त्रीमते निगमान्त फटि नमः ‘श्रीमते रामानुजाय समः फ्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः सत कत्त अथ प्रभ नावरक्या -खकारः शिलादे स्ट्रीत्वादि र्रिपरिणति रस्त्वद्भुत निन्दम् । ततॆसाप्येतच्चॆत्रं यदुत दहनस्यैन हिमुता ॥ त्रजस्फै वास्त्रृत्वं रिपुषु निहते रेव हितता । पदत्रेणैवेह त्रिभुननपरित्राणमितिच al त्रीमते निगमान्त महादेशिकायसमः श्री मद्रहस्यत्र्रयसारद प्रभावरक्ताधिकारक्कॆ सारचन्द्रिका व्याख्यान हिन्दिन अधिकारदल्लि उपाय प्रभावक्कॆ जातिनाशकत्हादिगळिल्लवॆन्दु हेळि नर्णाश्रनु धर्मे व्यवस्थॆयन्नु आचार्यरु माडिदरु. : ई अधिकारदल्लि प्रसत्तिगॆ प्रागब्द कर्मुनन्नु होगलाडिसुन शक्तियिल्लवॆम्ब सक्रनन्नु निराकरिसि उपाय स्रभानवन्नु रक्षिसलु, आधिकारार्थवन्नु शिलाणे सीत ऎदिः ऎन्दारम्भिसि सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि शीला देः-शि क्र आदिशब्ददिन्द बॆन्द कट्टिगॆ अहॆल्यैयु शासदिन्द कल्लागिर्दळु.’" भगवन्तनाद श्री रामचन्द्रन बनदधगिळि स्पर्शदिन्द सि € यादळु. ‘*आडि शब्ददिन्द उत्तरॆय गर्भदल्लिद्द शिशुवु अ श्वत्थामन ब्रह्मास्त्रदिन्द बॆन्दु धोद “कट गॆ यन्तॆ हॊरगॆ. बिद्दितु… श्री कृष्णन परमात्मन पाद स्पर्शदिन्द, : सुन्दरनाद मगुवायितु. परिणतिरस्त «दु तनिदं- हीगॆ. परिणामवन्नु- हॊन्दिद अद्भु तॆविरलि- ``इन्थह ‘आश्म सर्यकरगळाद वैतान्तगळूव सु चेतनन्न्मू भगनन्तनु सङ्कल्फिसिद समयदल्लि अट्टु णवे निश्यनूरिगळ गोष्ठि यल्लि सेरिसुव आघटत’ “घटना स सामुर्थ्यवु’ सुद ढीकरिसल्पडुत्त डॆ. तकोष्येतच्चित्र तृं इवक्किन्तलू इ हेळुव. ई. विषयवु आश्कर्यवादद्दु . यावुदॆन्दरॆ दहनस्यॆ म-डाप्क स स्व भावने . आगिरुव अग्नियु, स्रह्मादन निषयदल्लि.हिमतेतियत्. शीतळवायितॆम्ब.. नृत्त्वां तॆ व्याश्चर्यवॆन्दर्थ. भगवॆन्तन हागॆये महालक्षि ट्रू ई प्रभाववुण्टु, लङ्कॆयल्लिद्द राक्षसर आञ्जनेय स्वामिय. बालक्कॆ बॆङ्कि हच्चलु आगु धगधगनॆ उरिय आरम्भिसितु… ई र् आशॊ- कवनरल्लिद्द , सीतॆगॆ तिळियलु, वळु ऒडने “तीतो, भव हनूम 8” _ऎन्दु. हेळलु आग्मियु तन्न स्रभावॆवन्न, डगिसिकॊण्डु शीतळवायितॆम्ब वृ. क्रान्तवू इल्लि अनुसन्धेय. ई रीतियाद । दिव्यदं7तिगॆळिब्ब गू आस् रैतमवाद शक्ति प्रदर्शनदिन्द संसारि चीतनन्नु अनन समस्त पासगळिं दलू बिडिसि मोक्षक्कॆककॆद्ळॊय्ळुव उपायॆत्ववुउण्टिम्बुदु सूचित, तृणस्यॆ नास्त्र त्वं 777 प्रभाव रक्षाधिकारः अधिकारार्थं प्रतिजानीके. उपाय प्रभाव व्यवस्थॆ शॊन्नोम््. इनिमेल् उपाय प्रभावत्तै सज्जुचित माहप्पार्रु वरुम् तप्पुहळ् परिहरिक्किरोम्, प्रपत्तेः प्रारब्ध नाशकत्व 0 सम्भॆनतीत्य तस्य आस्टेपः pe ळॆ नि ५ (१) “अत्यु ‘बैः पुण्यषापैरिहैव फलम शु ते ऎन्हिर कणक्किले, २) *उपाय भक्तिः ह्रारब्ब नृतिरि काफ नाशिनी। क का rae अ इ ५ साधृभॆक्टिस्तु साहन्त्री पारब्धस्याहि भायसी ॥ काकासुरन विषयदल्लि श्री रामचन्द्रनु “सदर्भं सॆंस्तराद ह्यॆ ब्राह्मेणास्त्रेण योजयत्त् ऎन्दु- तानु हासिळॊण्डिद्द दर्भगळॆल्लॊन्दन्स्सि तॆ- गॆडुकॊण्डु ब्रह्मास्त्र वागि प्रयोगिसिदनु. रिपुषुनिहतेरेवहितता _शतु गळन्नु कॊल्लुवुदरिंऔले अवरिगॆ हितॆनन्नुण्टु माडुत्तदॆ ऎम्बुदु जयॆविजयरु बसरि मूरु जन्मगळल्लि राक्षसरागि हुट्ट, मूरु जन्मगळल्लियू भगवन्तनिन्दले कॊ बल्बह्बु, पासॆगळन्नु कळॆदुकॊण्डु पुनः तम्म पदविगळन्नु पडॆदरॆम्ब वृत्तां तवु इल्लि आनुसन्धेय. पडतॆ क्रेणैव- श्रीरामवतारदल्लि तॆन्नॆ सदत्राणवाद - पादुकॆयिन्दले परित्राणवितिच- मूर लोकगळन्नू कापाडिदनॆम्ब वृत्तान्तवु, इशोपिचित्रं- न मेलॆ हेळिदुरक्कैन्त अत्याश्चर्यनादद्दु. हीगॆ भगवत्त भावदिन्द चचार इन कार्यगळु उण्टाद्दरिन्द भगवद्दिषय प्रसत्तिगॆ भगवत्सॆम्बन्धदिन्द प्रारब्द नाशकत्वादिगळु कैन नुशिक न्याय सिग्ज वॆम्बुदु भाव. सङ्गति प्रॆरर्शनार्थवागि पूर्नाधिकारदल्लि हेळिद विषयनन्नु उपाय प्रभावत्तॆ कि ऎन्दा रम्भिसि हेळुत्तारॆ. अदागि पूर्वाधिकारदल्लि भक्ति प्रपत्ति रूप उपायगळ प्रभाववन्नु आचार्यरु अनुग्रहिसिदकिदागि तिळिसुत्तारॆ. इसिमेल्-ई आधिकारदल्लि उपाय प्रभाननन्नु सङ्कोचवागि नोडुवुदरिन्द उण्टागुव तप्पुगळन्नु आचार्यरु परिहरिसुत्ता,कॆ. प्रपत्तियु प्रारब्द कर्मगळन्नू होगलाडिसुत्तदॆ ऎम्बुदक्कॆ आस्लेन” अदागि 1) आत्युतृट्टि- पुण्यपापैः .. इत्यादियागि बहळ उत्तुटवाद पुण्य पापगळिगॆ ई जन्मदल्लिये फॆलवन्नु त्या ऎम्बन्तॆ 2) उसायभक्ति- इत्यादि उपाय रूप वाद भक्ति योगवु आन्दकॆ मोक्षसाधनवाद भक्तियोगवु, फलवन्नु है आरम्भिसिरुव कर्म विनह बाकि सञ्चितॆ पापगळन्नु होगलाडिसुत्तदॆ. साध्यभक्ति यु- अन्दरॆ स्व तन्त्र स्रसत्तियु (साध्याचसा भक्तित्चॆ साध्यवाद भक्तिरूपनादद्दु) भूयसी-अनेकगळाद, पा ब्रा पास गळन्नू TE ES SES EE ESSE SSE ES. ES
- : वहगेन्द्र संहितॆ : 2) श्रीमद्रहस्यत्र्रयसारे 778 ऎन्सैयाले प्रारब्धज्नळैयुम् कूड अमुक्ळि. र्तसलत्तॆ । क्टॊडुक्सव्यग न प्रपत्तिय्यै प चि शै नवनुक्कु » निद्यान्तर नायत्ताले, उत्तरस्पर्रा घज्ञळुव- इनिद्यॆ कु तन्न Cha ऎन फ्या प्रारब्ध कर क्कि प्प त्त्व त्रैवुण्णान आर्ति यिनॆल्लै क क्कीडाह न र्य दिवसास्तर, जन्मान सराद्यनुवृत्तियुवु् खळ यकृडवदॆन्रु त! ऎन्निरवा कृत्तु क्कु अभिप्रा यप. पूर्रपक्षानुवादः इव्रर्थमा् तत्वमाहिल् पा त्रारब्ध कर्म निशेष फसलमाय् क्तॊ क्ल वरुहिर दुःख जळुवङ्क, दुःख का रणज्ञळान ie नडसि जट १यवेण वॊ? आर्तनाय* पुरुषन अर्थिक क्फॊडुकु नेणु मॆन्निल्, अनुषजं कमान पज षावनत्वादिहळ्ळि प्रोले, अनभिसंहितज्ञळॆ, युषमु् कूड हितैषियान ईशृर्शॆ ताने कॊडुकृत्तब्बॆन् ? इस्स्डि कॆय क्राजानयाल्. ERT जॆ ल्लाम् निश्येषमाह प्रपत्तियाले कृगियुमॆस्रनिडम् प्रॆपॆत्ति प्रभावातिशयत्तै प्र स पण्णिन सडियॆन्रु. शिलर् इदिन् प्रभावत्तै वक्रेयिट्टुप्टार्पॆर्हळ्. होगलाडिसुत्तदॆ. ऎनॆ, ;याले ऎन्दु हेळुवुदरिन्द- फलनन्नु कॊडलु. आरम्भिसिरुव कर्म वन्नू अमुकि होगलाडिसि, तन्न सलनन्नु कॊडलु सानुर्थ्य्यवुळ्ळ स्वतन्त्र) प्रपत्तियन्नु आनु हि सिदवनिगॆ विद्यान्तर न्या यत्ता ले इतर विद्यॆगळ न्यायदन्तॆ, त न्नेट्रिनान- तनगे « असाधा रॆणवाद आर्तियिले ऎल्लॆ. ृक्क्रीडाह-तन्न आर्तिय ऎल्लॆगनुगुणवागि, श्सणान्तर दिवसान्तर इत्यादि मुन्दिन क्षण, मुन्दक ज् मुन्दिन जन्म मॊदलादवुगळ अनुवृति,यु कृणयक्कडव दॆन्फु- आसुर्व्शियू, कळॆदु होगुत्तदॆयॆन्दु “माशुचः” ऎम्ब वाक्यक्कॆ आभिप्राय इसि सिद्धान्तियमतद अनुवाद इ पूर्वपक्षिय शङ्कॆयन्नुइव्वर्थम् तत्वमाहिल् ऎन्दा रम्भिसि तोरिसुत्तारॆ. आदागि प्रारब्ध स् सिक बरुव दु;खगळू दुः खकारणगळाद कर्म गळ आर्जनमुम्. सम्पादनॆयू अन्दकॆ कर्मगळु उण्टागुवुदू, कळॆदु होगबेकिल्लवे. आर्त नाय् - इत्यादि अतॆनूगि प्रबषनु याचिसदरेनॆ कॊडबेकॆन्दु उत्तरवन्नु हेळुवुदादरॆ आनुषङ्गिकवागि बरुव पङ्क्रिपावनत्वादिगळ हागॆ, अनभिसंहितङ्गळ्ळॆयखम् कूडॆ-नावु केळदॆ इरुवुरन्य्यू हित्सॆसियाद ईश्वरनु ताने कॊडलु एनु अड्डि? इप्पडि शॆय्यॆक्टाहान्फुयाल् हीगॆ माडुवुदन्नु नोडब्लवाद्दरिन्द, प्रसत्तियिन्द शोक विषयॆवाद अंशनॆल्ला निश्शेषवागि कळॆदु होगुत्तदॆ ऎम्बुदु प्रसत्रियॆ प्रभावातिकयॆवन्न्नु कुरितु स्तुति माडिद हागॆ ऎन्दु कॆलवरु ई प्रसत्रिय प्रभाववन्नु वरॆ यिट्टुष्पारुर र्हळ् -. परिचॆ क आन्दरॆ ऒन्दु अळतॆ यळगे इगुवुदॆन्दु नोडुत्तारॆ. बदि प्रस्तर प्रभाववु हरिमितियुळ्ळद्दु - ऎन्दु हेळुवरु. 779 प्रभाव रक्षधिकारः शज्सा सेहार इदुक्बुत्तरनं् - अनुग्रहशीलनांयक् आश्रयिस्पार्रु प्रपत्ति वाक्योच्चारण प्रारम्भत्तिले कडुह मोक्षवु कॊडक्क त्र रिक्किर ईश्वरन्, इवनुडै यॆ नशै याले शिरिदु काल निज 3 नै क्क निशै न्द नळनिले तॆ डत्ति उळ्ळ शित्रि न्स ज्ग टॆ दुःखप्र सङ्ग रहितमाह अनुभवि. माहिलिननुक्कि न त्रै यॊरुक्ळालुरर् माळादु ‘भगॆनडनुभवत्ति ८् भोग्यताबुद्धि न कू (न्नु निट्टु वारादु, आहैयाल् १) “यस्यानुग्रह निञ्च्हाविं तस्यवित्तं हराम्यहमः । बान्धवैशश्चनियोगेन सदा भवति दुःखितः! तेन दुःखेन सन्तप्रो यदिमां न परित्यजेत् । तं प्रसादं करिष्यामि य स्सुरैरपि दुर्लभः ॥ ऎन्नि A दुःखादिहळुक्कु कण्ळारणवमान सप्रारब्धकर्म निशेषत्तै सन्नि हितज्गळा न कशा दिहळ्ळॆप्पोले तुण्ळैयाहक्कॊण्डु नित्रादिहळ्ळॆ प्पोले शिक्षकनान *ईकश्र कन्. मेलॆ हेळिद अश्लेपक्कॆ समाधान ईश्वरनु प्रपन्ननिगॆ दुःखवन्नु कॊनुवुदू संसारदल्लि वैराग्यवन्नु हुट्टिसि मोक्षवन्नु सडॆयलु त्वरॆयन्नुण्टु वताडलु, इदुक्तु त्र रम् इरक्कॆ समाधाननेनॆन्दरॆ अनुग्र हशीलनाय् भगवन्तनु अनुग्र हवन्नु म्डुवुररल्ली `स्वभाववळ्ळ ME अश्र यिप्टा रृ इत्या गॆ तन्नन्नु आश्रयिसुववरिगॆ प्रसत्रि वाक्य- वन्नु मुमुक्षुवु उच्चारणॆ प् आरम्भदल्ले कडुह-शीघ वागि, मोक्षवन्नु कॊडलु ईश्व£नु त्वरिसुत्तानॆ; इवनुडै ह नशॆ याले-इत्यादि प्रसश्ति माडुनवनिगॆ संसा-दल्लिरुन नशॆ-सङ्ग दिन्द, कॆलवु काल क सॆंसारदथे इरिसलु अङ्गीकरिसलु, इव्विडत्ति लुळ्स वित्यादि. ई संसारदल्लि रुव अल्प सुखगळन्नु दु;ख सॆम्बन्धविल्लदि अनुभविसुवन्तॆ माडिदक्कॆ ई प्रनन्ननिगॆ सॆंसारदल्लि सङ्गवु ऎन्दिगू होगलारदु. भगवदनुभवत्ति ल् इत्यादि-भगवन्तॆन अनुभवदल्लि भोग्यता बुद्धियू कू ऎन्दु विट्टुवारादु - अभिनृद्धवागुवुदिल्ल. आहैयाल”.दुः ख सम्बन्धविल्लदॆ भोगवन्नु कॊडुवुदु हत्कषियाद भवता? 5 सचितवल्लदि इरुवुदरिन्द, 1; नर मिच्छामिं इत्यादि-यारिगॆ अनुग्रहवन्नु माडलु इट्ट सुत्तेनो अवन हणवन्नु अपहरिसु तनॆ. अप्र बन्धुगळ विनाशनॆन्निण्टु माडुत्तॆनॆ pe सदा दुःखतनागिरुत्तानॆ. आ दुःख दिन्द नीडितनागि नन्नन्नु बिडदॆ नन्नन्ने आश्रयिसिदवनिगॆ, देवतॆगळिगू दुर्लभवाद आनुग्रह वन्नु माडुत्तेनॆ; ऎन्दु हेळुव रीतियल्लि दुःखादिगळिगॆ कारणवाद प्रारब्द कर्म विशेषवन्नु सन्निहितमान कशादिहळ्ळॆ प्पोले - समीसदल्लिरुव चावटगळन्नू तुण्णॆ याहॆक्टॊण्डु- तमगॆ सहायवागि स्तीकरसि मक्कळॆन्नु हॆदरिसुव पित्रादिहळ्ळिप्फोले- तन्दॆ तायि मॊदलादवर हागॆ शिक्ल्षकनाद ईश्वरन् इवन -पापगळिगॆ शिक्षॆयद्द्नु नॊडुव ईश्वरनु, इवन प्रारब्ध कर्मविशेष
- भागवतआ! श्रीमद्रहस्यत्रयॆसारे 780 शिलकठिन प्रकृतिहळुक्कु पण्णु हिरवनुग्र हनिशेष मिदॆन्रु अनुसन्धिक्कॆ यॊञ्चितम्. स्वाभिप्रायं अभियुक्तसूक्तिना द्रढयति, ऒरुव्याधि विशेषत्तॆ,युण्नोवॆन्रु राजाकेटकृ अनरुमॊरु उपाध्यायरु ण्मन्रु भट्टररुळिचॆ यदार्. आयस्सु ऎळरृवॊण्ण दपडि नियतायुस्सानवनक्तु उळ्ळत्ति लुद्रीगं pe णि ९ [ खि ४ व ऎरक क्ळाहवुवत्, आनियतायुस्सु कृळुक्ळु आयंष्कानोयञ्ज्लळ्ळयॆं६ि ऎळर्कृ निनैयान्रॊक्काहवुम् दुःखादिहळिवनुक्ळु ऊषाध्यायर्हळ्. इदु आऎइनुळ्ळिट्टार् पक्कलिले प्रसिद्धम- जा ं"ऎ"आ“ो ई ग. (जनभ इर गळन्नु सहायवागि कॊण्डु, शिलकठिणप्र कृतिहळुक्ळु इत्यादि पासगळन्नु माडि अदक्कॆ अनु तसिसि प्रायश्चित्तादिगळन्नु माडिकॊळ्ळद कॆलवु कठिणस्वभावदवरिगॆ माडुव अनुग्रह विशेषव इदु… अभ्युसगतॆ प्रारब्द कर्मगळॆल्लि अन्तर्गतवाद कॆलवु अंशगळन्नु होगलाडिसदॆ अवुगळिगॆ शिक्षॆ यन्नु कार अनुग्रह विशेषमॆन्रु इत्यादि अनुग्रह निशेषनॆन्दु आनुसन्धान माडु वुदु उचि ऒहखगळु श्वा विशेषगळाद्दरिन्द हितरूवारवु ऎम्बुरक्तु ऒरु व्याधि विशेष ऎन्दा रम्भिसि ऐतिह्यवॊन्दन्नु आनुग्रहिसुत्तारॆ. आदागि ऒब्ब राजनु पराशरभट्टरन्नु कुरितु, ऒन्दु व्याधि विशेषनन्नु निर्देशिसि, इदु निमगॆ उण्टी ऎन्दु केळलु पराशर भट्टरु, अवरू (व्याधि विशेषवू, ऒब्ब आचार्यरागि ननगॆ एर्नटृद्धारॆन्दु बदिलन्सु अनुग्रहिसिदरु, इदर तात्पर्य वेनॆन्दरॆ, व्याधियु तन्न तस्पन्मु ज्ञासकसडिसि, सॆंसारदल्लिरुव अल्प सुखगळल्लि आसॆ पडॆदॆ यिरुवन्तॆ शिक्षकवागिसुवुदरिन्द उपाध्यायरॆन्दु अदन्नु रूपिसुत्तारॆयष्टॆ. इदन्नु आयस्सु वळरृैवॊण्णादपडि इत्यादि विवरिसुत्तारॆ. . अदागि मनुष्यरल्लि कलवरु नियतवाद (इष्टेयिन्दु हेळुवन्तॆ) आयुस्सु; नरु आयिुष्कामीयगळाद आयुष्य होमगळिन्द आयु :भिनृद्धि यन्नु माडिकॊळ्ळलागद नियतायुष्यरु अवर आय्युस्सिनॊळगॆ, उद्देगवु् पिरक्कैक्काह पुम -संसारदल्लि भीतियू वैराग्यवू उण्टागुवुदक्कू, अनियतवाद आयुस्सुळ वनु आयु ष्ठामीङ्गि होमगळन्नु माडि आयुस्सन्नु बॆळॆसिकॊळ्ळलु योचिसदॆ इरुवुदक्कू दुःखादिगळु इवनिगॆ उपाध्यायर् हळ — आचार्यरु. - आचार्यरु हितवन्नु उपदेशिसुवन्तॆ, वंःखगळं इवनिगॆ संसाररल्लि वैराग्यवन्नुण्टु माडि बेगनॆ भगवन्तन पादारविन्दगळन्न्नु सेरिकॊळ्ळलु बुद्धि यन्नु कूडुत्तदॆ ऎन्दु तात्पर्य. : इडु आट्रवानुळ्ळिट्टार् पक्कलिले प्रसिद्धम् - इन्थह अनुसन्धानवु कूरत्ताट्रवान् स्र्रभृति महापुरुषरल्लि प्रसिद्ध. . अदागि. कूरत्ता;.वान् अवरु चोळराजन सभॆयल्लि विष्णुनेसर्वस्मात् सरनु ऎन्दु हेळि “शिवात्सरतरं नास्ति” ऎम्ब वाक्यक्कॆ राजन अभिप्रायदन्तॆ रुजु माडदॆ “द्रोण मस्ति ततःसरम्”-“शिव” ऎन्दरॆ अळतॆ सेराद्रोण? नॆन्दरॆ कॊळग ऎम्ब आर्थदल्लि परिहास्य माडि बरॆयलु कोपगॊण्ड राजनु इवर कण्णन्नु कीळुवन्तॆ आज्ञॆ माडलु, “पापियाद निन्नन्नु नोडिद ई कण्णुगळु ननगॆ बेडवॆन्दु तावे तन्मु कण्णगळन्न्नु कित्तॆसॆदरु अनन्तॆर नेत्र) हीनरागि व्यसनसट्टु आ व्यसननन्ने तमगॆ उपाध्यायरन्मागि भाविसि शीघ्रदल्ले भगवन्तन सायुज्यवन्नु पडॆयबेकॆन्दु, 781 प्रभाव रकाधिकारः मुहाभागवतानामनि. दु-खानुभनजननस्य कं प्रयोजन मित्यत्राह, अपचारज्गळैयुवु् तत्तलज्गळ्ळॆ युव् शिलर्बुक्काट्ट मरैक्किर निदुवुवु् 1) “पाण्टोडॊरु कूरैयिले सयिन्रार्बोले ताज्लादुळ्ळवर् तळु मॆन् तामकै कृण्णा”ऎन्र निर्शेदपूर्ति यै कृडुह प्प रप्पित्तु तानिशैन्न संसारनिवर्तनत्तॆ ःकृडुहइवन्नॆयु मिशैविक्कॆ क्साहवत्त नै. कप सत रदि हम्पि सड्ट पा र रा र ् 14 “रीलमेघ निभमञ्जन पुञ्ज श्यामॆकुन्तळ मनन्तशयन्त्वाम् । अब्बपाणि सद मम्बुजनेश्रॆं नेत्रसात्बुरु करीशसॆदामे । (वरदराजस्तव.-28 ; ऎलै करिगिरियल्लिरुव स्वामिये, देवाधिराज । नीलमेफॆद शान्तियॆन्तॆ इरुव शॆरीरनागियू अञ्जनद समूहॆदन्तॆ इरुव कप्प तलॆ- -कूदलुगळिन्द कूडियॊ, तामकि प्रुष्ट्ररन्तॆ’ क्स कालुगळन्नू तामकॆ दळॆदन्तॆ नीळवाद सॊगसाद कण्णुगळन्नू उळ्ळ अनन्तशयॆननाद निन्नन्नु नानु सन्दर्शन माडुवन्तॆ अनुग्रहिसु अन्दरॆ श्रीवैकुण्ठक्कॆ ककॆदॊय्दु निन्न सॊगसाद सेवॆयन्नु निरन्तरनागि कॊडु ऎन्दु प्रार्थिसिदरु. तावु माडिद तप्पुगळन्नू अदक्कॆ शिक्षॆयन्नू कॆलवरु तिळिदुकॊळ्ळुनन्तॆ, हितैषियाद ईश्वरनु सङ्कल्पिसुवुदु सॆरियी ऎन्दरॆ अपचारङ्गळॆयंवंर् इत्यादि अनुग्रहिसुत्तारॆ. आदागि प्रसन्नॆनु माडुव तॆप्पुगळन्नू आदर फलवाद क्लेशगळन्नू भगवदनुभव सङ्कॊच निच्छेरगळन्नूशिलर्ळुक्ळाट्टि मरैळ्ळिरविदुवुम्-कॆलवरिगॆउण्टु माडि अदन्नुहोगलाडिसुवुदू ।). षाम्बोदॊरु कूरैयिले इत्यादि- हाविन जतॆयल्लि ऒन्दे गुडिसिलिनल्लि वास माडुननरन्तॆ नन्न मनस्सु समाधानवागिल्लदॆ तळ्ळुम्-तत्तळिसुत्तदॆ ऎल्लॆ पुण्डरीकाक्ष ! ननगॆ करुणिसु, ऎम्बन्तॆ निर्नेद पूरियन्नु जाग्रकॆयागि उण्टु माडि, तानिक्चन्द संसार निवर्तनत्तॆ 4 तत्याधि- तानु सम्मतिसिद संसार निवृत्तियन्नु ’ इवनू शीघ्रदल्लिये ’ सम्मतिसुवन्तॆ- माडुवुद क्कोस्कर- नन्से. ’ ई सन्दर्भदल्लि । शोकास्टदांश नुथनः श्रयतां भवाब्स् रागास्पॆदांश सॆहॆजं नरुणत्सि दुःखम्! नोचेदमी जगति रङ्ग धुरीण भूयः क्षोदिष्ट भोगरसिकाः कवन स्मरेयु; । ऎम्ब न्यास तिलक श्लोकवन्नु (14) अनु. सन्धान. माडुवुदु. . अदागि “ऎलै रङ्गनाथने
- तॊङ्गार् पिरविक्कळ् इन्न म्पुहपॆय्दु पाम्बोडॊरु . कूरै.यिले पयसा र्नॆगील् ल आ 3 ताङ्गादुळ्ळम्तळ्ळुम् ऎन् ताव-दैक्कण्णा ॥ पॆरियशिरुवू ग (11-8-3) ऎनि CO RS &( त्र अस फो [NN पॆ इन्नुमेलू तमः प्रचुरवूद जन्मगळल्लि प्रवेशिसुवन्तॆ मूडिद्दीया नीनु नन्नन्नु उद्यरिसुवुदिल्लवॆन्दं प्र तः नो; y त्रीमद्रहॆस्यत्रयसाकी 782 इनिडत्तिल् प्रतिकूलानुभवांशम् दुप िर्मफलम् ; इदु शिक्षणमाहिरुदुवुम् प्रायुश्लित्तत्तिले मूट्टुक रमवुमे उसायफलम्. इवत्लिल् शिक्षणादिहळ् पारब अ छ सुकृत निकीष फलमायुवम् वरुमः् प्रपन्न जनस्य भगवन्निग्रहः अनुग्रह एव स्राजार्थियाय् न्रि निन्न काकत्तु क्कु नर या ले, आजब्लुम्सपत्तिफलम् पूर्णम,. दुष्प कृतियान बॆकाकॆत्टु रि क्सु शिश्र्रियाह ऒरुकण्ण माज निट्टिदुवुमु् निग्रहमन्रु अनुग्रह निशेषना्. प्रसन्नर संसार कॆ नीशगळन्नॆल्ला होगलाडिसुव सर्वेश्वरनाद नीनु अभ्युसगत प्रारब्बांश वाद दुःखनन्नु मात्र होगलाडिसदॆ. इरुवुदक्कॆ कारणवेनॆन्दक्कॆ . अवरुगळु बहळ सुख रल्लिये रसिकरागि बिट्टिरि भगवन्तनाद निन्नन्न स्मरिसुवुदे इल्ल. आद्दरिन्द हितगृष्टियिन्द ई क्लेशगळन्नु कॊडु श्रीया” ऎन्दु तात्पर्य. इव्हिडत्तिलळ- इत्यादि ई सङ्गर्भगल्लि प्रतिकूलान सतान्तप्पु दुस्कर्मद फल. इदुशिश्सणनताहि रुडुम् -इत्यादि-ई दुष्कर्मफलवु शिक्षारूसवागुवुदू, ष्ठा प्रायश्चित त्रदल्लि इवनन्नु प्रेकीपिसु वुरू बओूयद फल. इवट्रिल्इता ;्यदि इवुगळल्लि कलवु ब भीता त्यादिगळन्नु ०टु माडि प्राय श्लित्तदल्लि तॊडगिसुवुदू प्रारब्ध सुकृत फलवागियू उण्टागुत्तवॆ. प्रपन्ननिगॆ शिक्षॆयू कृसा फल हीगू उण्टि. ? प्रसन्ननाद काकासुरसिगॆ कण्णन्नु कित्तु हाकिदुदु अनुग्रहने ऎन्दरॆ “हौदु”. ऎन्दु. “प्राणार्थियतान ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. आदागि काकासुरनु तन्न प्राणवन्नुळिसि कॊळ्ळलु भगवन्तन पादगळल्लि शरण हॊन्दलु अदर प्राणवन्नुळिसि कॊट्ट ैद्धरिन्द प्रपत्ति, फलवु पूर्ण. याव- फलवन्नु उद्ज्देशिसि शरणागतिमाडितो आ फलवु पूण-वूगि लभिसितु, आद्दरिन्द : उतूय प्रभावक्कॆ. यान कुन्दुकवू इल्ल. हागादरू कण्णनम्मु कित्तु हाकिदुदु सरियॆ ऎन्दरॆ दुष्भृक ग तियान-इत्यादि समाधानवन्नु आनुग्रहि सुत्तारॆ, आदागि दुष्ट स्वभावदिन्द ऊडिद ई ाासुरिगॆ शिन्लारूपवागि ऒन्दु कण्णन्नु कीळि हाकिदुदू थिग्न हनल्प को पदिन्दल्ल. अनुग्रहद फलवे. “कृपेकाकस्सॆ कं हितमिति हिनस्तिस्मनयनम्” इन्नु मेलॆ इङ्क् आद्रापराधगळन्नु माडदिरलि, ऎम्ब हितदृष्टियिन्दले कण्णन्नु तॆगॆगु हाकिदनु. तिळिदु, आ संसारक्कॆ हॆदरि , सर्पदॊडनॆ ऒन्दे गुडिसिलिनल्लि वासमाडुववरहागॆ नन्न आत्मा धरिसिरदॆ तत्तळिसुत्तदॆ ऎल्लि पुण्डरीकाक्ष नन्न ईदुरवसॆ यन्न, नोडियू नन्नन्नु जाग्रतॆ संसारदिन्द बिडिसुवुदिलवे ,ऎन्दु केळुव ज्त षातु. :783 प्रभाव रक्षाधिकारः क्षणकालसाध्यप्रपत्तॆ 8 कथं मोक्षपर्यन्त फल जनकत्वरूप प्रभावळि आह्टॆयाल् अभूतसम्प्लवं नरकत्तिले’ कडक्कुव्पुडि क्षणकृत पापकर्मज्गळुडैय प्रभानमान भगवन्निग्रह (विशेष त्तै इशैन्नार्बोलवुम्, 1) “दुर्ग संसारकान्तार महार मभिधावताम् । एकः कृष्णनमस्थारो मुङ्क्त तीरस्य देशिकः”निन्रुवम्. 2) “निकोपि कृष्णेसुकृत प्रणानो दशाश्चनेधावभृथेन तुल्कः । धशाश्वनेधी बा- जन्म कृष्ण प्रणामीन पुनर्भवाय! ५ ऎन्रम् , सुकत न्रुणा मु वशी त्रिनुडैय ्त्रभावत्तै यिशैन्हार् पोलनुम्, “) “सकृबेव ३ 3 य? 4,*आथपातक भीतस्त_०” () प्रसत्ति प्रभानननु स्वल्पवू कडिमॆ माडदॆ आनुसन्धिसबेकाददु अवश्य हीगॆ प्रपत्तिय प्रभावदल्लि बा बाधकांशवन्नु होगलाडिसि, साधकांशनन्नु आहैयाल्- ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ, आदाग, प्रपत्ति प्रभावक्कॆ धक्कॆ. हेळुवुदु सरियल्ल वाद्दरिन्द आभूत सम्प्लवम् - महा प्रळय पर्यन्त नरकत्तिले किडक्ळुम्पडि इत्यादि नरकदल्लि बिद्दु त नन्ननु ‘भविसुवन्तॆ, क्षणकालदल्लि माडुव पाप कर्मगळ प्रॆभावदिन्द उण्टाद भगवस्त्वि] गस नन्नु- अङ्गीकरिसुवन्तॆ, अन्दक्कॆ यॆद्भ ह्म कल्पनियुतानुभवेप्यनाश्यं तप्पिल्पिसंसृजति जन्तुरिहक्षणार्थे ॥ ऎम्बन्तॆ ऒब्ब जीवनु कोट ब्रह्म कल्बगळल्लि शिक्षॆयॆन्नि. अआनुभनिसिदरू नाशवागदन्तह पास नन्नु अर्धक्षणदल्लि माडि बिडुत्तानॆन्दु क्षण कृतपाप विशेषक्कॆ आन्तह नरकपातन शक्तियु भगवन्तन निग्रह सङ्कल्पदिन्द उण्टागुवुदॆन्दु आङ्गीकरिसुनन्तॆयू 1) : दुर्गसंसारकान्ता रम् इत्यादि 2) एको पि कृष्णे सुकृतप्रणामः ऎन्दू, अपारवाद संसार कान्तारनन्नु दाटलु कृष्ण नमस्कारपॊन्दे ना कष्ण नल्लि माडिद सुकृत ` प्रणामवु हत्तु, अश्वमेध यागगळिगिन्त डॆच्चु फलवाद संसारक्षि ऎनोचनवनुकटु ससडुत्त?: ; ऎडि सुकृत : प्रैणामुद र अङ्गीकरसुनन्तॆयॊ, 3) सकृदेन प्रपन्नाय 4) अथपातकभीतस्त्वं ब 4) . विष्णु धर्म. 1-1 8 गत ममत - 2) भारत शान्ति पर्व 4 6- 1 063, 3) सकृदेव प्रपन्नाय तवास्कीतिच यूचिते । Gade भूसेभ्यॊ “ददाम्कॆ ेतद्व वतॆम्मम ॥। न राम युद्ध 18-33, च् सल ‘शरणागतिमूडि]“निन्न दासनागिद्दॆ नॆ नन्न न्नु रक्षिसु, ऎन्दु ओद सव प्राणिगळिगू अभयदानमाडुतॆ केन. शरणागत. रक्षणवे नन्न व्रत, Sec 4) आथपातक भीतस्त्व्वं सर्वभावेन भारत । : विमुक्तान्य समारम्भो नारायण परोभव ॥ विष्णधर्म नीनु “मूडिरुव पुपगळिन्द भयहॊन्दि, ऎलै भरतवंशने अदर निवृ कि सॊस [रॆ इतर समारम्भगळन्न सिट्टु सर्व परिपूर्ण विश्वासरूवमनोभावदिन्द शि मन्ना रायणनन्नु आश्रयिसु, अवनन्नु शरण हॊन्दु, ऎन्दु ‘तात्प र्य ४ । श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 784
- “कुयोनिस्तपि सञ्जातोयस्स कृच्चरणङ्गत्य” इत्यादिहळिल् शॊल्लुहिरपडिये इस्र पत्ति स्न भावत्तॆ यम् शासा प्रर्थोस स व प्र सज्ञ मिल्ला द. निषयत्तिल् शुरुज्ञादेयॆन सन्धिक्क प्रास्त्र र्म.
- “तं माशाहितृहन्तार मसिपाति भवार्तिहा” ऎन्रदवुमु उत्तराघ मल्लाद पोदु उप प्लवमिल्ल्लै :) कुयोनिष्तपि सञ्जातः इत्यादिगळल्लि हेळुवन्तॆ शरणागतियु सकलपासगळन्नु होगलाडिसि त्तदॆ. शरणागतिवशीकृतनाद सर्वेश्वरनु सर्वपासगळन्नु होगलाडिसि मोक्षवन्नु कॊडुत्ता नॆन्दु ई प्रपत्तिय प्रभाववन्नु शास्त्वार्थोपप्णव प्रसज्ठमिल्लुद विषयत्तिल् शॊद्रैभागवतनिगू ब्राह्मणनिगू समयाचार विशेष विधायकगळाद शास्त्रगळिगॆ विरोध प्रॆसॆङ्गविल्लद विषयदल्लि शुरुङ्गादे इत्यादि-कडिमॆ माडदॆअनुसन्धिसुवुदु प्राप्तवादद्दु इदर तात्वर्यवेनॆन्दकॆ - प्रमाणानुसार क्षणार्धदल्लिमाडुव उत्कट पापक्के महापुळॆय पर्यन्त शिक्षॆयॆन्ननुभविसबेकॆन्दू कृष्णनमस्थारवून्दे विशेषसुकृतवागि परिणमिसि अक्षय्यॆफलगळन्नु कॊट्टु पुनः सॆंसारविल्लदन्तॆ माडुत्तदॆयन्दु ऒपुनन्तॆ, तत्तुल्यप्रमाणानुसार्कि शरणागति सर्वसासगळन्नू हॊगलाडिसि मोक्षवन्नु कॊडुत्तदॆ, ऎम्ब प्रपत्तिप्रभाववन्नु शास्त्रा विरुद्ध विषयदल्लि कडिमॆ माडदॆ अनुसन्धानमाडबेकॆन्दु तात्पर्य. हागादकि 1) तम्मातापित हन्तारमहिषाति ऎन्दु तॆण्डॆ तायिगळन्नु कॊन्द महा पापियन्नू शरणागतियु कापाडु त्रैदॆये ऎन्दरॆ, इदु उत्तराघ विषय मल्लाद पोदु इत्यादि, माता वित ैहननवु प्रसत्त्य नुष्का नक्कॆ पूर्वदल्लि माडल्पट्टु, उत्तराघ विषय मल्लादपोडु प्रसत्त्य नन्तर माडिद पासवल्लदिद्द क्कि उपप्ल वमिल्गॆ 4 सर्वपासॆभ्यो ,मोक्षयिष्कामि”ऎम्बनचनक्कॆ विषयवागुवुदरिन्द च बाधळ्वू इल्ल. भगवन्तनु शरणागत वशीक्ष ृतनागि आ पास वन्नु क्षमिसि इवनु अपेक्षिसिद कालदल्लि मोक्षवन्नु कॊडुत्तानॆन्दर्थ. “तं माता ब हन्तारॆम्ौ इत्यादिगळु पूर्वाघनिसयवादकॆ उसस्क्यृवविल्लनॆन्दु. हेगॆ. हेळबहुदु सन चोद्य ऒबहिस्तॊ भय थासि स्मृतेराचाराच्च? ब्रह्म सूत्र3-4-43:)"“ऎन्दं व्यवस्थावितवाद रीतियल्लि आश्रम भ ष्कादि महापातकिगळिगॆ ब्रह्म विद्योसदेशवु कूडदॆन्दु हेळिरुवाग माता पितृ हॆननरूस मॆखपातकिगॆ ब्रह्मनिश्योपनेशवु कूडदॆ अनरुगळिगॆ संसार ‘निस्तारक्क (नल्लॆ A A 5). सनत्युमूरसंहितॆ.. कुयोनिप्व पिसञ्जातः , यस्सकृत् शरणङ्गतः । तम्मातापित ैहन्तार मवपिपाति Ad 3 ॥। नीचजन दल्लि हुट्टि _दवनौदरू मूता पितृगळन्नु कॊन्द पापियादरू भगवन्तनल्लि ऒन्दुसल शरणागतियन्नु माडिदरॆ साकु ‘अदरिन्द” ‘पशिकृ तनाद भगवन्तनु संसारतुपगळन्नॆ ल्ला होगलाडिसि रक्षिसुत्तानॆ .
- कुयोनिष्ट पि सञ्जातः यस्सकृत* शरणङ्गतः। तं ता पितृ हन्तार ना भवार्तिहा ॥ सनत्कुमारॆ संहितॆ, नीचजन्मदल्लि हुट्टिद्दरू, तन्दॆ तायिगळन्नु कॊन्दपापियादरू, भगवन्तनल्लि शरणागति माडिदवननू* ५६2 जेडनॆवूडि, भग वन्तनु कापाडुत्तानॆ. 185 प्रभाव रक्षूधिकारः उत्तराघनिषयत्तिल् निस्तारक्रमज्गळ् मुन्से शतॊन्नोम्. 1) “शरणं च प्रपस्न्मानां तवासि ति च याचता म् । प्रसादं पित्त हन्त्ल णामहि “ुठ्नस्ति साधवः ॥? त्यादिहळुवु् इप्पडिक्कु सुघटतज काम् प्रपन्न भागवतानाम् अर्थकाम प्रावण्येसि निन्दा न कार्या नम् दर्शनत्तिले निल्फॆयण्डैयराय् मम्मंस्सुक्कळाय् , कर्मज्जान स बब ऐ आा इरुवाग अवरुगळिगॆ त्य 9 स्या शास्तैन्यवस्थानितवाद ऎल्लगॆ उपप्तव प्रसङ्गवु एर्पडुवुदिल्लवे. आ उपप्सववु इल्लवॆन्दु हेगॆ हेळबहुदु ऎन्दक्कॆ प्राक्त न दुष्कर्मदिन्द माता नितृहॆननमाडिद मॆहापानियू न प्राक्तनवाद प्रकृष्टतर सुकृत परिपाकदिन्द, तन्न द्भुष्ट्यृत वन्नु . नॆनॆसिकूण्डु श् स्वी कॊ निर्वेदवन्नु हॊन्दि कारुणि कोत्तनुराद आचार्यर पादगळल्लि तन्नन्नु कापाडुवन्तॆ शरण हॊन्दिदक्कॆ आ आचार्यरु विद्योसदेशक्कॆ ईतनु अनर्हनादरू , “अनालोचित विशेषाशेष लोकशरण्यनाद श्रीमुन्नारा रायन चरणारविन्दगळल्लि आत्मि ीयवस्तुवागि स्वीकरिसि, ससरिकर. भरस सनुर्पणवन्नु माडलु शक्यवु. ई आंशवु शास्त्रा नुमतवादरिन्द , आचार ृसिष्मा रूप. प्रपत्ति महापापिगळिगू «जि की वनवु इदॆ ‘याद्दरिन्द उप पस्गवविल्ल । मातु सुसङ्गतवैदु तात्पर्य. उत्तराघ निषयति! ल् इत्यादि माता. सित ओहननवु प्लैसत्त त्य नन्तर एर्पट्टरॆ, अदक्कागि प्रायश्चित्त, पुनः प्रसत्तिगळन्नु यथाधिकारमाडिकूळ्ळ बेकु. हीगॆ.उत क्या कळॆदुहोगुव क्रमगळन्नु मन्स शोन्नोम् आसराधपरिहाराधिकारदल्लि हेळिद्देवॆ. 2) तरणं चप्प सॆन्ना नाम् इत्यादि नाक्यगळिगू इजे सिः4यॆ निर्वाहवाद्दरिन्द, सुफुट्ल- तगळु. ॥ ऎ प्रभावद हिरिमॆ-प्र पन्न राड भागवतरु वॆ ैराग्यनिल्लदॆ. अर्थकाम प्र क्रवजराद " मात्र ळ् अनरन्नु निन्दिसबारडु. । इल्लिय यवरॆगॆ. ‘भगवत्त श्रभाववन्नू प्रपत्ति प्ल भाववन्नू याव कॊरतॆयू बारदन्तॆ हॆ _यायितु. आनन्तर भागवत प्रभाववन्नु हेळलु उपक्रमिसि, नम्दर्शनत्रिल्- इत्यादि पूर्व पक्षवन्नु अनुवाद माडुत्तारॆ. आदागि नम् दर्शनत्तिल* - “नाथोपज्ञं प्रवृत्तं बहुभिरुपचितं यामुनेय प्रबन्थैः त्रातंसमृ ग्यतीन्द्रॆरिदमखिलतमः कर्शनं दर्शनं नः?-नाथनुनिगळिन्द स्रैवृत्तवागि, आळवन्दारवर प्रबन्धगळिन्दॆ अभिवृद्धवागि ति भाष्यकाररिन्द चन्नागि रक्षिसल्पट्ट, . श्रीमन्शिगमां 3 महादेशिकरिन्द अज्ञ्यानगळॆल्लवू नित्केषवागि. कळॆदु होगुवन्तॆ सुस्थिरवागि स्मासिसल्पट्टि ई विशिष्टाद्वैत सिद्धान्त (दर्शन दल्लि फिलैॆयुषैैय
- विष्णु धर्मषु्:-105-53: भगवन्तनल्लि स्हनिस्मॆयागि शरणागति. माडिदवरिगू, समुदायज्ञान पूर्व प प्रप त्रिनिष्ठॆ माडिदवरिगू सह भगवन्तनु अनुग्र सुवन्तॆ, सत्सु राषरू, तम्मल्लि शरणागति माडिदवनु पितृ हन वन्नुमाडिद्दरू अवन पाप परिहारक्कॆ दंरितोरिसि अनुग्रहिसुत्तुरॆ, ।
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 786 भक्ति प्रपत्तिहळिल् एदेनुमॊरु शास्ति «य मर्का दै याले भगवत्प्र वण रानार्क्कु I हुतव सञ्ज्ञाद्यन स्थॆ हळिले आ आभसज्जा दिहळा हर शिलव्याधिहळ् ‘क्कीषमाह शमि यूद मट्टैक्टॊण्डु Ep पाक तरै प्रोली असम्भाष्यरॆन्रु, शिल वैराग्य मात्र प्रधा घो शॊल्लुवर् हळ. चा y करण परिहार,म्. इदुवुवु् भगवच्छास्ता अऔिहळिल् खिन्न वृत्ता दि प्रकरणज्ल ळालेपरिहार्यवु राय् -स्थिराध ध्यनसायवन्नुु ळ्ळ वरागि भक्ति प र्रपत्तिहळिल् इत्यादि सॆरंसकॆयागि मोक्ष साधनगळाद कर्मयॊःग ज्ञा नयोगगळीन्नु साकान्मॊ (कॆ साधनगळाद भक्ति प्रपत्ति गळेनु, हीगॆ शास्त्र जोदितॆगळागि व्यवस्थि तगळाद उपायगळल्लि यावुदादरू ऒन्दन्नु अनुष्ठिसि भगवत्पृवणरादवरिगॆ 1) यन्तमान सञ्ज्ञाद्य वस्थै हळिल्-आरम्भदॆ शैैयॆल्लि-आदागि गीतॆयल्लि हेळिरुवन्तॆ बाह्यें द्रियगळन्नु विषय सुखगळल्लि जेसि तडॆदु जीवात्मध्यानदल्लि निरतनागुव नशॆयल्लि अर्थसङ्गादि हळाहिर इत्यादि-हण सम्पादनॆयल्लि आसॆ मॊदलाद कॆलवु व्याधिगळु निश्शेषवागि शनिंयाद मट्ट कॊण्डु. होगदॆ इरुवुदन्नु नोडि, इवरुगळु प्राकृत जनरन्तॆ सम्भाषणॆगॆ अनर्ह रॆन्दु कॆलवु वैराग्य मा) प्रधानरु हेळुत्तारॆ. इदर तात्पर्यवेनॆन्दरॆ भगनद्भक्ति निरतरागि भक्ति प्रसत्र्तिगळल्लॊन्दन्नु अनुष्ठिसिद भगनत्स्रनणरु सा आसॆयन्नु बिडदै, वैराग्य विल्लदॆ इरुवाग अर्थकामगळल्लिये आसॆयुळ्ळ जनरन्तॆ इनॆरॆन्सु मातनाडिसॆलू कूडदु. ऎन्दु कॆलवु वैराग्य प्रधानरु हेळुत्तारॆ. इदुवुम् इत्यादि-इगू भगवच्चा स्त्रॆगळल्लि खिन्न नृत्त्यादि प्र करणगळल्लि हेळिरुवन्तॆ ५ हार्यवु. खन्न वृत्तिगळु- देह यात गोस्कर श्रम नडुव बडवरु. खिन्न वृत्ति प्र hi “निर्धनांस्ट 3 तोलोकान् व वृत्त ्यर्थं भृशकशिन्र तान् । नावमस्यै(त त्रैर्लोकं पवित्रीकुरुते हरिः । हॆणकासिल्लद बडवरु क्लेशदिन्द तम्म हसिवु बायारिकॆगळन्नु तीरिसिकॊळ्ळलु लोकरल्लि आल्लल्ली याचकरागि सञ्चरिसुत्तारॆ. अवरुगळन्नु परिहास्य माडि अपमान माडकूडदु. आ दरिद्र नारा यणरिगॆ भिक्षॆ, दान. कॊडुववरू नवित्ररागुत्ताकि. भगवन्तनु दरिद्ररिगॆ दान, धर्मगळन्नु माडनवर पापगळन्नु होगलाडिसि आवरिगॆ सद कियॆन्नु कॊडुत्तानॆन्दर्ज. आ रीतियल्लि भगनॆद्भ क्त्ररू खिन्न वृत्तिगळागिद्दु आर्थसॆङ्गदिन्द अल्लल्ले सञ्चरिसि दानगळन्नु स्वीकरिसि कुटुम्ब यात्रॆ यन्नु माडुवुदन्नु नोडि, आवरुगळन्नु निन्दिसबारजिन्दु त तात्पर्य. *गवगृक्त क्तरिगॆ कुटुम्ब पोषणॆगागि अर्थसङ्गादिगळु अत्यन्त बाधकगळागवु. TS SESE SESSA 1) यतमान सञ्जॆ यदासंहरते चा युं कूर्मोङ्गानीवसर्वशः 4 इन्द्रियाणीन्द्रियार्थे भस्तस प्रज्ञा प्रतिष्ठिता ॥ । गीतॆ 0-58 आत्मयोग निष्ठनु आरम्भद दशॆयल्लि आमेकुं तन्न अङ्गगळन्नु ऒळगॆ. सॆळॆदु. कॊळ्ळुवन्तॆ बाह्मेन्द्रिय गळन्नु विषय सुखगळल्लि होगद हागॆ तडॆदु मनस्सन्नु जीवात्य ध्यानदल्लि निरतवागुवन्तॆ प्रवर्तिसबेकु, इदर स्थित प्रज्ञतॆय मॊदलने हन्त, यतमान सञ्ज्ञॆ ऎन्दु करॆयल्पडुत्तदॆ. 787 प्रभाव रक्षाधिकारः कुमार्ग प्रव त्ति निषये विहितनिन्दा किञ्चित् स्टलन निषये, नकार्या.
- “डम्भिहै तुक पाषण्डि बकवृ श्रींश्ल वर्जयेत् » 2) “येतु सामान्य भावेन मन्यस्ले ¢ पुरुषोत, मम्! तेनॆ पाषणक्लि निन ज्ञेया स्पर्वकर्म बहिष्क ताः । 3) “पुंसां जजाभरण ‘मौण्ड्य वतां वृफैम् इत्यादिहळिर् पडिये र्वतप्पि नार् पक्कल् शॊल्लुव्् वात ९0 न्ट यलि तॆडुमारिनार् पक्कल् कॊल्ललादादिरे प्र पन्ना पचारः त्याज्य एव. भागवतरिल् “ऊनहीन परिस्रस्तनष्ट? निषयज्ञळिलुव् परिमात्तज्गळिल् तारत म्यम् निधित्त देयाहिलुम् ऐकान्त सा कुलै यादे न… निरुहाले सन्मार्गदल्लि हॆज्जॆ तप्पिद मात्रक्कॆ भागवतरन्नु दूषिसबारदु कॆट्ट मार्गदल्लि प्रवणरादवरन्नु नोडि हेळुव निन्दनॆयन्नु सन्मार्गदिन्द स्वल्प जारि दवरल्लि हेळलागदॆन्दु 1) डम्भिहै तुक पाषण्डि ऎन्दारम्भिसि शिक्षिसुत्तारॆ. आदागि डाम्भिकरु- इररु तन्मुन्नु श्लाफिसबेकॆन्दु कानु. न माडुववरु, हैतुकरु-युक्ति मात्रवादिगळु बक व गळु. नञ्चनॆयि- ०द नम्बिदवरिगॆ निब्रीकॆ माडुववरु. पाषण्डिगळु- भगवन्तनन्नु इतर देव स समानवागि नोडुवनरु, इवरुगळ सहॆनासॆ माडबारदु.” /, ’ येतु सामान भानेतॆ इत्यादि-पुरुषहोत्तमॆनन्नु मनुष्य सामान्य भानदिन्द तिळियुववरु ‘पाषण्डिगळु इवरळि गळु “सर्व वैदिक कर्मगळन्नु माडलनर्हरु. 3) पुंसाञ्जबाभरण इत्यादि निष्कारणवागि जटॆयन्नु धरिसुववरु, तलॆ बोळिसुनवर्तु भगवन्निवेदितवल्लद अन्ननन्नू तिन्मुननरु, स्नान, सॆन्ध्यावॆंरनादि शरीर शुद्धीकरण निल्लदिरुववरु, पितृ तर्नण माडदवरु, मातानितृश्राद्वगळन्नूू निण्ड प्रदानगळन्नू माडदवरु ; इवरुगळु मेलॆ लॆ पापिगळु… . इवरुगळॊडनॆ सम्भाषणॆ माडुववरू नरकक्कॆ होगुत्तारॆ. इत्यादिहळिर्रडिये न.1तप्पिनार्-.ई रीतियल्लि सन्मार्ग भ्रष्टरादवर निषयदल्लि हेळतळ्ळुन्थ प्रमाण-वचनगळन्नु. सन्मार्गदल्लि हॆज्जॆ व्यत्यासवादवर विषयदल्लि हेळकूडदु, आन्दरॆ डाम्भिकरु, नास्किकवाद माडुववरु, बक वृत्तिगळ, पाषण्डिगळु सन्मार्गवन्नु बट्टवरु, इवरुगळन्तॆ भगवद्भक्तरु वृति त्रिकर्तितरागि. आचार वृवहारगळल्लि न्यूनतॆ यिन्द सण्य्यृत्तियल्लि स्वल्प हॆज्जॆ तप्पिद मात्रक्कॆ णु आभागवतरन्तॆ $रस्टारवागि काणबारदु, ऎन्दु तात र्य. भागवतरिल् इत्यादि भगवग्भश्मरल्लि पञ्च संस्थारगळल्लि कॆलवु इल्लदिरुवुदु, अदागि ऊनर् ताप संस्कार मात्र रहितरु, हीनर्-पुण्ड्र संस्कार रहितरु, परिस्पस्तर्-नाम संस्कारविल्लदवरु नष्टर्-मन्त्र संस्थारविल्लदवरु. इवरुगळॆ विषयगळल्लियू, परिमाट्रव््-आदरवागि नोडु वुदरल्लि तारतम्यवु शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्टद्दरू, ऐकान्त्यवु अन्दकॆ भगवन्तने उपायनॆम्ब बुद्धियु कुलै यादे इरुक्किल्-नष ैवागडॆ इद्दरॆ अन्त्य कालदल्लि ऒन्दु विरहाले-उपाय
- शु 240 प स श्री मद्रहॆस्यत्रयसाके 788 इवर्हळीडेरि निडुवर्हळ्. इवरुहळ४- तिरत्रिलुव् असचार माहादॆस्रिरे शास्त्रं अ विधित्तदु. satis. & । भक्त प्रपन्नयो है मोश्रसिद्धिरस्तॆ सन. I) “नेहाभिक्र मनाशोस्ति प्रत्यवायो ननिद्यते! स्वल्प मत्यॆस्य धर्मस्य यतॆ महतोभयात्?ऎन्रु म्, 2) “पार्थ नैवेह नामि विनाश स्तस्यनिद्यते । नहि कल्याण क्ट न तृश्लि म- र्गतिं तातगच्छ त्रि ऎन्रु म्, कर्मयोगत्तिरॊन्न प्रभावम्. भक क्रिप्रपत्ति हळि कॆमुतिकन्यायॆत्ता ले सिद्ध के 3) “आफिचेत्सु काहु भजते ना मनन्यभाक5! साधुरेव समसन्नव्य स्पम्यग्व्य वसितो हि स;। ऎनु) म्. दिन्द इवरुगळु उत्तीर्णरागुत्तारॆ, इवरुगळ विषयदल्लि प्रतिपक्ति तारतम्यवन्नु शास्त्रवु हेळिदरू भागवतरिम्ब साम्युदिन्द इवरुगळ विषयदल्लियू असचारवु कूडदॆन्दु “वैष्णवे सरिवादाच्च पतत्येव न संशयः इत्यादि शास्त्रवु विधिसिदॆ भक्ति प्रपत्तिगळु स्वल्प वैकल्यनिद्दरू क्रमेण उत्तारकगळु.
- नेहाभिक्रमनाशोससि सिसत्त्यादि 2) पार्थनैनेह नामुत्र इत्यादि कर्मयोग वन्नु माडलु उपक्रमिसि माडिबिट्टिद्दरॊ, माडिद कर्नुयोगवु अदागि दान धर्म यज्ञ याग तॆपस्कीर्थादि सेवनॆगळिन्द. ऊटाद भगनफ्रीतियु मनॆ कट्टलु हाकिद कल्लिन तळ हदियन्तॆ भद्रवागिद्दु तक्क समयदल्लि इवनन्नु कर्मयो नन्नु मुन्दुवरिसुवन्तॆ संसार भयदिन्द कापाडुत्तदॆ. (2) कर्मयोगनन्नु आरम्भिसि मध्यॆ बिट्टि वनिगॆ इहसरगळल्लि कॆडुकु यावुदू इल्ल. मङ्गळकरवाद कर्मयोगवन्नु स्वल्प माडिदरू, अवनु दुर्गतियन्नु हॊन्दु वुदिल्ल. ई रीतियल्लि कर्मयोगत्तिल् शॊन्न.. कर्नुयोग प्रकरणदल्लि हेळिद योग प्रभाववु भक्ति प्रपत्तिहळिल्_नुहा प्रभानॆदिन्द कूडिद भक्ति सळ निष यदल्लि कैमुतिक न्याय दिन्द अधिकवागिरुत्तदॆ. आद्भरिन्द. भक्ति- प्रसत्तिगळल्लि आभिमुख्यदिन्द कूडिदवरल्लि स्वल्प वैकल्य वन्नु, नोडि, अवरन्नु कीळागि भाविसुवुदु महासचारवॆन्दु तात्पर्य. भगनन्तने ऊन, हीन, नष्ट परश्रॆस्तरे मॊदलादनर विषयदल्लि असचारगळु कूडदॆन्दु }) अहिचेत्सु दुराचारो ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसिरुत्तानॆन्दु सूचिसुत्तारॆ. अदागि बहळ 1» AG-2-4l.. इवु ई कवरयोगवन्नु, अक्रमनाशो नौस्ति.आरम्भसि मध्यॆ बिट्टिद्दरिन्द, आरम्भिसिद भागवु नष्टव-गुवुदिल्ल. माडि बट्टि द्दरू, आ आरम्भिसि माडिद धर्मवु काल क्रमदल्लि पूर्णवागि धर्माचरणॆ माडिसि, संसार भयदिन्द कापाडुत्तॆदि, 2) गीतॆ 6.40. स्वल्प धर्मवन्नु आचरिसि बिट्ट वनिगू इह. परगळल्लि नाशविल्ल, (मङ्गळकरवाद कर्मयोग पन्नु आरम्भिसि बिट्टिद्द रू आ मङ्गळकार्यवन्नु माडिदवनु दुर्गतियन्नू हॊन्ददॆ आ कर्म. फलवागि मुन्दिन हिस् ह क्ष शुक दॆ जन्मदल्लि आ कार्यवन्नु आरम्भिसुवन्तॆ सद्वंशदल्लि- हुट्टुत्तानॆ-) ।) क्षिप्पम्भवति धर्मात्मा शकश्न च्छान्तिं निग`कति ॥ ऎम्बुदु अनन्तर वात्म, आपि सु ऎम्बी उपपदगळिन्द बहळ बहळ दुराचारियागिव्दरू भगवन्तनन्नु आश्च यिसिदवनु भगवत्स भावधिन्द शीघ्र ल्ले सद्व त्तियिन्द कूडिदव नागि, पूर्वकृत सर्वपाषगळिन्दलू विमुक्तनागुत्तानॆ. गीतॆ 6-30 789 _ प्रभाव र धिकार-
- “अपि पापेष्टभिरता मद्भक्ताः पाण्डुनन्दन । मुच्छ्यन्षे सातक स्पश्चै 8 पद्मपत्र निनाम्भसा!” ; es ऎन्रुम्, सक्टीश्वरन् ताने अर्जुननैयम् धर्मपुत्रनैयवर् पत्त ‘वरुळिचॆ’ य् दान्. उषायनिष्का प्रभावस्य दृढीकरणम्. असृडिये श्री पुण्डरीक नारद संवादत्तिलुवर् 1) :“चीरवासा जटीवास्यात् त्र्रिदण्डी मुण्ड एववा भूषितोना द्विजश्रेष्ठ नलिज्जं धर्मकारणम्। 2) येन शंसा दुरात्मानः पाषाचार रतास्प्सदा। तेहि याक्रि परंस्थानं नरा नारायणाश्रिताः। दुराचारियागिद्दरू, नन्नन्नु अनन्यगतिकनागि आश्रयिसुनननु, साधु - ऒळ्ळॆय तीर्मानदिन्द कूडिदवनु. अननन्नु बहळवागिये गौरविसबेकु. शीघ्रदल्ले दुराचारगळन्नॆल्ला बिट्टु धर्म दल्लि निरतनागुत्तानॆ. ऎन्दू, 2) असिसापेष्टभिरताः इत्यादि ऎल्फॆ पाण्डु पुत्रॆनाद धर्म राजने नन्न भक्तरु पापकार्यदल्ले निरतरागिद्दरू तामकॆ ऎलॆयल्लि नीरु अण्टिदे इरुनन्तॆ आवर सर्वपासगळू अण्टिदॆ अवरन्नु बिट्टु होगुत्तवॆ, ऎन्दू. सर्वेश्व नु ताने अर्जुननिगू, धर्मपुत्रॆनिगू कृपॆयिन्द हेळिरुत्तानॆ. भक्त प्रपत्तिगळल्लॊन्दु उपायवन्नु परिग्रहिसुवु दक्कॆ पूर्व भावियागि पाप माडिदवनु तन्नन्नु आश्रयिसिदरॆ दुराचारोसफि सर्वाशी कृतघ्यो नास्तिकः पुरा । समाश्रयेदादिदेवं श्रद्धया शरणं यदि । निर्दोषं विद्धि तं जन्तुं प्रभापात्सृरमात्मिनः ॥ ऎम्ब वचनद प्रकार भगवन्तनु रक्षिसुत्तानॆम्बुदु सहज. मेलॆ हेळिद “अनिचेत्सुदुराचारो” प यिसिद . नन्तरवू दुराचारादि पाप कार्यगळल्लि निरतरागिरुननरन्नू यावुदादरू ऒन्दु रीति यल्लि सरिपडिसि धर्मात्मरन्नागि माडि भगवन्तनु रक्षिसुत्तानॆन्दु. हेळिरुवुदरिन्द, वर्तमान, कालदल्लि माडुवदुराचारगळू भगवत्सॆमाश्रयणक्कॆ बाधकवागलारवु ऎन्दू पूर्व कृतपाप गळु कैमुतिक न्यायदिन्द कळॆदु होगुत्तवॆ ऎन्दू, तात्पर्य. प्रॆण्डरीक नारदसन्नवादवन्नुु अप्पडिये ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि हागेये श्री पुण्डरीक नारद संवाददल्लियू, 1) चीरवासा जटीवास्कात् इत्यादियागि. च्रीरवस्त्र धारि यागिरलि जटाधारियागिरलि त्रिदण्डियॊगिरल्लि मुण्डनागि एकदण्डियागिरल्कि, हीगॆये इतर लिङ्गगळिन्द भूसितनागिरलि. (लिङ्ग - आश्रम चिह्नॆ) इवु . धर्म हेतुवल्ल. अन्दरॆ मोक्षक्कॆ कारणवाद भगवत्भृसाद जनकवागलारवु, मत्तेनॆन्दरॆ भक्तिप्रसत्रिरूस उपायगळे भगवत्स सादजनकगळु, ऎन्दु तात्पर्य 2) येोनृशंसा दुरात्मानः इत्यादि नारायणनन्नु आश्रयि
- भारत आश्वमेधिक पर्व 95-46.
-
- इति समु 31-188. 119फ्रीमद्रहस्यत्तयसारे 790
- अिप्यन्ती नच साहेन वैष्णवा नीतकल्मषाः । टा. सकलं लोकं सहस्रांशु रिवो दितः ॥? 4) जन्मान्तर सहस्रेषु यस्य स्याद्भुद्धि रीदृशी । दासोहं वासुदेवस्य सर्रलोक महात्मन- । स याति विष्णुसालोक्यं पुरुषो नात्र संशयः । कं पुन स्तद्धत प्राणाः पुरुषास्स यतेन्द्रियाः ।? ऎन्रु भगवत्त्रवणर् अनुवृ त्त दोषरानालुम्, यथार्ह प्रा यश्नि त्तादि मुखत्ता ले मॊ सिद्धि यिल् संशयमिल्लॆ ःयॆन्रु निण्डत्तॆ यम्, निर्नोषरुक्ळु कैमुतिक न्यायश्ता ले कडुह मोक्ष सहियॆयम्म् तॊल्ल, I) हनन शतै रिष्टा ऎ माजपेयॆ शतैरपि । नपा प्रास्ट्नु ह जा टु नारायण पराजुः खाः॥” ऎन्रु धॆगवड्रिमुखरुक्नु अनन्त जळान उ तृष्ट सुकृतज्नळालुम् सुगति यिल्लॆ 2 यॆन्रुवं् महर्षि इव्वर्थज्गळ्ळॆ प्रपञ्चिर्त्वा. सिदवरु आश्रयानन्तर नृशंसरागिद्दरू, कॆट्ट स्वभावदिन्द कूडिद्दरू, सदा पापगळन्ने आचरिसुत्तिद्दरू तम्म आधिकारानुगुणवाद प्रायश्चित्तादिगळन्नु माडिकूण्डति सद्गतियन्नु पडॆयुत्तारॆ. 3 लिस्यन्ते नचपापेन इत्यादि विष्णु भक्तरु प्रामादिक पापगळिन्द, नलिप्यन्ते लेसहून्दंवुदिल्ल प्रामादिक पापगळु अवरिगॆ अण्टुवुदिल्लवॆन्दर्थ. अवरु कल्मषगळिल्ल दवरागि उदयिसिद सार्यनहागॆ सकल लॊकगळन्नू पवित्रगॊळिसुत्तारॆ. 4)जन्मान्तरसहॆस्प्रेषु इत्यादि - सर्वलोक स्वामियाद वासुदेवनिगॆ दासनॆम्ब ज्ञानवु यारिगॆ अनेक साविर पुणु जन्मगळ नन्तर उम्बागुत्तदियॊ, अवनु विष्णु सालोक्यवन्नु हॊन्दुत्तानॆ. इदरल्लि संशय्य विल्ल. हीगिरुवाग इन्द्रियगळन्नु अडगिसिकॊण्डु भगवन्तने तमगॆ प्राणाधारनॆन्दु ध्यानमाडु वनरु भगवन्तनन्ने पडॆयुवुदरल्लि संशयविल्ल, ऎन्दु भगनत्ह्र्रवणर” इत्यादि-ईरीतियागि भगवत्स ्रनणरु-भगवन्तनल्ले प्रावण्यातिशयवुळ्ळवरु, अनुनृत्त दोषरानालुन५ बुद्धि पूर्वकनाद पापगळन्नु .माडिदरू यथार्हवाद प्रायश्चित्तादिगळिन्द, निवृत्त पापरागि मोक्ष वन्नु- पडॆयुवुदरल्लि संशयविल्लनॆन्दू निर्दोष क्कु बुद्धि. पूर्वक. पासगळन्नु माडदे निर्जोसरिगॆ कैमु सक ’ न्यायॆद’ प्रकार, शीघ्रवागिये *नोक्षसिद्दि उम्बागुत्तदॆयिन्दू :हेळि रुत्तजि.’ अश्व्तनोध शत्सै रिष्ट्र्वा इत्यादि नारायणनल्लि पराज्मु महागिरुवररु नूरु अश्वमेध यागगळन्नु माडिनरू हागॆ नूरु वाजपेय यागगळन्नु माडिदरू, सॆद्दतियन्न्नु सडॆयलाररु,.. ऎन्दु. व्यतिकीक मुखदिन्द, भगवद्विमुखरिगॆ अनन्त उत्कृष्ट सुकृतगळिन्दलू सुगतियिल्ल नॆन्दु महर्षियु. ई अर्थगळन्नु प्रपञ्चित्तान् विस्तारवागि हेळिरुत्तारॆ. ———_ ं “आ, 7 . 2 (ईजागा ५ 7 ( 7 जा जजा फाणागा । ह em ऎ चच जाजखाज जा जाणा _————
- इति. समु (31-120) 4) इति, समु 31,121, 122) 1) इक्कि समु, 33-180. 791 प्रभाव रक्राधिकारः
- “योह्येनं पुरुषन्नेद जीवा असि नतन्निदुः” ऎन्नॆ याले भगवद्दा गॆ मुडॆ ह[यवनुडैय प्र प्रभानं नित्य सूरिहळुक्कु म् सरिच्छॆ “द्य मस्ति “. आहैयाल् अनुन्य त्र “बुद्धि पूर्त डिनषरळन भागवतरु उपक्सॆ “शादिहळुण्णा न उट अवज्ञा दिह४् सण राहादु.
- “अवै स्थन नमस्कारादवमानाज्चॆ सेशने । नैष्न वे परिनादाच्चॆ सततै «व नसंशयः ।?
- “युतिनिन्ला परो न्यितं वॆ स्लावा नवमन्यतु आध्या त्म निमुखस्सॊ स्तु “ब नं करोतियः ॥ आन्न र्मस्टो बहिश्शा फ्रॊ (€ ब ब्रह निद्दॆ (षतत्स रः । कर्म निन्हापरस्सोस्तु’ एिसस्त सं 1 य । नित्यानुष्ठान संयुक्तानध्यात्म ज्ञान दुर्बलान* । व्यानोहयतु दुर्बद्धिर्बिसस्तैनैं करोतियः॥” ऎन्रु शॊल्लपट्टदिरे. कहा, इन्ति इ घान अप चवा सहा चा ना ज् जा हट ज्
- याहैेनम्पुरुषंवेद इत्यादि, ई महापुरुषनाद नारायणनन्नु वेद - साक्षात्वरिसिदवन प्रभाववन्नु-देव्या, निश्यसूरगळू तिळियरु, ऎन्दु भगनद्द्व्वनपुळ्ळनरप्रभाववु नित्यसूरि गळिगू परिच्छेदिसि हेळलागुनुदिल्लनल्लवे. एतावताफलिसिदुदेकॆम्बुदल्टु अख्कॆ याल् अनुव त्त बुद्दि पूर्वमोषरान ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि मेले हेळिद वचनगळ प्रकार बुद्धि पूर्वकवाद पापगळन्नु माडुव, भागवतरिगॆ उसक्लेशगळु उण्टादर्यू[आवरन्नु कुरितु अवज्ञादिगळन्नु माडलागदु. इदक्कॆ प्रमाणवन्नु; 8) अनैष्टन नमस्कारत् ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि अनैष्णनरन्नु नमस्कृरिसॆबारदु. केठननन्नु अवमानगॊळिसबारदु वैष्ण वरन्नु दूषिसबारदु. इवुगळॆल्ला समानवाद. पापगळु. . ईपासगळिन्द पतितनागुता नॆ. 4) यतिनिन्दा पकोनित्यं इत्यादि तावरॆगॆद्नॆयन्नु कद्दवनु नित्यवू यतिनिन्दापरनागिया वैष्णवरन्नु अवमदिसुवनागिय्का अध्यात्म वेदान्त शास्त्रभ्यास विमुखनागियू इरलि ऎन्दु खुषिगळ मध्यॆ परस्पर विवाद वेर्पट्टाग माडिद शनथ. इदरिन्द ई पासगळु बहळ क्रूर गळु ऎन्दु एर्पडुत्तवॆ. हागॆये (5) अन्तर्दुष्टो इत्यादि तानरॆगॆड्डॆगळॆन्नु कद्दवनु मनस्सिकॊळॆगॆ दुष्ट स्वभावनागियू, हॊरगडॆ ह वेषनन्नु हाकुवननागिय्या ब ब्रह्म वितु,गळन्नु दॆ ‘हिसुवुदे स्वभाववुळ्ळवनागिया, कर्मथिन्दापर - वैदिककर्मगळन्नु. दूषिसुव वनागिया आगलि. ईरीतियाद महापापगळिगॆ ऒळगागलि ऎन्दु खुसिगळु शपथमाूडुत्ताकॆ. हागॆये वेदान्त ज्ञानवु दुर्बलवागिद्दु फित्यानुस्थान तत्पररन्नु व्यामोहगॊळिसुव दुर्बुद्धि यु, तावकॆ गॆड्डॆयन्नु कद्दवनिगॆ उण्टागलि, ऎम्बुदु मत्तॊन्दु- शपथ. ई रीतियादपुनाण रावा कानानाता साव त 00 00010.22.0…110,1.1.1 110. 0.114
- भारत. अरण्यपर्व, 191-29 3) नारदीय
- 5)इतिहास समुच्चय 12-71,72 श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 792 भगवद्भागवतापचाराणां तीप्रतमत्व कथनवु, श्री भाष्यकारर् अकृत्यकरण कृत्याकरणज्ल ळोडे भगवदसचारादिहळ्ळ चॆ €रनॆडु सप त्तदु गोबलीनर्द न्यायत्ता ले भगनदप चारादिहळ्ळि तीव्रज्ञळिन्नॆ $क्वाह. ऎल्लाम् भगनदसटचारज्ञळायिरुक्क नखखभेधज्दळाले निनक्षित्तु चिलनत्तै इजु भागवतापचारज्गळॆश्सिरदु.. यानैशिल अपचारण्णल्ळिप्पु रनुल्टीकॆय्हिरान् अप्पद प्पट्टनैतन्नॆ यी भगवद्भागवत विषयज्लळिले शॆय्दाल्, निषयस्वभावत्ताले राज द्रॊहादिहळ् पोलॆ, निहनुं दण्ड हेतुक्कळामॆन्रु निशेषोषादानत्तु कृभिप्रायम् वचनगळिन्द भागवतरन्नु द्वेषिसुवुदू अवर आचारानुष्मानगळन्नु दूहिसुवुदू कूडदु. ऎन्दु हेळल्बट । दॆयल्लवे. आद्दरिन्द भागनतप्रभाववु बहळ उत्कृष्ठ वादद्दु, भागनतासचार बहळ क्रूरवादद्दु ऎन्दु तिळिसल्पट्टितु. सप्तर्षि संवाददल्लि तावरॆ गॆड्डॆयन्नु कडु. तिन्दवनिगॆ इन्तह क्रूरगळाद पासगळु सम्भविसलि ऎन्दु माडिद शसथगळु इदक्कॆ स प्रमाणगळु भागॆनतापचारवु क्रूरनॆम्बुदक्कॆ श्री भाष्यकारर सम्मति अकृतकरणादिगळल्लि भागवतापचारवु सप्रुधानतॆनु नॆम्बुदन्नु 2) भाष्यकारर्. इत्यादि आरम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. अदागि श्री भाष्यकाररु आकृत्यकरणगळॊडनॆ भगनदसचार भागनतासचार गळन्नु सेरिसि हेळिरुवुदु गोबलिनर्दन्यायदप्रकार भगनदनसचार भागनतासचारगळु तीव्रवाद पासगळु ऎन्दु तोरिसुवुदक्कागि ऎन्दर्थ. अदागि 4गामानय बलीवर्जमानय’’ ऎम्बल्लि “गाम्” ऎम्ब शब्ददिन्द बलीवर्दवू (ऎत्तू) सिद्दवागिद्दरू, पुनः “बलीनर्णमानय्य ऎन्दु हेळिरुवुदु गोशब्दवु बलीवर्दानयनक्कॆ (ऎत्तन्नु तॆगॆदुकॊण्डु बरुवुदक्कॆ) आवश्यकतॆयनु? तिळिसुत्तदॆ. आकृत्यकरण कृत्याकरण पापगळल्लि भगनद्भागनतापचारगळु, अडगिद्दरू पुनः प्रत्येक वागि आवुगळन्नु हेळिरुवुदु भगवद्भागन तापचारगळु तीक्ष्यगळु ऎन्दु तिळिसुवुदरल्लि तात्पर्य. ऎल्लाम्भगवदपचारङ्गळायिरुक्क इत्यादि - ऎल्लवू . भगनदपचारगळागिरुवाग मुखबेध वन्नु विवक्षिसि, अन्दरॆ जीवालयक्कॆ पादुकॆयॊडनॆ प्रवेशिसुवुदु, देवरिगॆ नमस्कारमाडदॆ इरुवुदु भगवदसचारगळु हागॆये भगनदप्रीतिगू हेतुवाद तदीयर अप्रीतिय तीव्रतॆमवन्नु कुरितु आदक्कॆ हेतुगळाद कॆलवु. असचारगळन्नु भागनतासचारगळिन्दु हेळुत्तदॆ, यावै शिलवपचारं गळ्ळॆ इत्यादि.याव.. अपचारगळन्नु इतरर विषयदल्लि माडुत्तानॆयो, अन्तॆहनन्नु भगवद्भागवत विषयगळल्लि माडिदरॆ विषय स्वभावदिन्द राजद्रोहादिगळहागॆ तीक्ष्म्मनाद शिक्षॆगॆ कारणगळागुत्तवॆ, यॆम्बुदन्न्कू निनक्सिसि, निशेषोपदानत्तूक्कु प्रत्येकवागि ऎत्ति हेळिरुवुदक्कॆ अभिप्राय. 798 प्रभाव रक्षाधिकारः उपायुपूर्र ुभावानामपृषचारो भागवतापॆचार एव. नरकत्तु क्सु न्यानि१ज्गू लान संसार मण्डलत्ति ले नल्नै9 नडप्पार् दुर्लभरायि रुक्क भगनन्नि सति) स्र त्ति अधिकारानु कहषवजॆ मुक्तिमार्गतु, क्सु मुन्न डियान कर योगा पर भेद् ले निन्राकैयुम् :नॆगि)) निनृक्सैै भागवतासचारन््. केनल आसा प्रॆवणानां नमोक्स 8 1): “न शब िशास्त्याभिरतस्य मोस्लो न भोजनाच्छादन- तत्परस्य । नच्छॆ व रम्या वसथ प्रि यस्य न लोक चित्त ग्र हणे रतस्य ५ इत्य्युदिहळिलुम् टगवता २ वण्यमस्रि क्के 2) “शिक्नोदके ये भिरत् सॆ सदैव सॆ न्या वाक्स रुषाश्हॆ नित्यनं् । नृपेत धर्मा इशिता विदित्वा दूराब्दे इ स्पम्फरिनरनॆ ब- नि,‘1> “व ऎन्नि रपडियी, बाह्य निषय प्रान ण्यमे युषैयार्कु नोक्षमिल्लै ऎन्रपडि. इष सरकृत्तु क्ट नाट्रिङ्गालान-नाट्रङ्गाल् ऒट्टु हाकुन भूमि - भत्तवन्नु बॆळॆयुननरु मॊदलु भत्तवन्नु ऒट्टु हाकि बित्ति सयिरुबॆळॆद नलवत्तु दिवसॆगळ नन्तर आ पयिरुगळन्नु बेरि बेकॆ पातिगळल्लि विरळवागि नडुनन्तॆ, नरकक्कॆ होगुववरन्नु मॊदलु संसारदल्लि ऒट्टु हाकि अनन्तर भगवन्तनु अवरन्नु नरकदल्लि नडुत्तानॆन्दु तात्सर्यॆ. ई, रीतियागि नरकक्कॆ नाट्रिङ्गलान (ऒट्टु भूमियाद) संसार मण्डलदल्लि नल्ब, निनडप्टा र् -. इत्यादि ऒळ्ळॆय मार्गदल्लि नडॆयुववरु दुर्लभरागिरुवाग भगवद्विषयवन्न्नु शु अधिका सातक ह मार्गक्कॆ “नुन डियान मॊदलनॆ हन्तवाद, शर्मयोगुदि पर्वभेधगळल्लि निन्रार्रैंयन्नम् इरुववरन्नू नॆह्रिं निनैक्सॆ निकृष्टवागि नॆनॆसुवुदू, भागवतासचार. भगनद्दा नविल्लवॆ केवल विषय सुखगळल्लिरुववरिगॆ मोक्षविल्ल. हागादरॆ शब्द शास्त्रनन्नु अध्ययन माडुव मत्तु भोजनाजा बदनॆगळिगोस्कृर्य दुडियुववरिगॆ मोक्षविल्लवॆन्दु हेळिदॆयल्ला. शब्दतास्व्राभास्कवू, भोजनाच्चा द नक्कागि दुडियुवुदू भागवतरिगू समानवल्लवे. अवरन्नु शिक्कष्टवागि टू ऎन्दरॆ. कूडदॆन्दु (।) “नशब्द शास्ता स्राभिरतस्य? ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि शब. शास्त्रगळन्नु अभ्यासमाडुववरन्नू बोजनक्कागियू, वस्त्रा दिगळन्नु सम्पादिसलू तत्सै ररादवरन्नू रम्यवाद मनॆयन्नु कट कॊळ्ळबेकॆन्दु आसॆसडुननरन्नू कॊटट त्रग्र हणेरतस्य जनरमनस्सन्नु आकर्षिसलु जनरञ्जकनाद उसन्यास्क नर्तनादिगळन्नु ननिखऎघननन स h 2) शिश्नॊ दरॆ i rs तिश्नोदर सरायॆणरन्नू नित्यवू स्केय - कळ्ळ तन? आनृत-सुळ्ळु हेळुवुदु, स्त्रेयसहितनाद सुळ्ळु हेळुववरन्न्यू वाक्चरुषा ः-वाक्चारुष इकि कूडिदवरनू व न जा इव । साट् 3 पॆ ्सि तैजिसवरॆन्दुतिळिदु, देवतॆगळु दूरदिन्दले सॆम्परिवर्जयन्ति-अवर सॆहॆवासनन्नु माडुवुदिल्ल. हागिरुवाग भगवन्तनु हेगॆ अवरॊडनॆ सेरुत्तानॆन्दु’ तात्पर्य. अवरिगॆ अनुग्रहिसुवुदिल्लवॆन्दर्थ. ऎन्हिरसडिये-ऎन्दु हेळुव रीतियल्लि बाहैनिषयना प्रावण्य 1) इतिहास समुच्च य 2.10, 2) भार. शान्ति (303- 35) श्रीमण्रहसैतॆयसाके’ 94
- पराज्मुखाना इं गोविन निषयासक, जेतसावा । तेषां तत्र रमं ब ्रुह्मदूराद्लि रतरे स्थितम्” इत्यादिहळिलुं इव्व र्क 0 सिद्ध म्. 4) तन्मयत्वॆ (न गोविन्हे ये नरा न्यस्त चेतसः । निषयत्का गिन सॆ (षां विज्ञॆ €यञ्च तदन्तिके ।” इत्या दिहळ् भगवत ररुमाय निषयत्यागिहळु माानार्कु निळॆम्बनिल्लॆ स ऎस्सिरन. भागवत नेषमपि अदरणेयम् उळ्ळॊरु पशैयघइपशुत्तोल्. फोर्त्तुप्पुलिस्पाय्च्नल् पायु जण क्किले भागवत भावनै पण्णित्तिरुवारैयुमु उळ्ळरियुमळवुवमु उपरिचरादिहळ् असुरादिहळ्ळॆ आदरित्तार्बोले रूपनानुज्ञळ्ळॆयिट्टु आदरिकृ प्राप्रम्. इप्पडि क्कॊत्त शैलूषवृत्तिहळ्ळिप्पत्त 1) “नलिज्नन्ध र्मकारणवं” वने इ. ळ्ळवरिगॆ मोक्षविल्लवॆन्दर्थ. ( ) पराज्मुखानाङ्गोविन्दे इत्यादि. समा. सराज्मु खतॆयिन्द कूडिदवरिगू विषयसुखगळ अनुभवदल्लिये आसक्त मनस्थरिगू अ सरब्रह्मवु बहु दूरदल्लिदॆ. आन्दरॆ भगवद्दिषयवाद चिन्तॆयु अवरिगॆ उण्टागुवुदु दुक्लभ वहन मॊदलाद वाक्यगळल्लियू ई अर्थवुसिद्ध. अन्तॆहवरन्नु परितैजिस बेकॆन्दु तात्सर्य. (4) तन्न! यत्तॆ €न गोविन्दे इत्यादि. तन्मयरागि भगवद्दिषय ज्ञानॆयुक्तरागि गोविन्दनल्ल्ले नॆटि । मनस्करागि विषय सुखगळन्नु बिट्टवरुगळिगॆ अविळम्बवागि भगवत्सा २ $ियॆु उण्टागुत्तदॆ. ई रीतियाद वाक्य गळिन्द भगवत्सैॆररागि विषयॆसुखगळन्नु बिट्टि वरिगॆ मोक्ष विळम्बविल्ल. भगवन्तनल्लि न्यस्तभररागि विषय सुखगळल्लि आसॆयन्नु बिडदॆ अनुभविसुववरिगॆ काल निष्कर्ष माडदॆ इरुवाग मोक्षवु विळम्बिसि यादरू सिगुत्तदॆयाद्दरिन्द अवरल्लिया अपचारगळु कूडदॆन्दु भान. हॆच्चु हेळियेनृ उळ्ळॊरुपॆ शैयट्रु इत्यादि मनस्सिनल्लि (पक्तैॆ-सार) सारवाद धर्म बुद्धि यिल्लदॆ, पशुत्तोल पोर्रु-हॆसु विनचर्मवन्नु हॊद्दुकॊण्डु साधुगळ हागॆ वेषनन्नु धरिसि, ऎन्दर्थ, पुलिस्सा यर् चल्पायुं कणक्किले. हुलियहागॆ मेलॆ बीळुववरन्नु-अन्दरॆ क्रूरवाद व्यापारवन्नु माडुव वरन्नु (5) PN RM मॊदलादवरु असुरादिगळन्नु आदरिसिदन्तॆ (इल्लि आदि शब्ददिन्द धाषॆणनु सन्यासियागि बन्दाग सीतॆयु उसचार माडिदुदू विनक्षित) रूपनामङ्गळ्ळि यिट्टु- रूप-चक्राङ्कनादि वैष्णव चिह्मृ जा इट् इवुगळन्नु. कारणवागिट्टु ) कॊण्डु आदरिस बेकाददु अवश्य. अवर निजनाद दुस्क स्वरूपवन्नु तिळिदनन्तर अवरन्नु आदरिसदॆ इरबहुदु,ऎन्दु तात्सर्य. केवल बाह्यवेषदिन्द यत हृ दभनन्नु तिळियुववरॆगू उपचरिसबेकॆन्दु हेळु वुदु सरिये, बाह्य वेषवू भगवन्तॆन औन- टुमाडुवुदरिन्द, अदू आदरणीयवल्लवे ऎन्दरैइप्पडिक्कॊत्त इत्यादि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि ई रीतियाद शै लूषवृत्तिहळ्ळॆ प्पट्टि - वेषधारिगळागि नटरन्तॆ, . नटसुववरन्नु कुरितु (1) नलिगन्धर्म कारणवर्… अन्त्य सारविल्लद केनल बाह्य चिह्मवु भगवत्सि ति रूपधर्मक्कॆ कारणवागलारदु.
- विष्णु धर्म 99-13 4) विष्णु धर्म 99-15 5) उपरिचरवसु ऎम्ब यषिगळु ब्राह्मणनेऐधारिगळाद असुररन्नु आतिथ्यदिन्दआदरिसिदरु अवर निज स्वरूपवन्नु तिळिद नन्तर अवरन्नु निग्रहिसिदरु. 1) इतिहास समुच्चय 33-123 998 प्रभाव रक्षाधिकारॆः 2) फलङ्कतक वृक्षस्ययद्य्यपम्बु प्रसादकम् न नानुग्रहणीनैन तस्यवारि प्रसीदति” ऎस्लिरदु. भगवन्नाम सङ्कीर्रनादेः भगनड्डि भै मुख्याभाने पावनत्वं
- आर्का निषण्णा श्किथिलाश्श भीताः फोरेषु च व्याधिषु वर्तमानाः । सङ्कीर्र । नारायण शब्द मात्रं विमुक्तदु8खा स्सुखिनो भवस्ति ॥ ऎन्रुव््. 2). “अवशेनापि यन्नान्लि कीर्रिते सर्वपातक्कॆः। पुमा न्विमुञ्च्यते सद्य स्सिंह त्रस्तॆ र्नुगैरिन > ऎन्रुम्
- “साङ्केत्यं पारिहास्यं ना स्तोभं हेळॆनमेनवा । मैकुण्ठनाम ग्रहणम शेषाघफनिनाशनम् ॥» नन्रुम्, इदक्कॆ 2) फलङ्कतकवृ्षस्यऎन्दारम्भिसि निरूपिसिरुत्तारॆ. अदागि कतक वृक्षदफलवु नीरन्नु शुद्ध करिसुत्तदॆ ऎम्बुदु व्यनस्थि तवादरूू, इत्यादि) ननानुग्रहणेनैव-आ कतकफलद. हॆसरन्नु हेळिद मात्रक्कॆ नीरु शुद्धनागुवुदिल्लवल्लवे. . आ रीतियल्लि. वेषधारिगळ हृदयदल्लि भक्तियिल्लदॆ. केवल बाह्य नेसदिन्द भगवन्तनु ऒलियलार,्य”ऎन्दु हेळिदॆ. हागादक्कॆ वेषधारिगळिगू, भगनन्मानोच्चारणवु सम्भावितवनल्लवे. सम्भावितवादकॆ अवरकि गळू “सङ्कीर्त नारायण शब्दमाश्रं” ऎम्बवचनदन्त्कॆ दुःखदिन्द पारागि सुखिगळागुत्ताकॆ यल्लनॆ ऎन्दर ई नचनद तात्पर्यवन्नु (1) अर्त निषण्णा : ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. अदागि आर्ता ः- ऐहिकफघलवुलभिसलिल्लनॆन्दु दुःखिसुननरु. निषण्ण्ला .- अमुस्मिकफलवु लभिसदॆ दुःखिसु पनरु, शिथिला $- नुनस्मॆ र्यविल्लरनरु, भीताः- संसारतासविन्द भयसट्टिनरु, घोरेषु चन्याधिसुनर्तहानाः - घोरवाद व्याधिगळिन्द पीडितरादनरु, .. नारायण, शब्द मात्रं सङ्कीर्रैॆ - अर्थज्ञ्याननिल्लदॆ केवल नारायण शब्दवन्नु मात्र हेळियू, विमुक्त दुःखाः सुखनोभनन्ति- दुःखगळिन्दपारागि सुखिगळागुत्ताकॆ, ऎन्दु हेळिरुवुदू, (2, अवशेनापि यन्नान्नि इत्यादि. मनोभिसन्धियिल्लदॆ बायिबडियुववनन्तैॆ वाक्परवशनागि भगनॆन्तन नामो च्हारणॆ माडुवुदरिन्दलू सिंहदगर्जनॆयन्नु केळिभयगॊण्डॆ, जिङ्कॆगळु हेगॆ सिंहॆगळुवासॆ माडुव काडन्नु बिट्टु होगुत्तनॆयो. हागॆ पुरुषन सकलपासगळू, अवनन्नु बिट्टु होगुत्तवॆ ऎन्दू 8) साङ्केत्यं पारिहास्यंवा इत्यादि साङ्केत्यं- तन्न मगनिगॆ नारायॆणनॆन्दु हॆसरिडुवुदु पारिहास्यं- निनगॆ नारायणनॆम्ब हॆसॆरिट्टिरुवुदु बहॆळ चॆन्नागिदॆ ऎण्डु परिहास्यवागि हेळुवाग नारायण शब्दो च्का िरणॆयॊ. स्फोभं- अक्षरव्यत्यास - नारायण ऎम्ब शब्दवन्नु “नाणु” ऎन्दू श्रीनिवास ऎम्ब शब्दवन्नु “शीनु” ऎन्दु हेळुवुदु, हेळन मेववा- हेडैअनादरे EL LEG AL, )) ’ मनुस्मृति (6-67)
- व्यास सञ्जय संवाद 2२) विष्णुपुराण 6-8-19 3) भागवत 6-2-14 श्रीमुद्रहॆसृत्रयसारे 796
- “हरिर्हरति पापानि दुष्टचिक्तैरसि स्म तः । अनिच्छयासि संस्कृस्टो दहत्येव हि पावकः ॥? ऎन्रुम्. 5) *वितावताल मफनिर्हरणाय पुंसां सङ्कीर्रनं भॆगनतो गुणकर्मनान्नााम् अक्रुश्य पुत्रनुघवान् यदजानिळोपि नारायणेति म्रियमाण उसैति मक्तिम् । ऎन्रुम;
- माय्त्तवल् विनै युळ् निन्रु मून्रॆ उत्तु डै य हेराल्कत्तिरबन्धु मन्रे परा गति कॊण्डाग । इत्तनैयडियरानार्क्किरज्गि नम्मुरज्ञ नायसपित्तनैस्टै ५५ म् ।? ऎन्रुम् शॊल्लुहिरवैनियॆल्लाम् भगवत्पद्वेष मिल्लादवनुक्कु आस्ति कृवक् मन्द माहि लुम् बालादिहळॆ प्रोले आर्थ ज्ञा नमिल्रि ‘ये याहिलुम्, वाय्नॆरुवुमाप्पोले अभिसन्धियिल्लि यॆ याहिलुम् सञ्जि चॆ परिहासादिहळिले तुवक्तुण्डु अभिसन्थ्यन्त र आनादरागि : हेळुवुदू,” अदागि सदा “नारायण? ऎन्दु हेळुनररन्स्रु “ऎल्फै नारायण” ऎन्दु अनादरदिन्द करॆयुवुदू, ई रीतिगळल्लियू वै कुण्ठनामग्ग ‘हॆणं- भगवन्तन नामोजा रणॆयु,: सकलपासगळन्नू’ होगलाडिसुत्तदॆ, ऎन्दू, (4) हरिर्हरतिसासानि इत्यादि-पानगळिन्द कलुषितवाद मनसुळ्ळवरिन्दलू स्मरिसल्प ट्टि ननागि हॆरियुसॆकलपासगळॆन्नू होगलाडिसुत्ता,ॆ. हेगॆन्दकॆ तिळियॆदॆ बॆङ्कियन्नू मुट्टिदरू आदु सुडुत्तदॆयल्लवॆ. आ रीतियल्लि हरिस्मरणवु सकल पासनाशकर ऎन्दू, (5)एितानतालमघनिर्हरणाय इत्यादि भगवन्तन गुण, चेष्टितगळु, हॆसरु इवुगळन्नु सङ्कीर्तनॆ माडुवुदु पासगळन्नु होगलाडिसलु सर्याप्तवादद्दु. हॆच्चु ऎन्दु भाव. अथवा “अलम्भूषण्म पर्याप्त, शक्ति. वारण वाचकः” ऎम्ब अमरकोशद प्रकार, आलं ऎम्ब शब्दक्कॆ वारण-तडॆयुवुदु ऎम्ब अर्थविजि. अदरप्रकार भगवन्तन गुणचजेषि तॆ नाम सङ्कीर्तॆनगळे बेड एकॆन्दरॆ, आकुश्यपुत्रमघनान् इत्यादि-अघवान् अतिशयित पापवन्नु माडिद, अजामिळनु, न्रियमाण ‘- मरण हॊन्दुवाग तन्न मगनन्नु अक्रश्य-कोपदिन्द नारायण ऎन्दु कूगिद्दरिन्दले मोक्षवन्नु पडॆद नाद्दरिन्द, बहु व्यापारगळाद गुणकर्मनाम सङ्कीर्तॆनादिगळु बेडवॆन्दु तात्सर्य. केवल नानोच्चारणॆयॊन्दे साकु ऎन्दू, (6) मॊय्तु वल् विनैंयळ् निन्रु इत्यादि बहळ पापगळिन्द तु कल्प ट्ट क्षत्रॆबन्थवू गोविन्द नाम सङ्कीर,निन्द मोक्षवन्नु सडॆदनु, ऎन्दू भगवन्नाम स्रभाननन्नु हेळुव ई मातु गळॆल्ला, भगवत्प ) दैषनिंल्ला दवसुक्कु -इत्यादि भगवन्तनल्लि प्रद्दॆष - उत्कटवाद द्वेषविल्ल दवनिसॆ, आस्ति कृष्ट ससयागिद रू, इडु रन] ऎम्बुदर भाव ; बालादिगळ हागॆ अर्थज्ञानविल्लदिद्दरॊ, ‘सङ्कीर्त्य्य नारायण शब्द मात्रं”-ऎम्बुदरॆ भान, माय्नॆरुवु मास्रॊ ले. बायिय आडुवन्तॆ अनशेनासियन्नाविठत्कि ऎम्बुदर भान. अभिसन्धियिल्लै येया हिलुम्- भगनत्सॆङ्कीर्तन माडबेकॆम्ब अभिलाषॆ “इल्लदे, सङ्केतपरिहासादिहळिले इत्यादि नानाना
- हर्यष्टक 5) भागवत 6-3-24 6): तिरुमालै-4 797 प्रुभामर्रक्लूद्धिकनरक, मंुण्डाहिलुम्, प्र योजनान्हर सज्ज मुण्डाहिलुव्,: दोषान्तरज्जळण्डाहिलुव् सङ्कीर्रनवर् सावनतमनुस्र पडि- अल्लदु भगवत रिवादादिहळुक्काह ‘ळगनन्ना म सङ्की र्र नम् पण्णि नालुं नान पोमुन्रसडियन्रु. भगवत्प रिवादादीनां पातकत्के प्रमाणानि भगवत्स रिवादादिहळ पातकज्गळाह निरे परिगणितु त्रकैडप्प दु; 1) “ये इ षन्ति महात्मानं न स र्ति च केशवम् ! न प्रण पुन्य तीर्थेषु गतिस्स 6सर्गणा मपि” ऎन्रुम्, क पुत्रः हितरं द्वेष्टि जॆ निद्यादन्य रेतसम् । यो निष्णु ० सततं द षि तं विद्या दन्न रेतसम् ॥ ऎनु म् शॊन्ना र्हळिरे. इदु “साकेत्यं पारिहास्यंवा”, ऎम्ब श्लोकदल्लि अभिप्रेतवाद अर्थ, सङ्केत सरिहास्यगळिन्द कूडि, अभिस्यन्तरं -. बेरॆ अभिधसन्धियु इद्दरू, प्रयोजनान्तरमुण्डाहिलुव् - इदु दुष्टचित्र पन्न ऎश - ऎम्बुदर भान - पृ तह “सङ्गवे चित्तैक्कॆ दोष, अदु इद्दरू दोषान्तरङ्गळ उण्डाहिलुवं्.. शारीर दोषादिगळु उण्टादरू, इदु अघवान् अजा निीळोपि-पापियाद आजामिळनू ऎम्बुदर भाव, सङ्कीर्तनं पावनतमं ऎन्रपडि-भगनन्ना म सङ्कीर्रनॆवु परम सनित्रवाददु ऎन्दुभाव. अल्लदु इत्यादि… इष्टल्लदॆ, भगवन्तनन्नु द्वेषि वुदक्टू आदि शब्ददिन्द्र भगनद्रोह माडुवुदक्कू भगनन्मानुनन्नु हेळुवुदरिन्द पापम् पोम् ऎन्रपडियन्रु पापवु होगुत्तदॆ ऎन्दर्थविल्ल. भगवत्प रिमादादिहिळ् इत्यादि - भगनन्तननिञ्जॆ, आदिशब्ददिन्द भगवद्रोहगळु पातिकगळागि अल्लने प सरगॆजिसल्पल्च नॆ. (1) येद्विषन्तिइत्यादि. महात्मनाद भगवन्तनन्नु यारु दॆ्वसिसु त्ताको, केशननन्नु ह स्मरिसुवुदिल्लवो, अवरुगळिगॆ पुण्यतीर्थ स्थानगळिन्द पुण्य वुउण्टा गुवुदिल्ल, शुद्ध्यादिगळू एस ग संसर्गिणामसि -अवरॊडनॆ सम्बन्धवन्नु बॆळॆसुनवरिगू इदेगति, ऎन्दू. 2) यःपुत्रःहितरन्दॆल्वष्टि, इत्यादि तन्दॆयन्नु द्वेषिसुव पुत्रनु अन्यरेतस्सिगॆ हुट्ट दवनु योविष्नु ंसततन्द्लेषि इत्यादि, महाविष्णुवन्नु यावागलू देषिसुवननु तन्निद्यादन्त्य नीतसम् & अवनन्नु. चण्डाळनिगॆ हुट्टिदवनागि तिळियबेकु, ऎन्दू महर्षिगळ हेळिरुत्तारॆयल्लवे. आद्दरिन्द’ दूहिसलू ज्लॊ ्रीहबुद्धि यिन्दलू माडुव भगवन्नाम सङ्कीर्तॆनवु पुण्यनन्नुण्टु माडुवुदिल्ल. मेलू बहळ क्रूर फलवन्नु कॊडुत्तदॆ.
- भारत शान्ति पर्व 336३30 2) ब्रह्माण्ड पुराण. 3) पु.ति. नो. अवास रामावतारदल्लि युसिगळु श्रीरामचन्द्रन सौन्दर्यवन्नु नोडि अवनन्नु आलिङ्गन माडिकॊण्डु अनुभविसबेकॆन्दु आसॆप टि ग्ग एकदारव्न ्रतनागिद्द रिन्द आग अवकाश कॊडदॆ कृ ष्णावतारदल्लि आ यषिगळन्नु गोपिगळागि जन्म ताळुवन्तॆ सङ्कल्पिसि a नीरन्ध्र संश्णॆ “षवन्नॆ कॊट्टु नन्तर मोक्षक्कॆ क्ष ्य करॆदॊय्द न्मुआ खुषिगळॆल्लु भक्तियोग निष्ठरु तत्वलवागि कृष प्ल सन्त्लेषव्न- नन्तर सक [वू प्राप्तवायितु. कथक सा द मह जु! श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 798 3) “गोप्य कामाद्भयातृंसो द्वेष्याच्टॆ $ह्याडयोनृपाः । सॆम्बन्धाद्द स्वयो यूयं स्टे स्वीहाद्भ क्त्यानयं प्रभा ॥” ऎन्सिरपडिये एदेनु मॊरुवहैयाले तुवक्कुण्डारुम् निन्भाप्पारॆन्र्रदुवुम् 4) “यायाकयाच निधया सम्बन्धस्स तॊषा त ऎन्रदुवुम् पूर्त सुकृ तविशेषज ळाले सनियतरानवधिकारि निशेषज्ञक्ळिप्टॆत श्रवॆन्नु’ नुडम् इनर्हळुडै यॆ” पूर्वा पर वृत्तान्तज्गळ* शॆ१ल्लुहिर पुराणानिहळि ळौ प्रॆसिद्धव्. श्लेत्रवासस्य मोस्तोपकारकत्वं भगनद्धॆ हिणां नास्ति इप्प डि भॆगनत् क्षेत्रत्तिल् शरीर विश्लेषादिहळ् नोक्षोपकारकमामॆस्र दुवुवा् पश्च्वा दिपळ्ळि प्पॊ Ae हा ्रतिकॊल्यनिल्ला दारु उपकारकमानॆन्र नडि po कामदिन्द . गोपियरु दैसदिन्द. शिशुपालनू भगवन्तनन्नु पडॆयलिल्लवे ऎन्दरॆ इदक्कॆ तात्पर्यवन्नु (8) गोप्य 8 कामात् ऎन्दारम्भिसि शिळिसुत्तारॆ. अदागि गोनिगळु कामनीडि तरागियू. कंसनु भयदिन्दलू, चेदिराजनादॆ . तिशुपालने मॊदलादवरु द्वॆषदिन्दल्कू वृष्टि वंशदवरु वंशद सम्भन्ददिन्दलू, नावुगळु भक्तिरूपवाद सै हॆदिन्दलू, ऎल्फैस स्पभुवे निन्नन्नु पडॆदिद्देवॆ, ऎम्बन्तॆ एिदेनुमॊरुवहै याले- इत्यादि यावुदादरू ऒन्दु रीतियल्लि “भग वन्त्सम्बन्धवुळ्ळ वरू उत्तीर्णरागुत्ता कद हेळुवुदू (अन्दरॆ कामिनी कामुकरभानदिन्दलॊळ द्वीषि दॆट्कषभावन्दिदलो) (4) ययाकयाच निधया इत्यादि - याव्रदादरॊ ऒन्दु रीति यल्लि अन्दरॆ अनुकूलवागियो प्रतिकूलवागियो भगवत्सम्बन्धवु पासनिमोचकनॆन्दु हेळिरु वुद, पूर्वसुकृत निशेषङ्गळाले -. इत्यादि पूर्वजन्मदल्लि माडिरुव सुकृत विशेषगळिन्द नियॆशराद निशेषाधिकारिगळन्नु कुरितु ऎम्बुदु इवरुगळ पूर्वागरवृत्ता भषगळ हेळुन पुराणगळिन्द प्रॆसिद्ध. भगवड्वेषिगळिगॆ श्षेत्रवासवु नोस्षोपकारवागुवुदिल्ल. इप्प डि भगनश्श्लेत्रत्तिल् इत्यादि. - नानुसङ्कीर्रनवु भगनत्स )द्वैषादि गळिल्लदवरिगॆ हेगॆ उप नखिरगळागुत्त तिय हागॆये, भगवत्स्पुण्य क्षेत्रदल्लि शरीरविश्लेषादिगळु मोक्षो सकारकगळागुत्तवैॆ, ऎन्दु हेळिरुवुदू पशा ऎदिहळ्ळॆप्रूले याहिलुवति. - पशुगळ हागॆयादरू, भगनत्पा अतिकूल्यविल्लदनरगेनॆ उसकारगळागुत्तनॆ, ऎन्रपडि - ऎन्दु तात्सर्य.
- भागवत (7-1 -30) नारादरु धर्मॆपुत्ररिगॆ हेळुव वचनविदु. हागॆये कार्यवैकुण्ठदल्लि भगवद्भक्तरागिद्द जयविजयरु सनकादिगळ शापदिन्द, मूरु जन्मगळल्लि भगवद्वेषिगळागि हुट्टि, मूरनॆय जन्मदल्लि “शिशुपाल दॆन्तपक्रिरागि हुट्टि भगवन्तन चक्रायुधदिन्द सम्परिसल्पट्टु, पापविमुक्तरागि अवन सायुज्यवन्नु पडॆदरु. सायुज्य प्राप्तिगॆ पूर्व जन्मद भक्तियोगवे कारण.
- स्म ृतिमात्राघनाशेन पवित्रेण च शांर्गिणा । यया कयाच विधया सम्भन्धस्सतु पावनः ॥ श्रीरङ्ग महात्म्य (8-12) नॆनॆसिद मात्रक्के पापगळन्नु होगलाडिसुववनागि, पऎत्रनाद श्री शांर्गपाःियॊडनॆ यावुदादरू ऒन्दु विधदल्लि सम्बन्धवु एर्पट्ट रॆ अदु पवित्रवादद्दु. विपक्षे बाधकमाह. इब्लनल्लादुपोदु अजक् भगवश्च्रातिकूल्यम् सण्ण स्पुहुन्नु सट्टिवर् हळुक्कुम् मोक्षनुण्डाह प्रसज्जक्ळुम्.
- दुष्टे स्हि्र्रय वशाच्चित्तं नृणां यत्कल्मसै र्व्यतवर् । तदन्तकाले संशुद्दिं याति नारायणालये ।» ऎस्तिर श्री सात्वत वचनमुम श्लेत्रवासादि तत्पररानार्बु शाल्रि निरोध मिल्लाद शब्दादि प्रानण्यत्ताले मुन्नु भगनत्पाक्लात्वारादिहळिल्लैये याहिलुवक् अन्तिवु काल त्तिले तॆळवुण्णा मॆन्रु निंव्वळिनिले तत्ररमॆन्रु मिडमु प्रकरणादि सिद्दम्. भरन्यासनिष्ठानां क्लेत्रवासमहिम्ना अयत्सेनैन अस्ति मस्मृतिर्भवति
- “यं योगिनः प्राणनियोगकाले यत्नेन चित्तेनिनिवेशयस्ति” ऎन्रुशॊल्लप्प डुहिर स्वयत्नापेक्सैयर, अन्तिम कालत्तिले इवर् हळुक्कु तॆळिवु नरुहिर विदुवे वर्. इदु $3) “केवलं मदीययैव दययाःति प्रबुद्धः” ऎनु प्रपन्नर् निषयत्रिलुम् प्रडर्शितवर्. हीगॆ अङ्गीकरिसदॆ इद्दरॆ इङ्गनल्ला दपोदु - ऎन्दारम्भिसि बाधकनन्नु थिरूपिसुत्ताकॆ. आदागि हीगिल्लदिद्दकॆ, पुण्यक्षेत्रदल्लि भगनत्प्रातिकूल्यम् - भगवन्तनिगॆ प्रतिकूलाचरणॆ माडलु बन्दु अ व्यापारद नडुवॆ प्राणवन्नु जबिट्टिवरिगू मोक्षवु सिगबेकाद प्रसङ्गवु उण्टागुत्तदॆ. हीगॆ भगवद्दिरोधिगळिगू पुण्यक्षेत्रदल्लि मरणदिन्द मुक्ति ऎन्दु हेळुवुदु, शास्त्र सम्मतवाग लारदु ऎन्दु तात्पर्य. हागादरॆ ( ) दुष्टेन्द्रियनशाच्चॆत्तं ऎम्ब सात्वतसॆंहिता वचनक्कॆ निनु ताश्पर्यनॆन्दकॆ आदन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ अदागि भगवत् क्लेत्रवास तत्परनिगॆ अशास्त्रीयॆनल्लद इन्द्रिय जन्य शब्दादि विषय प्रानण्यवॆम्ब कल्मसवेहॊरतु भॆगनत्स डॆलैसादिगळॆल्ल अन्तिमकालदल्लि क्षेत्र महात्म्र्यैदिन्द आ निषयॆ प्रानण्यरूस कल्मसवु निवृत्तॆनागि पूर्वदल्लि भगवद्धा नपूर्नक भगन- त्पास्सात्सारादिगळु इल्लदॆ इद्दरू अन्तिम कालदल्लि कॆळिवु - शुद्धियुम्भागि भगवत्स्मॆरणादिगळु बरुत्तॆदॆ ऎन्दु इव्वळॆनिले - इष्टरमट्टिगेने ई वाक्यक्कॆ तात्पर्यनॆम्बुदु प्रकरणादि सिद्ध. 2) यंयोगिन ; इत्यादि. योगिगळिगॆ महताप्रयत्नन स्वयत्न साध्यवाद अन्तिम स्म )तियु उण्टागुवन्तॆ. क्षेत्रनासदिन्द प्रातिकूल्य विल्लद इतररिगू प्रयत्नविल्लदॆ अन्तिम स्मृतिय सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बुदु क्लेत्रवासद उत्कर्ष, ऎम्बुदु हॆच्चु इदु 3) केनलम्मदीय यैव दयया इत्यादियागि प्रपन्ननिगॆ केवल भगवत्भृ्रसॆयिन्दले अन्तिमस्म्मतियु उण्टागु त्तदॆ ऎन्दु प्रौदर्शितवु.क्षेत्रवासॆवू अनपेक्षित. इदु स्वतन्त्र प्रपत्रिय प्रभाव. SE
- सात्रत सॆंहितॆ 7-120 2) भारत ७903 पर्व 46-143 3) शरणागति गद्य.श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 800 पुज्यक्षेत्रे प्रातिकूल्याचरणे अधिका-निष्टजनकत्त्व रूपं सिद्धोपाय प्रभानमाह आहैयाल् भगवत्पतिकूलर्कु प्रातिकूल्य शेषमान रूपै, नाम, क्लेत्रवास्य सङ्कीर्तनादिहळ् त्न माहादु ; पुण्यक्षेत्र ज्ञळिल् पण्णु ० प्रतिकूलाचरणण ४5 मिह वुमन् बाधकज्यळामॆन्रु निण्डम् बहुशास्त्र सिद्धवर्. इदुवुम् भगनत्पभानम्. भगवत्प्रनणर्क्कु वृत्रन्क्षत्र बन्धु इउळिार्कु; प्रोलेयुळ्ळॆ अनुकूल्यक्लळ् ताने ऎल्ला. दोषज्गळ्ळॆयुम् ऒरुनिरहालेपोक उत्तारकज्ञळावरक्. भागवत दोषानां शास्ता विष्णुरितिमत्ता, परमभागवतानां निकटे यावच्छरीर सातं, मोश्ले निस्संशय- कृतार्थ स्तिस्केदिति निगमयति, आनसिन्फु, स्वसज्जल्स नियतमायिरुप्पदेदेसु. मॊरु व्याजत्ताले सर्वेश्वर्र स्वरूसप्राप्तमान मुक्तॆ शैरल्य कॊडुक्र निनैप्पिट्ट अधिकारिहळपक्क्लुळ्ळॆ जोषसज ळुक्ळु च्लॆ लवु शॆय्र्ना 1) “एिकश्यास्ता नद्वितीयोस्ति शास्ता”: ऎनत्र व् अहैयाल् भगॆवत्स्रतिकूलरुक्तु इत्यादि - आद्दरिन्द भगवक्स ति कूलरिगॆ प्रातिकूल्य शेषवाद रूपनाम्षेत्रॆवासॆ सङ्कीर्शनादिगळु तञ्जमाहादु - रक्षकवागलारदु. पुण्यश्लेत्रं गळिल् इत्यादि - पुण्यक्षेत्रगळल्लि माडुन प्रतिकूलाचरणॆगळु बहळ बाधकगळागुत्तनॆ ऎम्बुदु बहुशास्त्र सिद्ध. इदुवुवु् भगवत्पैभानम् - अदागि भगवत्क्षेत्रगळल्लदॆ इरुव स्मृळगळल्लि माडुव’ प्राकिकूल्याचरणक्कॆन्तलू भगनत्क्षेत्रॆदल्लि माडुव प्रातिकूल्याचरणवु बहळ बाधकवन्नुण्टु माडुत्तदॆ. इदु… भगनत्च_भावकृत- हीगॆये इतर स्कळदल्लि माडुन आनुकूलाचरणक्कॆन्त भगवक्षेत्रदल्लि माडुव. अनुकूलाचरणवु अधिकपुण्य वन्मुण्टु माडुत्तॆदॆ, ऎम्बुदू भगनत्स भावदिन्द एर्पट्टिदॆ हीगादरॆ भगनत्क्षेत्स वासिगळिगॆ पुण्य पापगळु ऎरडू समनादकॆ आथवा पासवे हॆच्चिदरॆ एनुगतियिन्दकॆभगवत्ट्र्रवणरुक्टुऎन्दा रम्भिसि आनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि भगवत्प )वणरिगॆ वृत्रासुर, क्लत्रबन्धुगळे मॊदलादवर हागॆ उळ्ळि आनुकूल्यङ्गळ्ताने एर्पट्टिरुव आनुकूलाचरणगळे बलिष्ठगळागि ऎल्लादोषगळन्नू ऒन्दु रीतियल्लि होगलाडिसि उत्तारकङ्गळाम् -. संसारदिन्द उद्यरिसुत्तवॆ, आनसिन्सु - हीगॆ एर्सट्टिनॆन्तर, स्वकंसल्पनियतमायिरप्प देदेनुम् इत्यादि - तन्नसङ्कल्पदिन्द निश्चयिसल्पट्ट यावुदादरॊन्दु. व्याजदिन्द सर्वेश्वरनु स्वरूस पास्तवाद मुक्तैशर्यवन्नु कॊडलु सङ्कल्पिसिद, भकिप्रपत्तिरूप अधिकारिगळ हत्तिरविरुव जोषगळन्नु शॆलवु शॆय्वान् निवारिसलु (1) एकश्कास्ता इत्यादियागियू; तेनैवयुक्तः प्रवणादिमोदकं यथानियुक्तोसि तथावहामि ॥ भार. आश्व 27-1 भगवन्तनु ऒब्बने नियामकनु बेरॆ यारू इल्ल, 801 प्रभाव रक्षाधिकारः
- प्रशासितारं सर्वेषां? ऎन्रुम् 3) शास्त्रा ऎ रशेषस्य” ऎनु प्रम् कॊल्लप्प डुहिर ननसिन ऎनु) “तिन्नु. 4) रागादिदूहिते चितॆ. ९ नास्पदी मधूसूदनः । न बद्धा ति रतिं हंसः कदाचिद्दर्दमाम्भनसि ।? इत्यादिहळ्ळॆ स्पार्तु नॆहिथूदे इव्वधिका७हळ् पकृलुळ्ळ गुणांशत्तॆ । मरुभूमियिल् तॆण्लीर् सॆत्तार्बोले युंहन्नु, ज्र) “कर्मणा मनसा वाचा यदभीक्ष्मं निषेवते । तदेवा?सहरत्येनं तस्मात्मल्याण माचरेत् ।» ऎन्सिरपडिये करणत्रयत्तालुनर् र्ता नल्व-[कैनिडादे 6) “संसार विषवृश्सस्य द्रीफलेह्यमु तोपनौ । कदाचिक्कॆ त् भल सत्यक्क क्स् EE ॥ ऎनु ऎजु- रुन्मकालत’ क्कु स योजनमाहनॆडुत्त
- प्रशासितारं सर्वेषां इत्यादियागियू 3) शास्त्रा निष्णु रशेषस्य इत्यादियागियू हेळल्प सिव शासिता भगवन्तने ऎन्दु तिळिदु (4) रागादिदूसित चित्ते बा कानुको्रथगळिन्द कूडिदमनस्सु मधुसूदननिगॆ इरलु आश्रयवागुवुदिल्ल. आदरॆ ६ अन्तहवर मनस्सिनल्लि भगवन्तनु वास माडुवुदिल्लवॆन्दर्थ, हॆंसवु कॆसरु नीरिनल्लि वासमाडुवुदिल्लनल्लवे, इत्यादि प्रमाणगळन्नु तळिदु नॆहिटन्दे - अन्तह भागवतरल्लि अनादवरन्नु तोरिसदॆ, इव्वधिकारिहळ्पक्कल् इत्यादि-ई अधिकारिगळ हत्तिरविरुव गुणांशक्कॆ मरळु भूमियल्लि शीतळवाद नीरन्नु पडॆदन्तॆ, सन्तोषपट्टु कर्मणामनसावाचा करणत्प्रयगळिन्द यावुदन्नु आचरिसुत्तानॆयो, अदे इवनन्नु स्वाधीनपडिसिकॊळ्ळुत्तदॆयाद्दरिन्द, यावागलू मङ्गळवादॆ कार्यगळन्नु माडबेकु ऎन्दु हेळुवन्तॆ करणत्रयदिन्दलू तानु ऒळ्ळॆय मार्गवन्नु कैबिडदे इरबेकु (0) संसार विषवृक्षस्य इत्यादि संसारवॆम्ब निष वृक्षदल्लि अनुततुल्यवाद ऎरडु हॆण्णुगळिवॆ. ऒन्दु केशवनल्लि यावागलादरू उण्टागुव भक्ति ऎरडनॆयदु अनन भक्तरॊडनॆ कूडि इरुवुदु, ऎन्दु हेळिरु वन्तॆ इङ्गिरुन्दकालत्तुक्सु इत्यादि ई लोकदल्लि वासमाडिकॊण्डिरुव कालक्कॆ प्रयोजनवागि हा घा घो घू घू नाना -/;ू 7गकओू चत सा चर नानाना
- प्रशासितारं सर्वेषूं अणीयांसमणीयाम् । [ रुक्माभं ण् इ स्वपष्नधीगम्मं क् pe निद्मात्तु पुरुषोत्समवर् pe ॥ मनुस्मृति ड् ° (12-122) a 2६ p) तः प्रविष्टनागि : नियमिसुववनु सूक्स बस्तु गळल्लियू, q इन्तियुळ्ळवनु २ स्वष्ट, तुल्कवाद, ध्यान cls अवनु ‘-कूक्ष जल तरनागि’ अन्त; ? ह, प्रविष मु. पुरु षोत्तमनु., अवनु 3) शास्तावि विष्णु ) रशेष स्क जगतोयोह सृदिस्थि तः । Ba ऎ1. तम्यते परमा नं न तातः कः केन शास्त्रते ॥ » त शा व हग वि. प्र..(1.17- 70) ऎल्लर हृ _दयदल्लिरंव भगवन्तने पः पञ्चवन्नॆ ल्ला `नियविंसि नह बिट्टरॆ, बेरॆ यारु यारिन्द नियमिसल्प डुत्ता रॆ, ‘बेरॆयारिन्दलू इल्लवॆन्दर्थ. टू इ el आ परमात [नन्नु A) विष धर्म 9.1] 5) भारत उदॊ हग पर्व. 49- -56 6). - श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 802 “परमनैस्न श्र) यिलुवङ्ख् तिरुवुडै य”*शिरुमा मनिशरुर्ड शेर्तियाहिर शीरियपेराप्पॆ त्रॆ ii पॆत्तॊ (म्”ऎन्नु घॆ ‘तार्थराय्, 1) “तिरुमाल् तलै कॊ ०डॆ नज्ञ टॆ जन वरुं तीनिनै ऎन्रु व नसितनार्म? 2) “आळ्हिन्रा नागियानाराल्’ कुकॆ ैवुडै युव ऎन्निर पडिये परॆमपदत्ति ल् सॆरप्पु हुहिर अन्ता ैजृर्य साम्रा ज्य त्तु कॆ सज यॆ नुडिशूडि इरुक्क प्रा पः म्. हेळिरुव, परमन्सै प्प ैयिलुन्तिरुवुडॆ य- भगवन्तनन्नु आश्रयिसुवुदॆम्ब सम्पत्तिनिन्द कूडिद शिरु मामसनिशरुडन्.. देहयात्रॆयु अनुनर्तिसुवुदरिन्द चिक्कवरागि काणल्पट्न्टिरू अन्दरॆ नम्म हागॆ आहार निद्रॆ मॊदलादवुगळु इरुवुदरिन्द साधारणराद मनुष्यरन्तॆ काणल्पट्टिरू, ज्ञ्यान वैराग्य भक्तिगळिन्द महा प्रभावशालिगळागिरुव भागवतरॊडन्कॆ शेर्मियाहर - संसॆर्गवॆम्ब “शीरिय - श्लाघ्यवाद, पॆराप्टेट्रि त्रै हॊन्दल शक्यवाद हह हः तिरुवरुळालेषॆट्रोमॆन्रु - भगवन्तन दिव्यकृसॆयन्द हॊन्दिदॆनॆन्दु, कृतार्थनागिरबेकु. हीगॆ (1) तिरुमाल् तलॆ क्लॊण्ड नङ्गट्टु इत्यादि श्रीनुन्मारायॆणनिन्द परिग्रहिसल्पट्ट नमगॆ पासगळे सम्भविसुवुदिल्लवॆन्द् व्यवसितनाय् - थिश्चयवुळ्ळवनागि, (2) आळ्हिन्रान् आ;ियान् आराल् कुरैयुडै यम् - चक्र पाणियॆ नम्मन्नु रक्षिसुवाग, बेकॆयारिन्द ऎनु कॊरतॆ एर्पडुत्तदॆऎम्बन्तॆ परम सद दल्लि हॊन्दाव परिपूर्ण कैङ्कर्यसाम्राज्यक्कॆ ईसंसारमण्डलदल्लिये अभिसिक्तनागिरुवुदु प्रास्तवु. फा न सू तात्स्रर्यवेनॆन्दरॆ :-: भागवतरु अनुनृत्तॆ दोषरादरू
- तिरुमालुरुवॊक्कुव् मेरु, अमॆ मरुविल् शॆञ्जबुडरोन् तिरुमाल् तिरुक्कॆ ृत्तिरुच्चक्करमॊक्कुव अन्नकण्ड-ं तिरुमालुरुवोडु अवन शिन्न CANS तिरुमाल् तलैक्कॊण्डनङ्गट्कु, ऎङ्गेवरुन्तीविनैये ॥। तिरुविनुत्तम् 88 मेरुपर्वतवु लक्षि पतिय शरीरदन्तिदॆ. आ मेरु पर्वतदल्लिरुव शीक्ष ऎकान्तियुक्तनाद सूर्यनु, लक्षि पतिय कैय्यल्लिरुव चक्रायुधक्कॆ समनु, लक्षि नीपतिय रूप सदृशवाद व स्तुगळन्नु नोडि आवन चिह्नॆगळन्ने बायल्लि हेळुत्तिरुवन्तॆ लक्षि पतियु नम्मन्नु तन्नवनन्नागि अङ्गीकरिसिद्दानॆ. हागिरुव नमगॆ षापगळु हेगॆ सम्भविसुत्तवॆ.
- आळ्हिस्रास् लियान् आराल् कुरै युडै यम् मीळ्हिन्रदिल्लॆ ह् पिरवित्तुयर् नहन । वाळ्कॆण्डैयॊण् कण् मडब्बन्नॆ तन् केळ्वॆन् ताळ् हडदु ऎन् तलैमेल् पुनैन्देने ॥ तिरुवाय्म्याौि (10-4-3) चक्र पाणियु नम्मन्नु रससुत्ति रुवाग नावु हॊन्दुव पुरुषार्थक्कॆ बेरॆ यारिन्द एनु कॊरतॆ इदॆ. पुनरा वृ यद आर् लभिसिस er दुःखवन्नु होगलाडिसिडॆवु. मत्त ,लोचनॆयाद नप्पिन्नॆ गॆ पतियाद भगवन्तनॆ पादगळु ऎन्दु तिळिदु कॊण्डु नन्न तलॆय मेलॆ अलङ्कारवागि धरिसिरुत्तॆनॆ नॆ 808 प्रभाव रक्षतधिकारः रहस्यत्रये सार्योपाय प्रभावानुसन्धान स्थॆ अन्. इप्प डि व्यवस्थि तनरान प्रभाववं* रहस्य त्र य त्रि ल् फल निर्दीश ह र्रदेशब्द ळिले, आसु षङ्ग सिदॆ माहवनु सन्धेयनं”. प्रपन्ना नां माहात्म नुपरिच्छ द्य मिति अस दाचार्या उपदिदिशुरित्याह उस्स युकॆ ैकप्मिमरै सधिलोप् दु स मनार् । नन्नॆ “यळप्सरिदाडलिल् वन्नु कृल् पणिवार् । तण्णै शिडन्टिडत्तर मुळनॆन्न वियप्पिलदाम । णॆ K युरत्तनरोरन्त्रनिर वुयर्न्हनरे h ST RIE RTT SRE, का लव गाग तरा ग्रहिसि आनरुगळॊडनॆ संसर्गवॆम्ब आलभ्यलाभवु भगवदनुग्रहॆदिन्द लभिसितॆन्दं कृतार्थननागि तन्नन्नु तिळिदु, मुक्लैश्वर्यलाभक्कॆ इल्लिये :मूर्धाभिषिक्कनागि निर्भरनागिरबेकु. रहस्यत्रयदल्लि साध्योपाय प्रभावानंसन्धान सृ सल इप्पडि व्यवस्थितमान इत्यादि, हीगॆ तीर्मानवाद प्रभाववु रहस्यत्रयदल्लि फलनिर्देश प्रदेशङ्गळिले - नारायण पदद मेलॆ बरुव चतुथाण्यदिगळल्लि, अनुषङ्गसिद्ध माह - न अनुसन्धेयवु. प्रपन्नर माहात्म्य वु अपरिच्छेद्यनॆण्डं नन्मु आचार्यरु उपदेशिसुत्तारॆ. आनन्तर आधिकारार्थवन्नु उणॆ शयॆउरै कुमर् व मरै हळिल् .यथार्थवन्नु ळिसुव वेदान्त गळाद उस सनिषद्भागगळल्लि सं यत्त मनार् “नतत्समश्ना भ्यधिकश्च्र द ैश्यते” ऎम्बन्तॆ महा प्रभावशालियागि प्रकाशिसुव, पुरुषोत्तमनाद भगवन्तन. वण्मॆ ५ प्रभाववु अळष्टरिदु - यॆतोवाजो निवर्तन्ते - ऎम्बन्तॆ वाज्मनसागोचरवाददु. सिद्धोप-यनाद भगवन्तन प्रभाववु असरिच्छेग्य आदलिल् २ आद्दरिन्द, वन्दु क्क्यल्पणिवार् - स) नन्यगति त्वरूसदिन्द कूडिद आधिकारडॊडनॆ, बन्दु अवन पादगळन्नु आश्रयिसुव प्रपन्नर, तण्मै कीळु स्पभानवु, कडन्दिड - ऒन्दुकडॆ इद्दरू, जप अवरुगळिगॆ कराळ. भगवदभिया नान न्यूनतॆयू इल्लदॆ इरुवुद रिन्द नैच्यस्पभाववु बाधकवागलारदु ऎन्दु भाव. अवरु गळिगॆ तरम् प्रभाववु अळनवॆन्न -सरिच्छिन्नवादद्दु ऎम्ब नियॆप्पिलादावक्-मातुइल्लद्दू. “यो ह्येनं पुरुषं वेद देवा अपि नतं विदुः” ऎन्दु हेळिजॆ; आन्दकॆ भगवंशननन्नु भक्ति प्रपत्ति गधॆ वशसडिसि कडव तनन प्रभाववन्नु देवतॆगळू तिळियरु. उण्म्मै - भागवत प्रभाववु असरिचि न्न वॆम्ब सत्यनाक्टन्सु ओरॆं तनिर-पक्ष पातविलदि उययल नर् _रियर्दु उरैत्तनर्. “यथाशास्त्र हेळिरुत्तारॆ. प्रसन्नराद भागवत. प्रभाववु अपरजे ऎद्यवादद्दु. इदक्कॆ जात्य्यानिगळिन्द निजोच्च भाववु उण्टागुवुदिल्लवॆन्दु ताक र्य. क श्रीव- द्रहस्यत्रॆयसार- 804 रागद्वेष मदादिकृरिह महा रश्षोभ रश्रोभिते । नित्य ९ “करि स्थ ते “िजभरन्यासा भिधानं तपः । यतृक्तीकृ त्र मत्य शेत विनिर्धा धर्मानधर्मद्दु स्तद्भूमार्जव es प्राचां नानक् पदम् 1581 इति श्री कवितार्किक सिंहस्य सर्वतन्व, स्वतन्त्रस्य प्री मद्रेज्यटनाथस्य वेदान्ता चार्य वस कृतिषु त मध्रशस्यत्रयसारे प्रभाव रक्षाधिकारः पञ्चनिंशः ’ (ठीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ।! ह गां नन्द द! प्रपन्नर प्रभाववु असरिच्छेद्यवॆन्दु हेळि इदक्कॆ कारणवाद प्रसत्तियॆ प्रभाववन्नु असरिजॆ ्रीद्यवॆन्दुअधिकारद कॊनॆयदाद रागदॆ (ष-ऎम्ब श्लोकदिन्द आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. आदागि रागदे ओषमदादिकै :. रागः- फलदल्लि आसॆ, द्वॊष - आफलक्कॆ विफ्चवन्नुण्टु माडुववरल्लि उम्बागुवद्वेष, इदे मॊदलाद, महारश्लोभिरश्षोभिते-महाराक्षसॆरिन्द, रागदेषगळिन्द कूडिदवरु अक्षीातुवुदरिन्द रागजॆल्कषगळन्नु राक्षसरॆन्दु… आरोपमाडि हेळुव मातु, अशक्षोभिते _ क्षोजॆयन्नु हॊन्ददॆ निते रस्तितरि - नित्यरक्षकनागि, भगनन्तॆनु, स्थिते - इरुवाग निजभरन्या साभिधानन्तपः-_तन्नभ कष्यासने तपस्सु कक्सीकृतन्तत् भ्य अनुष्मिसल्पट द्हागि, अधर्म द्रुहॆ :- अथधर्मगळन्नुु ह्रोग्यल्याडिसुव विनिधान्धर्मान् “धर्मेणपास्ति महनुदति » ऎम्ब नाना निधगळाद सत्य, तप ः प्रभृति धर्मगळन्नु अत्य शेत - अतिशयिसुवुदो, न्यासरूप धर्मवु आ धर्मगळिगिन्त ,मेलाददु स तॆद्बू a लेशनर्णनमपि-आ भरन्यासवॆम्ब तपस्सिन माहात्म्यवॆम्ब महार्णवद लेशनन्नु नणिसुवुटिसि; प्राचां - प्राचीन राद महापुरुषर, वाचां पदं न - - मातुगळिगॆ आश्रयनागुवुदिल्ल. अदर हिरिमॆयन्नु हेळलागुवुदिल्लवॆन्दु तात्पर्य. इति श्रीमद्रहस्कत्रयसारद इप्पत्तारनॆय प्रभान रक्षाधिकारक्कॆ “सारचन्द्रिका”