०५


SATYANVESHANA TRUST #102, 2nd ‘A’ Cross, Near N.E.T. School, Gavipuram Extn, BANGALORE South - 560 019. Karnataka________________

श्रियॆ नमः श्रीनिवासाय नमः श्रीमते रामानुजायनमः श्रीमते निगमान्त महादेशि कायनमः V श्रीमन्निगमान्त महादेशिक विरचित L. : श्रीमद्रहस्यत्रयसारॆ तत्व त्र या धि कार 4444 प्रकृत्यात्म भ्रान्तिर्गळति चिद चिल्लक्षण धिया । तथाजीवेशैक्य प्रकृति कलह सद्विभजनात् । श्रीमते श्रीनिवास महादेशिकायनमः हिन्दिन अधिकारदल्लि सत्वशास्त्रगळू अतृपञ्च कगळन्नु बोधिसु तवॆ ऎन्दू, अवुगळिगॆ प्रधान प्रतितन्त्राधिकारदल्लि उपपादिस ट्र शरीरात्म भाववू सेरिदरॆ षडर्थगळागुत्तवॆन्दू हेळि, अवु गळॆल्ला विशदवागि विवरिसल्पट्टवु. ई अधिकारदल्लि “तत्व त्रय” वॆं दरॆ मूरु तत्वगळ विषयवू, अवुगळिरुव परस्पर सम्बन्धगळू, अवुगळ स्वरूपादिगळू, देहात्म भ्रान्ति, स्वतन्त्रात्म भ्रान्ति मॊद राद अज्ञानगळ निवृत्तियू हेळल्पडुत्तवॆ. ई तत्वत्रयाभिप्रायवु हिन्दॆये उपपादिसल्पट्ट, शरीरि `रभावदल्ले तोरिबन्दरू, परमात्मने इल्लवॆन्दू, परमात्म २ने सत्यवु मिक्किद्दॆल्लवू मिध्यॆयॆन्दू, प्रकृतिये करवु म्मनॆ पक्कदल्लिरुवदरिन्द कत्रत्ववन्ना रोपिसिकॊळ________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ अतो भोक्ता भोग्यं तदुभय नियन्तेति निगमै भक्तं नस्तत्व त्रय मुपदिशन्त्य क्षतधियः नॆन्दू, इवे मॊदलाद अपसिद्धान्ताभिप्रायगळॆल्ला मुख्यवागि तॊलगबेकाद प्रयुक्त तत्वत्रयज्ञानवु अत्यावश्यकवु. भ्रमॆ गळल्लि मुख्यवाद देहात्म भ्रान्ति, स्वतन्त्रात्मभ्रान्ति, जीवपर माक्यभ्रान्तिगळु, निवृत्तिसुवदक्कागि ई अधिकारवु अत्यावश्य कवु. इदु स्वल्प कठिणभागवादुदरिन्द सावधानदिन्द पुनः पुनः पठिसि, निष्कर्षाभिप्रायगळन्नु सङ्ग्रहिसतक्कद्दागिरुत्तदॆ. 1 1 अर् तात्सरगळु–“ प्रकृत्यात्म भ्रान्ति” - प्रकृति ऎ दरॆ प्रकृतियिन्दुण्टाद देहवु, अदे आत्मा ऎम्ब भ्रान्तियु, “चिदचि लक्षणधिया” - चित्तु, अचित्तु, इवुगळ लक्षणवॆन्दरॆ स्वरूपवु, अवु गळ स्वरूप ज्ञानदिन्द, “गळति” - नाशवागुत्तदॆ. चित्तु ऎन्थाद्दु, अचित्तु ऎन्थाद्दु, अवुगळ स्वरूपवॆन्थाद्दु ऎन्दु चन्नागि तिळिदि द्दादरॆ, अचित्ताद देहवे चित्ताद आत्मा ऎम्ब भ्रान्तियु नाशवा गुत्तदॆम्ब भाववु चित्तिन लक्षणगळु यावुवॆन्दरॆ–ज्ञानाश्रय त्ववू, स्मभासमानत्ववू, ऎन्दरॆ तन्नन्नु ताने तिळिदुकॊळ्ळु वदु. अचिल्लक्षणगळु, यावुवॆन्दरॆ- ज्ञानविल्लदिरुविकॆ (जडत्ववु) इतररिन्द मात्रवे तिळियलु योग्यवागिरुविकॆ, इन्द्रियगळिगॆ गोचरवागिरुविकॆ, इवे मॊदलादवु. चित्तिगॆ ज्ञानविरुवदरि दलू, अचित्तु ज्ञानशून्यवादुदरिन्दलू, अचित्ताद देहवु चित्रा द आत्मा हेगागीतु ऎम्ब भाववु “शरीरात्मभान्ति” ऎन्दु हेळदॆ “प्रकृत्यात्म भ्रान्ति” ऎन्दु प्रयोगिसिरुवदरभि प्रायवेनॆन्दरॆ– कॆलवरु इन्द्रियवाद मनस्क, ज्ञान, प्राणवायु, इवुगळे आत्मा ऎन्दु हेळुवरु, आ अभिप्रायवू भ्रमॆये ऎन्दे तिळिसलु प्रकृतिशब्दवन्नु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. अन्तह तप्पु अभिप्रायग इल्ला तॊलगुववु ऎम्ब भाववु. “तथा" - हागॆये, तत्रयज्ञानदिन्द इन्नॊन्दु भ्रमवू तॊलगुत्तदॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ. “जीवेशै कै प्रकृति कलह” जीवात्मनू ईशनाद परमात्मनु ऒब्बने ऎम्बिवे मॊदलाद क हरूप कुतरवादवू, “तद्विभजनात्", अवरिब्बरु बेरॆ बेरॆय * तिगळु विभागिसि ऎन्दरॆ प्रत्येकिसि हेळुवदरिन्दलू, “गळ________________

तत्वत्रयाधिकारः ४२८ वागुत्तदॆ. श्रुतिगळु जीव परमात्म भेदवन्नु स्पुटवागि बोधि सुवदरिन्द जीव परमात्मरिगॆ स्वरूपैक्य हेळुव वादवू दूरी कृतवागुत्तदॆम्ब भाववु. इल्लि “प्रकृति” शब्दवन्नु पयोगिसिरुव दरिन्द “स्वतन्त्रात्म भ्रान्तियू चााकन निरीश्वरवादवू तॊल गुत्तवॆम्ब तात्प रवु. स्वतन्त्रात्म भ्रान्तियु ई श्लोकदल्लि हेळ ल्पडदिद्दरू, ई श्लोकद उपपादनवाद मुन्दिन वाक्यगळल्लि इदू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. श्रुतिगळु जीव परमात्म भेदवन्नु ऎल्लि हेळिवॆ ऎन्दरॆ– (1) * द्वासुपा सयुजा सखाया समानवृक्षं परिष स्वजाते ” (मुं. 2. 3. 1.) जीवात्म परमात्मरॆम्ब ऎरडु पक्षिगळु ऒन्दे मरवाद ई जीवात्मन देहदल्लि ऒट्टिगॆ इरुत्तारॆ. P. (2) * ज्ञाज्ञ द्यावजा वीश नीशा ” (तै. 1. 9.) आत्मरु गळु जात्या इब्बरु, इब्बरू नित्यरु, अदरल्लि ऒब्बनु सश्वेश्वरनु, इन्नॊब्बनु दासनु. (3) हागॆये गीतॆयल्लू “ उत्तमः पुरुषन्यः परमा स्ने त्युदाहृतः, “ ई क्षराक्षर शब्दगळिन्द बोधितराद बद्धात्म मुक्तात्मरुगळिगिन्तलू बेरॆयागिरुव परम पुरुषनुण्टु. आतन न्नु परमात्मनॆन्दु हेळुवरु. “आतः” – आ कारणक्कागि ऎन्दरॆ इन्तह समस्त भ्रमनिवारणॆ गागि, “ भोक्ता” - कल्म फलानुभवक्कागि, अचिद्वस्तुगळॆल्ला भोग्य वागिवॆ ऎन्दु अनुभविसुव, जीवात्मनॆम्बुवदागियू (जात्येकवच नवु,) “ भोग्यं” - जीवात्मनिगॆ भोग्यवाद अचित्तागियू, “तदु भयनियन्ता" - आ ऎरडाद चिदचित्तुगळिगॆ नियामकनागियू, हीगॆ मूरु तत्वगळन्नु ऎम्ब भाववु, “निगमै विभक्तं” - श्रुतिग ळिन्द विभागिसल्पट्टिरुव, “तत्वत्रयं" - मूरु तत्वगळन्नु, “अक्ष तधियः, इन्तह बुद्धिभ्रामकवन्नुण्टुमाडुव अपसिद्धान्तगळ वाददिन्द शोभॆयन्नु हॊन्दद सुज्ञाननिधिगळाद नम्म पूराचा ररु, “न” - नमगॆ, “उपदिशन्ति* - परमोदारभावदिन्द उपदे शिसुत्तारॆ. हीगॆ मूरु तत्वगळुण्टॆन्दु उपदेशिसुव श्रुतिगळु यावु________________

४२९ . श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ (1) भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मत्या ( 1, 12.) भोक्तावाद जीवात्मनन्नू (जात्येकवचन,) “भोग्यं” – जीवा त्मनिगॆ भोग्यवस्तुगळाद सत्व अचित्तुगळन्नू, नियन्तावाद लक्ष्मि पति य न्यू हीगॆ मूरु तत्ववन्नू तिळियतक्कद्दॆन्दु श्रुतियु हेळुत्तदॆ. (2) प्रधान क्षेत्रज्ञ पतिर्गुणेशः (श्री, 6, 16.) प्रकृति जीवात्मरिब्बरिगू स्वामियादवनु मत्तु मूरुगुणगळिगू नियं ता ऎन्दरॆ आ मूरु गुणगळू समवागिरुवतनक सृष्टियिल्लवु. या वाग व्यत्यस्तवागि ऒन्दॊन्दर आधिक्यवु हॆच्चुत्तदो, आग सृष्टिय न्नुण्टुमाडुववनु. हीगॆये इन्नू इतर श्रुति प्रमाणगळु श्री भाष्यादि ग्रन्थग ळल्लि उपपादिसल्पट्टिवॆ. हागॆये गीतॆयल्लू “क्षराक्षर’ शब्दगळिन्द बोधितराद बद्धरू, मत्तु मुक्त नित्य रू, इवरुगळिगिन्तलू विल क्षणनागि बेरॆयागिरुववनु “उत्तमः पुरुष” ऎन्दु पर मात्मनन्नुद्देशिसि भेदवु स्पुटवागि उपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ.

  • हीगॆ मारु तत्वगळुण्टॆन्दु श्रुतिगळु उपपादिसुत्तवॆ. नम्म पूर्वाचार्यरुगळु इन्तह शास्त्रगळन्नु चन्नागि परिशीलिसि, अवु गळ यथार्थ बोधवन्नु ग्रहिसिदवराद प्रयुक्त अवरू हागॆये मूरु तत्वगळुण्टॆम्बभिप्रायवन्नु उपदेशिसिरुत्तारॆ. यथार्थाभिप्रायगळन्नु ग्रहिसि, नमगॆ उपदेशिसिदुदरिन्द, अव रुगळु “ अक्षतधियः, ” बुद्धि भ्रामकगळॊन्दू इल्लदवरु. क्षतधि यरादरो बुद्धि भ्रम उण्टागिरुववरु. योन्यथा सन्तमात्मान मन्या प्रतिपद्यते । किं तेनन कृतं पापं चोरेणातापहारिणा विद्याचोरो गुरुद्रोही वेदेश्वर विदूषकः । त एते बहु सात्मान सृ द्यो दण्ड्या इति श्रुतिः ॥ ( भार. उद्योग 42.35 ) यथार्थवागिरुव आत्म स्वरूपक्कॆ बद लागि बेरॆयाद आत्म स्वरूपवन्नु हेळुववनु चोरनु, आत्मस्व रूपवन्नु मरिसुवदरिन्द आत्मापहारियु, अवनु माडद पापवे इल्लवु, विद्याचेरनु, गुरुद्रोहियु, वेद विरुद्धार्थ हेळु वदरिन्द वेदवन्नू ईश्वरनन्नू दूषिसुववनु; बहु पापगळन्नु________________

तत्वत्रयाधिकारः माडिदवनु ; शिक्षिसल्पडलर्हनु ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. इन्थावरु “क्षतधियरु” आदुदरिन्द इन्तह भ्रमॆगळॆल्ला मुख्यवागि तॊलगबेकादुदु अत्यावश्यकवादुदरिन्द, प्रधान प्रतितन्याधिकार अर्थपञ्चकाधिकार गळल्लि ई मूरु तत्वगळ विषयवु स्वल्प मट्टिगॆ उपदेशिसल्पट्टिद्दरू, अवुगळ विषयवु चन्नागि मनस्सिगॆ अवगाहनॆगॆ बरुवदक्कागि आ तत्व त्रयगळ स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळन्नॆल्ला ई अधिकारदल्लि स्पुटवागि बोधिसुत्तारॆ. “अना त्या न्या बुद्धि र्या अस्वस्व मितिया मतिः” (वि, पु. 6.) आत्मवल्लद देहदल्लि आत्मवॆम्ब शरीरात्मभ्रां तियू, तन्नदल्लदे इरुववदरल्लि तन्नदॆम्ब स्वतन्त्रात्म भ्रान्तियू, ऎन्दु ई श्लोकदल्लि ऎरडु भ्रान्तिगळु हेळल्पट्टवु. निरसन माडलु योग्यवाद भमॆगळल्लि “मरु” मख्य वादवु–

  1. “ देहात्मभ्रान्तियु”-देहवे आत्मवॆम्ब भ्रान्तियु, जडवाद अचित्ताद देहक्किन्तलू, चिद्रूपनाद आत्मनु ज्ञानत्व मॊदलादवुगळिन्द परिशुद्धनु ऎम्ब ज्ञानदिन्द निवर्तिसुत्तदॆ.
  2. “स्वतन्त्रात्म भ्रान्तियु”:- तानु स्वतन्त्रनॆम्ब भ्रमॆ यु ऎरडु कारणगळिन्दुण्टागबहुदु. जीव परमात्मर ऐक्यभ्रमॆ यिन्दलागलि, चार्वाकन निरीश्वरज्ञानदिन्दागलि उण्टागबहुदु. तानु सर्वॆश्वरनिगॆ दासभूतनु, आतन नियाम्यवर्गक्कॆ सेरिदव नागि परतन्त्रनु, तनगॆ स्वातन्त्र कर्तृत्वविल्लवु इत्यादि ज्ञानगळिं द निवर्तिसुत्तदॆ. सर
  3. “जीव परमात्म क्यभ्रान्तियु– जीवात्मनू परमा त्मनू ऒब्बने ऎम्ब भ्रान्तियु ; जीवनु परमात्मनादरू, हेय गुण विशिष्टनागिरुवदु अविद्या मूलकवागि ऎन्दु हेळुवरु. मात्म नॊब्बने सत्यवादुदरिन्द मिक्काद सत्यवाद जगत्तु मुन्ता द्दॆल्ला मिथ्य ऎन्दु हेळुवरु. ऒन्दु असत्यवागिरुव भ्रमॆयन्नु साधिसलु इतर भ्रमॆगळ सहायव अत्यावश्यकवु. यन्नु हॊन्दिरुवरे लोकदल्लि अनेकरु, तानु दासनु ऎन्दु हेळिकॊळ्ळुवरु तुम्बा कम्मियु, दिन्द ई भ्रमॆगळु तॊलगुत्तवॆ. इन्तह भ्रमॆ परमात्मनिगॆ इन्तह ज्ञान________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ तत्वत्रयज्ञान प्रयोजन.

  1. सम्बन्धवुम अर्थपञ्च कमुड वारर्थमरि यवेयिरुक्क, विव णि लेक देशमान तत्वत्र ं यत्तॆ मुमुक्षुवुदु विशेषित्तरियवेणुवॆनु आचार‌गळुप देशित्तु पोरुकैक्कडि ऎन्नॆन्निल् ? अदुक्कडि प्रकृत्यात्मभ्रमवु, स्वतात्म भ आदुदरिन्द तत्वत्रयज्ञानवु अत्यावश्यकवु. श्रीमदाचार वर्यरु नम्मगळ भ्रमरूप अज्ञानवॆल्ला तॊलगुवदक्कागि बहु उदारभावदिन्द ई अधिकारवन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. शास्त्रभाग वॆल्ला स्वल्प अवगाहनॆगॆ कष्टवु, आदरू महानुभावरु श्रमपट्टु सुलभवागि वेद्यवागलॆन्दु प्रश्नॆ त्तररूपदल्लि उपदेशिसिरुत्तारॆ. अदन्नु दासनु भाषान्तर माडिरुवदर आशयवु, आ महानुभावर उद्देशवु सफलवागलॆन्दागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द प्रतियॊब्ब ज्ञानियु इदन्नु पुनःपुनः पठिसि, अचार्योपदेशवन्नु ग्रहिसलॆन्दु प्रार्थि सल्पट्टिदॆ. मेलिन श्लोकदल्लडगिरुव अभिप्रायवन्ने बहु विशदवागि उपपादिसुत्तारॆ. तत्वत्रय ज्ञानदिन्दुण्टागुव प्रयोजनवु. P
  2. “सम्बन्धमुम”:- प्रधान प्रतिताधिकारदल्लि हेळ ल्पट्ट तनगू सर्वॆश्वरनिगू इरुव शरीर शरीरि भावदिन्द तोरि रुव शेष शेषि सम्बन्धवू, “अर्थ पञ्चकमुड्कॊड”- अर्थपञ्चकाधि कारदल्लि हेळल्पट्ट ऐदु अर्थगळू सेरि, “आरर्थमरियवेणि यि रुक्क- आरु विषयगळु मोक्षार्थियु आवश्यकवागि तिळियबेकागि रुवाग, “इवलॆ एकदेशमान”- ई आरु विषयगळल्ले अल्प भाग वाद, “तत्वय मुमुक्षुवुक्कु विशेषित्तरिय वेणुवॆनु”- तत्वत्रयवन्नु मोक्षार्थियु मुख्यवागि तिळियतक्कद्दॆम्बदागि, “आचार्यग्रळुपदेशित्तु पोरुकैक्कु” – न म्म पूर्वाचार्यरुग ळाद नाथ यामुन रामानुज मुनिगळे मॊदलादवरु तम्म ग्रन्थगळल्ल, तम्म शिष्यरिगू सह, उपदेशिसलु प्रवर्तिसुवुदक्कॆ अडि ऎन्नॆन्निल्- मूलकारणवेनॆन्दरॆ-________________

तत्वत्रयाधिकारः मवु, मिदक्कु निदान मानव नीश्वरवाद रुचियु म, आगि महाविरोधिगळ्ळि मुप्पड क्कळि क्क प्राप्त माकै. इत्तॆ निनैत्तु, भोग्यभोग्यनियरू ताले, शास्त्रज्ञळिले तत्व विवेकं हण्णुगिरदु. ( अर्थपञ्चकदल्लि एकदेश मुखेन ऎल्लि हेळिरुत्तदॆ ऎन्दरॆ- प्राप्यनॆम्बुवदरिन्द नियावाद ईश्वरतत्ववू, प्रास्तावॆम्बुवद रिन्द चिद्रूपनाद जीवतत्ववू, प्राप्ति विरोधियल्लि प्रकृतिसम्बन्ध रूपवाद अचितत्ववू बोधितवागुवदरिन्द, ई तत्वत्रयवू हेळ ल्पट्टवु ; आदुदरिन्द “इवत्तिल् एकदेश” वॆन्दु प्र यॊ ग वु. मुन्दिन वाक्यदिन्द ई प्रश्नॆगॆ उत्तरवन्ननुग्रहिसुत्तारॆ. “अदक्कडि” अन्तह आचार्योपदेशक्कॆ मूलकारणवु, “प्रकृ त्यात्मभ्रममुम-प्रकृतिरूपवाद देहवे आत्मा ऎम्ब भ्रमॆ यू, स्वतात्मभ्रम मुं–आत्मनाद तानु स्वतनु ऎम्ब भ्रान्तियू, “इदक्कु”- इन्तह देहात्म, स्वतन्त्रात्मभ्रमॆगॆ, “निदा नमान-मूल कारणवाद, “अनीश्वरवाद रुचियुं’, तानल्लदॆ बेरॆ ईश्वरने इल्लवॆम्ब शाङ्करादिवादगळल्लि अभिरुचियू, अथवा देह वल्लदॆ बेरॆ ईश्वरने इल्लवॆम्ब चार्वाकादि वादगळल्लि अभिरुचियू, “आगिर महाविरोधिगळॆ”- आगिरुव महाविरोधिगळन्नु, “मुड मॊदलु, ‘कळक्क प्राप्त माकै- कळॆदुकॊळ्ळुवदु ऎन्दरॆ निरसन मा डुवदु उचितवादुदु. आदुदरिन्द आ आरु अर्थगळल्ले ई तत्वत्र यवु अडगिद्दरू, अवुगळल्लि ऒन्दु भागवाद ई तत्वत्रयवन्नुद्द शिसि पृथ गुपदेशवु, ई भ्रमॆगळन्नु कळॆदुकॊळ्ळुवदक्कागॆन्दु भाविसतक्कद्दु. इन्तह भ्रमॆगळॆल्ला अज्ञानमूलक उण्टागत क्यवु. अन्तह अज्ञान निवृत्तियागदॆ मोक्षार्थियु कृतकृत्यना गनु, आदुदरिन्द तत्वत्रय विवेकज्ञानवु अत्यावश्यकवु ऎम्बभिप्रा यवु. “इ निनैत्तु”- ई देहात्म भ्रान्ति, स्वतन्त्रात्मभ्रान्ति, जीवेशैक्य भानि मॊदलादवुगळ निवृत्तियु तुम्बा मुख्य वॆन्दु भाविसि, “ भोक्स्- आचित्रन्नॆल्ला कर्मानुगुणवागि अनुभविसुव नाद चिद्रू सनाद जीवात्मनू, “भोग्य- अन्तह भोग्यगळिन्द अनुभविसलु योग्यवाद अचित्तु, “निया” आ ऎरडक्कू निया 3________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारॆ त्रिविधमान आचेतन स्वरूप स्वभावादि कथनम् इवल् वैत्तुकॊण्णु (1) * अचेतना परार्थाच नित्या सततविक्रया । त्रिगुण कणां क्षेत्रं प्रकृते रू प मुच्यते ॥ » मकनाद सर्वॆश्वरनू ऎम्ब, “रूपाणि”- ऎम्ब तत्वत्रय रूप दल्लि, शास्त्रगळल्लि “तत्व विवेकवु” ऎन्दरॆ तत्वगळन्नु विवेचनॆ माडि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. चिदचिदीश्वररॆम्ब ई मूरुतत्वगळू अवुगळ स्वरूपमॊदलाद वुगळु शास्त्रगळल्लि ऎल्लि हेळल्पट्टिवॆ ऎम्बुवदन्नु सप्रमाणवागि उपपादिसुत्तारॆ. मॊदलु अचेतन स्वरूपवन्नू, अदु मूरु विधवॆन्दू तिळिसुत्तारॆ. मूरुविधवाद अचेतन द्रव्यगळ स्वरूपादिगळु. *इवल् वृत्तु कॊण्णु" - इवुगळ मध्यॆ ऎन्दरॆ तत्वत्रयग ळल्लि, (1) परमसंहितानाक्यवु 2, “चेतना - ई अचित्तु ज्ञान शून्यवादुदु, “परार्थाच” - पर प्रयोजनवे तन्न प्रयोजन वागि उळ्ळदु, ऎन्दरॆ चेतनवरद भोगक्कागिये ऎन्दु सत्वश्वर निन्द सङ्कल्पिसल्पट्टुदु, इदरिन्द स्व भासमानत्ववॆन्दरॆ तन गेने प्रकाशिसुव जेतनक्किन्तलू भिन्नवादुदॆन्दु हेळल्पट्टितु; हागॆये अचेतना” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द ज्ञानस्वरूपवागियू ज्ञानाश्रयवागियू इरुव चित्तिगिन्तलू भिन्नवादुदॆन्दू हेळल्प ट्टितु. “सततविक्रिया, यावागलू स्वरूपविकारवन्नु हॊन्दत कद्दु, आदरॆ प्रळयदॆरॆयल्लि विकार उण्टो ऎन्दरॆ, आगलू उं टॆन्दु हेळलु सततविक्रिया ऎम्ब प्रयोगवु, आदरॆ, स्पष्ट नन्तर व्यक्तवागुवष्टु प्रळयदल्लि विशदवागि तोरुवदिल्लवॆम्बदागि तिळियत कद्दु. विकारवु ऎरडु विधवु–सजातीय विजातीयवॆम्बदागि; बाल्य, कौमार, यौवन, जरा, मरणगळु सजातीय विकारगळु; हालु मॊसरागुवदु, कम्बळिहुळ जिट्टॆयागुवदु विजातीय विकारगळु, चेतनिगादरो इन्तह स्वरूप विकार रूप परिणाम गळिल्लवु “नित्या” - नित्यवादुदु, इदरिन्द बौद्ध शाङ्करादि सिद्धान्त रीत्या जगत्तु मिथ्या ऎम्बुवदु सरियल्लवॆन्दु व्य क्त प डु ई दॆ 1________________

(2) तत्वत्रयाधिकारः त्रिगुणा - सत्वरजस्तमोगुणगळॆम्ब मूरु गुणगळुळ्ळद्दु, इद रिन्द इदु शुद्ध सत्ववॆम्बुव नित्य विभूतिय अचेतनद्रव्यक्किन्तलू, सत्वशून्यवाद कालक्किन्तलू, भिन्नवादुदॆन्दु हेळल्पट्टितु; कम्मि करबद्धराद जीवात्मरिगॆ, क्षेत्रं - शरीरवागिरुवदु ; इदरिन्द मुक्तात्मरिगॆ प्रकृति सम्बन्धविल्लवॆम्ब भाववु हेळल्पट्टितु. विरजानदियन्नु दाटुवतनक ई जीवात्मनिगॆ ई हेयवाद प्रकृ तिय सम्बन्धदेहवुण्टु, तदनन्तर ईतनिगॆ अप्राकृत शरीरवुण्टा गुत्तदॆ; ई मेलॆ हेळिद धरगळॆल्ला, प्रकृतेः रूपं - प्रकृतिय स्वरूपवॆम्बदागि, उच्यते - हेळल्पडुत्तदॆ. इल्लि अचेतनावॆम्बुवदरिन्द चित्तिगू अचित्तिगू इरुव व्यत्या सवू, त्रिगुणा ऎम्बुवदरिन्द इदक्कू त्रिगुणात्मकवल्लद कालक्कू इरुव व्यत्यासवू, परार्था ऎन्नुवदरिन्द इ द र प्रयोजनवू सततविक्रिया ऎम्बुवदरिन्द इदर व्यापारवू, “कणाङ्क्षेत्र” ऎम्बुवदरिन्द अदु हेगॆ चेतननिगॆ बन्धकवॆन्दू हेळल्पट्टवु. अचेतनवु (1) त्रिगुण अथवा प्रकृति (2) काल (3) शुद्ध सत्व वॆन्दु मूरु विधवु. ई मेलिन प्रमाणदिन्द प्रकृतिय स्वरूप वन्नु बोधिसिदवरागि, मुन्दॆ कालस्वरूपवन्नु सप्रमाणवागि तिळिसुत्तारॆ. प्रकृतियु २४ विधगळागिरुवाग, अदर प्रभेदगळाद आ तत्वगळन्नॆल्ला इल्लि एकॆ निरूपिसलिल्लवॆन्दरॆ, अवुगळु मुन्दॆ विवरि सल्पडुवदरिन्दलू, मत्तु अवुगळॆल्ला प्रकृतिय विकारगळादुदरिं दल, अवॆल्ला ई प्रकृतियल्ले अन्तर्गतगळु. आदरॆ जीवात्म रल्ल नित्य मुक्तबद्धरॆम्ब भेदगळिरुवाग, मूवरन्नु जीवात्मनं बदागि हेळुवदु हेगॆ ऎन्दरॆ इवरिगॆल्ला ज्ञानैकाकारतॆ, परमा त्मनिगॆ शेषत्व मॊदलाद गुणगळु समानवागियू स्वाभाविकवागि यू इरुवदरिन्द, ई मूरुविध जीवात्मरन्नू “चेतन” शब्द दिन्द हेळुवदु युक्तवे सरि, आदरॆ परमात्मनू चेतनवादुद रिन्द चेतनाचेतनवॆन्दु तद्वयवॆम्ब ऎरडु विध विभा ग वे सालदे, तत्वत्रयवॆन्दु एकॆ निरूपणि ऎन्दरॆ, मत्तु परमा त्मनू जीवात्मन हागॆये भोक्ता नादुदरिन्द, तत्वद्वयवॆन्दे हेळतक्कद्दु न्यायवल्लवे ऎन्दरॆ; जीवात्म परमात्मरिगू तुम्बा व्यत्यासविरुवदे कारणवॆन्दु भाविसतक्कद्दु, ईश्वरनु सर्वजग________________

४३५ श्रीमद्र हस्य त्रयसारॆ (2) “ अनादि र्भगर्वा कालो नान्तोस्य द्विज विद्यते”, (3) “कलामुहूर्तादि मयश्च कालो नयद्विभूती परिणाम हेतुः, ब द्वापारवुळ्ळवनु, आदुदरिन्द सर्वनिया, जीवात्मनु जगद्वा पारवर्जवुळ्ळवनु, आदुदरिन्द नियामनु; ईश्वरनु स्वतन्त्रनु जीवनु पराधीननु ; ईश्वरनु कर्मवश्यनल्लद भोक्ता, जीवनु करवश्यतॆयिन्द भोक्ता, ईश्वरनु कल्याणगुणाकरनु, जीवनु बद्ददॆशॆयल्लि हेयगुण परिपूर्णनु, इवे मॊदलाद अ नॆ क व्यत्यासगळिरुवदरिन्द तत्वत्रय विभागवे श्रुति प्रतिपाद्यवागिरुवद रिन्द उचितवादुदु ऎम्ब भाववु.

(2) . . 1, 2. 26. कालः - कालशरीरक परमात्मनु, आदुदरिन्द इदक्कॆ “भगर्वा” ऎम्ब विशेषणवु कॊडल्पट्टिरुत्तदॆ. अनादिः - अनादियादुदु, इदु प्रकृतिय परिणामक्कू चेतनर कर्मक्कू भोगक्कू सह कारणवादुदु, हेद्रि ज - ओ ब्राह्मण नाद मैत्रेयने, अस्य - ई कालक्कॆ, अन्तःन विद्यते – आदि हेगॆ इल्लवो हागॆये अन्तवू इल्लवु. सर्वॆश्वरनु जगत्तिगॆ कारणनु, जगत्तु कार्यवु, कालवू कूड जगत्कार्यगळिगॆ कारणवु ऎन्दरॆ, इब्बरु जगत्तिगॆ कारणरे ऎम्ब शङ्का निवारणार्थवागि, कालशरीरक परमात्मने जगत्कारणवॆन्दु हेळुवदक्कागि “अनादिर्भगर्वाकालः ऎम्ब प्रयोगवु. कालसहायकनागि सर्वॆश्वरनु इल्लिन परिणामग ळिगॆल्ला कारणभूतनु. सर्वॆश्वरनिगॆ प्रकृतियू कालवू ऎरडू लीलोपकरणगळागि आतनिगॆ शरीरवु. आदरॆ कालवु इन्तह परिणा मगळन्नु नित्य विभूतियल्लि उण्टुमाडलारनॆन्दू लीलाविभूतियल्लि मात्रवे परिणाम हेतुवॆन्दू मुन्दिन प्रमाणदिन्द तिळिसुत्तारॆ. (3). 4. 1. 84. कलामुहूर्तादिमय-कला, मुहूर्ता आदि शब्ददिन्द झम, दिन, पक्ष, मास, ऋतु, संव तर, युगादिगळु हेळल्पट्टवु, इवे मॊदलाद रूपदल्लिरुव, “काले” कालवु, यद्विभूते - याव प्रसिद्धवाद, परमात्मन विभूतियाद नित्यविभूतिगॆ, परिणाम हेतुः - परिणामक्कॆ कारणवु न - आगलारदु. नित्यविभूतियल्लि कालवु अचित्तिन परिणामगळिगॆ________________

तत्वत्रयाधिकारः (4) “ज्ञानानन्द मया लोकाः,” (5) “कालंसपच ते तत्र नकाल स्तत्रवै प्रभुः,” इत्यादिगळिले त्रिगुण, काल, शुद्ध सत्वरूपळान त्रिविधाचेतनळुडैय स्वभावं शूल्लित्तु. ४३६ कारणवल्लवु ऎम्ब भाववु. हीगॆ हेळिदुदरिन्द इन्नॊन्दु विभूति याद लीला विभूतियल्लि परिणामक्कॆ कारणवॆम्बुवदु अर्थात् सिद्धवु. काष्ठा ऎन्दरॆ “अष्टादश निमेष’ कालवु ऎन्दरॆ 18 सल रॆप्पॆ याडिसुव कालवु. त्रिंशत् काष्टॆ ऎन्दरॆ 30 काष्टॆगॆ 1 कला, 30 कलॆगळिगॆ 1 क्षणवु, इवुगळु 12 आदरॆ, 1 मुहूर्त अथवा घळिगॆ 60 मुहूर्तगळिगॆ 1 दिन हीगॆ कालविभागगळु. आ दु द रि ० द 1 कलॆगॆ 4 सॆकॆण्डुगळु, मुहूर्तक्कॆ 24 मिनिटुगळु. ई प्रमाण दिन्द सर्वॆश्वरन विभूतियु लीला विभूति नित्य विभूतियॆन्दु ऎर डॆन्दु तोरिबरुत्तदॆ. मुन्दॆ नित्यविभूतियु विलक्षणवागि शुद्ध सत्वमयवादुदॆन्दु तिळिसुवदक्कागि “ज्ञानानन्दमया लोका” ऎन्दु प्रारम्भिसि हेळुत्तारॆ. (4) श्री पाञ्चरात्र वचनवु नित्य विभूतियु, ज्ञाना नन्दमयालोकाः - ज्ञानानन्दस्वरूप उळ्ळवु. इदरिन्द नित्यवि भूतियल्लि कालनिरपेक्षवू, शुद्ध सत्ववू कूड ज्ञानवे ऎम्बुवदू तोरिबरुत्तदॆ. ई काल नैरपेक्षवन्ने मुन्दिनवाक्यदल्लि “कालं सपचते तत्र” ऎम्बुवदरिन्द विशदीकरिसुत्तारॆ. « (5) भार, शान्ति, 196, 9, “तत्र आ नित्यविभूतियल्लि, सः - * परमात्मनु, कालं - कालवन्नु, पच कालवन्नु, पच - परिपक्व माडु तानॆ ऎन्दरॆ नियमिसुत्तानॆ, अधीनदल्लिट्टरुत्तानॆ, लीलाविभूति यल्लि कॊट्टिरुव सामर्थ्यवन्नु अल्लि कॊट्टिरुवदिल्लवॆम्बभिप्रायवु. “तत्र” आ नित्य विभूतियल्लि, काल - कालवु, नवै प्रभु 8 - साम र्थ्यवुळ्ळवनल्लवष्टे शान्तिपर्वदल्लि कालः सम्पते तत्र काल स्वत्रन प्रभुः सकालस्य प्रभूराज नृर्वस्यापि तथेश्वरः ऎन्दिरुत्तदॆ, कालवु परमात्मनिन्द सम्पच्यते नियमिसल्पडुत्तदॆ. ऎम्बर्थवु. आ परमात्मनु ऎल्लादक्कू हेगॆ नि या म क नो हागॆये कालक्कू कूड नियमकनु, f.________________

४३७ श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ त्रिविध चेतन प्रकारः (1) “ प्रमान्न देवोननरः,” (2) “ नायन्देवो नन रॊ वा,” (3) “क्षरस्साणि भूतानि कूटस्कोक्षर उच्यते, (4) “यवश्यनि सूरय” इत्यादिगळा ले त्रिविध जीवरुगळुडैय प्रकार विवेकि कप्पदु. इत्यादिगळिलॆ - इन्तह प्रमाणगळल्लि, त्रिगुण, काल, शुद्ध सत्वरूपगळल्लिरुव, त्रिविधाचेतन ळुडैय - हीगॆ मूरु विध वाद अचेतनगळ, स्वभावंसॊल्लित्तु - धर्मगळु हेळल्पट्टवु. हीगॆ मूरुविधवाद अचेतनगळाद त्रिगुण, काल, शुद्ध सत्व गळ धर्मगळन्नु सप्रमाणवागि विशदीकरिसि, मुन्दॆ त्रिविधचेतनर स्वरूपगळन्नु तिळिसुत्तारॆ. त्रिविध चेतनरिगिरुव व्यत्यासवु. (1) 3. 3. 2. 13. 98 इदरर्थवु 263-4, ने पुटगळल्लि विशदवागि बरदिरुत्तदॆ. “पुर्मा” चेतननु आतन नैजस्थितियल्लि परिशुद्धनाद प्रयुक्त पुर्मा ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवनु. नदेवः - आतनु देवनू अल्लवु, ननरः - मनुष्यनू अल्लवु. इ द रि स द जीवात्मनु परिशुद्धनॆन्दू, देवादि शरीरगळु आतनिगॆ कर्मकृतवा दुवॆन्दू तिळिसल्पट्टितु. (2) अयं-ई जीवात्मनु, न देवः - देवतॆयू अल्लवु, नर्मना - मनुष्यनू अल्लवु. 168 ने पुटदल्लि ई श्लोकवु सम्पूर्णवागि उदाहरिसल्पट्टिरुत्तदॆ. 8 (3) गी, 15, 16, सर्वाणि भूतानि-समस्त बद्ध चेतनरू, क्षरः - अचित्ति नॊन्दिगॆ सेरिरुवदरिन्द ज्ञानसङ्कोच विकासरूपाव सैगळिन्द करणभाववन्नु हॊन्दिदवरु, आदरॆ कूटस्थः - अचित्रं सरवु तॊलगि शाश्वत पदवन्नु हॊन्दिरुव मुक्तनु, अक्षर उच्यते- विकाररहितनादुदरिन्द अक्ष - नॆन्दु हेळल्पडुवनु. इल्लि ब द र मत्तु मुक्तर स्वरूपवु तिळिसल्पट्टितु. (4) यत् - याव श्रेष्ठवाद स्थानवाद दिव्य वैकुण्ठवन्नु सूरयः पश्यन्ति-नित्यसूरिगळु नोडुत्तिद्दारो, वि. पु. 1. 6, 39________________

तत्व त्रयाधिकारः ईश्वर तत्व ४३८ (1) “सत्वज्ञ सृत्व (कृष्ण) दृक शक्ति ज्ञान बलर्धिमर्ा कृम तन्द्री भय क्रोध कानादिभिर संयुतः” इत्यादिगळाले ईश्वर स्वभाव (स्वरूप) मुपदिष्टमायित्तु. एका नस्सदा ब्रह्मध्यायि नो योगि नोहिये । तेषां तत्परमं स्थानं यद्धपश्यनिसूरयः । ऎम्बुवदु पूराश्लोकवु, चित्तैकाग्रतॆयुळ्ळवरागि परब्रह्मनन्नु उपासनॆ माडुव योगिगळु यारो, अवरु, नित्य स रि ग ळु यावागलू याव दिव्य वैकुण्ठ स्थानवन्नु यावागलू नोडुत्ति रुववरो, अन्तह सर्वोत्कृष्ट स्थानवन्ने हॊन्दुवरु, वदु ई श्लोक तात्पर्यवु. (6 ఎంబు इत्यादिगळालॆ - इवे मॊदलाद मेलॆ उदाहरिसिद प्रमाण गळिन्द, त्रिविध जीवरुगळुडैय प्रकारं- मूरुविध चेतनरुगळ लक्षणवु, विवेकिक्क पट्टदु - विवेचनॆमाडि हेळल्पट्ट तु . ई लीलाविभूतियल्लि जीवात्मरु शरीरेन्द्रियरूपदल्लि प्रकृति यिन्द बन्धिसल्पट्टिरुवदरिन्द “बद्धरॆनिसुवरु. इवरु कर्मानु सारवागि देव मनुष्यादि अनेक विधवाद जन्मगळन्नॆत्तुवरु. ब्रह्म रुद्रेन्द्रादिगळ मॊदलुगॊण्डु क्रिमिकीटादि सम्भपर्यन्तविरुव सकल चेतनरू ई पङ्गडक्कॆ सेरिदवरु. (2) इन्तह बन्धरूप वाद प्रकृति सम्बन्धवन्नु, सिद्योपायनाद सर्वॆश्वरन कृपॆ यिन्द, साधो पायवन्न नुसि, कळॆदुकॊण्डु तम्म नैज वा द ज्ञानविकासवन्नु हॊन्दिदवरागि, परमपददल्लिद्दुकॊण्डु परब्र ह्मनन्ननुभविसुत्ता, आतनिगॆ कैर्यगळन्नॆसगुत्तिरुव मुक्तरु, (3) सर्वॆश्वरसङ्कल्पदिन्द प्रकृतिसम्बन्धवन्नु याव कालदल्लि अनु भविसदवरागि, नित्यविभूतियल्लिद्दुकॊण्डु, परिशुद्धात्मरागि, सत्व दाज्ञान विकासवुळ्ळवरागि, दिव्य वैकुण्ठपतिय कैर्यदल्लि निरत रागिरुव अनन्त गरुड विष्यक्केनादि “नित्यसूरिगळु, हीगॆ जीवा त्मरु मूरुविधवॆम्ब भि प्रायवु. हीगॆ मूरुविध अचेतनगळ न, मूरु विध चेतनरन्नू हेळि, मुन्दिन वाक्यदिन्द ईश्वर तत्ववन्नु कुरितु हेळुत्तारॆ. ईश्वर तत्व (1) वि, पु. 5. 1: 47-8. 1. इवु ऎरडु पादगळू ऎरडु________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारॆ कगळ उत्तरार्धगळु, भूभारोत्तारणार्थवागि विष्णु व न्नु कृष्णावतारक्कागि प्रार्थिसुव चतुर्मुखस्तुतियु, आ श्लोकगळु यावुवॆन्दरॆ– “व्यक्ता व्यक्त स्वरूपं समष्टि व्यष्टि रू पर्वा । सत्वज्ञ सत्व दृक‌ शक्तिज्ञान बलर्धिमर्ा । अनून श्चा प्य वृद्धि स्वाधीनोZ नादिमाशी । कमतन्द्री भय क्रोध कामादिभि रसंयुतः ॥” सर्वज्ञ सर्ववन्नू तिळिदवनु अथवा सर्वश्या सौज्ञ ऎम्ब व्युत्पत्तियिन्द सर्व शरीरियागि, सर्वज्ञानस्वरूपनु, “सर्व दृक्” ऎल्लवन्नू प्रत्यक्षवागि नोडुववनु, “सर्वकृत्” ऎन्दु पाठवादरॆ, सर्वकार्यक्कू ताने कारणनागि उण्टु माडुववनु, “सर्ववित्” ऎम्ब पाठवू उण्टु, हिन्दॆ सर्वज्ञनॆन्दिरुवदरिन्द, सर्ववित्तॆम्ब पाठविद्दरू पौनरुक्तिदोष वुण्टागुवदिल्लवु, ऒन्द रिन्द समस्त वस्तुगळ सामान्य ज्ञानवू इन्नॊन्दरिन्द विशेषज्ञान वू हेळल्पट्टितु. श्री पराशररु इल्लि “यस्सर्वज्ञ स्सर्ववित्” ऎम्ब श्रुत्यर्थवन्ने मनस्सिनल्लिट्टवरागि ई श्लोकगळन्ननुग्रहिसिरुवदरिं द, सर्ववित्तॆम्ब पाठवे मिक्कॆरडु पाठक्किन्तलू उत्तमवागि तो रुत्तदॆ. सर्वशक्तिज्ञान बलरिर्मा - समस्तवाद शक्ति ज्ञान बल गळ, खुद्दि र्मा आधिक्यवन्नु हॊन्दिरुववनु; इदरिन्द कल्याणगुणा करत्ववु बोधितवायितु; मत्तु, “म”-श्रम, “तन्त्र्य – तुम्बा श्रमदिन्द मैमरतिरोणवु “भय”- भय, “क्रोध- कोप, “का मादिभि-काम मॊदलादवुगळिन्द, इल्लि आदि शब्ददिन्द लोभ, मो ह, मद, मात्सल्य मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु, इन्तह समस्त हे यगुणगळिन्दलू, असंयुतः-सेरदे इरुववनु, इदरिन्द स श्वरन हेय प्रत्यनीयकत्ववु बोधितवायितु. ई श्लोकदल्लि “सत्वज्ञ”नॆन्दू, पुनः ‘ज्ञानबलरिर्मा ऎन्दू हेळिरुवदरिन्द सत्येश्वरनु ज्ञानस्वरूपनॆन्दू, ज्ञानगुणवुळ्ळवनॆन्दू हेळल्पट्टि तु; “शक्ति ज्ञान बलक्ष्मि र्मा” ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द हाड्गुण्यपरिपूर नागियू, हेय प्रत्यनीकनागियू इरुवदरिन्द “भगर्वा” ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळलु अल्लनॆन्दु हेळल्पट्टितु ; “इत्यादिगळाले? - इन्तह प्रमाणगळिन्द, “ईश्वर स्वरूपम” – सत्येश्वरन स्वरूपवु, “उप दिष्ट मायित्तु”- उपदेशिसल्पट्टितु.________________

इ तत्वत्रयाधिकारः शेशित व्यरूपमान तत्वत्रयवु निरु निन्नॆय

  • स्वाधीन त्रिविध चेतना चेतन स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति भेदं” ऎन्नु शुरवरुळिचॆय दा‌ ४४०
  1. त्रिविध चेतन तन्नदु, बरॆयुव, मुक्तरै युवु नित्य रै युम.
  2. त्रिविधा चेतन मॆन्नदु, त्रिगुण द्रव्यतॆयुम, कालु, शुद्ध सत्व मान द्रव्ययुम इल्लि शेशित व्यरूपमान, “इव्व” - ई नियामकनागिरुव ईश्वरनॆम्ब मत्तु “ईशितव्य रूपमान” ई नियाम्यवागिरुव “चेतना चेतन स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति भेद,” त्रिविधराद चेतन रेनु, त्रिविधवाद अचेतनवेनु, इवुगळ स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळल्लि तोरुव भेदवॆल्ला याव सत्येश्वरनिगॆ स्वाधीनवो, अन्थावनन्नु “ऎन्नु" - ऎम्ब वाक्य मूलकवागि, शुरज्ञ - सूक्ष्मवागि सङ्ग्रह वागि “अरुळिच्चॆया‌” - कृपॆ माडि उपदेशिसिरुत्तारॆ. यारु ऎन्दु कपदवन्नु हेळलिल्लवु. ई वाक्यवु यामुनेयर आत्म सिद्धियल्लिदॆ. अदन्ने श्री भाष्यकाररवरु श्री वैकुण्ठगद्यदल्लि उप योगिसिरुत्तारॆ. “स्वामिन, सुहृन, गुरुन, परिगृह्य” ऎन्दु मुन्दॆ इदॆ. इल्लि “आरुळयार्” ऎन्दु हेळि कर पदविल्ल दिरुवुदु, ई इब्बरु व हानुभावरुगळ उक्तियल्लि यारादरू ऒब्ब र उक्तियॆन्दु भाविसबहुदॆम्बभिप्रायदिन्दागलि, आ थ ना इन्तह प्रसिद्धरादरवर उक्तियु ऎल्लरिगू विदितवागिरुवुदरिन्द, कर पद वन्नु प्रयोगिसुवरु अनावश्यकवाद विषयदिन्दलागलि ऎन्दु भावि सबहुदु. इल्लि शुरवॆन्दु हेळिरुवुदु, ई मूरु विध चेतन रिगू मत्तु मूरु विध आचेतनक्कू इरुव परस्पर वैलक्षण्यगळु अल्लि उपपादितवागलिल्लवॆम्ब भि प्रायवन्नु तोरि सुत्त दॆ. तावु अवुगळिगिरुव परस्पर व्यत्यासवन्नु विशदवागि तिळिसुत्तारॆम्ब भाव वू तोरिबरुत्तदॆ. C6 1 त्रिविध चेतनरॆन्दु हेळिदुदु : (1) बद्दरू (2) मुक्तरू (3) नित्य इवरुगळन्नु कुरितु.
  3. त्रिविधा चेतन नदु मूराद चेतनवॆन्दु हेळि दुदु :-(1) त्रिगुणवॆन्दरॆ सरजस्तमोगुणगळिन्द________________

४४१ श्री मद्र हस्य त्रय सारॆ 3. स्वरूप नन्नदु, स्वा साधारण धरत्तालॆ निरूपित मान धम्मिय, कालान्तरानु वृत्ति. नित्ययायिरुक्कु 4. स्थितियावदु :-इ दिनुडैय इदु र्ता नित्य वस्तुगळु क अनित्य वस्तुगळुक्कु ईश्वर सल्प कडाक एरि युम शुरज यु मिरुक्कु, युक्तवागिरुव प्रकृतिय (2) काल (3) नित्य विभूति यल्लि रजस्तमोगुणगळिल्लवादुदरिन्द शुद्ध सत्ववॆन्दॆनि सुत्तदॆ. हिन्दॆ उदाहरिसिद आ भाष्यकारोक्तियल्लि “त्रिविध चेतना चेतन” ऎम्बल्लि “त्रिविध शब्दवु चेत नक्कू, अचेतनक्कू सह अन्वयिसुत्तदॆन्दु तिळियत कद्दु. इन्नु मुन्दॆ आ वाक्यदल्ले इरुव “स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति” शब्दगळिगॆ व्याख्यानवन्नु बरॆयुत्तारॆ. 3 स्वरूपननदु ऒन्दु वस्तुविन स्वरूपवॆन्दु हेळुवदु, सा साधारण धर प्रालॆ - आ वस्तुविगॆ मात्र वॆ मुख्यवागिरुव धन्मदिन्द अथवा विशेषणदिन्द, निरूपि तमानधम्मि - बोधिसल्पट्ट धम्मियु, विशेष्यवु. आ धरगळु अन्यत्र साधारणवागियिल्लदॆ आ वस्तुविगॆ मात्रवे असाधरणवागिरबेकॆम्ब भाववु. अन्तह धरग ळिगॆ “स्वरूप निरूपक धर”गळॆन्दु हॆसरु. ई धरगळू अल्लदॆ ऒन्दु धम्मियल्लि इतरगळाद अन्यत्र साधारणगळाद धरगळू इरबहुदु. अन्तह गुणगळिगॆ “निरूपित स्वरू पविशेषणगळॆन्दु हॆसरु. हीगॆ धरगळु ऎरडु विध वॆन्दु श्रीमदाचाररवरे मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ. 4 “स्थितियावु–स्थिति ऎन्नुवदु, “इदिनुडैय - ई धरि गळ ऎन्दरॆ ई चेतना चेतनगळ, “कालान्तरानु वृत्ति”- बेरे कालदल्लि इरुविकॆयु, “इदु र्ता” – ई स्थितिया दरो, “नित्यवस्तुगळुक्कु नित्यमायिरुक्कु म” - नित्य वाद ऎन्दरॆ ऎन्दिगू नाशविल्लद वस्तुगळिगॆ नित्यवागिरु इदॆ. “अनित्य वस्तुगळुक्कु” – अनित्यवाद वस्तुगळिगॆ अं दरॆ नाश हॊन्दुव वस्तुगळिगॆ, “ईश्वर सङ्कल्पक्किडाग-________________

(3) ‘तत्वत्रॆ याधिकार

  • इट्टु प्रवृत्ति यावदु– प्रवृत्ति निवृत्ति रूपमान

व्यापारव. ईश्वर सङ्कल्प नुसारवागि, एरियुव शुरु मिरुक्कुम् - अधिककाल विरुवरागियू, कॊञ्चकालवि रुवदागियू ऎन्दरॆ अनित्यवाद वस्तुगळ स्थितियु बहु काल वृद्धियन्नु हॊन्दुवदागियू, अथवा अल्प कालदल्ले सचवन्नु हॊन्दुवदागियू इरुत्तदॆ. कॆलवु बहुका शिवु कॆलवु कॊञ्चकालवू इरुववागि ऎन्दु हेळिदुदरिन्द आ काल कळॆद नन्तर अव्यगळु शून्यवागिये होगुत्तवॆ अवुगळु परिणामवन्नु हॊन्दि बॆरॆ’ अवस्थॆयन्नु हॊन्दुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. ऎम्बा यवल्लवु. इट्ट– ई स्वानिसि “त्यादि वाक्यदल्लिरुव, प्रवृत्ति यावदु प्रवृत्तियॆन्दु हेळिरुवदु यावुदु ? प्रवृत्ति निवृत्ति रूपवाद व्यापारवु. प्रवृत्ति ऎन्दरॆ ऒन्दु काव्यदल्लि प्रवर्तिसुविकॆयु ; निवृत्ति ऎन्दरॆ ऒन्दु कॆलस दल्लिद्दुदन्नु स्व सङ्कल्पदिन्द बिडतक्कि व्यापारवु. आदुद रिन्द निवृत्तियू व्यापारवे, मितगरद व्याख्यानदल्लि श्री मदाचार्यरवरु “प्रवृत्ति र्व्यापारः, निवृत्तिर प्रकरण सल्प रूप प्रवृत्ति विशेषः निवृत्तियू कूडि माडुवदिल्लवॆम्ब संल्प रूप प्रवृत्ति विशेषवॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. महर्षिय, “ निवृत्ति ल क्षण धर्म- मुनिर्धराय नि " ऎन्दु धर्मशब्द प्रयोगदिन्द प्रवृत्तिये मुदॆ इरुव भेद शब्द – ऎल्ला पदगळाद स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति गळिगू आयिसि, स्वरसभेदगळू ऎं, स्थितिभेदगळू ऎन्दू, प्रवृत्ति भेदगळू ऎन्द 1, इट्टु कॊळ्ळबेकॆन्दू, इवुगळॆल्ला ई त्रिवि नचेतन ति निचेतनगळिगॆ बेरॆ बेरॆयागिवॆ ऎन्दू, मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द उपदेशिसुत्तारॆ.________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ २३- इवैयॆल्लान, वस्तुक्क तोरुव प्रमाण प्रतिनियत मायि रुक्कुव, इप्रमाण वस्तु कळ्ळॆ क्याट्टु म पोदवो वस्तुक्कर्ळि स्वरूपुव, स्वरूपनि पक धर्मङ्गळॆयुव, निरूपित स्वरूप विशेषण युव, व्यापारळ्ळियुव, काट्टु म अदिल् स्वरूप स्वरूपनि रूपक धर्मङ्गळाले विशिष्ट मागवे काटुम् अन्नस्वरूप जॊल्लुव पोदु इवॆ ऎल्लाम्– ई मेलॆ हेळद स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ल वो, वस्तुक्क तोरुव - प्रतियॊन्दु वस्तुविगू, प्रमाण प्रतिनियतमायिरुक्कुम् , प्रत्यक्ष, अनुमान, शब्द प्रमाणगॆ ळिन्द निष्कसॆयन्नु नोन्दिदवुगळागि, सिद्धिसुवव, ऎन्दरॆ ई प्रमा णगळिन्द ई त्रिविध चेतनाचेतनगळ मत्तु अवुगळन्नु स्वाधीन पडि सिकॊण्डिरुव सर्वॆश्वर, स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ला परस्पर भिन्न वादवॆम्बुवरु वसडुत्तदॆ ब ताश्चर्यव. ई अभिप्रायवन्नॆ मुन्दिन नाकदिन्द एशदिकरिसुत्तारॆ. इ प्रमाणळ वस्तु क्याट्टु म् पोदु - ई प्रत्यक्षा वि प्रमाणगळु वस्तुगळन्नु तोरिसुवाग, आ वस्तुगळ स्वरूपवन्नू अवुगळ स्वरूपसिरूपक धर्मगळ न, निरूपित स्वरूप विशेषणगळ न, आ वस्तुगळ व्यापारगळन्न, काट्टु व तो - रि सु व वु. ई वाक्यदल्लि स्वरूप, व्याधारगळु हेळल्पट्टवु, स्थितियु हेळल्पड बिल्लव, एकॆ हेळल्पडलिल्लवॆन्दरॆ– स्थितियिल्लदॆ सरू सा दि ग ळु तोरुव अल्लवादुदरिन्द इवुगळॊन्दिगॆ स्थितियू हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. गोवु प्रत्यक्षदल्लि तोरुवाग, अदर स्वरूपवन्नु निर्धरिसुव धर्मवाद सास्यदिनवू (कुत्तिगॆ कॆळगिरुव जोलाडु व चर्मवन्नु हॊन्दिरोणवू) अवरॊन्दिगॆ इतर निरूपित स्वरूप विशेषणगळाद ऎरडु कॊम्बुगळ, सिळिद गॊरसुगळ न्नू हॊन्दि रोणवु, अदर व्यापारगळाद हुल्लन्नु मेयुवुदु, मॆलकुहाकु वदु मॊदलादवुगळॆल्ला तोरिबरुत्तवॆ ऎम्ब तात्पर्यवु. आदिल् ई मेलॆ हेळिद विषयदल्लि, स्वरूप ऎन्दरॆ धर्मि य न्नु, स्वरूप निरूपक धर्मळाले- स्वरूपवन्नु निर्धरिसुव धर्म________________

कत्व तयाधिकार अन्नोधर्मळ्ळॆ यिट्टिल्लदु. कॊल्लवॊज्जादु. अव गळॊन्दिगॆ, विशिष्ट मागवेकाट्टुव - सेरिदुदागिये तोरिसुवु ए ऎन्दरॆ धर्मिस रूपवन्नु अदर स्वरूपवन्नु निर्धरिसुव धर्म गळॊन्दिगॆनॆ प्रमाणवु तोरिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. शाब्द प्रमा अवू कूड जातिगुण क्रियारूप धर्मगळिन्द युक्तवादुदन्नॆ. बोधिसुत्तदॆ ; शब्दगळिगॆ शक्ति ग्रहणवॆ’ विशिष्टार्थयुक्तवादुदरिन्द शाङ्करादिगळ निर्गुणवादवु असमसवादुदॆन्दु इ द रिं द लॆ कॊरिबरुत्तदॆ. ज वादि वाचकगळाद मकारादिगळु स्वरूपमात्र सरवॆन्दु हेळिद शाङ्करवादवु बहु प्रमाण विरुद्धवॆन्दु मुन्दॆ मूलमन्त्राधिकारदल्लि उपादिसिरुत्तारॆ. ई अ + प्राय वन्नॆ स्पष्टवागि मुन्दिनवाक्यदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. अन्न स्वरूप चॆल्लुव पोदु - अन्तह वस्तुस्वरूपवन्नु हेळुवाग, अवॊ धर्मङ्गळ्ळॆयिट्टिल्लदु - अन्तह स्वरूपवन्नु निर्धरिसुव धर्मगळ ग्रहणविल्लदॆ, कॊल्लवॊण्णादु - हेळलागुवदिल्लवु. शास्त्रादिप्रमा णगळु स्वरूपवन्नु बोधिसुवाग, आ वस्तुविन स्वरूप नि रू प क धर्मगळ मूलकवागियॆ बोधिसलु साध्यवे विना अन्यथा साध्यव इवु, अवकळित्तु - अन्तह स्वरूप निरूपक धर्मगळिल्लदेने, पाल् - वस्तु स्वरूपग्र हण माडुवदु, शशविषाणतुल्य माव मॊलदकॊम्बिगॆ समानवानवागुत्तदॆ. मॊलक्कॆ कॊ ० बिल्ल वु. अन्तह वस्तुवॆ? इल्लव. ०तह सन्दर्भदल्लिग निर्गुण वादव सफल वादि तॆ’ विना, वस्तुवॆम्बुवदु इदु दादरॆ, अदर स्वरूपनिरूपक धर्मगळन्नु बिट्टु अदर ग्रहणवु असाध्यवु. आदुदरिन्द श्रीम च्छकराचार्यर निर्गु वादव सर्वशास्त्रविरुद्धवादुदु. शास्त्रगळल्लि निर्गुण -ु परब्रह्मव ऎन्दु हेळुत्तदॆयल्ला ऎन्दरॆ, निक्कु णशब्दक्कॆ हयगुणराहित्यवॆम्बर्थवन्नु हेळतक्कद्दॆम्बुवदु ऎल्ला महर्षिगळ अभिप्रायव.. परब्रह्मनु सगुणनु ऎन्दरॆ कल्या णगुणाकरनॆन्द, निर्गुणनॆन्दरॆ हेयप्रत्यकनॆन्द, हीगॆ उभ य लिङ्ग युक्तनॆन्दु, श्री बादरायणरु ‘नस्थानतो पिसरक्कू भय लिङ्गं सर्वत्रहि’’ (३, २. ११) ऎम्ब सूत्रदल्लि हेळिरुत्तारॆ. आ अभिप्रायवन्नॆ इवर तन्दॆगळाद श्री तरातररु विष्णु पुराणदल्लि ( ३. ५, ८५) तेजोबलैश्वर्य महाव बोध सुवीर्यशक्ता आदरॆ________________

श्री मद्‌ हस्यत्र यस्‌ कळित्तु पाल् शतविषाण तुल्य माव, दि गु कराशिः । परः पराणां सकलानयत्र देशादयस्स परावरे शे ॥ ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ. आदुदरिन्द निर्गुण वॆन्दरॆ नम्म ई लिलाविभूतियल्लि तोरुव प्रकृतिय गुणगळिन्द रहितनादवनॆम्बर्थवु. इदन्नॆ श्री पराशररु प्रथमां शद चतुर्दशो ध्यायद (३-६-४२) “शुद्धस्संलक्ष्यते भ्रान्त्यागु ऐवानिवयोz गुणः’ ऎन्दु प्रारम्भिसि हेळिरुत्तारॆ. शशविषाण तुल्य माम् ऎन्दरॆ मॊलद कॊम्बन्नु नोडुवदु हेगॆ असाध्यवो, हागॆ स्व- निरूपक धर्मगळिल्लद वस्तुवन्नु साक्षा सैरिसुवदु असाध्यवॆम्ब भावव. आदरॆ शशविषाण, गगनकुसुम (आकाशदल्लिरुव कमलप्रस्स) इत्यादि शब्दगळु नम्म सि ब्ल्या - क्कॆ विरोधवागिरुवाग ६०ह शब्दगळ प्रयोगतानॆ हेगॆ ऎं द रॆ, समस्त प्रमाणगळू, वस्तुवन्नु धर्मगळ अथवा एशेषणगळ मूल *वागियॆ बोधिसुत्तवॆ? एना निर्विशेषवादवॆन्दरॆ सि गु - ण वा द वस्तुवन्नु बोधिसलारवु. आग शास्त्रवु व्यर्थवादुदागुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ परमात्मनन्नु अदु बोधिसलारदु. हागॆ निर्गुणवागिद्द रू बोधिसुत्तदॆ ऎन्दरॆ हागॆ बोधिसल्पट्ट वस्तुव शशपिषाण, गग नकुसुमक्कॆ समानवादुदॆन्दु हेळलु पयुक्तवाद प्रयोगगळॆन्दु भाविसतक्कल्ल. आदरॆ विशेषणविल्लदॆ शौ, बिळुपु ऎम्ब प्रयो ग उण्टल्ला ऎन्दरॆ, पटमुन्तादरॊन्दिगॆ ऎन्दरॆ बट्टॆ मुन्तादुद शोन्दिगॆ सेरिद बॆळुस- बॊनागुवदरिन्द स्वरूप सिरूपक धर्म गळ बो विल्लदॆ वस्तु ति ति साध्यविल्लवॆ. आदुदरिन्द ई कर 3 निर्गुण ब्रह्मवादवु शास्त्र सम्म त नादगळिवॆ. 1 आदरॆ ई मेलिन उपदेशद उ वेने बुवदन्नु तिळिसुत्ता जीवाक्य, अटित्तु, परमात्म, ई तत्व त्रयगळ स्वरूप तिळिय बेकादरॆ, आ ततत यगळ स्वरूप निरूपक धर्मगळ मूलकवागि य यादुदरिन्द, अन्तह स्वरूप निरूपक धर्मगळ उपदेशक्कागि हेळिद मातागिरुत्तदॆ. - Kaayi -________________

तत्वत्रयाधिकारः PRE जीवस्वरूप कथनम् आकैयाल् जीवस्वरूप ज्ञान माननत्व ममल त्व मणुत्व मित्यादिगळान निरूपकधर्मण्णकैयिट्टु निरू सित्तु, ज्ञानमानन्दममल मणुवॆनु, इम्मुखळा ले शूलक्कडवदु. आकैया जीवस्वरूप कथनवु आदुदरिन्द ऎन्दरॆ स्वरूपवन्नु निरूपिसुव धर्मगळ मूल कवा ये वस्तु स्वरूपवन्नु निर्देशिसबेकागिरुवद रिव, जीवस्वरूप - जीवात्मन स्वरूपवन्नु, ज्ञान, आन स्थित्व, अमलत्व - परिशुद्धवागिरुविकॆ, अणुत्व परिशुद्धवागिरुविकॆ, अणुत्व- अणुवागिरुविकॆ, इवॆ’ मॊला, निरूपकधर्मळ्ळॆ यिट्टु - स्व रू प न न्नु - बोधिसुव धर्मगळ मूलकवागिये, निरूपित्तु - उ प द शि सि, * ज्ञानमानन्द ममलमणुवॆनु - जीवनु ज्ञानस्वरूपनु, आ सन्दरूपनु, अमलनु अणुवु ऎन्दु, इम्मुखळालॆ - ई रीति यल्लि, आतन स्वरूपव, शूल्लक्कडवदु - हेळल्पडुवदु, व्यवहरि सल्पडुवदु. ई वाक्यदल्लि इत्यादिगळान ऎम्बुवदरिन्द प्रत्य कवु ऎन्दरॆ तनगॆ तानॆ? तोरुवदु मॊदलादवु हेळल्पट्टवु. ज वस्वरूपवन्नु ज्ञानत, आसन, अमलत्व’ अणुत्व मॊदलाद प्रगळिन्द निर्दॆशिसिरुवदरिन्द ६ वनु ज्ञानानन्दा मलगुणगळुळ्ळ नन ऎदु डाळिदन्तायितु. आतन स्वरूपवु अणुऎम्बुव दरिन्द, आतनु अणुपरिमाण उळ्ळवनॆन्दू हेळिदन्तायितु. आदरॆ “ज्ञानपाय नेवयुक्तवादुदन्नू ज्ञानानन्द शब्दग * द सिर्ररिस हुरो ऎ, आ ज्ञानानन्दगळु धर्मिस्वरूपवु १२.१ ) भाववु, सूरि न तस रूपनागि तरूपगुणव कैवनागियू तॆरिगॆ इद्द हागॆ ३० 3 भावव. आ दन्द ० C दले *विज्ञानयज्ञन्तसते?? १ स प स च नगुण कन आद चिक्कनु यवन्नु व ाप” ऎदरि श्रुतियु हेळुत्तदॆ. “एनो १०४ अ सह तास्मा?? * ई तिकवागि सरिमाणवुळ्ळ आत्म सि हेयगुण सिहि ३ न ल्लि चिम्मनन्नु आने कॆळिरुत्तदॆ. इन्तह सणगळ प्रसाददद उळ्ळ ऎन्द ९ कॊडुव मयट्________________

४४७ श्रीमद्र हस्यत्र यसारॆ जीवात्मनः शेषत्वं

  • इजीवतत्वं सर्वॆश्वरनुक्कु शेषमाये इरुक्कु मॆनु म, अवनु निरुपाधिक शेषमॆनु, अयोगान्य योग व्यवच्छेदङ्गळाले प्रथमपदल् तोत्तिन वि वर्म सम्बन्ध रूपमाकैयाले सम्बन्धिस्वरूपं प्रत्ययदिन्दसेरिसि “ज्ञानानन्दमयात्या” ऎम्बप्रयोगवू उण्टु. हीगॆ जीवनिगॆ स्वरूप निरूपक धर्मगळु (१) ज्ञानत्व (२) आनन्द (३) विमलत्व (४) अणुत्व मॊदलादवुगळॆन्दु तिळिसि, मुन्दॆ जीवात्मन शेषवेनु स्व रूप सिरूपक धर्मवे अथवा निरूपि तस्वरूप विशेषणवॆ’ ऎन्दु चर्चिसुववरागि, शेषत्ववन्नु ऎरडु विधवागियू भाविसबहुदॆन्दुपपादिसि, तम्म अभिप्रायदल्लि, अदु निरूपित स्वरूप विश्व ‘षणवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. जीवात्मन शेषभाववु.
  • इजीवतत्वम् ई वात्मनु, सर्वेश्वरनुक्कु शेषमाये इरुक्कुन्नु - सर्वॆश्वरनिगॆ शेषरूपनागिये इरुत्तानॆम्ब, आयोगव्यवच्छेददिन्दलू, अवनु आ सर्वॆश्वरनिगेने, निरुपाधिक शेषनन्नु - निरुपाधिक शेषभूतनॆम्ब, अन्ययो गव्यवच्छेददिन्दलू, प्रथमपद - मूलमन्त्रद मॊदल नेपदवाद ॐ ऎम्ब प्रणवदल्लि, तोत्तिनविशेषत्वं - तोरि बरुव ई शेषभावव, सम्बन्ध रूपमाकैयाले - सर्वॆश्वर निगू जीवात्मनिगू इरुव सम्बन्धवन्नु बोधिसुत्तदॆयादुदरिन्द, सम्बन्धिस्वरूपं निरूपितवानानल्लदु - हागॆ शेषभूतनाद जीवात्मन स्वरूपवु निर्दॆशिसल्पट्ट हॊरतु, ऎन्दु तिळिद हॊरतु, अरियवॊण्णामै याले - तिळियलारदुदरिन्द, जीवनक्कु इदु- जीवात्मनिगॆ ई शेषवु, निरूपित स्वरूप विशेषणवॆन्नलाम् - निरूपित स्वरूप विशेषणवॆन्दु हेळबहुदु. ई वाक्यद मूलक, जीवात्मन शेषभाववु ऎल्लि तोरिबरुत्तदॆम्बुवदन्नु उपपादिसु `त्तारॆ. मूलमन्त्रद प्रथमपदवाद ॐ ऎम्बल्लि तोरिबरुत्तदॆ.________________

तत्व त्रयाधिकारः निरूपितमानालल्लदु अरियवॊण्णामैयाले जीवनुक्कु इदु निरूपित स्वरूप विशेषणवॆन्नलाम्, अणुत्तेसति चेतनत्वम्पोलॆ, स्वतषसति चेतनत्वमु द हॆसरु. मत्तिन्नॆ हेगन्दरॆ– ॐ ऎम्ब पदवु अ, उ, मकार यु क्त वा दु दु. मकारवाच्यनु ”वात्मनु ; अकारवाच्यनु जगत्कारणनाद श्रीयःपतियाद नारायणनु ; इल्लि चर्तु विभक्तियु लुप्त वागिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द आय ऎन्दु इट्टुकॊळ्ळबेकु. उकारवु अवधारणवु, एव ऎम्बर्थवु. आुदरिन्द मकारवाच्यनाद जीवात्मनु, आय्कॆव लक्ष्मिनारायणनिगागिये ऎन्दरॆ लक्ष्मि ना रायणरिगे शेषभूतनु ऎन्दु ओ ऎम्बुवदर अर्थवु ; इतरराष ब्रह्म रुद्रादिगळिगॆ यारिगू शेषभूतनल्लवु ऎम्बभिप्राय उण्टा गुत्तदॆ. हीगॆ तात्पर्य उण्टागुवदक्कॆ अन्ययोग व्यवच्छेदवॆं जमात्मनु लक्ष्मीनारायणरिगॆ शेषभूतने विना अल्लवॆ अर्थ हेळुवरु आयोगव्यवच्छेदवॆनिसुत्तदॆ. हीगॆ अवधारणवाद एव ऎम्बुवु विशेषणक्कॆ सम्बन्धिसिदरॆ अयोगव्यवच्छेदवॆन्दू, विशेष्यक्कॆ सम्बन्धिसिदरॆ अन्ययोग व्यवद वॆ तिळियुवु ई शब्दगळिगॆ मुन्दॆ नादुवा कैगळ नन्तर तानॆ? अर्थवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. हीगॆ जीवात्मनु सर्वॆश्वरनिगॆ शेषभूतु ऎन्दु प्रणवदिन्द तोरिबरुवदरिन्द, ई कॆषवु, तनगू सरमात्मनिगॆ इरुव सम्बन्धवन्नु तोरिसुत्तदॆ. आग वाह्मस्वरूप तिळियदॆ वनिगॆ ई शेषत्व रूप सम्बन्धवन्नु हेलागुवदिल्लवादुदरिन्द, ई कॆ सत्ववु निरूपित स्वरूप विशेषण वॆम्ब भाववु, इदीग तम्म अभिप्राय. आदरॆ पूर्वाचाररुगळल्लि कॆलवरु ई शसत्तवन्नु न स्वसनिरूपक धर्मवन्नागिये भाविसिदरु. इदक्कॆ कारणवन्नु मुन्दिन वाक्यदल्लि उपपादिसुत्ता कि. अदर सर्वाचार गळ अभिप्रायवादुदरिन्द अदन्नु समर्थि सि हेळुत्तारॆयॆ विना, सिरा रिसुवदिल्लवॆ. अणुसति तनत्वं पोलॆ - अणुभावविरुव चेतन भाव वॆन्दु जीवनिगॆ लक्षणवन्नु हेळुवहागॆ स्व त श न तै सहि चेतनत्वमुवु, स्वाभाविकवाद शॆ षभावदिन्द कूडिरुव चित________________

श्रीमदु हस्य त्रयसारॆ ं जीवलक्षणमाक वैत्ता कैयालॆ इषत्वं जीवनक्कु स्वरूपनि रूपक ऎन्नवुना… नभाववॆन्दु, जीवलक्षणमाकत्ता कैयालॆ ६ वात्म लक्षणवॆं दु इट्टु कॊण्डरॆ ऎन्दरॆ समर्थनॆ माडिदरॆ, इषत्व, आग ई शेषवू कूड, जीवनुन्नु स्वरूपनिरूपक मॆन्नु वुमाम जीवात्मन स्वरूपवन्नु निर्धरिसुव धर्मवागबहुदु. ओदु सा र्थक्कॆ लक्षण हेळदरॆ, आ लक्षणदिन्द व्यक्तवागुव धर्मवु इतर याव वस्तुविनल्लि इरकूडदु. इन्नॆल्लादरू इद्दरॆ, अति व्याप्ति ऎम्ब दोष उण्टागुत्तदॆ. आग अवु लक्षणवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव वदिल्ल. ईग बरि-चॆतनवॆन्दु अवलक्षण हेळिदरॆ, लक्ष्मियू परमात्मन चेत, राज्यदरिन्द अतिव्याप्ति :षव-टागुत्तदॆ. आदु एरिन्द अणुळ्ळेसति ऎन्दु आ चतन भावक्कॆ सेरिसिदरॆ, लक्ष्मि यू परमात्मनू सह अप्पनल्लदॆ निभवादुदरिन्द, अणुभा वनिरलिक्कागि चेतन - बुन - वलक्षण वागुत्तदॆ. हागॆये स्वतःशेष सति चेतनित्वम् ऎन्दु हेळिदरॆ – ‘वलक्षणवागुत्तदॆ. - लक्ष्मी परमात्मरल्लि आग आ व्याप्ति रुवदिल्लवु. लक्ष्मि नारायण on स्वाभावि वागि ई सनागिरुवभाववु, “दासभूतातस्सर्वॆ?? ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, इरुवदरिन्द, हागॆ अवलक्षण बेकागि रुत्तदॆ. स्वतःशेष सति ऎन्दु हेळदॆ, सुम्मनॆ शेष सति ऎन्दु हेळिदरू लक्ष्मी परवात्मरल्लि अन्तह शेषवु समयगळल्लि तोरिबरुवदरिन्द अति व्याप्ति दोषवुण्टागुत्तदॆ. अवतारकालगळ ल्लि इवरुगळु जनक दशरथरुगळिगॆ, भैम वसुदेवरुगळिगू शेष भाववन्नु वहिसिदुदरिन्द, मत्तु स्वरमभकराद नारद वसिष्ट विश्वामित्रादि खुषिगळिगॆ, गजॆन्द्र वादिगळिगू भक्तराधी ना रूपवाद शेषभाववन्नु तोरिसिदरिन्दलू, अन्तह अति व्याप्तिय न्नु तप्पिसुवदक्कागि स्वतः ऎन्दरॆ स्वाभाविकवाद ऎम्ब पदवन्नु लक्षणदल्लि सॆरिसबेकागि बन्तु. - लक्ष्मि नारायणर शेषवादरो स्वाभाविकवादुदल्लवु. उषाधियिदुवादुदु. जीवनर पवा दरू स्वाभाविकवादुवु. हीगॆ अवलक्षणवन्नु हेळिदरॆ, आग शेष त्ववू कूड स्वरूप निरूपक धर्मवागुत्तदॆ. आदरॆ हीगॆ लक्षणर *दरॆ ऒन्दु अनानुकूलतॆयुण्टु. इदे लक्षणवु लक्ष्मि गू अन्य________________

(4) तत्व त्रयाधिकारः ईश्वर लक्षणम् इप्पडि विभुसति चेतनत्व मुम, अनन्याधीनत्व निरुपा ईश्वरलक्षणळ्, धिक शेषादिगळु जीवेश्वर साधारण लक्षणं जीवेश्वररूपमान आत्मवर्गत्तु क्कॆल्ला म पॊदुवान लक्षण - चेतनत्वमुव, प्रत्यमुन, यिसबहुदु. एकॆन्दरॆ, आकॆयू तन्न पतियाद स वॆ - * शू र निगॆ स्वतः शेषळु. हीगॆ लक्ष्मिगू जीवनिगू सह ऒन्दे लक्षण हेळि दुदादरॆ लक्ष्मिय जीवकोटिगॆ सेरिदवळॆम्ब तप्पाद अभिप्रायवु उण्टागबहुदु. आदरॆ ई लक्षणवु आकॆयल्लि अन्वयिसदे इरुवद क्कागि, आकॆयु सर्वॆश्वरनिगॆ पत्नि यागि शेष विना इन्नॆल्ला विष यगळल्लि स्वामिय हागॆये सर्वॆश्वरळु, सर्वनियनियु, आदुद रिन्द बाधकविल्लव अदू अल्लदॆ लक्ष्मियु स्वसल्पदिन्द शेषळु, हीगॆ स्वल्प जीवात्मनु हागल्लवु ; आदुदरिन्दलू बाधकविल्लवु. आक्षेप बन्दितादुदरिन्द, ज्ञाननिधिगळाद स्वामि निगमान्य देशिकरि गॆ शेषत्ववन्नु निरूपित स्वरूपविशेषणवॆन्दे हेळुवदरल्लि अभिप्रा यवु. हीगॆ जीवलक्षणगळन्नु हेळि, परमात्म लक्षणगळन्नु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ. सर्वॆश्वर लक्षणवु. इप्पडि - हीगॆयॆ ऎन्दरॆ अवनिगॆ हेगॆ लक्षणवन्नु हेळिदॆवॊ हागॆयॆ, विभुसति चेतनत्वमुम - सर्वव्यापकत्वदॊन्दिगॆ सेरिद चेतनवू, अनन्याधीनत्व - इतररिगॆ यारिगू अधिनवा गदिरुव स्वातन्त्र पुळ्ळ चेतन, निरुपाधिकशेषत्यादिगळु- उसाधिरहित वाद अभावदि- द सेरिद चिन्तनवे मॊदलादवुगळु, ईश्वर लक्षण ४ - सर्वॆश्वरन लक्षणगळु. ई वाक्यदल्लि (१) विभु सचेतनद (२) अनन्याधीनक्कॆ सति चेतन (३) निर साधिकशिसितै सचेतन’, ऎन्दु हीगॆ मूरुविधवागियू ईश्वर लक्षणगळन्नु तॆळबहुदु ऎम्ब तात्पर्य. चेतनर अ नॆ.? क________________

UKA श्रीमद्र हस्यतयनारॆ आत्मरुगळ धर्मवादुदरिन्द, नित्य मुक्तबद्धरल्लि अतिव्याप्ति तप्पिसु वदक्कागि, विभुतेसति - सर्वव्यापकत्वविरलि ऎन्दुसेरिसि हेळ तक्कद्दागिरुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ, नित्य मुक्तबद्धरुगळु अणुस्वरूपवादु दरिन्द विभुत्वविल्लवु. आदरॆ लक्ष्मिगू कूड इदे लक्षण हेळबहु दल्ला, आग लक्ष्मियल्लि अति व्याप्तियुण्टागुवदिल्लवे ऎन्दरॆ, लक्ष्मि यु ईश्वरनल्लि अन्तर्गतळादुदरिन्द विरोधविल्लवु. हागॆये स्वातन्त्रवु अनेकरिगिद्दरू, अदु अनन्याधीनवागुवदिल्लवु ; अवर स्वातन्त्रवॆल्लवू सर्वॆश्वरस्वातन्त्रधीनवादुवु ; सर्वॆश्वर स्वातन्त्र्य मात्रवे अनन्याधीनव, अनाधीनवादुदल्लवु. हागॆयॆ शेषियागिरुव भावव निता, गुरु, भागवतादिगळल्लि उण्टु. अल्लॆल्ला अति व्याप्ति निवारणक्कागि निरुपाधिक वॆम्ब प्रयोगवु. पिता, गुरु, भागवतादिगळल्लिरुव शेषित्ववु सोपाधिकवादुदु. आदुदरिन्द सर्वॆश्वरन शेषित्ववु निरुपाधिकवादुदु ऎम्ब तात्पर्य व. मूलदल्लि शषित्यादिगळुम् ऎन्दु आदिशटवन्नु पयोगिसि रुवदरिन्द, निरुपाधिकनियन्त्र, स्वतस्सत्वज्ञत्व, सर्वकारणक्कॆ मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टिवॆ. जीवेश्वररुगळिगॆ साधारणवाद लक्षणवु. जीवेश्वर रूपमान आत्मवर्गत्तु क्कॆल्ला - 3 - - वॆश्वर रूपदल्लिरुव आत्म समुदायक्कॆल्ला, पॊदुवानलक्षणम - साधा रणवाद शिक्षणव, ऎरडु–(१) चेतनत्ववु (२) प्रत्यवु, इलि आत्मवर्ग शब्दवन्नु प्रयोगिसिरुवदरिन्द जीवात्म पक्षदल्लि जीव कोटि ऎल्लवू हेळल्पट्टितु; ईश्वरकॊटियल्लि ईश्वरन लक्ष्मिय सह हेळल्पट्टरॆन्दु भाविसतक्कद्दु. चेतनत्व ऎन्दरेनु ? ज्ञानक्कॆ आश्रयवागिरुवदु. ई धर रूपवाद ज्ञानवन्नु धर भूतज्ञानवॆन्दु करॆयुवरु. प्रति वॆन्दरेनु ? तनक्कु र्तातोत्तुकै - त न गॆ तानॆन्दु तोरुविकॆयु. अप्पोदु - हागॆ तनगॆ तानॆन्दु तोरु व समयदल्लि, धरभूत ज्ञान निरपेक्षमाक - निरूपित स्वरूप विशेषण रूपदल्लिरुव ज्ञानगुणद अपेक्षॆयिल्लदेनॆ, नानॆन्नुतो तुम - नानु ऎन्दु तोरुत्तदॆ, तानु ऎन्दु गॊत्तागुत्तदॆम्ब________________

तत्व, याधिकार चेतनत्वमानदु ? ज्ञानाश्रयनाकै. प्रत्यक मावदु? तनक्कुर्तातोत्तुकै. अप्पोदु धरभू तज्ञान निरपेक्षमाक नानॆन्नु तॊत्तु, इप्पडि बेतना दिगळ् ईश्वरनुक्कुम पॊदुवाकैयाले अवनिर् काट्टिल् व्यावृत्ति तोत्तु कैक्काक जीवलक्षणत्तिल् सृतषत्यादि गळ शूल्लुगिरदु. भाववु, ई पत्यवू कूड ज्ञानवुळ्ळ भाववल्लवो? आग चेतन दल्ले सॆरलिल्लवो ? ऎन्दरॆ, ई ऎरडक्कू व्यत्यास उण्टॆन्दु हेळु तारॆ– ई सत्यवु धर्मभूत ज्ञानद आवश्यकतॆ इल्लदेने उण्टा गुत्तदॆन्दु उपदेशिसिसुत्तारॆ. बाह्य विषयज्ञानक्कॆ धर्मभूत ज्ञान वु आवश्यकव. धर्मभूत ज्ञानद्वारवे आ बाह्य विषयगळ ज्ञान उण्टागुत्तदॆ. स्वविषयज्ञानक्कादरू धर्मभूतज्ञान बेकागि इवु ऎम्बर्थवु. घटमहञ्जानामि - ऎम्बल्लि ‘घटवन्नु नानु तिळियुत्तॆनॆम्बर्थ उण्टागुवदरि :दॆ. (१) तिळियुव बाह्यवस्तु पू. (२) तिळियतक्क ज्ञानाश्रयनाद करवू (३) धर्मभूत ज्ञानद्वार तिळियोणवू, ई मूरू प्रत्येकवागि उण्टागुत्तदॆ. आदरॆ नानु ऎन्दु तिळियुवाग, तिळियतक्क वस्तुवू ताने, युववनू तानेयागि बेरॆ इन्नु यावुदरपेक्षॆयू बेकागिरुवदि ल्लवॆम्ब भाववु. इप्पडि - ई सलॆहॆळिद रीतियल्लि, चेतनादि ग, चेतनत्व, प्रत्यक्ष्यगळु, ईश्वरनिगू जीवनिगू साधारणवा दुदरिन्द, अवनिगॆ कट्टिल् - सर्वॆश्वरनिगिन्तलू, व्यावृत्ति तो त्तुगैक्काक - व्यत्यासवन्नु तोरिसुवदक्कागि, जीवलक्षणत्तिल् जीवात्म लक्षणदल्लि स्वत श्रेषक्कादिगळ - स्वत शेष मॊदलादवु गळन्नू ऎन्दरॆ कृतष सचेतनत्वं - ऎन्दु जीवलक्षण वन्नु, तॊल्लु गिरदु हेळुवुद________________

3 श्रीमद्र हस्यतयसारॆ अयोगान्य योगव्यवच्छेदार्थ निरूपणं, bey! प्रथमाक्षर चतुरियिल् तोन तादर्थत्तु कु पाधियिल्ला मै याले, सर्वरक्षकनाद प्रियः पतिक्कु जीवात्मा निरुपाधिक शेषमाये यिरक्कु मॆत्तु, इप्पडि याव रूपं सम्बन्धं शूल्लुगै अयोगव्यवच्छेदं, हिन्दॆ स्वत ष सतिचेतनम् ऎन्दु जीवलक्षणवन्नु हेळिदर ला, हागॆ हेळलु प्रति पद प्रयोजनवन्नु ईग विशदवागि तिळिसु तारॆ. शिक्षणद प्रति पदगळ प्रयोजनक्कॆ दळ प्रयोजनवॆन्दु हॆसरु. चेत नन्न समस्त आत्मरुगळ साधारण धरवु; आदुदरिं व लक्ष्मी नारायणर चेतनराद प्रयुक्त अवरुगळन्नु प्रश्नॆ किसि हेळुवुदक्कागि, स्वतषसति ऎन्दु सेरिसि लक्षण हेळबेकॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. मुन्दिन वाक्यगळिन्द हिन्दॆ तावु उपयोगिसिद आयोग व्यव च्छेद, अन्ययोगॆ व्यवच्छेद अभि प्रायगळु हेगॆ उण्टागुत्तदॆ ऎम्बुवदन्नु विशदवागि तिळिसुवदल्लदॆ, जीवनु श्रीयःपतिगॆ निरुपाधि कशेषनॆम्बुवदु ऎल्लि हेळिदॆ ऎम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ. आयोग मत्तु अन्ययोग व्यवच्छेदारगळ निरूपणवु प्रथमाक्षरल्- प्रणवद मॊदलनॆय अक्षरवाद अकारदल्लि चतुरियिल् तोत्तिनलोपवन्नु हॊन्दिरुव चतुद्धि विभक्तियिं द तोरि बरुव तादर्थ्यत्तु क्कु- तादर्थ्यक्कॆ, चतुरीविभक्तियु तादर्थ्यवन्नु तोरिसुत्तदॆ, श्रीयः पतिगागिये ई जीवात्मनु ऎं वागुवदरिन्द चरि’ विभक्तिय सामर्थ्यवन्नु सूचिसुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. हीगॆ जीव शिय पतिगागॆयॆ ऎम्ब तादर्थ्यक्कॆ उपा धियिल्ला मैयालॆ ऎन्दिगू चु अथवा तॊन्दरॆ इल्लदुदरिन्द, ऎन्दरॆ जीवनु श्रीयः पतिगागियॆ इरुवदक्कॆ ऎन्दिगू तॊन्दरॆयुं टागदिरुवदरिन्द, सररक्षकनाद श्रीयःपतिगॆ, जीवात्मनु निरुपाधि कशषनागिये यिरुक्रुमॆन्नु-इरुत्तानॆन्दु इप्पडि- ई रीतियल्लि यावत्सरूपम् ईतन स्वरूपविरुववरॆगू, सम्बन्धंशोल्लुगै वात्मनु सश्वरनिगेनॆ- निरुपाधिक शेषनॆम्ब सम्बन्धवन्नु हॆळवरु अयोगव्यवच्छेदवु, मकारस्तुतयोर्दास”ऎन्दुहेळिरुव हा गॆ, मकारवाच्यनाद जीवात्मनु अकारावाच्यनाद विष्णुविगू उकार वाच्यळाद लक्ष्मिगू सह, शेषनु ऎन्दागुत्तदॆ. इल्लि अग्रतः प्र ययौरामता मध्य सुमध्यमा, सृष्टतस्तु धनुष्पाणि 3________________

तत्वतॆ याधिकार मध्यमाक्षरल् अवधारण सामथ्यत्ताले यवनु निरुपाधिकशेषं वेरॊरुत्तरक्कु निरुपादिक शेषम अन्ययोग व्यवच्छेदन. लक्ष्मणोनुजगामह’ ऎम्ब महय वाक्यवु इल्लि अनसन् यव. विक्सन संहितॆयल्लि अस्वाममच शेषंहि विभूतिरु - भयतका’’ ( ई ऎरडाद लीलाविभूति नित्यविभूतिगळु ई लक्ष्मि गू ननगू सह शेषभूतवादुवु ” इत्यादि प्रमाणगळु जीवात्मन शेषत्ववन्नु स्थापिसुत्तवॆ. आदरॆ श्रीमदाचाररवरु प्रणवद म धृवाक्षरवाद उ ऎम्बुवदक्कॆ एव ऎम्ब अवधारणार मूलक जी वनिगॆ निरुपाधिक शेषत्ववन्नु स्थापिसुत्तारॆ. अवधारणवाद एव कारदिन्द व्यवच्छेदवु मूरु विधवागिरु इदॆ. व्यवच्छेदवॆन्दरॆ इतरवादवुगळिगिन्त भिन्नवागिरुविकॆयु, १ अयोगव्यवच्छेदवु. इदु, एव ऎम्बअवधारणवु विशेषण दॊन्दिगॆ सम्बन्धिसुवदरिन्दुण्टागुव अर वु. शङ्खः पाण्डर एव, शं खवु बॆळ्ळगॆनॆ इरुवन्थाद्दु, कप्पु कॆम्पु अल्लवु ऎम्ब प्रायवु टागुत्तदॆ. जीवःशेषएव जीवात्मनु परमात्मनिगॆ यावागलू शेषवागिये इरुवन्थावनु ऎम्बुवदरिन्द स्वतन्त्रनॆन्दिगू अल्लवॆं ब भाववु. २. अन्ययोगव्यवच्छेदवु इदु, अवधारणवु विशेष्यदॊन्दि गॆ सम्बन्धिसुवदरिन्दुण्टागुव अरवु. पार एवधनुर्धरः पार धनुर्धारियु ऎन्दरॆ इन्यारू अन्तह धीरनाद धनुर्धारियल्लवॆम्ब अभिप्राय उण्टागुत्तदॆ. आय्कॆव जीवः श्रीयः पतिगने ई जो वनु शेषनु ऎन्दरॆ इन्यारिगू अन्तहसिरु नाधिक शेषनल्लव, ब्रह्मरु प्रादिगळिगल्लवु ऎम्ब प्रायवु तोरि बरुत्तदॆ. * ३. अत्यन्तायोग व्यवच्छेदवु. इदु, अवधारण क्रि या पददॊन्दिगॆ सम्बन्धिसुवदरिन्दुण्टागुव अक्षर उव. यद्ध व ति तन्न शव यावुदु उत्पन्नवागुत्तदो अदुसारन हॊं द बेकु, अन्यथा अगलु मारवे इल्लवॆम्ब नन्न ई मूरनॆय व्यवच्छेदवु इल्लि चॆ सल्पडलिल्लवु.________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारॆ प्रकृतदल्लि मॊदलु अयोग व्यवच्छेददिन्द तोरिबरुव अक्कवन्नु निरूपिसि, ईग अन्ययोग व्यवच्छेवारवन्नु तिळिसुत्तारॆ. 8 प्रणवद मध्यमाक्षरवाद ( उ” कारवु, अवधारणवाद एव ऎम्ब अरवुळ्ळदादुदरिन्द, आय्कॆव मकार वाच्यः ऎम्ब योजनॆ यिन्द सश्वरनाद श्रीयः पतिगेनॆ ईजीवात्मनु निरुपाधिक शेष नु ऎन्नुवदरिन्द बेळॆ इन्नु यारिगू आतनु निरुपाधिक शेषनल्लव ऎम्बुवदु अन्ययोग व्यवच्छे बारवु. इदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द व्यवच्छेलारवु. तिळिसुत्तारॆ. 6- मध्यमाक्षरत्रिल्-प्रणवद मध्यमाक्षरवाद .. उ’कारदल्लि तोरुव, अवधारणसामर शालॆ. अवधारणारद सामरदिन्द अवनु त्रियः प्रतिगेने, निरुपाधिक शेषं- ई जीवात्मनु निरुपाधिक शेषनु, वेरॊरुत्तरक्कु- इन्नॊब्बरिगू, निरुपाधिकशे षमज्ञनि पाधिक शेषनल्लवु ऎन्दु हेळुविकॆयु अन्ययोग व्यवच्छेदन, शुतिगळल्लि उकारवन्नु अवधारणारदल्लि उपयोगिसि वदक्कॆ निवरनगळुण्टु- ( तदेवाग्नि स्वद्वायुस्तत्य रस्तदु चन्द्रमाः ऎम्ब वाक्यदल्लि तदेवाग्नि ऎन्दु हेळिरुव हागॆ तदु तत.उ ऎम्बदागि तर्दे चन्द्र माः ऎम्बरदल्लि प्रयोगिसल्प ट्टिरुत्तदॆ. चेतननु - दासभूतास्कृतस्सत्व” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ लक्ष्मीनारायणरिगॆ मात्र निरुपाधिक शेषनु, तायि तन्दॆ गुरु पोषकरु मुन्तादवरुगळिगॆ शेषनागिरुवदु निरुपाधिकवागियल्लवु, सोपाधिकवागि ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. ई नम्म शेषत्ववु लक्ष्मि नारायणरिगॆने विना इतररिगिल्लव ऎन्दरॆ, भागवतोत्तमरिगू अचाररुगळिगू शेषत्व हेगॆ ऎम्ब शङ्का निवारणारव वागि हेळुत्तारॆ.________________

तत्व त्रयाधिकारः इश्लेषत्वम् भागवत्त शेष परन्त माक - वरप्पडि मेलॆ शोल्लक्कडवो, जीवात्म प्रवृत्ति निरूपणं, इप्पडि यिरुक्किर चेतनरु डैय प्रवृत्तियावदु ? परा धीनमुमाय, परार्थमुमानकरतु, भोग्य त्वमुम् ईश्वर्रत भोक्‌त्वार्थमाक विवरगळन्नु क त्व भोक्त त्वङ्गयुण्डाक्कु कैयालिवै परार्थ४. 3 इषत्वं - ई भगवच्छेषवु, भागवत शेषत्व पर माक - भागवत शेषवरिविगू, वळरुमडि - अभिवृद्धि हॊं दुव प्रकारवन्नु मेलॆ - मुन्दॆ पुरुषा‌काष्ठाधिकारदल्लि, शूल्ल कडवो हेळुत्तॆवॆ. भगवच्छेषत्व परीवाहव भागवत शेषवरिविगू व्यापिसुत्तदॆम्बुवदन्नु पुरुषारकाष्टाधिकारदल्लि विशदवागि तोरिसुवॆवॆम्ब प्रायवु. द्विविधचेतनराद जीवात्म परमात्मर स्वरूपवन्नु बोधिसि, अवरुगळ स्थितियु, कालान्तरानुवृत्ति ऎन्दु हेळिदुदरिन्द, प्रव मल्लॆ सेरिदुदरिन्द अवरुगळ प्रवृत्तिगळन्नु कुरितु हेळु मॊदलु जीवात्मर प्रवृत्तियन्नु कुरितु बोधिसुत्तारॆ. तारॆ. 3 जीवात्मर प्रवृत्ति निरूपणवु. इप्पडियिरुक्किर - मेलॆ हेळिद स्वरूप स्वभावगळुळ्ळ चेत नरुडैय प्रवृत्तियावुदु ? चेतनर प्रवृत्तियु यावुदु ? पराधीनमुमाय् - ईश्वराधीनवागियू, परार्थमुमान ईश्वरनिगॆ प्रयोजनवागियू इरुव (1) करव, (2) भो कत्ववू, जीवात्मर प्रवृत्तिगळॆल्ला ईश्वराधीनवागियू, ईश्व रन प्रयोजनक्कागिये इवॆ ऎम्ब भाववु. जीवनु माडुवुदॆ इवू आतनु अनुभविसुवुदॆल्लवू ईश्वर प्रयोजनक्कागि ऎन्दु हेळि ता, अदरभि प्रायवेनॆम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ईश्वरनु सम्पूर कामनु, अन्थावनिगॆ प्रयोजनवॆन्दरेनॆम्बु दन्नु तिळियपडिसुत्तारॆ, ईश्वरन् तन् भोक्त्वमाक - ई श्वरनु तन्न लीलारूप भोगाद्धवागिये इवरुगळुक्कु - ई जीवात्मरुगळिगॆ करॆत, भूत्वगळन्नु, उण्डाक्कु कैयाले उण्टुमाडुवदरिन्द इवॆ . ई कर भोक्तत्वगळु, परा र्फळ् – परप्रयोजनवुगळॆन्दु हॆळॆसिकॊळ्ळुत्तवॆ.________________

श्री मद्र, हस्यत यसार बद्ध मुक्त नित्यानां स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति भेद कथनं बरबेत रुक्कु नीक्कियुळ्ळारि भेदं :-अविध्याकर वासनारुचि प्रकृति सम्बन्ध युक्तरायिरु, इवरुगळु कु अन्नोन्यं वरुम् ७ वात्मनिगॆ कत्रत्व उण्टॆन्दु शारीरक सूत्र (२.३.३३) वाद का शास्त्रारवात् ’ ऎम्ब सूत्रदल्लि उपपादिस 4 ऒट्टु मुदिन अधिकरणदल्लि (२.३.४०) सरात्तु तच्छुतॆ- इ 3 ब शा स दल्लि * 5 * रक स त द ल्लि आ कत्ववु सर स्वातं त) नॆदल्लवॆन्दू, ईश्वरायत्तवादुदॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. 44 भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मत्वा?” (. १. १२) ऎम्ब श्रुतियॆ जीवात्मनिगॆ भोत्ववन्नु बोधिसुत्तदॆ. ई भो ई व क कृति वुदॆन्दु तयोरन्यः पिलं स्वाद्वति” ऎम्ब श्रुतियल्लि उड इडिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ई भूक्तत्ववु सिद्धिसुवद कागि, प्रकृतियल्लि भोग भाववन्नु सश्वरनु सङ्कल्पिसिरुत्तानॆ. आदरॆ सक्षीश्वरनिगू कूड भोक्तित्ववन्नु ई मेलन वाक्यदल्लि हेळिरुत्तदॆयल्ला, आ भोवु ऎन्थाद्दॆन्दरॆ, 4 लोकवत्तु लीलाकैवल्यं?’ ऎम्ब शारीरक सूत्रदल्लि (२.१.३३) उपपादिसिरुव हागॆ, वात्मन हागॆ ई मूलक प्राप्तवाद भोक्यत्वविल्लव, पूर कामनिगॆ लोकदल्लि हेगॆ लीलॆय प्रयोजनवो, हागॆयॆ परिपूर्णकामनाद सश्वरनिगॆ भोक्तत्ववु लीलारवादुदु. ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला श्रीमदाचाररवरु, 3 भोग्यम्मुकुन्द गुण भेद मचेत नेषु भोक्तत मात्मनि निवेश्य निजेच्छव । पाञ्चालिका शुक विभूषण भोगदायि समाडिवात्मसमया सह मोदसेत्व?” ऎम्ब शरणागति दीपिका श्लोकदल्लि बहु स्वारसवागि उपपादिसिरु त्तारॆ. इदरभिप्रायवेनॆन्दरॆ :- ओ मुक्तिदायकनाद दीपपु काशस्वामियॆ?, नीनु निन्न सङ्कल्प मूलकवागि अजेतनगळल्लि नाना________________

51 ज्ञानसुखादिभेद तत्वत्रयाधिकारः ब्रह्मा दिस्तम्ब परनगळान वकु पुगळिले कण्णुकॊळ्ळुदु. इब्बर चेतन‌ तन्मामुक्कु रसभेदविरुव भोग्य भाववन्नू, चेतनरल्लि भोग्य भाववन्नू इट्टु पूर्णकामनाद राजनु तनगॆ समळाद पत्नियॊन्दिगॆ, बॊम्बॆ गळिगॆ नानाविध आभरणगळन्नु हाकुत्त, मत्तु पञ्जरदल्लिरुव गिळिगॆ हालु हण्णु मुन्ताद भोगगळन्नित्तु आनन्दिसुवनो, हागॆये नीनू कूड लक्ष्मियॊन्दिगॆ आनन्दिसुत्तीयॆ.” बद्ध मुक्त नित्यरुगळिगॆ स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळल्लिरुव परस्पर भेदवु. बद्ध चेतनरिगू, निक्कियुळ्ळाल् भेदम् - मिक्क इतर राद मुक्त नित्यरिगू इरुव भेदवेनॆन्दरॆ– बद्धरु अविद्या, कर वासना, रुचि, प्रकृति सम्बन्धगळिन्द कूडिरुत्तारॆ. नित्यरिगॆ ई ऐदर सम्बन्धवु ऎन्दिगू इल्लवॆन्दू, मुक्तरिगॆ आ दॆसॆयल्लि अवुगळ सम्बं धवु इल्लवॆन्दू भाववु. ई ऐदर उपपादनॆगागि १८५ ने पुटवन्नु पराम्बरिसि. बदनिगॆ सर्वॆश्वरन कृपॆयिन्द आतननुष्ठिसिद साद्योपाय व्याजदिन्द लभिसिद अर्चिरादि गतियल्लि विरजातरण कालदल्लि इवु ऐदर सम्बन्धवू तॊलगिहोगि मुक्तदॆसॆयल्लि इवुगळ सम्बन्धविरुवदिल्लवु. इवरुगळुक्कु - ई बद्ध जीवात्मरिगॆ अन्नो ंवरु - अन्यून्यवागि उण्टागुव, कर्मतारतम्यानुगुण वागि प्रतियॊन्दु जीवनिगू उण्टागुव ज्ञानसुखादि भेद ज्ञान सुख मॊदलाद भेदगळन्नु ऎन्दरॆ ज्ञानदल्लि सुखभोग मॊदलादवुगळल्लू इरुव व्यत्यासगळन्नु, ब्रह्मादिस्तम्बपरनग तानचतुर्मुख ब्रह्म मॊदलुगॊण्डु क्रिमि कीटादिगळवरिविगू, न कुपुगळिले - शरीर भेदगळल्लि, कण्णु कॊळ्ळदु - तिळिदु कॊळ्ळु वदु. सुखादि ऎम्बल्लि आदि पददिन्द दुःखशक्ति मॊदलादवुगळु हेळल्पट्टवु. इल्लि बद्ध चेतनरु अनेकानेकरादुदरिन्द ई मेलॆ हेळिद करा विद्यादिगळू अवुगळिन्दुण्टागुव ज्ञानसुखादिगळू चतुर्मुखन मॊदलु इरुव कीटगळ वरिविगू व्यत्यस्तवादुवु. हागॆ बेरॆ बेरॆ ऎम्बुव अंशगळन्नु अवरुगळ शरीरभेद मॊदलाद वुगळिन्दले तिळियबहुदु. सृष्टिगॆ मॊदलु चेतनरॆल्ला अचिाय________________

श्रीव- प्रहस्य क्रय सारे करानुरूपमाक ईश्वर नडै शरीरङ्ग धम्मि स्वरूपत्ता लु, धर भूतज्ञानत्तालुम्, धरियानि ‌ गळ्, रागि सल्पादिगळिन्द शून्यरागिरुवाग, इवरिगॆ ई विधवाद शरीर धारणॆयु हेगॆ ऎम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. इब्बद्ध चेतनर् - ई बद्धराद चेतनरु, तामुक्कु - अवरव रुगळिगॆ, कानुरूपमाक - करगळिगनुसारवागि, ई श्वर्र - सर्वॆश्वरनु, अडैत्र - जीवात्मर वशमाडिद, शरीर - शरी रगळन्नु, ध स्वरूपालु - धरियाद आत्मन स्वरूपदिं दिन्दलू, धर भूतज्ञानतालुम् - आत्मन धम्म वाद ज्ञानदिं दलू, धरियानिक्सर् गळ् - धरिसुतिरुवरु. सृष्टिगॆ मॊदलु हिन्दिन कल्पदल्लि उण्टागिद्द कर्मसम्बन्धवु ई जीवात्मरुगळिगॆ इद्दॆ इत्तु. सृष्टि कालदल्लि ई कर्मगळिगॆ अनुसारवागि सर्वॆश्व रनु “ अचदविशिष्टानळये जन्तू नवलोक जातनिदा । करण कळेबर योगं वितरसि वृष लनाथ करुणीत्वम् । (दया शतक) ऎन्दु हेळिरुवहागॆ अवरिगॆ शरीरगळन्नु दयपालि सुत्तानॆ. इदरिन्द चतुर्मुखन मॊदलुगॊण्डु ऎल्लाविध चेतन रुगळिगू इरुव सुखभोग व्यत्यासवु अवरवरुगळ पूर्वकर्मानु सार उण्टादुदॆन्दु भाविसतक्कद्दु. हीगॆ ईश्वरन अवरवर कर्मा नुसार दयपालिसिद शरीरगळन्नु ई चेतनरु धरिसिरुवदरिन्द, ई बद्धरु नित्यमुक्तरहागॆ इल्लदॆ, विधविधवाद शरीरगळन्नु एकॆ हॊन्दिरुत्तारॆम्ब शङ्कॆयु परिहृतवागुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ अवरल्लि कॆलवरिगॆ उत्कृष्टवाद देवमानुष शरीरगळन्नित्तु इन्नु कॆलवरिगॆ सूकरादि निकृष्ट शरीरगळन्नित्तनॆम्ब वैषम्य नैर्तृन्यादि दोष गळू कूड इदरिन्द दूरीकृतगळागुत्तवॆ. ई बद्धरु शरीरवन्नु धरिसुव सत्तॆयू कूड ईश्वर सलाधीनवॆम्बुवदु इदरिन्द गोचरवागुत्तदॆ. शरीरधारणवु ऎरडु कारणगळिन्दुण्टागुत्त वॆन्दु हेळुत्तारॆ :- (1) धम्मि स्वरूपवु-इदु ईश्वरसलाधीनवादुदु. एकॆं दरॆ, सुषुप्ति, मूर्छावस्थॆगळल्लि, धर्मभूतज्ञानविकासविल्लदिरु________________

तत्वत याधिकार धम्मियाल् वरुगिर धारणं शरीर नुडैय सक्कु प्रयोजकमायिरुक्कु, जाग्र वाद्यवस्थॆयिल् धर भूतज्ञान ताले वरुकिर शरीरधारण पुरुषार्थ तदु पायानुष्ठानुक्कु, " तोपाय नान परमै का क्यु भगवदनुभव कैरळुक्कुम् उपयुक्तमा यिरु वागलू, देहधारणॆयुण्टागुवदरिन्द, ईश्वरसाधीनवाद तन्न स्वरूपदिन्द आत्मनु देहवन्नु धारणॆ माडुत्तानॆ. (२) धर भूतज्ञानवु-इदु जागृदवस्थॆगळल्लि शरीरधारणॆगॆ साधकवु. इवॆरडू शरीरधारणॆगॆ आवश्यकवॆन्दु मुन्दिन वाक्य दिन्द तोर्पडिसुत्तारॆ. धम्मियाल् वरुकिरधारणं - धर्मियाद आत्म स्वरूपदिं दुण्टागुव शरीरधारणवु, शरीर नुडैयसक - शरीरक्कॆ सत्तॆयन्नुण्टुमाडुवदरल्लि प्रयोजकमायिरुक्कु - प्रयो जन उळ्ळद्दागिरुत्तदॆ. इदु हेगॆ ऎम्बुवदन्नु मुन्दॆ “इष्टेन र् गळ्” ऎन्दु प्रारम्भिसुव वाक्यदिन्द व्यतिरेक रूपदल्लि तोरिसु त्तारॆ. अदक्कॆ पूर्वभावियागि धर्मभूतज्ञानवू कूड हेगॆ शरीरधारणॆगॆ प्रयोजकवॆ- बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसु तारॆ. जाग्र दाद वस्थॆयिल् - जाग्रदादि अवस्थॆगळल्लि ऎन्दरॆ ज्ञानवागि, ऎच्चरवागिरुव कालगळल्लि, धर्म भूत ज्ञानत्तालॆवरु किर - धर्मभूत ज्ञानदिन्दुण्टागुव, शरीरधारणवु, पुरुषार्थ तदुपायानुष्ठानङ्गळुक्कु - धर्मार्थ काम मोक्ष प्राप्तिगू, मत्तू अवुगळ सिद्धिगागि अवलम्बिसबेकाद उपायगळ अनुष्ठा नक्कू, कृतोपायनान- साद्योपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळ न्ननुस्सिसि कृतकृत्यनागिरुव, परमै कानिन्नु - परमै कानियाद मोक्षार्थिगॆ, भगवदनुभवक्कॆ र्यळु कुम् - भगवन्त नन्नु अनुभविसुवुदक्कू आतनिगॆ कैर्यगळन्नॆसगुवुदक्कू, उप युक्त मायिरु क्कु - उण्णॆयोगवागिरुत्तदॆ. ई धर्म त________________

250 श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ज्ञानद माहात्रॆयन्नु ई मेलिन वाक्यदिन्द उपदेशिसुत्तारॆ. जागृदवस्थॆयल्लि शरीरधारणक्कॆ उपयुक्तवादुदॆन्दु तिळिसि, मनु ष्यनादवनु चतुर्विध पुरुषार्थगळन्नु पडॆयुवदक्कॆ बेकाद साधनगळाद यज्ञयागादिगळ अनुष्ठानवेनु, मोक्ष प्राप्तिगॆ बेकाद ब्रह्म ज्ञानवेनु, इवुगळन्नॆल्ला हॊन्दलु सहकारियागिरु इदॆ ; मत्तु मोक्षार्थियाद परमै कान्तिगॆ ई लोकदल्लू मत्तु देहावसानानन्तरवू, मुख्यवागि बेकादुदु यावुवॆं दरॆ :- भगवदनुभव कै र्यगळु ; अवुगळन्नु हॊन्दलु ई धर्मभूतज्ञानवु सहकारियागिरुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. इल्लि उपा सकनिगेनो परब्रह्म साक्षात्कार रूपदल्लि भगवदनुभव उण्टु. आदरॆ प्रपदनानुष्ठानिगॆ इल्लियू कूड भगवदनुभव उण्टो ऎन्दरॆ, अदक्कॆ नम्माळ्वारवरे निदर्शनवु ; भगवदनुभव अवरिगॆ उण्टॆम्बुदु अवर अमोघ पाशुरगळिन्दले वेद्यवु. हीगॆ प्रपद नानुष्ठान माडि कृत कृत्यनाद मुमुक्षुविगॆ शरीरधारणदिन्द प्रयोजनवेनु ऎम्ब आक्षेपक्कॆ ई मेलिन वाक्यवु, भगवदनुभव कै र्यादिगळिगॆ उपयुक्तवागुत्तदॆन्दु समाधानवन्नु बोधि सुत्तदॆ. आदरॆ इन्नु कॆलवरु ऐहिक पुरुषार्थगळन्ने आगलि, अथवा आमुष्टिक पुरुषार्थगळन्नेयागलि ई शरीरधारणॆ मूलकवागि, धर्म भूतज्ञानद बलदिन्द सम्पादिसिकॊळ्ळदॆयू, सुखादिगळन्नु मेलॆ हेळिद रीतियल्लि अनुभविसदॆयू दुःखभागिगळागिद्दारल्ला, अथावरिगॆ ई धर्मभूतज्ञानवु हागॆ परिणमिसलु कारणवेनॆं T ॆ :- आहारवु सत्वविशिष्टवागिद्दरॆ हेगॆ शरीरिगॆ अनुकूलवागि, गुरू पसदन मुन्ताद्दरल्लि अभिरुचियुण्टागि मोक्ष प्राप्तिगॆ अनु कूलवागुत्तदो, हागल्लदॆ विष संस्पष्टवागिद्दरॆ ईतनिगॆ देहधार णॆगॆ हेगॆ विघातवन्नुण्टुमाडुत्तदॆयो, हागॆये, ई धर्म भूतज्ञानवू अन्तह पापकर्मगळिन्द बद्धनादवन विषयदल्लि मेलॆ हेळिद पुरुषार्थसाधनॆगळिगॆ विपरीतवाद मार्गगळल्लि प्रव र्तिसुव हागॆ माडुत्तदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ.________________

तत्वत्रयाधिकार; पापकृत्तुगळुक्कु इश्यरीरधारणं विपरीतफलत्तुक्कु हेतुवायिरुक्कुं. इजीवर्‌गळ इशरीरक्कॆ विट्बाल् इर्दि सङ्घातं कुलैयुमित्तनॆ, शरीरत्तुक्कु पादान मान द्रव्य ळ् ईश्वर शरीर माय् कॊण्डु किडक्कु, 1 पापकृत्तुगळुक्कु - पाप माडिदवरिगॆ, ई शरीरधारणवु, विपरीत फलत्तुक्कु - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि पुरुषार्थसाधनॆगॆ अनुकूलिसदॆ विपरीतवाद पापफलगळिगॆ, हेतुवायि रुक्कुं - कारणवागिरुत्तदॆ. इदक्कॆ हिरण्यकशिपु, रावण, कंस, दुर्यो धनादिगळे निदर्शनवु. हागॆये शरीरधारणवु अनुकूलफल दायकवागि परिणमिसुवदक्कॆ अनेक निदर्शनगळुण्टु :- प्रह्लाद, ध्रुव, सुग्रीव, आञ्ज नेय, विभीषण, पाण्डवरु, अक्रूर, विदुर, उद्दवादिगळु. “साधुकारी साधुर्भवति, पापकारी पापो भवति” ऎम्ब वाक्यवू, “शुभ कृच्छुभमाति पापकृताप मत्तु ते । विभीषणस्सु खं प्राप्तं प्राप्तः पापमि दृशं” ऎन्दरॆ “शुभकरवाद व्यापारगळुळ्ळवनु मङ्गळवन्नु कन्दुवनु, पापकर्मवन्नु माडुववनु दुःखवन्ननुभविसुवनु” ऎम्ब मन्दोदरी वाक्यवू ई अभिप्रायवन्ने व्यक्तपडिसुत्तदॆ. मुन्दॆ धर्मि स्वरूपवू धर्मभूतज्ञानवू सह सदा आत्मनॊन्दिगॆ इरतक्कवे विना शरीरक्कॆ सम्बन्धिसिदवल्लवॆम्बदागि मुन्दॆ तिळिसु त्तारॆ. इष्टेनर् गळ - ई जीवात्मरु, इशरीरविट्बाल् - ई शरीरवन्नु बिट्टरॆ, इर्दि सङ्घातं - ई शरीरद पञ्चभूतगळ संयोगवु, अथवा करचरणाद्यवयवगळ संयोगवु, कु युम् - नाशवागुत्तदॆ. इत्त - इष्टे सरि ; शरीरुक्कु पादान मानद्र व्यक् - शरीरक्कॆ मूलकारणभूतवाद द्रव्य गळु, ई श्वरश रीर माय् कॊण्डु किडक्कु - ईश्वरनिगॆ शरीर वागिकॊण्डु निल्लुत्तवॆ. मरण प्राप्तवागि आत्मनु ई शरीरवन्नु बिट्टु होगुवाग आतन स्वरूप मत्तु धर्मभूतज्ञानदल्लू एनॊन्दु व्यत्यासविरुवदिल्लवु. आदुदरिन्द सङ्घ तङ्कुयु इत्तनॆ ऎम्बदागि हेळिरुत्तारॆ. स्कूलरूपदेहवन्नु मात्र 3________________

श्रीमद्रहस्यत्रयसारे बिट्टु होगुवनु. सूक्ष्म रूपदल्लि मुख्य प्राण, इन्द्रियगळू मनस्सु इवुगळॊन्दिगॆ होगुवनु, बिट्टु होद स्कूलशरीरवु अनन्तर कॊळॆयुत्तदॆ. आत्मनु देहदल्लिरुववरिविगू कॊळॆयुवु दिल्लवु. कॊळत नन्तर पञ्चभूतगळॊन्दिगॆ आया भागगळु होगि सेरिकॊळ्ळुत्तवॆ. हागॆ कॊळॆतरॆ आ द्रव्यगळॆल्ला नाश हॊन्दिदवॆन्दु तिळिय कूडदु. शरीरद्रव्यवॆल्ला सत्येश्वरनिगू कूड शरीरवॆन्दु हिन्दॆये हेळल्पट्टिरुत्तदष्टॆ. जीवनिगॆ शरीरवादाग, आ द्रव्य गळॆल्ला जीवनिगू जीवद्वारा ईश्वरनिगू सह शरीरवागित्तु. जीवन देहावसानानन्तर आ द्रव्यगळु सश्वरनिगॆ शरीरवागिये इरु इवॆ. प्रकृतियु नित्यवादुदरिन्द नाशवॆम्बुवदिल्लवु. आदुदरिन्द सङ्घातङ्कुलैयुव ऎन्दु हेळिदरे विना द्रव्यवे नाशवागु इदॆन्दु हेळलिल्लवु अवस्थानाशवे विना द्रव्यनाशविल्लवॆन्दु तिळिसु वदक्कागिये इर्दि सङ्घातं कुलैयु ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ. दहन करवु, इदन्ने शीघ्रवागि नडॆयुव हागॆ माडुवदरिन्दलू देहवु कॊळॆतु क्रिमि मॊदलादवुगळ पालागदॆ हागॆ माडुवदरिं दलू, कॊळॆयुव हागॆ बिडुवदक्किन्त, उत्तम पक्षवु, पाश्चा त्यरू कूड ईग द्विजरु अवलम्बिसिरुव दहन करवन्ने अवलं बिसुवरागिरुत्तारॆ. e बद्धरिगू नित्यमुक्तरिगू स्थिति प्रवृत्तिगळल्लिरुव व्यत्यासवु. - हीगॆ बद्ध चेतनरिगॆ नैजस्वरूपदल्लि एनॊन्दु भेदविल्लवॆन्दु तिळिसि, कर्मानुगुणवागि धर्मभूतज्ञानद सञ्च विकासगळ मूलक परस्पर विशेष भेदगळुण्टॆन्दु तिळिसि, मुन्दॆ अवर स्थिति प्रवृत्तिगळु, नित्यमुक्तर स्थिति प्रवृत्तिगळिगिन्तलू हेगॆ व्यत्यस्तवा दुवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. आदरॆ व्यत्यासवेकिरबेकॆम्ब शङ्काबाधिस बहुदु. हेगॆन्दरॆ :-जीवात्मरॆल्ला जानैकाकारतॆयिन्द समरु, ऎल्लरू सर्वॆश्वरनिगॆ शरीरवु ; ऎल्लरू सर्वॆश्वरनिन्दले सत्तॆयु ळ्ळवरु ; हीगिरुवल्लि व्यत्यासवु याव कारणदिन्दवॆन्दरॆ :-बद्धनिगॆ अनादियागि बन्दिरुव कर्मप्रवाहवे कारणवॆन्दू, तन्मूलक वागि इवनिगॆ स्थिति प्रवृत्तिगळल्लि व्यत्यास उण्टागिरुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ :-________________

तत्वत्रयाधिकार… बद्धानां नित्यमुक्तभ्यः स्थिति प्रवृत्ति भेद कथनं बद चेतनरुकु इतररिल् काल् स्थितिभेदन :- संसार सम्बन्ध याव क्ष मनुवरि प्रवृत्ति भेदम् :- पुण्य पापानुभयरूपळान त्रिविध प्रवृत्तिगळु. बद्ध चेतनरुक्कु इतररिल् काल् - बद्ध चेतनरिगॆ इत्त राद नित्यमुक्तरुगळिगिन्त स्थितियल्लि व्यत्यासवेनॆन्दरॆ :-संसार सम्बन्धम् - संसार सम्बन्धवु ऎन्दरॆ प्रकृति सम्बन्धवु, याव नोक्षं - मोक्ष प्राप्तियुण्टागुववरिविगू, अनुवर्ति - अनुसरिसि बरोणवु. कर्ममूलकवागि ऒदगिद संसार सम्बन्धवु ऎन्दरॆ प्रकृतिरूप शरीर सम्बन्धवु ईतनु मोक्षवन्नु हॊन्दुव वरिगू ईतनिगॆ तप्पिद्दल्लवु ऎम्ब भाववु. जीवात्मनु लीलाविभूति यल्लिरुववरिविगू प्रकृति सम्बन्धवू तन्मूलक कर्मवासनादिगळू तप्पिद्दल्लवु. नित्यविभूतियन्नु सेरि मोक्ष सुखानुभवदल्लि प्रकृति, कर्मवासनादिगळ सम्बन्धविल्लवु. - भक्ति प्रपत्तिरूपसाद्योपाय गळल्लि यावुदादरू ऒन्दन वलम्बिसिदरॆ आग देहावसानानन्तर अर्चिरादि गतियु प्राप्तवागि, विरजानदियन्नु दाटि, अमानव कर स्पर्शदिन्द ईतनिगॆ प्रकृति मॊदलादवुगळ सम्बन्धवु तॊलगुत्तदॆ. हिन्दॆ चेतनरिगॆल्ला सामान्यवागि प्रवृत्तियु कर्तृत्व भो वॆन्दु हेळल्पट्टितु. ईग प्रवृत्तियल्लि कूड बद्ध चेतन रिगू इतरराद नित्यमुक्तरुगळिगू व्यत्यासवुण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. प्रवृत्ति भेदव बद्ध चेतनरिगॆ इतररिगिन्त प्रवृत्तियल्लि व्यत्यासवेनॆन्दरॆ :- पुण्य पापानुभय रूपळान - पुण्य, पाप, पुण्य पापवॆरडू अल्लदॆ, हीगॆ त्रिविध प्रवृत्तिगळु मूरु विधवाद प्रवृत्तिगळु, ईतन प्रवृत्तिगॆ कर्मवॆन्दु हॆसरु, कर्मगळु मूरु विध : पुण्य, पाप, अनुभयवॆन्दु पुण्यवू पाठवू इल्लद कर्मवु अनुभयवादुदु. नित्यकर्मानुष्ठान गळू निषिद्ध पल्लदिरुव इन्द्रिय व्यापारगळू इवे मॊदलादवु.________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे मुक्तानाम् इतरेभ्यः स्वरूपादि भेद कथनं. 1 मुक्तरुक्कु नीक्कियुळ्ळाल् भेदं :- प्रतिबन्धक निवृत्तिया यावित स्वरूपरायिरु. स्थितिभेदं :- मोपाय साधनगळू कूड इवुगळल्ले अन्तर्गतगळु, पुण्य गळू कूड, स्वर्ग भोगादि सुखगळन्नु अल्प काल कॊडतक्कवुगळा दुदरिन्द, पापगळ हागॆये मोक्ष प्रतिबन्धकगळु. आदुदरिन्द अवुगळन्नू कूड पापगळल्लिये सेरिसि हेळुत्तारॆ. मोक्षार्थियु पुण्य पापगळॆरडन्नू कळॆदुकॊळ्ळबेकु. “ पुण्यपापे विधूर निरञ्जनः परमं साम्य मुनैति” ऎन्दु श्रुतियु हेळुत्तदॆ. पुण्यकर्मगळु यावुवॆन्दरॆ :-इष्टा - यागादिगळु, पूरा - भावि, कॆरॆ, कट्टि मॊदलादवुगळन्नु कट्टिसुवदु ; इवुगळन्नु माडु ववरिगॆ, द्युलोकवॆन्दरॆ स्वर्गलोकद प्राप्तियु हेळिरुत्तदॆ. इवरुगळिगॆ मोक्षविल्लवु. कीणॆ पुण्य मर्त्यलोकं विश (गी ), 21.) ऎन्दु हेळिरुवहागॆ आ पुण्यकर्म फलानुभववु पूरै सलु, मिक्क कर्मानुभवक्कागि जन्मवॆत्तलु पुनः ई लोकक्कॆ बरुवरु. आदुदरिन्द इन्तह पुण्यकर्मगळन्नु माडिदरू, आ पुण्यकर्म फलानुभवदिन्द तप्पिसिकॊळ्ळुवदक्कागि नमम’ ऎन्दु त्यागवन्नु हेळतक्कद्दु, इन्तह कर्मगळ सम्बन्धवे आगलि मत्तु इतर नित्यकर्मानुष्ठानद आवश्यकतॆये आगलि नित्यमुक्तरुगळिगिरु वुदिल्ल. बद्धरिगॆ मात्रवे इन्तह मूरु विधवाद प्रवृत्तिगळॆन्दु भाविसतक्कद्दु. 66 मुक्तरिगॆ इतररिगिन्त स्वरूपस्थिति प्रवृत्तियल्लिरुव व्यत्यासवु. मुक्तरुक्कु - मुक्तरिगॆ, नीक्कियुळ्ळारिल् - इतरराद बद्ध नित्यरुगिन्त इरुव, भेदं - स्वरूपदल्लिरुव भेदवेनॆन्दरॆ :- प्रतिबन्धक निवृत्तियाले - प्रतिबन्धकवागिद्द प्रकृतिसम्बन्धवु निवरिसिहोगुवदरिन्द, आविरतस्वरूपरायिरु तम्म नैज स्वरूपवाद ज्ञानत्व, आनन्द, अमलत्यादिगळु आविराव उळ्ळव________________

तत्वत्रयाधिकार 送達 पूरावधियुान वाविद्यावत्तुक्कुत्तरावधियनि यि रुक्कॆ 3. रागिरुविकॆयु, प्रकृति सम्बन्धदिन्द स्वस्वरूपवु तिरोहितवा गित्तु. मुक्तदॆसॆयल्लि प्रकृति सम्बन्धविल्लदुदरिन्द, तन्न ज्ञान मुन्तादवुगळिगॆ आच्छादनवु तप्पि होगि स्वस्वरूपा विर्भाववुण्टा गुत्तदॆ. हागॆये श्रुतियल्लि परञ्ज्योतिरुपसवद स्वनरू पेणाभिनिष द्यते, ऎन्दु स्वस्वरूपविर्भाववु मुक्तनिगॆ हेळ ल्पट्टिरुत्तदॆ. ई अभिप्रायवन्ने “ समृद्याविवः सैन (शारी, . 4. 1.) ऎम्ब सूत्रवु उपपादिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द मुक्तनु बद्धनिगिन्त स्वरूपदल्लि विलक्षणनु. बद्धना दरो तिरोहित स्वस्वरूपवन्नुळ्ळवनु. मुक्तनु, तिरोहितवा दुदु तप्पि होगि स्वस्वरूपविर्भाववुळ्ळवनु. नित्यनु ऎन्दिगू, स्वरूपवु तिरोहितवागदे अनादियागि स्वस्वरूपवुळ्ळवनु. स्थिति ति भेद - मुक्तनिगॆ इतररिगिन्तलू मुक्तनिगॆ इतररिगिन्तलू स्थितियल्लिरुव व्यत्यासवेनॆन्दरॆ :- पूावधियुान वाविवत्तुक्कु - मुक्तन स्वस्वरूपाविर्भाववु यावुदो ऒन्दु कालदल्लि उण्टागु वदरिन्द अदक्कॆ पूर्वावधियुण्टु ऎन्दरॆ अदक्कॆ मुञ्चॆ स्वस्वरू पाविर्भाववु इरलिल्लवु; आदुदरिन्द पूर्वावधियुळ्ळ ई स्वस्वरू ई पाविर्भावक्कॆ, उत्तरावधियनिक्कॆ यिरुक्कॆ - आ स्वस्वरूपा विर्भाववादुदक्कॆ उत्तरावधि इल्लद हागॆ ऎन्दरॆ अदक्कॆ ऎन्दिगू च्युति इल्लद हागॆ इरुविकॆयु. ई मुक्तर स्वरूपा विर्भावक्कॆ पूर्वावधियुण्टे विना उत्तरावधियिल्लवु. नित्यरु यावागलू स्वस्वरूपदिन्दले इरुवदरिन्द इदक्कॆ पूर्वावधियू इल्लवु, उत्त रावधियू इल्लवु. बरिगादरो स्वस्वरूपाविर्भाववे इल्लवु. आदरॆ बद्धरिगॆ परस्पर स्थितियल्लि बेधविरुवहागॆ मुक्तरिगॆ पर स्वर स्थितियल्लि भेद उण्टो ऎन्दरॆ, अन्तह भेदवेनू इल्लवॆन्दू आदरॆ कॆलवरिगॆ आ मुत्तस्थितियु बेग उण्टादुदरिन्द हॆच्चु काल मुक्तावस्थॆयू, इन्नु कॆलवरिगॆ तुम्बा कालनिम्बदिन्दागुव________________

श्री मद्र हस्य त्रयसारे इवरुगळ न्यून्यं तिभेद मारावतिल् मुराडु सिराडुगळालुान मुत्त नेत्र चुरकुम्. प्रवृत्ति भेदम् :- अनादि काल मिळन्नु सॆत्त परिपूर भगवदनुभवजनित प्रीतिकारितमान यथाभिमत कैर तद्वि शेष. दरिन्द कम्मि काल मुक्तावस्तॆयू इष्टे व्यत्यासवे विना बेरॆ इन्नु याव व्यत्यासवू इल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ. इवर् गळुक्कु ई मुक्तात्मरुगळिगॆ, आ नो नृं स्थिति भेद-परस्पर स्थिति भेदवु, आविद्यावल्- मुक्तदॆसॆयु प्राप्त वागि स्वस्वरूपा विर्भावदल्लि मुराडु पिराडुगळालुणान मुन्दागियू हिन्दागियू आगुवदरिन्दुण्टाद, मु स्कृत - पूर्वावधियुळ्ळ, एत्तु रुक्कुं - हॆच्चु कडिमॆयु, ऒब्बरिगॆ मुक्तावस्थॆयु मुन्दागियागुवदरिन्द मुक्तदॆसॆयु हॆच्चु काल उळ्ळ द्दागुत्तदॆ; इन्नॊब्बरिगॆ हिन्दागियागुवदरिन्द स्वल्प कम्मि काल उळ्ळ द्दागुत्तदॆम्बभि प्रायवु ; ऎन्दरॆ ऒब्ब मुक्तनिगॆ हॆच्चु कालदनुभव, इन्नॊब्बनिगॆ कम्मि काल अनुभव, इष्टे विना आनं दवु ऎल्लरिगू ऒन्दे समवॆम्ब भाववु. उत्तरावधि इल्लदेनॆ ऎल्ल रिगू समानवाद आनन्दवादरू पूर्वावधियल्लि मात्र ऒब्बनिगॆ मुन्दागियू, इन्नॊब्बनिगॆ हिन्दागियू प्राप्तवागुत्तदॆ. प्रवृत्ति भेद - मुक्तर प्रवृत्तियु बद्ध नित्यर प्रवृत्ति गळिगिन्तलू हेगॆ व्यत्यस्तवादुदॆन्दरॆ :- अनादिकालम् इळन्नु - अनादि कालदिन्द इल्लदे इद्दु, पॆत्त – तदनन्तर हॊन्दिद, परि पूर्ण भगवदनुभव जनित परिपूर्ण ब्रह्मानुभवदिन्द हुट्टिद प्रीतिकारितमान - भक्तिकृतज्ञताभावगळिन्द माडल्पट्ट, यथाभिमत कैङ्कय्य - तमगॆ इष्टवाद कैर्यगळू, तद्विशे ष - मत्तु आयाया कालविशेषगळल्लि माडुव विशेष कैर्यगळू, इल्लि भगवदनुभव जनित भक्तियुक्तवाद यथाभि मत कैर्यगळु बद्धरिगू मुक्तरिगू नित्यरिगू समानवादवु. G________________

तत्वत्रयाधिकार नित्यानां स्वरूप कथनं नित्यरुक्कु नीक्कुळ्ळारिल् भेदं– अनाद्यावित स्वरू पराय् परतन्त्ररायिरुक्कॆ मुक्तरिगॆ मात्रविरुव वैलक्षण्यवन्नु तोरिसुवदक्कागि (1) अनादि कालमिळन्नु पॆत्त ऎम्ब मत्तु (2) परिपूर वॆम्ब ऎरडु विशेषण गळन्निल्लि उपयोगिसिरुत्तारॆ. परिपूर ब्रह्मानुभव वु बद्ध राद परमै कान्तिगळिगिल्लवु, ब्रह्मानुभववेनो ध्यानमूलकवागि उण्टु, आदरॆ परिपूर्ण ब्रह्मानुभवविल्लवु, अदु नित्यमुक्तरुगळिगॆ मात्रवे उण्टु. उण्टु ; मुक्तरिगादरो नित्यरिगॆ सदा उण्टु, अनादिकालदिन्दलू अनादिकालमिळन्नु पॆत्तदु - अनादि काल तप्पि, अनन्तर लभिसिदुदु. आदुदरिन्द ई विषयदल्लि नित्यरु गिन्तलू व्यत्यास हॊन्दिदुदु, मुन्दॆ नित्यरिगू इतर चेतनरिगू इरुव व्यत्यासवन्नु तिळिसु 8:- नित्यर स्वरूपवु. नित्य रुक्कु नीक्कुळ्ळारिल् भेदं - नित्यरिगॆ इतर चेतनरु गळाद मुक्त ऒद्धरुगळिगिन्तलू स्वरूपदल्लिरुव व्यत्यासवेनॆन्दरॆ :- इल्लि भेदम् ऎन्दरॆ स्वरूपल् ऎन्दु अध्याहार माडिकॊळ्ळ तक्कद्दु ; एकॆन्दरॆ उत्तरवु स्वरूप विषयिकवादुदरिन्द. अनादियागियुण्टाद अनाद्याविरूत स्वरूप राय् स्वरूपवुळ्ळवरागि, परतन्त्ररायिरुक्कॆ - भगवदधीनरागिरु एकॆ यु. ई नित्यर स्वरूपवु अनादियागिरुवदु ऎन्दु हेळिरुवद रिन्द मुक्तर स्वरूपक्किन्त वैलक्षण्यवु हेळल्पट्टितु. मुक्तर सरू पाविर्भाववु अनादियागि बन्दुदल्लवु, ईश्वरनु, नित्यर स्वरूपवु नित्यवागिरलॆन्दु सल्पिसिदुदरिन्द, भगवत्सल्पक्कॆ अधीनवादुदागि परसत्य वा दुवायितु. आदुदरिन्द नित्यरॆल्ला सशरनिगॆ परतनरु. इल्लि इरनिगॆ परत तरॆन्दु हेळिरुवदु लक्ष्मि नारायणरिगॆ परतनद हे- 3________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे नित्यरुगळुडैय स्थिति भेदं. इवरुगळुक्कु नीक्कियुळ्ळारिल् काल् स्थितिभेदं, अना द्यनु वृतमान शेषित त्वानुभवं. इदु नित्यरॆल्ला ला म 66 ल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. श्री भाष्यकाररवरु तावु बरॆद वैकुम् ईगद्यदल्लि शेष शेषाशनादि सम्परिजनं भगवतस्ततदव सो चितपरिचरायाम् आज्ञापया ……. क्रिया सहासी नं” अन्दरॆ “अनन्त गरुड मॊदलाद समस्त परि-नरन्नू स श्वरनाद तन्न पतिगॆ आया सन्दर्भगळल्लि योग्यवाद कैङ्कर्यग ळल्लि आज्ञापिसुवन्था लक्ष्मि यॊन्दिगॆ बिजमाडिसिरुव सर्वॆश्वर नन्नु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द नित्यरू कूड लक्ष्मिगॆ परतन्त्ररॆ दायितु. इदन्ननुसरिसिये श्री पराशरभट्टरवरु, तावु रचिसिद श्री गुणरत्नकोशदल्लि नित्यरॆल्लरू लक्ष्मिय परिचर्यदल्लि निरतरागि रॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. आदरॆ नित्यरु हेगॆ सर्वॆश्वरनिगॆ अधीनरो, हागॆये लक्ष्मि यू सह तन्न पतिगॆ अधीनळु ; आदुदरिन्द ल क्ष्मियु नित्यरल्ले सेरिदवळागि, इतर नित्यरन्नु नियमिसुव अधिकारवन्नु तन्न प्रिय वल्लभनिन्द तन्नल्लिरुव प्रेमातिशयमूलकवागि एकॆ हॊन्दिरकू डदु, ऎन्दरॆ हागल्लवु. नित्यरु सर्वॆश्वरन सल्पदिन्द तनगू तन्न पत्निगू सह अधीनरु. लक्ष्मियादरो हागल्लवु ; लक्ष्मि यु तन्न स्वन्त सल्प मूलक तन्न पतिगॆ अधीनळु. ई अभिप्राय वन्ने श्री पराशरभट्टरवरु “ स्वतः श्रीः त्वं विष्णमसि (श्रीगुण 31) ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादनॆ माडिरुत्तारॆ. आदुद रिन्द नित्यर पारतन्त लक्ष्मिय पारतन्त्रक्कू व्यत्यास उण्टु. लक्ष्मियु ई कारणदिन्द जीवकोटिगॆ सेरिदवळॆन्दु हेळलागुवुदिल्लवु. नित्यरुगळिगिरुव स्थिति भेदवु. इवरुगळुक्कु ई नित्यरिगॆ, निक्कियुळ्ळारिल् काट्टिल् स्थितिभेदं - मिक्क इतरराद बद्ध मुक्तरुगळिगिन्तलू स्थिति भेदवे________________

तत्वत्रयाधिकारः पॊन्दुवान हडियाले यिवर्‌गळुक्क न्यून्य वैषम्य मिल्फ्. नित्यरुगळुडैय प्रपत्ति भेदं 420 सि तियिल् इव‌गळुक्कु प्रवृत्ति भेदं. अनादिप्रवाह नित्यळान कै रवि शेष, अनन्न गरुडादिगळुक्कधिकारविशेषण नॆन्दरॆ :-अनाद्यनु वृत्तमान - अनादियागि तमगॆ अनुवृत्तिसि कॊण्डु बन्दिरुव, शेषित त्वानुभवं - शेषि तत्ववाद लक्ष्मिनारा यणरन्नु अनुभविसुवदु. इल्लि शेषनुभवम् ऎन्दु हेळदॆ, शेषित त्वानुभवम् ऎम्ब प्रयोगदभिप्रायवेनॆन्दरॆ– “ उभया धिष्टानं चैकं शेषित्वं” ऎन्दु हेळिरुव मेरिगॆ शेषिभाववु लोकदम्पतिगळिब्बरन्नू हॊन्दिरुवदॆन्दु तिळिसुव उद्दिश्यवागि हागॆ प्रयोगिसिरुत्तारॆ. शेषित त्वानुभववु मुक्तरिगू उण्टु - आदरॆ अदु असाद्यनु वृत्तमानवादुदल्लवु. नित्यरिगॆ मात्रवे अनादियागि अनुवर्तिसि बन्दिरुवन्थाद्दु. बद्ध मुक्तरल्लि परस्पर स्थितिभेद उण्टॆन्दु हिन्दॆ हेळल्प ट्टितु. हागॆ नित्यरल्लू उण्टो ऎन्दरॆ, अन्तह भेदवेनू इल्ल वॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. इदु - ई शेषितत्वद अनुभववु, नित्यरॆल्लां - नित्यरिगॆल्ला, पॊदुवानपडियाले समवादुदरिन्द, इवर् गळु न्यून्यं स्थितियिल् वैषम्म मिल्फ् - ई नित्यरिगॆ परस्परवागि स्थितियल्लि एनॊन्दू तारतम्य - विल्लवु. मुन्दॆ नित्यरुगळिगिरुव प्रवृत्तियल्लि वैलक्षण्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ. इव‌गळुक्कु प्रवृत्ति भेद - नित्यरुगळिगॆ प्रवृत्तिय ल्लिरुव भेदवु यावुदॆन्दरॆ :- अनादिपवाहनित्यङ्गळास कै शृङ्गळ् - अनादियागि बन्दिरुव मत्तु प्रवाहरीत्या नित्यवाद कैर्यविशेषणगळन्नु माडुवदु. हिन्दॆ मुक्तर प्रवृत्तियु________________

420 श्रीमद्र हस्य त्रयसारे कुं तदुचितक्कॆर गळु, व्यवस्थितङ्गळायिरुक्क, नित्य‌ कुम मुक्तक्कु सविधक्कॆ सिद्धियुण्णॆ र वर पूर्वदल्लि इल्लदॆ ईग प्राप्तवागिरुव, श्रीयः पतिय कैर्यवॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ कैर्यगळॆल्ला क्रियारूपवागि अनितवागि रुवाग अवुगळिगॆ नित्यत्व हेगॆ ऎन्दरॆ, आ कैर्यगळल्ले अवरु सतत निरतरागिरुव प्रयुक्त प्रवाहतः नित्यवु ऎम्बभिप्रायवु. इल्लि कै जर विशेष* - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द ऒब्बॊब्ब नित्य सूरिगू बेरॆ बेरॆ कैर्यगळु नियतवागिवॆ ऎम्बुवदु सूचित वागुत्तदॆ. शेषनु शयनादिगळिगू गरुडनु वाहनक्कू, विष जैनरु सेनापतित्वक्कू, शङ्खच काळ्वारुगळु विरोधिनिरसनक्कू, हीगॆये इन्नू इतररु मिक्क कैर्यगळिगू नियतरागिरुत्ता रॆम्बुवदु विशेष ऎम्ब शब्ददिन्द बोधितवागुत्तदॆ. हीगॆ नित्यरुगळिगू मुक्तरुगळिगू नियतवाद कैर्यगळु व्यवस्थित तग ळागिरुवाग, अवरुगळिगॆ सर्वविध कैर्यसिद्धि प्राप्ति युण्टॆन्दु हेळुवदु हेगॆ ऎम्ब शङ्कावन्नु मुन्दॆ निवारणॆ माडुत्तारॆ. श्रुतियल्लि सोश्नुते सर्त्या कार्मा ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. श्री भगवद्भाष्यकाररवरु “ अशेष शेष करितरूप नित्यक्कॆ रापे क्षया” ऎम्बदागि प्रयोगिसिरुवदरिन्द सर्वविध कैर्यसिद्धि यू मुक्तनिगुण्टॆम्ब समाधानवु समञ्जसवादुदॆम्बुवदन्नु मुन्दॆ व्यक्तपडिसुत्तारॆ. अननगरुडादिगळुक्कु – अनन्त गरुड मॊदलाद नित्यसूरि गळिगॆ, इल्लि आदि पददिन्द विश्वक्केनरू, शङ्खचकारारुगळू, द्वारपालकरू मॊदलादवरु हेळल्पट्टरु, अधिकार विशेषण्ण ळुम कॊडल्पट्ट वाहन, सेनापतित्व, विरोधिनिरसनादि अधिकार विशेषगळू, तदुचित कैरगळु – आ अधिकार - गळिगॆ योग्यवाद कैर्यगळू, व्यवस्थितङ्गळायिरुक्क इवरिवरिगॆ ई ई कैर्यगळॆन्दु नियतवागिरुवाग, नित्यरिगू मुक्तरिगू सह, सर्व विधवाद कैर्यगळ सिद्धि युण्टॆन्दु हेळुव, अर्थं कडुमो वॆन्निल् अभिप्रायवु समञ्जस________________

तत्वत्रयाधिकारः وب कडुमो वॆन्निल् ? स्वामि नुडैय वभिप्रायत्तुक्कीडाग तनक्कभिमतङ्गळान कैरङ्गळिले किडियाद न्नु यॊन्नु मिल्ला मैयालुम्, ओरोरुत्तरुक्कु व्यवस्थितज्ञळान कै रज्ञळ्ळॆ त्ताङ्गळ नुषिकवेणुमरव भि सन्नि बेरॊरुत्तरु कुप्पिरनामैयालुम्, आरेनुरुवर नुक्कुं कै रमुं स्वामिक्कु प्रियमान पडियाले, तदुचित कैर ङ्गळु सल्वरुक्कुम् प्रियनाय् कैत्य फलमान प्रीति यिल् वाशियिल्ला मैयि नालुव सरुक्कुव सत्व विध रसिद्धियु नैयिल् विरोधविल्फ्. वो ? ऎन्दरॆ -स्वामियनुडैय वभिप्रायुकु - स श्वरन अभि प्रायक्कॆ, ईडाग - अनुसारवागि, तनक्कॆ भिमतक्क छान – तनगॆ इष्टवाद, कैरळिले किडयाद यन्नु म् - कैर्यगळल्लि दुर्लभवादुदु यावुदॊन्दू, यिल्ला या लुम इल्लदॆ इरुवदरिन्दलू, मत्तु, ओरोरुत्तरुक्कु व्यवस्थितङ्गळान कैज्ञरळिलॆ - प्रतियॊब्बरिगू ई ई कैर्य ऎम्बदागि सश्वरन नियमदिन्द व्यवस्थितगळागिरुव कैर्य गळन्नु, तारॆगळनुषिक्कनेणुमॆ र – तावुगळु माडबेकॆम्ब अभिसन्धि-अपेक्षॆयु, बेरॊरुत्तरुक्कु पिरनामै यालु बेरॆ इन्नु यारिगू हुट्टदे इरुवदरिन्दलू, मत्तु, आरेनु मॊ रुवर नक्कुं कै र मु यारादरू ऒब्बरु माडिद कैर्यवु, स्वामि प्रियमान पडियालॆ-हागॆये प्रियवागुवदरि-द, तदुचित कैरगळु ऎल्ल

  • आ सत्येश्वरनिगॆ योग्यवाद कैर्यगळू, सरुक्कुम प्रियवय् रिगू तुम्बा प्रियवादुवागि, कैर फलमान प्रीतियिल् अन्तह कृर्यक्कॆ फलरूपवाद भगवतियल्लि, वाशियिल्ला मैयि नालु म व्यत्यासवेनू इल्लवादुदरिन्दलू, सत्वर कुम सत्य विध कर सिद्धियुण्णॆयिल् ऎल्ला विध कृर्यन सिद्धिय उण्टॆन्दु हे-ुवदरल्लि, विरोध मिल्फ् - एनॊन्दु विरोधवू इल्लवु. नित्यर प्रवृत्तिगळल्लि पर ऎल्लरिगू________________

022 श्रीव ब्रहस्य त्रयसारे स्पर भेदवेनू इल्लवॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ नित्यरुगळु माडुव हैर्यगळल्लि व्यत्यासविदॆयल्ला ऎन्दरॆ ऎल्लवू भगवतिगोस्कर माडतक्कवुगळादुदरिन्द एनॊन्दू व्यत्यासविल्लवु. आदरॆ श्रुतिगळल्लि ऎल्लरिगू ऎल्ला विध कैर्यगळन्नु माडुव सुकृतवु मुक्त दॆसॆयल्लि उण्टागुत्तदल्ला अदु हेगॆ ऎन्दरॆ हेळु तार. कॆलवु विध कैङ्कर्यगळु लक्ष्मिगू तनगू सह माडतक्क दॆन्दु अवरुगळिन्दले नियमितवागिरुत्तवॆ. शेष गरुड विश्वक्के नादिगळॆल्ला हीगॆ नियमित कैङ्कर्यनिष्ठरागिरुत्तारॆ. ई कैङ्क र्यगळन्नॆल्ला इतररु माडद पक्षदल्लि ऎल्ला विध कैङ्कर्यगळन्नू माडुव आनन्दवु ऎल्लरिगू उण्टागुत्तदॆम्ब श्रुतिवाक्यद सामञ्ज स्यवु हेगॆ ? ऎन्दरॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. मुक्तरिगू कूड सर्वविध कैङ्कर्यवन्नु माडुव योग्यतॆ एनो उण्टागिरु वुदु निश्चयवु. आदरू दिव्य दम्पतिगळु ऒब्बॊब्बरिगू ऒन्दॊन्दु कैङ्कर्यवन्नु नियमिसि अन्तह कैङ्कर्यगळ मूलक सुप्रीतना गुवदरिन्द, अन्तह स्वामिगॆ अभिमतवाद कै रगळन्नु ऎसगुवदे तनगू इष्टवादुदरिन्द, अन्तह कैर्यगळल्लि प्रवर्तिसुवने विना, इतर कैर्यगळल्लि प्रवर्तिसनु. हागॆ नियमित कै र्यगळन्नॆसगुवदरिन्दले सर्वरिगू प्रीत्यतिशय उण्टागुवदू अल्लदॆ, कैङ्कर्यफलरूपवागि सश्वेश्वरनू सुप्रीतनागुवनु. प्रतियॊब्बरू सर्वविध कैङ्कर्यवन्नू कैकॊण्डु ऎल्लरू सर्व विध कैङ्कर्यवन्नु ऎसगुवरु ऎम्बभिप्रायवल्लवु. कैङ्कर्यगळ मुख्य फलवु भगवतियादुदरिन्द, यारु याव कैङ्कर्यवन्न मुष्ठिसिदरॆ स्वामिगॆ प्रीतियुण्टागुत्तदो, अदे सर्वरिगू अभि मतवादुदरिन्द सर्वरू अदन्नॆ तावे अनुष्टिसिदहागॆ भाविसि सन्तोषपडुवरु. इदरिन्द इतररु माडिद कैङ्कर्यवन्नु तावु अनुष्टिसलु योग्यतॆयिल्लवॆन्दागलिल्लवु. ऎल्ला कैङ्कर्यगळन्नु माडुव योग्यतॆयिद्दरू लोकदम्पतिगळिगॆ याव कैङ्कर्यदल्लि अभिमतवो, यावुदन्नु माडबेकॆन्दु अवर आज्ञॆयो, अन्तह कैङ्कर्यवन्नु माडुवदे ईतनिगॆ युक्तवॆम्बभिप्रायवु. आदुद रिन्द सर्वरिगू सर्वविध कैङ्कर्यसिद्धियुण्टॆन्दु हेळुवदरल्लेनू विरोधविल्लवॆम्ब तात्पर्यवु.________________

तत्व त्रयाधिकारः 92 धरभूतज्ञान निरूपणं. इव्वा ताक्कळॆल्लारु ज्ञानवु धम्मि स्वरूपमोले धर भूत द्रव्यमायिरुक्क, इदिन् स्वरूप निरु धरभूतज्ञान विषयवु. इन्नु मुन्दॆ धर्मभूतज्ञानवन्नु कुरितु हेळुत्तारॆ. आत्म निगॆ स्वरूपवू ज्ञानरूपवादुदु, गुणवू कूड ज्ञान ज्ञानरूपवा दुदे ऎन्दु हेळल्पट्टितु. धर्मभूतज्ञानवू द्रव्यवे ; हागा दरॆ अचेतनवु त्रिगुण, काल, शुद्ध सत्ववॆन्दु मूरुविधवॆन्दु हेळ ल्पट्टितल्लदॆ, इदन्नु एकॆ अल्लि सेरिसि हेळलिल्लवॆम्ब शङ्का प्रथमतः उत्पन्नवागुत्तदॆ. श्री भाष्यकाररु अचेतनवु मूरु विधवॆन्दु हेळिदरे विना नाल्कु विधवॆन्दु उपदेशिसलिल्लवु. ई शङ्काविगॆ मॊदलु समाधान हेळुवदु अत्यावश्यकवॆन्दु भाविसि मुन्दॆ अप्प णॆ कॊडिसुत्तारॆ. धर्मियाद इन्नात्मा क्कळॆल्लारु म - ई ऎल्ला ई ऎल्ला जीवात्मरुगळिगू, धम्मिस्वरूपमॊलॆ आत्माविन स्वरूपवाद ज्ञानद हागॆ, धम्म भूतज्ञानमु - आदर विशेषणवाद प्र काशरूपवाद ज्ञानवू कूड, द्रव्य मायिरुक्क-ऒन्दु द्रव्यवागि रुवाग अदु हेगॆ द्रव्यवॆन्दरॆ “उपादानं द्रव्यं, अवस्थाश्रयः उपादानं ” ऎन्दु द्रव्य शब्दक्कॆ अर्थ बरॆदिरुवदरिन्द, ई धर्म भूतज्ञानवू अवस्थॆगॆ आश्रयवादुदरिन्द द्रव्यवु ऎम्ब भाववु. इदिन् स्वरूपत्तॆ - ई विशेषण रूपवाद ज्ञानद स्वरूपवन्नु, तनित्तु - बेरॆयागि, इ - इल्लि ऎन्दरॆ श्रीयतिवर्यर वैकुं ठगद्यद प्रथमवाक्यवाद “ स्वाधीन त्रिविध चेतना चेतन ” वॆम्बुवदरल्लि, अरुळिच्चॆया दॊळिद्ददु - इदन्नु सेरिसि हेळदे बिट्टिरुवदु, याव कारणदिन्द ऎन्दरॆ हेळुत्तारॆ. चेतनरॆनॆ डुत्त विशिष्टत्तिले - चैतन्यवन्नु इवरु चेतनरु, ऎम्बुवदरिन्द ज्ञानवुळ्ळवरादुदरिन्दले चीतनरॆन्दॆनिसिकॊळ्ळु त्तारॆ. आदुदरिन्द चेतनरॆम्बदागि हेळल्पट्ट विशिष्टार्थदल्लि ऎन्दरॆ विशेष्यदल्लि,________________

४५ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे इच्चॆयादॊळिन्सदु, चेतनरॆ डुत्त विशिष्टत्तिले विशेषण माय् चॊरुकि नियडियाक.

  • अं विशेषण माय्- विशेषणवागि, धर्मवागि, चॊरुगिनि तर्भूतवागिरुवदॆम्ब, अडियाक - कारणदिन्द, हागॆ हेळदॆ बिट्टि रुवदु ऎम्ब भाववु. आत्मनु ज्ञानस्वरूपनु, आतन गुणवू ज्ञानस्वरूपवादुदे हेगॆन्दरॆ, सूर्यनु तेजस्वरूपनु, आतनल्लिरुव गुणवू कूड प्रकाशवादुदरिन्द तेजोरूपवादुदु, हेगो हागॆ ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. ई गुण रूपवाद ज्ञानक्कॆ धर्मभूतज्ञानवॆम्ब हॆसरु. ई मेलिन वाक्यदल्लि “इव्वात्माक्क ळॆल्लारु म” ऎन्दु प्रयोगिसिरुवदरिन्द, बद्ध मुक्तनित्यराद सर्वात्मरुगळन्नॆल्ला कुरितु हेळल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. पर मात्मनू कूड आत्मावादुदरिन्द आतनू कूड हागॆये ज्ञान रूपनू मत्तु ज्ञानगुणवुळ्ळवनु. “सत्यञ्ज्ञानमनन्तं ब्रह्म” यस्सज्ञ वित् ” इत्यादि श्रुतिगळु धर्मिय ज्ञानवॆं दू, धर्मवू ज्ञानवॆन्दू बोधिसुवदरिन्द परब्रह्मनु निर्गुण नॆम्ब शाङ्कर वादवु असमञ्जसवादुदॆन्दु इदरिन्दले तोरिबरु इदॆ. ई धर्मभूतज्ञानवुण्टॆम्बुवदन्नु हेगॆ प्रतियॊब्ब रू निर्धरिसबहुदॆन्दरॆ, “ अहमिदञ्जानामि नानु इदन्नु तिळि युवनु ” ऎन्नुवाग तोरिबरुत्तदॆ. धर्मियेनो द्रव्यवु, ई धर्मवाद ज्ञानवू कूड द्रव्यवॆम्बुवदु हेगॆ ऎन्दरॆ अदक्कॆ श्री निगमान्त महादेशिकरवरु इदर लक्षणवन्नु “धर भूतज्ञानं द्रव्यं ज्ञानात् आत्मवत् ” ऎम्ब प्रयोगद मूलक, अवरु अनुग्रहिसिरुव न्यायसिद्धाञ्जनवॆम्ब ग्रन्थदल्लि हेळिरुत्तारॆ. द्र व्यक्कॆ लक्षणवु ऒन्दु अवस्थॆयन्नु आश्रयिसिरोणवु. इल्लि ज्ञान त्ववॆम्ब अवस्थॆयन्नु आश्रयिसिरुवदरिन्द द्रव्यवु. यावाग चेत ननॆम्बदागि हेळल्पट्टितो, आग जॊतॆयल्ले धर्मभूतज्ञानवू बोधितवागुवदरिन्द, अदन्नु बेरॆयागि हेळि, अचेतनगळु मूरु विधवॆन्दु हेळल्पट्टिते विना नाल्कु विधवॆन्दु श्री यतिवर्यरु हेळलिल्लवु. ईग धर्मभूतज्ञानद स्वरूपलक्षणवन्नु बोधिसु (6________________

तत्वत्रयाधिकारः इद्दर भूत ज्ञानं विषय प्रकाशन दयिल् स्वाश्र यत्तुक्कु स्वयम्प्रकाशवायिरुकु इदु ईश्वरनु कुम, नित्यरुं नित्यविभुवायिरुक्कु म्. मळ्ळारु संसारावस्थॆयिल् कानुरूपमाक बहुविधस च विकासवत्ताय मुक्तावयिलॆ (नैज) त्तारॆ. लक्षणवन्नु हेळुवाग अधर्मभूत ज्ञानक्कॆ मात्रवे असा धारणवादुदन्नु तिळिसबेकाद प्रयुक्त अदन्नु निरूपिसुत्तारॆ. इद्दर भूतज्ञानं - ई विशेष रूपवागिरुव ज्ञानवु, धरि याद ज्ञानवल्लवॆम्ब भाववु, विषयप्रकाशनद शैयिलॆ - बाह्य वस्तुगळन्नु प्रकाशपडिसुव अवस्थॆयल्लि, स्वाश्रयत्तुक्कु - तनगॆ आश्रयवाद आत्मनिगॆ स्वयम्प्रकाशवागिरुत्तदॆ. स्वयम्प्रकाश ऎन्दु हेळिदुदरिन्द त्रिगुणवाद प्रकृति, कालगळिगिन्तलू भिन्न वा दुदॆन्दु हेळल्पट्टितु. स्वाश्रयत्तुक्कु प्रकाश वॆन्दु हेळिदुद रिन्द आत्माविगिन्त बेरॆयादुदॆन्दू हेळल्पट्टितु. विषय प्रकाश माडुत्तदॆन्दु हेळुवुदरिन्द, शुद्ध सत्वक्किन्त भिन्नवादुदॆन्दू हेळ ल्पट्टितु. इदु ई धर भूतज्ञानवु, सरेश्वरनिगू नित्यरिगू सह, नित्य विभुवायिरुक्कुम् - अनादियागि सदा विभुवागिरुत्तदॆ, इल्लि *नित्यविभुवायिरुक्कु” ऎम्बुवदु नित्यंविभुवायिरुक्कु म ऎम्बभिप्रायदिन्द प्रयोगिसिरुवदागिरुत्तदॆ ; ऎन्दरॆ, यावागलू अनादिकालदिन्दलू विभुवागिरुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. म ळ्ळारु-ईश्वर नित्यरल्लदॆ इतर जीवात्मरिगॆ, संसार दॆसॆयल्लि अवरुगळ कानुगुणवागि, बहुविध सजच विकास वत्ताय् - नाना विधवाद सङ्कोच विकासगळन्नु हॊन्दिदागि ऎन्दरॆ ऒब्बरिगॆ तुम्बा सङ्कोचवू, इन्नॊब्बरिगॆ अदक्कू कम्मि हीगॆ बहुविध सङ्कोचवुळ्ळद्दागियू, हागॆये इन्नु कॆलवरिगॆ धर्म भूत ज्ञानवु स्वल्पवे विकासवुळ्ळद्दागि, इन्नु इतररिगॆ अद क्किन्त हॆच्चु विकासवुळ्ळद्दागियू इरुत्तदॆम्ब भाववु- यारिगू बद्ध दॆसॆयल्लि पूर्ण विकासविल्लवॆम्बभिप्रायवु ; मुक्तावस्थॆ________________

४७७ श्रीव द्रहस्य त्रयसारे एकवि कासुत्तालॆ पिन्नु यावत्कालं विभुवायिरुक्कु, धर्मभूत ज्ञानत्ति नुडैय प्रवृत्ति इदुक्कु प्रवृत्तियावदु ? (1) विषय प्रकाशि यिले - मुक्तदॆसॆयल्लि, एकविकासाले - अदक्कॆ सहजवाद ऒन्दे विधवाद पूर्ण विकासदॊन्दिगॆ, पिन्नु यावत्कालम्-अनं तर ऎल्ला कालदल्लि, विभुवागिरुत्तदॆ. इल्लि एकविकासत्तालॆ ऎन्दु हेळिरुवदरभि प्रायवेनॆन्दरॆ :-बावस्थॆयल्लि ई धर्मभूत ज्ञानक्कॆ स्वल्प सङ्कोचविद्दे इरुत्तदॆन्दू, आदरॆ ऒब्बरिगॆ हॆच्चु सङ्कोचवू, इन्नॊब्बरिगॆ साधारण सङ्कोचवू, इन्नॊब्बरिगॆ अत्यल्प सङ्कोचवू हीगॆ कर्मानुगुणवागि प्राप्तवागुत्तदॆन्दू हेळल्पट्टितु. मुक्तावस्थॆयल्लादरो ई प्रकृतियिन्दुण्टागुव सङ्कोच विल्लदिरुवदरिन्द, आत्मन धर्म भूत ज्ञानवु तन्न नैज वाद प्रकाशवन्नु हॊन्दुवदरिन्द सैनरूपेणाभि निषेद्यते ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ऎल्ला मुक्तात्मर धर्मभूत ज्ञानवू इन्तह परिपूर्णप्रकाशवन्नु हॊन्दुवदरिन्द ऎल्लवू ऒन्दे विधवाद विकासवन्नु हॊन्दि, इन्तह ज्ञानैकाकारतॆय मूलक ऎल्ला मुक्तात्मरू समरॆम्ब भाववु. इदरिन्द धर्म भूत ज्ञानद स्वरूप स्थितिगळु हेळल्पट्टवु. लक्ष्मिय धर्म भूतज्ञानविषयवागि एनू हेळल्पडलिल्लवल्ला ऎन्दरॆ लक्ष्मियू सर्वॆश्वरनल्ले अन्तर्भूतळादुदरिन्द आकॆय धर्मभूत ज्ञानवू ईश्वरन धर्मभूतज्ञानद हागॆ, अनादिकालदिन्दलू विभुवागिरु तदॆन्दु तिळियतक्कद्दु. धर्म भूतज्ञानद प्रवृत्तियु मुन्दॆ धर्मभूतज्ञानद प्रवृत्तियु नाल्कु विधवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ :- इदुक्कु प्रवृत्तियावदु ? - ई धर्मभूत ज्ञानक्कॆ प्रवृत्तियु यावुदु ? (1) विषय प्रकाशिस्सि कैयुवन्-________________

तत्वत्रयाधिकारः ४७८ कैयुम्, (२) प्रयत्नावस्थॆयालॆ शरीरादिगळ प्रेरि कैयुम्, (3) बद्दद कैयिल् सचविकासङ्गळु, (4) आनुकूल्य प्रातिकूल्य प्रकाशमुखत्ताले भोगमॆजर ववस्थॆ यडॆगॆयु भोगवाददु ?-तनक्कनुकूलमाकवादल् प्रतिकूल माकवादन्नॆयनुभवि, ईश्वरविभूतियान सरवन्नु

बाह्यवस्तुगळन्नु प्रकाशगॊळिसुवुदु. (2) प्रयत्नावस्थॆया लॆ - कॆलसगळन्नु माडबेकॆन्दु प्रयत्निसुव दॆसॆय मूलक, शरी कादिगळे प्रेरियुव शरीरेन्द्रियगळन्नु प्रेरिसो णवू, (3) बद्द दयिल् सच विकासज्ञ - बद्धा वस्थॆयल्लि सङ्कोच विकासगळन्नु हॊन्दुवदु ; इदु कर्मानुगुण वागि उण्टागतक्कद्दु, (!) आनुकूल्य प्रातिकूल प्रकाश मुखत्ताले - कर्मानुगुणवागि कॆलवु सन्दर्भदल्लि वस्तुगळु अनुकूलवागि तोरि इन्नु बेरे सन्दर्भदल्लि अवु प्रतिकूलवागि तोरि, भोगज्ञर ववय्य - सुखदुःखगळ भोगवॆम्बुव अवस्थॆयन्नु, अड्डॆगैयुवन् - हॊन्दुवदु. हीगॆ नाल्कु विध प्रवृत्तिगळु ; आनुकूल्य प्रातिकूल्य वॆम्बुवदर मुन्दॆ वस्तु ऎम्ब पदवन्नु इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दु, धर्म भूतज्ञानवु बाह्य विषयगळन्नु प्रकाशगॊळिसुव सामर्थ्य उळ्ळदु. ई शक्तियु धर्मि स्वरूपक्कॆ इल्लवु. धर्मियु तन्नन्नु मात्रवे प्रकाशिसु तदे विना विषयगळन्नु प्रकाशिसलारदु. शरीरादि ऎम्बल्लि, आदि पददिन्द इन्द्रियगळु हेळल्पट्टवु. इल्लि भोग शब्दवु साधा रणवागि आनुकूल्यवादुदर अनुभवदल्ले उपयोगिसल्पडुवाग, इल्लि प्राति कूल्यवादुदन्नु सेरिसि, सुख दुःखानुभवगळॆरडन्नू बोधिसुत्तवॆये ऎन्दरॆ, भोग शब्दक्कॆ हागॆये अर्थवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. भोग मानव ? भोगवॆन्दरेनु ? - ऒळ्ळॆ - ऒन्दु वस्तुवन्नु, तन - नुकूल माकवादल् - तनगॆ अनुकूलवागि सुख रूपदल्लागलि, अथवा प्रतिकूलमाकवादल् - प्रतिकूल________________

४७९ श्रीमद्र हस्यत्रय सारे कळुक्कु नित्य रुम् मुक्तरु मनुभवियानि, संसारिगळुक्कु काल भेदालुव, पुरुष भेदत्तालुम्, देशभेदत्तालुम् अल्पानुकूलवायु, प्रतिकूलमायुम्, उदासीन मायुव, इरुक्कि रविभागळॆल्ला मिस्तु कळुक्कु स्वभाव सिद्धङ्गळन्नु.

  • आनुकूल्यं स्वभाववायिप्पडि ईश्वरनुं वागि दुःखरूपदल्लागलि, अनुभवि - अनुभविसोणवु. अनु कूलानुभववे सुखवु, प्रतिकूलानुभववे दुःखवु. आदरॆ ईश्वर, लक्ष्मि, नित्यमुक्तरुगळिगॆल्ला अनुभववु यावागलू अनुकूल वागिये इरुत्तदॆ, ऎन्दिगू प्रतिकूलवागि इरुवदे इल्लवु. हीगि रुवल्लि बद्रदॆसॆयल्लि मात्र अनुकूलवागियागलि, अल्पानुकूल वागियागलि, अनुकूलप्रतिकूलवॆरडू इल्लदेयागलि, अथवा पूरा प्रतिकूलवेयागलि इरलु कारणवेनॆम्ब शङ्कावन्नु ऊहिसि दवरागि अदक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. ईश्वर विभूतियान - सश्वरन विभूतिगॆ सेरिद, समस्त वस्तु गळिगू, आनुकूल्यं स्वभावनाम् - सहजवाद स्वभाववु अनुकूलवागिये इरतक्कद्दागि, इप्पडि - ई रीतियल्लि, ईश्वर नु- लक्ष्मियुक्तनाद ईश्वरनू, नित्यरू, मुक्तरू, सहा अनुभवियानिर - अनुभविसुत्तिरुवाग, संसारिगळुक्कु - बद्ध जीवरिगॆ मात्र, कालभेददिन्दलू, पुरुष भेददिन्दलू, देश भेद दिन्दलू, इवुगळु कॆलवरिगॆ स्वल्पानुकूलवागियू, कॆलवरिगॆ प्रति कूलवागियू, उदासी न मायुव - कॆलवरिगॆ अनुकूल प्रति कूलवॆरडू अल्लदॆयू, इरुक्किर विविभागङ्गळॆल्ला – इरुवन्था ई व्यत्यासगळॆल्लवू स्वभाव सिद्धङ्गळन्नु – आ वस्तुगळिगॆ स्वभाव सिद्धगळॆन्दु भाविसतक्कद्दल्लवु. इल्लि ईश्वर विभूतियु ऎरडु– ऒन्दु त्रिपाद्विभूतियु, इदक्कॆ नित्य विभूतियॆन्दू हॆसरु. दिव्य वैकुण्ठवू अल्लिरुव भोग्य भोग स्थान भोगोपकरण वस्तुगळु. इवु यावागलू ईश्वरलक्ष्मि नित्यमुक्तरुगळिगॆल्ला अनु कूलवागिये इरुववु. लीलाविभूतियु एकपाद्विभूतियु, इदु 1

इदु________________

तत्वत्रयाधिकारः ४८० इदु इव‌गळुडैय करळक्कीडाग सत्य सङ्कल्ल नान भूलोक मुन्ताद लोकगळन्नॆल्ला ऒळगॊण्डिरुत्तदॆ. इदु चेत नर कर्मायवागि कॆलवरिगॆ अनुकूल, कॆलवरिगॆ अल्पानुकूल, कॆलवरिगॆ प्रतिकूल, इन्नु कॆलवरिगॆ ऎरडू अल्लदॆ, हीगॆल्ला इरु इदॆ. आदरॆ ईश्वर नित्यमुक्तरुगळिगॆ लीला विभूतियू कूड अनुकूलवादुदे, बद्धरिगॆ मात्र हागॆल्ला परिणमिसुवदु, पुरुष भेददिन्दलू देशकालादि भेददिन्दलू ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ :- आहारवु यव्वनस्थनिगॆ तुम्बा सुखकरवु, जरॆयल्लि बहु कोशवन्नुण्टुमाडबहुदु. बिसिनीरिन स्नानवु मॊगुविगॆ केशवु, मुदुकनिगॆ आप्यायनवु, इवु कालभेदक्कॆ निदर्शनवु पुरुष भेदक्कॆ उदाहरणॆयु :-सम्भोगवु पुरुषनिगॆ अष्टु केशकरवल्लवु, स्त्रीगॆ प्रसवादि दुःखगळिगॆ कारणवागबहुदु. बेवु नमगॆ कहियु, ऒण्टिगॆ तुम्बा रुचियादुदु. हुल्लु नमगॆ निस्सारवु, आकळिगॆ अमृत सदृशवाद क्षीरोत्पत्तिगॆ कारणवागि सारवत्तादुदु. देशभेदक्कॆ उदाहरणॆयु :-तण्णीरु उष्ण राज्यदल्लिरुववनिगॆ सुखकरवु, तुम्बा छळिराज्यदल्लिरुववनिगॆ दुःख करवु, द्रव्यवु ऒब्बनिगॆ भगवद्भागवताराधनॆगॆ साधकवागि तुम्बा हितकरवागबहुदु; इन्नॊब्बनिगॆ विषयानुभव मूलक अधर्म प्रवर्तनॆगॆ सहकारियागि अनिष्ट प्राप्तिगॆ कारणवागबहुदु. कर गळ बाधॆयिल्लदॆ वरप्रसाद महिमॆयिन्द श्रीहरियनुग्रह दिन्दलू आनुकूल्य प्राप्तियुण्टु. हेगॆन्दरॆ लाङ्गूला ग्नि यु आञ्जनेयनिगू, महाकाळकूट विषवु रुद्रनिगू, हिरण्य कशिपुविन साना विधवाद हिंसॆगळु प्रह्लादनिगू प्रतिकूलगळाग लिल्लवु. हीगॆ वस्तुगळु कर्मायवागि देशकाल पुरुष भेद गळिन्द अनुकूल्यवुळ्ळवुगळागियू प्रातिकूल वुळ्ळवुगळागियू परिणमिसुत्तवॆ. हागॆ अनु कूल्य प्राति कूल्यवुळ्ळवुगळागिरुवदु वस्तुगळिगॆ स्वभावसिद्धवादुदल्लवु. हागादरॆ, हीगॆ व्यत्यासगळुं टागलु कारणवेनॆम्बुवदन्नु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ– ई धर्मभूतज्ञानवु इन्तह व्यत्यस्तवाद भोगगळ________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे वीश्वरनिवर्‌गळुक्कु फलप्रदानं पण्णिन प्रकार, इक्क फलवनुभविक्कॆक्कु बुक्कु स्व रूपयोग्यतॆयुव, सहकारियोग्यतैयु मुट्टु, स्वरूपयोगक्कॆ परत चेतनत्व ; सहकारि योग्यतै सापराधवन्, नित्यरु न्नुण्टुमाडोणवु, इवरुगळुडैय करङ्गळुक्कु - ई बद्धर कर्मगळिगॆ, ईडाग उचितवाद ऎन्दरॆ अनुसारवागि, सत्य सङ्क ल्पनाद सश्वरनु, फलप्रदानं हण्णिन प्रकारं - इवरुग ळिगॆ फलवन्नुण्टु माडिद प्रकारवॆन्दु भाविसतक्कद्दु, बद्धरुगळिगॆ सुखदुःखानुभववु कर्मानुगुणवागि उण्टागतक्कद्दु ; अदक्का गिये ई लीलाविभूतियल्लिरुव विचित्र विविधसृष्टियू सश्वरन अप्रतिहतवाद सङ्कल्पदिन्दुण्टागिरुत्तदॆन्दु अरियतक्कद्दु. मुं दॆ ई कर्मफलानुभवक्कॆ बद्धरिगॆ योग्यतॆयु ऎरडु कारणगळिं दुण्टागुवुदॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ. इक्क फलमनुभवि कुम - ई कर्मफलवन्ननुभविसुवदक्कॆ, बद्धरिगॆ स्वरूपयोग्य तॆयू, सहकारि योग्यतॆयू हीगॆ ऎरडु कारणगळिन्द योग्य तॆयुण्टु. आ योग्यतॆगळु हेगॆ उण्टादवॆम्बुवदन्नु निरूपिसु त्तारॆ. स्वरूपयोग्यतॆयु यावुदॆन्दरॆ, परतन चेतनत्व- सश्वेश्वरनिगॆ अधीनवागिरुव चेतन भाववु. सहकारियोग्यतॆयु यावुदॆन्दरॆ :-सापराधं - अपराधदिन्द युक्तनागिरुविकॆ यु, कर्मफलानुभवक्कॆ इवॆरडू हेगॆ मुख्यवॆम्बुवदन्नु सुलभ वागि ग्रहिसबहुदु ; हेगॆन्दरॆ ऒब्बनु इन्नॊब्बनिगॆ अधीनवागि दरॆ, आतन इष्टानुसारवे नडॆयबेकागुत्तदॆ. हागॆ नडॆयदि द्दरॆ सापराधनागुत्तानॆ. स्वतन्त्रनागिद्द पक्षदल्लि अन्तह अपराध सम्भविसुवदिल्लवु. हागॆये बद्ध चेतनरु “ दासभूतात -रै” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ लक्ष्मि नारायणरिगॆ दासरादुदरिन्द अधीनरु. इवरुगळु ई लोकदम्पतिगळ इष्टानुसार नडॆय बेकु. इवरुगळ आज्ञॆयु शास्त्रगळल्लि विधिसिरुवहागॆ नडियतक्क द्दागिरुत्तदॆ. शास्रोल्लङ्घन माडिदवनु ‘आज्ञाच्छेदी मम द्रोही’ ऎन्दु हेळिरुव हागॆ सापराधियु. हीगॆ पारतन्त्र________________

तत्वत्रयाधिकारः कुम् मुक्त रुक्कु परत चेतनयाले स्वरूपयो ग्यतॆयुळ्ळेयागिलुम् ईश्वरान भिमत विपरीतानुष्ठानमि ल्ला मैयाले सहकारियोग्यतैयि, ईश्वर्र सत्व प्रशा सिताना, तानॊरुत्तुरुक्कु शासनीयक्कॆ निक्कियाले e सापराधत्व ऎरडू इरुवदरिन्द कर्मफलानुभववु बद्धनिगॆ मात्र उण्टॆन्दू, इवुगळॆरडू सर्वॆश्वरनल्लिल्लवादुदरिन्द कर्मफलानु भवविल्लवु. लक्ष्मियू, नित्य मुक्तरू अधीनरागिद्दरू, सापरा धत्ववॆम्बण्ण विल्लदुदरिन्द इवरुगळिगॆ कर्म फलानुभवविल्लवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. नित्य रुक्कु मुक्त रुक्कु - नित्य रिगू मुक्तरिगू, परतन्न चेतनतैयाले - ईश्वरनिगॆ अधीन वाद चेतनवन्नु हॊन्दिरुवदरिन्द, स्वरूप योग्यतॆयन्नु हॆन्दिद्दरू, ईश्वरानभिहित विपरीतानुष्ठान ऎल्ला मै मालॆ - ईश्वरनिगॆ, अनभिहितवॆन्दरॆ इष्टविल्लद, विपरीतानुष्ठान वॆन्दरॆ विरुद्धाचरणॆयिल्लदुदरिन्द, सहकारियोग्यतॆयु इवरुगळि गिल्लवु. नित्यरू मुक्तरू सह बद्धर हागॆये सर्वॆश्वरनिगॆ अधी नरागि आतन अभिमतानुसार नडॆयतक्कवरु, आदुदरिन्द स्वरूप योग्यतॆ एनो उण्टु. आदरॆ अवरुगळु बद्ध रहागॆ विरुद्धाचर णॆयन्नु ऎन्दिगू कै कॊळ्ळलाररादुदरिन्द इवरिगॆ सहकारियो ग्यतॆ यिल्लवादुदरिन्द कर्मफलानुभवरूपवाद सुखदुःखगळ भोगवु इवरिगिल्लवु, सुखदुःखोपभोगक्कॆ ऎरडु अङ्गगळु स्वरूप योग्यतॆ सहकारियोग्यतॆ ऎन्दु हेळि, बद्धरल्लि इवॆरडू उण्टॆन्दू, नित्यमुक्तरल्लि स्वरूपयोग्यतॆ मात्रवे उण्टु, सह कारियोग्यतॆ इल्लवॆन्दू हेळल्पट्टितु. ईश्वरनल्लादरो ई ऎरडु अङ्गगळू इल्लवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. ऎल्ला ई श्वर्र - सर्वॆश्वरनु, सर्वप्र शासि ता नाय् दक्कू नियन्नावागि, तानूरुत्तुरुकु – तानु ऒब्बरिन्दलू, शासनीयन - नियमिसल्पडदे, निष्क्रियाले रिन्द, इन्नॊब्बरिगॆ अधीनवागिरुव स्वरूपयोग्यतॆयू इल्लवु. इरुवद________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे परतन्य चेतन त्वमाकिर स्वरूपयोग्यतॆयुमि ; स्वत नाकैयाले स्वतन्या ज्ञाति लङ्घन मागिर तयुमिल्फ्, ာ सहकारियोग धरधरि रूप ज्ञानळुडैय असाधारणाकारं जीवेश्वररू परान वा ताळॆल्ला रुडैयवु स्वरू स्वतन्न नाकैयाले - ताने स्वतन्त्रनागिरुवुदरिन्द, स्वता ज्ञाति लङ्घनवागिर स्वतन्त्रिसि आज्ञॆयन्नु अतिक्रमिसिद, अथवा इन्नॊब्ब स्वतन्त्रन आज्ञॆयन्नु उल्लङ्घिसिद, सहकारियो ग्यतॆयु -सापराधत्वरूपवाद सहकारियोग्यतॆयू इल्लवु. तानु इन्नॊब्बरिगॆ अधीनवागिद्दु अवरुगळ आज्ञातिलङ्घनॆ माडिद रल्लवे साविराधत्वरूपवाद सहकारि योग्यतॆयुण्टागबहुदु. हागॆ यारिगू अधीननागदॆ सरस्वतन्त्रनादरॆ, सहकारियोग्य तॆये इल्लवु. आदुदरिन्द ईश्वरनिगॆ स्वरूपसहकारियोग्यतॆगळॆ रडू इल्लवादुदरिन्द, कर फलोपभोगविल्लवु. आदरॆ सत्येश्वरनु भक्त सराधीननल्लवे, इदरिन्द ऎरडु अण्णगळू प्राप्तवागलिल्लवे ऎन्दरॆ भक्त पराधीननागि नडॆयुवुदु ऐच्छिकवु. हागॆ नडियदिद्द रेनू प्रतवायविल्लवु. आदरॆ लक्ष्मिय विषयदल्लि आचाररवरु एनू हेळलिल्लवल्ला ऎन्दरॆ, परतत्वक्के ईकॆयू सेरिदवळाद प्रयुक्त ईश्वर विषयदल्लि हेळिदुदन्नु लक्ष्मिय विषयदल्ल इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दॆम्बुवदन्नु, वाचकरे ऊहिसबहुदाद प्रयुक्त, हेळलिल्लवु. धम्मियाद ज्ञानक्कू धरवाद ज्ञानक्कू इरुव व्यत्यासवु. 1 जीवेश्वर रूपरान - जीवात्मरुगळागियू परमात्मना गियू इरुव, आताळॆल्ला रुडैयवु स्वरूपं - ऎल्ला आत्मरुगळ स्वरूपवु, स्वस्वयम्प्रकाशं - तमगॆ तावे प्रका शिसिकॊण्डु तोरुवन्थाद्दु. (हिन्दॆ ऎल्ला आत्मरुगळ स्वरूपरूप वाद ज्ञानद स्थिति प्रवृत्तिगळु हेळल्पट्टवु. अनन्तर धर भूत________________

तत्वत्रयाधिकारः पं, स्व स्वयं प्रकाश, इद्द स्वरूप प्रकाशत्तुक्कु बद्धरुक्कु मुळ्ळडवॊरु काललु सचविकासङ्गळिल्लॆ. सात्मा क्कळुडैयु धरभूतज्ञान विषयप्रकाशन ज्ञानद स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळु हेळल्पट्टवु. हागादरॆ ई ऎरड विध ज्ञानगळिगू एनादरू व्यत्यासवुण्टो ऎम्ब शङ्का उण्टाग तक्कद्दु न्यायवु. शङ्का समाधानार्थवागि अवुगळिगिरुव व्यत्यासवन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. इदू अल्लदॆ हिन्दॆ बद्दर धर्म भूत ज्ञानक्कॆ सच विकासादिगळुण्टॆन्दु हेळल्पट्टितु; अन्तह सच विकासादिगळु बद्धर धरि रूपज्ञानक्कॆ उण्टे इल्लवे ऎम्ब शङ्कानिवारणार्थवागियू हेळुत्तारॆ. ईग, ऎल्ला आत्मरु गळिगू ऎन्दरॆ जीवात्मरिगू परमात्मनिगू सह इरुव स्वरूपवॆ थादॆ ०दरॆ- तनगॆ ताने तोरुव स्वयम्प्रकाशत्ववु. इदे स्वस्वयं प्रकाशत्ववॆन्दु हेळल्पट्टितु. आदरॆ ई धम्मि स्वरूप ज्ञानक्केनादरू, बद्धर धम्म भूतज्ञानक्कॆ सुषुप्रादिगळल्लि सङ्को च विकासविरुव हागॆ सङ्कोचविकासगळुम् ऎन्दरॆ बद्धरिगू कूड स्वरूप रूपज्ञानक्कॆ सङ्कोचविकासगळिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ :-इद्द स्वरूप प्रकाशकु-ई धरि रूपवाद ज्ञानक्कॆ बद्धरुक्कु मुळ्ळद बद्धरिगू कूड, वॊरु काललुम्-यावदॊन्दु काल दस अचविकासगळिल्लवु. बद्धरिगू कूड निल्लवॆन्दु हेळिदुद रिन्द, मुक्त नित्य ईश्वरीश्वररिगॆ इल्लवॆम्बुवदु कै मुतिक न्यायसिद्दवु. आदरॆ धर भूतज्ञानक्कॆ स्वयं प्रकाशत्वविल्लवे ऎन्दरॆ, स्वयं प्रकाशत्ववेनो उण्टु, आदरॆ स्वस्थॆ स्वयम्प्रकाशत्वविल्लवु, तनगॆ ताने प्रकाशिसिकॊळ्ळुवदिल्लवु, इतररिगागि ऎन्दरॆ, आत्मानिगागि स्वयं प्रकाशवु ; हागॆ प्रकाशिसुवाग बाह्य विषयगळन्नु प्रकाश गॊळिसुत्तदॆ ऎम्बदागि मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. सात्मक्कळुडैय धरभूतज्ञानं - समस्त समस्त आत्मरुगळ धर भूतज्ञानवु, विषयप्रकाशन वेळॆयिले बाह्यवस्तुगळन्नु प्रकाशपडिसुव समयदल्लि, स्वाश्रयत्तुक्कु - तनगॆ आश्रयवाद * ज्ञानिगॆ, स्वयम्प्रकाशवागिरुत्तदॆ. इल्लि साताक्कुळुडै________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे वेळॆयिले स्वाश्रयत्तुक्कु स्वयम्प्रकाश मायिरुक्कु . ज्ञान मुम्, स्वयं प्रकाशत्व मुम्, धरध कळुक्कु साधारणम्. धरभूतज्ञानत्तुक्कु विषयित्वम् एत्तम धम्मियानवात्म स्वरूपत्तु क्कु प्रत्यकम् एत्तम. జా युवु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द सश्वरन धर्मभूतजा नवू कूड हीगॆये विषयप्रकाशन कालदल्ले स्वयं प्रकाश वॆन्दु तोरुत्तदॆ. आदरॆ बद्ध चेतनर हागॆ सुषुप्रादिगळल्लि सचविरुव हागॆ सचवु ऎन्दिगू इल्लवु. नित्यमुक्तरिगू कूड हागॆये धर भूत ज्ञानद सङ्कोचविल्लवु. विषयप्रकाशन वेळॆ सदासश्वर नित्यमुक्तरिगुण्टॆम्ब भाववु. मुन्दॆ ई धरधरि रूपज्ञानगळिगिरुव साधारणवाद आकारवु, असाधारणवाद आकारवु यावुवॆन्दु विशदीकरिसुत्तारॆ. ज्ञानमुं स्वयम्प्रकाश तमुम् - ज्ञानवू, तानागिये प्रकाशिसोणवू, इवॆरडू, धरधरिगळुक्कु साधारणं - धरवाद ज्ञानक्कू, धरि याद आत्माविगू सह साधारणवादुवु ऎन्दरॆ ऎरडक्कू समवु. इदु हिन्दॆये उपपादितवागिद्दरू, चन्नागि अवगाहनॆगॆ बरुवद क्कागि पुनः सहिसि हेळुत्तारॆ. आदरॆ धरभूत ज्ञानक्कॆ विष यिम् एत्तं - विषयगळाद बाह्यवस्तुगळन्नु प्रकाशगॊळिसुवुदु ऒन्दु हॆच्चिन विषयवु. धरियाद आत्मन स्वरूपक्कॆ प्रत्य एत्तं - तनगॆ ताने प्रकाशिसुवदु ऒन्दु हॆच्चिन विषयवु. धर धगळॆरडक्कू ज्ञानत्व मत्तु स्वयम्प्रकाशविद्दरॆ, यावुदु धरि, यावुदु धन्मवॆन्दु हेगॆ निररिसबहुदु ऎन्दरॆ–धरक्कॆ विषय प्रकाशनवे अतिशयवादुदॆन्दू, धरिगॆ तनगॆ ताने तोरुवदे अतिशयवादुदॆन्दू, हेळल्पट्टितु. इल्लि विषयित्वम् ऎन्दु सुम्मनॆ हेळदॆ धरभूतज्ञानत्तुक्कु विषयित्व’ ऎन्दु हेळिदुदरभि प्रा यवेनॆन्दरॆ विषयित्ववु धरभूतज्ञानक्कल्लदॆ इन्नु आत्मा मॊदलादवुगळिल्लवॆम्ब अभिप्रायदिन्द हेळिदुदागिरुत्तदॆ. हागॆये धम्मियान आत्म स्वरूपत्तुक्कु प्रत्यकम् एम् ऎन्दु हेळिद दरभिप्रायवु प्रत्यक्ष्यवु आत्माविगे अल्लदॆ मिक्क इन्नु यावु________________

तत्वत्रयाधिकारः उक्त ज्ञानत्व स्वयं प्रकाशत्व विषयित्व प्रत्यक्या नां निरूपणं.

  1. ज्ञानवावुदु ? कस्य चित्रकाशत, अदावदु? तन्नुडैय वाकवु माम्, वेरॊ नुडैय वाकवु माम्, एदेनु वॆनिनुडैय व्यवहारानु गुण्य पण्मुगै. दक्कू इल्लवॆन्दु व्यक्तपडिसुवुदक्कॆन्दु भाविसतक्कद्दु. ईग ज्ञान ई स्वयं प्रकाशत्व विषयित्व प्रत्यक्ष वॆन्दु नाल्कु पदगळु उपयोगिसल्पट्टवु. इवुगळ भिप्रायवन्नु विशदीकरिसुत्तारॆ. ज्ञानत्व स्वयम्प्रकाशत्व विषयित्व प्रत्यक शब्दगळ अर्थ निरूपणवु. 20
  2. ज्ञान मानदु ? - ज्ञानवॆन्दरेनु ? कस्यचित्र काशत्वं - यावदादरॊन्दन्नु प्रकाश माडोणवु, अदावदु - हागॆन्दरेनु ? तन्नु डैय वाकवुमाम् - तन्नन्नागलि ऎन्दरॆ आत्मावाद तन्नन्नागलि, वेरो नुडैय वाकवुमा-बेरॆ इन्नॊन्दरन्नागलि हीगॆ एदेनुमॊनि नुडैय - यावुदादरू ऒन्दर, व्यवहारानुगुण्य-शब्द प्रयोगक्कॆ अनर्हतॆयु होगि अर्हतॆयुण्टागुवदन्नु, हण्णुगै माडोणवु. ज्ञानत्ववू धर्मि याद आत्मनिगू, धर्मवाद धर्मभूतज्ञानक्कू उण्टु. ई ऎरडु भाववन्नू तोरिसुवुदक्कागि, तन्नु डैयवाकवुमा ऎम्बुवदरिन्द तन्नन्ने प्रकाशपडिसुव, आत्मन ज्ञानत्ववू, वेरॊ निनु डैय ना कवु माम् ऎम्बुवदरिन्द विषयप्रकाश माडुव धर भूतज्ञानद, ज्ञानवू हेळल्पट्टितु. इन्तह ज्ञानदिन्द ऒन्दु वस्तु प्रकाशिसल्पट्ट नन्तर, अदु इन्थाद्दु, इन्थाद्दल्लवु, इदु घटवु वस्त्रवल्लवु ऎन्दु हेळुव व्यवहार योग्यतॆयुण्टागुत्तदॆ. इल्लि विषयगळ ज्ञानवु, धर्मियाद आत्मनिगॆ धर्मभूतज्ञानद मूलकवागि आगुवाग आत्मनिगॆ ज्ञानत्ववन्नु हेळुवदु लाक्षणिक वॆन्दॆल्लि हेळियारो ऎन्दु शङ्किसि, ई वाक्यद मूलक ज्ञानवु________________

श्री वद्र हस्यश्रय सारे 2. स्वयम्प्रकाश मावदु ? तन्नॆ विषयाकप्प दूरु ज्ञानान्तराल पेक्षॆयरत्तानॆ प्रकाशि, धर्मधर्मिगळॆरडक्कू साधारणवादुदॆन्दु हेळुवदरिन्द मुख्यवे विना लाक्षणिकवल्लवॆन्दु तोर्पडिसिरुत्तारॆ. हेगॆन्दरॆ तेजस वु धर्मियाद सूर्यनिगू, आतन धर्मवाद किरणगळिगू साधा रणवादुदागि हेगॆ मुख्यधर्मवो हागॆये ज्ञानवू कूड " धर्मिधर्मगळाद आत्मा मत्तु धर्मभूतज्ञानगळिगू मुख्यवे ऎम्बभिप्रायवु. 1 2. स्वयं प्रकाशत्ववॆन्दरेनु ? तन्नॆ विषयीकरप्पदु - तन्नन्नु प्रकाशपडिसुवन्तह, ऒरुज्ञानारत्ताल् - बेरॊन्दु ज्ञानद, अपेक्षॆ अर - अपेक्षॆयिल्लदॆ, आवश्यकतॆयिल्लदॆ, ताने प्रका शिक्षॆ - तानागिये प्रकाशिसुविकॆयु. (हिन्दॆ ज्ञानत्व विद्दरॆ व्यव हरिसुव योग्यतॆयॆन्दु हेळल्पट्टितु. जड पदार्थगळाद अचित्तु व्यवहरिसलारवु, एकॆन्दरॆ अवुगळिगॆ ज्ञानत्वविल्लवु. आत्मा धरभूत ज्ञानसह व्यवहरिसलु आनुकूल्यवन्नुण्टु माडुवुवु. आदुदरिन्द ऎरडक्कू ज्ञानत्व उण्टॆन्दु हेळल्पट्टितु. ईग इवर डक्कू स्वयम्प्रकाशतॆयुण्टॆन्दु बोधिसुत्तारॆ. इतर ज्ञानद क्षॆये इल्लदॆ तानागिये प्रकाशिसुवदु ऎन्दरॆ तानागिये व्यवहा रानुकूल्यवन्नुण्ट माडुवदु, स्वयम्प्रकाशत्ववु, इतर ज्ञानद पेक्षॆयिल्लदे तानागिये प्रकाशिसुवदु स्वयम्प्रकाशवादरॆ, आग धरभूतज्ञानवू स्वयं प्रकाशवादुदॆन्दु हेगॆ हेळलागुत्तदॆम्ब आक्षेपणॆयण्टागबहुदु. एकॆन्दरॆ, धर भूतज्ञानवु तनगॆ आश्र यवाद आत्मावन्नु बिट्टिरलारदु, आग ज्ञानान्तर सम्बन्धवुण्टाग लिल्लवे ? ज्ञानान्तरालपेक्षॆयर ऎम्ब प्रयोगवु हेगॆ कूडुत्तदॆ ? ऎन्दरॆ, धर भूतज्ञानवु यावागलू आत्माविनॊं दिगेने इद्दरू, ई आत्मनु आ धम्म भूतज्ञानवन्नु विषयीकरिसदॆ इरुवदरिन्द अन्तह आक्षेपणॆगॆ कारणविल्लवॆम्ब भाववु. घट मुन्ता दवुगळ प्रकाशक्कॆ धरभूतज्ञानबेकु; आ ज्ञानप्रकाशक्कॆ बेरॊन्द ज्ञानवु बेकागिल्लवु. हेगॆन्दरॆ कत्तलॆयल्लिरुव घट प्रकाशक्कॆ________________

तत्वत्रयाधिकारः 3. धर्मभूतज्ञानत्तुक्कु विषयित्व मावदु ? तन्नॆ योळिन्द दॊ नॆक्काट्टु कै. 4. आत्माक्कळुक्कु प्रत्यक मानदु ?- स्वसॆ भासवा नं, अदावदु ? र्त प्रकाशत्तुकुर्ता फलियायिरुक्कॆ बॆळकु बेकु. आ बॆळकिगॆ बेरॆ बॆळकु हेगॆ अनावश्यकवो हागॆ ऎम्ब तात्सरवु. 3. धर भूत ज्ञानत्तुक्कु विषयित्व मावदु ? धम्म भूत ज्ञानक्कॆ विषयित्ववु मुख्य धरवॆन्दु हेळल्पट्टितल्ला, हागॆन्द रेनु ? तन्नॆयॊळिन्ददु - तन्नन्नु बिट्टु, ऒकाट्टुगै - बेरॆ यॊन्दु वस्तुवन्नु तोरिसोणवु, ऎन्दरॆ, तन्नन्नु मात्र प्रकाशि सलु शक्तियिल्लदॆ, इतर बाह्यवस्तुगळन्नु प्रकाशपडिसोणवु. ई धरभूतज्ञानवु तन्नन्नु बिट्टु मिक्क बाह्यवस्तुगळन्नॆल्ला आत्मा विगॆ तोप्पडिसुव शक्तियन्नु हॊन्दिदॆ ऎम्ब तात्सरवु. धरियाद आत्मनिगॆ हीगॆ तन्नन्नु बिट्टु बेरॆ इतर वस्तुगळन्नु मात्र प्रकाश गॊळिसुव शक्तियिल्लवु. धर भूत ज्ञानक्कॆ मात्र ई शक्तियिरुवद रिन्द धरभूतज्ञानत्तुक्कु विषयित्व मेत्र ऎन्दु हेळल्पट्टितु. धम्मियाद आत्मा प्रकाशिसुवाग अहम् ऎम्ब प्रत्यदॊन्दिगॆ प्रका शिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द इन्तह विषयित्ववुदर भूत ज्ञानक्कॆ मात्रवे अल्लदॆ आत्माविगॆ यिल्लवॆन्दु तिळिसुवुदक्कागिये, धरभूतज्ञान तुक्कु विषयित मावुदु ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. 4. आत्मरुगळिगॆ प्रत्यकवॆन्दरेनु? स्वभासमानत्वं तनगोस्करवागिये तन्न प्रयोजनक्कागिये ताने प्रकाशिसुवदु, तन्नन्नु ताने तिळियुवदु, अदावदु - हागॆन्दरेनु ? र्तप्रका शत्रु क्कु - तन्न प्रकाशक्कॆ, र्ता फलियायिरुक्कॆ ऎन्न पडि - ताने व्यवहार करा ऎन्दु हेळिदन्तायितु. फलि ऎन्दरॆ फलान भवमाडुव करा ऎम्बरवु : इल्लि फलव्यावुदॆन्दरॆ प्रकाशपडिसुव कत्ववु, ऎन्दरॆ व्यवहार करत्ववु प्रत्यकशब्दक्कॆ व्युत्पत्ति * मूलकवागिये स्वसॆ : भासमानत्व ऎम्ब बरुत्तदॆम्बुवदु अचार रभि प्रायवु :- हेगॆन्दरॆ :- प्रति ऎन्दरॆ आत्मानम्पति________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎन्न पडि. एदेनु मॊरुव स्तुविन् प्रकाशत्तुक्कु फलिऎर सामा न्याकार र्तप्रकाशत्तुक्कुत्ता फलि ऎन्नु विशेषित्त वारे तन्नन्नु कुरितु, अञ्चति भासते, प्रकाशिसुत्तदॆ. आदुदरिन्दले प्रत्यक्ष्यक्कॆ स्व भासमानत्व ऎन्दु अल्प बरॆदरु. ई धवु घटादिवस्तुगळल्लिल्लवु. एकॆन्दरॆ, अवुगळु इतर सहायदिन्द प्रका शिसुवन्थवुगळु. घट मॊदलाद वस्तुगळु प्रकाश हॊन्दिदरॆ, अद रिन्दुण्टागुव प्रयोजनवन्नु आ घटादिगळु अनुभविसलारवु, अवुगळु व्यवहारकरावल्लवु, आत्मा मात्रवे फलियु. ई प्रत्य कवू धभूतज्ञानक्कू इल्लवु. अदु तन्नन्नु ताने तिळिय लारदु, आदुदरिन्द प्रत्यकवु आत्माविगॆ मात्रवे इरुव धवु. इदन्नु बोधिसुवदक्कागिये स्वामिदेशिकरवरु आत्माक्कळुक्कु प्रत्येक मानदु ? ऎन्दे प्रयोगिसिरुत्तारॆ. आ प्रत्यक वन्नु अहम् ऎम्ब बुद्धियिन्द तिळियबहुदु. ज्ञानैकाकारतॆयिन्द आत्मत्ववु ऎल्ला आत्मरुगळिगू यिरुव धन्मवादरू, प्रत्यक्तरूप वाद प्रतियॊन्दु आत्माविगू उण्टागुव अहम् ऎम्ब ज्ञानवु बेरॆ बेरॆयादुदरिन्द प्रत्यवु प्रतियॊन्दु आतनिगू भिन्न भिन्न वादुदु. एदे नुरु वस्तुर्वि - यावुदादरू ऒन्दु वस्तुविन, ऎन्दरॆ आत्मा, धर भूत ज्ञान, विषयगळु, ई मूररल्लि यावुदा दरू ऒन्दु वस्तुविन, प्रकाशत्तुक - प्रकाशक्कॆ, फलि ऎन्दरॆ फल वन्नु अनुभविसुववनु आतने व्यवहारकावागुत्तानॆ; हीगॆ व्यव हारका, ऎण्णर - ऎन्नुव, सामान्याकार - सामान्य भाव वन्ने, र्तप्रकाशत्तु क्कु तान् फलि - तन्न प्रकाशक्कॆ ताने का ऎन्दरॆ स्वव्यवहारवन्नु ताने उण्टुमाडिकॊळ्ळुविकॆ, ऎन्नुविशेषि वारे-ऎम्ब विशेष भाववन्नागि विशेषिसि हेळुवुदे प्रत्यवॆनि सुत्तदॆ. इल्लि प्रकाशवन्नु कुरितु फलि ऎन्दु, हेळिरुवदरभि प्राय वेनॆन्दरॆ– प्रकाशदिन्द साध्यवाद व्यवहार मॊदलाद प्रयो जनवन्नु हॊन्दुविकॆयु, बाह्य विषयगळेयागलि, धर्मभूत________________

तत्वत्रयाधिकारः 950 प्रत्यक माव, इशेष मिल्मादवस्तु वुक्कु इस्सा मा न्यवु मित्तॊडु व्याप्तमान चेतनत्ववु इल्लॆ, ज्ञानवेयागलि फलियागलारवु, एकॆन्दरॆ इवुगळिगॆ व्यवहार कत्वविल्लवु. धर्म भूतज्ञानवु व्यवहारक्कॆ सहकारियादरू अदु फलियल्लवु. ई सामान्याकारवाद, धर्मि, धर्मभूतज्ञान, विषय, इवुगळन्नॆल्ला व्यवहरिसुव योग्यतॆयु, आत्माविगॆ मात्र वे ऎन्दरॆ जीवात्मरिगू परमात्मनिगू मात्र उण्टु. इल्लि हेळि रुवदर मुख्याभिप्रायवेनॆन्दरॆ–आत्मवर्गक्कॆ, धम्मि, धर्मभूत ज्ञान, बाह्य विषय इवुगळन्नॆल्ला व्यवहरिसुव करत्व उण्टु. अवुगळल्लि विशेष धर्मवाद, तन्न व्यवहारक्कॆ ताने कत्ववागिरु विकॆये प्रत्यकवॆन्दु हेळल्पट्टितु. आहम्बुद्दा परागर्था तत्यर्गहि भिद्यते ऎन्दु श्री यामुनॆयरु हेळिरुव हागॆ तन् प्रकाशत्तुक्कु ताने फलियागिरुवदे प्रत्यक्तवु, इद्वि शेष मिल्लाद वस्तुवुक्कु- ई विशेषवाद प्रत्यकविल्लद वस्तुग ळिगॆ ऎन्दरॆ आत्मागळल्लद इतर वस्तुगळिगॆ, इस्सा मान्य मु-ई सामान्य धर्मवाद यावुदन्नादरू व्यवहरिसुव कावागिरुव भाववू, इत्तॊडॆ व्याप्तमान - ई फलित्ववॆल्लिदॆयो अल्लि चेत नत्ववू उण्टु ऎन्दु व्याप्तियन्नु हेळलु अनुकूलवागि अदरॊं दिगॆ सेरिरुव, चेतनमुम् - चेतनत्ववू ऎन्दरॆ ज्ञानक्कॆ आश्रयवागिरुव भाववू, इल्लॆ - इल्लवु, ई प्रत्यविरुव आत्म रुगळु मात्रवे प्रकाशवलिगळु ऎन्दरॆ व्यवहार कट्टॆगळु मत्तु ज्ञानक्कॆ आश्रयवागिरुववरु. इतरगळाद बाह्यवस्तुगळिगॆ फलि त्ववू इल्लवु, ज्ञानवू इल्लवु. इडु व्याप्त मानवॆन्दु एकॆ हेळल्पट्टितॆन्दरॆ “यत्रयत्र फलितं, तत्र तत्र ज्ञानाश्रय हैं, चेतन” ऎल्लि व्यवहार कर, उण्टो अल्लॆल्ला ज्ञानाश्रयवू उण्टु ऎम्ब न्याप्तियु हेळबहुदादुदरिन्द, व्यास्तमान ऎन्दु प्रयोग माडिरुत्तारॆ. चेतन, प्रत्यक मॊदलुगॊण्डु ऎल्ला विधवाद प्रकाशफलित्ववु आत्मनिगे विना इतर पदार्थगळिगिल्लवॆम्ब तात्पर्यवु. ई वाक्यदल्लि सामान्य विशेष शब्द________________

ΨΕΩ श्रीव द्रहस्य त्रय सारे गळन्नु पयोगिसिरुवदर भाववु हेगॆन्दरॆ :- प्रत्यकवे, फलि तक्कॆ कारणवादुदरिन्द, कारणवन्नु विशेषावस्थॆयन्नागियू, इतर फलित्ववन्नू सामान्य धर्मवन्नागियू भाविसि हेळिदरु. प्रत्यक्तवु आत्माविगॆ इरुवदरिन्दले इतर प्रकाश फलित्वविदॆ ऎम्ब भाववु. विशेषवॆन्दरॆ मुख्यधर्मवु, इदु इल्लदॆ इद्दरॆ प्रकाश फलित्वविरलारदु, आदुदरिन्द प्रकाशफलित्ववु सामान्य धर्मवु. इल्लि विशेष सामान्य पद गळन्नु श्री निगमा देशिकरवरु नैया यकर अभिप्रायदहागॆ अनेक वस्तुगळिगिरुव धर्मवन्नु सामान्य वागियू, कॆलवुगळिगॆ मात्रविरुव धर्मवन्नु विशेषवागियू, उपयोगिसलिल्लवु. आ सन्दर्भदल्लि जाति व्यक्ति पदगळ हागॆ विशेष धर्मविल्लदिद्दरू सामान्य धर्मविदॆ इरबेकु, हेगॆन्दरॆ :- ब्राह्मणत्ववु अनेकरल्लिरुव धर्मवु ; वैष्णवत्ववु कॆलवरल्लि मा त्रवे इरुव धरवु. इल्लि नैयायिकन प्रकार ब्राह्मणत्ववु सामान्य धरवु, वैष्णवत्ववु विशेषधवु. वैष्णवरल्लद ब्राह्मण रिरबहुदाद प्रयुक्त विशेषविल्लद सामान्य उण्टु. ई रीतियल्लि श्रीमदाचाररवरु ई पदगळन्नु प्रयोगिसलिल्लवु. आदरॆ ब्राह्म णरॆल्ला परब्रह्मनन्नॆ आराधिसुववरागि, परब्रह्मवु विष्णुवॆन्दे तिळिदु ऎल्ला ब्राह्मण वैष्णवरे अगिद्द पक्षदल्लि, आग ऎल्लि वैष्ण वत्र विल्लवो अल्लि ब्राह्मणत्ववू इल्लवु ऎम्ब व्याप्तियन्नु हेळ बहुदु. 66 ई सन्दर्भदल्लू हागॆये प्रकाश फलित्ववु आत्मा मत्तु बाह्यवस्तुगळ विषयवादुदु, इदु सामान्यवु, तन्नन्ने कुरित फलित्ववु विशेषवु. यावाग विशेषवे इल्लवो, आग सामान्यवू इल्लवॆन्दु हेळिदरु. यावाग मुख्यवादुदे इल्लवो, आग अद रॊन्दिगॆ जीविसिदुदू कूड इल्लवॆम्ब भाववु. * ई वस्तुवु नन्न दु” ऎन्दु अकरिसोणदरल्लि प्रकाशफलित्ववू प्रत्यवू उण्टु. आ प्रत्यक्षद सहायविल्लदॆ प्रकाशफलित्ववु उण्टाग लारदु ऎम्बभिप्रायवु, यावाग प्रकाशफलितविल्लवो आग चेत नत्ववू इल्लवु ऎन्दु सह हेळिदरु.________________

तत्वत्रयाधिकारः VF9 इद्दरधरिगळिरुण स्वयम्प्रकाशमायिरुनालुम्, नित्यत्वादि धन्म विशेष विशिष्ट रूपज्जळालॆ ज्ञा ना नरवेद्यळु माम. इद्दरधरिगळिरुण्ण म……..इरुनालुम - ई धरिधर गळाद आत्मा, धरभूतज्ञानगळॆरडू स्वयं प्रकाशवागिद्दरू, नित्यत्वादि ध र विशेष विशिष्ट रूपज्ज काले – नित्यत्ववे मॊदलाद विशेषधरगळिन्द सेरिदवुगळागि, ज्ञानान्तरवेद्यळुमाम - बेरे ज्ञानदिन्द तिळियतक्कवुगळागिवॆ. इल्लि नित्य त्यादि ऎन्दु आदि शब्ददिन्द, जीवात्मा अणुवागियू, परमात्मा ध भूतज्ञान सह विभुवागियू इरुव धरगळु हेळल्पट्टवॆन्दु सारदीपिकॆ व्याख्यानकाररु हेळुत्तारॆ. श्रीर्मा शॆट्टलूरु नरसिह्माचारर व्याख्यानदल्लि आत्मवु देहातिरिक्तवादुदॆम्ब मत्तु अतीतवादुदन्नू सूचिसुत्तदॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. धरिय स्वयम्प्रकाशवादरो प्रत्यक, अनुकूल, एकत्व विशिष्ट रूपवुळ्ळद्दु. धर भूत ज्ञानद स्वयम्प्रकाशवादरो ज्ञानत्व, अनुकूलत्व, विषयित्तु. मॊदलाद शिष्ट रूपवुळ्ळद्दु. इवॆरडू स्वतः प्रकाशवुळ्ळवुवा दरू, ज्ञानान्यर वेद्यवादाग नित्यादि धरगळिन्द कूडि दवागि तिळियल्पडुत्तवॆम्ब भाववु. आदरॆ धर भूतज्ञानवु ऒब्ब धरिगॆ ऒन्दे यादुदरिन्द बेरे ज्ञानदिन्द तिळियल्पडु तदॆ ऎन्दरेनॆम्ब शा उण्टागबहुदु. ऒब्ब चेतननिगॆ घट ज्ञान बन्दागलू पटज्ञान बन्दागलू धरभूत ज्ञानवु ऒन्दे, धर भूत ज्ञानवु यावाग तनगॆ प्रकाशिसुत्तदो आग ताने अदर स्वरूपवु गोचरवागि अदक्कॆ नित्य त्यादिगळुण्टॆन्दु तोरिबरुत्तदॆ. आ धम्म भूत ज्ञानवु हागॆ प्रकाशिसुवदु यावा गवॆन्दरॆ, विषयगळन्नु ऎन्दरॆ बाह्यवस्तुगळन्नु प्रकाशिसुव काल दल्लि ऎन्दु ताने हेळतक्कद्दु. हागॆ विषय प्रकाशमाडदे इरुव कालदल्लि, अमॆ यारिगू गॊत्तागुवदिल्लवु. हागादरॆ आ धर भूस ज्ञानक्कॆ नित्यत्व हेगॆ ? अन्तह अवस्थॆयु अनित्यवल्लवे ? हागॆ अनित्यवन्नु हेळिदरॆ, भ्रमत्ववन्नू आरोपिसिद हागॆ आगु________________

VFA श्रीमद्रहस्य त्रयसारे तन्नु डैय धर भूतज्ञानं तनुक्कु ज्ञानानरवेद्य मादु, प्रसरणभेद मात्र तालॆ ज्ञानानर व्यपदे शव. इदॆ. धभूतज्ञानक्कॆ नित्यत्ववन्नू हेळि, ज्ञानान्तर वेद्य वॆन्दु हेळुवदु हेगॆ ऎम्बाक्षेपणॆगॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द समा धानवन्नु हेळुत्तारॆ, तन्नु डैय धरभूतज्ञानं - तन्न धम्म भूतज्ञानवु, तनु कु - तनगॆ, ज्ञानान्तर वेद्य मावोदु - बेरे ज्ञानदिन्द तनगॆ उण्टागुव ज्ञानमूलकवागि तिळियुवाग, हेगॆन्दरॆ आत्मा वाद धम्मियू, धरभूतज्ञानवू सह नित्यवादवु ऎम्ब ज्ञान उण्टादाग, प्रसरणभेदवा तत्तालॆ - इन्द्रियगळ मूलक प्रस रिसुव ऎन्दरॆ उण्टागुव भेदगळ मात्रदिन्दले, ज्ञानान्तरव्यप देशम् . बेरॆ ज्ञानवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुत्तदॆ. आदरॆ हीगॆ इन्द्रि यगळ मूलक विकारवन्नु हॊन्दि, धरभूत ज्ञान मूलक बेरॆ ज्ञानोत्पत्तियुण्टागुत्तदॆन्दरॆ, हागॆ विकार हॊन्दुवरु अनित्य वागुत्तदल्ला ऎम्बाक्षेपवु उण्टागबहुदु. अदक्कॆ समाधान हेगॆन्दरॆ :-

यथा नक्रियते ज्योत्सा मलप्रक्षाळा णे । दोष प्रहाणान्न ज्ञान मात्मनः कुरुते तथा । (विष्णु धर 104. 55) रत्नद मेलिन कॊळॆयन्नु तॊळॆयुवदरिन्द अदर नैजवाद प्रकाशवु तोरिबरुत्तदे विना हॊसदागि एनू प्रकाशवु उण्टाग लिल्लवु ; हागॆये आत्मज्ञानवू कूड अदर दोष परिहारदिन्द नै जवाद प्रकाशदिन्द तोरिबरुत्तदे विना हॊसदागि उण्टागुवुदि ल्लवु ऎम्ब प्रमाणदिन्द धर भूतज्ञान ऒन्दे ऎन्दु तोरिबरु इदॆ. ऒन्दे धरभूतज्ञानवे भिन्न भिन्नवागि विषयाकरिसुवाग लू मत्तु हागॆ विषयाकरिसदे इरुव स्थितियल्लियू अवस्था भेदवे विना बेरॆ बेरॆ धरभूतज्ञानवु सृष्टि सल्पडलिल्लवु ऎम्ब भाववु.________________

तत्वत्रयाधिकारः VEV आदरॆ धर्मभूतज्ञानवु आत्माविगागिये प्रकाशिसुवदरिं दलू, तनगॆ ताने प्रकाशिसदे इरुवदरिन्दलू, इतरनिगागिये प्रकाशवुळ्ळदॆन्दु हेळिदन्तायितु. अन्तह वस्तुविन धक्कॆ परा कवॆन्दु हॆसरु. इदु तनगोस्करवागिये प्रकाशिसुव धरवाद प्रत्यक्कॆ विरुद्धवाद धरवु. प्रत्यवु परमात्म जीवात्म रुगळिगुण्टु ; परावु जगत्तिन अचेतन वस्तुगळिगुण्टु, ई अभिप्रायगळन्नु श्री यामुनाररु तावु अनुग्रहिसिरुव आत्म सिद्धि ऎम्ब ग्रन्थदल्लि “ अहं बुद्धा परागर्थात् प्रत्यगर्थोहि भिद्यते” ऎम्ब वाक्यदिन्द सण्ण हिसिरुत्तारॆ. हागादरॆ आत्मावि गागिये प्रकाशिसुव धरभूत ज्ञानद स्वभाववन्नु पराक्र वॆन्दु हेळबहुदो ऎन्दरॆ, अचेतनवसुगळिगॆ साधारणवागि ई परा मात्रवे इरुत्तदॆ. अवुगळिगॆ धम्म भूतज्ञानक्किरुव हागॆ स्वयम्प्रकाश धरविल्लवु. इदक्कॆ विषयप्रकाश माडुव ई वैलक्षण्यविरुवदरिन्द, इदन्ने “ धरभूतज्ञानत्तुक्कु विषयि त्वमें” ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. ईग एनु हेळल्पट्टितॆन्दरॆ :-

  1. प्रत्यवुळ्ळवरु - परमात्म जीवात्मरुगळु,
  2. परावुळ्ळवुगळु-अचेतनगळाद प्रकृति मत्तु कालवु
  3. धर भूतज्ञानवू, शुद्ध सत्वमयवाद नित्य विभूतिय सह पराविद्दरू स्वयम्प्रकाशवुळ्ळवुगळु. 4. जीवात्म परमात्मरु प्रत्यदॊन्दिगॆ विषयगळ हा गॆ इतररिगू प्रकाशिसुव स्वभाववुळ्ळवरु. उपासना दिगळिन्द महाभागवतरुगळिगॆ प्रकाशिसुत्तारॆ. हिन्दॆ त्रिविधचेतनराद जीवात्मरुगळ स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति गळु हेळल्पट्टवु. अनन्तर चेतननिगॆ ज्ञान, ज्ञानाश्रयत्न, स्वयंस कार, प्रत्यक्ष्यगळु- टॆन्दु हेळल्पट्टवु. हागॆये आतानिन दर रूपवाद ज्ञानद स्वरूप स्थिति प्रवृतिगळु हेळ ल्पट्टवु. इदर स्वरूसवु स्वयम्प्रकाशवागिरुविकॆयु, इदु आत्मा________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे अचेतन निरूपणं. त्रिविधाचेतनङ्गळु पररु तोन्नक्कडवनवायि रुक्कु, अचेतन मानदु ? ज्ञानाश्रयमक्कॆ यॊळिगै, विगॆ अधीनवागि अदरॊन्दिगॆ अन्तर्भूतवु. इदर स्थितियु नित्यवा दुदु. प्रवृत्तियु विषयप्रकाशकालदल्लि गोचरवागिरोणवु ; मत्तु विषय प्रकाशमाडि आत्मा विगागिये प्रकाशिसुवन्थाद्दॆन्दू हेळल्पट्टितु. मुन्दॆ अचेतनद स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळु हेळ ल्पडुत्तवॆ. श्रीभाष्यकाररवर “त्रिविध चेतनाचेतनं ” विभागवन्ननुसरिसि मॊदलु त्रिविध चेतनगळन्नु कुरितु हेळि, अनं तर श्री विधवाद अचेतनगळन्नु कुरितु हेळुत्तारॆ. त्रिविधाचेतनङ्गळु आ चेतन धम्मगळु. ऎम्ब

  • मूरु विधवाद अचेतनगळू, पर रुक्क - इतररिगॆ मात्रवे, तोनक्कडवनवायिरुक्कु - प्रका शिसलु योग्यवादवुगळागिवॆ. इतररिगॆ मात्रवे प्रकाशिसुव धर * पराक्रवॆन्दु हिन्दॆये हेळल्पट्टितु. इल्लि पररु ऎम्बल्लि एवकारदिन्द, तनगॆ ताने प्रकाशिसुव स्वभावविल्लवॆन्दू, अन्तह स्वभा ववुळ्ळ आत्मरुगळिगिन्त भिन्न वादुदॆन्दूहेळल्पट्टितु. इल्लि वि धाचेतनङ्गळुम् ऎन्दरॆ मूरु अचेतनगळू कूड ऎन्दु हेळि दुदरिन्द, ध भूतज्ञानवु हेगॆ तनगिन्त इतरवाद आत्माविगा गिये प्रकाशिसुत्तदो हागॆये ई अचेतनगळु इतररिगेने प्रकाशिसुवन्थावुगळु ऎम्ब भाववु. ज्ञानाश्र अचेतन मावदु?- अचेतनत्ववॆन्दरेनु ? यमक्कॆयॊळिगै-ज्ञानक्कॆ आश्रयवल्लदॆ इरोणवु. चेतनत्ववॆन्दरॆ ज्ञानक्कॆ आश्रयवागिरुविकॆयॆन्दु हेळल्पट्टितु. हागॆ ज्ञानक्कॆ आश्रयवल्लदे इरुवदे अचेतनत्ववॆन्दु ईग उप देशिसल्पट्टितु. आदरॆ प्रळयकालदल्लि चेतननू कूड ज्ञान विल्लदहागॆ अचित्रायनागिरुत्तानॆन्दु शास्त्रगळल्लि हेळिरुत्तदॆय न________________

तत्वत्रयाधिकार पिररुतो न्नु कैयावुदु ? र्तप्रकाशत्तु कुर्ता फलिय निक्कॆ यॊळिगै, इवॆ इरु धरभूतज्ञानादिगळुक्कु तुल्यं, त्रिविधा चेतनाळॆ नॆडुत्त न ल् प्रकृतियु कालमुव जडङ्गळ्, शुद्ध समान द्रव्यतॆ जडवॆन्नु शिलर् सॊल्लुवर् गळ्, 66 3 ल्ला, हागादरॆ आग चेतनरू कूड अचेतनरो ऎन्दरॆ, हागल्ल वॆन्दु तिळिसुवदक्कागि ज्ञानाश्रयमक्कॆयॊळिगै ऎन्दु अत्यन्ताभाववाद, ऎन्दिगू इल्लद अभाववु, इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. पिररुक्कॆ तोन्नु कैयावदु-इतररिगॆ मात्रवे तोरुव दॆन्दरेनु ? इदक्कॆ संस्कृतदल्लि परस्कृभासमानत्ववॆन्दु हॆसरु. र्त प्रकाशत्तुक्कु - तन्न प्रकाशक्कॆ र्ताफलियक्कॆयॊळिगै - तानु व्यवहार करवागिल्लदे इरोणवु. इदक्कॆ परावॆन्दु हॆसरु. धरभूतज्ञानवू अचेतनदल्ले सेरिदुदॆन्दु मुन्दॆ तिळि सुत्तारॆ. इवैइरुम् - ई ऎरडु धरगळाद इतररिगेने प्रकाशिसोणवू, ज्ञानक्कॆ आश्रयवल्लदे इरोणवू, धर भूत ज्ञानादिगळु क्कुं तुल्यं - धर भूतज्ञानवे मॊदलादवुग ळिगू समानवु. इल्लि आदि शब्ददिन्द प्रकृति, काल, शुद्ध सत्वगळु हेळल्पट्टवॆन्दु सारविवरणि व्याख्यातृवु हेळुत्तारॆ. सारास्वादि निसारदीपिकॆयवरु शब्द, गुण, क्रियॆगळु हेळल्पट्टवॆन्दु बरॆदिरु त्तारॆ. ईग प्रकृति, काल, शुद्ध सत्व, धरभूतज्ञान, ई नाल्कु अचेतन द्रव्यगळ सामान्य धरगळन्नु हेळि, अवुगळिगिरुव परस्पर व्यत्यासगळन्नु तिळिसुत्तारॆ. त्रिविधाचेतनळॆ नॆडुत्तवल् - अचेतनगळु मूरु विधवॆन्दु हेळिदवुगळल्लि, प्रकृतिय कालवू सह जडपदार्थगळु, शुद्ध सश्व मानद्रव्य शुद्ध सत्वद्रव्यवन्नु, जडवॆन्नुतिल‌ कॊल्लुवर्‌गळ् - जडपदार्थवॆन्दे कॆलवरु हेळुवरु. इल्लि त्रिगु णवाद प्रकृतियू कालवू सह जडवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुत्तवॆ ऎन्दु हेळिदुदरिन्द मिक्क नाल्काद ईश्वर तत्व, जीवात्म धम्म भूतज्ञा न, शुद्ध सत्ववॆनिसुव नित्य विभूतिय द्रव्यवु, अजडवॆम्ब भाववु,________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारे जडत्व निरूपणं जडत्वमानदु. स्वयम्प्रकाशनक्कॆ यिरुक्कॆ, भग वच्छास्त्रादिपरामरं हण्णिनवर्‌ गळ, ज्ञानात्मकत्वं शास्त्र शुद्ध सत्वद्रव्यवन्नु कॆलवरु जडवॆन्दु हेळुवरु ऎन्दु हेळिरु वदरिन्द अदु सरियाद अभिप्रायवल्लवॆन्दू, अन्तह अभिप्रायवु तमगॆ समिकवादुदल्लवॆन्दू, भगवच्छास्त्रादिगळन्नु परिशीलिसिद विशेष ज्ञानिगळभिप्रायक्कॆ विरोधवादुदॆन्दू तिळिसुत्तारॆ. जडत्व लक्षणवु. जडत्व मावदु?-ऒडभाववॆन्दरेनु? स्वयं प्रकाशम कै यिरुक्कॆ - तानागिये प्रकाशविल्लदिरुव भाववु, धरभूत ज्ञान सहायविल्लदॆ तानागिये प्रकाशिसलारदे इरुव स्थितियु ऎम्बभिप्रायवु. प्रकृतियू कालवू सह जडवु. अवु ज्ञानक्कॆ आश्रयवल्लवु. आदुदरिन्दले अवु स्वयं प्रकाशवल्लवु. धरि याद आत्मक्कू, धरभूतज्ञानक्कू ज्ञानविरुवदरिन्द स्वयं प्रकाशवुण्टु. मुन्दॆ शुद्ध सत्ववेनु स्वयम्प्रकाशविल्लदुदागि जडवे, अथवा स्वयम्प्रकाश उळ्ळद्दागि अजडवे, ऎम्ब सन्दर्भ दल्लि, स्वयं प्रकाशविल्लदुदरिन्द अदु जडवॆन्दु कॆलवरु अभिप्राय पडुत्तारॆन्दु हिन्दॆ हेळिदरु. आदरॆ भगवच्छास्त्रवाद पाञ्चरात्र शास्त्रवे मॊदलादवुगळन्नु विमरिसि तिळिदवरु, शुद्ध सत्ववन्नु स्वयं प्रकाशवॆन्दु हेळुवदरिन्द अदु जडवल्लवॆन्दु मुन्दिन वाक्य दिन्द तिळिसि, तावु शास्त्र प्रमाणवन्नु बहुमानिसुवदरिन्द तम्म अभिप्रायवू सह हागॆये ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ. भगवच्छास्त्रादि परामरं पण्णिनवर् गळ् – भगवच्छास्त्र वाद पाञ्चरात्र मॊदलाद शास्त्रगळन्नु परिशीलिसि तिळिदवरुगळु, ज्ञानात्मकत्वं शास्त्र सिद्ध माकैयाले - शुद्ध सत्वद्रव्यक्कॆ ज्ञा नत्ववन्नु आ पाञ्चरात्र प्रमाणमूलक स्थापिसिरुवदरिन्द, शुद्ध स त्वद्रव्यवु स्वयम्प्रकाशवादुदु ऎन्दु ऎन्सा‌गळ् - ऎन्दु हेळि रुवरु. पाञ्चरात्रदल्लि एनु हेळिदॆ ऎन्दरॆ :-ई शुद्ध सत्व________________

तत्वत्रयाधिकार सिद्ध माकैयालॆ शुद्ध सत्वद्रव्य स्वयम्प्रकाशमॆन्स‌गळ शुद्ध सत्यस्य स्वयम्प्रकाशपवादनं. इप्पडि स्वयम्प्रकाश वाकिल्, संसारिगळुक्कु शास्त्र मयवाद नित्यविभूतियु ज्ञानानन्दमया लोर्का ” ऎन्दु हॊगळल्पट्टिरुवुदरिन्द दिव्य वैकुण्ठ लोकक्कॆ ज्ञानत्ववु हेळल्पट्टितु. ई पाञ्चरात्र शास्त्रवु तुम्बा मुख्यवाद शास्त्रवादुदरिन्द आ प्र माणवु प्रबलवु ; आदुदरिन्द अदन्नु तिरस्करिसुवदु युक्तवल्लवॆम्ब भावव. इल्लि आदिशब्ददिन्द “किमात्मको भगर्वा, ज्ञानात्म कॊ भगर्वा; किमात्मको लोकः, ज्ञानात्मको लोकः, अव तन्दिवि ” इत्यादि प्रमाणगळु सहिसल्पट्टव. हीगॆ भगवच्छास्त्र प्रमाणगळल्लदॆ इतर प्रबलवाद प्रमाणगळिद्दरू, भगवच्छास्त्रवन्ने मुख्यवागि इल्लि हेळिदुदर अभिप्रायवेनॆन्दरॆ, श्रुतिगळु हेगॆ प्रमा इवो हागॆये भगवच्छास्त्रवू सह नमगॆ परमादरणीयवादुदु ऎन्दु तोरिसुवदक्कागि ऎम्बदागि भाविसतक्कद्दु. आदुदरिन्द इल्लि आदि पददिन्द नित्यविभूतियन्नु कुरितु हेळुव श्रुतिभागवू, रहस्याम्या म, पुराण मॊदलादवुगळु सहिसल्पट्टवु. चिन्मय्य स्वप्रकाशैश्च अन्नोन्य रुचिरं जनैः । स्वसत्ताभासकं सत्वं गुणसाद्वि लक्षणम् ॥ ऎम्ब श्लोकद प्रकार ई लीलाविभूतियल्लिरुव सत्वगुणक्किन्तलू विलक्षणवादुदागि शुद्ध सत्वव, ज्ञानात्मकवु मत्तु स्वसत्ताभासकवु ऎन्द आ स्वयम्प्रकाशवादुदु. रहस्याम्याय वाक्यप्रकार सत्वश्वरन दिव्यम स्थळ विग्रहवू शुद्ध सत्वमयवादुदरिन्द स्वयम्प्रकाशवादुदे, शुद्ध स त्ववु ई अनेक प्रमाणगळन्ननुसरिसि स्वयम्प्रकाशवादरॆ संसारिगळाद नमगू कूड एकॆ गोचरवल्लवु ? शास्त्रगळल्लि हेळिरुव प्रकार नित्य मुक्तरुगळिगॆ मात्रवे गोचरवागलु कारणवेनु? इत्यादि शा गळुण्टागबहुदॆन्दु भाविसि, अवगळिगॆ सदृष्टान्तवागि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. स्वयम्प्रकारवागिद्द रू ऎल्लरिगू गोचरवागबेकॆम्बु वदॆनू इरुवदिल्लवॆन्दु ऎरडु दृष्टान्तगळ मूलक तिळिसुत्तारॆ. शुद्ध सत्वक्कॆ स्वयम्प्रकाश स्थापनॆयु इ स्टडि – ई भगनच्छा स्वादिगळु उपपादिसुवहागॆ, स्वयम्प्र________________

VEF श्रीमद्र हस्य त्रयसारे वेद्य माक वेणादे, ताने तोन्न वेण्णावो वॆन्निल् ? सात्माक्कळुडैयवुव स्वरूपमुं धर्मभूत ज्ञान मुव स्वयं प्रकाशमायिरुक्क, स्वरूप तनक्कॆ स्वयम्प्रकाश माय् वेरॆल्लारु ज्ञानान्यर वेद्य मानालवु, धर्मभूतज्ञानं स्वाश्रयत्तुक्कु स्व यं प्रकाशवाय, इतररु स्वयम्प्रकाश मल्लादास्रो लवु, इदुवु नियतविषयमाक स्वयम्प्रकाशमा नाल् विरोधमिल्फ्, मु म e काशमाकिल्-शुद्ध सत्ववु स्वयं प्रकारवागिद्दरॆ, शास्त्रवेद्य माक वेण्णादॆ - शास्त्रमूलकवागिये वेदवागबेकॆम्बुवदिल्लदॆ, ताने तोनवेण्णावोवॆन्निल् तानॆ प्रत क्षमूलक तोरबेडवे ऎन्दरॆ, सात्माक्कुळुडैयवु - समस्त आत्मरुगळ, स्व रूप धरभूतज्ञानमुं स्वयम्प्रकाशवायिरुक्क स्वरूपवू धरभूतज्ञानवू ऎरडू स्वयम्प्रकारवागिद्दरू, स्वरू सन्तनक्कॆ स्वयम्प्रकाश माय् - आत्मस्वरूपवु तनगॆ मात्रवे यं प्रकाशवागि ऎन्दरॆ अहम् ऎन्दु तोरुवदागि, वेरॆल्ला रु - मत्तॆल्लरिगू, ज्ञानान्यर वेद्यमानारोलॆयुं - बेरॆ ज्ञानदिन्द हेगॆ तिळियलु साध्यवो, हागॆये, मत्तु धर्मभूत ज्ञानवु, स्वाश्रयत्तु - तनगॆ आश्रयवाद आत्माविगॆ मात्रवे, स्वयम्प्रकारवागि, इतररु स्वयं प्रकाशमल्लादापोल वुम - इतररिगॆ हेगॆ स्वयम्प्रकाशवल्लवो हागॆये, इदुवुवर् - ई शुद्ध सत्ववू सह, नियत विषयाक स्वयं प्रकाशमा नाल् - क्षिप्तवागि कॆलवरिगॆ मात्र स्वयम्प्रकाशवादरॆ ऎन्दरॆ ईश्वर, नित्यमुक्तरिगॆ मात्र स्वयम्प्रकाशवागि बद्धरिगॆ मात्र प्रकारविल्लदॆ इरुवदॆनू, विरोधविल्लॆ - विरोधवल्लव, बद्धरिगॆ शुद्ध सत्ववु प्रकाशिसि गोचरवागदॆ, नित्यमुक्तरुगळिगॆ स्वयम्प्रकाशवागि तोरु वदरल्लेनू विरोधविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ : एकॆन्दरॆ, बद्धरादरो कर्मवश्यरु, अदरिन्द अदर स्वयम्प्रकाशत्ववन्नु अरियरु, नित्यमुक्त रादरू कर्मवश्यरल्लवु. हागॆ रुद्ध सत्वद स्वयम्प्रकाशत्ववु कॆल________________

तत्वत्रयाधिकार 300 योवेत्तियुग पतृत्वं प्रत्यक्षण सदास्यतः । तम्प्रणम्य हरिं शास्त्रं न्यायतत्वं प्रचक्षणे । ऎर पडिये धरभूतज्ञानत्तालॆ सुम सा क्षारित्तुकॊण्डिरुक्किर ईश्वर नुक्कु शुद्ध सत्वद्रव्यम वरिगॆ वेद्यवागि कॆलवरिगॆ वेद्यवागदे इरुवदक्कॆ निदर्शनगळुण्टो ऎन्दरॆ, उण्टॆम्बदागि ऎरडु दृष्टान्तगळिन्द व्यक्त पडिसुत्तारॆ अवु यावुवॆन्दरॆ

  1. आत्मन स्वरूपवु स्वयम्प्रकाशवु. अदु तनगॆ मात्रवे अहम्ऎन्दु तोरिबरुत्तदॆ. इतररिगॆ स्वयं प्रकाशवल्लवु. 2. आत्मन धर्मभूतज्ञानवू स्वयम्प्रकाशवादुदु. हागॆ स्वयम्प्रकाशवागि तोरुवदु तनगॆ आश्रयवाद आत्माविगॆ मात्रवे इतररिगल्लवु. हागॆये शुद्ध सत्ववू नित्यमुक्तरिगॆ मात्रवे स्वयं प्रका शवु, बद्धरिगल्लवु. मुन्दॆ ई शुद्द सत्ववु, ईश्वरनित्य मुक्तरिगॆ स्वयम्प्रकाशवॆन्दु बोधिसुत्तारॆ :- योवे ” ऎम्ब श्लोकवु श्री नाथमुनिगळ न्यायतत्ववॆम्बुव ग्रन्थद म ळाचरण श्लोकवु. यः - याव परब्रह्मनु, युगपत् - एककालदल्ले, सरं समस्तवन्नू, स्वतः तानागिये स्वाभाविकवागि, प्रत्यक्षण प्रत्यक्षदिन्दले, नेत्रि - तिळियुत्तानॆ, तंहरिं - अन्तह पापहरनाद महाविष्णु वन्नु, प्रणम्य - नमस्करिसि, न्यायतत्ववॆम्ब शास्त्रं - शास्त्रवन्नु, प्रचक्ष हे - हेळुवॆवु’’, ऎरपडिये - ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, धरभूतज्ञान शालॆ सत्ययु साक्षात्करित्तु कॊण्डिरु किर - तन्न धरभूतज्ञानदिन्दले ऎल्लवन्नू साक्षात्करिसुव महिमॆ सुळ्ळ, ई श्वर नुक्कु – सत्येश्वरनिगॆ शुद्ध सत्वद्रव्यवु. स्वयम्प्रका स्वयम्प्रकाशवागिरुव रीतियु, ऎ ने यॆन्निल् - हेगॆ ऎन्दरॆ, ई मेलिन श्लोकवु प्रथमाचाररागि, न माळ्वारवर, द्राविड प्रबन्धद प्रचारकरागि, योग महिमॆयन्नु अरितवराद, श्री साधमुनिगळु अनुग्रहिसिद न्यायतत्ववॆम्ब ग्रन्थद शमायिरुक्कि रहडि________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे स्वयं प्रकाशमायिरुक्किर पडियॆज्ञनेयॆन्निल् ? इव नु डैय धर्म भूत ज्ञानं दिव्यात्म स्वरूपम मुद लाक सर्वतोयुव विषयाकरियानिर्क, दिव्यात्म स्वरू पम स्वयं प्रकाशमाकि राप्पोलॆ, इदुवुम स्वयं प मङ्गळाचरणॆ शोकवु. इदरिन्द सश्वरन धरभूतज्ञानद वैल क्षण्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ. नमगॆ सजच एकासगळिरुव हागॆ सश्वरन धरभूत ज्ञानक्कॆ ऎन्दिगू सङ्कोचविल्लवु. आतनु सदा स्वतः वे, यावागलू ऎल्लवन्नू साक्षात्करिसुवनु. नावादरू कॆलवु सन्दरगळल्लि इतररिन्दलू गुरुगळिन्दलू शास्त्रगळ मूलकवू साक्षात्करिसुवॆवु. आतनु हागल्लवु, स्वतः साक्षात्करिसुवनु. नावु गळु अनुमान शास्त्र प्रमाणगळ मूलकवू तिळियबेकागुत्तदॆ. आतनु हागल्लवु प्रत्यक्षमूलकवागिये समस्तवन्नू साक्षात्करिसु वनु. नमगॆ ऒन्दन्नु साक्षात्करिसुवाग इन्नॊन्दन्नु साक्षात्करि सुव शक्तियिल्लवु. सर्वॆश्वरनिगॆ हागल्लवु. युगपत् ऒन्दे काल दल्ले सत्ववन्नू धर्मभूतज्ञानमूलक साक्षात्करिसबल्लनु. हीगॆ सत्ववन्नू सदा एककालदल्लि साक्षात्करिसुव शक्तियु सर्वॆश्वरनिगॆ युण्टॆम्बुववन्नु उपदेशिसुवदक्कागि योगमहिमॆयन्नरितु परब्रह्म वन्नु साक्षात्करिसिद श्रीमन्नाथमुनि वाक्यवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. ई श्लोकद पूर्वार्धवे तम्म प्रमाणक्कॆ साकागिद्दरू, उत्त रार्धवन्नू सह इल्लि हेळिरुवुदु परम ब्रह्मवित्ताद आचारसूक्ति यल्लि तमगिरुव आदरातिरयवन्नू भक्ति विश्वासवन्नू व्यक्तपडिसुवदक्का गि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. ई सन्दर्भदल्लि ऒन्दु शा उण्टागबहुदु सश्वरनु तन्न धर भूतज्ञानदिन्दले यावागलू ऎल्लवन्नू ताने प्रत्यक्षदिन्द साक्षात्करिसुव शक्तियिरुवाग, शुद्ध सत्ववु एकॆ स्वयं प्रकारवागिरबेकु ऎम्ब शज्ञानिगॆ मुन्दिनवाक्यदिन्द ऒन्दु दृष्टान्त मूलक समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. इव नुडैयधर भूतज्ञा नम् - ई सश्वरन धर्मभूत ज्ञानवु, तन्न दिव्यात्म स्वरूप मॊदलागि समस्तवन्नू, विषयीकरियनिर-विषयीकरिसुवन्था द्दागिरलागि, दिव्यात्म स्वरूपं स्वयम्प्रकाश माकिरालॆ________________

तत्वत्रयाधिकारः काशॆ मायिरुक्कलाम्, इप्पडि नित्य रुक्कु म तुल्कं. विषय प्रकाशकालत्तिलॆ धर्मभूतज्ञानं स्वाश्रयत्तुक्कॆ स्वयं प्रकाश मा नालॆ मुक्तरुक्कु मन्वयिलॆ इदु स्वयं प्रकाशमानाल् विरोधविल्फ्, सश्वरन दिव्यात्म स्वरूपवु हेगॆ स्वयं प्रकाश वागिरुत्तदो हागॆयॆ?, इदुवुम् – ई शुद्ध सत्वद्रव्यवू, स्वयम्प्रकाशवागिरु इदॆ. ईश्वरनु समस्तवन्नु सदा विषयाकरिसुवुदु तन्न धरभूत जान मूलकवागिये. तन्न सदर विशिष्टवाद स्वरूप प्रकाशवू कूड धर्मभूतज्ञान मूलकवागिये. आदरॆ तानु ऎन्दु इष्टु मात्र स्वरूप प्रकाशक्कॆ धरभूतज्ञानद आवश्यकतॆयु बेकागदिद्दरू, दिव्यात्मस्वरूपवू कूड हेगॆ स्वयम्प्रकाशवो हागॆये शुद्ध सत्व द्रव्यक्कू कूड अदर सर्वधर्म विशिष्टवाद प्रकाशवु सर्वॆश्वरन धर्मभूतज्ञान मूलकवागि आदरू, अदर स्वन्त स्वरूपमात्र स्वयम्प्रकाशवागिरुवदरल्लेनू अभ्यन्तरविल्लवॆम्ब भाववु. इप्पडि नि त्यरुक्कुं तुल्यं - इप्पडि ऎन्दरॆ सर्वॆश्वरनिगॆ शुद्ध सत्वद्रव्यवु हेगॆ स्वयम्प्रकारवो इदॆ मेरिगॆ नित्यरिगू कूड शुद्ध सत्ववु, स्वयं प्रकाशवागिरुवदु समानवादुदु. नित्यरिगॆ इदु स्वयं प्रका शवल्लवॆन्दु ऎल्लियू हेळिल्लवादुदरिन्दलू, नित्यरु सर्वॆश्वरनिगॆ स मानवाद अनेक धर्मगळुळ्ळवरादुदरिन्दलू, शुद्ध सत्ववु नित्यरिगू सह ईश्वरनिगॆ हेगो हागॆये स्वयम्प्रकाशवु ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ मुक्तरिगॆ हेगॆ ऎम्बुवदु उपपादिसल्पट्टु, आ सन्दर्भदल्लि उण्टागबहुदाद शज्ञानिगॆ समाधानवन्नु सह हेळुत्तारॆ. हिन्दॆ बदरिगॆ शुद्ध सत्ववु स्वयम्प्रकाशवागि तोरुवदिल्लवॆन्दु हेळ अवॆ? बद्दरॆ मुक्तावस्थॆयन्नु हॊन्दिदरॆ हेगॆ ? अवरिगॆ स्वयं प्रकाशवॆ’ इल्लवॆ ऎन्दरॆ, मुक्तरिगू स्वयम्प्रकाशवॆन्दु हेळुत्तारॆ. ऒब्बरिगॆ स्वयं प्रकाशवागियू इन्नॊब्बरिगॆ हागॆ अल्लदॆयू इदॆ रू इरबहुदु. ऒब्ब आत्मनिगॆ ऒन्दु कालदल्लि ऒन्दॆ इवु बप्पावस्थॆयल्लि स्वयम्प्रकाशवल्लदॆयू, इन्नॊन्दु 91________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे धर्मभूत ज्ञान नुडैय स्वात्म प्रकाशन शक्तियान दु विषय प्रकाशमिलादकालत्तिल् कर्मविशेषज्ञळालॆ प्रति बयानालॆ शुद्ध सत्वत्ति नुडैय स्वात्म प्रकाशन शक्ति युव बद्ध दशैयिल् प्रतिबद्धॆ याकैयालॆ शुद्ध सत्वं बद्धरु प्रकाशियादॊळिगिरदु. कालदल्लि मुक्तावस्थॆयल्लि स्वयम्प्रकाशवागियू इरुवदु हेगॆ ऎम्ब शज्ञानिगू सह समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. विषयप्रकाशकालत्तिलॆ - वस्तुगळन्नु प्रकाशिसुवकालदल्लि, धर्मभूत ज्ञानवु, स्वाशयत्तु प्रकाशमानालॆ - तनगॆ आश्रयवाद आत्माविगॆ हेगॆ स्वयम्प्रकाशवो हागॆये, मुक्त रुक्कु - मुक्तरिगू सह, अव्यवस्थॆ यिलॆ - आ मुक्तावस्थॆ यल्ल, इदु स्वयम्प्रकाशमानाल् - ई शुद्ध सत्व वु स्वयम्प्र कारवागि तोरुवदरल्लेनू, विरोधमि - विरोधविल्लव, धम्म भूतज्ञाननुडैय धर्मभूतज्ञानद, स्वात्मप्रकाशन शक्तियानदु - तन्न स्वयम्प्रकारवागिरुव शक्तियु, विषयप्रकाश मिल्लादकालत्तिल् - वस्तुगळन्नु प्रकाशपडिसदे इरुव कालदल्लि, कर्मविशेषज्ञळाले - कर्म विशेषगळिन्द, प्रतिबद्धया ना रोलॆ - हेगॆ तडॆयल्पट्टिरुत्तदो हागॆये, शुद्ध सत्ति नुडै य - शुद्ध सत्वद, स्वात्म प्रकाशन शक्तियुम् - तन्न स्वयं प्र काशवागिरुव शक्तियू, बद्धद शैयिल् प्रतिबद्ध याकैयालॆ - चेतनन संसारदरॆयल्लि तडॆयल्पडुवदरिन्द, शुद्ध सत्ववु बद्धरिगॆ, प्र काशियादॊळिगिरदु - प्रकाशिसदे इरुवन्थाद्दागिदॆ. धर्मभूत ज्ञानवु कॆलवु वेळॆगळल्लि आत्माविगॆ स्वयम्प्रकाशवु, इन्नु कॆलवु वेळॆ गळल्लि अल्लवु, विषयग्रहणकालगळल्लि आत्माविगॆ स्वयम्प्रकाशवु ; मू र्छा निद्रा मॊदलाद अपस्थॆगळल्लि स्वयं प्रकाशवल्लवु; हागॆये शुद सत्ववू मुक्तदॆरॆयल्लि आत्मनिगॆ स्वयम्प्रकाशवु; बद्ददॆशॆयल्लि स्वयम्प्र काशल्लववु. हीगॆ शुद्ध सत्ववु स्वयम्प्रकाशवागिद्दरू, ऒब्ब आत्मा विगेनॆ ऒन्दु अवस्थॆयल्लि स्वयम्प्रकाशवागि तोरुवदू, इन्नॊन्दु अवस्थॆयल्लि हागॆ तोरदॆ इरुवदू, ऎल्लियादरू उण्टो ऎम्ब शब्दा 1________________

तत्वत्रयाधिकारः धिययम्प्रकाशत्वं मुक्त स्वाभावि कं यथा । बद्ध कदाचित्संरुद्ध तथात्रासि नियम्यते ॥ १ । एगॆ एनू कारणवे इल्लवॆन्दु हेळि, हागॆ अवस्टाभेददिन्द भिन्न भिन्नवागि तोरुवदक्कॆ सदृष्टान्तवागि कारणवन्नु तिळिसुत्तारॆ. धर्मभूतज्ञानद सहजवाद धर्मवु स्वयम्प्रकाशवागिरुविकॆयु, अन्तह धर्मभूतज्ञा नवु विषय प्रकाशमाडदिरुव कालदल्लि, अदर स्वयम्प्रकाशत्ववु कर्म विशेषदिन्द तडॆयल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये शुद्ध सत्वद स्वयम्प्रकाशवु बद दॆशॆयल्लि कर्मविशेषदिन्द तडॆयल्पट्टिरुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. शुद्ध सत्ववु शास्त्रदल्लि स्वयम्प्रकाशवॆन्दु हेळिदुदरिन्द, तावु प्रमाण शर णराद प्रयुक्त, अदन्ने समर्थनमाडि हेळि, हागॆ स्थापिसिद अर्थ वन्नु ऒन्दु तन्न कारिकॆयाद श्लोकदिन्द अनुग्रहिसुत्तारॆ.

1 धियः – धर्मभूतज्ञानद, स्वयम्प्रकाशत्ववु, बद्ध - सं सारियाद जीवात्मनल्लि, कदाचित्संरुद्धं - यावागलादरू ऎन्दरॆ बाह्य विषयगळन्नु प्रकाशिसदे इरुव कालदल्लि अथवा निद्रामूर्छादि कालगळल्लि तडॆयल्पट्टिरुत्तदो ऎन्दरॆ आग करमूलकवागि हेगॆ स्वयम्प्रकाशवल्लदॆ, इरुत्तदॆयो, मुक्त - मुक्तात्मनल्लादरो स्वयप्रकाशत्वं - स्वयं प्रकाशभाववु, कदाचिदपि - इन्नु बेरॆ कालदल्लि, असंरुद्ध - तडॆयल्पट्टिरुवदिल्लवो, आ कारणदिन्द स्वयं प्रकाशत्ववु हेगॆ स्वाभाविकं - स्वाभाविकवादुदो, तथा - हागॆ यॆ, अत्रासि – ई शुद्ध सत्वद विषयदल्लियू, नियम्म ते - विधि सल्पट्टिरुत्तदॆ अथवा ववस्थॆ माडल्पट्टिरुत्तदॆ. ई कारिकॆयिन्द आचा रैरवरु ऎरडु शस्त्रागळिगॆ समाधानगळन्नु हेळुत्तारॆ :- शब्दागळु यावुवॆन्दरॆ :

  1. ऒन्देयागिरुव स्वयम्प्रकाशवाद शुद्ध सत्यवु बद्ददॆसॆयल्लि ऒब्ब आत्मनिगेनॆ प्रकाशिसदॆ इरोणवू, अवनिगेनॆ मुक्ता वस्थॆयल्लि प्रकाशिसोणवू विरुद्धवल्लवॆ ? २. हागॆ ऒन्दुकालदल्लि स्वयम्प्रकाशवागियू, इन्नॊन्दु काल दल्लि हागल्लदॆयू इद्दरॆ स्वयम्प्रकाश औपाधिकवु, स्वाभा एक धर्मवल्लवॆन्दु हेळबेकागुवदिल्लवे?________________

५०५ श्रीवद्र हस्य त्रय सारे इव्वळवु अवस्थान्तर पत्ति विकारि द्रव्यत्तुक्कु विरुद्धव इवॆरडु आक्षेपणॆगळन्नू धर्मभूतज्ञान दृष्टान्तद्वारा परि हरिसुत्तारॆ. धर्मभूतज्ञानव विषयप्रकाशन कालवल्लदिरुवागलू निद्रार्भावस्थॆगळल्लि स्वयम्प्रकावल्लव, विषय प्रकाशन कालदल्लि स्वयम्प्रकाशव, अदर हागॆये शुद्ध सत्ववू कूड स्वाभाविकवागि स्वयम्प्रकाशवागिद्दरू बदरिगॆ कर्मद प्रतिबन्धदिन्द स्वयम्प्रकाश वल्लदॆयू अन्तह कर्म प्रतिबन्धविल्लद मुक्तरिगॆ स्वयम्प्रकाशवागि यू यिरबहुदॆम्बभिप्रायवु. आदरॆ धर्मभूत ज्ञानव बाह वस्तुगळन्नु विषयाकरिसुव काल दल्लि स्वयम्प्रकाशवागियू, हागॆ विषयाकरिसद कालदल्लि स्वयं प्रकाशवल्लदॆयू इरुवदेनो सहजवादुदु. शुद्ध सत्ववु ईश्वर नित मुक्तरिगॆ स्वयम्प्रकाशवागिरुवागले, बद्धरिगॆ मात्र स्वयं प्रकाशवल्लवॆन्दु हेळुवदु सरियो? अन्तह सन्दर्भदल्लि शुद्ध सत्यक्कॆ धर्मभूतज्ञानद दृष्टान्त हेगॆ सरिहोदीतु ? ई अक्षेप णॆगॆ मुन्दिन वाक्यदि. द समाधान हेळुत्तारॆ. स्वयम्प्रकाशवागिरु वदु आत्म स्वरूपद हागॆ एकरूपवागि नित्यवागिरतक्कद्दु. आदरॆ धर्म भूतज्ञान मत्तु शुद्ध सत्यगळॆरडू स्वयम्प्रकाशवागियू प्रकाश वल्लदॆयू इरबहुदो ऎन्दरॆ एकारवन्नु हॊन्दुव द्रवगळिगॆ इं तह व्यत्यस्तवाद अवस्थॆगळन्नु हॊन्दुविकॆ एनू विरुद्ध नाद धर्मवल्ल ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ. इव्वळवु अवस्थान्तर पत्ति - हीगॆ ऒन्दु सन्दर्भदल्लि प्रकाश वागियू अप्रकाशवागियू इरुव बेरॆ बेरॆ अवस्थॆगळन्नु हॊन्दू इव, विकारि द्रव्यत्तुक्कु - विकारवन्नु हॊन्दुव द्रववाद शुद्ध सकागलि, धर्मभूत ज्ञानक्कागलि, विरुद्धन नु विरुद्ध वाद धर्मवल्लवु. शुद्ध सत्ववु मण्टप, गोपुर, सिंहासनादि रूपदल्लि विकारवन्नु हॊन्दुत्तदॆ ; धर्मभूतज्ञानवू कूड निद्राणाग्रवादि अवस्थॆगळल्लि परिणमिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द एकारिद्रव्यगळिगेनू एरुद्ध वल्लवु ऎम्ब प्रागुवु. हागॆ एकारि द्रवगळल्लद आत्मस्वरूपक्कॆ अप्प काशवकाशगळु विरुद्धवागबहुदु. इवुगळिगल्लवु ऎम्ब भाववु.________________

तत्वत्रयाधिकार नु, आकैयालॆ प्रमाण प्रतिपन्नारत्तुन्नु युक्ति विरो इदर मेलॆ ऒन्दु आक्षेपणारूप युक्तियु तोरबहुदु. इष्टु कष्ट पट्टादरू शुद्ध सत्ववु स्वयम्प्रकाशवॆन्दु साधिसुवुदक्किन्त अदु स्वयम्प्रकारवे अल्लवु, अदु ऒडद्रव्यवॆन्दु एकॆ हेळि बिड कूडदु ऎम्ब युक्ति युक्तियु तोरबहुदु. शास्त्र प्रमाणवु अदु स्वयं प्रकाशवॆन्दु बोधिसुत्तिरुवाग, अन्तह प्रमाणवन्नु यु कैयिन्द खण्डिसुवुदु सरियादुदल्लवु. युक्तिवादवु हेगॆ मा डतक्कद्दॆम्ब सन्दर्भदल्लि व्यासमहर्षियु ऒन्दु नियमवन्नु विधि सिरुत्तारॆ. आक्षं धम्मोपदेशञ्च वेदशास्त्रा विरोधिना यस्तरणानुसन्न सधरवेद नेतरः । ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, शास्त्र प्रमाणक्कॆ प्रामुख्यतॆयन्नु कॊट्टु अदन्नु वाददिन्द स्थिरी करिसोणवु सर्कवु. इदे युक्तवाद मा र्गवु. अन्तह प्रमाणगळन्नु युक्तियिन्द हॊडॆदु हाकुवुदु, कुत र्कवादुदरिन्द अयुक्त मार्गवु ऎम्बभिप्रायदिन्द मुन्दिन वाक्य वन्नु हेळुत्तारॆ. आकैयालॆ-आ कारणदिन्द ऎन्दरॆ शुद्ध सत्ववु स्वयम्प्रकाशवॆं बुदक्कॆ भगवच्छास्त्र, प्रमाणविरुवदरिन्द, प्रमाण प्रतिपार तुक्कु – पाञ्चरात्रादि शास्त्र प्रमाणगळिन्द तोरिबरुव अक्षक्कॆ, युक्तिविरोधं - ई मेलॆ हेळिद युक्तियिन्द विरोधवन्नु, शोल्लवळियि - हेळलु मार ऎल्लवु. इल्लि प्रमाण प्रति पन्न स्वयम्प्रकाशक्कॆ ऎन्दु हेळदॆ, प्रमाण प्रतिपक्षार्थ तुक्कु ऎन्दु सामान्यवागि हेळिदुदरभिप्रायव धभूतज्ञानद प्रत्य कदि प्रमाण सिद्धवाद स्वयम्प्रकाशदहागॆ, शुद्ध सत्वद भगवच्चा स्त्र सिद्धनाद स्वयम्प्रकाशवन्नु सह युक्तियिन्द हॊडॆदु हाकुवदु साध्यनिल्लवॆन्दु हेळुवदक्कागि ऎन्दु भाविसतक्कद्दु. आदरॆ ईश्वर नित्य मुक्तरुगळु तम्म ज्ञानबलदिन्दले शुद्ध सत्यादिगळन्नु साक्षात्करिसुव शक्तियिरुवाग काव्यसत्वद स्वयम्प्रकारवु अकागळनद हागॆ निष्ठ योजनवल्लवे ? अन्तह नियोजनवादुदन्नु नितक्कॆ ताने अ________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे धम कॊल्लवळियिल्फ्. इनक्कॆ उपचार त्तालॆ निर्वहिक्क पार्किल्, आत्मस्वरूपलुव ज्ञानादि शब्द उपचा करिसबेकु. आदुदरिन्द शास्त्र प्रमाणविद्दरू, अदु औपचारिकवागि हेळितु ऎन्दु भाविसकूडदु. अन्तह युक्तिरूप आक्षेपवु बन्दीतागि भाविसि, युक्तियिन्दले अन्तह आक्षेपवन्नु परिहरिसुत्तारॆ. 1 इ नक्कॆ - हागल्लदिद्दरॆ ऎन्दरॆ शास्त्र प्रमाणवाक्यक्कॆ मुख्यार्थवन्ने हेळलु साध्यविल्लदिद्दरॆ, अदन्नु उपचारत्तालॆ नि दैहिक्क पाड्मिल् - अदन्नु लाक्षणिकवागि भाविसि नोडिदरॆ, अत्मस्व रू पलुम् – आत्मस्वरूपदल्ल, ज्ञानादिशब्द - ज्ञानमॊ दलाद शब्दगळन्नु, इल्ल आदिपददिन्द स्वयम्प्रकाशवु हेळल्पट्टितु, उपचार शालॆ - लाक्षणिकरूप, अन्य परङ्गळाला - ज्ञातृ तमॊदलाद इतर अभिप्रायगळन्नु बोधिसुत्तदॆन्दु भाविसबहुदु. शास्त्र सजगळिगॆ प्रामुख्यतॆयन्नु कॊडदॆ, तम्म युक्तिवादवन्ने मुख्यवागि भाविसि प्रमाणवाक्यगळिगॆ सरियाद मुख्यार्थगळन्नु हे ळदॆ लाक्षणिकार्थगळन्नु कल्पिसिदुदादरॆ, आग आत्मस्वरूपवन्नु बोधि सुव ज्ञान शब्दक्कॆ लाक्षणिकार्थ कल्पिसि ज्ञातृत्ववन्नू सह बोधिसु तदॆ ऎन्दु हेळबहुदागुत्तदॆ. आत्म स्वरूप ज्ञानक्कॆ मुख्य वृत्ति यिन्द अर्थ हेळिदरॆ अनेक ज्ञानवॆन्दु हेळुवुदु क्षेशवु, आदरू दोषविल्लवॆन्दु हेळुवदादरॆ ई सन्दर्भदल्लि बेकादरॆ शुद्ध सत्व ई स्वयम्प्रकारवॆन्दु हेळुव प्रमाणवु लाक्षणिकार्थवुळ्ळद्दॆन्त हेळबहुदु. दु स्वयम्प्रकाशवाद द्रव्यगळु नाल्कु- (1) श्रियःपतियु, (2) जीवात्मरुगळु, (3) इवरुगळ धरभूतज्ञानवु, (४) शुद्ध सत्ववु, हीगॆ नाल्कु विध द्रव्यगळिगॆ स्वयम्प्रकाश रूपसमान धरवु (साधर वु इरुवदरिन्द मिक्क इन्नॆल्ला विषयगळल्लू समान धरवे इर बेकॆम्ब नियमविल्लवु. नाल्कु विध बेरॆ द्रव्यगळॆन्दु यावाग हेळ ल्पट्टवो अवुगळिगॆ परस्पर व्यत्यस्त धरगळु (वैधगळु) इद्दे इर बेकॆम्बुवदु सुस्पष्टवु. आदुदरिन्द स्वयम्प्रकाशवाद शुद्ध सत्वक्कॆ इतर स्वयम्प्रकाशराद जीवेश्वररुगळल्लिल्लद परिणामगळु इरबहुदॊ________________

तत्व त्रयाधिकारः रालॆ अन्य परङ्गळा कलाम्, स्वयम्प्रकाशत्तु कु रूपर सादि गुणळु, मयडियाक नन्न पृथिव्यादि विभागवु म, परिणामादिगळु कूड नॆरचोद्य मुं धर्मभूत ज्ञानत्तु क्कु ं धरि ज्ञानत्तुक्कु मुण्डान वै ष मलै प्रतिबन्दियागक्कॊण्डु प्रमाण बलत्तालॆ परि ऎम्ब चोद्यवन्नु तरलु साध्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. स्वयम्प्रकाश तुक्कु - शुद्ध सत्वरूपवाद स्वयम्प्रकाशवाद वस्तुविगॆ, रूपरसनॊ दलाद गुणगळू, पृथिव्यादि विभागमुं - पृथिवी अप्पुमॊदलाद विभागवू, परिणामादिगळु-मण्टप गोपुरादिगळागुव विकाराव सै मॊदलादवुगळू, कूडमो-सब्बतवो, सरियो, ए रचो द्यमुम्-ऎन्नुव परिहासरूपवाद आक्षेपणॆयु, धर्मभूतज्ञा मत्तु क्कुं ध ज्ञानत्तु कुं-आत्माविन स्वरूपवाद ज्ञानक्कूधर वाद ज्ञानक्कू उण्डान वैषम्य - इरुव व्यत्यस्तवाद धर्म गळन्नु, प्रतिबन्दियागकॊण्डु – बदलु समाधानवन्नागिट्टु कॊं डु, प्रमाणबलत्तालॆ परिहृतं - प्रमाणबलदिन्द अन्तह चो दवु परिहरिसल्पडुत्तदॆ. शुद्ध सत्ववु स्वयम्प्रकाशवादरॆ, अदु इतर स्वयम्प्रकाशद्रव्यगळ हागॆ साधवन्नु हॊन्दिरतक्कद्दु. शुद्ध सत्ववे सर्वॆश्वर नित्य मुक्तरुगळिगॆ भोग भोगोपकरण भोगस्थानगळागु इदॆ. आदुदरिन्द रूपरसादि गुणगळू अदक्कॆ उण्टु. लीलाविभू तियल्लि हेगॆ पृथिव्यादि विभागगळुण्टो, हागॆये आ नित्य विभूतियल्लि अन्तह एभागगळुण्टु ऎन्दु शास्त्रदल्लि हेळिरुत्तदॆ. मत्तु मण्टप गो पुरावि रूपदल्लि विकारवन्नु हॊन्दुत्तदॆ. हीगॆ इतर मूरु विध स्वयम्प्रकाशद्रव्यगळिगिन्त व्यत्यस्त धर्मगळु ई शुद्ध सत्वक्कॆ ऎल्ला दरू उण्टो, आदुदरिन्द अदु स्वयम्प्रकाशवे? अल्लवॆन्दु एकॆ हेळ कूडदु ऎम्बदागि चोद्यव- ई चोद्यक्कॆ अवकाशवे इल्लवॆन्दुपदे शिसुत्तारॆ. स्वयंसकारक रूपसार्धनिद्दरॆ, मिक्क ऎल्ला विषय वल्ल साधनॆ’ इरबेकॆम्ब नियमवेनू इल्लवु. आत्म स्वरूपवू ज्ञाननॆ धर्मवू ज्ञाननॆ, हीगॆ ऎरडू ज्ञाननागिद्दरू, अवॆरडक्कू________________

श्रीमद्रहस्यत्रयसारे इप्पडि स्वयम्प्रकाशमान शुद्ध सत्व द्रव्य ज्ञातृत मिल्ला मैयालॆ त्रिविधा चेतनळॆन्नु शेरक्कॊत्तदु. अनेक व्यत्यस्त धर्मगळु एकॆ ऎन्दु निम्म आक्षेपक्कॆ प्रतिबन्दियागि आक्षेपवन्नु माडुववु, अवॆरडक्कू व्यत्यस्तधर्मगळु हेगॆन्दरॆ :- जीवात्म स्वरूपक्कॆ प्रत्यक्कॆ उण्टु, धर्मज्ञानक्कॆ प्रत्यक्ष्यविल्लवु, पराक्र विषयिगळुण्टु, जीवात्म स्वरूपवु अणुवु, धर्मभूत त ज्ञानवु निरुवु; धर्मिस्वरूपक्कॆ ज्ञानसचविल्लव, धर्मरूप ज्ञानक्कॆ सच एकासगळुण्टु इत्यादि वैधर्मगळु ई ऎरडु स्वयं प्रकाश द्रव्यगळिगॆ इवॆ ऎन्दु शास्त्र प्रमाण बलदिन्द एर्पट्टितो, हागॆ ये ई स्वयम्प्रकाशवाद शुद्ध सत्यक्कॆ इतर स्वयं प्रकाशद्रव्यगळि इदे इरुव कॆलवु वतृस्तधर्मगळाद रूपरसादि गुणगळन्नु हॊन्दि रुवदू, सृथिव्यादि विभागगळन्नु हॊन्दिरुव, मण्टप गोपुरादि एकारगळन्नु हॊन्दिरुवदू उण्टु. आदुदरिन्द चोद्यक्कॆ अवका शवे? इल्लवु. ऒन्दु वेळॆ नीवु चोदॆ माडिदरॆ अदक्कॆ प्रतिचोद्य वागि स्वयम्प्रकारगळाद धर्मि धर्मरूप ज्ञानगळिगॆ एकॆ व्यत्यस्त धर्मगळॆन्दु प्रश्निसुवॆवु. आदुदरिन्द निम्म चोद्यवु नम्म प्रतियोद्रद मूलक परिहार वन्नु हॊन्दितु. नम्म चोदकादरॆ प्रमाण बलवुण्टु, निम्म जो प्रेक्षादरॆ अन्तह बलविल्लव ऎम्ब तात्सरवु. आदुदरिन्द शुद्ध सत्ववु स्वयं प्रकाशव, सर्वॆश्वर नित्य मुक्तरिगॆ मात्र प्रकारवु- बदरि गादरो अप्रकाशव. हीगॆ शुद्ध सत्ववु स्वयम्प्रकाशवादरॆ, अदु चेतनवॆ आचेतनवे ऎन्दरॆ, अदक्कॆ ज्ञातृत्ववॆन्दरॆ ज्ञानक्कॆ आक्र यनागिरोणवु इल्लवादुदरिन्द चेतनवल्लव, अचेतनवे. आदुदरिं दले श्री यति सार्वभौमरु श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि त्रिविध चेतना चेतन वॆन्दु प्रारम्भिसिद वाक्यदल्लि अचेतनदल्लि शुद्ध सत्ववन्नु सेरिसि हेळिरुत्तारॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द बोधिसुत्तारॆ. इप्पडि - ई मेलॆ शास्त्र प्रमाणबलदिन्द उपपादिसिद रीतियल्लि, स्वयं प्रकाशवाद शुद्ध सत्व द्रव्यवन्नू, ज्ञातृत्वमिल्ला मैयालॆ - ज्ञानक्कॆ आश्रयवल्लदॆ एनॊन्दन्नू तिळियलारदादुदरिन्द,________________

तत्वत्रयाधिकारः इव्व चेतनळ् मूनुक्कुम् प्रवृत्तियावुदु? ईश्व रसा नु रूपङ्गळान विचित्र परिणामादिगळ्. त्रिविधाचेतनळॆन्नु - श्री भाष्यकार सूक्तियल्लि मूरु अचेतन गळॆम्बवागि, शेरत्तदु - पोणिसि ऎन्दरॆ जोडिसि हेळिरुवदु. ई मूरु अचेतनगळ्ळावुवॆन्दरॆ हिन्दॆये प्रकृति, काल, शुद्ध सत्व ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. आदरॆ धर भूतज्ञानवू अचेतन नादरू एकॆ नाल्कु अचेतनवॆन्दु हेळलिल्लवॆम्बुवदक्कॆ आत्मनॊन्दिगॆ नॆ यावागलू इरुवदाददरिन्द अदरल्ले अन्तर्भूतवादुदरिन्द प्रत्येकिसि हेळलिल्लवु. आदुदरिन्द अचेतन वस्तुगळु नाल्कु :- (1) प्रकृति, (2) काल, इवॆरडू जडद्रव्यगळु. (3) धभूतज्ञान, (1) शुद्ध सत्ववु, इवॆरडू स्वयम्प्रकाश वुळ्ळ द्रव्यगळु. आदुदरिन्द अजड द्रव्यगळु. हीगॆ ई नाल्कु अचेतनगळ स्वरूपवन्नु पदॆशिसिदरु. अनन्तर अवुगळ तिविषयवागि हेळबेकागित्तु. आदरॆ हिन्दॆये नित्यवस्तुगळु नित्यगळागिरबेकॆन्दु सश्वरनु सल्लिसिरुत्तानॆन्दु हेळिदनन्तर आ सन्दर्भदल्लि इन्नेनन्नू हेळतक्कद्दिल्लवॆन्दु भाविसि, मुन्दॆ अवुगळ प्रवृत्तियन्नु तिळिसुत्तारॆ. इव्व चेतन ळ् मून्नुक्कुम-ई अचेतनगळाद मूरक्कू ऎन्दरॆ त्रिगुण, काल, शुद्ध सत्वगळिगॆ, प्रवृत्तियावुदु?- प्रवृत्तियु यावदु? ईश्वर सङ्का नुरूपळान-सश्वरन सल्पक्कनुगुण पादॆ, विचित्रवाद परिणामवॆ मॊदलादवुगळु. आचेतन द्रव्यवायि तल्ला अदक्कॆ प्रवृत्तियुण्टि’ ऎन्दरॆ, सश्वरन सानुसारवागि ऎन्दरॆ परिणामगळन्नु हॊन्दुव प्रवृत्ति ऎन्दु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. आ सरिणामगळादरो बहु विचित्रवादवु. हुल्ले पालागि अनन्तर आ मॊसरागि, अदर भागगळु बॆण्णॆ तुप्पवागि हीगॆ इवॆ मॊदलाद सरिणा नगळु बहु विचित्रवादनॆम्ब भावव - इल्लि आदिसददिन्द इतर निकार ग इदॆ अनक्षय निनाशगळु हेळल्पट्टिन विकारगळु माननॆन्दरॆ, जा जॊतॆ, नन्नतॆ, परिणरन्तॆ, अपक्षियतॆ, नश्यति ऎन्दु हेळिरुव हागॆ________________

श्री मद्र हस्यत्रयसारे त्रिगुण द्रव्यस्य स्वरूपभेद कथन. इव ल् त्रिगुण द्रव्यत्तु क्यु स्वरूपभेदं गुणत्रयाश यत्व, सतत परिणामशीलमान इद्द व्यत्तुक्कु सत्वरज मस्सुकळ न्यून्यं सममानपोदु महाप्रळयं ; विष मानसोदु सृष्टि स्थितिगळ, हुट्टुवदु, वृद्धि हॊन्दुवदु, परिणामहॊन्दुवदु, क्षीणवागुवुदु नाशहॊन्दुवदु, ई विकारगळॆल्ला “ अपक्षय विनाशाभ्यां परिणा मरिजन्मभिः ” ऎम्ब श्लोकारदल्लि श्री पराशररु सहिसिरु तारॆ. इल्लि नाशहॊन्दुवदु ऎम्बुवदरिन्द अवस्थानाशवे विना द्रव्य सारविल्लव, अचेतनद्रव्यवॆल्ला नित्यवु. अवस्थॆयु अनित्यवॆन्दु हेळु वदक्कॆ बदलागिद्धनु वस्तुव क्षणिकवॆन्दू, शाङ्कररु मिध्यॆयॆन्दू हेळिदरु. द्रवव, स्थिरव, अवस्थॆयु अनित्यव त्रिगुण द्रव्यद स्वरूप भेदवु इवगिल्-ई मूरु अचेतनगळल्लि, त्रिगुणद्रव्यवाद प्रकृति अथवा प्रधानवॆम्ब द्रवक्कॆ, स्वरूपदल्लिरुव भेदवु, गुणत्रयाश यत्वं- मूरु गुणगळाद सत्वर-स्तमो गुणगळिगॆ आश्रयवागिरो इवॆ. हीगॆ ई प्रकृति अथवा प्रधानदल्लि मूरु गुणगळिरुवदरिं दले इदक्कॆ त्रिगुणवॆन्दॆ हॆसरायितु. श्रुतियल्लि “अजामेकां लोहित शुक्ल कृष्णां” (श्वेतु-५) प्रकृति नित्यवादुदॆन्दू, अदु रजस्सु, सत्ति तमोगुणयुक्तवॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हीगॆ प्रकृ तियल्लि मूरु गुणगळू उण्टु, कालदल्लि यावगुणवू इल्लवु सत्त गुण कूडविल्लवाददरिन्द सत्वशून्य ऎन्दॆनिसुत्तदॆ. शुद्ध सत्वदल्लि ऒन्दे गुणवु, अदु विलक्षणवाद सत्वगुणवु एकॆन्दरॆ रजस्तमोगुण गळ हेय सम्बन्धवे इल्लदिरुवदु. सतत परिणाम शीलमान - “ अचेतना परार्थाचनिता सतत विक्रिया” ऎम्ब प्रमाणदल्लि (४३३ ने पुट नोडि) हेळिरुव हागॆ यावागलू परिणामवन्नु हॊन्दुव स्वभाववळ्ळ, ई द्रव्यत्तु________________

तत्वत्रयाधिकार गुणवैषम्य मुळ्ळ प्रदेशत्तिलॆ महदादि विकारङ्गळ्. इदल् विकृतमल्लाद प्रदेशयुम्, विकृतमान प्रदेशयुम्, कूड प्रकृति महदहङ्कार तन्मात्र भू कु – ई त्रिगुण द्रव्यक्कॆ, सत्वरजस्तमस्सु अ न्यून्यं सम मानसोदु - ई मूरुगुणगळू परस्पर समपरिणामदल्लि सेरिरु नाग, महाप्रळयवु प्राप्तवागुत्तदॆ, विषममा नपोदु - सेरिरुव परिमाणदल्लि हॆच्चु कडिमॆयुण्टादाग, सृष्टि स्थितिगळ-सृष्टि स्थितिगळु प्राप्तवागुत्तवॆ. गुणवैषम्य मुळ्ळ प्रदेशलॆ-याव स्थळदल्लि गुणवैषम्य भाववु ऎन्दरॆ ई मूरुगुणगळिगॆ हॆच्चु कडिमॆयुळ्ळ भाववु सम्भवि सुत्तदो आ स्थळदल्लि मात्र, महदादिविकारङ्गळ् - प्रकृति मह तागुवदु, महत् अहङ्कारवागुवदु, अहारदिन्द तन्मातॆ मुन्तादवु आगुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. मुन्दॆ ई त्रिगुणवु महदादि भेदगळन्नु हॊन्दुव क्रमवन्नु बोधिसुत्तारॆ. सश्वेश्वरन सल्प महिमॆयिन्द सृष्टियागुव सन्द र्भदल्लि ई गुणगळ समभाववु होगि, यावुदादरू हॆच्चु कडमॆ यागि, विषमभाववन्नु हॊन्दिदरॆ सृष्टियू, स्थितियू प्राप्तवागु तवॆ. ई सृष्टियल्लि प्रकृति ऎल्लवू महत्तागि, महत्तॆल्लवू अहङ्कार वागि, हीगॆ परिणामगळु प्राप्तवादरॆ २४ तत्वगळु हेगागुत्तवॆ. ऎम्ब सन्देहपरिहारक्कागि, हागॆ प्रकृतियॆल्लवू महत्तागुवदिल्लवॆं दू, अदर ऒन्दु भागमात्र महत्तागुत्तदॆन्दू, हागॆये मह न ऎल्ला भागवू अहङ्कारवागुवुदिल्लवॆन्दू, आ महत्तिन ऒन्द भाग मात्रवे अहङ्कारवागुत्तदॆन्दू, हीगॆ २४ तत्वगळागुत्तदॆं दू अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ. इदिल् - ई त्रिगुणदल्ल, विकृतमल्लाद प्रदेशयुं हीगॆ एकार हॊन्ददे इरुव भागवन्नू, अन्तवन्नू, विकृत मान प्रदेश युवर् - विकार हॊन्दिद भागवन्नू ऎन्दरॆ प्रतियॊं द विकारहॊन्दिद भागद ऒन्दु भागव विकार हॊन्ददॆ इरुव________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे तेन्द्रियज्ञळन्नु इरुवत्तु नालु तत्वङ्गळाक शास्त्रङ्गळवकु तु चॊल्लुम्, दागियू, इन्नॊन्दु भागव विकार हॊन्दुवदरिन्दलू प्रकृति, मह त, अहङ्कार, पञ्चतन्मात्र, पञ्चभूत, मनसू सेरि, एकादशे यगळु, हीगॆ २४ अचित्रगळॆन्दु नकुत्तु तॊल्लुम् - शास्त्र गळु विभागिसि हेळुव प्रकृतियॆल्लवू महत्तागुवुदिल्लवु, स्वल्प भाग प्रकृतियागिद्दु कॊण्डॆ, स्वल्प भाग महत्तागुत्तदॆ. आ महत्ति नल्लि स्वल्प भाग महत्तागिये इद्दु मिक्क भाग अहङ्कारवागुत्तदॆ. आदुदरिन्द २४ तत्वगळॆम्ब सङ्ख्यॆगॆ एनॊन्दू न्यूनतॆयिल्लवॆम्ब भावन ई अभिप्रायवन्ने श्री पराशररु * मही घटत्वं घटतः कपालिका कपालिका चूर्णरजतोणुः ” (ए. पु. 2. 12. 42) ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादिसिरुत्तारॆ. ऎल्ला भूमियु घटवागुवदिल्लव; अदर स्वल्प भागदिन्द घटिगळागुत्तवॆ. अवुगळल्लि कॆलवु कपालिकावाग बहुदु. ई कपालिका कॆलवुगळिन्द चूरवु अचूरद स्वल्प भागदिन्द रन्नू, अदरिन्द अणुवू हीगॆ परिणामगळन्नु हॊन्दबहुदु. इवॆ ल्लवू इरुवदरिन्द आया व्यवहारगळु लोकदल्लि उण्टु. हागॆये प्रकृतिय स्वल्प भागवू महत्तागियू, महत्तिन स्वल्प भागवू अहा रवागियू हीगॆ विकारहॊन्दुवदरिन्द २४ तत्वगळुण्टॆम्ब भाववु. अवु यावुवॆन्दरॆ :- १. प्रकृति २. महत्तु. ३. अहार, ४ रिन्द ८ शब्द स्पर्श रूप रसगन्ध तन्मात्रॆगळाद पञ्चतन्मात्रॆगळु, १४ रिन्द १८ चक्षस्सु, प्रोत्र, जिज्जॆ, नासिका, त्वक् ऎम्ब पज्ञानेन्द्रियगळु, १९ रिन्द २३ मुख, पाद, पाणि, पायु, उपस्थॆ ऎम्ब पञ्च कर्मेयगळु २४ मनस्सु. हीगॆ २४ तत्वगळु. प ज्ञानेनियगळू पञ्च इ, कन्नियगळू मनसू सेरि एकादशेयगळॆम्ब व्यवहार वुण्टु साङ्ख्यरु हीगॆ अचित्तित्वगळु २४ ऎन्दु विभागिसि हेळिरुत्तारॆ. आदरॆ कॆलवु स्थळगळल्लि श्रुतियु प्रकृतिभेदगळन्नु तमस्सु, अक्षर, अव्यक्तवॆम्बदागि हेळिरुवदरिन्द अचित्रत्व सङ्ख्यॆयन्नु हॆच्चागियू, इन्नु कॆलवु स्थळगळल्लि कम्मियागियू हेळिरुत्तदॆ ऎन्दु हेळि अन्तह________________

तत्वत्रयाधिकार १४ शिलविवक्षा विशेषळालॆ ओरोरु विडळि तत्वब्बळ्ळि येरवुं शुरवु तॊल्लानिरुव, इत्तल् अवा नरव कुप्पुक्कुळुम् अवल् अभिमान देवतॆगळु म सङ्ख्या व्यत्यासगळिगॆ प्रकृति प्रभेद हेळुवदे कारणवॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. शिलविवक्षा विशेष शालॆ - कॆलवु विवेचनॆ माडि हेळुव विशेषदिन्द, ओरोरु विडळिलॆ - ऒन्दॊन्दु स्थळगळल्लि, एरु वं शुरङ्ग वम् – हॆच्चन्नू कम्मियन्नू ऎन्दरॆ २४ तत्वगळिगिन्त हॆच्चु सङ्ख्यॆयन्नू, अदक्किन्त कम्मिसङ्ख्यॆयन्नू, शोल्लानिरु वन्- हेळुत्तिरुवदु; हेगॆन्दरॆ महानव्यक्कॆ लीयतॆ, अव्यक्त मक्सरे लीयते, अक्षरन्तनसिलीयते ऎम्ब स्थळगळल्लि श्रुतियु प्रकृतिय सूक्ष्मा वस्थॆय प्रभेदगळन्नु हेळुव सन्दर्भगळुण्टु. इवुगळन्नॆल्ला सेरिसिदरॆ तत्वगळ सङ्ख्यॆयु हॆच्चबहुदु. मत्तु आत्मनः आकाश सवतः आकाशाद्वायुः” ऎम्बल्लि आकाशवन्नॆ मॊदलु हेळिरुवु दरिन्द, तत्व सङ्ख्यॆयु कम्मियागबहुदु. ई सन्दर्भदल्लि प्रकृतियु आकाशक्किन्त सूक्ष्मवाद अवस्थॆगळन्नु परिगणिसलिल्लवॆम्ब तात्पर्यवे विना, तत्व सङ्ख्यॆये कम्मि ऎम्ब भाववल्लवु. सरियागि परिशीलिसि नोडिदरॆ, २४ तत्वगळॆन्दु हेळुवदे युक्तवॆम्ब भाववु. 3 इत्त त्वज्ञळिल् ई २४ तत्वगळल्लि, अनास्तर वकुप्पुकु आम् - तत्वगळु क्रमक्रमवागि हॊन्दुव विकार भेदगळन्नू, अव आल् अभिमान देवतॆगळु - अवुगळ अभिमान देवतॆगॆ नन्नू अन्नोवु पासनाधिकारिगळुक्कु – आया वुपासनाधिकारिगळु अरियवेणु - तिळियतक्क विषयवागिवॆ ऎन्दरॆ इल्लि हेळतक्क अवश्यकविल्लवॆम्ब भाववु हागादरॆ तत्वगळु २४ ऎन्दु इल्लि एकॆ हेळल्पट्टि तॆन्दरॆ, मुन्दिन वाक्यदिन्द अदक्कॆ समाधानवन्नु हेळु त्तारॆ. ऎरडु कारणगळिन्द ई तत्वगळु २४ ऎन्दु तिळियुवुदु मुख्यवु. अवु याव नॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. आत्माक्कळु क्कु - जीवा तरिगॆ, अवल् काटैल् , आ २४ तत्वगळिगिन्त, व्यावृत्तियरिगॆ- निलक्षण भाव उण्टॆन्दु तिळियुवुदु. हीगॆ क्रमक्रमवागि विकारग________________

श्रीमद्र हस्यत्रय सारे वो वुपासनाधिकारिगळु करिय वेणुव, आत्मा कळुक्कु अवल् काल् व्यावृत्तियरिगॆ इ नमक्कु प्रधा न. इवॆ यॆल्ला सर्वॆश्वरनुक्कु अस्त्र भूषणादि रूपङ्गळाय निरुं निलैयॆ, ळन्नु हॊन्दुव स्वभाववु ई त्रिगुणक्कॆ उण्टे विना, जीवात्मनिगॆ इन्तह एकारावस्थॆ इल्लॆन्दू, आतनु नित्यनु, परिशुद्दनु ऎन्दु तिळियु वदु इ नमक्कु प्रधानम् - इल्लि नमगॆ मुख्यवु. ई आत्म निगॆ ऎल्लियवरिविगॆ प्रकृति सम्बन्धविरुत्तदॆयो, अदुवरॆविगू ईतनिगॆ देहात्मभ्रमवू, स्वतन्त्रात्म भ्रमवू, जिनेवैक्यभ्रम, सुखदुःखा विभोगगळू, इन्नू समस्यॆ अज्ञानगळू तप्पिदल्लवु, इजनम कु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, नावुगळादरॆ उपासनाधिकारिगळल्लवु. अदक्कॆ अशक्तरागिरुव प्रपदनानुष्ठान माडिद मोक्षार्थिगळु, नावु गळु अवुगळिन्द बिडुगडॆयन्नु हॊन्दबेकादुदरिन्द अन्तह हेय वाद असार एकान्द्रव्यगळिगिन्त नावु विलक्षणरॆन्दु तिळिदरॆ, अन्तह हेय सम्बन्धवन्नु कळॆदुकॊळ्ळलु सत्व प्रयत्नवन्नू माडुवॆवु ऎम्ब भावव. ई प्रकृति विकारगळिन्द ई जीवनु सन्निरुद्धनागि, तडॆयल्पट्टवनागि, आ प्रकृतियॊन्दिगॆ मोहिसि भोगिसुत्तानॆन्दू, मुक्तनादवनु इन्तह भ्रामकदिन्द बिडुगडॆयन्नु हॊन्दुवनॆन्दू, श्वेताश्वरदल्लि हेळिरुत्तदॆ. इन्नॊन्दु मुख्य कारणवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसुत्तारॆ. अरावतारियाद स्वामियु मुमुक्षु विनिन्द मुख्यवागि सेव्यनु. आतनु तनगॆ अपृथक्षिद विशेषणगळाद ई २४ तत्वगळन्नू २५ ने तत्ववाद जीवनन्नू आस्त्र भूषणादिगळन्नागि धरिसि नमगॆ सेवॆयन्नु ईयुवनॆन्दु तिळियुवदु मुख्यव. आदुद रिन्दलू ई तत्वगळन्नॆल्ला तिळियतक्कद्दावरक्यवु. इदू अल्लदॆ जीवा त्मने २५ ने तत्ववु. आतनू ई अस्त्रभूषणादिगळल्लॊब्बनु; सरेश्व रन कौस्तभरत्नवे जीवतत्ववन्नु बोधिसुत्तदॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ. ई अभिप्रायवु ई ग्रन्थद मळश्लोकदल्लू विदितवु. इ वैयॆल्ला - ई तत्वगळॆल्ला सत्वश्वरनिगॆ, अस्त्र भूषण मॊद लाद रूपगळागि, इल्लि आदिशब्ददिन्द श्रीवत्स मॊदलादवु हेळल्पट्टवु.________________

तत्वत्रयाधिकारः पुरुर्ड मणिव रमाक, पॊन्ना मूल । पिरुकिरुति मरु नाक, र्मा ताक । तॆरुण् मरुळ् वाट् मरैवाक, । शाङ्ग ९० शङ्खाग, मनं तिगरियाग इरुडी कळीरैन्नु शरङ्गळाक । विरुपूतमा वन निरुनिलैयॆ - इरुव स्थितियन्नु, पुरुर्डमणिवरवाक वॆम्ब पाशुरदल्लि, ऎच्चर कट्टळ्ळियलॆ - तोरिसिरुव क्रमदल्लि, अरिगैयु तिळियतक्कद्दु, उचित विधायकवु, योग्यवादुदु, चितं

याव याव तत्वगळू याव याव अस्त्रगळन्नागियू, भूषणगळन्ना गियू धरिसि अरावतार रूपदल्लि तन्न सौलभ्यातिशयदिन्द मनुज रिगॆ सेवॆयन्नि’यत्तानॆम्बुवदु पुरुर्ड मणिवरमाक ऎम्ब पाशुर दल्लि तम्मिन्द उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆम्ब तात्सरवु. पुरुर्ड - पुरुषनु, जीवतत्वव ई देहवॆम्ब पुरियल्लि मलगि रुवनु, आदुदरिन्द पुरुषनु ऎन्दरॆ शरिरि ऎम्बर्थवु मणिवर माग - मणिश्रेष्ठवाद कौस्तुभ मणियागलागि, सर्वॆश्वरनु जीव तत्ववन्नॆल्ला शरीरवागि धरिसिरुवनु, ई अर्रावतार रूपदल्लादरो अदन्नु कौस्तुभ मणिरूपदल्लि धरिसिरुवनॆम्ब भाववु, पॊन्ना - नाश रहितवाद, नित्यवाद, मूल पिरुकिरुति - मूलप्रकृतियु, मरु नाग - चिह्नॆयाद श्रीवत्सवॆम्ब मच्चॆयागलु, र्मा-महत्तत्ववु, इदक्कॆ बुद्धियॆन्दु व्यवहार उण्टु, तण्णाक - तण्णु ऎन्दरॆ दण्डवु, ऎन्दरॆ गदॆयागलु, तॆरुळ् मरुळ् - ज्ञानवु मत्तु अज्ञानवु, वाण् मरॆयाग - नन्नकनॆम्ब कत्तियू अदर ऒरॆयू, ऎन्दरॆ कत्ति कयन्निडुव कोशवू आगलु, आस्कार - सात्विक अहार मत्तु तामस अहारगळु, शार्ङ्गं शॆज्ञाग - शार्ङ्गवॆम्बधनसू कवू सह क्रमवागि आगलागि, इल्लि राजसाहारवु सात्विकतामसाह रगळिगॆ सहकारियागि इवॆरडू परिणमिसुवहागॆ माडुत्तदॆये एना तानॆ? साक्षात्तागि कारणवल्लवॆन्दु तिळियतक्कद्दु मनस्तिगरि याग - मनस्सु तत्वन चक्रनागलु, ई रै न्नु - ऎरडु ऐदाद ऎं दरॆ हत्ताव इरुडीकरङ्गळुं - हृषिकगळु, इन्द्रियगळु, शरङ्ग आग – बाणगळागलु, इरु - ऎरडाद भूत मालॆ - भूतगणव________________

१७ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे E मालै याग, रुड नुरुवामरैर्यि पॊरॆळां कर्ण्ण करिगिरि मेलॆ निन्ननैत्तुङ्क्का ना ने ॥ ऎच्चर कट्टळॆ यिलॆ यरिगैयुचितं. याववॆन्दरॆ, सूक्ष्म स्कूल भूतगणगळु, सूक्ष्मभूतगळु पञ्चतन्मा तॆगळू स्कूलभूतगळाद पृथिव्यजो वायुराकाशगळू इवुगळु वनमालैयाग - वैजय’ ऎम्ब वनमालॆयागलु, हीगॆ तत्वग ळन्नॆल्ला ई ई रूपगळिन्द धरिसिदवनागि, करुर्ड - गरुडन, उरु नां - “ वेदात्मा विहगेश्वरः” ऎन्दु हेळरुवहागॆ, देह नागिरुव, मरॆर्यि - वेदद, पॊरुळां - पॊरुळ् ऎन्दरॆ अर्थवु, आदुदरिन्द, पॊरुळां - प्रतिपाद्यनागिरुव, कर्ण्ण - श्री कृष्णनु, आतनॆ श्री वरदराज रूपियागि, करिगिरिमेलॆ - हस्तगिरि मेलॆ, निन्नु - नॆलसिदवनागि, हेगॆ नॆलिसिद्दानॆन्दरॆ रक्ष रक्षक भाव वन्नवलम्बिसि निन्तिरुववनु; जीवात्मनु रक्षवस्तुवु, तानु रक्षकनु ऎम्बुवदन्नु प्रदर्शन माडुवदक्कागि नॆलसिदवनागि, अनैत्तु - जग तॆल्लवन्नू, का नानॆ - रक्षिसुत्तानॆ, हेगॆ रक्षिसुत्तानॆन्दरॆ अनिष्ट निवृत्ति इष्ट प्राप्तिरूपदल्लि संरक्षिसुवनॆम्ब भाववु. 1 सत्व तत्वगळू अस्त्रभूषणादि रूपदिन्द तन्न इष्टानुसार तानु विनियोगिसुव उपकरणगळागियू, अदरिन्द तानु सत्कृष्टनागि रुव अंशवन्नु वेदगळु हेळुवदन्ने उपपादिसि श्री पराशररु श्री विष्णु पुराणद प्रथमाङ्क २२नॆय अध्यायद ६७-२६ने श्लोकगळल्लि हेळिरुवदे ई अमोघ पाशुरक्कॆ प्रमाणवागिरुत्तदॆ :-हीगॆ अस्त्र भूषणादिगळन्नु धरिसि नमगॆ सेवॆयन्नि युवदरल्लि स्वामिय अभिम तव नमगॆ सर्व श्रेयस्सन्नुण्टुमाडुवदक्कागि ऎम्बदागि ज्ञानाग्नॆ सरराद पराशर महर्षिगळु हेळुत्तारॆ. नमस्कृत्वा प्रमेयाय विष्णवे प्रभविष्णवे ! कथयामि यथाख्या तं वसिष्ठन ममा भवत् ॥ आत्मान मस जगतो निक्षेप मगुणालयम । भिभरि कौस्तुभ मणि स्वरूपं भगर्वा हरिः ॥GS॥ 3________________

तत्व त्रयाधिकारः श्रीवत्स संस्थान पर मनन समाश्रितम् । प्रधानं बुद्धि रध्याह्न गदारूपेण माधवे ॥GO ॥ भूतादि मिन्द्रियादिञ्चढाहङ्कारमश्वरः। भिभरि शब्दरूपेण शार्ङ्गरूपेण च स्थितं 70 चल स्वरूप मत्यन्तं जवेनान्नरिता निलम् । चक्र स्वरूपं च मनो ध विष्णुः करे तम पञ्ञरूपातु या माला वैजयन्ती गदानृतः । साभूत हेतु सङ्खातो भूतमालाच वैद्विज 72 यानीयाण्य शेषाणि बुद्धि करात्मकानि । शर रूपाण्य शेषाणि तानिध जनारनः “73 बिभरि यच्चासिदरमच्युतोत्यस्त निरलम् । विद्यामयन्तु यद् ज्ञान मविद्या चर संस्कृतम् इत्थं पुमा स्पधानञ्च बुद्ध हङ्कार मेवच । भूतानि च हृषिकेश मन स्पयाणि च विद्या विद्यॆच मैत्रेय समेतत्समाश्रि तम्॥ अस्त्रभूषण संस्थान स्वरूपं रूपवश्चितः । बिभरि मायारूपोस् श्रेयसे प्राणिनांहरिः॥ इदर अभिप्रायवेनॆ दरॆ :- श्री- पराशर खुषियु मैत्रेयर कुरितु हेळुत्तारॆ : वसिष्ठ निन्द ननगॆ उपदेशवादुदन्नु, आ असदृशनाद, सत्वव्यापियाद, सक्क पाश्रयदिन्द सफलप्रदनाद श्रीमहाविष्णुवन्नु नमस्करिसि निनगॆ उसविसुवॆनु, लालिसु. ई लोकक्कॆ सेरिद जीवात्मनु (जात्येक वचन) स्वतः हेमगुणरहितनागि वरिशुद्धनु. आतनन्नु श्रीहरियु * भमणिरूपदल्लि धरिसिरुवनु. मूल प्रकृतियन्नु श्रीवत्सनॆम्ब मच्चॆ हॊरूपदल्लि हॊन्दिरुवनु. क्रियःपतियल्लि बुद्धि तत्वव गदारू पदल्लि प्रतिष्टितनागिरुत्तदॆ. तानुसाहङ्कारवन्नू सात्विकाहङ्कारव प्रह, शङ्खरूप निन्दलू राज्य रूपदिन्दलू, धरिसिरुत्तानॆ, दॆसि नगंसल शीघ्रवागि चलिसुव स्वभाववळ मनो तत्ववन्नु बहुवु चक्ररूपदिन्द कैयल्लि भंरुवनु. गरामृतद सश्वरनु धरिसिरुव याव मान्सि ऎम्ब वनमालॆयॊ अद सञ्च________________

५१९ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे तन्मात्रॆगळू पञ्चभूतगळागिवॆ. ज्ञानेन्द्रियगळॆदु, करॆन्द्रिद गट्टिदु इवुगळन्नु बाणगळ रूपदल्लि जनार्दनॆनिसुव सर्वॆश्वरनु धरि सिरुवनु. विद्यारूपवाद ज्ञानवन्नु अच्युतनुश्रेष्टवाद अति निल वागि प्रज्वलिसुव कत्तियन्नागियू, अविद्यॆयन्नु आ कत्तिय ऒरॆयन्ना गियू धरिसिरुवनु. हीगॆ जीवतत्ववन्नू, मूल प्रकृतियन्नू अदर एकाररूपगळाद बुद्दि अहङ्कार तत्वगळन्नू, सञ्चभूतगळन्नू, मनस्सिनॊन्दिगॆ कूडि एकादशेयगळॆनिसुवगळन्नू, विद्यॆयन्नू अविदॆ यन्नू, ऎल्लवन्नू, इन्नि मगळिगतीतनाद श्रीमहा विष्णुव मेलॆ हेळिद रीतियल्लि धरिसिरुवनु, एनॊन्दू रूपविल्लदे इरुव मायारूनियाद श्री महा विष्णुव हीगॆ अस्त्रभूषणादिगळन्नु धरिसि सेवॆयन्नॆसगुवुदु प्राणिगळ सर्वश्रेयस्सिगागि ऎन्दु भाविसतत्वद्दु. हीगॆ २५ तत्वगळू सर्वॆश्वरनिगॆ अपृथक्षिद्ध एशेषणगळादुद रिन्द अरा वतार रूपदल्लिरुवागलू अवुगळन्नु बिडदॆ, ई अस्त्र भू हणादिगळ रूपदल्लि धरिसिदवनागि, लोकानुग्रहनिरतनाद स्वामि वर दनु नम्मगळिगॆ सर्वविध श्रेयस्सन्नुण्टु माडुवनागि हस्तगिरियमेलॆ नॆलॆयागिसितु, नमगॆ दृग्गोचरनागि, तन्न सौलभ्य सौशील्यादि क ल्याणगुणगळन्नु प्रकटिसि, नम्मन्नु रक्षिसुत्तिद्दानॆम्बदागि हेळुत्तारॆ. ई स्वामियु ऎन्थावनॆन्दरॆ, वेद प्रतिपाद्यनु; ई वेदवादरू, निनगॆ वाहन मॊदलाद कैर्यगळल्लि सक्तनाद गरुडनिगॆ शरिरव . (1) “वेदात्मानिहगॆश्वर मत्तु (2) वास खावाहनवासनञ्जो यस्त नितानं व्यजनं ‘यामय’ ऎम्ब ति यामुना क्तिग इन्द ई अभिप्रायवु उपपादितवागिरुत्तदॆ. श्री निगमानदेशिकरे तावु अनुग्रहिसिद गरुड पञ्चाशत्तिनल्लि श्री गरुडाळ्वार् विषयदल्लि बरदिरुत्तारेनन्दरॆ– नेत्रं गायत्र मूचे त्रिवृदितिच शिरोनाम धेयं यजूंषि - छन्दांस्यङ्गानि धिष्णात्मभि रजनि श विग्रहो वामदेव्यम् ॥ यस्य सोमात्म नोस् बृह दितर गरुत्ता शामृत पुच्छः । स्वाच्छन्द्यं नः प्रसू (1) श्री चतुश्लोकी, (2) स्तोत्ररत्न,________________

तत्वत्रयाधिकारः तां श्रुतिशत शिखराभीष्टु तात्मा गरुर्ता “स्तोमवॆन्नुव स्तुतिरूपवाद सामवेदवन्नु आत्मवागिवुळ्ळ याव गरुर्त्मारवरिगॆ कण्णु गायत्रि ऎम्ब सामवो, शिरस्सु वृ तॆण्टि सामि, नामधेयवु यजुर्वॆदवो, कै कालु मॊदलाद अङ्गगळु छन्दस्सुगळॊ, मिक्ष शरीरवॆल्लवू वामदेव्यवन्नुव साम वॊ, नखगळु, धिष्टा स्वरूपवो, रॆक्कॆगळु बृहत्साम रथान्तरवॆम्ब सामगळो, बालवु यज्ञायज्ञयवॆम्ब सामवो, हीगॆ वेदपुरु षनॆ यारन्नु कुरितु हेळिदनो, अन्तह अनेक वेदानगळल्लि हॊगळ श्री महिमॆयुळ्ळ गरुडाळ्वारवरु, अल्परिगॆ वशवल्लदिरुव स्वतभाव वन्नु ननगॆ उण्टुमाडलॆन्दु स्तोत्र माडिरुत्तारॆ.” आदुदरिन्द वैनतॆयनु वेदमय शरीरनु. अन्तह गरुडनिगॆ शरीरवाद वेद गळिन्द प्रतिपाद्यवाद श्रीकृष्णनु हस्तगिरिय मेलॆ स्थिरवागि निन्तु समस्तरन्नू रक्षिसुवनॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. सरेश्वरनु कृपापियूष जलनिधियु ; तन्न कृपामहात्मयन्नु प्रदर्शन माडुवुदक्कागि सर कालदल्लि समस्त जनगळू तन्नन्नु मनदणियुव हागॆ नोडुवदु, तन्न महात्मयन्नु केळुवदु, तन्नन्नु भजनमाडुवदु, सेविसुवदु, कैरवन्नॆसगुवुदु, उपासिसुवदु, इवे मॊदलादवुगळिन्द तन्न प्रसन्नतॆयन्नु सम्पादिसिकॊण्डु बाळलि ऎम्बदागि श्रीहस्ति शैलदल्लि श्री वरदराजनॆनिसि बिजमाडिसिदा नॆम्ब भाववु. हीगॆ हेळलु तमगॆ प्रमाण उण्टो ऎन्दरॆ वेदवे प्रमाणवॆम्ब भाववु. W इल्लि नावु ग्रहिसक्ष मुख्यांशवेनॆन्दरॆ–पाञ्चरात्रादि आग मगळ प्रकार प्रतिष्टित विग्रहदल्लि, संस्कारमहिमॆयिन्द निग्रहवु हेगि दॆयो? हागॆयॆ?, दिव्यमप्पळ विग्रहयुक्तनागि, अदन्नॆल्ला प्रवेशिसि सरॆश्वरनु नमगॆ सेवॆयन्नि युवनु. हागॆ सेवॆयन्नीयुवाग शङ्ख चक्रगदासि मॊदलाद अस्वभूषणादिगळिन्द सेवॆयन्नीयुवनु. इद रिन्द समस्त चिद चित्तुगळॊन्दिगॆ सेरिरुव भाववन्नू अवुगळिगॆल्ला तानॆ” अभिमान देवतॆयॆम्ब भाववन्नू तोप्पडिसुत्तानॆम्ब भावव. वेदान्तविषयदल्लि अल्प प्रज्ञराद पाश्चात्यरू, अवरन्नु हिम्बा बिसिरुव एवेक शून्यराद कॆलस हिन्दूगळू कूड सिग्रहाराधन सरियल्लवॆन्दु हेळुवरु. इदु शास्त्रज्ञानदिन्द संस्कार हॊन्दद ज्ञा.________________

श्री मद्र हस्य त्रयसारे इरुपत्ति नालु तत्वळु मनोन्यं स्वरूपभेद म वो लक्षणङ्गळालॆ सिद्दम्, इवल् काव्यमान विरसत्तु मूनु तत्वज्ञळुक्कु इवत्तालारभङ्गळानवत्तुक्कुं नद विजृम्भणॆयु, ई अभिप्रायव सरियल्लवॆन्दु मुन्दॆ अान तार रूपवन्नु पपादिसुवाग हेळुत्तारॆ. इरुपति नालु तत्वङ्गळु कुरि मेलॆ हेळिद इप्पत्तु नाल्कु तत्वगळिगू इरुव अन्यून्य स्वरूपभेदं-परस्पर स्वरूप भेदव अवोलक्षणङ्गळालॆ-अवुगळ परस्पर लक्षणगळिन्द, सिद्ध व्यक्तपडुत्तवॆ. इवुगळिगिरुव परस्पर लक्षण भेदगळन्नॆल्ला तावु रचिसिरुव न्याय,नानदल्लि बहुस्पुटवागि उपपादिसिरुत्तारॆ, ई तत्वगळ लक्षणगळु याववॆन्दरॆ : सारजस्तमोगुणगळ समभाव उळ्ळदॆ मूल प्रकृतियु : विषमभाववुळ्ळद्दादरॆ तमस्सु ; सत्वगु इवु यार ज्ञान, रजोगुणव, अनुराग आकॆ मॊदलादवुग ळिगू तमोगुणव प्रमाद मोहगळिगू कारणवु ; महत्तु धृवसायवॆन्दरॆ सल्पक्कॆ कारणवु : अहङ्कारवु अभिमानक्कॆ कार इवॆ : सात्विकाहङ्कारवु इन्द्रियगळिगू, तामसाहङ्कारवु कब तन्मातॆगू कारणवु : राजिसाहङ्कारवु मेलिनॆरडु अहङ्कारगळिगू सहकारियागि परिणमिसुत्तदॆ- कण्णु बण्णवन्नु कण्डुहिडियुव शक्ति युळ्ळद्दु ; प्रोत्रवु शब्द ज्ञानक्कॆ कारणवु ; हागॆये मूगुगन्ध ज्ञानक्कू नालिगॆ रसज्ञानक्कू ; कन्द्रियगळु, वाक्कु, कार्य, चलन, मलमूत्रविसर्जन, गरो त्पत्ति मुन्तादवुगळिगॆ कारणवु ; आकाशवु शब्दवन्नुण्टुमाडतक्कदु ; वायुवु शब्द स्पश्यगळिगॆ कारणवा दुदु ; तेजस्सु उष्ण स्वरवुळ्ळद्दु ; जलवु शीतस्सरवुळ्ळद्दु ; पृथिवी गन्धवुळ्ळद्दु : इन्थावगळ तत्व लक्षणगळॆम्ब भाववु. इवत्तिल्- ई इप्पत्तु नाल्कु तत्वगळल्लि कार्यमान इर पत्तु मून्नु तत्वङ्ग ळुक्कु मूल प्रकृतिय काव्यरूपवाद मिक्क २३ तत्वगळिगू, इव तालारभङ्गळानवत्तुक्कु - इवुगळिन्दुण्टादवुगळिगू, अवुगळु यावुवॆन्दरॆ :-सृष्टि सृष्टि ऎन्निसिकॊळ्ळुव अण्डगळू, अवुगळल्लिरुव लोकगळू, ब्रह्मादि स्वम्बपरन्तवाद शरीरगळू, आदुदरिन्द इवुग________________

तत्रयाधिकार ووه स्थितियिल्वरुम् एत्र चु रक्कळ् पुराण इले प्रसिद्ध मा नपडिये कण्णुकॊळ्ळदु. प्रकृतेरा नम् (1) “स्वता भासकं सत्वं गुणस ता द्विलक्षणं”, नगू स्थितियिरुवं - स्थितियल्लिरुव, एच्चु रक्कळ् - हॆच्चु कडिमॆगळु, पुराणळिले – अनेक पुराणगळल्लि, प्रसिद्धमान पडिये - व्यक्तवागि उपपादिसिद रीतियल्लि, कण्णुकॊळ्ळदु - तिळि मकॊळ्ळुवदु. इल्लि मूल प्रकृतिय स्थिति मॊदलादवुगळु हेळल्प टैवु. अदर परिणाम द्रव्यगळ मत्तु व्यष्टि सृष्टिगॆ सेरिदवुगळ स्थिति यल्लिरुव व्यत्यासगळन्नु इल्लि उपपादिसुवदरिन्द ग्रन्थ विस्तर उण्टा दीतॆम्ब भयदिन्द इल्लि उपपादिसुवदिल्लवु. इष्ट विद्दवरु पुराणग नन्नवलोकिसि अवुगळ स्थितिगळल्लिरुव हॆच्चु कडिमॆगळन्नरियबहुदु. अल्लि इवुगळॆल्ला प्रसिद्धवागि उपपादितवागिरुवदरिन्द अवुगळ मूलक तिळियबहुदॆम्ब भाववु. मुन्दिन वाक्यदिन्द प्रकृति द्रव्यवेनु परिच्छिन्नवादुदे, अपरिचि नवादुदे? ऎम्ब जिज्ञासॆयल्लि कॆलवु प्रमाणगळन्नु दाहरिसि प्रकृति यु अपरिच्छिन्नवादुदल्लव, एकॆन्दरॆ नित्यविभूतियल्लि प्रकृति सम्बन्ध निल्लवॆन्दु तिळिसि, नित्यविभूतियल्लद प्रदेशवू कूड अ नित्यविभूतिय मूररल्लि ऒन्दु भागदष्टादरू, इदू कूड तुम्बा विस्तारवादुद रिन्द प्रकृतिगॆ आनन्त्यवु प्रमाणगळल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. प्रकृतिगॆ आन पपा द नॆयु (1) इदु साञ्चरात्र वाक्यवु “सत्यं – शुद्ध सत्ववु, नित्यनि भूति यल्लिरुव द्रव्यन, स्व सत्याभासकं - स्वयं प्रकाशवादुदु, गुण साद्वि लक्षणं - प्रकृतियल्लिरुव रजस्तमोगुणगळिन्द सेरिद सत्वगुणक्किन्तलू विलक्षणवादुदु. प्रकृतिगिन्त निलक्षणवागि शुद्ध सत्यवन्न उण्टॆन्दु हेळिदुदरिन्द, प्रकृतियु अ परिच्छिन्नवे परिच्छ स्मति ऎम्ब सदेहदल्ल, आ परिच्छिन्नवॆन्दु हेळलागुवदिल्लवॆम्ब भा________________

श्रीव द्रहस्य त्रयसारे (२) तमसः परमो धाता (3) “ अप्राकृतं सुरै त्वन्द्यं, इत्यादिगळालॆ तमस्सु क्कु मेलान देशविशेषं सिद्धिक्कॆ याले, (!) : अनन्तस्य नतान सङ्ख्यानं वापिविद्यते.” वन, हागॆ अपरिच्छिन्नवादुदादरॆ, नित्य एभूतियल्लू इरबेकागित्तु. हागॆ अल्लि इल्लदुदरिन्द परिच्छिन्नवादुदॆम्ब भाववु. (2) इदु श्री मद्रामायण युद्ध काण्ड श्लोकवु. 114-15 तमसः - प्राकृत मण्डलक्किन्तलू, परमः - अप्राकृत दिव्य वैकुण्ठवासियागिरुवदरिन्द श्रेष्ठनु, धाता - सर्व जगतृष्टि का वागि अवगळन्नु धरिसिरुवनु अथवा पोषिसिरुववनु. इन्तह श्री महा विष, कॆ श्री रामनु ऎन्दु रावण वधानन्तर मन्दोदरियु हेळुत्ताळॆ, ई श्लोकद उत्तरार्धवु :- श्री वत्सवानित्य श्री रजय्यः शाश्वतो धृवः” ऎम्बदागि. (3) बॆता, २. १७. अप्राकृतं सुरैन्द्यम् आयुता र्क समप्रभं – ऎम्बुदु श्लोकद उत्तरार्धवु. वापी कूप तटाकादि वृक्षषण्डैश्च मणि तं-ऎम्बुदु पूर्वार्धवु. अप्रा कृतं - प्रकृति सम्बन्धविल्लदे इरुव, सुरैरन्द्यं – देवतॆगळिन्द स्तोत्रमाडल्पट्ट, मत्तु अयुतार समप्रभं - कोटि सूर्य रिगॆ समनाद प्रकाशवुळ्ळ वैकुण्ठलोकवन्नु ऎम्ब भाववु. ऎरडने प्रमाणदल्लि तमस्सिगिन्तलू विलक्षणवादुदु सर्वॆश्वरन दिव्य मक्कळ एग्रहवॆन्दू, मूरने प्रमाणदल्लि आ दिव्य परमपदवु, अप्रा कृतं-प्रकृतिगिन्तलू विलक्षणवॆन्दू हेळल्पट्टितु. आदुदरिन्द प्रकृति मल्लदिरुव प्रदेशगळिरुवदरिन्दप्रकृतियु अपरिच्छिन्नवादुदल्लवॆम्बु वदु व्यक्तपडुत्तदॆ. इत्यादिगळालॆ - ई मेलिन मूरु प्रमाणगळे मॊदलादव गळिन्द, तमस्सुक्कु मेलान - प्रकृतिगिन्त बेरॆयागि विलक्षणवागि श्रेष्ठवागिरुव, देशविशेषं - प्रदेशवाद नित्यविभूतियु, सिद्धि कैयालॆ - उण्टॆन्दु स्थापितवागिरुवदरिन्द (प्रकृतियु देश परि च्छिन्नवादुदॆम्ब भाववु (4) ए. प्र. २. ६, २५. अनस्तस्य – अनन्तवाद, तस्य - आ G________________

तत्वत्रयाधिकार (5) तदन मसङ्ख्यात प्रमाणञ्चापिवैयतः” इत्या दिगळिल् नित्य विभूतियाले अवच्छिन्न मल्लाद प्रदेशत्ताले मूल प्रकृति कानन्न कॊल्लुगिनन. प्रकृतिगॆ, अन्न – कालमूलकवागि कॊनॆयु ऎन्दरॆ इल्लवु. सङ्ख्यानंवापि - सङ्ख्यॆ माडुवुदू कूड, इल्लवु ऎन्दरॆ साध्यवल्लवु.” ऎन्दू, 1 नाशव, न - नविद्यते – (5) वि. पु. २. ७. २६. यतः - याव कारणदिन्द, तत् - आ प्रकृतियु, अनन्तं-नाशविल्लदे इदॆयो, मत्तु असङ्ख्यातप्प माणञ्च लॆख माडलु साध्यवल्लद प्रमाणवुळ्ळदो. “हेतु भूत म शेषस्य प्रकृतिस्सा परामु ने” ऎन्दु मुन्दॆ इरुत्तदॆ, आ कारणदिन्द, ओ मुनिये, आ प्रकृतियु ऎल्ला अचिद्वस्तुगळिगू कार अभूतवागिदॆ.’’ इत्यादिगळिल् - इवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि, नित्यविभूतिगळालॆ - सृष्टि क्रम लयादिगळिगॆ सेरदे इरुवदरिन्द शुद्ध सत्वमयवाद नित्यविभूतिवस्तुगळिन्द, अवच्छिनमल्लाद आक्रमिसदे इरुव, प्रदेशत्तालॆ - प्रदेशवन्नु आक्रमिसिरुवदरिन्द, अन्तह प्रदेशवू कूड अति विपुळवादुदरिन्द, मूलप्रकृतिक्कु- मूल प्रकृतिगॆ, आनं - आ ननव, शॆल्लुगिरन - हेळल्पट्टि रुत्तदॆ. प्रकृति, एनु परिच्छिन्नवे, अथवा अपरिच्छिन्नवे ऎम्ब शाविगॆ समाधानवेनॆन्दरॆ : नित्यविभूति यिरुव स्थळदल्लि प्रकृति यॆल्लवु; नित्य विभूतियु त्रिपाद्विभूतियु, लीला एभूतियु नूररष्टु दॊड्डदु; नम्म पृथिवी मॊदलाद लोकगळॆल्ला से रिद लीला निभूतियु एक साद्विभूतियु. ई लीला निभूतिगॆ सेरि दवु, अनेक अण्डगळागिरुवदरिन्द, अवॆल्ला प्रकृति परिणामगळादुद रिन्द प्रकृतियु अनन्यवादुदॆन्दु विष्णु पुराणादिगळल्लि हेळल्पट रु इदॆ. आदरॆ अदन्नवॆन्दु हेळिदुदरिन्द अपरिचि नवॆम्बभिप्रायव वु. एकॆन्दरॆ नित्य विभूति यिरुव प्रदेशदल्लि प्रकृतियु इल्लवॆ अदू अल्लदॆ नित्यविभूति लीला निभूतिगळ मध्यॆ निरा नदियु इदॆ ऎम्ब शास्त्र प्रमाणविदॆ. जीवात्मनु (भाविभूतियन्नु बिट्टु सित्य विभूतिगॆ होगुवाग विरजानदि यल्लि प्रकृति सम्बन्धवन्नु नीगिकॊळ्ळु .________________

MSM श्रीमद्र हस्यत्यसारे त्रिगुण द्रव्यस्य प्रवृत्ति भेदः त्रिगुणद्रव्यत्तुक्कु प्रवृत्ति भेद, बद्ध चेतनरुडैय भोगापवर्गळुक्कुम, ईश्वर नुडैय लीलार सत्तुक्कु माक सममाकवु, विषममाकवुम, परिणाम सन्मति 3 तानॆम्ब प्रमाणवू उण्टु. आदुदरिन्द देशतः प्रकृतियु परिच्छ इवु; आदरॆ कालतः अपरिच्छिन्नवु. एकॆन्दरॆ इदु अनादियागि ऎल्ला कालदल्लि नित्यवागिरुत्तदॆ. श्रुतियू अजामेकां’’ ऎम्ब वाक्य मूलक नित्यवादुदॆन्दु हेळुत्तदॆ. प्रकृतिय प्रवृत्ति भेदवु.

त्रिगुणद्रव्यत्तुक्कु - प्रकृतिगॆ, प्रवृत्तियल्लि भेदवॆनॆन्दरॆ– बद्धचेतनर, भोगापवरळुक्कु – ऐहिक भोग मत्तु दॆ हावसानाननर आमुष्टिकवाद मोक्षप्राप्तिगू, मत्तु ईश्वरनु डैय लीलारसत्तु क्कु माक – स्वतनागि पूर्ण कामनागिरुव सर्वेश्वरन लीला विनोदार्थवागियू, सममाकवु - प्रळ यकालदल्लि प्रकृतिय मूरुगुणगळु समवागियू, विषम माकवु म् - सृष्टि कालदल्लि विषमवागियू, परिणाम सन्नतियुडैता य् - तदनर परिणाम समूहवन्नु हॊन्दिदुदागि, देहे यादि रूपत्तालॆ – विचित्रा देहसम्पत्ति’’ ऎन्दु हेळिसिकॊळ्ळुव हागॆ शरीर इनिय मॊदलाद रूपगळिन्द, अव्यापारळ्ळि युम् - अवुगळ तम्म तम्म व्यापारगळन्नु, हण्णुगै - माडो इवु. प्रकृतिय प्रवृत्तियु ई बद्ध चेतनरुगळ भोगक्कागि ऎन्दरॆ कर्मफलानुगुणवागि सुखदुःखोप भोगगळिगागि ऎन्दु सर्वॆश्व रनु सल्लिसिरुत्तानॆ. ई प्रकृतिय प्रवृत्तिये ई बद्ध चेतननिगॆ कर ण कळेबरयोगवन्नु सर्वेश्वर सानुसार उण्टुमाडि, आ इं द्रियगळन्नु दुरुपयोगपडिसदॆ “जिकीत्रय केशवं मुर रिपुं” (मुकुन्द) ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुव हागॆ, सरियाद मार्ग दल्लि विनियोगिसिदरॆ, ईतनु पुण्य पापे विधूय’ पुण्यपापकर्मग ळन्नॆल्ला शरणागतिय मूलक, कळॆदुकॊण्डु मोक्ष सुखवन्नु हॊं दलु, तन्न प्रवृत्ति मूलक अनुकूलपडिसिकॊडुत्तदॆ. हीगॆ ई चेत________________

तत्वत्रयाधिकार मैयुडै ताय, देहे यादि रूपत्तालॆअवो व्यापारङ्गळ्ळॆ युम् पण्णुगॆ. इदु रजस्तमस्सुकॊळ्ळि यि ट्टु बद्धरु तत्वज्ञळिलु मरॆत्तु विपरीत ज्ञान युज्ञाकिरदु भोगार्थमाक, इदु ताने यववर्ग नन्नु इहदल्लि भोगिसुवदू, परदल्लि सर्वॆश्वरनिगॆ नित्य कैर्यवन्नॆस गुत्ता निरतिशयानन्द हॊन्दुवदू, इवे मॊदलाद प्रकृतिय प्रवृ तिगळु स्वामिगॆ लीलॆयु, प्रळयवू सृष्टियू सह आतनिगॆ लीलॆयु. प्रळयदल्लि प्रकृतिय प्रवृत्तियु हेगॆन्दरॆ, अदर मूरु गुणगळू सम भावदल्लिरुवदु; हागॆ समभावदल्लिरुवतनक सृष्टियिल्लवु; या वाग अवु समवागिरदॆ विषमभाववन्नु हॊन्दुत्तवो आग सृष्टियू, तदनन्तर परिणाम सन्ततिगळू उण्टागुत्तवॆ. हीगॆ प्रकृतिय प्रवृ तियु इन्तह परिणामगळिन्द भिन्न भिन्नवागिरुत्तदॆ. ई अभिप्रायग ॆल्ला हिन्दॆये शरणागत दीपिका श्लोकवाद (भोग्यं मुकुन गुणभेदं” ऎम्ब श्लोकदल्लि उपपादितवागिरुत्तदॆन्दु हेळल्पट्ट रुत्तदॆ. ४५७ ने पुट नोडि. आदरॆ प्रकृतिय प्रवृत्तिभेददिन्द ई बद्ध चेतननिगॆ ऐहिक भोगवू, तद्विरुद्दवाद मोक्षसाधनॆयू सह, हेगॆ उण्टादितॆम्ब शब्दवन्नु निराकरिसि, प्रकृतिय प्रवृत्तियु हॆ’गॆ भोग मोक्षगळॆरडक्कू साधनवॆम्बुवदन्नु ऎरडु वाक्यगळ मूलक व्यक्तपडिसुत्तारॆ. इदु - ई प्रकृतिय प्रवृत्तियु, रजस्त मस्सु कॊळ्ळियिट्टु - तन्नल्लिरुव रजोगुण तमोगुणगळ मूलक नागि, बद्ध चेतनरिगॆ, तत्व ळिल् - तत्वहित पुरुषार्थगळल्लि, उ ड्रैय्य मरैत्तु याथार्थवन्नु वरिसि, भोगारमाक-सुख मे खानुभवरस ऐहिक स्वरादि भोगक्कागि, विपरीतज्ञान-सरि यादुदन्नु व्यत्यस्तवागि भाविसुव भ्रम रूपज्ञानवन्नु, इदु अज्ञान, अन्यथा ज्ञानगळिगू उपलक्षणव, उण्णाक्किरदु - उण्टुमाडु तवॆ. इदु ताने - हीगॆ तत्वहित पुरुषार्थगळन्नु मरिसि विपरीत ज्ञानवन्नुण्टुमाडि ऐहिक सुखदुःखानुभवगळल्लि अभिरुचियन्नु टुमाडुव प्रकृतिय प्रवृत्तियॆ, अपवर्गार्थमाक - निरतिशय मोक्षस, जानुभवक्कागि सत्य निवृद्धियाल् - सत्वगुणाधिक्यवन्नु 6 उ________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे र्थमाक सत्व निवृद्धियाले तत्व, यथावत्स काशिप्पिक्कि रदु. टुमाडुवदर मूलक, तत्व - तत्वहित पुरुषार्थगळन्नु, य थावत् - यथावत्तागि, अवुगळ महिमानुगुणवागि, प्रकाशिप्पि रदु प्रकाशगॊळिसुत्तदॆ. ई अभिप्रायगळे भगवद्गीतॆयल्लि दैवी मत्तु आसुरी स्वभाववुळ्ळ, चेतनर विषयवन्नु पपादिसुव सन्दर्भ दल्लि हेळल्पट्टिवॆ. श्री १४-१२. १३. १४, लोभः प्रवृत्ति रारम्भः करणामशम हा । रजतानि जायने निवृद्ध भरतरभ चेतनरल्लि रजोगुणवु तलॆ ऎत्तिदरॆ, सम्पादिसिदुदन्नु इतररिगॆ कॊडकूडदॆम्ब लोछ बुद्दियू, भोगगळिगागि कर्मगळल्लि प्रवृ तियू, अशम इन्नियगळन्नु वशमाडिकॊळ्ळदिरोणवू, स्पृहा - विषय सुखगळल्लि आशॆयू उण्टागुत्तवॆ. अप्रकाशो प्रवृत्ति प्रमादोमोह एवच। तमस्यॆतानि जायन्ने विवृद्धि कुरुनन्दन ओ कुरुवंशोत्पन्ननाद अर्जुनने, तमोगुणवु तलॆ ऎत्तिदरॆ, ज्ञानविकासविल्लदिरोणवू, ऒळ्ळॆ कॆलसगळल्लि प्रवृत्ति इल्लदिरोणवू, विपरीत फलवन्नु कॊडुव कार माडुवदरल्लि बुद्धियू, भ्रान्तियिन्द यथार्थज्ञानविल्लदिरुविकॆयू, इवॆल्लवू उण्टागुत्तदॆ. e यदास विवृद्धितु प्रळयं यातिदेहनृत् तदोत्तम विदां लोकानमर्ला प्रतिपद्यते ॥ यावाग सत्वगुणवु अभिवृद्धियन्नु हॊन्दुत्तदो, आग चेत ननु देहावसानवन्नु हॊन्दिद बळिक ज्ञानविकास हॊन्दिदवर मध्य दल्लि हुट्टि, अनन्तर “सत्यात्सञ्जायतेज्ञानं” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ ज्ञानवन्नु सम्पादिसिकॊण्डु “ ऊर गच्छ सत्व ा” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ मोक्षसाम्राज्यवन्नु हॊन्दुत्तानॆ. हागॆये ई गीता १४ ने अध्यायदल्ले, ई अभिप्रायगळन्ने उपपादिसुव इन्नू अनेक श्लोकगळिवॆ, पराम्बरिसबहुदु. आदरॆ________________

तत्वत्रयाधिकार इवैयॆल्ला मश्वरनुक्कु लीलार सावहवायि रुक्कुम्. शुद्ध सत्व निरूपणं. शुद्ध सत्वत्तुक्कु स्वरूपभेदं रजस्तमस्सुगळोडु “तत्र सत्वं निम्मलता “काशक मनामयम् । सुखसङ्गेन बद्धाति ज्ञान सङ्गेन चानघ” । ऎम्ब श्लोकदल्लि सत्वगुणवु सुखसङ्गद मूलक बन्ध हेतुवा गिद्दरू, यावाग अदु आधिक्यवन्नु हॊन्दितो, आग अदु मोक्षप्रा प्तिगॆ हेतुभूतवाद ज्ञानप्राप्तिगू कारणवागुत्तदॆम्बभिप्रायदिन्द इल्ल सत्य विवृद्धियाले ऎन्दु प्रयोगसिरुत्तारॆ. इवॆयॆल्ला - ई मेलॆ हेळिद प्रकृतिय प्रवृत्ति भेद दिन्द, जीवनु करण कळॆबरादिगळन्नु हॊन्दि, ऐहिक भोगगळल्ले नग्ननागि अवुगळन्ननुभविसुवदू, अथवा अवुगळु तुच्छवादुवॆन्दॆ णिसि, आ करण कळेबरगळ मूलकवागिये यथार्थज्ञानवन्नु पडॆदु नोक्षवन्नु हॊन्दुवदू, इवॆल्लवू, ईश्वर नुक्कु लीलार सावह मायि रुक्कु - ईश्वरनिगॆ लीला रसनन्नुण्टुमाडुवन्थावुगळु शुद्ध सत्व निरूपणवु प्रकृतिय साधारण धर्मगळन्नु हिन्दॆ हेळि, ईग शुद्ध सत्वद स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळन्नु हेळलु हॊरटु, प्रथमतः अदर स्वरूप नैलक्षण्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ. ई प्रकृति मण्डलदल्लिरुव बद्धरे मॊदलाद वुगळल्लिरुव सत्यवु रजस्तमोगुणगळिन्द कलुषितवादुदु नित्यविभूतिय शुद्ध सत्ववादरू रजस्तमो गुणगळिन्द सेरदे दिव्यवागिरुवदरिन्द * अ प्राकृतवॆं’‘वॆनिसुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. शुद्ध सत्तुक्कु - शुद्ध सत्वक्कॆ, स्वरूपदल्लिरुव भेदवु. रजस्तमस्सु गळोडु-रजस्तमो गुणगळॊन्दिगॆ, कलशाद – सेरदे इरुव, सत्त्वगुणाश्रयमायि रुक्कॆ - सत्वगुणक्कॆ आश्रयवागिरोणवु शुद्ध सत्ववॆम्ब अदर हॆस ई मेलिन अभिप्रायवन्नु सूचिसुत्तदॆ. शुद्ध सत्ववॆन्दरेने रज मस्सुगळिन्द सरदे इरुव सत्ववु ऎम्ब प्राय उण्टागुत्तदॆ.________________

श्रीमद्र हस्यत्रय सारॆ कलशाद सत्वगुणाश्रय मायिरु. इर्दि स्थिति भेदव नित्यमान मण्टप गोपुरादिगळिलु, ईश्वर नुडैयवु ं नित्यरुडैयवु ं विग्रह विशेषज्ञळिलु, नित्य मायि रुक्कु, नित्य रुडैयवुव, मुक्तरुडैयवुम्, ईश्वर नुडैयवुम्, अनिच्छॆयाले नन्नविग्रहादिगळिल् अनित्य मायिरुक्कु. इर्दि प्रवृत्ति भेद इवरळुडैय इच्छॆ क्रीडाग मुन्दॆ शुद्ध सत्व स्थिति ऎन्थाद्दु, अदेनु नित्यवादुदे अनित्यवादुदे ऎन्दु चर्चिसुत्तारॆ. अदु नित्यवागियू, अनित्यवागियू इरबहु दॆन्दु तोर्पडिसुत्तारॆ. इर्दि स्थितिभेदव ई शुद्ध सत्वद स्थितियल्लिरुव भेदवे 1 नन्दरॆ :–नित्यमान मण्टप गोपुरादिगळिलु - नित्यवाद, मण्टप गोपुर मॊदलादवुगळल्लि, ईश्वर नुडॆयवु नित्य रुडैयवुं विग्रहविशेष अलुम् ईश्वरन मत्तु नित्यर विन मक्कळ विग्रहगळल्लि, नित्यवागिरुत्तदॆ. आदरॆ नित्यर मुक्तर ईश्वरन, अनिच्छॆयाले - अनित्यवाद सल्पगळिन्द, नन्न - प्राप्तवाद, विग्रहादिगळिल् - शरीरगळल्लि, अनित्य मायिरुक्कुरि- अनित्यवागिरुत्तदॆ. हिन्दॆये नित्य नित्येच्छासिद्दळ्, अनि त्यङ्गळ् अनिच्छॆयालॆ उत्पन्नङ्गळ ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द दिव्य वैकुण्ठदल्लि ईश्वर नित्य मुक्तरुगळिगॆ इरुव शरीर एशेषगळॆल्ला सत्व श्वरन सिच्छॆयिन्द सिद्धवादवुगळादुदरिन्द, शुद्ध सत्व स्थितियु ई सं दर्भगळल्लि नित्यवादवुगळु आदरॆसर्वॆश्वरनु कॆलवु कालदवरिविगॆ मा त्रवे अवतारगळल्लि शरीरवन्नु धरिसुविकॆयु, हागॆये नित्य सूरिगळु आळ्वाराचाररुगळागि अवतरिसिदाग शरीरवन्नु हॊन्दिरोणवू सह, अल्प कालमात्रविरुवदागि अनिच्छॆयिन्दुण्टादुदरिन्द अनित्यवादवु ऎम्ब भाववु. श्रुतियल्लि कामचारोभवति ’ ऎन्दु मुक्तन विष यदल्लि छान्दोग्यदल्लि हेळिरुवहागॆ, पितृलोक भूलोक सञ्चार गळिगॆ अनुकूलवाद विग्रहगळु, अवर अनित्य सल्पदिन्दुण्टागुवद ‘रिन्द अनित्यवादवुगळु ऎम्ब भाववु. ((________________

तत्व त्रयाधिकारः ५३० परिणामादिगळाले शेषिक्कु भोगोपकरण मायुव, शेषभूतनुक्कु कैरोपकरण मायुव, निक्कि . काल निरूपणं. विभुनायि कालत्तु स्वरूप भेदं जडना रुक्कॆ, इर्दिस्थिति कालावच्छेद मिल्ला मैयालॆ नि

1 या इर्दि प्रवृत्ति भेदव‌ - ई शुद्ध सत्वद प्रवृत्तियल्लिरुव वैलक्षण्यवेनॆन्दरॆ :- इवरळुडैय ऎन्दरॆ ईश्वर नित्यमुक्तरु गळ, इच्छॆक्कीडाग सानुसारवागि, परिणामादिगळाले परिणाम मॊदलादवुगळन्नु हॊन्दि, इल्लि आदिशब्ददिन्द चलनवे मॊ दलाद क्रियॆगळु हेळल्पट्टव ; शेषिक्कु भोगोपकरणमायु वर् - रेषियाद सर्वॆश्वरनिगॆ भोगोपकरणगळागियू, शेष भूतनुक्कु कैपकरण मायुव् - शेषभूतराद नित्य मुक्तरुगळिगॆ, सर्वॆश्वरनिगॆ कैर्य माडुव सामग्रिगळागियू नि - इरोण, इल्लि शुद्ध सत्वद परिणामगळु, प्रकृतिय परि मगळ हागॆ चेतन कर्ममूलगळागि अल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि, परळुडैय इच्छॆक्कीडाग - ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. प्रकृति मादरि, सिद्दर इच्छाधीनवागि परिणामहॊन्दि यावागलू शेषिगॆ *मग्रि मागुवुदिल्ल, एकॆन्दरॆ बद रु कर्माधीनरु. ई शुद्ध सत्यवादरू हागल्लवु. इदु इच्छाधीन परिणामवन्नु हॊं 5. नित्यमक्षरिगॆ कृपकरणवागियू शेषियाद सर्वॆश्वरनिगॆ भोगोपकरणवागि यू आगुत्तवॆन्दु घळुत्तारॆ. ई परिणामगळु, प्रकृति महा कालक्कॆ अधीनवादुदल्ल; आदरॆ अवुगळ इच्छॆगॆ मात्र आ नादुदु. “ नकालस्कत्रवै प्रभुः” ऎन्दु हेळल्पट्टि रुत्तदॆ. 23 मुपि काटद स्वरूप - 3 प्रवगळु हेळल्पडुत्तवॆ. कलत्तु कु स्मर प्रभेदन - कालक्कॆ स्वरूप वैलक्षणवॆ नॆदरॆ - जड नाय विभुनायिरु - - नात्रयनल्लदॆयू J________________

श्रीमद्र हस्य त्रय सारॆ यिरुक्कु म्. (इर्दि) प्रवृत्ति भेदं कलाकाष्ठादि विभाग तालॆ सृष्णादिगळुक्कु उपकरण मायि रुक्किर पडियिलॆ कण्णु कॊळ्ळदु. ऎल्ला कडॆयल्लि व्यापिसिरोणवू, इल्लि कालस्वरूपक्कॆ लक्षण हेळुव दरल्लि विभुत्ववु कालक्कॆ इरुवहागॆ सश्वेश्वरनिगू उण्टु. सत्येश्वर नल्लि अन्वयिसदे इरुवदक्कागि जड माय् ऎन्दु हेळल्पट्टितु. सर्वॆश्वरनु जडवल्लव, विभुवॆन्दु हेळिदुदरिन्द विभुवल्लद प्रकृति गिन्त एलक्षणवादुदॆन्दु ऊहिसबहुदु.

इर्दि स्थिति – ई कालद स्थितियु, कालावच्छेदमिल्लामॆया ले – कालक्कॆ परिमिति यिल्लदुदरिन्द, नियायिरुकु नित्यवागिरुत्तदॆ. कालतत्त्वविल्लद समयवे इल्लवादुदरिन्द अदु नित्यवु ऎम्ब भाववु. इर्दि प्रवृत्ति भेदम् - ई कालद प्रवृत्तियल्लिरुव भेद वेनॆन्दरॆ, कलाकाष्ठादि विभागत्तालॆ - कला काष्ठा मॊदलाद विभा गगळिन्द, सृष्टादिगळुक्कु उपकरण मायिरुक्किर पडियिलॆ - सर्वॆश्वरन जगतृष्टि मॊदलादवुगळिगॆ सहायवागिरुवहागॆ, कण्णुकॊळ्ळदु - तिळिदुकॊळ्ळुवदु. इल्लि काष्ठॆ ऎन्दरॆ “ अष्टादश निमेषास्तु काष्ठा” ऎन्दु हेळिरुव मेरॆ १८ सल कण्णु रॆप्पॆयाडि सुव काल. कला ऎन्दरॆ अन्तह ३० काष्टॆगळु, ३० कलॆगळिगॆ ऒन्दु क्षण, १२ क्षणक्कॆ ऒन्दु मुहूर्त. हीगॆये कालविभागगळाद रात्रि हगलु, वार, पक्ष, मास, ऋतु, संवत्सर मॊदलाद काल विभागगळु ( आदि” पददिन्द सङ्ग्रहिसल्पट्टवु. सृष्टादि ऎम्बल्लिरुव आदि पद दिन्द स्थितिलयगळू सह ऊहिसल्पट्टवु. आदरॆ मेलॆ हेळिदुदरल्लि कॆलवु शरीरगळु नित्यवादवॆन्दू, कॆल वु अनित्यवॆन्दू हेळल्पट्टवु. परम पददल्लि नित्यमुक्तरे मॊदलाद वर शरीरगळु नित्यवादवु, बद्धर शरीरगळॆल्ला अनित्यगळु. इल्लि अनित्य वॆन्दरॆ स्वरूपनाशवॆम्बभिप्रायवल्लवु. हागॆ स्वरूपनाशवन्नु हेळि दरॆ असत्कार्यवादवॆन्दरॆ कार्यवु कारणदल्लिल्लदॆ हॊसदागि उत्पन्न वायितॆम्ब तार्किकन वादवु प्राप्तवागुत्तदॆ. इदु अपसिद्धान________________

3 तत्वत्रयाधिकार ма इद्द व्यळॆल्ला स्वरूपेण नित्यळायिरुक्कु. नामान्तर भजनारा वस्था विशेष विशिष्टतय्कॆयिट्टु शिलव त्र अनित्यजरदु. अळिन दोडु सजातीयङ्गळान अव वॆन्दु श्री भाष्यकाररु ‘तदनन्यत्वम् आरण शब्दादिभ्यः” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रक्कॆ भाष्यवन्नु बरॆयुवाग विशदवागि तोरिसिरुत्तारॆ. आ दुदरिन्द अनित्यवॆन्दरॆ बेरॆयवस्थॆयन्नु हॊन्दुविकॆयु, स्टेच्छॆयिं दलेयागलि अथवा हागल्लदेयागलि अनेक सन्दर्भगळल्लि इन्तह अवस्थान्तरवु उण्टागबहुदादुदरिन्द नित्यानित्य विवेचनॆगेने मा र्गविल्लदन्तागुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ सन्द्रव्यनित्यम् ऎम्ब सिद्धान्त दॊन्दिगॆ विरोधिसुत्तदॆ. आदुदरिन्द द्रव्यवॆल्ला स्वरूपतः नित्य ऎन्दु हेळुत्तारॆ. इद्दव्यळॆल्ला - ई अचेतन रूपद्रव्यवॆल्ला, स्वरूपे > - स्वरूप मूलकवागि, नित्यङ्गळायि रुक्कु - नित्यवागिरुत्तवॆ, नामान्यर भजना राव स्थाविशेष विशिष्टतय्य - बेरॆ हॆसरन्नु हॊन्दलु योग्यवाद बेरॆ अवस्थाविशेषदिन्द कूडिरुविकॆयन्नु, यि ट्टु - मूलमाडिकॊण्डु, शिलव - कॆलवु पदार्थगळन्नु, अ नित्यज्ञरदु - अनित्यगळॆन्दु हेळुवदु. इवुगळल्लि कॆलवु द्रव्य गळु परिणामवन्नु हॊन्दि बेरॆ अवस्थॆगळन्नु पडॆदु, अदरिन्द बेरॆ हॆसरन्नु हॊन्दुवदरिन्द, अवु अनित्यगळॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुववु. आदरॆ अवू कूड नित्यवादवॆ, आदुदरिन्द अवुगळिगॆ प्रवाहतः नित्यत्ववन्नु हेळुत्तारॆ. आदरॆ द्रव्यक्कॆ स्वरूपतः नित्यत्ववे इरुवाग प्रवाहतः नित्यत्ववन्नु एकॆ हेळबेकॆन्दरॆ समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. अळिन दोडु - कळॆदु होद अवस्थॆयॊन्दिगॆ, सजातीयळान – आ जातिगेनॆ सेरि प्राप्तवागुव ऎन्दरॆ विषमवल्लदॆ समानवाद, अव स्मानरल् मेलुम् - बेरॆ इतर अवस्थॆगळु उत्तरोत्तर, मुळक्कवरुगै यालॆ - यावागलू बरुवदरिन्द ऎन्दरॆ उण्टागु वदरिन्द, अवुगळन्नु, प्रवाहनित्यङ्गळॆरदु - प्रवाहनित्यगळन्नु हेळुवदु, हागॆ हेळल्पडुववु ऎम्ब भाव. प्रवाहनित्य ऎम्बुव दक्कॆ विसदृशाव स्थानान्तरित सुसदृशाव स्थाभाग्य – ऎम्बदा O________________

ная श्रीमद्र हस्यत्रयसारे स्थानरळ् मेलुम् मुळक्कवरुगैयाले प्रवाहनित्य बळॆन्नु तॊल्लुकिरदु. 23 स्वाधीन शब्दार्थनिरूपणम् इप्पदार्थ ळॆल्ला न नुडैयुव स्वरूपस्थिति प्र गि सारप्रकाशिका सारविवरणॆ वाख्यातृगळाद श्रीमद्भारद्वाज ती वासाचार्यरू श्रीशैल श्रीनिवासाचार्यरवरू सह लक्षणवन्नु हे रुत्तारॆ. अवस्थॆगळु एसदृश सुसदृश वॆन्दरॆ विषव, समानवॆन्दु ऎरडु विधव, हालु मॊसरागुवदु विषमावसॆ यु; दीपवु उरियु तिरुवाग अनेक परिणामगळन्नु हॊन्दुत्तवॆ, अवॆल्ला सुसदृश अथ वा समानावस्थॆगळु, हागॆ समानावस्थॆयन्नु हॊन्दुवदक्कॆ प्रवा हतः नित्यवॆन्दु हेळल्पडुवदु. मुळक्कवरुगैयालॆ - ऎन्दरॆ यावागलू उण्टागुत्तदॆ ऎम्बदागि हेळिरुवदरिन्द धातायथा पूरै मकल्पयत्”, कल्प कल्पक्कू पूर्वदल्लिन हागॆ सृष्टि रूप परि काम क्रमवु जरगुत्तदॆम्ब श्रुत्यर्थवु उपपादिसल्पट्टितु. श्री भाष्यकाररवरु श्रीरण्ण गददल्लि “स्वाधीन त्रिविध चेत ना चेतन स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति भेद” व्रळ्ळवनॆन्दु प्रारम्भिसिरुवुद रिन्द, अदन्नु श्री निगमान्य देशिकरवरु मनस्सिनल्लिट्टवरागि, मूरु विधचेतनरेनु, मूरु विध अचेतनवेनु, इवुगळ स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळन्नु विशदवागि तिळिसि, अनन्तर इवुगळॆल्ला ईश्वरनिगॆ स्वाधीन वादुवु ऎम्बदागि हेळलुपक्रमिसि, आ स्वाधीन रार्थवन्नु व्यक्त पडिसुत्तारॆ.

  • स्वाधीन” वॆम्ब शब्दद अर्थनिरूपणॆयु इप्प दार्थइल्लान ) नुडैयु-ई मेलॆ हेळिद ऎल्ला पदार्थगळ ऎन्दरॆ त्रिविध चेतनाचेतन रूप समस्त द्रव्यगळु, स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति भेदगळू, ईश्वरनुन्नु स्वाधीन ळायि रुक्कॆ यावदु - सत्येश्वरनिगॆ स्वाधीनगळागि इवॆ ऎन्दरेनु ? ईश्वरसयुवर् – सत्येश्वरन सत्तॆयू मत्तु ईश्वरेच्छॆय्य________________

तत्वत्रयाधिकार ति भेष ळ् ईश्वर मुक्कु स्वाधीन आयिरक्कॆ यावदु ? ईश्वर सत्तॆयुम् ईश्वरेच्छॆयु नॆळिय विव : p कु सादिगळ् कूडा दॊळिगै, आकैयाल् इस्स मस्त वस्तुग तुक्कु स्वभावसिद्दानु कल्कम् ईश्वरेच्छायं. σ युम् – आ सत्य सन सल्पवू, ऒळिय – इल्लदॆ, इव २ कु सतादिगळ्- ई ऎल्ला पदार्थगळ सत्तॆ मॊदलादवुगळु, कूडा दॊळिगै - उण्टागदॆ इरुविकॆयु, सश्वरन स्वरूप सल्पगळ सम्बन्धविल्लदॆ इतर पदार्थगळिगॆल्ला सत्तॆ मॊदलादवुगळु ऎन्दरॆ स्वरूप स्मृतिप्रदतिगळॊ दू इल्लदॆ होगुत्तवॆम्ब भाववु कोहै नानात् ’ (कृ, अ. २. २. १) इवे मॊदलाद श्रतिगळल्लि भग वन्तनल्लदॆ इन्नारिगू पपार्थगळगॆ सत्तॆयन्नीयुव शक्ति इरुवुदिल्ल वॆन्दु उसपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. इल्लि आदि सददिन्द स्वरूपस्थिति प्र तिगळ कार करद्र हेळल्पट्टितु. हीगॆ ऎल्ला वस्तुगळ स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळॆल्ला ईश्वर स्वरूप सल्पगळिगॆ अधीनवादुदादरॆ, अद दियोण्टागुव प्रयोजनवेनॆम्बुवुदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द तिळिसु तारॆ. हागॆ अधीनवागिरुवदरिन्द, स्वभावसिद वाद अनुकूलवागिरु एकॆयु प्राप्तवागुत्तदॆन्दु हेळुत्तारॆ. अकैयाल्-हीगॆ ईश्वरस्वरूपसल्पगळ सम्बन्धविल्लदॆ याव वस्तुगळिगू स्वरशस्थि प्रवृत्तिगळुण्टागलारदुदरिन्द, ई समस्यॆ वस्तगळिगू, स्वभाव सिद्धनं कूल्यं - स्वभाद सिद्धवाद अनुकू ऒ 51गिरुव प्रीतियू कूड, सरसक्कॆ अधीनवादुदु; ऎं नरॆ, ईश्वर साब्बनिन्दले समस्तवू समस्तरिगॆ अनुकूलवागिये * धानवु. “सवा विष एनम्पश्य नं मान एनं जननत रतिरात्म क्रीड आत्म मिथुन आत्मानन्दः, सस्व राष्ट्रवति, तस्य स सुकेनु कामकारो भवति, अथ ये तोनिदुरन्यर जन हृय लोकभव”. (डा. 7. 2 ) ऎवे मॊदलाद प्रतिगळिन्द, प्रशः निरतिकय आनन्द रूपराद हवॆ - श्री स क तनगू सह आत नॆन्दु तिळिदवनिगॆ स कररिगॆ बागुव, उद्यानादिगळिन्दण्टागुव स्त्रीयिन्दुं________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे इत्ताले (ईश्वरेच्छयालॆ) स्वभावसिद्दानुकूल्य मु गुव, मत्तु विभूतियिन्दुण्टागुव सर्वविध आनन्दवू परमात्मने ऎन्दू, अन्थावनु, अकर्मवश्यनागुवदरिन्द स्वतः राजावॆन्दू, सत्य सयुक्तनागुवनॆन्दू समस्तलोकगळ आनन्दवन्नू अनुभविसिदरॆ हेगॆ तृप्तनागुवनो हागागुवनॆन्दू, हागॆ तिळियदवनिगॆ अन्तह अनन्दविल्लवॆन्दू तोरिबरुवदरिन्द, हीगॆ सर्वक्कू परमात्मा ऎन्दु तिळदवनिगॆ स्वतः समस्तवू अनुकूलवॆम्बुवदु सिद्दवु. “ नवा अरे सस्यकामाय सम्प्रियम्भवति, आत्मनस्तु कामाय सत्वं प्रियम्भवति (बृ. 6. 5. 6) ऎन्दरॆ समस्तर इष्टानुसार समस्तरू प्रियवागुवुदिल्लव, परमात्मन इष्टानुसार समस्तरू प्रियरागु वरु, ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, समस्तवू स्वाभाविकवागि अनुकूलवागि रोणवू भगवत्स सिद्धवादुदॆम्बुवदू व्यक्तपडुत्तदॆ. आदुदरिं दलॆ ई समस्त वस्तुगळिगू अनुकूल्यवु स्वभावसिद्धवादुदॆन्दू अन्तह अनुकूल्यवु ईश्वर सल्पायवादुदॆन्दू इल्लि आचार्यरु उपदेशिसिरुत्तारॆ. हीगॆ समस्तवू स्वभावसिद्धवागि अनुकूलवागिद्दरॆ, नित्यमुक्त रिगॆ ई ईश्वर सल्पदिन्देनु प्रयोजनवु ? अदर अवश्यकतॆयु काणु वदिल्लवल्ला ऎम्बुवदॊन्दु आक्षेपणॆयु. ऎल्लरिगू स्वभावसिद्ध अनु कूल्य उण्टॆन्दु हेळिदरॆ, बद्धरिगॆ अल्पानुकूलवागियागलि, प्रतिकू लवागियागलि तोरुत्तुदल्ला ऎम्बुवदु ऎरडने आक्षेपणॆयु. इवु गळ समाधानार्थवागि मुन्दॆ ऎरडु वाक्यगळन्नु हेळुत्तारॆ. इत्तालॆ ऎम्बुवदक्कॆ ईश्वरेच्चॆयालॆ यॆन्दु पाठान्तरवादुद रिन्द, ईश्वरेच्छॆयिन्द ऎम्बर्थवु; स्वभावसिद्दानुकूल्य मुहाक यालॆ - समस्तक्कू स्वभाव सिद्धवाद अनुकूल्यवु प्राप्तवागुवद रिन्द ईश्वरनिगू, (इदरल्लि ईश्वरियू अन्तर तळु) नित्यरिगू मुक्त रिगू सह, समुव अनुकूलमायिरुकु - समस्त पू अनुकूलवागिये इरुत्तवॆ. ईश्वरनिगॆ ऎल्लवू विभूतियादुद सर्वरिन्द तनगॆ अनुकूलवागिरबेकॆन्दे आसत्यसल्पन सखिल्पवादुद रिन्द ऎल्लवू आतनिगॆ अनुकूलवे, तनगॆ प्रतिकूलवागिरबेकॆन्दु________________

तत्वत्रयाधिकारः ५९.६ क्याकैयालॆ ईश्वरनुक्कु, नित्य रुक्कु, मुक्तरुक्कु म, सत्व मुम् अनुकूलमायिरुकु, बद्धरुक्कु क रानुरूपमाक पुरुषभेदत्तालु, कालभेदत्तालु, ऎन्दिगू सल्लिसलारनष्टॆ, नित्यरु यावागलू नित्यरागिरबेकॆन्दु यावाग सल्पिसिदनो अदरॊन्दिगॆ ऎल्लवू इवरिगॆ अनुकूलवागिर बेकॆन्दे सर्वॆश्वरन सल्पवॆम्ब भाववु. मुक्तरू स्वामिगॆ परम प्रियराददरिन्दलू, कर्मविमुक्तरादुदरिन्दलू, अन्थावरिगू सह सर्वॆश्वरन सल्पवु सर्ववू अनुकूलवागिरबेकॆन्दु तिळियतक्कद्दु. आदरॆ बदरिगॆ कर्मसम्बनदिन्द विपरीतवागि परिणमिसबहुदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. बद्धरुक्कु - बद्धरिगॆ मात्र; करा नुरूपमाक - कर्मा नुगुणवागि, पुरुषभेददिन्दलू, कालभेददिन्दलू, इवल् - ई लीलाविभूतिय पदार्थगळ स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळल्लि, ऎन्दरॆ अवुगळ मूलक प्रातिकूल्यगळू, अल्पानुकूल्यगळू, नडवारु म – नडॆ युत्तलिरुत्तवॆ. ऎल्लवू स्वाभाविकवागि अनुकूलवागिरबेकॆम्बदागि ये सर्वॆश्वरन सङ्कल्पवागिद्दरू, कर्मानुगुण फलभोगक्कागि कॆलवरिगॆ अल्पानुकूलवागियू इन्नु कॆलवरिगॆ प्रतिकूलवागियू परि णमिसुत्तवॆ. इल्लि कॆलवरिगॆ अनुकूलवागि तोरुत्तवॆन्दु अप्पणॆ कॊ डिसलिल्लवु, एकॆन्दरॆ ऐहिकवॆल्ला, मॊदलिगॆ अनुकूलवागि तोरिदरू, परिणामदल्लि प्रतिकूलवागि तोरिबन्दीतागि त्याज्यवे सरि ऎन्दु मुन्दॆ हेळल्पडुत्तदॆ. संसार सर दष्टानां भोग्यास्त्रक्कन्दनादयः । मोहन मधुरायने निसर्गा ३०ब सन्निभा भोग्यवस्तुवॆल्लवू मोहदिन्द मधुरवागि तोरुत्तवॆ. सरि यागि नोडिदरॆ बेविनकायिगॆ समानवादवु ऎन्दु हेळल्पट्टरु इवॆ. आदरॆ सरमै कान्तियाद प्रसन्ननु इवुगळल्लि अप्तनागदे इरु वदरिन्द अल्पानुकूल प्रातिकूलगळेनू खेदवन्नुण्टुमाडद प्र युक्त, अन्धावनिगॆ ऒन्दु विधवागि अनुकूलवॆन्दे हेळबहुदु. आदरॆ अन्थावरु तुम्बा विरळरु. ऒन्दे सदार्थन प्रतिकूलवागियू________________

8192 श्रीमद्र हस्य त्रय सारे 23 इवल् प्रातिकूल्गळु, अल्पानुकूलळुव, नडवा निरुम, बद तज्ञळुकु ं स्वात्म स्वरूपं सर्वदानुकूल माक ईश्वरेच्छा सिद्धन, इप्पडियनुकूलमान आत्मस्व रूप तॊडॆ एक भमतालु कर्मवशालु मिरॆ हेय मान शरीरं ज्ञान हीनरुकु अनुकूलवाय तॊत्तुकिरदु. इवत्तु क्कु कर्मोपाधिकमान प्रतिकूल अनुकूलवागियू हीगॆल्ला इरबहुदो ऎन्दरॆ, अदक्कागिये प्ररुष भेददिन्दलू कालभेददिन्दलू हागॆ सरि इमिसबहुदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. ऒब्ब निगॆ अन्नवु बहु रुचिकरवु. कर्म परिपाकदिन्द अजीर्णदिन्द पीडितनादवनिगॆ अन्नवु रुचिसदु. बिसिलु कालदल्लि तण्णीरु स्नानव आप्रायनव- छळिगालदल्लि केशकरवु, बद्ध दॆरॆयल्लि प्रातिकूलवु अनेकवॆन्दु तोरिसुवुदक्कागि प्रातिकूल्य ळुव, अश्वानुकूल्य ळुव ऎम्बदागि बहुवचनवन्नु प्रयोगिसि रुत्तारॆ. इन्नु कॆलव्र वस्तुगळु अनुकूलवू अल्लदॆयू प्रतिकूलव ल्लदॆयू इरबहुदु : अन्थावगळु इल्लि हेळल्पडलिवल्ला ऎन्दरॆ अ लानुकूलगळल्ले अवगळू अन्तर्गतवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. हीगॆ ये प्रळयदवरिविगू बद्धरिगॆ प्रतिकूलादिगळु नडियुत्तिरुत्तवॆ. ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि नडवानिरुव ऎम्ब प्रयोगवु. सर्ववू अनुकूलवागिये इरबेकॆन्दु सर्वॆश्वर सल्पविद्दरू कर्मद बल दिन्द हेगॆ प्रतिकूलवागि परिणमिसुत्तदो, हागॆये आत्मस्वरूपवा कूड ऎन्दु तिळिसुत्तारॆ बद्ध‌ तळक्कु - बद्धरिगू कूड, स्वात्म स्वरूपं तम्म तम्म आत्मस्वरूपव, सर्वदानुकूलमाक - यावागलू अनुकूलवागिये इरबेकॆम्बुवदु, ईश्वरेच्छासिदन - सर्वॆ श्वरन सल्पदिन्द, सिद्धव. इप्पडि यनुकूलमान आत्मस्वरू पत्रोडॆ - हीगॆ अनुकूलवाद आत्मस्वरूपदॊन्दिगॆ, एकत्वभ्रम तालुम - ऒन्दे ऎम्ब भ्रमदिन्दलू, कर्मवशालुमिरॆ – कर्मक्कॆ अधीनवागिरुवदरिन्दलू, हेयवाद शरीरवु, ज्ञानविल्लद वरिगॆ, अनुकूलमाय तोत्तुक्किरदु - अनुकूलवागि तोरु________________

तत्वत्रयाधिकार रूपालॆ मुमुक्षु सत्त त्याज्य त्वम् ; स्वाभाविकमान अनुकूल स्वरूप त्तालॆ मुक्त नैप 3 ववैतनक्कॆ उपादे

इवॆ- सरियागि नोडिदरॆ, अनुकूलविल्लदिद्दरू अनुकूलवॆन्दु भावि वरु ऎहिकवॆल्ला “भय निधान वादवु, मोक्षप्रतिबन्धकगळागि त्याज्यवु : ऐहिकगळॆल्ला अनुकूलवॆन्दु भाविसिदरॆ पुनः पुनः संसार प्राप्तिये ऎम्ब भाववु हागॆ ऐहिकवॆल्ला अनुकूलवॆन्दु भाविसु व्रदक्कॆ कारणवु काधीनवागिरोणव, अदरिन्दले आत्मवल्लदे इरुव देहदल्लि आत्मवॆम्ब भ्रमवु अथवा शरीर, आत्मा ऎरडू ऒन्दे ऎम्ब भ्रमव ऎम्ब भाववु, ऐहिक भोगासक्तनाद बुभुक्षुवु हीगीग भावि सुवनु, मोक्षार्थियाद मुमुक्षुविगो ऎन्दरॆ इवॆल्ला आतनिगॆ त्याज्यवॆन्दु अप्पणॆ कॊडिसुत्तारॆ. इवत्तुक्कु – शरीर मॊदलाद - इतर भोग्यवस्तुगळिगॆ, कपाधिकमान – करवे बाधॆयागि उळ्ळ प्रतिकूलरूपद दॆसॆयिन्द, मुमुकुवै पत्र - मोक्षारि ई विषयदल्लि, त्याज्यत्वं - त्याज्य भाववु. स्वाभाविकवाद, अनु * कूलरूपालॆ अनुकूलवाद स्वरूपवु अवुगळिगॆ इरुवदरिन्द मुक्त नै पत्र - मुक्तन विषयदल्लि, अ वै तनक्कॆ - आ त्याज्यवादु दुदक्कॆ, उपादेयत्वं - ग्राह्यवागिरुव भावव, शरीर मत्तु भोग्य वस्तुगळु मोक्षप्राप्तिगॆ प्रतिबन्धकगळागि परिणमिसबहुदादु दरिन्द, मोक्षरिगॆ अवगळु त्याज्यगळु. आदरॆ मुक्तसिगॆ, आ त्याज्य वादगळे स्वाभाविकवागि अनुकूल्यवन्नु हॊन्दिरुवदरिन्द ग्राह्य वादनगळ’ ऎम्ब तात्सल्यवु देह मॊदलाद प्रकृतियल्लिरुव वस्तु नॆल्ला हिप्पनु अनुकूलवागिरुव हागॆ भाविसुवनु. मोक्षागाद रॆ, ई भोग्यवस्तुवॆल्ला करवात् तिरोहित अनुकूल्यवुळ्ळवुग दुदरिन्द, तावु मुकृनिगॆ कर शेषवे इल्लदुदरिन्द अवुगळल्लि स्वाभाविकवाद अनकूल्यतॆये तोरिबरुववरिन्द अवुगळ ल्ला ग्राह नादरगळ, आदुदरिन्द कालभेददिन्द ऒब्ब पुरुषनिगेने ऒन्दॆ? वस्तुव प्रतिकूलवागियू, अनुकूलवागियू परिणमिसबहुदु. हीगॆ ऒन्दॆ वस्तुएगॆ ऎरडु विध आकार उण्टागबहुदु :-स्वाभावि कानुकूल तयण कल्पवशात्, टागबहुदाद प्राति कूल्यतॆयू ई________________

श्रीमद्र हस्य त्रय सारे यत्वं. अहार मनकार युक्ता नायकॊण्डु तनक्कॆ नु स्वीकरकुम वैयॆल्ला 3 प्रतिकूलराम, स्वरूप शोल्लु ज्ञानं रन्नु स्वामि शेषनन्नु काणदु काल् यॆल्ला अनुकूलवु, इत्थं परिपूर्ण ब्रह्मानुभव मिडत्तलॆ परक्क चॊल्लडवो, 1 अभिप्रायगळन्ने मुन्दिन ऎरडु वाक्यगळिन्द अनुवाद माडि हेळु त्तारॆ. अहार मनकारयुक्तनागि ऎन्दरॆ, तानु, तन्नदु, ऎम्ब अभिमानवुळ्ळवनागि, तनक्कॆ नु स्वीकरक्कु मनॆयॆल्लां तनगेने ऎन्दु परिग्रहिसुवुदॆल्ला, प्रतिकूलराम् - प्रतिकूलवादवुगळा गुत्तवॆ. हागल्लदॆ स्वरूपज्ञानम् पिरन्नु - तनगॆ तन्न स्वरूप ज्ञानवु हुट्टि, स्वामि शेषनन्नु - सश्वरनिगॆ सत्ववु शेषभूतवा दुदॆन्दु, काणपु क्याल् – तोरिद सन्दर्भदल्लि, यॆल्ला म अनुकूलम् - ऎल्लवू अनुकूलवादवुगळे, देहात्मभ्रान्ति, स्व तन्त्रात्मभ्रान्तिगळिन्द बद्दनु ऐहिक वस्तुगळल्लि भोग्यभाववन्निट्टु अवुगळल्लि सक्तनादरॆ, आग अवॆल्लवू परिणामदल्लि प्रतिकूलगळागु तवॆ. हागल्लदॆ, तानु सश्वरनिगॆ शेषभूतनु, मत्तु समस्त भो “वस्तुव आतनिगॆ शेषभूतवादुवु, ऎम्ब ज्ञानवु यावाग अङ्कुरि सितो, आग समस्तवू अनुकूलवॆ विना प्रतिकूलवागि परिणमिसलार दॆम्ब भाववु. इन्तह प्रपन्न दॆशॆयु मनुष्यनिगॆ दॊरॆयुवुदु पर म दुस्तरवु. आदरॆ ऋषिगळू, मुनिगळू, नम्माळ्वार् प्रकृतिगळू दैवानुग्रहदिन्द अन्तह दॆसॆगॆ पात्ररागिद्दरु. नित्यरिगू मुक्तरिगू सह इन्तह दॆसॆयु सदा उण्टु. इव्वरं - ई अभिप्रायवु ऐहिकदल्लि लिग्ननागिद्दरॆ प्रतिकूलवॆम्ब, हागिल्लदॆ तन्न स्वरूप ज्ञान उण्टादरॆ अनुकूलवॆम्ब अभिप्रायवु, परिपूर्ण ब्रह्मानुभववन्नु शूल्लु मिडत्तॆलॆ - हेळुव स्थळदल्लि परिपूर्ण ब्रह्मानुभवाधिकार दल्लि, परक्कॆ - विस्तारवागि ऎन्दरॆ दृष्टान्त, उपपादनॆगळॊन्दिगॆ, शोल्ल कडवॊम - हेळुवॆवु. अदु सरियाद प्रकरणवादुद रिन्द अल्लि हेळुवुदे युक्तवॆम्ब भाववु.

  • स्वाधीन विध चेतनाचेतन स्वरूपस्थिति प्रतिभेद”________________

तत्वत्रयाधिकार ईश्वरत निरूपणम् इप्पडि स्वाधीन ससत्तादिगळ्ळॆयु डैव नायिरुक्किर ई वुळ्ळवन सश्वरनॆन्दु श्री भाष्यकाररवरु मितगद्य, वैकुण्ठगद्य, गळल्लि हेळिद समासपदवन्ने मनस्सिनल्लिट्टु, अदक्कॆ इदुवरिविगू एश दवागि अर हेळिदरु. मूरु विध चेतनर, मत्तु मूरु विध अचेत नर स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळिगिरुव परस्पर भेदगळन्नॆल्ला निपुणतरवागि तिळिसि, अवुगळॆल्ला हेगॆ सश्वरन स्वरूप सल्पगळिगॆ अधीनवॆम्बु वदन्नु पदेशिसिदरु. ई समासपदवु बहुहियुक्तवागिरुवद रिन्द चेतनाचेतनगळिगिन्तलू विलक्षणनागि अन्यनु ऎम्बुवदु एरडु इदॆ. ई अभिप्रायवे गीतॆयल्लि क्षरस्सर्वाणि भूतानि कूट स्पोक्षर उच्यते उत्तम पुरुषस्तन्यः परमात्य दाहृतः। यस्मात् करमतीतोह मक्षरादपि चोत्तमः अतोस्मि लोके वेदेच प्रथितः पुरुषोत्तमः॥ ऎम्ब वाक्यगळ मूलक सश्वेश्वरनु इतर आत्मरुगळिगिन्त बद्धमुक्त नित्य रुगळिगिन्त विलक्षणनागि बेरॆयादवनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. यावाग इतर चेतनरुगळिगिन्त विलक्षणनॆन्दायितो, कैमुतिक न्याय प्रकार अचित्तुगळिगिन्तलू विलक्षणनु ऎम्बुवदु सिद्धवादुदु. हीगॆ अवुग ‘गिन्त बेरॆयादरू अवुगळिगॊन्दिगेनॆ यावागलू इरुवदरिन्द, चिदचित्तुगळु सश्वरनिगॆ विशेषणवू, सश्वरनु विशेष्यवू ऎम्ब विशिष्टादैत भाववू आ समासपददिन्दले तोरिबरुत्तदॆ. ईश्वरनु हीगॆ सएशेषणवादुदरिन्द सिशेष चिन्मात्रन, परब्रह्मवॆम्ब शां करवाद, सल्लुवदिल्लवॆम्बुवदू व्यक्त पडुत्तदॆ. इदन्नु मुन्दिन नाक्यदल्लि सनादिसुत्तारॆ. चिदचित्रुगळॊन्दिगॆ यावागलू स‌ सरॆ श्वरनु इरुत्तानॆ. आदुदरिन्द सत्यवस्तुगळॆल्ल ई मूरू तत्व गळु तत्रयवु उण्टॆम्बुवदु शास्त्रसमृत सिद्धान्ननु. ईश्वर तत्व निरूपणवु इप्पडि - हीगॆ ऎन्दरॆ मेलॆ निरदवागि उपपादिसल्पट्ट ई ति________________

५४१ श्रीव द्रहस्य त्रयसारे श्वरनु डैय स्वरूपं सत्यत्यादिगळा* र स्वरूपनिरूपक ध रळाले सत्यमाय, ज्ञानवाय, अनन्य माम्, आन नमान्, अमलमायि न 66 यल्ल, स्वाधीन स स ादिगयुडैव नायिरुक्किर - समस्त चिद चिन्नस्तुगळ सत्तॆयन्नू तन्न स्वाधीनवागि माडिकॊण्डिरुव ईश्वर नुडैय स्वरूपं - स श्वरन स्वरूपव, सत्यत्यादिगळागिरस रूपनिरूपक धरळालॆ - सततवे मॊदलाद स्वरूपवन्नु बोधिसुव धरगळिन्द, सत्यवागि, ज्ञानवागियू, अनन्यवागि द, आनन्दवागियू, अमलवागिदॆ ऎन्दरॆ हेमप्रतनिकवागि महा सरिरुव हागिदॆ, इरुत्तदॆ. *धीन सरसत्तादियुळ्ळ न नॆन्दु इल्लि रवरिन्द, आतन स्वरूप सतादिगळु यारिगॆ अन वादवल्लवॆम्ब भाववु तोरिरुत्तदॆ. इल्लि सस्यत्वादि ऎम्बल्लिरुव आदि पडॆदिद, “ सञ्ज्ञानननन्तम्ब्रह्म ऎण्ट तैत्तरीयद स्वरस शोधकवाकदल्लि बोधितनाद कानत्त अनन्तत्यादिगळु हेळ ल्पट्टवु, ई वाक्यद आत्मवन्ने इल्लि उपदेशिसुत्तारॆ, सत्यत्र, ज्ञान अनस्तत्व, आनन्द, अनलत्वगळु स्वरूपनिरूपक धर ळॆन्दु बोधि सिरुवदरिन्द इवुगळु विशेषणगळॆन्दू, ई सविशेषणनॆ- विना श्री मचकराचारर अभिप्रा यदॆ हागॆ नि ष नातवल्लवॆन्द केळिदन्तायितु. श्री मच्यङ्कराजरु सतत पतत्ववु वनॆम्ब अल्प हेळदॆ, असत्यद्वावृत्त, असत्यवल्लदॆ दू, ज्ञानम् ऎन्दरॆ अज्ञानवल्लदॆ ०दू हीगॆल्ला अ सिद्दु अनादवन्नु समनॆ माडि - रुत्तारॆ. श्री भाष्यकारैवरु हागॆ अदॆ हेळुवरु सरियल्लवॆन्द ऒन्दुवॆ हागॆ हेळिदरू अद कूड ध वन्नु हेळिद हागॆ आगुत्तॆ वेदॊ तोर्पडिसिरुत्तारॆ. ई अभिप्रायगळन्नॆल्ला सूचिसुव का गिये स्वरूपनिरूपक धरळॆम्बवागि स्वामि देशिकरवरु प्र योगिसिरुत्तारॆ. अ अल्लदॆ स्वरूप निर प ध र ण ८ालॆ ऎन्दु हेळिरुवदरल्लि इन्नॊन्दु अभिप्रायवू तोरि बरुत्तदॆ. नन्न गॆळ सिद्दा रीता, ऒन्दु वस्तुविन स्वरूपवु अदर धरगळिन्दले गोच रने विना अन्यथा अल्ल, लोकदृष्टान्तदल्लि हागॆये इरुत्तदॆ.________________

तत्वत्रयाधिकारः आदरॆ श्री शङ्कराचाररवर अभिप्रायव्र स्वरूपवन्नु तिळियलु धर गळ ज्ञान बेकागिल्लवॆम्बुववागिरुत्तदॆ. ईश्वरनु सत्यनु ऎन्दरॆ यावागलू ऒन्दे निधवागिरुववनु, कारशून्यनु, उपाधियिल्लद सत्रॆयिन्द कूडिरुववनु ऎम्बर्थव. ज्ञान स्वरूपनॆन्दरॆ आ ऒडनु, यावागलू अनुचित स्वा नरूपनु ऎम्ब भाववु. सत्येश्वरन स्वरूप ज्ञानव्र, आतन गुणवू ज्ञानवे : हीगॆन्दरॆ सूरनिगॆ : स्वरूप तॆजन्नू, किरणगळॊ इऒ सू हेगो हागॆ ऎन्दु तिळिय तक्षर, सश्वरन गुणरसजा नन्न आतन धर्मभूतानवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ. आदुदरिन्द ज्ञान, सत्यत्व, आनन्दत्यादिगळु स्वरू परूपक धर गळू मत्तु निरूपित स्वरूप विशेषणगळू हौदु. ई पदगळ अर्थवु हिन्दॆ विवरिसल्पट्ट नॆ ( ने पुट नोडि.) अनन्यनॆन्दरॆ देशकारि वस्तु परिचॆ ‘द रहितनु ; कॆलव्र देश, काल, वस्तुगळिदु इवु कॆलवु देश काल वस्तुगळिल्लव ऎन्दल्ल, समस्त देशकाल वसु गळल्लि इरुववनु ऎम्ब र्दव, ऎल्ला वस्तुगळल्लिरुवदरिन्दले ऎल्ला वस्तु सामान्याधिकरण वन्नु हेळलु अर नाद रूपवुळ्ळवनु. श्री शेकराचाद्यरनरु हीगॆ अथॆ हेळदॆ, स्वरक हॆ * सामानाधिक रण्यवन्नु बोधिसिदरु. भिन्नवाद अर्थवुळ्ळ पदगळिगीग सामानाधि करवन्नु हेळबहुदु. स्वर पैक्यगळ वगळिगॆ हेळॆलागुवदिल्लवु. हीगॆ तन्न अर्थवन्नु जीवातनू कूड अविद्यागहितनाद परमात नॆन्दु बोधिसिदरु. करबद्धनागि, दु खछाक्कागि, दासभूत सागरद श्री नाक मा परमात नॆ ऎन्दु मनवू कूड कर बद पाक्षि इल्ला बेरॆ संव छेदवन्नु बोधिसुव अनेक श्रुति स्मृति J nwood mad 10 ऎ) राज्यदल्लिरुव ब्रह्म * १८ सै नदि- दलू, निन्दलू, बृह परन ई शतदॆ. लोप. नान्तं णानां गच्छति ते न न न न भी ऎन्दरॆ ईतर कल्याणगु महोदधि इद इल्ल. आनन्द कट्ट________________

५४३ श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इव्व (१) “नन्साविळक्के यळररिया” ऎन्नु रसोवैसः ऎम्ब श्रुतिवाक्यानुसार स्वरूपतः गुणतः सह आ नन्द नॆन्दु बोधिसुत्तदॆ. मुन्दिन वाक्यदिन्द, आळ्वारुगळू कूड परब्रह्मस्वरूपवन्नु मेलॆ विवरिसिद रीतियल्ले अनुसन्धानमाडिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ. इव्वर - ई अभिप्रायवन्नु ऎन्दरॆ सत्येश्वरन स्वरूप । सिरूपक धरगळु सत्य, ज्ञान, अनन्यत्व, आनन्द, अमलत्वगळु ऎम्बुवदन्नु, मुन्दॆ काणिसिरुव वाक्यगळ मूलक अळ्वार् गळ् अनुस्थित्तारिगळ ऎन्दु मुन्दॆ इरुत्तदॆ. e (1) इदु तिरुमयाळ्वारवरु रचिसिद पॆरिय तिरुमॊळॆय 3-41 ने पाशुरवु. ननाळक्कॆ - सारविल्लद ज्ञानदीप्तियुळ्ळ वने, इदरिन्द ज्ञानस्वरूपवु बोधितवायितु ; अळतरिया य - अळतॆ माडलु गॊत्तागदवनागि, ऎन्दरॆ अपरिच्छेद्यनागि, अन इनु ऎम्ब भाववु. नन्न विळक्के यळत्तरिया मुगिल् पोल् नरनारणने करुमा ऎन्साय्, ऎमक्कॆ यरुळायॆन निमैयो मिडं, ऎत्तिशॆयुं परवु कन्सार मनो निश्चि नाड माडे कळॆवण्णु मिळु) निळल् तुदैनु, मन्सारन्नु मणनुल्कु नाजर् मणि माडकॊयिल् वर्णा मन ऎम्बुवदु पूरा श्लोक. इदर अर्थवेनॆन्दरॆ :- नावि ळक्कॆ - नित्यनाद स्वयम्प्रकाशवाद ज्ञानवन्नॆ स्वरूपवागि उळ्ळ वने, अळतरु रियाय’ - इष्टॊन्दु अळतॆ माडलु अशक्यनादव नॆ, नर नारायणावतारवन्नॆत्तिदवने, करुमामुगिल् पोल् ऎन्साय् - कप्पाद महामेघद हागॆ कायशोभॆयुळ्ळ नन्न स्वामिये, ऎमक्कॆ - अनुकूलवागि अनन्य शरणराद नमगॆ, अरु छायॆन - अनुग्रहमाडि दयपालिसबेकु ऎन्दु, इमैयो –________________

तत्वत्रयाधिकार म, (२) * उणर् मुळनल” ऎन्नुव, (३) “ शूळ् न तनि देवतॆगळु, निन्न - भूमियल्लि बन्दु निन्तु, परवु इडं - स्तोत्र माडि आश्रयिसुव स्थानवागि, अम देह - सॊगसाद जेनु नॊणगळु, ऎत्तिकैयुं - विल्ला दिक्कुगळल्ल, कारमि शै पाड - गानारिरागवन्नु हाडलागि, कळिनण्णु - मधुपानदिन्द मदिसिद भ मरगळु, माडॆमिळ 1 - चप्परदल्लि बरमाडिकॊण्डु, निळलु दैन – आ भ्रमरगळिगॆ, नॆळलन्नु कॊट्टु, मारनिनमण मल्लु - मन्नारवृक्षगळु ऎल्ला कालदल्लू पुष्टिसि, परिमळ स वैयुळ्ळद्दागि निल्लुव, नाजूर्-तिरुनाल्कूरल्लिरुव, मणिमाड कोविल् मणिमाड देवस्थानवन्नु, ऎमनसे नन्न मनस्से वणण्णु - आश्रयिसु. (2) उण‌ मुळनल ऎन्नं – परिपूर्ण ज्ञानानन्द स्वरू सनु ऎन्दू, इदु नम्माळ्वार् तिरुवाय् मॊळॆय 1, 1, 2ने पाशुर दल्लि हेळिरुत्तदॆ. मननगॆ मलमर मलक्ष्मि बॆळुदरु, मनगुण ध्वळविर्ल पूरियुण त्ववैयिर्ल, इननुण मुळनल मॆदिकं कळविनु, इननिल नॆननुयिर् मिगुनरै यिलने ॥ ऎम्बुवदु पूरा पाशुरवु. इदरर्थवेनॆन्दरॆ :-मनस्सिन मलगळाद रागद्वेषादिगळु कळॆदुहोगलागि, अदरिन्द एकसतॆय न्नु हॊन्दि, मेलॆ वृद्धिहॊन्दुव मनस्सिन ज्ञानद योगबलदिन्द लू कूड परिच्छेदिसलु असाध्यनाद, चक्षुरादि बाहेन्द्रियगळ मूलक तिळियुव, प्राकृतवस्तुविन हागल्लदवनाद, हीगॆ विलक्षण नाद, सम्पूर ज्ञानानन्द स्वरूपनाद भविषद्वर मान भूतकालद इयू सह, तनगॆ समाननू अधिकनू इल्लदवनाद सश्वरनु ननगॆ सतादिगळ युव प्राणभूतनु (3) शूळ् न - व्यापिसिरुव यावदन्नु ऎन्दरॆ काव्यवर्गवाद प्रकृति सरिणामगळन्नॆल्ला व्यापिसिरुव, मत्तु आ प्रकृति तत्ववन्नॆल्ला तन्न धरभूत ज्ञानमूलक व्यापिसिरुवदरिन्द अदक्कू विलक्षणवागि________________

४५ श्री मद्र हस्य त्रय सारॆ रैरिय शुडर् ज्ञानमे निन्नं” यॆन्नु, (४) “ अमलन्” ऎन्नुत्यादिगळाले आळ्वार् गळनु सन्नित्ता‌गळ. श्रेष्ठवाद आत्मावन्नू कूड नापिसिरुव, आदुदरिन्द अदिनिप्पॆरिय - अवॆरडाद प्रकति प्ररुषरगिन्तलू दॊड्डदाद ऎन्दरॆ विलक्षणवागि श्रेष्टवाद, कुड‌ज्ञान मिन्सयो - उज्वलवाद ज्ञानानन्द स्वरूपने ऎन्दर्थवु शूळ् न गाळन्नु यर् न मुडविल् पॆरुमाळेयो। शोळ् न दनिल् पॆरिय पर नन्नलर् दीयो, शूळ् न दनिल् पॆरिय कुडर् ज्ञान विमेयो, शू न दनिल् पॆरिय नन्न नावर चोळ् नाये ॥ ऎबि.वद पूरा पाशरव, मूलप्रकतियु कार्यवगळ नाव महराणिगळन्नु कॆळगॆ मेलू हीगॆ दश दिक्कुगळल्लू व्यापिसिरुव दरिन्द दॊड्डवॆन्दॆनिसुत्तदॆ. अदन्नॆल्ला व्यापिसि अवुगळिगॆ आत्मावाद वने. आ मूल प्रकृतियन्नू मत्तु अदर कार्यमार्गवाद महदा दिगळॆल्लवन्नु व्यापिसिरुव आत्मवर्गवु इन्नू दॊड्डदु, अन्थावुगळ न्यू कूड व्यापिसि अवुगळिगॆ आत्मावादवने : हीगॆ इवॆरडन्नू व्या पिसि, अव्रगळिगॆ साहकनागि परञ्ज्योतिस्सागि, ज्ञानानन मूर्तियागि हीगॆ ऎल्लादक्कू दॊड्डवनाद परमात्मने अदक्कू कूड दॊड्डदा दुदु नन्न अभिनिवेशव : अदु तिरुवहागॆ अदक्कू दॊड्डदाद निन्न अभिनिवेशवन्नु तोरि नम्मॊन्दिगॆ सङ्क्षेषवन्नु हॊन्दिरुत्तीये, इदु ऎन्तह अतिशयवॊ ? ऎम्बुवदु ई अमोघ पाशुरार्थवु. (4) इदु तिरुप्पाणाळ्वार् अनुग्रहिसिद अमलना दिसिर्रा ऎम्ब हत्तु पातुरदल्लिन मॊदलने श्लोकवु :- 3 अमलनादि पिरा नडियारॆयाळ् पडुत्तॆ विमल विण्णवर् र्को विरैयार् पॊळिल् नेडव निमर्ल निन्मर्ल नीदिवानवन् नीण् मदिळ रत र्मा, तिरु कमल पादं वर्न् कण्णिनुळ्ळन वॊक्किन्नदे ॥१॥________________

तत्व त्रयाधिकार ४४ मळ्ळ गुणळुव दिव्यमण्णळ विग्रहादिगळु मॆल्लाव ईश्वर नुक्कु निरूपित स्वरूप विशेषणळायिरुक्कु, इ अमलन्-अखिलहेय प्रत्यनीकनागिरुवदरिन्द तुम्बा परिशुद्ध नु, आ दिपिरान् - जगत्तारणनाद स्वामियु, अडियार् कु-तन्न भक्त राद भागवतोत्तमरिगॆ, ऎन्नॆ आळ पडुत्त विमर्ल - नन्नन्नु दासभूतनागि माडिद परिशुद्ध स्वरूपनु, निण्णवर् कोट् - नित्य सूरिगळिगॆ स्वामियु, विरॆयारॊळिल् - परिमळदिन्द तुम्बिद उद्यानवनगळुळ्ळ, वेडर्व - तिरुमलॆयल्लि बिजमाडिसिरुव श्री निवासनु, निमर्ल - प्रकाशिसुववनु, निन्मलन नीतिवानवन् स्वयम्प्रकाशवाद नित्य विभूतियुळ्ळवनु, नी मदिट्ट अरण्यत विस्तारवाद प्राकारगळुळ्ळ श्रीर क्षेत्रद स्वामियु, इन्था वन, तिरुक्क मलपादं – श्रेष्ठवाद पादकमलवु र्ऎकल् उ न - नन्न कण्णिगॆ गोचरवायितु, ऒक्कि नदे - इदु नम्मिब्बरिगू योग्यवादुदल्लवे, इन्तह परत्ववन्नु हॊन्दिरुववनु इन्तह दास भूतनिगॆ दृग्गोचरवागिरुवदु निन्न माहात्मगॆ अनुगुणवाद सौल धैयुक्तशेषि भावक्कू, दासभूतनाद नानु निन्नन्नाश्रयिसिद शेषभा वक्कू सह युक्तवादुदॆम्ब तात्पर्यवु. ऎन्न मित्यादिगळालॆ - ऎम्बिवे मॊदलादवुगन्द, आळ्वार् गळ नुसन्नित्तारगळ-तिरुम माळ्वार्, नम्माळ्वार्, तिरुप्पाणाळ्वार् मॊदलाद आळ्वारुग ळु, प्रन प्रवः पापकक्कॆ तन्दुकॊण्डरु. हीगॆ मॊदलु सश्वरन स्वरूपनिरूपक भरगळन्नु बोधिसि, निरूपित स्वरूप गुणगळु यावु वॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. मळ्ळ गुणळु - निक्कॆ ऎल्ला गुणगळू, अवु, यावु ं वॆन्दरॆ जासऒश्वरादिगळु, दिन मक्कळविग्रहगळू, मत्तु ऎल्लवू ऎल्लं नवदरिन्द उभय निभूतिगळू सहिसल्पट्टव सत्य श्वरनिगॆ सिनित सैरन विशेषणगळॆन्दु भाविसतक्कद्दु, मत्तु गुणळुदु’ ऎम्बुदरिन्द मेलॆ हेळिद सत्यत्व, भास, अनन्त त्यादिगळल्लदॆ मिक्क ऎल्ला शरणागतिगद्यदल्लि श्री भाष्यकाररु उपसादि सिद गुणगळु इल्लि सहिसल्पट्टनॆन्दु तिळियतक्कद्दु. हागॆये स________________

X2 श्रीमद्र हस्य त्रयसारे गुणं८ ज्ञान बिलैश्वर्य वीर्य शक्ति तेजस्सुक्कळॆन्नु आरुगुणळ् परपयुक्तळायिरुक्कुम्, सौशील्य श्वरन दिव्य मक्कळ विग्रहगळू, नित्यमुक्तर दिव्य मक्कळ विग्रहगळू कूड सश्वरनिगॆ विशेषणगळु, मत्तु “ऎल्ला म” ऎम्बुवदरिन्द उछय विभूतिगू सेरिद सत्व चिदचित्तुगळू सरेश्वरनिगॆ विशेषण गळॆन्दु हेळल्पट्टितु. इगुणळिल् - शरणागतिगद्यदल्लि हेळल्पट्ट ई गुणगळल्लि, ज्ञान, बल, ऐश्वर, वीर, शक्ति, तेजस्सुगळॆम्ब आरु गुणगळु, परत्योपयुक्तळायिरुक्कु – सरेश्वरन परत्ववन्नु ऎल्ला चेतनाचेतनक्किन्तलू सत्कृष्टतॆयन्नु स्थापि सलु उपयोगवादवगळागिरुत्तवॆ. सौशील्यवे, वात्सल्यवे मॊद लाद गुणगळु, सौलभोपयुक्तळायिरुक्कुम् -सरेश्वरनु मोक्षरिय विषयदल्लि बहु सुलभनॆन्दु तोरिसलु उपयोगकर गळागिरुत्तवॆ. इल्लि ज्ञानस्वरूपनाद भगवन्तनिगॆ ज्ञानवु निरूपित स्वरूप विशेषणवॆन्दू हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. ज्ञानवॆन्दरॆ, “यस्वरज्ञ स्ववित् ” ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ समस्तवन्नू सदा साक्षा तरिसोणवॆ. ई अभिप्रायवन्नु श्रीमन्नाथ मुनिगळु, तावु अनु ग्रहिसिद न्यायतत्वद प्रथम श्लोकदल्लि “योवेत्ति युग परं प्रत्यक्षेण सदा स्वतः” ऎन्दरॆ एककालदल्लि सदा तानागिये, प्रत्य क्षदोपादियल्लि समस्तवन्नू साक्षात्करिसोणवॆन्दु व्यक्तपडिसिरु त्तारॆ. बलवॆन्दरॆ एष सेतुधरणः” ऎम्ब श्रुतियल्ल, “दौच र नक्षत्रं खन्दि शो भूर्महोदधि 8! वासुदेवस वीरेण विधतानि महात्मनः” ऎम्बुवदरल्लू, उपपादितवागि रुवहागॆ, स्वल्पवू आयासविल्लदॆ ऎल्लवन्नू धारण माडुव सामरवु, ऐश्वर वॆन्दरॆ ईश्वरभावव, ऎल्लवू तन्न स्वत्तागि, तानु ऎल्लादक्कू आत्मावागि, ऎल्लवन्नू नियमिसुव शक्तियु ; “ अन्नयमयति’ मत्तु “ भोक्ता भोगं प्रेरितारञ्च मत्या” इत्यादि श्रुतिगॆ ळल्लि ई नियमन शक्तियु उपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ. वीरवॆन्दरॆ, स श्वरनु समस्तक्कू उपादान कारणनागि, समस्तवन्नू व्यापिसि, धरिसि, नियमिसुववनागिद्दरू, एकाररहितनागिरुविकॆयु, शक्ति ऎन्दरॆ सश्वेश्व 2 ((________________

तत्वत्रयाधिकारः वात्सल्यादिगळ सौलभोपयुक्तळायि रुक्कुम्. रन अघटित घटना सामरवु; अथवा ऎल्लवन्नू निहिसुव शक्तियु तेजस्सु ऎन्दरॆ इतर सहायापेक्षॆ इल्लदेनॆ नित्वहिसुव शक्तियु. लोकदल्लि ऒब्बनिगॆ तन्न विभूतिय महिमॆये तिळियदे इरब हुदु. ऒन्दु वेळॆ तिळिदिद्दरू, अदन्नु धरिसुव सामविरला रदु. ऒन्दुवेळॆ तिळिदु धरिसिदरू नियमिसुव साम‌विरलारदु, अथवा हीगॆ धरिसि नियमिसोणदरिन्द आयासवागबहुदु. अथवा आयासवागदिद्दरू इतर सहायापेक्षॆयिन्दले निरूहिसबेकादीतु. सश्वरन ई षाडु ण्यवु मेलॆ हेळिदरीतियल्लि अल्लदॆ, ऎल्लवन्नू एक कालदल्ले साक्षात्करिसि, धारणमाडि, नियमिसि, निराहमाडि, विकारव न्नुण्टुमाडदॆ, याव सहकारियपेक्षॆयन्नू निरीक्षिसदॆ, इरुवदरिन्द स श्वरनिगॆ परत्ववन्नु स्थापिसलु उपयुक्तगळागिवॆ ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. ई आरुगुणगळिन्दले सत्वश्वरनिगॆ माड्डु ण्यपरिपू‌ नॆन्दू भगवच्छ बवाच्यनॆन्दू हेळल्पडुवनु. श्री पराशररु विष्णु पुरा णदल्लि “तेजोबश्वर महावबोध सुवीरशक्तादि गुण्य कराशिः” ऎन्दुसरेश्वरनन्नु स्तोत्र माडिरुत्तारॆ, सौशील्यवा ल्यादिगळ ऎम्बल्लिरुव आदि पददिन्द मार्दव, आरव, सौहार साम्य, कारुण्य, माधुर, गाम्भीर, औदार्य, चातुर्य, स्पृश्य, धैर, सौर, पराक्रम, सत्य काम, सत्य सङ्कल्प, कृति, कृतज्ञतारॆ अनेक गुणगळु सूचिसल्पट्टवु. सौशील्यवॆन्दरॆ, शोभनवाद शील वन्नु हॊन्दिरुविकॆयु ; महावैभवदिन्दिरुववनु नीचभक्तरॊन्दिगॆ सेरिरुविकॆयु, ई सन्दर्भदल्लि, निषाधानां नेता कपिकुलपतिः कापि शबरी 1 कुचेलः कुच्चा सामाल्य कृदिति! अषां निम्म त्वं वृषगिरिपते रुन्न ति मपि । प्रभ सोतोभिः प्रसभमनुकम्पे समयसि । (वमारतक ) ऎम्ब लोकवनु सन्देयवु. बेडरभि, तियाद गुहनु, कपिराजनाद सुग्रीवन्नु याव स्त्रीयाद कबन्दु, महादरिद्रशिखामणि याद कुचेलनु, अष्टावक्रवाद शरीरगळ कुब्बियु, यावनो ऒब्ब हूवाडिगनु, GW________________

५४९ श्रीमद्रहस्य त्रय सारे इद्दु णळॆल्ला सर्वकालत्तिलु स्वरूप श्रित ळायि रुक्कुम. इवरे मॊदलादवर नीचभाववन्नू तिरुवेडमुडैयानन महो न्नति भाववन्नू, ओ श्रीनिवासन दयॆये निन्न प्रवाहदिन्द, नीरिन प्रवाहव्र बॆट्टवन्नू हळ्ळवन्नू समनागि तोरुवहागॆ, समवागि, माडिरुत्तीये ऎम्ब तात्परव. हागॆये गजेन्द्र मोक्षवू, जटायुविगॆ और देह क्रियॆयू, अर्बनसारथ्यवू, इवे मॊदलाद वुगळू सह आतन सौशील्यद महिमॆयु, वात्सल्यवॆन्दरॆ, आकळिगॆ तन्न वत्सवाद करुविनल्लि याव निरतिशय प्रीतियुण्टो, अन्तह तियु ; इदु तानु प्रीतिसुववरल्लि दोषविद्दरू अदन्नु परिगणिसदॆ प्रीतिसुव स्वभाववु. “ दोषोयद्यपि तस्य स्यात् ता मेतद स्याक्टता गरितं” ऎम्ब श्री रामोक्तियु इदन्नु उपपादिसिरुत्तदॆ. ई वात्सल्य महिमॆयिन्दले काकासुरनु रक्षिसल्पट्टनु. हीगॆ वात्सल्यवि रुवदरिन्दले सकल पापिष्ठर नयनक्कू विषयनागि ‘अध्यावतारि यागि सेवॆयन्नीयुत्तानॆ. इगणळॆल्ला - परत्ववन्नु साधिसुव ज्ञानबलादि ईरु गुणगळू मत्तु सौलभ्य सूचकवाद सौशील्य, वात्सल्यादि गुणगळू इवुगळॆल्ला सत्व कालतिलु - समस्त कालदल्लू, स्वरूपाश्रितज्ञ छायिरुक्कुम् - आतन स्वरूपवन्नाश्रयिसिदवुगळागिरुत्तवॆ. हीगॆ हेळलु कारणवेनॆन्दरॆ : कॆलव उपासनॆगळल्लि, उपास्यनाद पर ब्रह्मवु कॆलवु मुख्य गुणगळिन्द युक्तनागिरुव हागॆ उपासिसल्पडु वनु आग सश्वरनु आ गुणगळिन्द मात्रवे युक्तनॆन्दु हेळला दीते ? इतर गुणगळु अन्तह उपास्यसाद परब्रह्मनल्लि इल्लवे ? आदुदरिन्द हागल्लवॆन्दु तिळिसुवुदक्कागि ऎल्ला गुणगळू सत्येश्वरनल्लि सदा स्वरूपवन्नाश्रयिसिरुत्तवॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ. ऎल्ला उपासनॆ गळल्लि कल्याणगुणगण परिपूर नाद परब्रह्मने उपास्यनु. आदरॆ कॆलवु उपासनॆगळल्लि कॆलवु गुणगळन्ने मुख्यवागि परब्रह्म साक्षा तारक्कॆ अनुकूलवॆन्दु भाविसि, अन्तह परमात्मने उपासिसल्पडु तानॆ. ई अभिप्रायवन्नु पदॆ शिसुवदक्कागि मुन्दिन वाक्यदल्लि स________________

तत्वत्रयाधिकार पर व्यू हादि विभागङ्गळिल् गुण नियमं शॆल्लुगिरदॆ ब्ल्याम् अरूपण्ण यिट्टु अनुसन्नि प्पारु सरेश्वर आविष्करिक्कु गुणविशेष ळ् शूल्लुगैक्याकवत्रनै. परवू हादि पञ्च विध भगवद्रूप निरूपणम् औपनिषद विद्याविशेषण्ण आतोरुव अनुसन्नेयगुण विशेषण्ण नियतङ्गळानालॆ भगवच्चा क्तमान रू फविशेषानुसन्मानत्तु कुं गुणविशेषण्णळ् नियतङ्गळ् . श्वरनल्लि इतर गुणगळिल्लवॆन्दु तिळियतक्कद्दल्लवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. उपा सनारूप ब्रह्मविद्यॆगळल्लि गुणगळु हेगॆ नियतवादवो, हागॆये पाञ्चरात्र शास्त्र प्रकार अरावतार दिव्यमच्चळविग्रहगळ अनुसन्मान दल्लि गुणविशेषगळु नियतवादुवॆन्दू तिळिसुत्तारॆ, परवू हादि विभागङ्गळिल् - परव्यूह मॊदलाद विभागगळल्लि इल्लि आदि शब्ददिन्द विभव अन्तरामि, अरावतार रूपगळु बोधिस शैव, गुणनियम सॊल्लुगिरदॆल्ला म - आया रूपगळिगॆ आया गुणगळु प्रधानवॆन्दु हेळुव गुण नियमगळॆल्ला, अन्नो रूपण्णकैयिट्टु अनुसन्धिप्पारु - आया रूपगळन्नु कुरितु अनु सन्मान माडुववरिगॆ, ऎन्दरॆ उपासकरिगॆ, सरेश्वरन् आविष्करि कुम - सश्वरनु साक्षात्कारवन्नु कॊडुवाग प्रकाशिसुव, गुण विशेषळ् शोल्लुगैक्याक वत्र - गुणविशेषगळन्नु हेळुवद कागि मात्रने विना बेरॆयल्लव, ऎन्दरॆ इतर गुणगळु, सश्वरनल्लि आग इल्लवॆम्ब भाववल्लवु. औपनिषद विद्या विशेषज्जळ् तोरुव - उपनिषत्तुगळल्लि प्रभा डिसल्पट्ट ३२ उपासनारूप ब्रह्मनिद्यॆगळल्लि प्रति ऒन्दरल्लू, अनुस क्षीय गुण विशेषज्जळ् उपासिसुव गुणविशेषगळु, नि यतळाना रोलॆ - आयाय उपासनॆगळिगॆ आयाय - गुणगळ द शास्त्रदल्लि निन्नॆ यिसल्पट तागॆ, भगवच्छास्तोक्त मान ई क्रशास्त्रदल्लि सेरुव, रूप विशेषानु सन्मानत्तुक्कुम् – दिव्य 558 013________________

श्री५४५ मद्र हस्य त्रय सारॆ परव्यूहरू पङ्गळ् अन्निडल् पररूपल् ज्ञानादि गुणङ्गळारुव वे दळ, व्यूहङ्गळ् नानु, मूनु, शास्त्रज्ञ कॊल्लुं, नालुव्यूह मुण्णायिरुक्क, व्यूहवासुदेव रूप मरुळ निग्रह विशेषद अनुसन्मानक्कू सह, गुणविशेष नियत जि ळ् - गुणविशेषगळु नियतवादवु. 1 हर रूपवु अन्निडल् - आसन्दर्भदल्लि, ऎन्दरॆ प्रतियॊन्दु रूपदल्लि गुणगळु नियतवागिरुव सन्दर्भदल्लि, पररूपल् - दिव्य वैकुं तदल्लि नित्य मुक्तरुगळिगॆ सेवॆयन्नीयुव पररूपदल्लि, ज्ञानादिगु णज्जळारुम् – ज्ञानवे मॊदलाद आरु गुणगळू, ऎन्दरॆ ज्ञान, बल, ऐश्वर, वीर, तेजस्सुगळु आरू, वेद्यळ् - उपासिसलु अर वादव, हिन्दॆ प्रतियॊन्दु उपास्यरूपक्कू गुणगळु नियतवॆन्दु हेळिदुदन्नु दृष्टान्त मुखान्तर स्थापिसलु यत्निसिदवरागि पररूप दल्लि ज्ञानादि आरु गुणगळू उपास्यरूपदल्लिरुव हागॆ उपासिसतक्क नॆन्दुपदेशिसिदरु. 1 व्यूह रूपगळु व्यूहण्ण४ - व्यूहरूपगळु, नालॆनव - नाल्कॆम्बदागि दू, मू नम् मूरॆम्बदागियू, शास्त्रगळु हेळुवुवु. वासुदेव, सङ्करण, प्रद्यम्म, अनिरुद्ध ऎन्दु नाल्कु व्यूहगळु. आदरॆ वासुदेवव्यूहरूपक्कू, पररूपक्कू एनॊन्दू व्यत्यासविल्लदे इरुवदरिन्द, वासुदेवरूपव पररूपदल्लि सेरितु ऎम्ब भावदिन्द कॆलवु शास्त्रगळु मूरु वूहगळॆन्दु हेळुत्तवॆ ऎन्दु अप्पणॆ कॊडि सुत्तारॆ. नालुव्यूहमयिरुक्क-सरियागि नोडिदरॆ व्यूहगळु नाल्कॆन्दु सिद्धवागिरुवाग, व्यूहवासुदेवरू पत्तुक्कु - व्यूह गळल्लि प्रथम मूर्तियाद वासुदेवरूपक्कॆ, पररू पराट्ट________________

तत्वत्रयाधिकारः లో तुक्कु पररूपराद ल् अनुस य गुणभेदमिल्लामै यालॆ त्रिव्यूह मॆरदु. इप्पत्तै 66 श्री “गु प्रस्ततैः प्रथमतर मूर्ति स्तव ब ततस द्वेष- ० त्रियुग युगळ्ळि र्हित्रिभिरभुः 1” 8 99 ल् - पररूपक्किन्तलू, अनुसन्धेय गुण भेदविल्ला मैया लॆ - उपासनॆ माडतक्कॆ गुणभेदवेनू इल्लदिरुवदरिन्द त्रिव्यूह मॆरदु - व्यूहगळु मूरे ऎन्दु हेळल्पडुवुदु. श्री निगमा * प्रदेशिकरवर अभिप्रायवु व्यूहगळु नाल्कॆम्बदागि, आदुदरिन्दले नालु व्यूह मुायिरुक्क ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ, पर * रूपदल्लू ई आरु गुणगळुळ्ळ, परमात्मनु उपास्यनु. हागॆये वासुदेवव्यूहरूपदल्लू ई आरु गुणगळुळ्ळवनॆन्दे उपास नॆयु. आदुदरिन्दले व्यूहगळु मूरु ऎन्दु हेळोणवु. इप्प क्ष - व्यूहगळु नाल्कु ऎम्ब पक्षवन्नु, “गुणै ष्ण ” ऎच्चर श्लोकलॆ – ‘गुड्डि ’ ऎम्ब श्लोकदल्लि, सण्ण हित्तारगळ- सहिसि हेळिदरु. इल्लि कर्तृपदवन्नु हेळदिरुवदु, तुम्बा प्रसि दि हॊन्दिद पद्म स्तवगळन्नु रचिसिद श्री कूरत्ताळ्वारवर दिव्य सूक्ति यु सत्वरिगू विदितवाद विषयवादुदरिन्द, अदन्नु व्यक्तपडिसुवदु अनावश्यकवॆम्बभिप्रायदिन्दिरबहुदु. अथवा, श्रीकूरेशाळ्वारवरु आचारकोटिगॆ सेरि महापूज्यरादुदरिन्द, अन्थावर विषयदल्लि नामोच्चारणॆ माडदिरुवदु गौरवारकवागि ऎन्दु तिळियबहुदु. ई श्लोकद अल्पवेनॆन्दरॆ–तव-भक्तरल्लि परिपूर कृपॆयुळ्ळ, निन्न प्रथमतर मरि-नाल्कु व्यूहगळल्लि मॊदलनॆयदाद वासुदेव रूपव, एतैः गुड्डि-ई आरु गुणगळिन्द, बभ प्रकाशिसितु. हे त्रियुग - त्रियुगवॆन्दरॆ आरु, आदुदरिन्द ओ पाड्डु ण्य सम्पन्न नॆ, ऎम्बर वु, अथवा अम्भस्य पारे भुवनमध्यॆ 3 66 नाकस्य ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुवहागॆ क्षीरसमुद्र, लीलाविभूति नित्य विभूतिगळाद, मूरु स्थानगळुळ्ळ वने, ततः अनन्तरदल्लि, शिक्रति - निक्ष मूराद सङ्करण, प्रद्यन्न, अनिरुद्ध रूपगळु, मेलॆ प्रथमतर मूरि ऎम्बल्लि मूल्कि कट्टविरुवदरिन्द, त्रिस्त -________________

みみき श्रीमद्र हस्य त्रयसारे ऎष्टर शकलॆ सहिता‌गळ्, इप्परव्यूहण्णळिल् गुणक्रिया विभागङ्गळ्, पाडु न्या द्वासुदेवः पर इति सभर्वा मुक्तभोगो, बलाड्यात् बोधा त्सङ्कर्षणंहरसि वितनवे शास्त्र, मैश्वर वीरात्। ऎम्बुवदक्कॆ मुन्दॆ मरयः ऎन्दरॆ मूर्तिगळु ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळ तक्कद्दु, तेषां - आ आरु गुणगळ, त्रिभिः - मराद, युग ऎरडॆरडु गुणगळिन्द, अभुः - प्रकाशिसिदुवु. ई आरु गुणगळल्लि सङ्करणरूपदल्लि ऎरडु गुणगळन्नू, प्रद्युम्न रूपदल्लि ऎरडु गुण गळन्नू, अनिरुद्धरूपदल्लि ऎरडु गुणगळन्नू, हॊन्दिरुव हागॆ भाविसि ई व्यूहरूपगळु उपास्यवॆन्दु तात्सरव. इदु वरदराज स्तवद १६ने श्लोकव. मुन्दॆ ई नाल्कु व्यूहमूरिगळल्लि याव याव गुणगळ प्राचुवुण्टॆम्बुवदन्नू, आ व्यूहमरिगळ व्यापार गळेनॆम्बुवदन्नू, श्री पराशरभट्टर सूक्तिय मूलक व्यक्तपडिसु तारॆ. इब्बर व्यूहङ्गळिल् गुणक्रिया विभाग ४ – ई पररूप व्यूहरूपगळल्लि तोरिबरुव गुणविभागगळू मत्तु व्यापारविभाग गळू, श्रीर राजस्तवद उत्तरशतकद ३९नेदाद “षाड्डु ज्याद्यासु देवः” ऎ५र श्लोकलॆ-ऎम्बुव श्लोकदल्लि, सण्ण हिक्कप्प न-सहिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ई श्लोकद अर्थवेनॆन्दरॆ– हे रं गाधिराज-ओ रङ्गसारभौमने, पाड्डु क्यात्-ई आरु गुणगळिन्द लू, वासुदेव-वासुदेवनॆनिसि, व्यूह्य-व्यूहावतारमाडि, पर इति- पररूपनागिरुव, परवासुदेवनागिरुव, सभर्वा - अन्तह नीनु, मुक्तभोग्यः - मुक्तरिगॆ भोग्यभूतनागिरुवॆ; बलाड्या त् – बलसहितवाद, बोधात्- ज्ञानदिन्दलू, ऎन्दरॆ ज्ञानबल वॆम्बी ऎरडु गुणगळिन्दलू कूडि, व्यूह-व्यूहावतारियागि, त्व- नीनु, सङ्करणशि-सङ्कर्षणनॆनिसि, हरसि - जगत्तन्नॆल्ला संहरिसु________________

तत्रयाधिकारः प्रद्युम्न स्परधर्मौ नयसिच भगर्व, शक्ति तेजो निरुद्यो बिभ्राणः पासितत्वं गमयसिच तथा व्यूह रङ्गाधिराज ऎच्चर शकलॆ सहिक्कप्पट्ट न. स्त्रीयॆ ऎन्दरॆ प्रळयवन्नु हॊन्दुव हागॆ माडुत्तीयॆ, मत्तु शास्त्रं वितनु ष-शास्त्रवन्नु विस्तरिसुत्तीयॆ. ऐश्वर वी रात्- ऐश्वय्य वीरगुणगळिन्द, प्रद्युम्न इतिव्यूह - प्रद्युम्ननॆन्द वतरिसि, सरध-गष्टि मत्तु धरप्रवत्तनॆयन्नू, – हे भग - वन् -ओ पाडु ण परिपूर्णनागियू, हेयप्रत्यनीकनागियू, इरु ववने, न सिच-नडिसुत्तीये, तथा-हागॆये, शक्ति तेजोबि भ्राण-शक्ति तेजोगुणगळन्नु हॊन्दिदवनागि, अनिरुद्ध इति व्यूह्य – अनिरुद्धावतारियागि पासि-जगद्रक्षकनागिरुवॆ, मत्तु तत्वं गमयसिच-तत्ववन्नु बोधिसुत्तीयॆ. व्यूह रूप पु

  1. वासुदॆवमूरियु. उपास्य गुणगळु व्यापारगळु आरु गुणगळू, मुक्तरिगॆ भोग्यभूतना गिरुवदु-
  2. सङ्करणमरियु, ज्ञानबलगळु.. जगतळय मत्तु शास्त्र करण.
  3. प्रन्नु मदु, ऐश्वर नीरगळु, सृष्टिकरण मत्तु धर शक्तितेजस्सन्सिगळु ऒगत्पालन मत्तु तत्व प्रवन
  4. अनिरुद्ध मरिय पदेश. हीगॆ ऒन्दिन श्लोकद मूलक सालु व्यूहगळल्लि उपास्य गणगळ न, ना पाठगळन्नू उपदेशिसि, मुन्दिन श्लोकद मूलक प्रॊ सप्रभेपगळन्नु बोधिसुत्तारॆ. इल्लि मैहार विषयगळन्नु तिळिसलु, कारणवु, श्री सा कृळ दल्ल सक्रियाविनिरु क्रम मूर्तं पर मारतः। चातुरां तदा व्यंवै” ऎम्बुवदर मूलक पूजॆगळु व्यापारविल्लदवुगळदु रुववरिन्द इदक्कू श्रीपराशर इब्बर श्लोकदल्लि व्यापारगळु ऎन्दु केळिरुवदरिन्द, आ________________

५५५ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे जाग्रदादि पद भेदण्णळि (भेदळा मव) लुळ्ळ विशे षङ्गळॆल्ला म “जाग्रतृप्ला त्यलस तुरीय प्रायध्यात्म क्रमवदु पास्य 81 स्वामि स्तत्तद्गुण परिबर्हश्चातुरू हं(ह्यं) वहसि चतुर्था ” ऎन्नु सहीतज्ञळायि- श्लोक परस्पर विरोध उण्टागलिल्लवे ऎन्दरॆ विरोधवेनू इल्लवॆ ; श्री सातवचनवु व्यूहारगळन्नु कुरितु हेळिदुदॆन्दु तोडिसुत्तारॆ. (. 3 जाग्रदादि पदभेदङ्गळिलुळ्ळ - जाग्रदादि स्थानभेदगळन्नु हॊन्दिरुव, विशेषळॆल्ला म विशेषगळॆल्लवन्नू, जाग्रत्य ’’ ऎन्नु जाग्रत् स्वप्न ऎम्ब श्लोकमूलक, सहितङ्गळा यि D/ = सङ्ग्रहिसल्पट्टव. इदु श्रीर राजस्तवद (2) 40ने श्लो कवु. ई श्लोकाफिप्रायवेनॆन्दरॆ :-हे स्वार्मि - ऎल्ला चेत नाचेतनगळिगू स्वामियाद श्रीर नाथने, जाग्रत स्व स्नातलस तुरीय प्राय ध्यात्म क्रमवत्, जाग्रत् - ऎच्चरवागिरुव दरॆ, ऎन्दरॆ इन्द्रियगळु विषयगळल्लि व्यापिसिकॊण्डिद्दरू भगवदुपा सनॆयन्नु माडुएकॆ, स्वप्न - स्वप्नदरॆ ऎन्दरॆ अल्प स्वल्प विषयान्त र सञ्चारविद्दरू भगवत्स रण बाहु वळ्ळ अवस्थॆयु, अत्यलस - सुषुप्ति देशिदॆ, विषयगळल्लि सञ्चारविल्लदिद्दरू, आ सुषुप्तवस्थॆ दल्लि हेगॆ यारादरू हॊडॆदरॆ वेदनानुभव उण्टागुत्तदो, हागॆये सुखदुःखगळिन्द स्वल्प पीडिसल्पट्टरू भगवत्स रणॆयुळ्ळ अवस्थॆयु ; तुरीयवॆन्दरॆ नाल्कनॆय अवस्थॆयु, अदु यावुदॆं दरॆ, मावस्थॆयु, मैमरॆतु तैलधारॆयहागॆ अविच्छिन्नवागि भगव तरणॆ यल्लि मग्ननागिरुविकॆयु ; इन्तह अवस्थॆगळुळ्ळवरिगॆ, प्राय - सदृशवाद, समानवाद, ध्यात्म - ध्यानमाडुववर, क्रमवत् - क्रमदोपादियल्लि, ऎन्दरॆ अन्तह उपासकर क्रमवन्ननुसरिसि, उ पास्यः – ध्यानमाडिसिकॊळ्ळुवनाद, नीनु ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळतक्कद्दु तद्दुणपरिबर्हः - आयाय दॆशॆय रूपगळिगॆ उचितवाद गुण 1________________

S तत्वत्रयाधिकारः गळेनु मत्तु आयुध, वर्ण, आभरणादि राजयोग्य प्रधानवस्तुगळ न्नुळ्ळवनागि, चातुरू हं - वासुदेव, सङ्करण, प्रद्युम्न, अनि रुद्धवॆम्ब नाल्कु व्यूहरूपवन्नु, चातुरू ह्यम् ऎम्ब पाठान्तर उण्टु. आग चातुह भाववॆम्बरवु. चतुरा - जाग्रत्, स्वप्न, सुषुप्ति, मूरादॆशॆय रूपवागि ऎन्दरॆ ऒन्दॊन्दु व्यूह वन्नु हीगॆ नाल्कु विधवागि, वहसि - हॊन्दिरुत्तीयॆ. ई श्लोक दिन्द ऒन्दॊन्दु व्यूहवू नाल्कु विधवॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. ई विषय गळिगॆ शास्त्र प्रमाणगळुण्टो ऎन्दरॆ श्री लक्ष्मी तन्त्र श्री साश्वत वा * कैगळन्नु प्रमाणवागि वाख्यातृगळु उदाहरिसिरुत्तारॆ. अल्लि हेळि रुवदेनॆन्दरॆ :- दिव्य वैकुण्ठदल्लि, करचरणादिगळॊन्दू इल्लदॆ अप्रा कृतवाद शुद्ध सत्वमयद, स्कूलरूपद, विशाखयूपवॆम्ब हॆसरिन ऒन्दु भगवद्रूप उण्टॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आ स्तम्भदल्लि जा ग्रप्न सुषुप्ति मूरा सञ्ज्ञॆगळुळ्ळ नाल्कु स्थानगळुण्टु. स्तम्भद सुमारु मध्यभागदल्लि जाग्रतानवू, अदरमेलॆ स्वप्न स्थानवू, अदरमेलॆ सुषुप्ति स्थानवू, अदर मेलॆ मूरास्थानवू इवॆ. इवु ऒन्दॊन्दु स्थानदल्लि वासुदेव, सङ्करण, प्रद्युम्न, अनिरुद्धरॆम्ब भगवन्तन व्यूहरूपगळुण्टु. अवुगळल्लि जाग्रद्दॆशॆयल्लिरुव वासु देवादि व्यूहगळ व्यापारवु :- जगत्तिन विशेष सृष्टि स्थिति लयगळु कप्पु, कॆम्पु मॊदलादवगळाद उत्कृष्ट वर्णगळुण्टु. समस्त आयुध, आभरण मॊदलादवुगळन्नु हॊन्दिरोणवु. स्वप्न स्थानद नाट्नाद वासुदेवादि व्यूहगळिगॆ व्यापारवु इच्छा मात्रवे तावा गिये एनू नडिसुवुदिल्लव, जाग्रद्दू हगळिगॆ कारणभूतवागिरुविकॆ ई व्यूहगळ मुख्य विशेषवु. कप्पु कॆम्पु मॊदलाद वर्णगळु जा ग्रदवस्थॆयल्लिरुवष्टु उत्कृष्टवादवुगळल्लवु. आयुध, ध्वज मॊद लादवुगळिल्लदिरोणवु. सुषुप्ति स्थानदल्लियू हागॆये नाल्कु व्यूहगळिवॆ ; इवु गळल्लि सृष्टि स्थित्यादिगळल्लि इच्छॆ कूडा इल्लवु ; स्वानन्दानुभव मा * उण्टु, अदरल्लि पूर्वभागदल्लिरुव वासुदेव व्यूहक्कॆ कर चरण ॆ’ मॊदलादवुगळिन्द सेरिद दिव्यमङ्गळ विग्रहविल्लद्दु; योग मात्रदिन्द हाडुगळन्नु प्रकाशपडिसुव शक्तियुण्टु; दक्षिण पश्चि________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे केशवादिगळान पन्निरन्नु रूपङ्गळु व्यूहारङ्गळ्. मोत्तर भागगळल्लिरुव सङ्करण, प्रद्युम्यानिरुद्ध रूपगळिगॆ करचर णादियुक्त शरीरविद्दरू आयुधादिगळॆल्लवु.. आदरॆ करतॆलगळल्लि रेखा रूपदल्लि शङ्खान्यायुद्ध चिह्नॆगळुण्टु, सितरक्त मॊदलाद वर्णभेद गळिल्लवु. नाल्कनॆयदाद मूरावस्थॆयल्लिरुव नाल्कु व्यूहगळ दिव्य मब्ब विग्रहगळिगू करचरणादिगळॊन्दू इल्लव. सुषुप्ति वासुदेवमू रिगॆ समानवाद दिव्यमच्चळ निग्रहवुण्टु. आदुदरिन्द चेतन व्यापार चिह्नॆये इल्लवु. लोक दृष्टान्त रीत्या जाग्रदवस्थॆयल्लि व्यापार बाहुळ्यवू, स्वप्न सुषुप्तिगळल्लि अल्प व्यापारवू, मरावस्थॆयल्लि सिल्वा पारवू तोरुवुदरिन्द, ई व्यूहगळिगू अन्तह व्यापार भेददिन्द जाग्रदादि सञ्ज्ञॆगळु- इल्लि मुख्यवागि तिळियतक्कॆ अंशवेनॆन्दरॆ–जाग्रताय रागियागलि अथवा स्वप्न सुषुप्ति मूरावायुक्तरागिरुव हागेया गलि, यारु अन्तह अवस्थाहॊन्दिरुवहागॆ तन्न आत्मावन्नु उपासिसुत्ता रो, अन्थावरुगळिगॆ आया उपास्यनाद भगवन्तनु, उपासकनु भा विसिद गुणमुक्तनागि, आया जाग्रदादि अवस्थॆयुळ्ळ वासुदेव सङ्क क्षणादि व्यू पावतारियु उपास्यसागुत्तानॆम्बुवदु मुख्य तात्सरवु. केशवादिगळान पन्निरु रूपण्णळु - केशव नाराय ण मॊदलुगॊण्डु दामोदर नामद वरिविगू इरुव हन्नॆरडु रूप गळू, व्यूहास्तरगळॆन्दु भाविसतक्कद्दु, मेलॆ हेळिद जाग्रवादि दॆशॆय व्यूहगळु व्यूहाकारवन्ननुसरिसिरुवदरिन्द व्यूहभेदगळिनिसु इवॆ. आ व्यूहरूपगळिन्द उत्पन्नवाद रूपगळु व्यूहारगळनिसु इवॆ. ई नाल्कु व्यूहरूपगळिन्दलू मूरु मूरु रूपगळुण्टागि केशवादि द्वादशरूपगळाद व्यूहारगळुण्टादवॆन्दु भाविसतक्कद्दु. हीगॆये विधवावतारदल्लू विभवभेदगळू विधवानररूपगळू उं टु. विधवावतारगळन्न नुसरिसि बन्द रूपगळु विभवभेदगळॆन्दू, ई विभवरूपगळिन्द उत्पन्नवाद रूपगळिगॆ विधवानर रूपगळॆन्दू हॆसरु,________________

तत्वत्रयाधिकारः विभवा वतार रूप कथन म विभवङ्गळावन? पद्मनाभादिगळान मुप्पत्तु च्चि (नम) विभवावतार रूपगळु विभव ळाव न?-विभवरूपगळु यावुवु मुप्पत्तु ३०- मूवत्तिगिन्त स्वल्प हॆच्चागि मुप्पत्तुच्चिल्वा नम् ऎन्दरॆ मूवत्तु चिल्लरॆ कॆलवरु ३६ अवतारगळिन्दू इन्नू कॆलवरु ३९ ऎन्दू हेळु तारॆ भावव, विषक्केन संहितॆयल्लि मूवत्तारॆन्दू, अहि रुत संहितॆयल्लि मूवत्तॊम्बत्तॆन्दू, विधवावतारगळ सङ्ख्यॆ यु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. विश्वक्केन संहितॆयल्लि,

  • पद्मनाभादिकास्सत्व वैभवीया स्तथैवच। न ६०शत्सङ्ख्या सङ्ख्यातःः प्राधान्यन गणेश्वर!” ऎन्दू, अहिरुद्ध संहितॆयल्लि, “विभवाः पद्मनाभाग्यांश चनन च् वहि” ऎन्दू हेळ ट्टिरुत्तदॆ. अरपञ्चकगळू, षडर्थगळू ऎन्दू, तत्रय तत्वच तुप्पयनॆन्दू हेगॆ हेळल्पट्टिरुत्तदो, हागॆये इल्लियू ऎन्दु भावि सतक्कद्दु, कॆलव अवतार भेदगळन्नु सेरिसि १६ अथवा ३९ ऎन्दु हेळु त्तारॆम्ब भाववु. ई ऎरडु प्रमाणगळन्नू अभिमानिसि हेळुवद क्यागिये मुप्पत्तु (चिन्नं) चिल्वा नम् ऎम्ब प्रयोगवु. ३९ अवतारगळु, पद्मनाभो धुवोनन्त काता मधुसूदनः। विद्यादिदेवः कपिलो विश्वरू पो विहण्णनः। कॊडाता बडबानक्को धम्मो वागीश्वरस्तथा। देव एकार्णव कयः कूर्म- पाताळधारकः। वराहो नारसिंहा स्य स्सु ता हरण वै h: सति प्रदे होथ कनिता मृत धारकः। ई हुताल ने निम्म पारिजात हरथा। लोकनाथस्सु शास्त्राता दत्तात्रेयो महा प्रभुः। न गोधकाये भगवा नेक कृतनुतः।________________

५९ श्रीव द्रहस्य त्रय सारे ल्या नम रूप, इवल् मत्सकरादिगळान वव तारण्ण ऒरु प्रयोजन वशालॆ विशेषित्तु चॊल्लपट्टन. इभव ळि लीश्वरन वो कार्यविशेषळु क्कीडाग ता देवो वामन देहस्तु सत्वव्यापि त्रिविक्रमः। नरो नारायणव हरिः कृष्णस्तथैवच। ज्वलत्परुश ध्र ग्रामो रामश्चान्‌ धनुर्धरः। वेदविद्भगर्व कली पाताळ शयन प्रभुः॥” ऎम्ब श्लोकगळल्लि उपपादिसल्पट्टिवॆ. आदरॆ दशावतारगळॆम्बदागि अवतारगळ सङ्ख्यॆयु हत्तॆम्ब लोकरूढियिरुवाग ९ अवतारगळॆं बुवदु सरियो ऎम्ब शङ्का बन्दीतागि भाविसि, अदक्कॆ समाधानव न्नु हेळुत्तारॆ. इवल्-ई ३९ अवतारगळल्लि, मत्स, करवे मॊदलाद दशावतारगळु, ऒरु प्रयोजन वशत्तालॆ- ऒन्दॊन्दु मुख प्रयोजनारक्कागि, ऎन्दरॆ आश्रयिसलु बहु सौलभ्यवुळ्ळव नॆन्दो, भक्त परिपालनॆन्दो, शरणागत रक्षणॆयल्लि दीक्षावहनॆन्दो तोरिसुवदक्कागि, विश्लेषिसि- दशावतारगळु मुख्य वादवॆन्दु विशे षिसि, शोल्लपट्टन हेळल्पट्टवु. “मत्ति कूरो वराहश्च नारसिंहश्च वामनः। रामो रामश्च राम कृष्णः कति ते दश” ऎम्ब श्लोकदल्लि दशावतारगळु यावुवॆम्बुवदु निर्दॆशिस ट्टिदॆ. “ मनाकृते कमठ कोल नृसिंह वर्रि स्वार्मि परिश्वथ तपोधन रामभद्र शेषाङ्क राम यदुनन्दन क रूप” ऎम्बुवदरल्लू ई दशावतारगळु हेळल्पट्टिवॆ. ई ग्रन्थ करर दशावतार स्तोत्रदिन्दलू ग्रहिसबहुदु. व्यूपावतारगळिगू विधवावतारगळिगू स्वल्प वैलक्षण्य उण्टु. व्यू पावतारगळल्लि गुणसियमवुण्टु. ऎन्दरॆ आ अवतार रूपगळु नियतवाद कल्याणगुणगळुळ्ळव. ई निभवावतारगळल्लादरो हाग इव. ई अवतारगळॆल्ल आया अवसरगळिगुचितवाद गुणगळन्नु मात्र प्रकाशपडिसिकॊण्डु मिक्कवुगळन्नु मरिसुव स्वभाववुळ्ळवुगळु ऎन्दु मुन्दॆ तिळियपडिसुत्तारॆ. इद्विभवल्- ई विधवावतारगळल्लि ईश्वर्र-सत्येश्वरनु________________

वेण्णिन गुण तत्वत्रयाधिकार ५६० वेण्णिन पोजु मरैत्तुम्, वेण्णिन पोदु प्रकाशिप्पित्तु म नडत्तु म, अवॊकार विशेष ळक्कीडाग-आयाय अवतार कालगळल्लि नडिस बेकाद काव्य एशेषगळिगॆ अनुगुणवागि, र्ता वेण्णिन गुण- सत्य सङ्कल्प नाद तानु अपेक्षिसिद गुणगळन्नु मरॆत्तु प्रकाशप डिसॆदॆयू, वेणि नपोदु प्रकाशिप्पित्तु म् - तानु अपेक्षिसिदाग अवुगळन्नु प्रकाशपडिसियू, नडु न् - सिहिसुवनु, यावुगळ न्नु नडिसुवनु ऎन्दरॆ, अ कार विशेषण्ण ऎन्दु इट्टु कॊळ्ळत कद; शिष्ट परिपालन, दुष्ट निग्रह, धरसंस्थापन रूप कार विशेषगळन्नु ऎम्ब भाववु. इदक्कॆ अनेक निदनगळुण्टु. कॆलवन्नु मात्र सूचि सुवॆवु, नारसिंहावतारदल्लि दुष्ट हिरण्यकशिपुविन विषयदल्लि वात्स इवन्नु मरिसि, तानु शास्त्रा ऎम्ब भाववन्नू कौरवन्नू प्रकटिसि तन्न प्रह्लादन विषयदल्लि परम वात्सल्य युक्तनॆन्दू, करुणामूरि यॆन्दू तोडिसिकॊण्डनु. हागॆये वामनावतारदल्लि तन्न परत्व नन्नॆल्ला मरिसिकॊण्डु, अनन्तर त्रिविक्रमावतारियागि, सत्वव्यापक त्यादि तन्न परत्ववन्नु प्रकटनॆ माडिरुत्तानॆ. हागॆये ऎल्लरिगू तन्न पद कमलवन्नु नुग्रहिसि तन्न निरतुक कृपॆयन्नु प्रकाशपडिसिरु हागॆये सत्येश्वरनु तन्न परत्ववन्नु पूरा मरिसिकॊण्डु, रामावतारदल्ल आत्मानं मानुषं मनॆ’ तानु मनुष्यनॆन्दू, कृत्यवतारदल्लि अहं वो बान्धवः” तानु निम्मगळ नॆण्टनॆन्दू हे कैकॊण्डरु. इन्नॊन्दु समयदल्लि, अहल्यय शिलारूपवन्नु तप्पिसि, जटायनिगॆ मोक्षवन्नु कॊट्टु, तन्न परत्ववन्नु प्रकाशपडिसिदनु. इन्नॊन्दु संवरदल्लि कृषिये इल्लदवन हागॆ, “चापमानय सौ मित्रे शराम्प्पा विषोपर्मा/ सा गरं शोषयि प्यामि, सां यान्तु स्थद माः” ओ, अक्ष णने, बाणवन्नु तॆगॆदु कॊण्डु बा, सप्रवन्नु तोषिसिबिडुवॆनॆन्दु दानेशवन्नु हॊं बदनन हागॆ नटिसिदनु, राक्षसनाद विभीषणन विषयदल्लि परम * सॆयन्नु व्यक्तपडिसि, “ आनयॆ नं हरिश्रेष्ठ दत्तम स्याभयं मया” “आतनन्नु करॆदुकॊण्डुबा, अभयवन्नित्तिरुवॆनु” ऎन्दुहेळि 66________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारे इव लवानर भेदळ ! “ कृष्ण रूपा ण्य सङ्ख्यानि” इत्यादिगळिर् पडीये यननळ् S परमकृपॆयिन्द, लोचनाभ्याम्पिबन्निव” कण्णुगळिन्देनादरू पा नमाडुवनो ऎम्ब हागॆ तोडिसिकॊण्डनु. हागॆये श्रीकृष्णावता रदल्लि अक्रूर अन्नु नादिगळिगॆ तन्न परत्ववन्नू, विश्वरूपादिगळन्नू, प्र कारगॊळिसिदनु. कंस, दुरॊ धन, दुश्यासन, अश्वत्थामाडिगळिगॆ व्य दुरॊधन, क्रसहिसलिल्लवॆ. हागॆये, राधादि युद्धगळल्लि फलायनवे मॊद लादवगळिन्द सामाननागि तोडिसिकॊण्डनु. ईतनाशकटासुरर मॊदलुगॊण्डु २शुपालादि अनेक असुर नाशगळिन्दलू, वत्सापहार प्रकरणदिन्दलू, ब्राह्मणनिगॆ मतपुत्ररन्नु तन्दुकॊट्टिदुदरिन्दलू अतिमानुषनॆन्दु तोरडिसिकॊण्डनु, वुन्दॆ निधवावतारगळल्लि अनान्यर भेदगळुण्टॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. हरसगगॆ बेगॆ अवा स्वरभेदगळॆण्टो, हागॆये निधवावतारगळिन्दुण्टाद रूपभेदग तुण्टॆन्दू, अव्यगळु, विधवावतार अवरभेदगळॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळु व वॆन्दू मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ इव ल्-ई निधनावतारगळल्लि, अनान रभेद - मध्य दल्लि उत्पन्नगळागुव रूपभेदगळु, कृष्णरू नाण्य सङ्ख्यानि- कृष्णन दिन नाळ विग्रहगळु असङ्ख्यॆयवादवुग ळु, इत्यादिगळिरडिये- ऎम्बिवॆ’ मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव हागॆ, अ नन्न अन्तवे इल्लदवगळु ऎन्दरॆ अनेकवादुवु ऎम्ब भाववु, सारवीविकॆ व्याख्यानदल्लि “ अ वारभेद”- ऎम्बुव दक्कॆ क्ष्मीनृसिंर्ह, योगानन्द नृसिंर्ह, चतुरु जाष्ट्र य न सिंर्ह, इत्यादिरूपेणव्वम, मदन गोपार्ल, चतुरु जगोपाल इत्यादिसत्तालुम् अनन्य " ऎन्दु व्याख्यान बरदिरुत्तारॆ. इदू अल्लदॆ पापहारकालदल्लि श्रीकृष्णनु अनेक गोपालबालकर, अनेक आकळुगळ, अनेक पत्रगळरूपगळन्नु ताळिदनु, अनेक गोपि यरिगॆ बेरॆबेरॆ कृष्ण नागि तोरिदनु. हागॆये दुद्योधनन सभॆ यल्लि अनेक सभिकरु कृष्णन हागॆ तोरुव हागॆ माडिदनु- अक्रूर, 66 1 श्री पाञ्चरात्र, -99________________

तत्व त्रयाधिकारः इप्पडिये विभवारज्ञळु कण्णुकॊळ्ळुदु. शिलजी वरुगळ्ळि विग्रह विशेष लुम, शक्ति विशेषत्तालु, अधिष्टित्तु अतिशयितकार्य नडैत्तु किरदुव भेदव. विभव उत्सव, आरु सादिगळिगॆ तन्न विश्वरूपवन्नु तोरिदनु. ई अभिप्राय दिन्दलागलि “कृष्ण रूपा सङ्ख्यानि” ऎन्दु हेळबहुदु. इपडियॆ ई मेरिगॆ ऎन्दरॆ विधवावतारद अनान्यरभेद गळु हेगॆ अनन्यवो, हागॆये विधवानरुगळू कूड, अनन्यवॆन्दु हेळुत्तारॆ. विभवानरळु विभवानरुगळन्नू कूड, कण्णु कॊळ्ळदु-तिळिदुकॊळ्ळुवदु ; ऎन्दरॆ विभवानरगळू कूड असं बैयवादवॆन्दु तिळिदुकॊळ्ळु वदॆम्ब भावव. इल्लि विभवद अवास्तर भेदगळू, निभवभेदगळाद विभवान्तरगळू अनेकवॆन्दु हेळल्प एव, निधवावतारद अनानरभेदवॆन्दरॆ, विधवावतारदल्लि उत्स न्नगळाद रूपगळिगॆ हॆसरु : विभवारवॆन्दरॆ, विधवावतार रूपदल्लि प्रभेदन, मुन्दॆ अनुप्रवेशावतारगळू विधवावतार भेदगळिन्दु एत्तारॆ. शिलजीवरुगळ्ळि - कॆलव्र चेतनरन्नु, विग्रहविशेष तालुम्-तन्न दिव्यमप्प ळ विग्रह मूलकवागियागलि, अथवा, शक्ति विशेष तालु - तन्न शक्ति माहात्रॆय मूलकवागियागलि, अधिष्टित्तु - आ चेतनरुगळ शरीरदल्लि अनुप्रवेश माडि अवरल्लि नॆलिसि, अतिशयितकारळ्ळॆ - महत्ताद काव्यगळन्नू, नडॆत्तु किर दुम् - सिसिकॊडुवुदू कूड, विभवभेद - विधवावतार भेद मूलकवागि ऎन्दु तिळियतक्कद्दु. शिलजीव‌गळ - इवरु यारॆन्दरॆ चतुरःख तद्रेन्द्रानिगळू, व्यास जामदावि गळु. सत्यवन्नु अनुप्रवेशवन्नु ऎरडु विधदिन्द नडिसुवनॆन्दु हेळि पुत्तारॆ - कप्प विद्यमळ निग्रह विशेष मूलक व स्थानवन्नु नडिस ऒहुदु अथवा तन्न कक्षिय मूलकवागु सतिसबहुदु. चतुर ख रप्प बळ्ळादि रूढिगळॆल्ला सदै श्वरन मुख्यावतारगळल्लवॆन्दू गौण राज्य जनप्रतिकार तालॆगळॆन्दू श्री पाददल्लि हेळिरुत्तदॆण्टनागि श्रीन वाचाद्यरनरु अवरु रचिसिद सरमतभङ्गदल्लि “ हिरण्य गररुद्र________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे शालॆ बुद्धादि क्षेत्रज्ञ‌ गळ विद्याथि देवादि प्रादुराव यधिष्ठितर ” ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. हीगॆ अनुप्रवेश मा डुत्तेनॆन्दु सश्वरनु ताने “ सृष्टिन्ततः करिष्यामि त्यामानि प्रजापते” ऎन्दु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. चतुरुखनन्नु अनुप्रवेश माडि व्यष्टि सृष्टि रूप महत्कारवन्नू हागॆये रुद्रनन्नु अनुप्रवे शमाडि लयरूप महत्कारवन्नू नडिसुवॆनॆम्बभिप्रायवु. आदुद रिन्द अतिशयितकार नडॆत्तु ऎम्ब प्रयोगवु. विग्रहविशेष मूलक अधिषानवॆन्दरॆ, आयाय जीवररीरगळन्नु अनुप्रवेशमा डिद दिव्य मक्कळएग्रहयुक्तनागि आयाय जीवरुगळन्नु नियमि शक्ति विशेष मूलकवधिष्ठानवॆन्दरॆ तन्न शक्ति मात्र मूलकवागि नियमिसोणवु. इवुगळल्लि ब्रह्मरुद्र बुद्धादि अनुप वेशावतारगळु, दिन मुच्चळ निग्रहमूलकवागि ऎन्दू व्यासजामद ग्रादिगळु शक्तिमूलकवागियू ऎन्दू तिळियतक्कद्दु. व्यासमहरि यमूलक वेद विभाग, ब्रह्मसूत्र निराण, पञ्चमवेदवॆम्ब महा भारतरचनॆ, भगवद्गीतॆ, श्री विष्णु सहस्रनाम, श्रीमद्भागवतादिगळन्नु अनुग्रहिसोणवु, इवॆल्लवू श्रीमहाविष्णुवु व्यासमहरियल्लि अनु प्रवेशावतार माडिद वैभववॆन्दु भाविसतक्कद्दु. आदुदरिन्दले, * व्यासाय विष्णुरूपाय व्यासरूपाय विष्णवे? ऎम्ब प्रयोग. ई निगमास्तदेशिकरवरे गुरुपरम्परासारदल्लि 41 कृष्ण दैपायनं व्यासं विद्दि नारायणं प्रभुम् । कॊह्य भुवि मैत्रेय महाभारत कृद्भवेत्” ऎन्नुं तॊल्लुगिरपडि निर व्यासादिग अनु प्रवेशित्तु महाभारत शारीरादिगळ्ळि, प्रतिप्पित्तु म ” ऎन्दू, पूषु’ भूतेषु तेषु तेषु क प्रभुः अनुप्रविश्य कुरुते यत् मीहतमच्युतः ऎरप डिये पराश परकालादि रूपत्तालॆ अभिनवमाक ऒरु दशावतारं पणि ऎन्दू सह, हेळिरुत्तारॆ. (गुरुपरम्परासार 56, 62ने पुट गळन्नु नोडि). इन्तह अनुप्रवेशावतारगळॆल्ला विभव भेदगळॆन्द भाविसतक्कद्दॆम्बुवदु मुख्य तात्सरवु. (1). 5. 3. 4. 5. (2) . . 108. 50.________________

तत्वत्रयाधिकारः अरावतार स्वरूप कथनं. पर व्यू हादि रूपङ्गळ् ताने आश्रितराक अव‌गळ अपेक्षिप्तपडियिलॆ “ बिम्बाकृत्यात्म ना बिम्बे समाग त्यावति षते” ऎ र पडिये निर निलै अण्णावतारम्. अरावतार स्वरूपवु सश्वरनु दिव्य मङ्गळ विग्रहयुक्तनागिरुवदु ऐदु विधवॆन्दु हेळल्पट्टितु. इदुवरिविगू इवुगळल्लि मूरु विधगळाद पर, व्यूह, विभवरूपगळन्नु कुरितु हेळल्पट्टितु. इन्नु ऎरडु विधगळाद अरा रूप, हार रूपगळ स्वरूपवॆन्थाद्दॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ. कॆलवरु हीगॆ ऐदु विधरूपगळन्नु हेळदॆ, मूरु विधगळाद पर, व्यूह, विभव गळन्नु मात्रवे हेळुत्तारॆ. आ सन्दरदल्लि ई ऎरडु रूपगळु ऎन्था वगळॆम्बुवदन्नू तिळिसुत्तारॆ. परवू हादि रूपज्जळ ताने - पर, व्यूह, (आ दिशब्ददिन्द) विभवरूपगळे, आश्रितराक तन्नन्नु आश्रयिसि दवरिगॆ, अवरळ् अपेक्षित पडियिले अवरुगळु अपेक्षिसिद रीति यल्लि, “ बिम्बा कृत्यात्मना बिम्बद आकृतिय हागॆ आ कृतियु यारि गो, आतनु बिम्बाकृतियु; आ बिम्बाकृतिये आत्मा ऎन्दरॆ शरीर अथवा दिव्य मक्कळ विग्रहवु, ऎन्दरॆ बिम्बक्कॆ समानवाद दिव्यमक्कळ सिग्रहदिन्द ऎम्ब तात्सरवु- समागत्य- बन्दु, बिम्बे-आ सुवर, बॆळ्ळि, लोह, कल्लु, मर मुन्तादवुगळिन्द रचिसल्पट्ट प्रतिमॆयल्लि अथवा निग्रहदल्लि, अवतिष्ठते इरुत्तानॆ,” ऎच्च रपडिय ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, निन्निरनि - सरेश्वरनु इरुव स्थितिये, अरावता रम्. अल्पावतारवॆनिसुत्तदॆ. इल्लि नावु मुख्यवागि ग्रहिसतक्क अंश सॆन्दरॆ ई सुवररत शिला मॊदलादवुगळिन्द रचिसल्पट्ट विग्रह गळन्नु साञ्चरात्रादि आगमगळ रीत्या प्रतिष्ठॆ माडिदरॆ, आ संस्कारद मापाळ्मॆयिन्द सश्वरन दिव्य मक्कळ विग्रहव आ बिम्बाकृतिय रूसवन्ने हॊन्दुत्तदॆ. इदरिन्द आ सुवर रजत शिलॆगळिगॆ सत्येश्वरन दिव्यमस्थळ निग्रहनॆन्दु भाविस कूडदु. कण्णिगॆ काणदे इरुव नित्य नागिरुव द्रव्यवॆन्दु नीरू क्षीरवू कलित तॆरदि आ सुवर रजत शिलादि________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे विग्रहगळॊन्दिगॆ बन्दु सेरुत्तदॆ. आदरॆ नीरू क्षीरवू सह बॆरतरॆ प्रमाण मत्तु भारगळु हॆच्चुत्तवॆ. ई सश्वरन दिव्य मक्कळ विग्रह रूपद्रव्यवु सेरिदरॆ प्रमाण मत्तु भार सह हॆच्चुवदिल्लवु. गृहदल्लिरुव विग्रहगळन्ने यागलि, देवालयगळ अरा मरिगळन्ना गलि सेविसुवाग हीगीग नम्मगळ भावनॆ इरबेकादुदु. कल्लु मुन्ता दनगळे दिव्य मक्कळ विग्रहद्रव्यवल्लवु. इन्तह भावनॆयिल्लद अज्ञानि गळीग एग्रहाराधनॆयन्नु खण्डिसुववरु. मेलॆ हेळिद रीतियल्लि भावनॆयुळ्ळवरु विग्रहाराधनॆयन्नु ऎन्दिगू खण्डिसरु. ई मेलिन साश्वत संहिता (6. 22) वाक्यवु ई अभिप्रायवन्नु बहु निपुणतर वागि तिळिसुवदक्कागिये, बिम्बा कृत्यात्म ना ऎम्ब प्रयोगवुळ्ळद्दागि रुत्तदॆ. ई अभिप्रायविल्लदिद्दरॆ बिम्बाकृतिगॆ समानवाद दिव्यमज आविग्रहनॆन्दु हेळबेकाद आवश्यकविरलिल्लवु. सुम्मनॆ बिम्बे अवति प्रति ऎन्दु इष्टु मात्र हेळिद्दरॆ साकागित्तु, शास्त्रगळ सुज्ञानवि इदॆ, अज्ञान विजृम्भणॆयिन्द एग्रहाराधनवन्नु दूषिसुवदु कलिपुरु पन माहात्म यु. सश्वरनु हागॆ अन्तह बिम्बगळल्लि बिम्बवत् नॆलसिरुवदु, धक्तमनोरथवूरिगागि ऎन्दु तिळिसुवदक्कागि आश्रितराक ऎम्ब प्रयोग, भक्त मनोरथवे आ दयासागरन उद्देशवा दुदरिन्द अपेक्षितपडियिलॆ ऎन्दु तिळिसिरुत्तारॆ. हीगॆ बिम्बदल्लि नॆलसिरुवदरिन्द, सश्वरनु सत्वर मांस चक्षुस्सुगळिगू गोचरनागि ऐहिकामुष्टिक फलगळन्नु कॊडुवदरिन्द तन्न दया सौलभ्यादि गुण गळन्नु व्यक्तपडिसिकॊण्डिरुत्तानॆ. आ बिम्बगळल्लि आतनु ई प्रकारवागि निल्लुवदु भक्तर इष्ट प्रकारवागियू, तन्न स ानुगुणवागियू, मत्तु पाञ्चरात्रादि शास्त्रचोदित संस्कारानुगुणवागियू ऎन्दरिय तक्कद्दु. इल्लि “ देवो वैकुण्ठनाथस्तु अननासन संस्थितः। से व्यक्तिभूमि नीळाभिः प्रादुरा वै स्तथा खिलैः। बिम्बाकृत्या त्मना बिम्बे समागत्यावतिम्मति” ऎन्दु सात्वतदल्लि श्री वै कुण्ठ नाथने बिम्बगळल्लिरुत्तानॆन्दु हेळिरुवदरिन्द तदनुसारवागि परवू हादिरूपण्णळ ताने ऎन्दु आचाररवरु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. आदु दरिन्द रूपगळु मूरु विधवॆम्ब उक्तियू कूड शास्त्रविरुद्ध वादु दल्लवु.________________

तत्वत्रयाधिकारः हार रूपम् अथवा अरामि रूपं सरुड्डॆयवु おとと हृदयळिले सूक्ष्म मायि रुप्प दूरु रूप विशेष कॊण्णु निश्चिरनि अनराम्यवता रम्, इदु सानय्यामियान दिव्यात्म स्वरू पत्तॆयनु सक्कॆ इळिवारुत्तुरैयाक “ अष्टा योग सिद्दानां 66 हार अथवा अन्तरामि रूपवु. 1 सर् रुडैयवु – समस्त जनर, हृदयगळल्लि, सूक्ष्म मा यि रु प्प दॊ रु रूपविशेष - सूक्ष्मवागिरुव ऒन्दु दिव्यमब्बळ विग्रह एशेषवन्नु, कॊण्णु निरिनिलॆ - हॊन्दि निल्लुव दशॆयु, अन्न राज्यवतारवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुत्तदॆ. इल्लि सत्वयुम् ऎन्दु हेळदॆ सत्व रुड्डॆयवु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द उपासनॆगॆ योग्य तॆयिल्लदिरुव तिरगन्तुगळ हृदयदल्लि ई रूपविरुवदिल्लवॆन्दू, उपा सायोग्यतॆ इरुव देवमनुष्यरल्लि मात्रवे ई हारावतार उम् ऎन्दु सारास्वादिसि व्याख्यातृव अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ. आ रूपव अङ्गुष्ट मात्र पुरुषः ” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ उपासकन अदु स्वपरिमाणदल्लि आतन हृदयद दहराकार भागदल्लि, “ विश्व सा यतनं महत् ” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, आ कृपाकरनु उपासकन अनुग्रहारवागि देवाडियवन्नागि माडिकॊण्डु हारावतारियागि वहिसुत्तानॆन्दु प्ररुषसूक्त मुन्तादवुगळल्लि हेळिरुत्तदॆ. आदरॆ सरॆ शैरसि निधुवागि तन्न विद्यात्म स्वरूपमूलक ऎल्लवन्नू, “यः पृथि न्यां तीर्थ्य,” “य आत्मनि तिर्क्ष” ऎम्ब श्रुतिगळल्लि हेळिरुव मे रिगॆ, ब्यापिसिरुव दॆळॆयन्नॆ अन्तरा विश्वनॆन्दु हेळुवाग इदन्नू कूड अन्तारवताररूपवॆन्दु हेळबहुदो ऎन्दरॆ अदक्कॆ मुं दिन वाक्यदिन्द समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. इदु ऎन्दरॆ ई हारा म तारॆ सवु, सरान्तरामियान “ अन्तर हिश्व तत्त्वं व्याप्य ना रायणस्थितः” ऎन्दु हेळिद हागॆ समस्यॆ चिवटतुगळन्नू व्यापि सिरुव विद्यात्मक रसवन्नु, अनुसन्निक, अनु सन्धान माडुवद *गि इळिदारु - दा हणॆगॆ ब नदियल्लिळिदु होगि आचॆ दड सेरु O________________

५६७ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे हृद्याग निरतात्मनाम्। योगीना मधिकार सादे कर्स्मि हृदयेशये” इत्यादिगळिलॆ शॆल्लुगैयालॆ अन्न ल्यामि रूप मॆन्नु कॊल्लप्पट्टदु. w ववरिगॆ, तुरैयाग नदियन्नु दाटुव मारनागि, “अष्टाज्यो गसिद्दानां” इत्यादिगळिलॆ ई श्लोकवे मॊदलादवुगळल्लि, शूल्लु गैयाले - हेळिरुवदरिन्द, अन्नरामि रूपनन्नु कॊल्लप्पट्ट दु अनय्यामियाद दिव्यमच्चळविग्रहवॆन्दु हेळल्पट्टितु. ई श्लो काभिप्रायवेनॆन्दरॆ– ( श्री सात्वत संहितॆ 277-8) “अष्टाज्जियो सिद्दानां - यम नियमासन प्राणायाम प्रत्याहार ध्यान धारण समाधिगळॆम्ब अष्टागळिन्द युक्तवाद उपासनॆयल्लि सिदिं हॊन्दिदॆवरागियू, हृद्याग निरतात्म नां - हृद्यागवॆन्दरॆ हृदय दल्लिरुववनन्नु कुरित यागव्र, पूजारूपवाद हारावतारिय कुरित उपासनॆयु- अन्तह उपासनॆयल्लि, निरतात्मनां - इल्लि आत्मवॆन्दरॆ मनस्सु, आसक्तियुळ्ळ मनस्सुळ्ळ वरागियू इरुव, योगिनाम् उपा सकरिगॆ, एकर्स्म - व्यू हावतारद हागॆ मूरू नाल्कू अल्लदॆ ऒन्दे यागिरुव, हृदयेशये - हृदया यतनदल्लि शयसिसिरुव परमा त्मनल्लि ऎन्दरॆ आतन उपासनॆयल्लि ऎम्ब भाववु, अधिकारस्सात् अधिकारवुण्टागुत्तदॆ’’ ऎम्बुवदु श्लोकारवु. सान्तरामियागि रुव सश्वरनु ई उपासनाधिकारियल्ल अन्तरामियागिरुववनागि आ योगिय अनुग्रहारवागि आतन हृदयदल्ले ऒन्दु रूपवन्नु धरिसुवदरिन्द इदक्कॆ अरामिरूपवॆन्दागलि, हृदयदल्लिरुवदरिन्द हाररूपवॆन्दागलि हॆसरु. सश्वरनु ई उपासनाधिकारियल्ल अन्तरामियागिरुवदु ऎरडु विधवागि ऎन्दु तिळियुवदु–(1) स्वरू पतः, स्वरूपमूलकवागि सत्ववन्नु व्यापिसिरुवनु; “तदनु प्रविश्य ऎन्दु श्रुतियल्लि हेळिरुव हागॆ समस्त चिदचित्तुगळन्नू व्यापिसिरुवनु. हीगॆये इन्नॊन्दु कडॆयल्लि “अन्त हिक्कॆ तत्सत्वं व्याप्य नारा यण स्थितः” ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. (2) रूपतः, मनुष्यर हृद यदल्लू, प्रतिष्ठितगळाद रजत शिला मॊदलाद विग्रहगळल्लू इरुवनु. सान्तरामियागिरुव सत्येश्वरनु ई उपासनाधिकारियल्ल________________

तत्वत्रयाधिकारः ५६८ स्वरूपतः अन्तरामियागिरुववनागि, ई योगिय अनुग्रहारवागि आतन हृदयदल्ले रूपतः दिव्य मळ विग्रहवन्नु हॊन्दुवदरिन्द इदक्कॆ अन्तरामि रूप वॆन्दू हार रूपवॆन्दू हॆसरु. इळि वारु तुरैयाग ऎन्दु प्रयोगिसिरुवदरिन्द, ऒन्दु अगा धवाद नदियल्लिळिदु होगुववरिगॆ नदियन्नु हायुव स्थळ हेगॆ ऒन्दो, हागॆये मोक्षारिगळाद उपासकरिगॆ हृदयवासियागि रुव अच्चु ष्ट प्रमतियुळ्ळ परमात्मन उपासनवे मुख्यवाद मारवु. ईगिन कॆलवु समाजदवरु विग्रहाराधनॆयन्नु निराकरिसि, परमात्मन उपासनॆयन्नु माडबेकॆन्दु हेळुत्तारॆ. परब्रह्म साक्षात्कारवाग बेकादरॆ, रूपविल्लदॆ साक्षत्कार हेगागुत्तदॆ. इन्तह अनिपुणा छि प्रायवुळ्ळवरिगॆ, हेगॆ उपासन माडबेकॆम्बुवदे तिळियदु. श्रुतिगॆ इल्लि हेळिरुव सत्वविध उपासनॆगळल्लू परमात्मन ऒन्दु विध रूप वन्नु कुरितॆ° हेळिरुत्तदॆ. शिला मॊदलाद विग्रहविशेषवु कूड अन्तह उपासनॆगळिगॆ प्रथमतः सहकारियागि परिणमिसुत्तदॆ. आदु दरिन्द उपासनॆगॆ भगवद्रूपवू आवश्यकवु. ध्रुवनु वनक्कॆ उपासनॆगॆ होगुत्तिद्द कालदल्लि नारदरु आतनन्नु कण्डु परम कृपॆयिन्द पर मात्मन रूपवन्नु शङ्खचक्रगदादि दिव्यायुध दिव्याभरणयुक्तनागि नरिसि, आरीतियल्लि ध्यानिसतक्कद्दॆन्दु उपदेशिसिदरु. कपिलरु तम्म तायियाद देवहूतिगू माडिद उपदेशदल्लि ध्यानक्रमवु तद्रू सवादुदे. आदरॆ “निराकारो निरज्जि स्मर ब्रह्म लक्षण” ऎम्बिवे मॊदलादवुगळिन्द, आकारविल्लदॆ, अब्बगळिल्लद परब्रह्मस्वरू पद समाधियन्नु प्रमाणवागि हेळिदॆयल्ला ऎम्बाक्षेप तन्दरॆ, आ वाक्यद मुन्दॆये तत्रापु पाये साकारं संस्मरेत् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, परमात्मन दिव्य मक्कळ निग्रहोपासनॆये तुरै ऎन्दु इल्लि हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द उपासनॆगॆ भगवद्रूपव, अत्यावश्यकवु. मूवत्तॆ रडु विध ब्रह्मनिद्यॆगळल्लि उपासनक्कॆ भगवद्रूपगळु निधिसल्पट्टिवॆ. भगवद्रूपविल्लदॆ भगवन्तन उपासनॆयू साक्षात्कारवू हेगो तिळि है, दयान्त, याद भगवन्तन रसवु इल्लि उपास्य नॆन्दु हेळिरुत्तवॆ. ई लोकदल्लि एर्क हृदयेशये ऎन्दु________________

श्रीव द्रहस्य त्रय सारे भगवदवतार रहस्यम् इप्पडि यव तरक्किर रूपङ्गळिल् वगैगळॆल्ला शुद्ध सत्य द्रव्यमयङ्गळाय कर तप्पलडु तुवर वरु गैयाले, शुद्ध सृष्टि ऎन्नु, पेर् पॆत्तिरुक्कु म. इव्ववतार हेळिरुवदरिन्द ई हृदयदहराकाशदल्लिरुव परमात्म नन्नु एकमू र्तियागि भाविसतक्कद्दु, ति साताडिगळल्लि चातुर हादु हासन विषयवू हेळिरुत्तदॆ. भगवन्तन अवतारगळ रहस्यवु व्यूह निभव हार आध्यावतार रूपगळ द्रव्यवु ऎन्थादॆम्बु वदु मॊदलु चरिसल्पडुवदु. इप्पडि- ई मेलॆ उपपादिसल्पट्ट रीतियल्लि, अवतरिसुव रूपळिल् वगैगळॆल्लं दिव्यमळ निग्र हगळल्लि तोरुव प्रकारगळल्ला, शुद्ध सत्वद्रव्यमयङ्गळाय शुद्ध सत्वद्रव्यरूपवागि, कर तत्सल नोडु-कर मत्तु अदर फल गळाद सुखदुःखानुभवगळॊन्दिगॆ, तुनक्कर-सम्बन्धविल्लद हागॆ, मॆरुगैयाले- उण्टागुवदरिन्द, अथवा बरुवदरिन्द, शुद्ध सृष्टि ऎम्बदागि, पेर् पॆत्तिरुक्कुम-हॆसरन्नु हॊन्दिरुत्तदॆ. परब्रह्म दिव्यात्म स्वरूपद्रव्यवू मत्तु अवतार रूपगळ द्रव्यवू ऒन्दे भिन्न वादवॆ ऎम्ब चर्चॆयल्लि ऎरडू ऒन्दे ऎन्दु हेळिदुदादरॆ, दिव्यात्म स्वरूपक्कू अवतार रूपगळ हागॆ परिणामगळन्नु हेळबे कागि बन्दु सिकार श्रुतिगळिगॆ विरोधवुण्टागुत्तदॆ. भिन्न द्रव्यवॆं दरॆ, श्री लक्ष्मि तन्त्रादिगळल्लि ई अवतार रूपगळन्नु हॊन्दुवदन्नु शुद्ध सृष्टियॆन्दु हेळुव वचनक्कॆ विरुद्धवादुदागुवुदु. शुद्धवाद दिव्यात्म स्वरूपवे नानाविध विग्रह रूपवाद सृष्टियन्नु हॊन्दु इदॆन्दु हेळिदरॆ, आगीग इदन्नु शुद्ध सृष्टि ऎन्दु हेळबहुदु. आदुदरिन्द दिव्यावतार दिव्य मक्कळ विग्रहगळॆल्ला शुद्ध सत्वरूपवादु दॆन्दु इल्लि हेळिरुत्तारॆ. चतुरु ख मॊदलाद लीलाविभूतिगॆ सेरिद सत्व सृष्टियू, “आविरञ्चादमण्णळम’ ऎन्दरॆ चतुरुखब्रह्मन________________

तत्वत्रयाधिकार ङ्गळॆल्ला सत्यळॆनुम्, इवनिल् ई श्वरनुक्कु ज्ञानादि सजचमि यॆन्नुम्, ई विग्रहक् शुद्ध समय ङ्गळन्नु, इव रु ईश्व रेच्छा मात्रमे कारणवॆन्नु म, धर रक्षणम्पण्ण नेण्णु न कालमे कालमॆनु, सा धुपरित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळॆन्नुव‌, इव्वरं तॆळिन्नु मॊदलुगॊण्डु सकल लीला विभूतिय सृष्टियू अमळवादुदॆन्दु श्रीभागवतदल्लि हेळिरुव हागॆ अशुद्ध सृष्टियु. इल्लि हेयभाव निकत्वविरुवदरिन्द अशुद्ध सृष्टि ऎम्ब हॆसरन्नु हॊन्दिरुत्तदॆ. अशु प्रभाववु त्रिगुणद्रव्यात्मकवाद प्रकृति सम्बन्धमूलकवादुदु. अन्तह अशुद्ध सृष्टियन्नु सश्वरनु माडबहुदो ऎन्दरॆ जीवात्मर करा धीनवागि माडिरुवदरिन्द सत्येश्वरनल्लि याव दोषवू इल्लवु. आदरॆ ई रूपवू कूड परिणामादिगळिगॆ वशवागिरुवदरिन्दले इदक्कॆ सृष्टि ऎम्ब हॆसरु. आदरॆ लीलाविभूतियल्लवतरिसिरुवाग, प्रकृति सम्बन्ध, करतलादिगळल्लि अन्वयगळिल्लवो? रामकृष्णाद्यवतारग ळल्लि सुखदुःखानुभवगळन्नु हेळिदॆयल्ला’ ऎन्दरॆ करतत्पलादिगळॊं दू इल्लवॆन्दू, सुखदुखानुभवगळु केवल विडम्बनवॆन्दू, “विधि रू नमसंहारः प्राणि नां ज्ञवगोत्तम- सौमित्रिं माञ्च रामञ्च व्यस नैः पश्य मोहिर्ता” (रामा, सुन्द.) इत्यादि व्याक गळॆल्ला लोकनटनॆगॆ ‘स्पर आडिद माते विना बेरॆयल्लवु. आदुद रिन्द कत्म तत्सलण्णळॊडु तुवक्कर ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. 3 20 इव्यवतारळॆल्लां सत्यनु ई अवतारगळॆल्ला ऐन जालिकद हागॆ मिध्यॆयल्लदॆ, सत्यवादुवॆन्दू, इव - ई अवतारगळल्लि, ईश्वरनु क्कु ज्ञान सजचमिल्फ् ऎन्नुव ईश्वरनिगॆ स्वल्पवू ज्ञानसचवे इल्लदॆ, सत्वनागिये इरुव नॆन्दू, इद्वि ग्रह ज्जळ - ई अवतारगळल्लि धरिसुव सत्येश्वरन शरीर गळु, शुद्ध सत्वरूपनादवुगळॆन्दू, इवत्तिरु - हीगॆ अवतार शरी रगळन्नु धरिसुवदक्कॆ ई श्वरे च्छा मात्रमे कारणवॆनुन-स इवन कल्पवे कारणरॆन्दू,धर रक्षणं पण्णवेणु म कालमे कालननुम-धर रक्षणॆयन्नु माडबेकाद कालवे कालवॆन्दू,________________

श्रीमद्रहस्य त्रय सारे अनुसन्धि प्लारु स्वाधिकारानुगुणसाहितोपाय पूरिया लॆ, जन्मास्तर मनुभवियाद मुक्तरागलाम् ऎन्नुम् “बहूनिन व्यतीतानि” ऎन्नु, तुडज अन्नो श्लोकत्तालॆ गीताचार्र अरुळिच्चॆर्या. साधुपरित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळन्नुम्-साधुगळाद महा भागवतरू नषिगळू मॊदलाद प्रपन्नर रक्षण मॊदलादिगळे प्रयो जनगळॆन्दू, इल्लि आदिपददिन्द “विनाशायच दुष्कृतां” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ यादृच्छिकवागि दुष्ट निग्रहादिगळु हेळल्पट्टवु. इद्द रं-ईग मेलॆ हेळिद अवताररहस्यारवन्नु तॆळिन्नु-शास्त्र मुखेनवू गुरुमुखेनवू उपदेशहॊन्दि ज्ञानर्वा आगि, अनुसन्निपारु - स्मरण मनसादिगळ मूलक चिन्तनमाडुववरिगॆ, स्वाधिकारानुगु ण- तन्न वराश्रमगळिगॆ अनुगुणवागि, समाहित-आचरिसल्पट्ट, उ पायपूयालॆ-भक्ति प्रपत्ति रूप उपायगळन्नु साङ्गवागि अनु सुवदरिन्द, जन्मा नरमनुभवियादे - बेरॆ जन्मवन्नु हॊन्दि अनुभविसदे मुक्तरागलां - मुक्तरागबहुदु, ऎन्नु - ऎन्दु, बहूनि मेव्यतीतानि” ऎन्नुतुडण्ण - ऎन्दु प्रारम्भिसि, अञ्ञ श्लोक शालॆ-ऐदु श्लोकगळिन्द गीताचार्र - भगवद्गीता उप देशकनाद श्रीकृष्णनु, अरुळच्चॆयागि - कृपॆ माडि उपदेशिसिदनु. ई वाक्यदिन्द अवतार रहस्य विषयवॆल्ला सूक्ष्मवागि सहिस कृतु. गीतॆयल्लि ई विषयवे “बहनिमेतीत नि” (गीता, 4.5-) ऎन्दु आरम्भिसि ऐदु श्लोकगळ मूलक उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. ई अवतारगळॆल्ला मिथैयल्लदॆ सत्यवादवॆन्दू, ई कभूमियल्लि सत्व श्वरनु जनिसिदरू, नम्मगळ हागॆ करवश्यनल्लदुदरिन्द आतनिगॆ ज्ञानस ऒचविल्लदे, आगलू सत्वज्ञतॆयुळ्ळवनॆन्दू, अवतार कालगळल्लिन दिव्य मक्कळ विग्रहगळु प्रकृति सम्बन्धविल्लदॆ शुद्ध सत्व रूपवादवुगळॆन्दू, हागॆ अवतरिसुवदक्कॆ आतन सल्पवे कारणवॆन्दू, नम्म हागॆ कर गळु कारणवल्लवॆन्दू, धवन्नु कापाडतक्क कालवे अवतार काल वॆन्दू, ई अवतारगळिगॆ साधु परित्राणवे मॊदलादिगळे प्रयोजन वॆन्दू हेळल्पट्टु, हीगॆ ई अवतार रहस्यगळन्ननुसन्धानमाडुवव________________

तत्वत्रयाधिकारः ५७२ रिगॆ अवरवर अधिकारानुगुणवागि भक्ति मा‌दलागलि प्रपत्तिमार दल्लागलि प्रवृत्तियुण्टागि, अदु पूरतॆयन्नु हॊन्दि पुनर्जन्मविल्लदॆ मुक्ति हॊन्दुवरॆम्बुवदु ई वाक्यद तात्सरवु. अवतार रहस्यगळन्नु पपादिसिरुव गीतॆय ऐदु श्लोकगळु या वुवॆन्दरॆ– १. बहूनि मे व्यतीतानि जन्मानि तव चारु न तान्यहं वेद साणि नत्वं नेत् परं तप॥

ओ शत्रुगळिगॆ तापवन्नुण्टुमाडुव अरुनने, निनगॆ अनेक जन्म गळु कळॆदु होगिरुव हागॆ, ननगू अनेक जन्मगळु कळॆदु होदवु. जीवात्मन जन्मगळु हेगॆ सत्यवो, नन्न जन्मगळू हागॆये सत्यवा दवु. तान्यहं वेद सराणि - आ ऎल्ला नन्न जन्मगळन्नू नानु तिळिदिरुवॆनु. तानि ऎम्बुवदु इब्बर जन्मगळिगू अन्वयिसि, निन्न जन्मगळन्नू कूड नानु तिळिदिरुवॆनु; नत्वं नेतृ - नीनु निन्नदन्नॆ तिळियलारॆ, नन्न जन्मगळन्नु हेगॆ तिळियुवॆ. इदु एकॆन्दरॆ नानु सत्व ज्ञनु, आ अवतारावस्थॆयल्लि सत्वज्ञने, नीनादरो प्रकृतिसम्बन्ध ऎन्द ज्ञानसचवुळ्ळवनु. 9.

अजोपिर्स अव्ययात्मा भूतानामीश्वरोपिर्स प्रकृतिं स्वामधिष्टाय समृवामात्म मायया ॥ अजोपिर्स - उत्पत्तिरहितनागिद्दरू, अव्ययात्मापिर्स नाशरहितनागिद्दरू, भूतानामीश्वरोपि र्स – सत्व भूतगळिगू स्वामियागिद्दरू, आत्ममायया स्वसल्पदिन्दले, इल्लि माया कब्बवु सल्प परवादुदु, प्रकृतिं स्वामधिष्टाय - नन्न स्वन्त स्वभावदिन्द कूडिदवनागि, सम्भवामि-अवतरिसुवॆनु. इल्लि आत्म मायया ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द अवतारगळिगॆ ईश्वरेच्छॆये कारण नॆन्दुपदेशिसल्पट्टितु; नमगिरुव हागॆ करवु कारणवल्लवॆम्ब भाववु, प्रकृतिं स्वाम् अधिष्टा य - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, हेयप्रत्यनी कत्व, कल्याणगुणाकरत्वादि स्वभावगळू हागॆये तन्न दिन मण्ण क विग्रहद अप्राकृत शुद्ध सत्यमय भाववू हेळल्पट्टितु,________________

829 &. श्रीमद्र हस्य त्रय सारे यदा यदाहि धस्य ग्लानिर्भवति भारत! अभ्युत्थानमधस्य तदात्मानं सृजाम्य हम्॥ ई श्लोकदिन्द भगवदवतारकालवु उपदेशिसल्पडुत्तदॆ :- यदायदाहि - यावाग यावागलादरॆ, धरस्य ग्लानिर्भवति - धरक्कॆ न्यूनतॆयुण्टागुत्तदो, धरहानियागुत्तदो, मत्तु अध रस अभ्युत्थानं भवति – अधरक्कॆ अभिवृद्धियुण्टागुत्तदो, तदातदा - आगआगॆल्ला अवतारमाडुवॆनु. आदुदरिन्दले “धरर क्षणं सण्णवेण्णु कालमे कालम्” ऎन्दु मूलदल्लि हेळ ल्पट्टितु. ४. परित्राणाय साधूनां विनाशायच दुष्कृताम्। धर संस्थापनाराय समृवामि युगे युगे! परित्राणाय साधूनां - साधु सज्जनरन्नु दुष्टर बाधॆ यिन्द रक्षिसुवदक्कागियू, विनाशायच दुष्कृतां - दुष्टरन्नु नारमाडुवदक्कागियॊ, धस्थापनॆगागियू, प्रतियुगदल्लि अवतरि सुवॆनु. इल्लि साधुपरित्राणवु प्रथमतः बोधितवागिरुवदरिन्द अदे मुख्योद्देश्यव. इदे आवतारद मुख्य प्रयोजनवॆन्दु सूचिसु वदक्कागिये साधु परित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळन्नु” ऎन्दु मेलॆ हेळिरुत्तदॆ. इल्लि आदिपददिन्द तोरिबरुव सक्कॆरडाद दुष्ट निग्रह, धरसंस्थापनॆगळु यादृच्छिकवागि नडॆयुत्तवॆ ऎन्दु तिळि यतक्कद्दु. ५. जन्म क च मे दिव्य मेवं यो वे तत्वतः! त्या देहं पुनर्जन्म नैति मामेति सोर्जुन! यावनादरॆ नन्न जन्मकरच - अवतारवन्नू चेष्टितगळन्नू अप्राकृतवादुदॆन्दू, अमोघवादुदॆन्दू, हीगॆ यथारवागि तिळि “युवनो, अवनु, त्या देहं- ई प्राकृतदेहवन्नु बिट्टु ऎन्द रॆ बेरॆ अप्राकृतवाद दिव्यमच्चळविग्रहवन्नु धरिसि ऎम्बभिप्रायवु, पुनरन्म नैति- पुनः जन्मवन्नु हॊन्दुवदिल्लवु, मामॆति- उपा यानुष्ठानवन्नु माडि नन्नन्नु हॊन्दुवनु. ई श्लोकाभिप्राय वन्नॆ, “इल्लं तळिन्नु अनुसन्निपारु एकजन्मले स्वाधिका________________

तत्वत्रयाधिकार 828 रानुगुण समीहितोपाय पूरियिलॆ जन्मा नरमनुभवि यादॆ मुक्तरागलां” ऎम्बदागि उपपादिसुत्तारॆ, इल्लि स्वाधि कारानुगुणवॆन्दु हेळिरुवदरिन्द शक्तनिगॆ उपासनॆयू, अशक्तनिगॆ शरणागतियू विधिसल्पट्टितॆन्दु भाविसतक्कद्दु. सत्येश्वरनाद श्रीकृ हैनु अरुननिगॆ प्रथमतः उपासनारूपवाद भक्ति मारवन्नु पदेशि सिदनु. अदक्कॆ तानु अशक्तनॆन्दु भाविसि शोकिसलु, करुणालवालनु * सत्यधर्रा” ऎम्ब श्लोकद मूलक प्रपत्तिमारवन्नु बोधिसि वनु. आदुदरिन्दले अधिकारानुगुणवागि ऎम्ब प्रयोगवु. इल्लि भक्तमारदिन्द योगानुष्ठानव ऎल्लि हेळिरुत्तदॆ ऎन्दरॆ, “यो वे ति तत्वतः” ऎम्बुवदरिन्दले सूचितवागिरुत्तदॆ. नेत्ति ऎम्ब क्रिया पददल्लि तोरुव वेदनवु उपासनद्वार परब्रह्म साक्षात्कारवन्नु जोधिसुत्तदॆ. हीगॆ ई ऐदु श्लोकगळू अवतार रहस्यवन्नु बोधि सुत्तवॆयॆम्ब भाववु. ईग हेळल्पट्टिदुदेनॆन्दरॆ–

  1. सश्वरन अवतारगळु सत्यवादवु, मिद्यॆयल्लवु. रज्जु सक्षरूपवाद मिध्यॆगू कूड ऒन्दु रट्टु रूप अधिष्ठानवु आवश्यकवा दुदरिन्द मिध्यॆयागुवुदिल्ल. स्वामिय अवतारवॆम्बदागि ऎल्लरिगू गोचरवागुवदिल्लवु. अनेकरु ज्ञान सचवळ्ळवरादुदरिन्दले 49 वजानन्ति मां मढः मानुषीं तनुमाश्रितं” (1, १. 11) ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द मानुषावतारियाद तन्नन्नु मनुष्य नॆदॆ भाविसुवरु. इदन्नु शुकमहरियु भागवतदल्लि उपपादि मल्ला नामशनि सां नरवरणां स्मरो मरि ना। नो पानां स्वज नोसतां क्षितिभुजां शास्त्रा स्वषि तोशुः । मृत्यु जपते राडविदुषां तत्वं परं योगिनाम् । सृष्टिनां परदेवतेति विदितो रङ्गत स्टा ग्रजक # श्रीकृष्णनु तन्न अण्णनाद बलरामनॆन्दिगॆ कंसन आस्थानद पदॆ नडॆयुत्तिद्द मल्लयुद्धरङ्गस्थळक्कॆ धुनः किडवन्नु कण्डु, आ नल्लि अल्लि नॆरॆदिरुव ज्ञानसत्कच विकासानुगुणवागि प्रकाशि________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे सितु हेगॆन्दरॆ– मल्लरिगॆ वज्रायुधवागियू, इतर जनगळिगॆ नर श्रेष्ठनागियू, स्त्रीगळिगॆ मरि मत्ताद मन्मथनागियू, गोपरिगॆ स्वजननागियू, दुष्टराजरिगॆ शिक्षकनागियू, तन्न तायि तन्दॆगळिगॆ मगनागियू, कंसनिगॆ मृत्युरूपनागियू, अकारवाच्यनाद श्री महाविष्णु विन महत्तन्नु तिळिदवरिगॆ विराट्टुरुषनागियू, उपासक रिगॆ श्रेष्ठ धैयवस्तुवागियू, वृष्टिगळिगॆ परदेवतॆयागियू काणि सिकॊण्डनु” ऎन्दु हेळिरुव रीतियल्लि तोरिसिकॊळ्ळुवनु. आदरू अव तार सत्यतॆगेनू इदु विरोधवल्लवु. इन्नु मिथ्या ऎन्दरॆ शून्य वॆम्ब भाववादरॆ अदु सुतरां कूडदु, द्रव्यवु आ विनाशियादुद रिन्द अदक्कॆ अन्तह मिथ्यात्वविल्ल. 2. आतन देहवॆ शुद्ध समयवादुदु. मानुष यो यल्लि जनिसिद्दरू, तन्न नैज स्वभाववन्नु बिडदिरुवदरिन्द अप्राकृत वाद द्रव्यवागिरुत्तदॆ. आदरॆ शुद्ध सत्ववु स्वयं प्रकाशवादुदु. हागॆ एकॆ तोरुवदिल्लवॆन्दरॆ, नम्म करॆ प्रतिबन्धकदिन्द हागॆ तोरु वदिल्लवॆन्दु अरियतक्कद्दु, आदरॆ ज्ञानसतोचविल्लद महनीयरिगॆ आ दिव्य मळ विग्रहवु तेजोमयवागिये प्रकाशिसुत्तदॆ. विदुर उद्दवादिगळिगू, लक्ष्मणसिगू सह श्रीरामकृष्णरु परतत्ववागिये प्रकाशिसिदरु. अहं तानन्महाराजे पितृत्वं नोपलक्षये । भ्राता भराच बन्धुश्च पिताच नन राघवः ॥

  • नम्म तन्दॆयाद दशरथ महाराजरल्लि पितृभाववन्नु नानु काणलिल्लव, अण्णनू रक्षकनू तन्दॆय सत्व विध बन्धुवू सह ननगॆ श्रीरामनॆ” ऎम्ब मत्तु नदेव लोकाक्रमणं नामरत्वमहं वृणे । ऐश्वरं वापि लोकानां कामये न त्वया विना “ओ श्रीरामने निन्नन्नु बिट्टु गलि, सलोकगळ ऐश्वरवन्नागलि मॊदलाद श्रीरामनं कुरित लक्ष ननगॆ स्व- लोकाद्य पभोगवा नानु अपेक्षिसुवदिल्ल” ऎम्बिवे क्तियू,________________

तत्वत्रयाधिकार 81 ५७६ *दिष्टा, जनारन भवानिहनः प्रतीतो योगेश्वरै रसि दुरापगतिस्सु रे शैः। छि नाशु न सुत कळत्रद नान गेहदेहादि मोहरशनां भवदीय मायां” (0, 10. 48. 28.) ऎन्दरॆ “सान्तरामियाद जनारनने, चतुरुखादिगळिन्दलू सनकादियोगीश्वररिन्दलू, तिळियलशक्यवाद याथात्मवुळ्ळ अन्तह नीनु, ई मनुष्यलोकदल्लि केवल अज्ञराद नमगॆ चाक्षुषप्रत्यक्षक्कॆ गोचरनादवनागिरुत्तीये, नम्मगळ सुकृत विशेषवु इन्तह आनन्द वन्नु नम्मगळिगॆ उण्टुमाडिरुत्तदॆ. निन्नन्नु नोडुव सुकृतवे सालदु, मुन्दॆ प्रार्थिसुव अभिष्टवन्नू कॊडतक्कद्दु, एनॆन्दरॆ– निन्न माया काव्यभूतवाद, मक्कळु, हॆण्डति, धन, बन्धुवर, मनॆ, देह मॊदलादिगळल्लिरुव आशॆ ऎम्ब नालिगॆयन्नु शीघ्रवागि कत्तरिसि बिडु, ऎन्दरॆ अवुगळल्लि अभिरुचियन्नु होगलाडिसु, इदीग नन्न प्रानॆयु” ऎम्ब श्री कृष्णनन्नु कुरित अकूरोक्तियू, सह इदक्कॆ सिदर नवु. नम्म देहवादरो त्रिगुणात्मकवागि हेयवादुदु. अस्टक्, मल, मूत्रने मॊदलादवुगळ सम्बन्धवुळ्ळद्दु, सुखदुः खोपभोगगळिगॆ अधीनवादुदु. आतनदादरो अप्राकृतवादुदु. 3. आतन जन्मवु आतन साधीनवु. नम्म जन्मवादरो नम्म साधीनवल्लदॆ कराधीनवादुदु, नित्यमुक्तरुगळिगॆ, कर वश्यतॆयिल्लदुदरिन्द जन्मवु स्वसल्पाधीनवादुदु. अवरुगळ अंश भूतराद आळ्वार् आचाररुगळ जन्मवू कूड हागॆये स्वसाय तवादुदागियू इरबहुदु, अथवा परब्रह्म प्रेरणॆयिन्द ऎत्तिद जन्मवादरू आगबहुदु. अवतार कालदल्लि परमात्मन (मत्तु आळ्वार्, आचाररुगळ) चेष्टितगळु दिव्यवादवुगळागि स्वसल्पायत्त नादवु. नम्मगळ चेष्टितगळादरो प्रारब्धकवासनाधीनवादुवु. 4. अवतारक्कॆ कालवु धररक्षण कालवु शास्त्रानुगुण व्यापा दवे धरन अदे आतन आज्ञॆयु. इन्तह शास्त्र रूप आज्ञॆयन्नु मीरुवदे अधरवु अधरवु यावाग धरवन्नु नुङ्गुत्तदोआ काल नॆ स्वामिय अवतारक्कॆ काल हागॆये महुगळु “अधर्मो सते धर्मम् अधरनु धरवन्नु यानाग नुङ्गिबिडुत्तदो अदे कालवॆम्बदागि तिळिसिरुत्तारॆ. ई कलिकालदल्लि वा श्रम धर________________

श्रीमद्रहस्य त्रय सारे युक्तरल्लि इतररु निष्कारणवागि द्वेषिसुवदू, इदक्कागि परस्पर कल हगळू, भगवद्भागवतरल्लि भक्ति शून्यतॆय असूयॆयू, लोकहितैषि गळ हिंसॆयू इवुगळॆल्ला हॆच्चागुत्ता बरुत्तदॆन्दू, इन्तह धर ग्लासियन्नु तप्पिसि धस्थापनॆगागि सश्वेश्वरनु कवतारवन्नु कैगॊ ळ्ळुवनॆम्ब ऋषिगळिन्द प्रोक्तवाद वचनवु ईगिन दुस्थितिगळन्नू नोडिदरॆ सत्यवादुदे. नमगॆ जन्मकालवादरो कवु फलकॊडुव कालव 5. अवतारद मुख्य प्रयोजनवु साधु परित्राणवु. इदु दुष्ट निग्रह, धरसंस्थापनॆगळिल्लदॆ आगद प्रयुक्त ई साधु परि ताणदॊन्दिगॆ इवुगळू जरुगुत्तवॆ. “योमक्तस्समे प्रियः” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, अन्थावरिगॆ प्राप्तवागुव सटगळन्नु ऎन्दिगू सहिसनु. गोविन्दति यदाक्रन्न फ्ला मान्दूर वासिनम्। ऋणं प्रवृद्ध मिव हृदयान्ना प सरति ब्रौपदिगॆ उण्टाद मानहानियु नन्न हृदयवन्नु बाधिसुत्ता, अदन्नु बिट्टु होगले इल्लवॆन्दु श्री कृष्ण परमात्मनु ताने हेळि कॊण्डिरुत्तानॆ. महरिगळिगॆ कॊट्ट रक्षणारूपवाद अभयप्रदानवु, रावणादि राक्षसर नाशविल्लदॆ लभिसदु. हागॆयॆ ब्रौपदी पाण्डवर रक्षणॆयु बळराद दुरॊधन, दुश्यासनर नाशविल्लदॆ उण्टागदु. आदु दरिन्द मेलॆ हेळिद मूरु प्रयोजनगळल्लि साधुपरित्राणवे आतनि गॆ मुख्यवु. आदुदरिन्द मिक्कॆरडुगळन्नु हेळदॆ आदि पददिन्द सब्सि हिसिबिट्टरु. नम्म जन्म प्रयोजनवादरो, प्रारब्धकर क्षय, तत्पल गळाद सुखदुःखोपभोग, सुकृतविद्दल्लि मोक्षपायानुष्ठान, परब्रह्मप्राप्तिगळु. ई मेलॆ विस्तरिसिद ऐदु अवतार रहस्याभिप्रायगळॆल्ला अवतारस्य सत्यत्व मजहत्त्व स्वभाव ता। शुद्ध सत्वमयत्वञ्च स्वच्छा मात्र निदान ता। धरग्लानौ समुदय साधु संरक्षणार ता। इति जन्मरहस्यं यो वे नास्य पुननः॥ ऎम्बी ऎरडु श्लोकगळल्लि सहिसल्पट्टिवॆ.________________

तत्वत्रयाधिकारः इदु स्वत न्न प्रपत्ति निष्ठनुक्कु शरण्यगुण विशेषज्ञानमु खत्तालॆ उपायानुष्टानक्षणत्तिलॆ महाविश्वासादिग स्थिरी करित्तु पकारकमाम्. हेळिरुवदु इवर तॆळिन्नु अनुसन्निपारु ऎन्दु *एवंयो वे तत्वतः” ऎम्बुव गीतावाक्य व्याख्यानवु, वे ऎम्ब क्रियापददल्लि तोरुव वेदनवु उपासन द्वारा परब्रह्मसा *तारवन्नु बोधिसुत्तदॆ ऎन्दरियतक्कद्दु. ई अवताररहस्यगळ ई न्नॆल्ला हीगॆ प्रसारवागि तिळॆयुवदु, उपासकनिगॆ योगवूरिय पटुमाडि मोक्षप्राप्तिगॆ उपकारवागुत्तदॆम्ब भावव. उपास कनिगॆ हीगॆ ई चित्रनवु उपकारकवादरॆ, स्वतन्न प्रसनिष्ठनिगॆ हेगॆ उपकारकवागुत्तदॆम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्दुपदेशिसुत्तारॆ. వ इदु - ई अवताररहस्य चिस्तनॆयु, स्वत प्रपत्ति निष्ठ नुक्कु प्रपत्तियन्नु भक्तियोगक्कॆ अब्बवागि आचरिसदॆ, स्वतन्नवागि उपयो गिसिद भरस्यास माडुव लघपाय निष्ठनिगॆ, शरण्य गुणविशेषज्ञान मुखत्तालॆ-सरक्षकनाद सत्येश्वरन गुणविशेषगळाद सौलभ्य सौशी ल्य वात्सल्य सत्यकाम सत्य सत्व कारुण्य मॊदलादवुगळ तिळुवळि कॆय मूलक, उपायानुष्ठान क्षणत्तिले - प्रपदनानुष्ठानवा डुवॆ अल्प कालदल्लॆ महाविश्वा सादिग - महाविश्वास मॊदलाद प्रसदनो नायि नरिकरगळन्नु स्थिरीकरित्तु-दृढपडिसि, उपकारक मां ननगॆ सहायवागुत्तदॆ. वीर, कालमाडतक्क उपा सनापूरिगेनो ई अवतार रहस्यचिनवु सहकारियागबहुदु. कणकाल अनुसि सक्ष स्वतप्रसनिष्टन विषयदल्लि हेगॆ उपकारक वॆन्दरॆ, ई अवतारकालगळल्लि सत्येश्वरनु तन्न दिव्याद्भुत चेष्टितगॆ ऎन्द व्यक्तपडिसिद सौलभ्य, सौशील्य, सामर कारुण्यादि कल्याण गुणगळ मत्तु शरणागळ परिपालन, साधुपरित्राणादि सल्पगळ प्रभावदिन्द ई प्रसदनानु षान माडुव क्षण कालदल्लि महाविश्वा इडि गळन्नॆल्ला स्थिरीकरिसि, प्रसदनास स्थानव सानागि नॆर नेरुव हागॆ माडि मोक्षप्राप्तिगॆ सहकारियागुत्तदॆ. प्रदनानु ध्यानकालदल्लि ऐदु अगळू इद्दरेनॆ स्वसदनवु फलिसुत्तवॆन्दु 2,________________

५७९ 3 श्रीमद्रहस्य त्रय सारे मुन्दॆ हेळुत्तारॆ आदुदरिन्दले इल्लि प्रपदन माडुव अल्प कालद ई ऐदु अब्बगळू स्थिरवागिरबेकाद प्रयुक्त प्रपदनानुष्ठा नक्ष णल्- ऎम्ब प्रयोगवु. महाविश्वासादिगळे स्थिरीकरित्तु ऎम्बल्लि ई मेलिन प्रायवन्नु ताने इल्लियू व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. उपायानुष्ठान कालदल्लि महाविश्वासादि अण्णगळु स्थिरवागिल्लदॆ हो दरॆ, प्रपदनव सिद्धिसदु. जन्मास्तर कूड प्राप्तवागबहुदु. रिन्द ई महाविश्वासवे मॊदलाद अब्बिगळन्नु दृढपडिसि मोक्षप्राप्ति यन्नु निस्संशयवन्नागि माडलु ई अवतार रहस्य चिन्नवु आवश्यक वॆम्ब भावव. हीगॆ ई विधवावतार रहस्यद अनुसन्धानवु भक्तिप्र पसिष्करिब्बरिगू उपायवॊरिगॆ सहकारि ऎन्दु हेळुवदक्कागिये “एकजन्मलॆ स्वाधिकारानुगुण समीहितोपाय पूरिया ले जन्मा नरमनुभवियादॆ मुक्तरागलां” ऎन्दु मॊदलु सहवागि हेळि, अदन्नॆ हीगॆ उपपादनॆ माडि, विस्तरिसि हेळि रुत्तारॆ. अरावतारवु मोक्ष प्राप्तिगॆ सहकारियु मुन्दॆ अरावतारवु हेगॆ मोक्षप्राप्त पकारकवॆम्बुवदन्नु उपदेशिसुत्तारॆ. ईगिन कालदल्लि पाश्चात्यरु विग्रहाराधनॆयन्नु निन्दिसुवदरिन्द, अवरन्नु नम्म हिन्दू जनरल्ले कॆलवरू सह अनुस रिसि, विग्रहाराधनॆयु कारकारियल्लवॆन्दु हेळि त्यजिसिरुत्तारॆ. इदु शास्त्र परिज्ञान शून्यतॆय निजृम्भणॆयागिरुत्तदॆ. प्रत्यक्षानुमान प्रमाणगळिगॆ गोचरवल्लद विषयदल्लि शाब्दवे प्रमाणवॆम्ब विषय वन्नू इवरु अरितवरल्लवु. इन्नू कॆलवरु शाल्प प्रमाणवन्नु अङ्गी करिसियू वेददल्लि अण्णावतार पूजॆयु विधिसल्पट्टिद्दरू विधिसल्पड लिल्लवॆन्दु वादिसुवरु. आदरॆ सन्ध्यावन्दना करवन्नु श्लाघिसि अदन्नु ऒप्पिकॊळ्ळु त्तारॆ. सन्ध्यावन्दनदल्लि “ सत्याय हव्यं धृतव धम” ऎन्दु धृतमिश्रवाद अन्न रूप हविस्सन्नु आतनिगॆ समरिसतक्क द्दॆन्दु, प्रतिदिनवू उच्चरिसुत्ता अदरभिप्रायवन्नु तिळियदवरागिद्दा रॆ.हीगॆ वेददल्लि कॆलवु कडॆगळल्लि अरावतारपूजॆयु विधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. श्रीव्यासमहळ्ळियन्नु, उपनिषत्तु कूड “सहोवाचव्यासः पारा________________

तत्वत्रयाधिकारः शरः” ऎन्दु प्रशंसिसि हेळिरुवदरिन्दलू, अवरु सत्व शास्त्रगळन्नू आलोढनमाडि पुनः पुनः विचारमाडि निष्कर्षारवन्नु बोधिसुवद रिन्द अवर उपदेशक्किन्त आप्तवाक्यविरलारदु. अवरु हेळिरुवदे नॆन्दरॆ :- निड् स्नानवस्त्रंवै द्वि राचमार्चयेद्दरिम्। न विष्णाराधना तुण्यं विद्यते कल्म वैदि कं तस्मादनादि मध्यानं नित्य माराधयेद्दरिम् ऎन्दु एषाराधनवॆ नित्यवू माडतक्कद्दॆन्दु विधिसिदरु. हागॆ विषाराधन माडदिद्दरॆ प्रत्यवायवू उण्टु ऎन्दु, यो मोहादथवाल स्याद कृ ताविष्णु पूज नं. भुज सयाति नरर्का सूकरेष्ट भिजायते ॥ ऎम्बुवदर मूलक हेळिरुत्तारॆ. हागॆये अवरु रचिसिद भागवत दल्ल “गृहं स्मशानं तव बिम्बवश्चितं” ऎन्दु गृहाराधनॆगॆ पाद पुराणदल्लि हेळिरुव हागॆ सालिग्रामवू अल्लदॆ अत्याविग्रहवू आवश्य कवॆम्बुवदु तोरिबरुत्तदॆ. श्री रुदभगर्वारवरु प्रचेतसरु गळिगॆ माडिद रुद्रगीताख्य उपदेशदल्लू इन्नू अनेक महिगळ उपदेशदल्लू सह मॊदलु दिव्यात्मस्वरूप महिमॆयु हेळल्पट्टु अन्तह परमात्मन ध्यानक्कॆ आतन दिव्यमळ विग्रहवु आवश्यकवॆन्दु कॆळि, अवनन्नु शङ्खचक्रादिचिन्नॆगळिन्दलू दिव्याभरण वनमाला वैज यस्ति कौसभाविगळिन्द युक्तनागियू, दिव्यायुधोपेतनागियू, सीताम्बरधारियागि, प्रसन्नवदनकमलायतेक्षणादि सलावण्य मुक्तनागियू, वक्षस्थळदल्लि लक्ष्मियुक्तनागियू इरुव हागॆ भाविस तक्षन्दु हेळिरुत्तारॆ. ई रीतियल्ले दिव्य बिम्बाकृतियू इरतक्क ऎन्दु श्री पराशररु विषु पुराणदल्लि हेळिरुत्तारॆ. हीगॆ दिव्यायुध दिव्याभरणादिगळन्नु सदा हॊन्दिरुवदु, सश्वरनु सदा चिदचित्तु ग ळॊन्दिगॆ एशिष्टवाद अवस्थॆ यन्नु बोधिसुत्तदॆ. हीगॆ अरारूपवु धानक्कॆ साधनवागि " प्राणिनां श्रेयसे” (सि. पु. 1. 22) प्राणिगळ पद्य श्रेयस्सिगॆ कारणभूतवागुत्तदॆ; इन्तह रूपद पूजॆयु हेगॆ माडबेकॆम्बुवनु ननगॆ पाञ्चरात्रागमदल्ल, पादपराण दल्लू विशदवागि नोडलोसचार मूलक नडिसतक्कद्दॆन्दु हेळल्पट्टि________________

458 श्रीमद्रहस्य त्रयसारे अरावतारस्य मोक्ष प्रदत्व वर्णन इप्पडिये अर्चावतारमुवम् मि (इ) रुक्कर मोक्ष त्तरु मॆन्नु मिड ‘सुरूपां प्रतिमां विष्णः प्र सन्न वद नेक्षणाम् । कृत्वात्मनः प्रीतिकरीं सुवर्ण रजता दिभिः । तामर्चये त्वां प्रणमेत् त्वां यजेत्वां विचि रुत्तदॆ. हागॆये नम्म आचारादिगळु विधिसिरुत्तारॆ. गृहाराधन क्रमवु श्रीभाष्यकाररु बरद नित्यवॆम्ब ग्रन्थदल्लि श्रीगोपालदेशिक रवर अप्पि कवॆम्ब ग्रन्थदल्लि उपदेशिसल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द अण्णा वतारदल्लि तप्पेनादि आरनॆगळल्लि आस्ति कबुद्धियुण्टागि सत्व श्रेय सृन्नू सम्पादिसिकॊळ्ळलि ऎम्ब उदार बुद्धियिन्द, श्रीशनकोक्ति प्रमाणमूलक, हेगॆ अरावतारव साधकनॆम्बुवदन्नु तोडि सुत्तारॆ. 1 3 मॆनु इप्पडिये - ई व्यूह विधवादि रूपगळ रहस्य चिन्ननन्न हेगॆ मोक्षदायकवो, हागॆये ऎम्बव- अर्चावतारवू कूड, नीरु कर - प्रयासविल्लदॆ, अनायासवागि ऎन्दरॆ श्रमरूपवाद उपासनॆ माडबेकु ऎम्ब नियमविल्लदॆ, मोक्ष तरुवॆ नु - मोक्षव न्नु कॊडुवदॆम्ब सन्दरदल्लि, सुरूपां प्रतिमां’ ऎम्ब विष्णु धर (13-16) प्रमाण मूलक, श्रीशन कभगवा अरुळ च्चॆया न - महापूजारराद श्रीशनक महगळु कृपया अप्पणॆ कॊडिसि रुत्तारॆ, ई श्री कारवेनॆन्दरॆ- सुरूपां- सुन्दरवाद रूप दिन्दलू लावण्यदिन्दलू कूडिरुव, प्रसन्नव द नेक्षणां - आश्रित रिगॆ अनुग्रह माडुव हागॆ तोरुव मुगुळुनगॆयिन्द युक्तवाद वदन, एकसित कमलदॊ पादियल्लिरुव दिन कण्णुगळू उळ्ळ, आत्मनः प्रीति करीं- तनगॆ तुम्बा प्रीतिकरवाद, विष्टोः प्रतिमां -स व्यापियाद श्रीमहाविष्णुविन विग्रहवन्नु, सुवर रजतादिभिः चिन्न बॆळ्ळि, मॊदलादवुगळॆन्दु हेळिरुवदरिन्द, ताम्र, पञ्चलोह, शिला, दारु (मर) मॊदलादवुगळू हेळल्पट्टवु, इवुगळिन्द, कृत्वा माडि, ऎन्दरॆ विधिप्रकारवागि, पाञ्चरात्रादिगळल्लि हेगॆ हेळिदॆयो हागॆ________________

तत्वत्रयाधिकारः नयेत् । विशत्यपास्त्र दोषस्तु तामेव ब्रह्म रूपिणीं” ऎन्नु, श्री शौनकभगवानरुळिच्चॆ दान. प्रतिष्ठा क्रम पूरैकवागि माडि, ताम् अक्षयेत् - आ विग्रहवन्नु पूजॆसतक्कद्दु, भगवदाराधन क्रमरीत्या आराधिसतक्कद्दु, तां प्रण मेत्-आ विग्रहक्केनॆ साष्टाङ्ग नमस्कारमाडतक्कद्दु, तां यजे त्- अदन्नु कुरितु ऐहिक श्रेयस्सिनल्लि अभिलाषॆयुळ्ळवरु यागादि ळन्नु माडतक्कद्दु अथवा रथोत्सवा रूपयागवन्नु माडतक्कद्दु अथवा यागरूप नानाविधोत्सवादिगळन्नु नडिसतक्कद्दु, तां विचि नयेत् – मोक्षागळु अदन्ने ध्यानिसतक्कद्दु. हागॆ अम्मन प्रणामादि ज्वरगळन्नॆसगुवदरिन्दागुव प्रयोजनवेनॆन्दरॆ हेळ मृडुत्तदॆ. अपास्त दोषस्तु - होगल्पट्ट दोषवुळ्ळवनादरू अथवा नित्य करानुष्ठानगळिन्द सञ्चित पापगळॆल्ला नाशहॊन्दि आगामि पापगळ लेपनविल्लदवनादरॆ, तानेन ब्रह्मरूपिणीं – अन्त ल्यामियागि आ प्रतिमॆयन्नॆल्ला व्यापिसिरुव आ रूपदल्ले इरुव पर ब्रह्मवन्ने, विशति - प्रवेशिसुवनु ऎन्दरॆ हॊन्दुवनु, अथवा ब्रह्म रूपिणीं – परब्रह्मरूपदल्लिरुव, तामेव - शङ्ख चक्रादिगळुळ्ळ आ रूपवन्नॆ’, ऎन्दरॆ अदक्कॆ समवाद अप्राकृत दिव्यमण्णळ विग्रह रूपवन्नॆ विश ति - प्रवेशिसुवनु, ऎन्दरॆ प्राकृतरूपव कळॆदु होगि दिव्यमक्कळ निग्रहवन्नु, ई अणुरूपनाद आत्मनु प्रवेशिसु नसु ऎन्दू अनेबहुदु. मोहक्कॆ ऎरडु मातृगळु ध्यान ऒन्दु- प्रपदन ऒन्दु ध्यानक्कॆ दिव्य मक्कळ विग्रहयुक्त ऒन्दु धै दवु प्रथम सोपान रीत्या आवश्यकवु. आ धैयवस्तुवु दिव्यम *विग्रहयुक्तरागि नाना बगॆ ऒन्दु प्रतिमारूपदल्लि शङ्ख चक्रादि * पदगळिन्द किरीट वनमालादिगळिन्दलू, वक्षस्थळदल्लि लक्ष्मि, क समणिगळिन्दलू, श्री पत्र चिह्नॆ यिन्द, प्रसन्नवदनॆ क्षणगळिं मेलू, चारु भावनिन्द, युक्तवादुदागि रचिसल्पट्टु, पां च रा तादि मन्त्रगळिन्द संस्कार हॊन्दि प्रतिष्टितनादरॆ, आग प्रतिमॆयु हेगि दॆयो हागॆये जातकर तुम्बा सूक्ष्म रूपदल्लि, आ प्रतिमॆगॆ भार नन्नु हॆच्चिसदॆ, अदर द्रव्यवन्नु हॊरपडिसदॆ नीरर बॆरॆत तॆरदि,________________

५८३ श्रीमद्र हस्य त्रयसारे आ प्रतिमॆय द्रव्यवन्नॆल्ला आक्रमिसुत्तदॆम्बुवदु ई प्रमाणाभिप्रा यवु. हागॆ प्रतिष्ठित विग्रहदल्लि नॆलॆगॊण्ड दिव्य सुन्दर विग्रह रूप दल्लिरुव श्रीमन्नारायणन ऎदुरिगॆ कूतु “ चेलाजिन कुशो तरं ’ (गी, 6, 11) ऎन्दु हेळिरुवहागॆ आसनवन्नु निरिसिकॊण्डु धान माडुवदरिन्द देहवु परवशवागि समाधियन्ननुभविसुवदरिन्द मोक्षप्राप्तिगॆ कारणभूतवागुत्तदॆ. हागॆये स्वत प्रपत्तिनिष्टनू कूड मेलॆ हेळिद हागॆ भाविसि सेविसुवदू, प्रणामादिगळन्नु मा डुवदू, मूलमादि जपानुष्ठान माडुवदू, स्तोत्रपाठ पठन द्राविड प्रबन्धक्कॆर, सहस्रनाम अष्टोत्तरनाम सरन, दीपा रोहण, नालव्यन चामरादि समरण, पुष्पमाला समरणादि कैगळ मूलक, मोक्षप्राप्तियन्नु मुमुक्षुवु स्थिरपडिसिकॊळ्ळ बहुदॆम्ब भावव. इल्लि विषः प्रतिमां” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द प्रसन्ननिगॆ अत्मन प्रकाव, चिन्नसादिगळिगॆ मोक्षप्रदनाद विष्णुविन मत्तु तत्सम्बन्धदळ अवतारगळ प्रतिमॆये सविध कैरवन्नॆसगलु योग्यवे एना, मोक्षप्रदरल्लद अन्यदेवतॆगळाद ब्रह्मरुद्रादिगळ प्रतिमॆयु मुमुक्षुविगॆ सेवा योग्यवल्लवॆन्दु विधिसल्पट्टितु, ब्रह्म रूपिणीम् ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द पररूपवु बिन्दाकृतियन्नु आक्रमि सुत्तदॆम्ब विषयवु बोधिसल्पट्टितु. हीगॆ परस्वरूपद प्रवेशविरु वदरिन्दले इदु तुम्बा माहात्मियुळ्ळद्दागि दृग्गोचरवागि तन्न सौलभ्य सौशील्यवं प्रकटिसुवदरिन्द नमस्कारानादि सत्व विधजा क्रमगळिगॆ तुम्बा अनुकूलवाद दिव्यमच्चळ विग्रहवॆन्दरियतक्कद्दु. बिम्बवेनो चिन्न, बॆळ्ळि, ताव कल्लुमयवादुदे. आगम प्रक्रियॆ यिन्द परस्वरूपवु आक्रमिसुत्तदॆम्ब प्रमाणविरुवदरिन्द सश्वेश्वरनु हागॆये सेवॆयन्नित्तु, सेवॆ माडुववन मनोरथगळ पूरियन्नु टुमाडुवनु ऎम्बुवदु मुख्य तात्सरवु, शुद्ध सत्वद्रव्यवु प्रत्य क्षक्कॆ गोचरवाद सुवररजत लोह शिलादि विग्रहगळल्लि काणबरुवदि ल्लवु. बद्धरिगॆ शुद्ध सत्वद्रव्यवु अगोचरवॆन्दु हिन्दॆये हेळल्पट्टि रुत्तदॆ. हीगिरुवल्लि इन्तह प्रतिमॆगॆ शुभाश्रयत्नवु हेगॆ कूडुत्त दॆम्बाक्षेपक्कॆ समाधानात्मवागि विशति तामेव ब्रह्मरूपिणीं” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द इल्लियू शुभाश्रयत्ववु कूडुत्तदॆम्बभाववु.________________

तत्वत्रयाधिकारः ५८ ४ आळ्वारुगळु मिव्व वतार रहस्यतॆयु, मर्चावतार वैलक्षण्ययुम्, प्रचुरमाक वनुसन्नित्तु इदर्कु पै रणियाग स्वरत्व – कण्णु पो स्टार् गळ्, हीगॆ अण्णावतार वैलक्षण्यवन्नु हॊगळुव प्रमाणगळेनो इवॆ. ज्ञाननिधिगळाद नम्म आळ्वाराचाररुगळ निष्ठॆयु हेगॆ? ई अल्पावतार विषयदल्लि अवरुगळ अभिप्राय प्रवृत्तिगळु हेगॆ ऎम्ब प्रश्नॆगॆ मुन्दिन वाक्यदिन्द उत्तरवन्नु हेळुत्तारॆ. आळ्वारुगळू ई अवतार रहस्यवन्नू मत्तु अरावतारद विलक्षण स्वरूपवन्नू, प्रचुरमाक - हॆच्चागि, हेगॆन्दरॆ आश्रयण मत्तु भोगदॆशॆयन्नुळ्ळदागि, अनुसन्नित्तु - चिन्निसि, इदरु पेर णियाग - इदक्कॆ मूलबलवाद ऎन्दरॆ मूलकारणवाद, मुन्दिन सैन्यवन्नु रक्षिसुत्ता हिन्दॆ होगुव अधिकवाद मूलबलक्कॆ पेरणि ऎन्दु हॆसरु. सर - पररूपविशिष्टवादुदु परवु, अदर भाववु परत्ववु, पररूपविशिष्टवाद भाववन्नु ऎम्बरवु, कण्णु पो न्या‌ळ्-कण्णु होदरु; कण्णु होदरु ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, ई अरावतार अनुसन्धानवे पररूपानु सन्धानवॆन्दे अवरु भावि सिदरॆम्ब प्रायवु. अन्तह भावनॆगॆ मुख्य कारणवेनॆन्दरॆ, ई रूप दल्लि पररूसनु तन्न सौलभ्यातिशयवन्नु प्रकटिसुत्ता ऎल्लरिगू दृग्गोचरनागिरुवदरिन्द ई रूपव पररूपक्किन्त वैलक्षण्यवॆम्ब भाववु. ईग मेलॆ विवरिसल्पट्ट भगवन्तन ऐदु विधरूपगळन्नू श्री मातृवरदाचारैरवरु सरत्वादि पञ्चकस्तुतियॆम्ब स्तोत्रदिन्द स्तुतिसिरुत्तारॆ. नित्यवू सठन माडलु योग्यवाद स्तोत्रवु. ई नरव्यू हादि रूपगळिन्द परमात्मन स्थितियु हेळल्पट्टितु. मुन्दिन वाक्यदल्लि इप्पडि यिरुक्किर नॆन्दु प्रयोगविरुवदरिन्द, इरुक्कॆ ऎम्बुवदु स्थितियन्नु बोधिसुत्तदॆ. 2 हीगॆ ईश्वरन स्थितियन्नु सवेशिसि, मुन्दॆ ईश्वरन प्रवृत्तिगळन्नु बोधिसुत्तारॆ.________________

५८५ श्रीमद्रहस्य त्रयसारे ईश्वरस्य प्रवृत्तियः इप्पडि यिरुक्किर वीश्वर्ग तन्नानन्दत्तुक्कु परीवाद माक प्रणु व्यापार जगत् स्थिति संहारमोक्ष प्रदत्यादिगळ. सश्वरन प्रवृत्ति भेदगळु. « इप्पडि इरुत्तिर - इन्तह पररपादि स्थितिगळन्नवलम्बिसिरुव, ई श्वर – सनियामकनाद सश्वरनु, तन्नानन्दत्तुकु-तन्न स्वरूप गुणगळागिरुव परिपूर्णानन्दक्कॆ, परीवाहमाक - प्रवाह रूपदल्लि, हॆण्णु म व्यापारङ्गळ् - माडुव व्यापारगळु यावु वॆन्दरॆ- जगत्तिन सृष्टि स्थितिलयगळु मत्तु मोक्षप्रदत्रादिगळ् - चेतननिगॆ कृपॆगैयुव नोक्षवन्नु कॊडुवदे मॊदलादवुगळु : इल्लि आदिनद दिन्द अन्तः प्रवेश, नियमन, चेतनो नायवादिगळु सूचि सल्पट्टवु. सत्येश्वरनु परिपूर्ण कामनागिरुवदरिन्द, आतनिगॆ सरि पूर्णानन्दवु उण्टु. “रसघन एव” “ आन नोब्रह्म” इत्यादि श्रुति वाक गळुण्टु. आदरॆ जगत्त्वष्टा दि व्यापारगळिन्द आतनिगॆ प्र योजनवेनु ऎम्बुवदु युक्तवाद प्रश्नॆयु, अदक्कॆ उत्तरवागि ब्रह्मसूत्रदल्लि ‘लोकवत्तु लीला वल्यं’ ऎन्दरॆ परिपूर्ण कामु नहागॆ तोरुव राजनिगॆ प्रीतियल्लि हेगॆ आनन्दवो हागॆये वास्तव, वागि परिपूर कामनाद ईश्वरनिगेने लीलारूप आनन्दवू अद कागि गप्पि नियमन, पालनॆ, प्रळय, चेतनोपाय से यत्यादिगळल्लि प्रवृत्तियू सत्व समञ्जसवागि कूडुत्तदॆम्ब प्रायवु. जगत्तिन स्थिति ति ऎम्बुवदरिन्द जगद्रक्षणवु हेळल्पट्टितु. परिपूर का मनिगॆ इन्नॊन्दुरूप आनन्दवू उण्टु. अदु भोगरूपवादुदु. आदुदरिन्द सश्वरन आनन्दवु लीलाभोग रूपवादवुगळु. इद क्कागि लीलाविभूति मत्तु भोगविभूतियाद नित्य विभूतिगळन्नु हॊं दिरुवदरिन्द उभय विभूति नायकनॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवनु. ई भो गरूप प्रवृत्तियॆल्ला, मोक्षप्रदत्यादिगळ ऎम्ब प्रयोगदल्ले अन्तरतवु. हागॆये जीवनिगॆ उपायवागिरुवभाववु, जगत्तिनस्थिति ऎन्दु जगत्पालनवन्नु कुरितु हेळिदुदल्लि अन्तरतवु. इदरल्ले अव________________

तत्व त्रयाधिकार Hest तारगळल्लि माडुव समस्त व्यापारगळ आतन दिव्याद्भुत चेष्टित गळू तिळिसल्पट्टवु. जगत्तिन संहार अथवा प्रळयवॆन्दरॆ नाशव इव. जगत्तु प्रळयदल्लि शून्यवागुत्तदॆन्दु तिळॆयकूडदु यावु दु इदॆयो अदु नाशवागुवदिल्लवु. सन्दरानुसार अवस्थॆगळु बद लायिसबहुदु. ऒगदल्लि, बहु सूक्षावस्थॆयल्लि ईश्वरनॊं दिगॆ सेरिद चिदचित्तुगळु स्कूलभावगळन्नु हॊन्दि बेरॆ बेरॆ रूप हॆस रुगळन्नु हॊन्दुत्तवॆ. इदे सृष्टियु जगत्तिन प्रळय अथवा लय, अथवा संहारदल्लि ई स्कूलरूपदल्लि ईश्वरनॊन्दिगॆ सेरिरुव चिदचित्तु, बहु सूक्ष्मा वस्थॆयन्नु हॊन्दि आगलू सत्येश्वरनॊन्दिगे सेरिरुत्तदॆ. इवुगळिगॆल्ला कारणवु सश्वर सल्पवु. * अथ ना रायणो कामयत प्रजासृजेयेति” ऎम्ब श्रुतियिन्द इदु व्यक्तवु. (( हीगॆ चॆ तनाचेतन ईश्वर तत्वगळ स्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगळल्लिरुव परस्पर व्यत्यासगळन्नॆल्ला बहु विशदवागि उपदेशिसिदरु. आदरॆ हिन्दॆ अल्पपञ्चकाधिकारदल्लि सत्येश्वरनु सत्व प्रकार तालुसा वसॆयिलुव, सहधर्मचारणियान पॆरिय पिराट्टिया रोडु ३रविल्ला दवुळनलमान अनन्न ज्ञानानन्दैक स्व रूर्प” ऎन्दु सप्रमाणवागि तोरिसिद बळिक, ईग लक्ष्मिय स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति कथनवु अत्यावश्यकव. हागॆ तिळिसदे बिट्टरॆ, ईश्वरनि गेनॆ जगत्त्व स्थिति लयगळल्लि चेतनोपाय पेयत्वगळल्लू अन्वयवॊम्बॆन्दु हे, निल्लिसिबिट्टरॆ, लक्ष्मिगॆ अवुगळल्लि अन्वयविल्लवॆम्ब शङ्का उंादीतु. आदुदरिन्द ई तत्वत्रयद स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति गळ कथनवु पूरतॆयन्नु हॊन्दबेकादरॆ, लक्ष्मिय स्वरूप स्थिति प्रकृति कथनवु अत्यावश्यकवु. आदुदरिन्द मुन्दॆ परतत्ववाद नारा मणनिगॆ याव स्वरस 2 प्रवृत्तिगळु हेळल्पट्ट वो अवॆल्लवू शृति लोकनाथद तॆयाद कैकेश्वरिगॆ कूड उण्टॆन्दु भाविसतक्क ऎन्दू, सत्येश्वरन स्वर 5स्थि प्रवृत्तिगळु चेतनाचेतनवरगळिगिल्ल वॆन्दु व्यापरिसि हेळल्पट्टिते एना ईश्वरकोटिगॆ सेरिद लक्ष्मिय विष नदल्लि नाग सॆल्पडलिल्लवॆन्दू, सप्रमाणवागियू, अळ्वाराचा रैरङ्गळ प्रायः मूलकवागि य स्थापिसुत्तारॆ________________

५८७ श्रीमद्र हस्य त्रय सारे लक्ष्मि स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति निरूपण रन इश्वर्र 1 “ नित्य वैषा जगन्माता वि पायिनी” इत्यादिगळिर् पडिये सावस्थॆ यिलु सप कनाय कॊणॆ यिरुकु मनु मिडि - “तत्व नयः” * मातापिता” ऎच्चर श्लोकळिले उपकार वि शेष त्तालॆ सादरवाग विशेषित्तु चॊल्लट्ट पराशर परा ब्रुश प्रबन्नळॆलॆ तॆळिद्दुकॊळ्ळदु. 3 6 23 इत्तीश्वर्र - इन्तह एलक्षणरूपवाद स्थितिप्रवृत्तिगळुळ्ळ स‌ श्वरनु " एषा - ई, श्री - लक्ष्मियु, नित्यानित्यळु, जगन्माता- ऒगत्तिगॆल्ला तायियु, विषः - ऒगद्वा पियाद सश्वेश्वरनिगॆ, अनपायिनी - सकालदल्लि सावस्थॆयल्लि ऎडबिडदॆ इरुव पत्नि यु,’’ इत्यादिगळिर् पडिये - ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळल्लि हेळिरुव हागॆ, सावयिलुम् - परव्यूह विभव हार् अरा वतार रूपगळन्नु कैकॊळ्ळुवागलू, ऒगत्य, अनुप्रवेश, नाम रूपकरण, व्यापना, भरण, नियमन, पालन, संहारादि सकल व्यापार गळल्लि, चेतननिगॆ उपायोपायावस्थॆगळल्लि ,हीगॆ समस्थावस्थॆगळल्लि सपक नाय कॊणॆ - पत्नि विशिष्टनागिये, इरुक्कु मॆन्नुमि ड - इरुत्तानॆम्बुव सन्दरवन्नु तनयः” ऎम्ब मत्तु * माता पिता” ऎम्ब श्लोकगळल्लि, उपकार विशेषत्तालॆ - अवरु गळु तत्वारगळन्नु विशदवागियू यथारवागियू तिळिसिद उपकार एशेषदिन्द, सादर माग विशेषित्तु चॊल्लप्पट्ट – तुम्बा भक्ति विश्वासगळिन्द हॆच्चागि स्तोत्ररूपदल्लि हेळल्पट्ट, पराशर पराजु श - परमज्ञाननिधिगळाद पराशरर मत्तु नम्माळ्वारवर, प्रबद्ध ४लॆ - काव्यगळाद श्री विष्णु पुराण मत्तु तिरुवाय् मॊळिगळल्लि, ते न्नु कॊळ्ळदु - तिळिदुकॊळ्ळुवदु. श्री लक्ष्मीतत्वद याथात्मवन्नु तिळियबेकादरॆ श्री पराशररु बरॆद श्रीविष्णु पुराणदिन्दलू, नम्मा 1 (1) 2. …re. (2) आळवन्दार् सोत्र, ४ (3) आळवन्दार् स्तोत्र, 5________________

तत्वत्रयाधिकारः お भारवरु रचिसिद तिरुवाय्‌ मॊळियिन्दलू तिळियबहुदॆम्ब तात्सरवु. इवरुगळ छप्रायगळन्ननुसरिसिये तम्म अभिप्रायवु ऎम्ब भाववु. परमज्ञासिगळल्लि प्रायानुसारवाद सिद्धानवादुदरिन्द ऎल्लरिगू तुम्बा ग्राह्यवादुदॆम्बुवदु मुख्य तात्पर्यवु. इल्लि “तत्व नयः” ऎम्ब श्लोकदिन्द श्रीव्यासमहर्षिय तन्दॆगळाद श्री परा शररॆ, मातापिता ऎम्ब श्लोकदिन्द इतर अपसिद्दानिगळिगॆ आब्रुश प्रायरादुदरिन्द पराल्कुशरॆम्ब नामधेयवन्नु हॊन्दिद नम्माळ्वा रवरू, श्री भाष्यकाररिगॆ आचार्यराद श्रीयामुनार्यरवरिन्द स्तुतिसल्पट्टिरुत्तारॆ. इवरुगळु तत्ववन्नु यथार्थवागि अरितु विशि स्वादैत सिद्धानवन्नू, तत्वत्रयार्थ पकादि अभिप्रायगळन्नू, लक्ष्मीतत्वनिर्णय मुन्तादवुगळन्नू, श्रुतिस्मृत्यनुसार उपदेशमा डिरुवुदरिन्द विशेषोपकार माडिरुत्तारॆ. इदू अल्लदॆ ई पराशर पराशरुगळिन्द निश्चयिसल्पट्ट तत्वार्थगळे नम्म मतोद्धारकराद श्रीभाष्यकारर प्राचारराद श्रीयामुनॆयरिगू ग्राह्यवादुदुद रिन्द नमगू परमग्राह्यवादुदॆम्बभिप्रायवन्नु सूचिसुत्तारॆ; हीगॆ तत्वयाथार्थवन्नु इवरुगळिब्बरू निश्चयिसिदुदरिन्द श्रीयामुने यरु बहळ सादरवागि तुम्बाभक्ति विश्वासगळिन्द स्तोत्र माडिरुत्तारॆ. ई श्लोकगळू अवुगळ तात्सरवू एनॆन्दरॆ– “तन यश्चिद चिदीश्वर तत्त्व भाव भोगापवर तदुपाय गतीरुदारः । सन्दर्शयन्निरमिमीत पुराणरत्न तस्यॆ नमो मुनिवराय पराशराय॥”

  • पुराणगळल्लॆल्ला स श्रेष्टवादुदरिन्द पुराणरत्नवॆनिसिद श्री विष्णु पु राणवन्नु सिम्मिसिद श्री पराशर महर्षिगळन्नु नमिसुत्तेनॆ. एकॆन्दरॆ– अज्ञानान्धकारदल्लि पुनः पुनः पेयवाद संसारदल्ले मुळुगिरुवुदु तप्पिसिर तिरयानन्दवन्नु हॊन्दलि ऎम्ब उदार स्वभावदिन्द सतत्वव नन्न मथार्थवागि तिळिसुवदक्कागि ग्रन्थनिर्माण माडिदुदरिन्द अदक्का गि नमस्कारवु, एनेनु अवर ग्रन्थदल्लि यथावत्तागि तिळिसिदा रॆन्दरॆ– चित्त, अतितु, ईश्वररुगळ स्वरूपवन्नू, अवरुगळ स्वभाववन्नू, चॆ तसनु हॊन्दबहुदाद स्वर कैवल्य इहलोकादिभोगगळन्नू,________________

श्रीव ब्रहस्य त्रय सारे वैकुण्ठ लोकानन्दवन्नू, अवुगळन्नु हॊन्दुव उपायगळन्नू, ई चेतननु होगुव मारगळन्नू अथवा सात्विकराजस तामसगतिगळ न्यू ऎल्लवन्नू नमगॆ तिळिसुवदक्कागि रचिसिरुत्तारॆ. अन्तह महनीय रिगॆ नमस्कारव. इल्लि प्रकृत, ईश्वर स्वरूपवन्नु हेळुवाग, लक्ष्मि विशि स्वतॆयन्ने बहु स्वारस्यवागि उपपादनॆ माडिरुत्तारॆ. पराशररु तम शिष्यराद मैत्रेयरिगॆ लक्ष्मी पिषयवन्नु हेळुवाग ऎरडु अवतारगळ आकॆयु सत्येश्वरनॊन्दिगे इद्दळॆन्दु हेळिदरु. अदक्कॆ शिष्यरु अदु हेगॆ ऎन्दु केळिदुदक्कॆ, आग अवरु एशेषवागि उपपादनॆ माडि, लक्ष्मियु यावागलू सत्येश्वरनॊन्दिगेने सेरिरुव भाववन्नु सम र्थनॆ माडुवदक्कागि सत्येश्वरन प्रतियॊन्दु अवतारदल्लि लक्ष्मियू अवतरिसि सरनिगॆ अनुरूपवाद दिव्यमङ्गळ निग्रहवन्नु ऎत्तु वळॆन्दु हेळिदरु. इष्टु मात्रवे, प्रश्नॆगॆ ऎष्टु बेको अष्टु मात्र, हेळिबिट्टरॆ, ऎल्लि तप्पाद अभिप्राय उळ्ळवरागत्तारो ऎन्दु भाविसि, यथा सर्वगतो विष्णु स्तथैवेयं द्विजोत्तम” ऎन्दु हेळि, ईश्वरन हागॆये ईकॆयू ऎल्लवन्नू व्यापिसिरुवदरिन्द विष्णु विन हागॆये विभुवॆन्दू, लोकक्कॆल्ला ईश्वरळॆन्दू स्थापिसि, इत ररु हेळुव हागॆ ईकॆयु अणुवल्लवॆन्दू, आदुदरिन्द जीवकोटिगॆ सेरिदवळल्लवॆन्दू स्थापिसिरुत्तारॆ. ई स्वरूपदल्लियू कूड लक्ष्मियु विभुवॆम्बन्तवु चन्नागि तम्म शिष्यरिगॆ विदितवागलि ऎन्दु इन्नॊन्दु सल “त्व. तद्विष्टु नाचाम्ब जगद्वाप्तं चराचरं” ऎन्दु स्वरू पतः व्याप्ति हेळिरुत्तारॆ. हीगॆ सत्येश्वरनॊन्दिगॆलक्ष्मिगॆ स्वरूप रूपवि भवैश्वर गळल्लू नित्य योगवन्नु बहु स्वारस्यवागि उपपादिसिरुत्तारॆ. ई विषयदल्लि हॆच्चु विषय तिळियबेकॆम्बपेक्षॆयिरुववरु दासनु प्रक टिसिरुव श्रीदेशिक सूक्तियाद श्री स्तुति यन्नु पराम्बरिसबहुदु माताडि तायुव तय स्तनया विभूति । सर्वं यदेव नियमेन मदन्वयानाम् । आदस्य नः कुलपते कुळाभि रामम् । श्रीमदन्त्रियुगळं प्रणमामि मूरा (5.8)________________

तत्वत्रयाधिकारः श्री पराशररु स्वल्प क्लिष्टवाद संस्कृत भाषॆयल्लि बरदरु. नम्माळ्वारुरादरो द्राविड भाषॆयल्लि गानदिन्द आह्लादकरवागि, सर जनमनोरञ्जकवागि श्रुतिगळ तत्वारगळन्नु पदेश माडिद महत्ताद उपकारस्मरण रूपवागि स्तोत्र माडुत्तारॆ– नमिसुवॆनु. रियबहुदु. नमगॆ आदियागि प्रथमाचाररागि, ननगॆ कुलपति, गोत्रर्षिग काद, श्री पाशमुनि ऎन्दरॆ नम्माळ्वारवर पादद्वन्दवन्नु शिरसा आ पादद्वन्दवु. ऎन्थाद्दॆन्दरॆ वकुळाभिरामवादुदु, वकुळ पुष्पद सुवासनॆयिन्द मनोहरवादुदु. इवरिगॆ वकुळ पुष्प दल्लि तुम्बा प्रीतियॆन्दु भक्तरिन्द अल्लि अरिसल्पडुवदरिन्द ऎन्द इवरु वासवागिद्द कुरिकापुरियल्लि बिजमाडिसिरुव आ विनाथनिगॆ वकुळ पुष्पदल्लि तुम्बा प्रीतियु. इवर पादवन्नाश्रयिसिद वरिगॆ आदिदेवन सान्निध्यवु सत्यवादुदरिन्द, तलॆयन्नु इवर पाददल्लि, यावाग इट्टिरो, आवागले सत्येश्वर सान्निध्यवु सत्यवॆन्दु आ आदिना थन हत्तिर व्यापिसिरुव वकुळ पुष्पद सुगन्धद मनोहरत्ववु ऒडनॆ तोरिबरुत्तदॆम्ब भावव. इन्नू ऎन्तह पादयुगवॆन्दरॆ, तम्म वंशीयराद नाथमुनि प्रकृतिगळु आ पादयुगवन्नॆ तायिय हागॆ रक्षकवॆन्दू, तन्दॆय हागॆ हितमार्ग प्रवर्तकवॆन्दू, युवतिगळ हागॆ सत्वभोगानन्ददायकवॆन्दू, मक्कळ हागॆ तुम्बा प्रीतिविश्वास नायकनॆन्दू, ऐश्वरद हागॆ वैभववन्नुण्टुमाडतक्कद्दॆन्दू भाविसि वन्थाद्दु आदुदरिन्द आ पादद्वन्दक्कॆ नमस्कारवु. नम्माळ्वारवरू कूड तत्वत्रयगळ स्वरूपस्थिति प्रवृत्तिगळ याथार्थवन्नु पपादनॆ माडिदुदू अल्लदॆ लक्ष्मिय स्वरूपरूपगुणविभवादिगळन्नु चन्नागि उपपाविसि, श्री आळवन्दारवरु “ गाढ पगूढानि” ऎन्दु हेळि रुव हागॆ सावस्थॆयल्लू सत्येश्वरनॊन्दिगॆ नित्ययोगवन्नु हेळिरु तारॆ. श्रीनिगमात्र देशिकरवरॆ मुन्दॆ सप्रमाणवागि चरिसुवव रिन्द ऎल्ल हेळिद्दारॆम्बुनदन्नु तिळिसलिल्ल. नम्माळ्वारवर तिरुवायि मॊळॆयन्नु ऎल्लरू अध्ययन माडिरुत्तारॆन्दु भाविसि बहुशः तिळिसलिल्ल सदादरू आगबहुदु. प्रतियॊन्दु सत्तिन श्रीयः पतित्वभाववन्नु पदेशिसिरुत्तारॆ. प्रकृत अकिलकिर्ल्ले (66 10) माधवनॆ (1), 5, 7.) इइ लडॆ नडन्नु’ (G. 9, 3.) ऎम्ब मूरु पाठारॆ गळ अरग्रहणदिन्दले सत्यवू एदितवागबहुदु.________________

6 श्रीमद्रहस्य त्रय सारे र्मा नारायणो नःपतिः’ ऎन्दु हेळिरुव हागॆ पर तत्वक्कॆ लक्ष्मीनारायणरिब्बरू सेरि ‘दौच स दैक शेष’ उभय विभूतिगू इब्बरू सेरिये ऒन्दु शेषि भाववॆन्दु यावाग एर ट्टितो, आग इवरिब्बरिगू नित्ययोगवॆम्बुवदु सावस्थॆयल्लि उं टॆम्बुवदु स्थापिसल्पडुवदरिन्द सावस्थॆयिलुं सपकना ये ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. ई नित्ययोगदिन्द लीलाविभूतिय सृष्टि, स्थिति, व्यापनॆ, भरण, तदात्मत्व, नियमन, लय, चेतनोपा यत्त, मोक्षप्रदत्व, उपेयत्वादि समस्त व्यापारगळल्लि लक्ष्मिगू अन्वय य उण्टॆन्दु हेळिदन्तायितु. आदरॆ कॆलवरु कॆलवु व्यापारग ळल्लि मात्र अन्वय उण्टॆन्दू, इन्नु कॆलव्रगळाद जगतृष्टि स्थितिलया विगळू, जगद्वाप्ति, चेतनोपाय, मोक्षप्रदत्यादिगळु इवुगळल्लि लो कै केश्वरियाद श्रीमहालक्ष्मिगॆ सम्बन्धविल्लवॆन्दु हेळुवरु. इदु शास्त्र सम्मतवल्लद वादवादुदरिन्द मुन्दिन सिरीकरणभागदल्लि सप्रमा णवागि चरिसि शास्त्र सम्मतवल्लवॆम्बुवदन्नु व्यक्तपडिसुत्तारॆ. आदरॆ स पक नाय” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द लक्ष्मियु सुम्मनॆ हत्तिर इरुवळु, सश्वरने सत्वव्यापारगळन्नू नडिसुवनु ऎम्बभिप्रा यवल्ल, एकॆन्दरॆ प्रमाणगळु हागॆ हेळलिल्लवु. “लक्षा सह हृषीकेशो देवा कारुण्य रू पया रक्ष कस्सत्व सिद्धानॆ वेदा नषु च गीयते ॥” ऎम्ब लक्ष्मीतन्त्रवाक्यदल्लि लक्षा, सह ऎम्बल्लि अप्रधान तृतीयॊ यल्लवु लक्ष्मिगू रक्षणदल्लि अन्वय उण्टॆन्दु बोधिसुवदक्कागिये देवा कारुण्य रूपया ऎम्ब विशेषणगळु. जगत्तिगॆ शेषिभाववु सश्वरनॊब्बनिगे अल्लव, लक्ष्मीगू उण्टॆन्दु ( असाममच शे षंहिविभूतिरुभयात्म का’ ऎन्दु उछय विभूति नियमनादिग ळल्लि इब्बरिगू अन्वय उण्टॆन्दू, हागॆये स्वरूपतः व्याप्ति मॊदला दवुगळू उण्टॆन्दू श्री विश्वक्केन संहितॆयल्लि सश्वेश्वरने हेळि रुत्तानॆ. लक्षि यु सरेश्वरन पक्कदल्लि सावस्थॆयल्लिसुम्मनॆ इल्लदिद्दरू अनुमोदन, प्रेरणॆ, पुरुषकारत्वादि व्यापारगळुण्टॆन्दु हेळुवरु. अथवा सश्वरनु दिव्यरूपगळन्नॆत्तुवाग मात्र नित्ययोगवे एना स्वरूपतः नित्ययोगविल्लवॆन्दु हेळुवरु. ई अभिप्रायगळिगॆल्ला श्री________________

तत्वत्रयाधिकार लक्ष्मिनारायणयोः व्यापारादि भेदकथनम् इडल् दण्मधरत्वमुम्, पुरुषकार त्यादिगळु, ऎम्मॆरुमानुक्कुम् पिराट कम्, कूराग विभजित व्या सारङ्गळ्. पराशरर उक्तिगळाद यथा सगतो विष्णु स्तथैवेयं द्विजो तम” याच विष्णु नाचाम्ब जगद्वापं चराचरं” इत्यादिगळिन्द, समसवल्लवॆम्बुवदु व्यक्तपडुत्तदॆ. आदरॆ गुणविभूति व्यापारगळल्लि नारायणनिगू लक्ष्मिगू व्यत्यास उण्टॆन्दु शास्त्रवु बोधिसुत्तदल्ला, सावस्थॆयल्लि नित्य योग हेळिदॆ अभिप्रायक्कॆ विरोधवल्लवे ? सत्वश्वरनिगू लक्ष्मिगू हीगॆ व्यत्यास हेळिदरॆ सत्येश्वरन ईश्वरभावक्कू कूड हानियुण्टागुवदिल्लवे? परि चिन्न गुण विभूति व्यापारगळन्नु नारायणनिगागलि लक्ष्मिगागलि हेळबहु दो? इत्यादि शय्यागळ निवारणारवागि मुन्दिन वाक्यवन्नु हेळुत्तारॆ. ऎल्ला गुण ऎल्ला विभूति ऎल्ला व्यापारगळल्लि इब्बरिगू अन्वयविद्दरू तावागिये गुण विभूति व्यापारगळन्नु विभागमाडिकॊण्डिरुत्तारॆन्दु हेळुत्तारॆ– लक्ष्मीनारायणरिगिरुव व्यापारादिगळल्लिरुव भेदवु. इडल् - ई सन्दरदल्लि, ऎन्दरॆ लक्ष्मिगॆ ईश्वरनॊन्दिगॆ नित्ययोगवन्नु हेळि, आकॆगॆ सत्वश्वरनॊन्दिगॆ जगत्त्व, नियमन, व्याप्ति, रक्षणॆ मॊदलादवुगळल्लि चेतननिगॆ उपायत्न, मोक्षप्रदत्व उपेयत्यादिगळल्लू अन्वय उण्टॆन्दु हेळुव सन्दरदल्लि, दण्डधर त्यादिगळु तप्पु माडिदवरन्नु शिक्षिसुवुदे मॊदलादवुगळल्लू, इल्लि आवि शब्ददिन्द युवत्यादौ ऎम्ब मुन्दॆ उदाहरिसिरुव श्लोक नल्लि हेळल्पट्टिरुव अपरवशताशत्रुशमन स्थिरत्व मॊदलादवुगळु हेळ इट्टवु. पुरुष कारादिगळु पुरुषकारत्वने मॊदलादवु गळु, इल्ल आदिसददिन्द प्रदिन प्रतिपारार्ध करुणाक्षमा मॊदलाद नगळु हेळल्पट्टवु ऎम्बॆरुमानक्कु पिराट्न कुम् - सत्येश्वरनू लोकमातॆयू सह क्रमवागि ऎदरॆ दण्डधरादिगळन्नु सत्येश्व________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारे तावा रनू, पुरुषकारादिगळन्नु लक्ष्मियू, करागविभजित गिये विभागमाडिकॊण्ड, व्यापार - व्यापारगळागिवॆ. याव सन्दरदल्लि विभागवॆन्दरॆ, ऎल्लवू इब्बरिगू सेरिद पक्षदल्ले, विभा गक्कॆ कारणवु. हागॆ ई व्यापारगळॆल्ला इब्बरिगू सेरिदुदे ऎम्ब भावव स्पुटवागि तोरुवदक्कागिये श्रीमदाचाररवरु विभजित ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इब्बरू सेरि व्यापारगळन्नु विभागमाडि कॊळ्ळुवाग तप्पु माडिदवरन्नु शास्त्रावागि शिक्षिसुव व्यापारवे मॊद लादवुगळन्नु श्रीशनु इट्टु कॊण्डनु; भक्तानुग्रहरूप कार्यगळन्नु “नित्य मज्ञातनिग्रहळागि अनुग्रहमयळाद लक्ष्मियु इट्टु कॊण्डळॆम्ब भाववु. इदरिन्द कृपा मॊदलाद गुणगळ मूलक, भक्तानुग्रह माडि रक्षिसुव व्यापार स्वामिगिल्लवॆन्दू, लक्ष्मि गॆ तप्पु माडिदवरन्नु शिक्षिसुव योगतॆयु इल्लवॆन्दू, भाविसकूडदु ऎरडु विध व्यापारगळल्लि इब्बरिगू शक्तियुण्टु. आदरॆ सरॆ, शरनु तनगॆ योग्यवाद व्यापारगळन्नू, श्रीयु तनगॆ योग्यवाद व्यापारग ळन्नू, वहिसिकॊण्डिरुत्तारॆम्ब भावव. लोकदल्लि राजनू राजपत्नि यू सह तम्म तम्मगळिगॆ योग्यवाद उडुप, आभरण, आधिपत्य, व्यापारगळन्नु हेगॆ विभागिसिकॊण्डिरुत्तारो हागॆये ऎन्दु भाविसत कद्दु : राजपत्निगॆ राज्याडळितदल्लि अन्वयवन्नु काणलिल्लवल्ला ऎन्दरॆ, अनेक सन्दिगळल्लि राजपत्नियु रीऒण्टागि अधिपत्यवन्नु वहिसिरुव दन्नु कण्डिरुवॆवु ऎन्दु समाधानवन्नु हेळुवॆवु. सश्वरनू तुम्बा अनुग्रहमयनॆम्बुवदक्कॆ अनेक निदरन गळुण्टु. मित्रभावेन सम्प्राप्तं नत्यजेयं कथञ्चन। दोषयदृपि तस्य स्यात् तामेतदगरितं !! (.. 18. 3.) तानु सरक्षकनॆन्दु नम्बि बन्द शरणागतनाद भक्तनन्नु, ऎन्दिगू बिडुवदिल्लवॆन्दू, ऒन्दु वेळॆ आतनु तुम्बा दोषियागिद रू, अन्था वनन्नु कूड रक्षिसुवदेनू सत्पुरुषरिगॆ निन्दितवादुदल्लवॆन्दू, यदि वा रावण स्वयम् ऎन्दरॆ ऒन्दु वेळॆ दुरुळ रावणनेयागलि शर णागतनादरॆ, आतनिगू कूड अभयवन्नीयुवनॆन्दु हेळिद कृपासाग रनु इक्षाकुकुलनाथनु. इन्नॊन्दु सन्दरदल्लि,________________

तत्व त्रयाधिकारः ५९४ गोविनोति यदा कन्नतृष्णा मां दूर वासिनम्। ऋणं प्रवृद्धमिन मां हृदयान्ना पसर ति कृपासागरनाद श्रीकृष्णनु तन्न भक्तियाद दपदिगॆ उण्टाद मान भङ्गव कुरितु हेळिकॊण्डिरुत्तानॆ. यावाग ब्रौपदियु तनगॆ प्रा प्रवाद सटवन्नु सहिसलारदॆ “गोविन्नने कापाडु कापाडु” ऎन्दु आरध्वनियिन्द कूगिकॊण्ड, आ कूगु तुम्बा प्रबलवाद भाषॆय हागॆ नन्न हृदयवन्नु भेदिसिदुदु इन्नू बिट्टु हो गले इल्लवु ऎन्दु हेळि श्रीकृष्णन दुरुळ दुश्यासनादिगळ वधॆगॆ ऎष्टु तन्त्रबेको अष्टन्नू नडिसिदनु. हागॆये लक्ष्मि गू कूड दण्डधरत्व शक्तियुण्टॆम्बुवदु सीता नाक्यदिन्दले व्यक्तपडुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ–

  • असन्देशात्तु रामस्य तपसश्चानुपालनात् नत्वां कुरि दशग्रीव भस्म भस्मार तेज सा॥ ” ओ दुरुळ दशग्रीवने, नीनु निन्न नीचकृत्यदिन्द भस्ममाडल्पडलु अप्पनु, ननगॆ निन्नन्नु भस्ममाडलु शक्तियू उण्टु. आदरू पति याटॆ इल्लदुदरिन्दलू, नन्न तपोबलवन्नु कापाडिकॊळ्ळबेकागिरुव दरिन्द, नन्न पातिव्रत्यादि तेजस्सिनिन्द निन्नन्नु भस्म माडुवदिल्लवु. ऎन्दु सीतॆयु हेळिकॊण्डिरुत्ताळॆ. हीगॆ ऎरडु विध व्यापारगळल्लि इब्बरिगू शक्तियिद्दरू, अवरव रिगॆ योग्यनाद व्यापारगळन्नू इट्ट रू सेरि विभागमाडिकॊण्डिरु तारॆम्ब भाववु हागॆये श्री पराशररू विष्णु पुराणद प्रथमांशद #माध्यायदल्लि “ अर्थोविष्णुरियंवाणि” ऎन्दु प्रारम्भिसि 66
  • देवति र ५ नुष्यनु पुन्ना ना भगर्वा हरिः । ना श्रीश्च विज्ञॆया ना नयोर्निद्यते परम्॥” ऎन्दु मुगिसि, निति निभागवन्नु हेळिरुवदू कूड अवरवरुगळिगि रर अभिपख्यातिशयवन्नु बोधिसुववक्कागिये निन्ना अरॆ निभूति यॆल्ला विषनिगॆ सेरिदुदु, इद्दरॆ लक्ष्मिगॆ सेरिदुवु, ऎम्बवल्लवॆ. ऎकॆन्दरॆ, हिन्दिन सिद्धारूपनाद,________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे

  • नित्या वैषा जगन्माता विष रनपायिनी। यथा सत्वगतो विष्णु स्तथैवेयं द्विजोत्तम!” ऎन्दु विष्णुविन सत्वगतत्व स्वरूप, कल्याणगुण, दिव्य मळवि ग्रह, विभूति, ऐश्वरादिगळन्नु अतिदेशमाडि लक्ष्मियल्ल उण्टॆन्दु हेळिद प्रतिज्ञा वाक्यक्कॆ विरोधवागुत्तदॆ. इवॆल्लवू इब्बरिगू सेरि दुदादरू अवरवरुगळु स्वतः माडिकॊण्डिरुव विभागवॆन्दरिय तक्कद्दु. उण्टादी तो हीगॆ वापारगळन्नु ई लोकदम्पतिगळु विभागमाडिकॊण्डि रुवदु नोडिदरॆ, अवरवरुगळिगॆ शक्ति ऎष्टरमट्टिगॆ अदक्कनुसार वागि निभागवॆन्दु सात्मना भाविसबारदु. इन्तह अभिप्रायवु तम्म प्रिय शिष्यराद मैत्रेयरिगॆ ऎल्लादरो ऎम्बदागिये, परमज्ञानिगळाद श्रीपराशर महर्षिगळु, स्वरूप रूप गुण विभवैश्वरादिगळल्लॆल्ला लक्ष्मियु विष्णुविन हागॆये ऎन्दु हेळुवदक्कागिये मेलॆ हेळिद “यथासगतो विष्णुस्त थैवेयं द्विजोत्तम” ऎम्ब वाक्यदिन्द सत्वव्यापियाद विष्णु एन स्वरूपरूपगुण विभवैश्वरादिगळन्नु प्रथमतः उपदेशिसिदनं तर अवुगळन्ने लक्ष्मियल्लि अति देशमाडि बोधिसिदरु. इल्लि सत्वग तत्ववॆन्दरॆ व्याप्ति मॊदलाद धरगळु श्रीमहाविष्णु विनल्लि उपदिश वादवु. अनर अवुगळन्ने लक्ष्मि यल्लि अतिदेश माडि इट्टु कॊळ्ळ बेकॆन्दु हेळिदरु. ऒन्दु धर्मवु साक्षात्तागि हेळल्पट्टरॆ उप दिश्यधरवॆनिसुत्तदॆ. अदक्कॆ हेगो इन्नॊन्दक्कू हागॆये ऎन्दु हेळल्पडुवदु अतिदिश्यधरवॆनिसुत्तदॆ. इल्लि उपदिश्य धरकाधारनु विष्णुव; अतिदिरधरक्काधारळु लक्ष्मियु. आदरॆ पूर्व मामां सॆय सूत्रदल्लि उपदिश्यधराधारक्कू अतिदिश्यधराधारक्कू व्यत्यास उण्टॆम्बुवदु स्वतस्सिद्दनॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. आ न्यायद प्रकार ईश्वरनिगू आतनिगॆ स्वतः दासभूतळाद लक्ष्मिगू स्वल्प वैलक्षण्य उण्टॆम्बुवदु अक्षात् द्योतितवागुत्तदॆ. 1’ ई श्व रीग्ं सत्वभू (1) लक्ष्मियु सत्वभूतगळिगू ईश्वरळु- इदरिन्द व्यापन, भरण, स्वाम्यत्वादिगळु उपदेशिसल्पट्टवु.________________

तत्वत्रयाधिकारः तानां’ ‘अशाना जगतो विष्णु पत्नि’ इत्यादिगळिन्द ईश्वर त्ववू * श्रद्धया देवो देवत्ववन्नु ते? 3 आनितवादं स्वधया तदेकं’ इत्यादिगळिन्द जगत्कृष्टि स्थिति लयगळल्लन्वयवू, * श्रद्धा प्रतिष्ठा लोकस्य देवी” ऎम्बुवदरिन्द लोकद विभ नादिगळल्लि अन्वयवू, " ‘कामवत् सामृतं दुहाना’ 6 “सा नो लोकममृतं ददातु” (विमुक्ति फलदायिनी” इत्यादि गळिन्द मोक्षप्रदत्ववू, लक्ष्मिगॆ उण्टॆन्दु साक्षात्तागिये उपदिश्य धरगळागिये अल्लल्लि श्रुति स्मृतिगळल्लि हेळल्पट्टिवॆ. विश्वक्केन संहितॆ मल्ल, यथा मया जगां स्वरूपेण स्वभावतः। तया व्याप्त मिदं सत्वं निय च तथेश्वरी॥” ऎम्ब वाक्य दिन्द जगद्वाप्ति, नियत्व, ईश्वरीभाव, इवुगळु अतिदेश माडि हेळल्पट्टिरुत्तवॆ. हीगॆ कॆलवु कडॆ उपदेशवू, कॆलवु कडॆ आति देशवू तोरिबरुवदरिन्द अतिदेश हेळिरुव व्याजदिन्द वैषम्यवन्नु कल्पिसिदरॆ परस्पर प्रमाण विरोध उण्टागुवदरिन्द, तद्धर धरि (2) श्रद्धया-लक्ष्मियॊन्दिगॆ, देवः- लीलासक्तनाद विष्णु वु, देवं -लीलारसवन्नु, अन्नु ते – अनुभविसुत्तानॆ. इदरिन्द जगत्त्व, स्थिति, पालन, नियमन, लयादिगळल्लि अन्वयवु हेळल्प ट्टितु. (3) नम्म हागॆ वायुविन अवश्यकतॆ इल्लदॆ परमात्मनु सृष्टिगॆ पूरवागि लयदल्लि, अक्ष्मियॊन्दिगू चिरचित्तॊन्दिगू एकीभविसिद्दनु. इदरिन्दलू जगत्तिन लय, सृष्टि मॊदलादवुगळल्लि अन्वयवु बोधिस ऒट्टतु. ई विष्णु पत्नियु जगत्तिगॆ ईश्वरळु. इदरिन्दलू मेलिन धरगळु पदेशिसल्पट्टवु. (1) श्रद्धा, लक्ष्मियु लोकक्कॆ स्थिति कारणळागि विभववन्नुण्टु माडुववळु, लीलाभोगवन्ननुभविसुववळु. इदरिन्द आगष्टि, ति लसगळल्लि विभवद अन्वयव उपदेशिसल्पट्टवु (5) आ लक्ष्मियु अपेक्षानुसारवागि मोक्षवन्नु अथवा निरति रमानन्दवन्नु करॆयनवळु; मोक्षप्रदत्वव हेळल्पट्टितु. (5) आ लक्ष्मियु नमगॆ वैकुण्ठलोकवन्नु कॊडलि, यु________________

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे उपदिश्यमान धराधारराल् अतिदिश्यमान धरा धारत्तुक्कु विशेष ं स्वतः प्राप्तमनु उवररुळिच्चॆय ददुक्कुव इप्पडि विभागत्ताल् नन्न वैषम्यलॆ तात्प रं णी, आ परमात्मन धरगळ हागॆ धरगळुळ्ळवळु लक्ष्मियु ऎन्दु से ळुव अतिदे शोक्तियिन्द उण्टागबहुदाद वैषम्याभिप्रायक्कॆ “उप दिश्य मान” ऎन्दु प्रारम्भिसिद मुन्दिन वाक्यद मूलक समाधान वन्नु हेळुत्तारॆ. es उपदिश्य मान- साक्षात्तागि उपदेशिसल्पट्ट, धराधार राट्टि ८ – धरगळिगॆ आश्रयवादुदक्किन्तलू ऎन्दरॆ इल्लि विष्णुविगिन्त लू, अतिदिर मान धराधारत्तु कु- अति देशमाडि हेळल्पट्ट धर गळिगॆ आश्रयवादुदक्किन्त, ऎन्दरॆ लक्ष्मिगिन्तलू, विशेष - वैलक्ष इवु ऎन्दरॆ व्यत्यासव, स्वतः प्राप्तनन्नु स्वतः उण्टागतक्कद्दे ऎम्बदागि उवरर - प्राचीनरादवरु ऎन्दरॆ दूर, मामांसकरु, अरुळिच्चॆयदद कम - कृपॆगैदु हेळिदुदक्कू, इप्पडि विभाग ताल् - हीगॆ मेलॆ उपपादिसिद रीतियल्लि व्यापार, (गुण, विभूति मॊदलादवुगळल्लिरुव, विभागत्तालॆ - विभागदिन्द, वनवैषम्य लॆ - उण्टाद व्यत्यासदल्लि, तात्परं - अभिप्रायवु. मामांसकर अभिप्रायानुसार उपदिश्य अदिश्य धराधारगळिगॆ परस्पर व्यत्यासविर बेकु. इल्लेनु वैलक्षण्यवॆन्दरॆ, इब्बरू स्वरूपरूप गुण विभ श्वरादिगळल्लि समभावविद्दरू, इब्बरू सेरि तावागिये माडिकॊण्ड व्यापारादिगळल्लि विभागगळु, जायापत्योर विभाग” “गण्ड हॆण्डर विषयदल्लि विभागवॆन्दिगू इल्ल” ऎम्ब न्यायव सरियादु दागि लोकप्रसिद्दवादरू, पत्नियादवळु तनगॆ अनुरूपवाद वस्ता भरणव्यापारगळन्नू, पतियादवनु तनगनुरूपवाद वस्त्राभरणव्या पारगळन्नू, अवलम्बिसुवदु सर्वसमसवाद विषयवु. इल्लि व्यापा रदल्लि मात्र विभागवन्नु श्रीमदाचाररवरु उपपादिसिरुवदु स्वरूप रूप गुण विधनादिगळिगू उपलक्षणवु. पत्नि यु पतिगॆ विधेयळागि रुवदु पातिव्रत्यक्कॆ मूलकारणवादुदरिन्द लक्ष्मियु नारायणनिगॆ शेषळागियू, नारायणनु शेषियागियू इरुव भागगळन्नु विभाग________________

तम. तत्वत्रयाधिकारः इदु युवत्वाद् तुसि” ऎच्चर श्लोकलॆ निर्णि S माडिकॊण्डिरुत्तारॆ. हागॆये आकॆयू अनुग्रहोचितवाद गुणगळ न्यू आतनू शास्त्रावागिरलनुकूलवाद गुणगळन्नू विभागिसिकॊण्डिरु अवतारगळल्लि पुंरूपवन्नु नारायणनू, स्त्रीरूपवन्नु लक्ष्मियू विभागिसिकॊण्डिरुत्तारॆ. हागॆये निभूतियल्लि विभाग उण्टॆन्दु मेलॆये उपपादिसल्पट्टिरुत्तदष्टॆ. इवॆल्लादरल्लि इब्ब तॆगॆ समनाद सामर विद्दरू तावागिये ऒप्पि स्वरूप रूप गुण निधनैश्वर व्यापारादिगळल्लि विभागगळन्नु माडिकॊण्डिरुत्तारॆम्बुवदु तात्सरवु. ई अभिप्रायवु श्रीर नायकी वरप्रसाददिन्दवतरिसिद श्री पराशरभट्टाररवरिन्द उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆन्दु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ. ජා इदु - ई अभिप्रायवु, यावुदॆन्दरॆ, इब्बरू ऎल्लादरल्लू समवागिद्दरू, ई परस्पर व्यत्यासवु उभय इच्छाधीन उण्टादुदॆं बभिप्रायव, युवादौतुपि” (श्रीगुण, ३४.) ऎम्ब श्रीगुण रत्नकोश श्लोकदल्लि, निर्णितम् - सिद्धरिसल्पट्टिरुत्तदॆ. 6 युव ताद् तुप्य परवशता शत्रु शमन : स्थिरत्वार्दी कृत्वा भगवतिगुर्णा पुंस्कृ सुलर्भा त्वयि स्त्रीत्व कार्ना दिन पतिपरार करुणा। क्षमादीना भूकु भवति युवयोरात्म निभिदा निन्दु पूरा श्लोकवु. इदरभि प्रायवेनॆन्दरॆ– युवाद - यवनवे मॊदलाद गुणगळल्लि, इल्लि आदि शब्द निन्द इन्दर लावण्य ज्ञान शक्तादि अनेकवाद ऎल्ला कल्याणगुण गळू सूचिसल्पट्टवु, तुलैसि – इब्बरिगू समानवागिद्दरू कूड, ऎवरॆ कल्याणगुणसि करत्रदल्लि इट रू समानरे ऎम्ब भाववु- पुं सुलर्भ - पुरुष रसक्कॆ योग्यवाद, अपरवशता - इन्नॊ ओदिगॆ व्यक्तवागदिरोणवू, शत्रुश मन - शत्रुगळन्नु निरसन माडो णवू, स्थिरत्व – दपा मॊदलादगळिन्द कदलदिरोणवू, आर्थी- इने मॊदलादनगळन्नु, इदरिन्द अपराधिगळ विषयदल्लि हॆच्चाद________________

XFF श्रीमद्रहस्य त्रयसारे इरै निलै उणरिदु” ऎन्नु आळ्वाररुळिच्चॆय निलत्तिलॆ 1 1 कोप मॊदलादवु हेळल्पट्टितु. भगवति-य प्रत्यसीकनागियू कल्याणगुणाकरसागियू इरुव सक्षेश्वरनल्लि, गुर्णा कृर्ता इरुव गुणगळन्नागि विभागिसिकॊण्डु, स्त्रीत्व कांर्ता - स्त्रीधरक्कॆ सहज वाद, प्रदिम - मृदु, पतिपारा- पतिगॆ परतन्त्रळागिरु विकॆ, करुणा - दयॆ, क्षमार्दी - क्षमॆ मॊदलादवुगळन्नु, इल्लि वात्सल्यादिगळु आदि शब्ददिन्द हेळल्पट्टवु, गुणान्या कृत्या - निन्न गुणगळन्नागियू निभागमाडिकॊण्डु, युवयोः - निम्मिब्बर, आत्मनि - स्वरूपदल्लि, बिदा भेदव, भोकु - नित्यमुक्तरुगळु निम्मन्ननुभविसलु, भवति – अनुकूलवादुदु आगुत्तदॆ. हीगॆ नीवु गट्टि माडिकॊण्ड इन्तह भेदवु नित्यमुक्त भोग्यभूतवागि अनादि यागि बन्दिरुत्तदॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द लोकदम्पतिगळु तम्मल्लिरुव भूषण वस्त्रादिगळ ऊ, तमगॆ वियाम्यवरद अधिकारदल्लि, अवरुगळन्नु कुरित व्यापा रादिगळल्लू समभावहॊन्दिद्दरू, तम्म तम्म इष्टानुगुणवागि अवुग ळन्नु विभागिसिकॊळ्ळुव हागॆ, लोकदम्पतिगळू अनादियागि मेलॆ हेळिद रीत्या विभागिसिकॊण्डिरुत्तारॆम्बुवदु मुख्य तात्सरवु. आदरॆ कॆलवरु ई व्यत्यासगळिरुवदन्नॆ प्रबलपडिसि, ईश्वर तत्वव ३०गिकरिसिदवरॆल्लरू ईश्वरनॊब्बने ऎन्दु हेळुवदरिन्द, लक्ष्मिय न्यू ईश्वरकोटॆयल्लि सेरिसुवदु सरियल्लवॆन्दू, आदुदरिन्द जीव कोटियल्ले सेरिसतक्कदॆन्दू हेळि, हागल्लदॆ ईश्वर कोटिगॆ सेरिसि दरॆ, ईश्वर द्वित्ववू, तन्मूलक उण्टागुव सृष्टि स्थित्यादि व्यापारवा घातवू, उपासकनिगॆ ऐकाव्य हासिय मुन्ताद दोषगळु प्राप्त वागुत्तवॆन्दु हेळुवरु. आदुदरिन्द अनेक विधवागि तावु शास्त्र प्रमाणबलदिन्द लक्ष्मियू कूड ईश्वर कोटिगॆ सेरिदवळॆन्दु उप पादिसिदरू, मेलिन वादमाडुववर मनस्सिगॆ हत्तलारदॆन्दु भाविसि, अन्तह वादमाडुववरिगू तमगू इरुव व्यत्यासवन्नु मुन्दिन मूरु वाक्यगळिन्द तिळिसुत्तारॆ. इरै - सत्येश्वरन, निलॆ - यथार्थवाद स्थितियु, उण‌ वरि________________

तत्वत्रयाधिकारः ६०० एदेनुमॊरु वृथा नित्पन्न माकादु. 1 दु - तिळियलसाध्यवु, ऎन्नु - (तिरु. 1. 3. 6.) ऎम्बदागि, आळ्वार् अरुळिच्छॆयनिलत्तिले - नम्माळ्वारवरु कृपॆगैदु अनुग्रहिसिद सन्द रदल्लि, ऎन्दरॆ बहुकाल समृ दायदॊन्दिगॆ बहु शास्त्र श्रवण मन नादिगळन्नु माडिदवरिगल्लदॆ इतररिगॆ असाध्यवॆन्दु आळ्वारवरु अप्पणॆ कॊडिसिद सन्दरदल्लि, वृथा निवृन्धमाकादु - यावुदादरू ऒन्दु तरॆयुक्तियिन्द निन्धिसि हेळुवदु अयुक्तव. वृथा ऎन्दु हेळि रुवदरिन्द प्रयोजन शून्यवाद तरवॆम्ब भाववु. एदेनुवरु निरन्धवॆन्दु हेळिदुदरभिप्रायवेनॆन्दरॆ–वादवु शास्त्रप्रमाण कनुगुणवागिरबेकॆम्ब नियमविल्लदॆ यावुदो ऒन्दु कारण मूलक वादिसुवदु ऎम्बभिप्रायवु. नम्माळ्वारवरादरो मयर मति नलमरुळिन‌ (तिरु. 1. 1. 1.) ऎन्दरॆ संशय विपरियादि अज्ञा नगळॊन्दू इल्लदॆ, भक्तिरूप ज्ञानवन्नु कृपॆ माडिद दयासागरन प्रेमक्कॆ पात्ररागिरुवदरिन्द, परतत्व याथात्मवन्नु व्यासपराशरादि गळ हागॆ तिळिदवरु. वेदन्तमिळ् शॆट्टि ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, वेदा रगळिगॆ प्रामुख्यतॆयन्नु कॊट्टु अन्तह शास्त्र जन्य ज्ञान मत्तु विवेक ऒन्यज्ञानदिन्द विमरिसिदुदरिन्द परतत्व याथार्थवु अवरिगॆ तिळि यितु. हागल्लदॆ शास्त्रवन्नु त्यजिसिद बरी कुतरदिन्द अन्तह याथा र्ध्व सिद्धिसदु. अदु वृथा निरन्धवे विना ऎन्दिगू काठ्यकारिया गदॆम्ब भाववु हीगॆ आळ्वारवरु अप्पणॆ कॊडिसिद उर् नुणर् न्सिळिन कन्नुयर् स्टुरुवियन्न विलि मैत्रि । युण न्नुण‌ नुणरिलु मिरै निल्वॆ युण ऊरितु यिर् गळ् । उणर् न्नु णर् न्नु रैत्तु रैतरि यय नरनन्नु मिवर : युर् स्टुणर् न्नु रैत्तु रैति रै ४ मिन्मन पट्ट तॊ नो ऎम्ब पाठुराध-वेनॆन्दरॆ- यावागलू ज्ञानस्वरूपनू मत्तु ज्ञानगुणिकनू आगि, ऎल्लवन्नू व्यापिसि, आ चेतनक्किन्तलू विलक्षणना गिरुव जीवात्मन स्वरूस स्वभावगळन्नु पुनः पूनः निमुरिसि तिळिदरू________________

श्रीमद्र हस्यत्रय सारे चतुरख ब्रह्मरुद्रर मध्यदल्लि ई सश्वरनु यारॆन्दु तिळियुवदु तुम्बा कष्टव. एकॆन्दरॆ, ओ चेतनरुगळिरा, अनेक कुसिदाप्तिगळु ब्रह्मविष्णु शिवरुगळु मूवरू ऒन्दे यॆन्दू, मूवरू समवॆन्दू, मूवरल्लि रुद्रनु हॆच्चॆन्दू, मूवरिगिन्तलू परतत्वव बेरॆ ऎन्दू, हीगॆल्ला वाडिसुत्ता भ्रामकवन्नुण्टुमाडुवदरिन्द ई मूवर विष यदल्लि तुम्बा प्रनःप्रनः आलोचिसि, पुनः प्रनः प्रमाणगळ मूलक विमल्टिसि, “नहिषालन सामर ऋते सत्येश्वरं हरिं” ऎन्दू, मध्यॆ विरञ्चि गिरिशं प्रथमावतारं” ऎन्दू, ना रायणं परम्ब्रह्म” “तत्वं नारायणः परः” ऎन्दू, हीगॆल्ला हेळिरुवदन्नॆल्ला प्रने प्रनः विचारमाडि, यावुदु इन्तह शास्त्र प्रमा णगळिन्द परतत्ववॆन्दु निमगॆ तोरुत्तदो आतनन्नु ध्यानिसि, आतन मस्त्रवन्नु जपिसि, आश्रयिसिरि’ ऎम्ब भावव. हीगॆ स्वामि कृपॆय मूलक बुद्धियोगवन्नु हॊन्दिद ज्ञानाधिकर परतत्ववन्नरियुव कष्टवॆन्दु हेळिद बळिक, शास्त्रगळन्नु दूरीकृतमाडि वाद मूलकवागि ये तिळियुत्तेनॆन्दु हेळुवदु असाधुवाद मारवु. प्रकृत सत्येश्वरनॊन्दिगॆ तुल्यशीलवयोवृत्तां तुल्याभि जन लक्षणाम्। राघवोरति वैदेहीं तञ्चेय मशितेक्षणा ऎम्ब महु वाक्यानुसार इब्बरू समभावदॊन्दि सश्वर सश्वरि गळागि, लोकविता लोकमातावागि, नित्ययोगवुळ्ळवराद प्रयुक्त इब्बरू सेरिये परतत्ववन्नुवदक्कॆ अनेक प्रमाणगळिद्दरू, अति देश दिन्द लक्ष्मिय कॆलवु धरगळु बोधितवागिरुवदरिन्द, सश्वरन हागॆ लक्ष्मिगॆ विभुत्वविल्लवॆन्दू, ईश्वरकोटिगॆ सेरिदवळल्लवॆन्दू, आकॆयु अणुवॆन्दू, चेतनन विषयदल्लि उपायत्वदल्ल, मोक्षप्रदत्वदल्लि अन्वयविल्लवॆन्दू, ईश्वरद्वित्वदिन्द लोकव्यापार व्याघातवू, ऐका “हानियू, ईश्व कत्ववन्नु बोधिसुव श्रुतिविरोधवू उण्टागु इदॆन्दु वादिसुवदु सरियादुदल्लवॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द तत्वदिन्दलू, युक्तियिन्दलू वास्तववाद विषय वन्नु अन्यथा माडबहुदादुदरिन्द, अन्तह शास्त्रविरुद्धवाद तरवा दगळन्नु त्यजिसि, तावु शास्त्र प्रमाणगळन्नु मात्रवे अब्रकरिसिरु वदागि मुन्दिन वाक्यदिन्दुपदेशिसुत्तारॆ.________________

तत्वत्रयाधिकारः 466 कृशनरां स्ततः केचिद कृशां स्तत्र कुरते? ’ ऎजर र पडिये, तक्क पाणि तत्तालॆ निन्नॆत्त दॆल्ला साधि “ला यिरुक्कॆ चॆयदे इरे नाम प्रमाण शरणराय प्रॊ रुगिरदु. బా

  • ततः आ राजसूय सभॆयल्लि नॆरॆद सभिकर ऒप्पि, बहुवागि माताडुवुदु मत्तु वितण्डावाद इवुगळ मूलक (इदु प्रकरणदिन्द व्यक्त पडुत्तदॆ, तत्र - आ दरराजन राजसूय सभॆयल्लि कृशा नरक - अल्पगळाद अरगळन्नु, केचित् – कॆलवु ब्राह्मणरु, - अ कृर्शा-दॊड्ड पादगळ न्नागि, कुल्वनि-माडुत्तारॆ, तम्म * कनाडगळ मूलक अल्पवादुदन्नु दॊड्डदागिरुव हागॆ तोर्प डिसुत्तारॆम्ब भावव. अकृशांश्च कृशां क्ष क र्हतु भिशास्त्र निश्चय” ऎम्बुवदु उत्तरार्धव. हागॆये कॆलवरु दॊड्डवादवु गळन्नु अल्पगळागि वाददिन्द तोरिसिदरु ऎम्बरवु. ऎरप डियॆ’ ऎन्दु महरिगळाद व्यासरु हेळिरुव हागॆ, तन्न पाणित्यदिन्द, निन्नॆत्त दॆल्ला - मनस्सिगॆ तोचिदुदन्नॆल्ला, अवुगळु शास्त्र सम्मतवा गि मथार्थवागिये इरलि अथवा शास्त्र सम्मतवल्लदॆ अयथार्थवा गिये इरलि ऎम्ब भावव, साधिलायिरुक्क चॆयदे इरॆ-वाद मलक साधिसुवदु साध्यवागिरुवदरिन्द, नाम-नाव, प्रमाणश रणरागि - शास्त्र प्रमाणगळन्ने तत्व यारात्म सिरि यक्कॆ साधक व , पोरुगिरदु - होगुवदु. बरी वादद बलदिन्दले प्रतियॊ नू तन्न मनस्सिगॆ तोचिदुदे सरि ऎन्दु साधिसबहुदु ऎम्बर व कृळवागिरुवदन्नु अक्षरवॆन्दु साधिसबहुदु. इन्नु कॆलवरु आ अकृशवा दुदन्नु कृकनॆन्दु साधिसबहुदु. नम्मल्ले कॆलव्र सिद्धानिगळे अस्तित्व ) सास्तिक, भेद अभेद, पारमात्मक असारमात्मक स्थितिगळु साध्यवॆन्दु (1) भार, सभा. 39. 5.
  1. ततः 35 वदक्कॆ रा.सूय यागानन्तरदल्लि ऎन्दु श्री वर्ण किट्टि लू नरसिंहाचारैरु अप्प बरॆदिरुत्तारॆ, मेलिन सारा स्वादिनिय अरने स्वारस्यवागि तोरुत्तवॆ.________________

६०३ श्री वद्र हस्य त्रयसारे प्रमा नावुगळु हेळुवाग ऒन्दन्ने परस्पर भिन्नवागि हेळुवदेनू आश्चरवादुदल्लवु. इल्लि नाम् प्रमाणशरणरु ऎम्बल्लि नान ऎम्ब पदवु बहुशः गौर वारक प्रयोगवागियादरू आगबहुदु. अथवा तावू तम्म रगोष्ठिगॆ सेरिद नाथमुनिगळ मॊदलुगॊण्डु सरू ऎम्ब भावदिं दलादरू आगबहुदु, तम्म आचारगोष्ठिगॆ सेरिदवरिगू तमगू सह प्रमाणवे मुख्य बलवादुदरिन्द, बरी तन्न मूलक जीवात्म परमात्मरिगॆ ऐक्यहेळलिल्लवॆ, प्रत्यक्षक्कॆ विरोधवागि ऒगत्तिगॆ मिथ्या त्ववन्नु कल्पिसलिल्लव, परमात्मनिगॆ नेयगुणवन्नू, कपाधि यन्नू आरोपिसल्लिल्लव, लोकनाथपत्नियन्नु अवळ साम्राज्य पदवि यिन्द जीवकोटिगॆ तळ्ळि बिडलिल्लवु ऎम्ब भावदिन्दले नाव णशरणरागि पोरु रदु ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. बरी तक्कदल्लि यदॆ, प्रमाणगळु हेगॆ उपदेशिसिदवो, हागॆये नम्बिदॆ, आदुदरिन्दले तत्व निश्चयक्कॆ नमगॆ तुम्बा सहाय दॊरॆयि तॆम्ब तात्परवु. बरी तदिन्द तत्व यावात्म दॊरॆयलारदॆम्बं शव * तरा प्रतिष्टा नाद” ऎम्ब सूत्रदल्लि उपपादितवागिरु इदॆ. श्री निगमात्र देशिकरु अवरु रचिसिद सल्प सूरोदयदल्लि “तन प्रतितिति” ऎन्दु ई अभिप्रायवन्ने सूचिसिरुत्तारॆ. ज्ञानभागक्कॆ तन्नवु उपयुक्तवादुदल्लवे? तन्नवन्नु हागॆ निन्दिस बहुदो? ऎन्दरॆ, तरवेनो आवश्यक. आदरॆ अप्रत्यक्षवाद पर ब्रह्मतत्वद याथात्म निरयदल्लि, शाने मुख्य प्रमाणवादुदरिन्द शास्त्र प्रमाणवन्नु सम्पूरवागि नम्बिबिट्टु, आ अभिप्रायगळन्नु तम्मद मूलक अनुसन्मान माडि अदर सामरस्यवन्नु ग्रहिसतक्कद्दु. हीगॆ माडुवदीग सत्तरवु. हागॆ माडदॆ प्रमाणगळन्नु दूरीकरिसि, आथवा परस्पर विरोध उण्टादरू अवुगळन्नु परिगणिसदॆ, अथवा परिगणिसलु हॊरटु सामञ्जस्य दॊरॆयदॆ, अदक्कागि लाक्षणिकार गळन्नु कल्पिसि, हीगॆल्ला धरतत्वादिगळन्नु वादगळ मूलक तिळियुत्तॆ नॆन्दु प्रसरिसिदरॆ, यावात्मव दॊरॆयलारदु. हेगॆन्दरॆ- बीदि यल्लि होगुवाग यारो बीळिसिकॊण्डु होद हॆच्चिन द्रव्यद गण्टु (1) . . 2. 1. 11. शा, सू.________________

तत्वत्रयाधिकारः ऒब्ब सिगॆ सिक्कुत्तवॆन्दु भाविसोण. हणसिक्किदवनु वाद मूलक आ लॆतिसुत्तानॆ. नानु सश्वेश्वरनन्नु बहु भयभक्तिगळ मूलक आराधि सुत्तलिरुवॆनु. इदरिन्द सन्तुष्टनाद देवरु ननगॆ कृपॆ माडुवद कागि, ई द्रव्यवु ननगॆ सिक्कुव हागॆ माडिरुवनु. बीदियल्लि सह स्रारु जनरु होगुत्तिद्द रू, अदु यारिगू सिक्कदॆ ननगेने सिक्किदु दरिन्द ननगॆ अनुग्रहमाडबेकॆम्ब स्वामिसल्पवॆम्बुवदु सुव्यक्तवु इष्टु द्रव्य कळ कॊळ्ळ बेकादरॆ द्रव्य कळकॊण्डवनु महापराधियागि भगवन्नि ग्रहक्कॆ पात्रनागिरबेकु. इल्लदिद्दरॆ इष्टु धनवन्नु कळॆदुकॊ “वने? नानु भगवद्भागवत कैङ्करदल्लि आसक्तनागिरुवदन्नु तिळिद इवॆ, अन्तह भगवद्भागवत कैङ्करवन्नॆसगलि ऎम्बदागि ननगॆ सिक्कुव हागॆ श्रीशनु माडिदनु. आदुदरिन्द अन्तह कैरगळन्ने ऎसगु वनॆन्दु हेळि धनवन्नु परिग्रहिसुवनु. ई तरवु बहु स्वारस्यवागि तोरिदरू शास्त्र पद’यन्ननुसरिसद तरवादुदरिन्द कुतरवु. ई सन्दरदल्लि इन्नॊन्दु विधवागियू तर माडबहुदु. हेगॆ दरॆ– ईशावास्यद प्रथम श्लोकदल्लि, मागृधः कस्य सिद्धनं” इतरर द्रव्यक्कॆ आशॆ पडतक्कद्दल्लवु” ऎन्दु परधनवु सम्पूर निषेधिसल्पट्टिरुत्तदॆ. आदुदरिन्द इतरर धनक्कॆ नानु आशॆपडुवदु अधर वॆन्दु श्रुतियु हेळुत्तदॆ. इदु यार धनवो तिळियदु, इदन्नु कळॆदुकॊण्डवनु इदन्नु गळिसलु ऎष्टु श्रम पट्ट नो? याव याव धर कॆलसगळन्नु माडबेकॆन्दु उद्देशिसिरुवनो अदन्नु कळॆदुकॊं डिदुदरिन्द ऎष्टु क्षेत्रगळिगॆ गुरियादनो? नानु ई द्रव्यक्कागि ईष जॆनि कष्ट पट्टिल्लवादुदरिन्द इदन्नु स्वीकरिसुवरु अधरवल्लवे? स कैरस नन्न मनो सैन्यवन्नु परीक्षिसुवदक्कागि इन्तह कौतुक नन्न नादरू ऎसगिरुवनो तिळियदु. इदन्नु यारु कळॆदुकॊण्ड रॆम्बुवदन्नु विचारमाडि कॊट्टु बिडुवॆनॆन्दु सल्लिसि तदनुसारवागि ; इदु शास्त्रवन्ननुसरिसिद तरवादुदरिन्द सरवु व्यास आरं धर्मॊह देशं च वेदशास्त्रा विरोधिना। यस्तरणा न सन्ध सधरंवेद नेतरः ॥ निददर मूलक, सवशास्त्रक्कॆ निरोधनिल्लद हागॆ तन्न माडबेकॆं________________

श्रीमद्रहस्यत्रय सारे दुपदेशिसिरुवदरिन्द प्रमाणशरणरागि विवेचन माडुवदु यु कवे विना, बरी तरगळन्नु माडुवरागलि अथवा ऒन्दु अभिप्रायव न्नु मनस्सिनल्लिट्टु कॊण्डु अदक्कॆ सरियागि शास्त्र सविगळिगॆ अपार गळन्नु कल्पिसुवदागलि, सरियादुदल्लवॆम्ब भावव 6. मेलॆ हेळिद हागॆ प्रमाणगळिगॆ प्रामुख्यतॆयन्नु कॊट्टि दुदादरॆ, ई श्वरीं सभूतानां” ( अ शाना जगतो विष्णु प” इत्यादि प्रमाणगळिन्द लक्ष्मियु ईश्वर तत्वक्कॆ सेरिद व ऎन्दू, श्रद्धया देवि देवत्वमश्नुते” “श्रद्धा प्रतिष्ठा लो कस देवी का मवारतं दुहाना’’ (विश्वस्य भजगतः प्रतिष्ठा” “ सानॆ लॆकनमृतं ददातु’’ ’’ ई शना देवि भुवन स्याधि प” देवजुष्ट मुदारां” ऎम्बिवे मॊद * लाद प्रमाणगळिन्द बगप्प, स्थिति, लय, सियवनादि काव्यगळन्नु प्रतियॊन्दिगॆ सरि नडि सुवळॆन्दु तोरिबरुत्तदॆ. मत्तु तथा लक्ष रूपञ्च नशृणु समाहितः। गुण तक्कॆ स्वरूपेण व्याप्ति स्साधारणिन ता यथा मया जगद्वा प्रं स्वरूपेण स्वभावतः। तया व्याप्त मिदं सत्व, निय च तथेश्वरी। यथा मयापि साव्याप्रा तया व्या प्रॊह विश रः। मम लक्षक्कॆ सेनेश वैलक्षण्य मिदं शृणु । मच्छेष भूता सषा वि वी वल्लभा मम अस्वास्थ्य जगताह मीश्वरो वेद विश्रुतः” । ऎम्ब विश्वक्कॆन संहिता वाक्य प्रमाणदिन्द लक्ष्मिगॆ तन्न पतिय हागॆ स्वरसदिन्दलू धभूतज्ञानदिन्दलू सव्यापकत्ववू, ससिय आत, सश्वरीत्वगळ हेळल्पडुवदरिन्द ईरतत्वदल्लि अन्न यवू, मत्तु सत्वरनिगॆ शेषभूतत्व, प्रतिपारार्थ मॊदलादवुग इन्द ईशितव्य तत्वदल्लि अन्वयवू, हीगॆ ईशतत्व, ईशितव्यतत्व ऎरड रल्ल अन्वयवु असङ्गतवल्लवो ऎन्दरॆ, इदरल्लेनु असङ्गतवादुदिल्ल वॆन्दू प्रमाणगळु हेगॆ हेळिदॆयो हागॆ तिळियुवुदे सत्व समञ्जस वॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. ई सन्दर्भदल्लि तन्न पतियॊन्दिगॆ लक्ष्मिगॆ स्वरूप रूपगुण विभवैश्वरगळल्लि समभाववन्नु हेळिदरॆ लक्ष्मियू तानागिये________________

तत्वत्रयाधिकारः ६०६ आगैयाल्लि वीश्वर तत्वयुम, ईशितव्य तत्वज्ञ * युव य था प्रमाण नॆळियप्पाप्तं. इद्विडल् सर्व ज्ञनागवुम वेणा, अतना नुपयुक्त ळिलॆ स्वल्प पयुक्तळान वागि लभिसनि पण्णवु म वेण्णा. 23 शेषभाववन्नू प्रतिपारार्थयन्नू वहिसि तानू ईशितवळॆन्दु तोरि सिकॊण्डरॆ बाधकवेनिरुत्तदॆ : लोकदल्लू भागवतोत्तमरु पर स्पर समरे आदरू, परस्पर शेषभाव प्रदनवु समभावक्कॆ हेगॆ बाधकव ? हागॆये इल्लियू भाविसतक्कद्दॆन्दु हेळि मुन्दिन वाक्य निन्द तत्वत्रयोपदेशवन्नु पूरैसुत्तारॆ. आगैयाल् - तत्वनियदल्लि केवल तर मात्रवे प्रयोजन ऎल्लवागि प्रत्यादि प्रमाणगळ- प्राधान्यवादवुगळादुदरिन्द, ई ईश्व रतत्ववन्नू, ईशितव्यतत्वळ्ळॆयुम् – नियाम्यवर्गक्कॆ सेरिद समस्त चेतना चेतनगळन्नू (लक्ष्मियु स्वतः तन्न पतिगॆ अधीनळादु दरिन्द, आकॆयू सह ईशितनदल्ले सेरिदळादुदरिन्द आकॆयू हेळु ओ..) यथा प्रमाणं तळिय प्राप्तं-शा प्रमाणगळन्ननुसरि निये अवुगळ स्वरूप स्मृति प्रवृत्तिगळन्नरियतक्कद्दु उचितवु. इद्वि डल् - ई सन्दर्भदल्लि ऎन्दरॆ ईग तिळियबेकागिरुव विषयदल्लि, सरज्ञ नाकवु नेणा तम्बा ज्ञानाधिकनागि, सत्वशास्त्रगळन्नु नम् अधिकरिसि, न्याय, राण्टन तत्त्वमुक्ता कलापवे मॊदलाद प्रौढ ग्रन्थगळन्नु अधिकरिसि सट्टनागबेकॆम्ब अवश्यकतॆयू इल्लव- ऎन्दरॆ ईगॆ उपदेशिसुवदन्नु तिळियुवदरिन्दुण्टागुव ज्ञान मात्र साकु ऎम्ब भाववु. शास्त्र प्रमाणदल्लि ममतॆयन्नुट्टु, तत्व, निषयदल्लि ईग हेळिरुवनप्पिदरू ग्रहिसिदरॆ साकॆम्ब भाववु, अदु एकॆन्दरॆ- निर तिशय मोक्षसुख प्राप्ति मुन्दागलु याव ज्ञानव आवन क अष्टु मात्रने इल्लि उपादितवागिरुत्तदॆम्ब भावन, अत्यन्यानस युक्तलॆ- तब कननयोगवाद विष मगळु हेगॆ हाकि, स्वलॆपयुक्तळानन, ८ - स्वल्प आयोग निधनॆगळल्लियू कूड, अभि सन्सि सण्णवु वेण्णा म________________

६०७ श्रीमद्र हस्य त्रय सारे अपरिच्छेद्यमान कडलिले पडकोडुवा‌ वळि मुदला ग वेणु वन तॆळियु माले इव्वळवु विवेकि अव . श्यापेक्षित म, तिळियबेकॆम्ब कैमाडि अदक्कागि प्रयासपडबेकागिल्ल. तरवाद गळ मूलक इतर सिद्धास्त्रिगळ सिरसन, न्यायसिद्दाञ्जन मॊदलादवु गळल्लि उपपादितनागिरुव “निरवयवाद प्रकृति सृष्टियल्लि सावयव हेगॆ आयितु” इवे मॊदलाद वादगळु मोक्षारिगॆ अनुपयुक्तवा दवगळु, अन्थावगळ ज्ञानवु बेकागिल्लव; अल्लिराद गतिचिन्नव मोक्षरिगॆ आवश्यकवादुदरिन्द अदु मुन्दॆ हेळल्पडुत्तदॆ ; स्वल्प प्रयोजनवादुदु भुवन कोरद जानव; हागादरू स्वल्प पयुक्तवादुदरिन्द आदू कूड मुख्यवल्लव; हीगॆ अनुपयुक्त स्व लॆपयुक्तांशगळन्नु त्यजिसि, ज्ञातव्यांशगळन्नादरू शास्त्र प्रमा नानुसार यथावत्तागि तिळियतक्कदावश्यकव ऎम्ब भावव. ईग बरियुत्तिरुवदु तुम्बा डानाधिकरिगल्लदॆ, साधारण ज्ञानवुळ्ळ मो क्यारि गागिये ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. ईग हेळिरुव भागवू मुन्दॆ हेळुव भागवू सह हेगॆ उपादेयवु, मिक्कवॆल्ला अनावर कवु, ऎम्बुवदन्नु मुन्दॆ दृष्टान्तमूलक तोडिसुत्तारॆ. अपरिच्छेद्य मान-अपारवाद, कडलिल्-समुद्रदल्लि, पडको डुवार् -हडगु नडिसुवरु ऎन्दरॆ नाविकरु, वळि मॊदलाक - हीगॆ होगबेको आ मातृ मुन्तादवुगळन्नु, वेदलाक ऎन्दु हेळिदुद रिन्द, इन्याव मारगळन्नवलम्बिसिदरॆ तॊन्दरॆगळुण्टु ऎम्बिवे मॊद शादवगळन्नुळ्ळ, वेणु वन तिळियु मा प्रॊलॆ-मुख्यवागि अपेक्षि तांशवन्नु तिळियुव हागॆ इव्वळ वु - इष्टु मात्रवे, विवेकिक्कॆ अवश्या पेक्षितम् - एवेकिगॆ मुख्यवागि अपेक्षितवाद विषयवु समुद्रवु अपारवादुदरिन्द अल्लि तिळियतक्क भागगळनेकविवॆ; यावॆ विध मीनुगळू, रत्नगळू, विविधवाद शङ्ख, कप्पॆचिप्पु मॊदलादवु गळू, समुद्रद आळवॆष्टु, इवे मॊदलाद तनगॆ अनावश्यकवाद अनेक विषयगळिवॆ. तनगॆ मुख्यवागि तिळियबेकादंशवु नडिसुव क्रम, समुद्रदल्लि याव माध्यदल्लि होदरॆ तानु उद्देशिसिरुव स्थळक्कॆ हॊ________________

तत्वत्रयाधिकारः इदु प्रतिष्ठितमाकैक्काक इवन् विरिवुगळ ऎण्णु किरदु. गबहुदु, याव मार नन्न वलम्बिसिदरॆ तॊन्दरॆयुण्टु, इत्यादिगळु, अष्टु मट्टिगॆ तिळिदुकॊण्डरॆ हेगॆ परिणामवो, हागॆये शास्त्रगळल्लि मरवगाहवागि अनेक विषयगळिवॆ, अवॆल्ला अनुपयुक्तवादवुगळु. ऎष्टु मट्टिगॆ तिळिदुकॊण्डरॆ ई संसारवॆम्ब हाळुभावियल्लि पुनः पुनः बिळदॆ, परमात्मन स्वरूप तिळिदु, याव उपाय मूलक तन्न सद्धतियन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळबेकॊ अष्टु मट्टिगादरू ज्ञान सम्पादि सिकॊळ्ळतक्कद्दु, अदक्कागिये ई तत्व त्रयाधिकार मॊदलादवन्नु तावु बरॆदिरुवुदु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. चेतनरु ऎष्टु मट्टिगॆ बेको अष्टा दरू ज्ञानसम्पादिसिकॊण्डु उद्बविसलि ऎन्दु उदारभावदिन्द कृपॆ गैद विषयवॆम्बुवदु द्योतितु. अन्तह कृपॆ, उदारभावगळन्नू कूड चेतननु उपयोगिसिकॊळ्ळदे होदरॆ करवु बलवत्तरवादु दॆन्दे तिळियतक्कद्दु, आदरॆ अनेक प्रौढ ग्रन्थगळु, आत्मसिद्धि, तत्व रत्नाकर मॊदलादवुगळ अवलोकनवु एकॆ ? अदू अल्लदॆ श्रीमदा चारैरवरे न्यायसिद्दान मॊदलाद अनेक प्रौढ ग्रन्थगळन्नु रचि सिरुत्तारॆ; अवुगळॆल्ला हागादरॆ निरर्थकवादवुगळे? ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवन्नु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ- इदु - ऎन्दरॆ इल्लि मुख्यवागि सहवागि हेळिद तत्वत्रयादि गळ ज्ञान, प्रतिष्ठितमाकैक्काक - चन्नागि मनस्सिनल्लि स्थिरवागि निन्तु इतर अपसिद्धाप्तिगळ पूरैसक्षादिगळॆल्ला निरस्त्रवागि याथार्थ्य ज्ञानवु सुप्रतिष्ठितवागुवदक्कागि, इवत्तिन् .. ई मेलॆ हेळिद विष मगळ, विरिवुगळ् - विवरण रूपवागि विस्तारवागि उपपादनॆ माड इट्टिरुव प्रदिनगळु, ऎण्णु किरदु - बेकॆन्दपेक्षिसुवदु, अवुगळन्नु ग्रहिसुव योग्यतॆ इरुव ज्ञानाधिकरु इवुगळन्नु ग्रहिसि परपक्षद अक्षे प्रणादिगळन्नु निरसनमाडुवदक्कागि बहु विस्तरिसि बरदिरुवदु ऎन्दु अप्पणॆ कॊडिसिरुत्तारॆ.________________

६९ श्रीमद्र हस्यत्रय सारे तत्व विभाग सङ्ख्या भेदाः इप्पडि मून्नु तत्वळाक वकुत्तु चिन्नित्ता‌ पोले सर्नविशिष्ट वे षत्ताले याश्वर नेकत माक वनुसनिक्क पार्कु, ई शेशितव्य, आत्माना ताळ्‌, उपायो पे यळ, ऎन्नार् पोलॆ इरणार्थव. ज्ञातव्य माक व कुप्प * क म , रक्ष रक्षर्क हेय मुपादेय मॆपुडै गळिले अर्थचतुष्टय ज्ञातव्याक सङ्ग्रहिप्पारु म, मन्नु तॊन्न पडिये अर्थपकन षडर्थळॆनु विवे कि प्पारु, रहस्य शास्त्रळिर् पडिये सप्तपदार्थचित्ता इप्पडि - हीगॆ, मनुतळाक – मूरु तत्वगळॆन्दु, वकुत्तु - निभागिसि, चिनितार् पोलॆ - विवेचनॆ माडिदवर हागॆ, सर्व विशिष्ट वेष त्तालॆ - समस्त चिदचित्तुगळॊन्दिगॆ सेरिद प्रकारदिन्द, ईश्वरन् - ईश्वरनु, एकत्व माकवनु सक्क पा रुम् - ऒन्दे तत्ववॆन्दु तिळिदुकॊण्डिरुववरिगू, ई शेशित व्य ८ - नियामकनाद सश्वरनू, नियामवरगळाद चेतनाचेतन रॆन्दू, मत्तु आत्मानात्माकळ - जीवात्मरू, असात्मगळाद देह वू मत्तु सकलभोगवस्तुव, मत्तू उपायोपेयङ्गळ् - उपायो पेयगळु, ऎन्नार् पोलॆ - ऎन्दु हेळुव हागॆ, इरण्णा र्थञ्ज्ञात व्यमाक - ऎरडु विषयगळु तिळियतक्कवुगळॆन्दु, नकु स्नारु - विभागिसुवरिगू कूड, मत्तु रक्षं - रक्षिसलु योग्य नाद बद्द चेतननु, रक्षर्क - रक्षिसलु समनाद सत्येश्वरनु, हे 1 धार कामगळाद तुच वाद, अस्थिरवाद ऐहिक पुरुषार्थवु उपादेय - निरतिशयवागि नित्यवागिरुवदरिन्द योग्यवाद मोक्ष सुखवु, हीगॆ अर्थचतुष्टयं - हीगॆ नाल्कु विषयगळु, ज्ञातव्य माक - तिळियलु योग्यवादुदागि, सङ्ग्रहिप्पारु - सङ्ग हिसुववरिगू, मुन्नु शून्न पडिये - मॊदलु हेळिद हागॆ, अर पक षडर्थळन्नु - तिळियतक्कवु, ऐदु विषयगळु मत्तु आरु विषयगळॆन्दु, विवेकिप्पारु म - एवेचनॆ माडुववरिगू, मत्तु________________

तत्व त्रयाधिकार… दिगळ हॆण्णु वा‌क्य, अ ज्ञानानुष्ठान प्रतिष्ठा रूपळान प्रयोजन विशेष- कण्णु कॊळ्ळदु. रहस्य शास्त्रज्ञळि‌ पडिय - रहस्याम्याय भगवच्छास्त्रगळल्लि हेळि रुव हागॆ, सप्तपदार चिनादिगळ हण्णु मारुम - प्रकृति, काल, म जीव, ईश्वर, नित्य विभूति, धरभूतज्ञान, अद्रव्यगळॆन्दु एळु विध पहारगळॊन्दु योचिसुवरुगळिगू, हीगॆ मुख्यवागि तिळियतक्कवु ऒन्दॆन्दू ऎरडॆन्दू, नाल्कॆन्दू, एळॆन्दू हीगॆ बगॆ बगॆयागि विभागिसि हेळुववरिगॆल्ला, अवैज्ञानानुष्ठान प्रतिष्ठारूपङ्गळान - मेलॆ हेळिद आयाया विभागद ज्ञान मननगळिन्द स्थिरवागि तो रुव, विशेष प्रयोजनङ्गळ्- फलविशेषगळु दॊरॆयुत्तवॆन्दु, कण्णु कॊळ्ळदु तिळिदुकॊळ्ळुवदु. हीगॆ ऒन्दे तिळियतक्कद्दु, ऎरडे, मूरे तिळियतक्कद्दु, हागॆये नाल्वे, ऐदे, आरे, एळे तिळियतक्कद्दु ऎन्दु हेळुववर अभिप्रायदल्लि एनादरो विरोध उण्टो ऎन्दरॆ, हागॆ नू इल्लवॆन्दू, हागॆ बेरॆबेरॆयागि हेळुवाग कॆलवु मुख्यवागि तिळि बेकाद अंशगळन्नु मनस्सिनल्लिट्टु हागॆल्ला हेळिरुत्तारॆन्दू, हागॆ बेरॆबेरॆयागि हेळुववरिगॆ बेरॆबेरॆ फलगळन्नु देशिसि हागॆ हेळिरु त्तारॆन्दु तिळिसुत्तारॆ. अन्तह फलगळु यावुवॆन्दरॆ–

  1. चिद हि द्विशिष्टनाद ईश्वरनॆम्ब एकतत्वज्ञानदिन्द, जीवनर्क त्व भोत्यादिगळु तनगे ऎम्ब भ्रमद निवृत्तियु ईशितनगळु, ऎम्बि’ ऎरडर ज्ञानदिन्द, र्कत्व, भोक्त गळु तनगॆने अधीनवादनॆम्ब भ्रमद निवृत्तियु आत पात विवेक ज्ञानदिन्द असात्मनाद देहदल्लि आता भ्रम निवारणवु. उयोसेमठ, ज्ञानदिन्द दुस्तरवाद उपासन रूप सा नॆनामवन्नु त्यजिसि अपायवाद भरन्यासवन्नु अवलं बिसोणवु. 3, लक्ष, रक्षक डेयोपादेयगळ ज्ञानदिन्द, वैराग्य, भक्ति, अघ कर मॊदलादल्लिगळु, साय स्वीकार________________

श्रीमद्र हस्यत्रय सारे C शास्त्रज्ञानं बहुकोशं बुद्ध शैलन कारणम् । उपदेशा द्दरिं बुद्धा निरमे त्सर्व कर्मसु ॥ 4 వ

  1. अरसकज्ञानदिन्द संसारदल्लि जिहास, उपायवरण, प्राप्ति विरोधित्याग मुन्तादवु.
  2. पदर्थगळ ज्ञानदिन्दलू मेलॆ हेळिद प्रयोजनगळे उण्टा गुत्तवॆ.
  3. तत्वत्रय ज्ञानदिन्द, देहात्मभ्रान्ति, स्वतन्त्रात्मभ्रान्ति जीव परमात्म क्यभ्रान्तिगळ निवृत्तियु हीगॆ आयाया विभाग नगळिन्द ई मेलॆ हेळिद फलगळु सुप्र तिस्मितगळागि उण्टागुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. यावाग शास्त्र प्रमाणगळन्नॆल्ला अवलोकिसि वादमूलक तत्वा र्थनिश्चयक्कॆ योग्यतॆयिल्लवो, आग प्रमाणशरणरागिरुववरन्नु आश्र यिसि अवरन्नु नम्बि अवरिन्द उपदेशवन्नु हॊन्दि कृतकृत्यनागुवदु उत्तमवे विना, शास्त्र ज्ञानरॊन्दुवनॆन्दु होगुवदु बहु क्षेशा वहवॆम्बुवदन्नु सप्रमाणवागि तोरिसुत्तारॆ. 1 3 शास्त्र ज्ञानं शास्त्रगळन्नु सरियागि तिळियोणव, बहु केशं – मनस्सन्नु स्थिमितदल्लिट्टु अभ्यासदिन्द उण्टागतक्कदादुद रिन्द बहु कष्टतरवादुदु, बुद्धश्चलन कारणं - बुद्दियु विकल्पि सलु कारणवागुत्तदॆ, ऎन्दरॆ शास्त्र प्रमाणगळिगॆ निष्कर्षवाद ससम * सवाद अक्षगळु गळु तिळियदॆ, मनस्सिगॆ तोरिद हागॆ अल्लि हेळुवदरिं दुण्टाद परस्पर विरोधदिन्द बुद्दि भ्रामक उण्टागुत्तदॆम्ब भाववु. आदुदरिन्द उपदेशात्-सद्गुरुविन उपदेशदिन्द, हरिं बुद्धा – परतत्ववाद श्री महाविष्णुवन्नु तिळिदवनागि, सत्व करसु- गुरुविनिन्द अनुयवॆन्दु हेळिद करगळु विना कष्टतरवाद शास्त्रा भ्यास कण्मगळु मत्तु मिक्क समस्त करगळल्लियू विरमेत् - विराम वन्नु हॊन्दतक्कद्दु ऎन्दरॆ सत्वधरान् परित्यज्य ऎन्दु हेळिरुवहागॆ त्यजिसतक्कवु ऎम्ब तात्सरवु. हागादरॆ शास्त्राभ्यासवु बेडलेबेडवॆ ऎन्दरॆ पुरुषायस्सु नम्बतक्कद्दल्लवागि देहवु तुम्ब अस्थिरवादुद 1________________

तत्वत्रयाधिकारः ऎरदु उपयुक्त तममान सारांश णन पणि कडुग श्रव म प कृषि पादे उण्ण विरकुडैयवन् कृषिचि न्यम्मॆ निडुमा पॊले विरिवु करॆडान शास्त्राभ्या सादि कर्मङ्गळि लुपरितनायकडुग मोक्षॆ सायुत्तिलॆ मळ प्राप्त नन्न पडि. रिन्द ईग प्राप्तवागिरुव जन्मदल्लि ई सुसमयवन्नु कळदुकॊळ्ळतक्क द ल्लव. आदुदरिन्द तुम्बा सारवादुदागि अवश्यकवाद विषयगळन्नु गुरुमुखेन ग्रहिसि मोक्षप्राप्तिगॆ शीघ्रवागि अनुकूलमाडिकॊळ्ळु वदु आवश्यकवु, इदू अल्लदॆ ऒन्दुवेळॆ शास्त्राभ्यासदल्लि प्रवर्तना दरू गुरुमुखवागि उपदेशविल्लदे होदरॆ, आ शास्त्राभ्यासवु संस्का रविल्लदुदागि विपरीत फलवन्नू कॊडबहुदु. श्रीमदाचाररवर अभि प्रायवु शास्त्राभ्यासवन्नु पूरा निषेधिसि हेळिदुदल्लवु, विरमे त् सल्प करसु ऎन्दु हेळिदुदरभिप्रायवेनॆम्बुवदन्नु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तिळियपडिसुत्तारॆ. शास्त्राभ्यासवु बहु कष्ट साध्यवादुदु, ओद्धि विकल्पवन्नुण्टुमाडुवन्ताद्दु, मनस्सन्नु स्थिरपडिसिट्टुकॊण्डु तुम्बा आवर्ति मनन जिज्ञासादिगळिन्द लभिसतक्कद्दागिरुवदु. कालविळम्बदिन्द प्राप्तवागुव शास्त्रज्ञानवेनु, अदक्कागि बेकाद सह कारियाद करगळनु, इवॆल्लवन्नू त्यजिसि, गुरुगळन्नु आश्रयिसि, सार भागवन्नु मात्र प्रान्सिसि तिळिदु कृतकृत्यनागतक्कद्दॆम्बभिप्रायवु. (( बहु ऎरदु - शास्त्रज्ञान ” वॆम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुवदु, उप युक्त तनमान - अत्यन्त उपयोगकरवाद, सारांश - सारवाद भागवन्नु, कडुग - अतिशीघ्रवागि, श्रवणम्पण्णि - गुरु एन मूलक केळि तिळिदु कृषिपणादे - कृषियन्नु माडदेने, उण्णविर कुडैयवन् - जीवनोपायवन्नु हॊन्दिरुववनु, कृषि चिन्नय्य - कृषियन्नु माडबेकॆम्ब चिन्नॆयन्नु, निडुमा लॆ - बिडुवहागॆ, निरुवु करॆक्कुम-विस्तारवागि अभ्यासमाडुव द, ई डान - योग्यवाद, शास्त्राभ्यासादिकर्मण्णल् गळ ज्ञानहॊन्दुवरे, मॊदलाद करगळल्लि, उपरितनाय् तियन्नु कॆण्डिदवनागि, निवृत्तनागि, कडुग-शीघ्रवागि, मोक्षपा 1 शास________________

श्रीमद्र हस्य त्रय सारे यदल्लि, मूळ प्राप्तं - प्रवेशिसुवदु युक्तवु, ऎन्नपडि - ऎम्ब हागॆ, ऎन्दरॆ, ऎम्ब प्रायवु. ई शास्त्रज्ञानवॆम्ब श्लोकदिन्द हेळल्पट्टिदुदेनॆन्दरॆ :- ऎल्लरू कष्ट पट्टु कृषि माडि, भत्त बॆळॆदु, अदन्नु ऊटमाडबेकादुदिल्लवु. कॆलवरु कृषि माडि, भत्त बॆळॆदिट्टिद्दारॆ. ताने कृषि माडिये जीवन माडबेकाद निर्बन्धविल्लदवनु हेगॆ इतररु बॆळद छत्तदिन्द जीवन नडिसिकॊळ्ळुत्तानॆयो, हागॆये बहु क्षीरपट्टु शास्त्राभ्यासवन्नु माडिये तीरबेकॆम्बुवदिल्लवु. सश्वरनु तन्न निरतुक कृपा मूलक शास्त्रज्ञानदल्लि प्रवीणतॆयुळ्ळ महाज्ञाननिधिगळाद आचा ररुगळु ऎल्ला कालदल्लि ई सृथिवियन्न आरिसुवहागॆ माडिरु तानॆ. 3 “जनस्य कृष्णादि मुखस्य दैवाद धर्मशीलस्य सुदुःखितस्य । अनुग्रहा येह चर ननं भूतानि भवानि जनारनस्य” ऎन्दु भागवतदल्लि ई अभिप्रायवे उपपादिसल्पट्टिरुत्तदॆ. देवभागवत निमुखरागि, अदर पररागि, अदरिन्द तुम्बा दुःख भागिगळागिरुव जनर अनुग्रहक्कागिये कृपासागरनु ऎल्ला कालदल्लि महाज्ञासिगळु ई भूलोकवन्नु अलङ्करिसि चरिसुत्तिरुवहागॆ माडि रुत्तानॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ अन्थावरु यारॆन्दु चॆन्नागि परिशीलसि, अवरन्नाश्रयिसि, ऎष्टु मात्र आवश्यकवो अष्टन्नादरू अवरिन्दशीघ्र वागि सङ्ग्रहिसिकॊण्डु, उपायानुष्ठानमाडि, मोक्षसाम्राज्यवन्नु हॊन्दुव, अनुकूलमाडिकॊळ्ळ तक्कद्दॆम्बभिप्रायव,शास्त्राभ्यासक्कॆ यो ग्यतॆ, काल, अनुकूलादिगळिद्दरॆ अगत्य आगबहुदु. एकॆन्दरॆ अनेक प्रमाणगळु शास्त्रज्ञानावश्यकतॆयन्नॆ बोधिसुत्तवॆ. (5. 3. 6. 31) तस्माज्ञास्त्रं प्रमाणं ते कारा कार व्यवस्थित (गी, 16, 2.4.) इदु कत्रव्यवु, इदु अल्लवॆम्ब व्यवस्थॆयल्लि निनगॆ शास्त्र वे प्रमाणवु ; “ श्रुति स्प श्रुति सृति र मैना ज्ञा र वाज्ञा श्रुतिस्मृतिगळॆल्ला नन्न आज्ञॆयन्ने हेळुत्तवॆ ; “ विनाशास्त्रण यो ब्रूया माहुह्म घातकं ” शास्त्रज्ञानविल्लदॆ यावनु हेळुत्तानो अवनन्नु ब्रह्मघातकनॆन्दु हेळुवरु ”: इत्यादि प्रमाणगळिरुवदरिन्द शास्त्रज्ञानवु इल्लि निन्दितवागलिल्लवु. «________________

तत्वत्रयाधिकारः उपयुक्तषु वैशद्यं त्रिवर निरपेक्ष ता । करण त्रय सारुष्य मिति सौख्य रसायनम् ॥२॥ 66 अतु, बहुत्वादिह शास्त्राणां ज्ञानतत्वं सुदुर्लभं * शास्त्रगळु बहळवागिरुवदरिन्द यथार्थवाद ज्ञानवु यावुदॆन्दु कण्डुहिडियुवुदु दुस्तरवादुदरिन्दलू ”, ( अल्पकालो बह वश्वविस्ति * कालवु अत्यल्पवागि विघ्नगळु बहुवादुदरिन्दलू, आचारोपदेशदिन्द ऎष्टु प्रकृतवो अष्टु मात्र शीघ्रवागि तिळिदु, उपायानुष्ठान माडि, कृतकृत्यनागि हॆच्चु कालक्कॆ अवकाशविद्दरॆ शास्त्राभ्यासदल्लि प्रसरिसबहुदॆम्ब भावव. इदु श्री निगमान्तदेशिकरु अनुग्रहिसिद कारिकॆयु, हिन्दिन वाक्यदॆल्ल उपयुक्तवाद सारतम शास्त्रज्ञानवु प्रतियॊब्बनिगू अत्या वश्यकवॆन्दु हिन्दॆ हेळिदुदन्ने ऒन्दु कारिकारूपदल्लि अनुग्रहिसु इदु मोक्षसुखक्कॆ अत्यावश्यकवल्लदॆ, ऐहिक विषयदल्लि वैराग्य मत्तु मनोवाक्कायगळ पारिशुद्धवू इरबेकॆन्दुप वेशिसुत्तारॆ मॊसुखवन्नीयुव सिद्द षधरूप रसायनवु मू रन्नु ऒळगॊण्डिरबेकु. अवु यावुवॆन्दरॆ :- ور (1) उपयुक्तवु वैशद्यं मुख्यवाद विषयगळल्ला दर विशदवाद निष्पक्षवाद ज्ञानवु हिन्दॆ शास्त्रज्ञानवु बहु क्षेशा वहनॆन्दु हेळल्पट्टिदुदरिन्द सत्व शास्त्रज्ञानवन्नू त्यजिसबहुदो ऎन्दरॆ ईग मुक्तवाद भागवन्नु त्यजिसतक्कद्दू अल्लवु, अल्लदॆ अन्तह भागवन्नु चॆन्नागि एशदवागि, उपदेशमूलक सहिसतक्कद्दॆम्ब भाववु प्रधान, प्रत, अल्प सञ्चक तत्वत्रय मॊदलागि श्रीम प्रस्तत्र दुवारदल्लि. ईग तावु उपदेशिसुवांशवॆल्ला, उपयुक्त शास्त्र भागवे, आदुदरिन्द अदर बरद ज्ञानवन्नु सम्पादिसतक्कदॆम्ब -प्रायवू इदरिन्द श्री. रिबरुत्तदॆ. आदुदरिन्द उनहेशमूलक नागियू प्रसन पतन श्रवण, मनसादिगळिन्द अदर निशदनाद ज्ञानवन्नु हॊन्दतकरु, आदरॆ धार कामगळू मोक्षद हागॆ देहक्कॆ गळागिरुवाग अवुगळन्नु हॊन्दुव कानव बेडवो ऎन्दरॆ________________

LO श्रीमद्र हस्य त्रय सारे बुभुक्षुविगॆ अवु बेके एना, मुमुक्षुविगॆ अवु अल्पास्थिरवादवु गळादुदरिन्द त्याज्यगळॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. (2) त्रिवर निरपेक्षता – त्रिवरगळु धार कामगळु, इवॆल्ला तुम्बा तुच्छ वादुदरिन्द, अवुगळल्लि, अपेक्षॆ इल्लदिरोणवु. परमा त्म नियोरक्त विरZ परमात्मनि, परमात्मनल्लि सक्तवाद मनस्सुळ्ळवरिगॆ बेरॆयाद ऐहिक एषयगळल्लि वैराग्य उण्टागबेकु. हागल्लदे सण्ण उण्टादरॆ, अदरिन्द क्रोधादि बुद्धिनाशगळुण्टागि आत्मनु नष्टनागुवनु. पुनः पुनः संसारदल्ले नॆरळुवनु. आदरॆ कॆलवरु हॊरगॆ मात्र वैराग्यप्रदर नमाडि अन्तः ऐहिकासक्तियु *वरागिरुत्तारॆ. हागिरबहुदो ऎन्दरॆ, हागॆ कूडदॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. 99 (3) करणत्रय सारूपं करणत्रयवाद मनस्सु, वाय्तु, काय ई मूररल्लि समभाववु, “मनकं वचस्यकं कर णॆकं दुरात्म नाम् ऎन्दु हेळिरुव हागॆ मनस्सिनल्ले ऒन्दु, बायल्ले ऒन्दु कारतः ऒन्दु, हीगॆ दुरात्मरिगॆ ऎल्ला भिन्न भिन्नवागि रुवदु ऎन्दु हेळिद हागॆ इरकूडदु. “मनकं वचस्यॆकं क कं महात्मनां” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ मनस्सु वाक्कु, करगळॆल्ला एकीभविसिरबेकु. * यन्मनसा ध्यायते, तद्वाचाव ( दति, तम्मरणाकरोति ? महात्मनु यावुदन्नु मनस्सिनिन्द ध्यानिसुवनो, अदन्ने बायिन्दलू आडुवनु, अदन्ने कारतः मा डुवनु ” ऎम्बहागॆ मनोवाक्कायगळू एकरूपदल्लिरतक्कद्दु, (( निरतिशय हीगॆ ऒब्बनल्ले ई मूरु इद्दु दादरॆ ई मूरू सेरि सौख्य रसायनवागुत्तदॆ. ई मूरू सेरिद सिद्ध षददिन्दले मोक्षानन्दरूप सुखावाप्तियु ऎम्ब भावव. मुन्दिन पाशुरद अवतारिकॆयु तत्रयद निष्पक्षज्ञानवु उपयुक्तांशवादुदरिन्द अत्यावश्यक वॆन्दु उपपादिसल्पट्टितु. आ अभिप्रायवन्ने पुनः इल्लि सण्ण हिसि, आचाररे मॊदलाद अन्तह ज्ञान वैशद्यवन्नु उपदेशिसिदवरु तम्म पूराचाररॆन्दु हेळि अवरन्नु श्लाघिसुत्तारॆ.________________

तत्वत्रयाधिकारः तेर वियम्पिन‌ शित्तु मशित्तु मिरैयु मन नेरु पडुव वियन्नत्तुव मूनुं वियुडन्सिल् ! कूरुपडुडु मोहमुं तानिरैयारिप्पु मार निनैनरुळाल् मरैनूल् तन्न वादियरे ॥

मरैनूल् - वेदान्य शास्त्रवन्नु, तन्द - कॊट्ट ऎन्दरॆ कृपया उपदेशिसिद, वादियरे नम्म आचारराद वादि हं साम्बुवाहरवरु, अथवा आदियरे ऎन्दु पद माडिदरॆ, नम्म प्राचारैरुगळु, पिनैयुडन्सिल् दल्ल, कूरपडुव पापदिन्दुण्टाद ई देह आयाया, देहगळ ऒन्दॊन्दु भागदल्लि उण्टागुव, कॊडु - क्रूरवाद ऎन्दरॆ मोक्षप्रतिबन्धकवागि दुः खानुभवरूपवाद, मोहमुम - देहवे आत्मा ऎम्ब भ्रम वन्नू र्ता - - ताने, इरॆ - स्वामियु, र्या - आगिरुवॆनु ऎम्ब, कुरिपुं ानवन्नु, ऎन्दरॆ ताने स्वतन्त्रनॆम्ब भ्रमवन्नू, मत्तु ताने परब्रह्मनॆम्ब भ्रमवन्नू, अथवा तनगॆ बेरॆ स्वामिये इल्लवॆम्ब भ्रमवन्नू, मारनिन्नॆन्नु - होगलाडिसबेकॆन्दु सङ्क ल्पिसिदवरागि, शित्तु मशित्तु - चित्तु मत्तु अचित्तु, मत्तु इ युम - ईश्वरनु, ऎन - ऎम्बदागि, नेर हडु - बेरॆ बेरॆ स्वरूपगळन्नु हॊन्दिरुव, वियं- आश्वरकरवाद तत्तुवम् मू नम् - मूरु तत्वगळन्नु, आश्चर बेकॆन्दरॆ, मूरू विचित्र स्वरूप स्वभावगळुळ्ळवाद प्रयुक्त आश्चद्यव : अथवा उद्दिनकाळु, गुलगञ्जि, ऒळ्ळॆ मुत्तु मूरू सेरिद्दरॆ, अवुगळ स्वरूप स्वभावगळु सुव्यक्तवा गिद्दरू, अन्तवुगळ विषयदल्लि भ्रमॆ तप्पदिरुवदरिन्द आत्मय्य करवा दरु ऎम्ब भाववादरू आगबहुदु, तेर-सरभ्रमगळू तीरोण हेगॆ ? हागॆ; “ एकमेवाद्वितीयन ” “ नेहनानास्तिक C न ” यत्र समात्म वाभूत * ब्रह्मवेद ब्रह्मव भवति” (अहं ब्रह्मास्मि ” ऎम्बिवे मॊदलाद श्रुतिगॆ ळिगू कूड इन्तह भ्रनगळिन्दू बारद हागॆ सत्व सम साध्यगळु ण हेगो हागॆ ऎम्ब भाववू तोरिबरुत्तदॆ. अरुळाल् परम कृपॆयिन्द, “कृपया निस्पृहोव देत् ” आचारनु शिष्य 66________________

६१६ श्रीव द्रहस्य त्रय सारे निगॆ परमकृपॆयिन्द द्रव्य मॊदलादवुगळ आकॆयिल्लदॆ उपदेशिस तक्कद्दु ऎन्दु हेळिरुव हागॆ तुम्बा प्रीति परस्परवागि, इय न - उपदेशिसिदरु. ई चेतननु तानु माडिद करानुभव क्कागि पुनः पुनः देहगळन्नॆत्तुवदरिन्द आ देहद मेलिन मम तॆयू कूड प्रवः पुनः अनुसरिसिये बरुत्तदॆ. आदुदरिन्द देहवे आत्मवॆम्ब भ्रमॆयु इवनिगॆ अण्टिदुदागि इरुत्तदॆ. अदू अल्लदॆ स श्वरनु कृपॆगैद करणकळे बरगळिन्दुण्टाद करफलक्कॆ, ताने कारण नॆन्दू, ताने साधिसिदुदॆन्दु भाविसि 14 सिद्रोहम्बलर्वा सुखी ” ऎन्दु हेळुत्ता ताने स्वतनॆन्दु भ्रमिसुत्तानॆ. तानॆ स्वामियु, तनॆ नारू स्वामियिल्लवॆन्दू श्रमिसुत्तानॆ. इन्नु कॆलवरु तावॆ? अविद्यागृहीत परब्रह्मवॆन्दु भ्रमिसुवरु. आदरॆ अचित्तु चित्तु ईश्वररॆम्ब मूरु तत्वगळिवॆ ऎन्दू, अवु मूरक्कू इरुव परस्पर वैलक्षण्यवन्नु चॆन्नागि तिळिदरॆ, इन्तह भ्रमॆगळिगॆ कार णवे इल्लव. देहव अचेतनव, ऒडपदार्थव्र, सूलवादुदु एकार हॊन्दुवन्ताद्दु, अनित्यवादुदु. आदुदरिन्द अदु चैतन्य विरुव, ज्ञानरूपनागिरुव, अणु स्वरूपनागिरुव, एकारहॊन्ददे नित्यवागिरुव आता हेगादीतु ? देहवे आत्मनागि, अदरल्लि चैतन्यवि द्दरॆ, अदर प्रत्यवयदल्लू चैतन्यवे अथवा देहसमुदायदल्लि चैतन्यविदॆये ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ, प्रत्यवयवदल्लि उण्टॆन्दु हेळिदरॆ आग प्रत्यवयवगळल्लि अभिप्रायगळुण्टागि परस्पर विरुद्ध अभिप्राय गळुण्टागबेकागित्तु. आदरॆ हागिद्दवु. इदू अल्लदॆ नन्न देह वॆम्ब प्रतीतियिरुवदरिन्द ताने बेरॆ, आत्मवे बेरॆ ऎम्बुवदु सिद्ध वादुदरिन्द देहावयवगळू समुदाय देहवू सह आत्मवल्लवु, आदरॆ नन्न आत्मा ऎम्ब प्रयोगवू नन्न देहवु ऎम्बुव हागॆ, इदॆयल्ला, आदुदरिन्द आत्मादेहवू ऎरडू ऒन्दे ऎन्दरॆ नन्न आत्मा ऎम्ब प्रयोगदल्लि, नन्न देहद आत्मा ऎम्बभिप्रायवु. यावाग ऎरडू ऎडबिडदॆ इद्दु, शरीरि शरीर सम्बन्धविदॆयो आग सामानाधिकरण्यदिन्द अदे इदु, इदे अदु ऎन्दु हेळुव वाडिकॆ (1) ne 16. 14.________________

तत्व त्रयाधिकार आदुदरिन्द नन्न आत्मा ऎम्ब प्रयोगवु लाक्षणि कार्थ वुळ्ळदु. नन्न देह ऎम्बल्लि हागल्लवु. मुख्यार्थवे अल्लि हेळ तक्कद्दु. जीवात्मनु स्वतः तुम्बा परिशुद्धनु. ज्ञानानन्द स्वरूपनु. आत नु बद्ददॆसॆयल्लिरुवाग करसम्बन्धदिन्द ज्ञानसचवुळ्ळवनु नेय गुणयुक्तनु, अणुस्वरूपनु, परमात्मनिगॆ स्वतः शेष भूतनु, ’ दासभूतास्सतस्स” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ दासभू तनागिरुववनिगॆ सस्वातन्त्रवु हेगॆ आदुदरिन्द स्वतन्त्रात्मभ्रमक्कॆ अवकाशविल्लवु. 99 नु अदू अल्लदॆ इन्तह दुःखभागियाद जीवात्मने परमात्म ऎन्दिगू आगलारनु. परमात्मनादरो “ सत्वज्ञ स्सत्ववित् रवश्यनु, हेयप्रत्यकनु, कल्याणगुणाकरनु, विभुवु, सत्वनियन्ना निरतिशयानन्द स्वरूपनु. हीगिरुवाग इब्बरू ऒन्दे हेगॆ आग बहुदु. गीतॆयल्लि ( उत्तम पुरुषः " ऎम्ब वाक्यदल्लि बद्धमुक्तरिगिन्तलू सश्वरनु विलक्षणनॆन्दू, हागॆये श्रुतिगळल्लि * भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मत्ता < द्वासुपा ऎम्बिवॆ? मॊदलादवुगळल्लि जीवात्मा परमाता बेरॆ बेरॆ ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. 66 22 66 हीगॆल्ला विशदवागि शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्टिद्दरू, ई भ्रमॆगळल्ला ई चेतनन्नु बाधिसुत्तिरुवुदु आश्चरवे सरि. आदुदरिन्दले नव पूराचाद्यरुगळु, परमकृपॆयिन्द ई तत्वत्रयद स्वरूपस्थिति प्र तिगळन्नॆल्ला बहु विरदनागि, इन्तह भ्रमॆगळॆल्ला तीरिहोगुवहा उपदेशिसिदरल्लवे ऎन्दु अवरुगळन्नु कॊण्डाडुत्तारॆ. अवतारिकॆ मेलिन पाशुरदिन्द, देहात्मभ्रमॆ, स्वत स्वात्मभ देवेकैक भ्रमॆ, सिरीश्वर भ्रमॆ, इने मॊदलादवुगळॆल्ला तत्वत्रय ज्ञानदिन्द तॊलगुत्तवॆ ऎन्दु हेळिदरु. ई श्लोकदिन्द, ई तत्वत्र निद्दॆ मर इतर अससिद्यानिगळिगॆ दॊरॆयलिल्लवादुदरिन्द, कुबु कुवादगळ मूलक आ अससि दानगळल्ला तलॆयॆत्तिद्दनॆन्दू, त नम्म आकारुगळ ससरसवाद उपदेशगळिन्द ई तत्वत्र निरयवु एप्रनवादुदरिन्द, ई तत्वक्कॆय सिद्धा, ई 9 स पात्रगळु ओदुवन्नु हसनुन हागॆ माडि तन्दू, उपदेशिसुत्ता________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे आ वा पो द्वापतस्सु कतिकति कविथी चित्रवत्रतदर्थ प्रान ना द ना रनवधि कुहनायुक्त कान्ताः कृता पूल्वारदिन्द इतर सिद्धानगळु हेगॆ अपसिद्दानगळॆन्दु हेळि उत्त रार्धदिन्द अवुगळॆल्ला तम्म तत्वत्रय सिद्धानदिन्द निराकरिसल्पडुत्तॆ वॆन्दु भोधिसुत्तारॆ.

अल्प- तत्तदक्केपु-आयाया वस्तुगळल्लि,- अस्तिना… उण्टु इल्लवॆम्बुव भावगळु, आनात् - बाहुळ्यदिन्द, आवा पोद्यापतः - आवापवॆन्दरॆ इल्लदुदन्नु परिग्रहिसोणवु, उद्वाप वॆन्दरॆ इरुवदर परित्यागव, इव्रगळिन्द - अनवधि कुहनायुक्ति कान्ताळॆ - अवधियिल्लद कुतर कुवादगळिन्द मनोहरगळाद कतिकति कृतान्ना - हागॆ कॆलवु हीगॆ कॆलव्र ई रीतियल्लि अनेकवागि सिदा नगळु कविधीचित्रवत् - कवियबुद्धियल्लिरुव अनेक विधवाद स्वीकार, परित्याग, उत्पकैगळिन्द कूडिद विचित्रवाद वरनॆगळ हागॆ सुः – उण्टागिरुत्तवॆ. उत्तरार्धदिन्द इन्तह अपसिद्धानगळॆल्ला ई यथारवाद तत्वत्रय ज्ञानदिन्द तलॆयॆत्तलारवॆन्दु हेळुत्तारॆ. निस्सवः - ऎन्दरॆ समानवादुदे इल्लदिरुव, इदरिन्द अधिकवादुदू इल्लवॆम्ब भावविरुत्तदॆयादुदरिन्द, स ष्टवादुदु ऎम्बरवु, इन्तह, ताकत्तु - यथारवाद तत्वतॆय ज्ञानवादरो, र्ता समर्स्ता – आ मेलॆ हेळिद समस्त अपसिद्धानगळन्नू, लो पुं - अडगिसुवदक्कॆ, तानागिये अडगि होगुव हागॆ माडुवदक्कॆ ऎन्दरॆ निरसन माडुवदक्कॆ प्रभवति - समरवादुदागुत्तदॆ. अदु हेगॆ ऎन्नुवदन्नु ऒन्दु दृष्टान मूलक अक्षान्तर न्यासालङ्कारवू लकवागि दृढपडिसि हेळुत्तारॆ. दूरदल्लि ऒन्दु वस्तुविदॆ; अदु ऎन्था तिन्दु गॊत्तागदॆ संशयास्पदवागिरुवाग, पुं - अदु पुरु तनु ऎम्ब भावव, तनदृसति - यथार्थवागि कण्डुबन्द मेलॆ, पुनरसि - पुनः कूड, स्थाणु तादि… - अदु मोटुमरवा इरबहुदु इवे मॊदलादवुगळुळ्ळ भाववु, इल्लि आदि शब्ददिन्द शिलॆयो, कञ्छवो, ऎम्ब भावगळु सूचिसल्पट्टवु, नखलुप्रा णिता - ऒन्दु मुहूर्तवागलि जीविसलारद नोट मरवे________________

तत्वत्रयाधिकारः नाः । तत्वा लोकस्तु लो पुं प्रभवति सहसा निस्सम र्स्वा समर्स्ता पुं तत्वन दृष्टि पुनरसि नखलु प्राणिता स्थाणु तादि (धीः) १५ तत्रयाधिकारः पञ्चमः श्रीमते निगमान्य महादेशिकायनमः 3 मॊदलादवागिरुव भाववु उण्टागलारदष्टे’ ऎम्ब भाववु. दूरदल्लिरु नाग नोटमरवो ऎम्ब सन्देहविरबहुदु. हत्तिर हत्तिर बन्दु प्रत्यक्ष दल्लि अवयवगळु तोरि बन्दु, पुरुषनु ऎम्ब यथार्थज्ञान उण्टा द नन्तर, इदु नोट मर मुन्ताद सन्देह बदुकिरलु साध्यवे ऎम्ब भाववु ई नाल्कनॆ पादवु श्लेषालङ्कार युक्तवादुदु. हेगॆन्दरॆ- पुं - परम पुरुषनाद नारायणने, पुरुष सूक्ष्मदल्लि हेळिरुव हागॆ पुरुषशब्दवाच्यनाद प्रियः पतियु, तप्पेन दृष्टे सति - आतने, 6 परमस्वराट्” ऎन्दु हेळि मुगिसिद हागॆ, परतत्ववॆन्दु यथार्थवागि तत्वनिश्चयवाद मेलॆ, स्थाणु तादिति - रुद्रने परतत्ववु, चतुरुख ब्रह्मने परतत्ववु ऎम्बिवे मॊदलाद भगवु, नखलु प्राणिता - ऎन्दिगू जीविसलारदष्टॆ? स्थाणु - ताधीः ऎम्ब सारान्तरवादरॆ, मोटमरभाववुळ्ळ बुद्दि ऎन्दू, शेषालङ्कारदल्लि, रुद्रने परतत्ववॆम्ब बुद्धियु ऎम्बर वु. ई अनेक अपसिद्धानगळॆल्ला हेगॆ उण्टादवॆन्दु मॊदल केळुत्तारॆ. ऒब्बनु आस्ति ऎन्दरॆ, इन्नॊब्बनु तन्न प्राशस कागिन ऎन्दु हेळुवनु. मत्तॊब्बनिगॆ अस्ति नास्ति ऎरडू सम जनरु घट ऎम्बल्लि आस्ति ऎम्बुवदे ऒन्दे सत्यवे विना, घट प्रवादिगळिल्लवॆन्दु शाङ्कररु हेळुवरु, सत्वशून्यवादुदरिन्द र्बौ नु ना ऎम्बुवदॆ सरि ऎन्दु हेळुवनु. बै ननिगॆ आस्ति नास्ति ऎरड समञ्जसवे? हागॆये चालकनिगॆ प्रपञ्चव सतन, `शाङ्करनि मिलॆ सु, बौव्वनिगॆ शून्य, कालकनिगॆ ज्ञान नित्यद, माध्यमिकसि क्षणिकवागि अनिन, कासि शाङ्कररॊडॆ तननिगॆ करॆत गळिल्लवॆन्नुवरु, आदरॆ प्रकृतिगॆ उण्टण्टवरु, शङ्कररु सरमात________________

श्रीमद्र हस्यत्रयसारे निगॆ अविद्यासम्बन्ध उण्टॆन्दू, भास्करीयरु उपाधिसम्बन्ध उण्टॆं दू हेळुवरु. मीमांसकनु करदिन्द ऒन्दु अपूवु हुट्टुत्त दॆम्बुवनु. ताल्लूकनु अवयवगळिन्द ऒन्दु अवयवि उत्पन्नवागुत्त दॆम्बुवनु. हीगॆ कॆलवरु इल्लदे इरुवदर उत्पत्तियन्नु हेळुवरु, हीगॆ अबि’करिसबेकादुदन्नु तिरस्करिसि, तिरस्करिसबेकादुदन्नु परिग्र हिसुवरु. आदुदरिन्द आवापोद्यापतः अपसिद्धानगळ अनन्य वु उण्टागुत्तदॆ. अदरल्लि आस्तिनास्तिगळ वादगळिन्द अपसिदागळ प्रभे दगळु इन्नू हॆच्चुत्तवॆ. इल्लदिरुवदन्नु परिग्रहिसुवदक्कॆ उदाहरणॆ गळागि तात्विकन जीवतत्वद पियुत्ववन्नू, भाट्ट प्राभाकरर अवू वृत्तियन्नू, चाकन चैतनो तृत्तियन्नू हेळबहुदु. इरुवदर परित्यागक्कॆ निदर नवागि, बद्धशाङ्करर जीवतत्व परित्यागवन्नू माध्य निकन सशून्यवादवन्नू, हेळबहुदु, कविगळु हेगॆ रामायण भा रतादिगळ कॆलभागवन्निट्टुकॊण्डु, कॆलवु भागवन्नु परित्यजिसि, तम्म कवि ताशक्तिगनुसारवागि बुद्दि कुशलतॆयिन्द उक्षादिगळ मूलक नाना बगॆयाद नाटक, कादम्बदि काव्यगळन्नु रचिसि बेरॆ बेरॆ ग्रन्थगळागि तोरुत्तारॆयो, हागॆये ई अपसिद्दास्तिगळू तम्मतम्म मनबन्दन्तॆ कल्पनॆ परित्यागगळ मूलक नाना आपसिद्धानगळन्नु कल्पिसिरुत्तारॆ. यावाग सिद्धानवे सुळ्ळो आग अदन्नु वादगळिन्द स्थापनॆमाडुवदु कष्टवु. अदु निल्ललारद प्रयुक्त अदक्कॆ कै कालुगळन्नु सृष्टिसबेक - गुत्तदॆ. नाने परमात्मनु ऎन्दु सिद्धाप्तवादरॆ, नीनु एतक्कॆ दुःख भाक्कागिरुत्ति ऎन्दु प्रश्निसिदरॆ, आग नानु अविद्यागृहीतनागिरुवद रिन्द दुःखभाक्कागिद्देनॆन्दु हेळबेकागुत्तदॆ. परमात्मनॊब्बने इरुववनु, इन्यावदू इल्लव ऎन्दु हेळिदरॆ, हागादरॆ ई जगत्तॆल्ला एनु ऎम्ब प्रश्नॆगॆ, अदॆल्ला मिध्यॆयु ऎन्दु हेळबेकागुत्तदॆ, कारण वे बेरॆ कारवे बेरॆ ऎम्ब अपसिदा नवादरॆ, बेरॆ ऎन्दु हेळुव नक्कॆ अनेक युक्ति वादगळन्नु कल्पिसबेकागुत्तदॆ. तह अपसिद्दानगळॆल्ला अनवधि कुहनायक्ति कान्ता कुतर कुयु तिगळिन्द कूडिद वादवु अपरिमितवागि बेकागुत्तदॆ. आदुदरिं दले अनवधि ऎम्ब प्रयोगवु. आगलि, इन्तह तरवादगळिन्द तम्म सिद्धानवु प्रतिष्ठितवागुत्तदॆयो ऎन्दरॆ, चन्नागि परालोचिसदॆ, शास्त्रज्ञानविल्लद अपण्डितनिगॆ इवुगळु कान्ताः तुम्बा मनोहरवाद आदुदरिन्द अं________________

66 तत्वत्रयाधिकारः वादगळागिये तोरबहुदु. आदरॆ शास्त्र पजयन्ननुसरिसिद बरी तरवु, ता प्रतिष्ठानात्” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रानुरीत्या सिद्धान साधना विषयदल्लि काठ्यकारियागुवदिल्लवु. आदरॆ तत्वालोकस्तु, शास्त्र पब्र’यन्ननुसरिसिरुव नम्म विशिष्टा दैत सिद्धान प्रक्रियॆयाद तत्वत्रयद यथार्थज्ञानवादरो ई समस्त अपसिद्धानगळन्नू तलॆ ऎत्तद हागॆ माडुत्तदॆ. नावु श्रमपट्टु अवुगळन्नु निरसनवा डबेकॆम्ब आवश्यकतॆ एनू इल्लवु. तानागिये बॆळकिन सान्निध्यदल्लि अन्धकार तॊलगुव हागॆ हॊरटुहोगुत्तवॆ ऎम्ब भाववु. तुम्बा वाद प्रक्रियॆ मॊदलाद कलापगळु बेकागिल्लवॆम्ब भावदिन्द सहसा ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. हीगॆ ऎल्ला अपसिद्धान्तगळु तॊलगुव हागॆ माडि तानॊन्दॆ शास्त्र सामञ्जस्यदॊन्दिगॆ यथार्थ तत्ववागि बॆळगुवुदरिन्द, ई नम्म सिद्धानवु निस्सः, अदक्कॆ समानवादुदे इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. यावाग समानवादुदे इल्लवो, अदरिन्द अधिकवादुदू इल्लवॆम्बुदु कैमुतिक न्यायसिद्दवु. हीगॆ अमोघ वाद सिद्धानवागिरुत्तदॆ ऎम्ब भाववु. हीगॆ सुलभवागि एनॊन्दू वादविल्लदॆ सत्व विध शङ्कागळॆल्ला तॊलगुवुदु हेगॆ ? ऎन्दरॆ अरान्तर न्यासरूप दृष्टान्त मूलक समर्थनॆमाडि हेळुत्तारॆ. दूरदल्लि ऒन्दु वस्तुविद्दरॆ अदेनु मोटु मरवो, शिलॆयो, कम्भवो, दि अनेक संशयगळु तलॆदोरुववु. अदु पुंस्कृत न दृष्टि मनुष्यनु ऎम्बुवदु शिरस्सु पाणि कालुगळिन्द युक्तवागि रुवदु चन्नागि प्रत्यक्षक्कॆ बन्द नन्तर, स्थाणु तादिः अदु मोटु मरवो शिलॆयो कम्भवो इत्याद्यनेक संशयगळु ऒन्दु क्षणवा गलि जीविसिरलु साध्यविल्लवु. हागॆये तत्वत्रॆय ज्ञानवे यथार्थ वाद सिद्धानवॆन्दु चन्नागि अवगाहनॆगॆ बन्द नन्तर इतर अपसिद्धान गळेनु सरिये ऎम्ब संशयवु ऒन्दु क्षणवागलि बदुकिरलु साध्यविल्ल वॆम्ब भाववु. ई वाक्यदल्लि श्लेषालङ्कार मूलक परतत्वयावुदॆं बुवदन्नू उपदेशिसुत्तारॆ. पुंस्कृतन दृष्टिसति - पर ब्रह्मवॆन्दु हेळिसिकॊळ्ळुवनु यारॆम्ब सन्देहदल्लि, पुरुषसूक्तद ज्ञानदिन्द अल्लि हेळिरुव परमपुरुषनु “ तत्वं नारायणः परः” ऎन्दु हेळि, आतने परमस्वराट् - ऎन्दु मुगिसिरुव रीत्या श्रीम स्नारायणने ऎन्दु निष्परज्ञान उण्टादनन्तर, स्थाणू रुद्रउ________________

श्रीमद्र हस्य त्रयसारे मापतिः” ऎम्ब निघण्टिन प्रकार स्थाणुतादि ऎन्दरॆ रुद्रने पर तत्ववु, चतुरुखने परतत्ववु ऎम्बिवुगळन्नुळ्ळ भाववु ऒन्दु मुहू रवागलि, नखलुप्राणिता जीविसलारदॆन्दु उपदेशिसुत्तारॆ. हीगॆ अरभाववन्नु तोप्पडिसुवदरिन्द मुन्दिन अधिकारवाद परदेवता पारमार्थ्याधिकारदल्लि, परदेवतॆयु शास्त्रप्रमाणमूलक श्रीमन्ना रायणने विना ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळु यारू अल्लवॆम्ब उपवाद नॆयु नडॆयुत्तदॆम्बुवदु सूचिसल्पट्टितु. इन्तु श्रीमद्र हस्यत्रयसारद ऐदनॆय तत्व त्रयाधिकारक्कॆ तिरुनारायणपुरं विजयराघवशरन आचार हृदया न्वेषणी ऎम्ब कन्नड अक्षतात्सरगळु समाप्तवादवु. श्रीमते श्रीनिवासमहादेशिकाय नमः C 16.