श्रीमद्विशिष्टाद्वत सिद्धान रत्न माला द्वितीयरत्नवु. ऒम्बत्तनॆय सञ्चिकॆयु श्रीमन्निगमान्य महादेशिक प्रणीत श्रीमद्रहस्यत्रयसारद पुरुषार्थकाष्ठाधिकारषोडशः शास्त्रीयनियमनाधिकारस्सप्तदश अपराधपरिहाराधिकारोष्टाद 21903 LIBRARY ACADEMY OF SANSKRIT RESEARC MELKOTE-671 433 विद्याभ्यासद इलाखा सर्कल् र्इस्पॆक्टरु सि. ऎं. विजयराघवाचार रिन्द रचिसल्पट्ट आचार हृदयान्वेषिणी ऎम्ब कन्नड अर्थ तात्पर्यगळॊन्दिगॆ मुद्रिसल्पट्टिरुत्तदॆ. 21903 21903 बॆङ्गळूरु सिट गिरिजाविलास प्रॆस् 1934 क्रय ऒन्दु रूपायि________________
ACADEMY OF SANSKRIT RESEARCH MELKOTE LIBRARY Acc. No. 21903 Date क्रियॆ श्रीनिवासाय नमः 01 98 श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः U अथ पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः. १६. स्वतन्त्र स्वामित्वा श्रीयःकान्तो अवतारिकॆ. बहुमति पात्रेषु नियतं देव सृखलु विनियु चिदचित् ॥ हिन्दिन अधिकारान्त्यदल्लि “करणत्रय तालुम कत्रव्यङ्गळिल् प्रधानं भगवत्तैरल् ऎनिलमाय शास्त्रा नुज्ञातमानवाचारादि भागवतर" ऎन्दु हेळल्पट्टितु. मूलमन्त्रदल्लि मुख्यवागि तोरुवदु ई चेतननु अकारवाच्यनाद श्रियःपतिगॆ शेषनु ऎम्ब भाववु “शेषः परार्थ त्यात्” ऎम्ब सूत्रानुसारवागि “परगतातिशया धा नेच्छयो पादेयत्वमेव यस्य स्वरूपं स शेषः परषि” इतरनल्लि रुव उत्कृष्टतॆयन्नु तोरिसुव इष्टवन्नङ्गीकरिसुवदे यावनिगॆ स्वरूपवो आतने शेषनॆनिसुवनु, इतरने शेषि ऎनिसुवनॆन्दु, श्री भाष्यकाररु शेषशेषि भावगळन्नु विवरिसिरुत्तारॆ. इन्तह शेषशेषि भाववु चेतननिगू सल्वेश्वरनिगू सरिहोगुत्तदॆ. हीगॆ तन्न अन न्यार्हशेषत्ववु परमात्मनिगेनॆ सल्लुवदादरॆ आळ्वाराचाररु गळिगू भागवतरुगळिगू शेषनागिरुव भाववु हेगॆ कॊडुत्तदॆ ?________________
(३४५ श्रीमद्रहस त्रयसारे यथालोकामायं यतिपतिमुखै राहितधियां ततो नः कैरनदभिमत परन्तम भवत् ॥३६। अन्तह आळ्वाराचार भागवतरुगळिगॆ ई प्रपन्ननु शेषभूतनागि कैङ्कय्यगळन्नॆसगुवुदु हेगॆ उपपन्नवु ? शास्त्रगळल्लि उपपन्नवॆन्दु निरूपितवागिद्दरॆ अवुगळभिप्रायवु हेगॆ ? इवे मॊदलाद शङ्का गळिगॆ ई अधिकारदल्लि समाधानवु हेळल्पट्टु, भगवङ्करक्कॆ भागवत कैङ्कय्य दवरॆगू अन्वयवॆम्बुव भाववु उपपादिसल्प डुत्तदॆ. अर्थ - श्रीयः कान्तः ऎल्लरिन्दलू आश्रयिसल्पडुवन्था लक्ष्मिगॆ पतियाद. सः - आ ऎन्दरॆ प्रसिद्धनाद ऎम्बरवु; हेगॆ प्रसिद्धनॆन्दरॆ शरणागतवत्सलनॆन्दु प्रसिद्धनाद, देवः - लीलापर नाद नारायणन्नु स्वतन्त्र स्वामित्वात्-स्वतन्त्रनागियू सत्वक्कू स्वामियागियू इरुवदरिन्द चिदचित् – चेतनाचेतनगळन्नु, स्वबहुमति पात्रेषु तनगॆ तुम्बा अभिमानविरुव पात्रगळाद भाग वतरुगळल्लि नियतं - यावागलू नियमेन इरतक्कद्दागि, विनि युजखलु - नियमिसुत्तानष्टॆ, ऎन्दरॆ ऎल्लिवरिविगॆ ई चिद चित्तुगळु अवनिगॆ शेषभूतवो, अदुवरॆगू आतनिगॆ अभिमानविरुव भागवतरुगळिगू शेषभूतवे ऎम्बुवदु प्रमाणसिद्धवॆम्ब भाववु, भागवतरुगळिगॆ शेषभूतरेनो आगबहुदु. आदरॆ अवरिगॆ कैङ्कय्य माडलेबेकॆन्दु हेळलु हेगागुत्तदॆ ? ऎन्दरॆ उत्तरार्धदिन्द समाधानवन्नु हेळुवरागि लोकवन्नू श्रुति प्रमाणवन्नू यति राजरन्नू अनुसरिसिरुव नमगॆ शेषिगॆ पारतन्त्रदिन्द अभिमत कैङ्क कैगळन्नॆसगुवदे शेषभावक्कॆ स्वरूपवादुदरिन्द, भागवत शेष इवु भागवत कैङ्करदल्ले परवसानवॆन्दु हेळुत्तारॆ. यथा लोकानायं - लोकवन्नू वेदवन्नू अनुसरिसि यतिपतिमुख्य- - श्री भाष्यकार प्रकृतिगळन्नुळ्ळ पूराचारर गळाद, अहितधियां - शिक्षिसल्पट्ट बुद्धियुळ्ळ, न • भरन्यास माडि, कृतकृत्यरॆनिसि, पुण्यशालिगळाद नमगॆ ततः - भगवन्तनिन्द भागवतरिगॆ किङ्करनॆन्दु आज्ञप्तरागिरुवुदरिन्दले, कैय्यं , भग________________
पुरषार्थ काष्ठाधिकार १३४६ वरवु, तदभिमत परन्तम् आ भगवन्तनिगॆ तुम्बा प्रियराद भागवतर पठ्यन्तवागि, अभवत् - आयितु. भागवत कैर परवादुदॆन्दु स्थापिसल्पट्टित तु भगवं रवु तात्पर्य-सश्वेश्वरनु लक्ष्मीपतियागि लक्ष्मियॊन्दिगॆ सदा इरुवदरिन्द आतनु क्रीडॆयल्लि प्रवरिसि जगतृष्टि स्थितिलयादिगळ न्नॆल्ला नडिसुवनॆन्दू हिन्दॆ हेळल्पट्टितु. समस्त चिदचित्तुगळू आत निगॆ शेषभूतवु आतनु सरस्वतन्त्रनु. नावॆल्ला आतन स्वत्तागि परतन्न रादुदरिन्द आतन इष्टानुसारॆ नम्मन्नु नियमिसुव शक्तियुण्टु. आतनिगॆ तुम्बा इष्टरादवरु परमभागवतोत्तमरु, अन्तवरिगॆ शेषभूतरागि कैय्यादिगळन्नॆ सगुवदू सत्येश्वरनिगॆ तुम्बा अभिमतवादुदॆन्दू, भगवरक्कॆ भागवत कै रवरॆगू अन्वयवॆन्दु ई हदिनारनॆय अधिकारदल्लि स्थापिसल्पडुत्तदॆ. पुरुषा इवु भगवङ्करवु. ई भगवङ्करद काष्ठा ऎन्दरॆ ऎल्लि श्रेष्ठांशवु. आ भगवन्तनिगॆ तुम्बा अभिमतराद भागवतरुगळिगॆ माडुव कैरवू सर्वॆश्वरनिगॆ अभिमतवागुवदरिन्द, भागवत रवागुत्तदॆ. ई भागवत कैरवन्नु कुरितु ई अधिकारदल्लि हेळु वदरिन्द इदक्कॆ पुरुषार्थकाष्ठाधिकारवॆन्दु हॆसरु. श्रीयः कान्तो देवः, नित्य वैषा जगन्माताविष्टो रनपायिनी’ ऎन्दू महर्षिगळु हेळिरुव हागॆ, लक्ष्मियॊन्दिगेने यावागलू सर्वॆश्वरनु इरुवदरिन्द, ई लोकदम्पतिगळिगॆ जग दृष्टि स्थिति नियमनलयादि जगत्तिन लीलॆगळल्लि अभिरुचियुण्टॆम्ब भाववन्नु प्रदर्शिसुवदक्कागिये, श्रियःकान्तो देवः ऎम्ब प्रयोगवु, देवः ऎन्दरॆ क्रीडापरन्नु, श्रियःकान्तनादुदरिन्दले क्रीडापरनॆम्ब भाववु. इदे प्रयोगवन्नॆ श्रीयतिराजरवरु तावु अनुग्रहिसिद वेदान्तदीपद प्रथम श्लोकदल्लि माडिरुत्तारॆ. श्रद्धॆया देवॊ देदवत्वमत्तु ते” “लक्ष्मियॊन्दिगेने लीला सक्तनाद सर्वॆश्वरनु जगत्तिन सृष्टिनियमनादि लीलॆगळन्नॆल्ला अनु भविसुवनु” ऎम्ब श्रुत्यर्थवु उपपादिसल्पट्टितु. आदुदरिन्दले चिदचित् - चेतनाचेतनगळन्नु तन्न इष्टानुसारवागि नियमिसु वनु, इवॆरडू अतनिगॆ शेषभूतवादुवागि आतनॊन्दिगॆ इरुत्त नॆ________________
२४६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे
- भोक्ता भोग्यं प्रेरितारं च मत्या” ऎम्ब श्रुत्यनुसारवागि भोक्तावाद चेतननिगू भोग्यवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव अचेतन नक्कू आतनु प्रेरिता - नियामकनु. हीगॆ चिदचित्तुगळन्नु तन्न इष्टानुसार नियमिसलु ईतनिगॆ स्वातन्त्र्यवू स्वामित्ववू आवश्यक वॆन्दु “स्वतन्त्र स्वामित्वात्” ऎम्बुवदरिन्द तोर्पडिसिरुत्तारॆ, स्वातन्त्रविद्दरॆ ताने तनगॆ पराधीनरन्नु नियमिसबल्लनु ऒब्बन स्वतन्त्रनागियेनो इरबहुदु आदरॆ तन्न वस्तुवल्लद्दन्नु निय मिसुव शक्तियु आतनिगिल्ल ऎल्लवू सर्वॆश्वरन “स्वं” स्वत्तागि, सर्वॆ श्वरनु ऎल्ला जगत्तिगू स्वामियु. आदुदरिन्द सचेतनरू आतन स्वत्तु, आतनु नम्मॆल्लरिगू स्वामियु ; “स्वत्वमात्मनि सञ्जातं स्वामित्वं ब्रह्मणि स्थितं” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये ऒन्दु पदारवु ऒब्बनिगॆ सेरिदुदागि स्वामित्वविर बहुदु. स्वातन्त्रविल्लदिद्दरू नियमिसलु साध्यविल्लवु नम मनॆये आगिरबहुदु, अदन्नु वासक्कॆ इन्नॊब्बरिगॆ कॊट्टिदुदरिन्द, स्वातन्त्रविल्लदॆ होदुदरिन्द इष्टानुसार आ मनॆयन्नु विनियोगि सलु साध्यविल्लवष्टॆ. आदुदरिन्द इष्टानुसार नियमिसलु स्वातं तवू, स्वामित्ववू ऎरडू आवश्यकवु. हीगॆ ऎरडू इरुवदरिन्द, तनगॆ तुम्बा विश्वासविरुव ज्ञानि गळाद भागवतोत्तमरुगळिगॆ ई चेतनाचेतनवु शेषभूतरागिर तक्कॆन्दु नियमिसलु शक्तनष्टॆ. अन्तह ज्ञानिगळाद परमै कान्तिगळ विषयदल्लि श्रीयःपतिगॆ परम विश्वासवॆम्बुवदु सुप्रसिद्दवॆन्दु हेळ वदक्कागि इल्लि सः ऎम्ब प्रयोगवु. आतनिगॆ ई परमैकागळु बहुमतिपात्रगळु. (१) “ज्ञानी त्याव मे मतं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ आतनिगॆ अवरु अत्यन्त प्रियरु, (२) “अहं भक्त पराधीनः” ऎन्दु ताने भक्तरिगॆ अधीननॆन्दु हेळिकॊण्डिरुवाग, तनगॆ दासभूतरागिरुव नम्मन्नु अन्तह भक्तरिगॆ अधीनरन्नागि रुव हागॆ नियमिसलारनो ? रामलक्ष्मणरु विश्वामित्ररिगॆ सत्व सहायवन्नू माडि कृतार्थरागि आ मुनिवररिगॆ वन्दिसि हेळु तारॆ b________________
(U) पुरषार्थ काष्ठाधिकार- 21903 17 01 98
- इम स्ममुनिशार्दूल किङ्कर समुपस्थित् । आज्ञापय य थेष्ठं शासनं करवाव किं” रा. बा. मुनिशार्दूल - परब्रह्मपासकरल्लि श्रेष्ठनागि भक्तशिखामणिये, आदुदरिन्दले, इमकिङ्कर - अन्तवरु ननगॆ दासभूत रागिरुवदु हागिरलि तावे अन्तह भक्ताग्रेसररिगॆ किङ्कररु, “भक्ति क्रीतोजनारनः - जनार्दननु भक्तिगॆ विक्रयिसल्पट्टवनु” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, भक्तरिगॆ किङ्करनु, समुपस्थित् - भक्त नन्न गलि ऒन्दु क्षण कूडा इरलारनु, आदुदरिन्द भक्तनु तन्नन्नु हुडुकि कॊण्डु बरुव आवश्यकविल्लवु, ताने अवरुगळिरुव स्थळक्कॆ होगि अवरुगळ इष्टवन्नु नडॆसिकॊडुवनु ; गजेन्द्र, ध्रुव, प्रह्लादरु ईतनिरुव स्थळवन्नु कुरितु बरलिल्लवु. अवरुगळिद्द स्थळक्कॆ ताने ओडिहोगि ऎदुरिगॆ निन्तु अवरुगळन्नु कापाडिरुत्तानॆ. आज्ञापय तानु अवरन्नु आज्ञापिसुवदु हागिरलि, आ भक्तरुगळ प्रार्थनॆ यन्ने तनगॆ आज्ञॆयागि भाविसुवनु ; यथेष्टवै - तन्न इष्टानु सार आ भक्तरु नडॆयुवदु हागिरलि, अवर इष्टानुसार तानु नडॆ युवनु, शासनङ्करवावकिं - भक्तन हेळिकॆयन्नु शिरसावहिसि नडॆसिकॊडुवनु. हीगॆ भक्तर विषयदल्लि सम्पूर्णाभिमानदिन्द अवरुगळिगॆ ताने शेषभूतनागि अवरुगळ कॆलसवन्नु नडॆसिकॊट्टिरु वाग, अन्थावरुगळिगॆ तन्न दासभूतराद नम्मन्नू शेषभूतरागि कैङ्कय्यगळन्नॆसगतक्कद्दॆन्दु नियमिसुवदू युक्तवादुदष्टे. इदु न्यायवाद विषयवे ऎन्दु तोरिसुवदक्कागि खलु ऎम्ब प्रयो गवु. हागॆ भागवतोत्तमरिगॆ अधीनरन्नागि माडि अवरिगॆ कैङ्कय्य गळन्नॆसगुवहागॆ नियमिसिरुवदु शास्त्रविहितवादुदागि प्रसिद्धवाद विषयवॆम्ब तात्सरवु. लोकरीतियागियू, शास्त्ररीतियागियू, पूराचाररुगळ अनुष्ठानरीतियागियू कूड भगवङ्कय्यक्कॆ भागवतकैङ्कय्यदव रॆगू सम्बन्धवॆन्दु मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ :- यथालोका मायं - लोकदल्लि राजरुगळु तम्म नृत्यरुगळन्नू, तमगुचित वाद आभरण बिरुदु मॊदलादवुगळन्नू, सह तमगॆ तुम्बा प्रिय राद हॆण्डति मक्कळिगू सह विनियोगिसुव हागॆ नियमिसुवदन्नु________________
CAVE श्रीमुद्र हस्यत्रयसारे भगवरं कथं भागवत कै रवर स्तं ? इट्टु भगवर, भागवतर पठ्यन्तवाग कण्डिरुवॆवु. हागॆये “देव मिवाचार मुपासीत”, ‘‘य स्य देवे पठाभक्तिर था देवे तथा गुर” “आचार देवो भव”, “मम मद्भक्त भक्तियु प्रीतिरभ्यधिका भवेत् । तस्माद्भक्त भक्ताश्च पूजनीया विशेषतः” इत्यादि श्रुति स्मृतिवाक्यगळू कूड हागॆये बोधिसुत्तवॆन्दु हेळुवुदक्कागि “यथानायं’ ऎम्ब प्रयोगवु. (c इन्नू वूराचाररुगळनुष्ठानक्रमवू कूड हागॆये ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि तावू, यतिराजरू, अवराचारराद यामुनादिगळू मत्तु यतिराज शिष्यराद प्रणताहरादिगळू इवरुगळिन्द शिक्षिस ल्पट्ट बुद्धियुळ्ळवरु. शेषत्वलक्षणवु “परगतातिशया धा ने ने च्छया उपादेयत्वमेव यस्य स्वरूपं सशेषः परषि” ऎन्दु श्रीभाष्यकाररु निरूपिसिरुत्तारॆ. हीगॆ अप्पणॆ कॊडिसिरुवदरिन्द, किङ्करनवृत्तियाद कैङ्कवु इल्लदॆ होदरॆ शेषिगॆ अतिशयवु सिद्धिस लारद प्रयुक्त शेष स्वरूपनॆ हानियुण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. ततः . आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ पूरार्धदल्लि हेळिरुव हागॆ भग वन्तनु चिदचित्तुगळन्नु भागवतरुगळिगॆ शेषभूतवादुवागि निय मिसिरुवदरिन्द नमगॆ भगवङ्करवु भागवतकैङ्कर परन्त वागि आयितॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. आ महा भागवतोत्तमराद विप्ररिगॆ माडिद कैङ्करवन्नु सश्वेश्वरने, तनगॆ माडिद कैङ्करक्किन्त प्रिय तमवादुदागि भाविसि अवुगळन्नु परिग्रहिसुवनु ऎम्ब भाववु. आदुद रिन्दले “श्रीमद्भागवतानं भगवतः पूजाविधेरुत्तमं” भागवत पूजॆयु भगवत्तूजॆगिन्त श्रेष्ठवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. भगवङ्करवु भागवत कैङ्कर पठ्यवॆम्बुवदु हेगॆ ? इष्टु, ई हिन्दॆ हेळिद उत्तर कृत्यगळल्लि, भगवरितॆ________________
पुरुषार्थकष्ठाधिकारः चॊल्लुगैक्कडियॆन्नॆल् ? “परगताशया धानेच्छया उपा देयत्वमेव यस्य स्वरूपं सशेषः, परषि” ऎन्नु वेदार सङ्ग्र हत्तिलॆ अरुळिच्चॆय पडिय सरेश्वर वृत्त शेषभूतना नविर्न अतिशयाधानं पण्ण प्राप्तन्. भगवङ्करवन्नु, भागवत कैङ्कर पर वाग - भागवत कै परन्तवादुदॆन्दु कॊल्लुगैक्कु - हेळुवदक्कॆ, अडिऎनॆन्निल् - कारणवेनु ऎन्दरॆ ? इल्लि शाभिप्रायवेनॆन्दरॆ -चेतननेनो भगवन्तनिगॆ शेषभूतनु हौदु ; आ शेषवु पारतन्त्र रूप वाददु ; इष्टे विना कैङ्कररूपवागिरबेकॆम्ब नियमवु तोरि बरुवदिल्लवु ; हीगिरुवाग भागवत कैङ्कय्यद आवश्यकतॆयु हेगॆ ? ऎं बुवदु शन्नाभिप्रायवु. ई शाविगॆ समाधान हेळुववरागि, शेषत्वक्कॆ कैङ्करवे परम प्रयोजनवॆन्दुपदेशिसुववरागि, श्री भाष्यकाररु वेदार्थ सङ्ग्रहदल्लि अप्पणॆ कॊडिसिद शेष लक्षण वन्नु मॊदलु उपपादिसुत्तारॆ. शेष “परगत - इतरनन्नु हॊन्दिद, इल्लि इतरनु शेषियु, आत नन्नु हॊन्दिद, अतिशय - अतिशयवन्नु माहात्मयन्नु, आधा नेच्छया - उण्टुमाडुव अपेक्षॆयिन्द, उपादेयत्वमेव - स्वीकरिसोणवे, यस्य स्वरूपं - यावनिगॆ स्वरूपवो, स शेषः- अवनीग शेषभूतनॆ : सुवनु, परषी - आ इतरनादरो शेषि ऎन्दॆनिसुवनु” ऎन्नु- ऎम्बदागि, वेदार्थसङ्ग्रह वॆम्ब ग्रन्थ दल्लि, अरुळिचॆ पडिये, अनुग्रहिसि हेळिरुव मेरॆगॆ, स श्वरनैपत्तॆ - सश्वरनन्नुद्देशिसि, शेषभूतना न विव भूतनाद ई चेतननु अतिशयाधानं - अतिशयवन्नुण्टुमाडु वदु, प्रार्प्त - योग्यन्नु तनगॆ स्वरूपवु ऎम्ब भाववु. इतरॆनिगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडि, हीगॆ आतनिगॆ प्रयोजनवन्नुण्टु माडु वद तनगॆ परम प्रयोजनवॆन्दु भाविसुवदे यावनिगॆ स्वरू पवो, अवनु शेषनॆन्दू, अतिशयवन्नु हॊन्दिदवनु शेषियॆन्दू हेळल्पट्टितु. हीगॆ वेदार्थ सङ्ग्रहदल्लि अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆम्ब तात्परवु. आदरॆ यारॆम्बुवदु हेळल्पडलिल्लवु. वेदार्थ________________
१६१ श्रीमद्र हस्य त्रयसरे ई सङ्ग्रह ग्रन्थकर्तराद श्री भाष्यकाररु लोकविख्यातरागि अवरु यारॆम्बुवदु सत्वरिगू विदितवाद विषयदिन्दागलि, तुम्बा मा दॆगॆ अर्हरागिरुव गुरुजनरॆम्बभिप्रायदिन्दागलि अवर नावु धेयवु इल्लि हेळिल्पडलिल्लवु अवरु ई वाक्यदिन्द शेषशेषशब्द गळिगॆ लक्षणवन्नु बरॆदरु. इन्नॊब्बनिगॆ ऎन्दरॆ शेषिगॆ अतिशय वन्नुण्टुमाडबेकॆम्ब इच्छॆयु इरबेकु ; आ इच्छॆयु शेषियन्नु हॊन्दिद्दागियागलि, शेषनन्नु हॊन्दिद्दागियागलि, इब्बरन्नु हॊन्दिद्दागियागलि अथवा मध्यस्थनन्नु हॊन्दिद्दागलि इरबहुदु हेगॆन्दरॆ भाल्कियु भाविगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडुत्तिरुववळु ऎम्ब व्यवहारदल्लि इच्छॆयु भावन्नू, भाल्कियन्नू, इब्बरन्नू, अथवा इतररन्नू हॊन्दिदुदागिरबहुदु, ई अतिशयवन्नुण्टुमाडिदुदन्नु व्यवहरिसुवदरिन्दल्लवे शेषशेष ऎम्बदागि हेळबहुदु. आदुदरिन्द व्यवहारक्कॆ ऒब्ब चेतननु आवश्यकवॆन्दु इदरिन्द हेळिदन्तायितु, ई अतिशयवन्नुण्टुमाडुवदु, अतिशयवन्नु हॊन्दिदुदू सह चेतन नागियादरू अचेतनवागियादरू इरबहुदु. ई आभरणवु आ स्त्रीगॆ तुम्बा ऒप्पुत्तदॆ ऎम्बुवदरल्लि आभरणवु अतिशयवन्नुण्टु माडुवदरिन्द आभरणवु शेषवु, स्त्रीयु शेषियु हागॆये सत्व चिदचित्तुगळू सत्येश्वरनिगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडु वुवुगळागि शेषभूतवादवु, सत्येश्वरनु शेषियु ऎम्ब भाववु ई अतिशयवन्नुण्टुमाडुव इच्छॆयु सत्येश्वरनल्ले “उदारा सत्व एनैते”. “ अहम्भक्तापराधीनः” “सुग्रीवन्नाथमिच्छति” इत्यादि वाक्यगळल्लि तोरिबरुवन्तॆ इरबहुदु. अथवा “पितात्व मातात्व”, “दयनीय वनाथ दुरभः” “तवाहमति च याचमानः” “अहमपराध चक्रव” इत्यादि वाक्य गळल्लि तोरिबरुवन्तॆ, अतिशयवन्नुण्टुमाडुव इच्छॆयु शेषगत वागिरबहुदु. अथवा “भजतां प्रीति पूरकम् । ददामि बुद्धि योगं” ऎम्बल्लि प्रीति पूरैक पदवु काकाक्षिन्याय प्रकार अन्वयिसि दरॆ, प्रीतिपूक भजिसुववरिगॆ प्रीतिपूरकवागि बुद्धियोगवन्नु कॊडुवॆनु” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ अतिशयवुण्टुमाडुव इच्छॆयु इब्बरल्लू इरबहुदु. अथवा________________
पुरुषार्थ काव्य धिकारः अव्वतिशर्या वस्तु शक्तियॆ अनुरोधित्तुवरवेणुम्. प्रजाः : “यस्य प्र सादे सततं प्र देयुत्तम सरामो वानरेन्द्र प्रसाद सभिकाङ्क्षते” ।
- यावन अनुग्रहदिन्द ई लोकजनरॆल्ला सत्व श्रेयस्सन्नु हॊन्द बह दो अन्तह रामनु वानर श्रेष्ठनाद सुग्रीवन अनुग्रहवन्नु अपेक्षिसुत्तानॆ’ ऎम्बल्लि तोरिबरुव हागॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडुव इच्छॆयु इतरराद लक्ष्मणनन्नागलि, महर्षियन्नागलि हॊन्दि ब्लागियू इरबहुदु. श्रीभाष्यकाररु शेषशेषि लक्षणवन्नु हेळिरुवदरल्लि चित्तु सश्वेश्वरनिगॆ शेषभूतवादुदु ऎन्दु हेळिदरु. अचिल्लवॆम्ब भाव बन्दीतॆन्दु भाविसि, हागल्लवु, अचित्तू कूड सत्येश्वरनिगॆ शेषभूत ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि अव्व शयर्ना” गि अव्वशयना ऎन्दु प्रारम्भिसि ऐदुवाक्यगळ मूलक हेळुत्तारॆ. अव्वतिशयर्ना - आ अतिशय नादरो, वस्तु शक्ति - शेषवॆन्दु व्यवहरिसल्पडुव वस्तुविन सामर्थ्यवन्नु, अनुरोदित्तुवरवेणु - अनुसरिसि बरतक्कद्दु; ऎन्दरॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडुव शक्तियिद्दरॆ साकॆम्ब भाववु, शेष वस्तुवु अचित्तागि जडद्रव्यवादरॆ प्रीणन सामर्थ्यविल्लवल्ला ऎम्बु वदरिन्द शेषत्वक्केनू हानि इल्लवु, अतिशयवन्नुण्टुमाडुव शक्ति मात्र शेषवॆन्दॆनिसुव द्रव्यक्कॆ अनुसरिसि बन्दरॆ साकॆम्ब भाववु. ऒब्ब आळु ननगॆ शेषभूतनागिरबहुदु. सम्बळवन्नु पडॆयुवतन कवे आतनु शेषनेविना यावागलू शेषनल्लवु; इल्लि अतिशयवु वस्तु शक्तियन्नु अनुसरिसि बरलिल्लवु उपाधिमूलक उण्टादुदरिन्द आळु नमगॆ सहज शेषनल्लवु. नावादरो सत्येश्वरनिगॆ हागल्लवु ; “दासभूतास्कृतर्वॆहात्मानः परमात्मनः’ ऎन्दु हेळि रुवहागॆ, अतिशयवु वस्तु शक्तियन्ननुसरिसि बन्दिरुवदरिन्द सत्व श्वरनु शेषियु, नावु शेषरु. हागॆये समस्त जगत्तिन अचित्तू सह सत्येश्वरनिगॆ अतिशयाधायकवु, अदुदरिन्द समस्तवू आतनिगॆ तेषभूतवादुदॆम्बभिप्रायवु. मुन्दिन वाक्यदिन्द अचित्तू चित्तू सह सश्वेश्वरनिगॆ हेगॆ अतिशयाधायकनॆन्दु हेळुत्तारॆ.________________
पार् श्रीमद्रह स्यत्रयसारे आना जीवनक्कु परनैप्प शक्यन न वतिशय मेदॆनुं विड, शरीरत्यादि म. शालॆ यतिशया धान हण्णु गैयिवनुक्कु मत्तु क्कुव पॊदुवायिरुवदु चेतना तिशयाधाने अचेतनाद्विशेषः इर्व शेषिक्कु विशेषित्तु प्पण्णु अतिशयव चैतन्य मुख दु 1
आनाल् - हीगॆ ऒप्पिकॊण्डनन्तर, जीवनक्कु - (जात्येक वचनवु) जीवात्मरुगळिगॆ, परनैप्पत्त सश्वरनन्नुद्देशिसि शमानवतिशयुव हेळबहुदाद अतिशयवु एदन्नु पानिपल् - यावुदॆन्दु विमर्शिसि नोडिद सन्दर्भदल्लि, शरीरतादिमुखालॆ - शरीरवागिरुवदे मॊदलाद कारणदिन्द, अतिशयाधानं पण्णुगै - सरेश्वरनिगॆ अतिशयवन्नुण्टु माडु विकॆयु, अवनुकु - ई जीवकोटिगू, अत्तुक्कुम् – आच द्वर्गक्कू सह, पॊदुवाय इरन्नु समवागिरुत्तदॆ. * तत्सर्वं वै हरेस्तन”, “ऎल्ला चिदचित्तुगळू श्रीहरिगॆ शरी रवु’’ ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, हीगॆ अपृथक्किद्द विशेषणरूपदल्लि ई चिदचित्तुगळू शरीरगळागि आतनिगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडुव शक्तियु ई ऎरडक्कू समानव ऎम्ब भाववु. आदरॆ जीवात्मनु जडॆनल्लदॆ चैतन्यविरुवनादुदरिन्द ईतनु अतिशयवन्नुण्टु माडुवदरल्लि एना दर विशेष उण्टो ? इल्लवे जडवाद अचिद्दव्यवु हेगॆ अति शयवन्नुण्टु माडुत्तदो अष्टु मात्रवेनो ? ऎन्दरॆ ईतनुण्टु माडुव अतिशयदल्लि विशेष उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. ईतनु तन्न प्रवृत्तिगळ मूलक ईश्वरन लीलारस भोगरसोत्पादनक्कॆ कारण भूतनागि अतिशयाधायकनागबहुदॆन्दु हेळुत्तारॆ. चेतननुण्टुमाडुव अतिशयवु अचेनक्किन्त विलक्षणवादुदु. इर्व मनुष्यनाद ई जीवात्मनु, शेषिगॆ, विश्लेषित्तु - हॆच्चागि________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार तालॆ यायिरुकु, अदिलिव शास्त्रविरुद्ध वाग वरिकुं पोदु शासि तानाय् दण्डधर नान ईश्वरनुन्नु लीलारस मात्रयुट्टाक्कि अम्मुखत्तारॆ अतिशयाभायकनाम. ऎन्दरॆ अचेतनवु उण्टु माडुवदक्किन्त विलक्षणवागि, हण्णु म अतिशयन - उण्टुमाडुव अतिशयवु, चैतन्यमुखत्तालेया यिरुक्कुम् , चैतन्यमूलकवागिरुत्तदॆ, ऎन्दरॆ इवन प्रवृत्ति कैङ्कय्यगळ मूलकवॆम्ब भाववु. इदु चेतननिगॆ मात्रवे असा धारणवाद विषयवॆम्बभिप्रायवु. हीगॆ चैतन्यमूलक अतिशया धायकत्ववु भगवति सम्पादकरूपवॆन्दु हेळिदरॆ, आग इष्टानु सार वरिसुव नास्तिकनिगॆ अचिगिन्तलू विलक्षणवाद शेषत्व उण्टॆन्दु हेळलागुवदिल्ल. आदरॆ लीलारसजनकवागि अतिशयाधान प्राप्तवाग बहुदल्ला ऎन्दरॆ कैङ्कय्य रूप अतिशयाधानविल्लदिद्दरू शेषत्व उण्टागबहुदॆन्दु एर्पडुवुदरिन्द भगवङ्करक्कॆ मार्गवे इल्लदॆ होदीतु. शास्तानुगुणवागि वरिसुव अतिशयाधानवु उण्टागबहुदॆन्दरॆ, शास्त्रबद्धरल्लद नित्यमुक्तरुगळिगॆ शेषत्वविल्लदॆ होगुत्तदॆ. आदुदरिन्द अधिकारिभेददिन्द ई अतिशयाधानवु बेरॆबेरॆ विधवागि उण्टागबहुदॆन्दु मूरु वाक्यगळिन्द तिळिस त्तारॆ. अदिल् - हागॆ चैतन्यमूलक अतिशयवन्नु आटुमाडुव विषय दल्लि, इर्व - ई चेतननु, शास्त्रविरुद्धवागि, ऎन्दरॆ अधर्मदिन्द वकुम्पोदु - नडॆयुवाग शासितु वायु अन्तह अधर्म प्रवत्रनॆगागि शिक्षिसुववनागि, दण्डधरनान ईश्वरनुक्कु - दण्ड वन्नु धरिसिरुव ईश्वरनिगॆ, लीलारस मात्रयुट्टाक्कि - लीला रसवन्नु मात्र उण्टुमाडि, अम्मुखत्तालॆ आतिशयाधायक नानु - आ मूलकवागि अतिशयवन्नुण्टुमाडबहुदु. 66
- पापकृत्पापमश्नुते” (रा. युद्ध दवनु पापफलवन्नु अनुभविसुवनागि शासितानाद ईश्वरिनिन्द शिक्षिस ल्पडुवनु. हीगॆ ई पफलानुभवक्कनुसारवागि चेतनरन्नु प्रेरिसु________________
श्रीमुद्र हसतयसारे शास्त्रानुगुणवाग वक्कुम्पोदु (१) “शुभेत्व सौतु प्रति दुष्टतेतु न तुष्यते परमशरीरी ऎरपडिये ईश्वरनुक्कु सन्तोष युक्षाक्कि अवनुड्डॆय औदारादि गुणळ् कुमरिरादपडि, अम्मुखत्तालॆ “उदारास्सर्व एवै ते” ऎन्नर्व ताने कॊळ्ळाडुम्मडि अतिशया धायक नान. वदु सत्येश्वरनिगॆ लीलॆयु, जगत्तिन सवापारगळू स्वामिगॆ लीलॆये, हीगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडबहुदु ऎम्ब तात्सरवु आदरॆ शास्त्रमरादॆयन्ननुसरिसि धरसवनॆ इद्दरॆ, आ रीति अतिशय्य वन्नुण्टुमाडुवदरल्लि स्वल्प वैलक्षण्य उण्टॆन्दु बोधिसुत्तारॆ शास्त्रानुगुणमाग वर्तिक्कु पोदु - शास्त्ररीत्या नडॆ युवाग, “शुभेतु - आ प्रवृत्तिय सुकृतवागि मङ्गळवादुदागि द्दरॆ, परमश्व रीरी - सत्वश्रेष्ठनाद सत्व शरीरकनाद सत्येश्वरनाद आस् .. ई कृष्णनु, तुष्यति - सन्तोषिसुवनु, दुष्कृतेतु, असौ - ईतनु, नतुष्यते - सन्तोषिसुवदिल्लव, ऎरपडिय ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, ईश्वरनु क्कु सन्तोष युणाक्कि - सत्व श्वरनिगॆ सन्तोषवन्नुण्टुमाडि, आतन औदारवे मॊदलाद गुण गळु, मॊदलाद ऎम्बुवदरिन्द सौलभ्य सौशील्य वात्सल्य कारुण गुणगळु बोधिसल्पट्टवु, कुमर् ऎन्दरॆ भर्तृविल्लद कन्निकॆयु, आदुदरिन्द कुमरिरादपडि ऎन्दरॆ आ गुणगळिगॆ योग्यनाद स्वामि यु इल्लदिरोण हेगो हागॆ ऎन्दरॆ आ गुणगळु व्यर्थवागदॆहागॆ अम्मुखत्तालॆ - आ मूलकवागि, आ मूलकवागि, “उदारास्स एवैते” . ( ई नाल्कु जन भक्तरॆल्लरू उदारिगळे’’ ऎन्नु - ऎम्बदागि, ताने कॊप्पाडुम्मडि - ताने हॊगळुव हागॆ, अतिशयाधायक नाम- अतिशयवन्नुण्टु माडुवनागबहुदु, “शुभेत्व सौ” ऎम्बुवदॆ उत्तरार्धवु, पूत्वार्थवु “ मयथा प्रोत इवाभि पाती तथाकृतं पूरैमु तिकर” ऎम्बुवदु (१) शान्ति, १९९.२५ 66________________
(G) पुरषार्थकाष्टाधिकार- 温还 प्रवाहद नीरिगॆ अभिमुखवागि हेगॆ होगुत्तदो हागॆये चेतननु तन्न पूत्वदल्लि माडिद सुकृतॆ दुष्कृतरूपकवन्ने हॊन्दुवनु, ऎम्बुवदु इदरर्थव शास्त्र सम्मतवाद प्रवृत्तियिद्दरॆ सरेश्वरनु सन्तोषिसुवनु. अदरिन्द सश्वरन अनुग्रह उण्टागि ईतनिगॆ सुखा वाप्तियुण्टु. शास्त्रविरुद्धाचरणॆयादरॆ सरेश्वरनु सन्तो सिसनु, आज्ञाच्छेदी मनद्रोही” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ भगव निग्रहक्कॆ पात्रनागुवदरिन्द दुःखभाक्कागुवनु. “शुभत्व सौतु प्रति” ऎम्बल्लि अस् ऎन्दरॆ ऎल्लि जीवात्मनॆन्दु अर हेळियारो ऎन्द महर्षियु परमश्रीरि ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इदरिन्द जीवात्मनन्नु कुरितु हेळलिल्लवॆन्दू, सन्तोषपडुववनु मत्तु पड दवनू सत्येश्वरने, सत्कृष्ट शरीरिये ऎन्दू हेळल्पट्टितु. हीगॆ वैदिक मय्यादॆगॆ अनुगुणवाद धरगळन्नॆसगुवरु सश्व रानुग्रक्कॆ पात्ररागुवदू अल्लदॆ आतन उदारादि गुणगळिगॆ पात्र रागि सश्वेश्वरनिन्द उदाररॆन्दु हॊगळल्पट्टु ई रीतियल्लि सश्वर निगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडुवरॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई गीताशॆकवु यावुदॆन्दरॆ :- उदा रास्सत्व एनैते ज्ञानी ताव मे मतम् । स्थित स्नेहि युक्ता त्या मामेवा नुत्त माङ्गति ” * श्रीकृष्णनु हेळुत्तानेनॆन्दरॆ :-नाल्कु विध भक्तरु तन्नन्नु भजिस वरॆन्दू अवरु हिन्दॆ इद्द ऐश्वरवन्नु कळकॊण्डवनु, हॊसदागि ऐश्वरवन्नु बयिसुवनु, जीवापासकनु, मोक्षार्थियाद ज्ञानियाद सत्वश्वरोपासकनु ऎन्दु हेळि, इवरुगळल्लि ज्ञानिये सत्वश्रेष्ठनॆन्दू, आतने तनगॆ तुम्बा प्रियनॆन्दुपदेशिसि आनन्तर इवरु नाल्कु जनरू तुम्बा उदारिगळॆन्दु हेळुत्तारॆ. एकॆन्दरॆ इवरॆल्लरू तम्म इष्टार्थसिद्धिगागि तन्नन्ने उपासिसुवरु, आदुद रिन्द ऎम्ब भावव. यारु तन्निन्द अल्प स्वल्पवन्नागलि नडॆय वरो अवरु तनगॆ हीगॆ अतिशयवन्नु तोरिसिदवरादुदरिन्द तनगॆ समस्तवन्नू दयपालिसिदवरागि तानु भाविसुवनु. ज्ञानियादरो तनिगन वाद आत्मधारणॆयुळ्ळवनागि भाविसुवनु, अदेनु हागॆ, ऎन्दरॆ, ई ज्ञानियु तन्नन्नु विसा आत्मधारणॆयिल्लदवनागि तन्नन्ने________________
(१२,५७ श्री मद्र हस्यत्रयसारे अप्पडिये नित्य रुम्, मुक्तरुम् ईश्वराभिप्रायक्कॆ साक्षात्तु हण्णुगिर कैय्य नालॆ (१) “ प्रहर्ष यिष्यामि सनाथ जीवितः” ऎजरपडिये भोगविशेष युत्पादित्तु अम्मुखत्तालॆ आतिशयाधायक रावगळ्, श्रेष्ठवाद प्राप्तवॆन्दु तिळिदिरुवनु, आदुदरिन्द आतनन्नु बिट्टु तनगू आत्मधारणवु साध्यवल्लवु ऎम्बुवदु ई अकाभिप्रायवु हीगॆ कॊण्डाडि अन्तवरु तनगॆ अतिशयवन्नुण्टु माडिरुत्तारॆन्दु भाविसुवनु ऎम्ब तात्सरवु अनन्तर नित्यरु, मुक्तरुगळु, प्रपन्नरु, इवरुगळ विषयदल्लि हेगॆ ऎम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ. शास्त्रानगुणवागि प्रवृत्तियुळ्ळ वरु हेगॆ अतिशयाधायकरॆम्बुवदु उपपादिसल्पट्टितु. नित्य मुक्तरुगळ व्यापारगळल्लि अतिशयाधायकत्वक्कॆ विशेष उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ, अदु यावुदॆन्दरॆ ईश्वरन अभिप्रायवन्नु तिळिदु कैरवन्नॆसगुवदु ; आदुदरिन्द सश्वरनिगॆ ई कैरवु परम भोग्यवागि अतिशॆयाधायकवु ; हागॆये, कृतकृत्यनाद प्रप न्ननु माडुव भगवरगळू कूड शास्त्रमूलकवागि उण्टाद भगवदभिप्रायवन्ननुसरिसिरुवदरिन्द, नित्यमुक्तरुगळ कैरगळिगॆ समानवागि भोग्यभूतवादवुगळे ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. अप्पडिये , अदर हागॆये, नित्यरू, मुक्तरू ईश्वरन अभिप्रायवन्नु साक्षात्करिसि, पणगिर कैरळाले - माडुव कैरगळ मूलकवागि, “सनाथजीवितः - नाथनॊन्दिगिरुवद रिन्द नन्न दीनदॆसॆयु कळॆदु जीविसिकॊण्डिरुवनागि, प्रहर्ष २ स्वामि निनगॆ स्वार्थ कर्तृत्व, स्वतन्त्रकत्व, अन्तह भोक्तित्व मुन्ताद यावदॊन्दू श्रम इल्लद हागॆ कैरगळन्नॆ सगि निन्नन्नु सन्तोषगॊळिसुवॆनु; ऎन्दरॆ सन्तोषगॊळिसुवदे ननगॆ मुख्य प्रयोजनवु ऎम्ब भाववु.” ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, भोगविशेष - मुख्यवागि भोगरस वन्नु, उत (१) स्तोत्र. ४६.________________
धायकरावरगळ पुरुषार्थ काष्ठाधिकार दित्तु - उण्टुमाडि, - उण्टु माडि, अमुखत्तालॆ - आ मूलकवागि, अतिशया - आ अतिशयवन्नुण्टुमाडुवरागुवरु, बद्धनु तन्न आशास्त्रीय प्रवरनॆयिन्द शास्तावागिरुव सश्वरनिगॆ लीला रसवन्नुण्टुमाडि आ ति शया धायकनागुवनॆन्दू, आतनु तन्न शास्त्रीय प्रवत्रनॆयिन्द करुणॆ औदय्यादि गुणोत्तम्भकनागि अति शयाधायकनॆन्दू हेळिदरु ; नित्यमुक्तरादरॆ, तम्म अहङ्कार ममकार रहितवाद, सश्वेश्वरनिगॆ इष्टवाद, कैरगळन्नॆसगि भोग रसवन्नुण्टुमाडि अतिशयाधायकरागुवरु. ई भाववु श्री यामु नेयरवर स्तोत्ररत्न श्लोकदल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ :-
- भव मेनानुचर रन्तरं प्रशास्त्र निशेष मनोरथान्तरः । कदाह मै कानिक नित्य किङ्कर प्रहर्षयिष्यामि सनाथजीवितः”
(ऐहिक मनोरथगळन्नू स्वरादि मनोरथगळन्नू सात्मना त्यजिसि, दासभूतनागि निन्नन्ने सदा अनुसरिसिकॊण्डिरुव तमगॆ निरु पाधिक कै र प्राप्तियु ऎन्दिगो ? ऎन्दु प्रार्थिसुत्तारॆ. भवन्त मेव - इन्यारन्नु अपेक्षिसदॆ प्राप्यनागि प्रापकनागियू इरलु योग्यवाद साकार परिपूर्णनाद निन्नन्ने, निरन्तरं - इन्नु यावदक्कू मनस्सन्नु कॊडद हागॆ यावागलू, अनुचर्क - आया अवस्थॆगळिगॆ उचितवाद सेवॆगळ मूलक अनुसरिसिरुववनागि, प्रशास्त्र निशेष मनोरथान्तर - इन्तह कैर प्राप्तियुण्टा गुवदक्कागि, निन्न कृपॆयिन्दलॆ शमन हॊन्दिद समस्तवाद इतर मनोरथगळुळ्ळवनागि, ऐकानिक नित्यकिङ्करः - निन्नॊब्बनल्ले सक्तवाद मनस्सुळ्ळवनादुदरिन्द, इन्नॊब्बरिगल्लदॆ सदा निनगेने दास भूतनागि, अहं - नानु, कदा - यावाग, सनाथजीविथ - इदुवरिविगू निन्नन्नाश्रयिसदिदुदरिन्द उण्टाद दैन्यवन्नु, ईग नाथनुळ्ळवनॆन्दु तिळिदुदरिन्द कळॆदुकॊण्डु सत्तॆयुळ्ळवनागि, प्रहर्षयिष्यामि निरुपाधिक कैर मूलक सन्तोषगॊळिसु वॆनो ऎम्बुवदु ई श्लोकाभिप्रायव________________
CAME श्रीवद्रहस्यत्रयसारे इ) करं शास्त्र मुखत्तालॆ. ई श्व राभि प्रायत्तॆ यरिन्नु कैरम पट्टु गिर कृत कृत्यनुकुव समान व भागवत कैरस्य भगवदत्यन्ता भिमतत्वम् इवल् शास्त्रविरुद्धळालॆ ईश्वरनुन्नु लीलारस मुन्दिन वाक्यदिन्द कृतकृत्यनाद प्रसन्ननु माडुव कै रवू सह नित्यमुक्तर कैगळिगॆ समानवागि अतिशयाधायक ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इप्पकारं - हीगॆ भोगविहवन्नुण्टु माडि तन्मूलकवागि आतनिगॆ अतिशयाधायकनागिरुवदु, शास्त्र मुख तालॆ - शास्त्रमूलकवागि, ईश्वराभिप्राय यरिन्नु - ईश्व रन अभिप्रायवन्नु तिळिदु ऎन्दरॆ आतन अज्ञारूपगळाद विधिनिषेध वाक्यगळन्ननुसरिसि, कैर हण्णुगिर - कैगळन्नु माडुव कृतकृत्यनुक्कु- धरन्यासवन्न नुष्टिसिरुव कृतकृत्यनिगॆ, समानव व तानवु शास्त्र सम्मतवाद कैगळन्नु ऎसगुवदरिन्द सत्व करा राध्यनु सुप्रीतनागुवदरिन्द, आ कैगळु भोग्यभूतवादु वागुवदरिन्द ई कृतकृत्यनू कूड नित्यमुक्तरुगळ हागॆ विशेष अति शयाधायकनागुवनॆम्ब भाववु. बद्धनु शास्त्रविहितवल्लद प्रवत्तनॆयुळ्ळवनादरॆ सत्येश्वरन शिक्षॆगॆ ऒळपट्टु लीलारसोत्पादकनागि अतिशयाधायकनागुवनॆन्दू शास्त्र सम्मतवाद प्रवृत्तियुळ्ळवनादरॆ सन्तोषवन्नुण्ट माडि श्लाघिसल्पडुवनागि अतिशयाधायकनॆन्दू, नित्य रू मुक्तरू माडुव कैरगळु परम भोग्यवागि, हीगॆ अवरुगळ अति शयाधायकरागुवरॆन्दू, भरन्यासमाडिद कृत कृत्यरु माडुव कृरगळू कूड हागॆये भोग्यगळागुवदरिन्द अवर अतिशया धायकरॆन्दू हेळल्पट्टितु भागवत कैरवु भगवन्तनिगॆ अत्यन्त प्रियवादुदु हीगॆ नानाविध अतिशयाधान भेदगळल्लि, सत्येश्वरनु याव________________
पुरुषार्थ काष्ठाधि कार मात्र उक्कुक्कुदु तनक्कु आनर पठ्यवसितवायि सन्दर्भगळल्लि मात्र कैङ्करवागि भाविसुवनु ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ : इवल् - ई मेलॆ हेळिद अतिशयाधायकत्व भेदगळल्लि, शास्त्र विरुद्धशालॆ - शास्त्रविरुद्धवाद करगळिन्द, ईश्वर मुक्कु - स श्वरगॆ, लीलारसमात्रक्कॆ लीलारस मात्रवन्नॆ, आ प्रवृत्ति गळु सश्वेश्वरनिगॆ अभिमतवादवल्लवादुदरिन्द भोग्यभूतवादवु गळल्लवॆम्ब भावव, उण्णाकुदु - उण्टुमाडुवाग, तनक्कु अनर्थ पठ्यवसितमायिरुक्कु – तनगॆ नरक प्राप्ति, हीनजन्म प्राप्ति मॊदलाद अनेक अनर्थगळल्लि परवसानवन्नुण्टुमाडु वन्थाद्दागुवदु. शास्त्रविरुद्धाचरणॆयु तनगॆ तत्कालदल्लि हित वागिद्दरू सश्वेश्वराभिमतक्कॆ विरुद्धवादुदरिन्द आज्ञाच्छेदी ननद्रोही” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ भगवन्नि ग्रहक्कॆ पात्रनागि अनर्थगळिगॆ गुरियागुवनॆम्ब भाववु. याव सन्दर्भदल्लि भगव दनुग्रहक्कॆ पात्रनागि, ईतनु माडुवदु भोग्यभूतवागि कैर रूपवादुदागि, तनगू कूड स्वामतपुरुषार्थवन्नु कॊडु वन्थादागुत्तदॆम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- बद्धदयिल् - बद्दिदॆशॆयल्लि शास्त्र तालुम् - शास्त्र मूलक वागियू, मुक्तदयिल् - मुक्तावस्थॆयल्लि, प्रत्यक्षतालुव प्रत्यक्षदल्लू ईश्वराभिप्रायकण्णु - सत्वश्वरनभिप्रायवन्नु तिळिदु, तदनुरूपवाग मक्कुम पोदु - अदक्कनुगुणवागि प्रवरिसुवाग, ईश्वर नुडैयलीलादि पुरुषार्थतुडनॆ रश्वरन लीलॆये मॊदलाद प्रयोजनदॊन्दिगॆ, इल्लि आदि शब्ददिन्द भगवू हेळल्पट्टितु. आनुषण कमाग . अदक्कॆ सम्बन्धिसिदुदागिये, तनक्कु म स्वाभिमत पुरु पार्थनुण्णा - तनगभिमतवाद पुरुषार्थवाद परम पुरु षन कैर प्राप्तियुण्टागबहुदु, सश्वरनभिप्रायवन्नु तिळिय बेकादरॆ, बद्धावस्थॆयल्लि ईतनिगॆ ज्ञान सङ्कोचविरुवदरिन्द ईत निगॆ शास्त्रवे ज्ञानचक्षुस्सन्नु कॊडुवन्थाद्दु ; मुक्तावस्थॆयल्ला
तनगू, n________________
Csan रुक्कु, बद्धदयिल् तास्त्र तालुम, मुक्त दक्कॆयिल् प्रत्यक्षत्तालु म ईश्वराभिप्रायक्कु, तदन रूप माग वर्तिक्कु म् पोदु, ईश्वरनुडैय लीलादि पुरुषार्थ तुडनॆ आनुष कनागनक्कु म स्वाभिरुत पुरुषार्थ मुज्जाम, आन पिन्नु चेतना नव बुद्धि पूर्वक माग वॊरु प्रवृत्ति पण्णम पोदु, तन्नुरुषार्थमु मानुष क दरो अन्तह ज्ञान सङ्कोचविल्लदुदरिन्द शास्त्रवे आग ईतनिगॆ बेकागुवदिल्लवु. प्रत्यक्षदल्लि परमात्माभिप्रायवन्नु तिळिय बहुदु, आदुदरिन्दले बद्धदशैयिल् शास्त्र तालुव मुक्त दलैयिल् प्रत्यक्षत्तालुम ऎम्ब प्रयोगव. हीगॆ ईश्वर प्रायानुसार नडॆसुव कारगळे आतनिगॆ कैरगळागि परिणमिसि आतनिगॆ अलारस भोगरसगळन्नुण्टु माडुवुवगागि अवुगळिन्दा तनु सुप्रीतनागुवनु, इन्तह पवनॆयिन्द सश्वरनिगू तनगू सह प्रयोजनवु. आतनिगॆ लीलारस भोगरसगळुण्टु माडुवदरिन्द आतनिगॆ प्रयोजनवु. तनगादरो तन्निष्टानुसार पुरुषार्थ प्राप्तियु. ई मुन्दिन वाक्यदिन्द भगवारद ऎल्लॆयु भागवत कैङ्क त्यदवरॆगू हेगॆ ? भागवत कैङ्करक्कॆ प्रधान्यवु हेगॆ ? ऎम्बु वदन्नु विशदीकरिसुत्तारॆ. लोकदल्लि राजसेवकनु राजनिगॆ कै माडुवदक्कॆ बदलागि इतररिगॆ कैर माडिदरॆ राजन कोपक्कॆ पात्रनागुवनु. हीगिरुवल्लि भागवत कैङ्करवु भगवङ्करद ऎल्लियु हेगॆ ऎन्दरॆ, राजसेवकनु राजकुमारनिगॆ कैङ्करवॆसगि दरॆ राजनिगॆ अदु हेगॆ परमभोग्यवागुत्तदो, हागॆये भाग वतङ्कवू कूड सश्वेश्वरनिगॆ तमगॆ प्रियतमन कैङ्करवादुद रिन्द परमभोग्यवागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. आनपिट्टु - हीगादनन्तर, हेगादनन्तरवॆन्दरॆ, शास्त्रानु गुण्यवाद प्रवृत्तियु यावाग इब्बरिगू प्रयोजनवुळ्ळद्दायितो आग ऎम्ब भाववु, चेतननानविर्व - चेतननाद ईतनु बुद्दि पुरकवागि, ऒरु प्रवृत्ति हण्णु म पोदु - ऒन्दु काव्यवन्नु________________
पुरुषार्थकष्ठाधिकार मागवागिलु पुगिरवेणियुत्तालदुवरुन्नोदु ईश्वरा भिप्राय विशेष मडियाग वरनेण्णु गैयाल् अदक्कागईश्व राभिप्राययाराय न विड भागवत कैङ्कर अवनुक्कु सर्वलुम अभिमतवायिरुन्नदु, इव्वर (तै) आल् (१) “आराधना नां सषां विष्ण राराधनं परम् । तस्मात्परतरम्पोक्तं तदीयाराधनं माडु वाग, र्त पुरुषार्थमुम् , तनगॆ श्रेयोरूपवा दुदू, आनुषज वागिलु - साक्षात्तागि अपेक्षिसदॆ अदर पुगिरनेणियत्ताल्, अदरल्लि प्रवेशिसुव हागॆ माडिदरॆ, अदुवरुम्पोदु - अदु बरुवाग, ईश्वराभि जॊतॆयल्लादरू, विशेष मडियाग वरवेणुगैयालॆ - सत्येश्वरन ऎन्दरॆ आ भिप्रायविशेषक्कनुसारवागि अदु बरबेकादुदरिन्द प्रवृत्तियुण्टागबेकादुदरिन्द, ईश्वराभिप्राय सश्वराभिप्रायवन्नु आरार्य विड८ - विमर्शिसि नोडिद ०दर्भदल्लि, भागवतरवु आतनुक्कु सर्वलुम अभि मतमायिरुदु - आ सत्येश्वरनिगॆ ऎल्ला विधदल्लि तुम्बा इष्ट वादुदागिरुत्तदॆ. अथवा सवस्त्र अभिमतवादवुगळल्लि इदॊन्दु मुख्यवादुदु ऎम्बभिप्रायवादरू आगबहुदु. इतर प्राणि गळिगिन्तलू ई मनुष्यनिगॆ हॆच्चु कृपॆयन्नु तोरिदवनागि स श्वरनु बुद्धियन्नु कॊट्टिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द इवनु सत्व प्रवृत्तिगळू शास्त्रधरगळन्ननुसरिसि ईश्वराभिप्रायवन्नु ऒळगॊण्डिरबेकु. हीगॆ सश्वेश्वरन अभिप्राय विशेषवन्नु चन्नागि विमर्शिसि तिळिदुदादरॆ, तनगॆ तुम्बा प्रियराद भाग वतर कैङ्करवु भगवन्तनिगॆ विशेषाभिमतवादुदु आगुत्तदॆ ऎम्ब भिप्रायवु. हागॆ आतनिगॆ तुम्बा अभिमतवॆम्बुवदक्कॆ प्रमाण गळुण्टॆ ऎन्दरॆ उण्टु ऎन्दु अनेक प्रमाणगळन्नु मुन्दॆ उदा हरिसुत्तारॆ. माडुव इव्यर्थल् - ई अभिप्रायदल्लि ई पदक्कॆ मुन्दॆ आराय नाल् ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्वयवु (१) सर्वॆ ( पाम् आराध (१) पाद्योत्तर २९-८१. e________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे परम (२) “मनु मद्रक्कॆ भष प्रीतिरभ्यधिका भवेत् । तस्मान्मद्भक्त भक्ताक्ष पूजनीया विशेषतः। (३) मदक जनवात्सल्यं पूजा याङ्कानु मोदनं ! मतथाश्रवणे नानं - समस्तवाद आराधनॆगळ मध्यदल्लि, विष : - श्री महा विष्णुविन, आराधनन्दरं - आराधन श्रेष्ठवादुदु. तस्मात् आ विष्णुविन आराधनॆगिन्तलू, परं - श्रेष्ठवाद तदीया राधनं - आ विष्णुभक्तराद महाभागवतर आराधन, परतरं प्रो४० - श्रेष्ठ तरवॆन्दु हेळल्पट्टितु. समस्त आराधनॆगळ मध्य दल्लि विष्याराधनव परवादुदादरॆ, भागवताराधनवु सरतर वादुदु अदक्कू श्रेष्ठवॆम्ब भावव. (२) मद्भक्तभषु - नन्न भक्तर भक्तरल्लि, ममप्रीति- - नन्न प्रीतियु, अभ्यधिका भवेत् - तुम्बा हॆच्चादुदागुवदु, तस्मात् - आ कारणदिन्द मद्भक्त भक्ताश - नन्न भक्तर भक्तरुगळू कूड विशेषतः विशेषवागि, हॆच्चागि, पूजनीया - पूजिसलु योग्यरु, स श्वरनिगॆ महा भागवतोत्तमर भक्तरल्लू एशेष प्रीतियिरुवुद रिन्द अन्तवरु विशेषवागि पूजिसल्पडतक्कद्दु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, अन्तवर विशेषाराधनॆयिन्द सत्तीश्वरनु तुम्बा सुप्रीतनागुवनु ऎम्ब भाववु हिन्दिन प्रमाणदल्लि भागवत कैङ्कय्यद माहा
यु उपपादिसल्पट्टितु. ई प्रमाणदल्लि भागवत कैङ्करक्किन्त लू भागवतर भक्तर कैङ्करवु विशेषवादुदॆन्दु हेळल्पट्टितु सामान्यवागि नन्नन्नु आराधिसिदरॆ ननगॆ अवरल्लि प्रीतियुण्टागु इदॆन्दू, नन्नन्नु भक्तियिन्द आराधिसिदरॆ, अवरल्लि अधिक प्रीति युण्टागुत्तदॆन्दू नन्न भक्तर विषयदल्लि, अदक्कू अधिक प्रीति युण्टागुत्तदॆन्दू, सश्वेश्वरनु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द इन्तह अत्यधिक प्रीतियुळ्ळवरन्नु विशेषवागि आराधिसुवदॆ तनगॆ तुम्बा सन्तोषवन्नु कॊडुवन्थाद्दॆम्ब भाववु. मुन्दिन मूरने प्रमाणदिन्द भगवद्भक्तन लक्षणवन्नु हेळुत्तारॆ. (१) गरुड पुराण २१९६९ (२) भार, आ, का१०६-२३,________________
(2) पुरुषार्थ काष्ठाधिकार १३६४ भक्ति सृर नेत्राङ्ग विक्रिया । स्वयमाराधने यत्न ममार्थ डम्भवर्जनम् । ममानु स्मरणं नित्यं यच्च मां नोपजीवति ! भक्तिरष्ट विधाहैफा र्यम्ह च्छेपिवर्तते। सविप्रेनॆ मुनिर्मा सयति सृच पतः । तस्मि । देयं ततो ग्राह्यं स च पूजॆय थाह्यहर्.” (३) (१). मद्भक्तजनवात्सल्यं - नन्न भक्त जनरल्लि विश्वा सवू (२) पूजायां चानुमोदनं - इतररु माडुत्तिरुव नन्न पूजॆयल्लि सन्तोषवू, अथवा नन्न भक्तजनर पूजॆयल्लि सन्तोषवू इल्लि पूजायाञ्च ऎन्दु च कारविरुवदरिन्द, मद्भक्त जनपूजॆ ऎन्दु अवन्नु हेळुवदु समसवागि तोरुत्तदॆ. (३) मतथाश्रवणेभक्ति - नन्न दिव्य चेष्टितगळ कथॆयन्नु केळुवदरल्लि भक्तियू, (४) स्वर नेताङ्ग विक्रिया - स्वर, कण्णु, शरीरगळल्लि विकारवू, स्वरविकारवु गद्दद ध्वनियु, नेत्र विकारवु आनन्दभाष्पगळिन्द तुम्बिरोणवु, अङ्गविकारवु रोमाञ्चवन्नु हॊन्दिरोणवु, गास्परोनोद्द मैः कण्ठे नस्थरगद्गदेन नयने नोड्तिर्ण भाषाम्बुना” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ नित्यवू आ सत्येश्वरन चरणारविन्दयुगळवन्नु भक्तियिन्द ध्यानमाडुवव रिगॆ प्राप्तवागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (५) स्वयं - ताने आराधनेयत्न -नन्नन्नाराधिसुवदरल्लि प्रयत्नवू, (६) ममा- नन्न उद्दिश्यवागि, दम्भवर्जनं - डम्भवन्नु बिट्टिरुवदू, (७) नित्यं ममानुस्मरणं प्रतिदिनदल्लि अथवा यावागलू नन्नन्नु स्मरिसोणवू, ध्यानमाडोणवू, (८) मां . नन्नन्नु, नोपजीवति . मोक्षेतर फलक्कागि याचिसदिरोणवू यत् - यावुदो, तत् - अदु ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु, हीगॆ अष्टविधा- ऎण्टु विध लक्षणगळुळ्ळ, भक्तिः - भक्तियु, र्यक्षेपि याव मेच्छनल्लियादरू, वरते - इद्दु देयादरॆ, सः - अवनू कूड, विन्दः - ब्राह्मण श्रेष्ठनिगॆ समाननु, मुनिः - मनन शीलनु, श्रीर्मा - विद्यासम्पत्तन्नु हॊन्दिदवनु, सः यतिः - अवने इन्द्रियगळन्नु जयिसिद सन्यासिय, स च पण्डितः - अव________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे (४) * अनन्य देवता भक्ताये मद्भक्त जनप्रिया! मामेव शरणं पास्ता मद्भक्ताः प्रकीरि ताः 1”, नेने समस्तवन्नू तिळिद पण्डितनु, तस्मदेयं - अवनिगागिये कॊडतक्कद्दु, यावदन्नु कॊडतक्कद्दॆन्दरॆ द्रव्यदानक्कॆ आतनिगॆ अर्हतॆयिल्लदुदरिन्द ज्ञानवन्नु अवनिगॆ कॊडबहुदॆम्ब भावव ततोग्राह्यं - अवनिन्द परिग्रहिसतक्कद्दु, अवनिन्द द्रव्य परि ग्रह निषेधिसल्पट्टिरुवदरिन्द, ज्ञानवन्नु पडियतक्कद्दु ऎम्ब भावव आदरॆ ब्रह्मविद्यादि उपदेशवन्नु आतनिन्द हॊन्दलू कूड आतनु अनर्हनादुदरिन्द ज्ञान संशयवेनादरू इद्द पक्षदल्लि, निर्णय ज्ञानवन्नु आतनिन्द हॊन्दलु साध्यविद्दरॆ आगबहुदॆम्ब भाववु महाज्ञानियाद विदुरनु धृतराष्ट्रनिगॆ नीति मॊदलादवु गळन्नु हेळिदने एना, ब्रह्मज्ञानवु तनगिद्दरू ब्रह्मविद्यॆ यन्नु तानुपदेशिसदॆ सनत्सुजातरिन्द उपदेशवन्नु हॊन्दुवहागॆ माडिदनु. यथाह्यहं नानु हेगॆ पूज्यः , पूजिसलु योग्यनो, तथा - हागॆ, स च - अवनू कूड, पूज्यः पूजिसलु योग्यनु. इल्लि “मद्भक्तजनवात्सल्य, पूजायां चानुमोदनं” ऎम्बुवदरिन्द भागवतरल्लि प्रीतिय अवर पूजॆयू हेळल्पट्टु आ भागवतनु नीचवर्णनादरू तुम्बा माननीयनॆन्दू हेळल्पट्टितु. इल्लि नम्म आळ्वारुगळल्लि कॆल वरु ब्राह्मण वर्णदवरल्लदे इद्दरू नित्यसूरिगळ अंशावतारि गळागि परम ज्ञाननिधिगळाद प्रयुक्त अवरुगळन्नु गुरुपरम्परॆ यल्लि महनीयरु सेरिसिरुत्तारॆ. यारु,
(४) तन्न भक्तरु यारॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ– ये अनन्य देवता भक्ताः - यारु इतर देवतॆगळ भक्तरल्लवो, ये यारु, मद्भक्त जनप्रियाः - नम्म भक्तराद जनरिगॆ प्रियरो, ये - मामेव - नन्नन्ने, शरणम्प्रा प्राः - शरणु हॊन्दि द्दारॆयो, ते - अवरु, मद्भक्ताः . नन्न भक्तरॆन्दु, प्रकी रिताः - हॊगळल्पट्टिरुवरु. इल्लि मद्भक्तजनप्रियरू कूड मद्भक्त रॆन्दु हेळिरुवदरिन्द भागवत कैज्यरवु स्वामिगॆ अभिमतवादु________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार (५) “तस्य यज्ञवराहस्य विषर मितते जसः । प्रणा मं येसि कुरै तेषामपि नमोनमः 1”, (६) तदाश्रयस्याश्रयणास्य तस्य च तस्यच । संसेव दॆन्दु तोरिबरुत्तदॆ ; मत्तु इतर देवताराधनविल्लदॆयू, नन्न भक्तरन्नु बहुमानिसुवरागियू, इरुववरे, नन्न भक्तरेविना इतररल्लवॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. (५) तस्य आ महा प्रसिद्ध साद, यज्ञवराहस्य - यज्ञ स्वरूपनाद श्री वराहावतारियाद, अमिततेजसः - अपरिमितवाद तेजस्सुळ्ळ, विष8 - श्री महाविष्णुविगॆ, येपि - यारादरॆ प्रणामङ्कुत्व - नमस्करिसुव, तेषामपि - अन्तह भाग वतोत्तमरिगू कूड, नमोनमः पुनः पुनः नमस्कारवु. इल्लियू सरेश्वरन हागॆ भागवतोत्तवरू कूड पूजार्हरॆन्दु हेळल्पट्टितु. श्री वराहावतारिय दिव्यमङ्गळ विग्रहवॆल्ला यज्ञ मय द्रव्यगळिन्दुण्टादुदु ఎంబ भाववु. विष्णु पुराणद ई मुन्दिन श्लोकवु ई अर्थवन्नु पपादिसुत्तदॆ :-(वि. पु. १. ४, ३२) “पादेषु वेदास्तव यप दंस्कृ दन्तेषुयज्ञाश्चितयव ! हुताश जि.सि तनूरुहाणि दाप्रभो यज्ञ पुनांस्कृमेव *। निन्न पादगळल्लि वेदगळु, कोरॆदाडिगळल्लि यूपस्तम्भवु, दन्तगळल्लि यज्ञगळु, बायियल्लि चयनयज्ञभेदगळु नालिगॆयल्लि अग्नियु, कूदलुगळु दर्भॆगळु, अदुदरिन्द ओ स्वामिये नीने यज्ञपुरु हनु’ ऎम्बुवदु ई श्लोकार्थवु. ई अभिप्रायवु श्री मद्भाग वतदल्लि इन्नू विस्तारवागि उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. 1 (६) “त दाश्रयस्य - भगवन्तनन्नाश्रयिसुववरन्नु, आश्रय णा त् - आश्रयिसुवदरिन्दलू मत्तु तस्य च हागॆ आश्रयिसि दवनन्नु, संसेव नात् - सेविसुवदरिन्दलू, मत्तु तस्यच . सेविसि दवनन्नु, संसेव नात् - सेविसुवदरिन्दलू, तस्यच - हागॆये, अन्तह भागवतनन्नु सेविसिद भागवत सेविय संसेवनात् -________________
0262 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ना नरलोके पूय *लै सर पार्त । ” इत्यादि प्रमाण यारा न्साल्, राजकुमारोपलाळन मेलॆ, भागवत कै रम् भगवानुक्कु अभिमतवा यिरुक्कॆ याल् शेषभूत नानविर्व शॆयुम किञ्चित्कारल् भाग वत कैरम प्रधानवायि P सेविसुवदरिन्दलू, लोके - ई जगत्तिनल्लि, नरा8 - मनुष्यरु सरपातक्कॆ - समस्त पापगळिन्दलू, पूयने - परिशुद्धरागु त्तारॆ. इदरिन्द भागवतनू, अवनन्नु आश्रयिसिद भागवतनू, ईतनन्नु आश्रयिसिद भागवतनू, हीगॆ परम्परा रूपदल्लि भाग वतरुगळु “ते पुनरु कालेन दर्शनादेव साधवः” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, समस्त पापगळन्नू होगलाडिसुवरु ऎम्ब भावव’, इत्यादि प्रमाण इवॆ मॊदलाद प्रमाण गळन्नु, आराय् न्साल् - विमर्शिसि नोडिदुदादरॆ, राजकुमा रोपलाळ नमोलॆ - राज कुमारन लालनॆयु हेगॆ राजनिगॆ तुम्बा प्रियवादुदो हागॆये, भागवतरं . भागवत कै रवु, भगवन्तनिगॆ अभिमत मायिरुक्कॆयाले - तुम्बा इष्टवागिरुववरिन्द, शेषभूतना न विर्व - सत्येश्वरनिगॆ दासभूत नाद इवनु, शॆयुम् - माडुव, किञ्चित्कारळिल् - कैय्य गळल्लि, भागवत कैरवु, प्रधान मायि - मुख्यवादुदु ऎन्दरॆ श्रेष्ठवादुदु ऎम्ब भावव. ई दासभूतनाद चेतननु माडुव कैगळल्लि भागवत कैरवु सशेषियाद श्रीय पतिगॆ तुम्बा अभिमतवादुदागि, तुम्बा श्रेष्ठवादुदु आयितु ऎम्ब भाववु. इदरिन्द, नावु माडुव नित्य नैमित्तिक करगळू भागवताग्रेस रराद आदित्यागिगळ आराधनवागि, तन्मूलक तदात्मक भगवदाराधन वागि परिणमिसि श्रेयः पतिगॆ हेगॆ अभिमतवादवो हागॆये ई भागवत कैरवू तदात्मक भगवरूपवागिये सश्वर निगॆ प्रियतमवादुदु ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ भगवदनन्यार्ह शेषभूतनाद ई प्रपन्ननु भगवन्त नल्लदॆ इतररन्नाराधिसि कैङ्करगळन्नॆसगिदरॆ, आ अनन्यार्हशेषत्वक्कॆ________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः भागवत कै रस्य भगवदाराधनत्व कथन, इडल् तत्ववित्तुक्कु प्रमाणसरिणि पार् ताल् (१) ये यज पिर्तृ देर्वा ब्राह्मर्णा सहुताशर्ना । सभूतान् रात्मानं विष्णु मेव यजनि ते !” इत्यादिगळ्ळि रडिये ईश्वर्र भागवत शरीर (क) नाण्णु आराध नावत्. विरोध उण्टागुवदिल्लवे ऎन्दरॆ सात्मना इल्लवॆन्दू, अन्तह भागवत कैङ्करदिन्द तदन्तरामियाद भगवन्तने सुप्रीतनागु वनॆन्दु सप्रमाणवागि उपदेशिसुत्तारॆ - भागवतरवू भगवताराधनवे. इडल् ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ निरुपाधिक शेष सम्बन्धविल्लदॆ, शास्त्रविधियन्ननुसरिसि भागवत कैङ्करवन्नु माडुव सन्दर्भदल्लि, तत्ववित्तुक्कु - शास्त्रयाथात्मवन्नु चन्नागि परि शीलनॆ माडिदवनिगॆ, इदक्कॆ “आराध्यनाम्” ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्वयवु, प्रमाणसरिणि टैपार् ताल् - शास्त्र प्रमाणगळल्लि हेळिरुव मार्गवन्नु विवेचन माडि नोडिदुदादरॆ, “ये-यारु, पिर्तृ, पितृगळन्नू, देर्वा - इन्द्रादि देवतॆगळन्नू सहुता शॆर्ना - अग्नि यॊन्दिगॆ सेरिद, ब्राह्मर्णा ब्राह्मणरुगळन्नु ऎन्दरॆ अग्नि मुखदल्लि यज्ञ होमादिगळन्नाचरिसुव बाह्मणरन्नु ऎम्बरवु, यज , यज्ञयाग, जप, होमादिगळ मूलक आराधिसुत्तारो, ते - अवरॆल्लरू, सभूतान्त रात्मानं – सत्व चेतनरिगू अन्तरामियाद, विष्णु मेव - विष्णुवन्नॆ, यजनि - हागॆ आराधिसुवरु”, इत्यादिगळिर् पडिये - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुवहागॆ, ईश्वरन् - सश्वेश्वरनु, भागवत (१) भार, शा, ३५५-२४ ।________________
१३६९ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे शरीरनाय् कॊण्णु - भागवतनन्ने शरीरवागि हॊन्दिरुववनागि आराधना म् आराधिसल्पट्टवनागुवनु. प्रमाणरीतियन्ननु सरिसि विमर्शिसि नोडिदरॆ, ई भागवतरु आराधिसल्पट्टरॆ, तच्छरीरक नागि तदन्तरामियागिरुव परमात्मने आराधिसल्पडुवनु ऎम्बु वदक्कॆ “ये यज” ऎम्ब प्रमाणवन्नु उदाहरिसिदरु. (ई प्रमाणवु कुम्भकोणियल्लि अच्चागिरुव प्रतियल्लि ये यज पितृर्वा गुरूं वातिथीं था । गांव द्विजमुख्यांश्च पितरं मातरं तथा । करणा मनसा वाचा विष्णुमेव यजते ॥” ऎन्दु इरुत्तदॆ. हीगॆ महर्षिवाक्यगळु हिन्दिनवर पाठक्कू ईगिन पाठक्कू तुम्बा व्यत्यासविरुत्तदॆ. अभिप्रायदल्लेनू ई ऎरडु पाठक्कू व्यत्यासविल्लदिद्दरू, हीगॆ पाठान्तरगळन्नु इतररु तम्म कविताशक्तियिन्द कल्पिसुवदु शोचनीयवादुदु.) गीतॆयल्ल, “योयो यायां तनुम्भक्तश्रद्धयातु मिच्छति। तसत स्याचलां श्रद्दां तामेव विदधामह्यम्॥” (७,२१) ऎम्ब श्लोकदल्लू ई मेलिन प्रायवे तोरिबरुत्तदॆ. सश्वरनु अग्नि मुखवागि माडिद होमारनॆगळ मूलकवागियू ब्राह्मण सन्तर्पणॆगळ मूलकवागियू तृप्तनागुवनॆम्बुवदरल्लि सन्देह विल्लवु. हागॆये भागवतदल्ल, “नग्नि मुखतोयं वै भगर्वा सयज्ञभुक् इत्येत हविषा रार्ज यथा विप्रमुख हुत्तॆ (२ १४.१८) विप्रमुखाराधनदिन्द सयज्ञ भोक्तावाद सर्वॆश्वरनु प्रीतनागुवष्टु अग्नि मुखाराधनदिन्द प्रीतनागुवदिल्लवॆन्दु हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. 65 आदरॆ गीतॆयल्लि, “येष्यन्य देवता भक्ता- यजन श्रद्धयान्विताः । तेषि मानव कौन्सॆय यजन विधि पूर्वकम् आहंहि सर्वयज्ञानां भोक्ता च प्रभुरेवच । नतुमामभिजानन्ति तप्पेनातत्त्वव ते” ऎन्दरॆ, यारु अन्यदेवताभक्तरागि, श्रद्धॆयुळ्ळवरागि आराधिसुवरो, अवरू कूड नन्नन्ने आराधिसुवरु ; आदरॆ विधिगॆ व्यतिरिक्तवागि आरा________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार 0228 (१) “स च मनुप्रियः” ऎरपडिये परमै कानि विषय आल् प्रीतिपरतन्त्रनान प्रकारियि नुडैय निनवैप्पा ताल् धिसुवरु, एकॆन्दरॆ नाने सयज्ञगळिगू स्वामियू, अवुगळ इल्ला नाने भोक, ई विषयवन्नु तिळियद जनरु नन्न यथा वत्ताद स्वरूपवन्नु तिळियदवरागि अल्पारफलभागिगळागुत्ता रॆन्दु हेळिदॆयल्ला, भागवताराधनॆयू कूड ई मेलॆ हेळ ल्पट्ट आराधनॆगळ हागो? ऎन्दरॆ हागल्लवु. अदु, आन्यदेवतॆयेपर देवतॆ ऎन्दु तिळिदु सत्येश्वरनन्नुल्लङ्घिसि माडिद आराधनॆयागिरु इदॆ ; भागवताराधनॆयादरो आतनिगॆ तुम्बा प्रियरादवर आराधनॆयादुदरिन्द आतनिगॆ तुम्बा प्रियवादुदागि अदरिन्दातनु तुम्बा सुप्रीतनागुवनॆन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ. “तेषां ज्ञानी नित्ययुक्त एकभक्ति शिष्यते । विशेष प्रियोहिज्ञानि नोत्यर्थ महं स च ममप्रियः” ऎम्बुवदु पूराशिकवु. तेषां - आ नाल्कु जन भक्तरल्लि, ज्ञानि यादवनु, नित्ययुक्त साधन दॆशॆयल्ल प्राप्य दॆशॆयल्ल, सदा नन्नॊन्दिगॆ सेरिदवनागि, एकभक्ति - हीगॆ नन्नॊब्बनल्ले प्रह्लादन हागॆ भक्तियुळ्ळवनागिरुवदरिन्द, विशिष्यते माहात्मयुळ्ळवनागि तनगॆ तुम्बा प्रियनु ऎम्ब भाववु. अहं - सत्येश्वरनाद सत्वज्ञनाद सशक्तनाद नानू, अत्यरं - इष्टॆन्दु हेळलु साध्यवल्लदष्टु, आ ज्ञानिगॆ, प्रियनु ; हागॆये सः, अ परमभक्तनू, मम - ननगॆ, अत्यं - इष्टॆन्दु हेळलु साध्यवल्लदष्टु, प्रियः - प्रियनु, ऎरपडिये हेळिरुव हागॆ, विषयल् परमै कान्ति विषय - सदा सश्वरनल्ले सक्तवाद मनस्सुळ्ळ प्रपन्नन विषयदल्लि, प्रीतिपर तन्ननान प्रीतिगॆ अधीननाद, प्रकारियिनुडैय - विशेषणदिन्द सदा सेरि रुव विशेष्यनाद सरेश्वरन, निन पाद्वाल् : सङ्कल्पवन्नु कुरितु पालोचिसिदरॆ, “ज्ञानीताव मेमतव" - ज्ञानि (n). ne. 2. 02 ऎन्दु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे *ज्ञानीतावमेव तम” ऎष्टु रपडिये भागवत कै र भगर्वा तन्नन्न क्यामि पक्कलिले हण्णिनदाक उग यादरो ननगॆ आत्मा ऎम्बदागिये नन्न अभिप्रायवु, ऎन्दरॆ ज्ञानियादवनु हेगॆ नन्नन्नु बिट्टु तनगॆ आत्मधारणवु साध्य विल्लवादुदरिन्द तनगॆ नाने आता ऎन्दु भाविसिरुत्तानो हागॆये नानू सह आतनन्नु बिट्टु सत्वदैव इरलारनादुदरिन्द आतनू ननगॆ आत्मवे ऎन्दु भाविसिरुवॆनु ऎम्बभिप्रायवु’ ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, भागवत ज्वर - भागवत कैङ्करवन्नु, भगर्वा - हेय प्रत्यनीकनागि कल्याण गुणाकरनाद सश्वेश्वरनु, तन्ननरामिपक्कलिले - तनगॆ आत्मा वादवन विषयदल्लि, पण्णिनदाग - माडल्पट्टितॆम्बुदागि भाविसि, उगक्कुव - सन्तोषिसुवनु. महाभागवतनाद परमै कान्तियु तुम्बा ज्ञानियाद प्रयुक्त “ज्ञानीत्वात्वमेव तं” ऎन्दु सश्वरने हेळिकॊण्डिरुवदरिन्द, अन्तह ज्ञानिगॆ तानु आहं भक्त पराधीनः” ऎन्दु ताने हेळिकॊण्डिरुव हागॆ, परतनॆन्दू, अन्तवनिगॆ माडिद कैङ्करदिन्द सरेश्वरनु तुम्बा सन्तुष्टनागुव नॆन्दू, हेळल्पट्टितु. मेलॆ हेळिद चतुधभक्तरू “ उदारा सर्व एनैत ज्ञानीता वने मतं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, उदाररे सरि, आदरॆ आ नाल्वरल्लि ज्ञानियादरो ननगॆ आत्मवॆन्दे भाविसुवॆनु, अदेनु आ ज्ञानियल्लि अष्टु महिमॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- “आस्मितस्सहियुक्ताता मानवानुत्त मां गतिं” कारणदिन्द ई ज्ञानियु नन्नन्नु बिट्टु आत्मधारणॆयु साध्यवल्ल वॆन्दु तिळिदवनागि नन्नन्नॆ परम प्राप्यवॆन्दु नम्बिद्दानॆयो आ कारणदिन्द आतनन्नु नानु बिट्टिरलारॆनु; आदुदरिन्द आतनू नन्न स्वरूपवन्नु कापाडुव आत्मने सरि ऎन्दु श्रीकृष्णनु हेळि (n) ne. 2. Des याव________________
(B) पुरषार्थकाष्ठाधिकार وف कॊण्डिरुत्तानॆ. ई मेलिन वाक्यदल्लि प्रपन्ननु परमै कानि ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तानॆ. यतीन्द्रमतदीपिकॆयल्लि प्रपन्नन्नु एकान्ति पर मै कानि ऎन्दु ऎरडु विधवॆन्दू, मोक्षफलदॊन्दिगॆ इतर फल गळन्नू सह अपेक्षिसुवनु एका ऎन्दू, भक्ति ज्ञानगळल्लदॆ इन्यावदन्नू सश्वेश्वरनिन्द अपेक्षिसदवनु परमै कान्ति ऎन्दू, लक्ष णवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई मेलिन वाक्यदल्लि सत्येश्वरनु प्रकारि ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, नावॆल्ला आतनिगॆ अपृथद्द विशेषणवागि प्रकार भूतरु. ई अभिप्रायगळु श्रीमद्रामायणदल्लि बहु स्वारस्य वागि उपपादिसल्पट्टिवॆ. (१) “न च सीता त्वया हीना न चाहमपि राघव । मुहूर्तमसि जीवावो जलान्म ता विवोत्” * सीतॆयु हेगॆ निनगॆ अपृथक्तिद्द विशेषणवागि अगलिरलार हागॆये नानू सह निन्नन्नु बिट्टु, अगलिरलारॆनु, ऎम्ब ज्ञानियाद लक्ष्मणन अमोघोक्तियिन्द सत्तेश्वरनिन्दिल्लदॆ सत्तॆयिल्लवॆम्बभाववु तोरिबरुत्तदॆ. हागॆये (२) लोकनाथस्य रामस्य सखादासस्य राक्षस” ऎन्दु तन्न अनन्यार्ह शेषवन्नू “न मयामोह, सद्यत्वं पार्थिवेन्द्रस्य तेजसा” ऎम्बुवदरिन्द आतनिन्दले तन्न सत्यात्यादिगळन्नू रावणनिगॆ उपदेशिसिद ज्ञानियाद सुग्रीवन विषयदल्लि (३) त्वयिकि ‘मापन्नॆ किङ्कारं सीतयामम” “ निनगॆ ईषदपि विपत्तु सम्भविसिदुदादरॆ तनगॆ सीतॆयिन्द प्रयो जनवेनु” ऎन्दु श्रीरामनु हेळिकॊण्डिरुवदरिन्द ज्ञानिय संरक्षणॆये सश्वेश्वरनिगॆ स्वरूपदायकवॆन्दू, “ज्ञानीत्वाव मेमतं” ऎम्ब भाववु हेळल्पट्टितु. हीगॆ ज्ञानियिन्दले तनगॆ स्वरूपवॆन्दु सत्येश्वरनु भाविसिरुवदरिन्द तन्नन्नरामि पक्क लिलॆ हण्णिनदाग उगक्कुम्, तनगॆ अन्नय्यामियाद ज्ञानियन्नु देशिसि माडल्पट्टितॆन्दु सन्तोषिसुवनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. हिन्दिन वाक्यदल्लि भागवतशेषत्ववू भागवत कैङ्करवू कूड अद्वारकवागिये सरेश्वरनिगॆ अभिमतवॆन्दु हेळल्पट्टवु. मुन्दॆ (१) रा. अयो, ५३.३१ (२) रा. युद्ध ३९.१० (३) रा. यद्ध ४०.५________________
7222 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे यथाभागवत शेषं सद्वारकाद्वारभेदेन द्विविधं, तथा भागवतॆ कैज्यर मसि द्विविधं. इप्पडि शेषिक्कु अभिमत मॆच्चर वळवेयन्नु, शेष मागिर सम्बन्धं र्ता सद्वारक मागवु मुत्तागैयाल्, कैरमुं सारकनागवु प्राप्तम् :-अदॆने ऎन्निल्, भागवत शेषत्व हेगॆ अद्वारक सद्वारकवॆन्दु ऎरडु विधवो हागॆये भागवत कृत्यवू कूड ऎरडु विधवु. सद्वारकवागियू अव्र प्रपन्ननिगॆ उण्टागुत्तवॆ ऎन्दु उप पादिसुत्तारॆ. इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ मेलॆ हेळिद हागॆ, भागवत शेष कैङ्कगळ ु, शेषिक्कु - सत्वशेषियाद सक्षेश्वरनिगॆ, अभिमत मॆर वळयन्नु - तुम्बा इष्टवॆम्बुवदु मात्रवे अल्लवु, शेषत्व मागिर सम्बन्धमुम् - प्रपन्ननु भागवतोत्तमरिगू शेषनु ऎम्ब सम्बन्धवू, सद्वारकनागवु मुण्णागैयाल्-भग वन्तन मूलकवागियू उण्टागुवदरिन्द, कैर मुय् - भाग वत कैरवू कूड, सद्वारकमाग - भगवन्तन मूलकवागियू, प्राप्तं - सम्भविसुत्तदॆ, उण्टागुत्तदॆ. अदॆल्ल ने ऎन्निल् - अदु हेगॆ ऎन्दरॆ, अदु ऎने ऎन्निल् ऎन्दु प्रारम्भिसि, “कै मुं निरुम् ऎम्बुववरिविगू उपपादिसि तोरिसुत्तारॆ. अन्तह निष्कर्षाभिप्रायवु मनस्सिगॆ चॆन्नागि हिडियुवदक्कागि “नित्यङ्क्रिया” ऎम्ब स्वन्त कारिकॆयन्नु दयपालिसुत्तारॆ. ई कारिकॆयिन्द परमात्मनल्लिरुव शेषित्ववु नमगॆ “दासभूता “त” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ स्वाभाविकवागि अद्वारकवागियू दॆ, महाभागवतर मूलकवागि सद्वारकवागियू प्राप्तवागु________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार- త नित्यं श्रिया समेतस्य भक्ति रात्मवतस्सदा । सह सद्वारकं च स्याश्लेषित्वं परमात्मनः ॥९। 00
इदॆन्दु हेळुत्तारॆ. श्रीया - लक्ष्मि यॊन्दिगॆ, नित्यं - यावागलू, समेतस्य . युक्तनागिये इरुव मत्तु भक्ति -परम भाग वतरुगळाद भक्तरिन्द, ; सदा - यावागलू, आत्मवतः - आत्म वन्नु हॊन्दिदवनाद ऎन्दरॆ स्वरूप हॊन्दिदवनाद, परमा त्मनः - निस्समान्यधिकनाद परमात्मन, शेषित्वं - शेषियागिरुव भाववु, सह - आद्वारकवागिरुवदरॊन्दिगॆ, सद्वारकं च स्यात् – सद्वारकवू कूड आगुत्तदॆ ऎन्दरॆ महाभागवतरुगळ मूलक वागियू कॊडुत्तदॆ. “अस्वामम च शेषं हि विभूति रुभ यात्मिका” “ई लीलाविभूति नित्यविभूति ऎनिसुव ऎरडु नियाम्य वर्गवू ई नन्न पत्नियाद लक्ष्मिगू ननगू सह शेषभूतवादवु. *उभयाधिष्टानं जै कंश्लेषित्वं” * ई शेषित्ववु लक्ष्मीनारा यणरिब्बरल्लू इरुवन्थाद्दु?, इत्यादि प्रमाणगळ मूलक, चेतन निगॆ शेषित्ववु परमात्मनल्लि अद्वारकवागियू लक्ष्मी मूलकवागि सद्वारकवागियू हेगॆ उण्टागुत्तदॆयो, हागॆये परमात्मनिगॆ शेषियागिरुव भाववु, अद्वारकवागियू, भागवतन मूलकवागि सद्वारकवागियू उण्टागुत्तदॆ. गृहवु अद्वारकवागि देवदेत्तनिगॆ सेरिदुदु, आदरू आ देवदत्तन पत्नि पुत्ररिगू सह सद्वारकवागियू हेगॆ सेरिदुदागु तदो हागॆ ऎम्ब भाववु. इदरिन्द देवदत्तन गृहवु आतनपत्नि पुत्ररिगू सह शेषभाव उळ्ळदु ऎम्बुवदु तप्पिद्दल्लवॆम्ब भाववु. गृहवु पत्नि पुत्ररिगू सह शेषभाववन्नु हॊन्दिरुवुदु देवदत्तनिगॆ हेगॆ अभिमतवो, सरेश्वरनिगू कूड, तनगॆ बेकाद प्रपन्नरु तनगॆ तुम्बा प्रियराद भागवतर मूलक शेषिभाववन्नु हॊन्दिरुवदु तनगॆ तुम्बा इष्टवादुदॆम्ब भाववु इल्लि आत्मवतः ऎम्बुवदरिन्द भक्तरन्नु आत्मावॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, अन्तवरिगॆ ई प्रपन्ननन्नु स्वच्छन्दनाद श्रीयःपतियु शेषभूतनागि नियमिसुवरु न्यायवे ऎम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ. इदन्ने श्रीमदाचाररवरु मुन्दॆ________________
0328 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे च उपपादिसुत्तारॆ अथवा इन्नॊन्दु विधवागियू अर्थ हेळबहुदु. नित्यश्रिया समेतस्य - उभयधिष्ठानं चैकं शेषित्वम् ऎन्दु हेळिरुव हागॆ नित्यानपायिनियाद श्री महालक्ष्मियुक्तनाद नारायणनिगॆ सह - अद्वारक शषित्वदॊन्दिगॆ सद्वारकं च स्यात् - सद्वारक शेषित्ववू उण्टागुत्तदो, हागॆये सदाभरावतः - यावागलू अविनाभूतरागि आत्मावागिरुव भक्तरॊन्दिगेनॆ?, अद्वारकषित्वदॊन्दिगॆ सद्वारकशीषित्ववू प्राप्तवागुत्तदॆ ऎन्दू अर्थ हेळबहुदु. अथवा, नित्यं प्रियासमेतस्य - यावागलू लक्ष्मियॊन्दिगेनॆ इरुव, मत्तु सदा भक्ति समेतस्य - हागॆयॆ? यावागलू भक्तरुगळिन्दले सेरि इरुव, परमात्मन, श्रेषित्ववु आत्मवतः - तनगॆ आत्मरुगळाद ज्ञानिगळन्नु कुरितु सह - अद्वारक दॊन्दिगॆ, सद्वारकञ्चस्यात् ऎन्दू अर्थ हेळबहुदु. लक्ष्मि विषयदल्लि सुम्मनॆ समेत ऎन्दु हेळि, भक्तरुगळ विषयदल्लि आत्मवतः ऎन्दु विश्लेषिसि हेळिरुवदरिन्द लक्ष्मि मूलकवागि शेषि क्किन्त महाभागवतन मूलक शोषित्ववु श्रीयःपतिगॆ तुम्बा अभि मतवॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. इदु श्रीमद्रामायणदल्लि महर्षि यिन्द उपपादितवागिरुत्तदॆ– 66 “ अष्य हं जीवितं जह्यान्त्वान्ना सीते सलक्ष्मणाम् । नहि प्रतिज्ञा संश्रुत्य ब्राह्मणेभो विशेषतः॥ ई श्लोकवु तुम्बा अर्थगश्चितवादुदु. तानु माडिद प्रतिज्ञॆ यन्नु बिडुवदक्किन्तलू, तनगॆ तुम्बा प्रियवाद प्राणवन्नादरू बिट्टॆनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. इदरिन्द ब्राह्मणरॆ तनगॆ प्राण वादुदरिन्द प्रतिज्ञॆयन्नु बिडुवदु तन्न स्वरूपवन्नु तोरदहागॆ आगु वदरिन्द प्राणवन्ने तॊरॆयबहुदु ऎम्ब भाववु. ई तन्न प्राणक्कू मेलादुदु प्राणेभोपिगरीयसी ऎन्दु हेळिद्दरू, अन्तह सीतॆ यन्नादरू बिडुवॆनु ; देशदेश कळत्राणि देशदेशेश बान्ध नाः। तन्तुदेशं न पश्यामि यतभ्राता सहोदर ऎन्दु सीतॆ गिन्तलू प्रियनाद लक्ष्मणनन्नागलि बिडुवॆनु. इवॆल्लक्किन्तलू प्रिय नादुदु यावुदॆन्दरॆ तन्न सत्यसवु, अदरल्लि प्रियतम________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार भगवच्छेष स भागवत परत्व लोकदृष्टान प्रमाणानि 0226 स्वतन्मनां सच्छन्द लीलनान राजा र्ता पूण्ण आभ रणयुम्, इट्ट नाय्कॆयु, अडियागळुडैय वु आनै कुदुरैगळुडैयवु कळलॆ यिडुमाप्पोलॆ, वादुदु ब्राह्मणरल्लि माडिद प्रतिज्ञॆयु, अदन्नु ऎन्दिगादरू बिडु वॆनॆ ? ऎम्ब भाववु. आदरॆ ई प्रपन्ननु सत्कृष्टनाद श्रीयःपतिगेने निरुपाधिक शेषभूतनु, महाभागवतनिगॆ औपाधिकवागि शेषभूतनु. हीगिरु वाग सश्वेश्वरनिगॆ मात्रवे अनन्यशेषभूतनागिरुवाग भागवत शेषत्व निर्भन्ध हेगॆ कूडुत्तदॆ, ऎम्बक्षेप तोरबहुदु. इदक्कॆ समाधानवागि, स्वतन्त्रनागि लीलापरनाद राजाधिराजनु हागॆ नियमिसुवदु युक्तवॆन्दु हेळि, लोकदल्लू कूड हागुण्टु ऎन्दु सदृष्टान्तवागि प्रमाणगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- भगवच्छेषवु भागवत पठ्यवॆम्बुवदक्कॆ लोक दृष्टान प्रमाणगळु. स्वतन्त्रनागियू, सच्छन्दलीलनान - तन्निष्टानुसार लीला रसवन्ननुभविसुवनाद, राजा - ऒब्ब राजनु, र्तापूण्ण - तानु अलङ्करिसिकॊण्ड, आभरणतॆयु - आभरणवन्नू, इट्टु मालॆ मैयु - धरिसिद पुष्पमालिकॆयन्नू, अडियार् गळुडैय वुम - तनगॆ बासभूतरादवर, मत्तु आनॆ कुदुरैगळुडैय वुम् - आनॆ कुदुरॆगळ, कळलॆ यिडु मालॆ - कुत्तिगॆयल्लि हाकुवहागॆ, मुन्दॆ भगवदिष्ट विनियोगार्हतॆयालॆ ऎम्बु वदरॊन्दिगॆ अन्वयिसि भगवच्छेषित्ववू भगवन्तन अभिमतानु सार भागवत परवॆन्दु हेळुत्तारॆ. इल्लि दृष्टान्त दाष्टान्तिक गळु हेगॆ ऎन्दरॆ :-ऒब्ब राजनु स्वतन्यनागियू लीलासक्तनागियू इद्दरॆ, तानु धरिसिद आभरण हारगळन्नु तनगॆ शेषभूतराद,________________
१९६६ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (१) अडियाक्कॆयाळ् पडुत्त विमर्ल” ऎन्नुव सेवकर कण्ठदल्लागलि आनॆ कुदुरॆगळ कण्ठदल्लागलि हेगॆ हाकि हागॆये सन्तोषिसुवनो, स्वतन्त्रनागि लीलासक्तनाद श्रीय पतियु तनगॆ शेषभूतराद प्रसन्नरन्नु महा भागवतोत्तम रिगॆ शेषभूतरन्नागि माडि सन्तोषिसुवदु युक्तवादुदे ऎम्ब भाववु. इल्लि आभरण हारगळ स्थळदल्लि प्रपन्नरु, अडियार् गळ स्थळदल्लि महाभागवतोत्तमरु राजन स्थळदल्लि श्रीयःपतियु, हीगॆ दाष्टान्तिकदल्लि इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु. आदरॆ प्रपन्नरु चेत नरु, इवरिगॆ दृष्टान्तदल्लि अचेतनवाद आभरण हारगळिगॆ होलिस बहुदॊ ऎन्दरॆ, ई प्रपन्नरू सश्वरनिगॆ अचेतनगळोपादि यल्लि अत्यन्त परतरादुदरिन्द सश्वरनु तन्न इष्टानुसार विनियोगिसतक्कद्दु न्यायवॆम्ब भाववु इदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ. ई पारतन्त्रवु इडु मालॆ ऎम्ब प्रयोगदिन्दलू सुव कवु. अदन्नॆ मुन्दॆ “ अत्यन्त सार तन्त्रादिगळडियाग” ऎम्बु वदरिन्दुवपादिसुत्तारॆ. हीगॆ लोकदृष्टान्तवू उण्टॆन्दु तिळिसि, आळ्वासूक्तिगळिन्दलू पुराणोक्तियिन्दलू समर्थिसुत्तारॆ :- (१) ऎन्नॆ - अनेक जन्मगळन्नॆत्ति दीननागिरुव नन्नन्नु, अडि यारु - निनगॆ दासभूतराद भागवतोत्तमरुगळिगॆ, आळ् पडुत्त दासभूतनन्नागि माडिद, विमल९ - दिव्यस्वरूपवुळ्ळ सश्वेश्वरनु अमलनादि पिरानडियारॆ अट्टिडुत्त । विमर्ल निण्णवर् र्को विरैयार् पॊळिडर्व निमर्ल निन्मलन्नि तिवानव नीदिळ रमानिरु कमल पादगळ वसुळ्ळन वॊक्किनदे ॥१॥ ऎम्बुवदु पूरापाशुरवु. अमर्ल हॆय गुणरहितनागिरुवद ००द तुम्बा परिशुद्धनाद. आदिप्पिर्रा - जगत्कारणनागि चेतनरिगू महोपकारनागिरुव, अडियार् कु…….. विमल९ - इदक्कॆ अर्धवु मेलॆ बरॆयल्पट्टिरुत्तदॆ. निण्णवर् र्को - नित्य (१) अमलनादिप्पिर्रा १ 1 सकल________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकारः १९७८ (२) *नारदोह मनुप्राप्त प्रदर्शन कुतूहलात् प्रभवो भगवद्भका मादृशां सततं द्विज” ऎन्नुम्, (३) “मुख सूरिगळिगॆ स्वामियागि नियामकनु, हीगॆ नित्यविभूतियन्नु हॊन्दि द्दरू लीलाविभूतियल्लि अदर उळ्ळवनॆन्दु हेळुत्तारॆ :-विरैयार् पॊळिल् - परिमळदिन्द तुम्बिरुव उद्यानवनगळुळ्ळ, वेडर्व तिरुपति बॆट्टदल्लि नॆलसिरुववनु. निमिर्ल - भक्तरन्ननुग्रहिसि रक्षिसुव माहात्म यिन्द प्रकाशिसुत्तिरुववनु, निन्मर्ल - हीगॆ १डियार् १ आदवरिगॆ आळ् पडुत्ति उपकरिसिद महिमॆयिन्द प्रकाशिसुववनु; नीतिवानर्व . नित्य विभूतियुळ्ळवनु ; नीळ मदिट्ट अरण्यत्तु - ऎत्तरवाद सप्त प्राकारगळुळ्ळ श्रीरङ्गवॆम्ब दिव्यक्षेत्रद, अर्मा - स्वामियादवनु; इन्थावनु ननगॆ माडिरुव महोपकारवे नॆन्दरॆ :-मूलस्वामियन्नु सेविसुव सुकृतवु निकृष्ट जन्मवादुद रिन्द ननगॆ इल्लवॆन्दु तिळिदिद्दरू कूड निन्न निर्हेतुक कृपॆय एनु माडितॆन्दरॆ :- तिरुक्कमलपादं - श्रेष्ठवाद, कमलपुष्पक्कॆ समानवाद निन्न पादयुगवु, ऎ९कण्णिल् उळ्ळन - नन्न दृष्टि पथक्कॆ गोचरवायितल्लवे ? ऒक्किनदे - इन्तह सुकृत परिपाकवु ऎनगॆ दॊरकिदुदु, दयावात्सल्यादिगळिन्द युक्तनाद स्वामियाद निनगू अनन्यगतिकनागि निन्नन्नॆ नम्बिरुव दासनाद ननगू इरुव स्वामिनृत्य सम्बन्धक्कॆ योग्यवादुदे सरि.” ऎन्नुम् - ऎम्बु दागियू, (२) अहं नारदः - नारदनाद नानु, हेल्विज् - ओ ब्राह्म इनॆ, त्वदर्शन कुतूहलात् - निन्नन्नु नोडचॆकॆम्ब कुतूहल दिन्द, अनुप्राप्त ः - निन्नल्लिगॆ बन्दिरुत्तेनॆ. अदेनॆन्दरॆ हेळु तरॆ : मादृशां - नम्मन्तह भागवतनिष्ठॆयल्लि तुम्बा विश्वास वुळ्ळ प्रपन्नरिगॆ, भगवद्भक्ताः - सत्वश्वरनिगॆ अन्तरङ्ग भक्तराद वरु, भागवतोत्तमरु, सततं - यावागलू, प्रभवः - नाथरु ; इदरिन्द भागवतोत्तमरिगॆ तावु दासरु ऎन्दु हेळिकॊण्डागा (२) पात्तर ८१-५२,________________
१३७९ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे डॊत्तिलेनुत्तदु मुन्नडि मोर् द य व मुळदॆरुप्पारो यार् कडि” ऎन्नुं कॊल्लुगिरपडिये अत्यन्त सार तन्मादिगळडियाग भगवदिष्ट विनियोगार्हतैयाले भगव यितु. आदरॆ ई भागवत दास्यवु प्रपन्ननिगॆ इल्लिरुव कॆलवु काल औपाधिकवागि प्राप्तवागिरुवाग, सततं प्रभवः - यावागलू थरु ऎम्ब प्रयोगवु हेगॆ ? स्वामियवर कारिकॆयल्ल, सदा - ऎन्दू प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इन्तह भागवतोत्तमरुगळन्नु नावु सामान्य मनुष्यरॆन्दॆ भाविसकूडदु. भगवदंश, नित्यमुक्तरुग ळंशभूतरागिरबहुदामदरिन्दलू अथवा देहावसाना नन्तर मुक दॆशॆयु सिद्धवादुदरिन्द अन्तह भागवत शेषत्ववु सदा उण्टॆम्ब भाववु. अदू अल्लदॆ, भगवच्छषत्ववु, प्रपन्ननिगागलि सत्व चेतन रिगागलि स्वरूपतः प्राप्तवादुदु, उपाधि मूलकवादुदल्लवु. आदुदरिन्दले दासभूतातस्सर्वॆ ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. यावाग भगवच्छेषत्ववु स्वरूपतः प्राप्तवायितो, आग तदीय शेषत्ववू स्वरूपतः प्राप्तवायितॆम्ब भाववु. ई अभिप्रायवन्ने श्रीमदाचाररवरु मुन्दॆ यावदात्मभावियान कट्टळॆयिलॆ ऎम्ब प्रयोगदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ऎन्नुम्, ऎम्बदागियू,
(३) म ……. मुळदु - श्रीयःपतियल्लदॆ बेरॊब्ब पर तत्वउण्टु, ऎरुप्पारोडु ऎम्बभिप्रायदिन्दिरुववरॊन्दिगॆ, ऒत्ति र्ले - सम्बन्धवन्नु हॊन्दलिल्लवु. उदुम् अभिनिवेश वन्नु हॊन्दिदुदु, उन्नडियार्डिमॆ - निन्न दानभूतराद भागवतोत्तमरुगळिगॆ दास्यवु. ई अमोघ पाशुरवु परदेवता पारमार्थ्याधिकारदल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. ७२७नॆय पुटवन्नु नोडि. भगवच्छेषत्ववु तदीय पठ्यवॆम्बुवदु इल्लि उपपादिस ल्पट्टिरुत्तदॆ.” ऎन्नुम् . ऎम्बदागियू, शूल्लुगिरपडिये - हेळिरुव हागॆ, अत्यन्त पारतन्त्रा दिगळडियाग - ई प्रपन्नन जडपदार्थदोपादियल्लि सश्वेश्वरनिगॆ अत्यन्त परतनागिरुवदॆ मॊदलादवुगळ मूलकवागि, इल्लि आदि शब्ददिन्द भागवतनिषा________________
(as) पुरुषार्थकाष्ठाधिकार षत्वं र्ता यावदात शेष परन मायित्तु. १३८० भावियान कट्टयिलॆ भागवत इष्टु भागवतत्व मडियाग स्वरूप प्रयुक्त माग ज्ञानवू, भक्ति वैराग्यादि ज्ञानवू हेळल्पट्टवु. भगवदिष्ट विनियो गार्हतॆयाले - यावाग अत्यन्त परतन्मनो आग भगवन्तनु तन्न इष्टानुसार उपयोगिसलु अर्हतॆयुळ्ळवनादुदरिन्द, भगव चैषत्वं र्ता - तानु भगवन्तनिगॆ शेषभूतनागिरुवदु, याव दात्मभावियान दासभूतास्कृतसत्व ऎन्दु हेळिरुवहागॆ तन्न आत्मस्वरूपविरुववरिविगू तप्पदे इरुवन्तह, कट्टळॆयिलॆ - रीतियन्ननुसरिसि, भागवत शेष परमायित्तु - भागवतरिगू शेषभाववन्नु हॊन्दिरुवदरवरॆगू प्राप्तवायितु. ई मेलिन मूरु प्रमाणगळल्लियू, हेळिरुव हागॆ यावाग ईतनु श्रीयःपतिगॆ निरुपाधिक शेषभूतनॆन्दू अत्यन्त परत नॆन्दू स्वरूपतः एर्पट्टितो, अन्तवनन्नु सरेश्वरनु तन्नि ष्टानुसार नियमिसलु शक्तनादुदरिन्द तदीयराद भागवतो तमरिगू सह स्वरूपतः शेषभूतनागिरतक्कद्दॆन्दु नियमिसुवदु युक्तवादुदरिन्द, भगवच्छेषवु तदीय पठ्यवॆन्दु इल्लि सिद्दा निसल्पट्टितु. ई मेलिन वाक्यदल्लि यावदात्मभावियान कट्टळॆ यिलॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द भगवच्छेष भागवत शेषत्वगळु स्वरूपतः प्राप्तवादुदॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दिन वाक्यदिन्द स्वरूप मात्रदिन्दले अल्लदॆ, सत्येश्वरन मत्तु तन्न गुणगळ ज्ञान मूलकवागियू इवुगळुण्टागुत्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. पाद्योत्तर पुराण वाक्यदल्लि हेळिरुव भगवद्भक्ताः प्रभवः - भगवद्भक्तरु हेगॆ स्वरूपतः शेषिगळॆम्बुवदु हिन्दिन वाक्यदल्लि उप पादिसल्पट्टितु. आदरॆ अल्लि मादृशाम् ऎन्दु नारद महर्षि उप योगिसिद अर्थस्वारस्यवन्नु ईग तोरिसुवरागि, गुणज्ञान मूलक वागियू भागवत शेषत्ववु प्राप्तवागुत्तदॆन्दु तोर्पडिसुत्तारॆ. ခွာ इष्टु - ई सन्दर्भदल्लि, याव सन्दर्भवॆन्दरॆ भगवच्छेषवु भागवत शेष परनवॆम्बुवदरल्लि, भागवतत्व मडियाग - भाग________________
१६३८१ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे वुम्, (१) “ गुर्दास्य मुपागतः” ऎर न्याय त्तालॆ गुणज्ञान मडियाग सैयालुम्, नन्न भागवत शेष त्वम् “भगवद्भक्ताः”, “मादृशां” ऎच्चर इरु षदत्ता लुं सूचितव.
वतत्वमूलकवागि, हिन्दॆ उपपादिसिद रीतियल्लि, स्वरूप प्रयुक्त मागवु - स्वरूप क्रमदिन्दलू, ऎन्दरॆ भगवन्तनिगॆ स्वरू पतिः यावाग शेषनादनो, आग आतनिगॆ इष्टवादवरिगू शेषनागिर तक्कदॆम्बुवदु स्वरूप प्रयुक्तवे उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु, “गुणै र्दास्य मुपागतः”, उत्कृष्ट गुणगळु श्रीरामनल्लिरुवदरिन्द, दास्य - दासभाववन्नु, उपागत हॊन्दिदवनु, ऎच्चर - ऎन्दु हेळिद लक्ष्मणोक्तिय, न्यायत्ताले – रीतियल्लि, गुण - ज्ञान मडियाग - भागवतोत्तमरल्लि तनगिन्तलू उत्कृष्ट गुणगळुण्टॆम्ब ज्ञानमूलकवागि, आ उत्कृष्टगुणगळु यावुवॆन्दरॆ मुख्यवागि ज्ञान भक्ति वैराग्यगळु ; स्टेच्छॆयालुरु - तन्न ; - इष्टानुसारवागियू, नन्न - हीगॆ ऎरडु विधवागियू उण्टाद भागवत शेषत्ववु, पाद्योत्तर पुराण श्लोकदल्लिरुव “भगव दृक्ताः”, “मादृशां”, ऎच्चर इरु पदत्तालुम् - ऎन्नुव ऎरडु पदगळिन्दलू, सूचितम् - प्रदर्शिसल्पट्टितु. इद रिन्द प्रपन्ननिगॆ भागवत शेषवु ऎरडु विधवागियू प्राप्त वागुत्तदॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. सरेश्वरन इष्टानुसारवू उण्टाग बहुदु ; तन्न इष्टानुसारवू उण्टागबहुदु सत्येश्वरन इष्टा नुसार उण्टागुवदु स्वरूपतः ; तन्निष्टानुसार उण्टागुवदु गणोत्कर्षदिन्दॆन्दु हेळुत्तारॆ. सश्वरनिगॆ स्वरूपतः शेष नादुदरिन्द अन्तवनन्नु सत्येश्वरनु तन्निष्टानुसार विनियोगिस बहुदाद प्रयुक्त भागवतोत्तमनिगू शेषभूतने भाग वतोत्तमनु उत्कृष्ट गुणगळुळ्ळवनादुदरिन्द आ गुणगळ मूलकवू आतनिगॆ शेषभूतनु ऎम्ब भाववु. हीगॆ ऎरडु विध वागियू दास्यवु प्राप्तवागबहुदॆम्बुवदु श्रीमद्रामायण (१) रामा. किष्ठिन्धा ४. १२.________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार दल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. प्राप्तवागबहुदु ऎम्बुवदक्कॆ, १३८२ उत्कृष्ट गुणगळिरुवदरिन्द दास्यवु अहमस्यावरोभ्राता गुणै र्दास्य मुतागतः । कृतज्ञस्य बहुज्ञस्य लक्षणो नामनामतः ॥ सुखार्हस्य महार्हस्य सत्व भूत हितात्मनः । ऐश्वरेण च हीनस्य वनवासा श्रितस्यच । ऎम्ब श्लोकवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. इदु लक्ष्मणन वाक्यवु. अह मस्यावरो भ्राता - नानु ई श्रीरामनिगॆ तम्मनु, ऎन्दरॆ आतन भावनॆयिन्द तम्मनु. आतन सष्ट गुणगळ मूलक आतनिगॆ दासभाववन्नु हॊन्दिरुववनागिद्देनॆ. आतनल्लि एनु अन्तह उत्कृष्ट गुणगळु ऎन्दु केळुवॆयो, आश्रित रक्षणोपयुक्तगुणगळुण्टु, कृतज्ञस्य - माडिदुदन्नु, “कथञ्चिदुपकारेण कृतेनैकेन तुष्यति” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ एनादरू अल्प स्वल्प माडिदरू अद न्नु तिळिदु सन्तोष पडतक्कवनु. बहुज्ञस्य . अल्पस्वल्प माडिदु दन्नू बहुवागि माडल्पट्टितॆन्दु तिळिदु आनन्दिसुव उदार गुणयु कनु. इन्नू ऎन्तवनॆन्दरॆ, “ सरभूत हितात्मनः” ऎल्ला चेतन रिगू हित माडबेकॆम्ब मनस्सुळ्ळवनु. आदुदरिन्दले अन्तहमहनी यनिगॆ दास्यवन्नू अदन्नु प्रदर्शिसुव कैरवन्नू नन्न स्वन्त इष्ट दिन्दले अङ्गीकरिसिरुत्तेनॆ. अदु हेगॆ हेळुत्ति ऎन्नुत्तीये ? लक्षणो नानु नामतः- नन्न हॆसरे लक्ष्मणनु, कैर लक्ष्मि सम्पन्ननादुदरिन्दले आ हॆसरु. ई दास्यवु उपाधियिन्दुण्टादुद इवु. सत्वदेश सत्व काल सावस्थॆयल्लियू उण्टॆन्दु हेळिकॊळ्ळु तानॆ. सुखार्ह महार्हस्य ऐत्वरेण च हीनस्य वनवासा शितस्यच, राजभोगगळन्ननुभविसुत्तिरलि अथवा राज्यभ्रष्टनागि वन वासवन्नाश्रयिसिरलि, हीगॆ ऎल्ला देशकालावस्थॆगळल्लि दास्यवन्नु नन्निष्टानुसारवागिये अवलम्बिसिरुवॆनु ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ, आदरॆ पराधीनवाद ई दास्यवु केश करवादुदल्लवो ऎन्दरॆ ई दास्यवू अदरिन्दुण्टाद पराधीनतॆयू हीगॆ तष्ट मूलक वागिये इद्दरॆ ऎन्दिगू केशवादुदल्लवु. आदरॆ सीतॆगॆ अशोक वनदल्लि प्राप्तवाद हागॆ इष्टविल्लदॆ बलात्कारदिन्द उण्टादरॆ आगीग________________
१७८२ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे
- धिगस्तु परवश्यतां” ऎन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. आदरॆ लक्ष्मणसिगॆ श्रीरामन विषयदल्लि उण्टाद पारवश्यवु हागल्लवु ; लक्ष्मणनिगॆ ; परम हितवादुदु. इन्नॊन्दु कडॆयल्लि स्वरूपतः तनगॆ दास्य उण्टॆन्दु लक्ष्मणने हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ :- ऎन्दु “सीता समक्ष काकुत् मिदं वचन मब्रवीत् । परवा न काकुत् त्वयि वर्ष शतन्ते ” ॥ आर १५६, नम्मिक तयिवर्ष ” । श्रीरामनु लक्ष्मणनन्नु कुरितु आतन सौकय्यकनुकूलवाद नीरु नॆळलिरुव ऒन्दु रमणीय प्रदेशदल्लि पर्णशालॆयन्नु रचिसु ऎन्दु आतनिगॆ स्वातन्त्रवन्नु कॊट्टु हेळलु, वनक्कॆ हॊरट कालदल्लि श्रीरामनु तन्नन्नु अयोध्यॆयल्ले इरॆन्दु दरू, आतन मातन्नु उल्लङ्घिसि तन्न पारतन्त्र स्वरूपवन्नु मरॆतिद्दुदु ईग ज्ञापकक्कॆ बन्दुदरिन्द तानु तुम्बा परतन्त्रनु, पुरुषकार भूतॆयाद सीतॆय समक्षदल्लि श्री रामनिगॆ अरिकॆ माडिकॊळ्ळुत्तानॆ. “स्वयन्तु रुचिरे देशे क्रियतामिति मांवद” नीने निम्मगळिगॆ मनोहरवाद स्थळदल्लि आश्रम वन्नु रचिसु ऎन्दु आज्ञापिसतक्कद्दॆन्दु बेडुत्ता, नानु निमगॆ अनन्तकालवू कैरवन्नॆ सगुत्तिरुववनादुदरिन्द, परर्वा आस्मि - निनगॆ पारतन्त्र स्वरूपवुळ्ळवनागिरुवॆनु ऎन्दु लक्ष्मणनु हेळि कॊण्डनु. ई पारतन्त्रवु सारकालिकवादुदु ऎन्दु त्वयि वर शतं ते ऎम्बुवदरिन्द हेळल्पट्टितु. ई श्लोकदल्लि द्वय मन्त्रार्थवु सूचितवागिरुत्तदॆ. लक्षणनु संयताञ्जलि अञ्जलि बद्धनागि हेळिदनु ऎन्दु हिन्दॆ इरुवदरिन्द भरन्यासवन्नु माडिदनॆम्बुवदु सूचिसल्पट्टितु. सीता समक्षम् ऎम्बुवदरिन्द श्रीमच्छब्दार्थवु बोधिसल्पट्टितु. क्रियताम् इतिमांवद ऎम्बल्लि नारायणायनमः ऎम्बुवदर अर्थवु तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ स्वरूपतः मत्तु गुणतः तनगॆ दास्यवु उण्टु ऎन्दु लक्ष्मणनु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. हागॆये प्रसन्न नू कूड भाग वतोत्तमनिगॆ स्वरूपतः गुणतः सह शेषभूतनु ऎम्ब भाववु.________________
पुरषार्थ काष्ठाधिकार १३८४ इब्बागवत शेषं क्रयं शॆल्लुन्नडियॊ, (१) पेशु वारडियागळॆम्मॆ निरवुम् पॆरुवार्गळ” न्नु कल्प सूत्र व्याख्याताक्कळाद पॆरियाळ वाररुळिच्चॆयदार्, 2.3 ई भागवत शेषत्ववु भगवच्छेषत्वक्किन्त विलक्षणवादुदॆन्दु तोरिसुत्तारॆ :- इब्बागवत शेषम् - ई भागवत शेषत्ववु, क्रमं शॆल्लं डिये – क्रय माडिदरू अदु सल्लुव प्रकारवन्नु कळवु पदार्थवादरॆ क्रयमाडिदरू क्रय सल्लुवदिल्लवु, एकॆन्दरॆ आ पदार्थवु मारिद कळ्ळनदल्लवु. ई भागवत शेषत्ववु हाग ఎంబ भाववु पेशुवार् - भगवन्नाम सङ्कीत्रन पर भागवतरुगळ, ऎम्मॆ- शेषभूतराद नम्मन्नु विर वुन - क्रय माडुवदक्कॆ, पॆरुवागळ् - समर्थरु.” ऎन्नु- ऎन्दु, कल्प सूत्र व्याख्याताक्कळान - कल्प सूत्रक्कॆ व्याख्यान रूपदल्लि बरॆद पॆरियाळ्वारवरु, अरुळिच्चॆय् दार् - अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. कार्शि वाय् करं निकिलुङ्करवादु माललि शोरिटु तेशना पडॆ कुं वणॆयनागळ वाळ् तिरुक्कोट केशवा पुरुषोत्तम किळर् शोदिया कुरळावन्नु पेशवारडियागळ् ऎम्मॆ निरवुम् पॆरुवागळे ऎम्बुवदु पूरा पाशुरवु. कार्शि….विक्किलुम् - ऒन्दु कासिगॆ ऒन्दु हिडि नॆल्लु मारुवागलू, करवादु - मुन्दक्कॆ बेकादीतॆन्द मरिसिडदॆ, मालिशोरिट्टु - प्रत्युपकार निरपेक्षवागि अन्न वन्नु हाकि ऎन्दरॆ अतिथि सत्कारवु विहितवादुदरिन्द, इवरॆल्ला भग वद्विभूतिगॆ सेरिदवरॆन्दु भाविसियू, इवरल्लिरुव दैन्यदिन्दुण्टाद कृपॆयिन्दलू अन्नवन्नु हाकि ऎम्ब भाववु. देशवार पड्डॆक्कुम् - तम्म ऊरिगॆ ख्याति बरुव हागॆ, वयिनागळ्- उदारवाद ऒळ्ळॆकैगळुळ्ळ, ना तिरुक्कोट्टियूर् - इन्तह देशदल्लिरुवदे नमगॆ सार्थक्यवॆन्दु भाविसिरुव तिरुक्कोटियूरिन,________________
१६८५ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे केशव - पुरुषोत्तम, प्रकाशवाद तेजस्सादवने कुरळा - वामननॆ ऎन्दु, देशुवारडियागळ् स्तोत्र माडुव दासरु, नम्मन्नु विक्रयिसलु समर्थरु ऎम्बर्थवु, नावु भागवत रिगॆ शेषभूतरादुदरिन्द अवरु तम्मिष्टानुसार क्रयविक्रमादि गळन्नु माडलु स्वातन्त्रवुळ्ळवरॆम्ब भाववु. ई अभिप्रायवन्ने स्वामि देशिकरवरु यतिराज सप्ततियल्लू उपपादिसुववरागि, ई अमोघाभिप्रायवु श्री यतिराजरिन्द श्री प्राप्तवादुदॆन्दु हेळुत्तारॆ. अभिगम्य सम्यगनघा स्सु मेधस यतिचक्रवर्ति पदपद्म पत्रनम् । हरिभक्त दास्यरसिकाः परस्परं क्रयविकयार्हदशया समिते ॥१८॥ श्री यतिसार्वभौमर चरणारविन्दवन्नाश्रयिसिदवरु, तेजस्सुळ निम्मल रत्नदहागॆ पापगन्धवे इल्लदॆ समीचीनवाद ज्ञानदीपि यन्नु हॊन्दिदवरादुदरिन्दले, हरिभक्तदास्यरसिकरागि ऎन्दरॆ भागवतोत्तमराद श्री वैष्णवरिगॆ तावु दासरु, अवरिगॆ कैर वॆसगुवदे तमगॆ स्वरूपवु ऎम्ब रत्न महिमॆयन्नरितवरागि, रत्न गळु हेगॆ क्रयविक्रयवॆन्दरॆ कॊळ्ळुवदु मारुवदॆशॆगॆ अर्हगळॊ हागॆये ई भागवतोत्तमरू परस्पर शेषभूतरागि अधीनरागि क्रयविक्रयगळिगॆ योग्यवाद दॆशॆयिन्द बॆळगुत्तारॆन्दु हेळिरु तारॆ. श्री पॆरियाळ्वारवर श्रीसूक्तियन्नु उदाहरिसिरुव अभि प्रायवेनॆन्दरॆ, इवरु “गुरुमुखवनधीत्य, गुरुमुखवागि उपदेशहॊन्ददॆ, श्रियःपतियिन्द दत्तवाद बुद्धियोग, सज्ञतॆ युळ्ळवरागियू, कल्प सूत्र व्याख्यातावागिरुवदरिन्द अङ्गाङ्गिगळि गिरुव शेषशेषि भाव स्वरूपादिगळन्नू, सोमक्रयदल्लि तोरुव क्रयविक्रयद स्वरूपगळन्नू चन्नागि विमर्शिसि तिळिदवराद प्रयुक्त अवरभिप्रायवु प्रमाणवागुवदरल्लि निस्सन्देहवादुदरिन्द, आ आळ्वारवरभिप्रायदल्लि तमगॆ परमादरवॆन्दु सूचिसिरुत्तारॆ. कल्प सूत्रदल्लि नित्यनैमित्तिक करगळल्लि याव अल्पभागवू तप्पदॆ अनु ज्ञानप्रकारवु हेगॆ उपवादितवागिरुत्तदो, हागॆये पॆरिय तिरु________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार १३८६ मूलमॆन्तो भागवत शेषत्वानुसन्धान स्थल प्रदर्शनम् इदु मध्यम पदत्तुक्कु तारार्थम्, इव्वरतॆ मॊळॆयल्लियू श्री पॆरियाळ्वारवरु, श्री कृष्ण चरित्रॆयन्नु सा वागि आतनु मधुरॆयल्लि अवतरिसिद मॊदलुगॊण्डु अवतारोप संहारवरॆगू ऎल्ला दिव्य व्यापारगळन्नू क्रमवागि तम्म प्रबन्धदल्लि उपपादिसिरुवदरिन्दलू अवरभिप्रायवु आदरणीयवु ऎम्ब भाववु. हीगॆ भागवत शेषत्वदिन्द प्रपन्नरु भागवत पार तन्त्रवुळ्ळवरागुवदरिन्द आ भागवतरु तम्म गृह क्षेत्र रत्नादि गळन्तॆ इष्टानुसार विनियोगिसबहुदॆन्दु एर्पट्टितु. आदरॆ ई प्रपन्नर भागवतशेषत्वद मुख्य वैलक्षण्यवेनु ऎन्दरॆ, ई शेष इवु परस्परवादुदु ; प्रपन्नराद भागवतोत्तमरु परस्पर शेष भूतरु : आदुदरिन्द क्रयविक्रयार्हदॆशॆयन्नु हॊन्दिदवरु. भगवच्छेषदल्लि ई वैलक्षण्यविल्लवु ; नावु यावागलू भगवन्त निगॆ शेषभूतरे विना, आतनु नमगॆ शेषनल्लवु. इदु तुम्बा मुख्यवाद उपदेशवादरॆ, मुख्यवाद मूल मन्त्रदल्लि तोरबेकल्ला, ऎल्लि सूचितवागिदॆ ऎन्दरॆ मुन्दिन वाक्य दिन्द हेळुत्तारॆ. मूलमन्त्रदल्लि भागवत शेष तोरुव स्थळवु इदु - ई भगवच्छेषत्ववु भागवत शेषत्व परन्तवागियू उण्टॆम्ब मत्तु भागवत शेषत्ववु तुम्बा मुख्यवादुदॆम्बभिप्रा यवु, मध्यम पदत्तुक्कु - मध्यम पदवाद नमस्सिगॆ, तात्प क्यार्थं - फलितार्थवु. नमश्यब्ददिन्द सत्वविध कैय्यादिगळॆल्ला श्रीमन्नारायणनिगेने विना म8 न विना म8 न - ननगल्लवु ऎम्बभिप्राय दिन्द भगवन्तन विषयदल्लि पूरा पारतन्त्रवु तोरिबरुवदरिन्द, श्रीमन्नारायणनिगॆ, तनगॆ शेषभूतनादवनन्नु तन्निष्टानुसार________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे व यनुसन्धित्ताल् इषत्वं सद्वारक वागवु अद्वारक मागवु निननियिलॆ शेष वृत्तियान कैर मुं निरुम्. उपयोगिसलु स्वातन्त्र्य उण्टॆन्द एर्पट्टितु. भागवतोत्तम रुगळु तनगॆ तुम्बा प्रियराद प्रयुक्त अवरिगॆ ई प्रपन्नरु शेष भूतरागिरबेकॆम्बुवदु श्रीमन्नारायणनिगॆ तुम्बा तोरिबरुत्तदॆम्ब भाववु इष्टवॆन्दु भागवत शेषवेनो प्रमाण बलदिन्दलू मूलमन्त्र दल्लि तोरिबरुवदरिन्दलू प्राप्तवॆन्दु ऒप्पिकॊळ्ळबहुदु. प्रप ननु पतिव्रता शिरोमणिय हागॆ ? पति पारार्थरूपवाद कैरवन्नु पतिगेने माडतक्कद्दु न्यायवादुदरिन्द, भगव र युक्तवे विना इतररिगू कै माडलेबेकॆम्ब विधि युण्टागुवदिल्लवष्टे. आदुदरिन्द भागवत कैर वनावश्यक ऎन्दागुत्तदल्ला ऎन्दरॆ, हागल्लवु, अवश्यकत्रव्यवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसु त्तारॆ. यावाग शेषनॆन्दायितो आग आतनिगॆ तानु किङ्करनॆन्दायितु ; किङ्करन वृत्तिये कैर वादुदरिन्द शेषवृत्तिगॆ कैज्वरवु आवश्यकवॆन्दु हेळि, अदु सद्वारकवागियू अद्वारकवागियू प्राप्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. इव्वर्थ भगवन्तनिगॆ अत्यन्त पारतन्त्रदिन्दुण्टाद भगवन्तन इष्ट विनियोग रूपवाद भागवत शेषत्ववु मध्यमपददल्लि सूचितवागिदॆ ऎम्ब अभिप्रायवन्नु, अनुसन्धित्ताल् - अनुसन्धान माडिदरॆ, इन्ने अनुसन्धानमाडिदरॆ, षत्वम् ई शेषवु भगवन्तनिगॆ नावु शेषभूतरागिरुविकॆयु सद्वारकागवु म् - भागवतरिगॆ शेष धूतनागिरुवदर मूलकवू अद्वारकनागवु - साक्षात्तागि, निज्रनियिलॆ - निल्लुत्त दॆन्दु स्थापिसिरुव हागॆये, शेषवृत्तियान - आ शेषत्वद व्यापा रवाद, कैरवू कूड निरुम् , हागॆये सद्वारकवागियू अद्वारकवागियू निल्लुवदु ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ भागवत कैरवू भगवर रूपवागुवदरल्लेनू सन्देहविल्लवॆन्दू, आदुदरिन्द साध्यद्वित्ववॆम्ब शाविगॆ कारणविरुव________________
(e) पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः आकैयाल् तन् शक्तिकनु रूपवाग भगवर ति नुडैय साध्याकार निवृद्धियान पुरुषार्थल् ऎल्लॆ निलतॆत्तरिसुतॊ विडादॊळिय प्राप्तं दिल्लवॆन्दू आ कारणदिन्द यथा शक्ता, अवश्यकत्रव्यवॆन्दू उप देशिसुत्तारॆ. आकैयाल् - आद दरिन्द तन् शक्तिनुरूपवाग , तन्न शक्त नुसारवागि, भगवर नुडैय इल्लि कैरवॆन्दरॆ कि न भाववु, आददरिन्द शेषवु, भगवच्छेषत्वद साध्या कारविवृद्धियान - साध्यवु भगवरवु, अन्तह साध्य कारद विवृद्धियु भागवत कैरवु. आदुदरिन्द भगवतर रूप वाद, पुरुषार्थल्- प्रयोजनदल्लि, ऎनिल - सीमावाद प्रदेशवन्नु, तरिशुतू विडादॆ - ऒळ्ळॆ पैरागुव प्रदेशवन्नु कळॆगळु तुम्बिरुव अरण्यवागुव हागॆ बिडदॆ, ऒळिय प्राप्तं-इरु वदु योग्यवादुदु, भगवरद ऎल्लॆयु भागवत कैरवॆन्दु हेळिदुदरिन्द भगवत्तै रक्किन्त शक्रनुसार अतिशयवागिये भागवत कैरवु नडिसतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदुदरिन्द भागवत कैरवु आवश्यकवॆन्दु बोधिसल्पट्टितु. हेगॆ ऒळ्ळॆ सस्य बित्तिरुव नॆलदल्लि कळॆ कीळदिद्दरॆ पूर्ण सस्य फलविल्लवो, हागॆये भागवतर वन्नु बिट्टरॆ भगवणन उण्टागुवदिल्लवादुदरिन्द सम्पूर्ण भगवब्रग्यद फलवु प्राप्तवागुवदिल्लवॆम्ब भाववु. कळॆ कीळदि द्दरॆ क्षेत्रद स्वरूपक्कॆ हेगॆ कुन्दु कवो, हागॆ भागवत ब्बरविल्लदि द्दरॆ भगवरद स्वरूपक्कॆ कुन्दुकवॆम्बुवदू तोरिबरुत्तदॆ. आदरॆ अन्यशेषत्ववू अन्यकैङ्करवू भगवदेकान्तत्वक्कॆ कुन्दुकवल्लवो ? पतिव्रताशिरोमणिगॆ भर विषयदल्लि हेगॆ ऐकान्त्य उण्टो, हागल्लवे ई प्रपन्ननू भगवरदल्लि मात्रवे निरत नागिरतक्कद्दु ऎन्दरॆ, हागल्लवु. पतिव्रतॆयु हेगॆ पतिगॆ अतिप्रियराद सहोदरादिगळन्नु पचरिसुवदु पतिव्रता धर्मक्कॆ विरोधवल्लवो, हागॆये भगनन्ने षत्वक्कॆ भागवतरन्नु पचरिसुवरु विरुद्धवल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ ;-________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे भागवत शेषत्वस्य परमै कान्तिविरुद्ध शम्मा परिहार इदु (१) * भर्तु र्भत्यगणस्य च” ऎन्नुम्, (२) “आद्रॆ भागवत शेषत्ववु परमै कान्तित्वक्कॆ विरुद्धवॆम्ब शा परिहारवु
ई विधवाद शब्दा मत्तु अदर समाधानवू सह पौष्करसंहि तॆयल्लि उपपादितवागिरुवदरिन्द, आ संहिता वाक्यवन्नु उदाहरिसु तारॆ :- अल्लि चतुर्मुख ब्रह्मनु श्री भगवन्तनन्नु कुरितु केळु तानॆ :- अन्यदेवताराधनवु स्वरूप विरुद्दवु, ऎन्दिगू कूडदॆन्दु निषेधिसि, अन्य देवताराधनरूपवाद वराश्रम धरगळु अवश्य कर्त व्यवॆन्दु तिळिसिरुत्तीरि, इदु विरुद्धवाददल्लवे ऎन्दु आक्षेपिसल अदक्कॆ सर्वॆश्वरनु समाधानवन्नु हेळुत्तानॆ :— श्री भगवानुवाच ॥ सत्यमे तन्महाबुद्ध यथा सञ्चोदितं त्वया । किन्तु क्रियास्तरे प्राप्त न दोषधिकारिणाम् । यस्मातृत्व परत्वं हि तेषामक्कॆ च्यु तं प्रति ! तदाश्रयाद्देवानामषां पूजनन्तु वै 1 न दोषो हि यथा लोके भर्तुर्भत्यगणस्य च । माननाद्दर्म पत्निनां समक्षेवा परोक्षतः 1 “ओ महाप्राज्ञनाद चतुर्मुखने नीनु माडिदाक्षॆपवेनो न्यायवादुदे. माडिदुदु काव्यानरदल्लि अन्वयिसिदरॆ, हागॆ नडिसिदवरिगेनो दोषविरुवदिल्लवु. ई देवतॆगळिगू कूड श्री महाविष्णुविन विषयदल्लि सर्वोत्कृष्ट भाववु इरु वदरिन्दलू, श्रीमहाविष्णुवन्ने देवतॆगळु आश्रयिसिरुवद रिन्दलू, हागॆये इतर भागवतरुगळ पूजनवु दोषवादुव (१) पौष्क रसंहिता.________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार १९० वन्द्यो न विष्णरनाश्च द्विधा परिकरस्कृतः । नित्यो चानित्यः कर्मव मुमुक्षुभिः” ऎन्नु श्री पौष्करादि इवु. हेगॆन्दरॆ पतिव्रता शिरोमणिगळाद धर्मपत्निगळिगॆ, तम्म पतिगळ ऎदुरिनल्लियागलि, अथवा परोक्षदल्लागलि, भाविन तुम्बा प्रियराद नृत्यगणवन्नु पचरिसुवदु हेगॆ दोषवल्लवो हागॆये ऎम्ब भावव. वर्णाश्रम धर्मगळन्नु नडॆसुवाग सूरागि मॊद लादवरुगळन्नु कुरितु हेळुव मन्त्रगळु तत्तच्छरीरक परमात्म नन्ने बोधिसुत्तवॆ ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळबहुदु. हिन्दॆ उदाहरिसिरुव “ये यज पिर्तू देर्वा” ऎम्ब गीता श्लोकवु इदन्ने उपपादिसुत्तदॆ. पति शुशूषा निरतळाद नारीमणिगॆ पतिशु शूषॆयॊन्दिगॆ भर्तप्रियवर्ग शुशूषॆयू कूड पति पारा र्थैक्कॆ हेगॆ विरुद्धवल्लवो, हागॆये “शुद्ध तत्परिवारेषु सपा भर्त नृत्यवत्” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ शुद्धराद भागवतर अर्च नॆयु प्रसन्नन परमैकान्त्यक्कॆ विरुद्धवादुदल्लवु. आदरॆ चतु रुख रुद्रादिगळु भागवतरे आगिरुवाग अवर आराधनॆयु हिन्दॆ अन्यदेवताभजनवागुत्तदॆन्दु निषेधिसल्पट्टितल्ला अदु एकॆ ऎन्दु प्रश्निसबहुदु. नम्म भागवतरुगळादरो नित्यराद नित्यमुक्तरुगळ अंशभूतरागि देहावसानदल्लि शीघ्रदल्ले स्वस्वरूपविरावदॊन्दिगॆ मुक्तियन्नु हॊन्दबहुदादुदरिन्द नित्योवन्द्यः ऎन्दु हेळिरुव हागॆ पूजार्हरु. ब्रह्मरुद्रादिगळु इन्नू कर्मवश्यरागिये इरु वदरिन्द अनित्यराद नृत्यवर्गक्कॆ सेरिदवरागि नवन्द्यः पूजनी यरल्लवु 8 ऎन्नुम् ऎन्दु पौष्कर संहितॆयल्लि हेळिरुव हागू “विष्ण8 - श्री महाविष्णुविन, परिकरम् - नृत्यवर्गवु, आप्त- आप्तवादुदॆन्दू, अनास्त्र - आप्तवल्लद्दॆन्दू, द्विधा - ऎरडु विधवादुदॆन्दू, स्मृतः हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अदरल्लि आप्तनु यारॆन्दरॆ :- नित्यः - नित्यशब्ददिन्द हेळल्पट्ट नित्यमुक्त भाग वत वर्गवु मुमुक्षुः मोक्षार्थिगळिन्द, वन्द्य – पूजॆ________________
0250 श्रीमद्र हस्यत्रयसारे गळिल् चॆन्न न्यायत्ताले पतिव्रता धरं पोलॆ यिरुक्किर परमै कान्तित्वक्कु मिगवु उचित मान पतिचित्तानुवर नव. आगैयाल् हेत्यन्तरतालनिक्कॆ अनन्यार्ह शेष ज्ञानमडियाग मरुगैयालॆ, इव्वन्य शेषत्वं विरुद्ध मनु. सलु अर्हवादुदु. अनाप्रवु यावुदॆन्दरॆ, अनित्यः - अनित्य राद कर्मवश्यः - काधीनवाद, चतुरखादि बद्धवर्गवु, न वन्द्य- . पूजार्हवल्लदुदु’ ऎन्नुम् - ऎन्दू श्री पौर संहितॆ मॊद लादवुगळल्लि, चॆन्न न्यायत्तालॆ हेळिरुव प्रकार पतिव्रता धर्ममॊलॆयिरुत्तिर - पतिव्रतॆय धरद हागॆ इरुव, पं मै कान्तित्वक्कु प्रपन्नन तैलाधारावद विच्छिन्न भगवच्चिन्तनक्कॆ, मिक वु मुचितमान, तुम्बा योग्यवाद, पतिचित्रानु वरनम् - पतिव्रता विषयवागि अर्थ हेळुवाग तन्न गण्डन मनस्सिगॆ अन सारवागि नडॆयोणवागिरुत्तदॆ ऎन्दरॆ पतिय प्रियवर्गद शुशूषॆ यागिरुत्तदॆम्ब भावव ; परमै कानिय विषयवागि अक्क हेळु अस्त्र वाग लोकपतियाद सत्येश्वरन अभिमतानुसार प्रवत्रनॆयागिरु इदॆ. पतिचित्तानुवत्रनम् ऎम्बुदे क्रियॆयु, इदक्कॆ “इदु? ऎम्ब करपददॊन्दिगॆ अन्वयवु. सत्व चेतनवरवू सत्येश्वर निगॆ शेषभूतरु, आदुदरिन्द परिकरस्कृतः ऎन्दु हेळिदुदरिन्द ज्ञानविरुव चेतनरॆल्ला दास्यवरक्कॆ सेरिदवरॆन्दु हेळल्पट्टितु, ई दास्यवरवु अनित्यवॆन्दू नित्यवॆन्दू ऎरडु विधवॆन्दु हेळि, नित्य वरवे पूजनीयरॆन्दू अनित्यवर्गवु पूजार्हरल्लवॆन्दू, हेळल्प ऋतु. नित्यमुक्तरुगळु नित्यवर्गक्कॆ सेरिदवरॆन्दू अनित्यवर्गव इन्नू कर्मवश्यरागिरुववरॆन्दू हेळल्पट्टितु. पतिय इष्टा नुसार पतिधृतवर्गद उपचारव पतिव्रतॆगॆ हेगॆ एरुद्धवादुदल्लवो, हागॆये, जगत्पतिय इष्टानुसार भागवतार्चनॆयु विरुद्ध वाददल्ल ऎम्बभिप्रायवु. इदन्ने मुन्दॆ उपपादिसिरुत्तारॆ. आगॆ,याल् - आ कारणदिन्द, हेत्वन्तरालक्कॆ - पतिचि तानु वरनम् ऎम्ब कारणवल्लदॆ बेरॆ इन्नु याव कारण मूलक________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार भागवत शेषत्वं स्वाभाविकम् औपाधिकं च १९९२ इब्बागवत शेष त्वं स्वाभाविकनो ? औपाधिकमो वागियू अल्लदॆ, पतिव्रतॆय परवागि अर्थहेळुवाग अर्थकामादि प्रयोजनमूलकवाद याव कारणदिन्दलू अल्लदॆ ऎम्ब तात्प र्यवु ; प्रपन्नन विषयवागि अर्थ हेळुवाग इन्नु याव विधवाद नीचभोगगळ प्रयोजनक्कागि अल्लदॆ ऎम्ब भाववु, अनन्यार्ह शेष ज्ञानमडियाग वरुगैयाले - तानु भगवन्तनिगॊब्बनि गल्लदॆ इन्यारिगू स्वाभाविकवागि शेषभूतनल्लवु ऎम्ब ज्ञानमूलक वागि बरुवदरिन्द, इव्वन्यशेषत्वन - ई पतिव्रतॆयु पतिवृत्यरिगॆ शेषभूतनागिरुवरू, विरुद्ध मनु - विरुद्धवल्लवु. इल्लि अनन्यार शेषत्व ज्ञानमडियाग ऎम्बुवदरिन्द दास भूतातस्सत्व ऎम्बुव स्वरूपतः प्राप्तवागि दासत्ववु सर्वॆश्वरनिगॆ मात्रवे सल्लु वदॆन्दू, इदरिन्द अन्यदेवा भजनवु विरुद्धवॆन्दू ज्ञापिसिदं तायितु . भागवत शेषत्ववु स्वाभाविकवादुदॆन्दू औषाधिक नॆन्दू भाविसबहुदु. इब्बागवत शेषत्व……… वॆन्निल् - ई भागवत शेषत्ववेनु स्वाभाविकवादुदो अथवा ऒन्दु उपाधि व्याजमूलक उण्टा दु ऎन्दरॆ, अदु स्वाभाविकवू हौदु, औपाधिकवू हौदु, ऎन्दुपदेशिसुत्तारॆ. यावागलू सर्वकालदल्लू इरुवदु स्वाभा विकवादुदु ; सर्वकालदल्लि इल्लदॆ ऒन्दु अनित्यवाद कार णमूलक उण्टागुवदु औपाधिकवादुदु. गण्डहॆण्डर सम्बन्ध मुन्तादुदु औपाधिकवादुदु. सर्वॆश्वरनिगॆ नावु नृत्यरागिरु वदु स्वरूपतः आदुदरिन्द नित्यवादुदागि स्वाभाविकवादुदु. (१) वै.स्तव ७७.________________
श्रीमदहस्यत्रयसारे वॆन्निल् ? कर्माद्रु पाधिगळर (१) “ नित्याभि वाञ्छित परस्पर नीच भावै” ऎरहडिये कॊण्णु मुक्तदशैयिलुम स्वाभाविकवॆन्नवुमान. यावदात्म भावियाय अनुवर्तिस्पदॆ नागै याले कराद्रुपाधिगळर - कर्मवे मॊदलाद इतर व्याजरूप प वाद कारणगळिल्लद हागॆ, “नित्याभि वाञ्छित………. भावै” नित्य - यावागलू, अभिवाञ्छित - अपेक्षिसल्पट्ट, परस्परनीच भावैकि - परस्पर शेषभावगळुळ्ळ मुक्तरुगळिन्द ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, यावदात्मभावियाय कॊण्डु तन्न आत्म स्वरूपविरुववरॆगू प्राप्तवादुदागि, मुक्तद कैयि लुव - मुक्तावस्थॆयल्ल, अनुवर्ति पदॊनागैयालॆ - अनुसरिसिबरुवं थाद्दु ऒन्दे यादुदरिन्द स्वाभाविक नन्नवुदाम् - ई भाग वत शेषत्ववु स्वाभाविकवादुदॆन्दु हेळबहुदु . चेतनन स्वरूपवु ज्ञानादिगळिन्द महापरिशुद्धवादुदॆन्दू प्रकृतिसम्बन्धदिन्द ई स्वरूपवु तिरोहितवादुदागि, मुक्तदॆशॆयल्लि “सैनरूपे नाभि निष्पद्यते” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ स्वस्वरूपविराव उण्टा गुत्तदॆन्दू, हिन्दॆये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “ममै वां जीव लोके जीवभूतस्सनातनः” (गी.१५.७) ऎन्दु गीतॆयल्लि तच्छ रीरकनागि तदंशवॆम्ब ज्ञानउण्टागुवदरिन्द सर्वचेतनरू भग वदंशरादुदरिन्द परस्पर शेषभाववु स्वस्वरूपदिन्दले उण्टा गुवन्थाद्दागि स्वाभाविकवादुदे ऎन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. अदक्कॆ प्रमाणवागि श्रीयतिराजर शिष्यराद श्रीकूरनाथर वाक्यवन्नु दाह रिसुत्तारॆ :–आ पूराश्लोकवु यावुदॆन्दरॆ :- “कै नित्यनिरतैर्भवदेक भोगैत्यरनुक्षणन वीनरसार भावैः । नित्याभिवाञ्छित परस्पर नीच भावै र्मदैवतैः परिजनैस्तव सण्ण सीय ” इदरर्थवु. सदा कैङ्करनिरतराद, निन्नन्न नुभविसुवदे मुख भोगवागिवुळ्ळ हॊसहॊसदागि आनन्दादिरसदिन्द तोयिसल्पट मनोभावगळुळ्ळ, यावागलू अपेक्षिसल्पट्ट परस्पर शेषभावव________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार १३९४ भगवत्सम्बन्ध ज्ञान विशेष निबन्धन मागैयाले औषाधि कमॆन्नुवुमा, इप्पडियागिल् इरुवरुक्कु भागवतत्व न्नुळ्ळ ननगॆ देवता स्वरूपराद नित्यमुक्तरुगळाद नन्न परिजन दॊन्दिगॆ नानु सेरबेकॆन्दु हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ ऎन्दरॆ सेरिसैय्या ऎन्दु प्रार्थिसुत्तारॆ. हीगॆ भागवतरुगळु नित्यमुक्तरुगळ हागॆ परस्पर शेषभाव वन्नु वहिसिरुत्तारॆन्दू अदु स्वाभाविकवादुदॆन्दू हेळिदरॆ ऎरडु आक्षेपणॆगळिगॆ कारणवागुत्तदॆ. इदु स्वरूपतः प्राप्तवादुदादरॆ ऎल्ला चेतनरुगळिगू ऎल्लरू शेषभाववन्नु वहिसतक्कद्दॆन्दु एर्प डुवदरिन्द महाभागवतोत्तमरन्नु मात्र आश्रयिसुवदरल्लि विशे षवेनु ऎम्बाक्षेप तोरिबरुत्तदॆ. ऎरडनॆयदु, भागवतरुगळु परस्पर शेषभूतरॆन्दरॆ, ऒब्बरे शेषभूतरू शेषिगळू सह आगब हुदॆन्दागुवदरिन्द इदु विरुद्धवल्लवे ऎम्ब ऎरडनॆय आक्षेप तोरि बरुत्तदॆ. ई ऎरडु अक्षेपगळन्नू मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द परि हरिसुत्तारॆ. ई मॊदलनॆय आक्षेप समाधानारवागि, प्रपन्नन भाग वत शेषत्ववु स्वाभाविकवादुदू अल्लदॆ औपाधिकवॆन्दू, भागवत निगू भगवन्तनिगू इरुव सम्बन्ध ज्ञानमूलकवागि उण्टागुव दॆन्दू तिळिसुत्तारॆ. स्वरूपतः उण्टादरॆ स्वाभाविकवॆन्दू ऒन्दु कारणमूलक उण्टादरॆ औपाधिकवॆन्दू हिन्दॆ हेळल्पट्टितु. भागव तनिगू भगवन्तनिगू इरुव सम्बन्ध ज्ञानदिन्द ई शेषवु प्रप ननिगॆ प्राप्तवागुवुदरिन्द औपाधिकवू हौदु ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ– भगवत्सम्बन्ध ज्ञान विशेष निबन्धनमागैयाले - भगवत्थं बन्धवु इवरिगॆ इरुवदरिन्दले भागवतरु ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळु तारॆ; ई सम्बन्धवॆन्थाद्दॆन्दरॆ अवरु भगवन्तनिगॆ शेषभूतरु, अथवा स च मम प्रियः ऎन्दु हेळिरुव हागॆ आतनिगॆ प्रिय सखरू ऎन्दू इत्यादि सम्बन्धद ज्ञान विशेषवन्ने मूलहेतु वागुळ्ळोणदरिन्द, ई भागवत शेषत्ववु औषाधिकमॆन्नु________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ मुग्दानाल् ऒरुव रैप्पत्त मुम मरुगै विरुद्ध मन्नॊ पकारक भावादिगळि र्पॊलॆ शीषि ऒरुवर्कु शेषमु वॆन्निल् :- परस्परोपकार्यो इट्टु र्म विरोधमि. अधि मुमाम् - औ पाधिकवादुदु ऎन्दू भाविसबहुदु. आदरॆ स्वाभा विकवागि स्वरूपतः प्राप्तवागुवाग औपाधिकवॆन्दू एकॆ उपपादनॆ माडबेकॆन्दरॆ, भागवतरु मात्रवे पूजार्हरु, इतर चॆतन क्यारू अल्लवु, ऎम्बदागि लोकवाडिकॆयिन्द तोरि बरुवंशवू सहज वादुदॆ ऎन्दु उपदेशिसुवदक्कागि ऎन्दु तिळियतक्कदु, देवता तर शेषत्वद हागॆ कर्मकृत उपाधियिन्दुण्टादुदल्लवादुदरिन्द अनन्यार्ह शेषत्वक्केनू विरोधविल्लवु. आदुदरिन्दले हिन्दिन वाक्यदल्लि कादु पाधिगळर ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. , मुन्दॆ ऎरडनॆय आक्षेपक्कॆ समाथानवन्नु हेळुत्तारॆ. ऒब्बरिगेने परस्पर शेषशेषि भाववु इद्दुदादरॆ विरुद्धवल्लवो ऎन्दरॆ विरोधवेनू इल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इप्पडियागिल् हीगाद नन्तर ऎन्दरॆ शेषत्ववु स्वाभाविकवागि परस्पर शेषभाववु भाग वतरिगॆ उण्टॆन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ, इरुवरुक्कुम् , इब्बरिगू, भाग वतत्व मुण्णानाल् , भागवतत्व उण्टादरॆ, ऒरुवरैप्पत्त. ऒब्ब रन्नु कुरितु, ऒरुवरु - ऒब्बरिगॆ, शेषभाववू शेषि भाववू सह वरु - प्राप्तवागोणवु, विरुद्ध मनो वॆन्निल् - विरुद्ध ऎल्लवो ऎन्दरॆ, परस्परोपकारोपकारक भावादिगळिर् पोलॆ - परस्पर उपकार हॊन्दुव उपकार माडुव भाववे मॊदलादवुगळ हागॆ ऎन्दरॆ इब्बरु परस्पर उपकारवन्नु हॊन्दि, उपकारवन्नु हेगॆ माडबहुदो हागॆ ऎम्बर्थवु, इष्टु - भागवतरु परस्पर शेष शेषि भाववन्नु हॊन्दुवरॆन्दु हेळिद ई संसारदल्लू, विरोध मि - विरोधविल्लव, ऒब्ब भागवतरे इन्नॊब्बरिगॆ शेषभावदल्लिरुवाग अवरे इन्नॊब्बरिगॆ शेषियागुवदु न्यायविरुद्दवल्लवो ? ऒब्बरे कर्तावागियू कर्मवागियू इरु वदु अस तवल्लवो? ऎन्दरॆ विरुद्धवल्लवॆम्बुदन्नु ऒन्दु दृ ष्टान्त________________
(2) पुरुषार्थकाष्ठाधिकार nafe कार्यवस्थॆयिले क्रियॆक्कु शेषियानवन् ताने कर्तव सैयिले (क्रियॆक्कु) अदुक्कु शेषमाय् निल्ला निन्ना अण्ण मूलक तिळियपडिसि, ममांसा न्यायमूलक समर्थनॆमाडु त्तारॆ. लोकदृष्टान्त यावुदॆन्दरॆ ऒब्बनु तन्न मित्रनिगॆ उपकार वन्नु माडि, आ मित्रनिन्दलू उपकार हॊन्दिदरॆ, हेगॆ इब्बरिगू परस्पर उपकारोपकारक भावगळु प्राप्तवागुत्तवो, हागॆये भागवतरुगळिगॆ परस्पर शेषशेषि भावगळु ऎम्ब भाववु. इदु एक कालदल्ले प्राप्तवादरू प्राप्तवागबहुदु, ई अभिप्रायव स्नेनो, हीगॆ युक्ति मूलक साधिसबहुदु. शास्त्रानुमतियुण्टो ऎन्दरॆ न्यायपरिशीलनगराद विमांसकरू कूड इदन्नु अङ्गीकरिसिरुत्तारॆन्दु तोर्पडिसिरुत्तारॆ :-शेषवॆन्दरॆ इन्नॊन्दु वस्तुविगॆ अतिशयवन्नु ट माडुविकॆ, शीषित्ववॆन्दरॆ इन्नॊन्दरिन्द अतिशयवन्नु हॊन्दुविकॆयु ; अतिशयवन्नुण्टुमाडि अतिशयवन्नु हॊन्दुविकॆये परस्पर शेषशेषि भाववॆन्दु उपपादिसि, इदु अव स्थाभेददिन्द उण्टागबहुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. अधिकार्यव यिलॆ - ऒन्दु कर्मदिन्द उण्टागुव फलवन्नु हॊन्दबेकॆम्बभिला पॆयुळ्ळ यजमाननॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुववस्थॆयल्लि, क्रियॆक्कु - वैदिककर्मक्कॆ, शेषियानवन् ताने - शेषियाद आ यजमानने, ऎन्दरॆ इल्लि क्रियॆयु यजमाननिगॆ अतिशयवन्नुण्टुमाडुवुदागि शेषभूतवादुदु, यजमाननु आ अतिशयवन्नु हॊन्दुवनागि शेषियु ऎम्ब भाववु, हीगॆ शेषियाद यजमानने, कर वस्थॆ यिलॆ - कर्मवन्नु माडुव अवस्थॆयल्लि, अदुक्कु – आ कर्मकॆ क्रियॆयु अतिशयवन्नु हॊन्दुवदरिन्द, आ कर्मवु शेषियागुत्तदॆ. अन्तह शेषियाद कर्मक्कॆ, शेषमाय - ई यजमाननु अति शयवन्नुण्टुमाडुवदरिन्द शेषभूतनागि, निल्दानिर्ना - निल्लुवनु ऎन्दरॆ इरुवनु. यज्ञयागादिर्कगळन्नाचरिसुव सन्दर्भदल्लि विहि तवाद कर्मवु आचरिसुव यजमाननिगॆ फलरूपवाद अतिशयवन्नु १ टुमाडुवदागि शेषवॆन्दू, यजमाननु अतिशयवन्नु हॊन्दुवद -________________
१९७ श्री मद्रहस्यत्रयसारे डिये अन्यून्यं पण्णु म अतिशयनैयुपजीवियादॆ ऒरुत्तरुक्कोरुत्त अतिशयाधानं पण्णिनाल्, अतिशया धायकत्व वेषालॆ इरुवरुक्कुं शेषत्व मुक्ताय, अतिश यत्तुक्कु आश्रयमान वेषत्तालॆ यिरुव रुक्कु म शेष मुण्डागक्कुरैयिल्, रिन्द शेषियॆन्दू व्यवहरिसल्पडुवरु ; कर्मवन्नु अनुष्ठिसुत्तिरुव कालदल्लि कर्मवु अतिशयवन्नु हॊन्दुवदरिन्द शेषियॆन्दू, आ ज माननुकर्मक्कॆ अतशयवन्नुण्टुमाडुवदरिन्द शेषनॆन्द, व्यवहरि सल्पडुवरु; आदुदरिन्द अवस्थाभेददिन्द शेषशेषित्वगळु परस्पर प्राप्तवागबहुदॆम्बुवदु मामांसाशास्त्र सम्मतवाद एषयवॆम्ब तात्पर्यवु मुन्दिन वाक्यदिन्द ई अभिप्रायवन्ने समर्थिसुव रागि, भागवतरुगळिगॆ परस्पर शेषशेषित्ववु हेगॆ समञ्जसवम्ब वदन्नु तोर्पडिसुत्तारॆ
पणि DO अप्पडिये - मेलॆ हेळिद रीतियल्ले, अन्यून्यं हण्णु- अतिशय - परस्पर भागवतरुगळु माडुव अतिशयगळन्नु, उपजीवियाद - जीविसुव हागॆ माडदॆ, यावाग जीविसुत्तदॆ. ऎन्दरॆ माडिद अतिशयक्कॆ प्रत्यतिशयवन्नु अपेक्षिसिदरॆ आग जीविसु इदॆ, आदुदरिन्द माडिदुदक्कॆ प्रतियन्नु अपेक्षिसदॆ ऎम्ब भाववु, ऒरुत्तरुक्कोरुत्तर् ऒब्बरिगॊब्बरु, अतिशयाधानं नाल् - अतिशयवन्नुण्टुमाड व कैवन्नु माडिदरॆ, अतिशया धायकत्व - अतिशयवन्नुण्टुमाडुव, वेषालॆ - अवस्थॆयिन्द इरुवरुक्कु - इब्बरिगू, शेषत्व मुण्णाय-शेषत्ववु उण्टागि, अतिशयत्तुक्कु आश्रयमान वेषत्तालॆ-आ अतिशयक्कॆ आश्रयभू तरागि ऎन्दरॆ अतिशयरूप कैरक्कॆ उद्देश्यरागिरुव अवस्थॆयिन्द, इरुवरुक्कु म शेषित्व मुक्कागु रैयि इब्बरिगू शेषित्ववू उण्टागुवदरल्लेनू न्यूनतॆयिल्लवु, अभिवरविल्लवॆम्ब इब्बरु भागवतरुगळू परस्पर अतिशयवन्नुण्टु माडुवदक्कागि प्रति फलवन्नेनू अपेक्षिसदॆ, अन्तरामियागिरुव श्रीयःपतियु प्रीतना भाववु.________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार इप्पडि ईश्वरेच्छयाले इरुव रुव शयाधायकराग विनियुक्तकै याले, परस्पर अति इरुवरुक्कुं गुवनॆम्ब भावदिन्द परस्परातिशयद्योतकवाद कैरगळन्नॆसगु वाग परस्पर शेषत्ववू, आ परस्परातिशयक्कॆ आश्रयरागि अवुगळन्नु परिग्रहिसुवाग शेषित्ववू सह प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भाववु. आदरॆ “परगतातिशयाधानेच्छया उपादेयत्वमेव यस्य स्वरूपं सशेषः, परषि ऎन्दु शेष शेषि लक्षणवु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ, ऒब्ब भागवतनु मत्तॊब्ब भागवतनिगॆ अतिश यवन्नुण्टुमाडुवदक्कागि ई कैबरदल्लि प्रवर्तिसुवनॆम्ब इच्छॆ यिरुवदरिन्द शेषलक्षण उण्टॆन्देनो ऒप्पिकॊळ्ळबहुदु. आदरॆ ई भागवतनु नमगॆ अतिशयवन्नुण्टु माडुवनॆम्ब इच्छॆये इल्ल वादुदरिन्द शेषिय लक्षणवे इल्लवॆम्ब आक्षेपवु तोरबहुदु. अदू अल्लदॆ ई शेष शेषि लक्षणक्कॆ ईश्वरेच्छॆयु, “इच्छात एव तव विश्वपदार्थसत्ता” ऎम्ब श्लोकदल्लि (२६६नॆय पुट नोडि) उपपादिसिरुव हागॆ ईश्वरेच्छॆयिल्लदॆ भागवतर स्वकीयवाद इच्छॆ यमूलक शेष शेषि लक्षणवु कॊडुत्तदॆन्दु हेळुवदु प्रामाणिक वागुत्तदॆये ऎम्बाक्षेपक्कॆ समाधान हेळुववरागि “परगताति शयाधानेच्छया” ऎम्ब शेषस्वरूपलक्षण बोधकवाक्यवु हेगॆ समञ्जसवॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ लक्षणवाक्यदल्लि इच्छॆयु यारदु? उपादेयत्ववॆन्दरेनु ? इवुगळन्नू तिळिसुत्तारॆ. इच्छॆयु सर्वॆश्व रनदु ऎन्दू उपादेयत्ववॆन्दरॆ, सर्वॆश्वरनिन्द विनियुक्तत्व वॆन्दू, आदुदरिन्द सर्वॆश्वरन इच्छॆयिन्दले भागवतरु परस्पर शेषरागि विनियुक्तरागिरुवरॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ :- इप्पडि - ई ई रीतियल्लि ऎन्दरॆ भागवतरिगॆ परस्पर शेष शेषि भाववुण्टॆन्दु हिन्दॆ उपपादिसिद हागॆ, ईश्वरेच्यालॆ - श्रियःपतिय इच्छॆयिन्दले इदु लक्षण वाक्यदल्लिरुप इच्छा शब्द तात्प र्यवु, इरुवरुम् - इब्बरु भागवतरू, परस्परं - ऒब्बरिगॊ अतिशयाधायकराग अतिशयवन्नुण्टुमाडुववरागि, ब. रु,________________
CAFF श्रीमद्रहस्यत्रयसारे भागवत शेषत्व सम्बन्धम प्रामाणिक, गुणवशीकृत नान तन्निनवा भगसद्वि षयलुम् भागवत विषयत्ति लुव वरुव दासत्वम् भोगवर्धकमाय कॊण्डु मायिरुक्कु म, तन्ने विनियुक्तरागैयालॆ - विनियोगिसल्पट्टिरुवदरिन्द, इदु उपा देयत्व शब्दार्थवु, इरुव रुक्कु - इब्बरिगू, भागवत म शेष सम्बन्ध उण्टॆम्बुदु, प्रामाणिकं-सत्यवादुदु, इद रिन्द भागवतरुगळ परस्पर शेष शेषित्ववु भगवदिच्छा सिद्धवादु दागि, भगवदत्यर्थ प्रीतिकरवागिरुवदरिन्द, ई भागवत शेषत्ववु भागवत कैर परन्तवादुदॆम्बुदु प्रमाणसिद्धवादुदॆन्दु इदॆ रिन्द स्थापिसल्पट्टितु 3 सर्वश्वरनादरू कल्याणगुण महोदधियु अन्तवनिगॆ अधीननागिरुवदु आनन्दकरवादुदु. हागल्लदॆ ई प्रकृति तिमण्डलद ल्लिरुव जीवात्मरिगॆ अधीनवागिरुव शेषभाववु, धिगस्तु परव श्यतां” (रा सुं. २५.१०) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ कै शावहवु. हीगि रुवल्लि सर्वॆश्वरनु भागवत शेषवन्नु सम्मतिसबहुदो ऎन्दर गुणहीननिगॆ शेषभाववेनो केशावहवु. आदरॆ भागवतनु हेय गुणवर्जितनागि कल्याणगुणयुक्तनादुदरिन्द केशक्केनू कारणविल्ल वॆन्दू, अन्तह शेषत्ववु परम सुखक्कॆ कारणभूतवागुवदॆन्दू, गुणवशीकृतवॆम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- गुणवशीकृतनान . शेषियाद भागवतनल्लिरुव कल्याणगुण गळिन्द आतनिगॆ शेषनागि अधीनवागिरुव, तन्निनवाले - प्रपन्ननाद तन्न प्रीत्यतिशयदिन्द कूडिद इच्छॆयिन्दलू, भगवन्तन विषयदल्लू भागवतन विषयदल्लू, वरु - प्राप्तवागुव, दासत्यम चेतननल्लिरुव ज्ञायमान शेषत्ववे दासत्ववॆन्दु हिन्दॆ हेळल्पट्टि रुत्तदॆ, भोगवर्धकवाद कॊण्डु तन्न सुखवन्नु वृद्धि हॊन्दि सुवदागि, तन्नॆत्त मायिरुक्कु-प्रपन्ननाद तनगॆ अतिशयवन्नुं टुमाडुवदागुत्तदॆ. मेलॆ हेळिद प्रकार सर्वॆश्वरन इच्छा मूलक इब्बरु भागवतरू परस्पर शेषशेषि भाववन्नु हॊन्दिरुवदरॊन्दिगॆ________________
पुषार्थकाष्ठाधिकार १४०० भागवत कूड तन्न स्वन्त इच्छॆयमूलकवू इन्नॊब्ब भागवतन शेषत्ववन्नु अङ्गीकरिसुवनु. ई विषयदल्लि ईतनिगॆ “कर्ताशास्त्र) र्थवात्” “परात्तु तप्पुतेः” ऎम्ब सूत्रगळल्लि हेळिरुव प्रकार परायत्त कर्तृत्ववुण्टु. आदुदरिन्द ई प्रपन्ननु भगवन्तन विषयदल्लू भागवतन विषयदल्लू अवरुगळल्लिरुव कल्याणगुणगळिं दलूसह वशीकृतनागि दासभाववन्नु अवलम्बिसिरुत्तानॆ. आ दासत्ववु ई प्रपन्ननिगॆ तुम्बा भगवन्मुखोल्लासमूलक अतिशयवन्नुण्टु माडुत्तदॆम्बभाववु. दशरथन सभॆयल्लि कोसलदेशदवरॆल्ला नॆरदु, *इच्चामोहि महाबाहुम रघुवीरं महाबलं” (रा. अयोध्या२.२२) ऎम्बदागि श्रीरामनन्नु “ पति” यन्नागि वरिसलु, दशरथनु अदक्कॆ संशया विष्ट हृदयनागि तानु बहु धर्मदिन्द अव रुगळिगॆल्ला सुखवुण्टागुव हागॆ राज्य परिपालन माडिद्दरू, श्रीरा मनन्नु स्वामियागि वरिसिदुदक्कॆ कारणवेनॆन्दु बॆसगॊळ्ळलु अदक्कॆ अयोध्या जनरु, “बहवो नृपकल्याण गुणाः पुत्रस्य सन्ति ते” (रा. अयोध्या२.२६) ओ राजने निन्न पुत्रनल्लि अनेक कल्याणगुणगळुण्टु ऎन्दु हेळि अवुगळल्लि कॆलवन्नॆल्ला निरूपिसिरु त्तारॆ. आदुदरिन्द श्रीरामन विषयदल्लि अयोध्या जनवु गुण वशी कृतरागि दास्यवन्नवलम्बिसुवदक्कागि, मुन्दॆ ४८नॆय श्लोकदल्लि “ तमेवं गुण सम्पन्नं रामं सत्य पराक्रमम्। 66 लोकपालोपमं नाथ मकामयत मेदिनि” इन्तह कल्याणगुणगणपूर्णनाद श्रीरामनन्नु स्वामियागिरबे कॆन्दु लोकद जनवॆल्ला अपेक्षिसितु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये लक्ष्मणनू कूड तानु श्रीरामन विषयदल्लि शेषभाव वहिसिरुवदु, श्रीरामन कल्याणगुणमाहात्मयिन्दले वन्नु ऎन्दु,
- अहमस्यावरो भ्राता गुणै र्दास्य मुपागतः” (किं धा४.१२) ऎन्दू तन्न हॆसरू कूड, अन्तह श्रीराम गॆ दास्य माडि कै कय्यलक्ष्मि सम्पन्ननादुदरिन्दले लक्ष्मणनॆन्दु हेळिकॊण्डिरु तानॆ १३८२नॆय पुटनोडि. हागॆये भागवत शेषत्वदल्ल, प्रपन्ननु भागवतनल्लिरुव कल्या________________
ACADEMY DEA MELTON RIT RESEARCH ARY Dam Ovon 21.90.3. 17-1-9P श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अवर णगुणगळिन्द आकरिसल्पट्टवनागि दास्यवन्नु माडुवुदक्कॆ ऒन्दु ऒळ्ळॆ निदर्शनव मदुरगवियारॆन्दु हेळबहुदु. इवरु तव; आचारराद माळ्वारवरल्लि इन्तह कल्याणगुणगळन्नॆल्ला कण्डु अवरन्नु तम्म कण्णिनुण् शिरत्ताम्बॆम्ब आचार निष्ठासूचकवाद प्रबन्धदल्लि कॊण्डाडि, तावु अवरिगॆ दास्यवन्नु वहिसिदुदु कल्याण गुणगळ मूलकवागि ऎन्दु “तक्कशीर् शठ गोह नॆन्न बिक्कट्टु कादिल् अडिमै प्पयन” (९) महाभागवतोत्त मराद आचाररॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळलु अर्हवाद कल्याणगुणपरिपूर्ण राद, अज्ञानगन्धवे इल्लदे इरुव नव आळ्वार् ऎन्दु हेळिसि कॊळ्ळलु योग्यराद ननगॆ परमगुरुवागिरुव श्रीशठगोपरिगॆ दास्यवन्नु हॊन्दिरबेकॆम्बपेक्षॆयु तुम्बा प्रयोजनकरवादु दल्लवे ऎम्बदागि स्तोत्र माडिरुत्तारॆ. इल्लिय भागवत दास्यवु “ भोगवर्धकवार्य क्कॊण्डु तन्नॆत्त मायिरुक्कु, ऎम्बु वदु निदर्शिसल्पट्टितु. इल्लि भोगवर्धकमायकॊण्डु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रपन्ननाद भागवतनिगॆ ई शेषत्ववु हेगॆ आनन्द सुखवन्नु वृद्धि हॊन्दिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ, यद्यपि सर्वॆश्वरसानुसारवागि भागवत कै रवु नडॆदरू, तन्न मूलकवागि अदु नडॆदु भगवति युण्टादुदरिन्द, अदक्कॆ कारणभूतनादॆनल्लवे ऎम्ब आनन्द उण्टा गुवदरिन्द भोगवर्धकवॆम्ब भाववु. ई देशद प्रजॆगळिगॆ सर्वॆ श्वरने अनेक सुखगळन्नु राज्याडळित मूलकवागि कल्पिसुत्तानॆ. आदरॆ राजनु अवुगळिगॆल्ला निमित्त कारणनागुवदरिन्द आतनिगॆ हेगॆ आनन्दवन्नुण्टुमाडुवदर मूलक भोगवर्धकवो हागॆये प्रप नन भागवत शेषत्व कैरवू सह ऎम्ब भाववु. इदू अल्लदॆ ई भागवतशेषत्ववु, पुरुषार्थकाष्ठॆयन्नु तानु हॊन्दि अद रिन्द सर्वॆश्वरनिगॆ ईश्वरत्व भोक्तित्वगळ मूलक आत उण्टुमाडुवुदरिन्द भोगवर्धकवॆन्दु निगॆ लीला रस हेळबहुदु. हीगॆ भागवत शेषत्वव ईश्वरेच्चॆय मूलकवागियू भागव तनाद प्रसन्नन इच्छा मूलकवागियू प्राप्तम ऎन्दु उपपादि________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार LIBRARY भागवत शेषत्व शेषित रैलक्षण्यं १४०२ इन्निडल् ईश्वर्र स्वातन्त्र्य सहकृतै यान तन्निच्छॆ यालॆ भागवतिर्कॆल्लां शेषित्वक्कॆ युण्डाक्कुम् इवर्गळि सल्पट्टितु. इन्नु भागवतश्लेषित्ववु हेगॆ उण्टागुत्तदॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ. इल्लि भागवतनिगॆ तानु शेषियॆम्ब भाववु ममकार रूपवागि कूडदादुदरिन्द, शेषित्ववु भागवतेच्छॆयिन्दुण्टागुवदि ल्लवु. आदुदरिन्द ईश्वरेच्छॆय मूलकवागिये उण्टागुवन्था द्दॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. आदरॆ अन्तह ममकार रूपवाद शेषित वन्नु, ईश्वरेच्छॆयिन्द प्राप्तवादरू, भागवतनु वहिसबहुदो ? ऎन्दरॆ, तन्न भगवदधीनवाद पारतन्त्रक्कॆ अन्तह शेषित्ववहन दिन्द इन्नू तनगॆ स्वरूप लाभवे विना ममकार प्रदर्शनवेनू ऎल्लवॆन्दु मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ. श्रीभरताळ्वार वरु श्रीरामन इच्छानुसार अयोध्या राज्यक्कॆ शेषियागि राज्याड ळतवन्नु वहिसिदुदु, महाभागवतराद श्रीभरताळ्वारवरिगॆ मनका रवन्नु हेगॆ उण्टुमाडलारदो हागॆ ऎम्बभाववु. शेषत्वद लादरो सर्वॆश्वरन मत्तु भागवतन, हीगॆ इब्बर इच्छासिद्धियुण्टु. शेषित्वदल्लादरो सर्वॆश्वरन इच्छा मात्रवे, भागवतन पारतन्त्र रूपवाद अनुमति, इवुगळु उण्टॆम्ब भाववु. हीगॆ भागवत शेष त्वक्कू भागवत शेषित्वक्कू इरुव सवैलक्षण्यवन्नु मुन्दिन वाक्य गळिन्द व्यक्तपडिसुत्तारॆ. भागवतशेषत्वक्कू शेषित्वक्कू इरुव व्यत्यासवु. इन्निडल् - हीगॆ भगवन्तन इच्छा मूलकवागि, भागवतरु गळु परस्परशेषशेषिगळागिरुव सन्दर्भदल्लि, ई श्वर्र - सर्वॆश्वरनु स्वातन्त्र सहकृतैयान - स्वातन्त्रदॊन्दिगॆ सेरिद, तन्निच्छॆ याले - तन्न सब्बल्पदिन्द, ऎन्दरॆ तन्न सङ्कल्प मात्रदिन्दले भाग________________
१४० श्रीमद हस्यत्रयसारे युव कॊट्टिकॊण्डु इवगळु क्कु भागवत शेषत्व युण्डाकुम परस्पर शेषशेषिभावेन पुरुषार्थकष्ठासिद्धि इप्पडि स्वामिक्कु इष्टॆ विनियोगार्ह राय क्कॊण्डु शेषि
वत सल्पवेनू इल्लदॆ ऎम्ब भाववु, भागवतर्कॆल्ला - ऎल्ला भागवतरुगळिगू, शेषित्वक्कॆ युण्डाक्कु म् - शेषित्ववन्नुण्टु माडुत्तदॆ. आदरॆ, इवर् गळिच्छॆयु कूट्टिकॊण्डु – ई भागवतरुगळिच्छॆयू कूड सेरि, इवगळिगॆ ई भागवतरुगळिगॆ, भागवत शेषत्ववन्नुण्टु माडुत्तदॆ. भागवत शॆषत्वक्कॆ इब्बर इच्छॆयू उण्टु. अदरल्लि प्रधानवादुदु ईश्वर सवु ; भाग वतन इच्छॆयु सर्वॆश्वरायत्तवादुदागि भागवतनिगॆ आनन्दवर्धक वागि परमश्रेयस्सन्नुण्टुमाडुत्तदॆ. भागवत शेषित्वदल्लादरू ईश्वरेच्छॆ मात्रवे उण्टु. ई ईश्वरेच्छॆयु अप्रतिहतवादुदु, आतनु सत्य सनादुदरिन्द आतन सल्पक्कॆ विघातवे इल्लवु एकॆं दरॆ आ इच्छॆयु स्वातन्त्र्य सह कृतैयादुदु. निर्विघ्नवागि जरगुवदक्कॆ स्वातन्त्रविरबेकु. आदुदरिन्दले स्वातन्त्र सह कृयान तन्निच्छॆयाले ऎम्ब प्रयोगवु. अदू अल्लदॆ सर्व स्वातन्त्रवू स्वामिगॆ इरुवदरिन्द ई भागवतरुगळिगॆ शेषत्ववन्नू शेषित्ववन्नू, हीगॆ कल्पिसुवदु न्यायवे ऎन्दु आक्षेपिसुवदू कूड न्यायवल्लवॆम्ब भाववु. स्वातन्त्र मैश्वरनगरनु योज माहुः” ऎन्दु ईश्वर स्वातन्त्र विषयदल्लि वादवु सरियल्ल वॆन्दु हिन्दॆये हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ( नॆय पुट नोडि) भागव तरुगळु तावे स्वतन्त्रिसि शेषित्ववन्नु वहिसलु, अहङ्कार ममकार गळ भयदिन्द इच्छिसिद्दरू, सर्वॆश्वरन अप्रतिहत स्वातन्त्र स आज्ञपरागिरुवदरिन्द शेषित्ववन्नु वहिसुवदू कूड आज्ञा कैरवा दुदरिन्द स्वरूपानुगुणवादुदे विना स्वरूपविरुद्धवल्लवॆम्ब भाववु. ई अभिप्रायवन्ने मुन्दिन वाक्यदिन्द उपपादिसुत्तारॆ S________________
(a) पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः गळाय निरतले इरुवरु स्वरूपं पॆत्तार्गळ्. १४०४ शेषियुण्णाक्कु ं सर्वॆश्वरन सल्पवन्नुण्टुमाडुत्तदॆ. ऎम्बुवदरिन्द आ भागवतरुगळु तावे इष्ट पट्टु वहिसिदरॆम्बुवदु व्यावृत्तवायितु. आदरॆ भागवत शेषत्वदल्लादरो हागल्लवु, भागव तर इच्छॆयू उण्टॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. भागवत शेषत्वदल्लि मात्र भागवतरुगळ परस्पर इच्छॆयू सर्वॆश्वरन सल्पवू सह उण्टु. ई परस्पर शेषशेषिभावदिन्द पुरुषार्थ काष्ठासिद्दियु ई परस्पर शेषशेषिभावदल्लि ऒब्ब भागवतनु शेषनू इन्नॊ बृनु शेषियू आदरॆ, सर्वॆश्वरनिगॆ इब्बरू शेषभूतरागि आतनिन्द इष्ट विनियोगार्हतॆयन्नु पडॆदिरुवदरिन्द ऒब्बरन्नु शेषनागियू, इन्नॊब्बरन्नु शेषियागियू नियमिसलु आतनिगॆ स्वातन्त्र्य उण्टु. इदन्नु तिळिदवरागि सम्पूर्ण पारतन्त्रवन्नु वहिसुवदरिन्द इब्बरू स्वरूपवन्नु हॊन्दिदरॆन्दु इप्पडि ऎन्दु आरम्भिसिदवाक्यमूल कवागि, तिळिसुत्तारॆ इप्पडि - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि, स्वामिक्कु इष्टविनियोग र्हराय क्कॊण्डु - सर्वॆश्वरनु तन्निष्टानुसार नियमिसलु अर्ह रागि, शेषिगळाय निरॆताले पारतन्त्रवन्नु वहिसि इब्बरू शेषिगळाय इरुवदरिन्द, इरुवरु, शोषित्ववन्नु वहिसिद इब्बरु भागवतरू,स्वरूपम् पॆत्तार् गळु - स्वरूपवन्नु हॊन्दि दरु. भागवतरुगळिब्बरू परस्पर शेषिगळागि वर्तिसि तम्म स्वतन्त्र च्छॆयिन्दल्लदॆ ईश्वरसानुसारवॆन्दु तिळिदु हीगॆ पूर्णपारतं त्रदिन्द सर्वॆश्वरन आज्ञारूपक्कॆरवन्नु नडॆसुत्तॆवॆन्दु भाविसु वदरिन्द इब्बरू स्वरूपवन्नु हॊन्दिदरॆन्दु हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ परस्पर शेषरागि वर्तिसुवदरिन्दुण्टागुव प्रयोजनवन्नु सूचिसु________________
१४०५ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्वाभीष्टमान स्वाभीष्ट मान भागवत शेषमुव अर्दि फलमान भाग वत कैर मुम सिद्धियाल् इरुवरु पुरुषार्थ स्वाभीष्टमान, तन्न इष्टानुसार प्राप्तवाद, भागवत शेष त्ववू, अर्दिफलमान - अदर फलरूपवाद, कार्यरूपवाद, भागवतरवू सह, सिद्धियाले - सिद्दिसुवदरिन्द इरुव रुम - परस्पर शेषराद इब्बरु भागवतरू, पुरुषार्थका सॆत्तार्गळ - बरि? स्वरूपवन्नु हॊन्दिदुदु मात्रवे अल्लदॆ, पुरु षार्थ काप्रै ऎन्दरॆ ऎल्लॆयु पुरुषार्थका प्रयोजनद सर्वॊत्तमांशवु, ऎन्दरॆ प्रयोजनोतर्षवन्नु, सर्वश्रेष्ट प्रयोजवन्नु, पॆत्तागळ-हॊन्दिदरु. ई परस्पर शेष दल्लि, पूर्णविश्वासदिन्द तन्निष्टवू कूडा इरुवदरिन्द स्वरूपवन्नु मात्र हॊन्दुवल्लदॆ पुरुषार्थ काष्ठॆयन्नु हॊन्दलु कारणवा यितु ऎम्ब भाववु परम विश्वासदिन्द भागवत शेषत्ववन्नु प्रदर्शिसि तत्काररूपवाद कैरवन्नॆसगुवदे पुरुषार्थ काष्टॆयॆन्दु हेळ ल्प तु. आददरिन्द भगवच्छेषत्वक्किन्त भागवत शेषत्ववु अति शयवादुदॆम्बुवदु मुख्य तात्सरवु, परस्पर शेषिभावक्किन्तलू परस्पर शेषभाववू अतिशयवादुदॆन्दू तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ इब्बरु भागवतरुगळन्नु परस्पर शेषरन्नागियू, परस्पर शेषिगळन्नागिय सर्वॆश्वरनु नियमिसुवदरिन्द आतनिगॆ प्रयो जनवेनॆम्बुवदन्नु “इरुवरै यु” ऎन्दारम्भिसि हेळुव वाक्य दिन्द तिळिसुत्तारॆ :- इरुवरैयुम् - ई इब्बरु भागवतरुगळन्नू, इप्पडि मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि, परस्पर शेषशेषिगळाग - परस्पर शेषरागियू परस्पर शेषिगळागियू इरबेकॆन्दु, नियमित्तु . नियननवन्नु माडि ऎन्दरॆ आज्ञापिसि, रसियाले - लीला विनोदवन्नु हॊन्दुवदरिन्द, ईश्वर्र - सर्वॆश्वरनु, र्त ईश्वर ऎ मतावत्तुनु - स्वामियागि नियमिसुव शक्तियुळ्ळ ईश्वर भाव________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार १४०६ इरुवरै युमिप्पडि परस्परशेष शेषिगळाग नियमित्तु रसियाले, ईश्वर्र र्त ईश्वरत्व मुम भोक्तत्व मुव पॆर्ता. वन्नू, भोक्यत्ववन्नू हॊन्दिदनु. हीगॆ भागवतरन्नु परस्पर शेषषिगळागि नियमिसुवदॆल्ला सर्वॆश्वरनिगॆ लिलारूप प्रयोज नवु, ई लीलारूप प्रयोजनदिन्द आनन्दिसुवनादुदरिन्द आतनु भोक्तित्ववन्नु पडॆदनु ऎम्बरवु. आतनु भागवतरन्नु हीगॆ निय मिसुवदरिन्द आतन ईश्वरत्ववू प्रकटिसल्पट्टितु. परमात्मनु व्याप नाय्करणात्सा म्यादन्यः पञ्चदशोदितः” (गीतार्थ सग्रंह१९) ऎन्दु १५ने अध्यायद अर्थानुसारवागि चिदचित्तुगळन्नु व्यापिसि भरण माडि स्वामियागि नियामकनागिरुवदरिन्द अवरुगळिगिन्त विल बेरॆयागि ईश्वरनॆन्दु हेळल्पट्टिरुवनु. हागॆये इन्नॊन्दु कडॆयल्लि “यो लोकत्रय माविश्यभि भरव्यय ईश्वरः” ऎन्दिरुवदरिन्द ईश्वरत्वक्कॆ मूरु लोकवन्नू व्यापि सोणरिसोण नियमिसोणगळु लक्षणगळॆन्दु तोरि बरुत्तवॆ. ईश्वरत्वक्कॆ स्वम् ऎन्दरॆ स्वत्तू मत्तु अदन्नु नियमिसुव शक्तियू आवश्यकवु ; स्वत्वमात्मनि सञ्जातं स्वामित्वं ब्रह्मणिसितं, जीवात्मरॆल्ला परब्रह्मन स्वत्तु, अवरन्नु नियमिसुव स्वामित्ववु परब्रह्मनल्लि निन्तितु ऎम्ब वाक्यवू सह मेलिनभिप्रायवन्ने सूचिसुत्तदॆ. क्षणनागि हीगॆ सर्वॆश्वरन सल्पदिन्दलॆ भागवतरुगळाद ताव, परस्पर शेषशेषि भावगळन्नु हॊन्दिदुदु हागॆ सल्लिसुवदु सर्वॆश्वर निगॆ लीला रूप भोक्तित्ववु, ऎम्ब ज्ञानवे पुरुषार्थकाष्ठॆय न्नुण्टुमाडतक्कद्दॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इप्पकारत्तालॆ - ई रीतियल्लि ऎन्दरॆ मेलॆ उपपादिसिद रीति यल्लि, तज्ञळुक्कु - भागवतोत्तमरुगळाद तनगॆ नन्न प्राप्त वाद शेष शेषित्यादिगळॆल्लां - परस्पर शेष शेषि भावगळ मॊद लादवुगळॆल्ला इल्लि आदिपददिन्द, अवरुगळ स्तोत्र, आराधन, कैज्ञ________________
१४० श्री मद्र हस्यत्र मसारे इप्प कारतालॆ तळुक्कु नन्न शेष शेषि त्यादिगळॆ लाम ईश्वर नुड्डॆय भोग्य त्वत्तुक्कु शेषननु तॆळिग्गॆ याले इरुव रुक्कु कोद पुरुषार्थका उण्डाकि रदु. प्रसन्नानां परमै कान्ति प्रसाद एवा पेक्षणीयो नान्य इति निगमयति इप्पडि निश्चितार्थराय सारवित्तुक्कुळन कृतकृत्यरुक्कु, रवे मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु. ईश्वरनु डैय - सर्वॆश्वरन भोक्तत्वत्तुक्कु-लिलारसानन्दरूप भोक्तित्वक्कॆ शेषमॆनु अधीनवादुदॆन्दु, तॆळिग्गॆयालॆ - तिळियुवदरिन्द इरुवरुक्कुम- इब्बरु भागवतरुगळिगू, कोद - कॊन्दॆन्दरॆ निस्सारवाद भागवु, अत्तवॆन्दरॆ इल्लद, आदुदरिन्द दोषविल्लद, निर्दुष्टवाद, पुरुषार्थ कास्ट् - पुरुषार्थद आचॆ दडवु ऎन्दरॆ पुरुषार्थद उत्कृष्ट भा नवु उण्डागिरदु - उण्टागुत्तदॆ. ईश्वरसज्ञानुसारवागि तवुगळु परस्पर शेषशेषिगळागि कैरवन्नॆसगुवदू अदन्नु परि ग्रहिसुवदू, इवुगळिन्द सर्वॆश्वरनु आनन्दिसुवनॆम्ब ज्ञानवन्नु हॊन्दुवदू, ऎम्बि अधिकारद मुख्याभिप्रायवन्नु ई मुन्दिन वाक्यदमूलक उपदेशिसिरुत्तारॆ. प्रपन्नरुगळिगॆ परमै कान्तिगळ प्रसादवे मुख्यवागि बेकादुदे विना बेरॆयल्लवॆन्दु अधिकारपूर्तियु सा भरन्यासवन्ननुष्टिसि कृतकृत्यनादवनु भागवत शेष कृरगळे पुरुषार्थ पराकाष्ठॆयॆन्दु चन्नागि अरितवनागि, अवुग नन्न नुष्टिसुत्ता एनॊन्दू प्रतिफलवन्न पेक्षिसदॆ अन्था भागवतोत्त मनाद परमै कास्तिय कृपॆगॆ पात्रनागुवदे तनगॆ मुख्यवु इन्नेनूतनगॆ बेकागिल्लवॆन्दु तिळियतक्कद्दॆन्दुपदेशिसि अधिकारवन्नु मुगिसुत्तारॆ– 16________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार अपराध रुचियुम, अतिशयु अन्यदेवता स्पर्श मुम, आत्माधीनभोगमुम, आत्मार्थ भोगमु मागिर पळुदिल्लाद परमै कान्तिगळुडैय प्रसादमे ऎप्पोदुम स्वयं प्रयोजनवाग, अपेक्षणीय. इप्पडि - ई अधिकारदल्लि उपपादिसिद रीतियल्लि, निश्चिता रराय - निष्कर्षॆयुळ्ळ प्रायवन्नु हॊन्दिदवरागि, निष्कर्ष भिप्रायवु यावुदॆन्दरॆ, भागवत शेष कैगळे पुरुषार्थ काष्ठॆ ऎन्दरितवरागि, सारवित्तु क्कळन - आदुदरिन्द सारवादुदु ऎन्दरॆ सर्वश्रेष्ठवादुदु यावुदॆन्दु चन्नागि तिळिदवराद, कृतकृ तरुक्कु - भरन्यासमाडि कृतकृत्यराद प्रपन्नरिगॆ, यावुदु तुम्बा अपेक्षितवादुदु ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ ; परमै कान्तिगळुडैय - ऐहिक दल्लि सम्पूर्ण वैराग्यवुळ्ळवरागि ज्ञानभक्तिगळन्नल्लदॆ बेरॆ यावु दन्नू अर्थिसद महा भागवतोत्तमरुगळ, प्रसादमे - प्रसन्न तॆयॆ, कृपॆयॆ, ऎप्पोदु - यावागलू, स्वयं प्रयो जनमाग - आ प्रसन्नतॆये स्वतः प्रयोजनवे विना अदरिन्द इन्नु याव प्रयोजनवन्नू बयसद हागॆ, अदे साधनवागि इन्नु याव साध्यांशवन्नू बयसद हागॆ ऎम्ब भाववु. अपेक्ष णीयं - अपेक्षिसतक्कद्दु. आ परमै कान्तिगळॆन्तावरागिरबेकॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. यावयाव दोषगळिरकूडदॆन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ :- अपरा धरुचियुम् - शास्त्रगळल्लि विधि निषेध वाक्यगळिगॆ विरुद्धवागि नडॆ युवुदे अपराधवु, अन्तह अपराधगळल्लि रुचियू, अतिश युम् - शास्त्रदल्लि श्रद्दॆयिल्लदॆ सन्देहवू, अन्य देवता स्पर्श मुम - ऐहिक भोगगळिगागि ब्रह्मरुद्रादिगळन्नाराधिसिद सम्बन्धवू, आत्माधीन भोगमुम - सुखदुःखरूप सर्व भोगगळू तनगॆ अधीनवादवु ऎम्ब भ्रमॆय, आत्मार्थभोग मुम . समस्त भोगगळू तन्न प्रयोजनक्कागिये ऎम्ब भ्रमॆयू, आगि रपळुदिल्लाद - आगिरुव ई दोषगळिल्लद, परमै कानियु, इल्लि परमै कानिगॆ नाल्कु दोषगळु मुख्यवागि कूड________________
0907 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वेद मरिन भगवर् नियक्कॆ विळय शीर नार्थ वगुव पॆरु नानवन्नल्लडियार् ! दॆन्दु हेळल्पट्टितु. प्रथमतः अपराधरुचियिरकूडदु, शास्त्रद ल्लिन विधि निषेधवाक्यगळिगळनुसारवाद प्रवृत्तियिरबेकु, इदरिन्द मुन्दिनधिकारवाद शास्त्रीय नियमनाधिकारव सूचिसल्पट्टितु. ऎरडनॆयदु अन्यदेवता स्पर्शव कूडदु, मूरनॆयदु, तन्न सुख दुःखादिगळॆल्ला तनगधीनवॆम्ब, मत्तु एनादरू तनगॆ सिदि सिदरॆ ताने स्वतन्त्रनागि साधिसिदॆनॆम्ब भ्रमॆयु कूडदु नाल्कनॆयदु ऎल्लवूतन्न भोगक्कागिये इरुववॆम्ब भ्रमॆयू कूडदु. इन्तह दोषगळॊन्दू इल्लदॆ, ऐहिकगळल्लि परम विरक्ति भाववन्नु हॊन्दिरुव परमै कान्तिगळिगॆ शेषभूतनागि कैरगळन्नॆसगुवदरिन्द पुरुषार्थ काष्ठॆयन्नु हॊन्दि, अवरुगळन्नु प्रसन्नरागि माडिकॊळ्ळुव कृत कृत्यनाद महाभागवतनिगॆ मुख्यवागि बेकादुदु ऎन्दु हेळि अधि कारार्थवन्नु मुगिसुत्तारॆ. 3 अवतारिकॆ भागवतरिगॆ शेषवू कैरवू पुरुषार्थ काष्ठॆ ऎन्दु हेळल्पट्टितु. पुत्रनागलि शिष्यनागलि कीळुजातियवनागलि अथवा शूद्रनागलि भागवतनागिद्दरॆ, अवरुगळिगॆल्ला शेषभूतनागि कैर माडतक्कद्दॆ इल्लवॆ ऎम्ब सन्देहदल्लि ई प्रपन्ननु शास्त्र मादॆय रीत्या नडॆसतक्कद्दादुदरिन्द अन्तवरिगॆ शेषभाववु शास्त्र सम्मतवल्लदुदरिन्द आचारादि महाभागवतरुगळिगॆ मात्रवे शेषत्ववु विहितवादुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ :- अर्थ, वेदवरिद्द भगवर् - अनुष्ठान सरस्तनागि वेद गळन्नु अर्थदॊन्दिगॆ तिळिद ऒळ्ळॆ ज्ञानिगळाद भागवतरुगळु, वियक्क-आश्चर्यपडुव हागॆ, निळर्णय - प्रकाशिसुत्तिरुव, शीर्- कल्याणगुणमहोदधियाद, नार्थ - नमगॆ स्वतन्त्र स्वामियु, नगुत्तव - स्टेच्छॆयिन्द विधिसिद अथवा विनियोगिसिद मार्गद अदु यावुदॆ-रॆ भागवत शेष सम्पत्तु, अदन्नु पॆरुनानु -कृप यारॊन्दिद प्रपन्नराद नावु, अर्वनल्लडियारु-आ कृपासागरन हेयगुणगन्धविल्लदॆ, मेलॆ हेळल्पट्ट अपराध रुत्यादि दोषरहित________________
पुरुषार्थकाष्ठाधिकार क्यातरक्क वडिसि यिशै न्नळिया मरै नूल् नीति निरुत्त निलै कुयाव निन्ननमे ॥ २३ । रागि कल्याणगुणयुक्तराद अवन दासरादवरिगॆ, आदरम्मिक्क – अव रल्लिरुव गुणाधिक्यदिन्द उण्टाद आदरवु हॆच्चागिरुव हागॆ, अडिमॆ - कैरवन्नु, इन्नु - अङ्गीकरिसि, अळिया - नाशरहितवाद ऎन्दरॆ अनादियागि नित्यवाद मरैनूल् - वेदशास्त्रद, नीतिनिरुत्त निलै - उपदेशरूप नीतियिन्द व्यवस्थितवाद स्थितियु, ऎन्दरॆ वर्णाश्रमोचितवाद धर्मवन्ननुसरिसिरोणवु, कुलै यावक्कॆ - नाशवागदिरुव मार्गदल्लि, रीतियल्लि, निन्ननमे - निन्तवरादॆ वल्लवे ? आदुदरिन्द तावु हीगॆ सर्वॆश्वर कृपॆयन्नु हॊन्दिदव राद प्रयुक्त महाभाग्यशालिगळॆम्ब भाववु, तात्पर्य - सर्वॆश्वरनु परमकृपॆया तन्न सुसल्पदिन्द वगुत्तवगैयाद भागवत शेषत्वद मूलक पुरुषार्थ काष्ठारूप सम्पत्तन्नु हॊन्दिदॆवु. इन्तह पुरुषार्थ काष्ठारूप सम्पत्तन्नु दयपालिसिदवनु विळङ्गिय शीर्नर्थ, प्रकाशमानगळाद कल्याण गुणगळिन्दॊप्पुव सर्वॆश्वरनु. ई सम्पत्तन्नु कण्डु, वेदनरिद्द भगवरवियक्क, वेदगळन्नु सुम्मनॆ कत्तॆयु भारवन्नु हॊत्त हाग ल्लदॆ, अर्थसहितवागि अध्ययन माडि अदर सारांशवन्नु ग्रहिसिद मह नीय रु आश्चर्यपडुवरु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. आश्चर्यवे तक्कॆन्दरॆ वेदगळु अपारवागि, सारांशवु तुम्बा गुप्तवागिद्दरू ई कृतकृ त्यराद भागवतोत्तमरुगळु अदन्नु कण्डु हिडिदु तदनुगुणवागि अनुष्ठानवुळ्ळवरागि भागवत कैररूप भाग्यदयवन्नु उळ्ळव रादरल्ला ऎम्बदागि वेदार्थ निर्णय माडिद्द भागवतरु आश्चर्य पडबहुदु ऎम्ब भाववु. अल्प श्रुतरागॆ अपार्थ हेळि वेदगळु ई अपार्थगळिगागि नडुगुव हागॆ माडिदवरल्लवु नम्म महा भागवतरुगळादरो इतरर हागॆ वेदगळिगॆ परस्पर विरुद्ध भाव बरुव अर्थवन्नु हेळदॆ सर्वसमञ्जसारगळन्नु हेळि अवुगळ सारांशवन्नु ग्रहिसिदवरॆन्दु वेदवरिद्द भगवर् ऎन्दु प्रयो गिसिरुत्तारॆ.________________
१४११ श्री मद्रहस्यत्रयसारे निळङ्गीय शीर् नार्थ, सर्वॆश्वरनेनॊ नमगॆ स्वामियु, नावु अवनिगॆ दासरु, नम्मन्ना तनु तन्न इष्टानुसार विनियोगिसब हुदु. आदरॆ हीगॆ इहलोकदल्लिरुववरिगॆ अधीनरन्नागिरुव हागॆ माडि अवरिगॆ कैरवन्नॆसगुव हागॆ नियमिसिरुत्तानॆ. इदन्नु तिळिसुवद का गिये नगुत्तव ऎम्ब प्रयोगवु. हागॆ नम्मन्नु नियोगिस बहुदो ऎन्दरॆ दुष्टन नियमवु, रावणनु मारीचनन्नु विनि योगिसिद तरदि नाशक्कॆ कारणवु. आदरॆ सर्वॆश्वरनादरो कल्याण गुण महोदधियु, आदुदरिन्द आतनु वगुत्तनगॆ परमनिश्रेय सक्कू आनन्दक्कू कारणभूतवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆन्दु तिळिसु वदक्कागि विळङ्गिय कीर् नार्थ ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इन्तह भागवत शेषत्ववे पुरुषार्थ काष्ठॆ ऎम्बुवदु पॆरना ऎम्ब प्रयोगदिन्द भाग्यदय प्राप्तियु लभिसिद हागॆ तोरिबरु इदॆ. यावाग भागवत शेष वेर्पट्टितो आग तत्कार्यवाद भागवत कैबरवन्नु अङ्गीकरिसुवदे तमगॆ स्वरूपवॆन्दू अदन्नु तुम्बा आदवातिशयदिन्द नडॆसतक्कद्दॆन्दू तिळिसुवदक्कागि, आदर विक्क पडिमॆ शैन्नु ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ भागवत कै क्यादिगळन्नङ्गीकरिसुवदरल्लि वेदप्रोक्तवाद वर्णाश्रम धर्म गळन्ननुसरिसि नडिसुव निलैयन्नु आचार मुखेन सम्पादिसिकॊण्ड भाग्यदयवुळ्ळवरॆन्दु हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ. हिन्दॆ उत्तरकृत्याधिकारदल्लि हेळिद हागॆ सा भरन्यासवन्ननु ष्ठिसिद प्रसन्ननु कृतकृत्यनागि उपाय रूपदिन्दागलि अदक्कॆ अण नागियागलि एनॊन्दन्नू माडुवदरावश्यकतॆयिल्लदिद्दरू आया प्रपन्नन वर्णाश्रमोचितवागि शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्ट धर्मगळन ष्ठानवु अत्यावश्यकवु इतरर प्राय पडुव हागॆ पत्रागॆ माडतक वुगळल्लवु, ऎम्बुवदन्नु “मरैसूल् नीतिनिरुत्त निन्नॆ कुलया व” ऎम्बुवदरिन्द व्यक्तपडिसुत्तारॆ. ई विषयवु तुम्बा मुख वागि इतररिगॆ ई विषयदल्लिरुव शङ्कागळन्नॆल्ला निवर्तिसुवदु ई प्रयोगदिन्द सूचिसल्पट्टिरुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ मनूल् नीति निलै कुलयाव ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द इतर वर्णदवरु भाग वतोत्तमरागिद्दरॆ अन्थावरिगॆ ब्राह्मणनु शेषत्ववन्नु वहिसब________________
(F) पुरुषार्थकाष्ठाधिकार १४१२ नाथे नणमन्यदन्यद सिवा तन्नाभि नाकिनी नाळीक स्पहणीय सौरभ मुचा वाचा न या चामहे । हुद्दॆ : मत्तु ब्राह्मणेतरनु शेषित्ववन्नु वहिसबहुदे ? इत्यादि ? शङ्कागळू कूड निरस्तवादवु. पुत्रादिगळु भागवतरादरू वन्द नादिगळु शास्त्रविरुद्धवादुदरिन्द कूडदॆन्दू सूचिसल्पट्टितु. इवु शास्त्रमरादॆगॆ विरुद्धवादवॆम्बभिप्रायवू तोरिबरुत्तदॆ. ई शङ्कागळू मुन्दॆ उपपादिसल्पट्टु निरसन माडल्पडुत्तवॆ. हागॆ भागवत शेषत्व कैगळन्नवलम्बिसिदुदरिन्दुण्टाद भागवत मुखोल्ला सवे तमगॆ तुम्बा अपेक्षितांशवॆम्बुवदू सह तोरि बरुत्तदॆ. अवतारिकॆ :- ई आधिकारोपपादनवन्नु परमै कान्तिगळु डैय प्रसादये ऎप्पोदुव अपेक्षणीयनु, ऎन्दु मुगि सिरुत्तारॆ. अदन्नॆ स्थिरीकरिसि हेळुवदक्कागियू, ऐहिकवु तृणक्कॆ समानवादुदागि, स्वर्गवू कूड अन्थाद्दे आगि, स्वात्मानुभव कैव लवु तादृशवादुदागि तुच्छवादुदरिन्द अवुगळन्नु तावु याचिसुव दिल्लवॆन्दू कृतकृत्यरादुदरिन्द मोक्षवन्नू कूड याचिसुवदिल्ल वॆन्दू हेळि पर कान्तिगळ प्रसाद तमगॆ केवलापेक्षितवादु दॆन्दू तिळिसुवदक्कागि ई श्लोकवन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ, अर्थ :– नः - सहजशेषभूतरादुदरिन्द भागवतशेषत्वदमहि मॆयन्नरित नमगॆ, नाथे-स्वामियादुदरिन्द हितवागोण हेगो हागॆ नियामकनागिरुव सर्वॆश्वरनल्लि ऎन्दरॆ आतन सन्निधियल्लि, तृणं तृणप्रायवाद इहलोक स्वर्गलोक भोगगळन्नू, अन्यत् - अदक्किन्तलू स्वल्प मेलाद आत्मानुभवरूप कैवल्यवन्नू अन्यदसि - अदक्कू मेलाद मोक्षानन्दरन्नू, अपि शब्ददिन्द मोक्षवु निरुपमवागि निरतिशयवादुदादरू, अदन्नू कूड ऎम्ब र्धवु, वा ऎम्ब पददिन्द इवॆल्लवू ऒट्टिगॆ सेरिरुवदन्नागलि, तन्ना भिनाकिनी नाळीकस्थ हणीय सौरभमुचा, तत् - आ सर्वॆ श्वरन, नाभि नाटीकिनी-नाभि ऎम्ब कमल सरोवरदल्लिन नाळीक________________
१४१३ वत ऎरडु श्रीमद्र हस्यत्रयसारे शुद्धानां तु लभेवरहि स्थिरधियां शुद्धान्न सिद्धां तिनाम् । मुक्तिश्वर दिन प्रभात समया सक्तिन्त्रिं प्रसं मुहुः ॥ ३७ । कारणगळिन्द कमल पुष्पदिन्दलू कूड, “हणीय सौरभ मुचा - आपेक्षिस ल्पडुव परिमळवन्नु बीरुत्तिरुव, वाचा - वाक्किनिन्द नयाचा महे - बेडुवदिल्लवु. आ कमलपुष्पद सौरभक्किन्त तम्म वाक्सिन सौरभवु उत्कृष्टवादुदॆम्ब भाववु. आ कमलपुष्पक्कॆ अन्यदेवत याद चतुरुखन सम्बन्धरूप दोष उण्टु, तम्म वाक्किगॆ अन्तह दोषविल्लदुदरिन्द उत्कृष्टतॆयु. अदू अल्लदॆ तम्म वाक्षिगॆ भाग पराकाष्ठारूप प्राशस्त्र उण्टु, अदु कमलक्किल्लव, ई कमल सौरभक्किन्त वाक्यव मेलादु दरिन्द कमलक्कॆ इदर सौरभद स्पहणियत्व उण्टॆम्ब भावव. इन्नु यावुदरपेक्षॆयु कृतकृत्यराद तमगॆ ऎन्दरॆ उत्तरार्धदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- शुद्धानां - हिन्दॆ हेळिद अपराधरुचि मॊदलाद दोषगळॊन्दू यिल्लदॆ परिशुद्धराद, स्थिरधियां - महाविश्वासक्कॆ विरोधियाद शङ्का पञ्चकादि भ्रमॆगळॊन्दू इल्लदॆ स्थिरवाद बुदि युळ्ळ शुद्धास्त्र सिद्धानि नां, शुद्धारॆन्दरॆ अन्तः पुरयरु, अवरुगळ सिद्धानवु, पातिव्रत्यवु, भर परायणत्ववु, अन्तःपुरद पतिव्रताशिरोमणिगळु हेगॆ भरविनल्ले इडल्पट्ट चित्तवुळ्ळवरो हागिरुव परमै कान्तिगळ, मुक्तिश्वर दिन प्रभात समयास, मुक्कॆ श्वर - मुरैश्वरवाद परिपूर्ण ब्रह्मानुभववॆम्ब, दिन - हगलिन, प्रभात समयासं प्रातःकालद सम्बन्धवळ, आसक्ति’ ऎम्ब पाठान्तरदल्लू अदे अभिप्रायव, प्रसं - अनु ग्रहवन्नु, प्रसन्नतॆयन्नु, मुहुः - पदे पदे, लमहि - भगव पॆयन्द हॊन्दुववु. हीगॆ भागवत शेष कैङ्कर मुखेन भागवत प्रसादवे तमगॆ पदेपदे अपेक्षणीयवादुदॆन्दु हेळ ल्पट्टितु. तात्पर्यवु निरतिशय परिपूर्ण ब्रह्मानुभवरूप मोक्षवू श्रीयःपति कैरवू सह तावु सक्कदनुष्ठिसिद भरन्यासदिन्द करगत________________
पुरषार्थकाष्ठाधिकार १४१४ वागि तावु कृतकृत्यराद बळिक इन्नेनादरू अपेक्षिसतक्कद्दुण्टो ऎन्दरॆ, यावुयावुदन्नु याव याव कारणदिन्द अपेक्षिसतक्कद्दल्ल वॆम्बुवदन्नु पूर्वार्धदिन्द निषेधिसि हेळि, ईग तमगॆ अपेक्षितवा दुदु महाभागवतोत्तमरुगळ प्रसन्नतॆयु, अदे पुरुषार्थ काष्ठॆ यॆन्दु तिळिसुत्तारॆ, नाथे ऎम्ब प्रयोगदिन्द स्वामियाद बळिक तन्न निर्हेतुक कृपौदार्यभावगळिन्द तन्न प्रियदासनिगॆ एनेनन्नु माडबेको अदन्नु ताने नावु शरणागतराद बळिक अनुग्रहिसुवनादुदरिन्द आ विषयदल्लि नावु आतनन्नु याचिसुवदु अनावश्यकवॆम्ब भावदिन्द नाथे स्वामिय सधियल्लि याचिसुवदिल्लवु ऎन्दु हेळि कॊळ्ळुत्तारॆ. स्वामियादरॆ एनु, केळिकॊळ्ळतक्कद्दादरू एनादरू उण्टो ऎन्दरॆ, यावुदू इरुवदिल्लवु :- अदु हेगॆन्दरॆ :- नः प्रपन्नरागि कृतकृत्यराद तमगॆ, इहलोकदैश्वरवू इन्द्रादिलोक भोगगळू सह तृण प्रायवादुवु. गीतॆयल्लि “ये हि संस्पर्श जा भोगा दुःखयो नय एवते । आद्यन्तवन्तः कौन्सॆय न तेषु रमतॆ बुधः” వ ऐहिक सुखगळॆल्ला दुःखमूलवादवुगळु, आदुदरिन्द प्रपन्ननिगॆ इवु तृणसमानवु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆ भाविसदॆ अदन्न पेक्षि सुववरन्नू कूड “तृणमिन शैवर्गिकर्ा भावय” तृणद हागॆ भाविसतक्कद्दॆन्दु ई ग्रन्थकर्तरे इन्नॊन्दु कडॆयल्लि हेळिरु तारॆ, स्वर्गादि भोगवू अनित्यवादुदु, स्वर्गानुभवानन्तर इह लोकक्कॆ बरबेकागुत्तदादुदरिन्द, “तेतं भुज स्वर लोकं विशालं क्षीणे पुण्यमलोकं विशस्ति,” ऎन्दू, स्वर्गपि पात भीतस्य कयि षोरास्ति निर्वतिः” ऎन्दू, * आ ब्रह्म भुवना लोकाः पुनरावर्तिनो … रुन” ऎन्दू हेळिरुव हागॆ ऐहिक भोगगळ हागॆ अवू कूड प्रपन्ननिगॆ तृणरू पवादवे, अन्यतॆ इदक्किन्त स्वल्प उत्कृष्टवाद कैवल्यवॆन्दु हेळि सिकॊळ्ळुव केवल स्वातानुभववू कूड अन्थाद्दे ऎन्दु हेळु तारॆ.________________
RUAU श्रीमद्रहस्यत्रयसारे “ न नाकदृष्ट न च सौरभौमं न पारमेष नरॆ सा धिपत्यं न योग सिद्दीर पुनर्भवना वाञ्छय त्यादरजः प्रपन्ना सर्वॆश्वरन पादकमलपरागवन्नु श्रयिसिद प्रसन्नरु स्वर्गलोक नन्नागलि, इहलोकमण्डलाधिपत्यवन्नागलि, ब्रह्मलोकाधिपत्यव नागलि, पाताळलोकाधिपत्यवन्नागलि अणिमादिसिद्धिगळन्नागलि, अपुनर्भवंवा-कैवल्यवन्नागलि अपेक्षिसुवदिल्लवु (भाग १०.१६.८१) ऎन्दु भागवतदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इवॆल्लवू एतेवॆ निरया स्थात स्थानस्य परमात्मनः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ भगवदगैकर सिकनाद कृतकृत्यनाद प्रसन्ननिगॆ इवॆल्ला तृणप्रायवॆ मात्रवल्लवु सरकसमानवादवुगळॆन्दू हेळल्पट्टिवॆ. अन्यदपि ऎम्बल्लि असि शब्ददिन्द मोक्षवन्नू कूड याचिसु वदिल्लवु ऎम्बर्थवू तोरिबरुत्तदॆ. आदरॆ मोक्षवु परिपूर्ण ब्रह्मा नुभव तज्ञर प्राप्तिगळन्नुण्टुमाडुवाग अदू बेडवो ऎन्दरॆ आ विषयदल्लि याचिसतक्कद्देनू इरुवदिल्लवॆम्ब भाववु. एकॆन्दरॆ यावाग भरन्यासवु अनुष्ठिसल्पट्टितो आग अदु दायधनवागि एर्पट्टु ईतन देहावसानवन्ने निरीक्षिसुत्तिरुत्तदॆ ई विषयदल्लि सर्वॆश्वरन स्वकीयोक्तिगळिन्दले ईषदपि सन्देहविल्लवु. “न जेयं कथञ्चन,” “ मोक्षयिष्यामि माशुचः,” “ददामै ततं मनु, ” “मामुपेत्यतु कौस्त्रीय पुनर्जन्म न विद्यते” ऎम्ब प्रमाणगळिन्द परिपूर्ण ब्रह्मानुभवाप्तियु कर गतवागिरुवाग प्रपन्ननु आ विषयदल्लि याचिसबहुदो ? आतने तन्न निर्हेतुक कृपॆयिन्द मॊदले दयपालिसिरुवदन्नु ईतनु याचि सबहुदो ? सर्वॆश्वरन महिमॆगू, तन्न स्वरूपक्कू सह, याचिसु वदु तुम्बा कुन्दुकवादुदॆम्ब भाववु. इन्थावुगळन्नॆल्ला तम्म वाक्सिनिन्द अपेक्षिसुवदिल्लवु ऎन्दु नाचा न या चामहे ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ. तम्म वाक्कु अमोघवादुदु, सर्वोत्कृष्टवादुदु. आदुदरिन्द अल्पवादवु गळन्नू व्यर्थवादवुगळन्नू अपेक्षिसकूडदु. हेगॆ उत्कृष्टवाद दॆन्दरॆ ? तनाभिनाळिकिनी…….. सौरभ मुचावाचा ऎन्दु हेळु________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार 0802 तारॆ श्रीयःपतिय नाभि ऎम्बुवदॆ ऒन्दु पद्मसरोवरवु, अदरल्लि हुट्टिद, चतुर्मुखनिगॆ जन्मस्थानवाद कमलवू कूड अपेक्षिसुव परिमळवन्नु बीरुत्तिरुवन्थाद्दु ई ग्रन्थकर्तरे मॊदलाद पर मैकागळ वाक्कु. आदु हेगॆन्दरॆ -(१) आ कमलक्कादरू चतुर्मुखनाद अन्यदेवतॆय सम्बन्ध वुण्टु, इवर वाक्कुगळल्ला दरो ऎन्दरॆ उपदेश मत्तु ग्रन्थगळल्लादरो अन्तह अन्य देवता सम्बन्धवे इल्लवादुदरिन्द, अदक्किन्तलू उत्कृष्टवादुदरिन्द कम लक्कॆ स्पृहणीयत्व उण्टॆन्दु हेळबहुदु. (२) अथवा आ कमल दल्ले चतुर्रुख ब्रह्मनिरुवदरिन्द आ कमलदिन्द हॊरडुव परिमळवु चतुर्मुखन नाल्कु मुखगळिन्दलू हॊरडुव श्रुतिगळिन्द कूडि दुदु. ई श्रुतिगळल्लादरो ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळ स्तुति जप होमा दिगळॆल्लवू इरुवदरिन्द अन्य देवता सम्बन्ध उण्टु, इवरुगळ वाक्सिनल्लि अन्तह सम्बन्धविल्लदॆ पवित्रवादुदॆम्ब भाववु, “गुण्य विषयावेदानि गुणोभवार्जुन” ऎम्ब गीता वाक्यविल्ल अनुसन्धेयवु (३) अथवा चतुरुखनिगॆ जन्मस्थानवाद ई नाळीक दिन्द यावागलू वेदगळु हॊरडुवदरिन्द आ कमलदल्लि नमगॆ ओहणीय भागवु उपनिषत्तु, अदर सारवत्ताद सौरभवु रहस्य त्रयवु, इन्तह परिमळवन्नु मुचा - प्रसरिसुत्तिरुवदु तम्म नाकु ऎम्ब स्वारस्यवाद प्रकृतक्कनुगुणवाद अर्थवन्नू हेळब हुदु. (४) अथवा, कमलदिन्द बरुव स्पषणीय भागवु वेदगळु, अवुगळ सौरभवु उपनिषत्तु इन्तह उपनिषत्तुगळ अर्थवन्ने ? मुचा - प्रसरिसुत्तिरुव वेदान्ताचार्यराद तम्म वाक्कु ऎन्द र्थवन्नागलि हेळबहुदु. अनेक ब्रह्माण्डगळुण्टिम्ब भाववु नाकिनि, पद्मसरस्सिनल्लि अनेक कमलगळिवॆ ऎम्बुवदरिन्द तोरि बरुत्तदॆ. इवु यावुगळन्नू अपेक्षिसिद पक्षदल्लि, अपेक्षिसतक्कद्देनादरू उण्टॊ, ऎन्दरॆ, ऒन्दु मात्र उण्टु, अदरल्लि तमगॆ अपेक्षॆयु टॆन्दु सर्वज्ञनाद स्वामिये अरितु, आतने दयपालिसुवनादुद रिन्द, यातामह ऎन्दु हेळदॆ, लक्ष्मीमहि पडॆयुवॆवु ऎन्दु हॆळिकॊण्डिरुत्तारॆ. अदु यावुदॆन्दरॆ उत्तरार्धदिन्द हेळुत्तारॆ.________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे परमै कान्ति शेष कृरगळे पुरुषार्थक ऎम्ब ज्ञानदिन्द टागुव आ परमै कान्तिगळ पदेपदे प्रसन्नतॆयॆ ” ऎन्दु लभेमहि प्रसं मुहु ऎम्बदागि प्रयोगिसिरुत्तारॆ. शुद्ध नान्तु ऎन्दु तु शब्दवन्नु उत्तरार्धद आदियल्लिये उपयोगिसिरुवद रिन्द पूर्वार्धदल्लि हेळिदवुगळिगिन्तलु ई महाभागवतर प्रसन्न तॆय ) विलक्षणवागि महत्तादुदॆम्बुवदु तोरिबरुत्तदॆ. आ परमै कान्तिगळन्थावरॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ - शुद्दानाम् अप राध रुचिये मॊदलाद याव दोषगळू अवरुगळल्लिल्ल, महापरि शुद्धात्मरु. मत्तु स्थिरधियरु, चञ्चलचित्ररल्लवु, भ्रम शङ्कादि दोषगळॊन्दू इल्लदॆ निश्चलचित्तरु, सर्वशरण्यनल्लि महाविश्वास वुळ्ळवरु ; शुद्धान्त सिद्दान्तिनां, पतिव्रता शिरोमणिय हागॆ पति पारार्थ्य, तदनन्य भोगत्यादिगळुळ्ळवरॆन्दु हेळल्पट्टितु. परम पुरुषनाद पतियन्ने अवलम्बिसि आतने शरणनॆन्दु भाविसिदवरु सीतॆय विषयदल्लि आञ्जनेयनु हेळुत्तानॆ :- नैषा पश्यति राक्षस्कॊ नेमान्नुष्ट फलद्रु र्मा । एकस्ट हृदयानं राममेवानु पश्यति । (सु.१६.२५) ऎन्दरॆ सीतॆयु तनगॆ प्रतिकूलरागि प्रतिभटिसुव राक्षसियरन्नू नोडदॆ, मनोहरफलपुष्पगळिन्दॊड्डुत्तिरुव वृक्षगळन्नू कण्णॆत्ति नोडदॆ, हृदयदल्लि ऐकान्त्यदिन्द रामनॊब्ब नन्नॆ साक्षात्करिसु तिद्दळु, ऎन्दु हेळिरुव हागॆ परमै कान्तिगळाद भागवतरू कूड पतिव्रताशिरोमणियाद सीतॆय प्रवृत्ति प्रकार ऐहिक दुःखगळन्ना गलि ऐहिकश्रेयस्सुगळन्नागलि परिगणिसदॆ सतत परमात्मनन्ने ध्यानि सुत्ता इरुव स्थिरधियरु, मत्तु सीतॆयु हेगॆ तन्न पतियन्नॆ नम्बिदुदरिन्द आतने सिदो पायनागि बन्दु “शरैस्तु सङ्कुलां कृत्यालङ्कां परबलार्दन मां न येद्यदि काकुत्स्त स्य सदृशं भवेत् ” शरगळिन्द ई लङ्कॆयन्नु व्याकुलितवादुदागि माडि शत्रु बलनाशक नाद श्रीरामनु नन्नन्नु करॆदुकॊण्डु होदरॆ अदीग आतनिगॆ उचितवादुदागुवदु ऎन्दु हेळिकळुहिसिदळु. इदे सीतॆय सिद्धान्तवादुदरिन्द, शुद्धानवॆन्दरॆ स्वामिय अन्तःपुरदल्लिरुव________________
पुरुषार्थ काष्ठाधिकार १४१८ लक्ष्मिय सिद्धानवायितु. अदरन्तॆये नम्म परमैकान्तिगळ सिद्धानवू कूड, अदु हेगॆन्दरॆ— ई परमै कान्तिगळादरो आत्मा वॆम्ब शरवन्नु कूड प्रणवधनुस्सु मूलक ई देहवॆम्ब लङ्कॆयन्नु ध्वंसमाडि तम्मन्नु दिव्य वैकुण्ठक्कॆ स्वामियु करॆदुकॊण्डुहोदरॆ, तस्य सदृशं भवेत्, अदीग आ करुणासागरनिगॆ योग्यवादु दागुत्तदॆन्दु नम्बिदवरु, इन्तह महनीयराद महाभागवतो इवर प्रसन्नतॆयन्नु सर्वॆश्वर कृपॆयिन्द हॊन्दुवॆवु ऎन्दु हेळि कॊळ्ळुत्तारॆ. आ प्रसन्नतॆ ऎन्थाद्दॆन्दरॆ ’ मुक्तिश्वर दिन प्रभात समयासं, मुक्तर ऐश्वरवाद परिपूर्ण ब्रह्मानुभववॆम्बु वदे ऒन्दु दिव्य प्रकाशवुळ्ळ हगलु, अदक्कॆ ई प्रसन्नतॆयु पूर्व भावियागिरुव प्रातःकाल समयद सम्बन्धवुळ्ळद्दु, मुक्तिश्व रवे ऒन्दु प्रकाशवाद हगलादरॆ, ई महाभागवतर अनुग्रह सम्पादनॆये आ मुक्त श्वरक्कॆ पूर्व छावियाद प्रातःकालवु ऎम्ब भाववु, प्रातःकालवन्ननुसरिसि हगलु हेगॆ बरुवदु सिद्धवो, हागॆये ई भागवतानुग्रहवन्ननुसरिसि मुश्वर प्राप्तियू सिद्धवादुदॆम्ब भाववु. मुश्वरवन्नु ऒन्दु हगलिगॆ होलिसिरु वदरिन्द अदक्कॆ कत्तलुरूपवाद विनाशवॆम्बुवदू ऎन्दिगू इल्लवॆम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. मुश्वरवन्नु ऒन्दु हगलिगॆ होलि सलु “सकृद्धि वावास्य भवति” ऎम्ब श्रतियु प्रमाणवागिरु త ई श्लोकवु पुरुषार्थकाष्ठॆयन्नु प्रतिपादिसुवदागि तुम्बा अमोघवादुदल्लदॆ इदरल्लि इन्नू हॆच्चु स्वारस्य उण्टु. इदन्नु श्रीमदान रामानुज महादेशिकमुनिगळु हॊरपडिसिरुत्तारॆ श्री नम्माळ्वारवरु ८ने पत्तिन हत्तनॆय तिरुवाय् मॊळॆयल्लि ई पुरुषार्थकाष्ठॆयन्ने उपपादिसिरुत्तारॆ. ई श्लोकवु “नॆडु मारडिवॆ ऎन्दु प्रारम्भिसि हेळुव कोयिल् तिरुवार्य मॊ ळिय पाशुरगळ स्वारस्यवन्नू सहिसिरुवन्थाद्दागिरुत्तदॆ. मॊदल नॆय पाशुरवाद “नॆडुमारडिमै” ऎम्बुवदरल्लि विर्य वुलगुपॆरिनुमॆ ऎम्बुवदरिन्द भागवत शेषत्वक्कॆ त्रैलोक्य श्वरवू कूड समानवागलारदॆन्दु हेळुवदरिन्द अदॆल्ला तृणसमा________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे नवॆन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द श्लोकद “ तृणं” ऎम्ब पदवु सङ्ग्रहि सल्पट्टितु. ऎरडनॆय पाशुरवाद निर्यमूवुलगु पॆरिनु म ऎम्बुवदरल्लि तानेता नेयानालुम् ऎम्बुवदरिन्द त्रिलोकाधिप तदॊन्दिगॆ केवलात्मानु भवप्राप्तवादरू, अदू भागवत शीषत्वक्कॆ समानवागलारदॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, इल्लि “ अन्यत्” ऎम्ब शब्ददिन्द ई अभिप्रायवु सङ्ग्रहिसल्पट्टितु, ऎरडनॆ अन्यत् शब्ददिन्द नाल्कनॆय पातुरदिन्द मोक्षवन्नू कूड याचिसवदिल्लवॆम्ब भावव मूरनॆय पाशुरवाद इतिरिरिळुक्कुत्तॆन्न’ ऎम्बल्लि उपपा दितवागिरुत्तदॆ. “वा” ऎम्ब अवयदिन्द तोरुव समुच्चय भावव ऎरडनॆय पाशुरदल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. भागवत शेषत्व कैरद मुन्दॆ इवुगळॊन्दन्नू नयाचा महे याचिसुवदिल्ल वॆन्दु हेळिद अभिप्रायवु “उरुमो’ समानवादीतॆ इत्यादि शब्दगळिन्द ऐश्व कैवल्यादिगळु तुम्बा निकृष्टवादवॆम्बुवदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ एळनॆय पाशुरदल्लि “ अडि पुगुद लन्रि” आ श्रीय- पति पादकमलद कॆळगॆ प्रवेशिसदॆ, अवनडियार्- अवनिगॆ दासराद श्रीमहाभागवतोत्तमर “ननिमालवियि मो” बहु श्लाघ्रवाद संश्लेष सुखवॆ, नाळुमवाय कन प्रतिदिनवू नमगॆ लभिसतक्कद्दु, ऎन्दु हेळिरुव हागॆ यावाग सरि पूर्ण ब्रह्मानन्दक्किन्त ई भागवत शेषत्व कैगळु श्लाघ्र नादु वॆन्दु हेळिद नन्तर कैमुतिकन्यायप्रकार ऐहिक स्वर लोश्वर कैवल्यगळिगिन्त श्रेष्ठवादुदॆन्दु हेळिद तॆयायितु. इल्लि नाळुव वार्यक्कॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, लभेमहि महः ऎम्बुवदु सङ्ग्रहिसल्पट्टितु. इल्लियू कूड याचा महॆ ऎम्बुव प्रार्थनॆ इल्लदॆ वायक ऎम्बुवदरिन्द लभेमहि ऎम्बुवदर तात्सर्यवॆ इल्लियू तोरिबरुत्तदॆ. सौरभ मुचावाचा - तम्म वाक्कु ऒळ्ळॆ परिमळवन्नु प्रसरिसुत्तलिदॆ ऎम्बभिप्रायदिन्द नाल्कनॆय मत्तु ऐद नॆय पाशुरगळल्लि हेळिरुव परमपुरुषन कल्याणगुण विषुवद कवितारचनॆय वैभववु सङ्ग्रहिसल्पट्टितु. शुद्दानां स्थिरधियाम् ऎम्बुवदु ९नॆय पाशुरदल्लिरुव “ कॊदिल् अडियारु” प्रयो जनान्यर सम्बन्धवॆम्ब कोदु ऎन्दरॆ निस्सारवाद तृणरूपदोष________________
(no) पुरुषार्थ काष्ठाधिकार १४२० विल्लद भागवतरु ऎम्बुवदर तात्पर्यवु, शुद्धानसिद्धान्तिनां” ऎम्बुवदु १०नॆय पाशुरदल्लिरुव “नीक्क मिल्लावडियार्” “विश्लेषॆ इल्लद हागॆ सर्वॆश्वरनन्न नुभविसुव भागवतोत्तमरु ऎम्बुवदर विवरणवु. मुक्तिश्वरदिन प्रभात समयासम् ऎम्बुवदु १०नॆय पाशुरदल्लिरुव “नल्लकॊळ्ळाडु” सर्वश्रेष्ठवाद पुरुषार्थरूपस्वीकार ऎम्बल्लि नल्ल ऎम्ब शब्दार्थद विवरणवु लभे महि ऎन्दु बहुवचनाभिप्रायवु १०नॆय पाशुररल्लि “ अवरक्कॆ कुडिगळाय शॆल्लु” आ महाभागवतोत्तरिगेने शेषवृत्ति यन्नु माडुव कुलवागिरुववरागि ऎन्दु हेळिरुवदर विवरणवु, तनगू तन्न नुबन्धिगळिगू इदु लभिसबेकॆम्ब भाववु. इल्लि “नाथे ऎम्ब पदवु इदे तिरुवाय् मॊळियल्लि नॆडमारुडिमै” ऎम्बल्लि आश्रितव्यामुग्धत्ववु तोरिबरुवदरिन्द, इदरभिप्रायवागिरुत्तदॆ. इद रिन्द ई श्लोकवु ऎण्टनॆय पत्तिन १०नॆय तिरुवाय मॊळियाद नॆड मारडिमैय सङ्ग्रहरूपवादुदॆम्बवदु तोरिबरुत्तदॆ. हीगॆ श्रीयः पतिय सन्निधियल्लि मोक्षवन्नू कूड नावु याचिसुवदि इवु, एकॆन्दरॆ भगवच्छेष कैगळु परम पुरुषार्थवादरॆ भाग वत शेष कृरगळु आ परम पुरुषार्थद पराकाष्ठॆयु. “मममद्भक्त भषु प्रीतिरभ्यधिका भवेत् । तस्मान्मद्भक्त भक्ताश्च पूजनीया विशेषतः” ऎम्ब विष्णु संहिता प्रमाणानुसार, महाभागवतोत्तमरुगळल्लि सर्वॆश्वरनिगॆ अत्यन्त प्रीतियादुदरिन्द अवरुगळिगॆ शेषत्ववू कै रगळे पुरुषार्थकाष्ठॆ ऎन्दु ई अधिकारदल्लि हेळल्पट्टितु. इन्तह भागवत शेषत्ववे पुरुषार्थकाष्ठॆ ऎन्दु तिळियलॆन्दू, अवर प्रसन्न तॆये अपेक्षणीयवॆन्दु सर्वरू तिळियलॆन्दू सर्वॆश्वरने, कृष्णावतारियागि सान्दीपिनी कुचेलादिगळिगॆ शेष कैय्य प्रसन्न तॆगळिन्दलू, हागॆये रामावतारियागि विश्वामित्र, दण्डकारण ऋषिगळिगॆ शेषत्व कैङ्कर प्रसन्नतॆगळिन्दलू, तोरिसिरुत्तानॆ. सर्वॆश्वरनिगॆ महाभागवतरुगळ विषयदल्लि इन्तह प्रीत्यतिशय विरुवदरिन्द स्वनिष्ठॆगन्तलू सर्वोत्कृष्टराद आचारर मूलक________________
הכח श्रीमद्र हस्य त्रयसारे नडॆसुव उक्ति निष्ठा आजारनिष्ठॆगळु स्वनिष्ठॆगिन्त महिमॆ हॊन्दिदवॆं बुदु इदरिन्द उहिसबहुदु. ऎम्बल्लिगॆ श्रीमद्रहस्यत्रयसारद हदिनारनॆय अधिकारवाद पुरुषार्थकाष्ठाधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघव शरन आचार हृदयान्वेषिणी ऎम्ब कन्नड अर्थ तात्पर्यगळु समाप्तवादुवु. श्रीमते श्रीनिवासमहादेशि काय नमः________________
श्रीयॆ नमः श्रीनिवासाय नमः श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः U शास्त्रीयनियमनाधिकारः. १७ मुकुनो निक्षिण्य स्वभर मनसो मुक्तवद । स्वतन्त्राज्ञा सिद्धां स्वयमविदित स्वामि हृदयः । अवतारिकॆ. हिन्दिनधिकारद कॊनॆयल्लि “मरैनल् नीतिनिरुत्त निन्नॆ कुलया वगै ऎन्दु कृतकृत्यनाद प्रपन्ननिगू कूड वर्का श्रमोचित धर्मानुष्ठानवु आवश्यकवॆन्दु तोरुव शास्त्र वश्यतॆ विधिसल्पट्टितु. आदरॆ, १. ई कृतकृत्यनादवनिगॆ याविविधवाद फलापेक्षॆयू इल्लवु. हीगिरुवाग नित्य नैमित्ति कानुष्ठानवू शास्त्र वश्यतॆयू एतक्कॆ ? ईतनु मुक्ततुल्यनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मुक्तरिगॆ वरात्र मगळु यावुवू इल्लवु, नित्य नैमित्तिकगळॆल्लवु, शास्त्र वश्यतॆयू इल्लवु, हीगिरुवाग, ई कृतकृत्यराद प्रपन्नरिगॆ ताने हेगॆ आवश्यकवु ? मुक्तरिगॆ स्वच्छानुगुणवागि कैरस्वीकारवु. हागॆये इवरुगळिगू एकॆ कूडदु ? हागादरॆशास्त्रवन्नु तिरस्क रिसबहुदे ? “ अहरहस्सन्ध्यामुपासीत” इत्यादि शास्त्र विधिगळु कृतकृत्यनल्लदॆ प्रपन्ननल्लदवनविषयदल्लि हेळल्पट्टि रबहुदु,________________
१४२२. श्री मद्रहस्यत्रयसारे परित्यागे सद्यपर विविधा नर जनना । दलंष्या मानोक्षादनुसरति शास्त्रिय सरणिम् । २. श्री भाष्यकाररु चरमदशॆयल्लि हत्तरिरुव शिष्यराद भागव तोत्तमरुगळिगॆ विधिसिद उत्तरकृतगळल्लि श्री भाष्य प्रवचनावि गळु मात्रवे हेळल्पट्टवे विना नित्य नैमित्तिकादिगळन्ननु सबेकॆम्बुवदर प्रसक्तिये इल्लवु. आदुदरिन्द अदरनुष्ठानवु ऐच्छिकवागिरबहुदु. हागॆये श्रीयामुनॆयरू कूड, “कुत्याव कारितः” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द शास्त्रविधि यागि अनुष्टिसुव आवश्यकविल्लवु, प्रीतियिन्द ताने ऐच्छिकवागि अनुष्ठिसबहुदॆम्ब शब्दा उण्टागबहुदु. ई अधिकारदल्लि अन्तह शङ्कागळिगॆल्ला समाधानवन्नु हेळुवव रागि कृत कृत्यनाद प्रपन्ननिगू शास्त्रवश्यतॆयु तप्पिद्दल्ल वॆन्दू, शास्त्रिपद्धतियन्ननुसरिसुवदरिन्द ईतनिगॆ एनॊन्दू प्रयोजनविल्लदिद्दरू परित्यागदल्लि तनगू इतररिगू सह अनेकानर गळु प्राप्तवागुत्तदॆन्दू, आदुदरिन्द अवुगळु अवश्यानुहेयग ळॆन्दू, उपदेशिसुत्तारॆ. कॆलवरु “सर्वधर्मा परित्यज्य” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, सकल कर्मपरित्यागवन्नु प्रपन्ननु माडबहुदु ऎम्ब पार्थवन्नु हेळि अनेक अनर्थगळिगॆ गुरियागुत्तारल्ला ऎम्ब परितापदिन्द हितोपदेशवन्नु माडुत्तारॆ :- समाननागिरुव असौ अर्थ- मुकुन् . मुक्तिदायकनाद श्रीमन्नारायणनल्लि स्वभरं - तन्न रक्षाभरवन्नु, निक्षिसि - इट्टु, समर्पिसि, अनघः - विनष्टवाद पूराघवन्नू, लेपिसद उत्तराघवन्नू, उळ्ळवनाद प्रयुक्त निर्दुष्टनागिरुव, आदुदरिन्द मुक्तवत् मुक्तनिगॆ ई देह सम्बन्धदिन्द प्रारब्ध कर्मवन्नु मात्र अनुभविसुत्तिरुव बद्धनाद प्रपन्ननु, इष्टु मट्टिगॆ मात्रवे मुक्त साम्यवु, पुनः व्यतिरेक दृष्टान्तवू उण्टॆन्दु हेळु तारॆ, आदुदरिन्द मुक्तवत ऎम्बुवदन्नु पुनः अध्याहारमाडि कॊळ्ळतक्कद्दु, आदरॆ मुक्तवत् मुक्तन हागॆ, स्वयमविदित स्वामि हृदयः. तावागिये ऎन्दरॆ शास्त्रगळ मूलकवल्लदॆ________________
शास्त्रीयनियवनाधिकार १४२४ सर्वॆश्वरन मनोभिप्रायवन्नु इङ्गितवन्नु तिळियदवनु, मुक्रनिगॆ प्रकृतिसम्बन्धविल्लदिरुवदरिन्द सर्वज्ञनागिरुवदरिन्द शास्त्रद आव श्यकतॆयिल्लदिरुवदरिन्द स्वामिहृदयवन्नु अरितवनु, ई प्रपन्ननु हागल्लवॆम्ब भाववु, स्वतन्त्राज्ञासिद्दारॆ - स्वतन्त्रनाद सर्वॆश्व रन, आज्ञॆगळाद श्रुतिस्मृतिगळल्लि विधिसल्पट्ट, आकारणदिन्दले, अलंष्यं - अतिक्रमिसलु साध्यवल्लद, शास्त्रियसरणिं - शास्त्रदल्लि तोरिबरुव नियमद मार्गवन्नु, परितागे - आ त्यजिसिदुदादरॆ, सद्यः - ऒडनॆये ई जन्मदल्ले, स्वपरविविधानर्थ जननात् - तनगू इतररिगू सह नानाविधवाद अनर्थगळन्नुण्टु माडुवदरिन्द, आमोक्षात् - देहावसानद मेलॆ मोक्षा प्राप्ति युण्टागुववरॆगू,, अनुसरति. - अनुसरिसुत्तानॆ, ऎन्दरॆ अनु सरिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. तात्पर्य. ई मेलिनवतारिकॆयल्लि उपपादिसिद शङ्कागळल्लि कॆलवु, ई श्लोकदल्लि पूर्व पक्षरूपदल्लि तोर्पडिसि, अवुगळिगॆ समं जसगळाद समाधानगळु हेळल्पट्टिरुत्तवॆ. यावाग प्रपन्ननु अनघ दोषरहितनागि सञ्चय आगामि पापगळिन्द बिडल्पट्टवनागि तन्न रक्षाबरवन्नु शरणागतरक्षादीकाव्रतनागि सत्यसनागि रुव श्रियःपतियल्लि समर्पिसि बिट्टनो, आग आतनु नाथनादुदरिन्द प्रियदासनाद भक्तनिगॆ यावदु हितवो अदन्नु आतने दयपालिसि संरक्षिसुवनु, आ विषयदल्लि ईषदपिसन्देहक्कवकाशविल्लवु. आदुदरिन्द ईतनु आग मुक्तवत् मुक्तनिगॆ समाननादवनागुत्तानॆन्दु हेळल्प ट्टितु. यावाग उपायानुष्ठानवन्नु माडिदनो, आग ईतनु “प्रारब्धतर पूर्वपापमखिलं प्रामादिकं चोत्तरं न्यासेन कपर्य” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रारब्धवल्लद पूर्व माडिद पुण्यपापगळॆल्ला नाशवागुत्तवॆ, बुद्धि पूर्ववल्लद उत्तरा घवू अण्टुवदिल्लवु. ई अभिप्रायवु, “तदधिगम उत्तरपूर्वा घयोरश्लेषविनाश् तद्यपदेशात् (शा, सू. ४.१.१) ऎम्ब व्याससूत्रदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ- तदधिगमे - उपासनवु आरम्भिस इट्टरॆ, आ कारणदिन्द, पूर्वाघ विनाशवू उत्तराघद अश्लेषवू उण्टागुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ छान्दोग्य श्रुतियल्लि हागॆ हेळिरुवदरिन्द. 3________________
66 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे दुदरिन्द भरन्यासवन्न नुग्गिसिदवनु अनघनु ऎम्ब तात्पर्यवु ई * मुक्तवत् ” ऎम्ब दृष्टान्तवु बहु स्वारस्यवागि आक्षेप समाधान गळॆरडक्कू अनुकूलिसुव हागॆ इल्लि प्रयोगिसल्पट्टिरुत्तदॆ. मुक्तन हागॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द मुक्तनु कर्मबद्धनल्लदॆ शास्त्रवश्यनल्लदे वर्णाश्रमधर्मगळ आवश्यकतॆयिल्लदे इरुव हागॆ ई प्रपन्ननू कूड शास्त्रवनल्लदॆ वर्णाश्रमोचित धर्मगळन्ननुष्ठिसदॆ इर बहुदे ऎन्दरॆ, ई सन्दर्भगळल्लि मात्र मुक्तवत् अल्लवु ऎन्दु व्यतिरेक दृष्टान्तदिन्द तोर्पडिसुत्तारॆ. मुक्तनादरो स्वयंविदि तस्वामि हृदयः. आतनिगॆ प्रकृतिसम्बन्धवु तॊलगिरुवदरिन्द सैन रूपेणाभि निष्पद्यते ” ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ स्व स्वरू पावि राव उण्टागुवदरिन्द सर्वॆश्वरन हृदयवन्नु तन्न सर्वज्ञ तॆयिन्द तिळियुवनु. ई कृतकृत्यनाद प्रपन्ननादरो इन्नू बद दॆशॆयल्ले इरुवदरिन्द मुक्तन हागल्लदॆ “स्वयमविदित स्वामि हृदयः” तानागिये सर्वॆश्वरन हृदयवन्नरियलारनु, शास्त्र मूलकवागि तिळियबल्लनु. आदुदरिन्द ईतनिगॆ “तस्माच्या प्रमाणन्तॆ काराकार व्यवस्थित” इदन्नु माडतक्कद्दु, इदन्नु माडतक्कद्दल्लवु ऎम्ब निर्णयदल्लि ईतनिगॆ शास्त्रवे प्रमा णवु. शास्त्रीयसरणिम् अनुसरति शास्त्रद मार्गवन्नु अनुसरिस तक्कद्दु, नित्यनैमित्तिककर्मगळन्नु अगत्यदेहावसानदवरॆगू अनु ष्ठिसतक्कद्दॆम्ब भाववु ; यावनम् ऎन्दु हेळदॆ आमोक्षात ऎन्दु हेळिदुदरभिप्रायवेनॆन्दरॆ :-यावाग साङ्ग भरन्यासवु अनु षिसल्पट्टितो, आग देहावसानानन्तर मोक्षवु सिद्धवादुदरिन्द आमोक्षात् ऎम्ब प्रयोगवु ; अथवा मोक्षप्राप्तियागुववरॆगू लीलाविभूतियल्लिरुववरॆगू वर्णाश्रम धर्मगळिगनुगुण वाद आचारवु तप्पिद्दल्लवॆम्बुवदन्नु सूचिसुवदक्कागियू हागॆ प्रयोगवु. कर्मानुसार प्राप्तवाद देहरूप प्रकृतिसम्बन्धविरु ववरिगू ई शास्त्रियवश्यतॆयु तप्पिद्दल्लवॆम्ब भावव. वर्णाश्रम धर्मगळु आत्माविन कर्ममूलक प्राप्तवाद जन्म मत्तु देहक्कॆ सम्बन्धिसिदुवॆ विना आत्माविगॆ सम्बन्धिसुवदल्लवु. हीगॆ सङ्कल्पिसिद वनु स्वतन्त्रनाद सर्वेश्वरनु. आतन आज्ञारूपवादुदु श्रुति________________
शायनियमनाधिकार १४२६ तिरूपवाद शास्त्रवु. आतनु स्वतन्त्रनादुदरिन्द आतन शासनगळ विषयदल्लि याव विधवाद वादवू युक्तवादुदल्लवॆम्ब भाववु. बद्धनिगॆ मात्र ई विधवाद शास्त्रवश्यतॆ एकॆ ऎम्ब वादवन्नु तरलु कारणवे इरुवदिल्लवॆम्बर्थवू तोरिबरुत्तदॆ. ई शास्त्रगळल्लि हेळिरुव विधिनिषेधवाक्यगळिगॆ विरोधवागि नडॆयलु मार्गवे इल्लवु ऎम्बुवदन्नु तिळिसुवदक्कागि “ अलम्फ्यां” ऎम्बदागि प्रयो गिसिरुत्तारॆ :- श्रुति स्मृ ति मैवाज्ञाय स्वामुल्लङ्घि वर्तते । आज्ञादी मनद्रोहि मद्दपि न वैष्णवः । श्रुतिस्मृतिगळु सर्वॆश्वरन आज्ञॆगळु, अदन्नु यारु उल्लङ्घिसि नडॆ युत्तारो, अवरु नन्नाज्ञॆयन्नु मारिदवरागि, ननगॆ द्रोह वन्नु माडिदवरु, नन्न भक्तराद रेनु अवरु वैष्णवरागुवदिल्लवु, ऎम्ब विष्णु धर्म श्लोकवन्ने श्रीमदाचाररवरे मुन्दॆ उदाहरि सुत्तारॆ. हागॆये, एवं निलङ्घयन्मर्त् मत्यादां वेद निश्मिताम् । प्रियोपि न प्रियो सौमे मदाज्ञा व्यति नर्तनात् । ऎम्ब वचनवु इल्लि अनुसन्धेयवु. हीगॆ मनुष्यनु वेदशास्त्र दल्लि तोरुव शास्त्रमय्यादॆयन्नु उल्लङ्घिसुवदरिन्द, प्रियनागलु भक्ति मॊदलाद योग्यतॆयिद्दरू, आतनु नन्न आज्ञॆयन्नु मारुव दरिन्द ननगॆ प्रियनागुवदिल्लवु ऎन्दु इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ नित्य नैमित्ति कानुष्ठानवन्नु माडि शास्त्रीय सरणिं, शास्त्रमय्यादॆयन्नु परित्यागे त्यजिसिद पक्षदल्लि तुम्बा अनर्थवु ऒडने ई जन्मदल्ले तनगू तनगॆ सेरिदवरिविगू प्राप्तवागुत्तदॆन्दु “सद्यपर विविधानर्थ जननात” ऎम्बुवदरिन्द उपदेशिसिरु त्तारॆ. इब्बरिगू अकृत्य करण कृत्याकरणादि दोषगळु प्राप्तवागु इवॆ ; इदरिन्द तनगू इतररिगू सह केडण्टागुत्तदॆ. तनगॆ अन र्थव्यावुदॆन्दरॆ, “अन्धा भवन्ति खञ्चा भवन्ति काणा भवन्ति ” कुरुडनागलि कुण्टनागलि ऒन्दु कण्णिल्लदवनागलि इवे मुन्ताद कुन्दुकगळु प्राप्तवागुविकॆयु, मत्तु भागवतगोष्ठियल्लि स्वरूप हानियु इतररिगनर्थ हेगॆन्दरॆ :-________________
१४२७ श्री मद्रहस्यत्रयसारे शास्त्र वश्य ता आवश्यकी इष सम्बन्ध मडियाग भगवद्भागवत विषय “यददाचरति श्रेष्ठस्त देवतरो जनः । स यमाणं कुरुते लोकसदनु वर्ततॆ.” (गी३,२१) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ईतनु श्रेष्ठनागि हाकिद मेलुपङ्क्तियन्ननु सरिसि इतररु नडॆयुवरादुदरिन्द, पक्ष साङ्कादि महादोषगळु इतररिगू प्राप्तवागुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. ई हितोपदेशक्कॆ मुख्यकारणवेनॆन्दरॆ, अनेकरु मोक्षक्कॆ ज्ञानवे मुख्यवादुदरिन्द, कर्मवु अनावश्यकवॆन्दु अभिप्राय पडुवरु. हीगॆ कर्मभ्रष्टरागि अनर्थगळिगॆ गुरियागुत्तारल्ला ऎम्ब परितापदिन्द, “सर्वधर्मा्रपरित्यज्य ” इत्यादि वचनगळिगॆ अपार्थगळन्नु कल्पिसि नित्यनैमित्ति कानुष्ठानुगळन्नु त्यजिसतक्कद्दु सरियल्लवॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. ‘सर्वधर्मा्रपरित्यज्य’ ऎम्बुवद रिन्द सर्वकर्मपरित्यागवु उद्देशिसल्पट्टिद्दरॆ, ई वाक्यगळिगॆ स्वल्प हिन्दॆ “सै सै कर्मण्यभरतः संसिद्धिं लभते नर स्वकर्म निरतस्सिद्दि यथा निन्नदि तच्छणु” (गी १८-५५) ऎन्दरॆ, तम्मतम्म सरियाद नित्यकर्मानुष्ठाननिरतरु कॊनॆगॆ मोक्ष वन्ने हॊन्दुवरु स्वकर्मनिरतनागिरुववनु सिद्धियन्नु मोक्षवन्नु हॊन्दुवनु. हीगॆ स्वकर्मनिरतनादवनु हेगॆ मोक्षवन्नु हॊन्दु वनो अदन्नु हेळुवनु केळु ऎम्बदागि ऎन्दिगू हेळुत्तिरलिल्लवु. हागॆये स्नान पञ्चमहायज्ञगळु, आहार मुन्तादवुगळ ल्लॆल्ला ई प्रपन्ननु शायनियमनवन्ननुसरिसतक्कद्दु. शास्त्र वश्यतॆयु आवश्यकवु. कृतकृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ भगवद्भागवत शेषमूलकवागि प्राप्तवाद कैरवु प्रधानवादुदॆन्दु ईग स्थापिसल्पट्टितु.________________
(00) शास्त्रीय नियम नाधिकार १४२८ इर्व हण्णु म कै रं शास्त्र सापेक्षरुचिया - कैर लेयो ? शास्त्रदिरपेक्षरुचियालेयो ? ऎन्नि, इरुळ् तरुवा ञालत्तुळ्ळिरुक्किर विवनुक्कु शास्त्र कैविळक्काक वेण्णु गैयाले यथाशास्त्र माय, शास्त्रं विकल्पितव शॆल् यथारुचियागक्कडवदु. अदॆने ऎन्निल् ? ऎम्मॆ आदरॆ ई कैरवेनु शायनियवनानुसार नडॆसतक्कद्दे ? अथवा शास्त्र नैरपेक्षा नडॆसतक्कद्दे ऎम्ब सन्देहदल्लि शास्त्रि यनियमनानुसारवे नडिसतक्कद्दॆम्बुदु ई अधिकारदल्लि हेळि रुवदरिन्द इदक्कॆ शास्त्रियनियवनाधिकारवॆम्ब हॆसरु. प्रप नन सर्वधर्मगळू स्वामि र रूपवादुदरिन्द, अवुगळन्नु शास्त्रमय्यादॆयन्नतिक्रमिसदॆ, नडॆसतक्कद्दॆम्बदागि हेळुत्तारॆ. ? इष सम्बन्धमडियाग - भगवद्भागवतरुगळिगॆ शेषभाव वन्नु हॊन्दिरुव सम्बन्धद मूलकवागि, भगवद्भागवत विषय जळिल् - अवरुगळ विषयदल्लि, इर्व- ई कृत कृत्यनाद प्रपन्ननु, हण्णु म कैरम - माडुव कैरवु, शास्त्र सापेक्षरुचि यालेयो ? - शास्त्रा पेक्षॆयिन्द उण्टाद रुचियिन्दलो ? अथवा शास्त्र निरपेक्षरुचियालेयो-शास्त्रापेक्षॆयिल्लदॆ तन्नि ष्टानुसार स्वतः प्राप्तवाद रुचियिन्दलो ? ऎन्निल् - ऎन्दु विचारमाडिदरॆ :-इरुळ तरुम - अज्ञानवन्नु कॊडुव, मा - महा विशालवाद, जालत्तु- पृथिवियल्लि, इरुक्किर इरुव, शास्त्रं कैनिळाकवेण्णुगैयाले - शास्त्रवु कैयल्लि हिडि दिरुव बॆळकिन हागॆ आगबेकागिरुवदरिन्द, कै दीविटिगॆ हेगॆ कत्तलन्नु होगलाडिसि बॆळकन्नु कॊडुत्तदो हागॆ शास्त्रवु अज्ञानवन्नु होगलाडिसि ज्ञानवन्नु कॊडुत्तदॆयादुदरिन्द ऎम्ब भाववु, यथा शास्त्र माय् कडवदु शास्तानुसारवागि नडिय तक्कद्दु ; शास्त्र विकल्पित्तवित्तल् - शास्त्रवु, ऎल्लि इदागलि अदु गलि ऎन्दु विकल्पिसि हेळुव सन्दर्भदल्लि, यथारुचियागक्कड वदु - तन्निष्टानुसारवागि नडिसबहुदु. ई कृतकृत्यनाद प्रपन्ननु माडुव कायिक, वाचिक, मानसिक कैरगळन्नॆल्ला शास्त्रानुसार________________
१४२९ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे रुमानार् तिरुनाट्टु कॆळुन्नरुळुगिरपोदु श्रीपादलॆ सेवि वागिये नडॆसतक्कद्दे अथवा शास्त्रद आवश्यकतॆयिल्लदॆ तन्निष्टानु सारवागि नडिसबहुदो ऎम्ब शङ्कादल्लि शास्त्रानुसारवागिये नडॆस तक्कद्दॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. चेतननु प्रकृतियिन्द बद्धनागिरुवदरिन्द अविद्यॆयिन्द ज्ञानवु आवृतवागि स्वस्वरूपवन्नू परब्रह्म स्वरूप वन्नू तिळियदे इरुव प्रयुक्त इरुळ् जाल ऎन्दु प्रयोगि सिरुत्तारॆ. ई कत्तलिगॆ बॆळुकु यावुदु ऎन्दरॆ सर्वॆश्वरनु तन्न निर्हेतुक कृपॆयिन्द “शमयसि तमः प्रजानां शास्त्रमयेन स्थिरप्रदीपेन” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ दयपालिसिरुव शास्त्र रूप वाद स्थिरप्रदीपवु. ई दीपवु ऎण्णॆयदीपद हागल्लवु ; ऎण्णॆयु मुगिदनन्तर आरिहोगुवन्तादल्लवु, क्षणक्षणक्कू बदलायिसुवन्थाद्द ल्लवु. यावागलू ऒन्दे विधवागि प्रकाशिसुवन्थाद्दु. हीगॆ स्थिरवाद प्रकाशवुळ्ळद्दु. आदुदरिन्दले इल्लि कैवळु ऎम्ब प्रयोगवु. बॆळकु ऒन्दु कडॆयल्लि हच्चिट्टिद्दरॆ नावु दूर होद हागॆल्ला प्रका शवु कम्मियागबहुदु. कैयल्लिरुव बॆळकादरो हागल्लवु. नावु होदहागॆल्ला अदू जॊतॆयल्ले बरुवदरिन्द प्रकाशवु ऒन्दे विध वागिद्दुकॊण्डु स्थिरप्रदीपवागि परिणमिसुत्तदॆ. नम्म ज्ञानवु अज्ञानावृतवागिरुवदरिन्द सर्वॆश्वरनिगॆ अभिमतवादुवु यावु वॆन्दु नावरियवु. हागॆ अभिमतवादुवु यावुवॆम्बुवदु आतनु अनुग्रहिसिरुव “श्रुतिस्मृतिर्ममै वाज्ञा” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, शास्त्रगळिन्द व्यक्तपडुत्तदॆ. आदुदरिन्द शास्त्रदपेक्षॆयु अत्यावश्य कवु. तदनुसारवागि वर्तिसतक्कद्दु. शास्त्रवेनादरू विकल्पिसि हेळि द्दरॆ आग तन्निष्टानुसार आ विकल्पगळल्लि ऒन्दन्नु अवलम्बिसबहुदु ऎन्दु हेळि, अदक्कॆ श्रीयतिवार श्रीसूक्तियिन्द दृष्टान्तवन्नु तोरिसुत्तारॆ. “वेदमनू च्या चावासिन मनुशास्त्रि,” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ मतोद्दारकर उपदेशवु शिष्यरिगॆल्ला शासन वादुदरिन्द, “यान्यन वद्यानि कर्माणि तानि सेवितव्यानिनो इतराणि” ऎन्दु श्रुतियु उद्योषिसुवन्तॆ, श्रीयतिराजरु विकल्पिसि________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार १४३० तिरु मुदलिगळुडैय आर्तियॆक्कण्णु इवगळ्ळॆ यळ्ळॆत्त रुळियन्नुडैय वियोगल् देहत्याग पण्णिनारुण्डागिल् आळवन्नार् श्रीपादमे ऎन्नॊडवरगळन्नु सम्बन्धवि यॆरुळिच्चॆय्य ; इवर्गळुमित्तैक्कॆट्टु मिगवुम शोका र्तराय इनि ऎळुक्कु चॆय्यवडुप्प देदॆनु निण्ण शृं हेळिद निर्दुष्टवाद कर्मगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नू अनुष्ठिस बहुदु ऎन्दुपदेशिसुत्तारॆ. इदरिन्द तानि अनवद्यानिकर्माणि सेवितानि ऎम्ब शास्त्र नियमवु इल्लि प्रदर्शिसल्पट्टितु. अदॆ ने ऎन्निल् अदु ऎल्लि ऎन्दरॆ, अदु हागॆ ऎल्लि तोरिबरुत्तदॆ ऎन्दरॆ, ऎम्मॆरुमानार्-नमगॆ परमाचारराद श्रीयतिराजरवरु, तिरुनाट्टुक्कॆळन्नरुळिकिरपोदु परमपदक्कॆ होगलु अनुमोदिसि दाग, श्रीपादल् आ यतीन्द्रर चरणारविन्ददल्लि, सेवित्तिरु मुदलिगळुडैय आर्तियॆ कण्डु - सेवॆ माडिकॊण्डिरुव ऎन्दरॆ आश्रयिसिरुव महाज्ञानिगळाद तम्म प्रियशिष्यर मुन्दॆ वियो गमूलकवागि उण्टागुव व्यसनवन्नु नोडि, इवर् यळ्ळि तरुळि - ई शिष्यरुगळन्नु समीपक्कॆ बरुव हागॆ दयमाडि, ऎन्नुडैय नियोग - नन्न वियोगदल्लि, देहत्यागम् पण्णिनारुण्डागिल् – नीवू देहत्यागवन्नु माडिदुदादरॆ, आळ वन्दार् श्रीपादमे - नम्म प्राचारराद श्री आळवन्दारवर श्रीपादद मेलॆ आणियिट्टु हेळुत्तेनेनॆन्दरॆ :- ऎन्नॊ डवग ळक्कु नन्नॊन्दिगॆ आ शिष्यरुगळिगॆ, सम्बन्धविल्ल ऎरुळचॆय्य- एनॊन्दू सम्बन्धविरुविदल्लवॆन्दु हेळलागि; इवरुगळु व . ई शिष्यरुगळु, मिगवु शोकार्तराय - हॆच्चाद शोकदिन्द पीडितरागि, इनि - इन्नु मेलॆ, ऎळुक्कु , नमगॆ, चॆय्य पडु वदु - इतिकर व्यता रूपदल्लि माडबेकादुदु, एदॆनु निण्णं कॆय्य - यावुदु ऎन्दु विज्ञापिसिकॊळ्ळलागि, बॆसगॊळ्ळलागि, इवर्- ई यतिराजरवरु, अरुळिच्चॆय्यदरुळिन अरुळिच्चॆ य्यदरुळिन - कृपॆमाडि हेळिद, वार्तॆ - सूक्ति एनॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- 3________________
१४३१ श्रीवद हस्यत्रयसारे कॆय्य ; इवररुळिचॆय दरुळिन वा :- “ ऒरुर्व प्रपन्न ना नाल् अवनुडैय आत्मयात्रॆ भगवदधीन मागैयाले अदिलवनुक्कु अन्वयमि, उण्डॆन्दिरु नानागिल् आत्म समर्पणम पॊय यामित्त नै, देहयात्रॆ कर्मा शतायुः पुरुषः - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ऒब्ब पुरुषनिगॆ आयुःप्रमाणवु ऒन्दु नूरुवर्षगळु ; आदरॆ श्रीभाष्यकाररवरु श्रीशाज्ञया ई लीलाविभूतियल्लि ई आयुःपरिमितियन्नू मारि लोकसङ्ग्रहारवागि १२०वरुषगळिद्दु परमपदिसिदरु. कालवु सन्निहितवायितॆन्दु तम्म सर्वज्ञतॆयिन्दरितवरागि, अदन्नु तम्म प्रियशिष्यरुगळिगॆल्ला तिळिसलु, अवरु तुम्बा खेदगॊण्डु, गुरुविश्लेष यन्नु सहिसदॆ, तावुगळू देहत्यागवन्नु माडुवदागि अरिकॆ माडि कॊळ्ळलु ; आग यतिराजरु तम्म प्राचाररागि ज्ञाननिधियाद प्रयुक्त अवरल्लि तुम्बा भक्तियुळ्ळवरादुदरिन्द अवर मेलॆ आणॆ इट्टु, ई विधवागि प्राणत्यागमाडुवदु अशास्त्रीयवागुवदरिन्द आग अवरु शिष्यरॆन्दॆनिसुवदक्केनॆ अर्हतॆयिल्लदॆ होगुत्तदॆन्दु तिळि सलु ; आग शिष्यरु तुम्बा चिन्ताक्रान्तरागि तावु माडतक्क कर्तव्य वेनॆन्दु प्रार्थिसिदरु. आग शिष्यरुगळ विषयदल्लि दयार्द हृदय राद यतिशेखररु उपदेशिसिदरेनॆन्दरॆ :- ऒरुर्व - ऒब्बनु, प्रप न्ननानाल् - उपायानुष्ठान माडि प्रसन्ननॆन्दॆनिसिद बळिक, अव नुडैय - आतन, आत्मयात्रॆ - आत्मा हेगॆ सद्धतियन्नु हॊन्द बेको अन्तह व्यापारवु, भगवदधीनवागैयाले - भगवन्तन अधीनवादुदरिन्द, अदिल् - आ विषयदल्लि, अवनुक्कु आन्वय मिल्लॆ - अवनिगॆ सम्बन्धविल्लवु. उण्डॆन्दिरिन्दानागिल् - तनगॆ आ विषयदल्लि सम्बन्ध उण्टॆन्दु इद्दु दादरॆ, आत्मसमर्पणवु पॊय्यामित्त - सुळ्ळादुवागुवदष्टे, ऎन्दरॆ व्यर्थवादुदागु वदष्टे ऎन्दरॆ व्यर्थवागुवदॆम्ब भाववु. यावाग स्वरूपरक्षा फलभरगळन्नु श्रीयःपतियल्लिट्टु धरन्यासवन्नु गुरुमुखेन अनु ष्ठिसिदनो, ऒडने ई सर्वभरवन्नू भगवन्तने वहिसिरुवनु. तन्न________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार १४३२ धीनैयागैयाले यदक्कुक्करैयण्डा करैन्नानागिल् नास्तिकनामित्त, आगैयाल् उभय यात्रॆयुङ्कॊं डिवनुक्कु कार्यनि, अनाल्, मनोवाक्कायङ्गळा गिर त्रिविध करण लैजण्णु वेत्तु चॆयदु तिरियव रक्षणॆयल्लि तानु अशक्तनॆन्दू तनगॆ इन्यारू गतियिल्लवॆन्दू, भाविसि दरॆ तानु अनन्यगतिकनॆन्दु हेळिकॊण्डिदुदु यथार्थवागुवदॆम्ब भाववु. यावाग अनन्य गतित्व रूपकार्पण्यवे इल्लवो, आग मुख्य वाद ऒन्दङ्गवे इल्लवाद प्रयुक्त आत्मसमर्पणं पॊय्याम् ऎन्दु हेळल्पट्टितु. आदुदरिन्द तनगॆ देहावसानानन्तर प्राप्त वागुव सद्धति विषयदल्लि माडतक्कद्देनू इल्लवु. आदरॆ देहविरुव तनकवादरू देहयात्रॆगागियागलि आ प्रपन्ननु चिन्तिसबेडवे ऎन्दरॆ अदक्कागि कूड अवनु शोकिसुव आवश्यकविल्लवॆन्दुपदेशिसु तारॆ :-देहयात्रॆ - उदर पोषणॆगागि माडबेकाद व्यापा रवु, काधीनैयागैयाले - ईतन प्रारब्ध कर्मक्कनुगुणवा दुदरिन्द, अदुक्कु करॆय वेण्णा - अदक्कागि दुःखिसबेड, करॆ नानागिल् - हागॆ दुःखिसिदनादरॆ, नास्तिकनाम - ईश्वरने इल्ल वॆन्दु हेळुव नास्तिकन हागॆ आगुवनु. ईश्वरनु अवनिगॆ जन्मवन्नु कल्पिसिदागले आतन कर्मानुसार देहयात्रॆयू हीगॆये नडिय बेकॆन्दु सज्जल्पिसिरुत्तानॆ. हागॆये अदु नडियुत्तदादुदरिन्द अदक्कागि ईतनु चिन्तिसुव आवश्यकविल्लवॆम्ब भाववु. अदर विषय वागि चिन्तिसिदुदादरॆ देवरन्नु बिट्टु ताने स्वतन्त्रिसि योचिसिद हागागुत्तदॆ. फलसिद्धियु तन्न धीनवॆन्दु भाविसुववनु नास्तिकनु दैवञ्चै वात्र पञ्चमम् ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ईश्वरनु इदक्कॆ प्रधानकारणनु. अदुदरिन्द ऎल्लवू आतन सङ्कल्पानुसारवागि नडॆ युत्तदॆ. अन्तह सन्दर्भदल्लि आतनन्नु बिट्टु ऎल्लवू तन्न धीन वॆन्दे भाविसुवदु नास्तिकन मतवु ऎम्बभिप्रायवु. आगै याल् - आदुदरिन्द, उभययात्रॆय्कॆ कॊण्डु ई आत्मयात्रॆ देहयात्रॆ ई ऎरडन्नू कुरितु, इवनुक्कु कार मि इवनु 3________________
౧ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे मैयुनो वॆन्निल् ? अदु इवनुन्नु स्वरूपवनु. उपा यांशल् अन्वयविल्ला विद्यालुम प्राप्य मान कैर तिलॆ वत्तॆ यन्वयिस्सिक्कु मत्तनै. अदिलिवनुक्किरुव تي " स्वतन्त्रिसि माडतक्कद्देनू इल्लवु. इदरिन्द कर्तृत्ववेनू इल्लवे इल्लवॆम्बभिप्रायवल्लवु, एकॆन्दरॆ, * कर्ताशास्त्रार्थवात् ” ऎम्बुव प्रमाण रीत्या कर्तृत्ववेनो उण्टु ; आदरॆ परात्तु त चुतेः - ऎम्ब सूत्रानुसार अदु ईश्वरसङ्कल्पानुसार नडॆयु इदॆयादुदरिन्द आ विषयदल्लि चिन्तॆयु अनावश्यकवॆम्ब भाववु. सर्वॆश्वरनु तन्न सङ्कल्पानुसार ईतन कैयिन्द माडिसुवनादुद रिन्द आ विषयदल्लि ईतनु चिन्तिसबेकादुदिल्लवॆम्ब भाववु. आनाल्- हागादरॆ, मनोवाक्कायङ्गळागिर - मनस्सु, वाक्कु, शरीरगळा गिरुव, त्रिकरण लैकॊण्डु-मूरु इन्द्रियगळ मूलकवागियू, वेच्चॆत्तु चॆम्स् - इष्ट वादुदन्नु माडि, तिरियववैयुनो ? सञ्चरिसबहुदो ? आदु - हागॆ इष्टानुसार प्रवर्तनॆयु, इव नुक्कु ई कृत कृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ, स्वरूपननु - स्वरूपक्कॆ योग्यवादुदल्लवु. उपायांश लयविल्ला विद्यालुम् - सर्वॆश्वरनन्नु हॊन्दुवदक्कॆ बेकाद भरन्यासरूप उपायवु आगले आनुष्ठिसल्पट्टिरुवदरिन्द, उपायानुष्ठानद विषयदल्लि इन्नेनू सम्बन्धविल्लदिद्दरू, प्राप्य मान कै रर - प्राप्त वाद कैङ्करदल्लि, इवत्तै - ई त्रिविधकरणगळन्नू, अन्वयिप्पिक वित्त नै - सम्बन्ध उण्टागुव हागॆ माडुवदष्टे, मोक्षार्थिगॆ बेकादुदु मुख्यवागि ऎरडे ; उपायानुष्ठानवु, अनन्तर बग वद्भागवत कैजरवु. आदुदरिन्द कृतकृत्यनिगॆ इहपर ऎरडरल्लू अन्वयवु मुख्यवागि कैरदल्ले, “ अहं सर्वं करिष्यामि (रामा अयोध्या) ऎम्ब सौमित्रिय वाक्यदिन्द इदु व्यक्तवु. आ का रणदिन्द प्राप्यमान कैले ऎम्ब प्रयोगवु त्रिकरणगळू कैङ्करदल्ले निरतवागिरबेकॆम्ब भाववु अदिल् - आ कैङ्कय्य विष यदल्लि, अवनुक्कु - आ कृतकृत्यनाद प्रसन्ननिगॆ,, इरुनाळ् - ई________________
शास्त्रियनियवनाधिकार १४३४ नाळ् पण्ण लाम कै रम अञ्ञण्णु ; अवैयावन कैरम ; : (१) भाष्यवाशित्तु प्रवर्तिप्पित्तल्, (२) अदुक्कु योग्यतै इच्छॆयागिल्, अरुळचॆयट्टु प्रवर्तिस्सित्तल्, (३) अदुक्कु योग्यतॆ इल्लॆयागिल् उगन्नरुळिन दिव्य देश बळुक्कु अमुदुपडि शात्तु ओडि तिरुविळक्कुत्तिरुमालैगळ्ळि युणाक्कुदल् (४) अदुक्कु योग्यतॆयिल्लियागिल्, द्वय लोकदल्लि रुवतनक, ऎन्दरॆ देहावसानदवरॆगू, पण्णलाम कैरम - माडबेकाद कै रवु, अण्डु - ऐदु उण्टु ; ऎन्दरॆ आ ऐदरल्लि तन्न योग्यतानुसार यावुदादरू ऒन्दन्नागलि माडतक्कद्दु ऎम्ब भाववु. अवुगळल्लि ऎरडुमूरन्नागलि अथवा ऎल्ल नन्नागलि माडिदरू माडबहुदु ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. अवैयावन ? आ ऐदु विध कैङ्कय्यगळु यावुवॆन्दरॆ—-(१) भाष 3 -तावु अनुग्रहिसिद श्रीभाष्यवन्नु, वाशित्तु-गुरुमुखेन ओदि ऎन्दरॆ उपदेशहॊन्दि प्रवर्तिप्पिदल् - अदन्नु प्रवर्तिसोणवु, प्रचुरमाडोणवू, (२) अदुक्कु योग्यतॆयिलॆयागिल् - अदक्कॆ योग्यतॆ इल्लदिद्दरॆ, अरुळचॆय्य केट्टु - आळ्वार् श्री सूक्तिगळाद द्राविड प्रबन्धगळन्नु, केट्टु - केळि ऎन्दरॆ उपदेश हॊन्दि प्रवर्तिस्सिदल् - अदन्नु प्रचुरमाडोणवू, (३) अदक्कू योग्यतॆ इल्लदे होदरॆ, उगरुळिन - नम्माळ्वार् मॊदलाद आळ्वारुगळु पाशुरगळन्नु हेळि मङ्गळासनवन्नु माडि कृपॆगैदिरुव, दिव्य देशङ्गळु कु - तीर्थप्रसाद स्वीकरिसलु योग्य वाद भागवतरुगळिगॆ अभिमतवाद पुण्यक्षेत्रगळिगॆ, अमुदुपडि - निवेदनोपयुक्तवाद सामग्रिगळन्नू, शात्तु पडि, देवरु धरि सलु योग्यवाद कुङ्कुमकेसरि, पच्चकर्वूरयुक्तवाद श्रीगन्ध, दिव्यकवच दिव्याभरण मॊदलादवुगळन्नू, तिरुविळक्कु-दीपारोप णवु, दीपवन्नु हच्चणवु, तिरुमालैगळ्ळि-पुष्प हारगळु उण्णा कुदल् - इवुगळन्नु ऒदगिसोणवू, (४) अदुक्कू योग्यतॆयिल्ल वादरॆ, द्वय नुडैय - द्वयमन्त्रद, अर्थानु सन्धान________________
१४३५ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तिनुड्डॆनुडैय अर्थानुसन्धानं हण्णुदल् (५) अदुक्कु योग्यतॆ इल्लैयागिल् ऎन्नुडैयवनन्नु अभिमानि हण्णु दल् अर्थ स्वारस्यवन्नु ग्रहिसोणवू (5) अदन्नु योग्यतॆ यिल्लवादरॆ ऎन्नुडैयुव - ननगॆ सम्बन्ध पट्टवनु ऎन्दरॆ तन्न प्रिय शिष्यनु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, अभिमार्ना - अभिमानिसुव विश्वास तोरिसुव, ऒरु श्रीवैष्णवनुडैय-ऒब्ब श्री वैष्णवन, इद रिन्द अवैष्णवनु कूडदॆन्दु हेळिदन्तायितु, अभिमानलॆ - विश्वासदल्लिद्दुकॊण्डु, ऒदु वर्तित्तल् - आतनिगॆ अधीननागि नडॆ दुक्कॊळ्ळोणवू, ऎन्दरॆ ऒब्ब श्रीवैष्णव भागवतनिगॆ परतन्त्रनागि द्दुकॊण्डु आतन विश्वासक्कॆ पात्रनागि आतनिगॆ कैङ्कय्यवन्नॆ सगुवदू, हीगॆ ई ऐदु विध कैङ्कय्यगळू, शॆय्यलाम - माडतक्क कर्तव्यगळागिवॆ. हीगॆ श्रीभाष्यादि प्रवचनादिगळू, आळ्वार सूक्ति पठन प्रवचन प्रचारणादिगळू सह शास्त्रीय नियम नगळिगॆ सेरिदवु ऎम्बुवदक्कॆ “ भक्त प्रणीतगाधाश्चतय्यारोप बृंहिताः । श्रावयेद्विधिवदेवं” ऎम्ब “ य इदं परमं गुह्यं मद्भकेष्ट भिदास्यति । भक्तिम्मयिपरां कृत्वा मा मेनेष्यत संशयः ऎम्ब प्रमाणगळन्नु सारप्रकाशिकायवरु उदाहरिसिरुत्तारॆ. मेलिन श्रीभाष्यकाररवर उपदेशरूपवाद श्रीसूक्तियिन्द शास्त्री यनियमनानुसार नडॆयुवदु अत्यावश्यकवॆम्बुदु निदर्शिसल्प ट्टितु. ई अभिप्रायगळन्नु श्रीयतिवररु पदेशिसिदरॆम्बुवदक्कॆ श्री पपन्नामृतदल्लि ऒन्दु श्लोकवुण्टु :- श्रीभाष्यं द्रविडागम प्रवचनं श्रीशसळॆ शिष्ट हम्। कैङ्कर यदुशैलनित्य वसतिस्सार द्वयोच्छारणम् । यद्दा भागवताभिमान वसति श्रेयस्सतामित्यलं 1 शिर्ष्या प्राह यतीश्वरः परमगाद्दिष्टोः पदंशाश्वतं श्रीभाष्य प्रवर्तनॆयु आळ्वार् सूक्तिगळाद द्राविड प्रबन्धगळ प्रव चनवु, श्रीवैष्णवदिव्य देशगळल्लि कैरवु, तिरुनारायणपुरदल्लि________________
(63) शास्त्रियनियमनाधिकार १४३६ नूरु श्रीवैष्णवनुडैय अभिमानले यॊदुज वर्ति तल् शॆय्यला म्. इप्पडि वर्तिक्कुम अधिकारिक्कु मुन्नडि पातु वर्ति कण्णु वन मनुविषयमुण्डु. अवैयावन? - अनु कूलरॆनु, प्रतिकूलरॆनु, अनुभयरन्नु, अनु कूलरावार् ? श्रीवैष्णवर्गळ, प्रतिकूलरावार्? भगवद्वि ट्टुक्कळ, अनुभयरावार्? इब्बरु मिल्लाद संसारिगळ, वासवु, द्वयार्थानुसन्धानवु, इवु यावुदक्कू अवकाशविल्लदिद्दरॆ श्रीमद्भागवतनन्नाश्रयसि वासमाडोणवू, इवुगळॆल्ला प्रपन्नरिगॆ श्रेयस्करवादुदरिन्द इष्टु मट्टिगॆ साकु ऎन्दु यतीश्वररु तम प्रियशिष्यरिगॆ चरमदॆशॆयल्लि हेळि दिव्यवैकुण्ठवन्नु कुरितु तॆरळिदरु” ऎम्बुवदु ई श्लोकार्थवु. मुन्दॆ लोकद जनरन्नु मूरागि विभागिसि अवरुगळ विषयदल्लि ई कृतकृत्यनाद प्रपन्ननु हेगॆ वर्तिसतक्कद्दॆम्बुवदन्नु पदेशिसु त्तारॆ. इप्पडि वर्तिक्कु मधिकारिक्कु-हीगॆ प्रवृत्तियुळ्ळ अधिकारिगॆ, ऎन्दरॆ, हीगॆ कृतकृत्यनाद प्रसन्ननु शास्त्रियनियवनानुसार ई मेलॆ हेळिद कर्तव्यगळाद कैङ्कय्यगळन्नु माडुत्ता इरुव आधिका रिगॆ, मुन्नडि पातु वरिक्क वेणु वन-मुन्दॆ नोडि कालिडबे काद हागॆ, नोडि कालिडदिद्दरॆ हेगॆ हळ्ळक्कॆ बिद्दु नाशप्राप्तियो, हागॆये उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. ई मुन्नडि पावर्ति ऎम्बुवदरभिप्रायवु शास्त्रविहितवाद आचरणॆ ऎम्बभिप्रायवॆन्दु श्रीदेशिकरवरे मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ, मनु विषयमुण्डु - मूरु विषयगळुण्टु. अवैयावन-आ मूरु अंशगळु यावुवु ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- मॊदलु लोकद जनरन्नु अनुकूलरु, प्रति कूलरु, अनुभयरॆन्दु विभागिसि, अवरुगळ विषयदल्लि हेगॆ नडॆदु कॊळबेकॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ. अनुकूलरावार् - अनुकूलरु यारु ? श्रीवैष्णवर् गळ - श्रीमहाविष्णुवे परतत्ववॆन्दु तिळिदु आत्मनल्लि भक्तियुळ्ळवरुगळु. प्रतिकूलरावार्- प्रतिकूलरु यारु?________________
१४६ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे अनुकूलादि विषय वर्तितव्य प्रकारा इदिल् अनुकूलरैक्काल् चन्दन कुसुमादिग पोलवु, निलवु तनलुलवुम्, अभिमत निष gir भगवद्विट्टुक्क - सर्वॆश्वरन द्वेषिगळु. सर्वॆश्वरनल्लदॆ इतर देवतॆगळ परतत्ववॆन्दु भाविसुवरू, मत्तु शास्त्र चोदित नियमगळिगॆ विरोधवागि नडॆयुवदरिन्द भगवन्नि ग्रहक्कॆ पात्र रादवरू ; अनुभयरावार् - ऎरडू अल्लदवरु यारु ? इर ण्णु मिल्लाद संसारिगळ् - इवॆरडू ऎन्दरॆ श्रीविष्णुविनल्लि सरत वॆम्ब भक्तियू, भगवन्नि ग्रहक्कॆ गुरिमाडुव भगवद्वेषवू इल्लदॆ संसारिगळु. अनुकूलरे मॊदलादवरुगळ विषयदल्लि नडॆय बेकाद प्रकारगळु. (१) इदिल् - ई मूरु विध जनगळल्लि, अनुकूलरन्नु कण्डरॆ, चन्दन कुसुमादिग पोलवुम - गन्ध पुष्पादिगळ हागॆयू निलवु - बॆळदिङ्गळु, तॆन्नलु पोलवुम - मलयमार तद हागॆयू, अभिमत विषयळ् पोलवु - तुम्बा इष्ट वाद विषयगळाद सुन्दर भारा पुत्रादिगळ हागू, उगन्नु वर्तिस्टर्ा - प्रीतियिन्द नडॆयतक्कद्दु ऎन्दरॆ प्रीति माडतक्कद्दु. इल्लि अनुकूलरन्नु कण्डरॆ प्रीतिसतक्कद्दु ऎम्बुवदक्कॆ मूरु दृष्टां तवु हेळल्पट्टितु. चन्दन कुसुम दृष्टान्तक्कॆ भगवङ्कररूप भोगवर्धकरु अथवा भोगसाधनरु ऎम्बुवदरल्ल, बॆळ दिङ्गळु तङ्गाळि दृष्टान्तक्कॆ संसारताप परिहारदल्लि अभिमत विषयस्कळ दृष्टानक्कॆ भोग्यतमत्वदल्लि तात्पर्यवु ई दृष्टा नगळल्लि हेळल्पट्ट वॆल्ला प्रियवादवु, अवुगळ हागॆ ई अनुकूल रन्नु प्रियतमरन्नागि भाविसतक्कद्दॆम्ब भाववु. अन्तवरुगळ सह वासवु ईतनिगॆ सर्वसुखदायकवु, सर्वतापहरवु, परमभोग्य________________
शास्त्रीय नियम नाधिकार १४३८ यळ पोलवु, उगन्नुवर्स्टा, प्रतिकूलरैक काल’ सागळ्ळि कण्डा पोलॆनॆरुविवरिर्स्पा, अनुभ यरैक्काल् काष्ठलोष्टादिग कण्डार् पोलॆ तृणव रित्तु वर्तिस्टर्ा, इवर’गळ्’ अनुकूलिस्सार्गळागिल्’ इव भूतवादुदॆम्ब भाववु. (२) प्रतिकूलरन्नु नोडिदरॆ, सर्पाग्निगळ्ळि कण्णार् पोलॆ नागरहावु अग्निगळन्नु कण्ड हागॆ, नॆरुवि वर्तिस्ट्रर्ा - भयपट्टु नडॆदुकॊळ्ळतक्कद्दु. ई प्रतिकूलर सहवासवु ईतनिगॆ शास्त्र वय्यादॆयन्नु मारुव हागॆ माडि ईतनन्नु तम्म हागॆये भगवन्नि ग्रहक्कॆ गुरिमाडुत्तदॆ. सर्प मत्तु अग्निय सहवासवु हेगॆ हानि करवो हागॆ हानिकरवॆम्ब भाववु. *वरं हुतवहज्वाला पञ्जरान्तत्व वस्थितिः । न शौरि चिन्ता निमुख जनसंवास वैश सम । ऎम्ब सूक्तियु इल्लि अनुसन्धेयवु अग्निय मध्यदल्लादरू इर बहुदु. शौरिचिन्ता विमुखर मध्यॆ इरकूडदॆन्दु हेळिरुवाग साक्षाद्दह्मदैषिगळ मध्यदल्लिरुवदु हानिकरवॆन्दु हेळतक्कद्दॆ निरुत्तदॆ. (३) अनुकूलरू प्रतिकूलरू अल्लदॆ इरुव ऐहिकदल्ले मग्नरा गिरुव संसारिगळन्नु कण्डरॆ, कालोष्टादिगळे कण्णार् पोलॆ- कट्टिगॆ मण्णु हॆण्टॆगळन्नु कण्ड हागॆ, तृणवत्करित्तुवर्तिर्ा - तृणद हागॆ भाविसि नडियतक्कद्दु. अनुकूलरॊन्दिगॆ सहवासमाडतक्कद्दॆन्दु हेळि, प्रतिकूलर सह वासवु हानिकरवादुदरिन्द सुतरां कूडदॆन्दु हेळि, अनुभयराद वरु नम्म मार्गक्कॆ बरुवरादरॆ, अवरन्नु तिद्दि अवरिगॆ सरियाद ज्ञानवन्नु कॊडुवदु नम्म कर्तव्यवॆन्दू, हागॆ नम्म मार्गक्कॆ अवरु बारदिद्दरॆ अन्तवर विषयदल्लि नावु परितापवन्नु तोरि तक्कद्दॆन्दू मुन्दिन वाक्यगळिन्द उपदेशिसुत्तारॆ :- इवर् गळ् - ई अनुभयराद संसारिगळु, अनुकूलिस्टार् गळागिल् - भगवन्त________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ई गळु कु ज्ञानयुण्डावुव, इवरगळ आनुकूलिया र् गळागिल् अय्यो वॆन्रिवर् गळ पक्कलिगॆ कृपण्णियिरु वुम्, अडुक्कुम. अनुकूलादि विषये विपरीत प्रवर न स हेतुफला न्याह, इप्पडि चॆय्यवॊट्टादॊळिगिरदु अर्थकामळिल् प्राव इव, अर् कामङ्गळडियाग श्रीवैष्णवग अनादरि नल्लि भक्तियुळ्ळवरागियू, शास्त्र विहितवत्तियुळ्ळवरागियू पक्ष 2, इवर् गळुक्कु - इवरुगळिगॆ, ज्ञानयुण्डावुम - ब्रह्मज्ञानवन्नुण्टुमाडतक्कद्दु. इवरुगळ हागॆ अनुकूलरागदे होदरॆ, अय्यो वॆवगळ पक्कलिले - अय्योवॆन्दु इवरुगळ विषयदल्लि, कृपॆ पण्णिरुक्कुवुम-कृपॆ माडतक्कद्दु, अडुक्कुम - युक्तवादुदु. इन्तह ज्ञानशून्यरु स्वल्प अनुकूलरागि तोरि बन्दरॆ, आग श्रमपट्टु आतनिगॆ सरियाद ज्ञानवन्नु पदेशिसि उपा यानुष्ठानादिगळन्नवलम्बिसुव हागॆ माडतक्कद्दु ई प्रपन्ननिगॆ कर्तव्यवु. हागॆ अनुकूलवागि बारदिद्दरॆ इन्तह ऒळ्ळॆ जन्मवन्नॆ तिरुवागलू कूड ज्ञानवन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळदे होदनॆ ऎम्ब दागि आतनल्लि कनिकरवन्नु तोरिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. मेलॆ हेळिद अनुकूलादिगळ विपरीतवाद प्रवर्त नॆगॆ कारण मत्तु फलगळु इप्पडि हीगॆ ऎन्दरॆ अनुकूलर, प्रतिकूलर, अनुभयर विषय दल्लि नडॆयतक्कद्दु ऎन्दु हेळिद रीतियल्लि, शॆय्यवॊट्टादॊळिगिरदु- प्रवर्तनविल्लदिरुवदु, ऎन्दरॆ प्रवर्तनविल्लदिरुवदक्कॆ कारणवु, अर्थ कामङ्गळिल् प्रावण्यम - ऐहिकगळाद अर्थकामगळल्लि आशॆयु इदु कृतकृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ सर्वात्मना कूडदु. आदरू भरन्यास वन्नु माडिद वृद्धरिगू कूड अर्थकामगळल्लि पावण्यविरुवदन्नु________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार १४४० रुक्कु मागिल सारभौमनायिरुप्पा नूरु राजाविनुडैय पुत्ररगळ्ळि राजसन्निधियिलॆ परिभवित्ताल् राजावॆरुकु मा पोलॆ ऎम्मॆरुर्मा तिरुवुळ्ळ शीरुव. आर कामण्णळडि याग प्रतिकूलरै आदक्कु मागि, राज सारभौमनायि कण्डिरुवॆवु. इदु प्रारब्ध कर्मद प्राबल्यवु. पण्डितराद गळु “अनेषुरेमिरे” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ अर्थकामगळल्लि प्राव इवन्नु त्यजिसि धर्ममोक्षगळल्लि आसक्तियुळ्ळवरु, हागॆ अर्थका मपररागिरुवदरिन्द उण्टागुव हानियन्नु श्रीयतिवररु तिळिसु तार- मॊदलु अनुकूलर विषयदल्लि विरुद्धाचरणॆयिन्द उण्टा गबहुदाद दोषवन्नु तिळिसुत्तारॆ. अर्थकामङ्गळडियाग - अर्थ कामगळ मूलकवागि, श्रीवै प्लवगळ - श्रीमहाविष्णु भक्तरन्नु, अनादरित्तिरुक्कु मागिल् - तिरस्करिसिदुदादरॆ, सार्वभौमनायिरुष्णानूरुराजनुडैय- चक्रवर्ति पदवियल्लिरुव ऒब्ब राजन पुत्रगळ्ळि - मक्कळन्नु, राज सन्निधियिलॆ . आ राजन ऎदुरिगेने, परिभवित्ताल् - तिरस्कारमाडि अवनय्यादॆयन्नु यारादरू माडिदरॆ, राजावरु कमाप्पोलॆ- राजनु कोपिसिकॊळ्ळुव हागॆ, ऎमैरुर्मा - तन्न मक्कळाद श्री वैष्णवरुगळन्नु अवमानपडिसिदुदक्कागि सार्वभौमनाद नम्म स्वामिय, तिरुवुळ्ळ शीरुव हृदयवु कोपयुक्तवा गुवदु. निरनांश्चरतो लोके वृत्य र्थमिह वैष्णवा नावमतर्लोकं सॆवित्रि कुरुते हरिः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सर्वेश्वरनु अन्तह वैष्णवर मूलक पापिग ळाद जनवन्नु परिशुद्धरन्नागि माडबेकॆम्ब सद्दिल्पयुक्तनागिरुवद अन्तवरन्नु अनादरणॆमाडिदरॆ सर्वॆश्वरनिगॆ कोप उण्टागुवदरिन्द अवरु भगवन्निग्रहक्कॆ गुरियागुवरॆम्ब भाववु. इल्लि शीरु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, “ज्ञानीतावमेनतं”________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे रुक्कॆ राजमहिषि कुद्रजन्नु क्क पक्कलि नडिस्सिपु क्याल् राजावुक्कु अवद्य माय अत्तालॆ यवति यर्व वरु *माप्पोलॆ ऎम्मॆरुर्मा तिरुवुळ्ळ वॆरुत्तिरुक्कुम, ऎन्दु हेळिरुव हागॆ विष्णु भक्तन तिरस्कारदल्लि सर्वॆश्वरनिगॆ विशेष कोपवॆन्दु हेळिदन्तायितु. प्रतिकूलरन्नु परित्याग माडदॆ आदरिसिदुदादरॆ आगुव फलवनु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ :- अर्थकामगळ मूलकवागि प्रतिकूलरन्नु आद रिक्कु मागिल्-सत्करिसिदरॆ, उपादेयरॆन्दु भाविसिदरॆ ऎम्ब भावव राजा सारभौम नायिरक्कॆ - राजनु चक्रवर्तियागि रुवाग राज महिषि - राजन पट्ट महिषि ऎनिसुव पत्नि यु, क्षुद्र जन्तु पत्नियु, कळ पक्कलिले- अल्पराद जनगळ मध्यॆ, मडिप्पि पुक्काल् शीरॆय शॆरुगन्नु तोरिसि बिक्षॆयन्नु याचिसिदरॆ, राजावुक्कु अव माय - राजनिगॆ अदु इष्टवागदॆ, अत्तालॆ - अदरिन्द, आ कारण दिन्द अवळ्ळि - तन्न पत्नियन्नु, अर्व - आ राजनु, वॆरुमा पोलॆ - कोपिसुव हागॆ, ऎम्मॆरुर्मा तिरुवुळ्ळ - नम्म स्वामिय हृदयवु, वॆरुत्तिरुक्कु - कोपगॊण्डिरुवदु. प्रति कूलरु भगवद्वेषिगळागि कुद्रदेवतॆगळन्नु आश्रयिसिरुवरु, इवरु सर्वकाम समृद्धियन्नि’युव सर्वॆश्वरनाद तम्म पतियन्नु त्यजिसि इतरराद क्षुद्रदेवतॆगळ मूलक तम्म मनोरथवन्नु पडियबे कॆन्दु याचिसुवदरिन्द इवरन्नु नीच जनगळल्लि बिक्षॆयन्नु बेडुव राजपत्निगॆ होलिसिरुत्तारॆ. नमगू सर्वॆश्वरनिगू इरुव नव विध सम्बन्धदल्लि, अनुकूलर अनादरणॆय दृष्टान्तदल्लि पिता पुत्र सम्बं धवू, प्रतिकूलर आदरणॆय दृष्टान्ददल्लि भर्तृभारा सम्बन्धवू उदाहरणॆगागि सूचिसल्पट्टवु. प्रिय पुत्रानादरणॆयल्लि राजनिगॆ तीव्रकोपवू, पत्निय नीचजनाश्रयदल्लि राजनिगॆ आकॆयल्लि हेगॆ हॆच्चाद कोपवो, हागॆये सर्वॆश्वरनिगू इवरुगळ विषयदल्लि चाद कोपवु ऎम्ब भाववु. अनुकूलरल्लि अग्रेसरनाद अम्ब रीषनन्नु तिरस्करिसिद दुर्वासऋषिगू शाक ऋषियन्नु आवमान________________
शास्त्रियनियमनाधिकार अर्ध कामण्णळडियाग आनुभय आदरिक्कु मागिल् रत्न पाषाणत्तुक्कुं तुक्कु म् मुक्कु प्पिरन्न ज्ञानं वाशियरिया दाप्पोलॆ इव करकरवायियागदे यॆनु अवनळविलॆ ऎरुर्मा अनादरत्तिरुक्कु. पडिसिद परीक्षिद्राजनिगू मत्तु विश्वामित्रादि महर्षिगळिगॆ अवमान पडिसिद यादवरिगू सर्वॆश्वरन कोपवु एनन्नु माडितॆम्बुवदु तिळिद विषयगळे, हागॆये कुद्रनाद दुद्योधनन्नाश्रयिसिद अश्व ताम, भीष्म, द्रोण, कर्णादिगळिगॆ भगवन्निग्रहदिन्दुण्टाद परि णामवेनायितॆम्बुवदू सह सर्वविदित विषयवे. अनुभयरन्नु काष्ठष्टगळन्नु कण्ड हागॆ इरदॆ आदरिसिदरॆ उण्टागुव फलवन्नु तिळिसुत्तारॆ– अर्थकामगळिगागि अनुभयरन्नु आदरिसिदरॆ रत्नक्कू पाषाणक्कू वाशियरियाद पोलॆ-व्यत्यास तिळियद हागॆ, ऎन्दरॆ वैलक्षण्यवन्नु तिळियदवर ज्ञानद हागॆ ऎम्ब भाववु. इवनक्कु पिरन ज्ञानम् - इवनिगॆ उण्टाद ज्ञानवु कारकरवायिगॆ कैयागदे - उपयोगकरवागि आगलिल्लवे ऎन्दरॆ आतन प्रवृ तिगॆ उपयुक्तवागलिल्लवे, ऎन्नु - ऎम्बदागि, अवनळविलॆ - अवन विषयदल्लि, ऎम्मॆरु र्मा, सर्वॆश्वरनु, अनादरित्तिर कु अनादरदिन्दिरुवनु. अनादरित्तिरुक्कन ऎम्बुववरिविगू श्रीभाष्य काररु तम्म शिष्यरिगॆ चरमदॆशॆयल्लि माडिद उपदेशवु. हीगॆ तृण प्रायरन्नागि भाविसतक्कवरन्नु आदरिसुवदरिन्द पाषाणक्कू रत्नक्कू इरुव तारतम्यवन्नु ग्रहिसदॆ पाषाणवन्नु रत्नवागि भाविसुवदरिन्द ईतनु हॊन्दिदज्ञानवु व्यर्थवायितॆन्दु तिळिदु सर्वॆश्वरनु ईतन विषयदल्लि अनादरदिन्दिरवनॆम्ब भाववु. ईश्रीयतिराजरुपदेशवॆल्ला श्रीपवन्नामृतद ६७नॆय अध्यायदल्लि तोरिबरुत्तदॆ– हेगॆन्दरॆ– “ ततः श्रीवैष्णवास्सत्व श्रीरङ्गपुरवासिनः । एवं विज्ञापनं चक्ररतिराजं जगद्गुरुं ! अस्माकं किं वर्तितव्यं हि सम्यग्यतीश्वर । तळ्ळु क्यातानुनाचेदं मन्ना थोवैष्ण वान्न चः”________________
१४४३ श्रीमद्र हस्यत्रयसार श्रीरङ्गदल्लिरुव शिष्यरन्नु कुरितु यतिराजरु हेळुत्तारॆनॆन्दरॆ “यः कश्चन प्रपन्नक्के एवं वर्तयेद्भुधः । यत् पन्न चादृष्ट मिश्वराधीनतस्ततः । न विचारोत्र कव स्पन्दे हस्सु रितो यदि ! मिथ्या भवति तत्त्वस्य धुवमात्म समर्पणं!” प्रपन्ननु हेगिरबेकॆन्दरॆ : आतन अदृष्टवाद मोक्ष फलवु ईश्वराधीनवादुदरिन्द अदर विषयदल्लि ईतनिगॆ विचारबेकिल्लवु. सन्देह उण्टादरॆ आतन आत समर्पणवॆ सुळ्ळागुत्तदॆ. “कर्माधीन तया तस्य दृष्टं तत्रन शोचयेत्” । ऐहिकवु कर्माधीनवादुदरिन्द आ विषय दल्लू शोकिसतक्कद्दल्लवु. “ अतोभयोः प्रपन्नस्य दृष्टा दृष्टात्म कायो- । निररतानु सन्धानं जानीध्वमिति वैष्णवा ” आदुदरिन्द ई ऎरडर विषयदल्लि प्रपन्ननु निर्धरनागिरतक्कद्दु. अनन्तर ई शिष्यरु तम्म उत्तर कृत्यवु यावुदॆन्दु बॆसगॊळ्ळलु हेळुत्तारॆ. उपाय बुद्धाकराणि माकुरुध्वम्महात्मका…! कर्मणा मेव कैङ्कय्य प्राप्य भगवतो मतिः” याव कर्मगळन्नू उपाय बद्घा, मोक्ष मॊदलाद फलगळन्नु साधिसिकॊडुत्तवॆ ऎम्बभिप्रायदिन्द माडतक्कद्दल्लवु. भगवन्तन कैङ्कररूपवॆन्दु भाविसि अवुगळन्नु नडिसतक्कद्दु. *तदीयं नाम कैङ्करं श्रुत्वा श्रीभाष्यवाद रात् प्रवरॆयध्वं तलोकॆ तत्रासक्तिर चद्यदि । पराङ्कुशादि मुनिभिर्दशभिर्दॆशिकोत्तमैः । कृतं प्रबन्धमभ्य शिष्यनदता निशं” श्रीभाष्यवन्नु आदरदिन्द गुरुमुखेन उपदेशहॊन्दि प्रचुर पडि सिदरॆ भगवन्तनिगॆ तुम्बा प्रियवाद कैङ्करवागुवदु हागॆ अदरल्लि निमगॆ आसक्तियिल्लदुदादरॆ श्रीनम्माळ्वारवरे मॊदलाद हत्तु अळ्वा रुगळ दिव्यप्रबन्धवन्नु अभ्यासमाडि शिष्यरिगॆ नित्यवू उपदेशिसिरि आदक्कू निमगॆ शक्तियिल्लदुदादरॆ, दिव्यदेशेषु कैय्यं निष्णवॆ________________
(02) शास्त्रीय नियमनाधिकार १४४४ कुरुतानिशं” दिव्यदेशगळिगॆ होगि विष्णा लयदल्लि आतनिगॆ कैङ्कय्य वन्नु माडिरि. इदक्कू निमगॆ इष्टविल्लदिद्दरॆ “कुटीरमसि कृत्यापि मत्रिये यादवाच । मुक्ताहं कारिणस्सत्ववासं कुरु तवैष्णवा” ऒन्दु गुडसलन्नादरू कट्टिकॊण्डु ननगॆ तुम्बा प्रिय वाद तिरुनारायणपुरदल्लि, अहङ्कारगळन्नु तॊरॆदु वासमाडिरि. इदक्कू निमगिष्टविल्लवादरॆ, “द्वयार्थ सानु सन्धानं यावजीव मतन्द्रिताः । कुरन्तस्सम्य गेवाद्य निरा वसतादरात् द्वयमन्त्रार्थद अनुसन्धानवन्नु यावजीववू नडॆसुत्ता निर्भर रागिरतक्कद्दु. बुद्धियु इदरल्लि प्रवर्तिसद पक्षदल्लि “ अयं मदीय यिवमभिमानवतः परम् । ज्ञानशक्ता दि युक्तस्य वैष्णवस्य महात्मनः । मुक्ता हङ्कारिणस्तस्यनिदेश वसतानिशम् ।” ज्ञानशका दि कल्याणगुणगळुळ्ळ, महात्मनाद, तन्नवनॆन्दु अभिमा निसुव, विष्णु भक्तन आज्ञॆयल्लि निरहङ्काररागिरतक्कद्दु ऎन्दु हेळि “ इत्यवं वसता लोके महता मधिकारिणम् । 66 त्रिविधा विषयास्सन्ति वर्तितव्या यथार्हतः” हीगॆ इरुत्तिरुव प्रपन्नराद ई महात्मराद अधिकारिगळु तम्म स्वरू पानुगुणवागि शास्त्र मय्यादॆयन्नतिक्रमिसदॆ नडॆदुकॊळ्ळतक्क मूरु विषयगळुण्टु ; इल्लि यथार्हतः ऎम्बुवदरिन्द शास्त्रीय यम नानुसरणवु उपदेशिसल्पट्टितु. 20 35: 1 “विरोधिनोsनुकूला ता चानुभया इति । विष्णु विद्वेषिणो लोके विरोधिन इति स वैष्णव श्चानुकूलाश्च बद्धाश्चानुभयाताः । विष्णु द्वेषिगळु विरोधिगळॆन्दू, विष्णुभक्तरु अनुकूलरॆन्दू बद्धरु अनुभयरॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ ऎन्दु तिळिसि मुन्दॆ प्रिय वस्तुवन्नु कण्ड तॆरदि, अनुकूलरन्नु कण्डरॆ सन्तोषिसबेकॆन्दू प्रतिकूलरन्नु वक्षि सर्पगळ हागॆ त्यजिसबेकॆन्दू, संसारिगळन्नु काष्टद हागॆ तृणिकरिसबेकॆन्दू उपदेशिसि, अदक्कॆ कारण गळन्नु तिळिसुत्तारॆ.________________
(१४४५ श्री मद्रह सैत्रयसारे
- वैष्णवानां हि सङ्गत्या सम्यगानं प्रजायते । तैश्रेयस प्राप्ति (विष्यति न संशयः” विष्णुभक्तर सहवासदिन्द ऒळ्ळॆ ज्ञानवुण्टागि अदु मोक्षप्राप्तिगॆ सहकारियागुवदरल्लि सन्देहविल्लवु. इदक्कॆ विरोधवागि नडॆदुदा दरॆ आगुव फलगळन्नु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. ఒ “ अनुकूलाननादृत्य प्रतिकूर्ला धनेच्छया । कृतास्याद्यदिया पूजा साहरेकदा भवेत् । सार्वभौमस्य नृपतेस्ततुत्रं राजसन्निद् । यथा कृतावमानेन व्याकुलं नृपमान सं तथा देवस्य विष्णश्च व्याकुलं हृदयं भवेत् । अर्थकामेच्छयावापि पूजयेन्न विरोधिनः । विरोधिनां हितव्यं विरोधादैव केवलम् । साभीष्ट प्रदे देवे हरौ तिष्यति सर्वदा । तस्माद्वि स्फोः ऋते याच्या कृता यदि विरोधिसु । साल्व भौमस्य नृपते महिष्या क्षत्र बन्धुषु । यदि याच्या कृतातेन नृपस्यावद्यता यथा । तथा भगवतश्चासीदवं सुमहद्दुवं नमानये दनुभर्या अर्ध कामेच्छयापिवा । सुवर्णलोहयोर्लोके यथा रत्न वराकयोः । अनुकूलानुभयवमहदन्तरम् ।” अनुकूलर तिरस्कारवु सर्वॆश्वरनिगॆ इष्टविल्लवॆम्बुवदक्कॆ साल्व भौम पुत्रन तिरस्कारद निदर्शनवू, प्रतिकूलरन्नु अर्थकामगळिगागि आद रिसोणवु सर्वॆश्वरनिगॆ अनभिमतवॆम्बुवदक्कॆ राजनपट्ट महिषियु नीचक्षत्रियनन्नु याचिसुव निदर्शनवू इल्लि हेळल्पट्टिवॆ. सुव र्णक्कू कब्बिणक्कू ऎष्टु व्यत्यासवो रत्नक्कू काडकल्लिगू ऎष्टु व्यत्यासवो अष्टु व्यत्यासवु अनुकूलरिगू अनुभयरिगू ऎन्दु हेळि, उपदेशवन्नु निगमनमाडि हेळुत्तारॆ, “ अतोनिशं वेद रहात्मभिः श्री वैष्ण वै र्मुक्तम दैर्गुरू मैः : निवृत्त तरिव सद्धमादराभ्य ई नस्सर फलानि सन्ति________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार इप्पडि श्रीभाष्यकाररुळिच्छॆय उत्तरकृत्यल्, * (१) कुलटा षणपतित वैरिभ्यः काकमपि : उद्यतामपि कृ यान्ना पद्यपि कदाचन” (२) “पररंषु जात्यन्धाः पर दारेष्ट पुंसकाः । परिवादेषु ये मूका तीवदयिता आदुदरिन्द यावागलू वेदगळल्लि आदरवुळ्ळ, महात्मराद, अहं कारादिगळिन्द बिडल्पट्ट ऐहिक आशॆगळन्नु तॊरॆद श्रीवैष्णवरुग ळाद उत्तमगुरुगळॊन्दिगॆ आदरदिन्द वसिसतक्कद्दु ; अवरुगळिन्द नमगॆ फलवुण्टु” ऎन्दु श्रीयतिवररु तम्म प्रियशिष्यरिगॆ उपदे शिसिदरॆन्दु प्रसन्नामृतदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ई उपदेशदल्लि शास्त्रियनियमन प्रशंसॆयु हेगॆ ऎम्बुव दन्नु पपादिसि तोरिसुत्तारॆ. ఒ 8 इप्पडि - ई मेलॆ हेळिद प्रकार, “ऒरुव प्रपन्न नानाल् ऎन्दु प्रारम्भिसि अनादरित्तिरुक्कु ऎम्बुववरिगू हेळिद प्रकार, श्रीभाष्यकाररु अरुळिच्चॆ य - कृपया उपदेशिसिद, उत्तरकृत्य दल्लि, “ कुलटा - जार स्त्री, षण्ड - नपुंसक, पतित - नित्यकर्म गळन्नु परित्याग माडिदवनु, वैरिभ्यः - ब्रह्मद्वेषिगळु, इवरुगळिन्द, उद्यतामपि - कै ऎत्ति अवरुगळिन्द कॊडल्पट्टरू, काकिणीमसि - कुद्रनाण्यवन्नागलि अथवा कुद्र धान्यवन्नागलि, आपद्यपि - आपत्काल दल्लू कूड, कदाचन - ऎन्दिगू न गृयात् - परिग्रहिसकू डदु”, इदु प्रतिकूलरन्नु अर्थक्कागि आश्रयिसुवदर निषेधक्कॆ प्रमा णवु. धर्मविरुद्धवाद अर्थपरिग्रहवु कूडदॆन्दु हेळल्पट्टितु. द्रव्याशॆगागि इन्तह नीचराद व्यभिचारि पतितरे मॊदलादवरु कॊट्ट द्रव्य धान्यवन्नु परिग्रहिसुवदु निषिद्धवादुदु, शास्त्रिय नियमनक्कॆ विरोधवादुदु, आदुदरिन्द हागॆ नडॆयुवदु युक्तवल्ल वॆन्दु श्रीयतिवररु उपदेशिसिदरॆम्ब तात्सरवु. मत्तु ये- पर रन्ध्रषु इतरर न्यूनतॆगळल्लि, जात्यन्धा-हुट्टु कुरुडरो ऎन्दरॆ इतरर दोषगळन्नु यारु ऎन्दिगू नोडुवदिल्लवो ऎम्ब भाववु (२) वि.ध, ७६-२२ (१) शाण्डि, स्मृति, ३,१७________________
मन,” दूरतो श्रीमद कस्यत्रयारे इत्यादिगळिर्पडिये धर्मविरुद्धार कामळ् निरस्तान पडियाले धाविरुद्ध अर कामळ्, उपाधियागवुम अनुकूल प्रतिकूलोदासीन विषय आल् र्ता निननि कुयलागादॆन्नु तिरुवुळ्ळ, ये - यारु, परदारेषु - इतरर हॆण्डरल्लि, नपुंसकाः - नपुंस करो ऎन्दरॆ इतरर हॆण्डतिगळन्नु यावनु कण्णॆत्ति नोडुवदिल्लवो ये-यारु, परिवादेषु- इतरर निन्दॆगळल्लि, मूकाः - मूगरो ऎन्दरॆ, यारु इतररन्नु निन्दिसुवदिल्लवो, ते. अवरू, मम अतीवदयि ताः - तुम्बा प्रियरु. ” इदु ननगॆ ' धर्मविरुद कूडदॆम्बुव वाद, शास्त्रियनियमनक्कॆ विरुद्धवाद, कामवु दक्कॆ प्रमाणवु” इत्यादिगळिर्प्पडिये - इवे मॊदलाद प्रमाणगळ हागॆ, धर्मविरुद्धार्थकामळ् - शास्त्रदल्लि विधि निषेधवाक्यगळिन्द विधिसिरुवदे धर्मवु, अदक्कॆ विरुद्धवाद अर्थवू कामवू सह, दूरतोनिरस्त्रळ् - दूरदिन्द निरसन माडतक्कवुगळु, प्रपन्ननिगॆ सर्वदा सिद्दवादवुगळु, दूरदिन्दलू कण्णॆत्ति कूड नोडतक्कद्दल्लवु. साधारणवागि बु;क्षुगळिगू कूड इवुगळु परित्याज्यगळु ऎन्दु हेळिदरॆ, प्रसन्नन विषयदल्लि अवुगळु सुतरां ताज्यगळु ऎन्दु हेळतक्कद्देनिरुत्तदॆ ऎम्बभिप्रायवन्नु सूचिसुवदक्कागि “ दूर तः निरसङ्ग ऎन्दु हेळल्पट्टितु. आनपडियाले हीगिरुवदरिन्द, धर्मक्कॆ विरुद्धवल्लद अर्थकाम गळू, उपाधियागवुव - व्याजरूपदिन्दलू कूड अनुकूल - प्रतिकूल उदासीनरुगळ विषयदल्लि, तानिन्ननि - तानु हेगॆ नडॆद कॊळ्ळबेकॊ अन्तह स्थितियन्नु अथवा र्ता - तानु, निन्ननि - शाक्तवाद स्थितियन्नु, कलैयलागादु व्यत्यासमाडकूडदु नाश माडकूडदु, ऎन्नु-ऎम्बदागि तिरुवुळ्ळ-श्रीभाष्यकाररव रिगॆ अभिप्रायवु. श्रीभाष्यकारर पदेशद मुख्य तात्परवेनॆन्दरॆ धर्मविरुद्धवाद अर्थकामगळू, अर्थकामगळल्लि प्रावण्यवू प्रप ननिगॆ सुतरां कूडदु ; मत्तु अर्थ कामगळु धर्मविरुद्धवादवल्ल वॆम्ब नॆपवन्नु माडिकॊण्डु, श्रीयवररु अनुकूल प्रतिकूल________________
शास्त्रीयनियमनाधिकार अनुकूला दिष्टु विपरीताचरण निषेधक प्रमाणा नि. अदिल् अनुकूलर् अनादरिक्कलागदॆन्नु मिडम्, श्री शाण्डिल्य स्मृतियिले (१) अनादृत सुतं गेही पुरुष नाभिनन्दति । तथा कश्चित सद्भक्तं भगवान्ना भिनन्दति” अनुभयर विषयदल्लि उपदेशिसिद हागॆ नडॆयदॆ, विपरीतवागि नडिय कूडदु. शास्त्रियनियमनानुसारवे आचरणॆ इरतक्कद्दॆम्बभिप्रा यवु. इदक्कॆ ऒन्दु निदर्शनवन्नु हेळबहुदु. भगवद्भागवत कैङ्कय्यक्कागि धनार्जनॆयु धर्मविरुद्धवादुदल्लवु, अदन्नु अद क्कागि स्व-सैयियिन्दलागलि वेश्यासङ्गदिन्दलागलि धनवन्नु सम्पादिसि ऎन्दिगू माडतक्कद्दल्लवु. अनुकूलरे मॊदलादवरल्लि विपरीता चरणॆयन्नु निषेधिसुव प्रमाणगळु. 0. मॊदलु अनुकूलरन्नु आदरिसबेकेयल्लदॆ अनादरिस कूड दॆम्बुवदक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. आदिल् - अदरल्लि ऎन्दरॆ शाक्त अनुष्ठानवु व्यत्यासहॊन्द कूडदॆम्बुवदरल्लि अनुकू लरो अनादरक्क लागादॆनुमिडम् - अनुकूलरन्नु अनादरणॆ मा ड कूडदु ऎम्बुव सन्दर्भदल्लि. “गेही - मनॆय यजमाननु, अनाकृतसुतं - तन्न मगनन्नु अनादरणॆ माडुव, पुरुषं - पुर षनन्नु कुरितु, यथा - हेगॆ, मुन्दॆ तथा - ऎन्दिरुवदरिन्द यथा ऎन्दु इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दु, नाभिनन्दति - सन्तोषपडुवदि ल्लवो, तथा - हागॆये, भगर्वा - षाडुण्यपरिपूर्णनाद सर्वॆ श्वरनु, अनर्चित सद्भक्तं-महाभागवतनाद भक्तनन्नु, पूजिस दवनन्नु कुरितु, नाभिनन्दति - सन्तोषिसुवदिल्लवु” ऎन्नु शोल्ल पट्टदु - ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. भगवन्तनु सन्तुष्टनादरॆ (१) शाण्डिल्य ४.८६________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎन्नु कॊल्लपट्टदु. प्रतिकूल संसर मागादॆनु, मिडम महाभारतले (२) “ये द्विषनि महात्मानं नम्म रन्ति च केशवम् । न तेषां पुण्य तीरेनु गतिस्संसरि णाम” ऎन्नु कॊल्लप्पट्टदु. अप्पडिये (१) “मडै- पापरतै; आतन कृपॆयु ऒदगुत्तदॆ. हागॆ सन्तोषिसदिद्दरॆ, आतन कोपकॆ ऒळपट्टु भगवन्नि ग्रहवु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भाववु. तन्न मगनन्नु आदरिसदवनन्नु कुरितु तनगॆ हेगॆ सन्तोषविल्लवो, हागॆये सर्वॆ श्वरनू महाभागवतनाद तन्न प्रियपुत्रनन्ना राधिसदवनन्नु कुरितु सन्तोषिसुवदिल्लवु ऎम्बुवदु ई श्लोकाभिप्रायवु. सहवासवु २. प्रतिकूलर संसर मागादॆन्नु मिडम कूडदॆन्नुव सन्दर्भदल्लि, “ये - यारु, महात्मानं - महात्म नागिरुव, केशवं - महाविष्णुवन्नु, द्विषन्ति - द्वेषिसुत्तारो, अथवा न स्मरन्तिच स्मरसुवदिल्लवो, तेषां - अवरुगळिगू मत्तु संसर्गिणामपि - अन्थावरॊन्दिगॆ सम्बन्धवुळ्ळवरिगू सह पुण्य तीर्थषु - गङ्गा यमुनॆ मॊदलाद पुण्यतीर्थगळल्लू, गतिः - उण्टागुव पुण्यरूप फलवु, न - इल्लवु ; सर्वॆश्वरनन्नु द्वेषिस वरे आगलि, अथवा स्मरिसदे इरुवरे आगलि, मत्तु अवरुगळ सहवास माडुवरेयागलि, पुण्यतीर्थगळल्लि स्नानमाडिदरू अवरिगॆ याव विध फलवू इरुवदिल्लवु ऎम्बुवदु ई श्लो काभिप्रायवु, इदरिन्द अन्तह प्रतिकूलर सहवासवुळ्ळवरु भगवन्तन कोपक्कॆ पात्ररागुवदरिन्द, तीर्थयात्रा फलवु अवरुगळिगिल्लवॆम्ब भावव. ऎन्नु - ऎम्बदागि, महाभारतदल्लि, तॊल्लप्पट्टदु - हेळल्पट्टितु. केशव शब्दार्थक्कॆ ६३९नॆय पुटवन्नु नोडि. हागॆये प्रतिकूलर सहवासदिन्द भगवन्तनल्लिरुव नम्म भक्तियु तप्पि होगुत्तदॆम्बुव दक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- 3 मूढः - आत्मज्ञानरहितरागियू, पापरतॆ-पापमाडुवद रल्लि आसक्तियुळ्ळवरागियू, क्रूरैः – क्रूररागियू क्रूररागियू इरुव, (२) भार शान्ति ३३६ ३६ (१) शाण्डिल्य स्मृति ४.८६________________
शास्त्रियनियवनाधिकार १४५० कूरैर गवचा दूषकैः । सम्बनं नाचरेक्तिदृश्य तैस्तु सङ्गमे 1” ऎन्नु प्रतिकूलसंसर भगवत्प मत्तॆयळिक्कनॆन्नु कॊल्ल पट्टदु. उदासीनरैतृणवत्करिक वेणुवॆनु मिडम् “ अद्य प्रकृतिहेलोका यूयं यूयं वयं वयम् । अग्नि कामपराययं नारायण परा वयम् । नास्ति सङ्गति रस्माकं युवा कञ्च परस्परं भगवच्छास्त्र दूषकै भगवन्तन आज्ञारूपगळाद श्रुति पाञ्चरात्रशास्त्रमॊदलादवुगळन्नु दूषिसुवरॊन्दिगॆ अथवा भगवं तनन्नू मत्तु आतन शास्त्रगळन्नू दूषिसुवरॊन्दिगॆ, सम्बन्धं - सहवासवन्नु, नाचरेत् - माडतक्कद्दल्लवु. माडतक्कद्दल्लवु. एतैः - अवरुग – ळॊन्दिगॆ, सङ्गमेतु - संसर्गदल्लियादरो, भक्ति8 – मॊदलु भक्तियु इद्दुदादरॆ अदू, नश्यति-नाशहॊन्दुत्तदॆ.” ऎन्नु - ऎम्ब दागि, प्रतिकूल संसर्ग - प्रतिकूलरॊन्दिगॆ सेरिरुवदु, भग नमत्तॆ - नमगॆ भगवन्तनल्लिरुव भक्तियन्नु अभिक्क मॆनु - होगलाडिसुवदॆन्दु कॊल्लप्पट्टदु . हेळल्पट्टितु.
३. उदासीनरन्नु तृणद हागॆ उदासीन भावदिन्द काणबे कॆन्दु हेळिदुदक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. उदासीनक्कॆ - अनुकूलप्रति कूलरल्लदॆ अनुभयराद संसारिगळन्नु, तृणवत्करिक्क वेणु - हिन्दॆ काष्ठ लोष्टगळोपादियल्लि तृणद हागॆ काण बेकु, ऎन्नुमिड - ऎन्दु हेळिदुदक्कॆ प्रमाणवागि श्रीनारद ऋषिय वाक्यवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- “हे लोकाः, ओ जनरुगळिरा, अद्यप्रकृति - इन्दिनिन्द मुन्दक्कॆ, यूयं यूयं-निम्मष्टक्कॆ नीवे, वयंवयं- नम्मष्टक्कॆ नावे. अरकामपराययं - नीवुगळु द्रव्य नेनु, कामसुखगळेनु इवुगळल्लि मनस्सुळ्ळवरु, नारायण परावयं - नावुगळादरो श्रीमन्नारायणनल्लि मनस्सुळ्ळवरु. आत्माकं युष्माकं च - नमगू निमगू सह परस्परवागि, नास्ति सङ्गतिः - सम्बन्धविरुवदिल्लव. वयन्तु - नावादरो, निष्ठॆ________________
ACADEMY MELCO YRCH CARY Acc. her 2190.3. Date.. (70) - २४ श्रीरुद्रहस्यत्रयसारे 17-01-98 वयन्तु किङ्कराविष्टॊयमिन्द्रिय किङ्कर 1” इत्यादि गळिले प्रसिद्ध. शास्त्रियानु सरणमेव श्रीयतिवर यामुना इप्पडि मुन्नडि पातु नडक्कवेण्णु मॆनरुळिच्चॆद अर्थ शास्त्रिकवेद्य मागैयालॆ, शास्त्रियळुक्कु उपल विष्णुविगॆ अधीनवागि आतन दासरु, यूयमिन्द्रिय किङ्करा- - नीवु इन्द्रियगळिगॆ अधीनरागि अवुगळिगॆ दासरागिरुत्तीरि.” ऎम्बिवॆ मॊदलाद प्रमाणगळल्लि प्रसिद्धं - र्पसिद्धवादुदु. शास्त्रियानुसरणवे श्रीयतिवरर मत्तु यामु नेयर सूक्त भिप्रायवु. मेलॆ उदाहरिसल्पट्ट श्रीभाष्यकारर उपदेशदल्लि श्रीभाष्यादि प्रवर्तनादिगळु बोधिसल्पट्टिवे विना शास्त्रियनियमनानुसार वागि वर्तिसबेकॆम्ब विषयवु हेळल्पडलिल्लवल्ला ऎम्बाक्षेपवु उण्टा गबहुदॆन्दु योचिसि अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. हागॆये श्रीयामुनाररू गीतार्थ सङ्ग्रहद ३१नॆय श्लोकदल्लि “निजक र्मादि भन्तं कुराव कारितः” प्रीतैन - प्रीति यिन्दलेनॆ माडतक्कद्दॆन्दु अवधारणविरुवदरिन्द, शास्त्रियनिय मनवु व्यावर्तिसल्पट्टि तॆम्ब आक्षेपक्कू समाधान हेळुववरागि ई इब्बरु महनीयराद आचारवरुगळ सूक्तिगळिगू, श्रीकृष्ण भग वारवर “तस्माच्यां प्रमाणन्ते” ऎम्ब दिव्यक्तिगू एनू विरोधविल्लवॆन्दू उपदेशिसुत्तारॆ. इप्पडि - ई रीतियल्लि ऎन्दरॆ, श्रीभाष्यकाररवरु हीगॆ उपदे शिसिद प्रकार, मुन्नडि पार् नडक्कण्णुम् - मुन्दिन हॆज्जॆ यन्नु नोडि जागरूकदिन्द नडॆयबेकु, ऎरुळिच्चॆ य अरम ऎन्दनुग्रहिसि उपदेशिसिदुदरभिप्रायवु, शास्त्रिकवेद्य मा________________
(0%) शास्त्रीय नियमनाधिकार १४५२ क्षणमाक सारोद्धारं पण्णि इवररुळिचॆय कैरळुम र्ता वॆण्डिन पडि कॆय्यवॊण्णामैयालॆ शास्रोक्तमान नियमक्कोडॆ शॆय दाल् कैर्यमाम ऎन्नु सूचितम 66 याले - शास्त्रदिन्द मात्रवे तिळियबेकादुदॆम्बद्धवादुदरिन्द, “ तस्माज्ञां प्रमाणन्ते काल्या कार व्यवस्थित् (गी १६-२४) इदन्नु माडतक्कद्दु, इदन्नु माडकूडदॆम्ब व्यवस्थॆयल्लि शास्त्रवे प्रमाणवु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, शास्त्रमूलकवे तिळियलु योग्य वादुदरिन्द ऎम्बभिप्रायवु, श्रीभाष्यकाररु “मुन्नडिपारु नड कवु” ऎन्दु हेळिदुदरभिप्रायवु शास्त्रियनियमनानुसरण माडबेकॆम्बभिप्रायवॆन्दु अप्पणॆकॊडिसिरुत्तारॆ, शास्त्रिय तुक्कु - शास्त्रदल्लि विधिसिरुव नित्य नैमित्तिकादि कैङ्करगळन्नु, उप लक्षणवाग - गुर्तिसि हेळुवन्थद्दागिरुव, सारोद्धारम्पण्ण - सारवादुदन्नु ऎत्ति उदाहरिसि हेळि, इवररुळिच्छॆय - ई यतिव ररु कृपया उपदेशिसिद, कैरळुम-श्रीभाष्यादि ऐदु विध कैङ्कगळन्नू, र्ता नेण्डिनपडि शॆय्य पॊण्णा मैयालॆ - तन्नि ज्ञानुसार माडुवदु युक्तवल्लवादुदरिन्द, शाक्तमान नियमतॊडॆ - गुरुशिष्य क्रमादिगळे मॊदलाद शास्त्रदल्लि हेळिरुव क्रमप्रकार, शॆयाल् - माडिदरॆ, कैर वामनु सूचितव- सर्वॆश्वरनु प्रीतनागुव कैङ्करवागुत्तदॆ ऎन्दु सूचिसल्पट्टितु. श्रीभाष्यकाररु मुन्नडि सारु नडक्कवुवु” ऎन्दु हेळिदुदु “ज्ञा त्या शास्त्रविधानोक्तं कर्मकर्तुमि हारिसि” ऎन्दु हेळि रुव हागॆ शाकनियमदिन्दले कैङ्करगळु नडिसतक्कद्दे विना तन्निष्टानुसार माडतक्कद्दु ई प्रपन्नन स्वरूपक्कॆ युक्तवादुदल्ल वॆम्बभाववु. आदुदरिन्द श्रीयतिवारु शास्त्रियनियवनानुसरण वन्नु मुख्यवागि उपदेशिसलिल्लवॆम्बछिप्रायवु इदरिन्द दूरीकृतवा यितु. नित्यनैमिति कादि कैगळु हेगो हागॆये श्रीयतिवरु अप्पणीकॊडिसिद ऐदु विध कैरगळू ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. आदुद रिन्दले ई ऐदु विध कैरगळन्नु हेळिदुदरिन्द शास्त्रगळल्लि हेळि (C________________
१४ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे श्रीयामु नेय सूक्त न शास्त्रीय सरणि वा वृत्ति. वेण्णित्तु चॆदु तिरियवमैयुमो वॆन्निल्, अदु इवनुक्कु स्वरूप मरुळिच्चॆयद पडियाले (१) * अशा रुव सर्वविध कै रगळ हेळिदन्तॆ आयितु. इवुगळन्नॆल्ला शास्त्रक मवन्ननुसरिसि नडिसिदरेने अवु सर्वॆश्वरनिगॆ अभिमतगळाद कैर गळागुवुवु ऎम्ब भाववु. श्रीयामुनॆयरवरू, शाक्तनियमनानुसारवागि प्रप इनु कैरगळन्नॆसगुवदु अष्टु मुख्यवल्लवॆन्दु “ कुरा त्रिव कारित- ऎम्बुवदरिन्द व्यक्तपडिसिरुत्तारॆम्ब पा यवु सरियादुदल्लवॆन्दु तोर्पडिसि, शास्त्रियनियमनानु सर इवे ई ज्ञानाग्रेसरर अभिप्रायवॆन्दु पदेशिसुत्तारॆ. श्रीयामुनेयर सूक्तियल्लि शास्त्रियसरणिय तिरस्कारविल्लवु. मुन्दिन मूरु वाक्यगळिन्द, श्रीयामुनॆयरिगू शास्त्रिय सरणिये मुख्यवॆन्दु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. वेण्णित्तु ज्ञॆयदु . तनगॆ इष्टवाद कृरगळन्नॆसगि, तिरियवमैयुनो वॆन्निल्- सञ्चारवु साको ऎन्दरॆ प्रवर्तनॆयु योग्यवो ऎम्ब भाववु, अदु - अन्तह व्यपर्तनॆयु, इवनुक्कु - ई प्रपन्ननिगॆ, स्वरूपनन्नॆ न्नु अरुळिचॆय पडियालॆ स्वरूपवल्लवॆन्दु श्रीभाष्यकाररवरु मेलिन अवर दिव्य सूक्तियल्लि अप्पणॆ कॊडिसि रुवदरिन्द, “ अशास्त्र शास्त्र विहितवागदे इरुव 88 तपोदानादि, कृतं – सकलकर्मवू, आसुरं भगवदाज्ञॆय न्नतिक्रमिसुवदरिन्द आसुरवॆन्दॆनॆसि दोषयुक्तवाददरिन्द ग्राह वल्लवॆम्ब भाववु” ऎनु ऎन्दु, आळवन्दारु, श्रीया मुने - दरु, अरुळिच्चॆय द पडिये अप्पणॆ कॊडिसिरुवहागॆये d________________
शास्त्रियनियमनाधिकार १४५४ समासुरं कृतं” ऎन्नु आळवन्दार् अरुळिच्चॆय पडिय शास्त्रविरुद्ध, दैवप्रकृतियान इर्व स्वरूपत्तुक्कु ऊरु नामै यालुव (२) “श्रुतिस्मृतिम्मन्न नाज्ञा यस्ता मुल्लङ्घि वर्तते । आज्ञाचेदी मन द्रोही मध्वसि न वैष्णवः,” ऎन्नु अडिमैकॊळ्ळुकिरर्व अरुळिचॆय पडिया लुम इर्वशरीरडिरुव कालम शास्त्रवश्यनाय अडिमॆ कैब्ररगळु, शास्त्र विरुद्द जिल् शास्त्र विधिगॆ विरोधवाद दैव प्रकृतियान भगवदाज्ञानुसार नडॆयुव स्वभाव वुळ्ळ, इर्वस्व रूपत्तु क्कु - ई कृतकृत्यनाद प्रपन्नन स्वरू पक्कॆ, पॊरुनामैयालुम - योग्यवल्लदुदरिन्द “श्रुतिः - वेदवु, स्मृति - स्मृतियू सह, मम आज्ञननन्न आज्ञा रूपवादुदॆ, आदुदरिन्द, यः, यावनु, तां - आआज्ञॆयन्नु उल्लङ्घ - मारि, वर्तते वर्तते - प्रवर्तिसुत्तानो, सः आतनु, आज्ञाच्छेदी-आज्ञॆयन्नु निराकरिसिदवनु, आदुदरिन्द मम द्रोही - ननगॆ द्रोहमाडिदवनु, आतनु, मद्दपि - नन्नन्नु स्मरिसुव भक्तनादरू, न वैष्णवः - आतनु विष्णु सम्बन्धवुळ्ळवनल्ल वादुदरिन्द आतनिगॆ यावविध श्रेयस्स इल्लवॆम्ब भाववु” ऎन्नु - ऎन्दु, अडिमैकॊळ्ळुगिरर्व - कैरवन्नु स्वीकरिसुव सर्वॆश्व रनु, अरुळिच्चॆ पडियालुम् - अप्पणीकॊडिसिरुवदरिन्दलू, इर्वशरीरडिरुव कालम् - ई प्रपन्ननु शरीरदॊन्दिगिरुव तनकवू ऎन्दरॆ देहावसानदवरिविगू ऎम्ब भाववु, शास्त्रवश्य नाय . शास्त्रक्कॆ अधीननागि, अडिमैशॆय्यनेणुवॆनु - कैङ्क रवन्नु माडबेकॆन्दु, तिरुवुळ्ळ - अभिप्रायवु. यारु हीगॆ अभिप्रायपडुत्तारॆन्दु हेळलिल्लवु. यारु ऎम्बुवदन्नु ऊहिसब हुदादुदरिन्द हेळलिल्लवु कैङ्कय्यगळन्नु शास्तानुगुण्यवागि नडॆ सतक्कद्दॆम्बुवदु मुख्य तात्सरवु. इदक्कॆ मूरु कारणगळन्नु तिळि सिरुत्तारॆ. १. कृतकृत्यनादुदरिन्द मनस्सु बन्दन्तॆ नडॆदु अलॆयुवदु ई प्रपन्ननिगॆ स्वरूपवल्लवॆन्दु हेळिरुवदरिन्दलू, (२) श्रीयामु________________
१४५५ श्री मद्र हस्यत्रयसारे नेयरु “अशास्त्र मासुरं कृ” ऎम्ब श्लोकदल्लि छगनवा ज्ञाविरुद्धवाद वृत्तिगळॆल्ला आशास्त्रवादुवागि आसुरवॆन्दॆनिसुत्त दॆन्दु हेळिरुवदरिन्दलू, (३) सर्वॆश्वरने, श्रुतिस्मृतिगळु तन्न आज्ञॆयॆन्दु हेळि, अवुगळन्नु उल्लङ्घिसिदवनु तनगॆ विरोधियॆन्दू अवनु वैष्णवनागुवदिल्लवॆन्दू, हीगॆ ई मूरु कारणगळिन्द शास्त्री यसरणियल्ले अभिप्रायवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द श्रीभाष्यकाररिगू श्रीया मुनेयरवरिगू सह ऒन्दे अभिप्रायवॆम्बुदु सूचिसल्प ट्टितु. इवरभिप्रायगळू सर्वॆश्वरनभिप्रायवन्ननुसरिसिरुवुगळु ऎन्दु तोरिसुवदक्कागि “ श्रुतिस्कृतिः ऎम्ब प्रमाणवु “ अशा मासुरं” ऎम्ब श्लोकवु, गीतॆय १७नॆय अधा यार सङ्ग्रह रूपवादुदु. अदु यावुदॆन्दरॆ :- अशास्त्र मासुरं कृष्ण शास्त्रीयं गुणतः पृथक् । लक्षणं शास्त्र सिद्धस्य त्रिथा सप्तदशोदितम् । २१ ॥ अशास्त्रवादुदॆल्लवू भगवदाज्ञॆगॆ विरुद्धवादवुगळागि आसुरवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवदरिन्द ग्राह्यवल्लव, अवुगळिगॆ फलवू इल्लवु. शास्त्रा नुगुण्यवादुदु उपादेयवु. आदरॆ अव गुणविशेषगळिन्द बेरॆ बेरॆयादवु. शास्त्रसिद्धवादवुगळु मूरु विधवॆन्दु लक्षणवु हेळल्प ट्टितु. अवु यावुवॆन्दरॆ, वैदिकवाद सामान्य कर्मानुष्ठानक्कॆ ॐ ऎम्ब प्रणवप्रयोगवू, फलाधिसन्धिरहितवागि मुमुक्षुमाडुव कर्मानुष्ठानदल्लि “ तत् ऎम्ब प्रयोगवू, फलापेक्षॆयिन्द बुल कुवुमाडुव कर्मानुष्ठानदल्लि “सत्” ऎम्ब प्रयोगवू, हीगॆ कर्मगळू मूरु विधवादवॆन्दू ई गीतॆय १७नॆय अध्यायदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ,” ऎम्बुवदु ई श्लोकतात्पर्यवु. हीगॆ श्री यामुनॆयरु अशास्त्रवादुदन्नु निन्दिसिरुवाग शास्त्रीय नियमनानु सरणवॆ आवश्यकवॆम्बुवदु अवरभिप्रायवु. हीगिरुवाग, मुन्दॆ ३१नॆय श्लोकदल्लि “निजकर्मादि भक्त न्तं कुरात्रिव कारितः” ऎम्बल्लि प्रत्येव ऎम्बुवदरिन्द, प्रपन्ननिगॆ शास्त्रवशतॆ आव श्यकविल्लवॆन्दु श्रीयामुनॆयरल्लि प्रायवॆन्दु कॆलवरु हेळुवदु सरि यल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुवदक्कागि आ श्लोकद सरियाद प्रायवन्नु पदेशिसुत्तारॆ.________________
शायनियमनाधिकार १४५६ कॆय्यवेणुवॆन्नु तिरुवुळ्ळ, “निजकर्मादि भन्तं कुरावकारितः । उपायतां परित्यज्य सेद्देवॆत तामभीः” ऎन्नु श्रीगीतार्थसङ्ग्रहल् “प्रीव” ऎङ्गिर अवधारणत्तालॆ साधनत्व बुद्दिय व्यवच्छेदितारॆन्नु मिडम्, * उपायतां परित्यज्य” ऎन्नु विवरिकॆयाले सुव्यक्तम.
Q निजकर्मादि भन्तं - तन्न स्वकीय वर्णाश्रमोचित नित्य नैमित्तिक मॊदलाद कर्मगळ मॊदलुगॊण्डु भक्तियोगद कॊनॆ यवरिविगू, इल्लि आदि पददिन्द यज्ञयागादिगळु हेळल्पट्टवु. प्रीव - प्रीतियिन्दलेनॆ. कारितः - भगवन्तनिन्दले माडिसल्पट्ट वनागि, कुरात् - माडतक्कद्दु. उपायतां - ऒन्दु फलक्कॆ इदु साधनवु ऎम्ब बुद्धियन्नु, परित्यज्य सम्पूर्णवागि त्यजिसि, तान्तु - आ साधनवॆम्ब भाववन्नादरॆ, देवे – लीलापरनाद सर्वॆश्वरनल्लि, अभीः - निर्भयनागि, न्यसेत् - इडतक्कद्दु ; सत्व श्वरने सर्वफलक्कू साधनभूतनाद सिद्योपायनादुदरिन्द, निर रो निर्भयो ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सर्वभरवन्नू अवनल्लिट्टु बिट्टु निर्भयनागिरतक्कद्दु; नित्यनैमित्तिक यज्ञदान तप मॊदला दवुगळु ऎन्दिगू साधनवागलारवु; आदुदरिन्द अवुगळल्लि साधनवॆम्ब बुद्धियन्नु त्यजिसि, अवुगळन्नु प्रीतियिन्दले माडतक्कद्दु ऎम्ब रवु” ऎन्नु - ऎम्बदागि, गीतार्थ सङ्ग्रहदल्लि प्रीन ऎम्बल्लिरुव अवधारणत्तालॆ एव ऎम्ब अव्ययदिन्द, साधनत्व बुद्धियॆ - ई नित्य नैमित्तिकादिगळु फलक्कॆ उपायवॆम्ब बुद्धियन्नु व्यवच्छेदि तार् - निषेधिसिदरु, ऎन्नुनिडम ऎन्नुव सन्दर्भवु, “ उपा यतां परित्यज्य” उपायवॆम्बुव बुद्धियन्नु सम्पूर्णवागि त्यजिसि बिट्टु, ऎन्नु - ऎम्बदागि विवरिकॆयाले विस्तरिसिरुवदरिन्द, सुव्यक्त - निस्सन्देहवागि तोरिबरुत्तदॆ. स्ववराश्रमोचित नित्यनै मित्तिक कर्मगळन्नू, यज्ञ दान तपरादिगळन्नू कर्म योग मॊदलुगॊण्डु भक्तियोगदवरिविगू ऎल्ला कर्मगळन्नू हेगॆ अनुष्ठिसतक्कद्दु ऎम्बुवदन्नु ई श्लोकवु उपदेशिसुत्तदॆ,________________
१४५६ श्रीमद्रहस त्रयसारॆ? रल् शास्त्रिय कै र ल् प्रीतिय नुडैय प्रेरक ातिशयव विवक्षितमानालुम, “निजकर्मादिभन्तं” ऎरनिर्व इवुगळन्नु अनुष्ठिसुवाग प्रीव प्रीतियिन्द मात्रवे सर्वॆश्व रने ताने निन्तु माडिसिदनॆन्दु माडतक्कद्दु. सर्वकर्माराध्यनु तानॆ “स्वप्रीतये स्वयमेव कारयति” ऎन्दु माडतक्कद्दु. प्रीत्सव ऎन्दरॆ प्रीतियिन्द मात्रवे माडतक्कद्दु. इन्नु याव बुद्धियिन्दलादरू कूडदॆम्ब अर्थव्र तोरिबरुत्तदॆ. यावबुद्धियु कूडदु ऎन्दरॆ, उपायतां परित्यज्य ऎन्दु हेळि अवुगळिगॆ फलसा धनत्ववुण्टॆम्ब बुद्धियु कूडदॆन्दु निषेधिसिरुवदरिन्द प्रीतैव ऎम्बुवदरल्लि तोरुव अर्थवन्नु, उपायतां परित्यज्य ऎन्दु विव रिसिरुत्तारॆन्दु इल्लि हेळिरुत्तदॆ. आदरॆ “ प्रयोजन मनुश्य न मन्दोपि प्रवर्तते” प्रयोजनवन्नु उद्देशिसदॆ याव अल्प बुद्धियुळ्ळवन प्रवर्तिसुवदिल्लवु ऎन्दु हेळिरुवाग फलप्राप्ति बेडवो ऎन्दरॆ, न्य सेवॆतु तामभीति ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. सफलप्रदनु सर्वेश्वरनादुदरिन्द फलसाधन बुद्धियन्नु सर्वॆ श्वरनल्लिट्टु तानु निर्भयनागिरतक्कद्दॆन्दु पदेशिसिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द इल्लि प्रीव ऎन्दरॆ तन्निष्टानुसारवॆन्दु अर्थ माडि शास्त्रीयनियमनानुसरणवु आवश्यकविल्लवॆम्बुव अभिप्रायवु सरियल्लवॆन्दु हेळिदन्तायितु. शास्त्रीयङ्कदल्ले तात्पर्य वॆम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द दृढीकरिसुत्तारॆ. शास्त्रीयक्कॆर तिल् शास्त्रविहितवाद कैङ्करगळॆन्दु हेळुव स्थळदल्लि प्रीतियिनु डैय प्रेरकातिशय - इतररु हेळुव हागॆ, प्रीतिगॆ अनु गुणवागि सर्वॆश्वरन प्रेरकत्वद आतिशयवु विक्षित मानालु- हेळल्पट्टितॆन्दु अभिप्रायपट्टरू, “निजकर्मादि भन्त” ऎर - ऎन्दु हेळिरुव, इवर्त्तिस्वरूपत्तु कु- ई निजकर्मशब्द मत्तु भक्तियोग, इवुगळ स्वरूपक्कॆ शास्त्रवे प्रमाणवु, ऎन्नु मिडम - ऎन्नुव सन्दर्भवु, “निजकर्म “शब्बत्तालॆ - निजकर्म दिन्दले दर्शितवायितोरिसल्पट्टितु. निजकर्मवॆन्दरॆ शास्त्र दल्लि तनगॆ विहितवाद कर्मगळ निजकर्मगळादुदरिन्द शास्त्रीय निय________________
शास्त्रीयनिय मनाधिकार १४५८ स्वरूपत्तुक्कु शास्त्रवे प्रमाणमनुमिडवु “निजकर शब्दत्ताले दर्शितवायि, स्वतन्त्र प्रपन्नस्य शास्त्रियानु सरणे प्रमाणम् इश्यास्त्रीय नियम, (१) “ अविप्लवाय धर्माणां पालनाय कुलस्यच । सहाय च लोकस्य मय्यादा स्थापनाय च । मवन्नु नडिसतक्कद्दॆम्बुवदे श्रीयामुनेयरवरभिप्रायवॆम्बुवदु स्पष्टवु. प्रीतैव ऎम्बुवदक्कॆ इतररु अभिप्रायपडुवन्तॆ प्रीति यिन्दुण्टागुव प्रेरकत्वातिशयवॆन्दु अर्थहेळिदरॆ, शास्त्रीयनि यमनानुसारवे कैङ्कय्यानुष्ठानवॆम्बुवदु “निजकर्म”वॆम्ब शब्द दिन्दले स्पष्टवॆन्दु हेळुत्तारॆ. इदु तनगॆ उचितवाद करवु, इदु तनगॆ उचितवाद कर्मवल्लवु ऎन्दु तिळिदुकॊळ्ळलु, “तस्माज्ञान २० प्रमाणन्तॆ काराकार व्यवस्थित” ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुव मेरॆगॆ शास्त्रवे प्रमाणवु आदुदरिन्द जकर्मवॆन्दु प्रयोगिसिरु वदरिन्दले, शास्त्रीयनियमनानुसारवे नित्य कर्मादनुष्ठानरूप कैङ्करगळन्नॆसगतक्कद्दॆम्बुवदे श्रीयामुनेयरवरभिप्रायवु. 66 आगलि, ई वाक्यवु शास्त्रानुगुण प्रवर्तनॆयन्ने समर्थिसुत्त दॆन्दु ऒप्पिकॊण्डरू, इदु भक्तन विषयवाद वाक्यवादुदरिन्द प्रप न्ननु इष्टानुसार नडॆयबहुदल्ला ऎन्दरॆ प्रपन्नन विषयदल्लू शास्त्रातिक्रमवु निषेधिसल्पट्टिदॆ ऎम्बुवदक्कॆ मुन्दॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. अदक्कागि लक्ष्मीतन्त्रद प्रपत्र ध्यायद प्रमाण वन्ने तोरिसिदरॆ, ऒप्पिकॊळ्ळलेबेकॆम्बभिप्रायदिन्द उदाहरि सिरुत्तारॆ. स्वतन्त्र प्रसन्नन शास्त्रियानुसरणॆगॆ प्रमाणवु. “मनीषी - बुद्धियुळ्ळवनु ऎन्दरॆ ई सन्दर्भदल्लि प्रप नुष्ठानमाडिदवनु, धर्माणां - वेदविहितवाद कर्मगळ, अनि (१) लक्ष्मीतन्त्रं१७-९३,९४________________
१४५९ श्रीमद हस्यश्रयसारे प्रियाय मम विष्णश्च देवदेवस्य र्शाण ! मनीषि वैदिकाचारं मनसापि न लङ्घयेत्” ऎन्नु प्रपत्य धायलॆ प्रसिद्ध म इदरल्लि
स्थवाय - नाशविल्लदिरुवदक्कागियू, कुलस्य - कुलद, शिष्य परम्परॆयु सॆरितु, पालनाय - रक्षणॆगागियू, लोकस्य - तत्ववित्तुगळल्लद पामर जनवन्नु सहाय सरियाद मार्गक्कॆ बरमाडिकॊळ्ळुवदक्कू, मय्यादा - शास्त्रमरादॆयन्नु, स्थापना यच - स्थापिसुवदक्कागियू, मम-लक्ष्मियाद ननगू, मत्तु नन्न पतियाद देवदेवस्य - देवतॆगळिगू देवनाद, शार्जुण- र्शाधनस्सन्नु धरिसिरुव, विश्व-विष्णुविगू कूड, प्रियाय सन्तोषार्थवागियू, वैदिकाचारं - वेददल्लि विधिसल्पट्ट आचार वन्नु, मनसापि मनस्सिनिन्दलू कूड, नलङ्घयेत् - अति क्रमिसतक्कद्दल्ल,” ऎन्नु ऎम्बदागि, शास्त्रीय नियम शास्त्र सम्बन्धवाद क्रमव, शास्त्रवन्नु अनुसरिसि नडॆयोण, प्रप त्म ध्यायत्तिलॆ - लक्ष्मीतन्त्रद प्रसत्य ध्यायदल्लि, प्रसिद्धं - प्रसिद्धवादुदु, इदु लक्ष्मिय वाक्यवु. ई मेलिन प्रमाणदल्लि प्रप न्ननिगॆ मनीषि ऎम्ब प्रयोगविरुवुदरिन्द, प्रपन्न रल्लदवरु अप्प बुद्धरॆम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ. प्रपन्ननू कूड शास्त्रनिय मनानु सारवागिये प्रवर्तिसतक्कद्दॆम्बुवदक्कॆ ऐदु कारणगळन्नु तिळिसुत्तारॆ. धर्मवॆन्दरॆ वेदगळल्लि विधिसल्पट्ट कर्मगळु, इवुगळिगॆ लोप बारदि रुवदक्कागि प्रपन्ननु शास्त्रमय्यादॆयन्नु मारकूडदु, मारिदरॆ धर लोप उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. कुलद संरक्षणॆगागियू शास्त्रान सरणवावश्यकवु ऎन्दु हेळिदुदरिन्द, तन्न कुलवु हीनस्थितिगॆ बरुत्त दॆन्दू मत्तु गुरुशिष्य क्रमवू लाघववन्नु हॊन्दुत्तदॆन्दू हेळि दन्तायितु. लोकसङ्ग्रहारवागियू शास्त्रनियमवावश्यकवु. ई प्रपन्ननन्नु नोडि, इतर पामरजनरू इवरन्ननुसरिसि नडॆयुव दक्कॆ इदु सहकारियागुत्तदॆ. हागिल्लदिद्दरॆ लोकद जनरू इवर शास्त्रातिक्रमवन्नु नोडि अवरू अतिक्रमिसुवरु, लोकसङ्ग्रह मेनापि सम्पर्श कर्तुमर्हसि” (गी, ३.२०) लोकरक्षणार्ध________________
(08) शास्त्रीयनियवनाधिकार शास्त्रीय नियम परित्यागे अनिष्ट माह
- १४६० इदु तविर्न्न पोदु वरुव अनिष्ट रुम (१) यथाहि वल्लभो राज्यो नदीं राज्ञा प्रवर्तितम् । लोको प वागि श्रेष्ठनागिरुववनु शास्तानुगुणवागि कर्मवन्नु आचरिसतक्कद्दु एकॆन्दरॆ “यद्यदाचरति श्रेष्ठ स्तत्तदेवेतरो जनः । सयमाणं कुरुते लोकसदनु वर्तते (गी३.२१) सर्ववन्नू तिळिद श्रेष्ठनादवनु हेगॆ आचरिसुवनो, हागॆये इतर अज्ञानि निगळू कूड हागॆये आतनन्न नुसरिसि नडॆयुवरु, ई तनु हाकिदुदे मेलु पयागुवदरिन्द सहायच लोकस्य ऎन्दु हेळल्पट्टितु. ईतनिगॆ शास्त्र मय्यादॆयन्नु कापाडुवदु स्वरूपवादुदरिन्द अदन्नु स्थापनॆमाडुवदु ईतन इतिकर व्यवु. आदुदरिन्द मय्यादा स्थापनाय च ऎन्दु हेळल्पट्टितु. ई ऐदु कारणगळिन्द प्रपन्ननु मनसापि शास्त्र सरणियन्नु उल्लङ्घि सितक्कद्दल्लव ; मन सापि ऎन्दु हेळिद नन्तर इन्नु वाक्कायग इन्द उल्लङ्घनॆयु सर्वथा सरियल्लवॆन्दु हेळतक्कद्देनिदॆ ऎम्ब भाववु. दाग, प्रसन्नन शास्त्रियनियम परित्यागदल्लि अनिष्ट प्राप्तियन्नु हेळुत्तारॆ. इदु - ई शास्त्रीय यमवु, तवर " पोदु - तप्पिहो व रुम प्राप्तवागुव, अनिष्ट मु मुम प्रत्यवा यवु, “यथाहि - हेगादरॆ, राज्ः - राजन, वल्लभः - तुम्बा प्रियनाद पुत्रनु, राज्ञा - आ राजनिन्द प्रवर्तितां - निर्मिस ल्पट्ट, लोकोपयोगिनीं - लोकद जनरिगॆ तुम्बा उपयोग करवाद, बहुसस्य विवर्धनीं - हॆच्चाद बॆळॆयन्नु वृद्धिपडिसुवदा गिरुव, नदीं - नदियन्नु ताम्प्रति. अदन्नु कुरितु, अनपेकोपि -________________
CYLO श्रीमद्रहस्यत्रयसारे योगिनीं रवां बहुसस्यविवर्धनीम् । लङ्घर्यकूलवा रोहे दनपेक्षॆपि तां प्रति – एवं विलङ्घर्य मत्तॊ मरादां वेद निर्मितां 1 प्रियोपि न प्रियोस् मे मदाज्ञाव्यति वर्तनात” ऎन्नु अनन्तरं कॊल्लप्पट्टदु. अपेक्षॆ इल्लदवनागिद्दरू, लङ्घर्य - अतिक्रमवन्नु नडिसुववनागि ऎन्दरॆ कट्टॆयन्नु ऒडॆदवनागि शूल मारोहत्-आ राजन कोपक, गुरियागि शिक्षिसल्पट्टु गल्लिन मरवन्नु हत्तुवनो, एवं - आ प्रकार वागिये, मर-मनुष्यनु, ई सन्दर्भदल्लि प्रसन्ननु, वेदनिर्मि तां-वेददिन्द निर्मिसल्पट्ट, मत्यादां - शास्त्रद ऎल्लॆयन्नु, विलं घर्य - अतिक्रमिसुववनागि, प्रियोपि- इदक्कॆ मॊदलु प्रस नुष्ठानदिन्द ननगॆ तुम्बा प्रियनागिद्दरू, अस् - ईतनु, मे - ननगॆ (इदु लक्ष्मिय वाक्यवु मदाज्ञाव्यति वर्तनात् - नन्न आज्ञॆ यन्नु उल्लङ्घिसुवदरिन्द, न प्रियः - प्रियनागुवदिल्लवु” ऎन्नु ऎम्बदागि, अनन्तरं - मुन्दॆ, तॊल्लपट्टदु - हेळल्पट्टितु. राजा धिराजनाद सर्वॆश्वरन आज्ञारूप शास्त्रमय्यादॆयन्नुल्लङ्घिसुवद रिन्द प्रपत्र नुष्ठान कालदल्लि तुम्बा प्रियनागिद्दरू कॊनॆगॆ आ सत्व श्वरन कोपक्कू निग्रहक्कू पात्रनागि शिक्षिसल्पडुवनु ऎम्ब तात्स रवु. इदक्कॆ ऒन्दु दृष्टान्नवन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. ऒब्बनु ऒब्ब राजनिगॆ तुम्बा बेकादवनागि प्रियनागिद्दुकॊण्डु, आतनु निराण माडिद ऒन्दु जलाशयवु बहु जनगळिगु पयुक्तवागि तुम्बा बॆळॆ यन्नु बॆळॆयुवदागिरुवाग, अदन्नु ईतनु ऒडॆदु कॆडिसिदरॆ हेगॆ राजन आग्रहक्कॆ सिलुकिदवनागि अनिष्ट फलवन्ननुभविसुवनो, हागॆये ई प्रपन्ननू सह सर्वॆश्वरन आग्रहक्कॆ गुरियागुवनॆन्दु हेळल्पट्टितु प्रपन्ननु शरणागतियन्ननुष्ठिसुवदरिन्द श्रीयःपतिगॆ तुम्बा प्रियनागुवदरिन्द, दृष्टान्तदल्लि राष्ट्रवल्लभः ऎन्दु प्रयोगिसल्पट्टितु. नदीं लङ्घर्य ऎन्दु हेळिरुवदु शास्त्रम ब्यादॆय उल्लङ्घनॆयु कूडदॆम्ब अभिप्रायदिन्द हागॆ हेळल्पट्टिरु लोकोपयोगिनीम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द “लोक________________
शास्त्रियनियमनाधिकार- प्रसन्न स्य भगवदप्रीति शमन प्रकारः १४६२ इन्न भगवद प्रीतिक्कु क्षमै कॊण्डिलनागिल् मुक्त नान ऎम्बश्लोका सङ्ग्रहमेवापि संर्प कर्तुमर्हसि र्थवु प्रदर्शिसल्पट्टितु. रम्याम् ऎम्बुवदरिन्द शास्त्रनियमा नुसरणवु ईतनिगॆ स्वरूपवादुदरिन्द रम्यवादुदॆम्ब भाववु तोरिबरुत्तदॆ. ई शास्त्रानुसरण कैङ्कय्यदिन्द मोक्षाकाङ्क्षॆयुळ्ळ ईतनिगॆ एनॊन्दू सहायवागदिद्दरू, ई शास्त्रमय्यादॆयु आवश्यक वॆन्दु हेळुवदक्कागि, अनपेक्षेपि ताम्प्रति ऎम्ब प्रयोगवु. आदुदरिन्द भगवदप्रीतिय, अदरिन्दुण्टागुव अनर्थवू उण्टाग दिरुवदक्कागि ईतनु शास्त्रमय्यादॆयन्नतिक्रमिसुवदु युक्तवल्लवॆम्ब भाववु. इल्लि अनन्तरं कॊल्लपट्टदु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द हीगॆ हेळिरुवदु प्रपन्ननन्नुद्देशिसि हेळिदुदे विना प्रसन्न नल्लदवन विषय वल्लवॆम्बुवदु व्यक्तवु. प्रपन्ननिगॆ शास्त्रमरादोल्लङ्घनदिन्दुण्टागुव भगवद प्रीतिय शमनवु. इन्न-इन्तह, ऎन्दरॆ शास्त्रीयनियमनोल्लङ्घनॆयिन्द प्राप्त वाद, भगवदप्रीतिक्कु - भगवन्तन प्रीतियन्नु दूरीकरिसुव अप राधक्कॆ, क्षमॆ - इदरिन्द क्षमिसल्पडुवनु ऎम्ब व्युत्पत्तियिन्द कन्न ऎन्दरॆ प्रायश्चित्तवु, अदादरो पुनश्चरणागतियु अदन्नु, कॊण्डि लनागिल् - अवलम्बिसदे होदरॆ, मुक्त नावदन्नु मु-मुक्त नागुवदक्कॆ मुञ्चितवागि, अधिकारानुरूपवाग - तन्न अधिकारक्कॆ नुगुणवागि, एदेनु मॊरु - यावुदादरू ऒन्दु, अनिष्ट इष्टविल्लद फलवन्नु, विळ्ळॆप्पिक्कु - उण्टुमाडुत्तदॆ. हीगॆ प्रप न्ननु शास्त्रीय नियमवन्नुल्लङ्घिसि नडॆद अपराधक्कॆ प्रायश्चित्तवि इल्लवो ऎन्दरॆ उण्टॆन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ नडॆदुदक्कॆ पश्चात्ताप हुट्टि पुनश्य रणागतियन्न मुष्ठिसिदरॆ, भगवदप्रीतियु शमनवागि,________________
श्री वद्र हस्यतयसारे दरु मुन्ने अधिकारानुरूपवाग एदेनु नूरु आनिष्ट विळ्ळॆ(वि) सिक्कु. मुक्तनागुवदक्कॆ मुञ्चितवागि अल्पशिक्षॆयन्नु कॊट्ट मुक्तियन्ने युवनॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. मुक्तनादरु मुन्ने अधिकारानु रूपवाग ऎन्दु एकॆ प्रयोगि३र तारॆन्दरॆ, भक्तादिकारियादरॆ ई जन्मदल्ले मुक्तियन्नु कॊट्टॆ तिरबेकॆम्ब निद दविल्लदुदरिन्द बेरॆ जन्मवन्नू कॊट्टु शिक्षिसि मुक्तियन्नीयबहुदु. प्रसन्ननागिद्दरॆ, “एत देहावसाने मां ादं प्रापयस्वयं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ देहावसानदल्लि मोक्षवन्नु प्रार्थिसिदरॆ ईतनिगॆ अयुव युण्टागि, आ कालदल्लि “खञ्जा भवन्ति काणा भवन्ति” ऎन्दु हेळि रुवहागॆ क्षेशगळु प्राप्तवाग इवॆ. आदरॆ पुन ल्लव प्रसन्न नु देहावसानदल्ले मोक्षवन्नु बयिसदे, कालनियमवन्नु बिट्टु प्रप दनवन्न नुष्ठिसिदरॆ, पुनर्जन्मवुण्टागुवदरल्लेनू विरुद्धवल्लदुदरिन्द पुनर्जन्म प्राप्तवागि दुःखानुभव उण्टागबहुदु. आदरॆ अन्तह भगवदप्रीतियिन्द शिक्षॆयुण्टागुवदक्कॆ मुञ्चॆयॆ पुनश्चरणागति यन्नु माडिदुदुदादरॆ भगवदनुग्रहवु पुनः उण्टागबहुदॆम्ब भाववु, सारदीपिका व्याख्यानदल्लि “ अधिकारानुरूपवाग” ऎम्बु वदु भक्ताधिकारिगॆ सम्बन्धिसिदुदल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टु, अधिकारा नुरूपवागवॆन्दरॆ ई भरद अधिकारक्कनुरूपवाद ऎन्दु अर माडि, अल्पशिक्षॆयन्नुण्टुमाडुवनॆम्बरवन्नु सूचिसिरुत्तारॆ. इदू समञ्जसवाद अभिप्रायवे, आदरॆ कॆलवरु, प्रसन्नन उत्तरापराध गळिगॆ प्रायश्चित्तवेनू आवश्यकविल्लवॆन्दू, करुणासागरनु नस्तरन भरन्यासदिन्द अभिप्रायपडुवरु. प्रीतनागि, मन्निसिबिडुवनॆन्दु, अभिप्राय पडुवरु. इदु सरियाद अभिपायवल्लवॆम्बुवदु, एदेनुमॊरु अनिष्ट निळ्ळॆप्पिक्कु ऎम्बुवदरिन्द सूचितवायितु.
हीगॆ भगवदप्रीतियेनो उण्टागि एनादरू ऒन्दु अनिष्ट फल नन्नॆनो सर्वॆश्वरनुण्टु माडुवदु हागिरलि. नैभरनाद ई प्रसन्नन स्वरूपक्कॆ इन्तह भगवदप्रीतियन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळुवदु________________
शास्त्रीयनियमनाधिकार अदु निम्म, सत्य प्रकृतियान इवनुक्कु भगवद प्रीतिक्कु मेर् तुम्बा अयुक्तवॆन्दू, अदक्किन्तलू हॆच्चाद नरकवु बेरॆ इल्ल वॆन्दू हेळुत्तारॆ :-अदु निर-भगवदप्रीतिमूलक प्राप्तवाद अनि ष्ट फलवु हागिरलि, सत्व प्रकृतियान-सत्वगुणाधिक्य स्वभाववुळ्ळ, इवनुक्कु-भगवतिये मुख्य प्रयोजनवागि उळ्ळ ई प्रपन्न निगॆ, भगवदप्रीतिक्कु - भगवतियुण्टागुवदक्कॆ बदलागि भगवद प्रीतियुण्टागुवदक्कॆ, मेर् पट्ट - हॆच्चाद, नरकवि - नरक विल्लवु. ई प्रपन्ननु सत्व स्वभाववुळ्ळवनादुदरिन्दले ईतनिगॆ सात्विक सम्भाषणॆ गुरूपसदन, भरन्यासानुष्ठानगळु लभिसिरुत्तवॆ. इवॆ ल्लवू लभिसिरुवदु तनगॆ भगवतियु प्राप्तवागलि ऎम्बभिप्राय दिन्दिरुवाग अन्तह प्रीतिगॆ बदलागि अप्रीतियुण्टादरॆ, आतनु तनगॆ नरक प्राप्तियुण्टाद हागॆ भाविसुवनु ऎम्ब भाववु प्रपन्ननादुद रिन्द ईतनिगॆ नरकप्राप्तियेनो इल्लवॆम्बुवदु व्यक्तवु, “सत्वथा नखलु भागवता यमनिषयं गच्छन्ति” प्रपन्नराद भागवत रुगळु ऎन्दिगू यवु पट्टणवन्नु सेरुवदिल्लवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. “कमलनयन वासुदेव निष्ठॆ धरणिधराच्युत शङ्खचक्रपाणि । भव शरण मितीरियन्ति ये वैत्यज भटदूर रेण तानपार्पा ओ कमलनेत्रने, वासुदेवनॆ, विष्णुवे, जगत्तन्नु धरिसिरुवने, सत्य सङ्कल्पदिन्द जारदवने अथवा नाशरहितने, शङ्खचक्रवन्नु कैयल्लि धरिसिदवने नमगॆ उपायवागॆन्दु तानागिये आगलि, अथवा आचार मुखेन उपदेशिसल्पट्टु, हेळुव सुकृतिगळन्नु, ओ नन्न दूतने दूरदिन्दले बिट्टु बिडु” ऎम्ब विष्णु पुराणद यमवाक्यदिन्दलू,’ प्रपन्ननिगॆ नरकपातविल्लवॆम्बुवदु सुव्यक्तवु. ई ग्रन्थकर्तरे ई विषयवन्ने विशदवागि अभीतिस्तवदल्लि नरकपात भीतिः कुतः” (अभी तिस्तव७ ) ऎम्बदागि हेळिरुत्तारॆ. हीगिद्दरू, दैववशात् इव निगॆ भगवदप्रीतियु प्राप्तवादुदादरॆ अदक्किन्त हॆच्चाद नर कविल्लवॆन्दु ई तनु भाविसुवनु. एतक्कॆन्दरॆ तनगॆ स्वरूपनि________________
१४५ श्रीमद्र हस्यतयसारे पट्ट नरकयिल्फ्. अन्न भगवदप्रीति शमिप्पदु पिन्नु क्षमॆ कॊळ्ळिल्; “सुहृदं सर्वभूतानाम् ऎन्नुम पडि निसर्ग सुहृ केशवे तियु रुद्धवाद भगवदप्रीतियु अदरिन्द प्राप्तवायितल्ला ऎम्ब उप नरकयातनॆगिन्त हॆच्चाददॆम्बभिप्रायवु. ई अफ्री इल्लदिद्दुदादरॆ भगवत्पाप्तियु आ प्रपन्ननिगॆ क्षिप्रदल्ले उण्टागुत्तित्तु. अदु ईग एळम्बिसिदुदरिन्द “यया सह सस्सरोनिरयोयं त्वयाविना” लोकभावाद निन्नॊं दिगिरुवदे ननगॆ स्वरव निन्नन्न गलिरुवदे ननगॆ नरकवु” ऎम्ब सीतावाक्यद हागॆ प्रपन्ननु भगवद्विश्लेषवन्ने नरकवागि भाविसुव नॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द अन्तह प्रपन्ननु भगवदप्रीतियन्नु होगलाडिसिकॊळ्ळलु यत्निसुवनु. अदक्कॆ प्रायश्चित्तवु, क्षमस्थ क्षमिसैय्या ऎम्बदागि प्रासि शरणागतियन्न नुग्गिसुवदे हेळुत्तारॆ.
ऎन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द आ भगवदप्रीतियु शमनवागुव प्रकार इन्नु पदेशिसुत्तारॆ :- अन्न मेलॆ हेळद रीतियल्लि प्रपन्ननिगॆ प्राप्तवाद, भगवदप्रीतियु, क्षमैकॊळ्ळिल् - क्षमस्व ऎन्दु हेळि शरणागतनादरॆ, सिट्टु - अनन्तर, शमिप्पदु - शमनवागुवदु. ई अभिप्रायवन्ने श्रीमदाचाररवरु मुन्दॆ चरम श्लोकाधिकार दल्लू उपपादिसि, “ धीपूल्लोत्तर पान्मनामजनना जातेपि तन्निष्टतेः ” बुद्दिपूर्वकवाद अपराधवु प्रपन्ननिगॆ उण्टाग लारदॆन्दू ऒन्दु वेळॆ उण्टादरू अदु प्रायश्चित्तदिन्द शमनवागु इदॆन्दू उपदेशिसिरुत्तारॆ.
- सत्यभूतानां - सर्वचेतनरिगू, सुहृदं परममित्रन नागि” मुन्दक्कॆ “ज्ञात्वानां शान्ति मृकृति” ऎन्दिरुत्तदॆ. हीगॆ यारु नन्नन्नु तिळियुवनो आतनु, कर्मयोगवु नन्न आराध नरूपवॆन्दु तिळिदवनादुदरिन्द सुखवन्नु हॊन्दुवनु ऎम्बर्थवु. ऎन्नुम् पडि - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, निसर सुहृतान - सहज पर ममित्रनाद, ईश्वर नुडैय - आ श्लोकदल्ले हेळिरुव हागॆ “स________________
शायनिय मनाधिकार (१४६६ कान ईश्वरनुडैय आप्रीति शमिक्कु मळवु मिवनुक्कु अरुस्तुद मायिरुम, लोक महेश्वर”न, अप्रीतियु - शमिप्पिक्कु मळवु - शमनवा गुवतनकवू, इवनुक्कु - ई भगवदप्रीतियन्नु हॊन्दिद प्रपन्न निगॆ ई अप्रीतियु, आरुन्नुद मायिरुक्कु - मर्मस्थानवन्नु चुच्चुवदरिन्दुण्टागुव बाधॆय हागॆ तुम्बा केशकरवागिरुवदु. सर्वॆश्वरनु नमगॆ परमसुहृत्तागि उपोद्घाताधिकारदल्लि जीवनु सर्वॆश्वरनिगॆ हृदयङ्गमनॆन्दू, आतनु कुमारनॆन्दू, पुत्रनॆन्दू, शिष्यनॆन्दू, प्रष्यनॆन्दू हीगॆल्ला शास्त्रदल्लि हेळल्पट्टिरुवदरिन्द, पिता विगॆ पुत्रनल्ल, गुरुविगॆ शिष्यनल्लू औपाधिकवागिये प्रीतियिरुवदन्नु नावु कण्डिरुवाग लोकपितावागि लोकगुरुवागियू इरुव सर्वॆ श्वरनिगॆ चेतनराद नम्मल्लि सहजसौहारवुण्टॆन्दु हेळुवदेनू अति शयोक्तियागुवदिल्लवु. मत्तु पुत्रशिष्यर दुष्कृत्यदिन्दपितागुरुगळल्लि रुव औपाधिक प्रीतिय हेगॆ बदलायिसि अप्रीतियन्नुण्ट माडु हागॆये चेतननु देहेन्द्रियगळ सम्बन्धमूलकमा डुव दुष्कृत्यगळिन्द भगवदप्रीतियुण्टागुवदेनू आश्चर्यवू अल्ल वु. आ अप्रीतियन्नु शमनवागुव हागॆ माडुवदु ईतनिगॆ कर्तव्यवु; हागॆ शमनवागुववरिविगू ईतनिगॆ मनोव्यथॆयु अपारवादुदॆन्दु हेळुवदक्कागि अरुन्तुद मायिरुक्कु ऎन्दु प्रयोगिसिर त्तारॆ. हीगॆ अरुन्तुदवागिरुवदरिन्द प्रायश्चित्त रूपवाद पुनश्चर नागतियन्नु माडि सर्वॆश्वरन प्रीतिय शमनवन्नु हॊन्दुत्ता नॆम्ब भाववु. आदरॆ कॆलवरु हागॆ तावु माडिदपराधक्कागि शोकि सदॆ, भगवदप्रीतियन्नु पुनश्चरणागतिमूलक कळॆदुकॊळ्ळदे, इरुव दन्नु कण्डिरुवॆयल्ला, अन्तह प्रपन्ननिगॆ अरुत्तदवागिरुत्तदॆन्दु हेगॆ हेळल्पट्टितु ? ऎम्ब शङ्काविगॆ उत्तरवन्नु, “इण्णनिरादव नुक्कु” ऎम्ब वाक्यदमूलक तिळिसुत्तारॆ. भगवदप्रीतियु तनगॆ तुम्बा अनिष्टवादुदॆम्ब भावविल्लदिद्दरॆ, अन्तवनिगॆ प्रपत्तिये सिद्धिसुवदिल्लवॆन्दु शङ्किसबेकागुत्तदॆन्दु________________
0522 श्रीमद्र हस्यत्रयसार (इष्टु पारादवनुक्कु) इण्णनिरदवनुक्कु स्वामि विषय तिल् प्रावण्य मुव कैररूपमान मोक्ष अभिरुचि युं शङ्किक्क अडुक्कुम, हेळुत्तारॆ. इष्टु निरादवनुक्कु - हीगॆ भगवदप्रीतियु अरु न्नुदवागिल्लदवनिगॆ, इट्टु पारादवनुन्नु ऎन्दु पाठान्तरवादरॆ, भगवद प्रीतियु अनिष्टावहवॆन्दु नोडदवनिगॆ, ऎम्बर्थवु, स्वामि विषयल् प्रावण्य मुम् - सत्येश्वरन विषयदल्लि विशेष नम्रतॆ यिन्द सेरिद भक्तियू, कैर रूपमान मोक्षल् अभिरुचि युम भगवर रूपवाद मोक्षदल्लि विशेष आसक्तिय, शङ्किक्क अडुक्कुम् - इल्लवॆन्दु सन्देहपडलु साध्यवु भगवद प्रीतिगॆ भयपडदॆ उदासीन भावदिन्दिद्दरॆ, सश्वरनल्लि, “ प्रीति रूप मनुध्यानं भक्तिरित्यभिदीयते” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ भक्तियिल्लवॆन्दू, हागॆ प्रीतियिद्दरेने आतनिगॆ कैर माडबेकॆम्ब विशेषाभिलाषॆयु इरुत्तदॆन्दु हेळबहुदु. यावाग प्रीतियन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळदॆ, अप्रीतियुण्टादरू अदक्कॆ गमन कॊडदिरुत्तानो, आग कै र माडबेकॆम्ब उत्कटेच्छॆये इल्लवॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ नम्म अभिप्रायद प्रकार मोक्षावस्थॆयल्लि परम पददल्लि स्वामि सन्निधियल्लिरुत्ता, आतनिगॆ सत्वविध कैरगळन्नॆ सगुत्ता निरन्तर सुखा नुभववन्नु हॊन्दुत्तिरुवनु. आदुदरिन्दले इल्लि “ कैररूपमान मोक्षणवॆम्ब प्रयोगवु, स्वामियल्लि भक्तियू, कैरसाम्राज्य दल्लभिलाषॆयू, ऎरडू यावाग इल्लवो, आग आतनिगॆ प्रपत्तिये सिद्धिसलिल्लवॆम्बुवदु सिद्धवु. प्रपत्ति सिद्धिसिद्दरॆ, स्वामि विषयदल्लि प्रावण्यवू, स्वामिकैरदल्लिभिरुचियू ऎरडू इरुत्तित्तु. तन्न पराधमूलक भगवदप्रीतियुण्टागिदॆ ऎन्दु तिळिदु, तन्नि वारणा र्थवागि प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळुवनु. हीगॆ भगवदप्रीतियन्नु होग लाडिसिकॊळ्ळुवतनक तुम्बा व्यथॆपडुवनु ऎम्बुवदु मुख्याभिप्रायवु, हीगॆ शास्त्रीय नियमनातिक्रमणवु तुम्बा दोषावहवादुदा दरॆ, इन्तह समस्ताभिप्रायगुळुळ्ळ रहस्यत्रयगळल्लि इदु सूचिसल्प ट्टिरबेकु. हागॆ ऎल्लि सूचिसल्पट्टिदॆ ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ :-________________
(06) स्त्रीयनिय मनाधिकार रहस्यतये शास्त्रिय नियमनानुसन्धान स्थल प्रदर्शनम् इव्वा ज्ञातिलङ्घनम (१) “ प्रहर्षयिष्यामि” ऎन्नु उद्देशयान भगवतिक्कु विरोधियान पडियालॆ इश्यास्त्रीय नियम रहस्यत्रयल् विरोधि निवृत्तिय यनुसन्धिक्कु मिडलॆ आन सन्धिक्क प्राप्तम, रहस्यत्रयदल्लि शास्त्रीय नियमन तोरुव स्थळगळु ङ्गळि प्राप्त म
इव्वा ज्ञाति लङ्घनं- ई सश्वरन आज्ञारूपवाद शास्त्रीय नियमनवन्न तिक्रमिसोणवु, “ प्रदर्षयिष्यामि ऎन्नु” सन्तोष गॊळिसुवॆनॆन्दु श्री यामुनॆयवरु हेळिरुवहागॆ, उद्दे यान भगवतिक्कु - मुख्यवागि उद्देशिसल्पट्ट भगवतिगॆ, विरोधियान पडियालॆ विरुद्धवादुदरिन्द, ई शास्त्रीय नियम- प्रपन्ननु शास्त्रानुसारवागिये नडॆयबेकॆम्ब विधियु, रहस्यतयल् - मूरु रहस्यगळल्लि, विरोधि निवृत्तियॊ भगवत्पाप्तिगॆ विरोधियादुदर निवृत्तियन्नु, अनुसन्धिक मिड अनुसन्धानमाडबहुदाद स्थळगळल्लि, अनुसन्धिक अनुसन्धान माडबहुदु. परम पुरुषार्थकाषा भूतवाद परम पुरुषन निरुपाधिक कैर प्राप्तियुण्टागबेकादरॆ * प्रहर्ष यिष्यामि” ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुव हागॆ भगवण नवे प्रधान प्रयोजनवादुदरिन्द, सर्वॆश्वरन प्रीतियन्नु प्रप इनु सम्पादिसिकॊळ्ळबेके विना आतन अप्रीतियन्नु ऎन्दिगू सम्पादि सिकॊळ्ळकूडदु. “श्रुति स्मृतिमै वाज्ञा” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ शास्त्रवु सर्वॆश्वरन आज्ञॆयादुदरिन्द शास्त्रीय नियमनान सरणवु भगवन्मुखोल्लासवन्नुण्टुमाडलु अत्यावश्यकवु. हागॆ नडियदॆ (१) आळ ४६________________
CYLE श्रीवद हस्ययस शास्त्रीय नियमनानुसरण प्रयोजन इन्सनियमानुवनम् पूर्णोपायरल्लाद अधिका रिगळक्कु उपायपूर्तिविरोधियॆ शमिप्पित्तुकॊण्डु भग शास्त्र सरणियन्नुल्लङ्घिसुवदे प्राप्यविरोधियागुत्तदॆ. आदुदरिन्द श्रीमद्रहस्यत्रयगळल्लि विरोधि निवृत्तियन्ननुसन्धान माडुव स्थळ गळल्लि ई शास्त्रीय नियमनवन्नु अनुसन्धान माडबहुदॆन्दु पदे शिसुत्तारॆ. आ विरोधिनिवृत्तियु तोरुव स्थळगळु यावुवॆन्दरॆ :- * नमस्सुळि मकारळिल् षष्टिगळालुम्, सरपाप शब्द तालुम् अनुसन्धित्तु” ऎम्बुदागि तावे अर्थ पञ्चकाधिकारदल्लि सूचिसिरुत्तारॆ. मूलमन्त्रद्वयगळल्लिरुव नमः ऎम्बुवदु मन ऎन्दागुवदरिन्द शेषक्कॆङ्कय्यगळल्लि ममकारवु तॊलगुवदरिन्द शास्त्रीय नियमनवु सूचिसल्पट्टितॆम्ब भाववु. ४१५-६नॆय पुट गळन्नु नोडि, हागॆये सत्व पापगळू शास्त्रीय विधिनिषेधगळ उल्लङ्घनॆयिन्द प्राप्तवागुत्तवॆ. शास्त्रीय नियमनानुसरणॆयिन्द सश्वरनु सुप्रीतनागुवदरिन्द अवुगळ बाधॆ यावुदू इरुवदिल्ल वॆम्ब भाववु ई “सत्व पापेभ् मोक्षयिष्यामि” ऎम्ब लीलासारथि याद सश्वेश्वरन कृपा प्रदर्शक वाक्यवु शरणागतियन्न सुष्टिसुवनन्नु कुरितु हेळिद वाक्यवादुदरिन्द उपायानुष्ठानद अभिप्रायवे इल्लदिरुव अधिकारिय विषयदल्लि उपायानुष्ठानवन्नु माडि पूर्णोपायनॆन्दॆनिसिदवन विषयदल्लि ई शास्त्रीय नियमनानु सरणवु याव फलगळन्नुण्टुमाडुत्तदॆन्दु हेळि ई अधिकार सरि समाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. शास्त्रीय नियमनानुनुसरण प्रयोजनवु इन्न नियम नानुवर्तनन - शास्त्रगळल्लि विधिसिरुव रीत्या कैगळन्नु नडॆसोणवु, पूर्णोपायरल्लाद - भक्ति, प्रप मार्गगळन्नवलम्बिसदे इरुव अधिकारिगळिगॆ उपाय पूरिविरो________________
शास्त्रियनियमनाधिकार पत्र सादन मायिरुक्कु म, पूणोपायरुक्कु अतिलङ्घन हेतु काप्रीति सिरिवाद गडि पण्णॆकॊण्डु भगवत्नि णनवायि रुक्कु म उपायानुष्ठानवन्नु पूरि माडुवुदक्कॆ विरोधियाद भगवन्नि ग्रहवन्नु शमप्पित्तु कॊण्डु - शमनमाडिकॊण्डु भग चित्र सादन मायिरुक्कु – भगवन्तन प्रसन्नतॆगॆ कारण भूत वादुदागि आगुत्तदॆ ऎन्दरॆ आतन अनुग्रहवन्नु सम्पादिसिकॊडुवन्था वागुत्तदॆ. भगवदनुग्रहवु प्राप्तवागुवदरिन्द उपायवूरिगॆ कारणवागुत्तदॆम्ब भाववु पूर्णोपायरुक्कु - उपायवू र्तियुण्टागि कृतकृत्यराद प्रपन्नरिगू मत्तु भक्तियोगाधिकारिग ळिगू, अतिलङ्घन हेतु काप्रीति - शास्त्रीय मार्गवन्नुङ्घिसुवद रिन्दुण्टागुव भगवन्तन अप्रीतियु, पिरिवाद पडिपण्णिण्डु - प्राप्तवागद हागॆ माडिकॊण्डु, भगवणन मायिरुकु म भगवन्तनिगॆ प्रीतियन्नुण्टुमाडुवन्थाद्दागुवदु. ई शास्त्रीयानु सरणवु प्रपन्ननल्लदव गॆ भगवत्रसन्नतॆयन्नुण्टु माडि उपायानु स्नानक्कॆ सहकारियागुत्तदॆ. प्रसन्ननादवनिगॆ भगवदप्रीतियन्नुण्टु माडदॆ, भगवतियन्नुण्टुमाडुत्तदॆ. हीगॆ ऒन्दे विध प्रवृत्तियु ऒन्दु सन्दर्भदल्लि प्रसन्नतॆयन्नू इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्लि भगवण नवन्नू हीगॆ भिन्न फलगळन्नुण्टुमाडुत्तदॆये ऎन्दरॆ, बुबुकुवु माडुव शरणागतियिन्द ऐहिक फलप्राप्तिय, मुमुक्षुवु माडुव शरणागतियिन्द परमपदप्राप्तिय, हीगॆ भिन्न फलगळु हेगॆ, हागॆ ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. आगलि, “ अहरहस्सन्ध्यामुपासीत” इत्यादि नित्यनैमित्तिकक गळल्लेनो शास्त्रीयनियननानुसरणवु उभयाधिकारिगळिगू अत्या वश्यकवु. आदरॆ मालाकरण, दीपारोहण, द्राविड प्रबन्धादि सेवॆ इवे मॊदलादवुगळन्नु माडिये तीरबेकॆम्ब नियमविल्लदुदरिन्द इल्लिय कूड शास्त्रीय नियमनानुसरणव आवश्यकवे ऎम्ब प्रश्नॆगॆ इल्लियू कूड आवश्यकवे ऎन्दुपदेशिसुत्तारॆ. हागॆ सिद्दान्त रूप________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे आज्ञानुज्ञा निभागेन द्विधा शास्त्रीय पद्धति ! निग्रहानुदयायाद्या परा तत्तलाये ॥ १० । अनुज्ञया प्रवृपि क्रम कोपादिसम्भवे ! आज्ञाति क्रम दोस्सस्सा नियतो दुरत्ययः । ११ । दल्लि व्यवस्थॆ माडि उपदेशिसुव सन्दर्भगळल्लि तम्म कारिकॆगळन्नु प योगिसुत्तारॆ. आदुदरिन्द शङ्कानिवारणॆगागियू विवादक्कॆ आस्पद विल्लदॆयू इरुवदक्कागि कारिकॆगळन्ननुग्रहिसुत्तारॆ. शास्त्रीय पद्धतिः - शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्ट कैर रूपमारव ऎन्दरॆ प्रवृत्तियु, शास्त्रधरगळॆल्ला भगवरपवादुदरिन्द शास्त्रीयपद्धति ऎम्ब प्रयोगवु, आज्ञानुज्ञाविभागेन - आह्वा कैय्यगळॆम्ब अनुज्ञा कैङ्कय्यगळॆम्ब विभागदिन्द, द्विधा-ऎरडु विधवा दुदु, आद्या अवुगळल्लि मॊदलनॆयदाद आज्ञार रूप शास्त्रीय पद्धतियु एतक्कॆन्दरॆ, निग्रहानुदयाय - भगवन्नि ग्रहवुण्टागदे इरुवदक्कागि; आज्ञाकैगळन्नु त्यजिसिदरॆ भगवन्निग्रहवु प्राप्तवा गुत्तदॆ. आदुदरिन्द भगवन्निग्रह उण्टागदिरुवदक्कागि अज्ञाकैर गळन्नु शास्त्रीय पद्धतियन्ननुसरिसि नडॆसुवदु अत्यावश्यकवु ; परा- अपरा ऎरडनॆयदाद अनुज्ञा कैर रूपवाद शास्त्रीय पद तियु एतक्कॆन्दरॆ, तलाप्तये - आया अनुज्ञा कैज्ञर प्रक रणदल्लि हेळल्पट्टिरुव भगवन्तन मुखोल्लासवन्नुण्टुमाडुव प्रयोजनक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. प्रसन्न निगादरो भगवन्नुल्लासकरवादुवु अनुज्ञा रैगळु, इवुगळिगॆ शास्त्रीय नियमवु आवश्यकवो ऎन्दरॆ, आवश्यक ऎन्दु मुन्दिन कारिकॆयिन्द तिळिसुत्तारॆ. इवुगळन्नू कूड तन्न इष्टानुसार नडॆसतक्कद्दल्लवु. शास्त्रानुसारवागिये अनुष्टिसतक्कव. हागॆ नडॆसदे इद्द पक्षदल्लि आज्ञाकृज्ञरगळ विषयदल्लि शास्रोल्लङ्घ नक्षॆ याव दोषगळु हेळल्पट्टिवॆयो आ दोषगळ ई अनुज्ञा कैगळ शास्त्र क्रमोल्लङ्घनदिन्द प्राप्तवागुत्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अनुज्ञया - कैरव अनुज्ञारूपदिन्द, प्रवृपि - अनुष्ठिस ट रू कूड क्रम कोपादि सम्भवे क्रम - शास्त्रक्रमद________________
शास्त्रीयनियननाधिकारः 0829 कोपादि - रङ्गवे मॊदलादवुगळ, सम्भवे प्राप्तवागलागि, इल्लि कोपशब्ददिन्द शास्रोल्लङ्घनवू, आदि शब्ददिन्द शास्त्रदल्लि हेळि रुव देशकाल वस्तु अवस्थॆगळिगॆ विरोधवादवू हेळल्पट्टवु, अज्ञा तिक्रमदोषस्सात् आज्ञारगळन्न तिक्रमिसुव दोषवे प्राप्तवागुत्तदॆ. अतः - आ कारणद दॆशॆयिन्द, नियमः - शास्त्रीय नियमवु, दुरत्ययः - दाटलसाध्यवु, ऎन्दरॆ मारलु साध्यविल्ल वॆम्ब भाववु. देवरिगॆ मालॆयन्नु रचिसि समर्पिसुव कैरवु अनुज्ञाकैङ्करवादरू अल्लियू कूड शास्त्रीय नियमवु आवश्यकवु. क्रमदल्लि देश, काल, वस्तु, आवस्थॆगळल्लि नियमविरबेकु. माला रचनॆयल्लि शुचितवाद देशदल्लिद्द हूवुगळागिरबेकु, कॆम्पु बण्णगळ हूवुगळिगिन्त हळदि बिळिबण्णद हूवुगळु उत्तमवादवु. मत्तु, *उत्तमं स्वार्जितं पुष्पं मध्यमं वन्य मुच्यते । अधमन्त क्रयक्रीतं पारक्य मधमाधमम् । हस्तानीतं पटानीतं स्वयं पतित मेववा तन्न उद्यानवनदल्लि बॆळॆसिद पुष्पादिगळु उत्तमवादवु, वनदिन्द तन्दवु मध्यमवु, क्रयक्कॆ कॊण्डवु अधमवु, इतर क्षेत्रदल्लि बॆळ दवु, अधमाधमवु. कैयल्लियू बट्टॆयल्लू तन्दवू ताने कॆळगॆ उदरिदवू कूड अधमाधमवे. कालनियमक्कॆ उदाहरणॆयागि आरवारे च शुकोचमादिष्टु युगादितु । नाहरेत्तुलसी पत्रं मध्यान्हातृरतस्तथा । मङ्गळवार, शुक्रवार, मन्वादि युगादियल्ल, मध्यानद मे तुलसियन्नु ऎत्त कूडदु. हागॆये, मुन्दॆ सङ्क्रमण, अमावास्य द्वादशि, रात्रि, सन्ध्या इवुगळल्लि तुलसी हरणवु निषेधिसल्पट्टि रुत्तदॆ. मत्तु वर्जम्परुषि तम्पुप्पं नवर्ज्यं तुलसीदळम् ऎम्बुवदरिन्द पूर्वदल्लि सम्पादिसिद पुष्पवू देवर पूजॆगॆ योग्य वल्लवु, श्री हरियु तुलसी इल्लद पूजॆयन्नु ऒल्लनु ऎन्दु हेळिरु वदरिन्दलू मेलॆ हेळिद दिनगळल्लि तुलसी हरणवु निषेधिसल्पट्टिरु वदरिन्द हिन्दिन दिनगळल्लि ऎत्तिद तुलसियु मात्र ग्राह्यव. हीगॆये दीपारोहण, भागवताना, भगवदाराधनादिगळल्लू शास्त्रीयनिय________________
0822 श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ
- प्रत्यवाय परीहारे फलार समन्विते तत्र संवलितं प्राहुरधिकारं विचक्षण ” । १२ । मवन्नु क्रमदेशकालादिगळ विषयदल्लि अनुसरिसतक्कद्दु, भगवन्निवे दनवन्नु माडि अनन्तर अभिषेकमाडकूडदु. क्रमवन्नवलम्बिसत कद्दु, प्रशस्ति प्रदेशवू उचितकालवू भगवदाराधनॆगॆ आवश्यकवु हीगॆ अनुज्ञा कैङ्करगळल्लि शास्त्रनियमवु आवश्यकवु ऎन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ भगवद्भक्तियिन्दलू भगवन्नुहोल्लास कागियू अनुष्ठिसतक्कवुगळु कैगळु; आदुदरिन्द अनुज्ञाकैर गळु भगवन्नुहोल्लासक्कागिये मुख्यवागि माडल्पडुवदरिन्द भक्तियिन्द नडॆसल्पडतक्कवु. आज्ञा कैरगळादरो सदा अनुष्टिस ल्पडतक्कवुगळागि, प्रत्यवाय परिहारवे प्रयोजनवागि माडतक्क वुगळागि, परमात्मन आज्ञॆये मुख्योद्दॆश्यवागि अनुष्ठिसतक्कवुगळु इल्लि अनुज्ञारगळ हागॆ भक्तिपुरस्सरवागि अनसतक्कवुगळल्लवु. हीगॆ भक्तिपुरस्सरवादुव यावाग अल्लवो, आग अवुगळु कैय्य गळॆन्दे हेळलागुवुदिल्लव, इत्यादि शङ्कागळिगॆ समाधान हेळुवव रागि, ई नित्यनैमित्तिक कैगळु प्रत्यवाय परिहारद जॊतॆगॆ भग वन्मुखोल्लासवन्नु उण्टुमाडतक्कवुगळॆन्दु “प्रत्यवायपरी हौरे” ऎम्ब श्लोकद मूलक उपदेशिसुत्तारॆ - प्रत्यवाय परी हारे - आज्ञा कैरव प्राप्तिविरोधियाद भगवनि ग्रहरूपदोष निवृत्ति युण्टु माडुवदागियू, फलान्तर समन्वितेसति बेरॆ फलदॊन्दिगॆ सेरिदुदागियू आगलागि, बेरॆ फलव यावुदॆन्दरॆ भग वन्मुखोल्लासवु, तत्र - आ आज्ञारदल्लि अधिकारं - अधिकारवु, संवलितं - ऎरडू सेरिदुदागि, विचक्षणा-विद्वांसरु, प्राहुः - हेळुत्तारॆ. शास्त्रज्ञानवुळ्ळ महापण्डितरु नित्य नैमित्तिक कैगळु भगवदाज्ञारूपवादवुगळादुदरिन्द प्राप्ति विरोधियन्नु होग लाडिसुवगळॆन्दू मत्तु भगवतियन्नुण्टुमाडुववगळॆन्दू, हीगॆ ऎरडु विधवाद प्रयोजनवुळ्ळवुगळॆन्दू हेळुत्तारॆम्ब प्रायवु हीगॆ ऒन्देसल करानुष्ठानदिन्द ऎरडु फलगळू प्राप्तवागुत्तवॆ. ऒन्दॊन्दु फलक्कॆ बेरॆबेरॆयागि ऎरडु सल कानुष्ठान माडबेका________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार नित्य काव्य स्वरूपैक्के विनियोग पृथतः । फलार्थं क्रियमाणेपि नित्यं भवति तन्त्रतः । १३ । दुदिल्लवु, हेगॆन्दरॆ :-अग्नि होत्रादिगळिगॆ यावजीववू नडॆसतक्क अधिकारवू स्वर कामनारूप अधिकारवू सह हेगॆ उण्टागुत्तदो हागॆ ऎम्ब भाववु, ई अभिप्रायवु “ सर्वथापित एवोभय अज्ञात्” ऎम्ब (३.४.३४) ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि स्थापिसल्पट्टिरुत्तदॆ. इदरर्थवेनॆन्दरॆ :- ऎरडु विध विनियोगविद्दरू करस्वरूप ऒन्दे यागि तोरिबरुवदरिन्द एनू विरोधविल्लवु. ऒन्दे कानुष्ठान दिन्द ऎरडुविध अधिकार प्राप्तियेनू विरोधवादुदल्लवॆम्ब भाववु. मत्तु जातेष्टियु नैमित्तिक करवु, अदन्न नुष्ठिसदिद्दरॆ भगवन्निग हवु प्राप्तवागुत्तदॆ. अनुष्ठिसुवदरिन्द भगवन्निग्रह निवृत्तियू मत्तु पुत्रनिगॆ संस्कारद्वारा परिशुद्दियू हेगॆ ऎरडू उण्टागु इदॆयो हागॆ ऎम्ब तात्परवु. हीगॆ नित्यकानुष्ठानगळल्लि प्राप्तिविरोधिशमनवू भगवण नवू उण्टागुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टितु. सुप्रीतनाद जगदीश्वरनु का धिकारिय मनोरथवन्नु सल्लिसदे इरनु. इदरिन्द नित्यनैमित्तिक गळन्नु अनुष्टिसुववनु तन्न काव्य फलवन्नू सह हॊन्दुवनॆन्दु इद रिन्द एर्पट्टितु. हीगॆ संवलिताधिकारत्वविरुवदरिन्द काम्यार्थवागि नित्य नैमित्ति कानुष्ठान माडिदरू नित्य कण्मगळिन्दागुव प्राप्ति विरोध निरसनवु प्राप्तवागुत्तदॆम्बुवदु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ संवलिताधि कारत्ववॆन्दु हेळिदुदरिन्द नित्यवॆम्बभिप्रायदिन्द अनुष्ठिसिदरू काव्य ससिद्धियुण्टो ऎन्दरॆ अदक्कॆ मुन्दिन श्लोकदिन्द उत्तरवन्ननु ग्रहिसुत्तारॆ. e अर्थ - नित्य काव्य स्वरूपैक्य - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि नित्य वागियू, काव्यवागियू इरुव करगळ स्वरूपवु ऒन्देयागि प्रमाणसिद्धनागिरलागि, निनियोगपृथतः - प्रत्यवाय परि कारक्कागियू, कामफलक्कागियू, हीगॆ प्रयोजनवु बेरॆ बेरॆ यागिरुवुदरिन्द, फलारक्रिय माणेपि - काव्य फलगळिगागि________________
१५ श्री मद्रहस्यश्रयसार माडल्पट्टरू कूड, सन्ध्यावन्दनवे मॊदलादवुगळु, तन्त्रतः . ऎन्दरॆ काम्य फलक्कागि अनुष्ठिसिद कर प्रक्रियॆ मूलकवागिये, काव्यफलक्कागि तन्त्रद मूलक, निं भवति - नित्यवाद आज्ञारवू सिद्धिसु तदॆ, ऎन्दरॆ, काव्य फलार्थवागि माडिद ऒन्दु सलद कर्मानुष्ठा नदिन्दले आज्ञा कैरव आगुत्तदॆम्ब भावव. काम्य फलक्कागि ऒन्दु अनुष्ठानवू, नित्यक्कागि इन्नॊन्दु सल अनुष्ठानवू हीगॆ ऎरडु सल अनुष्ठिसबेकॆम्बुवदिल्लव, काम्यफलोद्देशवागि ऒन्दु सल अनुष्ठिसिदरू अदरॊन्दिगॆ नित्यकर्मानुष्ठानवू लभिसि प्रत्यवाय परीहारवू प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भाववु. कृतकृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ काव्य फलवु यावुदू बेकिल्लवादुदरिन्द भगवन्नुमोल्लासवे काव्यफलवागुत्तदॆ. हागॆ भगवत्यर्थम् ऎन्दु सल्लिसि अनु सिदरू नित्यवन्ननुष्ठिसिद फलवाद प्रत्यवाय परीहारवू लभिसु तदॆ ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. ज्ञानियाद मोक्षार्थियु ई अभिप्रायवन्नरितवनाद प्रयुक्त, नित्य नैमित्तिक कर्मानुष्ठानगळ इल्ला “श्रीभगवदाज्ञया श्रीमन्नारायण प्रीत्यर्धं” ऎन्दु सल्पवन्नु हेळुवदु सर्वसमञ्जसवाद विषयवागिरुत्तदॆ. काव्य फलगळु यावुवू अण्टदिरुवदक्कागि सात्विक त्यागवन्नू हेळत क्कद्दागिरुत्तदॆ. आदरॆ नित्यवागि अनुष्ठिसिदरॆ, काव्यफलवू आ कर्मक्कॆ सम्बन्धि सिद्दरॆ, अदू प्राप्तवागुत्तदॆये ऎन्दरॆ अदु प्राप्तवागुवदिल्लवु. काव्यफलक्कागि अनुष्ठिसिदरू नित्यवू सिद्धिसुवदू नित्यक्कागि अनुष्टि सिदरॆ काव्यफलसिद्धिसदिरुवदू हीगॆल्लादरू उण्टो ऎन्दरॆ, हीगॆ व्यत्यास उण्टागलु कारणगळुण्टु. हेगॆन्दरॆ :–नित्यवागि अनुष्ठिसु वदक्कॆ अधिकारवु आ कालदल्लि परिशुद्धनागि जीविसिरुविकॆयु, काव्य वागि अनुष्ठिसुवरक्कॆ अधिकारवु आया फलगळल्लि आशॆयु, काम्यवागि अनुष्टिसुवागलू परिशुद्धवागि जीविसिरुविकॆ ऎम्बधिकारवू इरुवद रिन्द काव्यदॊन्दिगॆ नित्यदसिद्धियु, नित्यवागि अनुष्ठिसुवाग काव्यफ लदल्लि आशारूप अधिकारवु इल्लदिरुवदरिन्द काव्यसिद्धियिल्लवु. आदरॆ काव्य रूपदल्लि अनुष्ठिसुवागलू प्रत्यवाय परीहारवागदॆ कॆम्ब कॆयु इल्लवल्ला, हीगिरुवाग नित्यत्व सिद्दि ताने हेगॆ उण्टागुत्त________________
(१७) शास्त्रीय नियमनाधिकार अनुज्ञा मात्र सिद्देषु कैङ्करेषु विचक्षणॆ । अकृत् तत्पला लाभ् न तु दोष इतीरितम् ॥ १४ । १४७६ दॆम्ब आक्षेपवु सरियादुदल्लवु. एकॆन्दरॆ प्रत्यवाय परिहार फलापेक्षॆ इल्लदिद्दरू, आगलू परिशुद्धवागि जीविसिरुविकॆ ऎम्बधिका रवु इरुवदरिन्दनित्यत्वसिद्धियुण्टु ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. अवतारिकॆ आज्ञाकैङ्कय्यगळन्नेनो माडिये तीरबेकॆन्दू माडिदिद्दरॆ प्रत्यवायवॆन्दू हेळल्पट्टितु. कृतकृत्यनाद प्रपन्नन स्वरूपक्कनुगुणवाद कॆलवु अनुज्ञाकैङ्करगळुपदेशिसल्पट्टवु. अवु गळल्लदॆ इन्नू इतर अनुज्ञाकैङ्कय्यगळुण्टु. आज्ञा मत्तु अनुज्ञा ऎरडू कैङ्कय्यगळॆनिसुवदरल्लि एनू विशेषविल्लवु. इवॆरडक्कू शास्त्रि यनियमनानुसारवागि अनुष्ठानदल्लि एनॊन्दू व्यत्यासविल्लवु. हीगि रुवाग आज्ञा कैङ्कय्यद अननुष्ठानदल्लि दोष हेगो, हागॆये अनुज्ञा कैङ्कय्यद अननुष्ठानदल्लू दोषवो ऎन्दरॆ, “तत्तला आ ये” पशुपुत्र स्वरादि फलगळिगागि माडतक्कवुगळादुदरिन्द अन्तह फलगळु मुमुक्षुविगॆ अपेक्षितगळल्लवादुदरिन्द प्रत्यवाय ऎल्लवु, भगवन्मुखोल्लासक्कागि बेकादरॆ माडबहुदु, बिट्टरॆ प्रत्यवायविल्लवागि, स्वामियु अवुगळन्नु अङ्गीकरिसिरुवदरिन्दले अवुगळु अनुज्ञा कैरगळॆन्दु हेळिसिकॊण्डिवॆ ऎन्दुपदेशिसुत्तारॆ. अनुज्ञा मात्रसिद्देषु - अनुज्ञा मात्रवे ऎन्दु शास्त्रसिद्ध गळाद, कै रेषु - कैङ्कय्यगळ विषयदल्लि डदे होदरॆ, तला लाभः आया फलगळ अलाभवॆन्दरॆ प्राप्ति इल्लदे होगोण मात्रवे, न तु दोषः - दोषवेनू इल्लवु, आज्ञा कैरवन्नु माडदे इद्दरॆ हेगॆ दोषप्राप्तियो, हागॆ आनुजा कैरवन्नु माडदिद्दरॆ दोषवेनू इल्लवॆम्ब भाववु. यज्ञदान तपसीरगळॆल्ला अनुज्ञाकैङ्कय्यगळु. इवुगळन्ननुष्ठिसदिद्दरॆ प्रत्य वायविल्लवु ऎम्बर्थवु. दानमाडिदरॆ सर्वॆश्वरनु सुप्रीतनागु वनु माडदिद्दरॆ प्रत्यवायविल्लवु ऎम्ब तात्परवु हागॆये इतर अनुज्ञाकैङ्कय्यगळल्लि ऊहिसबहुदु श्रीनिवासनिगॆ मालाकैर अकृत् - माडल्प________________
१४७७ श्री मद्र हस्यत्रयसारे माडुवदरिन्द आतनु सुप्रीतनागुवनु. माडदॆ होदरॆ दोष विल्लवु. आदरॆ प्रसन्ननिगॆ सत्येश्वरन मुखोल्लासवन्नु अनवरत सम्पादिसिकॊळ्ळुवदु स्वरूपवादुदरिन्द, अन्तह अनुज्ञा कैारगळ न्नॆसगुवदु युक्तवादुदु. मुमुक्षवु ई कैगळन्नु बन्धक काम्य फलकामनॆयिन्द ऎन्दिगू अनुष्ठिसकूडदु. समस्त आज्ञा कै क्यगळन्नेयागलि अनुज्ञा कैरगळन्नेयागलि अनुष्ठिसुवाग सात्विक त्याग पूरक अनुष्ठिसतक्कवुगळागिवॆ ई श्लोकदल्लि अनुज्ञा मात्रवॆन्दु प्रयोगिसिरुवदरिन्द आज्ञाकैय्यरवॆन्दिगू अल्लवॆम्ब तात्सरवु. नित्य नैमित्तिकगळु ई श्लोकदल्लि हेळल्पडलिल्लवु, ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. इति - ई प्रकारवागि, विचक्षणॆ - पण्डितरुगळिन्द शास्त्रगळन्नु चॆन्नागि तिळिद विद्वांसरुगळिन्द, ईरितं - हेळल्पट्टितु तावु मात्रवे हागॆ अभिप्रायपडलिल्लवु, शास्त्रज्ञर अभिप्रायवू हागॆये ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. शास्त्र पटुगळिगनुसारवागिये तावू हेळुवदे विना अदन्नु बिट्टु युक्तिवादवन्नु ऎन्दिगू हेळुवरल्ल ऎम्बभिप्रायवू सह गरितवु. ईग स्वामिगळवरु उपदेशिसिद ऐदु कारिकॆगळ सङ्ग्रहाभिप्राय वेनॆन्दरॆ :-कै कैगळु आज्ञा रगळॆन्दू अनुज्ञा कैज्ञरगळॆन्दू ऎरडु विधवु. सन्ध्यावन्दन, देवर्षि पितृतर्पण, ब्रह्मयज्ञ, माध्या क, वैश्वदेवादिगळु नित्यगळु, दर्शादि श्राद्ध मॊदलादवु नैमि तिकगळु. दिव्य देशयात्रॆ, दीपारोपण भागवत कैरगळू, काव्यादिगळू सह अनुज्ञाकैरिगळु. आज्ञा कैय्यगळन्नु शास्त्र नियमनानुसार नडॆसतक्कद्दु. नडॆसदॆ इद्दरॆ प्रत्यवाय उण्टु. आदुदरिन्द भगवदाज्ञॆयॆन्दु भाविसि, भगवत्यर्थवागि विधिप्रोक्त वाद कालगळल्लि सरियागि शास्त्रीय नियमन्ननुसरिसि नडॆसतक्कद्दु. इवुगळन्न मुष्टिसिदुदरिन्दुण्टागुव फलवु प्रसन्ननाद कृतकृत्यनिगॆ अपेक्षितवल्लवादुदरिन्द सात्विकत्यागवन्नु हेळतक्कद्दु, ईतनु आज्ञा कैज्ञरवॆम्ब भावनॆयिन्द नडॆसुवदरिन्द फलप्राप्तियू ईतनु अपेक्षिसिददिद्दरू उण्टागुत्तदॆ ऎम्बुवदिल्लवु. प्रपन्ननल्ल दवनू फलगळिगागि इवुगळन्ननुष्ठिसिदरू नित्यवॆन्दु अनुष्ठिसुवद रिन्दुण्टागुव भगवन्निग्रहदोषवु मात्र परिहारवागुवुदु.________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार निन्न नन्नन्नु डैवानो निलैयिल् निलमळर्ना । नन्निदु तीयदिदॆन्नु नडत्तिय र्ना मरॆयाल् १४७८ अनुज्ञा कैय्यगळन्नु नडॆसलेबेकॆम्ब आवश्यकतॆ इल्लवु. नडॆसदिरु वदरिन्द दोषविल्लवु. आया फलगळू इल्लवु. कृतकृत्यनाद प्रप न्ननु फलकामनॆयिल्लदॆ नडिसिदरू भगवन्तनु सुप्रीतनागुवनु. कृतकृत्यनल्लदवनु फलक्कागि इवुगळन्ननुष्ठिसिदरू आया फलगळु प्राप्तवागुववु. भगवन्तनु हागू सुप्रीतनागुवनु. आदरॆ ई अनुज्ञा कैय्यगळन्नु यावाग भगवतिगागलि फलक्कागलि माडलु पक्रमिसिदनो, आगलू अवुगळन्नु शास्त्रीयनिय नानुसारवागि माडतक्कद्दु. हागॆ माडदिद्दरॆ आज्ञा कैरगळन्नु त्यजिसिदरॆ हेगॆ दोषवो हागॆये दोषप्राप्तवागुत्तदॆ. इदरिन्द ई लोकदल्लि रुवतनक प्रपन्नने आगलि इतरने आगलि ईतनु माडुव ऎल्ला कैङ्क रगळन्नू शास्त्रीयनियमनानुसार नडॆसबेकॆम्बुवदु स्थापिसल्प ट्टितु. इदु एकॆन्दरॆ ई जीवात्मनिगॆ प्रकृतिसम्बन्धवू तत्रयुक्त काविद्यादिगळिन्दुण्टागुव ज्ञानसङ्कोचविरुवदरिन्द सर्वेश्वरन निर्हेतुक कृपॆयिन्द कॊडल्पट्ट शास्त्र दीपदिन्दले अज्ञानवॆम्ब तमस्सन्नु होगलाडिसिकॊण्डु आशास्त्रचोदित मार्गानुसारवे प्रवर्तिसतक्कद्दु मुख्य .कर्तव्यवु. अवतारिकॆ. हीगॆ शास्त्रमूलकवागिये भगवदभिप्रायवन्नु तिळियबेके विना नम्म ज्ञानगळ मूलकवू, वादगळ मूलकवू ग्रहिसलु साध्यविल्लवॆम्बुवदन्नु दृढीकरिसि, ऒन्दु पाशुरद मूलक तिळिसुत्तारॆ. हागॆ शास्त्रमूलकवागिये ग्रहिसतक्कद्दादरे अन्तह शास्त्रवु यावुदु ? पाशुपतादि शास्त्रगळु प्रमाणगळे ? ऎन्दरॆ अवु गळु यावुवू शास्त्रगळल्लवु, श्रुतिगळू अवुगळ उपब्रह्मणगळाद स्मृतिगळू इवुगळे शास्त्रगळॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. अर्थ -निलवळर्न्सा - वामनावतारदल्लि बलियिन्द मूरु हॆज्जॆय भूमियन्नु बेडि अनन्तर त्रिविक्रमावतारदल्लि भूमिय न्नॆल्ला ऒन्दु हॆज्जॆयिन्दले अळॆदु तन्न निर्हेतुक कृपॆयन्नु सवि________________
१४६९ श्रीमद हस्यत्रयसारे इन्नु नमक्किरवादलि लिम्मति यलवे ! अनियडिक्कडियाररु तीर्क वडियुळदे ॥ २४ । रिगू प्रदर्शिसिद, श्रीमहा विष्णुवु, इदु नन्न - शास्त्रदल्लि हेळि रुव विधि निषेधवाक्यगळिगनुसारवागिरुवदरिन्द, इदु सप्ताचीनवा दुदु, आदुदरिन्द अनुष्ठिसतक्कद्दु ऎम्ब भाववु, इदु तीयदु- इदु अन्तह विधिनिषेध वाक्यगळिगॆ विरोधवादुदरिन्द निन्दितवादुदु रिन्द त्याज्यवु ऎम्ब भाववु, ऎन्नु - ऎम्बदागि, नडत्तिय- हीगॆ धरप्रवृत्तियन्नु माडिसुव, र्नामरैयाल्-नाल्कु वेदङ्गळिन्द अन्नुडै-निरतिशयपरमभक्तियुळ्ळ, नानो निलैयिल्- परमप ददल्लिरुव नित्यमुक्तरुगळ स्थितियल्लि ऎन्दरॆ सदा भगवतियुण्टा गुव हागॆ आतनिगॆ नित्यकैङ्कर माडुत्तिरुव स्थितियल्लि, निन्ननम्-निन्त वरादॆवु, प्रतिष्ठितरादॆवु. हीगॆ इदन्नु शास्त्रमूलकवागिये तिळिय बेके ? स्वतः तिळियलु साध्यविल्लवो ऎन्दरॆ, साध्यविल्लवॆन्दु हेळु त्तारॆ. इन्नु ई देहवन्नु धरिसिरुव ई संसार दॆशॆयल्लि, नमक्कु - अनादियागि बन्द कर्मवासनादिगळिन्द आच्छादितवाद ज्ञानस्वरूप वुळ्ळ नमगॆ इरवादलि इदु रात्रियागिरुवदरिन्द, आज्ञानान्ध कारदल्लिरुवदरिन्द ऎम्बर्थवु. इम्मतिर्यि - ई वेदशास्त्रवॆम्ब चन्दिरन, निलवु - बॆळदिङ्गळिन, अन्नि - हॊरतु, अडिक्कडि - पदे पदे, आर् - अभिवृद्धि हॊन्दुत्तिरुव, इरुळ - अज्ञानवॆम्ब अन्ध कारवन्नु, तीर - कळॆदुकॊळ्ळलु, अडियुळदे - मार्ग पुण्टो ऎन्दरॆ, सर्वॆश्वरनु तन्न निर्हेतुक कृपॆयिन्द दयपालिसिद, शास्त्र वॆम्ब चन्दिरन बॆळदिङ्गळ मूलक नम्म अज्ञानवॆम्ब कत्तलन्नु होग लाडिसिकॊळ्ळ बेके विना, अदक्कॆ इन्नु याव मार्गवू इल्लवॆम्ब भाववु. तात्पर, सर्वॆश्वरनु निलमिळर्ना ऎम्बदागि इल्लि त्रिविक्रमा वतारमूर्तियागि हेळल्पट्टिरुत्तानॆ. त्रिविक्रमावतारदिन्द नाव ग्रहिसुव अभिप्रायगळु अनेक इवॆ. ई भूलोकवॆल्ला तनगॆ प्रियवादुदु आदुदरिन्द अल्लिन चेतनर निन्न भावगळॊं________________
शास्त्रियनियमनाधिकारः १४८० दन्नू परिगणिसदॆ, तन्न निर्हेतुक कृपॆयू उदारभाववू सह ऎल्ल रिगू उत्तारकवागलॆन्दू अन्तह कृपौदारभावगळन्नु वशीकरण माडिकॊळ्ळलु तन्न पादकमलगळ आश्रयवे ऎन्दू, सर्वॆश्वरनु तोरिसिरुत्तानॆ. आ पादवन्नु आश्रयिसिद प्रह्लादनु रक्षिसल्पट्टनु. हागॆ आश्र यिसदे इरुव अतन पौत्रनाद बलियु अन्तह माहात्रॆयुळ्ळ पादस्पर उण्टादरू सुतलवॆम्ब पाताळ लोकवन्नु सारिदनु. अद ल्लदॆ बलिचक्रवर्तियु धर्मव्याजदिन्द अधर्मवन्ने नडॆसुत्तिद्दु दरिन्द, हागॆये सश्वरनु आतनन्नु वञ्चिसि वामननागि मूरु हॆज्जॆय नॆलवन्नु बेडि, त्रिविक्रमनागि ऎरडु हॆज्जॆयिन्दले सत्ववन्नू अळॆदु, मातिगॆ तप्पिदवनॆन्दु तोरिसिदुदक्कॆ, तन्न तलॆय मेलॆ पाद वन्निट्टु अळॆयबहुदॆन्दु हेळलु; आग आतन तलॆय मेलॆ पादव इट्टु निग्रहिसि, अधरियन्नु याव विधदिन्दागलि वालिवधॆयन्ददि निग्रहिसबहुदॆम्बुवदन्नु तोर्पडिसिदनु. प्रकृतदल्लि सत्येश्वरनु तन्न निरतुक कृपॆयिन्द करणकळे बरयोग, “शास्त्रमयेन स्थिर प्रदीपन” (दया १८) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, शास्त्र प्रदीप प्रदा नादिगळन्नुण्टुमाडिदुदरिन्द अन्तह निरतुक कृपॆयु त्रिविक्रमाव तारदल्लि व्यक्तवादुदरिन्द, निलमळर्ना ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. शास्त्रगळु यावुवु ऎन्दरॆ मुख्यवागि अनादियागि नमगॆ बन्दिरुव वेदगळु. इवुगळ अर्थगळन्नु परस्पर सामञ्जस्यदिन्द तिळियुवदु कष्ट तरवादुदरिन्द, ऋषिगळु श्रुत्यर्थगळन्नु पब्रह्मणवन्नु माडि, नमगॆ सरियाद अर्थगळन्नु तिळिसिरुत्तारॆ. . आदुदरिन्द नमगॆ शास्त्र शब्ददिन्द उपादेयगळु यावुवॆम्बुवदु यतीन्द्रमत दीपिकॆय तृतीयावतारदल्लि व्यक्तवु, वेदगळू, दशोपनिषत्तुगळू, शारीरक ममांसासूत्रगळु, वेदोपबृंहणगळाद मनुस्मृति भगव *ता मुन्तादवु, वेदोपबृंहणगळाद रामायण, भारत भाग वतगळू, सात्विक पुराणगळाद विष्णु पुराण पाद्मपुराणादिगळू भगवछास्त्रवाद पाञ्चरात्रशास्त्रवू, नम्म आळ्वाराचाररुगळ सूक्ति गळु ऎल्ला शास्त्रप माणगळु. ऎल्लादक्कू मूलरूपवादप्रमाणगळु श्रुति उपनिषत्तुगळु, इवुगळु अनादियागि परमात्मनिन्द चतुरु A________________
१४८१ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे खनिगू, आतनिन्द आतन मक्कळिगू, हीगॆ परम्परारूपदल्लि उच्छारण नूच्छारणा रूपदल्लि बन्दिरुवदरिन्द इवुगळु मुख्य प्रमाणगळु अदरल्लि इदुनन्नु इदु विधिरूपदल्लि हेळिरुवदरिन्द माडतक्कद्दु इदु तीयदु, इदु निषेधरूपदल्लि हेळिरुवदरिन्द माडतक्कद्दल्ल ऎन्दु हेळिरुत्तदॆयादुदरिन्द, प्रकृतिसम्बन्धदिन्द ज्ञानसङ्कोच हॊन्दिद नमगॆ शास्त्रवे प्रमाणवु, आदुदरिन्द गीतॆयल्लि “यश्यास्त्र विधिमुत्सुज्य वरते काम कारतः” नससिद्धिमवाप्पोति न सुखं न पराङ्गतिम् ऎम्बदागि, शास्त्रनियमवन्नु ऎन्दरॆ वेदगळल्ल, वेदोप ब्रह्मण गळल्लि हेळिरुव भगवन्तनिन्द विधिसल्पट्ट नियमवन्नु यारु अति क्रमिसि तन्निष्टानुसारवाद मार्गदल्लि प्रवर्तिसुवरो अवरु ऐहिक सुखगळन्नागलि आ मुष्टिक श्रेष्ठ गतियन्नागलि हॊन्दुवदिल्लवु ऎन्दु व्यतिरेक रूपदल्लि हेळि, “तस्माज्ञां प्रमाणन्ते कारा कार व्यवस्थित् ज्ञात्वाशास्त्रविधानोक्तं करकरु मिहर्हसि” (गी, १६.२३.२४) आदुदरिन्द इदु उपादेयवु माडतक्कद्दु, इदु अनुपा देयवादुदरिन्द माडतक्कद्दल्लवु ऎन्दु निद्धरिसुवदक्कॆ सर्वज्ञ नल्लद निनगॆ वेदगळू वेदोपबृंहगळू प्रमाणवु यावुदु पुरुषार्थरूप परतत्ववु, आतन प्रीतियन्नु सम्पादिसुव मार्ग यावुदु, यावुदु आतनन्नु हॊन्दुव उपायवु, इन्तवुगळन्नु बोधिसुव, शास्त्रगळल्लि हेळिरुव करगळन्नु तिळिदवनागि, आतनिगॆ प्रीणनरूपवाद अन्तह कैङ्कय्यगळन्नु माडतक्कद्दु चितवु” ऎन्दु अन्वयरूपदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ विधिनिषेधरूपधर्मगळन्नरियुवदरल्लि वेदशास्त्रगळू अवु गळ उपब्रह्मणगळू नमगॆ प्रमाणवु. नम्म बरी ज्ञानवादरो कार कारियल्लवु. एकॆन्दरॆ, नम्म धर्मभूतज्ञानवु नमगीग प्राप्त वागिरुव प्रकृति सम्बन्धदिन्द तिरोहितवागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द इन्नु इरुवादिल् हीगॆ देह सम्बन्ध उण्टागिरुवदरिन्द ज्ञानवु अज्ञानेनावृतं, अज्ञानदिन्द आवरिसल्पट्टदागि, अन्धकारदल्लिरु इदॆ. इन्तह स्थितियल्लि नम्म प्रवृत्तिगॆ बॆळकु यावुदॆन्दरॆ, इम्म तियिलवु शास्त्र जन्य ज्ञानवॆम्ब बॆळदिङ्गळु; इल्लि शास्त्रवे चन्द्रनु________________
शास्त्रीय नियमनाधिकार श्रुतिस्मृत्याचारैस्ट्मतिगति भिशुद्द मनसाम् । सुसरिर्धय्य कुलचरण देशादि समयोः ॥ १४८२ अदरिन्दुण्टागुव ज्ञानवे बॆळदिङ्गळु, ऎन्दु एतक्कॆ हेळल्पट्टितॆं दरॆ, चन्द्रनू बॆळदिङ्गळू हेगॆ आह्लादकरवो हागॆये शास्त्रवू अदर ज्ञानवू स्वामि कृपॆयुळ्ळवनिगॆ परम आह्लादकरवादवु ऎम्ब तात्पर्यवु. इम्मतियन्निलवे ऎम्बुवदक्कॆ इन्नॊन्दु विधवा गियू अर्थहेळबहुदु ; इम्मति ऎम्बुवदरिन्द वेदशास्त्रवू, अदर बॆळदिङ्गळू ऎम्बुवदरिन्द दशोपनिषत्तुगळू हेळल्पट्टवॆन्दु भाविस बहुदु. आरिरुळ तीर - परिपूर्ण अन्धकारवन्नु होगलाडिसलु उपनिषत्तुगळिगिन्त मेलाद शास्त्रविल्लवॆम्ब भाववु. हीगॆ उपनिष तुगळिन्द कूडिद वेदगळन्नु बिट्टरॆ, नमगॆ पदे पदे प्राप्तवागुव बुद्धिभ्रामकगळन्नु कळॆदुकॊळ्ळलु बेरॆ मार्गविल्लवॆन्दु अडिक्कडि आरिरुल् तीरवडियुळदे ऎन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. परब्रह्मतत्वा प्रि विषयक ज्ञानवू, तत्र मॊदलादवुगळू अतीन्द्रियवादुद रिन्द, वेदगळू तदु पजीविगळाद शास्त्रगळू प्रमाणगळे विना, प्रत्य कानुमान प्रमाणगळे आगलि, वादगळे आगलि प्रमाणगळाग लारवु. आदुदरिन्द शास्त्रमूलकवागिये भगवतियुण्टागुव भगवदाज्ञारूप कै गळन्नू भगवदनुज्ञारूप कैरगळन्नू तिळिदु अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. अवतारिक. कैगळन्नु नडॆसुवाग यावुयावुगळन्नु प्रमाणवागि भाविसतक्कद्दॆन्दु विशदवागि ई श्लोकमूलक तिळिसुत्तारॆ. अम्म : - नियमयितुः - “प्रेरितारञ्चमत्सा” ऎम्ब वाक्य दल्लि तोरिबरुव हागॆ, ननगॆल्ला नियावकनाद, आदेश-मूलपुरुष नाद भगवन्तन, अभिमतं - इष्टवाद अभिप्रायवन्नु, बुधः - पण्डितनादवनु, निपुणं - बहु चन्नागि, बहु विवेकयुक्तनागि, अनैच्छति - तिळियुवनु; ऎन्दरॆ भगवत्सवन्नु चन्नागि अरितव नागि कैरगळन्नॆसगुवनु ऎम्ब भाववु. हागॆ भगवदभिमतवन्नु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नियोगैरोग्यानां नियमयितुरादेरभिमतं निमित्त स्वप्नाद्यरसि निपुण मच्छति बुधः ॥ ३९ । 1 तिळियुव बगॆ हेगॆ ऎन्दरॆ तिळिसुत्तारॆ. (१) श्रुतिस्मृत्याचारै - श्रुतिगळिन्दलू, अवुगळिगॆ विरुद्धवल्लद स्मृतिगळिन्दलू, आचार गळिन्दलू, (२) स्वमतिगतिभिः - विकल्पिसि हेळिरुव सन्दर्भगळल्लि तन्न बुद्धियन्नु हॊन्दिद मार्गगळिन्दलू, तनगॆ इष्टवाद प्रवृत्ति यिन्दलू, (३) शुद्ध मनसां - परिशुद्ध मनस्सुळ्ळ साधुगळ, सुस - ऒळ्ळॆ सङ्कल्पगळिन्दलू, (४) ध - श्रुतिगळल्लिन विधि निषेधरूपधरगळिन्द सेरिद, ऎन्दरॆ अवुगळिगॆ विरोधवल्लद, कुल चरणदेशादिसमः – जाति, शाखॆ, देशगळु इवे मॊदलाद सङ्केतगळिन्दलू, (५) योग्यानां - योग्यराद महाभागवतो मर, नियमै - आज्ञॆगळिन्दलू, (६) निमित्त स्वा दैति - शकुन स्वप्न मॊदलादवुगळिन्दलू, हीगॆ ई आरु विधगळिन्दलू मूल पुरुषन अभिमतवन्नरियुवनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. तात्पर्य :-पण्डितनादवनु सश्वरन अभिमतवन्नु तिळिदु आतनिगॆ इष्टवागुव हागॆ समस्त काव्यगळन्नू कै रूपदल्लि माड तक्कद्दॆन्दु हेळुत्तारॆ. आतन अभिमतवन्नु तिळियुवदु हेगॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ :- (१) श्रुतिस्मृ त्याचारैः, ईतनु उद्देशिसिरुव कैरवु श्रुति प्रतिपाद्यवागिद्दरॆ श्रुतिगळिन्द तिळियबहुदु. अल्लि सरियागि हेळ ल्पडदे इद्दरॆ, श्रुत्यनुसारवागि, अदक्कॆ विरोधवल्लद स्मतिगळिन्द तिळियबहुदु. बार्हस्पत्य, कापिल, चतुरुख स्मृतिगळु श्रुति विरुद्धवादवुगळादुदरिन्द इवु ग्राह्यवल्लव ; मनु मॊदलाद स्मृति गळुश्रुतिवाक्यगळिगॆ विरुद्धवल्लवादुदरिन्द उपादेयवु. स्मृतियल्लू काणदवुगळन्नु श्रुतिविरुद्धवल्लद, आचारै आजारगळिन्दलू तिळियबहुदु. ई श्रुतिस्मृति आचारगळल्लि श्रुतिमूलकवे तिळियबहु दादरॆ अदे मुख्य प्रमाणवु, अल्लि व्यक्तविल्लदिद्दरॆ स्मृतियू, अल्लियू व्यक्तविल्लवादरॆ महानुभावराद आचाररुगळ आचार________________
(१८) शास्त्रियनिय मनाधिकार १४८४ मूलकवागियू भगवन्तनिगॆ अभिमतवादुदन्नु तिळियबहुदु. इद रिन्द उत्तरोत्तरक्किन्त पूपूरैक्कॆ बलियस्यवॆम्बुदु एर्प ट्टितु. आदरॆ श्रुतियल्लि हेळदिरुवदु स्मृतियल्लि हेळल्पट्टरॆ अदु हेगॆ प्रमाणवादीतु ? मत्तु हागॆये स्मृतियल्लि हेळल्पडदिरु वदु आचारमूलक एर्पट्टरॆ अदु हेगॆ प्रमाणवादीतु ? ऎम्बि आक्षेपणॆ तोरबहुदु; स्मृत्याचारगळु श्रुतिविरुद्धवल्लदे इरु वदरिन्द उपादेयगळॆम्ब भाववु. (२) श्रुतियल्लियागलि, स्मृतियल्लियागलि विकल्पिसि हेळिद्दरॆ आग स्वमतिगतिभिः, तन्निष्टानुसार विकल्पगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अवलम्बिसबहुदु, मुक्तियन्नु हॊन्दलु श्रुतिस्कृतिगळल्लि भक्तियोग मूलकवेयागलि अथवा प्रपदन मूलकवेयागलि उपायानुष्ठानवन्नु अवलम्बिसबहुदु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द इवुग ळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु शक्तनुसार अवलम्बिसबहुदॆम्ब भाववु. हागल्लदॆ स्वमतिगतिभिः ऎन्दरॆ ऎल्ला विषयगळल्लू तन्निष्टानुसार नडॆयबहुदु ऎन्दर हेळिदरॆ, पूरोक्तवाद श्रुतिस्मृत्याचारैक ऎम्बुवदक्कॆ विरुद्धवादुदागुत्तदॆ. “तस्माच्छास्त्रं प्रमाणन्ते कारा कार् व्यवस्थित” ऎम्ब श्रीकृष्णन दिव्य सूक्तिगू विरोधवादु दागुत्तदॆ. हीगॆ शास्त्रदल्लि विकल्पिसि हेळिद्दरॆ फलदल्लेनादरू व्यत्यास उण्टो ऎन्दरॆ “विक विशिष्ट फलत्पात्” ऎम्ब सूत्र प्रकार (३.३.५७) फलदल्लेनू व्यत्यासविल्लवु. अष्टवर्षं ब्राह्मणम् उपन यित” ऎम्ब श्रुतिप्रमाणदल्लि गर्भाष्टमवे जन्माष्ट मवे ऎम्ब सन्देहदल्लि स्वमति यावदन्नु सरि ऎन्दु अनुमोदिसुत्तदो अन्तह गतियॆन्दरॆ मातृवन्नु अवलम्बिसबहुदु. हीगॆयू भगवत भिमतवन्नरियबहुदु. 8 (३) शुद्ध मनसां सुसरिर्ध्र - परिशुद्ध मनस्क राद ऋषिगळ धरयुक्तवाद सल्पगळिन्दलू सत्येश्वरनभिमतवन्नु तिळियबहुदु इल्लियू भति ऎम्बुव पदविरुवदरिन्द शास्त्रक्कॆ 8 अ विरुद्धवाद अर्थदल्लि अन्तह ऋषिगळ दिव्य सूक्तिये प्रमाण वॆन्दु भाविसतक्कद्दु, “ सतां हि सन्देहपदेषु वस्तुवु C6 प्रमाणरुन्तःकरण प्रवृत्तयः” श्रुत्यर्थगळु बहळ गॊढ-________________
- Overa
- श्रीमद् हस्य त्रयसारे
- वादवु. अल्लि उपयोगिसिरुव पदगळिगॆ अर्थवु यावुदु ऎम्ब सन्देहवु प्राप्तवागबहुदु, अन्तह सन्दर्भगळल्लि श्री भाष्य काररू श्रीरङ्ग रामानुजमुनिवररू निर्धरिसिरुव अर्थगळे नमगॆ प्रमाणगळु. हिन्दॆ स्वमतिगतिभिः ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, अदन्ननुसरिसि तन्निष्टानुसार अर माडकूडदु. अन्तह सताम् अन्त करण प्रवृत्तिगळे प्रमाणवॆन्दु निर्धरिसतक्कद्दु. अनेक उपनिष द्वाक्यगळिगॆ मनस्सु तोरिद हागॆल्ला अर्थमाडुत्तारॆन्दु भाविसि, अवुगळिगॆ सरियाद अर्थगळन्नु प्रदर्शिसुवदक्कागि श्री व्यासमह र्षियु ब्रह्मसूत्रगळन्नु कल्पिसिदरु. आदुदरिन्द अन्तहधरयुक्तवाद सुसज्जल्पगळू प्रमाणगळु. इवुगळिन्दलू भगवदभिमतवन्नरिय बहुदु. ई मूरु विधवागि भगवदभिमतवन्नरियबहुदॆन्दु
- हेळिदुदरिन्द
- वेदोखिलोधर मूलं स्मतिशीले च तद्विदाम् । आचारव साधूनामात्मनस्तु रेवच ॥
- ऎम्बुवदर तात्परवु प्रदर्शिसल्पट्टितु. नम्म अनुष्ठानगळिगॆ यावुवु मूलकारणवागि भाविसबेकॆन्दरॆ, समस्त वेदगळू, अवु गळन्ननुसरिसिरुव स्मृतिगळू, शीलगळू, साधुगळ आचारवू, विकल्पि सिरुव सन्दर्भदल्लि तन्न इष्टवू सह, इवुगळु सत्येश्वरनिगॆ अभिमत वादवु ऎम्ब तात्सरवु
- ఎంబు ४. कुलचरण देशादिसमय्य - कुलक्कनुगुणवाद सङ्केत गळू प्रमाणवु विवाहदल्लि ब्राह्मणनिगॆ पाणिग्रहणवू शूद्रनिगॆ माङ्गल्य धारणवू मुख्यवादवु. हागॆये कॆलवरु शिखॆयन्नु मुम्भागदल्लि इतररु हिम्भागदल्लि धरिसुत्तारॆ. ई अनुष्ठान गळू कूड श्रुतिविरुद्धवागिरकूडदु. आदुदरिन्द ध ऎ वदन्नु कुलचरण देशादि समय ऎम्बुवदक्कू विशेषणवागि भाविसबहुदु. शिखॆ ऊर्ध पुण्ड्रगळु शास्त्रदल्लि विधिसिरुवदरिन्द शिखॆयन्नू ऊर्धपुण्ड्रवन्नू सम्पूर्णवागि त्यजिसि, अदू कुल समयवॆन्दु भाविसलु साध्यविल्लवु. चरण सङ्केतगळु हेगॆन्दरॆ– ऋक्याखॆयवरु उपाकवन्नु श्रवणनक्षत्र प्राधान्यदिन्दलू बरु श्याखॆयवरु श्रावण पूर्णिमा प्राधान्यदिन्दलू, सामशाखॆ________________
शास्त्रियनियननाधिकार १४८६ यवरु हस्तनक्षत्र प्राधान्यदिन्दलू आचरिसुवदु सद्देश्वरनिगॆ अभि मतवॆम्ब भाववु कृष्णाष्टमियु मन्नार् सम्प्रदायक्कू तोळ स्पर सम्प्रदायक्कू भिन्ना चरणॆयुळ्ळदादरू, श्रीकृष्णनिगॆ अभि मतवे. हागॆये देशाचरणॆय व्यत्यासवन्नु हॊन्दबहुदु. नरदानदिय दक्षिणतीरवासिगळिगॆ कर्काटक मासदल्लू, उत्तर तीर वासिगळिगॆ सिंहमासदल्लि उपाकरवु उपादेयवु. एकादशी सङ्क्र मणाचरणिगळु वाक्य रीत्या सिद्धान्तरी त्या व्यत्यस्तवादवुगळाग बहुदु, (५), योग्यानां नियोगै, योग्यरादवर आज्ञॆय प्रमाणवे. इल्लि योग्यरु यारॆन्दरॆ :- सत्करनिरतरागि, श्रुति धरप्रवत्रकरागि, परिशुद्धरागिरुववरु. इन्थावर आज्ञॆयू नमगॆ प्रमाणवु. अनुबन्धिगळ कन्यकापरिग्रहणवु साधुवे असाधुवे ऎम्ब सन्देहदल्लि अन्तह योग्यर अभिप्रायवे नमगॆ उपा देयवु. एकादशि मॊदलादवुगळल्लि धरकारादि वशदिन्द फला हार माडबहुदॆन्दु योग्यर आज्ञॆयु उपादेयवु. अचा रर तिरुनक्षत्र प्रयुक्त शात्तु मरॆयु द्वादशियल्लि प्राप्तवादरॆ, काल नियमानुसार पारणॆयु मुख्यवे इल्लवे भागवताराधनॆये ऎम्ब शङ्कादल्लि योग्यर नियोगवु निरारकवु. 1 (६) निमित्त स्वप्ना दैरपि - शकुन स्वप्नादिगळू कूड भगव दभिमत द्योतकगळे. ऒळ्ळॆय शकुनगळु भगवदभिमतवन्नू दुश्य कुन गळु भगवदनभिमतवन्नू बोधिसुत्तवॆ. हागॆये ऒळ्ळॆय मत्तु कॆट्ट कनसुगळु सद्देश्वरन अभिमतान भिमतसुसल्पगळन्नु तिळिसुत्तवॆ. इल्लि आदि पददिन्द आराधनॆ मुगिदनन्तर देवर पाददल्लि चीटि बरॆदु हाकि अर्चकन मूलक ऒन्दु चीटियन्नु तॆगॆदु भगवदभिप्राय वन्नु तिळियुव क्रमवू सङ्ग्रहिसल्पट्टितु. *तिरूपोहित माचष्टे मनुष्याणां कहरिः । गुरु स्वप्न दृष्टश्च पूजान्तेचार काननात् ” कलियुगदल्लि श्रीहरियु मनुष्यरिगॆ मूरु रूपदल्लि हितवन्नुण्टु माडुवनु :-गुरुरूपदल्ल, स्वप्न दल्लि कण्डरूपदल्ल, पूजॆयॆल्ला मुगिदनन्तर “ अर्चकस्तु हरिस्साक्षात्” ऎम्ब उक्कनुसार अक्क________________
0432 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे चन मुखद मूलकवागियू हितवन्नु तिळिसुत्तानॆम्ब तात्परव हीगॆ ई आरु विधवागि भगवदभिप्रायवन्नु तिळियबहुदु ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. ई आरु विधगळल्लि प्रपूरवागि हेळल्पट्टवुगळ अभावदल्लि उत्तरोत्तरवागि हेळल्पट्टवु ग्राह्यगळु ऎन्दु भाविस तक्कद्दु. परोक्ष प्रमाणविरुवाग उत्तरक्त प्रमाण ग्राज्य वल्लवॆम्बुवदू इदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ. ऎम्बल्लिगॆ श्रीमद्रहस्यतयसारद हदिनेळनॆय अधिकारवाद शास्त्रीय नियमनाधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघवरनिन्द रचिसल्पट्ट “आचारहृदयान्वेषिणी” ऎम्ब कन्नड अर्थतात्सरगळु समाप्तवादवु. श्रीमते श्रीनिवास महादेशिकाय नमः ה________________
श्रीनमः श्रीनिवासाय नमः श्रीवतॆ रामानुजाय नमः श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः W अपराध परिहाराधिकारः. १८ स्वच्छ स्वादु सदानदात सुभगां दै वादयं देहभ नालिन्य प्रश्नमाय माधवदया मन्दाकिनीं निन्नति। अवतारिकॆ. हिन्दिन अधिकारक्कू इदक्कू सण्णति हेगॆन्दरॆ :- हिन्दॆ आज्ञा कैज्ञरगळन्नु आवश्यकवागि शास्त्रीय नियमनानुसार नडॆस बेकॆन्दू, अनु ज्ञाकैरगळु ऐच्छिकवॆन्दू, अवुगळल्लि साध्यवाद वन्नु नडॆसुवदु प्रपन्ननादवनिगॆ स्वरूपवॆन्दू, हागॆ अनुज्ञा कैय्य रगळन्नु नडॆस,वाग अवुगळन्नू कूड शास्त्रीय नियमनानुसार नडॆसबेकॆन्दू हेळल्पट्टितु. शास्त्रगळल्लि हेळिरुव नियमनानुसार विधिनिषेधवाक्यगळन्नु नडॆसदॆ होदरॆ अपराध प्राप्तवागुत्तदॆ. हागॆ प्रपन्ननिगॆ अपराध प्राप्तवादरॆ आतनिगुण्टागुव प्रत्यवाय वेनु ? इन्तह अपराधगळु अबुद्धि पूरकवागियागलि बुद्धि पूरैक नागलि उण्टागबहुदु. बुद्धिक अपराधगळु ऒन्दु विपत्तु मूलकवागियू सम्भविसबहुदु. अन्तह कारणविल्लदॆयू सम्भविसब हुदु. इवुगळिगॆ एनादरू प्रायश्चित्तद आवश्यकवुण्टे? प्रपदनद म हिमॆयिन्दले इवुगळिगॆ निवृत्ति युण्टे? ई अपराधगळिन्द ई प्रपन्न नमोक्षप्राप्तिगॆ विघ्नवुण्टॆ : इत्यादि शङ्कागळिगॆ ई अधिकारदल्लि स________________
१९८९ श्रीमद हस्य त्रयसारे यद्य वन सावसार विषय सोतः प्रसूतैः पुनः पव कळयन्नि जतनुं प्राच्य संस्थॆ प्रते ॥४० माधानवन्नु हेळुववरागि, प्रथमतः ई श्लोकदिन्द, सुकृत परिपा कदिन्द भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसि सश्वर दयॆयॆम्ब मन्दाकिनियल्लि अवगाहनॆयन्नु माडि सापराधगळन्नू कळॆदुकॊण्डु परिशुद्धनाद ई ज्ञा- याद प्रसन्ननु अज्ञानियाद गजवु स्नानमाडिद नन्तर मण्णन्नु सॊण्डलिनिन्द तलॆय मेलॆ हाकिकॊण्ड हागॆ, ऎन्दिगू अप राधरूप कळवन्नु बुद्दिपूर्वकवागि हॊन्दुवदिल्लवॆन्दू, हागॆ ऒन्दु वेळॆ अपराधवन्नु बुद्धिपूर्वकवागि सम्पादिसिकॊण्डरू, अन्थावनु प्राज्ञराद भागवतर गोष्ठिगॆ अनर्हनागुवनॆन्दु हेळु त्तारॆ; इष्टु मात्रवे विना आ कृपापियषसागरनु “नत्य जेयं कथञ्चन” ऎन्दु वाग्दानमाडिद बळिक मोक्षप्राप्तिगेनू सन्देह विल्लवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. सरेश्वरन चरणसन्निधियल्लि माडिद भर न्यासवु ऎन्दिगू वितथवागदु. ऒन्दु वेळॆ बुद्धिप्रापराधव प्राप्तवादरू पुनः प्रायश्चित्तदिन्द अदू कूड परिहारवन्नु हॊन्दुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. आदुदरिन्दले ई अधिकारक्कॆ आपराध परिहाराधिकारवॆम्ब हॆसरु. अर्थ- अयं - हीगॆ भरन्यासवन्न नुष्ठिसि कृतकृत्यनाद ई देहब्बत् बद्ध शरीरियाद ई जीवात्मनु, दैवात् - यादृ च्छिक सुकृत परिपाकद दॆशॆयिन्द, मालिन्य प्रशवाय - (दयापर वागि) करवश्यनाद तनगॆ उण्टाद पुण्यपापगळु तॊलगुवदक्कागि, तन्न देहद कॊळॆयु होगुवदक्कागि (मन्दाकिनी नदिय परवागि स्वच्छ स्वादुसदावदात सुभगां, (दयापरवागि स्वच्छ - बहळ निरलवाद, स्वादु रुचियाद, सदावदात - बॆळ्ळगाद (कॆट्टवर गळिल्लद) आदुदरिन्दले, सुभगं - स्नानपानगळिगॆ बहु भोग्यवाद अथवा मनोहरवाद, माधव दयानन्दाकिनीं, माध 1 व - लक्ष्मीपतिय, दया कृपॆऎम्ब, मन्दाकिनीं मन्दाकिनी नदियन्नु, निन्दति - हॊन्दुवनु, ऎवंयद्यपि - हीगॆ________________
अपराध परिहाराधिकार इद्दरू कूड, अस् - ई प्रपन्ननु, असारविषयस्रोतः प्रसूतैः, असार - अल्पास्थिरगळादुदरिन्द सारविल्लदिरुव, विषय- शब्दादि विषयगळ ऎन्दरॆ अवुगळनुभवगळ, प्रसूतैः
स्वतः - प्रवाहगळिन्द हुट्टिद, अथवा विषय शब्दादि विषयगळल्लिन, सोतः - अनुभव प्रवाहगळिन्द प्रसूतैः - उत्पन्नगळाद पजरेव - कॆसरुगळिन्दले ऎन्दरॆ पापगळिन्दले, निजतनुं - तन्न शरीरवन्नु, कळर्य-मालिन्यवन्नु हॊन्दिसुववनागि, प्राज्ञॆ-महाज्ञानिगळाद भागवतोत्तमरुगळॊन्दिगॆ, न संस्थॆ ते- सेरिरलु अनर्हनागुत्तानॆ, ऎन्दरॆ भागवतरुगळु ईतनन्नु परिग्रहिसुवुदिल्लवॆम्ब भाववु. तात्पर-हिन्दॆ पुरुषार्थकाष्ठाधिकारद कॊनॆय श्लोकदल्लि प्रपन्नरु तम्म अमोघवाद वाक्किनिन्द सश्वेश्वरनन्नु कुरितु तुच्छ वाद याव पुरुषार्थवन्नू याचिसुवुदिल्लवॆन्दू, मोक्षवन्नु आतने दयपालिसुवनॆन्दु वाग्दानवागिरुवुदरिन्द अदन्नू याचिसु वुदिल्लवॆन्दू, प्रपन्नरिगॆ मुख्यवागि बेकादुदु भागवतर प्रसन्न तॆयु, अदन्नु सश्वरने तन्न कृपा प्रभावदिन्दले उण्टुमाडुव नॆन्दू हेळल्पट्टितु. सश्वरन अन्तह कृपाप्रभावरूपवाद प्रीति यन्नु यावजीववू ई प्रपन्ननु हॊन्दिरबेकादरॆ शास्त्रीय निय मनामसार प्रवृत्तियु अत्यावश्यकवु. हागॆ नडॆयदिद्दरॆ अपराध गळिगॆ गुरियागुवनु. प्रसन्ननागि तन्न सत्वभरवन्नू स्वामियल्लिट्टिरुववनु आतनिगॆ प्रियनागि वरिसुवने विना अपराधगळन्नु बुद्दिपूरकवागि माडि तद्वारा भगवदप्रीतिगॆ ऎन्दिगू गुरियागलारनु. एतक्कॆन्दरॆ शरणा गतियन्नु माडिद ऒडनॆये प्रसन्ननु तन्नवनादनु, “योमद कः समेप्रियः” ऎन्दु हेळिरुव मेरॆगॆ आतनु तुम्बा प्रियना दवनादनु. अन्थावनिन्द सत्येश्वरनु ऎन्दिगू अपराधगळन्नु माडिसलारनु, “ददामि बुद्धियोगन्तं” ऎन्दु हेळिरुव मेरॆगॆ सश्वेश्वरने तन्न कृपप्रभावदिन्द विवेकवन्नु कॊट्टिरुवद रिन्द बुद्धि पूरकवागि महापातकगळन्नागलि फलाकाङ्क्षॆयिन्द पुण्य करगळन्नागलि ऎसगुवदिल्लवु. ई अभिप्रायवन्नु ई श्लोकद________________
१४९१ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे पूर्वार्धदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अधिकारान्त्यद कॊने श्लोकदल्लि ई अभिप्रायवन्ने “ दीपूर्वोत्तर पानामजननात्” ऎम्बु वदरिन्द व्यक्तपडिसुत्तारॆ. ऒन्दु वेळॆ अन्थावनू कूड बुद्दि पूर्वकवागि अपराधमाडिदरॆ अदरिन्द नावु ऊहिसतक्कद्देनॆं दरॆ :-(१) आतनिगॆ प्रपत्र गळ लोपदिन्द शरणागतिये सिद्धिसलिल्ल वॆन्दागलि हेळबहुदु. (२) अथवा, आतन प्रारब करवु तुम्बा प्रब लवादुदॆन्दागलि तिळियबहुदु. हीगॆ शरणागतियन्ननुष्ठिसिदनन्तरवू इन्तह प्रारब्ध कर्म प्राबल्यदिन्द विवेकशून्यतॆयन्नु हॊन्दि, बुद्धिपूर्वकवागि पुण्यपापगळु प्राप्तवादरॆ, अन्थावनु प्रपन्न गो ष्टिगॆ अनर्हनागुवनॆन्दु इष्टु मात्र ई श्लोकद उत्तरार्धदिन्द तिळि सुत्तारॆ. अन्तह बुद्धिपूापराधक्कू कूड पुनश्चरणागति रूप प्रायश्चित्तवुण्टॆन्दू, हागॆ पुनश्चरणागतियन्नु माडदे होदरॆ आतनन्नु आतन देहावसानदॊळगेनॆ अल्पशिक्षॆगॆ गुरि माडि, तन्न कृपा प्रभाव मूलक रक्षिसि, आतनिगॆ मोक्षप्राप्तियन्नित्तु, तन्न अमोघ वाद वाग्दानवन्नु कापाडिकॊळ्ळुवनु. आदुदरिन्द इदॆल्ला माधव दयॆय प्रभाववॆन्दु हेळुवुदक्कॆ प्रारम्भिसि, विश्वेश्वरन दयॆयादुदरिन्द इहलोकद नदिगळन्नॆल्ला त्यजिसि देवगङ्गॆयाद मन्दाकिनिगॆ होलिसिरुत्तारॆ ई चेतननादरो देहब्ब, प्रकृतिरूप शरीरवन्नु धरिसिरु वनु. आदुदरिन्द ज्ञानतिरोहितनागि, ई भगवत्रपारूप मन्दा किनिय प्रभववन्नरियदॆ तटस्थनागिरुववनु. ई कृपारूप मन्दा किनियल्लि अवगाहिसिदरॆ सत्वविध पापगळू तॊलगि परिशुद्धनागुव नॆन्दु तिळियनु. प्रसन्न नादरो हागल्लव. भगवन्तन मत्तु आचारर कृपाकटाक्षदिन्द “मन्दाकिनीं विन्दति” ऎन्दु हेळि रुवहागॆ इदर प्रभाववन्नरितु, “सरितां श्रेष्टा सत्व पापविना शिनी” ऎन्दु समस्त पापगळन्नु होगलाडिसुव ई कृपारू विश्रेष्ठ वाद नदियन्नु हॊन्दि अवगाहिसबेकादरॆ यादृच्छिक सुकृतवू अदरिन्दुण्टागुव आदिगुरुविन कटाक्षवीक्षणादिगळू बेकु. आ दु व रिन्दले इल्लि दैवात् ऎम्ब प्रयोगव ई दै वात् ऎम्बुवदरिन्द ईतनु माडिद अल्प सुकृतक्कॆ परवशनागि सर्वॆश्वरनु परमकृपया________________
(OF) अपराधपरिहाराधिकार १४९२ अनुग्रहिसिद कटाक्षवीक्षण, सात्विक सम्भाषण, गुरूपसदन, उपा यानुष्ठान मुन्ताद परमोपकारवॆल्ला सङ्ग्रहिसल्पट्टितु. « ఈ मन्दाकिनिये ऎन्थाद्दॆन्दरॆ- अनन्न चरणाम्भोजप्रसू तायाः भवदः” (भाग. ९, ९, १५) अनन्तनाद सद्देश्वरन पाद कमलदिन्द हुट्टिदवळादुदरिन्दले संसाररूपवाद सत्वपापगळन्नू अदरिन्दुण्टागुव दुःखगळन्नू कत्तरिसुवन्थावळु, हीगिरुवाग आतन कृपामन्दाकिनिगॆ अन्तह शक्तियुण्टॆन्दु हेळतक्कद्देनिदॆ ऎम्ब भाववु तोरुवहागॆ कृपामन्दाकिनीम् ऎन्दु रूपकमाडि हेळि रुत्तारॆ आगलि, ई कृपॆगॆ इन्तह अत्यद्भुतवाद शक्ति इरलु कारण वेनॆन्दरॆ, ई तनु माधवनादुदरिन्द, श्रीय ःपतियादुदरिन्द ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि, माधवकृपा मन्दाकिनीम् ऎन्दु प्रयोगिसिरु त्तारॆ. “ अनुग्रहमयळागि “नित्य मज्ञातनिग्रहळादवळ” धव ऎन्दरॆ पतियादुदरिन्दले, अन्थावळ सहवास ईतनिगॆ इरुव दरिन्दले,, भगवन्तनिगॆ इन्तह निरतिशयवाद यशस्सु. “अप्प मेयं हि तत्तेजः यस्यसा जनकात्मजा” ऎन्दु श्रीरामन तेजस्सु निरुपमवागि उत्करवन्नु हॊन्दलु सीतासम्बन्धवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द नम्माळ्वारवरु माधवनॆत वल्लरेल्, ऎम्ब (१०. ५. ७) पाशुरदल्लि द्वयानुसन्धान माडुव कालदल्लि यावागलू नारायणशब्दक्कॆ श्रीमच्छब्दवन्नु सेरिसिये हेळतक्कद्दु, हागॆ माधव श्रियःपति ऎन्दु हेळिदरेनॆ पापगळॆल्ला तॊलगि प्राप्य प्राप्तियुण्टॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. आ कृपारूपमन्दाकिनियल्लि अवगाहनॆयु एतक्कॆन्दरॆ, निम्मल वाद नदियल्लि मै तॊळॆदरॆ मालिन्यवु हेगॆ तॊलगुत्तदॆयो, देव गङ्गॆयल्लि अवगाहनॆ माडिदरॆ सत्व पापवू हेगॆ तॊलगुत्तदो, तद्वत इल्लियू मालिन्य प्रशमनाय प्रारेतर सर्वपापगळू तॊलगु वदक्कागि, मन्दाकिनीं विन्दति ई कृपारूप नदि यल्लि अवगाहि सुत्तानॆ. आ कृप मन्दाकिनियु ऎन्थाद्दॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. स्वच्छ स्वादु सदवदात सुभगां, मन्दाकिनियु निलवागियू बहुशुभ्रवागि यावागलू बॆळ्ळगू इद्दु मण्णु मल मुन्तादुवुगळॊन्दू इल्लद निलवाद स्वादूदकवुळ्ळदॆ, हागॆये कृपानदियू कूड स्वच्छ________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वादुदु, आ कृपॆगॆ हेयगुण सम्बन्धवे इल्लदुदरिन्द स्वच्छवादुदु, मोक्षवन्नित्तु तन्नन्ननुभविसुव मत्तु तन्न कै करप सामाज्य नुभववुळ्ळ भोग्यतॆयुळ्ळदादुदरिन्द स्वादुत्ववू उण्टु; निश्लेष वागि पापक्षयवन्नुण्टुमाडुवदरिन्द सदा पदात ऎन्दु हेळल ट्टितु; बुद्धि पूरैकवागि पापमाडिदरू, अदन्नू कूड प्रायश्चित्त मुखेनवागलि अथवा अल्प दण्डनॆयिन्दलागलि होगलाडिसि मोक्ष वन्नु ई कृपॆयु कॊडुवदरिन्द सदावदातत्ववु सिद्धिसितु ऎम्ब भाववु. सम्पूर्णवागि पापक्षय माडुवदरिन्दलागलि, अथवा अनादिकालदिन्दिरुवदरिन्दलागलि, इल्लि सदा ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ मोक्ष प्राप्तिगॆ विरोधवन्नॆल्ला परिहरिसुवदरिन्द सुभगा मनो ई हरवादुदु. यद वं-इन्तह कृपामन्दाकिनियल्लि अवगाहिसि, प्रारब कर विना इतर पापगळन्नॆल्ला निशेषवागि कळॆदुकॊण्डु गुरुमुखेन प्रदनानुष्ठान माडिद सुकृतियाद प्रपन्ननु महा परिशुद्ध स्वरूपवुळ्ळवनागुवदरिन्द अन्थावनु पुनः अपराधगळन्नुण्टु माडुव असारवाद ऐहिक विषयगळल्लि भोग्यभाववन्नु सुतरां त्यजिसबेकु. तन्न परिशुद्ध स्वरूपवन्नु ऐहिक सुखानुभवगळिन्द मालिन्यवन्नु हॊन्दुवहागॆ माडकूडदु. माधवदया मन्दा किनियल्लि मिन्दुदरिन्द हिन्दॆ तन्न शरीरक्कॆ अण्टिद्द समस्त कॆसरू तॊळॆयल्पट्टु परिशुद्धनादवनु, पुनः अन्तह कॆसरिनल्ले स्नान माड बहुदे ? कॆसराद शरीरवन्नु परिशुद्धवाद नीरुळ्ळ कृपा मन्द किनियल्लि तॊळदिद्दायितु. मुन्दक्कॆ आ शरीरवन्नु परिशुद्धवागिट्टु कॊळ्ळदॆ पुनः कॆसरु नीरिनल्लि प्राज्ञनादवनु तॊळॆयुवनो? ऎन्दिगू तॊळॆयलारनु. ज्ञानशून्यतॆयुळ्ळ गज, महिष, सूकर गळु बेकादरॆ, अवुगळ मालीकनु परिशुद्ध नीरिनल्लि तॊळॆद नन्तरवू निजतनुं तम्म शरीरगळन्नु, हरेव कळङ्कयन्ति, कॆसरु गुण्डिगळल्लि हॊरळाडि कॆसरुमाडिकॊळ्ळबहुदु. गजवु स्नानमाडिद नन्तर सॊण्डलिनिन्द मण्णन्नु तॆगॆदु तलॆय मेलॆ हाकिकॊळ्ळुत्तदॆ. हन्दि मत्तु कोणनु कॆसरिनल्लि हॊरळाडुत्तवॆ. विवेकियादवन माधवदयॆ ऎम्ब निलोदकदल्लि सापराधगळन्नू कळॆदु कॊण्ड नन्तर, पुनः ऐहिक भोगासक्तनागि ई प्रकृति ऎम्ब हाळुगुण्डियल्लि ई________________
अपराध परिहाराधिकार प्रपन्नस्य बुद्धि पूत्तर पापानाम् असम्भावितत्वं ४९. इप्पडि भगवच्छेषतैक स्वभाव नागैयालॆ शास्त्रनियत बिद्दु हॊरळि, देहवन्नु कॆसरुमाडिकॊळ्ळकूडदु. हागल्लदॆ असार वाद विषय सुखानुभवगळ प्रवाहगळिन्द उण्टाद पङ्कदिन्द तन्न शरीरवन्नु कॆसरुमाडिकॊण्डरॆ, अन्थावरु प्राज्ञॆर संशिष्यते, कृपामन्दाकिनियल्लि स्नानमाडि परिशुद्धरागिरुव प्राज्ञराद भागवतोत्तमरिन्द हत्तिर सेरिसल्पडुवदिल्लवु. स्वच्छवाद नीरिनल्लि स्नानमाडि मडियुट्टवरु कॆसरिनल्लि बिद्दु बन्दवनन्नु तम्मॊन्दिगॆ सेरिसिकॊळ्ळलु हेगॆ सम्मति सरो, हागॆये ऐहिकवॆल्ला तृणवॆन्दु भाविसि अवुगळल्लि मनस्सिडदॆ माधव कृपा मन्दाकिनियल्लि अवगाहिसि परिशुद्धराद भागवतोत्तमरु पुनः ऐहिकदल्ले बिद्दु नरळुत्तिरुववरन्नु हत्तिर सेरिसरु ऎम्ब भाववु. इदेतक्कॆन्दरॆ, अन्थावरु प्रियोपि न प्रियोमॆस् मदाज्ञा व्यतिवर्तनात्, ऒन्दु कालदल्लि प्रियनागिद्दरू ईग नन्न आज्ञॆयन्नु अतिक्रमिसुवद रिन्द आतनु ननगीग प्रियनल्लवॆन्दू, “मद्दपि नमेप्रियः नन्न भक्तनादरू अन्थादनु ननगॆ प्रियनल्लवु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, ईग सश्वरनिगॆ प्रियरल्लवादुदरिन्द परमैकागळाद परम भागवतरिगू कूड प्रियनागुवदिल्लवु. आदरॆ भागवतोत्तमरिगॆ, इन्थावनु ईतन देहावसानदव रॆगू दोषिये हेगॆ ऎन्दरॆ, निजतनुं कळर्य ऎन्दु हेळि रुवदरिन्द ऎल्लियवरिगॆ ईतनु ऐहिकद भोगगळिगॆ सिलुकि अपराध गळन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळुत्ता देहवन्नु कॆसरुमाडिकॊळ्ळुवनो अदु वरॆगू ईतनु अवरनु. आदरॆ पुनः प्रायश्चित्तरूप शरणागति यन्नु यावाग अनुष्ठिसिदनो आग निजतनुविन पब्रवु तॊलगि परि शुद्धनागुवदरिन्द सश्वेश्वरनिगॆ इष्टनादवनागुवनु; आग भागवतो तमरिगू कूड उपादेयने आगुवनु ऎम्बुवदन्नू कूड ऊहिसबहुदु.________________
१४९५ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे क तत्त रै त करसनान इव्वधिकारिक्कु प्पिन्सना पल् बुद्दि पूरैकमानव पराध वरुगै, प्रन कैक निक्कु विरुद्ध मागैयाले प्रायेण सम्भावितमनु. प्रपन्ननिगॆ बुद्धि पूरकवाद उत्तराफ सम्बन्धवु असम्भावितवादुदु इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ, मेलॆ शास्त्रीय नियमनाधिकारदल्लि हेळिद हागॆ, इदु “शास्त्र नियत” ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्वयिस तक्कद्दु, तत्तरगळु शास्त्र नियतवागिरतक्कद्दु ऎम्बुवदु इप्पडि ऎम्बुवदर विवरणवु; भगवच्छेषतैकस्वभाव नागैयालॆ - तानु भगवन्तनिगेने मुख्यवागि शेषभूतनादवनादुदरिन्द, शास्त्र नियत तत्तक रसनान शास्त्रविधिगळिगनुसारवागियॆ आयाया आज्ञानुज्ञा कैगळे मुख्य प्रयोजनवागिल्ल, इवृधिकारिक्कु - ई कृतकृत्यनाद प्रपन्ननिगॆ, पिन्नु - प्रपत्युत्तर कालदल्लि, अनापल् - आपत्कालवल्लदिरुवाग, बुद्दि पूरक मान अपराध वरुगै - बुद्धिपूर्वकवागि अपराधगळु प्राप्तवागु वदु, प्रन कैक निष्ठॆक्कु - प्रपत्तियिन्दुण्टाद कै रवे मुख्यवाद निष्ठॆयागिरुवदक्कॆ विरुद्ध मागैयाले - विरुद्ध वागुवदरिन्द प्रायण बहुशः, सम्भावितननु - सम्भविस तक्कद्दल्लवु. प्रायेण असम्भावितवॆन्दु हेळिदुदरिन्द, कॆलवु सन्दर्भगळल्लि बुद्धि पूराघवु कृतकृत्यनाद प्रसन्ननिगॆ सम्भविस बहुदॆम्बभिप्रायवु सूचितवायितु. अन्तह सन्दर्भदल्लि हेगॆ ऎम्ब प्रश्नॆयु उण्टागबहुदु. अदक्कॆ परिहारवन्न मुन्दॆ उप पादिसुत्तारॆ. ई साङ्ग भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिद अधिकारियु, तानु सत्व श्वरनिगॆ “दास भूतास्सतस्सत्वहात्मानः परमात्मनः” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, स्वभावतः दासभूतन, किङ्करनु ऎम्ब ज्ञानवुळ्ळवनु. आदुदरिन्द तानु शास्त्र नियमनानु सारक्कॆरगळन्नॆसगुवदे तनगॆ मुख्य स्वरूपवॆन्दु चॆन्नागि तिळदवनु ऎन्दिगादरू अवुगळन्नु उल्लं________________
अपराधपरिहाराधिकार १४९६ घिसि, बुद्धिपूरकवागि अपराधगळन्नु माडुवनो? ईतनिगॆ भगवा वत कैगळन्नॆसगुवदे मुख्य निष्ठॆयु ; अन्थावनु तन्न स्वरू पक्कॆ विरुद्दवाद कॆलसगळन्नु माडि, भगवदाज्ञॆगॆ विरोधवागि नडॆदु, हीगॆ बुद्धि पूरैकवाद अपराधगळिगॆ गुरियादानो ? हागॆ आगुवदु सुतराम् असम्भावितवु ऎम्ब भाववु. इल्लि अना पल् बुद्धि पूर कमान अपराधं वरुगै ऎन्दु हेळिदुद रिन्द, आपत्तिनल्लि बुद्धि पूरकवागियागलि, अबुद्धिपूरकवागलि अव राधवु दोषवागुवदिल्लवॆम्ब भाववु इदु हेगॆन्दरॆ :- सीतॆयु अशोकवनदल्लि सिक्कि राक्षसस्त्रीयरिन्द बाधिसल्पडुत्तिद्दुदन्नु कण्डु आञ्जनेयनु तन्न बॆन्निन मेलॆ कूतुकॊण्डरॆ श्रीरामनल्लिगॆ ऒडनॆ करॆदुकॊण्डु होगुवनॆन्दु हेळलु, आकॆयु बुद्धि पूरैकवागि पर पुरुषन अङ्गस्परवु निन्दनीयवॆन्दु तिळिदु हेळुत्ताळॆ :– भ भक्ति पुरस्कृत रामादन वानर । न “शामि शरीरन्तु पुंसो नानर पुङ्गव !! (00. Do. 22.60) पतिव्रतॆगॆ भरविनल्लि अनन्य भक्तियु मुख्यवु, आदुदरिन्द श्रीराम नल्लदॆ परपुरुषन शरीरवन्नु ऎन्दिगू बुद्धिपूरैकवागि मुट्टलारॆनु. सतिगॆ अदु अधर्मनॆम्बभिप्रायदिन्द हेळिदळु. आदरॆ परपुरुष नाद रावणन अङ्गसंस्कृरवायितल्ला ऎन्दरॆ अदू कूड भाविगॆ एनु आपत्तु ऒदगितो ऎम्ब भयदिन्द भक्ति भक्तिम्पुरस्कृत्य लक्षणवन्नु सहायार्थवागि कळुहिसिद वेळॆयल्लि रावणनु नन्नन्न पहरिसिदुदरिन्द बलात्कारदिन्द अबुद्दिपूर्वकवागि उण्टाद पर पुरुषाङ्गस्परवॆन्दु हेळुत्ताळॆ :- यदहं गात्रसंस्सं रावणस्य बलाद ता । अनीशा किङ्करिष्यामि विनाथा विवशासती ॥ (05. 2o. 22.20) तानु असमर्थळु, प्रतिक्रियॆगॆ योग्यतॆयिल्लदवळु, नाथनु हत्तिर विल्लदवळु, अन्थावळु एनु माडबल्लॆनु ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ. हागॆयॆ आपत्कालदल्लि बुद्धि पूरकवागि अदर माडिदरू अपराध वागुवदिल्लवु. बुद्धि पूरैकवागि सुळ्ळु हेळुवदु अपराधवादरू कळ्ळरु बन्दु ई मार्गदल्लि दिब्बणदवरॆ गाडिगळु होयिते ऎन्दु________________
१४९३ श्री मद्रहस्यत्रयसारे आपत बुद्धि पूरा घानां सामादीकानाञ्च अश्लेष विषयत्नं प्रारब्द कर विशेषवशत्तालॆ देशकालावा वैगुण हेतु कमागवुम्, प्रामादिकवागवु, सुषुप्ता द्यवस्थॆगळि लुं वरुम्, आपराध लेशङ्गळुळ्ळ आश्लेष विषय मां कळिन्नु पों केळिदरॆ, होगलिल्लवॆन्दु सुळ्ळु हेळुवदु, अपराधवागुवदिल्लवु हीगॆ आपत्तिनल्लि प्राप्तवाद बुद्धि पूरकवाद अधरवू, अबुदि पूरकवाद समस्त अधरगळू अपराधगळागुवदिल्लवु ऎम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द उपपादिसुत्तारॆ. आपत्तिनल्लि बुद्धि पूरकमाडिद, मत्तु अबुद्धि पूरैक माडिद सापराधगळू लेपिसुवदिल्लवु प्रारब्ध कविशेषवशत्ताले - प्रारब्धकर विशेषक्कॆ सिक्किदुद रिन्द, देशवैगुण्य, कालगुण्य, अवस्थाव्यगुण्य, हेतुक मागवु - कारण मूलकवागि बन्द बुद्धि पूरैकवाद अप राधवू, इल्लि वैगुण्यवॆन्दरॆ शास्त्रान ग णवागि नडॆयुवुदक्कॆ साध्य विल्लदॆ विपरीतवागि नडॆयुवुविकॆयु, प्रामादिक नागवुदु प्रमाददिन्दलागलि ऎन्दरॆ अबुदि पूरकवागलि माडिद आ प रा धवु, हागॆये, सुषुप्ता द्यवस्थॆगळिलुवु वरु - निद्रॆ मॊदलाद अवस्थॆगळल्लि बरुव अपराधगळु, इल्लि आदिसद दिन्द स्वप्न मरावस्थॆगळू हेळल्पट्टवु. हीगॆ अपराधलेशं गळुळ्ळ वै उण्टागुव अल्पवाद अपराधगळू कूड, आश्लेष विषयवाय . ई प्रपन्ननिगॆ लेपिसदिरुवगळागिकॊण्डु, कळिन्नु पोव - नाशवागि होगुववु. आपत्कालवल्लदिरुवाग बुद्धिपूकवाद अपराधवु सामान्यवागि प्रपन्ननिगॆ सम्भविस लारदॆन्दु प्रथमवाक्यदिन्द हेळिदरु. अन्तह अपराधवल्लदुदु ऎरडु तॆरनागिरबहुदु. (१) आपत्कालदल्लि बुद्दिपूर कमाडुव अप________________
अपराधपरिहाराधिकार १४९८ राधवू (२) आपत्कालवल्लदे इरुवाग अबुद्धिपूरैक अपराधवू ; इवॆरडू प्रपन्ननिगॆ लेपिसुवदिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. प्रारब्धवॆन्दु प्रारम्भिसि, हेळुकनागवु ऎम्बुवदरिन्द मॊदलनॆय विध अप राधवू, प्रामादिकवागुवु ऎम्बुवदरिन्द ऎरडनॆय विधाप राधवू हेळल्पट्टतु; सुषुप्ता द्यवस्थॆगळिलुम् ऎन्दु हेळुव अपराधवू ऎरडनॆय विधदल्ले अन्तर तवु. आपद्दॆशॆयल्लि बुद्दि पूराघवु देशवैगुण्य, कालवैगुण्य अवस्थावैगुण्यदिन्द प्राप्त वागबहुदु. शास्त्रनियमनानुसार नडॆयदिरुवदे वैगुण्यवु. देश वैगुण्य हेगॆन्दरॆ, मरुप्रदेशदल्लि प्रारब्धकर विशेषदिन्द सिलुकि स्नान सन्ध्यावन्दनादिगळिगॆ अनुकूलविल्लदे होगोणवु, अब्राह्मण्य देशदल्लि सिलुकि, शास्त्रानुगुणवागि पितृ श्राद्धवन्नु नॆरवेरिसुवदरल्लि लोपवू कालवैगुण्यक्कॆ निदर्शनगळु– सायङ्काल आरु घण्टॆगॆ रैलु हॊरडुवदरिन्द रैलिनल्लि सन्ध्यावन्दनादिगळु अनुचितवादुद रिन्द तत्ववागि सूरासमयक्कॆ मुञ्चॆये सन्ध्यावन्दनॆयन्न नुष्ठिसोणवु, द्वादशियल्लि पितृश्राद्ध प्राप्तवादुदरिन्द द्वादशि कट्टळॆयन्नतिक्रमिसोणवु, दुर्भिक्ष कालवादुदरिन्द पञ्चमहा यज्ञगळिगॆ लोपवू, इवे मॊदलादवुगळु. अवस्था वैगुण्यक्कॆ निदर्शनगळु :-व्याधिपीडितनागि नित्यनै मित्तिक कम्मगळिगॆ लोपवु. हागॆये सुषुप्तवस्थॆयल्लि भागवतरु हत्तिर बन्दरू प्रत्युत्ता नादिगळिल्लदॆ कालुचाचिकॊण्डु मलगिरुवदु. स्वप्नावस्थॆयल्लि भाग वतापचार माडुवदु, ऒन्दु प्राणियन्नु कॊल्लुवदु इत्यादि. मूरावस्थॆयल्लि ऒब्ब चेतनन मेलॆ बीळुवुदु, आतन कैयन्नु कच्चुवुदु इत्यादि. इन्तह देश, काल, अवस्थावैगुण्यक्कॆल्ला कार इवु प्रारब्धकविशेषवादुदरिन्द, प्रारब्द कर विशेषवशत्तालॆ ऎम्ब प्रयोगवु ई ऎल्ला अपराधगळॆल्ला सरेश्वरन कृपा प्रभावदिन्द निशेषवागि कळॆदुहोगुवदरिन्द अपराध लेश तुळ्ळवॆ ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इल्लि अश्लेष विषयवाय् ऎन्दु एतक्कॆ प्रयोगिसिरुत्तारॆन्दरॆ :- “ तद्यथा पुष्करपलाश आपॊ न शिष्यने, एवमेवं विदिसापं कर न शिष्यते” तावरे ऎलॆगॆ नीरु हेगॆ आण्ट वदिल्लवो हागॆये ब्रह्मवित्तिगॆ प्रामादिक रूप पापवु अण्टुवदिल्लवॆन्दु, न शिष्यते ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव________________
OVER श्रीमद्रहस्य त्रयसारे बुद्धि पूरा घनां प्रायश्चित्तेन निवृत्ति बुद्धि पूरक पापारम्भकपापयुक्कु अञ्जि अवैयुं कळियवेणु मॆनु प्रपत्ति पण्णादॆ पाम्बोडॊरु कॊरैयिलॆ पयिना पोलॆ प्रकृतियॊडेकूड विरुक्किर विवनुक्कु आत्म दरिन्दलू हागॆये ब्रह्मसूत्रदल्लि “ तदधिगवु उत्तरपूरा घ योरशेषविनाश् तद्व पदेशात्” (ब्र. सू४२.१३) उत्तराफ् विषयदल्लि अश्लेषशब्दवे प्रयोगिसल्पट्टिरुत्तदॆ. अश्लेषवॆन्दरॆ पापपुण्यरूप कर्मगळन्नु माडिदरू अवुगळ फलोत्पत्तिगॆ विरुद्ध वाद सामर्थ्यवन्नु हॊन्दिरुविकॆयु, नीरु गॊब्बरविरुव स्थळदल्लि भत्तवन्नु बित्तिदरॆ फलरूपवाद भत्तद पैरु उण्टागलेबेकु, आदरॆ हीगिद्दरू सर्वॆश्वर सङ्कल्पदिन्द पैरु बॆळॆयदिरोण हेगो हागॆये कर्मवु पापरूप फलप्रदवादरू सर्वॆश्वर सङ्कल्पदिन्द अन्तह फलोत्पत्ति इल्लदे होगबहुदु. अदक्कॆ अश्लेष ऎम्ब हॆसरु, हिन्दॆ अनापत्तिनल्लि बुद्धि पूराघवु, साधारणवागि कृत कृत नाद स्वनिष्ठॆयन्नु तिळिद देवभागवत कैरगळन्नॆसगि भगवति यन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळबेकॆन्दिरुव प्रपन्ननिगॆ सम्भविसलारदॆन्दु हेळ ल्पट्टितु. ऒन्दु वेळॆ सम्भविसिदुदादरॆ अन्तह अपराध परिहार हेगॆ ऎम्बुवदन्नु मुन्दिन “बुद्धि पूर क” वॆम्बुव वाक्यदिन्दुप देशिसुत्तारॆ. बुद्धि पूर पापगळ निवृत्तियु बुद्धि पूरक पापारम्भः बुद्धिपूरकवागि पापगळन्नु प्रप त्युत्तर कालदल्लू माडुवहाग माडुव, पापङ्गळु क्कु - प्रारब्धक्कॆ सम्बन्धिसिद पापगळिगॆ, अञ्जि - भयपट्टु, अवैयुव कळिय वेणुवॆनु अवुगळू कूड नशिसिहोगबेकॆन्दु, प्रपत्ति पण्णादॆ - प्रपत्तियन्नु माडदॆ, पाम्बोडु - ऒन्दु सत्पदॊन्दिगॆ ऒरु कॊरैयिलॆ - ऒन्दु गृहदल्लि, पयि नार पोलॆ - वासमाडु वरहागॆ, प्रकृतियॊडे कूड विरुक्किरविवनुक्कु - ईगेहपति________________
(90) अपराधपरिहाराधिकार LIBRA १५०० गुणपूर्तियिल्ला मैयालॆ मन्न धैय्यरान ऋषिगळुक्कु प्रॊलॆ बुद्दिपूर कमागवु शिलनिष्ठा विवरीतज्ञळ् वन्हालुम्, निसर्गसुहृत्तान श्रियःपतिरक्षणोन्मुखनाय निक्कियाले, अन्नि परीतानुष्ठानङ्गळ् मिनॊळि मात्र मानिनिरुम वैयनिक्कॆ, अक्कालत्तिल् पिरन्न स्वनिष्ठावै परीत्यवागि विळ वैक्कडुग अनुसन्धित्तु यथोचितवाग लज्ञानुताप४ सिरन्नु, मित्र, याद मत्तु तन्नन्नु वञ्चिसि नाशमाडुव ई एकादशेयगळॊं दिगॆ कूडिद शरीरदॊन्दिगिरुव ई चेतननिगॆ, आत्मगुण पूर्तियिल्ला मैयालॆ - विवेक मॊदलाद आत्मगुणगळ समृद्धि इल्लदिरुवदरिन्द, मन्दरान - अल्पवाद चित्रस्थॆर्यवुळ्ळ, ऎन्दरॆ इन्द्रियगळिगॆ वशवाद मनस्सुळ्ळ, ऋषिगळिक्कु प्रोलॆ - सौभरि विश्वामित्रादि ऋषिगळ हागॆ, बुद्दिपूर्वकवागुवुम - बुद्धि पूरैकवागि, शिलनिष्ठाविपरीतज्ञळ् कॆलवु स्वनिष्ठॆगॆ विरुद्धवादवुगळु, वनालुम् - प्राप्तवादरू, निसर सुहृतान - सहज नाद, श्रियःपतियु, रक्षणोन्मुखनाय् - रक्षिसबेकॆन्दु उद्युक्त नागि, निक्कियालॆ-निल्लुवदरिन्द, अद्विपरीतानुष्ठानगळु, मिन्नॊळि मात्र माय - विद्युत्तिन हागॆ अल्प कालीनवागि, निनिरु म यक्कॆ - स्थिरवागि निल्लदे इरुवुदरिन्द, अक्कालत्तिल् पूत्व काघवन्नु माडिद कालदल्लि, पिरन्न उण्टाद, स्वनिष्ठा वैपरीत्यवागिरबळवै-स्वनिष्ठॆगॆ विरुद्धवाद न्यूनतॆयन्नु, कडुग अनुसन्नित्तु - शीघ्रवागि अनुसन्धानमाडि, ऎन्दरॆ आलोचिसि, यथोचितवाग - अदक्कनुगुणवाद, लज्ञानुतापळ् - नाचि कॆय मत्तु दुःखवू, सिरन्नु - उण्टागि, इदक्कॆ “प्रायश्चित्तान लम्बनम् उण्णा ऎन्दरॆ प्रायश्चित्तद अनुष्ठानवु प्राप्तवाग बहुदु” ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्वयिसतक्कद्दु. अन्तह प्रायश्चित्ता नुष्ठानक्कॆ मूरु प्रमाणगळन्नु दाहरिसुत्तारॆ. आ बुद्धि ई मेलिन वाक्याभिप्रायवेनॆन्दरॆ :- प्रारब्धकदल्लू प्रप त्युत्तर कालदल्लि बुद्धि पूरकवागि पापारम्भक पापगळू उण्टु,________________
१५०१ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे इवुगळू सह नष्टवागबेकॆन्दु शरणागति माडुव कालदल्लि स सिदरॆ, शरणागतवत्सलनु अन्तह प्रपन्नन मनोरथवन्नु पूरि माडि बुद्धि पूराघवु प्रपत्युत्तर कालदल्लि सम्भविसदहागॆ कृपॆगॆयुवनु हागॆ उद्देशिसि प्रपदनानु ष्ठान माडदिद्दरॆ बुद्धि राघगळु सम्भ विसबहुदु. हागॆ सम्भविसलु कारणवेनॆन्दरॆ ईतनु ऒन्दु मनॆयल्लि हाविनॊन्दिगॆ वासमाडुत्तिद्दरॆ ऎष्टु जागरूकनागिद्दरू यावु दादरू, ऒन्दु दिन अदु ईतनन्नु कच्चि विषव्यापनॆयुण्टु माडि हेगॆ नाशमाडुत्तदॆ, हागॆये, मदसिद ई दशेन्द्रियङ्गळिन्द कूडिद मनस्सुळ्ळ ई शरीरदल्लि वासमाडुवदरिन्द, अवुगळिन्द दष्ट नागि चित्तभ्रमॆयुण्टागि कॆट्टु होगि बुद्धि पूराणिगळन्नु कदाचित् माडबहुदु. ई इन्द्रियगळ हावळियन्नु शुकमहर्षियु बहु स्वारस्यवागि वर्णिसि(१) “ बस्सपत्नय इवगेहपतिं लुन” )अनेक हॆण्डरु ऒब्ब गृहस्थनिगॆ इद्दरॆ अवरॆल्ला सेरि हेगॆ यजमाननन्नु हाळु माडुवरो, हागॆ ई इन्द्रिय गळू मनसू सह ई आत्मनन्नु पापगळन्नु माडुवहागॆ प्रेरिसु इवॆ ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. (भाग “पापं प्रज्ञां नाशयति क्रियमाणम्पुनः पुनः 1 नन्न प्रज्ञः पापमेव पुनरारभते नरः” ऎम्ब श्लोकवू इल्लि अनुसन्धेयवु. इल्लि नष्ट प्रज्ञ ऎन्दु हेळिरु वदु आत्मगुण पूर्ति इल्लदॆ ऎम्बुव अभिप्रायवन्नु सूचिसुत्तदॆ. हागॆ नष्ट प्रज्ञ नागुवदु कवश्यनागि प्रकृति सम्बन्धविरुवदरिन्द प्राप्तवागुत्तदॆ. इन्द्रियगळ हावळि तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कॆ चित्र विरबेकु. भोग्यवस्तुगळ मध्यदल्लिद्दरू अवुगळिन्द मनस्सु चञ्चल नागकूडदु. हीगिरुवदु तुम्बा कष्टतरवाददु. महर्षिगळ कूड अन्तह सन्निवेशदल्लि रम्भा ऊश्वशि मॊदलाद अप्पर स्त्रीयरु गळ वञ्चनॆगॆ वशरागि ऐहिक भोगासक्तरागिरुत्तारॆ. सौभरि विश्वा मित्र वृत्तान्तगळु इदक्कॆ निदर्शनवु. ई अभिप्रायवन्नु तिळिसुवद क्कागि मनधैररान ऋषिगळुक्कु पोले ऎम्ब प्रयोगवु, लक्ष णन कोपोपशमनक्कागि सुग्रीवनिन्द कळुहिसल्पट्ट तारॆयु लक्ष इनं कुरितु हागॆये हेळिरुत्ताळॆ :-________________
अपराध परिहाराधिकारः “महर्षयोध्यान तपोभिकामाः कामाभिकामा प्रतिबद्ध मोहाः” महर्षिगळु ध्यानवेनु तपस्सेनु, इवुगळल्लि अभिरुचियुळ्ळवरु. इन्थावरू कूड भोग्यवस्तुगळ सन्निधियल्लि ऐहिक कामगळल्लि सक्तरादवरागि, विषयसुखगळल्लि बन्धिसल्पट्ट मोह वुळ्ळवरागुवरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगिरुवल्लि इन्नु साधारण राद प्रसन्नर विषयदल्लि हेळतक्कद्देनु ऎम्ब भाववु. हीगॆ बुद्धि पूराघवु प्राप्तवादरॆ अन्थावनिगॆ मोक्ष उण्टो इल्लवो ऎम्ब सन्देहक्कॆ समाधान हेळुववरागि, ई प्रपन्ननु अनुष्ठिसिद शरणागतिय माहात्मियिन्द मोक्षक्कॆनू सन्देहविल्ल ऎम्ब भाव वन्नु मनस्सिनल्लिट्टु “निसर सुहृत्तान श्रियःपतिरक्षणोन्मुख नाय” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. नित्य हृद्रोपि ऎन्दु हिन्दॆ हेळिरुव हागॆ सत्येश्वरनु सर्वस्य शरणं सुहृत् ऎम्ब श्रुत्यनु सार परमसुहृत्तु. ई भावदिन्द बन्द शरणागतनादवनन्नु “मित्र भावेन सम्प्राप्तं नत्यजेयं कथञ्चन” ऎन्दिगू कै बिडॆनु ऎन्दु हेळिरुत्तानादुदरिन्द, मोक्षक्कॆ ऎन्दिगू च्युति यिल्लवु. आतनिगॆ “आश्रित संरक्षणमेव परमधर्मं” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द आत नु यावागलू आश्रित रक्षणोन्मुखनु. यावाग आतनु आश्रितनादनो आतनु तनगॆ समाननादनु; एतक्कॆन्दरॆ आतनु नमगॆ परमसुहृत्, विभीषणनु यावाग आश्रयिसि बिट्टनो, यावाग सुग्रीवनु श्रीरामनन्नु कुरितु “तस्मा प्रं सहास्माभिस्तु भवतु राघव विभीष महा प्राज्ञखित्वञ्चाभ्युपैतुनः ॥” नम्मॊन्दिगॆ समाननागलु ई महाप्राज्ञनाद विभीषणनु योग्यनॆं ब श्रीरामाभिप्रायवन्नु अनुमोदिसिदनो, आग ऒडनॆये ऒन्दु क्षण विळम्बवू इल्लदॆ “विभीष नाशु जगम सङ्गमं, शरण्य निगॆ शरणागतन सङ्गमवे, स्नेहवे लाभकरवाद विशेषवादुदरिन्द श्रीरामनु आतनिगॆ परमसुहृत्तादनु. अदू अल्लदॆ, आतन श्रियः पतियागि अनुग्रहमयळाद लक्ष्मियॊन्दिगॆ इरुवदरिन्द प्रसन्न नन्नु हेगादरू माडि रक्षिसबेकॆन्दे रक्षणोन्मुखनागिरुवदरिन्द इन्तह बुद्धि पूरैकवाद विपरीतानुष्ठानगळु विद्युत काशदहागॆ________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे (१) “अपायसम्प्लवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् । प्रायश्चिरिय सात्र यतुनशरणं व्रजेत् : उपायानाम् उपायत्व स्वीकारे तदेव हि” क्षणिकवे विना बहळ कालविरुवदिल्लवु. सश्वेश्वरन कृपॆयिन्द इव निगॆ ऒडनॆ लज्जॆयू अनुतापगळू हुट्टि, अदक्कागि प्रायश्चित्त वन्नु कैकॊण्डु प्रायश्चित्तरूप शरणागतियन्नु अनुष्ठिसि, पाप विमुक्तनागि रक्षिसल्पडुवनु ऎम्ब तात्सरवु. ई अभिप्रायगळन्नु सप्रमाणवागि उपदेशिसुत्तारॆ :- · 1 (१) अपाय सम्प्लवे ऎम्ब वाक्यवु प्रपन्ननन्नु कुरितु हेळुत्तदॆ. अपाय सम्पवे - पापगळु प्राप्तवादरॆ, सद्यः – ऒडनॆ, प्रायश्चित्तंसमाचरेत् प्रायश्चित्तवन्नु अनुष्ठिस तक्कद्दु. पुनः शरणं प्रजेत् - पुनः शरणु हॊन्दुवदु, यत्- यावुदो, सा - अदु, इयं प्रायश्चित्ति - ई मेलॆ हेळिद प्रायश्चित्तवॆम्बुवदु. उपायानां - करयोग मॊदलादवु गळन्नु, उपायन स्वीकारेपि. उपायभावदिन्द अवलम्बिसिद सन्दर्भदल्लू कूड, एतदेवहि इदुवे प्रायश्चित्तवु ऎन्दरॆ पुनश्चरणागतिये प्रायश्चित्तवु. ई पुनश्चरणागतियेनु हिन्दिन शरणागतियु ई बुद्धिपूराघदिन्द नाशवागि होदुदरिन्दलो, अथवा प्रायश्चित्तरूपदिन्दलो ऎम्ब सन्देहदल्लि ई प्रमाणवु मॊदलिन शरणागतियु नष्टवागलिल्लवॆन्दू, ई पुनस्करणागतियु प्रायश्चित्त रूपवादुदॆन्दू, स्पष्टवागि तिळिसुत्तदॆ. * आ पाय सङ्घवे सद्य- पुनश्च शरणं प्रजेत्” ऎन्दु प्रमाणवाक्य विद्दुदादरॆ मॊदलिन प्रपदनवु नष्टवायितॆन्दू अदक्कागि पुनर णागति माडबेकॆन्दू ऊहिसबहुदागित्तु. आदरॆ अपायसम्प्ल सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् ऎन्दु प्रायश्चित्तवन्नु विधिसि, आ प्रायश्चित्तक्कागि प्रायश्चित्त रूप शरणागतियन्नु माडतक्क (१) लक्ष्मीतन्त्र. १७-९१९२________________
अपराधपरिहाराधिकार (२) “ अज्ञानादथवा ज्ञानादपराधेषु सतृपि । प्रायश्चि त्रं क्षमस्वति प्रार नैव केवलं ” द्दॆन्दु विधिसिरुवदरिन्द ई ऎरडनॆयरूप शरणागतियु प्रायश्चित्त रूपवादुदॆन्दु तिळियतक्कद्दु. हागॆये भरसमर्पणॆगॆ बदलागि इन्नॊन्दुपायवाद अण्ण प्रपत्तियन्नु अवलम्बिसिदवनिगू इदे प्रायश्चित्त रूप शरणागति ऎन्दु प्रमाणवु हेळुत्तदॆ. (२) “अज्ञा नादथवाज्ञानात्-अज्ञानदिन्दलागलि, बुद्धिपूरकवागलि, अपरा देषु सपि- अपराधगळु इद्दरू कूड, क्षमस्वति-क्षमिसैय्या, ऎन्दु, प्रार्थनैकैव केवलं - प्रार्थिसुवदु ऒन्दु मात्रवे, प्रायश्चिं प्रायश्चित्तवु”. इदरल्लि प्रायश्चित्तवु याव रूपवादुदु ऎन्दरॆ हेळल्पडुत्तदॆ :- अपराधवन्नु क्षमिसैया ऎन्दु हेळि अदक्कागि शरणागतियन्नु माडतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु. इदर अनुसन्धानवे श्रीभाष्यकाररु “मनोवाक्का सान शेषतः क्षमस्त” ऎम्ब वाक्यदिन्द प्रार्थिसिरुवदु. इल्लि “ अज्ञानात् ” ऎन्दिरुवदरिन्द अज्ञानदिन्द माडिद पराधक्कॆ प्राय श्चित्तवु आवश्यकवे ऎन्दरॆ आवश्यकविल्लदिद्दरू प्रायश्चित्त शरणागति माडुवदरिन्द दोषवेनू इल्लवु. अपराधगळु कॆलवु बुद्धिपूर्वक वागियू कॆलवु अबुद्दिपूर्वकवागियू नडॆदिरबहुदु. ई विषय गळल्लि विवाद बेकिल्लव, प्रायश्चित्त रूप शरणागतियन्ननुष्टिसुवदु युक्तवु ऎम्ब तात्सरवु. (३) इदु रावणनिगॆ सीतॆयु माडुव उपदेशवु. लोक मातॆयादुदरिन्द परमवात्सल्यदिन्द हेळुव अमोघवाक्कागिरु तदॆ. सः - आ सत्यसल्पनाद श्रीरामनु, शरणागतवत्सलः - शरणागतरल्लि तुम्बा वात्सल्यवुळ्ळवनु. महापराधियागिद्दरू मन्निसुवनॆ ऎम्ब सन्देहवु बेड, धर्मज्ञः - शरणागत धम्म वन्नु चॆन्नागि तिळिदवनु, दोषो यपि तस्यस्यात् ऎन्दु (२) मङ्गि नित्यं.________________
श्रीमद हस्यप्रयसारे (३) “विदितस्सहि धर्वज्ञश्यरणागत वत्सलः। तेन मैत्री भवतु ते यदि जीवितुमिच्छ॥ हेळतक्कवनु. इदु विदितःहि इदु लोकप्रसिद्धवाद विषयवु शरणागतवत्सलनॆम्ब प्रसिद्दिगॆ निन्न अनुजने साक्षियागुवनु ऎम्ब भाववु. नन्नन्तह राजनु आतनिगॆ ऎरगुवदु धरवो ऎन्दु योचिस बेड, तेन मैश्री भवतु ते - आतनॊन्दिगॆ सख्यवन्नु बॆळॆसु, निनगॆ यदि जीवितुमिच्छसि - चन्नागि बदुकबेकॆम्बपेक्षॆयु इद्दुदादरॆ, हागॆ माडु, एनं शरणागतवत्सलं - इन्तह शरणागतवत्सल नन्नु, आतनु अन्तह सत्यसल्पनॆन्दु मनस्सिगॆ चन्नागि हिडियुवद क्कागि शरणागतवत्सलनॆम्बुवदन्नु ऎरडुसल हेळिरुत्ताळॆन्दू भाविस बहुदु ; इन्नॊन्दभिप्रायवु मुन्दॆ विवरिस्पडुत्तदॆ. आतनु
“मित्र भावेन सम्प्राप्तं नत्यजेयं कथञ्चन” । दोषो यद्यपि तस्य स्याच्छता मे तदगर्हितं” ऎन्दु हेळुव सत्य सङ्कल्पनादुदरिन्द तेनमैत्रि भवतु ते ऎन्दु कृपया उपदेशिसिरुत्ताळॆ ; इन्थावनन्नु तं- नीनु, प्रसाद यस्य - निन्नन्नु अनुग्रहिसुवहागॆ प्रसन्ननागि माडिकॊ ; प्रय तोभूत्वा आ शरणागतियिन्द सत्वपापगळन्नू कळॆदुकॊण्डु मुन्दक्कॆ प्रतिकूलनागदॆ, परिशुद्धनागि, अ - इन्तह श्रीराम निगॆ माञ्च - नन्नन्नू कूड निरातयितु मर्हसि - हिन्तिरुगि समर्पिसलु योग्यनागु ऎन्दरॆ नन्नन्नु समर्पिसुवदु युक्त वादुदु ऎम्ब भाववु. रावणनु प्रपन्ननल्लवल्ला, इदु बुद्धि वॊरॊ राघ विषय हेगॆ आदीतॆन्दु प्रश्निसबहुदु, इल्लि मॊदलु “शरणागत वत्सलः तेन मैत्री भवतुते” ऎम्बुवदरिन्द तन्न उजीवनार्थवागि शरणागतियु उपदेशिसल्पट्टितु. आगलू सीतॆ यन्नु कळुहिसिकॊडदॆ अशोकवनदल्लिट्टिदुदरिन्द बुद्धिवूराघवु इन्नू हिम्बालिसिरुवदरिन्द अदक्कॆ प्रायश्चित्त रूपदल्लि “प्रसाद (३) रामा, सुन्दर २१-२०२१________________
अपराधपरिहाराधिकार प्रसादयस्व त्वं चैनं शरणागत वत्सलम् । माञ्चा प्रयतो भूत्वा निरातयितु मरसि ॥” అల్ य त्वं चैनं शरणागतवत्सलं माञ्चा प्रयतो भूतानि क्यातयितुमर्हसि” ऎम्बुवदरिन्द प्रायश्चित्तरूप पुन शरणागतियु विधिसल्पट्टिरुवुदरिन्द शरणागत वत्सल पदवु ऎरडु सल प्रयोगिसल्पट्टरुत्तदॆ. ऒब्बनु द्रव्यवन्नु अपहरिसिदरॆ, मॊदलु रक्षिसु ऎन्दु बेडि, कद्द पदार्थवन्नु तन्दु समर्पिसि अदर प्राय श्चित्तक्कागि पुनः नमस्करिसुवनु. मॊदलु शरणागतियन्नु माडिद रेनॆ सीतॆयन्नु परिग्रहिसु ऎन्दु बेडलु अधिकार उण्टादीतु आदुदरिन्द रक्षणारूप शरणागतिय प्रायश्चित्त रूप शरणागतियू ऎरडू आवश्यकवु. ई श्लोकवु अत्यन्त मातृवात्सल्यदिन्द लोक मातॆयु आचारस्थानदल्लि निन्तु जीवात्मनिगॆ हेळुव हितोपदेश वॆन्दू भाविसबहुदु. सत्येश्वरनु शरणागतवत्सलनु शरणागत धरवन्नु चॆन्नागि तिळिद सत्यसम्मिलनु. आतनल्लि मैत्रि महाविश्वा सवु उण्टागि यदि जीवतुमिच्छसि निनगॆ आजीवनवन्नु माडि कॊळ्ळबेकॆम्ब इष्टविद्दरॆ, शरणागतियन्नु माडु, हागॆ माडदिद्दरॆ पुनःपुनः जन्मवॆत्तुवदु निनगॆ मरणसमानवॆम्ब भाववु. आदुद रिन्द नीनु अन्तह शरणागतवत्सलनन्नु प्रसन्ननागिमाडिकॊण्डु माञ्च . “ अहं मे” ऎन्दु हेळि आत्मापहारचौर माडिद जीवात्म नन्नू अथवा अहं, माम् इत्यादि प्रत्यभिज्ञॆयिन्द तोरुव जीवात्मनन्नु, अथवा “ मां” विदेहराजतनया न्यायेन लालि प्यते” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ नन्न हागॆ बन्धक्कॆ सिक्किरुव जीवात्म नन्नु, आ अपराधवन्नु कळॆदुकॊळ्ळुवदक्कॊस्कर निरातयितु मर्हसि, आतन स्वत्तन्नु आतनिगॆ हिन्तिरुगि समर्पिसुवदु युक्तवु ऎम्ब स्वारस्यार्थवू तोरिबरुत्तदॆ. ई सन्दर्भदल्लि, (१) “ अस्वमिति भावोत्रयुंसामुपजायते । अहं ममेति भावोयत् प्रायवाभिजायते” (१) वि. पु. ५.३०१५,________________
१५०७ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिर पडिये यथाधिकार प्रायश्चित्तान लम्बननुण्णा, प्रायश्चित्ताकरणी अल्प शिक्षयारक्षणं प्रारब्ध कर्मविशेषवशत्तालॆ कठिन प्रकृतियाय क्षमॆ कॊळ्ळुगैयुं कै तप्पि न पोदु (१) “स्वपुरुषमभिवीक्ष मत्तु “ अन्यथासन्तनात्मानं योन्य थाप्रतिपद्यते । किन्तेन नकृतम्पापं चोरेणातापहारिणा” ऎम्ब श्लोकगळु इल्लि अनुसन्धेयवु इत्यादिगळिल् - इन्तह प्रमाणगळल्लि, शूल्लुगिर पडिये- हेळिरुव रीतियल्लि, यथाधिकारन - भक्ति मार्ग प्रपदन मार्ग गळन्नु अवलम्बिसिद शक्तराद अशक्तराद अधिकारिगळिगॆ, प्रायश्चित्ता वलम्बननुण्णा - प्रायश्चित्तानुष्ठानवु श्रियःपतियनुग्रह दिन्दले प्राप्तवागबहुदु, हागॆ प्रायश्चित्तावलम्बनविल्लदिद्दरॆ अल्प शिक्षॆ माडि रक्षणवु. प्रारब्ध कर्म विशेषवु प्रबलवादुदरिन्द प्रायश्चित्त माडिकॊ ळ्ळदॆ होदरू मोक्षप्राप्तिगॆ च्युतियिल्लवु. सर्वॆश्वरनु अन्थाव नन्नु देहावसानद ऒळगॆ अल्प दण्डनॆगॆ गुरिमाडि रक्षिसुवनु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई अधिकार कॊनॆय श्लोकदल्लि हेळिरुव जातेपि तन्निष्टते ऎम्बुव भागवु उपपादिसल्पट्टितु. ईग कौटिल्य सति शिक्षयानघर्य क्रोडी करोति प्रभुः ऎम्ब वाक्यवु उपपादिसल्पडुत्तदॆ. प्रारब्ध कर्म विशेषवशत्तालॆ - प्रारब्ध कर्म विशेषक्कॆ ऒळपट्टिरुवदरिन्द, कठिन प्रकृतियाय - क्षमिसु ऎन्दु बेडलु बेकाद सात्विकन मृदु स्वभावविल्लदॆ कठिनवाद राजसतामसस्वभाव उळ्ळवनागि, क्षमै कॊळ्ळुगॆयुव कै तप्पिन________________
(on) अपराधपरिहाराधिकार १५०८ पाशहस्तं वदति यमः कॆल तस्य करमूले । हरिहर मधु सूदन प्रर्पा प्रभुरहमन्य नृणां न वैष्णव नां” (२) “कमलनयन वासुदेव विषधरणि धराच्युत शङ्ख चक्रपाणे । भव शरणमितीरयन्ति ये वैत्य जभट दूरत रेण तान पार्पा
पोदु - क्षमिसु ऎम्ब प्रार्थनायुक्तवाद प्रायश्चित्त रूप शरणा गत्यनुष्ठानवु तप्पिद सन्दर्भदल्लि, मुन्दॆ नरक प्राप्ति एनॊन्दू इल्लदॆ ई देहदल्लि अल्प दण्डिस यन्नु कॊट्टु सत्येश्वरनु रक्षिसुवनु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ई अभिप्राय समर गागि कॆलवु प्रमाणगळन्नु समगागि प्रदर्शिसुत्तारॆ :- यमः - यमनु, प्राश हस्तं - पाशवन्नु धरिसि रुव स्वपुरुषं तन्न ट न्नु, अभिवीक्ष कण्डु, तस्य कर्ण मूले - आतन किवियल्लि गुट्टागि, वदतिकिल - हेळुत्तानॆयष्टॆ ; एनन्नु गुट्टागि हेळुत्तानॆम्बुवदु उत्तरार्धदल्लि हेळल्पडुत्तदॆ :- “ओ भटनॆ, मधुसूदन प्रपन्ना९ - मधु ऎम्ब राक्षसनन्नु कॊन्द श्री महाविष्णुविनल्लि शरणागतराद प्रपन्नरन्नु, परिहर - बिट्टु बिडु ऎन्दरॆ अवर तण्टॆगॆ होगबेड, अन्य नृणां - इतर जनरिगॆ, आहं प्रभुः - नानु स्वामियु, न वैष्ण नानां - अन्तह वैष्णव रिगॆ नानु प्रभुवल्लवु” ऎम्बदागि यमनु हेळिदनु ऎम्ब तात्सरवु प्रपन्नरिगॆ यमन बाधॆयु इल्लवु ऎम्बुवदक्कॆ ई प्रमाणवु. (२) कमल नयन - पुण्डरीकाक्षने, वासु देवने वासु देव शब्दक्कॆ व्यत्पत्ति हेगॆन्दरॆ :- “ सत्व त्रास् तिवैयतः” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ई तनु ईतनल्लू वासवागिरुवदरिन्द वासुदेवनु, वन्नु व्यापिसुव विष्णुवे, समस्तं च वसत्य ऎल्लॆल्लियू, ऎल्लवू हे विष्ण - ओ सत्व “यस्माद्विष्टम्भितं सन्तस्य शक्ता महात्मनः । तस्मात् प्रोच्यते विष्णु शेरा तोः प्रवेश नात १) वामन पुराण ९४. ३१ (9) 2. 3) 2. 2, 22.________________
१५०९ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (३) “देवं शार्ङ्गधरं विष्णुं ये यणम् । न तेषां यम सालोक्यं न च ते ऎन्नु वैष्णव नामनादि पुराण मान श्रुतियिल् शूल्लुगिरपडिये प्रसन्नाः परा नरकसः, पाशुरङ्गळुकु मूल यम विषयगमन ऎम्ब विष्णु धम्म श्लोकवु इल्लि अनुसन्धेयवु ; धरणीधर - वराहाव तारियागि भूमियन्नु तन्न कोरॆदाडॆयिन्द धरिसिदवने, अच्युत नाशरहितने, अथवाशरणागतनन्नु कैबिडुवदिल्लवॆम्ब सत्यसदिन्द जारदिरुववने, शङ्खचक्रगळन्नु कैयल्लुळ्ळवने, शरणम्भव-रक्षक नाग अथवा सिद्योपायनागु, इति-ऎम्बदागि, ये - यारु, ईर य-हेळुत्तारॆ, इदरिन्द उक्तिनिष्ठारूप शरणागतियु हेळल्प ट्टितु अपार्पा - पापगळिल्लदिरुव, र्ता - अन्थावरन्नु, दूर तरेण - तुम्बा दूरदल्ले, भट . ओ दूतने, त्यज - बिट्टु बिडु. अवर हत्तिर होगबेड. इदरिन्द नरकपतनादि यमशिक्षॆयु शरणॆ गतियन्ननुष्टिसिदवरिगिल्लवॆम्ब भाववु.
(३) देवं लीलासक्तनाद, शार्ङ्गधरं- शार्ङ्गवॆम्ब धनस्सन्नु धरिसिद, विष्णुं - श्री महाविष्णुवन्नु, ये - यारु परायणं - उपायोपेयवागि, प्रपन्नाः - शरणागति मूलक आश्रयिसुत्तारॆ, तेषाम् अन्थावरिगॆ, यमसालोक्यं - मलोकवासवु, न. इल्लवु, ते - अवरुगळु, न च नरकसः- नरकवासिगळू अल्लवु, ऎन्नु - ऎम्बुदागि वैष्णव, वामन मॊदलाद पुराणगळल्लिरुव पाशुरळु क्कु - मेलॆ उदाहरिसिद श्लोकगळिगॆ मूलमान - मूलाधारवाद, श्रुतियिल् - श्रुतियल्लि, कॊल्लु गिरपडिये हेळिरुव हागॆ, यम विषयगमन मक्कॆ - यमलोकवन्नु कुरितु होगुवदिल्लदॆ, वेलिट्टु पाय वेण्डु मदु - कुन्तायुध धरिसि छेदिसतक्कद्दु, मुळ्ळिट्टु पार्ट् न्नु कळि युम् - मुळ्ळन्नु चुच्चुवदरिन्दहोगबहुदु, ऎरकणिक्किलॆ- ऎम्ब लोकदगादॆगनुसारवागि, कार्ण- ऒन्दु कण्णिल्लदवनु, खंर्ज- (३) नाम, पु. ९४, ४३________________
अपराधपरिहाराधिकार मन्रिक्कॆ, वेलिट्टु प्पाय वेण्डुमदु मुच्चिट्टु पायुन्नु कळियुमॆर कणक्किले कार्ण खंर्ज ऎन्नु मुदलाग वोदुगिर विष्णु उपशमुखत्ताले शिकैयरक्कु विरुगगळ्ळि मुन्निट्टु सर्वॆश्वर, क्षमा प्रेमदया वात्सल्य जिळाले तणिन्न प्रतापयुडैयनाय, मिगवु दणि वेणु म अपराधत्तु कु सेव्यनान सारभौम नडैयाळ क्यारर्, अन्तःपुर परिजन, कूनर्, कुरळ, कुमारर गल् विषयल् अपराधळुक्कीडागवु, अन्तरङ्गत्यादि मॊदलाद ऒन्दु कालिल्लद कुण्टनु, ऎन्नुमुदलाग - ऎम्बुवदे ओदुगिर - श्रुतियल्लि हेळिरुव, इष्टु उपशमुखत्तालॆ - इन्तह दुःखगळ मूलकवागि, शिक्षॆयरन्नु विरुगग - हॊत्त लॆवॆल्ला तीरुव मार्गगळन्नु, मुन्निट्टु पुरस्करिसि, सरेश्वरनु क्षमाप्रेमदया वात्सल्यगळिन्द, तणिन प्रतापयु यनाय्- शान्तवाद प्रतापवुळ्ळवनागि, प्रतापव्यावुदॆन्दरॆ, हॆच्च अपराधगळिगॆ अदक्कॆ सरियाद हॆच्चदण्डनॆ माडबेकॆम्ब प्रतापवु मिगवु दण्डिक्क अपराधत्तु क्कु - हॆच्चागि शिक्षिसबेकाद अप राधक्कॆ सरेश्वरनु अल्पदण्डनॆयन्नु कॊट्ट आश्रितनन्नु रक्षिसिबिडु वनु ऎम्बुवदक्कॆ ऒन्दु लौकिक दृष्टान्तवन्नु कॊडुत्तारॆ. सेवॆ नान . सेविसलु योग्यनाद, सार भौमन - चक्रवर्तिय, अडै याळक्कारर् - छत्रचामारादिगळन्नु हिडियुव आळुगळू, अन्त- पुर परिजनं - अन्तःपुरद पट्ट महिषिगळिगॆ दासी जनरु, कून- गूनुळ्ळ कुब्बरु, कुरुळर् , वामनरु, कुळ्ळरु, कुमारगळ् - स्वतपुत्ररुगळु, विषयल् - इवरुगळ विषयदल्लि, अपराध ळुक्कीडागवु म् अवरुगळु माडिद अपराधगळिगॆ अनुगुण वागियू, अन्तरङ्गत्यादि तारतम्यत्तु क्कीडागवुम्-विश्वासव मॊदलादवुगळल्लिन तरतम भेदक्कनुगुणवागि, आदिशब्ददिन्द देहानु बन्धित्ववु हेळल्पट्टितु. सम्बन्धानृशंस्यादिगळालॆ प्रीतिनडक्क चॆट् दे - अवरुगळ विषयदल्लि प्रीतियिरुवदरिन्दले, अवरुगळु, तप्पिनत्तुक्कु - माडिद अपराधक्कागि, क्षमैकॊळ्ळुगैक्यागवु .________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे तारतम्यत्तु क्रीडागवुन, सम्बन्धानृशंसादिगळालॆ प्रीतिन डच् देयवगळ तप्पिनत्तुक्कु क्षमै कॊळुगैक्काग वुम, मेलॆक्कुव शिक्षॆयागैक्कागवु, मुखं कॊडा देयिरुत्तल्, तम्मयिट्ट डिल्, तळुविल्, वाशलिलॆ तगॆ विल् शिरुदुनाळ सेवॆम्मॆ, निलडुदल्, कॆयु मा पोलॆ, काकासुरन्यायत्तालॆ ऒरुकण्णळिवाले इन्साश्रितरॆ रक्षित्तु विडु, क्षमिसिदहागॆ आगुवदक्कागियू, मेलैक्कु शिक्षॆयागैयाक्कु वु - मुन्दॆ हागॆ अपराधगळन्नु माडदिरुवदक्कागि स्वल्प शिक्षॆ यागिरुवदक्कागियू, मुखद कॊडादेयिरुत्तल् - मुख रन्नु कॊडदे इरुवदागलि, शम्मटॆयिडिल् - चाटियिन्द हॊडिसि यागलि, तळ्ळु नित्तल् - कुत्तिगॆगॆ कै हाकि दब्बिसियागलि, वाशलिलॆ तगैवित्तल् - बागिलन्नु हाकिसियॆयागलि, शिरुदुनाळ् सेवॆय्य निलक्किविडुवल्-कॆलवु दिनगळु अवरु तनिगॆ सेवॆ माडद हागॆ तप्पिसि यागलि, कैयु मालॆ - माडुवहागॆ, काकासुर न्याय ताले - काकासुरनन्नु श्रीरामनु दण्डिसिद तॆरदि, ओरुकण्णिळि वालॆ - ऒन्दु कण्णन्नु नाशमाडिद हागॆ ऎन्दु ऒन्दु अर्थवु, यावुदादरू ऒन्दु लघुशिक्षॆय मूलक ऎन्दु इन्नॊन्दर व, इद्दा श्रितरै - ई भरन्यासमाडि सश्वेश्वरनन्नु आश्रयिसिदवरन्नु रक्षित्तु निडुम् - रक्षिसिबिडुवनु. इदक्कॆ करपदवु सर्वॆश्वर्र ऎन्दु हिन्दॆ इरुत्तदॆ ई वाक्य तात्सरवेनॆन्दरॆ, आ पतालव्यावुदू इल्ल. दिरुव समयदल्लि बुद्धि पूरैकपराध माडि, प्रारब्धकद प्राबल्य दिन्द प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळदॆ मैमरॆतिद्दनादरॆ, आगलू कूड ई त निगॆ मुक्तिय विषयदल्लि एनू तॊन्दरॆ इरुवदिल्लवु ऎन्दु उपदेशिसु वदक्कागि इन्साश्रितरॆ रक्षित्तु निडुम, सत्वश्वरनु रक्षिसि बिडु वनु ऎन्दु हेळिदरु, पुनर्जन्मविल्लवो अन्थावनिगॆ ऎन्दरॆ पुन र्जन्मवू इल्लवु. वैकुण्ठ लोकवल्लदॆ इतर यम लोकादिगळु कूड इल्लवॆन्दु तिळिसुरदक्कागि वैष्णव, वामन पुराणगळन्नु उदाहरिसि________________
अपराधपरिहाराधिकार रुत्तारॆ. ई पुराण वचनगळु कल्पितवल्लवु, श्रुतिय उपब्रह्मण ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. आ श्रुतिवाक्यगळु यावुवॆन्दरॆ, “नखलु भागवता यवविषयं गच्छन्ति, इहै वै षां केचिदु पप्लवा भवन्ति काणा भवन्ति, खञ्जा भवन्ति अविधेय भारा (पुत्रा) भवन्ति” इत्यादिगळु, “ भागवतरु यमलोकवन्नु कुरितु ऎन्दिगू होगुवदिल्लवष्टे, ई लोकदल्लेने केशगळन्नु हॊन्दुवरु, हेगॆन्दरॆ :- ऒन्दु कण्णिल्लदवरागि आगुवरु, कुण्टरागि आगुवरु, विधेयरल्लद भारापुत्ररुळ्ळवरागुवरु” ऎम्बुवदु ई श्रुतिवाक्यगळ भिप्रायवु. नरकादि इतर लोकगळ प्राप्तियिल्लदिद्दरू ई बुद्धि पूराघगळिगॆ शिक्षॆयुण्टॆम्बुवदु ई मेलिन श्रुतिवाक्यगळिन्दले सिद्धवु. इदैव ऎन्दु श्रुतिवाक्यदल्लि एवकारविरुवदरिन्द ई लोक दल्ले ई जन्मवॆत्तिरुवागले मरणक्कॆ मुञ्चितवागि ई उपकेशगळु प्राप्तवागुत्तवॆन्दु कण्ठक्तवागि हेळुवदक्कागिये इल्लि अव धारणविरुत्तदॆ. पुनर्जन्मवु ई शरणागतनिगिल्लवॆम्बुवरु इदरिन्द तोरिबरुत्तदॆ. ई श्रुत्य भिप्रायवन्ने स्वामियवरु “कार्ण खंर्ज ऎन्नु मुदलाग वोदुगिर निण्णु उपकेशमुख तालॆ” ऎम्बुवदरिन्द व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. इन्तह अल्प दण्डनॆगळु हेगॆ तोरिबरुत्तवॆम्बुवदक्कॆ ऒन्दु लोकोक्तियन्नु पयोगिसिरु तारॆ :- वेलिट्टु पायवेण्डुमदु मुट्ट पायन्नु कळि युम.” सश्वरन कृपॆयिद्दुदादरॆ निशितायुधदिन्द परिहरिस तक्कद्दु मुळ्ळिनिन्द परिहारवागुत्तदॆ ऎम्ब तात्परवु. शरणागत नल्लदिद्दरॆ कूरदण्डनॆ विधिसुव सन्दर्भदल्लि, शरणागतनागि तन्नन नादुदरिन्द अल्पदण्डनॆ कॊट्टु रक्षिसुवनु. हीगॆ ऎरडु विधवाद न्याय तीरु, ऎल्लरन्नू समवागि नोडुव साम्यवॆम्ब गुणवुळ सश्वेश्वरनिगॆ युक्तवो ? ऎन्दरॆ भक्तरु तन्न वरागि गुणिगळादुदरिन्द अन्तह गुणिगळ विषयदल्लि तोरिद दयॆयु निन्दितवल्लवु. इन्तह नटनॆयु युक्तवादुदॆ ऎन्दु तोरडिसुवदक्कागि ऒन्दु लोक दृष्टान्तवन्नू ऒन्दु शास्त्र दृष्टान्तवन्नू उदाहरिसुत्तारॆ. एनॆन्द बहु जनगळिन्द उपचरिसल्पडुव ऒब्ब चक्रवर्तियु इद्दानॆन्दु ऊहि सोण. आदुदरिन्दले सेवनान चक्रवर्ति ऎन्दु प्रयोगिसिरु________________
१५१३ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे त्तारॆ. आतन कैकॆळगॆ आतनिगॆ नानाविध कैरगळन्नु माडुव आळुगळु आतन पट्ट महिषिगॆ उपचरिसुव दासि जनवू, इन्नू कुब्बरु नाम नरु राजकुमाररु मॊदलादवरॆल्ला इरुत्तारॆ. इवरुगळु बुद्दिवू र्वकवागि अपराधगळन्नु माडिदुदादरॆ, अवरुगळु तनगॆ प्रीतिपात्र रादुदरिन्द अवरन्नु दण्डिसलु राजनिगॆ मनस्सिल्लदॆ क्षमिसबिडबेकॆम्ब इष्टवू इरुत्तदॆ. आदरॆ यावुदॊन्दु दण्डनॆयू इल्लदॆ बिट्टु बिट्टरॆ पुनःपुनः आपराधगळन्नु माडबहुदु. आदुदरिन्द अवरल्लि तनगिरुव विश्वासानुगुणवागि क्षमिसिदहागू इरबेकु, शिक्षिसिद हागू इरबेकु. अदक्कागि आ चक्रवरियु लघुदण्डनॆयन्नु विधिसुवनु. हीगॆ आतनु गुरुदण्डनॆयन्नु विधिसुव स्थळदल्लि लघु दण्डनॆयन्नु विधिसुवदु न्यायवो ऎन्दरॆ सम्बन्धानृशंस्यादि प्रयुक्तवाद प्रीतिय काव्यवादुदरिन्द एनॊन्दु विरुद्धवादुदल्ल वॆम्ब भाववु. आ लघुदण्डनॆगळु ऎन्थाद्दॆन्दरॆ :- मुखवन्नॆत्ति नोडदॆयू, मुखकॊट्टु मातनाडदॆ इरवदू, चाटियिन्द हॊडॆयुवदू, कोपदिन्द कत्तु हिडिदु दब्बिसिबिडुवदू, बागिलिन आचॆगॆ इडुवदू, कॆलवु दिनगळु आतनु माडुत्तिद्द उपचारदिन्द तप्पिसिबिडुवदू, इवे मॊदलाद अल्पदण्डनॆगळन्नु विधिसि अनन्तर मॊदलु इद्द स्थितियल्लि इट्टु कापाडुवनु. अदर हागॆये प्रप इनु बुद्धिपूापराध माडिदुदादरॆ, सत्येश्वरन कूड हागॆये मेलॆ हेळिद रीतियल्लि ई जन्मदल्ले लघुदण्डनॆयन्नु विधिसि देहा वसानानन्तर मुक्तियन्नित्तु रक्षिसुवनु. हागादरॆ हागॆ स श्वरनु लघुदण्डनॆयन्नु कॊट्ट शास्त्रदृष्टान्तवु इतिहासगळल्लेना दरू उण्टो ऎन्दरॆ काकासुरवृत्तान्त उण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. सीतॆय तॊडॆयल्लि श्रीरामनु तलॆयन्निट्टु निद्रॆ माडुत्तिरुवागले इन्द्र पुत्रनाद काकासुरनु बन्दु सीतॆय स्तनवन्नु चुच्चि बहु व्यथॆयन्नुण्टुमाडिदुदन्नु श्रीरामनु कण्डु, बहु कोपगॊण्ड ऒन्दु दरवन्न भिमन्त्रिसि ब्रह्मास्त्रवागि बिडलु, अस्त्रवु ई काकनन्नु अट्टिसिकॊण्डु होगलु, आग आ काकनु “चण्डाळ पक्षिणां काकः, ऎन्दिरुवदरिन्द गृहाङ्गणकॆ कूड आतनन्नु सेरिसदॆ, ऎल्लरिन्दलू परित्यक्तनादनु. आग बन्दु “ तमेव शरणङ्गतः” आ श्रीराम नन्न शरण हॊन्दिदनु. ई अपराधवु महत्तागिद्दरू,________________
अपराध परिहाराधिकार (११४ “सतं निपतितं भूं शरण्यश्यरणागतम् । वधार्हमसि काकुत्सः कृपया पठ्यपालयत् (रा. सुं, ३८, ३४, ३५) आतनु यावाग भूमियल्लि दण्डवत्पणाम माडि बिद्दनो, आग आ कृपामहोदधियाद श्रीरामनु आतनन्नु मन्निसि रक्षिसिदनु. हेगॆ रक्षिसिदनॆन्दरॆ अल्प दण्डनॆयन्नु कॊट्टु कापाडिदनु. “दत्वा स दक्षिणं नेत्रं प्राणेभ्य- परिरक्षितः” आ ब्रह्मास्त्रक्कॆ आ काकन बलकण्णन्नु आहुतिकॊट्टु रक्षिसल्पट्टनॆम्ब वृत्तान्तविरुत्तदॆ. इन्तह लघुदण्डनॆयु युक्तवादुदे ऎम्बुवदन्नु ऒन्दु लोक दृष्टान्तद मूलकवागियू ऒन्दु शास्त्रदृष्टान्तमूलकवागियू स्थापिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द प्रपन्ननिगॆ बुद्धिपूरा घदिन्द मोक्ष प्राप्तिगॆ विघातविल्लवु. देहावसानदल्ले मोक्षप्राप्तियुण्टु. आदरॆ जीवमान कालदल्ले लघुदण्डनॆयन्ननुभविसलेबेकु. आदरॆ मनः पूरैकवाद शोकदिन्द कूडिद प्रायश्चित्तरूप शरणागतियन्ननु ष्टिसुवदरिन्द ई लघुदण्डनॆयन्नू कूड कळॆदुकॊळ्ळबहुदु ऎन्दू, हागॆ प्रायश्चित्तरूप शरणागतियन्ननुष्ठिसदिद्दरॆ, ई लघुदण्ड नॆयु तप्पिद्दल्लवॆन्दू, ईग उपदेशिसल्पट्टितु. आदरॆ श्रुतियल्लि “ आनन्दं ब्रह्मणो विर्द्या न बिभेति कुतन” (तै आ, ९) ऎन्दु याव भयवू इल्लवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द अबुद्धि पूरैक बुद्धि पूरैक पापगळ भयवू इल्लवॆम्ब भाव तोरिबरुत्तदल्ला? हागॆये * अहन्त्वा सर् पापेभो मोक्षयिष्यामि” ऎम्बल्लि सत्व पापेभ्यतॆ ऎम्बुवदरिन्द बुद्धि पूराघदिन्दलू बिडिसुवॆनु ऎन्दु हेळिदन्तागुवुदिल्लवे ? विष्णु पुराणदल्लि यमनु तन्न भटनिगॆ हेळुव सन्दरदल्लि, “ हृदियदि भगवाननादि रास्तॆ हरिरसि शङ्खगदा धरो व्ययात्मातद घमघ निघात कर भिन्नं भवति कथं सति चान्धकार वरे” यावन हृदयदल्लि अनादियादशङ्ख चक्रादि दिव्यायुधगळन्नु धरिसिद भगवन्तनु इद्दानो, अन्ता वन ऎल्ला पापगळु, पापविनाशकरनाद सद्देश्वरनिन्द नाशगॊळिसल्प डुत्तवॆ. सूरनिरुवाग अन्धकारवु हेगिरलारदो हागॆ याव पापगळू इरलारवु” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द बुद्दि पूराघवु ताने हेगॆ इद्दीतु ? हागॆये नम्माळ्वारवर (७.१०८)________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे बुद्धि पूरा स्यापि क्षमा विषयत्व मित्यभि युक्तः तात्सर इप्पडि मृदु प्रकृतिगळ क्षमैकॊळ्ळ हण्णु वित्तल्, कठिन
- अनि मत्तॊ निर्ल शरणेय नकलिरु मॊय गैर्यिनाय् ” ऎम्ब पाशुरदल्लि गजेन्द्र शरणागति माहात्मयन्नु तिळिसुव सन्दर्भदल्लि, “तीविनैयुळ्ळर्ति शाद्वल्लवे” ऎम्बल्लियू पापगळ सम्बन्धवे इरुवदिल्लवॆम्बप्राय तोरिबरुवदरिन्द बुद्धि पूराघद भयवू प्रपन्ननिगिरुवदिल्लवॆम्बभिप्रायवन्नु कॆलवु व्याख्यातृगळु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. ऒब्ब व्याख्यातृवु “ प्रामादिकत्तु क्क निक्के बुद्धि पूर्व कमाग प्पज्ञॆ नदुक्कुव आञ्जनेण्डादपडियायि रुक्कु “ तेजस्तिविरळुक्कु सहाव स्थानमुण्डो ? ” अर्व (सर्वॆश्वर्र) वन्नु हृदयत्तिलॆ नित्यवासं पण्ण, तीवि ऒदु निड मुहो” ऎन्दु केळिरुत्तारॆ. न्य इन्तह पूरैपक्षक्कॆ समाधानवन्नु “इप्पडि” ऎम्ब मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुववरागि ई नम्माळ्वारवर व्याख्यातृगळ अभिप्राय वेनॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ. बुद्धिपूर्वाघवन्नू क्षमिसिबिडुवनु ऎम्बुवदन्नु ऎल्लरू ऒप्पतक्कद्दु. अल्प दण्डनॆ मूलक रक्षिसुवदू क्षमागुण माहात्मवे विना बेरॆयल्लव ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. बुद्धि पूर्वाघ सन्दर्भदल्लू क्षमॆय उण्टु, रक्षणॆयू उण्टॆन्दु तिळि सुत्तारॆ. आदरॆ प्रायश्चित्तविल्लद सन्दर्भदल्लि अल्प दण्डनॆयमूलक क्षमिसि रक्षिसुत्तारॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ बुद्धि पूर्वाघवू ईश्व रक्षमा विषयवॆम्बुव दे अभियुक्तरुक्तिय तात्सरवु. इप्पडि - हीगॆ, हिन्दॆ बुद्धिपूर्वाघद विषयदल्लि हेळिद हागॆ ऎम्बर्थवु, मृदुप्रकृतिग - सत्वगुणाविष्टरादवरन्नु, क्षमॆ कॊळ्ळु हण्णु दल् - क्षमिसबेकॆन्दु प्रार्थिसुव हागॆ माडि पुनः हॆण्णुदल् प्रायश्चित्त शरणागतियन्ननुष्टिसुव हागॆ माडियागलि, अथवा________________
(२२) अपराधपरिहाराधिकार प्रकृतिगळुक्कु शिक्षा रूपमान दण्डविशेषं हण्णु दल् कॆळगिरविडनुम् पूर प्रपत्ति फलमान कमैर्यि प्रकार भेदनन्नु शिक्षकनान शेषि पक्कलिले कृतज्ञतॆ नडक्काग बुद्धि पूत राघयुं क्षमिक्कु मॆनु शिलर् तॊन्ना गळ्. कठिन प्रकृतिगळुक्कु - स्वल्प राजस तामस स्वभाववुळ्ळवरादुदरिन्द प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळदवरिगॆ, शिक्षा रूपमान दण्डविशे मम हण्णुदल् - खञ्जा भवन्ति, काणा भवन्ति, अविधेयभारा पुत्रा भवन्ति, इन्तह दण्डविशेषवन्नु शिक्षॆयागि विधिसियागलि, इवु गळेनू अन्तह दण्डवल्लवु. आदरू अल्प शिक्षॆयिल्लदॆ रक्षिसकूडदॆम्ब बागि, हॆच्चाद अपराधविद्दरू क्षमॆयिन्द सहिसिकॊण्डु अल्पदण्डनॆ यादुदरिन्द इल्लि दण्ड विशेषवॆम्ब प्रयोगव ; शॆयगिरविड मु- हीगॆल्ला माडुवदु, पूर्व प्रपत्ति फलमान-मॊदलु आ नुष्ठिसिद प्रपदनद फलरूपवाद, क्षमैर्यि प्रकारभेदवॆन्नु सत्येश्वरन क्षमॆयतारतम्य भावगळागुवदरिन्द, शिक्षकनान मार्ग तप्पिदर दण्डिसुव, शेषि पक्कलिले - शेषियन्नु कुरितु, कृतज्ञतॆ नद काग-कृतज्ञताभाववु यावागलू इरुवदक्कागि, बुद्धि पूरै कवागि माडिद उत्तराघवन्नू कूड, क्षमिक्कुम् - सत्वश्वरनु रक्षिसुवनॆन्दु, शिलर् ई नम्माळ्वार् सूक्तिगळ व्याख्यातृगळाद कॆल वरु, शूस्टार् गळ्-हेळिदरु. बुद्धि पूरापराधवन्नु प्रप नन्तर माडिदरॆ, मृदु प्रकृति यागि शोकिसि प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊण्डरॆ अदन्नू क्षमिसि श्रीय पतियु रक्षिसुवनु. हागल्लदॆ करिण प्रकृतियागि प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळ दिद्दरॆ आतनु प्रपन्ननागि शरणागतियन्ननुष्ठिसिरुवदरिन्द, आतनल्लि ममतॆयन्नॆ तोरि आतन अपराधगळिगॆ सरियाद कूरदण्डनॆगळन्नु विधिसदॆ क्षमिसि, अल्प दण्डनॆ मूलक रक्षिसिबिडुवनु, अन्तू इन्तह बुद्दिपूराघविद्दरू प्रपन्ननिगॆ कृपा सागरनु मोक्ष प्राप्तियन्नु ऎन्दिगू तप्पिसुवदिल्लव ई आभिप्रायवन्ने ई मेलिन पूत्व पक्ष वाक्यगळु बोधिसुत्तवे एना बुद्धि पूराघक्कॆ प्रायश्चित्तविल्लद________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
- प्रपत्तॆ- निष्पलत्व शज्ञा निरासक प्रारब्ध कम्मल् पापांशमेलॆ बुद्धि पूरोत्तराघं न बिभेति सन्दर्भदल्लि अल्पदण्डनॆयिल्लवॆन्दु बोधिसुवदिल्लवु. कुतश्चन सरकेश भयवू इल्लवागुत्तदॆ” ऎन्दु हेळिदुदरिन्द परब्रह्मपासनदिन्द परब्रह्मप्राप्तिगॆ विरोधवाद सत्वक्षेश भयवू तॊलगुत्तवॆ ऎम्बरवु. हागॆये “ सत्व पापेभो मोक्ष फ्यामि” ऎम्बुवदर मुख्याभिप्रायवु, सत्व पापनिवृत्ति मूलक वागि निस्सन्देहवागि मोक्षप्राप्तियन्नुण्टुमाडुवॆनु ऎम्बुवदु बुद्धिवूत्तराघद निवृत्तिय कूड उण्टे उण्टु. प्रायश्चित्त माडिकॊण्डरॆ तक्ष्मणवे उण्टु. माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ अल्प शिक्षानुभव दिन्द निवृत्तियु. ऎल्लवू क्षमाफलवे. हीगॆ अल्प दण्डनॆयिन्द निवृत्ति ऎन्दु हेळदॆ बुद्धि पूराघवू सम्बन्धिसुवदे इल्ल ऎन्दरॆ, मनःपूत्विकवागि इतरर मनॆयल्लि कद्दु प्रपन्ननु द्रव्यार्जनॆयन्नु माडबहुदु, प्रपदन माडिरुवदरिन्द भयविल्लॆन्दु हेळिदन्तागु तदॆ. अनन्तर इतरर मनॆय द्रव्यवन्नु कदियबेकॆम्बुवनु शीघ्र दल्लि शरणागतियन्नु माडिबिट्टु कदियबेकु; एकॆन्दरॆ आ पापवु आग सम्भविसुवदिल्लव; इन्तह परिहासक्कॆल्ला कारणवागुत्तदॆ. ई विषयवन्नु श्रीमदाचाररवरु मुन्दॆ चरमश्लोकदल्लि “इष्ट नक्कॆ बुद्धि पूत राघुम् ईश्वरनु क्कु भोग्य माम् ऎन्नुविवक्षितवागिल्, प्रपन्ननुक्किदुवे यथाशक्ति सम्पाद्यनाम” ऎन्दु तिळिसिरुत्तारॆ. शिलर् कनार्गल् ऎम्बु वदरिन्द हीगॆल्ला परिहासक्कॆ ऒळगागबेकागुवदरिन्द कॆलवरल्लि प्राय हागॆये विना, तम्मभिप्राय हागल्लवॆम्ब भाववू तोरि बरुत्तदॆ. आदरॆ भरन्यासानन्तर माडुव बुद्धिपूापराधक्कॆ प्राय श्चित्तविल्लद सन्दर्भदल्लि दण्डनॆयुण्टु ऎन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ, ई बुद्दि पूरापराधवु ऒन्दु वेळॆ प्रबलवादुदादरॆ, मोक्षप्राप्तिगॆ विघात उण्टागलारदॆ ? ऎन्दरॆ, “ प्रारब्धकरल्ल ” ऎन्दु प्रारम्भिसिद________________
अपराधपरिहाराधिकार १५१८ पायश्चिम् पण्णाद पोदु सफलमानालु, हण्णिन प्रपत्ति मोक्षं कॊडादॊळियुनोवॆनुशवॊण्णादु मुन्दिन वाक्यदिन्द मोक्षप्राप्तिगॆ ऎन्दिगू सन्देहविल्लवॆन्दु पदे शिसुत्तारॆ :– बुद्धि पूर्वाघदल्लि प्रपत्तियु ऎन्दिगू निष्पल वागुवदिल्लवु प्रारब्ध कर्मल् - प्रारब्धकरदल्लिन, पापांशलॆ - सुकृतभागवल्लदॆ, पापभाग दहागॆ, बुद्दि पूर्वोत्तराघं - बुद्धि पूत्विकवागि माडिद उत्तरापराधवु, प्रायश्चित्त सण्णाद दु-प्रायश्चित्तवन्नु पुनश्चरणागति मूलक माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ, सफल मानालुम् - अदर फलवन्नुण्टुमाडिदरू ऎन्दरॆ सत्येश्वरनु क्षमापूरैक अल्प शिक्षा प्राप्तियन्नु 1टु माडिदरू ऎम्बरवु, हण्णि नप्रपत्ति - ई मोक्षार्थियु पूत्वदल्लि अनुष्ठिसिद प्रपत्तियु, मोक्षं कॊडादॊळियुनो ऎल्लियादरू मोक्षप्राप्ति, यन्नुण्टुमाडदॆ इद्दितो, ऎन्नु शङ्किक वॊण्णादु - ऎन्दु संशय बेकिल्लवु. यावाग शरणागतियन्ननुष्ठिसिदनो आग सत्य सज्जल्पनाद शरणनु देहावसानदल्लि मोक्षवन्नु कॊडुवदागि अभयवन्नित्तिरुवनु. इदक्कॆ ऎन्दिगू च्युतियिल्लवॆम्बरवु, “रामो द्विरा भि भाषते” श्रीरामनु ऎन्दिगू ऎरडु विधवागि माताडुव दिल्लवु. आडिद मातिगॆ विरोधविल्लवु. माडुत्तेनॆन्दु हेळिद वाक्य वन्नु हेगादरू माडि नडॆसिकॊडुवनु. इदक्कॆ निदर्शनवागि, अब्बि न तेरिथ न जिथराक्षसेन्द्रं नैवास्यजज्जिद यदा च बलाबलन्त्वं निस्संशयस्सपदि तस्य पदेभ्यषिञ्चः तस्यानुजं कथमिदं हि विभीषणं च॥ (अतिमानुषस्तव) ओ श्रीरामने नीनु अब्बिन्नतेरथ - समुद्रवन्नु इन्नू दाटलू इल्लवु, अदक्कॆ प्रयत्नवू इल्लवु, न जिगूथ राक्षसेन्द्रं - रावण________________
१५१९ श्रीमद्र हस्कृतयसारे नन्नु कॊल्ललिल्लवु, नैवास्य जज्जिह यदा च बलाबलन्त्वम् इन्नू शत्रुविन बलाबलगळ विचारवन्नु माडलिल्लव एषणवन्नु अभिषेक नडॆयबेकल्लवे ऎम्ब कॊन्द नन्तर बेगने निस्संशयप्प पदि तन्न पदे अभ्रषिञ्चः तस्मानुजम् आ स्थानदल्लि निस्संशयवागि, बेगनॆ आ रावणन तम्म नाद माडिरुत्तीये, अनन्तर इदु हेगादरू आतङ्कवुळ्ळवनागि, रावणादि सत्व राक्षसरन्नू पुनः विभीषणनिगॆ पट्टाभिषेकवन्नु नडॆसि,
- अभिषिच्य च लङ्कायां राक्षसेन्द्रं निभीषणं ! कृत कृत्यस्तद रामो विज्वरः प्रमुमोदह शरणागतन कोरिकॆयन्नु इन्नू नडिसलिल्लवे ऎम्ब परितापदिन्द बिडुगडॆयन्नु हॊन्दिदवनागि, तानु ईगल्लवे कृतकृत्यनादॆनु ऎन्दु तुम्बा आनन्दवन्नु हॊन्दिदनु ऎन्दु महर्षियु वरिसि तारॆ. आदुदरिन्द सत्यसनु तानाडिद मातन्नु ऎन्दिगू नड सदे इरनु, आदुदरिन्दले शणवॊण्णादु - ऎन्दुपदेशि सिरुत्तारॆ. हागॆये श्री पामभक्तराद श्रीभरताळ्वारवरु तमगॆ इर वागिरुव लोकापवादवन्नु परिहरिसुवदक्कागि अयोध्यॆगॆ बन्दु पट्टाभिषिक्तरागबेकॆन्दु बहुविधवागि याचिसिदरू, हागॆ माडलि ल्लवे ऎम्ब परितापपीडितरागि हेळुत्तारॆ :- *मां निवर्त शिरसा याचतो तुं योस् चित्रकूट मुसागत यस्य वचनं नकृतं मया " (रा, यु, १२४, १९) तलॆ बागि बेडिदवन मातन्नु नडॆसलिल्लवॆ, आदुदरिन्द “ तन्तु मे भातरं द्रष्टुं भरतं त्वरते मनः” “आदुदरिन्द मॊदलु आ भरतनन्नु होगि नोडबेकॆम्ब मनस्सु नन्नन्नु तरॆगॊळिसुत्तदॆ. ऎन्दु हेळि, ऒडनॆ अयोध्यॆगॆ होगि आतन कोरिकॆयन्नु नडिसि कॊट्टिरुत्तारॆ. हीगॆ भक्ताभीष्ट्यवन्नु यावाग नडॆसिकॊडुवॆनो ऎम्ब त्वरॆयुळ्ळवनु सत्येश्वरनादुदरिन्द शरणागतियन्ननुष्टिसि प्रपन्ननादवनिगॆ मोक्षप्राप्ति विषयदल्लि शब्बवॊण्णादु ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ.________________
अपराध परिहाराधिकार पॆरुज्जायं वृत्त मरळुक्कु स्वलादि विशेषज्ञळाले वाट्टित्तु क्कु कालतारतम्य मुळ्ळ मात्रम् ; इट्टु मिवर् ई मेलिन वाक्यदल्लि प्रारब्धकल् पापांशवु अदर फल वन्नु कॊडुत्तदॆ ऎन्दु हेळल्पट्टिरुवदरिन्द पुण्यांशवु फलदायक वल्लवॆन्दु तोरिबरुत्तदॆ. हागॆये बुद्धि पूर क पुण्यांशवू कूड फलदायकवल्लवॆम्बुवदन्नू ग्रहिसबहुदु. इदु एतक्कॆन्दरॆ प्रसन्न नादवनिगॆ वैराग्यविरुवदरिन्द नश्वरवाद तुच्छवाद सुखभोग गळल्लि अभिलाषॆयिल्लवु. मॊदलु एनो दुराशॆयिन्द राजनन्न नु वरिसि ऒन्दु ग्रामवन्नु पडॆयबेकॆन्दु आतनन्नु आश्रयिसिदरू, आ आश्रयवु मुन्दॆ फलकॊडुव कालदल्लि आ ग्रामवु तनगॆ बेकिल्ल वॆन्दु हेळि आ काम्यफलदिन्द हेगॆ तप्पिसिकॊळ्ळबहुदो हागॆ ऎम्ब भाववु. इदु उपासन विद्यानिष्कनिगू शरणागतिनिष्ठनिगू साधा रणवाद विषयवु. प्रारब्धकद पापांशवु हागल्लवु ; करद फलवु ननगॆ बेडवॆन्दरू बिडतक्कद्दल्लवु. अदर फलवन्ननुभविसले बेकु. इदु हेगो, हागॆये बुद्दिपूराघवू कूड प्राय श्चितविल्लद दॆशॆयल्लि अदर फलवन्नु कॊडदे इरदु ऎन्दु हेळल्प ट्टितु. इन्तह पापगळ फलानुभववन्नु माडलेबेकॆन्दु हेळ ल्पट्टितु प्रारब्धकद पापांशवू, प्रायश्चित्तविल्लद बुद्धि पूरकवाद उत्तराघवू, इवॆरडर फलवन्नु प्रपन्ननू अनुभवि सिये तीरबेकु, आदरॆ मॊदलु प्रपत्तियन्नु अनुष्टिसुव कालदल्लि प्रारब करद द पापांशवू कळॆयबेकॆन्दु प्रार्थिसिदरॆ अदू निवा रणवागुत्तित्तु ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. ई ऎरडु विधवाद पापफलानु भवगळु ई जन्मदल्ले देहावसानद ऒळगे विना पुनर्जन्मविल्लव, देहावसानवाद ऒडनॆये मोक्षप्राप्तियु ऎम्बुवदु तात्सरवु. मुख ई अभिप्रायवन्नॆ मुन्दिन वाक्यगळिन्दलू सदृष्टानवागि समरनॆ माडुत्तारॆ :- पॆरायं वृत्त हिङ्गन्नु इट्ट मरळुक्कु - मरगळिगॆ, मरगळिगॆ, स्थलादि विशेषङ्गळालॆ भूमिय________________
श्री मद्रहस्य त्रयसारे गळि संसार नुडैय निश्लेषनिवृत्ति सिरक्कु विळम्बा विळम्ब गुणवे मॊदलाद विशेषगळिन्द. इल्लि आदिशब्ददिन्द कालविशेषवू हेळल्पट्टितु, नाट्टित्तुक्कु बाडि होगुवदक्कॆ, कालतारतम्य मुळ्ळ मात्रम् - हॆच्चु काल, कम्मिकाल उळ्ळ व्यत्यास मात्रवे मरगळ बेरिगॆ हिङ्गन्नु तगलिसिदरॆ अवु बाडिहोगुवदेनो सिद्धवु. कॆलवु देशकालगळ व्यत्यासदिन्द सावकाशवागियू, कॆलवु शीघ्र वागियू, बाडिहोगुत्तवॆ. हेगॆन्दरॆ नीरिन वसति हॆच्चाद प्रदेश वादरॆ सावकाशवागि बाडुत्तवॆ, नीरिन वसति इल्लदिद्दरॆ बेग बाडि होगुत्तवॆ. हागॆये मळॆगालवागिद्दरॆ सावकाशवागि बाडुत्तवॆ. अन्तू बाडुवदेनो निश्चयवु. हागॆये इट्टु म् - इल्लियू ऎन्दरॆ ई सन्दर्भदल्ल, इवर्गळ - ई प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळद बुद्धि पूरकवागि अपराधमाडिदवरु, संसार नुडैय निष * निवृत्तिसिरक्कॆक्कु संसारद सम्पूर्ण निवृत्ति हॊन्दुवदक्कॆ, विळम्बा विळम्ब वैषम्यने उळ्ळदु - ऒन्दु सन्दर्भदल्लि हॆच्चु काल विळम्बवू इन्नॊन्दु सन्दर्भदल्लि कालएळविल्लदॆयू हीगॆ व्यत्यासविरोणवु. मरद बेरिन भागक्कॆ हिङ्गिन सम्बन्ध उण्टा दरॆ मरवु ऒणगिहोगुवदु हेगॆ सिद्धवो, हागॆये ई प्रपदनव न्ननुष्ठिसिदवनिगॆ ई प्राकृतदेहव नशिसिहोगि मोक्षर्पाप्ति ऎम्बु वदु सिद्धवु ऎम्ब भाववु. आदरॆ ई प्रपन्नन प्रारब्ध पाप विशेषक्कनु गुणवागियू बुद्धिपूर्वकवागि माडिद उत्तराघक्कनुगुणवागियू एळम्बवागि मोक्षप्राप्तियुण्टागुत्तदॆ. इन्तह प्रतिबन्धकगळ ल्लदिद्दरॆ विळम्बविल्लदॆये मोक्ष प्राप्तियु सम्भविसुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ– बेरिगॆ हिङ्गन्निट्ट मरवे ऒळ्ळॆ जलसमृद्धियिरुव प्रदेशदल्लिद्दरॆया गलि, अथवा मळॆ हॊय्दरॆयागलि, स्वल्प कालानन्तरवे बाडिहो गुत्तवॆ. हागल्लदॆ जलसमृद्धियिल्लद प्रदेशदल्लागलि अथवा बिसिलु कालदल्लागलि अदे हिङ्गन्निट्ट मरवु इन्तह प्रतिबन्धकगळिल्लद सन्दर्भदल्लि बेगनॆ बाडिहोगुत्तदॆ. हागॆये प्रसन्नन विषय दल्लू प्रतिबन्धकगळिद्दरॆ विळम्बिसियू, हागॆ प्रतिबन्धकगळिल्लदिद्दरॆ विळम्बविल्लदॆयू देहावसान उण्टागि मोक्षप्राप्ति ऎम्ब भाववु.________________
अपराध परिहाराधिकार १५२२ वैषम्य मेयुळ्ळदु. इद्देहानन्तरं मोक्षम् पॆरनेणु नॆनपेक्षितालुम् अनियतास्सुक्कळाय विळम्बाक्षमरायि- आदरॆ आयुस्सु नियतवागिरुवाग प्रतिबन्धकगळिन्द आयुवृद्धि युण्टॆ ऎन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन “इदेहानन्तरं” ऎम्ब वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अदू अल्लदॆ ईतनु शरणागतियन्ननु सुवाग “एतद्देहावसाने मां त्वत्पादं प्राप्य” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ गोप्तत्ववरणविरुवदरिन्द आयुर्वृद्धि मूलक विळम्बताने सरियो ऎम्ब आक्षेपवू उण्टादीतु. इदक्कू सह मुन्दिन वाक्यदल्लि समाधान दॊरॆयुत्तदॆ, नियतायुस्सुगळेनो ऎल्लरू हौदु, जन्मकालदल्ले ग्रहगळ गतिगळिगनुसारवागि प्रतियॊब निगू नियतवादुदे. इदन्नु आयुष्कामेष्ट्रादिगळिन्द वृद्धि माडिकॊळ्ळबहुदॆन्दु शास्त्रवु हेळुत्तदॆ. हागॆ माडिकॊण्डरॆ अनि यतायुस्सुळ्ळवरागुत्तारॆ. हागॆये बुद्धि पूरैकवाद उत्त राघवु प्राप्तवादरू स्वामिसदिन्द पापफलानुभवक्कागि आयुर्वृद्धि युण्टागबहुदु, एकॆन्दरॆ, देहावसानदल्ले मोक्ष वन्नु कॊडबेकागिरुवदरिन्दलू, आतनिगॆ पुनर्जन्मविल्लदिरुवदरिन्दलू बुद्दिपूराघक्कॆ सरियाद शिक्षॆयन्नु अनुभविसबेकागिरुवद रिन्दलू, आयुस्सु वृद्धियागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. स्वामिसल्प दिन्द आयुर्वृद्धियुण्टागुववरन्नु मुन्दिन वाक्यदल्लि अनि यतास्सुक्कळा ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. हिन्दॆ विळम्बावि इम्बमेवुळ्ळदु ऎन्दु हेळिदुदन्ने विशदीकरिसुत्तारॆ. इद्दे हानरं मोक्षम पॆरनेण मॆनुपेक्षित्तालु - देहाव सानदल्लि मोक्षवन्नु हॊन्दबेकॆन्दु अपेक्षिसिदरू कूड विळम्बु * मरायिरुप्पार् न्नु - देहावसानद विळम्बवन्नु सहिसदवरिगॆ, अनियतायुस्सुक्कळाय् - इष्टे आयुस्सॆम्ब नियति, इल्लदिरुव रागि ऎन्दरॆ हागॆ सश्वरनिन्द सल्पिसल्पट्टवरागि, आयुवृद्धि यालॆ विळम्बं वरुम- स्वामिसल्पदिन्दले आयुस्सु वृद्धि यागि विळम्ब उण्टागुवदु, ऎन्दरॆ बुद्धि पूरैकवाद अपराधक्कागि________________
श्रीमद हस्य त्रयसारे रु स्टार् कार्युद्दियाले विळम्बवु वरव ; निय फलित्तु निडुम्. तायुस्सुक्कळुकु उळ्ळ वायुस्सुक्कुळ्ळ उळ्ळ वायुस्सुक्कु (१) भनेयं शरणं व” ऎन्न पिन्नु मुक्तान राक्षसिगळुडैय अल्पशिक्षॆयन्ननुभविसुवदक्कागि आयुर्वृद्धियू अदरिन्द विळम्बवू उण्टागुत्तवॆम्ब भाववु. विळम्ब बेडवॆन्दिरुववरिगॆ कूड शिक्षारूपवष्टे, नियतायुस्सुक्कळुक्कु - क्रिप्तवाद आयु सुळ्ळवरागिरलॆन्दु स्वामिसल्पविरुववरिगॆ नियतायुस्सुक्कु * पवाद आयुस्सिनल्लिये, फलित्तु विडम् , अल्प दण्डनॆयाद खञ्जत्व, काणत्वादिरूपफलगळुण्टागि बिडुववु. शरणागतियन्ननु ष्टिसुव कालदल्ले ई प्रपन्ननु देहावसानानन्तरवे मोक्षवण्टाग बेकॆन्दु प्रार्थिसिद्दरू कूड आयुवृद्धि विळम्बवु न्यायवो ऎम्बाक्षेप बन्दीतागि अन्तह सन्दर्भदल्लू ईतनिगॆ विळम्बवु इष्ट वल्लदुदरिन्द अदण्डनॆगागि आयुर्वृद्धियन्नुण्टुमाडुवनु. इन्नु कॆलवरिगॆ क्लिप्तवाद आयुस्सिनल्लिये ई अल्पदण्डनॆयन्ननु भविसुवहागॆ माडुवनु. ई ऎरडु सन्दर्भदल्लि मोक्षक्कॆ च्यु यिल्लवॆम्ब भाववु. इतिहास आदरॆ बुद्धिपूराघवु शरणागतिय माहात्मयिन्द एनॊन्दू दण्डनॆयिल्लदॆ क्षमिसल्पट्ट हागॆ तोरुव ऒन्दुण्टल्ला ऎन्दु श्रीमद्रामायणदिन्द ऒन्दु दृष्टान्तवन्नु उदाहरिसि, आ सन्दर्भदल्लि कूड अदण्डनारूप प्राणभय वित्तॆन्दु उपपादिसुत्तारॆ. इतिहासवु यावुदॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ. (१) वः - राक्षस स्त्रीगळाद त्रिजटॆ मॊदलादवराद निमगॆ, शरणं - कक्षकळु, भवेयं - आगुवॆनु, ऎन्दु सीतावाक्यवु 66
ततस्सामती बाला भरुत्विजय हब्बिता । अवॊचद्यदि तत्तथ्यं भवेयं शरणं हिवः” ऎम्बुवदु पूराश्लोकवु; ततः - आ त्रिजटॆयु स्वप्न वृत्तान्तवन्नु हेळिद नन्तर, भर्तु - तन्न पतियाद श्रीरामन, विजयह (१) रा. सुं, ५८९१________________
(92) अपराध परिहाराधिकार- बुद्धि पूर्वापचार४, (२) “मर्षॆयामह दुर्बला,” 1 तम् । विजय सूचकवारॆयिन्द हर्षगॊण्डवळाद, मत्तु बालॆयाद, पतिगॆ विजयसूचक वृत्तान्तदिन्द बालॆयादुदरिन्दलू, स्त्रीमती - लज्जायुक्तळागि, तत्-आ त्रिजटा स्वप्न वृत्तान्तवु, तथ्यं यदि-निश्च यवादुदादरॆ, वः - निमगॆ, शरणं - रक्षकळु, भवयं - आगुवॆ नॆन्दु सीतॆयु हेळिदळु ऎम्बुवदु ई श्लोक तात्परवु, ऎन ऎन्न सिस्टु म् ऎन्दु हेळिदनन्तरवू कूड, उण्डान - उण्टाद राक्षस स्त्रीयर, बुद्धिपूर्वापचार बुद्धिपूापराधगळु, इदक्कॆ क्षमाविषयवायित्तियो ऎम्बुवदरॊन्दिगॆ अन्व यवु. (२) “मर्षयामह दुर्बला” - बलहीनळादुदरिन्द सहिसिकॊण्डिरुत्तेनॆन्दू, ई सन्दर्भ यावुदॆन्दरॆ :- “भाग्य वैषम्य योगेन पुरादुश्चरिते न च । मता ते सत्वं स्वकृतं ह्यु पभुज्यते । प्राप्तव्यं तु दशायोगात्म तदिति निश्चि दासीनां रावणस्याहम् अक्ष यामीहदुला” इदु सीतॆगॆ तॊन्दरॆ कॊट्ट राक्षस स्त्रीयरुगळन्नु शिक्षिसलु अनुज्ञॆयं बेडिद आञ्जनेयनिगॆ हेळुव सीतावाक्यवु. आ रावण रल्लि एनॊन्दू अपराधविल्लवु. स्वामि आज्ञानुसार वरिसुवरल्लि एनु अपराधवु तनगॆ उण्टागिद्द ई दुर्दॆशॆयादरो भाग्य वैषम्य योगदिन्दलो, हिन्दॆ माडिद दुश्चरितदिन्दलो, उण्टागिर बहुदु. तानु माडिद कल्मवन्नु अनुभविसलेबेकष्टॆ. अन्तह अनु भविसुव काल ईग ऒदगिरुत्तदॆ ऎन्दु निश्चयिसिरुवॆनु. आदुदरिन्द ई रावण दासियर दासियर तर्जनॆ मॊदलादवन्नु सहिसबेकागि बन्तु एकॆन्दरॆ नानु दुला, अन्तह हिन्दिन कल्मफल प्राप्तवागदहागॆ. एनॊन्दू प्रतिक्रियॆयन्नु माडिकॊळ्ळदॆ अशक्तळागिरुत्तेनॆ.” ऎन्दु हेळि सीतॆयु आञ्जनेयन शिक्षा पेक्षॆयन्नु निरोधिसिदळु. (३) सीतॆयु इन्नू आञ्जनेयनिगॆ हेळुत्ताळॆ :- पापानां वा शुभ (3) डा. यु. ११६-४० दासीय________________
१५२५ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (३) “पापानां वा शुभानां वा वधार्हाणांष्णव व” ऎङ्गिर पडिये पिराटक्कु क्षमा विषयमायि लियोनॆ नां वा” आ राक्षस स्त्रीयरु निन्न भिप्राय प्रकार पापिगळु, नन्न बि प्रायप्रकार अवरु शुभरु, स्वाम्याज्ञॆ प्रकार वरिसिदुदरिन्द निरोषिगळु, हेगे आगलि, अवरु नीनु हेळिद हागॆ “दण्ड्या दण्ड नीयानादण्ड्याः” ऎम्ब धरशास्रोक्ति प्रकार दण्डिसलु योग्य नादवनन्नु दण्डिसलेबेकु, दण्डिसदॆ बिडतक्कद्दल्लवु ऎन्दु, वधार्ह रागिद्दरू कूड, “ दुस्कोपि शरणागतो रक्षणीयः” “ शरणा गतनादवनु दुष्टनागिद्दरू रक्षिसलु योग्यनॆम्ब’’ विशेष शास्त्रविरु वदरिन्द अन्थावरिगॆ आरोण - पूनादवनिन्द, करुणं कार - करुणियन्नु तोरिसुवदे युक्तवु ; शुभकार माडिदवरिगॆ अवर करवे अवरन्नु रक्षिसुवहागॆ नम्मन्नु बलात्करिसुत्तदॆ. पापमाडि दवरन्नु ताने नावु रक्षिसबेकादुदु ऎम्ब स्वारस्यार्थवु. हे स्थन म - ओ वानरने, निनगॆ युक्तायुक्त चेष्टा व्यवस्थॆयिल्लदुदरिन्द नीनु प्लवण्ण मने सरि ऎम्ब भाववु. आदरॆ दोषिगळन्नू रक्षिसिबिड बहुदो ऎन्नुत्तीयो : नकश्चिन्नापराध्यति - हागॆ अपराध माड दिरुवरु यारादरू ई लोकदल्लिरुत्तारो ? हागॆ पापकरविल्ल दिद्दरॆ नित्यविभूतिगॆ होगुत्तिद्दरे विना ई लोकक्कॆ बरुवरो. यावाग इल्लिगॆ बन्दरो अवरु अपराधिगळ सरि ऎम्ब भाववु. आदु दरिन्द अञ्जनेयनाद नीनु ताने निरपराधियो ? नन्न उद्दिश्यवागि नीनु मार्गतप्पि नडॆदिल्लवो ? ब्रह्मचारियागि रावणन अन्तः पुर स्त्रीयरुगळ अवयवगळन्नॆल्ला अवलोकिसिदॆयल्ला, हागॆ माड बहुदो ऎम्ब भाववु ” ऎच्चरपडिय - ऎन्दु ई ऎरडु प्रमाणगळल्लि हेळिरुव हागॆ, पिराटक्कु श्री सीतादेविगॆ, क्षमा विषय मायियो ऎन्निल् - मेलॆ हेळल्पट्ट राक्षस स्त्रीयरुगळ बुद्धिपूापचारगळु मन्निसलु योग्यवादव आग लिल्लवो ऎन्दु आक्षेपिसिदरॆ ; मॊदलु ई राक्षसस्त्रीयरुगळिगागि त्रिज टॆयु सीतॆय पाददल्लि शरणागतियन्नु माडिदळु; ई शरणागत्यनु________________
अपराध परिहाराधिकार निल्, आडलु अवर्गळुन्नु तिरुवडि नलियप्पुगिरा नॆर नॆ इर भयवन्नु, नलिवुक्कु निलक्कु ण्णानपडियाले वाळाले योङ्गि विडुमालॆ दण्डलेशनु क्षमै युं सिद्ध म्. स्नानवादनन्तरवू रावणवधॆयवरिविगू रावणनिगॆ दासिगळादुद रिन्द आतन इष्टानुसारवागि सीतॆय सन्निधियल्लि बुद्धि पूरा वन्नु माडिरुत्तारॆ. आदरू अनुग्रहमयळाद सीतॆयु अन्था वरन्नू कूड मन्निसिबिट्टिद्दरिन्द, बुद्दिपूरा घवू शरणागति माहा कैयिन्द प्रपन्ननिगॆ सम्बन्धिसुवदिल्लवॆन्दु तोरुत्तदॆयल्ला ऎन्दा क्षेपवन्नु तन्दरॆ, अदक्कॆ मुन्दिन वाक्य शेषदिन्द समाधान हेळु तारॆ. अडलु-आ सन्दर्भदल्ल, अवळुक्कु - आ राक्षस स्त्रीयरुगळिगॆ, तिरुवडि-आञ्जनेयनु (तिरुवडि ऎन्दरॆ पादसेवकनु ऎम्बरवु. पॆरिय तिरुवडि ऎन्दरॆ गरुर्त्मारवरिगॆ हॆसरु, चिन्न तिरुवडि अथवा शिरिय तिरुवडि ऎन्दरॆ आञ्जनेयनिगॆ हॆसरु) नलियपुगुगिर्रा - चित्रवधॆयन्नु माडुवनु, ऎर भयव विळ्ळॆन्नु - ऎन्नुव भयवन्नु हुट्टिसि, नलिवुक्कु विलक्कुज्ञान पडियाले - आ वधॆगॆ सीतॆय क्षमागुणदिन्द बिडुगडॆ उण्टादुद रिन्द, नाळालॆ ॐगि - कत्तियन्नु झळपिसि, निडुमापोलॆ - अनन्तर क्षमिसि बिडुवहागॆ ऎन्दरॆ कत्तियिन्द कडिदुबिडुत्तेनॆ नोडु ऎन्दु कत्तियन्नु बीसि, अनन्तर ई सलवेनो बिट्टिरुत्तेनॆ, इन्नॊन्दु सल हीगॆये माडिदुदादरॆ ऎरडागि कत्तरिसिबिडुवॆनॆन्दु कत्तियन्नु हिन्तॆगॆदहागॆ, दण्णलेशमु - प्राणहोदहागॆ भय वन्नुण्टुमाडिदुदरिन्द दण्डलेशवू, क्षमॆयुम् - सीतादेवियु तोरिसिद क्षमॆयू सह, सिद्दम् - इल्लि सुव्यक्तवु. आदरॆ कॆलवु दॊड्डवरू बुद्धि पूराघद लेपनवु प्रपन्ननिगॆ लेपिसुवदिल्लवॆन्दु अभिप्रायपट्टरल्ला, अदेकॆ हागॆ अभिप्राय पट्टरु ? अवरुगळिगॆ प्रमाणवाक्यगळेनू इल्लवो ? हागॆ यावुदू इल्लवादरू हागेकॆ हेळिदरु? अवु सरियाद अभिप्राय गळल्लवादरू हागॆ हेळलु कारणवेनॆन्दरॆ, मुन्दिन वाक्यदिन्द “आगैयाल्” ऎन्दु प्रारम्भिसि, शरण्यन कल्याणगुणगळ प्रभावक्कॆ________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे लेपि आगैयाल् प्रपन्ननुक्कु बुद्दि पूर्वोत्तराघ यादॆन्नु विश्लेषित्तु चॊल्लुवदॊरु प्रमाण मनॆयिरुक्क, इवनुक्कु पिन्नु बुद्धिपूर्वापराध पिरि नालुव क्षमै कॊळ्ळवेनुम्, क्षमैकॊळ्ळाविडलु ं शिक्षा रूपमान ऎन्नुम्, विळम्बाक्ष मरुक्कु परम फल वारादॆनु, प्रारब्ब सुकृत विशेषादि कै रत्तुक्कु विच्छेद सजचण्ण ४ दण्ड विशेषवि तुक्कु विळम्ब शाले वरु मिष्टु कट्टु बिद्दो, इल्लवे शरणागति प्रभावक्कॆ मोहितरागियो, हागॆ हेळिरुत्तारॆन्दु तिळिसुत्तारॆ :-आगैयाल् सिद्द प्रायश्चित्तविल्लद बुद्धिपूरकवाद उत्तराघक्कॆ अल्पदण्डनॆयू, क्षमॆयू वादुदरिन्द, प्रपन्ननुक्कु - शरणागतियन्ननुष्ठिसिदवनिगॆ बुद्दि पूरोत्तराघं - प्रपदनानन्तर माडुव बुद्धि पूरैकवाद अप रा धवु, लेपियादु - सम्बन्धिसुवदिल्लवु, ऎन्नु - ऎम्बुदागि, - विशेषित्तु चॆल्लुवदु - विश्लेषिसि हेळुवन्था व्यक्तवागि हेळु वन्था ऒरु प्रमाण मन्रिक्कॆ इरुक्क - ऒन्दु प्रमाणवादरू इल्लदॆ इद्दरू (१) इवनुक्कु - ई प्रपन्ननिगॆ, ऒन्सु - शरणागति अनु ष्ठिसिद नन्तरवू, बुद्धि पूत्ववाद अपराधवु, पिरिन्हालुम् - उण्टा दरू, क्षमैकॊळ्ळवेण्डावॆनुम् - क्षमिसु ऎन्दु बेडुव अव श्यकतॆ इल्लवॆन्दू ऎन्दरॆ प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळुवावश्यकतॆयिल्ल वॆन्दू, (२) हागॆ क्षमैकॊळ्ळाविडलु - सश्वेश्वरन क्षमॆयन्नु बेडदिद्दरू कूड, ऎन्दरॆ प्रायश्चित्तवन्ननुष्ठिसदे इद्दरू, शिक्षा रूपमान दण्डलेश मिल्फ् ऎन्नु - शिक्षारूपवाद अल्पदं नॆयू इल्लवॆन्दू, (३) विळम्बाक्षरुक्कु - सावकाशवन्नु तडॆयद वरिगॆ, परम फलत्तुक्कु - सत्कृष्ट फलवाद भगवन्तन प्राप्ति अवन कै र प्राप्ति, इवुगळिगॆ विळम्बवु, वारादॆनुम् - बरुव दिल्लवॆन्दू, (४) प्रारब्ध सुकृत विशेषज्ञळाले - प्रारब्धकद सुकृत विशेषगळिन्द, वरु-उण्टागुव, इष्टु रुक्कु - इल्लिन कैरगळिगॆ विच्छेद सचळ् – च्युति न्यूनतॆगळु नारादॆनुम् - बरुवदिल्लवॆन्दू, शूल्लुगिर पक्ष ळ - हेळुव 4 1________________
अपराथपरिहाराधिकार नारादॆनुम, तॊल्लुगिरपक्षळ् शरण्यनुडैय गुणङ्ग टै युव, शरणागतिनुडैय प्रभावयुव गॊल्लुगैक्काग नत्रनै. बुद्धि पूर्वोत्तराघा शेषो बाधकवाह इप्पडि यल्लाद पोदु प्रपन्नरान पूर्वगळुडैय भिन्नाभिप्रायगळु, शरण्यनुडैय - सर्वलोक रक्षकन, गुणळ्ळ युम् - कृपौधारवे मॊदलाद कल्याणगुणगळन्नू शरणागतिय प्रभाववन्नू, शोल्लुगैक्कागवनै . हेळुवदक्कागि ई महनी यरु हेळिद माते विना आ नाल्कु अभिप्रायगळु सरियादवल्लवु ऎम्ब भाववु. ई नाल्कु अभिप्रायगळु यावुवॆन्दरॆ :- १. बुद्धिपूरोत्तराघक्कॆ प्रायश्चित्तवु बेकिल्ला, स्वामियु अदन्नु मन्निसुवनु. २. वदिल्लवु. 2. मूलक अदक्कागि प्रायश्चित्त माडदिद्दरू सर्वॆश्वरनु शिक्षिसु अदरिन्द फलप्राप्तिगेनू आयुर्वृद्धियुण्टागुवदर विळम्बवागुवदिल्लवु. ४. प्रारब्ध कर्मद सुकृत विशेषदिन्दुण्टागुव कैङ्कय्यक्कॆ च्युति अथवा न्यूनतॆयुण्टागुवदिल्लवु ई अभिप्रायगळु सरियादवल्लवु, आदरू ई अभिप्रायगळु एनु सूचिसुत्तवॆ ऎन्दरॆ, सर्व शरण्यन कृपौदार मॊदलाद कल्याण गुणगळ माहात्म यन्नू शरणागतिय प्रभाववन्नू सूचिसुत्तवे विना बेरॆ इन्नेनू इल्लवु. इवुगळिगॆ इरुव माहात्मय न्नु मनस्सिनल्लिट्टु हागॆ हेळि बिट्ट रॆम्ब भाववु. बुद्धि पूर्वोत्तराघवु लेपिसदु ऎन्दु हेळुवद रिन्दुण्टागुव बाधकगळु. बुद्दिपूर्वोत्तरापराधगळ विषयदल्लि प्रायश्चित्तवन्ननस दिद्द पक्षदल्लि अपराध उण्टु ऎन्दु ऒप्पिकॊळ्ळबेकॆन्दु समर्धनमा________________
CHIT श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अनुष्ठान परम्परैक्कुम, प्रसन्न रॆन्दे प्रायश्चित्तं विधिक्किर शास्त्रत्तु कुम्, मोक्ष परुगैक्कु कालक्कुरित्तु प्रपत्ति हण्णादे अनुवृत्त बुद्धिपूर्वाहराधरुवाय विळं बाक्समरुमाम्, इरुप्पारु विळम्बव कॊल्लुकिर प्रवा णण्णळुक्कु, शेरादु. डिदुदु हागिरलि; करुणासागरनादुदरिन्द प्रसन्न नल्लि आतनिगि रुव प्रीत्यतिशयदिन्द अन्तह अपराधगळन्नू कूड मन्निसिबिडुवनु ऎन्दु ऒप्पिकॊण्डरॆ बाधकवेनु ? हागॆ मन्निसिबिडुवनॆम्बुवदक्कॆ प्रमाणरूपदल्लि विशे षोक्तियिल्लदिद्दरॆ सामान्यवागि “एनमेवं विदि कर न शिष्यते” “सर्व पापेभो मोक्षयिष्कामि” इत्यादि प्रमाणगळल्लि समस्त पापगळ नाशवू तोरिबरुवदरिन्द, ई बुद्धिपूर्वोत्तराघगळु लेपिसुवदिल्लवॆन्दु हेळुवदरिन्द बाध कवेनु ऎम्बुवदक्कॆ उत्तरवन्नु मुन्दॆ अनुग्रहिसुत्तारॆ. इप्पडि यल्लाद पोदु - प्रायश्चित्तविल्लद बुद्धिपूर्वो राघद विषयदल्लि अल्प दण्डनॆयुण्टु ऎन्दु अङ्गीकरिसदे होदरॆ, प्रपन्नरान पूर्वरुगळुडैय अनुष्ठान परम्परैक्कुम - प्रपन्नराद हिन्दिन महनीयरुगळ क्रमागतवागि बन्द अनुष्ठान गळिगू, प्रपन्न रै प २ - प्रपन्न रन्ने मुख्यवागि कुरितु, प्राय श्चितं विधिक्किर शास्त्र तुक्कुम् - प्रायश्चित्तवन्नु विधिसिरुव शास्त्रक्कू, मोक्षं सॆरुगैक्कु कालुरित्तु प्रपति पट्टादॆ - मोक्षवन्नु पडॆयुवुदक्कॆ इन्तह कालवॆन्दुद्देशिसि प्रपत्तियन्ननु ष्टिसदे, अनुवृत्त बुद्धिपूर्वा पराधरुमाय अनुसरिसि बन्द बुद्दिपूर्वकवाद अपराधवन्नुळ्ळवरागियू निळम्बा क्षमरु माम्. मोक्षप्राप्तिगॆ विळम्बवन्नु सहिसदवरागियू, यिरुप्पा र् कु - इरुववरिगॆ, विळम्बं कॊल्लुगिर - अदक्कागि अल्प दण्डनॆ यन्नु हॊन्दलु बेकाद आयुर्वृद्धि मूलक उण्टागुव विळम्ब वन्नु हेळुव प्रमाणळुकु प्रमाणगळिगॆ साक्षाद्विरुद्धवाद अभि प्रायवागुत्तदॆम्ब भाववु, बुद्धिपूर्वोत्तराघवन
कूड________________
अपराधपरिहाराधिकार १५३० सर्वॆश्वरनु, तन्नल्लि शरणागतिमाडि प्रपन्ननॆनिसिदवनल्लिरुव प्रीत्यति शयदिन्द सम्पूर्णवागि क्षमिसि बिडुवनु ऎन्दु हेळिदरॆ मूरु विधवाद विरोधगळु प्राप्तवागुत्तवॆ ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ :- 0. १. अनेक प्रपन्नरु तमगॆ प्राप्तवाद बुद्दि पूर्वॊ राघ कागि प्रायश्चित्तवन्न नुष्ठिसिरुत्तारॆ :- इन्तह क्रमागतवागि बन्द अनुष्ठानगळिगॆ विरुद्धवादुदागुत्तदॆ. भागवतोत्तमरुगळु तमगॆ प्राप्तवाद परस्परापचारगळिगागि दण्डवत्र माणगळ मूलक प्राय श्चित्त माडिकॊण्डिरुत्तारॆ : सुग्रीवनु माडिद प्रतिज्ञॆयन्नु मरॆतु भगवदपराधवन्नु माडिदुदरिन्द महाभागवतनाद आञ्जनेयनिन्द “कृतापराधस्य हिते नान्यं पश्याम्यहं क्षमम् । अन्तरेणाञ्जलिं बय्या लक्ष्मणस्य प्रसादनात् ऎम्बदागि भगवदपराधक्कॆ महाभागवतन क्षमापणिये प्रायश्चित्त ऎन्दु उपदेशिसल्पट्टवनागि, “यदि किञ्चिदति क्रान्तं विश्वा साणयेन वा । श्रेष्ठस्य क्षमितव्यं मे न कश्चिन्ना पराध्यति” ऎन्दु महाभागवतनाद लक्ष्मणन क्षमापणॆयन्नु बेडिदनु. इदन्नु कण्डु लक्ष्मणनु, सुग्रीवनन्नु कुरितु तुम्बा निष्ठुरोक्तिगळन्नु प्रयोगिसिदुदरिन्द, तनगॆ भागवतापचारवु सङ्घटिसितॆन्दु भीतनागि “यज्ञ शोकाभि भूतस्य श्रुत्वा रामस्य भाषि तम् । मया त्वं परुषाणु कच्च त्वं क्षन्तुमर्हसि । श्रीरामनु बहु दुःखाक्रान्तनागि आडिद मातुगळु तुम्बा नन्न मनवन्नु नोयिसिदुदरिन्द नानु निन्नन्नु कुरितु याव निष्टु क्ति गळन्नु हेळिदॆनो, अवॆल्लवन्नू नीनु दयविट्टु क्षमिसतक्कद्दॆन्दु सुग्रीवनन्नु कुरितु प्राक्टिसिदनु. इल्लि इब्बरू प्रपन्नरॆ. इदरिन्द बुद्धि पूरकवाद अपराधगळु इब्बरिगू उण्टादवु. (१३३०नॆय पुट नोडि) भागवत शिखामणियाद अम्बरीषनिगॆ माडिद अपराधक्कागि दुरासऋषिगॆ सश्वरनु “तमेव शरणङ्गच्छ” आ अम्बरीषनन्ने शरणहॊन्दु ऎन्दु उपदेशिसिद हागॆ, इल्लियू कूड इब्बरू परस्पर क्षमापणॆयन्नु माडिकॊण्डिरुत्तारॆ. हीगॆये इतर प्रपन्नरू कूड अनुष्टिसिरुत्तारॆन्दू अन्तह अनुष्ठानक्कॆ आ अभिप्रायवु विरोधवा________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे (१) “ सर्वपापेभो मोक्षयिष्यामि” ऎन्नु सामा नैन चॊल्ल चॆय् देयु, गुत्तदॆ ऎम्ब तात्परवु. मेलॆ पूरै पक्षदल्लि हेळल्पट्ट प्रमाणग ळॆल्ला सामान्य वचनगळागिरुवदरिन्द प्रामादिकवागि प्राप्तवागुव अपराधक्कॆ मात्रवे अन्वयिसुत्तदॆन्दु ऊहिसबेकु. एकॆन्दरॆ बुद्धिवू राघक्कॆ बेरे विशेष वचनविरुवदरिन्द अदर प्रकार अनुवरिसतक्कद्दु. आदुदरिन्दले पूत्व प्रपन्नर अनुष्ठानवु ई विशेषवन्ननुसरिसिरुवन्थाद्दॆम्ब भाववु. (२) ई बुद्धिपूरो राघक्कॆ प्रायश्चित्त उण्टॆन्दु हेळुव विशेषविधियाद शास्त्र प्रमाणक्कू विरोधवादुदागुत्तदॆ. आ शास्त्र प्रमाणवु यावुदॆन्दरॆ :- CC
- अपाय संस्कृवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् । प्रायश्चिरिय सात्र यतुन- शरणं प्रजेत्” इदन्नु इवरे हिन्दॆ उदाहरिसिरुत्तारॆ. इदु प्रपन्नन बुद्धिपू राघक्कॆ प्रायश्चित्तवॆम्बुवदरल्लि सन्देहविल्लवु. यतुनः शरणं व्रजेत् ऎम्बुवदरिन्दले सुव्यक्तवु. (३) मोक्षप्राप्तिगॆ विळम्ब बेडवॆन्नुववरिगॆ शिक्षॆगागि विळम्ब वन्नु विधिसुव शास्त्रक्कू विरुद्धवागुत्तदॆ.
- अपायानिरतश्यश्वनां चैव शरणं गतः । तनकृत्याखिलं पापं मामापोति नरश्यनै- ऎम्बुवदु विळम्ब सूचक प्रमाणवु. इदरर्थवेनॆन्दरॆ :- नन्नन्ने शरण हॊन्दिद्दरू, हागॆ शरण हॊन्दिदनन्तरवू बारिबारिगू अप राधगळन्नु माडिदुदादरॆ, अन्तह मनुष्यनु अदक्कागि प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ, आ सत्वपापवन्नू अनुभविसुवुदरिन्द क्षीणवागुव हागॆ माडि ऎन्दरॆ नाशगॊळिसि, कालविळम्बदिन्द नन्नन्नु सेरुवनु ऎम्बदागि लक्ष्मिवाक्यवु. इदरिन्द उत्तराघगळिगागि शिक्षॆयन्ननु भविसुवदक्कागि आयुर्वृद्धियुण्टागुवदरिन्द विळम्बवु प्राप्तवाग इदॆम्ब भाववु ई वाक्यदिन्द लक्ष्मिगू सह नारायणन हागॆ बुद्धि पूत्तराघगळन्नु होगलाडिसुव शक्तियुण्टॆन्दू प्राय________________
(२४) अपराधपरिहाराधिकारः (२) “प्रायश्चिरियं सात्र यतुनश्चरणं प्रजेत्” ऎन्नु विशेषियाले बुद्धि पूरा मत्तु क्कु प्रपत्र नन्तरं प्रायश्चित्त माग प्राप्त मायि शित्र शरणागतियन्नु लक्ष्मिय सान्निध्यदल्लि माडबहुदॆन्दू, तोरि बरुत्तदॆ. माञ्च ऎन्दु चकारविरुवदरिन्द सरेश्वरन हागॆये सक्षेश्वरियाद तनगू उण्टॆन्दू तोरिबरुत्तदॆ तुम्बा विळम्ब दिन्द नन्नन्नु हॊन्दुवनु; ऎन्दरॆ बुद्धि पूराघद फलवन्ननुभविसु वदक्कागि, आयुर्वृद्धियिन्द विळम्ब उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. ई मूरु कारणगळिन्दलू बुद्धि पूराघवू कूड प्रपन्ननिगॆ लेपि सुवदिल्लवॆम्बभिप्रायवु समञ्जसवादुदल्लवु ऎम्ब तात्सरवु. आदरॆ “सर्वपापेभो मोक्षयिष्यामि” ऎम्बुव प्रमाण दल्लि सत्व शब्दवन्नु पयोगिसिरुवदरिन्द, इदरल्लि उत्तराघगळु सेर अल्लवे ? हागॆ सेरिदरॆ प्रामादिक पापगळु मात्रवे परिहृतवु ऎन्दु हेगॆ हेळलागुत्तदॆ? बुद्धिपूराघवु सेरलिल्लवे ऎन्दु प्रश्निसबहुदु यॆन्दु योचिसि, अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. “ सत्व पापेभो मोक्षयिष्यामि समस्त पापगळिन्द बिडुगडॆ माडुत्तॆनॆन्दु सश्वरनु, सामानेन कॊल्लचॆय देयु- ऎन्दु सामान्यवागि हेळिद्दरू, “प्रायश्चित्तिरियं सातॆयत्तुन शरणं व्रजेत् ऎन्नु” “पुनः शरणागतियन्ननुष्टिसुवदु यावु दुण्टो अदे ई प्रायश्चित्तवॆन्दु, विशेषिकॆयाले - अदन्ने विश्लेषिसि हेळिरुवदरिन्द बुद्धि पूरैकवाद उत्तरामक्कॆ, प्रप नन्तरं - मॊदलु माडिद प्रपत्तियादनन्तर, प्रायश्चित्तवाग प्राप्त मायि प्रायश्चित्तवागि पुनश्चरणागति माडबेकॆन्दु स्थापितवायितु. “सर्व पापेभो मोक्षयिस्वामि” ऎम्बु वदु सामान्य वाक्यव, इदरल्लि सर्व शब्दवु ऎल्ला विध पापगळन्नु बोधिसिद, अदरल्लि ऒन्दु पापगळिगॆ बेरे विशेष विधि इदु दादरॆ, आ विशेष विधियु आ विशेष विध पापक्कॆ मात्र अन्वयिसि (१) गी, १८६६. (२) लक्ष्मीतन्त्र १७-९१ من________________
श्रीमद्र कस्य त्रयसारे पुनश्चरणागति वाक्यस्य अधिकारि विशेषविषयत्व मितिवादस्य निरास पुनशरणागतियॆ विधिक्किर वचन यडियिले बुदि हि कॊण्डु, मिक्क ऎल्ला विध पापगळिगू सामान्य वचनवु अन्वयिस इदॆन्दु तिळियतक्कद्दु, आदुदरिन्द सपापेभ्यः ऎम्बुवद सामान्य वचनवु, इदु विश्लेषिसि हेळुवन्था पादगळिगॆ मात्र अन्न यिसुवदिल्लवु. अदु विना मिक्कॆल्ला विध पापगळिगू सामान्य वच नवु अन्वयिसुत्तदॆन्दु तिळियतक्कद्दु. इदक्कॆ निदर्शनवागि “ न ० स्यात् ” प्राणिहिंसॆ माडकूडदॆम्ब सामान्य विधियुण्टु, स्वर्ग कामियु “ पशु मालभेत” भागपशुवन्नु कॊन्दु यज्ञ माड तक्कद्दॆम्ब विशेषविधियिदॆ. आ सामान्य वचनवाद “न हिंस्यात्” ऎम्बुवदु. ई य पशुवधॆ सम्बन्धदल्लि अन्वयिसुवदिल्लव हागॆये ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु इदू अल्लदॆ स पापेभो मोक्षयिस्वामि ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रपन्ननिगॆ सत्व पाप विमोचनॆयिन्द मोक्षप्राप्तियॆन्दु हेळिरुवदरिन्द बुद्दि पूराघयुक्तनू कूड अदण्डनॆयिन्द शिक्षिसल्पट्टु सत्व पाप विमोचनॆयिन्दले ईतनिगू कूड मोक्षवागुवदरिन्द, ई ऎरडु वाक्यगळिगू एनॊन्दू विरोधविल्लवु. आदुदरिन्द प्रपन्नद बुद्दिपूद्रू राघक्कॆ प्रायश्चित्त वण्टॆन्दु ई मेलिन वाक्यदिन्द स्थापिसि हेळिदरु. मुन्दॆ ई अभिप्रायक्कॆ कॆलवु पूव्रपक्षगळु बन्दीतॆन्दु भाविसि समाधान हेळुत्तारॆ. ई प्रायश्चित्तवन्नु विधिसुव विशेष वाक्यवु, प्रथम प्रपदन कालदल्लि बुद्धि पूराघवू सेरिद समस्त विध पापगळु तॊलगबेकॆन्दु प्रार्थिसिदवरिगॆ अन्वयिसुवदिल्लवॆन्दू, हागॆ बुद्दिपूरै राघ नाशव सङ्कल्पदल्लि सेरदॆ इरुववरिगॆ मात्र अन्वयिसुत्तदॆन्दू हागॆ हेळिदरॆने ऎरडु प्रमाणगळिगू सारक्य उण्टागुत्तदॆ ऎन्दू हेळुवॆवु ऎन्दरॆ हागल्लवॆन्दु “पुन शरणागतियॆ” ऎन्दु प्रारम्भिसुव मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ________________
अपराधपरिहाराधिकारः पूत्त रामत्तु कुम् परिहारवाग प्रपत्ति पण्णादर् निष यित्तले नियमित्तालोवॆन्न वॊण्णादु ; बुद्दि सरोत्त राघुम् पं पण्ण लानॆनु विशेषित्तु कण्ठोक्ति हण्णु मदूर वचनमुट्टागलिरे इप्पडि नियमिक लावदु. ई पुनररणागतियु बेरॆ अधिकारियन्नु कुरितद्दु ऎम्ब वादद निरासवु. पुनश्चरणागतियॆ – पुनः शरणागतियन्नु, विधिक्किर - माड बेकॆन्दु आज्ञापिसुव, वचन वाक्यवन्नु, अडियिले मॊदलु, बुद्धि पूर्वोत्तरा घत्तु कुम् बुद्दिपूरॊत्त राघक्कू, परिहारवाग - परिहारवागुवदक्कागि, प्रपति पण्णा दार् - प्रपत्तियन्न नुष्ठिसदे इरुववरिगॆ, नियमित्तालो - अन्न यिसिदरो ऎन्दरॆ अन्वयिसबिडुत्तेवॆ, ऎन्न वॊण्णादु - ऎन्दु हेळ लागुवदिल्लवु. मॊदलु प्रपत्तियन्ननुष्टिसुव समयदल्लि बुद्धि पूरोत्तराघवू नमगॆ लेपिसबेडवॆन्दु प्रासि शरणागति माडि दवरिगॆ *प्रायश्चिरियं सात्रयतुनशरणं व्रजेत् ” ऎम्ब पुनश्चरणागति विषयवाद वाक्यवु अन्वयिसुवदिल्लवु, हागॆ शरणागतियन्नु माडदे इद्दवरिगॆ अन्वयिसुत्तदॆ ऎन्दु एकॆ अभि प्रायपडकूडदु ? ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ अदु सरियाद अभिप्रायवल्ल वॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. अदु हेगॆ सरियल्लवॆन्दु “बुद्धिपूर्वोत्त राघुम्” ऎम्ब वाक्यशेषदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ :- बुद्धि पूर्वोत्तराघतोयुव प बुद्दिपूरकवाद उत्तराप राधगळन्नू कुरितु ऎन्दरॆ बुदि पूत्त राघगळू ननगॆ लेपिस कूडदॆन्दु, प्रपत्ति पण्णलाम् प्रपत्तियन्न नुष्ठिसबहुदॆन्दु, विशेषिसि विशेष विधियागि, कण्ठोक्ति हण्णु मदॊरुवचनं शास्त्रवु तानॆ हेळुव ऒन्दु प्रत्यक्षविधिरूप वाक्यवु, उण्डाग अरे - उण्टागिद्दरल्लवे ऎन्दरॆ इद्दरल्लवे, इप्पडिनियमिक्क उवदु - ईग अभिप्राय पट्ट हागॆ अन्वयिसबहुदु. हीगॆ स________________
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे बुद्धि पूरा घश्लेष पुनः प्रपत्ति वचन वैयर्थम् इप्रप बुद्धिपूर मत्तु कुम् परिहार नॆनरि दरॆ प्रपदन कालदल्लि बुद्धिवॊराघद कापणॆयन्नू सेरिसि माडुव ऒन्दु प्रपदन क्रमवू, अदु इल्लदे इरुव ऒन्दु प्रपदन क्रमवू इरुत्तदॆन्दु ऒप्पबेकागुत्तदॆ. आन्तह ऎरडु विधान ज्ञानवू इल्लव. हागॆ बुद्धिवू राघद अश्लेषॆयन्नुण्टु माडुव क्रमवु इद्दु दादरॆ विवेकविरुववरॆल्लरू अन्तह क्रमवन्नॆ अवलम्बिसुत्तिद्दरे विना इन्नॊन्दु अष्टु राज्यवल्लद क्रमवन्नु ऎन्दिगू अवलम्बिसुत्तिरलिल्लवु आग पुनश्चरणागति वाक्यक्कॆ वैयर्थ वुण्टायितु. ई अभिप्रायवन्नु स्वामियवरे मुन्दिन वाक्यदिन्द उपपादिसुत्तारॆ. हीगॆ बुद्दिपूराघ कापणॆयन्नू सेरिसि प्रथम प्रपदनदल्ले माडबहुदॆन्दु कण्ठोक्तवाद शास्त्र प्रमाण बेरेयिल्लवु. हागॆ इद्दिद्दरू ई प्रायश्चित्त वाक्यक्कॆ वैयर्थव तप्पलिल्लवु. हागॆ ऒन्दु वेळॆ कण्ठक्कॆ प्रमाणविद्दुदादरॆ बुद्दि पूराघवु लेपिसुवुदिल्लवादुदरिन्द अन्तह प्रपन्ननु स्वच्चा विहार माडबहुदु; लगामुयिल्लद कुदुरॆय हागॆ नडॆयबहुदॆन्दु एर्प डुत्तदॆ. इन्तह आभासगळिगॆ कारणवागुवदरिन्दले अन्तह कङ्क नाद प्रमाणवु ऎन्दिगू इरलारदॆन्दु भाविसिये, “ कण्ठोक्ति हण्णु मदॊरुवचन”विल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. बुद्धि पूत्त राघलेपविल्लवॆन्दरॆ पुनः प्रशस्ति वचनक्कॆ वैयर्थवु इप्रपत्ति - ई मॊदलु सल सहृदनुहेयवाद प्रपत्ति, बुद्दिपूराघक्कू कूड, परिहारवनरिनाल् - परिहार उण्टु माडुत्तदॆन्दु तिळिदिद्द पक्षदल्लि, इच्चॆ टैविडुवारैयुव ई लघु वाद उपायदिन्दुण्टागुव सामर्थ्य वन्नु बिडुववरु, किडैया मैयाले - याले - यारू इल्लदुदरिन्द, पुनः प प वचन :- प्रपत्ति व– ㄓ________________
अपराधपरिहाराधिकारः नाल् इच्चॆट्टि निडु वारैयुव किडैयामैयाले पुनः प्रपत्तिवचन निषयमान. विशेष वचनेन सामान्य वचनहासः, नतु सामान्य वचनेन विशेष वचनबाध सामान्य वचनळपत्नि विशेषवचन बाधिक्क *प्रायश्चिरियं सात्रयन्नु नश्चरणं व्रजेत्” ऎम्ब पुनः प्रपत्तियन्नु हेळिरुव वाक्यवु, निर्विषयमाम् - यावुदकू अन्वयिसुवुदिल्लवादुदरिन्द व्यर्थवादुदागुत्तदॆ. कॆलवरु अभि प्रायपडुव हागॆ मॊदलु माडिद प्रपत्तियिन्दले बुद्दिपूरा घव कळॆदुहोगुत्तदॆन्दु तिळिदवरादरॆ, ऎल्लरू ई विषय तमगॆ तिळियदिद्दरू, गुरुगळिगॆ ई विषयवु वेद्यवागिरबेकॆन्दु ऒप्पि कॊळ्ळबेकागिरुवदरिन्द अवर मूलकवागियादरू तिळिदु, यारॊ बृरू इन्तह सामथ्यवुळ्ळ उपायवन्नु त्यजिसलाररु. आग ऎल्ला प्रपन्नरू हागॆये अनुष्ठिसुवरादुदरिन्द बुद्धिपू राघवु प्राप्तवागुव सम्भववे इल्लवागुत्तदॆ. आग प्रायश्चित्त वचनवु यारिगॆ अन्वयिसबेकु ? यारिगू सम्बन्धिसदे इरुवद रिन्द निरर्थकवादुवागुत्तदॆम्ब भाववु. विशेष वचनदिन्द सामान्य वचनक्कॆ सङ्कोचवु सामान्य वचनदिन्द विशेष वचनक्कॆ बाधॆयिल्लवु सामान्य वचनाळ वैपत्ति - सामान्य वचनद व्याप्तियन्नु मनस्सिनल्लिट्टु, विशेष वाक्यवन्नु, बाधिक्क वॊण्णादु - बाधिसु वदु युक्तवल्लवु अथवा साध्यवल्लवु. न्यायशास्त्र निपुणरु विशेष वाक्यक्कॆ सार्थकतॆयन्नुण्टुमाडि, विशेष वचनक्कॆ ऎल्लि अन्व यवो, अल्लि मात्र बिट्टु मिक्कॆल्ला कडॆयल्लू सामान्य वचनक्कॆ गौरववन्नु कॊडुत्तारॆ. हागॆ ऒप्पिकॊळ्ळदॆ सामान्य वाक्यवु विशेष वाक्यवन्नु हॊडॆदुहाकुत्तदॆन्दरॆ विशेष वाक्यक्कॆ गतियेनु ? इदे मॊदलाद अनेक न्यायविरोधगळुण्टागुत्तवॆ. आदुदरिन्द________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे वॊण्णादु. इप्पडि विशेष वचन बाधिक्किल् उपासन निष मुक्कु बुद्धि पूत्त रामत्तु कुं दोष मिया. सर्वपापेभो मोक्षयिष्यामि ऎम्बल्लि सत्व शब्दवु याव पाप गळिगॆ विशेषविधियिन्द बेरॆ क्रमवु हेळल्पट्टिरुत्तदो, अन्तह पापगळन्नु मात्र बिट्टु, मिक्कॆल्ला पापगळन्नू बोधिसुत्तदॆ ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. प्रारब्धांश पापक्कू, मत्तु बुद्दिपू राघक्कू बेरे प्रायश्चित्त विधिगळिरुवदरिन्द इवॆरडन्नु मात बिट्टु मिक्कॆल्ला पापगळु ऎन्दु तिळियतक्कद्दॆम्ब भाववु. आगलि, इल्लि बुद्दिपूराघवू कळॆयलि ऎन्दु सल्पिसि प्रथम प्रपत्ति माडुवदरिन्द प्रायश्चित्ति विधिगॆ गतिये इल्लवायितु. ऎन्दु मेलॆ हेळल्पट्टि तल्ला, नीवू कूड प्रथम प्रपत्तियल्ले पापा रम्भक प्रारब्ध कल्मद पापगळ निवृत्यर्थवागि प्रपदन माडबहुदु ऎम्बुवदु मात्र हेगॆ ऒप्पुविरि ? ऎन्दु केळिदरॆ, इदरिन्द न प्रारब्धकानुभव वाक्यवेनू निरर्थकवादुदागुवदिल्लवॆन्दु हेळु वॆवु. एकॆन्दरॆ, अनेकरिगॆ प्रारब्ब कर पापगळन्नू हीगॆ कळॆयबहु दॆम्ब विषयवु तिळिदिरुवदिल्लवु. आदुदरिन्द इदन्नु ऒप्पबहुदु. आदरॆ बुद्दिपूराघद नाशक्कागियू मॊदले प्रपदन माडि बिट्टरॆ, बुद्धि पूरै राघवे आ मेलॆ इरलारदादुदरिन्द, प्राय श्चित्त विधिगॆ वैयर्थवॆम्ब भाववु. आदरॆ ई सन्दर्भदल्लि सामान्य वचनवाद “सर्वपापेभो मोक्षयिस्वामि” ऎम्बुवदरिन्द विशेष विधियाद “प्रायश्चित्ति रियं सत्र यत्सुनारणं प्रजेत्” ऎम्बुवदु बाधिसल्पडु इदॆन्दु हेळिदरॆ, प्राप्तवागुव बाधकगळन्नु मुन्दॆ “इप्पडि ऎम्बुव वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. इप्पडि - ई प्रकारवागि ऎन्दरॆ - ई सामान्य वचनदिन्द विशेष वचनवन्नु बाधिसबहुदॆन्दु हेळुव सन्दर्भदल्लि, विशेषवचनभादिक्कल् - सामान्य वचनद स पापशब्दवु, बुद्धिपूापराध प्रायश्चित्त वाक्यवन्नु बाधिसिदरॆ, उपासन निष्ठनुक्कुम् भक्ति मार्गवन्नवलम्बिसिद योगिय विषयदल्लू कूड, बुद्धिपूर्वोत्तराघत्तु कुम् , बुद्धि________________
अपराध परिहाराधिकार- वाद उत्तराघवु प्राप्तवादरू दोषमिल्फ्याम् - दोष विल्लवॆन्दागुत्तदॆम्ब भाववु. भक्तिनिष्ठन विषयदल्लि बुद्धिपू राघवु श्लेषिसुत्तदॆन्दू, प्रपन्ननिगॆ ई जन्मदल्ले अल्पदण्डनॆयिन्द क्षयिसुत्तदॆ ऎन्दू हेळुव अभिप्रायक्कॆ विरोधवागुत्तदॆ ऎम्ब भाववु, भक्तिनिष्ठन विषयदल्लू “ऎवं विदिकापङ्करन शिष्यते” (छां, ४.१४.३) ऎम्ब श्रुतियिरुवदरिन्द हीगॆ उपासकनल्लि पाप करवु अण्टुवुदिल्लवॆन्दरॆ समस्त पापकरवू अण्टुवदिल्लवॆन्दु हेळि रुव सामान्य वचनदिन्द बुद्धिपूरोत्तराघवू अण्टुवदिल्लवॆन्दु अभिप्रायपडबेकागुत्तदॆ. हागॆये इन्नॊन्दु श्रुतिय हेळुत्तदॆ– * तद्यरेषिकातूल मग् प्रोतं प्रदॊये शैवग् हास्य सर्वॆ पास्नानः प्रदूय” (छा, ५. २४. ३) मुञ्जि हुलिनल्लि रुव तूलवु अग्नियल्लि हाकल्पट्टरॆ ऒडने हेगॆ उरिदु होगुत्तदो हागॆये स पापगळू ई ब्रह्मविद्यानिष्ट : गॆ दग्धवागि होगुत्तवॆ. ऎन्दु सत्व शब्दवे साक्षात्तागि उपयोगिसिरुवदरिन्द बुद्धि पूत्त राघवू कूड ई सामान्य वाक्यदिन्द नाशवागबेकागि बरुत्तदॆ ऎम्ब. भाववु. ई श्रुतियन्नॆ श्री पराशररु श्लोकरूपदल्लि हेळिरु तारॆ. (वि. पु. ६. ७. ७४) “यथाग्नि रुद्द शिखः कक्षं दहति सानलः । तथा चित्र स्थितो विष्णु द्योगिनां सर्व कितं” इल्लियू सत्व किल्पिषवॆम्ब प्रयोगविरुत्तदॆ. हागॆये श्रीमद्भाग वतदल्ल, “स्वपाद मूलं भजतः प्रियस्य त्यक्तान्य भावस्य हरिः परेशः : विकर्मयज्योतृ तितङ्कथं चिद्दु नोति सर्व हृदि सन्निविष्टः” (भाग ११. ५. ४३) सरेश्वरन चरणकमलदल्लि शरणागतियन्नु माडि अन्यदेवता सम्बन्धविल्लदवनिगॆ, सत्व दुरित हरनाद मत्तू श्रेष्ठराद ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळिगू स्वामियाद सश्वरनु, आतन हृदयगुहॆयल्ले इरुववनागि आतनिगॆ निया मकनागि आ प्रपन्ननिगॆ उण्टागुव उत्तराघगळॆल्लवन्नू नाशमाडु तानॆ. इल्लियू धुनोति सर्व ऎम्बुवदरिन्द बुद्धिपू राघगळू कूड सेरुवदिल्लवॆम्बभिप्रायवु तोरबहुदु. आदरॆ कथं चिद्दु नोति ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द आतनु अनुताप मत्तु मुन्दॆ माडुवदिल्लवॆम्ब, अभिसन्धिकूडि प्रायश्चित माडि इन्नु.________________
श्री मद्र हस्कृतयसार कॊण्डरॆ आतन पापवन्नु क्षमिसि, अथवा हागॆ प्रायश्चित्त माडि कॊळ्ळदिद्दरॆ, अल्प दण्डनॆयन्नु कॊट्टु, अन्तू कथञ्चित् - हेगादरू माडि देहावसानदल्लि समस्तोत्रराघगळन्नू नाशमाडि मुक्ति यवनु ऎम्बुवदीग सरियाद अभिप्रायवु. शङ्कर भाष्यदल्लि कूड “वर्तमान शरीराम्भक पाल्म वर्जं” ऎम्बुवदरिन्द ई सत्व शब्दगळु प्रारब्ध करक्कॆ अन्वयिसुव दिल्लवॆन्दु हेळिरुवाग, बुद्धिपूाघक्कॆ सम्बन्धिसुवुदिल्लवॆन्दु हेळलु अभ्यन्तरवेनु ? इदरिन्द सत्व पापेभ्यः ऎम्बुवुदक्कॆ नम्म सिद्दा स्वारवु सत्व समञ्जसवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. “सर्वपात्मानः” ऎम्ब सामान्य वाक्यवु,
- अपि चेत्सातकं किञ्चिगी कुरात् मादतः । योगमेव हि कुर्खतनान्यंयोग समाचरेश् ऎम्ब विशेष वाक्यदिन्द बाधिसल्पडुत्त दॆ. आदरॆ, “ नाविरतो दुश्चरितान्ना शान्तो ना समाहितः । ना शास्त्र मानसो वासि प्रज्ञा नेनैन मापुयात्” (कठ, १.२.२४) ऎन्दरॆ दुरा पारगळिन्द हिन्तिरगदवनु ई विधवागि ऒळ्ळॆ ज्ञान मात्रदिन्दले परब्रह्मवन्नु हॊन्दलारनु. नाशास्त्र हागॆये बाहेन्द्रिय निग्रहविल्लदवनू हॊन्दलारनु. ना समा हितः - नानाविध व्यापारगळल्लिट्ट मनस्सिनिन्द समाहित चितनल्ल दवनू हॊन्दलारनु. हागॆये ना शान्तमानसो वासि, मन सन्नु निग्रहिसि शान्ततॆयन्नु हॊन्ददवनू कूड ज्ञानमात्र दिन्दले परब्रह्मवन्नु हॊन्दलारनु” ऎन्दिरुवदरिन्द, हीगॆ बुद्दि पूराघवु प्राप्त वादरॆ परब्रह्म प्राप्तियु इल्लवॆन्दु तोरिरु इदॆयल्ला; हागादरॆ यमवश्यतॆ नरकप्राप्तिगळु भक्तनिगॆ उण्टो प्रपत्र नुष्टिसिदवनिगेनो इवुगळिल्लवॆन्दु हिन्दॆ स्थापिसल्पट्टितु. भक्ति निष्ठनिगॆ हेगॆ ? ऎन्दरॆ, ई इब्बरिगू अवुगळिल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तार. इब्बुद्धि पूर्वोत्तराभिलुव ई बुद्धि पूर्वकवाद उत्तराघवु प्राप्तवागुव सन्दर्भदल्लि, परमै कान्तिगळाद, इवर् गळिरुव कुम् - भक्तिनिष्ठरू भरन्यासनिक्करिब्बरिगू, यमनश्य________________
(98) अपराधपरिहाराधिकारः १५४० इब्बुद्धि पूर्वोत्तरामुलुम् परमै कान्तिगळान इव गळिरुवरु यमवश्यतादिगळिल्लि ऎन्नुमिडम् “र्य र्क कुले जाता यत्र कुत्र निवासिनः । वासुदेवरता नित्यं यम लोकं नयान्ति ते” इत्यादि वचन बलत्ताले सिद्दम्, ऒरुपापं ताने जाति 3 तादिगळ् . यमनिगॆ वशनागिरुविकॆ ऎन्दरॆ यमनु करॆदुकॊण्डु होगि शिक्षिसोणवे मॊदलादवु, आदिशब्ददिन्द नरक प्राप्ति मॊद लादवु हेळल्पट्टवु, इल्लॆ ऎन्नुमिडम् - इल्लवॆन्नुव सन्दर्भ दल्लि, “र्यक्र - यावुदादरू ऒन्दु, कुले - कुलदल्लि जाताः-हुट्टिदवरे आगलि, यत्र कुत्र निवासिनः - यावुदादरू ऒन्दु स्थळदल्लि वासमाडिदवरे आगलि, नित्यं वासुदेव रताः - यावागलू वासुदेवनल्लि आसक्तियुळ्ळवरागि आतनन्नु ध्यानिसु वन्था ते - अवरु, यमलोकं - यमलोकवन्नु कुरितु, नयान्ति - होगुवदिल्लवु, इत्यादि - इवे मॊदलाद, वचनबल तालॆ - प्रमाणवचन बलदिन्द, सिद्धम - स्थापितवाददु. प्रबल बुद्धिवत्तराघ प्राप्तवादरॆ, योगिगॆ यमवश्यतॆ नरकप्राप्ति उण्टो ऎन्दरॆ इल्लवॆन्दु प्रमाणपूर्वकवागि स्थापिसिदरु. हिन्दॆ ये भरन्यासवन्ननुष्ठिसिदवनिगॆ यमवश्यतादिगळु इल्लवॆन्दु स्थापिसि द्दरु. अदन्नु ज्ञापक कॊडुवदक्कागियू मत्तु ई भक्त प्रपन्न रिब्बरू नित्यं वासुदेवरतरादुदरिन्द हिन्दॆ उदाहरिसिद श्री वामन वैष्णव पुराण वचनगळू कूड इब्बरिगू आन्वयिसबहुदा दुदरिन्दलू इल्लि इवगळिरुवरुक्कुम् ऎम्ब प्रयोगवु. ई भक्त प्रवन्नरिब्बरू उत्कृष्ट कुलदल्लि हुट्टिदवरे आगलि, निकृष्ट कुल दल्लि हुट्टिदवरे आगलि, ऒळ्ळे दिव्यदेशवासिगळे आगलि कुग्राम वासिगळे आगलि श्रीवासुदेवनल्लि सक्तवाद मनस्सुळ्ळवरादरॆ अव रिगॆ बुद्धि पूराघ प्राप्तवादरू यमलोकप्राप्तियिल्लवॆन्दु ई प्रमाणवु बोधिसुत्तदॆ. आगलि, प्रबलवाद बुद्धिपूरैक अपराधवन्नु इतररु माडिदरॆ________________
१५४१ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे गुणाद्यधिकार भेदत्तारॆ गुरु लघु फल भेदवा यिरुक्कु मॆनुमिडं सर्व सम्प्रति पन्नं. इव्वरं राजपुत्रा यमवश्यतॆ नरक प्राप्तियू, भक्तरू प्रपन्नरू माडिदरॆ अन्तह प्राप्तियिल्लवु, अल्प शिक्षॆ मात्रवे ऎन्दरॆ हीगॆल्लादरू उण्टो? स शास्त्रावाद, ऎल्लरन्नू समभावदिन्द नोडुव, सत्येश्वर गॆ इदु सरियो ऎम्बाक्षेप उण्टागबहुदु. अदक्कागि मुन्दिन ऎरडु वाक्य गळिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. ऒरुपापं ताने - ऒन्दु पापवॆ, जाति गुणाद्यधिकार भेदत्तालॆ - ब्राह्मण, क्षत्रियादि जातियेनु, ज्ञानि, अज्ञानि, पण्डित, अपण्डितादि गुण भेदगळेनु, प्रपन्ननेनु, अप्रसन्ननेनु, इवे मॊदलाद अधिकार भेददिन्द, गुरु लघु फलभेदवायिरुक्कु - हॆच्चशिक्षॆ अल्पशिक्षॆयुळ्ळ फलभेदवन्नु हॊन्दिरुत्तदॆ, ऎन्नुमिडं - ऎन्दु हेळुव सद र्भवु, सत्व सम्प्रतिवन्नं - ऎल्लरू अङ्गीकरिसतक्कद्दॆ. हीगॆ ऒन्दे पापक्कॆ अधिकारभेददिन्द अल्पशिक्षॆयन्नू हॆच्चु शिक्षॆयन्नू सत्व श्वरनु विधिसुवनु ऎम्ब विषयवन्नु सरू ऒप्पतक्कद्दे ऎन्दरॆ शास्त्र सम्मतवाददु मत्तु लोकसम्मतवादुदु ऎम्ब भाववु इल्लि आदि पददिन्द गृहस्थादि आश्रम भेदवू, बुद्धि पूर कत्र, प्रामादि कादिगळू ग्रहिसल्पट्टवु. सत्वशास्तानाद सत्येश्वरनु अवरवर करानुसार शिक्षॆगळन्नु विधिसुवनु. तन्नन्नु शरणु हॊन्दिदरॆ आतन ऎल्ला पापगळन्नु होगलाडिसुवनु. आदरॆ सत्वरन्नू समनागि काणबेकादवनु, हीगॆ शरणागतरन्नु मात्र शिक्षिसदिरुवदू, शरणागत रल्लदवरन्नु शिक्षिसुवदू याव न्यायवॆन्दु केळुवदु हेगॆ असमञ्ज सवो, हागॆये इल्लियू कूड आक्षेपवु युक्तवल्लवु. ऎल्ला पाप गळ नाशवन्नू हॊन्दि कापाडल्पट्टवनु, बुद्धिपूर्वकवाद अपराध वन्नु सम्पादिसिकॊण्डरॆ, अल्प शिक्षॆयिन्द आतनु मुन्दॆ हागॆ पुनरप राधवन्नु माडदॆ हागॆ माडि क्षमिसि कृपया कापाडुवदेनू अस मञ्जसवल्लवॆम्ब भाववु. ऒन्दु पापने लघु गुरुदण्डनॆगळन्नु शास्त्रवे विधिसिरुत्तदॆ. ब्राह्मणनिगॆ ब्रह्महत्यादि पापगळिगॆ १२ वर्ष________________
अपराधपरिहाराधिकारः १५४२ पराधादिगळिल्लोलॆ लोकवय्यादॆयालुम् उपपन्न. न प्रागैमृद्धि पूर्वाघ न चात्यन्त म(नि) नुग्रहः । लघुर्दण्ड प्रवस्य राजपुत्रापराधवत् ॥१५॥ प्रायश्चित्तवू इतररिगॆ नाल्करष्ट काल प्रायश्चित्तवू विधिसल्पट्टिरु तदॆ. “विदुषोति क्रमेदण्ड भूयं” ऎम्ब विध्यनुसार पण्डितन अपराधक्कॆ हॆच्चु दण्डनॆयू, इतररिगॆ अल्प दण्डनॆयू, अज्ञनाद बालनिगू ज्ञानशून्यनाद हुच्चनिगू दण्डशून्यतॆय हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ अधिकार भेददिन्द शिक्षॆयल्लि गुरुलघुभाव गळु सत्व सम्मतवादवु. लोकन्यायदल्लू इन्तह व्यत्यासवु समञ्जसवादुदे ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इवरं - ई अभिप्रायवु, राजपुत्रनु माडुव अपराधद हागॆ, लोकमादयालुं लोकद नडॆवळिकॆयिन्दलू, उपपन्नं - युक्तवादुदे, कुमारनु ऎन्दिगू अपराधगळन्नु माडदे इरुववनु ईग अप राध माडिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द साधारण मनुष्यनिगॆ विधिसुव दण्डनॆ गिन्तलू आतनिगॆ आल्प दण्डनॆयु विधिसल्पडुत्तदॆ ऎम्ब भाववु, जवा ननु हागॆये लञ्च तॆगॆदुकॊण्डरॆ अल्पदण्डनॆयू अमलदारनु लञ्च तॆगॆदुकॊण्डरॆ हॆच्चु दण्डनॆयू विधिसुवदुण्टु, साधारण दवर मनॆयल्लि कद्दरॆ अल्प दण्डनॆयू राजन अरमनॆयल्लि कद्दरॆ हॆच्चु दण्डनॆयू उण्टु. हीगॆ लोकदल्लू ऒन्दे विध अपराधक्कॆ अधिकारानुगुणवागि गुरुलघुदण्डनॆगळु. 1 राज मेलॆ स्थापिसिद अर्थवन्ने ऒन्दु कारिकॆ मूलक सङ्ग्रहिसि हेळु त्तारॆ :- बुद्धि पूरा पेसति . प्रायश्चित्तविल्लद बुद्धि पूरैक वाद अपराधवु प्राप्तवादरॆ, नप्राश्वत् - प्रसदन अनुष्ठानविल्ल दाग हेगो हागल्लवु. प्रपदनक्कॆ मुञ्चॆ बुद्धिपूरकवागि अपराध माडिदुदक्कॆ नरकप्राप्ति मॊदलादवुगळु भगवन्तन निग्रहदिन्द हेगॆ प्राप्तवागुत्तिद्दवो, हागॆ प्रदनानुष्ठानानन्तर उण्टाद बुद्धि पूरैकापराधक्किल्लवु. हागादरॆ सम्पूर्णवागि मन्निसिबिडुवनो ऎन्दरॆ हागू अल्लवु. पूर्वदन्तॆ पूराशिक्षॆयू इल्लवु, पूरा________________
CHER श्रीमद हस्यत्रयसारे आगैयालॆ, अधिकारानुरूपवाग लघु फलमुं नारा काग पुनः प्रपदनं विधिक्कपडुगिरदु. अधिकारि विशेषेपि प्रायश्चित्तस्य आवश्य कत्वं शिष्टतया व्यपदेशरान समर्थरुक्कु लोक सङ्ग्रहत्तु ऎन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. इल्लदॆये इल्लवु, अल्पशिक्षॆयुण्टु न जात्यन्त मनुग्रहः - भगवन्तन सम्पूर्णवाद अनुग्रहवू इल्लवु. राजपु त्रापराधवत् - राजपुत्रनु माडुव अपराधक्कॆ हेगॆ लघुवाद दण्डवो हागॆये, प्रपन्न .. भरन्यासवन्नु माडि दवनिगू ऎन्दरॆ माडिदुदरिन्दले, लघुर्दण्डः - अल्पशिक्षॆयु, ऎन्दरॆ प्रायश्चित्तविल्लदिरुव बुद्धिपूरो राघ प्राप्तवाद सन्दर्भ दल्लि, प्रपन्ननिगॆ अल्पशिक्षॆयु ऎन्दु निगमिसल्पट्टितु. राजनू हागॆये इतररिगॆ विधिसुवष्टु कूरदण्डनॆयु तन्न पुत्रनिगॆ अवश्यक विल्लवादुदरिन्द अष्टु कूरदण्डनॆयन्नु विधिसुवदिल्लवु. पूरा मन्निसिबिट्टरॆ प्रजॆगळल्लि तन्न गौरववु उळियुवुदिल्लवादुदरिन्द अल्पशिक्षॆयु आवश्यकवॆन्दु तिळिदु हागॆये विधिसुवनु. बुद्धि पूरो राघक्कागि परितापपट्टु प्रायश्चित्त रूपदल्लि शरणागति माडिदरॆ, आ लघुदण्डनॆयू इल्लवॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ- - आगैयाल्– आ कारणदिन्द, ऎन्दरॆ प्रपन्नन विषयदल्लि बुद्धिपूरैकवाद अप राधक्कॆ अल्पशिक्षॆ मात्र विधिसिरुवदरिन्द, अधिकारानु रूपमाग - तानु प्रदनानुष्ठान माडिद अधिकारक्कॆ तक्क लघ फलमुं वारामैक्काग - आ लघुदण्डनॆय कूड बारदिरुवदक्कागि, पुनः प्रपदनं विधिक्कि पडुगिरदु - प्राय श्चित्तरूपवाद पुनः प्रप तियु “अपाय सञ्ज्ञॆ” ऎम्ब वाक्यदिन्द विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. भक्तिमार्गनिष्ठनिगू बुद्धि पूरा घक्कॆ प्रायश्चित्तद आवश्यकतॆयु हिन्दिन वाक्यदल्लि असमर्थनाद प्रपन्ननाद भरन्यासवन्नु माडिदवनिगॆ बुद्धि पूराघवु प्राप्तवादरॆ, प्रायश्चित्तक्कागि पुन________________
अपराधपरिहाराधिकार १५४४ कागवुम्, प्रसिद्ध निमित्तळिल् यथाशक्ति प्रसिद्ध प्राय शि, मुचित व. अदु तविरुगैयुव र्मुन्म आज्ञाति शरणागति माडुवदरिन्द इदू कूड मन्निसल्पट्टु देहावसानदल्लि मोक्षवु, प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ, लघदण्डनॆयन्नु विधिसि, आतनन्नु मन्निसि ई देहावसानदल्लि मोक्षवॆन्दु हेळल्पट्टितु. प्रसङ्गात् शक्तनागि प्रसन्ननाद भक्तिनिष्ठनिगॆ हेगॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. शिष्ट तया-कर ज्ञान भक्तियोग निष्ठरॆन्दु, व्यपदेश्वरान- प्रसिद्धरॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव, समररुक्कु - उपासनारूप उपा यक्कॆ समराद प्रसन्नरिगॆ, इल्लि समर : यारु ऎम्बुवदू हेगॆ समररॆम्बुवदू हेळल्पडलिल्लवु. हिन्दॆयॆल्ला भन्यास निष्ठन विषय हेळिदुदरिन्द ई वाक्यवू अवरिगेने अन्वयिसुत्त दॆन्दु भाविसिदरॆ, प्रायश्चित्तक्कॆ बेकाद द्रव्य मॊदलाद उपपत्ति युळ्ळवरॆन्दु अम्म हेळबहुदु. हागल्लदॆ भरन्यासनिष्टरॆल्ला आ किञ्चिन्य वुळ्ळवरागि अशक्तरु. भक्ति योगनिष्ठरु आ किञ्चिन्यविल्लद सम रादुदरिन्द अवरन्नुद्देशिसि हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसबहुदु. अथवा ई मेलिन ऎरडु विध अधिकारगळन्नू कुरितु हेळल्पट्टितॆन्दु हेळि दरू एनॊन्दू बाधकविल्लवु, भरन्यासनिष्ठरु असमर्थराद प्रप नरु, समर्थराद प्रपन्नरु उपासनानिष्टरु, लोकसङ्ग्रहत्तु क्यागुवुम् - पापगळु कळॆयुवदक्कागि मात्रवल्लदॆ लोकद जनरु अनुसरिसि नडॆयुवदक्कागियू कूड, प्रसिद्द निमित्तण्णळिल्- प्रसिद्धवाद कारणगळिन्द बुद्धिवू राघवु प्राप्तवादरॆ, यथा शक्ति - तन्न शक्तनुसारवागि, प्रसिद्ध प्रायश्चित्तम् - शास्त्रदल्लि प्रसिद्धवाद प्रायश्चित्तानुष्ठानवु, अथवा प्रसिद्धवागि ऎल्लरू तिळि युवन्तॆ प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळुवदु, उचितव - योग्यवु. ई भक्तियोगनिष्ठनु तन्न उपासनादिगळिन्द महाशिष्टनॆन्दु प्रसिद्दनु. अन्तवनिगॆ बुद्धि पूरोत्तराघवु प्रसिद्धवागिये प्राप्तवादरॆ, अन्थावन्नु पापपरिहारक्कॆ मात्रवे अल्लदॆ लोकसङ्ग्रहार्थ वागियू प्रसिद्धवागिये प्रायश्चित्तवन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु आवश्य________________
१५४५ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे लङ्घन माम्, सैरन्धि कैक्कु सेवॆ तप्पि नपोदु तादात्विक मान परिमळादिगळ्ळॆयु मिळन्नु भयानुभव मुमुण्डा मा कवु. एकॆन्दरॆ :- आतनु शिष्टतया श्रेष्ठनादुदरिन्द, “यद दा चरति श्रेष्ठस्तत्तदेवेतरोजनः”(गी ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, इन्तह श्रेष्ठराद महनीयरॆ? बुद्धिपूरोत्तराघक्कागि प्राय श्चित्तवन्नाचरिसिरुवदरिन्द नावू हागॆ माडतक्कद्दॆन्दु तोरलि ऎम्ब वदक्कागि कूड अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द भक्ति मार्ग निष्ठनु बुद्धिपूरो राघक्कॆ ऎरडु कारणगळिन्द प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळतक्कद्दु. (१) पाप निवृत्यर्थवागियू, (२) लोकसङ्ग्र हार्थवागियू प्रायश्चित्तवु आवश्यकवु. हागॆ प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ, प्रत्यवाय उण्टॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसु त्तारॆ
- अदु तविरुगैयुम् - बुद्दिपूरो राघक्कॆ इन्तह प्रायश्चित्तवन्नु त्यजिसुवदु, र्मुखिन्न - हिन्दॆ प्रतिपादिसिद हागॆ, ऎन्दरॆ आज्ञा कैरत्यागवु हेगॆ भगवन्नि ग्रहक्कॆ कारणवागु इदो, हागॆ, आज्ञातिलङ्घनाम् - भगवन्तन आज्ञॆयन्नु मीरिद हागागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ भगवन्निग्रहक्कॆ पात्रनागुत्तानॆम्ब भाववु. इदु सत्व प्रपन्नरिगू अन्वयिसुव सामान्य वाक्यवागि भाविसबहुदु. सद्वारक प्रपत्तिनिष्ठने आगलि, अद्वारक प्रपत्ति निष्कने आगलि बुद्धिपूरकवाद अपराधगळिगॆ प्रायश्चित्तवन्नु माडि कॊळ्ळले बेकु. हागॆ माडिकॊळ्ळदे होदरॆ अप्रपन्नन हागल्लदॆ प्रपन्ननिगॆ ऎरडु विधवागि अनर्थक्कॆ कारणवादुदागुत्तदॆ. हीगॆम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द सदृष्टान्तवागि तिळिसुत्तारॆ :- सैरिन्थ् ऎन्दरॆ राजन पट्ट महिषि मॊदलादवरुगळिगॆ अलङ्कार माडुववळु, इन्थावळिगॆ यावुदो ऒन्दु बुद्दिपूर्व कापराधद मूलक सेवॆ तप्पिन पोदु ई अलङ्कार रूपक्कॆ तप्पिहोदाग तादात्विकमान - अदरॊन्दिगॆ आगलेउण्टागुत्तिद्द, परिमळादि गळ्ळियु - सुगन्धद्रव्य मॊदलादवुगळ भोगवन्नू कूड, इन्नु - परित्यजिसि, ऎन्दरॆ कळॆदुकॊण्डु, भयानुभववु -________________
अपराध परिहाराधिकार पोलॆ आज्ञातिलङ्घनम् इरॆन्दु पडिय नर्थ. बुद्दि पूर्वोत्तराघ शमनार्थञ्च प्रथम प्रपदन मितिवादस्यनिरासः १५४६ स्वच्छामात्रत्ताले बुद्धिपूर्वोत्तराघयुम् प राजनु इन्नेनु शिक्षॆयन्नु विधिसुवनो ऎम्ब भयप्राप्तियू, उण्डामालॆ - उण्टागुव हागॆ इन्तह, आज्ञातिलङ्घनम्- प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळबेकॆन्दिरुव आज्ञॆयन्नु मीरिद, इरण्डु पडि- ऎरडु विधवागि, अनरम् - हानियन्नुण्टुमाडुत्तदॆ. ई राज्य यरन्न लङ्करिसुव स्त्रीगॆ हेगॆ (१) कैय्य तप्पिदुदरिन्द जीवनोपा यवु तप्पिहोयितो, (२) राजनु एनु दण्डनॆ विधिसुवनो ऎम्ब भयदिन्दुण्टाद असुखवो, हेगॆ ऎरडु विध अनर उण्टायितो हागॆये प्रसन्नरिगू हीगॆ बुद्धिवॊत्तराघक्कॆ सत्येश्वरन आज्ञा रूप प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ, ऎरडु विध अनर उण्टु : (१) भगवद्भागवत कैरवु तप्पि होगुवदू (२) एनु शिक्षिसिबिड्त वनो ऎम्ब निग्रहरूप भयवू, आदुदरिन्द प्रायश्चित्तावलम्बन दिन्द ई ऎरडु विध अनर्थगळू तप्पुत्तवॆम्ब भाववु, प्रथम प्रपदनवे बुद्धि पूरो राघद शमनारवॆम्ब नादद निरासवु प्रथम प्रपदनकालदल्ले बुद्धि पूत्त राघद अन्वेषक्कागियू एकॆ प्रपदनवन्ननुष्टिसकूडदु ऎन्दु हिन्दॆये चक्कॆ नडॆदु हागॆ शास्त्र प्रमाणविल्लवादुदरिन्द हागॆ अनुष्ठिसुवदु सरियिल्लवॆन्दू, इन्नू अदरिन्दुण्टागुव दोषगळू उण्टॆन्दू, उपपादिसल्पट्टवु. ईग बुद्दिपूराघक्कॆ प्रायश्चित्तवु आवश्यकवॆन्दू हागॆ प्राय श्चित्तवन्ननुष्ठिसदिद्दरॆ ऎरडु विध अनर्थप्राप्तियॆन्दू हेळिदनन्तर बुद्धिवू राघ ऎन्दुण्टागुव अनर्थगळन्नु तप्पिसिकॊळ्ळुवद कागि प्रमाणबलविल्लदिद्दरू, नावे एकॆ स्वतन्त्रिसि स्वच्छा मात्र दिन्दले अनुष्ठिसकूडदु ऎम्ब प्रश्नॆगॆ उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ :-________________
१५४ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अडियिले प्रहदनं पण्णिनालो वॆन्निल् ? इदु उपासन युव बुद्धि पूर्वॊ राघुक्कुम् परिहारवाग पणि नालो, अण्ण प्रपत्तियु अदुक्कुर पण्णि नालो नॆक्कर प्रतिबन्दियाले निरम्. ఒ स्वच्छामात्र ताले - प्रमाणवाक्यविल्लदिद्दरू, नावे स्वतं त्रिसि नम्म इच्छा मात्रदिन्दले, बुद्धिपूराघवन्नू, पत्र - कुरितु, अडियिले - प्रथमदल्लि प्रपदनं पण्णिनालॊवॆन्निल्- इदन्नु सेरिसि प्रपदनवन्ननुष्ठिसिदरॆ ? ऎन्दरॆ, ई वादवु आयु कवादुदॆन्दु तोरिसुवदक्कागि अन्तह चोद्यगळन्नु उदाहरिसि निरसन माडुत्तारॆ. इदु - ई चोद्यवु, उपासनयुम् उपासनवन्नू कूड, बुद्धि पूत राघक्कू कूड, परिहारवाग पनालो परिहारवागि एकॆ माडकूडदु? आ उपासनक्कॆ सेरिद अण्ण प्रपत्तियुम् - अङ्गवाद शरणागतियन्नू कूड, अदुक्कु च्र - अदरॊन्दिगॆ सेरिसि, ऎन्दरॆ बुद्धिपूराघ निवृत्तिगागि ऎम्बरवु, हण्णिनालो - एकॆ माडकूडदु ? ऎर प्रतिबन्धि यालेऎम्बुव प्रतिचोद्यगळिन्द, निरम् - निरसनमाडल्पट्टितु. ई सन्दर्भगळल्लि शास्त्रवू शास्त्रज्ञर अनुष्ठानगळिगू नम्म वादवु समञ्जसवागिरबेकु, हागल्लदॆ शास्त्रक्कू, शास्त्रज्ञर अनुष्ठानक्कू, विरोधवागि स्वमति विजृम्भणॆयिन्दुण्टाद युक्तिवाद दिन्द स्वतन्त्रिसि तन्निष्टानुसारवाद अनुष्ठानवु लोकगरितवादुदु. आदुदरिन्द तन्निष्टानुसार, प्रथम प्रदन माडुवागले बुद्धिपू रो राघ निवृत्तिगू प्रपदन माडि बिट्टरो ? ऎन्दरॆ, अन्तह अनष्ठानक्कॆ शास्त्रबलवू इल्लवु, हागॆये, महनीयर अनुष्ठा नवू इल्लवु ऎन्दु हेळुवदक्कागि अन्तह चोद्यवन्न तावु माडि असमञ्जसवॆन्दु तोर्पडिसुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ भक्ति निष्ठनू कूड बुद्धि पूराम प्राप्तियिल्लदिरुवदक्कागियू कूड उपासनवन्ने एकॆ अनुष्ठिसकूडदु ? अथवा अण्ण प्रपत्ति माडुवागले ई बुद्दिपू तराघ निवृत्तियन्नु सेरिसि एकॆ अनुष्ठिसकूडदु ऎन्दू कूड केळ________________
अपराधपरिहाराधिकारः इरुवरुक्कुम् इप्पडियागट्टु न भाष्यादिविरुद्ध वाग्य याले अपसिद्दानम्, उपस्ति प्रकृतिगळान ब्रह्मनिष्कर बहुदु. इवु हेगॆ शास्त्रविरुद्धवो मत्तु शास्त्रज्ञर अनुष्ठानक्कू विरोधवो, हागॆये मॊदलिन चोद्यवू सह ऎम्ब भाववु. भक्ति निष्कनु बुद्धि पूराघद फलवन्नु अनुभविसिये तीरबेकु. इदु प्रारब्ध पापानुगणवागि प्राप्तवागुत्तदॆ. आदरॆ अन्तह पापवु प्रतिपदोक्त प्रायश्चित्तिनिधि ऎन्दरॆ ई पापक्कॆ ई प्रायश्चित्तवु ऎन्दु विधिसिरुव रीत्या, प्रायश्चित्त माडिकॊण्डरॆ निवृत्तिये विना तन्न इष्टानुसार नडॆयुवदरिन्द निवृत्तियु सिद्धिसुवदिल्लवॆम्ब भाववु ई हीगॆ शास्त्रविरुद्धवॆन्दू शास्त्रज्ञरनुष्ठानक्कू विरोधवॆन्दू मुन्दॆ प्रदर्शिसल्पडुत्तदॆ. हिन्दॆ चोद्यक्कॆ प्रतिचोद्यदिन्द सरि यल्लवॆन्दु हेळिदरु. मुन्दॆ ई ऎरडु अभिप्रायगळन्नू अनु मोदिसिदरो ऎन्दरॆ श्री भाष्यादिगळुपदेशक्कॆ विरुद्धवागुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. इद्विरवरुक्कुम् - ई इब्बर विषयदल्लू, भरन्यास निष्ठ भक्तियोगनिष्ठरिब्बर विषयदल्लू, इप्पडियागट्टु मॆनै - हीगॆये आगलि ऎन्दु हेळुवदु, भाष्यादि विरुद्ध मागैयाले श्री भाष्यवे मॊदलादवुगळिगॆ विरोधवादुदरिन्द, अपसिद्धानवु. श्री भाष्यदल्लि इन्तह स्वच्छा प्रवृत्ति कूडदॆन्दु ऎल्लि हेळिरुत्तदॆ ऎन्दरॆ, “ अनाविष्टु नैयाक्” (ब्र. सू. ३४.४९) ऎम्ब सूत्र दल्लि हागॆ उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ई सूत्रद विषय वाक्यवाद “तस्माह्मणः पाण्डित्यं निश्चिद बालैन तिष्यास्त्” ऎन्दरॆ वैराग्यवु आवश्यकवादुदरिन्द ब्राह्मणनु पाण्डित्यवन्नु सम्पादिसि कॊण्डु बालभावदिन्दिरतक्कद्दु,” ऎम्बुवदरिन्द बालन हागॆ स्वच्छा वृत्तियन्नु स्वीकरिसबहुदु ऎम्बरवे अथवा आ पाण्डित्य माहात्मयिन्द बालन हागॆ डम्भादिगळिल्लदॆ इरतक्कद्दे ऎम्ब सन्देहदल्लि, सूत्रवु हेळुवदेनॆन्दरॆ :- अनाविष्टुर्त्व - बालन हागॆ स्व माहात्मयल्लि अभिमानविल्लदवनागिरतक्कद्दु, ऎन्दु हेळ________________
१५४९ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ळुडैय अनुष्ठानत्तुक्कुं विरुद्ध, ल्पट्टितु, इच्छानुसार प्रवृत्तियु हेळल्पडलिल्लवु. एकॆन्दरॆ, अन्व यात् - पाण्डित्य माहात्मयल्लि अभिमानविल्लदिरुविकॆयु ब्रह्म विद्यॆगॆ सहकारि ऎन्दु सम्बन्धिसि हेळिरुवदरिन्द, ब्रह्मविद्यानिष्ठ निगॆ स्वच्छा प्रवृत्तियु मुख्यवागि निषेधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द “ स्वछा मात्रत्तालॆ : बुद्धि पूरोत्तराघयुम् पत्र अडियिले प्रपदनवु श्री भाष्यादिगळिगॆ विरुद्धवादुदु स्वच्चा प्रवृत्तियु “नाविरतोदुरितात् ” ऎम्ब श्रुतियल्लू निषेधिस ल्पट्टिरुत्तदॆ. (१५३९नॆय पुट नोडि) “ आहार शुद्ध सत्वशुद्धिः” ऎम्ब श्रुतियल्लू स्वच्छा प्रवृत्ति कूडदॆम्बुवदु तोरिबरुत्तदॆ. श्री भाष्यादि ऎम्बल्लि आदिपददिन्दश्रुति मॊदलाद इतर प्रमाण गळॆल्ला ऊहिसल्पट्टवु. इदू अल्लदॆ श्री भाष्यकाररवरु “ तदधि गम उत्तरपूरा घयो रश्लेष विनाश तत्व पदेशात् ” (ब्र. सू, ४. १. १३) ( ब्रह्मविद्यॆयु प्राप्तवाद ऒडनॆये अदक्कॆ मुन्दॆ माडिद पापगळ नाशवू, तदनन्तर माडुव पापगळ अश्ली पवू उण्टागुत्तवॆ, एकॆन्दरॆ हागॆ श्रुतियल्लि हेळिरुवदरिन्द” ऎम्ब सूत्रद भाष्यदल्लि “तदिदमश्लेष वचनम्प्रामादिक विषयं मनव्यं” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रामादिकवाद उत्तराघद अश्ली षवे विना बुद्धि पूरोत्तराघ विषयवल्लवु ऎम्बुवदु स्पष्टवु. ब्रह्मवित्तादवनु निषेधशास्त्रक्कॆ वश्यनागदॆ स्टेच्छॆयिन्द मनस्सु बन्दन्तॆ इरबहुदल्ला, एकॆन्दरॆ उत्तराघद आश्लेषविल्लवल्ला ऎन्दरॆ हागल्लवु. अदक्कागिये बुद्धिपूराघद अश्लेषवू उण्टा गुवदिल्लवॆन्दु श्री भाष्यकाररु हेळिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द इन्तह स्वच्छावत्तियु सरियल्लवॆम्ब भाववु
मुन्दॆ शास्त्रज्ञरू शास्त्रप्रवरकरू आद ब्रह्मनिष्ठर आचर णॆगू, अन्तह स्वच्छा प्रवृत्तियु विरोधवादुदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ उषस्ति प्रकृतिगळान – उषिये मॊदलाद ब्रह्मनिष्ठरुगळु पैय - ब्रह्मविद्या निष्ठरादवरु अथवा परब्रह्मपासनानिष्टर अनुष्ठानक्कू सह विरुद्धवादुदु. इल्लि प्रकृति शब्ददिन्द विदुरादि________________
अपराधपरिहाराधिकार १५५० गळ अनुष्ठानवू बोधिसल्पट्टितु. छान्दोग्य प्रथम प्रपाठक हत्तनॆय खण्डदल्लिरुव उषस्ति वृतानवेनॆन्दरॆ :- उषस्तियु चक्र रॆम्बुवर कुमाररु, ब्रह्मवित्तुगळल्लि परमाग्रेसररु, राजन माव औगनाद इब्बन ग्रामदल्लि वसिसुत्तिद्दरु. आग अल्लि प्रबल दुर्भिक्षवु प्राप्तवादाग इवरिगॆ आहार सिक्कदे बहुकाल उपवासविरुववरागि कडॆगॆ प्राणसंशयवन्नु हॊन्दिदवरागि, आ इब्बनु आनॆगळिगागि बेयि सिद हुरुळियल्लि मिक्क अंशवन्नु तिन्नुत्तिरलु, आतनन्नु कुरितु ई उषस्तियु स्वल्प हुरुळियन्नु प्रार्थिसलु, आग इभ्यनु “उत्कृष्टे भोनविद्यते” “ ई उच्छिष्ट हुरुळियल्लदॆ बेरॆ नन्नल्लिल्लवु” ऎन्त प्रत्युत्तरवन्नीयलु ; “ एतेषां मेदेहि” “आ उच्छिष्ट दल्ले स्वल्प ननगॆ कॊडु” ऎन्दु हेळि, आ इभ्यनिन्द कॊडल्पट्ट हुरुळियन्नु परिग्रहिसि, स्वल्पवे तिन्दु, अनुपानक्कागि स्वल्प नीरु बेके ऎन्दु इभ्यनिन्द प्रार्थिसल्पट्टरु. आग उषस्तियु “ उळ्ळि हैं मे पीतङ्ग्यात्” नीरन्नु कुडिदरॆ उच्छिष्ट परिग्रह माडि दन्तागुवदु ऎन्दु हेळि नीरन्नु निराकरिसलु ; अदक्का इभ्यनु नक्कु, हुरुळि उच्छिष्टवल्लवो, नीरु मात्र उच्छिष्टवो ऎन्दु अप हास्य माडलु ; अदन्नु केळि उषस्तियु, हुरुळियन्नु तिन्नदिद्दरॆ प्राणवु उळियुत्तिरलिल्लवु, ईग स्टेच्छॆयिन्द उदक पानमाडिदरॆ उच्छिष्टवागुवदु. अन्तह निषिद्धाहारवन्नु परिग्रहिसतक्कद्दल्लवॆन्दु आतनिगॆ समाधान हेळि, मिक्क हुरुळियन्नु यव्वनस्थळागि इन्नू उपवास माडलु शक्तियुळ्ळ तम्म धरपत्निय कैगॆ कॊट्टरु. अल्लिन्द दम्पतिगळिब्बरू राजनु माडुव यज्ञदल्लि धनारनॆगागि आतन राजधानियन्नु कुरितु तॆरळिदरु. मार्गदल्लि मारने दिनवू ई उषस्तिगॆ प्राणसंशयावस्थॆ पुनः प्राप्तवागलु, हॆण्डतियु शरगि नल्लि कट्टिद्द आ उच्छिष्टवू तम्म उच्छिष्टवू आद अदे हुरळियन्ने सेविसि राजधानियन्नु सारि, हसिवु नीरडिकॆ इल्लदवरागि, यज्ञ सहायकरागि राजनिन्द कॊडल्पट्ट द्रव्यवन्नु स्वीकरिसिदरु ऎन्दु छान्दोग्यवु बोधिसुत्तदॆ. इवरनुष्ठानप्रकार,
- प्राणसंशय मापन्नू योन्नम यतस्ततः । लिप्यतेन सपन पद्म पत्र मिवाम्भस ॥”________________
- १५५१
- LIBR ME
- श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आगैयाले विशेषवचन विल्लामैयाले (१) * कृतेषा “प्राण उळियुत्तो इल्लवो ऎम्ब संशयवुळ्ळवनु याव कारण दिन्द दुष्टान्नवन्नु तिन्नुवनो, आ कारणदिन्द, आतनु आ निषिद्दा हार सेवनॆयिन्दुण्टाद पापदिन्द लिप्तनागुवदिल्लवु” ऎन्दु हेळि रुव हागॆ आपत्कालद बुद्धि पूत्त राघवु प्रपन्ननिगॆ लेपिसुव दल्लवु. अवरु उदकपानवन्नु परित्याग माडिदुदरिन्द, आपत्काल वल्लद बुद्धिपूराघक्कॆ प्रपन्ननु अञ्जतक्कद्दॆम्बुवदु एर ट्टितु. तावु ब्रह्मनिष्ठरादुदरिन्द तम्म स्वच्छा प्रवृत्तियिन्दुण्टाद पापवू कूड लेपिसुत्तिरलिल्लवु ऎन्दु तिळिदवरागिद्दरॆ, उदक पान वन्नु निषेधिसुत्तिरलिल्लवॆम्बुवदु तात्परवु. हागॆये महा भागवत नाद विदुरनू कूड तानु महाज्ञानियागि धृतराष्ट्रनिगॆ उपदेशि सुवहागॆ बुद्धियोगवु स्वामिदत्तवागिद्दरू, धृतराष्ट्रनिन्द प्रार्थि सल्पट्टरू कूड (१) “शूद्रयोनावहं जातोनातोन्य द्दक्कु मुहे? तानु शूद्रयोनियल्लि जनिसिदुदरिन्द ब्रह्मविद्यॆ यन्नु क्षत्रियरिगॆ उपदेशिसुवदु शास्त्रविरुद्धवादुदरिन्द, हीगॆ बुद्धि प्रापराधवन्नु माडुवदु युक्तवल्लवॆन्दु भाविसि अवरिगॆ उप देशवु सनत्सुजातरमूलक प्राप्तवागुव हागॆ माडिदरु. हीगॆ बुद्धि पूत्तराघक्कॆ पूरानुष्ठितवाद प्रायश्चित्त विद्द पक्षदल्लि इय्यनु कॊट्ट जलपानवन्नु उषस्तियरू, धृतराष्ट्रनिगागि उपदेशवन्नू विदुरनू, अज्ज करिसुत्तिद्दरु ऎम्ब भाववु. हीगॆ महनीयर अनु स्नानक्कू विरोधवागुवदरिन्द, स्टेच्छा मात्रदिन्द बुद्धिपू राघक्कागि मॊदले प्रपदनवन्नागलि उपासनवन्नागलि अधि कारानुगुणवागि माडबहुदॆम्ब वादवु निरस्तवॆम्ब तात्परवु. मुन्दॆ इन्नॊन्दु न्यायद मूलकवागियू अन्तह स्वच्छानु स्नानवु युक्तवल्लवॆन्दु तोरिसुत्तारॆ. आगैयाले - हीगॆ बुद्धि पूत्तराघक्कू प्रायश्चित्तरूपवागि उपायानुष्ठानवु, सिद्धा नक्कू महनीयरनुष्ठानक्कू विरोधवादुदरिन्द, विशेषवचन (१) भारत, उद्यो,४१५________________
अपराधपरिहाराधिकार १५५२ पेनुतापोवै” इत्यादिगळिल् कणक्किले निमित्त उदित्ता लल्लदुनैमित्तिकम् प्राप्त मर न्यायम् बुद्धिपू त राघुल् बाधितवागदु. मिल्लामैयाले - अन्तह अनुष्ठानक्कॆ विशेष विधिरूप प्रमाण वचनविल्लदुदरिन्द, “ कृतेपापे - पापवु माडल्पट्टरेने, अनु तापोवै - अनुतापवु प्राप्तवागुत्तदॆ, माडिद पापक्कागि अन्तह अनुताप उण्टादवनिगेने प्रायश्चित्तवु ऎम्ब भाववु.” इत्यादिगळिल् कणक्किले - इत्यादिगळ अभिप्रायानुसार, निमि तम् उदित्तालल्लदु - निमित्तवॆन्दरॆ कारणवु, निमित्तवु उण्टा गदॆ, नैमित्तिक प्राप्तनन्नु - निमित्तद कारूपवाद नैमित्ति कक्कॆ अधिकार उण्टाग वदिल्लवु, ऎच्चर न्यायम् - ऎम्ब न्यायवु, बुद्धि पूत राघद विषयदल्ल, बाधित मागदु - बाधिसल्पडु वदिल्लवु ऎन्दरॆ बुद्दिपूराघद विषयदल्लू ई न्यायवु सरिहोगुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. बुद्धि पूत्त राघवु उण्टादरेने आग पश्चात्ताप उण्टागुत्तदॆ. आदुदरिन्दले इदु अनुताप अनु सरिसि बन्द तापवु, अथवा पश्चात् - अनन्तर उण्टाद तापवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ. ई पश्चात्तापवु प्रायश्चित्ताधिकारक्कॆ विशेषणवु. ई अभिप्रायवु विष्णु पुराणदल्लि “ कृतेषा पॆनुतापोवै यस्य, पुंसः प्रजायते । प्रायश्चिन्तु तक- हरि संस्मरणं परं” ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. याव मनुष्यनिगॆ पापमाडि दुदक्कॆ पश्चात्ताप उण्टागुत्तदो अन्थावनिगॆ प्रायश्चित्तवु सकृत् हरिस्मरणवे प्रशस्तवाद प्रायश्चित्तवॆम्बुवदु ई श्लोकाभि प्रायवु. साधारणवागि ऎल्ला सन्दर्भदल्लू पापमाडिदनन्तर अनुताप उण्टादरेने प्रायश्चित्तक्कॆ अधिकारवु. हीगॆ अधि कारवे इल्लदिरुवाग प्रायश्चित्तवु ऎन्थाद्दु ऎम्बाक्षेपवु. आदुद (१) वि. पु. २.६,४०________________
72212 श्रीमदहस्य त्रयसारे प्रपत्तॆ- प्रारब्ध पापनिव कत्वं, तारा बुद्धि पूराणोत्पत्यभावश्च. आनपिन्नु आगामि बुद्धि पूरै पापत्तुक्कञ्जि नानागिल्, रिन्द बुद्धिपूत्तराघ उण्टाद नन्तरवे प्रायश्चित्तक्कॆ अधि कार उण्टागुवदरिन्द बुद्धि पूत्त राघ उण्टागुवदक्कॆ मुञ्चॆ अधिकारवे उण्टागुवदिल्लवु. हीगिरुवल्लि बुद्धि पूरोत्तरा क्यागियू उपायानुष्ठानवु असमञ्जसवॆम्ब भाववु. हीगॆ निमित्तवे इल्लदिरुवाग नैमित्तिक कारणवे इरुवदिल्ल. ई न्याय वू बुद्दि पूत्तराघद विषयदल्लि विहितवादुदे. ऒन्दु वेळॆ शास्त्रदल्लि हीगॆ बुद्धि पूत्तराघवु प्राप्तवागुवदक्कॆ मुञ्चॆये उपायानुष्ठानदल्लि इदन्नू सेरिसि माडबहुदॆम्ब विशेषवचनविद्दुदादरॆ, ई न्यायक्कॆ अवकाशविल्लदे इत्तु. अन्तह विशेषवचनविल्लदुदरिन्दले बुद्धि पूत राष्ट्रक्कू ई न्यायवु सल्लतक्कद्दागिरुत्तदॆ ऎम्बभिप्रायवु आदरॆ बुद्धिवू राघदिन्द अनिष्टवु प्राप्तवागदे इरुव हागॆ माडलु एनू उपायविल्लवो ऎन्दरॆ उपाय उण्टॆन्दु उप देशिसुवरागि अदु यावुदु ऎम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ :- प्रदन वन्नु प्रारब्धद पापांश निवृत्तिगू माडबहुदु. हागॆ माडलु शास्त्र प्रमाणवू उण्टु. हागॆ प्रदनानुष्ठान माडुवदरिन्द बुद्धिपूराघक्कॆ कारणभूतवाद प्रारब्ध पापवु नशिसिहो गुवदरिन्द, बुद्धि पूरोत्तराघवु प्राप्तवागुवदिल्लवॆन्दु मुन्दिन मूरु वाक्यगळिन्द सप्रमाणवागि तिळिसुत्तारॆ. प्रपदनक्कॆ प्रारब्ध पाप निवर कत्ववू, तन्मूलक बुद्धि पूत्तराघोत्पत्य भाववू, उण्टु आनपिस्टु - हीगादनन्तर, हेगाद नन्तरवॆन्दरॆ बुद्धिपू तराघवू अनुतापवू उण्टाद अधिकारिगेने नैमित्तिकवाद प्राय________________
अपराधपरिहाराधिकार १५५४ अदुक्कु कारण मान प्रारब्ध पापत्तुन्नु प्रपदन रूप प्रायश्चित्तम् पण्ण प्राप्तम; “साध्य भक्तिस्तु सायन्त्रि प्रा रब्ध स्यापि भूयसी” ऎनार्गळिरे श्चित्तानुष्ठानवॆन्दु स्थापितवाद नन्तर आगामि-मुन्दॆ प्राप्तवागुव, बुद्धि पूपावत्तु क्कञ्जिनानागिल् बुद्धि पूत्तरापराधक्कॆ भयपट्टवनादरॆ, अदक्कॆ कारणवाद, प्रारब्ध पापक्कॆ प्रपदनरूप वाद प्रायश्चित्तवु, सण्ण प्राप्तं - माडुवदु युक्तवु. हागॆ माडबहुदॆन्दु ऎल्लि हेळिदॆ ऎन्दरॆ प्रमाणगळन्नु दाहरिसुत्तारॆ :- सा - अन्तह प्रसिद्ध माहात्म युळ्ळ, साध्यभक्तिस्तु - साध्यवाद उपासनारूप भकु पायवु यावुदरिन्दलो अदु ऎम्बुवदरिन्द प्रपत्तियु हेळल्पट्टितु. सााध्याभक्तिर्ययासा - यावुदरिन्द भक्तियु साधिसल्पट्टितो, ऎम्बव्युत्पत्तिय मूलक भक्तु पायक्कू प्रपत्तियु बेकागिरुवरिन्द प्रपत्तिय माहात्मियु हॆच्चु ऎम्ब भाववु, आददरिन्द साध्यभक्तिस्तु ऎन्दरॆ प्रपत्तियादरो, प्रारब्ध स्यापि - प्रारब्ध कक्कू कूड, भूयसी अधिकवाद, हन्रि - नाश कवु ; इदरिन्द भक्त पायवु प्रारब्धनाशकवल्लदुदरिन्द अदक्किन्तलू हॆच्चु माहायुळ्ळद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु’’ ऎनार्गळिरे - हीगॆ आ प्रपत्तिय माहात्मियन्नु बोधिसिरुत्तारष्टे, श्रीर्मा, शॆट्ट लूरुनरसिंहाचाररवरु साध्यभक्ति ऎन्दरॆ प्रपत्ति ऎन्दू, अदक्कॆ प्रमाणवागि, “साधनं भगवता प् स एनेति स्थिरामतिः । साध्यभक्ति तथासैव प्रपरि गि?यते” S ऎम्ब वचनवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द साध्यभक्तियु बहु वीहिये विना करधारय ऎल्लवु, मत्तु आ बहुहि अरवु साधि सल्पट्ट भक्तिये फलवागि उळ्ळद्दु ऎम्बरवू अल्लवु. यावुदरिन्द उपासनवु साधिसल्पट्टितो, अदु ऎम्बरवन्ने हेळतक्कद्दॆम्ब भाववु. हीगॆ प्रारब्दपापवु नाशवागुवहागॆ सल्पिसि भरन्यास माडबहुदो ऎम्ब क्षेपणॆगॆ प्रमाणविरुवदरिन्द माडबहुदॆन्दु________________
१५५५ श्रीमद्र हस्य सत्रयारे (१) “जन्मान्तर कृतम्पापं व्याधि रूपेण बाधते । तच्छान्ति रौषधॆर्दा न्य र्जपहोमार्चनादिभिः” इत्यादिगळिलु, दानजपादिगळिलु मुळ्ळड प्रारब्ध पाप उपादिसिद हेळिदरु. हीगॆ इदु ऒन्दु ऒळ्ळॆ उपायविरुवाग, इच्चॆ विडुवारु किडैयादु ऎन्दु तावे मेलॆ हागॆ, ई मार्गवन्नू यारू बिडुवदिल्लवु, ऎल्लरू अदन्ने अव लम्बिसि नडिसुवदरिन्द बुद्धिवू राघ प्रायश्चित्त वचनवाद “ अपाय सङ्घवे सद्यः” ऎम्बुवदक्कॆ वैयर्थ उण्टागुवदिल्लवे? ऎन्दरॆ वैयर्थवेनू इल्लवॆन्दु तोरिसुवदक्कागिये इल्लि “आगामि बुद्धिपूर पापत्तुक्कञ्जि नानागिल्ल” ऎन्दु प्रयो गिसिरुत्तारॆ. हागॆ ऎल्लरू भयपडुवदिल्लवॆन्दू, हागॆ भय पडदे इरुववरिगॆ आ “ अपाय सम्पने” ऎम्ब वचनवु अन्वयिसुत्तदॆम्ब भाववु. दृप्त प्रपन्ननु प्रारब्द फलानुभववन्नु अङ्गीकरिसिर ववनु, देहावसानदवरिविगू उपभोगादिगळन्नु तिरस्करिसदे इर ववनु, ज्ञानविवेकादिगळिन्द उत्तराघभयविल्लदिरुववनु, इन्थाव निगॆ ऒन्दु वेळॆ ई आगामि बुद्धि पूराघवु प्राप्तवादरॆ, अन्थाव निगॆ ई पुनश्चरणागति विधियु अन्वयिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु तोरि बरुत्तदॆ. मेलॆ भूयसी ऎम्ब शब्दक्कॆ इतर प्रायश्चित्त विधिगळि गिन्तलू बलवत्तरवादुदॆम्बरवन्नू हेळबहुदु. आदरॆ प्रबलवाद गुरूपायवाद भक्ति मार्गदिन्दलू नाश हॊन्दद प्रारब्ध पापवु ई सुलभवाद प्रपत्तु पायदिन्द हेगॆ नाश्यवु ऎम्बाक्षेपक्कॆ मुन्दॆ समाधानवन्नु हेळुत्तार :- जन्मान्तर कृतम्पापं - बेरॆ जन्मदल्लि ऎन्दरॆ हिन्दिन जन्म गळल्लि माडल्पट्ट पापवु, व्याधिरूपदिन्द, बाधते - ई चेतन नन्नु बाधिसुत्तदॆ. तच्छान्तिः - पूजन्मगळल्लि माडि ईग प्रार - रूपवागिरुव पापफलद शान्तियु, औषधॆ - औषधिगळिन्दलू, (१) विहश्वर संहितॆ.________________
(92) अपराधपरिहाराधिकारः १५५६ नाशं कॊल्लप्पट्टदिरे, आगैयाल् पापारम्भक पापत्तु कञ्जि प्रपत्ति पण्णि नानागिल् अन्नोदु बुद्धि पूरैक पापम् उदियादु. (१) दासस्सखा वाहन वासनं ध्वजः” इत्यादि शान्तियु दानैत - सत्पात्रदल्लि दानमाडुवदरिन्दलू, जपदिन्दलू होम गळिन्दलू, अर्चनादिभिः – देवतात्मनॆ भागवतारनॆ तीर यात्रॆ मॊदलादवुगळिन्दलू, उण्टागुत्तदॆ” इत्यादिगळिलु - ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लू, दानजपादिगळिलु मुट्टड - दान जप मॊदलादवुगळिन्दलू कूड पापनाशवु, शॆल्ल पट्टदिरे - हेळल्प ट्टिरुत्तॆयष्टे. इल्लि दानजपादिगळिलु ऎन्दु औषधियन्नु बिट्टु हेळिरुवदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ :-प्रारब्ध पाप फलरूप व्याधिय साक्षात्तागि औषधदिन्दुण्टागुत्तदॆ. दानजपादिगळिन्द लादरो प्रारब्ध पापनिवृत्तिद्वारा शान्तियु, हीगॆ अल्प माहा युळ्ळ दान जप होमादिगळु अप्रपन्नन विषयदल्ले शक्तियुळ्ळवु गळादरॆ, प्रबल माहात्रॆयुळ्ळ प्रपत्तियु प्रपन्नन विषयदल्लि प्रारब्ध पापनाशकम्बुवदु कै मुतिक न्यायसिद्धवॆम्ब भाववु आगैयाल् - आदुदरिन्द ऎन्दरॆ, प्रारब्ध पापकक्कू नाशवुण्टॆन्द ऒप्पबेकादुदरिन्द, पापारम्भक पापुञ्जि - बुद्धिपू राघवन्नुण्टुमाडुव प्रारब्धपाठक्कॆ भयपट्टु, प्रपत्ति पण्णिना नागिल् - पारब्ध पापवू नाशवागलॆन्दु प्रासि भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसिदवनादरॆ, अप्पोदु - आग बुद्धि पूरैक पापम् उदि यादु - बुद्धिवॊत्तराघवु उण्टागुवदिल्लवु. बुद्दिपूराघद तॊन्दरॆ इल्लदे इरबेकादरॆ, अदक्कॆ कारणवाद प्रारब्ध पापवु नाशवागुव हागॆ माडिकॊळ्ळबेकु ; अदक्कागि मोक्षार्थ भरन्यासदॊन्दिगॆ प्रारब्ध पापवू तॊलगुव हागॆ अपेक्षिसतक्कद्दॆन्दु स्थापिसल्पट्टितु. आदरॆ प्रपन्ननु इन्तह माहात्मयुळ्ळ प्रपदनवन्न नष्ठिसि सश्वेश्वरन निरतिशय प्रीतिगॆ अर्हनागिरुत्तानॆ. आदुदरिन्द “विष्यः प्रसादवाकाङ्क्ष नैष्णर्वा परितोषये तथास्वाराधनेनापि न प्रीतो भगर्वा हरिः ।________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गळिरडिये अत्यन्त भगवदररुं सात्विकापराधलेश मुम् प्रत्यवाय करन नुमिडं शाण्डली वृत्तान्तगळिगॆ प्रसिद्ध. यथा तुष्यति देवेशो महाभागवतार्चनात् । तथा न तुष्यति हरिधिवार्चनाद” ऎन्दरॆ 4 विष्णुविन प्रसन्नतॆयन्न पेक्षिसुववनु, अवन सम्बन्धिगळाद भागवतरन्नु सन्तोषगॊळिसतक्कद्दु, तन्न आराधनॆयिन्दलू कूड भगर्वा श्री हरियु अष्टु सन्तोषपडुवदिल्लवु महाभागवतर अम्मनॆयल्लि सत्वदेवतॆगळिगू नियामकनाद सत्येश्वरनु हेगॆ सन्तोषपडुवनो, हागॆये तन्न स्वन्त अम्मनॆयिन्दलू कूड सन्तोषपडुवदिल्लवु.” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रसन्ननिगॆ सत्वश्वरनु तुम्बा अन्तरङ्ग प्रियनादुदरिन्द, आतनिगॆ तानागिये बुद्धिपू इराघवु लेपिसद हागॆ एतक्कॆ माडकूडदु ? लोकदल्लू कूड तुम्बा बेकादवरु तप्पु माडिदरू मन्निसिबिडुवदुण्टष्टॆ हागॆये प्रसन्नन बुद्धि पूत्तराघवन्नू स्वामियु एकॆ मन्निसि बिड कूडदु ? ऎन्दरॆ बुद्धि पूत राघवु महाभागवतनाद प्रप नन स्वरूपक्कॆ सरियादुदल्लवादुदरिन्द अन्तह अपराधक्कॆ अल्प दण्डनॆ कूड इल्लदॆ सत्येश्वरनु मन्निसलाररु, आदुदरिन्द बुद्दि पूत्तराघवु प्रत्यवायकवॆन्दू, अन्तह अपराधवु तुम्बा अल्पवागिद्दरू श्रीहरिगॆ अत्यन्त प्रियनाद गरन्तनिगॆ प्राप्तवाद दुरॆकॆय वृत्तान्तवन्नु ज्ञापक कॊडुत्तारॆ :- “दासः स श्वरनाद निनगॆ शेषभूतनॆन्दु तिळिदु विविध कैरगळन्नॆसगुवनु, सखा - समानचित्तवृत्तियुळ्ळवनु, वाहनं - निनगॆ वाहननागु ववनु, आसनं - कुळितुकॊळ्ळुवुदक्कॆ आसनवागुववनु, ध्वजः - तेरिगॆ ध्वजवु, इत्यादिगळिर पडिये - हीगॆल्ला हॊगळल्पट्टिरुव हागॆ, अत्यन्त भगवदररु म - सश्वरनिगॆ अत्यन्त प्रिय रागिरुववरिगू कूड, ऎन्दरॆ गरुर्ता मॊदलादवरुगळिगॆ सात्विका पराधलेशमुम .. भागवतनिगॆ माडिद अपराधवू कूड,________________
अपराधपरिहाराधिकार १५५८ प्रत्यवायकरनन्नु मिडम अनरवन्नुण्टुमाडुत्तदॆ ऎम्बु वदु, शाण्डिली वृत्तान्तादिगळिले - शाण्डिली वृत्तान्त मॊदला दवुगळल्लि प्रसिद्धवु. बुद्धि पूरकवाद अपराधवु ऎष्टु अल्पवागि द्दरू अदक्कनुगुणवाद दण्डनॆयु सश्वेश्वरनिगॆ अत्यन्त बेकादव राद नित्यसूरिगळ विषयदल्लि तप्पिद्दल्लवु ऎम्बुवदक्कॆ शाण्डिली वृत्तान्तवन्नु ज्ञापिसुत्तारॆ. गरुन्तनु सश्वेश्वरनिगॆ दासनागि, सखनागि वाहनवागि, आसनवागि, ध्वजवागि, हीगॆ नानाविध कै निरतनागि सश्वेश्वरनिगॆ अत्यन्त बेकादवनु; इन्थावनू कूड बुद्धि पूापराधक्कागि तुम्बा केशवन्ननुभविसिरुवनॆम्बुवदु शाण्डिली वृतान्तदल्लि प्रसिद्धवॆन्दु हेळुत्तारॆ शाण्डिलि ऎम्बुवळु म हा प्रसिद्धळा भागवशोत्तमळु वृषभगिरियल्लिरुवळागि मध्याह्न कालदल्लि बन्द भागवतरुगळन्नु तुम्बा आदरिसुत्तिद्दळु. हीगिरुवल्लि गालव ऋषियु विश्वामित्ररिन्द उपदेश हॊन्दि, अदक्कॆ गुरुदक्षिणॆ बेडवॆन्दु हेळिदरू केळदे निर्बन्धिसिददरिन्द ऒन्दु किवि मात्र कप्पागिरुव चन्द्रन हागॆ बॆळ्ळगिरुव ८०० कुदुरॆगळन्नु तन्दु कॊड तक्कद्दॆन्दु आज्ञापिसिदरु. इन्तह असाध्यवाद गुरुदक्षिणॆयन्नु बेडिदरल्ला ऎन्दु चिन्तिसि, तन्न सखनाद गरुत्मन्तनॊन्दिगॆ ई ऋषभगिरिगॆ अश्वगळन्नु हुडुकुत्ता बन्दरु. गरुन्तनु यन्नु नोडि, ईकॆयु इन्तह हीन स्थळदल्लि इरलु अनरळु, ईकॆ यन्नु सश्वेश्वरनल्लिगॆ करॆदुकॊण्डु होगलु योग्यळु ऎन्दु मनस्सि नल्लि भाविसिदनु. ऒडनॆ गरुन्तनु तन्न शरीरदल्लिद्द गरिगळॆल्ला बिदु होगि मांसपिण्डदन्तादनु. गालवनु ईतनन्नु कण्डु निनगॆ इन्तह दुस्थिति प्राप्तवागलु कारणवेनॆन्दु केळलु, वैनतेयनु नडॆद वृत्तान्तवन्नु तिळिसलागि, आग गालवरु शाण्डलियन्नु कुरितु प्रसन्न भागतक्कदॆन्दु प्रश्निसलु; आग आकॆयु प्रसन्नळागि आतन शरीरवू रॆक्कॆ गळू मॊदलिन हागॆ दृढवागलि ऎन्दु वरवन्नित्तनन्तर, आकॆय अनु ज्ञॆयन्नु हॊन्दि इब्बरू हॊरटुहोदरॆम्बी वृत्तान्तवु भारतदल्लि (उद्योगपर ११३ने अध्याय) बरुत्तदॆ. आदुदरिन्द महाभाग वतनिगॆ उण्टागुव बुद्धिवू रापराधलेशवू कूड अनिष्ट फलप्रद ना दुदॆम्बुवदन्नु ई वृत्तान्तदिन्द तिळियबहुदॆन्दु पदेशिसिरु________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे सत्येश्वर नै पोलॆ सूरिगळु अवतरिाल् करवश्य त्तारॆ. इल्लि “दाससखवाहन” वॆम्बुवदरिन्द नित्यसूरिगळल्लि सेरि सश्वेश्वरनिगॆ अन्तरङ्ग प्रियनागि सदा कैरदल्ले निरतनागि माहात्म, हॊन्दिरुववनिगू कूड बुद्धिपूापराधक्कॆ अल्प दण्डवु तप्पिद्दल्लवॆन्दरॆ, साधारण प्रपन्नर विषयदल्लि अन्तह अप राधक्कॆ शिक्षॆयु तप्पिद्दल्लवॆन्दु हेळतक्कद्देनिदॆ ऎम्ब भाववु. आ श्लोक यावुदॆन्दरॆ :- दासस्सखा वाहन मासनं ध्वजो यवितानं व्यजनम् उपस्थितं तेन पुरो गरुत्मत मयः । इदम्फि सम्मर्दणां कशोभिना । ई श्लोकदल्लि नित्यसूरियाद गरुन्तरु हेगॆ श्रियःपतिगॆ सेवॆ यन्नु माडुत्तारॆम्बुवदन्नु हेळुत्तारॆ. यः त्रयमयः - याव मूरु वेदमयवाद दिव्यमङ्गळ विग्रहयुक्तनादवनो दासः - नीनु (सद्वेश्वरनु) शेषियॆम्बुवदन्नरितु सत्वविध कै गळन्नॆसगुवनादनो, सखा - समानचित्त वृत्तियुळ्ळ स्नेहितनो, वाहनं . निनगॆ इष्टवाद स्थळक्कॆ तन्न बॆन्निन मेलॆ बिजमाडिसि कॊण्डु होगुवनो, आसनं - विश्रमिसिकॊळ्ळलु आसनवागुवनो ध्वजः · रथक्कॆ पताकॆयागुवनो, वितानं - सभॆयल्लि मॆल्कट्टु, आगुवनो, व्यजनं - शैत्योपचारक्कॆ बीसणिगॆयागुवनो, त्वदम्फ्रि सम्मरकिणाङ्कशोभिना - वाहनवादाग निन्न कालुगळु आतन कैगळ मेलॆ उज्जुवदरिन्द, जॆड्डु गट्टिरुव गुर्तिनिन्द प्रका शिसुत्तिरुव, तेन - अन्तह माहात्मयुळ्ळ, गरुत्मता - गरुतन्त निन्द, पुरः उपस्थितं - ऎदुरिगॆ इरुव, यारॆन्दरॆ, भवन्तम् ऎन्दु मुन्दॆ इरुत्तदॆ. अन्तह विभूतिगळुळ्ळ सश्वेश्वरनाद निन्नन्नु ऎन्दु यामनॆयरु स्तोत्र माडुत्तारॆ. आदरॆ आकरवश्यराद नित्यसूरिगळाद ई वैनतेयरिगॆ बुद्धि पूरापराधद सम्भववु हेगॆ ऎम्बक्षेप उण्टागबहुदॆन्दु योचिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ–________________
अपराध परिहाराधिकारः त्वाभिनयं पलोकहित प्रवर्ति नार्थवाग अपचार परि हारादिगळ्ळि नड पोरुवगळ, सर्वॆश्वरन् पोलॆ - सश्वरन हागॆ, सूरिगळु म् - नित्य सूरिगळू कूड, अवतरित्ताल् - कारणान्तरदिन्द अवतरिसिदरॆ, कर्मवश्यत्वाभिनयम्पण्णि - तावु करक्कॆ ऒळपट्टवरन्तॆ नटिसि, लोकहित प्रवर्तनार्थ माग लोकद जनरिगॆ हितवन्नुण्टु माडुवदक्कागि, अपचार परिहारादिगळ् - भगवद्भागवतरल्लि अप चारपडुवदेनु, अदक्कागि प्रायश्चित्तवन्न नुष्ठिसुवदेनु, इवे मॊदलादवुगळन्नु, इल्लि आदिपददिन्द अपचारक्कागि लघुदण्डनवू सङ्ग्रहिसल्पट्टितु, नडत्ति पोरुवर्गळ - नडिसि होगुवरु. लोकसङ्ग्रहार्थवागि हीगॆल्ला नटिसुत्तारॆम्ब भाववु. भगव द्भागवतापराधवु बुद्धि पूरैकवागि माडल्पडतक्कद्दल्लवॆन्दू, अदक्कॆ फलवन्नु ऎन्थावने आगलि अनुभविसिये तीरबेकॆन्दू, आ दण्डनॆयन्नु तप्पिसिकॊळ्ळबेकादरॆ, पुनः प्रायश्चित्तवन्ननुष्ठिस बेकॆन्दू लोकक्कॆल्ला चन्नागि तिळियपडिसुवदक्कागि हागॆ नटसु रम्ब भाववु हीगॆ बुद्धि पूत्तराघवु प्रसन्नन स्वरूपक्कॆ विहितवादु दल्लवॆन्दू, अदु सम्भविसिदरॆ प्रायश्चित्तवन्नु अनुष्ठिसबेकॆन्दू, हागॆ अनुष्ठिसदिद्दरॆ अदक्कॆ लघुदण्डवादरू तप्पिद्दल्लवॆन्दू हेळ ल्पट्टितु. आदरॆ अन्तह अपराधवु प्राप्तवागि अदक्कागि प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळुवदक्किन्त, साध्यवादरॆ बुद्दिपूापराधवे प्राप्त वागद हागॆ एकॆ माडिकॊळ्ळकूडदु ? प्रक्षाळनाद्दि पङ्कस्य दूरादस्पर्शनं वरम् ऎन्दरॆ कॆसरु तुळिदु कालु तॊळॆयुवदक्किन्त हॆसरु तुळियदॆ दूरदल्लिरुवुदु उत्तमवु ऎम्ब न्यायप्रकार, बुद्दि पूरॆत्तराघ उण्टागद हागॆ माडिकॊळ्ळुवदु ऒळ्ळॆ उपाय वॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. सश्वरनै प्रोलॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द सत्येश्वरन कूड अवतारगळन्नॆत्तिदाग तानू कवश्यनॆन्दु तोर डिसिकॊण्डिरुत्तारॆ. श्रीरामनु तनगॆ यव्वराज्याभिषेकवु तप्पि नन________________
५६१ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आगैयाल् भगवति यळनाका गवु, अदुक्काग पुनः प्रपत्तियादल्, लघुदण्डवादल् प्रसज्जि यानॆ क्या वास प्राप्तवादाग, ननु दैवस्य करतत् करानुसार प्राप्त वाद दैवसङ्कल्पवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये सीतॆय कूड “विधिन म संहारः प्राणिनां हृवगोत्तम । सौमित्रिं माञ्चा मञ्च व्यसनैः पश्य मोहिर्ता !” करफलवन्नु मीरलु असाध्यवु एकॆन्दरॆ ओ आञ्जनेयने गुरुवे परदेवतॆयॆन्दु तिळिद लक्ष्मणनिगूनू, पतिये परदैववॆन्दु भाविसिद तनगू, धरवे मनिसिद हागिरुव रामनिगू सह दुःखवु तप्पलिल्लवॆन्दु हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ. हागॆये तनगॆ राक्षस स्त्रीयरुगळिन्दुण्टाद बाधॆयू कूड “भाग्य वैषम्य योगेन पुरादुश्चरिते न च । मतत्रापते सत्वं स्वकृतं हु पभुज्यते” तन्न दुष्करफलवॆन्दू, तन्न करफलवन्ने तानु अनुभविसतक्क द्दॆन्दू, “ममैन दुष्कृतं किञ्चहद न संशयः” तनगॆ पूरार्जित दुष्कृतविद्दुदरिन्दले इन्तह दुःखप्राप्ति ऎन्दू हेळि कॊण्डिरुत्ताळॆ. हागॆये श्री कृष्ण बलरामरू कूड सत्यभामॆय मूलक आकॆय तन्दॆय वधॆ यन्नु केळदवरागि तदाकरेश्वररार्ज अनुसृत्य नृलोकताम् । अहोनः परमं कष्ट मित्या विलेपतुः ऎन्दु हेळिरुव हागॆ मानुष व्यापारवन्न भिनयिसुवरागि कण्णिनल्लि नीरु सुरिसुत्ता रोदनॆ माडिदरु ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. हीगॆ कर वश्यरॆन्दु अभिनयिसिरुत्तारॆ. आगैयाल् - हीगॆ महा अन्तरज्ञर विषयदल्लि बुद्दि इत्त राघवु प्रत्यवायकरवादुदरिन्द, भगवतियिळवा मै क्यागवु - भगवतियन्नु होगलाडिसिकॊळ्ळदे इरुवद क्कागियू, अदक्काग - आ कारणक्कागि, पुनः प्रपत्तियादल् - प्रायश्चित्त रूपदल्लि पुनः प्रपत्तियागलि, प्रसः यामैक्काग वु - उण्टागदॆ इरुवदक्कागियू, मेल्क मरुम पराध - वुम् 1________________
अपराधपरिहाराधिकार गवु म, मेलवरुम परार्ध नेररुक्कुम् (पॊरुक्कुम्) विरगु पार वेणु, अपराधळॆल्लात्तुक्कु मडि अविवेक, अदिल् प्रधानमान अविवेकम् अचित्सभावमान जडत्व विकारादिगळॊच्चु मक्क युम्, ईश्वरस्वभावमान स्व निष्ठ सातन्त्रानन्यार्थ विरुगु- ఆ प्रपत्र नन्तर प्राप्तवागुव अपराधगळन्नु, वेररुक्कु बुडसहितवागि कत्तरिसुव उपायवन्नु, सारवेणुम् , गमनिस तक्कद्दु. आ उपायवु यावुदॆन्दरॆ अपराधगळॊन्दू उण्टागद हागॆ माडिकॊळ्ळोणवु. बुद्धिपूरै राघ उण्टागदेने इरु वदक्कॆ अदक्कॆ कारणभूतवाद प्रारब्धकनाशक्कागि प्रपदनवॆन्द ऎ हेळल्पट्टितु. अनन्तर याव अपराधगळू बारद हागॆ माडि कॊळ्ळुव उपायविल्लवे ? ऎन्दरॆ अविवेकवन्नु तनगॆ स्वामियु कॊट्ट विवेकदिन्द छेदिसुवदे ऒळ्ळॆ उपायवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अपराध ऎल्ला तुक्कुम् - ई बुद्धि पूत्त राघवे मॊद लाद सरापराधगळिगू, अडि-कारणव, अविवेकवु. अदिल् - आ अवि वेकगळल्लि प्रधानमान अविवेकम् - मुख्यवादवॆन्दरॆ प्रबल वाद अएवेकवु अचिभावमान जडत्व विकारादिगळ्ळि - अचि तिन लक्षणवाद जडत्व विकार मॊदल-दवुगळन्नू इल्लि आदि शब्दवु स्वरूपनाशवन्नु बोधिसुत्तदॆ. शुम युम् आ रोपिसि कॊळ्ळोणवु तनगॆ सम्बन्धपट्टवॆन्दु भाविसोणवू, ऎन्दरॆ देह लक्षणवन्नु आत्मलक्षणवागि भाविसोणवु, ऎन्दरॆ देहात्म भ्रान्तियू, ईश्वरलक्षणवाद, स्वनिष्ठ त्व - तन्नि ष्टानुसार इरुविकॆयु, इतररिगॆ अधीनवागदिरुविकॆयु स्वातन्त्रवु, अनन्यारत्न - यारिगू शेष नॆन्दु भाविसदॆ इरोणवु, इवुगळन्नु, शुमक्कॆयुम् - आरो पिसिकॊळ्ळोणवु, ऎन्दरॆ स्वतन्त्रात्मभ्रान्तियू, अविवेकगळॆल्ला प्रबल अविवेकगळु, 3 “अनात्म न्यात्म बुद्धिय्या चास्टे स्वमितियामतिः । अविद्यातरु सम्भूति बीजमे तदि धा तं 2 (2, 3). 2.2.00)________________
१५५६३ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे त्यादिगळॊच्चु मक्कॆ युम्, इ (अ) त्व विवेकय रुक्कु तॆळिवाळायिरुपर्देच्चु रक्कॆ मरतन्नळविलुण्डान तॆळिवु. ऎन्दु हेळिरुव हागॆ देहात्म भ्रमॆयू, स्वतन्त्रात्म भ्रमॆयू; जडस्वभावगळन्नारोपिसिकॊळ्ळुवदरिन्द ताने देहवॆम्ब भ्रमॆ युण्टागुत्तदॆ. परमात्मन स्वतन्त्रादि स्वभावगळन्नु आरोपिसि कॊळ्ळुवदरिन्द स्वतन्त्रनॆम्ब भ्रमॆयुण्टागुत्तदॆ. इवॆरडु विध अविवेकवन्नु विवेकवॆम्ब कत्तियिन्द कत्तरिसतक्कद्दॆन्दु हेळुत्तारॆ इव्व विवेक - ई देहात्मभ्रम स्वतन्त्रात्मभ्रमरूपवाद आवि वेकवन्नु, अरुक्कु " कत्तरिसुवदक्कॆ, छेदिसुवदक्कॆ, तॆळि नालायि रुप्पदु - तीक्ष्मवाद कत्तियागिरुवदु, एच्चु रक्कॆ मर - आधिक्य न्यूनतॆयिल्लद हागॆ, तन्नळविलुण्डान तिळिवु - तन्न स्वरूपद यथार्थ ज्ञानवु. तनगॆ इन्तह अविवेकवॆल्ला कत्तरिसिद हागॆ निवरिसुवदक्कॆ, तन्न महिमॆयन्नु हॆच्चिसद हागू कम्मियागद हागू यथार्थवागि तन्न स्वरूपवेनॆम्बुवदर तिळुवळिकॆयु, तानु ज्ञानत्व, आनन्दत्व अमलत्यादिगळिन्द परिशुद्धनॆन्दू, आदुदरिन्द प्रत्यक्ष जडत्वादिगळु, अचेतनवाद देहक्किन्तलू विलक्षण नॆन्दू तिळियुवदरिन्द देहवे आत्मा ऎम्ब भ्रमॆयु तॊलगु వ
- ईश्वरोहमहं भोगी सिद्योहं बलर्वा सुखी । अय्योzभिजनवनको सदृ शोमया” (गी १६-१४) इत्यादि स्वतन्त्रात्मभ्रान्ति जीवेशैक्य भ्रान्तिगळु तानु सत्येश्वरनिगॆ दासभूतन, नियाम्यवरक्कॆ सेरिदवनु, तानु प्रास्ता अवनु प्राप्यनु, तानु भगवदनन्यार्ह शेषभूतनु, भगवदनन्य शर ण्यनु, भगवदनन्य प्रयोजननु, ऎन्दरॆ भगवन्तनल्लदॆ इन्नु यारिगू तानु शेषभूतनल्लवु, भगवन्तनल्लदॆ इन्यारू तनगॆ रक्षकनिल्लवु, भगवन्तनिगल्लदॆ इन्नु अवरिगू तानु प्रयोजनवल्ल वॆम्बिवे मॊदलाद ज्ञानदिन्द ई अविवेकवु तॊलगुत्तदॆम्ब भाववु,________________
(२८) अपराधपरिहाराधिकारः १५६४ अविवेक प्रभुत्वादेर्निदानस्य निवर नात् । अर्थकामापचाराणा मयस्कूलनम्भवेत् ॥१६॥ हीगॆ भगवन्तनिगॆ सल्लुव महिमॆयन्नू, अचेतनक्कॆ सल्लुव निक्क ष्टतॆयन्नू ईतनु आरोपिसिकॊळ्ळकूडदॆम्बभिप्रायदिन्दले एत्त चरक्कम् ऎम्ब प्रयोगवु. आदुदरिन्द इन्तह आगमो तत्व त्रयस्वरूपज्ञान मूलक विवेक उण्टागि तन्न नैजस्वरूपक्कॆ एत चुरक्कगळन्नु न्यूनातिरिक्तगळन्नु त्यजिसि यथार्थस्वरूपज्ञान हॊन्दुवनागुवनु ई अभिप्रायवे तत्वत्रयाधिकारद आदि श्लोक उदल्लि बहु चॆन्नागि पपादिसिरुत्तारॆ. अदन्ने प्रासङ्गिकवागि इल्लि ज्ञापकक्कॆ कॊडुत्तारॆ. मुन्दॆ तम्म स्वन्त कारिकॆय मूलकवागि इन्तह अपराधगळिगॆ मूलभूतवाद अविवेकवु आत्मयाथार्थज्ञानदिन्द यावाग निव रिसि होगुत्तदो, आग अर्थकाम प्रयुक्त उण्टागबहुदाद बुद्दि वू राघगळु यावुवू प्रपन्ननिगॆ प्राप्तवागुवदिल्ल वॆन्दू प्रयत्न विल्लदेने अन्तह अपचारगळॆल्ला निलवागुव वॆन्दू, उपदेशिसुत्तारॆ :- निदानस्य . सत्वविधापराधगळिगू आदि कारणभूतवाद, अविवेक प्रभुत्वादेः - अविवेकवॆन्दरॆ देहवे आत्मा ऎम्ब अविवेक मत्तु प्रभुत्व - ताने स्वतन्त्रनॆम्ब भ्रमॆ, आदेति - मॊदलादवुगळ, इल्लि आदिशब्ददिन्द जीवपॆरमात्म भ्रम मत्तु तानल्लदॆ बेरे ईश्वरनिल्लवॆम्ब भ्रमॆगळ, निवत्त नात्-तत्रॆय ज्ञान आत्मस्वरूप याथार्थज्ञान इवुगळिन्द निवरिसुवदरिन्द अर्थकामापचाराणां-द्रव्य, काम इवुगळमूलक प्राप्तवागुव बुद्धि पूराघगळ, अयतॊलनं- प्रयत्नविल्लद निरूल नवु, भवेत्- उण्टागुत्तदॆ. हिन्दॆ जीवात्मन स्वरूप याथार्थ ज्ञानवॆम्ब तीक्ष्य कत्तियिन्द ई भ्रमॆगळॆल्ला कत्तॆरिसल्पडुत्तवॆ ऎन्दु हेळिदुदन्ने समनॆ माडुवुदक्कागि ई कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसिरु त्तारॆ. अदन्न नुसरिसिये ई कारिकॆगॆ अर्थमाडुवदु युक्तवु. हीगॆये ऎल्ला व्याख्यात्सॆगळू अर्थमाडिद्दारॆ. आदरॆ सारदीप________________
इवॆ यॆल्ला तु कनाडि फलप्रदासोन्मुख मायि- ऒप्प ऎम्बुवदन्नु अविवेक सभादेश ई देहक्कॆ कै त बरुत्तदॆ. ई ऎ१३ने अल्ल दल्लि आ पराधगळिगॆ अनि न न कारणवॆन्दॆ ई मूल कारण वाद अविवेक, बुद्धि नि राघवु मूल कारणवॆन्दु हेळिदरॆ मूल कारणक्कॆ मूल वोदु ऎन्दु हेळुव दु मूलक आ समञ्जसवु नन्नू कष्ट पट्टु ऒन्दु विधवागि समन्मथनन्नु माडबहुदा हेगॆन्दरॆ : हिन्दिन अपराधगळ ई अनिवॆकगळिगॆल्ला मूल कार इवु. ई अविवेकगळिगॆ मूलकारणवु, पारकवु ऎन्दु हेळु नदरिन्द अपराधगळिन्द. एने इवू, अविवे निदिन्द अपराधगळ हीगॆ बीज न्यायद प्रकार उण्टागुत्तवॆन्दु हेळबहुदु. आदरॆ हिन्दॆ उसपादिसिदुदन्नॆ कालकॆ मूलक समरनॆ माडुवॆ पद्धतियिरुवुदरिन्द मॊदलिन अर्थवे समञ्जसवागि तोरुत्तदॆ. बुद्धि पूत्त राघगळु उण्टागदे इरुव क्रमवु हिन्दॆ उपपादिसिदरल्ल कारिका मूलक समनॆयल्ल आत्म स्वरूप- यथार्थज्ञानदिन्दुटाद विवेकदिन्द आएवेकरूपवाद देहात्म स्वतन्त्रात्म देव परमात्म भ्रमगळु तॊलगुवदरिन्द बुद्धिपुत्र राघ रूपवाद द्रव्य कामाभिलाषॆगळिन्द प्राप्तवागुव बुद्दि राघगळु नशिसिहोगुत्तवॆ ऎन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ________________
अपराध परिहराधिकारे CALL गॊरु पूरामाय्कॆयाले अदिनुडैय निवृत्तिक्कुवाग व लाली प्रशसदल्, इदनु ऒन्नॊरु प्रहहुदल् कॆय दाल् क्लिफैयॆल्लां सरिस्कृताम्. अभ्यासगळ परब्बर पाषारम्भक पापदिन्द प्राप्तवाद वासना ऒलिवागिद्दरॆ, आग इदु ई दिवेकानवन्नु विरोधिसि, बुद्दि पूर्ति राघव ऒन्दु वेळॆ प्राप्तवागबहुदल्ला ऎन्दरॆ, अन्था दैव कूड प्रशस्ति संस्कार बलदिन्द प्राप्तवागद हागॆ परिहरिस हनॆन्दु, “इनैयॆल्लाक्कु” ” ऎन्दु प्रारम्भिसि हेळुत्तारॆ. इवै ऎल्ला कन ई बुद्धिरापराधगळाद अत्म कामानॆकारगळिगिल्ला, अडि – मूलकारणवु, फलप्रदानो न्मुख मार, हृद) - फलवन्नु कॊडलु अभिमुखवागिरुवन्थ, ऒरु पूरामागैयले - ऒन्दु मॊदलु माडिद पासकरॆ वागि ईग प्रारषापकनॆन्दु हॆसरन्नु हॊन्दिरुवन्तादादुद रिन्द अदिनुडैय निवृत्ति - आ प्रारहास निवृत्तिगागि, आडि मले – प्रतिमदल्लि’ ऎन्दरॆ मोक्षार्थदॊन्दिगेनॆ, प्रपति सण्ण दल् - प्रश्नॆ नष्ठान वन्नागलि, इदक्कॆनु – अनन्तर मोक्षार्थ कैन्दल्लदॆ, ई प्रारब्ध पापनिवृत्तिगागि ऎन्दु ऒरु प्रपत्ति षण्मुदल् इन्नॊन्दु सल प्रपु, नष्ठानवन्नागलि, యా 89
- माडिदवरिगॆ, इवैयॆल्ला - ई बुद्धिपू’राघ शपगळाद अर्थकामा पचारगळॆल्ला, परिष्कृतराम् - सरि हारवागुववु. बुद्दिपूराघगळिगॆ कारणवु पापारम्भक प्रारब्ध पापकरवु. इदु होदरॆ बुद्दिपूराघगळु निवर्तिसुत्तवॆ. आदुदरिन्द आ पापारम्भक प्रारब्बर निवृत्तिगागि मोक्षार्थ प्रपदनवन्नु गुरुसन्निधियल्लि अनुष्टिसुवागले अदर निवृत्तिगागियू ऎन्दु ससि प्रपत्र नुष्ठान माडबहुदु. कागिल्लदिद्दरॆ ई प्रारब्ध पाप निवृत्तिगॆन्दु मात्रवे इन्नॊन्दु सल गुरुसन्निधियल्लि प्रपदनवन्ननुसबहुदु. आदरॆ आर्थ प्रस दनवु सकृदनुष्टिसतक्कदादुदरिन्द ई ऎरडने सल अनुष्टिसुवाग________________
श्रीमद्रहस्य नित्र यारे एवं परिहरणीयेसु भागवतापचार- प्रधान इप्पडि इवनुक्कु परिहरणीयज्ञानव ल् राजारा पराधमोलॆ भागवतापचारव प्रधानवन्नु मिड (१) ए मोक्षार्थवागि पुनः अनुष्ठिसतक्कद्दल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि इल्लि इदक्कनु ऎम्ब प्रयोगवु. हीगॆ बुद्धि पूरो राघगळन्नु आगमोक्षज्ञान, विवेको ज्ञानगळिन्दलू पापारम्भक प्रारब्ध पापकर निवृत्तिगागि प्रपत्ति यन्न नुसुवदरिन्दलू, अर्थ कामापचाररूप बुद्धिपू राघगळन्नु संहरिसिकॊळ्ळतक्कद्दॆन्दु उपदेशिसिदरु. मुन्दॆ इन्तह परिहरिसिकॊळ्ळुव अपचारगळल्लि तुम्बा प्रबलवाद अपचारवु भाग वतापचारवॆन्दू भागवतरुगळ विषयदल्लि हेगिरबेकॆन्दू, भाग वतापचारवु प्राप्तवादरॆ हेगॆ परिहरिसिकॊळ्ळतक्कद्दॆन्दू, इवे मॊदलादवुगळन्नॆल्ला तिळिसि, मूरु कारिकॆगळिन्द समद्धिसि, अधिकार परिसमाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. हीगॆ परिहरिसिकॊळ्ळुव अपचारगळल्लि भागवतापचारवु प्रधानवु. इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ आत्म याथार्थज्ञानदिन्दलू, मत्तु प्रारब्ध पाप निवृत्तिगागियू प्रपत्ति माडुवदरिन्दलू इवनुक्कु - ई कृतकृत्यनाद प्रसन्ननिगॆ, परिहरणीयङ्गळानवल् - परि हरिसिकॊळ्ळबेकादवुगळल्लि, राजदारापराधमोलॆ - राजपत्निय अपराधद हागॆ, पतिव्रता धरवन्नु त्यजिसिद अपराधद हागॆ, भाग वतापचारवु, प्रधानवन्नु मिड - मुख्यवादुदु ऎन्दरॆ प्रबलवादुदु ऎम्ब सन्दर्भदल्लि “एवं मुक्ति फलानियमः…. ऎम्बुव शारीरक सूत्रदल्लि श्री भाष्यकाररवरु, आरुळिचॆ दार्- अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. श्री भाष्यकाररु ई भागवतापचारवु (१) ब्र. सू, ३, ४, ५०________________
नं न ऎ अपराधपरिहाराधिकार mater फलानियम दवस्थावध्यतॆ स्वदवाव धृते” सूत्रलॆ श्री भाष्यकारर् अरुळिचॆय दारि, प्रबलवादुदॆन्दु ई सूत्रद भाष्यदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆम्ब भाववु ई सूत्रार्थवेनॆन्दरॆ :- एवं - हीगॆये ऎन्दरॆ हिन्दॆ ऐहिक श्रेयस्सिगागि माडुव उपासनॆसिद्धियल्लि हेगो हागॆ, मुक्तिफला नियम : पुफलवन्नु कॊडव उपासनासिद्धियल्ल, अनिय मवु - नियमविल्लवु, एकॆन्दरॆ तदवस्त्रवॆन्दरॆ अन्तह प्रतिबन्धविल्ल दिरुव अवस्थॆयल्लि, अवधृते - मुक्तिफलद निश्चयवु तोरिबरु वदरिन्द ; श्री यतिवर ु हेळुत्तार :- तत्रापि ब्रह्मविदपचारा सां पूत्व कृतानां प्रबलानां सम्भवात् प्रतिबद्ध सम्भवः” “ब्रह्मवित्तुगळिगॆ माडिद अपचार रूपवाद हिन्दॆ माडिद दुष्कर गळु तुम्बा प्रबलवादुदरिन्द प्रतिबन्ध उण्टागुत्तदॆ” ऎन्दु अल्लि व्याख्यानमाडिरुत्तारॆ. इल्लि प्रतिबन्धवावुवॆन्दरॆ ब्रह्मविदप चारवु, इदु बलवत्तरवाद विघ्नवादुदरिन्द, अन्तह प्रतिबन्ध विद्दरॆ विळम्बवू, प्रतिबन्धविल्लदिद्दरॆ ऒडनॆये उण्टागबहुदु ऎम्ब भिप्रायवु. “तदवावधृते” ऎन्दु ऎरडु सल हेळिरुवदु अध्यायवु मुगियितॆन्दु सूचिसुत्तदॆ. उपनिषत्तुगळल्लि कूड “नारयण सायुज्यमवाति नारायण सायुज्यमवा प्रति” ऎन्दु ऎरडु सल हेळुव वाडिकॆयुण्टु. राजनिगॆ तन्न हॆण्डतियु सतीधरदल्लिल्लवॆन्दु तिळिदरॆ आतन प्रबल निग्रहक्कॆ हेगॆ पात्रळागुवळो, हागॆये प्रपन्ननू भागवतापचार माडिदुदादरॆ भगवन्तन प्रबल निग्रहक्कॆ गुरियागुवनॆम्ब भाववु. आदुदरिन्दले सल्प सूरोदयदल्लि, “त्र ब्रह्म विदागसः,” ब्रह्मवित्तिगॆ अप चार ऎल्लि सम्भविसुत्तदो ऎन्दु भयपडतक्कद्दॆन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ. भागवतापचारवु भगवदपचारक्किन्तलू गुरुतरवादुदु, “श्री विष्णरवमाननाद्दु रुतरं श्रीवैष्णवोल्लङ्घनं” विष्णुविगॆ अवमान माडुवदक्किन्त श्री वैष्णवन अवमानवु गुरुतरवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्रीमा शॆट्टिलूरु नरसिंहाचारैरवरु सल्प________________
CHLF श्रीमद हस्यत्रयसारे भागवत विषये कथं प्रपन्नस्य प्रवृत्ति ? (१) आनपिस्टु गुणवृत्तादिगळाले उत्कृष्टरान पराशर सूरोदयद इन्नॊन्दु श्लोकवन्नु दाहरिसिरुत्तारॆ : “समस्त वृजिनोदधि ग्रसन डम्भ कुम्भोद्भवं निवृत्त मसि धर मत्तॆ नघ तत्वविन्नि ग्रहः, अगस्य महर्षियु समुद्रवन्नु हेगॆ पानमाडिदरो, हागॆ ई निवृत्ति धररूपवाद भक्ति प्रपरूप उपायगळु समस्त पापगळॆम्ब समुद्रवन्नू पानमाडिबिडुत्तवॆ. ऎन्दरॆ नाश माडुत्तवॆम्ब भाववु. इन्तह माहात्म युळ्ळ ई उपायगळन्नू कूड नुङ्गिबिडुवदॆन्दुण्टु, अदु यावुदॆन्दरॆ * अनघ तत्वविन्नि ग्रहः” उत्कृष्टनाद ब्रह्मवित्ताद परम भाग वतन निग्रहवु ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये, 66 निर्धनांश्चरतो लोकेवृत्त रमिह वैष्णर्व । नावम नैत शैर्लोकं पवत्रि करुते हरिः, अनेक वैष्णवराद भागवतोत्तमरु विरक्तिभावदिन्दिरुवदरिन्द धनार्जनॆयल्लि मनस्सन्निडदे निर्धनरागिद्दारॆ. अन्थावर देह यात्रॆगोस्करवागि अल्लल्लि ई लोकदल्लि सञ्चरिसुत्ता इरुवरु. हीगिरुवदन्नु कण्डु अवरन्नु अवमान माडकूडदु. एकॆन्दरॆ अनेक कुमारवरिगळाद दुष्टरिन्द अपवित्रवागि माडल्पट्ट ई लोकवन्नु ज्ञाननिष्ठॆ कनिष्ठॆगळिन्द प्रकाशिसुत्तिरुव इवरुगळ मूलक श्रीहरियु पवित्र माडलु उद्देशिसिरुवनु. आदुदरिन्द इन्तह महनीयरल्लि माडुव अपचारदिन्द हॆच्चाद निग्रहवु प्राप्तवागुत्तदॆन्दु तिळिसुवदक्कागि राजदारापराधम्पोलॆ ऎम्ब प्रयोगवु. भागवतर विषयदल्लि प्रपन्ननु हेगॆ नडॆयतक्कद्दॆम्बुदु. ईग भागवतापचारवु सविधापचारगळल्लि अत्यन्त प्रबल वादुदु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. हागादनन्तर अवर विषयदल्लि नम्म नडतॆयु हेगिरबेकु ? कॆलवरल्लि उत्कृष्ट निकृष्ट भाववन्नु प्रद________________
अपराधपरिहाराधिकार 0220 व्यास शुक शौनक नाथ मुनि प्रकृतिगळु क्कु, तनक्कु, भागवतत्यादिगळुव परम पुरुषार्थ लाभवुं तुल्यमा यिरुनालुम्, भगवत्सरिग्रहमान गो गोपजातिगळु र्शिसबहुदो ? कॆलवरु निकृष्टरॆन्दु भाविसि, अवरल्लि तिरस्कार बुद्धि यन्नु माडबहुदो ? इत्यादि प्रश्नॆशब्दादिगळिगॆ समाधानवु मुन्दिन “ आनपिन ऎन्दारम्भिसि, “ पॊरन्दु प्रोरवुम् प्राप्त ” ऎन्दु मुगिसि उपदेशिसिद ऒन्दु महावाक्यवागिरु तदॆ. व्याख्यानद अनुकूलक्कागि ई वाक्यवन्नु नाल्कागि विभा गिसिरत्तदॆ. निनैयादॊळियुव’ ऎम्बल्लिगॆ प्रथम वाक्यवागियू, कुरियुत्तिरुक्कुवम् ऎम्बल्लिगॆ द्वितीयवाक्यवागियू सिद्धमॆ निरु कवु ऎम्बल्लिगॆ तृतीय वाक वागियू, पोरवुम् प्राप्तम् ऎम्बल्लिगॆ चतुर्थ वाक्यवागियू भाविसबहुदु. ई कॊनॆयल्लिरुव प्रापम् ऎम्बुवदन्नु इन्नु मूरु कडॆयल्लियू इट्टु कॊण्डरॆ सरि होगुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ “निनैयादॊळियुव प्राप्त इत्यादि. मॊदलु उत्कृष्टराद भागवतरन्नु निकृष्टरॆन्दू निकृष्टरादवरन्नु उत्कृष्टरॆन्दु भाविस कूडदॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ :- (१) आनपिन्यु - हीगादनन्तर, ऎन्दरॆ अपचारगळल्लॆल्ला भाग वतापचारवु तुम्बा प्रबलवादुदागि अदन्नु मुख्यवागि त्यजिस तक्कद्दॆन्दु स्थापितवादनन्तर, गुण - शास्त्रज्ञान, भक्ति वैराग्यादि गुणगळु इदरिन्द ज्ञाननिष्ठॆ यु. हेळल्पट्टितु, वृत्तादिगळालॆ - वृत्तवॆम्बुवदरिन्द नित्य नैमित्तिकादि आचारगळु, इदरिन्द कर निष्ठॆयु हेळल्पट्टितु ; सारास्वादिनियवरु वृत्त शब्दक्कॆ काय केशादि रूपवृत्तवॆन्दु व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. गुणवृत्तशब्द गळिन्द ज्ञाननिष्ठॆ कनिष्ठॆगळु बोधितवादवॆन्दु इतररु अल्ल माडि रुवदे समञ्जसवागिरुत्तदॆ. इल्लि आदि पददिन्द आश्रमविहित कर गळू उपासनादिगळू सङ्ग्रहिसल्पट्टिवु ; इवुगळिन्द उत्कृष्टराद पराशररु, व्यासरु, शुकरु, शौनकरु, नाथमुनिगळु, प्रकृतिगळु कुम् - मॊदलादवरिगू, तनक्कु - तनगू सह, भागव म________________
१५६१ श्रीमदहस्यत्रयसारे डैयवुम्, तुळसी चम्पकादिगळुडैयवु, गोमय मृगमदादिगळुडैयवुदु, वैषम्यवलॆ भगवत्सङ्कल्प विशेष प्रयुक्त मान तत्वदुपाधि स्वभावत्ताले, सिद्धङ्गळान उत्कक्षापकर असूया प्रादुराव प्रकरणत्तिल् आमातमानपडिये तिरस्करिक्कॆ निनैयादॊळॆयुवुम् ; तत्ववे मॊदलादवुगळू, परम पुरुषार्थगळू, तुल्य मायिरु नालु - समानवागि इद्दरू, भगवत्सरिग्रहमान - सत्येश्वर निगॆ प्रियवाद, गो गोपजातिगळुडैयवु - गोवुगळेनु गोपालकरु गोपि जनवेनु इवुगळिगिरुव तुळसियेनु चम्पक वॆन्दरॆ सम्पिगॆ मॊदलाद पुष्पगळेनु इवुगळिगू इरुव; गोमय वॆन्दरॆ पवित्रवॆनिसुव आकळ सगणि एनु; मृगमदवॆन्दरॆ कस्तूरि एनु इवुगळिगिरुव; वैषम्यम्पोलॆ - व्यत्यासद हागॆ, मॊदलनॆयवु गळाद गोवु, तुळसि, गोमयगळु तुम्बा उत्कृष्टवादवॆन्दू, गोपीजनवु गोविनष्टू चम्पकवु तुळसियन्नू कस्तूरि गोमयदष्टू उत्कृष्टवल्लवॆम्ब व्यत्यासद हागॆ ऎम्ब तात्सरवु, भगवत्सल्प विशेष प्रयुक्तमान . सत्येश्वरन सिक्किदिन्दुं वाद, तत्र दुषाधि स्वभावत्ताले - आया वस्तुगळिगॆ आयाया मेलॆ हेळिद जाति गुण वृत्ति मॊदलाद कारणदिन्दुण्टाद स्वभाव दिन्दले, सिद्धळान - सिद्धवागिरुव, उत्कर्षापकर्ष - ऒन्दु तुम्बा उत्कृष्टवागियू, इन्नॊन्दु अष्टु उत्कृष्टवल्लदिरु वदरिन्द स्वल्प निकृष्टवागियू इरुविकॆयु, असूया प्रादुराव प्रकरणलॆ - असूयोत्पत्तियन्नु पपादिसुव प्रकरणदल्लि, आम्मा तमानपडिय - उपनिषत्तिनल्लि उपदेशिसिरुव रीतियल्लि, अथव रहस्याम्यायदल्लि हेळिरुव मेरॆगॆ, तिरस्करिक्क निनैयादॊळि युम् प्राप्तं - तिरस्करिसबेकॆम्ब अभिसन्धि इल्लदिरोणवु योग्य वादुदु. यद्यपि भागवतरॆल्लरू समानरे एकॆन्दरॆ, अवरॆल्लरू भगवद्भक्तरागि सश्वेश्वरनिगॆ “योमक्कॆ स्पमे प्रियः” (गी १२-१६) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, आतनिगॆ प्रियरु. ऎल्लरू उपायान________________
(9F) अपराधपरिहाराधिकारः ज्ञानवन्नु माडिरुवदरिण्ड परम पुरुषार्थ लाभवु ऎल्लरिगू समानवादुदे, “ समोहं सत्व भूतेषु” ऎन्दु सद्देश्वरनु हेळिरुवदु ऎल्लरन्नू प्रीतियिन्द समवागि भाविसि तत्करानुसार फलवन्नु कॊडुत्तेनॆम्बभिप्रायदिन्द मात्रवे अल्लदॆ, ऎल्लरू समरु ऎम्बभिप्रायदिन्दल्लवु. ऎल्ला चेतनरिगू अवरवर करायत्तवाद तारतम्य उण्टे उण्टु. हागॆये भागवतत्ववु ऎल्ला प्रसन्नरिगू समनागिद्दरू अवरुगळल्लि तारतम्यवु उण्टे उण्टु. श्री परा शरॆ, व्यास, शुक शौनकादिगळू, आदि पददिन्द श्री यामुनेयरू यतिवररे मॊदलाद परमै कान्तिगळू प्रपन्नराद नावुगळू सह समरे ऎन्दु ऎन्दिगू भाविसतक्कद्दल्लवु, हागॆये आचाररू नावू सह समरॆन्दू ऎणिस कूडदु. पिता मॊदलाद गुरुजनवू नावू समरागुवदिल्लवु. श्री पराशररादरो वसिष्ठ पात्ररु. तम्म तन्दॆयन्नु विश्वा मित्ररिन्द प्रेरिसल्पट्ट राक्षसरु कॊन्दु हाकिदुदरिन्द राक्षसनाश क्कागि सत्रवन्नु माडि अनेक राक्षसरु हतरागुव हागॆ माडलु ; अदन्नु कण्डु वसिष्ठरु तम्म पौत्ररं कुरितु क्रोधोनाशकरः परः” ऎन्दू “नाशानाम् आकरः क्रोधः” ऎन्दू हेळिरुवदरिन्द क्रोध वन्नु त्यजिसि, सत्रोपसंहारवन्नु माडतक्कद्दॆन्दु उपदेशिसलु, आग गुरुवाक्यवन्नु श्री पराशररु पालिसिदुदरिन्द, चतुरुखब्रह्मन पुत्रराद पुलस्तरु परम प्रीतरागि, पराशररन्नु हरॆसि, पर देवता पारमार्थवन्नु यथावत्तागि तिळिद ब्रह्मवित्तागि, पुराण रत्नवॆन्दु ई भुवनदल्लि प्रसिद्धियन्नु हॊन्दुव हागॆ विष्णु पुराण कावागुवॆ ऎन्दु वरवन्नित्तु तॆरळिदरु, “ पराशरम्मुनिवरं कृत पौरा कक्रियम्” ऎन्दु प्रथम श्लोकदल्लि हेळिरुव हागॆ ज्ञाननिष्ठॆ कनिष्ठॆगळिन्द कङ्गॊळिसुत्तिरुव ई महर्षियु तमगॆ अनुरूपराद शिष्यराद मैत्रेयरिगॆ ई पुराणवन्नु पदेशिसिदरॆम्ब वृत्तान्तविरुवदरिन्द श्री पराशररु ब्रह्मविदग्रेसररु, श्री व्यासमहर्षियु अन्तह श्री पराशर पुत्ररु. इवरु वेदगळन्नॆल्ला क्रमपडिसिदुदरिन्द इवरिगॆ वेदव्यासरॆन्दू हॆसरु. श्रुत्यर्थवु तुम्बा गम्भीरवागि सरियाद समञ्जसारवु व्यक्तवागि________________
09122 श्री मद्र हस्य त्रयारे तोरद सन्दर्भगळल्लि अदरर्थवु हीगॆन्दु ब्रह्मसूत्रगळल्लि ताव बरॆद पञ्चम वेदवॆनिसुव भारतदल्ल, भागवतदल्लि निक्करिसि सापिसिद महनीयरु, इवरु श्रीकृष्णन उपदेशवाद श्री भगव द्गीतॆयन्नु प्रकाशपडिसि लोकविख्यातियन्नु हॊन्दिरुत्तारॆ. कारणगळिन्द इवरु “व्यासाय विष्णु रूपाय व्यास रूपाय विष्णवे” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ एष्टंशवॆन्दे भाविसल्पट्टिरुववरु. श्री पराशररे तम्म पुत्रराद व्यासरन्नु हागॆये भाविसिरुत्तारॆ :- * कृष्ण दैपायनं व्यासं निद्दि नारायणं प्रभुं को न्यूहि भुवि मैत्रेय महाभारत कृ नेत् महाभारतदल्लि इल्लदिरुव अमोघोपदेशवु इन्नॆल्लिदॆ इल्लवादुद रिन्द अन्तह निरतिशय ग्रन्थनिल्दाणवु श्रीव स्टारामणांशविल्लदे ऎन्दिगू उण्टागलारदॆम्ब तात्सरवु व्यासमर ताळ्मॆयु हीगॆ श्री विष्णु पुराणद तृतीयांश नाल्कनॆय अध्यायदल्लि उप नदित वागिरुत्तदॆ, आदुदरिन्द ई मकर्षिं द. उण्टद, उप क इष्टॆन्दु हेळलु साध्यविल्लदॆ कृत्यताभावदिन्द, ई ऋषियन्ने मॊदलु माडिकॊण्डु देवर्षि पितृ तर्पणदल्लि खषि तर्पणवन्नु प्रति दिनवू कॊडुत्तेवॆ. ७४०-१नॆय पुटगळ न न डि. 5” 5 99 शुकमहर्षियु, श्री व्यासमहर्षिय मक्कळु. निष्ठॆगळल्लि तन्दॆ यन्नु विरिसिदवरु. परिहाराजनिगॆ एळु दिनगळ नन्तर सर दष्ट नागॆन्दु ऋषिपुत्रशाप प्राप्तवादाग आ एळु दिनगळल्लि मोक्ष प्राप्तिगॆ साधकवाद श्रीमद्भागवतवॆन्दु प्रख्यातवागिरुव इतिहास कथॆयन्नु पदेशिसिद परम ब्रह्मवित्तॆ. ज्ञान भक्ति वैराग्यगळन्नू सश्वरनन्नु हॊन्दुव उपायगळन्नू बहु निपुणतरवागि उप पादिसुव ई भागवत कथॆयु तन्दॆयाद श्री व्यासमहर्षियिन्द इवरिगॆ उपदेशिसल्पट्टितु. श्री नाथमुनिगळ वृत्तान्तक्कॆ गुरुपरम्परा सारद (६९-७० ७५-८०) पुटगळन्नु पराम्बरिसबहुदु. हीगॆ इवरुगळु गुणवृत्त गळिन्द सरोत्कृष्टरु. इतर प्रपन्नरिगॆ इष्टु अमोघगुणवृत्त गळिल्लदिरुवदरिन्द अन्तह उत्कर्षवु इवरिगॆ इल्लवु. आदरू ई ऎरडु पङ्गडदवरिगू भागवतत्रदल्लि मोक्षप्राप्तियल्लि सम ई________________
अपराधपरिहाराधिकार १५७४ भाववु आदुदरिन्द इवरुगळॆल्ला समरॆम्बभिप्रायवु सरियल्लवु. एकॆन्दरॆ, इवरुगळिगिरुव उत्कर्षापकर्षगळु सरेश्वरन सङ्कल दिन्द अवरवरुगळ सुकृतानुसार सिद्धवादवु. आदुदरिन्द निकृष्टरा दवरु उत्कृष्टरादवर विषयदल्लि असूयॆयन्नु तोरिसि अवरु गळ माहात्मनिदॆ ऎन्दु अवरन्नु तिरस्करिस कूडदु. हागॆये निकृष्टरादवरन्नु उत्कृष्टरादवरिगॆ समवॆन्दु इल्लद माहात्म यनारोपिसलू कूडदु ऎन्दपदेशिसुत्तारॆ. हीगॆ असूया प्रादुराव सरियल्लवॆन्दु ऎल्लि हेळिदॆ ऎम्बुवदु व्यक्तवागुवद क्यागि “ अमातमान पडिये” ऎम्ब प्रयोगवु रहस्या माय दल्लि उपपादितवागिदॆ ऎन्दु श्री देशिकरवरे तात्पर चन्द्रिकॆ यल्लि (गी, १८ ४४) हेळिरुत्तारॆ. आ प्रकरणवु यावुदॆन्दरॆ :- ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य शूद्ररुगळ करगळु शास्त्रविहितवादवु यावु दॆम्बुवदु श्री गीतॆय १८नॆय अध्यायद ४२, ४३ ४४नॆय श्लोक गळल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. कृतयुगान्त्य, त्रेतायुगारम्भदल्लि क्षत्रिय, वैश्य, शूद्ररु स्वक निरतरागदॆ, ब्राह्मणरिगिन्त निकृष्ट वाद करवॆन्दु क्षत्रिय, वैश्यरु ब्राह्मण क्षत्रियरिगिन्त निकृष्ट करवु तम्मदॆन्दू, शूद्ररु इन्नु मूरु वदवरॆ करक्किन्त तुम्बा निकृष्टवॆन्दू असूयाविष्ट मनस्करादरॆन्दु हेळल्पट्टरु इन्तह आसूयॆगळु इदरिन्द ऎल्ला कालदल्लू उण्टॆम्बु वदु तोरिबरुत्तदॆ. आदरॆ कलियुगदल्लि इन्तह असूयॆयु तुम्बा हॆच्चु ऎन्दु अनेक पुराणॆ तिहासगळल्लि उपपादितवागिरुवदु ईग नमगॆ प्रत्यक्षसिद्धवागिरुत्तदॆ, हीगॆ असूयॆयु हॆच्चलु कारण वेनॆन्दु योचिसुवल्लि, उत्कृष्ट जातीयनु तन्न स्वधवन्नु त्यजिसि कीळुजातियवन हागॆ प्रवरिसुविकॆयु, निकृष्ट वरदवन असूयॆ यन्नु इन्नू वृद्धि माडुत्तदॆ. वाश्रमधरगळल्लि ब्राह्मणकरवु बहु कष्टवादुदु, आज्ञानुज्ञा कैरगळन्नु साधिसुवदु सुलभ वल्लवु, सुखवु कम्मियु. हीगिद्दरू एतक्को तिळियदु, मुक्ति फलवु मुन्दिन श्लोकवाद “सै सै नरः” ऎम्बल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆ. ब्राह्मणकरापेक्षॆयु इतररिगॆ साल्वत्रिकवागि सामान्यवॆन्दु करण्यभिरत स्संसिद्धिं लभते शूद्रस्साधुः ऎम्ब व्यासो________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे क्तिय ई अभिप्रायवन्ने सूचिसुत्तदॆ. मेलॆ मूलदल्लि आमातमानपडिये ऎन्दु इरुवदरिन्द श्रुतियल्लियू सह ई असूया प्रादुराववु उपपादितवागिरुत्त दॆम्बभिप्रायवू उण्टागुत्तदॆ. आदुदरिन्द सारवीडिका, सारप्रकाशिका, सारविवरिणि व्याख्यातृगळु वाजसनेयदल्लि उपपादितवागिदॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. जनकमहाराजनु सहस्र गोवुगळन्नु तरिसि, ऋषिगळ सभामध्यदल्लि साधिकरु यारो अवरु ई गोवुगळन्नु परिग्रहिसबहुदॆन्दु हेळिदनु. ऋषिगळल्लि प्रतियॊब्बरु तानु साधिकनॆन्दु हेळिकॊळ्ळुवदु उचितवल्लवॆन्दु सुम्मनिरलु, आग याज्ञवल्करु सभॆयल्लि ऎद्दु तावु परिग्रहिसु वदागि हेळलु ; आग इतर ऋषिगळु ऎद्दु असूयॆयिन्द प्रेरित रागि आ याज्ञवल्क र माहात्मयन्नु तिरस्करिसलु उद्युक्तराद रॆम्ब वृत्तान्तवुण्टु. हीगॆ ई ऎरडु प्रकरणगळल्लि यावुदन्नादरू अङ्गीकरिसबहुदु. श्री सारास्वादिनियवरु रहस्याम्या यदल्लि हेळि रुवदे श्री देशिकरवरिगॆ उद्देश्यवॆम्बुवदन्नु तोरिसिरुत्तारॆ. हीगॆ परस्पर व्यत्यास उण्टे उण्टु ऎन्नुवदक्कॆ कॆलवु दृष्टान्तगळन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. गोपजातीयरु यद्यपि चेतन रागि गोवुगळिगिन्त हॆच्चु ज्ञानवुळ्ळवरादरू, गोवुगळिगॆ शास्त्र मय्यादॆयिन्द उत्कृष्टतॆयुण्टु. हागॆये चम्पकादि पुष्पगळु तम्मल्लिरुव परिमळदिन्द प्राशस्त्रवन्नु हॊन्दिद्दरू, तुळसियष्टु महिमॆयन्नु हॊन्दिददल्लवु मृगमदवु सुवासनॆयुळ्ळद्दागियू, देहक्कॆ उत्तेजकवागियू, सत्येश्वरनिगॆ तिलकादिगळिगॆ उपयुक्त वागिद्दरू, गोमयद हागॆ पावनतदिन्द उत्कृष्टतॆयन्नु हॊन्दिद्दल्लवु. आदुदरिन्द इन्तह उत्कर्षापकर्षवु स्वामि सङ्कल्प दिन्दले सिद्धवादुवु. आ कारणदिन्द परस्परासूयॆगळू तिर स्वारादिगळू प्रपन्नरिगॆ योग्यवल्लवॆन्दु पदेशवु. २. हिन्दिन वाक्यखण्डदिन्द महाभागवतोत्तमरागि कर ज्ञाननिष्ठॆगळिन्द प्रसिद्धरादवरल्लि असूयॆयिन्द तिरस्कार कूड दॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई वाक्यखण्डदिन्द निकृष्ट जातिय प्रसन्नर विषयदल्लि प्रपन्नन कत्रव्यवेनॆम्बुवदन्नु उपदेशिसुत्तारॆ - जात्या________________
अपराधपरिहाराधिकार १५७६ २. जात्याद्य पाधिगळाले भागवतर् 3रल् (१) अनुज्ञा परिहार् देहसम्बन्धाति रादिवत्” ऎंर न्याय तालॆ प्रवृत्ति विशेषळुक्कु यथाशास्त्रम नियम मुण्णा द्रुपाधिगळाले - ब्राह्मण, क्षत्रिय, वैश्य शूद्रादि जातिगळ मूलक प्राप्तवाद कारणगळिन्द, भागवतर् तिरल् - अन्तह भागवतरुगळ विषयदल्लि “ अनुज्ञापरिहार् - ऎल्ला भागवतरु गळू भागवतत्वदिन्द समानरादरू कूड, कॆलवर विषयदल्लि उत्तम जातीयराद ब्राह्मण भागवतर विषयदल्लि शुशूषादि प्रवृत्तियल्लि अनुज्ञॆयू, जातियल्लि कम्मियाद शूद्रादि भाग वतर विषयदल्लि शुशूषादि प्रवृत्तिय परिहारवू ऎन्दरॆ त्याज्यवू शास्त्रसिद्धवादुदु, एकॆन्दरॆ :- देहसम्बन्धात् - ई भागवतरु उत्कृष्ट निकृष्ट देहवुळ्ळवराद प्रयुक्त; अदु हेगॆन्दरॆ :- ज्योतिरादिवत् - अग्नि मॊदलादवुगळ हागॆ ; प्रोत्रियागार दिन्द होमक्कागि अग्नियन्नु तरलु अनुज्ञॆयू, अदक्कागि स्मशा नाग्नियु त्याज्यवॆन्दु हेगॆ विधिसल्पट्टिदॆयो हागॆ, यद्यपि ऎरडू अग्नि यादरू ऒन्दु ग्राह्यवु ऒन्दु अपरिग्राह्यवु. हागॆये मडिकॆ मुन्ताद सामानुगळू हव्यक्कागि उपयोगिसिदुदु ग्राह्यवु, कव्यक्कागि उपयोगिसिदुदु ग्राह्यवल्लवु. आदि पददिन्द इवुगळॆल्ला बोधिसल्पट्टवु.” ऎङ्गिरन्यायत्ताले - ऎन्दु कॆलवु ग्राह वागियू, इन्नु कॆलवु अपरिग्राह्यवागियू हेळिरुव न्याय प्रकार, प्रवृत्ति विशेषण्णळुक्कु हीगॆ प्रवृत्ति व्यत्यासगळिगॆ, यथा शास्त्रं शास्तानुगुणवागि, नियममुण्डानालुम - नियम उण्टॆयादरू, “साधुरेव समन्तव्य” अन्थावनु वैष्ण वाग्रेसरने सरि”, ऎन्थावनु वैष्णवाग्रेसरनॆम्बुवदु ई गीताश्लोकद पूरार्धदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ.
“अपि चेत्सु दुराचारो भजते मामनन्य भक् । साधुरेव समन्तव्य समवसितोहिस (0) 3. n. 9.2.42________________
09122 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नालुम् (१) “साधुरेव समन्तव्यः” ऎनव, २) स्मृत सम्भाषितो पिना” ऎन्नुम् (२) य शूद्रं भगवद्भक्तम् ऎम्बुवदु पूराशिकवु जाति आकार स्वभावगुणादिगळिन्द उत्कृष्ट निकृष्णराद सभूतगळल्लियू सश्वरन आश्रयणीय भाग दल्लि ऎल्लरिगू समनु, इवनु इन्तह अ त र स्वभाव ड्यानादि गळिन्द निकृष्णनॆम्ब द्वेषवू तनगिल्लव, अन्तवगळिन्द इवनु उत्कृष्ट नॆम्ब हॆच्चु प्रीतिय इल्लवु. इदू अल्लदॆ, यावनु ऎष्टु जात्य गळल्लि हॆच्चु निकृष्टनागिद्दरू कूड, नन्न जनवे मुख्य प्रयो जनवॆन्दु भाविसि भजिसिदुदॆयादरॆ, अन्थावनन्नॆ वैष्णवासर नॆन्दु हॆच्चागि बहुमानिसतक्कद्दु. याव कारणदिन्दॆन्दरॆ, “सम आदुद वसितो हि सः - आतन व्यवसायवु तुम्बा सचीनवादुद रिन्द; भगवन्तनु समस्त जगत्तिगू कारणभूतन, आतनु पर ब्रह्मनागि सकल चराचरक्कू स्वामियु, नियामकनु रिन्द ननगू स्वामियु नियामकनु, ननगॆ परमगुरुव, परम सुहृत्तु, आदुदरिन्द ननगॆ परमभोग्यनु, ऎम्बिवे मॊदलाद स रिगू साधारणवागि लभिसदॆ इरुव इन्तह समीचीन व्यवसायवु आतनिगुण्टु. इदर कारभूतवाद निरन्तर भजनवू आतनिगुण्टु. आ कारणदिन्दले अन्तवनन्नु साधुरेव समन्तव्य- - वैष्णवा ग्रेसरनॆम्बदागि भाविसतक्कद्दु ऎम्ब भाववु. आतनल्लि आचार व्यति क्रम स्वल्पविद्दरू अदरिन्दातनु अनादरणीयनल्लवु, तुम्बा आद रिसलु योग्यने ऎम्ब तात्परवु”, ऎन्नु - ऎन्दू, “ त स्मरिसल्पट्टरू, अथवा सम्भाषितोपिवा सम्भाषिसल्पट्टरू कूड, ना ऎम्बुवदरिन्द समुच्चयारदिन्द ऎरडरिन्दलू कूडु पुनाति भगवद्भक्तस्सहस्रांशु रिवोदितः ऎन्दु मुन्दॆ इर इदॆ ; सहस्रांशुरिवोदितः, उदिसिद सूरनु हेगॆ लोकव न्नॆल्ला तन्न अनेक किरणमूलक पवित्र माडुत्तानो, हागॆ भगवद्भक्तः सारत्रिकवागि भगवद्भक्तनु याव जातियवने आगलि, पुनाति - पवित्रीकरिसुत्तानॆ.” ऎन्नुम, इदरिन्द, भग (१) गी, ९.३०. (२) इतिहास समुच्चयम् ३३,५२________________
अपराध परिहाराधिकार १५७८ निषादं श्वपचं तथा । वीक्षते जाति सामान्यायाति नर कं नरः” ऎन्नुम् (४) तस्मादिष्टु प्रसादाय वैष्णर्वा परितोषयेत् ! प्रसाद सुमुख विष्णु सैनै वस्त्रान्न 66 वद्भक्तनु उत्कृष्ट जातियवनागलि, निकृष्ट जातियवनेयागलि ई लोकवन्ने सूरनोपादियल्लि पवित्र माडतक्कवनॆन्दु हेळल्प ट्टितु, “यः - यावनु, भगवद्भक्तनाद शूद्रनन्नागलि, निषादं- बेडरवनन्नागलि, तथा - हागॆये, श्वपचं - चण्डालनन्नेयागलि, जाति सामान्यात् - आतन शूद्र, बेड अथवा चण्डालरूप निकृष्ट जातिय सामान्य भावदिन्द, वीक्षते - नोडुत्तानो, ऎन्दरॆ भगवद्भक्तनॆन्दु अभिमानिसदॆ ईतनु हीनजातियवनॆन्दु नोडुवनो ऎम्बरवु, सः - अन्तह, नरः - मनुष्यनु, नरकं याति - नरकवन्नु हॊन्दुवनु,” ऎन्नुव - ऎम्ब दागियू, ई अभिप्रायवन्नॆ व्यासमहर्षियु भारत अश्वमेध पक्षदल्लि, “न शूद्रा भगवद्भक्ता विषा, भागवतास्कृताः । सत्ववसु ते शूदाये हृभक्त जनारने? ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ; भगवद्भक्तनाद शूद्रनु शूद्र नल्लवु, आतनु विप्रनिगॆ समाननु, अन्थावनु भागवतनॆन्दु स यल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. जनारननल्लि यारु अभक्तरो, भक्त रल्लवो अवरु समस्त वरगळल्लि शूद्रनिगॆ समानरु, ब्राह्मण क्षत्रियादि जातिगॆ सेरिदवरादरू अवरु शूद्ररे सरि ऎम्ब भाववु; (४) तस्मात् - हीगॆ निकृष्ट जातीयरन्नु जातिसामान्यभावदिन्द नोडिदरॆ प्रत्यवाय उण्टागुवदरिन्द, विष्णु प्रसादाय - विष्णुवु प्रसन्ननागुवदक्कागि, वैष्णर्वा - समस्त जातीय विष्णुभक्तरन्नु, - परितोषयेत् - सन्तोषपडिसतक्कद्दु, तेनैव - आ भागवतरु सन्तुष्टतॆयन्नु हॊन्दुवदरिन्दलेने, विष्णुः - श्री महाविष्णु वु प्रसाद सुमुखः अनुग्रहक्कॆ सुमुखनादवनागि, स्यात् - आगुवनु, नसंशयः - ई विषयदल्लि सन्देहविल्लवु. कीळुजाति यवनन्नु जातिसामान्यदिन्द नोडबारदॆन्दु हेळि, ई मेलिन (३) इतिहास समुच्चयं २७-२६ (४) इतिहास समुच्चयं २७-२७________________
0925 श्री मद्रहस्य, त्रयसारे संशयः” ऎन्नुव माडि” गळिलुं यत्तिरुवुव ; (२५)
- पयिलुव शु डरळि” (६) “ नडु विशेषि पडिये प्रतिपत्तियिल् कुरै श्लोकदिन्द आतनन्नु बहुमानिसि सन्तोषपडिसतक्कदॆन्दू, हागॆ सन्तोषपडिसुवदरिन्द सुप्रीतनाद विष्णुवु नम्म नुगहिसुव नॆम्बुवदरल्लि ईषद सन्देहविल्लवॆन्दू हेळल्पट्टितु. इन्नु मुन्दॆ आळ्वार् पाशुरगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ :- “ पयिलु शुडरल्लि ” ऎन्दु प्रारम्भिसि हेळुव हत्तु पाशुरगळल्लि, नॆडुमार् कडिमॆ गळिलुम् - ऎन्दु प्रारम्भिसि हेळुव हत्तु पाशुरगळल्लू, विशे षि पडिये विशेषिसि हेळिरुव हागॆ, कुनाथनॆन्दू, स्वामियॆन्दू, भोग्यनॆन्दू ऎम्बिवे मॊदलाद अल्लि हेळल्पट्ट आकारगळिन्द ऎम्ब भाववु प्रतिपत्तियिल् , दृढवाद भक्तियल्लि, कुरैयुत्तिरु कुवु - न्यूनतॆयिल्लदिरोणवू ; प्राप्तव - उचितवु. इद रिन्द निकृष्ट जातिय भागवतरन्नु हेगॆ भाविसतक्कद्दॆम्बुवदु उप देशिसल्पट्टितु. तनगिन्तलू निकृष्ट जातियवराद भागवतरुगळन्नु तुच्छवागि काणकूडदु. हागॆ कण्डरॆ प्रत्यवाय उण्टॆन्दु प्रमाणसहितवागि तिळिसिदरु. अवरु शूद्ररादुदरिन्द अवरल्लि भक्ति यन्नु कम्मि माडकूडदु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. मानसिक भक्ति विश्वासगळिरबेकॆम्बुवदक्कॆ नम्माळ्वारवर पाशुरगळन्नु उदाहरिसि, अदरिन्द इतर आळ्वारुगळू कूड अदे अभिप्रायवुळ्ळवरॆन्दु सूचि सिरुत्तारॆ :- “ पयिलुं तॊडरळि” ऎम्ब हत्तु पाशुरगळल्लि भागवत शेषत्वद महिमॆयु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मॊदलनॆय पाशुर दल्लि आ भागवतरुगळु “ अवरेलुमवर् कण्डीर्…. ऎम्मॆ म परमरेश ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, जाति वृत्तगळिन्द ऎष्टु निकृष्टरादरू नम्मन्नाळुव शेषिगळॆन्दू ऎरडनॆय पाशुरदल्लि अवरु नमगॆ “नाथरे” ऎन्दू, मूरनॆय पाशुरदल्लि ऎम्मॆयाळु डैयार्गळे नम्मन्नु दासरागि हॊन्दिरुवरॆन्दू, नाल्कनॆय पाशुरदल्लि अवरु तमगॆ शेषिगळॆन्दू, ऐदनॆयदरल्लि नम्मॆ कुम् पिराळ्, नम्मन्नु उज्जिसुव हागॆ माडुव उपकारि गळॆन्दू, आरनेयदरल्लि 2 न्मजन्मान्तरगळन्नॆत्तद हागॆ माडुव अळि________________
(20) अपराधपरिहाराधिकारः रॆन्दू एळनेयदरल्लि नन्नॆ पॆरुतु, ऎम्मॆ नाळुय्यकॊळकिन नम्बरे भागवत शेषप्प पठ्यस्तवाद भगवच्छेष सम्पत्तन्नुण्टु माडि नम्मन्नु भगवन्तन पादकमलदल्लि कैरवन्नु निरन्तर माडुव हागॆ कृपॆगैद विश्वसनीयरॆन्दू, ऎण्टनॆयदरल्लि अन्तह भागवतरु ऎष्टु निकृष्टरागिद्दरू अवरुगळ कुलवु नम्म कुलगळिगॆ आचार सन्तानवॆन्दू, ऒम्भत्तरल्लि “आळनु उळि कलन्सार् अडि यार् तम्मडि यारॆम्मडिगळे” तावु शेषभूतरॆन्दु तिळिदु अनन्य प्रयोजनरागि सेरिरुव दासरिगॆ शेषभूतरादवरु नमगॆ स्वामिगळॆन्दू, हत्तनॆय पाशुरदल्लि श्रियःपतिगॆ शेषभूतरिगॆ शेष रॆन्दु भाविसुव पारम्परदल्लिरुववरिगॆ तावु शेषभूतरॆन्दू श्री नम्माळ्वारवरु हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. हागॆये “नॆडुमाल् कडिमै” ऎम्ब (तिरु ८. १०) हत्तु पाशुरगळल्लियू वैष्णव भागवत शेषवु कॊण्डाडल्पट्टिरुत्तदॆ. नॆय पुट नोडि) इल्लॆल्ला वैष्णव भागवतनॆन्दु मात्र हेळिरुवदरिन्द ब्राह्मणनागिये इरबेकॆन्दु हेळलिल्लवु ; याव जातिय भागवतनादरू पूजनीयनॆन्दु हेळल्पट्टितु. अन्तवर श्री पादवन्नु बिट्ट मूरु लोकवू तनगॆ बेकिल्लवॆन्दू, अदर मुन्दॆ ऐश्वर कैवल्य सुखगळू तमगॆ बेकिल्लवॆन्दू, अदु इल्ले उण्टागुव सन्दर्भदल्लि बेरॆ वैकुण्ठयात्रॆ ताने एकॆयॆन्दू, दिव्य तिरुवाय मॊळॆयन्नभ्यसिसुव महाभागवतरॊन्दिगॆ सुखानुभवक्कॆ श्री वैकुण्ठदल्लि नित्यानुभववु समवागलारदॆन्दू, अवरॊन्दिगॆ सेरि अवर प्रसन्नतॆयन्नु हॊन्दुवदे तमगॆ सत्ववू ऎन्दू हेळि कॊनॆगॆ “ कॊदिलडियार् तम्तमर्गळ् तमगळ तमर् गळां शदिरेवायक्कॆ तमियरे” अनन्य प्रयोजनराद भागवतरुगळ दासरिगॆ दासरागिरुव दास्यभाववॆम्ब पुरुषार्थवन्नु तावु हॊन्दबेकॆन्दु श्री नम्मळ्वारवरु प्रार्थिसिरुत्तारॆ. हिन्दॆ शूद्रादि भागवतर विषयदल्लू “ प्रतिपत्तियिल् कुरै यत्तिरुक्कुवु” ऎन्दु हेळिद नन्तर, अन्तह भागवतर शेष कारभूतवाद प्रणामादि कैर परनवादरल्लवे भक्ति यल्लि कम्मियागलिल्लवॆन्दु हेळबहुदु. हागॆ प्रणामादि कैय्य________________
D १५८१ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे (३) इप्रतिप मात्र तालुव “तद मिति धीहेतु रफ्तु पकारि” ऎच्चरहडिये परिपूर्ण विषयल् शेष चित किञ्चित्कारमान कैरं सिद्धमॆनिरुक्कवु म, गळन्नु अन्तह शूद्रादि भागवतरुगळिगॆ ऎसगबहुदो ऎन्दरॆ अदक्कॆ मुन्दिन वाक्यवाद “इप्रतिपत्ति मात्रत्तालुम्” ऎम्बुवदरिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तार :- इप्रतिप मात्रतालुव - ई विश्वास मात्रॆदिन्दलू कूड ऎन्दरॆ, ई निकृष्ट वर्णद भागवतनिगॆ नानु दासभूतनु ऎम्ब इष्टु मात्र मानसिक प्रतिपत्तियिन्दलू ऎम्बरवु, इल्लि मात्र शब्दवन्नु पयोगिसिरुवदरिन्द कायक प्रणा मादिगळु युक्तवल्लवॆम्बुवदु व्यक्तवु ; “तदं . इदू कूड आ भगवन्तनिगे शेषभूतवादुदागि अदरिन्द आतनिगॆ प्रीतिकरवाद व्यापार उळ्ळद्दु, इति - ऎम्ब, धीहेतुरपि - बुद्धिगॆ कारणवागि रुवदू कूड, उपकारी - उपकारकवु ऎन्दरॆ शास्त्र मूलक सत्ववू सरेश्वरनिगॆ शेषभूतवु ऎम्ब अभिसन्धियिन्द ई भागवतरु गळिगू कूड नावु शेषभूतरॆम्बनुसन्धानवु भगवतिकरवागु तदॆम्ब भाववु” ऎज रपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, परि पूर्ण विषयल् - परिपूर्णनाद भगवन्तन विषयदल्लि, शेष तोचित - तानु शेषनागिरुवदक्कॆ योग्यवाद, किञ्चित्कार मान कै रम्-दासनागि माडुव कै रवु, सिद्धमॆनिरुक्कुवुम्- उण्टायितॆन्दु भाविसुवदू कूड, प्राप्तम-उचितवु ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु, ऎन्दरॆ इवरुगळिगॆ तानु शेषभूतनॆम्ब बुद्धिगॆ विषयवादुदू कूड अन्तह बुद्धियन्नुण्टुमाडुवदरिन्द किञ्चि तारवु सिद्धिसिद हागॆ भावनॆ ऎम्ब तात्परवु. भागवतर शेषत्ववु भगवच्छेषत्वद कारवादुदरिन्द, शास्त्रविरोधविल्लदिरुव सन्दरदल्लि परम शेषिगॆ प्रीणन रूपवाद प्रणामादि परन्तवागि कैर रूपवागिरतक्कद्दु, आदरॆ शास्त्रविरोधवुळ्ळ सन्दरदल्लि, इतर वरद भागवतर विषयदल्लि प्रणामादि पठ्यन्त कृरवु परमशेषिगॆ अनभिमातवादुदरिन्द, इवरू अवनिगॆ शेषभूतरॆम्ब अनुसन्धान मात्रदिन्दले अन्तह कैइरवु सिद्धिसितु ऎन्दु भाविसतक्कद्दॆम्ब________________
अपराधपरिहाराधिकारः भागवतापचारस्य तद्भागवत प्रसादनमेव प्रायश्चित्तम् (४) इन्नि (लङ्गळॆले १५८२ गळिन्नु कोणिनपोदु, (१) “सत्वं जिक्कं मृत्यु पद मार्जनं ब्रह्मणः पदम् ” भाववु. अवरू भागवतरुगळे ऎन्दु अवरिगॆ साक्षातणामादि गळु शास्त्रनिषिद्धवॆम्बुदु इदरिन्द एर्पट्टितु. हीगॆ उत्कृष्ट जातिय भागवतरुगळ विषयदल्लू निकृष्ण जातिय भागवतरुगळ विषयदल्लि प्रपन्ननु नडॆदुकॊळ्ळबेकाद प्रका रवु हिन्दॆ उपदेशिसल्पट्टितु. हीगॆ नडॆदुकॊळ्ळुवदक्कॆ बदलागि एनादरू विपरीताचरणि प्राप्तवागि अपराध प्राप्तवादरॆ, अदु अप राधगळल्लि गुरुतरवादुदरिन्द अन्तह सन्दर्भदल्लि अदक्कागि नडुगि अन्तह भागवतापचारक्कागि आ महाभागवतन कापणॆयन्नु प्रासि, अन्तह अपचारवु तनगॆ स्वरूपहानियादुदरिन्द, अदन्नु प्रकटिसदॆ वनदिन्दिरतक्कद्दॆन्दु मुन्दॆ उपदेशिसुत्तारॆ :- भागवतापचारक्कॆ आ भागवतर प्रसादनवे प्रायश्चित्तवु. इन्निलैगळिल् - ई मेलॆ हेळिद रीतियल्लि नडॆयबेकाद प्रकारगळल्लि, ऒन्नु कॊणिन पोदु - यावुदादरू ऒन्दु वक्र वादाग ऎन्दरॆ विपरीताचरणॆयु प्राप्तवादरॆ ऎम्बरवु ; भगवत्स बिल्पसिद्धवाद जात्यादु पाधियिन्दुण्टाद भागवतोत्ता पकर्ष गळन्नु तिरस्करिसियागलि, निकृष्टजाति भागवतरल्लि प्रतिपत्ति कम्मि यादरागलि हीगॆ भागवतापचार प्राप्तवादरॆ, “सञ्जिक्कं - वक्रवाद समस्तवू, मृत्युपदं-संसारक्कॆ आस्पदवादुदु ; अर्ज नं - वक्रवल्लद्दॆल्लवू, ब्रह्मणः पदं - परब्रह्मन स्थानवादुदु.” इदु भीष्मरु युधिष्ठिरादिगळिगॆ माडुव उपदेशवु, यज्ञ क्किन्तलू श्रेष्ठवादुदु तपस्सु, आदुदरिन्द शास्त्रमय्यादॆयन्नु मीरदॆ नडॆयतक्कद्दे तपस्सॆन्दु हेळि, हागॆ वक्रतॆयिल्लदॆ नडियु (7) भार, शान्ति ७९,२१.________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎच्चर पडिये मृत्युर्वि कडॆवायिले यगप्पट्टार् पोलॆ नडु, (२) *कृतापराधस्य हि ते नान्यक्ष श्याम्यहं क्षमम्! अन्तरेणाञ्जलिं बद्धा लक्षणस्य प्रसाद नात” ऎन्नुम्, वदे परब्रह्म पदक्कॆ सोपानवॆन्दू, शास्त्रमय्यादॆयन्नु मीरि वक वागि नडियुवदे संसारक्कॆ बीजवॆन्दू, “एतावाळ् ज्ञान विषयः किं प्रलापः करिष्यति” (उत्तरार्धवु इदे मुख्य नागि तिळियतक्क विषयवॆन्दुपदेशिसिरुत्तारॆ, GM पॆडिये ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, मृत्युर्वि-यमुन, कठवायिले कोरॆहल्लुगळ मध्यॆ बायियल्लि, अगपट्टार् पोलॆनडुज - सिक्कि दवर हागॆ भयदिन्द नडुगि, प्रपन्ननादुदरिन्दयमन वशक्कॆ सिक्कु वदु इल्लवे इल्लवु, अगपट्टार् पोलॆ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द भाग वतापचारवु अपचारगळल्लॆल्ला प्रधानवादुदरिन्द अदक्कॆ यमन बायिगॆ तुत्तादरॆ ऎष्टु भयपडबेको हागॆभयपडबेकु ऎम्बु वदक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसिदरु. हागॆयेरहोगणनॆम्ब सौवीर राजनु आदिभरतराद परम भागवतोत्तमरन्नु तन्न मनावन्नु हॊरलु आज्ञापिसिदरे ? ई भागवतापचारवु तनगॆ प्राप्तवायिते ? ऎन्दु भयदिन्द नडुगि हेळुत्तानॆ :- नाहं विश सुरराज वज्रान्नत्रक शूलान्न यमस्य दण्डात् । नाग सोमा निलवित्त पास्ता) च्छङ्के शृतं ब्रह्म कुलावानात् । “इन्द्रन वज्रायुधक्कागलि, रुद्रन शूलक्कागलि, यमन दण्डक्कागलि, अग्नि सूर चन्द्र वायु कुबेररुगळ अस्त्रक्कागलि नानु अञ्जुव दिल्लवु, आदरॆ परबह्मविदपचारक्कॆ मात्रनडुगुवॆनु ऎन्दु हेळि रुत्तानॆ”. हागॆ अपराधवु ऒन्दु वेळॆ प्राप्तवादरॆ आ भागव क्षा पणॆये आग आवश्यकवॆन्नुवदक्कॆ रामायणदिन्द उदाहरिसु तारॆ :- मॊदलु भगवदपचारक्कू कूड आ भगवन्तनिगॆ तुम्बा प्रियरादवर प्रसादनवे प्रायश्चित्तवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ - कृताप राधस्य - माडल्पट्ट अपराधवुळ्ळ, ते - निनगॆ, इदु सचिवश्रेष्ठ
(२) रा. किन्धा ३२ १७________________
अपराधपरिहाराधिकार १५८४ (३) “ यदि किञ्चिदति क्रान्तं विश्वासाथ्णनेनवा 1 प्रेत्यस्य क्षमितव्यं मे नकश्चिन्नापराध्यति” ऎन्नुम् (४) *यच्च · नाद आञ्जनेयनु सुग्रीवनिगॆ माडुव हितोपदेशवु ; इन्नू अपराधारम्भकालवागि अनुतापवादरू इद्दुदादरॆ लघुप्राय श्चित्तदिन्दलागलि परिहार उण्टु, हागल्लदॆ ओ सुग्रीवने नीनु कृता पराधनु, आदुदरिन्द प्रबल प्रायश्चित्तवे आवश्यकवु ; अदु यावुदॆन्दरॆ, अञ्जलिम्बल्वा - अञ्जलियन्नु माडि कै जोडिसिकॊण्डु लक्षणस्य प्रसादनात् - श्री रामनिगॆ अन्तरङ्गभूतनागि महा भागवतनाद लक्ष्मणन प्रसन्नतॆय, अन्तरेण - विना, अन्यत् - बेरे उपायवन्नु अथवा प्रायश्चित्तवन्नु, क्षमं - योग्य वादुदागि, अहं - नानु, नमश्यामि - काणॆनु, परम भागवतनिगॆ माडुव अञ्जलि बन्धवे नीनु माडिरुव प्रबल भगवदपराधक्कॆ प्राय श्चित्तवु. आ अञ्जलिबन्धक्कॆ अष्टु माहात्रॆये ऎन्दरॆ अञ्जलिः परनामुद्राक्षि प्रं देव प्रसादि, सत्येश्वरन प्रसादनवन्नु बहु क्षिप्रवागि उण्टुमाडुव शक्तियुळ्ळद्दॆन्दु शास्त्रदल्लि हेळल्पट्टि रुत्तदॆ. आदुदरिन्द भगवदपचारदल्लि परम भागवत प्रसादनवे प्रायश्चित्तवॆन्दु हेळल्पट्टितु. हागॆये प्रमाणविरुत्तदॆ :- * “ अनुतस्तु तानेव कामयेनान्यथा शमः । भगवत्य पचारेपि सैषा शान्तिरनुत्त मा अपराध माडिदवनिगॆ अनुताप प्राप्तवादरॆ भागवतर क्षा पणॆयन्नॆ प्रासतक्कद्दु. अदक्किन्तलू बेरॆ प्रायश्चित्तविल्लवु, भगवदपचार उण्टादरू अदे असदृशवाद प्रायश्चित्तॆवॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगिरुवाग भागवतापचारक्कॆ भागवत प्रसादनवे प्रायश्चित्तवॆन्दु हेळतक्कद्देनिदॆ ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तॆदॆ”, ऎन्नु - ऎम्ब दागियू, हीगॆ प्रज्ञाशालियाद आञ्जनेयनु हितोपदेश माडलु, महाराजनाद सुग्रीवनु महाभागवतनाद लक्ष्मणनन्नु क्षमिसबेकागि प्रार्थिसुवनु ; “किञ्चित् - एनादरू, अति क्रान्तं (३) रामा, किष्ठिन्धा. ३६ ११ (४) रामा, किन्धा ३६२०________________
श्रीमदहस्यश्रयसारे शोकाभि भूतस्य श्रुत्वा रामस्य भाषितम् । मया त्वं परुषा यदि - अतिक्रमिसि नडॆदुदु उण्टागिद्दरॆ, प्रेष्ठस्य - भागवतनाद निनगॆ दासभूतनाद, मे . ननगॆ, इदरिन्द भागवत शेषत्ववु प्रद र्शिसल्पट्टितु, विश्वासात् - विश्वासदिन्दलागलि, प्रणयेनवा - प्रीतियिन्दलागलि, तत् - अन्तह अन्तह अतिक्रमणापराधवु. क्षमि तव्यं - कवि सतक्कद्दु, कश्चित् - कश्चित् - यावनॊब्बन, नापराधृति - अपराध माडिल्लवॆम्बुवदु, न - इल्लवु ऎन्दरॆ सत्वरू अपराधि गळे ऎम्ब भाववु. इदरिन्द भगवद्विषयदल्लि अपराध माडिदव निन्द भागवत क्षमापणॆयु माडल्पट्टिदुदादरॆ, अदरिन्द सुप्रीत नाद भगवन्तनु ईतन अपराधवन्नु क्षमिसुवनागि, आतनु तनगॆ मुन्दॆ कैर माडलु योग्यनन्नागि माडुवनॆम्ब शास्त्रार्थवु ई श्लोकदिन्द व्यक्तमाडल्पट्टितु. ई मुन्दिन श्लोकदिन्द भागव तापचारक्कॆ आ भागवतन क्षमापणॆये प्रायश्चित्तवॆम्बुवदु निद र्शिसल्पडुत्तदॆ :- शोकाभिभूतस्य - शोकाकान्तनाद, रामस्य श्री रामन, भाषि तं - मातन्नु, श्रुत्वा - केळिदवनागि, तडॆयदॆ मया - भ्रातृ व्यसनदिन्द सन्तप्तनाद नन्निन्द, परुषाणि - क्रूरवाक्कुगळु, “ अनारसङ्कृ तम्म मिथ्यावादीच वानर, (रामायण. किन्धा) ऎन्दु हीगॆल्ला हेळिद निष्ठुरोक्तिगळु, उक्त इतियक् - हेळल्पट्टिवॆम्बुवदु यावुदुण्टॆ, तज्ञ - अवॆल्लवन्नू, त्वं त्वं - महा भागवतोत्तमनाद नीनु, क्षन्तु मरसि - क्षमिसलु योग्यनागुत्तीये, यावाग सुग्रीवनु तन्न प राधवन्नु क्षमिसु ऎन्दु अञ्जलिबद्धनागि बेडिदनो, आग लक्ष्मणनु तानु अन्तह परम भागवतनन्नु अनारनॆन्दू, कृतघ्न नॆन्दू मिथ्यावादि ऎन्दू हीगॆल्ला निष्ठुरोक्तिगळन्नु हेळिदुदरिन्द भाग वतापचारवु तनगॆ सङ्घटितवायितॆन्दु भाविसि, आ अपराध परी हारक्कागि आतन क्षमापणॆयन्नु प्रार्थिसिदनु. यद्यपि राम नेनू क्रूरवाक्यगळन्नु हेळलिल्लवु, “उच्च मानोपि हरुषं नोत्तरं प्रतिपद्यते” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रपन्नन विषयदल्लि क्रूरवाक्कुगळन्नु पयोगिसुवदिल्लवु, * मावालि पथमन्नगति ” -________________
-1 अपराधपरिहाराधिकार १५८६ णुकस्तचत्वं कन्तु मर्हसि” ऎन्नुम्, महाराजरुडैय वुम्, इळ्ळॆय पॆरुमाळुडैयवुम्, अन्यून्य प्रसादन प्रकारं शूल्लुगिर श्लोकण्ण परामरित्तु आ (इ) हूडिये ईनवाय् तॆरियामल् वलेप घटत मानाक्कॊलॆ, पॊरु पोरुवुम्, प्राप्त म्. वालिय मार्गक्कॆ नीनू होगबेडवॆन्दू हितोपदेश माडि बा ऎन्दू, इष्टु मात्र हेळिदरॆ, रामनु शोकसन्तप्तनादनल्ला ऎम्बा ग्रहदिन्द नाने ई निष्ठुरोक्तिगळन्नाडिदॆनु, अवुगळन्नॆल्ला मन्नि स तक्कद्दॆन्दु प्रार्थिसिदनॆम्ब भाववु. हीगॆ भागवतरुगळाद श्री वैष्ण वरुगळ सन्निधियल्लि अपचार सम्भविसिदरॆ पश्चात्तापदिन्द अवर गळ क्षमापणॆयन्नु प्रासि अवरन्नु प्रसन्नरागि माडिकॊळ तक्कद्दु मुख्य कत्रव्यवॆम्ब शास्त्रार्थवु ई श्लोकदिन्द उपपादि सल्पट्टित्तु” ऎन्नुम् - ऎम्बदागियू महाराजरुडैयवु - श्री रामनु तॆनगॆ राजनागि भाविसिद सुग्रीव महाराजन, इळ्ळॆय पॆरुमाळुडैयुवुम् - श्री रामानुजनाद लक्ष्मणन, अन्यून्य प्रसादन प्रकारम् - परस्पर प्रसन्नरागि माडिकॊण्ड रीतियन्नु, शूल्लुगिर श्लोकण्ण - उपपादिसुव ई मेलिन श्लोकगळन्नु, परामर्शित्तु - चन्नागि विमर्शिसि तिळिदु, अप्पडिये - अदे प्रकारवागि, ई नवाय् - ऎरडागि भागिसल्पट्ट बायि, तॆरया मल् - तॆगॆयद हागॆ, वजलेप घटतमानालॆ - वज्र हाकि अण्टिसिद रीतियल्लि हेगो हागॆ, पॊरु पोरुवुम् प्रां- अवरॊन्दिगॆ परम मैत्रियिन्द सेरिदवरागि नडॆयतक्कद्दु युक्तवु. मेलिन नाल्कु वाक्यगळिगू सम्बन्धपट्ट प्राप्तम् ऎम्ब क्रियापदवु इल्लि इरुत्तदॆ. ई भागवतापचारवु प्राप्तवाद विषयवु स्वरूपक्कॆ योग्यवल्लवाद विषयवादुदरिन्द अदन्नु इतररल्लि प्रकटिसदॆ अदु नडॆयदे इद्द हागॆ भाविसि, आ भागवतरुगळॊन्दिगॆ प्रीति विश्वासादि युक्तनागि वरिसतक्कद्दॆम्ब भाववु. हीगॆ भागवताप चारक्कॆ भागवत प्रसादनवे प्रायश्चित्तवॆम्ब विषयदल्लि जात्यादि नियमवेनू इल्लवु. यावाग वैष्णव भागवतनानदनो अन्त________________
१५८७ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे प्रायश्चित्त रूप पुनः प्रपदनेन सल्वेश्वरः क्षाम्यति इत्यत्र दृष्टा नः అంబ ज्ञानानानानर्व प्रातिकूल्यतिले बुद्धि पूरकवाग प्रवृत्त नानालुम् पुनः प्रपत्तियाले सत्वश्वर्र क्षमिक्कु वन विषयदल्लि उण्टाद बुद्धिपूापराधक्कॆ आतन प्रसादनवे प्रायश्चित्तवु. सुग्रीवनु वानरनु, लक्ष्मणनु क्षत्रियनु, आदरू इब्बरू परस्पर क्षमापणॆयन्नु प्रारिसिरुत्तारॆ. हागॆये रीषोपाख्यानदल्लि ई विषयवु स्पष्टवु ; दुर्वासरु ऋषियादुद रिन्द ब्राह्मणरु, अम्बरीषनु क्षत्रियनु. आदरू बुद्धिपूर्वकवागि दुासरु अरबरीषन विषयदल्लि अपराध माडिदुदरिन्द, क्षत्रिय महाभागवतन क्षमापणॆये प्रायश्चित्तवॆन्दु श्री हरिय दुरा सरिगॆ उपदेशिसिरुत्तारॆ. दुरासऋषियु सुदर्शन चक्रदिन्द पीडितरागि मुकुन्दनन्नु मरॆहॊगलु, आग करुणासागरनु “ अहं भक्त पराधीनः” नानु भक्त पराधीननादुदरिन्द अस्वतन्त्रनु नानु इन्नेनन्नू माडलारॆनु, “उपायं कथयिष्यामि तव निर श्रुणुष्ट तत्” ओ ऋषिये निनगॊन्दु पायवन्नु मात्र उपदेशिस वॆनु अदन्नु केळु, “ब्रह्मं स्त च्छभद्रन्ते नाभाग तनयं नृपम् । क्षमापय महाभाग ततशास्त्रद्भविष्यति” ओ ब्रह्मवित्तादऋषिये, नीनु इल्लिन्द नाभागन मगनागि राजनाद अम्बरीषनल्लिगॆ होगु, निनगॆ मङ्गळवागुत्तदॆ, आतनल्लिगॆ होगि आ न क्षमापणॆयन्नु प्रार्थिसु, अनन्तर निनगॆ ई भागवतापराध दिन्द प्राप्तवाद केशद शानियु उण्टागुत्तॆदॆ” ऎन्दुपदेशिसिद नन्तर, ऋषियु हागॆये नडॆसिद्दरिन्द सुदर्शन चक्रभयवु शान्त वायितु. हीगॆ ई शास्त्रार्थवु बहु स्वारस्यवागि इतिहासगळल्लि उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. अदक्कॆ ऒन्दु दृष्टानवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. प्रायश्चित्ररूपदल्लि पुनः प्रपदनानुष्ठानदिन्द भगवन्तनु क्षमिसुवनु ऎम्बुवदक्कॆ दृष्टानवु ज्ञानवानानर्व - ज्ञानवुळ्ळवनु, प्राति कूल्नत्तिलॆ - प्रति________________
(an) अपराधपरिहाराधिकारः १५८८ मन्नु मिडं श्री बदरीकाश्रमले क्रोधान्यनां धरा त्मजनान भगवानोडॆ वित्तु निलक्क, अवनु नारायणं प्रभुं रिवर् ” ऎरपडिय ण्ण, (२) “तशोध नर 9 ऎदिरन्नु को रुद्र ब्रह्मातॆ (१) “प्रसादयावास भवोदेवं शरणञ्च जगामाद्यं वरेण्यं वरदं ह प्रसाद नमान शरणागतिय स्पणि र्ना) देवो जितकॊ विकेन्द्रियः। कूलाचरणॆयल्लि बुद्धि पूरैकवागि, प्रवृत्त नानालुम् - पवरिसि दवनादरू, पुनः प्रदयाले प्रायश्चित रूपदल्लि पुनः प्रतियिन्द, सश्वरनु क्षमि मॆन्नुमिदम् - क्षमिसुवनु क्कु ऎम्बुव सन्दरवु, बदरिकाश्रमले , बदरिकाश्रमदल्लि, ध रात्मजनन - धम्मनॆम्बुवनिगॆ पुत्रनाद, भगवानोडॆ - नरनारा यणरूपदल्लि तपस्सु माडुत्तिद्द नारायण ऋषियॊन्दिगॆ, क्रोधा ननाय् - कॊपदिन्द ज्ञानवन्नु कळॆदुकॊण्डु ऎदिरं पु कोत्त ऎदुरागि निन्तु युद्ध माडिद, रुद्रनै .. रुद्रनिगॆ, ब्रह्मा - चतुरख ब्रह्मनु, तिळिवित्तु - सरियाद ज्ञानवन्नु पदे शिसुवदरिन्द कोपशान्तियन्नुण्टुमाडि, विलक्क - युद्धदिन्द निव रिसुव हागॆ माडलु, अवनु, आ, “भवः - रुद्रनु, देवनाद, प्रभुं स्वामियाद, नारायणं - नारायणनन्नु, प्रसाद यामास - प्रसन्ननागि माडिकॊण्डनु, आद्यं - सत्वक्कू आदि यागि कारणभूतनाद, वरेण्यं - वात्सल्यादि गुणगळिरुवदरिन्द वरिसलु योग्यनाद, परद प्रान्सिसिदुदन्नु कॊडुव श्री हरियन्नु, शरणञ्च जगाम, शरणवन्नू हॊन्दिदनु” ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, शरणागतिय्कॆ सण्ण प्रायश्चित्त रूप शरणागतियन्नु माडलु, “ ततः - आ कारण दिन्द ऎन्दरॆ आ रुद्रनु शरणागति माडिदुदरिन्द अथ - अनन्तरदल्लि वरदः - चतुरिद पुरुषार्थगळन्नू दयपालिसुव जितधः – क्रोधवन्नु जयिसिदवनाद, जितेन्द्रियनाद, देवः - क्रीडा पर नाद स्वामियु, तत्र - आ कालदल्लि, प्रीतिर्मा - सन्तुष्टनादवनु, (१) भार, शान्ति, ३५२. ९४. (२) भार, शान्ति, ३५२.९५ 1 1________________
१५८९ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे प्रीतिमान भवत्र रुद्रेण सह सङ्गतः” ऎरपडिये सरेश्वर्र प्रसन्न नाम् अङ्गीकरित्तानॆयाले सिद्दम्. रुद्र अभवत् - आदनु, रुद्रेणसहसङ्खतः - रुद्रनॊन्दिगॆ सेरिदवनू आदनु ऎन्दरॆ आतनपराधवन्नु मन्निसि आतनिगॆ पूर्णानुग्रहवन्नु माडिदनॆम्ब भाववु. हीगॆ बुद्धि पूरा पराधक्कू पश्चात्तापपट्टु प्रायश्चित्त शरणागतियन्नु माडिदरॆ, सश्वरनु अदरिन्द प्रीतनागि आतन अपराधवन्नु मन्निसि अनुग्रह माडुवनॆम्बुवदु मुख्या प्रायवु. ई रुद्रेतिहासवु भारत शान्तिपद ३५२नॆय अध्यायदल्लि उपपादितवु. दक्षनु तन्न अळियनाद रुद्रनिगॆ उदल्लि ई विरागवन्नु समसलिल्लवु इदक्कॆ कोपाविष्टनाद रुद्रनु त्रिशूलवन्नु ०टु माडि बिडलु, अदु दक्षयज्ञवन्नु ध्वंसमाडि, बदरिकाश्रमदल्लि धम्मदेव तॆय पुत्ररागवतरिसिद नरनारायणरु तपस्सु माडुत्तिद्द कालदल्लि नारायणन वक्षस्थळदल्लि बिद्दितु. आग नारायणनिन्द केश हॊन्दिद आ त्रिशूलवु शङ्करन करवन्नु होगि सेरितु. इदक्कागि रुद्रनु कोपगॊण्डु नारायणनॊन्दिगॆ घोरयुद्दवन्नॆ सगलु, आग तुम्बा भीतराद देवतॆगळु होगि चतुरुखब्रह्मनल्लि मॊरॆयिडलु, आतनु होगि रुद्रनु माडुत्तिद्द अविवेकवन्नु अवनिगॆ तिळिसि, ई महाप राध शमनक्कागि नारायणनल्लि शरणागतियन्नु माडॆन्दुपदेशिसि दनु. आ प्रकार रुद्रनु शरणागतियन्नु माडिदुदरिन्द नारा यणनु सुप्रीतनागि आतन अपराधवन्नु मन्निसि अनुग्रहिसिदनॆम्बु वदु कथा सारांशवु. इदु अद्दु ननिगॆ श्री कृष्णनु रुद्रनिगॆ खण्ड परशु, श्रीकण्ठादिनामगळु हेगॆ उण्टायितॆन्दू, हागॆये तनगॆ हेगॆ नामगळु प्राप्तवायितॆन्दू हेळुव प्रकरणवु’’ ऎर पडिये ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, सद्वेश्वरनु, प्रसन्न नायर् - अनुग्रह माडुवनागि, रुद्रनन्नु, अकरिर्त्ता - अङ्गीकरिसि दनु, ऎन्नॆयाले - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, सि द्दम् - स्थापित वाद विषयवु. सश्वर्र क्षमिक्कु मॆन्नु मिडन् ऎम्बुवदु, ई सिद्दन ऎम्बुवदक्कॆ करपदवु.________________
अपराधपरिहाराधिकारः र्ता कुत्तनाळ नागवुाम, तानिप्पोदु कुत्तं कॆय्यादे इरुक्क जन्मान्तर दुष्कृ तालॆ यागवु नाम्, शिलभागवतर् तन्नॆ वॆरुल्, एदेनु मॊरुविरगाले यव गळ्ळ क्षमैकॊळ्ळुगिर मुखत्तालॆ ईश्वर कमैकॊळ्ळवेणु हीगॆ बुद्दिपूरकवागि भागवतापचारवु प्राप्तवादरॆ, आ भाग वतरल्लि क्षमापणॆये प्रायश्चित्तवॆन्दु सप्रमाणवागि सदृष्टान्नवागि स्थापिसल्पट्टितु. ऒन्दु वेळॆ बुद्धि पूरैकापराधवन्नु भागवतरुगळल्लि माडदेने भागवतरु, तन्न जन्मान्तर दुष्कृत फलवागि निष्टु रोक्तिगळन्नाडिदरॆ, आग प्रसन्ननादवनु हेगॆ नडॆदुकॊळ्ळबेकॆम्बुव दन्नु मुन्दिन वाक्यवाद “र्ताकुत्तवाळ नागवु मान्” ऎम्बु वदरिन्दु पदेशिसुत्तारॆ. अन्तह सन्दरदल्लि अदन्नु सहिसिकॊण्डु ताळ्मॆयिन्द अवरुगळ क्षमापणॆयन्नु केळि कॊळ्ळुवदे युक्तवॆन्दु सप्रमाणवागि हेळुत्तारॆ. तिळिसि, अदरिन्द सश्वरनु सन्तुष्टनागुवनॆन्दु र्ता कुत्त वाळनागवुमाम् - तानु ई जन्मदल्ले माडिद अपराधवुळ्ळवनागलि, र्ता इप्पोदु कुत्तम शय्या दे इरुक्क- तानु ईग ई जन्मदल्लि एनॊन्दू अपराध माडदिद्दरू, जन्मान्तर दुष्कृत शालॆयागवु माम् - हिन्दिन जन्मदल्लि माडिद दुष्कृत मूलकवेयागलि, शिलभागवत तन्नॆ वॆरुक्किल् - कॆलवु भाग वतरु तन्नन्नु दूषिसिदरॆ, यावाग भागवतरु निष्टु रोक्तिगळन्नाडि दरो, अदु कारणविल्लदे बेरॆ आदुदल्लवु, ई जन्मदल्लेनू प्रत्यक्ष वागि आ भागवतरुगळिगॆ अपराध माडदिद्दरू, हिन्दिद जन्मदल्लेनो दुष्कृत नडॆदिरबेकु, अदक्कागि ई भागवतरुगळु स्वामिसानु सार निष्टुगळन्नाडिद्दारॆन्दु भाविसतक्कद्दॆम्ब भाववु, एदे नुमॊरुविरुगाले - यावुदादरू ऒन्दु उपाय मूलकवागि, अवरुगळ्ळि क्षमैकॊळ्ळुगिर मुखत्ताळॆ, आ निन्दिसिद भागवतरुगळ क्षमापणॆयन्नु माडुवदर मूलकवागि, ईश्वर क्षमॆ कॊळ वेणुम् - सक्षेश्वरन क्षमॆयन्नु प्रारिसबेकु, ऎन्नु मिडम् ऎन्नुव सन्दरवु, “तथा - हागॆयॆ, भागवतेरिर्ता - भागवतरु________________
१५९१ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मॆन्नु मिडम्, (१) “ रूक्षाक्षराणि शृण्वनैत भागवतेरि र्ता प्रणाम पूरैकं का योनि दे दृष्टवो हि सः” ऎन्न श्रीवैष्णव लक्षणं सल्लुगिर प्रमाणत्तिले सिद्धम् इण्णन आयावपोम (१) “ये ब्राह्मणा स्नेहमसंशय गळिन्द हेळल्पट्ट, रूक्षाक्षणि - कूरवाक्कुगळन्नु, तुण्ण केळुववनादरू, कात्या - ताळ्मॆयिन्द, प्रणाम पूर कं - आ निन्दिसिद भागवतरुगळिगॆ प्रणाम पूकनागि, योवदेत् - याव अपराध परिहारद पदा प्रसन्नरागि माडुवदक्कागि सम्भाषणॆ माडुवनो, सः - अवनीग वैष्णवोहि - सरियाद - वैष्णवनॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवनु” ऎन्नु - ऎम्बदागि, श्री वैष्णव तिलॆ - प्रमाणदल्लि, सिद्धव् , स्थापितवु, ई सिद्धव ऎम्बुवदु क्षमैकॊळ्ळवेणु मॆट्टि निडवु ऎम्बुवरॊन्दिगॆ अतव्र यावाग भागवतरु तन्नन्नु निन्दिसिदरॆ, आग अदक्कॆ कारणविद्दे इरबेकु ; कनुसारवागि स्वामि सल्पविल्लदॆ अदु नव दिल्ल ईग तानेनू इवरिगॆ अपराध माडदिद्दरू, हिन्दॆ पूजन्म दल्लादरू दुष्कृतवु तन्निन्द नडॆदिरबेकु, अदक्कागि सश्वरनु ई रूपदल्लि शिक्षिसिरुवनु. आदुदरिन्द तानु ईग निरपराधि ऎन्दु भाविसि आ निन्दिसिद भागवतरन्नु धिक्करिसदॆ, अवर क्षमापणॆयन्ने प्रार्थिसतक्कद्दु. इदरिन्द सश्वरनु सुप्रीतनागि आ हिन्दिन दुष्कृत परिहारवन्नु माडि अनुग्रहिसुवनॆम्ब भाववु. हीगॆ माडदॆ, तानु ईग निरपराधियु, निष्कारणवागि ई भाग वतरुगळु तन्नन्नु निन्दिसिरुत्तारॆन्दु भाविसि, तानू अवरन्नु धिक्क रिसि, मेलॆ हेळिद रीतियल्लि क्षमापणॆ माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ प्राप्तवागुव प्रत्यवायवेनॆम्बुवदन्नु “ इल्लिन इयादपोदु” ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तारॆ :- इण्णन इत्यॆयाद पोदु - हीगॆ माडदे होदरॆ, (१) ये - यारु, ब्राह्मणाः - ब्रह्मवित्ताद ऎन्दरॆ परब्रह्म नन्नु तिळिद भागवत रो, ते - अवरु, अहं - नानु ऎन्दरॆ नन्न (१) लैङ्ग पुराणं (१) विष्णु धर ५२.२० 0356________________
अपराध परिहाराधिकारः १५९२ नृप तेष्टरि तेरि तोहं यथावत् । तेव तुष्टह मेव तुषो वैरञ्च शैर ममापि वैरन.” (२) घन्तं शपं परुषं वदन्तं यो ब्राह्मणं न प्रणमेद्य थाहं स पापकृह्मदवाद वध्यक्ष दण्ड्य नचास्मदीयः” रूपदल्लि सञ्चरिसुवन्थावरु, इदु युधिष्टरनिगॆ हेळुव भगवद्वा क्यवु, जेनृप-ओ राजनाद युधिष्टरने, ई विषयदल्लि असंशयं- संशयविल्लवु, केपु अरिसु - आ भागवतरु पूजिसल्पट्टरॆ, अहं नानु, यथावत् शास्त्र रीतियल्लि, अग्नि तः . पूजिसल्पडुवॆनु. तेव त स्टेषु . आ ब्रह्मएत्तुगळु सन्तुष्टरादरॆ, अहमेह तुष्टः - नाने सन्तुष्टनागवनु ; यस्य - यावनिगॆ, तैः - आ भागवतरॊन्दिगॆ, वैरं - द्वेषवो, सामा३ - ननगू कूड, आत नल्लि, वैरं - द्वेषवे; “पाण्डर्वा द्विष सेरार्ज मन प्राणाहि पाण्डवा” नन्न भक्तरद पाण्डवरन्नु द्वेषिसुवदरिन्द ननगॆ नीनु द्वेषियॆ, ऎन्दु धुधननिगॆ हेळिद श्री कृष्णन उक्तियु ई सन्दर्भदल्लि - नुनयवु. मत्तु, (२) अन्त - हॊडॆयुत्तिरुव, श प - शपिसुत्तिरुव परुषं वदनं - क्रूर वाक्कुगळन्नाडुत्तिरुव, ब्राह्मणं - ब्रह्मविनु, यथा - हेगॆ, अहं - नानु, बृगुऋषियु कोपदिन्द नन्नन्नु कालिनिन्द ऒद्दाग आतन क्षमापणॆयन्नु हेगॆ केळिकॊण्डॆनो हागॆ, न प्रणमेत्. आत निगॆ नमस्करिसि क्षमाहणॆयन्नु केळिकॊळ्ळुवदिल्लवो, सः – अन्त - वनु, पापकृत् पापमाडिदवनु, ब्रह्मदनाग्नि दग्धः - ब्रह्म वित्तादवन कोपवॆम्ब काडिच्चिनिन्द भस्मवादवनु, वः - वधि सल्पट्टवनु, ऎन्दरॆ स्वरूपहानि माडिकॊण्डवनु, दण्ड्यश्च - दण्डि सल्पट्टवनू ऎन्दरॆ स्वभावनाश माडिकॊण्डवनु, नच स्मदीयः - आतनु ननगू नन्न भक्तरिगू सेरिदवने अल्लव ; ऒब्ब ब्रह्मवित्ता दवनु ऒब्बनन्नु हॊडॆयुत्ता शपिसुत्ता निष्टु रोक्तिगळन्नु हेळुत्ता इद्दरू, आतन विषयदल्लि ताळ्मॆयिन्द आतनिगॆ प्रणामवन्नु माडि, कोपकारणवन्नु विचारिसि क्षमापणॆयन्नु माडतक्कद्दु, भैगु महर्षियु कोपदिन्द बन्दु, तानु मलगिरुवाग तन्नन्नु कालि________________
१५९३ श्रीमदहस्यत्रयसारे ऎङ्गिरपडिये, भगवदभिमान बाह्य नुमा, वैष्णव प्रकृतियायिरुक्किर तनक्कु स्वरूप ऎन्नलामृडि अरण्य मान भागवत शेषत्वक्कॆयुम्, स्वभाववाय निन्निर शम दमादिगळ्ळॆयु मिळिना नाम्, निन्द ऒद्दरू, अदक्कॆ प्रतियागि कोपिसदॆ, आ खुषिय क्षमापणॆ यन्नु तानु केळिकॊण्डनु. हागॆ माडदिद्दरॆ, प्रतियागि कोपिसि दवनु पाप माडुवनु. तनगॆ स्वरूपवाद भागवत शेषवन्नु कळॆद कॊळ्ळुवनु. इदु वद्य शब्दद प्रायवु, मत्तु प्रपन्नन स्वभाववाद शवदमादिगळन्नु कळॆदुकॊळ्ळवन्नु इदु दण्ड्य ऎम्बु वदर अभिप्राय वु इदीग अभिप्रायगळॆन्दु तावे मुन्दॆ व्यक्त पडिसिरुत्तारॆ . इदू अल्लदॆ, भगवदभि “गृह्यन्ते यदिरो षेण त्वादशोपि विपश्चितः । तत शास्त्र विपश्चित्वं श्रमएव हि केवलं” (रामा, सुं ५२८) ऎन्दरॆ, यारो निनगॆ अपकार माडिदरॆन्दु निन्नन्तह शास्त्रज्ञरू अवर विषयदल्लि कोपक्कॆ वशवादरॆ, आग शास्त्र पाण्डित्यवॆल्ला केवल श्रम रूपवायिते विना पुरुषार्थ दायकवागलिल्लवॆन्दु निभीषणनु तन्नण्णनिगॆ बुद्धि हेळिद हागॆ ईतन तिळुवळिकॆयल्लवू निरर्थकवादुवू आगुत्तवॆ. ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, मान बाह्यनुवाय - भगवदनुग्रहक्कॆ हॊरगादवनागि, वैष्णव प्रकृतियायिरुत्तिर त नक्कु - वैष्णव स्वभाव उळ्ळवनागिरुव, वैष्णव देहवन्नॆत्तिद तनगॆ, स्वरूपवॆन्नलाम्पडि - स्वरूपवॆन्दु हेळबहुदाद, अरमान भागवत शेषयुम् प्रियवाद भागवत शेषवन्नू, स्वभावमाय् निर. अन्तह वैष्णव प्रपन्नन स्वभाववागिरुव शमदमादिगळ्ळॆयुम्, शव वॆन्दरॆ अन्तरिन्द्रिय निग्रहवु, दमवॆन्दरॆ बाहेन्द्रिय निग्रहव, इल्लि आदि शब्ददिन्द “ शमोदमस्तप शौचं कान्तिरार्जवमेवच । ज्ञानं विज्ञान मास्ति क्यं ब्राह्मं कर स्वभावजं________________
अपराधपरिहाराधिकार १५९४ इव ळि ताने यवनन्नु वधमुव, दण्ड मुम्, भगवदभिमान बाह्यतॆर्यि कॊडुमैयॆ (१) “अळि ऎम्ब श्लोकदल्लि (गी, ९८. ४२) हेळिरुव तपस्सु मॊदलादवुगळु हेळ ल्पट्टवु. इवुगळन्नॆल्ला, इन्सानाक् - नाशमाडिकॊण्डवनागु वनु. अन्तवनिगॆ भगवदनुग्रहवू इल्लवु ; भागवत शेषत्वरूप स्वरूपहानिय, शमदमादिगळाद तन्न स्वभावक्कॆ हानियू सह उण्टागुत्तवॆ ऎम्ब तात्सरवु. इल्लि वध्यक्कॆ दण्ड्य ऎम्बुवदक्कॆ स्वरूप स्वभावहानि ऎम्ब हेळल्पट्टि इल्ला, अदु हेगॆ ऎन्दरॆ उप पादिसुत्तारॆ, तनगॆ स्वरूपवे भागवत शेषत्ववु, इदन्नु कळॆदुकॊं डर स्वरूपमानियु, स्वरूपहानिये वधॆगॆ समानवु हागॆये शम दमादिगुणगळे तनगॆ स्वभाववु बन्द्रिय अन्तरिन्द्रियगळिगॆ म नागि भागवतरुगळॊन्दिगॆ परुषोक्तियिन्द तन्न स्वभाववन्नु हाळश माडिकॊळ्ळुवदु, बाह्यन्द्रिय अन्तरिन्द्रियगळन्नु नाशमाडिकॊण्ड हागॆ आगुवदरिन्द दण्डक्कॆ समानवु ; ऎन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ :-
इवत्तॆ - ई भागवत शेष रूपवाद स्वरूपवन्नू, शम दवादि रूप स्वभाववन्नू, इळि ताने - हाळुमाडिकॊळ्ळुवदु ताने, वधमु दण्डमु वर् - आत्मनाशरूप वधवू इन्द्रिय नाशमाडिकॊण्ड शिक्षॆयू वध्यशब्दक्कू दण्ड्य शब्दक्कू सरियाद रवेनॆम्बुवदन्नु पदेशिसि, आ श्लोकद नचादीयति ऎम्बुवदरर्थ वेनॆम्बुवदन्नु तॊण्डरडिप्रॊडियाळ्वारवर तिरुमालॆ ऎम्ब ग्रन्थद पाशुरदिन्द समनॆ माडि तिळिसुत्तारॆ. इवरु भागवत शेष माहात्रॆयन्नरितु अदरल्ले अभिरुचियुण्टवराद प्रय कवे, तॊण्डर् ऎन्दरॆ भागवतर, अडि - कालिन पॊडि - धूळु तावु ऎन्दु भाविसि आ नामधेयवन्ने धरिसिकॊण्डिरुत्तारॆ. भगव दभिमान बाह्यतैर्यि- भगवदनुग्रहक्कॆ दूरवागिरुवदर, कॊडु मैय्य - कौल्यवन्नु, “अळिय - मनोहरनाद, क मनोहरनाद, कृपॆमाडलु योग्यनाद ऎन्दु श्रीर्मा शॆट्टलूरु नरसिंहाचारैरु व्याख्यान (१) तिरुमालॆ, ३७________________
१५९५ श्री मद्र हस्यत्रयसारे यन मैयलॆनारम्यवो कॊडियवरे” ऎन, भागवत शेषत्व मे तमक्कु निरूपकनागिरुचित्त श्री तॊण्डरॆडिप्रॊडि माडिरुत्तारॆ, नम्मॆयल् - दास्यभाववन्नु आदरिसि नम्म बाल नॆन्दु, ऎन्नार् - ऎन्दु अभिमानिसि हेळुवदिल्लवे, यारु ऎन्दरॆ नम्म स्वामियाद श्री रङ्गनाथनॆम्ब भाववु. अम्मवो - अय्यो, कॊडियवारे नन्न मष्कृतद कौरवे” ऎन्नु - ऎन्दु निन्दिसि पूरापाशुरवु यावुदॆन्दरॆ :- 66 *तॆळिविलाक लल् नीरि शूळ् तिरुवरत्तुज्जुम् । ऒळियुळा तामेयने तन्नॆयुन्नायु मावा ऎळिय तोररुळुमश्रेर्यॆ तिरुत्तॆ मैरानार । دته ريه अळिय नयलॆन्नार मृवो कॊडियवार ” इदरर्थवु :- तॆळुविल्ला - तिळियागुवुदक्कॆ अवकाशविल्लदॆ मेलॆ मेलॆ प्रवाह बरुवदरिन्द, कलब्बल् - नीरु कलकि कॆम्पगिरुवदु तप्पदे इरुव, नीर् शूळ् - कावेरि नदिय नीरिनिन्द सुत्तल्पट्टि, तिरुवरत्तु ळ - श्रीरङ्ग विमानदल्लि ओट्टु म् ऒळियुळा तामे अने - तिशयवाद तेजस्सुळ्ळ श्रीरङ्गनाथनॆ अल्लवे, तन्दॆ युव - हितवन्नु कल्पिसिकॊडुव तन्दॆय, तायियु - वागि भोग्यवादुदन्नुण्टुमाडुव तायिय आ फार् - आगिरु ववरु, ऎन्तिरुत्तु . नन्न विषयदल्लि माडतक्कद्दु, ऎळियम - श्रम साध्यवल्लद (देवतॆगळिगागि समुद्रमथन माडबेकाद श्रम बेकिल्लव, मन्दरगिरियन्नु हॊरुव कॆलसविल्लव, विभीषणनिगागि राक्षस रन्नु वधिसुव श्रम बेकिल्लवु, इत्यादि) ओर् अरुळ् अने - ऒन्दु सल दिव्यकटाक्षदिन्द नोडुवदल्लवे ऎन्दु तॊण्डरडि पॊडिया क्यार्- भक्तां र ण वाळ्वारवरु, अरुळिच्चॆयदा-अप्पणॆ कॊ डिसिरुत्तारॆ. आळ्वरवरु ऎन्तवरॆन्दरॆ अवरन्नु श्लाघिसि हेळुत्तारॆ- भागवत शेषत्वमे तनक्कु निरूपकवाग र चित्तव-भागवत शेषत्ववे तमगॆ स्वरूपवॆन्दु भाविसि अदरल्लि अभिरुचियुळ्ळवु, ई अभिप्रायवन्ने तिरुवर मुदनार् इरामानुजन्नू ना डिय शात्तु मरै पाशुरदल्लि श्री रामानुजरन्नु कुरितु तानु, 26________________
(29) अपराधपरिहाराधिकार याळ्वावाररुळिच्चॆय् दार्. इश्लोकळिल् १५९६ ब्राह्मण शब्द, (२) विष्णुक्रां वासुदेवं विजानन्निप्रो विज्र
शूल्लुवनुण्डु प्रार्थिसुवदॊन्दुण्टु, अदेनॆन्दरॆ- र्उ तॊण्डगळ अनुसरुक्क पडि , निनगॆ दासभूतराद भागवतरुगळ विषयदल्लि प्रीतियुळ्ळववनागि, ऎन्नॆ आक्कि - नन्नन्नु माडि, नन्नन्नु अण्णडुत्तॆ अवर विषयदल्लि दासनन्नागि कृपया माडतक्कद्दॆन्दु प्रार्थिसिरुत्तारॆ. इन्तह महनीयरु, श्रीरङ्गनायकनु तम्मन्नु तन्न बालनागि अभिमानिसलिल्लवे ? तम्म दुष्कृतवु ऎष्टु प्रबलवादुदु? ऎन्दु निन्दिसिकॊण्डिरुत्तारॆ. आदुद रिन्द भगादभिमानक्कॆ बाहिरवागि माडिकॊळ्ळुवदु तुम्बा प्रबल वाद दुष्कृतवादुदरिन्द हागॆ भागवतापचारदिन्द भगवन्नि ग्रहक्कॆ गुरियागकूडदॆन्दु पदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ, आ श्लोकदल्लि न चास दीयः ऎम्ब पदक्कॆ सविस्तरवागि अभ्यवन्नु बरॆदवरागि, मुन्दॆ ब्राह्मण शब्दक्कॆ, आ श्लोकदल्लू, अदर हिन्दिन श्लोकवाद “ये ब्राह्मणा” ऎम्बल्ल, अर्थवेनॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ– इन्नूक इळिल् - ई ऎरडु श्लोकगळल्लि ब्राह्मण शब्द वु, “विष्णु - सत्व वन्नु व्यापिसिद, क्रान्तं - सत्वलोकगळन्नु अळॆदु आक्रमिसिद, नानु देवं - तानु ऎल्लादरल्ल, ऎल्लवू तन्नल्लू इरुव सश्वरनन्नु, विजानन् - चन्नागि तिळिदु ब्रह्मवित्तॆन्दु यावाग ऎनिसिदनो आग तत्वदर्शि - ई लोकद मत्तु जीव परमात्म याथार्थवन्नु तिळिद, विप्र - ब्राह्मणनीग, हीगॆ विप्रत्वं गच्छते विप्रभाववन्नु हॊन्दुवनु ऎन्दरॆ ब्राह्मणनॆन्दॆनिसुवदक्कॆ योग्यनागुवनु” इदर परार्धवु :-“पंविष्णुं वासुदेवं विजार्न सरा प्र्रा बोधतेतत्वदर्शि”यज्ञद यूपस्तम्भवन्नू, यज्ञ विष्णु ऎम्ब प्रकार सत्वयज्ञभोक्तानाद विष्णुवन्नू तिळिदरॆ तत्व दर्शियादवनु आ यज्ञाधिकारिगळाद समस्त ब्राह्मणरन्नू तिळिदव नागि, अवर महिमॆयन्नु बोधिसुवनॆम्ब भाववु ; ऎन्दरॆ यज्ञवू, यज्ञभोक्तवू यज्ञाधिकारिगळू ऎल्ला ऒन्दे राशिगॆ सेरिदवरॆम्ब (२) भारत. आनु, १६२________________
おし श्रीमद्रहस्यत्रयसारे तङ्गच्छते तत्वदर्शि” ऎङ्गिर प्रक्रियॆयाले विशेष विष यम् ; सामान्य विषयमानालु भागवत विषयत्तिल्ल अपराध (क्षा पण)व कैमुतिक न्यायत्तले सिद्ध. भाववु.” ऎच्चर . ऎन्दु हेळिरुव प्रक्रियॆयाले प्रकरणानु सारवागि, विशेष विषयम् - हीगॆ ब्रह्मवित्ताद ब्राह्मणनॆन्दु विशेषिसि हेळुव सन्दर्भवु. हागॆये इल्लि अर्थवॆम्बुवदु निगमात्र देशिकरभिप्रायवु. हागल्लद ब्राह्मणनु ब्राह्मण शब्दक्कॆ अयोग्यनॆम्ब भाववु, ब्रह्मान तीति ऎम्ब यिन्द, ब्राह्मणनॆन्दु योगरूपदल्लि अर्थ हेळतक्कद्दु ऎम्ब तात्स रवु. आदुदरिन्द ब्रह्मवॆन्दरॆ, वेदगळू वेदवन्नु तिळिद ब्राह्मणर वेदप्रतिपाद्यनाद परब्रह्मवू, इवुगळन्नु अरियुववनु ब्राह्मणनु, इदक्कॆ वेदा विप्रा, केशव काशि” ऎम्बुव प्रमाणवनु सन्दे द वु हीगॆ अर्थ हेळिदरेनॆ, क्षत्रियादि इतर वरद भागवतरु इदरल्लि सेरिदवरागि अन्थावर अपचारवू कूडदु, अदू कूड प्रत्य वायकरवादुदॆन्दु हेळिदन्तागुत्तदॆ. हागल्लदॆ सामान्यवागि रूढि यिन्द हेळुव ब्राह्मण शब्ददिन्द ब्राह्मण जातियल्लि हुट्टिदवनॆन्दु इष्टु मात्र हेळिदरॆ अन्तह भागवतर विषयवु बिट्ट होगुत्तदॆ आदुदरिन्द ई श्लोकगळल्लि ब्राह्मण शब्ददिन्द ब्रह्मवित्तॆ हेळल्पट्ट नॆन्दु भाविसतक्कद्दु, आगलि, ब्राह्मणशब्द रूढियल्लि हेळुव आत्मवे सरि ऎन्दु हेळिदुदादरू चिन्तॆयिल्लवु ; आगलू कूड ऒन्दु विधवागि स्वारस्यवन्ने कल्पिसबहुदॆन्दु अभिप्राय पडुत्तारॆ. आग ई प्रमा णवु ब्राह्मणनन्नु मात्र हेळुव सन्दर्भवॆन्दु भाविसि, सामान्य ब्राह्मणनिगॆ अपराधवागुत्तदॆन्दु हेळिदरॆ, भागवत ब्राह्मणन विषयदल्लि अपराधवॆन्दु हेळुवदु कैमुतिक न्यायद प्रकार सिद्ध वॆन्दु हेळुत्तारॆ :- सामान्य विषयमानालुम् - ई ब्राह्मण शब्दवु सामान्यवागि ब्राह्मणयोनियल्लि हुट्टिदवरिगॆल्ला अन्वयिसु इदॆन्दरॆ, भागवत विषयल् - भागवत ब्राह्मण विषयदल्लि अपराध अपराधवागुत्तदॆम्बुवदू, अदरिन्द प्रत्य- वाय नॆम्ब भाववू, जैमुतिक न्यायत्तालॆ सिद्धव - * मुत इन्नु________________
अपराधपरिहाराधिकार १५९८ हेळतक्कद्देनिदॆ ऎम्ब न्यायदिन्द सिद्धवु. साधारण ब्राह्मण निगेनॆ अपराधवादरॆ, भागवत ब्राह्मणनिगॆ अपराधवॆम्बुवदु स्वतस्सिद्धवॆम्ब भाववु. अपराध ापण’ ऎम्ब पाठान्तर वादरॆ, साधारण ब्राह्मणनिगॆ माडिद अपराधक्कॆ क्षमापणवु आवश्यक वादरॆ भागवत ब्राह्मणन वषयदल्लि क्षमापणद आवश्यक उण्टॆन्दु हेळतक्कद्देनिदॆ ऎम्ब भाववु. ईग हेळल्पट्टिदुदु, बुद्धिपूराघवु प्राप्तवागद हागॆ माडुवदक्कागि प्रारब्धकल्मद पापारम्भकांशद नाशक्कागिय प्रथम शरणागतियल्ले सेरिसि माड तक्कद्दु. हागॆ माडदिद्दरॆ बुद्धिपू राघव प्राप्तवागबहुदु. अदरल्लि तुम्बा प्रबलवादुदु भागवताप चारवु. ई बुद्धिवू राघगळ विनाशक्कागि प्रायश्चित्त रूप पुनश्यगणागतियन्नु माडतॆक्कद्दु. आदरॆ श्री कूरेशरवर वैकुण्ठ श्रवद (६२) श्री वरदराजस्तव (८५) श्लोकगळल्लि अपराधमाडि बिट्टॆने ऎम्ब अनुतापवू, इन्नु मुन्दॆ अन्तह अपराधवन्नु ऎन्दिगू माडुवुदिल्लवॆम्ब अपराध निवृत्तियू, इवुगळू कूड पापनाशकगळॆ, दु हेळिदॆयल्ला, पुनः प्रायश्चित्तरूप शरणा गतिय आवश्यकतॆयेनु ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवागि मूरु कारिका श्लोकगळन्न नुग्रहिसुत्तारॆ. श्री कूरेशर आ ऎरडु श्लोकगळु यावु वॆन्दरॆ :-(१) निरवधिसु कृतेषु चाग स्सहो मतिरनुशयिनी यदिस्या तवरद हि दयसे नसंशेमहे निरनुशयधियो हता वैवयं - अपराधगळु अनन्त वागि माडल्पट्टरू, अय्यो माडिबिट्टॆने ऎम्ब पश्चात्ताप बुद्धियुण्टादरॆ, ओ वरदने नीनु दयमाडि आ अपराधगळन्नु होगलाडिसुवि. ई विषयदल्लि ईषदपि नावु सन्देह पडुवुदिल्लवु पश्चात्तापविल्लदॆ नावु कॆट्टॆवु.” ऎम्बु वदु अभिप्रायवु. (२) “यह्म कल्प नियतानुभवे प्यनाशं तल्पिषं सृजति जन्तु रिजक्षणर्धॆ ! एवं सदा सकल जन्मसुसापराधं कामसह तदभि सन्धिविराम मात्रात् अनेक कल्पगळनुभविसिदरू नाशवागदष्टु पापवन्नु ई ज्ञानशून्यनागि पशु समाननागि जन्ममरणाद्यवस्थॆगळन्नु हॊन्दिद ई तनु अत्यल्प कालदल्ले माडुवनु. हीगॆ यावागलू समस्त________________
१५९९ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अनुतापादु परमात्रायश्चित्तोन्मुखतः । तरणाच्छापराधात्सर्वनश्यनि पादशः ॥१७॥ जन्मगळल्लि अपराधगळन्नॆसगिदवनन्नु, अय्यो पापमाडुत्तिद्दॆ नॆये, इन्नु मुन्दॆ माडुवुदिल्लवॆम्ब मात्रदिन्दले क्षमिसिबिड ये, निन्न कृपामहिमॆयु अत्यद्भुतवु, ऎन्दु हीगॆ अनुताप दिन्दलू, तदभिसन्धि विरामदिन्दलू, बुद्दिपूरोत्तराघवु नशिसि होगुत्तदॆन्दु हेळिरुत्तदॆयल्ला ऎन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ; अनुतापवु उण्टागुवदे पापनिवरिगॆ प्रथम पादवागि पॆरिणमिसि, मुन्दक्कॆ अपराधनिवृत्तियुळ्ळवनागुवनॆम्बुवदु पाप परिहारक्कॆ द्वितीय पादवागि परिणमिसि, अनन्तर अदक्कॆ प्राय श्चित्तोन्मुखनागुवदु मूरने पादवॆन्दू, प्रायश्चित्त समा प्रिये अपराधपरीहारक्कॆ नाल्कने पादवॆन्दू हीगॆ पादशः ई नाल्कु कारणगळिन्द अपराधद नाल्करल्लि ऒन्दॊन्दु भागवु परिहार वागुत्तदॆन्दु मुन्दिन श्लोकगळिन्द तिळिसुत्तारॆ :- अनुतापात् - अनुतापदिन्द अपराधगळ कालुभागवू, अनुताप हेगॆन्दरॆ, तिळु वळिकॆ इद्दरू लोभादिगळिन्द नानु ऎन्तह अपराधगळन्नु हेगॆ माडिदॆनु, मौड्यदिन्द अय्यो नडॆयिते, महत्ताद भगवन्निग्रहक्कॆ पात्रनादने, शिष्टर निन्दॆगॆ गुरियादॆने इवे मॊदलाद पश्चा तापदिन्द कालुभागवू, उपरमा - ई विधवाद दुष्कृत्य गळल्लि नानु ऎन्दिगू इन्नु मेलॆ प्रवरिसतक्कद्दल्लवु ऎन्दु पाप माडुव बुद्धियिल्लदिरुवदरिन्द कालुभागवू, प्रायश्चित्तोन्मुख ततः - प्रायश्चित्तवन्नु ईगले माडिकॊळ्ळुवदु युक्तवु ऎन्द अदन्नु माडिकॊळ्ळलभिमुखनागुवदरिन्द कालुभागवू, तत्तूर णात् - आ प्रायश्चित्तवन्नु निहिसि पूरैसुवदरिन्द, कालुभागवू, हीगॆ सत्व अपराधा8 - समस्त अपराधगळू, ऎन्दरॆ, अबुद्धि पूरैक वादवुगळु बुद्धि पूरकवादवुगळु, गुरु वादवु, लघुवादवु ऎल्लवू हीगॆ ईनाल्करिन्दलू, ऒन्दॊन्दरिन्द अपराधगळ कालकालु भागवु नश्यनि-नशिसिहोगुत्तवॆ. प्रायश्चित्त पूरणदिन्दले निशेषवागि अप राधगळ नाशवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द अनुतापदिन्दलू, उपरम 1________________
अपराध परिहाराधिकारः पूरैस्मिन्हा परा क निश्चिण्ण चेतसाम्। निव तारतम्यपि प्रपत्तिर विशिष्यते ॥१८॥ $ १६०० दिन्दलू अपराध परिहार उण्टॆन्दु हेळिद अभि युक्तर वाक्यवु समञ्जसवादुदे. आदरॆ अनुतापादिगळु, प्रायश्चित्त पूर्तिगॆ मूल कारणगळादुदरिन्द अवुगळिन्दलू अपराधगळ चतुर्धांशगळु नाश वॆन्दु भाविसबहुदु ऎम्ब तात्सरवु. राघगळिगॆ प्रायश्चित्तवॆन्दरॆ, हिन्दॆ, बुद्धि पूरा घक्कॆल्ला प्रायश्चित्तरूपदल्लि पुनः प्रपद नन्ननुष्टि सतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु. हीगॆ सत्व विधापराध गळिगॆ इदु ऒन्दे प्रायश्चित्तवॆन्दु हेळबहुदो, गुरुवाद अप राधगळिगू, लघुवाद अपराधिगळिगू गुरुलघुप्रायश्चित्तगळन्नु विधिसुवदु न्यायवु. शास्त्रदल्लि हागॆये विधिसिरुत्तदॆ. हीगॆ ई प्रपदन ऒन्दे ऎल्ला विध बुद्धि पूरो आ शास्त्रक्कॆ वैयद्ध, उण्टागुवदिल्लवे ? शक्तनिगॆ शास्त्रदल्लि हेळि रुव रीत्या प्रायश्चित्तानुष्ठानवॆन्दू अशक्तनिगॆ प्रायश्चित्तरूप पुनः प्रपदनवॆन्दू हेळल्पट्टिरुवदक्कू कूड ई अभिप्रायवु विरोधवागुवुदिल्लवे ? इत्यादि आक्षेपगळ समाधानार्थवागि इन्नॆ रडु कारिकॆगळन्ननुग्रहिसिरुत्तारॆ. ई ऎरडु श्लोकगळल्लि मॊदलनॆय श्लोकदिन्द दृष्टान्तवन्नु हेळि, ऎरडनॆय श्लोकदिन्द दाष्टान्तिक वन्नु पपादिसुत्तारॆ. आदुदरिन्द ऎरडु श्लोकगळिन्दलू ऒन्दे अन्वयवु 3 पूर्त्व किवा - मॊदलिन ब्रह्मकल्पदल्लेयागलि, परर्स्म कवा - अदर ईचिन ब्रह्मकल्पदल्लियागलि, निश्चिण्णचेतसां - संसारॆ ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळबेकु, संसारदल्लि जहासॆ हुट्टिरुव चेत नरुगळिगॆ निव तारतम्यपि - निवरिसि होगलु योग्यवाद पापगळ तरतम भावविद्दरू कूड ऎन्दरॆ हिन्दिन ब्रह्मकल्पदल्लि प्रप दन माडि कळॆदुकॊण्ड अपराधगळिगिन्तलू, अदरीचिन ब्रह्म कल्पदल्लि प्रतिदनॆ माडि कळॆदुकॊण्ड अपराधगळु बहु विशेषवागि द्दरू, प्रपत्तिः - प्रपदनवु, नविशिष्यते - एनॊन्दु विशेष मूलक व्यत्यस्तवागिरुवदिल्लवु. ऒब्ब चेतननु हिन्दिन कल्पदल्लि________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे एवमेव गुरूणां ना लघनां नाकमपिवाग सां सकृत्पत्ति रेवैका सद्यः प्रशम कारण म् ॥१९॥ प्रपदनानुष्ठान माडुत्तानॆ, इन्नॊब्बनु अदरीचिन कल्पदल्लि पप्र दनानुष्ठान माडुत्तानॆन्दु भाविसोण. ई ऎरडनॆय चेतननु सम्पादिसिकॊण्डिरुव पापगळु मॊदलनॆयवनिगिन्त सुमारु ऎरड 3 रष्टु पापगळिद्दरू इरबहुदु. हीगिद्दरू ऒन्दे प्रपदनवु एनॊन्दू तारतम्यविल्लदॆ इब्बर पापगळन्नू होगलाडिसि, हेगॆ मुक्तियन्नियितो, हागॆये गुरुलघु बुद्धि पूत्तराघगळ न्नॆल्ला ऒन्दे प्रायश्चित्त रूप प्रपदनवु होगलाडिसुत्तदॆ ऎम्ब दाष्टान्तिकवन्नु एवमेव ऎम्ब कारिकॆयिन्द तोरिसुत्तारॆ. एन मेव - हीगॆये, गुरूणाम् आग सांवा - महत्ताद पूरैकवाद आपराधगळिगू, लघनानु पि आगसां - अल्पवादॆ बुद्धिपूकवाद अपराधगळिगू कूड, सकृत पत्तिका - प्रायश्चित्तरूपदल्लि ऒन्दु सल मात्र अनुष्टिसुव प्रपत्तियॊन्दे सद्यः- प्रपत्तियन्ननुष्ठिसिद उत्तरक्षणदल्ले, ऒडनॆ ऎम्ब भाववु आद क्केनु काय बेकॆम्बुवदिल्लवॆम्ब भाववु, प्रशम कारण ं समस्त पापगळिगू निशेष विनाशहॊन्दलु कारणवु. आदुदरिन्द ई प्रायश्चित्त रूप शरणागतियन्नु ऒन्दु सल अनुष्ठिसुवदरिन्दले ऒडने समस्त बुद्धि पूत्तर पापगळॆल्ला गुरुवादवुगळेयागली लघुवादवुगळेयागलि निशेषवागि नाश हॊन्दुवदरल्लि सन्देहविल्ल वॆम्ब भाववु. हागादरॆ गुरुलघु पापगळिगॆ गुरुलघु प्राय श्चित्रगळन्नु विधिसुव शास्त्रगळिगॆ प्रयोजनवेनु ऎन्दरॆ, विश्वासवे मॊदलादवुगळु इल्लदिरुव अधिकारिगळ विषयदल्लि अन्तह गुरुल घ प्रायश्चित्तगळन्नु विधिसिरुव विषयवॆन्दु तिळियतक्कद्दु. ई प्राय श्चित्त रूपॆ प्रपॆयू कूड सकृ अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळिरु तारॆ. बुद्दि पूत्तराघगळिगागि अनुतापवू उपरमवू अव श्यकवु. हीगॆ अनुत प हुट्टि, मुन्दॆ इन्तह अपराधगळल्लि प्रवरिसुवदिल्लवॆन्दु निश्चयिसिकॊण्डु अदक्कागि प्रायश्चित्तानु न माडिदरॆ तदनन्तर पुनः बुद्धिवू राघव________________
अपराधपरिहाराधिकार उळदान वल् विनैक्कुळं वॆरुवियुलकळन्न । वळर् तामर् यि वन् शरणाग वरितवर् ताम् । प्रपन्ननिगॆ प्रपत्तिगॆ १६०२ सङ्घटिसलारदादुदरिन्द, इन्नॊन्दु सल प्रायश्चित्त कारणविरुवदिल्लवु. हागल्लदॆ पुनःपुनः बुद्दिपू राघगळन्नु माडि पुनः पुनः प्रायश्चित्त प्रपत्तिगळन्नु माडुवदु सरियल्लवु. इदरिन्द पुनः पुनः बुद्दिपूरैापराध माडुववनिगॆ अनूतावो परमगळु वास्तवादवल्लवॆन्दु एर्पडुवदरिन्द अन्तह प्रायश्चित्तगळु काकारियागलारवु. आदुदरिन्द श्री कूरेश रवरु “निरवधिसु कृतिष” मत्तु “यह्म कल्प” ऎम्बि श्लोकगळल्लि अनुशय उसरमगळिगॆ प्रामुख्यवन्नु कॊट्टिर तारॆ, प्रायश्चित्त प्रपत्तॆ नुष्ठानवाद ऒडनॆये अपराध प्रश मन उण्टागुवदरिन्द लघुदण्डनादिगळिन्द तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि प्रसन्ननु अन्तह बुद्धिवू राघ प्राप्तवाद ऒडनॆये अनु ता पा दिवूत्वकवागि प्रायश्चित्त प्रपतियन्नु माडिकॊळ्ळुवद उत्तमवु. सावकाश माडिदरॆ आयुर्वृद्धियॊन्दिगॆ लघुदण्डनॆ प्राप्तवागबहुदॆम्बभिप्रायवू कूड सद्यः प्रशमकारणम् ऎम्बु वदरिन्दुण्टागुत्तदॆ. आदुदरिन्द बेरॆ बेरॆ रोगगळिगॆ बेरॆ बेरॆ चिकित्सॆगळिद्दरू आयुददल्लि सत्वविध रोगगळन्नु निवारिसतक्कॆ ऒन्दे सिद्धषद इरुव हागॆ ई प्रायश्चित्तॆ प्रपदनवु सत्वविध बुद्धिपूापराधगळन्नु शमनमाडुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. ऒन्दु पाशुर ई अधिकारदल्लि उपपादिसिदभिप्रायगळन्नु मूलक सङ्ग्रहिसि हेळुत्तारॆ :- उळदान - पू जन्मगळल्लि सञ्चितॆ वादुदागि ईग अनुभविसुत्तिरुव वल् विनैक्कु - प्रारब्दरूपवाद प्रबल पापॆगळिगॆ, उळ्ळव - मनस्सु, वॆरुवि - भयपट्टु, तवक वन्नु हॊन्दि, उलगळन्न - त्रिविक्रमनागि लोकगळन्नॆल्ला अळॆद पळॆ तामरैयि जैहॆ - प समृद्धि यिन्दभिरवन अद्दि ऎन्दिदॆ. तावरॆ पुष्पद हागॆ परम भोग्यवाद प्रियः पतिय चरण द्वन्द नन्नु, वन् शरणाग - दृढपायवागि, वरिवर् ताव - आश्र 3________________
१६०३ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे कळ्ळ तानॆन वॆळु कन्मन् तुरप्प तुरडि(लुव) नुम इळ्ळॆ तानिलै शकवॆळ् पिररुट्टॆनॆळुमॆ २५॥ यिसिद प्रसन्नरु, ऎन्दरॆ प्रारबकदल्लि पापारम्भक पाप कू भयपट्टु तत्परिहारार्थवागियू आश्रयिसिद प्रपन्नरु, कळ्ळतानॆन - भगवद्भागवत कैङ्कररूपॆ ऒळ्ळॆ सस्यवृद्धिगॆ प्रतिबन्धकवाद अपाय रूपदल्लि, ऎळ्ळुन् - उत्पन्नवागुव, कन् - दुष्करगळन्नु तुरप्प - परिहरिसिकॊळ्ळुत्तारॆ. तुरन्निडलुम् - हीगॆ बुद्धि पू,राघक्कॆ प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळलागि, इदानि - बुद्दि दौर्बल्यदिन्दुण्टाद स्थितियु, शॆक – हॆगॆ नशिसिहोगबेको हागॆ, ऎळ् पिर्रा - नमगॆ परमोपकारनाद सत्येश्वरन, आरुळ् र्ते - कृपा प्रभाववॆम्ब मधुवु, जेनुतुप्पवु, ऎळुम - अभिवृद्धियन्नु हॊन्दुत्तदॆ. सश्वरन कृपा प्रभावदिन्द ई बुद्दिपूरा घ दिन्दुण्टागुव विषम फलवु नित्तरिसि होगि, भगवद्भागवत कैङ्का भिवृद्धियु प्राप्तवागुत्तदॆम्ब भाववु. तात्सर :- उळदानवल् निन्नॆ ऎम्बुवदरिन्द चेतननुभवि सुव प्रारब्धकवु हेळल्पट्टितु. इदु वल्विद्यॆ - ऎम्बुवदरिन्द तुम्बा प्रबलवादुदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. इदन्नु अनुभविसिय तीरबेकागिरुवदरिन्द हागॆ प्रयोगवु, उपासनादिगळिन्दलू कूड इदु होगतक्कद्दल्लवु ऎन्दु तिळिसुवदक्कागिये वल् ऎम्ब विशे षणवु. प्रारब्ध पापांशवु “उपायभक्तिः प्रारब्ध व्यतिरिक्ता घनाश नी” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ भक्तु पायदिन्दलू कूड परि हारवागुवन्थाद्दल्लवु. आदुदरिन्दले ई प्रारब्ध पापांशक्कॆ मनस्सु भयपडुत्तॆदॆन्दु उळ्ळवॆरुवि ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. एकॆ भयवॆन्दरॆ प्रसत्य नन्तरवू कूड बुद्दिपूराघगळिगॆ कारण भूतवागुत्तदॆ. आदरॆ ई बुद्धि पूरो राघगळ नाशक्कागियू नावु मॊदले प्रसदनवन्नु अनुष्टिसलु साध्यविल्लवु. एकॆन्दरॆ * कृते पापनु तापॊनै” ऎन्दु मेलॆ हेळिरुव हागॆ निमित्तवु हुट्टदॆ नैमित्तिकक्कॆ कारणविल्लवु. आदरॆ ई बुद्धिवूत्तराघवु उण्टागद हागॆ माडिकॊळ्ळबहुदु, अदु हेगॆन्दरॆ, शरणागति________________
(३३) अपराधपरिहाराधिकारः ऎ इदू, १६०४ यन्नु अनुष्टिसुवागले ई पापारम्भकवाद प्रारब्ध पापांशवु नशिसिहोगुवदक्कागियू ऎन्दु अनुष्ठिसबहुदु. हागॆ शरणागति यन्ननुष्टिसिदवरु तावु, ऎन्दु “उलगळन्न वळर् तामरॆयि र्व शरण ग वरित्तवु ताम ऎम्बुवदरिन्द तिळिसुत्तारॆ. सश्वेश्वरनाद तानु सत्वलोकक्कू शेषियू, नावुगळॆल्ला तनगॆ शेषभूतरू आदुदरिन्द नम्मल्लिरुव र्नितुक कृपॆयिन्द तन्न चरण द्वन्द्ववु समस्तरिगू मुख्य शरणवॆन्दू तानु सत्वलोक शरण्यनॆन्दू, त्रिविक्रमावतारियु तोर्पडिसिरुत्तानॆ. प्रारब्धकर पापांशवु इन्नु यव उपाय उपायगळिन्दलू निवर वल्लवु, त्रिविक्रमावतारियाद श्रियःपति यल्लदॆ इन्नारन्नाश्रयिसिदरू निवर वल्लवु ऎम्ब ऎरडु अभि प्रायगळु इदरिन्द तोरिबरुत्तवॆ. वळ् तामयि ऎम्ब विशेषणदिन्द सद्वेश्वरन चरणद्वन्ददल्लि परिपूर्ण समृद्धियू भोग्यतॆयू बोधिसल्पट्टितु. हीगॆ पापारम्भक पापांशवू कळॆय बेकॆन्दु प्रपदनानुष्ठान माडुववरु तमगॆ इन्नु मुन्दॆ बुद्धि पूल्वत्तराघवु उण्टागद हागॆ अनुग्रहिसबेकॆम्ब सल्प पूरैक वागि माडुवदरिन्द, कळ्ळदानॆन ऎळु कं तुरप्प - भगवद्भागवत कैङ्कय्यक्कॆ अपाय रूपवागि परिणमिसि विघातिय न्नुण्टुमाडुव बुद्धिपूराघव्यावुदू उण्टागद हागॆ माडिकॊळ्ळुवरु, इच्छॆ तानिशॆक, बुद्धि दौर्बल्यदिन्द पापाभि सन्धिरूपस्थितियु नाशवागुव हागॆ आगुत्तदॆ. अविवेकवु तॊलगि विवेक उण्टागि बद्धिपूरोत्तराघवु सम्भविसुवदे इल्लवु. इदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ :-ऎ४ पिर्रा अरुळर्ते- नमगॆ पर मोपकारनाद शियःपतिय निर्हेतुक कृपॆयॆम्ब मधुवु, सकल अपायगळन्नु निवरिसि कैङ्कराभिवृद्धि रूप श्रेयस्सन्नुण्टुमाडु इदॆ. तेव ऎन्दु हेळिदुदरिन्द आयुदद सिद्धषधियु सकल व्याधिगळिगू हेगॆ भेषजवो, हागॆ श्रियःपतिय कृपॆयु सत्व विधापायगळिगॆ परिहारवॆम्ब भाववु. सत्येश्वरनु नमगॆ करण कळेबरगळन्नु कॊट्टु, शास्त्रदीपदिन्द अज्ञानान्धकारवन्नु होग लाडिसि, हागॆये शास्त्रपदेशिकरन्नु ऒदगिसिकॊट्टु, यावुदो________________
१६०५ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे प्रारबैतर पूरै पाप मखिलं प्रामादिकं चोत्तरं! ऒन्दु यादृच्छिक क सुकृत व्याजदिन्द तन्न कृपाकटाक्षदिन्द जन्मकाल दल्लि क्षिसि, सात्विक सम्भाषणॆ सद्गुरु प्राप्तिगळन्नुण्टुमाडि, उपा यानुष्ठान माड वहागॆ माडि, हीगॆल्ला उपकार माडुवदरिन्द आतनन्नु पिर्रा ऎन्दु श्लाघिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द अन्तह पर मोपकारकनल्लि तमगिरुव कृतज्ञताभक्ति विश्वासगळन्नु तोरिसुवद क्कागि ऎळ पिर्रा नम्म परमोपकारनॆन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. श्री सारदीपिका सार सङ्ग्रह व्याख्यातृगळु मात्र “इदा निलॆ”, ऎम्ब कॊनॆय वाक्यक्कॆ बेरॆ विधवागि अर्थमाडिरुत्तारॆ पापारम्भक पापनिवृत्तिगागि मॊदले प्रपदना नुष्ठान माडु वदरिन्द बुदि पूत्तराघवु उण्टागुवदे इल्लवॆन्दु हिन्दिन वाक्यगळिन्द तिळिसल्पट्टितु. हागॆ सल्लिसि प्रदनानुष्ठान माड दिद्दरॆ बुद्धि पूराघवु प्राप्तवागुत्तदॆ. अदक्कागि प्राय शित माडिकॊळ्ळदॆ कठिण प्रकृतियुळ्ळवनादरॆ आग इ दानिलॆ, युण्टागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ बुद्धि दौर्बल्यदिन्द अविवेक मूलक बुद्दि वॊक्रो राघ उण्टागुत्तॆदॆ. इदक्कागि प्रायश्चित्त रूप शरणागति यन्न नुट्टिसबेकु. हागॆ अनुष्ठिसदिद्दरू अगलू सत्येश्वरन कृपॆ यॆम्ब र्ते मधुवे नम्मन्नु कायुत्तदॆ. ई इळॆदा निखॆयु, शॆक - नाशवागोण हेगो हागॆ, नम्म महोपकारकन कृपॆये वृद्धि हॊन्दुत्तदॆ ऎन्दरॆ, आगलू कूड ई प्रपन्ननु नष्टनागि होगुवुदिल्लवु, अल्प दण्डनॆय मूलक आ अपराधगळु नष्टवागुव हागॆ माडि, कॊनॆगू आतन कृपॆये रक्षिसिबिडुत्तदॆ ऎन्दु व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. अवतारिकॆ. ई अधिकारदल्लि हेळल्पट्ट मुख्याभिप्रायगळ न्नॆल्ला सङ्ग्रहिसि ऒन्दु संस्कृत श्लोकद मूलक हेळुत्तारॆ :- विशदीकरिसि अर्थ-नः - भगवत् पया भरन्यासवन्न मुष्ठिसि प्रपन्नराद नम्म, अखिलं-समस्तवाद प्रारम्तर पूत्वपापं-प्रारब्धनॆन्दरॆ ई देहदिन्द अनुभविसबेकागिरुव पुण्यपापगळु, अवुगळल्लद इतर________________
अपराध परिहाराधिकार न्यासेन कषय ननभ्युपगत प्रारब्ध खण्डञ्चनः । धी पूरॊत्तर पात्मना मजनना ज्ञातेपि तन्निष्टतेः। कौटिल्यसति शिक्षयानघर्य क्रोडिकरोति प्रभुः ॥४१ १६०६ पूरैपापगळु, इवुगळिगॆ सञ्चित पुण्यपापगळॆन्दु हॆसरु, इल्लि पापश बवुपुण्यक्कू कूड उपलक्षणवु; पूपापगळॆन्दरॆ, भरन्यासानुष्ठा नक्कॆ मॊदलु सम्भविसिद पापगळु, प्रामादिकञ्चोत्तरं – भर न्यासानुष्ठानानन्तर अबुद्धि पूरैकवागि सम्भविसिद पापगळू, चकार दिन्द देशकालादि कारणगळिन्द तनगभिप्रायविल्लदिद्दरू बुद्दिपूरैक वागि प्राप्तवागुव पापगळु हेळल्पट्टवु, अनभ्युपगत प्रारब्द खण्डञ्च - प्रारब्दवु ऎरडु विदवु, अभ्युपगत अनभ्युपगतवॆम्ब दागि, अभ्यपगत प्रारब्धवु ई देहदल्ले अनुभविसि कळियतक्कद्दु, अनभ्यपगत प्रारब्धवु मुन्दिन देहदिन्द कळॆयतक्कद्दु, इन्तह अन भसगत प्रारब्ब भागवू कूड इवॆल्लवन्नू, न्यासेन - भरन्यास दिन्द, क्षपर्य - होगलाडिसिदवनागि, धीपूतर पाष्म नाम् अजननात्- अन्तह प्रपन्ननु विवेकियागि शास्त्रज्ञानवन्नु हॊन्दिदवनागिद्दरॆ बुद्धि पूरैकवाद उत्तराघवु अन्तवनिगॆ उण्टाग दे इरुवदरिन्दलू, जातेसि तन्निष्टते-ऒन्दु वेळॆ बुद्धिपू तराघवु अविवेकदिन्दुण्टादरू, अनुताप उपरमगळु उण्टागि प्रायश्चित्त रूप शरणागतियन्ननुष्ठिसुवदरिन्दलू, कौटिल्यसति - ऒन्दु वेळॆ कठिन प्रकृतियागि प्रायश्चित्त माडिकॊळ्ळदिद्दरू, शिक्ष यापि . आयुर्वृ, अल्प दण्डनॆ मुन्तादवुगळिन्दलागलि, अन घर्य - आतन अपराधगळन्नॆल्ला परिहरिसि, प्रभुः - सशक्त नागि, स्वतन्त्रनागि, नमगॆ स्वामियागिरुव प्रियःपतियु, क्रोडी कॆरोति - स्वीकरिसुत्तानॆ. ऎन्दरॆ शरणागतिगॆ कट्टुबिद्दु देहाव सानदल्लि मोक्ष प्राप्तियन्नण्टु माडुवनु ऎम्ब तात्सरवु. ताक्षर- प्रपन्ननादवनु शरणागतियन्ननुष्ठिसिदुदरिन्द आत निगॆ ई देहावसानदॊळगॆ सत्व पापगळु नष्टवागि होगि आतनन्नु सश्वेश्वरनु अनघर्य’ परिशुद्धनन्नागि माडि स्वस्वरूपाविराव वन्नुण्टु माडि, मोक्षवन्नु कॊट्टु क्रोडीकरोति स्वीकरिसुवनु________________
६०७ श्रीमद हस्यत्रयसारे ऎन्दु हेळुत्तारॆ. “ पुण्य पापे निधय निरञ्जनः परमं साम्य मुपैति” ऎम्ब श्रुत्यर्थवे इल्लि उपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆ ई श्रुतियू इन्नु बेरॆ कडॆयल्ल “ एवं हास- स पास्नानः प्रदूयन्तॆ” (छां ५. १४३) ऎन्दू, एवमेवं विदिपापं कर नष्यते” - (छां. ४.१४ ३) प्रपन्ननिगॆ समस्त कगळू सुट्टु होगुत्तवॆन्दू, आतनिगॆ पापकगळ लेपविल्ल वॆन्दू हेळुत्तदॆ. आ पापगळॆल्ला नष्टवागुव प्रकारवन्नु ई श्लोकमूलक बोधिसुत्तारॆ. १. प्रारबैतर पूरैपाप मखिलं - समस्त पाप गळन्नू पूराघवॆन्दू उत्तॆराघवॆन्दू विभागिसबहुदु. ईत रु प्रप दनानुष्ठानक्कॆ हिन्दॆ माडिदुदॆल्ला पूराघवॆन्दू अनन्तरविरुव उत्तराघवॆन्दॆनिसुत्तवॆ. प्रारबेतर पूर पापवॆन्दु यावाग हेळल्पट्टितो, आग प्रारब्धवू भू राघदल्ले सेरितु. प्रारब्धवल्लद इतर पूराघक्कॆ सञ्चितवॆन्दु हॆसरु. प्रबल कान्तरवाद प्रारब्धद प्रतिबन्धकदिन्द आ सञ्चितवु इन्नू फलो न्मुखवागिल्लवु फलोन्मुखवादुदे ई देहदल्लि अनुभविसतक्क द्दागि प्रारब्धवॆनिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द प्रारबेतर पू पाप मखिलम् ऎम्बुवदरिन्द समस्त सञ्चित पापगळू हेळल्पट्टु प्रसनु ननुष्टिसिद शरणागतियिन्द अवॆल्लवू तॊलगुत्तदॆ ऎम्ब भाववु २. इन्नु यावुवु नाशवागुत्तवॆ ? ऎन्दरॆ अनन्नु पग प्रारब्धखण्डचनः, प्रारब्र करवन्ने नो ई प्रपन्न नु अनुभवि सिय तीरबेकु. आदरॆ ईतननुभविसतक्कद्दु आ प्रारब्धद ऒन्दु खण्डवु, ऒन्दु भागवु, प्रारब्ध पापवु ऎरडु विधवु ; () अभ्युस गत (२) अनभ्युपगतवॆम्बदागि, अभ्युपगळ परव ई जन्मदल्ले अनुभविसतक्कद्दु. अनय्यपगत भागवु देहान्तरदिन्द अनुभविस तक्षर, ई शरणागतियिन्द ई अनय्यहॆगळ प्रारब भागवू नशिसि होगुत्तदॆ. ३. इन्नु याववु नष्टवागुत्तवॆ : उत्तरा घदल्लि यावुद नष्ट वागुत्तवॆ ? ऎन्दरॆ प्रामादिकं जोरं, प्रपचनोत्तर पालदल्लि अबुदि पूरैकागि माडुव पापगळू नष्टवागुत्तवॆ.________________
अपराधपरिहाराधिकार १६०८ हीगॆ ई मूरु विध पापगळु नष्टवागुत्तदॆन्दु (१) “तदधिगवु उत्तरवू राघयो रश्लेष विनाश, तन्न पदेशात्” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि पूराघगळ विनाशवू उत्तराघगळ निर्लॆ पवू हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लि उत्तराघवॆन्दु हेळिदुदु बुद्धि पूरो राघ गळु विना मिक्क इतर उत्तराघगळु ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. कॆलवु उत्तराघगळु बुद्धि पूरैकवागि इद्दरू देशकाल प्रमाददिन्द उण्टागबह.दु. हेगॆन्दरॆ मार हेगॆन्दरॆ मार ऒडॆयुव स्थळदल्लि निन्तिरुव प्रपन्ननन्नु कळ्ळरु बन्दु मदुवॆ दिब्बणदवरु याव मात्रदल्लि होदरु सरियागि हेळु ऎन्दु बॆदरिसिदरू, निश्चय हेळिदरॆ दिब्बण दवरिगुण्टागुव दुस्थितियन्नु तप्पिसुवदे न्यायवादुदरिन्द, ई सन्दर्भदल्लि अनृत हेळुवदु,- स्त्रीषु नम्म विवाहेच वृत्य रै प्राणसङ्कटे ! गोब्राह्मणारे हिंसायां नानृतं स्वागुतम् ॥ (भाग) स्त्रीगळन्नु वशमाडिकॊळ्ळुवदरल्ल, परिहासदल्ल, विवाह नडॆसुवद रल्ल, वृत्ति कल्पिसिकॊळ्ळुवदरल्ल, प्राणसङ्कट उण्टादागलू गॊ ब्राह्मणहितवागियू, हिंसॆ तप्पिसुवदक्कागि हेळिद सुळ्ळु निन्दित वल्लवु ऎम्ब शास्तानुगुणवागि, अपराधवागुवदिल्लवु. यावुदो ऒन्दु कारणदिन्द ऒन्दु मरुकान्तारदल्लि सिक्किदुदरिन्द नित्य नैवि तिक कम्मगळिगॆ उण्टागुव लोपवू कूड बुद्धि पूरैकवादरू असॆ राधवागुवदिल्लवु. उषस्ति ऋषिगळु प्राणभयदिन्द आनॆय मावटिगॆ नन्नु याचिसि आतन उच्छिष्टवाद बॆन्द हुरुळियन्नु भुजिसिदुदू अधरवल्लवु. बुद्धि पूरैकवागि माडुव उत्तराघगळु मात्र आ प्रपदनदिन्द नष्टवागुवदिल्लवॆम्ब भाववु. ४. हागादरॆ ई बुद्धिपूराघगळु नष्टवागुव बगॆ हेगॆ ? ऎन्दरॆ प्रॆसॆन्ननु शास्तार तिळिदु प्रति द्धनादरॆ आग बुद्धि इरा घ उण्टागुवदे इल्लवु. मत्तु प्राज्ञनादरॆ बुद्दिपूतर घन उत्पन्नवागद हागॆ ई बदि पूत्र रामक्कॆ पलकरणवु इन्नॊन्दु विधवागि माडिकॊळ्ळबहुदु. () शारीरक सूत्र.________________
१६०९ श्रीमद्रहस्यत्रय सारे प्रारब्धकद पापारम्भक पापांशव. इदु निवरिसुव हागॆयू ससि प्रदनानुष्ठान माडिदरॆ ई बुद्धित्तराघव का गुवदे इल्लवु. ऒन्दु वेळॆ प्रतिबद्धनल्लदॆ, हागॆ सल्पिसदॆ प्रप दन माडिदुदरिन्द बुद्धिपूराघव उण्टागबहुदु. शमन हॊन्दुव रीति हेगॆन्दरॆ हेळुत्तारॆ :-जातेपि तन्निष्ट अदु प्राप्तवादरू, पश्चात्ताप उण्टागि, मुन्दक्कॆ अन्तह आवॆ राधक्कॆ गुरियागुवदिल्लवॆम्ब उपॆरमदिन्द सेरिद प्रायश्चित्त रूप पुनः प्रपदनदिन्द अदू कूड परिहारवागुत्तदॆ. कौटिल्य सति, ऒन्दु वेळॆ मन्दबुद्धियुळ्ळवनादुदरिन्द, कठिणस्वभाव उळ्ळवनादुदरिन्दलो, प्रायश्चित्तदल्लि प्रवृत्तियुण्टागदिद्दरॆ, शिक्षयाज्य नघर्य, “इदैनै षां केचिदु पप्प वा भवन्ति ऎन्दु हेळिरुव हागॆ लघदण्डनॆयिन्द स्वल्प केशपडिसि, हीगॆ ऎल्ला पापगळिन्दलू बिडिसि, अनघर्य, परिशुद्धनन्नागि माडि सत्येश्वरनु देहावसानदल्लि मोक्षवन्नित्तु कापाडुवनु. मेलॆ प्रारब्ब कर मात्र अनुभविसलेबेकॆन्दु हेळल्पट्टितु इदु दृस्त प्रपन्ननन्नु कुरितु हेळिदुदु, आर्तनिगादरो, विक्क प्रारभांशवू कूड ऒडनॆ नाशवागि दॆ-हावसान उण्टागि मोक्ष प्राप्तियुण्टागुत्तदॆ. 66 ई श्लोकदल्लि उपयोगिसिरुव पापशब्दवु पुण्यक्कू कूड अन्वयिसुत्तदॆ. पापगळु हेगॆ मोक्षप्रति बन्धकगळो हागॆये पुण्यगळू कूड प्रतिबन्धकगळु, फलाकाङ्क्षॆयिन्द माडिद पुण्य गळु स्वर्गादि भोगगळन्नु कॊडुवुवु. पुण्यवु क्षीणवाद ऒड नॆये “तेतु भुक्ता स्वर्गलोकं विशालं क्षीणे पुण्य मलोकं विशस्ति” (गि, ९ २१) ऎन्दू, “स्वर्गपि पात भीतस्य क्षयिर्नास्ति नितिः” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द भूलोकक्कॆ हिन्तिरुगि बरबेकादुदरिन्दलू, स्वरदल्लि कूड ई भोगवु कळॆद. लॆकक्कॆ ऎन्दु बीळुवॆवो ऎम्ब भय विरुददरिन्दलू, पुण्यवू पापक्कॆ समानवादुदे ; “ आ ब्रह्म भुवनालोकाः पुनराव नोर्जुन” (२, ८, १६) दिव्य वैकुण्ठवल्लदॆ इतर लोक प्राप्तिगॆल्ला पुनरावरियिरुवदरिन्द पाप________________
अपराधपरिहाराधिकार १६१० - तुल्यवादुदॆम्ब भाववु. इदरिन्द दानधरादिगळू वासी कूप तटाक निल्दाणगळू, विद्याशालॆ औषधशालॆ मुन्तादवुगळन्नु एर्पडि सोणवू, मत्तु इतर प्रजासुखाभिवृद्धियन्नुण्टुमाडुव धर कॆलसगळू इवॆल्लवू इदरिन्द त्याज्यवॆन्दु भाविसकूडदु. इवु गळन्नु मुख्यवागि माड तक्कद्दु. ऒब्ब बालकनु कॆरॆयल्लि बॆदु ऒद्दाडुत्तिद्दरॆ आतनन्नु मेलक्कॆ ऎत्तिदरॆ पुण्यकरवागि परिणमिसि मोक्षप्रतिबन्धकवागुत्तॆन्दु बिडकूडदु. बिट्टरॆने प्रत्यवाय 66835 इन्तह सन्दर्भगळल्लि “ करवाधिकारस्ते माफिलेव कदाचन” ऎम्ब गीताचारद उवदेशवनु सन्धेयवु. तन्न सुखक्कॆ मात्रवे कष्ट पडुवदु अधमपक्षवु, तन्न सुखदॊन्दिगॆ इतररिगॆ सुखवन्नुण्टुमाडुवदु मध्यम पक्षवु. “स्व सुखदॊळासॆय तॊरॆदु इतररिगॆ सुखवन्नुण्टुमाडुवदु उत्तम पक्षवु. इन्तह पुण्यकरगळु मोक्षप्रतिबन्धकवल्लदिरुवदक्कागि फलाकाङ्क्षॆयिल्लदॆ भगवत्यर्थवागि नडॆसि त्यागवन्नु श्रीकृष्णार्पणमस्तु ऎन्दु हेळतक्कद्दु. सश्वरनु हीगॆ प्रपन्न नल्लिरुव परम वात्सल्यदिन्द आतन सत्व पुण्य पापॆगळन्नॆल्ला तॊलगिसि परिशुद्धनन्नागि माडि तन्न दिव्य वैकुण्ठदल्लिरुवदक्कॆ योग्यतॆयन्नु :ट माडि, आतनु माडुव कैर वन्नु स्वीकरिसुत्तानॆम्बुवदु ई श्लोक तात्सरवु. 203) श्रीमद्रहस्ययसारद हदिनॆण्टनॆय अधिकारवाद अपराध परिहाराधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघव शरन आच र हृदयाषिणी ऎम्ब कन्नड अर्थ तात्सरगळु समाप्तवादुवु. श्रीमते श्रीनिवास महादेशिकाय नमः________________
पुट १९४५ शुद्धाशुद्ध पत्रिकॆ अशुद्ध अहित या श्रेष्ठांशवु देदव EL देवतॆ १६५० इतरॆनिगॆ इतॆरनिगॆ १३३ मेदॆनु? अतिशया धान अतिशयाधानं १५५ Cate अतिशय्य इदरर्थवु अतिशय इदरर्थवु. 99 ११३६० १६६२ 77 77 १९६३ १३६८ ఆ C 02 ऎन्द शश्वरन युत्ताल् ०दर्भदल्लि सवस्त ई वदक्कॆ भक्त षु अभ्यधिका आराध ऎन्दु सत्येश्वरन सन्दर्भदल्लि समस्त ई पदक्कॆ अभ्यधिका आराध्य १३८१ शेषभूतन शेषभूतने ; १३८४ 2 व्याख्याताक्कळाद व्याख्याताक्कळान क्रमं क्रयं शोरिटु शोरिट्टु 97 १३८९ no तिरुक्कोटि य आक्षेपिसल तिरुक्कोट्टि यू आक्षेपिसलु पिर्तृ १३९६ وو भर्त कर्मक भर्त कर्मक्कॆ 92 39 यागुत्तॆदॆ. यागुत्तदॆ ; CE तिळिसुत्तारॆ तिळिसुत्तारॆ. १४०० 92 श्रीराम गॆ श्रीरामनिगॆ________________
و पुट १४०२ १९४०३ पु अशुद्ध शेषित इच्छिसिद्दरू १४०५ कॊनॆय प ईश्वर मतात्वनु १४१४ १४१६ Co १४२० १४२३ १८ १४२४ & 19 १४२५ १४२६ 99 १४२७ १४२८ १४३६ १४४३ २१ कॊनॆय पवि १७ १९ भुज स्पषणीय नॆडमारुडिमै ऎम्ब पार्थ परित्याग-आ सचय दुदरिन्द माडि हानियु विन्नदि हॊन्दुवरु शास्त्रदिरपेक्ष आत्मनल्लि धुव शनस्सत्व शुद्ध शेषित्व इच्छॆ सिद्द र्त ईश्वरनु इत्यादि स्पृहणीय नॆडमारडिमै ऎम्ब अपार्थ परित्यागे सञ्चित आदुदरिन्द माडदॆ हानियु. हॊन्दुवरु. शास्त्रनिरपेक्ष इरुनाळ् आतनल्लि १४३३ कॊनॆय प इरुन्ताळ् १८४५ कॊनॆय प 0930 と と १६५१ (४५४ १४९० युषाकं शास्त्रिय द्रोह आज्ञानान्धकार प्रमाणवु मनामसा र १४७९ 02 १९ C950 २१ प्रभव 2 वैगुण लोपवू ध्रुव श्चन स्स युष्माकं शास्त्रीय द्रोह अज्ञानान्धकार प्रमाणवु. म नानु सार प्रभाव वैगुण लोपवू. CH F S भारा १९ सीडितरागि भार पीडिकरागि श्रीरामर________________
पुट 99 7925 Location….. 2 अशुद्ध शरणं न कक्षकळु ……….. 2 शुद्ध शरणं हि व रक्षकळु. शरीरारम्भक शरीराम्भक १५४७ २३ १५४९ له अनष्ठानक्कॆ विरुद्धवादुदु अनुष्ठानक्कॆ विरुद्धवादुदु. १५-३ Da अङ्गीकरिसिर अङ्गिकरिसिरु CHES २१ बिदु 39 इन्तह 2 असाध्यवु गरुत्मन्तनु, बिद्दु इन्तह असाध्यवु. १५६४ नागुवनु नागुवनु. उदल्लि दल्लि 66 पपादिसिरुत्तारॆ. उपपादिसिरुत्तारॆ. १५७१ कॊनॆयप उपायनष्ठान उपायानुष्ठान உறு हॊन्दिददल्लवु हॊन्दिदुदल्लवु. 09122 इरत्तदॆ, इरुत्तदॆ. १५८३ २३ भागव भागवत १५८४ क्षा पणॆयन्नॆ क्षापणॆयन्ने १५८६ कॊनॆयप, भागवतनानदन भागवतनादनो १४ धुधन दु रोधन १५९४ १८ शिक्षॆयू शिक्षॆयू, १४ पूरैकवागि पूरैकवागि 66 प समृद्धियिन्द भि । परम समृद्धियिन्द अभि रवव आद्धि न्दिद वृद्धि हॊन्दिद ACADEMY OF SANSKRIT RESEARCH MELKOTE LIBRARY Acc. No 21903 Date 17001-98________________
C என் 2. e. नम्मल्लि दॊरॆयुव ग्रन्थगळु आचार हृदया न्वेषिणी ऎम्ब कन्नड प्रतिपदार्थ तात्सरगळॊडनॆ श्रीनिग मान्न महादेशिकरवर अभीतिस्तववॆम्ब श्री रङ्गनाथस्तोत्रवु श्री स्तुति ऎम्ब श्री रङ्गनायकी स्तोत्रवु श्रीमद्र हस्यश्रयसारद (१) गुरुपरम्परा सारवु (२) उपोद्घाताधिकारवू सारनिष्कर्षाधि कारवू (३) प्रधान प्रतितन्त्राधिकारवू अर्थ पञ्च काधिकारवू (४) तत्व त्रयाधिकारवु (५) पर देवता पारमाराधिकारवू मुमुक्षुत्वाधिकारवू, (६) अधिकारिविभागाधिकारवू उपायविभागाधि कारवू प्रपत्तियोग्याधिकारवू (७) .परिकरविभागाधिकारवू साजि प्रपदनाधिकारवू (८) कृतकृत्याधिकारवू, स्वनिष्ठाभिज्ञानाधिकारवू उत्तर कृत्याधिकारवू GU O 009 0600 (९) पुरुषार काष्टाधिकारवू, शास्त्रिय निय वनाधिकारवू, अपराध परिहार धिकारवू १ श्री यामुनेयरवर चतुश्लोकी ० १२० ० १०० O 3 O ऎल्ला पुस्तकगळन्नू ट्टिगॆ तॆगॆदुकॊळ्ळुववरिगॆ पुस्तक ऒन्दक्कॆ ऒन्दाणॆ डिस्काट कॊडल्पडुत्तदॆ. सि. यं. विजयराघवाचार्, विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्ड् सर्कल् र्इ स्पॆक्टर्, बसवनगुडि, बॆङ्गळूरु सिटि.