायिरुक, स्वारस्यत्तु कु बाधक मुमनि इरुक्क, स्वरूपं स्वातन्त्र” मित्यादिगळिगॆ गागि प्रसिद्धमन कूटस्थ सम्प्रदाय विरुद्ध नागप्पण्णु गिर इद्वि अल्लि त १०ने सेरि अपृथद्ध विशेषणळाद लक्ष्मियन्नु बोधिसुव श्रीम चवु, ऒन्दु कडॆ उपलक्षणवु, ऒन्दु कडॆ विशेषणवु ऎम्बुदु हॆ’गॆ समञ्जसवो तिळियदु ऎम्ब भावदिन्द अप्पणॆ कॊडिसिद वाक्य वागिरुत्तदॆ, अदू अल्लदॆ एशेषणवॆन्दु हेळुव श्रीमच्चब्बवु श्रीमते ऎद प्रत्येक पदवि रवाग, उपायवन्नु बोधिसुव नारायण शब्ददॊन्दिगॆ समास पदवागिरुव श्रीमच्छब्बवु विशेषणवल्ल, उप शिक्षण मात्रनॆ’ ऎन्दु हेळरुवदु साहसवे सरि, अदक्कॆ प्रमाण बलनादरू इद्द हागॆ हेळबहुदागित्तु. प्रमाण बलवु मॊदलॆये इल्लवु. हीगॆ मन्त्र प्रतिपाद्यवाद ऒन्दे अर्थवुळ्ळ पदक्कॆ व्यत्यस्तवागि अर्थ हेळुव स्वादक्कॆ बाधकवू, प्रमाण विरुद्धवू आगिरुव दल्लदॆ, हागॆ हेळुववर परमाचार सूक्तिगळेने विरोधवॆन्दु व्यक्त पडिसुत्तारॆ- इडल् - ई स्थळदल्लि ऎन्दर द्वयमन्त्रदल्लि शब्बम् एकरूप मायिरुक्क-प्रकृति प्रत्ययगळिन्द सेरिद पदवु ऒन्दे विधवागिद्दरू, ऒन्दे व्यक्तियन्नॆ बोधिसिदरू, स्वारस्य तुक्कु बाधक दुम -स्वारस्यक्केनू तॊन्दरॆयु इल्लदिद्दरू, इल्लि स्वारस्यव्याप्त दॆन्दरॆ तास्त्रगळिन्द तोरिबरुव लक्ष्मी माहातॆ दनि, अथवा ससमान अर्धक्कॆ तॊन्दरॆ एनू इल्लदिरोणवू, * स्वरूपं स्वातन्त्र इ नादिगळिले तन्त्र) ऎबिने मॊदलाद अभि रक्त दिव्य सूक्तिगळल्लि, प्रसिद्ध मान - चॆन्नागि तोरिबरुव, कूटसम्प दायविरुव ना क - कूटलॆन्द स.नन्न जनळव सा मुख्य रं स्थर इल्लि नम्मूर्, नाथनि, यान, साकारगू अवरिन्दीचिगॆ तरहा लम्बिगळाद साकरभट्टरे नॆद बदवरु हेळल्पट्टरु, इन्त י 3________________
२०९० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वर आचारक्कॆ विरुद्धवागि, हण्णुगिर - माडुव, इभागम् - ई व्यत्यासवु, मॊदलनॆय श्रीमच्छवु उपलक्षणवु ऎरडनॆयदु विशेषणवु ऎम्ब व्यत्यासवु, अनुप नन्नम् - असमञ्ज सवु. अभिप्रायवु सरियल्लवॆम्बुदक्कॆ मूल कारणगळन्नु हेळिदरु- (१) ऒन्दे वन्त्रदल्लिरुव ऒन्दे प्रकृति प्रत्ययवुळ्ळ ऒन्दे अर्थ वुळ्ळ शब्दक्कॆ बेरॆ बेरॆ अभिप्रायगळन्नु कल्पिसुवरु युक्तवल्लवु, (२) ऒन्दे विधवाद अर्थवन्नु हेळुवदरिन्द स्वारस्यक्केनू तॊन्दरॆ इल्लदुदरिन्द भिन्नाभिप्रायगळन्नु कल्पिसुवदु सरियल्लवु. स्वारस्य विद्दरॆ भिन्नाभिप्रायगळन्नु कल्पिसबहुदु. अन्तह स्वारस्यवू काणलिल्लवु. (३) हागॆ कल्पिसुवदु, परमाचाररुगळाद नाथमुनि यामुन यतिराजरुगळ मत्तु पराशर भट्टरे मॊदलादवरुगळ दिव्य सूक्तिगळिगॆ विरोधवादुदरिन्दलू असमञ्जसवु. हीगॆ मूरु कारणगळिन्द सरियल्लवॆन्दु हेळि निदरनक्कागि पराशरभट्टर दिव्य सूक्तियन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. आ श्लोकवु यावुवॆन्दरॆ :- स्वरूप स्वातन्त्रं भगवत इदं चन्द्रवदने ! त्वदाग्लॆ पोत्कर्षा दृवति खलु निष्कर्ष समये । त्वमासीरातः श्री कमितु रिदमित्थं त्वविभव सदा वातां न सृथगभिद श्रुति रपि " (श्री गुण २८) इदरर्भवु-हे चन्द्रवदने - चन्द्रनिगॆ समानवाद मुख * लक्ष्मिये, भगवतः - पुरुषसूक्तदल्लि नारायण शब्द सामा नाधिकरण्यदिन्द हेळल्पट्ट श्रुति प्रति पादितगळाद सत्व भगवच्चब्ब वाच नाद सश्वरनॆ, स्वरूपं - स्वरूपवू, स्वातन्त्रवू सह तैदा पोत्कात् - “नित्य वैषा जगन्मात निष्टो रनपायिनी” ऎम्ब पराशरोक्तिय प्रकार निन्नॊ ऒदिगॆ यावागलू नित्ययोगसिरुव महिमॆयिन्द भवतिखलु - उण्टागुत्तदॆ मल्लवे : हे मातः - ओ तायिये, श्री-आरु विध अर्थगळन्नु ऒळगॊण्डिरुव (श्री स्तुति)श्री शब्द वाच्य ळाद लक्ष्मियॆ, निष्कर्ष समये ई स्वरूप स्वातन्त्रगळन्नु निर्णयिसुव समयदल्लि कमितुः - निनगॆ प्रिय वभनाद, इदमित्थं त्वविभवः - इदन्त्व - इदीग, ऎम्बदागियू ई प्रकारवादुदॆम्बदागियू, हेळल्पडुव ऐश्वरवु________________
सिरूपाय शोधनाधिकार S २०९१ त्वमासीति - : नेयागिरुये, तदन्नावात् - हीगॆ आतन स्वरूप स्वातन्त्र गळ महिमॆयु न्नन हॊन्दि, निनु आतनल्लि अन्तर तळादुदरिसिदॆ, हेगॆन्दरॆ परिमळवु हूविनल्ल, ज्योतिस्स रत्नदल्लि अन्त तवागिरुव हागॆ यावागलू ऒट्टिगेनॆ इरुवद रिन्द, श्रुतिरसि - श्रुतियू कूड, नपृथग बिदत्तॆ - निन्नन्नु बेरॆ यागि हेळलिल्लवु. निन्न पतियन्नु कुरितु हेळिदरॆ नीनू आतनिगॆ अप्रदक्षिद्द विषणवागि, नित्यानपायिनियागि ऒट्टिगे इरुवदरिन्द सन्नियोग शिष्य न्यायप्रकार ऒन्दन्नु हेळिदरॆ, अदरॊन्दिगॆ यावा गलू आनुव श्री सि बरुव इन्नॊन्दन्नु हेळबेकाद आवश्यकविल्लवु ऎम्ब भाववु सूद्यनु उदसिदनु ऎन्दु हेळुवाग अदरॊन्दिगॆ यावागलू इरुव सूर किरणगळ उळिसिदवु ऎन्दु हेळुव आवश्यकवु हेगॆ इल्लवो हागॆ ऎम्ब तात्सरवु. सश्वरनॆम्ब विशे व्यक्कॆ लक्ष्मि’ ऎम्ब विशेषणविल्लदॆ माहात्म इल्लवॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, स देव सौम्यदमग्र आसीत् इत्यादि श्रुति वाक्यगळल्लि भगवन्त निगॆ हेगॆ उपादान स्ववॆन्दरॆ, आतनिगॆ उपादानत्ववन्नु हेळबेकॆम्ब आशॆयिन्दलॆ?, क्रतिगळु लक्ष्मियाद निन्न हॆसरन्नु बिट्टु, निन्न पतिय हॆसरन्नु मात्रवे हॆळिदव, निनगॆ महिमॆये इरुवदरिन्द निन गॆनो उपा न तवु वैक्तवु ऎम्ब भाववु पुरुषसूक्तवेनो? कारणादि वाक्यगळल्लिन सत्, आता, बह्मादि शब्दगळिगॆ, एकोहवै नारायण आ सीत्” ऎम्ब वाक्यद नारायण शब्ददॊन्दिगॆ सामा नाधिकरण्यवन्नॆ ‘नो समर्थिसिरुत्तदॆ ; लक्ष्मियॊन्दिगॆ ई नारायण शब्दक्कॆ अन्वय हेगॆ, ऎन्दरॆ “हीते लक्ष्मीश्च पत् ” ऎम्ब वाक्यद रबक ऊ सह ऎम्ब ताक्षरवु शतियू ई नित्ययोग नन्न देवज स्वामुदा दम् ऎम्बुदरिन्द सि सिरुत्तदॆ. आदन्नॆ श्री पराशररू वि स्टोरि रसायिनी (वि, पु… १६) ऎन्दु १) प ऎडिसि करॆ श्री वाल्मीकि महर्षिय कण्ड * अ नन राघवे ” जाहं भाण प्रभायर्थ" सू नन्न बेगॆ, प्रभॆ इ रदो हङ्गॆ 10 सुनन्नगलि तानू इरजा नॆम्ब ६ 65 वाक्य , * अनहि मया सीता मैथिली जन * * “सीतॆ - तन्निन्द प्रश्नॆ काडॆगळल्ल” ऎं श्रीरासक्तियिन्दलू व्यक्तपडि 0 L________________
२०९२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सिरुत्तारॆ ई श्री पराशर भट्टर दिव्य सूक्तियिन्द ई नित्य योगवु स्वरूप 31 उण्टॆन्दु व्यक्त पडत्तदॆ. श्री पराशररू कूड नि निवॆ षा जगन्माता ऎष्टोरनपायिनी ऎन्दु पूरार्धदिन्द इत योगवन्नु हेळि, म र उत्तरार्धदिन्द “यथा सरगत विष्णु स्वथैवेयं द्विजोत्तम, ऎम्बुदरिन्द स्वरूप 2ः नित्य योगवन्नु पपादिसिरुत्तारॆ इवरन्तॆये विश्वन सन्तॆयल्लिय तथा लक्ष । * स्वरू पञ्च व कृण समाहितः । गुण तत्त्व स्वरूपेण व्याप्ति स्वाधार मता । यथामया जगदा प्रं स्वरूपेण स्वभावतः । तथावा प्रं तं. सं निय च तथेश्वरी !” 3 इदरिन्द स्वरसकः नित्य वादवु दूरीकृतवायतु. 3 पदिन्द मात्र हेळुववर आदरॆ लक्ष्मियिन्द नारायण रै गॆ स्वरूपनि रूपण हेगॆ ? सत्व श्रुति सारभूतवाद पुर षसूक्तवु शगळल्लि अनॆक कडॆगळल्लि प्रतिसारवाद शब्दगळाद हिरण गर्भ, शिव, शम्भु, परमात्मा परं ज्योतिस्सु, विश्वात्मा, रु, अच्युत, इत्यादिगळॆल्ला नारायणनन्ने आ बोधिस “दॆन्दु सामानाधिकरण्यदिन्द हेळि, आ नारायणनु यारो ऎम्ब योगिगळ सन्देह निर्वगागि, “ते लक्ष्मीश्च पत्” ऎम्बदरिन्द लक्ष्मीपतियु यरे, आतने नारायणनु ऎन्दु सूक्तवु मुदॆ * र्इयि सिरुवदरिन्द अत्रि सम्बन्धव, श्रियः पत्रवु स्वरू निरूपक धनायि त, ऎम्बुदु ई श्लोकद मुख्य पात्रवु. आदुदरिन्दले नम्म सिद्धान्तिगळॆल्लरू, भग ऎन्त नन्नु कुरितु हेळुवाग “प्रियःपतिया” ऎन्दु प्रारम्भिसु तारॆ. महर्षिय कूड ई अभिप्राय वन्नु मारि य वाक्यवाद ” अप्रमेयं हि तः यस जनकात्मज ऎम्बुदरिन्द व्यक्त पडिसि र- त्तारॆ. लक्ष्मि यिन्द सातन्त्र्यद विकास हेगॆ ? ऎन्दरॆ स्वात तनु दुष्टर शिक्षॆयल्लि मात्र परिणमिसिदरॆ अष्टु स्वा घ वल्लवॆ, शिक्षॆ परि पालनदल्लि अन्नयिसिदरॆ पम श्ला नानुागुत्तदॆ. शासन कार नन्न नारारुणनू, अनु ग्रह कारनन्नू लक्ष्मि, हीगॆ कार________________
सिद्योपात- शोधनाधिकार विधान माडिकॊण्डिद्द इदु “युदत्वा दौतु” ऎम्ब श्रीगळ ३नॆय श्लोकदल्लि - - पराशर भट्टरु उपादिसिरुत्तारॆ. इदु 2 न कॆनॆय पुट नॆडित्रयाधिकारदल्लि चर्चिसल्पट्टिरुत्तदॆ. “कारं करुण मारण नन्ना हराध्य, रा, यु, ११६, ४४. ऎन्दु आ की मनॆगॆ करॆणॆदु माहितियन्नु पदेशिसिद अज्ञात निग्रहागि अनुग्रह मयळाद सीतॆय सम्बन्धविरुवदरिन्दले शरणागतर विषमरल्लि दोषवन्नॆणिसुवदिल्लवॆन्दु “मित्र भावेन सम्प्रापं नजीयं कथञ्चन 1 दोषोयपि तस्य स्यात् सामेतद गरि तं” ऎन्दु श्रीरामचन्द्रनु तन्न सत्य सल्पतॆ यन्नु व्यक्त पडिसिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द इन्तह स्वातन्त्रद महिमॆ य कडॆ लक्ष्मि सम्बन्धदिन्दले ऎन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. ई अभि प्रायवन्नॆ लक्ष्मि तन्त्रज्ञकवाद A S लक्ष स ह हृषीकेशो दे व्या करण्य रूपया । रक्षक स्पसिद्दानॆ वेदा नषु च गीयते ॥ ऎन्दु बहु स्वारस्यवागि उपपादिसुत्तदॆम्बुदु भाववु. आगलि, नम्माळ्वारवरु लक्ष्मि गू उपाय कोटियल्लि अन्वय नन्न ऎल्लियादरू हेळिरुवदुण्टो ऎन्दरॆ “अगिलगिर्ल्ले” (तिरु ६.० १०.) ऎम्ब पाठरदल्ल, “माधवनॆ सॆ (तिरु १०५.७)ऎम्बिवे मॊदबाद पाठ ॆगळल्लि हेळुत्तारॆ. श्री यामुनेयरवरु चतु कॊकिदल्लि “श्रेयो नॆरन्द लोचनमनः कन्या प्रसादा दृश संस्कृज्ञर वैष्णवाध्य सु नृणां सम्भाव्यते कद्दि चित् " 17 ) ऎम्ब कॊळदल्लि उसपादिसिरुत्तारॆ. इदर अर्थ तात्पय्यादि गळिगॆ दासनु कॊरॆसिरुव चतक व्याख्यागद ५३रिन्द ७०नॆय पुट गळन्नु पद बरिसिरि. श्री भाष्यकारर हेळिकॆगू अदे ग्रन्थद ६६ नॆय पुटवन्नु नोडि, श्री पराशरभट्टरू द्वयाराभिप्राय नन्नु अप्प कट्टकियल्लि कसवादिसुवाग लक्ष्मिगू उनायत्न वरु साहिति । तुजि * ६७नॆय पुटवन्नु नॆडि, ई बि काम्प्यदल्लि प्रति निन्नन्नु पृथक्करिसि हेळलिल्लव निदरॆ निन्न पतियन्नु कुरित केळिरुव अरॊसवागि निनगू सह अन्वयिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळिदरु. आदरॆ नन्न सम्बन्धवन्नु तिळिसि________________
२०९४ श्रीमद्रदस्यत्रयसारे श्रुतियु ऎल्लिय हेळलिल्लवे ऎन्दरॆ अनेक कडॆगळल्लि हेळलिल्लवॆन्दु तात्पर्यवु. ऎल्लियू हेळिये इल्लवॆम्ब तात्सरव वु. * आ नीद वात ग्ं स्वधया तदेकं” ऎम्ब श्रुतियु आगष्टि प्रळय गळल्लि अन्वय उण्टॆन्दु हेळुवदल्लदॆ, स्वधया तदेकम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द लक्ष्मियॊन्दिगॆ सेरिद नारायणने, एकम् ऒब्बनाद परतत्ववॆन्दु बोधिसुत्तवॆ. इल्लि स्वधा शब्दवु इतर अनेक कडॆ गळल्लि बोधिसुव हागॆ लक्ष्मिपरवु, इतरदु हेळ व अनिष्टवाद अविद्यापरवल्लवु. हागॆ हेळिदरॆ “मळानाञ्च मजळं” ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवनिगॆ हेम सम्बन्धवन्नु कल्पिसिदन्तागुत्तदॆ. भारत मोक्ष पत्वदल्लि श्री व्यासमहर्षिय “एकाकी विद्यया सार्ध” लक्ष्मियॊन्दिगॆ ऒब्बनु ऎन्दु हेळि, ततो भूयो जग सृष्टिं करिष्यामह विद्यॆय” ऎन्दु लक्ष्मिय नित्ययोगवन्नू, सृष्टा दि सत्व व्यापारगळल्लि लक्ष्मि गॆ अन्वयवन्नू बोधिसिरुत्तारॆ. हागॆये श्रुतियु “ श्रद्धॆयादेवो देवत्व मत्तु ते” लक्ष्मि जगत्तिन समस्त लीला व्यापारगळल्लि अन्वयवन्नु बोधिसुत्तदॆ. * ईश्वरीग स भूतानां” ऎम्ब श्रुतिवाक्यवू लक्ष्मिगॆ जग द्वापारगळल्लि सम्बन्धवुण्टॆन्दु बोधिसुत्तदॆ. हीगॆ ऒन्दॆरडु श्रुतिगळु मात्र हेळुत्तवॆन्दू, अनेक श्रतिगळु पृथक्करिसि हेळलिल्लवॆन्दू तात्पर्यवु. 66 33 हीगॆ ई मूरु कारणगळिन्दलू मॊदलनॆय श्रीमच्छब्दवु उपलक्षणवॆम्बभिप्रायवु अनुपपन्न वॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. पूरै खण्डदल्लू विशेषणवादरॆ उपायद्वित्ववु ऎम्ब आक्षेपद खण्डनवु लक्ष्मि यन्नु उपायकोटियल्लि सेरिसिदरॆ, सत्येश्वरनिगॆ अनन्यू पायत्ववन्नु हेळुवदु हेगॆ ? अदक्कॆ भङ्गबरलिल्लवे ? ऎन्दरॆ, ई दूषणॆयन्नु प्रति दूषणॆयिन्द खण्डिसुत्तारॆ- हेगॆन्दरॆ, नीवु द्वयोत्तरखण्डदल्लि विशेषणवॆन्दु हेळुवदरिन्द, प्रा प्यद्वित्व उण्टायितु. आदुदरिन्द माडुव कैरद अनन्य प्रयोजनत्वक्कॆ भङ्ग बरलिल्लवे ? इल्लवॆन्दु स्थापिसुवदादरॆ,________________
(१९) लका उपाय सिद्योपाय शोधनाधिकार उपायद्वित्व मिति पूरै पक्ष स खण्डन अन न्यूपायविरुद्धमान उपायद्वित्व प्रस इडल् बाधकवा नालोवॆन्निल् ? अनन्य प्रयोजन त्व विरुद्ध मान प्राप्यद्वित्व प्रसङ्खतालॆ उत्तरखण्डत्तिलुवु विशे षणत्वव तपिरप्र सज् कम्. उपायद्वित्वदिन्द सद्देश्वरन अनन्नॊपायत्वक्कू पादिसुत्तारॆ 20 n भं’विल्लवॆन्दु प अन नोपायविरुद्ध मान- सश्वरनल्लदॆ इन्नु यारू उपायवल्लवु ऎम्बभिप्रायक्कॆ विरुद्धवाद, उपायद्वित्व प्रस * कुम - लक्ष्मियू उपायकोटियल्लि सेरिदवळॆन्दु हेळि, हीगॆ इब्बरू उपायवॆम्बभि प्रायवु इडल् - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ द्वयमन्त्रद श्रीमच्छब्दगळ अर्थ निर्णयदल्लि, बाधकवा ना लोवॆन्निल् अननोपायक्कॆ बाधकवादरो ? ऎन्दरॆ, आग निम्म इष्टा पत्ति, इष्टाभि प्रायक्कू विरोध उण्टागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ- अनन्य प्रयोजनत्व विरुद्ध मान - सरू मोक्ष दॆशॆयल्लि माडुव ऎल्ला कैङ्कगळ सरेश्वरनिगेने ऎम्बभिप्रायक्कॆ विरुद्धवाद प्राप्यद्वित्व प्रसङ्ग तालॆ - लक्ष्मी नारायणरिब्बरू प्राप्य दॆशियल्लि उद्देश्यराददरिन्द, उत्तरखण्डदल्लि, विशेषणत्व तविर प्रस पकुम् - विशेषणवल्लवॆन्दु हेळबेकागि बरुवदु. अनन्य प्रयोजनक्कॆ हानि उण्टागुवदरिन्द प्राप्यद्वित्व सरियिल्ल वागि, अनन्य प्रयोजनवु सश्वरनिगॆ सिद्धिसुवदक्कागि उत्तर खण्डद श्रीमच्छवू, उपलक्षणवॆन्दे हेळबेकागुत्तदे विना विशेषणवागुवदिल्लवु. 3 3 विशेषणवॆदु हेळदॆ अलि, हागॆये ई उत्तर खण्डदल्ल ऎरडु कडॆयल्ल उपलक्षणवॆन्दे हेळिबिडुवॆवु ऎन्दरॆ आगलू विरोधवु तप्पिद्दल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. श्रीसुच्छवु ऎरडु कडॆयल्ल ऒन्दे विधवागिरुवाग ऒन्दे विधवागि भाविसतक्कद्दु युक्तवु ऎन्दु________________
२०९६ श्रीमद्रहस्य त्रय सारे आनाल् इरडलुम् उपलक्षणमा नालो वॆन्निल् ? गुणविग्रह व्यापार विशेषळुव इरडलुम् उपलक्षण ङ्गळाग प्रसबकु, उपयुक्तळागैयाले यवै विशे नीवु हेळिदुदन्नु अङ्गीकरिसि ऎरडु कडॆय उपलक्षणवे ऎन्दु हेळिदरॆ बाधकवेनु ? ऎन्दु केळिदरॆ, बाधकवन्नु तोर्पडिसुत्तारॆ. 1 आ नाल्- हीगॆ पत्नि सम्बन्धवु प्राप्य दॆशॆ यल्लि, अनन्य प्रयोजन त्वक्कॆ बाधकवुण्टागुवदरिन्द, विशेषणवागलारदु ऎन्दरॆ, इरड तिलुम्-ऎरडु कडॆ ऎन्दरॆ खण्डदल्ल, उपलक्षणवादरो, ऎन्दरॆ ? गुण विग्रह व्यापार विशेष ळु म् उपायावस्थॆगू, उपेयाव स्थॆगू आवश्यकगळाद सश्वेश्वरन कल्याणगुणगळेनु, शरिरद लावण्य सौन्दय्यादिगळिन्द सेरिद दिव्य मक्कळ विग्रहवेनु, सत्यसतॆयिन्द माडुव दिव्य चेष्टितगळेनु इवुगळॆल्ला, उपलक्षणळाग प्रस उपलक्षणगळागबेकागुत्तदॆ. यावाग सश्वर नॊन्दिगेने इरुव लक्ष्मिये उपायदॆशॆयल्लू उपेय दॆशॆयल्ल उपलक्षणवॆन्दायितो, हागॆये अननोपायत्न, अनन्य प्रयोजनत्व सिद्धिगागि, स्वामिगॆ सम्बन्धिसिरुव, गुण, विग्रहव्यापार गळू कूड उपायदॆरॆ यल्ल उपेय दॆलॆयल्ल, उपलक्षणगळॆन्दे हेळबेकायितु ऎम्ब तात्पर्यवु. हागल्लदिद्दरॆ आगलू अनन्य पाय, अनन्य प्रयोजनत्वगळिगॆ हानियुण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. उपयुक्तवाद गुणगळु-(१) उपायक्कॆ ज्ञान, शक्तादिगळु, स्वातन्त्र, कारुण्यादिगळु, (२) उपेयत्वक्कॆ- आनन्द सौन्दय्यादि गळु. उपयुक्तवाद विग्रह विशेषवु (१) उपायत्वक्कॆ-सौन्द क्यादिगळिन्द कूडिरुव अरा विग्रह विशेषवु (२) उपेयत्वक्कॆ शङ्ख चक्रादि दिव्यायुध दिव्याभरणगळिन्द युक्तवाद परवासुदेव मूर्तियु, उपयुक्तवाद व्यापारगळु-(१) उपायक्कॆ - संसारदिन्द बिडिसुव सङ्कल्पादिगळु. (२) उपेयत्वक्कॆ-मुक्ति हॊन्दिद नन्तर अनुसञ्चरणादिगळिगॆ कारणभूतगळाद सल्प विशेष गळु, हीगॆ इवुगळॆल्ला उपलक्षणवॆन्दु हेळुवदु सिद्धान्तक्कॆ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २०९६ ष ण ळॆन्निल्, इदुवु पूरॆत्तर खण्डळिल् पत्नि सम्बन्धलु तुल्य सर्. विरोधवागुवदरिन्दलू, अवुगळु प्राप्यत्वक्कू उपायत्वक्कू उप युळागुवदरिन्दलू, विशेषणगळॆन्दे हेळबेकागुत्तदॆन्दु भाविसि पूर्व पक्षियु ई गुणविग्रह व्यापारगळु उपयुक्तगळादुदरिन्द सश्वरनिगॆ विशेषणगळे विना उपलक्षणगळागुवदिल्लवॆन्दु हेळु तारॆ * हागादरॆ लक्ष्मी सम्बन्धवू कूड उपयुक्तवॆम्बुदक्कॆ प्रमाण सम्प्रदायगळिरुवदरिन्द, इदू कूड विशेषणवे ऎन्दु स्थापिसुत्तारॆ- 3 उपयुक्तळागैयालॆ - उपयोगवादवुगळादुदरिन्द, అన్న - आ गुणविग्रहव्यापारगळु, विशेषणङ्गळॆन्निल् - विशेषणगळु ऎन्दु हेळिदरॆ, पत्नि सम्बन्धत्तिल् - पत्नियाद लक्ष्मिय सम्बन्ध दल्लू सह, तुल्बम् - समानवु. पत्नि सम्बन्धवू प्राप्य प्राप कावस्थॆयल्लि उरमुक्तवादुदॆ, इदक्कॆ प्रमाणगळू उण्टु, सम्प्रदायदल्लि कण्डिरुवॆवु, प्रमाणगळु यावुवु ऎम्बुदन्नु उड हनिसुत्तारॆ. यज्ञ यागानिगळल्लि पत्नि सम्बन्धवु आवश्यकवागि बैकु ऎम्बुदु व्यक्तव, अपकनिगॆ अवुगळल्लि अधिकारविल्लवु प्रणत रक्षणॆ, शरणागत परिपालनॆ, मोक्षयिस्वामि ऎम्ब व्रत रूप सब्बवु ऒन्दु याग रूपव्रवु. इदक्कू पत्नि सम्बन्धवू अव श. कवु. पुरुषनिगॆ दानदल्लि अधिकारविल्लवु. तन्न पत्निय मूलक वागिये दानमाडतक्कद्दु. आदुदरिन्द सत्येश्वरनिगॆ मोक्षप्रदत्व रू सह नवु तन्न पत्निय मूलकवागिये ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. ( ऎम्ब शब्दवु मज्य संयोगवन्नु सूचिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द विष्णु पत्नियु विष्णुविगॆ अन रूपळागि विष्णुविन सङ्कल्प रूप महा गळल्लॆल्ला * पत्तुर्नो यज्ञ संयोगे” ऎम्ब वचनानु साव उवयुक्तळागि इन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. पतिय दानमाडबेकादरॆ, पत्नियु अनुमोदिसि, आकॆय हस्त मूलकवागिये दासक्रियॆयु नडॆय तक्कद्दु, हागॆये नोक्ष________________
श्रीमद्रहसत्रयसारे प्राप्य प्रापकावस्थयो 8 श्री सहाय इत्यत्र प्रमाणानिच उपयोग विशेष तद्वस्तुगळुक्कु अनुरूपमान पडियिले प्रमाण सम्प्रदायज्ञळाले कण्डुकॊळ्ळदु. वस्त्रनु रूपमायिरे उपयोग मिरुप्पदु. प्रदत्ववू कूड लक्ष्मिय मूलकवे नडॆयतक्कद्दॆम्ब भाववु. इदन्नॆ महर्षिय “सहधर्म चरीतव” ऎम्बुदरिन्द उपदे शिसिदरु. (रा. बा.) प्रा प्य प्राहकवॆरडवस्थॆयल्लियू लक्ष्मिय उपयोगगळू, प्रमाणगळु, उपाय दश प्राप्य दॆशॆयल्लियू प्रापक दॆसॆयल्लिय, लक्ष्मिय सम्बन्धद उपयोगवेनु ऎन्दरॆ लोकरूढियल्लि सामान्यवागि पत्नि सम्बं धवु हेगॆ उपयुक्तवॆम्बुदन्नु तिळिसि, लक्ष्मिय उपयोग हेगॆ ऎम्बुदक्कॆ अनेक प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. यल्लि लक्ष्मि, सम्बन्धद उपयोगदल्लि सन्देह पडुववरिगॆ अवरिगॆ याव प्रमाणदल्लि अतिशयवाद आदरवो अन्तह प्रमाणगळन्नु प्रथमतः उदाहरिसवरु युक्तवॆन्दरितु उपायो पेयवाद ऎरडु दॆशॆयल्लियू उपयुक्तवॆन्दु नम्माळ्वारवर पाशुरगळिन्द तोरिसुत्तारॆ उपयोग विशेष ४ - उपयोग विशेषगळु (ई सन्द दल्लि लक्ष्मियिन्द प्रयोजनळु यावुवॆन्दरॆ, पुरुषकारत्ववू उपा यत्ववू रक्षा भरस्वीकारत्ववे मॊदलादवु) तदस्तुगळुक्कु - आया वस्तुगळिगॆ, अनुरूपमान पडियिले - स्वरूपक्कॆ योग्य वाद रीतियल्लि, प्रमाण सम्प्रदाय ळाले प्रमाणग ४०दलू सम्प्रदायगळिन्दलू, कण्णु कॊळ्ळदु तिळिदुकॊळ्ळबहुदु, इदु साधारणवागि ऎल्ला वस्तुगळ उपयोगवागियू कुरितु हेळि दुदु. * ईश्वरीङ्ग् सरभूतानां” ऎम्ब श्रुत्यर्थवन्नु मह________________
सिक्यूषाय शोधनाधिकार
२०९९ ज्ञाननिधिगळाद श्री यामुनेयरवरु “लोकै केश्वरि लोक नाथदयिते” ऎन्दु विवरिसिरुवदरिन्द, इन्तह लक्ष्मि य स्वरूप स्वभावगळिगॆ अनुगुणवागि लक्ष्मिय उपयोगवन्नु हेळतक्कद्दु, लक्ष्मिय स्वरूपादिगळिगॆ अनुरूपवाद उपयोगगळेनॆम्बुदक्कॆ “लोकैकेश्वरि लोकनाथ दयिते” ऎम्ब प्रयोगदल्लि तोरि बरुव स्वारस्यार्थगळिगॆ दासनु बरॆद चतुश्लोकिय व्याख्यानद ३१ रिन्द ३९नॆय पुटगळन्नु पराम्बरिसि. आदुदरिन्द, वनु रूपमायिरॆ - वस्तुविन स्वरूप स्वभावगळिगॆ अनुगुणवागि ताने, उपयोगमिरुप्पदु – अदर उपयोगविरुत्तदॆ. सत्व लोक क्कू नाथनादवनिगॆ पत्नियागि, सत्वलोकद चेतनरिगू निया मकळागिरुवदरिन्द लोकैकेश्वरियादवळ स्वरूप स्वभावक्कनुगुण वागियल्लवे उपयोगविरतक्कद्दॆम्बभाववु. लक्ष्मिय उपयो गवु पुरुषकारत्वदल्लि उण्टु ऎम्बुदक्कॆ कॆलवु प्रमाणविद्दरू, पुरुषकारत्वदल्लि मात्रवे उपायत्वदल्लि इल्लवॆम्बुदक्कॆ प्रमाण विल्लवादुदरिन्दलू, उपायत्व भरस्वीकारत्वदल्लि अन्वयवुण्टॆं बुदक्कॆ प्रमाणगळिरुवदरिन्दलू, हागॆये पूराचाररुगळ सम्प्रदायवू इरुवदरिन्दलू, लक्ष्मिगॆ अनुरूपवाद उपयो गवन्नु ग्रहिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. इल्लि मुख्यवागि ग्रहिसतक्क विषयवेनॆन्दरॆ :- सरश्वरन स्वातन्त्र मॊदलाद कल्याणगुणगळु विशेषणगळागि सत्वश्वरन उपायत्वक्कॆ उपयुक गळागि विशेषणगळादरॆ, चेतनळागि कल्याणगुणाकरळागि अज्ञात निग्रहळागि, अनुग्रह मदळागि, नित्यान पायिनियागि, लोकैकेश्वरि यागि, लोकनाथदयितॆयागिरुव महालक्ष्मि यु भर स्वीकारदल्लि उपयुक्कळल्लवॆम्ब वादवु हेगॆ सम ज स वो तिळियदु आदुदरिन्द लक्ष्मि गॆ अन रूपवागि उपयोगवन्नु प्रमाणान सामागि हेळ एना वादवु उपयोगविल्लवॆम्ब भावव, तक्क उपयोगविशेष” ऎम्बदागि साधारणवाद सब्रह नाद उक्कि) ग्रन्धविश्वरयदिन्द ऎम्बवागि ति य तक्कद, गण विग्रह व्यापारगळु, हेगॆ उपयुक्तळॆम्बुदन्नु आ कारणदिन्दले विस्तरिसलिल्ल. कॆलवु गुणगळन्नु कुरितु चर्चिसि व हेगॆ उस________________
2000 श्री मद्र हस्यतयसारे उपायोपेय परमान वाक्य द्वयत्तिलुव श्रुतमान युक्तगळॆम्बुदन्नु तिळिय बहुदु. गणगळल्लि प्रधानगळादवु हाडु ण्यगळू, सज्ञत्व सत्वशक्तित्व सत्य सल्प, परमकारुणिक, वात्स ल्य, सौशील्यादिगळु. ई सश्वरन गुणगळ उपयोगवेनॆन्दरॆ आतनु आश्रयिसलु योग्यनॆम्बुदन्नु प्रदर्शिसुत्तवॆ. ज्ञानदिन्द आश्रित नन्नु वरिसि आतन विरोधिय निरसनन्नु माडबहुदु. शक्तियिन्द भक्त विरोधिगळन्नु निरसन माड बहुदु. बल र तेजस्सुगळिन्द श्रमान्यवद्यगळिल्लदॆ इरोणवु सत्य सङ्कल्पनादुदरिन्द आश्रितनिगॆ सत्वश्रेयस्सन्नू अप्रतिहतनागि नडॆसिकॊडोणव, मत्तु आश्रितनु आश्रयणानन्तर अपराध माडिदरू अल्पदण्डनादिगळ मूलक नडॆसि कॊडोणवु. परम कारणिकत्वविरुवदरिन्द अल्पवाद व्याज रूप वाद भरन्यासद मूलक परमसिश्रेय स्सिन दानव, वात्सल्यविरुव द रिन्द आश्रितनल्लि अनेक दोषगळिद्दरू “ दोषो यद्यपि तस्य स्यात् सतामेतदगरि तं” (रायु) ऎन्दु हेळि अवुगळन्नु वरिगॆ णिसदिरोणवु, स्वामि त्वविरुवदरिन्द “रक्षते भगर्वा विष्णु र्भक्ता नात्म शरीरवत् ” तन्न शरीरवन्नु ऒब्बनु तन्नदादुदरिन्द हेगॆ कापा डिकॊळ्ळुवनो, हागॆ तन्न शरीरवाद भक्तरन्नु कापाडुवनु. सौशील्य विरुवदरिन्द, “गुहन सहितोराम” (रा. अयो.) ऎन्दू * अहं वो बान्धवोजातः” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ परत्ववन्नु हॊन्दिरुव वनु आश्रितराद नमगॆ वरने ऎम्ब संशयक्कॆ अवकाशविल्लदिरोणवु. 66 हीगॆ सत्येश्वरन गुणगळु उपयुक्तवादवु. हीगॆ भगवन्तनु इन्तह गुणगळिन्द युक्तनागि उपायवागिरुवाग, लक्ष्मिय उपा यत्वदिन्देनॆम्ब शङ्कॆयुण्टागबहुदु. ई गुणगळॆल्ला लक्ष्मि उण्टु, अन्तह लक्ष्मिय उपायवागलेनू प्रतिबन्धकविल्लवु. आदरॆ भगवन्तने उपायवादरॆ, गुणगळिन्देनु ? गुणगळे उपायवादरॆ भगवन्तनिन्देनु ? ऎम्बा क्षेपणॆगॆ गुणगळु उप युक्तळागिरुवदरिन्द विशेषणगळागि, अन्तह गुणगळिन्द युक्तनाद सरेश्वरने उपायवॆन्दु प्रमाणगळिरुवदरिन्द आक्षेपणॆगॆ कारण________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१०१ इशेषणत्ति नुडैय उपयोग प्रकार “वेरि माराद पू मेलिरु स्पान् निन्नॆ तीरु मे” ऎन्नु, निल्लवॆन्दरॆ, हागॆये लक्ष्मिय उपयुक्तळादुदरिन्द विशेषणवा गिये उपायभूतळॆन्दू अनेक प्रमाणगळिरुवदरिन्द याव दॊन्दु आक्षेपणॆगू कारणविल्लवॆम्ब भाववु. हागॆ हेळुव प्रमाणगळु याववु ऎन्दरॆ, श्रुति, स्मृति, इति हास वाक्यगळुण्टॆन्दू सम्प्रदायक्कॆ नम्माळ्वाररे मॊदलादवर पाशुरगळुण्टॆन्दू तिळिसुत्तारॆ :- उपायोपेय परमान - उपायवन्नु प्रतिपादिसुव द्वयमन्त्रद पूरै खण्डवु, उपेयवन्नु प्रतिपादिसुव उत्तरखण्डवु इवुगळिन्द, वाक्ययलुन् - ऎरडु वाक्यदल्ल, श्रुतमान- हेळल्पट्टिरुव, इविशेषत्ति नुडैय - “श्रीमत् ” ऎन्दु लक्ष्मि यन्नु बोधिसुव विशेषणद, ऎम्बभिप्रायवु, ऎरडु कडॆयल्ल इरुव श्रीमच्छब्बवु विशेषणवॆन्दु स्थापिसिरुवदरिन्द इल्लि “इब्ब शेषण” वॆन्दु हेळल्पट्टितु, उपयोगकार उप योग विशेषवन्नु, नारवरु कृपया उपदेशिसिदरु ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. उपायवन्नु बोधिसुवदक्कॆ ऒन्दु पाशुरवन्नू उसेयत्नवन्नु बोधिसुवदक्कॆ ऒन्दु पाशुरवन्नू अनुग्रहिसिरु अवु यावुवॆन्दरॆ :-
- मारि माराद तण्ण नेडतण्ण । वारिमाराद पैमळिल् शूळ् कुरुकूर् नगर् । कारि मार्र शडगोर्प कॊल्लायिरत्तिप्पत्ताल् । नेरिमाराद पूमेलिरु प्पाक् निनै तीरु मे ॥ अर्थ- मारि - मळॆयु, मारद - तप्पदॆ बरुवदरिन्द, तण् - तम्पागियू, आ व = दर्शनीयवागियू, इरुव, वेज डन मिल्फ् - तिरुवेडवॆन्दु हॆसरुळ्ळ बॆट्टदल्लि बिमाडिसिरुव, अलै - निर पाधिक स्वामियाद श्रीनिवास नन्नु कुरितु इदु कॊन्न (१) तिरुवाय्मॊळि ४.५.११.________________
२१०२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎम्बुदक्कॆ करवु, वारि माराद - जलसमृद्धियु तप्पदॆ इरुव पै - सुन्दरगळाद, पू - पुष्प समृद्धियुळ्ळ, पॊळिल् - तोट गळिन्द, शूळ् - व्याप्तवाद, कुरुगू नगरि आळ्वा तिरुनग रिय, कारिमार्र - करियॆन्दु प्रसिद्धरादवर पुत्रराद, शड गोर्प - नम्माळ्वारवरु, शून्न - अनुग्रहिसिद, आयिरत्तु - साविर पाशुरगळल्लिन, इप्पत्तालॆ - ई १० पाशुरगळिन्द, वेरि - परि मळवु, आदुदरिन्द मधु प्रवाहवु, माराद - कम्मियागदिरुव, पू मेलिरुप्पाळ् - कमलपुष्पदल्लि नित्यवासवन्नु माडुव, अनु ग्रहमयळाद श्री महालक्ष्मियु, विनैतीर् कु मे - भगवदनु भव विरोधियाद समस्त पापगळन्नू होगलाडिसुवळु, निश्चयवु. हीगॆ आश्रितन अनिष्ट निवृत्ति मूलक इष्ट प्राप्तियन्नु हॊन्दिसुवळॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, उपायत्ववू उण्टॆम्बुदु सिद्धवु. पुरुषकाररूप दिन्द मात्रवु ऎन्दु नम्माळ्वारवरु हेळलिल्लवु. ई अस्या मम च शेषं हि विभूतिरुभयात्मक । इति श्रुति शिरस्सिद्दं मच्छा से ष्ट पिमानद” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ऎल्ला विभूतियु भगवन्त निगू लक्ष्मिगू सह शेषभूतवॆम्बुदु धगवच्छास्त्र, उपनिषत्तुगळ श्री सिद्धवागिरुवदरिन्द, इब्बरू सिद्धपायरॆन्दु तिळियुवदे शास्त्र ज्ञानक्कॆ अनुसारवादुदे उभयाधिष्ठानञ्चैकं शेषित्वम् ऎन्दु श्री सोमेशयाण्डारवरू हेळिरुवदरिन्द तमगॆ शेषभूत राद चेतनर उपायत्वदल्लि इब्बरिगू अधिकार उण्टॆम्बुदे स्वारस्य वाद अभिप्रायवु. “जायानर्नविभागो विद्यते” ऎम्ब धर्मानुसारवागि ई लोकदल्ले पति पत्नियरिगॆ अवरवरुगळिगॆ उचितवाद विभूतिगळू व्यापारगळू इद्दरू, इब्बरिगू यावुदॊन्दु विभागविल्लदिरुवाग, इब्बरू सत्वज्ञरागि, (२) “अस्या देव्या मन स्तर्स्म तस्य चास्यां प्रति तं” ऎन्दू (३) * रामस्य व्यवसाय ज्ञा” ” ऎन्दू महर्षियु उपपादिसिरुवहागॆ परस्पर इङ्गितवन्नरितव रागिरुवाग इब्बरिगू चेतनोद्दार विषयदल्लि अधिकार उण्टॆन्दु भाविसुवदरल्लि यावदॊन्दु विरोधवू इल्लवु, शास्त्र प्रमाण बल (२) रामा, सुं. १५, ५२, (३) रामा, सं. १६, ४.________________
(30) सिदॊ पा म शोधनाधिकार 9708 ई टिय अनेक प्रवासगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. आदरॆ कॆलवु ऐधगळन्नु पूदि९ न क्षिरीतियल्लि 40 1. हेगॆन्दरॆ (१) ईश्वरक्षित्वदिन्द परस्पर वैमनस्यदिन्द व्याघात उण्टाग बहदु ऎम्बुदु ऒन्दु पूक्ष्म पक्षवु परस्पर इङ्गितगळन्नरितवरागि 2)ज्ञनागि, शुद्ध सगुणगळ ळ्ळवरादुदरिन्द परस्पर वैमनस्यक्कॆ कणने इल्लवू श्रीरामनिगॆ सैन्यवन्नु अङ्कॆगॆ तॆगॆदुकॊण्डु होगि बिद्द राक्षसरन्नॆ बल्ल कॊळ्ळबेकॆम्ब इष्टविरुवाग, तानु ऎन्दिगू II सणनन्नु तन्न पातिव्रत्य तपोबलदिन्द भस्ममाडुवदिल्लवॆन्दु *. सन्देशात्तु रामस्य तपसान पाल नात् । न कुरि ग्रीव भस्म भस्मार तेजसा” ऎम्बुवरिन्द तिळिसि, तन्न पतिय * दक्षिन सार “शस्तु सङ्कुलङ्कृतलङ्कां परबलारनः । प३२ नडॆद्यदि काकुत् प्रत्तस्य सदृशं भवेत्” लङ्कॆगॆ *न समेत ऒन्दु मुत्तिगॆ हाकि बाण प्रयोगदिन्द शत्रु बलव द्दु इलवाडि तन्नन्नु करॆद कॊण्डु होदरॆ, आगीग आ धिरो श्री नाद रामन पौरुषक्कॆ समानवादुदागुत्तदॆम्ब आजनेयनल्लि 2. कळॆसिदळु. आदुदरिन्द परस्पर वैमनस्यक्कॆ कारणवे इल्लवु. 66 (२) ऐकान्त्यक्कॆ हानि ऎम्बुदु ऎरडनॆय दूषणवु, लक्ष्मि ायणरु इब्बरादुदरिन्द ध्यानिसुव योद ऐळान्त्यक्कॆ भङ्ग ॆ खद इदर प्रान वु ध्यानदल्लि एकान्तक्केन लक्ष्मिय सम्बं भव, भागवु सादा मणने विशेष गि लक्ष्मियु आतनिगॆ एळि? सणवाद प्रक्त, ऐषण द सरणि विशेष्यवन्नु ध्यानिसुवदरिन्द ऐकारक्केनू तॊन्दरॆ इल्लव हीगॆ एषणवू ब धकवॆन्दरॆ, कणुणगळाद एशेषणगळ बाधकवॆदु भाविसबेका गुत्तदॆ. आग अस्मृतिगळ हागॆ सरब्रह्मवु निशेषवागियू इरबहुदॆन्दु ऒ बेकागुत्तदॆ. (2) हीगॆ लक्ष्मि उपापत्व मॊदलाद साधिकारवुण्टॆन्दु ऒप्पिदरॆ, निस्स माध्यधिकरिगॆ विरोधवागि इब्बरू सहुरु ऎन्दु ऒप्पबेकागुतदॆ, ६६ . नारायणनिगॆ केसरगळागिद्द कॊण्डु आतनिगॆ सहधर चरीयागि, आतनॊन्दिगॆ सकल व्यासरगळल्लि सा प्रकागियू अनुमो बिसिय लीलारसवन्नु प्रतियॊन्दिगॆ अनुभवि________________
२१०४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे (२) * निरुवरुळुम् प यत्ताळ् तिरुवरुळुव कॊ निन् कोयिल् शीट् तु” ऎन्नुं नमाळ्वार् आरुळि सवळॆन्दु अङ्करिसुवदरिन्द ई श्रुतिगेनू विरोधविल्लवु. इत्यादि *प नाळले निरुवरुळुम् पण्यत्ता तिरुवरुळु । जण्णु, निनॆयिल् शीं तुप्पल् पडिकाल् कुडिकुडिन ळिवाट्टॆयुम् । तॊरो करुळि ज्योति नाय तिरन्नु नामरैक्कण्णळा नो तण्णिरै प्रॊरुनक्कॆ शूळ न तिरुपुळिज्जु डिक्किडाने "" ऎम्बन्दॆ. प्रर) पाठरवु. इदरर्थवु :- तॆण तिरै - निर्मल वाद अलॆगळुळ्ळ, पॊरुनल् , ताम्र पर्णि नदिय, तण् प तम्पाद जलाशयगळिन्द श४ न व्याप्तवागिरुव, तीरवन्नु हॊन्दिरुव तुम्बिरुव, तिरुप्पुळि स्टुडि किडनाने - तिरुप्पु ज- डि यल्लि बिजमाडिसिरुव स्वामिये, र्नि तिरुवरुळुव - निन्न कृपा कटाक्षवन्नू, अदक्कॆ कारणवाद, पळ्ळियत्ताळ् तिरुवरुळुं निन्न प्रियवल्लभळाद कलवासिनियाद लक्ष्मिय कृपा प्रभाववन्नू, प नाळालॆ कॊण्डु - बहु कालदिन्द हॊन्दि, निन्न कोयिल् शीट् तु - निन गभिवन्तवाद दिव्य देशदल्लि समार्जनॆयन्नु (सारिसु वद) इदु स्वरवॊचितवाद सर्त कैङ्क र्वगळिगू उपलक्षणवु. पल् पडिकाल् - बह, जन्मदिन्दलू, कुडि कुडि नळिवन्नु - कलक्रम वागि बन्दु शास्त्रनियननानुसारवागि, आळ् शॆयुम् - दास्यवन्नु माडुव, तॊण्णरोर् ु अरुळि आश्रितराद निन्न भक्तराद नमगॆ कृपॆगैदु, शोति वार तिरन्नु - निन्न प्रकाशकरवाद बायन्नु तॆरॆदु ऎन्दरॆ नम्मन्नु बन्दॆया ऎन्दु कृपॆ माडि बरमाडिकॊण्डु, र्उ तामक्कॆ कण्णळाल् - निनगेने असाधारणवाद पुण्डरीक सदृशवाद कण्णुगळिन्द, नोकाय - विभीषणादिगळन्नु कटक्षि सिद हागॆ कटाक्षिसय्या.” इल्लि नावु माडुव कैङ्करगळु लक्ष्मि (२) तिरुवाय् मॊळि ९.२.१________________
2: सिद्योपाय शोधनाधिकार त्तॆ य म, (३) * अलमे षा हरि भया त” ऎन्नुव, (४) ८६ मे५ * २१०५ तुं राक्षसो महतो परि तुं र घा नारायणरिब्बरिगू ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रात्य दॆशॆयल्लि कैङ्करवु इब्बरिगू ऎम्ब भावव. हीगॆ नाारवरु उपाय दॆशॆयल्ल उनेय दॆशॆयल्लि लक्ष्मी युक्तनागिये इरुवनॆन्दु पपादिसिरुवुद रिन्द ऎरडु कडॆयल्लि द्वयदल्लि श्रीमच्छवु विशेषणवे ऎम्ब भाववु.” ऎन्न नम्मा ऎन्नु नम्माळ्वार् आरुळिचॆ य दार् - ऎन्दु नमा स्वार् रवरु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. ఒ इदर मुन्दॆ लक्ष्मिय उपाय भूतळॆम्बुदक्कॆ महर्षिगळ श्रीसूक्ति गळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- एषा - ई बगन्मातॆये, राक्षसति - - अवळ सुत्तलू इरव राक्षस स्त्रीयरन्नु, महतः भयात्. अन्तह लोकमातॆगॆ माडिद महापराधक्कागि उण्टागुव शिक्षॆय भयदिन्द, परित्रातुं - दर शा ई पदवि इल्लद हागॆ संरक्षिसलु, आलं - समर्थळु. अथवा म ज त भया - संसाररूपवाद मह ताद भयदिन्द कापाडलु समर्थळ हीगिरुवाग नम्मन्नु प्राण भयदिन्द कापाड, वदरल्लि स देहवेनिदॆ ऎम्ब भाववु. ई वा धवु :- “ प्रणिपात प्रसन्नाहि मैली जनकात्मजा” ऎम्ब दु इद. शरकरागत रक्षकळु ऎम्ब भाववु, आलमेषा परित्रातु ऎन्दिरु वुदरिन्द उ य भूतवागि संरक्षणॆगॆ श्रीरामने आगबेकॆम्ब देनू इल्लव, ई क कूड रक्षण शक्तियुण्टु ऎम्ब भानवु तोरि बरुत्तदॆ * पुर पकार परल्लि समर्धळु ऎन्दु अर्थ १ १ माड बहुदल्ला ऎन्दरॆ, हागॆ महर्षियु क तोक्तवागि ऎल्ल हेळ दिनदरिन्दलू, इल्लि अलं परि तुम् ऎम्ब प्रयोगगळिरुवद दिन्दलू, मतद याव उ 5 म६ कवागिये ऎन्दु व त्रि. ओ ने लक्ष्मियन्न - बि) अति उन त त तगॆ सवरि 15 गुव * डि पूर्ण नम्बिकॆ इदॆ वाग अनुकूलावस्थॆयल्लिरुववरु सन्देह 99 तोरदॆ. प्रति कू ा व मत्तिरुव (4) रामा, सं, २७ ४४ (४) रामा, सुद्दि, ५८ ९१________________
२१०६ श्रीमद्रदस्यत्रयसारे सीगणम् ऎन्नुम्, श्री वाल्मीकि भगर्वा शरणागति सार मान आदिकाव्यले निबंर्धिा, दोसगळिगागि पडलु ई षदपि कारणविरुवदिल्लवु. ऎन्नुम् - ऎन्दू, एष - ई सीतॆ, राघवात् - सीतॆगॆ भर्त्सन तनादिगळन्नु माडि न कोपवेनादरू बन्दिरुव श्रीरामन दॆसॆयिन्द, हिन्दॆ महतोभयात् ऎन्दु हेळिरुवदन्नॆ आञ्जनेयन दिन सूक्ति मूलक श्रीरामनिन्द प्राप्तवागबहुदाद भयवॆन्दु विवरिसि व्याख्यान माडिरुवदरिन्द, इने महत्ताद भयवॆम्ब भाववु, ऎल्लरिगू दॊड्डवनु श्रीरामनु अवन दॆशॆयिन्द भयवु महताव भयवॆन्दागलि आगबहुदु. राक्षसीगणं - ई राक्षसियर समुह वन्नु, परित्रा तुं - संरक्षिसलु, अलं - २० - समरळु) अथवा साक मुन्दक्कॆ “अभियाचामु वैदेहि मेत व मरोचते ऎम्बुवदु उत्तरार्धवु :- वैहियन्नु प्रारिसोण, इदीग ऒळ्ळॆ उपायवॆम्बुदु नन्न अभिप्रायनॆन्द, त्रिजटॆय तन्न सुद्दि राद राक्षस यरिगॆ हेळुत्ताळॆ. हीगॆ हॆळि प्रान्सिसिद तिटिगॆ 2.3030 “ततस्साप्रीमति बाला भरु जय हब्बिता । अवोकद दि तन्न थं भयं शरणंहि व » त
- अनन्तरदल्लि लज्जितळागि बलॆयाद सीतॆयु तन्न पतियाद श्री राम निगॆ जयसूचकवाद स्वर तान्तनिन्द क क ळागि, नीवु हेळव मातु सत्यवादुदादरॆ निमगॆ रक्षकळागुवॆनु” ऎन्दॆ; हेळिद सि वाक्यवन्नु आञ्जनेयनु श्रीरामनिगॆ हनन्नु ट माडुव गि हॆद नन्तर प्रीति यु उपाय भूतळागिरुवरु श्री रा नुसि इष्टवादुदॆम्ब प्रायवू सूचितव अदुदरिन्द श्री प्रति क - र ई मेलिन रामा पण वाक्यवन्नु उदाहरिसि त्तारॆ ऎन्नुव - ऎम्बवागियू, पूज्यराद श्री वाल्मीकि मरगळु, शरणागति सार सा विषय न प्रतिपादिसल्पट्टिरु - कॊनॆय वरॆगू शरणागतियु नाना ना - - शरणागतिये ई ग्रन्थदल्लि मॊदलिन्द हिडिदु________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार M O 9002 विध पुरुषार्थगळिगागि माडिरुव उप दिनवागिरुत्तदॆ, इवुगळ लॆल्ला अयल्लि व्यत्यास उण्टु, इन्तह शरणागतिगळॆल्ला उप दॆ - शि सल्प ड व द रिन्द शरणागति सारमान ऎम्ब प्रयोगवु, हीगॆ शरणागतिये सराद विषयवागिरुव आदि गव्यत्तिलॆ निबन्धित्ता- आदिकाव्यव द श्रीमद्रामानदल्लि, शास्त्र विधिरूपदल्लि उपदेशि सि. शारॆ. आदरॆ ई श्रीप द्रामायण वावन्नु नम्बबहुदो ? आदिकाव्यवॆन्दु काव्यगळल्लि सेरिरुवदरिन्द आशय, आ काडि गळ मूलक हेळिद मातॆ’ ऎन्दरॆ * - ना गा का काति पत्र भविष्यति । कुम कथं पुण्यां श्लोक बद्धां मर माम्॥” (रा, बस् ४-१५) श्री वाल्मीकि महयु, कञ्च पक्षिन वळॆ मळ उण्टाद “मानिषाद" वॆम्ब अश्लील वाक्यदिन्द द प ा ागि नाग, चुरु ब्रह्मन, बन्दु अदे अद्भुतवाद मक्कळ करॆदु ‘उ’सि, अवर नोवन्नु होगलाडिसि, ओ वाल्मीकिय चित्र काव्यदल्लि शास्त्रदप्पवागि साद मातु यावुदु इरविल्ल ऎन्दु याव विधवाद दॆ षवू अद रल्लिरुव ल्लव, आददरिन्द पत्व माडनन्नु प्रदर्शिसुव रामु कथॆयन्नु ऒट य- नीनु योग सादरिन्द, कुरु ारु कथं - श्रीराम कथॆ यु न " ऎ धारु आगुत्तदॆ रॆ, पुणां - पानह न 3 कथॆगळिन्द मनस्सिगॆ आ हृदक नगि मनःपुनः केळु कॆम्ब आकॆय न विध नृत्यगळिन्द रहिकवागि मनस्सिगॆ रज क र र रु इह राम पणवन्न रीतिय द, अवहिसि हॊस दिन्द, प्र- शरणा 18 राज्यवन्नु कसन काव्यनॆक वर, इल्लि निबन्धिस________________
२१०८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (५) “संसारार्णव तारिणीं” ऎन्नु हिरण्यगर्भकाश पादिगळुं शोन्सार् गळ्, कुशरु नाल्कु वेदगळ साङ्गाध्ययनदिन्दुण्टाद आपात प्रतिपन्न वेदार्थगळुळ्ळवरादुदरिन्द सताराद शिष्यरॆन्दु भाविसि, वेदा र्थगळ उटिब्र ह्मण रूपदल्लि रचिसिरुव आदिकाव्यद उपदेशक्कॆ अर्ह रॆन्दु भाविसि, स्वामियाद वाल्मीकि भगवा९रवरु अवरन्नु अङ्गि करिसि तम्म काव्यवन्नु पदेशिसिदर, आदॆन्थाद्दॆन्दरॆ, रामायणं - मनसु रविसुव हागॆ माडुव श्रीरामन चरित्रव, अथवा सर्वरू ई अनिष्टद अर्थग्रहण माडि आनन्दिसुवन्तह चरित्रव, मत्तु सम्पूर्णवागियू, तासयवर मॊदऒगॊण्डु रावण संहार, आयोध्यॆयल्लि पट्टाभिषेकदवरॆगू, तदनन्तरवू सह सीता चरित्रवे अदुदरिन्द मततद क व्यवॆन्दिनिसिदुदु, इन्तह वेदि- हॆब्रह्मण वागि वेदार्थगळन्नु व्यक्तपडिसुवदरिन्द निबन्धिर्ता ऎम्ब प्रयो गव. ( 26) “संसारार्णव तारिणीं" संसारवॆम्ब समद्रवन्नु दाटि स- ववाद लक्ष्मियन्नु ऎन्नुव" - ऎम्बदागि हिरण्यगर्भकाश्यप मॊदलादवरो शो स्टार् गळ् - हेळिरुत्तारॆ, प्रयोगिसिरुत्तार, हिरण्यगर्भादि संहितॆगळल्लि हेळल्पट्टिदॆ ऎम्बरवु. “स काम प्रदं रवां ५०सारार्णव तरिणिं 1 क्षिप्र प्रसादिनीं देहीं शर ह्यामनुन्तयेत्” ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु. इदरर्थव व्यक्तव, सकामम् ऎन्दू संसारार्णवतारिणीम् ऎन्दू साक्षात्तागि उपायवन्ने हेळि, पुरुषकारत मात्रवॆन्दु हेळदे इरुव द द उपाय तरल्लि अन्वय वटॆम्बुवरु सिद्धवु. काश्यपरु एनु कॆ, ता दरॆ :- बहाद्याक्ष सु सत्व मु. सय तपोधनाः 1 एधन्तॆ त्वक्षद ाया मात्य कमलि (श्वरि ” चतुरॆख ब्रह्म रुद्रेन्द्ररे मॊदलाद समस्त देवतॆगळू मुनि (५) हिरण्यगर्भ संहितॆ, сл________________
सिद्योपाय शोधनाधिकारः २१०९ (६) * मकः परं प्रार्थं प्रपद्मयतशि यम् ” ऎन्न श्री शौनक भगर्व निर्धा, (२) आत्मविद्या चदेवित्रं गळु & पोधनरू ऎल्लरू, ओ लक्ष्मि, निन्न पादकमलगळ नॆरळिनल्लि सल्प श्रेय न्नू हॊन्दिरुत्तारॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ( वाचः परं – वाचामगोचर महिमॆयुळ्ळ नारायण नर, प्रार्थयि ता हॊन्दबेकॆन्दु अपेक्षिसुव पुरुषनु, श्रियं - श्री महालक्ष्मियन्नु, नियतः - नियम विशिष्टगि, अथवा तप्पदिर वरनागि नियवेन, प्रपद्यत् - शरण) हॊन्दतक्कद्दु. “मुडुकरॆ शरण महं प्रपद्यॆ” ऎम्बुदु हेगॆ विदिवाक्यवो, हागॆये इल्लिन प्रपद्यत् ऎम्बुदु विधिवाक्यवादुदरिन्द मुन्दॆ ऎन श्री शौनक भगर्वा विधिर्ता - ऎन्दु पूज्यराद श्री शौनक : व जर्षि नं तम्म संहितॆयल्लि विधिसिरुत्तारॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. इल्लि कैवल्यार्थियाद जिज्ञासुवु वाचः परं प्रारयिता ऎम्बुदरिन्द हेळल्पडलिल्लवु, साक्षात् वॆक्षार्थि हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, लक्ष्मिगॆ उषा मत्ववू मोक्षत्रदत्ववू उण्टु. 1 (5) मुन्दॆ लक्ष्मियु हेगॆ सकल कामुक सुखगळिगॆ करणभूतळागि, सकल विद्यानदळागि, उपा सभातळ 1, वॆक्ष परन्तनाद सकलाभीष्टगळन्नु कॊडुवव उबुदक्कॆ वरप्रसाददिन्द विशेष स्थाननिधिगळाद श्री पराशर ब्रह्मर्षि वाक्यवन्नु दादरिसु *यज्ञविद्या महाविद्या गुह्य विद्या च शोभने ऎम्बुद, पूवर्धवु, यज्ञ विद्या ऎन्दरॆ धर्व मांसा विवा नळ, महाविद्या ऎम्ब दक्कॆ श्री विष्णु चित्रीयरु इन्द्रजालादि कञ्चकवि ऎन्दु अर्थ बरॆदिरुत्तारॆ, श्री धव विश्वरूपाच्यप्) सा ऎन्दु बरॆदिरुत्तारॆ, दसि इन्द्रजालादि विद्यॆय लक्ष्मिय विभूति यादरू स्तोत्र माडुव सन्दर्भदल्लि कॆट्टद्दन्नु हेळुवुदु सरिनवु. सर्व महत्ववन्नु हेळुवदक्कागि असह करवाद `स्थळदल्लिरु एकॆयन्नु हेळबहुदो ? हागॆये इल्लि ऎन्दु तिळिसुवुदु, (-) श्री शौनक संहितॆ. (1) ऎपु १.९.१२०________________
२११० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे विमुक्ति फलदायि नी” ऎन्नु पुलस्त्र वसिष्ठर प्रसाद लब परदेव का पारमाभ ज्ञाननुबैय श्री पराशरब्रह्मर्षि यु विश्वरूपोपासनवू आत्मविद्यॆयल्लि बरुवदरिन्द मौनरुक्तियागु इदॆ. आददरिन्द महाविद्यॆय, गीतॆयल्लिरुव ई ज्ञासुविन विद्यॆयु, आतलॆ कनक्कॆ साधकवाद ऒम्मॆयु, प्रकृति नियुक्त, आपा सनॆय. हीगॆ अर्थ माडुवुद गीतॆयल्लि तरुव नाल्कु विध सुक्कगळ विद्यॆगू अभिमान देवतॆदॆ. लक्ष्मि ऎन्दागुत्तदॆ. अर्था र्थिगॆ बेकाददु यज्ञविद्यॆ, जिज्ञासुविगॆ बेकादुदु महा विद्यॆयु अर्तनिगॆ गुह निपै यु ऎन्दरॆ अष्टाक्षर, षक्षर, द्वारद शा स्पर वत यु, मोक्षार्थिगॆ आत्म विद्यॆयु ऎन्दरॆ परमात्म नन्नु साक्षात्करिसुव ब्रह्मनिद्यॆयु, इवुगळिगॆल्ला अभिमानदेवतॆयु, इन्तह एगळॆल्ला आकॆय विधगियादद्दरिन्द, विमुक्ति फलवा नी - विशेषवाद मुक्तिफलवन्नू कॊडुवव महालक्ष्मि ऎम्ब भागवु; यावाग मुक्ति फ नन्नॆ कॊडलु समर्ध, विश्व कैवल्यगळन्नु कॆडुव शक्तियन्नू हॊन्दिरुवळॆन्दु कैमुतिकन्याय सिद्दॆवु. इदु “ऐश्वरन तरगतिं परमं पदं वा” ऎम्ब श्री गुण रत्न कर श्लोकदल्लि उपपादितवु. आदुदरिन्द विमुक्त फलदा यिनी ऎ बुदु इतर ऐकैवल्यूदि पुरुषार्थगळिगू उपणवु. आदरॆ कॆलवरु लक्ष्मिगॆ मोक्षप्रदवन्नङ्गीकरिसलिष्ट विल्लदॆ आत्म विद्यॆ य वैलक्षण्यवन्नु हेळ ऎरक्कागि अदक्कॆ विशेषवागि विमुक्तिफलदा यि ऎम्बुदन्नु अन्वय सुत्तारॆ. हागॆ हेळिदर. यावाग लक्ष्मिगॆ आत्मविद्यादिगळु विभूतिगळादवो, यावाग आत्म एद्यॆयन्नु करुणिसिद लो, तत्सलक्कू आकॆये कारणभूतळादळॆन्दु ६०गीकरिसलेबेकॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसत्तारॆ; ऎन्नु-ऎम्बदागि, पुलस्त्र वसिष्ठ वर प्रसाद लब्ध - पुरु चतुरुख ब्रह्म पुत्ररु, वसिष्टरु श्री पराशरर पितानवरु, इवरिब्बर, प्रसाद लब्ब - कृपॆयिन्द हॊन्दिद, परदेवता पारमार्थ ज्ञानमुडैय - परतत्वद याथात्मरूप ज्ञानवन्नु हॊन्दिद, श्री पराशर ब्रह्मर्षियु, 1________________
(90) सिद्योपाय शोधनाधिकार २१११ अरुळि चॆय् दान्, “विमुक्ति फलदायि नी” ऎरदु आत्म विद्या, विशेषण मानालुम्, तत्सा मानाधिकरण्यत्ताल् अदु इवळुडैय विभूतियायित्तु. श्रियः पति तानु, (८) “यामालम्ब्य सुखे नेमं दुस्तरं त्रिगुणोदधि । निरन्त्य चिरेन व्यक्त ध्यान 1 अरुळिच्चॆय् र्दा - अनुग्रहिसि हेळिदरु. पुलस्त्र वसिष्ठरिब्बरू इवरिगॆ वरवन्नु अनुग्रहिसिद पूवृत्तान्तक्कॆ हिन्दॆ ७४०नॆय पुट वन्नु पराम्बरिसि; विमुक्ति फलदायिनी, ऎच्चरविदुऎम्बुव ई पनवु, आत्मविद्यॆय, विशेषण मानालुम् - विशेषणवॆन्दु अङ्गि करिसिदरू, तामानाधिकरण्य ताले - ई 6 ऎल्ला विद्यॆगळू लक्ष्मिगॆ सामानाधिकरण्यभावदिन्द हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, अदु - आ विद्यॆयू, इवळुडैय ई लक्ष्मिय, विभूतियायित्तु नियाम्यवर्गक्कॆ सेरिदुदायितु. ई विद्यॆगळॆल्ला आकॆगॆ शेषभूत वागि आकॆगॆ आधीनवादवु. ई विद्यॆगळॆल्ला उण्टागबेकादरॆ लक्ष्मि अनुग्रहविल्लदे इल्लवु. यावाग विद्यानुग्रह उण्टायितो, तत्त तैलवू उण्टागुत्तदॆन्दु हेळलु अभ्यन्तरवेनू इल्लवु. यावाग कारणवु इवळ वशवो, कार्यवू अवळ वशवे ऎम्ब तात्पर्यवु. आदरॆ विमुक्ति फलदायिनी ऎम्ब दातृत्ववन्नु चेतनळाद लक्ष्मि यल्लि अन्वयिसुवदु स्वारस्यवे विना, आत्मविद्यॆगॆ सम्बन्धिसुव हागॆ अर्थ हेळुवदु अष्टु स्वारस्यवल्लवु. य मुन्दॆ प्रिय पतिय वाक्यवे प्रमाणवागि श्री सात्वतदल्लि लक्ष्मिगॆ उपायत्ववन्नु समर्थिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. श्रीयः पति तानु म् - श्रीयःपतिये साक्षात्तागि, “यां- याव प्रसिद्ध ळाद लक्ष्मियन्नु, आलम्ब्य - अवलम्बिसि, ऎन्दरॆ आकॆय सन्निधियल्लि शरणागतियन्न नष्ठिसि, व्यक्त ध्यान परायणाः - व्यक्तवाद स श्वरन दिव्यनुङ्गळ विग्रहद ध्यानदल्लि निरतरादवु, सुखेन - तुम्बा सुलभवागि, एनॆन्दू कष्टविल्लदॆ, इमं दुस्तरं - ई दाटलसाध्य () श्री साश्वत संहितॆ १२, ८४,________________
2 २११२ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे परायण” ऎन्नु श्री साले क्रियः (श्री) पति रूप ध्यानले यरुट्टॆय ९. तत्रर मान शास्त्र नि, इन्मध्य शास्त्रळति प्रबल्, e کہ نے 71 वाद, त्रिगुणोदरि - सत्वरजस्तमोगुणगळिन्द सरिद प्रकृति ऎम्ब समुद्रवन्नु इदरॆ संसारवन्नु, आचिरेव - इन्नॊन्दु साधनदपक्षॆयिल्लदॆ, प्र व मे, निस्सरन्ति - दाटि, तारॆ.” ऎदरॆ लक्ष्मियॊन्दिगॆ तन्न आश्रयिसिदरेने सुलभवागि दाटबद दे ९न, अन्यथा इल्लवॆन्दु श्री सात्वित संहितॆयल्लि, क्रिय- पति रूप ध्यानत्तिले नरनाडिट्टरू सेरि एकनाद दरिन्द अन्तह श्रीपतियन्नु ध्वनि 5 क रणनल्लि, आर, वि जै दास् - कृ या * प्रति, आडिसि, तानॆ; इदक्कॆ प्रियःख नम् ऎम्ब दु स स नन्न ‘श्री सति" ऎम्ब समासक पाठदल्लि इब्बरू सेरि परतत्ववॆम्ब भाववु व्यक्तवु. आदरॆ लक्ष्मीत श्रादि शास्त्रिगळु लक्ष्मिगॆ उर्पयत्न उनेयत्त जगत्कारणत्यादिगळन्नु सुत्तु सत्य-30)नित्व इवे मॊदलादवुग इन्नू उपादि त्ति र वागि अन्तह प्रमुळगळन्नु बिट्ट, श्री वाल्मीकि महर्षि, हिरण्यगर्भ, काश्यप, पराशरादिगळ दिव्य सूक्तिगळ न, श्री सातोड प्रॊ एकॆ मुख्यवागि उदाहरिसिद.दु ? ऎन्दरॆ अदक्कॆ कारण हेळुत्तारॆ. लक्ष्मी प्रभार प्रश27गियॆ ( एर्पट्ट प्रमाण गळु अतिशयोक्तिय वॆन्दु कॆलवर अभिप्रायपडबहुदु. आयिद रिन्द अन्तह प्रमाणगळन्नु बिट्टु, इतरॆ ज्ञाननिधिगळ दिव्य सूक्तिगळल्लि यावुदॊन्दु पक्षपातद आवणॆगॆ अवकाशविल्लद प्रयुक्त, अवुगळु ई सन्दर्भदल्लि प्रमाणगळॆदु उरदेशिसुत्तारॆ. तत्सरळान - लक्ष्मि सम्बन्धवाद, शास्त्रळ् - ऎन्दरॆ लक्ष्मि गॆ मार्तयन्नु प पादिसुव शास्त्रगळु, अवुगळु यावुवॆन्दरॆ लक्ष्मीतन्त्र, लक्ष्मिय अष्टोत्तर सहस्रनामगळु, लक्ष्मिय प्रभाववन्नु हेळुव पुराण भाग गळु, निर, इन्तवुगळल्ला इद्दरॆ. ऎन्दरॆ इवुगळू कूड नमगॆ प्रमा णवादरू, ई मध्य शास्त्रळ - ई लक्ष्मिय माहात्म यन्ने________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार श्री य उपाय आ दिव्य सूक्तय आळद नारुव, (१) *जगमं यदसा संश्रय ऎन्नु व (२) क्रीयॆ. नरनिन्द लो चन मनः कान्ता प्रसा उस पादिसबेकॆम्ब सङ्कल्पवेनू इल्लदॆ, मध्यस्थवागि लक्ष्मिय प्रक र ण गॆ मात्र पार्थ्यवन्नु बोधिसुव शास्त्रगळाद श्रीम द्यामानॆ 9, हिरण्यगर्भ संहितॆ, शौनक संहितॆ, विष्णु पुराण, सात्विक सहिगॆ मॊदल दवुगळु, अति प्रबलळ - प्रतिकगळु पक्षपात वन्नु आरोओदिसलु साध्यवल्लददरिन्द तुम्बा प्रबलवाद प्रमाण तत्र शास्त्रगळु लक्ष्मिगॆ उपाय,त्ववन्नु बोधिसुत्तवॆ. *052463 सह हृषिकेश देवा कारुण्यरूपया । रक्षक स्पश्रसिद्ध श्री वेदारु गियरे ” ऎम्बुदु उपाय त्व वन्नु जि सेवॆ ऒक्ष्मि प्रका व अष्टोत्तर सहस्र बॆल्ल ई नामादिगळल्लि उन) मत्ववन्नु बोधिसिद अनेक नामगळिवॆ. ये भगवचदल्लि इम्मॆ’ माहात्म यन्नु हेळुव प्रकरणद प्रमाणगळु :ट. (५९णिय प्रटवन्नू २०१२ नॆय पुटवन्नू नोडि) 66 आ मानॆ, मगळिगॆ चिन्न रूपवाद प्रयोजनवन्नु “ प्रमाण सम्प्रदायस्थ काले कम्मिकॊळ्ळलु” ऎन्द. हिन्दॆ क, प्रवा गळन्नु इन्दाहसि, इन्नु मुन्दॆ सम्प्रदायक्कॆ आचारगळु दिन सूक्तिगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. लक्ष्मिगॆ ई नायत्ववुण्टॆम्बुदक्कॆ आकार रुगळ दिव्य सूक्तिगळु, 3 श्री या मनेर * जगत्सव स्तं कसवन्नु आश्रयिसिरलो,” ऎन्नुत - ऎन्दु, आरुळिचॆय नन्दरॆ :- (n) dec. (3) dges &________________
२०१४ 2553 श्रीमद्रहस्य त्रयसारे चकर यस्या भवनं भुजान्तरं तव प्रियं धाम यदीय जन्मभूः । जगत्समस्तं यदपाज् संश्रयं यदरमम्भोधि रमन्थ बन्धिच ॥ इदरर्थवु तन - निन्न ऎन्दरॆ नारायणन, भुजान्तरं-भुजगळ मध्य प्रदेशवाद वक्षस्थळवन्नु यस्या-याव महालक्ष्मिगॆ, भवनं- वासस्थानवागि, चकर्थ-माडिदॆयो, तव ऎम्बुदु मध्यदल्लिरुवुद रिन्द काकाक्षिन्यायप्रकार ऎरडु कडॆगू अन्वयवु, तव-निन्न, प्रियं धाम-प्रियवाद स्थानवाद क्षीरसमुद्रवु, यदीय जन्मभूति- याव लक्ष्मिगॆ जन्मस्थानवो, समस्तं जगत्- समस्त लोकवू, यदपाङ्ग संश्रयं- याव उदारळाद लक्ष्मिय कटाक्षवन्नॆ आश्र यवागि उळ्ळदॆ, यदर-याव लक्ष्मिगोस्करवागि, अम्भोधि- क्षीर समुद्रवु, अमन्थि - मथन माडल्पट्टितो, समुद्र मथन कालदल्लि हुट्टिदवळु, अबन्धिच - मत्तु समुद्रदल्लि सेतुवॆयु कट्टल्पट्टितो, रामावतारदल्लि सेतुबन्धनवु हेळल्पट्टितु, अन्तह लक्ष्मियॊन्दिगॆ ऎन्दु, ३९नॆय श्लोकदल्लि तया सहासीनम् ऎम्ब दागि मुन्दॆ इरुत्तदॆ. इल्लि जगत्तॆल्ला याव लक्ष्मिय अपाङ्ग संश्रयवॆन्दु हेळि, सत्व चेतनर अनिष्ट निवृत्ति इष्ट प्राप्ति य सह लक्ष्मीकटाक्षानुसारवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द उपाय वन्नु हेळिदन्तायितु. लक्ष्मीकटाक्षविल्लदिरुवाग एनु दुरवस्थॆ युण्टागुत्तदॆम्बुदक्कॆ इन्द्रसतियल्ले “त्वयादेवि परित्यक्तं सकलं भुवन त्रयम् । विनप्प प्रायवभव यॆदानीं समेधि तम् ॥” ऎम्ब दु प्रमाणवागि, सर्ववू नष्ट प्राय वागुत्त दॆन्द हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मुन्दॆ “त्वयावलोकितास्सद्य श्रीला दै क र्गुणैः 1 धनैश्वयुज ने पुरुषा निर्गुण अपि । सश्चात्य सृगुणी धन्य सै कुलीन सृबुद्दि र्मा ॥” निन्न कटाक्ष ऒन्दिद्दरॆ ओ लक्ष्मिये, सकल कल्याणगुणगळिन्दल धनैश्वर गळिन्दलू कूडिदवरागुत्तारॆ; अष्टु मात्रवे अल्लव, एनॊन्दू श्लाम्यतॆयिल्लदिद्दरू अवने श्लाघ्रनॆनिसुवनु, गुणहीननु गुणवन्त नागुवनु, धन्यनागुवनु, अकुलीननु कुलीननागुवनु, बुद्धियिल्ल________________
सिद्धोपाय शोधनाधिकारः e २११५ 8 दादृते संस्कृत्यक्षर वैष्णवाध्वसु नृणां सम्भाव्यते कल्लि चित्” ऎन्नुम् अरुळिच्चॆ दार्. दवनु बुद्धि र्मा ऎन्दु हेळल्पडुवनु” ऎन्दु विष्णु पुराणदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये काश्यप दिव्य सूक्तियु ब्रह्मरुद्रेन्द्रादि सर्व देवतॆगळ श्रेयस्सिगू लक्ष्मियु कारणवॆन्दु हेळुत्तदॆ. (२११७नॆय पुट नोडि) हीगॆ उपायत्व उण्टॆम्बुदन्नु ई मेलिन वाक्यदल्लि अन्वय मुखेन हेळि, आ अभिप्रायवन्ने मुन्दिन वाक्य दल्लि व्यतिरॆ कमुखेन श्री यामुनेरु तावु बरॆदिरुव चतु श्लोकियल्ल उपपादिसिरु त्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ (२) * अरविन्दलो चन-कमलसदृशवाद कणळ्ळ सश्वरनॆ, मनः- मनस्सिगॆ, ज्ञानक्कॆ, कान्ता, अति मनोहरळाद लक्ष्मिय, प्रसादा ते - अनुग्रह विल्लदॆ, संस्कृति - संसार, इदरिन्द ऐहिक स्वर्गलोकादि भोगगळु हेळल्पट्टवु. अक्षर - कैवल्य, वैष्ण वाध्य सु - मोक्ष, इवुगळ मार्गगळल्लि करिचित - ऎन्दिगू, यावागलू, श्रेयः-श्रेयस्सु, न सम्भाव्यते - उण्टागुवदिल्लव, हि - इदु सिद्धवु. ऎन्दरॆ श्रुति स्मृति पुराणेतिहासगळिन्द सिद्धवु ऎम्ब भाववु.” इदरिन्द लक्ष्मिगॆ ऐहिक भोगगळन्नू, स्वर्गादि सुखगळन्नू, कैवल्य प्राप्तियन्नू मोक्षानुभववन्नू हॊन्दिसुव शक्तियुण्टॆन्दु हेळिदन्तायितु. इदरिन्द लक्ष्मिगॆ उपाय त्ववू मोक्षप्रदत्ववू उण्टॆन्दु हेळल्प ट्टितु. इदन्ने मनस्सिनल्लिट्टु श्री पराशरभट्टरु, *ऐश्वरम क्षर गतिं परमंश दंवा कस्ट् चिदञ्जलि भरं वह तेवितीर” ऎम्ब श्री गुणरत्न कोश ३८नॆय श्लोकदल्लि उपादिसि, “देवजुष्टा मुद्रां" ऎम्ब शु त्यर्थवन्नु विशदीकरिसिर.त्तारॆ. उपायत्ववू मोक्षप्रदवू इल्लदिद्दरॆ आकॆयु उदारु हेगॆ ? श्रुतिय अतिशयोक्तियन्नु अनेक्षिसिदन्तागुत्तदॆ. ई वाक्यक्कॆ बहु विस्तरवाड उपपादनॆयन्नु दासनु बरॆदिरुव चत, श्लोकिय आचार हृदयासिणी ऎम्ब व्याख्यानदल्लि काण बहुदु. ६२ रिन्द ७०नॆय पुटगळ वरॆगॆ पराम्बरिसि, आकॆगॆ मोक्ष________________
२११६ श्रीमद्रहसत्रयसारे प्रदत्ववू उण्टॆ बुदक्कॆ हिन्दॆ उदाहरिसिरुव विष्णुप्तराण, हिरण्य गर्छ स्मृति, काश्यप् स्मृति, कौनक संहिता वाक्यगळिवॆ, उ ावाग मोक्षप्रदत्ववटॆ, उपायवू उण्टन्दे भाएतदॆ. भाविसतक्कद आदरॆ स्वामियवरु प्राणवागि उदाकरिसि वर श्रुतियल्लदॆ इतर प्रमाणगळे आगिवॆ, इदरिन्द श्रुतिय आधार सल्लवॆन्दु भाविस तक्कवु. ई ग्रन्थवु कृत्य कारविल्लवरिगू उपउक्तवागिर लॆम्ब उदार मनस्सिसिद बरिदिरा स दरिन्द श्रुति प्राणगळन्नु उदा हरिसलिल्लवु. उपायवन्नु समर्थिसुव प्रति प्रमाणगळु यावु वॆन्दरॆ : n. “आनीत वाद ग्ं स्वथयात बेकं" ई शक्तितिय विवरणॆगॆ दासन) बरॆदिरुव श्री प्र तिय व्याख्यानवाद आ तरहद या षिणिय ५७नॆय पुटवन्नु पराञ्जरिसि. “क्रियं लॊके देवज प्ला मु दा९०" उप य रक्षकत्वगळिल्लदॆ होदरॆ, उदारत्वव कड वल्लव 9.. “सानो लोकमतं दधातु” उपायविल्लदिद्दरॆ इल्लि हेळिरुव हागॆ दिव्य वैकुण्ठवन्नु हेगॆ कॊडलु शक्तळु ४. * ई शाना देवी भव नाधिप” इ ६०० सर्वनिया मकत्ववू लक्ष्मिगॆ उण्टॆम्बुदु हेळल्पट्टितु 8. *क्रियं वसाना अमृतत्वमार्य लक्ष्मि यन्नु आ यिसुवदरिन्द मोक्षद टॆम्बुवरु इदरिन्द व्यक्तव 16
- ईश्वरीस् १ स भू ता साम्* इल्लिय लक्ष्मी य जग याम कळॆन्दु हेळल्पट्टितु. ७. श्रद्धया वेनो देगत्वन तु से” अयोदिगॆ ने सश्वरनिगॆ ई बयल्लि ली रसानुभववॆदु हेळिरुवदरिन्द उपाय रक्षकाडिगळल्लिय अन्वय टॆन्दु ऒब्ब व 3 स्मृति प्रमाणगळु कॆलवु मेलॆ श्री श्री रवरे उदाहरि सिरुत्तारॆ :-
- मङ्कण संहितॆयल्लि
- पद्मता पद्मवर्ण पद्मनाभप्रिया शुभा । अनुग्रहपरामृद्धि मनघं हरिवल्लभाम् । 99________________
सिद्दॆ * पाय शोधनाधिकार ९. मत्तु अदे संहितॆयल्लि २११७ *अमर हार्गुरुतन्दं वेदगभा९० मनस्विनीं * लोकेशेष विभूतिना कारण यन्निरीक्षणं H १०. यथाह काश्यप ब्रह्माल्कार सुरास्सरॆ मनय तपोधनाः । एधन्त ककृदय मरित्य कमलेश्वरि ” ओ लक्ष्मिये ब्रह्मरु प्रादि समस्त देवतॆगळू, मुनिगळ तपो धनरू ऎल्लरू निन्न पादच्छायॆयन्नाश्रयिसि श्रेयस्सन्नु हॊन्दि रुत्तारॆ. ११. ब्राह्मपुराणे -
- सद्मयोनिरिदं प्राप्य र्पस्तोत्रं ततः क्रमात् । एद्यन्त गु जैश्वरं तत्त्व ) साच्च लब्धर्वा ॥” टाक्षदिन्द चरख ब्रह्म तन्न श्रेयस्सन्नॆल्ला हॊन्दिद नॆन्दु जॆसल्पट्टिरुत्तदॆ, हागॆये अदॆ पुराणदल्लि, लक्ष्मि ९२. “सद्विभाता सारि समुद्र परितोषि बे” (ओ. ई भ भङ्गापहारिण १४. परनिाणदायिनी? १. *जॆतिम्मप्प तरहा इन्तह नानुगळिन्द लक्ष्मियु १७, श्री विष्णु पुराण श्रीम तामायण वाक्यगळन्नु मूलदल्ले उदाहरिसिरु शालॆ, ई मेलिन प्रमाणगळन्नॆल्ला श्री देशिकर तरे व्याख्यानदल्लि उदाहरिसिरुत्तारॆ.
चताल्लोकि हीगॆ - रैरन इङ्गितवन्नरिसि सळादुदरिन्द, अवर मन स्वत, ताने उपाय धनिकळू रक्षक अहुदु. परमात्मनु मोक्षवन्नु कॊडव सन्दर्भदल्ल, आकॆगॆ तिळियदे नडॆयुवुदिल्लवा दारदिन्द भटक 12 च पुरुषकारत्व उण्टॆम्बुदॆ सत्व सम्मतवाद एषय सम्पर्कान भववन्नु कडॆगॆ दयपालिसुवदु परमाक एने ऎदागलि अथवा लक्ष्मिक्षणद सारायणनिगॆ" ऎन्दा गलिसि . मागडि निधरिसिकॊळ्ळ बहुदु, आ लक्ष्मिगॆ उपा यत्ववन्नु केळुवुदरल्लि ई मेलिन प्राणगळिद यावुदॊन्दु विरोधवू तोरिबरुवुदिल्लवु.________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे श्री भाष्यकाररुव श्री वैकुण्ठ गद्यले “शेषशेषाश नादि सत्व, परिजनं भगवतस्तदवचित परिचराया माज्ञपयन्त” ऎन्नु भगं रूप परम पुरु षा र्थम् इवळ नियोर्ग पडिये नडत्त वेणु मरुळिचो मुन्दॆ श्री भाष्यकारवर दिव्य सूक्तियन्नु उदाहरिसुत्तारॆ– श्री भाष्यकाररू कूड तावु बरॆद श्री वैकुण्ठगद्यदल्लि, “शेष- आदिशेषनु, शेषासनादि - विश्वक्केनरु, इवरे मॊदलाद, सत्वं हरिजनं - समस्त परिवारद जनवन्नू, इदरिन्द मुक्तरू हेळल्प ट्टरु ; अथवा आदिशेषरु विश्वक्केनरे मॊदलाद समस्त परिवारवू ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द नित्यसूरिगळन्नु लक्ष्मियु आयाय कैङ्क गळल्लि नियमिसुवळु ऎन्दु हेळिदरॆ कमुतिकन्यायदिन्द मुक्तरन्नू सह हागॆये आज्ञापिसुवळु ऎम्बुदु सिद्धवु ; भगवतः - हेय प्रत्यनीकनागि कल्याणगुणाकरनाद नारायणन, तत्-आयाया, अवचित - सन्दर्भगळिगॆ योगवाद, परिचरायां - कैङ्क रदल्लि, आज्ञापयन्त्या - आज्ञापिसुव, श्रीया सहासीनं - लक्ष्मि यॊन्दिगॆ बिजमाडिसिरुव ऎन्दु मुन्दॆ इदॆ. यावाग लक्ष्मिगॆ नित्य रन्ने आज्ञापिसुव स्वातन्त्र्यवुण्टो मुक्तरिगू उण्टॆम्बुदु कै मुतिक न्याय सिद्धवु. दिव्य वैकुण्ठदल्ले हीगॆ आज्ञापिसुव शक्ति यिद्दुदादरॆ लीलाविभूतियल्लि ताने एकॆ इन्तह नियमनादिगळु इल्लवॆन्दु हेळलागुत्तदॆ ? आदुदरिन्द लीलाविभूतिय चेतनरु गळिगॆ लक्ष्मियू उपायत्वदल्लि सेरिदवळु ऎम्ब भाववु. ई अभि प्रायदिन्दले श्री देशिकरवरु ई वैकुण्ठगद्य वाक्यवन्नु उदाहरि सिरुवदू अल्लदॆ ई अभिप्रायवु श्री भाष्यकाररिगू सम्मतवॆम्ब भाववु; ऎन्नु - ऎम्बदागि, भगवङ्कररूपवाद, परम पुरु षार्थवु - मुक्तिश्वर रूपवाद श्रेष्ठवाद प्रयोजनवु, इवळ्- ई श्री महालक्ष्मियु, नियोग पडिये-आज्ञॆय हागॆये, नडवेयम् - नडॆसबेकु, ऎनु - ऎम्बदागि, अरुळि________________
सिद्धोपाय शोधनाधिकार २११९ दाल् - कृपॆया अन ग्रहिसिदरु. इदक्कॆ कर्तृपदवु भाष्यकार ऎन्दु वाक्यादियल्लि इदॆ. आदरॆ ई वाक्यदल्लि लक्ष्मिगॆ उपायत्व वन्नु हेळलु इष्टविल्लदवरु, परिचायाम् आज्ञापियन्त्या ऎन्दरॆ सश्वरनिन्द आज्ञप्तवाद कैङ्करगळल्ले माडतक्कद्दॆम्बु वदन्नु ज्ञापकक्कॆ कॊडुवदक्कागि इवळ आज्ञॆये विना इवळे स्वतन्त्रिसि निवि सिदळॆम्बभिप्रायवल्लवॆन्दु अर्थ हेळबहुदु. इदु सरियाद अभिप्रायवल्लवु; एकॆन्दरॆ तत्तदवन्नॊचित ऎन्दु इरुवद रिन्द आयाया सन्दर्भगळिगॆ योग्यवाद कैगळन्नु ईकॆये एसुवळॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, ईकॆये पतिय इतवन्नु तिळिदव हौदुदरिन्द स्वतन्त्रिसि तन्न आय्कॆय मूलक अवरिगॆ कैङ्कर्यदल्लि आकॆ यन्नुण्ट, माडु तळॆन्दु हेळिदन्तायितु. आदुदरिन्दले इवळ नियोगपडिये ऎम्ब प्रयोगवु. सश्वेश्वरनिगू उपाय त्ववन्नू, लक्ष्मिगू उपायत्ववन्नू हेळि दरॆ, परस्पर विरोधवृत्ति, अदरिन्द वैमनस्य मुन्ताद अनर्थगळिगॆ कारणवागुवदिल्लवे ? इब्बर याजमान्यवु हीगॆ अनर्थक्कॆ कारण वागि परिणमिसुवदिल्लवे ? ऎन्दरॆ लोकदल्लि ऒन्दु ग्रहदल्लि पिता माता इब्बर अधिकारक्कू ऒब्ब बालनु सिक्कि, एनॊन्दू तॊन्दरॆ इल्लदॆ सम्पूर्ण ऐकमत्यवु दम्पतिगळिगिद्दु बालनु ऒळ्ळॆ श्रेयस्सन्नु हॊन्दिरुवनन्नु नावे बह वागि कण्डिरुवॆवु. हीगिरुवाग इब्बरू सत्वज्ञरागि, सेरगुण सम्पर्कवे इल्लदवरागि, इब्बरू परस्पर निरशय प्रीतिविशिष्टरागि, यावागलू ऒट्टिगे इरुववरागि, इरु वाग परस्पर वैमनस्यक्कॆ अवकाशवॆल्लियदु ? वैमनस्य, जगळ, मुन्तादवॆल्ला परस्पर मनस्सुगळन्नु तिळियलवकाशविल्लदॆ रजोगुण तमोगुण भूयिष्टराद मनुष्यरॆल्ल अटे विना, “तु शीलवयो वृत्त” (दा मा. सुदरॆ) राद लोक दम्पतिगळल्लि ऎन्दिगू वैमनस्य विट्लवु इदन्नॆ महाप्राज्ञनाद आटनॆयस, कण्डु आश्चर पडुत्तानॆ. * आ सा देव्या वनस्त्र र्सि तस्य चास्यां प्रतिष्ठि तं” आह ! ई सीतॆ द मनस्सु यावागलू श्रीरामचन्द्रनल्ल, श्री रामचन्द्रन मनस्सु ई कॆतल्लि, प्रतिष्ठितवागिरुवदु" ऎदु प्रशंसिसिरुत्तानॆ. “आ सन्दे शात्तु रामुस्म” (5), सुं २२, २०) ऎन्दू “अहं तस्य प्रभा________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे कराळ्वनु-(१) “ स्वस्ति श्रीर्दिशता दशेष जगतां सरोपसर स्थितीं दुर्गति मापवरिक पदं सत्वञ्च र्कु हरिः । यस्या वीक्ष मुखं तदित पराधीनोविध खिलं क्रीडेयं खलु नान्यथास्य रसदा स्या वै करस्या वज्ञा” (रा. सु. ३७,१५.) ऎन्दू हेळिकॊण्डिरुवहागॆ पतिय मन सृन्नरित सत्वज्ञळिगॆ वैमनस्य उण्टागलु कारणवे इल्लवु आदुदरिन्द इब्बरिगू उपाय उण्टॆन्दु हेळुवदरिन्द, ऐकरस्यक्केनू हानि इल्लवॆन्दु हेळलु हॊरटु, श्री भाष्यकारर प्रिय शिष्यराद कूरत्ता द्वारवर दिव्य सूक्तिय प्रमाणवन्नु प्रदर्शिसुत्तारॆ :- “ अशेष जगतां- समस्त जगत्तिन, सपसर स्थितिः, सर- सृष्टि, उदसर - प्रळय, स्थिति - रक्षणॆयु, इवुगळन्नू, स्वरं - स्वरवन्नू, दुर्गतिं - नरकवन्नू, आपवर्गिक पदं-मोक्षवन्नू, सत्वञ्च-हीगॆ समस्तवन्नू, श्री हरियु, यस्य - याव अनुग्रह मयळाद तन्न प्रियवल्लभळ, मुखम्मुखवन्नु, वीक्ष - नोडि, तत पराधीनः आ प्रियपत्निय इष्टक्कॆ अधीननागि, अखिलं - मेलॆ हेळिद ऎल्लवन्नू, विधत्ते - माडुवनो, अन्तह, श्री - लक्ष्मिय, स्वस्ति - मङ्गळवन्नु, मङ्गळवन्नु, दिशतात् - कॊडलि; प्रियवल्लभळ इष्टवन्नरितु, अदक्कॆ वशनागि सृष्टि स्थितिलयगळन्नु माडुत्तानॆन्दु हेळिदरु. अदन्ने पुनः समर्थिसि हेळुत्तारॆ. अन्यथा - हागिल्लदे होदरॆ, अयं क्रीडा - ई लीलाविभूतिय ल्लिन लीलॆयु, तया - आ “ तुल्य शील वयोवृत्त” गळुळ्ळ लक्ष्मि यिन्द, बकर स्मात् समवाद आनन्दवन्नु हॊन्दिरुवुदरिन्द, रसदा - आनन्दवन्नु कॊडुवन्थाद्दु. नस्यात् खलु-आगलारदष्टे. “स एकाकी नरमेत” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सत्येश्वरनिगॆ “स्वरूप रूपगु विभवैश्वरादिगळल्लॆल्ला अभिमन्तवागिरुव प्रियवल्लभे यॊन्दिगॆ इल्लदॆ ई लीलाविभूतिय सृष्टि स्थिति लयरूप क्रीडॆयु आतनिगॆ ऎन्दिगादरू रुचिसीते ? आदुदरिन्द श्रुति स्म ति ति हास (१) श्रीस्तव, प्रथम श्लोक________________
ม सिद्योपाय शोधनाधिकार १२१ तया,” ऎन्नु सहित्य वर्थ “ देवि न्महिमावधि न हरिणा नासि त्वया ज्ञायते” ऎन्नु, तुडु विस्तरिक्कार्, पुराण प्रमाणगळॆल्ला आकॆगॆ ऒदापारगळल्लि अन्वय उण्टॆन्दु उद्योषिसुत्तवॆ. हीगिरुवाग ई अल्प जीवात्मनिगॆ उपायत्वदल्लि आकॆगॆ तन्न पतियॊन्दिगॆ अन्वयविल्लवॆन्दु हेळलु हेगॆ साध्यवु ? नम्म म तोद्धारकर सर्वाभिप्रायवन्नू चॆन्नागि अरित कूरुत्ता र्४ारवर वाक्यदल्लि नमगॆ पूर्णविश्वासविरबेकॆन्दु अवर वाक्यवन्नु इल्लि उदाहरिसिरुत्तारॆ ; ऎन्नु सङ्ग हितर्थ - ऎन्दु सङ्ग्रह वागि हेळिद भि प्रायवन्ने, देवित्व न्महिमावधि” ऎन्नु तुडलि - ऎम्ब श्लोकदिन्दारम्भिसि श्रीस्तववॆम्ब हॆसरिनिन्द, विस्तरिक्कार् - विस्तरिसि हेळिदरु. हे देवि- ई विभूतिय लीलारसवन्ननुभविसुव ओ लक्ष्मिये, त्व न्महि मावधि - निन्न महिमॆय ऎल्लॆयु, हरिणा न ज्ञायते - श्रीहरिगू तिळियदु, नापिया ज्ञायते - निनगू सह तिळियदु ; मुन्दिन मूरु पादगळु :- यद व मथापि नैव युवयो स्पज्ञता हीयते । यन्नाव तदज्ञता मनुगुणां सज्ञताया विदु । रोमाम्भोज मिदया किल विर्द भ्राय मित्तुच्यते ॥ हीगॆ लक्ष्मियाद निन्न महिमॆय ऎल्लॆयु श्री हरिगू निनगू तिळियदु ऎन्दरेनादरू निम्मगळ सर्वज्ञतॆगॆ कुन्दकवो ऎन्दरॆ हागेनू इल्लवॆन्दु, नैवयुवयो सृरज्ञता हीयते ऎन्दु हेळुत्तारॆ ; निम्मगळ सर्वज्ञतॆयेनू इदरिन्द नष्टवागलिल्लवु. अदु हेगॆ दरॆ :- यन्नासॆव - यावदु इल्लवो, तदज्ञतां - अवर तिळु वळिकॆ इल्लदिरुवदन्नॆ, सर्वज्ञतॆगॆ अनुगुणवादुदन्नागिये भाविसि इल्लदे इरुवदन्नु, तिळियदिरुवन्थाद्दॊन्दु, हेळुवदे, सर्व ज्ञतॆय, हागल्लदॆ, इल्लदे इरुवदू ननगॆ तिळियुवदु ऎन्दु हेळि दरॆ, अन्तवनन्नु हुच्चनॆन्दे भाविसतक्कद्दॆन्दु ऒन्दु निदर्शनपूरैक तिळिसुत्तारॆ. फोनाम्भोज मिदन्तया किल विर्द गगन________________
श्रीमहसत्रयसारे भट्ट रुम् (१) *ऐश्वर मक्षरगतिं परमं पदंवा क चिदञ्जलि भरं वहते वितीर ! अ न किञ्चिदुचितं कृतॆ कुसुमवु इल्लदिरुवन्थाद्दु, अदु इन्थाद्दॆन्दु हेळुववनु भान्त नु, हुच्चनॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ. हागॆये लक्ष्मिय महिमॆय ऎल्लॆ यु, इल्लदिरुवन्थाद्दु; अदु उण्टु, इन्थाद्दु, ऎन्दु हेळुववनु उन्मत्तनॆम्ब तात्पर्यवु. ई अभिप्रायवन्न नुसरिसिये श्री पराशर भट्टरू कूड “उल्लास पल्लवित पालित सप्तलोकी निरा ह निराह कॊरकित नेम कटाक्ष लीलाव” ऎन्दु लक्ष्मियन्नु कॊण्डाडिरु तारॆ. हीगॆ पूर्वपक्ष सिद्धान्त ऎरडु पङ्गडदवरिन्दलू माननी यराद श्री पराशर भट्टरवर दिव्य सूक्तियन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. श्री पराशरभट्टरु, श्री यतिवर मुख्य शिष्यराद श्री कूरत्ताळ्वारवर मक्कळु, लक्ष्मीवरप्रसाददिन्द हुट्टिद महाप्राज्ञरु, अन्तवर वाक्सि नल्लि परम गौरववन्नु उभय पङ्गडदवरू इट्टिरुवदु हॆच्चल्लवु. आदुदरिन्द अन्तह महनीयर वाक्यवु आप्त वाक्यवागि अदरल्लि तुम्बा विश्वासविड तक्कद्दॆम्बभिप्रायदिन्द भट्टरु ऎन्दु आपि शब्दवन्नु पयोगिसिरुत्तारॆ. “वसिस्कोपि महा तेजाः” (रामा, बाल) ऎन्दु हेळिरुवल्लिरुव असि शब्दद हागॆ भट्ट रुव ऎम्ब प्रयोगवु. पूर्व पक्ष माडुववर कडॆयवरागि परमगौर वार्हरागिरुववर दिव्य सूक्तियिन्दले पूर्वपक्षक्कॆ समाधान हेळि दरॆ आ समाधानवु अत्यं पादेयवॆम्ब भाववु, “ऐश्वरम् इहलोकद ऐश्वरवन्नू, इतर लोकगळाद इन्द्रादि लोकगळ ऐ र्यवन्नू, अक्षरगतिं - कैवल्यवन्नू, परमं पदं - दिव्य वैकु वन्नू, वा - ऎम्बुदरिन्द इवुगळॆल्लवन्नू (समुच्चयार्थ), अञ्जलिभरं - अञ्जलिरूप भरवन्नु, महते - वहिसिरुव, कस्म चित् - जाति कुल गुण वृत्तगळ उत्कर्षपकर्षगळन्नु नोडदे यारिगागलि ऒब्बनिगॆ, वितीर - कॊट्टु बिट्टु, अस्मि - ई प्रपन्ननिगॆ उचितं - केळिद्दल्लदॆ उचितवागि, किञ्चित् - एनॊन्दू, न कृतं - (१) श्रीगुण, ५८,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१२३ मिथाम्ब त्वं लसे कथय कोय मुदार भाव” ऎन श्रुति यिलुदार शतु कु व्याख्यानवु पण्णिनार्. माडल्पडलिल्लव, एकॆन्दरॆ, मोक्षवन्नु कॊट्ट नन्तर अदक्किन्तलू हॆच्चाददु. इन्नु यावुदू कॊडलु योग्यवादुदिल्लदुदरिन्द माड लिल्लवॆम्ब भावव, इति - ऎम्बदागि, आथ - आनन्तरदल्लि, हे अम्ब - ओ लोकमातॆयॆ, त्वं लसे - नीनदक्कागि नाचिकॆ पडुत्तीयो, श्री रङ्गनायकिय दिव्यमङ्गळ विग्रहद शिस्ट् स्वल्प बागिरुवुदरिन्द, प्रपन्ननु मोक्षवन्नु केळिदुदरिन्द अदन्नु कॊट्टु बिट्टु उचितवागि कॊडलु अदक्कॆ मेलादुदु यावुदू इल्लवॆन्देनादरू तलॆ बागि अज्जिसुत्ती’यो ऎन्द, उक्षॆयु, आयम् उदारभाव. ई उदार भावव, आह, कः - ऎन्तळुगु, कथय - हेळु” ऎनु - ऎम्ब दागि, श्रुतियिल् - “ देवजु ष मुदरं” ऎम्ब श्रीसूक्तदल्लि रुव, उदार शब्दक्कॆ व्याख्यान माडिदरॆ, लोकदम्पतिगळिब्बरू यावागलू ऒट्टिगॆ इरु वुदरिन्द, यावाग उषान शरणागति माडल्पडुत्तदो?, आग इब्बरू उपाय भूकरॆम्ऒ प्रायने निना अन्यथा अल्लवु. इब रन्नू सॆरिसिये यावागलू शरणागतिय आदरॆ श्री भाष्यकाररु प्रत्येकवागि मॊदलु लक्ष्मिय, अनन्तर नारायणनल्ल शरणागति माडिद ऎन्दरॆ, इदरल्लिन विरोध ऎल्लवु. दम्पतिगळिब्बरू ऒट्टिगॆ करॆ, आ शि’ व ९क्कॆ ६र्ह नागि रु नवनु प्रत्येक प्रत्येकवागि अवरिब्बरिगू नन्न स्वरि स ह र… ऒट्टिगॆ बरन्नू उज्जि ‘शिसि नमस्करिसिदरू नमस्क सतु, आदरॆ ति धर्यरु श्री शरणागतियन्नु माडिदु प्रति सकार धना उपायवॆम्ब भावनॆयिन्दलॆ ऎन्दु, डु भावनॆ ऎन्दु हेळ चित्र, सावॆ श्रीयनतियादरिन्द सद्योपाख रागि भवसनवु इ1 रल्लि आरदरिन्द, इ य उपाय तव. आ कनय रागि *नग्रहिसुव ना ना नन्नु लक्ष्मि यो, वासन माडुव पारवन्नु सारा ण र, विध इट्ट कॆण्डिरुवदरिन्द, प्रबल कारगळिगागि कसिविन व्यापारवु नदुवा आग सासकार रूप ass________________
२१२४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे दल्लि दण्ड निवृत्तिगू, लक्ष्मियल्लि शरणागति माडल्पट्टितॆन्दु भाविसबहु दु. बरी पुरुषकारवे आदरॆ कैयल्लि कासिल्लदवन ऒणदयॆय हागॆ? आग उदारभाववु ऎल्लियदु? श्रुतिय कूड अतिशयोक्तियन्नु हेळि तॆम्ब निन्दॆगॆ आग गुरियागुत्तदॆ. उपायत्ववु लक्ष्मिगॆ इल्लवॆन्दु हेळुववर पङ्गडक्कॆ सेरिदवरु पराशरभट्टरादुदरिन्द, अवरभि पा यवु “वसिस्कोपि महा तेजः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रबलतर वादुदॆन्दु उदाहरिसिरुत्तारॆ. एनो अतिशयोक्तिगागि हीगॆ उदार शब्दक्कॆ व्याख्यान माडिरबहुदॆन्दरॆ, हागल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि परा शरभट्टरॆ इन्नॊन्दु दिव्यसक्तियन्नु सारदीपिका व्याख्यातृवु उदा हरिसुत्तारॆ :- “स्वयंव र्कु जनविय मकान्सरसिज प्रकार पद्मा यावच चरण्न स्मरणय” ऎन्दु नम्माळ्वा पाशुरक्कॆ अर्थवॆन्दु तावु अनुग्रहिसिरुव लक्ष्मि कल्याण स्तोत्र दल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ इदरर्थवेनॆन्दरॆ :– इमञ्जनं- ई जन वन्नु, स्वयं-तानागियॆ वत्तू र्कु- अवरिगॆ ज्ञान बुद्धियोग सत्तादिगळ त्तु अवरन्नु “ पॊरळाक्कि” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ वस्तु वागि माडि, अकस्मात्तागि ऒन्दु व्याज मूलक, सरसिज प्रका कमल सदृशगळाद, पद्मायाः - लक्ष्मिय, मत्तु तवच - निन्न सक, पाद - चरणगळन्नु, नः - ननगॆ शरणर्य - शरणवागि प्रदर्शिसि” ऎंर्थव. इल्लि स्वयं- ऎम्बुदरिन्द यमे वैष - वृणुते तेन लभ्यः ऎम्ब श्रुत्यर्थव हेळल्पट्टितु. द्वयदल्लियू यू हीगॆये इब्बरू भरन्यासक्कॆ उद्देशरॆन्दू, अल्लि इब्बरिद्दरू चरण् ऎन्दु हेगॆ द्विवचनवो, हागॆये इल्लिय द्विवचनवे उप योगिसल्पट्टिरुत्तदॆ. लक्ष्मिय विशेषणवाद प्रयुक्त बहु वचन यु बेकिल्लवु. मुन्दॆ आ मण्डलियल्ले अग्रगण्यराद पॆरिय जीलरवर भिप्राय- वू तम्म अभिप्रायगळिगॆ विरोधवादुवल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. क्षिगू उत्व - क्षसर उ : ६ रॆ आ एर्पडलिल्लवो, पति शेषळल्लवो ऎन्दरॆ ई पॆरियजेयरे अन्तह सन्देहगळुण्टागदहागॆ अवरिब्बरू “अस्यादेव्या मनर्स्त तस्य चास्यां प्रतिष्ठितं” ऎन्दु महर्षियु बहु स्वारस्यदिन्दु पपादिसि रुव हागॆ परस्परै कमत्यदिन्दलू पतिगधीनळागियू नडॆयुवळॆन्दु स्वातन्त्रव________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २.१२५ अपक्षि तार्थज्ञ सम्प्रदाय शून्न विशेषण श्री सूक्त भाषॆत्तिले पॆरिय जीयरुं ळॆल्ला मुपसादित्तार्. इप्पडि श्रुति स्मृति निक्किर निट्टॆगळ्ळॆक्कॊ (6) ण्णु श्रीमच्छब्ब तुक्कु विग्रहादिगळु क्कु प्रॊलॆ वस्त्रनुरूपमान उपयो ग विशेष सहृदयर् अरिनु कॊळ्ळुवदु. हेळुवदरिन्द अवर श्री सूक्त भाष्यमूलकवागि अपेक्षितगळाद अभि प्रायगळन्नॆल्ला अरियबहुदॆन्दु हेळुत्तारॆ :-श्री सूक्त भाष्य दल्लि, परियजीयरुम् - पॆरियजीयरू सह, अपेक्षितार्थज्ञ ळॆल्लाम् - नावु सरियागि आयबेकाद अभिप्रायगळॆल्लवन्नू उपपादिसिदरु. इष्टु दूरॆ सप्रमाणवागि सापिसिद विषयवन्नु निगमनमाडि हेळुवद, आवश्यकवादुदरिन्द ऒन्दु वाक्य मूलक सङ्ग्रहिसुत्तारॆ :- दयपूरैखण्डद श्रीमच्छब्दवु विशेषणवे उरलक्षणवे ऎम्ब विष यदल्लि माडिद जिज्ञासॆय मलकवागियू, शति स्मृति पुराणेति हास आळ्वाराचार सम्प्रदायादि आप्त वाक्यगळ मूलकवागियू, श्रीमच्छवु विशेषणवे विना उपलक्षणवल्लवॆन्दु स्थापिसि मुगिस तारॆ. इप्पडि ई मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि, श्रुति, स्मृति सम्प दाय-आळ्वाराचाररुगळ दिव्य सूक्ति मत्तु अनुष्ठानवू, इवु गळु, निर निल्कॆगळॊक्कॊट्टु-इरुव यथावत्ताद स्थितियन्नु परा लोचिसि, श्रीमच्छब्दल् शून्न विशेषणत्तुक्कु - द्वय पूर खण्डद श्रीमत् ऎम्ब शब्द मूलक हेळल्पट्ट विशेषणक्कॆ, आ विशेष णवु यावुदु ऎन्दरॆ लक्ष्मियॊन्दिगॆ सेरिद भाववु, विग्रहादिगळ कु पोलॆ - सत्येश्वरन दिव्य मक्कळ विग्रह, आदिसददिन्द आतन प्रप नानुग्रहक्कॆ उपयुक्तवाद कल्याणगुणगळे मॊदलादवु सहिस ल्पट्टवु, इवुगळॆल्ला नीवु हेगॆ विशेषणगळॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळुविरो हागॆये, वस्त्रनरूप मान - इल्लि वस्तुवु लक्ष्मि विषयवु, आदुदरिन्द लक्ष्मिगॆ अनुरूपवाद, उपयोग विशेष विशेषङ्गळ् - उपयोग एशेषगळन्नु, उपायवागिरलु आकॆगॆ माहा इल्लवॆ________________
२१२६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे भरकार रहितं रक्षा सल्प वश्चि तम् । गुणादिक मिहेष्टं हि शरण्य विशेषणम् ॥२३। (. Gul 60221588. ऎम्बुदन्नु चॆन्नागि विमर्शिसि, अवळ माहात्मगॆ उपायवागिरुव प्रयोजनवु, सरियादुदॆन्दु, सहृदयरु - प्रीतियुळ्ळवरु, ऎन्दरॆ प्रति कक्षियवरु, हेळुवदक्कॆ विरुद्धवागि हेळबेकॆम्ब अप्रीति इल्लदॆ शास्त्र सम्प्रदायादिगळनुगुणवागि नडॆयुवरल्लि विश्वासविट्टरु ववर, अरिन्नु कॊळदु - तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु. ई र्षा सूयॆ गळन्नु बिट्टु शास्त्र सम्प्रदायगळन्नु विमर्शिसि तिळियुववरिगॆ श्रीम च्छवन्न विशेषणवॆन्दु भाविसुवदु युक्तवे, उपलक्षणवागि भाविसुवदु युक्तवे, ऎम्ब विषयवु तम्म मनस्सिगेने वेद्यवागु तदॆम्ब भाववु. समर्थिसिद अर्थगळ स्थिरीकरणक्कागि नाल्कु कारिकॆगळन्ननुग्रहि सुत्तारॆ. ई प्रथम शॆ कदिन्द हिन्दॆ विवरिसिद दषणवन्ने हेळु तारॆ :- भर स्वीकाररहितं - माडिद भरन्यासवन्नु अचेतनवादु दरिन्द स्वीकरिसुव शक्तियिल्लदुदु, रक्षा सल्प अरितं - भरन्यास माडिदुदक्कॆ प्रतिफलवागि रक्षिसुत्तेनॆम्ब सल्पविल्लदुदु, इन्तह गुणादिकं - सश्वर कल्याणगुणगळे मॊदलादवु, इल्लि आदिशब्द दिन्द दिव्यमण्णळ विग्रहवू हेळल्पट्टितु, न्यासविद्यॆगॆ उपयोग वागिरुवदरिन्द आ न्यासविद्या प्रमाण सिद्धवादुदागि, शरणस्य विशे षणं – सत्व शरण्यनाद भगवन्तनिगॆ विशेषणवॆम्बुदु, इष्टं हि - ऎल्लरिग इष्टवाददष्टे सश्वरन कल्याणगुणगळु अचेतनगळु हागॆ अचेतनवादुदरिन्द ऒन्दु वेळॆ भरन्यास माडिदरॆ, लक्ष्मिय हागॆ भरस्वीकार माडलू शक्तियिल्लवु, रक्षिसुत्तेनॆन्दु सल्लिसलू लारदु. आदरॆ स्वामिय भरस्वी कार रक्षा सल्पगळिगॆ बहळ उप युक्तगळादवादुदरिन्द कल्याण गुण दिव्यमप्पळ विग्रहगळन्नु विशेषणगळॆन्दु भाविसुवदु निमगॆ तुम्बा इष्टवु. आदरॆ लक्ष्मियु चेतनवागि भरस्वीकार माडुव योग्यतॆय, रक्षा सयुक्त ळागलु योग्यतॆयू, सह इद्दरू विशेषणवॆन्दु हेळलु एकॆ निमगॆ________________
(35) सिद्योपाय शोधनाधिकारः २१२७ इच्छॆ एल्लवु ? ऎम्ब भाववु भरस्वीकारवॆन्दरॆ “हेगादरू माडि नीवु ननगॆ उपायवागि उद्घारमाडबेकु” ऎम्ब प्रार्थनॆयल्लि, * छनेयं शरणं हिवः” (रामा, सुन्दर काण्ड) “निमगॆ नानु उपायवागुवॆनु” ऎम्ब लक्ष्मिय अभय प्रदरूप प्रत्युत्तरवु. गुणादिगळ विशेषणवादरॆ, लक्ष्मिय- (१) चेतनवु, (२) भस्वीकार माडलु अर्हळु ; (३) लॆक्षा सल्प माडतक्कवळु; हीगिरुवदरिन्द कै पतिक न्याय प्रकार, आकद विशेषणवे ऎम्बुदरल्लि सन्देह ऎनॆम्ब तात्सल्यवु. भगवन्तन ई कल्याणगुणगळु हेगॆ उपयुक्त गळादवु ऎन्दरॆ :– भगवन्तन (१) ज्ञानवु तन्न आश्रितर गुण दोषग * आश्रित अनाश्रितरॆन्दू विवेचनॆ माडुवदक्कू उपयुक्तवु. हागॆयॆ (२) श), आश्रितर दोषगळन्नु होगलाडिसुवदरल्ल, (२) करुणि, आतन दःखगळिन्द बिडिसुवदरल्ल, (४) क्षमा, अप राध सहनॆयल्ल, (५) सौशील्यवु, तानु सल्प श्रेष्ठनॆन्दु आश्रितनिगॆ एनखसागदॆ सुमुखनागुवदक्कू (६) वात्सल्यवु. दोषगळन्नु परिगणिसदे इरुवदक (७) स्वामित्ववु, तन्न दासनन्नु हेगादरू मडि रक्षिसिये बिडबेकॆम्ब सज्यल्प, हीगॆ उपयुक्तवादवुगळु हागॆये दिव्यन ळ विग्रहक्कू () भक्तजनाकर्षण (२) ननस सप्री ज स (5) कैर परिग्रहण (४) ऐकान्तिक भक्तिजननवे मॊद लाद उपयोगगळुण्टु. हीगॆ विशेषात्ववन्नु लक्ष्मिगॆ उपपादिसि, हागॆ विशेषणवॆन्दु हॊदरॆ निमगॆ ए स, विरोधवेनॆन्दु ई ऎरडनॆय श्लोकदल्लि हेळ, 3रॆ, लक्ष्मीय. सत्वश्वरनिगॆ सहधरचरी, यावागलू आत नॆविगॆ इल्लि आतन ऎल्ला दिव्य चेष्टितगळल्लि सहायभूतळु लीलादिधतियल्लि इब्बरू सेरि सर्वव्यापारगळन्नू नडॆसि आनन्दिसु ववरु; हीगिरुवाग लक्ष्मियु विशेषणवॆन्दु हेळलु निमगॆ तॊन्दरॆ एनु ? ऎन्दु केळुत्तारॆ :- स कसु - जगत्तिन सृष्टि स्थिति लयादि समस्त लीला कर गण, नक्षयवाद एद्यॆयिन्द वेद्य सागुवद सफलग ळन्नु कॊडुव हीगॆ ऎल्ला करॆगळल्ल, ऐकरस्य जु षो- इब्बरिगू ओङ्के विधवाद भोग, आनन्दगळुळ्ळ, शेषि दम्पति - “ दौच________________
२१२८ ऐकरस्य जु श्रीमद्रह सत्रयसारे शोषि दम्पस्सर करसु विशेषण विशेष्यत्वं श्रुतं कान्नरोचते ॥२४॥ सदै कशीषि” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ लोकक्कॆल्ला शेषिगळागिरुव लोकदम्पतिगळिगॆ, विशेषण विशेष्यत्वं सश्वरनु विशेष्यवु, ల क्रियु आतनिगॆ विशेषणव ऎम्ब भाववु, श्रुत - द्वयद श्रीव च्छदल्लि नावु हिन्दॆ उपपदिसिद रीतियल्लि व्यक्तवागि हेळल्पट्टि द्दरू अथवा श्रुतियिन्द व्यक्तवागिद्दरू, अदु कस्मात् - एनु कारणदिन्द, नरोचते - इष्टवागुवदिल्लवु ? इष्टविद्द हागॆ ऒप्पि कॊळ्ळुवॆवु ऎन्दु हेळलु साध्यविल्लव, एकॆन्दरॆ, श्रुतं - द्वयमन्त्रदल्लि प्रमाणरूपेण हेळल्पट्टिरुत्तदॆ ; मतुप् प्रत्य यवु विशेषणवॆन्दु उद्योषिसुत्तिरुवाग, निमगॆ विशेषणवॆन्दु ऒप्पिगॆ इल्लदुदु तुम्बा आश्चरवु. कान्न रोचते ? याव कारणदिन्द वॆन्दु आलोचिसिदरू तोरिबरुवदिल्लवु. एनु, () प्रमाणविल्लदुदरिन्दले (२) अथवा उपाद्यक्यक्कॆ विरोधवॆम्बु दरिन्दले (३) अथवा लक्ष्मिय उपयोगविल्लदुदरिन्दले ऎन्दु एकल्पिसिदरू, इवु याव कारणगळिन्दलू विशेषणवल्लवॆन्दु तोरि बरुवदिल्लवु, आदुदरिन्द इन्नु याव कारणदिन्द निमगिदु इष्टवल्ल वॆन्दु केळुत्तारॆ. मॊदलनॆय कारणदिन्दल्लवु, एकॆन्दरॆ, “सा नो लोकनमृतं ददातु, आकॆयु ननगॆ दिव्य वैकुन्तलोकवन्नु कॊडलि ऎन्दू, “श्रियं वसाना अमृतत्वमार्य” लक्ष्मियन्ना श्रयिसिदवरु निरतिशय सुखवन्नु मोक्षवन्नु हॊन्दिदरु ऎन्दू, “यामालं सुखेनैव दुस्तरं त्रिगुणोददिम् । निस्तरन्त्य चिरेव व्यक्तं ध्यान परायणा” लक्ष्मियन्नाश्रयिसुवदरिन्द सुखवागि ई संसारसागरवन्नु दाटुवरु ऎन्दू, “अमृतावहा मोक्षदायकळॆन्दू, “विमुक्ति फलदायिनी” ऎन्दू, “ भोगदा मुक्तिदायिनी” “स्वधयातदेकं” इत्याद्यनेक प्रमाणगळिरु इवॆ. ऎरडनॆय कारणवू अल्लवु; लक्ष्मियु विशेषणवादरॆ उपादॆ क्यक्कॆ तॊन्दरॆ बन्दरॆ, सत्येश्वरन कल्याणगुणगळू आ कारणदिन्द विशे षणवल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. मूरनॆयदू अल्लवु, एकॆन्दरॆ,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार प्रतर्दनादि विद्यासु वेद्यपि परमात्मनि । अचेतन वदिच्छाम श्वेतनञ्च विशेषणम् ॥२२५ २१२९ लक्ष्मिय उपयोगवु आ मेलिन प्रमाणगळिन्दले व्यक्तवु. आदुद रिन्द नम्म बुद्धिगॆ तोचिद हागॆ याव कारणवू तोरिबरुवदिल्लवु, हीगिरुवाग निमगेकॆ इष्ट विल्लवो तिळियदु ऎम्ब तात्पर्यवु लक्ष्मियन्नू गुणगळ हागॆये विशेषणवॆन्दे ऒप्पिकॊळ्ळबहुदु. आदरॆ चेतनगळु विशेषणवॆन्दु ऎल्लियू काणलिल्लवु ऎन्दु प्रतिक यिन्द आक्षेप बन्दीतॆन्दु भाविसि, चेतनवू विशेषणवागिरुवदक्कॆ दृष्टान्तवन्न नु ग्रहिसुत्तारॆ :- प्रतर्दनादि विद्यासु - कौषीतकी ब्राह्मणदल्लि हेळिरुव प्रतर्दन विद्यॆयॆ मॊदलादवुगळल्लि, इल्लि आदि पददिन्द रुद्रान्तरामियाद परमापासनवे मॊदलादवु हेळल्पट्टवु परमात्मनि - परमात्मनॆ’, वेद्यपि - विशेष्यवागि उपासनागिद्दरू, अचेतनव अचेतनवाद प्राणद हागॆ, (अन्तरादित्य विद्यॆगळल्लि हेगो हागॆय) यथा विशेषणं - है गॆ विशेषणवो हागॆ, चेतनं च - चेतननाद इन्द्रनू कूड विशे हीगिरुवल्लि चेतरळाद लक्ष्मिय कूड विशेषणवॆन्दु हेळुवदरल्लि बाधकवेनु ? ऎम्ब तात्पर्यवु. ई श्लोकाभिप्रायवु एनॆन्दरॆ :- प्रतर्दनम्बुवरु इन्द्रनल्लिगॆ होगि तनगॆ अत्यन्त हित वादुदु यावुदु ऎन्दु प्रार्थिसलागि अदक्कॆ इन्द्रनु “ सह ना च प्राणो प्रज्ञाता तं मा मायुरमृत मत्तु पास्व” नानॆ? प्राण शब्द वाच्यनु, नाने? अमृतवॆन्दु उपासनॆ माडु, ऎन्दु हेळिदनु. इल्लि प्राणशब्दवाच्यनु इल्लि प्राणशब्द वाच्यनु…इन्द्रनल्लवु तच्छरीरक परमात्मनु, एकॆन्दरॆ, मुन्दॆ, “स एष प्राण एव प्रज्ञात्यान नो 7 जर” ऎ- द परवदरिन्द ई इन्द्रनिगॆ आनन्दत्व, अजरत्न अमृतादिगळु इल्लदॆ दरिन्द परमात्मने ई प्राण शब्दवाच्यनॆन्दु इल्लि आचेतनवाद प्राण विशिष्टनाद परमात्मनु * जैसि दरॆ आचित्ताद प्राणव्र विशेष णवायितु. चेतननाद इन्द्र विशिष्ट एशि ०० द परमात्मनु उपास्यनादरॆ इन्द्रनु विशेषणवायितु,________________
२१३० श्रीमद्रह स्यतयसारे इत्थं प्रपत्ति विद्यायां तत्तन्नन्तानु सरतः । विभुः पा गुणा विशिष्टो विषयोतन ॥२६॥ लक्ष्मीविशिष्टनु उपास्यनादरॆ लक्ष्मियु विशेषणवल्लवे ? ऎम्ब तात्प इन्द्रनु परमात्मनिगॆ शरीरवागि हेगॆ विशे षणवो, हागॆये लक्ष्मिय एशेषणवु. आदुदरिन्द चेतनवॆल्ला सरश्वर निगॆ विशेषणवॆ’ ऎम्ब भाववु, इन्द्रने विशेष ण वादरॆ लक्ष्मियु आगकूडदे ? हागॆ विशेषणवॆन्दु हेळुवदरल्लि याव बाधकवू इल्लवु. विशेषणवल्लवॆन्दरॆ शास्त्र प्रमाणक्कॆ बार्धवु ऎम्ब तात्सरवु. ई ई श्लोकदिन्द तम्म सिद्धान्तरू पाभिप्राय वन्नु तिळिसुत्तारॆ– इत्थं - हीगॆ ऎन्दरॆ प्रतर्दनाडि विद्या दृष्टान्त कॊट्टु उपपा दि सिद रीतियल्लि, अथवा इत्थं - पूर्व पक्षगळिगॆल्ला हीगॆ सम बस गळाद समाधानवन्नु हेळिद नन्तर, प्रपत्ति विद्यायां, ई न्यासविद्यॆयल्लि कूड, तत्तन्मन्ता नुसारत - अया मत्र गळन्ननुसरिसि, विभुः - सश्वरनु, पत्रा - पत्नियाद लक्ष्मि बिन्दलू, गुणाद्य-स्वाश्रयक्कॆ उचितगळाद स्वागत कना सौलभ्य सौति ल्यादिगळिन्दलू सह, इल्लि आ दिन दिन्द दिव्यमङ्गळ विग्रह युक्ततॆय 3 हेळल्पट्टितु, विशिष्ट एव - सेरिदवनागिये, नः - प्रपन्नराद नमगॆल्ला, अत्र - ई उपायवागिरुव सर्ध दल्लि, विषयः - विषयनु. लक्ष्मि विशिष्ट नागिदॆ, कल्याण ण दिन णुण मङ्गळ विग्रहगळिन्द एशिष्ट सागियू इरुव सरनॆ ननगॆ सिम्मॊ पायनु तनन्तानुसारत ऎन्दु हेळिरुव दभिप्रायवेनॆन्दरॆ, “ओमिता, तानं यञ्जीत” ऎम्बुद, करणर वादरॆ, अदर न प्रणवद उकारवु लक्ष्मिवाचकनागि, अकार उकार वाराद लॆ. कदम्पतिगळिगॆ ई आत्महविस्सिन समर्पणवॆन्दू, मूलमन्तन दश लक्ष्मि नारायणरिगॆ ऎन्दू, द्वयवादरॆ कङ्क्षवागि हे हेळ रुव लक्ष्मीनारायणरिगॆ ऎन्दू, हीगॆये इतर वत्रगळल्लि द तिळियतक्कद्दॆम्ब भाववु. आदरॆ चरमकदल्लि “मामेकं शर इन्द्रज” इदॆयल्ला ऎन्दरॆ इल्लि लक्ष्मियु आनावश्यकवॆन्दल्लव________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार इ) बाधिक केवल कतर्कय, प्रमाण लागदॆ मिड मुनै शो नॆवर् मावॆक ऎन्दरॆ मां लक्ष सह एकम् ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळबेकु. श्रुति प्रयोग – ने हागॆ स्वधया तबेकं- ६०दिगॆ परब्रह्मनु ऒब्बने ऎन्दु प्रतियु विशिष्टतॆयन्नु पादिसिरुत्तदॆ. इदन्न न सरिसिये ज्ञानगळाद श्री व्यासमहर्षिय “ए काकी विद्यया सार्धं” ऎन्दु मोक्षदल्ल, मामेकं चत्रियायुक्तम् ऎन्दु पापुराणदल्ल, प्रयोगिसिरुत्तारॆ हीगॆ लक्ष्मिगॆ पर मात्मनॊन्दिगॆ सदा नित्ययोगविरुवदरिन्द श्रुतियल्लि अनेक कडॆ गळल्लि 4701 णनॊब्बने हेळट्टिदुदरिन्द “तदन्तरावात् त्वं न पृथग बदक्केनु, तिरसि” ऎन्दु सलातरभट्टरवरु हेळिरुत्तारॆ. इष्टु दूर सादिसि हेळदुदन्नु निगमनमाडि हेळुत्तारॆ- - नॆ - लॆ हीगॆल्ला पू पक्षगळन्नु तन्दवरिगॆ ऒन्दु बुद्धिवादवन्नु हेळु तारॆ, प्रमाणगळिगॆ प्रामुख्यवन्नु कॊट्टु वादगळन्नु दूर माड तक्कदु न्यायवु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इट्टु - ई सन्दरदल्लि, केवल कंसाळॆ हिट्टु - उच्छप्रमाणवन्न सरिसद बरी तरगळ वल कङ्गि, प्रमाण - मुख्यवागि इल्लि शास्त्र प्रमाणगळन्नु बाधिकलदु - निरसन माडकूडदॆम्बुवदन्नु, मुनै शो नो 73नॆय कदवु. “ नहि वचन विरोधे न्याय प्रव ऎन्दु केळिद हागॆ प्रमाणक्कॆ सिरोध वि नाग वादक्कॆ अवकाश नीवु, श्री व्यास हर्सिय तन्न प्रति सनत् ऎम्ब सूत्रदल्लि * * * * हळि ई अनु & जि तत्वत याधिकार ई *वृ नि र्बन्धवर गदु" ऎ- * पर पाण्डित्य तालॆ निन्नॆ ऎदॆल्ला साधिक्कि ला इरु बिगड् जी इ, नानु प्रमाण शरणराय प्रॊळगिरदु" ऎन्दु केळुत्तार विशेष्यक्कॆ अतिशय माय, इडि अक्षत्रगळन्नु तरुवुदु युक्त वल्लवॆम्ब भाववु.________________
श्रीमद्रहस्यतयसारे आगैयाल् यथा प्रमाणं शरण्ाभिप्रायानुगुण माग विशिष्ट मुपर् उपेय मा नालॆ, विशिष्टमु नम् उपेयमानारोलॆ, उपायवागक्कु रैयिल्ल, उपाय द्वित्ववाद निरासः गुण विशेष विग्रह विशेषादि विशिष्ट मान एकन उपाय मानालॆ तुल्ययोगक्षेम नान श्रीमच्छब्दल् तो कैयल्लि e आगैयाल् - आदुदरिन्द, य था प्रमाणम् - ईग नावु उदाहरिसिद अनेक प्रमाणगळन्ननुसरिसि, शरण्याभिप्राया नु गुणमाग अन्तह शास्त्र प्रमाणगळल्लि तोरिबरुव सरण्यनाद सश्वरन अभिप्रायक्कनुगणवागि, विशिष्टम् उपेय नाना ले - लक्ष्मि विशिष्ट नारायणने उदेयवॆन्दु हेळुव हागॆ, विशिष्ट मुम् उपायवागुरॆ - लक्ष्मि विशिष्टने उपा यवॆम्बुदरल्लि एनॊन्दू न्यूनतॆ इल्लवु शरण्यनु यावागलू लक्ष विशिष्टनागिये इरुत्तानॆ लक्ष्मि विशिष्ट नारायणने उपेयवॆन्दू नित्यमुक्तरुगळु माडुव कैगळु इब्बरिगू ऎन्दु ऒप्पिकॊण्डिरुत्तीरि. हागॆये लक्ष्मि विशिष्टनाद नारायणने उपा यवॆन्दु प्रमाणगळन्ननुसरिसि ऒप्पिकॊलडरॆ बाधकवेनॆम्ब प्रायव लक्ष्मिगू उपायत्व हेळिदरॆ. उपाय द्वित्ववॆम्ब वादद निरासवु. लक्ष्मीगू उपाय त्वदल्लि अन्वय उण्टॆन्दरॆ, उपायद्वित्व प्रसङ्गवुण्टागुवदिल्लवे ? आदुदरिन्द लक्ष्मिगॆ उपयत्वव कूडुव दिल्लव, ऐ कान्त्यक्कू हानियु ऎन्दु पूत्व पक्षवन्नु तरबहुदु ; अदन्नु खण्डिसुतारॆ. गुणविशेष - आश्रयक्कॆ योग्यवाद गुण विशेषगळिन्दलू, विग्रह विशेषादि विशिष्टमान - दिव्य मळ विग्रहवे मॊदलादवुगळिन्दलू सेरिरुव, एकम् - ऒब्बनाद पर मात्मनु उपाय मानालॆ - निम्मभिप्राय प्रकार उपाय वादहागॆये तुल्ययोग क्षेममान-परस्पर विरोधविल्लदॆ समान________________
सिद्धोपाय शोधनाधिकार २१३३ तिन नित्य पत्नि सम्बन्ध विशिष्ट नानालु उपाय्क कत्तु कु कुरॆ यिल्फ्. 3 योगरु. पसिरुव श्रीमच्छ बत्तिल् कोत्तिन - मतुप् प्रत्य दि- 1 क्तवाद श्री कट्टदिन्द तोरि बरव, नित्य पत्नि सम्बन्ध विशिष्ट मानालु नम् - सवा पत्नियॊन्दिगेने सेरिरुव सम्बन्धदिं द यक्षवायितॆन्दु ऒप्पिदरॆ, उपाकृत्तुक्कु-इब्बरू सेरि ऒदॆ उपायवॆम्ब भावनॆगू, कॊरै इल्लॆ - बाधकविल्लवु. लक्ष्मि नारायणरिब्बरू सेरि उपायवु ऎन्दरॆ “ऎत्तु एरिगॆ ऎळॆयितु, कोण नीरिगॆ ऎळॆय त.” ऎम्ब हागॆ परस्पर विरोध उण्टागलारदे? लोकदल्लि दम्पतिगळिब्बरू एक गृहकृत्यदल्लिद्दरू परस्परैकमत्य इदॆ जगळवाडुवदन्नु कण्डिर ववल्ला, ऎन्दरॆ, इल्लि इब्बरू ज्ञरु, “असा देव्या वर्न तस्य चास्यां प्रतिष्ठितं” (८), सुं ) ऎन्दु आञ्जनेयनु आश्चर पडुव हागॆ परस्पर इङ्गि तर ; भक्तर योगक्षेमवन्नु वहिसुवदरल्लि इब्बरू कङ्कणबद्दरु; इदन्नु तिळिसुवदक्कागिये तुल्क योगक्षेम मान ऎम्ब प्रयो 66 स आददरिद इब्बरू सेरि परस्पर विरोधविल्लदॆ योग क्षेमवन्नु वहिसुवरु. ई लोकद दम्पतिगळल्लि परस्पर विरोधक्कॆ क रणवु राजस तापस गुणगळ विजृन्धणॆयु, इन्तह गुणगळ ओ इल्लदवरिगॆ परस्पर एरि धवॆल्लियदु ? इल्लि योग वॆन्दरॆ तन्न प्राप्ति रूप लक्षणवुळ्ळन्नु, क्षेनु ऎन्दरॆ पुनरावृत्ति इल्ल दिरुव श्रेयस्स ; इवॆरषन भनिगुण्टु माडुवदरल्लि इब्बरू पत्नियोगवु सश्वरनिगॆ नित्यवाददॆन्दु श्री सपाठगळु तम्म सच्छिष्यराद मैत्रेयरिगॆ “निषा जगन्माता ऎष्टो श्री रसपायिनी यथ सरगतो विष्णुस्तथैवॆयं द्विजोत्तम” (वि. पु. १२१६) ऎम्ब रागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ लक्ष्मि एप्पनागिये सक्षर त्तानॆम्बुदु सिद्दवु. उपायत्वक्कॆ गुणविग्रह एशिष्ट (2) सश्वरनिगॆ आवश्यकवु, इल्ल दिद्दरॆ उपायवे कूडुवदिल्लवॆन्दु नीवे अब्बकरिसिरि, सज्ञतॆ, स्वातन्त्र________________
२१३४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे उपाय विशेषण ऎल्ला निट, उपाय एक माक्कवेणु वॆन्निल् उपाय त्वं विशेषण मन्रिक्कॆ पोन 3 कारुण्य, सौलभ्य, सौशील्यदिगुणगळ मत्तु दिव्य मण्ण विग्रहद विशि प्रतॆयु आवश्यकवॆन्दु ऒप्पिदरॆ, यावाग जॊतॆयल्ले लक्ष्मियु इरुवदरिन्द अन्तह लक्ष्मि विशिष्टतॆयू आवश्यकवॆन्दु अकरिसुवद रल्लि बधकवॆल्लियदु ऎंवॆ. केळुत्तारॆ. आदरॆ छन, अनन्य मन नागि चिन्तिसबेकाद ऐकान्त्यक्कॆ हानियुण्टागुव इल्लवे ? हीगॆ उपा यत्वदल्लि इब्बरू अल्लुवदरिन्द ऐकान्त्य कूटवदिल्लवॆम्ब क्षेप उण्टा गबहुदु. इदू अल्लदॆ चरमश्लोकद मामेकं शरणं प्रज ऎन्दिरुवदाद उपायक्कॆ एकमुख्यवु, इब्बरिगू आन्वयवु कूडुवदिल्लवॆम्ब क्षेपवू उण्टागबहुदु आदुदरिन्द सत्व विशेषण गळॊन्दु इल्लद सत्वश्वरनॊब्बने उपायवॆन्दु हेळिबिडुवॆवु ऎन्दरॆ आगलू दोषवु तप्पलिल्लवॆन्दु हेळुत्तार, उपाय विशे षणगळन्नॆल्लाविट्टु - बिट्टु, उपाय - उपायवागिरुव दन्नु, एकमाक्क वेणु मॆन्सिल् - ऒन्देयागिरबेकादरॆ उपा यत्ववु, विशेषणनक्कॆ पोनर् - विशेषणविल्लदॆ होगबेकागु इदॆ. कल्याणगुणगळू अदरल्लि मुख्यवागि आश्रयोचित गुणगळू दिव्य मक्कळ विग्रहवू, ई एशेषणगळिन्द युक्तनागिरुव सश्वरने उपायवागिरल, अनॆन्दू, ई विशेषणगळिल्लदिद्दरॆ सत्येश्वरनिगॆ उपाय भाववे कूडुवदिल्लवॆन्दू, ऒप्पिकॊळ्ळुत्तीरि. ई कल्याण गुणादिगळु एरॆषणवागिद्दुकॊण्ड, उनाय्कॆ हानि इल्लदिद्दरॆ, लक्ष्मियु मात्र विशेषणवादरॆ उपाद्यक्यक्कॆ हानि हेगॆ ? हागॆ विशेषण कूडदॆन्दरॆ, कल्याणग णादिगळू उपायत्वक्कॆ विशेषण वागिरदॆ, उपायवागुव परमात्मनु अवैत सिद्धानद हागॆ नि शेषनागबेकागुत्तदॆम्ब भाववु. परमात्मनु निशे षनल्लवु, कल्या णगुणगळिन्दलू दिव्यमण्णळ विग्रहदिन्दलू युक्तनागिरुवदु विशे षणवागिरलु अभ्यन्तरविल्लवॆम्ब भाववु आदरॆ ई सन्दर्भदल्लि इन्नॊन्दु वादवन्नु तरबहुदु हेगॆन्दरॆ :- कलणगुणगळ________________
(90) सिद्योपाय शोधनाधिकारः श्री सम्बन्धन वैगुण्यमिति वादस्य निरासः, विशेषण प्रयुक्तमाय् विशेष्यत्तु कु वरुष एत्त ट्रा विशेषत्तु पैगुह्यादिगळ वारादॆनु (१) “स्वत మియాను వదిల్ల. दिव्य मक्कळ निग्रहवू उपाय भावक्कॆ आवश्यकवादरू अवुगळु हेगॆ उपायवल्लवो हागॆये लक्ष्मियू उपायवल्लवु ऎन्दु केळ बहुदु. आदरॆ, कल्याणगुणगळू निग्रहवू चैतन्यवुळ्ळवुगळल्ल दुदरिन्द सल्पिसलारवु. हागल्लदॆ लक्ष्मियु, सल्पिसुव शक्ति य मूलक उपायवागिरलु अभ्यन्तरविल्लवु. हीगॆ एशेषणवा गिरुवद, उपायत्वद ऐकान्त्यक्कॆ न्यूनतॆ इल्लवॆम्बुदु मुख्य तत्पर्यवु इब्बरू इङ्गितज्ञरागि सत्वनिधिगळागि ऐकमत्यदिन वर्तिसुवदरिन्द परस्पर विरोध तनक व्याघात मुन्तादुद नू करणविल्लवू आश्रयोचित कल्याणगुणगळिन्द सत्येश्वरनिगॆ २श यवण्टागुवदरिन्द, उपाय भावदल्लि विशेषणवागि आवश्यक ऎन्दु ९ विसबहुदु, लक्ष्मियिन्दागुव अन्तह अतिशयवेनु ? अदरिन्द सश्वरनिगॆ एनॊन्दू न्यूनतॆ इल्लवे ऎन्दरॆ, सश्वरनिगॆ अतिशर्य ’ विना न्यूनतॆ एनू इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. हागॆ लकि यिन्द आ शय उण्टायितु ऎन्दरॆ सत्व रातियवु लक्ष्मिगॆ अधीन नादुदॆ!! दोषवु प्राप्तवागुवदिल्ल : ? ऎन्दरॆ अन्तह न्यूनतॆ दोषगळिगॆ कारणविल्लवॆन्दु सदृष्टान्त ागि ननगू, प्रतिकक्षिगळिगॆ 1, तुम्बा ४ वतराद श्री पराशर भट्टर दिव्य सक्तिय मूलक उपपादि त्तारॆ. लक्ष्मि ०बन्धदिन्द सत्येश्वरनिगॆ वैगुणवॆम्ब वाद निरासवु विकॆ षण प्रयुक्तमाय् - विशेषणद मलकवागि, विशे स्यक्कॆ, रुम् एत्ताल् बरुव तिशयदिन्द, विशेष्यत्तु कु- विशेष्यक वैगुणदिगळ नादॆनु - दोषवे मॊदलादवु गळु बरुदिल्लवॆन्दु, * सश्रीम् ऎष्टो" ऎम्ब श्री पराशर (१) श्रीगुण, ३१.________________
అలను పరాధీనవల్ల श्रीमहस्य त्रय साल स्त्र, विमसि तत एवैष भगर्वात्यदायर्दि Veभवद पराधीन विभवः । सयादीपा । रत्नं भवदपि महा र्घं नविगुणं न कुण्ठ स्वातन्त्रं भवतिच न कन्याहि तगु णम् । ” ऎच्चरकलॆ निर्णयिक्क पट्टुदु- 3 2 3 भट्टर श्री गुण रत्नकोशद शकदल्लि, निश्चयिक्क पट्टदु - निर्ण यिसल्पट्टितु आ श्लोकार्थवॆनॆन्दरॆ :- हे श्री ओ लक्ष्मिये, त्वं - नीनु, स्वतः - तानागियॆ, विषः - श्री महाविष्णुविन स्वं - शेषभूतळाद वस्तु, आसि. आ द्वियॆ, नावुगळॆल्ल स श्वर सल्प मूलक दासभूतरागिद्देवॆ ; लक्ष्मियादरो हागल्लदॆ ताने दासभूतळागिद्दाळॆम्ब भावव तत एव - आ कारणदिन्दलॆ, एषभगर्वा - ई हेय प्रत्यकनाद कल्याणगुणाकरन्नु त्वदा यर्त्तपि - निनगॆ अधीनवाद सत्व सम्पदियन्नु हॊन्दि द्दरू कूड, अपराधीन विभवः - निन्न पतियु इतररिगॆ ऎन्दरॆ निनगधीनवल्लद विछववुळ्ळवनु, अभत्- आदनु, सश्वरन स्वरूप स्वभावादिगळे परमोत्कृष्टवादवु : लक्ष्मि विशिष्टतॆयिन्द अवु गळिगॆ इन्नू अतिशयवु, (१) * अप्रमेयं हि तजोयस सा जनकात्मजा” “याव महनीयनिगॆ आ जनक नन्दनियु पत्नियो, अन्तह श्रीरामन तेजस्सु रुपमवादुदु” ऎम्ब मारीचॆक्किय हागॆ परम श्लाम्यवादुदु आयितु. इदरिन्द सश्वरन वैभववु लक्ष्मिगॆ अधीनवायितॆम्ब प्रायवल्लवु. इदन्नु ऒन्दु दृषन्त मूलक समर्थनॆ माडुत्तारॆ. रत्नं - रत्नवु, स्वया दीस्वा तनगॆ विशेषणवागिरुव तन्न कान्तियिन्द, महार - तबा बॆलॆ युळ्ळद्दु मत्तु प्राशस्त्र उळ्ळदुदु भवद पि- आदरूनू, नविगुणं भवति - अदु आ रत्नक्कॆ निगुणवल्लदुदु ऎन्दरॆ अदर श्लाघ तॆगॆ एनॊन्दू न्यूनतॆयागुवदल्लवु; न कुण्ठ स्वातन्त्र - प्रतिहत स्वातन्त्रवुळ्ळदू आगुवदिल्लवु, न चान्याहित गुणं भवति - इन्नॊन्दिरुण्टाद गुणवुळ्ळदुदू आगुवदिल्लवु. आगुवदिल्लवु. युद्धपि रतक्कॆ (१) रामा. 1 S________________
सिदॆ बायॆ शोधनाधिकार एवं लोक पित विशेषण विशेष भावन परस्परातिशयाव हौ 3022 not af विशेषण शाल् विशेष तुक्कु वरु अतिशयम् पोलॆ विशे ष्यत्तु कु सै रूपानुबन्धियान आतिशय मुम् (१) * अन न्या राघवेणाहं भास्करेण प्रभायथा” ऎ५र दृष्टान इ ऒद्दॆ कान्तिय मूलक बॆलॆ प्राशस्त्रवू आदरू, रत्नवु अमो घवादुदु, ऎन्दु हेळुत्तारॆये विना बेरे अल्लवु, इदरिन्द अदर श्लाघतॆगॆ एनू कण्ड कविल्लवु, अदु अदर कान्तिगॆ अधीन वार ॆदु. यारू हेळुवदिल्लवु रत्नक्कॆ नैजवाद गुणवल्लवु, बॆळॆ इन्नॊ - दरिन्दिण्टादुदॆन्दु यारू हेळुवदिल्लवु. रत्नवु त : बा स्वच्छवागि नि स र व स्वरूपवन्नु हॊन्दिल्लदॆ इद्दरॆ ७० २ यिन्दले - १ स्वाम्यतॆयु बारदु. आदुदरिन्द विशे प्यद स्वरूपवू अमोघवागि अतिशयवागि, विशेषणदिन्दलू अति सश्वरने तन्न स्वरूपगुण विश्वरादिगळिन्द परवु कानु, लक्ष्मियू अनुरूप स्वरूप 9 आरदरिन्द हीगॆ एशेषणवाद लक्ष्मि दश्री हरिगॆ यावदॆन्दु वैगुण्यविल्लवॆन्दु हेळि मुन्दॆ इन्त नित्ययोगदिन्द परस्परातिशयक्कॆ कारणवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. श्रीगॆ लोक दम्पतिगळु विशेषण विशेष्य भावदिन्द परस्परातिरयगळन्नुण्टुमाडुववरु, निशेषण ताल् विशेष तुक्कु वरु अतिशयं पोलॆ - एकीणदिन्द निने कुगुव अतिशयद हागॆये, विशेष्यत्तु कु नेष्य, स्वानुबन्धियान आ विशेष्यद स्वरूपक्कॆ सेरिदॆ, 3 कय दम्मु, बा स्मरे - . *निरूपनाद सय्यनिन्द, प्रभा यथा - प्रभॆय हेगॆ बेरॆयागिरबारदो, हागॆये अहं ना न (१) रामा, सुन्दर. २११५,________________
२१६८ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे तिलॆ काणलाव, भास्करनुक्कुम् प्रभॆक्कुं स्वतसिद्ध मान तेजस्त्र मोलॆ इरुवरुव (१) “ अनन्याधीन कल्या णं” ऎच्चर पये स्वभाव सिद्द कल्याण तैयाले ) * अ प्र कूड, राघवेण - रघु कुल दिनमणियाद नन्न प्रतियिन्द अनन्या बेरॆयागिरुवळल्लवु.” ऎर दृष्टान्तलॆ ऎन्नुव सि- ता वाक्यद दृष्टान्तदल्लि, काणलान् - तिळिय बहुदु. नित्ययोर्ग न्नु तन पतियॊन्दिगॆ हॊन्दिरुवदरिन्दले तनगॆ अतिशयवॆन्दु सीतॆ २ हेळ कॊण्डिरुत्ताळॆ. ईग पतियिन्दगलिद्दाळल्ला नित्ययो ऎल्लि दॆ ऎन्दरॆ ई विश्लेषॆय लोकविडम्बनार्थवागि रावण वधॆग : आरो पिळवु, इन्नॊन्दु नडॆयल्लियू “यया सह स स्व- नि योययाविना” (मा. अयोध्या ३०-१८) सीतॆय “ओ पदॆ निन्दिगिरुवदे ननगॆ स्वर्गवु, निन्न गलिरु तदे नर *वु” ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ, श्रीरामन संश्लेषव सीतॆगॆ हेगॆ अतिशया वहवो हागॆये सीतॆय सम्बन्धवू श्रीरिमनिगू अतिशयान हवादुदु ऎम्ब भावव. हेगॆन्दरॆ पभॆ इल्लदॆ भास्करनु हेगॆ शो छिरुव दिवो, हागॆये सीतॆयिल्लदॆ श्रीरामनू शो सन ऎम्बुदु इल्लियू गोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ इवर गळ नित्य योगवु परस्पर तिशयक्कॆ कारणनॆन्दु मुन्दॆ भास्कर दृष्टान्त दिन्दले उपपादिसुत्तारॆ. भास्करनुक्कुव - सूरैनिगू, प्रज्ञॆक्कुव - आतन प्रभॆगू ऎन्दरॆ किरणगळिगॆ, स्वतसिद्दमान - स्वरूपतः उण्टागिरुव, तेज नॆलॆ - तेजो ई पदहागॆ, इरुवरु - लक्ष्मीन- रायण रिरिगू, “ अनन्या धीन कल्याणं” ऎन्दरॆ “इन्यारिगू आधीन वागदे इरुव ऐश्ववळ्ळ, इदु श्लोकदल्लि द्वन्द्वम् ऎन्दु मुन्दॆ इदॆ, अदक्कॆ एशेषणवु, अन्तह दम्पतिगळन्नु वसुवनु “ पडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, स्वभावसिद्ध कल्याणयालॆ - स्वरूपतः उण्टाद कल्याणतॆयिन्द, मुन्दॆ अनेक आळ्वाराचार (१) लक्ष्मी कल्याण, ७. ७. (२) रामा, अरण्य, ३७,१८,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१३९ मेयं हि तत्तेजो यस्य सा जनकात्मजा” ऎन्नुम्, (१) तव श्रीया” ऎन्नुव, दिव्य सूक्तिगळिन्द समर्थिसि, विशेष्य विशेषणगळु ई सन्दर्भदल्लि परस्पर तिं यावकगळॆन्दु हेळुत्तारॆ. * अनन्याधीन कल्याणं” ऎम्बुद, श्री पराशर भट्टर लक्ष्मी कल्याण श्लोकवु पूरा श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ :.. 66 अनस्वाधीन कल्याण मन्य मङ्गळ कारणम् । जगन्निदान मद्वन्द्वं द्वन्द्वं नन्दा महे महः ॥
- इवर इश्वरादिगळु मार अधि नवादवू अल्लवु. स्वरूपतः स्वतस्सि ना नवु. इतरर श्रेयस्सिगॆ कारणवागि उळ्ळवरु, इब्बरू जगन्निदानु - जगत्तिगॆ सत्व कारणभूतरु, अद्वन्द्वं - अवरिगॆ समानरिल्लदे इरुववरु, द्वन्द्व-द पतिगळागि यावागलू ऒट्टिगे इर ववर, महः - इन्तह तेजोमयरन्नु, नन्दामहे - नम्म स्मरिसुत्तेनॆ ” ऎम्बुदु ई श्लोकार्थवु. इल्लि द्वन्द्वम् ऎम्ब पद प्रयोगदिन्द गीतॆयल्लि (१०-३) “ द्वन्द्व ा हेळिरुव उभय पदगळ प्राधान्यतॆयिन्द भाववु सूचितवु. मासिकस्य च” ऎम्बल्लि परस्परातिशयवॆम्ब जनकराजनिगॆ मगळाद सीतॆयु यस्य - याव पराक्रमियागि प्रसिद्धनाद रामनिगॆ, जन का कट्टियोग निनाद पत्नि यॊं, तत्तेजक - अन्तह तेजोरॊ रनाद तच्छब्द वाच्यनाद ई श्रीरामसी परतत्ववु, अप्रमेयं हि- परिच्छेद्यवाददो “ न त्वं समर स्तां हरं राव चापाश्रयं वने” ऎम्बुदु उळ्ळरार्दन, रावणनन्नु कुरित मारि च वाक्यवु, तां - अन्तह प्रसिद. व नॆ रामचा पाश्रयां - वनदल्लि श्री रामन बाण नन्न आश्रयिसिरुववळन्नु, अन्तह श्रीरामनन्नु आश्रयिसिरुववळन्नु ऎं. बळ नवु, हरं - अवहरिसलु, नत्व समर , नीनु समर ऒन्दु वेळॆ 9 सहरिसिदुदादरॆ रामबाणदिन्द दक्षना गुवॆ- “थवा जन कात्मजॆयादुदरिन्द निनु अवहरिसिदुदु आकॆय (१) आळ, स्तोत्र. ३८________________
२१४० श्रीमद हसत्रयसारे तन्दॆगॆ तिळिदरू आ जनकनु महायोगियादुदरिन्द आतन शापव निन्नन्नु दहिसितु ऎम्ब भाव ई मारि हॊक्कियल्लि सीतॆय महिमॆयिन्द श्री रामनिगॆ उत्सव उपपादिसल्पट्टितु. राम चापाश्रयां - ऎम्बुदरिन्द राश्रयदिन्द सीतॆगॆ उर्त्प वॆम्बुदू तोरिबरुत्तदॆ. *तवक्रिया” ऎन्नुव निन्न लक्ष्मियॊडनॆ’ ऎ- द्रॆ, इल्लि निन्न * ऎम्बुदरिन्द निनगॆ आतिशयवन्नु टमाडुव लक्ष्मियॊडनॆ ऎम्बर्थवागलि आगबहुदु, अथवा सरदिगॆ नित्ययोगवन्नु हॊन्दि तन्मूलक अतिशय हॊद निन्न ६नॆ ऎम्बर्थवागलि आगबहुदु. स्वश्वर पै सदा न भूता – ग्यव द्वि ( य मादधा नया 1 गुहेसर पेण विलासजेष्टिदा कवै वोचितया तवप्रिया ” ऎम्बुदु पूरा श्रीकवु, स्ववैश्यर पैण तानू सरन ईगॆये ऎल्ल * * शरिरवागि इव कल्ल आत्मवागिरुव, सदा नु भूता . सरॆकरन हागॆ तान ऎल्लरन्नू सदा सारिसिरुव अथवा हीगॆ स्वरूप स्वभावादि सा कारदिन्दलू सक्करॆ रिगॆ, नित्य न कोडि रवर री द विश्वानुभववुळ्ळ, आ पूरव ति - हिदॆ इरुव हागॆ विस्मयं - आश्चर्यवन्नु, अदध नं ा - बित्तिर न, उण्टु माडुत्तिरुव गुणेन - भगवन्तनिगॆ अभिमत वाद ज्ञान कारु दि कल्याण गुणगळिद. र पेण : “रा घव भवेत रुक्किणि कृष्ण जन्मनि” ऎन्दु श्री पराशरर, हॆरुव हागॆ, आतनिगॆ अभिमत वाद दिव्यमळ विग्रहदिन्दलू (इवॆ जतॆ क च नगळु), विस चेष्टितैः - “ देव देव देदेयं व सुष्म च मानुषि ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, आतनिगॆ आभिमतवाद लीला : षगळिन्दलू आश्रित संरक्षणार्थवाद अवतार मॊदलाद दिव्य व्यापारगळिन्दलू, तम्मॆ वो चितया.*तुल्य श्रीलववृत तुलबि लक्षणसं राघवोत्पति वैदेहीं तञ्चॆय मतेक्षणां” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, भगवन्तनाद निनगॆ मात्रवे उचितळाद, तपश्रिया - निन्नॆ लक्ष्मि यॊडनॆ, सहासीनं - यावागलू बिजमाडिसि ऎन्दु मुन्दिन श्लोकदल्लिरुवदरॊन्दिगॆ अन्वयवु.________________
सिद्योपाय शोधनाधिकर (१) * उरु” ऎन्नुम्, (१) *उन्निरु” ऎन्नुव - ई पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ, नायेलॆ युरु मात्तु मालॆ न मतय पोस्ट् आगि तिरुवाक्कॆ निन्नाणॆ काय् नेर इन्दु नडॆ युरैरि क्रियॆ नागवे । 23 43 ऎन्नॆ माय इल् - निन्नन्नु क्षण कालवू बिट्टिरलार नार ननगॆ इन्नादर 1 वाचन माडबेड, र्उतरु - नीनेनो स 0गू संसदरू स्थिर सम्पदा दवळु लक्ष्मियु, श्री परर विश्… विविगॆ सम्पत्ताळदवळॆन्दु हेळिरु अति; अनै विशेष एशेष्यगळागि परिस्परातिशयगळन्नुण्टु माडुवरॆम्ब भाववु, मत्तु, मारत्तु मलॆ.निन्न वक्षस्थळक्कॆ दिव्य आचन कलसवागि वक्षस्थळक्कॆ अलङ्कारभूतळ दिव्य वक्षस्थळवू आकॆ चिरकारवु, इन्तह, नम्म वाशं शॆय्-निन्न हागॆये सकल कणुणगgणगळागि “ सत्वगन्ध स्वरसः” ऎन्दु हेळि र.प हागॆ एन सत्व परिमळवन्नु उण्टु माडवळाद, पूच्चुळ लाळ् हनिन्द अङ्करिसल्पट्टु, सुन्दरवाद करुळुगळन्नु हॊन्दि रुव ३००क्कॆ भोग्यळ कळाद लक्ष्मि, मेलॆ आणॆ द. तन्न कॆलस वा कॊट्टिल्लदॆ र कॆम्ब निर्बन्धदल्लि आकॆ इडुव रुण्टु ; हागॆये निन्नाणॆ कण्ड य.निन्न मेलॆयू आणॆयुण्टु. हीगॆ हेळिदुदरिन्द इब्बरू उप सभतरद हेळल्पट्टितु. नेश न कॆयदु - नि कस कृतियिन्द मन्मनिगॆ नन्न बॆळॆसि, उड, ऎन्नॆ - परादि मास्ति कल्याणगुणगळिन्द विराजिस नन्नॊन्दिगॆ तुम्बा सिक्कप्पनाद नन्नन्न, उयल् पेरॆनि - आत्मनॆनवु तोरदहागॆ, कश म कॆयादु नन्न नि कृष्टक्कागि सच नॆडॆ, कॊण्डाय् - ऎन्न नन्नु - नन्न (१) तिरु १०, १०, २. (२) श्रीगुण ९. बन्दु________________
२१४२ श्री मद्र हस्यत्रयसारे (२) “क्रियः” ऎन्नुव, कूवि कॊळ्ळाय् - करॆदुकॊण्डु होगतक्कद्दु, अन्नो - अय्यो. (२) श्रीय श्रीरण्शय तव च हृद्यां भगवतीम् । शियं त्वत्तो प्यु द्वय मिह फणाम शृणुत रां दृशते भूयास्तां सुखतरळ तारे श्रवणतः । 8 पुनर्ह र्षोत्करा तु टतु भुजयोः कञ्चक शतम् । अर-हे श्रीरक्ष्मीशय-ओ श्रीरदल्लि शयनिसिरुव महानु भावनॆ, नीनु श्रीयः - लक्ष्मिगू आश्रयनु, शेषियु तवच ऎल्ला प्रपन्नरिगू हृद्यनागिरुव निनगू कूड हृद्यां - वल्लभ्यति शयदिन्द हृद्यळागिरुवदरिन्दले सदा वक्षस्थळदल्लि धरिसल्पट्टिरुव भगवतीं - हाडु ह्यादि कल्याणगुणाकर हेय प्रत्यने कादि गळिन्द निनगॆ अनुरूपवाद स्वरूपगुणादिगळुळ्ळ, श्रियं - लक्ष्मि, यन्नु, त्वः - निनगिन्तल, उच्चॆ - हॆच्चागि, वयं . इन्तह लक्ष्मी कटाक्षदिन्दलू आकॆय वरप्रसाददिन्दलू श्री यतिवय्यर सातिशयदिन्दलू तुम्बा उन्नत वैष्णव जन्मवन्नु हॊन्दि, आकॆय कृपॆयिन्दले निरतिशय ज्ञानाधिक्यवन्नु हॊन्दिद नावु, कवि गळिगॆ सल्लुव बहुवचनवु, अथवा तम्म हागॆ तत्वत्रयादिगळ ज्ञान वुळ्ळ वैष्णवाग्रेसररू ऎन्दु बहु वचनवु, इहफणामः - इल्लि स्तोत्र माडुत्तेवॆ. ईग निन्न ऎदुरिगेने ई श्रीगुणरत्न कोशद मूलक स्तोत्र माडुत्तेवॆ. ऎन्दु हेळिकॊण्डरु निन्न वल्लभाति शयवादरो ऎन्थाद्दॆन्दरॆ श्रुणुतरां - चन्नागि आलिसुवदु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. आ प्रिय पत्निय स्तोत्रद आनन्ददिन्द परवशनागि अलैसि केळुव, ते - निन्न, दृशौ : दिव्य पुण्डरीकाक्षगळादरो, सुख तरळ तारे- आनन्ददिन्द चञ्चलवागि चलिसुव कण्णु गुड्डॆगळुळ्ळ वळागलि; पुनः हत्कर्षात्-हागॆये पुनः सन्तोषाधिक्यदिन्द भुजयो - निन्न भुजगळल्लिरुव, कं कशतं स्पुटितु - अनेक कञ्चुकगळु देहवु उब्बुवदर मूलक बिच्चि होगलि. ई श्लोकद मूलक श्रीर नाथन अनुज्ञॆयन्नु लक्ष्मीस्तोतारम्भक्कागि पूज्य राद श्री पराशर भट्टरु प्रार्थिसुवरागि, लक्ष्मियन्नु स्तुतिसिरॆ तारॆ -________________
(98) सिद्योपाय शोधनाधिकार २१४३ (३) * तिरुवु कव तिरु” ऎन्नुम्, अन्नोन्यातिशया वहङ्कळाग विशेषण विशेष्य निर्दॆशिक्किरदरुक्कु रैल्लॆ. (३) तिरुवुळ्ळुरुवागिय शॆल्यादॆ मत्तु कर, चॆय्य कण्णा ! उरुवंशुडराळिवल्लाने, उलगुण्ण वॊरुवा, तिरुमारा । ऒरुव काययुव वगै य नाल् उनिन्नॆ वरॆनुळ् पुगन्नु ऒळियादु ! अरुविनिड अञ्जि निन्न डै स्पेन् अळुनूर् मेल् दि निन्न वम्माने तिरुवुक्कुं तिरुवागिय शॆल्वा - लक्ष्मियु ऎल्लरिगू सम्प दूगळु, अन्तह लक्ष्मिगू सम्पदू पनु, मत्तु श्री शब्ददिन्द सत्येश्वरनिगू अतिशयवन्नुण्टु माडुववळु ऎम्बर्थवू उण्टागु वदरिन्द परस्परातिशयगळन्नुण्टुमाडुववरु लक्ष्मि नारा यणनू ऎम्ब भाववु, इन्तह सुन्दरने, देय मत्तुक्कु अरशे *त्य सूरिगळिगू निाहकने, शॆय कण्णा - कमलद हागॆ कॆम्पाद कण्णुगळुळ्ळवनॆ, उरवु शॆं शडराळि ऎल्ला ने - कॆम्पगॆ तेजोमयवाद सुदर्शन चक्रवन्नु प्रयोगिसुवदरल्लि समर्थने, उलगुण ऒरुवा - प्रळयकालदल्लि प्रपञ्चवन्नॆल्ला नुङ्गुव ओ अद्वितीयने, तिरुमारा - लक्ष्मियन्नु वक्षस्थळ दल्लुळ्ळवनॆ, अळ न्यूक् मेल् दिळ्ळॆ निन्न अम्माने तिरुवळ न्नूरिनल्लि बिज माडि सिरुव ओ स्वामिये, ऒरुवरु आ उय्युं वगैयन्नु-ऒन्दु इन्द्रियक्कागलि तृप्तियन्नुण्ट माडि उद्बविसुव रीतियु ननगिल्लवु; आल् - अय्यो, उर्ड निन्न - ऐदु इन्द्रियगळू ऒट्टिगॆ सेरि, ऎन्नुळ् पुगन्नु नन्न मनस्सन्नु प्रवेशिसि, ऒळियादु ऒन्दु क्षणवादरू बिट्टरु अरुवितिनिड - निर्बन्धिसलागि अञ्जि अदक्कॆ भरुपट्टु, निन्नडै र्न्ने निन्नन्नु शरणु हॊक्कॆनु ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, आन्यातिशयावहङ्गळाग स्परातिशयवन्नुण्टु माडु नवुगळागि, विशेषण विशे ष्य विशेषणवाद लक्ष्मिय, न, एरेष्टवाद नारायणनन्नू, निर्दॆश (a) 30. 36. 2.2.0.________________
२१४४ 8 श्रीमहसत्रयसारे लक्षा६3 विशेषणत्व समरनॆ प्रधान फलवाह, श्रुति बलत्तालॆ (१) “दौच सदैक शेष्ठि” ऎ रहडिय, “उभयाधिष्टानं चैकं शेषित्यं” ऎन्नु शोमाशि यांर्डा षडर्थसङ्क्षेपलॆ निष्कर्षि पडिये इरुवरु एक शेषि किरदरु कुरै यिल्लि - हेळुवुदक्केनू न्यूनतॆयिल्लवु ऎन्दरॆ अभ्यन्तरवेनू इल्लव ऎम्ब भाववु इब्बरू इल्लि स्वतसिद्धवाद अतिशयवुळ्ळवरागि यावागलू एशेषण विशेष्य भावदिन्दिरुवदरिन्द परस्पर अतिशयवन्नुण्टुमाडतक्कम्बुदु सहजवादुदे ఎంబ ताक्षरवु. लोकदृष्टान्तदल्लि तुम्बा धनाद राजनिन्द राजपत्निगू, हागॆये महापतिव्रतॆ शिरोमणियागि लोकानुग्रहकारिणियाद राज पत्नि यिन्द राजनिगू परस्पराति कॆ सुवुण्टु, हागॆये कान्ति यिन्द रत्न क्यू रत्नदिन्द कान्तिगू परस्परातिशयवु मनोहरवाद पुष्पदिन्द परिमळक्कू, परिमळदिन्द पुष्पक्कू अतिशयवुण्टु, लक्ष्मि गॆ विशेषणत्व समर्थनॆयिन्दुण्टागुव प्रधान फलवन्नु हेळुत्तारॆ. श्रुति बलत्तालॆ - कॆलवु श्रुतिगळु नारायणनिगॆ शेषित्ववन्नू इन्नु कॆलवु लक्ष्मिगॆ शेषित्ववन्नू हेळुव बलदिन्द, “ पतिं विश्व सा श्वरं” इत्यादि श्रुतिगळ, नारायणनु लोकैक्तिश्वरनॆन्दू, “ असै शाना जगतो विष्णु पत्नि” * ईश्वरीं सत्व भूतानां” इत्यादि श्रुतिगळु लक्ष्मियन्नु लोकेश्वरि ऎन्दू हेळुव बल दिन्द ऎम्ब भावव, “द्वज् सदैक शीषि” - दौच - लक्ष्मीनारा यणरिब्बरू, सदा - यावागलू ऎन्दरॆ सदेश सत्व काल सा वस्थॆयल्लियू, उपायो पेयावस्थॆगळल्लियू, एकशीषि - एकञ्च तत् शेषीच ऎम्ब विग्रहवाक्यान सार जगत्तिगॆ ऒब्बराद शेषभूत (१) श्री सात्वतं________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१४५ त्याश्रय मान पडियाले, हविर्निशेष कलॆ आग्ता विष्णु प्रकृतिगळु क्कु पोलॆ आत्महविस्समर्पण प्रतिसम्बन्धिगळागै कुव कुरै यि. वस्तु” ऎच्चरपडिय - ऎन्दु हेळिरुव हागॆयॆ, एकं शेषि त्वं - ऒन्दाद शेषभाववु, ऒन्दाद शेषित्वक्कॆ आश्रयरु, उभया धिष्टानं - लोकदम्पतिगळिब्बरन्नू अधिष्टनवागिवुळ्ळदु, श्रियः पति येनु, विष्णु पत्नियेनु हीगॆ उभयाश्रयवॆन्दु, ऎन्नु - ऎम्ब दागि, श्रीमाशियाण्ड९रवरु अवरु रचिसिद षडर्थसङ्क्षेप वॆम्ब ग्रन्थदल्लि, निष्कर्षि पडिये - निश्चय माडि हेळिद हागॆ, इरु वुम् - लक्ष्मिनारायणब्बर, एकशेषि त्याश्रयमान पडि यालॆ - ऒन्दाद कॆषित्वक्कॆ आश्रयवागिरुवदरिन्दॆ, हविर्विशेषज्य इलॆ - हनि-श्रेषक्कॆ उश्यराद, अग्रा विष्णु प्रकृतिगळुक्कु प्रोलॆ - ऒन्दे हविस्सिगॆ इब्बराद अग्नि विष्णुगळे मॊदलादवरिगॆ उद्देशवाद हागॆ, ऎन्दरॆ इब्बरू सेरि ऒन्दु देवतात्ववु हेगो, आत्म हनिस्समर्पण प्रति सम्बन्धिगळागैक्कुम् - ॐ ऎम्बदागि प्रणव मूलकवागि ई नम्म आत्मा ऎम्ब हविस्सन्नु समर्पिसलु उद्देश्यरागिरवदक्कॆ इल्लि आत्मनु सम्बन्धियु, लक्ष्मीनारायणरु प्रति सम्बन्धिगळु ई प्रति सम्बन्धिगळन्नु नैयायिकर, अनुयोगि ऎन्दु हेळुत्तारॆ, आदुदरिन्दले प्रतिसम्बन्धिगळॆम्ब प्रयोगवु, आदुदरिन्द प्रतिसम्बन्धिगळॆन्दरॆ उद्देश्यरु, हीगॆ उद्देश्यरागिरु वदक्कॆ, कुरै यिल्लॆ - न्यूनतॆ एनू इल्लवु भरन्यासदल्लि आत ई विस्समर्पणॆये अ यु, इदे आत्म हविस्सु, इदन्नु “ओमित्या तानु यत" ऎम्ब विधिवाक्कनुसारवागि सर्पिसुवाग, लोकदम्पतिगळाद इब्बर पादगळल्लि समसि सतक्कद्दॆन्दु हेळल्प ओतु. प्रणवार्धने इब्बर ग्यरॆन्दु तिळिसुत्तदॆ. लक्ष्मि विशिष्टनाद विष्णुवन्नॆ - बोधिसि, अवरिब्बरिगोस्करवागिये ई मकार वाच्यनाद जीवनु ऎबरदिन्दले द्योतितु. अथवा *आकारेणोच्यते, विष्णुस्सत्वलोकेश्वरो, हतिः। उता आ कारवु________________
२१४६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे एक शेषित्व कथनम् एकप्राधान्यात्, (१) “युवाद् तुलैष्य परवशता शत्रु शमन स्थिरत्वा विष्णु नालक्ष्मिरुकारेणोच्यते तथा । व कारस्तु तयोर्दास इति प्रणव लक्षणं” ऎम्ब प्रमाणदल्लि इदु सुव्यक्तवु. आदुद रिन्द ॐ ऎम्बदागि आत्महविस्समर्पणॆयु इब्बर पादारविन्ददल्ल ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. हीगॆ ऒन्दु हविस्सिगॆ इब्बरु उद्देश्यरुण्टो ऎन्दरॆ, उण्टॆम्बदागि दृष्टान्तमूलकवागि तिळिसुत्तारॆ :- अग विष्णु प्रभुतिगळुक्कु प्रोलॆ ऎन्दु हेळिदरु. आत्महविस्सन र्पण मन्त्रवु वसुर विरिसि” ऎम्बदागि प्रारम्भिसि ओमित्यात्मानं युञ्जीत ऎन्दु मुगियुववरॆगू इरुव मन्त्रवु. ई मन्त्र मत्तु अर्थगळिगॆ दासनु बरॆदिरुव श्री स्तुतिय ४९नॆय पुटवन्नु पराबरिसि, श्री स्तुतिय ६नॆय श्लोकदल्लू श्री देशिक रवरु ई अभिप्राय वन्ने समर्थनॆ माडिरुत्तारॆ : -“ प्रत्य ग्रूपे हविषि युवरेकरेषि योगा ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. इदर अर्थवु अल्लिये उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. आदरॆ, आत्म हविस्समर्पणॆगॆ प्रतिसम्बन्धित्वविब्बरिगू उण्टादरॆ *कमेवं विदित्याति मत्तु मेति”, “ तमेवं विद्या नमृत इह भवति” “तं वासुदेवं शरणं गतोस्मि”, मामेकं शरणं प्रज” इत्यादि वाक्यगळल्लि, नारायणनु मात्रवे हेळल्पट्ट र तानल्ला ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. श्रुतिगळल्लि ऒब्ब यजमाननॆम्ब निर्दॆशवु, यजमान प्राधान्यदिन्द ई मेलिन श्रतिगळल्लि नारायणनॊब्बनन्ने हेळिरुवदु सनि योग शिष्ट न्यायदिन्द हेळबहुदु. लक्ष्मियु अधक्तिद्द विशेषण वादुदरिन्द यावाग नारायणनु हेळल्पट्ट नो, लक्ष्मियु सदा (१) श्रीगुण ३४,________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१४७ र्दि कृ भगवति गण९ पुंस्कृ सुलभ९ : तयि स्त्री कन्ता९ दिन बिति पार्र कर- हा (मादी त्या भोक भवति युव यो रात्मनि दा”, ऎरपडिय, पत्निकु जॊतॆयल्ले इरुवुदरिन्द आकॆय हेळल्पट्टळॆन्दु भाविसबहुदु. सीतॆयु हागॆये हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ :- अन न्या राघवेणाहं * भास्करेण प्रभायथा सरनिगॆ प्रभॆय हेगॆ यावागलू ऒट्टिगिरुत्तदो हागॆये नानू श्रीरामनन्न गलिरलारॆनु.” प्रवृत्ति निवृत्तिगळु इब्बरिगू ऒट्टिगॆ उण्टागुवदरिन्द ऒन्दन्नु हेळिद नन्तर इन्नॊन्दन्नु हेळिदन्तायितॆन्दु भाविस बहुदु, इदरिन्दले श्रुतियु लक्ष्मीयन्नु बेरॆयागि अनेक कडॆगळल्लि हेळलिल्लवॆन्दु “न प्रथगभिद श्रुतिर” ऎन्दु श्री पराशरभट्टरु हेळिदरु. इदन्नु मुन्दॆ श्री देशिकरवरु उप वादिसुत्तारॆ. हीगॆ इब्ब यावागलू जॊतॆयल्लिद्दु दादरॆ श्रतियु लक्ष्मियन्नु मात्रवे हेळलि. नारायणनन्नु ऊहिसोण ऎम्ब पूरैपक्षवु बरबहुदु अदक्कॆ समाधानवागि सन्नियोग शिष्ट न्यायद प्रकार इदक्कॆ समा धानवु मुन्दॆ उपपादिसुव हागॆ आदरू, पतिपारार्थवु आकॆगॆ इष्टवादुदरिन्द, नारायणनिगॆ पन्यवन्नु ई नारायणनॊब्ब नन्न मात्र हेळव श्रुतगळु बोधिसुत्तवॆन्दु हेळलु “युव तद्” ऎम्ब सारर भट्टर श्लोकवन्नु मुन्दॆ उदाहरिसुत्तारॆ. ई श्री कवु तत्रयाधिकारदल्लि उदाहरिसल्पट्टरु तदॆ. ५९८नॆय पुट नोडि, युव ताद् - इदर हिन्दिन श्लोकदल्लि उपादिसिद हागॆ यव्वन मॊदलादवुगळ, तुलॆपि - निनगू निम्म पतिगू सह सम नादरू कूड, अपरदशता इन्नॊब्ब रिगॆ अधीननागदिरुविकॆय, शत्रु श मन - कावन्नु साकनाडुवदु, स्थिरार्डी - सत्यपरा - क्रमन, सस्यसन इत्यादि निन्न बिरुदुगळल्लि तोरुव स्थिर मॊरादन गळाद पुंस्कृ सल र्भा - सुरपनिगॆ योग्यवागि सभा, गणति - गु भगवति - निन्न पाद ग eric,________________
२१४८ श्री मद्र हस्य क्रयसारे वन्तनल्लि, कृत्वा - माडि, ऎन्दरॆ अवनल्लि बिट्ट, त्वयि निन्नल्लादरू, कांर्ता स्त्रीयागिरुवदक्कॆ मात्रवे योग्यवाद, दिन मृदु स्वभाव, पतिपारार्थ - पतिगॆ सत्व विधदल्लू - अधीनळागिरुविकॆ, करुणॆ, क्षमा आर्दि - इवॆ? मॊदलाद गुण गळन्नु, भोकु - अनुभविसुवदक्कॆ ऎन्दरॆ हॊन्दिरॆ वदक्कॆ, युव योः - निम्मि बरिगू, आत्मनि भिदा - स्वरूपदल्लि स्वल्प व्यत्यासवु, भवति - उण्टागुत्तदॆ. श्री भट्टरु हिन्दिन श्लोकगळल्लि इब्बर स्वरूपदल्लि एनू व्यत्यासविल्लवॆम्ब श्री विषन संहिता प्रमा णाभिप्रायवन्नु उपपादिसिदरु, अल्लि हेळिरुवदेनन्दरॆ : - S तथा लक्षः स्वर पञ्च न श्रुणु समाहितः । गुणतश्च स्वरूपेण व्याप्ति साधारणि मता ॥ यथा मया जगदा प्रं स्वरूपेण स्वभावतः । तथा व्याप्तं तयासत्वं निय च तथेश्वरी । भगवन्तनु विषक्स्नरिगॆ हेळुत्तानॆ :-लक्ष्मिय स्वरूपवन्नू हागॆये हेळुत्तेनॆ, समाधान चित्तनागि केळु ; गुणगळिन्दलू, स्वरूपदिन्दलू व्याप्ति ऎम्बुदु नम्मिब्बरिगू साधारणवादुदु. ई जगत्तॆल्लवू नन्निन्द हेगॆ व्यापिसल्पट्टिरुत्तदॆयो हागॆये लक्ष्मि यिन्दलू इवॆल्लवू व्यापिसल्पट्टिवॆ. नानु हेगॆ ऎल्लादक्कू निया मकनागि ईश्वरनो, हागॆये अवळू नियामकळागि ईश्वरळु, हीगॆ इब्बरू समरु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. हागादरॆ एनॊन्दू वैल क्षण्यविल्लवो ? हागादरॆ नित्यमुक्तरगळु निम्मिब्बरन्नु भाविसि परि पूर्णानुभववन्नु माडुवदु हेगॆ ऎन्दरॆ, स्वल्प वैलक्षण्यवुण्टॆन्दु मुन्दॆ अदे प्रमाणवे तिळिसुत्तदॆ :- मच्छेष भूता सषा विश्व री वल्लभा मम तस्याश्च जगतत्साह विरो वेदविश्रुतः अस्या ममच शेषंहि विभूति रुभयात्मिका । ऎल्लादक्कू नियनानागि ईश्वरि ऎन्निसिकॊण्डिरुव नन्न वल्ल भॆयु ननगॆ शेषभूतळु, आददरिन्द आकॆगू जगत्तिगू कूड नानु ईश्वरनॆम्बुदु वेद प्रसिद्धवादद ई ऎरडु विभूतिगळु आकॆगू ननगू सह शेषभूतवादुदु. हीगॆ लक्ष्मियु सत्येश्वरनिगॆ समनाद________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१४९ नित्य पति पारार्थ्यत्तारॆ यागळरत्तिद्दोलॆ पतिप्रधानवाग शास्त्र फैल् न (उ) पदेशङ्गळु कम् एर्क यजमान नॆन्नु मास्कोलॆ एकव्य पदेश त्तु कुं कुरै इट्टॆ, स्वरूपादिगळन्नु महर्षि वाक्यवाद * तुल्यशील वयोवृत्तां तुल्याभि जनलक्षणां ! राघवोत्पति वैदेहीं तञ्चेय मसि तेक्षणा” (रामा, सं.) ऎम्ब द रॆल्ल उपपादिसिरुव हागॆ हॊन्दि दरू, पति पारार्ध उळ्ळवळागि पतिगॆ ऎन्दु तिळिसुवुदक्कागि ई युवताद् उदाहरिसिरुत्तारॆ ” ऎच् रपडि तन्निष्टानुसार शेषभूत ऎम्ब श्लोकवन्नु इल्लि ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, पत्निक्कु - हॆण्डतियाद लक्ष्मिगॆ, पतिपाराथ९तालॆ - पतिगॆ शेषभूतळागिरुवदरिन्द, याग कररॆलॆ कान
· यजेत स्वर्ग स्वर्गापेक्षॆयुळ्ळवनु यज्ञ माडतक्कद्दॆन्दु याग करगळल्लि हेळिरुव हागॆ, पतिप्रधानवाग गण्डने मुख्यवा दवनागि, शास्त्रज्ञळिल् व्यपदेशत्तुकु - श्रुति मॊदलाद शास गळल्लि हेळिरुवदक्कू, एर्क यजमाननॆनाप्पोलॆ - ऒब्बने यज माननॆन्दु हेळुव हागॆ, एक व्यपदेशत्तु कम् - इल्लियू ऒब्ब नाद यजमाननाद नारायणने शेषियु ऎम्ब हेळिकॆगॆ, कुरै మిల్లి, यिल्लॆ - न्यूनतॆ एनू इल्लवु. विरोधवेनू इल्लवॆम्ब भाववु. सत्युर्नॊ यज्ञसंयोगे” ऎन्दरॆ पत्नि शब्बवु, यज्ञ सम्बन्ध उण्टादाग सकारदिन्द कूडिद प्रतिशब्ददिन्द निष्पन्नवागुवदरिन्द हॆण्डतिगॆ यज्ञदल्लि समानाधिकार विद्दरू, यागमन्त्रगळल्लि यज माननॊब्बनन्नु हेळि हॆण्डतियन्नु हेळदिद्दरू, हेगॆ आकॆगू सह अन्वयिसुत्तदो हागॆये इल्लिय नारायणनॊब्बनन्ने श्रुतिगळू इतर शास्त्रगळू हेळिदरू, इद रू हेळल्पट्टरॆन्दु भाविसतक्कद्दॆम्ब भाववु. यजेत स्वर्गकमः स्वप्न कामनॆयुळ्ळवनु याग माड तक्कदु विधिसिदरॆ, पत्निगॆ स्वर कामनॆ इल्लवे ? हागॆ य क३नॆ इद्द दादरॆ आकॆय बेरे मज माडबेके ? ऎम्ब सन्देह दल्लि, सतियॊन्दिगेनॆ आकॆगू नत्याधिकारवे विना प्रत्येकविल्लवॆम्बुदु________________
२१५० 9 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सिद्धवु यजमाननु स्नान माडतक्कद्दॆन्दु विधि इद्दरॆ, हॆण्डतिगॆ स्नान बेडवे ? आकॆगू स्नान विधि हेगॆ अन्वयिसुत्तदो हागॆ आदुदरिन्द, पत्नि इल्लदिद्द पक्षदल्लि यजमाननिगॆ याव यज्ञ रूप विधिगू अधिकारवे इल्लवु दिन हॆण्डतिगॆ यज्ञदल्लि समानाधि कारविरुववरिन्दले पत्नि ऎम्ब शब्दवु. शूद्रन हॆण्डतिगॆ शूद्र पत्नि ऎम्ब व्यवहारविल्लव, शूद्र भार ऎन्दु हेळतक्कद्दु. हागॆये हॆण्डति इल्लदवनिगॆ औपासन, ब्रह्मयज्ञ, वैश्वदेवादि गळिगॆ अधिकारविल्लवु. हीगॆ याग विधिगळॆल्ला यजमाननॊब्बनन्नु द्देशिसि हेळिदरू पत्निगू हेगॆ अन्वयिसुत्तवो हागॆये यज्ञरूप वाद जगत्तिन सृष्टि स्थिति नियमनादिगळल्लॆल्ला अधिकारवु नारायण नॊब्बनिगॆ ऎन्दु हेळिद्दरू लक्ष्मिगू अन्वयिसुत्तदॆ. हागॆये उपायोपेयत्वगळल्लू इब्बरिगू अधिकारवुण्टु. आद. दरिन्द शेषित्वक्कॆ इब्बरिगू अधिकारविद्दरू, लक्ष्मिय नाराय णनिगॆ शेष ळाद प्रयुक्त विशेष्यनाद नारायणनिगॆ सत्व श्रेषित्वदिन्द प्राधान्य भावनॆ इरुवदरिन्द नारायणनॊब्ब नन्ने कुरिते शास्त्रगळल्लि व्यप देशवॆम्ब तात्पर्यवु विशेषणवाद लक्ष्मि यन्नु हेळबेकादु दिल्लवु. इब्बरिगू शेषित्व उण्टॆन्दू, इब्बरिगू ईशितृत्व उण्टॆन्दू * तथाव्यनन्य साधारण शाशित्वं श्री श्रीशयो र्दौ च सदैक शीषि” ऎम्ब अहिर्बुध, संहितावाक्यवु व्यक्तवागि हेळिरु मुन्दॆ आळ्वारुगळू कूड ई प्राधान्याभिप्रायदिन्द एकवॆम्ब पदप्रयोगवन्ने माडिरुत्तारॆन्दु पॊयगैयाळ्वार् सूक्तियन्नु उदाहरिसुत्तारॆ, 0 पॆयरुं करुडले नोक्कु मारु, ओण् पू वुयरुं कदिरवने नोक्कुम् - उयरुं तरुमनैये नोक्कुव, ऒट्टमरॆयाळ् केर्ळ ऒरुवनैये नोक्कु मुखरु. ऎम्बुवदु पूरा पाशुरवु. इदरर्थवु - आरु - नदियु पॆयरु - तुम्बि तुळुकुत्तिरुव, करुम् - विशालवाद, कडले समुद्रवन्ने नोळ्ळु ऎदुरु नोडुत्तदॆ, ऎन्दरॆ अदन्नु सेरिदल्लदॆ तनगॆ गति इल्लवॆम्ब म -________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार (१) * तामक्रियाळ् केळ व हॊरुव नैये नोक्कु मुखवु" ऎरदरु इवने तात्पम्, भाववु कॆरॆ कुण्टॆगळु प्रयोजनविल्लवु, ऒण् - सुन्दरवाद, पू - तावरे पुष्पवु वु यरु - दरदल्लि, उदयिसि मेलॆ बरुव, कदिर द ने - सू नन्न नोक्कु - ऎदुरुनोडुत्तदॆ. अद अग्नि मॊदलादवुगळु प्रयोजनविल्लवु, अवुगळिन्द तावरॆ पुस्सनॆ अरळुवदिल्लव. उयिरुव - जीवात्मरू, तरुमनैये यम नन्नॆ, नोक्कुम् - निरीक्षिसुवरु, उत्कृष्ट जन्म- उत्कृष्ट पदवि बेकादवरु मरणविल्लदॆ हॊन्दलाररॆम्ब भावव, हागॆये उणरु - ज्ञानवु, ऒण् - सन्दगळाद, तामरैयाळ् - कमल वासिनियाद लक्ष्मिय, कीर्ळ - धनाद नारायणनु, ऒरुवनै ये - ऒब्बनन्ने नोक्कु - हॊन्दलु आकॆ पडुत्तदॆ. इन्तह जनने जनन, एक्क जि- नवॆल्ला अ ज्ञान समानवॆन्दु विष्णु पुराणद ई अवघ श्लोकदल्लि हॆल्पट्टिरुत्तदॆ. (२) “सञ्ज्ञा यते न तदस्त दोषं शुद्धं परं निरल मेकरू पं सन्दृश्यते ना प्यनग ते वा तन मन मतोनदु कॊं” येन - माव आगतनदिन्द, तत् - आ हेळल्पट्ट लक्षणगळुळ्ळ पुरुषोत्तमनु, सञ्ज्ञायते - चॆन्नागि तिळियल्पडु तानो, आ परब्रह्मनु ऎन्तवनॆदरॆ, अस्त दोषम् आचिगिन्तलू, विलक्षणनागि बेयगन्धविल्लद रन्नु, शुद्धं - बद्धात्म गिन्तलू, विल क्षणनागि करवर का इनॆ संशुद्धनु, पलं निलं - मुक्तात्मनि गिन्तलू ऒन्दु कालदल्लि जनसङ्कोचविल्लदवन, एकरू पं - निरिगन्तर सलक्षणगि ऒने रसदल्लिवॆ नन, मत्तु, योन याव एनॆ कॆकृज्ञननिन्दॆ, संय्य - भक्तियोगादिगळिन्द आ परब्र ह्मनु सारिसल्पड वन, अधिगम्य तेवा - याव परमात्मनु हॆन्दल्प नॆ त5 , ज्ञान, ज्ञानवॆन्नल्प दश्रवॆ, वा ऎम्बुदरिन्द मर चित्र नन न स च नन्न हेळल्पट्टित (१) मुन्दिल् तिरुवन्दादि ६६. (२) ऎ. पु ६, ५. ८७.________________
२१५२ श्रुत्यादौ लक्षा श्रीमद्र हस्य त्रयसारे पृथगनभिधानस्य कारणम्. (१) *तदन्तर्भाव त्वां न सृढगभिद श्रुतिरसि ” ऎरवळिगळुव कण्णुकॊळ्ळदु. विकल्पवल्लवु, अतः - आ कारणदिन्द, अन्यत् - मिक्क ज्ञानवॆल्ला, अज्ञान मुक्तम् - अज्ञानवॆन्दे हेळल्पट्टितु. ऎरदरुम् ऎन्दु हेळिरुवदक्कू, इदुवे तात्परम् - इदे तात्सरवु. ऎन्दरॆ लक्ष्मि विशिष्टनागि नारायणनु, एक - ऒब्बनु ऎम्बुदु तत्सरवु. इल्लिय तामरैया ऎम्बुदरिन्द लक्ष्मियन्नू हेळि, आकॆय केळवनॊरुव - आकॆय वल्लभनॆन्दु ऒरुवन्य - ऒब्बने ऎन्दु हेळिरुवदु, लक्ष्मिगू शेषियादुदरिन्द प्राधा नैन ऒब्बनॆन्दु हेळल्पट्टितु विशेषणदॊन्दिगॆ विशेष्य ऒन्दु ऎन्दु हेळिद नन्तर विशेष्यद प्राधान्यवू विशेषणद आवश्यकतॆय हेळ ल्पट्ट वॆम्ब भाववु. हीगॆये श्रुतियल्लू “स्वधयातदेकं” लक्ष्मियॊन्दिगॆ परब्रह्मवॊन्दु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये श्री व्यासमहर्षिय मोक्षधर्मदल्लि “ ए काकी विद्यया साधं विहरिष्य द्विजोत्तम” ऎन्दु सश्वरने श्री नारदभगर्वा ई रवरिगॆ हेळिदरॆन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. विशेषणदॊन्दिगॆ विशेष्यक्कॆ एकत्ववु सिद्धिसुत्तदॆम्ब तात्पर्यवु. श्रुति, गीता मॊदलादवुगळल्लि लक्ष्मियन्नु बेरॆ उद्देशिसि हेळदिरुवदक्कॆ कारणवु, तदन्तरानात् - भगवन्तनिगॆ विशेषणवागि आतनल्ले यावा गलू सेरिरुवदरिन्द, त्वां - लक्ष्मियाद निन्नन्नु, श्रुतिरसि - श्रुतियू कूड, न पृथगभिदत्तॆ - निन्नन्नु प्रत्येकिसि ऎन्दरॆ निन्नन्ने बेरॆयागि उद्देशिसि हेळलिल्लव”, ऎंर - ऎन्नुव, वळि गळु - मार्ग अथवा रीतिगळन्नू, कण्णु कॊळ्ळदु - तिळिदु कॊळ्ळुवदु, सन्नियोग शिष्ट न्यायद प्रकार, विशेषणक्कॆ विशेष्य (१) श्री गुण.________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार सह एकः इति श्री भाष्यकाराभिप्राय, wwww पिराय्कॆयु म् *ऎम्मॆ रुमानै चॆन्न विड मॆच्चु ं कॊल्लित्ता” मॆनु तुडण्ण उडैयवररुळिच्चॆद वार यो आर्चा हक्कलिले केट्टु नइयर् सण्ण हित्तार्. दॊन्दिगॆ, सह वा प्रवृत्ति, सहना निवृत्ति-ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रवृत्ति निवृत्तिगळु ऒट्टिगॆ याददरिन्द पतिपारार्थ्य मूलकवाद प्राधान्यन विशेष्यवन्नु मात्रवे हेळुव वाडिकॆयादुदरिन्द विशे षणवाद लक्ष्मियु श्रतिगळल्लि हेळल्पडदॆ विशेष्यनाद भगवन्त नॊब्बने हेळल्पट्टिरुत्तानॆम्ब भाववु सीतॆ यु “ अनन्या राघ वेणाहं भास्करेण प्रभायथा” ऎम्बदागि श्रीरामनॊन्दिगॆ तनगॆ नित्ययोगवन्नु हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ. लोक व्यवहारवु हागॆये, सूरनू सूर, किरणगळू उदयिसिदरू, विशेषणगळाद सूर किरणगळन्नु बिट्टु, सूर्यनु उदियिसिदनु ऎम्ब व्यवहार उण्टु, गर्भिणि स्त्री यादवळु बन्दळु ऎन्दु हेळुवाग, गर्भस्थ शिशुवू बन्तु ऎन्दु हेळवावश्यकविल्लवु. हागॆये श्रुतिगळल्लि ऎम्ब भाववु प्राधान्यदिन्द नारायणनन्नु मात्र हेळिदरॆ लक्ष्मि यन्नू हेळिदन्तायितु. ई श्रीगुणरत्नकोशद पूरा श्लोकक्कू अदरर्थक्कू हिन्दॆ इदे अधिकारद नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि. ई अभिप्रायक्कॆ सम्प्रदाय बलवुण्टो? ऎन्दरॆ नम्म सिद्दा न्न स्थापकर अभिप्रायवू हागॆये ऎन्दु हेळुवदक्कागि ऒन्दु नडॆद तान्तवन्नु तिळिसुत्तारॆ. सह एकं" ऎम्बुदे श्री भाष्यकाररभिप्रायवु. * *ऎन्नरुमानै चॊ विडन - भगवन्तनन्नु बोधिसुव स्थळवु, ऎम् - ऎल्ला कडॆयल्ल, सिरट्टियुव शॆल्लि ताम् - लक्ष्मीयन्नु बोधिसुत्तदॆ,” ऎनु - ऎम्बवागि, तुडु प्रारम्भिसि, उडैयवररुळिच्छॆ द - श्री भाष्यकाररु अप्पणॆ कॊडिसिद, नार् प्रैयॆ - 8उपदेशवन्नु, आर्च्चा हक्कलिले________________
२१५४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे श्री भाष्यकारर महानस कैर परराद श्री किडां बि आर्ज्ञारवर मूलक, केट्टु - केळि तिळिदु, नजीयर् सहिता - पराशर भट्टर शिष्यराद नञ्जियरु सहिसि हेळिरुत्तारॆ. किडाम्बि आर्च्छारवर विषयद इतिहासक्कॆ गुरुपरम्परासारद ८ नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि, शास्त्रगळल्लि भगवन्तनॊब्बनन्नु कुरितु हेळिद ऎल्ला स्थळगळल्लि लक्ष्मिय कूड हेळल्पट्टवॆन्दु भाविसतक्क द्दॆम्बुदे श्री यतिराजरवरु सदेशवाचुदरिन्द अदन्नु तुम्बा उपा देयवागि भाविसतक्कद्दॆम्ब भाववु. गीतोपदेशदल्लि श्री कृष्णने अननिगॆ उपदॆ शिसिदरू लक्ष्मीयुक्तनाद भगवन्तने उपदेशि सिदनॆन्दे भाविसतक्कद्दॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “ श्री भगवानुवाच” लक्ष्मीयुक्तनाद भगवन्तन बोधिसिदनॆन्दु व्यासमहर्षिय, पदे पदे प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इदु श्री भाष्यकारर प्रायवॆम्बुदन्नु * अवरे श्री भाष्यद मक्कळ श्लोकदल्लि “ ब्रह्मणि श्रीनिवास” ऎन्दु प्रयोगिसिरुवदरिन्द ऎल्लॆल्लि परतत्ववु हेळल्पट्टितो अल्लॆल्ला श्रीनि वासने ऎन्दरॆ लक्ष्मिगॆ निवासनाद नारायणने हेळल्पट्टि नॆन्दु तिळिसिरुत्तारॆ. हीगॆ सावस्थॆगळल्लि लक्ष्मी नारायणनिगॆ विशेषणवागि अविनाभूतॆयागिये सदा इरुवदरिन्द भगवदालनुगळल्लि बेरॆ यागि अम्मनवर सन्निधियन्नु एर्पडिसि, अल्लि प्रतिष्ठार्चनादिगळन्नु नडॆसु वधु, शास्त्रविरुद्धवल्लवो ऎन्दरॆ, देवालयद एळिगॆगागि काव्यवागि भगवच्छास्त्र विहितवादुदादुदरिन्द आगबहदु ऎन्दरॆ, प्रसन्ननाद अन प्रयोजननाद अधिकारिगॆ अद, अनदृशवादुदरि-द प्रणाम मॊदलादवुगळु लक्ष्मिगॆ मुक्तवॊ, ऎन्दरॆ, लक्ष्मि आनॆयु ल या च -नॆ, भोगाच-नॆ, अधिकारार्चनॆ ऎन्द, मूरु विधगळागि अनगळल्लि अधिकारार्चनॆ मात्र कारु वादुदरिन्द प्रसन्ननिगॆ निषिद्धवाद वॆन्दू, लयार्चनॆ भॆ- र्चकिगळ पात्र उपक्षीय वॆन्दू, भगवच्छ स्त्र गळल्लि हेळल्पट्टिद्दरू, अम्म प्रधान वाद ई लक्ष्मिय रूपद प्रणा मादि अर्चनॆगळ प्रसन्न नि कूड निषिद्धवल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्दुपदेशिसुत्तारॆ. आकॆगू, पामत्व मोक्षप्रदत्व शक्ति इरुवदरिन्द अन्तह प्रणामादिगळेन प्रसन्ननिगॆ विरुद्धवादुवल्लवु.________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार आगैयाल् काव्य प्रधान मान अधिकारार्चन रूप लं विष्णु पत्नित्वं स प्रतिष्ठित मागै याले लयभोगा रनळिगॆ प्रवृत्तराय अनन्य प्रयोजन रान मुमुक्षुक्क ळु क्कुं काम्य प्रधान मान भगन पत्तिलॆ माकृता द्युपाधिकमान प्रणामाद्याच् रळु क्कुव कुरै यिल्लॆ, 8. आगैयाल् - हीगॆ सावस्थॆगळल्लिय लक्ष्मियु नारायण निगॆ विशे षणभूतॆयागि ई नातळादुदरिन्द, काव्य प्रधान मान - भक्तर इष्टार्थवन्नु अनुग्रहिसुवदे मुख्यवागिरुव, अधि कारार्चन रूपलम् - देवस्थानद अम्मनवर सन्निधियल्लि प्रतिष्ठितवागिरुव रूपदल्ल, विष्णु पत्नित्यं - विष्णु पत्नि यागिरुव भावव, अदरिन्द, विष्णु सान्निध्यवु सुप्रतिष्ठित रागैयाले . आगमोक्तप्रकार सुप्रतिष्ठितवागिरुवदरिन्द, लयभोगार्चन ©लॆ - लयार्चनॆय वक्षस्थळदल्लिरुव लक्ष्मी रूपार्चनॆयु, भो गार्चनॆयु स्वाविय पक्कदल्लिरुव लक्ष्मी रूपार्चनॆयु, इवु गळल्लि, प्रवृत्तराम् - प्रवृत्तिसिरुव, अनन्य प्रयोजन - मोक्षदल्लदॆ बेरॆ पुर षार्थगळन्न पक्षिसद, मुमुकुक्कुळुक्कुम वॆ कार्थिगळिगू कूड, काव प्रधानमान भगवद्रूप रोलॆ - काव्य फलगळन्नु कॊडुवदे मुख्यवागिरुव मदन गोपालव मॊदल द भगवदनगळ हागॆ ऎन्दरॆ ई भगवद्रूप गळ ननसनिगू कूड हेगॆ उपादेयवो हागॆ ऎम्ब भाववू, मातृत्वा द पाधिकवन - लोकमातॆ ऎम्ब व्या रूपदिन्द, प्रण माड्यार हक्कुन - नाने मॊदलाद आहार गळिगॆ, इल्लि आदिगदि- द प्रदक्षिण आर्चनॆ, कै दि गळु हेळ इल्लवॆ ब ताक्षरव मोक्ष द कडॆ प्रदक्षिण नॆनस्यादिगळन्नु नाड नरसि________________
२१५६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रामाणि कार्थ प्रतीति गृहीतग्राहित्वं निन्दावहं. इप्पडि मध्यस्थ दृष्टियालॆ प्रामाणिकार्थ तो importial. प्रदत्व शक्तियू इरुवरिदन्द लक्ष्मि यन्नु आश्रयिसवदरल्लि एनू विरुद्धवाददिल्लवु विमुकि फलदायिनि” ऎम्ब पराशरो क्रियू इदन्ननुसरिसिये श्री आळवन्दारवरु “श्रेयोनहरविन्द लोचन मनः कान्ता प्रसादाद्यते । संस्कृत्यक्षर वैष्णवाध्वसु नृणां सम्भाव्यते करिचित् , लक्ष्मिगॆ मोक्षप्रदत्व उण्टॆम्बदागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. हागॆये श्री पराशर भट्टरवर “ऐश्वरमक्षर गतिं परमं पदंवा” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ. इवरु गळॆल्ला “क्रियं वसाना मृतत्वमार्य” ऎम्ब श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ मोक्षप्रदळॆम्ब अर्थवन्ने व्यक्तिगॊळिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द अधि कारार्चनॆयू कूड युक्तवादुदे. मोक्षार्थियागलि प्रसन्न नागलि, हागॆ लक्ष्मियन्नु सेविसुवाग तनगॆ द्रव्यवन्नु कॊडु, मक्क ळन्नु कॊडु ऎन्दु ऎन्दिगू प्रार्थिसुवदिल्लवष्टॆ. आदुदरिन्द अन्तह सेवॆयू कूड प्रपन्नन स्वरूपक्कॆ युक्तवादुदे ऎम्बभिप्रायवु. प्रामाणि कार्थ तोरिदरू हिडिदुदर हटवु निन्द्यवु. हीगॆ इष्टु विशदवागि सप्रमाणवागि लक्ष्मियु विशेषणवे सरि, उपलक्षणवल्लवॆन्दू, आदुदरिन्द आकॆगॆ जगतृष्टि, स्थिति लयागि गळल्ल, चेतननिगॆ मोक्षेपायदल्ल, प्राप्तियल्ल, अन्वय उण्टॆन्दू विशदगॊळिसि, ई अभिप्रायवे आळ्वार् पूराचाररुगळिगॆ साम्प्रदायिकवागि बन्दुदु ऎन्दु व्यक्तगॊळिसिदरू, नम्मल्ले ऒब्ब महनीयरु उपलक्षणवॆन्दु भाविसिदुदरिन्द मॊण्डतनदिन्द उप लक्षणवॆन्दे नावू भाविसुवॆवु ऎन्दरॆ अदु सरियाद वादवल्लवॆन्दु सदृष्टान्तनागि निन्दिसुत्तारॆ - इ प्पडि - हीगॆ मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि, मध्यस्थ दृष्टि यालॆ-ऎरडल्लि प्रायगळल्लि यावुदु प्रामा णिकवादुदॆन्दु विमर्शिसि नोडुव सन्दर्भदल्लि, ऎरडभिप्रायक्कू सम्बन्ध पट्टवनॆन्दु भाविसदॆ, मध्य स्वदृष्टियिन्द प्रामाणिकार्थ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार च्छॆय दॆ सत्तिनदु विषादॊळियल् (१) “ दृढ पूरै श्रुतो इळ् तोत्र चॆ दॆ - शास्त्रादिगळिन्द यथार्थवाद अभिप्राय गळु चॆन्नागि विशदवागि तोरि बन्दरू कूड, पत्तिनदु विषादॊळि यल् - हिन्दॆ एनो ऒन्दु कारणदिन्द मनस्सिगॆ तोरिद अभिप्रा यवन्नु त्यजिसदे इद्दरॆ, निन्द्यवाद दॆशॆयन्नु हॊन्दुवनु ऎम्ब दागि भारत कर पठ्यदल्लि करनन्नु कॊल्लुवनॆम्ब अनन सल्पक्कॆ विरोधवागि युधिष्ठिरनु ऎष्टु उपदेशिसिदरू केळदे इद्दुदरिन्द कोपिसिदुदक्कागि, तन्न अण्णनन्ने कॊन्दुबिडुवनॆन्दु उद्युक्तनाद अक्षुननन्नु कण्डु श्री कृष्णनु हेगॆ ई गृहित ग्राहित्ववन्नु निन्दि ई सिदनो अन्तह दुस्थितियल्लिरुववनागुवनॆन्दु हेळुत्तारॆ :-वाद दल्लि ऎरडभिप्रायविरुवाग याव पङ्गडवन्नू वहिसदॆ मध्यस्थ दृष्टियिन्दिद्दु कॊण्डु, याव अभिप्रायवु प्रमाणगळिन्द समञ्जस वॆन्दु जिज्ञासमाडि तिळिदु प्रामाणिकाभिप्रायवु तन्न पूराभिप्रा यक्कॆ विरोधवादरू आ पूराभिप्रायवन्नु त्यजिसि प्रामाणिकार्थ वन्नु ग्रहिसतक्कद्दु. हिडिदिद्द विषयदल्लि हठमाडकूडदॆम्ब भाववु. ऒन्दे आत्मवे इरुवदॆन्दू, मिक्किद्दॆल्ला परिदृश्य मानवादुदॆल्ला मिथ्या ऎन्दू, आ आत्मवु निरुणनॆन्दू, अविद्या गृहीतनागि संसार बन्धवन्ननुभविसुवनॆन्दू इत्याद्यभिप्रायगळु प्रामाणिकवॆ, अथवा परमात्मनु कल्याणगुणाकरनॆन्दू, हेय गन्धवे इल्लदवनॆन्दू, जगत्तिन चिदचित्तुगळन्नॆल्ला व्यापिसि अवु गळिगॆ आत्मावागिरुवदरिन्द जगत्तु मिथैयल्लवॆन्दू, आदरॆ नश्वर वॆन्दू, जीवात्मरुगळु अनेकरॆन्दू सरेश्वरनिगॆ शेषभूतरॆन्दू हेळुव विशिष्टाद्वताभिप्रायगळु प्रामाणिकवे ऎन्दु शास्त्रज्ञानबल दिन्द पालोचिसि, यावुदु प्रामाणिकवागि तोरुत्तदो अदन्नु निश्चयवागि अवलम्बिसतक्कद्दू सह युत्तवॆन्दु हेळिदन्तायितु (१) इदु श्री कृष्णनु अरुननिगॆ हेळुव वाक्यवु. दृढ * पूर्वश्रुतः - हिन्दॆ श्रुतवादुदु ऎष्टो अष्टरल्लि दृढमनस नागिरुव, आदुदरिन्द, मूर-मूढनागिरुववनागि, धराणां (१) भार, कर्ण, ६२, ५४.________________
मूरॊ श्रीमद हसत्रयसारे धराणा मविशारद- 1 वृद्धान सृर्च्छ सन्देह नन्ध शभ विवरति” । (१) अनथा मन्द बुद्दीनां प्रतिभाति दुरात्मनाम्। 3 ईग शास्त्रगळल्लि विधिसिरुवदक्कू निषेधिसिरुवदक्कू धर्मगळॆन्दु हॆसरु, अवुगळल्लि, अविशारद - ना डित्यविल्लदिरुववनागि, सन्देर्हा - सन्देहगळन्नु कुरितु, वृर्द्धा - वयोवृद्धतॆ ज्ञानवृद्धतॆ, इर ववरन्नु, इल्लि वृद्ध शब्दवु ज्ञानविरुव वृद्धरन्ने हेळुत्तदॆ, अपृर्च्छ - केळि तिळियदॆ, अन्धः - कुरुडनादवनु, शभ निव हळ्ळ ननॆ पादियल्लि, दुरवस्थॆयन्नु, खच्छति - हॊन्दुवनु. धर्मराजनु अक्कुनन सलक्कॆ प्रतियागि हेळिदनु, नीनु कर्ण नन्नु वधिसलारॆ, गाण्डीववन्नु कृष्णनिगॆ कॊट्टु बिडु ऎन्दनु. तन्न भि प्रायदल्ले हटहिडिदु, विरुदवागि हेळिदनल्ला ऎम्ब कोपदिन्द अण्णनन्नु कॊन्दुबिडुत्तेनॆन्दु उद्योगिसि भातृवध रूप दोष हेगॆ प्राप्तवागुत्तित्तो हागॆ ऎम्ब भाववु. आददरिन्द ज्ञानिय आगमोक्षज्ञानवन्नु ज्ञानिगळ उपदेशमूलक सम्पादिसि, विवे कोतृज्ञानमूलक सर्वसमञ्जसार्थगळन्नु ग्रहिसतक्कद्दु युक्तवे विना मॊडतन कूडदॆन्दु परम हितोपदेशवन्नु माडिरुत्तारॆ. धराणाम् अविशारद ऎन्दु निन्दिसिदुदरिन्द धरगळल्लि विशारदतॆयु आवश्यकवॆन्दु आगमोतज्ञानदावश्यकतॆयु हेरल्पट्टितु. वृद्धान पृर्च्छ सन्देर्ह ऎन्दु हेळिरुरिवदन्द विवेकोत्वज्ञानद आव श्यकतॆयु हेळिदन्तायितु, हीगॆ नडॆसदिद्दरॆ कुरुडनु हळ्ळदल्लि, बिद्दु अनर्थवन्नु हॊन्दिदहागू, भातृवधॆयल्लि उद्युक्तनाद अरु नन हागू, महा दोष मुक्तन आगुवनॆम्ब भाववु. हीगॆ परम हितवन्नु बोधिसिद्दरू, लक्ष्मियु उपलक्षणवॆन्दु भाविसुववरु तम्म तप्पन्नु तिद्दिकॊळ्ळुवदिल्लवे ऎन्दु परिताप पडुत्तारॆ. प्रामाणिकार्थ बोधॆ इद्दरू हटदिन्द हिडिदुदन्नु बिडदे इरुवदु एतक्कॆ ऎम्बुदक्कॆ कारणवन्नु इतिहास समुच्चय वाक्यदिन्द (१) इतिहास समुच्चय, ३३. १०८,________________
(32) सिद्योपाय शोधनाधिकार कुतर (व्याळद ज्ञान ०) ज्ञानदु ज्ञानां विभ्रान्तन्द्रिय (वाजि ना ) नादि नाम् । ” ऎब्बर दयाम्. अत मच्छ बो सिद्धोपाय सूचक विशेषण मेनेति निगमयति. आगैयाल् सिद्धोपाय शब्द वाक्य विमरल् / ร उदाहरिसुत्तारॆ- मन्दबुद्दीनां - अल्पवाद बुद्धियुळ्ळवरिगू दु राष्ट्रनां - रस तामस स्वभाव वॆ ऎक्तरिगू कुतर व्याळद ज्ञानां - कतरवॆम्ब सरदिन्द कच्चल्पट्टवरिगू, कुतर ज्ञान दुष्ट नाम् ऎम्ब पाठवादरॆ, कुतरद ज्ञानदिन्द दुष्टरादवरिगॆ ऎंर्धवु, विभ्रान्तेन्द्रिय नाजिनां - विषयोपभोगगळिन्द भ्रान्ति हॊन्दिद ऎन्दरॆ सिक्किद हागॆ सञ्चरिसुत्तिरुव, इन्द्रियगळॆम्ब तुण्ट कदरॆगळुळ्ळवरिगू, वादिना ऎम्ब पाठवादरॆ, भान्ति हॊन्दिद इन्द्रियगळिन्द वादिसुववरिगू, अन्यथा - प्रामाणिक वल्लदॆ बेरॆयागि अभिप्रायव, प्रतिभाति - तोरिबरुत्तदॆ. समं बसगळाद प्रमाण सम्प्रदायगळन्नॆल्ला बोधिसिदरू तिद्दिकॊळ्ळदिरु वुदु करबलिष्टवादुदागि मन्दबुद्धिगळागि राजस तामस स्वभाव युक्तरागि, कतर्कगळिगॆ वशरागि, द ष्टेन्द्रियगळिन्द वञ्चितरागिरु ववरीग विरुद्धार्थगळन्नु ग्रहिसुवरु (ऎन्दु इतिहास समुच्छय वाक्यदल्लि ऎच्चर दयाम् - ऎन्दु हेळिरुव अवस्थॆयागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ अन्तह अनर्थगळिगॆ गुरियागुवनॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द श्रीमच्छब्बवु सिद्योपायवन्नु सूचिसुव विशेषणवॆन्दु पूर माडुत्तारॆ. आगैयाल् - आदुदरिन्द, सिद्ध पायेत्यादि-सिद पान शब्ददिन्द हेळल्पट्टवरु यारु ? “यमै वेष वृणते तेन लभ्य?” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ नारायणनॊब्बनॆयॆ ? अथवा “श्रद्ध या देवो देवत्व मत्तु ते” ऎ-दू, “लक्ष सह हृषी केशो देवा कारुण्यरूपया : रक्षकत्वसिद्दानॆ वेदां________________
२१६० श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (१) “नान द्यते परं,” (२) “यथासत्वगत विष्णु स्तथैवेयं द्वि जोत्तम तेषु च गीयते” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ लक्ष्मि विशिष्ट नाद नारायणनॆ सिद्धोपायने ? ऎम्ब विवरॆयल्लि (१) अनयो-ई लक्ष्मि नारायणरिगिन्त, परं-बेरॆयागि श्रेष्ठवादुदु, नविद्यते- इरुवदिल्लवु. ई लीलाविभूतियल्लि ऎल्लवू इब्बर नियाम्य वर्गक्कॆ सेरिदवादरू, कॆलवुगळल्लि नारायणनिगॆ अभिमानवन्नू, इन्नु कॆलवु गळल्लि लक्ष्मिगॆ अभिमानवन्नू मैत्रेयरिगॆ श्री पराशररु उपदेशिसि दवरागि हेळुत्तारॆ :- देव तिरनु प्रेषु पुन्ना मा भगर्वा हरिः । नाम्न श्रीश्व विजेया नानयो द्विद्यते परं देवतॆ, मनुष्य, इतर प्राणिगळु, इवुगळल्लि पुरुष वाचकवादवु गळॆल्ला हरियॆन्दू, स्त्री वाचकवादुदॆल्ला लक्ष्मि ऎन्दू, हीगॆ इव रिब्बरिल्लदॆ बेरॆ यावुदू इल्लवॆन्दू हेळल्पट्टितु. मनॆयल्लिरुव पदार्थगळ विषयदल्लि स्वामित्ववु दम्पतिगळिब्बरिगू सेरिदुदादरू, सीरॆ, कुङ्कुम आभरणादिगळल्लि मनॆय हॆङ्गसिगॆ हेगॆ अभिमानवो हागॆये धोत्र, अङ्गिगळु, देवर पूजा सामग्रिगळु मॊदलादवु गळल्लि मनॆय यजमाननिगॆ हेगॆ अभिमानवो हागॆ ऎम्ब भाववु. इदरिन्द इब्बरू सेरि एकशेषित्ववुण्टॆन्दु उपपादिसल्पट्टितु. e (२) “विष्णुवु, यथा- हेगॆ, सत्व गतः- समस्त चिदचित्तुगळन्नू व्यापिसिरुवनो, हे द्विजोत्तम - ओ ब्राह्मणश्रेष्ठराद मैत्रे यरे, तथैव , हागॆये, अयं - ई लक्ष्मिय” हीगॆ ऎल्ला चिदचित्तुगळिगू लक्ष्मि नारायण रू अविनाभूतरागि आत्मरु; आदुदरिन्द समस्तक्कू स्वामित्ववुण्टागि, इब्बरू लोकगळिगॆल्ला ईश्वरेश्वरिगळु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द सत्व शेषित्ववू इब्बरिगू उण्टॆन्दु हेळल्पट्टितु. हागॆये इन्नॊन्दु कडॆयल्लि “त्वत द्विष्टु नाचाम्ब जगद्वा पञ्चराचर व” ओ लक्ष्मिये निन्निन्दलू विष्णुविनिन्दलू ई चराचरदिन्द कूडिद जगत्तॆल्लवू व्यापि (१) ऎ. पु. १. ८. ३५. (२, २. पु. १, ८. १७.________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१६१ (३) * अस्या देव्या मनर्स्त तस्य चास्यां प्रतिष्ठितम् । तेनेयं स च धराता मुहूर्तमसि जीवति” (४) “व्यास का वति संश्लेषा देक तत्वविवोदितं” వలి सल्पट्टिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये विश्वक्केन संहितॆ यल्ल, “य थामया जगद स्तं स्वरूपेण स्वभावतः । तथा व्याप्तं तयासत्वं नियच तथेश्वरी ॥ ” सरेश्वरनाद नन्निन्द जगत्तु हेगॆ व्यापिसल्पट्टिरुत्तदो, हागॆये समस्तवू नन्न पत्नियाद लक्ष्मि यिन्द व्यापिसल्पट्टिरुत्तदॆ. नानु हेगॆ सम स्त्रक्कू नियन्नावागि ईश्वरनो हागॆये आकॆय समस्तक्कू निया मक्कळु मत्तु ईश्वरियु, हीगॆल्ला प्रमाणगळिरुवदरिन्द सत्व शेषि इवु इब्बरिगू एर्पट्टितु. (३) अस्याः देव्या- इदु आञ्जनेयन सीतारामर प्रशंसा रूपवाक्यवु, ई देवियाद सीतॆय, मनस्सु, तर्स्मि-आ श्रीराम नल्लि, प्रतिष्ठितं - स्थिरवागि इडल्पट्टिरुत्तदॆ. तेन - आ कारणदिन्द इयं - ई कॆयु, मुहूर्तमजीवति - ऒन्दु मुहूर्तवा
हीगॆ दरू जीविसिरुवळु. तस्यच - आ श्रीरामन, मनस्सु, अस्यां – ईकॆ यल्लि प्रति तं - स्थिरवागि नॆलगॊण्डिरुत्तदॆ. तेन - आ कारण दिन्द, सच धरात्मा - आ धरिष्ठनाद श्रीरामनू कूड, मुहूर मसि जीवति - ऒन्दु मुहूर्तवादरू जीविसिरुत्तानॆ. परस्परानुरागदिन्द ऒब्बर मनस्सन्नु इन्नॊब्बरल्लि इट्टिरुवदरिन्दले इब्बरू बदुकिरुवदु, ऎम्ब भाववु. इदरिन्द इब्बरू प्रावणाति शयवुळ्ळवरॆन्दु हेळल्पट्टितु. (४) व्यासक-लक्ष्मीनारायणरिब्बरू सत्ववन्नू व्यापिसिरुव वर, अतिसश्लेषात् - ऒब्बरन्नॊब्बरन्नु ऎन्दिगू बिडदिरुव विशेष सङ्ग्लीषविरुवदरिन्द, एकतमिव इब्बरू सेरि ऒन्दे तत्व इदरिन्द “पिरिवत्त वो ऎन्दु, उदित् - हेळल्पट्टिरुत्तारॆ. अन्वय विशेषवु हेळल्पट्टितु. (३) रामा, स. १५ ५२, (४) २, ४, ७८. 25.________________
وارو श्री मद्र हस्य त्रयसारे ऎर पडिये एक शेषितैत्तालुम्, एकाभिप्राय तैयालुम्, परस्पर प्रावण्यातिशयत्तालुम्, स्वरूपरू पादिगळिल् पिरिवृत्त अन्वय विशेषालुम, (2) गाढप गूढानिते” ऎन्नुम्मडि सुद्दिष्ट मान विशिष्ट तत्वं निन्निर नित्य कुलॆयाद पडि सविशेषण मान नारायण शब्द, प्रतिपादि किर पडिय अनुसन्धिक्कॆ, सत्वस्थरु प्राप्तम्, ऎ रपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, मेलॆ उदाहरिसिरुव प्रमाणगळु क्रमवागि एनु बोधिसुत्तवॆ ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ– एक शेषित्व तालुम् - इब्बरू समस्त जगत्तिगू ईश्वरेश्वरिगळागि शेषि यागिरुवदरिन्दलू, एकाभिप्राय ालुम् - इब्बरिगू अभिप्रा यगळ, ऎन्दिगू परस्पर विरोधवागिरदॆ ऒन्दे अभिप्रायदिन्दलू, परस्पर प्रावणातिशयत्तालु - परस्परानुरागद अतिशयदिन्द ल, स्वरूपरूपादिगळल्लि, पिरिदत्त-विश्लेषॆये इल्लदिरुव, अन्वय विशेष तालुम् , सम्बन्ध विशेषदल्लिरुवदरिन्दलू, इल्लि आदि पव दिन्द गुणविभ वैश्वर गळु हेळल्पट्टिवॆ. गाढपगूडानि ते” ते - निन्न, हिन्दॆ अनुरूप रूप विभवै ऎन्दु इदॆ, अनुगुण वाद स्वरूप रूप विभवगळिन्द धृडवाद संश्लेषवुळ्ळवुगळु ऎन्दरॆ नित्य योगवुळ्ळवुगळु, ऎनु पडि . ऎन्दु श्री याने बरु चतुश्कियल्लि उपपादिसिरुव हागॆ, सुक्लिष्टमान - चॆन्नागि नित्य योगवन्नु हॊन्दिर न विशिष्ट तत्व व - विशेषणवाद लक्ष्मियिन्द कूडिद विशेषवाद नारायणनॆम्ब तत्ववु. निर निन्नॆ - इरुव स्थितियु, कुयादपडि - विरोधवागद हागॆ, सविशेषण मान नारायण शब्द नम्-श्री व९९ ऎम्ब विशेष इदिन्द कूडिद नारा यण शब्दवन्नु प्रतिपादिक्किर पडि - िय पू ३० 1 दल्लि प्रति पा सव रीतियन्नु, अनु सन्धि - अनुसन्धान माडोणवु ऎन्दरॆ हागॆ भाविसोणवु, सत्यस्थरुकु - सत्वगुणाविष्टरिगॆ, प्राप्तम् - उचितवु. इष्टु दूर अनेक श्रुति स्मृति इतिहास पुराण प्रमाण (१) चतुश्लोकी, ४.________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार गळु, साम्प्रदायिकवाद आळ्वाराचारगळ अभिप्रायवू, तदनु गुणवागि माडिद सत्तरवू इष प्रयोजनकारियागि समञ्जस वाद अभिप्रायवन्नु ग्रहिसबेकादरॆ अवरुगळु सत्वस्थरागिरबेकॆम्ब भाववु ; मेलॆ उदाहरिसिद नाल्कु प्रमाणगळू नाल्कु अभिप्राय गळन्नु समर्थिसुत्तवॆ. अवुगळिन्द क्रमवागि इब्बरू सेरि एकशीषि यॆन्दू,इब्बरिगॆ भिन्नाभिप्रायविल्लदॆ सत्वज्ञरादुदरिन्द एकाभिप्राय उळ्ळवरॆन्दू, परस्परानुरागदिन्द यावागलू ऒट्टिगॆ इरुववरॆन्दू, स्वरूप रूपगण विभवैश्वरगळल्लि नित्य योगवुळ्ळवरॆन्दू, हेळल्प ट्टवु. इवुगळन्नॆल्ला गरीकरिसि श्री यामुनेयरवरु चतुश्लोकि य नाल्कनॆय श्लोकवाद “शानानन्त” वॆम्ब श्लोक मूलक उपपादिसि, गडोपगूडानिते ऎन्दु निगमन माडि हेळिरुत्तारॆ. दासनु बरॆदिरुव चतुश्किय व्याख्यानद ७२-९५ पुटगळल्लि ई श्लोकद अर्थवु विवरिसल्पट्टिरुत्तदॆ. अदन्नु पराम्बरिसबहुदु. जगत्तॆल्लवू इब्बरिगू शेषियादरॆ, इब्बरू ईश्वरेश्वरिगळु ऎन्दु एर्पट्टवु. हागाद पक्षदल्लि (१) परस्पर वैमनस्यदिन्द व्याघात उण्टागलारदॆ ऎन्दरॆ अदक्केनू कारणविल्लवु. महा सत्वगुणाविष्टरागि, वैमनस्यक्कॆ बेकाद रजस्तमोगुणगळ गन्धवे इल्लदॆ, परस्पर इङ्गितगळन्नु चन्नागि तिळिदवरागि एकाभिप्रायवुळ्ळव रागि, परस्परान रागवुळ्ळवरागिरुवदरिन्द, परस्पर वैमनस्य मूलक व्याघातक्कॆ कारणवे इल्लवु. * मद धरिणि नित्यं” ऎन्दु सश्वरने हेळिकॊण्डिरुवदरिन्द एनॊन्दू तॊन्दरॆ इल्लवु. (२) इब्बरॆ. ईश्वरेश्वरिगळु ऎन्दरॆ *नतत्सम श्चाभ्यधिक दृश्यते” ऎन्दरॆ सश्वरनिगॆ समरागलि, अधिकरागलि इल्लवॆन्दु हेळुव श्रुतिगॆ विरोधवागि इब्बरू सवरॆन्दु हेळ कागुत्तदॆया दुदरिन्द सरियल्लवॆन्दरॆ, अदु सरियाद 8 *पवन, एकॆन्दरॆ तानु पतिगॆ कि पकळॆन्दु आसन्देशात्तु रामस्य त सस श्चानु पाल ना क् 1 सक्षां कुम्मि बागीन भस्म भस्मार ते- सा” ( मा. सु २३ 20 ) ऎम्बल्लि हेळिकॊण्डिरुवदरि वल, “मच्छेषभूता साम् ईश्वरी वल्लमनु” ऎम्ब सत्य कैरॆक्तियिन्द, पतिइराधॆयुळ्ळ गळिसद तोरिबरुवदरिन्द आक्षेपक्कॆ कारणने________________
२१६४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इल्लवु. हीगॆये ऐकान्त्यक्कॆ कुन्दकवॆम्ब मत्तु लक्ष्मिगॆ विभुत्व कूडुवदिल्लवॆम्बिवे मॊदलाद आक्षेपगळिगू समाधानगळन्नु दासनु बरॆदिरुव श्री स्तुति चतुश्लोकि व्याख्यानगळल्लि काणबहुदु गाढप गूढानिते ऎम्बल्लि नित्य योगवु लक्ष्मीनारायण रिगॆ हेळल्पट्टितु. नम्मल्ले कॆलवरु ई नित्य योगवु दिव्यमण्ण विग्रहदल्लि मात्रवे ऎन्दू, स्वरूपविभवादिगळल्लि इब्बरिगू नित्ययोगविल्लवॆन्दू हेळुवरु. नित्य योग विषयवु पुराण रत्न वाद विष्णु पुराणदल्लि बह- स्वारस्यवागि उपनादितनागिरु मैत्रेयर प्रश्नॆयन्नु दिव्य मच्चळ विग्रह विषयवागि द्दरू, राघव भवेता रुक्किणी कृष्ण जन्मनि ऎन्दु इष्टु मात्र नित्य योगवन्नु हेळिबिट्टरॆ, ऎल्लि तप्पु अभिप्रायवुळ्ळवरागु तारो ऎम्ब सन्देहदिन्द, श्री पराशररु “नित्य वैषा जग न्माता विष्टोम्मॆ रनपायिनी” ऎन्दु नित्ययोग प्रतिज्ञा वाक्यवन्नु हेळि, ऒडनॆये उत्तरार्धदिन्द “यथा सगतो विष्णु स्तथैवेयं द्विजोत्सव” ऎन्दु स्वरूपतः नित्ययोग वन्नू, विभुत्ववन्नू, उपदेशिसिरुत्तारॆ. अदक्कॆ मुन्दिन श्लोक गळिन्द अध्याय समाप्तियवरॆगू विभवदल्लि नित्ययोगवन्नु हेळि, स्वरूपतः नित्ययोग हेळिदुदन्नु इन्द्रस्तुतियल्लि पुनः “त्वत द्विष्णु ना चाम्ब जगद्वाप्तं चराचरं” ऎन्दु ज्ञापिसि, हीगॆ स्वरूप रूप विभ वैश्वरगळल्लियू उण्टॆन्दु स्थापिसिरुत्तारॆ. द्दरू कॆलवरु याव कारणदिन्द विभुत्वविल्लवॆन्दू, अदरिन्द स्वरूपतः नित्य योगविल्लवॆन्दू हेळुवरो तिळियदु. कॆलवु महनीयरु लक्ष्मिगॆ अन्तरामित्ववन्नू हीगि जगत्कारणवन्नू विभुत्व वन्नू अब्बकरिसुवदु केवल कुत्तरगळॆन्दू कल्पितगळॆन्दू, हेळु वरु. जगत्कारणत्ववन्नु “ आनीतवाद स्वधयात देकम् ऎम्ब, श्रद्धॆयादेवो देवत्व मत्तु ते ऎम्ब श्रुति मत्तु व्यासोक्तिगळू, श्री पराशरभट्टर दिव्य सूक्तिगळू ऎल्ला बोधिसु इवॆ. इवॆल्ला कुतर्कगळे ? लक्ष्मिगॆ विभुत्ववन्नु श्री पराशररु बोधिसुत्तारॆ; इदु कुतरवे, कल्पितवे? भगवच्छास्त्रवू विभुत्ववन्नु बोधिसुत्तदॆ, अदू कुतरवे ? कल्पितवे ? इन्तह अभिप्रायगळु *________________
13.1102 सिद्धपाय शोधनाधिकार २१६५ सिद्योपाय साद्योपाय शब्द योरर्थ निरारणं. समस्त पुरुषार्थानां साधकस्य दयानिधेः । श्रीमतः पूरैसिद्धत्वा द्योपाय मिमं विदुः ॥२७ सत्वस्थरिगॆ उण्टागलारदॆम्बुदु श्री देशिकरवरभिप्रायवु. हिन्दॆ अनुग्रहिसिद “इत्थं प्रपत्ति विद्यायां” ऎम्ब कारिकॆयल्लि श्री देशिकरवरु विशेषणगळाद कल्याणगुणगळू, दिव्य मक्कळ विग्रह, अनुग्रहमयळाद प्रिय पत्नि इवरुगळिन्द विशिष्ट नाद नारायणने सिद्धपायने विना ई विशेषणगळिन्द पृथक्काद नारायणनु सिद्धपायनल्लवॆन्दु स्थापिसिदरु. हागादरॆ सिद्ध प्रायनॆन्दरेनु ? फलसिद्धिगॆ पूरैभावियागि सिद्धवागिरुव उपाय वॆन्दादरॆ आग साद्योपायगळाद भक्ति, प्रपतिगळू कूड सिद्दो पायगळॆन्दागुत्तदॆ. आदुदरिन्द सिद्योपायनु श्रीमन्नारायण नॆन्दू, ई भक्ति प्रपत्तिगळु सिद्धपायगळल्लवु, साद्योपायगळॆन्दू तिळिसुत्तारॆ : हीगॆ कॆलवु पूर पक्षगळु उण्टागबहुदु. अवुगळिगॆल्ला निष्कर्षाभिप्रायगळन्नू समाधानगळन्नू कारिकॆगळ मूलक पालिसुत्तारॆ :- सिद्योपाय साध्यषाय शब्दगळ अर व्यवस्थॆयु, दय समस्त पुरुषार्थगळाद ऎन्दरॆ धरार्थ काम मोक्षगळॆम्ब चतुर्विध पुरुषार्थगळन्नु, साधकस्य साधिसिकॊडुव, इदरिन्द स श्वरनु सिद्योपायनागिरुवदर प्रयोजनवु हेळल्पट्टितु. हीगॆ बेडिद पुरुषार्थगळन्नु साधिसिकॊडबेकादरॆ, ऎरडु गुणगळु स श्वरनल्लिर बेकु :-(१) अघटित घट नारूप सामर्थ्यवु (२) दयॆ यु ; साधकस्य ऎम्बदरिन्द सामथ्यवुण्टॆन्दु हेळल्पट्टितु. दयॆ युण्टॆन्दु दयानिधेः - करुणासागरनाद ऎम्बुदरिन्द हेळल्प ट्टितु. ऎरडू अवश्यकवु, दयॆ इल्लदॆ सामर्थ्यवू, सामर्थ्य विल्लद बरी दयॆय कार कारियल्लवु हीगॆ सामर्थ्यवन्नू दयॆ यन्नू हॊन्दिद, श्रीमतः - लक्ष्मियिन्द युक्तनाद सारायणन________________
२१६६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे भक्ति प्रपत्ति प्रमुख तद्रशीकार कारणम् । तत्तलारि साध्य त्वा त्साद्योपायं विदुर्बुधाः ॥२८॥ इदरिन्द (न), पूरैसिद्ध त्वात् - ऎल्लादक्किन्त मुन्दॆ ये, अनुष्ठिसिद साद्योपायगळिगिन्त मुञ्चितवागिरुवदरिन्द इमं - ई श्रीयः पति विदुः - तिळियुत्तारॆ. यन्नु, सिद्धपायनॆन्दु, सिद्योपाय ऎन्दरॆ फलपूरैभावियागि सिद्धवाद उपायवॆम्बर वॆल्लवु. ऎल्लादक्कू पूर्वभावियागि सनातननागि इरुववने उपाय वॆम्बर्थवु आददरिन्द श्रीयः पतिये निना, भक्ति प्रपत्तिगळल्लवु. अवुगळे भक्ति प्रसगळु अचेतन रूपकगळु, ज्ञानरूपवादवु स्वतन्त्रिसि पुरुषार्थगळन्नु कॊडलारवु. अवुगळ प्रयोजनवे नॆन्दरॆ, नम्मगळ सहस्रापराधगळिन्द निग्रहिसबेकॆन्दुद्युक्तनाद श्री मन्नारायणन कोपवन्नु शान्तिगॊळिसि, आतन अनुग्रहवन्नु सम्पा दिसि कॊडुवुवु; पुरुषार्थगळन्नु कॊडुववनू, साद्योपायगळन्न वलम्बिसुव हागॆ माडुवुव श्री विशिष्टनाद नारायणने, ताने दयानिधियागिद्दरू, अनुग्रहमयळागि, वल्लभ्यातिशयवन्नु हॊन्दि दवळागिरुव प्रिय पत्निय सान्निध्यवू इरुवुदरिन्द, दयानिधि ऎम्ब बिरुदु तन्न पतिगॆ सल्लुव हागॆ माडुवळादुदरिन्द श्रीमतः-ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द लक्ष्मि विशिष्ट नारायणने सनातन नागि पूरैसिद्धनादुदरिन्द सिद्योपायनु, भक्ति प्रपत्तिगळु अल्लवु ऎम्बभिप्रायवु. इल्लि विदुः - तिळिदरु ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ, यारॆन्दु हेळलिल्लवु, सराद ज्ञानिगळु ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु, बुधाः- ऎन्दु मुन्दिनश्लोकदल्लिदॆ. इदरल्लि आळ्वाराचाररुगळू सेरिदरु. मुन्दॆ भक्ति प्रपत्तिगळु हेगॆ साद्योपायगळॆम्बुदन्नु तिळिसु त्तारॆ. भक्ति प्रपत्तिगळिगॆ पूरैसिद्दत्वविल्लदॆ पुरुषन कृतियिन्द साध्य वादवुगळादुदरिन्द सिद्धपायवागलारदॆन्दू अवुगळु साध्य पायगळॆनिसुवुवॆन्दू हेळुत्तारॆ. भक्ति प्रपत्ति प्रमुख - भक्तियोग मत्तु प्रपत्ति, प्रमु खं - मॊदलादवन्नू, ई प्रमुख शब्ददिन्द उपासनद मत्तु________________
(Ser) सिद्धोपाय शोधनाधिकारः २१६६ आ
- आ प्रपत्तिय भेदगळु हेळल्पट्टवु. तशीकार कारण भगवन्तनन्नु वशमाडिकॊळ्ळल, निमित्त भूतवादुदु, तला साध्य ताक् - आयाया फलगळन्नु अपेक्षिसुवरुगळ व्यापारमूलक साधि सलु योग्यवादवुगळादुदरिन्द, बुधाः - पण्डितरु, साध्यॆ पायं विदुः साद्योपायवॆन्दु तिळिदरु, इल्लि प्रमुख शब्ददिन्द ३२ विध उपासना भेदगळू,उक्तिनिष्ठॆ आचार पै ऎम्ब प्रपत्ति भेद गळू हेळल्पट्टवु, तद्वशीकार कारणम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द ई साद्योपायगळे स्वतः फलदायकगळल्लवु अवु भगवन्तनन्नु वश माडिकॊळ्ळलु सहायभूतवादुवु, फलप्रदनु श्री लक्ष्मीनाराय णने विना इवुगळल्लवु. आदुदरिन्द तत्वशीकार कारणम् ऎन्दु हेळ ल्पट्टवु. वशीकार परम्परॆयन्नु उपपादिसुव सन्दरदल्लि श्री भाष्य काररु तस्य च वशीकरणं तच्छरणागतिरेव ऎन्दु हेळिरुवद रिन्द साध्यॆपायद प्रयोजनवु भगवन्तनन्नु फलप्रदोन्मुख नागि वशमाडिकॊळ्ळलु सहकारियागिरोणवु. इवु निमित्त भूतवु, व्याजरूपवादुवु. हागादरॆ अवुगळ आवश्यकतॆयेनु? कृपासागर नाद सिद्योपायने इरुवाग इवुगळु निरर्थकवल्लवो ? ऎन्दरॆ, अवुगळू भगवत पोत्तम्भकगळागि आवश्यकवॆन्दु हेळुवदक्का गियू, अवुगळु बेकागिल्लवॆन्दु हेळुव वादद खण्डनक्कागियू तलार्थि साध्यत्वात् ऎम्ब हेळुवु प्रयोगिसल्पट्टिरुत्तदॆ. फलापेक्षॆयुळ्ळवर कृतियिन्द साध्यवादुदरिन्द सिद्योपायवल्ल वॆन्दू हेळल्पट्टितु. साध्यॆपाय बेडवॆन्दरॆ सल्वेश्वरनिगॆ वैष म्यवू एर्पट्टितु. हीगॆ हेळिदुदरिन्द ऎरडु शस्त्रागळु उत्पन्नवागुत्तवॆ. हेगॆन्दरॆ–(१) भक्ति प्रप मॊदलाद साद्योपायगळेनो भग वन्तनन्नु वशिकारमाडिकॊळ्ळलु साधनगळॆन्दु हेळल्पट्टवु. आदरॆ लीलाविभूतिय आतनिगॆ तुम्बा इष्टवादुदागिरुवाग भक्ति प्रप गळु भगवन्तन लीलारसवन्नु हेगॆ निरोध माडीतु ? (२) स्वतन्त्र नागि सत्यसल्पवागिरुव भगवन्तनिगॆ लीला विभूतियल्लि चेतनरिरु वदू इष्टवागिरुवाग ई लीलाविभूतिय सृष्टिलवु हेगॆ भक्ति प्रप गळिन्द भग्नवागुत्तदॆ ? ई ऎरडु शब्बागळन्न मुन्दिन ऎरडु कारिकॆ________________
976er साध्य श्रीमद्र हस्यतयसारे पायोत्तरङ्गण सिद्धपायस्य शेषिणः । लीला प्रवाह कारुण्य प्रवाहण सिरुते ॥ २९ । तेनैव सत्व लीयन्ते सिकता सेतु बन्धवत् । स्वतन्त्र स्थापि सा सैक्कॆर निरोध का ॥ ३० । गळिन्द परिहरिसुत्तारॆ :- अल्ल- सिद्योपायस्य शेषिणः - शेषियाद सिद्योपायनाद भगवन्तन, लीलाप्रवाह- - लीला प्रवाहवु साध्यॆपायोत्त रङ्गेण - भक्ति प्रपादि साधॆपायानुष्ठानदिन्द उत्पन्न वाद प्रबल तरङ्गगळळ्ळ, कारुण्य प्रवाहण - कारुण्य समुद्रद प्रवा हदिन्द, निरुद्धते - तडॆयल्पडुत्तदॆ, पौमियल्लि पूरचन्द्र निन्द समद्र तरङ्गगळु हॆच्चि समुद्र प्रवाहवु नदि प्रवाहवन्नु हेगॆ तडॆय तदो, हागॆ साध्यॆ पायान ष्ठानदिन्द उत्पन्न गळाद तरङ्गगळुळ्ळ, भगवन्तन करुणा समुद्रद प्रवाहवु लीलारस रूप नदिय प्रवाहवन्नु तडॆयुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. ऎरडनॆय शब्यानिगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- तेनैव - आ करुणा प्रवाहदिन्दलेनॆ, स्वकै - निरोधक, स्व - भगवन्त नाद तन्न, कैङ्कय्य - नित्य विभूतियल्लि माडतक्क कैगळिगॆ, निरो ध काति - प्रतिबन्धकगळाद, ऎन्दरॆ, मोक्षवन्नु हॊन्दुवदक्कॆ अड्डि - यागिरुव, स्वतन्त्र - मद्यपि भगवन्तनु स्वतन्त्रनागिद्दरू, अन्तह स्वतन्त्रन, सा- अपि - सल्पगळू कूड, लीयन्ते- नष्टवागुत्तवॆ. हेगॆ ऎन्दरॆ ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ, सिकता सेतु बन्धवत् - मरळिनल्लि कट्टिद सेतुबन्ध दहागॆ, नष्ट वागुत्तवॆ. इदर प्रायवु इष्टे. सरेश्वरनु उभय विभूति नायकनु. इष्टु दिवसवू ऒब्ब चेतननन्नु लीलाविभूतियल्लिरुव हागॆ सल्लिसिद्दनु चेतननु साध्यॆपायवन्न नुष्ठिसिदरॆ नित्य विभू तिगॆ सेरिसुव नागियू सल्लिसिद्दनु. अन्तह भगवन्तन करुणॆय प्रवाहवु बलवत्तरवागि आतनु स्वतन्त्रनागिद्दरू तन्न हिन्दिन सल्प वन्नु त्यजिसि, मोक्षप्राप्तियिन्द आतन कै दॊरॆयुवहागॆ माडु________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार प्रसाद न सॆ पाय कत्वा व्यवधाना दॆ शास्त्रीयेपि फलं प्रति । दॆसाय प्रधान ता ॥ ३१ । इवॆ. हेगॆन्दरॆ ऒब्ब बालनु समुद्रद दडदल्लि ऒन्दु मरळु सेतु वॆयन्नु लीलॆगोस्कर कट्टिदरॆ, समुद्रवु उक्कि बन्दु आ मरळु सेतु बधन्नु हेगॆ नाश माडुत्तदो, हागॆये ई कृपासागरन कृपा प्रवाहवे आ लिलारसरस सल्पगळिगॆ प्रतिबन्धकवागि अवुगळन्नु होगलाडिसि, मोक्षप्राप्तियन्नुण्टु माडुत्तदॆम्ब भाववु. इदू लॆयॆ सल्प सूदयदल्लि “मिथः कलह कल्पना विषम वृत्ति लीलादया” ऎम्ब श्लोकदल्लि भगवन्तन लिलॆगू दयॆगू परस्पर कलहवॆन्दू कॊनॆगॆ स्वावि-दयॆये जयवन्नु हॊन्दुत्त दॆन्दू, वरिसिरुत्तारॆ. इन्नॊन्दु कतॆय ु तोरिबरुत्तदॆ, एनॆन्दरॆ-भगवन्तनु सिद्ध पायनॆन्दु स्थापिसल्पट्टित, आतनु भक्ति, प्रश रूपसाद्योपाय गळिल्लदॆ, चॆतन सिगॆ तन्न कृपा प्रवाहवु ई लीलाविभूतियन्नु तप्पिसि नित्यविभूतियन्नु सेरिसदु ऎन्दू स्थापिसल्पट्टितु हीगॆ साद्यो पा यवु आवश्यकवॆन्दादनन्तर, साध्यॆपायवे प्रधानोपायवा 0 त, सिगॆ पाद नाद भगवन्तनु सामान्नॊ पायनु ऎन्दु हेळ बॆ?कागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ हागल्लवॆन्दू सिद्धोपायक्कॆ प्रधानतॆ ऎन्दू उपदेशिसुत्तारॆ आर - फलं प्रति मोक्षवे मॊदलाद फलवन्नु कुरितु, प्रसा व न स्य भगवदनुग्रहनन्नुण्टुमाडुव भक्ति प्रवत्तिय, उपाय - उ सान भाववु, शास्त्रीयेपि - शास्त्रदल्लि हेळल्प ओ दर कूड, ऎन्दरॆ मॊक्ष मॊदलाद पुरुषार्थ प्राप्तिगॆ, भगव उपायगळु भक्तिप्रपत्तिगळॆन्दू, हीगॆ उ ा यानुष्ठान माडदवरिगॆ फलसिद्धि इल्लवेनू शास्त्र दल्लि निहितवागिद्दरॆ, सि डॆसाय नानॆ भगवन्तने प्रधान इसेवॆदु उत्तरार्धदिन्द सकारवागि हेळुत्तारॆ. कर त्या नाना दै साध्यॆपायवन्न नुसुव________________
१७० श्रीमहसत्रयसारे हागॆ ताने सल्पिसि माडुव कत्वदिन्दलू, मत्तु अव्यव धान - साद्योपायानुष्ठान हिडिदु फलप्राप्तिय वरॆगू व्यवधान विल्लद हागॆ कारणनागिरुवदरिन्दलू, आय्कॆ - इवे मॊदलादवु गळिन्दलू, इल्लि आदि शब्ददिन्द, उपायान स्थान कालदल्लि सह सिरि घ्नवागि नॆरवेरुव हागॆ माडुविकॆये मॊदलादवु हेळल्पट्टवु, ई कारणगळिन्द, सिद्योपाय प्रधानता - सिद्योपायक्कॆ प्रधा नतॆयु, ऎन्दरॆ अदर प्रधानतॆयु सिद्धवु ऎम्ब तात्पवु. साध्य पायवेनो आवश्यकवॆन्दु शास्त्रदल्लि हेळिरुवदरिन्दले, प्रसन्ना दन्ने षां नदिशति मुकुन्दॊ निजपदम् ऎन्दू, प्रपन्नश्च द्वेधा ऎन्दू हिन्दॆ अधिकारि विभागाधिकारदल्लि हेळिरुत्तारॆ. (८४८ नॆय पुटवन्नु नोडि). ई साद्योपायगळे तावे अचेतनवादुदरिन्द फलवन्नु कॊडलारवु. श्री यतिवररु, “न चेतनं करक्षण द्वंसि कालान्तर भावि फलसाधनं भवितुमर्हति ई अ चॆ तन करवु अल्प कालदल्ले नाशवागि, कालान्तरदल्लुण्टागुव फलवन्नु ताने साधिसिकॊडलारदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. इवु भगवन्तन अनुग्रह वन्नुण्टुमाडुत्तवॆ. भगवन्तन फल कॊडुत्तानॆ. इष्टु मात्रदिन्द साद्योपायक्कॆ प्रधानता सल्लुवदिल्लवु. अवु व्याज मात्रवु. सिद्योपायनाद भगवन्तने प्रधानोपायवु. ई त नु जनिसुवा गले ईतनन्नु तन्न दिव्य कटाक्षदिन्द ईक्षिसुवद, सात्विक सम्भाषणॆ यन्नुण्टु माडुवद, तन्मूलकवागि गुरू पसदनवन्नुण्टु माडु वदू, दिव्यज्ञानचक्षुस्सन्नु कॊट्टु अवरन्नाश्रयिसि अवर उपदेश वन्नु हॊन्दुव हागॆ माडु तद, अवर मूलकवागि उपा यानु ष्ठानवन्नु माडुव हागॆ प्रेरिसुवदू, अदु निम्म वागि नडॆयुव हागॆ माडुवदू, अर्चिरादि मार्गवन्नु तोरिसुव,हीगॆ नाना विधवाद साध्यपान विषयदल्लि साधन रूप कर त्ववु भगवन्तनिगॆ इरुवदरिन्दलू अदु साङ्गवागि नडॆदु फल प्राप्तियवरॆगू अव्यव धानदिन्द साध्यवागुव हागॆ माड वदरिन्दल, सिद्रूपाय नाद भगवन्तने प्रधानोपायवु ऎम्ब भाववु. भक्तु पायनिष्ठरिगॆ सिद्योपाय न आश्रयणवु आश्रयणवु प्रधान वॆन्देनो ऒप्पबहुदु. भरन्यास निष्ठर व्यापारवु ऒन्दु क्षण काल________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१७१ स्वतन्त्रन्यास निष्कानां सिद्धोपाये विभ् स्थितिः । क्षणातृयत्न निरति व्यक्ति प्रोक्ता विशेषतः ॥ ३२ ॥ अतो यदर्थं स्वभर दोपाये निवेशितः । तदर्थ शान्तयत्न सौ सि दॊपायं प्रति क्षते । ३३ ॥ मात्र अनुष्ठिस तक्कद्दु, सत्व भरवन्नू अवनल्लि समर्पिसिबिट्टु अनन्तर स्वयत्नवेनू बेकागदिरुवाग, सिद्योपां त्वद आवश्यक ते एनिदॆ ? आळ्वाराचाररुगळु भरन्यासनिष्ठरिगू भगवदेकनिष्ठत्व वन्नु विश्लेषिसि हेळिरुवदक्कॆ कारणवेनु ? ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. स्वतन्त्र न्यास निष्कानां - भरन्यासनिष्ठरिगॆ, इवरिगॆ स्वतन्त्र न्यासनिष्ठरॆन्दु हेळलु कारणवु हिन्दॆये हेळिरुत्तदॆ. भक्तु पायक्कॆ न्यासवु ऎन्दरॆ शरणागतियु अवु, भरन्यासदल्लादरो अनविल्लदॆ स्वतन्त्रवादुदागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द स्वतन्त्रन्यास निष्ठानाम् ऎन्दरॆ भक्तपायवल्लदॆ प्रपत्तु वायनिष्ठरिगॆ ऎम्बरवु, सिद्योपाय - सिपायनाद, विभ् .. स्वामियागि सर्वशीषि याद भगवन्तनल्लि, स्थितिः - निष्ठॆयु, क्षणा त् - भरन्यास माडिद ऒन्दु क्षण मॊदलुगॊण्डु, स्वयत्न निरतिव्यक्कॆ 8 - प्रपन्ननाद तन्न याव प्रयत्न द. अनावश्यकतॆयन्नु प्रकटिसुवदक्कागि, विशेषतः प्रोक्ता - एशेषिसि आळ्वारु आचाररुगळिन्द हेळल्पट्टितु सर्व भरवन्नु सर्वॆश्वरनल्लिरिसि अनन्तर प्रपन्नन याव यत्नवु बेकागिल्लदॆ, ऎल्लवन्नू भगवन्तनॆ वहिसुवदरिन्दलू, सिदॆ पाय निष्कत्ववन्नु प्रसन्न निगू अत्यावश्यकवॆन्दु विश्लेषिसि हेळिरु तारॆम्ब भाववु. मेलिन शङ्कदल्लि स्वतन्त्र प्रशस्ति निष्कनिगॆ स्वयत्न निरतियु ऎन्दरॆ आतनु माडतक्क व्यापारवु यावुदू इल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. हागादरॆ, भवदाराधनॆ गुरुर, शूषा इवे मॊदलाद व्यापार गळिन्दलू नित्यनैवि कानुष्ठानगळन्द मत्तु इवर कैङ्करादि गळिन्दलू एक विरामवन्नु तन्द कूडदु ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ आतः - प्रशस्ति निष्ठनिगू कूड विशेषवागि भगवदे कनिष्यत्वव आवश्यक________________
30 २१७२ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे प्रपत्रॆ र्लक्षणि मन्त्र ऒद् वाक्यान्त रेषु च 1 भाष्याद् सम्प्रदाये चोपाय त्वं ब्रह्मणि स्थितम् ॥२४॥ वॆन्दु पूव९काररुगळु हेळिरुवदरिन्द, यदर्थं - याव मोक्ष प्राप्तिगागि, स्वभरः - तन्न रक्षारवु, सिद्योपाये - सिद सिद्दो पायनाद भगवन्तनल्लि निवेशिकॆ - इडल्पट्टितो, तदर्थं - अन्तह मोक्षप्राप्तिगॆ स्वर, शान्तयळ - अदक्कागि माडतक्कॆ प्रदवु इन्नु यावुदू इल्लदवनागि, अस् - ई वॆकार्थि याद प्रसन्न नु सिद्योपायं प्रतीक्षते - सिरॆ पाद नाद भगवन्तनन्नु निरी क्षिसुत्तानॆ, ऎन्दरॆ, आतनु रक्षिसुव सवयवन्नु निरीक्षिसुत्तिरुवन, इदरिन्द आतन आज्ञान, ज, कैङ्करगळन्नु माडुव अनुकूल प्रयत्नदिन्दल सरजि खनागिरबहुदॆन्दु हेळलिल्लवु. सर्वॆश्वर निन्द रक्षणॆयन्नु ऎदर, नोडुत्तिर नवनु आतन आज्ञानुज कै क कैगळन्नु त्यजिसि आतन कॆ - सक्कॆ पात्रनागबहुदो ? अदु तन्न स्वरू पक्कॆ विरुद्धवादुदॆम्ब भाववु. आगलि भगवन्तनिगॆ प्रधानोपायविद्दु दादरॆ, प्रपन्ननु भगवदे कनिष्ठनागिद्दुकॊण्डु, वॆ क्षाप्तियन्नु निरीक्षिसिकॊण्डेनो इरतक्कद न्यायव. हागॆ भगवन्तनु प्रधानोपायनॆम्बुदक्कॆ एनादरू प्रमाणगळुण्टो? ऎन्दरॆ उण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ ऎल्लॆल्लि भगवन्तन; सिड्नि पायनॆन्दु हेळल्पट्टिदॆ ऎन्दरॆ ई श्लोकदल्लि प्रप स्त्री ऎम्ब पदवु लक्षणॆ, मन्त्र, एध वाक्यान्तरेषु च ऎम्बु दक्कॆल्ला अन्वयिसुत्तदॆ प्रभर्लक्षणॆ, प्रवत्तिय लक्षण वाक्यदल्लि हेळल्पट्टिरत्तदॆ, इदु यावुदॆन्दरॆ “ अनन्य साध्यॆ स्वाभीष्टॆ महा विश्वास पूर कम् । तदे कोपाय ता याचा प्रपत्तिश्चरणा गति” ऎम्ब भरत मुनिय, नाक्यवु इदरर्थक्कॆ १०५४नॆय पुट नोडि. (२) प्रपः मन्त्र - द्वयमन्त्रदल्ल, ई मन्त्रद पूर्व खण्डवु उषा नवन्नु बोधिसुत्तदॆ. अदरल्लिरुव शरण शब्दवु उपायनन्नॆ बोधिसुत्तदॆन्दु हिन्दॆयॆ.: श्री देशिकरवरु स्थापिसिर तारॆ. १०३५-६नॆय पुटगळन्नु नोडि (३) प्रपत्तॆ - प्रप________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१७३ కాని विधिरुव वाक्य वाद चरम श्लोकदल्लि, “ ना मेकं शरणं प्रज ऎ; वाजि, शरण कल्पवु उपाय नन्न बोधिसुत्तदॆ. * एक” ऎ.२ दवि. प्राधान्यवू तोरिबरुत्तदॆ. (४) प्रसः वाक्यां तरेषु च - प्रतियन्नु बोधिसुव इतर वाक्यगळल्ल, इवुगळु यावुवॆन्दरॆ सस्य शरणं सुहृत् * शरण्यं शरणं च त्वा माहुरिव्या न हरॆयः” “तङ्गच्छ शरणंहरिं”, “शरणं त्वां प्रपन्ना येध्यानयोग निवश्चिताः । तेपि मृत्यु मतिक्र यानि तदैवं पदं”, “गच्छद्ध मेनं शरणं” “कृष्णं धरं सनातनं’, इत्याद्यनेक वाक्यगळल्ल सिम्मोपायनॆम्बुदु तोरिबरुत्तवॆ (*) भाष्या द् - भाष्यदल्लि उपपादिसल्पट्टरु (५) इदॆ :- “ 5 प्य स्य परम पुरुषस्य स्वप्न ये स्वस्यॆवोपा जप पत्तॆ, “ नायमातु प्रवचनेन लभ् न मेधया न बहु नातॆन मेष वृणुते तेन लभ्य ब्रष आत्मा निवृणते तनूं स्टां”, ऎन्दु ३ २-३४ने सूत्र वाद “उपपत्तॆ…” ऎम्बुदर व्याख्यानदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. प्राप्यनाद परम पुरुषनिगेने तन्न प्राप्तिय विषयदल्लि उपाय त्व उण्टॆन्दु नाद माता ऎम्ब कतश्रुति वाक्यदिन्द (१२ २३. मुं. ३ २, ३) तोरिबरुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई श्रुत्यर्थवेनॆन्दरॆ- * ई परमात्मनु मनन सिध्यासन श्रवणादिगळिन्द मात्रवे लभ्य 64 ई एरियात्मन इन्तह उपासकरल्लि यावनन्नु योग्यनॆन्दु भाविसि वरिसुवनो, अन्तवनिगॆ मात्रवे लभ्यनु, अन्तह उपासकनु ईतनल्लि निरतिकय भक्तियुळ्ळवनादुदरिन्द, आतनल्लि परमात्मनिगॆ अनुग्रह उण्टागि आतनिगॆ स्वानुभनवन्नु दव. पालिसुवन.” ऎम्बवु . इदरिन्द मुण्डक कतश्रतिगळु भगवन्तने सिद्धोपायनॆन्द. इन्नु यारू सिरिपायवागलाररॆन्दू हेळुत्तवॆम्बुदु व्यक्तवु. ई शकदल्लि भाष्याड् ऎ- ड. आवि शब्दवन्नु प्रयोगिसिरुवदरिन्द * त्वत्पादारनिन्द युगळं शरण महं प्रपद्यो” ऎम्ब शरणा गमनानवन्नु प्रकाशि श्री भाष्यकार शणागतिगव्यवाक्यवू सरा च तर (६) सम्प्रदाये च - आळ्वारुगळ सम्प्रदाय परपर बोधकवाद विद्यॆ सूक्तिगळिबिडिसि, अगिलिगिर्ल्ले इत्यादि 7138________________
२१७४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे पूरैसिद्धस्य देशादेर्ध त्वं यद्वदिष्यते । एवं तत्वविदः प्राहु र्कृष्णं धरं सनातनम् ॥ ३५ । नम्माळ्वार् पाशुरदल्लि मत्तु उपायोपेय तदिह तन तत्वं नतुगुण” ऎम्ब श्रीपराशरभट्टर दिव्य सूक्तियल्लि (२४७ नॆय पुटनोडि.) “तव भरोह मकारिषि धात्मक्कॆ शरण मित्यपि वाचमुदैरिरं” (अधिकारि विभागाधिकारद ८०९ नॆय पुट नोडि) ब्रह्मणि - परब्रह्मनल्लि, श्रीमन्नारायणनाद परतत्वदल्लि, उपाय शृं स्थितं सिद्धोपायत्ववु स्थापितवादुदु. इल्लि ब्रह्मणि ऎन्दु ब्रह्मशब्दवन्नु पयोगिसिरुवदरिन्द कल्याणगुणाकरत्व मॊदलाद सत्कर्षवन्नु हॊन्दिरॆ व परब्रह्मवे उपायवे विना इतर चेतनाचेतनदल्लि उपायत्ववन्नारूपिसुवुदु निन्दावहवाद अप चारप्राप्तिगॆ हेतुवॆन्दु हेळिदन्तायितु. आ सिरूपायनाद पर ब्रह्मवु यावुदॆन्दरॆ श्री भाष्यकाररु ब्रह्मणि श्रीनिवास (श्री भाष्यमळ श्लोकवु ऎम्बुदरिन्द श्रीमन्नारायणनॆन्दु प देशिसिदरु. इदर मेलॆ ऒन्दु प्रबलवाद पूरैपक्ष उण्टागबहुदु, हेगॆन्दरॆ-धक्कॆ ने ई पालाकिक फलवन्नु कुरितु उपायत्ववु सल्लुत्तदॆ. “चोदना लक्षणार धरॆ” ऎन्दु हेळिरुव प्रकार धर शब्दवु श्रुतियल्लि हीगॆ माडु ऎन्दु विधिसिरुव लक्षण वुळ्ळ अर्थवुळ्ळद्दु. ई धवु कृतिसाध्यवादुदु, इदक्कॆ उपा यत्ववु कूडुत्तदे विना, सिद्धरूपनाद भगवन्तनिगॆ कृतिसाध्यत्ववु सल्लुवदिल्लवादुदरिन्द, भगवन्तनन्नु सिद्धपायनॆन्दु हेळुवदु केवल औपचारिकवु ऎम्बुदु ई पक्षवु. पूर्व मीमांसकरु धर्मवे फलवन्नु कॊडुत्तदॆन्दु हेळुवरु; धरानुष्ठानदिन्द अपूत्ववॆम्बुदुत्पन्नवागि इद्दुकॊण्डु, कॊनॆगॆ फलवन्नु कॊडुत्त दॆन्दु हेळुवरु. आ अभिप्रायवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. इदक्कॆ समा धान हेगॆन्दरॆ पारलौकिक श्रेयस्सिन साधनत्ववे धर्मत्ववादुद रिन्द, “द्रव्यक्रिया गुणादीनां धरत्वं स्थापयिषते” ऎम्ब________________
(3F) सिद्योपाय शोधनाधिकारः २१७५ इस्सिद्योपाय रहस्यतयल् प्रथमाक्षरादि स्थान ले अनुसन्धेयम्, श्री भट्टाचाररवर दिव्य सूक्तिगॆ अनुसारवागि, द्रव्यक्तियागण गळिगॆ हेगॆ धम्मत्ववुण्टो हागॆये सिद्ध स्वरूपनाद भगवन्तनिगॆ धरत्ववू मुख्यवे, आदुदरिन्द उपायत्ववु औपचारिकवल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. “समे यजेत, समप्रदेशदल्लि यज्ञ माडतक्कद्दु, * सायं जुहोति, “सायङ्कालदल्लि होम माडुत्तानॆ” इत्यादि वाक्यगळिन्द पूरैसिद्धवाद देशकाल गुणादिगळिगॆ धरत्ववु हेगॆ एर्पट्टितो, हागॆ अनादिसिद्दनाद श्री कृष्णनिगॆ धरत्ववू, तम्म लक सिद्धपायत्ववू स्थापितवादुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. पूरैसिद्धस्य यज्ञवॆम्ब कृतिगॆ मॊदले सिद्धवागि कृति साध्यवल्लद, देशादे - देश कालगुण मॊदलादवुगळिगॆ, यद्वत् - हेगॆ, धरत्वं - केवल अलौकिक श्रेयस्साधनरूपवाद मत्तु कृति साध्यवल्लद धरत्ववु, इष्यते - अपेक्षिसल्पट्टिरुत्तदॆयो, एवं-मेलॆ हेळिद रीतियल्लि ऎन्दरॆ, अलौकिकवाद इष्ट साधनरूपधरलक्षणवु इरुवदरिन्द, तत्व विदः - करममांसकरिगॆ व्यतिरिक्तरागि, “अथातो धम्म जिज्ञा सा” ऎम्ब सूत्र मॊदलुगॊण्डु “ न च पुनरावते न च पुन रावत्रते " ऎम्ब ब्रह्मसूत्रान्त्यदवरॆगू ऒन्दे शास्त्रवॆन्दु भावि सिरुव तत्ववन्नु यथार्थवागि तिळिदवरु, सनातनं - अनादि सिद्ध नाद, कृष्ण श्री कृष्णनन्नु, धरं - अलौकिक इष्ट साधन रूप धरवॆ न्नागि, निदु-तिळियुत्तारॆ. आदुदरिन्द इष्टा पूरादियु साध्यधरवु, साध्यॆ पायवल्लवु. (इदु पूर मिमांसॆयल्लि चरिसल्पट्टितु. उत्तर ममांसॆयल्लि श्री कृष्णनाद परब्रह्मवु साद्योपायगळिन्द वशीकृतनाद सिद्धरू पदरवु ऎन्दु स्थापिसल्पट्टितु. हीगॆ सिद्योपा यनाद श्रियःपतियु साद्योपायगळिन्द वशीकृतनागि परम श्रेय स्वाद मोक्षफलवन्नीयुवनॆन्दु स्थापितवायितु. “ कृष्णं धरंसना * तनं” ऎम्ब प्रमाणक्कॆ २०४३नॆय पुटवन्नु नोडि, ईग स्थापिसि दभिप्रायवु इष्टे, धरशब्बक्कॆ लक्षणवु अलौकिक श्रेयस्साधनवु.________________
२१२६ 2). श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मन्नु मनैत्तु रवाय मरुण् मात्तरुळाळियु माय । इन्निनै वाल नैतुन तरित्तॊन् तनियिरैयाम् । तप्पु १३ मे निन्न मु तत्त मुतालि रुजुं तिरुनारण ने मन्नियर्व शरण् मत्तॊर पत्नि वरिश्नवरे ॥ ३० ॥ 2 5 88, on 25 भगवन्तनिगेने इदु मुख्यवागिरुवदरिन्द, आतने सिद्धपायनागि मुख्योपायवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्दले “ कृष्णं धरं सना तनं” ऎम्ब प्रयोगवु. मुन्दॆ ई सिद्धोपायत्ववु रहस्य त्रयदल्लि ऎल्लि तोरिबरुत्त दॆम्बुदन्नु तिळिसत्तारॆ. इस्सिद्योपायं.श्रियःपतिय सिद्योपाय नॆम्बुद रहस्ययदल्ल, प्रथमाक्षरादि स्थानङ्गले-मूल मन्त्रद अकारदल्लि, आदिपददिन्द, मूलमन्त्रद्वयगळ नारायण शब्ददल्लि मत्तु चरमश्लोकद अह्मच्छल्पगळल्ल, अनुसन्धेयवु अवतारिकॆ- ई अधिकारदल्लि स्थापिसल्पट्ट अभिप्रायवु श्री विशिष्टनाद नारायणने सिद्धपायनॆम्बुदु, इदन्ने ई पाशुर दल्लि सिद्धारूपदल्लि स्थापिसि अधिकार समाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. 1 अर-मन्नु -दृढवाद, अनैतुरुवाय्- सत्वविध बन्धु वागि, मळ मातु - अज्ञाननाशकवाद, अरुळाळियुमाय्- कृपासमुद्रवागि, तन्निनै वाल् - तन्न सज्जदिन्द, अनैत्तु - समस्त चि-चित्तुगळन्नू, तरित्तु - धरिसि, ओजु म् . आधिक्यवन्नु हॊन्दिरुव तनि - अद्वितीयनाद, इरैयाय्.स्वामियागि, ऎन्दरॆ निरतिशयनागि, निस्स माल्यदिकनाद, इ९ - भोग्यवाद, अवु जत्तु - अमृतदल्लि हुट्टिद, क्षीराब्बियल्लि हुट्टिद, अमुदाल्-लक्ष्मि य मूलकवागि, इरष्टुम् - दयॆयन्नु तोरिसुव, तिरुनारण ने - लक्ष्मि विशिष्ट नारायणने, मत्तॊर् पत्र - बेरॆ इन्नु याव अवलम्बनवू इल्लदॆ, भक्तियोगादिगळवलम्बनविल्लदॆ अकिञ्चन राद, वरिप्पवरु- आश्रयिसिदवरिगॆ ऎन्दरॆ शरणागतियन्नु माडिद वरिगॆ, मन्निय पूरैसिद्धवाद, र्व शरण् - सुदृढवाद उपा यनु ऎन्दरॆ ननगॆ सिद्योपायनॆम्बरवु.________________
66 66 सिद्धपाय शोधनाधिकार २१७७ तात्पर्य-सश्वेश्वरनु नमगॆ सत्वविध बन्धुवु, “माता पिता भ्राता निवास स्मरणंसुहृद्गतिर्नारायणः” ऎम्ब श्रुतियु ई अभिप्रायक्कॆ प्रमाणवु, ई श्रुतिये अनेक कडॆयल्लि उपपादित वागिरुत्तदॆ. पितात्वं मातात्वं दयित तनयस्तं प्रिय सुहृतमेवत्वं मित्रं गुरुर सिगति श्वासि जगतां ” ऎन्दु श्री यामुनेयरू, “ त्वमेव माताच पितात्वमेव त्वमेव बं दुश्च गुरुमेव : त्वमेव विद्या द्रविणं त्वमेव त्वमेव सर्वं मम देवदेव” ऎन्दु यतिराजरवरू ई श्रुत्यवन्ने उप ब्रह्म ण माडिरुत्तारॆ. ऐहिक पिता मॊदलादवरू सरियागि नो डिदरॆ हागॆ भाविसल्पडलु अर्हरल्लवॆन्दू, लोकक्कॆल्ला पिता माता वागिरुववने सरियाद सत्वविध बन्धुवॆन्दू लक्ष्मणनु हेळिकॊण्डि रुत्तानॆ :- अहं तानन्महाराजे पितृत्वं नोपलक्षये । भाता भा क बन्धुश्च पिता च ममराघवः ” उपाधियिन्द तन्दॆयाद दशरथनु महाराजनु मात्रवे ऎन्दु हेळि निरुपाधिक वाद सत्व निध बन्धुवू तनगॆ श्रीरामने ऎन्दु, तन्न तन्दॆय ऎदुरि गेने हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. श्रुतिगळू समस्त पुराणेति हासगळू नमगू श्रियः पतिगू नवविध सम्बन्धवन्नु पपादिसुत्तवॆ. पिता च रक्ष कषि भाजोयो रमापतिः । स्वामाधारो ममात्मा च भोक्ताचाद्य मनदितः ॥ ऎम्ब कवु ई नवविध सम्बन्धगळन्नु तिळिसुत्तदॆ. (१७३नॆय पुटवन्नु नोडि उपोद्घाताधिकारदल्लि) ई नवविध सम्बन्धगळू मूलमन्त्रदल्लि सुव्यक्तवु. कारणत्ववन्नु बोधिसुव अकारदिन्द (१) पितृवू, अवरक्षणॆ ऎम्ब धात्वर मूलक आ कारदिन्दले (२) रक्षकत्ववू, लप्प चतरियनूलक नम्मल्लि शेषत्ववू अवनल्लि (३) कॆ नित्यवू, उकारद अवधारणार्थदिन्द (४) भत्ववू, मकारवा चनु ज्ञातावादुदरिन्द श्रीय- पतियल्लि (५) बैयत्ववू, नारायण पददल्लि (६) स्वामित्ववू (5) आधारत्ववू तत्पुरुष समासदल्लि य शरीर भारवू बहु प्रीहि समासदल्लि य, नारायण शब्ददल्लिरुव च यिन्द तोरुव इर भावनिन्द (९) भोकत्ववू, तोरि________________
२१७८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे बरुत्तवॆ. ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला सहवागि सूचिसुवदक्कागि म न्नु म नैत्तु रवाय् ऎम्ब प्रयोगवु. मरुळ् मात्ररुळाळियुमाय - प्रकृति सम्बन्धदिन्द ई चेतनन ज्ञानवु तिरोहितवागिरुत्तदॆ श्रीयःपतियु तन्नन्नु तिळि यलु ताने “येनाश्रुतं श्रुतं भवति” ऎन्दु हेळिरुव प्रकार ताने दयपालिसुव सुज्ञानदिन्द ई चेतननु तन्नन्नु हॊन्दुव मारवन्नु केळि तिळिदु अवलम्बिसबेकागिरुत्तदॆ. “अज्ञानेना?वृ तञ्ज्ञानं तेन मुह्यन्ति जन्तवः” (गी, ५-१५) हीगॆ ज्ञानवु अज्ञानदिन्द तिरोहितवागिरुवदरिन्द भ्रमादिगळिगॆ कारणभूतवागि रुत्तदॆ. इन्तह अज्ञानवु तॊलगबेकादरॆ स्वामि कृपॆयिन्दले आगतक्कद्दे विना अन्यथा इल्लव; “ प्रीतिपूर्वकं 1 ददामि बुद्दि योगन्तं येन मा मुपयान्तिते” (गी १०. ११) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सश्वरने तन्न कृपापूरैकवागि बुद्धियोगवन्नुण्टु माडुवनु. “तेषा मनानु कम्पार् महमज्ञानजन्तमः । नाशयामात्म भावक्कॊ, ज्ञान दीपेन भास्व ता॥ (गी.१० ११) यावागलू भक्तियोगदल्लिद्दु आतनन्नु भजिसुववरिगॆ अनुग्रह माडुवदक्कागि, अवरुगळ मनोवृत्तिगॆ ताने विषयतनागि, तन्न विषयवाद ज्ञानवॆम्ब दीपदिन्द प्राचीनकरदिन्दुण्टाद अज्ञान वॆम्ब कत्तलॆयन्नु नाशगॊळिसुवनॆन्दु श्री कृष्णने हेळिकॊण्डिरु तानॆ. आदुदरिन्दले मरुळ् मात्तरुळाळियुवाय् ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ ऎरडु विशेषणगळिन्द आतने नमगॆ स्वामि य शेषियू रक्षकन, आदुदरिन्द नम्मन्नु तन्न इष्ट बन्दन्तॆ विनि योगिसलु स्वातन्त्र्य उण्टॆन्दू, नम्म अज्ञानवन्नु होगलाडिसि तन्नन्नॆ नम्बुवहागॆ माडिकॊळ्ळलु कृपाजलनिधियॆन्दू हेळिरुवद रिन्द ननगॆ सिद्योपायनागिरलु बेकाद कल्याणगुणगळु आतनल्लिवॆ ऎन्दु हेळल्पट्टवु. आदरॆ सत्व शक्तित्वविल्लदॆ आतन कृपॆयु कार कारियागदॆन्दु भाविसि “तन्निनै वालत्तु म् इत्यादि विशेषण वन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. सल्प मात्रदिन्दले सत्ववन्नू धरिसुव स शक्तियुळ्ळवनु सश्वेश्वरनु, “दौस्सचन्द्रार नक्षत्रं खन्दिशो________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१७९ भूर्म होदधिः । वासुदेवस्य वीरण विधृतानि महात्मनः” ऎन्दू, “भ्रामर्य सर्व भूतयन्त्रा रूढानि मायया (गी. १८.६) ऎन्दू हेळिरुवहागॆ सत्ववन्नू स्वसल्पदिन्दले धरिसि रुवनु. हीगॆ सत्वशक्ति स्वातन्त्र कारुण्यगळन्नु हॊन्दिरुववनन्नु आश्रयिसिदरॆ नम्म इष्टारवु सिद्धिसुवदे विना ऎन्दिगू विफलवागु ऎम्ब भाववु. ओट्टु ं तनियिरैयाय् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द “सोकामयत बहुस्कां प्रजायेय ऎम्ब श्रुत्यनुसार वागि ऎल्लक्कू तन्न सल्पमात्रदिन्दले सत्तॆयन्नु ०टुमाडुवदर मूलक ऎल्लवू अभिवृद्धियन्नु हॊन्दोण हेगो हागॆ माडिद अद्वितीय स्वामियु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. इवॆल्लक्कू महत्ताद इन्नॊन्दु कारणवू उण्टु. इन्न मुद तमुदालि रु ण्णु म तिरुनारण९, आतनिगॆ प्रियवल्लभळु अमृत क्षीरसमुद्रद कन्यकॆयागि, अमुदु ऎन्दरॆ अमृतवॆम्ब हॆसरुळ्ळ अनु ग्रहमयळागि अज्ञातनिग्रहळागिरुव लक्ष्मियु ; आकॆयु यावागलू अनपायिनियागि विलक्षण विशेषणवागिरुवदरिन्द आकॆय सान्निध्यदल्लि माडिद शरणागतिय महिमॆयु ऎन्तह क्रूरवाद प्रारब्ध कर्म मूलक सर्वशास्ताविन कोपक्कॆ गुरियागिरुववनन्नू अनुग्रहक्कॆ पात्रनन्नागि माडुवदरिन्द, आकॆयु सिद्योपायळॆम्बुवदरल्लि सन्देह ऎल्लवु, ऎल्लक्कू आकॆये मूलो पायभूतळॆम्बुवदन्नु रामाव तारदल्लि माया मृगवन्न पेक्षिसि, रावणनिन्द पहृतळागि सर्वराक्षस नाशक्कू सर्वऋषिसङ्घद रक्षणॆगू कारणभूतळॆम्बुवदु सुव्यक्तवु. हागॆये कृष्णावतारदल्लि शिशुपालनिन्द वरिसल्पडुव हागॆ माडि कॊण्डु, कॊनॆगॆ आतनन्नु वर्जिसि, श्री कृष्णनिगॆ पत्र बरॆदु गुप्तवागि बरमाडिकॊण्डु विवाहितळादुदरिन्द प्रबल द्वेषगळिगॆ कारणभूत ळागि शिशुपाल रासन्धादिगळॆल्ला हतरागलु कारणवादळॆम्बुदू स,व्यक्तवु. आददरिन्द द्वयमन्त्रद श्रीमच्छवु विशेषणवे विना उपलक्षणवल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि अनुदाल् इरु म् ऎम्ब प्रयोग, “लक्षा सहहृषीकेशो ” ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्र प्रमाणावू सूचिसल्पट्टितु. अमुदत्त मुदाल् ऎम्ब प्रयो गदिन्द लक्ष्मियू अमृतत्ववन्नुण्टुमाडुव सामरवुळ्ळवळॆन्दू 3________________
२१८० श्रीमद्र हस्यत्रयसारे विश्रामदिरु परुपरसि दिवान बओर्दश्रन रह्मदेशिक सम्प्रदाय रहितै रद्यापि नालक्षितः । विमुक्ति फलदायिनी ” (वि. पु ) इत्यादि प्रमाणगळवु सूचिसल्पट्टितु. आदुदरिन्द इन्तह लक्ष्मीयुक्तनाद नारायणने लक्ष्मियल्लि नारायणनल्लू शरणागतियन्ननुष्टिसिरुव प्रसन्नराद ननगॆ सिद्रूपाय नु. हीगॆ सिद्योपायनादरू अव्यवस्थनाद सिद्योपाय नल्लवु, साध्यॆपायरूपव्याजसापेक्षनागि अनुग्रहिसु वदरिन्द, सत्व मुक्ति प्रसक्कॆ कारणविल्लवु. ई अभिप्रायवु म तॊर् पनि वरिप्पवरे श्रीयःपतियल्लदॆ इन्यारन्नू आश्रयि सदे इरुववरिगॆ, ऎम्बुवदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ, अवतारिकॆ ई श्लोकद मूलक हीगॆ सिद्रूपायनु श्रियः पति यॆन्दू कॆलवरु भाविसदॆ, इतरर मात्र भाविसलु कारणवेनॆम्बु दन्नु तिळिसलुद्युक्तरागि, “ तद्य था हिरण्य निधिं ” तद्यथा हिरण्यनिधिं ” ऎम्ब शत्यरव न्नु पपादिसि तिळिसुत्तारॆ. 99 अर- दिवानं-हगलू रात्रि सह ऎन्दरॆ यावागलू, उप रु परि - हिरण्यनिधिय रूपनाद सश्वरन मेलॆ मेलॆये, विश्रा मद्दिरसि- विश्रवि-सिक्कॊण्डिरुत्तिद्दरू कूड, अह्मदैतिक सम्प्रदा य रहितै - नम्म आचारैरुगळाद नाथमुनि, यामुन मुनि, श्री रामानुजमुनि, आप्पार् मॊदलादवरुगळ सम्प्रदाय सम्बन्ध विल्लद, बहिर्दश्रनैः - हॊरगिन पदार्थगळन्नु मात्र नोडलु शक्ति युळ्ळवरुगळिन्द, अथवा शास्त्रगळ रहस्यारगळन्नु ग्रहिसदॆ मेलॆ मेलॆ तोरुव अर्थगळन्नु मात्र ग्रहिसुवरुगळिन्द, अथवा वेद बा ह्यराद इतर सिद्धान्तिगळिन्द, आद्यापि - ईगलू कूड, नालक्षितः - काणदे इरुवन्थाद्दु, इदु शेवर्धि ऎम्बुवदक्कॆ विशेषणवु इन्तह नम्म गुरु परम्परॆय सम्प्रदाय निष्कल्लदवरिन्द ई सिद्दो पाद नाद श्रियः पतियु कण्णिगॆ बीळुवदिल्लवॆन्दु हेळिदरु ; इन्नु यारिगॆ गोचरनु ऎन्दरॆ सत्वस्थरिगॆ ऎन्दु उत्तरार्धदिन्द हेळुत्तारॆ. स्वप्राप्त8- तन्न न्नु हॊन्दुवदक्कॆ, स्वयमेव तानॆये साधनॆ________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१८१ स्वप्राप्त सृयमेव साधन तया जोघुष्यमाण शुत् सत्व स्थॆषु भजेत सन्निधि मस् शान्तावधि शैवधिः इति कविता कसिंहस्य स तन्त्र स्वतन्त्र श्रीमद्वेट नाथस्य वेदान्ताचार कृतियु, श्रीमद्र हस्यत्रय सारे सिद्योपाय शोधनाधिकारस्त्रयोविंशः, श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः
तया साधनवॆम्ब भावदिन्द, श्रुता, श्रुतिगळल्लि (जात्येकवचनवु जोघुष्य माणः - उद्योषिसल्पट्टिरुव, असौ - ई सिद्धोपाय नाद, शान्तावधिः – देशकालवन्नु परिच्छेदरहितनाद, शेवधिः - हिरण्यनिधि ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळल्पट्ट परमात्मनु, सत्व सोपु - सत्सं प्रदायनिष्ठराद सात्विक जनगळल्लि, सन्निधिं सान्निध्यवन्नु, भजेत- हॊन्दुवनु, ऎन्दरॆ अन्तवरिगॆ गोचरनागुवनॆम्ब भाववु. तात्पर-तम्मल्ले कॆलवरु ई सिद्योपाय स्वरूपवन्नु, श्रु त्यादि शास्त्र प्रमाणगळ सरियाद परिशीलनविल्लदिरुवदरिन्दलू, तम्म गर,परम्परॆय सम्प्रदायक्कू बाहिररादुदरिन्दलू, तिळियदॆ होदरॆन्दु तिळिसुत्तारॆ, शास्त्र प्रमाणगळ रहस्यार्थगळन्नू कूड चन्नागि परिशीलिसि उपदेशहॊन्दिदवराद मत्तु अन्तवरुगळ सम्प्र दा नवन्नरित सत्सम्प्रदाय निरतरिगादरो ई सिद्धोपायनु श्रीयः पति ऎम्बुद) सुव्यक्तवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. (6 हीगॆ शास्त्र प्रमाणगळ मत्तु सम्प्रदायगळ सहायविद्दरू एतक्कॆ इवरुगळिगॆ गोचरवागलिल्लवु ऎम्बुदन्नु ऒन्दु श्रुतिय मूलक उपपादिसुत्तारॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ– तद्यथा हिरण्य निधिं निहित म क्षेत्रज्ञ उप परि सञ्चरन्तो नविन्देयु एन मे वेमा प्रजा अहरहर्गच्छत्य एतं ब्रह्मलोकं न्नविन्दन्ति, अनृते नहि प्रत्यढा” ( छां ८. ३ २.) हेगॆ कॆळगॆ गुप्तवागिरुव हिरण्यनिधियन्नू, आ निधियिरुव क्षेत्रद महिमॆयन्नू तिळियदवरु, आ निधिय मेलॆ मेलॆयॆ सञ्चरिसुत्ता, आ निधियन्नु तिळि द ॆ हॊन्दलादरू, हागॆये ई समस्तरू सुषुप्तियल्लि निद्रॆ प्रति________________
२१८२ ^^^^^^ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे e दिनवू परमात्मनॊन्दिगॆ सेरिद्दरू, अथवा अन्तरात्मावागि इवरल्लि यावागलू इरुव दहराकाशनाद हिरण्यनिधियहागॆ परम पुरुषार्थ दायकनाद परब्रह्मनॊन्दिगॆ इद्दरू, दहराकाशाख्यनाद परब्रह्म वन्नु हॊन्दलाररु एकॆन्दरॆ, अविद्यॆयिन्द इवरुगळ स्वभाववु आध्या दितवागि बदलायिसिरुवदरिन्द” ऎम्बुदु ई श्रुत्यद्धवु. अविद्या गृहीत रादवरु हेगॆ हॊरगॆ मात्र नोडुवरो, मत्तु गूढवागिरुव हिरण्य निधियन्नु काणलाररो, हागॆये नम्मल्ले कॆलवरु शास्त्रगळ ऒळहॊक्कु, अदरल्लि काणबरुव त्रियःपतित्वरूप सिद्योपायत्व वन्नु अरियलाररु. अन्तवरु यारॆन्दरॆ, इतर बाह्य कुदृष्टि सिद्धान्तिगळू ऎन्दु बहिर्दश्रनै ऎम्बुदरिन्द तिळिसुत्तारॆ. इन्नू तम्मल्ले कॆलवरु सिद्धपायत्ववन्नु अकरिसिदरू, तनगॆ विशे षणळाद लक्ष्मियिन्द सदा युक्तनागिरुव शियःपतियन्नु सिद्रू पायवॆन्दु अकरिसदे इरुवदरिन्द, अह्मदेशिक सम्प्रदाय रहितैः ऎम्बुदरिन्द अवरन्नू सेरिसि हेळिरुत्तारॆ. ई प्रयोग दिन्द श्री देशिकरु भिन्नाभिप्रायवुळ्ळ श्री वैष्णवरन्नु निन्दिसिद रॆन्दु हेळुवरु ; इदु उदाराभिप्रायवल्लवु. इल्लि अपि शब्दवु अद्य ऎम्बुदक्कॆ सेरिसि, अद्यापि ऎन्दर्थ माडुवदरिन्द इष्टु शास्त्र प्रमाणवू, मुख्य देशिकरुगळाद नाथ यामुन भाष्यकार सम्प्र दायवू कूड अद्यापि नालक्षितः इन्नू कूड गोचरवागलिल्लवॆम्ब परिताप तोरुत्तदे विना सात्मना निन्दॆयागुवदिल्लवु. श्री वैष्णव रॊन्दिगॆ वादमाडिदरॆ भागवतापचार ऎल्लियुण्टागुत्तदॆ ऎन्दु भीतरागिरुववरु, मत्तु अवमरादॆगागि पादरक्षॆगळु तलॆगॆ ताकुव हागॆ माडिदुदरिन्द भागवतपादरजस्सिनिन्द तावु पवित्ररादरॆन्दू भाविसिदवरु, ऎल्लियादरू श्री वैष्णवरुगळन्नु निन्दिसुवरे ? परि तापरूपदल्ल, उपदेश रीतियल्ल, हेळि अवरुगळु तम्म अभिप्रा यवन्नु अवलम्बिसलि ऎन्दु माडिद हितोक्तियॆन्दु अवरुगळु भाविसतक्कद्दु. हागॆ हितोपदेशवॆम्बुदु उत्तरार्धदिन्द सुव्यक्तवु, पूरा र्धदल्लि तावु स्थापिसिरुव आभिप्रायक्कॆ “अह्मद्देशिक सम्प्रदाय द बलवू महातॆयू उण्टॆन्दु हेळिदरु. अवु ऎल्लि तोरिबरु________________
सिद्योपाय शोधनाधिकार २१८३ इदॆ ऎन्दरॆ श्री यामुनेयरु तम्म स्तोत्रदल्लि “श्रेयोनह्यर विन्द लोचन मनःकान्ता प्रसादादृते संस्कृत्यक्ष रवैष्णवा ध्व सुनृणां सम्भाव्यते करिचित्” (दासन चतुश्लोकी व्याख्यान वन्नु नोडि) ऎम्बल्लि लक्ष्मि गॆ उपायत्ववन्नू स्पष्टवागि बोधिसिरु तारॆ. हागॆये श्री भाष्यकाररू श्री पराशर भट्टरू सह उपदेशि सिरुत्तारॆ. इवॆल्ला दासन श्री स्तुति व्याख्यानदल्लि विदितवु. उत्तरा र्धदिन्द बहु श्रुति प्रमाणगळ बलवू उण्टॆन्दु उपपादिसुत्तारॆ. स्वप्राप्तिगॆ स्वयमेवसाधनवॆन्दु श्रुतिगळु उद्योषिसुत्तवॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. आ श्रुतिगळु यावुवॆन्दरॆ :- “ अमृतष सेतुः । (मुं, २ २. ५) संसार समुद्रद आचॆ दडदल्लिरुव मोक्षवन्नु हॊन्दिसुव सेतुवॆयु ई तनु, (२) “ नायमाता प्रवच नेन लभ् न मेधया न बहुनाश्रुतेन मेष वृणु ते तेन लभ्यस्त सैष आत्मा निवृणते तनूं स्वां ” (मुं. ३, २. ३३) परमात्मनु केवल श्रवण मनन निधिध्यासनगळिन्दले लभ्यनल्लवु, ई परमात्मनु याव उपासकनन्नु तन्नन्नु हॊन्दलु योग्यनॆन्दु साद्योपायक्कॆ वरिसुवनो, आतनिगॆ लभ्यनु ऎन्दरॆ यारन्नु पर मात्मनु विशेषवागि प्रीतिसुवनो आतनिगेने लभ्यनु. अन्तह उपासकनिगॆ ई परमात्मनु तन्नन्नु प्रकाशगॊळिसिकॊळ्ळुवनु ऎन्दरॆ तन्न नुभववन्नुण्टुमाडुवनु. हागॆये श्वेताश्वतरदल्लि (३) “अमृ तस्य परं सेतु दग्धन्नमिवानलं” ऎन्दिरुत्तदॆ. (४) * तम क्रतं पश्यति वीतरोको धातुः प्रसादा स्नेहिमान माशं” “ (अन्धसि तै. ४.२.१.) इत्यादिगळु परमात्मन साक्षात्कारवु गुण विधवैश्वरादिगळ मापाळ्मॆयुळ्ळ स नियामकन अनुग्रहदिन्दले उण्टागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. 2.________________
२१८४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इन्तह सिद्धपायनागि कृपामहोदधियाद हिरण्यनिधियु सात्विक स्वभाव उळ्ळवरु तन्न कृपाविगॆ वशरागुवदरिन्द, ताने उपा यानुष्ठानवन्नु माडिसि, अवरिगॆ प्राप्यनागुवनॆम्ब तात्परवु. इन्तु श्रीमद्र हस्यत्रयसारद सिद्योपाय शोधनाधिकारवॆम्ब इप्पत्तु मूरनॆय अधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघव शरन आचार हृदया नैषिणि ऎम्ब प्रतिपद कन्नड टीका तात्पय्यगळु सम्पूर्णवादवु.________________
नम्मल्लि दॊरॆयुव ग्रन्थगळु आ च र हृ दया नैषिणी ऎम्ब कन्नड प्रतिपदार्थ तात्पर्यगळॊडनॆ श्रीमन्निगमान महादेशिकरवर अभीतिस्तववॆम्ब श्रीरङ्गनाथस्तोत्रवु श्रीस्तुति ऎम्ब श्री रङ्गनायकीस्तोत्रवु श्रीन द्र हस्यत्रयसारवु :- (१) गुरुपरम्परागारवु (२) उपोद्घाताधिकारवु मत्तु सारनिष्क र्षाधि कारवु (३) प्रधान प्रतितन्त्राधिकारवु मत्तु अर्थ पञ्च काधिकारवु to (४) तत्रयाधिकारवु (५) परदेवता पारमाधिकारवु मत्तु मुमुक्षुत्वाधिकारवु (६) अधिकारि विभागाधिकारवु उपायविभागाधि कारवु मत्तु प्रपतियोग्याधिकारवु (६) परिकरविभागाधिकारवु मत्तु साज्य प्रहद नाधिकारवु (८) कृतकृत्याधिकारवु, स्वनिष्ठाभिज्ञानाधिकारवु मत्तु उत्तरकृत्याधि कारवु O ० १२ L ० ११ (९) पुरुषार कष्टाधिकारवु, शास्त्रीय नियमना धिकारवु मत्तु अपराधपरिहाराधिकारवु १० (१०) स्थान विशेषाधिकारवु, नित्याणाधिकारवु (११) गतिचिन्तनाधिकारवु परिपूर्णब्रह्मानुभवाधि कारवु (१२) सिद्योपाय साधनाधिकारवु (१३) सपाय शोधनाधिकारवु ० १० O O O अच्चागुत्तलिदॆ. ४. श्री यामुनेयरवर चतुश्लोकी श्री विष्णु सहस्रनामावळि (अर्थ सहित) 604 सि. यं. विजयराघवाच, विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्ड् सर्कल् र्इस्पॆक्टर्, बसवनगुडि, बॆङ्गळूरु सिटि. बॆङ्गळूरु, सिडि आवनरोडिनल्लिरुव गिरिजाविलास प्रॆस्सिनल्लि प्रॊफैटराद हॆच्. वॆङ्कटरमणय्यनवरिन्द मुद्रिसल्पट्टितु.________________
श्रीमद्वि शिक्षावैत सिद्धान रत्न माला द्वितीय रत्नवु-हदिमूरनॆय सञ्चिकॆयु 5 श्रीमन्निगमा महादेशिक प्रणीत श्रीमद हस्यत्रय सारे साद्योपाय शोधनाधिकारश्चतुर्विंशः विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्ड् सर्कल् र्इस्पॆक्टरु सि. यं. विजयराघवाचाररिन्द रचिसल्पट्ट आचार हृदयान्वेषिणी वि कन्नड अप्प तात्पर्यगळॊन्दिगॆ मुद्रिसल्पट्टिरुत्तदॆ. बॆङ्गळूरु सिट क्रय १ रूपायि________________
श्रीयॆ नमः 15.11.02 श्रीमते रामानुजाय नमः श्री मत्तॆ निगमान्य महादेशि काय नमः साद्योपाय शोधनाधिकारः २४ यथाधिकरणं प्रभु जन दान होमार्चना । भरन्यसन भावना प्रकृति भिस्समाराधितः । आद 277 हिन्दिन अधिकार ळल्लि सिरूपाय विषयदल्लि आतन गुण सम्बं धादिगळ मूलकवागि प्राप्तवागबहुदाद शङ्कागळिगॆल्ला प्रमाण गळॆन्दिगॆ सरियाद समाधानगळन्नु तिळिसिदवरागि ई अधिकारदल्लि सन्द्योपाय विषयदल्लि ऊहिसबहुदाद शङ्कागळिगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. आदरॆ ‘तन्न प्राप्तिगॆ तनगेने साधनवु सरियॆन्दु तोरिबरुव इल्लवॆ ; नाग, दान होमादिगळॆल्ला अपूर्व द्वारा फलवन्नु ड- त वॆन्दु सा मांसकरु हळुव प्रकार, भक्ति मार्गक्कू कूड 3 अपूर्व मूलकवागिये मोक्षप्राप्तियुटागुवदरिन्द सिद्यो पा नद अवश्यकतॆगॆ कारणविल्लवॆन्दु कॆलवरु हेळुवरु ; भरन्यास दरॆ भगवन्तनन्ने सि ऐ मनॆन्दॆ वरिसतक्कद्दॆन्दु हेळु दरिन्द भन्यासन साध्यॆपायवल्लवॆन्दु अभिप्रायविरुवाग, आ दानवॆम्ब साध्यॆ पारद शोधनद मातॆ उण्टागलु कारण न’ इर्त पूर्व रक्षति समाधानिसदल्लि श्रीर्णिसति सिद्ध युनॆम्बुदन्नु श्रुति प्ररणणगदलू, स्मृति प्रमाणगळिन्दलू, -________________
1 २१८६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे फलन्दिशति देहिना मितिहि सम्प्रदाय स्थिति । श्रुति स्मृति गुरूभिर्नयवतीभि राभाति नः १५३॥ న్యాయ सत्त र्कगळिन्दलू, ब्रह्म सूत्रगळिन्दलू, परमाचाररुगळ दिव्य सूक्ति सम्प्रदायगळिन्दलू, स्थापिसि, अन्तह सिद्धपायनु सुम्मनॆ तन्निष्ट बन्दन्तॆ फल कॊडुवुदिल्लवॆन्दू, साध्यॆपायगळिन्द आराधितनागि सन्त ष्टनादरेने फलवन्नु कॊडुवने विना अन्यथा इल्लवॆन्दु पदे शिसुत्तारॆ. आदुदरिन्द श्रीयःपतियन्नु उपायभावदिन्द वरिसुव साध्य पायवाद भरन्यासानुष्ठानवू आवश्यकवु. अदर शोधनवू सह आवश्यकवु. ई अभिप्रायवन्ने सङ्ग्रहिसि ई श्लोकदल्लि उपदे शिसुत्तारॆ अर्थ- प्रभुः - सर्वशक्ति स्वातन्त्र कारुण्य मॊदलादवु गळिन्द समर्थनागिरुव नम्म स्वामियु, यथाधिकरणं - वर्णा श्रमरूप अधिकारक्कनुगुणवागि, ऎन्दरॆ हागॆ अनुष्ठिसल्पट्ट, यजन प्रकृतिभिः, यजन - यज्ञ, दान, होम, सायम्प्रात मवू, अक्षन - पूजॆ, भरन्यसन - भरन्यासानुष्ठान, भावना - ध्रुवानुस्मृतियु, ऎन्दरॆ भक्तियोग, प्रकृतिभिः - मॊदलादवु गळिन्द, (ई प्रकृति शब्ददिन्द कॆलवु व्याख्यातृगळु प्रतान ष्ठान, तीर्थयात्रॆ, भगवतेवॆ, भागवत सेवॆगळु सङ्कल्पिसल्पट्ट ऎन्दु हेळुवरु; इन्नु कॆलवरु भावनाशब्ददिन्द भक्तियोगवु हेळल्पट्टिदुद रिन्द प्रकृति शब्ददिन्द कर्मज्ञानयोगगळु सङ्ग्रहिसल्पट्ट वॆन्दु अभिप्रायपडुवरु. समाराधितः - चॆन्नागि आराधिसल्पट्टवना गिये, देहि नां - चेतनरिगॆ, फलु दिशति - आयाया साध्य पायगळिगॆ अन गुणवाद फलवन्नु कॊडुवनु, इति हि - ऎम्बदागि यल्लवे, सम्प्रदाय स्थितिः - पूर्वाचार्यरुगळ उपदेश मूलक परम्परॆयिन्द बन्द मर्यादॆय नॆलॆयु, नः शास्त्रगळ मत्तु आचा र्यरुगळ उपदेशगळल्लि तुम्बा श्रद्धॆयुळ्ळ ननगॆ, नयवतीभिः - सत्तर्कगळिन्द युक्तवाद, श्रुति स्मृति गुरूभिः-श्रुति स्मृतिगळ मत्तु गुरुगळ दिव्यसूक्तिगळिन्द, अभाति - प्रकाशिसुत्तदॆ. यजन________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २१८७ दान होमादिगळ मूलक हेगॆ सश्वेश्वरनु फलवन्नु कॊडुवनॆन्दु नावु नम्बिद्देवॊ, हागॆये मोक्षार्थिगू कूड भरन्यसन भावनगळाद प्रपभक्तिगळाद साद्योपायगळ मूलक मोक्षवन्नु कॊडुवनॆम्बुदु साराभिप्रायवु. तार- ई साद्योपाय सहकारिगळाद यजन दान होमादि गळन्नु यथाधिकरणं - अधिकारानुगुणवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळिदरु. यजन दान होमगळल्लि ऎल्लरिगू अधिकारविल्लवु ट्रै वर्गिकरल्लदवरिगॆ अधिकारविल्लवु. अर्चन भरन्यसनगळल्लि सर्वरिगू अधिकारवुण्टु. भावनॆयल्लि स्त्री शूद्र चण्डालादिगळिगॆ अधिकार ऎल्लवु ; आदुदरिन्द यथाधिकरणम् ऎम्ब प्रयोगवु यजन दान होमादिगळाद इल्लि हेळिरुव उपायगळॆल्ला वमुक्षुविन साद्योपायगळॆन्दु भाविसकूडदु. चतुधपुरुषा र्थगळिगू इवु साद्योपायगळॆन्दु हेळल्पट्टवु. आदरॆ मोक्षवन्नु साधिसिकॊडुव साद्योपायगळु ऎरडे, इदन्नु हिन्दॆये ई प्रप नृक्ष द्वेधा सुचरित परीपाकभिदया ” ऎम्ब स्थळदल्लि उपपादि सिरुत्तारॆ. ८४८नॆय पुटवन्नु नोडि. ई साद्योपायगळन्नु अनुष्ठिसदे अवुगळ नैज फलगळु दॊरॆ युवदिल्लवु. हागादरॆ अवु गळे फलगळन्नु कॊडुत्तवॆये, इल्लवे सरेश्वरनु फलगळन्नु कॊडु तानॆयॆ ऎम्ब प्रश्नॆयु उण्टागुत्तदॆ. मामांसकरु हेळुवदे नॆन्दरॆ, ई साद्योपायगळिन्द ऒन्दु अदृष्टवु उत्पन्नवागुत्तदॆन्दू अदक्कॆ अपूवॆम्ब हॆसरॆन्दू, ई अपूत्ववे फलवन्नु कॊडुत्त दन्दू हेळुवरु, ई अभिप्रायवु श्री भाष्यदल्लि खण्डिसल्पट्टरु इदॆ. ई साद्योपायगळॆल्ला अचेतनगळु, ताने स्वतन्त्रिसियागलि, अदृष्ट द्वारवागलि फलगळन्नु कॊडलारवु. फलकॊडुववनु स श्वरनु. आतनु ई साद्योपायगळिन्द आराधितनागिये फल कॊडु वने विना तानागिये कॊडनु. इदरिन्द सशक्तनागि, स्वतन्त्रनागि, परम कारुणिकनागिरुव महा प्रभुवु ई अजागळ स्तन रूप वाद साफ्ट्पायगळ आवश्यकतॆयन्नु निरीक्षिसुवने ऎम्बाक्षेपक्कॆ समा धानवु इदरिन्द हेळल्पट्टितु. इवुगळिन्द समाराधितनादरेने सन्तुष्टनागि फलवन्नु अनुग्रहिसुवनु, इल्लदिद्दरॆ इल्लवु. ई साध्य________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे पायगळ आवश्यकतॆयु एकॆन्दरॆ तनगॆ वैषम्य नैर्फादिगळिल्लवॆन्दु तोरिसिकॊळ्ळुवदक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु.
- फलं दिशति देहिनां” इल्लि चेतनवन्नु देहि ऎन्दु हेळि दुदु, आतनिगॆ प्रभुवाद स्वामियु करण कळॆ बरयोगवन्नु परम कृपया दयपालिसिरुवदु, आतनु तन्न स्वल्प प्रयत्नगळ मूलक इन्तह साधॆपायगळन्नु अनुष्ठिसलि ऎम्ब उदार भाव दिन्द ऎम्बुदु तोरिबरुत्तदॆ. 9 हीगॆल्ला साध्यॆपाय गळन्नु पूरै सुकृतगळिगनुसारवागि अनु ष्टिसुवहागॆ माड मवनु सिद्धोपायनाद सत्वशक्तनाद स्वामियॆन्दु तिळिसुवदक्कागि प्रभु शब्दवन्नु प्रयोगिसिर.त्तारॆ, हागॆ प्रेरिसुवदक्कॆ सत्येश्वरनिगॆ सशक्ततॆयू, कल्याण गुणगणवू, पत्नि मॊदलाद विशेषणगळ विशिष्टतॆय, तत्तल प्रदानक्कॆ बेकाद स्वातन्त्र साम रादिगळू प्रभु शब्ददिन्द सहिसल्पट्टवु ई प्रभ, शब्दवन्ने श्री देशिकरसरु मुन्दिन वाक्यदल्लि “ सरज्ञ माय्, सत्व शक्तियाय्, परम कारुणि कमाय्, सशेषियाय, सपक माय्, सलोक शरर्ण्य ” ऎन्दु विस्तरिसिरुत्तारॆ. हीगॆ साद्योपायग ळिन्दाराधितनागिये सिद्धपामनु फलवन्नु कॊडुवनॆम्बभिप्रायवु तमगॆ आचार परम्परया उपदॆ शमुख’न बन्दुदु ऎन्दु तिळिसुव दक्कागि सम्प्रदायस्थितिः ऎम्ब प्रयोगवु प्रकृत मोक्षप्रा प्रिगॆ भरन्यसन भावनगळल्लदॆ प्रभुवु मोक्षव न्नु कॊडुवदिल्लवॆम्बुदु तम्म अभिप्राय मात्रवे अल्लवु नाथ २.२२गळ मॊदलुगॊण्ड सम्प्र दाय रीता, व दॊरॆत अमोघ प्राद व. आदुदरिन्द सश्वरनु व हाकृपा सिधिदु, हेग उतनाडुवन, ई धन्या सादिगळिद प्रयोजनवेनु, इत्यादि आक्षे सगळिगॆ सुतराम् अवकारविल्लवॆम्ब भ ववु. इदु सम्प्रदायस्थितियादुदरिन्द अ थाद्दन्न उल्लसि नडॆ मुनद श्रेय स्वरवल्लवॆम्ब भाववू तोरि बरुत्त बरी सम्प्रदायस्थितिये आद पक्षदल्लि प्रतिकाय वरु नन बन्दन्तॆ नडॆयबहुदु. आ सम्प्रदायस्थितिगॆ सम्पूर्ण बलवुण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. प्रथमतः सत्तद बलवटॆन्दु, नयवतीभिः ऎम्बु दरिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. फलमत उपपत्तॆ : ऎम्ब (३ २,३७) शारीरक________________
साद्योपाय शोधनाधिकार सूत्रदल्लि श्रुतियल्लि हॆच्चिरुव भगवन्तन अनुग्रहवे फलप्रदवल्लदॆ श्रुतियल्लि हेळद अपूवु फलप्रदवल्लवॆन्दु तोरिसिरुव सत्तानु गृहितवादवु श्रुतिस्मृति गुरोक्तिगळु ऎम्ब भाववु शि देशिकर वर आचार राद वादि हसाम्बुवाहरॆम्ब अपर नामधेयवुळ्ळ अप्पु भाग्रवरु वादिगळल्लि प्रथवर, अन्तह महनीयरु ई श्रुति स्मृति गुरक्किगळन्नॆल्ला वादमलक स्थिरपडिसि तमगॆ उपदेशिसिदरु ऎम्ब र व नयवतीभिराभाति नः ऎम्बुदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ श्रुति स्मृति गुरगळु न्यायानुगृहीतगळादरॆ ने शस्तारगळु, आभाति - प्रकाशिसुत्तवॆ. इल्लदिद्दरॆ अवुगळिन्द अपार्थगळे तोरिबरु वदरिन्द प्रकाशिसुवदिल्लवॆन्दू, आ कारणदिन्दले विपक्षदवरिगॆ प्रका शिसलिल्लवॆम्ब भाववु. तनगादरो महावादिश्रेष्ठरुगळ उपदे शवु दॊरॆतु शुति स्मृति गुक्किगळिगॆ न्यायानुगृहीत समञ्ज सारवु दॊरॆतिरुवदरिन्द तावु ई भागदल्लि तुम्बा सुकृतिगळॆन्दु तम्म ऎदॆयन्नु मुट्ट नः ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुवहागॆ आभातिनः ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. साध्यॆपायगळिन्द प्रीतनाद सिद्योपायने सकल फलप्रद नॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ :- १. * स वा एष महान जः आत्मा अन्ना दो वसुदा नो निन्नते क” निन ते वसु ” (ब, ६. ४. २४ ) मावनु ई महत्तागि नित्यनागि उत्पत्ति रकनाद परमात्मनन्नु चिन्नवन्नू द्रव्यवन्नू कूड व सिदॆ. *पायनॆन्दु तिळिदु उपासिसुत्तानॆ, आतनु अन्नवन्नू दव्य नन्न हॊन्दुवनु ऎम्बर्धवु. इदरिन्द साध्यॆ पायानुष्ठानदिन्द फलवॆ बुद, वृक्षव, आदश फलकॊडुववनु सश्वरन साधो पाय व व साधॆ : 25 ऐदिन्द आराधितनागि सिकनागि प्रवन्न कॊडवनु
- “स एनॆ नं भूतिं गुयति" (जार सहितॆ २१) नाजिगळिवॆ. ऎरॆ तदन्तरा एयाद भग सन्तरु, एनन्नु हॊन्दिसुवनु ३. “ कुक्र तुं सकृति नीत लोकधातुः प्रसादान ओ मास निरं" ( त्रय ; सि) कॆ सि क ब ध श________________
१९० श्रीमद्रहसत्रयसारे नाद अपहत प्रात्मनाद महत्ताद महिमॆयुळ्ळ सत्व नियामक नाद परमात्मनन्नु यावाग साक्षात्करिसुवनो, आग स स्पष्टा वाद परमात्मन अनुग्रहदिन्द शोकविल्लदवनागुवनु ऎन्दरॆ निरति शय आनन्दवन्नु हॊन्दुवनु. (४, २. १.) ४. “यमन्ततमभिकामा भवन्ति, तन्तमेवोप जीवन्ति ५. “यमे वैष वृणते तेन लभ्य” (मुं, ३.२.३) इदरर्थवु हिन्दॆये उपपादितवु. स्मृति वाक्यगळु. ६. “अहं हि सत्य यज्ञानां भोक्ता च प्रभुरेव च । भोक्तारं यज्ञतपसां सत्वलोक - हेश्वरम्॥ ये यजन्ति पिर्तृ देर्वा ब्राह्मर्णा सहुताश र्ना सत्व भूतान्तरात्मानं विष्णु मेव यजन्ति ते ॥ ऎम्बुदरिन्द साध्य’पायगळाद सर करगळिन्दलू शी महा विष्णुवे आराधिसल्पडुवनॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ आतने प्रीतनागि अवुगळिगॆ उचितवाद फलगळन्नु कॊडुवनॆन्दु हेळल्पडु इदॆ :- “यो यो यां यां तनुं भक्तः श्रद्धयार्चितु मिच्छति” ऎन्दु प्रारम्भिसि कडॆगॆ, *लभते च ततः कार्मा मदैव विहिर्ता हिर्ता” ॥ ऎम्बुदरिन्द साद्योपायक्कॆ उचितवाद फलवन्नु कॊडुववनू ताने ऎन्दुपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये इन्नॊन्दु कडॆय ल्ल, अन नैव योगेन मां ध्यायन्न उपासते ! तेषामहं समुद्धर्ता मृत्यु संसार सागरात् । इल्लियू साध्यॆपायवाद योगदिन्दले ब्रह्मप्राप्तियु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. (गी, १६२४) वाल्मीकि महयू कूड 2. कथञ्चिदुपकारेण कृतेनैकेन तुष्यति” ऎम्बुदरिन्द साद्योपायदिं द श्री रामनु सन्तुष्टनागि, अनुग्रहोन्मुखनागु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २१९१ वनु ऎम्बुदन्नु “नस्मरत पकाराणां शतमप्यात वया ऎम्बुदरिन्द तिळिसिरुत्तारॆ. ८. श्री पराशररु प्राचीन बर्हिवाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ :- धरमरं च कामं च मोक्षञ्चाच्छ तां तथा । आराधनीयो भगवाननादि पुरुषोत्तमः ॥ (वि. पु. १. १४. १६) चतुर्विध पुरुषार्थगळन्न पेक्षिसुववरु आया फलगळिगनुगुणवाद साद्योपायगळिन्द पुरुषोत्तमनन्नु अराधिसतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ९. “ करधार इवापरे भगर्वा पारदर्शनः संसार सागरदल्लि मग्नरादवरन्नु सरेश्वरनु हडगिनल्लि कूडिसि आचॆय दडवन्नु सेरिसुवनॆम्बुदरिन्द सिद्योपायनॆम्बुदन्नू, हागॆ सिद्योपाय नागलु बेकाद भगवतियुण्टागबेकादरॆ, “अतः पुमिज श्रेष्ठा वरा श्रम विभागशः । स्वनुनितस्य धरस्य संसिद्धिद्दरितो षणम् । तस्मादेकेन मनसा भगर्वा सात्वतां पतिः । शू व्यति कीरि तव्य धैयः पूज्यश्च नित्य दा॥” (भा. १. २. १३-४) ऎम्बुदरिन्द साद्योपायद आवश्यकतॆयु हेळल्पट्टितु हागॆये “श्रवणं कीर्तनं” ऎम्बल्लियू साद्योपायगळू तत्सहकारिगळू हेळल्पट्टवु. मत्तु भगवद्भक्तियोगेन प्रास्ता भागवती गतिः ” भाग. (३, २४, ५७) ऎम्बल्लि भक्तियोगदिन्द मोक्षफलवु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. १०. सत्येश्वरने लोकगुरुवागि अनेक स्थळगळल्लि साध्यॆ पायावश्यकतॆयन्नु पदेशिसिरुत्तानॆ. “सत्वर्धा परित्यज्य मा मेकं शरणंव्रज” वॆन्दू (गी. १८ ६६) “ सकृदेव प्रसन्नाय तवास्क्रिति च याचते ! अभयं सत्वभूतेभो ददा तम्मतं मन” (रा. अयोध्या १८. ३३) ऎन्दू तन्न दिव्यसल्ल वन्नु व्यक्तपडिसिरुत्तानॆ. " ११. श्रुति स्मृति गुरू भः ऎम्बल्लि गुरक्तिभिः ऎम्बुद रिन्द श्री यतिवररु “ फलमत उपपत्र” ऎम्ब सूत्र व्याख्यान दल्लि हेळिरुव “स एवहि सत्वज्ञ, स्वल्प शक्तिर्महोदारो याग दान होमादिभि र. पास नेनचा राधित ऐहिकामुष्टिक________________
२१९२ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साध्यॆपायं विना सिद्धोपायस्य वशीकरणं न साध्यं. • नन् इप्पडि सरज्ञ माय, सत्यशक्तियाय, परमकारुणिक भोगजातं स्वस्वरू पानाप्ति रूपम सवरं च दा तु
| . ” |
|---|
| मत्तु हागॆये फलाधिकरणद कॊनॆयल्लि हेळिरुव “तदारा धन रूपाणि च यागदान होमा कानि”, “सुतिन म स्मार सङ्कीर नानध्यान न्यासादिभिराराधि तात्परातु रु षा दॆगा पवर रूप फलञ्च वदन्तितिसं समञ्जसम् ऎम्बि वाक्यगळू सह हिसल्पट्टवु. इवुगळ अर्थवेनॆन्दरॆ :- * आ परब्रह्मनु, ताने सत्वज्ञनु, सत्वशक्तियुळ्ळवनु, महोदा रिय, व मॊदलादवुगळिन्दलू, उपासनॆयिन्दलू कूड आराधिसल्पट्टवनागि ऐहिकामुष्टिक भोग समूहवन्नू, चेतननु तन्न स्वन्त स्वरूपवन्नु हॊन्दुव मोक्षवन्नू, कॊडलु शक्तना गिद्दानष्टॆ " मुन्दॆ अचेतनवागि अनित्यवागि क्षणध्वंसियागिरुव करवु कालान्तरदल्लि प्राप्तवागुव फलवन्नु कॊडलारदष्टॆ ऎन्दु इदॆ. * सति नमस्कार कीत्रनॆ अम्मनॆ उपासनॆ भरसम रणॆ मॊदलादवुगळिन्द . आराधिसल्पट्ट परम पुरुषनिन्दले सविध भोगगळू मोक्षवू सह फलवॆन्दु वेदान्यगळु हेळु इवॆयादुदरिन्द समस्त शास्त्रवू नमगॆ समञ्जसवु ” ऎन्दु हेळि फलाधिकरणवन्नु मुगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ साद्योपायावश्यकतॆयन्नु हेळुव नः तमगॆ, सत्ववू समञ्जसवु ऎम्बरवन्नु सूचिसुवदक्का गिये, आभातिनः ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ श्री देशि करवरु श्री भाष्यारगळन्नु मनस्सिनल्लि प्रयोगगळन्नु माडिरुत्तारॆ. साधपायविल्लदॆ सिद्योपायनन्नु वशमाडि |
| कॊळ्ळुवदु साध्यविल्लवु |
| सिद्योपायन स्वरूप माहात्रॆयन्नु चॆन्नागि अरितवनागि दरू, आ वनल्लि तुम्बा भक्तिय संसारदल्लि सम्पूक्ष्मवाद वैराग्यवू, प्राप्तवागिद्दरू, प्राप्यवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब रुचि, ऊरॆ सह तलॆ तोरि________________ |
(3) (6) साद्योपाय शोधनाधिकार २१९३ माय्, सशेषिया, स पकमाम्, सत्वलोक शर मान सिदपाय विशेष तॆळिनालुम्, (१) “ आरोग्य द्दरू, हीगॆ ज्ञान भक्ति वैराग्यगळु ई मोक्षार्थिगॆ उण्टागिद्दरू, सापायवन्नु अनष्टिसुवहागॆ माडुव तन्न सुकृतवू अदन्नु चन्नागि तिळियुव भगवन्तन अनुग्रहवू, इल्लद पक्षदल्लि ई सिद्यो पायनाद मुकुन्दनु “ नदिशति मुकुन्दो निजपदं ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ मोक्षवन्नु कॊडुवदिल्लवु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. सश्वरनु सिद्योपायनागलु बेकाद कल्याणगुणगळु आतन इवॆ ऎन्दु प्रथमतः हेळुत्तारॆ. इप्पडि-सिद्दोपाय शोधनाधिकार दल्लि स्थापिसिद रीतियल्लि, सत्वज्ञ माय्-सत्वज्ञनागि, सदा एककालदल्ले ऎल्लवन्नू साक्षात्करिसुववनागि, इदरिन्द चेतननु माडिद्दन्नरितु आत नु हेगॆ अनुग्रहक्कॆ अर्हनॆन्दु तिळियलु बेकादगुणवु, सर शक्ति याम् - ईतनु माडुव साद्योपायगळिन्द, प्राप्य प्रापकगळिगॆ विरोधगळन्नु निवारणॆ माडुव शक्तियु ऐहिकगळिगागि साद्योपाया नुष्ठानवादरू, तप्पलप्राप्ति विरोधिगळन्नू होगलाडिसुव शक्तियु, परम कारुणिकमाय्-कृपासागरनागि, सामर्थ्यविद्दरू क कृपॆयिल्ल दिद्दरॆ अनुग्रह उण्टागुवदिल्लवॆन्दु उपपादिसिरुवहागॆ, अनुग्रहक्कॆ कृपॆयु आवश्यकवु, सत्वशेषिया- ऎल्लवू तन्न प्रयोजनक्का गिरुवदरिन्द समस्तक्कू शेषियागि, इदरिन्द चेतनानुग्रहवू आत नन्न प्रीतिसुव स्वभाववू हेळल्पट्टवु, सपत्नि कमाय- अनुग्रह हयळागि चेतन संरक्षणॆयल्लि बादरवुळ्ळ पत्नियाद लक्ष्मियिन्द शक्तनागि, ई विशेषणवू अनुग्रहक्कॆ आवश्यकवु, सरैलोकशरण्य मान - समस्त चेतनरिगू “समोहंसरभूतेषु” ऎन्दु हेळि ओदहागॆ एनॊन्दू पक्षपातविल्लदॆ तन्नन्नाश्रयिसिदवरन्नॆल्ला उद्धार माडुववनाद, सिद्योपाय विशेषव तॆळिनालुं स ने सिद्धोपायनॆम्ब ज्ञान उण्टागिद्दरू, मत्तु (२)________________
२१९४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मिन्द्रियौल्बण्य मैश्वरं शत्रु शालिता । वियोगो बान्ध वैरायुः किन्त नात्र ष्यति’ ऎरपडिये विवेकमिल्ला दारु गुणमाय् तॊत्तिन वैयुं दोषमानपडि कण्डु (संसार) वैराग्यम् पूर्णमा नालुम् (२) “परमात्मनि “आरोग्यमिन्द्रिय्ल्बण्यं - आरोग्यवु विषयोपभोगिगॆ बहळ बेकादुदादरू, विवेकिगॆ इन्द्रियगळ हावळिगॆ कारणभूतवागि दोषयुक्तवादुदु, ऐश्वरं शत्रु शालि ता- ऐश्वर्यवेनो ऐहिक भोगगळिगॆ साधकवागिद्दरू विवेकिगॆ इतररल्लि असूयॆयन्नुण्टु माडुवदर मूलक शत्रुगळन्नुण्टुमाडुव दोषवुळ्ळदु, अथवा कामक्रोधादिगळन्नुण्टुमाडुव दोषवुळ्ळदु, वियोगो बान्धवैरायुः - आयस्सु बहुकाल ई लोकद उपभोगगळिगॆ साधकवागिद्दरू, बहुकाल बदुकिदवनिगॆ पुत्र कळत्र सहोदरादिग ळाद अनेक बन्धुवियोगमूलक दुःखवन्नुण्टुमाडुव दोषवु ळ्ळदु, हीगिरुवाग, येन - यावुदरिन्द, अत्र - ई दोष सप्तक गळिन्द कूडिद लोकदल्लि, तुष्यति - सन्तोषपडुवनो, तत्-अदु, किं - यावुदु ? ऎन्दरॆ यावुदू विवेकिगॆ सन्तोषकरवादुदिल्लवु ऎम्ब भाववु. सत्ववू (३) “भयनिदानवे” भयक्कॆ कारणभूत वादुदे ऎम्ब तात्पर्यवु. ऎष्टरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, विवेकविल्लादरु - विवेकविल्लदवरिगॆ, गुणमाय तॊत्तिन वैयु - ऒळ्ळेदॆम्बदागि तोरिबन्द, आयुरारोग्यश्चर वॆल्लवू, दोषमानपडि कण्डु - दोषयुक्तवादुदु ऎन्दु चन्नागि अरितु, वैराग्यम् पूर्णवा नालुम् - संसारदल्लि वैराग्यवु सम्पूर्णवागि उण्टागिद्द 8 *सम्पदप्प सङ्काशा यौवनं कुसुमोपमम् । तटचञ्चल वायुश्च कस्य स्याानतो धृतिः ॥” ऎन्दरॆ “सम्पत्तुगळु कनसिनल्लि कण्ड गण्टिन हागू, यौवनवु बाडि होगुव मृदुवाद पुष्पदहागू, आयुस्सु चञ्चलवाद मिञ्चिन (२) नारद परिव्राजकोपनिषत्तु. (३) अति स्तुति.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २१९५ यो रक्त” ऎ र पडिये प्राप्य रुचियुण्डा नाल्कुम् (४) “महता पुण्य सण्न क्रीतेयं कायया । प्रापुं दुःखोदधेः पारम् ऊर यावन्नभिद्यते” । ऎर पडिये त्वरॆ पिरिन्हालुम्, अनादियाग अनुवृत्तमान हागू विरक्तनिगॆ तोरिबरुवदरिन्द, इन्तह सरियाद ज्ञानवुळ्ळ याव विवेकिगॆ इवुगळल्लि स्थिरबुद्धियुण्टागुत्तदॆ” ऎम्बुदु इल्लि अनुसन्धेयवु (३) “परमात्म नियोर” परमात त्मनल्लि यावनु भक्तियुळ्ळवनो, मुन्दक्कॆ “विरकॊ परमात्मनि” पर मात्म व्यतिरिक्तगळाद ऐहिकगळल्लि वैराग्यवुळ्ळवनागुत्तानॆ ऎन्दु इदॆ, ऎ रहडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, प्राप्य रुचि युण्डाना लुम् - प्राप्यनाद त्रियःपतियन्नु हॊन्दबेकॆम्ब आशॆयन्नु हॊन्दि द्दरू, (४) इदु शिष्यनिगॆ गुरुवु हेळुव सन्दर्भवु. “महता - महत्ताद, पुण्य पणेन - पुण्यवॆम्ब द्रव्यदिन्द, त्वया - निन्निन्द, इयं- ई, कायन्ः - शरीरवॆम्ब हडगु क्रीता - कॊण्डुकॊ ळ्ळल्पट्टितु, ऎन्दरॆ तुम्बा पुण्यविशेषविद्दुदरिन्दले इन्तह मानुष जन्मवु निनगॆ लभिसिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. ई शरीरवन्ने ऒन्दु हडगिगॆ होलिसिरुत्तारॆ ; एतक्कॆन्दरॆ उत्तरार्धदिन्द हेळुत्तारॆ. यावत् - ऎष्टरल्लि, ई देहवॆम्ब हडगु, न भिद्यते - ऒडॆदुहो गुवदिल्लवो अष्टरल्ले ऎन्दरॆ देहावसानवु प्राप्तवागुवदरॊळगेने, दुःखोदधेः – संसारवॆम्ब दुःखरूप समुद्रद, पारं- आचॆय दडवन्नु, प्रापुम् - हॊन्दुवदक्कॆ, त्वर. शीघ्रपडिसु, ऎन्दरॆ ई ज्ञानविवेकगळिरुव ई मानुष जन्मवु तुम्बा पुण्यशेषदिन्दुण्टा दुदु, ई जन्मवु कळॆयुवदरल्ले ज्ञान सम्पादिसिकॊण्डु साद्यो पा यानुष्ठानवन्नु माडि, आतनन्नु हॊन्दु,” ऎ रपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, त्वक्कॆ पिरालुम् - प्राप्यवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब त्वरातिशयवु उण्टागिद्दरू, हीगॆ सश्वरनन्नु हॊन्दलु बेकाद वैराग्य, प्राप्य रुचि, प्राप्यरॆ इवॆल्लवू इद्दरू, मुन्दिन वाक्य (४) वराह पुराण, In spite of all these 4. 2445 deficient wind at @280×56________________
入 २१९६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आज्ञातिलङ्घन मडियाग प्पिरिन्नु निरिर बन्धकमान भगव निग्रहत्तुक्कु प्रशमनवाग, “मामेकं शरणं प्रज ऎन्नु विधिवाक्य (ति) तालु, “प्रपद्यो” ऎन्नु अनुष्ठान वाक्य (३) तालुं शूल्लप्पट्ट साद्योपाय विशेषं तिळियाद पोदु सिद्योपाय भूतना न सक्षेत्वर वशीकरिक्क विरगि, शेषदिन्द साद्योपायानुष्ठानवु परमात्म कृपया उण्टागदिद्द पक्षदल्लि भगवदनुग्रहवु अन्तवनिगिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ, एकॆन्दरॆ “ तस्य च वशीकरणं तच्छरणागति रेव” ऎन्दु श्री भाष्यदल्लि यतिवररु हेळिरुव हागॆ साद्योपायानुष्ठानविल्लदुदरिन्द श्रयःपतियन्नु वशीकरण माडलसाध्यवॆम्बभिप्रायवु. आनादियाग अनुवृत्त मान - ई दुष्कर्मगळु यावागलिन्द अनुसरिसि बन्दिवॆ ऎन्दु हेळलु साध्यविल्लदुदरिन्द, अनादियागि अनुसरिसि बन्द ऎन्दु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ, आज्ञातिलङ्घनं - सश्वरन आज्ञॆगळाद विधि निषेद वाक्यगळन्नु अतिक्रमिसि नडॆद अकृत्यकरण कृत्याकरण रूप अपराध गळ, अडियाग - मूलकवागि, पिरिन्नु निन्निर - उत्पन्नवागिरुव भगवन्निग्रहक्कॆ, प्रशमनवाग - शान्तिय रूपदल्लि, मामेक शरणं व्रज - नन्नॊब्बनन्नु उपायवागि हॊन्दु, ऎन्नु विधिवाक्य तालुम् - ऎम्ब विधिवाक्यदिन्दलू, “प्रव” ऎन्नु अनुष्ठान वाक्यतालुम् - चरण् शरण महं प्रपद्य ऎन्दु अनुष्ठान मन्त्रवाद द्वय पूर्व खण्डदिन्दलू, शॆल्ल प्पट्ट - हेळल्पट्ट, सद्योपाय विशेषं साद्योपाय विशेषवु, तॆळियाद पोदु - अदन्नु अनुष्ठिसुवदु अत्यावश्यकवॆम्ब ज्ञान उण्टागदे इरुवाग, सिद्योपाय भूतनाद सर्वॆश्वरनन्नु, वशीकरिक विरगि - वश माडिकॊळ्ळुव मार्गवु इन्नु यावुदू इरुवदिल्लवु. साध्य पायवन्नवलम्बिसदे सिद्धोपायनु अनुग्रहिसुवदिल्लवॆन्दु इल्लि हेळल्पट्टितु. हिन्दॆ “ प्रपन्नाद षां ” ऎम्ब श्लोकमूलक नैषां साद्योपायगळु भक्ति प्रपत्तिगळॆरडे ऎन्दू, इवुगळल्लि यावुदा दरू ऒन्दन्नु अवलम्बिसदॆ मुक्तिदायकनु मुक्तियन्नु कॊड bot________________
साद्योपाय शोधनाधिकार आगैयाल् अर्दि अधिकार लुं स्वरूपलु, लु, वरुं कलक्क शमिप्पिक्किरोम् :- २१९७ परिकर नॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मामेकं शरणं प्रज ऎम्बुवदरिन्द भक्तिरूप उपायवू, प्रपद्य ऎम्बुवदरिन्द भरन्यासवू हेळ ६ तॆन्दू अथवा ऎरडरिन्दलू भरन्यासवु बोधिसल्पट्टितॆन्दू, भर न्यासवु प्रकरणानुगुण्यवागि हेळल्पट्टरू भक्ति मार्गवू उपलक्षण रीत्या उपदेशिसल्पट्टितॆन्दू भाविसबहुदु. श्रुतियू कूड “ नान्यः शना अयनाय विद्यते” (पु. सू.) ऎन्दु साद्योपाया नुष्ठानविल्लदॆ आतनन्नु हॊन्दलु साध्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तदॆ. मत्तु * दैवी हैना गुणमयि मम माया दुरत्यया । म मेव ये प्रपद्यन्ते माया मेतां तरन्तिते” ई जीवात्मनिगॆ कर्म कृतविचित्र गुणमयवाद प्रकृति संसर्गरूप वाद संसारदिन्द बिडुगडॆयु प्रपदनवन्ननष्टिसदॆ ऎन्दिगू उण्टा गुवदिल्लवॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु ध्यान श्लोकदल्लि *यत्पत्तिं विना सरो यस्य माया दुरत्यया । धनञ्जय रथस्थं तत् प्रपद्यॆ परमं महः ” याव सर्वॆश्वरनल्लि शरणागतियन्ननुष्टिसदॆ संसारवन्नु दाटलसा ध्यवो, अन्तह अर्जुनलीला सारथियाद सर्वोत्कृष्ट तेजस्सन्नु हॊन्दुवॆनु. आगैयाल् - हीगॆ साद्योपायानुष्ठान अधिकार विल्लदॆ मोक्षविल्लवॆम्बुदु स सापितवाद नन्तर, (१) लुम् - यारिगॆ ई साम्मोपायवाद भरन्यासदल्लि अधिकारवॆम्बुवुद रल्ल, (२) स्वरूपलुम् - अदर स्वरूपदल्ल, (३) परिकरल्लि लुम् - अदर अङ्गगळल्ल, वरु कलक्कण्ण – बरुव शा रूप आक्षेदगळन्नु, शमिप्पिक्किरोम् - शमन माडुत्तेवॆ, ऎम्ब दागि ई अधिकारदल्लि उपदेशिसुवदन्नु प्रतिज्ञावाक्य रूपदल्लि हेळिरु तर. ई अधिकारदल्लि मूरु विधवाद आक्षेपगळिगॆ समाधानवु हेळल्पडुत्तदॆ :-(१) अधिकार विषयदल्लि (२) स्वरूप विषयदल्लि (१) परिकरगळ विषयदल्लि उण्टागबहुदाद शय्यागळन्नु पूर्व पक्ष________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्तॆ साधिकार समर्थनम् इप्पत्तियु मॊरु वैदिक धर्ममनो ? इदुवु मॊरु याग विशेष मागवन्नो न्यासविद्यॆ यिलॆयोदप्पडु माडि अनुवदिसि अवुगळिगॆ समाधानवन्नू हेळुत्तारॆ. हीगॆ स सा द्यो पाय विषयवाद शस्त्रागळु शोधिसल्पडुवदरिन्द इदक्कॆ साध्य पाय शोधनाधिकारवॆम्ब हॆसरु. (१) प्रपत्तियल्लि सरिगू अधिकार उण्टॆम्बुदर समर्थनॆयु, प्रथमतः अधिकार विषयदल्लुण्टागुव पूर्व पक्षवन्नु पपादिसि अदन्नु निरसन माडुत्तारॆ. इप्पपत्तियु ई भरन्यासवु, ऒरु वैदिक धमवेददल्लि हेळिरुव ऒन्दु कर्मानुष्ठानवल्लवो? इदुवु म ई प्रपदनवु, ऒरु यागविशेषवागम - - ऒन्दु याग विशेषवॆन्दल्लवे न्यास विद्यॆयल्लि, ओदप्पडुगिरदु . पठित वागिरुत्तदॆ ऎन्दरॆ हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आगैयाल् - आदुदरिन्द, इदु सत्याधिकारवागकूडमो - ई प्रपत्यनुष्ठानदल्लि शूद्र चण्डाल मॊदलुगॊण्डु ऎल्लरिगू अधिकार उण्टॆन्दु अधिकारि विभा गाधिकारदल्लि हेळिरुवदु सरियो, ऎन्नु - ऎम्बदागि, शिलर् कॆलवरु, अवरु यारॆन्दरॆ, श्री सोमेशियाण्डान् प्रकृतिगळु, विचारि स्ट्रागळ् - पूर्व पक्षवन्नु हेळुवरु. भरन्यासवू ऒन्दु वेद विहित धर्मवु, न्यासविद्यॆयल्लि ऒन्दु याग विशेषवॆन्दे रूपक माडि हेळिरुत्तदॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ, नावुगळु अदन्नु प्रतिदिनवू देवतार्चनॆय शात्तु मरॆयल्लि पठिसुत्तेवॆयादुदरिन्द, ओदप्पडु गिरदु - ऎम्ब प्रयोगवु (१) “ तमं विदु षो यज्ञ स्वात्मा यजमान” ऎन्दारम्भिसि, “तस्मादह्म महिमान मित्यु प निष” ऎन्दु मुगिसुव वाक्यवागिरुत्तदॆ. इदरर्थवेनॆन्दरॆ– न्यास विद्यानिष्ठन स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ला ऒन्दु यागरूपवादु दॆन्दु इल्लि हेळल्पडुत्तदॆ. ई न्यासविद्यॆ ऎम्ब यागक्कॆ जीवात्मने यजमाननु, यज्ञ यजमाननु सपत्निकनागिरबेकु, श्रद्धॆये________________
गिरदु. साद्योपाय शोधनाधिकार २१९९ आगैयाल् इदु सत्याधिकारवाग कॊडुमो वॆन्नु शिलर् विचारिप्पर् गळ्, पत्नियु, आ प्रपन्नन शरीरवे इध्यवु कट्टिगॆयु, वक्षस्थळवे वेदि कॆयु, वक्षस्थळद कूदलुगळे परिसरण दर्भॆगळु, शिखॆये वेदवु इल्लि वेद शब्दवु यागदल्लि बेकाद दर्भविशेषवन्नु सूचिसुत्तदॆ. (ईगिनवरिगॆ वेदवे बेकागिल्लवादुदरिन्द शिखॆयिल्लदवरागिरुत्तारॆ. हृदयवे कोपवॆम्ब पशुवन्नु कट्टव यूपस्तम्भवु, कामवे ऎन्दरॆ भगवदनुभवद आशॆये होमक्कॆ बेकाद तुप्पवु, कोपवे वधिसतक्क पशुवु, शान्तिये ब्राह्मणरिगॆ कॊडुव दक्षिणॆयु, वाक्य ऎन्दरॆ प्रपन्नन भगवद्गुण प्रशंसारूप वा ऋत्विक्कु हेळतक्क मन्त्रगळु, प्राणवे ऎन्दरॆ वायु सञ्चारगळे उद्दातृविन साम गानवु, चक्षस्से ऎन्दरॆ ज्ञान चक्षुस्से अरुविन यजुर्वेदाम्मा नवु, मनस्से बा, किविगळे अग्नि द्रवु, देहावसनदवरिविगू यागदीक्षॆयु, इवनु ऊटमाडुवदू पानमाडुवदू सोम पानवु, हीगॆये रूपक माडि हेळि कॊनॆगॆ यागक्कॆ अवकृद हेळि, ईतन जीवमानदल्लॆल्ला नडॆयतक्क तिळिसि, हीगॆ तिळिद मरणवॆन्दु ာ ज्ञानि हागॆये ऒन्दु दॊड अग्नि होत्रवॆन्दु याद प्रपन्ननिगॆ उण्टागबहुदाद अर्चिरादिगतियन्नु बो धिसि परब्रह्म प्राप्तियन्नु फलवागि उपदेशिसिरुत्तदॆ. पुरुषसूक्तद १८ नॆय ऋक्किनल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ :- (२) *यजैन यज्ञ मरजन्त देवाः । कानि धराणि प्रथमा न्यार्स ! तेहना कं महिमान स्पचन्ते ! यत्र पूरै साध्यास्सन्ति देवाः” । मुक्तरागबेकॆम्बवरु भरन्यासरूपयज्ञ दिन्द, यज्ञवैविष्णु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सत्वय ज्ञाराध्य नाद श्री महाविष्णुवन्नु आराधिसुत्तारॆ. अन्तवरु नित्य विभूतियल्लि रुव अनन्त गरुड विश्वक्केनादि नित्यसूरिगळॊन्दिगॆ - सेरुवदक्कागि आर्चिरादिगळिन्द सन्मानिसल्पट्ट दिव्य वैकुण्ठवन्नु होगि सेरुवरु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (३) “य स्समिधाय आहुतीर्यॊ________________
9900 « श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वेदेन दा श मर्त्यो अग्नये यो नमसा सस्य ध्वरः” (४) ‘हनि ग्र्रहीत्वा त्मरूपं वसु रणोति मन्त्रतः जुहुयात्र णवेनाग्ता वच्यु ताख्यॆ सनातने? जीवात्मरूपद हविस्सन्नु तॆगॆदुकॊण्डु ॐ ऎम्ब प्रणववन्नु उच्चरिसि, अनादियाद अच्यत नॆम्ब अग्नि यल्लि “वसुरणोविरसि ऎम्ब मन्त्रवन्नु हेळि हॊव माडतक्कद्दु ऎन्दरॆ आतन पाददल्लि समर्पिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. मन्त्रवु यावुदॆन्दरॆ :- “ वसुरण्य विभूरसि, प्राणेश्व मसि सन्धाता, ब्रर्ह्मत्वमसि विश्वस्टक् तेजोदाः त्वमस्य गोः वर्चोदाः त्वमसि सरस्य द्युदाः त्वमसि चन्द्रनस उपयाम गृहीतोसि, ब्रह्मणेता मह स ओमित्यात्मानं युत” (तै, अम्भिसि) इदरर्थवेनॆन्दरॆ :- इदु, न्यास शब्ददिन्द हेळल्पडुव प्रपदन करणमनवु. वसुरण्य ऎन्दरॆ वसुगळिन्द प्राप्यनु ऎम्बुदरिन्द सत्व देवतॆगळिगू उपा स्यनु. ऎल्लक्कू आत्मावागि व्यापिसिरुवदरिन्द सत्वक्कू नियावागि विभुवु प्राणेत्वमिसिसन्धाता - प्राण शब्ददिन्द हेळल्पडुव कार कारणगळ संयोजकनु ; विश्व क् - विश्ववन्नु सृष्टिसुववनु ; त्वमसि तेजोदाः . तेजस्सन्नु कॊडुवनू नीने, कान्तियन्नु कॊडुवनू नीने, सूरचन्द्ररिगू कान्तियन्नु कॊडुवनु नीने. नीनु बहु कालक्कॆ सिक्किरुवि, निन्नन्नु शरणु हॊन्दोण ; निन्न प्रयोजनक्कागिये भगवच्छेषत्ववन्नु उपपादिसुव प्रणवोच्चा रणॆ मूलकवागि आत्मसमर्पणॆयन्नु माडतक्कद्दॆम्बुदु, ई श्रुत्य र्थवु. (५) “समित्पाधन कादीनां यज्ञानां न्यास मात्मनः। नमसा योकरो देवे सस्वध्वर इत्तीरितः” इदु मूरनॆय प्रमाणद उपब्रह्मणवु. समित्तॆ साधनवागि वुण मॊदला दवुगळिन्द कूडिद यज्ञगळ मध्यॆ आत्मावन्नु न्यासमाडुव भर न्यासवन्नु यावनु अखण्ड ननस्सिन मूलक सत्येश्वरनल्लि माडु तानो अवनु समीचीनवाद यज्ञवन्नु माडिदवनॆन्दु तिळिय तक्कद्दु. हीगॆ भरन्यासवू ऒन्दु यागरूपधर्मवॆन्दु हेळिरुवदरिं दलू श्रुतियल्लि वर्णिकरल्लदॆ इतरराद शूद्रादिगळिगॆ इन्तह वैदिक________________
(a) ९ साध्य पाय शोधनाधिकार 9900 इदु सश्वर सल्वरु श्वतर श्रुतिबलत्ताले परिहृतम्, शरणन नोदुगिर शै ता इव्वरम् (१) “सत्वलोक दलू धर्मगळल्लि अधिकारविल्लवॆन्दू अपशूद्राधिकरणदल्लि हेळिरुवदरिम् ई प्रपत्तियल्लि सर्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु हेळिदुदु सरियो ऎन्दाक्षेपवु. ई अक्षॆ पक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्य दिन्द हेळुत्तारॆ. ई इदु - ई आक्षेपवु, सरेश्वर - सरेश्वरनन्नु, स रुक्कुं समस्तरिगू, शरणम् - उपायनु, ऎन्नु ओदुगिर ऎन्दु पठिसुव श्वेताश्वतर श्रुतिय, बलत्ताले प्रमाणवागिर व बलदिन्द, परिहृतम्-परिहारवन्नु हॊन्दितु. अभिप्रायवन्नु श्रीमदाचारैरवरु “सत्व शरण्यता भगवत * त्यापि सत्यापि ता” ऎम्ब प्रपत्तियोग्याधिकारद सङ्ग्रह श्लोक दल्लि स्थापिसिरुत्तारॆ. इल्लि सल्वरुक्कुम् ऎन्दु हेळुवाग एनॊन्दू सङ्कोचविल्लदॆ शूद्र पञ्चमरिगू कूड अन्वयिसुवदरिन्द एनॊन्दू व्यत्यासविल्लदॆ सत्वरिगू ई उपायानुष्ठानदल्लि अधिकारवुण्टॆम्ब भाववु. उपनिषत्तुगळल्लि तैत्तरीय मत्तु श्वेताश्वतरगळुबहु व्यक्त वागियू बहुस्पुटवागियू उपदेशिसुवदरिन्द अन्तह प्रमाणक्कॆ व्यत्यस्तवागि अर्थमाडुवदे साध्यवल्लदुदरिन्द श्वेताश्वतर शुति बलत्तालॆ ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. “ सरस्य शरणं सुहृत्” ऎम्बुदु आ श्रुतिवाक्यवु. “ प्रपत्तिक्कु जात्यादि नियम मिल्लामैयाले साधिकारत्वंसिद्धम्” ऎन्दु अल्लि स्थापिसिरुत्तारॆ. हागॆये न जातिभेद, न कुलं न अं न गुणक्रियाः । न देशकाल् नावां योगोळ्ळिय मपेक्षते ॥ भरन्यासरूपवाद ई योगवादरो, ब्राह्मण क्षत्रिय शूद्रादि जाति भेदवन्नागलि उत्कृष्ट निकृष्ट कुलगळ व्यत्यासवन्नागलि सि पुरष भेधवन्नागलि, गणकि जि.गळ उत्तमाधव - स्थितियन्नु गलि (१) रामा, युद्ध, १७ १५.________________
ww श्रीमद्रहस्यत्रयसारे शरण्याय” (२) सयोग्य मनायास मप्रमाद मप नम् । प्रपन्नारि हरं विष्णुं शरणं गन्तु मर्हसि ” इत्या देश कालगळ विवेचनॆयन्नागलि, अवस्थॆय समिचीनवन्नागलि अपेक्षिसुवदिल्लवु. मुन्दॆ कॆलवु श्रुत्युपब्रह्मणगळन्नु मेलिनभिप्रायद समरनॆ गागि उदाहरिसुत्तारॆ :- सत्वलोकशरण्याय राघवाय महात्मने 1 निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषणनुपस्थितम् ॥ ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु, सलोक शरण्याय - अधिकार भेदवेनू इल्लदॆ देव मनुष्य तिरक् स्थावरादि समस्तक्कू मत्तु “निषादानां नेता”ऎम्ब दया शतक श्लोक ६५रल्लि हेळिरुवहागॆ निम्मोन्नति भेदविल्लदॆ समस्त रिगू आश्रयिसलु योग्यनाद, राघवाय - शरणागतरन्नु रक्षिसु वदरल्लि बेडिदुदन्नु कॊडुवदरल्लू अत्यन्त प्रसिद्दियन्नु हॊन्दिद रघुवंशदल्लि अवतरिसिदवनाद, महात्मने - महत्ताद कृपॆयिन्द कूडिद मनस्सुळ्ळवनाद, अथवा मनुष्यावतारियागिरुव परमात्म नाद श्रीरामनिगॆ, विभीषणं मां - श्रीरामनन्नु सकलविध बन्धु तेन भाविसिद विभीषणनाद तन्नन्नु, ऒन्दु मुहूर्त कूड आत नन्नु बिट्टिरलारॆनादुदरिन्द तुम्बा दाहपीडितनु नीरन्नु हेगॆ पान माडदिरलारनो हागॆ इरुव तन्नन्नु, अथवा धर्मदल्लि बुद्दि इर बेकॆन्दु ब्रह्मनन्नु प्रार्थिसि अन्तह वरवन्नु पडॆदवनादुदरिन्द, इदुवरॆगिन स्थितियु अग्नियल्लि बिद्दु तप्पिसुवन्तिरुवदरिन्द, अन्तह विभीषणमुपस्थितं - विभीषणनाद तन्नन्नु, अथवा आ वरप्रसाद दिन्दुण्टाद ज्ञानदिन्द श्रीरामनु सर्वलोक शरण्यनॆन्दु नम्बि रुव विभिषणनाद तन्नन्नु, निवेदयत - आतन पाददल्लि नीवुगळु पुरुषकार भूतरागि समर्पिसतक्कद्दु. (२) “सत्व योग्यं - समस्तरिगू शरण्यनागिरलु योग्यनु, दयादि कल्याणगुणगळिन्दलू, सत्व शेषियागिरुवदरिन्दलू, शरणा (-9)________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २२०३ द प ब्रह्मणङ्ग ळालुम् (३) “त्रयाणां क्षत्रियादीनां” ऎन्नु तुड शूद्र परन्तज्ञळान वर्णङ्गळ्ळि यॆडुत्तु * प्रसन्ना नाञ्च तत्वतः” ऎन्नु शूल्लुगिर श्री सात्वत वचनत्ता लु, “कुयोनिष्टपि सञ्जातो यस्स कृच्छरणङ्गतः । तं गत परिपालनादि व्रतदिन्दलू योग्यनु, सर्वयोग्यनागिद्दरू, तुम्बा कष्ट साध्यनो ऎन्दरॆ, अनायासं - एनॊन्दू आयास विल्लदॆ सिद्योपायनु, हागॆ सुलभनादरू प्रमादवेनादरू उटो ऎन्दरॆ, अप्रमादं - एनॊन्दू प्रमादविल्लदिरुववनु, अनूपमं - तनगॆ समरु यारू इल्लदवनु, असदृशनु, प्रप नारि हरं - प्रपन्नन कोशगळन्नॆल्ला अपहरिसुववनु ऎन्दरॆ होग लाडिसुववनु इन्तह, विष्णुं - विष्णुवन्नु, शरणं गन्तुमर्हसि- शरणु हॊन्दलु योग्यनु, इल्लियू सत्व योग्य ऎन्दिरुवदरिन्द, सस्यशरणम् ऎम्ब श्रुत्यर्थवु उपब्रह्मण माडल्पट्टितु.” इल्लि अनायासं, अप्रमादं, अनूपमम् ऎम्ब विशेषणगळु विष्णु विगॆ सम्बन्धिसिदवादरू, अन्तह विष्णुवन्नु शरणं गन्तु’ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द शरणशब्दक्कू विशेषणगळॆन्दु भाविसि, आ विष्णुविनल्लि प्रपदनवू कूड अनायास, अप्रमाद अनूपमम् ऎन्दु भाविसब हुदु ; इत्यादु पब्रह्मणळालु-इवे मॊदलाद उपब्रह्मण गळिन्दलू तयाणां कृतियादीनां - त्रयाणाम् ऎन्दरॆ ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरॆन्दु ऎल्लि अर्थ उण्टागुत्तदो ऎम्ब शङ्का दिन्द, क्षत्रियादीनाम् ऎन्दु इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, क्षत्रिय वैश्य शूद्ररुगळ, ऎन्नु तुडबु - ऎन्दु आरम्भिसि, शूद्र परन्तगळाद वर्णगळन्नु, यॆडुत्तु - स्पष्टवागि तोरुवहागॆ माडि, “ प्रप नानाञ्च तत्वतः” “यथार्थवागियू प्रपन्नराद,” ऎन्नु - ऎम्ब दागि, शॆल्लुगिर श्री सात्वतॆ वचन तालुम् - हेळुव श्री सात संहिता वाक्यदिन्दलू, इल्लि प्रपन्ना नाम् ऎम्बुदु त्रयाणा क्षत्रियादीनाम् ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्वयवादुदरिन्द शूद्ररल्ल (a) ear. J. F.________________
a २२०४ श्रीमद्रहस्यतयसारे माता पितृहन्तार मुपिपातिभवार्तिहा” ऎन्नु शूल्लुगि सन तु मार संहिता वचनत्तालु, दृढीकृतवन्, 1000 प्रपन्नतॆगॆ अर्हतॆयुण्टॆम्बुदु तोरिबरुत्तदॆ. इदरिन्द प्रपत्तिगॆ सर्वाधिकारवु सिद्धवु. “ कुयोनिष्टपि - कुत योनिगळाद शूद्र, निषाद, पञ्चम जातियल्लू कूड, सञ्जातः, हुट्टिदरू सकृच्छरणं गतः-म क्तिदायकनन्नु ऒन्दुसल शरण हॊन्दुव ना गुत्तानॆ, तं - अन्तह प्रपन्ननन्नु, मातापितृ हन्तारमपि - तायितन्दॆयन्नु कॊन्दवनागिद्दरू, भवार्तिहा - संसार बन्ध दिन्दुण्टागुव क्षेशगळन्नु होगलाडिसुव भगवन्तनु, पाति संरक्षिसु तानॆ " ऎन्नु - ऎम्बदागि, सॊल्लुगिर - हेळुव सनत्तु मार संहिता ” वाक्यदिन्दलू, दृढीकृतव - समर्थनॆ माडल्पट्टितु. प्रपन दल्लि अधिकारवु ब्राह्मणादि त्रिवर्णदवरिगॆ मात्रवे अल्लदॆ शूद्र पञ्चमरिगू कूड उण्टु. इदक्कॆ सर्वरिगू अधिकार उण्टॆम्बुदक्कॆ श्रुति प्रमाणवन्नु उदाहरिसि, अनन्तर श्रुतिय सराधिकारत्ववन्ने विधिसितु ऎम्बुदन्नु समर्थनॆ माडि हेळुवदक्कागि सात्वत सनत्कु मारवाक्यगळन्नू कूड उदाहरिसिदरु. कुयोनिसु ऎन्दु हेळिरु वदरिन्द इदक्कॆ जात्यादि भेदवू इल्लवॆन्दु हेळिदुदल्लदॆ, अधिका रियु ऎष्टु पापिष्ठनागि तायितन्दॆगळन्नु कॊन्दवनादरू रक्षिसल्प डुवनॆन्दु हेळल्पट्टितु. मित्रभावेन सम्प्राप्तं न त्यजेयं कथञ्चन : दोषो यपि तस्य स्यात् ता मेतदगतं दोषियू कूड शरणागतनादरॆ रक्षिसल्पडुवनॆन्दु श्री रामनु हेळि रुत्तानॆ. महा पापियाद रावणने शरणागतनादरू रक्षिसल्पडुवनु ऎन्दु “यदिवा रावणयं” ऎम्बुदर मूलक तिळियपडिसु त्तारॆ. कुयोनि यल्लि जनिसिद महापापियाद काकनू कूड रक्षिस बेकॆन्दु प्रपदन माडिदुदरिन्द रक्षिसल्पट्टनु. हीगॆ शरणागतिगॆ सा धिकारत्व उण्टॆम्बुदु सिद्दवु. आदरॆ प्रसन्ननु भवार्तिपरिहारक्कागि शरणागतियन्नु माडुवदरिन्द आतनु यारे आगलि भवर्तिह आद श्रीहरियु भवर्तियिन्द रक्षिसुवनॆम्ब भाववु. 1810________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार शूद्रादिनाम् उपासनेशनधिकारः न तु प्रपत्. आगैयाल् उपासन २२०५ वर्णिकाधिकारवाग अप शूद्राधि करणले समर्थित मानालुम्, वैदिकण्णळन सत्य वचनादिगळ पॊलॆ, प्रपत्तियुं सामान्य धर मागै शूद्रादिगळिगॆ उपासनदल्लि अधिकारविल्लवु प्रपत्तियल्लादरो हागल्लवु. ई अधिकरणदल्लि शूद्रनिगॆ ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यर हागॆ उपासनदल्लि अधिकार – उण्टॆ इल्लवे ऎम्ब विचारदल्लि शूग्र निगू अर्थित्ववू उपासनॆयल्लि सामर्थ्यवू इरुवदरिन्दलू, पुराणा दिगळिन्द ब्रह्मस्वरूप ज्ञानवू उण्टागुवदरिन्दलू, उपनिषत्तिनल्लि जन तिराजनन्नु, ओ शूद्रने ऎन्दु सम्बोधिसि रैल्वॆरु ब्रह्म विद्यॆ यन्नु उपदेशिसिरुवदरिन्दलू, शू द्रनिगू अधिकार उण्टॆन्दु पूरै पक्षमाडि, उपनयन माडि बन्द वेदान्ताध्ययन ज्ञानदिन्द उपा सनक्कॆ अधिकार उण्टागुवदरिन्द, अन्तह उपनयनवु शूद्रनिगिल्लवा दुदरिन्दलू, उपनिषत्तिनल्लि जानश्रुतियन्नु सम्बोधिसिदुदु ब्रह्म ज्ञानविल्लवे ऎम्ब शोकद मूलक शूद्रनॆन्दादुदरिन्दलू, जान श्रुतिराजनु शूद्रनल्लदॆ क्षत्रियनादुदरिन्दलू, शूद्रनिगॆ ब्रह्मविद्यॆ यल्लि अधिकारविल्लवु. उपासनवु ब्रह्म विद्यारूपवाद उपाय वादुदरिन्द ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु मात्रवे वेदाधिकारिगळादुद रिन्द अदरल्लि अधिकार उण्टॆन्दू, शूद्र पञ्चमरुगळिगॆ इल्लवॆन्दू, व्याससूत्रगळ अपशूद्राधिकरणदल्लि हेळिल्पट्टिरुवाग, ई प्रपदनवू उपासनद हागॆ मोक्षपायवॆन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुवदरिन्दलू, अदू ऒन्दु वैदिक कर्मवादुदरिन्दलू उपासनद हागॆ वर्णिक रिगॆ मात्रवे इदरल्लि अधिकारवॆन्दु भाविसुवदु न्यायवल्लवे ऎम्ब ई पत्नि जनार्धननन्नु हेळुत्तारॆ - आगै याल् श्रुतिनाक बर ७, अदन्नु मर्धिसि हेळिरुव संहिता वाक्य प्रमाणगळिन्द, प्रस________________
२२०६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे याले यथाधिकार वैदिक मन्त्रत्तालॆयाद, तान्त्रिक मन्त्रादिगळालॆ यादल् सरुक्कु प्रपत्र नुष्ठानत्तु कु विरोधविल्लॆ, तिगॆ साधिकारत्ववु तोरिबरुवदरिन्द, उपासनव, वरि काधि कारनाग-ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य मूरु वर्णदवरिगॆ मात्रवे अधि कारविरवहागॆ, व्याससूत्रगळ अपशद्राधिकरणदल्लि समरित माना लुम्-साधिसल्पट्टिद्दरू, वैदिकळा न - वेददल्लि हेळिरुव, सत्य वचनादिगळ् पोले सत्यंवद धरञ्चर” (तै. श्री कावल्लि) इत्या दि वाक्यगळ हागॆ, प्रपतिय कूड, सामान्य धर मागैयालॆ - ऎल्लावर्णदवरिगू अन्वयिसुव धर्मवादुदरिन्द, यथाधिकारव अधिकारियु ब्राह्मणादियल्लॊब्बनो अथवा शूद पञ्च मनो अद कनुगुणवागि, वैदिक मन्त्रत्तालॆयादल्- कठश्रुतियल्लि वेद प्रति पाद्यवाद द्वयमन्त्रदिन्दलेयागलि, तान्त्रिक मन्त्रादिगळाले यादल् - तान्त्रिक मूलकवागलि ऎन्दरॆ त्रिवर्णदवरिगॆ द्वय मन्त्रमूलकवागि शूद्रादिगळिगॆ “ श्रीमन्नारायणस्वार्मि ” ऎम्ब तान्त्रिकादि मन्त्रद मूलकवागि ऎम्ब भाववु, सर्वरिगू, प्रपत्रनु ष्ठानु - प्रदनानुष्ठानवुण्टॆम्बुदरल्लि, विरो धवि - विरोधवेनू इल्लवु. भक्तियोगवु प्रपदनदहागॆ वेद प्रोक्तवाद उपायवागि वर्णिकरिगॆ मात्रवे अदरल्लि अधिकार वुण्टॆम्बुदु शारीक मीमांस अपशूद्राधिकरणदल्लि (१ ३ ९) व्यक्तवु, उपासन प्रपत्तिगळॆरडू मोक्षपायगळु. हीगिरु वाग उपासनदल्लि वर्णिकरिगॆ मात्र वधिकारवॆन्दु ती व्यासरु अपरूद्राधिकरणदल्लि वेद प्रोक्तवॆन्दु सा पिसिरुवाग प्रपत्तिगॆ मात्र साधिकारत्ववु हेगॆ ? ऎन्दरॆ श्रुति स्मृति प्रमाण गळ बलदिन्द साधिकारत्ववु सिद्धवॆन्दु हिन्दिन वाक्यगळिन्द स्थापिसि दरु. हीगॆ प्रपत्तिगॆ सर्वाधिकारत्ववन्नु ऒप्पिकॊण्डरॆ अनुष्ठान वेनु शूद्रादिगळ विषयदल्लू समवे इल्लवे व्यत्यस्तवे ऎन्दरॆ वर्णिकरिगॆ मन्त्रवु यथावत्तागियू इतररिगॆ तान्त्रिकवागियू________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः स्वाश्रयणं सक्ष साधारणमिति भगवदुक्ति 8. 9902 काकादिगळु प्रपन्न राग शास्त्रज्ञ अले केळा निन्नॊम् (१) “मांहि पार्थव्य पाश्रित्य ये पिन्युः पापयोनयः । 8 उपदेश्यवॆम्ब भाववु. तान्त्रिक मन्त्रगळु यावुवॆम्बुदु द्वया धिकारदल्लि प्रतिपादिसल्पट्टिवॆ :-श्रीमन्नारायणस्वामिन्ननन्य शरणस्तव । चरण शरणं यात वैवात्महमच्युत” ऎम्ब पञ्चरात्रतन्त्रदल्लि हेळल्पट्ट मन्त्रवन्नु द्वयक्कॆ बदलागि उप योगिसबहुदु, अथवा श्रीमन्नारायणस्वार्मिदासोहं तव तस्यवै । परमाप्पु मेवार्थवनुकूलो विवर्जय । प्राति कूल्यं सुविस्त्रज्ञ स्पम्पार्थ शरणं गतः । प्रजामि युष्मचरणं तवाहं मया तं” ई ऎरडु श्लोकक्कू द्वयवॆन्दे हॆसरु. तान्त्रिक मन्त्रादि ऎम्बल्लि आदि पददिन्द *मन्त्र रनुश्रव मुखेषधिग मान्य स्वाधिक्रिया समु चिळ्ळॆ यदिवान्य वाक्य” ऎम्ब श्लोकदल्लि अन्यवाक्य 8 ऎम्बु दरिन्द तोरिबरुव अदे अर्थगर्भितवाद इतर वाक्यगळु सूचिसल्प ट्टवु. द्वयदल्लि हेगो हागॆये मूलमन्त्रद विषयदल्लू स्त्री शूद्रादिगळ विषयदल्लि स्वल्प व्यत्यासदिन्द उपदिश्यवु तन्न आश्रयदल्लि सल्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु भगवन्तन उक्तियु, मुन्दॆ तिरैन्तुगळिगू अधिकार उण्टॆन्दु भगवदुक्तियन्ने प्रमाणवागि उदाहरिसि कै मुतिक न्यायप्रकार शूद्ररिगॆ अधिकार उण्ट उण्टॆन्दु स्थापिसुत्तारॆ. काकादिगळु - इन्द्रन मगनाद काकासुरने मॊदलादवरू कूड, इल्लि आदिशब्ददिन्द, कपोत गजें द्रादिगळु हेळल्पट्टरु, प्रपन्नराग प्रपदनवन्न नुष्टिसि भगवत्पादा श्रयवन्नु माडिदवरॆन्दु, शास्त्रगळल्लि, केळानि म्-गुरुमुखेन केळिरुत्तेवॆ, (१) “ हे पार्थओ राजर्षियाद अर्जुनने, प्रियः- (n) ne. F. 2________________
२२०८ श्रीमद्रह सत्रयसारे यो वैश्यास्त्र था शूद्रापि यान्ति पराङ्गति” ऎन्नु भगवदाश्रयण मात्रं सत्व साधारण वाग शरर्ण्य तान म् अरुळिच्चॆय र्दा उ पासनत्तुकुव प्रारम्भं व तैव र्णिक शरीर लेयानालुम्, अवसानव सत्व शरीरलुं स्त्रीगळागलि, वैश्याः - धर्माधर्मगळ विवेकविल्लदॆ यावागलू, वाणिज्यदल्लि मुळुगिद वैश्यरू, तथा - हागॆये, शूद्रा-आचार शान्यराद शूद्ररू सह, पापयोनयो पि.पापजन्मवन्नॆत्तिदवरा दर कूड, येसुः - यारु आगुत्तारो, तेपि - अवरुगळू कूड, मां हि व्यपाठित्य - नन्नन्नु चॆन्नागि आश्रयिसियल्लवे परागतिं यान्ति-अत्युत्कृष्टवाद गतियन्नु हॊन्दुवरु. हीगिरु वल्लि ब्राह्मणरागि पुण्यवन्तरागिरुववरु सद्धतियन्नु हॊन्दुवु ऎन्दु हेळतक्कद्दॆ निदॆ, कै वुतिकाय सिद्धवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ.” ऎनु - ऎम्बदागि, भगवदाश्रयण मात्र भगवन्तनन्नु आश्र * सोण मात्रवु, सर साधारणमाग - समस्तरिगू साधारणवा दॆन्दु ऎन्दरॆ समस्त अधिकारिगळिगू उण्टॆम्बुदु, इल्लि मात्र शब्द दिन्द उपासनवु हागल्लवॆम्बदु सूचितवु, स्त्री शूद्रादिगळिगॆ उपा सनदल्लि अधिकारविल्लव, शरर्ण्य तानु - समस्तरिगू उपाय भूतनागि रक्षकनाद सश्वेश्वरन, ताने, अरुळिचॆय र्दा - दय माडि उपदेशिसिर.त्तानॆ, काकादि वृतान्तगळु श्रीमद्रामायणदल्लि सुप्तसिद्धवु. स्त्री शूद्रादिगळिगॆ उपासन प्रारम्भदल्लि अधिकारविल्ल वॆन्दॆ वर्णिकरिगॆ मात्र उण्टॆन्दू अपशूद्राधिकरणदल्लि हेळ ल्पट्टिद्दरू, उपासनवु सिद्धिसदॆ स्त्री शूद्रादि जन्मगळु अनन्तर प्राप्तवादरॆ अन्तह नीच जन्मदल्लू पूरैसि फलवन्नु पडॆदिरुत्तारॆ. हीगॆ नीच जातीयरू कूड हिन्दॆ भक्ति मार्गवन्नवलम्बिसिदवरु, अन्तह नीचजातियल्लू उपाय पूर्तियन्नु माडि फलवन्नु हॊन्दि रुत्तारॆम्ब,दक्कॆ प्रमाणवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द उदाहरिसि, हीगि र नाग अन्तह नीच जातियरिगॆ प्रपदनदल्लि अधिकारविल्लवॆन्दु हेळु इदु स तरां साध्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. उपासनत्तु कुम्________________
(B) साद्योपाय शोधनाधिकार २२०९ कॊडुवॆन्नु मिडम्, (१) धरव्याधादयोन्य पूरा सम्प्राप्त संसिद्धिं श्रमणि - भ्यासाज्जु गप्पिते ! वावर यथा” ऎन्नु श्री विष्णु धर्मले शूल्ल पट्टुदु. प्रारम्भम्- उपासनक्कॆ प्रारम्भवु, वश्चिक शरीरलेया नालुम् - ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य जन्मवन्नॆत्तिद शरीरदिन्द मात्रवे आदरू, अवसानव-आ उपासनक्कॆ अन्त्यवु, सत्व शरीरत्तालुं कूडुम् , स्त्री शूद्रादि याव जन्मवन्नॆत्तिद शरीरदिन्दलेयागलि समस्तरिगू आगबहुदु, ऎन्नु मिडम् - ऎन्नुव सन्दर्भदल्लि अदक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- (१) * अन्य-इतरराद, धर्म व्या धादयोसि धर्मव्याधने मॊदलादवरू कूड, जुगुप्पिते तुम्बा हेयवाद, वर्णावर - कीळु वर्णद जन्मवन्नु हॊन्दिदरू, पूराभ्यासात् - हिन्दिन जन्मदल्लि अनुष्ठिसिद भक्तियोगद महिमॆ यिन्द, संसिद्धिं - मोक्षवन्नु, श्रमणीयथा - सन्यासिनियाद शबरियु हेगॆ हॊन्दिदळो हागॆ, सम्प्राप्ता3 - हॊन्दिदवरादरु” ऎन्नु-ऎम्बदागि विष्णु धर्मदल्लि, कॊल्लपट्टिदु - हेळल्पट्टितु, डबे ळाद शबरिय, व्याधनाद धर्मव्याधनू सह इन्तह कीळुजन्मवन्नु कारणान्तरदिन्द हॊन्दिद्दरू, हिन्दिन उत्कृष्ट जन्मदल्लि प्रारम्भिसिद उपासनॆय महिमॆयिन्द सश्वरन ध्यानदल्लि निरतरागि मोक्ष वन्नु हॊन्दिदरॆम्ब इतिहासगळुण्टॆम्ब तात्पर्यवु. हिन्दॆ उपासन वन्नु उत्कृष्ट जन्मदल्लि आरम्भिसिदुदरिन्द अनन्तर निकृष्ट जन्म बन्दरू भगवदाश्रयणवु मोक्षदायकवागिरुवाग, प्रपदनानुष्ठानमूलक भगवदाश्रयणवु सराधिकारवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब तात्परवु. उपासनक्कॆ त्रिवर्णिकरिगल्लदॆ शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लवु; आदुद रिन्द उपासनारम्भक्कादरू उत्तमवर्णदल्लि जन्मवु आवश्यकव; प्रपगादलो अन्तह नियमविल्लवु. कीळु जन्मदवरू अनुष्ठिसि अदे जन्मदल्ले मुक्तियन्नु हॊन्दबहुदु. शबरियु सन्यासिनियॆन्दु (१) वि. ध. १०२, २९ हिन्दॆ परिपूर्ण ब्रह्मानुभवाधिकारद १८६३नॆय पुट नोडि,________________
२२१० 18 11-02 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रप8 साधिकारत्व, आकिञ्चिन्य मेव सत्राधिकार इप्पडि उपासनं वर्णिक आरम्भणीयमाना रोलॆ प्रपत्तियिलॊरु नियामकत्तालॆ सामान्य वचन हेळल्पट्ट तल्ला सन्यासाश्रमवु स्त्रीयरिगुण्टो ऎन्दरॆ सन्यासवृत्ति यल्लिद्दळॆम्ब अभिप्रायवे विना सन्यासाश्रमवन्नु वहिसिदळॆम्ब भाव वल्लवु. उत्तमवर्णदल्लि उपासनवन्नारम्भिसि, उपासन निष्पत्ति यिल्लदे होगि, इन्नॊन्दु निकृष्ट जन्म प्राप्तवादरॆ आग उपासन वन्नु पूर्ति माडलु अधिकार उण्टो ऎन्दरॆ विदुरादिगळ हागॆ योगाधिकारवु शबरिगॆ इत्तॆन्दु व्याख्यातृगळु अभिप्राय पट्टरु तारॆ. श्री वाल्मीकि महर्षिय ७४ नॆय सर्गान्त्य श्लोकदल्लि “ तुण्यं शबरी स्थानं जगामात्मसमाधिना” ऎन्दु आत्म समाधि शब्दवन्नु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. समाधि शब्ददिन्द अष्टाङ्ग योगवु हेळल्पट्टिल्लवु; आसनादिगळिल्लदॆ तदेकध्यानवु हेळल्पट्टितु. आदरॆ अदक्कॆ अङ्गवागि यज्ञादि कर्मगळ स्थानदल्लि तम्म गुरुवाद मतङ्गमहर्षिय शुशूषॆयन्निट्टु कॊण्डिद्दळु. इल्लि हेळिरुव पुण्य स्थानवु पुनरावृत्ति रहितवाद अक्षयलोकवाद परमपदवे. शबरी विदुरादिगळिगॆ निरतिशयवाद ज्ञानदीप्ति इद्दुदरिन्द आत्म ज्ञान मूलक परमात्म ध्यानदिन्द मोक्षवु लभिसितु ऎम्ब तात्सरवु. प्रपत्तिगॆ सराधिकारवुण्टु ; अदक्कॆ बेकाद अङ्गवु आकिञ्चन्य मात्रवे. इप्पडि - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि, उपासनवु, ड्रैवरि करॆ - ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरिगेने, अरम्भणीय मानाले आरम्भिसलु योग्यवाद हागॆ, प्रपत्तियल्लि ऒरु नियामकत्तालॆ ऒन्दु निबन्धनॆय प्रकार, सामान्य वचनत्तु कु - सामान्य प्रमाणवाद, “सर्वस्य शरणं सुहृत्” ऎम्ब वाक्यक्कॆ, सङ्कोच मिल्ला मैयालुम् - सङ्कोचविल्लदे इरुवदरिन्दलू, विशेष________________
सापाय शोधनाधिकार- २२११ तुक्कु सङ्कोचविल्ला मैयालु, विशेष वचन प्राबल्य तालुवि, प्रहदनं सुं योग्यम्, आन पिन्नु इदु तनक्कु विशे षित्तु वेणु मधि कारांशवु मुन्स वचन बलतालुं सर्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु विश्लेषिसि हेळि रुव प्रमाणगळ बलदिन्दलू, प्रपदनं सल्वरन्नु योग्य - प्रपदनवु ऎल्लरिगू योग्यवादुदु ऎन्दरॆ प्रपदनदल्लि सर्वरिगू अधिकार उण्टॆम्ब भाववु, भक्ति मार्गदल्लि ऎन्दरॆ उपासनदल्लि मात्र सर्वरिगू अधिकारविल्लवु. ड्रैवर्णिकरिगॆ मात्र आरम्भमाडुव अधि कारवु; उपासन निष्पत्तियु निकृष्ट जन्मदल्लि आगबहुदु ऎम्ब तात्प र्यवु. हीगॆ प्रदनक्कॆ इन्तह निर्बन्धवु यावुदू इल्लवु. र्णिकरिगॆ मात्रवे ऎन्दागलि, शूद्रादिगळिगॆ मात्रवे ऎन्दागलि, याव निर्बन्धवू इल्लवॆम्ब भाववु. आनपिन्सु - प्रपदनवु सर्वाधि कारॆवुळ्ळद्दॆन्दाद नन्तर, इदु तनक्कु - ई प्रसदनक्कॆ, विशेषित्तु वेण्णु म् अधिकारांशम्-मुख्यवागि बेकाद अधिकारवन्नु ऎन्दरॆ अवन्नु, मुन्न न्नॊं हिन्दॆ प्रपत्तियोग्याधिकारदल्लि आकिञ्चन्यवे मुख्याधिकारवॆन्दु हेळिदॆवु. हिन्दॆ प्रपत्ति योग्याधिकार दल्लि हेळिरुवदु उपासनक्कॆ अर्हतॆयिल्लदवरिगॆ प्रपधिकारवॆन्दु तोरिबरुवदरिन्दलू, वर्णिकत्ववु उपासनक्कॆ अधिकारवॆन्दु हेळि रुवदरिन्दलू, वर्णिकरिगॆ प्रपत्तियल्लि अधिकारविल्लवॆन्दागुत्तदॆ ऎम्ब सन्देह उण्टागबहुदु. आकिञ्चन्यवू मुख्यवॆन्दु हेळु वदरिन्द आकिञ्चन्यवू वर्णिकत्ववू इद्दुदादरॆ अधिकार वॆन्दु ऊहिसिदरॆ, आग शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लवागुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ सर्वरिगू अधिकार उण्टॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, उपास नाविगळिगॆ सामर्थ्यवू विळम्बास हत्वादिगळू इरुव मोक्षार्थिगू अधिकार उण्टन्दागुत्तदॆ, इत्यादि ऎल्ला शङ्कागळिगू समाधाना र्धवागि ऒन्दु कारिकॆयन्नु मुन्दॆ अनुग्रहिसुत्तारॆ वर्णिकना गलि त्रैवर्णिकनल्लदे इरलि, सर्वरिगू प्रपत्तियल्लि अधिकार उण्टु________________
२२१२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आतवर्णिक त्वाद र्भावोzभावोपि कस्यचित् । नाधिकारः प्रपस्सादा किञ्चन्य मनाश्रितः ॥६॥ हागॆ अधिकारविरलु मुख्यवाद अङ्गवु, आकिञ्चन्यवु; सामर्थ्य विळम्बा सहत्यादिगळिरुव भक्तियोगनिष्ठनु सकिञ्चननागि आकिञ्चन्य विल्लदवनादुदरिन्द, आतनु प्रपत्तिगॆ अधिकारियल्लवु, ऎम्ब अर्थ गर्भितवाद कारिकॆयन्न नुग्रहिसुत्तारॆ. 1 का, अर्थवु - अतः-हीगॆ मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि प्रप तिगॆ सर्वाधिकारत्ववु निर्णयिसल्पट्टिरुवदरिन्द, अथवा अधिकारक्कॆ याव विध सङ्कोचवू इल्लदिरुवदरिन्द, वर्णिका देश ब्रह्म क्षत्रिय वैश्य जातियेनु, आदिशब्ददिन्द ब्रह्मचर्य गृहस्थ वान प्रस्थ सन्यासाश्रमवेनु, मत्तु स्त्री पुरुषनागिरुवदेनु इवुगळ, भाव-सद्भावः, इरोणवू, अभावोपि - इल्लदिरोणवू कूड, कस्यचित् - याव चेतनिगॆ आगलि, आकिञ्चन्य मनश्रितः-आकिञ्चन्य वन्नु अवलम्बिसदे इरुवनागि, ऎन्दरॆ आकिञ्चन्यविल्लदुदादरॆ, आ कारण दिन्द, प्रपः - प्रपदनक्कॆ, अधिकारः नस्यात्- अधिकारवागुवदि इवु, ब्राह्मणादि यावजातियवने आगलि, ब्रह्मचर्यादि याव आश्रमवन्नु वहिसिदवने आगलि, ई जातियवनागदॆ शूद्र पञ्चम याव जातियवने आगलि, पुरुषने आगलि, स्त्रीये आगलि, आकिं चन्यविल्लदे होदरॆ आतनु प्रपत्तिगॆ अधिकारियागुवदिल्ल ऎम्बुदु ई श्लोकार्थवु. इदरिन्द आकिञ्चन्यविद्दु दादरॆ सर्वरू अधिकारिगळे ऎम्ब भाववु. भक्तियोग निष्ठनु अकिञ्चननल्लवादुदरिन्द प्रपत्तिगॆ अधिकारियल्लवु. ई सन्दर्भदल्लि न जातिभेदं न कुलं न अङ्गं न गुण क्रियाः । न देशकाल् नावां योगोह्यय महेक्षते॥ ऎम्ब श्लोकवन सन्धेयवु. प्रददनरूपवाद ई योगवु जाति कुलगळ उत्कृष्टतॆ निकृष्टतॆयन्नागलि स्त्री पुरुष भेदवन्नागलि गुणक्रियॆगळ उत्त माधम स्थितियन्नागलि, देशकालावस्थॆगळ योग्यायोग्यतॆगळन्नागलि अपेक्षिसुवदिल्लवु. इन्नु यावुदन्नु अपेक्षिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ आकिञ्चन्यवन्नु मात्रवे अपेक्षिसुत्तदॆ.________________
J साद्योपाय शोधनाधिकारः २२१३ इव्व (१) “कुलण्ण ळाय वीरिरण्डि लॊलुन् पिरन्सिर्ले” ऎच्चर पालुम्, (२) “जनित्याहं वंश” ऎर श्लोकलु, कण्णुकॊळ्ळदु. 66 “ कुलज इव्व - ई अभिप्रायवन्नु तिरुमळिशैयाळ्वारवरु रचि सिद तिरुचॆन्दविरुत्तद (7) * कुलनाय” ऎम्बुव पाशुरदल्लि (२) * जनिताहं वंश ” ऎन्नुव यामुनेयर स्तोत्ररत्नद श्लोकदल्लि, कण्णुकॊळ्ळदु - तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु. छाय” ऎम्ब पूरा पाशारक्कू अदर अर्थक्कू उत्तर कृत्याधिकारद १२७१नॆय पुटवन्नु नोडि. अल्लि आकिञ्चन्यवु प्रदर्शिसिसल्पट्टरु इदॆ, श्री यामुनेयर श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ- जनित्याहं वंश महति जगति ख्यात यशसाम्। शुचीनां युक्तानां गुण पुरुष तत्व स्थितिविदाम् । निसर्गादेव त्वच्चरण कमलै कान्त मनसा । अधोधः पापात्मा शरणद निमज्ञामि तमसि १६१। इदु विशेषवाद “आकिञ्चन्यवन्नु प्रदर्शिसुव श्लोकवु, हे शरणद - अनन्यगतिकरागियू सकिञ्चनरागिरुववरिगॆ अवरवर अधिका रानुगुणवागि मोक्षॆपायवन्नु दयपालिसुववने, जगति-ई लोकदल्लि, ख्यात यशसां-आगमोत्मज्ञानवुळ्ळवरॆन्दु प्रसिद्धियन्नु हॊन्दिद, शुचीनां - अन्तरिन्द्रिय बाहेन्द्रियगळ पारिशुद्ध, वन्नु हॊन्दिद, बरी जलदिन्द शुद्दि हॊन्दिदवरॆम्बर्थवल्लवु, अथवा कर्मयोगदिन्द पापगळन्नु कळॆदुकॊण्डु परिशुद्धराद, युक्ता नाम्-आत्मावलोकनक्कॆ योग्यराद, ऎन्दरॆ ज्ञानयोगनिरतराद अथवा निन्न अनुभवद विश्लेषविल्लदिरुव, गुण पुरुष तत्व विदां - प्रकृति पुरुष इवुगळ स्वरूप याथात्मवन्नु चन्नागि तिळि दिरुव, निसरादेव - स्वाभाविकवागिये, त्वच्चरण कमि कान्त मनसां- निन्न (सश्वरन) चरण कमलदल्लिन्दरल्ले सक्तवाद मन सुळ्ळ, हीगॆ भक्तियोग निष्टर, महति वंशे घनवाद वंशदल्लि (१) तिरुच्छन्द विरु. ९०, (२) आळ, प्रो. ६१,________________
२२१४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आगैयाल् शरण्य शरणागति ज्ञानमुम्, आ किञ्चन्यादिगळु मुडैय सत्वजातिय कुम् प्रप धिकारं सिद्धम् अहं - दुर्भगनाद नानॊब्ब मात्र, जत्वा - हुट्टि, पापात्मा- पापगळल्ले बुद्धियुळ्ळवनागि, अथवा पापवे स्वरूप स्वभावगळागि उळ्ळवनागि, तमसि - अज्ञान विपरीतज्ञानरूप समुद्रदल्लि, अधोधः - कॆळकॆळगॆ होगुत्ता, निमज्ञानि - मुळुगिरुवॆनु, इन्तह महाज्ञाननिधिगळ वंशदल्लि हुट्टिरुवागले उपायावलं बनवन्नु माडि ई ज्ञान सागरवन्नु दाटदे आ समद्रदल्लि मुळुगि रुत्तेनॆ ; हीगॆ यावुदॊन्दू गतियिल्लदॆ अकिञ्चननाद ननगॆ, हे शरणद नीने परम कृपया ऒन्दु पायवन्नु तोरि सिद्धोपाय नागि ई समुद्रदल्लि मुळुगिरुव नन्नन्नु कृपया कै हिडिदु ऎत्त तक्क द्दॆन्दु तम्म आकिञ्चन्यवन्नु प्रदर्शिसिरुत्तारॆ. मुन्दिन श्लोकवाद “ अमरादः” ऎम्बल्ल कूड आकिञ्चन्यवे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “शर णद” ऎन्दु सम्बोधनॆयिरुवदरिन्द सराधिकारत्ववू सूचितवु. आकिञ्चन्य मात्र आवश्यकवॆम्ब भाववु. महाकुल प्रसूतत्ववू कूड कार्यकारियागुवदिल्लवॆम्ब भाववु. उपासनादिगळिगॆ तानु अशक्तनॆम्ब आकिञ्चन्यमात्रवे अधिकारवॆन्दु तावु इष्टु दूर उपपा दिसिद अभिप्रायवन्ने निगमनमाडि हेळुत्तारॆ వ आगैयाल् - हि’गॆ वर्णिक आवर्णिकादिगळु यावुदू प्रपत्तिगॆ अधिकारविल्लदुदरिन्द, शरण्य शरणागति ज्ञान मुम्, सर्वरिगू उपायभूतनागिरुव सर्वॆश्वरनल्लि माडुव शर णागतिय ज्ञानवन्नू, आकिञ्चन्मादिगळु - आकिञ्चन्यवे मॊद लादवुगळन्नू, उडैय - हॊन्दिरुव सत्वजातियरु- पञ्च मादि समस्त जातियवरिगू, प्रपत्तियल्लि अधिकारवु, सिद्दम् - स्थापितवु. ई निगमन वाक्यदल्लि समस्तजातियवरिगू अधिकारवॆन्दु साधिकारवन्नु स्थापिसिदरू, अङ्गाङ्गि समेत शरणागतियन्नु शर ण्यनल्लि अनुष्ठिसिदरेने प्रपत्तिपूर्णवागुत्तॆये विना, प्रधानाल्क वाद आकिञ्चन्य ऒन्दु मात्रविद्दु बिट्टरॆ. शरणागतियागुवदिल्ल________________
साद्योपाय शोधनाधिकार अथ प्रपत्ति स्वरूप शा परिहार २२१५ द्वयार अधिकार इवुपाय स्वरू पत्तॆ पत्तॆ “नारायणं सलक्ष्मीकं प्रपु, तज्ञरणद्वयम् । उपाय इति विश्वासो स्मरणागतिः” ॥ ऎ रभियुक्त पाशुरमुम्, कोटियि लुम् अज्ज कोटियलु निरिर विश्वास नुडैय प्राधान्यं शोल्लुगैक्कागवत्रनॆ. ऎम्बभिप्रायवन्नु सूचिसुवदक्कागि “शरण्य शरणागति ज्ञान मुम्” ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ प्रपत्र धिकारद स्वरूपव्यवस्थॆयन्नु माडि, मुन्दॆ प्रपत्ति स्वरूपवाद अङ्गियल्लुण्टागुव शङ्कागळन्नु परिहरिसुत्ता प्रपत्ति स्वरूपदल्लि उण्टागुव शष्टागळन्नु परिहरिसुत्तारॆ. सश्वरनु नम्मन्नु रक्षिसिये रक्षिसुवनॆम्ब महा विश्वासवे शरणागतिये, अथवा आतन चरणद्वन्दवे नमगॆ सर्वविधदल्लि तारक वॆम्ब महा विश्वासवे शरणागतिये ऎम्ब अभिप्रायवन्नु सरियागि तिळिदुकॊळ्ळदे महा विश्वासवाद अण्णवन्नु अबियाद शरणागति यॆन्दु कॆलवरु भाविसुवरु. इदु सरियाद अभिप्रायवल्लवॆन्दू, महा विश्वासवे शरणागतियॆन्दु हेळिदुदर सरियादभिप्राय वेनॆम्बुदन्नू तिळिसुत्तारॆ. इवु पाय स्व रूप - ई प्रपदनवॆम्ब उपायद स्वरूप वन्नु कुरित, इदु अभियुक्त पाशुरमुम् ऎम्बुदरॊन्दिगॆ अन्वयवु, (१) “सलक्ष्मिकं-लक्ष्मियॊन्दिगॆ सदा इरुव, नारायण नन्नु षापुं-हॊन्दलु, तच्चरणदयम् आ लक्ष्मीनारायणर पाद द्वन्दवु, उपाय इति विश्वासः,उपायवॆम्बदागि अदरल्लि महा विश्वासवु, ऎम्बुदु द्वयार्थ शरणागतिः- द्वयमन्त्रद अर्थवाद शरणागतिय”, ऎन्नु - ऎम्बदागि, अभियुक्त पाशुर मुं वहापूज्यर श्लोकवु, अधिकार कोटियल्ल, अकोटियल्ल,________________
२२१६ श्रीमद्रहस्कत्रयसारे विश्वासप्रार्थने आस्ट्, नतु अज्ज नी अप्पडिये (१) “ प्रपत्ति द्विश्वास नृ कृतार्थना मात्रेणा पेक्षितं दास्य तीति विश्वास पूरकं प्रार्थन मितियाव ऎ रवाक्य मुम् प्राधान्यविवक्षॆयाले मुदल् विश्वास निर - इरुव, महा विश्वासद प्राधान्यम् - प्रामुख्यतॆयन्नु, शोल्लुगै काक वत्त नै - हेळुवदक्कागि मात्रवे. महा विश्वासवे द्वयार्थवाद शरणागतियॆन्दरॆ महाविश्वासवे अज्जियाद शरणा गतियॆन्दु हेळिदन्तायितु. महाविश्वासवु शरणागतिगॆ ऒन्दु मुख्यवाद अब्बवॆन्दु हिन्दॆ परिकरविभागाधिकारदल्लि हेळल्पट्टिरु ई महा विश्वासवु अधिकारि ऎन्दॆनिसिकॊळ्ळुवदक्कू बेकु, मत्तु अण्णगळल्लि ऒन्दु प्रधानवाद अण्णनागियू बेकु, हीगिरु वदरिन्द अदर प्रामुख्यतॆ यन्नु मनस्सिनल्लिट्टु विश्वासवे शरणागति ऎन्दु हेळिबिट्टरॆ विना, प्रपदनक्कॆ अज्ञवाद महा विश्वासवन्नॆ, अण्ण यॆम्बभिप्रायदिन्दल्लवॆम्ब तात्पर्यवु तम्म अभिप्राय सम र्थनॆगागि श्री भाष्यकाररू, प्रपत्तिये महाविश्वासवॆन्दु हेळि, अदर तात्पर्यवु विश्वासपूर्वक प्रार्थना ऎन्दु विवरिसि, इदे प्रदन वॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. श्री भाष्यकारर शिष्यरु ऒन्दानॊन्दु काल दल्लि प्रपत्तिय स्वरूपवॆन्ताद्दॆन्दु प्रश्निसलु, आग अवरु अप्पणॆ कॊडि सिद मुक्तक वाक्यवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ विश्वास प्रार्थनॆगळु अङ्गगळु, अज्जियागलारवु. अप्पडिये - मेलॆ उपपादिसिद हागॆये “प्रपत्तिः - प्रप ऎम्बुदु, विश्वासः - विश्वासवु, सकृत्पारना मात्रेण – ऒन्दु - सल प्रार्थिसुव मात्रदिन्द, अपेक्षितं - कोरिद फलवन्नु, दास्य तिति - सत्येश्वरनु कॊडुवनॆन्दु विश्वास पूर्वकवागि, प्रार्थन मिति यावत् - प्रार्थिसोण यावुदो अदु,” ऎच्चर वाक्य मुम् , ऎन्नुव वाक्यवू, प्राधान्य विवक्षॆयाले - प्रामु ख्यतॆयन्नु हेळबेकॆम्ब इच्छॆयिन्द, मुदल् विश्वास इल्लि (१) श्री भाष्यकारर सूक्ति,________________
(4) *कॆ इल्लि, * आ नन्न सध्यॆ” ऎर भावनि प्रणीत आ क्षण वाक्यत्ति न्नडिये विश्वास पूं पार्थननु निष्कर्षि वॆ इद६० प्र पदनने, विश्वास नॆल हेळि, “ आ नन्य साध्यॆ ऎर भरत मुनि प्रणीत - ऎन्दु भरत न रु गॆ रचिसल्पट्ट, लक्षण वकृर्ति पडि-२२ - प्रश्नॆगॆ ई न लक्षण वाक्यद हागॆ, विश्वास पूप९क 592, सर्फ न मॆनु - प्रार्थनॆयॆन्दु, निष्कर्षित्तदु - निष्कर्षिसल्पट्ट कदु प्रपत्ति, ऎ हा ऎारति श्री भाष्यकाररू नस) विश्व सति’ ऎन्दु प्रथतः “, विश्वासवु प्रपत्तिगॆ अङ्गवागि ८. रङ्ग निने आ र श 5 ) (तियादीतॆ :ब पू ९ सॆक्ष बन्दीतॆन्दु, नं. 5 ) तन्न पुरष र्धवु यावुदॆ : अदन्नु प्रार्थिसु 2 पद ऎन्दॆ तरुव क्या भि प्रिय वन्नु भरत मुनिय लक्षण वाक्यनु सरवागि हेळिद हागॆ हेळलु काण ॆनॆन्दरॆ आ व हा विश्वा नागर प्रधान्यतॆयन्नु समर्थिसि हेळुवदक्कागि ऎम्ब भाववु. भरत मुनिय वाक्यवु यावुदॆन्दरॆ :- अनन्य साध्यॆ स्वाभीष्टॆ महा विश्वास पूरैकम्॥ २९ 25655 तदे कोपाय ता या प्रशस्ति शरणागति इदरर्थक्कॆ सागणॆ पदसाधिकारद २५३नॆ पुटवन्नु परा बलिसि, भरतन सिगळ, एक पूर्वकवागि भगवन्तने मुख्य सिदॆ. पायनॆन्दु तिळिदु स्वास्थ्यवन्नु सक्कत् तिळिसि रॆक्षापेक्षॆ यन्नु प्रार्थिसुवनॆ प्रति ऎन्द. हेळिंव हागॆ श्री भाष्यकाररू * सरन मितियाद” ऎन्दु हेळि, इल्लि प्रार्धनॆ, कूड หว ऎम्बुदक्कॆ समाधानवागि, यात, प्रपत्तिः - ऎम्बुदर भि प्रायवु, * भर न्यासङ्कित नभिसद प्रसदनं तनगॆ अ नेक्षितवा मदर सर्प भतवन्नु सर्वॆक्ष्य सल्लिसुवॆगॆ प्रसदनवॆन्दु हेळुत्तारॆ ऎम्बरन्दु श्री देशिकवति सागर सनाधिकारदल्लि व्याख्यान माडि रुत्तारॆ. ई अभिप्रानवन्ने मुन्दिन नाक्यद मूलक तिळिसुत्तारॆ.________________
२२१८ श्री मद्र हस्यत्रयसारे 20 इ वाक्य नानु, आत्मनि प म इतर अण्ण पञ्च- ०१ संयुतः” इत्यादि वचन ळॆनु कॊल्लुगिर (1) * न्यास, ळालॆ प्रार्थनैयुम् अण्ण मगैयाल् (२) *रापेक्षा प्रतीक्षते" ऎर पडिये ईश्वर्र अपेक्षा मात्र सापेक्ष नॆर्नि प्राधान्य विवक्षित्तु चिन्न पडि. महा विश्वासवू अव, मत्तु दॊड्ड .. गोव रणर प अ याद प्रपयणगलारवु. भरतमुनि अब्बवु ; इवॆरड मत्तु श्री भाष्यकाररगळु विश्वाद पूर्वक याचनॆ
- पत्ति यावत् ” ऎन्दु हेळिदुदरभि प्रायवु, म सा ऎ इ गोत्तवरणवू ऎरडू मुख्यवाद अण्ण गतिन्दु तिळिसुवरल्लि तात्पर्यवु, दरॆ श्री भाष्यकाररु “ निशा स पूर्व कं प्रार्थन वि- ऎन्दु प्रपत्तिगॆ हेगॆ लक्षणवन्नु हेळिदरु समाधानवन्नू हेळुत्तारॆ. 1 ऎम्ब कॆळक्कॆ मुन्दॆ इवाक्य नानु -" प्र पश्चास" ऎन्दार भिसि * प्रा नमिति याव ” ऎन्दु मुगिसि, हेर न श्री भाष्यकारर वाक्यवू कूड आत्म निक्षेपवु अप्प, इतरङ्गळ - ऎन्दरॆ विश्वास पार्थन मॊदलादवु, अक्कळन्नु कॊल्लङ्गिर अण्णगळॆ अदु हेळुव, “न्यासक पञ्चाङ्ग संयुतः ऎन्दरॆ आत निक्षेवॆ दु हेळिसि कॊळ्ळुव भर न्यासवॆम्ब अयु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदुदु” इत्यादि वन काले - इवे मॊलाद प्रमाणगळिन्दॆ, प्रार्थनॆयु अण्ण मा गिल्- प्रार्थनॆय गोप्त वरण प आ वादुदरिन्द, “रक्षा पेक प्रतीकृते ” - “ प्रपत्नियु भगन त 5 रक्षॆय अक्षॆयन्नु ऎदुरु नोडुत्त” ऎ पडिये-ऎ :द) हे हागॆ. ई श्वर्र- सश्वरनु, अपेक्ष मात्र सापेर्क्ष - तन्न म नॆ- रथवु याव मनॆ दॆन्दु मात्र तिळियलु अनेक्षॆयुळ्ळवन, ऎनि वैर्ज्ञ - ऎम्ब दागि ई गोप्प वरणर : स क क, प्राधान्यवन्नु, विवक्षित्तु चॆन पडि - चन्नागि तिळिसबेकॆम्बलाषॆयिन्द हेळल्पट्टितॆ द (१) लक्ष्मी तन्त्र. १७७४, (२) लक्ष्मीत त्र, ७, ७८, A________________
साद्योपाय शोधनाधिकार श्री भाष्यकार भि पापि निक्षेप एवाज् शिरिय गद्यत्तिलु व विश्वास पूरक प्रार्थ नैक्षणि * ( गोत्तु ते” ऎन) मडियालु, उपाय वरणशब्द साम ९ लवर् निक्षेप मुव सिद्ध. S, A SO 20) वि *F), “प्र पश्चिश्वासः” ऎन्दु हेळुवाग हेगॆ प्रपत्तिगॆ एष १३ न अब्बरद प्राधान्यवन्नु तिळिसुवदक्कागि हेगॆ प्रयोगवो, हागॆये इर्थन मितियावत् ऎन्दु हेळुवागलू, गोप्तत्व वण पधव्यवन्नु ति, सवरक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दॆम्ब तात्प र्दव * व्यास पञ्चाङ्ग संयुतः” ऎम्ब श्लोकवन्नु स्वामि ९५४ नॆय पुटवन्नू १००० पुट वन्नू नोडि. हागॆयॆ, “राबेक” ऎम्ब श्लोकवन्नू परिकर विभागाधि काग ॆ. उदाहरिसिरुत्तारॆ. १०८नॆय पुट नोडि. हीगॆ विश्वासवू याव सह प्रपत्तिगॆ अगळादरॆ, अ नावैद ऎन्दु तोर्पडिसि रॆये ऎन्दरॆ बहुकडॆयल्लि निक्षेपवे बि ऎन्दु तोर्पडिसिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ. 33 श्री भाष्यकारर अभिप्रायानुसारवागियू निक्षेपवे अज्जियु इतर हेळुव हागॆ पार्थनॆयॆ प्रपय इवॆ. प्रतियु आत्मसवॆम्बुदे श्री भाष्यकारर अभिप्राय वॆन्दु निनगर मत्तु नैकठ, गवाक्यगळिन्द व्यक्तपडिसु 3 . रएरिद * ऎस पूर्वकं पार्थना ” ऎम्ब श्री भाष्य * रु. 252 क्य, *यज्ञा प्र प” ऎम्ब भरतमुनिय वाक्यवू शिरियु गदतिलम् - चिक्क गद्यवाद 10०ग गॆज्जॆदल्ल, नित्यास पूर्वक निर्थ नैयॆ सृणि - “नित्य द- रजकीति, सह निश्वास पूरकं नित्य किर तां प्रायॆ" ऎन्दु “13: पूर्वकवागि दि सैकुन्तदल्लिद्दु, निनगॆ सदा रै क = ’ माडि वरन्नु पाक् ननॆदु प्रार्थिसि________________
9990- श्री मद्रहस्यत्रयसारे नमश्यब्द आत्मनिवेदन परः नमस्का निक्षेप परनॆन्नु मिड (१) * नमस्का र * नमोस्तुते” निनगॆ नव सरवन्नु माड वॆनॆन्दु वगिसिरुवदरिं दलू, उपायवरण शब्ब सा मर तालु वर - अल्लि इरुवदेनॆन्दरॆ नन्तकाल सविाक्षया त्य दृष्ट सन्तारॆ साय निखिल जन जात्रॆ शरण्यं श्रीमन्नाराय ण तव चरणरनिन्द युगळं शरण महं प्रपद्यॆ” ऎम्बल्लि “शरणमहं प्रपद्य ऎन्दिरुवदरिन्द उपाद नागिरबेकॆ 3 कट्ट सा मदि, निक्षेप मुव’ - ऎन्दरॆ आत्म निक्षेप, सिद्धव - स्थापितवु, ऎरडु कारणगळिन्द प्रशस्ति ऎम्ब दु प्रार्थनॆ मात्रवे अल्ल, प्रार्धनॆ यॊन्दिगॆ आत्म निक्षेपवॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ (१) “ नमोस्तुते” ऎन्दु कॊनॆयल्लि हेळिरुवदरिन्द, नर्मबक्कॆ आत्मनिक्षेप र्थवु हेगॆ ऎन्दरॆ हागॆ उपयोगिसिरुवदक्कॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द प्रमाणवन्नु तोरिसुत्तारॆ. (२) शरणमह प्रस ऎन्द. इरुवदरिन्द; शरण शब्दवु उपायार्थवागि उत्ताद भरवन्नु अवनल्लिडुवदरिन्द आत्मसि क्षेपवु सिद्ध ऎम्ब तात्म ९ इदु हेगॆ शरणं प्रव ऎम्बुदु सर्वॆश्वरने उप य नॆम्ब निश्च ज्ञानवन्नु बोधिसु वदरिन्द उपासन स्थानदल्लि सवॆश्वरने निन्त उपाय पू न्नुण्टु माडि फलवन्नु कॆडुवनॆन्दु नम्बि, सर्न इरॆ नन्नू अवन ल्लिडुवदे यादुदरिन्द शरण- प्रसद्य ऎम्ब दरिन्द आत्मनिक्षेप सिद्धि यॆम्ब तात्पर्यवु नमस्सु आत्मनिवेदन परवॆ द. हिन्दॆ कॆल ट्टितु. अदक्कॆ प्रमाणवन्नु तोरिसुत्तारॆ नमः ऎम्ब कल्पवु आत्मनिवेदन हरवु नमस्सु - ननवु. आत्म निक्षेप परमन्नु मिड. - आत्म निक्षेप रन्नु बो- सुत्तदॆ : बुदक्कॆ प्रमाण गि “ नमस्कारात्मक नमस्कार ई हवानॆ, आत्म निवेदनं - आत्म क्षरवन्नु, य (१) मनर पद.________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार 9990 त्मक य स्म, विधायात्म निवेदन इतादिगळिले प्रसि यस्म, 18 गल याव भवतनिगागि, निधाय माडि, मुन्दॆ “दुःखो? खि ८ नामानन्नु तेतन्न मानह” ऎन्दु इर,तदॆ, समस्यद शिख बि इट्ट नागि, सव स्व इष्टार्थगळ . यावनिन्द हॆ इन्द ननॆ, अन्तकॆ लक्ष्मी नृसिंहरन्नु नानु नमिसुत्तेनॆ ऎन्दरॆ शरणु हॆ.इन्द ब दु तात्पर्यवु ” इत्यादिगळिले इवे मॊद ८ द प्रमाण गळल्लि, प्रसिद्ध प्रसिद्धवादुदु. तन्न इष्ट र्थसिद्धि मत्तु टिमाडि न उपायक्कॆ अनॆ. कटकॆय रक्षाभरवन्नॆल्ला समर्पि सव ॆ, आ सन्न. इदु प्रसादरूपवादुदु. हागॆये नमस्सु आक्षेप नरवॆन्दु भारत वनपर्वदल्लि ( ९२ ५७) हेळल्पट्टिरुत्तदॆ मार्कण्डेय महर्षियु युधिष्ठिरादिगळन्नु कुरितु श्रीकृष्णनु सामान्यनल्लवु आतने परतत्वव, “सद्वेष मेवलोक नां पिता माता च माधवः । गच्छनं शरणं शरण्यं पुरुष र्षभ ” ॥ आतनन्ने करण हॆं०१रि निम्मिष्टार्थवु कैगूडुत्तदॆन्दु जॆरु न इदु, अदक्कॆ “एननु कते पार्थ यमच पुर, षर्षभ : सद्या सहितार्व नमश्च कु जनार्दनं’॥ आ प च सडवरण नदि यॊन्दिगॆ श्रीकृष्णनिगॆ प्रकार नन्नॆ सर, ऎन्द हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अदुदरिन्द समस्तु आत्मनि सॆ पन दन्द, ननगॆ पराय पदनाद प्रणि पात कॆट्ट वू. ५ सिक्केर स द दयॆ? “ प्रणिपात प्रसन्नाहि मैथिलि ज स नि ) ” ऎम्बल्लि सेरुत्तदॆ. ९२ नॆय पुट जनक मूरनॆय सङ्क्तियन्नु नोडि 19________________
२२२२ श्री मद्रहस्य त्रयसारे रिन्द स्त्री भाष्यकारर अभिप्रायद प्रकार, प्रपत्तिय, विश्वास मा तवे अव; मत्तु विश्वास पूर्वक प्रार्थनॆय अल्लव ; विश्वास पूर्वक याज्ञॆयॊन्दिगॆ प्रणाम माडि आत्मसस्सन्नु श्री लक्ष्मि पतिय पादारविन्ददल्लि समर्षिसोणवॆं प प ” ऎन्दु, वु- दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ
श्री भाष्यकार गतिसिद श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि प्रपत्तिय स्वरू पव प्रार्थना पू काप्ट् निक्षेप न - प्रार्थन पूर्वकवाद आत्मनिवेदनवॆन्दु, कण्ठळ मा तु - आ नुमान, मॊदलादवुगळ आवश्यकतॆ इल्ल ने साक्षात रॆ * हेळल्पट्टिरु इदॆ ऎम्ब भावनॆ, ऎल्लि केळि ऎन्दरॆ “मामॆ कान्तिक तन्तिक मॆ परिचरा कराय परि प्रीति याचमान- प्रणमा तानं भगवते निवेदय” ऎन्दु कवागि लट्टि रुत्तदॆ, “ नन्नन्नु निनगेने प्रयोजन : ावागलू निरन्तर वागि कैङ्कर्यक्कागि अकरिसु ऎन्दु प र्थिसुव नागि नव स्वसि आतावन्नु भगवन्तनल्लि वॆद नाड तक्क ऎ ऒरदागि ई वाक्यद अर्थव, * द द रिन्द आत्मनिक्षेपवे अ ऎन्दु कङ्क वागि हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, इतर स्थळगळल्लि. “ प्रहरि शास- ” ऎन्दू “नित्य किरतां प्रार्थय” ऎन्दण अल्लद, ई कठोक्तवाद भर सास स्वरूपवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, ई वाक्य गळन्नु अन्वयिसतक्कॆ, ३ पूर्वक ा च इद्दरॆ(ने प्रप शा काच तिगॆ स्वरूप प्राप्तिय ऎन्दु तिळिसुवदक्कागिये. हागॆ हेळल्प तॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द प्रसस्तियु विश्वासवॆन्दू या ऎन्दू हेळुवदु औपचारिकवु. आत्म निक्षेपवे आज् ऎम्बुदे श्री भाष काराभि प्राय वॆम्बुदक्कॆ एनु प्रमाणवु ? हीङ्गॆ श्री भाष्यकाररु : इ स्वरूपवन्नु निष्कर्षिसिदुदक्कॆ प्रमाणगळ नादरू उण्टॆ ऎन्दरॆ ऎरडु प्रमाणगळन्नु उदाहरि स त्तारॆ :- आगैयाल् - श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि “याकमान ऎन्दु विापूर्वकवागि प्रार्थनॆयन्नू तिळि), अदक्किन्त बेरॆ________________
साद्योपाय शोधनाधिकार आनिन एनापति श्री भाष काराभिनय निक्षेप किं प्रमाणं ? गद २२२३ श्री नैण्ठ ग द ले पारन पूरै का तनिक्षेप कंरॆ रा तु. आगैयल्’ (१) * आनेनै न का मन्नेण स्वानं मय निक्षिप” (२) * आष्ट्रीय भरना स इत्या न दिगळिगॆ अंविधानव इप्पडि यल्लाद पोदु, (-) इद्वि धा angebas 24 3 t6 99 2 मागि नेहन रूप निक्षेपवू सिवा मदरिन्द (7) * ई मन्त्रद मलकवागिदॆ. 3)वन्नु नन्नल्लि 5क्कॆ दु ऎम्ब सात्यकि तन्त्र प्रति पक्ष (3) * आत्मात्मीय भरन्यासो ह्यात्म निक्षेप उच्छ की *तन्न मत्तु तॆन्न नर रक्षणॆय भरवन्नु परमात्मनल्लिडु व चित्र’ ऎम्ब सात्वित प्रमाण, इत्यादिगळिलॆ - इवे नॆल अवुगळल्लि, इल्लि आदि शट्ट निन्द आत्मात्मीय भरं सं नित्य श्रीपतिः सदे? इवॆ मॊदलाद इन्नू प्रमाणगळिवॆ ऎम्ब भाव सूचि ट्टक, अनि निधानव - अङ्गि यावुदॆन्दु विधि सॊ णप्प, निश्चित ऎन्दु इट्ट कॊळ्ळ तक्कद्दु, निर्णयिसल्पट्टितु. ई प्रमगळ मूलक प्रपत्तिय अङ्गि. आत्मनिक्षेपवॆम्बुदु सिद्ध वॆन्दु हेळल्पट्टितु. " द रॆ * प्रपरिश्वास ऎम्ब नरजर वाक्यदल्लि, “तदे कोप -यता याचा प्रपशरण् गतिः” ऎम्ब भरत मुनिय వ ऒम्मॆ, सक्रिय सिनि, आत्मन पवू ई मारन अयाये एकॆ भाविक ड? ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ, आग उण्टागुव दोषवन्नु सचि सत्तरॆ. इप्पडियाद पोदु 5 प्रार्थनॆगळु अब्बगळॆन्दू, आत्मनिगॆ *यॆ द. ऒप्पिकॊळ्ळलिद्दरॆ, सधा शरणागतिः ऎस्सिगॆ नाक त्रिल् - ऎ 5 न क्यदल्लि, आ सा प्रतीति कॊण्डु (१) नन्त्र राज सभॆ स्तोत्र (२) श्री सत्व १२ ४२ (३) अहि, ३७.२.२७,________________
6985 २२२४ श्रीमद्रह सत्रय सारे शरणागतिः” ऎच्चर वाक्यल् आसा व प्रतीयॊकॊण्डु, (२) “स्मानं सप्तविधं स्मृतं” इत्यादिगळिगॆ पॊन्न स्नानादि भेद मेलॆ तोरुव अर्थवन्नु स्वीकरिसि, ऎ.लक्कॆ तोरुवर्थव यावु देदरॆ शर्कगतियु आरु विधनाद द. ऎम्ब, “ स्नानं सप्त निधं स्मृतव” इत्यादिगळिल् - सानव शास्त्रदल्लि हेळल्पट्टिरुवदु एळु विधवु ऎम्बने मॊदलादवुगळल्लि, शून्न स्नानादि भेदळ पोले हेळल्पट्ट स्थान मॊदलाद भेदगळ हागॆ, तनिनिये- बेरॆ बेरॆयागि, प्रपत्ति विशेषळाग - प्रप भेदगळागि, प्रस *कु * कुम् - उण्टागबहुदु. सानगळ, एळु विधवॆन्दु हेळिरुव हागॆ, षड्डि धा शरणागतिः ऎन्दरॆ प्रपत्ति यु आरु विधगळन्दु ई वाक्यक्कॆ मेलॆ मेलॆ तोरुव अर्थवन्नु हेळिबिट्टु प्रतियु विश्वासवॆन्दू प्रार्थनॆयॆन्दू, आत्म निक्षेपवॆन्दू हीगॆ प्रप भेदगळॆन्दु अर्थमाडि बिट्टरॆ,
- आनुकूल्यस्य सति पतिकूल स्य वरनं रक्षिष्य प्रीति विश्वा सो गॆ प्रत्वव रणं तथा । आत्म निक्षेप कारणे षद्विधा शरणागति" ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द आनुकल्य स्य सङ्कल्पवे ऒन्दु विध शरणागति यॆन्दू, पति कूल्य र्वनवे इन्नॊन्दु विधवॆन्दू हीगॆल्ला अर्थ माडबेकागि बरुवदरिन्दलू, मत्तु न्यासः पञ्चाङ्ग सं युतः इत्यादि अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागुवदरिन्दलू अपा र्थवु ; आददरिन्द षड्तिधा शरणागतिः ऎन्दरॆ शरणागतियु, ऐदु
- 2०गगळु ऒन्दु अङ्गिय; हीगॆ आनु अंशगळळ्ळदु ऎन्दु, बहुहि अर्थवन्नु हेळुवदे सर्व समञ्जसवॆम्ब भावव, इदर उपपाद नॆगॆ ९५२-४नॆय पुट 1ळन्नु पराम्बरिसि आदुदरिन्द प्रार्थनॆयॆ प्रपत्तियु ऎम्ब कॆलवरभिप्रायवु इदरिन्द समञ्जसवादुदल्लवॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. “ षद्विधा शरणागतिः” ऎम्बल्लि प्रपत्तियु आरुविधगळॆन्दरॆ आनु कॊल्यस्थ सङ्कल्पादिगळू प्रपत्तिगळॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆन्दु________________
(4) साध्य पाय शोधनाधिकार 9999 ळ् पोलॆ तनित्तनिये प्रपत्ति विशेषळाग प्रसङ्ग कुम् (१) * प्रॆपं तां प्रयुञ्जि त स्वा पञ्चभि रावृता न” इत्यादि वचनान्तर बलत्तालॆ नियमि पाल्, अप्पडिये प्रार्थना विश्वा सादिग प्रपत्तियन) शूल्लागिर वचन टै युव नियवित्तु (२) “ न्यासः पञ्चाज्य संयुतः” इत्यादि गळिर् पडिये निक्षेपमॊनन अण्ण, इतरळ अण्णगळ नैयुचित व. n बि दोष उण्टागुत्तदॆ, आदुदरिन्द प्रार्थनॆयु प्रपत्तियल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई वादक्कॆ प्रतिकक्षियवरु समाधान हेळुवरु- एनं दरॆ, “ प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वा पञ्चभि रावृताम् ” ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्र प्रमाणानुसारवागि ऐदु अण्णगळु ऒन्दु अ ऎन्दु भाविसुवदे य क्तवु ; आदुदरिन्द प्रार्थनॆयॆ अङ्गि, मिक्कवु गळॆल्ला आत्मनिक्षेपदॊन्दिगॆ अङ्गगळॆन्दु हेळुवॆवु ऎन्दरॆ अदक्कॆ समा धानवन्नु मुन्दिनवाक्यवाद “ प्रपं तां प्रयुञ्जीत” ऎम्बुद रिन्द हेळुत्तारॆ. *पञ्चभिः - ऐदाद, स्वाति - तन्न अण्णगळिन्द, आवृतां - कूडिद, तां प्रपं - आ प्र पदनवन्नु, प्रयुञ्जीत - प्रयोगिस तक्कद्दु,” इत्यादि वचनान्तर बलत्ताले - इवे मॊदलाद बेरे प्रमाणगळ बलदिन्द, नियमिक्क पाल्कल् - षद्विधा शरणागति ऎम्बल्लि आरु विधगळॆम्ब अर्थ हेळदॆ आरु अंशगळुळ्ळद्दॆन्दे हेळु वदु विधायकवागि कण्डरॆ, अप्पडिय - अदर हागॆये, प्रार्थनॆ विश्वास मॊदलादवुगळन्नू प्रशस्ति ऎन्दु हेळुव प्रमाणवचन गळन्नू सह, नियमित्तु.अवुगळु अण्णगळॆन्दु हेळुव इतर प्रमाण बलदिन्द खण्डिसि “न्यासः पञ्चा संयुतः - निक्षेपरूपवाद प्रपत्तिय 3 ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदुदु” इत्यादिगळिल् पडिय - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव हागॆ, निक्षेप - मॊन्नु मे आ इ - निक्षेप ऒन्दे अब् यु, ऒन्दे ऎन्दु हेळिदुदरिन्द विश्वास (१) लक्ष्मी तन्त्र. २८, ११ ७, (२) आहि, १७, ७४,________________
२२२६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रार्थनॆगळु अगळागलारवॆम्ब भाववु. इतर ४ - आररल्लि मिक्क ऐदू अण्णगळु, ऎल्फ् युचितवर् – ऎन्दु हेळुवदे समञ्जसवु. इल्लि वाक्यगळिगॆ नियमन हेगॆ ऎन्दरॆ, अण्ण याद प्रपत्तिय महा विश्वास पूरकवाद प्रार्थनॆयिन्द विशिष्टवादुदु ऎन्दु कॆलवु वाक्य गळु हेळुत्तवॆ ऎन्दू, इन्नु कॆलवु महाविश्वासवु प्रधानवाद अण्ण वागि, अदरिन्द विशिष्टवागिरबेकॆन्दू निममनवॆम्ब भाववु. * प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वा पञ्चभि रावृतां” ऎम्ब ९ बेरॆ प्रमाणानुसारवागि “षद्विधा शरणागतिः” ऎम्ब वाक्य वन्नु अन्वयिसतक्क न्यायवादुदरिन्द, ऒन्दे अ ., ऐदु अण्णगळॆन्दु अर्थ माडुवदे युक्तवॆन्दु ऒप्पि, प्रार्थनॆय अज्जियु, इन्नु मिक्क ऐदू अण्णगळॆन्दु हेळुत्तेवॆ. “स्नानं सप्तविधं” ऎम्ब प्रमणदल्लादरू एळुविधवल्लवॆन्दु तोरुव प्रमाण बलव्यावुदू इल्लवादुदरिन्द, स्नानवु एळु विधवॆन्दे अर माडतक्कद्दु. “षद्वि धा शरणागतिः” ऎम्बुव वाक्यार्थकादरो प्रपं तां प्रयुञ्जीत इत्यादि इतरॆ प्रमाण बलविरुवदरिन्द ऐदु अण्णगळु, ऒन्दु अ ऎन्देनो नीवु हेळुवहागॆ हेळुववु. आदरॆ प्रार्थनॆयु अण्ण, इतरगळु अण्णगळॆन्दु हेळुववु ऎम्बुदु इल्लि पूर्व पक्षवु. इदक्कॆ समाधानवु हेगॆन्दरॆ ऐदु अण्णगळु ऒन्दु अप् ऎन्दु इतर प्रबल प्रमाणदिन्द ऒप्पिकॊण्डनन्तर, हागॆये “न्यासः सञ्चाङ्ग संयतु” ऎम्ब प्रबलप्रमाणवाद अहिर्बुध, संहितावाक्य सामर्थ्यदिन्द न्यासवॆन्दरॆ आत्म निक्षेप वॆम्ब प्रपत्तिय - ऐदु अण्णगळुळ्ळद्दॆन्दु तोरि बरुवदरिन्द आत्मनिक्षे पवे अण्ण ऎन्दू, इतरगळु अण्णगळॆन्दू ऒप्पिकॊळ्ळलु अभ्यन्तर वेनु ? ऎम्ब भाववु. इदरमेलॆ इन्नॊन्दु पूर्व पक्षवेनॆन्दरॆ :- भूयसां स्यालि यस्त” ऎम्ब भयसां न्यायद प्रकार ऒन्दु विषय दल्लि अनेक प्रमाणगळिद्दरॆ, अदु ऒन्दॆरडु शास्त्रवाक्यगळिगॆ विरोध वागि तोरिबन्दरू इवुगळन्नु बेरे विधवागि अन्वयिसिबिट्टु, आ विष यवे उपादेयवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. हीगॆ प्रार्थनॆये प्रप यॆम्बुदक्कॆ अनेक प्रमाणगळिरुवाग, अवुगळन्नॆल्ला तिरस्करिसि, आत्म________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 9992 भयसां न्याय रीत्या निक्षेप एव आ न तु प्राना. बुध भूयसं न्यायक्कॆ स्टारालुं सात्यकितन्न लक्ष्मि त नाहि ९ ध, संहितादिगळल् प्रपत्र ध्यायळिले निक्षेप मयन्ने प्रसिद्धं निन्नॆ सवे अ ऎन्दु भाविसुवदु हेगॆ? प्रार्थनॆये प्रपत्ति ऎन्दु हेळुव प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ- १. त्वमेवोन्य भूतो मे भवति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरितुका सा देवे युज्य ताम् ॥ अहि. २. अनन्य साध्यॆ स्वाभी ष्टे महाविश्वास पूर्वकं! ာ तदेकोसाय तायाच्चा प्रपत्तिर णागतिः ॥ भरतमुनि वाक्यवु. ३. उपायं वृणुलक्ष्मिशं तमपेयं विचिन्त्यच । इत्यादि, र्प पक्षक्कॆ समाधानवागि हेळ, तारॆनॆन्दरॆ :-नीव हेळप भूमियिसलु न्यायप्रकारवागिये आत्म सिक्षेपवे प्रपत्तिय * ऎन्दु हेळ नडॆरिन्द आत्मनिक्षेपवॆ अये विना प्रार्थनॆ यल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ, भूयसां न्याय प्रकार निक्षेपवे अण्णयु, प्रार्थनॆयल्लवु भूय सां न्यायतॆ, सालव - “ भूय सां स्या लीयं’ बस प्रमाणगळिर वदक्कॆ ने प्रस्ताव र्थ्यवु ऎम्ब न्यान द प्रकार डि., सात्यकि तक्ष्मीतन्त्र, अहिर्बुध द म - यॆम्ब प्रवाद विषयवु यावुवॆन्दरॆ आप्रमाणगळु *सं मल निक्षिसे" सत्यकि तन्त्र वाक्यवु १०६१नॆ रु पुटवन्नु नोडि २. *आत्मात्मीय भरन्यासो ह्यात्म________________
२२२८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे n अङ्ग स प ाधान्यात अजराज नरभेद, एषः लोकसिद्धः *त्वमेवोपाय भूतो मे भवेति प्रार्थनामति- । शरणागतिरितु क्ला" ऎरदुवु तन्न करणलॆ प्रधानवाग निक्षेप उच्यते” लक्ष्मीतन्त्र वाक्यवु, ३, तेन संरक्षमाणस्य फले स्वाम्य नियुक्तता । केशवारण परन्ता ह्यात्म निक्षेप उच्यते ” । लक्ष्मीतन्त्रवाक्यवु. १०६३-४नॆय पुटगळन्नु नोडि. ४. “न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः” अहिर्बुध संहिता वाक्यवु. ५. * अनेनै मत्तु मण स्वात्मानं मयि निक्षिपत् " मयि निक्षिप्त कत्र व्यः कृतकृत्यो भविष्यति ” ॥ सात्यकि तन्त्रवाक्यवु. ११०२नॆय पुटवन्नु नोडि. यन काम कामेन न साध्यं साधनान्तरैः । तेन तेनान्यते तत्तन्ना सेनैव महा मु ने” ॥ ७. “ओमि, त्या त्मानं युञ्जीत” ८. “ आत्मा श्रीय भरं सत्वं निक्षिप्य श्रीपते पदे ” ९. * विधा यात्म निवेदनं” १० “ निवेदयत मां क्षिप्र विभीषण मह तम हीगॆ प्रार्थना व्यतिरिक्तात्मनिक्षेपक्कॆ अनेक प्रमाणगळिरुवदरिन्द आत्म निक्षेपवे अग्नियु, हीगॆ आत्म निक्षेपवॆ अ ऎन्दु हेळुव दादरॆ, “त्ववॆवोपाय भू तो मे” ऎम्ब वाक्यदल्लि भवति प्रार्थनामतिः ऎन्दु प्रार्थना बुद्धियुळ्ळ हे शरणागति ऎन्दु हेळ, वदक्कॆ सिरहवु हेगॆ ? आ वाक्यद अभिप्रायवे नु ? ऎन्दु केळिदरॆ अदर तात्पर्यवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ, ? त्वं - नीनु, मे - अनन्यगतिकनाद ननगॆ, उपाय भूत एन - उपाय रूपनॆ? ऎन्दरॆ उपायारवाद उपासन स्थानदल्लि निनॆ निल्लुवन्नु भव - आगु, इति - ऎबदागि प्रार्थनामतिः - प्रार्थिसुव ज्ञानवुळ्ळदे, शरणागतिरित्तु का-शरणागति ऎन्दु हेळ ल्पट्टदु, सा देर्वे प्रयुज्यतां - ऎन्दु श्लोक पूरणवु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 99.95 चॆन्न भर न्यास पर्यन्त नन्नु विडन अवधारण सह कृतो साय शब्द ताले व्यञ्जितव, ओरोरु विवक्षॆगॆ छाले अज्जि प्रधानवाग जॊल्लुगै लोकलु मुण्डु. F OCE सा - अन्तह शरणगतियु, आस्मि देवे – ई क्रीडापरनाद स श्वरनल्लि प्रयुज्य तां - प्रयोगिसल्पडलि, ऎरदुवु ऎन्दु हेळिरुवदू, तत्र करणलॆ - आ सन्दर्भदल्लि, प्रधानवाग चॊन्न मुख्यवागि हेळल्पट्ट, भरन्यास पर्यन्तवन्नु मिडम्- भरन्यास पठ्यङ्कवादुदु ऎन्नुव सन्दर्भवु अवधारण सहकृत एव ऎम्ब अवधारणदिन्द सेरिद, उपाय शब्द ताले उपाय भूत ऎब शब्ददिन्द व्यञ्जितम् - व्यक्तवु, सर्वॆश्वरने उपाय वागबेके विना अन्यथा इल्लवु ऎम्ब ज्ञानवुळ्ळद्दु ऎन्दु हेळिरुवद रिन्द ई प्रार्थनावतियाद शरणागतियु भरन्यास पर्यन्त वॆन्दु भाविसुवदे न्यायवॆन्दु तोरिसिरुत्तदॆ. इल्लि एव ऎम्ब अवधारण वन उ नायक नम्बरॆन्दिगॆ अन्वयिसतक्कद्दु. हीगॆ उपाय वाग ऎन्द प्रार्थिसि शरणागतियन्न नुष्ठिसतक्कद्दॆम्ब भाववु; सादे वेर्स्ट् प्रयाज्य, तां – ऎ, उत्तराधा९०त्यदल्लि हेळिरुवदरिन्द उपाय रूप प्रार्थनॆगिन्त श्रेयॊवु बेरॆयादुदॆम्बुदू तोरि बरुतदॆ. इन्नु कॆलवु प्रमाणगळल्लि, “ त्वमेवोपाय भूतो मे” ऎम्ब प्रमाणदल्लिरुव हागॆ अव धारण सहकृत उपायशब्दरूप सह मनिल्लद सन्दर्भदल्लि अवन्ने साक्षात्तागि अज्जियागि हेळल्पट्ट पक्षदल्लि हेगॆ ऎन्दरॆ लॆक वाडिकॆयल्ल वाद अद प्रधान्यरु सिर्सिन वदक्कागि अप्पन भवनॆयण्टॆन्दु तिळि अज्ञानादथवा ज्ञानाद पराधेय, पपि । प्रायश्चित्तं क्षमस्वति प्रार्थ क्षेव केवलम् इल्लि कवि तन्न ऎम्ब प्रार्थनॆय नाद प्रायश्चित्तवॆन्दु हेळिदॆ, नदु, ई जाथ९ना रूपनद *स्पर माता वन्नु तिळिसुव________________
२२३० 66 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
- शरणंव्रज” इत्यादि विश्वास परवाक्यपि आत्म समरण पर्यन्तत्व सिद्धि आलम्भ शब्बं यागपयन्त मानारलॆ, “शरणं दक्कागि अयॊन्दिगॆ अभेदवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ओरोरु एन गाले - ऒन्दॊन्दु विषयवन्नु मुख वागि तिळिसुव असॆ क्षॆयिन्द, अण्ण - अण्णगळन्नु, प्रधानवागि चॆल्लुगै - मुख्यनागि हेळोणवु. लोकलु मुण्डु. लोकवाडिकॆयागि उटु, कार सहायक नाड ऒटि : * इवर : न.” ऎन्दु उतार जन रपवागि प्रयोगवु उण्टु. हागॆये क्षमस्व ऎम्ब प्रार्थनॆय अवु ; ई प्रार्थनॆयु प्रधानरूप अण्णवादुदरिन्द इदक्कू प्रप दनक्कू अभेदवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆम्ब भाववु नन्न शरणं व्रज इवे मॊदलाद विश्वास द्योतक वाक्य दल्लि आत्म समक्षण रूपाय सिद्दिय. हिन्दॆ लोक दृष्टान्तदिन्द प्रधानाज्यक्कॆ अतैन निर्देश उण्टन्दु हेळिदरु. ई मुन्दिन वाक्यदिन्द “लोके वेदेच” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ वेदगळल्लि विधिसल्पट्टिरुवदे लोक संवतवादुद रिन्द वैदिक मर्यादॆय हागॆ उण्टॆम्बुदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्त वन्नु दयपालिसुत्तारॆ. “मामेकं शरणं प्रज”, “तमव शरणं गच्छ” इत्यादि वाक्यगळल्लि महाविश्वास मात्रवे तोरि बरु इदे विना, आत्मनिक्षेप प अयु तोरिबर वदिल्लवल्ला ऎन्दरॆ व्रत, गच्, ऎम्बवुगळल्लिरुव धातुगळिन्द तोरिबरुव अथ९ प्रकर गळिन्द आत्म निक्षेपवू हेळल्पट्टितॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. आलम्भ शब्दम् - “ वायव्यं श्वेत मालभेत”, अग्नि सोमायं पशुमालभेत”, इत्यादि सन्दर्भगळल्लि प्रयोगिस ल्पट्ट आ पशुहिंसॆयन्नु बोधिसुव आलम्भ शब्दवु, याग परन्त मानालॆ - पशुहिंसॆ मात्रवन्ने बोधिसदे, पूरा अग्निहो माय यागवन्नॆल्ला ह्यागॆ बोधिसुत्तदो हागॆ, “ शरणं वुज________________
साधॆ पय शोधनाधिकार व्रज” इत्यादिगळिल् धात क्कळ न्यास निक्षेपत्यागादि शब्दण शालॆ शॆल्लप्पट्ट आज्ञॆयागि चॆल्लुगै वैदिक मर्या क न अनुगुण म 82 5 25दिगळि८, ररन्नु हॊन्दु इवे मॊदलादवु गळल्लि, इल्लि अदिप द दि-द “तमेव शरणं गच्छ” इत्यादिगळु बोधिसल्पट्टवु धातु गळ - व्रज गच्छ, वृण, ऎम्बिवे धातुगळु, न्यास, निक्षेप, त्याग मॊदलाद शब्दगळिन्द, कॊल्लप्पट्ट आत्मयाग - हेळल्पट्ट आत हप्पवरण रूस बागवन्नु, शूल्लु, हेळोणवु, वैदिक माक्कुम् .. शास्त्रमरादॆयू, अनुगुणव
अनुरूपवा दत, अग्नि वियं पशुमालभेत ऎम्ब वाक्यदिन्द पशु हन मात्रवे हेळल्पडदॆ आ यागवॆ हेगॆ हेळल्पडुत्तदो, हागॆये शरणं व्रज इत्यादि वाक्यदिन्द शरणागतियाद आत्मनिक्षे पनॆ हेळल्पट्टितॆम्ब भाववु. एकॆन्दरॆ पठ,विन आलम्भवु यागद एकदेशवु हेगो, हागॆ शरणवन्नु हॊन्दुवदू सह, आत्मयागद एकदेशवु. ई आत्म निक्षेपवू आत्मयागद हागॆ ऎल्लि हेळल्पट्टरु तदॆ ? ऎन्दरॆ १, “ ननसा यो करॆद्देवे सस्वर इतीरि तः”इल्लि भर नासान षातृवु समाचि नवाद अध्वरवॆन्दरॆ यागानुष्ठातृवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. २. * ब्रह्म नेत्रा महस ओमितात्मानं युञ्जीत ” महा 3. योरूपनाद परब्रह्मनाद निनगॆ ई आत्महविस्सन्नु समर्पिसु नॆनु ऎम्बदागि, अत्मावन्नु स्वामि, सादारविन्ददल्लिड तक्कद्दु. 3, “ हनिर्गही स्वात्मरूपं वसुरति मन्त्रतः । जहयातृ णनेनाग्तावन्नु ता सना त ने ” वसुरणोनि भूरॆसि ऎम्ब नन्त्रमूलकवागि, आत्मरूपवाद हविस्सन्नु तॆगॆदुकॆन्दु अनादियाद अच्यु तनॆम्ब अग्नि यल्लि, ॐ ऎम्ब प्रणववन्नु उच्चरिसुत्ता, जोसु माडतक्कद्दु. आ “वसु रणो” ऎ :ट प्रदन कसापत्रवु यावुदॆन्दरॆ ..________________
२२३२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे “वसुरणो विभरसि । प्राणॆ- त्वमसि सन्धाता । ब्रह्म९ त्वमसि विश्वक् : तेजोदा समस्यॆगॆ, र्व र्चोदा प्रैवसि सूर्यस्य, द्युदा मसि चन्द्रन सः उप याम गृहीतोसि । ब्रह्मणे त्वामहस ओमिताता नं युञ्जीत - एत महोपनिषदं देवा नां गुह्य, य एवं वेद ब्रह्म महिमान माति तस्मा दृह्म महिमान मत्तु पनिषत ” तै ना. ४. ५.१ 1 J वसुरण्यः - वसुगळिन्द प्राप्यनु ऎन्दरॆ वसु शब्ददिन्द उप लक्षितराद समस्त देवतॆगळिगू उपास्यनु, विरसि - सर्वव्यापक नागिद्दि, प्राणे प्राणशब्ददिन्द हेळल्पट्ट कार्यकारणदल्लि, त्वव सि सन्धाता - नीनु संयोजकनागि, ब्रर्ह्म त्वमसि विश्व सकओ परब्रह्मने नीने समस्त विश्वक्कू सृष्टि कर्ता, तेजो दास्त्र रष्यगो -अग्निगॆ निने तेजस्सन्नु कॊट्टवनु, वर्चोदा वसि सूर्यस्य - सूर्यनिगॆ तेजस्सन्नु कॊट्टवनू नीने दु मैदा समसि चन्द्रम स- - चन्द्रनिगॆ कान्तियन्नु कॊट्ट वनू नीनॆ, उपयाम - निन्नन्नु शरण) हॊन्दोण, गृहि तोसि-बहुकालक्कॆ कण्णिगॆ बिद्दिरुवॆ. याव प्रयोजनक्कागि ऎन्दरॆ हेळल्पडुत्तदॆ, ब्रह्मणेतामह से - व.हत्ताद महिमॆयुळ्ळ पर ब्रह्मनाद निनगॆ ऎन्दरॆ निन्न प्राप्तिगागि, ॐ ऎम्ब प्रणवमन्त्र वन्नु चरिसुवदु मात्रवे अल्लदॆ आत्मानं युञ्जित - आत्मसु र्पण रूप शरणागति नन्नन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु, ई सन्दर्भद भाष दल्लि श्री रङ्गरामानुजस्वामिगळु “ओमिति मन्त्रणासि भगव कृषित्व प्रतिपादकेन पुनरात्म समरणं कर्तव्य मेवे त्यर्थः” ऎन्दु बरॆदिरुत्तारॆ इदरिन्द बं प्रार्थना सालदु, शर णागतिय अनुष्ठानवू आवश्यकवॆम्बुदु सिद्धवु. ४. तैत्तरीय नारायणियद मुन्दिन अनुवाकवाद “ त वं विदुषो यज्ञस्वात्मा यजमानः” ऎन्दारम्भिसि इदु विद्वांसनिन्द माडल्पडुव आत्महविस्समर्पण रूपवाद यज्ञवु, इतरॆ प्रसिद्धवाद यज्ञगळिगिन्तलू विशेष महिमॆयुळ्ळद्दॆन्दु रूपक माडि अदर प्राशस्त्रवु तोरिसल्पडुत्तदॆ.________________
(2) साद्योपाय शोधनाधिकारः आत्म स मरणम् आत्मयागः. २२०३ यागमानदु ? इन्न देवतैक्किन्न हविस्सॆ ३ ने यॊरु बुद्धिविशेष. इडिय न्ना तावागिर सादु तममान हविस्सु श्री मानान नारायर्ण पॊरुट्टॆनिने यिरुप्प दॊरु बुद्धि विशेष इडल् आत्मयाग, हीगॆ आत्म हविस्स म र्पणवू कूड ऒन्दु यागवॆन्दे, अत्म यागवॆन्दे हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. प्रज, गच्च इत्यादिगळू कूड आत्म अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु बोधिसुत्तवॆ ऎम्बुदु मुख्य यागवन्ने तात्सरवु. आगलि, आत्म यागवॆन्दु इल्लि याग शब्दवु कूडुत्तदो ? मुख्यवागि यागवो ? इल्लवे बरी भावनॆयो ? ऎन्दरॆ भावनॆ मात्रवे अल्लवु; इदू ऒन्दु विलक्षण यागवे ऎन्दु हेळलु हॊरटु याग शब्दार्थवन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. एतक्कागि ऎन्दरॆ भरन्यासवु बरि प्रार्थनॆ मात्रवे अल्लवु. विषद हावु कच्चिरुववनिगॆ गरुडध्यान मात्रदिन्दले अल्लदॆ अदरॊन्दिगॆ विषापहारि चिकित्सॆयू हेगॆ आवश्यकवो, हागॆ पापगळिन्द पीडितनाद ई बद चेतननिगॆ परमात्मन सन्निधियल्लि विश्वास पूर्वक प्रार्थनॆयॊन्दिगॆ पापगळ न्नॆल्ल होगलाडिसुव शरणागतियू आवश्यकवॆम्ब भाववु आत्मसमरणवु आत्मयागवु. यागमावदु - यागवॆम्बुदु यावुदु ? इन्न देवतॆ किन्न हविस्सॆनु - ई देवतॆगॆ उद्दिश्यवावुदु ई हविस्सु ऎन्दु इण्णनॆ यरु बुद्धि विशेष म् - इरुव ऒन्दु बुद्धि विशेषव इप्पडि - ई प्रकारवागिये, ऎन्नात्मानागिर - नन्न आत्मावागि रुव, सादुतनमान - अपहत पात्रादि गणाष्टकगळिन्दलू, आनन्दादि गुणगळिन्दल परिशुद्धनागि शतियल्लि “ आहन न्न आह नन्नं” ऎन्दु हॆळिरुव हागॆ, बहु भोग्यभूतवाद, हविस्सु श्री मानान - लक्ष्मी मुक्तनाद, नारायणन् पॊरट्स् - न रा
66 न L 3r3y________________
२२३४ श्री मद्र हस्यत्रय सारे ; यणनिगागिये, ऎन्नु - ऎम्बदागि, इने - ई सन्दर्भदल्लि, इरु प्पदु - इरुवन्तह, ऒरु बुद्धि विशेशम् - ऒन्द, ज्ञानविशेषव इडल् - ई प्रकरणदल्लि, आत्मयाग - आतयागवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळु वन्ताद्दु ; साधारण वागि यागगळल्लि ऒन्दु देवतॆय उद्दिश्यवागि ऒन्दु विधवाद हविस्सिन समक्षणवु, इदन्नु अग्नि मुख दल्लि द्रव्यत्यागमूलक समर्पिसतक्क ; ई सन्दर्भदल्लादरो आ तायागवु तुम्बा विलक्षणवादु द- (1) यजमानन हविस्सन्नु इतर यागगळल्लि समर्पिसुवनु, इल्लादरॆ “यज्ञ स्वात्मा यज मान” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ समर्पि सुव यजमानन ताने, हविन्नू ताने ; ताने तन्नन्ने समर्पिसिकॊळ्ळुवदु. (२) साधारण वागि ऒन्दु हविस्सु ऒन्दु देवतॆगॆ मात्रवे समर्पिसल्पडुत्तदॆ. इल्लियादरो ई आत्म हनिस्स लक्ष्मीनारायणरिब्बरिगॆ उद्देशिसि समर्पिसल्पडुत्तदॆ. निगमान्ति तिकरु इदन्नु श्री स्तुतियल्लि उद्दे शत्वं जननि भजतोरुजि तोपाधि गन्धं प्रत्यगू पे हविषि युवयोरेकशेषि योगा ” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसि रत्तारॆ (दासनु बरॆदिरुव श्री सतिय ६नॆय श्लोकवन्नु नोडि.) आदरॆ ऒन्दु हविस्सिगॆ इब्बरु देवतॆगळु उद्देशवागिरबहुदो ऎन्दरॆ अनेक सन्दर्भगळु हागॆ उण्टु. “त्व अग्नि” ऎन्दा रम्भिसि अज्या हुतियन्नु “अग्नि वरुणाभ्याम् इदं नमवु” ऎन्दु कॊडुव दुण्टु. (३) यागदल्लि ह सैमरणॆयु मुख्यवागि कार्य रूपवादु, ई यागदल्लादरॆ कर्मविद्दरू मुख्यवागि ज्ञान रूपवादुदु. हीगॆ आत्मयागवु एक्षणवाददु ऎम्ब भाववु. मुमुक्षुवु माडुव आत्महविस्स मणवेनो अल्लि ऎन्दु ऒप्पि कॊळ्ळ बहुदु, इतर पुरषार्थगळिगागि मात्रव अयु आत्महसवरण ऎल्लवष्टॆ आ सन्दर्भदल्लि हेगॆ ऎन्दु प्रश्निसबहुदॆन्दु भाविसि तावे समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. सर्व फलार्थिगळिगू साधारणवाद आत्म परूपवाद अ य रक्षा भरन्यासवॆन्दु हिन्दॆयॆ * अत्रॆ रक्ष भरन्यास” वॆम्ब कारिकॆय मूलक सा प्रपवनाधि कारनल्लि हेळरुत्तेवॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ १०६८ नॆय पुट नोडि. अल्लि आत्मनि वु मूरु अंशगळुळ्ळदु,________________
CL 77 साध्यॆपाय शोधनाधिकार इव्यात्म निक्षेपल् सर्वॆ फलार्थिगळु कुं साधारण मान कर्तव्य स्वरूप ग र क भर न्यास नन्नु स्वरूप फ ल, रक्षा भ समरणवुळ्ळदु. मोक्षार्थियागिद्दरॆ इवु मूरू आत्मनिक्षेपदल्लि युण्टु, मोक्षार्थिय ल्लदिद्दरॆ रक्षाभर सम क्षण मात्रवे, आदुदरिन्द रक्षार समक्षणवु, ऎल्ला प्रपत्तिगळिगॆ साधारणवादुदु ऎन्दु हिन्दॆ केळिरुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ- इब्बा त्मनि क्षेसत्तिल् ई प्रपत्तिय आदल्लि, सर्व फलार्थिगळु क - च र्दिध पुर – थगळन्नु प्रार्थिसववरिगू, साधारण मान साधारणवाद, कद्रव्य स्वरूपं - अनुष्ठानवु, रक्षा बर न्यासद ऎन्नुमिदं - ऎम्ब सन्दर्भवन्नु, मुनैशॆ नोम् - हिन्दॆ साब स स स र यल्लि, शॆम् - “ अत्ररक्षा भर न्या. नॆम्ब आकॆय मूलक हेळिदॆवु मोक्षार्थ निक्षेपवु, स्वाप, फल 5क्षक सव ई मरन्नू ऒळगॊण्डुदॆन्दू, विक्क फला ) तरक्कागि माडिद निरवु रायरन्यास मात्रवुळ्ळदॆन्द, हिन्दॆ हेळल्पट्टितॆम्ब ताकैद . आदुदरिन्द रक्षारन्यास रूपनिक्षे नन्न सर्वशधिगळ प्रपगळल्लि, अयादुदरिन्द सर्व फला र्थिगळु कवर् **धारण ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. وو O प्रश्नॆय आ स्वरस विषयदल्लि ईग उपपादिसल्पट्टि द दु एनॆन्दरॆ- १. कॆलवर उसा पक्ष प्रार्थनॆये शरणागति ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इवरिगॆ प्रमाणगळु :- * मे वो साय भूतो मे भ ीति प्रार्थनामतिः। इदेकॊ सायण य
- 9 न ॆ स्वाभि य महाविश्वास पूर्वकं! प्रपत्ति र रणागति र कट्टड, प्रधान्यवन्नु प्रदर्शिसुवदॆ ३गि ई________________
२२२६ 8) श्रीमद्र हसयसारे हविस्समर्पणा दत्र प्रयोग विधि शक्तितः । आत्मरक्षा भर न्यासोकिञ्चन सारि च्यते ॥७॥ 33 २. इन्नु कॆलवरु, अण्णवाद महा विश्वासवन्नॆ हेळुत्तारॆ. इवरिगॆ प्रमाणव अप् ऎन्दु नारायणं सलक्ष्मीकं प्रापुं तच्चरणद्वयम् । उपाय इति विश्वास द्वयार्थ स्मरण गतिः ॥ इल्लिय समाधान हेगॆन्दरॆ महा विश्वासद प्रामुख्यतॆ यन्नु हेळुवदक्कोस्कर हागॆ प्रयोगवु. आदुदरिन्द आत्मनिक्षेपवे अ ये विना अन्यथा इल्लवॆन्दु हिन्दॆ अनेक प्रमाणगळु (हत्तु) उदाहरिसल्पट्टवु मोक्षा र्थियु माडुव प्रपत्तियल्लि आत्मरक्षाभरसवरणवे अ ऎम् अदू ऒन्दु आत्महविसरण रूपयागवॆन्दू, ई हविस्सिगॆ लक्ष्मीनारायणरिब्बरू उद्दे श्यरॆन्दू हेळल्पट्टितु स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्ठनल्लदॆ रक्तु पायनसिगू आत्मस्वरूप समक्षणविल्लवु मत्तु मुमुक्षवल्लद इतररु माडुव शरणागति यल्ल इल्लवु. आदुदरिन्द ऎल्ला प्रपतिगळिगॆ साधारणवाद अयु रक्षाभर समक्षणवॆन्दु हेळल्पट्टितु इदर मेलॆ इन्नॊन्दु आक्षेपव तोरिबरुत्तदॆ. ज्योति मादिगळल्लि हविस्समप्पणॆयिद्द रक्षाभसमणॆयल्लवु. हीगिरु वाग ई प्र पत्नियल्लि रक्षयर समरणॆयन्नु एतक्कॆ * बागि अप्करिसतक्करु ऎम्बाक्षेपणॆगॆ ऒन्दु कारिकॆय मूलक समाधान वन्नु हेळुत्तारॆ. अर्थ आत्र - ई प्रपत्ति प्रकरणदल्लि, आत्मरक्षाभ र न्यासः आत्मरक्षण भरन्नु समर्पिसोणवु, अ किञ्चन - आकिञ्चनगि मोक्षार्थियागि प्रपत्तिमाडिदव, हनिस्स मरणात् - हविस्सन क्षणवाद आत्मयागक्किन्तलू अथवा ऎल्ला विध हविस्समण विधव यागक्किन्तलू, अतिरिचते - आधिकवादुदु, श्रेष्ठवादुदु, एकॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. प्रयोगविधिशक्तितः - प्रयोग विधि साम________________
(n) S साद्योपाय शोधनाधिकार २२३७ र्थ्यदिन्द, प्रयोगप्रकारवन्नु विधिसुव विधियु प्रयोगविधियु ; प्रपदना नष्ठान प्रकारवन्नु बोधिसुव विधियु यावुदॆन्दरॆ :- ताय भरं सर्वं निक्षिप्य श्रीपतेः पदे उपायं वृणु लक्ष्मीशं तम पेयं विचिन्त्य च । हलादिगळ समस्तभरवन्नू d d लक्ष्मी पति य पादारविन्दरल्लि समप्पिसि आतनन्ने प्रह्यनॆन्दु नम्बि, आ लक्ष्मी पतियन्नॆ उायवागि वरिसु ऎम्बुदु इदरर्थवु. (२) इदु प्रयोगवन्नु विधिसुव प्रमाणवू उ- टु * हनिर्गहीत्वा त्मरूपं वसुरति मन्त्रतः । ज हयात् णवेनाग्ता वच्युत सनात ने?” ॥ आत्म सवाद कएस्सन्नु तॆगॆदुकॊण्डु वसु रणो विभरसि, ऎम्ब मन्त्रमूलकवागि सनातननाद अच्युतनॆब अग्नियल्लि ओम् ऎन्दु प्रणववन्नु च्चरिसुत्ता होम माड तक्कद्दु. ई ऎडरल्लि ऒन्दनॆय प्रयोग विधियल्लि “भरं निक्षिप्य” ऎन्दु कठक्तगि रुत्तदॆ. ऎरडनॆयदरल्लि प्रकरणवन्नु परालोचिसिदरॆ * ओ मित्यात्मानं यु ०जीत” ऎन्दु आ किञ्चनाधिकारिय विषय वुदरिन्द, रक्षा भासमणविल्लदॆ उपाय त्ववे सिद्धिसुवदिल्लवा रुदरिन्द ई प्रयो धिय रक्षाभासवु हेळल्पट्टितॆन्दु ग्रहि सबक दु. ई र :- “ ॐ इत्यात्मानं युञ्जीत” ऎन्दिरु वदरिन्द ओम् ऎं) प्रणव मन्त्रव हविस्सवरणक्कॆ करण मन्त्रवा आ प्रणवरल्लि - ९९ वाच् न द लक्ष्मि विशिष्ट श्री महा विष्णु ३ नल्लि वै कारव च्यनाद जिवव : मणवु तोरिबरुत्तदॆ, आकारदल्लि तोरुव अवरक्षणॆ ऎम्ब धात, व्यतृ ति यनूलक रक्षणॆयल्लि सर्व समर्थन दवनल्लि र वन्नु वाद अवन्नु समर्पिसुवॆनॆन्दु अनु सन्धानदिन्द, राधासन, कनागि दिद्दरू अर्थवागि कतनल्लियल्लि “ सत्यं 033 तयं सकृद, चारो भवति’ ऎन्दु हेळिद हागॆ द्वयो चारणॆ नु नालक शातिय ; गरद उत्तर खडॆ आत्म क्षे नवु सूचितव हीगॆ ई प्रयोग विधिगळ आत्मीय न्यासवु हेळु________________
२२६८ श्री मद्रहस्य त्रयसारे स्व प्रवृत्ति निवृत्तिव प्रहरि वाक्यस्य तात्परम् आ आतः श्री राममिश्राज्य र्भरन्यास विवक्षया स्व प्रवृत्ति निवृत्त ०शः प्रपत्तिरि लक्षितः IS. I तॆन्दु भाविसबहुदु. इतर यागगळल्लि हविमण विद्दरू ई रक्षाभन्यासवु इवु. आरदरिन्द इतर यागगळिगिन्त ई अत्म याग दल्लादरो, आत्मरक्षाभद समाणवु अधिकवॆन्दु प्रयोग विधि प्रमाणगळ साक्ष्य दिन्द ग्रहिसबहदे ऒन्दु तात्पर्यवु 2 अवतारिकॆ, आत्म रक्षार्धन्यासवे प्रय स्वरूनि वू; अदे अम्म ऎन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ श्री विश्रति मॊदलाद पूराचारगळु, स्वप्रति निवृत्ति * प्रपत्नि ऎन्दु हेळिद रल्ला अदु हेगॆ? अवरुगळ अभिप्रायवु ई अभिप्रायक्कॆ विरोधवे हेगॆ ऎम्ब शक्किगॆ ई कारिकॆयु समाधानवन्नु हेळुत्तदॆ. अवरुगळ अभिप्रायवू सह ई रक्षारन्यासवे प्रपत्ति ऎ- बदन्ने समर्थिसु तदॆ ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. स्व प्रवृत्तियनिवृत्तिये प्रपत्ति ऎम्ब वाक्यद तात्पर्यवु. J अतः आ कारणदिन्दले ऎन्दरॆ हिन्दॆ उदाहरिसल्पट्ट अनेक प्रमाणगळिन्दलू, ई प्रयोग विधि सामर्थ्यदिन्दलू आत्मरक्षा भरन्यासवे अकि- चनन प्रपत्ति यल्लि अज यारद दलॆ श्रीराम मिश्रा - श्री राम मिश्ररे श्री मॊदलाद पूरा र्कारगळिन्द, भरन्यास विवक्षया - आत्म क भन्यासवे प्रप्रय- ऎन्दु हेळ बेकॆम्ब तात्पर्यदिन्द, स्वप्रवृत्ति निवृशः प्रपरिति - भर न्यास माडिद नन्तर उत्तरकालदल्लि बेरॆ उपायानुष्ठान रूप प्रपतियिन्द निम्म ऎम्ब विषयवे प्रशस्ति यॆन्दू अथवा उपा यातर प्रवृत्तिगॆ सामर्थ्यविल्लदुदरिन्द अदरिन्द निवृत्ति रूपवाद आकी च नवॆ? प्रसस्ति ऎन्दू, लक्षितः - ६क्षणवागि हेळल्पट्टितु. इदरभिप्रायवु इष्टे. देहवन्नु धरिसिरुव आत्मनिगॆ ऎल्ला प्रकृति यिन्द निवृत्ति ऎम्बुदु साध्यवे इल्लवु नित्यनै क कर्मत्यागवु सित्तिक________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२३९ स्वच्छ वृत्ति सिवृत्ति ऎम्ब दरिद ऎन्दिगू सरियादुदिल्लवष्टे, आदुद €35.0 तिरिगळाद, मत्तु उपा ऎन्दु अर्थ माडतक्कद्दु. उपायवे विना इतररल्ल सव,र्पिसिदुदल्लदे उण्टाग अल्लल्लि रक्षाभरन्यासविद्दे अद प्रप्रवृत्ति निवृत्ति शब्ददिन्द भगव मातॆरॆगॆ४६८ प्रकृत्तिगळन्द निवृक्ति इतह प्रवृत्ति निवृत्तिय, भगवन्तनॆ नॆन्दु न- बि, वनल्ले समस्त भरवन्नु ऎल्लॆल्ल स्वव्यापार तगसिरबेको इरबेकु ऎन्दु व्याप्तियन्नू हेळबहुदु. आदुदरिन्द श्रीराम एशादिगळ, प प लक्षणवन्नु पदेशिसिदुदु आत्मरक्षा भरन्यासाभिप्रा दक्कॆ विरोधविल्लदॆ आ अभिप्राय न्नॆ चन्नागि समर्थिसि हेळिद रॆम्ब भावु धरन्यासवन्नु माडदॆ रक्षापेक्षॆयन्नु माडिदरॆ स्वप्रवृत्ति निवृत्तियु ऎन्दिगू सिद्धिसदु ऒन्दु अमोघाभरण वन्नु रक्षिसुव शक्तियिल्लदवनु आभरणवन्नु तन्नल्लिये इट्टु कॊण्डु इन्नॊब्ब शिक्स्नन्नु कापाडु ऎन्दु प्रार्थिसुवदरिन्द तन्न मनो रथवू सिद्धिसद, मत्तु आभरणवु तन्नल्लिये इरुवदरिन्द स्वप्रवृत्ति निवृत्तिय सिद्धिसद शक्तनु अदन्नु कापाडबेकादरॆ आभरणवन्नु अवनल्लि समर्पिसिबिट्ट, रक्षाभरवन्नू अवनल्लिडतक्कद्दु. श्रीराम एश्रादिगळु हेळिददु स्वप्रवृत्ति निवृत्तिये प्रपत्ति ऎन्दु ; इल्लि कारिकॆ यल्लादरो स्व प्रवृत्ति निवृत्त ०शः प्रपत्तिः ऎन्दु ; हीगॆ हेळनद भिप्रायवु. प्रत्यकर कालदल्लि यावदॊन्दु तद्विषयिक प्रवृत्तियू बेडवॆन्द सूचिसुत्तदॆ. अदीग अवरुगळ तात्पर्य वॆम्ब भानवु ई शकदल्लि हेळिरुव श्री राममिश्ररु यारु ऎम्बु दरल्लि श्री कॆट्ट ऊरु नरसिंहाचार्यरवरु उय्यकॊण्डाररु ऎन्दु बरॆदिर, त्तारॆ. उय्यकॊण्डाररु नाथमुनिगळ शिष्यरु, पुण्डरीकाक्षरॆम्ब हॆसण्टु. श्री राम मिश्ररॆम्ब हॆसरुण्टॆम्बुदु * ति४ नॆ दु. सादिसिकॆ व्याख्याक्स्र तिमाशियंर्डा ऎन्दु बरॆदिरु तारॆ. इगॆ सरियाद अभिप्राय नागि तोरुत्तवॆ. या मनेयर गुरुव) द मणकल् नम्बिगू श्रीराम, विश्ररॆम्ब हॆसरुण्टु. इवरिगॆ ई अभिसार गळु नन्दिगॆ कारिकॆयल्लि स्पुटवागि उपपादिसल्प डुत्तवॆ. रक्षापक्षयॆ सालदे भन्यासवु हेगॆ आवश्यकवु ? ऎ ब दु कॆलवर आक्षेपवु रक्षाक्षरन्न याचिसिदनन्तर, स्वप्न________________
२२४० श्री मद्र हस्य त्रयसारे wwwww भरन्यासस्य आवश्यकत्वं पश्चायत्न विरतिर्न प्रसिध्यति लोकव । Yoshitove Kit Sugihw 240 निवृत्तियुण्टागबेकॆन्दू अदे प्रपत्ति ऎन्दू पूर्वाचार्य *रुगळु हेळिदरु. इदु आत्मात्मीय भरन्यासविल्लदॆ उण्टागदॆन्दु मुन्दिन कारिकॆयिन्द उपदेशिसुत्तारॆ, भरन्यासद आवश्यकतॆयु, अर्थ– भरन्यासे - भैरन्यासवु, अकृतेतु - माडल्पडदे इरलागि, इल्लि तु शब्दवु शब्रावन्नु व्यावरिसुत्तदॆ ; इल्लि शस्त्रा यावुदॆन्दरॆ भरन्यासविल्लदॆ स्वप्रयत्न निवृत्तिरूपवाद निर्भरत्ववु उण्टागुवदिल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु ; हागादरॆ हेगॆ छरन्यासविल्लदॆ बरी रक्षापेक्षण मात्रदिन्द स्वप्रयत्न निवृत्तियुण्टागुत्तदॆ ? ऎम्बुदु शा ; ई शाव्यावृत्तियु इल्लि हेळल्पडुत्तदॆ, भरन्या सवु माडल्पडदे होदरॆ, रक्षा पेक्षण मात्रतः रक्षापेक्षॆयन्नु माडुवदर मात्रदिन्दले, स्वयत्न विर३४ - स्वप्रयत्नदिन्द निवृ तियु, न प्रसिध्यति - सिद्धिसुवदिल्लवु ; हेगॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ, लोक वत् - लोकदृष्टान्तदल्लि हेगो हागॆये ई सन्दर्भदल्लि ऎम्ब भाववु. ऒब्बनु तन्न धनवन्नु ई अपत्कालदल्लि तन्न अपेक्षॆयिल्ल देनॆ नीने रक्षिसतक्कद्दॆन्दु प्रार्थिसि तन्न धनवन्नु ऒब्ब समर्थन इट्टु बिट्टरॆ तानु निर्भरनागि आ धनद रक्षणॆयल्लि एनॊन्दू प्रवर्ति सदॆ निश्चिन्तॆयिन्द इरबहुदु. आदरॆ हागॆ माडदॆ धनवन्नु तन्नल्लिये इट्टुकॊण्डु अदन्नु रक्षिसु ऎम्ब प्रार्थनॆ मात्रदिन्द, स्वप्रवृत्ति निवृत्ति रूप निर्भरत्ववुण्टागलारदु. यावाग कळ्ळरु बन्दु कद्दू मैरो ऎम्ब भीतिय चिन्तॆय, अदक्कागि प्रवृत्तियू तप्पिद्दल्लवु, आदुदरिन्द श्री रा मिश्रर स्वप्रवृत्ति निवृत्तिये प्रप तियु, ऎन्दु हेळिद लक्षणवाक्यद तात्पर्यवेनॆन्दरॆ :- आत्मरक्षा________________
(es) साध्य पाय शोधनाधिकारः २२४१ भवु, ओ कृपासागनॆ निन्न दे विना ननगॆ अदरल्लि स्वल्पवू सम्बन्ध ऎल्लवु ऎन्द, केळि भर त्यासवन्नु माडिदरॆ, अनन्तर अदरिन्द स्वप्र त्रिय, निवृत्तिय ०टागि तनगॆ आकि चनवु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब तात्सरवु. 9. हागॆये भरतमुनिगळ लक्षण वाक्यवाद अनन्य साध्यॆ स्वाभीष्टॆ महाविश्वा स पूर्वकम्। तदेको सायता याज्ञ प्रपत्तिश्चरणागतिः ऎम्बुदर तात्पर्यवॆ’नॆन्दरॆ, गो पत्व वणरूपवाद आणविल्लदॆ समर्षि गोप सिद भरनासवन्नु अकरिसुवदिल्लवादुदरिन्द, ई आवश्यकवाद अन्य वागिरव उपाय, पर्थनॆयिन्द भशस्वीकार सिद्धियुण्टागु तदॆ ऎम्बुदु (१०५४ नॆय पुट नोडि) ३ हागॆये लक्ष्मीतन्त्रद लक्षण वाक्यवाद “आत्मात्मीय भर न्या सॆ ೕ ह्यात्मनिक्षेप उच्यते” आत्म भरन्यासवू मत्तु उपाय फलादिगळ भरन्यासवू, आत्म निक्षेप रूप अज्जि ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळुत्तदॆ. हीगॆयॆ अहिर्बुध, संहितॆ साकि तन्त्र मॊदलाद बहु प्रमाण गळु भरन्यासवे लक्षणवागि हेळुत्तवॆ. आदुदरिन्द इदे अब ऎन्दु भाविसि, इदक्कॆ विरोधविल्लदॆ इतर लक्षण वाक्यगळन्नु अन्वयिस तक्कद्दु न्यायवॆम्ब भाववु. ई “आत य भरन्यासः” ऎम्बुदक्कॆ तन्न मत्तु तनगॆ सेरिदवर रक्षा भरवॆन्दु १०६३ नॆय पुटदल्लि बरॆ दिरुत्तदॆ. स्वामि निगमान्त देशिकर न्यास विंशतिय १४ नॆय श्लोक व्याख्यानदल्लि आत्मीय ऎम्ब दक्कॆ उपाय फलादि ऎन्दु व्याख्यान मारुवदरिन्द आत्मभवेन, आत्मीयवाद उपाय फलगळेनु इवु गळ भरन्यासवॆन्दु अर्थमाडि वदू सरि तादुदरिन्द इवू कूड अल्लि यॆ अन्त (९तवु. इदु यथाशत भरन्यास नरवाद वाक्यवु ई मूरु लक्षणवाक्यगळिगू अर्थ केळि समन्वय माडि परस्पर विरोध विल्लवॆन्दु तोरिस व नख्यवु. मूरनॆयदल्ल. अयु साक्षा तागि हेळल्पट्टितु. मॊदलनॆ पुदरल्लि स्व प्रवृत्ति निवृत्तिगू भरन्या सक्कू व्याज्य व्यापक भावरसदल्लि अपार छापविरुवदरिन्द अभॆ दवु हेळल्पट्टितॆन्दु भाविस तक्कद, ऎल्लि भरन्यासविदॆये अल्लि स्वप्र वृत्ति निवृत्ति तण्ट, ऎल्लि भरन्यासनिल्लवो, अल्ल स्वप्रवृत्ति निवृत्ति________________
२२४२ tot ves on .002 `श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्ति लक्षण वाक्यानाम् ऐककण्ठं सिद्धम् 2 3 आकिञ्चन्य भरन्यासोपायत्व प्रार्थनात्मनाम्। • 4 Zयाणां सौहृदं सूक्षं यः पश्यति स पश्यति॥४० यिरुवदिल्लवॆन्दु ऎरडक्कू सामञ्जस्यवन्नु हेळतक्कद्दु. मत्तु ऎरड नॆयदरल्लि उपाय प्रार्थनॆगू भरन्यासक्कू जन्य जनकभाव विरुवदरिन्द अज्ञा भावदिन्द ऎरडक्कु अभेद हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसुवदरिन्द सामञ्जस्यवुण्टागुत्तदॆ. हीगॆ ई मूरु लक्षण वाक्यगळु परस्पर विरुद्धवादवल्लवु, वर ऐककण्ठदिन्द भरन्यासवे अण्ण ऎन्दु स्थापिसुत्तवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि, मुन्दिन कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. हीगॆ मूरु वाक्यगळ तात्सर्यगळन्नु चन्नागि विमर्शिसि तिळिदु ऐककण्ठवन्नु स्थापिसुवने ज्ञाता ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई मूरुविध प्रपत्ति लक्षणवाक्यगळिगू ऐककण्ठवु सिद्धवु. आकिञ्चन्य भरन्या सोषायत्न प्रार्थनात्मनां - श्रीराम वि.श्रर वाक्यदल्लि तूरुव आकिञ्चन्यवेनु, लक्ष्मीतन्त्रवाक्यदल्लि हेळ ल्पट्ट भरन्यासवेनु, भरतमुनिय वाक्यदल्लि तोरुव उपाय प्रार्थनॆ एन), ई रूपगळागिरुव, त्रयाणां - मूरक्कू सह, सूक्ष्म- मन्दमतिगळिगॆ तोरलु असाध्यवाद, सौहृदं - पर स्पर ऐक कण्ठ्यरूप मैत्रियन्नु, यः - यावनु, पश्यति - तिळियु तानो, सः - अवने, पश्यति - सरियादर्थवन्नु ग्रहिसिद बुद्धि वन्तनु आ किञ्चन वॆन्दरॆ स्वरक्षणार्थवागि उपायान्तरदल्लि प्रवृत्तियिल्लवे ऎम्बदागि तन्न आशक्ति प्रदर्शनवु; भरन्यासवॆन्दरॆ स्वरक्षणार्थवागि उपायान्तरदल्लि प्रवृत्तिगॆ तानु अशक्तनादॆने ऎन्दु स्वरक्षाभरवन्नु शक्तनल्लि समर्पिसुवदु ; उपाय त प्रार्थनॆ ऎन्दरॆ स्वरक्षणार्थवागि उपायान्तरदल्लि प्रवृत्तिगॆ तानु अशक्तनागिद्देनॆयादुदरिन्द आ उपायान्तर स्थानदल्लि नीने निन्तु रक्षिसबेकॆम्ब प्रार्थनॆ ; हीगॆ मूरू ऒन्दे अभिप्राय उळ्ळवे________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२४३ विना बेरॆ बेरॆयल्लवु ; आ किञ्चन्य प्रदर्शनदल्लू उपाय प्रार्थनॆ यल्लि अभिप्रायगळु ऒन्देयागि इन्नू भरवन्नु समर्पिसदे इरुव स्थितियु, इष्टे व्यत्यासवे बेरॆ यिल्लवादुदरिन्द मरक्कू अभिप्रायदल्लि व्यत्यासवेनू इल्लवु. इवर तरॊन्दिगू भरस मरण वावश्यकवागि अवुगळ प्राधान्यवन्नु तिळिसुवदक्कागि हागॆ श्री राम मित्ररू भरतमुनिगळू हेळिदरे विना अन्यथा इल्लवु. ऎल्ला ऒन्दे अभिप्रायगळुळ्ळवॆम्ब भाववु. आकिञ्चन्यविद्दरेनॆ भरन्यासवु. ऎल्लि आकिञ्चन्यविदॆयो अल्लि भरन्यासवु, आकिञ्चन्यविल्लदिद्दरॆ भरन्यासविल्ल. वॆन्दु तोरिसुवदक्कागि हागॆ हेळिदरु ऎम्ब भाववु. भरन्यास पूर्वकालिक स्व प्रवृत्ति निवृत्ति ऎन्दरॆ उपायान्तर प्रवृत्तिगॆ अश कने, आदुदरिन्द अदरिन्द तानु निवृत्तियन्नु हॊन्दिद्देनॆन्दु आकिञ्चन्य वन्नु प्रदर्शिसि, निने आ स्थानदल्लि निन्तु अदर फलव न्नुण्ट माडतक्कद्दु ऎम्ब भाववुण्टागुत्तदॆ. स्वप्रवृत्ति निवृत्तियु भरन्यास उत्तरकालिकवॆन्दरॆ, भरन्यासवन्नु अकरिसिदन्तायितु; आग स्वप्रवृत्ति निवृत्ति ऎन्दरॆ उपायानुष्ठान माडि तानु कृत कृत्य नादुदरिन्द अदक्कागि मुन्दक्कॆ याव प्रवृत्तियू यिल्लद अवस्थॆये प्रपत्ति निवृत्ति ऎम्बुदर -र्थवु भरतमुनिय वाक्यदल्लादरो उपायत्व प्रार्थनॆयिन्दले भरन्यासकार उण्टागुवदरिन्द हागॆ हेळल्पट्टिते विना, गोप्पत्त वरणरूप अक्किन्तलू इदु बेरॆयादुदल्लवु. हीगॆ ई वाक्यग इल्लडगिरुव सूक्ष्मार्थवन्नु ग्रहिसिदवने क.शलिये विना, अण्णगळाद इवुगळन्नु अप्" ऎन्दु भाविसुववनु कुशलियल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द श्री राममित्रर वाक्यक्कू, भरत मुनिगळ वाक्यक्कू मत्तु लक्ष्मी तन्त्र, हिर्बध संहिता मॊदलाद वाक्यगळिगू अत्यन्त सामञ्जय्य उण्टे विना परस्पर विरोधविल्लवु. ई सूक्ष्म वन्नु ऎल्लरॆ ग्रहिसलाररॆम्ब भाववु. अन्तह सूक्ष्मवन्नु ग्रहिसिद वरॆ बल्लवरु ऎन्दु यः पश्यति स पश्यति ऎन्दु हेळित्तारॆ. ई मूरॆ, लक्षणवाक्यगळिगू एककत्यवु साज्य प्रपदसाधिकारद आदि तिकदल्लि सह व्यक्तवु हेगॆन्दरॆ भरन्यासं याज्ञान्वित मभि वद प्रपदनम् ऎन्दु याच्चायॊन्दिगॆ भरन्यासवु सेरिरुवदरिन्द________________
छामन्या 9390 మీదికు వద్దు. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अथ प्रपत्ति स्वरूपं निगमयति इप्पडि अज्ज पक सम्पन्न मान आत्मरक्षा भरन्या समे प्रपत्ति शास्त्र मॆल्ललुव प्रधान विधेयनन्नु श्री विष्णु चित्र वादि हंसम्बु वाह वरदाचार्यादिगळ सण्ण हित्ता गळ्. ra: भरतमुनिगळ “तदेकोपाय ता याज्ञा प्रपत्ति स्मरणागतिः” ऎम्ब वाक्यक्कू लक्ष्मि तन्त्रवाक्यक्कू आ भॆदवु एर्पट्टितु. पश्चादन्म दतन निरपेक्षण भवता समथ्य९४ ऎम्ब मति विशे षवु इरुवदरिन्द श्री राममिश्रर वाक्यदल्लिरुव स्वप्रवृत्ति निवृत्तिगू लक्ष्मीतन्त्र वाक्यक्कू अभेदवु एर्पट्टितु. प्रपत्ति स्वरूपवन्नु निगमन माडि हेळुत्तारॆ ه इप्पडि- ई मेलॆ उपादिसिद रीतियल्लि अण्ण पञ्चक सम्पन्न मान- अज्ज पकगळिन्द कूडिद, आत्म रक्षा भरन्यासवे, प्रपत्ति शालालु - प्रप शास्त्रगळॆल्लादरल्ल, प्रधान विधेय मॆनु - मुख्यवागि विधिसिरुवदु ऎन्दु श्रीविन्नु चित्ररु, वादिहंसाम्बुवाहरु, वरदाचार्यरे वॆ दलादवर, सण्ण हि तागळ् - प्रपन्न पारिजात मॊदलाद ग्रन्थगळल्लि सहिसि हेळि दरु. इल्लि इप्पडि ऎन्दु हेळिदुदरिन्द शास्त्र मत्तु सम्प्र दाय सम्मतवादुदु ईग तावु माडिरुव प्रपत्ति स्वरूप निरू पणवॆम्ब भाववु. अज्ज पक्ष क सम्पन्न मान आत्मरक्षा भरन्यासवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द भरन्यासकालदल्लि अण्ण सुकगळू इद्धरेने भलन्यास सिद्धियु ऎम्बदु तिळिसल्पट्टितु ऎल्लॆ ऒन्दु प्रमाणवन्नु मन स्सिनल्लिट्टु, हेळिभि प्रायवल्लवु. ऎल्ल प्रप राष्ट्रगळल्लि इ-तक अज्जि सकयुक्तवाद रक्षा भरन्यासवे आ ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्त दॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. आगलि सत्सम्प्रदाय सम्मति ई अभिप्रा यक्कॆ उण्टॊ, ऎन्दरॆ उण्टु ऎन्दु मरु महनीयरुगळाद पूर्वाचार्यरु हागॆये अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆन्दु तिळिसुत्तारॆ________________
साध्याय शोधनाधिकार 9948 आथ कत्रव्यत्व शा परिहारः शेषत्व ज्ञानमात्रं नल. इन्निडल् शिल शास्ता र्थ शे षानु सन्धान नम् पण्णि नान नॆ ? (१) “ ऊहिसबहुदु. तत्त्वं तॆळिन पोदे जीवने ज्ञा श्री विष्णु चित्त रॆम्बु वरु श्री भाष्यकारर प्रशिष्यरु, श्री वरदाचा य९रिगॆ (नडादूर् अमारवरिगॆ) आचार्यरु इदरिन्द ई अभि प्रायवु श्री भाष्यकाररिगू सम्मतवागि परम्परया बन्दुदॆन्दू श्रीवादि हंसाम्बवाहरु श्री गमान्त देशि कगॆ सोदर मावन्दिरु मत्तु आचार्यरु, इवरु नडदू अम्माळ् रवर शिष्य . वरदाचाररिगॆ नडदर् अनाळ् ऎन्दु * पर नामधेयव, श्री निगमान्त देशिकरिगॆ प्राचार्यरु, इल्लि आदि पददिन्द पराशर बट्टरु सुदर्शनाचार्यरु मॊदलादवरु हेळ ल्पट्टरु. अ यावुदु, अदर समर्पणवन्नु हेगॆ माडतक्कदॆं बुदन्नु स्वामि देशिकरवरु न्यासदशकदल्लि स्पुटवागि तिळिसिरुत्तारॆ. मुन्दॆ कर्तव्यांशदल्लिन शा परिहारवु, शेष ज्ञान मात्र प्रपत्तियल्लवु. मुन्दॆ शेषज्ञान मात्रवे प्रपत्तिय, इष्टु मात्रविद्दरॆ साकु, बेरॆ याव अनुषा वू बेकल्लवॆम्ब केलवर मतवन्नु पूर्व प्रक्षरूपदल्लि अनुवाद माडि हेळि आ अ भि प्रायवु सरियल्ल वॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. इडल् - प्रस्त स्वरूपवन्नु निर्ध रिसुव सन्दर्भदल्लि, शिलर् – कॆलवरु. इदक्कॆ क्रियापदवु शूल्लुव गळ’ ऎन्दु मुन्दॆ इदॆ, एनु हेळुत्तारॆ ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ : शास्त्रार्थ तत्त्वम् ३ ० न पोदॆ - शसाधद यावु तिळिदागले, शेषि तनुसन्धानं - सर्ति नु कॆसि तानु अवनिगॆ केडनु ऎन्दु अनुसन्धानवन्नु, सण्णि नान नो - माडिद नन्ने ऎद माडिदरॆ सालदॆ ? ? मुन्दॆ पूर्व पक्षियु उदा (१) विष्णु तत्व. तॆळिन 1________________
3 २२६६ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे यदि ते स्वसतायां सहायदि आत्मदास्यं हरे स्वाम्यं स्वभावं च सदा स्मर” ऎनदुवु परम पुरुषार्थ तदुपाय वेळॆयिरुनायागिल् नी दास नाय् ईश्व रन् स्वामियाट् इरुक्किरदु स्वभाव सिद्धमॆ नु तत्वल् तळि वोडॆ वर्ति यॆव) पडिय नॆ ? आनालिप्पोदु आत्म समर्पण मॆ नूरु विधेय मुण्डो नॆन तॊल्लुवर् गळ्, हरिसबहुदाद प्रमाणवन्नु हेळि अदक्कॆ अवरुगळु हेळबहुदाद अर्थवन्नु अनुवदिसुत्तारॆ. ते - निनगॆ, सॊजीवने च्चा यदि चॆन्नागि उत्कृष्ट दॆरॆयल्लि बाळबेकॆम्ब आपेक्षॆयिद्दु दादरॆ, परम पुषार्थवन्नु हॊन्दबेकॆम्ब अपेक्षॆ इद्दु दादरॆ अदक्कागि, स्वस तायां स्मृहा यदि - ब्रह्मज्ञानदिन्द नीनु सत्तॆयन्नु हॊन्द बेकॆम्ब आशॆयिद्दरॆ, अदन्नु हॊन्दलु माडबेकाद उपायदल्लि आशॆयिद्दरॆ ऎम्बर्थवु, आत्मदास्यं - नीनु परमात्मनिगॆ दासनागि रुवदन्नू, हरे स्टाम्यं च - श्रीहरिय स्वामियागिर वनु ऎम्ब भाववन्नू, सह, स्वभावं - इदु स्वभावसिद्धवादुदॆम्ब-दन्नु सद स्मर - यावागलू स्मरिसु. ई श्लोकार्थवन्नु स्वामि देश करे मुन्दॆ अनुवाद माडि हेळुत्तारॆ, ऎन्नदुवु - ऎन्दु हेळि रुवदू, परम पुरुषार्थवेनु, तरुपायण्ण अदन्नु हॊन्दुव उपायवेनु, इवुगळन्नु, वॆयिरुना यागिल् - नीनु अपे क्षिसिदुदादरॆ, नी दास नान - नीनु दासनागि, ईश्वर्र स्वामि यान् - ईश्वरनु स्वामियागि, इरुक्किरदु - इरुवद स्वभाव सिद्धवादुदॆन्दु तत्त्वल् तळिवॊडॆ - यथार्थज्ञानदॊन्दिगॆ वरि - सदा इरु, यॆनपडियनॊ - ऎन्दु हेळिद हागल्लवो आनाल् - हीगादनन्तर, इस्रोतु - ई सन्दर्भदल्लि, आत्मसम * र्पणवॆन्द, ऒरु विधेय, मुणि - ऒन्दु अनुष्ठान म 1 उण्टॆ ? ऎनु - ऎम्बदागि शूल्लुवगळ् - हेळुवरु, ऎन्दरॆ आक्षेपिसुवरु ऎम्बर्थवु. ई मेलिन प्रमाण प्रकार मुख्यतत्व वेनु ऎन्दरॆ श्री हरियु सह : स्वामियु, नावु आतनिगॆ सहज दास________________
- 354- साध्यॆपाय शोधनाधिकार 9942 इदुवु वाक्य जन्मज्ञान मात्रत्ताले मोक्षमॆ पोलॆ अनादरणीयम भूतरु, ई ज्ञानवु परम पुरुषार्थ प्राप्तिगू तदुपाय क अत्यावश्यकवु, इदर अनुसन्धानवु यावागलू इरतक्कद्दु. इष्टु मात्र ई प्रमाणानुसार सालदे, इन्नु बेरे भरन्यासानुष्ठान वॆम्बुदु यावुदु ? ऎन्दु आक्षेपवु. इदक्कॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- इदुवु - ई अभिप्राय रूपाक्षे पवू सह, इदुवु ऎन्दिरुवदरिन्द मेलॆ अनुवदिसिद इतर आक्षे पगळ हागॆ, ऎम्ब भाववु; वाक्य जन्य ज्ञान मात्र तालॆ मोक्षम्- तत्त्वमसि, इत्यादि उपनिषद्माक्यदिन्द,तन्नवाद ज्ञानमात्र दिन्दलॆ मोक्षवु, ऎन् प्रॊलॆ - ऎन्दु शाङ्कररु हेळुवहागॆ अनादरणीयम्-गमनिसलु अर्हवादुबल्लवु, सर्वॆश्वरनु स्वामि नावु अवनिगॆ दासरु ऎम्ब शास्त्रदिन्दुण्टागुव ज्ञानवे मोक्ष साधकवु, बेरॆ प्रपत्त नष्ठानद आवश्यकतॆ एनु ? ऎन्दरॆ अतिय सिद्धानक्कू ई अभिप्रायक्कू एनू व्यत्यासविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अदैतिगळु तत्त्वमसि ऎम्ब वाक्यार्थज्ञानदिन्दले मोक्षवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अदर हगॆ, शास्त्र जन्यवाद शेषत्वज्ञानदिन्दलॆ मोक्ष वॆन्दु हेळिदन्तागुत्तदॆ. वाक्य जन्य ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दिगू उण्टागलारदॆन्दनि, उपायानुष्ठानदिन्द मात्रवे मोक्षवॆन्दू श्री भाष्यकाररु तोरिसिरुत्तारॆ वाक्यजन्यज्ञानदिन्दले मॊक्ष वॆन्दरॆ उपासन विधिगॆ वैयर्थवुण्टागुत्तदॆ ; हागॆये इल्लियू प्रपत्तियन्नु विधिसुव बह प्रमाणगळिगॆ वैयर्ध्यवुण्टागुत्तदॆ ऎब इवरु ; कॆषत्वज्ञानवॆ? साकु, भरनॆसवु आवश्यकवल्लवु ऎम्ब अभिप्रायवु अनावरणिय ऎन्दु हेळिदरॆ. एतक्कागि अनादरणीय वॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ :- इदू अल्लदॆ आत्मनिक्षेपदल्लि शेषत्वज्ञानवू अवश्यकवादुदरिन्द, अदक्कू शेषज्ञानक्कू एनू व्यत्यासविल्ल वॆम्बक्षेत्रक्कू कूड समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ.________________
२२४८ Ba520800 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रपत्तिः प्रायश्चित्त रूपेति विधेया जित कौस्तुभचार्यस्य समाज स्पर्व पात्मनां ఎందు వ్రాయశ్చిళ్ళ प्रपत्तियु प्रायश्चित्तरूपवॆन्दु शास्त्रदल्लि विधिसिरुवदु. जित कास्तु भचारस्य - कौस्तुभरत्नद चौर्यवु यावुदक्कॆ जितवो अदु ऎन्दरॆ कौस्तुभरत्न चौर्यवु आत्मचौरदिन्द जितवु कौस्तुभरत्नवु भगवन्तन आभरणवु अचेतनवु; तत्सानीयनागिरु ववनु चेतननाद जीवात्मनु, यावाग आत्मचौर माडि स्वतन्त्रात्म भ्रान्तियुण्टायितो आग सत्येश्वरन दिव्याभरणवाद कौस्तुभरत्न चौर माडिदन्तायितॆम्ब भाववु. इन्तह अतिशयवाद चौर्य ऎम्ब भाववु, जितकसभ चौर्यस्य ऎम्बुदु आतापहार स्य वॆम्बदक्कॆ विशेषणवु, आतापहारचौर्यवु इन्नू ऎन्ताद्दॆन्दरॆ सर्वपाप नां समाजः - सर्व पादगळिगू ई आत) सहार चौर्यवु मूल कारणवादुदरिन्द समस्त पापगळिगू राजवाद आतापहारस्य-अहम् ऎम्ब तिळुवळिकॆयिन्द माडिद आतापहारक्कॆ निष्मतिः-प्रायश्चित्तवु, स्वभ राक्षण-स्वरूप फलसमर्पणगळिन्द सेरिद आत्मरक्षाभरसमक्षिणवु ऎन्दु, शिष्ट हि-शास्त्रदल्लि विधिसिरुत्तदॆ यष्टे? “योन था सन्तमात्मानमन्यथा प्रतिपद्यते । किं तेन न कृतं पापं चोरेणातापहारिणा” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द पापगळल्लॆल्ला तुम्बा अतिशयवाद पापवु. “ मामेकं शरणं व्रज । अहन्ता सर्वपापेभो मोक्षयिष्यामि इत्यादि अनेक प्रमाणगळिन्द प्रायश्चित्तवागि विधिसिरुत्तदॆ. अथवा, जित कौस्तुभ चौर्यस्य - कौस्तुभ चौर्यवु याव पुरुषनिन्द जयिसल्पट्टितो ऎन्दरॆ कौस्तुभचौर्यक्किन्त हॆच्चा द चौर्य कृत्यवन्नु माडिदवनिगॆ, आ आतापहारिगॆ निम्मतियु स्वभार्पणवु ऎन्दू अर्थ माडबहुदु.________________
(F) साद्योपाय शोधनाधिकार २२४९ कौस्तुभवू भगवन्तन स्वत्तु. तत्सानीयनाद आत्मनू अवन स्वत्तु. आत्मनु परमात्मनिगॆ सदा कैर माडि आनन्दवन्नु हॊन्दु वनु. अन्तवनु स्वतन्त्रनॆन्दु भाविसि अहं मम ऎन्दु आत्माप हार माडुववनु, कौस्तुभ चोरनिगिन्त हॆच्चु पातकियु ऎम्बर्थवु. अन्तवनिगॆ, निस्कृतिः- प्रायश्चित्तवु, स्वभरार्पणवॆन्दू अर्थ माड बहुदु. ऒब्ब राजन आभरणवन्नु अपहरिसि वेश्यास्त्रिगॆ कॊडुवद रिन्द उण्टाद निग्रहवु, अदन्नु पुनः पडॆदु राजनिगेने समर्पिसु नदरिन्द निग्रहवु हेगॆ तप्पुत्तदो, मत्तु अदरॊन्दिगॆ तन्न रक्षा रूप सर्व भरवन्नु आतनल्ले इट्टु बिट्टरॆ, अन्तह दासनन्नु राजनु हेगॆ कै बिडदॆ रक्षिसुवनो, हागॆये आत्मसमर्पणॆ आत्मीय समर्पणॆ गळिन्द सर्वॆश्वरनु आता हारचौर्यवन्नु मन्निसि, अन्तह प्रपन्न नन्नु कै बिडदॆ रक्षिसुवनॆम्ब भाववु. सर्वॆश्वरनिगॆ तानु दासनु ऎम्ब जन उण्टादुदरिन्दले आतनु तन्नन्नु रक्षिसलारनु. आत्मा पहार चौरक्कॆ इदीग प्रायश्चित्तवॆन्दु विधिसिरुवदरिन्द आ विधिगनु सारवागि नडॆदरेने मन्निसुवनु मत्तु अनुग्रहिसुवनु. सर्वॆश्वरनु महा कृपाशालियायितल्ला, ई प्रायश्चित्तवन्नु ताने एकॆ ऎदुर नोडुवदु ? एकॆ मन्निसकूडदु ? ऎन्दरॆ तनगॆ वैषम्यादिगळ सम्भव विल्लदॆ इरुवदक्कागि व्याजगळु आवश्यकवु ; तन्न कानूनिगळिगनुसार वागियल्लवे राजनू कूड प्रवर्तिसुवनु, हीगॆ ई प्रायश्चित्तदिन्दले सर्ववू सिद्धिसुव पक्षदल्लि, शेषत्व ज्ञानदिन्देनू प्रयोजनविल्लवो ? शास्त्रदल्लि मूल मन्त्रादिग इल्ल शेषज्ञानक्कॆ तुम्बा प्राधान्यवु तोरिबरुत्तदॆयल्ला ? ऎन्दरॆ आ शेष ज्ञानवु भरन्यासक्कॆ पूर्वभावियागियू अनन्त रवू, हेगॆ प्रयोजकवॆम्बुदन्नु मन्दिन कारिकॆयिन्द तिळिसुत्तारॆ. शेषत्व ज्ञानद प्रयोजनवु हेळल्पडुत्तदॆ पर शेष धीमात्र तानु भगवन्तनिगॆ शेषभूतनु ऎम्ब शास्त्रदिन्दुटागुव ज्ञानमात्रवु, तानु भगवन्तन स्वत्तागि, आतनिगॆ दासनागि, आतन प्रयोजनक्कागिये ऎम्बन्यासविल्लदॆ बरी शास्त्रज्ञा नवु, अधिकार विशेषण(क) - भरन्यासक्कॆ अधि कारवन्नुण्टु माडुवं थाद्दु, मात्र ऎम्ब पदनिन्द भरन्यासविल्लदॆ बरी ज्ञान मात्र________________
२२५० श्री मद्रहस्य त्रयसारे 2 తరమార్జనల్లిను शेषत्व ज्ञान प्रयोजन माह आ परशेष धीमात्र मधिकार विशेषण(6) नम् । జాన బంద M पश्चा दातापहार निरोधाय च कल्पते ॥४२॥ शेषत्यादि विशिष्ट मान आत्म तत्व शास्त्रशालॆ तळिन्नव नुक्कु अधिकार विशेषडुव, परिकर विशेष डुम् ऎन्दरॆ ऎम्बर्थवु तोरिबरुत्तदॆ. इद वरॆगू तानु आतन स्वत्तु, तानु आत निगागिये ऎन्दु तिळिदिदॆ आत्माहार चौर्यवु माडल्पट्टितु, ईग तिळिदुदरिन्द, आ कि- चन्य अनगतित्वगळुण्टागि, अधिकारियागलु अर्हतॆ युण्टायितॆम्ब भानव, हीगॆ श्रेषज्ञानव भरन्यासक्कॆ उपकार कवु उत्तरार्धदिन्द आ शिषत्वज्ञानवु धन्या सानन्तरवू हेगॆ उप कारकवॆम्बुदन्नु तिळियपडिसुत्तारॆ, पश्चात्-आताय भरसमरण वादनन्तर, आत्मासहारस्य - आतापहारर पचौर्यद तानु स्वतन्त्ररु ऎ-बानद, निरोधाय - प्रतिबन्धक्कागि, कल्पते उगमवागुत्तदॆ. हीगॆ शेष ज्ञानव भरन्यासपूर्व कालिकवागियू उत्तर कालिकवागियू १ प्रयोजनवुळ्ळदु. मुन्दिन वाक्यदल्लि भरनस प्रकाशवन्नु अनवधिसुवरागि भरन्यास कालदल्ल सह शेषत्वज्ञानवु आवश्यकवॆन्दु हेळुत्तारॆ हीगॆ मोक्षार्थिगॆ शेष त्वज्ञानवु सदा उन युक्तवागिद्द रू शेषज्ञानवे साकु, भरन्या सवु बेकागिल्ल ऎन्दुहेळलु साध्यविल्लव, ऎन्दुहेळि भरन्यासक्रमवन्नु सहिसुत्तिरुवदर मूलक, मेलिन ऎरडु कारिकॆगळ अर्थवन्नु तिळिसु तारॆ; शेषादि विशिष्टमान आत्मनि, “दासभूतास्सतस्सत्व ह्यात्मानः परमात्मनः” ऎम्बल्ल, प्रणदल्लि तोरिबरुव श्रेष्ट त्ववे मॊदलाद विशेषण गळिन्द कूडिद जीवात्म तत्ववन्नु, शास्त्र तालॆ तॆळिनवनुक्कु - 9 गळु प्रत्यक्षादि प्रमाणगळिन्द तिळियु वदु साध्यवल्लदुदरिन्द शास्त्रव ल क वागि तिळिदवनिगॆ, अधिकार विशेष डुं - अधिका विशेषणगळाद आकिञ्चन्यानन्य गतित्वगळॊं दिगॆ, परिकर विशेषत्तोडु आनुकूल्यादि अज्जि सकगळॊन्दिगॆ, फल________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२५१ గంపలవ - మనశ్చిన్నమునిపిళ్ళవ 03 బందు ప్రియా విజేష్ फलसल्ल विशेष डुं कूडिन शेष प्रतिसन्धान गर्भमान स्वात्म रक्षाभन्या समिति, अनाव्यपराध मूल निग्रह निवृत्तिक्कु उपायवाग निधिक्कप्प डुगिर आत्म समर्पणम्. 3 सङ्कल्प विशेषतोडु - अदरिन्द र न मोक्ष फलपा .प्तियू कूड भगवन्तनिगे ऎन्दु फ लतागॆ सदॊन्दिगॆ, इवुगळिन्दॆल्ला कूडिन - सेरिद शॆष प्रति सन्धान गर्भमान - तानु भगवन्त निगॆ शेषभूतनु ऎम्ब आनुसन्धानवन्नु ऒळगॊण्डिरुव स्वरक्षा भरन्यासमिरॆ - तन्न आत्मफल रक्षणगळ भधि समर्पणॆ ईग, अनाद्य पराधमूल निग्रह निवृत्ति क - आनॆ कापराधगळ मूलक प्राप्त वाद भग सन्नि ग्रहक्कॆ उपायवागि, विधिक्कप्पडुगिर - “मुमुक्षु रैशरण महं प्र सद्य”, “ओमित्तानं युञ्जीत “ब्रह्मणो महिमान मा ज्योति,” “ मामेकं शरणंव्रज अहन्त्वा सर्वपापेभो मॊक्षयिष्यामि” ऎम्बिवे मॊदलाद वाक्यगळल्लि विधिसल्पट्टिरुव आत्म स दर्पणवु शेषज्ञानद अनु सन्धानवु भरमसण काचदल्लि बेक, अदक्कॆ पूर्वभावियागियू बेकु, उत्सर कालदल्ल; बॆ कु; हीगिद्दरू अदु भरन्यासद स्थान वन्नु वहिसलागदु शेष कादि विशिष्ट मान आत्मततॆ तॆळिनु ऎम्बदरिन्द पूर्वभावियागि इष ज्ञानव आवश्यकवॆन्दुहेळल्प ट्टितु. शेष प्रतिसन्धान गर्भमान वॆबदरिन्द तत्कालदल्लि अनुसन्धानएरटॆ केदु के- डा. अवर भरासिव विधेय नादुदरिन्द अनुष्टिसि पडु अवश्य ळ न्नु. आ आत्म समर्पण रूप आ यु ऎम्ब तात्पर्यवु आडति भरसनत्सववू जन ३ स * रु 511 शेषज्ञानवे सालदॆ? * तत्वज्ञानाक्ष" ऎ- राष्ट्रगळल्लि, ईरपादिसल्प ज्वर नडॆदिन्द नेषनवु तुम्बा अदकॆ बिगिदाग शास्त्र जन कॆपक्ष चिनदिन्दले मोक्ष मनु यॆवो? त ज्ञानदिन्द नोवॆ आलिक प्रमाणगळन्नु उदाहरिस बहुदु :- डा एनं तरे सर्व शासै-”, “ब्रह्मवेद________________
وووو श्रीमद्रहसत्रयसारे *तत्वज्ञानानॊक्ष” इति वाक्यस्याभिप्रायः *तत्त्वज्ञान ताले मोक्ष” मॆजर विदुवु ऒरु उपा यानुष्ठान मुन्निन्नु मिडम् (१) * भज स्वमां” (२) “मामेकं शरणं प्रज” इत्यादि विधिबल प्राप्तम्. ब्रह्मव भवति”, “पृथगात्मानं प्रेरितारं च मत्वा” “ भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मत्वाजुष्ट स्ततना मृतत्व मेति” ई पूर्व पक्षक्कॆ समाधानवन्नु “तत्वज्ञानत्तालॆ” ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तारॆ. तत्व ज्ञानदिन्द मोक्षवॆम्ब वाक्यद तात्पर्यवु 3 तत्वज्ञानवु आवश्यकवॆम्बुदन्नेनो अकरिसुवॆवु, आदरॆ अदु उपायानुष्ठानक्कॆ उपकारकवागि उपायानुष्ठानद्वारा मोक्षप्राप्तिगॆ हेतुवागुत्तदॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. तत्वज्ञान दिन्द मोक्षवु, ऎच्चर ऐदु वुम - ऎन्दु हेळुवदू कूड, ऒरु उपायानुष्ठान मुन्निट्टन्नु मिडम्, भक्ति प्रपत्तिगळल्लि यावुदादरू ऒन्दु उपायानुष्ठानमूलकवागि ऎन्दु हेळुव सन्दर्भवु (१) “भज” (२) “मामेकं शरणं प्रज” ऎम्बिवे मॊदलाद, विधि बलप्राप्तम् - विधिवाक्यगळ सामर्थ्यदिन्दुण्टा दुदु, हागॆ हेळदे होदरॆ उपायानुष्ठानवन्नु विधिसुव वाक्यगळु निरर्थकगळागुत्तवॆ; भक्ति प्रप शास्त्रगळिगॆ वैय र्थ्यवटागुत दॆम्ब तात्पर्यवु “ज्ञातादेवं मुच्यते” सरेश्वरनन्नु हीगॆ तिळिदु (उपासन मलक) मोक्षवन्नु हॊन्दुवनु. “ सर् पापै समेवं विदित्याति मृत्यु वेति” आतनन्नु हीगॆ( उपासनॆ मूलक) तिळिदु सर्वपाप गळिन्दलू बिडल्पट्ट वनागि मृत्यु ऎन्दरॆ संसार वन्नु दाटुवन, “ अनुविद्य विजानाति ” “विज्ञाय प्रज्ञा कुत” ऎम्ब विशेष विधिगळिरुवदरिन्द शेष शेषित्व सम्बन्धज्ञान (१) १, ९ ३३, (२) १ १८, ६६,________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार ज्ञाना न्यू कोपदेश (श) हि तर्वोपासनादि ना। उपासनादि रूपा द्वा ज्ञानानोडो विवक्षितः॥ ॥४३॥ मात्रवे साक्षात्तागि मोक्षहेतुवागलारदु. आदुदरिन्द “भज इत्यादि विधिगळल्लि तोरिबरुव उपायानुष्ठानारा मोक्षवे विना अन्यथा अल्लवॆम्ब भाववु. “ किम्पुन ब्र्राह्मणाः पुण्या भक्ता राजर्षयस्तथा । अनित्यमसुखं लोकमिमं प्राप्य भज स्ववां” । ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु अर्जुननिगॆ उपदेशिसुत्तारॆ; निनु इरुव लोकवु अनितवागि सुखविल्लदुदागि तापत्रयगळिन्द कूडिद व तादुदरिन्द नन्नन्नु भजिसु ऎदु हितोपदेश माडिदरु. आ भजनवु य रूपवु ऎम्बुदक्कॆ “नन्मनाभव” ऎन्दु विवरिसि, मामैवेद्यसि ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. इदक्कॆ व्याख्यानदल्लि श्री यति राजर, “उक्त लक्षण मिद मुपासन मुपाददानो मा मेव प्राप्प सि” ऎन्दु मुगिसिरुवदरिन्द परिपूर्ण शेषत्वज्ञान वे सालदु, अदरॊन्दिगॆ उपायानुष्ठानवू आवश्यकवॆम्बुदु श्री यतिराजर दिव्य सूक्तिय मूलक सिद्दान्तितवु. हीगॆ तत्त्वा नानॊक्षति ऎम्बुदक्कॆ ऎरडु विधवागि उप पत्तियन्नु कल्पिसबहुद– (१) शेषज्ञानपूर्वकोपसनादिगळिन्द युक्तवाद ज्ञानदिन्दलागलि अथवा (२) उपासना दिरूप ज्ञानदिन्द ईगलि. मोक्षाप्तियुण्टागुत्तदॆन्दु तात्पर्यवन्नु कल्पिसुवद रल्लि एनॊन्दू बाधकविल्लवॆन्दु ऒन्दु कारिकॆय मूलक तिळिसुत्तारॆ. ज्ञानानो कोपदेश - ज्ञानदिन्द ई सन्दर्भदल्लि शेषत्व ज्ञानदिन्द मोक्षवुण्टागुत्तदॆन्दु उपदेशिसुवदरल्लि, तष्टू पासना दिना - शास्कृजन, ज्ञान पूर्वकवागि प्राप्तवाद उपास नवॆ मॊदलाद उपायदिन्दलागलि, इल्लि मॊदलाद ऎ द हेळिद. दरिन्द भरन्यासवू केळल्पट्टितु, अथवा उपासनादि रूपाद्य- उपासन भस्मासरूरवाद ज्ञानदिन्दलागलि, ज्ञानदिन्द मोक्षवॆं बुदु, विवक्षितः - हेळल्पट्टितु. ज्ञानाक्ष ऎम्बुदन्नॆ नो ऒप्पिकॊळ्ळतक्कद्दॆ, आदरॆ विधिसिरुव उपायगळिन्द भक्ति प्रवृत्तिगळिगॆ________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे शास्त्र जन्य मान शेष ज्ञान मात्रं निवृत्ति धरळान न्यासोपानादिगळॆल्लाु कवर् पॊदुवायिरु कम् ; शेष वैयर्थवुण्टागद हागॆ अदर भिप्रायवन्नु ग्रहिसतक्कद्दु. शास्त्र जन्य जानपूर्वकवाद उपासन भरन्यासगळिन्द मोक्षवु ऎन्दा दरू अर्थ हेळतक्कद; अथवा, उपासन भरन्यास रूप ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दादरू अर्थ हेळ तज्ञरु, ऎबन्द ई श्लोक तात्पर्यवु हागल्लदॆ, अतिगळु, वा, ऒन्य ज्ञानदिन्द मॊक्षनॆन्दु हेळुव हागॆ, साक्षात् शा न केष, ज्ञानदिन्दलॆ मोक्षनॆम्ब वाद वन्नु तन्दरॆ, त्रि भाष्य, 7:33 भाष्यगळ उपदेश क्कू, उपासन शरणागति रूपोपायगळन्न प्रतिपादिसुव इ हास पुराणगळिगू, प्रतत विरुद्धवागुवदरिन्द, सत्वज्ञानवु ऎन्दिगू अभियल्लवु, इन्नु यावुदु ऎन्दरॆ, अन्तर भानदिन्द कूडिद आत्मरक्षा भरसम र्पणवे अ यु ऎम्बुदे सिद्धान्तवु. 44 अदु
- जीव नेच्छायदि के” ऎम्ब शकदल्लि शे षत्वज्ञानवु मोक्ष कॆत, वॆ-द, अदक्कॆ पारवन्नु हेळुवदरिन्द मोक्षक्कॆ साक्षात रैतनल्लि सिर… हेगॆ उपकारकवॆम्बुदन्नु ज्ञानान कैइदेने ऎम्ब करिकॆ य मूलक विकल्पिसि तिळिसिसुवदन्नॆ, माविन ऎ ड) वाक्यगळ मूलक उपदेशिसुत्तारॆ शास्त्र जन्य मान शेष ज्ञान मात्रं- शास्त्रगळिन्दुण्टाद शेष ज्ञानवादरॆ, निवृत्ति दर ळान - फलाभि सन्धियिल्लदॆ अन्त्यदल्लि सात्विक त्यागवन्नु हेळि अनुष्टिसिद धन ९गळिन्द, भरन्यास उपा सन मॊदलाद ऎल्ला विधिवाक्य न सार नडॆसिद कर्मानुष्ठानगळिगू, पॊदुवा यिरुक्कु - साधारणवागिरुत्तदॆ. शास्त्रद विधि वाक्य गळिगनुसारवागि नडॆसिद कर्सुगळिगॆ धर्ववॆम्ब हॆसरु, फलाधिसन्धि पूर्वकवागि अनसिद धर्म प्रश्नॆ धर्मवॆन्द फलाभि सन्धि यन्नु तॊरॆदु त्यागवू र्वकवागि अनुष्टिसिद धर्मक्कॆ निवृत्ति धर्म वॆन्दू, हॆसरु, प्रवृत्ति सर्वव बन्धकवु, निवृधव ९वु वॆ ೕक्षक्कॆ उपकारकवु ; आद दरिन्दलॆ मोक्ष दल्लि - प्रवृत्ति- पुनर________________
3 वृत्ति साधनाय शोधनाधिकार रूपमान कै र्य मे षार्थ आद्रॆ यागैयले केस सुरियाद मोक्ष यु पायम् अनुक, घटियादिरॆ. वृत्तिर्निवृत्ति- परागतिः” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इन्तह निवृत्ति धर्मगळाद न्यासो पसनादिगळिगॆल्ल तुम्बा उपकारकवु ई शान्य कॆ ष ज्ञानवॆम्ब नावु. उत्तरार्धद अर्थवन्नु व्यक्त पडिसुत्तारॆ. शेषवृत्ति र ा न कैर मे - शेषवृत्तिगॆ स्वरूपवाद कैर्यनॆ, मुमुक्षुवु दु मोक्षार्थिगॆ, पुरुषा “ कायागैयाले - पुरुषार्थवु मोक्षवु, अदर पराका सैय 3 सैर्यवु, मोक्षवु एतक्कॆन्दरॆ वासभूतनाद तानु तन्न स्वामियाद श्री वासुदेवनिगॆ कैर्यवन्नु माडुवदक्कागि, आदुद रिन्द कैर्यवु पुरुषार्थ काष्टॆयॆन्दु हेळल्पट्टितु, शेषत्व मरियाद - शेष ज्ञानविल्लदॆ, मोपायं -मोको पाय गळाद नासो पॆस ॆगळल्लि ऒन्दन्नु, अनुषि - अनुष्ठिसोणवु, घटियादिरे - सङ्घट भारद ; शेषक, जानविल्लदवनिगॆ मोजो पाप नन्न अनसलु अभिरुचियु उण्टागुवदिल्लवु. मोक्षदल्लि तन्न गुण्टागुव निरतिक सम्पत्तु, यावुदॆन्दरॆ, किङ्कर त्याधिराज्य ऎन्दु प्रथन, ककदल्लि हेळल्पट्टितु; आदुदरिन्द कैर्यवे तनगॆ पुरुषार्थ काक्कॆ ऎम्बज्ञान युक्तवादवु, न्यासो पसनॆगळु ऎम्ब भाववु, త आदुदरिन्द कि* सत्वज्ञानव साक्षात्तागि मोक्षदायकवल्लवु ; मोक्षणसिगॆ उस कारकवॆन्दु निगमन माडि मुन्दिन वाक्यवाद *शेष ज्ञान” वॆम्बद वाक्यतॆ दिन्द तिळिसुत्तारॆ- हागॆ उप करक मात्र वादरॆ, कषट सल्लदॆ उपायान ष्ठादल्लि प्रवृत्ति युण्टॆ ऎन्दरॆ जण्टु ऎन्दु हेळि, आग कॆ सत्वज्ञानविल्लदिद्दरू अन्तह धर्मान ज्ञानदिन्द केसस्यज्ञान उण्टागि, उपायानु न पूर्तियिन्द मोक्षप्राप्ति .गुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ,________________
२२५६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अतः शेषज्ञानमात्रं नालमिति निगमनं. शेष ज्ञान मनि मॊक्षार्थमाग विधि धर्म * अनुषि तानागिलुवु इद्दर्मळ् ताने, शेषत ज्ञानयु उनाक्कि, पूर्णानुष्ठान मुखत्तालेयिर मोक्षक्षेतुवावदु. आदुदरिन्द शेषज्ञान मात्रवे सालदु भरन्यासवू आवश्यकवॆन्दु निगमनवु. इद शेष त्वज्ञान मक्क - शेषत्वज्ञानविल्लदेने, मो क्षार माग विधितधरङ्गळ्ळि - मोक्षक्कॆ साद्योपायगळॆन्दु विधिसिद न्यासोपासनॆगळन्नु, अनुषि तानागिलु - अनुष्ठिसि दरू कूड, इदर जळ् ता ने - ई भरन्यास मत्तु कर्मयोगादि धर्मगळे, शेषज्ञानवन्नु, उण्डक्कि - उण्टु माडि, पूर्णानुष्ठान मुखत्तालेयिरॆ - अनुष्ठानपूर्ति द्वारा वागि ताने, मोक्ष हेतुवावदु . मोक्ष हेतुवागुत्तवॆ. रिन्द मोक्षक्कॆ साक्षात्तागि हेतुवु न्यासोपासनरूप उपायानु ज्ञानवे विना अन्यथा यिल्लवॆम्ब भाववु. शेषत्व ज्ञानवादरो उपायानुष्ठानक्कॆ पूर्वभावियागि इल्लदिद्दरू परम्परया उत्प नवागि, उपायानुष्ठानपूर्तियन्नुण्टुमाडि, मोक्षहेतुवागु इदॆम्ब भाववु सुकृत परिपाकमूलकवागि, “स्वल्प मत्यस्य धर्मस्य श्रायते महतोभयात्" ऎन्दु हेळिरुव प्रकार भक्ति मार्गदल्लेनो कर्मयोगारम्भ उण्टादनन्तर, तन्मूलक वागि ईतनिगॆ परम्परया शेषत्वज्ञानवू, उपासनॆ निष्पत्ति मूलक उपायानुष्ठानपूर्ति उण्टागबहुदु. आदरॆ भरन्यासवु सक्क दनुष्टेयवागिरुवाग, “शेष, ज्ञानयु उक्कि पूर्णानुष्ठान मुखत्तालॆ” ऎम्बुदु, हेगॆ प्रपत्ति धर्मक्कॆ अन्व यिसुत्तदॆ ऎन्दु प्रश्निसबहुदु. भरन्यासवू अचार्यमुखेन नडॆयुवदरिन्द अवरुगळ मूलक शेषज्ञानोपदेश उण्टागि________________
(no) साद्योपाय शोधनाधिकार २२५५६ आगैयाल् इष्टु विधेयमान समं शेषत्वज्ञान मात्र मनु ; मुन्दॆन्सिल्, शेषत्वज्ञानादि युक्त मान स्वरक्षा भरन्यासव. उपायपूर्तियागुत्तदॆम्ब भाववु. अन स्नान करणमन्त्रवे ई ज्ञानवन्नु उण्टुमाडुत्तदॆ. W आगैयाल् - आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ शेषत्वज्ञानवु अधिकारि विशेषणवादुदरिन्दलू, आ किञ्चनदिन्द कूडिद उपायानुष्ठानवु विधिसल्पट्टिरुवदरिन्दलू, इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ प्रपदनक्कॆ अज्जि यावुदॆन्दु निर्धरिसुव प्रकरणदल्लि, विधेयमान समर्प इवु - “ आत्मानं मयिनिक्षिपेत् इत्यादिगळल्लि विधिसल्पट्ट सम र्पणवु, शेषज्ञाननन्नु - बरी शेष ज्ञानवल्लवु ; मुGp मडिp दॆन्निल् - इन्नु यावुदु ऎन्दरॆ, शेषत्व ज्ञानादियुक्त मान - शेषज्ञानवे मॊदलादुदरिन्द कूडिद, स्वरक्षा भरन्यासम् - तन्न रक्षा भरन्यासवु ; इदरल्लि उपाय फलगळ भरन्यासवू अन्तर्ग तवु. इदीग अण्ण यु ऎम्ब भाववु. भगवन्तनल्लि उपाय ज्ञानमात्रवे प्रपत्तियु ऎम्ब वादद खण्डनवु ई श्लोकक्कॆ ऎरडु विधवागि तात्सर्यवन्नु हेळुत्तारॆ. (१) हिन्दॆ शेषत्व ज्ञानवे प्रपत्तियु ऎम्ब कॆलवर अभिप्राय वन्नु खण्डिसि, भगवन्तने ननगॆ सिद्धपायनॆम्ब ज्ञानवे प्रप शियु ऎम्ब पक्षवन्नु मुन्दिन कारिकॆयिन्द निराकरिसुत्तारॆ. ई कारिकॆयल्लि पूर्वपक्षवन्नु अनुवाद माडि, नाल्कनॆय पाददिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- वाक्य मात्रेण सिद्दत्वात् चलनकद वाक्यवाद “शरणं वज” ऎम्बुदरिन्द मात्र ऎन्दरॆ याव अनुष्ठानद आवश्यकतॆयू इल्लदॆ सिद्धिसुवदरिन्द ऎन्दु सारदीपिकॆ सारविवरणॆयवरु अर्थ माडि रुत्तारॆ, सार सङ्ग्रहदवरु न्यास इति ब्रह्म”ऎन्दु समानाधिकरण्यवु शास्त्रदल्लि हेळिरुवदरिन्द परब्रह्मनु हेगॆ सिद्योपायनो हागॆये________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे भगवत्रुपायत्व ज्ञानमात्रमेव प्रपत्तिरिति पक्षस्य निरसनं वाक्य मात्रेण सिद्धत्वा द्योपाय इहोच्यते (तां) । प्रपत्तिरिति नादोपि ऎधना त विहन्यते ॥४४॥ “शरणं वज” ऎ रविदु. इवु मर्थं जानीहि” విధి వాఖ్య- ప్లేందు, 2 Joto 27518 God & geal d प्रपत्तिय सिद्योपामवॆम्बुदु साक्यदिन्द सिद्धिसुवदरिन्द, अथवा प्रसयॊन्दु शास्त्रदल्लि तोरिबरुव वाक्य मात्रदिन्दलॆ सिद्धिसुवद रिन्द, प्रपत्ति : - प्रपत्तिय, इह - ई प्रपत्र शास्त्रदल्लि, सिद्दो पाय इति - सिपायवॆन्दु, उच्यते - हेळल्पडुत्तदॆ, इति वाद पि - ऎम्ब वादवू काड, अत्र - ई सन्दर्भदल्लि, विधिना - वज ऎम्ब धातुविनल्लिरुव विधि प्रत्ययदिन्द, विहन्यते-हॊडॆय ल्पडुत्तदॆ, निरसन माडल्पडुत्तदॆ. मामेकं शरणं प्रज शरणवन्नु हॊन्दॆ. ऎम्ब विधिकवागि कृतियिन्द साध्यवाद ऒन्दु साध्य प य व बोधितवागुवदरिन्द “ अनुष्ठान बेकिल्लव, वाक्य जन मात्रवे प्रपत्ति” ऎम्ब वादवु निरसनॆ माडल्पट्टितु. (२) कारिका दर्पणदल्लि बेरे विधवागि अन्वयिसिरुत्तारॆ वाक्य मात्रेण सिद्धत्यात् यावुदु वाक्य मात्रदिन्द सिद्धिस ल्पट्ट दुदु ऎन्दरॆ, प्रपत्तिः - ऎन्द उत्तरार्धदल्लिरुवदक्कॆ इतररु अन्वयिसिदरु, इवरु शेवत्वज्ञानम् ऎन्दु अध्याहार माडिकॊण्डु शेषत्व ज्ञानवु शास्त्रजज्ञानदिन्द सिद्धिसुवदरिन्द ई शेषज्ञानवु भगवन्तन हागॆ सिरोपायवॆन्दे, उच्यते अथवा उच्छ तां हेळल्पडलि, आ सिरोपा नाद शेषजनवे, प्रपत्तिः - प्रप तिय, इति वार्द - ऎम्बवादवु, विधिना - कृतिसाध्यवाद विधिवाक्य वाद शरणंवज ऎम्बुदरिन्द विहन्यते हॊडॆयल्पडुत्तदॆ. ई कारिका व्याख्यातृविन अभिप्रायप्रकार ज्ञानरूपवाद सिद्योपा यवे सालदु, शरणं प्रज ऎम्ब विधिवाक्यविरु दरिन्द, कृति साध्यवाद ऒन्दु साध्यॆ पायवाद भरसमर्पणवु आवश्यकवॆन्दु साधिसल्पट्टितु. इदरमेलॆ पुनः इन्नॊन्दु पूर्वपक्षवेनॆन्दरॆ, वज शब्दवु गत्यर________________
మాది బంద కలిసి నన్ను నిలను మాదులున్నువు నా साध्याय शोधनाधिकार ऎच्चर मात्र माय ऒरु करपाय विधि पर व. नि लो वॆन्निल् ? इदु तब्ब स्वारस्य विरुद्ध, 39 66 वाद, दु, गत्यर्थवुळ्ळवुगळॆल्ला बुद्धर्धदल्लि प्रयोगवुळ्ळवुग ळादुदरिन्द, शरणन्द्रज ऎम्बल्लि कृतिसाध्यवाददु यावुदू इल्लवु, शरणं व्रज ऎन्दरॆ शरण मिति जानीहि, शरणवॆन्दु तिळियतक्क ऎम्बर्थवु, आदुदरिन्द प्रपत्तिगॆ अनष्ठान बेकिल्लवु, बरी ज्ञान मात्रवे ऎम्बदागि पूर्व पक्ष, इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शरण व्रज ऎरुवुदु - शरण व्रज ऎन्दु हेळिरुवुदु, “इम मर्थञ्जानि हि -श्रीकृष्णनाद नानु शरणवॆम्ब प्रायवन्नु अर्जुननाद नीनु तिळिय तक्र. ऎरमात्र माय् - इष्टु - मात्र अभिवियरळ्ळदागि, मात्रशब्ददिन्द अनुष्ठान परवल्लवॆम्ब भाववु इदन्नॆ मुन्दॆ एवरिसुत्तारॆ, ऒरुक प्रोपाय विधि परमक्कॆ ऒन्दु माडबेकागिरुव उपायवन्नु विधिसुवदिल्ल वसि ऒन्साटो वॆन्निल् प्राप्तवादुदु ऎन्दरॆ, हीगॆ पूर्व पक्ष त-दरॆ ऎम्ब भाववु, मामेकं शरणं - नानॊब्बने निनगॆ उपायवु ऎन्दु प्रज - 3 : ऎम्बदिङ्ग अर्थवागि, आ कारणदिन्द अनुष्टिसबेकाद यान सापायवू बेकिल्लवॆन्दु अर्थ माडिदरॆ ऎम्बर्थवु, हिगॆ अर्थ माडिदरॆ इदु, शब्द स्वारस्य विरुद्ध प्र ऎम्बुदु लॆट्, अद कृ साध्यवाद निधियल्ले अर्थ स्वारस्य विरुवदरिन्द, अदक्कॆ विरुद्धवागि त) ऎ ब भावव, शरणं प्रज वॆम्बुदक्कॆ 5 सागत्य नुवानदल्लि अर्थसारवे विना, ज्ञानमा श्रीपतिशवु स्वारस्यवॆम्ब भाववु. इष्टु मात्रवे अल्लवु, इन्नू ऒन्दु दोषवु टु, अदॆनन्दरॆ - हत्तियन्नु स्पट तरवागि विधिसुव अनेक प्रमाणगळिगॆ विरुद्धवागुव आगुत्तदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. 66 *तां प्ररम् अङ्कर परिकरगळन्नु स प्रतियन्नु, प्रयुं जीत – अनसतक्कद्दु" इदिगळान - इवे मॊदलाद, सपरि कर स्फोटकर प्रपत्ति निधिगळॊडु - ऐदु अङ्गगळिन्द कूडि________________
ووو श्री मद्र हस्य त्रयसारे (१) * प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्वा पञ्चभि रावृतां” 283 8 (0 इत्यादिगळान सवरिकर स्पुटतर प्रपत्ति विधिगळोडुव विरो धिक्कुव, ईश्चर्र मोक्षपाय मॆच्चर विव्वळवे इष्टु वक्तव्यमाम्, मोक्षाधिकारिकु विधेयान्तर मक्क यॊळिन्दाल्, इन्निडम् प्रस्तुत मान भक्तियोगत्तु पे *तमान तत्रोपदेश मात्र माम्, बहु व्यक्तवागि तोरुव प्रपत्ति विधिगळिगू सह, विरोधिक्कुं विरुद्धवादुदागुत्तदॆ. यावुदु ऎन्दरॆ “शरणं प्रज ऎम्बल्लि ज ऎम्ब विधिगॆ बुद्धर्थवन्नु कल्पि सोणव” ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु लक्ष्मीतन्त्रदल्लिरुव पूरा वाक्यवु, “ प्रपं तां प्रयुञ्जीत स्टाङ्गैर्शञ्चभि रावृतां” ऎन्दिरुवदरिन्द सपरिकर स्पुट तर प्रपत्ति ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. इल्लि इत्यादि ऎन्दु आदि पददिन्द प्रपत्तियन्नु बोधिस व इतर विधिवाक्यगळॆल्ला सूचिसल्पट्टव ( नॆय पुटवन्नु नोडि) शरणं प्रज ऎम्बल्लि कष्ट पट्टु व्रज शब्दक्कॆ जानीहि ऎन्दु अर्थ माडिदिरि ; प्रयुञ्जीत ऎम्ब विधिगॆ हागॆ अरॆ कल्पिसोणवु साध्यविल्लवष्टे ऎम्बभिप्रायवु. प्राप्तवागुव मूर नॆय दोषवन्नु हेळुत्तारॆ, ईश्वर्र - सर्वॆश्वरनु, मोक्षेपा यवु, ऎर - ऎन्दु हेळुव इव्वळवे, इष्टु मात्रवे, वक्तव्य माय्-हेळ तक्कद्दागि, मोक्षाधिकारिगॆ, विधेयान्तर मक्क बेरॆ विधिरूपदल्लि विधिसतक्कद्दु यावुदू इल्लदिरोण हेगो हागॆ, ऒळिन्दाल् - बिट्टु, बिट्टरॆ, इडं - ई सन्दर्भवु ऎन्दरॆ शरणं व्रज ऎम्ब प्रकरणवु, प्रस्तुत मान भक्तियोगत्तुक्कु - ई ग उद्दिश्यवाद भक्तियोगक्कॆ ’ अपेक्षित मान - बेकागिरुव, तत्तोप देश माम् - प्रतिरूप साद्योपाय विधियन्नु बोधिसुव दक्कॆ बदलागि सुम्मनॆ तत्रोपदेशवन्नु मात्र माडिद हागागुत्तवॆ. श्री भाष्यकाररु इदन्नु मोक्ष पाय विधियॆम्बदागि व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. अदक्कॆ विरोधिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. (१) लक्ष्मी तन्त्र २८, ११. ७________________
-
-
-
- साद्योपाय शोधनाधिकार स्वयत्न निवृत्तिव प्रपति पक्षस्य प्रतिक्षेपः. २२६१ इण्णु तत्व ज्ञान मुडैयवनु क्कु स्वरक्षणार्थ स्व व्या पार वृत्तिये प्रपत्तियाय, सर्वधर्म स्वरूपताग मात्रं साध्यमाग विधिक्क पडुगिरदॆ स्पारु क्कु, निवृत्ति रूप मेयागिलु म्, साध्यवाग निधिक्क पृष्टि सर्वधर्मत्यागं र्ता, स्वरक्षणार्थ स्व व्यापार मागैयाले, स्ववचन विरोध मुम्, साज्य प्रपत्ति विधायकमान वाक्य विरोध मुम्, वरुव. स्वयत्न निवृत्तिये प्रपत्तियु ऎम्ब अभिप्रा यद खण्डनवु 2th, 2005 258 25 of इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि, तत्वज्ञानविरुव मोक्षार्थिगॆ, स्वर क्षणार-स्वरक्षणवे प्रयोजनवागि वुळ्ळ, स्वव्यापार निवृत्तिये तन्न व्यापारगळन्नु त्यजिसुवरे, प्रपत्तियाय - प्रपत्ति ऎन्दु केळिसिकॊण्डु, सर्वधर्म स्वरूप त्याग मात्र - सर्वधर्मा्र परित्यज्य ऎम्ब विधिय मूलक समस्त धर्मगळ स्वरूपत्याग मात्रवॆ, साध्य मग - साध्यवादुदागि निधि पडुगिरदु - विधि सल्पड वदु, ऎन्सा क्कु - ऎन्दु हेळुववरिगॆ, निवृत्ति रूपमे यागिलुम् - प्रवृत्ति रूपल्लदॆ बरि त्याग पवादुदादरू, साध्यवाग विधिक्कप्प-साध्य मदुदॆन्दु विधिसिरुव, सर्वधर्मगळ त्यागवू कूड, स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार मागैयाले - स्वरक्षण कागि माडिद निवृत्ति रूप व्यापारवादुदरिन्द, स्ववचन विरोध मुम, त्याग माडिदॆ ऎम्ब वचनक्कॆ विरोध, साण्ण प्रपत्ति विधायकमान वाक्य विरोध मुं वरुव - ऐदु अण्णग ळिन्द कूडिद अप्पि याद आत निक्षेपवन्नु विधिसुव प्रमाण वाक्यग ळिगू विरोध उण्टागुत्तदॆ. सर्वधर्मान् परित्यज्य ऎन्दु विधि सिरुवदरिन्द, स्वरक्षणक्कागि ऎल्ला प्रवृत्तिगळन्नू बिडतक्कद्दु ऎन्द एर्पट्टितु ; इदॆ प्रपत्तियॆन्दे भाविसतक्कद्दे एना, बेरॆ इन्नु e________________
-
-
ж श्रीमद्र हस्यत्रयसारे обой प्रपत्ति, कु साधनवादल् सिद्ध साधन सहकारित्व मादल् कॊळ्ळि, सिद्रूपायमान ईश्वरनु डैय एकं, सिद्धत्व, *परमचेतन, परम कारुणिकं, सर्वशक्तित्वं, निरपे कत्वं, मुदलान स्वभाव विशेषळुक्कु विरुद्ध मानॆन्नुव प्रसगळ्, श्रुति स्मृति विरोध, व्याप्ति शून्य दि दोषङ्ग तदि “आ भाले तर्काभास . याव प्रवृत्ति रूपवाद प्रश नुष्ठानवू सरियल्लवॆन्दु कॆलवर मतवु. ई अभिप्राय सरियल्लवॆन्दु ऎरडु कारणगळिन्द तिळिसु तारॆ. (1) स्वक्षण र्थवागि सत्वद स्वरूप त्यागवू कूड स्वरक्ष णार्थवागि माडिद ऒन्दु उपायनागलिल्लवो ? आग स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार निवृत्तियागलिल्लवे ? स्ववचन विरोध उ टायितल्लवे ऎम्ब भावव. (२) साजि प्रहदनवन्नु विधिसुव नेक प्रमाणगॆ * वॆ, अवुगळिगॆल्ला एरो धनानन्द आगुत्तदॆ हीगॆ ऎरडु कारणगळिन्द स्वरक्षणार्थ व्यापार निवृत्तिये प्रपयॆम्ब अभिप्रायवु सायल्लवॆन्दु तोरिसि, ई पक्षदवरु तम्म अभिप्रायद मेलॆ अनादि व दोषगळिगॆ समाधानगळन्नु *प्रपत्तिकु” ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. C प्रपत्तिकु - प्रसद नक्कॆ, साधन मादल् - साद्योपाय रूपदल्लि साधनत्ववन्नागलि, अथव, सिद्धसाधन सहकारि मा दल् , सिमॊ पायक्कॆ सहकारिदारॆ वन्नागलि कॊळ्ळिल् - – - बकरिसिदरॆ, सिदोपायवाद सर्वॆश्वरन, एकत्व - ऒब्बने ऎन्नु वदक्कू, सिद्धत्व - सिदॊ पायनॆम्ब भावक्कू, परमचेतनं- आतन सत्कृष्ट चेतन भावक्कू, परम कारुणि कत्वं - परसु कारुणिकनॆम्ब भावक्कू, सर्वशक्तित्वं – सत्वशक्तियुळ्ळ भावक्कू, निर पेक्षत्वं - अतनु यावुदन्नू अपेक्षिसदे इरुव भावक्कू, मुद, लान स्वभाव विशेषळु क्कु - इवॆ मॊदलाद गुणविशेषगळिगॆ इवे मॊदलाद ऎम्बुदरिन्द पूर्णत्वक्कू विरोधव, साध्यॆपाय सापेक्षत्वविरुवदरिन्द ईश्वरन परिपूर्णत्वक्कॆ विरोधवॆम्ब भाववू,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२६३ विरुद्ध माम् - विरुद्धवागुत्तदॆ, ऎन्नुव प्रसगळ ऎन्नुव आक्षेपगळु, श्रति स्मृतिगळिगॆ विरोधवेनु, व्याप्ति शून्यत्व- पक्षदल्लि सेतुविल्लदिरुव व्याप्तियिल्लदिरोणवेनु, आदि - इवे मॊद लाद, दोषळाले बॊषगळ मूलकवागि, तराभास - कतर्क, प्रस्त बेरॆ बेकादुदिल्लवु स्वरक्षण प्रवृत्ति निवृत्ति ये प्रपत्ति ऎन्दु कॆलवर अभिप्राय पडुवरु, इदु स्ववचन विरोध वादुदॆन्दू अनेक विधि प्रमाणगळिगॆ विरोधवादुदॆन्दू हेळिदरु. अवरुगळु प्रपत्नियन्नु निराकरिसलु कारणवन्नु हेळुत्तारॆनॆन्दरॆ- प्रपत्तियन्नु अङ्गीकरिसुवदरिन्द आतन अनेक महत्वगळिगॆ कुन्दक वागुत्तदॆ हेगॆन्दरॆ :- (१) साधॆ पायवू ऒन्दु बेकु ऎम्बुदरिन्द सिद्योपाय नागि ऒब्बने ऎम्ब दक्कॆ कुन्द कवु. (२) साद्योपायवू ऒन्दु बेकु ऎन्दरॆ, सिद्धत्वक्कॆ हानियु. (३) गोप्पवरणद मूलक स्वाभिप्रायवन्नु तिळिसबेकु ऎन्दरॆ सर्वोत्कृष्ट चेतनत्वक्कॆ कुन्द कप्पु, सर्वज्ञ सादुदरिन्द ताने तिळियतक्कद्दु. (४) साद्योपाय दिन्द आतनन्नु वशमाडिकॊळ्ळबेकु ऎन्दरॆ, आतन परमकारुणिक त्वक्कॆ भङ्गवु (8) प्रपत्तिय सहकारित्वविल्लदॆ रक्षिसुवनल्लवु ऎन्दरॆ प्रपत्तियिल्लदॆ आतनिगॆ रक्षिसल, शक्तियिल्लवॆन्दागि सर्वशक्तित्वक्कॆ विरो ध, (६) शक्तनागिद्दरू प्रतिय सहकारित्ववन्नु अपेक्षिसुव नॆन्दरॆ आतन निरक्कॆ कनकवु, हिङ्गॆ अवर आक्षेपगळु, इवु गळॆल्ला श्रुति स्मृति विरोधवॆनु, व्यान्यतॆ एनु, इन्तह दोषयगळादुदरिन्द सर्कगळल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ- (१) * ब्रह्मणेत्वा महस ओमित्यात्मानं युञ्जीत”.नारा 3 नॆन पुट नोडि ) ऎम्ब कुतिगॆ विरोधवु. (२) * हनि र्कृहित्वात्मरूपं वसुरति मन्त्रतः । जुह यातृण सेना पच्युताख्यॆ सनातने ॥ (४) सुरक्षरैशरण द हं प्रपद्म” इदक्कू विरोधवु (1) * भक्स् ; सरनुयावापि प्रसा वा महामते” प्रास्टोहं नान था प्राप्य मन कैलि सुभिः ऎम्ब स्मृतिगॆ विरोधवु.________________
بوو श्रीमद्र हस्यत्रयसारे विभीषण, गजेन्द्र, काक, काळियनु प्रपदनवन्नु अनुष्ठ सिदरॆन्दु शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्टिदॆ. भगवन्तन एकत्व, सिद्धत्व, परम चेतन, परम कारुणिकत्व, सत्व शक्ति, निरपेक्षगळिगॆ एनॊन्दू विरोधविल्लवु. हागॆ विरुद्धवागिद्दरॆ महर्षिगळु उपपादिसुवरे ? हागॆये सर्वॆश्वरनु सर्वज्ञनागि, परमकारुणिकनागि यिद्दरू ध्रुवनु तपस्सन्नु माडिदनन्तरवे, अदन्नु साधनवॆन्दु भाविसि आतन अभीष्टवन्नु नडॆसिकॊट्टनु. C. ऎल्लि सहकारि सापेक्षत्वविदॆयो हेळबेकागुत्तदॆ. अल्लि एकत्वविरुवदिल्लवॆन्दु सहकारिसापेक्षत्वविद्दरू एकत्वविरुवदुण्टु. भगवन्तनु ऒब्बनागिये अनेक नित्यसूरिगळ सहकारित्ववन्नु हॊन्दिरुवनु. 9. 2. २. ऎल्लि सहकारि सापेक्षत्वविदॆयो अल्लि सिद्धत्वविल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. आदरॆ सिद्धत्वद सहकारि सापेक्षवुण्टु. राजरुगळु सिद्धरागिद्दरू विशेष कारि सापेक्षत्ववुळ्ळवरागिरुत्तारॆ. हागॆये ऎल्लि सहकारि सापेक्षत्वविदॆयो, अल्लि परम चेतनत्वविल्लवु, अल्लि परम कारुणिकत्वविल्लवु, अल्लि सर्व शक्ति त्वविल्लवु, हीगॆल्ला हेळबेकागुत्तदॆ. परम चेतननाद, पम कारुणिक नाद, सशक्तनाद श्रीरामनु, सुग्रीवादिगळ सहकारित्ववन्नु बयिसिदनु. पिशार्चा दानर्वा यर्क्षा अङ्गुळ्ळगोणर्ता हन्यामिर्च्छ हरिगणेश्वर । ऎन्दु श्रीरामनु हेळियू कूड, लोकनाथः पुरा भूत्वा, सुग्रीवं नाथ मिच्छति । ऎन्दु हेळिरुवहागॆ सुग्रीवादिगळ सहायवन्नु बयिसिदनु. हीगॆ व्याप्ति शून्यतॆ ऎम्ब दोषवू उण्टागुवदरिन्द तर्काभासवॆम्ब भाववु. इदू अल्लदॆ, सहकारि सापेक्षत्ववू एकत्वादि आगु धर्मगळू परस्पर विरोधवादुवु ऎन्दु हेळिदरॆ, शास्त्रगळल्लि सर्वॆश्वरनिगॆ परस्पर विरुद्द भावगळु हेळल्पट्टिवॆ. हेगॆन्दरॆ : ऒन्दु कडॆयल्लि अरसम् अरूपं गन्धवर्जितम् ऎन्दू, इन्नॊन्दु कडॆयल्लि स्वर गन्धस्सत्वरसः ऎन्दू हेळल्पट्टिदॆ ; हागॆये ऒन्दु कडॆयल्लि सगुण नॆन्दू इन्नॊन्दु कडॆयल्लि निर्गुणनॆन्दू हेळल्पट्टिदॆ. इवुगळिगॆ सामञ्जस्य उण्टागुव हागॆ, हेगॆ अर्थगळन्नु हेळुत्तेवो, हागॆये________________
(on) इल्लिय all applicability 234180325. साध्य पाय शोधनाधि कार भाविसतक्कद्दु, कल्याणगणाकरनागि सगुणनु, प्राकृत ईयगुण रहितनागि निर्गुणनु ऎन्दु हेगॆ हेळुत्तेवो, हागॆये इल्लियू तनगॆ स्वाधीनवाद सहकारियन्नु अपेक्षिसिदरू, अन्ता दन्नु अपेक्षिसदॆयू इरबह.दादुदरिन्द निरपेक्षत्व, एकत्व, सिद्धत्व यावुदक्कू कुन्दकविल्लवु. तनगॆ स्वाधीनवाद विशेष सहकारि यन्नु हॊन्दिद रू सर्वशक्ततॆगॆ कुन्दकविल्लवु, हागॆ नोडिदरॆ सर्व शक्ततॆयिल्लदिद्दरेने स्वाधीनवाद सहकारित्ववन्नु हॊन्दलु साध्यविल्लवु तन्न करुणॆयु अनेकरिगॆ उपयोगवागलॆन्दु अनेक साधनगळन्नु एर्पडिसिकॊण्डिरोणवे परम कारुणिक लक्षणवु, हागॆयॆ? ई प्रपत्ति ऎम्ब सुलभोपायवन्नवलम्बिसिदवरन्नॆल्ला रक्षिसि बिडुवॆनॆन्दु एर्पडिसिरुवदे परम कारणिकत्वद माहात्म सर्वज्ञनागि शरणागतन अभिलाषॆ एनिरबहुदु ऎन्दु तिळिदिद्दरू, फलवु पुरुषार्थवॆन्दु तिळियुवदक्कागियू, लोकदल्लि भक्ताभीष्ट वन्नु भगवन्तन सल्लिसिदनॆम्ब प्रतीतियण्टागुवदक्कागियू, गो त्ववरणवु ; इदरिन्द सर्वज्ञत्ववुळ्ळ परमचेतनक्केनू कुन्दक ऎल्लवु, व्याप्ति शून्य त्यादि दोषङ्गळ ऎम्बल्लि आदिपददिन्द वैषम्य नैर्तृण्य दोषवू कूड सर्वेश्वरनिगॆ आरोपिसदन्तागु तदॆ. उपायानुष्ठानमाडिद परॆमभक्तनन्नू, महा पापिया दवनन्नू, उपायद आवश्यकतॆयिल्लदॆ रक्षिसि बिट्टरॆ, सर्वॆश्वरनु पक्ष पातियॆन्दॆनिसल्पडुवनु. इन्तह दोषगळॆल्ला प्राप्तवागुवदरिन्द तर्काभासगळु. हीगॆ मेलॆ हॆळिद पूर्व पक्षगळॆल्ला दोषयुक्तगळॆन्दु तोरिसिदरु श्रुति स्मृतिगळिगॆ निरोधवू तर्कगळल्लि आभासवू, सर्वॆश्वरनु पक्षपातिय, इत्यादि दोषगळु प्राप्तवागुत्तवॆ ऎन्दु हेळिदरु. अवरुगळु हेळिरुव तर्कगळल्लि एनॆन्दू दोष विल्लवॆन्दू अवुगळु आ कारणदिन्द सर्कगळॆन्दू ऒप्पिकॊण्डरू आगलू उण्टागुव भादकगळन्नु तिळिसुत्तारॆ. इवत्तॆ - मेलॆ हेळिद आक्षेपणॆगळन्नु, सर्कङ्गळाग - न्यायनादवुगळॆदु, निनैल् - ऒप्पिकॊण्डरू, ऎन्दरॆ उपा यद आवश्यकतॆयन्नु ऒप्पिकॊण्डरॆ, सर्वेश्वरन एकत्व, सिद्धत्व, पर________________
श्रीमद्रह सत्रयसारे इव, सत्तळाग निनैल् उपा सनत्तुक्कि शैन्स साधन भावादिगळिलु म् इ प्रस* वरव. उपासनं तानन साधन मनॆन्निल्, “ सरधर त्यज्य” ऎच्चर विरल् उपासन युव धशब्दार्थवाग व्याख्यानं हण्णु गैयाले स्वव जन विरोध मुण्णा, परि वकारणिकतादिगळिगॆ विरॆ धवागुत्तदॆ ऎम्ब वादवु सवञ्ज सवा ददॆन्दु ऒप्पिदरू, उपासनतुक - उ प स नक्कॆ, इलैन - प्रति कक्तिगळ पेक्षिसुव, साधन भावादिगळिलु म् - साधन भाववे मॊद लादुवुगळॆल्ल, इसळ् - ई आक्षेपगळ, वरु - प्रास्त नागत्रवॆ प्रपगॆ साधनवन्नु अ कलसदवर, उपासनक्कॆ मात्र साधनत्ववन्नु कण् करिसिरुत्तीरल्ला, आगल एकत्व, सिद्धत्व, परमचेतन पव कारणिक, सत्व शक्तित्व, निरपेक्षत्व मॊदलाद स्वभाव, विशेषगळिगॆ एरुवागुवदिल्लवे ? इल्लि विरुद्धवल्लवादरॆ, प्रशस्ति विषयद विरवल्लवॆ-दु हेळलु अभ्यन्तरवेनॆम्ब भानवु ई अक्षॆ सणॆ - 1 तप्पिसि ळ गदक्कागि, उपासनवू साधनवल्लवॆन्दे हेळुत्तेवॆ ऎन्दरॆ आगलू दोष तप्पिद्दल्लवॆन्दु तोरिसुत्तारॆ. उपासनव तानु - उपासनवू कूड प्रपत्तिय हागॆ साधन मनॆन्निल् - साधननल्लवॆन्दु नीवु ऒन्दु वेळॆ केळिदरॆ, सर्धा परित्यज्य ऎ विषल् - ऎन्दु हेळुव स्थळदल्लि उपासनयुवु - उपानवन्नू कूड, धरशब्दार्थ माग ध शब्दक्कॆ अर्थवागि, ऎन्दरॆ अलौकिक श्रेयस्साद मोक्षवन्नु साधि सुवदु ऎम्ब अर्थवागि, व्याख्यानम् पण्णु गैयाले - नीवे व्याख्यान माडिरुवदरिन्द, स्वचन विरोधमुाम् - निम्म अभिप्राय वे निमगॆ एरुद्धवादुदु अगुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ, उपासनवु साध्यॆपायवॆन्दु ऒप्पिकॊण्डिरि, याव सन्दर्भदल्लि ऎन्द सर्धा ऎम्बुदक्कॆ व्याख्यान माडुवाग धर शब्दवु अलौकिक श्रेयस्सधन उपासनवन्नु बोधिसुत्तदॆन्दु व्याख्यान माडिरु________________
सपाय शोधनाधिकार 9962 शेरुक डक्कु गै क ग वेणाच्चु मैगळ्ळि यॆडुप्पि यालॆ काग अन्य परमान उपदेशशालॆ सिरन्न अर्जुन बुद्धियालॆ धर नन्न तोनन “सर्धा ऎन्नु अनुवदक्किरदॆन्निल् हागॆ माडिरुववरु यारु ऎम्बुदु इल्लि हेळल्पडलिल्लवु श्री सिळ्ळॆलॆ काकारर प्रकृतिगळु ऎम्बभिप्रायवु ; अवरु बरॆ दिरुव रहस्यवाद श्री वचन भूषण मुन्तादवुगळल्लि, हागॆ व्याख्यान माडिरुत्तारॆम्ब तात्सरवु अल्लि मोक्ष साधनवॆन्दु हेळि, ईग साधनवल्लवॆन्द स्पचक विरोधरॆम्ब भाववु. स्ववचन विरोध वन्नु तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि ध शब्दक्कॆ साधनवाद उपायवॆम्बर्थ ऎल्लवु ; अननु अन पानुवाद-दन्नु उपायवॆन्दु भ्रमिसिद धर वॆन्द अर्थ हेळल्ल ; अ- ९ नन धवल्लदुदन्नु धवॆन्दु भ्रमि ९ननु सि द न ल्ला अन्तह धैरवि * सधर्रा परित्यज्य” ऎम्बल्लि धरशब्द दिन्द हेळल्पट्टितु, आ कारणदिन्द स्ववचन सिरोधवॆन्दु हेळलु साध्यवल्लव, वीदरॆ, हत्तरॆ. आगलू दोषवु तप्पिल्लवॆन्दु तोरिसुत्तारॆ : - * शिर, क - गरवन्ने अडक्कुगैक्काग - अडगिसुवदक्कागि ऎन्दरॆ परिहरिसरदक्कागि, नेकाच्च मैगळ्ळि बेडद ऎन्दरॆ निरर्थक गळाद मॊरॆगळन्नु, दॆ. गुप्पियलॆ - हॊरॆसुवदरिन्द, इदु हेगॆन्दरॆ मदसिद गूळिय ““वन्नु मुरियुवदक्कागि अदर मेलॆ तुम्बा भार वाद मरळ 7.: विद ऒ- गळन्नु हॊरिसुव हागॆ ऎम्ब तानु ; अन्य नॆरवन उपदॆ शालॆ सिरन्न आर्जनब, द्वि यले - कागॆ निरर्थकवाद उरतीकन्द हट्टिद अ९न बुदि यर, इरर्धक हेगॆ दरॆ, उपायगळल्लद *गादिगळन धनॆ न तोन धा९” - इल्लि स व वॆन्दु आन वदरदु - अनुवाद माडि तळगॆ, सर्भा ऎम्बल्लिरुव धकवु निरर्थकवाद कम्म 8 ग ॆ इगलिद ज्ञानद भागवन्नु सरिसि, अक्कन बदिगॆ धव________________
Ege al tiro al 2015 ޅ ఇంద్రియ నిగ్రహ श्री मद्र हस्यत्रयसारे (१) * इच्छाचार द माहिं दान स्वाध्याय करणाम्। आयन्तु परमोध यद्योगेनात्मदन” (२) “सद्वेष मेव धराणां मुत्तनो वैष्णवो, विधिः” तोरिदुदन्नु बोधिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ आग शास्त्रवु बोधिसुव कर योगादि रूपवाद निवृत्ति रूपधरवे धवल्लदिरुवदरिन्द प्रवृत्ति रप धरवू धवल्लदुदागि, शास्त्रवे प्रमाणवल्लदॆ निरर्थक वागि बाह्य कुदृष्टिगळ अभिप्रायक्कॆ समानवागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. इल्लि पूर्व पक्षिगळु करयोगादि साधनगळन्नु धवल्लवॆन्दु समाधान हेळिदरु. आदरॆ शास्त्रगळल्लि ई करयोगादि धरगळु परम धर गळागि हेळल्पट्टिवॆ ऎन्दु तोरिसलु मूरु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. () इज्या - भगवदाराधनवू, आचार - नित्य नैमित्तिक करा नुष्ठानवू, द म - इन्द्रिय निग्रहवू अहिंसा - प्राणहिंसॆ माड दिणवू, दान . तन्नल्लिरुव द्रव्य मॊदलादवुगळन्नु सत्पात्रदल्लि उचितवागि प्रतिफलापेक्षॆयिल्लदॆ अग्निसोणवू, स्वाध्याय - वेदा धयन माडोण करणां - सप्तर्थदल्लि षष्ठियु, करगळ मध्यदल्लि, यत् - यावु दु, योगॆ ‘न – कर गाडि भक्तियोग गळ मूलक, आत्मदर नव - मॊदल आत्मावलोकन उण्टागि अनन्तर परमात्म साक्षात्कार उण्टागुत्तदो, अयं - इदु पर धर - सत्कृष्टवाद निवृत्ति रूपधरवु. आदुदरिन्द अज९न बुद्दिगॆ तोरिदुद परमधरवे विना अन्यथा अल्लवॆ ब भाववु. (२) सपां वॆव धराणां - सवस्तवाद धरगळल्लॆल्ला, वैष्णवॊ : विधिः - परतत्ववाद श्री महाविषवन्नु कुरितु माडुव धवु, उत्तमः - सत्कृष्टवाददु. अदु यावुदॆन्दरॆ इह लोकद संसारवन्नु पुनः हॊन्ददहागॆ आतनन्नु हॊन्दुव उपाय (१) याज्ञवल्क स्मृति, १८. (२) भारत आनु. ३६,२४,________________
2 साद्योपाय शोधनाधिकारः ww २२६९ (३) * विष्ठारा ध नातुण्यं विद्यते करवैदिक” इत्यादि गळाले परम धरङ्गळाग प्रसिद्धळा न निवृत्ति धर ऒळ नॆ नाल् कै मुतिक न्याय ऒळक्कॆ सत्व शास्त्रज्ञळु क्कु उत् परबाह्य कुदृष्टि पक्षळिले S धम्म :- प्रपत्ति धरळुव धर प्रामाण्यमिल्लाद कडिया प्रवेश माम्. Ay and oth Hadded com, sta ze 16820 60% of रूपवाद उपासनवु. इदर उत्तरार्धवु :- रक्षते भगर्वा विष्णु र्भक्त मात्म शरीरवत् ” भगवन्तनाद विष्णुवु तन्न शरीर. वन्नोपादियल्लि भक्तनन्नु रक्षिस वनु ऎम्बर्थवु. श्रुतिय प्रकार ६ - ऎल्ला जीवात्मरू आतनिगॆ शरीरवु, आददरिन्द सरू रक्ष वर्गक्कॆ सेरिदवरॆ, आतने रक्षकने सरि. आदरू मुक्तियन्नु कॊट्टु रक्षिस बेकादरॆ उत्तम वैष्णव विधिपवाद धरवन्नु अवलम्बिसिदवरन्नु 1940 रक्षिसुत्तानॆयॆ विना, अन्यथा अल्लवु, हागॆ माडदॆ ऎल्लरन्नू रक्षिसि बिट्टरॆ, वैषम्यादिगळु प्राप्तवागुत्तवॆ ऎम्ब भाववु (३) विष्णाराधाना - दैवज्ञवाद विष्णुविन अराधनॆगिन्त लू, वैदिक- वे दोदितवाद, पुण्यं कर- पवित्रकरनाद श्रेय स्मरवाद कवु, नविध्यतॆ - इरुवदिल्लवु. इत्यादिगळाले इवे मॊद लाद प्रमाण मूलक नागि, परमधरळाग सत्कृष्ट धरगळॆन्दु प्रसिद्धगळाद निवृत्ति धरगळन्ने, धरळ नॆनाल् - धरगळल्लवॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, कैरुतिक न्यायदिन्द, प्रवृत्ति धरगळू कड, धरणि - धरगळल्लदवुगळागि, सत्व शास्त्रज्ञळु कुम सम शास्त्रगळिगू, प्रामाण्यविलाद पडियाय - प्रामाण्य विल्ल. हागागि, ऎन्दरॆ निवृत्ति धरगळू प्रवृत्ति धरगळू इवुगळ विष यावे शास्त्रगळल्लि हेळिरुवदु, इवॆरडू धरगळल्लदॆ होदरॆ शास्त्रदिन्द प्रमाणरसदल्लि ग्रहिसतक्कदु यावुदू इल्लवागुत्तदॆ, आदुदरिन्द 5. स्पवु निरर्थकवादुदागि, परबाह्य कुदृष्टि पक्षलॆ प्रवेश माय- प्रकक्षिगळाद वेद बाक्यर, मत्तु वेदगळिगॆ अपार्थ (३) व्यास स________________
9920 श्री मद्रहस्य त्रयसारे प्रपत्तॆ साधन सिद साधन सहकारिना चरम श्लोक विरोध इति ७ निरास आनालु न उपासनादिगळ पोलॆ करणवरणं धरसब वाच्यवा गैया ले इऒ सत्व सचव वारा मै क्काग गळन्नु हेळुववरु, इवर अभिप्रयगल्लि प्रवेश उण्टा गुत्तदॆ; ऎन्दरॆ इवरुगळिगॆ शास्त्रगळु हेगॆ निरर्थकवो हागॆये प्रव निवृत्ति धरगळॆल्ला धवळल्लवॆन्दु हेळुववरिगू शास्त्रगळु निरर्थक वागुत्तवॆम्ब भाववु शास्त्रगळल्लि धगळे इल्लद दरिन्द विधेयां शवे इल्लवागि नावु धरोपदेशवन्नु हॊन्दि धानुष्ठानवन्नु माडतक्कद्दु यावुदू इरुवदिल्लवा गुत्तदॆम्ब भाववु. प्रवत्तिगॆ साधनवन्नागलि सिद्ध साधन सहकारित्ववन्नागलि स्वीकरिसिदरॆ चरमश्लोक विरोधवॆम्ब शा परिहारवु. आदरॆ प्रपत्तिगॆ साधनत्ववन्नु 1लि, सिद्ध साधनक्कॆ सहकारि ऎम्ब दन्नागलि स्वीकरिसिदरॆ, चरमश्लोकद सर्धा परित्यज्य ऎम्बल्लि सर् रल्लि : ९ * ड स * : ऎल्लवॆ ? इदु अल्लवु ऎन्दरॆ आग सर्वॆ शब्दक्कॆ : जा९ वन्नु हेळिद हाग लिल्लवो ? इवे मॊदलाद लक्ष पणॆगळन्नु मॊद लाद आकॆ पणॆगळन्नु उ पा दिसि अवुगळिगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. उप आ नालुम् - प्रपत्तिगॆ स धनवागलि सिद्ध साधन सहकारि त्ववन्नागलि करिसदिद्दरॆ मेलॆ हेळिद र कष्टगळ- टाग वॆन्दु ऒप्पिकॊण्ड उपासनादिग पोलॆ - उ सनादिगळु धर्मगळॆन्दु आकरिसिरुव हागॆ, ६रवर ०- २ नागति मूलक प्रार्थनॆयू कूड ऎन्दरॆ प्रपत्तिय, धर्मशब्द वाच्य मागैयाले - धर्मशब्ददिन्द हेळिसिकॊळ्ळुवदरिन्द, इष्टु - ई चरम श्लोकदल्लि, सर्वशब्द सच नारामैक्काग - “ स धर्रा” ऎम्बल्लिरुव सत्वशब्दक्कॆ सचवु बारदॆ इरुवुदक्कागि,________________
साध्य पाय शोधनाधिकार इदु वुव प्रपत्तु इवन मावल् सिद्ध साधन कॊट्ट गै, इव, चनव तनक्कु विरुद्धव नो साधन वेषालॆ त्याज्य मनॆ 9920 ? आगैयाल् सहकारित्ववादल् वॆन्निल् ? इ जु ) .0 ना क त द न बुद्दिय ऒडवेणु मॆन्नुव पोदु, भक्ति योगादिगळिलुं तुम्, C 1 इद वुन - ई प्रपत्तिम, साधनत्व वेषत्ताले – साधन शनदल्लि त्या मनॆ : ? सरि ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द त्याज्य त्याज्य वॆल्लवो ? आगैयालॆ - हीगॆ साध रत्व रूपदल्लि राज्यवादुदरिन्द, प्रपम’ - प्रशस्तिगू कूड उपासनद हागॆ, साधन मा द साध तत्ववन्नादरू, सिद्ध साधनक्कॆ सहकारित्ववन्नादरू, कॊळ्ळुगॆ - * करिसोणवु, इव्व चनम् - हीगॆ प्रपत्रनुष्ठा नवु अवश्यकवॆन्दु हेळणवु, तनक्कॆ विरुद्धम न्यू - तनॆगेने एन मदल्लवो, ऎन्निल्ल’ - ऎन्दु आक्षेपवन्नु तन्दरॆ, इष्टु ई प्रसृष्टिय सन्दर्भदल्लि, साकारन बुद्धिविडवेणु मॆन्नुव पोदु - प्रसस्तिय विषयदल्लि साक्षात्तागि मोक्षक्कॆ साधकवॆम्ब अभिप्रायवन्नु बिडबेकॆन्दु हेळुवाग, भक्तियोगादि गळिलु नन् तुल्नम् - भक्तियोगादिगळल्लि अदु समानवादुदे ; ऎन्द, प्रपत्रिय, विष… दल्लि साधन त्वबुद्धियन्नु बिडतक्कद्दॆं ०दरॆ, भक्तियोगवू िन हागॆ उपायवावुदरिन्द भक्तियोगदल्लि साध सत्व ऒद्दियन्नु बिडबेका गुत्तदॆ ऎम्ब भाववु; भक्तियोगक्कॆ साधकत्ववन्नु आ करिठ वटादरॆ प्रपत्तिगू एकॆ अकरिस कूड जॆम्ब अभिप्रायवु पूर्व पक्षिगळु प्रपत्तिगॆ साधरत्ववन्नागलि सिद्ध साधन स स कारित्व नन्ना गलि आकरिसिदरॆ चरमश्लोकार्थक्कॆ एरॆ; भ 29 द ग र ; सत्वर्धा परित्यज्य - ऎन्दु अल्लि विधिसिरु ना ७ ६. द, प्रशस्ति, भरवाद दरिन्द प्रसत्तिगॆ साधनत्व बुदि दान – * कलस; नदु पवल्लवॆन्द आक्षेपिसुत्तारॆ. अदक्कॆ समा भनवागि प्रशस्तिगॆ साध तत्वमितु सरियल्लवादरॆ उपासनॆगू कूडदॆन्दागुत्तदॆ, ऎन्दु हेळुत्तारॆ. =________________
وع وو श्री मद्र हस्य त्रयसारे प्रसादन वेषालुं धर्मविदुकु निडुवेणु मॆन्निल्, सत्व, शब्द सचं वारामैक्काग “ कृष्णं धर सनातनं” इत्यादिगळिरडिये धर्ममान सिद्दो पायु लुं साधनत्व बुद्धि निडप्र सण्ण कुम्, इन्साक्यल् सत्व धरा परित्यज्य - ऎन्दिरुवदरिन्द प्रपत्तियू ऒन्दु धरवादुदरिन्द परित्याग माडतक्कद्दॆन्दु पूरै पक्ष तन्दुदरिन्द, आ पूर्वपक्षवन्नु ऎरडागि विकल्पिसि केळुत्तारॆ. प्रपत्तिय धरवादु दरिन्द परित्यागवॆन्दु हेळल्पट्ट तल्ला, अदेनु साक्षात्साधन बुद्धिय त्यागवे इल्लवे प्रसादनत्ववेषदिन्द त्यागवे ऎन्दु विक बिसि, साक्षात्साधनत्वबुद्धिय कूडदॆन्दु हेळिदरॆ, आग उपासनवू साधनवल्लवागुत्तदॆन्दु हेळिदरु. ईग ऎरडनॆय विकल्पवाद, प्रसाद नत्ववेषधरवागुवदरिन्द त्याज्यवॆन्दु हेळिदरॆ, सिद्योपायनू प्रसादनत्व रूपधरवॆन्दु हेळिरुव प्रमाणविरुवदरिन्द अदन्नू बिडबेकॆन्दु आगुवदरिन्द ई वादगळु सरियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. प्रसादन वेषालु - भगवदनुग्रह सम्पादक रूप दिन्दलू, धत्ववु, इदुक्कु - ई प्रपत्तिगॆ, सिद्धिसुवदरिन्द विडु वेणुमॆन्निल् - बिडतक्कद्दु ऎन्दरू, सत्वशब्द सङ्कोचं वारामैक्काग - “सत्व धरा परित्यज्य” ऎम्बल्लिरुव सत्व शब्दक्कॆ सङ्कोचवु बारदे इरुवदक्कागि, “कृष्णं धरं सनातनं श्री कृष्णनू अनादियाद धरवु” इत्यादिगळिरडिये , ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव रीत्या, धरमान सिद्योपाय तिलुं धरवागिरुव सिद्धपायदल्ल, साधनत्व बुद्धियॆ उपायवॆम्ब बुद्दियन्नु विड प्रसज्ु, बिडबेकागि बरु वदु, सरधर्रा परित्यज्य ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रपत्तियु भग नत्र सादन रूपधरवादुदरिन्द अदन्नू परित्यागमाडबेकॆम्ब वाद तन्दरॆ, कृष्णं धरं ससातनम् ऎन्दु सिपायनू धरवॆन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द सिद्धपाय नल्लू साधनत्वबद्धियन्नु बिडबॆ कॆदु हेळबेकागुत्तदॆ.________________
(na) साद्यो पाय, शोधनाधिकार 9922 www प्रतिपाद्यमान धम्म आळिन धरळन्नो त्याज्यळा वन वॆन्निल्, इट्टु विहितैयान शरणागतियिलुव तुल्मव, 3 ई दॊषणदिन्द तप्पिसिकॆ ळ्ळुवदक्कागि, सर्धा परित्यज ऎम्ब वाक्यदल्लि हेळल्पट्ट धर्मवन्नु बिट्टु इतर धर्मगळॆल्ला ताज्यवॆन्दल्लवे अन्वयिसतक्कद्दु ; हागॆ हेळुवदरिन्द सिद्योपा जन धर्मवॆन्दादरू, सिपायवू त्याज्यवागुवदिल्लवॆन्दु हेळुवॆवु; ऎन्दरॆ अदक्कॆ पुनः समाधानवन्नु हेळुत्तारेनॆन्दरॆ- हागादरॆ ई चरम श्लोकदल्ल. मानकं शरणन्द्रज ऎन्दु शरणागति रूप धर्मव हेळल्पट्टिरुवदरिन्द निम्म वादक्कॆ समान वागि अदन्न बिट्टु मिक्क धर्मगळॆल्ला ताज्यगळॆन्दु नावु हेळु नवु ऎ बद- गि * इवा क्यल्” ऎम्ब वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ, इन्सा क्यल् - सर्वध्र परित्यज्य मामेकं शरणंवज ऎम्ब वाक्यदल्लि, प्रतिपाद्यमान धर्म - प्रतिपादिसल्पट्ट धर्मवन्नु, ऒळिन - बिट्ट मिक्क, ध र्मळनॆ 1 - कर्मानुष्ठानगळन्नल्लवो, त्याज्यब्द भावन वॆन्निल् - ताज्यगळागि हेळिर. वुवु ऎन्दु ऒन्दु वॆळॆ समाधान हेळिदरॆ, इ विहियान - ई वाक्यदल्लि शरणं प्रजॆ ऎम्बदागि विधिसिर.व, शरणागतियिलव - प्रपत्र नुष्ठान दल्लि, तलम् - समानवु ; सर्वधर्रा परित्यज्य ऎम्बल्लि स शब्दक्कॆ सङ्कॆ चविल्लदॆ अन्वयिसि, ऎल्ल धर्तगळन्नू बिडतक्क दॊन्दु हेळुव वादरॆ, कृष्णं धर्म सनातनम् ऎम्बल्लि सिम्मॊ पामनाद सर्वॆश्वरन कूड सिदॆनन, शोधनाधिकारदल्लि धर वॆन्द, स्थापितवागिर वदरिन्दलू, अल्लि र्ध शब्बवु औपचारिकवल्लदॆ व, खोधवन्न उळ्ळवॆन्दु व्यक्तपडिसिरुवदरिन्दलू ( नॆय पुट वन्नु नॆडि) उ सा सनादिग पोलॆ ऎ वार छिसिद वाक्यमूलक सिरोसयनन बिस बेकॆनागुवदरिन्द. प्रति कक्षिगळ अभिप्रायवु सरि सल्लवॆन्दु हेळिदुदक्कॆ समाधानवागि ऎल्ला धर्मवु ऎन्दु अर्थ माडतक्कद्दल्लवॆ, आ सक्य नल्लि हेळल्पट्ट धर्वरन्नु बिट्टु इतर ऎल्ला धन गळन्नू त्यजिसतक्कद्दॆन्दु अर्थ हेळबेकु ; आग कृष्णं 93 3 $________________
२२२४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे धर्मं सनातनम् ऎम्ब वाक्यदल्लि हेळल्पट्ट सिम्मोपायनु त्याज्यनागुवदिल्लवॆ मामेकं शरणंव्रज ऎम्बल्लि सिपा यने हेळल्पट्ट नॆन्दु पूर्वपक्षवन्नु तन्दरॆ, इदक्कॆ समाधानवागि शरणं प्रज ऎम्बुदरिन्द साधॆ पायनाद प्रपत्तिय हेळल्पट्ट सर्वधर्रा परित्यज्य ऎम्बल्लि ई शरणागतियन्नु बिट्टु विक्क ऎल्ला धर्मवन्नू बिडतक्कद्दॆन्दु निम्म अभिप्रायक्कॆ समानवागि नानू हेळ वॆव आ नन्दरिन्द प्रसत्तियु साधन रूपदल्लियागलि, सिद्ध सादनक्कॆ सहकारि रूपदल्लि नाग, धर्नुवागुवदरिन्द ताज्य वॆम्ब निम्मगळ अभिप्राय व सम जसवल्लवॆम्ब भावव. सिद्योपाय विषयदल्लि भक्ति प्रपत्तिगळु हेगॆ उपकारकगळु ? 3 इन्नॊन्दु पू २ शैक्षनॆ नॆन्दरॆ :- सिपायनु नित्यनु, हीगिरुवाग आ सिदॆ सामवन्नेनादरू ई साधॆ *पायगळु उण्टु माडबेके ? एन : इल्लवु ; हीरुवाग साध्यनायगळ अपेक्षॆ एतक्कॆ ? इल्लव सिद्धपायनिगॆ उपचयापचयगळु ऎन्दरॆ वृद्धि प्रासगळ हीर नाग ई साद्योपायगळेनु सिपायक्कॆ व कवे ? हागल्लद पक्षदल्लि साधॆ पयगळ आसॆ । एतक्कॆ ? सिद्योप य न सर्व द स स किरण्य पपूर्णनु, हीगिर सहज वाग अवनिगॆ याव सहकारिन आवश्यकतॆयू इल्लवु ई साधॆ पायगळु सहकारियल्लदॆ पक्षदल्लि अवुगळपेक्षॆ एतक्कॆ ? सिद्रूपाय न; सत्य सनु, यावुदर द्वारा इल्लदॆ स्वतन्त्र नागि सल्लिसुव शक्तियुळ्ळवनु. इन्त तन, साध्यॆपायगळ द्वारा सिद्धोपायनागबेकॆ ? हागिल्लद पक्षदल्लि ई साध्यॆपायगळ आव श्यकतॆ एनु ? इत्यादि पूर्व पक्षगळन्नु मुन्दॆ अनुवाद माडि इवॆ अन दियान ऎम्ब वाक्यवलक समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. हेगॆ उपकारकवॆन्दरॆ, ई चॆ तनन माडिरुव अनन्ता पराधगळिन्द भगव निग्रहक्कॆ गुरियागिरुत्तानॆ ई साध्यॆपायगळु अन्तह निग्रह वन शमन माडि, अनुग्रह सम्पादकगळागुत्तवॆ; आदुदरिन्द आव________________
2721 02 साध्यान शोधनाधिकार भक्तिः प्रसत्योः सियोसकारकत्वं २२६५ उपासनादिगळॆ प्रोलॆ तनक्कु उत्पादक मागवाद, वरकवागवादल्, सहकारियागवादल्, द्वारवागवादल्, Evox ऒलपेक्षॆ, द रुम्मडि, नित्य माय, उपचयापचय Ku रहित वाय, सदा परिपूर्णमान सहज कारादिगळ्ळि 5) यु डै आक्तिय, सन्नि, मुण्डानदुदार निरपेक्षवाग त * र्यं सिरुक्कु मूडि सत्यसल्प माय इरुक्किर सिद्यो wote of to w des शकवॆन्दु हेळुत्तारॆ. इवगळ, सिद्योपायक्कॆ उत्पादकगळागलि, इल्ल वर्धकगळागलि, सहकारिगळागलि, दारगळागलि अल्लवु. पुनः पुनः संसार बन्धक्कॆ हॆन्तु छातवाद सर्वॆश्वरन निग्रहवन्नु तप्पिसि, अनुग्रहवन्नु सम्पादिसि कॊडुत्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. उपासनादिग प्रॊलॆ - उपासनादिगळ हागॆ, इदु व्यक दृष्टान्तवु. हेगॆ व्यतिरेकवॆम्ब दु मुदॆ व्यक्तपडिसल्पडुत्तदॆ, तनक्कु - सिपायनाद सर्वॆश्वरनिगॆ, उत्पादक मागवा दल् - उण्टु माडु रवागियागलि वरकवागियादल् - अभिवृद्धि माडुवदॆ गियागलि, सहकारियागवादल् , स काय माडुव दागियागलि, द्वारवागवादल् - ई उपायगळ मूलकवागि यागलि, ऒन्मालपेक्षॆयरुं बडि - हीगॆ यावदॊन्दु विधदल्ल अपेक्षॆ इल्लदिरुवहागि, नित्या - तानु नित्यनागि आ कारणदिन्द याव ानकद अनेय बेडदवनागि, उप चयापचय र हि त मायर् - वृद्धि सिगल्लदिरुवदरिन्द यावुदरिन्दलू वर का नॆन्नॆय ननागि, सर्वदा परिपूर्ण मान सहज कारुण्यादि गट्टि युद कार्य - यावागल सहजक नुण्य परिपूर्णनागि करु हैदरिन्द यावु र सहाय इल्लदव नागि, सल्प मुण्डान पोदु द्वार निपेक्षवाग कार्य सिरु कार सडि सत्य सल्प माय यावाग तानु सल्पिसु तनॆ अगॆ तन्न 15 स्वतः इल्लदॆ तन्न सानुसारवागि कारैवु________________
కర్తి २२७६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे पायत्तुकु भक्ति प्रपत्तिगळ ऎव्वाकारत्तालॆ उपकारकळा गिरन वॆन्निल्, इवॆय नादियान अपचार परम्परॆयाले उत्पन्न माय् संसार हेतु वायक्किडर निग्रह पित्तुकॊण्डु उपकरिक्किरन. इवै फलान्तरुकु उपाय లు దశమ నవ్యది హిందు దోకి ఎందకి शमि नडॆयुव हागॆ सत्यसनागि, इरक्किर सिद्योपाय त्तु क्कु- इरुव सिद्धपायनिगॆ, भक्ति प्रपत्तिगळु, ऎद्वा कार ताले उप कारकगळागिरन ऎन्निल् याव रीतियल्लि उपकारगळागुत्तवॆ. ऎन्दरॆ, इवै - ई साद्योपायगळाद, भक्तिप्र पगळु, अपचार परम्परैयालॆ - भगवन्तन विधि निषेदवाक्यगळिगॆ विरोधवागि नडॆदु माडिद अकृत्यकरण कृत्याकरण रूपगळाद पाप समूहग ळिन्द, उत्पन्न माय् - उण्टाद, संसार हेतुवाय किड किर - पुनः पुनः बन्धकगळागि जन्म परम्परॆगळन्नु ऎत्तुवदक्कॆ कारणभूतवागिरुव, निग्रह - भगवन्तन कोपरूपवाद निग्रह वन्नु, शमिप्पित्तुकॊण्डु - शमन माडि, उपकरिक्किरन उपकार कगळागुत्तवॆ. उपासनादिग पोलॆ ऎम्बुदु व्यतिरेक दृष्टान्त हेगॆ ऎन्दरॆ, उपासनवु कर्वयो गादिगळिन्द उत द्यव, अह रहरनुष्य सल्पट्ट अभ्यासदिन्द वरितवु, नित्य नैमित्तिक कर्मगळ सह कारियन्न पेक्षिसुवन्ताद्दु सर्वॆश्वरदरा फलप्रदवु, आदरॆ सिम्मॊ पायनिगॆ उपासनॆगॆ इरुव हागॆ उत्पादक ऎल्लवु इत्यादि 2 मोक्षप्राप्तिगागि नवक्षुव माडुव उपायानुष्ठानवु भग तन्नि ग्रहवन्नेनो शमन माडुत्तदॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळोण, नावु कवल्लदॆ इतररु स्वर्ग२ फलान्तरक्कागि माडुव उपायानुष्ठान गळल्लि अन्तह भग तन्नि ग्रहक्कॆ कारणविल्लवल्ला, आग ई सा - य गळु हेगॆ उपकारकगळु ऎन्दरॆ “ इवै फलान्तरतु कु” ऎ दार भिसिद वाक्यदिन्द हेळत्तारॆ– निग्रहक्केनो क- रणविल्लव, अनुग हक्कॆ कारणवागकूडदो ? आगुवरि द भगवति - ति नकवागि आ मूलक ई साद्योपायगळु उपकारकगळागबहुदु ऎन्दु हेळु इवै - ई - ई उपायगळाद भक्ति प्रपगळु, फलान्तर तारॆ.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार माम्पोदु ज्योतिष्टोमादिग पोलॆ तत्तदनुगुण प्रीति विशेष उत्पादित्तु कॊण्डु आदुखत्तालॆ उप कारक ळाव तु कु - नो क्षेतर वाद ऐश्वर्य स्वर्गभोगादिगळिगॆ, उपाय माम्पोदु - उपायगळागुवाग, ज्योतिगॆ मादिगळ हागॆ, तत्त दन गुण प्रीति विशेष - आया फलगळिगॆ बेकाद प्रीति विशेष गळन्नु, उत्पादित्तु कॊण्डु - उण्टु माडिकॊण्डु, अम्मु ख అమ్ముఖ आ मलकनागि, उपकारकळाम् - सहायकगळाग बहुदु. साध्यॆपायगळिन्द आगतक्कॆ उपकारगळु ऎरडु विधवु (१) अनिष्ट निवृत्तियु, (२) इष्ट प्राप्तियु ; म मुक्षुविन विषय दल्लि इष्ट प्राप्तिगॆ अनिष्ट निवृत्तियु ऎन्दरॆ भगवन्नि ग्रहरूप प्रति बन्धक निवृत्तियु अत्यावश्यकव ई साद्योपायगळु ई ऎरडु फलगळन्नू उण्ट माडुत्तवॆ. आदरॆ मुमुक्षवल्लदॆ, स्वर्गैश्वरदि फलगळन्नु सॆक्षिसुववनिगॆ प्रतिबन्धक निवृत्तियु आवश्यकविल्लदुद रिन्द, भगवति अनुग्रहगळिगॆ मात्रवे सम्पादकगळागि ई साफ्ट् पायगळु उपकारकगळॆम्ब आश्चर्यवु, मोक्षक्कागि साध्य पाठगळन्न मनवनिगू कूड ईतनु अपेक्षिसदिद्दरू ऐहिक भोगगळन्नू, प्रियो हि ज्ञानिनो तर्थम् अहम् ऎन्दु हेळि रुन हागॆ तन्न प्रियभक्तनिगॆ क.कॆ नादिगळिगॆ कॊट्ट हागॆ एक भोगगळन सह कॊडबहुदु हासनदल्लि मोक्षवन्नु प्रा सिर वददिन्द स्वर्गदि लोकगळ भोगगळन्नु कॊडुवदिल्लवु. एकॆं दर दळ, बर इदरिन्द कड इल्ल, मोक्ष 3o3. मोक्षेतर फला PACES सागॆ फलगळन्नु अनुग्रहिसुवरु ऎम्ब ह९वु अन्तू ई ऎल्ला र्जुन । आरो जिज्ञासुरा जानीत भरतर्षभ ’ ऎन्द (१, ७, ९६५) साफ्ट् ऐ श्रीगळ अवश्य * तॆय ई आनॆ, इल्लि________________
whe% श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मोक्ष फलप्रद सिद्योपाय साध्यॆपाययो उपकारा. मुमुक्षुवुक्कु साध्यसायळागि प्राजमात्र तालॆ शान्त निग्रहना सिदॆ पाय न निग्रह फलमान ज्ञान सचादिगळ्ळि कळित्तु परिपूर्ण कैर्य पर्यन्त फल कॊडुत्तु यावदात्मभावियाग उदकरिक्कुम, ज्ञानियु मात्र मुमुक्षुव वि.क्ष मूवरु फलान्तरा पेक्षिगळु, साद्योपायवाद भजनवु उपासनारूपवादुदु, आदरॆ इल्लि सा मायवु फलप्ररवे ? सिद्दॆ पायव फल प्र दवे ? साद्योपाय, सिदॆ पादगळॆरडू सरि फलप्रदवे ? ऎन्दु विकल्पिसिदरॆ, ऒन्दॊन्दे फल पदवॆन्दरॆ मत्तॊन्दु निरर्थकवागुत्तदॆ. आदरॆ ईग साद्योपाय वु आवश्यकवॆन्दु हेळिद नन्तर सिद्यो पा यवु निरर्थकवॆन्दागुत्तदॆ. इवॆरडरल्लि सिद्योपायवॆ प्रधानवा दुदागि, सिद्दोपाय शोधनाधिकारदल्लि अदर अवश्यकतॆयु हिन्दॆये उपपादितवागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द ऎरडू आवश्यकवॆन्दु हेळिदन्तॆ आयितु हागॆ ऎरडू आवश्यकवादरॆ ई फलप्रदत्वदल्लि सपाय कृत्यवु ऎष्टरमट्टिगॆ, सिदॊ नायकृत्यवु ऎष्टरवट्टिगॆ ऎम्बुदन्नु विमर्शिसि उपदेशिसुत्तारॆ. मोक्ष फलक्कॆ सिद्योपाय साद्योपायगळु ऎष्टरमट्टिगॆ उपकारकगळु. मुमुक्षुवुदु मोक्षार्थिगॆ, स * पायगळागिरुव, व्याज व तालॆ - नॆपमात्रदिन्द शान्त निग्रहमान सिद्धपा यं- अनन्तापराध माडिदुदरिन्द इदुवरॆगू भगवन्नि ग्रहक्कॆ गुरि यादुदु तप्पि निग्रह माडबेकॆम्बुदु शवनवाद सिनोबा यनु, ज्ञानस चादिगळे कत्तु - इवनिगॆ प्राप्तवागिद्द ज्ञान - चन्न तप्पि, सरिपूर्ण ब्रह्मनुछनवेनु, सवॆश्वरनिगॆ माडुव विविध कैर्यगळेनु, अवुगळ पर्यन्तवाद फलवन्नु, 1________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 9925 कॊडत्तु किट्ट, यावदात्मभावियाग - आत्मनु नित्यनादुद रीडॆ व. डि इरद कालदल्लि, उपक रिक्कुम् - अनुग्रहिसु आनॆ साधॆ १ पायगळु जगळद दरि द अवुगळु साक्षात्तागि 5 पैगळ न, अन्न निमित्त मात्रव; सर्वॆश्वरनु ई भक्ति प्रप रस उपायान. षा न माडिदवरिगेनॆ मोक्ष कॊडुवदागि सल्लिसि २ उ सायान, हानॆगळु व्याज मात्रगळॆन्दु हेळल्प ट्टिवॆ. व्यादिगॆळादरू, सर्वॆश्वरनु हागॆ विधिसिरुवदरिन्द अवुगळन्नु जन ष्टिसलॆ बेकु ई साधो पायानुष्ठानगळिन्द सुप्रीतनाद सत्व श्वर 5. इद नरॆगा नि हि वु कः पुर; बन्धनक्कॆ गमानवनन्नु वसि, आतनिगॆण्टागिद्द प्रकृतिसम्बन्ध निन्द प्राप्तवाद ज्ञानतिरो ई नन्न होगलाडिसि, प्रकृति सम्बन्धवन्नु तप्पिसि, सैनरू से णॆ भिनिद्यते ऎन्दु श्रुतियल्ल, सम्पद्याविर्भावस्सिन शब्दा ऎ ई ब्रह्मसूत्रदल्ल, हेळिरुवहागॆ सर्वज्ञतॆयन्नु हॊन्दिदवनागि भगवज्ञर्य प्राप्तियवरॆगू हेळिरुव मोक्षफलवन्नु हॊन्दिसु हीगॆ ई ऎरडु उपायगळू आवश्यकवु ; ऎरडू उपकारक गळू ऎम्ब तात्पर्यवु. हीगॆ अभिप्रायपडुवदरिन्द साध्य पा नद आवश्यकतॆयू सिपायद प्राधान्यवू ऎरडू सार्थक्यवन्नु हॊन्दिदवु. मुन्दॆ हीगॆ अभिप्राय पट्टरेने शास्त्रगळल्लि कॆलवु कडॆ साध्यॆ नन गळ, वक्षसनिगॆ आवश्यकवॆन्दू, इन्नू कॆलवु कडॆ सिद्रू सा मन. अवश्यकवॆन्दू हेळुव प्रमाणगळॆरडू सुसकगळॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. सिद्ध साधूपायगळन्नु बोधिसुव ऎरडु विध प्रमाणगळू ससज्जितगळु, आगैयाल् - हीगॆ साधॆ : सिपायगळॆरडरिन्दल वॆनॆन्दु हेळुववरिन्द ऎन्दरॆ साध्यॆ पायदिन्द व * कन्द गॆदरिदले वॆ नि क्षवु 1, इदॆन्दु हेळुवद बिडि, मन्दक्षनिन डैय - वॆक् थिर् न, सर्वानिष्ट निवृत्ति र्पकवागि परिपूर्ण ब्रह्मानुभव तन्न र्त८) प्रिय वरॆगू र्तप्राप्तिय________________
२२८० Conclusion श्रीमद्र हस्यत्रय साले सिद्ध साध्य पाय पभय प्रमाणानि सुसज्जि तानि, आगैयाल् मुमुक्षुविनु डैय सय्या निन्न निवृत्ति पूर्वक माय् परिपूर्ण कैर्य पर्यमान फल परम्परॆयॆ * प्लं सिद्धोपाय कार्यमॆन्नुव, प्रसादन मान सा पाय मडियाग नरुगिरदॆन्नु म, प्रमाणगळिरुम् 7 . स त ळ्. उण्टागुव फलपरम्परॆगळॆल्ला, सि द्योपाय कार्यनन्नु - सिपाय न कार्यवॆन्दू, प्रसादन मान - भगवन्नि ग्रहवन्नु होगलाडिसि, आतन अनुग्रहवन्नु साधिसिकॊडुव, साध्यॆपाय मडियाग - साफ्ट् पायद मूलकवागि, मरुगिरुदॆन्नु म् - फलपरम्परॆगळॆल्ला बरुत्तवॆन्दू हेळुव प्रमाणगळिरुम् ऎरडु विध प्रमाणगळू, सुसज्जि तज्ञ - समञ्जसवादवु स्पर विरुद्धवॆन्दिगू अल्लवु ऎम्ब तात्पर्यवु. अन्तह प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ :- सिद्योपायने मोक्षप्रदनॆम्ब दक्कॆ :-
१. अमृतस्य परं सेतुव, २. आमृत द्वेष सेतुः ३. सकल फल प्रदेहि निम्म ४ अपवर्ग प्रदॊ हरिः ५. तेषामहं समुद्धरा मृत्यु संसार सागरात्, ६. यमै वेषवृणुते तेनलभ्य साध्यॆपायगळु मुक्ति प्रदगळॆम्बुदक्कॆ : 8. ई पर १. निचाय्यतं मृत्यु मुखातमुच्यते. २. ज्ञा त्या देव मुच्यते सर् पापैकि, ३, तमेवं विद्या नमृत इह भवति, ४. मुमुक्षु रै शरण महं प्रपद्, ५ तङ्गच्छ शरण हरि. ६. ना तकं शरणं वज ७, मां प्रप न्यू निमुच्यते ८ भक्त पर मया वासि प्रवतावा महा मते । प्राहं नान्यथा प्राप्य मम कैर्य 8________________
(na) साध्य पाय शोधनाधिकार २२८१ चरमको नविधिः, किन्त्वनुवाद इति वादस्य खण्डनं. ४, आनालुम् इ प्रपत्तियागिर उपाय विशेष शास्त्रं हीगिरुव ऎरडु विध प्रमाणगळू नमगॆ समञ्ज सवे. सिद्ध पायने सर्वफलगळन्नू कॊडुववनु. आदुदरिन्द सिद्धपायने सर्व फलप्रदनॆम्ब प्रमाणगळेनो समञ्जसवादुवे. आदरॆ सिद्ध पायनु साध्यॆपायगळिन्द वशीकृतनागि सुप्रीतनागि फलप्रदो न्मुखनागुवदरिन्द साध्यॆपायगळ फलप्रदगळॆम्ब प्रमाणगळू कूड समञ्जसवादुवे ऎम्ब तात्पर्यवु. आदुदरिन्द प्रपत्तियू ऒन्दु साध्यॆ पायवु साध्यॆपायवल्लवॆम्ब पूर्वपक्षिगळॆल्ला निरस्तवादवु. अदक्कागि चरमश्लोकदल्लि “मामेकं शरणं प्रज” ऎम्ब वाक्यवेन) विधिय - ? अनुवादवे ? ऎन्दु विकल्पिसि, कॆलवरु इदन्नु विधिवाक्यवॆन्दु ऒप्पुवदिल्लवॆन्दू अनुवादमात्रवॆन्दू हेळुवरु. प्रशस्तियु अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु ऒप्पिदरू, असमर्थनु तन्निष्टवु नॆर वेरुवदक्कागि समर्थनन्नाश्रयिसुवनॆम्बुदु लोकसिद्धवादुदन्नु विधिसबेकॆ ? यावाग विधियल्ल, अनुवाद मात्रवॆन्दायि तॊ, आग भक्ति स्थानदल्लि प्रशस्तियन्नु हेळल्पट्टितॆम्बुदु सरि होगुवदि इवु; हीगॆ पूर्वपक्षवन्नु कॆलवरु माडुत्तारॆन्दु हेळि, अदन्नु निरसन माडुत्तारॆ. प्रपत्तिय चरम श्लोकदल्लि विधेयवॆन्दु ऒप्पिदरॆ तानॆ, अदु साद्योपायवॆन्दु इल्लि विधिसल्पट्टिदॆ ऎन्दु हेळबहुदु, हागॆ विधिवाक्यवॆ अल्लवु ऎन्दु पूर्वपक्षवु. चरम श्लोकवु विधिवाक्यवल्लवु, अनुवाद मात्रवे ऎम्ब वादद खण्डनवु. ४, आनालुव - प्रपत्तियु अवश्य कर्तव्यवॆन्दु ऒप्पिदरू इप्रपत्तियागिद्द उसाय विशेष - ई प्रप) ऎम्बुव उपाय विशेषवन्नु, शास्त्र, विधिक वेणमो ?, अध्यात्म शास्त्र वु विधि सभॆ ? विधिसदे कादुदेनू इल्लवॆम्ब तात्पर्यवु ; लोकल्________________
२२८२ श्री मद्रहस्य त्रयसारे विधिक्कवेणुमो ? लोकल् तन्नॆ रक्षित्तुकॊळ्ळ विरगि लादॆ यळुन्नुवा नॊरर्व अप्पोदु सन्निहितनान रक्षण समर्थन्य मत्तु मालॆ, तन्नियुम् ईश्वरनैयुं सिद्ध परमान शास्त्रशालॆ कॆळिन्साल्, ताने यवन्य शरण माग प्पत्तानो ? आकैयाल् अकिञ्चननुकु भक्ति स्थानलॆ प्रप तियॆ विधिक्किरदॆ कूडादे ? ऎनु शिल शूल्लुवगळ्. ई लोकदल्लि, तन्नॆ, रक्षित्तुकॊळ्ळ विरगिल्लदे - तन्न- रक्षिसि कॊळ्ळुव मार्गवु इल्लदॆ अळुनु र्वा- अळुववनु, शोकिसुववनु, (माशुच ऎम्ब वाक्य तात्पर्यवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु हेळिदुदु), ऒरुर्व - ऒब्बनु, अदु सन्निहितनान - आगले समा बन्द, रक्षण समर्थ नैप्पत्तु मा पोलॆ - रक्षिसलु सामर्थ्यविरुववनन्नु आश्रयिसुव हागॆ, त न्नॆयुव ईश्वर नै युम - तन्नन सर्वेश्वरनन्नू, सिद्द परमान शास्त्रत्ताले - स्वरप शोधक वाक्यगळुळ्ळ शास्त्रदिन्द, तॆळिनाल्- ई शशा ऎन्दु श्रतियल्लि हेळिरुवहागॆ तानु असमर्थनॆन्दू सर्वॆश्वरनु समर्थनॆन्द तिळिदरॆ, ताने, अवनै - अवनन्नु, शरण मागप्प तानो ? - उपायवागि आश्रयिसलारनो ? अदक्कॆ शास्त्रद विधि वाक्य बेकॆ ? ऎम्ब तात्पर्यवु. असमर्थनु समर्थनन्नु आश्र यिसुवदु लॆ.कानुभववाद विषयवु. इदक्कॆ शास्त्र विधियु बेकिल्ल वॆम्ब भाववु, आगैयाल् - आदुदरिन्द, अ किञ्चननुकु - बेरॆ गतियिल्लद असमर्थनिगॆ, भक्तिस्थानदल्लि ऎन्दरॆ उपासनद स्थळ दल्लि, प्रपत्तियन्नु, विधिक्किरदॆ कूडादु - विधिसुत्तदॆ ऎन्दु हेळु वदु सरियल्लवु, ऎन) - कॆलवरु, शॆल्लुवर्गळ - हेळुवरु, पूर्व पक्ष तरुवरु ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ ई वादवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. सक्करॆ सीयागिदॆ ऎम्बुदक्कॆ शास्त्रविधि बेकॆ ऎम्बुदु अवर आक्षेपवु लोकसिद्धवाद प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधि बेकिल्लवॆम्ब नादद खण्डनवु. इदुवु - हीगॆ समर्थनन्नु असमर्थनु तानागिये विधि________________
साद्योपाय शोधनाधिकार प्रप8 लोकसिद्धत्वात् अविधेयत्व मिति नादस्य खण्डनम् इदुवु मौचित्य मूलमान वतिवादम् :-ऎने यॆन्निल् लोकलॆ ऒरुव ऒरुर्व आश्रयिक्कुम् पोदु, इ न्न पडिये याश्रयि शाल् इवनिट्टु मन्नु मिडतॆयॊरु प्रमाणतालॆ यरिनाश्रयक्कु मालॆ, इट्टु विश्वर नॆ यन्न प्रकारत्तालॆ यिन्न वधिकारि पति नाल्, इव ईश्वर रक्षिकुवन्नु विडम् अरियुवदु कर्तव्य परमान शास्त्र मॊळॆय बेरु प्रमाणविल्फ्, 23 बलद आवश्यकतॆयिल्लदॆ आश्रयिसुवनॆन्दु हेळुवदू कूड औचित्य मूलमान - सर्वॆश्वरनु सर्वशक्तनॆन्दू, जीवात्मनु आतनिगॆ पर तन्त्रनॆन्दू, आ सामर्थ्यदॊन्दिगॆ तनगॆ परतन्त्रनागि दीननादवनल्लि पूर्ण दयॆयु सर्वॆश्वरनिगॆ उण्टॆन्दु तोरिसुव औचित्य मूल वा द, अति वादन - शास्त्र वन्नु बिट्टु माडुव युक्ति वादवु. ऎने ऎ ने यॆन्निल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ, ई लोकदल्लि ऒब्बनन्नु ऒब्बनु आश्रयिसुवाग, इन्नपडिय आश्रयिाल् - ई रीति यल्लि आश्रयिसिदरॆ, इवनिरज्जु ऎन्नु विडि - इवनु रक्षिसुव नॆम्ब सन्दर्भदल्लि, ऒरु प्रमाणताल् अरिन्नु - ऒन्दु प्रमाण दिन्द तिळिदु, आश्रयिक्कु मा प्रॊलॆ - आश्रयिसुवहागॆ, इष्टु ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ प्रसत्त्वनुष्ठान सन्दर्भदल्लि, ईश्वर नै. सश्वरनन्नु इन्न प्रकार ताले - ई प्रकारदल्लि ऎन्दरॆ गुरु मुखेन ऐदु अगळिन्द कूडि, इन्न वधिकारि- ई अधिकारियु ऎन्दरॆ, भक्त पायक्कॆ असमर्थना गॆ अधिकारियु, पत्तिनाल् - आश्रयिसि दरॆ, ‘इव नै - ई किञ्चन्य, अनन्यगतित्वगळिन्द युक्तनाद इवनन्नु सनु रक्षिसुवनु, ऎन्नु मिडं हेळुव सन्दर्भवन्नु, अरि युम् पोदु - तिळियुवाग कर्तव्य परमान - विधिपरवाद, शास्त्र मॊळिय - शास्त्रवन्नु बिट्टरॆ, वेरु प्रमाणविल्लि बेरे -________________
श्री मद्रहस्य त्रयसारे ं नाम् आश्रयि क रकु ऎन्नु अनुमानत्तालॆ यरुदि यिट्टु आश्रयिक्किल् ईश्वर तत्वज्ञानमुडै यारॆल्ला प्रमाणविल्लवु शास्त्र प्रमाण विना प्रत्यक्षान मानगळु यावुवू इल्लवु. ई हिन्दिन वाक्यद मूलकलोकदल्लि परमकारुणिकनाद सम र्थनु तनगॆ अधीननागि दीननादवनन्नु रक्षिसुवदन्नु लोकदल्लि कण्डि रुवदरिन्द, इदक्कॆ विधिवाक्य प्रमाणवेनू बेकिल्लवॆम्बुदन्नु लोक दल्लि प्रत्यक्षवागि कण्डिरुवॆवु ऎन्दु तन्द आक्षेपक्कॆ आ लोक दृष्टान्त मूलकवागिये आश्रयिसुवदक्कॆ प्रमाण बलवु आवश्यकवॆन्दु तोर्पडिसुत्तारॆ. लोकदल्लि कारुणिकनाद समर्थनु रक्षिसुव नॆम्ब आशयदिन्द आश्रयिसुवागलू आतनन्नु ऎन्तवनु याव रीति यल्लि आश्रयिसिदरॆ रक्षिसुवनॆम्बुदन्नु प्रमाण मुखेन तिळिदु हेगॆ आश्रयिसुवनो, हागॆये ई सन्दर्भदल्लि ऎन्तह अधिकारियु याव अण्णगळिन्द कूडि हेगॆ आश्रयिसिदरॆ सर्वॆश्वरनु रक्षिसुवनु ऎम्बुदन्नु शास्त्र प्रमाणद विधिवाक्यद मूलक तिळिद. हागॆये अनुष्ठिसिदरॆ मोक्षप्राप्तियुण्टागुत्तदॆ, अन्यथा इल्लव, विधिवाक्यग ळाद “ओमित्यात्मानं युञ्जीत एतदॆ, महोपनिषदं देवानां गुह्यं, य एवं वेद ब्रह्म महिमान मा प्रीति” इत्यादिगळल्लि प्रपत्तिय विधिसिरुवदरिन्द, आदन्नु परि करगळॊन्दिगॆ अनुष्ठिसलेबेकॆम्ब तात्पर्यवु. हीगॆ प्रत्यक्ष सिद्ध वादुदक्कॆ शास्त्र विधिबेके ऎम्ब न्यायवन्नु आरोपिसि हेळिद पूरै पक्षवु निरसन माडल्पट्टितु. मुन्दॆ अनुमान प्रमाणन्त नोडिदरू सर्वॆश्वरनु ई मोक्षार्थियन्नु रक्षिसुवनु, हीगिरुवाग इदक्कॆ शरणं प्रज ऎम्ब विधिवाक्य बेके?आदुदरिन्द शरणं व्रज ऎ ब-दु अनुवादवे विना विधियल्लवु, ऎम्ब वादवु निरसन माडल्पडुत्तदॆ. नाम् आश्रयिक रक्षि कुं नावु आश्रयिसिदरॆ रक्षिसुवनु, सामर्थ्यवू करुणॆय इरुवदरिन्द ऎम्बदागि, अनुमानत्तालॆ - अनुमान प्रमाणदिन्द अरुदियिट्टु - निश्चयिसि, आश्रयक्किल् - सर्वॆश्वरनन्नु आश्रयि________________
साध्य पाय शोधनाधिकार 18065 र्कम् इप्पडि अन षिक्कलामागैयाले उपासन विधायक शास्त्र ळ् निरर्थ काम्, समर उपासनादिगळॊ प्पण्ण, अवल् सर्थनल्लादर्व प्रसप्पण्णवन्नु विश्लेषित्तु नियमक्कॆ आनुमान ताल कडडादु मत्तु उपा सिदरॆ, ईश्वर तत्वज्ञानमुडैयारॆल्लारुम् - समर्थनाद सर्वॆश्वरनॊब्बनिद्दानॆम्ब ज्ञानविरुवरॆल्लरिगू, इन्तह ज्ञानवु नास्तिकरल्लदॆ इतररिगॆल्लरिगू उण्टु, आदुदरिन्द उपायानुष्ठान माडद ऎल्लरिगू, इप्पडि अनुषिक्क वत्तागैयालॆ ई रीतियागि नडतॆयुण्टागबहुदाददरिन्द, उपासन विधायक शास्त्रज्ञ४. उपासनवन्नु उपायवागि विधिसिरुव शास्त्रगळु ऎन्दरॆ ब्रह्म विद्यॆगळॆल्ला, निरर्थकाम - निरर्थकवादुवुगळागुववु, आदु दरिन्द इल्लि प्रत्यक्षानुमान प्रमाणगळु नियोजनगळु, शास्त्र प्रमाणवे उपादेयवागि प्रपत्ति विधायक शास्त्रगळिरुवदरिन्द अवु गळन्ननुसरिसिद अनुष्ठानवे शिष्ट सम्मतवागुवदरिन्द, मान कं शरणन्द्रज ऎम्ब गीतोपनिषत्तिन वाक्यवु विधिये विना अनु वादवल्लवॆम्ब तात्पर्यवु ई दूषणवन्नु तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि पूर्व पक्षिय “उपा सन विधि वैयज्ञक्कॆ कारणविल्लव, समर्थनिगॆ उपासनादिगळन्नु शास्त्रवु विधिसिरुत्तदॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळुवॆवु ; असमर्थनादरू अनु मानमूलकवागि तनगॆ प्रपत्ति ऎम्बदागि ऊहिसबहुदु; ऎन्दरॆ असम * र्थनु समर्थनन्नाश्रयिसिदरॆ रक्षिसुवनु ऎम्बदन्नु अनुमान मूलक साधिसबहुदु” ऎन्दु हेळबह दॆन्दु भाविसि, अदन्नु अनु वाद माडि खण्डिसुत्तारॆ. समर उपासना दिगप्पण्ण समर नर वनु, उप सनादिगळन्नू, सण्ण - का रीत्या विधियन्ननु स बिसि माडबहुदु, अवल् , आ उपासनादिगळल्लि, समर ना समरना दर्व : असव र्धनु, प्रपतियॆ स्पण्ण : समर्थनन्नु आश्रयिस बहुदु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, विश्लेषित्तु नियमि - हीगॆ व्यत्यास वन्नु प्रदर्शिसि नियमिसोणवु अनुमान प्रमाणदिन्द साधिसु________________
9956 श्रीमद्रहसत्रयसारे e य४८ समर्थननिगॆ यॊळिन्साल् अवत्ति नुडैय स्थान तिले प्रपत्तिय हण्णुवदॆनु शास्त्र म निधियाद पोदु वदु, कडप्पडादु - साध्यवल्लवु, अनुमान प्रमाणदिन्दले हेळु तेवॆ, शास्त्र विधियु बेकागिल्लवु ऎन्दु हीगॆ हेळिदरॆ, भक्त पाय विधिवाक्यक्कॆ नैरर्थ्यवु उण्टाग लारदष्टे ऎन्दरॆ अदक्कॆ उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ. समर्थनन्नु असमर्थन आश्रयिसिदरॆ रक्षि सु वनॆम्ब दन्नु ऊहिसिये तिळियबहुदु ; इदक्कॆ शास्त्र ) विधिय बेकिल्लवु, शास्त्र गॆ अप्राप्त विषयदल्ले विना इन्तह सिद्ध विषय दल्लि बेकिल्लवु, ऎन्दु पूर्वपक्षियु हेळिदुदक्कॆ समर्थनु असम नन्नु रक्षिसुवनॆम्बुदु अनुमान प्रमाणदिन्दले यावाग एर्प ट्टितो, आग ऎल्लरू, समर्थने आगलि असमर्धनॆ आगलि हीगॆ आश्र बिसिये रक्षणवन्नु हॊन्दुवदरिन्द, कष्टतरवाद उपासनवु यारिगू बेकागदॆ, उपासन विधिगॆ नैरर्थ्यक्यवु प्राप्तवागुत्तदॆ ऎन्दु दूषणवन्नु हेळिदरु इदक्कॆ पूर्वपक्षियु उपासन शास्त्र नैरर्थ्यक्कॆ कारणविल्लवु ; समर्थनिगॆ उपासनरूप शास्त्र विधियु, असव र्थनिगादरो शास्त्र विधियु बेकिल्लवु, लोकदल्लि समर्थनु असमर्थनन्नु रक्षिसुवदु व्यक्तवागिरुवदरिन्द, अनुमान प्रमाणदिन्दले सिद्धव, हीगीग नियमवु ऎन्दरॆ समर्थनिगॆ शास्त्रविधियू असमर्थनिगॆ अदु बेकिल्लवु ऎम्बुदन्नु अनुमान दिन्द साधिसुवुदु साध्यविल्लवॆम्ब भाववु. अदेकॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ मत्तुळ्ळ उपायङ्कळिल् - बेरे उपायगळल्लि ऎन्दरॆ उपासनॆ यल्लि, समनक्कॆयॊळिन्दाल् - समर्थनल्लदे समर्थनल्लदे होदरॆ, अवत्ति नुडैय स्थानत्तिलॆ - आ उपासनॆय स्थानदल्लि, प्रप तिट्ट हण्णुवदॆनु - प्रपत्तियन्न सुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु, शास्त्र म विधियाद पोदु - शास्त्रवु विधिसदॆ होदरॆ, मुन्नु विधित्त उपायत्तुक्कु - मॊदलु विधिसिद उपाय वाद उपासनॆगॆ, अन नि स ह डियाले - समर्थनिल्लदॆ इरुवदरिन्द अनर्हनादुदरिन्द, आर्दि फल - अदर सवु, यिळक्कु म पडियान् . सिद्धि________________
साथ्पाय शोधनाधिकारः २२८७ मुन्नु विधित्त उपायक्कनर्हनान पडियाले यदिन् फलयिळक्कुम् पडियाम सदे होगबेकायितु. सवर्थनिगॆ उपासनॆयन्नु हेळिरुव शास्त्रविधि ऎदॆ, ऒप्पिकॊळ्ळुवदरिन्द, अतीन्द्रिय विषयवाद मोक्षप्राप्तिगॆ विधि बेकॆन्दु शास्त्र हेळिदन्तायितु. असमर्थनिगॆ शास्त्र विधि बेकिल्ल वॆन्दरॆ, अतीन्द्रिय मोक्षप्राप्तियू बेकिल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु; आग असमर्थनिगॆ मोक्षवे इल्लवॆन्दू हेळिदन्तायितु. ७३९० द्रिय विषदवाद मोक्षवु असमर्थनिगॆ ऎल्लियादरू इल्लदे इर बहुदो ऎन्दरॆ आग असमर्थनिगॆ उपासनक्कॆ बदलागि प्रपत्तिय न मुष्टि सबहुदु ऎम्ब अप्राप्त विषयदल्लि शास्त्र विधियु आवश्यकवु, ई शास्त्र विधियन्नु नावु अज्जकरिसि अशक्तनु प्रपदनवन्न नुषि सुवनु, अदरिन्द मोक्षवन्नु हॊन्दुवनु ऎन्दु हेळुवॆवु. नीवु ई शास्त्र विधियन्नु अकरिसदे इरुवदरिन्द असमर्थनिगॆ मो क्षवे इल्लवॆन्दु ऒप्पबेकायितु. हीगॆल्लादरू उण्टॆ ? कृपाळु वाद समरनाद सर्वशरनु असमर्थनन्नु रक्षिसिये रक्षिसुवनु ऎन्दरॆ आग ई मार्गवन्नॆ ऎल्लरू अवलम्बिसुवदरिन्द उपासन शास्त्र ) नैरर्थ्यक्यवु तप्पिद्दल्लवॆम्ब भाववु. ईग पूर्व पक्षिगळु हेळिदुदु हेगॆन्दरॆ, “ उपासन विधिय बल दिन्द समर्थनिगॆ अदरल्लि प्रवृत्तियू, असमर्थनिगादरो लोक दृष्टियन्द शक्तनादवनन्नु आश्रयि सोणवू, ऎन्दु हीगॆ हेळिदरॆ प्रपत्तियन्नु आनुष्ठिसलेबेकॆम्ब निर्बन्धवू इल्लवु, अन्तवनिगॆ मो क्षद सिद्धियिल्लवॆन्दु हेळिदन्तॆय आगलिल्ल” ऎम्बुदु, प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधि बेडवॆम्ब वादक्कॆ ऒन्दु निदर्शनद मूलक प्रतिद्वन्दि रूपदल्लि भगदत्तॆवारू पकै र्यादिगळिगू कूड आग शास्त्रविधियु बेकिल्लवॆम्ब, पूर्वपक्षिगॆ अनभिमतवादुदु प्राप्तवागुत्तदॆन्दु, ऎण्णने यॆन्निल् ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तारॆ. ऎष्टने ऎन्निल्-असमर्थनु उपासनद स्थानदल्लि प्रदनानु हन माडबेकॆम्ब विधिम् आवश्यकवॆम्बुदन्नु सदृष्टान्तवागि तोरि________________
24& श्री मद्र हस्यत्रयसारे ) Doa dan de ऎष्टने यॆन्निल् - लोकल् राजसेवादिगळु तत्पल ज्ञळु काणच्चॆदॆ, मालाकरण दीपा रोपण स्तुति नमस्कारादिगळ्ळि शास्त्र निरपेक्षवाग अनुष्ठिताल् अप चारबळ वरुमडिया यिरुयाले, परिकर नियम ण्ण नोडु कूडिन भगवत्सवादि प्रकारळु तळ्ळल ळुव नियतज्ञळाग शास्त्रं कॊण्डरिगिरप्पोलॆ, इष्टुम्, लोकल् प्रपत्तियुं तत्लङ्गळु कण्णु पॊन्सालुम्, सदाचार्योपदेश सापेक्ष मन्त्र विशेषादिगळॊडे कूडिन प्रपत्ति कुम् फलविशेषङ्गळु कुं साध्य साधन भावं सुवॆवु, हेगॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- लोकल् - लोकदल्लि, राज सेवादिगळु - राजनिगॆ माडुव कैर्यगळन्नू, तत्सल ळु - अदरिन्दुण्टागुव फलगळन्नू सह, काणच्चॆय् दे - नावु कण्डे इद्दरू ऎन्दरॆ शास्त्र निरपेक्षवागिरुवदन्नू नावु कण्डिद्दरू कूड, मालाकरण - पुष्पहारवन्नु माडुवदु, दीपारोपण दीपगळन्नु हच्चणवु, स्तुति - स्तोत्रवु, नमस्कार मॊदलादवु गळु, इवुगळन्नु, शास्त्रनिरपेक्षवाग अनुष्ठित्ताल् - शास्त्रद पेक्षॆयिल्लद हागॆ अनुष्ठिसिदरॆ, अपचारङ्ग वरुन्नडिया यिरु कैयाले - भगवदपचारगळु उण्टागबहुदागिरुवदरिन्द, परि करनियमक्कळोडे कूडिन - आया सेवॆगळिगॆ यावयाव अण्ण गळु बेको आया अण्णगळिन्द सेरिद, भगवत्सवादि प्रकारण तुम् - भगवतेवॆ कैर्यद प्रकारगळन्नू, तप्पलगळन्नू, निय काक -हीगॆये माडबेकॆम्ब नियमविरुववन्नागि, शास्त्रं कॊण्डरिगिरा पोलॆ . हेगॆ शास्त्रद मूलक तिळियुत्तेवो हागॆ, इन्नु म् - ई सन्दर्भदल्ल, लोकल् प्रपत्तियुं तत्प - लळु कण्डु पॊ न्हालुम् - ई लोकदल्लि असमर्थनु समर्थनन्नाश्रयिसि अदक्कॆ फलगळुण्टागिरुवदन्नु नावु कण्डिद्दरू, सदाचारोपदेश सापेक्ष मन्त्र विशेषादिगळॊडॆ कूडिन - कनिष्ठ ज्ञाननिष्ठॆगळिरुव आचारर उपदेश बेकागिरुव द्वयादि________________
(१४) साध्यॆ पाय शोधनाधिकार शां कॊरिय वेण्णुगैयाल् अन्नो सेवा विशेष निधिक्किरप्पोलॆ प्रपत्ति फलळुक्काग युं विधिक्किरदु. मात्र विशेषगळिन्द सेरिद, प्रपत्तिकुम फल विशेषळुक्कुम् प्रपत्तिगॆ अदरिन्द प्रार्थिसल्पट्ट फलविशेषगळिगॆ, साध्य साधन भाववन्नु, शास्त्र कॊण्डरियवेणुगैयाल् - शास्त्र म मलकवागिये तिळियबे कागिरुवदरिन्द, आगैयाल् - आ कारण दिन्द, अफलळु काक - आया फलगळगागि, सेवा विशेष जलै - भगवत्तैर्य विशेष गळन्नु, विधिराप्पोलॆ - शास्त्रवु विधिसिरुव हागॆ, प्रपत्तियुं निधिक्किरदु . शास्त्रवु प्रस यन विधिसिरुत्तदॆ, याव याव परिकरगळॊन्दिगॆ याव रीतियल्लि याव फलगळिगागि अनुष्ठिसतक्कदॆम्बुदन्नु ठाव विधिसिरुत्तदॆ. ई मेलिन वाक्यद तात्पर्यवु इष्टे : - लोकदल्लि राजसेवॆगळु नडॆ दिरुवदन्नू अदरिन्द राज कैर्यवन्नु माडिदवरु फलगळन्नु पडॆ दिरुवदन्नॆ “नो नावु कर, इवॆ इदु लौकिक विषयवु. ई लोक न्याय वु पारलौकिक विषयदल्लि सरिहोगुवदिल्लवॆन्दु हेळुवदक्कागि लोकल् क णच्चॆये ऎम्ब प्रयोगवु. विद्यपि लोकदल्लि अस मर्थनु सुथनन्नु आश्रयिसि इहलोक फलगळन्नु हॊन्दिरुव दन्नॆ “नो कण्डिरुवॆवु. इवुगळिगेनो शास्त्रद आवश्यकतॆयिल्लवु. ईग भगतर्यगळाद मालाकरण दीपारोहण, स्तुति नन सारादिगळन इवुगळन्नु शास्त्र सिरपेक्षवागि माडबहुदॆ ? हागॆ शास्त्र विरुद्धवागि ई कैर्यगळन्नु माडिदरॆ, भगव ति मुटागि शफलवु टागनदकॆ बदलागि भगवदप्रीतियुण्टागि * शुभ फलव प्राप्तवागुत्तदॆम्ब दु हिन्दॆये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. कास्त्र विहितवाद पुष्पगळ न्नु स सादिसि दन्नु माडबेकु. तळसि यन्नु शास्त्र, निषिद्धवल्लद दिनगळल्लि ऎत्तितन्दु मालॆयन्नु श चिर्भूतनागि स्तुतिस बेकु. लस्पर माडि बिट्ट सुबाददु नमस्कार नन्नु “युगा नेनतु कारयेत्” ऎम्ब प्रमाणविरुवाग ऒन्दु सलवागलि मूरु________________
२२९ ० श्री मद्र हस्यत्रयसारे सलवागलि नमस्कार माडकूडदु ; मत्तु ऒन्दु कैयिन्द नमस्कार माडकूडदु. नमस्कारवु अष्टाङ्ग संयुतवागिरबेकु. हीगॆ शास्त्रदल्लि हेळिरुव हागॆ भगवत्सवगळन्नु माडतक्कद्दु. इल्लवादरॆ अपचारक्कॆ कारणवागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. इन्तह भगवत्तैर्यग ळन्नु नडॆसतकद्दॆम्बुदन्नु शास्त्रमूलक तिळिदु हेगॆ नडॆसुत्तेवो, हागॆये ई प्रपत्तिय सन्दर्भदल्लि ऎन्दु हेळुत्तारॆ ; लोक दल्ल असवर्थनु समर्थनन्नु शरणु हॊन्दि फलगळन्नु हॊन्दिरुव दन्नु कडि वॆवु ; आदरॆ अदृष्ट फलवन्नु कॊडव प्रपत्तिय सदाचार्योपदेश लब्धशास्त्रदल्लि हेळिरुव मन्त्रार्थ ज्ञानवेनु, अन’ स्थानवेनु, इवुगळन्नु ऒळगॊण्डिरुत्तदॆ ; आ प्रपत्तिगू अदर फलक्कू साधन साध्यभावगळु हेगॆ ऎम्बुदन्नू शास्त्रमूलकवा गिये तिळियतक्कद्दु, आदुदरिन्द भगवतेवारूप कैर्यगळु हेगॆ शास्त्रविहितगळागि शास्त्रसियत क्रमदल्लि नडॆसतक्कवॊ, हागॆयॆ प्रपत्तियू कूड शास्त्रविहितवाद उपायवादुदरिन्द शास्त्र व विधि सिद रीतियल्लि सदाचार्यर मूलक नडॆसतक्कद्दु. हागॆ प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधियु बेकिल्लवॆन्दरॆ, राजसेवॆगॆ हेगॆ शास्त्र विधि बेकागिल्लवो हागॆये भगवत्तेवारूप कैर्दगळिगू शास्त्र विधि बेकागिल्लवॆन्दु ऒप्पबेकागुत्तदॆ ऎन्दु प्रतिद्वन्दिरू प दूषणवन्नु हेळुत्तारॆ. राज सेवॆगॆ शास्त्रवु बेकिल्लव, भगव वॆगॆ शास्त्र विधियावश्यकव ; हेगॆन्दरॆ अशचियाद पुष्पदिन्द रचि सिद पुष्प मालॆ .. कससिषिद्धवागि भगववॆगॆ अनर्हवु ; नोडलु चन्नागिद्दरॆ राजनिगॆ अर्हवादुदु. हागॆये मिक सेवॆ गळल्ल ऊहिस बहुदु ई अभिप्रायवु प्रतिकगळिगॆ अनभिमत वाद विषयव भगवङ्कर्यगळिगॆ अवरुगळु तुम्बा माहा त्म यन्नु हेळुवदरिन्द अवु शास्त्र रीत्या नडॆयतक्कवुगळॆन्दु केळुत्तारॆ अज्जि नल्लाद पोदु अज्जि नल्लाद पोदु - प्रपत्तिगॆ शास्त्र विधियु बेकि ल्लवु, अनुमानदिन्दले व्यक्तवॆन्दु अभिप्राय पट्टरॆ, राज सेवॆ टैप्पोलॆ - राज सेवॆगॆ हेगॆ शास्त्र विधि बेकिल्लवो, हागॆये, भगवत्सॆ वॆय कूड, विधिक्कवेण्डादॊळियुव - शास्त्र विधि 3 लक विधिसबेकादुदिल्लवागि होगबेकागुत्तदॆ. भगवतेवॆगॆ________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२९१ आनलाद पोदु राज सेवॆ प्रोलॆ भगवनॆय व निधिक वेण्णादॊळियु; प्रपत्तिकुम सदाचारोपदेश पू र्वक मन्त्र ग्रहणादिगळ अनपेक्षितळाग प्रसज्जि कं नीवु हेगॆ शास्त्र विधियु आवश्यकवॆन्दु हेळुत्तिरो हागॆये प्रपत्तिगू कूड शास्त्र विधियु आवश्यकवु, असमर्थन विषयदल्लि अनुमान प्रमाणदिन्दले व्यक्तवॆन्दु हेळुव वादवु अतीन्द्रिय विषयदल्लि न्यायवल्लवॆम्ब भाववु. दॆ इदु हेळुवर हिगॆ वादिसुववरु प्रसदन मन्त्रवाद द्वय मॊदलाद मन्त्र गळ उपदॆश मात्र आचार मूलकवागि शास्त्र रीत्या नडॆसतक्क प्रपदनानुष्ठानक्कॆ शास्त्रविधि बेकागिल्लवॆन्दु हेळुववरिगॆ, ई मन्त्रोपदेश मात्र शास्त्र विधिप्रकार नडॆय ई ) बेकॆम्बुदु ताने एकॆ ? ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ. इदू कूड शास्त्र निरपॆकवागियू सदाचाÍपदेश निरपेक्षवागियू नडॆयबहु दागि बरदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ प्रपत्तिक्कुव - प्रपत्तिगू कूड सदाचार्योपदेश पूर्वकवाद, मन्त्रग्रहणादिगळ- वलमन्त्र, चरमश्लोकादिगळ उपदेशगळू कूड, अनपेक्षि तब्बळागबेकागिल्लदवग ागि, प्रसःक्कु - उण्टागबहुदु. यावाग मन्त्रोपदेशक्कॆ मात्र आचारोपदेश रूपवाद शास्त्र निधिनु आवश्यकवॆन्दायितो, मन्त्रपदेश मूलकवाद प्रप द नक्कू शास्त्र निधियु अत्यावश्यकवु ऎम्ब भाववु. इद रवॆ लॆ पूर्वपक्षिगळु इन्नॊन्दु वादवन्नु तरबहुदु, हेगॆन्दरॆ :- प्रसदनक्कॆ सर्वाधिकारत्ववु :ट. तॆं 8 (९-३२) * मांहि पार्थ व्यपाश्रित्य येपिसु पापयोनयः स्वि योनैश्या स्वथाशूद्रा ते पियान्ति पराङ्गतिम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द रू वैद्यर तॊदरू चडा करु सह प्र पदनाधिकारिगळॆन्दु हिन्दॆयॆ प्रशस्ति योग्याधिकारदल्लि जारि, कापिसल्पट्टिरुवदु सरि, इवरिगॆ मन्त्रगळ उप देशसिल्लव, भावानुत्रक्कॆ मात्र अर्करु ऎन्दु अनिसिरुव________________
99F9 श्री मद्र हस्य त्रयसारे मन्त्रादनर्हरु म शरण्य विशेष फल विशेषानुबन्धि यान अननानधिक कर्तव्य विशेष मडैय वध्यवसाय तुकु अनन्यथा सिद्धमानवनु मान बिडैयादु. रिन्द हागॆये, ऎल्लरिगू ऎन्दरॆ वैदिक मन्त्रक्कॆ अर्हरिगू कूड, एकॆ कूडदु ? शूद्रादिगळ विषयदल्लि शास्त्र निरपेक्षत्ववन्नु ऒप्पुवदा दरॆ, ऎल्ला सन्दर्भगळल्लि ऒप्पबहुदल्ला ऎन्दु आक्षेपिसबहुदॆन्दु योचिसि अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. ति मन्त्राद्यनर्हरु म्-यमूल मॊदलाद वैदिक मन्त्रादि गळिगॆ अनर्हराद शत्र पञ्चमरगळिगॆ शरण्य विशेष- सत्यज्ञान त्यादिगळाद स्वरूप निरूपकर्दुवेनु, वात्सल्य कृष्णादिगळागि उपा यनागिरुवदक्कॆ योग्यवाद गुणगळुळ्ळ शरण्य एशेषवु, फलविशेष- मोक्षकर प्रपन्नरागि अपेक्षिसुव फलविशेषवु मत्तु मोक्षार्थिग ळिगॆ बेकादुदु, इवुगळिगॆ, अनु बन्धियान - सम्बन्धिसिकॊण्डिरुव, अननानधिक - कवियू इल्लदॆ अधिकवू इल्लदॆ, कर्तव्य विशेष नुडैय - माडतक्क प्रपत्र सुष्ठानद, अध्यवसाय कुक्कु - निश्चयज्ञानक्कॆ, अनन्यथा सिद्धमान शास्त्रविधि बेका गदे स्वतन्त्रवागि उण्टागुव, अनुमानं किडियादु - अनुमान प्रमाणवु इल्लवॆ वैदिक मन्त्रोपदेशगळिगॆ अनर्हराद शूद्र पञ्चवादिगळु, मोक्षक्कागिय इतर फलगळ गा गिय शरणा गतिय न्नु माडुत्तारॆ. आ शरणागतियन्नु माड- नग ण्यनु ऎन्तवनॆम्बुदु तिळिदिरबेकु. आतन स्वरूप निरूपक धर्म गळु यावुवु ? आ तनु सिदॆ पाय नागिरुव उपयक गुणगळा वुवु ? आतन यावागलू लक्ष्मियॊन्दिगेने इवरीवागुव प्रयोजनवेन ? इदॆल्ला आवश्यकवागि तिळिय बेकाद विष य व इदु शास्त्रदिन्दले तिळियबेकाद विषयवु. हागॆये ई रणा गतियिन्दुण्टागुव फलगळु याववु ? वॆकत्तागि माडन शरण गतिगू इतर फलगळिगागि माडुव शरणागतिगू, क्रमदल्लि व्यत्यास वेनु ? परिकरगळु यावुवु ? अब्बि यावुदु ? इवॆल्ला तिळिय तक्क________________
स - द्योपाय शोधनाधिकार एवं प्रसः कर्तव्यत्वं विधेयञ्च स्थापयित्वा निगम यति २२९३ आगैयाल् सपरिकर सेवा विशेषळ पोलॆ सपरिकर भ रस मर्हणनु मिु विधेयवागक्कु कैयि, विषयगळागिवॆ. इवॆल्ला शास्त्रदिन्द तिळियतक्कवुगळे एना केवल अनुमान प्रमाण निन्द साधिसलु असाध्यवु ऎम्ब तात्पर्यवु प्रपत्तियु शास) विधि बलात् अवश्यकवागि शास्त्र कर्तव्यवॆन्दु निगमनवु आन्द्रिय गोचरनाद शरण्यनल्लि अतिन्दिय फलवाद मॊ कविगळल्लि प्रत्यक्षानमान प्रमाणगळु दुर्बलगळादुदरिन्द शास्त्र प्रमाण धि बलदिन्दले प्रपतियु आवश्यकवागि कत्रव्यवु इदु 1.र. बेन वर्णाश्रमोचित क्रमदल्लि परिकरगळॊन्दिगॆ अन सतकरु, आधिक : 01न गुणनागि याव मन्त्रदमूलक अनु सतक्कद्दॆ- बुदन्नु शास्त्र विधिमूलक तिळियतक्कद्दु. आदुदरिन्द शरणं व्रज ऎम्ब नॆ. निधियॆ विना अनुवादवल्लवु. आगैयाल्- हीगॆ प्रत्यक्षानु मानगळिन्द प्रतिय सिद्धवाददल्लगॆ शास्त्र मूलक कत व्यत्ववू एधॆ’ नवू आवश्यकवागिरुवदरि-द, सपरिकर सेवा निशेषण्ण पोले भगव९कळॆल्ला शास्त्रविधित अग… ऒन्दिगॆ हेगॆ अनसतक्क हागॆयॆ, इष्टु ई प्रपपत्तिय सन्दर्भदल्लि अनॆ), विधेयनाग - २ निधि नीता अनुष्ठिसतक ८०२, करै - माद सनतॆय इल्लव गरु व ॆ ” न धरॆगॆडॆ सावु अनावश्य कतॆन्दु बिटि - A सरियल्लवॆन्दु, तन्न तन्नल्लि तनगेनॆ’ न मनॆयिदॆ. ई जन स्थानवन्नु परित्यजिसिरुत्ता 3J • दॆ 5 नन्न म ॆ तम्म सादनन्नु खडिसिरुत्तारल्ला ऎन्दु श्री देशि क रवन्नु कॆलवर निर्दि दरु. इदु सरित्तिन________________
२२९४ श्रीमद्र हस्यतयसारे (५) भक्तु पायरूप विरुद्ध इतिवादस्यनिरास शास्त्र इप्पडि यथाधिकार सनादिगळ स्वरूप विरुद्धळनु, शिलर् विधित्तवलुम् उपा सॊल्लुवर् गळ. भक्तुपायवु स्वरूप विरुद्ध ऎम्ब वादद खण्डनवु. इदुवरॆगू साध्यॆपायवाद प्रपत्तिय स्वरूप विषयदल्लि माडिद आक्षेपगळिगॆ परिहारगळन्नु हेळिदरु. प्रासज कवागि साद्योपायवाद भक्तिस्वरूपदल्लिन आक्षेपगळिगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शास्त्रवु उपायवागि विधिसिर वदरल्लि प्रपत्तियादरू सत्येश्वरन निर्हेतुक कृपॆगॆ अनुरूपवागुदॆन्दादरू ऒप्पबहुदु. प्रपत्तिगॆ सराधिकारत्ववू उण्टु, हीगिद्द वल्लि समर्थनिगॆ भक्ति रूप साद्योपायवू, असमर्थनिगॆ प्रपत्तिय हीगॆल्लादरू उण्टो ऎम्बुदु आक्षेपवु. शास्त्रवु उपासनवन्नु ऒन्दु साद्योपाय वॆन्दु विधिसिद्दरू, अदु स्वरूप विरुद्धवादुदे ऎन्दु हेळबहुदु. कॆलवरु इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ हिन्दॆ प्रपत्तियन्नु यथाधिकारवागि शास्त्रवु विधिसिरुवन्थाद्दु स्थापिसिद सन्दर्भदल्लि, भक्ति मार्गवु समर्थनिगू असव र्थनाद अकिञ्चननिगॆ प्रहद नपू ऎन्दु शास्त्रवु विधिसिरुवाग ऎ ब भाववु, यथाधिकारम् - ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरागि समर्थरागिरुववरिगॆ भक्तपायवॆन्दू शूद्रादिगळू असमर्थरू इवरुगळिगॆ प्रपत्ति ऎन्दू हीगॆ अधिका रानुगुणवागि, शास्त्रं विधितवलुम् - शास्त्रवु विधिसिरु वदरल्ल, उपासनादिगळ् - उपासन मत्तु आदिपददिन्द अदक्कॆ सहकारियाद करयोग, ज्ञानयोग, भक्तियोगादिगळु, स्वरूप विरुद्ध इनु - तन्न परतन्त्रवाद स्वरूपक्कॆ विरुद्धवादवुग इन्दु, शिलर् तॊल्लुवर्गळ - कॆलवरु हेळुवरु. श्री पिळ्ळॆ लोकाचार्यरु अवरनुग्रहिसिरुव श्री वचन भूषणदल्लि हागॆ हेळि रुत्तार. नमगॆ ई ग्रन्थवु हेगो, अवरिगॆ श्रीवचन भूषणवु________________
? साध्य पाय शोधनाधिकार २२९५ श्रीव ब्रहस्यत्रयद माहात्मयन्नु प्रदर्शिसुव उपदेश ग्रन्थवु. ई सन्दर्भदल्लि अवरु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ : प्रापकान्तर परित्याग तॆर् अ ज्ञान शक्तिगळन्नु; स्वरूप विरोधवे प्रधानहेतु. पाप कान्तरव अज्ज कसाय, ज्ञानिगळपायम्, अपाय मायि ऎल्ल दुरूपनाशक मायालॆ वर्ततेमे मह यम ऎयाले भ न जनक ; माशुचः ऎन्नॆयाले शोक जनर्कम्, मदरा बिन्दु मिश्रमान शात कुम्भमय कुम्भगत तीर्थ सलिललॆ अहङ्कार मिश्र; रत्नत्तुक्कु पलकरैप्पोलुवुम् ; राज्य तॆक्कु ऎल- मिच्च मृळ पोलुवुव, फलत्तुक्कु सदृशमन्नु, औषधसेवॆ पणादवर्गळन्नु अभिमतवस्तुक्कळिलॆ अत्तॆ कलशियिडु वारैपोलॆ, ईश्वरनैक्कलन्नु विधिक्किर वित्तनै; इत्तॆ प्रवर्तिसि - इदॆ सरहिंसॆ निवर्तिप्पि काक इदु र्ता पूर्व विहित हिंसै पॊलॆ विधिसि सॆद रण्डुक कुरैयल्लि अत्तॆ शास्त्र विश्वा सत्तु शागॆ विधिदु, इत्तॆ स्वरूप विश्वासत्तु काग विधित्तदु ; अदु तॆ इल् पुर ट्रैपोन, इदुवर्वस्पर्शि. इदुर्ता कर्मसाध्य मागैयालॆ दुष्कर मुमायि रुक्कु म, सहवागि इदर तात्प वॆनॆन्दरॆ (7) प्रासकान्तरवाद भक्ति मार्गवन्नु ईगिनवरु त्य त्यजिसि रुवदक्कॆ अज्ञान मत्तु अशक्तिगळू कारणवॆन्दु हेळुवरु. हाग इवु प्रपन्नर स्वरूपक्कॆ विरुद्धवागिरुवदे कारणवु. (२) अदन्नु आरिगॆ उपायवॆन्दु इट्टु कॊळ्ळबहुदु. ज्ञानिगळिगॆ इदु अपा द वु. चेतनर स्वरूपवु सर्वॆश्वरनिगॆ अत्यन्त परतन्त्रनागिरु वदु, इदु स्वयत्नरूपवादुदरिन्द स्वरूपनाशकवु. (३) “वर्तते मे महयं” ऎन्दिरुवदरिन्द तुम्बा भयावहवॆम्ब भाववु (४) * मा शुचः ” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द अदु शोकजनकवु. (५) हागॆ स्वरूपनाशकवॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळदिद्दरॆ, इदक्कॆ प्रायश्चित्तविधि यन्नु एकॆ विधिसितु ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ. (६) श्री भाष्यकारर शिष्यराद ति करिगैस्सिर्ता ऎम्बुवरु इदु सुवर्णद कुम्भदल्लिट्ट पत्रवाद गगातिंर्धक्कॆ ऒन्दु बिन्दु हॆण्डवु सेरिसिद हागॆ अहम् आर मिश्रवादुदु. हेगॆन्दरॆ ई चेतननु स्वतः महा परिशुद्धनु कभगत गङ्गलद हागॆ भगवच्छे सत्व ज्ञानदिन्दलू परिशुद्धनु________________
موو श्रीमद्र हस्य त्रयसारे भक्तु सायवन्नु स्वतन्त्रिसि अनुष्ठिसुवदरिन्द, गङ्गाजलक्कॆ हॆण्डव सम्बन्ध बन्दहागॆ अहङ्कार विश्रवायितु, (७) ऎरडु सिम्बॆय हण्णुगळन्नु कॊट्टु प्रतियागि राज्यवन्नु कॊडु ऎन्दु केळिद हागॆ, अल्पवाद भक्तु पायवन्नु माडिबिट्टु अमोघ फलवाद मोक्ष वन्नु प्रार्थिसुवदु आ फलक्कॆ सदृशवाद उपायवल्लदुदरिन्दलू स्वरूप विरुद्धवादुदु. (८) आतनिगॆ कॊडलु यावुदू तन्नल्लि ल्लवु. हीगिद्दरॆ, आत्मवन्नु अवनु कॊट्टिद्दन्ने हिन्तिरुगि कॊट्टरू अथवा सुम्मने अवनिगॆ समर्पिसिदरू अदु उपायवागलाररु (अ शरणागति) हागल्लदॆ तन्न आत्मावन्नु समर्पिसुत्तॆनॆम्ब बुद्धि ८ ०द समर्पिसिदरू चोर कृत्यवायितु. (९) अथवा भ भोग्य वन्नु ०डु हॊट्टॆ हॊरक्कॊळ्ळुव भारैय हागॆ इब्बर स्वरूपक्कू हानियु, सतियु भर्ताविन उपभोगक्कागिये तानु माडुव दॆल्लवु ऎन्दु भाविसदे इरुवदरिन्द स्वरूप हानियु अन्तवळ सम्बन्धविरुवदरिन्द भाविगॆ स्वरूप हानियु. हागॆये इल्लियू ऎम्ब भाववु. (१०) आदरॆ शास्त्र विधि एतक्कॆन्दरॆ औषधवन्नु तॆगॆदु कॊळ्ळदिरुववरिगॆ औषधवन्नु सक्करॆयल्लि कलिशिकॊडुव हागॆ ई भक्तिय ईश्वरनॊन्दिगॆ सेरिसल्पट्टु निधिसल्पट्टरुत्तदॆ. (११) इदु पश्चा लञ्छनादिगळ हागॆ सुकृत अथवा पुण्यरूपवागि तोरिदरू, पुण्यवू पापवे हेगो, हागॆ उपासनवु पापरूपवादुदु. (१२; इदु पशालम्भनक्किन्तलू क्रूरवु. अदु द.ःखमिश्रवागबहुदु : इदा दरो आत्मज्ञान उण्टादवनिगॆ भगवदेक पारतन्त्र स्वरूप नाश वॆम्ब भावव”. ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला श्री निगमान्त देशिकरव मुन्दॆ खण्डिसुत्तारॆ. उपासनवु स्वरूप विरुद्धवॆन्दु उपपादिसिरु वुदु स्वामि देशिकरवरिगॆ शास्त्रपगळिगॆ विरुद्धाभिप्रायवागि सा त्मना हितवल्लवु. हीगॆ ब्रह्मविद्यॆगळॆल्ला उपासनॆयरूपदल्लि ब्रह्म सूत्रगळल्लि गीतॆ यल्ल पुराणॆ : ति हासगळल्लि उपब्रह्मणवागि द्दरू, मत्तू श्रुतियल्ल. उपासन विधियु कॊण्डाडल्पट्टिद्दरू, अद स्वरूप विरुद्धवॆन्द, हेळिबिट्टरॆ, शास्त्र मर्यादॆयल्लि विशेष ममतॆयुळ्ळवरु सम्मनिरुवदु सरियल्लवॆन्दु भाविसि, ई विषयवु तम्म उपपादनॆयाद प्रसदन धर्मक्कॆ अनुपयुक्तवागिद्दरू________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २२९७ इदुवु प्रपत्तिय स्ततिक्काग अतिवादवु पण्णि नाल्कगळ, अदु ऎने ऎन्निल् - (१) भक्त पायवु आत्मनाशक तया स्वरूप विरुद्धत्व मितिवाद निरासक नित्यमान आत्मस्वरूप तुक्कु इवॆ नाशकळा कॊण्डु स्वरूप विर दब्बळन्न वॊण्णादु ra अतिवादम् पणि नार गळ ” ऎन्दु खण्डिसि अदु हेगॆ शास्त्र वन्नु तिरस्करिसिद अतिवादवॆम्बुदन्नु तोरिसि खण्डिसुत्तारॆ इदु वुन - हीगॆ स्वरूपविरुद्दवॆन्नुव दोषारोपणवू कूड, प्रपत्तियॊ स्तुतिक्काग - सुलभोपायवाद प्रप यन्नु स्तोत्र माडुवदक्कागि ऎरडु मार्गविद्दु, ऒन्दु मारवु दोषावहवादरॆ इन्नॊन्दु उत्तमवाद. दॆन्दु एर्पडुत्तदॆ, आदु दरिन्द इन्नॊन्दु पाद नाद प्रसत्तियन्नु श्लाघिसुवदक्कागि, अति वादम् पण्णिनाळ् - शास्त्रप्रमाणवन्नु दूरीकरिसिद वाद वन्नु माडिदरु अदु हेगॆ ऎम्बुदन्नु उपपादिस तारॆ ऎण्णने ऎन्निल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ :- (१) भक्त सायवु आत्मनाशकवागि स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद खण्डनवु आत्मस्वरूपक्कॆ भकपायादिगळु विरुद्धवॆन्दु हेळुव देवु, (१) आत स्वरूपदल्लि नाशकत्ववॆ’ अथवा (२) असम्भावित * अधव (३) अनर्थान सत्ववे ऎन्दु मूरु विधवागि विक बिसि मॊदलनॆ तदन्नु मॊदलु खण्डिसुत्तारॆ नित्यमान आत्म स्वरूप कु - 3 7 वाद आत्मस्वरूपक्कॆ, इवॆ - भक्ता यगळु, नाशकळायकॊण्डु - नाशकवादवुगळागि, स्वरूप एरुद्धवॆन्द हेळलु आगुवदिल्लवु अक्षरवु नित्यवागिरुवाग अवर स्वरक्कॆ नारकगळु हेगॆ आगुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु 1 दि उपा________________
२२९८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे असम्भावितन स्वरूप विरुद्ध मितिवाद निरास प्रपत्र नुष्ठानलुं कैर्यलुम् पोलॆ भक्तादिगळिलम् (१) “ कर्ता शास्त्रार्थवत्ता” (२) * परत्तु 33 मुन्दॆ प्रसत्तनुष्ठानत्तिलु ऎन्दु आरम्भिसिद वाक्यदिन्द ऎरड नॆय पक्षवन्नु दूषिसुत्तारॆ. आ पूर्व पक्षवु हेगॆन्दरॆ :-जिव नु अणु स्वरूपनु, अन्तवनिगॆ कत्ववु देहमूलकवागिये विना स्वरूप मूलकवल्लवु. हागॆये गीतॆ यल्ल, कर्म सन्यासवन्नु बोधिसुव सन्दर्भदल्लि “ब्रह्मणाधाय कर्माणि’ (१, ५, १० ) कर्मगळु जीवस्वरूपक्कॆ सेरिदवल्लवादुदरिन्द ब्रह्मणि ऎन्दरॆ प्रकृ तियल्लि समर्पिसि ऎम्बर्थवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये “न कर त्वत्वं न कर्माणि लोकस सृजति प्रभुः (१६, ५ १०) ई जीवात्म स्वरूपक्कॆ करवु सेरिदुदल्लवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ “ प्रकृतेः क्रियमाणानि गुणैः कर्माणि सर्वशः । अहङ्कार विमूढाता काह मिति मन्यते” । (गी, ३. २७.) देह सम्बन्धदिन्दुण्टाग तक्क कर्मगळिगॆ स्वरूपतः कत्ववु साध्य वल्लद आत्मनु तानु आ कर्मगळन्नु माडिदनॆन्दु तन्न ई अविज्ञतॆ यिन्द तिळियुवनॆन्द हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु “गुणा गुणेषु वर्तन्तॆ? इवता न सज्जतॆ” सत्वरजस्तमो गुणगळिन्द युक्त वाद देहवु सत्वरजस्तव गुण रूपवाद कार्यगळल्लि प्रवर्तिसु इदॆ ऎन्दु तिळिदु अवुगळल्लि तानु सम्बन्धवन्नु इट्टु कॊळ्ळुवदिल्लवु इत्यादि बहु प्रमाण गळण्ट-. आद दरिन्द हीगॆ जीवस्वरूपक्कॆ कविल्लदुदरिन्द भक्तादि कर्वगळु असम्भावितगळागि स्वरूप विरुद्धवु ऎम्बुदु पूर्व पक्षिगळ तात्पर्यवु इदन्नु खण्डिसुत्तारॆ : प्रप नुष्ठानलुवु - प्रपत्तियन्नु अनुष्टिसुवदरल्लू सह, कैलु र्म पोलॆ-कैङ्कर्य माडुवदरल्लि हेगो हागॆ, भक्ता, दिगळल्ल सह, कर्ताशास्त्रार्थव क्यात् - ऎन्दरॆ शास्त्रदल्लि यजेत उ पासीत - स्वर्ग कामनादरॆ यज्ञवन्नु माडु, मोक्षार्थियादरॆ (१) ब्र. ३. २ ३ ३३, (२) ब्र, सू, २, ३, ४०.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २२९९ तच्चु केळि” ऎच्चरपडिये भगवदधीन कर्तृत्व मुण्डा गैयालुव, उपासनॆयन्नु माडु ऎम्ब शास्त्रगळिगॆ सार्थक्य उण्टागबेकादुद रिन्द आत कत९वॆन्दु ऒप्पतक्कद्दु ऎन्द पात्तु तच्छतेक ऎन्दरॆ ई मेलॆ हेळिद कर्तृत्ववु भगवन्तनिगॆ अधीनवादुदॆन्दू, ऎष्टु रपडिये-ऎन्दु हेळिरुव हागॆ भगवदधीनवाद, कर्तृत्व ६०डा गैयालु म जीवनिगॆ कर्तृत्व उण्टागुवदरिन्दलू ; पूर्वपक्षिगॆ एनु समाधानवॆन्दरॆ, जीवनिगॆ स्वरूपतः कर्तृत्ववे इल्लवॆम्ब वादवे निजवादुदल्लवु; आतनिगॆ मराय करत्व उण्टॆन्दु शास्त्रव हेळुत्तदॆम्बुदु ई ऎरडु ब्रह्मसूत्रगळिन्दलू व्यक्त वॆम्ब भाववु ; आदरॆ इन्नॊन्दु पूरैपक्षवु बरबहुदु, एनॆन्दरॆ, हीगॆ जीवन कर्तृत्ववु परमाता धीनवादरॆ, यजेत उपा सीत इत्यादि विधिगळॆल्ला परम पुरुषनिगॆ न्यायवे विना जीवात्मनिगॆ हेगॆ ऎन्दरॆ *कृत प्रयत्ना पेक्षस्तु विहित प्रतिषिद्दा वैय र्थ्यादि भः” ऎम्ब ब्रह्मसूत्र (२. ३. ४१) प्रकार प्रथम प्रवृत्तियल्लि सर्वॆश्वरनु जीवनन्नु सल्प प्रयतनगळल्लि स्वतन्त्रनागि बिट्टु बिडुवदरिन्द कत्ववु जीवात्मनिगॆ कूडुत्तदॆ. आदुदरिन्द जीवात्मनिगॆ कविल्लवॆम्ब वादवु असङ्गतवु. आदरॆ गीतॆयल्लि हेळिरुव प्रमाणगळिगॆल्ला तात्पर्यवेनॆन्दरॆ, ई कर्मगळॆल्ला पूरै रानुसारवागि देहमूलकवागि तन्न कमूलक नडॆदरू देहवे नडॆसुत्तदॆ ऎम्ब अनुसन्धानविरबेकॆन्दू आ कर्मगळल्लि तनगॆ सम्बन्ध उण्टॆन्दु भाविसबारदॆम्ब तात्पर्यवु श्रुतिय कूड * एषहि द्रष्टा कर्ता भोक्ता विज्ञा ना तापुरुषः” आत्मा विगॆ ज्ञातृ, कर्तत्व, भोक्यत्वगळुण्टॆन्दु हेळुत्तदॆ, आदुद रिन्द सभावितवादुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादवु कूडुव ई वाक्यारम्भदल्लि प्रसनु ष्ठान ला कैङ्कर्यपोलॆ भगवदधीन क उण्टु. ऎन्दु एकॆ हेळल्पट्टितॆन्दरॆ, ई पूर्व पक्षिगळु भगवद्दागवत कैर्यगळु अवश्यकवॆन्दु हेळुवरु. हागादरॆ आतनिगॆ कै ९क्कॆ कत्त________________
92.00 श्रीमद्रहस्य त्रयसारे आत्मस्वरूप मत्यन्त निर्व्या सार मॆन्नु ऎदु सत्वलक्षणमान अर्थ क्रियाकारि मिल्ला मैयाले तुच्छत्व प्रसण्ण कैयालुम्, S 3 विद्दरॆ प्रपत्तनुष्ठानक्कागलि भक्तु पायानुष्ठानक्कागलि एकॆ करॆ त्वविल्लवॆम्ब वादवु ? ऎम्बभिप्रायवु ; अदक्कागि हागॆ प्रयोगवु मुन्दॆ इन्नॊन्दु दूषणवन्नु हेळुत्तारॆ. (२) आत्मस्वरूपवु, अत्यन्त निरापारनन्नु दु- अण वागिरुवदरिन्द सर्वव्यापारगळिन्दलू शून्यवादुदु ऎन्दु हेळु वाग, सत्वलक्षण मान – वस्तुविन सत्तॆगॆ लक्षणवाद, अर्थक्रिया कारित्वं - प्रयोजन रूपवाद ऒन्दु व्यापारवन्नु माडोण, इल्ला मैयाले ई आत्मानिगॆ इल्लवॆन्दु. पूर्व पक्षिय अभिप्राय वागुवदरिन्द, तुच्छ प्रसज यलम्-गगनारविन्द शश शृङ्ग इवुगळ हागॆ स्वरूपवे इल्लद हागॆ आगुवदरिन्दलू ; इदु ऎरडनॆय दोषव; आत्मनु अणुवागिरुवदरिन्द यावदॊन्दु व्यापारवु आतनिगिल्लवॆन्दु हेळिबिट्टरॆ, आग आताविगॆ सये इल्ल. वॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. सत्तॆगॆ क्षणनॆ-दरॆ, अर्ध क्रियाकारि त्ववु, प्रयो जनरूप व्यापारवु, इदु चित्राविगू उण्टु. मेलिन शृतिवाक्यानुसारवागि ज्ञातृत्ववू, इच्छिसोणवू, प्रयत्नवू इवॆल्ला उण्टु कर्तृत्वक्कॆ इवुगळिरदॆ कु. इवु यावुदू इल्ल वॆन्दरॆ गगन पुष्पद हागू मॊलद कॊबि (हाग ) स्वरूपशून्यवाद तुच्छत्ववु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भानवु हीगॆ ई चित्र नादवन्नु त दरॆ कालवु विभ नादुदु, अचेतनवु. आददरिन्द निर्व्यापरवादुदु, ऎन्दु हेळि अदक्कॆ त चैत्रव र हेळु 3,653 ऎन्दरॆ, अदक्कॆ क्षण सरि णामादि र व्यापारवू उत्प विनाश रूप वा पारवू तन्मूलक उण्टागुवदरिन्द तच प्रसक्कॆ कारणविल्लवु त्ववू इल्लियू उण्टु. अर्ध क्रिया कारि (३) ज्ञान चि कीर्षा प्रयताश्रयत्वरूपमान - जि, तृत्व, इच्छारूस सल्ल, प्रयत्न इव्रुगळिगॆ आत्मा आश्रयवागि________________
सापाय शोधनाधिकार २३०१ ज्ञान चिकीर्षा प्रयताश्रय रूप मान कर्तृ नि याकि आ तावु कु सन्निधि मात्र मे व्यापारवॆ न्निल्, भो *त्यादिगळु मक्के इवनुक्कु संसारवु मिथ्यानाय् मोक्षेपाय नैरपेक्षादि प्रसन, वरुगै यालु, र.नरिन्द कत्रत्वविल्लॆ याक्कि - हीगॆ आत्माविगॆ इर, व क तव इल्लवॆन्दु हेळि, आ तावु क्कु - आत्माविगॆ, सन्निधि मात्रवॆ - प्रकृतिय हत्तिरविरुवद, व्यापारमॆन्निल् - व्याप ( वु ऎन्दु पूर्व पक्षिगळु भाविसिदरॆ भोक्तादिगळू, अनिक्कॆ इल्लदवुगळागि, इदनुकु - ई चेतननिगॆ, संसारवु मिथॆयागि मोक्षेसाय नैरपेक्षादि प्रसङ्गम् - मोपायद अनावश्यकतॆ मॊद लादवुगळ प्रसव, वरुगैयालु, उण्टा गवदरिन्दलू, इल्लि आदि पददिन्द निरर्थकवॆम्ब भाववू सूचिसल्प टैत यावाग संसारवे सुळ्ळो आग प्रयत्नवू निरर्थकवॆम्ब भववू तोरुत्तदॆ. इदु मूरनॆय दूषणवु आत्मस्वरूपद गुण गळु जन चिकि र्षा प्रयत्नगळु, इवुगळिन्दले आत्माविगॆ क तव उपाधि माद शरीर मूलकवू अल्लदॆ, स्वरूपतः कूड उण्टु, ई करॆ कृषि मालॆयल्लियू उण्टु. मुक्तदॆशॆयल्लि ई आतानिगॆ दिव्यनं ळ निग्रहवु उण्टादरॆ, तन्मूलकवागियू क तन्न ट, आदरू इवॆ इल्लवॆ, प्रकृतिय सन्निधियल्लि निरा पारवागि सम्मनॆ इद्दानॆ ऎन्दू, प्रकृतियाद देहवे सर्वव्यापारग इ पतदॆ ऎन्दू सङ्ख्यनु हेळुव हागॆ वादिसिदरॆ, आग आत्मा बगॆ भकत्ववू इल्लवॆन्दागि, संसारवॆन्दु सुळ्ळागि, मोक्ष कागि याव उपायवू बेकिल्लवॆ : बडागि आगुत्तदॆ ऎन्दु आ वाद वन्नु खण्डिसिरुत्तारॆ, हीगॆ आ निगॆ कवु आ पवितवु आदुदरिन्द आत्म स्वरूपक्कॆ विरुद्धवॆन्द तन्दॆ आक्षेपवन्नु मूरु दषणगळिन्द निरसन माडिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :- १. कणि आत्मनिगॆ इल्लवॆदरॆ, कैङ्कर्यादिगळिगॆ मात्र________________
92.09 श्रीमद्रहस्य त्रयसारे साङ्ख्यादिगळ् मॊल्ल. मा पोल् स्वरूपल् कर मिल्ला मै याले उपासनादिगळ स्वरूप विरुद्धळनु कॊल्लुवु मॊण्णादु. कवु हेगॆ ? श्रुतियल्लि कर, ज्ञातृत्व, भोक्त्यादिगळुं टॆन्दु हेळुत्तदॆयल्ला ? ब्रह्मसूत्रगळु ईश्वरायत्त क त उण्टॆन्दु हेळुत्तदॆयल्ला ? २. आत्मनिगॆ करविल्लवॆन्दरॆ, अदु सत्तायुक्तवादुदल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु. सतायुक्त वस्तुविन लक्षणवु अर्थ क्रियाकारित्वव. इदे इल्लवॆन्दु हेळिदन्तागुवद रिन्द आत्माविगॆ तत्ववु एर्पट्टितु. ३, आतानिगॆ कत्रत्वविल्लव, प्रकृतिय हत्तिरविरुत्तदॆ, प्रकृतिये कॆलस माडुत्तदॆ ऎन्दु हेळिदं तायितु ; आग आतानिगॆ भोग्यत्ववल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. ई संसारवॆल्ला एनु ऎन्दरॆ मिथ्य ऎन्दु अद्वितियु हेळिदन्तॆ हेळ बेकागुत्तदॆ. संसार सुळ्ळादरॆ मोक्षक्कागि एकॆ प्रयत्नवु ? मोक्ष शास्त्रवॆल्ला आग बेकागिल्लवु. इन्तह दूषणगळुण्टागुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु. हीगॆ दूषणॆगळन्नु हेळि, निगमन रूपदल्लि वाक्य पूरण माडि हेळुत्तारॆ. हीगॆ दूषणॆगळुण्टागुवदरिन्द, साङ्ख्यादिगळ कॊल्लमाप्पोलॆ - साङ्ख्यादिगळु हेळुव हागॆ, अवरुगळु हेळुव देनॆन्दरॆ आत्मा प्रकृतिय हत्तिर सुम्मनॆ कल्लिन हागॆ निर्व्यापार उळ्ळद्दागिरुत्तदॆ, कार्य माड मदॆल्ला प्रकृतिये, देहवे ऎम्ब दागि, स्वरू पल् - आत्मन स्वरूपदल्लि कत्वविल्लदिरुवदरिन्द उपासनादिगळु स्वरूप विरुद्धगळॆन्दु, तॊल्लुवु वॊण्णादु हेळलु साध्यविल्लवु. हीगॆ आत्मनिगॆ कत्वविरुवदरिन्द कत्वविल्लवॆम्ब पूर्व पक्षवन्नु खण्डिसि उपायानुष्ठानवु आत्म स्वरूपक्कॆ असम्भावित वागि विरुद्धवल्लवॆन्दु स्थापिसिदरु. आदरॆ पूर्व पक्षियु भारत शान्ति पर्व श्लोकवन्नु उदाहरिसि, अल्लि आत्मा एनॊन्दू प्रयत्न माडदिद्दरू ईतनिगॆ ऐश्वर्यवु प्राप्तवागबहुदॆन्दु हेळिदॆयल्ला अद क्कॆ समाधान हेगॆ ऎन्दरॆ अदन्नु तिळिसुत्तारॆ,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३०३ wool wwws, worge (१) *अचेष्ट मान मासीनं श्री कञ्चिदुप्रतिष्यति । कर्वा कर्मानु नृत्यान्य नामधिगच्छति॥” ऎन्नदु वुम्, शास्त्र चोदितोपायळिनुडैय नैरर्थक तॊन्न पडि यन्नु ; पूर्वानुषित कर्मविशेषळिनुडैय फल विशेषं शोन्न हडियत्त नै. 1 (१) अचेष्ट मानं - एनॆन्दू प्रयत्न क्रियॆ यावुदू इल्लदिरुव, आसीनं - सुम्मने कुळितिरुववनन्नु, श्री - सम्पत्तु ऐश्वर्यवु, कञ्चिकॆ - जाति कुल गुण यावुदू इल्लद यावनो ऒब्बनन्नु, उप षति - बन्दु ऎदुरिगॆ निल्लुत्तदॆ, अभिमुखवागि बरुत्तदॆम्ब तात्पर्यवु ; कर्मि - कर्मगळन्नु श्रद्धॆयिन्द शास्त्रचोदित मार्गदल्लि माडुत्तिरुव, अन्यः-इन्नॊब्ब धार्मिकनु, कर्मानुसृत्य - आतनु माडिद कर्मगळिगॆ अनुगुणवागि, प्राश्यं- अनुभविसुव फलवन्नु नाधिगच्छति - हॊन्दुवदिल्लवु, हिन्दॆ माडिद सकृत विशेष महिमॆयिन्द ऒब्बनिगॆ विशेष प्रयत्नगळु यावुदू इल्लदॆ पित्रार्जित पितामहार्जित भातृ सुहृत्तुगळु सम्पादिसिद अथवा इन्नु यावुदो कारणमूलक सर्वॆश्वर सङ्क रीत्या धनवु लभिसबहुदु, इन्नॊब्बनिगॆ अन्तह सकृत विशेष स्वामिसलादिगळिल्ल वादुदरिन्द ऎष्टु प्रयत्न पट्टरू तन्निष्टवु लभिसदॆ होगुत्तदॆ ऎम्ब तात्पर्यवु ; ईकक्कॆ पूर्वपक्षिगळु अचेष्टॆ मान मासीनम् ऎन्दिरुवुदरिन्द निापारत्ववु इल्लि हेळलट्टितु ; हागॆये भक्तादि उपायानुष्ठानगळिल्लदे इद्दरू सर्वॆश्वरनु नम्म कोरिकॆयन्नु सफल माडुवनु ऎन्दु अभिप्रायपडबहुदॆन्दु भाविसि, इदु निर्व्या पारवन्नु बोधिसलु हॊरट श्लोकवल्लवु, हिन्दॆ माडिद सुकृत विशेषद फलनिर्दॆशक्कागि हेळिद श्लोकवॆन्दु समाधानवन्नु हेळ त्तारॆ, ऎन्नदुवु - ऎम्ब श्लोकाभिप्रायवु, शास्त्र) चो दि कोसा यज्ञळिनुडैय - शास्त्रदल्लि विधिसिद उपायगळ, नैर र्थ क - म” . अनुपयोगवन्नु तॊन्न पडियन्नु ) - हेळिद हागल्लवु ; (१) भारत, शान्ति ३३९ - १३ 1 1________________
29.11.02 २३०४ श्री मद्र हसत्रयसारे (२) अनर्थावहत्वरूपेन स्वरूप विरुद्ध मितिवाद निरास मोक्ष प्रतिकूल ४० न रागादु पाधिगळडियाग नन्न काव्य निषिद्धळ पोलॆ बन्ध कळल्लामैयालु यु, मोक्षार्थि `तन विधियालुव, उपासनादिगळु कु मुखत्तालॆ अनर्थाह रूपवन स्वरूप विरोधव शोल्लवॊण्णादु. शास्त्र ) हागादरॆ अदर अभिप्राय वादरॆ, पूर्वानषित - हिन्दिन जन्म गळल्लि माडिद, कविशेषळनुडैय, सुकृत विशेषगळु ईग प्रारब्ध कर्मरूपदल्लिरवुदर, फलविशेष म् - फलविशेषवन्नु, शून्न पडियनै - हेळिदुदु, इष्टु मात्रवे ऎम्ब भावव ऒन्दु फलक्कागि शास्त्रविध्यनुसारवागि अनुष्ठिसदॆ निर्वा पार रू फलवु दैव सहायदिन्द सिद्धिसुतदॆ ऎम्बर्थवल्लवु. पू र्वार्जित सुकृत दुष्कृत तारतम्यानुसारवागि ऒब्बनिगॆ तुम्बा श्रमविल्लदेनॆ लभिसुत्तदॆ; इन्नॊब्बनिगॆ ऎष्टु श्रम पट्टरू लभिसुव दिल्लवॆम्बुदु तात्पर्यव (२) अनर्थावहवागि स्वरूपविरुद्धवॆम्ब वादद निरसनवु, मुन्दॆ मूरनॆय विकल्पवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. उपासनादि गळु अनर्थवन्नु ट माडुवुवु ; हेगॆन्दरॆ ई उपायगळ मूलक मोक्षप्राप्तियन्नु साधिसिकॊळ्ळुवनु ऎम्ब हङ्कारवन्नुण्टु माडि ई उपासनादिगळु अनर्थवन्नुण्टु माडुववु ; आदुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆन्दु अवरुगळभिप्रायवु. मूरु कारणगळन्नु हेळि ई अभिप्रायवन्नु खण्डिसुत्तारॆ (१) मोक्ष प्रतिकूलङ्गळान – मोक्षविरुद्धवाद, रागाद्य पाधिगळाले वन्न काम्य निषिद्दळ् पोलॆ- कामनॆये मॊदलाद उपाधिगळ मूलकवागि आचरिसुव काम्य कर्मगळ मत्तु निषिद्ध कर्मगळ हागॆ, बन्ध कळल्ला मैयालुम् - पुनः पुनः संसार बन्धवन्नुण्टुमाडतक्कवु. ई भक्तादि उपायगळल्लवादुदरिन्दलू,________________
(6 साध्यॆ नाय शोधनाधिकार 66 २३०५ (२) मोक्षार्थितनक्कॆ - मोक्षार्थिगेने, विधियालुम्- ई उपासनादि उपायगळन्ननुष्टिसबेकॆन्दु शास्त्रवु एधिसिरुवद रिन्दलू, (३) उपासनादिगळिगॆ, शास्त्रवु खत्तालॆ-शास्त्र मूलक वागि, अनर्थावह त्वरूपमान- अनर्थवन्नुण्टुमाडुत्तवॆ ऎन्दु कण्ठक प्रमाणविल्लदुदरिन्द, अवु अनर्थवन्नुण्टुमाडुव स्वरूप विरोधवुळ्ळवु ऎम्ब दोषवन्नु, कॊल्लवॊण्णादु - हेळलु साध्य ऎल्लवु. स्वामिसि, लोकाचार्यरवरु ई उपासनादिगळु ज्ञानि गळिगॆ * अपाय ” वॆन्दू, “ भमावह”वॆन्दू, “ शोक जन क वॆन्दू, * अहङ्कार मिश्र ” वॆन्दू हीगॆ अनर्थगळन्नुण्टु माडुव वॆन्द हेळिद्दरु. अन्तह अनर्थगळन्नेनू ई उपायगळु उण्टु माडलारवॆन्दु हेळुत्तारॆ. एकॆन्दरॆ (१) ऐहिकाभिलाषॆ गोस्कर माडुव काम्य निषिद्ध कर्मगळ हागॆ इवु बन्धकगळल्लवु; बन्धकगळाद रल्लवे अपायवॆन्दू भयावह वॆन्दू शोक जनकवॆन्दू अहङ्कार मिश्रवॆन्दू हेळबहुदु, हागॆ बन्धकगळल्लवल्ला ऎम्ब भाववु, (२) इवुगळन्नु मोक्षार्थियु उपासिस तक्कद्दॆन्दु तज्जलानिति शान्त मुपासीतॆ (छां. ३. १४. १) * ब्रह्मवित् ब्रह्मव भवति” ( ) * ब्रह्मविदाप्पोति परं” (तै. आ १. अ.) * त मेवं विर्द्या अमृत इह भवति” (पुरुष सूक्त) “तं विद्या चुक्र ममृतं” (कठ. २ ६ १७) य एवं निदु रन्न तास्त्र भवन्ति” (तै. आर) (6 66
- तदा विर्द्या पुण्यपापे विधूयनिरञ्जनः परमं साम्य वपैति” (मु, १ ३.) इन्तह अनेक श्रतिगळल्लॆल्ला हेळिरुवदरिं दल, उपासनवु उपादेयवु. हागॆये गीतॆयल्लि “नमस्य नं भक्ता नित्ययुक्ता उपासते” (१ ९. १४) * अनन्या नयनॆ मां योजनाः परुपासते । तेषां नित्याभियु कनं योगक्षेमं वहाम्यहं” (गी. ९२७) *ये मां नित्य युक्ता उपासते ते प्रापुवति मामेव” (गी. १२, २, ४) योध्यायन उपासते तेन दहं समुद्रर्त मृत्यु संसार सागरात’, ” (गी, १२ ७) हीगॆ अनेक प्रमाणगळिरुवद निन्द, उपासनादिगळु अपायवू, अनर्थावहवू ऎन्दु हेळुवदु हेगॆ साध्यवो तिळियदु.________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे आगैयाल् आत्मस्वरूप प्रत्र उपासनादिगळुकु नाश कत्वा सम्भावितत्वा नर्थाव हल्लायाले हॊरु पडि यालुं स्वरूप विरोध प्रस मिल्फ्, इद (३) इदु अनर्थाव हवॆन्दु शास्त्रगळल्लि ऎल्ल हेळिल्लवु आदरॆ हेळिरुवदु “नान्यः पन्था विद्यते अयनाय” इन्तह उपाया नष्ठानविल्लदॆ प्राप्यवन्नु हॊन्दलु बेरॆ मार्गवे इल्लवु. न्नॆल्ला मनस्सिनल्लि हिन्दॆ “ प्रपन्नाद षां नदिशति मु कुन्दू निजपदम् ऎन्दु स्वामि देशिकरवरु उपायानुष्ठान माडदवरिगॆ मुक्तिये इल्लवॆन्दु हिन्दॆये उपदेशिसिरुत्तारॆ. मुन्दिन वाक्यदिन्द मेलॆ उपपादिसिदुदन्नॆल्ला सङ्गहिसि निग नन माडि, आगैयाल् आत्मस्वरूप ऎम्ब वाक्यमूलक हेळु आस्ट्रियाल् आ कारणदिन्द याव कारणदिन्दॆम्बुदन्नु तावे मुन्दॆ व्यक्तपडिसुत्तारॆ ; उप सनादिगळिगॆ, आत्मस्वरूप प - जि ‘वात्म स्वरपवन्नु करितु, नाशकत्ववेनु, असम्भावित वॆनु, अनर्थावहत्ववेनु, इतररु हेळुव ई मूरु दोषगळु, इल्ला मैयाले - इल्लवादुदरिन्द, ऒरु पडियालु म - यात कारणदिन्दलू स्वरूप विरोध प्रसज्जि मिल्स् , आत्मस्वरसक्कॆ विरोधवादुवु उपासादिगळु ऎम्ब वादक्कॆ अवकाशवे इल्लवु. भक्तादिगळु वर्णाश्रम निबन्धनॆयुळ्ळवादुद रिन्द अहङ्कार गर्भवॆम्ब वादद निरसनवु. ఆనా मॊदलु पूर्व पक्षवन्न सपादिसि, अदन्नु खण्डिसुत्तारॆ लव - ऒन्दुवेळॆ नाशकत्व, असम्भावि तत्व, अनर्थावनत्व दोष गळिन्द आत्मस्वरूपक्कॆ विरुद्धवल्लवॆन्दु ईग उपपादिसिदुदन्नु ऒप्पि दरू कूड, इन्नॊन्दु पूर्व पक्षवु तप्पिद्दल्लवॆम्बुदु पूर्वपक्षिय अभिप्रायवागि, आ नालव ऎन्दु अर्धाङ्गीकारदिन्द हेळुव मातागिरुत्तदॆ ; आत्मा - ई जीवात्मनु, देहादिविलक्षण नागै याले - देहवे मॊदलादवुगळिन्तलू विलक्षणनादुदरिन्द, इल्लि________________
साद्योपाय शोधनाधिकार (३) भक्ता देश वराश्रम निबन्धनत्वा दहङ्कार मिश्रत्व मितिवाद निरास 5207 आनालम् आत्मा देहादिविलक्षणनागैयाले स्वरूप तिल् वाश्रमादिगळिल्लि यन्नु तॆळिनवनु क्कु “ब्राह्म हं क्षत्रियोहं” ऎन्नालॆ वराम् अभिमानङ्गळडियाग वर्णाश्रमादि धर्मळुम् अवत्तॊडॆ तुवक्कान उपा या नरळुम अनुष्टळामैयाले इव्वर्णा श्रमादि निबन्धनङ्गळान धर्म स्वरूप विरुद्ध इक्कु कुरॆ यॆन्नॆन्निल्, इदुवुदु अनुप पन्नु ऎण्णने ऎन्निल्, आ निशद रिन्द “देहन्सिय मनः प्राणधीभो नन्य साध नः” ऎम्ब श्री याव नेयर श्री सूक्तियन्ननुसरिसि, इन्द्रिय, मन क्षु, प्राण बुद्धि, इवुगळिगिन्तलू आत विलक्षणनु ऎम्ब भाववु, स्वर पल् - आत्मन स्वरूपदल्लि ऎन्दरॆ आ इत्यादिगळल्लि, वर्णाश्रमादि गळिल्लॆयॆनु - वर्णाश्रमादि भेदगळिल्ल ऎन्दु तॆळिन्नवनुु - जनवन्नु हॊन्दिदवनिगॆ, “ब्राह्मणहं क्षत्रियोहं”- नानु ब्राह्मणरु, नानु क्षत्रियनु, ऎन्नारॆले वरु - ऎन्द हेळन हागॆ उण्टागुव, अभिमान कवागि, वराश्र मादि धरगळ, अवुगळॊविगॆ सम्बन्धिसिकॊण्डिरुव, ळडियाग अहम्भावद मूल अवडॆतु वक्कुण्डान - उपायान्तर ळुव - छ दि उपासनगळू कूड, अनयळल्ला मैयाले अन सतक्कवुगळल्लवाददरिन्द, इराश्रमादि निबन्धनळान धर बृळ् - ई एर्णाश्रमवे मॊदलादवुगळन्नु विधिसुव धर्म गळ, स्वरूप विरुद्धङ्गळ् - आत्मरूरक्कॆ विरुद्धवादवु, एनॆ कै करॆ यॆन्नॆन्निल् - ऎन्दु हेळलु एनू कम्मि यिल्लवु. ऎन्दरॆ धाराळवागि हेळबहदु ऎन्दु आक्षेप तन्दरॆ इदुवुदु अनुप नन्ननु - इदॊ कूड समञ्जसववु एतक्कॆन्दरॆ मुन्दिन वाक्य दिन्दॆ ऎळुत्तारॆ. आक्षेपवेनॆन्दरॆ ई आत्मनु देह, इन्द्रिय________________
२००८ श्री मद्र हस्यत्रॆयसारे 3 स्वरूपल् ब्राह्मणत्यादिगळिल्लि यॆन ) तॆळि नाने यागि लं कर्मविशेषळडियाग ब्राह्मणत्यादि विशिष्ट नान शरीरतॊडॆ सम्बद्ध नायिरुक्कॆयाले अशरीर सम्बन्ध मडियाग मरुगिर कुपासादिगळुक्कु परिहार पु वनस्सु, प्राण, बुद्धिगळिगिन्त विलक्षणनु. अणु स्वरूपनु मत्तु ज्ञन स्वरूपनु. वर्णाश्रम धर्मगळॆल्ला देहक्कॆ सेरिदवे विना आत्मनिगल्लवु. ईग ब्राह्मण योनियल्लि जनिसिद्दरॆ ब्राह्मण वरा श्रमक्कॆ अधिकारियु, ई देहवु नाशवागिहोगि शूद्र जनवु प्राप्तवादरॆ, आग शूद्र धर्मगळिगॆ ईतनु अधिकारियागुत्तानॆ पश वृक्षगळागि हुट्टिदरॆ आग वर्णाश्रम धर्मगळिगॆ अधिकारिये आगुव दिल्लवु, आदुदरिन्द वर्णाश्रमधर्मगळु आत्मन स्वरूपक्कॆ सम्बं धिसिदल्लवु. देहक्कॆ सम्बन्धिसिदवु. नानु ब्राह्मण, नानु क्षत्रिय नॆन्दु हेळिकॊळ्ळुवदरिन्द अहङ्कारवु उत्पन्नवागिरुवदु व्यक्तवु. इन्तह ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यरु मात्रवे अनुष्टिसुव उपाय वागिरुवदरिन्द उपासनवू कूड ह कार गर्भितवु, आद दरिन्द ब्राह्मणादिगळु मात्रवे अनुष्टिसुव वर्णाश्रम कर्मगळ, उप सनादि उपायगळू सह अनुपादेयगळु, इदीग पूर्व पक्षवु, ई पूर्व पक्षवू अनुपपन्नवु, असमञ्जसवादुदु, शस्त्र सम्मत वल्लद पूर्व पक्षवॆम्ब तात्पर्यवु ऎने यॆन्निल् - हेगॆ ऎन्दर, स्वरूपल् ब्राह्मणत्रादिगळिल्लि, यॆनु तिळिने यागिलु - आत्म स्वरूपदल्लि ब्राह्मणत्यादिगळिल्लवॆन्दु तिळिदि द्दरू कूड, कर विशेषळडियाग - प्रारब्ध कर्मद मूलक वागि, ब्रह्मणादि विशिष्ट मान शरीरडॆ सम्बद्धनायि रुक्कॆयाले - ब्राह्मणत्यादिगळॊन्दिगॆ सेरिद शरीरदिन्द बद्धनागि रुवदरिन्द ऎन्दरॆ ब्राह्मण क्षतियागि योनियल्लि जनिसिरुवद रिन्द ऎम्ब भाववु अशरीर मडियाग - आ प्राप्तवागिरुव शरीर मूलकवागि, वरुगिर - उण्टागुव, कुपासादिगळुक्कु - हसिवु, बायारिकॆ, आदिशब्ददिन्द उच्छास, निश्यास, स्नान, वस्त्र________________
साध्यॆ * पाय, शोधनाधिकार गिर कणक्किळे, अक्करीरव विदुमवु मध्यॆ दिगळु कं र्तशक्ति अनुरूपवाग श्री ष्ट प्राप्ति गळ्ळॆ वृत्त शास्त्रळ् निदित्त धर्म २३०९ र्णाश्रमा अनिष्ट निम्म नीडि वॊ e3 धारणादिगळु हेळल्पट्ट वु परिहार हण्णुगिर कणक्किलॆपरिहार माडिकॊळ्ळुव न्यायरिता भोजन उदक पानादिगळिन्द, अशरीर विडवळवुम्- आ शरीरवन्नु बिडुववरॆगू, आवो वा श्रमादि गळु क्कु- आया वर्णाश्र रादिगळिगू, र्तशक्तिकुम्-तन्न शक्तिगू, अनुरूपवागि, अनुरूपवागि, अनि निवृत्ति 3 प्राप्तिग ఎలా प्पत्त * पराधगळ परिहार मत्तु पुरुषार्थगळ प्राप्तिगळन्नु करितु, शास्त्रगळु विधिसिद धर्मगळन्नु, विडिवॊण्णादु - बिडतक्क दल्लवु. पूर्व पक्षिगळु हेळिद हागॆ ब्राह्मणत्यादिगळु शरीरक्कॆ सम्बन्धिसिदवे विना आत्मस्वरूपक्कॆ अल्लवॆम्बुदेनॆ ऎल्लरू अज् करिसतक्कद्दे सरि, आदरॆ आत्याविगॆ ई शरीर सम्बन्ध बन्दिरुवदरिन्द आ शरीरवु कळॆदु होगुववरॆगू बाह्मणत्यादि वर्णाश्रमगळन्नु शास्त्रदल्लि हेळिरुव हागॆ नडिसिये तीरबेकु. बिट्टिद्दल्लवु शास्त्रविहितवाद धर्नुगळन्नु नडॆसलु शक्तियिल्लदिद्दरू, तन्न वर्णा श्रमोचित कर्मगळन्न यथारका नडॆसबेकॆम्ब तात्पर्यवु स्वरूपदल्लि ब्राह्मणत्यादिगळल्लवु; आदुदरिन्द आया वर्णाश्रमगळु बेकिल्ल ऎम्ब वादवन्नु तन्दरॆ, कासॆगळु आत्मस्वरूपक्कॆ सम्बं धिसदॆ इर नाग, अव्रगळ उपशमनक्कागि आहार सेवनॆ जलपानादि गळु तानॆ? एतक्कॆ ? वस्त्र धारणॆ तानॆ एतक्कॆ ? इत्यादि प्रतिबन्दि तर गळु तप्पिदल्लदॆ, आदुदरिन्द उपायानुष्ठानवु ब्राह्मणादि वा श्रम” गॆ हेगॆ शास्त्रवनिधिसिरु, आ प्रकारवागिये नडॆसले बेकॆम्ब तात्पर्य. प्रमाणानुसार नडॆदुबे इदॆ सन्दर्भगळल्लि बरी वादगळन्नु तन्दु आ प्रमाणगळन्नु निराकरिसोणवु युक्त वनॆन्द सिन्दॆयॆ. ३४ ३र रॆ * शरीर वा द्यं खलु धर्म स करॆ धनं” ऎन्दु कॆळरुव हागॆ, आया वर्णार माडिगळनुगणवागि पुरुषार्थसाधनक्कागि कवितॆ सायानुष्ठानवन्नु________________
२३१० श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ण्णादु, आगैयाल् इद्दर देहात्म विवेक मडियाग स्वरूप विरुद्धळा इवत्तु त्याज्यतॆ कॊल्लवॊण्णादु, देहात्म विवेक मुडैयवनु पारलौकिक भोग साधनमान धरल् अधिकारवागैयाल्, इद्दरङ्गळुडैय बॆकम्बुदु स्थापितवु. इदन्ने मुन्दिन वाक्यगळिन्द निगमनमाडि हेळुत्तारॆ. आगैयाल् - तनगॆ प्रारब्ध कर्मानुगुणवागि पाप्त वाद शरीर सम्बन्धक्कॆ शास्त्रदल्लि विहितवाद धर्मगळु अवश्यानुष्क यगळादुदरिन्द, इद्दरलै - ई ब्राह्मण क्षत्रियादि वर्णा ई श्रमिगळिगॆ विधिसिरुव धरगळन्नु, देहात्म विवेक मडियोग - इवु देहक्कॆ सम्बन्धिसिदवु, तन्न आत्मविल्लवु ऎम्ब तिळुवळिकॆय मूल कवागि, इवत्तु क्कु - ई शास्त्रदल्लि विधिसिरुव कर्मगळाद नित्य नैमि तिक वर्णाश्रम धर्मगळिगू अवुगळिगॆ सम्बन्धिसिद उपासनॆगॆ ळिगू त्याज्यकै कॊल्लवॊदु - परित्यागवन्नु हेळुवदु युक ऎल्लवु. आदरॆ शास्त्रगळल्लि वर्णिकरिगॆ उपासनवु विहितवागिदॆ यल्ला, अदक्कॆ हागादरॆ अधिकारिगळु यारॆम्ब प्रश्नॆगॆ पूर पक्षि गळु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ, देहात्मभ्रमॆयिल्लदॆ देहात्म विवेकवन्नु चन्नागि तिळिदवरिगॆ ई धर्मगळु याववू बेकागिल्लवु; आत्मस्वरूप दल्ले ब्राह्मण्यादि भ्रमॆ इरुववरिगॆ ई भक्ति मारवु ऎन्दु हेळिरु तारॆ. “प्रापकान्तरव अज्ञरु उपाय, ज्ञानिग ळकु अपायम्” ऎम्बुदु अवर गळ अभिप्रायवु इ दु सरि इल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तोरिसुत्तारॆ. उपासनदल्लियारिगॆ अधिकारवॆम्बुदन्नु प्रथवतः चर्चिसुत्तारॆ. देहात्म विवेकवुळ्ळ ज्ञानिगॆ अधिकारवे एना, भववुळ्ळ अज्ञानिगॆ अधिकारविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. देहात्म विवेक मुडैयवनुक्कॆ - आत्मादेहक्किन्त विलक्षण नॆम्ब आत्मन यथार्थस्वरूपवन्नु चन्नागि विवेकिसि तिळिद ज्ञानि गेने, (इल्लि वर्णिकरे हेळल्पट्टरु, एकॆन्दरॆ शूद्रादिगळिगॆ उपासनदल्लि अधिकारविल्लवादुदरिन्द,) पारलौकिक भोगसाधन________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २.११ अन ज्ञानत्तुक्कु स्वरूपल् ब्राह्मणादि भ्रम अधि कार मनु; ब्रह्मणादि विशिष्ट शरीर सम्बन्धवे अधिका रम्, आगैयाल्’ स धानुष्ठानतक उपयुक्त मान प्रकृत्यात विवेक मडियाग उपासनादिगळुक्कु विरोध कण्णिलोम् @ मान धरल् - स्वर्गादि भोगगळेनु दिव्य वैकण्ठलोकद परि पूर्ण ब्रह्मानुभव रूप भोगवेनु, इवुगळिगॆ साधनरूपवाद नित नैमितिकगळॊन्दिगॆ सेरिद उपासनधर्मदल्लि, अधिकार मागै याल् - अधिकारवाग वदरिन्द, इदर्मळुडैय अनुष्ठान
- ई धर्वगळ अनुष्ठानक्कॆ, स्वरूपल् ब्राह्मण्यादि भ्रम अधिकारवन्नु - आत्मस्वरूपक्कॆ ब्राह्मणादि सेरिदवु ऎम्ब भ्रमवॆ अधिकारवन्नुण्टु माडलु कारणवल्लवु; ऎन्दरॆ तानु बाह्मणनु, तानु क्षत्रियनु, ई ब्राह्मणादिगळु तन्न स्वरूपक्कॆ सेरि दवु ऎन्दु यारिगॆ भ्रवॆ युण्टॆ अवनीग अधिकारियॆन्दु हेळलु साध्यविल्ल. अधिकारि यारु ऎन्दरॆ देहात्मविवेकविद्दु तानु देह क्किन्त विलक्षणनॆम्ब जिनविद्दवनु तानु परलोकसम्बन्धवाद पुरु षार्थवन्नु हॊन्दलु तनगॆ प्रारबानुगुणवागि प्राप्तवाद शरीर *ुळ्ळ तनगॆ शास्त्रदल्लि एनु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तिळिदु अनुष्ठिसतक्क द्दागिरुत्तदॆ. आद दरिन्द देहात्म विवॆ कज्ञानयुक्तने अधिकारिये एन, भ्रमॆयुळ्ळ अज्ञनल्लवॆम्ब भाववु. ईग तावु स्थापिसिद अभि प्रायवन्नु निगमनमाडि आगैयाल् ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळु त्तारॆ. आगैयाल् - हीगॆ देहात्म विवेकवुळ्ळवने ई उपा सनक्कॆ अधिकारि यादुदरिन्द, सत्व द र्माष्ठानत्तु कम् - नित्य नैमिति कादिगळिन्द * दि 1 द कूडिद कर्मयोगादि अङ्गगळिन्द सेरिद उपास नादि धर्मगळ अनइनक्कू, उपयुक्तमान - बेकाद अथवा उपयोगवाद, प्रकृत्यात्मविवॆ कं - देहक आत्मानिगू इरुव पैलक्षण्यद जनर, तन्मूलकनागि, उपासनादिगळन्नु, विरोध विरोधवन्नु हेळिरुवदु, कण्णिलॆरु - ऎल्लिय कण्णिवु, स्वामि________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे (1) भक्तियोगो..हङ्कार गर्भात् स्वरूप विरुद्ध इति वादस्य निरास उपासनादिगळ अहङ्कारादि गर्भळॆनु विड, शा शास्त्र मिश्रयागिरुक्क चॆ य दॆ आरोपित्तार् गळ नै. देशिकरवन्नु नोडदे इर न ग्रन्थविल्लव, १०५ वरुषगळु जीविसिदव रागि, सदा ग्रन्थावलोकन न तु ग्रन्थरचना इवुगळल्लि काल वन्नु कळॆदरु. देहात्म भातियिल्लदॆ विवेक ज्ञान उण्टादव निगॆ उपासनवु मोकोपायवागि कूडदॆम्बुदक्कॆ प्रमाणवन्नु तावु ऎल्ल काणलिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ भक्तियोगवु अहङ्कार गर्भवादुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद खण्डनवु नैमित्ति उपासनादिगळ - उपासनवे मॊदलादवुगळु, इल्लि अदिपद दिन्द भरन्यासवू, करगादिगळू हेळल्पट्टवु. अहङ्कारादिगर्भ ङ्गळॆन्नुमिडं-अहङ्कार ममकारगळिन्द कूडिदवु ऎन्दु पूर्व पक्ष वन्नु तन्दिरुव सन्दर्भदल्लि, शास्त्रमिशैयादिरुक्क च्चॆये- शास्त्रव न्नबेकरिसदे इरुववरागि, आरोपित्तार्गळत्त - उपासनॆगॆ अहङ्कार ममकारगळन्नु आरोपिसिदरु, इष्टे विना बेरॆ इल्लवॆम्ब भाववु. नित्य मिति कादि कर्मगळल्लि उपासनादिकर्मगळल्लि, स्वल्पवन्नु हेळुवाग, अहङ्करि ऎन्दु हेळुवदरिन्दल सश्वेश्वरन कृपॆयु तनगॆ उत्तारकवॆम्ब ज्ञानविल्लदॆ, मोक्षप्राप्ति यन्नु ई उपायद मूलक साधिसुवनॆन्दु हेळिकॊळ्ळुवदरिन्दलू, मत्तु कर्मगळ प्रथन- प्रयत्नदल्लि सर्वॆश्वरनु कॊट्ट स्वातन्त्र वन्नु दुरुपयोग माडुवदरिन्द अहङ्कार ममकार गर्भितवॆन्दु भाविसि, “मन्दिरबिन्दु मिश्रमान शातकुम्भनय कुम्भगत सलिलम्पोलॆ अहङ्कार मिश्रं” ऎन्दु श्री वचन भूषणदल्लि हेळि रुत्तारॆ. ई उपन्यासदल्लि “उपासनवु त्याज्यवु, अहङ्कारगर्भवागिरु वदरिन्द” ऎन्दु अनुमानमाडिदरॆ, उपासनवॆम्ब पक्षदल्लि अहङ्कार________________
(ne) साद्योपाय शोधनाधिकार गर्भत्ववॆम्ब हेतुवे इल्लवु; आदुदरिन्द हेत्वसिद्धि दोषवुण्टागुत्त - हेगॆन्दरॆ- … “ स्वशेष भूतेन मया स्वीयॆस्सल्वॆ परिच्छदैः विधातुं प्रीत मात्मानं श्रीर्मा प्रक्रमते स्वयं” ऎन्दु अहङ्कार मन,कार त्यागपूर्वकवागि तन्न सत्व व्यापारगळू भगवद *नवॆम्ब अनुसन्धान पूर्वकवागियू उपासन प्रारम्भ माडबॆ कॆम्बदागि शास्त्रवु विधिसिरुवदरिन्द, हेतुवॆ पक्षदल्लिल्लद वादवॆम्बभि प्रायवु शास्त्रज्ञानविरुवरिगादरो शेषत्वज्ञानवेनु, “वरात्तुत “तेः” ऎन्दु ब्रह्म सूत्रदल्लि तोरुव पारतन्त्रवेनु, इवुगळ ज्ञानविरुवदरिन्द, स्वतन्त्रकत्वरूप अहङ्कार ज्ञानवु सुतराम् उण्टागुवदिल्लवॆम्बुदु मुख्याभिप्रायवु. “ उपासीतॆ” इत्यादि विधि गळु इरुवागलू, आ उपासनॆगळु नानाविध ब्रह्मविद्यॆगळल्लि नानाविध वागि शास्त्रदल्लि विधिसिरुवदरिन्दलू ई विधिगळन्नॆल्ला निराकरिसि अहं करगर्भवॆन्दु दूषिसुवदु, “शास्त्रमिशैयादिरुक्क” विषयवागि रुत्तदॆ. अनेक महर्षिगळ मॊदलादवरु ई उपासनॆगॆ तुम्बा महिमॆयन्नु हेळि, तावू आनुष्ठिसि, तम्म शिष्यरुगळिगू विशदवागि उपदेशिसि इद्दरू, अदु अहङ्कार विश्रवागि स्वरूप विरुद्ध वॆम्बुदु शास्त्रवन्न करिसदॆ हेळिद मातागिदॆ. श्री नारद भगर्वा रवरु प्रह्लाद द्रवरुगळिगू, श्री कपिलभगर्वारवरु तम्म तायि देवहूतिगू सह अहङ्कार गर्भवाद विषयवन्नु, विवेकविल्लदॆ उप देशिसिदरॆन्दु हेळलु साध्यवे ? आदुदरिन्द शास्तानुगुणवाद वादवु उपादेयवे विना, शास्त्रवन्नु दूरीकरिसिद वादवु सरियादुदल्ल वॆम्बुदू ई वाक्यदिन्द ग्रहिसबहुदु. शास्त्रसवतवादुदु ऎन्दिगू स्वरद विरुद्धवागलारदु स्वरूप विरुद्धवल्लदॆ तन्न स्वरूपक्कॆ महिमॆयन्नुण्टु माडुवदरल्लि दोषवुण्टॆन्दु हेळिदुदन्नु तिळिसुव दक्कागिये इल्लि आरोपित्तार गळित नै ऎम्ब प्रयोगवु. भक्तियोगक्कॆ शरीरोपाधिय अपेक्षॆ इरुवद रिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब वादद खण्डनवु. कर्मोपार्जितज्ञळन - प्रारब्ध कर्मदिन्द सम्पादिसल्पट्टु परब्ध कर्मान भवक्कागि उण्टन्द, करण कळेबरळागिर________________
२३१४ श्रीमद्र हस्य त्रयॆसारे भक्तियोग- औसाधिकन स्वरूपविरुद्ध इतिवादस्य निरासः, करोसा तज्ञळान करण कळेबरळागिर उपाधिगळ्ळि कॊण्डु अनुष्टिकैयालॆ करॆयोगादिगळ निरुपाधिकस्वरूप विरुद्ध इन्साकु स्वरपज्ञान द्वयश्रवणादिगळु व मनः प्रकृति सापेक्ष ४ुगैयाले तुल्यदोषळा उपाधिगळ्ळिकॊण्डु - इन्द्रियगळू शरीरवू आगिरुव धिगळ मूलकवागि, अनुष्टियले - उपासनवन्नु अनुष्ठिस बे कागिरुवदरिन्द, कर्मयोगादिगळ - कर्मयोगवे मॊदला दवुगळु, आदि पददिन्द ज्ञानयोग भक्तियोगगळ हेळल्पट्टवु, इवुगळिगू मनस्सु शरीरगळु अपेक्षितवु. निरुषाधिक स्वरूप विरुद्धङ्गळ् - उपाधिगळ, याववू इल्लद आत्मस्वरूपक्कॆ विरुद्धवा दवुगळु, ऎन्नारु ऎन्दु पूर्व पक्षवादवन्नु तरुववरिगॆ, स्वरूप ज्ञान द्वयश्रवणादिगळु - आत्म स्वरूपद यथार्थ ज्ञानवू, गुरुगळ मूलक मन्त्रोपदेश रूपदल्लि द्वयमन्त्रद श्रवणवू कड, मनःप्रकृति सापेक्षळागैयाले - मनस्से मॊदलाद इन्द्रियगळ अपेक्षॆ इरुवदरिन्द, गुरुगळिन्द उपदेशक्कॆ शोत्रादि गळू बॆकागिरुवदरिन्द ऎम्ब भाववु, तुल्य दोष नाम् - पूव्व पक्षिगळु आवश्यकवॆन्दु हेळुव उपायगळू कूड समान दोष युक्तवादवुगळे ऎन्दरॆ सोपाधिक प्रवृत्तिगळे, पूर्व पक्षियु मुख्यवागि कर्वयोगवन्नु इल्लि तन्दिरुवुदु अदक्कॆ विशेषवागि करण कळॆबर सापेक्षवॆन्दु तिळिदु सोपाधिकवॆन्दु आक्षेपिसिदरु. शरीरेन्द्रियगळ सहायवन्नु अपेक्षिसुवदरिन्द स्वरूपविरुद्धवु एकॆन्दरॆ आत्मस्वरूपवु निरुपाधिकवु ऎन्दु पूर्व पक्षवन्नु तन्दरॆ, नीवु आवश्यकवॆन्दु हेळुव प्रवृत्ति रूपवाद शेषत्वज्ञानक्कॆ अत्याव श्यकवाद आत्मस्वरूपद य फार्थज्ञान, मत्तु द्वयवन्त्रोपदेश इवुगळिगॆ करण कळॆबरद सापेक्षत्व विल्लॆयो ? इवुगळिल्लदॆ अवुगळू नडॆयद बळिक नीवु आरोपिसिद दोषवे निमगॆ अभि रत वाद प्रवृ तिगळल्लि उटॆ उ टॆम्ब भानवु याव प्रवृत्तिगळिगॆयागलि________________
साद्योपाय शोधनाधिकार (६) भक्तियोग श्रेष्ठ पारतन्त्र रूप स्वरूप विरुद्ध इतिवादस्य निरास& 9203 आनालुं शेषभूतनागैयाले तन्नॆ र्ता रक्षित्तु कॊळ प्राप्तनु मत्रि अत्यन्न परॆतन नागैयाले शा९ रक्षित्तु कॊळ्ळ शक्तनु मत्रि इरुक्किर इद नुक्कु स्व रक्षणार्थवाग कत्रव्यमॆनॆरु उपाय विधिक्कॆ युव, अदिवनक्कु साध्यमाय साध्यॆपायननु पेर् तन्नॆ ය 3 करण कळॆबरगळिल्लदॆ साध्यवे इल्लवॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ, हेगॆन्दु, सवॆश्वरनु निर्हेतुक कृपाळुवादुदरिन्द शेषानु सन्धान सूत्मकवाद स्वयत्न निवृत्तु पायानुसन्धानदिन्दले रक्षिसु वनु ऎन्दु हेळुवाग, इवुगळु तानॆ करण कळॆबरगळ सहायविल्लदॆ नडियुत्तवॆयो?आदुदरिन्द इवॆल्ला तुल्य दोषयुक्तगळॆम्ब भाववु. भक्तियोगवु तन्न शेष पारतन्त्र रूप स पक्कॆ विरुद्धवॆम्ब वादद निराकरणवु. आ नालुम् - ऎम्बुदु अर्ध गीकारवन्नु तोरिसुत्तदॆ, नीव हिन्दॆ हेळिदुदन्नु अकरिसिदरू, ई मुन्दॆ हेळुव पूर्वपक्षक्कॆ एनु समाधानवन्नु हेळुविरि ऎम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ. पूर्व पक्षिगळु पुनः दूषणॆयन्नु उपपादिसुत्तारॆ :- आनालु वर् - हागॆ ऒप्पिदरू, शेषभूत नागैयाले - ई आत्मनु सर्वॆश्वरनिगॆ शेष नाददरिन्द, ऎन्दरॆ, “दासाभूता तत्व ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ दानादुदरिन्द, तन्नॆ र्ता रक्षित्तु कॊळ प्राप्तनु म निक् - न क तन्नन्नु ताने रक्षिसिकॊळ्ळुवदक्कॆ योग्यतॆयू इल्ल व रु, मत्तु आतन परत नगैयाले.. सश्वरनिगॆ सम्पू SESगि अधीननागिरुवदरिन्द, तन्नॆ र्ता रक्षित्तुकॊळ्ळ शक्तनु मन्रि - तन्नन्नु काने रक्षिसिकॊळ्ळलु शक्तियू इल्लदॆयू, इरु *र इ न कु - हीगिरुव ई चेतन निगॆ, स्वरक्षणार्थ वाग तन्न रक्ष णॆगळगि, कत्र व्य मॆनु माडतक्कद्दॆन्दु, ऒरु उपाय -________________
Dane श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सॆरुगिरदॆन्नु कॊल्लुगै युपपन्न वो ? आन पिन्नु भक्तियो गादिगळ शेष तानुरूपळॆल्ला मैयाले स्व रूपत्तु कु अनिष्टावहङ्गळन्नु, आतन पारतन विरुद्धङ्गळागै याले असम्भावितळॆन्नुव ल्लवॊण्णादो ? ऎन्निल्– विधियुम् - उपासनादि रूपवाद ऒन्दु उपायवन्नु विधि सोणवू, मत्तु अदु - आ कर्तव्यवॆन्दु हेळुव उपायवु, साध्य वागि, सापायवॆन्दु, अदु पेर् सॆरुगिरदॆन्नु : अदु हॆस रन्नु हॊन्दुत्तदॆ ऎन्दू, शूल्लुगै - हेळोणवु, उप पन्न मो- समञ्जसवादुदो ? इदु पूर्व पक्षिय आक्षेपवु; ई चेतननु शेषभूतनु, अत्यन्त परतन्त्रनु ; शेषभूतनन्नु सर्वॆश्वरनु तन्निष्टानुसार विनियोगिसिकॊळ्ळबहुदु, आदुदरिन्द ई चेतननिगॆ तन्नन्नु ताने रक्षिसिकॊळ्ळुव योग्यतॆयिल्लवु ; अत्यन्त परतन्त्र नॆन्दरॆ सर्वॆश्वरनु ईतनन्नु तन्निष्टानुसार आज्ञापिसबहुदु; हीगॆ चेतननु पराधीननादुदरिन्द इन्तह दीनत्व अशक्तिगळिरुव तनगॆ रक्षणोपयुक्तवागि ई असमर्थनिगॆ साध्यवागि ऒन्दु पायवु उण्टॆन्दू, यावुदू तनगॆ साध्यविल्लदॆ दुस्थितियल्लिरुववनिगॆ अदु साध्य पायवॆन्दु नामकरण माडुवदू, हास्यास्पदवल्लवॊ’ ऎम्ब भाववु. यावुदु समञ्जसवल्लवो अदु हास्यास्पदवॆ, ऎम्ब तात्पर्यवु मुन्दिन वाक्यदल्लि ई पूर्व पक्षिय. मेलिन कारणग इन्द ऎरडु दोषगळन्नु आपादिसुत्तारॆ; हेगॆन्दरॆ : - आनपिट्टु हीगॆ अन पसन्नवादनन्तर, शेष तानु रूपङ्गळल्ला मै याले- ई उपासनादि उपायानुष्ठानगळु, तन्न शेषक्कॆ योग्यवादवु गळल्लदुदरिन्द, स्वरूपक्कॆ अनिष्टावहङ्गळन्नु - तन्न शेषना गिरुव स्वरसक्कॆ एरुद्धवागि, आतनु हेगॆ उपयोगिसिकॊळ्ळबेकॊ हागल्लदॆ स्वतन्त्रिसि नडॆयुवदरिन्द भगतन्नि ग्रहक्कॆ गुरियागि अनिष्ट वन्नुण्टु माडुवुवॆन्दू, मत्तु अत्यन् सारतन, विरुद्धण्ण ईगैयाले- तानु अत्यन्त पराधीनवागिरुव स्वरूपक्कॆ ई साध्य पायानुष्ठानगळु विरुद्धगळादुदरिन्द, असम्भावितण्ण इन्नुम 1________________
सा धो पाय शोधनाधिकार २३१७ 2080 इदु सर्वमोक्ष प्रसादिगळाले मु नै परिष्कृतन, सर्वॆश्वरनु तन्न दासनिगॆ हेगॆ आज्ञापिसबेको अदन्नु बिट्टु विरुद्ध वागि स्वतन्त्र प्रवृत्तियु आयोग्यवादुदॆन्दू, कॊल्लवॊण्णा- हेळबेडवो? ऎन्निल् - ऎन्दु आक्षेपगळन्नु तन्दरॆ, मुन्दिन वाक्यगळिन्द ई वाददिन्दुण्टागुव दोषगळन्नु प्रदर्शिसि, स्वमत दल्लुण्टागुव सामञ्जसवन्नू हेळि, आ आक्षेपगळन्नु परिहरि सुत्तारॆ. शेषभूतनागि परतन्त्रनागिरुव ई चेतननु ताने स्वतं क्रिसि हीगॆ साद्यो पायगळन्नवलम्बिसुवदरिन्द तन्न स्वरूपक्कॆ १) अनिष्टावहवॆम्ब मत्तु (२) असम्भावितवॆम्ब ऎरडु दोषगळिगू गुरि यागुवनॆन्दु पूर्व पक्षिगळु हेळुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ शेषभूतनादव नन्नु श-षियु तन्न इष्टानुसार विनियोगिसिकॊळ्ळुवनु. अदक्कॆ बदलागि ईतनु तन्निष्टानुसार स्वतन्त्रिसि उपायानुष्ठानमाडि दरॆ भगनदनुग्रहक्कॆ बदलागि निग्रहक्कॆ ऒळगागुत्तानादुदरिन्द अदु अनिष्टाहवु. ईतनु पराधीननु, अस्वतन्त्रनु ; अन्तवनु सर्वॆश्वर ज्ञानुसारवागि ये वर्तिसुवदु तन्न स्वरूपक्कॆ योग्य वादुदु ; अदक्कॆ बदलागि ताने स्वतन्त्रिसि उपायानुष्ठान माडुवदु तन्न यो ग्यतॆगॆ विरुद्धवागि असम्भावितवादुदु ऎम्ब तात्पर्यवु. ई मेलिन पूर्व पक्षगळिगॆ “ इदु सत्व मोक्ष” ऎम्ब वाक्य दिन्द परिहारवन्नु तिळिसत्तारॆ. हीगॆ वाद तन्दरॆ सर्वरिगू सर्वॆ श्वरनु स्वयम् ऒन्दे सल मोक्ष कॊडबेकागि बरुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ इदु ऎन्दरॆ ई पूर्व पक्षवु, स मोक्ष प्रसा दिगळालॆ मुन्ने परिहृतम् - सर्व रिगू, मोक्षव उण्टागबेका गुत्तदॆ ऎम्ब दोषयुक्तवागि, मुनै - हिन्दॆ सिपाय शोध नाधिकारदल्लि परिहृत म् परिहृतम् - परिष्करिसल्पट्टितु सं धैपायद अवश्यकविल्लदेने सिहि पाननु रक्षिसिबिडुवनु, आदुदरिन्द सिरो पायने साकु ऎन्दु माडिद वादवन्नु निरसनमाडुव सन्दर्भदल्लि सर्नमोक्ष प्रस उण्टागुत्तदॆन्दु समाधानवन्नु हेळिद्दॆव________________
२३१८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इर्व शय ददॊरु व्याजं कॊळ्ळादे मुक्त नाक्किल्, आदियाग मुक्त नाक्क प्रसु, ईश्वर्र केवल स्वतन्त्र तालॆ निन्नॆ पोदु मुक्तनाल्, वैषि नैर्ट्स् क्यादि दोषळुव वरुव मोक्षेपाय विधायक ङ्गळान शास्त्रज्ञळु मॆल्लां निरर्थकळु मां नॆय पुटनोडि). आ दोषवे इल्लिय तप्पिदल्लवॆम्ब भावव. सत्व मोक्ष प्रसण्ण हेगॆ ऎम्बदन्नु उपपादिसि तिळिसुत्तारॆ इर्व कॆय दूरु व्याजं कॊळ्ळा दे - ई मुमुक्षवु माडिद ऒन्दु शास्त्रसिद्धवाद व्याजरूपवाद भकु पाय अथवा भरसम र्पणवन्नु अकरिसरॆ, मुक्त साल् - आतनिगॆ मोक्षवन्नु कॊट्टरॆ, अनादियाग मुक्त नाक्क प्रसणक्कु – अनादियागि बहु कालक्कॆ मॊदले मोक्षवन्नु कॊडबेकागित्तु ऎम्ब आक्षेपवु उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. हिन्दॆये शेष पारत, ज्ञानवि इल्ला आगले सर्वॆश्वरनु एतक्कॆ मुक्तियन्नु कॊडलिल्लव ? हीगॆ ऎल्लरिगू मॊदले ज्ञानविद्दुदरिन्द ऎल्लरू मुक्तरागिरबेकॆम्ब तात्प र्यवु. ई आक्षेपणॆगॆ समाधानवागि पूर्व पक्षियु हेळबहुदु. एनॆन्दरॆ, सर्वॆश्वरनु सर्वस्वतन्त्रनु, चेतनरु अवनिगॆ अधीनरु, तनगॆ यावाग इष्ट बन्तो, आग मुक्तरन्नागि माडुवनु, ई सन्द र्भदल्लि आक्षेपणॆ एनिदॆ ऎन्दु हेळबहदॆन्दु भाविसि, आगलू दोष तप्पिद्दल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. ईश्वरनु, केवल स्वातन्त्रदिन्द निन्नॆत्त पोदु - इष्ट बन्दाग, मुक्तनाल् - मुक्तनन्नागि माडु वनु ऎन्दरॆ, वैषम्य नैर्त्यादिगळु वरम् - सर्वॆ श्वरनु, मुमुक्षुगळ तारतम्यवन्नु परिगणिसदे तन्निष्टानुसार अनु ग्रहिसुवनु, तन्न शास्त्रानुसार विहित कमैपायवन्ननुष्ठिसिद वनू अनुष्ठिसदे इरुवनू, महा भागवतनू महा तामस न ऎल्लरू ऒन्दे यागुवदरिन्द पक्षपातादि दोषगळिगॆ गुरियागुवनु ऎम्ब भाववु अदू अल्लदॆ इन्नॊन्दु दोषवू तप्पदु ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तोरिसुत्तारॆ. मो पाय विधायक________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २६.१९ आगैयालि श्रेषात् वकुत्त विषयत्रॆप्पत्तु गैयिल् छान - वॆ कोपायगळन्नु विधिसिरुव, शास्त्रगळॆल्ला, निरर्थक जिळुमाव वैर्थगळू आगवुव सर्वॆश्वरने स्वतन्त्रिसि तनगॆ मनस्सु बन्द हागॆ मोक्षवन्नु कॊडुवनु ऎन्दरॆ आग मोक्षेपा यगळन्नु विधिसुव शास्त्रगळॆल्ला व्यर्थवादवु. उपनिषत्तुगळू ब्रह्मसूत्रगळू, गीतोपनिषत, महाभारत भागवत, रामाय हादिगळू, आळ्वारचारैरुगळ दिव्य प्रबन्धगळू, ऎल्लवू आग निर र्थकगळागुत्तदॆम्ब भाववु, ना NA (4) ा 12 all were out, and is of 81 3 scheng सर्वॆश्वरने उपायानुष्ठानद अपेक्षॆयिल्लदॆ मुमुक्षुवन्नु रक्षिसि बिडुवनु ऎम्ब वादक्कॆ मूरु दोषगळु तप्पिदल्लवॆन्दु हेळिदरु. १. अनादि कालदल्लि सर्वमुक्ति प्रसण्णवु. लीला विभूतिये इल्लि वागबेकु. २ वैषम्य नैर्तृणादि दोषगळु सत्येश्वरनिगॆ उण्टागबेकु. ३ मोक्षशास्त्रगळॆल्ला निरर्थकवागबेकु, हिगॆ दोषगळु, प्राप्तवादरॆ, ई चेतनन स्वरूप योग्य वाद अमोघ गुणगळाद शेष पारतन्त्रगळु निरर्थकवादुवु आगलिल्लवो ? अवुगळिन्द नु प्रयोजनवु ? ऎन्दु पूर्वपक्षिगळु केळ बहदॆ दाशसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ हागॆ हेळुवाग (१) उपाय दॆशॆयल्ल (२) फल दॆरॆ यल्लि आ शेष पारतन्त्रगळ उप योगवन्नु प्रदर्शिसुत्तारॆ. शास्त्रवु विधिसिरुव हागॆ साध्यॆपाय गळ अन स्थानदिन्दले ई शेष पारतन्त्रगळिगॆ महिवॆ) ऎन्दु आगैदाल् ऎन्दारम्भिसि उपदेशिसुत्तारॆ :- आगैयाल् - साद्योपायवु शेष, पारतन्त्रगळ मूलक नागि आष्टाववॆन्दू असम्भावितवॆन्दू हेळुव वादगळु दॆष मक्कगागि सरियल्लवादुदरिन्द, इषत्वत्ताल् . हीगॆ तानु शेष इदरिन्दले, वक विषय- सश्वरनिगॆ तुम्बा इष्टवाद विष पि. वन्नु ऎन्दरॆ तानु शास्त्रगळल्लि परम कृपया विधिसिरुव साध्य पापिगळन्नु, पत्तुगैयिल् - आश्रयिस वदरल्लि ऎन्दरॆ अनुष्टिसु________________
२३२० Bom Blood 2010 श्रीमद्रह सत्रयसारे औचितु उडॆयर्व उडमैय्य रक्षियिलौचित्य मु मुण्णा. सुचरितदिन्द वदरल्लि, औचित्य मुव- योग्यतॆय, उडैयर्व-आभरणक्कॆ यज माननु, उडुमैय्य तन्न आभरणवन्नु, रक्षिकॆयिल् - रक्षिसु वदरल्लि, औचित्यमुं - योग्यतॆयू, उण्णा - उण्टागुत्तदॆ. हीगॆ :ष शेषिगळिब्बरिगू ई उपायानुष्ठानदिन्द औचित्य उण्टागु इदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. शेष ऎन्दरॆ यथेष्ट विनियोग र्हत्ववु आदुदरिन्द ई चेतननिगॆ करण कळेबरादिगळन्नू, शास्त्रवन्नू शास्त्र बोधकराद गुरुगळन्नू कॊट्टु, गुरु मुखेन तानु शास्त्रगळल्लि बोधिसिरुवहागॆ उपायानुष्ठान माडि तन्न प्रीतियन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळलॆन्दु ईतनन्नु विनियोगिसिरुत्तानॆ; हागॆ आतनन्नु आ साध्यॆपाय मुखेन आश्रयिसिदरॆ, सुपुत्रनु तन्दॆयन्नु प्रीतिगॊळिसुव हागॆ ई शेषनाद पुत्रनु लोक पितावन्नु आतन शास्त्रविधिय मूलक अनुसरिसि नडॆसिद सापायदिन्द सर्वशेषियु सन्तष्टनागुवनु. हीगॆ शेषनिगॆ औचित्यवु. शेषिगॆ हॆ’गॆ औचितवॆन्दरॆ, ई चेतननु तन्न आभरणवु, तुम्बा हृद्यवु, इदु कारणान्तरदिन्द तन्नल्लिरदॆ बेरॆकडॆयित्तुवु असङ्ख्यॆयवाद आभरणगळन्नु हॊन्दिरुव ऒब्ब राजनु ऒन्दु आभर इवन्नु प्रत्येकिसि तानु धरिसिदरॆ अदरल्लेनो ऒन्दु विशेषवु हेगॆ गोचरवागुत्तदॆ, हागॆये आनेक बद्धचेतनरॆल्ला शेषभूत रादरू, तानु अनुग्रहिसलु योग्यवागि रक्षवस्तुवागिरुववनु तन्निष्टानुसार नडॆसिद साध्यॆपायवन्नु अनुष्ठिसिदवनॆन्दु आतनन्नु मुख्यवागि वरिसुवदरिन्द शेषियाद तनगॆ औचित्यवुण्टा यितॆम्ब भाववु साद्योपायदिन्द औचित्य हॊन्दिदवनन्ने शेषि याद तानु रक्षिसिदुदरिन्द तनग औचित्यवॆम्ब भाववु साध्य पा यानुष्ठानदल्लि पारतन्त्रक्कॆ हानियिल्लवु, वस्तुतः अदरिन्द प्रयोजन वुण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ :- अत्यन्त सारतन्नत्ता - सर्वॆश्वरनिगॆ सम्पूर्णवागि अधीननागिरुवदरिन्द, अवु कॊडु________________
(65) साध्य पाय शोधनाधिकार २२२१ अत्मन सारतन् अल् अर्स कॊडुत्त स्वातन्त्र मनु अवनुक्कु अभिरु तळन उपाय अनुषि कैयम्, फलम् पॆरङ्गैक्यव कैपारु वेणुगै युनर्, सिद्दिक्कुम्, इन्वेषकृपारतन्त्र४ इरणु *कत त स्वातन्त्र - आतनु नमगॆ सर्व कर्मगळल्लि कॊट्टिरुव प्रथम प्रवृत्ति कल्लिन स्वातन्त्रवन्नु, चमन वहिसि ऎन्दरॆ शिरसावहिसि, अ तनक अभिमतळान-सर्वॆश्वरनिगॆ तुम्बा इष्ट गळाय, उपाय जळ्ळॆ - साद्योपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळन्नु, अनुष्टियुन - अनुष्ठिसोणवू फल य पॆरुगैक्कु- अदर फलवन्नु हॊन्दुवदक्कू, अर्द कृपारक्कॆ वेण्णुगॆयुं सति ೕश्वरन अनुग्रहवन्नु ऎदुरु नोडुत्तिरबॆ कादुदू, ऎरडू, सिद्धिक्कवु - सिद्धिस इवॆ; अवनिगॆ अभिरतनागिरुवदन्न नुप्पिसोणवु शेषत्वद प्रयोजनवू, वॆ 9 कदि फलप्राप्तिय, अवन अनुग्रहा नुसारवागि उण्टागणवू, पारतद प्रयोजनवू, ऎम्ब भाववु सर्वॆश्वन. ई चॆतनगॆ करण कळॆ योग, ज्ञान विवेक दान, शास्त्र प्रदान दॊदलाद साकर्मगळन्नुण्टु माडि, प्रति यॊन्दु कार्यदल्लिय * क प्रयता प्रेक्ष” ऎम्ब ब्रह्म सक्रदल्लि हेळिर महागॆ, स्वातवन्नु कॆट्ट, सर्वॆश्वनु तनगॆ अभि शङ्कनवॆन्दरु अवलम्बिसि, ऎन्दरॆ आ स्वामिदत्त स्वा तन्नन्नु शिरसावहिसि आ अभिन, ताननवु - षत्वदिं तुण्टद प्रयोजन वल्लवॆ? ऎम्बभिप्रायवु हागॆ आनष्टिसि बिट्ट फल सङ्गदल्लि ममतॆ यन्निडदॆ इद्दु पूण पतशस्त्रनागि इद्दुकॊण्डु, आतनु अनुग्रहि सिद फलनन्नु कॊम्मॆ एकॆ २ पान्तर, सरः काज्ञॆ ऎल्लवे ऎम्ब भाववु ई स ॆ पं नॆ गळन्नु अञ्चॆ ३ दित रीतियल्लि अनुष्टिसु नरिन्द कीर नरतर गतिरॆस- चॆन्नागि प्रदर्शिसल्पट्ट वे विना, पूर्ति पक्षिय हेळ, न हङ्गॆ इवु गळु द ३२ कृष्ण 1ळगि, अहङ्कार नरकारगळु प्रदर्शन वॆम्ब भ व रल्ल मुन्दॆ. प्रासङ्गिकवागि फलशिसिल्ल ऎन्दरॆ वै रन्धनल्ल) कत. ई शसत्व, पार तत्रगळिगॆरगु अवागिवॆ. ईतन प्रवृत्तिय ऎन्द, तिळिसत्तारॆ,________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे वळक्काग फलदयिल् अवनुगन्न कै र यवनि नडुत्तुगैकु मुरुस्वाम. इ वैयडियाग रक्षणार्थ स्वव्यापार मागादॆनारु, ताक् यथा शास्त्र भगव तादि फल लि अनुषिक्किर कैर्यलु, साध्य माग विधिक्क पडुगिर प्रपत्ति तन्निलां स्वरूप विरोधबुद्धि यारे अधिकार मियाद, वाक्य जन्य मान सम्बन्धज्ञानादि ई शेषप्प पारशस्त्रगळॆरड, फलदयिल् - मुक्तनागि दिव्य वैकुण्ठदल्लिरुव दॆशॆयल्लि, अवनुगळ कैर्य - श्रीयःपतिगॆ अभिवतवाद कैर्यवन्नु, (इदु शेषाद वृत्तियु) अवनिट्टवळ काग - अवनु आज्ञापिसिदरीतियल्लि, इदु पार तन्न वृत्तियु, नडु तगैक्कुम् - नडॆसुवदक्कॆ, उरस्साम् - साधनवागुत्तवॆ. स श्वरन अभिमतान स रवागि, आतनु विधिसिरुव मर्यादॆगळिगॆ अधीनवागि कै र्तगळन्नॆसुवदरिन्द शेषत्व सारतनगळ स्वरूपक्कॆ अनुगुणवागि अनुष्ठिसिदन्तायितॆम्बभिप्रायवु. 1 ई सन्दर्भदल्लि पू र्त पक्षिगळु हेळबहुदेनॆन्दरॆ, शेषपार तन्न गळु सार्थक्यवन्नु हॊन्दबेकादरॆ स्वरक्षणार्थवागि यावविध वाद व्यापारवु कूडदु ऎन्दु ऊहिसि, आ सन्दर्भदल्लि उण्टागुव दोषगळन्नु तिळिसुत्तारॆ- – इ वैयडियाग ई शेषत्व, पारत गळ मूलकवागि, स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार मागदरुम् - तन्न रक्षणॆगागि तानु एनॊन्द व्यापारवन्नु स्वतन्त्रिसि माडकूडदॆन्दु हेळुववरिगू (हि’गॆ हेळुववरु पूर्वपक्षिगळु), ताळ - तावु ऎन्दरॆ अन्तह पूर्व पक्षिगळु यथाशास्त्रम् भगवत्यादि फललि - शास्त्रवु विधिसिरुव रीतियल्लि सल्पिसि, भगव त्यर्थव भगवत्य रूपम् ऎन्दु हेळि फलवन्नु कोलि- अपॆक्षिसि, अनुष्ठिस व कैर्यवल्ल, साध्यवाग विधिक्क पडुगिर प्रपत्ति तन्निलु-साधॆ पायवागि विधिसल्पट्टिरुव प्रपत्तियल्ल सह स्वरूप विरोधबुद्धियाल् - ई कैर्यवू, ई प्रस यूसह प्रवृत्तिर पवागि शेष पारतन स्वरूपक्कॆ विरोध________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार २३२३ वादुदरिन्द, अधिकारवियान - अधिकारविल्लवु ऎदागुत्तदॆ. शेषत्व सारतन् गळिगॆ स्वरक्षणार्थवागि याव व्यापारवु कूडदु ऎन्दु पूर्वपक्षिगळु हेळिदरु. अवरे भगव जय ९गळन्नु अनुष्ठ सबहुदू ऎन्दू साध्यॆपायवु प्रपतियेविना उपासनवल्लवॆन्दू, हेळुवरु. स्वरक्षणार्थवागि याव व्यापारवू कूडदु ऎन्दरॆ, भगवत्यर्थं भगर्वरूपम् ऎन्दु सल्पिसि कैर्य गळन्नु माडुवदू, प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसुतद सह ई शेष पारतन, रूपस्वरूपक्कॆ विरोधवादुवु; आदुदरिन्द इवुगळिगू कूड अधिकारविल्लवॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळबेकायि तु ऎन्दु आक्षेपगळन्नु हेळि रुत्तारॆ; ई मेलिन आक्षेपणॆगळल्लि श्रीनिगमान्त देशिकरवरु साध्यवाग विधिक्क पडुगिर प्रपत्ति तन्निलुव ” ऎन्द. हेळिदरु. शास्त्रदल्लि प्रपत्तियु साद्योपायवॆन्दु विधि सल्पट्टिरुत्तदॆम्बुदन्नु ऒप्पिकॊ ळ्ळुवरॆन्दु हागॆ हेळिदरु. अदक्कॆ पूर्वपक्षिगळु प्रतियागि हेळु वदेनन्दरॆ, (१) तानु कॆषनु श्रीयः रतियु शेष ऎम्ब सम्बन्ध जनवु गुरुविन मूलक उपदेशवन्नु हॊन्दिद वेळॆयल्लि सिद्धिसि दुदरिन्दलू, (२) स्वरक्षणॆयल्लि तनगॆ यावुदॊन्दु व्यापारवु इल्ल वॆम्बुदु अशक्तनादुदरिन्दले सिद्धवाद दरिन्दलू, (३) शास्त्र प्रमाणदल्लि सक्तरागिरुववरिगॆ “अमृतष सेतुः” संसारदिन्द दाटिसि मोक्षक्कॆ मार्ग तोरिसुववनु सर्वॆश्वरनॆ, इवे वॆद लाद शास्त्रवाक्य श्रवण कालदल्ले सश्वरन उपायत्वदल्लि सम्पूर नम्बिकॆ सिद्धिसुवदरिन्दलू, इवु मूररल्लि यावुदादरू ऒन्दु भावनॆगॆ अधिकारि विशेषणवागि प्रपत्तियागुवदरिन्द, कृति साध्य भावनॆयिन्द विधेयवादुदू यावुदू इल्लवाददागि एनॆन्दु अनुष्ठानवू इल्लवादु दागि, स्वरूप विरोधवेनू इल्लवु. आदुद रिन्द स्वरक्षणक्कागि इल्लि याव प्रवृत्तिय इल्लवॆन्दु पूर्वपक्षिगळु हेळ बहदागि भाविसि, हिन्दॆये ई आक्षेपक्कॆ समाधानवन्नु विरद वागि हेळिरुत्तदॆ. शरणं प्रज ऎम्ब वाक्यवु अनुवादवल्लवु, विधि वाक्यवॆ? ऎन्दु स्थापिसिरुत्तेवॆ ऎन्दु “वाक्य जन्य मान ऎधरम्भि सिद वाक्यद मूलक हेळुत्तारॆ वाक्यजन्यमान अमृतस्य एष से तुः” ओम्, ऎन्दरॆ “आव” इत्यादि वाक्यदिन्दुटाद, सम्बन्ध________________
జీవనః श्रीमद्रहस्य क्रयसारे मात्रा ६ तिरिक्त माग “शरणं प्रज” ऎन्नु विधेय माग्गॆयाले मध्यमायिरुकु प्रपत्ति स्वरूप मॆन्नु मिडम् मुन्ने शोनोम्, आगैयाल् तेषभूत नुमा य प रतन्त्रनुमान इवन कुय थाधि कारु स्वरक्षणार्थ व्यापारं हण्ण कुरै यिल्फ्. 3 ७, भक्तियोगः पारमै कन्त विरुद्धा स्वरूप विरुद्ध इति वादस्य निरास आनालु व, आ नस्यर शेषभूतनागत्तन्नु सर मै कान्तिया रुक्किर इवनु कु देवतान्तर द्वारकान ज्ञानादि मात्रल् काट्टिल् - श ष शे षिरूप सम्बध ज्ञानवॆ मॊदलादुदक्किन्त, अतिरिक माग - बेरॆयागि, “शरणंव्रज शरण कॊन्दु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, विधेय मागैयालॆ - विधिवाक्यक्कॆ स बन्धपट्टुद दरिन्द, शरणव्र वॆम्बुदु अनुवादवल्लदॆ निधि वाक्यवागिरुवदरिन्द, प्रपतिय स्वरूप, साध्यमायि रुकुम - साद्योपायवागिरुत्तदॆ, ऎन्नु विडवु - ऎम्बुव सदर्भवन्नु ऎन्नुडवु मुनै - हिन्दॆये, कॊन्यूवर् - ई अधिकारदल्लि हेळिदवु (२२८१नॆय आट नोडि) शरणंव्रज ऎम्बुदु यावाग विधि वाक्य वा तो, प्रपतिय कृतिसारद स्वरक्षणॆ८९द प्रव तियु प्रपत्ति आगबकदादरॆ, उ ासनॆय एकक ड द ? शेषत पारतन्त) गळिगॆ प्रपत्ति यिं द ब ध- दरॆ, उपासनॆ : द बाधकविल्लवॆन्दे हेळबेकागुत्तदॆ بع मुन्दिन वाक्यदिन्द ईग स्थापिसिद अभिप्रायवन्ने निगमन माडि हेळु - ई गैयाल् - आ कणदिन्द शेषभूतना गियू परतन्त्रनागियू इरुव, इवनुकु - ई म मुक्षुविगॆ, यथाधिकार - आधिकारिगॆ अनुगुणवागि ऎन्दरॆ शनिगॆ उपा सनॆय, शक्रनिगॆ भरवू, स्वर क र्थ - ३ रं. तन्न रक्षणार्थवागि सा . (1 ता नन व, करॆ, माडुवदरिन्देनू बाधकविल्लवु. साधॆ पायगळाद भक्ति प्रपत्तिगॆ ळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्टिसबेकादुदे युक्तवु.________________
सा प य शोधनाधिकार 32981 वर्णाश्रम धम९ ळु आ पत्तॆ- इति कर व्यक्तियाग वुडॆ तन भक्तियो गिळव ऐकान्त विरुद आळ नो ? शुद ग याजिगळ कनो पर कन्तित्व कूडु इदॆल्ल ? इदु सा भाष्यादिगळ निष्कर्षं कयामैद डियाग आचोद्य, 7 6 हुनू ७ भक्तियोगवु सारमै कान्त्यक्कॆ विरोधवादुद रिन्द स्वप विरुद्दवॆम्ब वादद निरास नवु. आ ना म - कॆ पत्र, पारत स्व पक्कॆ विरुद्धवल्लवॆन्दु ऒप्पिदरू, इन्नॊन्द, प्र६ ९ १९क्ष उटॆन्दु हेळुत्तारॆ. एनॆं दरॆ :- अननार्ह शेषभूतनाग - परमात्मनल्लदॆ इन्नु याव देवतॆगू शेषभू तनागिरलु आ श९नवॆन्दु, तन्नॆ तॆळिन्नु - तन्न न्नु तिळिदु, परवॆ, काति , इवनु कु - ई चेतनिगॆ, देव तान्तर द्वारा न - बेरॆ देवतॆगळाद सन्ताग्निगळे मॊद उदवरु गळ न ६कवागि ६ र ध्यदेवतॆ गळगि, विधिसिरुव, वर्णा श्रम धर्म - गॆ वणि९कर विषयदल्लि स्नान स ध्यावन्दनादि नित्य नैमित्तिक कर्मगळ, अव आसिनै नित्रिक कर्मगळन्ने अवत्तॆ इति करॆ व्यतैयाग व न - अ ागि अवश्यानष्टेयगळा गिरुव भक्तियोगवे मॊद 1 वुगळु, ऐकान्न, विरुद्धळन ऐका त्वक्कॆ विरुद्धवल्लवॊ ? ई. पूव९ पक्षद - भिप्राय वेनॆ दरॆ ;- नित्य निकन स्थानगळु, ई सा नद एरु हेळल्पडुव भक्ति योगक्कॆ वु. सरमा त न ऐकाव अवश्य काव, नित्य सैनिकगळल्लि अन्य देवतार धनवु सिडित ना रुवदरिन्द इन्तह हानियु, अव हादि * व ता बनवू इरुववरिन्द एकम् ऐका पक्षवु समाजगळक्कनॆ – * सम्बधनिगॆ स तत्ववन्नु म5 1, 201धिसि ध्यान माडि, नवो, सरवॆ कान्ति व कूद नदु ऎन्निल् - गम्मॆ कातिन सतदॆ ऎन्दरॆ इव पूप९ सृष्टिय जोवने, आयोगदॆ, 4 पासनॆगॆ पर का CA________________
श्रीमद्र हस्यत्रय सारे ऎण्णने ऎन्नि ल् ? प्रतर्दनादि विद्यॆगळिल् परमात्मा इन्द्रादि शरीरकनाग मुमुक्षुवुदु उपास्य नॆरुदियिट्टार्. त्ववु आवश्यकवादुदरिन्द नित्य नैमित्तिकगळल्लिन देवतान्तर भजनवन्नु त्यजिसि, परतपासनॆ माडिदरल्लवे परमै कान्तित्ववु सिद्धिसुत्तदे ? ऎन्दु आक्षेपवु इदन्नु खण्डिसुत्तारॆ. इदु श्री भाष्यद तिळुव आकॆ यिल्लद अज्ञानद विजृम्भणॆयॆन्दु हेळुत्तारॆ इदु ई स्वरूप विरुद्धवॆम्ब आक्षेपव, भाष्यादिगळि८ - श्री भाष्यकाररु बरॆदिरुव शारीरक सत्रगळ भाग्यदल्लि निष्कर्षॆ तिळिया - इदु व हीगॆये सरि ऎ- ब निष्कर्षॆ - ज्ञानविल्लदिरोणदर, अडियाग- मूलकवागि, वचोद्यम , बन्दाक्षेपवु. श्री भाष्यदल्लि श्री भाष्यकारर उपदेशवन्नु चॆन्नागि तिळिदिद्द पक्षदल्लि, इन्तह आक्षेपक्कॆ अवकाशविरुत्तिरलिल्लवॆम्ब भाववु. ऎण्णने ऎन्निल् - आद, हेगॆ ऎन्दरॆ, प्रतर्दनादि विद्यॆगळिले - प्रतर्दनवे मॊदलाद ब्रह्म विद्यॆगळल्लि, परमात्मनु, इन्द्रादि शरीरकनाग इन्द्रने मॊदलाद देवतॆगळ शरीरवागिवुळ्ळवनागि, मुमुक्षुवुदु मोक्षार्थिगॆ, उपा 3 नन्नु - उपास्यनॆन्दु, आरुदियिट्टार्-निर्धरिसिरुत्तारॆ, एकान्त्य हानि ऎम्ब पूर्वपक्षवन्नु ऎरडु विधवागि विकल्पिसि परिहरिसुत्तारॆ. (१) देवतान्तर द्वारवागि उपासनादिगळन्नु माडुवदरिन्द पार मै कान्त्यक्कॆ विरोधवॆ (२) इल्लवे दॆवतान्तर द्वारा अनुष्टिसुव वर्णाश्रमगळु उपासनक्कॆ अभ्यवागिरुवदरिन्द विरोधवे ऎन्दु विकल्पिसि, मॊदलिन पक्षवन्नु परिहरिस तारॆ. प्रतर्दनादि विद्यॆगॆ ळल्लि (आदि शब्ददिन्द वधु विद्यॆ यु हेळल्पट्टित). ई प्रतर्दन विद्यॆ यल्लि इन्द्रनु नानु प्राण शब्बितन, नन्नन्नु उपासनॆ माडु ऎन्दु कौषीतक सनिषत्तु ३ १ रल्लि “ त्वमेव मेवरं वृणीत्व प्रा जोस्मि प्रज्ञात्वा, मा मायुरमृत मितु पास्व” यॆन्दु इन्द्रनु हेळुव वाक्यवागिरुत्तदॆ, इन्द्रपाण शब्ददिन्द हेळल्प ट्टवनु यारु ऎम्ब चर्चॆ वल्लि अनन्द, अजरत्व अमृतत्वादिगळु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द इन्द्र प्राण शब्ददिन्द हेळल्पट्टवनु जीव________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- नाद इन्द्रनल्लवॆन्दू तच्छरीरकनाद परमात्मनॆन्दू निर्धरिसल्पट्ट रुत्तदॆ. आदरॆ इन्द्रने इदन्नु मावु पास्व ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द आ न उपासनॆयु हेगॆ मोक्षदायकवाद परमापासनॆया गुत्तदॆ ऎम्ब शाविनल्लि जीव मुख्य प्राण लिज्जा ति चेन्न, उपासा विध्यात्, आश्रितत्वात्, इहतद्योगात् ” ऎम्ब सूत्रद मूलक समाधानवु हेळल्पट्ट रुत्तदॆ. इल्लि त्याष्ट वधॆ एनु, ऎल्लिवरॆगू प्राण विरुत्तदो अल्लिवरॆगू आयुस्क ऎम्ब देनु, हीगॆ जीवनाद इन्द्रने इल्लि उपासनॆन्दु पूर्वपक्ष तन्दरॆ हागल्लवु. एकॆन्दरॆ पर मातॆपासनवु मूरुविधवॆन्दु हेळल्प ट्टिरुत्तदॆयादुदरिन्द ; हेगॆन्दरॆ :-१) सत्यत्व ज्ञानत्व आनन्द दिव्यमण्ण विग्रह इवुगळिन्द कूडिदवनन्ने जगत्कारणनाद परमात्म नॆन्दु उपासनॆयु ऒन्दु विधवु (२) भोक्तावागिरुव, प्रकृतदल्लि इन्द्रादि शरीरकनागिरुववनन्नॆ परमात्रावॆन्दु उपासनॆयु ऎरड नॆय, विधवु. (३) भोग्य भोगोपकरण शरीरकनागिरुववन उपा सनॆ यु मूरनॆय विधवु. ई कौतकि उपनिषत्तिनल्लि ई मूरु विध परमात्म *पासनॆ : हेळल्पट्टिदॆ. (१) आन नz जरोमृत ऎम्बुदरल्लि स्वरूपानु सन्धानवू (२) नानु पास्य ऎन्दु इन्द्रन हेळुवदरिन्द भक्त शरीरकनागि उपास नवू, (३) प्राणो ऎम्बुवदरिन्द भोग्य भोगोपकरण शरीर कत्वान, सन्धानवू उपदेशिसल्पट्टिरुत्तवॆ. इन्तह ब्रह्मविद्यॆ याद प्रतर्दन विद्यॆयल्लि, ताने परमात्म शरीरनागिरुवदरिन्द तन्नन्नॆ उपासन माडु ऎन्दु इन्द्रनु हेळिरुवदु शास्रोक्तवा गिरुवदरिन्द इदरल्लि अन्यदेवतोपासनरूपदोषक्कॆ कारणवे इल्लवु. आदुदरिन्द, इन्द्रादि शरीरकनाग मुमुक्षुवुदु ई पार्स्य ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये वधु विद्यॆयल्लि सह आदि क्यन पूर्वादि अंशगळु क्रमवागि वसु रमादित्य मरुत्पाध्यरिगॆ प्रध वागि बहु भोग्यवॆन्दू उपास्यवॆन्दू उपदेशिसल्पट्टिवॆ. वादिगळिगॆ स्वशरिरक दरॆ मात्मने उपास्यवादुदरिन्द अन्तह उपासनॆयल्लि एनॊन्दु विरोधविल्लवॆन्दू वस्त्रादि देवता विशेषग ळिगू मधु विद्यॆयल्लि अधिकार उण्टॆन्दु * बादरायणरु________________
95.95 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे विद्यामान वराश्रमधर्मङ्गलुम् अन्नो देव कैगळ्ळि शरि :र मागक्कॊण्डु निर पर माताने आराध्यनन्नु निष्क “ भावन्नु बादरायणॆ सिहि’ ऎम्ब सूत्रदल्लि (१ ३ ३०) स्थापिसिरुत्तारॆ. इल्लिन देवतान्तरोपासनॆ ऎम्ब विरोधवेनू इल्लवु ; तच्छरिरक परमात्मने उपासनादुदरिन्द ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ पून - पक्ष ऎरडनॆय विकल्पवाद उपासनॆगॆ अण्ण वाद नित्यएत्ति कानुष्ठानदल्लि अन्नदेवता भजनविरुवदरिन्द उपा सनवु स्वरूप विरद्धवॆम्ब आक्षेपवन्नु मुन्दिनवाक्यदिन्द खण्डिसु तारॆ, विद्यामान - ब्रह्मविद्यारर उपासनॆगॆ अण्ण वाद, वा श्रम धर्मज्ञळिलव - वर्णाश्रम, धर्मगळाद नित्य नैमित्तिक कर्नानुष्ठानगळल्लि, अन्नो देवतैगळ्ळि शरीर मागक्कॊण्डु निर परमात्मने - आ दा सूत्र अग्नि मॊदलाद देवतॆगळन्ने शरीरवागि हॊन्दिरुव, सर्वॆश्वरने, आ राध्यनॆन - आराधिसल्पडुव नॆन्दु, निष्कर्षिार् - श्री भाष्यकार स्थापिसिरुत्तारॆ. नित्य नैमि कर्मगळु कर्मयोगक्कॆ तब्बवॆन्दु १. ५, २९ नव श्लोकद अवकारिकॆ यल्लि “नित्य नैमित्तिक कतिकर्तव्य ताक कयोग योगशिरस्य” ऎम्बदागि हेळिरुवदरिन्द भक्ति योगनिष्कनु ऎन्दिगू बिडल) साध्यविल्लवु. हागॆये स्वतन्त्र प्रशस्ति निष्कनिगू, प्रपत्तिगेन अप्प रल्लि निद्दरू नित्यनैवि तिकगळु आ त्मक्कॆ अण्टिनॆन्दरिन्द त्यजिसु, सध्यरु ई त्र नैमित्तिकानु ज्ञानगळल्लि अन्यदेवतॆगळ, आराधिसल्पडुदिल्लवु. अवरगळन्ने शरीर वागि हॊन्दिरन “ भोकारं यज्ञ तपसं” ऎन्दु हेळिरुव परमात्मने आराधिसल्पडुवदरिन्द स्वरर एरदृत्व कारण इल्लवु. इन्नॊन्द, कडियॆल्ल श्रीकृष्णळर्गारवरु * अहङ्क्रतु अह यज्ञः स्वधा हतह मान । वन्तह ह मे व्याज्य मह म रहाहत त * (१६, ९, १६) सश्वरनु विश्व शरीर कादुनन्द विश्वद द प्रगति निन्दिगॆ सावनिताधिकरणवु 66________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- 66 • २६२९ इल्लि हेळल्पट्टिदॆ. नित्य नैमित्तिकॆगळल्लि अन्यदेवतॆगळे शरीर वागिवुळ परॆवात्मने आराधिसल्पडुववनॆम्ब भाववु श्री भाष्यकाररु हागॆ ऎल्ल हेळिरुत्तारॆ ऎन्दरॆ * चरचर वृपाश्रयस्तु स्वातद्व पदे शोभाक्तस्तद्भाव भा वित्सात” (ब्र. सॆ. २ ३ १७) ऎम्बुदर भाष्य दल्लि, स्थान - जमवस्तुवन्नु बोधिसुव समस्त शब्दवू परब्रह्म वन्नु बोधिसुत्तदॆन्दु मुख्य वृत्तियिन्दलॆ ऎन्दे भाविसतक्कद्दु ; एकॆन्दरॆ तेजस्से मॊदलाद समस्त वस्तुगळिगॆ आत्मावागिरुवदरिन्द परब्रह्मभाववु इरुवदरिन्द, “ सरस्य वस्तुनः तच्छरीर तया तत्र काराक् तत्त द्वाचि नां शबानां तव पठ्यवसा नात्” ऎन्दरॆ “ समस्त वस्तुगळू (इदरिन्द चेतना चेतनवॆल्ला हेळल्पट्टितु) परमात्मनिगॆ शरीर वागिरुवदरिन्द इवुगळॆल्लवू प्रकारवु, परमात्मनु प्रकारियु आदुदरिन्द अवुगळन्नॆल्ला बोधिसुव शब्दगळिगॆ परमात्म नल्लि अन्वयवु” ऎन्दु श्री भाष्यदल्लि हेळिरुत्तारॆम्ब भाववु. आदुद रिन्द सूर्य, अग्नि मॊदलाद शब्दगळु तत्तच्छरीरक सरमात्मनन्ने बोधिसुत्तवॆ. ई अभि प्राय नन्नॆ स्वामि देशिकरु शरणागति, दीपिक ऎल्ल व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. *विश्वं शुभाश्रयवदीतॆ व पुस्तदीयम् । सागिर स्वयि सतन्ति तॆसि सत्वः । सर्वॆ च वेद विधय स्वदनुग्रहाराः । साधिकसमिति त विद सदाहुः । निनगॆ दिव्य मळ विग्रहवु हेगॆ शरीरवो हागॆये समस्त विश्ववू निन्न शरीरवु. शरीरवन्नु बोधिसुव शब्दगळु शरीरियन्नू सह बोधिसुववरिन्द ऎल्लवु गळन्नु व्यवहरिसुव शब्दगळु निन्नन्नू बोधिसुत्तवॆ, आददरिन्द * ज्योति :०३ विष्णु र्भवनानि विष्णुर्व नानि विष्णुर्गियो दिश । नव मुद्राश्च सविव सर्वं यद स्तियन्नास्तिक विश्रवर (२ पु २, १२ ३८) ऎन्दु हेळिरवहागॆ सम स्त्र चिकितगळू विष्णुविगॆ शं६र नाददरिन्द ऎल्ला शब्दगळू तत्तच्छ 0रक परमात्मनन्ने बोधिसवदरिन्द ऎल्लवू विष्णवे ऎम्ब सामा नाधिकण्यवु नित्यनैनि,त्रिका वेद निधि गळिगॆ अनुसारवाद अनुष्ठा नगळॆल्ला विष्णुविन अनग्रह सम्पादकगळिन्द हेळल्पट्टिरुत्तवॆ. आदु________________
श्री मद्रहस्य त्रशà सारे आगैयाल् स्वतन्त्रवाग शिलदेवतैगळ्ळॆ वृत्ति नालुव, फलान्तर काननैयाले तन्नुडैय नित्य नैमित्तिकळुक्कु पुरमान देवतान्तरान्वयव नरिलुम् परमै कान्तित्वक्कु विरुद्ध माम्. दरिन्द नित्य नैमित्तिकगळल्लि सूर्य, अग्नि, इन्द्र मॊदलाद देवतॆ गळु आराधिसल्पट्टरू, तच्छरक परमात्मने आराधिसल्पडुवद रिन्द प्रपन्ननिगेन बाधकवेनू इल्लवॆम्ब भाववु; इदू अल्लवॆ सात्विक त्यागवू नडॆयुवदरिन्द ईषदपि विरोधविल्लवॆम्बुदु एर्पट्टितु. आदरॆ अन्यदेवतॆय हॆसरिनल्लि नडॆसिद आराधनॆयु परमा त्मनिगॆ हेगॆ सल्लुत्तदॆ ऎम्ब काविनल्लि हिन्दॆ स्वामि देशिकरवरु कॊट्टि र व दृष्टान्तवन्नु इल्लि पकक्कॆ तरबहुदु. ऒब्ब राजनु पीतां बर कवचवन्नु धरिसिद्दरॆ, अदर मेलॆ ऒन्दु पुष्प मालॆयन्नु हाकि दरॆ, कवचक्कॆ अन्वयिसदॆ अदु रा निगॆ हेगॆ अन्वयिसुत्तदो हागॆये सूर्याग्नि रुद्रेन्द्रादि विशिष्ट परमात्मनन्नु आराधिसिदरू, पर मात्मने आराधिसल्पडुवनु ऎम्ब तात्पर्यवु हीगॆ नित्य नैमित्तिक ळ मूलक अन्य देवता हॆसरिनल्लि नडॆसुव पञ्चमहायज्ञादि गळु प्रपन्नन परमै कान्तित्वक्कॆ विरोधवल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. n नित्यनैमित्तिकादिगळे आगलि, अथव इतर काम्य कर्मगळ रूप दल्लि अन्यदेवताभजनवागलि प्रपन्नन परमै कान्तिक्कॆ यावाग विरोधवागबहुदॆम्बुदन्नु, आगैयाल् ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ऎरडु सन्दर्भगळल्लि मात्र विरोधवागबहुदु ऎन्दु हेळुत्तारॆ हेगॆन्दरॆ- आगैयाल् - हीगॆ नित्य नैमिति कानुष्ठान गळल्लि तत्तदेवताशरकनाद परमात्मने आराधिसल्पडुवदरिन्द, (१) स्वतन्त्र वाग शिलदेवतॆगळॊप्पत्तिनालुम् - तच्छरीरक नॆम्ब भावनॆयल्लदॆ आ कॆलवु देवतॆगळन्ने नित्य नैमित्तिकगळल्लि आराधिसिदरू, (२) अथवा फलान्तर कामनैयाले - मोक्षेतर फलकावनॆयिन्द तन्नु डैय नित्य मित्तळुकु पुरान - तन्न नित्य नैमित्तिकगळिगॆ हॊरगाद ऎन्दरॆ सेरद, देवतास्तरा________________
साद्योपाय शोधनाधिकार यव वरि लव - देव तन्तर सम् ऒन्ध बन्दरू सह ई ऎरडु सन्दर्भदल्लि, परमै कान्तित्वक्कु विरुद्ध माम प्रपन्नन पर कान्तित्वक्कॆ विरुद्ध वादुदागुत्तदॆ. नित्य नैमित्तिकगळल्ल, अवुगळल्लि हरन देवतॆगळन्नु कुरितु बेरॆ फलगळिगागि स्वतन्त्रिसि आ देवतॆ गळन्नु आराधिसिदरीग ऐकान्त्यक्कॆ विरोधव इतर काव्य कर्मग ळन्नु आया फलगळिगागि आ काव्य कर्मगळल्लि हेळिरुव देवतॆगळन्नु स्वतन्त्रिसि अगलि, अथवा परमात्म शरीरकवॆम्ब भावनॆयिन्दागलि आराधिसिदरू, मोक्षेतरॆ काम फलक्कागि आराधिसुवदरिन्द ऐकां त्यक्कॆ विरुद्धवू आगुत्तदॆ. हागॆ अनुष्ठिसदॆ नित्य नैमित्तिकगळु तनगॆ आज्ञा, कैय९गळादुदरिन्द माडिये तीरबेकु, इल्लदिद्दरॆ प्रत्य वायुव ऎम्ब ज्ञानदिन्द कलाभि सधियिल्लदॆ, ई अनुष्ठानगळिन्द आ मादेवता शरीरकनाद परमात्मने आराधिसल्पडुवनॆम्ब दृढ नम्बिकॆयिन्द सात्विक त्याग पूर्वकवागि परमात्मनल्लि समर्पिसि बिट्टरॆ, परमै कान्तित्वक्कू विरोधविल्ल, स्वरूप विरोधवू इल्लवु. आदरॆ प्रपन्ननिगॆ अन्यजीवता सम्बन्धवे कूडदॆन्दु स्थापिसि, नान्यं देवं न मस्सुर्यात्’ ऎन्दू “नयष्ट व्यामया य यन कदाचि दपि देवताः” ऎन्दू विधिसिबिट्टु, यावजीव अग्नि होत्रं जुहोति?, अहरहस्सन्ध्या मुपासीत इत्यादि विधि गळ मूलक अन्य देवतॆ, सम्बन्धवन्नू विधिसुवदु, परस्पर विधवल्लवॆ ? ऎम्ब आक्षेप तन्दरॆ, श्री व्यास महर्षियु तम्म प्रियशिष्यराद जैनाचार्यरु हेळद समाधानवन्नु मुन्दॆ उदाहरिसुत्तारॆ. ई नित्य नैति कानु स्थानगळल्लि सूर्य, अग्नि, रुद्र, इन्द्रादि शब्दगळॆल्ला न न ल कवागि परमात्मनन्न बोधिसु वदरिन्द देवशान्तर सम्बन्ध प्रसवे इल्लवादु दागुत्तदॆ. ई भावनॆयिन्द लादरू नित्य नैमित्तिक कर्मानुष्ठानवन्नु नडॆसि भवन्नि ग्रक्कॆ पात्ररागदे इरि ऎन्दु परन सुन उप ेशिसुत्तारॆ. फलान्तर सण्ण मनि - 2 क्षेत्रगळाद इस्मिक फलगळ स नन्नु क्यजिसि, परमात्मनिगॆ, देवतॆगळन्नु कॆ’ हणवागि, वैत्तु- इट्ट ऎदडॆ सि आग दि देवि, विशेष जट्टि - अग्नि, आदि श भाविसि,________________
Solo (2008) as 18 age. 9229 आ. 28र श्रीमद्र हस्यत्रयसारे फलान्तर सज्ज मु मन्रि परमात्मवुक्कु विशेष देवतॆगळ्ळि वैत्तु अग दि देव विशेषण्णले विशेष परन्त माग अनुसन्धित्तुम्, (१) *साक्षादप्यविरोधव जैमिनि ” ऎ इर न्यायत्तालॆ अग्नि द्रादि शब्द - साक्षाद्भगवद्या चकङ्गळाग अनुसन्धित्तुव, स्वधर्मानुष्ठान सण्णु मिड क्विल्, विधि बलशाले परमै कान्तित्व विरोधविल्लॆ 20 दिन्द सूय९, इन्द्रादिगळु हेळल्पट्टरु, अग्निये मॊदलाद देवता विशेषगळन्नु, विशेष पर्यन्तवाग अनुसन्धित्तु - विशेष्यनाद परमात्मपर्यन्तवॆन्दु अनुसन्धान माडि, “साक्षा दप्पविरोधं जैमिनिः” ऎन्दरॆ “ ई सूर्य, अग्नि, ब्रह्मरुद्रें द्रादि शब्दगळॆल्ला वु त्पत्ति मूलक साक्षात्तागि परमात्मनन्नॆ बोधिसुत्तवॆ ऎन्दु भाविसिदरॆ, जैमिन्याचार्यरु एनॊन्दू विरोधविल्लवॆन्दु तिळिदरु.” ऎरन्याय त्तालॆ - ऎम्बुव न्यायद प्रकार अग्नि, इन्द्र, सूर्य, रुद्र शब्दगळन्नु, साक्षागवत वाचक ळाक - साक्षात्तागि भगवननन्ने बोधिसुवुदागि, अनुस नित्तु - अनुसन्धानमाडि, स्वधर्मानुष्ठानन - तनगॆ विहितवाद वर्णाश्रम धर्मवन्नु, ऎन्दरॆ नितनॆ निकगळन्नु, हण्णु मिड तिल्- अनुष्ठिसुव सन्दर्भदल्लि, विधिबलत्तालॆ - शास्त्रप्रमाणद बल दिन्द, परमै कान्तित्वक्कॆ, विधवि - विरोधविल्लवु. सन्ध्या वन्दनादि भाष्यगळल्लि ई जैविन्याचार्यर अभिप्रायवन्ने मनस्सिन इट्टु, वत्रगळन्नॆल्ला आदित्याग्नि देवतॆगळ परवागि अन्वयिसदॆ सर्वॆश्वरन परवागिये अन्वयिसिरुत्तारॆ, साक्षादष्य विरोधं जै मिनिः - ऎम्ब सूत्रप्रायवेनॆ : दरॆ “स एषोगि र्वै श्या नर” ऎम्ब प्रमाणदल्लि अग्नि शब वु जातरागि शरिरकनाद पर मात्मनन्नु वैश्वानर शब्दवु हॆच्चिगॆ बोधिसुत्तदॆ, हागॆये आगि शब्दवु उपास्यवागि हेळिरुवदरिन्द आगिदेवतॆ यल्लवु अग्नि शरीरक नाद परमात्मनॆन्दु श्रीबादरायणरु अभिप्राय पट्टरु, अवर शिष्य (१) ब्र. सू. १, २. ३९ 1________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार ජා राद बैमिन्याचार्यरादरॆ, साक्षात् - व्यत्पत्ति मूलक साक्षा तागि परमात्मनन्ने ई वैश्वानर शट्टक्कॆ सामानाधिकरणदिन्द केळल्पट्ट अग्नि शब्दवू बोधिसुत्तदॆन्दू हेळिदरू, अविरोधं विरोधवेनू इल्लवु, वृत्पत्तियु हेगॆन्दरॆ, विश्वच नराश्च-विश्व नरा, विश्वन राणां नेता वैश्वानरः, समस्त चेतनाचेतनरिगू यारु नियावो, आतनु वैश्वानरनु, ई दृष्टान्तानुसारवागि, इदु हेगॆ भग ऎद्वाचकवो हागॆये अग्रं सयतीत’ ऎन्दु निरुपाधिकनागि मुन्दॆ निन्तु उपायनागि करॆदु कॊण्डु होगुववनु अग्नि यु”, ऎम्बुदु सूत्रार्थवु. हीगॆ भाविसिदुदादरॆ अन्य देवता सम्बन्धवे नित्यनैमित्ति कानुष्ठानगळल्लिल्लदिरुवदरिन्द आज्ञाकैर्य गळागि अवश्यानु हैयगळे ऎम्ब तात्पर्यवु. हागॆये सूर, आदित्य शब्दगळिगू परमात्मपरवागिये ज्ञानिगळु व्याख्यान माडि रुत्तारॆ. हागॆये सन्ध्यावन्दनॆयल्लू “हस्तदवलुम्पतु, रात्रि सदवलुम्पतु अ हस्सु रात्रभिमानदेवतॆगळु पापवन्नु नाश माडलि ऎन्दर्थहेळदॆ, अवुगळल्लि तोरिबरुव दात्वर्थगळिगनुसार वागि परमात्मनॆन्दॆ व्याख्यानमाडिरुत्तारॆ, आदुदरिन्द परमै कान्तित्वक्कॆ विरोधवे मॊदलाद याव विध दोषगळन्नागलि आरो पिसि अवुगळन्नु परित्याग माड, वदु प्रबल भगवन्निग्रक्कॆ सिक्किदहागॆ आगुत्तदॆम्बुदु मुख्यतात्पर्यवु. 3 ई सन्दर्भदल्लि इन्नॊन्द, पूर्व पक्षवन्नु तरबहुदु; सूर्य, अग्नि मॊदलाद शब्दगळु मुख्य वृत्तियिन्द रूढियल्लि सूर्य देवतॆ अग्नि देवतॆयन्नु बोधिसुवाग अदन्नु बिट्टु अवुगळन्नु परमात्म नल्लि अन्वयिसिदरॆ, शास्त्रगळल्लि, अवु ऒन्दु कडॆ सरमात्मनन्नू, इन्नॊं दुकडॆ त द ऎतॆगळन्नू बोधिसिदरॆ आ व्यवस्थॆय ०टागुवदिल्लवे ? हागॆ न इवु. एकॆन्दरॆ, पानात्मनल्लि अन्वयिसदॆ तक्कदॆवतॆगॆ इन्दु अर्धहळिदरू चार्वाकनु देहवे अता ऎन्दु, तिळिदु चन्दन 71 रादिगळन्नु धरिसिदरॆ, अदर भोग, आत्मनिगेनॆ हेगॆ सल्लुत्तदो, हागॆयॆ तच्छ रीक देवतॆ ऎन्दु हेळिदरू अदू परमात्मनल्ले अस्पयिसुवदरिन्द ऎरड ब धनाद अर्धगळी अव्यवस्थॆ एनू इल्लव________________
२३३४ श्री मद्रहस्य त्रयसारे ८ भक्ति विधिः अभिचारादि विधिवत् प्रपत्ति प्ररोचनार्थ इति पक्षं दूषय ति आना लुव आभिचार दिगळॆ, विधि, कट्टळ्ळियिलॆ शास्त्र पचनादिग अ भि संय लॆ अधिकारि विशेषणत्तिलॆ अन्यदेवतॆयल्लि माडिद आराधनॆ ऎल्लवू समात्मनन्ने होगि सेरु इवॆ ऎम्बुदक्कॆ अनेक शास्त्र प्रमाणगळु टु, भगवद्गीतॆयल्लि “येत्वन देवता भक्ता, य जन्तॆ श्रद्धयान्वित । तेसि मानव कौन्तॆय यजन विधि पूरैक ०1 (९९ ९.२३ यो यो या ां त नुं भक्त दयातु मिस्मृति। तस्यतस्याचलां श्रद्दां तामेव ऎदधाम हम्॥ (१७,२) लभतेच ततः कार्मा मव विहित हिर्ता *अन्यदेवतॆगळल्लि भक्तियन्नु तोरि आराधिसुववरू कूड नन्न आराधिसुवरु, आदरॆ क्रम तप्पि, आ सर” ऎम्ब ई * तारत्र यिन्द नन्न शरीरगळाद अरॆग ३ - . ६ - ६ र 5 # ६ अपेक्षिसुवरॆ, अवरिगॆ निश्चवाद श्रद्धॆयन्न टमाडुव मनॆ, आ भक्तरु को रि द : * . . आ 5 तॆगळ व ६ क वागि कॊडु वन न न न ” ऎं६- , ई ( 1 C C९ वु, आ ६० ०० द शा स्वार्थद अव्यवस्थॆये इदरिन्द सप्र वागुवदिल्लवु. भक्तियन्नु विधिसिरुव द, अक्र दिगळु शास्त्र प्ररोचनार्थक्कागि हेगो हागॆ प्रपत्ति प्ररोचनारक्कागि ऎम्ब वादद निरासवु is (75 ग मॊदलु पूर्व पक्षवन्नु “आना लुवु ” ऎ दारम्भिसि “निन्नॆत्तु निन्दित्तदु” ऎन्नुववरॆगू अनवाद माडि “इदुवु अत्यन्तानु प पन्न” ऎन्दारम्भिसि खण्डिसुत्तारॆ. आ लु व– हिन्दिन ऐ क त्य पक्षरूप स्वरूप विरुद्ध त्ववॆन्दु ऒप्पि कॊण्ड , अल्लि जार दिगळ्ळि निधि कट्टळ्ळॆयिले - तनगॆ शत्रुवागिरुववरन्नु वधिसुवद क्कागि, वेददल्लि विधिसिरुव योगादिगळ मूलक वागि, शास्त्र प्ररोच नानिगळिल् - शास्त्रगळल्लि विश्वास मॊदवुगळन्नु हुट्टिसुव अ________________
साभोपाय शोधनाधिकार २६३५ उपासनादिगळॊ विधित्रदत्त नैयनॆ ? मुमुक्षु वुक्कु प्रास्य प्रस ळ एकगैयले प्राप्यानु रूपवाग उपायन सर्तिश्वर्य ऒरुवनु मे ; आयालन्नो, (7) *अथ पातक भीतं सर्वभावेन भारत : विमुक्ता सरारम्भो नारा यण परभव” " ऎन्नु धर्म देवतैर्त पुत्रनक उपासना दिग पाप विरोधिगळॆन्नु निवृत्तु निन्नि तदॆन्निल्, अदुवु अनानु नन्नम् ; सन्धियाले - निश्चय समूलक अधिकारि विशेषले- प्रप नाधिकारियागुव विशेष 12, उपासनादिगळन्नु, विधित्त दत्त नै य - विधिसिरुत्तदॆ. इष्टु मात्रवल्लवो ? मुमुक्षुवुदु वॆर्थिगॆ, प्राप्य पाप कळ - उपायगळॆरड, एक मागैयारॆ सर्वॆश्वरनॆयागिरुवदरिन्द, प्राप्यनाद सवॆश्वररिगॆ, अनुराग - योग्यवाद, उपायवु, सर्वॆ श्वर्र ऒरुवन मे - सर्वॆश्वरनॊब्बनॆ ; आगैयालनॆ – आदु – दरिन्दल्लवो, “ अथ - हागॆ अल्लदिद्दरॆ, त्वं - नीनु, पातक भीतः - पापवितनागि, उपासनादिगळिन्द पातकवु तॊलगदॆ अदरिन्द पाप भीतनागि ऎम्ब तात्पर्यवु, हे भारत - ओ धर्मराजने, विमु कसारम्भ; - बि कट्टि ऎक्क ऎल्ल कार्यकलापवुळ्ळव नागि, सर्वभातिन - सवस भावनॆयिन्दलू ऎन्दरॆ प्राप्य C W पापक, तन्दॆ तायि, बन्धु बळगॆ मुन्ताद भावनॆगळिन्दलू, “ पिता त्वं वा तात्वं दत तनयं” ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुव सर्व छावनॆगळिन्दलू, नारायण परभव - श्रीमन्नारायण नन्नु आश्रयिसननागु” ऎन्नु - ऎम्बदागि, धर्मदेवतॆयु, त पुत्रनुक्कु - तन्न मगनाद धर्मरायनिगॆ, उपासनादिगळ्ळि - उपासनॆ मॊदलादवुगळन्नु, प्राप्य विरोधिगळॆन्नु निन्नॆत्तु परमात्म सिस्तिगॆ विरोधवादवुगळॆन्दु भाविसि, निन्दित्तदु - उपा सनवन्नु दूषिसिदुदु ऎन्दरॆ उपासनवु ऎन्दिगू परमात्म प्राप्तिगॆ जीननाग८ र हिन्दु दहिसिरुत्तदॆ, ऎन्निल् - ऎन्दु पूर्वपक्षवन्नु (१) वि. ध. ६६-७२________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तन्दरॆ, इदुवु अत्यन्तानप नन्न व - ई अभिप्रायवू कूड तुम्बा असमञ्जसवादुदु, पूर्वपक्षाभिप्रायवेनॆन्दरॆ वेद गळल्लि शत्रु पक्षसिर सरकागि यागगळु विहितगळागिवॆ इन्तह याग गळन्नु माडिद ति शत्रुवु आ यागद फलदिन्द सायुवनु. इदु प्रत्यक्ष सिद्दवु. इन्तह यागगळल्लि ऒन्दाद निकम्भळु यागवन्नु इन्द्रजित्तु माडलार भिसिदन ई मारण होमवन्नु विभि षणनु तिळिदु, ई यागक्कॆ विघ्नवन्नुण्टु माडिसि, लक्ष्मणनिन्द हत वागुव हागॆ माडिदरु. यावुदादरू ऒन्दु व्याधिगॆ औषध कॊडु वदरिन्द व्याधि न गुणवादरॆ आयुर्वेददल्लि हेगॆ नम्बिकॆयन्नु ह ट्टिसुत्तदो, हागॆये ई अभिचारादिगळ शास्त्रगळल्लि नम्बिकॆ यन्नु हुट्टिसुत्तवॆ. आदरॆ हीगॆ यागगळ मूलक शत्रुवन्नु कॊल्लु वदु क्षत्रियन स्वरूपक्कू पराक्रमक्कू कन्दकवागि निन्दितवु. हागॆयॆ असमर्थनागि पराधीननागि अकिञ्चनवागिरुव ई प्रप ननु तन्नन्नु समर्थनन्नागियू स्वतन्त्रनागियू सकिञ्चनागि भाविसिकॊण्डु उपासनद मूलक प्राज्यवन्नु बलात्करिसि सेरुवनॆं बन्दु स्वरूप विरुद्धवॆम्ब तात्पर्यवु ; हागादरॆ उपासनवन्नु शास्त्रदल्लि विधिसिरुव नु एतक्कॆन्दरॆ, प्रपत्तियल्लि विश्वासवन्नुण्टु माडु वदक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. वस्तुतः अद स्वरूप विरुद्धवादु दागि गुरूपायवागिरुवदरिन्द अदक्कॆ बदलागि प्रपत्तियु लघुवा गिरुवदरिन्द, इदरल्लि विश्वासवु हॆच्चुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. पूर्व पक्षियु तम्म अभिप्रायवन्नु समर्थनॆ माडुवदक्कागि विष्णु धर्म प्रमाणवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. आ शकाभिप्रायवु पूर्व पक्षिय अभिप्रायानुगुणवागि हेगॆन्दरॆ, पातकभीतः ऎन्दिरुवदरिन्द उपासनादिगळनुष्ठानदिन्द पातकवु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भीतनागि रुववनागि, अदरिन्दले विनु क्तान्य समारम्भः - ई उपसनादि सकल कार्य कलापगळिन्दलू बिडल्पट्ट वनागि, नारायण परो भव - श्रीमन्नारायणनन्नॆ प्रपकनन्नागि प्राप्य नन्नागियू आश्रयिसु; ऎम्बुदु. आदुदरिन्द उपासनॆय अभिचारादिगळ हागॆ स्वरूप विरुद्धवु ऎम्ब तात्पर्यवु. इदन्नु नाल्कु विधवागि विक ल्पिसि खण्डिसुत्तारॆ–________________
6347000 (२०) १ ऎ ए साद्योपाय शोधनाधिकार ऎष्टने ऎन्निल् :- (१) अभिचारादिगळ फलविशेष मडि यागविदॆ अनर्थ हेतुक्कळायि D p ; इद्द फलं मोक मान पडियाले अम्मुखशाल् अनर्थ प्रसज्ञ मिल्लॆ (२) एकाधि कारि विषयत्तिले एक फलत्तुक्कु गुरु वायिरुप्प दॊम्मॆ उपायवाग काट्टिलघुवायिरुप्पदॊ रुचिय 020 अभिचारादिगळ हागॆ स्वरूप विरुद्धवॆम्बुदु, अभिचारवु अनर्थ फल साधकवागिरुवहागॆ ई उपासनवू अनर्थफलवन्नु साधिसुवद रिन्द स्वरूपविरुद्धवे ? २. भक्ति विधियु प्रपत्तियल्लि विश्वास हुट्टि सुवदक्कागि ऎन्दरॆ, भक्ति मार्गवु साधनवे अल्लदॆ वृथायास जनक वागि स्वरूपविरुद्धवे ? ३ प्राप्यनिगॆ अनुरूपवाद उपायवल्ल दिरुवदरिन्द स्वरूप विरुद्धवे ? ४, शास्त्रदल्लि निन्दितवागि स्वरूप ? विरुद्धवे ? प्रथमतः मॊदलनॆय विकल्पवन्नु खण्डिसुत्तारॆ. ऎष्टने ऎन्निल् - हेगॆन्दरॆ, अभिचारादिगळ् - शत्रुकॊं मॊदलादवुगळ, अडियागविर - मूलकवागि ताने, अनर्थहेतु कळायि - अनर्थक्कॆ कारणवादुदायितु, इष्टु - ई सन्द र्भदल्लादरो, मोक्षमानपडियालॆ-मोक्षवादुदरिन्द, अम्मु खाल् - आ मूलकवागि, अनर्थ प्रसक्कॆ कारणविल्लवु. अभिचा रादिगळु कॊलॆयाद दुष्ट फलगळिगॆ हेतुगळु, आदुदरिन्द स्वरूप विरुद्धगळॆन्दु हेळिकॊण्डरू हेळबहुदु. उपासनवु अनर्थव न्नुण्टुमाडुव फलवन्नु कॊडुवदिल्लवु. मोक्षफलदायकवॆन्दु प्रमाण प्रसिद्धवु. हीगॆ अनर्थ फलवन्नु भक्तु पायवु कॊडदे इरुवदरिन्द स्वरूप विरुद्धवु हेगादीतु ऎम्ब तात्पर्यवु. २. मुन्दॆ ऎरडनॆय विकल्पवन्नु दूषिसुत्तारॆ :- प्रपत्ति यल्लि अभिरुचियन्नु हुट्टिसुवदक्कागि एर्पट्ट मार्गवु अदु उपा यवे अल्लवु, वृथायासरूपवादुदु, आदुदरिन्द स्वरूप विरुद्ध वॆम्ब वादवन्नु खण्डिसुत्तारॆ :- एकाधिकारि विषयलॆ - ऒब्ब अधिकारिय विषयदल्लि, एक फलत्तुकु - ऒन्दे फलवाद मोक्ष प्राप्तिगॆ, गुरुनायि रु प्पदॆ उपायमागट्टि - कप्पु 0________________
२३३८ श्रीमद्र हस्य यसारे ज्वरक्किरदॆ विवक्षित विपरीतम्, अज्जतिली अभि कल निर्देश माय स्तुति मात्र मायिरे अदु फलिप्पदु ? तरवागिरुवदॊन्दन्नु उपायवॆन्दु तोरिसि, लघुवायिरुप्प दॊस्तिले - सुलभवागिरुव इन्नॊन्दु उपायदल्लि, रुचिय्कॆ विश्वासवन्नु, पिरप्पिक्किरदु ऎनॆ-हुट्टिसुत्तदॆम्बुदु, विवक्षित विप रीतम् - पूर्वपक्षिय अभिप्रायक्केनॆ प्रत्युत विरुद्धवादुदन्ने उपपादिसुवन्तादगुत्तदॆम्ब भाववु. अदु हेगॆन्दरॆ :- प पत्ति, भक्ति उपायगळु परस्पर प्रत्येकवादनन्तर, प्रपत्तियु लघ पायवागि भक्तियु गुडपायवादरॆ लघपायवन्ने मोक्षाधि कारियु स्वतः अवलम्बिसुवनु. गुरूपायवन्नु तोरिसि लघ पायवन्नु अवलम्बिसुवदक्कागि प्ररोचनॆ एतक्कॆ ? लघ पायक्कू गुरूपायक्कू ऒन्दे फलवादरॆ गुरूपायद मूलक प्ररोच नॆय लघपायक्कॆ बेकागिरुवदिल्लवु. इन्नू हागॆ नोडिदरॆ लघ पायवू निष्कर्षॆयिल्लद उपायवागिद्दरू अदन्नु प्रदर्शिसि, तन्मूलक प्ररचनदिन्द इन्नू गुरूपायदल्लि प्रवयन्नुण्टु माडबहुदे विना गुरपायक्कॆ ऎन्दिगू प्ररोचन भाववू कॊडुवदे इल्लवॆम्ब भाववु आदुदरिन्द लघ पा यवु गु रूपाय प्रलोचनार्थवागि परिणविसबहुदे विना, पू र्वपक्षिगळु हेळुव हागॆ गुरूपायवु लघपाय प्रलोचनार्थवागि ऎन्दिगू आग लारदु, आ कारणदिन्द विवक्षित विपरीतम् ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. अदू अल्लदॆ अभिचारादिगळल्लि दृष्ट फलविरुवदरिन्द शास्त्र प्ररोचन वॆन्दरॆ शास्त्रदल्लि विश्वासवु उण्टागबहुदु. इल्लि प्रपत्तियल्लि विश्वास हट्टुवदल्लि भक्तियिन्द दृष्ट फलवेनू इल्लवल्ला ऎम्ब दू तोरि बरुत्तदॆ. इन्नू विरक्षित विपरीतवु हेगॆ ऎम्बुदन्नु इन्नॊन्दु विधवागि अत्तिलॆ ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्दलू उपपादिसुत्तारॆ. अत्तले - ब्रह्मविद्यॆय ऒन्दु अदल्लि, अजि फल निरेश माय - अग्निय फल हेळल्पट्टु आग स्तुतिमात्र मायिरे - अण्णद मापात्रॆयन्नु हेळुवदक्कागि मात्रवे विना________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३३९ (३) प्राकृतुन्नदु अनुरूपनन्नु विडव शास्त्रक वेद मागैयाले युक्ति मात्र ताले प्राप्य विरो धं शॆल्ल वॊण्णादु. आगम सिद्धळि विरुद्ध तर्क जळाले बाधिक्किल् तुल्क न्यायत्ताले सर्वशास्त्रज्ञ प्रपत्ति शास्त्रम् प्रमाणमक्कॆ यॊळियु € निश्चयनागियू फलदायकवल्लवॆम्ब वागि अल्लवे, अप्पोदु फलि मृदु - आगलू सम्भविसुवदु ? इदरर्थवेनॆन्दरॆ भक्ति मार्गदल्लि प्रपत्तियु अवु, उडासनवु अब्बय; साधारणवागि ब्रह्मविद्यॆगॆ इल्लि अद प्राधान्यवन्नु सूचिसुवदक्कागि अज्जिगॆ याव फलवो, आ फलवे अण्णक्कू हेळिरुवदुण्टु, इदरिन्द अब्बिय फलवन्ने अज्ञवू साधिसिकॊड, वॆम्ऎरायदल्लवु. आ अङ्गद प्राधान्यरूप प्रतियॊन्दु भाविसतक्कदु. हागल्लदॆ आ अब्ब वू अ फलवन्न कॊडुवदादरॆ अ यन्नु यारु अवलम्बिसदॆ आ शास्त्रद नैरर्थ क्यवु प्राप्तवागुत्तदॆ. हागॆयॆ प्रपत्तियु अण्णनागि, उपासनॆयु अ यागि इरुवदरिन्द ऎरडक्कू ऎक्षप्रापकत्ववॆन्दु हेळिदरॆ, मेलिन नादद प्रकार अज्ञवाद प्रपत्तिगॆ स्तुतिरूपवाद प्ररोच नवू, भक्तिय वॆक्षदायकवॆन्द एर्पड वदरिन्द प्रतिकक्षिय विव कृतक्कॆ विपरीतवॆम्ब भाववु आग मुमुक्षुरै शरण महं प्रपद इत्यारिगळु अभिस्तुतियागि अर्थवादवागि एर्पडुवद रिन्द प्रपत्तिगॆ अनुनायत्ववु एर्कषत्तदॆम्ब तर्यवु 33 ३. मुन्दॆ मूरनॆय विकल्पवाद प्रत्यक्कॆ अनुरूपवादुदु भक पायवु अल्लवु. आददरिन्द अदु स्वरूप विरुद्धवॆम्ब पक्षवन्नु खण्डि, तारॆ, प्रास्यत्तुकु-सवॆश्वरनन्नु हॊन्दुवदक्कॆ, इन्नदु अनुरूपनन्नु निडवु - इदीग अनुरूपवाद उपायवु ऎन्दु तिळि तन्द सन्दर्भवु शास्त्रवेद्य मायाले - शास्त्रदिन्दले तिळिय तक्कदाद, दरिन्द, युक्ति मात्रत्ताले - बरी युक्ति न्याय दिन्द, पापै विरोधवॆन्दु शोल्ल वॊण्णादु - हेळलागुवदिल्लवु. आगम सिद्धलिल्ल - श्रुतियल्लि ३ धिसिरुवदरल्लि, ऒळ्ळॆ ऒन्दन्नु________________
5.40 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे विरुद्धवाद तर्कगळिन्द बाधिसिदरॆ, तुल्य न्याय त्ताले - अदक्कॆ समानवाद हादगळिन्दले, सर्व शास्त्रगळू हागॆये प्रपशास्त्रव कूड, प्रमाणमनि - प्रमाणवल्लदेने ऒळियुव-होग बहुदु. ऒन्दु उपायवु अनुरूपवे अल्लवे ऎन्दु निर्धरिसुव सन्दर्भदल्लि शास्त्रवे प्रमाणवु. बरी वाददिन्द, “ता प्रतिष्ठा नादपि ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि हेळिरुवहागॆ, उपयोगविल्लवु, शास्त्र वीग प्रमाणवु. हीगिरुवाग भक्तु पायवु प्राप्यक्कॆ अनुरूपवादु दल्लवु ऎम्ब वादवु सरियादुदल्लवु, शास्त्रवु भरु पायवन्नु *तमेवं विद्या नमृत इह भवति, नान्य४ दन्था विद्यते आय नाय” ऎम्बुदरिन्द अनुरूपवाद उपायवॆन्दे हेळुत्तिरुवाग, वाददिन्द प्रमाणवन्नु दूरीकृत माडिदरॆ हागॆये ऎल्ला सन्दर्भ गळल्लि शास्त्र प्रमाणगळन्नु युक्तियिन्द बाधिसि बिडबहुदु. प्राप्यनू प्रापकनू सत्येश्वरने आगिरुवाग अनुरूपवल्लद भक्तु पायवॆम्ब साद्योपाय बेरॆ एतक्कॆ ? अनावश्यकवल्लवो ? इत्यादि वादगळ मूलक शास्त्र प्रमाणदिन्द विहितवाद ई साद्योपाय वन्नु बाधिसिदरॆ, प्रपत्तिय विषयदल्लि कूड आ वादवन्ने तन्दु अदन्नू कूड बाधिसि बिडबहुदु ऎम्ब भाववु प्रपत्तियु मात्र अनुरूपवु भुपायवल्लवु ऎम्बुदक्कॆ ताने प्रमाणवॆल्लिरुत्तदॆ ? हागॆ लघपायवाद प्रपत्तिये अनुरूपवादरॆ, भक्तु पायवू गुरूपायवागि कैमतिक न्यायदिन्द अनुरूपवादुदे ऎं हेळबहुदु. आदुदरिन्द ई कारणदिन्दलू स्वरूप विरोध वॆन्दु वादिसलु साध्यवल्लवॆम्ब तात्पर्यवु. ४ नाल्कनॆय विकल्पवाद शास्त्रनिन्दित वॆम्बुदन्नु खण्डिसुत्तार शास्त्रगळल्लि भक्ति मार्गवु विधेयवागिदॆये विना, निन्दितवागिल्लवु. ब्रह्म विद्यॆगळल्लॆल्ला उपासनवे सर्वॆश्वरनन्नु हॊन्दुव निश्चय उपायवॆन्दु उपनिषत्तुगळु उद्योषिसुत्तवॆ. स्वरूप विरुद्ध वादवुगळन्नु उपनिषत्तुगळु प्रतिपादिसुत्तवॆयॆ ? अवुगळ हागॆ स्वरूप विरुद्धगळादरॆ अवुगळ सरियाद अर्थग्रहणक्कागि, श्री बाद राय णरु सूत्रगळन्नु अनुग्रहिसुत्तिद्दरे ? हागॆ निरर्थक विषय गळादरॆ, नम्म सिद्धान्त स्थापकरु आ सूत्रार्थगळ निर्णयक्कागि ती________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३४१ ४. * अथ पातक भीत. ऎर विडलु, सातक” शब्दत्तालॆ उपासनादिगळ्ळि निन्दिक्किरदॆ कुम् भाष्यवन्न नु ग्रहिसुवरे ? स्वरूपविरुद्धवाद पक्षदल्लि कपिलमु तन्न तायियाद देवहूतिगॆ उपदेशिसुत्तिद्दरे ? श्री कृष्ण भगर्वा रवरु अर्जुननिगॆ अदन्ने बोधिसुत्तिद्दरे ? श्री भीष्मरु युधिष्ठिर निगॆ अदन्नॆ उपदेशिसुत्तिद्दरे ? आदुदरिन्द शास्त्रवु भक्ति मार्गवन्नु उपायवॆन्दु विधिसिदियेविना निन्दिसलिल्लवु. अथपातक भीत सम ऎम्ब श्लोकदल्लि निन्दिसिदॆयल्ला ऎन्दरॆ अल्लि उपासनॆयु निन्दितवल्लवु; अदर सरियादर्थवन्नु नीवुगळु ग्रहिसिल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अथ पातक भीतम्, ऎर निडलु ऎन्दु हेळिरुव सन्दर्भदल्ल, पातक शब्द दिन्दु उपासनादिगळन्नु शास्त्रवु, निन्दिक्किरदॆ कुम् - निन्दिसुत्त दॆम्बुदक्कू, प्रमाणविल्फ् - प्रमाणविल्लवु. हागादरॆ ई विष्ण धर्मशकाभिप्रायवेनॆन्दरॆ :-“ध्यायिात” “निदिध्यासितव्यः, * तब्बर्ला इति शान्त उपासीत” “धेयो नारायण हृदा” “हरिरेक सैदाधेयः” “स्मरव्य ततं विष्णु ” “मन्मनाभव म” “ एनिष्टन्न समाधिस्तु मुक्तिं तव जन्मनि । प्रापोति योगी योगाग्नि दग्ध कर्मचयोचिरा त् ”, (वि. पु. ६. ७. ३५), इवे मॊदलाद प्रमाणगळिन्द भुपायवु भगवन्तनिगॆ परमप्रियवाद उपायवॆन्दु श्रुति स्मृति पुराणेति हासगळॆल्ला उद्योषिसुत्तवॆ. इन्तह उपाय नन्नु धव देव ९ तयु तन्न पुत्रनाद युधिष्टिरनिगॆ निन्दिसि पातकक्कॆ समानवॆन्दु हेळुव वादवु शुद्ध अवैदिकवादुवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. हागादरॆ * श्लोकार्थवॆनु ऎन्दरॆ, “हागादरॆ, त्वं - सीनु, पातक भीत श्वेत् - अनादि कालदिन्द सञ्चित पापगळ आनन्त्यदिन्द भरु पा यवु कॊनॆगाणिसुत्तदॆ इल्लवो ऎन्दु भयपट्ट वनादरॆ, निमु कान्य समारम्भः - अन्तह पातकगळन्नु होगलाडिसुव शक्तियुळ्ळ आदरॆ बहु कष्टसाध्यवाद कछ, चन्द्रायण, कश्याण्ड, वैश्वा________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रमाणविल्फ्. आगैयाल् मुमुक्षुवन्नु विहितळागै याले भक्ति प्रपत्तिगळिरुण्णु यथाधिकं परिग्रह्मज्ञ नर, वात पति, पवित्र, त्रिद तम मॊदलाद इतर कर्म समारम्भगळन्नॆल्ला त्यजिसिदवनागि, सर्वभावेन “पितां” इत्या दिगळल्लि हेळिरुव समस्त भावदिन्दल, ना ायण परोभव श्री मन्नारायणनल्लि शरणागतियन्नु माडु” ऎम्बुदिग समञ्ज स वाद श्लोकार्थव आदुदरिन्द भक्तपायवु निन्दितवु ऎम्बु दक्कॆ पूर्व पक्षिगळाद निमगॆ प्रमाणवे इल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ हीगॆ सर्वाक्षेपगळिगू समञ्जसगळाद प्रमाण पूरैक समा धानगळन्नु हेळि, तावु स्थापिसिद दन्नु निगमन माडि हेळुत्तारॆ. आगैयाल् - इष्टु दूर नावु आक्षेपगळिगॆल्ला समाधान हेळिरुव दरिन्द, मुमुक्षुवुक्कु - मोक्षार्थिगॆ विहितळागैयालॆ’- शास्त्रगळल्लि विधिसिरुवदरिन्द, इदु उपाय विभागाधिकारदल्लि विस्तर वागि उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ, भक्ति प्रपत्तिगळॆरडु यथाधिकारं- शक्तनिगॆ भत्तु पायवू, अशक्रनिगॆ प्रपत्तिय ऎन्दु अधिकारि निभा गाधिकारदल्लि हेळिरुवहागॆ, परिग्रहळ् - उपादेयगळु, ऎर डरडरल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु तन्न शक्त न. सार अवलम्बिसबहु दॆम्ब भाववु. “विक विशिष्ट फलाक्” ऎम्ब सूत्रानु सार शास्त्रगळल्लि ऎरडरल्लि यावुदादरू ऒन्दु आगबहुदॆन्दु विधिसिरुवद रिन्द ऎरडक्कू फल ऒन्दे ऎम्बंशवू कूड ई वाक्यदल्लि मुमुक्षु वुक्कु - मोक्षार्थिगॆ ऎम्ब प्रयोगदिन्द सूचितवु. मुन्दॆ पूर्व पक्षिय इन्नॊन्दाकॆ वन्नु तरबहुदॆन्द. अनुव दिसि अदक्कॆ समाधान हेळुत्तारॆ. भक्तियोगवु शिष्ट परिग्रहवल्लदुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆम्ब ागद निरसनवु. ९. हिन्दॆ भक्ति प्रपत्तिगळॆरडू शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्ट साफ्ट् पायगळॆन्द स्थापिसिदुदन्नु अकरिसि, पूर्वपक्षियु पुनः बेरॆ________________
सि) 21 – २३ साफ्ट् पाय शोधनाधिकार ९. भक्त शिष्ट जॆरिग्रहाभावात् स्वरूप विरोध इति वादस्य निरास विहितळे यागिलुव आचार्य रुचि सरिगृहीतज्ञळे आचाररुचि परिगृहीतळल्लादपडियाले अतिथि सत्कारज विहितङ्गळान गवालम्भनादिगळ पोलॆ, उपासनादिगळ शिष्ट स्पध परिग्रह विरुद्धळागैयालॆ अनादरणीयळ न्नो? ऎज युव निरूपक वाक्य मनु साचार्य परिग्रह विल्लाद पो द न्यू (१) “अस्वंलोक विद्विष्टं धर्ममप्याचरेन्न तु” ऎ सलु 1 आक्षेपवन्नु उपपादिसि हेळुत्तारॆ- नॆन्दरॆ-विहितळेयागि लुम् - शास्त्रदल्लि भक्त सायवु मोक्षदायकवॆन्दु विधिसिद्दरू आचार्यरुचि परिगृहीतळल्लाद पडि यालॆ - पूराचार्यरु गळ अभिमतान सारवागि उपादेयगळल्लवुदरिन्द, अतिथि सत्कारगळल्लि, विहितङ्गळान शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्ट, गवालम्भनादिगळ्, पोले - आडिन मांसवन्नु समर्पिसुवदक्कागि पशुवाद आडन्नु भेदिसुवदे मॊदलादवुगळ हागॆ, उपासनवे मॊदलादवुगळु, शिष्ट परिग्रहक्कॆ विरुद्धगळादुदरिन्द, अनादरणीयज्ञळनॆ - अनुपादेयगळ ल्लवो ? ऎयुव - ऎन्दु हेळुव आक्षेपवू कूड, निरूपक वाक्यवन्नु - ज्ञानिगळ पण्डितरु हेळतक्क मातल्लवु, प्रमाण वॆन्दु अकरिसतक्कॆ मातल्लवु, उपासनवु नाथमुनि मॊदलाद वरुगळ कालक्कॆ मुञ्चॆ बहळवागि आचरणॆयल्लित्तु; हीगॆ हेळिदुद रिन्द प्रसदनवु आग इरलिल्लवॆम्ब भाववल्लवु. वाल्मीकिमहर्षिये नाना विधवाद प्रपदनगळन्नु पपादिसि ग्रन्धवन्नु बरॆदिरुत्तारॆ. उपासनारूप उपायान- ज्ञानवू हॆच्चागिये इत्तॆम्ब भाववु ईचिगॆ उपासनॆयु नम्म आचार्यवर्गदल्लि इल्लदुदरिन्द ई आक्षे पवन्नु तन्दॆ, स्वरूप विरुद्द वॆन्दु पूर्वपक्षिगळु हेळिरुत्तारॆ. अदक्कॆ ऒन्दु निदर्शनवन्नु हेळि पूर्व पक्षिगळु दूषिसुत्तारॆ. अतिथि सत्कारदल्लि आडन्नु छेदिसि आडिन मांसवन्नु बडिसतक्कद्दॆन्दु (१) या : १. १५६,________________
श्रीमद्र हस्कत्रयसारे ऎन्नु) कळिक्कलवदु इट्टु (२) “ तस्यॆ नमो मुनिवराय पराशराय” ऎन्नुवडि श्लाघरान श्री पराशरादि पूर्वा चार्यरुगळ अनुषियाल् सर्वष्ट बहिष्कारव कॊल्लवॊण्णादु. र्यवु 3 शास्त्रदल्लि हेळिरुत्तदॆ. आडन्नु छेदिसुवदु, शास्त्रविहितवागिद्दरू हेगॆ स्वरूपविरुद्धवो हागॆये उपासन ऎम्बुदु अवर तात्प ई गवालम्बनवु सरियल्लवॆन्दु याज्ञवल्क स्मृतियल्लि “ अ स्वरं लोक विद्विष्टं ” ऎम्ब श्लोकदल्लि दूषिस इरुत्तदॆ एकॆन्दरॆ ई पश्वालम्बनवु युगान्तरगळल्लि अनु प्रेयवु. कलियुगदल्लि ब्राह्मणातिथि सत्कारदल्लि निन्दितवु. ई निदर्शनवन्नु मनस्सिनल्लिट्टु भक्ति मार्गवन्नु निन्दिसुवदिु उचित वल्ल वॆन्दु तोरिसुत्तारॆ सर्वाचार्यरू ई भक्ति मार्गवन्नवलम्बिस दिद्दरीग अदु त्याज्यवे सरि ; हागिल्लवल्ला, अनेक महनीयरु आ मार्गवन्नु अवलम्बिसिरुत्तारल्ला ऎन्दु हेळुत्तारॆ, सर्वाचार परिग्रह मिल्लाद पोदन - समस्त आचार्यरू अवलम्बिसदॆ होदरल्लवो, “ अस्वर ं - स्वर्ग भोगवन्नु कॊडदे इरुवन्था द्दागियू, लोकविद्विष्टं - लोकद जनरिन्द निन्दिसल्पट्टन्ताद्दा गियू, धर्मव पितु - इरुव शास्त्रविहितवाद कर्मवागिद्दरू कूड, नाचरेश् - आचरिसतक्कद्दल्लवु” ऎन्नु - ऎन्दु हेळि, कक्कला वदु - त्यजिसबहुदु, इजि - ई उपासनगळ विषयदल्लादरो, “तशास्त्र विषयगळन्नॆल्ला बहु विशदवागि, तम्म शिष्यराद मैत्रि यरिगॆ उपदेशिसुव व्याजदिन्द, लोकक्कॆल्ला तिळिय पडिसि महा प्रसि द्वियन्नु पडॆदिरुव, मुनिवराय पराशराय - भगवदुपासक रल्लि श्रेष्ठराद पराशर महर्षिगॆ नमस्कारवु,”ऎन्नुवडि - ऎन्दु श्री यामुनॆयरु तम्म सत्र रत्नदल्लि सति सुवहागॆ, श्ला राद श्री पराशररे मॊदलाद वूध्वाचार्यरुगळु, अनुष्टियाल् अनुष्ठिसिदुदरिन्द, - सर्वशिष्ट, बहिष्कारम् - समस्त शिष्टरू ई आळ. स्तो. ४.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार- २२४५ भक्तियोगक्कॆ बहिष्कारवन्नु हाकिदरु ऎन्दरॆ समस्त शिष्टरू त्यजिसि दरु ऎन्दु, कॊल्लवॊण्णादु हेळलु साध्यवल्लवु. शिष्ट परिग्रहविल्ल, आदुदरिन्दलॆ- स्वरूप विरुद्दवॆन्दु पूर्व पक्ष तन्दिरुवदक्कॆ कॆलवु महनीयरू ई उपायवन्नु अवलम्बिसिरुत्तारॆन्दु श्री पराशरादि गळन्नु उदाहरिसिदरु. ई पराशररन्नॆ परमाचार्यरन्नागि भाविसि, आचार्यवर्ग प्रधानराद नाथमुनि नम्माळ्वारवर वध्यॆ “तस्यॆ नमो मुनिवराय” ऎन्दु यामुनेयरु कॊण्डाडि नन स्मरिसिरुत्तारॆ. पराशरादि ऎम्बल्लिरुव आदिपददिन्द व्यास वाल्मीकिये मॊदलाद महर्षिगळू हेळल्पट्टरु. हागॆये ई युगदल्लि भक्ति सार, पराङ्कुशनाथादिगळू भक्तिमार्गवन्नॆ उपायवागि ऎणिसिदरु. हीगॆ कॆलवरु भक्तु पायवन्नु अवलम्बिसिरुत्तारॆ. पाण्डवरु सर्वॆ श्वरन आज्ञानुसार इहलोक व्यापारगळन्नॆल्ला नॆरवेरिसिद नन्तर नरनाराय णश्रमक्कॆ उपासनक्कागि तॆरळिदरॆन्दु तिळियबरुत्तदॆ, हागॆये केशिध्वजरु योगवे परमोपायवॆन्दु तावु अनुष्ठिसि दवरागि खाण्डिक्यरिगू भगवन्तन शुभाश्रयोपासनॆये उपायवॆं बदागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. ऎल्लॆ अल्पस्वल्प जनवु इदन्नु अभिमा निसिरुवदरिन्द अदु उपादेयवॆन्दु हेळलु हेगागुत्तदॆन्दरॆ, अन्तह आक्षेपवु प्रपत्तिय विषयदल्ल समानवादुदागुत्तदॆ, ऎम्ब तात्पर्यवू सूचितवु “तस्म, नमो मुगिवराय” ऎम्ब श्लोकाभिप्रायक्कॆ परदेवता पारमार्थधिकारदल्लि ७४० नॆय पुटवन्नु नोडि, 3 कलियुगदल्लि भक्त धिकारिगळे इल्लवादुदरिन्द स्वरूप विरुद्धवॆन्दाक्षेपिसि, परिहरिसुत्तारॆ. मॊदलु पूर्वपक्षवन्नु अनुवदिसुत्तारॆ :- इप्पडि - मेलॆ सिद्दानिसि हेळिद रीति यल्लि, युगान्रल् - इतर यागग ळल्लि, ऎन्दरॆ कृत, त्रेत, द्वापरगळल्लि, इवॆ - ई उपासनादि गळु, धर्मज ४ानालुव शास्त्रदल्लि वॆपायगळागि विधिसिदवुगळादरू, कलियुगदल्लादरॆ, यथोकमान पर मातॊ पासना दिगळु क शास्त्रदल्लि हेळिरुव मेरिगॆ पर________________
9292 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे 627 B. कलौ युगे भक्त धिकार भावात् स्वरूप विरुद्धत्व माक्षिष्य परिहर ति. इप्पडि युगान्तरङ्कळिल् इवॆ धर्मङ्गळु नालुं कलि युग यथोकान परमापा सनादिगळुक्कु परमातॊपासनादिगळुक्कु अधिकारिगळ दुर्लभरागैयाले इवैयि कालुत्तुकु पॊर नुमवॆ यनु, आगैयाले य नॆ, (१) “कलौ सङ्कीत्र केशवम् ” ऎन्नुव (२) * कले र्दोषनिधे राजन सि हैकॊ मर्हा गुणः 1 कीर्तनादेव कृष्ण स्य मुक्त बन्ध परं व्रजेत ” ऎन्नुं शोल्लागिरदु ऎन्नुवुमॊण्णादु. వ్యక్తి ముషముశ్రీ నాగిద్దరూ భగవరిగిన నామ పరి నీకు ఎంచి రూఢం గుణవిదే.
मातॊ पासनादिगळिगॆ, अधिकारिगळु, दुर्लभरागैयाले - सिक्कदिरुवदरिन्द, इवॆ - ई उप सनादिगळु, इक्कालुत्तुक्कु ई कलियुगक्कॆ, पॊरन्नु मद्यॆयन्नु - उचितवादवुगळल्लवु, आग यालनॆ आदुदरिन्दल्लवो, “ कलसङ्कीर, केशवं कलियुगदल्लि केशवनन्नु स्तोत्र माडि ऎन्दू ऎन्दरॆ कलियुग दल्लि सर्वॆश्वरन नाम सङ्कीर्तनवन्ने उपायवन्नागि ऎम्ब भाववु, “हे रार्ज - ओ राजनॆ, दोष निधेः - अनेक दोषग ळिगॆल्ला आकरवागिरुव, कलॆ कलि मुगक्कॆ, एक- ऒन्दाद, मर्हा गुणः . दॊड्ड गुणवु, अस्ति - उण्टु, हि - याव कारण दिन्दॆन्दरॆ, कृष्णस्य - कृष्ण भगवानन, कीर्तनादेव - नामसङ्की र्तन मात्रदिन्दलॆ, मुक्तबन्धः - बिडल्पट्ट संसारबन्धवुळ्ळव नागि, परं व्रजेत् , परतत्ववन्नु कुरितु होगुवनु,” ऎन्दरॆ कलि युगवु अनेक दोषगळिगॆल्ला आकरवेनो निश्चयवु, आदरू कलियुगक्कॆ ऒन्दु दॊड्ड महिवॆयुण्टु; एनॆन्दरॆ हरिसङ्कीर्तन दिन्दले मनुष्यनु मोक्षवन्नु ई कलियुगदल्लि हॊन्दबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. इल्लि कीर्तनादेव ऎन्दु एवकारविरुवदरिन्द कलि युगदल्लि सङ्कीर्तनवे उपायवे विना उपासनादिगळल्लवॆम्बुदु (१) वि. पु. ६ २. १७ (२) भाग, ११ ३. ५१.________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २६४२ पूर्व पक्षिय तात्पर्यवु. ऎन्नुव कॊल्लुगिरदु ऎन्दु हेळु इदॆ, ऎन्नुवु मॊण्णादु ऎन्दु हेळलू साध्यविल्लवु. सर्वॆश्व रन नानु सङ्कीर्तनवॆ? ई कालदल्लि मोकोपायवु ; आदुद रिन्द सरमा पासनवु उपायवागुवदिल्लवॆम्बुदु पूर्वपक्षवु तम्म पूर्वपक्षक्कॆनुकूलवागि ऎरडु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसिरु तारॆ, विष्णु पुराणद श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ : – ‘ध्यार्यकृते यर्जय त्रेतायां द्वापरेश्चरर्य यदा पोति तदाप्रिति क सङ्कीर केशवं कृतनॆजगदल्लि उपासन माडुवनागि याव प्राप्यवन्नु हॊं दुवनो, हागॆये त्रेतायुगदल्लि यज्ञगळन्न नुसि यावुदन्नु होदवनॊ मत्तु द्वापर युगदल्लि परमात्मनन्नु अर्चिसि यावदन्नु हॊन्दुवनॊ, कलियुगदल्लि अदन्ने केशवनन्नु स्तोत माडि कॊन्दुवनु ऎम्बर्थवु. ऎरडनॆय प्रमाणवू हागॆये हेळुत्तदॆ. कलियुगदल्लि अधर्मवे धर्मवादुदरिन्द अदु अनेक दोषयुक्तवागिरुत्तदॆ. आदरॆ अदरल्लि ऒन्दु दॊड्ड गुणवुण्टु. अदे नॆन्दरॆ, उपासन यज्ञादिगळाद कष्टतरवाद उपायगळॊन्द बेकागदॆ ब नाम सङ्कीर्तनदिन्दले परम पदवन्नु हॊन्द बहुदु ऎम्बुदु. आ श्री काभिप्रायवु श्री विष्णु पुराणदल्ल हागॆयॆ? हेळरुत्तदॆ. *अत्यन्त दुष्ट स कले रयमेको मर्हागुण…” (वि. पु. ६.२ ३९) “स्व - हि प्रयत्नन धर्म स्नेहि धृति वैकल्” (वि. पु. ६ २ ३४) तुम्बा दुष्टवाद कलियुगक्कॆ इदॊन्दु दॊड्ड गुणवुट, सा मस कीर्त न र न स्वल्प प्रयत्नदिन्द कलिनुगदल्लि धर्मसि याण्ट, ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. पूर्व पक्षिय) कलियल्लि नावु, सकीर्तनवे उचित वाद उपायवॆन्द परम पापनक्कॆ अधिकारिगळिवॆ हेळिदनु. ई पर्वक्ष समाधानवन्नु हेळि ९ वागि अन्तह अधिकारिगळु ईगलू उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. * यस्य - याव अधिकारिगॆ, चेतसि गोन्द – मनस्सिनल्लि स गॆ सिजिसिरवनॆ, तस्य, अवनिगॆ कल् - मानस भायि द क यग : कृतयुग ० - धर्मवु दल्लि________________
Lave श्रीमद्रहस्यश्रयसारे स् प्रति 5, (१) कलौ कृतयुगं तस्य कलिस्तस्य कृते युगॆ- । यस्य चेतसि गोविन्दो हृदये यस्य नाच्यु तः ॥ ऎरपडिये इक्कालत्तिलुम् उपासना दिगळु क्कधिकारि सनादिगळुक्कधिकारि गळ् स्वयं प्रयोजन योगनिष्ठरान पूराचारगळ पोलॆ सम्भावितरिरे.
यावन हृदयदल्लि, नाच्युतः - अच्युतनिरुवदिल्लवो ऎन्दरॆ यावनु परमात्मनन्नु ध्यानिसुवदिल्लवो, तस्य - अन्तवनि, कृतयुगे - कृत युगदल्लि कूड, कलि, कलियुगवे अगुत्तदॆ,” ऎ रपडिय ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, इक्कालत्तिलुम्- ई कलियुगद ईगिन कालद ल्ल, उपासनादिगळुक्कु अधिकारिगळ - उपासन मॊदलादवुगळिगॆ अधिकारिगळु, स्वयं प्रयोजन योगनिष्ठरान पूर्वाचार गळ पोले- फल कामनॆ इल्लदे भगवत्यर्थवागि नडॆसिद अनुष्ठा नवे प्रयोजनवागिवुळ्ळ, मत्तु भगवन्तन राश्रयद उपासनॆ यल्लि निष्ठराद पूर्वाचार्यरुगळ हागॆ ऎन्दरॆ श्रीमन्नाथमुनि पुण्डरीकाक्षर् मॊदलादवरुगळ हागॆ, सम्भावितरिरे , सन्मानिसलु योग्यरॆ’सरि, पूर्व पक्षियन्नु विकल्पिसि केळुत्तारॆ. नीवु कलि युगदल्लि सङ्कीर्तनवॆ उपायवु, अधिकारि दौर्लभ्यदिन्द उपासन वल्लवॆन्दु हेळिदिरल्ला, (१) ईग भक्तियोगाधिकारिगळिल्लवॆम्ब दं दले ? (२) इल्लवे नीवु उदाहरिसिद प्रमाण बलदिन्दले : (३) अथवा ऎरडु कारणगळिन्दलो ऎन्दु केळबेकागुत्तदॆ 4 धि कारि गळु कलियुगदल्लिल्लवॆन्दु हेळिदरॆ, निम्म अभिप्रायवॆ, तप्पु दरॆ अधि कारिगळु स्वल्प विरळवॆन्दु हेळबहुदे विना, इल्लवे इल्ल. वॆन्दु हेळलागुवदिल्ल, एकॆन्दरॆ पूर्वाचार्यरुगळल्लि कॆलवरे आ उपायवन्नु अनुष्ठिसिरुत्तारॆ, ऎरडनॆ : एकल्पवाद प्रमाण बलदिन्द सङ्कीर्तनादेव ऎबल्ल अवधारणवू इरुवदरिन्द कलि युगक्कॆ सङ्कीर्तनवे उपायवू उपासनवॆल्लवॆन्दरॆ प्रपदन नन्न कूड उपायवॆल्लवॆन्दू हेळबेकागुत्तदॆन्दु “इण्णनाद (१) वि ध, १०९, ५७,________________
सा पय शोधनाधिकार- २३४९ इ (अ) ज्ञनल्लाद पोदु सङ्कीर्तन व्यतिरियान प्रप त्रि कुम्, (१) “किन्नु तक्कच मन्त्रस्य कर्मणः कमलासन नलभ्यतेzधिकारी वा” शोतु कामोपि वानरः” इत्यादिगळिर् पडिये महाविश्वासादियुक्तरान वधिकारिगळ तेट्टि मागॆ याले अन्नि डलुम् इप्प सण्णं वरु. पोदु” ऎन्दारम्भिसिद वाक्य दमूलक तिळिसुत्तारॆ. इब्बनल्लाद पोदु - उपासनाधिकारिगळू सम्भावितरॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळदे हो दरॆ, सङ्कीत्रन व्यतिरिक्षॆयान - सङ्कीर्तनक्कॆ बेरॆ उपाय वाद, प्रपतन क सह, “ कमला सनओ चतुर्मुख ब्रह्मने, तस्य च मन्त्रस्य . अन्तह महिमॆयुळ्ळ द्वय मन्त्रद विषयदल्ल, करणः - अवर अनुष्ठानद विषयदल्ल, किं नु एनु हेळलप्पा, अधिकारीवा - अदन्नु अनुष्टिसुव अधिकारियागलि, शोत कामो पिवानरु - अदर माहात्मयन्नु केळि तिळियबेकॆम्ब अपेक्षॆ युळ्ळ मनुष्यनू कूड, नलभ्यते - सिक्कुवदु कष्ट वैय्या,’ इत्यादिगळिब्सिडिये - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुवहागॆ, महा विश्वास मॊदलादवुगळिन्द युक्तराद अधिकारिगळु, तेट्ट मा गैयाले - दुर्लभवादुदरिन्द, अडलुम् - आ प्रपदनद विषयदल्ल, इ प्रसण्ण ं वरु - नीवु हेळिदाक्षेपवू बरु पूर पक्षिगळु हेळिद ऎरडाक्षेपगळू दोषयुक्तवादवॆन्दु ई वाक्यदिन्द तोरिसिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ, प्रमाणदल्लि कीत्रना देव - ऎन्दिरुवदरिन्द इतरोपायगळन्नु इदु व्यावरिसि हेळु तदॆ, कीर्तन मात्रने उपायवॆन्दरॆ प्रसदनवू उपायवॆल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. अधिकारि दौर्लभ्यदिन्द ऎं बाक्षेप तन्दरॆ, अन्तह दौर्लन्यवू, प्र रदनान स्थानक्कू हेळिरुत्तदॆन्दु पौष्कर संहिता प्रमाणवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ आ शॆं * तात्सल्यवेनॆन्दरॆ ध्वन वन्त्रवु अ)र ननाद वहिमॆयुळ्ळद्दु. हीगिद्दरू आ द्वयमन्त्र वन्नु अनुष्टिसुव ऎन्दरॆ शरणागतियन्न नुग्गिसुव मॊ कार्थिय (~).xc.________________
ఆర रोगि, 92910 श्री मद्र हस्य त्रयसार आनहिस्टु उपासादिगळुक्कु बेरॊरु रोधनल्ला याल् यथा शास्त्रम् आतुरादिगळुक्कु अवगाहनादिगळिल् ४. पोलॆ इवॆ, “अकि नोनस्य गति ऎरुक्कु मधि कारिक्कु स्वाधिकार विरुद्धळन्नु प्राप्तव. 252525 दुर्लभवु, अदर माहात्मन्नु केळि तिळियबेकॆम्ब पेक्षॆ इरु * वनन दुर्लभवु ऎम्बुदु, आ गुद तन्द आक्षेपवु सरियादुदल्ल वॆम्ब भाववु. हागादरॆ कीत्रनादेव ऎम्बदर तात्सरवॆनॆन्दु केळबहुदु. कीत्रनवु बह : सलभोपायवॆन्दु तोरिसुवदक्कागि एवकारवु. मत्तु आ प्रमाण दल्लि सङ्कीत्रन वन्नॆ न साक्षाताद उपायवागि विधिसलिल्लवु. अदु मुक्त बन्धनागुवदक्कॆ यक्कॆ सहकारियागुववरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब तातवु. D उपा हागादरॆ कॆलवु आप्तर भक्तियोगवु स्वरूपनिगॆ दैवॆन्दु हेळि दुदर तात्सरवेनु ? मत्तु ई कलियुगदल्लि ईग अनेक प्रसन्न रु उपासनवन्नु अवलम्बिसदॆ प्रपदनवन्नु अकरिसिरुवदर तात्प र्यवेनु ? ऎन्दु केळ बह दागि अदक्कॆ उत्तरवन्नु “आनपिनु” ऎन्दारम्भिसि द पालिसि त्तारॆ. आनपिन - हागाद नन्तर, हेगाद नन्तरवॆ :दरॆ उपासनादिगळु उपायना गलु एनू निरोधविल्लदुद रिन्द, मुन्दॆ इदरर्थवन्नु “उपास ादिगळु न्नु वेरॊरु विरोध मिल्ला मैयाले” ऎन्दु अनुवाद माडिरुत्तारॆ, उपासनादिगळिगॆ बेरॆ एनॆन्दू विरोधविरदरिन्द, यथाशास्त्रं - शास्त्रदल्लि हेळि रुव मेरॆगॆ, आतुरादिगळळु अवगाहनादिगळ प्रोलॆ - रोगि प्रति मॊदलादवरगळिगॆ ऒदु ऒलार सक्कॆ १ मुळुगि स्नान मा ई वद हेगॆ स्वाधिकारि विरुद्धवो, हागॆयॆ, इवॆ - ई उपासनादि गळु, “ अकिञ्च नोन्यगतिः” ऎन्निरु क्कु - याव साधनॆयू इल्लदॆ यारू रक्षकरू इल्लदॆ हीगॆ असमर्थनागिरुव अधिकारिक्कु - अधि कारिगॆ, प्राधिकार विरुद्धनन्न प्राम् - तन्न अधिकारवाद असमर्थतॆगॆ विरुद्ध वादवुगळु ऎम्ब अभिप्रायवॆन्दु हेळुवद उचितवु. अनेक प्रसन्नरु असमर्थरादुदरिन्द उपासनोवाय________________
साध्यॆ पाय, शोधनाधिकार आतः भक्तियोगः स्वरूपा नरूप एव. इधिकार विरोध मरियाद उपासनादिगळिले प्रव of you ar –7 628 वन्नु अ करिसलु साध्यवल्लदुदरिन्द अन्तवरु इं५ह उपासनॆगॆ 68 ळन्न वलम्बिसु वुदु अवर अधिकारक्कॆ उचितवल्लवॆम्बुदीग अवर अभि प्रायवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. अन्तह असमर्थरु प्रपदनो पाय वन्नु अ कलस वदे युक्तवॆम्ब तात्पर्यवु. इदक्कॆ ऒन्दु दृष्टातवन्नु कॊट्टरु तारॆ. साधारणवागि समर्थनु नित्यवू अव गहन स्नानवन्नु माडबेकॆम्ब विधि इरुत्तदॆ. हागॆ समर्थनल्लदव निगॆ अवगाहन स्नानवन्नु निषेधिसि उदक स्नानवु विधिसल्पट्ट रुत्तदॆ. “शीतोदक स्नाना समर्थस्य उदक स्नानं” ऎन्दरॆ श्रीतोदकदल्लि अवगाहन स्नानक्कॆ सामर्थ्यविल्लद रोगिगॆ उणोदक स्नान माड बहुदॆन्दु पाञ्चरात्र रक्षॆयल्लि श्री निगमान्त देशिक वरे हेळिरुत्तारॆ, रोगिगॆ हेगॆ असमर्थतॆयिन्द अवगा हन स्नानक्कॆ अधिकारविल्लवो, हागॆये असमर्थनाद प्रपन्ननिगॆ उपासनक्कॆ अधिकारविल्लवु. इदीग उपासनॆपायवन्नु निषेधिसिद महनीयर तात्पर्यवॆन्दु पदेशिसिरु त्तारॆ. हीगॆ वहसीयर अभिप्रायवॆन्दु हेळिदरॆ, विष्णु दर प्रमाण दल्लि बद्धि दौर्बल्यदिन्दीग उपायान्तरवाद उपासनॆयन्नु अपे क्षिसुत्तानॆन्दु हेळिदुदर अभिप्राय वेनॆन्दु प्रश्निसबहुदु. बुद्धि दौर्बल्यदिन्द विवक्षितवादुदु अज्ञानवे विना स्वरूप विरुद वॆम्ब भाववल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ, आदुदरिन्द सामर्थ्यविरुव अधि कालानुगुणवागि भक्ति मार्गवू उपादेयवे ऎन्दु स्थापिसुत्तारॆ. भक्तियोगवु स्वरूप विरुद्धवल्लवु स्वरूपक्कॆ
- नुरूप नादुदे इधिकार विरोध मरियादॆ - अशक्तनादवनु तन्न अधिका रल्लि ई भक्ति योगवु निरोधबुदन्नु तिळियदॆ उपासनादिगळल्लि, प्रवर्तिक न न नृप्पत्त - प्रवर्तिसुव नन्नु कुरितु, “नरस्य बुद्धि________________
श्रीशुद्र हस्य त्रयसारे र्तिकु मन नैष्कृत (१) “नरस्य बुद्दि दौर्बल्याद पा यान्तर मिष्य” ऎन्नदु. आगैयाल् इवु पासनादिग ळुव अधिकार्यन्तर तिक यथाधिकारवनु गुण. दौर्बल्यादु पायान्तरविष्यते” मनुष्यन बुद्धि दौर्बल्यदिन्द ऎन्दरॆ तानु आधिकारि यागलु साध्यविल्लवॆम्ब ज्ञानविल्लदॆ उपायां तरवाद भक्तियोगवन्न पेक्षिसुवनु.” ऎन्नदु - ऎन्दु हेळिरुवदु. इल्लि बुद्धि दौर्बल्य वन्नु हेळिरुवदु पूर्वपक्षिय प्रकार स्वरूप विरुद्ध मूलकवल्लवु. तानु अधिकारियल्ल ऎम्ब ज्ञानशून्यतॆयु ऎम्ब भाववु. विष्णु धर्म श्लोकगळु यावुवॆन्दरॆ :-
- सकृदेवं प्रपन्नस्य कृत्यं नैवान्य दिष्यते । उपायापाय मुक्तस्य वर्तमान मध्य तः । नरस्य बुद्धि दौर्बल्या दुपायान्तर मिष्यते” । हीगॆ योचारणॆ पूर्वकवागि ऒन्दु सल माडिद शरणा गतियु इन्नु यावुदन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु ई भरन्यासानुष्ठा तृवु अनुष्ठिसिद उपायदल्लि अपायवेनू इल्लदवनागि मध्यतः वर्तमानस्य - उपायानुष्टानक्कू फलप्राप्तिगू मध्यदल्लिरुव मनुष्यनिगॆ प्रपन्नन आज्ञानदिन्दुण्टाद बुद्धि दौर्बल्यदिन्द भक्ति योगवन्नु आपेक्षिसुत्तानॆम्बुदु ई श्लोक तात्पर्यवु, इष्ट दूर उपपादिसिद अभिप्रायवन्नु सिद्रानिसि निगमन रूपदल्लि हेळु तारॆ. आगैयाल् - हीगॆ इतररु हेळुव कारणगळु यावुद रिन्दलू भक्त प यवु प्रपन्नन स्वरूपक्कॆ विरुद्धवल्लवादुदरिन्द, इवु पासना दिगळु - भुपायद विद्यॆगळल्लि म उपासनादिगळॆल्ला, अधिकार्यन्तरत्तुकु - अकिञ्चननल्लदॆ बेरॆ अधिकारिगॆ यथाधि कारं - अधिकारानुगुणम् ऎन्दरॆ समर्थनाद अधिकारिगॆ, अनुगुण-स्वरूपक्कॆ विहितवादवुगळे अवरु हेळिद हागॆ स्वरूपविरुद्धवल्लवु, स्वरूपक्कॆ अनुगुणवादुदे ऎन्दु उप पादिसिदरु. (१) विष्णु धर, २८. १७, हेळिरुव________________
(35) साद्योपाय, शोधनाधिकारः स्वरूपा विरुद्ध भक्ति प्रपत्तो तुलसि भक्तपेक्षया प्र प्रश्नॆय सी. अव क्कु सामर्थ्यविल्ला मैयालाद, विळम्बक्षमन ल्ला मैयालादल्, इप्प हत्तिय स्वतन्त्रोपायवाग प्रण नननै (१) “ शय द वेळ् वियर्” ऎन्नुम्, (२) * कृतकृर्त्य” ऎन्नुव, ३) “ अनुष्ठित क्रतु शर्त” ऎन्नुव इवनुक्कु मर ob ON 2 मेलॆ अवगाहन स्नानक्कॆ अनर्हनागि रोगपीडितनागिद्दरॆ मात्र ज्ञानवु हेगॊ, हागॆ भक्ति मार्गद उपासनॆगॆ अनर्हनादव निगॆ प्रपत्तिय ऎन्दु हेळिदरॆ समर्थनादवनिगॆ भक्ति मार्गवे सरि याद उपायवु, अदक्कॆ शक्तियिल्लद प्रयुक्त प्रपत्ति ऎन्दरॆ भक्ति मार्गक्केने प्राधान्यवू, प्रपत्तिगॆ गौणोपायत्ववू हेळिदन्ता गुत्तदॆ. ई ऎरडु उपायगळ स्वरूपक्कॆ विरुद्धवल्लवुगळागि विक सि हेळिरुवदरिन्द फल ऒन्देयादरॆ, प्रपत्तिगॆ गौण भाववु तप्पिद्दल्लवॆन्दु पूरै पक्षवुण्टागबहुदु. इदक्कॆ समाधानवन्नु हेळु ववरागि, प्रपतिगेने उत्कृर्षवू पाशवू उण्टॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु तोरिसुत्तारॆ. भक्ति प्रपत्तिगळॆरडू स्वरूपविरुद्धवल्लद समानवादरू भक्तिगिन्तलू प्रपत्तियु श्रेष्ठवादुदु. अव कु - आ भक्ति मार्गद उपासनॆगळिगॆ, सामर्थ्यविल्ला मैयालादल् - सामर्थ्यविल्लदॆ इरुवदरि-दलागलि, इवरु यारु ऎम्बुदु अधिकारि विभागाधिकारद कॊनॆय श्लोकदल्लि उपपादित वु ) अथ ना, विळम्बाक्षमनलामयालादल् - इन्नॊन्दु जन्म मुन्ताद विळम्बवन्नु सहिसदॆ इरुववनाददरिन्दलॆ यागलि, स्वतं तपायवॆन्दु, ह न नन्नॆ - आश्रयिसिदवनन्नु, (१) “कॆय द मे ४ वियर् - माडिद यज्ञवुळ्ळ रु* ऎदरॆ उमायानुष्ठान माडि कृतकृत्यराद प्रसन्नरु, (२) “कृत कृत्य नॆन (n) ad . 2. M. (3) 22. (2) 22. 66 M________________
२३५४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नन्न माग नडक्किर व्यापारळ्ळि अवनृथ पठ्यन कत्रव्य कलापङ्गळाग स्तुतित्तुव, कत्वन्तरानु ष्ठानम् पण्णि नवनुकु मेलुळ्ळ नित्य नैमित्तिकण्ण पॊलॆ इवनुक्कु स्व तन्त्र विधियाले वर्णाश्रमादि धरळ नडवानिय दे यानुष्ठान माडिद कृतकृत्यनॆन्दू, (३) अनुष्ठित क्रतु शर्त अनुष्ठ सिद नूरु यज्ञगळिगॆ समाननॆन्दू, इवनु क्कु - ई भरन्यासवन्न मुष्ठिसिद पपन्ननिगॆ, मरणान्तवाग नडक्किर व्यापारळ्ळि - मरणवे कॊनॆयागि नडॆ युव व्यापारगळन्नॆल्ला, अवभथ पर कलापङ्गळाग - तैत्तरीयरल्लि, कर्तव्य कलापङ्गळाग - 3 66 यस्मरणं तद न भ्रथः” प्रपदनान स्थानवादनन्तर मरॆणदवरॆगू ऎन्दु नडॆयुव प्रपन्नन सर्व प्रवृत्तादिगळन्नॆल्ला ऒन्दु अग्नि होत्सवागि रूपक माडि “तव विदु षो” ऎम्ब प्रतियल्लि हेळिरुव प्रकार, ऒन्दु यज्ञवादनन्तर कॊनॆयल्लि तववागि अ वधृथ स्नानदवरॆगू, नडॆयबेकाद कार्यकलापगळागि, स्तुति - प्रशंशिसि, हॊगळि, कन्तरानुषन म् . ई आत्म हनिस्सन्नु सर्वसव क्रतविगिं तलू बॆरॆ यागद अनुष्ठानवन्नु, हण्णिन वनक्कु - माडिद अधिका रिगॆ, नित्य नैमित्त कण्ण पोले - नित्य नैमित्तिक कर्मगळु हेगॆ अण्णगळागिवॆ, आज्ञा कै र्मगळागि आवश्यकवॊ, हागॆये इवनु क्कु – ई न्यासवन्न नुष्ठिसिद प्रसन्न निगू, स्वतन्त्र विध यालॆ - बेरे विधियिन्द ऎन्दरॆ कर्मक्कॆ अण्णगळागियल्लदॆ, प्रप द क्कॆ सम्बन्धविल्लदॆ स्वतन्त्रवाद आज्ञ कैर्यगळन्नु आवश्यक वागि माडबेकॆम्ब विधि यि) द, वर्णाश्रमादि धर्मगळु, नडवा निर्क चॆ देयुव, अनष्ठितॆगळागिरुवाग, ऎन्दरॆ इतरयवा धिकारिगॆ नित्य नैमित्तिकगळु आज्ञा, कैर्मगळु मात्रवे अल्लदॆ कर्मागळु ; ई भरन्यासवन्न नुष्ठिसिद कृत कृत्य निगादरो ई नित्य नैमिकगळु ईतन भरन्यास रूप यागक्कॆ सम्बन्धिसिदवे अल्लवु. आदरॆ ईतननष्टिसबेको ऎन्दरॆ आवश्यकवागि आनुष्ठिसबेकु. आज्ञा कैर्य विधिगनुगुणवागि भगवत्यर्थवागि अनुष्ठिसतक्कद्दु ;________________
साध्य पाय शोधनाधिकार युम, आनुष्ठि जात्मयाग फलतॆ, सृ कर व्यान्तर निरपेक्ष नागवुम्, आळ्वार् गळु, महर्षिगळ ळुव, वेद ज् ळुव, घोषियानि नन. भगवच्छास्त्रज्ञ L आदुदरिन्द नित्य नैमित्तिक कर्मगळु आ कैर्मगळॆन्दु भाविसि अवुगळन्न नष्टिसुत्ता, अनुष्ठितात्म याग फलप्पत्त - अनुष्टि सल्पट्ट, ई तन्न आतावन्नु, “ओमित्यात्मानं युञ्जीत” ऎन्दू, “प्रत्य ग्रूप् हविषि” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ लक्ष्मीनारायण रिब्बरल्लि समर्पिसिद आत्मयागद फलवाद परिपूर्ण ब्रह्मानुभव वन्नु कुरित विषयदल्लि, कर्तव्यान्तर निरपेक्षनागवु - बेरे इन्नु याव कर्तव्यद ऎन्दरॆ इन्नु याव उपायानुष्ठानद अपेक्षॆ बिल्लवॆन्दु, आ वार् गळ, महर्षिगळू, भगवच्छा स्त्रळ, वेद स्थळ घोषियनिन – उसि सुत्ता इवॆ, विळम्बवन्नु सहि सतवन मत्तु सामर्थ्यविरुवन तॊ उपासनवन्नु अनुष्ठिसत कद, इदरल्लिन स्वरकविरुद्दविल्लवॆ. स्वर पानुगुणवाद आदरॆ… असमर्थनागियू ई जन्मक्किन्त हॆच्चु काल एम्बरन्नु सहिसद तागि इद ॆ, अन्त कसिगॆ भरनासवे सदन, न शक्रनिन्दरॆ ई त न क क कृष्णन, ईतनु मोक्षप्राप्तिगागि इन्नेनन्नू माडतक्कल्लवु. आदरॆ नित्य नित्रिक गळाद आत, कै र्तगळन्नु मात्र अनस तम्म, ई भर नास साधकागि हागॆ पाद तक्क अल्लवु. ननत्यर्थ नागि रर्साश्रम धरुगळन्नु नडॆ सुव न अवश्यकवॆन्दु बेरॆ निधि 0 रु र परि » द अवुगळन्नु मात्र नडॆसिकॊण्डु बरतक्कद्दु ऎम्बु ताकृ ति पु ई भाव हीगॆ सहृद सुखवागि सुकरवागि, प्रमान रहिकवागि, कर्तन तर निनेनाद इदरॆ, आ गळ9, महर्षिगळ, भनक स्वरू, सेवगळ, को डा डिरुवॆन्दु ऒन्दॊन्दु दिव्य सक्तियन्नु उदाहरिसि क्यारॆ आळ्वार् जॊक्तिगॆ कॆयद वेळॆ निर्य ऎम्ब पररवन्नु________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे ऎय्द क्कू विद लावदे यॆनव्व तॆत्तु ळाय माय् निन्नु कैतवळ् कॆयु रुमेनियना ने ॥ शय द वेळ् नियर् वैयवर राच्चि रीवर मक्कळ नगर् तोळ विरुायदु नानु ष्टेनॆ ॥ । आश्रितरिगॆ, प्रतिकूलराद दुर्योधन, रावण, कंसादिगळिगॆ ल्लवो अवरुगळ मध्यॆये इद्दु कॊण्डु कृत्रिमगळन्नु माडतक्कद्दु, निन्नन्नाश्रयिसिकॊण्डु नीनल्लदॆ बेरॆ रक्षकरिल्लवॆन्दिरुव नम्म गळिगॆ पुरुषार्थ प्राप्तिगॆ साधनवागि अनुरकवादुदु यावदू इल्लदि द्दरू नीने नन्न अनुग्रहक्कागि बेकाद उपायवन्नु साधिसिकॊड तक्कद्दु. प्रतिपक्षद सम्बन्ध स्वल्पवू इल्लदॆ साधनानुष्ठान माडि कृतकृत्यरागि, ई लोकदल्लि ज्ञान सम्पनिन्द नित्यसूरिगळिगॆ समा नराद श्री वैष्णवरु निरन्तर वासमाडुव शिरीवर मलनगरॆम्ब हॆसरन्नु धरिसिरुव वानमान लॆयल्लि अवरुगळु आश्रयिसुवदक्कागि बिजमाडिसिरुत्तिये, अदन्नु नानु कण्डिरुत्तेनॆ. इल्लि शॆं द वेळ्वॆयर् ऎम्बल्लि “सर्ववेदा सर्वविद्या स्पशास्त्रास्सर्व यज्ञा स्पर्व इज्यश्च कृष्णः । विदुः कृष्णं ब्राह्मणास्तत्वतो ये तेवां रार्ज सर्वया स्पमाप्ता” ॥ (भार) ऎम्ब श्लोकवु अनुसन्धेयवु. समस्त वेदगळू विद्यॆगळू शास्त्रगळू यज्ञयागादिगळू हीगॆ समस्तवाद उपायवू उपाय सलकरणॆ गळू ऎल्लवू श्री कृष्णने. हीगॆ यथार्धवागि तिळिद ब्रह्मवित्तुगळु यारो अवरिगॆ समस्त साधनरूप यज्ञगळ समाप्तवादवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. अवरु कृतकृत्यरु ऎम्ब भाववु महर्षि सूक्तिगॆ- “अनेनैवरु मण स्वात्मानं मयिनि पेत् । मयिनिक्षिप्त कर्तव्यः कृतकृत्यो भविष्यति” ॥ ई द्वय मन्तॆ चारणॆ पूर्वकनागि आत्मावन्नु नन्नल्लि (नन्न पाददल्लि) इडतक्कद्दु. हीगॆ आत्म निक्षेपरूपवाद उपायानु इनवन्नु माडिदरॆ कृतकृत्यनागुत्तिदॆ ऎम्बुदु ई श्लोकार्थवु. इदु हिन्दॆ सन्य प्रदनाधिकारदल्लि उपपादितवु. भगवच्छास्त्र प्रमाणक्कॆ “अनुष्ठित क्रतुशतो भवव नसंशयः” अन्तह कृतकृत्यनु नूरु क्रतुगळन्नु अनुष्ठिसिदवनिगॆ समाननु ऎन्दु________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः 97 912 हेळिरुत्तदॆ. हागॆ नोडिदरॆ अवनिगिन्त अधिकनु ऎन्दे अभि प्रा यवु, महर्षि वाक्यक्कॆ :- “सर्ववेदा सर्वविद्या स्पशास्वाति ऎम्बुदु. अनुसन्धेयव, वेदप्रमाणक्कॆ - तस्मिनम् ऎदुहो यज्ञ स्वात्मा यजमान शृद्दा पत्नि, शरीर विध्य, मुरॆ वेदि, र्लोमानि बर्हि, र्वदखा, हृदय सः कामु मां, मनुः पशु, पोगि, श्रमयिता दक्षिण, मगॆता, प्राण उद्गा ता चक्षुरद्दरु, मनो ब्रह्म, शोत्रमग्नि’ द्यावद्धियते सादीक्षा, यदाति य ब- तदस्य सोमपानं, यद्रमते तदुप सदो, यन्त रितु सनिशत्तु तेच सप्रवरॊ, युखं तद ह तदह नीयो, यदस्य विज्ञानं यज्ञु होति यत्तायं प्रात तत्समिथ्य, यत्सायं प्रातर्मध्यन्दिनं च त नि सना नि ये अहोरात्रॆ ई दर्श पूर्णवास्, युर्धमा मासाते चातुर्मास्यानि, यऋतवन्ने पशु बन्धाः, संवत्सराश्च परिवत्सर ते एतत्रं यस्मरणं तदवभ्रथ एत जरामर्यव होत्रं सत्रं य एवं विद्या नुदगयने प्रायते देवा नानव महिमानं गत्वा दित्यस्य सायुज्यं गच्छत्यथ यो दक्षिणे प्रायत, पितृणा मेव महिमानं गत्वा चन्द म सायुज्यं गच्छत सूर्याचन्द्रवसोर्म हि मान् ब्राह्मणो विद्या नभिजयति तस्माद ह्मणो न हि मान माड्कॊति तस्माद ब्रह्मणोमहिमान मत्तु पनिषत् ” इल्लि न्यासविद्यॆयु सरमात्मनन्नु कुरितु माडुव ऒन्दु यज्ञर हागॆ रूदकदिन्द हेळल्पट्टु अदन्न नुष्ठिसिरुव ऒब्ब महानु भावन स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ला आ यज्ञद अङ्गगळॆन्दू आ महानुभावर तत्त्वम्बन्धिगळ सह कृतकृत्यरॆन्दू उपदेशिस हर्गणा8, J ई यज्ञदल्लि जीवात्मने यजमाननु श्रद्धॆय ई जवानर पत्नि यु, अपकनु यमाडलु साध्यविल्लवु पत्नि यु बेकु, श्रद्धये - प्राप्तियल्लि त्वरॆयॆ पत्नियु, शरीर निम्मं - शरीरवे कट्टिगॆयु, उरोवेदिसि- वक्षस्थळवे वेदिकॆय,________________
२२५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे 8 వ लोमानि बर्हिः - कूदलुगळ अस्करण दर्भॆगळु, वेदखा - शिखॆये वेदवु, हृदयं र्प - हृदयवे पशवन्नु कट्टुव य पस्तम्भवु, काम आज्य - परमपददल्लि परिपूर्ण ब्रह्मानु भववू तत्वकर्यवू बेकॆम्ब कामनॆये आजाहुतिगॆ बेकाद तुप्पवु, मन्युः पशु- - प्रपन्ननिगॆ स्वरूप विरुद्धवागि छेदिसलु अर्हवाद कोपवे पशुवु, शमयिता दक्षिण - प्रपन्ननिगॆ सत्व भूतगळू अनुकूलरादुदरिन्द शत्रु मित्रवर्गगळ भावनॆये इल्लदॆ शान्ततॆयिन्दिरोणवे यज्ञक्कॆ बेकाद द्रव्य सहायवु, वाक होता - आ प्रपन्नन वाक्, सर्वॆश्वरन गुणचेष्टितगळ विषयवाद वाक्य, ऋग्वद पठन माडुव होतृवु. प्राण उद्घाता- अवन निश्वासोच्छास प्राणवायुवु सामगान माडुव उद्घावु, चक्षुरध्वरुः - आतन ज्ञानवे यजर्वेदवन्नु पठि सुव अध्वर्युव, मनो ब्रह्म - आतन मनस्से ई न्यासयज्ञ निर्वाहकनाद ब्रह्मनु, स्तोत्रमत् - भगव रूप रूप गुण विभवादिगळन्नु श्रवण माडुव किविये अग्नि द्रव, याव प्रियते सादीक्षा - आतनु जीविसिरुववरॆगू यज्ञदीक्षॆयु, य दशाति यति तदस्य सोमपानं - आतनु एनन्नु ऊट माडुत्तानो एनन्नु कुडियुत्तानो अदे यज्ञदल्लि माडुव सोमपानवु, यद्र मते तदुपसदः – आतनु भगवधान स दल्लि आसक्तनागि रमिसुवदॆल्ला आ यज्ञद उपसत्तुगळु, यत्सं चरत्युपनिश ु, शिष्यतेच सप्रवर 3 - तुलसी पुष्पादि हरणक्कागि माडुव सञ्चार मत्तु भगवदारा धनरूपवागि कूडुवदु एळु वदु प्रदक्षिण नमस्कारादिगळॆल्ला ई यज्ञद प्रवर्ग्यवु, यन्मुखं तदाहवनियः - आतन मुखवे आहवनीयाग्निय, यदस्य विज्ञानं तळ्ळु होति परमात्मनु सिद्रूपा दनॆम्ब जि न यावुदो अदे हॆमवु, यां प्रातर तत्समिधः - सायङ्काल पातःकालगळ ऊटवे समित्तुगळु, याय पतर्मधन्दिनं च तानि सवनानि सायङ्काल प्रातःकाल मध्याह्न हीगॆ त्रिकालदल्लि अनुष्ठिसुवदॆल्ला त्रिकाल सवनगळु, य अहोरात्ते ते दर्श पूर्णवास - अहस्सु रात्रिगळ दर्श________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः 0 1 २३५९ पूर्णवासॆगळाये अल्पवास मासाश्चते चातुर्मास्यानि- पक्षपक्षगळल्ल, अनुष्टिसुवदॆल्ला चातुर्मास्यॆगळु, य ऋतवस्त पशुबन्धाः - ऋतुगळल्लि अनुष्टिसुवदॆल्ला पशुबन्धगळु, ये संवत्सराश्च परि वत्सरा ते हर्गहाः - संवत्सर परिवत्सरगळे अहर्गणगळु, सवॆद संवा एतत्सत्र - ई प्रपन्नन सम स्तवू सत्र परिकरगळु, यस्मरणं तद वभ्रथः - ई प्रपन्नन देह वियोगवे यज्ञपूर्तियाद नन्तर नडॆ सुव अवधृथवु, आदुदरिन्द एत, जरामय्य मग्नि होत्रम् ई प्रपन्नन वार्धकक्कॆ अनन्तर मरणान्तदवरॆगू ऒन्दु अग्नि होत्रवु य एवं विर्द्या - याव प्रपन्ननु ई न्यासवन्नु ऒन्दु यज्ञवॆन्दु तिळियुवनो, अवनु उदगय, ने प्रायते उत्तरायणदल्लि मृति हॊन्दिदरॆ, देवा ना … सायुज्यङ्गच्छति देवलोकद्वार परब्रह्मप्राप्तियन्नु हॊन्दुवनु; यो दक्षिणे …चन्द्रमस स्नायुज्यं गच्छति-दक्षि णायनदल्लि मृतनाद प्रसन्ननु पितृलॆक चन्द्रद्वारा गमनवुळ्ळव नागि परब्रह्म प्राप्तियन्नु हॊन्दवनु. एत…….महिमान हीगॆ भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदवन कान्तर निरपेक्षनु 5 इदक्कॆ सकृदेव प्रसन्न स्य कृत्यं नैवान दिष्यते” ऎम्बुदु अनु सन्धॆयवु. ई प्रकारवागि सकृतपदनानुष्ठानवन्नु माडिद प्रसन्नन अनुष्ठानवु, बेरॆबेरॆ इन्नु याव साधन प कृत्य वन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु मत्तु आ नेवरु मण स्वात्मानं मयि निक्षिसेत् । मयिनिक्षिप्त कत्रव्यः कृतकृत्यो भविष्य सि ऎम्ब सात्वित प्रमाणवाक्यवु कृतकृत्यनॆन्दु हेळुवदरिन्द अनु सन्धेयवु. हिन्दिन प्रमाणवु भक्तियोग निष्ठनु कृतकृत्यनॆम्बु दक्कू ई श्लोकवु प्रपत्ति निष्ठ नु कृतकृत्यनॆम्बुदक्कू निदर्शनङ्ग कागि इट्टुकॊळ्ळबहुदु. हीगॆ अनेक शास्त्रप्रमाणगळु उद्योषि सुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. उपासनक्किन्तलू न्यासवु श्रेष्ठवादुदु, आगैयाल्’ - हीगॆ व, हर्षिगळ भ वच्छास्त्रगळु वेदगळू कूड पुप यन्न नुसिसिदवनु कृत कृत्यनॆन्दु उहिसुव हळिन्द________________
〇 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे उपासनात् न्यासस्य माहात्म . आगैयाल्, (१) “त शस्वि भैधिकोयोगी ज्ञानि भोपि वतोधिकः 1 कम्मिभ्यश्चाधिकोयोगी तस्माद्योगी भव (१) तपस्वि ” इत्यादिगळाले इत्यादिगळाले - इवे मॊदलादवुगळिन्द प्रवृत्ति धर्मळिल् काल्, निवृत्ति धर्म श्रेष्ठळा न लु वुम् - प्रवृत्ति धर्मगळिगिन्तलू निवृत्ति धर्मगळु श्रेष्ठगळाद हाग, ई श्लोकार्थवेनॆन्दरॆ तपस्वि” फलकाम नॆयिन्द माडुव केवल कृछचान्द्रायण, उपवासादिगळन्ननु सुववरिगिन्तलू, योगी - तन्न अतोपासनॆयन्नु माडुवनु, अधिक - श्रेष्ठनु, ज्ञानि भोपि - शास्त्रज्ञाननिष्ठनिगिन्तलू, यो गियु श्रेष्ठनॆण्टुदु, मतः - नन्न अभिप्राय वु, कर्मि - फल कामनॆयिन्द माडुव कर्मनिष्ठरुगळिगिन्तलू कूड, योगिये श्रेष्ठनु, ऎन्दरॆ ई तपस्वि ज्ञानि कर्मा ऎल्लरू फलकामनॆयुळ्ळ वरादुदरिन्द प्रवृत्तिधर्मनिष्ठरु, योगियादरो निवृत्तिधर्म निष्क, आदुदरिन्द प्रवृत्तिधर्मवू तन्निष्टरू इवरुगळिगिन्त निवृत्ति धर्ववू तन्निष्टरू श्रेष्ठरॆम्ब भाववु. तस्मात् - आ कारणदिन्द हे अर्जुन - ओ अर्जुनने, योगीभव - श्रुतियल्लि प्रजापति वाक्यदिन्द हेळल्पट्ट प्रत्यगपासकनागु’ ऎम्बुदु ई श्लोका र्थवु; ई उपासनक्कॆ अवाद कर्मयोगद प्रभेदगळल्लि * द्रव्ययज्ञा स्वपोयज्ञा योगयज्ञास्तथापरे । स्वाध्याय ज्ञानयज्ञाश्च यशर्यंशित व्रताः ॥ (१.४.२८), रल्लि हेळिरुव हागॆ तवस्विगळू, ज्ञानिगळू, कर्मिगळू उण्टु. इवरुगळु “तहस्विभोधि कॊयोगि” ऎम्बल्लि हेळिरुव तपस्वि मॊदलादवरुगळु सेरलिल्लवु. १, ४, २८, रल्लि तपस्वि मॊदलादवरु फलपेक्षॆयिल्लदॆ, भगवत्यर्थवागि माडुवदरिन्द निवृत्तिधर्म पररु; तपस्विधिकोयोगी ऎन्दु योगिगिन्त निकृष्टरागि भाविसल्पट्टवरु प्रवृत्ति धर्मनिष्ठरु आदुदरिन्द ई तपस्विगळि (C) ne. è, v.________________
(93) साध्य पाय शोधनाधिकार * कुन ॥ इत्यादिगाले प्रवृत्ति धर्म 9240 ब्याट्टल् निवृत्ति धर ब्रळ श्रेष्टळा नारॊलुवु, अ तन्निल् आत्मविषय मान योगं श्रेष्ठ मानवु, आत विषय योगळिथ्याट्टिल् (२) * योगि नावु पि सषां" ऎर * ᄒ गिन्त, कर्मयोगद आ तपस्विगळु, श्रेष्ठरु. प्रवृत्ति धर्मानु ज्ञानदल्लि फलाकाङ्क्षॆयिन्द अधिकारिय कर्मानुष्ठान माडुत्तानॆ. फलाकामनॆयिल्लदॆ भगवनल्लासक्कागि अनष्टिसुववनु निवृत्ति धर्मपरन . “ निवृत्ति लक्षणं धर्म मृषि र्नारायणोब्र नीत् : प्रवृत्ति लक्षणं धरं प्रजापति रथाब्रवीत! प्रवृत्ति पुन रा वृत्ति र्नि वृत्ति परमागतिः” ऎन्दु मोक्षधर्वदल्लि हेळि रुव हागॆ (२१९, ३ ४.२ प्रकृति धर्मगळु संसारक्कॆ हेतुवु, निवृत्तिधर्मगळु मोक्षक्कॆ हेतुवु. आदुदरिन्दले प्रवृत्ति धर्मग *गिन्तलू निवृत्ति धर्मगळु श्रेष्टवॆन्दु हेळल्पट्टितु, इदु हेगो हागॆये प्रपत्तिय उपासनक्किन्त श्रेष्ठवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. अवै तन्निल् - आ निवृत्ति धर्मगळिगिन्तलू, आत्म विषयमान योग ं श्रेष्ठ मा नालवुव - तन्न जीवात्मविषयवाद उपास नॆयु हेगॆ श्रेष्टवो हागॆ, ई श्रेष्ठतॆयॆ, * तपस्विधिको योगी” ऎम्ब गीत, अ कदल्लि उपपातवु, निवृत्ति धर्वरूप दल्लि केवल तपस्सु मॊदलादवुगळन्नु मात्र अनुष्ठिसिकॊण्डिरुववनि गिन्तलू प्रत्यगात्म विषयवाद उपासना निरतनु हेगॆ श्रेष्ठ नो हागॆ ऎम्ब भाववु ; ई अनाद वात्म विषयवाद उपासनॆगिं त, अज्जियाद मत्तु भक्रियॆ इगदल्लि विधिसल्पट्ट परमात्मविष यवाद उपासनॆयु हेगॆ श्रेष्ठवॊ हागॆ ऎन्दु मुन्दिन व खण्ड दिन्द उपदेशिसुत्तारॆ - आत्मविषय योगळिद्दाटल् जीवात्म विषयवाद योगभ्यासगळगिन्तलू, इल्लि बहुवचनवे कॆन्दरॆ, जनसम्पक्षक्कॆ अन गुणवा ई योगिगळु उत्तत्त राधिक्य दि- नाल्कुविधद सेरुत्तदॆ. (१. ६ २९रिन्द ना श्री कगळन्नु सण्टसि) “योगि नाम सि सर्वॆं (१, ६, ३२]________________
श्री मद्रहस्य त्रयसुरे पडिये वसुदेव नन्दन विषय मान योगं श्रेष्ठ मा ना रोलु वुम परमात्म विद्या विशेषळॆल्लालुव, न्यास निक्षेपादि शब्दज्ञळाले शॆल्लप्पट्टि विद्या विशेष मे सुकर, सकर्तव्यत्व, शीघ्रफल प्रदादिगळाले श्रेष्ठ त मम्. ऎष्टर श्लोकर्त्ति पडिय - ऎन्दु हेळिरुव श्लोकदल्लिन हागॆ, वसुदेवनन्दन विषयमान योग - परमात्मनाद श्री कृष्ण भगर्वा आगि वसुदेवन कुमारनागि अवतरिसिदवनन्नु कुरित योगा भ्यासवु श्रेष्ठवादुदु हेगो हागॆये; इदक्किन्तलू सर्वोत्कृष्ट वागि श्रेष्ठतववादुदुण्टिन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. परमात्म विद्या विशेषङ्गळॆल्ला लुम् - परमात्मनन्नु हॊन्दुव मार्गवन्नु प देशिसुव ऎल्ला ब्रह्मविद्यॆगळिगिन्तलू, न्यास मत्तु निक्षेपवे मॊद लाद शब्दगळिन्द शोल्ल स्पट्ट - हेळल्पट्ट, इल्लिन आदिपददिन्द, भर न्यास, पपदन, शरणागति मॊदलाद शब्दगळु सूचिसल्पट्टवु. विद्या विशेष मे - न्यास विद्यॆयॆ श्रेष्ठतम - उपासन रूप ब्रह्म विद्यॆगळिगिन्तलू श्रेष्ठवाद द, अल्लदॆ ऎल्ला उपायगळिगिन्तलू श्रेष्ठतन वाददु तैत्तरीयदल्लि “वसुर” मत्तु “तस्यवं विदुषो” ऎम्ब मन्त्रगळल्लि उपपादिसल्पट्ट न्यासविद्यॆये पर ब्रह्मप्राप्तिगॆ साधनवाद ब्रह्म विद्यॆगळल्लॆल्ला श्रेष्ठतमवादुदु ऎल्ला ब्रह्म विद्यॆगळू “विक विशिष्ट फलाक्” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि उपपादिसिरुव हागॆ ऒन्दे फलवाद मोक्षवन्नु कॊडुवाग तरतम भेदगळु हेगॆ ऎन्दरॆ अदक्कॆ मूरु कारणगळन्नु हेळिरु तारॆ :- सुकरत्व, सकत्कर्तव्य, शीघ्र फल त्यादिगळाले श्रेष्ठ तमवम्, सुकरत्व- प्रपत्तिद - तुम्बा सुलभोपायवु, इदक्कॆ गळू सुलभवादुवु ; परमातॊपासनॆयादरो दुष्करवु, अल्लिगॆ इन्नु साधिसुवदे कष्टत वादुदु; सकृरव्यत्व - प्रपत्तिय ऒन्देसल अनष्टिसतक्कद्दु, उपासनवादरू यावजीववू अवृत्ति यिन्द नडॆसतक्कद्दागिरुत्तदॆ, शीघ्र फलप्रदत्व - देहावसानदल्लि मोक्षवन्नु कॊडुवन्थाद्दु, आर्तनिगॆ तक्षणदल्ले फलप्रदवु, उपा________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३.६६ न्यासविदॆयिले कण्ठकमान इर्थ (१) “तॆ प्रान्तु ळाद 9. सनॆयादरो उत्तर नउण्टादरू उण्टागबहुदु, जडभरतादि गळिगॆ प्राप्तवाद हागॆ शीघ्र फलत्यादि ऎम्बल्लिरुव आदि पददिन्द अधिकारि विभागाधिकारदल्लि हेळल्पट्ट इतर कारणगळु (८३४ नॆय पुट वन्नु नोडि) अनभ्यगत प्रारबवन्नु होगलाडिसुव शक्तियू, आरनादरॆ अभ्युपगत प्रारब्र शॆषवन्नु होगलाडिसुवशक्तियू, सर्वाधिकारत्ववू, अनुष्ठानानन्तर प्रतिबन्धकगळिल्लदिरुविकॆयू हेळ ल्पट्टवु ; इवु उपासनक्कॆ इल्लवु. १, प्रवृत्ति रूप धर्मगळाद तपोनिष्ठॆ ज्ञाननिष्ठॆ कर्मनिष्ठॆगळिगिन्त निवृत्ति रूपधर्मगळाद तपोजिन कर्म निष्ठॆगळु श्रेष्ठगळु. २. ई निवृत्ति रूप धर्मग इवुगळिगिन्त आतोपासनवु श्रेष्ठ वु. ३, आपासनॆ गळिगिन्त परमात्म हासनवु श्रेष्ठवु. ४. परमात्मपासनॆगळि गिन्त भरन्यासवु श्रेष्टवु. आदुदरिन्द इदु श्रेष्ठतमवॆम्ब भाववु. चतुर्विधा भजन्तॆ मां जनास्सु कृति नोर्जुन आजि ज्ञासु रथ९र्थि ज्ञानीच भरतर्षभ” ऎम्ब श्लोकदल्लू प्रवृत्ति धर्मनिष्ठरिगिन्त निवृत्तिधर्मनिष्ठरु शिष्टरॆम्बुदु दॊतितवु आर्त नू अर्थार्थियू इब्बरू प्रवृत्ति धर्मनिष्ठरु, इवरिगिन्त जिज्ञा सु8, प्रत्यगातोपासकनु श्रेष्ठनु, इवनिगिन्त ज्ञानिय परमा तोपासकनु श्रेष्ठन, प्रकरणवु परमापासनॆयादुदरिन्द न्यासविद्यानिष्कनु हेळल्पडलिल्लवु. न्यासविद्यानिष्कनु उपासकनाद ब्रह्मविद्यानिष्कनिगिन्तलू श्रेष्ठनागि श्रेष्ठतमनु. हीगॆ भरन्यासक्कॆ श्रेष्ठन मत्ववन्नु हेळलु प्रमाणगळुण्टो ऎन्दरॆ प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. प्रति स्मृति भगवच्छास्त्र प्रमाणगळन्नु सूचिसुत्तारॆ. न्यासविद्यॆयिलॆ - न्यास विद्यॆयल्लि, कण्ठोकमान - ऊहॆ मॊदलादवुगळ आवश्यकतॆ यिल्लदॆ कन्तो क्रवागि हॆरनॆ, इव्यर्थ - भरन्यासवु ब्रह्म विद्यॆगळल्लॆल्ला श्रे कृतवॆनॆम्ब ई ६भिप्रायवन्नु, “तेसान्त तपसां” ऎन्दु (0) 5. 26. 22.________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे तपसां न्यासवतिरिकं तपशतव” (२) “ सत्यनिरत शुद्धा स्टाङ्ख्ययोग विधस्य था । नार्हन्ति शरणस्थ सकलां कोटि तनिवसि” ऎन्नु भगवस्त्र उपब्रहित्तदु. तपसा अहिर्बुध संहितॆयू, “सत्कर्मनिरताशुद्धा” ऎन्दु भगवच्छा सवू, उपकृतदु - उपबृह्मण माडि हेळितु श्रुतियल्लि ऎल्लि कण्ठोक्तवागि हेळिदॆ ऎन्दरॆ “तस्मान्नास मेषां तह सा मतिरिक्त माहु” ऎन्दू “एत मकोपनिषदं” ऎन्दू तैत्तरीय नारायणियदल्लि हेळिरुवदरिन्द कण्ठकव इदर र्थवु, तस्मात् - “ज्ञाता तननं मनसा हृदा च भू योनमृत्यु मु तयाहि निर्द” ऎन्दु हिन्दिन वाक्यदल्लि हेळिरुववरॆगॆ, ई न्यास विद्यॆय मूलक पण्डितनादवनु पुन संसारवन्नु हॊन्दुवदिल्लवादुदरिन्द, एषान्तपसां - ई मेलॆ हेळिद सत्य, तपस्सु, दन, शव, दान, धर्म, प्रजनन, अग्नि होत्र, मानस, इवॆल्ल तपस्सुगळिगिन्त न्यासं-भरन्यासवन्नु, अतिरिकं श्रेष्ठवाद विद्यॆ ऎम्बुदन्नु, आहुः - हेळुत्तवॆ, इदु परम रहस्य वाद मन्त्रवु. ई प्रत्यर्थवन्नॆ अहिर्बुध संहितॆयु उप ब्रह्मण माडि केळुत्तदॆ एनॆन्दरॆ, (१) तेषां तपसा ० - पूर नुवाकगळल्लि हेळल्पट्ट, सत्यं - तपस्सु दव मॊदलाद तपस्सुगळि गिन्तलू, न्यासं - द्वितीयॆयादरू प्रथमार्थवन्नु हेळतक्कद्दु न्यासविद्यॆयु, अथवा न्यास शब्बव पुल्लिङ्गवु अदक्कॆ बदलागि नपुं सकलिङ्गवु आर्ष प्रयोगवॆन्दू भाविसबहुदु, नपुंसकवादरॆ प्रथ मान्तवागबहदु, अतिरिकं तपः - सर्वोत्कृष्टवाद तपस्सॆन्दु, श्रुतं - तैत्तरीय नारायणिय रतियल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (अ) सत्कर्मनिरताः - तम्म आश्रमक्कॆ उचितवाद कर्मविदॆ ऎन्दु नित्य नैनि त्रिक कर्मानुष्ठानदल्लि निरकराद, शुद्धा - ऎन्दरॆ निवृत्ति रूप धर्माचरणॆय न्नु माडि, कषायॆ कर्मः पततो ज्ञानं प्रवर शे ऎन्दू, अविद्यया मृत्युं तीरा ऎन्दू हेळिरुव (२) लक्ष्मीतन्त्र १७, ६२________________
साध्य पाय शोधनाधिकार भरन्यासस्य अधिक प्रभाव दृष्टान्तेनन्नुढ यति. 28 आ नगहनादिगळिल् समर्थनॆ लाजननुकु (१) “मानसं हागू परिशद्धराद, सौङ्ख्ययोगविदु - हागॆये, सङ्ख्या ऎन्दरॆ बुद्धियु, साङ्ख्य विदः-ऎन्दरॆ ज्ञानयोग निष्ठरू, योग वॆन्दरॆ कर्मयोगवु, योगविदः-कर्मयोग निष्ठ रू तथा ऎम्बुदरिन्द भक्तियोग निष्ठरू अथवा सर्मनिरताः ऎम्बुदरिन्द कयोग निष्करू, साङ्ख्यविदः ऎम्बुदरिन्द ज्ञानयोग निष्टरू, योग विदस्तथा - ऎम्बुदरिन्द भक्तियोग निष्ठरू हेळल्पट्टरॆन्दु भाविस ऒहुदु, अथवा योगनिदः ऎम्बुदरिन्द कर्मयोग भक्तियोग गळॆरडू हेळल्पट्टवॆन्दु भाविसबहुदॆम्ब सारसङ्ग्रह व्याख्यातृविन अभिप्रायवु; ई कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोग निष्ठराद उपासकर, शरणस्य - न्यासविद्यॆयल्लिरुव ऎन्दरॆ भरन्यासवन्न स्थिसिदवनिगॆ, कलाङ्कोटि तमपि - कोटि अंशदल्लि ऒन्दंश वन्नू कूड, नार्हन्ति - हॊललाररु,” ऎन्नु - ऎन्दु भगवचा सवु, उपबृंहितदु - उप बृह्मणमाडि हेळितु, हीगॆ उपा सनक्किन्त भरन सवे उत्कृष्ट विद्यॆ ऎम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु उदाहरिसिदरु. بن आदरॆ इल्लि प्रधान द उपायवु भक्तिमार्गवु, उपासनॆयु ; भरस्यासदल्लि उपासनॆगॆ तानु अनर्ह नाद प्रयुक्त उपासनॆय सान दल्लि सर्वॆश्वरनन्नु इट्टु प्रार्थिसुव विषयवु, आदुदरिन्द अदक्कॆ प्रत्यानायवागि अद धार विषयन हीगिरुवाग अप्रधानक्कॆ हीगॆ प्राशस्त्रवन्नु हेळबहुदो? इदक्कॆ अधिक प्रभाव हेगॆ ? ऎम्ब तळ्ळि निवारणार्थवागि सदृष्टान्तवागि समाधानवन्नु दय भरन्यासद अधिक प्रभाववन्नु दृष्टान्त मूलक दृढ पडिसुत्तारॆ. अवगाहसादिगळिल् समर्थनल्लाद सुक्कु - ७८०श गळल्लि (१) गर स्मृति________________
と श्रीमद्र हस्यत्रयसारे to विषचिन्तनं” ऎन्नु भगव नन सनवाग विधित्ता लदु स्नानान्तरङ्गळ हॆण्णुगिर शुद्धियॆयुम् पण्, पापं तरङ्गळ्ळॆयु शमिप्पित्तु. अप्पोदॆ भगवदनुभव रस यु मुट्टाक्कु मा पोलॆ, उपासनादिगळिल् समरनल्ला दवनुक्कु प्रप विधिशा लव, इप्प पत्ति ताने अवै कॊडु कुम् फलत्रॆयुव, अवै तन्नॆ युव कॊडक्कुव ताय गग सं मुळुगि, रोग वार्धक मॊदलादवुगळिन्द समर्थनल्लदिरुववनिगॆ
अवगाहनवे “मानसं विष्णुचिन्तनं” “विष्णुविन ध्यानरूपवाद एळु विध स्नान गळल्लॊन्दाद मानस स्नानवु” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, भगवच्चिन्त न - भग रवानवन्नु स्नान नाग विधित्ताल्- अवगाहनस्नानक्कॆ समानवॆन्दु विधिसिदरॆ, अदु स्नानान्तरज्ञळ् मॊदलाद इतर स्नानगळु, हण्णुगिर शुद्दियुव पण्णि - माडुव देहशुद्दियन्नू उण्टु माडि, पापान्तरयुव शमिप्पित्तु - विरोधि पापगळन्नू नाश माडि, अप्पोदॆ - कूडलॆ भगवदनुभव रस युव - जगवा नमाडिदुदरिन्द भगवद नुभवरूप आनन्दवन्नू, उण्णाकुमापोलॆ - हेगॆ उण्टु माडुत्तदो हागॆये, उपासनादिगळिल् समर्थनादव मुक्कु - उपासनॆ मॊदलादवुगळल्लि समर्थनल्लदे इरववनिगॆ, इल्लि आदि पददिन्द उपाय विरोधिपापनिवरनवु हेळल्पट्टितु प्रप ति विधित्तालुम् - भरन्यासवन्नु विधिसिदरू, इ प्रपत्तिता ने- ई भरन्यासवे, अनैकॊडुक्कुं हितैयुम् - आ उपासनादि गळु कॊडुव फलवन्नु, अवैत न्नॆयुनु कॊडुक्कवत्ताय् अवॆल्ल वन्नू कॊडुवन्ताद्दागि, मुन्दक्कॆ ई भरन्यासदल्लिरुव वैलक्षण्यवन्नु तोरिसुत्तारॆ, अदु कॊडुवदन्नू कॊट्टु इन्नू हॆच्चु प्रभाववुळ्ळ दॊन्दु प्रदर्शिसुत्तार ; अकिञ्चननुकुत्तार कमार्य- इदु भक्ति मार्गद हागॆ वर्णिकराद सकिञ्चनरिगॆ मात्रवे अल्लदॆ अकिञ्चन राद ऎल्लरिगू रक्षकवागि, अर्व अपेक्षित कालत्तिले फलाविना भाव युडैत्ताय-भक्ति मार्गदल्लि उपासनॆय सपाकदॆकॆ यु ई जन्मदल्लुण्टादरॆ आगबहुदु अथवा मुन्दिन जन्मदल्लादरू आग________________
साद्योपय शोधनाधिकार २३६६ आकिञ्चननुक्कु उत्तारकमाय अर्व अपेक्षित कालत्तिलॆ फला विना भाव यु उडैता, इरुक्कॆयालॆ अधिक प्रभाव मायिरुक्कु.
बहुदु, हागॆ एळम्बविल्लदॆ, अर्व - आ भरन्यास निष्ठन, अपेक्षित कालत्तिले - आरनागि ऒडनॆये बेकॆन्दपेक्षिसिदरॆ हागू, अथवा दृप्तनागि दॆहावसानवाद ऒडनॆये ऎन्दरॆ आवागले, फलानिना भावयुडत्ताय फलदॊन्दिगेने सेरिरुवदागि, इरुक्कॆ याले - इरुवदरिन्द, अधिक प्रभाव माय् इरुक्कु-उपा सनॆगिन्त हॆच्चु प्रभाववन्नु हॊन्दिरुवदागिरुत्तदॆ. भक्तु पायवू ऒन्दु साधनवे ऎन्दु हिन्दॆ स्थापिसिदरु. ईग अदक्किन्त भरन्यासक श्रेष्टवु उप पन्नवु यपि क्षुपायवे प्रधानवागिद्दरू, असमर्धनिगॆ इदु विधिसल्पट्ट प्रधानवादरू इदक्कॆ हॆच्चु महिमॆ द ण्टु स्नानवु प्रधानवागि अवगाहनरूपवागिये इरतक्कद्दु ; इदक्कॆ व्याधि मॊदलादवुगळिन्द असमर्थनादरॆ आग गौणवागि विष्णु चिन्तनवन्नु अवगाहन स्नानक्कॆ बदलागि स तियु विधिसिरुत्तदॆ. हागॆये अपवित्र- पवित्रवा ऎम्ब श्लोकदल्लि पुण्डरीकाक्षन स्मरणॆयु बाह्यान्तर सवित्रतॆयन्नुण्टु माडुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरु तदॆ. मत्तु “मानसं प्रवरं स्नानं सत्व शंसन्ति सूरयः” ऎल्ला ज्ञानिगळू मानसवाद ई विष्णु चिन्तन रूपस्थानवु प्रवरं तम्बा उत्कृष्टवाद दॆन्दु हेळुवरु, ई गौणानवु प्रधान स्नानक्किन्त उत्कृष्टवादुदु हेगॆ ऎन्दरॆ, इदु अवगाहनान माडुवबाह पवित्रतॆ यन्नुण्टु माड वदू अल्लदॆ, ई तनु माडुव कर्मानुष्ठानगळिगॆ प्रतिबन्धकगळाद पापगळन्नू होगलाडिसि भगदनुभव जनितानन्दवन्नू कूड उण्ट माडुत्तदॆ. आदुदरिन्द अवगाहन सा नक्किन्त विष्णु चिन्तनवु हेगॆ हॆच्चु प्रभाव उळ्ळ दो हागॆये ई गॆणनाद भरन्यासवू कूड वर्णिकनिगू समर सिगू मात्र योग्यवाद प्रधानवाद भक्ति मार्गक्किन्त वर्णाश्रम अभिजातादि व्यत्यासगळ निन्द बेकिल्लवॆ सर्वाधिकारित्र्यवुळ्ळमवा________________
२३८ श्री मद्र हस्यत्रयसारे శ్రీ కుర్తి इप्पडि इवु पायन अधिकार लुं स्वरू हलु वरुव कलक्कळ शमिप्पिम्, इनिमेल् परिकरल् ं वरुव व्यामोहं शनक्किरोम्- 21 9 अथ परिकर विषय शजा हरिहरति प्रपत्तॆ8 आनुकूल्यादि परिकराणा मावश्यकत्वं नास्तिति वाद निरासः. इवुपायत्तुकु अनुकूल्य सल्नादिगळ वेणुमो ? गिद, भक्ति मार्गद हागॆ विळम्बक्कॆ आस्पदविल्लदॆ अविळम्बितफलप्रद वागिरुवदरिन्दलू प्रारब्ध नाशकत्यादिगळिरुवदरिन्दलू, अधिक प्रभाव उळ्ळद्दॆम्ब तात्पर्यवु. भरन्यासक्कॆ इन्तह महिमॆ उण्टॆं बुदन्नु “सुदुष्करेण शोचेद्यो येन येनेष्ट हेतुना । ससत स्याह मेवेति चरमक सण्ण ह॥” भरन्यासवन्नु विधि सुव चरमकद तात्पर्यवेनॆन्दरॆ यावनु, अवनॆन्तवनेयागि रलि, हॊन्दलु कष्टतरवाद यावयाव मनोरथगळन्नु मनस्सिन इट्टु शोकिसि दैन्यदिन्द नन्नन्नु आश्रयिसुत्तानो अव निगॆल्ला आया मनोरथ प्राप्तिगॆ नाने साधनवॆम्बुदु चरमशॆ कारवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द इदक्कॆ प्राशस्त्रवु अधिकवॆम्ब भाववु. मुन्दिन वाक्यदिन्द इष्टु दूर उपदेशिसिदुदु याव विषयवु ? मुन्दॆ उपदेशिसल्पडुवदु यावदु ? ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. इप्पडि - हीगॆ मेलॆ उ प पादिसिद रीतियल्लि इवुपार्य - ई भरन्यास रूपवाद उपायद, अधिकारदल्लि स्वरूपदल्ल, वरु कलक्क ङ्गळ - बरुव शप्पागळन्नु, शमिप्पित्तॊ - परिहार माडिदॆवु ; इनिमेल् - इन्नु मुन्दॆ, परिकरल् - भन्यासद अण्ण गळ विषयदल्लि, वरं व्यामोहवर् - उण्टागुव भ्रमॆगळन्नु, शमिप्पिक्किरोम् - परिहारमाडुत्तेवॆ. हीगॆ प्रतिज्ञावाक्यवन्नु दयपालिसिरुत्तारॆ 1 7________________
(9%) साद्योपाय शोधनाधिकार ALF (१) * आरोवा यदिवा दृप्तः” ऎन्नुव, (२) * मित्र भावेन सम्प्राप्तं न जॆय कथञ्च न " दोषो व्यपि तस्य परकर विषयगळल्लुण्टागुव शच्चागळन्नु परिहरिसुत्तारॆ. (१) मॊदलु आनकॊल्यादि परिकरगळ आवश्यकतॆयु बेकिल्लवॆम्ब वादवन्नु निरसन माडुत्तारॆ. इव्रुपायुक्कु - ई धन्यासक्कॆ, आनुकूल्य सङ्कलदि गळ - हिन्दॆ परिकर, विभागाधिकारदल्लि हेळल्पट्ट अनुकूल्य स ल्पवे मॊदला ऐदु अब्बगळ वेणुवॆ ?-श्यकवो ? पूर्व पक्षरीत्या आवश्यकविल्लवॆम्बुदन्नु अनुवाद माडुवदक्कोस्कर वरु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. (१) आवा यदि वा दृश्य : परेषं शरणागतः । आरिसि पर्णा परित्यज्य रक्षितव्यक्ति 2 तात ना । ऎम्बुदु पूरा शकवु ; परेषं - इतर शत्रगळ मध्यॆ, अरिः - शत्रवु, शरणागतः रसै या ऒन्दु प्रार्थिसि शरणागतनादवन, आरोवा यदिवाकृप्तः - ब दैन्यवन बसु नागिये आगलि अथवा आ शरणागति कालदल्लि कूड हङ्कार, नागिये आगलि इद्दरू सरियॆ, अथवा संसारद जाग पैयिन्द शरणागतिय उत्तर क्षणदल्लिये फलकामनॆयुळ्ळवनॆयागलि अथवा एळम्बाविळम्बगळिगॆ मनगॊडनॆ देहावसानदल्लि - पॆ कैय मोक्षार्थियॆ- आगलि, प्रार्णा परित्यज्य - तन्न शक्तियन्नॆल्ला विकारि, कृतात्मना - शस्त्रमर्यादॆयल्लि माडल्पट्ट मनस्सु द निन्द शास्त्रधर्मसूक्ष्मवन्नु ग्रहिसिरववन्त, रक्षित २ - रक्षि डतक्कवनॆन्द श्रीरामन हेळिरुवदरिन्द. प्रतिकू – व शत्रुवू कूड शरणागतनादरॆ, आग आनक सल्प प्राति ‘ल्यद वर नवॆ’ मॊदलाद अण्ण गळ आवश्यकतॆ एनु ? ऎम्ब भाव, (1) मि भावेन सम्प) प्रं - “ प्रियोहि ज्ञानिनत धम् अहं” (गी, ७, १७) नानु ज्ञानिगॆ अत्यन्त प्रिय सखनॆन्दु इदु परम (१) रामा युद्ध, १८,२२, (२) ता. म), १८, ३.________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे पुरुषार्धवन्नु हॊन्दबेकॆन्द बन्द ननन्नु, अथवा मित्र शब्दवु सर्वलॆ क रक्षकनन्नु “ विप्र चर्षणिध्रत” ऎम्ब मन्त्रद ल्लिन हागॆ सूचिसुतदॆ, आदुदरिन्द सर्व लोक रक्षकनाद सर्वॆश्वर नॆन्दु भाविसि, अथवा, “सुहृदं सर्वभूतानां” ऎन्दु हेळि रुव मेरॆगॆ समस्त प्राणि वर्ग 5 परम सुहृत्तॆन्दु भाविसि, अथव मित्र भावेन - आनॆ कूल्य सादिगळॊन्दिगॆ, तं - यत्र विश्वासः” ऎन्दु हेर, हङ्गॆ विश्वासक्कॆ योग्यवाद स्थळ वॆम्ब भावनॆयिन्द अथवा “तेन भवततेयदि जीवितु S ऎच्छसि” नीनु बन कबेळॆ :ब आकॆय दरॆ अवनॊन्दिगॆ शरणागति रूप सम्बन्धवन्नु बॆळॆसु ऎन्दु सीतॆयु रावणनिगॆ उपदेश माडिद हागॆ एत भावेन वॆन्दरॆ शरणागत भावदिन्द, सम्पस्तं - चन्नागि शणागतिय मूलक आश्रयिसुवॆकागि बन्दवनन्नु, अथवा सम्पा प्लव - चॆन्नगि बन्दरनन्नु ऎन्दरॆ इल्लिगॆ बन्द व नन्न अथवा सम्प्रापंर प्रवाद प दुकॆगळन्नु बागिलल्लि बिट्टु कालन्नु तॊळॆ दुकॊण्ड- देवालयवन्नु प्रवेशिसुवहागॆ, परित्यक्ता मयालङ्का मित्राणि च धनानिच” ऎन्द सॆकॆण्ड- विरोधिरूप प्राति कूल्य वर्जनदॊन्दिगॆ बन्दिरुव न, अ थरा सम्पं - * मातापिता भता निवासशरणं सुहृत् ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सर्वविध बन्ध वू नानॆ’ ऎन्दु तिळिदु चॆन्नागि बन्दवनन्नु अथवा लङ्कॆयल्लि इद्द कॊण्ड. “राम तं ररण गतः” ऎन्दु कूगिकॊण्डिद्दरॆ अल्लि गेने नानॆ होगदॆ ‘कागित्तु. अदन्नु तप्पिसि ननगॆ उपकार माडि इल्लिगॆ बन्दु शरणागति माडिरुवदरिन्द “ सम्प्राप्तं” सरियागि बन्द वननु, अथवा सम्प्राप्तं - ननगॆ स्तोत्र, अर्चन, प्रणामादि गळु अष्ट मुख्यरल्लवु, नन्न प्रस्तिगॆ शरणागतिरूप उपा यानु उपायानु मानवॆ, मुख्यवादुदरिन्द अदन्नु ईतन सरियागि ससरिकरवागि नडॆसिरुवदरिन्द “ सम्पा प्र” अथवा, यारादरू रक्षिसु ऎन्दु हॆगॆ प्रार्थिस बेकॆ २- हागॆ प्रार्थिसिदरॆ साकु ऎन्दु रक्षापेक्षॆयुळ्ळ वनागि अवसर प्रति क्षॆर तुर ननगॆ “सम्पप्तं”, हीगॆ नन्नि इन सारवागि सरियागि बन्दवळन्नु, नतृजेयं कथञ्चन-नानु ऎन्दिगू याव कारणदिन्दल : बिडलारॆन ; नत्यजेयं बन्दरॆ साकु सम्पा”________________
सा धोपाय शोधनाधिकार ऎन्दिरुव नानु ऎन्दिगादरू परित्याग माडुवॆनो 46 9%20 ऎम्ब भाववु; आतन मात्र, हागिरलि, अवन तन्न कडॆ यवरन्नू रक्षिसु ऎन्दु केळिद्दरॆ, ईग आतनॊन्दिगॆ बन्दिरुव नारन्नू हेगॆ बिडलु साध्यविल्लवो, हागॆये अवरन्नू बिडलु साध्य इल्लवु, हीगिरुवाग ईतनन्नु बिडलु साध्यवो ऎम्ब भाववु; कथञ्चन. आतनन्नु बिडुवदु तनगॆ ऎन्दिगू साध्यवे इल्लवु. यपि नारु सर्वशक्तनॆ सरि; ई विषयदल्लि मात्र तानु अशक्रनु ऎम्ब भाव आतन सरव * च नाद र बि तव दिल्ल ? ऎन्दरॆ हेगिदरू श र पा गत नाद सन्तर बिडुवदिल्लवु दोषोयदपि तस्य स्यात आ शरणागतनल्लि दोषविद्दरू, अदू इरलि एनीग अन्थवनन्नू कूड रक्षिसुवदुवुन्दॆ सता मेत दगरितं” ऎन्दु नाल्कनॆ रु पादविरत्तदॆ. सत्पुरुषरिगॆ इदू कूड ऎन्दरॆ, हीगॆ शरणागतनादवन ऒन्द वेळॆ दोषयुक्तनागिद्दरू अदन्नु परिगणि सदॆ, रक्षिसुवरु निन्द वादुदल्लवु. अथवा दोषोयद्यपि तस्य स्वात्- हिन्दॆ माडिद दोषगळन्नु मनस्सिनल्लट्टिल्लवे नीवु अवनल्लि दोषविदॆ ऎन्दु हेळुविरि, नम्म अभिप्रायान सार शरणागत नल्लि दोषवॆल्लिवॆ.द? यावाग शहातनादनोआग “ प्रारबैतर पूरै पापमखिलं” ऎण्ट रीता, ऎल्लवू नाशवागुवदरिन्द अवनू दोषि मू अल्लवु; अन्तवनु महा परिशुद्रन ; अन्तवनु ऎन्दि.. पाप सरदल्लि बिद्द पासलिद्द नागनु - हिन्दॆ दोषियागिद्दनॆन्दु बिट्टरेने र्गतवॆम्बुदु, अगर्हितम् ऎम्ब प्रयोगदिन्द सूचितवु अथवा दो हो यद्यपि तस्य स्यात्, ऒन्दुवेळॆ हिन्दॆ तुम्बा दोषियागिद्दनु, अपराध सार्वभौड, सागिद्दरु, अन्तवरन्नु रक्षिसबहुदो, हागॆ अन्तन नन्न रक्षिसुवनॆ? स * आद तनगॆ यर स्वरवादुदु, पुण्य माडिदव नन्न रक्षिसि वकीलन अष्टु श्ला घ ऎल्लवु, महापापियन्नु रक्षिसिद ३ रति, पागॆ ऒद- ति ननगॆ ऎन्दरॆयॆ. आगलेनु सतां - * * 3 दि शरणागत नॆ * रिगॆ इदॆ. *गर्हितम् उपा जिन राणि, भर, मॊदलादवुगळिन्द भीतराद निमगॆ निद मागि तोरिद, इ सल महान- बन, कपोतादिगळ अन नो________________
२३७२ wwww5 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्यात् ” ऎन्न, (३) “यदिवा रावणयम् ” ऎन्नुं दिसुवरे विना निन्दिसुवरल्लवु ; अथवा दुष्ट निग्रह शिष्ट परिपालनादि गळिगागिये अवतारमाडुव नीनु, हीगॆ शरणागतनॆम्ब व्याजदिन्द दुष्ट परिपालन माडबहुदो ऎन्दरॆ, इदु सामान्य धर्म प्रक गणवन्नु कुरित अक्षॆ पव; विशेष धन्मवाद शरणागत परिपालनु ता, अन्तह सामान्य विशेषधवन्नु शास्त्रम खेन चन्नागि तिळिद, सताम् अगर्हितं - उपादेयवे ; गर्हितवल्लदुदु पूजनीयवॆम्ब भाववु ; आददरिन्द सशक्तनाद ननगॆ शरणागतन विषयदल्लि, “नत्यजेय’ ऎन्दु हेळबेकागिरुव ऒन्दु अशक्ततॆयू, स नाद ननगॆ आतन विषयदल्लि दोषवु कण्णिगॆ काणदिरुव ऒन्दु अविज्ञ नॆयु उण्टॆदु ई श्लोकदल्लि सश्वरनु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. (३) “यदिवा रावणयम्” “आन नं हरि ष दत्त मत्याभयमया । विभीषणो वा सुग्रीव यदि वा रावणय” ऎम्बुदु पूरा श्लोकवु, अभयं सर्वभूते भो ददात तम्मन ऎम्ब तन्न सिगॆ सज्जल्पवन्नु श्री रामचन्द्र प्रभ वु तिळिसिद नन्तर हेळुव मातु. हे हरि श्रेष्ट - ओ वानर राजनाद सुग्रीवनॆ, एनं - शरणागतनागि इल्लिगेने बन्दिरुव निफ्टि षणवन्नु, आनय - करॆदुकॊण्डु बा; वानर राजने बन्दु करॆदुकॊण्डु होदनु ऎम्बुदरिन्द रामगोष्टिगॆ सेरिद निनगू महा ख्यातिय तन्मूलक ननगू ख्यातिय उण्टागुवद; ननगॆ बाति हॆ ऎन्दरॆ, इन्तह घ र न . सचिवरन्नु पुरुषकाररूप दल्लि वध्यदल्लि निल्लिसिरुत्तानॆम्बवागि यशस्सु, सिम्मन्नु अल्लवे पुरुष ईररूरदल्लि याचिसिदुदु ? आदुदरिन्द नीनॆ करॆद कॊण्डु बरतक्क जैम्ब भाववु. “ महा प्राज्ञनाद विषण नु पर भागवतो ई नर, अन्तनल्लि दोषगळन्नापिसि मोस कृत्यगळन्नु नडॆसुव सर, भागद 5, रचारवन्नु सम्पादिसिकॊण्डद्दरिन्द तन्न वृत्तिगागि निन करॆ तरुव दॆम्ब द ा सूचितवु अथ वा ओसगि वने (३) रा, यु १८, ३६,________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २३७३ शूल्लुगिर *रिपूणामपि वत्सल” नान शरर्ण्य शरणागत- डैय ro ननगॆ नो परिग्रहिसलॆ बेकॆम्ब भाववु ; नन्न सत्य सल्पवू हागॆये निमगॆ इष्ट विल्लदिद्दरॆ ननगॆ - नस्समाधानविल्लवु; आदुदरिन्द ननगॆ सचिवरागिरुववरल्लि. आगॆ(सरनाद नीने होगिकरतन्दरॆ ननगॆ मनस्समाधानवॆम्ब भाववागलि तोरुत्तदॆ. नानु ईग उप पादिसिद शरणागत शास्त्रगीता, मया , अभयवन्नु सर्व प्रपन्नरिगू एनॆन्दू व्यत्यासविल्लदॆ कॊडुवदे व्रतवागिरुव नन्निन्द, अस्य - ई शरणागतनिगॆ अभयवु, दम् - शरणागति माडिद तम्मणवॆ, दम् - कॊडल्पट्टितु, ईग बन्दिरुववनु, विभीषणो वा विभीषणोवा धर्मात्मा ऎन्दू, विभीष महाप्राज्ञ ऎन्दू, हेळिरुव मेरिगॆ कर्मनिष्ठॆ ज्ञाननिष्ठॆगळिन्द भक्तनागि सत्वगुणाधिक्यवुळ्ळ विभीषणनेयागिरलि अथवा यदि ना रावण स्वयं - मायावियागि नृशंसनागि दुरुळनागि महा पापि यागिरुव रावणनॆ ई वेषदल्लि दुष्टाभिप्राययुक्तनागि ताने बन्दिरलि, ग्राह्यवे सरि; अथवा हागॆ रावणने बन्दु ऒन्दु वेळॆ शरणागतन वर इन्नू उत्तमवे. एकॆन्दरॆ ई विभीषणनु तन्नव रॆन्दु नाल्कु जनरन्नु मात्र करॆदुकॊण्डु बन्दिरुवदरिन्द ई ऐदु जनमात्र रक्षिसल्पडुवर, रावणनॆ बन्दु शरणागतनादरॆ तन्न ६०४६ राज्यद ऎल्ला जनर रक्षणॆगागि प्रार्थिसबहुदागुदरिन्द नन्न उदारभाववु अत्यन्त वागि शोधिसुवदॆम्ब भाववू द्योतितवु ; अथ5) सत्वगुण निधि यागिरुव विछषण रक्षणॆगिन्त महापराधियाद रामणन रक्षणॆ न) तन्न उदारभावक्कॆ एकॆ ‘ष भासमानत्ववन्नु ( टु वाड वं२ तत्सर्यवू सचितवु ; अन्तू हेगादरू आगलि नन्न व्यतानुसार करॆदुकॊण्डु बा ऎन्दु केळिदनु. हीगॆ ई मूरु प्रमाणगळिन्दलू तोरुववु एनॆन्दरॆ करुणा काणद पश्वरनल्लि प्रणतनागि शरणागति मात्र माडिदरॆ साकु; ई शरणागतनु ऎ- तवनॆ आगलि आतनन्नु रक्षिसि बिडुत्तेनॆन्ददृढ सल्प युक्तनागिरुववनु; आतनु ऎष्टॆ अपराधियागि महा पापियागि________________
२३७४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे दोषङ्ग लैप्पारु मो? " अनालोचित विशे षाशेषलोकशरण्य, ऎन्न न्यू पूर्वरुगळ पाशुरम् ? आगैयाल् इवॆ सम्भ वित स्वभाव ज्ञळा मित्तनैयनो ? ऎन्नुशिलर् जॊल्लुव र् ग, द्दरू n चिन्तॆयिल्लवु ; रक्षिसि बिडुवॆनॆम्ब दीक्षा व्रतदल्लिरुवाग, आनुकू * परिकरगळन्नु अपेक्षिसुवनो ऎन्दु वूपक्षवन्नु ई पादिसि अदक्कॆ समाधाननन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. ऎन्नुव सॊल्लुगिर - ऎन्दु वॆ. लिन ९९६ 7 87 तोरिबरुव, ( पूर्ण म वत्स ८ नन - शतुगळल्लि वात्सल्यवन्नु तोरिसुव, आदरॆ स्वाविगॆ C शत्रगळु इल्लवे इल्लव, वकर्षिगळल्लि माडिद अक्रमक्कागि शापमूलक रिपुगळागि ९६ण विसिदरॆ विना आतनिगॆ वास्तववागियू यारू शत्रुगळिल्लव ; इदू अल्लदॆ ईतनिगॆ शत्रुगळु यारॆन्दरॆ, तन्न आज्ञॆगळन्नु मारिद * त्याकराकृत करण पदोषवुळ्ळवरु तन्न आज्ञॆगळन्नु शिरसा हिसि आश्रयिसिद शिक्षॆगॆ शत्रुगळाद दुष्कर्मि गळु ; अन्त वर विषयदल्लि कूड वात्सल्ययुक्तनु, श्रीरामनु तन्न शत्रुवाद रावणनु शरणागतनादरू रक्षिसि बिडुवदागि दिवा राव णयं”ऎन्दु हेळिदनु. मत्तु, दुर्यॊ (धननु पाण्डवरिगॆ राज्य वन्नु कॊट्टु बिट्टु सन्धि माडिकॊण्डरॆ मन्निसिबिडुवदागि मॊदलु हेळि कळुहिसि, अनन्तर ताने होगि नाशवन्नु तप्पिसबेकॆन्दु प्रयत्न माडि दुदरिन्द रिपूणाम पिवत्सलनु इन्तह शरर्ण्य- शरणागतनादरॆ साकु रक्षिसि बिडुवनॆदिरुववनु, शरणागतन डैय दोष-लैन्सार मो- शरणागतनल्लि अनुकूल्य सल्प, प्रातिकूल्य वर्जनादिपरिकर गळिल्लवॆम्ब दोषगळन्नु परिगणिसुवनो? “ अनालोचित विशेषा शेष लोक शरण्य”–“ शरणागतनल्लि याव विधवाद विशेषगळन्नू नोडदव नागिरुव ऎल्ला लोकक्कू रक्षकनु”, ऎन्न -ऎन्दल्लवॆ, पूररुग * पा शुरम् - पूराचार्यरुगळाद श्री भाष्यकार प्रकृतिगळ दिव्य सू क्रियु ? आगैयाल्- ई मेलिन कारणगळिन्द ऎन्दरुगळिगॆ वात्स ल्ययुक्तनागि, शरणागतरॆल्ला समरागि अवरल्लि एनॊन्दु विशेषवन्नू आ करुणासागरनु नोडुवदिल्लवादुदरिन्द, इवॆ - ई अनुकूल्य स________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३७५ इदु क्कु प्रपत्तु तरकालत्तिल् अनुकूल्यादि गळ अनु वरियादॊळियिलुम् प्रतिसमाधानं सिरन्नु प्रपत्ति फल ल्यादि परिर्कगळु, सम्भावित स्वभावस्थळाम् - अ शरणागतनाद प्रसन्न नल्लि आ कालदल्लि तानागिये प्राप्तवागुव स्वभावगळागुवुवु; अवुगळेनू शरणागतिगॆ अज्ञवागि बेकिल्लवु, आकालदल्लि अन्तवनु आन्तह आनुकूल्या द्यवस्थॆयुळ्ळवनागि आगुवनु ; इत्तनॆयन्नॊ - इष्टु मात्रवे अल्लवो ? ऎन्नु - ऎम्बदागि, शिलर् - कॆलवु पूरै पक्षिगळु, तॊल्लुवगळ् – हेळुवरु ; ऎन्दरॆ ई परिकरगळु आवश्य कवागि आ कालदल्लि शरणागतनल्लि इरबेकॆन्दु नीवु परिकर विभागाधि कारदल्लि सण्ण प्रपदनाधिकारदल्लि उपपादिसिद हागल्लवॆम्बुदु पूर्व पक्षिय अभिप्रायवु. इदक्कॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. मेलॆ उदाहरिसिद मूरु प्रमाणगळल्लि ई परिकरगळु बेडवॆन्दु अवुगळ लैनू हेळिल्लवु. शरणागतिये साज्य प्रपदनवादुदरिन्द यावाग शरणागतियु माडल्पट्टितो, आग साज्य वागिये अनुषिसल्पट्टितॆम्ब भाववु, लोकदल्लि कूड शरणागतनागुववनिगॆ अनुकूलादि परिकरगळिन्द युक्तवाद भाववन्ने कण्डिरुवदरिन्द, अन्तह परिकरग इल्लदॆ शरणागतियागुवदे इल्लवु. आदुदरिन्द कॆलवु महनीयरू कूड इन्तह पूरै पक्षवन्नु माडुवदरिन्द अदक्केनादरू ऒन्दु विधवागि समाधानवन्नु हेळबेकॆम्बभिप्रायदिन्द अन्तह परिकर गळु प्रपत्तु अरकालदल्लि इरबेकु ; आदरॆ अवुगळु इद्दे तीरबे कॆम्ब आवश्यकतॆयु इल्लवु ; ऒन्दुवेळॆ इल्लदिद्दरू कडॆगॆ परितापादि अवुगळन्न वलम्बिसिदवनागुत्तानॆ, अन्तू मोक्ष प्राप्ति सन्दिसिरुवदक्केनू अभ्यन्तरविल्लवॆन्दु समाधानवन्नु हेळु रॆ. इदुक्कु - ई अभिप्रायक्कॆ ऎन्दरॆ अनुकूल्यादि परिकरगळ जैन) शरणतिगॆ बेकिल्लवॆम्बभिप्रायक्कॆ प्रपत्तु त्तर काल प्रिल् कलॆगाग माडिद उत्तरकालदल्लि आनुकूल्य सादि सरि करगळु, अनवरियादॊळियिलु - शरणागति कालदल्लन्तु आव________________
२३७६ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 16 मुव कुरैवत्तिरुक्कु मॆनॆ यिले तात्सल्यं कॊळ्ळला इल्लि नल्लाद पोदु (१) षड्वधा शरणागतिः” ऎन्नुव, (२) न्यासः पञ्चाङ्ग संयुत ” ऎन्नुम् (३) “स्वा अवुग श्यकवागि इद्दुदु अनन्तरवू अनुवर्तिसिकॊण्ड. ऒन्दु वेळॆ बारदे इद्दरॆ, इदरिन्द प्रपन्ननिगॆ अवु साधारणवागि अनवर्तिसि बन्दे बरुत्तवॆम्ब भाववु ; हागॆ ऒन्दुवेळॆ बारद पक्षदल्लि, प्रतिसमाधा नंसिरन्नु - अनुताप, प्रायश्चित्त उपरमगळु उण्टागि, प्र प फलमुव कुरै वत्तिरुक्कु - शरणागति माडिदुदर फलवु एनॊन्दू न्यूनतॆयन्नु हॊन्दुवदिल्लवु, ऎम्मॆयिले, ऎन्दु हेळु वदरल्लि, तात्पर्य कॊळ्ळलाम - अभिप्रायवन्नागि अ करिस बहुदु, प्रपत्तु तरकालदल्लि ई परिकरगळु इरबेकॆम्बुद हिन्दॆये उपदेशिसल्पट्टितु. (१,११६) नॆय पुटवन्नु पराम्बरिसि. इल्लदॆ ईतनु अपराधगळिगॆ गुरियादरॆ परितापादिगळुण्टागि कडॆगॆ ई परिकरगळुण्टागि, मुन्दॆ अपराधगळिन्द उपरववनु हॊन्दिदवनागि, कडॆगॆ हेगिद्दरू शरण्यन वाग्दानक्कॆ एनॊन्दू न्यूनतॆ यिल्लदॆ मोक्षवन्नु देहावसानदल्लि हॊन्दुवनॆम्ब भाववु. अदुद रिन्द महनियर आक्षेपक्कॆ पपदनोत्तर कालदल्लि यावागलू अवु इरबेकॆम्ब नियमविल्लवॆन्द, अदरिन्द मोक्षनू अभ्यन्तरविल्ल वॆन्दू भाविसतक्कद्दॆम्ब तात्पर्यवॆन्दु उपदेशिसिदरु; आदरॆ शरणा गत्यन,ष्ठान कालदल्लादरो आनुकूल्यादि परिकरगळु आवश्यकवागिर तक्कद्दॆम्बुदु स्थापितवु. d आदरॆ हागॆ आक्षेपिसुवर अभिप्रायवन्ने अकरिसिदरॆ तॊन्दरॆ येनु ? ऎन्दरॆ, अदरिन्दु बागुव मुन्दॆ उदाहरिसुव अहिर्बुध संहितॆ मत्तु लक्ष्मीतन्तादिगळिगॆ विरुद्धवागुत्तदॆम्ब अन प प त्रि इन्नु मुन्दॆ प्रदर्शिस,तारॆ :- इष्टनाद पोदु - ईग नावु हेळिदहागॆ समाधानवन्नु कल्पिसदिद्दरॆ ई षद्विधाशरणागतिः ऎन्दू” मत्तु “न्यासः पञ्चाङ्गसयुतः” ऎन्दू “स्वाङ्गैः पञ्चभिरा 8 (१) अहि, ३७, २८ (२) ६, त. १७, ७४. (३) ४ त.२८.७,________________
(985) साद्योपाय शोधनाधिकार 9322 पञ्च भिर वृता म् ” ऎन्नुव आज्ञा ज्गळ्ळि विभजित्तु चॊल्लु गिर सल प्रमाणळुक्कुं विरुद्ध, लोकल् रक्ष द्रव्य समर्पण मर्यादै कुम् पॊरुनादॆन्नुव इव्वळु डैय सकृत्करणादि प्रकारङ्गळु मुन्नॆ तॊन्नॊम्. 66 33 e वृतां" ऎन्दू, अज्जागळ्ळि विभजित्तु - अण्णगळन्नू अप् यन्नू निभागिसि, कॊल्लुगिर - हेळुव पल प्रमाणळुक्कु हलवु प्रमाणगळिगू, विरुद्धम् - विरुद्धवादुदु आगुत्तदॆ. ई मूरु प्रमाणगळल्लि (२) मत्तु (३) नॆयदरल्लि ऐदु अण्णगळु, न्यास अथवा प्रपत्तियु - -" यॆन्दू अज्ञागळ् विभजित्तु” अब्बा जगळन्नु प्रत्येकिसि हेळिरुत्तदॆ. षड्डि धाशरणागतिः ऎम्बल्लि हागॆ ऎल्ल विभागिसिदॆ ऎन्दाक्षेपिसिदरॆ, अविनाभूतवागि अब्बा बगळ समु यवु बहुद्रिहियिन्द एर्पट्टु अवुगळु यावुवु ऎम्बुदन्नु तिळिसि अब्बयुक्त आत्मनिक्षेपवे शरणागति ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द गळ विभजनवु व्यक्तवॆन्दु हेळबहुदु. आ कालदल्लि ऎन्दरॆ भरा सद सहृदन ष्ठानद कालदल्लि अविनाभूतत्ववु उण्टु. एकॆन्दरॆ इल्ल नादरॆ, अदु शरणागतियॆ आगुवदिल्लवॆम्ब भाववु. आदरॆ भरन्यासो तरकालदल्लि अनुवर्तिसबेडवो ? ऎन्दरॆ अनुवर्तिसतक्कद्देनो युक्तवु. आदरॆ आग माडिद भरन्यासक्कॆ अङ्गन अल्लवु, एकॆन्दरॆ अवु मात्रवादरू इल्लवादरॆ मोक्षप्राप्तिगॆ प्रतिबन्धकवागुवदिल्लवु. सर्वॆश्वरनु आ अन पुनः उदिसुवहागॆ माडि देहावसानदल्लि मुत्तॆ म आयुवनॆम्बुदु तात्पर्य ई मेलिन अहिर्बुध • तन्त्र वाक्यगळ अर्थगळु विशदवागि हिन्दॆ परिकरविभागाधिकारदल्लि पपादिसल्पट्टिवॆ. ९५२-४ पुटगळन्नु नोडि “स्याङ्गै पञ्चभि रावृतां” ऎम्बुदू तण्ड वाक्यवु, साध्य पाय शोधनाधि कारदल्लि व्याख्यान माडट्टलॆ इदॆ, लोकल् - लोकदल्लू, रक्ष द्रव्य समक्ष्मणनरा कुक्षिसलु योग्यवाद द्रव्यवन्नु पुसि सुव नर्मदॆ सह, पॊळु नादु समसवादुवागुवदिल्ल सवण, इळड्डॆय सकृतरादि प्रकारङ्कळु མེ་ཚ ई नन,________________
२३७८ श्री मद्र हस्यतयसारे प्रपत्ति- ब्रह्मास्पतुल्यायदि कथम् परापेक्ष रूपा सापेक्षा ? C ब्रह्मानुं स्वास्थ्य सापेक्ष मायिरे यिरुप्पदु ; .. अङ्गगळू ऒन्देसल भरन्यासानुष्ठान कालदल्लि मात्र आवश्यकवॆम्बिवे मॊदलाद प्रकारगळन्नॆल्ला, इल्लि “ आदि” शब्ददिन्द प्रयोजनवु हेळल्पट्टितु, मुप्पे - हिन्दॆ, परिकर विभाग साप्रपदनाधिकारग ळल्लि, शू नों हेळिदवु, रक्ष वाद द्रव्यवन्नु शक्तनल्लि समरि सुव कालदल्लि आनुकूल सल वू, प्राति कूल्यवन्नु बिडोणवू रक्षिसुत्तानॆम्ब पूर्ण नम्बिकॆ मॊदलादवुगळु हेगॆ आवश्यकवो, हागॆये ई आत्म समरण कालदल्लि मात्र अवु आवश्यकवॆन्दु भाविसतक्कद्दॆन्दु हिन्दॆ ९७४नॆय पुटदल्लि हेळल्पट्टितु. उत्तर काल दल्लि अवुगळेनो इरतक्कद्दु, आदरॆ अण्णगळ हागॆ आवश्यकवल्लवॆन्दू हिन्दॆ साङ्ग प्रपदनाधिकारदल्लि हेळल्पट्टितु. (१११६नॆय पुट वन्नु नोडि.) प्रपत्तियु ब्रह्मास्त्र समानवागिरुवाग, अन्यापेक्षॆ रूपवाद अण्ण सापेक्षतॆयु हेगॆ ? 3 हिन्दॆ शरणागतिय कालदल्लि प्रपत्तिगॆ अनुष्ठान कालदल्लि अण्णगळ अपेक्षॆयुण्टॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ सनत्तु मार संहिता वाक्य दल्लि प्रपत्तिगॆ परापेक्षॆयिल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला ऎन्दरॆ, अण्णगळपेक्षॆ यिल्लवॆन्दु आ प्रमाणवु हेळुवदिल्ल. आदुदरिन्द अदर सरियाद अभिप्रायवेनॆम्बुदन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. ब्रह्मास्त्रक्कॆ अ गळ अपेक्षॆ हेगॆ इल्लवो हागॆ प्रपत्तिगू अगळ अपेक्षॆयु बेकिल्ल वॆम्बुदु पूर्व पक्षव, अदन्नु खण्डिसुत्तारॆ -ब्रह्मास्त्र मुम्- ब्रह्मा “वू कूड, स्वा सापेक्षमा यिरे तनगॆ बेकाद अण्णगळ सापेक्ष्यवागिये, यिरुप्पम - इरुत्तदॆ. ब्रह्मा बन्धनवु इतर विध बन्धनवन्नु सहिसुवदिल्लवॆन्दू, इतर बन्धन________________
साद्योपाय शोधनाधिकार उण्टाद तनगॆ अवमर्यादॆ यायितॆन्दु तिळिदु बिट्टु बिडुत्त दॆन्दु “अस्त्र बन्धस्स चान्यं हि नबन्ध मनुवरते” (रामा. सु. ४८, ४९) ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदेनो सत्यवु हागॆये इदक्कॆ उपपादनॆयु उण्टु, हेगॆन्दरॆ : राक्ष साना मविस्तम्भा दाञ्जनेय बन्धने । यथा विगळि ता सद्य मोघाप्य प्रबन्धना । तथा पुंसा मविस्तम्भातपत्तिः प्रच्युता भवेत् ॥ राक्षसर अविश्वासदिन्द आञ्जनेयनु ब्रह्मास्त्रदिन्द बन्धिसल्पट्टरु वदु हेगॆ बिट्टु होगि आ अबन्धनवु व्यर्थवादुदु आयितो, हागॆये प्रसन्नर अविश्वासदिन्द प्रसवनवू कूड जारिहोदुदू ऎन्दरॆ व्यर्थवादुदू आगबहुदॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द ई प्रपत्ति परिकरगळ अपेक्षॆय) बेकागिल्लवु ऎन्दु पूरैपक्षवु, इदक्कॆ समाधानवन्नु श्री देशिकरु उपदेशिसिरुवदेनॆन्दरॆ, ब्रह्मा स्त्रक्कू अभिमत्रण ध्यानादिगळु अण्णगळागिवॆ. आदरॆ इतर सहाय गळु यावुदू कूडदु ऎम्बभिप्रायवु ; अदु बन्धिसिरुवागले इन्नॊन्दु तच्छवादुदन्नु तदु बन्धिसकूडदॆम्ब भाववु, आञ्जने यन निग्रहवु इन्नु यावुदरिन्दलू साध्यविल्लदिरलु, इन्द्रजितुवु ब्रह्मास्त्रवन्नु प्रयॊगिसि आतनन्नु बन्धिसिदनु, अदु बन्धिसिरुवागले, अज्ञराद राक्षसर, * तेन विन” आ शणबु हग्गदिन्द आतनन्नु बन्धिसिदरु ; आग जहासक्कॆ अवरदॆयादुदरिन्द अदु बन्धन वन्नु बिट्टु बिट्टितु. आदरॆ ब्रह्मास्त्रप्रयोगक्कॆ बेकाद “ततस्वा य भुनैर 8 कृह्मास्त्र मभिनुन्त्रि तं” (रा. सु. ४८, ४१.) ऎन्दु हेळिवागॆ अगळु) बॆ*‘बेकु, अवु इल्लदिद्दरॆ ब्रह्मास्त्र प्रयोगवु कार्यकारि यागदॆम्ब भाववु, ब्रह्मास्त्रक्कॆ हेगॆ अन्न गळ आवश्यक वण्टो, हागॆये प्रस्तत्तिगू सह अण्णगळु आवश्यक वॆम्ब भावव, ब्रह्मास्त्रद बन्धनवु हेगॆ इतरा बन्धवन्नागलि शणवल्ल बधनन्नागलि सस, अन्तह तुच्छवाद बन्धनदिन्द ब्रह्मास्त्रवु हेगॆ प्रफ नगुत्त, हागॆये प्रसय अन्य देवतारयण ऎ 11 दनगळिन्द व्यर्थ नागुत्तदॆम्ब भाववू तोरि बरुत्तदॆ. पुतः पक्षि, सनतु मार संहिता वाक्यवन्नु दा________________
२३८० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आगैयाल् * प्रसः क्वचिदवं परापेक्षा नविद्यते । साहि सत सद्वेषां सर्व कामफलप्रदा” ऎन्नदुवुद धर्मान्तर नैर पेक्षं शॆन्नपडि. इप्पडियल्लाद पोदु हरिसि अदरल्लि प्रपत्तिगॆ यावुदर अपेक्षॆयू इल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला ऎन्दु मूदलिसबहुदॆन्दु भाविसि, अदर तात्पर्यवु, अण्णगळु बेडवॆन्दल्लवु ; इतर उत्कृष्ट धरगळु अधिकारियल्लिरबेकॆम्ब नियम वेनू इल्लवॆन्दू, अधिकारिय जाति, कुल, लिङ्ग, गुण, क्रियॆ, देश, काल, अवस्थॆ मॊदलाद तारतम्यगळॊन्दन्नू इदु अपेक्षिसुवदिल्ल ऎम्बुदे अभिप्रायवॆन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ :- प्रपत्तॆ8 - भरन्यास रूपवाद उपायक्कॆ, एवं - ई भक्तपायदल्लि अधिकारियु तैव र्णिकने आगिरबेकु ऎम्ब नियमविरुवहागॆ, अल्लदॆ कचिद पि-ऒन्दु स्थळदल्लागलि, “परापेक्षॆयु” ऎन्दरॆ अण्णगळल्लदॆ अधिकारियल्लि इतर धरगळ अपेक्षॆयु, नविद्यते - इरुवदिल्लवु ; ई अभिप्रायवन्ने उत्तरार्धदिन्द विशदीकरिसुत्तारॆ, साहि-आ प्रपत्तियादरो, सत ऎल्ला प्रदेशदल्लू, सर्वषां - वर्णि करु मॊदलुगॊण्डु कूद चण्डालरु, स्त्री पुरुषरु, हीगॆ ऎल्लरिगू, सर्व काम फलप्रदा - धर्मार्थकाममोक्ष रूप चतुर्विध पुरुषार्थगळन्नू कॊडत कद्दु. सर्वत्र ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द योगाभ्यासक्कॆ बेकाद हागॆ दिव्य क्षेत्रगळाद नैमिशारण्य कुरुक्षेत्रादिगळागबेकॆम्ब नियम विल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द “क्वचिदपि परापेक्षा नविद्यते” ऎम्बुदर अभिप्रायवेनॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तारॆ- – ऎन्नुदुवु ऎन्दु संहितॆयल्लि हेळिरुवुदु, धान्तर नैरपेक्ष शून्न पडि- अधिकारियल्लि परिकररूप विशेषणगळल्लदॆ इतर विशेषणगळु यावुवू बेकिल्लवॆन्दु हेळिदन्तॆ भाविसतक्कद्दु; आ धरान्तरगळु यावुवु ऎन्दरॆ “नजाति भेदं नकुलं नलिं नगुणक्रियाः । न देश काल् नावां योगोहय महेक्षते” ऎम्ब श्लोक दल्लि हेळिरुव धम्मगळु यावुवू बेकिल्लवु, भक्तियोगक्कादरो परापेक्षॆगळुण्टु ; नित्य नैमित्तिक कानष्ठानदिन्द सेरिद कर्म________________
साद्योपाय शोधनाधिकार योगद, वर्णिकाधिकारत्ववू, परिशुद्ध स्थळदल्लि सायोगाभ्या सवू, मॊदलादवुगळ अपेक्षॆयुण्टु, ई प्रपत्तिगादरो तात्का लिक अण्णगळ विना बेरॆ इन्नु याव विशेषणगळ अपेक्षॆयू अदक्किल्ल वॆम्ब भाववु. ई प्रमाणवु, परापेक्षॆयु ई प्रपत्तिगिल्लवॆन्दु हेळिरुव सन्दर्भदल्लि, परापेक्षॆयु यावुदु ऎन्दु निर्धरिसबेकागि रुत्तदॆ. “ एवं” ऎन्दिरुवदरिन्दलू उत्तरार्धवु पूरार्धद अर्थवन्ने समर्थनॆ माडुवदरिन्दलू निर्धरिसबहुदु. भक्ति मा र्गक्कॆ पापेक्षॆ इरुवहागॆ इदक्कॆ बेकिल्लवॆन्दर्थ माडिदरॆ परिकरगळ आवश्यकतॆयु बेडवॆन्दागलिल्लवु. ई विषयवन्नु सारप्रकाशिका यवरु ऒन्दु निदर्शनमूलक बहु चन्नागि उपपादिसि हेळिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :- निषिद्द भक्षणञ्जैह्म मुत्कर्षच वचोतं! रजस्वला मुखास्वाद स्सुरापान समानितु” ऎम्बल्लि “निषिद्ध भक्षणं’’ कूडदॆन्दु निषेधिसल्पट्टिद्दरॆ, आ निषिद्धवस्तुगळु यावुवु ऎम्ब सन्दर्भदल्लि, छत्राकंविद्वराहञ्चलशुनङ्ग्राम कुक्कटम् । पलाण्डुं ग्रञ्जनञ्चैव मत्याजापतेजः ॥ ऎम्ब बेरॆ प्रमाणद मूलक हेगॆ समन्वय माडिकॊळ्ळबेको, हागॆये ई सन्दर्भदल्लि प्रपत्तिगॆ “परापेक्षा नविद्यते” ऎन्दु हेळिदरॆ, आ पासॆक्स् ऎन्तादॆम्ब विमर्शॆयल्ल, प्र प स फलदांसरो सायानपेक्षिणीं” “नरस्य बुद्धि दौर्बल्या द पायान्तरमि ते” ऎम्ब बेरॆ प्रमाणगळ बलदिन्द, उपायान्तरगळु यावु दन्नू ई प्रसत्तियु अपेक्षिसुवदिल्लवॆन्दु अर्थ माडुवदु समं जसवादुदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. ई प्रसव समस्त फलगळन्नू कॊडुवन्ताद इतर समस्यॆ उपायगळन्नू अपेक्षिसुवदिल्लवु ; आदरॆ मनुष्यन अविश्वास रूप बदिय दौर्बल्यदिन्द, उपासनादि बेरॆ उपायवु अपेक्षिसल्पडुत्त” ऎम्बुदु ई मेलिन प्रमा णगळ तात्पर्यवु 66 इदीगॆ सरियाद समाधान. हीगॆ अभिप्राय ऎन्दु भाविसदॆ होदरॆ पूर पक्षिगळ इष्टा सत्तिगॆ कुन्दकवॆन्दु हेळुत्तारॆ पूरै पक्षिगळु म सा विश्वास मात्र प्रशस्तिगॆ अवश्यकवॆन्दु हेळुवरु प्रमाणक्कॆ नीवु केळुव हागॆ अर्थ माडिकॊण्डु अनुकूल्य स________________
२३८२ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इवर् गळिशैन् महाविश्वासत्तॆयुव वित स्वभाववाक्कलाम्. इक्कट्नकैयिलॆ सम्भा महा विश्वा सोपिनाङ्ग वितिवादस्य निरासक حی इव्ववकाशले वेरे शिलर्, आस्तिकनक्कु शास्त्रार्थ विश्वा सम् पिरक्कु मुदुक्कु मेल्पट्ट महाविश्वास मॆनॆनु ? प्रातिकूल्य वर्जन, इवुगळु बेकागिल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टरॆ, महा विश्वासवू बेडवॆन्दागि, अदु प्रपन्ननल्लि तोरिबन्दरॆ अदू कूड निम्म अभिप्रायद हागॆ सम्भावित स्वभाववॆन्दरॆ प्राप्तवाद धर्म वॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इप्पडियल्लाद पोदु- हीगॆ अनुकूल्यादि अज्जिगळु आवश्यकवॆन्दू, परापेक्षॆ बेडवॆन्दरॆ उपायान्तरादिगळु बेडवॆन्दू, अर्थमाडदिदरॆ, इवरगळि जैन - ई पू 3 पक्षिगळु अपेक्षिसुव ऎन्दरॆ आवश्यकवॆन्दु हेळुव महाविश्वासयुम् - महाविश्वासवॆम्ब अण्ण वन्नू, इक्क ट्टळॆयिले - ई न्यायद प्रकारवे, ऎन्दरॆ आन कूल्यादिगळु नीवु हेळुवहागॆ सम्भावित स्वभावगळादरॆ, अदे न्यायदप्रकार, सं भावित स्वभावमाळ्मॆलाम् - सम्भावित स्वभाववॆन्दे हेळिबिड बहुदु, महाविश्वासवु आवश्यकवु, पप्तवाद धरवल्लवु ऎन्दु हेळुवदादरॆ, अनु कॊल्यादिगळू कूड सम्भावित स्वभाववल्लवु, आवश्यकवाद अण्णगळे ऎम्ब भाववु. महाविश्वासवू अण्ण वल्लवॆम्ब वादद निरसनवु, मॊदलु महाविश्वासवु अज्ञवागलारदॆन्दु हेळुववर पक्षवन्नु अनुवाद माडुत्तारॆ. इव्ववकाशले इव्ववकाशले - इदे सन्दर्भदल्ले, वेरे शिलर् - इन्नु कॆलवरु, मेलॆ आक्षेपिसिदवरल्लदॆ बेरे कॆल वरु, आस्ति कनुक्कु - वेद, इतर शास्त्र, परब्रह्म मॊदलादवुगळल्लि आस्तिक बुद्धियुळ्ळवनिगॆ, शास्तार विश्वासम् पिरक्कु म् - शास्त्रवु हेळरुवदरल्लि विश्वासवु हुट्टिये हुट्टुत्तदॆ, अदक्कु मेल्पट्ट -________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३८३ आगैयाल् इदुवु सर्व शास्त्रार्थ साधारणमा मत्त नै पोक्कॆ, प्रपत्तिका विश्लेषित्तु अण्ण माग मत्तोवॆन्नु निन्नॆ स्पागळ, अदुवुद, (१) “ न विश्व सेद विश्व विश्वसे नाति विश्व सेत्, इत्यादिगळिले विश्वास तारतम्यम् प्रसिद्ध मागैयालुव, इडल् अतिशयित विश्वासव मॆर वचन तालुम् परिहृतव. आ शास्त्राविश्वासक्कू उत्कृष्टवाद, महाविश्वासम् ऎन्नु-ऎम्ब दागि, ऒप्पुण्डो-ऒन्दुण्टॆ ? आगैयाल्-आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ शास्त्रार्थ विश्वासवल्लदॆ बेरे अधिक विश्वासवॆम्बुदु इल्लवादुदरिन्द, इदुवुम - प्रपत्तिगॆ अण्णनॆन्दु हेळुव ई महा विश्वासवू कूड, सर्वशास्त्रार्थ साधारण माव - सर्व शा स्वार्थदल्लू विश्वास हेगो, हागॆये साधारणवादुदेयागुत्तदॆ, अत्तनै पोक्कि-अष्ट इदॆ, प्रपन्नु विशेषित्तु - प्रपत्तिगॆ विश्लेषिसि ऎन्दरॆ महाविश्वास ऎन्दु प्रपत्तिगॆ बेरॆ ऎन्दु विश्लेषिसि, अण्ण मागम - अवु हेगागुत्तदो ? ऎन्नु निन्नॆप्पागळ" - ऎन्दु योचि सुवरु, ऎन्दु शब्दसुवरु ऎम्ब भाववु. ई शब्दवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द खण्डिसुत्तारॆ - शास्त्रदल्लि यावाग प्रसन्ननिगॆ विश्वास उण्टायितो अदे साकु इन्नु बेरॆ महाविश्वास ऒन्दु अब्ब वागि प्रपत्तिगॆ अवश्यकवॆम्बुदु हेगॆ ? शास्त्रदल्लि इरुव विश्वासवे साकागिरुत्तदॆन्दु पूर्व पक्षव. अदुवुद - आ पूर्व पक्षवू सह, (१) * अनिश्यस्त्री - विश्वासविडलु योग्यनल्लदवनल्लि, नविश्व सेत् - विद्या ननन्सिय बारदु, विश्वस्त - विद्या सएडबहुवादवनल्लि, नाति विश्व सेत् - हॆच्, विश्वासवन्निड बारदु", इत्यादिगळिले इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि, विश्वास तारतम्यद प्रसिद्धवादुदरिं द, इडल् - ई सन्दभ द, आसयित ऎश्वासम ऎर दणिस लु म ऎन्दु (१) भार, उ, ३८, ९.________________
२३८४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे हेळुव प्रमाण बलदिन्दलू, परिहृतम् - परिहारवन्नु हॊन्दितु. आ पूर्व पक्ष परिहारक्कॆ ऎरडु कारणगळन्नु हेळिदरु :- (१) विश्वासदल्लि तारतम्य उण्टु, पूर्वपक्षियु हेळिद हागॆ विश्वासवु शासार्थदल्लिन हागॆ साधारणवादुदे ऎल्ला सन्दर्भ दल्ल ऎन्दु हेळिदुदु सरियल्लवु. इदक्कॆ उद्योग पर्ववाक्य वन्नु प्रमाणवागि उदाहरिसिदरु. अदरिन्द विश्वास तारतम्यवु उण्टॆम्बुदु सिद्दवु. विश्वास तारतम्यवे इल्लवॆम्ब पक्षवु इल्लि खण्डिसल्पट्टितु. (२) प्रपत्तिगॆ महाविश्वासवु अण्ण ऎम्बुदक्कॆ प्रमाणवे इदॆ. प्रमाण शरणराद नमगॆ इन्तह काविगॆ कारणवे इल्लवॆम्ब भाववू ज्योतितवु “ र क्षिष्यति विश्वासः”ऎम्बुदु साधारण विश्वास सवागुवदि इवु, अदु महाविश्वासवॆम्ब भाववु, भगवच्छास्त्रदल्लि “ सौलभ्यवेदी भजते कश्चिं परमास्तिकः” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द महाविश्वास युक्तने प्रपन्ननागि शरणागतनागुवनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मत्तु * र क्षिप्र त्यनु कॊलान्न इति या सुदृढामतिः । अनन्य साध्य स्वाभीष्टॆ महाविश्वास पूर्वकम् । तदेकोपायतायाचा प्रपत्तिश्चरणागतिः” ऎम्ब भरतमुनिय वाक्यवु मुख्य प्रमाणवु (१०५३ नॆय पुटवन्नु नोडि). इल्लि महाविश्वास प्रयोगवन्नु काणबहुदु. विश्वास तारतम्य उण्टॆन्दु ऒन्दु वेळॆ ऒप्पिदरू, ई महा विश्वासवु ऒन्दु अब्बवॆन्दु हेळुव प्रमाणविल्लदिद्दरॆ ऒप्प दिरबहुदागित्तु. आदरॆ, प्रबल प्रमाणगळिद्दरॆ पूर्व पक्षवु निल्लदु ऎम्ब भाववु. आदरॆ पूरै पक्षियु विदुरवाक्यवाद “नविश्वसे द विश्वस्तॆ” ऎम्ब वाक्यदिन्द लोकमरादॆयल्लि विश्वास तारतम्य उण्टॆन्देनो अकरिसुवॆवु ; ब्रह्मविद्याविषयदल्लि परब्रह्म प्राप्तिगॆ बेकाद विश्वासदल्लि तारतम्यवॆन्दरेनु ऎन्दु आक्षेपिसबहुदॆन्दु, आ सन्द र्भदल्लि विश्वास तारतम्य उण्टॆम्बुदक्कू अदरिन्द फलदल्लि व्यत्यास उण्टॆम्बुदक्कू श्रीनारद भगवानर वाक्यवन्नु “इप्पडि” ऎन्दारं बिसि उदाहरिसुत्तारॆ.________________
(PL) साधो पाय, शोधनाधिकार४ २०८५ इप्पडि पुरुष विशेष वले निश्वास तारतम्य मुण्डॆनु मिडि श्रीपद स्वाक्षर ब्रह्मविवॆले (१) “यस्य या वांश्च विश्वास प्रज्ञॆ सिद्धिक्कॆ तापती । एताप नैस्य प्रभा वः प२विय ते” । ऎन्न श्री नारद भगवानरुळिच्चॆय र्द इप्पडि - ई रीति सिल्ल ऎन्दरॆ मेलॆ उपपतिदिसल्पट्ट रीतियल्लि, पुरुष विशेष विले - प्रत्यक्ष राद पुरुषविशेषरण, विश्वास तारतम्यवु - उण्टु, ऎन्नुमिष ऎन्नुव सन्दर्भदल्लि, ई - मद स्वाक्षरब्रह्मविद्यॆय “यस्य - याव ई अष्टाक्षर ब्रह्म राज्याधिकारि, राम र्स - ऎच्चर पट्टिगॆ विश्वास उण्टो, तस्य - आ अधिकारिगॆ, इष्ट- फॆव कडि, तावती - अष्टे ऎन्दरॆ अडिकृत गुणवागिर स्पदॆ.” ई सपदल्लि विश्वासवु सम्पूर्ण - मागिद्दरॆ मिरदु ; वन्द विश्वास जाति मोक्षफलवु ऒडनॆये इल्लनॆम्ब सह (वू 1.21रि बरुत्तदॆ ; इदरिन्द, एतस्य प्रभाव ई अष्टु ब्रह्म- प्रति तार्म इति – इष्टे ऎन्दु हेळलु न परिय २ - हलदि यन्नु हॊन्दिदुदल्लवु. आदु आसरिसि सक्रम उळ्ळन मनवु; एळिदरॆ पण विश्वासविद्दुद उण्ट माडुवदरिन्द ऎ-ब ज्ञान, विनु - ऎ’, श्री निन भगवानर, आरुळिच्चॆ दार् - कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ. दरॆ निरतिकर प द हीगॆ हेळिदुदरिन्द 11 सती रु ऎन्दरॆ महा नोव, ना विश्वासदल्लि न्यूनतॆयिरुव ज्ञान यारिगॆनो भासेन ५० शृं गणिय कछ ) " ऎन्द पक्ष, स (१) नार-कल् १. १४. 232________________
२३८६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे नन्द विश्वासरान प्रसन्ना भासयुव मुडिविले सत्वश्वर्र रक्षिक्कु, ऎण्णने ऎन्निल् (१) सहृदुच्चा रितं येन हरिरित्यक्ष रद्वयम् । बद्धः परिकरिस्तन मोक्षाय गम 9 रत्नदिन्द ऎरडु श्लोकगळन्नू आळ्वारवर तिरुमालॆयिन्द ऒन्दु पाशुरवन्नू, उदाहरिसुत्तारॆ. 3 मन्द विश्वासरान - विश्वासदल्लि न्यूनतॆ यिरुव, आकारणदिन्द प्रसन्ना भासगैयुव - प्रपन्न वत् ई षद्भासन्ते - प्रपन्नर हागॆ स्वल्पवागि तोरुवन्तवरु ऎन्दरॆ पूर्ण प्रपन्नरल्लदवरन्नू, मुडिविलॆ-कॊनॆयल्लि, सश्वरनु रक्षिसिबिडुवनु, “नेहाभि क्रम ना शोस्ति प्रत्यवायो न विद्यते” ऎम्ब गीता श्लोकदल्लि (२-४०) कर्मयोगद विषयदल्लि प्रारम्भिसि पूरैसदे होगि स्वल्पवागि अनुष्ठिसिद धर्मवू कूड, संसार भयदिन्द तप्पिसबहुदॆन्दु हेळिद हागॆ, कॊनॆगॆ विश्वास पूरियन्नुण्टु माडि सम्पूर्ण प्रपन्नरन्नागि माडि सत्येश्वरनु संरक्षिसुवनॆन्दु हेळिदरु. हागॆये इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्ल, गीतॆयल्लि “नहि कल्याणकृश्चि त् दुर्गतिं तात गच्छति” सुकृतवन्नु स्वल्प मट्टिगॆ माडिरुववनिगू ऎन्दिगू दुर्गति ऎम्बुवदिल्लवॆन्दू, श्रीकृष्ण भगर्वारवरु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये इल्लियू शरणागतियन्नेनो अनुष्टिसिरुत्तानॆ. पूर्ण विश्वासविल्लदु दरिन्द अण्ण लोपमूलक शरणागतियु सिद्धिसलिल्लवु. हीगॆ प्रारम्भि सिद सुकृतवु व्यर्थवागुवदिल्लवु. कॊनॆगॆ महा विश्वासवु उण्टागि शरणागतियु पूर्णवागि मोक्षप्राप्तियुण्टॆ दु हेळिरुत्तारॆ. मुन्दॆ ऎष्टने यॆन्निल् - ऎल्लि हागॆ हेळिदॆ ? ऎन्दारम्भिसि प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. (१) येन - याव पुण्यशालिङ्ग, हरिरित्य करद्वयं हरिः ऎम्ब ऎरडक्षरवु, सकृदुच्चारितं-ऒन्देसलवागलि उच्चरिसल्पट्टुदुदादरॆ, तेन - अन्तवनिन्द मोक्षा य गमनं प्रति - मोक्षवन्नु कुरितु होगुवदक्कागि, परिकरः सॊण्टक्कॆ दट्टियन्नु बिगियोणवु ऎन्दरॆ साधनवु, बद्धतॆ - कट्टल्पट्टितु, (१) वि. ध. ७०. ८४,________________
साध्यॆपाय शोधनाधिकार नम् प्रति” इत्यादिगळिलु, इ यडियॊत्ति न(२) “त्वदं फि मुद्दिश्य,”(३)* उदीर्ण संसार” ऎच्चर श्लोकण्णळिलु, 3 3 हरिशब्दद सकृदुच्चारणॆयिन्द मोक्षवन्नु हत्तलु प्रथम सोपान वन्नु कट्टिद हागॆ ; ऎन्दरॆ यावत्तादरू ऒन्दुदिन अदु उपाया नुष्ठानक्कॆ सहकारियागि परिणमिसि, कॊनॆगॆ मोक्षप्राप्तियन्नुण्टु माडुत्तदॆम्ब भावव", इत्यादिगळिलु - इवे मॊदलादवुग इल्ल ; इल्लि आदि पददिन्द, मेलॆ हेळल्पट्ट ऎरडुगीता श्लोक गळू मत्तु “ अवशेनापि यामि कीरि ते सर्वपातक्कॆ । पुना मुच्यते दः” इल्लि भगवन्ना मोच्छारणॆयु, स्मर ण, जप, प्रदक्षिण मॊदलादवुगळिगू उपलक्षणवागि भाविसतक्कद्दॆन्दु आदिशब्द प्रयोगवु, “सकृत् तोपि गोविन्दो नृणां जन्म शतम् । पापराशिन्द हताशु तूलराशि मिवानलः ” “ ऋचो यजूंषि सामानि योधीते? सकृदञ्जसा । सहृद स्टाक्षरं जा फलन्तस्य समत्तु ते”, “विरायतनं नित्यं सायम्पातर्दिने दिने / प्रदक्षिण द्वयं कुर्याद मेधफलं लभेत्”, “यानि यानिच पापानि जन्मान्तर कृता निच : तानि तानि प्रणश्यन्ति प्रदक्षिणपदेपदे” इत्यादिगळु अनु सन्धेयगळु, इवे मॊदलादवु हेळल्पट्टवु ; इवत्तै अडियॊ तिन इवुगळन्नु अनुसरिसिरुव, त्वदङ्घि मुद्दिश्य…….. कण्ण लुम्-ऎम्बि ऎरडु श्लोकगळल्लि ; ई श्लोकगळु यावुवु ऎन्दरॆ (२) त्वदं मुश्य । कदापि केनचिद था तथा वासिसतोञ्जलिः । तदैव मुष्णात्य शुभा शेषत शुभानि सुष्मा नजातु हीयते ॥ २८ । गुरुतर उपाय वाद भक्तियोगदिन्द तुम्बा कष्टदिन्द साध्यवाद ई पुरुषा लघुवाद प्रपत्ति मूलक हेगॆ हॊन्दुवि ऎन्दरॆ अदक्कू लघुतरवाद आञ्जलि बन्धनवे मॊदलाद कयिक व्यापारवे सहकारियागिरुवाग प्रपत्तियु साधिसलारदे (२) आळ, स्तो, २८ (३) आळ, प्रॊ. २९, र्धवन्नु 3________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎन्दु, साभिप्रायवागि अञ्जलिय प्रभाववन्नु ई श्लोकदल्लि हेळु तारॆ. त्वदन्त्रियुद्दिश्य - सलोक शरण्यनॆन्दु विख्यातनाद निन्न पादकमलवन्नु कुरितु, ब्रह्मरन्द्रादिगळ पादक्कॆ मोक्ष दायक प्रभावविल्लवादुदरिन्द, अवरुगळ पादवल्लदॆ, मोक्षदायक नागि मुकुन्दनाद निन्न पादकमलवन्नु कुरितु, इल्लि शभाश्रयवॆल्ला इरुवाग अन्त्रियन्नु मुख्यवागि हेळिदुदरभि प्रायव, सर्वशरण्यन पादग्रहणदल्लि अदु “मकरन्द निर्भरॆ” वादुदरिन्द नैरर्थक्यद माते इल्लवॆम्बुदु सूचितवु ; “ सभ्रातज्ञरणॆगढं निपीड्य रघुनन्दनः” (रा. आयो, ३१.२) ऎम्बल्लि विफलत्वविल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु, क डा.पि यावागलेयागलि. इदरिन्द देश कालावस्था नियमगळु यावुवू बेकिल्लवॆम्ब भाववु ; यज्ञयागादिगळिगॆ देश कालावस्थादि नियमगळुण्टु, अञ्जलि माडुव द मुहूर्त विडकॆलसविल्लवु, केनचित् - यारिन्दलॆयागलि, ब्राह्मणादिगळे अञ्जलि माडबेकु, “शूद्र पाकरु माडकूडदॆम्ब नियमवेनू इल्लवु, सर्वलोक शरण्यसिगॆ अञ्जलि बन्धन माडलु ऎल्लरिगू साध्य वु, यथातथावासि - हॆ1गॆयागलि, इदरिन्द चॆन्नागि अञ्जलि माडु वद कूड तिळियदे ऎरडू कैगळन्नू सुम्मनॆ जोडिसिदरू सरिये प्रणामादिगळिगॆ जॆरो स्वल्प नियमादिगळुण्टु, साष्टाङ्गवागिर बेकु, ऒन्दु कैयिन्द प्रणाम माड कूडदु इत्यादि नियमग ळुण्टु; अञ्जलिगॆ अन्तह नियमगळु यावुदू इल्लदुदरिन्द यथा तथावासि” ऎन्दु प्रयोगवु ; सञ्जलि - ऒन्दु सल माडिद अञ्जलिय, ई तिंलियन्नु “वसन्ते वसन्ते जोतिषा यजेत प्रति वसन्त ऋतुविनल्लि माडबेकागि विधिसिरुव पदे पदे काव्यतॆय आवश्यकतॆ यिल्लदॆ, ऒन्दु सल माडिदरॆ साक, फलसिद्धिय न्नुण्टुमाडव प्रभाव उळ्ळदॆम्ब भाववु, सश्वरन कृपा प्राप्तिगॆ सकृतकवादरेनॆ साकु, ऒण्टु सल अम्बल्लि माडिरुत्तेनॆ, मुन्दक्कॆ एकॆ ऎम्ब औदासीन्यवु सरियल्ल ; ई अधिकारिय मनद तृप्ति र्थ वागि आवृत्तिय अवश्यकवु ; हीगॆ अभिप्रायवल्लदिद्दरॆ, ऒब्ब मह नीयनन्नु ऒन्दु सल नोडिदुदरिन्दले फलसिद्धियुण्टादरॆ, मुं दक्कॆ आतनन्नु कृतज्ञताभावदिन्द नोडबेकाद अवश्यकतॆ यिल्लवॆं________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 1 $255 दागुत्तदॆ. इन्तह अञ्जलियु, तदैव - आगलेनॆ, उत्तरन्मादि कालविळम्बगळु बेकिल्लदॆ, अशुभानि अशेषतः मुष्णाति अमण्ण ळन्नु निश्लेषवागि अपहरिसुत्तदॆ. इल्लि अञ्जलियु अशुभगळन्नु अप हरिसुव चोर कृत्यवन्नु माडुत्तदॆन्दु हेळिदुदर अभिप्रायवे नॆन्दरॆ, ई संसारियाद चेतननिगॆ यावुदु हितवॆन्दु तिळियदॆ, अशुभ फलगळन्नुण्टु माडुव भोगगळन्नु बहु हितवादुदॆन्दु भाविसि, अवुगळन्नु अनुभविसुत्तिरुवनु. अञ्जलियिन्द प्रसन्न नाद देवनु बलात्कारदिन्द अन्त ह अमळगळन्नॆल्ला अपहरिसि बिडुवनॆम्ब भाववु. हितवल्लदन्नु तिन्नुत्तिरव मॊगुविनिन्द तायि-यु हेगॆ मगुवु तिळियदहागॆ अदन्नु अपहरिसि बिडुवळो हागॆ ऎम्ब तात्पर्यवु, (“मुषये?) ; शुभानि मळगळन्नु, पुष्पाति- पुष्टिकरिसुत्तदॆ, कदापि - यावागलेयागलि, मुन्दक्कॆल्ला काल दल्ल, नजातु हीयते - व्यर्थवादुदु आगुवदे इल्लवु. 3 लियु अनिष्ट निवृत्तियन्नू इष्ट प्राप्तियन्नू सह उण्टु माडु इदॆ; आदुदरिन्द “अञ्जलिः परमामुद्रा क्षि प्रन्देव प्रसा दिनी” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्रीमद्रामायण किन्धाकाण्ड दल्लि सिता न्वेषणदल्लि सहाय माडुत्तेवॆन्दु वाग्दान माडि मरॆतु कृतापराधनाद सुग्रीवनिगॆ महा प्रज्ञनाद आञ्जनॆयनु उपदेशिसुत्तानेनॆन्दरॆ :- * कृतापराधस्य हि ते नान्य श्या महं क्षम् । अन्तरेणाञ्जलिम्बालक्षणस्य प्रसादनात् ” ईग महा कोपदिन्द बन्दिरुव लक्ष णदल्लि महापराधवन्नु माडिद निनगॆ, अञ्जलिय न्नु माडि आतन प्रसन्नतॆयन्नु प्रार्थिसु वदक्किन्त उचितवाद उपायवन्नु नानु काणॆनु.” ऎन्दु अञ्ज लिन प्रभाववन्नु व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. सर्वरन प्रसन्नतॆगागि समार्जन, मालाकरण, दीपारोप, अभिषेक, उत्सव, कैङ्कय्या दिगळु हेळल्पट्टिवॆ. इवुगळल्लॆल्ला कष्ट तरनाद देहश्रन, ऎत्त साय मॊदलादवुगळु बेकु ; अञ्जलियागलि सुकरवागि देवदेवनु क्षिप्र प्रसन्नतॆन न्नु सभाववुळ्ळदु ऎम्ब तात्पर्यवु. ई आलियु मोक्षप्राप्तियन्नू उण्टु माडुत्तदॆन्दु हेळिदरॆ, हागल्लगॆ तम्बा सम्पादिसिकॊडुव ई मुनुक्षनिगॆ मोक्षक्कॆ साधन________________
२३९० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ာ गळु न्यासवू उपासनॆयू इवॆरडे ऎम्ब हेळिकॆगॆ विरुद्धवागुवदि ल्लवे ऎन्दरॆ ई केवल अञ्जलिये साक्षात्तागि साधनवागुवदिल्लवु. ई साधनगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नुण्टुमाडलु सहकारियॆन्दु भाविसतक्कद्दु. इदु शुभगळाद पापगळ निवृत्तिगू, सन्म षक्कू ज्ञान भक्ति वैराग्यगळन्नुण्टुमाडुवदक्कू, हीगॆ मोक्षप्राप्तिगॆ सहायकरवादुदु ; अथवा गुरूपसदन भरन्यासादिगळिगू सहाय करवागबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. आदरॆ “ध्यार्य कृतेयर्ज यज्ञॆ तायां द्वापरॆर्चय्र । यदाप्रिति तदाप्पोति कल् सङ्कीर्त्य केशव” कृतयुगदल्लि उपासनॆयिन्दलू, त्रेतायुग दल्लि यज्ञ मुष्ठानगळिन्दलू, द्वापरदल्लि अर्चिसुवदरिन्दलू याव फलगळन्नु साधिसबहुदो, आ फलगळन्न कलियुगदल्लि केशवन स्तोत्र मात्रदिन्दले हॊन्दबहुदॆन्दु हेळिदॆयल्ला, हागॆ अञ्ज लियू कूड ॆ क्षदर्यन्त सर्वार्थदायकवॆन्दु नम्बलु अडि एनु ऎन्दरॆ, इल्लिय कूड केवल केशव सङ्कीर्तनॆये मोक्षदा युक बर्थवनु ; आ केशव सङ्कीर्तनॆये साक्षात्ताद मोक्षे पायक्कॆ निष्पादकवॆन्दु तिळिय तक्कद्दु. आदुदरिन्द ई अञ्जलियु प्रयोजनान्तर परिगॆ अदन्नु साधिसुव उपाय निष्पत्तिगू, अनन्य प्रयोजनरिगॆ मोक्षवन्नु साधिसुव उपाय निष्पत्तिगू, साक्षा तागि हेतुवॆम्ब भाववु अञ्जलि माडिदवनिगॆ “ नेहा भिक्रम ना शस्ति” ऎम्बल्लि हेळिरुवहागॆ ऎन्दादरू ऒन्दु दिन मोक्ष प्राप्ति युण्टु ऎम्ब दु चरितार्थवु. आदरॆ अदु भरन्यासदॊन्दिगॆ सेरिद्दरॆ मोक्षप्रदवु. (२) उदीर संसारवाशुशुक्षिणिं कणेन निरा पराञ्च निर्वृतिम । प्रयच्छति –च्चरणारुणाम्बुज द्वया नुराग मृतसिन्धु श्रीकरः ॥२॥ ई श्लोकद मूलक मेलॆ हेळिद रीतियल्लि अञ्जलि माडलु कूड अशक्तरागिरुववरु “विष येते महाराज रामव्यसन कर्शिताः । अपि वृक्षा परिमा नाः सपुष्टाङ्कर कोरका” । ऎन्दरॆ “ओदशरथने निन्न देशदल्लि श्रीरामनु वनक्कॆ तॆरळिद दुःखदिन्द, मनुष्यरु मात्रवे केशपडु त्तिद्दारॆन्दु भाविसबेड, पुष्प, चिगुरु, मॊग्गुगळिन्द पूर्णगळागिद्द________________
साध्य पाय शोधनाधिकार २६९१ मरगळू कूड बाडिहोदवु ऎम्ब * मन्त्रवाक्यदल्लि गॆ इरुव हागॆ अनुराग लेशवात्रदिन्दलू कूड श्रेष्ठ सुखराद वाक्षर सह प्राप्त कालदल्लि हॊन्दबहुदॆन्दु हेळुत्तारॆ, इल्लिदॆ. अनिष्ट निवृ तियू, इष्ट प्राप्तियू हेळल्पट्टिवॆ. “स्वच्च रण …….करः, त्वत् - स्वयम् आनन्द सागरनागि आनन्दवन्नु ट माडुव कृपाकर नाद निन्न, चरणारुणाम्बुजद्वय - कॆम्पगिरुव चरणारविन्द युगदल्लि, अनुराग - विशेष प्रीतियॆम्ब, अरत सिन्धु - अमृत समुद्रद, शीकरळि - ऒन्द, कणवु, उदीर्ण संसार दवा शुशु *णिं - ई आत्मनन्नु नाशमाडुव हागॆ जाज्वल्यमानवाद संसार वॆम्ब काडिच्चन्नु, क्षणेन - ऒन्दु क्षणदल्लि ऎन्दरॆ अल्प कालदल्लि काड्लि चन्नु आरिसुवदु साध्यवल्लव, नाल्कु कडॆयल्ल ज्वलिसुत्ता बरुवदरिन्द शमन माडुवदु कष्टवु ; स्वामिय चरणारविन्ददल्लि माडिद प्रेमवॆम्ब अमृतद ऒन्दु तुन्तर बहु शीघ्रदल्ले *संसार तापतापितरिगॆ” शमनवन्नुण्टु माडुत्तदॆम्ब भाववु, निर्व्याप्य - आरिसि, तापत्रय युक्तवादुदु ई संसारवु ; आद द रिन्द मोक्षार्थिगळिगॆ ई तापवु काडिच्चिन तापक्कॆ समानवादु दागि अनेक स्थळदल्लि अदक्कॆ होलिसिरुत्तारॆ, हरन्निर्वृतिञ्च-सर्व श्रेष्ठ सुखवाद मोक्षवन्नू सह, प्रयच्छति. उपार निष्पत्तिय मूलक कॊडुत्तदॆ. ई प्रीतिय उपायानुष्ठानक्कॆ सहाय वागि उपाय निष्पत्तिय मूलक मोक्षरूपवाद परिपूर्ण ब्रह्मा नुभव, नित्य कैर्दगळ प्राय मासुत्तदॆम्ब भाववु (४) मॊय्तदल्लि नैयु निन्न मनॆळु डैयणेराल्- कत्तिरबन्दु मनॆ परादि क कॊडि । इत्तनॆ यडियारानारिरुज्जुव नम्म नाय । रव,वल् काल तत्वविरुववरॆगॆ अन भविसिद भू तीरदन्नु बलि नवॆ, डैय पेराल् - वरु अक्षरगळल्लि गोविन्दा ऎम्ब दिव्यनामदिन्द, हत्तिर बन्धुव आनॆ, “ब्रह्म" कट्ट नीच ब्राह्मणनन्नु हेगॆ________________
२३९२ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे (४) * मॊय वनैयुळ् फिन्नु” इत्यादिगळिलुव अभिप्रेतमान पडिये इर्व फलसिद्धिक्कु कोलिन कालत्तु कळ्ळ उपाय पूर्तियॆ युक्ताक्कि रक्षिक्कु नन्नु विडि हे ळुत्तदो हागॆ तुम्बा नीच कृत्यगळन्नु माडुत्तिद्दुदरिन्द नीच क्षत्रियनाद क्षत्रबन्धवल्लवे, पराङ्गतिं-सर्वोत्कृष्ट गतियाद परम पदवन्नु कण्णु कॊर्ण्णा-नोडिकॊण्डनु, ऎन्दरॆ हॊन्दि अनुभविसि दनु ; इनै यडियारानरु - मनस्सिनिन्द चिन्निसि उपासनादि गळन्नु माडदॆ बरी गोविन्दा ऎन्दु इष्टु मात्र नामोच्छारणॆ माडुव दासयातरिगॆ, इरु म् - कृपॆ माडि अनुग्रहिसुव, नव अर र्ज् आय - ननगॆ स्वामियागि महोपकारगळन्नु माडबे कॆन्दु सिद्धवागिरुव श्रीरङ्गनाथनागिरुव, पित्त नै - सौशील्य गुण युक्तनाद भगवन्तनन्नु, प्रॆव - आतनन्नु आश्रयिसि, इल्ल परम पददल्ल सह अनुभविसुव अवकाशविद्दरू, पिरिवियुळ् - पुनः पुनः जन्मगळिगॆ सिलुकि, पिणण्णुम् आर् - नरळुव विधानवे, अय्यो दुर्दॆशॆये ऎम्ब भाववु. ई श्लोकदल्लि महा पापिष्ठनाद क्षत्र बन्धवू कूड गोविन्दनाम सङ्कीर्तनदिन्द मुक्तियन्नु हॊन्दिदनॆन्दु हेळल्पट्टरुत्तदॆ. क्षत्रबन्धुविन वृत्ता तक्कॆ इदे ग्रन्थद गुरुपरम्परासारद ५० नॆय पुटवन्नु नोडि. ईतनिगॆ सररु प्राप्तिय श्री नारदर रूपदल्लि लभिसि, मूल मन्त्र मॊदलाद उपदेशगळ मूलक दॊरॆतु, मोक्षप्राप्तियुं टायितॆम्ब वृत्तान्तविरुवदरिन्द भरनासरू पोपायानुष्ठान मूलकवे लभिसिरबहुदॆन्दु नम्बतक्कद्दागिरुत्तदॆ. इत्यादिगळि लव - इवॆ मॊदलाद प्रमाणगळल्ल, अभिप्रेत मान पडिय - तोरि बरुव हागॆ, इर्व - ई मन्द विश्वासयुक्तनागि भरन नन्न नसिदवनु, कॊलिन कालत्तुक्कु - प्रार्थिसिद कालदॊळगे, उपाय पूर्तियुण्णा - महा विश्वासदॊन्दिगॆ, उपाय पूर्तियुण्टागुवहागॆ माडि, रक्षिक्कुम् - रक्षिसुवदु. इदक्कॆ करपदवु अपूर्ण शरणागतियु ऎन्दु तात्पर्य मूलक (४) तिरुमालै________________
Andresen Orte Join Brody साद्योपाय शोधनाधिकारः बै, दॆ (92) २३९३ Harren Vergnen. नि नैत्तु (२) * वृव भवतो याता भूयसी जन्म सन्ततिः। तसमनतनं जन सञ्चिन्त्य शरण वज” ऎन्नु देवलन्नॆ कुरितु श्री शाल्य भगवानरुळि चॆय् दानिरॆ (६) *शरण्यं शरणञ्च त्वा वाहुर्दिव्या महर्षयः” ( ऎन्नुदु 8 1 इट्टुकॊळ्ळबेकागुत्तदॆ, हीगॆ रक्षिसुत्तदॆ, ऎन्न खड नि नैत्तु - ऎम्ब सन्दर्भवन्ने परालोचिसि, “भवतः - निनगॆ भूयिसी जन्म सन्ततिः - बहुवाद जन्म परम्परॆ यु, वृथॆव - निनगॆ विश्वासवु मन्दवादुदरिन्दलागलि, इल्लदुदरिन्दलागलि व्यर्थवागिये, याता- कळॆदु होयितु, तस्यां - आ जन्मसन्ततियल्लि, अन्यतमं जन्म - आ ई ऒन्दु जन्मवॆन्दु, सञ्चिन्त्य - आलोचिसि, शरणंव्रज - शरणा गतियन्न हॊन्दु ऎन्दरॆ अनुष्टिसु’’ ऎन्नु - ऎन्दु, देवलनैकु रित्तु - देवलनन्नु कुरितु, श्री शाण्डिल्य भगर्वा, अरुळिच्चॆय दारॆ - कृपया उपदेशिसिदरष्टे. हिन्दॆ अनेक जन्मसन्तति कळॆ दरू नीनु शरणागतियन्ननुष्ठिसदे इद्दुदरिन्द व्यर्थवादवु. ईग लादरू आ व्यर्थवाद जन्मगळल्लि इदू ऒन्दू व्यर्थवॆन्दादरू महा विश्वासविरलि, इल्लदिरलि नीनु शरणागति माडु हागॆ माडुवुदरिन्द, मुन्दक्कॆ महा विश्वासमूलक शरणागतियन्नु माडि कॊनॆगॆ फल वन्नु हॊन्दुवि ऎम्ब तात्पर्यवु. आदरॆ महा विश्वासवुण्टागु वदु बहळ दुस्तरवु, महर्षिगळिगॆ ऒन्दुवेळॆ उण्टागबहुदु, हीगि रवाग प्रपत्तिगॆ अङ्ग वॆम्बुदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ “शरण्यं” ऎन्दारम्भिसि समाधान हेळि, प्रपत्तिगॆ महा विश्वासवु ऒन्दु अज्ञवागुवदरल्लि निस्सन्देहवॆन्दु ई महा विश्वा सा विषयवन्नु निगमन माडि हेळु तारॆ :-(६) शरणं जनशक्ति दयादि कल्याण गुणाकर नागि प्राप्यवॆन्दू, शरणञ्च - आश्रयिसलु योग्यवाद गुणगळॆन्द सिद्धोपायनॆन्दू, दिव्या महर्षय तत्वहिळॆ पुरुषार्थ गळ ज्ञानविरुव महर्षिगळु, श्री परारर व्यास शौनक वाल्मी क्यादि गळु, अथवा नित्य सगळ अवतारवाद महर्षिगळु, आहुः - हेळु (५) शाण्डिल्य स्मृति. (६) रा युद्ध. १२१, ८, शाण्डिल्य.________________
R २३९४ श्री मद्र हस्यत्रयसारे वुम्, महर्षिगळु वाक्यतॆ यिट्टु मन्द (इप्पडि) विश्वास तारतम्य महा विश्वासव प्रपत्र e विश्वासं कूडुवदु, इवगळ विश्वासक्कॆ तॆळिविक्क वेणु पुन पडि. मुण्णागॆयाले यथाशास्त्रम् माग कुरै यिल्लॆ. त्तारॆ. इदु चतुर्मुखनु श्रीरामनन्नु कुरितु हेळुव वाक्यवु ऎन्नदुवु - ऎम्ब स्तुतिय अभिप्रायवेनॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ :- महर्षिगळुक्के विश्वासव कूडुवदु - महर्षिगळिगॆ महा विश्वासवु सल्लुत्तदॆम्बुव हेळिकॆय प्रायवु, इवगळ वाक्य यिट्टु - इवरुगळ वाक्यवन्नु मुन्दुमाडि, मन्द विश्वास - विश्वासदल्लि न्यूनतॆ यिरुववरिगॆ तॆळिविक्कवेणु- सरियाद ज्ञान वन्नु :टु माडतक्कद्दॆन्दु, ऎपडि - ऎन्दु उपदेशिसिदहागॆन्दु भाविसतक्कद्दु, शरण्यं शरणञ्च - ऎन्दु भाविसबेकादरॆ, आतने उपेयनू उपायवू, आतनल्लदॆ नमगॆ बेरॆ गतियिल्लवादुदरिन्द आतने खण्डितवागियू रक्षिसुववनॆम्ब महा विश्वासदिन्द महर्षि गळेनो हेळिरुत्तारॆ ; ई हेळिकॆयिन्द मन्द विश्वासरू कूड मुन्दक्कॆ पूर्णविश्वासयुक्तरागि उपाय निष्पत्तियुळ्ळवरागुत्ता रॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द विश्वास तारतम्य मुण्णागैयाले- विश्वास तारतम्य उण्टॆम्बुदु शास्त्रमुखेन तोरिबरुवदरिन्द, यथाशास्त्रम् - ई प्रपत्ति शास्त्रदल्लि हेळिरुवहागॆ, महा विश्वा सवु, प्रपत्रज्ञ मागक्कुरैयि -प्रपत्तिगॆ अङ्ग वागुवदक्केनू अभ्यन्तर अथवा न्यूनतॆ यिल्लव, पू पक्षिगळ ऎरडु शब्दागळिगू समाधान हेळिरुत्तारॆ. (१) विश्वासदल्लि तारतम्यवॆन्दरेनु ? ऎन्दु केळिद्दरु. इदक्कॆ तारतम्य उण्टॆन्दु स्थापिसिदरु. (२) महाविश्वा सवु प्रपत्तिगॆ अन्यवल्लवॆन्दु पूर्व पक्षमाडिद्दरु; महा विश्वासवु अवॆन्दु ईग स्थापिसिदरु मुन्दॆ भक्ति प्रपत्तिगळल्लि विश्वासवु नष्टवागलु कारणगळन्नु तिळिसि, अवुगळिगॆ परिहारवन्नु हेळुत्तारॆ. हिन्दॆ महा विश्वासवु प्रपत्र वागलारदॆम्ब वादवन्नु निरा________________
साध्य पाय शोधनाधिकार अथ भक्ति प्रपः विश्वास शैथिल्य हेर्तू अनद्य, परिहरति, २३९५ शिलरिवल् विश्वासक्कलैयुम् पडॆयुव, अदक्कु परिहारवु शूल्लुगिरोम्- भक्ति प्रपत्तिगळ बुद्धि भेद तालॆ ऐश्वर्यमोक्षङ्गळागिर विरुद्ध फल कॊडुक्कक्कू डुमो ? निरैकरवनुडैय अभिसन्धि भेदत्तालॆ ऒरुविरै करिसि अदु प्रपत्तिय आवे ऎन्दु स्थापिसिदरु. प्रासबिकवागि, ई साध्यॆपायगळाद भक्ति प्रसगळल्लि विश्वासवु कम्मियागुवदक्कॆ हतवागि कॆलवु शब्दगळुण्टॆन्दु हेळि अवुगळिगॆ परिहारवन्नु हेळु तारॆ. शिलरु कॆलवरिगॆ, इवत्तिल् ई साद्योपायगळल्लि, विश्वासवु कुयुम् पडियुं नष्टवागुव प्रकारवन्नू, अदक्कॆ परिहार नन्नू, शॆल्लुगिरोम् मुन्दॆ हेळुवॆवु इदु प्रतिज्ञा वाक्यवु. मॊदलु विश्वास शैथिल्य उण्टागुवहागॆ माडुव वपक्षवन्नु अनुवाद माडुत्तारॆ, भक्ति प्रपत्तिगळु, बुद्धिभेदत्तालॆ - सज्ज अथवा उद्देशद भेददिन्द, ऐश्वर मोक्षळागिर - अधिकारियु ऐश्वर्यवन्न पेक्षिसिदरॆ अदन्नू, अथवा मोक्षवन्न पेक्षिसिदरॆ अद न्नू, हीगॆ बेरॆ बेरॆयाद, विरुद्ध फललै - व्यत्यस्तगळाद फलगळन्नु, हेगॆ व्यत्यस्तवॆन्दरॆ ऐश्वर्यवॆल्ला अल्पास्थिर फलग ळुळ्ळवु, मोक्षवादरो नित्यवागि निरतिशयवागि महत्तागिरुवदु, हीगॆ नन्न फलगळन्नु, कॊडुक्कडमो - कॊडलु साध्यवो ? ऒन्दु कर्मक्कॆ ऒन्दु नियतवाद फलविरबेकु. शरणागतियेया गलि उपासनवे आगलि अधिकारियु ऐहिकादि सम्पन्न पेक्षिसिदरॆ आ फलनन अथवा मोक्षवन्न प्रेक्षिसिदरॆ अदन्नू, हीगॆ ऎरडु भिन्न फलवन्नु, ऒन्दे कर्मवु हेगॆ कॊट्टितु? ऎन्दाक्षेपवु. ई आक्षे सवु ऒन्दु लोकदृष्टान्तमूलक व्यक्तगॊळिसल्पडुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ विरैक्किरर नुडैय अभिसन्धि भेदत्तालॆ - बिज बित्तुवन सल्पद भेददिन्द, ऒरु विरै-ऒन्दु बीजवु. नेरॊरु फल कॊडुक्क________________
२३९६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे वेरॊरु फलगैडुककॊडवो ? ऎन्नु शिलर् सर् स्टर् ग४, इदु क्कु परिहारम् -न्यायज्ञळाल् बाधिक्क वॊण्णाद पडि प्रत्यक्षादिगळ्ळि प्रॊलॆ स्वविषयल् प्रमाणमान शास्त्रं काट्टुगैयाल् इप्पडि कूडुम्, लोकत्तिलुव कूडमो - भिन्न फलगळन्नु कॊडलु साध्यवॆ ? ऎन्नु शिलर् पाप्लर् गळ् - ऎन्दु कॆलवरु आलोचिसुवरु. भत्तवन्नु बित्ति ऒब्बनु रागि पैरन्नू, इन्नॊब्बनु गोधि पैरन्नू, तन्न इष्टानुसार पडॆयुवदु हेगॆ असाध्यवो हागॆ भक्तियागलि, प्रपत्तियागलि ऒब्बनिगॆ ऐश्वर्यवन्नू इन्नॊब्बनिगॆ मोक्षवन्नू अवरुगळ प्रार्थ नानुगुणवागि कॊडलु साध्यवल्लवॆम्बुदु आक्षेपवु. इदक्कॆ परिहार वन्नु ऎरडु विधवागि अनुग्रहिसुत्तारॆ. शास्त्र मर्यादॆयल्लि प्रत्यक्षानुमानगळ न्यायवु कूडुव दिल्लव, ऎन्दु तिळिसुता रॆ. आदरॆ अनेक कडॆगळल्लि शास्त्र सगळु लोकदृष्टान्तदिन्द समर्थिसल्पट्टिरुत्तदॆयल्ला ऎन्दरॆ, समर्थनॆयन्नु माडबहुदु, आदरॆ शास्त्र पगळन्नु नायदिन्द हॊडॆदु हाकुवदु सरियल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इदुकु, परिहारम् - इदक्कॆ परिहारवु, क्रियापदविल्ल. दुदरिन्द हिन्दिन “शोल्लु गिरोम् ” ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कदु ; अथवा परिहारवु एनॆन्दरॆ ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु, न्याय लाल् बाधिक्क वॊण्णाद - प्रत्यक्षानुमान प्रमाणगळिगॆ सम्बन्धिसिद न्यायगळिन्द बाधिसकूडद, ऎन्दरॆ हॊडॆदु हाककूडद, तिरसरिस बारद ऎम्बर्थवु, प्रत्यक्षादिगळॆ पोलॆ स्वविषय प्रमाण मान शास्त्रम् - लोक विषयगळल्लि प्रत्यक्षवू, आदिशब्ददिन्द अनु मानवू हेगॆ प्रमाणगळॊ, हागॆये “स्वविषयल्” ऎन्दरॆ प्रत्यक्षानुमानगळिन्दल्लदॆ शा नाव सेये शास्त्रदिन्द मात्र वेतिळियतक्क विषयदल्लि, अथवा भक्ति प्रपत्ति रूपसाद्योपायानु स्थानदल्लि, प्रमाणमान - प्रमाणवागिरुव, शास्त्रम् - शास्त्रवु कट्टु गैयाल् - तोरिसुवदरिन्द, इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ ऒन्दे अनुष्ठानवु अधिकारिय प्रार्थनानुगुणवागि भिन्न फलदायकवागु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २३९७ वद, कूडुव - उपपन्नवादुदु अथवा समञ्जसवादुदु. लौकिक विषयदल्लि प्रति कानुमानगळु न्यायव. अतीन्द्रिय नवद विषयदल्लि सकानानगळु प्रयोजनवादवल्लवु. सर्वॆश्वरनु ऒब्बनुण्टु, आतन स्वरूपविन्तादुदु, सर्वॆश्वरनन्न हॊन्दुव उपायगळु इवु. इन्तह नम्म इन्द्रियगळिगॆ गोचर वल्लद विषयदल्लि शास्त्रवे प्रमाणवु ताकिक तत्त्ववादगळु अवुगळ विषयदल्लि उपयोगवादवुगळल्लवु. शास्त्र मर्यादॆयन्नु ऒप्पि कॊण्डु अवुगळन्नु बेकादरॆ लोकतर्कदिन्द समर्थिसबहुदु. इन्तह तर्कवन्नु वेदवू कूड अनुमोदिसुत्तदॆ ; हेगॆन्दरॆ, सर्वॆश्वरनु, जगत्तिगॆ सर्वविध कारणनु ऎन्दु स म थि९सि ल यथोर्णनाभि सृजते गृह तेच जाडरॆ हुळवु तन्तु निर्माणदल्लि हेगॆ निमित्त उपादानादि कारणवो हागॆ ऎन्दु लोक न्यायवन्नु तरबहुदु. आदरॆ, “ नहि वचन विरोधॆ न्यायः प्रवर्तते” ऎम्ब न्यायानुसार अतीन्द्रिय विषयदल्लि लोक न्यायवन्ननुसरिसि, शास्त्रवचनवन्नु हॊडॆदु हाककूडदॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द साधूपायानुष्ठानवु अधिकारानुगुणवागि तन्न इष्टार्थ प्राप्तिगागि शास्त्रगळल्लि विधिसिरुवदरिन्द भिन्न फलगळन्नु कॊडुवदरल्लि सन्देहविल्लवु. स्वर्ग अथवा ऐहिक फलगळन्नु कोरि दरॆ अवुगळ, मॊक्षवन्नु प्रार्थिसिदरॆ अदू दॊरॆयुत्तवॆम्ब भाववु. आदरॆ शास्त्रवॆम्बुदु यावुदु ऎन्दु केळबहुदु. कॆलवु महनी यरॆन्दु भाविसल्पट्टरुववर हेळिकॆगळाद प्रजापति स्मृति, कापिल स्मृति, इत्यादि वाक्यगळिल्ला शास्त्रगळे ? अवुगळु इतर श्रत्यक्ष ग *गॆ विरोधवादवुगळागिवॆयल्ला? हागादरॆ याव वुगळन्नु शास्त्र वागि इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दॆम्ब विषयदल्लि, “ आ ज्ञा निवेदाश्च त्यारो आज्ञा विरामांसान्याय विस्तरः । पुरा १ ० धरशास्त्रत विद्या चतुर्दश ऎम्ब मनुवाक्यानुसार ई हदिनाल्कु प्रमाणगळु. इवुगळन्नु नः सरिसिरुव पाञ्चरात्र वॆम्ब भगवास्थ्यवू, इवु गळन्ननुसरिसिरुव पक्षिगळू नमगॆ प्रमाण इवुगळन्नॆल्ला प्रमाणवागिट्टुकॊण्डु, लोक दृष्टान्त, न्यायॆगळिन्द समर्थिसिदरॆ सर्कवु, हागल्लदॆ लोकदष्टान्त ता________________
श्रीमहस्यत्रयसारे धर्मशील नाय् उदार नान राजा वुक्कु निलैयाग एदेनु १९नॆ कॊडुत्ताल् पॆरुं निलै किडै वु व ; अदु तन्नॆ ये उपहार बुद्धियाल् कॊडुत्ताल्, वेण्णुवदॆल्ला ं क्किडैकु वुं काणानि नोवर्, इब्ब प्रपत्तिगळ प्रयोज न्यायगळन्नु तन्दु शास्त्र प्रमाणगळन्नु दूरीकृत माडिदरॆ असमं जसवाद कुतर्कगळागुत्तवॆम्ब तात्पर्यवु. इन्तह शास्त्रवन्नु दूरीकृतमाडिद तरवु “ता प्रतिष्ठाना त्” ऎम्ब ब्रह्मसूत्र दल्लि (शा, २. १. ११) निन्दिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये सिद्धोपाय शोधनाधिकारदल्लि “ कुतर्क व्याळद नां विभ्रान्तेन्द्रिय वाजिनाम्। अन्यथा प्रतिभात्रि” ऎन्दु इतिहास समुच्चयदल्ल निन्दिसल्पट्टिरुत्तदॆ. 9. 0- मुन्दॆ इन्नॊन्दु विधवागियू समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ बीजदृष्टान्तदिन्द भिन्न फल लोकदल्लि कण्डिल्लवॆन्दल्लवे पूरै पक्षवु हेळल्पट्टितु. आदुदरिन्द लोक दृष्टान्तदिन्दले समाधानवु युक्तवॆन्दु भाविसि भिन्न फलवुण्टॆन्दु बेरॆ दृष्टान्तगळ मूलक व्यक्तपडिसुत्तारॆ :- लोकत्तिलुम् - लोकदल्लि, धर्मशीलनाद उदार स्वभाववुळ्ळ राजनिगॆ, निलैयाग - क्रयवागि, एदोनु मॊन्नु - यावुदादरू ऒन्दन्नु (ऒन्दॆरडु निम्बॆ हण्णन्नॆ यागलि) कॊडुत्ताल् - कॊट्टरॆ, अदु पॆरुं विलैक्कि डैक्कु- अदु बाळुव बॆलॆयु लभिसुवदु ; अदु तन्नॆ अदन्ने, उपहार बुद्दिया ले-राजमर्यादॆ ऎम्ब बुद्धियिन्द, कॊडुत्ताल् कॊट्टरॆ, वेणु वदॆल्ला किडॊक्कु म् - ईतनु प्रार्थिसुवदॆल्ला लभिसुत्तदॆ ऎम्बु दन्नु, काणानिम् - नावु प्रत्यक्षदल्ले कण्डिरुवॆवु ; प्रत्यक्ष प्रमाणदिन्दले वेदवॆम्ब भाववु ; ऒब्ब कवियु ऒन्दु असदृश ग्रन्थवन्नु बरॆदु राजनिगॆ समर्पिसिदरॆ, अदर क्रमदल्लि दृष्टि इट्टु कॊट्टरॆ अदर बॆलॆयाद ऒन्दॆरडु रूपायिगळु मात्र ईतनिगॆ लभि सुत्तवॆ. हागल्लदॆ राजनिगॆ मरादार्थवागि समर्पिसिदरॆ, आतन अदरिन्द सुप्रीतनादरॆ ईतनु केळुव अतिशयवाद इष्टार्थगळु लभिसुत्तवॆ. हीगॆ नडॆदिरुवदु नावु प्रत्यक्षदल्ले कण्डिरुत्तेवॆ________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 92FF नान्तर परनुन्नु प्रवृत्तिधर्म कोटियिले निरु म् ; भग वच्चरणार्थिगळुक्कु निवृत्ति धर्म जाम्, इन्वर्थं नित्य नैमित्ति कादिगळिलु मॊक्कु, ऎम्ब भाववु, आदुदरिन्द हागॆये भक्ति प्रपत्तिगळु अधिकारिय इष्टानुसार भिन्न फलदायकगळागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब तात्प र्दव प्रत्यक्षदल्ले ऒन्दे कारणवु भिन्न फलगळन्नु कॊट्टिरुव दन्नु इतर लोकदृष्टान्तगळिन्द व्याख्यातृगळु व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. बॆत्तद बि’जक्कॆ अग्निसंयोग उण्टादरॆ विजातीयवाद कदळियु ( बाळॆ गिड) उण्टागुवदन्नू हागॆये द्रव्यार्जनॆगॆ साधनवाद रत्न मॊदलादवुगळल्लि पुरुषभेददिन्द न्यूनाधिक फलवुण्टागुवदन्नू कण्डिरुवॆवु. हागॆये भक्तिप्रपगळू सर्वफलगळन्नू कॊडुवुवु ऎम्ब तात्पर्यवु आदुदरिन्द भक्ति प्रपत्तिगळु प्रवृत्तिधर्मरूप वाद काव्यकर्मगळागि परिणमिसि, ऐश्वर्यादिगळन्नु साधिसिकॊड बहुदु ; निवृत्ति धर्मरूपवाद फलाभि सन्धिरहितवादवुगळागि मोक्ष वन्नु साधिसिकॊडबहुदु, ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द स्थापिसुत्तारॆ- – इब्ब प्रपत्तिगळ - ई भक्ति प्रपत्तिरूप साद्योपायगळु, प्रयो जनन्तर परनुकु - मोक्षवल्लदॆ इतर प्रयोजनगळन्न पेक्षिसु वरनिगॆ, प्रवृत्तिधरकोटियिले - प्रवृत्ति धरगळॆम्ब तरगतियल्लि निं निल्लुवुदु ; ऎन्दरॆ काव्यकगळ हागॆ फलगळन्नु कॊडुवुवु. भगवच्चरणार्थिगळु कु भगवन्तन पादकमल गळन्नॆ प्रत्यवागि अपेक्षिसुववरिगॆ, परम पददल्लि आतन पाद द्वारदल्लि कैर्यपररिगॆ ऎम्ब भाववु, अवु, निवृत्ति धरा - निवृत्ति धर्मगळागुववु. अधिकारगळ अभिसन्धिय व्यत्यासदिन्द ऒन्दे अनुष्ठानवु भिन्न फलगळन्नु कॊडुत्तवॆ ऎम्बुदु तात्पर्यवु जातिष्टादिगळू कूड फलाधिसन्धियिल्लदॆ आ नुष्ठि सल्पट्टरॆ नैमित्तिक गङ्गि परिणमिसि विशेष भगवणन मूलक अतिशयित फलव न्नु जटमाडबहुदु. अदे फलकामनॆयिन्द माडल्पट्टरॆ काव्य नागि परिणमिसि अनित्यफलवन्नुण्टुमाडुत्तवॆ. हागॆये इवुगळू ऎन्दु आटकरिसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु आदरॆ काव्यवागि प्रवृत्ति 23________________
२४०० श्रीमद्रहस्यत्रयसारे यथाभिसन्धि भेदात् एतयो र्भिन्न फलत्व, तथा भिन्नाधिकारादपि एक फलसाधन त्वम्, इप्पडिये आवृतना वृतादिगळाले विषम स्वभावङ्गळान धवर् वागि अनुष्ठिसि, अनित्य फलकामनॆयिन्द माडिदरू कूड, भगव तादारविन्ददल्लि माडिद शरणागतियादुदरिन्द, सुकृतवागि परिण मिसि कालक्रमदिन्द सद्दु रूपदेशादिगळु लभिसि, मोक्षार्थवागि प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसि, दिव्य वैकुण्ठवन्नु “नहि कल्याण कृत्कश्चिद्दु र्गतिं तातगच्छति” ऎम्ब वाक्यानुसार पडॆयबहुदु. हीगॆ प्रवृत्ति धानुष्ठानवु उत्तर निवृत्ति धरा नुष्ठानक्कॆ हेतुवाग बहुदु. हीगॆ ऒन्दे धम्मवु अभिसन्धि भेददिन्द प्रवृत्ति धरवागलि निवृत्तिधर्मवागलि आगि, फल भेदवन्नु, “ प्रवृत्ति पुनरावृत्ति निवृत्ति- परमागतिः” ऎन्दु मोक्षधर्मदल्लि हेळिरुव हागॆ कॊट्टु, पुनस्संसारक्कागलि, मोक्षक्कागलि सहकारियागबहुदु. इव्व र्थम् - ई अभिप्रायवु ऎन्दरॆ ऒन्दे धानुष्ठानवु भिन्न फलग ळन्नु ०टुमाडुवदॆम्बुदु, नित्य नैमित्ति कादिगळिलुम् ऒक्कुम्- नित्य नैमित्तिकळल्लि तुल्यवादुदु, समानवादुदु नित्यक्कॆ उदा हरणॆयागि, सन्द्योपासनादिगळु कॆलवरिगॆ प्रत्यवाय परिहारार्थ वादुदु मात्रवे यागि, इन्नु कॆलवरिगॆ मोक्ष प्राप्तिगॆ सहकारिया गियू आगबहुदु, नैमित्तिकक्कॆ हिन्दॆ जातैष्टिय निदर्शनवु हेळ ल्पट्टितु. हीगॆ अधिकारिय अभिसन्धि भेददिन्द फलभेद उण्टॆम्बु दन्नु शास्त्रवू हेळुवदरिन्दलू, लोकन्यायदिन्दलू, समञ्जसवे आदुदरिन्दलू स्थापितवु ऎम्ब भाववु. इवुगळिगॆ अभिसन्धि भेददिन्द भिन्न फलत्ववु हेगो, हागॆ अधिकारि भेददिन्द एकफलत्ववू कूडुत्तदॆ. प्रासकवागि इन्नॊन्दु पूरै पक्षक्कू समाधानवन्नु हेळु त्तारॆ. पू पक्षवु हेगॆन्दरॆ, उपासनवु चिरकाल साध्यवादुदु, यावजीववू नडॆसतक्कद्दु, महाश्चयत्न साध्यवु, ई देहावसानदल्लि________________
(95) साद्योपाय शोधनाधिकार उपासन प्रपदनल् एकफल साधनवाग कॊडुमो वॆन्नि ८’ ? इदुक्कुत्तरम् अधिकारि विशेषतालॆ लोकवेदङ्गळि डिये सिद्ध. 2 मोक्ष प्राप्ति आदरू आगबहुदु, अथवा विळम्बिसबहुदु ; हीगॆ तुम्बा गुरुतरवादुदु; प्रसदनवादरो क्षणकाल साध्यवादुदु, अति सुलभवागि सहृदयवु, देहावसानदल्लि मोक्षदाय कवु ; इन्त ह गुरु लघ.गळाद उपायगळॆरडक्कू मुमुक्षुगळिगॆ तफलवॆन्दरॆ ऒप्पतक्क ऎन्दाक्षेप वु ; इदक्कॆ मुन्दिन वाक्य दिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ :- इप्पडिये - हीगॆ ऎन्दरॆ हेगॆ अधिकारिय इष्टार्थानुगणवागि अनित्य फलवागलि निरतिशय नित्य फलवागलि ऒन्दे अनुष्ठानदिन्द लभिसुत्तदॆ, हागॆये अदे न्याय दिन्द आवृत्त ना वृत्ति विषमस्वभावळान - भक्ति मार्गदल्लि प्रारब्रवॆल्ला कळॆद नन्तर व ऎक्षवाददरिन्द अनभ्य पगत प्रार बृवू कळॆयुवदक्कागि ऒन्दु वेळॆ अवृत्ति इद्दरू इरबहुदु, आदरॆ प्रपत्तिगॆ अनावृत्तियॆ विना आवृत्तियिल्लवु, हीगॆ व्यत्यस्तवाद स्वभाववुळ्ळ, उपासन प्रपदनगळु, एकफल साधनवागक्कू डवो - ऒन्दे फलवाद मोक्षवन्नु साधिसि कॊडुत्तवॆन्दु हेळु वदु समञ्जसवो ? इदक्कु उत्तरम् - इदक्कू कूड समा धानरूपवाद उत्तरवु, एनॆन्दरॆ : अधिकारि विशेषदिन्द, लोक वेदळिरडिय - लोकदृष्टा तनिन्दलू वेदगळल्लि पठितवागिरु वदरिन्दलू तोरिबरुवदु हेगो हागॆ सिद्धम - स्थापितवु. ऒन्दे अनुष्ठानक्कॆ अभिसं भेवदिन्द भिन्न फलवु हेगॆ समञ्जसवो, हागॆये भिन्नानुष्ठानगळिगॆ एकफलवू सवञ्जसवु इदु लॆक मत्तु वेदसिद्धवॆन्द, सहवागि हेळिदरु. आदुदरिन्द मोक्षार्थि मागिरुववरु, उपासनक्कॆ अधिकारियागि रक्त पायवन्नु कै कॊं दरॆ, अथवा प्रसवक्कॆ अधिकारिवागि धन्यासवन्नु कैकॊण्डरू, ऒन्दे फलवाद वॆक्ष प्राप्ति मुन्दागुव न सह समञ्जसवॆ, इदक्कॆ शक षन्त २ प्राणतरह : - टॆ द हेळिरुत्तारॆ, लोक वैस्तक - कृषि वि - न इन्ति -5 त न इन्नॊब्बनु : S________________
పూ అవిళంబ 55 श्रीमद्र हस्य त्रयसारे आर दृप्तानां फल निष्प विळम्बा विळम्ब शापरिहार मुमुक्षुक्कळाय स्वतन्त्र प्रपत्ति हण्णिन वर् गळु कु उपायमुम् मोक्षमुव एकरूप मायिरुक चॆ देयुं संसारि अडिट्बाल् वरु त्वरैयिन् वाणिज्यदिन्द साविर रूपायियन्नू क्लिप्त कालदल्लि सम्पादिसबहुदु, इल्लि भिन्नाधिकारिगळु ऒन्दे फलवन्नॆ हॊन्दिरुत्तारॆ, हागॆये वेद दल्लि मानस मन्त्र सानक्कू जलाशयदल्लि वारणस्थानक्कू ऒन्दे फलवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, हागॆये त्रिवर्णदवरिगू शूद्ररिगू नित्य नैमित्तिकगळु भिन्नवादवुगळागिद्दरू अवरुगळिगॆल्ला फलदल्लि समभाववे उण्टु इदन्नु तिळियदॆ शूद्रादिगळिगॆ शूद्र साध ऎन्दु हेळिरुव हागॆ अवुगळु अति सुलभवागिद्दरू कष्टतरगळाद अनु ष्ठान परराद ब्राह्मणरल्लि असूयॆयु तप्पलिल्लवु. इन्तह दृष्टां तॆगळु लोकानुभवविरुववरिगू, शास्त्रमर्यादॆयन्नरितवरिगू, व्यक्तवादुदरिन्द अवुगळन्नु उदाहरिसदॆ, सिद्ध ऎन्दु इष्टु मा इवॆ हेळिदरु. लोक वेदळिल् ऎम्ब प्रयोगदल्लि लोक शब्दक्कॆ लोक्यते अनेन ऎम्ब व्यत्पत्ति मूलक प्रमाणवॆन्दु श्री निगमान्तदेशिकरे अर्थमाडिरुत्तारॆ. इल्लि प्रमाणवु शास्त्र प्रमाणवादुदरिन्द, वेदव हेळल्पट्टिरुवदरिन्द गो बलिवर्द न्याय रीत्या लोकवॆन्दरॆ स्मृति ऎन्दु अर्थमाडिरत्तारॆ. स्मृति शृतिगळल्लि सिद्धवॆन्दु अर्थ माडबहुदु आर दृप्तरिगॆ फलप्राप्तियल्लि विळम्बविळम्बगळु युक्तवो ऎम्ब शा परिहारवु. ऒन्दे उपायवाद भरन्यासवन्ने इब्बरु मुमुक्षुगळु अनु सिद्दरू, इब्बरिगू मोक्षफलवु ऒन्देयागि इद्दरू, आत्रनाद ऒब्बनिगॆ विळम्बविल्लदॆ देहावसानदिन्द मोक्षवॆन्दू, दृप्तनाद मत्तॊब्बनिगॆ विळम्बदिन्द देहावसान उण्टागि मोक्षवॆन्द, हीगॆ हेळुवदु उचितवो ऎम्ब आक्षेप तन्दरॆ अदक्कू समाधानवन्नु________________
साधो पाय शोधनाधिकार २४०३ तारतमत्तुक्किडाग तं तायिच्छॆयालॆ कालं कुरुक्कि रॆदिल् एच्चुुत्ताले फलत्तिल् विळम्बा विळम्बगळ कू डु म. आळ्वार् (गळ्) नाथ मुनिगळु ट्टारु भगवत्सा का हेळुत्तारॆ :- मुमुक्षुक्कळा मोक्षार्थिगळागि, स्वतन्त्र प्रपत्ति पण्णिनवर् गळु क्कु - भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदवरिगॆ, उपा यमुम् - उपायानुष्ठानवू, मोक्षमु .. अदर फलवाद मॊक्षवू कूड, एक रूपमायि रु कळ्मॆ देयुम् - समानवागि ऒन्देयागिद्दरू कूड, संसारल् - संसारदल्लि, अडि ट्बाल् - संसार तापदिन्द कालु बॆन्दु होगुवदरिन्द वर- - प्राप्तवागुव, त्वरॆर्यि तारतम्यत्तुक्कीडाग - त्वरॆयल्लिरुव व्यत्यासक्कनुगुणवागि, तव तामिच्छॆयाले-आया अधिकारगळु इष्टदिन्द, कालं कुरुक्किरदिल् - तनगॆ देहाव सानवू मोक्षवू उण्टागबेकाद कालवन्नु कोरुवदरल्लिरुव, एचु रुक्क ताले-हॆच्चु कडवॆ यिन्द, फलत्तिल् - फलवुण्टागु वदरल्लि, विळम्बा विळम्बगळु, कूडुम् - सल्लुत्तवॆ. ई सन्दर्भ अन्त ह दल्लि इब्बरिगू प्रपद नानुष्ठानवू ऒन्दे, फलवू ऒन्दे, हीगिरुवाग कॆलवरिगॆ मोक्ष प्राप्तियल्लि विळम्बवु, इन्नु कॆलवरिगॆ विळम्बविल्लदि रॆक्षणवू, हीगॆ ऎल्लादरू उण्टॆ ऎम्बुदु आक्षेपवु. कॆलवरु संसारदल्लिरुवदु बॆङ्किय मध्यदल्लिरुवहागॆ भाविसुवरु. आर- ऒडने देहावसानमूलक मोक्षवन्न सॆक्षिसुवदरिन्द, शरणा गतरॆ अभीष्टवन्नु दयपालिसलेबेकॆम्ब कङ्कण बद्धनागिरुव सश्व रन; ऒडनॆ अनुग्रहिसुवनु. इन्नू कॆलवु काल इल्लि इद्दु भोगग नन्न सुभविसि देहावसानानन्तर मोक्षबेकॆन्दु सल्लिसिदवनिगॆ हागॆयॆ दयपालिस बेकागुत्तदॆ. हीगॆ शरणागतियन्न नुष्ठिसुवाग माडिद कल्पकन गुण वागि विळम्बवागिवॆ विळम्बविल्लदॆयू फल प्राप्ति युण्टिङ्गॆ वदरल्लि एनॆ आसरु- सवाडुदिल्लवॆम्ब भाववु हीगॆ प्रहदन कणदल्लि माडिद सल्प भेददिन्द एळबाविळम्बगळु प्राप्तवागुत्तवॆदु सिद्धवु. हीगॆ (१) ऒन्दु अनु ानवु सह्य भेदिद भिन्न नन्नु कॊडबारदॆम्ब, (२) ऎरडु भिन्न दरगळु________________
२४०४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ईदिगळु ायिरुक्क. शिलरु इवॆ यक्कॆ फलसङ्कल्पत्ति इव, प्रप काल कर ( सुकृत) विशेष म ग वुवा ऒन्दे ९९ न्नु क ड र वॆम्ब, (8) भिन्न नक्कॆ इवु ऒ दादरू फलप्राप्ति यल्लि काल वरु आक्षेपगळू हिन्दॆ खण्डिसल्पट्टवु. यॊळिगैक्कु कार वैषम्य, प्रारब्ध मुन्नु कोलिन धिकारिगळ ऒन्दे अनु ष्म व्यत्यासव सरियल्लवॆम्ब हागॆये प्रास कवागि, प्रहरन कालद सभेददिन्द भग वा ा त रादिगळु कॆलवरिगॆ लभिसबहुदु ; इन्नु कॆलवरिगॆ लभि सदे इरबहुदु ऎन्दु उपदेशिसुत्तारॆ, आळ वार् - ६ ना रवरु अ ना गळ् ऎम्ब पाठवादरॆ ऎल्ला (ह) आळ्वारुगळु, अंव मत्तु नथ मुनिगळु, उट्टार-मॊद लादवरिगॆ, भगवा रादिगळु, इल्लि आदि पददिन्द उपायानुष्ठानानन्तर बुद्धिपूर्वक अकृत्यकरण कृत्याकरण प अपराधगळिल्लदे इरोणवू सह हेळल्प D इ) स र स्वादिसियवर अभिप्राय ई सारि दीपिकॆयवरु आ भगवन्तन साक्षात्कारदिन्दुण्टागुव आनन्दवू निरपराध कैङ्क र्यवू, हेळल्पट्टितॆन्दु अभिप्रायपडुवरु ; उण्डा यिरुक प्रा प्त1 रॆ.वाग, शिलरु इन्नु कॆलवरिगॆ, इवै यनिक्कॆयॊगॆ कुव इवुगळदे इरुवद, ऎन्दरॆ भगवा का तार लभिसदे इरुवदक्कू मत्तु साध्यॆ(प या नुष्ठानव दन तॆर बुद्दिपूरकवाद अकृत्य करण, क त क र १ प आ रF गळु स घटिसुवदक्कू कारण * नॆ - ई हत्ति क६ल्लि ३ दल्लि, – षं - - तासव कॆलवरु प्रप र न न ८६ : क र उण्टाग बे कॆन्दू मत्तु मर क द प 77 शवु तॊलग बेकदू सल्पिसि माडुत्तारॆ; आदुदरिन्द अवरिगॆ १६०तह फलवु. इन्नु कॆलवरु हागॆ सल्पिसदे प्रसवन माडुत्तारॆ, अन्तवरिगॆ भगवा का ता इवु ६ ७ दे इरबक दु, मत्तु पार कर्म द १ प नव नशिसदे इरबहुदु ऎम्ब तात्पर्यवु. आदु दरिन्द प्रारब्ब सुकृत विशेष मागवु माव - प्रपदन कालदल्लि सल्लिसदॆ प्रपदन माडिदवनिगू ऒन्दुवेळॆ भगवत्साक्षात्कारवु लभिसबहुदु, अदु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४ १५ फलांशव सकृत पाले सिद्ध मा नालुन् कॊलद अंश तै इत्त पिन्नु तीव्र संवेग हिरिनारु पुनः प्रप पण्णवु माव, परबृ कर्वद सुकृत विशेषद फलवागलू बह दु. हीगॆ हेळिदुदु हागॆ कॆलवरिगॆ लभिसदे इरुवदु प्रारब्ध दुष्कृत विशेष मागवु माम् ऎन्दु हेळुवदक्कू उपलक्षणवागि इट्टकॊळ्ळतक्कद्दु, हीगॆ कॆलवरिगॆ भगवत्पाक्षात्कार उण्टागुवदक्कू, बुद्धि पूराघादि गळिल्लदिरुवदक्कू, ऎरडु कारणगळन्नु तिळिसिदरु :- (१) प्रपदन काल दल्लि अवुगळिगागि सल्लिसिरोणवू, (२) हागॆ सल्पिसदे इद्दरू उण्टादरॆ प्रारब्ध सकृत विशेषव लकवू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु आळ्वारुगळल्लि श्री नाळारवरिगॆ साक्षात्कारवू जन्म प्रकृतियिं दले उट; नित्यसूरिगळवतारवादुदरिन्द ; मत्तु आरनॆय पत्ति नल्लि श्रीनिवासनल्लि “अगलगिर्ल्ले” ऎम्ब पाशुरदल्लि सा प्रसदनवन्नू अनुष्टिसिरुत्तारॆ, परमात्म साक्षात्कारवन्नू सल्लिसिरुवदरिन्द * लभिसिरुत्तदॆ. अक्रूररिगॆ अवगाहन कालदल्लि उण्टाद स का तावु ई ऎरडु कारणगळिन्दलू उण्टागिरबहुदु ; श्री विदुररिगॆ प्रारब्ध कर्म सकृत कमलक उ :टागिरबहुदु. प्रसवन कालदल्लि सल्लिसदे इरुवदरिन्द परमात्म साक्षात्कार विल्लदिरणवू, ब द्वि पूरा घद सङ्घटनॆयू उण्टागबहु ॆ - द हेळल्पट्टितु आदरॆ वॆक्षक्कागि प्रपदनवु सक्षदन प्रेय वॆण्डॆ हेळिरुवदरिन्द, भगव क्षात्कारवू, बुद्धिपूर घविल्ल दि रोण वू उटागुव हागॆ माडिकॊळ्ळुवदक्कॆ एनादरू उपाय उटो ? आग बुद्धियिल्लदॆ सल्लिसलिल्लवु आग सल्लिसदे निन्तु हॆरवु अधिसुव हागॆ माडिकॊळ्ळलु निनावर साधन उण्टॆ ? ऎ वि प्रश्नॆयु प्रास कवागि उण्टागुत्तदॆ. आगिन प्रपद नानुष्का नवु मोक्षर्पाप्तिगागिदुदरिन्द अदु सहृद ना हेयवे ? 638 :०द आग 53 ने इव अ श 17 ) पुर्त प्रसदनवन्नु अनुस बहुबेर. इदरिन्द मॊदन स्त्रीदॆ प्रसस्तिगॆ एनॊन्दू तॊन्दरॆ बिल्लवॆन्दू उदेशिसुत्तारॆ, मुत्तु - मॊदलु, मॊदलु को________________
२४०६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अथ दृष्टार्थ प्रपत्ति वैफल्य दर्शन प्रयुक्ता? विश्वास शां वारयति ZJ कण वेरे शिलर् दृष्टार्थ प्रपत्तिगळिलॆ शिल फलियादॊळॆय कु सकल * 71 ध न प्रपत्ति : ६८ ६६३ ह नागळ, अवगळ्ळियु मल्लाद शास्त्रार्थ ळिप्पडिगळिले कर्म क साधनवैगुण्यक्कॆ ट्टु तॆळिविक वेणुव, इण्णु लिन फलांश - मोक्षार्थियागि प्रार्थिसिद फलभागवाद मु क्रियु, प्रपत्तियाले सिद्द मा नालु - आ प्रपदनदिन्द निस्सं शवागि लभिसुव ददI, कोलाद अंशवृत्त - आग अपेक्षि सदे इरुव भागवन्नु कुरितु, तीव्र संवेगवम् - तुम्बा परिता पव, पिर नारु - कट्टिदवरिगॆ, पुनः प्रपत्ति पण्णवु माम- पुनः प्रपत्तियन्नु माडबहुदु. मोक्षक्का ये पुनः शरणागतियन्नु माडुवदु युक्तवल्लवे विना, प्रारब्धद पापांशवु कळॆयुवदक्का गियागलि, बुद्धि पूराघ सङ्घटनॆयिन्द परिताप हट्टि अदर शमन क्कागि प्रायश्चित्त रूपदल्लियागलि पुनः शरणागतियन्नु माडबहु दॆम्ब भाववु. मुन्दॆ दृष्ट फलक्कागि माडिद प्रपत्तियु फलिसदिरुव प्रयुक्त उण्टागुव अविश्वास शनिवृत्तियु, वेरे शिलर् - इन्नु कॆलवरु, दृष्टार्थ प्रपत्तिगळिले प्रत्यक्षगळाद पुरुषार्थाप्तिगागि माडिद प्रपत्तिगळल्लि, शिल - कॆलवु पुरुषार्थगळु, फलियादॊळियक्कण्णु - फलिसदे इरुव दन्नु कण्डु, सकल फलसाधनमान प्रपत्तियिलॆ - सरियागि अनु षिसल्पट्टरॆ सकल फलगळन्नू साधिसिकॊडुव ऎन्दरॆ चतुर्विध पुरु षार्थगळन्नू साधिसिकॊडुव प्रपत्तिय विषयदल्लि, अतिश साध्यॆपायवागलु अर्हवल्लवॆम्ब मारक हॆच्चाद शक्कि यन्नु, हॆण्णु वारगळ् - माडुवरु; कॆलवरु ऐश्वर सुतनेह प्राप्ति गागि प्रपत्तियन्न नुष्ठिसबहुदु ; अवु अवरिगॆ लभिसदे होदुदरिन्द अदरल्लि विश्वासवन्नु तॊरॆयबहुदु, इदरिन्द प्रपत्तियु सरियाद________________
तत्र साद्योपाय शोधनाधिकार २४ ०७ कर्मवै गुण मावदु ? महा विश्वा सादिगळ कुरैगै, कर्तृ गुण मावदु ? प्रपत्तिक्कु चॆन्न अधिकारं न्यून मागै साधन वै गुण्य मानदु ?यथाशास्त्रम् प्रपत्त्व नुष्ठानत्तुक्कु सापायवल्लवॆन्दु भाविसुवदु सरियल्लवु; एकॆन्दरॆ प्रपत्तियु दृष्टा दृष्टगळाद चतुर्विध पुरुषार्थगळन्नू साधिसिकॊडुव मा मुळ्ळदु, शरणागतन कोरिकॆयन्नु सल्लिसुवदकागिये सश्वरन बद्धकङ्कणनागिद्दानॆ. हीगिरुवाग प्रपत्तियु दृष्टार वन्नु साधिसि कॊडदे होदरॆ, अदन्न नुष्ठिसुव क्रमदल्लि वैगुण्य उण्टॆन्दु भाविसतक्कद्दु न्यायवे विना, अदु प्रबलवाद उपाय नागलेनू सन्देह इल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. प्रपत्तियु फलिसदे इरलु मरॆत वैगुण्य मूलकवॆन्दु अन्तह पूरैपक्षिगळिगॆ तिळिसि, अवर अन्तह अज्ञानवु तॊलगुवहागॆ माडतक्कद्दॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अवर्ळ्ळॆयुम् - अन्तह, शास्त्रज्ञान विल्लदॆ भ्रमॆयुळ्ळवरन्नु कूड, अल्लाद शा स्वार्थळिडिये इतर काव्य शास्त्रगळल्लि कारीरी मॊदलाद यागगळल्लिरुव, प्रकार कर वैगुण्यवेनु, कर वैगण्यवेनु, साधन वैगुण्यवेनु, यिट्टु- वॆळॆयिट्टु, इवुगळ मालकवागि प्रकाशपडिसि, तॆळविक्कवेणु सरियाद ज्ञानवुण्टागुव हागॆ माडबेकु. काव्य भागदल्लि शास्त्रवु * वृष्टि कानुः काशीरायजेत” मळॆ बेकॆम्बपेक्षॆयुळ्ळवनु कारी रीयागवन्नु माडबेकॆम्ब विधि इरुत्तदॆ. ई यज्ञदल्लि कर कर साधन वैगुण्यगळिल्लदिद्दरॆ यज्ञपूरियल्लि मळॆयु बरुत्तदॆ. इल्ल वादरॆ यज्ञागगळल्लि एनादरू न्यूनतॆयुण्टादरॆ इल्लवु. आग कारीरि यज्ञवु सत्यवादुदल्लवॆम्ब भाववु हेगॆ उण्टागुवदिल्लवो, हागॆये प्रपत्तिय सह दृष्टार्थदल्लि प्रपत्तियु फलिसदे होदरॆ क क, साधन वैगुण्यगळिन्द हागायितॆन्दु भाविसतक्कद्दे एना, अन्तह दोषगळिल्लदिद्दरॆ प्रपत्तियु अधिकारिय दृष्टारवन्नू हागॆ अवै स्वार्थरन्नू सह साधिसिकॊडुवदरल्लि ईषदपि सन्देहविल्ल वॆम्ब भाववु काम्य कथॆगळल्लि साज्यवागि यथाविधि अनुष्ठानदिन्द फलसिद्धियुण्टन्दु हेगॆ नम्बिकॆयो, हागॆये प्रसदनदल्लि ऎन्दु________________
२ ४०८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे 33 मूलमान सदुपदेशादिगळक्कॆ यॊळिगै, इ.गुब्ब निक्के प्रपत्तिपण्णिन पॊदु तलळागक्कूलिन दृष्ट ळुव सिद्धिक्क क्काणानि म्. / पूर्ण नम्बिकॆ इरतक्कदॆम्ब भाववु मुन्दॆ कर्म कर साधनॆ वैगुण्य दोष गळु यावुवॆम्बदन्नु तिसुत्तारॆ प्रपत्तिय सा धिकारवाददु, हीगिरुवल्लि अदक्कॆ कत्र वैगुण्यवॆन्दरेनु ? प्रपद नवु ऒन्द. मानसिक बुद्रि विशेषवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, हागादरॆ अदक्कॆ करवै गुण्य उण्टॆ ? हागॆये अदक्कॆ साधनवैगुण्यवॆन्द रेनु ? ऎन्दरॆ, अवु मरन निरूपिसुत्तारॆ. इ - ई सन्दर्भ दल्लि, कगुण मानदु-ऎन्दरेन. ? महा विश्वासवे, वॆद लादवुगळु, करैगॆ - ननवागिरॆणवु ऎन्दरॆ महा विश्वास रूपवाद अण्णने इल्लदुदरिन्द प्रपदनवु फलिसलिल्लवॆन्दु हेळत कद्दु; इल्लि आदिशब्ददिन्द कारण मॊदलाद अब्बगळ न्यूनतॆय हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ अधि करियल्लि न्यूनतॆ ऎन्थाद्दॆम्बुदन्नु तिळि सत्तारॆ, कत्र वैगुण्यवॆन्दरेनु ? प्रपत्तिकु चॆन्न प्रपगॆ हिन्दॆ उपपादिसिद अधिकारवु, न्यून या - इल्लदिरोणवु तानु अनन्यगतिकनाद दरिन्दल्लवॆ प्रपत्तिगॆ योग्यनु, हागल्लदॆ शरणागति दन माडिबिट्ट उ रायान्तर वन्नू अवलम्बिसिदरॆ शरणागतियु फलिसवदिल्लवु. साधन गुण्यवॆन्दरेनु ? यथाशास्त्रम प्रस तनुष्ठानत्तुक्कु - शास्त्रदल्लि हेगॆ विधिसिदिये हागॆ प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिस वदक्कॆ, मूल मान - कारणवाद, उपदेशादिगळनिक्कॆ यॊळिगॆ - सद- रुविनल्लिरबॆ, काद गुणगळॆल्ला सम्पूर्णवागि इरुव गुरुविन लाभवू अन्त वरिन्द प्राप्तवागुव, शरणागति शास्त्र विषय वाद उ प द श मुन्तादवुगळिल्लदे हेगॆ णवू, इन्तह दोषग इल्लद हागॆ दृष्टार्थक्केयागलि, अदृषार्थक्कॆयागलि अनुष्ठिसिद प्रपत्तियु ऎन्दिगू विफलवागुवदिल्लवॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. इ गुण्यळ क्कॆ . ई मूरु विध वैगुण्यगळू इल्लद हागॆ, प्रप निक्के पण्णिन पोद - प्रपत्तियन्न नुष्ठिसिदाग, तलळाग आ प्रक तिय फलगळागि, कॆलिन - अक्षिसि, दृप्पळुव - प्रत्यक्ष________________
(95) VIA साद्योपाय शोधनाधिकार २४०९ प्रपत्ति र्भक एव, नतु, अष्टे * इति पक्ष स्य निरासक शास्त्रान्तर वेरे शिलर् प्रपत्ति शास्त्रतोडुं डुं वाशियर सर्वशास्त्रज्ञळुळ्ळु प्रवरकान व्यासा वाद पुरुषार्थगळू कूड, सिद्दि काणानि म - सिद्धिसिरुव दन्नु कण्डिर वॆवु. दौपदिय मानभङ्ग समयदल्लि दृष्ट फलवागि सिद्धिसिद हागू, विभीषणनिगू कुचेलनिगू दृष्ट फलवु अपेक्षितवल्ल दिद्दरू सिद्धिसिदहागू, ध्रुवनिगू गजेन्द्रनिगू सिद्धिसिद हागू पक्ष वागिये सिद्दिसुवदॆम्ब भाववु आदुदरिन्द प्रपत्तियु साभीष्ट साधकवाद साधिकारवाद साध्यॆपायवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवु. मुन्दॆ कॆलवरु वॆ कोपायवु “ तननं विर्द्वा अमृत इह भवति, नान्य- पन्ना अयना यविद्यते” ऎम्बुदन्नु तमगॆ प्रमाणवागि माडिकॊण्डु, भक्तु पाय मात्रवे मोक्षसाधकवु, प्रपत्तियादरो “मामेव ये प्रसद्यन्ते” ऎम्ब (गी, ७ १४) गीता श्लोकदल्लि हेळिरुव हागॆ अण्ण मात्रवे ऎन्दु भाविसुवरु. ई अभिप्रायवन्नु प्रमाणगळ पूर्वकवागि खण्डिसुत्तारॆ. प्रपत्तियु स्वतः अज्जियागि उपायवल्लवु, अज्जियाद उपासनक्कॆ अज्जि मात्रवॆम्ब वाद निरासवु 1 d मॊदलु पूर्व पक्षवन्नु अनुवाद माडि अनन्तर खण्डिसुत्तारॆ वेरे शिलर्- इन्नु बेरॆ कॆलवरु, प्रपत्ति शा डुम् - प्रप तिशास्त्रदॊन्दिगॆ 39, शा सान्तर नोडु - इन्नु बेरॆ शास्त्र गळॊन्दिगॆ यू, वाशियर - एनॆ ऎन्दू त सविल्लदहागॆ, सर्व शा स्वार्थ ज्ञळु कुं समस्त शस्टार्थगळिगू प्रवर कार्, व्यासदॆ? मॊदलादवरु, आदि शब्ददिन्द पराशराद गळु हेळल्पट्टरु, पूर्व पक्षियु तनगॆ सहायवॆन्दु भाविसि २ व्यासोक्तियन्नु उदाहरिसु तारॆ ; श्री वासरिगिन्त शास्त्रज्ञर, ज्ञानिय दॊरॆयलाररु, आदुदरिन्द अवर दिव्य सूक्तियन्नु प्रमाणवागि उदाहरिसवद________________
२४१० 3 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे दिगळ (१) “ आलोड सर्वशास्त्राणि विचार्यच पुनः पुनः इदमेकं सु निन्नं धैयो नारायणस्सदा” ऎन्नुम्, (२) “हरिरेक सदा धैयो भवद्धिस्सत्व संस्कृतैः” (३) “स्मर व्य सततं विष्णु” ऎन्नुव, इप्पडि निष्कर्षिया निम्म सकृ पत्ति मात्रमॆ मोक्ष साधन मागक्कूड मो ? (४) “मामेव तम्म वादक्कॆ बलवॆन्दु भाविसि हेळुत्तारॆ (१) “सर्व शास्त्राणि - समस्त शास्त्रगळन्नू, आलोड - चन्नागि विमर्शिसि नोडि, पुन पुनः - पूरा कर विरोधगळू याव उण्टागदे इरुवद क्कागि, अवु गळन्नु पुनः पुनः, विचार्य - विवेकोत्वज्ञानदिन्द विचारमाडि, इदमेकं सु निष्टन्नं – इदॊन्दे सरि ऎन्दु चन्नागि निश्चयिसल्पट्टितु, एनॆन्दरॆ, धैयो नारायणस्सदा - मुक्तिगॆ म ख्यवाद उपायक्कागि श्रीमन्नारायणनु यावागलू ध्यानिस तक्कवनु, उपासिसल्पडतक्कवनॆम्ब भाववु.” ऎन्नम् - ऎम्बदा गियू, (२) “सत्व संस्कृतैः - समार्गदल्लि सदाचार्यदिन्द स प्रतिष्ठितरागिरुव, भवद्धि - निम्म गळिन्द, श्रीहरियॆ, एकः- नग तारणनागिय उपासनागि मोक्षप्रदनागियू आतनॊब्बने, सदा - यावागलू, धैयः - उपास्यनु,” ऎन्नुम् - ऎम्बदा - गि य (३) “विष्यवु, सततं - यावागल, स्मर व्यः स्मरिसल दॆनु.” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, इप्पडि निष्कर्षियानि - निर- हीगॆ व्यासरु निष्कर्षिसि हेळिरुवाग, सकृत पत्ति मात्रवे - ऒन्दु सल माडिद प्रपत्ति मात्रवॆ, मोक्षसाधनवागकडवो ? - मोक्षक्कॆ साधनवागलु साध्यवो ? प्रपत्तियु आ मात्रवे ऎन्दु भाविसि, अण्णने ऎल्लियादरू फलवन्नु साधिसितो ? अप्प य साधिसबहदु ऎम्ब तात्पर्यवु. प्रपत्तियु अवे सरि ऎम्बु दक्कॆ गीता प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ; आदरॆ चरमश्लोकदल्लि प्रसस्तियन्नु अज्जियागियू, उदाहरिसिरुत्तदॆयल्ला ऎम्बाक्षेप बन्दीतॆन्दु भाविसि, अदन्नू कूड अण्ण वागिये भाविसतक्कद्दॆ (२) भार, आनु. १८, ३४, (२) हरिवंश, १३२, ८, 8 (३) हरिवंश, १३२. १४ (४) १. ७.१४.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४११ ये प्रपद्य इत्यादिगळ अण्ण प्रपत्ति विषय इळा ना रोलॆ, चरमश्लोकादिगळु सपरिकर प्रपत्तिय्य भक्त माग विधक्किरन वाग वेस्टावो नॆन्नु शोल्लवर गळ, इदुवु न्यायवॆन्दु पूर्वपक्षियु हेळुत्तारॆ. “मानवये प्रपद्य- “नन्नॊब्बनन्नु मात्रवे कुरितु यारु प्रपत्तियन्न नुष्ठिसुवरो ?” इत्यादिगळ - इवे मॊदलाद प्रमाणगळु, अण्ण प्रपत्ति विषयण्ण ४ ना ले - उपासनक्कॆ अन्यवाद प्रपत्ति हेगोहागॆ, गीता १८ने अध्यायद ६६ नॆय श्लोकवाद, चरम श्लोकादिगळु व “सर्वधा९” ऎम्ब चरमकवू, आदि पददिन्द अदरहागॆये स्वतन्त्र प्रपत्निय हागॆ तोरुव इतर प्रमाणगळू कूड, सपरिकर प्रपत्तियॊ - अगळिन्द कूडिद प्रप्रतियन्नु, भक्त माग - उपासनक्कॆ आ वागि, विधिक्किरनवागवेणावो,विधिसुत्तदॆ ऎन्दाग * डवो ? ‘ऎन्नु कॊल्लुवरिगळ् - ऎन्दु आक्षेपिसि हेळुवरु, *मामेव ये प्रपद्यन्ते” ऎम्ब पूराश्लोकव यावुदॆन्दरॆ. दैवी हैनागुणमयि मम माया दुरत्यया । मामेवये प्रपद्यन्ते मायावतान्तरन्तिते ॥ ई त्रिगुणात्मकवाद प्रकृतिय लीला परनाद नन्न सम्बन्धवादुदु, इदरल्लि भोग बुद्धियन्नु बिडुवदु तुम्बा कष्टवु, अदर बलॆ १.०द तप्पिसिकॊळ्ळुवदु सुलभवल्लवु निरतिशयानन्द सुखवन्नि युव नन्नन्नु उपासनॆ माडुवदक्कॆ इदु दॊड्ड प्रति बन्धकवु. नन्नन्नु कुरितु प्रपदनानुष्ठानवन्नु माडिदवरु इन्तह प्रबल प्रति ब ध वन्नु सलभवागि दाटुवरु ऎम्बुदु ई श्लोक तात्पर्यवु इदरिन्द ई शरणागतियु माया तरणक्कागि उपासनॆ कैगूडु *दक्कागियू विधिसल्पट्ट तॆम्ब भावव. ई अभिप्रायक्कनुसार वागि यल्लवे चरनश्लोकदल्लि हेळल्पट्टिरुव शरणागतियन्नू अन्न सतक्कद्द? अदन्नु स्वतन्त्रप्रभ निधियागि भाविसलु हेगॆ साध्य * ऒन्दु पूर्व पक्षियु अभिप्रायवु. सर्वपापेभो मोक्ष यि स्वामि ऎम्बुदरिन्द उपासनॆगॆ प्रति बन्धकगळाद समस्त पापग *दरू बिडिसिवॆ. अळ ड ऎम्ब तायएद रू इरबहु ळ ऎड -________________
२४१२ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे मनु पपन्न व :-(१) * शरणं तां प्रपनाये ध्यान योगविवर्जिताः । तेपिमृत्यु मतिक्रम्म यान्ति तवं पदम् ” ऎन्नुवर्, (२) “य दैन काम कामेन नसाध्यं दॆम्बुदू मत्त “ सत्वर्धा परित्यज्य” ऎं बुदरिन्द मोक्षक्कॆ उपा सिन रूप उपायान्तर त्यागवन्नेनू हेळलिल्लवु ; आ उपायान्त रक्कॆ ई प्रपदन रूप अक्किन्त बेरॆयाद इतगळ त्यागवे बोधिस ल्पट्ट तॆन्दू पूर्वपक्षिय आशयवु. ई अभिप्रायगळु सरियल्लवॆन्दु मुन्दॆ उपपादिसुत्तारॆ :- इदुवुमनुप पन्न - ई पूर्व पक्षवू कूड मेलिन इतर पूर्व पक्षगळ हागॆ समञ्जसवादुदल्लवु. मॊदलु प्रमाणगळन्नु उदाहरिसि स्वतन्त्रवागियू प्रपत्तिय अज’ ऎम्बुदरल्लि सन्देहविल्लवॆन्दु स्थापिसुत्तारॆ (१) * ध्यानयोग विवर्जिता 8 - ध्यानयोगवन्नवलम्बिसलु ध्यानयोगवन्नवलम्बिसलु स पूर्ण आशक्तरागि रुव, ये - यारु, त्वां - शरणागत वत्सलनाद निन्नन्नु, शरण- शरणागतिय मूलक सिपायनन्नागि, प्रसन्नाति आश्रयिसुवरो, तेपि - भक्तियोग निष्ठर हागॆ अवरू कूड, मृत्यु - संसारवन्नु अतिक्रम्य - दाटि, तत् - आनन्दमय वॆन्दु महा प्रसिद्धिय हॊन्दिद, वैष्णवं पदं-तद्विष्टो परम पद ऎन्दु श्रुति यल्लि हेळिरुव दिव्य वैकुण्ठवन्नु, यान्ति हॊन्द तारॆ.” हीगॆ ई श्लोकदल्लि भक्ति मार्गवु हेगॆ कोपायवो हागॆये उपासनॆय गन्धवे इल्लदॆ असुरराद, भक्तिगॆ अधिकारिगळल्लद स्त्रीमरू, शूद्रादि गळू हीगॆ सत्वरिगू प्रतियु स्वतन्त्रवाद उपायवॆन्दु हेळल्प ट्टिरुत्तदॆ ; (२) काम कामेन - पुरुषार्थगळ कामनॆयुळ येन - ब्राह्मणादि वर्णिकरॆया" रबेकॆम्ब आवश्यकतॆयिल्लदिर न याव अधिकारियिन्दलॆयागलि, साधनान्त – ज्योतिषॆमादि बेरॆ साध गळिन्द, नसाध्य . अधिकारविरुव द्रव्य हायादिगळिल्ल दिरुवदु, इवे मॊदलाद असमर्थयिन्द साधिस असाध्यवादुदु याव फलवुण्टो, हीगॆ काव्य कर्मगळन्नॆसगि पडॆयलु याव अधि करिगॆ यागलि असाध्यवाद मनोरथवु यादुण्टॆ अदू, वत्तु 66 LTC (१) ब्राह्म पुराण, (२) अहि सं. ३७, २५________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४१३ साधनान्तरै । मुमुक्षुणा यत्सान्न योगेन नच भक्तितः । प्राप्य ते परमं धाम यतोना वर्ततेयतिः । तेन तेनाप्यते तन्न सेनैव महामुने ॥ परमात्माच तेनैव साध्यते पुरुषोत्तम. ॥” ऎन्नुव, इत्यादि व चनण्ण मुमुक्षुणा - प्रकृति बन्ध मोक्षवन्नु अपेक्षिसुव अधिकारियिन्द ऎन्दरॆ मोक्षार्थियिन्द, इदरिन्द हिन्दिन पूर्वार्धदिन्द हेळल्पट्ट अधिकारिगळु, बुभुक्ष गळे विना मुमुक्षु वल्लवॆम्बुदु व्यक्तवु ; मुख्य वागि अर्थकाम पररन्नु पूर्वार्धदल्लि हेळि, मॊक्षकामरन्नु उत्त रार्धादिगळिन्द हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु ; साङ्खेन - ज्ञान योगदिन्दलागलि, योग न - र्कयोगदिन्दलागलि कूडिदर भक्ति तः - भक्तियॆङ्गदिन्दलागलि, यतिः इन्द्रियगळ नियमन पूर्वक ऐहिकदल्लि वैराग्य उळ्ळवनु, यतः नावरते-यावुदन्नु होगि सेरिदनन्तगॆ अल्लिन्द हिन्तिरुगि बरुवदॆम्बुवदिल्लवो, अन्तह परमन्धाम - सर्वोत्कृष्टनाद तद्विष्ण परमं पदं ष्टॊति ऎन्दु श्रुति नल्लि अतिश न वागि श्लाघिसल्पट्ट दिव्य वैकुण्ठवु, ना प्यते - विघ्नगळु कळॆ ऎदॆ इरुवदरिन्दलो, अभ्यास सालदिरुवदरि? दलो, विश्वन सालदिरुवदरिन्दलो, अधिकार शून्यतॆयिन्दलो नप्रा प्यते - हदडुवविल्लवो, तत् - अवॆल्लवू ऎन्दरॆ आ फलवॆ, ओ महा मुनिये, तेन तेन आया अधिकारियिन्द, न्यासेनैव - स्वतन्त्र प्रय) लॆ’, आद्यते हॊन्दल्पडुत्तदॆ. तेनैव - आ भरन्यासदिन्द, परमात्मानाद पुरुषोत्तवन कलॆ, साध्यते-सिद्योपायनागि निन्तु रक्षिसुवहागॆ साधिसल्पडुत्ता नॆ, इल्लि भक्तियोगवाद उपासनदिन्दलू साधिसलसाध्यवादुदनू प्रशस्ति ० : साधिसबहदॆ इद, सश्वरन) सिपायनागि उपाठयस्थानदल्लि ताने निन्तु लक्षरवागिदॆ. खण्डितवागियू नडॆसिकॊडुव रिन्द, दक्षु नादक्किन्त सुलभवागि साधिसिकॊडुव उपायवॆन्दु हेळिदुदरिन्द, भासवू स्वतन्त्रवाव उपायवॆं बन्दु सिद्धवु. ई रॊकक्कॆ सत्व समाज वागि हीगॆ अर्थ हेळिदॆ. भिन्न भिन्नवागि अर्थमाडिरुत्तारॆ. “येन” “तेन" ऎम्ब शब________________
२४१४ श्रीमहस्यत्रयसारे ऎन्दु हेळि, याव गळु अधिकारि परवाद शब्दगळल्लव मनस्सिनिन्द, आ मनस्सिनिन्द ऎन्दर्थमाडिरुत्तारॆ. आग ऎरडु तृतीयॆगळु ऒट्टिगॆ हेळिरुवदू येन ऎन्दु मनस्सिगेनॆ प्रसिद्धि हेगॆ ? इच्छॆयु आगकूडदॆ ? ऎम्ब आक्षेपगळ- टादीतु. इन्नु केवरु भरन्यासवे सिद्धपायनन्नु साधिसि कॊडुत्तदॆन्दु हेळिदरॆ “यमेष वृणु ते तेनलभ्य” “सश्वरनु यावनन्नु मु *गॆ योग्यनॆन्दु वरिसुव नो अवनिगॆ मोक्षव” ऎम्ब हेळिकॆगॆ विरोधवागुवदिल्लवो ऎन्दाक्षेपिसुवरु. आ श्रतियु सश्वरनु तन्निष्टानुसार मुक्तिय न्नु कॊडुवनॆन्दु हेळलिल्लव. यावनु सा धो पायानुष्ठानदल्लि तुम्बा प्रीतियन्नु सर्वॆश्वरनल्लि माडु वनो, अदरिन्द प्रीतनाद श्रीयः पतियु ईतनु मुक्तिगॆ योग्य नॆन्दु वरिसुवनॆम्ब भाववु. इदक्कॆ निदर्शनवागि बालकरु बरी परी कैगॆ होगुवदरिन्दले तेर्गडॆयागुवदिल्लवु ; परीक्षिकनु यावनन्नु तेर्गडॆगॆ अर्हनॆन्दु चुनायिसुवनो अवने आर्हनागुवनु ऎन्दरॆ परीक्षकनु तन्निष्टबन्दन्तॆ तेर्गडॆयन्नु हॊन्दिसुवनॆन्दागुत्तदॆये? अथवा परीक्षॆयु निरर्थकवॆन्दागुत्तदॆयो ? ऎरडू आगुवदिल्लवु. हागॆये इल्लियू ऎम्ब भाववु. प्रपत्निय पाय वॆम्बुद रल्लि सन्देहविल्लवु, अदरिन्द प्रीतनाद सिद्योपायनाद परमात्मने ईतनु दिव्य वैकुण्ठवन्नु हॊन्दलर्कनॆन्दु वरिसतक्कवनु ऎम्ब भावव ई अभिप्रायवन्ने संहितावाक्यवाद “परमात्माच ते नैव साध्यते पुरुषोत्तमः” ऎम्ब-दु समर्थिसुत्तदॆ. आदरॆ, इन्तह सुलभोपायद उपदेशवु गीतॆयल्लिल्लदे इरब हुदे ? ऎन्दरॆ; अर्जुननु २-७ नॆय श्लोकदल्लि मोहज्ञानवु तॊलगि, तनगॆ परम श्रेयस्सुण्टागुव उप देशक्कागि स्वतन्त्र प्रपत्तियन्न नु पिसिरुत्तानॆ. पुनः ११ नॆय अध्यायद ४२, ४३, ४४नॆय श्लोकगळल्लि तानु स्नेह भावदल्लि श्रीकृष्ण ा य न्नु तिळियदॆय अध्यायद मरॆतू माडिद सापराधगळन्नू क्षमिसु ऎन्दु इन्नॊन्दु सल स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसिरुत्तानॆ मत्तु १८ नॆय चरम श्लोकवु अण्ण रूप शरणागतियादरॆ ऎरडक्कू हागॆ उपदेशिसिरुत्तारॆ. आन्वयिसुव________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः छाले, स्वतन्त्र प्रपति सिद्धिशाल्, इन्निष्टॆ युडॆयव नुकु श्री वैकुण्ठ दत्ति र्पडि यिले स्वयं फलवाग * धैयो नरायणस्सदा” ऎष्टर अर्थल् र्त विळुकाड వ్వకః జాపీ हीगादनन्तर श्री वचन भूषणदल्लि मुक्तदॆशॆयल्लि कॆलवरु अनु २३ भवकररु, कॆलवरु कैङ्कर्य सररॆन्दु हेळुव अभिप्रायवु सरियल्ल बं वॆन्दु सारसङ्ग्रह व्याख्यातृवु हेळ त्तारॆ. हेगॆन्दरॆ, श्री पिळ्ळॆ लो काचारैरवर आभिप्रायप्रकार परमात्मन सिपायवादरो भोग्यवेषदिन्दलू मत्तु अवरन्नु कैङ्कर दल्लि विनियोगिसुव रपदिन्दलू आदुदरिन्द कॆलवरु अनुभव पररु, कॆलवरु कैर्य हसरु ऎबुदु अवर अभिप्रायवु इदु “परमात्माचतेनैव सध्यतॆ ऎम्बदरिन्द भरन्यासदिन्दले आतन साध्यनॆन्दु हेळिरु वदरिन्द समञ्जसवागुवदिल्लवु. वुक्तियल्लि साम्यवु हेळिरुवद रिन्द हीगॆ व्यत्यासगळन्नु हेळुवदु शास्त्र सम्मतवल्लवु ” ऎन्नुम् - ऎन्दु हेळुव, इत्यादिवचन ४ाले - इन्तह प्रमाणवचनगळिन्द, स्वतन्त्र प्रपत्ति सिद्धिताल् - ई अ रूपवाद स्वतन्त्र प्रपत्तियु सिद्धिसिदरॆ, ई निष्ठॆयुडैयवनुकु - इन्तह लघ पाय निष्ठॆ यन्नु अवलम्बिसिदवनिगॆ, श्री भाष्यकाररु अवरु रचिसिद श्री कुण्ठ गद्यदल्लि हेळिरुव हागॆ, स्वयं फलमाक - स्वयम् अदे ऎन्दरॆ भक्तिये फलवु ऎम्बदागि, “ध्यॆयो नारायणस्सदा” ऎम्बुद र, अर्थल् - अर्धदल्लि, र्त विळक्काडु अन्वयत्तु क्कु निरोध मिल्फ् - स्वतः प्राप्तवाद अन्वयक्कॆ, ई ऎरडु उपायगळ स्वरू पानुगुणवागि अर्थमाडिदरॆ विरोधविल्लवु. हेगॆन्दरॆ, धैयो नारायणस्सदा ऎम्ब व्यासोक्तियल्लि हेळिरुव ध्यानवु शक्तनाद भक्तियोगिय विषयदल्लि, “ भक्ता त्वनन्नया” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ उपाय रस भक्तियू, अशक्तनाद प्रप निष्ठन विषयदल्लि फल रूप भक्तिये ऎन्दु अन्वयिसबहुदॆम्ब तात्रय वु. अल्लि धैयः ऎन्दु इष्ट मात्रवे हेळि, उपायत्वरणदल्लियागलि, फलरूप दल्लियागलि ऎन्दु हेळदे इरुववनन्द ऎरडक्कू समञ्जसवागुव हागॆ अन्वयिसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि श्री 66________________
२४१६ यत्तु कु श्रीमद्र हस्यत्रयसारे विरोधविल्फ्. इदु अरोगनुक्कु मारो ग्यार्थि क्कुं श्रीरं सेव नन्नडुक्कु भाष्यकारर सूक्तियु यावुदॆन्दरॆ “महाविभूते श्रीमन्तर णारविन्दयुगळमनन्यात्मसञ्जीवनेन तद्द तस्सर्व भावेन शरण मनुव्रजेत्, ततश्च प्रत्य हमाजीवनाव मनु स्मरेत् * नित्य विभूति लीलाविभूति ऎम्ब उभय नियाम्य वर्ग वन्नुळ्ळ मत्तु श्रीमतः - लक्ष्मीयुक्तनाद ऎन्दरॆ श्रीःपतियाद श्रीमन्नारायणन पादकमलद्वन्द्ववन्नु आजीवन विषय दल्लि आतनल्लदॆ इन्नु यारिगू सामर्थ्यविल्लवॆम्ब भावनॆयिन्द आत नन्नु उपायवन्नागि वरिसतक्कद्दु, ततत्व - ऎन्दरॆ प्रसदनानुष्ठा नान्तरदल्लि, प्रदिनवू तनगॆ अलभ्यवादुदु मुन्दॆ सश्वरन करुणॆयिन्द लभिसुत्तदॆम्ब मनप्तियिन्द आजीवनक्कागि आत नन्नु ध्यानिसतक्कद्दु. इदरिन्द फलरूप भक्तियु हेळल्पट्टिते विना उपाय रप भक्तियल्लवु. हागादरॆ धैयो नारायण सृदा ऎम्बुदु ऎरडु विध उपायनिष्ठरिगू अन्वयिसबहुदो ऎन्दरॆ, अन्वयिसिदरॆ सत्यवायवेनु ? ऎन्दु केळुत्तारॆ. उपाय रूप भक्तिय विषयदल्लि धैयो नारायणस्सदा ऎम्बुदरिन्द यावजीववू उपासनॆयन्नु माडतक्कद्दु ऎम्बर्थवु. फलरूप भक्तिय विषयदल्लि, भरन्यासरूप सहृदनुष्ठानवन्नू माडिदरॆ तनगुण्टागुव आवनक्कागि सर्वॆश्वरनन्नु यावजीववू ध्यानिसतक्कद्दु स्मरिसतक्कद्दु ऎम्ब भाववु. हीगॆ ऒन्दे प्रयोगवु ऎरडु अधिकारिगळिगू अन्वयिसुवदुण्टो ऎन्दरॆ ऒन्दु दृष्टान्त मूलक आगबहुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ– क्षीरव-हालु, अरोगनक्कु- रोगविल्लदवनिगू, आरोग्यार्थि क्कुम् आरोग्यविल्लदॆ अदन्नु बय सुववनिगू सह, सेव्यं - सेविसलु योग्यवादुदु, ऎन्नतॊडु ऎम्बुदरॊन्दिगॆ, इदु - ई, “धैयः” ऎम्बल्लि तोरिबरुव ध्यान रूप भक्तियु, ऒक्कुम् - समानवु हालु हेगॆ आरोग्यविरुवव निगू आरोग्यविल्लदॆ आरोग्यबेकॆन्दिरुववनिगू सह पुष्टिकरवो, हागॆये भक्तियिन्द परमात्मनन्नु ध्यानिसुवदु, भक्तिनिष्ठनिगू________________
साध्यॆ पाय शोधनाधिकार अ; सदा भगवत्सर साधि कारम्, समान ध्यान विशेष नर् सर्वाधि कार मनॆयागि लुम्, भगवद्विषल् अधिकारा पाग अरियला वळ वुदु (१) * निरर निनैस्पद ग नी निनै वेणुवॆ? इत्यादिगळिल्पडिये अनु सन्धिवुद कुप्पॆ यि प्रपत्र नष्टिसिदवनिगू इब्बरिगू बॆकादुदु. भरन्यास माडिदवनु कृतकृत्यनु, हालु भोग्यवागिरुव आ ‘स्थानियनु, इवनिगू कृतज्ञताभाव प्रदर्शकवागि तन्न स्वरूपक्कनुगुणवादुदागि भक्ति रूप ध्यानवु युक्तव, उसनानिष्टनु हालु आवश्यकवागिरुव आरोग्यवन्नु बयसुववन सासीयनु; इवनिगॆ भक्तिस ध्यानवु उपाय रूपदल्लि आवश्यकवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द निरन्तर भग विज्ञानदल्लि सल्वरिगू अधिकारवु. भक्तियु अष्टाङ्गयुक्तवागि ध्यानयोगिगॆ आवश्यकवु. आ ध्यान योगवु वर्णिकरिगॆ मात्रवॆ? हीगिर वाग, भक्तियु सर्वाधिकार हेगॆ ? ऎन्दरॆ उपाय रूप परभक्तिय उपासकनिगॆ आवश्यकवा दरू सामान्यवाद भक्तियु फलरूपवागि सारत्रिकवागि स्त्रीश द्रादि मॊदलगॆ ३०डु समस्तरिगू बेक-दुवॆ ऎन्दु साज्य मान ऎन्दा रम्भिसिद वाक्य मूलक हेळुत्तारॆ. सा सा मान - अष्टगगळिन्द युक्तवाद, ध्यान विशेषवु, सराधिकारद यागिलु म् - तॆ व र्णिकराद ब्राह्मण क्षत्रिय, वैश्यरिगॆ मात्रनॆ अधिकारवुळ्ळ दागि स्त्री शूदादिगळिगॆ अधिकारविल्लदुदरिन्द सर्वाधिकारवुळ्ळवल्ल* इ भगवद्विषयल् - भगवन्तनन्नु हॊन्दुव सन्दर्भदल्लि, अधिका रान रूप माग - समर्थरागिय (1 इव वरिगॆ उपासनवू, त्रिवर्णन दवरिगॆ * 5 रि १ स र १, गॆ अपरसरुगळ अधिकारक्कनुगुणवागि अरियला मळवु न” – ऎल्लिन रॆगॆ तिळियलु साध्य वागुत्तदो अल्लियवरॆगॆ (1) निर८०-याना (१) तिरुच्चॆन्दविरुत्त. १०१.________________
२४१८ 3 श्रीमद्र त्रय सारे गलू, निन्नॆप्पदाग - हेगॆ स्मरणॆ मुण्टागतक्क हागॆ नी - करु णाळुवाद नीनु, निनै वेणु मे - सल्लिसतक्कद्दु ” इत्यादि गळिरडिये - इवे मॊदलादवुगळल्लि हेळिरुव हागॆ, अनुसन्धिक वुन कुरैयि. अनु सन्धन माडुवदरल्लेनू न्यूनतॆ यिल्लवु. भरन्यासवन्नु माडि कृतकृत्यसाद प्रपन्ननिगू कूड उपासना रूप दल्लि तैलधारावदविच्छिन्नवाद भगवन्तन स्मरणॆयु बेकागिल्लदिद्दरू सामान्य भगवत्सरणॆय; निरन्तरवागि अपेक्षितवे ऎम्ब भाववु. ई तिरुच्चन्द एरुत्तद पूरः प- शरवु यावुदॆन्दरॆ :- 1 “इरन्नु रैप्पदन्नु वाळि येव नीर् निरमा । वररु रुक्कुरिप्पिल् वैत्तदागि मत्तु शीर् 1 स्परन्न चिन्नि निन्नु निन्न पाद पद्मजम् । निररं निन्नॆप्पदाग नीनिनै वेण्णु मे ॥ १०१ । इदरर्थवु : – एनु - महत्तागिरुव, नीर् - समुद्रद हागॆ, निरत्तु - * अ प्रमेयो महोदधि,” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ अपरि च्छिन्न परिपूर्णतॆयुळ्ळ, अमा * पिता त्वं मातां” ऎम्ब श्लोक दल्लि उपपादिसिरुव हागॆ नमगॆ सर्वविध बन्धुवादवने, इरन्नु - याचिसि, उरैप्पदु उण्डु - विज्ञापिसिकॊळ्ळुवदु ऒन्दुण्टु, नाळि- निनगॆ मङ्गळाशासनवु, वरन्तरु मु - ई वाताविगॆ कैङ्कर्य मा डुव परम श्रेयस्सन्नुण्ट माडुवदे स्वभाववागिवुळ्ळ, मन्नु शीर् - स्थिरवाद कैङ्कर्य साम्राज्य रूप श्रेयस्सन्नु, तिरुक्कु रिप्पिल् वैत्तागिल् - मनस्सिनल्लिट्टु दुदादरॆ, परचिनॆ - शब्दादि विषयगळल्लि प्रवर्तिसुव नन्न मनस्सु, ऒनिन्नु मत्तॆ यावुदरल्ल हागॆ होगदॆ निन्नल्लि स्थिरवागि निन्तु, निन्न पाद पङ्कयं - निन्न पाव कवलवर, निरन्तर) - विच्छेदविल्लद हागॆ, निनैप्पदाग ध्यानिसुव हागॆ, नी निन्नॆवे - नीन, सङ्कल्पिसतक्कद्दु.”
- ई मेलॆ उदाहरिसिरुव श्री भाष्यकाररवर वैकुण्ठगद्यदल्लिन वाक्यदल्लि आट्टि > वरक्कागि प्रतिदिनवू भगवन्तनन्नु ध्यानिस तक्कद्दॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, स्वयं फलरूपवाद भक्तियु हेळ ल्पट्टितॆम्बुदु एरुप्पाभिप्रायवागुवदु; प्रतिदिनवू माडतक्क द्दॆन्दु विधिसिरुवदरिन्द साध्यान विशेषवॆ हेळबेकागुत्तदॆ.________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २४१९ श्री भाष्य कारैर्भरा सपायस उपादेयत्व कथन. श्री भाष्यकाररु मिवुष्य निष्ठॆय शिरियग दृ लुम, पॆरिय गद्यलु, अरुळिय दु श्रीवैकुण्ठगद्य इदू अल्लदॆ अवरु बरॆदिर - नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लू पूजोपक्र मा तं प्रत्यक्ष रूपानुध्यानेन ध्याय न्ना सीतॆ ऎन्दु हेळि रुवदरिन्द उपासनमात्रवे उपायवॆन्दु हेळल्पट्ट हागॆ तोरु इदॆ; मत्तु श्री भाष्यदल्लि प्रसदन विषयवे हेळल्पडदॆ वेदन मॊद लद शब्दगळिन्द उप स नवे हेळल्पट्टिरुवदरिन्दलू, ई उपासनॆगॆ अन नोपायत्न प्रयोगविरुवदरिन्दलू उपासनवे उपा यवे एना भरन्यासवल्लवु” ऎन्दु कॆलवर पूर्व पक्षव; मत्तु श्री भगवद्गीतॆय चरमशॆकद भाष्यदल्लि उपासना परवागि व्याख्यान माडिदरॆ विसा भरन्यास विषयवागि अर्थमाडलिल्लवु. इवॆल्ला कारण गळिन्दलू उपासनवे साद्योपायवे विना भरन्यागवल्लवु ऎम्बुदु कॆलवर अभिप्रायव इदु सरियादभिप्रायवल्लवॆन्दु व हिन्दॆ तिळि सुत्तारॆ, “य दैन काम कामेन” ऎन्दारम्भिसि “ साध्यते पुरु षोत्तमः” ऎन्दु मुगिसिरुव आ हिर्बध्य, वाक्यवु निस्संशयवागि ई पूर्व पक्षवन्नु ख-डि ऒत्त ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. आदरू स्वतन्त्र प्रपत्तियू सह उयवे ऎम्बदु, श्री भाष्यकाररभि पा नवु. इदन्नु मुन्दिन वाक्यगळिद पैक्तपडिसुत्तारॆ. श्री भाष्यकाररे स्वतन्त्र प्रपत्तिय आकरिसिरुत्तारॆ. उपायवॆन्दू श्री भाष्यकाररू सह, इल्ल : भाष्यकारर, स्वतन्त्र प्रप नन्न कषायवागि अकरिसले इवॆ . हेळुव पूर्व पक्षक्कॆ साध नॆक्कि नारदरिन्द, अदर कूड मनु गद्दॆगळल्लि उपाय पाय निष्क्रियॆ - ई भरनागप उ पानियन्नु शिरिय गद्य न” – 5 त गॆरदल्ल ऎं श्रीङ्गॆ गददल्ल9, पॆरिय________________
श्रीमद्र हस्यत्रय सारे तिलु मिन्निच् र काट्टि, यि रु ननाळ् प्रा रुचि कलॆयाद वळन्नु पॊरमडि क्रीडान अनुसन्धान विशे प “ततर प्रत्यद मातॊन नाव मनुष्यरेत” ऎन्नु, तुडु अरुळिचॆय दार्, 16 13 गद्यत्तिलम् - पृथु गद्यदल्ल ऎन्दरॆ शरणागति गव्यदल्ल, अरळि चॆयदु - अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळि, श्री वैकुण्ठ गद्यदल्ल, इन्नि पै - ई स्वतन्त्र प्रप निष्ठॆयन्नु, शुर काट - सब्ब ह वागि तोरिसि, इरु न्ननाळ् - प्रपन्ननु ई सृष्टि मल्लिरुव तनक, प्राप्य रुचि कलैयाद - प्रपैनाद अनुपतियन्नु होगि सेर बेकॆम्बुदरल्लि आशिय नष्टवागद हागॆ, वळन्नु पोरुन्नु डिक्कि डान-वृद्धि यागुत्ता होग दक्कनुगुणवाद, अनुसन्धन विशेष वन्नु, “ततश्च - अनन्तरद , प्रत्यद प्रतिदिनवू आ जीव नक्कागि, एवं - हीगॆयॆ, अनुस्मरेत्- स्मरिसतक्कद्दु,” ऎन्नुत्त ड - ऎ :दारम्भिसि, अरुळ्ळॆय दार् - कृपया अप्पणॆ कॊडिसि रुत्तारॆ शिरिद गद्यवन्द ६ रङ्ग गद्यदल्लि पधतः भक्तियोगक्कॆ असमर्थतॆयन्नु, भक्ति तदुसायत्वक्कॆ बेकाद सरुस्तात्मग ण विहीनरॆन्दु हेळि, भगवनायातिरोहित स्वप्रकाशतॆयिन्द टाद कार्पण्यवन्नु प्रदर्शिसि, अदृष्टसन्तारोपायः ऎम्ब द रिन्द अनन्य गति वन्नु तॆर्हडिसि, “निखिलजन जात शरण्य” ऎन्दु सम्बॆ बेधि, साधारण जन्त गळिगू कूड शरनागिरुववनु प्रसन्न रा न तनगॆ सरा खनागुवने ऎम्बभिप्रायवन्नु व्यक्त पडिसि, “श्रीमन्नारायण तर चरणारविन्दयुगळु शरण मह प्रपद्यॆ” ऎन्दु शरणागति नन्न मुष्टिसि, हीगॆ भरन्यास माडुवाग महा विश्वासवु तनगण्टॆन्दु “विश्वास पूरै कं भगवन्तं नित्य किङ्करतां प्रार्थये” ऎद हेळुत्तारॆ प्रफ, गव्यवाद शरणा गति गद्यदल्लि, प्रथम 8 श्री श सा 1ति यन्नु पुरुषतारर अनुष्ठिसि अनन्तर श्रीर्यपतिय रक्षणॆ प्रयुक्त कण गणगळन्नॆल्ला अनु सन्धान माडि आ अशरण शरण्य अनन्य शरणस्त्र तादारविन्द यगळं शरणमहं प्रप” ऎन्दु शरणागतियन्न नुष्टिसिरु 27________________
साधॆ पाय शोधनाधिकार… प २४२१ इ प्रपन्ननुक्कु (१) “पूशित्तुव पोक्किनॆन् पोदु” ऎर अनन्य प्रयोजन मान पूजा विशेषतॆ, (२) “ अथ परमै क्न्ति भगवदाराधन प्रयोगं नक्षॆ, भगव सर्वेश्वर नु प्रति वचन रूप दल्लि अ भयवन्नु “ नित्य किं करॆ नी भविष्य सि, माते द संशयः” ऎन्दु दयप - लिसि त्तानॆ. इदन्नु अन सन्धान विशेषवॆन्दु हेळिर तारॆ ; एकॆन्दरॆ भर न्यासवु गुरुमुखेन सहृदन हेयव ई गद्यगळल्लि शरणन हं प्रपद्यॆ इत्यादिगळन्नु नित्यवू पठन माडुवदरिन्द नित्यवू शरणा गतियन्नन ष्टिसिद हाग वु. प्रतिदिन यनं चारण रूप जपवु हेगॆ भरन्यासवागति अदर माहात्म य अनुसन्धा नवो, हागॆयॆ ई गद्य पठनवू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. हागादरॆ ई अन सन्धानदिन्दुण्टागुव प्रयोजनवेनॆन्दु पति सबहुद - फलरूप भक्तियु सदा नॆलॆगॊण्डिरुव प्रयोजनवु. इदन्नॆ परुचि कलैयादे वळन्नु पोरुम् पॆडिडान अनु सन्धान ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ आदरॆ श्री’ भाष्यकरु तावु बरॆदिरुव “ नित्य” वॆम्ब भगवदा 0.धन क्रमादिगळन्नु तिळिसुव ग्रन्थदल्लि “प्रत्यक्षरूपाध्याने न ध्यायना सीत” ऎं २ उपासन रूपिसाक्षात्कारवन्ने उपदेशि सिरुव हागॆ तोरुत्तदॆयल्ला ऎन्दरॆ हागल्लवॆन्दू, आदु प्रपन्ननिगॆ बॆकन्द फलरू स ध्याननाद भगवककरतियन्नू వ 3 कान्ति त, बॊधि सुत्तदॆ ऎन्दु हेळ तारॆ. पर इ इ नन्नन- कु- ई प्रसन्ननिगॆ (१) “ पूशित्तुव पोक्कि नेन् पोर” सति अश्वरनन्नु आराधिसुत्ता कसिवन्नु कळॆवॆनु” ऎर ऎट २ र व, अनन्य प्रयोजन मान , स्वतं प्रयोजन वा) इन्नु याव प्रजॆनक अल्लदॆ पूजा विशेष - भगव दा ०धनॆ , (२) * अथ न तत्रदल्लि, परमै कान्तिनः - परमै कान्ति 12, भग दाराधर प्रयोगनन्नु, व - हॊळनॆनु ; भग * (१) नान्मुर्ख तिरुवन्दादि ६३, (२) श्री भाष्यकारर नित्यं________________
२४२२ श्रीमव्रहस्यत्रयॆ- सली
- र्जकरतिः परमै कान्ती भूता” ऎन्नु तुडब, नित्यले “ अत्यर्थप्रिया निरत विशदतम प्रत्यक्ष पा नु ध्यानेन ध्यायन्या सीत” ऎन्नु मरुळिच्छॆय दार्. नरॆ करॆतिः - भगर्व ऒन्दरल्ले आशॆयुळ्ळवनागि, इदरिन्द इन्द्रियोग भोगादिगळल्लि मनस्सिल्लदवनागि इरबेकॆम्ब तात्पर्यवु ऐहिकासक्तियिल्लदे भगवन्त राधनॆयल्लि मनस्सिट्ट परमै कान्तीभूत्वा - परमैकान्तियागि, आतनॊब्बनल्लि मनस्स निट्टवनागि” ऎन्नु तुड - ऎदारम्भिसि, नित्यत्तिले - श्री भाष्य काररु अनुग्रहिसिरुव नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लि, “अत्यर्थप्रिय - निरति शय प्रियवागि अविरत - ऎडॆबिडद, विशदतम - अत्यन्त विशदवाद, प्रत्यक्ष रूप-सा आत्करिसिरुव, अनुध्यानेन अनुसन्धानदिन्द कूडि, ध्यार्य - परमात्मनन्नु ध्यानिसुत्ता, आ सीत - कूसु इरतक्कद्दु ” ऎन्नुव - ऎन्दु, अरुळिच्छॆय दर् - अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ इल्लि नित्य वॆम्ब ग्रन्थव प्रतिदिनदल्लि प्रसन्ननू भगवत्तैर्य रूपदल्लि माडतक्कॆ नित्य नैमित्तिक अनुष्ठानगळन्नु तिळिसव ग्रन्थवा गिरुवदरिन्दलू शरणागति गद्यदल्लि हेळिरुव स्वतन्त्र प्रपत्तिनि यन्नु अनुष्ठिसिद नन्तर उत्तर कृत रूपदल्लि माडुव कैङ्कर्य विषयवादुद रिन्दलू, इल्लिन ध्यानवु, उपासनवन्नु ऎन्दिगू बोधि सलारदु ; आदुदरिन्द फलरूप भक्तिगॆ सहकारियागि प्रतिदिनवू माडतक्क नित्य कल्मानु ष्ठानक्कॆ सेरिद भगवदाराधन रूप ध्यान विशेषवॆन्दु भाविसतक्कद्द. इदू भगनदाराधनाङ्गवाद फलरूप ध्यानवे विना उपासनवल्लवॆम्ब भाववु. पूतित्तु पोक्कि ने ऎम्ब पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ– तरित्तिरुनॆनागवॆ तारागणप्पोर् ऎरित्तु रैत्तवॆन्नागत्तु नॆत्तॆरित्तॆळुदि वाशि त्तु बिट्टुं वळ वळि पट्टु व् पूरि त्तु मॊक्किर्ने पोदु ॥ ३३ ॥ इदरर्थवेनॆन्दरॆ :- तारागणं फोर् ऎरित्तु रैत - नक्षत्रगळ सञ्चारवन्नु ज्योति विशदवागि हेळिद, वॆन्नागत्तन्नॆ - शत्रुगळिगॆ शास्त्र मुखेन________________
सापाय शोधनाधिकार भयकारनागिरुव आदिशेषनिगॆ आत्मानागिरुव निन्नन्नु, ऎळुदि वाशि त्तु कॊट्टु म् - बरॆदु, ओदि, केळि, ऎन्दरॆ निन्न माहा योनु, दिव्य चेष्टितगळेनु नीनु हेळिद शास्त्रगळेनु, इवुग ळन्नु बरॆदु, ओदि मतु गुरगळ मूलक उपाय यावुदॆन्दु केळि, तिळिद वर्ण निन्नन्नु शरणागतिय मूलक अन्तह गुरुविन मूलकवे, वळि पट्ट म् - अदर अनुसन्धानादिगळे यात्रॆयागि, पूशित्तुं - उत्तर कृत्य रूपदल्लि आतन आराधनॆयन्नु माडिकॊण्डु, पोक्किने९ पोदु - कालवन्नु कळॆदॆनु, आकवे तरुत्तिरर्न् - आदुदरिन्दले, नानु ऒळ्ळॆ सत्तॆयन्नु हॊन्दिरुत्तेनॆ; लोकदल्लि ऎल्लरू हीगॆ माडुवदिल्लवे ऎन्दु आळ्वारवरिगॆ अवर विषयदल्लि परि तापवू, तम्म विषयदल्लि समाधानवू इल्लि द्योतितवु. श्री भाष्य काररु तावु अनुग्रहिसिरुव नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लि हेळिरुव ध्यानयुक्त वाद पूजा विशेषवु उपासनॆय विषयवल्लवॆन्दू, प्रप निष्ठनिगॆ स्वयं प्रयोजनवाद भक्ति परीवाह कैर्यवॆन्द, सन्ध्यावन्द नादि नित्य नैमित्तिकगळू कूड हेगॆ र्कैगळो, हागॆये ध्यानयुक्त भगवदाराधनॆयू कूड भगव तिजनक कैर्यवे ऎम्ब भाववु. हागॆ श्री भाष्यकाररु हेळिरुवदु प्रमाणपुरस्सर वागिये हेळिरुत्तारॆ. भगवचास्त्रवू आळ्वार् आचार्यरुगळू व्यास दक्षादि महर्षिगळू हागॆये विधिसिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ त्रि’ भाष्यकारर उपदेशिसिरुव पाञ्चकालिक भगवदाराधन रूप अनुष्ठानगळु अवर स्वतन्त्रिसि विधिसिद क्रमवल्लवॆन्दू शास्त्र प्रमाण सम्मतियो, महर्षिगळु मत्तु आळ्वाराचार्यरुगळु अनु पिसिरुवदरिन्द शिष्टाचार सम्मतिय, उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. अभिगमनादि पाञ्चक लिकानुष्ठानगळ कत्रव्यतॆयु स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसिदवनिगू कूड भगवदानदल्लि स्वयं प्रयो ऒनवागि फललसवागि अन्वय उण्टॆ उपदेशिसि पाञ्चकालिक अनुष्ठानगळ करवकॆयन्नु प्रवादिसि, अवु हेगॆ प्रपन्ननिगॆ नख्यनागि कर्तव्यगळॊ, हागॆये इदू ऎन्दु हेळि इन्तह धनवु स्वयम्प्रयोजनवागि सर्वाधिकारवुळ्ळद, ऎम्बुद________________
२४२४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अभिगमनादीनां स्वयं प्रयोजनन कत्रव्यत्व इप्पडि अनन्य प्रयोजन निरन्तर भगवदनुसन्धान परी वाहमान कैर्यत्तिले भगवच्छाक्तमुदाय, व्यास दक्षादि मतळॊडुव सङ्गत माय, (१) “मरनि कळु” मॆर पाल्, (२) * इरु मु प्रोळ दे” ऎर पाशुर तुक्कु विवक्षित वाग आचार्यगळ सण्णिन काल विभाग (३) “अभिगर्च्छ हरिं प्रातः पश्चाद प्राणिचार्जय्र 1 अर्च J रल्लि सन्देहविल्लवॆन्दु तोरिसि अदक्कॆ प्रमाणगळन्नु सूचिसुत्तारॆ. इप्पडि - ’ भाष्यकाररु अप्पणॆ कॊडिसिरुव मेरॆगॆ अथवा इदे प्रकारवागिये हीगॆ, अनन्य प्रयोजन बेरॆ याव प्रयो जनक्कू अल्लदॆ स्वयं प्रयोजनवाद, निरन्तरवू भगवदनु सं धानद, परीवाहमान, प्रवाहवाद कृर्यदल्लि, भगवच् सूक्त मुमाय्-भगवच्छास्त्रदल्लि हेळल्पट्टु, व्यासद कादिगळ, मत नोडु सण्णतमाय् - अभिप्रायदॊन्दिगॆ सेरिदुदागि ऎन्दरॆ आ महर्षिगळ अभिप्रायक्कनुगुणवागि, “मरगळु” ऎम्ब कुलशेखराभारवर पॆरुमाळ् तिरुमॊळॆय एळनॆय पाशुरदल्लि *इरवु प्रॊळ देति” ऎरडागिरुव मत्तु मरागिरुव ऎन्दरॆ ऐदागि रुव कालदल्लि स्तोत्र माडि ऎन्दरॆ पाञ्च कालिक अनुष्ठानगळिन्द भग वन्तनन्नु अर्चिसि ऎम्बर्थवु. ऎष्टर पाशुरत्तु क्कु - ऎन्नुव पाशु रद, विरक्षितमाग - उपदेशक्कॆ उद्देश्यवागि, आचारगळ - श्री भाष्यकाररू वत्तु नङ्गिपुरद नम्बि मॊदलाद आचार्यरुगळु, हण्णिन काल विभाग माडिद पाञ्चकालिक विभागवन्नु, (इदु नित्यत्तिलॆ सण्ण हित्तार् ऎम्बुदक्कॆ कर्मवु), कालविभाग हेगॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ- प्रातः - प्रातःकालदल्लि, हरिं - दुरितना शक नाद भगवन्तनन्नु, अभिगर्च्छ - अभिगमनाराधनवन्नु माडि, पश्चात् - अनन्तर, द्रव्याणि-आराधनॆगॆ बेकाद तुळसी पुष्प मॊद G (n) 20. 30. n. 2. (9) 25. 5). 7. 2. (2) Lon, 30.________________
(an) साध्य पाय शोधनाधिकारः ४२५ यंश ततो देवं ततो मन्त्रा९ जन्नपि । ध्यायन्न पि परन्देवं कालेषनु सञ्चसु । वर्तमानस्सदा चैवं पाञ्चकालि कवना । स्वार्जितै र्गन्ध पुष्पा शुभैश्य : नु रूप तः । आराधर्य हरिं भागमयिस्वामि वासर्र लाद द्रव्यगळन्नु, आर्जय्र - सम्पादिसुववनागि ( इदरिन्द) ऎरड नॆय उपादान कालवु हेळल्पट्टितु, ततः – अनन्तर, देवलीला सकनाद, सर्वॆश्वरनन्नु, अर्चय्र - आराधिसुववनागि (इदरिन्द मूरनॆय इज्या कालवु बोधिसल्पट्टितु) ततः - अनन्तर, मन्त्रा ज सन्नपि - अष्टाक्षर वैय द्वादशाक्षरादि मन्त्रगळन्नु जपमाडि कॊण्डवनागि, (स्वाध्याय काल) परन्देवं - सर्वोत्कृष्टना गिरुव सर्वॆश्वरनन ध्यायन पि - ध्यानिस ववनागि (1 काल) हीगॆ उक्केषु पञ्चसु कालेषु - हेळल्पट्ट ऐदु काल गळल्लि, वरमानु- इर.ववनागि, सदा च-यावागलू, एनम् ई प्रकारवागि, पाञ्चकालिक वर ना - ऐदु कालगळल्लि आराधि सुव मार्गदिन्द, स्वार्जि- - तन्निन्दले सम्पादिसल्पट्ट, इतर रिन्द सम्पादिसल्पट्टदुदु अष्टु प्रश वल्लवॆम्बुदु इदन्द एर्न ट्टितु, शुभैः - मङ्गळ करगळिन्द, गन्ध पुष्पा - गन्ध पुष्प मॊदलादवुगळन्द धूप दीप निवेदन मॊदलादवुगळु आदि शब दिन्द हेळल्पट्टवु, रक्त नु रूपतः आराधर्य तन्न शक्तिगॆ अनुसारवागि आराधिसुवरागि, वर्सा- दिनगळन्नु, गमयि फ्यामि- कळॆयुवॆनु ऎन्दरॆ कालयापनॆ माडुवॆनु ; देवरु तनगॆ अम सिरुव स्थितिगॆ अनुगुणवागि आराधिसतक्कद्दु, तुम्बा वनागिद्दरॆ, पत्रं पुष्पम् ऎम्बदागि अल्पवादवुगळन्नु “ सिरू स्वीकरि इदु श्रीमन्त नादलो तन्न स्थितिगॆ अनुगुणवागि उत्सव- वस्तुगळन्नु नन र्पिसि आराधिसतक्षवु ; अथवा शक्रनु रहत ऎम्बुदन्नु 407 धर्य ऎम्बुदरॊन्दिगॆ अन्वयिसिदरॆ, देहारोग्य भाग्यगळू ई 12 शक्तियिरुवाग चन्नागि शास्त्र रीता, * बाधिसतक्कदॆ - ई देहारोग शक्तिगळु कम्मियागिद्दरॆ तदनुगणवागि आराधिसतक्क माडबहुदु ;” ऎन्नु - ऎम्बनागि, भाष्यकार - तम्म द यवरु,________________
२४२६ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎन्नु भाष्यकारर् अरुळिचॆय्य केट्टु, वङ्गि पुरत्त नम्मि नित्य तिलॆ सण्ण हित्तार्.
| अरुळिच्छॆय्य केट्टु - उ पदेशिसिदुदन्नु केळि, वङ्गिपुरुतन- वङ्गिपुरद नम्बि सुवरु, निवृत्ति, तावु बरॆद ऐनूरु श्लोकग सुळ्ळ पाञ्च कालिक अनष्ठान प्रक्रियॆयन्नु तोरिसुव नित्य वॆम्ब ग्रन्थदल्लि, सङ्ग्रहि तर - सङ्ग्रहिसि हीगॆ हेळिरुत्तारॆ. |
|---|
| 1 |
| यो |
| 7. ई पाञ्च कलिकानुष्ठानवु भगवच्छास्त्रदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऎन्दु तिळिसिरुत्तारॆ जय संहितॆयल्लि “एकोहि शू यते देव कालो लोके नचा पर- । पञ्चकाला द्विष्याः किमे तत्र संशय " कालवॆल्ला ऒन्देयागि तोरु त्तॆ, सं च कालवॆन्दु निम्मिन्द उपदेशिसल्पट्ट तला, आ संश यवन्नु होगलाडिसु ऎन्दु नारदरिन्द प्रतिसल्पडलागि भग वन्तनु हेळत्तानॆन्दरॆ : … |
| 8 |
- एकस्सेव हि कालस्य वासरियस्य नारद !! आ प भा तान्नि ८० 5०ख्यॆ सञ्चध परिकल्पन पृथकर्मद शत्कार्या नकला बहव ता” कालवॆ नॆ ऒन्दे. अनेकवल्लवु. ऒण्डु दिनदल्लि प्रभात समय मॊदलुगॆन्दु रात्रि दाग नवरॆगू इरुव काल ऐवागि भागिसि आया भागगळल्लि माडतक्कॆ कार्यवु बॆ रॆबेरॆयॆन्दु तिळियतक्कद्दु ऎन्दु भगवन्तरु सल, आ ऐद कालगळल्लि माडतक्कद्दु यावुवु ऎन्दु नारदरिन्द प्रश्निसल्पट्ट भगवन्तने पुर्न हेळुत्तानॆ - - 3 : 21)हान दनिर्का दारर गंशं विप्र वासरे । जप हान्मह ध्यानार्चन सॆत्रॆ- कर्मना संयुत्रॆ : 1 अभिगच्छे व्यगदॆ निं तच् भिगमनं स्मरम्। ततः पुष्प फलादीना र्थायर्षन माचरेत् । भगवद्याग निष्पत्ति कारणं प्रह राष्ट्रं तप्पि पादान सञ्ज्ञम्पै कर्मकाल वदाश्रितम् । ततो स्टाङ्गेन योगेन पूजयेत्परमेश्वरं साधिकं प्रहरं विप________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४२७ इज्या कालस्सु सस्यतः । श्रवणं चिन्तनं व्याख्या तपः पाठ समनि, 81 । स्वाध्याय सञ्ज्ञ तद्वि कालां८० मुनिसत्तम । फं कृत, सभ्यतॆ । योग नान्तरीकृतम् । पञ्चमो दिनद साने सप्र निशावसानेच विश्रमे जेस् कालंशो इद निन्द ह गलिन ब्रह्मसिद्धिद ॥ योग सं कावु रात्रियवरॆगॆ (१) अभिगमन (२) उपमान (३) इज्या (४) स्वाध्याय, (५) योगवॆ बदागि ऐदागि विभ जनमाडि, आ कालगळल्लि एनु माडतक्कद्दॆम्बुदु मङ्गि नित्यदल्लि हेळि रुवहागॆ ऎन्दु भाविससक्कदु, * (२) पद्म पुराणदल्लि– पञ्च काल निधिज्ञानां प्राशस्त्र भगवन्नि ह । कथि कं पञ्चके काला विधयापि पञ्चके” ऎम्ब दागि चर्तुखनिन्द केळडलागि भगवन्तनु हेळुत्तानॆ :- “आद्यं ४र्वभिगमनद हादनं ततः परम् । इज्याच पश्चा ताध्याय स्वतोयोगस्वतः परम् । पञ्चैव निधयस्तेषां कलः सञ्चैवते कमात्” ऎम्बदागि (5) सकृत पौष्करगळल्लि हीगॆये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (४) श्री व्यासमहर्षियु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ :- *बा हॆ मुहूर्ते उताय” ऎन्दु प्रारम्भिसि, “अथागत गृहं विप स्परचद यथा विधि । प्रज्वल्य पं विधिवत्” ऎन्दु मुगिसि बॆळगॆ, होम, पद्य, नौक क्रियाकाशवन्नॆ बा हेळि, “देवा दीनान पुसुर्यादुवारं निवेदयॆ” ऎन्दु अभिगमसरन्नु हे * उ पेया दीक्ष र ञ्चसि योगमार्थ सिद्धये । साधये द्वि विधान र्थ्र” ऎन्दु न ा स वन्नु हेळि 06 03 तं विद्यते कर्मवैदिक- तन्नदादिद्दु ०तं नित्य वा राध ॆ रि । तद्वि स्टोरि) मन्त्र सूक्षेन पुरुष त / सैन्य सदृशो मन्त्र वे देषक्कॆ तुर्ष्टसि । निवेदयत, 5ात नं विज्ञान पल तेजिसि गॆ भवानि धननन्नु इडि, कलदल्लि माडतक्षरु विधिसि, (इल्लि भगव राध नरु प्रसन्त सन्धानप ऎन्दू अवुगळल्लि “ तद्विसॆ परमं________________
9495 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे पदं” ऎम्ब मन्त्रवू, पुरुष सूक्ष्मवू सह वेदगळल्लॆल्ला सर्व श्रेष्टवॆन्दु महर्षियिन्द हेळल्पट्टितु.) अल्लिन्द भोजन, स्वल्प विश्रव, अनन्तर स्वाध्याय कमवॆन्दु हेळलु, “भु वं सुखमास्थाय तदन्न परिणामयेत् । इतिहास, पुराणा भाव वेदं समुप ब्रह्मयेत्” ऎन्दु स्वाध्यायवन्नु हेळि, “तथाक्षरेण स्वात्मानं योजयेतृह्मणेतिहि सषामेव योगानामात्मयोगः परस्कृतः योगेन विधिना कुरा याति प द मक्षयं” ऎन्दु योगवन्नु हेळि, कॊनॆगॆ “ तदे तदखलेनोक महन्यहनि यन्मया । ब्राह्मणानां कृत्य जात मपवर्ग फलप्रदं हीगॆ प्रति दिनवू पाञ्च कालिक अन ज्ञानगळन्नु नडिसोणवु मुक्ति प्रदवॆन्दु हेळि मुगिसिरुत्तारॆ ४ दक्षरिन्द हेळल्पट्टिरुवदेनॆन्दरॆ :- प्रातरु ताय कर व्यम यद्धिजेन दिनेदिने । तत्सर्वं सम्प्रवक्षामि द्विजा ना मुपकारकं* बॆळिग्गॆ ऎद्दु प्रतिदिनदल्लि ब्राह्मणनु अथवा त्रिवर्ण इवरु वडकट्टिद्दु एनॆम्बुदन्नु तिळिसुत्तेनॆन्दु सल्पिसि * अज्ञा नाद थ वालोभा गेन पतितो भवेत् ” ऎन्दु हीगॆ ई नित्य नैमित्तिकगळन्नु बिट्टरॆ प्रत्यवायनॆन्दु तिळिसि, “दिवसस्याद्य भागन कृत्यं तस्कोपदिश्यते” ऎन्दारम्भिसि दिवसवन्नु ऎण्टु भागवागि भागिसि, सन्ध्याहीन शरि कै मनर्ह सर्व करसु । यद कुरुते कर न तस्य फलभाग्रवे ” सन्द्यावन्दनॆ माडद वनु यावागलू आशुचिये, समस्यॆ कर्मगळिगू अनर्हनु, आतनु याव इतर कर्मवन्नॆसगिदरू, फलभाक्कागुवदिल्लवु ऎन्दु हेळि मुगि सुवदरल्लि, स्नानाच मन सन्धनन्दनॆगळ क्रमगळन्नु चॆन्नागि हेळ “देवकार्यं ततः कृतागुरुमळवीक्षणं / देवकार्यस्य सर्वस्य पूव९ हत्तु विशिष्टतॆ” ऎन्दु अभिगॆ नवन्नु हेळि अनन्तर, “समित्तुष्ट कुशादीनांस काल मुदगि हृतः” ऎन्दु उपदानवन्नु हेळि “पञ्चनॆयु तथा गॆ संविभागो यथा र्हतः । पितृ देव मन प्राणां कीटनां कापि दृश्यते” हिन्दॆ देवतार्चनवॆन्दु हेळिद स्थळदल्लि इल्लि संविभाग शब्द प्रयोगमाडि रुवदरिन्द इच्छॆयन्नू हेळि, “इतिहास पुराणाभ्यां षष्ट________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४२९ सप्तम भस्मृति” ऎनु स्वाध्यायवन्नु हेळि, “ अष्टमे लोक यतन्तु” ऎवालङ्घिसि, * सर्वभव सिनिरं क्षेत्रज्ञ ब्रह्मणि सॆत् । एळद्दा नञ्च योगक्कॆ शेष विस्तर” ऎन्दु म बिसि योगवन्नु हेळिरुत्तदॆ. ग्रन्थ हीगॆ ई प्रमाणगळ मूलक पञ्च कालदल्लि प्रसन्ननु माडुव नित्य कर्मगळॆल्ला साक्षाच्छगवाराधन रूपगळॆम्बुदु व्यक्तवु, इन्नु आ रङ्ग १) ई क म नन्नॆ ऒकरिसुत्तारॆम्बुदक्कॆ “मगु कळं” ऎम्ब पाठारवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ- *मरगळु मनदॊळितु न मातिय मुलळडक्कियि डर् प्रारत न ! तुरुसिरु मुळबेति, यॆल्लॆयिल्ला तॊन्नॆ कण् नि निव्रतॆरन : आरन्सिगळु मनवर् तब्ब तियॆ पॊन्नि यणियरतरवणॆयिरळ्ळि कॊळ्ळु : निर गळु मायोन्य कण्डॆन कण्ण नीर मल्गवॆन्नु कोलो निरु नाळे” इदरर्थवु. वरम्, कॊलॆ मॊदलादवुगळिन्द, तिगॆ ळव - नलियन्न उज्वलिसुव, मनं – मनस्सन्नु, ऒळित्तु - वासनॆयॊन्दिगॆ होगलाडिसि वञ्जम् - सुळ्ळन्नु, मां ५ होग बाडिसि, ऐमुलक् - पञ्चेन्द्रियगळन्नु, आडक्कि - शब्दादि विष मगळल्लि प्रदशि९सद हागॆ अडगिसि, इदर् - दुःखोदकवाद, पारं तुं - भरवाद अगाधवाद पापवन्नु, तुरन्नु - हत्तागि कॊ यिन, इरामु पॊळिदु - ऎरडु मूरु कालवॆन्दू पञ्च काल दल्लण, अभिगमन, उपादान, इजि, स्वाध्याय, योग, ऎम्ब ऐदु कालद, एत्ति - स्वामियन्नु आराधनॆ मूलक स्तोत्र माडि, ऎल्लॆ यल्ला तॊल् नरि नि निन अळविल्लदॆ हिन्दिन सम्प्रदाय रूप आकारदल्लि रिन्दलू कदलिसलागद हागॆ स्थिरवागिरुवॆ, तॊण्डतन- सभॆ नन्द, शेषत्ववन्नु चॆन्नागि आ तिरुव, अरिन्सिगळु मन फैनल् तनु - अनैर : रूप धर्म दिन्द पकाशिसलिरुव मन पत्र पैगळिगिरुव, पॊन्नि ई रेरियिन्द सट्ट, आणि अरत्तु. ली निधतिगॆ आ थरण रूप नाद वेसालयदल्लि, अरवु अष्टॆ यिल् - शेष पर्यङ्कदल्लि, पळ्ळि कॊळ्ळुम्, शयनिसिरुवॆ, बिज________________
२४३० 1 : श्रीमद्र हस्य त्रयसारे 23
- इप्पडि पॆरिय जीयरुळ्ळिट्टर् नित्य निलुं कण्णु कॊ इदु. इवत्तिलुळ्ळ वैषम्य अन्नो संहिता विशेषबले 23 माडिसिरुव निरन्तिगळु - लावण्यदिन्द प्रकाशिसुत्तिरुव मा योनॆ - आश्चर्यभूतनाद श्रीरङ्गनाथनन्नु, ऎन् कण्णळ - नन्न कणगळु, कण्णु - मनदणियुवनोडि, नी मलग - आनन्दा श्रुगळु प्रवहिसुव हागॆ, निरुं नाळ’ - इरुव कालव, ऎन्नु कॊलो-यावाग लभिसुत्तदो तिळियदु ऎम्ब भाववु. ई पाशार दल्लि पञ्चकालदलू भगवाराधन रूपवृत्तिय विधिसल्पट्टिरुवद रिन्द उदाहरिसल्पट्टितु. इवुगळन्न नुसरिसि - व पुरद नम्बिय 10 वरिगॆ श्री भाष्यकाररु उपदेशिसिदरु. इदु सार्वकवागि तिळियलि ऎम्ब उदार भावदिन्द श्री व पुरद नम्बियवरु तावु बरॆद नि वॆम्ब ग्रन्थदल्लि “ आभिगर्च्छ हरिं प्रातः” ऎन्दारम्भिसि पाञ्चका लिकान ष्ठानगळन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆ. ई विषयवन्नु उभय क इवरू ऒप्पतक्कष्टे ऎन्दु श्री नञ्जेयरू अवरु बरॆद नित्यदल्ल हागॆये उपदेशिसिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ. इप्पडि - ई पाञ्चकालिकनाद अनुष्ठान क्रमवन्नु पॆरिय जीयरुळ्ळिट्टार् - श्री सञ्जॆयरे मॊदलादवरु, मॊदलादवरु ऎम्बुदरिन्द श्रीनारायण मुनिगळु हेळल्पट्टरॆ; श्री भाष्यकारर वरु उपदेशिसिरुव हागॆ पाचकालिक भगवदाराधन र पान षान वेनो ऒप्पतक्कद्दॆ, आदरॆ इवरगळु बरॆदिरुव, नित्यगळल्लि कण्डुकॊ इदु - तिळिदुकॊळ्ळतक्कदु. इवरु बरॆदिरुव नित्यगळल्लि व्यत्यासग *वॆयल्ला, हागादरॆ याव ग्रन्थदल्लि हेळिरुव क्रमवन्नु अनुसरिस तक्कद्दु ऎम्ब प्रश्नॆगॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. ई व्यत्यासगळिगॆ कारणवु अवरहरुगळु प्रमाणवागिट्टु कॊडु बरॆद संहितॆगळल्लि रुव वाक्यगळु, अवुगळु विकल्पगळागिरुवदरिन्द याव क्रमवन्ना दरू ई भगवदाराधन पानुष्ठानदल्लि अवळ बि सबहुदु ऎन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. इवत्ति लुळ्ळ वैट् - ई नित्यगळल्लि हेळिरुव क्रमगळल्लि रुव व्यत्यासगळु, असंहिता विशेषण्णले - अवरुगळु अन________________
साद्योपाय शोधनाधिकार 33 शूल्लुव विकल्प शाले सब्ब तण्ण : इप्पडि यायाले (१) *न देवलोका क्रमणं” (२) “भव ऎंसु सह वैदेह 3 सरिसिरुव पाञ्चरात्र संहिता विशेष गळल्लि, शूल्लुव विकल्पज काले हेळुव एकल्पगळिन्द, सङ्गत - उपादेयगळॆ; ऎरडु मूरु क्रमगळिगॆ नीवु ऒन्दे वादरॆ अवुगळु विकल्पगळॆनिसुवुवु; अवुग शिल्ला उपादेयगळ ; आदुदरिन्द अवुगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अवलम्बिसबहुदॆम्ब तात्पर्यवु. ईग उपासनॆगू प्रपत्तिगू फल ऒन्देयादुदरिन्द, ऎरडु विध उपायगळू उपादेयगळे आदुदरिन्द अधिकारानुगुणवागि यावुदा दरू ऒन्दन्नु अवलम्बिस बहुदु; इदर हागॆये आ नित्यगळल्लि हेळिरुव क्रमगळल्लि यावुदा द ऒन्दन्नु अवलम्बिसबहुदु, अदरल्लि असङ्गतवादुदु यावुदू इल्लवॆम्ब भाववु. हीगॆ नाना विकल्पगळिद्दरू स्वच्छानुगुण प्रव र्तनॆयन्ननुसरिसि तन्न मनबन्दन्तॆ अवलम्बिसकूडदॆन्दू, आ प्रव तनॆयु स्वाचार्य पदिष्ट क्रमवे आगिरबेकॆन्दू, इदीग प्रपन्न निगॆ अवश्य कर्तव्यवॆन्दू, कॆलवु प्रमाण मूलक उपदेशिसि पाच कालिक नित्य नैमित्तिकगळु आवश्यकवागि कर्तव्यगळॆन्दु निगमन माडि हेळुत्तारॆ - इप्पडियागैयाले - ई भगवर्यवु स्वयं प्रयोजन तया विहितवागिरुवदरिन्द, लक्ष्मणनु श्री सीतारामरल्लि पूण९ शरणागतियन्नु अनुष्टिसि, अनन्य पायत्ववन्नू अनन प्रयोजनवन प्रकटिसिरुव प्रकरणवन्नु उदाहरिसि, श्री राम कैर्य प्रीणन विना तनगे बेरे प्रयोजनविल्लवॆम्बुदन्नु तिळिसि दुदन्नु उदाहरिसुत्तारॆ : - न देवलोका क्रमणं नामरत्व महं म्हण् । ऐश्चर्यं वासि लोक नां कामये न यानि न” तैयानिना - 55 विध बन्ध वागिरुव नीनल्लदॆ ऎन्दरॆ निनगॆ सविध कैर्यगळन्नॆसगि निन्न प्रीतिगॆ पात्रनागिर वरु विना ऎम्ब जागत, ६१ * कन्९० ऐश्वर्यंवा - त्रिलोकगळ ऐश्व लोकम् अवना 12 अथवा, रं ब्रह्म कुरादि लोकगळ ऐश्वर्य नन्नागलि, न कामये - नानु अपेक्षिसुवदिल्लवु, नामरत्नं वा (१) रामा, अयोध्या. ३१, ५, (२) रामा, आयोध्या, ३१, २७,________________
२४३२ 1 : श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अहंवृह - जरामरण मोक्षाय ऎन्दु (गी. ७२९) यल्लि हेळिरुव कैवल्यार्थिय अपुनरावृत्ति दॆशॆव न्नागलि नानु अपेक्षिसुव दिल्लवु, अथवा न देवलोका क्रमणमपि वा अहं वृणे देवा नां पूरयोध्या” नित्यसूरिगळिरुव पट्टणवु अयोध्यॆ यु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ देवलोकवॆन्दरॆ दिव्य वैकुण्ठवु अदर प्राप्ति * न्यू कूड नानु अपेक्षिसुवदिल्लवु ऎम्बर्थवु. इदरिन्द स्वामि कैर्यवू तणनवे प्रयोजनगळ विना तनगॆ इन्नु याव प्रयोजनवू बेकिल्लवॆम्ब अनन्य प्रयोजनत्ववु प्रदर्शिसल्पट्टितु ऎन्दू, इदरिन्द प्रसन्ननू सह माडतक्क सर्व विधवाद नित्य नैमित्तिक रूपगळ स्वप्रयोजनक्कागि अल्लदॆ स्वयम्प्रयोजनग ळागि भगवणन रूपवागि माडतक्कद्दॆम्बुदु विधिसल्पट्टितु. * भवांस सह वैदेह्या गिरि सानुषु रङ्ग्यते अहं सल्वं करि स्वामि जाग्रतस्कृ पतते भवांसु - सर्वशेषियागिरुवद रिन्द स्वामियाद नीनादरो, वैदेह्या सह - निन्न पत्नियाद सीतॆ यॊन्दिगॆ, गिरिसानुषु - ई पर्वत तप्पलुगळल्लि, रंस्यते - इवॆल्ला निनगॆ, लिलारूपवादुदरिन्द विहरिसु; अहं - निनगॆ सहज दासभूत नागि निनगॆ कै र माड व व वृत्तियागिरुव नानु, ते जाग्रतस्सपतश्च-नीनु ऎष्टे इरलि, निद्रॆ माडुत्ते इरलि, इन्तह निनगॆ, सर्वं करिष्यामि सर्वदेश सर्वकाल, सर्वावसोचित सर्व विध कैङ्कर्यगळन्नू नन्न प्रयोजनक्कागल्लदॆ निन्न प्रीणनार्थवागि माडुवॆनु. भगवति मात्रवे तनगॆ प्रयोजनवॆन्दु लक्ष्मणनु यावाग हेळिकॊण्डनॆ, आतनु सम्पूर्ण कैङ्कर्यवन्नु माडि दरॆ ऎष्टु प्रीतियो अष्टु प्रीतियुक्तनादनॆन्दु सुप्रीतः ऎम्ब प्रयोगदिन्द उत्तर श्लोकदल्लि “रामनेन वाक्यन सु प्रीतः” ऎन्दु महर्षियु हेळिरुत्तारॆ. इदरिन्द शेषभूतनाद चेतननु माडुव कैङ्कर्यवू नारायणनिगॊब्बनिगे अल्लवॆन्दू, अदक्कॆ लक्ष्मीयुक्त नारायणने उद्देशनॆन्दू, सह वैदेह ऎम्ब प्रयोगदिन्द द्वयमन्त्रद उत्तरखण्डार्थवू, प्राप्य स्वरू पवू प्रदर्शिसल्पट्टवु. श्रीरामनु निद्रिसुवागलू तानु निद्रॆयिल्लदॆ याव कालदल्लि याव देशदल्लि याव विध कैङ्कर्यमाडबेकागु________________
साधो पाय, शोधनाधिकार ३) यन्त्र कत्र कछे ना सो ये तन्न दास्यॆक भोगे सा क्षणा सत्रवॆ पाचा शिरसा वा कफन्तन । २० वि केयु भवोस्तु मे 1 1 1 1 कर्मणामनसा नान्य मुद्दि करिष्य तदो ऎन्दु अतनागि कालनॆ ऎम्बुदरिन्द अनन्य प्रयो जनवु सन्ति अवु ; } . ननिगॆ ऎन्दरॆ दासभूतनागि कैङ्कर्य माडु नने ननगॆ रि पवू, - दॆ ननगॆ प .साम्राज्यवॆन्दु भावि आदे सरसॆ ननगॆ, यत्र कुक ी वास-निरबनुगुणवागि उत्कृष्ट कलदल्लि ? अथवा निकृष्ट कालदल्लि मानवु, आस्तु आदरू, येसु केष - हि गये यावुदाद उत्कृष्ट निकृष्ट सतियल्ले आगलि भनः अस्तु - जन्मवे उटगलि, मे - २००९ ननिगॆ, रतिः - आस क्रियॆ, सत्र - नारव ऎल्ला प्रदे शदल्लू, सदु - नानिरुव ऎल्ला कालदल्लि, 5 नदास्मिक भोगे - निनगॆ कैङ्कर्य माडुव ऎम्बुव मुख्यवाद छेलिन माग्रवे, स्यात् - उटागलि ; करणा - आराध निरूप आर्वदिन्दलॆयागलि, मनस - मानसिक आराधन रूप ध्यान ऎञ्जले यागलि, आर धनरूप स्तुति बिन्दलेयागलि, शिरस ना - नमस्कारादिगळन्नु माडुव शिरस्सि निन्द, इल्ल, मनस्सु, मक्कु, शिरस्सु, ऎं, ऎल्ला देहाव यवगळादुवरिद करण् ऎम्बुदक्कॆ कर्नगळन्नु माडलु साधनग इद कैकालुगळ अवुगळिगॆ सहायकगळाद चक्षराद इन्द्रियगळु हेळल्पट्ट वॆन्दु भाविसु, अथवा * २०न्मन स छायते, तद्वचारदति तस्मा करोनि” ऎन्दिरुवदरिन्द मनस्सिनिन्द ध्यानिसि, वाक्षि निन्द , आराधन क ॆ ऎन्दॆ अर्थमाडि वरदि- नॆ हदवु, कफञ्चन 3 hoogardes, 380 DRO ऎं० दरिद सावणवन्नू कूड, न करि - निन, माडुव (३) द्वितीय जन्ता. C -________________
श्री मद्रह त्रयसारे (४) किञ्चिदल्लिय म1 (9) “तनयाग वॆनॆ कॊळु, मादॆ” ऎरपडिये भगवति मत्तं प्रयोजन मान कैर्य पदिना रुप्पदूरु शास्त्रीय पकि ०दु यथाकालमन्वयिक्क पम्, तिले सि 5 इ भवणनार्थवागिदॆ. आतन प्रयॆ 8 फना ? भगव कैर्यवन्नु माड तक्क बन्दु हेळतु. (४) तनया - (जिकॆ मान कळिगॆ मात्रवे, ऎन्दरॆ शेष भूसनागि कैङ्कर्यनाडि 75 सरतन्त्रनाळुव हागॆ, अन देवतॆगळिगॆ यारिगॆ सेरतनागदॆ ऎ बण्ण - चि तन्न, ऎन्नॆ कॊळ्ळुमादॆ - नन्न न्नु बि कलस बे, इदे श्रीकृष्णनल्लि नदु ऎम्ब भाव. पूरा सरि मत्तु अर्थगळिगॆ १२० नॆय पट सिडि, ऎपडिये - ऎ 5 मणुणगळल्लि हेळिरुव हागॆ भगवति मात्रवे प्रयो वॆरुव, कैर्यले कैर्यदल्लि, इल्लि मात्र शब्ददिन्द भगपद इन प्रयो जनवन्नु अर. # पेत्रिसक कॆ ६ त, हीगॆ स्वयं प्रयोजनवाद कैर्य, स्नार्यो# डि माय् - तन्न शास्त्रीय प्रक्रियॆ कॊण्डु - रुव मार्गवन्नु कै कॆ., य दल्लि तनगॆ ऎष्टु अवकाश इदॆ ई अभिग 1नार : 5 : गॆ अप्प तिन्नु अनुसरिसि व ल : - शरहितवाद काल अन्नु का२, आन्वयिक प्राप्त म *कानन इवुगळल्ल नादि नित्य नैसि, श्री कान- इनॆगळ ज प्रक्रियॆयन्नु अनुसरिसिदवु गळागबेकु ; इष्टे . अल्लदॆ स्वकार्यॊ डिष्टवागि निबेकु, आद द रिन्द स्मारक शव जनर वॆन्दु दल्लदॆ अदु श मर्यादॆगॆ न, किरि न कड ॆ द -तु. (9) 60. J. F. V 325 ना दरू गाद________________
साद्योपाय, शोधनाधिकार स्थानक्कॆ योग्यरल्लवॆ : 71 “निधिसुत्त जवर ते कार, कार शक 1 स स सिद्धिप प ति न ‘खं न हॆराङ्ग व” वैविधानगळ वॆतागिद्द पक्षदल्लि साचार्यरिगॆ यावुदु इष्टवो हागॆ नडॆसतक्करॆम्ब धा तन्न भबेदाराधनॆगळल्लि कवनवू पर बेरॆयागबहुद., अवुगळल्लि यावुदु स्वाचार्यर स्पष्टवो अदन्नु अवलम्बिसबहुम्ब कार्यवु हीगॆ ई नि, नैमित्तिक कर्मग ळल्लि सेरिद भगवडाराधनॆ मुन्तादवुगळन्नाचरिसुवाग याव विध फलदल्लिद मवतॆयिल्लदॆ केवल भवनार्थवागि नडॆसतक्कद्दॆं बुदु उपदेशवु. आदरॆ “ प्रयोजन मनुद्दिश्य नवम्बोपि प्रवरते” ऎन्दिरुवाग एनू प्रयोजनविल्लदॆ र्कैरूप आरा धनॆ यन्नु याव मुन्द बुद्धियवन माडलारनु, हीगिरुवाग अनन प्रयोन भाव हेगॆ कूडुत्तदॆ ? मत्तु प्रसन्ननादवनेनो इन्तह कैर्यवन्नु इलाभि सन्धि इल्लदे नडॆसबहुदु. आदरॆ बहु आयास साध्यवाद इन्तह कैर्यदल्लि साधारवागि मत्तु तनु हेगॆ हुट्टलारदॆ इद्दीतु ? ऎन्दरॆ, नाथनाद स्वामियु तन्न दासन कैर्यदल्लि ममतॆयन्निट्टु, अदन्नु स्वीकरिसुवदु ऒन्दु दॊड्ड परमलाभवल्लवो ? नगॆ इन्त ह निरति सुखनुभवव न्नुण्टुमाडुव स्वामिय सुप्रियनागुवदू रव लाभवल्लवॊ ऎम्ब भाववु. हीगॆ भगव*अर्धवागि पाक काक र्सु नित्य नैनि कादिगळॆल्लवन्नू प्रपन्ननु आ बागि सळकु ऎम्बुदु नख्य ई प्रसन्ननु बाधिसन्धि रहि नागियॆ केवल भगवत्यर्थ वागियॆ ई अभिगमानिगळाद नित्य नैवि गळन्नु माडिदरॆ इदु, विनाद सलगळन्नु कॊडदॆ होगुवदिल्ल, विभीषणनु श्री गळ परवागुवदक्कॆ कारण हुदॆन्दु हेळुत्तारॆ.________________
२४३६ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे अभिगमनादि नित, नैमित्तिकाना मनेका नर्थ परिहार कस्य कथनव. इप्पडि नित्य नाग सिधिक्किर भगवदभिगमनादिगळिल् लो कायति करै पोलॆ ख्याति लाभ पूजॆगळुक्कागवादल्, त ज्ञान वैराग्यगळिल्लादारॆ लॆ प्रयोजनान्तरत्तु काग पा दल, पूर्णॆपायल्लादरॆ, पोलॆ मोक्षार्थनागवा दल्, अनिक्कॆ मुक्तरॆ प्रोलॆ स्वाम्य भिन्न त न वेणु अभिगमनादि नित्य नैमित्तिकगळु आनेक अनर्थ परिहारकगळु. इ स्पडि - मेलॆ हेळिद रीतिय, निमागदिर - प्रति नित्यवू माडबेकॆन्दु विधिसिरुव, भगवद भगम हादिगळिल् - भग वन्तनन्नु आराधिसुवदॆ मॊदलादवुगळल्लि. लोकायतिक प्रोलॆ - देवरु, वेदगळु, जीवात्म वैकुण्ठ मॊदलागि कण्णिगॆ काणिसदॆ इरुववु याववू इल्लवॆन्दु हेळुववरागि बरी ऐहिक प्रयोजनगळ प्रयोजनगळॆन्दु हेळुव कार्वाकर हागॆ, ख्याति लाभ पूजैगळु क्काग वादल् , तनगॆ उण्टागुव ाति, लाभ मत्तु मरादॆ इतर ऐहिक प्रयोजनगळगगियागलि, तत्वज्ञान वैराग्यङ्ग इल्ला दारै प्रोलॆ - क्तिदायकनाद ९ सतियॊब्ब निद्दानॆम्ब तत्रज्ञननु, ऐहिकॆ पभॆगळू स्वर्गाद सुख गळू नश्वरगळु आदुदरिन्द अवगळु तच वादवुगळॆम्ब वैराग्य वॆनु, इन्तह नगळिल्लद अट्टद हागॆ, प्रयोजनान्तरत्तु काग वाद- मोक्षॆ- शरणाद स्वर्गद सभोगगळगागियागलि, पूरॆ पायरल्लदार् पॊलॆ - स -‘सायानुइनवन्नु सम्पूर्ण वागि अनुष्ठिस : इरुववर हङ्गॆ, मोक्ष थ मागवातल् - नक्ष वन्नु सम्पडिसुव का ऎन्दागलि, अक्षॆ - अल्लदॆ ऎन्दरॆ इन्तह प्रयोजनगळल्लि भाषॆ यावु इल्लदॆ ऎम्ब भावव. मुक्त रै प्रोले - मुकद । अनुष्टिसुत्तारो हागॆ, अवरु हेगॆ________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४३७ मॆज्जिर रुचियालॆ यथा शास्त्रव स्वयं प्रयोजनवाग विळिन्साल् इद्द भिगमनादिगळ, () अन भिगमनमुं (२) अ क्यार्थ प्रवृत्तियं (६) निन, यजन मुं (४) अन्य शब्दळं (५) अन्न चिस्तियु मागिद छिद्र * पुगुरक्कु कडक मायिरुक्कु. अनु सुत्तारॆ-दरॆ स्वादभिमत नावे टु मॆच्चर रुचि यालेस्वामि माड २यति सतिगॆ इष्टवाद कैर्यवन्नु माडबे कॆम्ब विश्वासदिन्द, यथाशास्त्र शास्त्रदल्लि हेळिरुव मेरॆगॆ स्वयं प्रयोज राग-कै नॆ- प्रयोजनवल्लदॆ इन्नु याव प्रयो जनक्कागियू अल्लदॆ, इळिन्साल् कैर्ददल्लि प्रवेशविद्दरॆ, इव्वभि गमनादिगळ ई स्व द आराधनॆ मॊदलादवुगळु, (इदे कर पदवु) (1) अन्याभिगमनमुं - अन्य वरा धनवू (२) अन्या र्थन वृत्तियु - ऐहिक्कागि प्रवृत्ति 9, (5) अन यजन मुव - अन्य ॆरकॆयन्नु शिसि यवू, (४) अन्य शब्बण्ण ळव - अन देवतः नानु " हण पू. (५) अन्य चिन्तैयुव - इतर निधवाद चिन्तॆ य, आर - इवे वॆ. लादवु गळाद, छिद्र ङ्गळ् - अनधगळु, पुरुरावॆ क प्रति शि गदॆ इरुवक्कॆ, कडक मादक नगॆ - तडॆयागिरुत्तदॆ, अ भिगमन पञ्चकगळु, ई अर्थ प चळग- प्रवेशक्कॆ अडियागिरुव प्रयोजनवु ऎम्ब अभिगर सादि रञ्च , ई प्रवेशिसद हागॆ अड्डिय द क नन स्वरूपक्कॆ विरुद्ध वायत्त ऎम्ब भाववु अप्प ऐ ई गळु 0 द च गळन्नु ऒळगॆ 1) निषङ्गळ प्रद छिगनादि नित्यनाद फलाभि नन्दु इदरिन्द हेळिदन्तायितु.________________
అల్ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे अनाभिगमनदि पञ्चकानां प्रसन्न शुद्धत्व प्रमाणानि १. अन्याभिगमन मागदन्नु मिडि १- इनिप्रॊम् ऒरुव तनक प्पणिन्नु कडॆ निन्नॆ र्नि काय्कॆ यळिवु कण्णा” ऎन्नु पॆरियाररुळिय द- र वाद अन्याभि गमनादि पञ्चकगळु प्रसन्ननिगॆ विरुद्धवा वॆम्बुदक्कॆ प्रमाणगळु. १ अन्याभिगमनं - अन्नदेवताराधनॆयु, आगदु - ई प्रप ननिगॆ स्वरूपविरुदन, ऎनु ऎड - ऎम्ब सदर्भवन्नु (१) * इनिप्पोय ” ऎन्नु : ऎम्ब पशारदल्लि, पॆरियारवरु तावु बरॆद तिरुवळियल्लि, अरु ळी. दार् - अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ- आ पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ : – उनक्कु क्षणि रॆयदिरुक्कुं तव मुडियेनिनिप्पो यॊरुवन् 1 नक्कु प्पणिन्नु कडैल्वॆ नि र्नि ताय्कॆ युळिवु कार्य- पुन ति पुदुववि स्मृति क्याट्टियु पॊन्नडि नाळग पॆन्नु 1 इनक्कुरुवर् पुदियदुण्णु मॆळिल् मालिकुशोलॆ, यॆ ना d । अर्थव. इनक्कुरुव- मन प्ररुषर बल वृद्धरू हीगॆ गुम्पु कॊडिबन्दिरुव गति गळल्लि कॆलस माड द कॊरवर जाति यवर, र्उ पॊन्न डि वाग ऎनु उनडि शेवडि शॆतिरु कापु” ऎन्दु हेळिरवहागॆ इन मळ शासन माडुव कागि पल्लान्नु काडि, पुनं तिन्नॆक्कि - होदल्लि बिट्ट भत्तद तन्नॆ यन्नु कॊयिदु तन्दु, पुदु अनि ई सैरन्नु उपयोगिसिकॊळ्ळु वदक्कॆ मॊदलु हॊस अक्कियिन्द निनगॆ भॆगवागिरुव हागॆ हनि न्नु माडि, काट - निनगॆ ऒवॆ दनवन्नु माडि, पुतिय दुण्णुम ऎळिल् - श्री कृष्णनु बॆण्णॆ य न ३, ८रिसिद तॆरदिडि. ई शस कनस्सन्नु भुजिसुव सॊबगन्नु हॊडिगॆ, मालि- इ ऎन् - (१) पॆरियाळ्वार् तिरुमॊळि ५. ३. ३. य________________
साध्यॆपाय शोधनाधिका २४३९ मालिरॆ,०दॆ इदॆ ऎम्ब बगॆ बेर, बिजमाडिसिरुव ऎन्न ने, नित्य कैर्परन्नु मास ऎन्द. इलक्क - नीनल्लदॆ *चित्रा यनगर८ १४न – कन्त ननं तविदु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सत्यद हादि, तन मुडैयॆ- ४ सह “किङ्करताधि राज्यं” ऎन्दु हेळिद हागॆ कै च सज्यवन्नु हॊरुव सुकृत नन्न निन्न अनुग्र हण्डॆ हॊन्दबेकॆ- दिरवॆनु, इनि - हीगिरुवाग इन्नु मेलॆ, पोय् - आश्रित वत्सलनाय कर णागतर संरक्षणॆ यल्लि ऒड्तारॆ गिरुव निन्नन्न नागरणॆ माडि अतगि, ऒरुव तनक्कु-नम्मसळिगॆ ‘न कोटिगॆ सेरि नं १ 5 स्वल्प हॆच्चु अधिकार सॆयिन्द चिन्दि आ फराद ब्रह्मर द्वं प्राणिगळल्लि ऒ१ नव, हॆणिन्नु - निन्न पाददल्ले इडलु योग्यवाद तलॆयन्नु अन्तरिगॆ जागिसि, ‘डै - निन्न बागिलु कायुवदन्नु बिट्टु, आदरॆ » वासद कॊनॆय 15, नि-कै जोडिसि निन्तिरुवदु र्नि शाखॆ-निक्ष दिव्य तॆगॆ, आळि कण्डाय्-हानिकरवादुदिल्लवॆ? पावाग नि स प हानि उ-टिमाडुवहागॆ माडिकॊण्डनॆ ; आग नन्न स्वरूपवू हा आयिक ऎम्ब भाववू सूचितव, प्रथमतः निनगॆ नानु ना ऎम्ब जा सबेकु. * नन्तर दासनिगॆ उचितवाद वृत्तियन्न प्रथम शवगळल्लि अलॆयुण्ट बेकु, आदुदरिन्द तन्न शेषिगॆ तन कैर्यमाडुव तनगॆ सन्नियुवन्तद्दु, अदिल्लदिद्दरॆ तन्न जीवदल्लि मार्गनिगॆ स्थिरप्रज्ञॆ मुण्टागबेकु इन्तह ज्ञानवुळ्ळ पान, अन्य देवतॆ गळ कालिगॆ बिद्दु अवर बागिलकादु नन्न सैरसवन्नु माळु माडिकॊट्टरु, निन्न हिवॆगॆ कुन्दकवागुव २. प्रश्नॆ नि स र ऐच्छॆयिन्द प्रति ९ ८० कडॆदु ; युग - ऎन् सभवन्नु (२) कॊरै ऎल्लवन्नु बट्टॆ मत्तु नन्न जोरु – आ वु, क क नदि - अपवल्लवु, एकॆन्दरॆ ‘इल्ल 16नल्लि प्रारण्य________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे २. अन्यार्थ प्रवृत्ति यागबॆन्नु मिड युव (२) * कॊरै शोरि वेण्णुवदिल्ल” ऎन्नरुळिच्चॆय् दार्. कर्नानुगुणवागि स्वामि सानसारवागि एर्पट्टवादुदरिन्द अपेक्षिसुवदिल्लवॆम्ब भाववु; पूर- पातुरवु यावुदॆन्दरॆ :- “नॆडु मैयलु लगेळु मळनाय निन्मला नॆडिया यडिये नै कडिमॆ कॊळ्ळदरॆ यर देणु कॊरै शोरि वेव दिल्लॆ । दि अडिमॆ यॆन मनॆयाले यज्ञ ज यवै पोदरु ज्व ाय 1 कॊडुमै कंससै कॊन्नु निन्ना है कोतवन कोपनॆ " इदरर्थवु, नॆडु मैयाल् उलगेळुम् अळाय - - परिच्छेद्यवागि व्यापिसि त्रिविक्रमनागि, समस्त लोकवन्नु अळॆदिरुये, बलिय ऎदुरिगॆ वामननागि तन्न मूरु हॆज्जॆय भूवियन्नु नु प्रार्थिसबहुदु; अदु अन्यार्थ प्रवृत्तियागलिल्लवो ऎन्दरॆ, निन्मला - हीगॆ हञ्चिसि बलियिन्द मूरु हॆज्जॆरु नॆलवन्नु पडॆदुदु दोषवो ऎन्दरॆ स्वप्रयोजन विल्लदॆ परप्रयोजनक्कागिये माडिदुदरिन्द दोषरहितनादवनु, अदू अल्लदॆ तन्न पवित्र गळाद पादगळिन्द ऎल्लवन्नू पावन माडिदु दरिन्दलागलि निन्नल्ल; हीगॆ ऎल्लवन्नू आक मिसि ऎल्लवू निन्न पादद नॆरळिनल्लिरुव हागॆ माडिकॊण्डिदुदरिन्द सर्व धारक पोषक भोग्यनागिरुवदरिन्द, नॆडियाग् - आश्रितरिगॆ मात्र सर्वाधिक नागि, सर्वाधिकनु हेगॆन्दरॆ स्वरूप रूपगुण विभवैश्वर्यादिगळिन्द सर्वाधिकनागि, कॊडु मै क नै कॊन-तङ्गिय न्ने कॊल्ललु यत्निसि मत्तु आकॆय मक्कळुगळल्लि आरु मक्कळन्नु कॊन्दु, हीगॆ क्रूर पापिष्ठनाद कंसनन्नु कॊन्दु र्निता निन्न तन्दॆयाद वसुदेवन कॊत्तर्व तळ्ळिकॊळ् - बीग हाकल्पट्ट बलिष्ठवाद बेडिय बीग नन्नु पिडुत्ताने - तॆगदु हाकिदनने, हीगॆ क्रूरवागि अति बलि पैनागिरुव कंसनन्ने कॊन्दवनिगॆ, ई नन्न कूरगळाद काम क्रोध गळॆम्ब शत्रुगळन्नु कॊन्दु, प्रकृतियिन्दुण्टाद तियिन्दुण्टाद संसारवॆम्ब (२) परियाळ्वार् तिरुमॊळि ५. १. ४.________________
(aa) साद्योपाय शोथसा कारः २४४१ बेडियन्नु भेदिसुवदु निनगॊन्दु कष्टवे ऎम्ब भाववु सूचि तवु कंसनादरो निनगॆ शत्रुस्थानदल्लिद्दवनु, नानादरो, अडिये - निनगॆ सर्प विधवल्ल परतन्त्रनागि शेषभाव दिन्द दासरागिरुव नन्नन्नु, अडिन्नु कॊळ्ळुदरॆ - अन्तह दास भूतव अल्प प्रार्थनॆयागि नानु माडुव अल्प कैर्यवन्नु परि ग्रहिसुवदरल्लि शेषभूतन स्वरूपानुरूपवाद वृत्तियन्नु स्वीकरि सुवदरल्लि, ऐयुरवेण्णा - नीनु स्वल्पवू सन्देह पडबेड; हीगॆ नन्न अल्प कैर्यवन्नु स्वीकरिसिदरेने, ननगॆ अनुग्रहवुण्टागि ननगॆ अदु धारक पोषकवागि ननगॆ सत्तादायकवागुत्तदॆ, आ कृषि -ने स्वयं प्रयोजनवे विना इन्नु याव ऐहिकादि पुरुषार्थ कागलि नानु निन्नन्ने नादरू तॊन्दरॆ माडुत्तानो ऎन्दु सन्देह पडबेड ऎम्ब भाववु ; “सते दुःखं करिष्यामि निवसन्ती तैया सह” ऎन्दु सीतॆयु श्रीरामनल्लि अरिकॆ माडिकॊण्ड हागॆ, श्री आळ्वा रवरू परमात्मनल्लि अरिकॆ माडिकॊळ्ळुत्तारॆ, अदन्ने मुन्दॆ व्यक्त पडिसुत्तारॆ, कूरुशोरि - अन्न बट्टॆ इवे मॊदलाद ऐहिकगळन्नु, वेण्णुवदिल्ल. अपेक्षिसुवदिल्लव; अदेनु हागॆ ऎन्दरॆ निनगॆ माडुव कैर्य साम्राज्यद मुन्दॆ, याव इतर पुरुषार्थगळू इल्लवु, देहक्किन्त आत्मा विलक्षणनादुदरिन्द, शब्दादिगळु पुरुषार्थगळाग लारवु. स्वानिगॆ परतन्त्रनागुवदरिन्द स्वानुभववु पुरुषार्थव इवु, जीवात्म स्वरूपवु नित्यवागिरुवदरिन्द, स्वरूपनाशवु पुरुष र्थवल्लवु. ज्ञानगुणकनागिरुवदरिन्द गुण नाशवु पुरुषार्थवागु वदिल्लवु. हागादरॆ पुरुषार्थवु एनु ऎन्दरॆ शेषभूतनाद ईत नु परमात्मनिगॆ नित्यक्कॆ र्यवन्नु माडुवहागॆ अनुग्रहवे पुरु षार्थवु; अन्तह पुरुषार्थवन्नु अनुग्रहिसु ऎन्दु बेडुत्तारॆ. अडि मैऎन म - दास्यवॆन्नुव, आ अन्तह, कोयिन्नॆयाले - सा म्राज्य पदवियन्नु हॊन्दुवदरिन्द, अवै-निर्वाहविल्लदॆ ई अन्न बट्ट मॊदलादवु. अदर महिमॆयिन्द, अण्ण इ - अल्लल्ले, पोदरु कण्डाय - बरुत्तदॆ अल्लवे, इदरिन्द ऐहिकगळल्लि प्रपन्ननिगॆ ई सरि भिलाषॆ. कूडदु. “परित्यक्ता मया लङ्का वितणिच धनानिच” ऎन्दू ता पुत्रंश्च पारांश्च ऎन्दू, विभीष________________
२४४२ श्री मद्रहस्यत्रयसारे ३. अन्य यजन मागदॆन्नु मिडि तोरु दॆ य; वं णनु तोळाळव (३) “उत्त म यल्लाल् ” ऎनन, हेळिद हागॆ ऎल्ल ऐहिकगळू तञ्च वू अल्लदॆ स दन्धकगळु ; आ मदरिन्द ऐहिकगळु अनुकूलवे आगलि प्रतिकूटवे आगलि, अवुगळल्लि मनस्सॆसि डकूडदु. सीतॆय हागॆ “ नैव पश्यति राक्षसि नैता९ पुष्प फलद र्मा” (र. सुं. १६. २२) प्रति कूलराद राक्षसी यरन आकॆयु नोडुत्तिरलिल्लवु अनुकूलगळाद मनॆ हरगळाद पुष्प फलगळुळ्ळ वृक्षगळन्नु कण्णॆत्ति नोडलिल्लव इन्नु यारन्नु यावागलू मनसि नोडुत्तिद्दळॆन्दरॆ “ए कहृद यानूनं राममेवानु पश्यति, श्रीरामनन्नॆ चिन्तिसुत्ता नोडुत्तिद्दळु ऎयरु हेगो हागिदॆ. प्रसन्ननू इन्त ऒन्दु इद’ ० न सूचितवु. पाश रद ३. आन्यदे सताराधनॆ कूडद, ऎन्दरॆ स्वरविरुवु ऎन्नुव सन्दर्भवन्नु ननळ्वारवरु(३) “उन्नित्तु मत्तॊरु” ऎम्ब उपदॆ *शिसिरुतरॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. पूरा पाकरक अदर अर्धक्कू ६३८ नॆय पुट नोडि, इल्लि पतिव्रता धर्मनन कैकॊण्डिरुव इगळु, श्री कृष्णन पादारविन्ददल्लि नीवुगळु ऐकान्ता न. सन्धान माडिरि; आवनॆ नमगॆल्ला रक्षकनॆम्ब नम्बिकॆयिन्द G
- वता सम्बन्धविल्लद हागॆ स्तोत्रमाडिरि ; अदरिन्द आ पव्रतॆगॆ शान्तियवागुत्तदॆन्दु हेळुत्ता - अनन्य यल्लाल “मित्र भा वेन सम्प स्तं नश्यपेयं” ऎन्दु “आभय सर्वभूते भो ददामि” ऎन्दू कङ्कण बद्धनागिरुव महोरार नन बॆट्ट, ई कॆय, पुर- देयवनु नम्म ताये जीव कॆटिगॆ सि’ प्रजापति पर पति ऎन्दु स्वामि कॊट्ट नामगळन्नु धरिसिरुव निम्म हागॆ बद्दराद देवतॆगळु यान, तॊळा - स त्र माडल३८ळ, ऎन्दु हेळ अवरिन्द, प्रपन्ननिगॆ बेकाद पतिव्रता धर्मक्कॆ समानवाद अनन्य दैवत्वन प्रकटिसल्पट्टितु. पतिव्रता (३) तिरु. ४, ६. १०.________________
साध्यॆ पाय शोधनाधिकार २४४३ (४) तेगनॆ मैर मान क्क रूवु पूश नैयुं तगुमे” शिवन पाद 2०त, इन्नु प्रकटिसि सु त्ताळ : – अनन्यदैव पियं क्षमा च भूत कया नियमठ धर्मे” हीगिरुव हीगॆ ओव्र तावु प्रसनॆ. हागॆये इरबेकु; आतनल्लदॆ इन्नु यार स्मरिसद ; अयं क्षमाच - तत्राप्तिगॆ मुञ्चित वागि प्रारद सर इवागि ऎष्टु क्षेश उण्टादरू सीतॆयु राक्षसि गळ बाधॆयन्नु सहिसिद हागॆ, इं (माच विरबॆ कु; पा प्रारबा मग णागि ई लोळगॆ सुख मनस्सन्नु कूड कॊडदॆ, ऒन्दु वेळॆ भूमातय कास्सियवरॆगॆ आदरॆ, इष्टवागिये भाविस तम्म; निय मत धर्म शास्त्रचोदित मार्गगळल्लि नित्यनैमित्तिक गळ नषान्न, इवॆल्ल धर्मगळू पप्रतॆय हागॆ इरतक्कद्दॆम्बुदु सचिनवु ” ऎनु - ऎ बदागियू, मत्तु ऎ
- ई कॆ., कदिन्द पुसर्चनॆ मॊदलाद सकलाराधनॆगळू ब्रह्मक, 5, 7, केवलोक क, वनदिगळ इहलोकवॆल्ल * करण र त काद इर्वॆश्वरनिगल्लदॆ इन्नु यारिगू सल्लदॆन्दु * र, ई वॊरा सासर यावुदॆ दरॆ :- “तेवु मॆप्परुळु प्रणि पूनिल् नास गन् पत्त तेर सॆट्टरु मानुक्क स्टाल्, हूवु पूठक्कॆ सुम तगणि तेवु दु - मद्रादिग * 3 सेरिद समस्यॆ नॆनर्तय हू, ऎरुळम् - मनुष्यादि सा इक्त र्धगळन्नू, पच्चॆक - सृष्टिसुवदक्कागि, पट्न कन्न पत्र - स सा कमलदल्लि चतुर्मुख ट्र्यक्षनन्ने माडिद, देर्व ऎम्बॆरुमानु अल्लाल् (9) 355.9.9. V________________
२४४४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎन्नम्, (५) * ई न्नॊळिरु मणॆ नी रा” ऎन्नु भीष्मरु राजसूय सभॆ कृष्ण कोवास्यॆन कृष्णनु पूजॆगॆ अर्ह टाद ब्रह्मरुद्रादिगळिगॆ सरिये ऎम्ब भाववु यल्लि हेळुत्तारॆ– कोनार्हं मन्यते न पूजयेति (४. १, ३३) यारु ताने नल्लवॆन्दु हेळुवरु ? यारु ताने आतनन्नु पूजिसदे इरुवरु ? ऎन्दु हेळि, कृष्णने पूजॆगॆ अर्हने विना इतररल्लवॆन्दु स्थापिसिरु त्तारॆ; अदेनु हागॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ- अभूत संस्कृवे प्राप्त प्रलीने प्रकृति मर्हा । एकस्तिष्ठति सात्या सतु नारायण प्रभुः” " (सभा. ४०. ४२. २५. “प्रळयदल्लि ऎल्ला भूतगळू सूक्ष दॆशॆयल्लि लीनवादाग ऒब्बनल्लवे आ सूक्ष्मदॆशॆयल्लिरुव ऎल्लक्कू आत्मा वागि निन्तिरुव प्रभुवाद सारायणनु, अन्तवने अवतारियागि श्री कृष्णनागिरुवाग आतनिगल्लदॆ इन्नु यारिगॆ पूजॆयु अर्हवॆम्ब तात्प र्यवु.” ऎन्नुम् - ऎङ्खदागियू, मत्तु (५) ई रुक्क शुशूषॆ माडलु योग्यळागि “मातृदेवो भव” ऎन्दु श्रुतियु हेळुव हागॆ देवता सदृशळाद हॆत्ततायियिरुवागले, मण्णॆ नी राट्ट - मरदिन्द माडिदुदक्कॆ अभिषेक माडिसि, ऎन्नुम् - ऎम्ब दागियू ; पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- 1 ओ ओ उलगिनकायल् वे, ई नॊळिरु मण्य नीराव्, पडॆत्ति डद्दुण्डु मिक्स् ताळदु तेर् न्नु उलगळिक्कुम् मुदर् पॆरुं कडवु निर्प, पुडैप्पल्लदा नरि द वम् पेणु दल्, तनदु पुल्लरिवाणॆ पॊरुन्न क्काट्ट कॊन म दला वल्लन मुयलु इनैय कॆ गैयिन् पुदन् हळि न्या माय प्रिरुवियु नीजाप्पन् मामायत्त मुन्नु मानळिने ॥ अर्थवु - उलगु - लोकवन्नु, हच्चॆत्तु - आदियल्लि सृष्टिसि, इडन्नु - वराहावतारदल्लि अण्ड भित्तियिन्द कोरॆदाडॆयिन्द ऎत्ति, उण्णु- प्रळयकालदल्लि ऎल्लवन्नू नुङ्गि ऎन्दरॆ सूक्ष्म दशॆयल्लि तन्नल्लि (५) तिरु, २. २, ४,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४४५ (६) * मुत्ति बर् पुदुद्दॆयवं कॊण्णाडु न्नॊण्णीर् पत्र एकीभविसिकॊण्डु, वुमि न्नु- पुनः अवान्तर सृष्टिदॆशॆयल्लि हॊरगॆ हाकि, आळन्नु - त्रिविक्रमावतारदल्लि लोकवन्नॆल्ला अळॆदु आक्रमिसि, तेर् नु - अनन्तर रक्षणोपायवन्नु चिन्तिसि, अळिक्कुम् - रक्षि सुव, मुदल् - आदिकारणनागि, पॆरुं कडवुळ् - परदेवतॆयाद श्रीमन्नारायणकु, निर्ष - सर्व शरण्यनागिरुवाग, अवनै विट्टु- अन्तह करुणासागरनागि सर्वशक्तनागिरुवनन्नु बिट्टु, पुडै-विभूति प्रकरणगळल्लि हेळल्पट्टवनागि, पल कॆलवु प्रकारवुळ्ळवनागि, तान्- सर्वॆश्वरनन्नॆ आश्रयिसबेकागिरुव तानॆ, अरि-तिळिद, दयव देवतॆगळन्नु, पेणुदल् - आदरिसोणवु, तनदु - तन्न, पुल् - क्षुद्रवाद, अरिवु - बुद्धियु, ऎन्दरॆ अज्ञानवु ऎम्बर्थवु, आ पॊरन्नु काट्टि - दॊड्डवर मनस्सिगॆ ताकुवहागॆ प्रकाशिसि, नोळ् - हॆत्त जननियु, इरुक्क - बदुकिरुवागले, अवळन्नु अना दरिसि, मण्य नीराट्टि - ऒन्दु मरदिन्द माडिद बॊम्बॆगॆ अभिषे कादि उपचारगळन्नु माडि, शॆम् " - शुशूषादि आराधन रूपद अनुष्ठानवु, कॊल्वन मुदल - हिंसॆये मॊदलाद, अल्लन - निषि द्दगळाद, मुयलु इनैया - इन्तह प्रयत्नक्कॆ समानवा दुदु, अळि - आ देवतॆगळु कॊडुव फलवादरॆ, तुन्निनु - दुःख श्रवाद सुखवु; आदुदरिन्द, अन्तह क्षुद्र देवतॆगळ आश्रयणवु, तॊल् - आनादियागि बन्द, मा - महत्तागि दुर्निवारवाद, मा यम - आश्चर्यकरवाद, पिरिवियु संसार दॆशॆयिन्द, नीणा- बिडगडॆयिल्लवॆ, पल् - अनेक विधवाद, मा - दुर्निवारवागि मह ताद, वायतु - मोहजनकगळाद शबादि विषयगळल्लि, नळि दु, दुडिसिकॊण्डु, अळुश्रु मा- कॆट्टु होगलु कारणवागुत्तवॆ, उलगिनदु - लोकद, इयलु - स्वभाववु, ओओ - अहो ऎष्टु आश र्यवादुदु, हीगॆ सर्व कृषि यागि सवॆदारनागि आश्रित सं रक्षणॆ रल्लि बद्दादरवागिरुव सर्वॆश्वरनन्नु सर्व कालदल्लि अराधनॆ (६) परि, तिरु. ११, ३. ६,________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे तायिरु मध्यॆ वॆरा ट्टु लो माट्टाद करवत्तिरि” ऎन्नु म, इत्यादिगळले आरज्ञॆय’ गळ, सप्तर्षि संवाद सुनागि माडिकॊळ्ळुत्तारॆये, ई लो सतिन त, * म मनदल्लि नडॆद हागॆ अ कद स्वभावनॆ बॆनॆ, ऎ इत्यादि (सॆरि. १११, ६ ६) सेरिद क युम्मॆ र्त न र नॆडुगळ्ळन पर शु 20 र क ९ । पोर कृ तायि र क व वॆरादिरो नातद तगद रे इदरर्थवु सेयिरुक्कर् ऎन्न मित्यादिगळे - ऎन्दने हॊद तानॆ पाठ कॆळ मॊल, आरक्षिय दार् ग४ - चळ्ळरुगळु ह रुत्तारॆ, नदि, आग दिन, सूक्ति, श्रेणि गळु मात्रवॆ अल्लदॆ अन्यदेवता यनिवन्नु हसिय दि तारॆ भारत नन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. प्रकरणदरॆ, सप्रगळाद चि1, ० जन दग्नि, मॊदलादवु दनदल्लि टक- तु विडि ओडितं सकल वाद ऒब्ब राष्ट्रद इरलु इदु गळ- आनन्नु ऒन्दॊन्दु र इन्द्रनु कसितवागि, तन्न क्रिद हनिन्द हागॆ. लु, कॆयु भूमि यल्लि बिद्दु भस्मवादळु. अनन्त, महर्षिगळु आ सरोवरदल्लि मिन्दु________________
२४४ शान, (5) “निं ब्रह्म देवसं सर्द देर (लोक) स भस्य स्वं बिसन्स् कलॆ य इष्टु धर्म परो न daona acord वर यावनु ई तर : हौ माडिरुत्तानो आ नु इन्तह अस्पर्धॆगळन्नु आ धनिसु, कव्र ऎन्दिगू ई चोर कृत्यवन्नु माडलिल्लवॆ-टदागि 4ळुव प्रकरणदल्लि महर्षि कश्यपु माडुव अथव इदु, आग इवरु ८ मे र्षिगळन्नु कुरितु ई राक्षसियु नित्य होदरॆ माडि नॆरब असादिन्द निम्मॊन्दिगॆ शुनस्सखनागि ऒन्दु आकॆयन्नु कॆऎदु नम्मन्नु रक्षिसिरुवॆनु. निम्म रक्षणार्थ वागि निमगॆ इष्टॆ, बिसवन्नु निम्म परीक्षार्थवागि माडि इदरिन्द नीवु तिळियतक्कद्दॆ ग-55 015 अप्प वाद अवसरागलि लोभनन्नु बिडतक्कद्दु “ब्रह्मण्य नेने – ब्रह्म देवतॆगळु, इनगळल्लि स्वामि दणिद सर्वदेणि नस्यतन ब्रह्मगणि 0) 5. वर श्रीलोकगळु, इवुगळ सृष्टि : 1 प्रतियॆगळ कळताद, निरी सम् ऒकृळ नाना ऎन्दु सै, माडिवॆवनाद, जग (२) बार, अनु. १४२- ५९-६१,________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ४. अन्य कीर्तन मागवन्नु मिडतॆ (१) “वायवनॆ यल्लदु नाळ ादु? द्गुरं - लोकक्कॆल्ला आदि गुरुवाद, विष्णुं श्री महाविष्णुवन्नु, विहाय, बिट्टु, अन्यं - तुच्छवाद अन्यदेनतॆयन्नु, भजतु- भजिसलि ; तावरेदण्टन्नु कळवु माडिदवनिगॆ सर्वॆश्वरनन्नु त्यजिसि आन्य देवता भजन माडिद महादोषप्राप्तियुण्टागलि ऎम्ब भाववु इदरिन्द अन्यदेवता भजनवु तुम्बा दोषावहवादुदॆन्दू माता पितृ गुरुवधॆगळिगॆ समानवाद महा पातकवॆन्दू हेळिदन्तायितु यः - यावनु, बिसं करोति - कमलगळ कळवन्नु माडिरु, तानो, सः - अवनु, विष्णु धर्म परनु, न स्यात् - आगबेड इष्टे अल्लवु, विष्णु धर्मक्कॆ पराण्मुखनू आगलि, कुधर्म (वृत्त) व्रतशीलस्यात्-कॆट्ट मार्गगळल्लि आतनिगॆ प्रवृत्तियुण्टागलि; ऎन्दरॆ तानु कळ्ळतन माडिद्दरॆ तनगॆ ई महादोषगळॆल्ला प्राप्तवागलि ऎम्ब भाववु.” d ४ अन्य कीर्तन मागदॆ मिडर्म - सर्वॆश्वरनल्लद इत रर सकीर्तनवु प्रपन्ननिगॆ कूडदॆम्ब सन्दर्भदल्लि, “वायुव सै यल्लदु वाळित्तादु” वागिन्द्रियवु आ सर्वॆश्वर नन्नल्लदॆ इन्नु यारन्नू स्तोत्रमाडलारद ऎन्दरॆ सत्व विधदल्लू महोपकारक नाद सत्येश्वरनन्नु बिट्टु अन्यरन्नु स्तोत्र माडुवदु निन्दितवु ऎम्ब भाववु. सर्वॆश्वरनु कृपया दयपालिसिद करण कळॆ बरग ळिगॆ सार्थक्यवु. अनन्यार्हतॆयिन्द आतनिगे प्रयोजनवागिरुवदे ऎन्दु हेळुत्तारॆ. “वायवनै यल्लदु वाळ्तादु, कैयुल ग म तायवन्य यल्लदु तानॆळु ; - पेय मुलै ऎ णागवुण्यानुरुवोडु सेरल्लाल् काणाकण्, केळाश वि ॥११॥ वायवक्कॆ यल्लदुवाळ् तादु - वाक्कु आतनन्नल्लदॆ इतर देवतॆगॆ ळन्नु स्तोत्रवन्नु माडदु ; कैयु उलकं तायवनैयल्लदु त्रिविक्रमनागि अळॆदवनल्लदॆ यारन्नू, तन्नॊळु - नमस्करिसला (१) मुदल् तिरुवन्दादि. ११.________________
(३४) साध्य पाय शोधनाधिकार दिरदु ऎन्दरॆ आतनन्नु नमस्करिसदॆ निल्ललारदु, नेय इत्यादि राक्षसियाद पूतनॆय स्तनद विषवन्नुण्डवन परम लावण्य युक्त दिव्य मक्कळ विग्रहवन्नल्लदॆ बेरॆ यावुदन्नू नोडदु ऎन्दरॆ आतन देह लावण्यवु कण्णन्नु आकर्षिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु; हागॆये शॆवि किविय, आतन पेरल्लाल् दिव्य नामगळन्नल्लदॆ, बेरॆ यावुदन्नू, केळु - केळदु, अल्लाल्-ऎन्नुवदरिन्द ऐहिक कामगळाद सुन्दर स्त्रीयन्नु नोडोण आकॆय सङ्गीतवन्नु केळोण इन्तारल्लि मनस्सिल्लवॆम्ब भाववु. आतनु हृषिकेशनादुदरिन्द नन्न सर्वॆं द्रियगळन्नू आकर्षिसिरुत्तानॆम्ब भाववु. १२४२-४३नॆय पुटगळन्नु नोडि. (२) “शॆनाल् विरोध विदागिलु इल्लुव केनो ! नन्ना विर्लि कविया नॊरुव कुडुक्किर्ले । तन्नातनावन्नु मण्णु मुरल् तिरुनेड ! इ न्ना नैयॆन्नप्प नॆट्टिरुवानुळनागवे ॥१॥ “शून्नाल् हितवन्नु हेळिदरू, विरोधर्म - हितवॆन्दरियद अहितवादुदॆन्दु भाविसुवरु; आत्मादासनु, विष्णुवु सर्वॆश्वरन ऎम्ब प्रह्लादोक्तियु तन्दॆयाद हिरण्य कशिपुविगॆ “ वा वि सारभूतं तवाज्ञया” (वि पु. ११७.१४) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सारभूतवादुदू सह, अहितवु; हागॆये सर्वॆश्वरनाद रामनॊन्दिगॆ वैरवु बेड, सीतॆ यन्नु समर्पिसि शरणागतनागि सुखवागि बाळु ऎन्दु हेळिद तम्मन नुडियु रावणनिगॆ अहितवायितु, हागॆये सर्वॆश्वरनु तन्नन्नु स्तुति सलॆन्दु उदार भावदिन्द कॊट्ट नालिगॆयिन्द तच्छराद राजरु, तु च्छराद अन्यदेवतॆगळु इन्तवरन्नु स्तुतिसबेडिरि, ओ कविगळ तिरुवलॆ यल्लिरुव तिरुवेड स्वामि यन्ने स्तुतिसि ऎन्दु हेळिदरॆ अदु निम्म गॆ विरोधवु ऎम्ब भाववु ; आदरू शूल्लुर्नि केणि नो आदरू नीवु ईग माडुत्तिरवदु निमगॆ स्वरूप ऎल्लवॆन्दु भाविसि, निमगॆ हितमाडलु प्रेरितनागि प्रह्लादनु असुर पुत्ररिगॆ हित हेळिद हागॆ हेळुवॆनु, दय निम्मि, लालिसि, आनिगळाद प्रसन्नर सा हागिरलि, मण्णु - कीटवाद धैववू कूड व ध पान वसडिन तॆन्ना मुरल् ऎन्दु ०कार माडुत्तिरुव, तॆन्ना ऎन्दरॆ तॆ . मात्र________________
२४५० श्रीमद्र हस्य त्रयसारे (२) * तॊन्नाल् विरोध इत्यादिगळिले अरुळिचॆ दार्. ना-नम्मगळ नालिगॆयु श्रीनिवासनन्नु स्तुतिसिदुदरिन्द, जेनुतुप्पवु ऎन्देनादरु हेळुत्तवॆयो ऎम्ब हागॆ झेङ्करिसुव ऎम्ब भाववु, अथवा तमगॆ अमृत सदृश मधुवन्नित्तुदरिन्देनादरू स्तोत्र माडु तवो ऎम्बुवहागॆ इम्पाद शब्द माडुत्तिरुव तिरुवेडत्तु. तिरु मलॆयल्लिरुववनागि, ऎन्नानॆनन्न स्तुतिगॆ विषयनागि, ऎन्नर्प ननगॆ महोपकारकनागि दायधन रूपदल्लि परम नियस्सन्नु कॊडुव तन्दॆयागि, ऎम्बॆरुर्मा ननगॆ स्वामियागि परम प्राप्य नाद श्रीनिवासनु, उळनाक नन्न ई पाशुरगळ रूपवाद गानवन्नु केळुवदक्कागियॆ बिजमाडिसिरुवाग, भक्तन गानवन्नु केळुवदे तनगॆ स्वरूपवॆन्दु भाविसिरुवनॆम्बुदु सूचितवु, हीगिरुवाग, ऎ९ नाविल् - तन्न नालिगॆय सत्तॆगॆ प्रयोजनवागि, र्इ कवि - ई मधुरवागिरुव पाशुररूपदल्लिरुव कवित्ववन्नु, कवितवेनो हौदु, मधुर हेगॆ ऎन्दरॆ यावाग सर्वॆश्वरन स्तुतियल्लि आ कवि त्ववु इडल्पट्टि तो आग अदु “मधुरादसि तन्मधुरम् ऎम्ब भाववु; इन्तह कवित्ववन्नु, र्या - अनन्यार्ह शेषभूतनाद नानु, ऒरुव रुक्कु - इन्नु यारिगू, ऎन्दरॆ इतर कविगळु माडुवहागॆ अन्यदेवतॆगळन्नागलि, इहलोकद राजरुगळन्नागलि, कॊडुक्किर्ले - कॊडुवदिल्लवु, ओ श्री निवासने निनगेने निरुपाधिक दासभूतनाद नानु, निन्नन्नु स्तुतिसुवदक्कागि नीनु दयपालिसिद सत्तॆयिन्द नालिगॆयु पवित्रतॆयन्नु हॊन्दि निन्नन्नु ई पाशुरगळ मूलक आनन्ददिन्द स्तुतिसुत्तिरुवाग, इन्तह कवित्ववन्नु अनर्हराद वरिगॆ कॊडलु ननगॆ शक्ति ऎल्लियदु ऎम्बुदु तात्पर्यवु अस सेवय रूपदल्लि अनर्हरागिरुवरन्नु अल्प फलगळिगागि स्तुतिसुवदु न्यायवल्लवॆन्दू, नम्मन्नु ई ऒतिगॆ बरुवहागॆ उपकरिसिरुव श्रीनिवासनन्नु स्तुतिसुवदु युक्तवॆन्दू, निमगॆ हेळिदरॆ निमगॆ र चिसदु मत विरोधवु. भगवन्तनन्नु स्तुतिसुवदे नालि गॆगॆ सार्थक्यवॆन्दु ऒन्दु कीटवाद भ्रमरवू कूड तॆन्ना तन्ना, २५. ३ ९. १.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २५. अन्य चिन्नन मागदॆन्नु मिड निनिरत तात्तनॆ देवर नरियु (१) “शिनॆ मत्तॊ ” ऎन्नुम्, ऎन्दु रङ्करिसुवदन्नु नोडिदरॆ भगवन्तन स्तोत्रदिन्द ना नालि गॆयु, र्ते - मधुविनोपादियल्लि मधुरवादुदु ऎन्दु कूगुत्तिरु वाग, स्वामियु ननगॆ सर्वोपकारकनागि, इम्पाद ई आतन स्तोत्र दिन्द सत्तॆयन्नु दासनु हॊन्दिरुवाग, आतनन्नु स्तुतिसुवदन्नु बिट्टु, दरिद्रवाद कासिगागि आनर्हराद राजरेनु, इतर धनिकरेनु, इन्तवरन्नु स्तुतिसुवॆने ऎम्ब तात्पर्यव” इत्यादिगळिल् - इवे मॊदलाद पाशुरगळल्लि, अरुळि चॆक् दार् - कृपया अप्पणॆ कॊडि सिरुत्तारॆ, यारु ऎन्दरॆ पूदुत्ताळ्वार् मुदल् तिरुवन्दादियल्ल, नम्माळ्वारवरु तिरुवाय मॊळॆयल्लि ऎम्ब भाववु. अन्यचिननवागादॆन्नु मिडिश्री महाविष्णुवल्लदॆ इतर देवताचिनवु सरियल्लवॆम्बुव सन्दर्भदल्लि “ शिन्नॆ मत्तॊनि ” ऎनु - ऎम्बुव पाशुरदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ. (१) ई पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- शिवनिनिरत तल्ला देव सिरा नरियु शिस्ट् यिनारॆय वदानरियादन मायण्णनुमिल्लॆ शिक्षॆयनारॊल्लि नारॆय कैयानिलवरि कुळु वणु ं शिक्षॆनगि तिरु वारन् विळ्ळॆ युरॆतीतनु कम्पि इदरर्थवु :- शिक्षॆयिनाल् - मनस्सिनिन्द, शॆल्लि नाल् - वाक्सिनिन्द, शॆय कैयाल् - कर्मगळिन्द ऎन्दरॆ मनोवाक्कायद मूलकवागि, महा भागवतोत्तमर, कुळु, सङ्घवु, वण जुं बन्दु नमस्करिसुव, शिन्नॆ अवरुगळ मनस्सन्नु, मगिळ् - सन्तोष पडिसुव, तिरुवार्र विळ्ळॆ - तिरुवार्र विळ्ळॆ ऎम्बल्लि, उरॆ बिजमाडि सिरुव, तीर तनुकु महा परिशुद्धनागिरुव पुरुषोत्तमनिगॆ, अं र्सि -केषभूतनॆन्दाद बळिकॆ, शिक्षॆ नन्न मनस्सु, मनि-बेरॆ यावुदन्नू, तिरत्त तल्ला - उद्देशवागि भाविसदे इरुव, तन्नॆ स्वभाववन्नु, तेर्व एर्रा - सूरि सेव्यनाद सर्वज्ञनादवनु 30. 200.00. ) Q________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (२) * अ(न) रुव मत्तु आरॆन् मनरॆयुव करुर्तॆ” ऎन्नु, मरुळिच्चॆदार्. ताने, अरियुम् - तिळियुवनु, शिक्षॆयनाल् , नम्म मनस्सि निन्द, शॆय माय४ - माडुव वञ्चनॆगळन्नु, ता९ - आ सर्वज्ञनाद, स्वामिय ताने, आरियादन ऒनुम् इल्लि- तिळियदे इरुवदु यावुदू इल्लवु. तिरुवार्र विळ्ळॆ ऎम्ब ऊरल्लि बिजमाडिसिरुव स्वामियु ऎन्तव नॆन्दरॆ “यन्मनसा ध्यायति तद्वाचावदति तत्करणाकरोति” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ मनोवाक्कर्मगळॆल्ला ऒन्देरीतियल्लिरुव कापट्य विल्लदिरुव महा भागवतरु बन्दु नमस्कार माडिदुदरिन्द, परम प्रीतनागि, तानु आनन्दमयनागिरुवदरिन्द अवरुगळन्नू श्रुतियल्लि “आनन्दया” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, अवरिगॆ परम सन्तोषवन्नुण्टु माडुवदक्कागियू अवरुगळ मनोरथवन्नु सल्लिसु वदक्कागियू ई तिरुवार्र विद्यॆयल्लि बिजमाडिसिरुवनु; हीगॆ ई महा परिशुद्धराद महा भागवतोत्तमराद प्रसन्नरु ईतने प्राप नॆन्दु भाविसि पदेपदॆ बन्दु नमस्करिसिदुदरिन्द, ईतनेनादरू श्रीतनागि, महापरिशुद्धनादनो ऎम्बहागॆ बिजमाडिसिरुववनु; भागवतोत्तमरु तीर्थरु ; आदुदरिन्द स्वामिय पादवन्नू कूड * तीर्थि कुर्वनि” परिशुद्धवन्नागि माडिदुदरिन्द आतनू तीर तनु इन्तवनिगॆ नानु अन्यन्यार्ह शेषनॆन्दु नम्बि, ई तिरुवार एळॆय स्वामियॆ परम प्राप्यनॆन्दु नम्बि आश्रयिसिरुवॆनु. अन्य देवतॆयन्नु मनस्सिनल्लि आश्रयिसि, इल्लि भागवतरॆल्ला तावु आश्र यिसिद हागॆ नानु आश्रयिसिरुत्तॆ नॆन्दु वञ्चिसुवदक्कागियू बन्दव नल्लव, इदे दिव्य वैकुण्ठवॆन्दु भाविसि, परम पदवन्नू बेडदॆ बन्दवनु. इदक्कॆ साक्षियारु ऎन्दरॆ आतन मनस्से ; आतनु सर्वज्ञ नादुदरिन्द नम्मगळ मनस्सन्नू कूड तिळियुव सर्वज्ञतॆयु आत नल्लुण्टु. अदन्नु मरॆमाचलु साध्यविल्लव, आतनन्ने बेकादरॆ केळि तिळियबहुदु ऎम्ब भाववु. दुष्यन्तनु शकुन्तळॆयन्नु मदुवॆ (२) परि, तिरु, ८.१०.२.________________
सात्योपाय शोधनाधिकार २४५ माडिकॊण्डु शापग्रस्तनागि मदुवॆ माडिकॊळ्ळलिल्लवॆन्दु सभॆयल्लि हॆण्डतियन्नु निराकरिसिदुदरिन्द कोपगॊण्डु हेळुत्ताळॆ. निन्न व्यापारवे ऒन्दु विधवायितु, बायल्लि ईग हेळुवदु बेरॆ विधवा यितु. ई कौटिल्यवन्नु सर्वॆश्वरनु तिळियदॆ इरुवदिल्लवु ऎन्दु मू दलि सुत्ताळॆ :- एकोहमति च मन्यसेत्वं न हैच्छयन्नेतृ कविं पुराण ‘यो वेदिता कर्मणः पापकस्य तस्यान्ति के त्वं वृजिनं करोषि” आवत्तु नन्नन्नु मदुवॆमाडिकॊण्डिदुदु गोप्यवादुदरिन्द यारू तिळियलाररु ; आदुदरिन्द निराकरिसि कळु हिसि बिडो (णवॆन्दु ई अनाथळागि पतिव्रताधर्मदल्लिरुववळन्नु त्याग माडिद अपराधवन्नु निन्न हृदयान्तर्वति्रयाद सर्वॆश्वरनु तिळि यलारनॆन्दु भाविसिरुत्तीये ; नीनु माडुव दुष्कर्मगळन्नु सर्वज्ञनागिरुवदरिन्द कण्णार नोडुत्तिरुवनु ऎन्दु पतियन्नु कुरितु शकुळॆयु हेळिद हागॆये नन्न मनस्सिनल्लिरुवदन्नू आतनु तिळियलु शक्तनु. अदुदरिन्द एनॊन्दू वञ्चनॆ यिल्लवु ई स्वामिये ननगॆ प्राप्यनॆम्बुदु सत्यवु. हीगॆ हेळिदुदरिन्द अन्य चिन्तनवु सर्वथा इल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु”, ऎन्नम् - ऎम्ब वागियू, नम्माळ्वारवरु अरुळि दार् - अप्पणॆ कॊडिसिरु तार (२) अन चिन्तनवु सरियल्लवॆम्बुदक्कॆ इन्नॊन्दु प्रमाण वन्नु उदाहरिसुवरागि तिरुमङ्गैयाळ्वारवरू हागॆये हेळिरुत्ता रॆन्दु तिळिसत्तारॆ, ई “ परु देवर् ” ऎम्ब वाक्यविरुव पूरा पाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- లి पॆरुनीरु निण्णु वलॆयु मुलगळु म् । ऒरु तारा निन्नु तॊडुक्कि यनिन्नॆ यल्लाल् । वर देवर् म बळरॆ नॆन्नन रैयु ! ज्ञरु तेर्ना कण्णु पुरत्तु रैयमान ॥२॥ कूड अगाधवागि विशालवागिरुव इदरर्थवु :- सरु नीरु समुद्रवन्नू, विण्णु आकाशवन्नू, मलॆयुम्-कुलाचलगळन्नू उलगेळुम् - लोकगळन्नू, ऒरुतारा प्रळयदल्लि ऒन्दु मालॆ यागियुळ्ळवनागि अथवा इवुगळन्नॆल्ल ऒन्दु मालॆ तागि प्रळय 3________________
२४५४ श्री मद्रहस्यत्रयसारे कालदल्लि उळ्ळवने ऎन्दु सम्बोधनॆयागियागलि भाविसबहुदु. इवुगळन्नॆल्ला उदरदल्लि सूक्ष्म दॆशॆयल्लि प्रळय कालदल्लि धरिसिरुव दॆम्बुदु निनगेनू श्रमविल्लवु ऒन्दु मालॆयन्नु धरिसिद हागॆ ऎम्ब भाववु. अदू अल्लदॆ ऒन्दु हारवन्नु धरिसि निन्तिरुवदु हेगॆ तोरुत्तदॆ ऎन्दरॆ निन्न उदरदल्लिरुव चेतनरु तन्नन्नाश्रयिसिद पक्ष दल्लि अवरन्नु रक्षिसुव दृढवुळ्ळवनु तानु ऎन्दु प्रतिज्ञॆयन्नु माडुवदक्कागि हारवन्नु हाकिकॊण्डिरुवहागॆ इदॆ ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. निन्नॊळॊदुक्कि - निन्न उदरद एकदेशदल्लि इट्टु कॊण्डिरुव, निन्नॆयल्लाल् - निन्न मूलक वल्लदॆ, व रुदेव म करॆ-नानु आश्रयणीयनॆन्दु बन्दु निन्तिरुव देवतॆयु, मत्तुळ रॆन्नु - बेरॆ उण्टॆन्दु, मनत्तु - नन्न मनस्सिनल्लि, इरॆयुव स्वल्प वागलि, करुर्दे - पूर्व पक्षरूपदल्लि कूड नॆनिसलारॆनु, स्मरिसुवदिल्लवु ऎम्ब भावव. चतुर्मुख ब्रह्मनॆन्दू, परमेश्वरनु अथवा ईश नू ऎन्दू, महेन्द्रनॆन्दू हीगॆल्ला हॆसरु धरिसि बन्दिरुव देवतॆगळन्नॆल्ला प्रळयदल्लि सर्वेश्वरनु तन्न हॊट्टॆयल्लिट्टु कॊण्डु, इवरिगॆ ऒळ्ळॆ आ धिकारगळन्नु कॊडबेकॆन्दु सल्लिसिदुदरिन्द, अव निन्द ऎञ्जलु रूपदल्लि इवरु उगळल्पट्टवरु; हीगॆ आतनिन्दले सत्तॆ यन्नु हॊन्दि तावे आश्रयणीयरॆन्दु हेळिकॊळ्ळुव ई देवतॆगळन्नु नानु ऎन्दिगादरू मनस्सिनल्लादरू स्मरिसुवने? ऒन्दु वेळॆ इवरे नादरू आश्रयिसलु योग्यरागबहुदो ऎम्ब पूर्वपक्षवन्नु माडि यागलि स्मरिसुवनो ? ऎन्दिगू इल्लवॆम्ब भाववु ; कण्ण पुरत्तु रै यमाने - कण्णपुरदल्लि बिजमाडिसिरुव स्वामिये, प्रळयाप नल्लि तन्न उदरदल्लिट्टु संरक्षिसि चेतनरु तन्न न्ना श्रयिसि निरतिशय सुखवन्नु हॊन्दलि ऎम्ब परम कृपया करण कळेबर योग, सच्छास्त्र, सदुपदेशकरन्नॆ ल्ला ऒदगिसिकॊट्टु, अरावतारियागि तिरुक्कण्ण पुरदल्लि बिजमाडिसि, ई संसारवॆम्ब प्रळयवन्नु होग लाडिसबेकॆन्दु वनमालॆयन्नु धरिसि सत्य सज्जनागि नॆलसिरुवाग, इतरराद नम्म हागॆये संसारिगळागिरुव देवतॆगळन्नु मनस्सिनिन्द लादरू स्मरिसुवॆने ? ऎम्बतात्पर्यवु 1 ई अभिगमनादि नित्य नैमित्तिकगळु प्रपन्ननिगॆ अनेकानर्थगळु________________
साद्योपाय शोधनाधिकार अभिगमनादिष्टु अनधिकृताना मुक्तानर्थ निवारणं कथन ? २४५५ इस्समाराधनादि क्रमङ्ग ळिल् अनधिकृतरु मिक्कालळ लालुं तज्ञळुक्कु योग्यमान नित्य नैमित्तिक ळालुम्, तॊलगलु सहकारियागबहुदॆन्दु हेळल्पट्टितु. इन्तह प्रयोज नवु, आराधनॆ मॊदलाद नित्य नैमित्तिकगळन्नु अनुष्ठिसलु योग्यतॆ यळवर्णिकरिगॆ मात्रवे ऎन्दु हेळिदरॆ प्रसन्नराद स्त्रीशूद्रा दिगळिगॆ इन्तह सुकृत विशेषविल्लवॆन्दु हेळिदन्तागुत्तदॆ. इन्तह अन्यायवन्नु सर्वॆश्वरनु ऎन्दिगादरू माडियानो ? हागादरॆ अन्तह अनधिकृतर विषयदल्लि हेगॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. हागादरॆ अभिगमनाधिगळल्लि अधिकारविल्लदवरिगॆ अनर निवारणॆयु हेगॆ ? आदरॆ ब्याह्मण क्षत्रिय वैश्यराद वर्णिकरिगॆ नित्य नैमित्तिकगळु अवुगळल्ले सेरिद अभिगमनाराधनादिगळेनो उण्टु, अवुगळिन्द अनर्थनाशरूप प्रयोजन उण्टागुत्तदॆन्दु हेळबहुदु. *जप प्रपर्थ सेवा प्रव्रज्या मन्त्र साधनं देवताराधनं चेति स्त्रीशूद्र पतनानि षट् , जप, तप, पतिशुशूषॆयन्नु बिट्टु तीर्थयात्रॆगळु सन्न्यासवू मन्त्रोपायवू देवताराधनवू ई आरन्न स्त्रीशूद्ररु अनुष्ठिसिदुदादरॆ अवरिगॆ पतनक्कॆ कारणवागुत्तवॆ. हीगॆ अभिगमनाराधनॆगळल्लि शूद्ररिगॆ अधिकारविल्लवादुदरिन्द प्रसन्न राद अवरुगळिगू भगवर्द भागवत कैर्य सिद्धियुण्टागुव प्रकारवन्नू मुन्दिन वाक्य द मूलकवू, आ विषयदल्लि प्रमाणग ळन्नू अदर मुन्दिन वाक्यवाद " इव्वर्थ” ऎम्बुदर मूलकवू उपदेशिसुत्तारॆ. भागवतय९मूलक भगवर्य सिद्धि ऎन्दुपदेशिसुत्तारॆ. इस्रो माराधन कमल् . ई भगवदारा धनॆय क्रमगळल्लि, अनधिकृत र्कम् - अधिकारविल्लद स्त्रीशूद्ररिगू सह, इक्कलळॆल्ला लव - ई ऎल्ला कालदल्लि, तण्णळक्कु योग्यमान - इल्लि तळुकु ऎम्बुदु सुदॆ बरुत् हरनु भाग 66________________
२४५६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सङ्कीर्तनादिगळालु, समाराधनादि योगरान परम भागवतरु स्वन्तन्त्रराय् यथाधिकारं वल्लवै शॆं दुम् इक्करॆ मिळनादॊळियलाम्.
वतरान” - ऎम्बुदक्कॆ अन्वयवु, परम भागवतराद तमगॆ योग्य गळाद नित्य नैमित्तिक कर्मानुष्ठानगळिन्दलू, सङ्कीर्तनादिगळा लुम् - स्तोत्रगळे मॊदलादवुगळ मूलक कीर्तन अथवा भगव नाम सङ्कीर्तनगळिन्दलू, आदि पददिन्द गुरु परम्परानुसन्धान, अष्टोत्तर शतसहस्रादिगळ मूलक अर्चन, भगवत्रबन्धसेवॆ, पुष्प तुलस्याद्याहरण, मालाकरण, दीपारोपण, भगवन्मन्दिर सम्मा र्जनादि विविध कैर्यगळु सूचिसल्पट्टवु, इन्तह अनुष्ठानगळिन्द समाराधनादि योग्यराद - अभिगमनादि भगवदाराधनॆगॆ अर्ह राद, परम भागवतर्कु - परम भागवतरिगॆ, परतन्त्रराय्- अधीनरागि, शेषभूतरागि ऎम्बर्थवु, यथाधिकारम् - तम्म अधिकारानुगुणवागि, वल् तेशं दुम् – तनगॆ सामर्थ्यवि रुव कैर्यगळन्नु माडुत्ता, इर्यं - इन्तह कै रवु ऎन्दरॆ अभिगमनादि कैर मूलक उण्टागुव अनर्थनाशकरूपक्कॆ रवु, इळिनादॊळियलाम् इल्लदॆ होगुवन्थाद्दन्नु तप्पिसिकॊळ्ळ बहुदु ऎन्दरॆ ई रूपवागि सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बर्थवु. महा भागवतरिगॆ शेषभूतरागि अवरिन्द आज्ञापिसल्पट्ट कै रैगळन्नु नडॆसुवदरिन्दलू अवरिगॆ शेषभूतरागि कैर्यगळन्नॆसगुवदरिन्दलू सिद्धिसुत्तदॆ आदुदरिन्दले स्त्रीशूद्ररिगॆ वर्णिकर हागॆ याव नित्य नैमित्तिक गळनुष्ठान मत्तु भगवदाराधनॆगळ आवश्यकतॆ इल्लवु. स्त्रीगॆ महा भागवत स्थानदल्ले पतिये आगि, आतन कैर्यरूपवाद भरशु शूषॆय मात्रदिन्दले समस्त अनर्थगळ विनाशवुण्टागुवदरिन्दलू, शूद्रादिगळिगॆ नुहा भागवतनिगॆ परतन्त्ररागि माडुव कैर्यग ळिन्द अवरिगॆ अनर्थगळ विनाशवू उण्टागुवदरिन्दलू, श्री व्यास मह र्षियु, कलियुगदल्लि योषितदु र्थन्यासास्ताणि धन्य तरोकः” ऎन्दू “ शूद्र साधुः” “ शूद्र धनसि चाब्र) नीत् ऎन्दू ऎन्दरॆ कलियुगदल्लि रुगळु बहळ साधुगळू________________
(2.95) साद्योपाय शोधनाधिकार २४५७ इव्वर्थ (१) “आराधना नां सर्वॆषं विष्णराराधनं परम् । तस्मात्परतरं प्रोक्तं तदीयाराधनं परम् ” । ऎन्नुव, (२) “कुन मॆडुत्त पिरा नडियारोडु मॊनि निन्न 23 धन्यरू, अवरिगिन्त धन्यरु यारिद्दारॆन्दू, हागॆये शूद्रनू साधुवु धन्यनु ऎन्दू हेळिरुत्तारॆ. (वि. पु. ६. २. ७-८); एकॆन्दरॆ तिळिसु तारॆ : - स्वनहि प्रयत्नन धर्मस्सिध्यति वैकलौ : शूद्रॆ श्च द्विज शुशूषा तत्परैर्द्विज सत्त माः । तथा स्त्रीभिरना या सात् पति शुशूष वहि’ शूद्ररिगॆ ब्रह्मवित्तुगळ शुशूषॆयिं दले, स्त्रीयरिगॆ पति शुशूषॆयिन्दलॆ, हीगॆ अल्पायासदिन्दले इन्तह धर्मानुष्ठान रूपसिद्धियु लभिसुत्तदॆ, ऎन्दु महर्षिगळन्नु कुरितु उपदेशिसिरुत्तारॆ. स्त्रीगळिगॆ भक्ति शशूषये परम धर्मवॆम्बुदक्कॆ श्री वाल्मीकि महर्षिय दिव्य सूक्तिगळिगागि (रा. अयोध्या, २४-२५. २६) श्लोकगळन्नु पराम्बरिसि, हीगॆ भागवताराधनदिन्दले नित्य करा भिगमनादिगळल्लि अनधिकृतराद स्त्री शूद्रादिगळिगॆ इवुगळिन्दुण्टागुव फलवे सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बुदक्कॆ प्रमाणगळन्नु दयपालिसुत्तारॆ इव्वर्थ. - ई अभिप्रायवन्नॆ, भगवत्तैर्यरूप भगव दाराधनदिन्द याव भगवतियु सिद्धिसि अनर्थ निवृत्तिगळुण्टागु इवो, अदे भागवत कैर्य मूलकवे अनधिकारिगळिगॆ लभिसुत्तदॆ ऎम्ब अबिप्रायवन्ने ऎम्ब भाववु, (१) सर्वॆषां - समस्तवाद आराधनानां मध्यॆ - आराधनॆगळल्लि, विराराधनं - विष्णु विन आराधनॆयु, परं - श्रेष्ठवादुवॆन्दु, प्रोक्तं - हेळल्पट्टि रुत्तदॆ, तस्मात् - आ विष्णुविन आराधनॆगिन्तलू, परं श्रेष्ठवादुदु, तदीयाराधनं - विष्णु भक्तर आराधनॆयु, परतरं - तुम्बा श्रेष्टवादुदागि, प्रॊक्रं - हेळल्पट्टिरुत्तदॆ,” ऎन्नुं - ऎम्बदा गियू, (२) ई तिरुवाय् मॊळिय हत्तु पाशुरगळन्नू अर्थवॊं दिगॆ पठन माडुववरिगॆ सर्वविधदल्लि विजय उण्टॆन्दु फलश्रुति यन्नु हेळुत्तारॆ, कुनवॆडुत्त - इन्द्रन क्रूर कृत्यदिन्द रक्षिसुव (१) सादर २९, ८१ (२) तिरु. ७. ४, ११,________________
२४५८ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कडगोपनुरै शॆयल्” ऎन्नुं (३) “ एत्ति यिरु प्पारॆ वॆल्ल मे, मत्तवरै शातियिरुप्पार् तवम् ” ऎन्नुम्, अरुळिच्छॆय दार् ग४. 1 e दक्कागि गोवर्धनोद्धरण माडिद, पिर्रा - सर्व विधदल्लि महो पॆकारनाद श्रीकृष्णन अडियारोडु - दासराद भक्तरॊं दिगॆ, ऒन्निनिन - विशेष प्रीतियिन्द एकीभविसि निल्लुव स्वरूपवन्नु हॊन्दि, शतगोर्प - श्री नम्माळ्वारवराद तम्म, उरैशॆयल्- वाचि क रूप कैङ्कर्यवागि, मुन्दॆ, “ननि, पुनै वोरायि रत्तु वै1 वॆनितरुम् पत्तुम् मेवि कर्पारक्के” ऎन्दु उत्तरार्धविर,तदॆ ; ॐ आयिरुळ् - अद्वितीयवाद साविर पाशुरगळल्लि, नन्रि पु नैन् - सर्वॆश्वरन विजय सूचक दिव्य चेष्टितगळिन्द पूर्णवाद, इवॆ मत्तु ई हत्तु पाशुरगळन्नू, - मेविकाक्कु - अर्थसहितवागि अभ्यसिसुवरिगॆ, वॆनितरुम् - समस्त विजयगळन्नू अवु कॊडुत्तवॆ. इल्लि श्री नम्माळ्वारवरु तमगॆ श्री कृष्णन भक्तरॊन्दिगॆ सेरि माडुव वाचिक कैर्यवे तमगॆ स्वरूपवागि भाविसिरुत्तारॆ” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू मत्तु (३) इदु उत्तरार्धवु. पूर्वार्धवु-
“मारायतानवन्य वळ्ळुगिराल् मार् पिरण्णु कूराकरिय कूळरिवेराक” ऎन्दु. 1 माराय तानवन्य - सर्वॆश्वरनिगॆ शत्रुवागि आचरिसकूडदॆन्दु तिळि यद हिरण्यकशिपुवॆम्ब राक्षसनन्नु, वळुगिराल् - क्रूरगळाद उगु रुगळिन्द, मार् - वक्षस्थळवन्नु, इरणु कॊराग-ऎरडु भागवागि कीरिय - सीळिद, कोळ्’ अरियॆ - महा पराक्रमियाद श्रीनर सिंह स्वामियन्नु, एत्ति इरुप्पारॆ - स्तोत्रमाडुव महा भागव तोत्तवर मत्तु, अवरॆ, अन्तह भागवतोत्तमरन्नु, शास्त्रि यिरुप्पार् - आश्रयिसिरुववर, अथवा स्तोत्र माडुववर, तवम्- सुकृतवु, मॆल्लमॆ - जयशीलवादुदे, इल्लि भगवदाराधन स्तोत्र (३) नानुगरुवन्दादि, १८.________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४५९ रज ताळ अनुषित उकपार् कुम्, इदु कण्णु उकप्पार् कुम्, जग द्या पारं हण्ण नधिकृत S माडववरिगिन्तलू, इन्तह भागवतरन्नु आराधिसुववरु महा सकृतशालिगळु ऎन्दु हेळल्पट्ट त” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू, अरुळिचॆय दागळ् - कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ; यारु ऎन्दरॆ पादोत्तर कर्तावाद श्री व्यास महर्षिय, नानु कनिरुवनादि कर्तावाद तिरुमळिशैयाळ्वारवरू ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. हीगॆ भगवदाराधनादि नित्य नैमिकगळल्लि अनधिकृतरिगू, तदधिकृतर आश्रयणद मूलक, अधिकृतरिगॆ उण्टागुवदु याव फलवो, आ फलवे बरी आश्रयण मूलकवे उण्टागुत्तदॆन्दु श्री आळ्वारादि दिव्य सूक्ति प्रमाणगळ मूलक तोर्पडिसिदरु. प्रसन्न राद अधिकृतरिगॆ हेगॆ अनर्थ निवृत्ति रूपप्रयोजनवो, हागॆये मह भागवताश्रयणदिन्दले अनधिकृत प्रसन्नरिगू अनर्थ निवृ तियु दॊरॆयुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दिन वाक्यदिन्द इद रल्लि संशय बेकिल्लवॆम्बुदक्कागि ऒन्दु दृष्टान्त मूलक समर्थनॆ माडि हेळुत्तारॆ : इक्कॆर्यळ्ळॆ .. ई भगवदाराधनादि नित्य नैनिकगळन्नु, ताज् ळ् अनुष्टित्तु - तमगॆ अधिकारविरुवद रिन्द अनुष्ठिसि, उगार् कुम् - भगवणनवु दॊरॆयुत्त दॆन्दु सन्तोषपडुववरिगू, इदु कण्णु उग स्टार् कुं तमगॆ अधिकारविल्लदुदरिन्द, तावु आश्रयिसिद भागवतरु इवुगळन्नु माडुवदन्नु नोडि, तमगू भगवतियुण्टागुत्तदॆम्ब भावनॆ यिन्द सन्तोषचित्तरागिरुववरिगू, भोगम् एकरूपम् - अदरिन्दुण्टागुव आनन्दवू फलवू ऒन्दे विधवादुदु; अदन्नु ईग स्थापिसिद ऒन्दु दृष्टान्त मूलक व्यक्तपडिसुत्तारॆ. आदरॆ अभिगमनादि आराधनॆगळन्नु नडॆसुववरुगळिगॆ उण्टागुव आनन्दवु सुनॆ अवुगळन्नु नोडुत्तिरुव अथवा अल्प सहायवन्नु माडुव अनधिकृतरिगॆ हेगॆ उण्टादीतु ? ऎरडू ऒन्दे हॆगॆ आदीतु ? इब्ब रिगू ऒन्दे विध फलवॆन्दरॆ ऒप्पतक्कद्दे ऎम्ब सन्देहवु बाधिस बहुदु, हागॆ सन्देहक्कॆ स्वल्पवू अवकाशविल्लवॆन्दु ऒन्दु दृष्टान्त d________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे नान ईश्वरनु कुम् मुक्तरुक्कुम् पोलॆ, भोगमेक रूपम्, (१) “धरु तोवा दृष्टिवा स्मृतोवा कथि तोपिवा । अनुमोदितोवा राजेन्द्र पुनाति पुरुषंसदा” ऎर पाव न मोलॆ भोग्यत्व मुव कुरै यि मूलक तिळिसुत्तारॆ. हिन्दॆ मुक्तरॆल्लरिगू आनन्दवु ऒन्दे समनादु दॆन्दू, आ आनन्दवु परमात्मन आनन्दक्कू समवॆन्दु स्थापिसिदरु, आदृष्टान्तमूलकवे इदन्नू स्थापिसुत्तारॆ : जगद्वापारम्पण्ण वधिकृतनान ईश्वरनुक्कु व - जगद्यापारवन्नु नडॆसुव अधि कारवुळ्ळ सर्वॆश्वरनिगू, मुक्तरुक्कं पोलॆ - मुक्तरिगू भोगवु हेगॆ एकरूपवो, हागॆये इल्लिय ई कैर्यगळल्लि अधिकारविरु ववरिगू अवरन्नु आश्रयिसिरुव अनधिकारगळिगू भोगवु एकरूपवु आदुदरिन्द ई विषयदल्लि सन्देहवु बेकिल्लवॆम्ब भाववु. हागॆ ई अधिकारिगळिगू अनधिकारिगळिगू भोगवु एकरूपवॆन्दु श्री व्यास महर्षियु हेळिरुत्तारॆन्दु भारत प्रमाणवन्नु मुन्दॆ उदाहरि सुत्तारॆ. “धर्मः - धर्मवु, शास्त्रदल्लि विधि निषेधरूपदल्लि हेळि रुवदु, शास्त्रविहितवाद अनुष्ठानवु, श्रुतोवा - उपदेश रूपदल्लि केळल्पट्ट रागलि, दृष्टिवा - अन्तह कैर्यवु नोडल्पट्ट रा गलि, स्मृतोवा - हिन्दॆ नडॆदुदन्नु स्मरिसल्पट्टरागलि, कथितो पिना - हेळल्पट्ट रागलि, अनुमोदितोवा - बहु चन्नागि नडॆ यितु ऎन्दु अदन्नु अकरिसल्पट्ट रागलि, हे राजेन्द्र - ओराज श्रेष्ठनॆ, सदा - यावागलू, पुरुषं - अधिकारियन्नु, पुना ति- पवित्रीकरिसुत्तदॆ. पापगळु तॊलगुवदरिन्द परिशुद्धनागुत्तानॆ. धर्मानुष्ठानवन्नु ताने माडबेकॆम्ब आवश्यकतॆयु इरुवदिल्लवु, अदन्नु केळिदरू सरिये, अथवा कण्णिनिन्द नोडिदरू सरिये, अदन्नु स्मरिसिदरू सरिये, अदन्नु कुरितु पठिसिदरू अथवा अदन्नु अकरिसिदरू सरिये ईतनिगॆ पापपरिहारमूलक पवित्रतॆ युण्टागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऎर पावनं पोलॆ ऎम्ब प्रमाणदल्लि हेळल्पट्टिरुव पावनत्ववु ई ऎल्लरिगू (१) भार, अशं, ९६, ३१. सरिये,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४६१ हेगॆ समवो, हागॆये, भोग म एकरूपवाग - ई भोग्यमुव भगवदार धनादिगळल्लि, अधिकारविरुववरिगू, अधिकार विल्लदवरिगू भोग्यत्ववु सवॆवॆन्दु हेळुवदक्केनू कुरैयि - कुन्दकविल्लव आदरॆ ज्योतिष्टोम यज्ञान स्थानवन्नु माडुववनिगॆ, स्वर्गप्राप्ति फलवुट, अन्थावनन्नु आश्रयिसिदवनु अदन्नु नोडुवदर मात्रदिं दले स्वर्ग प्राप्ति हॊन्दुवनॆन्दरॆ असङ्गतवल्लवो, ऎन्दाक्षेप तन्दरॆ, अल्लि फलवु मुख्य कल्पवाद अनुष्ठानक्कॆ मात्रवे हेळिते विना अनु कल्पवाद नॆडुवदे मॊदलादुदकॆ हेलिल्लवु आदुदरिन्द नॆडुवररिगॆ स्वल्प विल्लवु. आदरॆ पावनत्ववेनो उण्टु. इदु प्रवन्न विषयॆवु, अन्तह स्वर प्राप्ति विषयवादुदल्लवु. प्रमाणवु पाव नत्वफल विषयवागि अदु ऎल्लरिगू एकरूपवॆन्दु हेळुवदरिन्द, ननगॆ अदु ग्राह्यवॆन्दु भाविसतक्कद्दु, आदुदरिन्द भगवदाराधनादि नित्य नैमित्तिकगळन्नु अनधिकृतरु तावॆ माडदिद्दरू, हागॆ आनष्टि सुव महा भागवतरन्नाश्रयिसि, अवरुगळु माडुवदन्ने अनुमोदिसि अदक्कॆ बेकाद सहायगळन्नु अवर आज्ञाधारिगळागि शिरसावहिसि, नडॆ सवदरिन्दले अन्तह फलवे ऎन्दरॆ अनर्थ निवृत्तियु उण्टागुत्त जिन्दु समर्थिसि सप्रमाणनागि उपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ भगववाराधनॆ यल्लि स्त्री शूद्रादिगळिगॆ अधिकारविल्लदिद्दरू पतिव्रता नन्न पति नन्नॆ परदैववॆन्दु आश्रयिसिरॆवदरिन्द, सतियु अन स्किसुव भगवदाराधनादि नित्य नैमित्रिकगळिन्दलॆ- आकॆगू अनिष्ट निवृत्तिय नलक पावनत्ववू, शूद्रादि अनधिकृतरिगू महा भाग नतनन्नु आश्रयिसिदरॆ, आ भागवतनु अनुष्टिसुव नित्य नैमित्तिकगळिं दलॆ अवरिगू पावनवु लभिसुत्तदॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ पन्नराद स्त्री शूदानिगळिगू भगवदन स्मरणॆय अवश्यकवु धैयो नारायणस्सदा ऎन्दु हेळिरुवदु साल्वत्रिकवागि हेळिरु अदरल्लि ऎल्लरिगू अधिकारवु :टु ई ध्यान अष्टाक्षर मूलकवागि माडुवदॆ परव. आदरॆ ई अनधिकारिगळिगॆ मूल मन्त्र च रणॆयु सरिल्लवल्ला, हीगिरुवाग सराधिकारवाद ई भगवदनु स्मरणॆयन्नु अनगळु यावरीतियल्लि माडतकटु दन्नु मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ : - वत________________
00297 २४६२ श्रीमद्र हस्यतयसारे శూద్రాది గళం ఎందు అధర్. अनधिकृत प्रति भगवदनुस्मरणं कथं कर्तव्य ? अप्पडिये (१) “तस्मात् प्रणवं शू मन्ना मानि न कीरयेत् ” ऎनु महा भारतक्किलुम्, (२) अष्टाक्षर जप णां प्रकृव विधीयते । न स्वरः प्रणवो जानि ना
- अनधिकृत राद प्रसन्नरिन्द भगवदनुस्मरणॆयु 511 - 1YI - हेगॆ माडतक्कद्दु ? अप्पडिये - भगवदाराधनादिगळल्लि अधिकृतरादवरिगॆ पाञ्चका लिक भगवदन-स्मरणॆ र मूल मन्त्रादि रहस्यगळ मूलक ध्यानवू सह हेगॆ आवश्यकवो हागॆयॆ, मुन्दॆ अनधिकृतराद स्त्री शूद्रादिग ळिगॆ भगवदनुस्मरणवु आवश्यकवॆन्दु हेळि भगवदनुस्मरण रस तुक्कु - भगवदनुस्मरण दिन्दुण्टागुव आनन्दक्कॆनू अवरिगू, कुरैयिल्लि - न्यूनतॆयिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ ; अदक्कॆ कॆलवु प्रमाणगळन्नु दाहरिसुत्तारॆ (१) तस्मात् - आकारणदिन्द शूद्रनु मन्ना मानि - नन्न नामगळन्नु, अष्टोत्तर सहस्र नामानिगळल्लि, स प्रणवं प्रणव सहित वागि, न कीरयॆत् उच्चरिसबारदु आतनु, हरिः ॐ ऎन्दु हेळ कूडदु, ॐ श्री कृष्णायनमः, ओं श्री रामायनवु ऎन्दू हेळकूडदु, देवर नामगळन्ने उच्चरिस बारदु ऎम्ब अभिप्रायवल्लवु ; ॐ ऎन्दु प्रणवनॊन्दिगॆ उच्चरिस तक्कद्दल्लवॆम्ब भाववु ” ऎन्नु भारतलुव ऎन्दु भारतदल्ल (२) मत्तु, स्त्रीणां - ब्राह्मणादि वर्णिक स्त्रीयरुगळिगॆ, सुम्मनॆ स्त्रीणाम् ऎन्दिद्दरू हीगॆ अर्थवन्नु गॊम्बलिवर्दन्याय दिन्द माडिरुत्तदॆ, ऎकॆन्दरॆ मुन्दॆ णान्तु शूद्र जातिनाम् ऎन्दु शूद्रयरिगॆ बेरे विधानवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, अष्टा क्षर जपः - मूल मन्त्र ऒदवु, प्रकृत्येव मन्त्रवॆष्टो अष्टु मात्रदिन्दले ऎन्दरॆ स्वरदिन्द उच्चारणॆयू कूडदु, प्रणव दिन्द उच्चारणॆय कूडदॆम्बुदु तात्पर्यवु. इदन्नॆ मुन्दॆ (7) भार, आशं.११८ १४ (२) नारदीये,________________
साद्योपाय शोधनाधिकार पन विधयस्तथा । णान्तु शूद्र जतीनं मन्त्र मा क्ति रिष्यते” ऎन्नु नारदीयादिगळिलु, (३) “नमो नारायणेतुक कै पाकः पुनरागम" ऎन्नु श्री वराह पुराणलुव, (४) “वायिनाल् नमो नारणवॆन्नु मत्त कत्तिडक्कॆगळे कूप्पि” ऎन्नुव, (५) नामं शॆल्लिल् नमो विवरिसुत्तारॆ :-न स्वरः प्रणवोब्बनि - उदात्तादि स्वरदॊन्दिगॆ उच्चारणॆयिल्लदॆयू, प्रणवविल्लदॆयू, अण्ण न्यास करन्यासादिगळिल्ल ॆयू इरतक्कद्दु, तथा - हागॆ, नाप्यन्य विधयः - बेरॆ इन्नु याव विधिगळू इल्लवु, ऋषि छन्दस्सुगळू इल्लवु ऎम्ब भाववु. ई प्रमाणवन्ने मुन्दॆ पुनः मूलमन्त्राधिकारदल्लि उदाहरिसिरु त्तारॆ. अल्लि मन्त्रगळ उपदेशवु वैदिक, वैदिक तान्त्रिक, तान्त्रिक वॆन्दु मूरु विधवॆन्दू, ब्राह्मणनिगॆ वैदिकवागिय, क्षत्रियरिगॆ वैदिक दिक तान्त्रिकवागिय, वैश्य शूद्ररिगॆ तान्त्रिकवागियू इरतक्क दॊन्दु पाञ्चरात्रदल्लि हेळट्टिदॆयॆन्दु तिळिसि, मूलमन्त्रवु प्रणव चतुर्थिगळिल्लदुदादरॆ मन्त्राधिकारविल्लद सर्वरिगू उपयुक्तवादु दागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ.” ऎनु - ऎम्बदागि, नारदीया दिगळु नारदीय प्रराणवे मॊदलादवुगळल्लि (३) नमो नारायणेतुका - प्रणव चतुर्थिगळिल्लदॆ स्वरदिन्दलू उच्चरि सदॆ सुम्मनॆ नमोनारायणा ऎन्दु इष्टु मात्र उच्छरिसिदरॆ, श्वपाक-नायि मांसवन्नु तिन्नुव चण्डालनू कूड, पुनराग मत् - पुनः हिन्तिरुगि बन्दनु, हागॆ मन्त्रवन्नु उच्चरिसिदुदरिन्द अधोगतियिन्द हिन्तिरुगिदनु ऎम्ब भाववु,” ऎन्नु - ऎम्बदागि, श्री वराह पुराणदल्ल, (४) “वायिनाल् " इत्यादि इदर अर्थ तात्पर्यगळिगॆ १८५६-८ नॆय पुटगळन्नु नोडि ऎन्नुम्-ऎम्ब दागि (1) तिरुमयाळ्तार् अनुग्रहिसिरुव पॆरिय तिरुमॊळि आग हत्तु ससि रुळिय प्रतियॊन्दु पाशुरदल्लि * नानु कॊल्लिल् नमो नारायण वॆ” ऎन्दु पल्लवि रूपदल्लि इरुत्तदॆ. (३) वराह पुराण १३९-५३ (४) सरि तिरु. . ५ २. ५) पॆरि, ६, १०, १________________
२४६४ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे नारायण मॊ” ऎन्नुव, शूल्लुगिरपडिये तिरुमन्त्रमा गिर ऎटक ज्ञान करुविले वेर् हैं तलॆ याडै युव कळिन्साल् नडुवुळ्ळ अंश सरोपजीव मागिद्दा प्रोलॆ प्रपत्ति निष्ठरॆल्लारु सर्वकालत्तिलाम् भगवदनु हीगॆ “नानं कॊल्लिल्” परम पुरुषन नामगळन्नु हेळलागि आतनु ऎन्तवनॆन्दरॆ, शियः पतियागि, आश्रित सुलभनागि अति मानुष चेष्टितॆगळन्नु नडॆसुव सामर्थ्यवुळ्ळवनागि, विरोधिसिरसन शीलनागि उभयविभूतियुक्तनागिरुव परम पुरुषन नामवन्नु हेळिदरॆ नमगॆ इष्टार्थसिद्धियुण्टु. अदन्नु हेळुवदु हेगॆ ऎन्दरॆ “नमो नारायणमे” मूलमन्त्रदल्लि हेळिर.व “नमो नारायण ऎम्बवागि ऎम्ब तात्सरवु. मॊदलु पाशुरदल्लि कण्डुकॊर्णे नारायणावॆनु नानु " ऎम्ब अभिप्रायवे इल्लिय स्मारितवु” कॊल्लुगिर हडिय - हेळिरुव मेरॆगॆ, तिरुमन्त्रवा गिर - मूलमन्त्रवागिर व, ऎट्टु क्कान - ऎण्टु गॆण्णुगळुळ्ळ, करुमैले - कब्बिनल्लि, वेर् मत्तु - मूलभागवन्नू, बुड वन्नू, तलॆयाडै - अग्र भागवाद सोगैयन्नू, कळि नाल् तॆगॆदु हाकिदरॆ, नडुवुळ्ळ अंशम् , मध्यभागवु, सरोप जीव मागिराप्पोलॆ - समस्तरिगू सत्तॆयन्नु कॊडुव रीतियल्लि भोग्य वागिरुवहागॆ, प्रपत्ति निरॆल्लरुम् - प्रपत्तियन्न नुष्ठिसुव रॆल्लरिगू, स्त्री शूद्रादिगळॆल्लरिगू ऎम्बभिप्रायवु, भगवदनुस्मरण दिन्दुण्टागुव, रसत्त कु- आनन्दक्कॆ ऎन्दरॆ आनन्द प्राप्तिगॆ विरोध ऎल्लवु. इल्लि तिरुमन्त्रवु अमृतवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव मोक्षानन्द प्राप्तियन्नुण्टुमाडुवदरिन्द स्वादुतमवाद कब्बिगॆ होलिसल्पट्टि रुत्तदॆ. अदु अष्टाक्षर मन्त्र वादुदरिन्द ऎण्टु गॆण्णुगळुळ्ळद्दु; सर्वरिगू भोग्यवागुवदक्कॆ कॆळगिन कठिणवाद गण्टिन भागवन्नु मेलिन रुचियिल्लद तॆण्डॆ भागर कब्बिनल्लि तॆगॆदु हाकिदरॆ, सर्वरिगू हेगॆ भोग्यवादुदागुत्तदॆयो, हागॆये मूलमन्त्रद मूलभाग प्रणववन्नू, आग भागवाद चतुर्थियन्नू तॆगॆदु हाकिदरॆ, सर्वाधिकारवुळ्ळदागुत्तदॆम्ब भाववु. प्रणवचतुर्थि वाद________________
(AL) साध्य य शोधनाधिकारः स्मरणर सत्तुक्कु विरोधविल्लॆ. सपरिकरमान विलक्षण भक्तियोग मागलिरॆ शिलरु विरोधमुळ्ळदु. क्षणमात्र साध्यमान प्रम गल्लदिद्दरॆ विरोधविल्ल ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, प्रणव चतुर्थि गळु इद्दरॆ, पाञ्चरात्रादि अनेक प्रमाणगळिगॆ व्यत्यस्तवादुदरिन्द ई अधिकारिगळिगॆ विरोधवॆम्ब तात्पर्यवु ; स्त्री शूद्रादिगळिगॆ प्रण वन्नु कूडदॆम्बुदक्कॆ महाभारत वचनवन्नू, स्वर कूडदॆम्बुदक्कॆ नारदीयवचनवन्नू, प्रणवचतुर्थिगळिल्लदिद्दरॆ सर्व विषयवागुत्त दॆम्बुदक्कॆ श्री वाराह वचनवन्नू, उदाहरिसि, आळ्वारुगळ भिपा) यवू हागॆये ऎम्ब दक्कॆ श्री तिरुमङ्गैयाळ्वारवर पाशुरवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. भक्तियोगक्किग कै वर्णिकरे आगिरबेकॆम्ब आव शकवॆन्दू इतररिगॆ काडनॆम्ब विरोधोक्तियुण्टु; ई प्रपत्तु पा इदल्लादरॆ हागिल्लव ; भगवदनुस्मरणरूप आनन्दवु साल्वत्रिक वागि उण्ट, ई सरोव जीव्यवागिरुव वैलक्षण्यवु भक्तियोगक्किल्ल वॆम्ब भाववु. सत्व कालत्तिलु ऎन्दु हेळिरुवदु देहयात्रादि अवश्यकगळाद काव्यगळिगॆ बेकाद कालवल्लद मिक्क ऎल्ला कालगळल्लि भगवदनु स्मरणमाडुवदु प्रपन्ननिगॆ उचितवादुदॆन्दु इदरिन्द हेळ ल्पट्टितु हागॆये श्री भाष्यकाररिगॆ सर्वलोकशरण्यनाद श्री रङ्गना धन उपदेशिसिदनॆन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ भगवदन स्मरणवु “विद्वांस एव मानसे रमन्ने ऎम्ब (तैना) श्रुतिवाक्यद हागॆ, परमा नन्द प्रदवॆन्दु हेळुवव कागिये, भगवदनुस्मरणर सत्तुक्कु ऎम्ब प्रयोगवु ई स्वतन्त्र प्रपत्यनुष्ठान माडिद समस्त प्रपन्न रू ई भगवदनुस्मरवन्नु प्रणवचतर्थिगळिल्लद मूल मन्त्र जपदिन्द इदीग महत्ताद उपकारव ई अनुकूलवु भकि योगक्कॆ इल्लवॆन्दू वर्णिकरु मात्रवे सपरिकरवाद भक्ति योगवन्न वलम्बिसतक्कद्दे विना, इतररु अनुष्ठिसिदुदादरॆ विरोध वॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- स वरिकर मान श्रवण मननादि. अङ्गगळिन्द सेरिद, विलक्षणवाद, एळक्कॆ विलक्षणवॆन्दरॆ * भजन सखनॆ कस निपुळं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ तैलधारावष्टि सतत ध्यानदिन्द उण्टागतक्क आनन्दवु असदृशवादुदु, आदुदरिन्द माडबहदु.________________
కశ్య श्रीमद्र हस्यत्रयसारे दनं, सिद्धमानवळविलु, (१) “द्वयमर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वा” ऎन्नु शरण्य नरुळि चॆय्दारे. विलक्षणवाद भक्तियोगवीग शिलरु - कॆलवरिगॆ ऎन्दरॆ स्त्री शूद्रादिगळिगॆ, विरोधवुळ्ळदुदु इन्तह भगवध्यानरूप अनुस्मरणॆ यल्लि समस्त प्रसन्नरिगॆ अधिकार उण्टॆन्दू, अदन्नु प्रणव चतुर्थि रहित वलनन्त्र जप ऎन्द मात्रवे अल्लरॆ, द्वयमन्त्रोच्चारण मूलकवागि न १ नडॆसबहुदॆन्दू, ई सन्दर्भदल्लि शरण्यनाद श्री रनाथक्तिये इदॆ ऎन्दू मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तार क्षण मात्र साध्य मान- अल्प कालदल्लि सदनुष्ठानदिन्द साध्यवाद इल्लि क्षणवॆम्बुदु बौद्धनु हेळुव क्षणवल्लवु, अल्प कालवॆम्बर्थवु : एकॆन्दरॆ प्रदनानुष्ठानवु बौद्धनु हेळुव क्षणकालदल्लि आगुव दिल्लव, प्रपदनं-स्वतन्त्र प्रपत्तियु, सिद्धमान वळिविलु. सिद्धिसि ई तनु कृत कृत्यनॆन्दु हेळिसिकॊण्डरू उत्तर कृत्यवागि, भग वदनुस्मरणवू ई कृतकृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ आवश्यकवॆन्दु हेळु तारॆ, “एवं - ई प्रकारवागि विरक्तिभावदिन्द ऐहिकदल्लि ममतॆ यन्नु तॊरॆदु, भगवन्तनन्नु स्मरिसुत्ता, सदा - यावागलू ऎन्दरॆ तनगॆ निर्वाहविल्लदॆ देहयात्रॆगॆ बेकाद कालवेनु, ईत निगॆ नियतकर्मगळ अनुष्ठानवेनु, इन्तहवुगळिगॆ अन्वयिसि मिक्क ऎल्ला कालदल्ल ऎम्बर्थवु, अर्थानुसन्धानेन सह - मन्त दल्लि बोधितवाद समस्त अर्थगळन्नु तिळिदु अनुसन्धानदॊडनॆ द्वयं - द्वयमन्त्रवन्नु, वक्ता उच्चरिसुववनागि” ऎन्नु ऎम्बदागि, शरर्ण्य - सर्वलोक शरण्यनाद श्रीर नाथनु, अरु चॆय दानिरे - श्री भाष्यकाररवरिगॆ परम कृपया उपदेशिसिद ल्लवे ? श्री यतिवर्यरु तीर नाथनन्नु कुरितु माडिद प्रश्नॆ सर्वॆश्वरनु दयपालिसिद उत्तरवु. हीगॆ द्वयमन्त्रारानुस धानदॊन्दिगॆ सदा व्ययमन्त्रवन्नु उच्चरिसुत्ता, तन्नन्ने निरन्त ध्यानिसुत्ता “अन श्रीरज सुखमास्त्र” देहपातदवरॆगॆ ई श्रीरण्ण दल्लि सुखदिन्द इद्दुबिडु ऎन्दु आज्ञापिसिदरु. (१) शरणागति गद्यं
ई प________________
साद्योपाय – *धनाधिकार २४६ दनवु क्षण मात्र साध्यवॆन्दु हेळिदुदरिन्द भक्ति मार्गक्किन्त अति सुलभोपायवागि सर्वाधिकारवागिरव प्रभावसूचितवादुदरिन्द, मुन्दॆ प्रभाव व्यवस्थाधिकारवु हेळल्पडुत्तदॆम्बुदु सूचितवु. आदू अल्लदॆ प्रसन्ननु तनगॆ स्वरूपवाद भगवदनुस्मरणक्कॆ परिकर रहित मूल मन्त्रोच्चारणॆयहागॆ द्वयवन्नू कूड उच्चरिसबहु ऎन्दु. इदरिन्द सूचितवु. आदरॆ शरण्यक्तियु परम ब्रह्म वित्ताद श्री यतिवर्यरिगॆ हेळिदुदु अदु हेगॆ सर्वाधिकारवुळ्ळदु ऎन्दु हेळलादीतु ऎन्दरॆ ऎन्दरॆ श्री यतिवर्यरे ई द्वयमन्त्रद उपदेशवन्नु तम्म गुरुवाद तिरुक्कोट्टियोर् नम्बियवरिन्द हॊन्दिद ऒडनॆये तम्मन्नु आश्रयिसिद समस्त प्रपन्नरिगू उप देशिसि बिटि रु. आ गोष्ठियल्लि ब्राह्मणरु मात्रवे इद्दरॆन्दु हेळिल्लवु. श्री यवर विशेष प्रियशिष्यनाद ब्राह्मणेतरनाद दासियु इरलिल्लवॆन्दु हेळलु प्रमाणविल्लवु. इदर व्याख्यानदल्लि * सार प्रकाशिका व्याख्यात्सवु हीगॆ अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ :- “द्वय प्रतिपाद्य तयासि भगवतो निरन्तर ध्यानस्य भगव वोक त्यात्तॆद्द यस्य साधिकारत्वाद्वेष, भगवद्दानं सम्भवव” भगवन्तन निरन्तर ध्यानवन्नु द्वयमन्त्र मूलकवा गिय नडॆसबहुदॆन्दु ताने स्वतः हेळिरुवदरिन्द, आ द्वय मन्त्रक्कॆ साधिकारत्वविरुवदरिन्दलू समस्त प्रपन्नरिगू भगव नवू उण्टॆ उण्टॆन्दु हे ळिरुत्तारॆ. सदैव नक्ता - यावा गलू द्वयमन्त्रवन्ने पठिसुवनागि ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द निषिद्ध वाद मत्तु कम्य कर्मगळल्लि सरिस्कृत्मना प्रवर्तिस कूडदॆन्दु स्पष्ट वागि हेळिदन्तायितु. इवु प्रपन्नरिगॆ सात्मना स्वरूप विरुद्धव दन्याकॆ न्निट्टु कॊण्डु मनॆमनॆगॆ ऎन्दिगू तिरुगकूडदु, मत्तु प्रनार्जनॆगागि नानाविध कैकॆगळन्नू प्रवृत्तिगळन्नू इट्टुकॊळ्ळ कूडदॆन्दु हॆळिदन्तायितु. सदैवं वक्ता ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रसन्नन मुखवन्नु नोडिदरॆ, ईतन कॆळगिन तुटियु द्वयोच्चा रणॆयिन्द अदर तिरबेकन्दु कॆलवु महनीयरु हेळिरॆ. त्तारॆ. 41 सञ्चारणॆये सालदु, आदर उव देश ज्ञानवू अवश्य वॆदु “द्वयमानुसन्धानेन” ऎम्ब प्रयोगदिन्द व्यक्तवु .________________
२४६८ श्रीमद्र हस्यत्रय सारे भक्त प्रसन्न यो स्साधन त्व फलत्वरूप भगवाननावश्यक मिति उपसंहरति, आगैयाल् “धैयोनारायणस्स दा” ऎन्नुदुवु यथाधिकार, शिलरु उपायवागवु, शिलरु फलवाग वु, कॊळ्ळुगैयालिदु स्वतन्त्र प्रपत्तिकु विरुद्धननु. इदु अनुष्ठानमन्त्रवादुदरिन्द गुरुमुखेन इदरर्थद उपदेश वन्नु हॊन्दि, आ गुरुविन उच्चारणानुच्छारण रूपवागि अनुष्ठिस तक्कद्दॆम्बुद सूचितवु. ऎल्लरिगू प्रपत्तियल्लि अधिकारविरुवद रिन्दलू, इदु अनुष्ठानमन्त्रवादुदरिन्दलू, इदक्कॆ साधिकारत्व उण्टॆम्बुदु व्यक्तवु. भक्त प्रसन्नरिब्बरिगू साधनत्व फलरूपदल्लि भगवद्यानवु आवश्यकवॆम्बुदर उपसंहारवु, न माडि आगैयाल्* - हीगॆ भगवदनुस्मरणवु प्रपद नानुष्ठान कृत कृत्यनादवनिगू कूड आवश्यकवागिरुवदरिन्द, धैयो नारा र्यस्स” ऎन्नुदुवु ऎम्बुदू कूड, यथाधिकारम्-ध्यानि सुवनिगॆ अधिकारविरुव रीतियल्लि, ऎन्दरॆ वर्णिकनागि समर्थनागि तॆ द्दरॆ, शिलरु - कॆलवरिगॆ, उपायवागुवु - उपाय रूप दल्लि ऐकान्त्यदिन्द उपासनरू पवागियू, शिलरु फल वागुवु- इन्नु कॆलवरिगॆ स्त्री शूद्रादिगळिगू मत्तु असमर्थरिगू, फलमा गुवु - प्रपदनरूपवागि तदनन्तर भगवदनुसन्धानरूपवा गियू, कॊळ्ळुगैयाले - आकरिसुवदरिन्द, इदु - सदा भग वदनुसन्धानवु, स्वतन्त्र प्रपत्तिकुं विरुद्ध मनु - विरुद्धवा दुदल्लवु. ई “यो नारायणस्सदा” ऎम्ब महा भारत वचनदिन्द उपाय वु भक्तियोगवाद पक्षदल्लि, उपासनरूपदल्लि भगवध्यानवु विधिसल्पट्टितॆन्दु तिळियतक्कद्दु, हागल्लदॆ उपायवु स्वतन्त्र प्रपत्तियादरॆ, आगलू ध्यानवु उपायरूपदल्लि कृत कृत्य नाद प्रयुक्त बेकागिल्लदिद्दरू, प्रपन्ननिगॆ स्वरूप दायकवागि भग वदनुसन्धानवु आया अधिकारिगळन्नु कुरितु हेळिद रीतियल्लि, मूल________________
साध्य पाय शोधनाधिकारः २४६९ मन्त्र अथवा द्वय मन्त्रोच्चारणॆगळ मूलक नडॆसतक्कद्दॆम्ब भाव वु. श्रीमन्नारायणनु ऒन्दु सन्दर्भदल्लि उपाय रूपवागियू, इ नॆन्दु सन्दर्भदल्लि फलरूपवागियू, ध्यॆयनॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु 66 “ धैयो नारायणस्सदा” ऎम्ब भारत वचनानुसार वागि उपासन ऒन्दे उपायवागि कण्डरू, प्रसदनवॆम्बुदु इन्नॊन्दु साधिकारवुळ्ळ उपायवु, अदक्कू कूड बलात्कार वागि भारत वाक्यवन्नु अन्वयिसबहुदॆन्दु हेळि, आग ध्यानवॆन्दरॆ भगवदनुस्मणवॆन्दु हेळिदिरि; श्रुतियू कूड उपासनवन्ने उपा यवागि “नान्यःपन्या विद्यते अयनाय” ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ श्री भाष्यदल्ल, गीताभाष्यदल्लू श्री भाष्यकाररु उपायवागि हेळिरुवदु उपासनवे. प्रपदनवु हेगॆ उपायवु ऎन्दाक्षेप तन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवागि हेळबहुदु एनॆन्दरॆ- श्री भाष्यकाररवरु वशिकरण परम्परॆगळन्नु तिळिसुवदरल्लि कडॆगॆ “तस्य च वशीकरणं तच्छरणाग तिरेव” ऎन्दु प्रपदनवू उपायवॆन्दु हेळिदा रला ऎन्दरॆ, श्री भाष्यदल्ल, श्री गीताभाष्यदल्लि हेळि रव प्रपत्तियु अज्ज प्रपत्तिय विना, अ रूपदल्लिल्लवु ; गीतॆय ७नॆय अध्यायद १४नॆय श्लोकदल्लि “ मामेव ये प्रपद्यने माया मेतां तरनि ते” ऎम्बुदक्कॆ श्री भाष्यकाररवरु माया मुत्सज्य मामेवो पासत इत्यर्थः ऎन्दु व्याख्यान माडिरुवदरिन्द इल्लि हेळिरुव प्रपत्तियु अङ्ग प्रपत्ति ऎन्दु हेळि दन्तायितु, मत्तु “ सधा परित्यज्य” ऎम्ब चरमश्लोकदल्लि नानकं शरणं प्रज” ऎन्दु विधिसिरुव प्रपदनवू अ शरणा गतियॆ ; आदुदरिन्द श्री भाष्यकाररिगॆ उपासनवे उपायवॆम्ब भिप्रायवे विना “पदनवल्लवॆन्दु पूर्व पक्षवन्नु तरबहुदॆन्दु मुन्दिन वाक्य दिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ, श्री भाष्यदल्लि श्री’ गिन्ता भ दल्लि हेळिरुव प्रपदनवु अर भाष्यदल्लि रूप शरणागतियॆ?, इदन्नु ऎल्लरू ऒस्कृतक्कद्दे. ऒन्दु सन्दर्भदल्लि अल्पवादुदु इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्लि अयागकूडदॆम्ब नियम वेनू इल्लवु, स्वतन्त्र प्रपत्तियु - यु इदन्ने शरणागति गद्य श्री मुनेर “न धर________________
२४७० श्रीमद्रहस्यतयसारे निष्ठॆ” ऎम्ब श्लोकदल्लि प्रपत्तियन्नु आयागिये भाविसिरु तारॆ अन्तू ऎरडु विध उपायानुष्ठानक्कू प्रपदनवु आवश्यकवु ; उपासन रूपक्कॆ अवु, भरन्यासक्कॆ अय्कॆ यु आदुदरिन्द प्रपदन मूलक शरणागतियन्नु माडदॆ ऎन्दरॆ प्रपन्ननागदॆ मोक्षवे इल्लवॆन्दु श्री निगमान्त देशिकरवरु “ प्रपन्नाद षां नदिशति मुकुन्दो निजपदं” ऎम्ब श्लोकदल्लि तिळिसिरुत्तारॆ. श्री भाष्य काररु ई ऎरडु विधोपायगळल्लि यावुदन्नु अवलम्बिसिदरु ऎन्दरॆ भरन्यासवन्ने अनुष्ठिसिदरॆम्बुदु, क्षणमात्र साध्यमान प्रप दनं सिद्दमान वळिविलु’ ऎम्ब प्रयोगदिन्द व्यक्तपडुत्तदॆ. आदुदरिन्द पपदनवु प्रपदनवु ऎरडु आकारवुळ्ळद्दॆन्दू अरूपवादु दन्नु श्री भाष्य गीता भाष्यदल्लि श्री भाष्यकाररु उपपादिसिद रॆन्द अर पवागि श्रीमद्रामायण मञ्च रात्रॆ, पद्मपुरा ईदिगळल्लि बोधितवादुदन्नु शरणागति गद्यदल्लि उपदेशिसिद रॆन्दू मुन्दिनवाक्यदिन्द तिळिसि, श्री भाष्यकाररिगॆ ऎरडु विधवाद उपायगळ अभिमतवादवुगळे ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. आदरॆ ई सन्द र्भदल्लि इन्नॊन्दु आक्षेपणॆयन्नु तरबहुदु. ऒन्दॆ. अनुष्ठानक्कॆ ऎरडु विधवाद आकार हेगॆ ? प्रपदनवु ऎरडु कडॆयल्ल अब्बवॆन्दु भाविसतक्कद्दु अथवा अदु ऎन्दु भाविसततद्दु, भक्ति रूपध्यानवु ऎरडक्कू आवश्यकवॆन्दु हेळि प्रपदनवे अज्जि यागि मोक्षसाधकवॆन्दू हेळबहुदु, अथवा भक्तिरूपध्यानवे ऎरडु कडॆ यल्ल अदु ऎन्दु हेळि, अदक्कॆ कारण भूतवागि अङ्गवागि ऎरडु कडॆयल्लि प्रपदनवु ऎन्दु भाविसुवदादरू युक्तवु. ई पूर्व पक्षक्कू सह “इप्रपत्ति अज्जि मान” ऎन्दारम्भिसि हेळिरुव वाक्य मूलक समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शरणागतियु अट्टवागिया गलि, स्वतन्त्रवागियागलि - मोक्षसाधकवॆम्बुदक्कॆ “साधनान्तर युक्तावा प्रपत्तिय मेववा साधयेन्मुक्ति कामा नां विमुक्तिं प्रणवो यथा” इत्यादि प्रमाणगळिरुवदरिन्दलॆ, श्री भाष्यकाररू सह ई ऎरडु विध आकारगळन्नू मनस्सिनल्लिट्टु, तस्य च वशीकरणं तच्छरणागतिरेव्” ऎन्दु हेळिदरु ; इदक्कॆ निदर्शनवु प्रणवोपासनॆयु ; इदे बृहदारण्यक छान्दोग्यगळल्लि हेळिरुव________________
साध्य पा प श धनाधि कारक प्रप रजा रूपयो श्री भाषॆ कारभि मतत्व कथनम इप्र पति अण्ण मान वेषभाष्यादिगळिले उदाहरित्त रुळिनार; स्वतन्त्र मान वेषगदलॆ अरुळिच्चॆदार्, हागॆ स्वतन्त्रोपासनॆयादरू आगबहुदु’ ; पुण्याहवु स्वतन्त्र कर्मवागियागलि अथवा इतर कर्मगळाद चौल, उपनयन, विवा हादिगळिगॆ अङ्गवागियागलि हेगॆ आगबहुदो हागॆ, शरणागतियु अज्ज रूपवागिरुव आकारवन्नु श्री भाष्यदल्लि श्री गीताभाष्यदल्ल हॊर पडिसिदरु ; अ अपरूपवागिरुव आकारवन्नु शरणं त्वां प्रसन्ना ये ध्यानयोग विवरि ताः । परमात्मा च तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः” उपासनरूप ध्यानयोगक्कॆ असमर्थ राद प्रसन्नरु आरूप प्रपत्तनष्ठानद मूलक मुक्तियन्नॆ दिद्दरॆन्दु हॆसरुव इत्यादि प्रमाणगळ परिशीलनद मूलक, सानुष्ठानपूर्वकवागि श्री शरणागतिगद्यदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ हेळुत्तारॆ : रॆन्दु प्रपदनक्कॆ अज्जा च भाव उण्टॆम्बुदु श्री भाष्यकाररिगॆ अभिमतवु. उपासन ‘इ प्रपत्ति - ई प्रपदनवु, अण्ण मानवेष मार्गगळिगॆ, अज्जि मानवेष अण्णवागिरुव आकारवन्नु, भाष्यादिगळिले-श्री भाष्य गीताभाष्यगळल्लि, उदाहरित्तरुळिनार्- कृपया श्रीभाष्यकाररु उदाहरिसिदरु, स्वतन्त्रमानवेष प्रपदनवॆ स्वतन्त्रवाद उपायवागिरुव आकारवन्नु, गद्य ما
- रुळि चॆयर् - शरणागतिगद्यदल्लि कृपया उप देशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ प्रपदनवु ऎरडु आकारवुळ्ळदॆम्बुदु निस्संशय वॆम्बुदन्नु श्री- भाष कारॆरॆ व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. शरणागति गरद * दल्लि “अहं नोक्त पूं मे” ऎन्दर निस्संशय, सख मा स्व ऎ . मुगिसिरुव शरणॆयन्नु चॆन्नागि सर लोचिसिदॆ, इदु व्यक्तपडवि इल्लि “सक्कदेव प्रसन्नाय तना________________
ووو श्रीमद्रहस्यत्रयसारे (१) “केशानां च क्षयकरं योगादन्यन्न विद्यते प्रीति चयाचते । अभयं सत्व भूते ददात तं मम” ऎन्दु श्री विभीषणर्ळ्वा विषयदल्लि श्रीरामनागि तानु हेळि रुव स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्कन विषयदल्लॆम्बुदु सुस्पष्टवु. अर्जुनन विषयदल्लि कृष्णावतारियागि “ सार्धा परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज ! अहं त्या स पापेभो मोक्ष, यिष्कामि माशुचः” ऎन्दु हिळिरुवदु अण्ण प्रपत्ति विषयवॆन्दु अल्लि व्याख्या नमाडिदरू, ई शरणागति गद्यदल्लि ई ऎरडु श्लोकगळन्नू ऒट्टिगॆ सेरिसि शरणनु स्वतन्त्र प्रपत्ति विषयदल्लि हेळिरुवदरिन्द, “सत्वद र्रापरित्यज्य ” वॆम्ब श्लोकवू स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नू कूड बोधि सुत्तदॆम्बुदु स्पष्टवु. इदरल्लि संशय बेडवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “इति मदैवहि उक्त ” ऎन्दु ररण्यनिन्द हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द “सधरा” ऎम्ब श्लोकवु ऎरडु विधवाद शरणागति यन बोधिसुत्तदॆ ऎम्बुदरल्लि निस्सन्देहवु. आदुदरिन्दले “सकृदेव" ऎम्बुदु हेगॆ श्री रामायण चरमश्लोकवो हागॆ ये “सार्धा” ऎम्बुदु गीताचरमश्लोकवागुवदरल्लि सन्दे हविल्लव, हीगॆ “सार्धा” ऎम्ब श्लोकदल्लि अण्ण प्रपत्तिय स्वतन्त्र प्रपतियू ऎरडू विवक्षितवु. हागॆये गीतॆय ६-१४ श्लोकवाद “मामेवये प्रपद्यने” ऎम्ब श्लोकदल्लू सह ऎरडू विविक्षितवु. दासनु आ श्लोकक्कॆ बरॆदिरुव आचार हृदया नैषिणि ऎम्ब गीता भाष्यवन्नु पराम्बरिसबहुदु. हागादरॆ श्री भारत अनुशासन पर्वदल्लू, विष्णु धर्मदल्लि भक्तियोगवॊन्दे उपायवॆन्दु हेळिदॆयल्ला, आ वाक्यगळिगू श्री भाष्यकाररभिप्रायक्कू एक कण्ठवु हेगॆ ? ऎम्ब पूर्वपक्ष बन्दी तॆन्दु भाविसि, ई प्रमाणगळु भक्तियोग निष्ठरन्नु मात्र कुरितु हेळिदुदादुदरिन्दलू, स्वतन्त्र प्रपत्तियु बेरे विधि बलदिन्द पाप्तवादुदरिन्द एनॊन्दू विरोधविल्लवॆन्दु साधॆनाय शो धनविषयवन्नु मुगिसुत्तारॆ (१) कोशानाञ्च क्षयकरं - दुःख (१) भार, आनु १८६ ११.________________
(4) SVER वसनॆ इब्सिडि साधन या इट्टु ऎर कन९८क्षर्य पुण्य- स 1 55 न इल्लद कर ह कर्मवॆम्बुद तगिन शैकषानिगळुळ्ळ वन, योग ఒణగిర * एनप प्रमादन, अधिकार्यन्तर विषय साकषनन- भक्ति योगनिस्सनन्नु मात्र उद्देशिसि उळिद भा नन्न योगदत् ऎम्ब सत, ऋते 3:13 A प्रम गॆगळु प्रपत्नियन्नु व्यावर्तिसि हेळुवदिल्लवु. ५)सन सन- निम्म अधिकारियादवनिगॆ हेळिद मठगळादुदरिन्द आतनिगॆ उपासन इल्लदॆ बेरॆ मार्गनिद्दनॆ भन, उदानक्कॆ साध्य इल्लजि Sou gede bete and dark Lid weg 44 died jeante opended waxing a 9.2.3. 009. v.________________
بان ها و श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कु कलक्कुन्नु परिहारं निक्षेप रक्षॆयिले कण्णु कॊळ् वदु. रहस्यतये साद्योपाय स्यानुसन्धेयत्वम् इस्साद्योपायं शोधितमान कट्टयिलॆ रहस्यत्रय २८ यथास्थान मनु सन्धेयम दॆन्दु हेळुत्तारॆ, इप्पडि - हीगॆ हिन्दॆ उपपादिसिद रीतियल्ले साध्यॆपाय विषयवागि, मत्तुम् - ईमेलॆ प्रकरणानुगुण वागि उपपादिसल्पट्टवल्लदे बेरॆ, पिरक्कुम् - उण्टागुव, कलक ळुक्कु परिहारम् - शब्यागळिगॆ परिहारवन्नु, निक्षेपरक्षॆयल्लि, कण्णु कॊळ्ळदु - काणबहुदु. ई उपायक्कॆ स्वतन्त्र पप ऎन्दु हेळिरुवदु सरिये ? भक्तियू प्रपत्तियू सह ऒन्दे उपा यवल्लवॊ ? प्रपत्तियॊन्दु साध्यॆपायवन्नुवदक्कॆ हिन्दिन कालग ळल्लि यारू अदन्नु अनुष्ठिसिदहागॆ काणबरुवदे इल्लवादुदरिन्द अदन्नु उपायवॆन्दु भाविसुवदु हेगॆ ? आदुदरिन्द पूर्वसम्प्रदा यक्कॆ विरुद्धवादुदल्लवे ? प्रपत्तिरूपज्ञानवेनु स्मृतिरूपवे ? अनुभवरूपवॆ ? स्मृतिरूपवॆन्दरॆ सकृतिरूपवादुदे ? अथवा तैलधारॆय हागॆ स्मृति सन्तानरूपवादुदे ? इत्यादि शब्दगळु ; इवुगळिगॆ परिहारवु निक्षेपरक्षॆयल्लि दॊरकुत्तवॆ ऎम्ब भाववु रहस्यत्रयगळल्लि साध्यॆपायद अनुसन्धानद स्थळगळु. ई साद्योपायवु, शोधितमान कट्टलैयिलॆ - शोधिस ल्पट्ट रीतियल्लि ऎन्दरॆ अदर विषयवाद संशयगळु परिहरिसल्पट्ट रीतियल्लि रहस्यतयदल्लि, यथास्थानं - ऎल्लॆल्लि उपपादिसल्पट्टि वॆयो अदन्नु, अनु सन्धान माडबहुदु. सुलभवागि ग्रहिसबहुदा दुदरिन्द तावु अवुगळन्नु सूचिसुव आवश्यकतॆ इल्लवॆम्ब भाववु तोरि बरुत्तदॆ, आस्थळगळु यावुवॆन्दरॆ :- मूलमन्त्रदल्लि, नमः ऎम्ब शब्ददल्लि अखण्ड नमश्यब्दवु प्रपदनवन्नु सूचिसुत्तदॆ. इदन्नु चन्नागि मूल वन्ताधिकारदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ. मारण्डे यरु पञ्च पाण्डवरिगू तुम्बा कृपॆयिन्द उपदेशिसिरुत्तारॆ, “गच्छ ध्वननं शरणंशरण्यं पुर ष र्पभाः” ओ पुरुष श्रेष्ठराद________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४७५ षाण्डवरुगळिरा, निम्म बन्धुवाद श्रीकृष्णनु सामान्यनल्लवु, आतने माधवनु, श्रीयःपतियु, आतने सर्वलोक शरण्यनादुदरिन्द आत नल्लि शरणागतियन्नु माडि” ऎन्नलु, आग, “दौ पद्या सहिता रै नमकुर्जनार्दनं” आग दौपदी समेतरागि अवरॆल्लरू जनार्दनन्नु शरण हॊन्दिदरु,” ऎम्ब वाक्यवन्नू, “ ननसा यो करोद्देवे सस्वधर इतीरितः” नमस्कारपूर्वकवागि यावनु भरन्यास माड तानो, आ यागवीग उत्कृष्टयागवॆन्दु हेळिसि कॊळ्ळुत्तदॆ ” ऎम्ब आहिर्बुध, वाक्यवन्नू अल्लि उदाहरिसिरुत्तारॆ. हागॆये द्वयदल्लि साध्यॆपायवु शरणमहं प्रपदे ऎम्बल्लि सूचितवु. चरमश्लोकदल्लि “मामेकं शरणं प्रज” ऎम्ब विध्युक्तियल्लि ई साधॆपायवु सूचितवु. हीगॆ साद्योपाय वन्नु हेळिद स्थळगळन्नु बहु सुलभवागि ग्रहिसबहुदादुदरिन्द यथास्थानम् ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ ई स्थळगळल्लि हेळल्पट्ट साध्यॆपायद अभिप्रायवू तावु ईग स्थापिसिद रीतिगॆ अनुसारवा गिये इरुत्तदॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “इ शोधितमान कट्ट यिले” ऎम्ब प्रयोगवु ई अधिकारवन्नु उपसंहारमाडलु हॊरटु हिन्दिन क्रममवन्ननुसरिसि ऒन्दु पाशुर मत्तु ऒन्दु श्लोक इवुगळ मूलक अधिकारार्थवन्नु सण्ण हिसि हेळि परिसमाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. ई मुन्दिन पाशुरदल्लि सिद्धपायन वशीकरणक्कागि साद्योपायवु आवश्यकवॆन्दु हेळुत्तारॆ ; आदरॆ, “यमेवै षवृणुते तेन लभ्य” परमात्मनु यावनन्नु वरिसुवनो अव निनॆ? नानु ऎन्दु श्रुति मु हेळिरुवाग साद्योपायद आवश्य कतॆ एकॆ ? ऎम्ब पूर्वपक्ष क्कू हागॆये समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ, ई साध्यॆपायानुष्ठानदिन्द प्रीतनागि यावनु नित्यविभूतियल्लिरलु योग्यनॆन्दु वरिसवनो आतनिगॆ मात्रवे लभ्यनॆम्बुदु श्रुत्यभि प्रायवादुदरिन्द एनॊन्दू विरोधविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ यानुष्ठानवन्नु सरियागि भगवन्तनु प्रीशनागुव हागॆ माडिदरॆ उपायानुष्ठानदहागॆ केवल प्रकृति मात्र यिद्दु दादरॆ फलकारियागदु. परीक्षॆगॆ अनेक तरुणरु होगबहुदु. परीक्षिसुव पण्डितनु यावनन्नु मात्र अवनु बरॆदिरुव उत्तरग________________
9422 వరిను వనను L श्री मद्र हस्य त्रयसारे पदिन सन् पर्रयादरॆ यॆन्नु मरॆय दनि ! దాటి నువదను agi. इन्द योग सि भाविसि अनन जॊतॆ हेगॆ तेर्गडॆयन्नु *ना यमाता प्रशक नेस अ न य न बहु शु तेन यन वैदयतॆ अन अल्ल (२र १.२ २३ .०. २. ३) ऎन्दु उपसगळल्लि हेळिरुव हागॆ यावनॊब्बन, वरि कनर्न - परिसुत्तानॆयॆ, मरॆयदनिल् - वेददल्लि ऎन्दरॆ मेलॆ हेळिद वुषक करॆ, पनिषत्तुगळल्लि, ऎर नदु - विस्तरिसि, प्रकाशिसुवहागॆ हेळुव आतन वरिसुविकॆयू कूड, निन्नॆय अनाडि कर्म प्रवाहदिन्द भगव ग्रहक्कॆ पात्ररागिरुव हागॆ पर भूयिष्मराद ८ र दरि- ले कुरियॊनाल् - वा रूपदल्लि भक्ति प्रदरू ननॆयगळल्लि ऒर अनुष्ठानम६ कव गियॆ? ई 9 जय साध्य पायविल्ल. तानु ऒळ्ळॆयनागि नरि राज्यगळाद मात्र, उक्सिगिसि - 5गळल्लि ऐधिसल्पट्टिरुव नन्नॆरि - परम पावन २० दि ९ गळाद ह ऒळ्ळॆ कथा द भक्ति पगॆगळु, ओरु शडिगळ नु - याव प हरडिसिदॆ. वितरण : सक्कदॆ हागॆ इरॆमाडि, उलगनरिक्किन
- अक्षरास्पॆरशः परः” ऎन्दु वदक (२१-२)दल्लि हेळिरवनिगॆ जग तिन ऎल्ला भूतगळिगिन्तलू सष्टनॆ-दू हेळिरुव दरिद________________
साध्य पा प शोधनाधिकार 6806 ब्रह्म रुद्रादिगळागि ई लॆ कडॆ क्षेत्र रागि मोक्ष द शक्ति यल्लद असमर्थरन्नु प्रदक्षनु आडिसि दति तन्न इष्टार्थ भट् - मनो थर पूर्ण वॆम्ब द. सूकि तवु यॊन्दिगॆ “स च मम प्रिय” ऎन्दू मत” ऎन्दॆ आश्रितर विषयदल्लि परम कारणिकरु आत रु ऎन्दु तोरिसुनदक्कागि, तग वाल् ऎब प्रयोग अर्जि इत्तरॆ, इवॆरडु गुणगळाटॆ सर्व शक्ति क कारुण्यगळननन्नु आश्रयिसिदरॆ फलदल्लि ईष पि सन्देहवे इल्लवु ऎन्दु तरिगि ननमे ऎम्बुद रिन्द निर्भरत्ववन्नु सूचिसिरुत्तारॆ.
- आदरॆ बन्धदल्लि सिक्कि नरळुत्तिरुव जीव वर्गवन्नु रक्षिसबेकॆन्दु सव्रतवन्नु धरिसिरुव ई करुणानिधियन्नु आश्रयिसबेकॆ ? श्रुति यल्लि “नायवात्मा प्रवचनेन लभ् न मेधया न बहु ना श्रतॆन, यमेष वृणुते तेन लभ्य ऎन्दु श्रुतियिरु वदरिन्द आतनु सरस्वतन्त्रनागि, तनगॆ यार विषयदल्लि इष्ट, उण्टा गुत्तदो अवरिगॆ तानु प्राप्यनु” ऎम्बुदरिन्द सर्वॆश्वरने स्वतं त्रिसि मुक्ति कॊड.नसु ई भक्ति प्रपत्तिरूप निरर्थकवलयगळिन्द ई प्रयोजनवेनु ऎन्दु आक्षेपवन्नु तरबहुदॆन्दु योजिसि, अदक्कॆ सरियाद पदवन्नु दयपालिसु तारि- स्वतन्त्र सागि नन्न इष्ट ब जतॆ मुच्चि कण्ड नन ऎन्दु जि- बिट्ट, * रुहानिय सर्थद सतत्र 1 पि 9 इरवुद दिन्द सरधिगॆ यन्नु कॊट्टिरबेकागित्तु. मगदॆ लॆनलु आ साध्यवागिसुव कॆ.,द म कॆलवरिगॆ मात्र मुक्ति कॊडुवनु ऎन्दरॆ नैसन्नु स्वर्घग्यक्कॆ ऒळ गुरु अरसरिदॆ मगॆ प्रधान कारण सने ऎरड, विधवाव उपायगळल्लि यारन्नादरॆ ता पात्रगळल्लि न रुनगॆ सरियागि त न पितनागुववगॆ नुसि, सिद्धरेने कुन्द ब नामधेयवु सचिवरिगॆ सवण सञ्चिन________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे क्कागिये पिरगिनदु कुरियॊ ट्राल् ऎम्ब प्रयोगवु. इद रिन्द ऎरडु विषयवु सूचितवु -(१) व्याजरूपवागि भक्ति अथवा प्रपत्तिरूप उपायानुष्ठानवू आवश्यकवु. (२) आ उपायानु ज्ञानवु शास्त्र सम्मतवादुदागि अदरिन्द परम कारुणिकनु प्रीत नागबेकु. आदुदरिन्द यम वैष वृणु ते ऎम्ब श्रुतियु इदन्ने उपदेशिसुत्तदॆ. बरी उपायानुष्ठानवु सालदु, अदरिन्द भग वन्तनु प्रीतनागि ई अधिकारियन्नु वरिसिदरॆ, आगीग तेन लभनु ऎन्दु हेळिरुत्तदॆयादुदरिन्द साद्योपायानुष्ठान विषयदल्लि शाविगॆ अवकाशविल्लवॆन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. हागॆये गीतॆयल्लि पर मात्मने हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. ई श्रुत्यर्थवन्ने बहु निपुणतर वागि श्रीकृष्णनु अल्लि उपपादिसिरुवदरिन्द श्रीभाष्यकाररु आ श्लोक गळ व्याख्यानदल्लि ई कठश्रुतियन्ने उदाहरिसिरुत्तारॆ, अवु यावुवॆन्दरॆ :- नाहंवेर्न तपसा न दानेन न चेज्यया । शक्य एवं विध द्रष्टु दृष्टवानसि मां यथा । भक्त त्वनन्यया शक्य अहमेवं विधोर्जुन 1 S ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्वन प्रवेष्टुं च परन्तप ॥ (गी ११. ५३. ५४) नन्नल्लि भक्तियिल्लद बरी वेदगळिन्द ऎन्दरॆ अवुगळन्नु गुरुगळ मूलक अध्ययनवन्नु हेळिसिकॊळ्ळुवदेनु, अदन्ने प्रवचन माडुवदेनु, इन्नॊब्बरिगॆ अध्ययन हेळुवदेनु, इवुगळिन्दलू, बरि यागदान होम तपस्सुगळिन्दलू नन्नन्नु साक्षा तरिसलु साध्यनल्लवु. इन्नु हेगॆ साध्यनॆन्दरॆ, अव्यभिचरित ऐकान भक्तियिन्द सरियागि शास्त्रगळ मूलक तिळियल शक्यनु, यथाव तगि सुक्षात्करिसलु शक्तनय थावत्तागि परिपूर्णनाद नन्नन्नन भवि सलू साध्यन . ”ऎम्बुदु अर्थवु, ई श्लोकगळु साद्योपायद आव श्यकतॆयन्नू, अदरिन्द भगवन्तनु सुप्रीतनागि साद्योपायानुष्ठा नवु पूर्णवागुव हागॆ माडि प्राप्यनागुवनॆम्बर्थवन्नू सूचिसुत्त वॆ. राज्याडळतॆगळिगॆ योग्यरागिरुववरन्नु चुनायिसुवदरल्लि राजने यद्यपि स्वतन्त्रनादरू तनगॆ यावुदॊन्दु पक्षपात बुद्धिय इल्लवॆन्दु तोरिसलु, सिविल् सर्विस् परीक्षॆ यॆम्ब ऒन्दु व्याजवन्नु स________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४७९ एर्पडिसि अदरल्लि तेर्गडॆ हॊन्दिदवरन्नॆ हेगॆ वरिसुत्तानो हागॆये सर्वॆश्वरनू सह तनगॆ याव पक्षपातगळू इल्लवॆन्दू भक्ति प्रप तुपायानुष्ठानगळन्ने व्याजीकरिसि, अवुगळन्नु शाक्तरीत्या सरि यागि नडॆसिदवरिगॆ मात्रवे मोक्षवन्नु अनुग्रहिसुवनु. आदुदरिन्द व्याजवु आवश्यकवॆन्दु कुरियॊनाल् ऎम्ब प्रयोगदिन्द उपदेशि सिरुत्तारॆ. श्री भाष्यकाररवरू “यमेष वृणते” ऎम्बल्लि हेळिरुव वरणवु श्रीयःपतियु निर्हेतकवागि माडुवदिल्लवॆन्दू हेतु सापेक्षॆयागिये नडॆसुवनॆन्दू उपपादिसिरुत्तारॆ. ई सन्द र्भदल्लि अवरु हेळिरुवदेनॆन्दरॆ :- “ प्रियतम एव हि वरणी यो भवति, यस्यायं निरतिशय प्रियस् एवास्य प्रियत मो भवति; प्रीति रूपतापन्न भक्तिरेव वरण हेतु तया श्रुत्यभिप्रेता ; न तु निद्देतुक वरणं” इदर अर्थवेनॆन्दरॆ, *यावनु तुम्बा प्रियतमनागुवनो अवनु ताने सर्वॆश्वरनिन्द वरिसलु योग्यनागुवनु ; प्रीति रूपवन्नु हॊन्दिद भक्ति याग सश्वेश्वरनिन्द वरिसल्पडुवदक्कॆ हेतुवागुत्तदॆम्बुदे “यमैष वृणते” ऎम्ब श्रुतिय अभिप्रायवु; कारणवेनू इल्लदेने सत्व श्वरनु वरिसुवनॆम्ब अभिप्रायवल्लव”. आदुदरिन्द परम पुरुषवर णीयतॆगॆ हेतु भूतगळाद ई साद्योपायगळ विषयगळल्लि याव विधवाद शम्मॆय युक्तवल्लवु; भक्तु पायवु स्वरूपविरुद्ध • 8 स वॆन्दू प्रपत्तियु पूकराद मुनि जनगळु अनुष्ठिसलिल्लवॆन्दू इत्यादि आक्षेपगळॆल्ला शास्त्रवन्नु त्यजिसि माडुवन्तवुगळॆन्दु तिळिसुव दक्कागि उरैक्किननन्नॆरि ऎन्दु हेळ, शास्त्रचोदितगळागि यिरुवद रिन्द अवुगळु नल् नॆरि उत्कृष्ट मार्गगळॆन्दु हेळि, अवुगळन्नु ओरुमडिगळिल् ओर्ु शास्त्रगळल्लि हेळिरुवहागॆ अनुष्ठिसि ई अनु नगळु श्रीयः पतियन्नु वशीकरण माडिकॊळ्ळुव उपायगळॆम्ब अनुसन्धान बेकॆन्दु हेळिरुत्तारॆ ई साधॆपायगळन्ननुष्ठिसि प्रसन्ननागदे इद्दरॆ ई करुणासागरनु मोक्षवन्नियनु ऎन्दु * प्रसनाद षं न दिशति मुकुन्दू निजसदन” ऎन्दु स्वामियवरे कण्ठोक्तवागि हिन्दॆ तिळिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द भक्ति प्रपतिगळ मोक्ष साधकगळाद उपायगळु ऎम्बुदे सिद्धान्तव ऎम्ब भाववु,________________
श्रीमद्र हस्यत्रय सा रे 99 5. आगलि, इवुगळन्नॆ नो वै कोपायगळिन्दे अब् करिसोण; कॊप्प सम्मळवागियॆ सरियागिये अनुष्टिसतक्कन्दू ऒप्पो ण; हीगॆल्ला माडिदरू भगवन्तनु सुप्रीतनागदे होदरू आगलू अवु निरर्थकगळल्लवो ? ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ ; उलगन दरिन ता रक ना सरन ; सदस्य जगत्तिगू आतने धारकनागिरुत्तानॆ. आतन बॆ तानॆ नियमनदल्लि समस्त “द्यापा पृथि वित् शिक” “एष सेतुर्विधर…” “एं लोकानाम् आसम्भ दाय’ ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ई लोक नियमनदल्लि बद कङ्कण नागि कॆतिरुवाग, तन्न निय मन सार उपायानुष्ठान माडिद ज्ञासियन्नु ऎन्दिगादरू मरॆतानॆ *ज्ञा नीता न मे मतं’ तानु ऎल्लादक्कू आतावागिरुवदु हागिरलि, आतने तनगॆ आत्म ऎन्दु भगवन्तन हे- कॊण्डिरुत्तानॆ “मित्रभावेन सम्प हैं न जेयं कथन” ऎन्द हेळिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द आत नन, तारकनार् ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ, संसार तारकनु ऎन्दर्थ वन्नागलि हेळबहुदु, अथवा “एतं सेतुं तीरा ” (भा. आ. ४. १) ऎम्बल्लि तरतिज्ञॆ प्राप्ति वचनः” ऎन्दु भाष्यविरुवदुदरिन्द तर क ना ऎम्बुवदरिन्द ताने प्राप्तियु ऎन्दू अश्च हेळ बहुदु. अथवा “संसारसागर निमग्नरादवर उत्तारणॆयल्लि बण्णादर नाददरिदलागलि “ तारकन " नॆन्दु प्रयोगिसिरबहुदु. इद रिन्द आतन प्राप्तिमटागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्बुदू सूचितवु, हागॆ तानु प्राज्यवागि सायुज्यवन्नू सार्षितॆयन्नू दयपालि सुवदू तन्न कृपा प्रभाववे विना बेरॆयल्ला ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि “तक वाल्” ऎम्ब प्रयोगवु. आदरॆ ई अनादि कर प्रवाहमूलक निन्नॆयरे, न 59 पराधिगळ भयविल्लवो ऎन्दरॆ प्रपन्ननाद बळिक आतनन्ने निरन्तर ध्यानमाडि,ता आतन प्रीतियन्नु सम्पादिसिद बळिक *र्त प्रसन्ने किमिह लभ्य…. निस्संशयोमुक्ति फलप पातः” ऎन्दु हेळिरुव मेरॆगॆ अनिष्ट निवृत्त मूलक इष्ट प्राप्तियल्लि ईषदपि सन्देहविल्लवॆन्दु सूचिसुवदक्कागि तरन नमे” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. 3________________
(३८) साद्योपाय शोधनाधिकार २४८१ अवतारिकॆ–सिद्धोपायनाद सत्येश्वरनु स्वतः सर्वज्ञनु सर्वशक्तनु, स्वतन्त्रन, इदल्लदॆ नमगॆल्ला सहजवाद परम सुकृत्तु; शेषियु, करुणासागरनु; नावु आतनिगॆ सहजवागिरुव अस्वतन्त्ररा गिरुव मक्कळु, दासरु, स सार सागरदल्लि बिद्दु ऒद्दाडुत्तिरुववरु. इन्तवरॆ, आतनन्नु ई साध्यॆपायगळन्न नष्ठिसि बेडिकॊळ्ळबेके? हागॆ बेडिदनन्तर रक्षिसोणवु आतन प्रभावक्कॆ कुन्दकवल्लवे? साध्यॆ पायवु आवश्यकवॆन्दरॆ, सिपाय प्राधान्यक्कू एकत्वक्कू विरोधवल्लवे ? साध्यॆपायदिन्द वश्यनॆन्दरॆ सर्वॆश्वरनिगॆ सिद्ध पायत्ववु हेगॆ कूडुत्तदॆ ? साद्योपायवू आवश्यकवे ऎन्दरॆ साध्यॆपायविल्लदॆ रक्षिसलु आतनिगॆ शक्तियिल्लवॆन्दु आतन सत्वशक्ति त्वक्कॆ न्यूनतॆयल्लवो ? इत्यादि अनेक आक्षेपगळॆल्ला सरियाद आक्षेपगळल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. मेलॆ हेळल्पट्ट साद्योपायशोधनवु स्वाचार कृपा लब्धवादुदॆन्नु त्तारॆ. सत्तर्कगळल्लद आक्षेपगळन्नॆल्ला निर्मूल माडुव सिद्धान्हव न्नॊळगॊण्डिरुव तर विद्यॆयल्ले शिक्षितरागिरुवदू अल्लदॆ, कॆम्मण्णि निन्द कलुषितवाद नीरु चिल्लद बीजदिन्द नैर्मल्यवन्नु हेगॆ हॊं दुत्तदो, हागॆ तम्म आचाररुगळु उपनिषत्तुगळ सारतमवाद उपदेशदिन्द अन्तह शब्बागळिन्द कलुषितवागदहागॆ परिशुद्धवाद ज्ञानवुळ्ळवरु ; अवरुगळ तर नैपुण्यतॆयॆल्ला सारभूतवाद उप निषत्तुगळ ज्ञानदिन्द प्रतिष्ठितवाद सर्कवु. अन्तह सर्क दिन्द समस्त इन्द्र जालरूप कतर्कगळ कालुष्यवल्ला तॊलगि स्व च्छवाद ज्ञानविकासवुळ्ळवरु. अन्तह परमाचारर कृपापूर्ण वाद उपदेशवु, लभिसिदुदरिन्द ई साद्योपाय शोधनवन्नु तावु माडिरुवदागि हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ. 3 अर्थ- - नम्म महनीयराद महाप्राज्ञराद पूराचाररुगळु नमगॆ परम कृपया सदुपदेशवन्नु माडिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ. एनन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆन्दरॆ– नः-नम्म गळिगॆ, साध्यां- साध्य पायवाद, भक्ति अथवा प्रपत्ति मार्गवन्नु, प्रकरणवु प्रपत्तिमार्ग वादुदरिन्द, साध्याम् ऎम्बुदरिन्द प्रपत्ति ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळबहुदु. सिद्रू साय वशीक्रियासिद्योपायनाद श्री पतियन्नु वशी________________
SCE 20 2 श्रीमद्रहस्य त्रयसारे उक्त प्रकार साद्योपाय शोधकत्वं स्वाचार कृपालब्रमित ह. ततुक हेतुके कृतथियस्त केन्द्र जालक्रमे । बिब्राणाः कथक प्रधान गणने निष्ठं कसि ष्ठाश्रयाम् । * : ध्यात्मरुति सम्प्रदाय कतरद विशुद्ध शया । सिदॆ पाय वरीक्रिया म ळह न स्पा ध्यां समद्धाचर्य !15-11 सिपायवशीघ्रयामितह स्वाधा इति कवितारि कसिंहस्य सत्व तस्त्र स्वतन्त्र श्रीवेदा ना चार स कृतिष श्री रुद्रहस्य त्रयसारे साद्योपाय शोधनाधिकार तुंशः ॥ करणोपायवन्नागि, इति - ऎम्बदागि, समध्यापर्य - वेदान्त शास्त्र सार्वभौमराद प्रयुक्त चन्नागि बुद्धियन्नु कलिसिरुत्तारॆ, बहु स्वारस्यवागि निस्सन्देहवागि, यावदॊन्दु शस्त्रागळिगू, अवकाश विल्लदहागॆ विल्लद हागॆ कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ. अवरु ऎन्तवरॆन्दरॆ हेळु तारॆ– पूर्वार्धदिन्द दुष्ट हेळुगळन्नु हेळि कुतर्कगळन्नु माडुव युक्तिवादगळिगॆ, सरियाद युक्तिगळन्नॆ हेळि, अवरु गळ वादगळन्नु जयिसुव तर विद्यगळल्लि चन्नागि शिक्षितर गिरुव तार्किका ग्रेसररु ऎन्दु हेळुत्तारॆ, (१) ततुक हेतुके - तत् - आयण ऎन्दरॆ नाना विधवाद, हैतुक - शास्त्रगळन्नु दूरी कृतमाडि बरी युक्तिगळाद हेतुगळन्नु ऎन्दरॆ कारणगळन्नु ई४ वाद माडवरु, कतर्कगळ मूलक वादमाडुववरु हैतु करु, अन्तवरॆ, हेतुके - कारणवागिवुळ्ळ तर्कॆन्द्र जालक्रमे - त - इन्तह तर्कवॆम्ब, इन्द्रजॆ लक्रमे बुद्धियन्नु मोसगॊ ळिसुव क्रमदल्लि, कृतधियः-शिक्षितवाद बुद्धियुळ्ळवरादरिन्दलॆ, कथक प्रधान गण ने - तार्किकाग्रेसररन्नु गणनॆ माडुवदरल्लि, कनिष्ठाश्रयां - किरु बॆरळन, आश्रयवन्नु, बिभाण४ - धरिसिरुवं तह पूर्वाचाय ९रु, तार्किकरल्लि मॊदलु यारु ऎन्दु हॆब्बॆरळन्नु किरुबॆरळिनल्लिट्टु ऎणिसुवाग, नम्म पूर्वार्यरुगळाद यानु नेर श्री भाष्यकाररू, हागॆये ईचॆगॆ नडॆ दारि मा किडाम्बि अप्पुळ्ळा मॊदलादवरू ऎम्ब भाववु; अवरुगळ उपदेश दिन्द तत्वशास्त्रदल्लि प्रवीणतॆयन्नु हॊन्दि कवितारिक सिंहरॆन्दु प्रसिद्धराद तावू सह सूचिसल्पट्टरु. हीगॆ परपक्ष कुतर्कगळन्नु अन्तह युक्तिवादगळिन्दले निर माडुव शक्तियुळ्ळवरॆम्ब भाववु. :________________
साद्योपाय शोधनाधिकार २४८३ आदरॆ अन्तह युक्तिवाद मात्रवे अष्टु प्रशस्त्रवल्लवु. इन्नू हॆच्चु वैलक्षण्यवू उण्टॆन्दु उत्परार्धदिन्द तिळिसुत्तारॆ गळ तन्न वानरो शास्त्रवन्नु त्यजिसिद कसवु
- वेदा तशास्त्रज्ञनदिन्द सुप्रतिष्टित वस्द सरवु ; अह ; तत्त्वदिन्द सर्व संशयगळन्नु कळॆदळॆन्दु परिशुद्धवाद अन्तःकरण वळ्ळवरॆन्दु हेळुत्तारॆ (२) अध्यात्मशु ति सम्प्रदाय कतकै अध्यात्म शुति - वेदान्त विद्यॆयन्नु बोधिसुव श्रतिगळु. इवु यावुटॆ-दरॆ मुख्यवागि दशोपनिषत्तुगळु, इवुगळ सम्प्रदाय - गशिष्ट क्रमदिन्द अविच्छिन्नवागि प्राप्तवाद उपदेशगळॆ-ब 8 : कलवागि कॆरॆय निरिन हागॆ कॆम्पगॆ कलुषितवाद नीरन्नु शुद्दि माडुव सर्करूपगळल्लिरुव चिल्लद बीजगळिन्द, अप्पा - बहु च नागि, विश, द्वाश याः - निर्मलवाद मनस्सुगळन्नु ळ्ळवरु, इन्तह ब. युक्तवाद दिन्दलू, मत्तु वेदात शास्त्रज्ञानदिन्दलू गॆल्ललु सामर्थ्यवुळ्ळ तार्किकाग्रेसरराद तम्म आचार्यरुगळु साधॆ “पाय ऒन्दले सिरूपायनु वश्यनॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ ई उस ॆतदल्लि प्रधानवाद उपवेशवु यावुदॆन्दरॆ,तस्य च वशीकरणं तच्छरणागति रेव” ऎम्ब २ भाष्यकारर प्रसि असिदॆ पायनागि करुणानिधियाद त्रिय पतियन्नु वशीकरण माडिकॊळ्ळबेकादरॆ, आतन पादारविन्ददल्लि अनुष्ठिसिद शरणागतिये. इने स धोषायवु इदु ऎरडु (1) अ रूपदल्लि तन्न वायुवु तेळल्पट्टितु (२) अ रूपदल्लि
- वॆदलनॆ बदु ये प्रपद्यते” ऎन्दु (गीता ३-१४) ४० *, * वं नमसरु मानवेष सि” ऎन्दु (138 7-51) आ “मामेकं शरणं प्रज” ऎन्दु गीता १९६६सॆ, कक, # रू प्रप (१२, ६६) शॆकदल्लिं करद्रुतियल्ल, वसर मन्त्रवल्ल, भगवास दल्ल, रामायण, भारत, भागवतगळाद इतिहासगळल्लि, इन्नू ८००डि स्मृति, अहिर्बुध सन्तॆ मॊदलादवुगळल्ल________________
२४८४ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे 8 अल्लिन ऒन्दु विधवाद प्रबलरोगक्कॆ भेषजवॆन्दु हेळिदरॆ, इतर रोगगळिगू भेषजवल्लवॆन्दु ऊहिसलु कारणविल्लवु आदुदरिन्द गीता चरमश्लोकवु ऎरडु विध शरणागतियन्नू उपदेशिसुत्त दॆन्दु भाविसतक्कद्दु, ई अभिप्रायगळन्नॆल्लवन्नू मेलिन श्रीभाष कारर दिव्य सूक्तियन्नू मनस्सिनल्लि, ई सिद्योपाय साध्य पाय विषयगळल्लि उण्टागबहुदाद सर्व संशय गळू निल्ललु साध्यवे इल्लवु. श्री यामुनॆयरु श्री भाष्यकाररु मॊदलाद तारि काग्रेसररु इतरॆ सिद्धान्तिगळन्नॆल्ला तम्म सत्तर्कगळिन्द जयिसि पूर्व पक्ष सिद्धानगळन्नॆल्ला अवरुगळनुग्रहिसिरुव सिद्धिय श्री भाष्यादिग्रन्थगळल्लि व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. आ अभिप्रायगळन्ने तावू उप पादनॆ माडि, शतदूषणि परवततभङ्ग, न्यायसिद्धाञ्जन, निक्षेप रक्षॆ मुन्ताद ग्रन्थगळल्लि व्यक्तपडिसिरुत्तेनॆम्बंशवू सूचितवु. आदुदु रिन्द ततुक हेतुके, तन्द्रजालक्रमे कृतधियः ऎन्दु तम्म पूर्वाचार्यरन्नु कुरितु हेळिदरु. बरी तर्कवु शास्त्र सम्मत विल्लद,दादरॆ कुतर्कवागुत्तदॆ. अदरिन्द प्रतिष्ठितज्ञानवु दॊरॆयुव दिल्लवॆन्दु “ता प्रतिष्ठानादपि” (२१.११.) ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि श्री व्यास महर्षियु हेळिरुत्तारॆ. श्रीदेशिकरू सल्प सदय दल्लि, तरोन प्रतिष्ठति, केवलतर्कवे प्रतिष्ठित जानवन्नुण्टु माडुवदिल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. जगन्मथाद कृत्वात् रज्जु सर्प वत्’ ऎन्दु अनुमिति युक्तियिन्द साधिसिदरॆ अदे युक्तियिन्दले परब्रह्म मिथ्या दृश्य क्षात् ऎन्दु प्रतिद्वन्द्वियागि अनुमिति हेळलु शक्तियुळ्ळवरॆम्ब भाववु. इन्तह हेतुगळिन्द साधिसुव दॆल्ला इन्द्रजालक्रमवॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई इन्द्रजाल क्रम वन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, अक्कियाळ्वा नॆम्ब अदैति सन्यासियु, यामु नेयरन्नु वादक्कॆ करॆदु, हेळुत्तारेनॆन्दरॆ, नीवु मूरु वाक्यग ळन्नु हेळबहुदु, अहुदु ऎम्बुदन्नु अल्लवॆन्दु नानु साधिसिकॊडु वॆनु, नीवु अल्लवॆन्दु हेळिदुदन्नु नानु हौदु ऎन्दु साधिसुवनु ऎन्दु हेळलागि, इन्तह इन्द्रजालोक्तिगॆ तत्सदृशवाद युक्तिये परम भेषजवागि तिळिदु यामुनॆ यरु अदु राजन सभाङ्गणवादु दरिन्द. “राजनु सार्वभौमनॆन्दू, राजपत्नि पतिव्रतॆयॆन्दू तिळिसि, इदन्नु अल्लवॆन्दु साधिसि नोडोणवॆन्दू, “निम्म तायियु बञ्जॆ 3________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २४८५ यल्लवु ऎन्दु हेळि बञ्जॆयॆन्दु साधिसि ऎन्दू हेळलु; ६दक्कॆ राज पुरोहितनु बहळ लज्जितनागलु; युक्ति मात्रवल्लदॆ अनन्तर शास्त्रवा दगळल्लू जितरादरॆम्ब वृत्तान्त उण्टु. हागॆये श्री भाष्यकाररिगॆ विद्यागुरुगळाद यादवप्रकाशरू श्री भाष्यकारर शिष्यराद श्री कूरे शरॊन्दिगॆ वाद माडि सोतु विशिष्टाद्वत सिद्धानवन्नवलम्बिसि श्री वैष्णव यतिगळागि यतिधर्म समुच्चयवॆम्ब ग्रन्थवन्नु बरॆदु ख्यातरादरॆम्ब वृत्तान्तवुण्टु. हागॆये वेदान्ति ऎम्ब नामधेय वुळ्ळ अतिगळु श्री पराशर भट्टरिन्द वाददल्लि जितरागि श्री वैष्णव सन्न्यासियागि नञ्जीयरॆम्ब यतियागि महाप्रसिद्धरादरॆम्ब इतिहास उण्टु, आदुदरिन्द नम्म पूर्वाचार्यरुगळॆल्ला कथकप्रधान गणनॆ यल्लि, दत्त कनिष्ठ काङ्गुळियुळ्ळवरु ; तारि कागेसररु यारॆन्दु गणनॆ माडुवदरल्लि मॊदलनॆयदाद किरुबॆट्टिनिन्द ऎणिसल्पडुववरु; तम्म हागॆ तार्किक सिंहराद नम्म सिद्धान्हद तार्किक शिखामणिगळु ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. आदुदरिन्दले निष्ठां कनिष्ठाश्रयां बिभाणा ऎम्ब प्रयोगवु, गणनॆयल्लि कनिष्ठ बॆरळिगॆ प्राथम्य वॆम्बुदु “पुरा कवीनां गणना प्रसङ्ग” काळिदास कविये दत्त कनिष्ठ कनॆन्दू, आतनिगॆ सरियाद ऎरडनॆय कविय दॊरॆयदे इद्दु दरिन्द अनामिका ऎम्ब ऎरडनॆय बॆरळु “ अनामिका सार्थवती बभूव” ऎन्दु अनानि का ऎम्ब हॆसरु अर्थवत्तादुदॆन्दु कवि गळु वर्णिसिरुत्तारॆ. अदुदरिन्द अगॆसरत्ववन्नु हेळुवदक्कागि कनिष्ठाश्रयाम् ऎम्ब प्रयोगवु. नम्म ई पूर्वाचाररुगळ महत्ववु बरी तर नैपुण्यदिन्द मात्रवे अल्लवु. हागॆ बरी तर्कनैपुण्यवुळ्ळ मनस्सु नीरु कॆम्पगिरुव करॆय हागॆ निर्मलवागिरदु. इतरॆ सिद्धानिगळ मनस्सु हेगॆ शाविल वागिरुत्तदो हागॆये इरुत्तित्तु. नम्म पूर्वाचार्यराद तारिक शिखामणिगळो ऎन्दरॆ, अध्यात्मशतिसम्प्रदाय कतक्कॆ विरुद्धा कयरु उपनिषत्तुगळ सारभूतार्थगळ अविच्छिन्न उपदेश मूलक गुरुशिष्य क्रमदिन्द ऒदगिद ज्ञानवॆम्ब चिल्लद बीजगळिन्द निर्मली कृतगळाद मनस्सन्नुळ्ळवरु. उपनिषत्तुगळिगॆ, कलुषितवाद मति गळ हागॆ अपार्थगळन्नु हेळदवरु, दैपायनरु तम्म सूत्रगळल्लि सरियाद अर्थगळन्नु जोडिसिद दन्नु यथार्थवागि उपदॆ 5 न________________
२४८६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे लक ग्रहिसिदवरु. आदुदरिन्द श्री देशिकरवरे सल्प सर्यो दयदल्लि तम्म सिद्धास्तवु - “नाथोपज्ञं प्रवृत्तं बहुभि रुपचितं यामुनेय प्रबन्ध । ातं सम्यग्यतीन्द्रॆ रिदमखिल तमः कर्तनं दर्शनं न”(४९) हीगॆ ई मूरु महनि मरगळाद नाथमुनि, याम नमुनि, श्री रामानुजमुनि इवरुगळ सतरगळिन्द प्रत्यक्षानुमान शब्द प्रमाणगळल्लि अपलापादि याव दोषगळू इल्लद हागॆ सकलसिद्धान्तिगळल्लिरुव शजरूप अन्धकार वॆल्ला तम्म सिद्धान्तद बॆळकिनिन्द तॊलगिरुत्तवॆन्दु हेळिकॊण्डिरु तारॆ. श्री भाष्यकाररवरु दयपालिसिद सर्वसमञ्जसार्थगळु श्री भाष्यदल्लि वेदार्थसङ्ग्रहदल्लि हेळल्पट्टु समञ्जसार्थगळ गुरुशिष्ट क्रमदल्लि बन्दुदे श्रुत प्रकाशिकॆय प्रतिष्ठितगळागि हागॆये सम्प्रदायक्रमदिन्द श्री नडादुरवा, तम्म मातु लरु अवरिन्द तमगॆ हीगॆ परम्पराक्रमदिन्द बन्दिरुत्तवॆ ऎम्बुद सूचिसल्पट्टितु. इन्तह महनीयर सत्कृष्टवाद परमहित वाद निस्संशयवाद उपदेशवु यावुदॆन्दरॆ :- करुणासागरनाद आत वत्सलनाद सिड्नि पायनाद श्रीयः प्रतियन्नु वशीकरण क्कागि, सीतॆयु रावणनिगॆ उपदेशिसिद रीतियल्लि, “प्रसादयस्वत्वं चैनं शरणागत वत्सलं” साध्यॆपाय दिन्द प्रसन्ननागि माडिकॊळ्ळतक्कद्दु आवश्यकवु. इदन्नु तम्म वाद मूलकवागि मात्रवे उपपादिसिद दल्लवु. ई अक्षगळु तमगॆ नादिनडादॊरवा, आत्रेय रामानु जाचारराद गुरुवररुगळिन्द परम हितदिन्द उपदेशिसल्पट्टवु. आदुदरिन्द सरू इदे परवहितवॆन्दु भाविसि र्पमादरदिन्द ग्रहिसतक्क विषयवॆन्दु परम कृपया उपदेशिसिरुत्तारॆ. सार दीपिका व्याख्यातृवु ई अधिकारद सहार्थवन्नु सूचिसिरुत्तारॆ, हेगॆन्दरॆ :-“इप्पडि इद्द धिकारल् (१) प्र प र्य साधिकारत्व मुम्, (२) विश्वा सादिगळङ्गियन्नु निक्षेप मे अङ्गि ऎन्नु मिड मुम्, मत्तु (३) मुण्णान श विशेष परिहारळुम्, (४) भक्तादिगळु कु स्वरूपविरुद्धत्यादि शा परिहारवुव, (५) स्वरक्षणार्थ व्यापारं विहितवॆनु मिदमन, (६) विहिता रति प्रजॆगळिरु व य थाधि करं परिगाण आसॆ, (३) भक्तिय माताररुचि परि________________
साद्योपाय शोधनाधिकारः २४८७ ग्रहीत मॆन्नुव,(८) कलियुगलुव भक्तिक्कधिकारिगळ सम्भा वितरॆनुम् (९) अशक्ताधि कारिक्कु भक्ति स्वाधिकारविरुद्ध मॆनुम्, (१०) न्यासविद्यॆये सत्वविद्यॆ गळिलॆ श्रेष्ठ मॆनुम्, (११) परिकर विषयशज्ञा परिहारङ्गळु (१२) भक्ति प्र पतिगळिरुम् अभि सन्धि भेदत्तालॆ विरुद्ध फलसाधनवागक्कूडु नम्, (१३) प्रयोजनान्तर सरकु इवै प्रवृत्ति धरकोटियिलॆ निरु मॆनम्, (१४) अन्याभिगमनादिगळागदॆनुम्, (१५) प्रप न्नरु सत्व कालत्तिलुव भगवदनुस्मरण रूप फलभक्तनु वनत्तुक्कु विरोधविल्लॆ यॆनुं ल्लि कट्टि नार् ” ई अधिकारदल्लि एनेनु उपपादिसल्पट्टिदॆ ऎम्बुदन्नु अधिकार मध्यदल्लि नावु काणिसिरुव विषय सूचनॆगळिन्दलू ग्रहिसबहुदु. 66 अधिकारार्थसङ्गहवन्नु सारदीपिकॆयवरु संस्कृत श्लोकगळ मूलक हेळिरुवदन्नु सारविवरणॆयवरू उदाहरिसिरुत्तारॆ :- * बद्धि सौकय्याय सार दीपिकाया मुक्ताधिकारार्थ सह कारिकालिख्यन्ते प्रपर्वॆदिकपि सर्ववर्णाधिकार ता। विश्वासः प्रार्थनाचात्म रक्षा भर समर्पणे ॥१॥ पावस्यत्यत शास्त्री न्यासोच्व विधीयते । अङ्ग पञ्चक सम्पन्न रक्षाभ रसमर्पणम् ॥२॥ प्रपशास्त्रविहितं सत्व देशिक सम्म तं’ न स्वरूपविरुद्धत्वम् भक्ता दे र्निहितत्वतः ॥३॥ नाहं कारादि गतृत्व मस्यशास्त्रीयु कते । सशेषता विरुद्धत्व पार तन्त्र विरोधिते ।४। शेषत्वं पारतन्त्रञ्च मुक्तान विश्रुतम् 1 नचै कान्त् विरुद्धत्वं श्रीशसंराधनतः ॥५। प्राप्यानुरूपता भावो नान्यषां युक्तिगोचरः । शास्त्रा देवा वसीयातो भक्तिः प्राप्पो चितामन्ता ॥६॥ परमर्षि गृहीता वाचार बहिष्कृता । कनिषेधॆ नैवा स्या प्रद शर्निरुते ॥७॥ सम्भावित स्वभावत्वं नाङ्गानां विहित ततः । सम्भावितत्व चाङ्ग्नां विश्वासे तदा पतेत् ॥८। विश्वास तारतम्यस्य सम्भवलोकशास्त्रयो । महानेवहि विश्वासः प्रपत्ते रङ्गमिसते ॥९॥ तत्काले मन्द विश्वा सा नपि श्रीशो धिकारिणः । क्रमेण पूर्ण विश्वास व्यत्या पाति दया निधिः ॥१०॥ उपायान्तर शादि विळम्ब क्षमता फले । व्या________________
२४८८ । १२ । श्रीमद्र हस्यत्रयसारे सदे र्भजने हेतु र्नविश्वा सादि शून्यता ११ क्वचित्रवन्न भगवत्पाक्षात्कारादि दृश्यते । न्यासे सल्य वैषमातारब सुकृतात्पुरा केचिद्द ष्ट फला सिद्धा न्या सेसु विहितॆ फले । कर्म करादि वैगुणात्सल सिद्धिर्हि सर्वतः ॥ १३ । विरुद्ध फल हेतुत्व मभिसन्धिवशाद्भवेत् । एकस्य राज्य द तव्य जम्बीर फलनीतितः ॥१४। प्रवृत्ति धर्मभक्ति प्रश्नॆ श्री कानु कामिनाम् । निवृत्तिधर्म तावेव भगवच्चरणार्थिनाम् आवृत्त नावृत्ति वशाष मावसि तावु भ - मोक फलद स्याताम् अधिकारि विशेषतः ॥१६॥ उपाय फलयोरेक रूप तैषि प्रसन्न योः । फले विळम्बविळम्ब त्वराया सा तम्यतः ॥१७॥ साध्यॆपाय प्रसन्नोयस्सिद्धोपायः फ प्रदः तप्पिद्ध साध्ययोः कारं फलं शाष वरते ॥१८। हरिरेकस्सदा धैयःइत्यादुनुसार तः! अङ्गप्रपत्ति परता श्लोक स्याहु र्नतन्मतम् ॥१९॥ “हरेकस्सदाध्यय” इत्यादि हि विधीयते’ तन्त्रन्यासनिष्ठ स फलरूप मुपासनम् ॥२०॥ कै कक्रियमाणॆतु ख्यातिलाभ विवर्जितः । प्रयोजनान्तरात र्चुक्षञ्चापि फलन्त्यजेत् ॥ २१ । स्वयम्प्रयोजनक मुक्त वत्सत्व माचरेत् । अन्याभिगमनं त्याज्यं तथन्याथ प्रवृत्तयः २२० अन्य पूजा न्य कीरि त्याज्य मन्य विचिन नम् एतेषां विनिवृत्यर्थं हरावभिगमादिकम् ॥२३॥ विधीयतेस शास्त्रीषु कालेषकेषु पञ्चसु । अनर्हणामपिनृणां द नाभिगमनादिष्टु १२४॥ स्वयोग्यनित्य करा स्थिति शु शू यापिवा । विलक्ष भक्तियोगः स्त्रीशूद्राणां निषिध्यते।२। सद्वेषां सत्वदा काद्रू देहानुस्मृति लक्षणः । शानां क्षयकरं योगादन्य न विद्यते ॥२६॥ इत्यादिषु प्रपन्नेभ इतरत्र नियम्यते ॥ इति 3 श्री मद्र हस्य त्रयसारद इप्पत्तु नाल्कनॆय साद्योपायशोधनाधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघवरम्मन आचार हृदया न्वेषिणी ऎम्ब प्रतिपद कन्नड टीका तात्सरगळु सम्पूर्णवादवु.