श्रीमन्नि गमान्य महादेशिक प्रणीत श्रीमद्रहसत्रयसारद परिकरविभागाधिकार एकादशः साण्ण प्रपदनाधिकारो दा दशः विद्याभ्यासद इलाखा रिटैर्डु सत्कल् र्इस्पॆक्टरु सि. यं. विजयराघवाचाररिन्द रचिसल्पट्ट आचार हृदयान्वेषिणि ऎम्ब कन्नड अल्प तात्सरगळॊन्दिगॆ मुद्रिसल्पट्टिरुत्तदॆ. बॆङ्गळूरु सिट गिरिजा विलास प्रॆस्, अविन्यू रोड् १९२२. क्रय ११ आणॆगळु.________________
नम्मल्लि दॊरॆयुव ग्रन्थगळु________________
श्रीमै नमः श्री निवासाय नमः श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः U परिकरविभागाधिकारः ११ इयानित्थं भूतस्सहृदय मवश्यं भवनर्वा दया दिव्याम्भोद् जगदखिलमर मति ।
गळु ; निशदवाग स्वरूप स्वभाव स्थितिगळ्ळि - स्वरूप स्वभाव मत्तु सरियाद स्थिति गळन्नु, अवु यावुवॆन्दरॆ– स्वरूपस्थितिगळु, अणुत्व, ज्ञान आनन्दत्व अमलत्वगळु ; स्वभावस्थितिगळु, अप्रधान फलित्व, स्वाधीन अत्य पारतन्त्र, तदे क शेषत्व, रक्षत्वादि विवेकिक्कवरियादार् - चन्नागि विवेचन माडि तिळियदिरुववरू सह, विवेकि वरियातालुम् ऎन्दु पातान्तरवु, चन्नागि विवेचन माडि तिळियदे इरुवदरिन्दलू, ऎम्बदागि अर्थ हेळबेकागुत्तदॆ. विवेकिवरियादार् ऎम्ब पाठवे समञ्जसवादुदु, अदे हण्णिनाल् ऎम्ब क्रियापदक्कॆ कत्रपदवु. उळ्ळवरिकॊण्डु - इरुव ज्ञानपात्रदिन्दले, आत्म समर्पणवन्नु माडिदरॆ अळवालुम् - तन्मूलकवागिये, अथवा अष्टु मात्रदिन्दले, अनादिकालदिन्द माडिद, आत्मापहार चौरतालुन्मान - ई जीवात्मनु परमात्मन स्वत्तु, अन्थादन्नु तन्नदु ऎन्दु भाविसुवदरिन्द आतापहारवन्नु माडिद चौर दिन्दुण्टाद भगवन्नि ग्रहवन्नु, शमिक्कु - शमनमाडुत्तदॆ, होग लाडिसुत्तदॆ, ऎणर शास्तारले तिरवुळ्ळ . ऎम्बुव शास्त्रार्थ वन्नु उपदेशिसुवदरल्लि उद्देश्यव अथवा अभिप्रायवु. नपु रादिषु ऎम्ब श्लोकतात्सरवन्नु ई मेलिन वाक्यदिन्द सद ष्टान्तवागि विशदीकरिसुत्तारॆ. ऒब्ब राजाविगॆ सेरिद ऒन्दु भाङ्गि माडिद रत्न वडकवागिरुव चीलवु, ऒब्बन वशदल्लिद्दरॆ, आ रत्नद महिमॆ एनॊन्दू ईतनिगॆ तिळियदिद्दरू, ईतनु अनन्तर राजा विगेनॆ पुनः समर्पिसि बिट्टरॆ राजनु हेगॆ अदरिन्द सुप्रीतनाग वनो, हागॆये ई जीवात्म स्वरूप स्वभाव याहार ज्ञानविल्ल दिद्दरू, सश्वेश्वरन स्वत्तागिरुव आतावन्नू अदर रक्षणा फलभरगळन्नु आतनल्लि समर्पिसुत्तेनॆम्ब भाववु. एवञ्च सस्वरूप________________
१०८) श्री मद्र हस्य त्रयसारे गुण मुन्तादवुगळ विठद ज्ञानदॊडनॆ माडुव भरन्यासवन्नु मेलॆ हेळिद अनुसन्धानरीतियल्लि माडुवदु आदरू अन्तह विशद ज्ञानविल्लदिद्दरू, तनगॆ प्राप्तवागिरुव ज्ञान मात्रदिन्दले अहङ्कार ममकार त्यागपूर्वकवागि भरन्यासवन्नु माडिदरू कार कारियागि फलप्रदवागुवदरल्लि देहविल्लवॆम्ब तात्सरवु. इल्लि अनादिकालदिन्द आत्मापहार चौल्यवन्नु ऎल्लि माडि रुत्तानॆन्दरॆ,
- अन्यथा सन्त मात्मान मन्यथा प्रतिपद्यते । किन्तेन नकृतं पापं चोरेणात्मापहारिणा” ऎम्ब भारतवाक्यानुसारवागि, सश्वेश्वरनिगॆ शेषभूतवाद आत्मावन्नु आतनदु ऎन्दु तिळियदॆ, भ्रमयुक्तनागि, ताने स्वतन्त्रनु अथवा ताने परमात्मनु, अथवा देहवे आत्मा, बेरॆ याव परमा त्मनू इल्लवु, इत्यादि अभिप्रायगळिगॆ वशनागि सृष्टि मॊदलूगॊण्डू मत्तु तत्ववू सह इद्दुदरिन्द अनादि कालमाडिद आतापहार चौल्यवॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ ईगिरुव ज्ञानमात्रदिन्दले आता पहार चौरदिन्दुण्टाद भगवन्नि ग्रहवु शमनवागुत्तदॆन्दु हेळि दुदरिन्द, ईग तानु भगवच्छेषभूतनु, आतनिगॆ दासनु ऎम्ब ज्ञान मात्रवादरू इरबेकॆम्बुवदु एर्पट्टितु. आदुदरिन्द आता तन्न दु, तनगॆ कत्वदल्लि स्वातन्त्रवुण्टॆम्ब भावनॆगळिन्द सत्व श्वरन स्वत्ताद ई आत्मावन्नु सश्वेश्वरनल्लि समर्पिसल्पट्टितॆम्बुवदु ई श्लोक तात्सरवु सुतराम्अल्लवु. श्री नम्माळ्वारवरु ऒन्दु पाशुरदल्लि हागॆये सरियाद ज्ञानविल्लदॆ आत्म समर्पणॆ माडि दने ऎन्दु परितापपट्टरॆन्दु भाष्य बरॆदिरुत्तारॆ. ई पाशुरव्यावुदॆन्दरॆ– ऎनदानि यु कलन्न पॆरुनल्लुतनिमा । रॆनदानि तन्नॊळिद्देनि निदॆन्नदु । यॆनदानि यावियु नी पोलेळु मुट्टुवॆना ऎनदानि यार् यानार् तन्न कॊणाक्कनिये ॥ एळु लोकवन्नू प्रळयदॆसॆयल्लि नुङ्गिद ऎन्दरॆ सूक्ष्मदॆसॆयल्लि तन्न उदरदल्लिट्टु रक्षिसिद ओ स्वामिये, नन्न अन्तरात्मावागि नन्नॊन्दिगॆ सेरि, ननगॆ माडिद प्रत्युपकारवागि नन्न आत्मावन्नु अन्दरॆ नाने कूड आत्मानि - महोपकारक्कॆ निन्न पाददल्लि________________
१८) साङ्ग प्रपदनाधिकार १०८२ समर्पिसिकॊण्डॆनु. इन्नु मुन्दॆ नानु प्रतिकूलवागिरुवदिल्लवु. नन्न आत्माविगू आत्मनु नीने ऎन्दरॆ ननगू नियामकनू नीने ; सत्तॆयनिवनू नीने, अन्थावनु निन्न स्वत्तन्नु नीने स्वीकरिसिरु स्त्रीये ऎम्बुवदु पाशुरार्थवु. इदर व्याख्यानदल्लि “ भा समयल् समर्पि वेणुव, तॆल् ना कॊडुत्तोम् ऎन्निरुक्कक्कडवर्न ऎन्नारिरे” ऎम्बभिप्रायवु बरॆयल्पट्टि रुत्तदॆ. इदर व्याख्यानदल्लि पुनः “ प्रक्षाळनादि पुस्य दूराद *रनं वरं” कॆसरु तुळिदु अनन्तर कालु तॊळियुवदक्किन्त कॆसरु मुट्टदिरुवदु उत्तमवल्लवो ऎन्दिरदॆ, आत्मसमर्पणवन्नु माडु वदेतक्कॆ, अनन्तर लच्चिसुवदेतक्कॆन्दु बरॆयल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ नम्माळ्वारवरू भ्रमॆयिन्द आत्मसमर्पणॆ माडि, अनन्तर ज्ञानो दयदिन्द अदक्कागि अनुतापपट्टरॆन्दु हेळुवदु उचितवल्लवु. सज्ञराद द्राविडवेदसागरराद नम्माळ्वारवरिगॆ भ्रमवू, अनन्तर ज्ञानोदयदिन्दन तापवू उण्टायितॆन्दु हेळुवदु, तुम्बा अनुचितवु, हागॆये ज्ञानदीप्तियिन्द प्रकाशिसिद यावु नेयरू कूड “वपुरादिद्दु” ऎम्ब श्लोकदल्लि तावु माडिद शरणागतियन्नु कुरितु मुन्दिन “मव नाथ” ऎम्ब श्लोकदल्लि अदु आत्मसमर्पणॆये आगुवदिल्लवे ऎन्दु अनुतापपट्टरॆन्दू “ अथवा किन्नु समर्पयामि ते” ऎन्दु हेळिबिट्टरॆन्दू, कॆलवरु अभिप्रायपडुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ, “ आत्मस्वरूप ज्ञानगळिद्दु आत्मा वन्नु श्रीहरियल्लि समर्पिसिदरॆ, इतर पदार्थवन्नु इतररिगॆ कॊट्टि दुदु हेगॆ उपायवागबहुदु ? अन्तह य थार्थज्ञान विल्लदॆ समर्पिसिदरॆ, “अन्यथा सन्तमात्मानं” ऎम्ब श्लोक दल्लि हेळिरुवहागॆ आतापहाररूप चौक्कू भगवन्नि ग्रहक्कू नागुत्तानॆ. अदू अल्लदॆ “यएवं विद्यानमृत इह भवति, नान्यः सस्ता विद्यते अयनाय, केशा नाञ्च क्षयकरं योगाद न्न एद्यतॆ, इत्यादि प्रमाणगळिन्द 3 पात्र योगवे उपायवे विना शरणागतियु उपायवे अल्लवु, शरणागतियु अङ्गवे विना अन्धियागलारदु ; आदरॆ शरणागतियू कूड उपाय वागि हेळल्पट्टु अदक्कू मोक्षफल उण्टॆन्दु शास्त्रगळल्लि हेळिवॆ________________
} १०८३ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे 1 उपाय यल्ला ऎन्दरॆ, अदॆल्ला अर्थवादवु, अङ्गद प्राशस्त्रवन्नु बोधिसुवदक्कागि हागॆ हेळिरुत्तदॆ, अदे साक्षात्तागि नागलारदु” ; इत्यादि पूरै पक्षगळन्नु तरबहुदु. इवुगळिगॆल्ला समाधान हेळुवरागि “मम नाथ” ऎम्ब श्लोकद सरियाद तात्परवेनॆम्बुवदन्नू तिळिसुत्तारॆ. आ श्लोक यावुदॆन्दरॆ– ममनाथ यदस्ति योहं सकलं तद्धि तनैव माधव । नियतस्वमिति प्रबुद्ध धीरथवा किन्नु समयामि ते मम नाथ - नन्न स्वामिये, ई सम्बोधनदिन्द तानु दासनु, तनगॆ श्रीयःपतियु स्वामियु, ऎम्ब जीव परमात्म याथात्म व सूचिसल्पट्टितु. ओ सत्व शेषियाद स्वामिये ऎम्बरवु, प्रणवद अकार मकारार्थगळु बोधिसल्पट्टवु. यदस्ति - तनगॆ यावदु सम्बन्धवादुदु इदॆयो, इदरिन्द आत्मन गुण, शरीर मत्तु ईतनिगॆ सेरिद सर्ववस्तुगळू सङ्ग्रहिसल्पट्टवु. ईतनिगॆ सेरि दुदु देहवु, ऎन्दु व्यावरिसि हेळिदुदरिन्द देहात्म भ्रान्तियु तॊलगिरुत्तदॆन्दु हेळिदन्तायितु. नाथ ऎम्बुवदन्नु मात्रवे सम्बोधनॆयागि भाविसि, मम यदस्ति - ननगॆ सम्बन्ध पट्टि दुदु ऎम्बदागि नीनु कृपॆगैदुदु यावदिदॆयो ऎम्बदागियू अर्थमाडबहुदु. योहं - नानु यारागिद्देनॆयो, इद रिन्द मकारदिन्द तोरुवर्थवु हेळिदन्तायितु, सकलन्तद्धि - आ समस्तवॆल्लवू हि ऎम्बुवदरिन्द, ई विषयदल्लि स्वल्प वागलि सन्देहविल्लदिरुव प्रसिद्धवाद विषयवॆम्ब भाववु, तव - प्रथ माक्षरदल्लि तोरुव सत्वकारणनाद, सत्वरक्षकनाद निन्न दे. इल्लि एव ऎम्ब अवधारण प्रयोगविरुवदरिन्द उकारार्थवु बोधि सल्पट्टितु. हे माधव - ओ श्रीयःपतिये, इल्लि अकारदिन्दलू द्वयदिन्दलू तोरुव लक्ष्मीपतित्ववु उपदेशिसल्पट्टितु. नियत स्वमिति - निनगॆ यावागलू निन्न स्वत्तागि निनगॆ शेषभूतनागिरुवॆ नॆन्दु, प्रबुद्द धी8 - निन्न कृपॆयिन्दलागलि, अथवा शास्त्र मूलक वागलि अथवा आचारमूलकवागियागलि, विकसितवाद प्रज्ञॆयुळ्ळ वनागि, अथवा - हिन्दॆ “वपुरादिष्टु” ऎम्बल्लि समर्पिसिदहागॆ समर्पिसदे होदरॆ, किन्नु समर्पयामि ते - निनगॆ इन्नेनन्नु________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार १०८४ ते ताने समर्पिसुवॆनु ? इन्नेनॊन्दू इल्लवु. आदुदरिन्द हिन्दिन समर्पणॆ विषयदल्लि अनुतापदिन्द हेळिद श्लोकवल्लवु. हिन्दॆ हेळिदुदन्नॆ समरनॆ माडि, अन्तह समर्पणॆ विषयदल्लि आक्षे पिसिदरॆ, इन्नु यावुदन्नु समर्पिसलु साध्यवु ? ऎल्लवू निन्न देयागिरुवाग, यावुदन्नु ताने समर्पिस बहुदु ऎम्ब भाववु. हीगॆ अ हेळदॆ, अथवा किन्नु समर्पयामि ते ऎम्बुवदरिन्द, सरियाद ज्ञानविल्लदॆ एनो आत्मसमर्पणॆ माडल्प तु, अदु युक्तवादुदल्ल, एकॆन्दरॆ ऎल्लवू निन्न दागिरुवदरिन्द समर्पिसतक्कद्दु ताने यावुदिरुत्तदॆ ; आदुदरिन्द आत्म समर्पणॆ यॆम्बुवदे सरियादुदल्लवॆन्दु परितापपट्टरॆन्दु अर्थ हेळुवदु सरियादुदल्लवॆन्दु श्री देशिकरवरभिप्रायवु. मुख्याभिप्रायवु इष्टे- सरियाद ज्ञानविल्लदॆ, शेषभूतज्ञानदिन्द अहङ्कार मन कारगळिल्लद आत्मसमर्पणॆये साकागिरुत्तदॆ ; सरियाद स्वरूप गुणगळ याथार्थज्ञानदिन्द ताने समर्पिसतक्कद्दु यावुदि इदॆ ऎम्बभिप्रायवु. हिन्दॆ माडिद आत्मसमर्पणॆयन्ने निषे धिसि अप्पणॆ कॊडिसिद श्लोकवल्लवु. अदू अल्लदॆ अव मया समर्पितः ऎन्दु अदैव ऎन्दु हिन्दॆये हेळि ऒडनॆये अदन्नु निषेधिसुत्तारॆये ? हागॆ ऒन्दु वेळॆ निषेधिसिदरु ऎन्दु हेळिदरू मुन्दक्कॆ ६०ने श्लोकदल्लि त वैवाहि भर ऎन्दु हेळि रुव वाक्यक्कू ६४ने श्लोकदल्लि, “तवाहम…. किमिदं वतं ते” ऎन्दु हेळिरुव वाक्यक्कू सह विरोधवल्लवे ? मत्तु न्यासवन्नु बोधिसुव (१) मुमुक्षु शरणमहं प्रपद्यॆ (२) ओमिश्यात्मानं युञ्जीत (३) “तं गच्छशरणं हरिं” (४) * शरणं त्वां प्रपन्नाये ध्यानयोग विवर्जिताः । तेसि मृत्यु मतिक्रम्य यानि तदृष्टवं पदं” (५) अ ने नै वतु मन्त्रेण स्वात्मानं मयि C6 99 1 (६) ग मेनं शरणं” (-) यन काम कामेन नसाध्यं साध नान्तरैः । तेन तेनाप्यते तत्रन्ना सेनैव महामुने इत्यादनेक प्रमाणगळिगू विरुद्धवागुत्तदॆ, अदू अल्लदॆ आग रामायणादि शरणागति प्रतिपादकग्रन्थगळिगॆ नैरर्थक्यवू, अमोघ________________
१०८५ श्री मद्र हस्यत्रयसारे चरमश्लोकक्कॆ विफलत्ववू प्राप्तवागुत्तवॆ. आदरॆ ई प्रमाणगळिगॆ सार्थक्य हेळबेकादरॆ, भगव कृष तानुसनानवे भरन्यासवॆन्दु हेळिबिडुवॆवु ऎन्दरॆ अदू कूड असङ्गतवु. एकॆन्दरॆ अनेकरिगॆ भगवच्छे षत्वज्ञानविरुत्तदॆयादुदरिन्द अवरिगॆल्ला मुक्तियुण्टागबेकॆम्ब प्रसङ्गवु प्राप्तवागबहुदु. इदू अल्लदॆ कष्टदॆशॆयल्लि ऒब्बनु प्रपन्ननु अथवा शरणागतनागबहुदु, दासनॆम्ब अनुसन्धानवु पराजितनाद राजनल्लि हेगो हागॆ इल्ल दिरबहुदु. आदुदरिन्द बरी शेषत्वज्ञानवे मोक्षप्राप्तिगॆ साल दॆन्दु ज्ञाननिधिगळाद श्रीयामुनॆयरु चतुश्लोकियल्लि “तात्वां दासइति प्रसन्न इति च” ऎन्दु ऎरडु विध अनुसन्धा नवू अवश्यकवॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. ई अभिप्रायवन्ने श्री स्तोत्ररत्नदल्लि “त्वदीयत्यस्तव हरिजन “तिरहं प्रपन्नवं सत्यहनसि तनैनास्मि हि भरः” ऎन्दु प्रकटिसुव रागि नृत्यभाव प्रसन्न भाववॆरडरन सन्मानवू अवश्यकवॆन्दू “ च” कारदिन्द व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. इन्तह इन्तह उज्वलज्ञान दीप्ति यिन्द विराजिसिद महानुभावरु मॊदलु अज्ञानदिन्दलागलि भ्रमदिन्दलागलि आत्मनिक्षेपमाडिबिट्टु, अनन्तर " ज्ञा ज्ञानोदय वागि शोकिसिदरॆन्दु व्याख्यानमाडुवदुचितवे ? « आदरॆ ई आत्मवु नमगॆ सम्बन्धपट्ट सत्वचेतना चेतन गळू सरेश्वरनदे आगिरुवाग ई अजागळ स्तनरूपवाद आत्मसमर्पणॆयिन्द मोक्षप्राप्तियु हेगॆ ? ऎन्दु आक्षेपिसिदरॆ, “ओमित्यात्मानं युन्त” “आत्मानं मयि निक्षिपेत् " “मा मेकं शरणं प्रज” “उन्नडिळमरन्नु पुगुम्बेनॆ” “अह मद्यव मया समर्पितः ” “इत्पादारविन्द युगळं शरण महं प्रपद्यॆ” इत्यादि प्रमाणगळेनु, आळ्वाराचार सूक्ति गळेनु, ‘इवुगळिगनुसारवागि प्रपदनवन्ननुष्टिसुवदु नम्म व्यवु. अन्तह आत्मसमर्पणॆगॆ फलवुण्टॆन्दु भगवच्छास्त्रादिगळल्लि हेळिरुवदरिन्द आ विषयदल्लि पूर्णविश्वासवन्निडतक्कद्दु. विधिवाक्य गळिगॆ कट्टु बिद्दवरिगॆ वाववु अनावश्यकवु. वादबेकादवरिगॆ समा धानवन्नू कूड हेगॆन्दरॆ, उपनयन कालदल्लि हेळबहुदु. कर्त________________
साज् प्रपदनाधिकारः १०८ ६. ब्रह्मपदेशमाडिद पिताविगॆ, आ महोपकारक्कॆ प्रत्युपकारवागि * कृते च प्रतिक व्यम् एष धस्सनातनः” ऎम्बुक्तिगॆ अनुसार वागि, वटुवु ऒन्दु गोदानवन्नु कॊडतक्कद्दॆम्ब विधि वाक्य विरुत्तदॆ आदरॆ “ अष्ट वर्ष ब्राह्मणमुपनयित” ऎम्ब विधि वाक्यप्रकार ऎण्टु वर्षद बालनु तन्दॆगागि गोवन्नु सम्पादिसलु हेगॆ साध्यवु ? बालनदागि याव पदार्थवू इल्लदिद्दरू पितावाद वने ऒन्दु गोवन्नागलि अदक्कॆ बदलागि हिरण्यवन्नागलि बालन कैयल्लि कॊट्टु “वरन्ददामि” ऎन्दु मन्त्रपूर्वकवागि कॊट्टिद दन्नु ताने परिग्रहिसुत्तानॆ ई आचरणॆयल्लि हास्य शोक लज्जॆगळिगॆ आस्पदविल्लद पक्षदल्लि, सद्देश्वरनिगॆ दासभूतवाद आत्मावन्नु आतन अमोघ वाक्यगळिगनुसारवागि समर्पिसुवदरल्लि, अनुतापलज्जॆगळु हेगॆ ? आदरॆ बालनु अज्ञानियु, आदुदरिन्द हास्य शोक लज्जॆ गळिगॆ आस्पदविल्लवु, ज्ञानियाद प्रपन्ननिगॆ इवु प्राप्तवागबहु दॆन्दरॆ, आग विधिबद्धवाद करदल्लि कत्याभिमानवन्नु वहिसि दन्तागुवदिल्लवे ? सम्पूर्ण पारतन्त्र प्रकटन रूपवाद अहं कार ममकारत्यागदिन्दनुष्ठिसुवदरल्लि शोकक्कागलि लज्जॆगागलि कारणवे इरुवदिल्लवु. आदुदरिन्द, अल्लि वटुवु ज्ञानदिन्दलेयागलि ज्ञानविल्लदे यागलि पिताविन गोवन्ने पिताविगॆ हेगॆ समर्पिसतक्कद्दु विधि वाक्य बलदिन्द आवश्यकवो, हागॆये अशक्त प्रपन्ननिगू सत्येश्वरन निन्नॆ तक कृपामूलक प्राप्तवाद करण कळेबरयोग, शास्त्र प्रदत्व, आचार प्राप्ति, सिद्धपाय मॊदलाद उपकारगळिगॆ प्रत्युपकाररूपदल्लि विधिवाक्यक्कॆ कट्टु बिद्दु सत्येश्वरन स्वत्ताद ई आत्मावन्नु आतनिगेने समर्पिसतक्कद्दु आवश्यकवु ऎम्ब भाववु. आदरॆ ई आत्मा यारदु ऎन्दु सत्वज्ञनु प्रश्निसिदरॆ, ज्ञानियाद प्रसन्ननु, “नियतं” “निरुपाधिकवागि निन्नदे ऎन्दु हेळि आत्मावन्नु समर्पिसु ऎन्दु हेळिदॆयल्ला, आदुदरिन्द निन्न दु ऎम्ब “प्रबुद्ध ज्ञानविद्दरू निन्न आज्ञॆयन्नु शिरसावहिसि समर्पिसिरुवनु. 1 अदिल्लदिद्दरॆ . “इन्नेनन्नु - समर्पिसलादीतु,” “ अथवा किन्नु समर्पयामि ते” “ऎल्लवू निन्नदे आगिरुत्तदॆ.________________
0032 श्रीमद्रहस्य त्रयसारे इदुक्कु मेल् “मम नाथ य द” ऎजर श्लोक आल् इस्समर्पणं वनुशयं पम्, स्वरूपादि यल्ला”, ऎन्दु हेळि बिट्टरु. इल्लियू कूड समर्पयामि ऎम्ब प्रयोगविरुवदरिन्द प्रत्युपकाररूपदल्लि समर्पणॆ एनो आवश्यकवॆम्बुवदु तोरिबरुत्तदॆ; “ अथवा किन्नु” निन्नदादुदरिन्द आत्मावन्नु समर्पिसदिद्दरॆ इन्नेनन्नु ताने समर्पिसलादीतु ऎम्ब भाववु. इदरिन्द समक्षणवे तप्पु ऎन्दु हेगागुत्तदॆ ? सम र्पणॆयन्नेनो माडतक्कद्दु. आदरॆ यावुदन्नु ताने सम र्पिसलादीतु. श्री नम्मळ्वारवरू ई प्रत्युपकारक्कागि तम्मदागि समर्पिसलु योग्यवादुदिल्लवे ऎन्दु 2s “आरॆ नक्कु निन् पादमे शरणागत्त नळिनायुन कॊर् कै मारु ना नॊर्ले ऎनदावियुमुनदे” ऎम्ब (५. ७. १०) पाशुरदल्लि हेळिकॊण्डिरुत्तारॆ. ओ वानमावलॆ यल्लि सेवॆयन्नीयुव देवनायक स्वामियॆ, ऎनक्कु आरु ननगॆ निन्न प्राप्तिगॆ मारवु, र्नि पादमे - निन्न चरणवन्नॆ शरणागतन्दॊळिन्दाय - उपायवागि तन्दु कॊट्टिरुत्तिय ई महोपकारक्कागि, उनक्कु - निनगॆ, ओर् कै मारु - ऒन्दु प्रत्युपकारवन्नु, र्ना - अकिञ्चनवाद नानु ऒत्तु इर्ले माडलु ऒन्दु विधवादुदू इल्लवु, ऎनदानियु मळॆ - नन्न दु ऎन्दु नानु अनादिभ्रमिसिकॊण्डिरुवदागियू, ईग निन्न चरणार विन्ददल्लि समर्पिसल्पट्टदागियू इरुव ई आ तावु, निन्नदे - निन्न स्वत्तागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द नन्नदागि नन्निन्द प्रत्युपकारवागि समर्पिसल्पडतक्कद्दु यावुदू इल्लवॆम्ब भाववु ई अभिप्राय गळन्नॆल्ला मनस्सिनल्लिट्टु मुन्दिन वाक्यदिन्द ममनाथ ऎम्ब श्लोक तात्पर्यवन्नु सहवागि सदृष्टानवागि तिळिसुत्तारॆ :- इदुक्कु मेल् - ई हिन्दि श्लोकक्कॆ मुन्दॆ “ मुमनाथ यदस्ति” ऎन्नुव श्लोकदल्लि, समर्पणप - वपु रादिप ऎम्ब श्लोकदल्लि माडिद आत्मसमर्पणॆयन्नु कुरित, अनिशय________________
e साङ्ग प्रवदनाधिकार& १०८८ विवेक मक्कॆ समर्पिकप्पुक्कालुम्, तन्नुडैय द्रव्य राजा वुक्कुहारवागकॊडुप्पारैप्पोलॆ, यॆन्नदॆन्निर वभि मानडॆसमर्पिल् आत्मापहार चौर मडिय निन्तागा CUM
शास्त्र पण् म् - पश्चात्तापवन्नु माडिरुत्तारॆन्दु हेळुवदू कूड स्व रूपादि विवेक मत्रि - तन्न स्वरूपवे मॊदलादवुगळ वैलक्षण्यवन्नु ग्रहिसुव विवेकविल्लदेने, इल्लि आदिपददिन्द गुणादि गळु हेळल्पट्टवु. समर्पिकप्पुक्कालु - समर्पिसलु यत्निसि दरू, तन्नुडैयद्रव्य - तन्न द्रव्यवन्नु, राजावुक्कु - राजनिगॆ, उपहारवाक कॊडुप्पा रै प्रॊले काणिकॆयागि कॊडुववर हागॆ ऎन्न बिट्टर अभिमानत्तोडु - नन्नदु ऎं ब अहङ्कारदिन्द, समर्पिल् - समर्पिसिदुदादरॆ, आतापहार चौक्यं - आत्मापहारमाडिद कळ्ळतनवु, अडिय ऎन्दागदु - समूलवागि नाशवादुदागुवदिल्लवु, ऎक्काह नत्रने - ऎम्बु वदक्कागि हेळिद अभिप्रायक्कागिये, अल्लदु - हॊरतु, चोदित माय शास्त्रदल्लि प्रेरेपिसल्पट्ट अन्दरॆ विधिसल्पट्ट ताम्’ अनुष्ठि समर्पण - तावु “वपुरादिसु” ऎम्ब श्लोकदल्लि अनुष्ठान माडिद आत्म समर्पणॆयन्नु, अज्ञ कृत्य माक्किन पडियन्नु - अज्ञानदिन्द माडल्पट्टितॆन्दु तिळिसुवदक्कागि हेळिदुदल्लवु. हिन्दिन श्लोकवाद “वपु रादिषु” ऎम्ब श्लोकदल्लि अहमदैव मया समर्पितः ऎन्दु भरसमर्पणॆयन्नु माडि दरु. मुन्दिन श्लोकदल्लि मम यद योहं - सकलवू तव निन्नदे आगिरुत्तदॆ ; हीगिरुवाग, अथवा किन्नु समर्पया मिते, इन्नु निनगॆ समर्पिसतक्कद्दु ताने एनिरुत्तदॆ ; एकॆन्दरॆ सत्ववू नियतत्वं - निनगॆ सम्बन्धपट्टवु, हीगॆ प्रबुद्ध धी8 ऒळ्ळे ज्ञानवु तलॆदोरिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. इदर अभि प्रायवु एनॆन्दरॆ, ई आत्मसमर्पणॆयु शास्त्रचोदितवाद उपाय वादुदरिन्द सश्वरन पादकमलगळल्लि ईगले अनुष्ठिसल्पट्टितु. आदरॆ चॆन्नागि विमर्शॆमाडि नोडिदरॆ सकल चिदचित्तुगळू निनगॆ सम्बन्धपट्टवुगळागि नीनु दयपालिसिद गृहाराम द्रव्यगळु पशु -________________
१९८९ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे दॆन्स् काकव नै, अल्लदु शास्त्रचोदितमाय् ताम् अनु स्मित्र समर्पणक्कॆ अज्ञ कृत्य माक्किन पडियनु पत्नि पुत्रादिगळू, नानू सह निन्न पदार्थवॆम्ब निश्चयज्ञान हुट्टि रुत्तदॆयादुदरिन्द यावुदु ताने नन्नदु, यावुदु ताने नानु समर्पिसबहुदु आदुदरिन्द ई आत्मावन्नु नानु निन्न पादकमल गळल्लि समर्पिसिदरू अदु निन्नदे आगिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळिदरे विना तानु माडिद आत्म समर्पणॆयु अज्ञानकृतवादुदु, अज्ञानदिन्द अनुष्ठिसिदॆने ऎन्दु शोकिसिदरु ऎम्ब कॆलवर अभिप्रायवु सरि यादुदल्लवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. मॊदलु अज्ञानदिन्द आत्मसमर्पणॆ माडिबिट्टु, अनन्तर ज्ञानवुण्टाद नन्तर शोकिसिदरु अथवा लज्जिसिदरु ऎन्दु अर्थ हेळिदरॆ, इन्नॊन्दु तुम्बा प्रबलतरवाद दोष प्राप्तिगॆ कारणभूतवागुत्तदॆ. “स्वात्मानं मयि निक्षिपेत् इत्यादि हिन्दॆ १०८४ नॆय पुटदल्लि उदाहरिसिरुव विधिवाक्य गळन्नॆल्ला उल्लङ्घिसिदहागॆ आगुत्तदॆ. आदुदरिन्द आत्म समर्पणॆगॆ तवाहं नानु निन्नवनॆम्ब ज्ञानवुण्टागि तन्न कत्ववु सश्वर निगॆ अधीनवु, तन्न कत्वदल्लि तनगॆ प्रयोजनविल्लवु, सश्वर निगेने प्रयोजनवु ऎम्ब अहङ्कार ममकार त्यागपूर्वकवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆम्बुवदु एरट्ट ते विना, इतररु हेळिरुव हागॆ आत्म समरणॆयन्नु अज्ञानदिन्द माडि बिट्टु, अनन्तर अदु तन्नदल्लवे ऎन्दु लज्जिसिदुवु अथवा परितापपट्टरॆम्बद्धवल्लवु. परिताप याव सन्दरदल्लि ऎन्दरॆ ऒब्ब राजनिगॆ तन्न द्रव्यवन्नु काणिकॆयागि कॊट्ट हागॆ, तन्न आत्मावन्नु राजाधिराजनाद सश्वरनिगॆ समल्पिसिरुत्तेनॆ, ऎम्ब अभिमानदिन्द आत्मसमरणॆ माडिदरॆ आग अदु भरन्यासवा गदु, आग आतापहार रूपचौरवे आगुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. स्वामि निगमान्य देशिकरवरिगॆ इतरर अभिप्रायवु सरियल्लवॆन्दु हेळिदरॆ अवरिगॆ खेदवुण्टादीतॆन्दु भाविसि, हागॆ भिन्नाभिप्रायगळन्नु हेळुववर नामधेयगळन्नु तिळिसुवदिल्लवु. इदु महनीयरुगळ नियत स्वभाववु. इल्लि शास्त्रचोदित माय् - ऎन्दु प्रयोगि सिरुवदरिन्द, जीवात्मन सरियाद स्वरूप स्वभावादिगळ ज्ञानविल्ल ब________________
१९) साङ्ग प्रपदनाधिकार १०९० दॆयू, अहङ्कार ममकारत्याग पुरस्सरवागि शेषत्वानुसन्धान दिन्द भरसमर्पणॆयु सरियाद उपायवे ऎन्दू, निस्सन्देह वागि मोक्षदायकवॆन्दू, शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्टिदॆ ऎन्दू उप देशिसिरुत्तारॆ, ई विषयदल्लि ऒन्दु इतिहासवू उण्टु. महा प्राज्ञरागि ऒम्बदनायिरप्पडि कावाद श्री नञ्जीयरवरन्नु कुरितु अवरन्नाश्रयिसिद शिष्यरॊब्बरु प्रश्निसिदरु ; एनॆन्दरॆ. “सश्व रने स्वतः उपायवागिरुवाग ई प्रपत्ति मूलक नमगागतक्क दैनु ताने इदॆ” ? ऎन्नलु ; इदक्कॆ नञ्जीयरु तुम्बा परि तापदिन्द, कृष्ण कृष्णनॆन्दु किविगळन्नु मुच्चिकॊण्डवरागि, “नाथ मुनिगळु मॊदलुमाडिकॊण्डु इष्टु जन परमाचाररुगळू इदन्नु परम रहस्यवॆन्दु भाविसि तम्म शिष्यरुगळिगॆ उपदेशिसुत्ता क्रम वागि बन्दुदन्नु, इदर माहायन्नरियद अज्ञानियाद निनगॆ महापापियाद नानु उपदेशिसबहुदे?? ऎन्दु विषादवन्नु हॊन्दिदरॆन्दु श्री वडक्कु तिरुवीधिपियवरु ईडिनल्लि (६. १०. ४) उपदेशिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द प्रपत्तियु अनावश्यकवॆम्ब भाववु ईचिगॆ उण्टादुदे विन्या हिन्दिनवरभिप्रायवु सुतराम् अल्लवु. इल्लि ताम् अनुषित ऎन्दु हेळिरुवदरभिप्रायवेनॆन्दरॆ :- श्री यामुनॆयरु महाज्ञानिगळु, तत्ववित्तुगळल्लि अग्रेसररु, शास्त्रगळन्नॆल्ला परिशीलिसि इदमित्थम् ऎन्दु स्थापिसि सिद्धत्रय गळन्नु दयपालिसिदवरु, तत्व याथार्थ्य वन्नु सङ्ग्रहवागि बोधिसुवदक्कागि अनुग्रहिसिद स्तोत्ररत्नवॆन्दु कॊण्डाडल्पट्ट ग्रन्थदल्लि संशयाविष्टमनस्करागि, मॊदलु तप्पागि आत्मनिक्षेप वन्नु माडिबिट्टु, मुन्दिन श्लोकदल्लि अदु सरियादुदल्लवॆन्दु ऎन्दि गादरू हेळियारे ? आदुदरिन्द इन्तह महनीयरु शास्त्रचोदित वागि अनुष्टिसिरुवदे ऒन्दु प्रमाणदन्तॆ मुख्यवादुदल्लवे ऎम्ब भाववु. ई अभिप्रायवन्नु सूचिसुवदक्कागिये इल्लि “ अल्लदु? ऎन्दु वाक्यवन्नु प्रारम्भिसिरुत्तारॆ. 3 मुन्दॆ “व पु रादितु” “ममनाथ” ऎम्ब ऎरडु श्लोक गळिन्दलू नावु सरियागि ग्रहिसतक्कॆ अभिप्रायवेनॆन्दु तिळिसु तारॆ. “द पुरादिसु”. ऎम्ब श्लोकदल्लि उक्तवागिरुवदु, शास्त्र दल्लि आत्मावन्नु सत्येश्वरनल्लि समर्पिसु ऎन्दु विधिवाक्यविरुवद________________
१९९१ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे आक विरज्जु श्लोकत्तालुं यथावस्थित स्वरूपादि विवेक मिये यागिलु, “नमः” ऎन्नु स्वसम्बन्ध मरुक्कॆये “अहमपि तवैवात्महि भरः” ऎन्नुन्नडि भरसम र्पण प्रधान मानशास्त्रार्थ सारदा तु. रिन्द, तदनुगुणवागि आत्मसमर्पणॆ यु. आदुदरिन्द आचार परं परॆयल्लि निरूपितवागिरुवदु इष्टु मात्रवे आदरॆ, तावु ईग साङ्गप्रपदन अथवा भरन्यासवॆन्दु हेळिरुवदरल्लि आत्मस्वरूप भर समर्पणॆ मत्तु आत्मात्मीय रक्षा फलसमर्पणॆगळिन्दलू सेरिरबे कॆन्दु हेळुवदक्कॆ विरुद्धवादुदल्लवे ऎम्बिवे मॊदलाद आक्षेपणॆ गळिगू समाधानवन्नू हागॆये हेळुत्तारॆ. ई श्लोकगळल्ले भरन्या सवु स्वरूप आत्मरक्षाफल भरसमर्पणॆगळुळ्ळदॆन्दु उपपादितवागिदॆ. कूड आग हीगिरलागि ऎन्दरॆ मेलॆ हेळिद वपुरादिषु “मम नाथ” वॆम्ब श्लोकगळिगॆ ई अभिप्रायवे युक्तवादुदादरॆ, इरष्टु श्लोकत्तालुम् - ई ऎरडु श्लोकगळिन्दलू, यथाव स्थित स्वरूपादि विवेक मियागिलु - तन्न स्वरूप स्वभावादिगळन्नु सरियागि तिळियुव ज्ञानविल्लदिद्दरू “नमः ऎन्नु स्वसम्बन्ध मरुक्कॆये - मन ऎन्दु हेळि तनगॆ यावुदरल्लियू ई षदपि सम्बन्धविरुव अहङ्कार ममकार भाव वन्नु कळॆदुकॊळ्ळुवदे, “अहमपि तनैवास्मिहि” “नानू कूड निन्नवने सरि ऎम्ब रक्षाभरसमर्पणॆयु” ऎन्नुम्पडि - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, भरसमर्पण प्रधानमान - हीगॆ भरसमर्पणॆये मुख्योपायवॆन्दु हेळुव शास्त्रार्थल् - शास्त्रगळाद कठश्रुति पाद्म पुराण भगवच्छास्त्र मुन्तादवुगळ अभिप्रायदल्लि, सारनन दायित्तु बहळ सारवाद अमोघवादंशवु ऎम्बभिप्रायवु. इन्नु अनेक विषयगळु ई प्रपत्ति शास्त्रदल्लि तिळियतक्कवुगळिरबहुदु. अवुगळल्लॆल्ला इदु सारवादुदॆम्ब भाववु, अहमवमया समर्पित ऎम्बुवदरिन्द आत्मरक्षाभरसमर्पणवू, नियत स्वम् ऎम्बुवदरिन्द स्वरूप समर्पणॆयू सकलं तनैव ऎम्बुवदर इन्तर तवाद फलसमर्पणॆय मूरू ई साङ्गप्रपदनदल्लुण्टु________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार १०९२ ऎन्दु हेळल्पट्टु अत्यन्त पारतन्त्रवु प्रदर्शिसल्पट्टिरुवदरिन्द सारवॆम्ब भाववु. भगवच्छास्त्रादिगळल्लि उपपादितवागिरुव हागॆ शरणागतियू ऒन्दु मुख्योपायवागि विधिसल्पट्टिरुवदरिन्द आ शास्त्रविधियन्नन सरिसि वपुरादिषु ऎम्ब श्लोकदल्लि यामुनॆयरु आत्मभरसम र्पणॆयन्नु माडिदरु. ई भरसमर्पणदल्लि मुख्यवाद सारवत्ताद अनुसन्धानवु यावुदॆन्दरॆ तनगॆ यावुदरल्लू सम्बन्धविल्लवॆम्ब तिळियुविकॆयु, इदन्नु “ममनाथ” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादनॆ माडिदरु. अहङ्कार ममकारत्यागवु इल्लि तुम्बा सारवत्तादुदु ऎन्दु हेळुवदक्कागि हेळिद श्लोकवे विना, तावु अज्ञानदिन्द आत्मसमर्पणॆ माडिबॆट्टॆ नल्ला ऎम्ब पश्चात्तापदिन्द हेळिदुदल्लवु. हागॆ पश्चात्तापदिन्द हेळिदुदादरॆ “अहनसि तवै वास्मिहि भरः” ऎन्दु मुन्दॆ ६०ने श्लोकदल्लि पुनः रक्षा भरसमर्पणॆयन्नु माड तिरलिल्लवु. आदुदरिन्द भरसमर्पणॆये प्रधानवादुदु; इदु स्वरूप आत्मरक्षा फलभरगळ निक्षेपरूपवादुदु. ई भरसमर्पणॆयन्नु स्वाधीन कर्तृत्व, स्वतन्त्र करत्व त्यागगळ मूलक, ऎन्दरॆ अहङ्कार मनकारगळॊन्दू इल्लदॆ नडिसतक्कद्दॆम्बुवदु मुख्याभिप्रायवु. आ ६०ने श्लोकवु यावुदॆन्दरॆ :— पितात्वं मातात्वं दयित तनय प्रिय सुहृ त्वमेव त्वं मित्रं गुरुरसि गतिज्ञासि जगताम् । इदीय स्वच्छत्य स्तव परिजन “द्धतिर हं प्रपन्न शैवं सत्यह मसि तनै वाहि भरः । इदरर्थवेनॆन्दरॆ तन्दॆयु हेगॆ सत्ता त्वमेव - नीने ननगॆ, पिता - तन्दॆयु, डायकनू आगि, हितप्रवर्तकनो, हागॆये नीनू ; नम्म स्वन्त तन्दॆयु सोपाधिक पिता ऎम्ब भाववु लक्ष्मणनु, अहन्ता नन्महाराजे पितृत्वं नोपलक्षये ऎन्दु दशरथनल्लि पितृभाव वन्नु काणलिल्लवॆन्दु हेळिकॊण्डनु. हागादरॆ पितृभाववॆल्लि ऎन्दरॆ, भाभाता च बन्धुश्च पिता च मन राघवः, तन्दॆ मॊद लुगॊण्डु सत्व विध बन्धवू सर्वॆश्वरनाद श्रीरामने ऎन्दु भावि सिदनु, हागॆये माता त्वमेव - पूर्णवात्सल्यविट्टु, रक्षिसुव________________
१०९३ श्रीमद्र हस्य त्रय सा तायियू नीने, दयित तनयं-सर्वानन्दवन्नीयुव प्रिय पुत्रनु नीने, प्रियसुह्य मेव . कष्ट कालदल्लि सहायकना गुव प्रिय स्नेहितनू नीने, गुरुरसि त्वमेव - अज्ञानवन्नु होगलाडिसुव गुरुवू नीने, जगतां गतिश्चासि - जगत्तिगॆल्ला उपायभूतनागि मार्ग तोरिसुवनू नीने, नानादरो त्वदीयः- निन्नवनु, निनगॆ शेषभूतनु, तद्धत्यः- निन्न सेवकनु, तवपरिजन- निनगॆ कैङ्कय्य माडतक्कवनु, त्वद्धतिः-नीनेगतियागि उळ्ळवनु, ऎन्दरॆ नीनल्लदॆ बेरॆगतियिल्लदवनु, प्रपन्न निनगॆ शरणागतनु, एवं सति- हीगॆ निनगू ननगू सम्बन्धविरलागि, अहनसि तवैवास्मि हि भरः- नानू कूड निन्नवने, नन्न कर्तृत्व लेश कूड निरपेक्षवागि रक्षि सुव भारवु निन्नदॆ यागिरुत्तदॆयल्लवे?, वपुरादिष्टु ममनाथ श्लोकगळिन्द तानु सश्वरन नियतं ఎంబ बुद्दियिन्द आत्मसमर्पणॆ माडिदुदे भरन्यासद अभिप्रायवु ऎम्बुवदु ई पितात्वम् ऎम्ब श्लोकदिन्दव्यक्त पडुत्तदॆ. आदुदरिन्द प्रपदनवॆन्दरॆ शेषत्व ज्ञानदिन्द आत्मरक्षाफल भरन्यासमाडुवदे ऎम्ब भाववु. इल्लियू त्वदीयःमुन्तादवुगळिन्द स्वरूप समर्पणॆयू, तवप रिजन - ऎम्बुवदरिन्द फलसमर्पणॆयू, त्वद्धतिः, अहमपित दैव ऎम्बुवदरिन्दलू आत्मरक्षा समर्पणॆयू, हीगॆ मूरर भरवू सत्वश्वरनल्ले ऎम्बपारतन्त्रवू तोरिबरुत्तदॆ. हिन्दॆ प्रपदनवॆन्दरॆ स्वरूप आत्मरक्षाफलगळ भरन्यासवॆन्दू ऎन्दरॆ शेषत्व बुद्धिं बुद्दियिन्द यिन्द युक्तवाद रक्षाफलगळ न्यासानु सन्धानवॆन्दू हेळल्पट्टितु. द्वयवु अन्तह प्रपदनानुष्ठान मन्त्रवॆन्दू सह इन्नॊन्दु कडॆयल्लि बोधिसल्पट्टितु. हागादरॆ इन्तह शेषत्वानुसन्धानदिन्द सेरिद भरन्यासवु द्वयदल्लि ऎल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ ऎम्ब प्रश्नॆयु युक्तवादुदु. आदुदरिन्द द्वय दल्लि ऎल्लि इदन्नु ग्रहिसबहुदॆम्बुवदन्नु पदेशिसुत्तारॆ. द्वयदल्लि शेषत्वज्ञानपूरकवागि भरन्यासवन्नु अनुसन्धान माडुव स्थळवु. इप्पडि - ई मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि, अदु हेगॆ उप पादिसल्पट्टितॆम्बुवदन्नु इल्लियू “शेषानुसन्धान विशिष्ट________________
साण्ण प्रपदनाधिकारः सि. द्वये शेषत्व ज्ञानपूर्वक भरन्यासानुस नानम् इप्पडि शेषानुसान विशिष्ट मान स्वरक्षा भरस मर्षणं द्वयल् उपाय परमान पूर्वल्य महाविश्वास पूर्वक गोप्तवरण गरमान शरणशब् पशिष्ट क्रियापदलॆ शेर्त्तु अनुसक्कॆ प्राप्तं मान स्वरक्षा भरसमर्पणं” ऎम्बुवदरिन्द संस्कृहिसि हेळि रुत्तारॆ. शेषा…….. भरसमर्पणं - तानु सश्वेश्वरनिगॆ शेष भूतनॆम्ब तिळुवळिकॆयिन्द कूडिद तन्न रक्षाभरवन्नु फलासक्तियिल्लदॆ समर्षिसोणवु. तन्नन्नु समर्पिसदे तन्न रक्षाभरवु साध्यवल्ल दुदरिन्द तन्न रक्षाभरसमर्पणदल्ले तन्न आत्मसमर्पणॆय अन्तर तन्न ; ई अभिप्रायवु आर्धवागि तोरिबरुत्तदॆ. इदू अल्लदॆ स्वरक्षणाभरसमर्पणवु यावाग माडल्पट्टि तो, अदरॊन्दिगॆ तन्न रक्षणॆयिन्दुण्टागुव फलभरसमर्पणॆयू कूड अदरल्ले अन्त र्गतवु. आदुदरिन्दले स्वरक्षा भरसमर्पण वॆन्दु हेळदॆ स्वरक्षा भरसमरणम् ऎन्दू इष्टे हेळिरुत्तारॆ, आदुदरिन्द इन्तह भरन्यासवु, स्वयल् - द्वयमन्त्रदल्लि, उपायपर मान - उपायवन्नु बोधिसुव, पूरैखल् - पूर्वभाग दल्लि, महाविश्वासपूरैक गोप्तत्ववरण गमान - महा विश्वासदिन्द कूडिद गोप्तत्ववरणवन्नु ऒळगॊण्डिरुव, शरण शब्दपशिष्ट क्रियापदलॆ - शरण शब्ददिन्द कूडिद प्रपद्य ऎम्ब क्रियापददल्लि, शेर् तु अनुस प्राप्तं - ई महा विश्वास गोप्तत्ववरणगळन्नु सेरिसि अनुसस्थानमाडबहुदु. शरण शब्दवु महा विश्वासदिन्द सश्वेश्वरने रक्षकनागि आतने उपाय भूतनॆन्दु बोधिसुत्तदॆन्दु हिन्दॆये परिकर विभागाधिकारदल्लि उपदेशिसल्पट्टितु. शरणं प्रपद्यॆ ऎम्बल्लि शरण शब्दवु उपाय वन्नू, उपायवाद उपासना स्थानदल्लि सत्येश्वरनन्ने रक्षकनन्नागि इट्टु अनुसस्थानवन्नू सह बोधिसुत्तदॆन्दु हिन्दॆये हेळल्पट्टितु. प्रस ऎम्ब क्रियापदद धातुवु बुद्धर्थवादुदरिन्द रक्षिष्य तीति विश्वासः” ऎन्दरॆ “सक्षेश्वरने रक्षिसदे बिडनु” ऎम्ब पूर्ण________________
१०९५ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे नम्बियकॆन्निट्टिरुव अनुसन्धानवन्नु ई क्रियापदवु तोरिसुत्तदॆ अदू अल्लदॆ ई धातुविगॆ प्र ऎम्ब उपसर्गवू सेरिरुवदरिन्द आ दृढविश्वासद अधिक्यवन्नु ऎन्दरॆ महाविश्वासदिन्दिट्टिरुव सम्पूर्ण भरवन्नु ई क्रियापदवु तोरिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द शरणम्प्रम ऎम्बुवदरिन्द सम्पूर्णवाद महाविश्वास गोप्तत्ववरणगळॊन्दिगॆ स्वरक्षाभरन्यासवु बोधितवायितु ऎम्बभिप्रायवु. यावाग स्वरक्षाभरन्यासवु हेळल्पट्टितो, आग स्वरूप फलन्यासगळू अद रल्ले अन्तर्गतवॆन्दु हिन्दॆये उपपादितवागिरुत्तदॆयष्टॆ, आदुद रिन्द साङ्गप्रपदनरूप भरन्यासवु इल्लि हेळल्पट्टितु. आदरॆ शेष त्वानुसन्धानवु ऎल्लि हेळल्पट्टिदॆ ऎन्दरॆ, शरणम्प्रह ऎम्बल्लि रक्ष रक्षक भाववु यावाग बोधितवायितो, आग शेषत्ववु आर वागि तोरिबरुत्तदॆन्दु ग्रहिसबहुदु. ई प्रकारवागि शरणं प्रति ऎम्बल्लि साङ्गप्रपदनद स्वरूपवॆल्ला तोरिबरुत्तदॆम्ब भाववु. द्वयद पूर्वखण्डवे उपायानुष्ठानवन्नु बोधिसु वदरिन्द, उपायपरमान पूरै खण्डल् ऎन्दु प्रयोगिसि रक्षाभरन्यासवु शरणं प्रपद्य ऎम्बल्लि अक्षात् तोरिबरुत्तदॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. ई मेलिन वाक्यदल्लि महाविश्वासपूर्वक गोप्तवरणग रमान ऎम्बुवदु हेतुगर्भ विशेषणवु. हागॆ महाविश्वासवू गोप्तत्ववरणवू सह शरणं प्रपद्य ऎम्बल्लि तोरिबरुवदरिन्दले, तनगॆ आ रक्षा विषयदल्लि यावुदॊन्दु भरवू इल्लवु, आ सत्येश्वरनु रक्षिसदे ऎन्दिगू इरलारनॆम्ब महा विश्वासवू तोरिबरुवदरिन्द, स्वरक्षणादि भरसमर्पणवन्नू कूड, आ शरणं प्रपद्यॆ ऎम्बल्लिये अनुसन्धानमाडबहुदॆम्ब भाववु. परिकरविभागाधिकारदल्लि अङ्गगळ अनुसन्धानवू, ई अधिकार दल्लि अङ्गियाद भरन्यासद अनुसन्धानवू उपदेशिसल्पट्टवु. हीगॆल्ला अनुसन्धानक्रमविरुवाग, योगाभ्यासदहागॆ, इवुगळनुसन्धानवु चिरकाल कत्रव्यवे सकृत्रव्यवे ऎम्ब सन्देहवु बाधिसबहुदु. आदरॆ प्रपत्ति शास्त्रदल्लि, “त स्मात कृत् तेनैव करणा येन मानवः । सकृष्णप्तन मन्त्रेण कृतकृत्यसुखीभवेत् ॥ तं स्नेहि भगवन्मं दया हृदयोग्य सि । సి.________________
साङ्ग प्रपदनाधिकारः साण्णस्य अच्चुनः एक बुद्धारूढत्वं, साज्य प्रपद नं सकृतर व्यं. १९९६ इप्पडि इवॆ आरुम् (इन्नॆय नैत्तु म्) इम्मनल् विमर दशॆयिल् तनित्तनिये अनुसस्थित्तालु, वाक्यार्थ ऎन्दरॆ याव मन्त्रद जपवन्नु सहृदनुष्ठानमाडुवदरिन्द कृति कृत्यनागि निरतिशयसुखवन्नु हॊन्दुवनो, अन्तह मन्त्रवन्नु नीवु दयार हृदयरादुदरिन्द ननगॆ उपदेशिसिरि ऎन्दु भग वन्तनु चतुर्मुखनिन्द प्रार्थिसल्पट्टनॆन्दू, अन्तह उण्टॆन्दु,
- विद्यते येन त कृतमात्रेण करणा । मार्ग मामाड्कॊति नरो ब्रर्ह्म ममााच भविष्यति प्रपदनवु अन्थाद्दॆन्दु सत्येश्वरनु उपदेशिसिदुदरिन्द भरन्यासवु सकृदनुष्टेयवॆन्दु तोरिबरुत्तदॆ. “सकृ देव प्रपन्नस्य कृत्यं नैवान्य दिष्टते । सकृदेव हि शास्तारः कृतोयं तारयेन्नरम् ॥ ऎन्दरॆ “प्रपन्ननु अनुष्ठिसुव भरन्यासवु सहृदेव ऒन्दे सल मात्रवे अनुष्ठिसतक्कद्दु, हागॆ ऒन्दु सल मात्रवे अनुष्ठिसिद भर न्यासवु ई मनुष्यनन्नु रक्षिसिबिडुत्तदॆ, इदीग शास्त्रार्थवु” ऎन्दु सकृत्काव्यवॆन्दु विधिसिरुत्तदॆ. अनुसन्धानवु चिरकालप्राप्तवागुव दादरॆ, ई प्रपत्ति शास्त्रक्कॆ विरोधवादुदागुवदिल्लवे ? ऎम्ब आक्षे पक्कॆ मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. ई अजागळॆल्लवू एककालदल्ले बुद्दिगॆ तोरुवद रिन्द साज्यप्रपदनवु सकृत्, ऒन्दु क्षणकाल मात्र, अनुष्टिस तक्कद्दु. इप्पडि - हिन्दिन परिकरविभागदल्लू ई अधिकारदल्लू सह उप पादनॆ माडिद रीतियल्लि इवॆ आरु - ई ऐदु अङ्गगळू ऒन्दु अङ्गियू सेरि आरु अर्थगळु, इन्नॆय नैत्तु ऎम्ब पाठवादरॆ________________
१०९७ श्री मद्र हस्यत्रयसारे 23 साज्य प्रतिपत्ति दशॆयिल् अल्लाद वाक्यार ४ पोलॆ सा मान प्रधानम् एकबुद्दा रूढनाम्, आकैयालॆ यथा शास्त्रं साजि प्रपद नानुष्ठानं सकृर्तव्य माय् त्तु. $ इवॆल्लवू ऎम्बरवु ऎन्दरॆ ई अङ्गाङ्गिगळॆल्लवू, इम्मल् - ई द्वयमन्त्रदल्लि, विमर दशॆयिल् - आनुकूल्यादि ऐदु अङ्गगळू, स्वरूपफल रक्षाभरन्यासरूप अङ्गिय मन्त्रदल्लि ऎल्लि तोरिबरुत्तदॆन्दु विचार माडुव दॆशॆयल्लि, तनिनिये अनुस तालुम् - बेरॆ बेरॆयागि अवगाहनॆगॆ बन्दरू, वाक्यार प्रति पदशॆयिल् - अवुगळॆल्ला ऒट्टिगॆ सेरि प्राप्तवागुव महा वाक्यार्थ बोध उण्टागुव दॆसॆयल्लि, अल्लाद पाक्यार पोलॆ - इतर वाक्यारङ्गळ हागॆ अवु यावुवॆन्दरॆ, लोकदल्लि १. पञ्चावयवगळुळ्ळ वाक्यार्थवू वेददल्लि अण्ण वाक्यदिन्द कूडिद प्रधानवाक्यवू, इवुगळ हागॆ, सामान प्रधानम् - अब्ब दिन्द कूडिद प्रधानवाद अण्णय, एकबुद्दा रूढनाम - ऒन्दे सल बुद्धिगॆ हत्त बहुदु ऎन्दरॆ गोचरवागबहुदु, ई प्रपानद अङ्गगळन्नॆल्ला परिकर विभागदल्लि बेरॆ बेरॆयागि विचारमाडिदुदु, अवुगळ भाववॆल्ला मनस्सिगॆ विशदवागि बोध वागलि ऎम्ब उद्देशदिन्द अवुगळ अनुसन्धानवु उपदेशिसल्प स्मितु. बळिक ई अधिकारदल्लि प्रधानवाद अङ्गिय स्वरूपवु शोधि सल्पट्टितु. हीगॆल्ला पृथक्कागि हेळिदुदु अवुगळ भाववॆल्ला चन्नागि मनस्सिगॆ तोरलि ऎम्ब अभिप्रायदिन्द, आ विमर्शॆदॆसॆ कळॆदु वाक्यार्थ प्राप्तवाददॆशॆयल्लि अङ्गाङ्गिगळ अभिप्रायवॆल्ला ऒट्टिगॆ एककालदल्लि प्राप्तवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्ब भाववु. ऒन्दु वाक्यक्कॆ पञ्चावयवगळु उण्टु, विमर्शॆ दॆशॆयल्लि अवुगळन्नु बेरॆ बेरॆयागि ग्रहिसबहुदु. अवुगळॆल्ला तिळिद नन्तर वाक्यार्थदॆशॆयल्लि [१] पञ्चावयवगळु यावुवॆन्दरॆ :- [१] प्रतिज्ञा-साधिसुवदु पक्षदल्लिदॆ ऎन्दु हेळुवदु, [२] हेळुवु, कारणवु [३] उदाहरण, दृष्टान्तवु [४] उप नय-दृष्टान्त दास्ट्रा ९क समन्वयवु, [५] निगमनव-उपसंहारवु________________
२०) साण्ण प्रदनाधिकार १०९८ ऎल्ला ऒट्टिगॆ सेरि एकबुद्धारूढवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवु ऎम्ब भाववु. हागॆये वेददल्लि उपसर्जनवाक्य, प्रधानवाक्यवॆन्दुण्टु. उपसर्जनवाक्यवु प्रधानवाक्यक्कॆ अङ्गवागि अप्रधानवादुदु. वाक्यार्थबोध उण्टागुवाग उपसर्जन प्रधानवाक्यवॆरडू एक बुद्धारूढवागुत्तदॆ ऎम्ब तात्परवु. आकैयालॆ-हीगॆ एकबुद्धा रूढवागुवदरिन्द, यथा शास्त्र - श्रुति मॊदलाद शास्त्रगळल्लि विधि सिरुव हागॆ, साङ्गप्रपदनानुष्ठानवु सकृरव्यवाय्तु - ऒन्दे सल माडतक्कद्दु. ऒन्दु वाक्यदल्लि अनेक पदगळिरुत्तवॆ. अवुगळिगॆल्ला बेरॆ बेरॆ अर्थगळुण्टु. हागिद्दरू, आया अर्थगळ स्मरणदिन्दुण्टाद संस्कारबलदिन्द वाक्यद अर्थवु एककालदल्ले हेगॆ उण्टागुत्तदो हागॆये, आया अङ्गगळ मत्तु अङ्गिय अभि प्रायगळ स्मरणदिन्द एककालदल्ले साङ्गप्रपदनाभिप्राय वुबुद्धिगॆ ऒन्दे सल उण्टागबहुदादुदरिन्द अदु सकृरव्यवु, ऒन्दे सल अनुष्ठिसतक्कद्दु. उपासनद हागॆ अदक्कॆ अवरियु बेकिल्ल. हागॆये श्रुत्यादि शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ऎल्ल हेळिदॆ ऎन्दरॆ :- १. “तत्त्वयं सकृदुच्छार शृंसार विमोचनं भवति २. द्वयात्परतरो मनॆ नास्ति सत्व प्रदो नृणान्ति यस्कोच्चारण मात्रेण परां सिद्धिमवापुयात् ३. सकृदेव प्रपन्नस्य कृत्य नैान्य दिष्यते । सकृष्णप्पॆन मन्त्रेण कृत कृत्य सुखीभवेत् । स देव हि शास्त्रार्थः कृतोयं तारये स्मरम् ॥ ४. सकृदेव प्रपन्नाय तवा प्रीति च याचते । अभयं सत्यभूतेभो ददान्य तप्पुतं मम । ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि सदनुहेयवॆम्बुवरु सिद्धवु. शास्त्र प्रमाणगळेनो ऒन्दे सल अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु विधिसु तवॆ, मत्तु अवुगळ अनुसन्मानवु बा एकरूढवादुदरिन्द ऒन्दु क्षणकाल मात्रवे अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु एर्पडुत्तदॆ. मुन्दिन वाक्यदिन्द ई विषयवन्ने तिळिसुववरागि, इन्तह क्षणकालानु यवाद प्रपदन हेगॆ कारकारियादीतु ऎम्ब सन्देहवु________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे क्षण साध्य सकृत श्रुति दृष्टान अनेक व्यापार साध्यमान धानुष्य नुडैय लक्ष र्थमान बाण मोक्ष क्षण कृत्य वागिराप्पोलॆ इट्टा त्मरक्षा भरसमर्पणमिरुक्कम्पडि यन्नु श्रुतिसिद्ध. कॆलवर मनस्सन्नु बाधिसितु ऎन्दु नॆनिसि, श्रुतियु उपपादिसिरुव दृष्टान्त मूलक अन्तह सन्देह निवारणवन्नु माडि “अनेक व्यापार साध्यमान” ऎन्दु प्रारम्भिसि, समाधान हेळुत्तारॆ. साङ्गप्रपदनवु क्षणसाध्यवागि सहृत्कत्रव्यवॆम्बुवदक्कॆ श्रुति दृष्टा नवु. अनेक व्यापार साध्यमान - अनेक व्यापारगळिन्द साध्य वाद, आ व्यापारगळु यावुवॆन्दरॆ–धनुस्सन्नु याव विधवागि हिडियतक्कद्दु, अदन्नु बग्गिसुव क्रम, अदक्कॆ हॆडॆयन्नु कट्टुवदु, बाणवन्नु ऎळॆदु हिडियुवदु, गुरिताकुव हागॆ बिडुवदु, इत्यादि अनेक व्यापारसाध्यवाद, धानुष्यनुडैय - धनुद्विद्या विशारदन, लक्षवेधार्थमान - गुरियन्नु बेधिसुव ऎन्दरॆ होगि गुरिगॆ ताकुव, बाण मोक्षम् - बाणबिडोणवु, क्षणकृत्यवागिरा पोलॆ - हेगॆ ऒन्दु क्षणद कॆलसवो हागॆ, इव्वात्मरक्षा भरसम क्षणं - ई स्वरूपफलदिन्द कूडिद तन्न आत्मरक्षा भरसमर्पणवू कूड इरुक्कम्पडि - इरुव स्थितियादुदु ऎन्दरॆ ई रक्षाभर समर्पणद क्षण कृत्य स्थितियु ; ऎन्नु- ऎम्बुवदु, श्रुतिसिद्धन - श्रुतियिन्द सिद्धवादुदु. आ श्रुति यावुदॆन्दरॆ, मुण्डकदल्लि प्रणवो धनुश्य रोह्यात्म ब्रह्म तल्लÂमुच्यते । अप्रमत्तेन वेष्ण व्यं शरवन्मयो भवेत् ॥ * प्रणववे धनुस्सु, आत्मवे बाणवु, परब्रह्मने आ बाणक्कॆ गुरियु ऎन्दु हेळल्पट्टिदॆ. आदुदरिन्द, बाणबिडुव हागॆ जागरूकनागि बाणवु गुरियन्नु सेरुवहागॆ, आत्मनु परमात्मनन्नु सेरतक्कद्दु, आग तन्मयोभवेत् - परमात्म साम्यवन्नु हॊन्दुवनागुत्तानॆ________________
23जि प्रपदनाधिकार ११०० ऎन्दरॆ देवत्व मनुष्यत्वादिगळु होगि ज्ञानैकाकरतॆयिन्द साम्य वन्नु हॊन्दुवनु. शॆरवत् ऎन्दिरुवदरिन्द शरलक्षगळ हागॆ भिन्न वादुदरिन्द सायुज्यवे विना स्वरूपैक्यविल्लवु. इ. मयट् प्राचु व्यार्थदल्लि,” ऎम्बुवदु ई श्रुतिय अर्थवु, बाणप्रयोगदल्लि शरवन्नु बिडुव धानुष्कनु बेरॆ इद्दानॆ. हागॆये ई आत्मावन्नु परमात्मनल्लि सेरिसुव बेरॊब्बनु यारॆन्दु प्रश्निसबहुदु, दृष्टानगळल्लि उपमा ऎष्टर मट्टिगॆ हेळिरुत्तदो अष्टु मात्रवे ग्रहिसतक्कद्दु. इल्लि प्रकृतवादुदु प्रणववे धनस्सु, तन्मूलकवागि “ ओमित्यात्मानं युत” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ आत्माविन परमात्मन पाददल्लि निक्षेपवन्नु हेळुवदक्कागि, आत्मा शरवॆन्दू, लक्षवु परब्रह्म वॆन्दू हेळल्पट्टितु. इल्लि प्रकृतवाद आत्मरक्षा भरन्यासवु क्षण कृत्यवॆन्दु तोरिसुवदक्कागि बाणमोक्षवु हेगॆ क्षणसाध्यवादुदो, भरन्यासवू हागॆ क्षणसाध्यवादुदॆम्ब भाववु. आदरू बाणवन्नु बिडुव धानुष्यन्यारु ऎम्ब प्रश्नवु बलात्कारदिन्द बाधिसिदुदादरॆ आग सिद्धपायनाद भगवन्तने आगलि, आचारनादरू आगलि आग बहुदु, ऎन्दु उत्तर हेळबहुदु. श्री निगमान्त देशिकरवरिगॆ ई प्रपदनवु साधारणवागि गुरुमुखेनवे नडियतक्कद्दॆम्बभिप्राय विरुवदरिन्द सल्पसूदयद द्वितीयश्लोकदल्लि ई श्रुत्यर वन्नु पपादिसुव सन्दरदल्लि “सव प्रयुक्तः” ई “पत्या णः”, ई जीवात्मनॆम्ब बाणवु सत्वगुणद आधिक्यवुळ्ळ आचाररुगळिन्द प्रयोगिसल्पट्टितॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. आ अमोघ श्लोकव्यावुदॆन्दरॆ– लक्ष्मी यत्र श्रुतिमित गुणा कृषिलज्ञान धानै प्रत्यक्षाणः प्रणवधनुषा सत्ववः प्रयुक्तः 1 मध्यॆ वक्षस्सुरति महसा पत्रलः कौस्तुभात्मा पद्माकान्तस्सभवतु दयादुग्धसिन्धु शिवः । इदरर्थवेनॆन्दरॆ; याव, प्राप्य प्रापकनॆन्दु प्रसिद्धि हॊन्दिद लक्ष्मि नारायणराद लक्षदल्लि बलिष्ठराद बाण बिडुववरु हेगॆ किवि तनक ऎळदु लक्षदल्ले चित्रवृत्तियुळ्ळवरागि बाण प्रयोगमाडुवरो, हागॆये श्रुतिसिद्धवाद ज्ञानशक्ति मॊदलाद परमात्मन कल्याण गुण गळल्लि एकान्त्यरूपचित्त वृत्तियुळ्ळवनागि, देवतान्तर सम्बन्धविल्लदॆ लक्षदल्लि इट्ट मनस्सुळ्ळवनागि, सत्वगुणवे मुख्यवागिवुळ्ळ पर 00 8________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे माचाररिन्द प्रणववॆम्ब धनुस्सिन मूलक समर्पिसल्पट्टवनागि श्रीमन्नारायणन वक्षस्थळद मध्यदल्लि कौस्तुभमणिय कान्तियिन्द कङ्कपत्रवन्नू कूड हॊन्दिदहागॆ तोरुवनागि, कौस्तुभस्थानीय नागि, शोभिसुत्तानो, अन्तह दयॆ ऎम्बुवदक्कॆ क्षीरसमुद्र प्रायनाद श्रीयः पतियु नमगॆ ऎन्दरॆ ई सङ्कल्प सूद्योदय पठन, श्रवण, नटनॆ माडुव नम्मॆल्लरिगू सत्वश्रेयप्राप्तिगागि आगलि ऎन्दु मङ्गळाचरणॆयन्नु माडिरुत्तारॆ. हीगॆ भरन्यासवु क्षण कृत्यवॆन्दु हेळुवदु तम्म अभिप्रायमात्रवे अल्लवॆन्दू श्रुति प्रमाण प्राप्तवॆन्दू तिळिसुवदक्कागि “ श्रुति सिद्धं” ऎन्दु प्रयोगि सिरुत्तारॆ. आदरॆ कॆलवरु * उपाय इति विश्वास द्वयार स्मरणा गति” ऎन्दरॆ “सद्देश्वरने नमगॆ उपायवु ऎम्ब विश्वासवे शरणा गतियू, अदे द्वयमार्थवु ऎन्दु हेळुवदरिन्द, ई साङ्गप्रप दनरूप भरन्यासवु आवश्यकविल्लव; तायिये तानागि मगुविन भारवन्नु वहिसलु कङ्कणबद्धळागिरुव हागॆ, सद्देश्वरनु ताने रक्षकनागि नावु मक्कळागिरुवाग, रक्षिसदे इरुवने ? नावुगळु भर समर्पणॆयन्नु माडबेको ? ऎन्दरॆ माडबेकॆन्दु समाधान वन्नु “इब्बर समक्षणवे” ऎम्ब वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. नम्मल्ले कॆलवरभिप्रायवु भरसमर्पणवु अनावश्यकवॆन्दू, आतने यारा दरू विश्वास तोरिसिदरॆ साकॆम्ब अवसर प्रतीक्षॆयल्लिरुवदरिन्द ताने रक्षिसि बिडुवनॆन्दू हेळुवरु. आदरॆ इन्नु कॆलवरु अवसर प्रतीक्षॆयल्लि श्रीयःपतियु इरुवदेनो सरिये ; आदरू इतर अङ्गगळिन्द कूडिद रक्षापेक्षा प्रतीक्षॆयन्नु माडुवनागि, तानु विधिसिरुवहागॆ रक्षाभरन्यासरूप आत्मनिक्षेपवन्नु माडिदरेने चेत ननु कृतकृत्यनागुवनु, अन्यथा इल्लवॆन्दु अभिप्रायपडुत्तारॆ. स्वामि निगमान्य महादेशिकरवरिगॆ मॊदलिन अभिप्रायवु समञ्जस वल्लवॆन्दु तोरिसुवदक्कागि सात्यकि तन्त्र वाक्यवन्नु प्रमाणवागि उदाहरिसुत्तारॆ.________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार ११०२ भरन्य सनमेव प्रवत्तिमन्त्रेषु प्रधानमित्यनु सन्धेयं. इब्बर समर्पण मे प्रपत्ति मल् प्रधानवाक अन सन्धेयवॆन्नुमिडि “अनेनैव तु मण स्वात्मा नं मयि निक्षिपेत् । मयिनिक्षिप्त कत्रव्य कृतकृत्यो भवि प्रति” ऎन्नु सात्यकि तन्त्रत्तिलॆ, भर स्वीकारं हण्णुगिर शर र्ण्य ९ ताने तळिय वरुळिचॆ य र्दा. 66 प्रपत्ति नन्मगळल्लि ई भरन्यासवे मुख्यनॆम्ब अनुसन्धानवु. इब्बर समक्षणमे - ई आत्मरक्षाभरसमर्पणवे, प्रपत्ति मल् - प्रपत्ति मस्त्रगळल्लि, प्रधानवाक - तुम्बा मुख्य वादुवॆन्दु, अनुसन्धेय नन्नु विड - ऎन्नुव विषयदल्लि, “अनेनैवरु मण ई द्वयमन्त्रदिन्दले स्वात्मानं तन्न आत्मावन्नु, मयि नन्नल्लि, निक्षिपेत् - इडतक्कद्दु, इदरिन्द रक्षाभरनिक्षेपवे अनुष्ठिसल्पडतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टितु. निक्षिपेत् शब्दक्कॆ हीगॆयॆ अर्थवन्नु हेळतक्कद्दॆम्ब अभिप्रा यवे, अनुवादमाडि उत्तरार्धदिन्द हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. मयि - प्रसन्नन विषयदल्लि सत्वभरवन्नु वहिसबेकॆन्दु आदरदिन्द निरी क्षिसिकॊण्डिरुव नन्नल्लि, निक्षिप्त कत्रव्यः – हीगॆ रक्षा भरसनुर्पणॆ यन्नु माडिदवनु, कृतकृत्यः - याव उपायवन्ननुष्ठिसबेको अदन्नु माडिदवनू मत्तु इन्नेनन्नु माडबेकादुदिल्लदवनू भविष्यति - आगुवनु” ऎन्नु सात्यकि तन्त्रत्तिलॆ - ऎन्दु सात्यकि तन्त्रदल्लि भरस्वीकारवन्नु, हॆण्णुगिरशरर्ण्य - माडुव सत्व रक्षक नाद सत्येश्वरनु, ताने, तॆळिय-संशयगळॆल्ला तॊलगुव हागॆ विशदवागि, अरुळिच्चॆय र्दा - कृपया उपदेशिसिदनु. संशय गळु यावुवॆन्दरॆ, तायियहागॆ तानागिये नम्मन्नु रक्षिसबेकॆन्दु कङ्कणबद्धनादवनु भरसमर्पणवन्नु ऎदुरु नोडुवने ऎम्बुव दॊन्दु संशयवु, महाविश्वासवे मुख्यवादुदरिन्द, अदे शरणा________________
302 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साण्ण प्रपदनानुष्ठा नक्रमः इदिल् साङ्गानुष्ठानवाय्तदु–कर्तृत्व त्याग मम तात्याग फलत्याग फलोपाय त्याग पूर्व कमान आनु कूल्य सङ्कलाद्य र्थानुसन्धानत्तॆडॆ गुरुपरम्परोपस पूर्वक द्वयवचन मुखत्तालॆ स्वरूपफलन्यास गर्भमान आत्मरक्षाभति समर्षणण्डण्णुगै. गतियु ऎम्बुवदु इन्नॊन्दु संशयवु, इन्तह यावदॊन्दु सन्दे हक्कू कारणविल्लदहागॆ सत्वलोक शरणने तन्नल्लि रक्षाभवन्निड तक्कदॆन्दु हेळिरुत्तानॆन्दु सात्यकितन्त्र प्रमाणवन्नु उदाहरिसिरु तारॆ. शेषत्वज्ञानवे शरणागतियु, महाविश्वासवे शरणागतियु ऎन्दु हेळिबिट्टरॆ, अवुगळल्लि कत्रव्यांशवेनू इल्लदुदरिन्द, आ अभि प्रायगळु ई शास्त्रपुगळिगॆ विरुद्धवादवु ऎम्बभिप्रायवन्नु सूचिसुवदक्कागि “मयि निक्षिप्तकत्रव्यः” ऎम्ब प्रयोगवु. 66 इल्लि “मयि निक्षिप्त कत्रव्य” ऎम्बुवदक्कॆ आत्मरक्षाभन्यास वॆन्दु अर्थ हेळल्पट्टितु. हागादरॆ इदर साङ्गानुष्ठान हेगॆ ऎन्दरॆ सङ्ग्रहवागि अनुष्ठानक्रमवन्नु पदेशिसुत्तारॆ. साङ्गप्रपदनानुष्ठानक्रमवु. इदिल् - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ मुमुक्षुविगॆ विधिसल्पट्ट ई अङ्गिय विषयदल्लि, साजा नुष्ठान माय् - साङ्गप्रपदनानु ष्ठानवागि, आत्मदु - निष्करिसल्पट्टिरुवदु, यावुदॆन्दरॆ, क त्याग, ममतात्याग, फलत्याग, फलोपाय त्याग, पूर्वक मान - इवुगळिन्द कूडिद, आनुकूल्य सल्लाद्यानुसन्धान तॊडॆ - आनुकूल्य सङ्कल्प, आदिशब्ददिन्द इन्नु नाल्कु अङ्गगळाद प्रातिकूल्य वर्जन, महाविश्वास, कार्पण्य, गोवरणगळु हेळल्पट्टवु, ई ऐदु अङ्गगळन्नु द्वयमन्त्रदल्लि तोरुव अर्थानु सन्धानदॊन्दिगॆ, गुरुपरम्परोपसपूरक - तन्न स्वन्त गुरु गळ परम्परॆय ध्यान प्रणामगळॊन्दिगॆ, उपस - उपसदनवु________________
साज् प्रपदनाधिकार ११०४ ऎन्दरॆ ध्यानप्रणामगळु, द्वयवचनमुखत्तालॆ - द्वयोच्छार णॆय मूलकवागि, स्वरूपफलन्यासगर मान – आत्मस्वरूप न्यास मत्तु आत्मरक्षाभरसमर्पणॆ माडुवदरिन्दुण्टागुव फलद न्यास, इवुगळिन्द सेरिद, आत्मरक्षाभ रसमरणं षण्णुगै - आत्मरक्षा भरसमर्पणवन्नु सत्वलोक शरण्यन पादारविन्ददल्लि माडुवन्था द्दागिरुत्तदॆ. अनुष्ठान मन्त्रवाद द्वयोच्छारणॆगॆ मुञ्चॆये आनुकू ल्यादि अङ्गगळ अनुसन्धानवु हेगॆ आवश्यकवो, हागॆये गुरु परम्परॆय प्रणाम ध्यानादिगळू आवश्यकवु. इदु अङ्गवल्लदिद्दरू अनुष्ठानक्कॆ पूर्वदल्लि गुरुपरम्पराध्यानवु कत्रव्यवॆन्दु तिळिसु वदक्कागि गुरुपरम्परोपस पूर्वक ऎम्ब प्रयोगवु. इल्लि द्वयवचनत्तालॆ ऎन्दु प्रयोगिसदॆ, द्वयवचन मुख ताले ऎन्दु प्रयोगिसिरुवदरिन्द, अधिकार भेददिन्द श्री निगमान्य देशिकरवरे निक्षेपरक्षॆ ऎम्ब ग्रन्थदल्लि उपदेशिसिरुव हागॆ, कॆलवु प्रपत्ति प्रयोग भेदगळुण्टॆन्दु सूचिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द साङ्गानुष्ठान प्रक्रियॆ हेगॆम्बुवदन्नु सारविव रणॆ व्याख्यातृवु विवरिसिरुत्तारॆ, हेगॆन्दरॆ- ई प्रपदनानुष्ठानवु मूरु विधवु. स्वनिष्ठॆ, उक्तिनिष्ठॆ, आचारनिष्ठॆ ऎम्बदागि, स्वनि पैय क्रम हेगॆन्दरॆ. आचारानुग्रहपूर्वकवागि, गुरुपरम्परॆ यन्ननुसन्धान माडि, लक्ष्मीप्रपत्तियन्नु माडि, “अखिलहेय प्रत्यनीक” ऎम्बदागि श्री भाष्यकाररवरिन्द हेळल्पट्ट मेरॆगॆ, भग वन्तनल्लि रक्षणॆगॆ उपयुक्तवाद स्वामित्व, सौशील्य, वात्सल्य, सौलभ्य, सर्वज्ञत्व, सत्वशक्तित्व, सहज कारणुकत्व सत्य सङ्कल्पत्व, परमो दारत्ववे मॊदलाद कल्याणगुणगळन्नु नारायण शब्ददल्लि अनु सन्धान माडि, द्वयद श्रीमच्छब्ददल्लि नारायणनु लक्ष्मि यॊन्दिगॆ रुव भाववन्नु अनुसन्धानमाडि, द्वयद श्रीमनु रायण ऎम्बॆरडु पदगळ अर्थसामर्थ्यदिन्द अनुकूल्य मत्तु प्रातिकूल्य वर्जन सङ्कल्पगळन्नु माडि, तानु महापराधियादुदरिन्द अकिञ्च ननॆन्दु अनुसन्मानमाडि, महानुभावनॆ निनगॆ सदा दासभूत नाद ननगॆ बेरॊब्बरू गतियिल्लदॆ नीनॆ गतियादुदरिन्द निन्निन्द अनुग्रहिसल्पट्टि ज्ञानमूलक चरण्शरणमहं प्रपद्यॆ________________
66 श्री मद्र हस्य त्रयसारे ऎम्बल्लि मेलिन कार्पण्यवन्नू महाविश्वासवन्नू गोप्तत्ववन्नू अनुसन्धानमाडुत्ता निन्न पादारविन्ददल्लि समर्पिसिकॊण्डिरुत्तेनॆ. नीने उपायस्थानदल्लि निन्तु इदन्नु नडिसिकॊडबेकेविना नन्न यत्नवु ई षदपि इरुवदिल्लवु. नन्न मत्तु नन्न रक्षणॆय मत्तु आ रक्षणॆयिन्द प्राप्तवागुव श्रीमते नारायणाय नमः ऎम्बल्लि तोरिबरुव सत्व देश सत्व काल सावचित सत्वविध कैङ्कय्यगळन्नु निमगागि ऎसगुवॆनु. इदु नन्न प्रयोजनक्कागि यल्लवु. अवरु एनु उक्तिनिष्ठॆ हेगॆन्दरॆ- श्रीरङ्गादि दिव्य देशगळल्लि स्वामिसन्निधि यल्लि, आचाररिन्द उपदेशिसल्पट्ट रीतियल्लि, समुदायज्ञान पूर्वकवागि अवरु उच्चरिसिदहागॆ उच्चरिसोणवु. हेळुत्तारॆन्दरॆ- प्रथमतः पुरुषकार प्रपदनवन्न नुष्टिसिदनन्तर लक्ष्मि विशिष्टतॆयन्नू आकॆगिरुव कल्याणगुणगळन्नू अनुसनानमाडि हागॆये नारायणशब्ददल्लि तोरुव हेय प्रत्यनीकत्व कल्याण गुणाकरत्वगळन्ननुसन्धानमाडि, हेळिकॊडुवरेनॆन्दरॆ, स्वार्मि इन्नु मुन्दॆ अनुकूलनागिये इरुवॆनु, ऎन्दिगू प्रतिकूलवागिरु वदिल्लवु. नीनु निन्न दासनन्नु रक्षिसुत्ति ऎम्ब पूर्ण नम्बिकॆ युण्टु. नानु महापराधियु, आदुदरिन्द नीनल्लदॆ ननगिन्यारू रक्षकरिल्लदुदरिन्द रक्षिसु, ई आ ताळ्मॆयवॆल्ला निन्नदु, नन्न दल्लवु, अवरुगळ रक्षणभरवन्नु निन्नल्ले इट्टिरुवॆनु, ननगॆ इदरल्लि यावविध सम्बन्धवू इरुवदिल्लवु, उपासनक्कॆ अशक्तनादुदरिन्द अदर स्थानदल्लि नीने निन्तु सत्ववन्नू निर्वहिसुव भरवू निन्न दे नन्नदल्लवु. रक्षा फलवु कूड निन्नदे नन्नदल्लवु. ई भरन्यासद कत्ववू ननगिल्लवु. ई प्रपदनवु निन्न कृपॆगॆ वशवागुवदक्कॆ मात्रवे विना फलक्कागि अल्लवु. हीगॆ आचाररु हेळिदुदन्नु उच्चरिसुवदे उक्तिनिष्ठॆ. आचारनिष्ठॆ - इदरल्लि आचाररे प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसुत्तारॆ. “नानु” ऎम्बुवदक्कॆ बदलागि ई मेलॆ हेळिदुदरल्लि “ ई तनु ऎन्दु प्रयोगिसुवरु. अथवा अवरे “ आ हं” ऎन्दु प्रपवन नन्न नुष्ठिसि, आत्मात्मीय वॆन्दु हेळुवदरल्ले ई भरन्यासवन्नु अपेक्षिसुव सच्छिष्यनू सह अन्तर्गतनु.________________
Jn) साण्ण प्रपदनाधिकारः कत्व ममताफल फलोपायत्न त्यागानां हेरोपन्यासः ११०६ इक्कर्तृत्व त्यागत्तुक्कु निबन्धन, र्त कर्तृत्व मुम् अवनडियाग नन्नदु तनक्कु यावदात्म भावियान भगव देक पारतनयरिगॆ, ई उक्तिनिष्ठॆ आचार निष्ठॆगळल्लि आचाररु हेळिकॊट्ट हागॆ द्वयमप्रोच्चारणॆयू उण्टु. मेलॆ हेळिद साङ्गप्रपदनानुष्ठानवु कत्वत्याग, ममता त्याग, फलत्याग, फलोपाय त्यागगळ पूर्वकवागि माडतक्क द्दॆन्दु हेळल्पट्टितु. अवुगळिगॆ कारणवन्नु मुन्दिन नाल्कु वाक्य गळिन्दुपदेशिसुत्तारॆ— S इक्कर्तृत्व त्याग कु - तनगॆ कत्वविल्लवॆम्बनुसन्धानक्कॆ निबन्धनं - कारणवेनॆन्दरॆ, र्त कर्तृत्वमुम् - तानु करा ऎन्दु शास्त्रगळल्लि हेळिरुवदु, ई सन्दरदल्लि प्रदनानुष्ठानरूप करत्ववु, अवनडियागवनदॆनु - “ परात्तु तळ्ळुते ऎम्ब सूत्रदल्लि उपपादिसिरुव हागॆ परम पुरुषन मूलकवागि बन्दुदॆम्बदागि, तनक्कु - तनगॆ, यावदात्मभावियान - आत्म स्वरूपवु ऎल्लिवरिविगॆ इरुत्तदो अदुवरिविगू ऎन्दरॆ सदा, भगव देकपारत यरिगॆ - श्रीयःपतिगेने तानु परतनॆन्दु तिळियोणवु. शास्त्रवु ईतनन्नु कावॆन्दु करा शास्त्रार नात् ” ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ श्रुतिगळल्लि विधिनिषेधवाक्यगळिरुत्तवॆ. अवुगळिगॆ अनुसारवागि ईतनु वरिस तक्कद्दु. इल्लदिद्दरॆ, आज्ञाभेदी ममद्रोहि ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, भगवन्निग्रहक्कॆ पात्रनागुत्तानॆ. हीगिरुवाग कत्यागवु हेगॆ ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. शास्त्रदल्लि हेळिरुव हागू, स्वानुभव सिद्धवागियू करण कळेबरादिगळ मूलक कत्वविद्दरू सश्वेश्वरनु लीलारूपस्वार्थक्कागिये करण कळेबरयोग” वन्नु दयपा लिसि, ईतनिगॆ सत्तॆयन्नु कॊट्टु, प्रवृत्ति समयदल्लू तन्न सब्बल्प ကာ________________
श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ममतात्यागत्तु कुम् फलत्यागत्तु कु निबन्ध नं- आत्मात्मीयळुडैय स्वरूपानु बन्धि भगवदेक शेष ज्ञानम्. मूलक माडबेकॆम्ब इच्छा, प्रयतन मॊदलादवुगळ मूलक पूरै सुकृत दुष्कृतगळिगनुसारवागि प्रेरकनागियू इरुवदरिन्द, इवन कत्ववु यावागलू भगवदधीनवु, आदुदरिन्द तानु भग वन्तनिगेनॆ परतनु ऎम्ब ज्ञानद मूलक कत्यागवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. आदुदरिन्द ई भगवदेकपारतन्त्र ज्ञानवे कत्व त्यागक्कॆ मूलकारणवॆम्ब भाववु. ऒब्बनु इन्नॊब्बनिगॆ परतनागिरुवदु, लोकव्यापारदल्लि याववादरू ऒन्दु काल दल्लिद्दु इन्नॊन्दु कालदल्लि हीगॆ इल्लदॆयू इरुवदुण्टु. हागिल्लदॆ ई जीवात्मनु नित्यवागि निरुपाधिकवागि सश्वरनिगॆ मात्र परत नागि रुवदरिन्द, “यावदात्मभावि” ऎम्बवागियू, मत्तु “भगवदेक” वॆम्बदागियू प्रयोगिसिरुत्तारॆ. भरन्यासवु तुम्बा अमोघवागि निरतिशयफलप्रदवादुदु. हीगिरुवाग अन्तह अनुष्ठानदल्लि मम तॆयु हेगॆ दोषावहवु ? मत्तु मुमुक्षुविगॆ मोक्ष बेकु, हीगि रुवाग फलत्यागवन्नु एतक्कॆ अनुसन्नान माडबेकु.? ऎम्ब शब्दा गळिगॆ ई मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ : ममता त्यागत्तुक्कुम् फलत्यागत्तुक्कु निबन्धनं - तनगॆ ममतॆ फल, इवुगळॆरडरल्लू सम्बन्धविल्लवॆम्बनुसन्धानक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ–आत्मात्मीयळुडैय - तन्न मत्तु तनगॆ सम्बन्धपट्टवर, स्वरूपा नु बन्धि आत्मस्वरूपदॊन्दिगॆ सेरिद भगवदेक शेष ज्ञानम् - शिर्यपतियॊब्बनिगॆ मात्रवे तानू मत्तु आत्मीयगळू सह प्रयोजनवादवॆम्ब ज्ञानवागिरु इदॆ. यावाग तन्न स्वरूपवु भगवन्तन प्रयोजनक्कागिये ऎम्ब ज्ञान उण्टायितो, आवाग तनगॆ याव विधवाद फलद सम्बन्धवू इल्लवॆन्दु एर्पडुवदरिन्द, फलत्यागक्कॆ शेषत्वज्ञानवु कारणवायितु. अदू अल्लदॆ तानू, हागॆये तनगॆ सम्बन्ध पट्ट ऎल्लवू कूड शेषभूतवादुदरिन्द तानु अनुष्ठिसिद प्रप -________________
20 साण्ण प्रपदनाधिकारः DOLU फलोपायत्व त्यागत्तुक्कु निबन्धनं– शरण्य प्रसादन मानविवनुडैयनुष्ठानम् प्रधान फलत्तुक्कु व्यवहित कारणमागै युम्, अचेतनवागैयालॆ फलप्रदान स लाश्रय मल्ला मैयु. तियू कूड अदे प्रकार श्रियःपतिगॆ शेषभूतवाद मेलॆ आ प्रपत्रनुष्ठानदल्लि ममतॆ ऎल्लिरुत्तदॆ ? ममतात्याग उण्टागले बेकॆम्ब भाववु. आदरॆ ई जीवात्मनु, पिता आचार मॊदलाद वरुगळिगू शेषभूतनागिद्दानल्ला, भगवदेक शेषज्ञान हेगॆ ऎन्दरॆ, अदक्कागि स्वरूपानुबन्धि ऎम्ब प्रयोगवु. आ शेष गळॆल्ला सोपाधिगळादवु ; श्रियः पतिगॆ शेषभूतनागिरुवदु मात्र निरुपाधिकवु ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि स्वरूपानुबन्धि ऎम्ब प्रयोगवु. आदरॆ अनुष्ठि सुवनिगॆ कल्मदल्लि फलोपायत्वज्ञानवु आवश्य कवु. हीगिरुवल्लि अदन्नु त्यागमाडलु साध्यवो ? प्रधान फलवाद परिपूर्णानुभवक्कॆ सत्येश्वरने उपायवादुदरिन्द, अन्तह प्रधान फलक्कॆ तानु अनुष्ठिसुव प्रपत्ति कारणवागलारदु ऎम्ब अनु सन्धान उण्टागुवदरिन्द, इल्लि उपायत्व त्यागवु सरिहोगुत्तदॆ ऎन्दु समाधान हेळिदरू, अन्तह परिपूर्ण ब्रह्मानुभवक्कॆ प्रपत्तियु साद्योपायवॆन्दु शास्त्रवु विधिसुवाग, अदु उपा यवे अल्लवॆम्ब अनुसन्धानवु ताने हेगॆ सरिहोगुत्तदॆ, ऎम्ब शङ्कागळिगॆ समाधानवागि फलोपायत्ववु तनगिल्लवॆन्दू, ईश्व रने फलोपायवॆन्दू, प्रपत्तिय साक्षात्तागि फलदायिकवल्ल वॆन्दू, सत्येश्वरननुग्रह मूलक सत्येश्वरने फलप्रदनॆन्दू उप देशिसुत्तारॆ. फलोपा यत्न त्यागत्तुक्कु निबन्धनं – फलवन्नु कुरित ई भरन्यासवु उपायवॆम्ब भावद त्यागक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ– शरण्य प्रसादन नान - सरक्षकनाद सश्वेश्वरन अनुग्रहव न्नुण्टुमाडुव, इवनुडैय अनुष्ठानं - ईतन भरन्यासरूप्य अनुष्ठानवु, प्रधान फलत्तुक्कु - सरेश्वरन अनवच्छिन्न कैङ्कर________________
११०९ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे भगवत एव फलोपायत्वम् ईश्वर्र फलोपायवागिरदु, (मॆरदु) सहज सौहारत्तारॆ करण कळेबर प्रदानं तुडज द्वयोच्छारण परन्तवागि सत्वत्तु क्कु आदिकरण मान ताने प्रसाद कारणवागदॆ परम्परया कारण प्राप्ति परन्तवाद परिपूर्ण ब्रह्मानुभवक्कॆ, व्यवहित कारण माकैयुम् - साक्षात्तागि वागोणवू ; मत्तु अचेतन मागै यालॆ - भरन्यासवु चेतन वल्लवादुदरिन्द, फलप्रदान सलाश्रय मल्ला मैयुम् - फलवन्नु कॊडुत्तेनॆम्ब सङ्कल्पक्कॆ आश्रयवल्लदे इरोणवू सह; हीगॆ इवॆरडू आ फलोपायत्यागक्कॆ कारणगळॆम्ब भाववु. ई भरन्यासद मुख्योद्देशवु सत्वलोक शरण्यन अनुग्रहवन्नु सम्पा दिसुवदक्कागिरुवाग, प्रधानफलक्कॆ अदु साक्षात्तागि कारणवल्लवु, मत्तु अदु चेतनवल्लवादुदरिन्द अन्तह प्रधान फलवन्नु कॊडु तेनॆम्ब सङ्कल्पक्कू आश्रयवल्लवु. आदुदरिन्द भरन्यासदल्लि फलो पायवॆम्ब अभिमानविल्लदुदरिन्द आ फलोपाय त्याग पूरकवागि अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दु हेळिदन्तायितु. हागादरॆ, फलोपायत्ववु ऎल्लि ऎन्दरॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द विशदीकरिसुत्तारॆ. सरेश्वरने फलोपायवॆन्दु हेळि, हेगॆ ऎन्दु उपपादिसुत्तारॆ. फलोपायत्ववु सरेश्वरनिगे सल्लतक्कद्दु. ईश्वरन् - सत्येश्वरनु, फलोपाय मागिरदु - फल वन्नु कुरितु उपायवागिरोणवु, (ऎण्ण रदु ऎन्दु पाठवादरॆ फलवन्नु कुरितु उपायवॆन्दु हेळोणवु ऎम्बरवु) -सहज सौहार तालॆ - निर्हेतुक कृपॆयिन्द, करण कळेबर प्रदानं- प्रळयदल्लि सत्वचेतनवु अचेतन प्रायवागि इद्दु बिट्टिते ऎम्ब परितापदिन्द आ चेतनरुगळिगॆ अवरवरुगळ पूरैकरानुसार शरी केन्द्रिय योगवन्नु दयपालिसिदुदु, तुड ५ - मॊदलुगॊण्डु________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार पूरैक सल्प विशेषविशिष्ट नाय् कॊण्डु अव्यवहित कारण माकैयालु, उपायान्तर शून्यनुक्कु अन्नो उपाय स्थानत्तिलॆ निवेशियालुम्. ऎल्ला 3 द्वयोच्छारण पठ्यन्तवाग प्रपत्रनुष्ठानरूपमन्त्रवाद द्वयवन्नु उच्चरिसुव परन्तवागि, ऎन्दरॆ उपायानुष्ठान माडुववरिविगू ताने, सत्वत्तु कु आदिकारणमान दक्कू मूलकारण भूतनाद सश्वेश्वरनाद ताने, प्रसाद पूरक अनुग्रहपूर्वकवाद, सल्प विशेष विशिष्ट नाय् कॊण्डु - ई चेतनन यादृच्छिक सुकृत रूपवाद अनुकूल करानुसारवाद सङ्कल्प विशेषदिन्द युक्तनागि, अव्यवहित कारण मागैया लुं साक्षात्तागिये ताने कारणवागुवदरिन्दलू उपा यार शून्यनुक्कु, उपासनदल्लि प्रवरिसुव शक्तियिल्लदवनिगॆ अ वॊ उपायस्थानत्तिलॆ - अन्तह उपायस्थानदल्लि, निवेशिकॆ यालुम् - ताने निल्लुवदरिन्दलू, आ सश्वेश्वरने फलो पाय नॆन्दु तिळियतक्कद्दॆम्ब भाववु. हिन्दिन वाक्यदल्लि भरन्यासवु भगवदनुग्रहक्कॆ कारणवादीते विना, साक्षात्तागि प्रधान फलक्कॆ कारणवल्लवॆन्दू, फलप्रधान सङ्कल्पक्कॆ चेतनवल्लदुदरिन्द आश्रयवल्लवॆन्दू आ कारणदिन्द फलोपायवल्लवॆ दू हेळल्पट्टितु. इवॆरडू सश्वेश्वरनल्लिरुव दरिन्द आतने फलोपायवु हेगॆन्दरॆ– ईतन निर्हेतुक कृपॆयु अनेक अनुकूलगळन्नु ई चेतननिगॆ कल्पिसिकॊट्टिरुत्तदॆ.
- अचिद विशिष्टा नळये जम्र नवलोक्य जातनिदा 1 करण कळेबर योगं वितरिसि वैष शैलनाथ करुणेत्वं” ॥ ऎन्दु हेळिरुव हागॆ प्रळयदल्लि अचितायवागिद्द चेतनरिगॆ अवर वर पूत्व करानुसार देहेन्द्रियगळन्नु ई सरेश्वरन कृपॆय ऒदगिसुत्तदॆ. अनन्तर आ चेतनर यादृच्छिक सुकृतवन्ने अभिमानिसि अवरिगॆ मानुषजन्म ज्ञान विवेकादिगळन्नुण्टु माडु इदॆ. सच्छास्त्रवन्नू अवुगळन्नु पदेशिसुव ज्ञानगळन्नू कॊट्टु अवरिगॆ सत्सङ्ग गुरूपसदनगळन्नुण्टुमाडुत्तदॆ. अनन्तर शरणा________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे गति मन्मवाद द्वयोच्छारणॆ मूलक भरन्यासवन्नु अनुष्ठिसुव हागॆ माडुत्तदॆ. हीगॆ आतन निराज कृपॆये इदन्नॆल्ला उण्टु माडुत्तदॆ. हीगॆ ऎल्लक्कू आतने साक्षात्तागि कारणनु. आदुद रिन्दले अव्यवहित कारणनु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. इवॆल्लक्कू चेतनन सुकृतवे कारणवल्लवे ऎन्दरॆ अन्तह सुकृतानुष्ठानक्कू करण कळॆबर योगादिगळ मूलकवागियू तदनुसार नियमन मूलकवागियू आतने कारणवादुदरिन्दले आदिकारणमान ताने अव्यहित कारणवॆन्दु उपदेशिसिरुत्तारॆ. अदू अल्लदॆ ईतन अल्पवाद यादृच्छिक सुकृतवन्ने व्याज माडिकॊण्डु, तन्न अनुग्रहपूर्वकवागि हितप्रवरनॆ मॊदलुगॊन्दु फलप्रदानदवरि विगू सङ्कल्पिसि, नियमिसि रक्षिसुत्तानॆ. मत्तु साद्योपायवाद योगदल्लि प्रवरिसलु योग्यतॆयिल्लद अशक्ततॆ मुन्तादवुगळन्नु तिळिदु, योगद स्थळदल्लि ताने निन्तु ई भरन्यासानुष्ठानवन्नु पूरि माडिसि, फलप्रदान माडुवदरिन्द आतने फलोपायवॆन्दु स्वा स्थापि सल्पट्टितु. हीगॆ आतने साक्षात्ताद कारणवादुदरिन्दलू, योगद स्थानदल्लि ताने निन्तु फल कॊडुवदरिन्दलू आतने फलोपाय वॆम्ब तात्सरवु. Nd आदरॆ जीवात्मनिगॆ ज्ञानवु नित्यवादुदु, अदु विकासवागिये इरुत्तदॆ; आदरॆ प्रकृति सम्बन्धद मूलक अदर प्रकाशवु मरिसिहोगि रुत्तदॆ. स्वामि कृपॆ यावाग उण्टायितो, आग प्रतिबन्धक निवृत्ति मूलक “यथा न क्रियतेजोत्सा ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुव हागॆ, (४९३ नॆय पुट नोडि) तन्न नैजवाद स्वरूपद आविद्याव उण्टागि, परिपूर्णानुभव परवाद फलप्राप्तियुण्टागुत्तदॆ ; हीगिरुवाग ईश्वर सङ्कल्पद आवश्यकतॆ एनु ? आतनु हेगॆ अव्य वहित कारणनु ? दुष्करवाद चिरकालद योगाभ्यासदिन्द लभिस तक्क फलवु, बहु सुकरवागि ऒन्दु क्षणकाल मात्र अनुष्ठिसतक्कद्दागि रुव भरन्यासदिन्द उण्टागिआ योगक्कॆ बदलागि ताने उपायवागि निन्तु नडिसिकॊडुवनॆम्बुवदु हेगॆ समञ्जसवाद अभिप्रायवॆन्दु हेळलागुत्तदॆ ? योगदल्लि मात्र स्वसङ्कल्पाधीनवॆन्दू इल्लि मात्र ईश्वर सङ्कल्पाधीन वॆन्दू हेळलागुत्तदॆये ? भगवन्तनिगॆ सत्व कार णत्ववॆम्बुवदु ऎल्लादक्कू इद्दे इरुत्तदॆ. हीगिरुवाग________________
साक्षि प्रपदनाधिकार इ निरुक्कडि धरिग्राहकमान शास्त्रत्तालॆ अनगत मान वस्तु स्वभावं. आगैयाल् इद्दरं युक्तिगळाल् चलि पिक्क वॊण्णादु. स्वसङ्कल्प विशिष्टनाद सश्वेश्वरने अव्यवहित कारणनॆन्दू, उपा यान्तर शून्यनिगॆ सश्वेश्वरने आ उपायस्थानदल्लि निन्तु नॆरवेरि सुवनॆन्दू हेळुवदु हेगॆ ? ऎम्ब आक्षेपगळिगॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द समाधान हेळुत्तारॆ. इल्लि निरुक्कडि - हीगिरुवदक्कॆ मूलवु ऎन्दरॆ स श्वरनु सङ्कल्प विशिष्टनागिकॊण्डु साक्षात्तागि कारणवागिरुवदक्कू उपायान्तर स्थानदल्लि ताने निन्तु उपायवागिरुवनॆम्बुवदक्कू मूलकारणवु, धरिग्राहकमान शास्त्रत्तालॆ - धरियॊन्दुण्टु ऎन्दु हेळुव शास्त्रमूलकवागि, ई प्रकरणदल्लि धरियु सत्व श्वरनु, आतन स्वरूपवन्नु कुरितु हेळुव शास्त्रमूलकवागिये, अवगतमान वस्तु स्वभावं - तोरिबरुव धगळे मूलवु ऎम्ब तात्परवु ; आ शास्त्रवु एनु हेळुत्तदॆन्दरॆ -सश्वरने सत्वक्कू मूलकारणनॆन्दू, सस्य शरणं सुहृत् - ऎल्लरिगू उपाय भूतनागि रक्षकनु ऎन्दू, आतन सङ्कल्पविल्लदॆ तेन विना तृणमपि न चलति ऎन्दू हेळिरुव हागॆ, याव काव्यवू नडॆयुव दिल्लवॆन्दू, अकिञ्चनरागि दीनरागि इतरोपायगळल्लि अशक्तर विष यदल्लि परम कृपॆयुळ्ळवनॆन्दू हेळुत्तदॆ. आगैयाल् - आदुद रिन्द ऎन्दरॆ शास्त्रवे प्रमाणवादुदरिन्द इव्वरं - ई मेलॆ हेळिद कारणगळिन्द सद्देश्वरने सङ्कल्प विशेष विशिष्टनागि ताने उपायवागि निन्तु नॆरवेरिसुवनॆम्ब अभिप्रायवन्नु युक्तिगळिन्द चलिप्पक्कवॊण्णादु - कदलिसुवदु सरियल्लवु. शास्त्रारवन्नु युक्ति गळिन्द हॊडॆदु हाकुवदु ऎन्दिगू सरियल्लवॆम्ब भाववु, यथा न क्रियते जॊत्सा ऎम्ब श्लोकदल्लिरुव मुक्तनिगुण्टागुव स्वस्वरूपविरावक्कॆ रत्न मालिन्य होगलु चेतन सङ्कल्पवु हेगॆ आवश्यकवो हागॆये सत्येश्वर सल्पवू आवश्यकवु. शास्त्र प्रमा णवु, “ते वद महात्मानं कृष्णं धरं सनातनं”________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे साण्ण प्रपदनं प्रति श्री वात्सवरदाचाराणां सङ्ग होक्ति इ स्सा बा नुष्ठानत्तुक्कु नडादूरम्माळरुळिच्युं शुरुक्कु-“अनादिकालं देवरीरुक्कु अनिष्टाचरणं हण्णु
- शरण्यं शरणं च त्वामा हुश्चि व्या महर्षयः । अमृतं साधनं साध्यं सम्पश्यनि मनीषिणः” । (रा युद्ध १२०-१८) इत्यादि वाक्यगळ मूलकवागि द्वयपूरखण्डदल्लि तोरिबरुव उपायभाववन्ने स्थापिसुत्तदॆ. हीगॆ श्रीमदाचाररवरु, भरन्यासवु ऐदु अङ्गगळिन्दलू ऒन्दु अङ्गियिन्दलू कूडिदुदागि सकृतरव्यवागियू, अल्प काला नुष्ठान उळ्ळद्दागियू, आ अङ्गियू मूरु विषयगळिन्द स्वरूप रक्षाफलन्यास उळ्ळद्दागियू, शेषत्व ज्ञानदिन्द अहङ्कार मम कारफल फलोपाय त्यागगळ मूलक अनुष्ठि सतक्कद्दॆन्दुपदेशिसि दरु. हीगॆ उपदेशिसलु शास्त्रवे प्रमाणवॆन्दू हेळल्पट्टितु. इवु शास्रोक्तवाद अभिप्रायगळागि तोरिदरू भागवतराद मह नीयर अनुमतियुळ्ळद्दादरॆ, अन्तह अभिप्रायगळिगॆ इन्नू हॆच्चु बलवॆन्दु योचिसि, तमगॆ प्राचाररागियू श्री भाष्यकाररल्लि अधिकरिसिद नाल्कु मन्दि श्री भाष्य सिंहासनाधिपतिगळल्लि ऒब्बर (१३५ने पुट नोडि) पौत्ररागियू महा प्राज्ञरागि श्री भाष्यकारर अभिप्रायगळन्नु ग्रहिसिदवरागियू इरुवदरिन्द, तम्म अभिप्रायगळिगॆ आ महा भागवतानुमतियन्नु तोरिसि अवुगळन्नु दृढीकरिसुत्तारॆ ई साज् भरन्यास विषयदल्लि तम्म प्राचारवर सण्ण हॊक्तियु– इ स्पाज् सुष्टानत्तुक्कु - ई मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि ऐदु अङ्गगळू, मूरु दळगळुळ्ळ अङ्गियू, इरुव भरन्यासवु अहङ्कार ममकार फलोपायत्व फलत्यागगळिन्द अनुष्ठिसतक्क ऎम्बुवदक्कॆ, नडादूरवाळ् - तम्म प्राचारराद श्री वात________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार 6 गैयालॆ संसरित्तु पोर्नो; इन्नुमुदल् अनुकूल नाय वक्कक्कटर्वे ; प्रतिकूलाचरणं पण्णक्कडवेनर्ल्ले ; देव रीरै प्रॆरुगैक्कु ऎन्नॆयिरु कै मुदलि ; देवरीरैये उपायवाग वरुदियिट्९ ; देवरीरॆ उपायवाग वेणु ; अनिष्ट निवृत्तियिलाद, इष्ट प्राप्तियिलादल्, ऎनक्किनि ऒरु भरमु नॆन्नु.” कुरितु वरदाचाररॆम्ब अवर नामधेयवुळ्ळ नडादूरवाणि रवरु, अरुळि य्युं शुरुकु दयमाडि उपदेशिसिद सङ्ग्र होक्तियु - एनॆन्दरॆ :-मुन्दिन वाक्यवु श्रीयःपतियन्नु हेळुव वाक्यवागिरुत्तदॆ. “अनादिकालं - अनादि कालदिन्दलू देवरीरुक्कु निमगॆ (ईश्वरनिगॆ अनिष्टाचरणं 1 हण्णु गैयालॆ - इष्टविल्लदुदन्नु आचरिसुवदरिन्द इष्टविल्लदुदु यावु दॆन्दरॆ, शास्त्रदल्लि माडबेकॆन्दु हेळिदुदन्नु त्यजिसुवदु, माड कूडदॆन्दु हेळिदुदन्नु माडुवदु, कृत्याकरण अकृत्य करणगळु इवुगळिन्द भगवन्निग्रहक्कॆ पात्रनागि, संसरित्तु पोर्न्सॆ , “क्षिपा त्यजस्तं मशुर्भ आसुरेव योनिषु” (१ १६. १९) ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, पुनः पुनः संसारदल्ले बिद्दु होदॆनु ; इदरिन्द आकिञ्चन्यवू अनन्यगतित्ववू तोरिबरुवदरिन्द अधिकारि ऎम्बुवदु सूचितवायितु, इन्नुमुदल् - इन्नु मुन्दक्कॆ अनुकूलनाय् वरिकक्कडर्वे - अनुकूलवागिये इरुवॆनु ऎन्दरॆ, शास्त्रचोदि तवाद धरगळन्ने अवलम्बिसुवॆनु, इदरिन्द अनुकूल्य सङ्कल्पवु तोरिबरत्तदॆ ; प्रतिकूलाचरणं - प्रतिकूलाचरणॆयन्नु, पण कडवे नर्ल्ले - माडतक्कवनॆन्दिगू अल्लवु ; इदरिन्द प्राति कूल्य वर्जन सल्प रूपाङ्गवु सूचिसल्पट्टितु ; देवरीरै प्पॆरुगैक्कु - तम्मन्नु प्राप्यवागि हॊन्दुवदक्कॆ, र्ऎ कैयिल् - नन्न कैयल्लि, ऒरुकै मुदलि - ऒन्दु मूलधनवू इल्लवु, ऎन्दरॆ करयोगादि उपासनॆगळिगॆ बेकाद ज्ञान शक्तादिगळु यावुवू इल्लवु ; इदरिन्द आकिञ्चनवु तिळिसल्पट्टितु. देवरीरैये – तम्मन्ने उपाय माग - उपायवागि, अरुदियिर्ट्स् विश्वासदिन्द निश्चयिसिदॆनु ; e 2,________________
- श्रीमद्र हस्य त्रयसारे इदरिन्द महाविश्वासवु सूचिसल्पट्टितु. देवरीरॆ उपाय मागवेणुव तावे उपायवागबेकु ; इल्लि गोप्तत्ववरण भरन्यासगळु अडगिवॆ. अनिष्ट निवृत्ति यिलादल् पुण्य पाप रूपकगळ निवृत्तियल्लागलि, इष्ट प्राप्ति यिलादल् पुरु षार्थ प्राप्तियल्लागलि, इनि ऒरु भरमु ? - इन्नु मेलॆ ननगॆ ऒन्दु भर उण्टो ? ऎन्दरॆ इल्लवे इल्लवु ऎम्ब भाववु. इद रिन्द स्वरूप रक्षाफलगळल्लि तनगॆ सम्बन्धविल्लवॆन्दू सम्पूर्णभरवु सश्वेश्वरनल्ले ऎन्दू हेळल्पट्टितु. ऎनु ऎन्दरॆ ऎम्बदागि ऎन्दु हेळिदुदरिन्द अभियुक्तर सङ्ग्रह वाक्यवु अल्लिगॆ मुगियितु ऎम्ब भाववु. साङ्ग प्रपदनानुष्ठानद अनुसन्धान क्रमवन्नू श्रीमदाचार वरे न्यासदशकवॆम्ब हत्तु श्लोकगळिन्द तावे सङ्ग्रहिसिरुत्तारॆ. नित्यवू भगवदाराधनकालदल्लि पठनीयवादवु. मेलिन सङ्ग्रहवाक्यदल्लि नडादूरमाळवरु, इन्नु मुदल् अनुकूलनाय् वरिक्कडवे ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द याव जीववू अनुकूल प्रवृत्तियुळ्ळवनागिरवॆनॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. हागॆये प्रतिकूलाचरणॆयन्नु ऎन्दिगू माडुवदिल्लवॆन्दु हेळिरु तारॆ. श्री कूरेश वरदाचाररे मॊदलाद महनीयरुगळ अभि प्रायवू कूड हागॆये आगिरुत्तदॆ. हागादरॆ, मुन्दिन प्रवृत्ति गळू कूड प्रपदनक्कॆ अङ्गवे ? इल्लवे तात्कालिक सङ्कल्प मात्रवे अङ्गवे ? मुन्दॆ यावजीववू अनुकूल प्रवृत्ति प्रति कुल निवृत्तिगळु प्रपन्ननिगॆ आवश्यकवल्लवे ? हागॆ उत्तरकालिक प्रवृत्तिगळू कूड अङ्गवादरॆ प्रपदनवु सकृत्तागि अल्प काल कत्रव्यवॆम्ब प्रमा णक्कॆ विरोधवागुवदिल्लवे ? याव जीववृत्तियिन्द अङ्गपूर्ण वादरॆ, पूर्वभावियागि अङ्गगळु इल्लवादुदरिन्द अङ्गि निष्प तियू कारणा भावात् काल्याभावः” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ लभिसलारदु इत्यादि शङ्कागळिगॆ समाधानवन्नु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. आदरॆ मेलिन महनीयरुगळ अभिप्रायवु तप्पल्लवु. प्रपदनवु सकृत व्यवॆम्ब शास्त्रवू तप्पल्लवु. ऎरडन्नू समन्वयिसि समञ्ज सारवन्नु पदेशिसुत्तारॆ. भरन्यासद कालद अनुकूल्य प्रवृत्ति प्राति कूल्यनिवृत्तिगळ सङ्कल्प मात्रदिन्दले अङ्गगळ सिद्धियॆन्दू, उत्तर________________
साण्ण प्रपदनाधिकारः उत्तर कालानु वृत्त आनुकूल्य सङ्कल्लाधीनाम् अण्णत्वनिरासः इन्निडल् आनुकूल्य सङ्कल्नादिगळ् उपाय परिकर माय् सकृत्ता यिरुक्कु म्. मेलिनन् कोलिन वनुकूल वृतादिगळॊडॆ पोरुगिरविडनुम् उपाय फलमाय् यावदात्मभावियायिरुक्कु. कालिक प्रवृत्ति निवृत्तिगळू प्रपदन फलवॆम्बभिप्रायवन्नु सूचिसु वदल्लदॆ, अदर मेलू उण्टागुव पूर्व पक्षगळिगू सह समाधान हेळुत्तारॆ. प्रपदनानन्तरवू आनुकूल्य सङ्कल्पादिगळ अस्तित्व शङ्कानिरासवु. इन्निडल् - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ साङ्ग भरन्यासानुष्ठान सन्दर्भदल्लि, आनुकूल्य सङ्कल्लादिगळ् - इल्लि आदि पददिन्द आनु कूल्य सङ्कल्प प्राति कूल्य वर्जनगळॆरडू हेळल्पट्टवु, ई उपाय परिकरमाय् - ई भरन्यासक्कॆ अङ्गवागि, सक्कत्तायिरुक्कु - आ भरन्यास कालिकमात्रवागि आ क्षणकाल मात्र अङ्गगळागिरु इवॆ. आनुकूल्य सङ्कल्पवू प्राति कूल्य वर्जनवू उत्तर काल दल्लि बेडवो ऎन्दरॆ, आवश्यकवेनो हौदु ; आदरॆ आग अवु उपाय फलवागि प्राप्तवागुत्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. मेल् - आ भर न्यासानन्तर, इर्व कोलिन वनुकूल वृतादिगळोडॆ - ई भरन्यासानुष्ठान माडिदवनु आ कालदल्लि प्रार्थिसिद मुन्दिन काल दल्लि अनुकूल प्रवृत्ति, प्रतिकूल निवृत्तिगळॊन्दिगॆ, पोरुगिरविड मुं होगुव सन्दर्भवु, उपायफलमाय् - आ भरन्यासद फलवागि, यावदात्मभाविया यिरुक्कु - यावजीववू इरु वदागिरुत्तदॆ. ईतनु माडिद भरन्यासानुष्ठानद उत्तरकालद अनुकूल प्रवृत्ति, प्रतिकूल निवृत्तिगळू कूड अङ्गवाद पक्षदल्लि भरन्यासकालदल्लि ई अङ्गगळु पूर्णतॆयन्नु हॊन्दलिल्लवॆन्दु एप्प________________
श्रीमहस्यत्रयसारे डुत्तदॆ. हागॆ अङ्गगळे इल्लवादरॆ अङ्गि निष्पत्तियू सह इल्लवागु इदॆ. आदुदरिन्द भरन्यास कालदल्ले ई अङ्गगळिवॆयॆन्दु भाविस बेकागिरुवदरिन्द उत्तरकालद अनुकूल प्रवृत्ति प्रतिकूल निवृत्ति गळ सङ्कल्परूप अङ्गवु आवश्यकवॆन्दु भाविसबहुदु. हेगॆन्दरॆ उपनयन कालदल्लि कुमारनु आचारन आज्ञॆय प्रकार, ब्रह्मचारि यागिरु, नित्यकानुष्ठानवन्नाचरिसु, भिक्षाचरणॆ माडु ऎन्दरॆ, बाढम् ऎन्दु सङ्कल्पिसुत्तानो, हागॆये इल्लियू ऎन्दु भाविस तक्कद्दु. हीगॆ अनुकूल प्रवृत्ति प्रतिकूल निवृत्तिगळ सङ्कल्पवे अं गगळॆन्दु भाविसिये श्री नडादूरवाळरवर सङ्ग्रहवाक्यदल्लि * अनुकूलना वरिडवे प्रतिकूलाचरणं पण्णक्कड वेनर्ल्ले” ऎम्ब सङ्कल्पवु तोरिबरुत्तदॆ. आदरॆ आनुकूल्यस्य सङ्कल्प ऎम्बुवदरल्लि, सङ्कल्पवे अङ्ग वागिरुवदेनो सरिये, प्रातिकल्यस्य वरनम् ऎम्बल्लि सङ्कल्पवे तोरिबरुवदिल्लवु, प्रातिकूल्य स्वरूप निवृत्ति मात्र तोरिबरुत्तदॆ. हागादरॆ उत्तरकालदल्लि प्रातिकूल्य निवृत्तियु आवश्यकविल्लवो ऎन्दरॆ आनुकूल्य प्रवृत्ति हेगॆ आवश्यकवो हागॆये प्राति कूल्य निवृत्तियू आवश्यकवु. हीगिरुवल्लि इदक्कॆ सकृत्व हेगॆ सरिहोग इदॆ ? हागॆये श्री नडादूरमाळ् मॊदलादवरु प्रतिकूला चरणॆयन्नु ऎन्दिगू माडुवदिल्लवॆन्दु उत्तरकालक्कॆ अन्वयिसुव हागॆ हेळिरुवदु सरियो ? ऎन्दरॆ इल्लियू कूड सङ्कल्प रूप वादुदे ऎम्बभिप्रायवु ; हेगॆन्दरॆ : प्रातिकॊल्यं परित्यक्त मानुकूल्यं च संश्रितम् । आनुकूल्य तराभ्यान्तु विनिवृत्ति रपायतः । ऎम्ब प्रमाणदल्लि ऎरडर स्वरूप मात्रवे तोरिबरुव हागॆ हेळिरु वदरिन्द, अनुकूल्य प्रवृत्ति स्वरूपवे इल्लि तोरिबन्दरू आनु कूल्य प्रवृत्ति सङ्कल्पवे ऎन्दु हेगॆ निर्धरिसल्पट्टिरुत्तदॆयो हागॆये प्रातिकूल्य वर्जनद सङ्कल्पवॆन्दु, हिन्दॆ सङ्कल्प शब्दविरु वदरिन्द भाविसबहुदु ऎन्दू, प्रातिल्यस्य वरनम् ऎन्दु इष्टु मात्रने अङ्गवागि हेळिरुवदरिन्द सङ्कल्पवॆन्दु, अर्थ हेळल साध्यवॆन्दू, भाविसुवदादरू, समाधानवन्नु हेळबहुदॆन्दू, मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ,________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार १११८ ఒ इवल् प्रातिल्यवनमुम्म् अम्माळ् अरुळिचॆ य पडिये आनुकूल्य सङ्कल्पम् पोलॆ सल्प रूपमाना लुन् सकृत्काव्यनन्नु मिडं सुस्पष्ट. इवल् ई भरन्यासक्कॆ अङ्गगळॆन्दु हेळिरुववुगळल्लि, प्रातिकल्यवर्जनवू कूड, अमाळ् अरुळिचॆय पडिये - नड दूरवा रवरु मेलिन सङ्ग्रहवाक्यदल्लि हेळिरुव हागॆ आनुकूल्य सल्पम् पोलॆ सल्प रूपमानालुम् - आनु कूल्यसङ्कल्पवु हेगॆ सङ्कल्प रूपवो हागॆये इदू कूड सङ्क ल्परूपवादरू कूड सकृ व्य मॆनु - आ भरन्यास कालिकवागि, उत्तरोत्तरकालिकवागदॆ ऒन्दे सल माडतक्कद्दु, ऎन्नु मिडं - ऎम्बुव सन्दर्भवु, सुस्पष्टं - सुव्यक्तवु. उपनयनदल्लि मुन्दक्कॆ ब्र ह्मचारियागिरुवनॆम्ब सङ्कल्पवु हेगॆ सरियो, हागॆये मुन्दक्कॆ अनुकूलप्रवृत्तियुळ्ळवनागिरुवॆनॆम्ब सङ्कल्पवू सरियॆन्दु हिन्दॆ हेळल्पट्टितु अदर हागॆये प्रातिकूल्य निवृत्तियुळ्ळवनागिरुवॆनॆम्ब सह सरियागि तोरुवदरिन्द, श्री नडादूरमारवर अभिप्रायवू सङ्कल्पवु सह सरिये ऎन्दु तम्म प्राचाररवर अभिप्रायदसामं जस्यवन्नु प्रदर्शनमाडिदरु. यावाग प्रातिकूल्य वर्जनम् ऎम्बुव दर अभिप्रायवू प्राति कूल्यवर्जनद सङ्कल्पवॆन्दायितो आग सङ्कल्प मात्र क्षणिकवादुदरिन्द सकृ व्यत्ववु उण्टायितु ऎम्ब भाववु . आदरॆ ई प्रातिकूल्य वर्जनक्कॆ मूरु विधवाद अभिप्रायगळन्नु हेळबहुदु. मेलॆ श्री नडादूरवारवर अभिप्रायदन्तॆ (१) प्रातिकूल्यदिन्द निवृत्तियुळ्ळवनागिरुवॆनॆम्ब तात्कालिक सङ्कल्पवु (२) प्राति कूल्य प्रवृत्ति रूप मनो निश्चयदिन्द बिडुगडॆयु अथवा (३) प्राति कूल्य स्वरूपदिन्दले निवृत्तियु, श्री नडादूरवाळरवर अभिप्रायवु हागादरू, प्रातिकूल्य स्वरूप निवृत्तिये सरियाद अभिप्रायवॆन्दु भाविसि, देहावसानदवरिविगू इदर स्वरूप निव तियु बेकागिरुवदरिन्द इदक्कॆ सकृत्काव्यत्व हेगॆ ? ऎम्बाक्षेपक्कू सहसरियाद समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द बोधिसुत्तारॆ,________________
श्री मद्र हस्यत्रयसारे १. “अपाय निवृत्तो” ऎङ्गिरपडिये अभिस * विराम मादल्, प्रातिकूल्य स्वरूप निवृत्ति यादला ना लम, अदिल् प्रथम क्षणमङ्गमाय मेलुळ्ळदु फलमा गक्कडवदु. इप्पडि विश्वासलुम पार् सृदु.
- अपायेभो निवृत्तोस्मि” भरन्यास विघ्न गळिन्द निवृत्त नागिरुत्तेनॆ, ऎष्टरपडिये - ऎन्दु लक्ष्मीतन्मदल्लि हेळिरुव हागॆ अभिसन्धिविरामवादल् - प्रातिकूल्य वर्जनम् ऎन्दु हेळिरुवदर अभिप्रायवु प्रतिकूलाचरणॆ माडबेकॆम्ब अभिसन्धिय निवृत्ति ऎम्ब दागियादरू, अथवा प्रतिकूल भावदिन्द निवृत्ति ऎम्बभिप्राय नादरू सरिये, अदिल् प्रथमक्षण मण्ण नाय् - आ भर न्यासद क्षणद प्रतिकूलाभि सविरामवन्नागलि अथवा प्राति कूल्य स्वरूप निवृत्तियन्नागलि, अङ्गवागिट्टु कॊण्डु, मेलुळ्ळदु - उत्तर कालिकवादुदन्नु, फलमागक्कडवदु - आ भरन्यास फलवागि आग बहुदु. प्रतिकूलाचरण मनस्सिनिन्द निवृत्तियागलि, अथवा प्राति कूल्यद निवृत्तियागलि, आ भरन्यास कालदल्लि उण्टागबहुदु, अदे अङ्गवागि भाविसबहुदु. अदर उत्तरकालद निवृत्तिगळन्नादरो आ भरन्यासद फलवागि भाविसबहुदॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. ई मेलिन ऎरडु अङ्गगळिगू उण्टाद आक्षेपणॆगळहागॆ महा विश्वास वॆम्ब अङ्गक्कू कूड उण्टु, हेगॆन्दरॆ, सश्वेश्वरनु रक्षिसे रक्षिसुवनॆम्ब पूर्ण नम्बिकॆयु भरन्यासकालदल्लि तात्कालिकवागिद्दरॆ मात्र साके, अथवा यावजीववू इरतक्कद्दॆ, ऎन्दु विकल्पिसि नोडिदरॆ, “तथा पुंसा मविसम्भाष्प पत्तिः प्रच्युताभवेत् ” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द इन्तह पूर्णविश्वासविल्लदे होदरॆ माडिद प्रपत्तियु व्यर्थवागबहुदॆम्बदागि तोरिबरुत्तदॆ हागॆ उत्तर कालिक विश्वासवु आवश्यकवादरॆ, अदु भरन्यासकालदल्लि हेगॆ अण्ण वादी तॆम्ब पूर्वपक्षवु ऒदगुत्तदॆ. आदुदरिन्द तात्कालिक महा विश्वास वन्नु अङ्गवागि भाविसि, उत्तरकालिकवन्नु अदर फलरूपवागि भाविस १. लक्ष्मीतन्त्र ५०-२१५________________
साज् प्रपदनाधिकार&
- प्रवृत्तिरनु कॊलेषु निवृत्ति श्यान्यतः फलं 1 प्रारब्ध सुकृताच्च स्या त्सङ्क च प्रपत्ति तः ।” ११२० तक्कद्दु न्यायवॆम्ब भावदिन्द, इप्पडिविश्वासल् पार् सृदु . हीगॆ विश्वासवॆम्ब अङ्गदल्लि तिळियतक्कद्दु ऎन्दु अप्पणॆ कॊडि सिरुत्तारॆ. विवादास्पदवाद सन्दर्भगळल्लि श्रीमदाचाररवरु विवेचन माडि सर्व समञ्जसवाद सिद्दानरूप तम्म अभिप्रायगळन्नु तिळि सिरुत्तारॆ. अन्तह सिद्धानरूपाभिप्रायवु चन्नागि हृदयदल्लि नॆलगॊळ्ळुव उद्दिश्यवागि आ अभिप्रायगळन्नु तम्म स्वन्त कारिकॆगळ मूलक तिळिसुव पद्धतियुण्टु. अदन्ननुसरिसि ई सन्दर्भदल्लि ऒन्दु कारिकॆयन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. आ कारिकॆयल्लि इन्नॊन्द आक्षेपणॆगू समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ एनॆन्दरॆ, प्रातिकूल्यवन दल्ल, महाविश्वासदल्लि तात्कालिकवादुदन्नु अङ्ग वागि भाविसि सकृत्ववन्नु भाविसबहुदॆन्दू, उत्तरकालिकवादुदन्नु न्यासद फलवॆन्दू तिळिसुत्तारॆ. आदरॆ अनेकरु भरन्यासवन्ननुषि सदॆ याव जीववू ई भर प्रातिकूल्यवर्जनादिगळन्नुळ्ळवरागिरुत्तारल्ला आ सन्दर्भदल्लि हेगॆ ऎन्दरॆ, अन्थावरिगॆ प्रारब्ध सुकृतद मूलक अदु प्राप्तवॆन्दुपदेशिसुत्तारॆ. अनुकूलेषु - प्रपत्युत्तर कालिकगळाद अनुकूलवाद व्यापा रगळल्लि ऎन्दरॆ शास्त्रदल्लि हेळिरुव विधि निषेध वाक्यगळन्ननुसरिसिरुव प्रवृत्ति निवृत्तिगळल्लि, अन्यतः निवृत्तिश्च - इन्नॊन्दाद ऎन्दरॆ प्रति कूल व्यापारगळिन्द निवृत्तियू कूड इवॆरडू कूड, फलं - फल भूतवादवुगळे सरि ई फलगळु याव कारणगळिन्दुण्टागबहु दॆम्बुवदन्नु उत्तरार्धदिन्द तिळिसुत्तारॆ :- आ फलवु,’ प्रारब्ध सुकृताच्च - प्रारब्ध सुकृतदिन्दागलि, स्यात् - उण्टागुत्तदॆ, अथवा स - प्रपदनकालदल्लि ई आनुकूल्य प्रवृत्ति प्रातिकूल्य निवृत्तिगळु सङ्कल्पिसल्पडलागि, प्रपत्ति तज्ञॆ प्रपदनदिन्दलू कूड, स्यात् - उण्टागुत्तदॆ. यावजीववू अनुकूल प्रवृत्ति प्रतिकूल निवृत्तिगळिन्दुण्टागुवदु फलरूपवागिये प्राप्तवागु ఒ________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे आकैयाल् इरुन्न नाळिल् निरपराध कै युम् प्रारब्ध शरीरानरम् मोक्षयुं शेर फलवाग कॊलि प्रपत्ति हण्णु नागळ निपुणर्. इवॆ. ई फलवु प्रपदनानुष्ठानविल्लदवनिगॆ प्रारब्द सुकृत विशेष दिन्द दॊरॆयुत्तदॆ. प्रदना नुष्ठानविरुववनिगॆ, आ कालदल्लि माडिद सङ्कल्पद फलवागि उण्टागुत्तदॆ ऎम्ब तात्सरवु. मोक्षार्थवागि प्रपत्ति माडिद कालदल्लि यावजीववू ननगॆ अनुकूल प्रवृत्ति प्रतिकूल निवृत्तिगळुण्टागलॆन्दु सङ्कल्पिसि दरॆ प्रपत्ति मूलवागिये आ फलगळु दॊरॆयुत्तवॆ, ऒन्दु वेळॆ प्रपत्ति माडिद कालदल्लि अन्तह सङ्कल्पविल्लदिद्दरॆ, प्रबल प्रारब्ध मूलक प्रतिकूलबुद्धियुण्टादरॆ, अन्तह प्रतिकूलबुद्दि निवृत्ति गागि प्रपत्तियन्न नुष्ठिसिदरॆ, आगलू आ फलगळु प्रपत्तिय फलवागि लभिसुववु प्रपदनवे इल्लदिद्दरॆ, इवॆरडु फलगळु, प्रारब सकृतदिन्दुण्टागुत्तवॆ ऎम्ब तात्सरवु. आदुदरिन्द प्रपदनानु स्थानकालदल्लि मोक्षवन्नु प्रार्थिसुवागले इवुगळन्नू फलवागि सङ्कल्पिसे विवेकिगळु प्रपदनवन्नु माडुवरॆन्दु हेळि अधिकार परि समाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. आकैया - आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ, हागॆ सङ्कल्पिसि प्रपदन माडिदरॆ फलवागि यावजीव अनुकूल प्रवृत्ति प्रतिकूल निवृत्ति गळु प्राप्तवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवादुदरिन्द, इरुनाळि जीवमानविरुवतनक निरपराधक्कॆङ्कय्यत्तॆयु - प्रतिकूला चरणॆयिल्लदिरुव अनुकूल प्रवृत्ति रूप कैङ्करवन्नु, प्रारब्द शरीरानरं - प्रारब्ध करवन्नु कळॆयुवदक्कागि ऎत्तिद शरीर पातवादनर, मोक्षयुम् - मोक्षवन्नू सह, शेर - ऎरडन्नू सेरिसि, फलवाग - फलवागि, कोलि - सङ्कल्पिसि, निपु णर् - प्रज्ञाशालिगळाद विवेकिगळु, इवरु युक्तायुक्तगळनु परिशीलिसि तिळियुव बुद्धि योगवुळ्ळवराद प्रयुक्त निपुणर्, प्रपत्ति हण्णु वारगळ - प्रपदनवन्नु अनुष्ठिसुवरु. इल्लि निपुणर ऎन्दु एतक्कॆ प्रयोगिसिदरॆन्दरॆ, ऒन्दु वेळॆ भरन्यास कालदल्लि याव________________
साण्ण प्रपदनाधिकार अरवे पतिमॆ नडैक्कलं वैत्तनरन्नु नम्म सैरवे करुति पॆरुकवु ip पिरानडिक्कि ୧ ୧୫ जीववू अनुकूल प्रवृत्ति प्रतिकूलनिवृत्तिगळिरबेकॆन्दु सङ्कल्पिसि अनुष्ठिसदे इद्दरू परम पुरुषारवाद मोक्षप्राप्तियल्लि यावु दॊन्दू सन्देहवू इरुवदिल्लवु. आग प्रारब्द सुकृतवु इल्लदिद्दरॆ ऒन्दु वेळॆ ई अनुकूल प्रवृत्ति मॊदलादवुगळु नडियदे हो दरू होगबहुदु. मोक्षप्राप्तियन्नु बयिसुवाग इदन्नू सङ्क ल्पिसि प्रदनानुष्ठान माडिदरॆ, प्रपत्तिय फलवागि अनुकूल प्रवृत्तादिगळु उण्टागुत्तवॆ. अन्थावनिगॆ प्रारब्ध सुकृतवू इद्दरॆ इन्नू विशेषवे सरि, आदुदरिन्द हागॆ सङ्कल्पिसदॆ प्रपदन माडुववनिगिन्तलू ई सङ्कल्पवन्नू सेरिसि प्रदन माडुववनु बुद्धिशालियु ऎन्दु निपुणर् ऎम्बदागि प्रयोगिसिरुत्तारॆ. ई अधिकारदल्लि उपपादितवाद साङ्गप्रपदनानुष्ठानवु व्याज मात्रवु, सत्वलोकशरण्यन कृपॆयू, शेषत्व रूप सम्बन्धवू सह प्रधान कारणगळु ; आ अनुष्ठानवु व्याजमात्रवादरू अवश्यवनु सतक्कद्दु ऎन्दिगू मरॆयतक्कद्दल्लवु, हागॆ अनुष्ठिसुवदु आचार मूलकवाद प्रयुक्त, आचार सम्बन्धवू कूड अत्यन्त प्रधान वॆन्दु हेळि, हागॆ आचरिसिदनन्तर नावु निर्भररागि, निश्यंसयरागि निर्भयरागि, कृष्णमनस्करागिरतक्कद्दादुदरिन्द, इदर मूलक वेद वेदान विद्या सारभौमराद तम्म आचाररुगळु तम्मन्नु सत्वशर ण्यन पाददल्लि समर्पिसिदरु ऎन्दु मुन्दिन पाशुरद मूलकवागि तिळिसुत्तारॆ :— अर्थ - नम् - नमगॆ उवकराद, मरॆ मुडिशूडिय मन्नवरे, मरै - वेदगळल्लि, मुडिशूडिय - मूर्धाभिषिक्तराद मन्नवरे - राजरुगळाद नम्म आचाररुगळू उरवे - चेतन निगू सत्येश्वरनिगू इरुव शेष शेषिरूप (दासत्व स्वामित्व) सम्बन्धदिन्दले, इवनुयिर् - ई जीवात्मन स्वरूपवन्नु काक्किन- रक्षिसुत्तिरुव, ओरुयिरि.- सत्वक्कू दायकनाद सश्वेश्वरन, उ अन्तरामियागि सत्वक्कू सत्ता - सहज कारुण्यरूप स्वभाव________________
श्रीमद्र हस्यश्रयसारे उरवे इवनुयिर् क्यान वोरु यिरुक्कि नी मरवेलॆन नम मरै मुडि शूडिय मन्नवरे ॥ १९ । वन्नु, नी मरवेल् - आकिञ्चननाद नीनु ऎन्दिगू मरॆयबेड, ऎन - ऎन्दु ऎन्दरॆ ऎम्बदागि उपदेशिसि, अनु - आगिनिन्द ऎन्दरॆ सृष्टि कालद मॊदलु प्रपदन कालदवरिएगू, नम्मॆ - बड पदार्थद हागिद्द नम्मन्नु, पॆरनॆ - तन्न प्रयोजनक्कागिये, तन्नॊन्दिगॆ सेरिसिकॊळ्ळुवदक्कागिये, करदि - उपायभूतनागि कृषि माडि, पॆरुं तगवु - निर्हेतुकवाद तन्न अधिक कृपॆयन्नु, उत्त - हॊन्दिदवनाद, पिर्रा - हीगॆ करण कळेबर प्रदान, शास्त्र प्रदान गुरूपसदन, प्रपत्र नुष्ठान मॊदलाद महोपकारगळन्नॆसगुव सत्वशरण्यन, अडिक्कळ् - पादारविन्दद कॆळगॆ, परम् अरवे नमगॆ यावुदॊन्दु भरवु इल्लदे इरोणवु हेगो हागॆ, अडैलर्- रक्षवस्तुवॆन्दु, वैत्तनर् - इट्ट रल्लवे ? तात्पर-स्वामियन्नु हॊन्दलु ऎरडु प्रधान कारण ळु. ऒन्दनेदु, सशरण्यन सहजवाद निद्देतुक कृपॆयु, ऎरड नेदु वेदवेदानार निश्चयदल्लि साल्वभौमराद नाथयामुन रामानुज मुनिगळाद पूराचाररुगळन्ननुसरिसिरुव ज्ञाननिष्ठॆ कनिष्ठॆ युळ्ळ नम्म आचारैरुगळु, हागादरॆ प्रसदनवेनु, साध्य पायवल्लवो ऎन्दरॆ अदु व्याजरूपवादुदु ऎम्बभिप्रायवु व्याज रूपवादरू इदन्ननुष्ठिसले बेके ऎन्दरॆ आवश्यकवागि अनुष्ठिस तक्कद्दे ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि पिरानडिट् वैद्यनरे ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. तायियेनो तन्न सहजकारुण्यदिन्द तन्न मगु वन्नु संरक्षिसुवदरल्लि कङ्कण बद्धळागिद्दाळॆ. आदरॆ मॊगुवु स्तन्य वन्नु पानमाडबेकष्टॆ. मॊगुविन अभिवृद्धिगॆ स्तन्यपानरूपवृत्ति यु हेगॆ व्यापरूपवागिद्दरू आवश्यकवो, हागॆये सत्येश्वरन सहज कारुण्यवु संरक्षिसलु सिद्धवागिद्दरू ईतनु भरन्यासवन्नु व्याजरूपवागि आवश्यकवागि अनुष्ठिसतक्कद्दु. उयिर् काकिन वोरुयिररुण्मय्य ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, यावाग जीवात्मनन्नु रकिसलि ऎन्दु अवसर प्रतीक्षॆयल्लिरुव ऎल्लादक्कू अन्तरात्मवाद,________________
साण्ण प्रपदनाधिकार प्रधान कारणवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. अदु सत्येश्वरन स्वभाववे हेगॆन्दरॆ, आतन ई दिव्य स्वभाववन्नु “नीमरवे नीनु ऎन्दिगू मरॆयतक्कद्दल्लवु ऎन्दु रहस्यवागि नमगॆ नम्म आचाररु उपदेशि सिरुत्तारॆ. हीगॆ नमगॆ अति मुख्यवाद हितोपदेशवन्नु माडि नमगू सश्वेश्वरनिगू इरुव शेषशेषि भाववन्नु नन्न हृदयदल्लि प्रतिष्ठितवागि निल्लुवहागॆ माडि, नमगागि सत्येश्वरनन्नु प्रार्थिसि रुव उदार मनस्कराद नम्म आचाररे ऎरडने प्रधान कारणवु हीगॆ हितोपदेशमाडिदवरु यारॆन्दरॆ-मरै मुडि तॊडिय मन्नवरे- वेदवॆम्ब किरीटवन्नु धरिसिरुव राजरु, इन्थावरु हेळि दुदु विवादक्कॆ कारणविल्लद सिद्धानवु, आदुदरिन्द अकिञ्चनराद नमगॆ माडुव अवरुपदेशवु परमग्राह्यवु. “धरशास्त्र रथारूढा वेद खड्ग धरा द्विजाः । क्रीडारमसि यदयुस्स धरः परमोनतः । ऎम्बल्लि धशास्त्रवॆम्ब रथवन्नु आरोहणॆ माडि, वेदवॆम्ब खड्ग वन्नु धरिसिरुव राजरागि हेळिरुत्तदॆ. इल्लि वेदवॆम्ब किरीटवन्नु धरिसिदवरागि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. अथवा मरै मुडि - वेदगळिगॆ शिरोभूषणवागिरुव उपनिषत्तुगळन्नु, चूडिय - अलङ्कारवागि शिरस्सिनल्लि धरिसिदवरु ऎम्बर्थवन्नू हेळबहुदु. नीमर मेलिन ऎन्दुपदेशिसिदुदरिन्दलू, आचारर मूलकवागिये इन्तह हितोप देश उण्टागुवदरिन्दलू, अवसानकालवन्नु गॊत्तागि तिळियुवुदु साध्यविल्लवादुदरिन्द, ई चेतननिगॆ ज्ञानप्राप्तवाद ऒडनॆये भर न्यासवन्नु गुरुमुखेन अनुष्ठिसतक्कद्दॆन्दू तोरिबरुत्तदॆ इदरिन्द भरसमर्पणवु आचार कृत्यवॆन्दु हेळिदन्तायितु. आचार मा पात्रॆयिन्द ई चेतननिगॆ प्रबलकरबलदिन्द वश्यवल्लद स्वामिय लभिसुत्तदॆम्ब भाववू तोरिबर रक्षकत्ववु बहु सुलभवागि इदॆ. ई अभिप्रायवन्नॆ सत्वज्ञराद यामुन मुनिगळु तम्म स्तोत्ररत्नद कॊनॆयल्लि “ पिता महं नाथमुनिं विलोक्य प्रसी ज नळ नळिस्तयित्वा” ऎम्बल्लि व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ.
- सिद्धिर्भवति वा नेति संशयोच्युत सेविनाम्। नसंशयोथ तद्भक्त परचा रतात्मनां”,________________
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎन्दरॆ अच्युत सेवॆ मात्र माडुववरिगॆ सिद्धियुण्टो इल्लवो ऒन्दु वेळॆ इरबहुदु ; आदरॆ आ अच्युतन ऎम्ब सन्दॆहवादरू भक्तर परिचयल्लि आसक्तवाद मनस्सुळ्ळवरिगॆ मात्र सिद्धियु निस्सन्देहवॆन्दु हेळिरुवहागॆ, आचार प्रसन्नतॆयिन्द भगवत्पसन्न तॆयु निस्संशयवॆम्बुवदन्नु ई सन्दर्भदल्लि ग्रहिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ हिन्दॆ गुरुपरम्परासारदल्लि “ आचारवत्तयामुक्त ” ऎन्दु स्मृतियल्लू कूड ई अभिप्रायवे समर्थिसल्पट्टिरुत्तदॆ. (४८ नॆय पुट नोडि) इन्तह नम्म परमाचाररु एनुपकारवन्नु माडिरु तारॆन्दरॆ नम्मन्नु अवन पादारविन्दद कॆळगॆ वैत्तनर् - इट्टवरु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द ननगागि तावे नम्म आत्मावन्नु अल्लिरिसि शरणागति माडिदन्था परमोपकाररु; रक्षवस्तु ऎम्बदागि सम र्पिसिदरु ऎम्ब भाववु ; ऎन्दरॆ श्रियःपतिय तिरुवडियकॆळगॆ सव र्पिसुवाग लक्ष्मिगू नारायणनिगू सह ई चेतननु निम्मिन्द रक्षि सल्पडलु अर्हनु ऎन्दु हेळि बलवत्तरवाद पुरुषकाररूप परमो पकारवन्नु ऎसगिदवरॆम्ब भाववु इल्लि तोरिबरुत्तदॆ. इल्लि मुख्य वागि ग्रहिसतक्कद्दु एनॆन्दरॆ :-आचार मुखेन ई भरन्यासवु व्याप्ति अनुष्ठिसलेबेकॆम्बुवदु ; सद्देश्वरने तानागिये रक्षिसिबिडुवनु, आदुदरिन्द ई व्याजवु अनावश्यकवु ऎन्दु भाविस कूडदॆम्बुवदु. भरसमर्पणव श्रुति स्मृति इतिहास पुराणगळ ल्लॆल्ला विधिसल्पट्टिरुवदरिन्द, अन्तह सन्दर्भदल्लि वादवु निरर्थकवु. रूपवादरू इल्लि “ अरवे परं, नमगॆ यावदॊन्दु भरवू इल्लदॆ इरो णवु हेगो हागॆ” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, तानु ई प्रपत्ति मूलक निनादनॆन्दू, आरने ऎम्बल्लि अवधारणविरुवदरिन्द आ विषयवु निश्यंसयवॆन्दू, अडैलम् ऎन्दु पुरुषकारत्ववु तोरुवद रिन्द निर्भयनादनॆन्दू, वैट्नर् ऎम्बुवदरिन्द तावु हर्षा तिरेकवुळ्ळवरादरॆन्दू कृतकृत्यरॆन्दू तोरि बरुत्तदॆ. अवतारिकॆ. हिन्दिन पाशुरदल्लि साज्य प्रदनानुष्ठानक्कॆ श्रुति प्रमाणगळु आचारानुष्ठानरूप सम्प्रदायवू उण्टॆन्दु हेळि अदुव्याजमात्रवादरू, आ व्याजवन्ने स्वामियु निरीक्षिसुत्तिरुवद रिन्द अनुषेयवॆन्दु उपदेशिसिदरु. ई संस्कृत श्लोकदिन्द, हागॆ ज्ञान करयोगगळिन्द बॆळगुत्तिरुव ब्रह्मवित्ताद परमाचारन________________
साण्ण प्रपदनाधिकार युग्यसन्दन सारथि क्रमवति त्रय सन्दर्शिते तत्वानां त्रितये यथार विविध व्यापार सन्ताननि : ११२६ मूलक प्रपदनानुष्ठान माडिदवनिगॆ निर्भरत्वसिद्धियॆन्दु उप पादिसुत्तारॆ. अदरॊन्दिगॆ प्राप्तवागुव कॆलवु शस्त्रागळिगू समा धानवन्नु हेळि अधिकार समाप्तियन्नु माडुत्तारॆ. शस्त्रागळु यावुवॆन्दरॆ, १. समस्त कारगळिगू सत्वश्वरनॊब्बने हेतुवॆन्दु प्रमाण हेळुवाग, ई प्रसदनवु हेगॆ व्याज रूपदल्लादरू हेतुवादीतु ? २. ईतनिगॆ सम्पूर्ण पारतन्त्रवु “स्वयं मण्डभू तस्य परतन्त्रस्य देहिनः” ऎन्दु भारत शास्त्रि पठ्यदल्लि हेळिरुव हागॆ, इरुवल्लि हीगॆ पारतन्त्र विरुववनु एनन्नु स्वतन्त्रिसि माडला दीतु ? ईतनु मण्णिन मुद्दॆय हागॆ ऎल्लिद्दानॆ कत्वविदॆयल्ला ? ऎन्दरॆ ; आ कत्वदल्लि पूर्ण स्वातन्त्रविल्लवे ? हागॆ पारतन्त्र उण्टॆन्दु “परात्तु तच्छुते” ऎम्ब सूत्रदल्लू, श्रुतियल्ल, इतर शास्त्रगळल्लि मूलमन्त्रदल्लि तोरिबरुवदिल्लवे ? अन्तह ? पारतन्त्रदल्लिरुववन मूलक सरेश्वरनु भरन्यासादिगळन्नु ऎदरु नोडबहुदो ? इत्यादि शङ्कागळिगॆ समाधानवु ई श्लोकदल्लि दॊरॆ युत्तदॆ. अर् - युग्यस्यन्दन सारथिक्रमवति, युगं वहस्तिति युग्या, नॊगवन्नु हॊरतक्कवु युग्या, आदुदरिन्द युग्यवॆन्द कुदुरॆगळु सैन्दन - रथ, सारथि-रथनडिसुववनु, इवरुगळ क्रम वति - रीतियन्नुळ्ळ, तयसन्दर्शिते - वेदान्यगळिन्द चन्नागि व्यक्तगॊळिसल्पट्ट, यथार्ह विविध व्यापार सन्ताननि, यथा र्ह - अववुगळिगॆ योग्यवाद, विविध - नानाबगॆयाद, व्यापार - व्यापारगळ, सन्ताननि परम्परॆगळुळ्ळ, तत्वानां - तत्वगळ, त्रितये - अत्तु चित्तु ईश्वररॆम्ब मूररॊळगॆ, ऎन्दरॆ मूरन्नू परिशीलिसि नोडिदुद्दादरॆ, त्रिवु - ई मेलिन मूरु तत्वगळल्लि, कारणवागिरुव भाववुण्टु ; उभयोः - जीवात राद चित्तिनल्लि, ईश्वरनल्ल, कर भावः कर्तृत्ववुण्टु ;________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ हेतुत्वन्त्रियु कर्तृभाव उभयो स्टाधीनतैकत्र तत् स्वामि स्वीकृत यद्धरो यमलसत्र स्वयन्निरः॥२५॥ इति कवितार्किक सिंहस्य स तन्त्र स्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेट नाथस्य वे दानाचारस्य कृतिष्णु श्रीमद्र हस्यत्रय सारे साङ्ग प्रपदनाधिकारो द्वादशः श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः एकत्र ऒब्बनाद ईश्वरनल्लि मात्र, स्वाधीनता – आ करत्वव तनगॆ मात्रवे स्वाधीनवागिरुविकॆयु ऎन्दरॆ स्वतन्त्र कत्ववु ऎन्दरॆ नियन्तृत्ववु उण्टु ; इदरिन्द जीवात्मरल्लिरुव कर्तृ त्ववु परायत्तवागि सश्वेश्वरनिगॆ अधीनवादुदॆम्ब भाववु. मूर रल्लू हेतुत्ववू, ऎरडरल्लि ऎन्दरॆ जीव परमात्मरल्लि कत्ववू परमात्मनल्लि मात्र स्वतन्त्र कर्तृत्ववू उण्टॆन्दु इदरिन्द उप देशिसल्पट्टितु. तत् - आ कारणदिन्द, अलसः - पराय, कर्तृत्व उळ्ळवनादुदरिन्द अकिञ्चनादवन्नु आयं - ई प्रपन्ननागिद्दानॆ. स्वामि स्वीकृतयरः - सरेश्वरनिन्द अङ्गीकरिसल्पट्ट आ याव विषयदल्लि ऎन्दरॆ प्रपत्ति फलवाद तन्न रक्षणॆ मत्तु तत्पल इवुगळ ल्लिन याव भरवुण्टो, तत्र - आ रक्षणॆ फलगळ विषयदल्लि, स्वयं - तानु, निरः - यावुदॊन्दु भरवन्नु वहिसबेकादुदिल्लवु ऎन्दरॆ तानु कृतकृत्यनादवनादुदरिन्द इन्नेनू माडतक्कद्दिरुवदिल्लवु ऎम्ब भाववु. तात्पर्य - मूरु तत्वगळुण्टॆन्दु हिन्दॆ तत्वत्रयाधिकारदल्लि स्थापिसिदरु. “ अतो भोक्ता भोग्यं तदुभयनियति निगमै भक्त” ऎम्बुवदरिन्द, ई तत्वय सिद्धानवु श्री भाष्य कारदिन्दागलि तम्मिन्दागलि कल्पितवल्लवु, श्रुतिसिद्धवादुदॆन्दु हेळि दुदन्नु इन्नॊन्दु सल हेळिदरॆ उपदेशवु प्रतिष्ठितवागि मनस्सिनल्लि निल्लुवदॆन्दु भाविसि, मूरु तत्वगळुण्टॆन्दु हेळुवदक्कागि तत्वानां त्रितये ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. उत्तरार्धदिन्द चित्तु अचित्तु गळॆरडू सरेश्वरनिगॆ विशेषणगळागि, सश्वरनु विशेष्यवॆम्ब________________
राज्य प्रसदणाधिकार भाववू सूचितवागुवदरिन्द विशिष्टाद्वत सिद्धानवु सत्व श्रुति समञ्जसवादुदॆम्बुवदु समर्थिसल्पट्टितु. d ई मूरु तत्वगळॆन्थावुगळॆन्दरॆ :-युग्य स्यन्दन सारथि क्रमवति, रथद हागॆ मूरू ऒट्टिगिरुवन्थावु, कुदुरॆगळु अनेक वागि बन्धिसल्पट्टिरुवदरिन्द बद्ध जीवरुगळन्नु होलुत्तवॆ. रथवु प्रधान अथवा अचित्तन्नु होलुत्तदॆ. सारथियादवनु रथवन्नू कुदुरॆगळन्नू नडिसुवदरिन्द स प्रेरकनाद सत्येश्वरनन्नु सारथि शब्दवु बोधिसुत्तदॆ. इदरिन्द अश्ववु हेगॆ रथक्कॆ सारथियिन्द हग्गदमूलक कट्टल्पट्टिरुत्तदो, हागॆये ई जीवात्मनू ई शरीर दल्लि करमूलकवागि ईश्वरनिन्द बद्धनागि, आ ईश्वरने ईतनिगॆ अन्त क्यामियागि ईतन सत्व व्यापारगळन्नू नडिसुवनॆम्ब भाववु. इदु * भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्चमता” ऎम्ब श्रुतियल्लि हेळल्प ट्टिरुत्तदॆन्दु हिन्दॆये उपपादितवागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द ई मूरु तत्वगळू युग्य स्यन्दन सारथिय क्रमवन्नु होलिरुत्तवॆन्दु हेळुत्तारॆ. 66 8 ई क्रमवन्नु होलिरुत्तदॆन्दु हेळिरुवदु तावल्लवु, श्रुतिये हागॆ उद्योषिसि हेळिरुत्तदॆन्दु त्रय सन्दर्शि ऎम्बुवद रिन्द बोधिसुत्तारॆ. आ श्रुति यावुदॆन्दरॆ : - “यथा प्रयोग्य आचरणॆ युक्त एव मेर्वा शरीरे प्राणोयुक्त” इद ..रर्थवु : यथा हेगॆ, प्रयोग्यः . युगवॆन्दरॆ नॊग आदुदरिन्द इदक्कॆ कट्टिरुव अश्वगळु, आचरणॆ - रथदल्लि युक्त बन्धिसल्पट्टिवॆयो, एवमेव - हागॆये, अर्स्मि शरीरे - ई शरीरदल्लि प्राणः - जीवात्मनु, युक्तः - बद्धनागिरुत्तानॆ. आदरॆ इदरल्लि ईश्वरनु सारथि ऎन्दु हेळल्पडलिल्लवु. ईश्वरनु सत्वक्कू अन्तरामि ऎन्दु “तदनुप्रविश्य” इत्यादि अनेक श्रुतिगळिन्द व्यक्तवादुदरिन्द आतनु ऎल्लक्कू सारथियहागॆ प्रेरिता ऎम्बु वदू सुव्यक्तवु, ई तत्वत्रयवू इन्नू ऎन्थाद्दॆन्दरॆ यथार विविधव्यापार सन्ताननि - अववुगळ योग्यतानुसार व्यापार परम्परॆगळुळ्ळवुगळु हिन्दॆये अचेतन, चेतन, ईश्वरर प्रवृत्तिगळावुवु ऎन्दु तत्वत्र याधिकारदल्ले विवरिसल्पट्टवु. मुख्यवागि इल्लि नावु ग्रहिसतक्क________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे व्यापारगळु यावुवॆन्दरॆ :- अचेतनद व्यापारवु सततविक्रया ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द सतत परिणामशीलवादुदागि स्वरूपविकार उण्टागिरुवन्थाद्दु (४३३ने पुट नोडि ) “ ईश्वर नुडैय लीला रसत्तुक्कु माक सममाकवु विषमवाकवु परिणाम सन्नतियुडैत्ता देहेयादि रूपत्तालॆ अन्नोव्यापा रळ्ळॆयु पण्णु गै” हीगॆ अचेतनवु विविध व्यापार सन्ततियु ळ्ळद्दु. बद्धचेतननिगॆ हीगॆ स्वरूप परिणामरूप व्यापारविल्लदि द्दरू, ईश्वराधीनवागियू ईश्वरनिगे प्रयोजनवागिरुव करता दिगळु (४५६नॆय पुट नोडि). इवुगळु पुण्य पापानुभयरूपगळाद मूरु विध व्यापारगळु (४६४नॆय पुट नोडि,) ईश्वर व्यापारगळु- सक्कू आतनु नियामकनागि सत्ता दायकनागि तन्न आनन्दक्कागि माडुव जगत्तिन सृष्टि, स्थिति, अन्तः, प्रवेश, नियमन, लयादि गळु. इवुगळल्लॆल्ला ईतनिगॆ स्वतन्त्र कत्ववुण्टु. हीगॆ तत्व त्रयवू विविधव्यापार सन्ततियुळ्ळद्दु. ई व्यापारगळु ई तत्वत्र यदिन्द सदा परम्परारूपदल्लि उण्टागुवदरिन्दले व्यापार सन्ताननि ऎम्ब प्रयोगवु. आचेतनवाद प्रकृतियल्लि यावागलू परिणाम हॊन्दुव व्यापारवू, चेतनरल्लि पराधीन करत्ववू सश्वरनल्लि सल्प रूप स्वतन्त्रकर त्वगळू इल्लि विविक्षितगळु, ईश्वरनु ऎल्लादरल्लू इरुवनु; चित्तु अचित्तिनॊन्दिगॆ यावा गलू इरुवन्थाद्दु, ईश्वरनु ऎल्लादरल्लू इरुवदरिन्द चॆतना चेतननॊन्दिगू इरुवनु ; हीगॆ सूक्ष्म चिदचिद्विशिष्ट नाद ईश्वरनु कारणवागि, इवुगळे स्कूलरूपदल्लि कारवागि स्कूल चिदचि द्विशिष्ट ईश्वरनागुवदरिन्द ई मूररल्लि हेतुत्व उण्टॆन्दु, हेतुत्वं त्रिवु ऎम्बुवदरिन्द हेळिरुत्तारॆ. हीगॆ मूरू कारणदल्लिद्दुदु काव्यदल्लि इरुवदरिन्द हेतु भाववु मूरक्कू इद्दरू, अचेतनवु क्रिया विषयदल्लि स्वामि सल्प मूलक क्रियॆगॆ मात्र आश्रयवागिरुव व्यापार उळ्ळद्दॆ विना, अदक्कॆ कत्रत्वविल्लवु ऎन्दरॆ क्रियॆयन्नु सल्लिसि प्रयत्न माडि काव्यवन्नु माडुव शक्तिरूपवाद कत्ववु मिक्क चेतनरु ईश्वरनिगॆ मात्रवे ऎन्दु “ कर भाव उभयोः” ऎम्बुवद रिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. ईश्वरनिगेनो क ईश्वरनिगेनो कत्व उण्टॆन्दु आस्तिक 9________________
साङ्ग प्रपदनाधिकार रॆल्लरू अङ्गीकरिसुवरु, श्रुतिगळू हागॆये हेळुत्तवॆ. जीवनिगू हागॆये कर्तृत्व उण्टॆन्दु “ काशास्त्रारवात्” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि (२, ३. १ ) हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ईतनिगॆ सश्वेश्वरनु करण कळेबरगळन्नु कॊट्टु आतनु दयपालिसिद ज्ञानमूलक श्रुतिगळ विधि निषेधगळिगनुसारवागि आचरिसलॆन्दु आतनु सल्लिसिरुवदरिन्द ई कर्तृत्ववु आतनिगू अधीनवु आदरॆ ई जीवात्मनिगू ईश्वरनिगू इरुव कर्तृत्वदल्लि तुम्बा व्यत्यास उण्टु. जीवरुगळ कर्तृत्ववु स्वामि सल्पक्क धीनवादुदु. अवरवरुगळ सुकृत दुष्कृतानुसार सत्येश्वरनु इवरन्नु प्रेरिसु वदरिन्दलू, अवुगळन्नु सरेश्वरनु कॊट्ट ज्ञान विवेक मूलक अवरु माडुवदरिन्दलू अवर कर्तृत्ववु परायत्तवादुदु. सरो श्वरन सल्पवु हीगॆ इन्यारिगू अधीनवागिरदॆ, सत्ववू सश्वेश्वरन सक्कॆ अधीनवागिरुवदरिन्द स्वाधीनतैकत्र ऎन्दु प्रयोगिसि रुत्तारॆ. ई अभिप्रायवु “मरात्तु तुतेः” ऎम्ब सूत्रदल्लि इवन कर्तृत्ववॆल्ला अन्तरामित्तेनविरुव सश्वेश्वरनिगॆ अधीनवादु दॆन्दु हेळुत्तदॆ. आग श्रुतियल्लि हेळिरुव विधि निषेधवाक्यगळिगॆ ईतनु हेगॆ बद्धनादानु, श्रुतिय विधि निषेधवाक्य वैयर उण्टाग इल्लवे ऎम्ब पूर्वपक्ष बन्दरॆ मुन्दिन सूत्रवु समाधान हेळु इदॆ :- कृत प्रयत्ना पेक्षस्तु विहित प्रतिषिद्दा वैया निध्य, ई जीवन कर्तृत्ववु परमात्मनिगॆ अधीनवादरू जीवन स्वबुद्धियिन्द माडल्पट्ट प्रयत्नवन्नु अपेक्षिसुत्तदॆ. इदरिन्द यावाग विधि निषेधरूप शास्त्रवाक्यक्कॆ वैयविल्लवो, आग ई जीवनु सश्वेश्वरन निग्रहानुग्रहगळिगू पात्रनादनु. हागिल्लद पक्षदल्लि सश्वरनु शास्त्रवागलु कारणवे उण्टागुवदिल्लवु. इदे अभिप्रायवु गीतॆयल्ल, अधिष्ठानं तथाकर करणं च पृथगैदम् । विविधा च पृथा दैवं चै पात्र पञ्चमं (१८-१३ ऎम्बल्लि सपादितवागिरुत्तदॆ विहितवादुदेयागलि, शास्त्र विरुद्धवादुदेयागलि इरुव याव कल्मवन्नॆ यागलि मनुष्यनु माडलुपक्रमिसिदरॆ, अन्तह करक्कॆ ऐदु कारणगळुण्टॆन्दु इल्लि हेळ________________
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे ल्पट्टिवॆ. (१) जीवन शरीरवु (२) कावाद तानु, (२) कर निष्प तिगॆ बेकाद इन्द्रियगळु (४) शरीरदल्लिरुव पञ्चविध वायु वू (५) मत्तु मुख्य कारणवाद दैवमेवच, सान्तरामियाद परमात्मनु. इल्लियू जीवात्मनन्नु कावॆन्दु हेळि पर मात्र नन्नु प्रधानकरावॆन्दुपदेशिसुत्तदॆ. इदरिन्द परमात्मनिगॆ स्वतन्त्र कर्तृत्ववू जीवात्मनिगॆ ईश्वराय कर्तृत्ववू उण्टॆन्दु एर्पट्टितु. हीगॆ ईश्वर सन्निधीननागिरुवदरिन्दले ई प्रपन्ननू कूड अलसः, अकिञ्चननु, आदुदरिन्द सत्येश्वरने गतियागळ्ळ नादुदरिन्द शास्त्रदल्लि हेळिरुव हागॆ, , “सलोकशरण्याय तवाति च याचतॆ : अभयं सत्वभूतेभो ददा तम्मतं मम । “वित्र भावेन सम्प्राप्तं नत्यजेयं कथञ्चन ५ “मामेकं शरणं प्रज । अहन्त्वा सत्व पापेभो मोक्षयिष्यामि”, आत्मानं मयिनिक्षिपेत् । मयनि पै कर व्यः कृत कृ कृ भविष्यति” 66 इत्यादि प्रमाणगळल्लि तोरुवहागॆ सश्वेश्वरनु ई भरन्यासवन्नु अङ्गीकरिसुत्तेनॆन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. यावाग ई भरन्यासवु अनुष्ठिसल्पट्टि तो, ऒडनॆ सश्वरनु रक्षणफल मॊदलादवुगळ भरवन्नॆल्ला आतने वहिसुवदरिन्द, अवुगळ विषयदल्लि स्वयं निब्बरः, तनगॆ मुन्दॆ यावुदॊन्दु भरवू इरुवदिल्लवु रिन्द तानु आग कृतकृत्यनादवनॆम्ब मुन्दिन अधिकारसूचनॆयु तोरिबरुत्तदॆ. इन्तु श्रीमद्रहस्यत्रयसारद हन्नॆरडनॆय साण्ण प्रपदनाधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघव शन “आचार हृदयान्वेषिणी ऎम्ब कन्नड अर्थ तात्सरगळु समाप्तवादवु श्रीमतॆ श्रीनिवास महा देशिकायनम Be Bra आदद________________
शुद्धाशुद्ध पत्रिकॆ पेजु सज अशुद्ध शुद्ध ९४७ 2. वैषष्य वैषम्य आनन्तर अनन्तर २३ ९५४ 02 समुच्चयत्तिलॆ परस्परॆ समुच्चयत्तारॆ परस्पर ९५६ १४ no वाद वादवु ऎल्लवु, वल्लवु, F2F २३ समस्स तस्याधसक्त ई सन्दर्भदल्लि उण्टो इल्लवो समस्स तस्मादसक्क इदु बेकिल्लवु, ९७० अंशह उण्टदावडु उण्टो इल्लवो ; अन्तह उण्टुमाडुव ९७१ उपायनाग
- उपायनागु २४ 票 लक्ष्मीशं होगव 66 99 आदक्कागि ९७५ 2 राक्षसिगळु क्यु ९७६ 92 30 02 FFY आन्यायवागि ९९७ 2 माडिदु 0003 अभिप्रायवु १००३ आर्व १००४ एन्दु आदकारणदिन्द मुन्दिनु सहिता रा मगोष्ठि लक्ष्मीशं होगुव अदक्कागि राक्षसिगळुक्कु आ कारणदिन्द मुन्दिन राम मत्तु रामगोष्ठि अन्यायवागि माडिद अभिप्रायवु. अर्व ऎन्दु________________
000% १००६ C UF (-) विशेषणगळ ई कारण शक्तियुवनु नाल्कने आरवागि ई विशेषणगळ कारण शक्तियुळ्ळवनु नाल्कनॆय 0002. १००८ no अदर आदर १००९ अरळायागि १०१८ २४ : अष्टु अरळागि अष्टु १०१९ त अल्प इन्तह अल्प १०२३ सज्जल्प सङ्कल्प १०२५ ऎम्बारवरु ऎम्बारवर 0092 सदनु सक्कन्धान ११२६ ช no 7022 कूट्टॆप्पेरु हेळिदरु अ अहं सहृदनु सन्धान कॊणॆ प्रेरु हेळिदरु. हि moav भाववु निने १०६७ अर १०४१ 6 निष्ट १०४२ इष्टादरू, उपायार्थक उपायार्थक यिरुयिलु, यिरुक्कॆयालुम निष्ठ इष्टादरू आ अहं भाववु ; नीने १०४३ 90 आजाररु आचाररु १०५१ अद्द अदु.. १०५४. तिळिळिदरु तिळिदरु १०६० हेळिदन्तायितु. हेळिदन्तायितु. १०६१ १०६३ करावागि कावागि १०४ ऎन्न ऎन्नु १०६५ OF नियमित नियत १०६६ OF समाया समया________________
१०० (2) हेळिरुवदन्द हेळिरुवदरिन्द १०७२ आ तासमया आत्म समया 0022 IF आवॆल्लवु अवॆल्लवू १०७९ ब्रह्मणॆ ब्रह्मणि १०८१ १८. आत्मा १०८५ no १०८७ రిపింది हिन्दिन १०९४ अर्धवागि अर्थवागि १४ 3 0000 स्वरक्षाभर स्वरक्षादि भर भरन्यासरूप भरन्यास रूप कैङ्कर कैङ्कय्य २५ कृपॆय कृपॆयु १३ लभिसुववु लभिसुववु. युग्यवॆन्दु युग्यवॆन्दरॆ अन्नः, प्रवेश अन्नःप्रवेश________________
नम्मल्लि दॊरॆयुव ग्रन्थगळु अचार हृदया षिणी ऎम्ब कन्नड प्रतिपरार्थ तात्सरगळॊडनॆ श्री निगमान्य महादेशिकरवर अभीतिस्तववॆम्ब श्री रङ्गनाथसोत्रवु २. श्रीस्तुति ऎम्ब श्री रङ्गनायकी स्तोत्रवु श्रीमद्र हस्यतय सारवु :- गुरुपरम्परा सारवु 2. ४. श्रीमद हस्यत्रय सारवु उपोद्घाताधिकारवु मत्तु सारनिष्कर्षाधि कारवु ५. श्रीमदहस्यतयसारवु :- प्रधान प्रतितन्त्राधिकारवु मत्तु अर प काधिकारवु ఒ ६. श्रीमद हस्यत्रय सारवु : 2. तत्वत्रयाधिकारवु श्रीमद्र हस्यत्रय सारवु :- परदेवता पारमाराधिकारवु मत्तु मुमुक्षुत्वाधिकारवु श्रीमद्र नैतय सारवु :- अधिकारिविभागाधिकारवु, उपायविभागाधि कारवु मत्तु प्रपत्तियोग्याधिकारवु ९, श्रीमदहस्यत्रय सारवु :- परिकरगिभागाधिकारवु मत्तु साङ्ग प्रपदनाधिकारवु १० श्रीमद्र हस्यतय सारवु :- ‘कृत कृत्याधिकारवु श्री यामुनॆ रुरवर चतुश्लोकी O O بها O प्रिण्टागुत्तलिदॆ 90 मूरु रूपायिगळन्नु मुङ्गडवागि कळुहिसुववरिगॆ मुन्दॆ अच्चागुव पुस्तकगळु पोस्टु चार्जु इल्लदॆ कळुहिसल्पडुवुवु सि. ऎं. विजयराघवाचार्, विद्याभ्यासद इलाखारिटैर्ड् सर्कल् र्इस्पॆक्टर्, बसवनगुडि, बॆङ्गळूरु सिटि.________________
J