२५ प्रभावव्यवस्थाधिकार

स त्त श्रभाव वव्यवस्थाधिक ऎ- स्वरूपं यद्या दृ गु ऐनिभनलीलादिच विभो स्त दाज्ञ्ञा सेतुश्त क तिभि रवसेयं तदखलम्‌ = तद क्रा द तदुपसदनादेश्व महिमा ब यन्थाधीतं स श्फिर्यतिषतिमुखैरथृनसितम्‌ । ५५-1 श्रीमद्रहस्यत्रयसारदल्लि प्रभावव्यवस्था धिकारक्कॆ सा रचन्द्रिका व्याख्या. प्रीमतॆ निगमान्त महादेशिकाय नमः आनन्तर उपायद. प्रभाववन्नु व्यवस्थॆगॆ गॊळिसलु आचार्यरु ई अधिकारवन्नु आरम्भिसिद्दारॆ. उपाय प्रभावद व्यवस्थॆयिन्दरॆ शास्त्रीयवाद उपाय प्रभाववन्नु अतिक्रमिसि. कॆलवरु हेळुवदन्नु शास्त्रीय मर्याजियन्नु मीरदॆ व्यवस्थॆ गॊळिसुवुदु. अदागिशूद्रराद प्रनन्नरिगॆल्ला शूद्रॆत्व जातियु होगि बिडुत्तदॆ. ऎन्दु कॆलनण हेळुत्तारॆ. इदु उपाय स्पभावद श्लाभ्यतॆयन्नु हेळलु बन्द माते विनह वर्ण व्यत्यासवागलु प्रपन्नत्ववु कारणवागलारदु. हीगॆ निरूपिसुव ई अधिकारद अर्थ विशेषगळन्नू स ग सरिद ऎन्दारम्भिसि सङ्ग्रहिसु त्तारॆ… अदागि निभोः - स्वामियाद ईश्वगनिगॆ, स्वरूपं - स्वरूसवु यॆत्‌ - यावुदु यादृक्‌ - याव रीतियाद स्वभाव, हागॆये गुणनिभव जट ऎ सत्यत्व ज्ञानत्वादि स्वरूपॆ निरूपक गुणगळेनु, ज्ञ्यानबलैश्वर्यवे मॊदलाद निरूपित स्वरून नळिन गुणगळेनु विभूतिगळेनु, जगत्स्यृष्य्या्यगि व्यासारगळेनु, आदिपदडिन्द दिन्य मङ्गळ विग्रहगळु हेळल्ब डुत्तनॆ, इवुगळ यद्यादृक्‌ A स्वरूसनेनु, स्वभावगळेनु, तदाज्ञा सेतुश्च — आ भगवन्तन आज्ञ्ञारूपवाद, सेसुवॆयॆ हागॆ व्यवस्थितवाद धर्मवू यद्यादृक्‌ — यावुदु, याव स्न रूसवन्नु, ळ्ळद्द, तदखलं - अवुगळॆल्लवन्नू हेगॆ श्रुतिभिरनसेयं - नेदरूप प्रमाण गळिन्द निश्चयिसबेको, तथा - हागॆये तद्भक्टानां तदुपसदनादेश्व .. अवर भक्तरुगळ मत्तु “६ आश्रयणद महिमा - माहात्म्म्यवु, यतिपतिमुखैः - फ्री भाष्यकार प्रभृतिगळाद सद्भिः - ब्रह्म ज्ञानिगळिन्द्द, अध्यवसितः - व्यवस्थॆगॊळिसल्प बैदॆ. 711 । प्रभानन्यवस्था धिकारः वस्ष्यमाण प्रतिज्ञा न्याचीन सज्ज तिमाह. इप्पडि द्वयत्तिल्‌ द्वि तीयान्त सदज ळाले प्रकाशितमान सिद्धॊ पाय निषय माहवुनु्‌, आख्यात न्‌ ले शॊल्लप्प ट्र 3 साथ्योपाय निषय माहपुम्‌ पिरक्कु म्‌ व्या कुलज्ञळ्‌ शविष्टि कु म्‌ व्यणकाट्टि नोम्‌. इवुुपाय प्रभाव विषया ५ प्र माण इब्न ल्‌ टः न वळवुक्ळु एर निनै त्तुम्‌, कुरैय निन्पत्तुम्‌ वरुम्‌ कल त िज्नळ्ळॆ कमिप्पिक्सि रोम्‌) प्रथमं जाति निषय व्यामोहं निवर्रयति.

  1. “आस्फोटयन्ति पितरः प्रनृत्यन्ति नितामहाः । नैष्णवो नः कुले जात स्सन स्पन्तारयिष्यति ।» ऎन्रुम्‌, 2, हेशवं तमर कीमेलॆमरे१0 1 हिरप्पु व्‌! माशतिरुदु हॆत्तु” ऎन्रुम्‌, शॊल्लुहिरपडिये, अनुबन्धिहळुक्कुम्‌ इदरिन्द भाष्यकारादि ब्रह्मॆज्ञानिगळिन्द निर्णयिसल्पडदे इरुवुदू अधीत क्रनुनन्नु अति -श्रविससियू इरुव उपाय प्रभाववु नमगॆ अङ्गीकारवादद्दल्लवॆन्दु. तात्सॆर्य. सॆङ्गतिगोस्कर पूर्वाधिकारगळॆरडर अर्थवन्नु इप्पडि द्द द्वयत्तिल्‌ ऎन्दारम्भिसि सङ्ग्रहिसु त्तारॆ. अदागि हीगॆ ध्वयमन्त्रदल्लि “श्रीमन्नारायण जा ऎम्ब द्वितीयान्त पददिन्दलू “शरणम्‌”, ऎम्ब द्वितीयान्तॆ, पददिन्दलू प्रकाशितवाद सिद्धोपायन विषयवागियू, आख्यात पदत्ताले - “प्रपद्ये” ऎम्ब क्रियासददिन्द हेळल्पट्ट साध्योपाय विषयवागियू उण्टागुन व्याकुलङ्गळ्‌ - सन्देहगळन्नु, शमिप्पिक्टुम्‌ - होगलाडिसुव क्रमवन्नु कुरितु वृगिकाट्ट नोव्‌ -. दारियन्नु तोरिसि कॊट्टॆवु, ऎन्दु आचार्यरु प्रतिज्ञॆ माडु त्तारॆ. इव्रुसाय प्रभाव नितय इत्यादि - ई उपायद प्रभान विषयवागि प्रमाणगळु तोरिसिद अळतॆगिन्त हॆच्चु तिळियॆवुदरिन्दलू अथवा कडिमॆयागि तिळिदुकॊळ्ळुवुद रिन्दलू उण्टागुव सन्देहगळन्नु परिहरिसुत्तेवॆ. उपाय निष्ठन हिरिमॆ 1) आस्फोहियन्ति पितरः इत्यादियागियू, 2) केशवन्‌ तमर्‌ इत्यादियागियू स 1) वराह पुराण. -नम्म वंशदल्लि ऒब्ब वैष्णवनु हुट्टिदनु. अवनु माडुव त्य ैकार्यादिगळिन्द नम्मन्नॆ ल्लु सद्गति हॊन्दिसुत्तानॆन्दु, हितृगळु स तट्टुत्तारॆ. पितामहरु कुणिदाडुत्तारॆ.
  2. केशवन्‌ तमर्‌ 36 मेल्‌ ऎमसेरॆ ‘ट्रपिरप्पुम माशदिर्‌ इदुपॆ- २ नम्मडॆ ओवायिवुवाय्‌क्किस्रवा । ईशनॆन्‌ करुमाणिक्कम्‌ ऎन्‌ शॆङ्गोलक्कण्ण MONS न्‌ ण्‌ विण्णोर्‌ ब शा यकन्‌ 4 [R) बिरान 5 उखित्नान्‌ इ कल्लि ऎ जः नारा जार स Ce नाले, ॥ तिरुवाय्‌ 3.7. 1 केशवन दासर वंशदलि न pe] आ नटि बट द मॆ नलॆ ळुतलॆ, हुट्टुव कॆळगिन एळु तलॆ, भगवन्तनिगॆ डासभूतरागुत्तारॆ. इन्थह प्रभाववु ननगॆ स्वानीयू प परदॆ मोपकारकनू नाराय- इनिन्द लभिसुत्तदॆ. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 712 उत्तारकनान प क्रभावत्तॆ युडैयनायिके इव्वु षाय निष्कनिरुप्पदु. 1) “योह्ये नं प्रॆरुषं तॊ कॆ विदुः” ऎन्रु भगॆवड्‌ज्ञा समाण्डैॆ यवनुषैय प्रभानव्‌ देवर्‌हळालुवु्‌ परिच्छॆ दिक्स वॊण्णा दॆस्रार्‌हळिरे. आ ोालाव्‌ इदुळ्ळु निरुद्ध मल्लाद प्रमाण बलत्ता ती मुक्रड जातिव्यवस्थॆ शॊल्लुहिरोम्‌. जाति वैवस्थॆ 2) “न शूद्रा भगनद्भक्ता विप्रा भागवतास्म्य्यताः । सर्व वर्णेषु ते शूदा त्रायेह भक्ता Tp ऎन्रु जा ऒ.याशहि-र गुणनिशेष सडसद्दावज छाल्रे असकस्टजातीयत्तॆ उत्क स. AH शब्रत्ताले शॊल्लिंय-म्‌, उत्कृष्ट जातीयरै असकॆस्ट जातीय वाचक शब्दत्ताले “कॊल्लियुवं” इरुन्नडु. इदद याह भगवद्भक्त रॆल्लारुम्‌ एकजातीयरन्नॊ e वॆन्रु शिल मृदुप्र ब्द र्‌ निनैष्टार्‌ हळ्‌. इज नॆळॆयाहिल्‌, भागवत ब्राह्मणनिन्न सडिये नर्रिर्ना, “भागनत शूद्र निन्नपडिये वर्मिर्प्टा, ऎन्रु इट “नियम ४ शॊल्लुवर्‌ सक्रशास्त्रऐळुम्‌ निरोधिक्टुम्‌. राद्धरिन्द, अनुबन्धिगळॆन्नॊ उद्भरिसुव प्रभाननन्मुळ्ळॆननागियल्लवे ई उपायनिष्मनु इरुत्तानॆ. 1) :- योह्येनम्पुरुषंवेद इत्यादियागि भगनद्ल्यानवुळ्ळनन प्रभाववु देवतॆगळिन्दलू अळतॆ इट्टु हेळलारदॆन्दु हेळिद्दारॆयल्लवे… अनाखुवु्‌ - इत्यादि. मेलॆ हेळिदन्तॆ उपाय प्रभाववु अपरिच्चॆ टीद्यवादरॆ « अदक्कॆ व्यवस्थॆयुण्टी ऎन्दरॆ उण्टॆन्दु निरूपिसुत्ता त्लाकॆ. मेलॆ हेळि दॆन्तॆ उपाय निष्क न प्रभाववु आहरिच्छॆ ेद्यावादरू इदुकु विरुद्धमल्लाद- इत्यादि, इदक्कॆ विरुद ऎनल्लद प्रमाण बलदिन्द हु जातिव्यवस्थॆ यॆन्सु हेळुत्तॆ नॆन्दु प्रतिज्ञॆ माडुत्तारॆ. जाति व्यवस्थॆ 2) न शूद्रा भगवद्भक्ता - इत्यादियागि भगवद्भक्तियॆम्ब गुणविशेषद सदसद्भानगळिन्द असकृष्ट जातीयॆरन्नु उत्कृष्ठ जातीयवाचक शब्ददिन्द हेळियू उत्कृष्ट जातीयॆरन्मु असकृष्ण जातीय वाचक शब्द दिन्द हेळियू इरुत्तदॆ. आदागि_“भगनद्भक्तरु नल्लि ई (भगवन्तनल्लि) प्रमाणनचनदिन्द शूद्ररल्ल, भागवतरु. ब्राह्मणरॆण्डे निश्चयिसल्पट्टिरुवरु.. भक्तियिल्लदवरु भगनदृक्तकॆल्लरू याव ऒन्दे वर्णदवरादरू जातिगॆ सेरिदवरल्लवे trish ऎन्दु कॊब्रळु? मृदु जनार्दन इप्पडियाह- प्रज्ञर्‌ - गुण दोस सरामुर्शमाडलनर्हराद मन्द बुद्धियुळ्ळ वरु नॆनॆयुत्तारॆ. इङ्गनेयाहिल्‌ इत्यादि TES हीगॆ आपात प्रतीतियिन्द AES भागनतकॆल्लरू DO ऒन्दे, ऎन्दरॆ तु भागवतॆ सजॆ ब्राह्मणनु ६६. SS ई रीतियल्लि SOL मसुकु नडॆदु 1) योह्येनं पुरुषंवेद देवा अप न तं विदुः । सर्ववश्वर्य मेतस्मिन्‌ निवगृश्तॆं राजसत्तम ॥ भार, वनपर्व [160.21) यारु ई कृष्ण परमात्मनन्नु यथावस्थितवागि, तिळियुत्तारो अवर हिरिमॆयु देवतॆगळगू तिळियदु. ऎलि ५ राजश्रेष्टने इवनल्लि ऎल्ला _ आश्वर्यगळू तुम्बिवॆ. x pe 2) भारत. आश गै मेधिक षर्व 118-32-भगवन्तनल्लि भक्ति युळ्ळ शूद्ररु शूद्ररल्ल, स्मरिसल्पट्टिद्दारॆ. जनार्दननल्लि भक्तियिल्लदवरु याव वर्णदल्लि हुट्टिद्दरू अवरुगळु शूद्ररु. pe ऎ भागवतरु. ब्रा a, णि रिन्दु फस न) स्पभावनॆ वसा धिकार केनल ब्रा ह निनुक्कुम्‌ केनल शूद्र सुक्टुमु्‌ उळॆ मॆल्ल, भागनतब्रा ह बानु स्बुम्‌ BONE प्रनुक्टुवु्‌ कॊळ्ळॆ वेणुनॆन्रु म्‌, इवर्‌हळ्ळि समरॆनि र शास्त्र जळुना्‌ फरनमु पुरुषार्थसाम्यादिहळाले ऎन्रुनं्‌, कडाम्बि अप्पु ळ्ळार्‌ आण चॆ य्‌दार्‌ 1; “कुलन्तरुम्‌” ऎन्नि रपाट्टु कु व्याख्या नम्‌ पहणि सनवभियुक्त रुम्‌ जन्म; त्ता ल्‌ वृत्तत्ताल्‌ कुकैन्हानॊरुत्तनुक्कु स्‌ म्बन्धमुण्णा ना ल्‌ अवस्यैयिन्सॆ यञ्च्छॆ या रादा री दावा बालाााानजावेनरवरलदावानानाजनानानानार्ज्‌ाजािलनाािदनाननाजाााादारानाजादवानारानिवदाााारादााारााराािााराा जा कॊळ्ळबेकु, भागनतॆ शूद्धॆ नु ई रीतियल्लिये नडॆदुकॊळ्ळबेकु, ऎन्दु आचार नियमगळन्नु हेळुन सर्वशास्त्रॆगळू विरोधिसुत्तवॆ. अन्दरॆ शेष संहितॆयल्लि “ब्राह्मेनुहूर्तेचोत्काय्क ऎन्दारम्भिसि, (गड्डि (च्छाथनदीं प्रत” ऎन्दु नदिगॆ होगि स्थान माडि, “सॆच्छिद्राण्यूर्थ्व पुण्ड्राणि ५वित्र च द्कि जोत्त, म, ऎन्दु ऒद्विजश्रेष्ठनु” ऊर्थ्यपुण्ड्रादिगळन्नु धरिसि सन्ध्या वन्दनादि वेद विहित कच 01 माडबेकॆन्दु आचार नियमगळन्नु हेळुव शास्त्रगळू, 4. शूद्राणां विधिंवक्ष्ये-स्त्री शूद्ररुगळु माडबेकाद विधियन्नु हेळुत्तेनॆन्दु आरम्भिसि, प्रणवं वर्जयी त्सम्यक्‌ विधिस्सा त्‌ स सर्वकर्मसु । RS न स्मृत्वास्मानं विधीयते ॥ एवं नियमयुक्तानां स्त्रीशूद्राणां तथ्भवच । भगव्भदक्रियुक्ता नां स्त्रीशूद्राणां चतुर्मुख / ऎङ्ग भागवतराद स्त्रि शूद्ररुगळिगॆ आचार नियमगळन्नु हेळुव शास्त्रगळू सरस्पर निरोधि सुत्तवॆ. भागवत ब्राह्मणरु नैदिक मन्त्रगळन्नु बळसि वैदिक कार्यगळन्नु आचरिसबेकु. भाग नत स्त्री शूग्रॆरु स्रणनविल्लद मूल मन्त्रवन्नु बळसि आचारानुष्कान माडबेकु, ऎन्दु हेळिरुव नियॆनुगळिगॆ विरोधवुम्बागुत्तदॆयिन्दु तात्पर्य. क केवल ब्राह्मजनुक्कुम्‌ इत्यादि - केवल ब्राह्मण - नगवद्भक्तनल्लद ब्राह्मणनिगू, केवल शूद्र- गन कनि शूद्रनिगू इरुव ऎल्लॆ 3 जति व्यनस्थॆयन्नु भागवत ब्राह्मण सुक्कु वा्‌. ज्‌ दैक्षनाद ब्राह्मणनिगू, भागवत शूद्रनुक्कुम्‌- -भॆगनद्भक्तना नाद शूद्रनिगू कॊळ्ळॆ वेणु विन्त्ला ;दि-अङ्गीकरिसबेकॆन्दू, इवरुगळु समरिन्दु हेळुव शास्त्रगळु परम पुर साथ्‌ साम्यादिगळिन्द हेळुत्तनॆयॆन्दू, किडाम्बि आप्पुळ्ळारवरु कृपॆ माडि हेळिरुत्तारॆ. तक्कद्दु. इदर विस्तारवन्नु गीतॆ 22-88. 9ने अध्यायद गीता भाष्य तात्पर्य चन्द्रिकॆयल्लि नोडि तिळिदुकॊळ्ळॆ सरिय तिरुम्कॊ?गॆ वाख्यान माडिद सॆरियवाच्चान्‌ पिळ्ळॆ ) 4यॆवरू कुलन्तरुं ऎम्ब पाशुरद व्याख्यानदल्लि जातिव्यवस्थॆय नतिसदन्तॆ भागवत ह. हेळिद्दारॆन्दु 1) कुलन्तरुं
  3. PO PET SD कुलन्तरुं शॆल्वं तन्दिडुम्‌ अडियार्‌ पडुतुयरायिनॆवॆल्लाम्‌ निलन्तरुं शॆय्कुन्नीळ्‌ विशुम्बरुळुं अरुळॊडु पॆरुनिलमळिक्कुम्‌, वलन्तरुं मत्तु न्तन्दिडुम्‌ पॆट्टदायिनुमायिन शॆय्कुं नलन्तरुं शॊल्लै नान्‌ कण्डुकॊण्डेन्‌ नारायणा वॆन्बुं इमम्‌ ॥ पॆरियतिरुम्मा 1-1-9 प्र.ति.नो. श्रीमुद श्र हस्यत्रयसारे 714 नॊरुर्त्त अवर्‌हळोडु त्रा निनैकृ कू िशवेण्णु म िडियायित्तु भगवत्कभाव मिरुक्ळुम्पडि ; आनाल्‌ सॆड्‌ कूडुत्तु कू ळु हिरदिल्लॆ ये ऎन्नि ल्‌ ? अदु जाति निबन्धनम्‌, श्लाफ्र गुणनिबन्धनै यॆन्रु “निस्कर्षित्ता र्‌हळ्‌ (1) कुलन्तरुम्‌ ऎन्रदमुवुम्‌, 2) तॆ श्र लत्तॆ तॆ निर्‌न्चु ५ ऎस्रडुवुम्‌ क तॊण्ण क्सु अत्ति ल्‌ उत्क जा शॊन्न पडि. देवतान्तर सङ्कीर्णकुलमसन्सॆ € इवनदु.
  4. “वताजनिष्टस नो नन्त जातोना द्राग्विपद्यताम् । आजन्म मरणं यस्य वासुदेवो ज्‌ ऎन्हिर पाट्टुकु ऎन्दारम्भिसि आचार्यरु निरूपिसुत्तारॆ. अदागि कुलन्दरुं-वैष्य स्थन कुलवन्नु उण्टु Reha 3 अभियुक्तर्‌- श्री वैष्णवाग्रेसररु, जन्मत्ताल्‌ इत्यादि -जन्मॆ (हुट्ट दुदु) दिन्दलू, वृत्त-आचारदिन्दलू, कुरैन्दानॊरुवनुक्कु-आ Re कूडिद ऒब्बनिगॆ, भगवन्त्सं बन्धवु एर्पट्ट कॆ, अवनन्नु इनॆ ग यण्ड्लॆयान्‌–जन्मवृत्तगळिन्द उस्सृष्ठ नॊब्बर, ता ‘निनैै क्र कीळु मट्टि दिन्द नॆनॆसलु कूशुम्बडि भयसडुवन्तॆ, भगवत्‌ प्रभवाववु इदॆ. आनाल्‌ इतादि. आदरॆ द्रजातीयरिगू ब्राह्मण जातीयरिगू श्री वैष्णन कुलवु एर्पट्टि मेलॆ, हॆण्णु कॊट्टु, स्वीकरिसि सम्बन्ध माडबहुदे ? ऎन्दरॆ अदु कूडदु. अदु जाति निबन्धनवम्‌- कन्या प्रदान सम्बन्ध माडुवुदु जातियन्नु कारणवागि कॊण्डिदॆ. शा फै-इत्यादि- “न शूद्रा भगवद्भक्ताः विप्राः भागनताः स्मृताः, ऎन्दु स्फोक्र माडुवुदु गुण निधन नम्न कारणवागि कॊण्डिदॆ, ऎन्दु निष्टर्षिसिरुत्ताकि. कुलण्डरुं ऎम्बुदू _) हण्डॆ क्कुलत्तै त्रनिर्‌न्हु देवतान्तर सरनाद सङ्कीर्ण कुलवन्नु नीगिसि ऎम्बुदू तॊण तक्य लत्रि ल्‌. भगवत दासरनंशद आतिशॆयवन्नु हेळिरुत्तॆ. ई अतिशयक्कॆ कारणनेनॆन्दकि देवतान्तर सङ्कीर्णकुलर्म. इत्यादि - देवतान्तरसम्बन्ध मिश्रवाद कुलवल्लवे इवनिरुवुदु. देवतान्तर सॆम्बन्धवुळ्ळवनु भागवताभिमानक्कॆ बाह्यनॆन्दु माजनिष्ट, सनोवंशे, ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. आदागि एकान्ति कुलत्तिल्‌ भगवदेक भक्तर सुल (समूह) दवरु 3, “माजनिष्ट सनोनवंशे’ इत्यादि परा सारायजणनिय तॆ शॆ गळ ीष क अलश्काा्‌्ग ल > हऔण्टिनिब्र पळ हळ्ळ ल ग उत्सव ed 4 MR PR कॊडु २ दॆ. अस्‌: भगवद्भक्तियाद रा ¢ ब १A ऐश्वर बणस्न्न कॊडुत्तदॆ. भक्तर संसार क्लेशवन्नॆल्ला नीगिसुत्तदॆ. परमपदवन्नु कॊडुत्तदॆ, प्रीतियिन्द उत्तम स्थु नवनु प्रापिसुत्तदॆ मत्तू इतर क्षेमगळन्नू कॊडुत्तदॆ,
  5. अण्डकुलत्तुक्कधि पतियाहि अशुररिर-कृदरै षि ऎपि ख्‌ कु आकॆ प्रक 6 इण्डैक्कुलत्तॆ ऎत्ति कृ ल इरुट दीकेशन तनक) ख्य । तॊण्डक्कुलश्तिलुळ्ळीर्‌ ऐन्दधितॊ्रूदु, आयिरनामम्‌ शॊ€्ल पण्डैक्कुलत्तॆ अतॆविर्‌न्हु पल्लाण्डु पल्लायिरत्तां डने ॥ पॆरिय्यां तिरु (1-1-5) अण्ड समूहगळिगॆल्ला “नायकनाद हृषीकेरनु असुर अ रात्तस समूहगळन्नु निर्मूल माडिदनु. अवनिगॆ दासराद भगवद्धक्तर कुलक्कॆ सेरिदवरॆल्लरू बन्दु भगवन्तनन्नु नमस्करिसि, सहस्र नामगळॆन्नु हेळि, पन्दैकु त्तैत्तविर्‌न्हु-इदक्कॆ पूर्वभावियाद ९२ भगवद्वॆ । मुख्यदिन्द कूदिद ६ कुलवन्नु होगलाडिसिकॊण्डु पल्लाण्डॆन्दु pe वराह पुराण, यावनु हुट्टि [दन्दिनिन्द मरण पर्मन्त वासुदेवनन्नु देवरन्नागि अङ्गिकरिसुवुनिलवो,अपनु काण । हरनॆ ऎष ऎवॆ pr ट्रिदरू ई फ्र्र दल्ले € टट (0 हून्दल्लि 715 स्रभानन्यवस्थाधिकारः- ऎन्रि की एकान्ति कुलत्तिराशुरम्‌. इप डि वेरॊरु शकुलमानालुवक्‌ जाति शब्द मुम्‌ कुलकब वुवं्‌ भन्नार्थमाहवुवु* प्रयुक्तमाहैयाले जातिभेदियादु. कुलं भेदिक्टुम्‌. तिरु सुरभयानालुवं्‌ सॊळ, ० क गियादिके. महर्षिहळुव्‌ 1) “स शूद्र इति मन्तव्य क? इत्यादिहळिर्र डिये प्र प्रतिपत्ति निशेष इ ळैप्पत्त उत्कृष्ट र्‌ पक्कल्‌ अपकृष्ण कब मुन्‌, अपकृष्ट र्‌ पक्क ८्‌ उत्कृष्ट शब्दमुम्‌, प्रयोगित्तार्‌हळॆत्तनै. आहैयाल्‌ भगवद्दक्षरल्लाद ब्राह्मणर्‌ शूद्रर्‌हळ्ळॆ प्पोले आनादरणीयनकॆ न्रुम्‌, भगवद्भक्तरान शूद्रर्‌हळ्‌ ब्राह्मणरै प्पोले श्लाघनीयरॆन्रुम्‌ शास्त्रतात्सर्यम्‌. ह बारा “नम्म वंशदल्लि, जन्मदिन्दारम्भिसि मॆरणसर्यन्त भगवन्तनन्नु आराधिसदवनु, हुट्टिदिरल्रि हागॆ हुट्टि दरू शीघ्रदल्ले मरण हॊन्दलि” ऎन्दु अनुसन्धान माडुत्तारॆयल्लवे. कुलनॆन्दरॆ समूह, जाति ऎन्दरॆ शरीर संस्थान विशेष, आद्दरिन्द कुलवु बेरॆयागलु साध्य. जातियु बेरॆया गलु साध्यविल्ल. अदन्नु इप्पडि नेरॊरु कुलमानालुवक्‌ -. ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. आदागि हीगॆ बेकॆ कुलवादरू, जाति शब्दवू, कुल शब्दवू भिन्ना र्थमाहनुम्‌ - ब्राह्मण स बाह्मण कुल्क शूद्र जाति, शूद्रकुलनॆन्दु पर्यायवागि जाति कुल शब्दगळन्नु बळसिदरू भिन्नार्थवागि आन्दरॆ हुट निन्द एर्पट्ट शरीर संस्थानदिन्द जा कायु निसृर्सिसल्पडुत्तॆ. गुणदिन्द मत्तु भगवत तयद भक कुलवु निष्कर्हिसल्पडुत्तॆदॆयाद्दरिन्द कुल जाति शब्द गळन्नु हीगॆ भिन्नार्थवागि प्रॆयोगिसल्प ओ्भरुवुदरिन्द देह सम्बन्धविरुववरिगॆ जातियु भेदिसल्पडु वुदिल्ल. इदक्कॆ दृष्टान्तवन्नु तिरुसुरभियानालुं- ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि, तिरु सुरभि-दीवस्था नद हॆसु, सामान्यविल्लदॆ, भगनत्सम्बन्धनन्नु पडॆद हसुवाद मात्रक्कॆ अदक्कॆ गोत । ०-गो जातियु होगुवुदिल्लनल्लवे, हागादरॆ भागवत शूद्ररन्नु “निप्राः-ब्राह्मणरु?, ऎन्दु विप्रॆ शब्ददिन्द एकॆ उत्कृष्टवागि हेळबेकु. हागॆये भगवद्भक,यिल्लदवरन्नु शूद्राः-ऎन्दु अपकृष्ण शब्ददिन्द एकॆ हेळबेकु ऎम्ब चोर्यक्कॆ महर्षिहळुम्‌ ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु तिळिस तु रॆ. अदागि नुहर्षिगळू 1) “स शूद्र इतिमन्तव्यः अवनु जातिय प्रकार शूद्रनल्लदिद्दरू, अवनन्नु शूद्रनन्नागि तिळियबेक्कु साति हेळिरुवन्तॆ प्रतिपत्ति निशेषङ्गळ्ळॆ प्प ब्र - शूद्रनु भागनतनादरॆ अवनन्नु विप्रनॆन्दू, भगवद्भक्तियिल्लदवनन्नु शूद्रनन्ना] न RS तॆ अवनल्लिडुव प्रतिपत्रि- .. गौरव अथवा अगौरव रूपवाद भावनॆयन्नु प्रट्र-कुरित्कु उत्कृष्टरल्लि असकृष्ण शब्दवन्नू अपकृष रल्लि उत्कृष्ठ शब्दवन्नू स्रॆयोगिसिद्दारॆयष्टे हॊरतु हुट्टिद जातियु होगि बेकॆ जाति स उण्टागुत्तदॆयॆम्ब भावनॆयिन्दल्ल. हा हुट्टिद जातियु होगुवु ND पड क च 1) ब्राह्मणस्य न कर्तव्यं तिर्यक्‌ पुण्ड्रस्य धारणवं्‌ स द, इति तव णि ओन्‌ सशूद, इति मन्तवउः तिर क्‌ इड ड्‌ कात्‌ गतॆ, Ko) * A अ८द धारक pC) । शपारमॊ न्‌ सग डि ग ह लव च वि 7 ऎं प पारमेन्म, संहितॆ. ब्राह्मणनु हणॆयण्ण अडगन्ध, विभूतिगळन्नु धरिसबारदु, हागॆ अड्डवागि पुण्ड. wy गळन्नु धरिसुववनु शूद्रनॆन्दु भाविसबेक क महा *p श्रीमद्रहसैत्रयसाके 716 सूर्वोक्तप क्रमाणे गौणार्धानजू कारे बाधकमाह. इज्लनल्लादपोदु 1) “चण्मालमसि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणनु विदुः? 2) “चण्मा ळाः प्रत्यवसिता- परिव्राजक भन
  6. ल तेन स्थ निको भाति येनास्य सपलितम्‌ शिरः । बालो न यः प्रॆजानाति तं देवा स्थविरम्‌ विदुः ॥? ऎस्रिपु ऎडैहळिले निन्दा प्र तंस्थॆ पण्णुहिर वाक्य ५ ळैक्कॊ डु सर्रमर्यादैहळुज्बल जन्न म्रडियाम्‌. अनपिन्नु, दिल्लवाद्दरिन्द भगवद्भक्तरल्लद ब्राह्मणरु, शूद्ररन्तॆ अनादरणीयरु. भगनॆद्बक्त’ इद शूद्ररु ब्राह्मणर हागॆ श्लाघनीयकॆम्बुदु शास्त्र तात्पर्य… । विप्रा शूद्राः ऎम्ब शब्दगळिगॆ गौणवागि अर्थवन्नु कॊळ्ळॆदिद्दरॆ बाधक, इङ्गनल्लादपोदु इत्यादि. ई रीतियल्लि वचन तात्पर्यवन्नु तिळिदुकॊळ्ळदॆ आपात प्रतीति यिन्द ब्राह्मण, शूद्रॆ ऎम्ब जातियु होगि शूद्र, ब्राह्मणनॆम्ब जातियु उण्टागुवन्तॆ ऒप्पिदरॆ 1) चण्डाळॆमसि वृत्तस्थं 2) चण्डाळाः प्रत्यवसिताः 3) नतेन वृद्धोभाति (स्मनिरोभाति) इत्यादि स्थळगळल्लि निन्दा प्रशंसॆगळन्नु माडुव वाक्यगळन्नु कॊण्डु, सर्नमुर्याजि गळू कलङ्गुम्पडियाम्‌-न्यत्यासवागुनन्तॆयागुत्तदडॆ. इदर तात्परृनेनॆन्दक्कॆ तन्न वर्णा श्रम धर्मक्कनुगुणवाद आचारदिन्द कूडिद चण्डाळनन्नू देवतॆगळु ब्राह्मणनन्नागि गौरविसिदरु. प्रत्यवसिताः - तन्नॆ धर्मदिन्द भ्रष्टराद, परिव्राजकतापॆसाः - सन्यासिगळू, वानस्रस्कॆरू चण्डाळरन्तॆ सरिगणनीयरु. तलॆयु नॆरॆदिद्द मात्रक्कॆ वयोधिक्यदिन्द गौरव्यनल्ल. ज्ञा > नियाद बालनू (ज्ञा क्ल वैद्मनू) नृद्धन हागॆ गौरन्यनु, इत्यादियागि हेळिरुवॆ. निन्दा प्रशंसा वाक्यगळन्नु यथाश्रुतार्थवागि अङ्गीकरिसिदरॆ. सर्नशास्त्रमर्यादजिगळू व्याकुलनागुत्तनॆ.
  7. नजात्का पूजिताराजन्‌ गुणाः कल्काण कारणाः । चण्डा ऎलमहि वृत्तस्थॆं तन्देवाः बा - णंविदुः॥ भार. आश्वमेधिकं (116-8) Se व राजने जातियिन्द गौरव्य नल्ल. आवनल्लिरुव ऒळ्ळॆय गुणगळु गौरवक्कॆ कारण, तन्न वर्णाश्रमक्कनुगुणवाद आचारदिन्द कूडिद चण्डालनन्नू देवतॆगळु ब्राह्मणनन्तॆ गौरववागि तिळिदिरुत्तारॆ, गौरव्यनु ऎन्दर्थ,
  8. चण्डाळाः प्रत्यवसिताः परिव्राजक तापसाः । तेषां जातान्यपत्कानि चण्डालै स्पह वासयेत* ॥ दक्ष स्म ति. 4-20. सन्मासिगळू, मानप्प स्मरू तम्म तम्म आश्रमगळन्नु बिट्टु भ्रष्टरागि, गृहस्थ धर्मवन्नु पुनः अवलम्बिसि दरॆ, आवरु चण्डाळॆरन्तॆ आत्मन्त निकृष्टरु. अवरिगॆ हुट्टिद मक्कळन्नु च चण्डालरॊडनॆ वास माडुवन्तॆ एर्पाडु माडबेकु.
  9. मनुस्मृति (2-156) तलॆ कूदलु नॆरॆदिद्द मात्रक्कॆ अवनु वयस्सादवनल्ल. ज्ञानदिन्द कूडिदवनु वयस्सि नल्ल चिक्कवनादरू, देवतॆगळु अवनन्नु वृद्ध नन्न्नागि तिळियुत्तारॆ, वयोमाूत्रक्कॆ वृद्धनल्ल. ज्ञानवु पूर्ण वागिद्दरॆ, अन्दरॆ ज्ञ्यानवृद्धन क वृद्धन. 113 प ्रैभावन्यवस्थाधिकारः प्रतिपत्ति निशेषार्थ मन्यत्रान्यत्वकीर्रनम्‌ । इ । विशेषनिधिसाकाङ्क्ला स्वत्र तत्तत्रवृत्तयः ll २५ । ऎनु) इजु त्तॆ 3क्कुवर्‌ समाधानवा्‌. श्री कृष्णेन भगनता कथं शूद्रान्नं भुक्तमिति शङ्काम्परिहरति (श्री विडुररुव्‌ स्वजात्यनुरूपमाह विवाहादिहळ* पण्णि नार्‌. 1) “भुक्तवत्सु मेलॆ हेळिद अर्थवन्नु श्लोक रूपदल्लि अनहिन्सु - ऎन्दारम्भिसि सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. आनसिन्बु- उत्पृषा पकृष्ण कीर्तनवु गुणकृतवु, जातिय सम्बन्धदिन्दल्लवॆम्बुदु निश्चितवाद मेलॆ-अन्यत्रा त्व कीर्तनं-उत्कृष्णनल्लि अपकृष्ण कीर्तनवू, अपकृष्णनल्लि उत्कृष्ट कीर्तनव्रू, प्रतिपत्ति निशेसार्थम्‌ स्वधर्म त्याग माडिद अभागवत ब्राह्मणनन्नु शूद्रनॆन्दू, स्वधर्मदिन्द कूडिद भागवत शूड्रनन्नु ब्राह्मणनॆन्दू स्रतिसत्ति माडलु हेळिदॆ, तक्ष ृवृत्तयः - तन्न वर्णाश्रमकृ्कनुगुणवाद स्थान सन्ध्यावन्दनादिगळू वेदाध्ययनवू, तनगॆ इतररु नमस्करिसि वदु नर्णाश्रमक्कनुगुणवागि हॆण्णु कॊट्टु सम्बन्थ बॆळॆसुवुदु मॊदलादवु, विशेष विधि साकाङ्क्टाः.“ब्राह्मणेज्योवेद निर्भ्य्यो दिवेदिवे नमस्कुर्यात्‌? - वेदाध्ययनवन्नुु माडिद ब्राह्मणनिगॆ प्रुकदिवसवू नमस्वुरिसबेकु, “अहरहस्सन्ध्या मुपासीत”, प्रतिदिनवू सन्ध्यावन्दनॆ यन्नु माडबेकु, “अष्टवर्षं ब्राह्मणमुपनयीत्कॆ तमद्धा शसयेत्‌”- गर्भाष्टम वर्षदल्लि (हुट्टिद्‌ मेलॆ निळने नर्ष) ब्राह्मणनिगॆ उपनयन संस्कारवन्नु माडबेकु, “शूद्रः एक जातिः नच संस्कार मर्हति” शूद्रनु ऒन्दे जातिगॆ सेरिदवनु, द्विजत्ववु इल्लनॆन्दर्थ, इवनिगॆ उसनयॆ नादि संस्थारगळिल्ल-इत्यादि विशेष विधिगळन्नु अनलम्बिसिनॆ. आन्दरॆ उपनयन, नेडाध्ययॆन ळॆ Tr) fs धा re मुन ल्‌ि = विनाहादि. संस्कारगळु शास्त्र विधिगळन्नु आनलम्बिसिवॆ. मानसिकवाद ब्राह्मण्यादि प्रतिपत्तिगळन्नु अवलम्बिसि माडतक्कुवुगळल, ऎनु, इङ्गुट, कव्‌ समाधानवा.ई रीतियल्लि बालनु भ्‌ णु स, ५.) क्स्‌ 4 ११ 2 मेलॆ हेळिदन्तॆ ज्ञानॆदिन्द डॊड्डॆननु, सन्यासियु आश्रम भ्रष्टनाद्दरिन्द चण्डालनु इत्यादि हेळिद्दक्कॆ समाधान भागवतत्व निमित्तवागि नर्णाश्रम धर्नुगळन्नु अतिक्रनिसद अनुष्ठान श्री निदुरर वृत्तान्त ई रीतियाद व्यवस्थॆगॆ शिष्टाचारनन्नु प्रमाणवागि तिळिसुत्तारॆ. अदागि श्री निदुररुवत्‌ इत्यादि-महाभागवतरू ज्ञानियू आद निगुररू सह तम्म (शूद्र) जातिगॆ अनुरूपवागिये आ जातिय हॆण्णन्ने विनाह माडिकॊण्डु आ जागनुगुणवाद आचारनन्ने अवलम्बिसिद्दरु. भागवत. शूद्ररिगॆ आ जातियु होगि ब्राह्मण जातियु बरुवुदागिद्दरॆ त्री निदुररु ब्राह्मण जातियल्लि मदुवॆ माडिकॊण्डिरबेकागित्तु. हागिल्लवाद्दरिन्द मुहाज्ञानियागि भागनतनागिद्दरू शूद्रनिगॆ जातियु होगुवुदिल्लवॆम्बुदक्कॆ इदु दृष्टान्त. जातियु होगुवुदिल्लनॆम्बुदक्कॆ गुरुतुगळन्नू तिळिसुत्तारॆ. अदागि 1) भुक्तवत्सुद्वि जाग्रेषु इत्यादि ब्राह्मण श्रेष्ठरु ऊट माडिद मेलॆ, विदुररु शुद्धनागियू रुचि eee । $ २ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 718 द्विजाग्रॆ सु निषण्णः परमासने । निडुरान्नानि बुभुजे शुचीनि गुणवन्तिच ॥ ऎस्रिदॆ, फ्वेट्टु दुक्कोधर्न. 4
  10. “भीष्मद्रोणावतिक्रम्य माञ्चैन मधुसूधन । किमर्थं पुण्डरीकाक्स भुक्तं वृषल भोजनम्‌” ऎन्रु केट्ट “दैिषदन्नं न भोक्तव्यं द्विषन्तं नैव भोजयेत ॥ पाण्डर्वा द्विषसे रार्ज ममप्राणाहि पाण्डवाः > ऎन्रु उत्तर मरुळि च्हॆय्‌हैयाले श्री विमरर्सु दुर्योधनन्‌ शॊन्न चाति निशेषत्त्वै भगव-निशैन्डा नायित्तु. । युगान्मरे ब्राह्मणैरसि भागवतशूद्रसक्वान्न स्वीकारो न निषिष्यः आनाल्‌ ब्राह्मणर्‌क्कुम्‌ क्लत्रियरुव्‌ शूद्रनुडैय पक्चान्नत्तै भुजिक्सै निषिषद्ठमन्मोवॆन्निल्‌ ? 1) “आर्याधिस्ठितावा शूद्रा अन्न संस्कर्तार स्स्ट्युः? ऎन्रु me व ना सच ब नारा ं इन्द यां ल ्पं1छय्चऒ्गयउ्र यागियू माडि तन्द अन्नवन्नु त्री कृष्ण सरमात्मनु ऊटि माडिदनु, ऎम्ब ई मातन्नु केळि धुशक्योदननु, 2) भीष्म द्रोणावतिक्रम्य इत्यादियागि ऎल्लॆ पुण्डरीकाक्षने भीष्म द्रोणादिगळन्नू नन्नन्नू बिट्टु-अन्दरॆ ब्राह्मण क्षक्रियॆराद नम्म मनॆगळल्लि ऊट माडॆडॆ वृषळ भोजनम्‌-शूद्रन अन्नवन्नु. किमर्थं भुक्तं? एतॆक्टॆ ऊटमाडिद, ऎन्दु केळिदाग, श्रीकृष्ण सरमात्मनु, द्विषदन्नं नभोक्त व्यम्‌ इत्यादि-शत्रुगळ मनॆय.ल्लि अनरु कॊडुव अन्न वन्नु ऊटि माडकूडदु, हागॆये अवरुगळू तमगॆ शत्रुगळादनरुगळिगॆ ऊट हाक कूडदु. ऎल्फै राजने नीनु पाण्डनरुगळन्नु द्वेषिसुत्तीयॆ. अवरन्नु नीनु द्वेषिसुवुदरिन्द्द आन्तर्याविः याद नन्नन्नू नीनु द्वेषिसुवन्तॆ आयितु. आद्दरिन्द नानु निनगॆ शत्रु. नीनु ननगॆ अन्न हाक कूडदु ऎन्दु उत्तरवन्नु आरुळिच्चॆ िहैयाले इत्यादि कृपॆमाडि हेळुत्तारॆयाद्दरिन्द श्री विदुररिगॆ दुर्यॊदननु हेळिद शूद्रजाति निशेषनन्नु भगवन्तनु अङ्गीकरिसिदनु. इदर तात्सर्यवेनॆन्दरॆ विदुररु ज्ञानाधिकरागि भागवतरागिद्दरिन्द अवरिगॆ शूद्र जातित्ववु पूर्व पक्षियु हेळुव प्रकार होगि ब्राह्मण्यवु उण्टागिद्दरॆ, धुर्योधनन ई प्रश्शॆगू फ्री कृष्ण परमात्मन ई 1 त्तरक्कू अवकाशनिरुत्तिरलिल्ल. अदरिन्द (श्री निदुररुक्कु इत्यादि- श्री विदुररिगॆ धुर्योधननु हेळिद जाति विशेषवन्नु भगवन्तनु अङ्गीकरिसिदरु ऎन्दु एर्पडुत्तदॆ युगान्तरगळल्लि आर्काधिष्कत शूद्ररु अडिगॆ माडिद अन्नवन्नु ब्राह्मणरु ऊट माडुवुदु निषिद्धवल्ल. आनाल्‌ इत्यादि-हीगॆ हेळिदरॆ. ब्राह्मण क्षत्रियरिगॆ शूद्रनु अडिगॆ माडिद अन्नवु निषिद्ध वल्लवे ऎन्दरॆ 1) आयर्याधिष्कितावा शूद्रा इत्यादियागि आसस्त्रॆम्भ यॆसिगळे मॊद लादनरु, आर्यराद ब्राह्मण क्षत्रिय सरतन्त्रराद शूद्ररु अवरिगॆ अडिगॆ माडलु अर्हरु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, युगान्तरगळल्लि आर्य सरतन्त्रराद (पराधीनराद) सद्गुणदिन्द कूडिद
  11. आपस्तम्भ सूत्र (2-3-4) ब्राह्मणरिन्द नियमिसल्पट्ट सच्छूद्ररु बा हणरिगॆ आडिगॆ माडि हाकबहुदु, ई इदु युङ्गान्तरगळल्लि शास्त्र सम्मत. कलिय.:गदलिल्ल. आ 719 प्रभान व्यवस्था धिकार- आपस्तम्बादिहळ* शॊल्लुहिरपडिये युगान्तरज्गळिल्‌ आरृ सरतन्त्र रान गुजनच्छू द्रर्‌ हळ्‌ आर्कर्बु आन संस्कारम्‌ पण्ण वनुज्ञा तराज्टॆ टकॆ अन्नु डत्तिल्‌ निषिद्द स मुफ्चै. इदु 2) आशुचिस्तु. प्रयतो भूत्वा निदुशोन्न” मुसाहरत? वस्रु श्री नॆदुरशि डैय गुण निशेषज्ञ तॆ शॊल्लुहैयाले सूचितन्‌्‌, ब्रह वित्तु कृळान सर्‌ योग प्रभानत्ताले देहना सम्‌ पण्णिन. पिन्नु, प्राप्रनान “धर पुत्त स शॆय्‌द संस्कार निशेषवं” तूष्लि (मनुज, तमादल्‌, व्य 5 निशेषनियतमादला मित्त नै. इदुकॊण्डु व्यक्कन्त रज फिल्‌ न्या यसण्टारम्‌ पण वॊण्णा दु. इज्लनल्लाद प धर्मो (त्तर जि साण्ण ‘वर्‌हळुक्कू रु नियति निशेषत्ता ले वन्न दार साधारण्यत्तॆ क्कॊण्डु नर कोकमुम्‌ व्या कुलमाम्म डियावु, शूद्ररु, आर्यरिगॆ अन्नवन्नु अडिगॆ माडलु अनुज्ञातराद्वरिन्द आव्विडत्तिल्‌-श्रिी कृष्ण पर त्मनिगॆ भगवत्सर तन्त्रराद श्री निदुररु अडिगॆ माडि अन्नवन्नु बडिसिदुडु शास्त्र निषिद्ध वल्ल. इदु इत्यादि-इदु 2) शुचिस्तु प्रयतोभूत्वा इत्यादि-त्री निदुररु शुचियागियू टु विशेषगळन्नु भक्ति पूर्नकनागियू हेळुवुदरिन्द त्री कृष्ण सूचित. परमौत्तनिगॆ अन्नवनु तन्दु समर्पिसिदरु ऎन्दु अवर गुण श्री विदुररिगॆ वृषलत्ववु होगलिल्लनॆन्दरॆ धर्मपुत्ररु आनरिगॆ ब्रह्ममेढ संस्कारवन्नु माडिदुदु हेगॆ? ब्रह्म ज्ञानियाद ब्राह्मणनिगल्लवो ब्रह्मनेथ सॆंस्कारनॆन्दरॆ इदक्कॆ समा धाननन्नु ब्रह्मनित्तुक्कळान ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. ब्रह्मज्ञानियाद इवरु (श्री निदुररु) योग प्रभारद जीडन्यासवन्नु, माडिद म - प्राप्तनान धर्मुपुत्रन्‌-इनरिगॆ संस्थार वन्नु माडुवुदक्कोस्ट्‌रॆ अल्लिगॆ बन्द धर्मपुश्रनु माडिद संस्कार निशेषम्‌ चिर्ध्वदैहिक क्रियॆयु, तूष्मि €मनुष्ठि तनताजल्‌ अमन्त्रकवागि अनुस्मिसल्प ट्विदागिरबहुदु. व्यक्तिविशेष नियॆतम्‌ इत्यादि-निशेष स व्यक्तिय विषयदल्लि माडिरबहुदाद मुन्त्रसूर्नक सॆंस्थारवागिरबहुदु. इदरिन्द इवरिगॆ ब्राह्मण्यवु बन्तॆन्दु हेळलागुवुदिल्लवॆम्ब तात्स रवन्नु इदुकॊण्डु. ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. विदुररिगॆ व्यक्ति विशेष नियतवाद संस्कारवन्नु प्रमाणवागिट्टु कॊण्डु इतर शूद्रादिगळल्लि इदे न्यायनन्नवलम्बिसि ब्राह्मण्यापादक वादगळन्नु माडॆकूडदु ऎन्दु त्चर्यु.. इङ्गनल्ला दपू “दु-हीगॆ व्यव स्थित विषयॆनॆम्बुदिल्लदिद्दरॆ, भर्मोत्तररान पाण्डवर्‌ हळु इत्यादि धमनि सस पाण्डवरिगॆ ऒन्दु नियति निशेषत्ता ले_द्र्रौसदियु पूर्व जन दलि नळायिनि ऎम्ब हॆङ्गसु, शिननन्नु कुरितु तपस्सु माडिदळु. वर प्रॆदानोन्मुखनागि ननु ऎदुरिनल्लि तोरलु, कामुदिन्द तनगॆ पतियन्नु कॊडबेकॆन्दु ऐदु सल केळिदळु. आग शिवनु. मुन्दिन जन्मदल्लि निनगॆ ऐदु जन पतियरु एर्पडुत्तारॆन्दु हेळि अन्तर्धाननादनु.
  12. भुक्तवत्सु दिजाग्रेषु निषण्णेषु वरासने । शुचिस्तु प्रयतो भूत्वाविदुरॊन्न्नमु पाहरत्‌ ॥ श्री भार, उदॊ बीगपर्व( 75.43) कृष्ण परमात्मनिगॆ शुचियागियू ब्राह्मण भक्तियिन्दलू अ श्रेष्ठरु टु ई ऊट माडिद मेलॆ, श्रेष्ठवाद ब… ओट विदुररु ऊट हाकिदरु. आसनदलि णि कुळितिद ऐ४ । श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 720 तस्मात्‌ स्केस्टे कर्मण्यभिरतर्स्स, भगनत्तै जृर्य निरतोभव. ’ अहैयाल्‌ तन्राम्‌ जातिहळ्ळि निडादे निन्रव्वो जातिहळुक्तुचित प्रक्रिय्सॆयाले । ल यथाधिकारं भगवत्यै जृर्यवु्‌ पण्ण प्राप्त्रन मोहन शास्त्रज्गळिल्‌. शॊन्न जात्यु द्थारादिहळ्ळि प्रामाणिकर्‌ निनैकृलाहादु. निश्वानित्रादीनां ब्राह्मण्य प्राप्त स्तु चरुव्यत्यासहेतुना. हरुव्यत्यासादिहळान शिल विशेष निदानज्ञळाले वरुहिर निश्चानित्रादिहळुडैय अदर प्रकार मुन्दिन जन्मदल्लि द्रौसदिगॆ नियति-अदृष्ट, जन्मान्तरदल्लि माडिद तॆसस्सिन फलवागि ऐदु जन गण्डन्दिरु विर्पट्टरु. हीगॆ नियति विशेषत्ताले-अदृष द फलवागि पाण्डनरुगळिगॆ एर्पट्टदारसाधारज्छत्तै क्कॊण्डु. ऒब्बळे हॆण्डतियॆम्बुदन्नु कॊण्डु, ऎल्लरू हागॆ अनुस्किसिदरॆ, लोकदल्लि शास्त्रव्यनस्थ्मॆयु न्याकुलवागुत्तदॆ. आहैयूाल्‌- शास्त्र दिन्दलू न्यायदिन्दल्कू जातियु होगुवुदिल्लवाद्दरिन्द्र तम्म तम्म जातिगळ नियमगळन्नु बिडदॆ इरुव आयाया जातियवरिगॆ, जात्यधिकारानुगुणवागि भगवत्तैङ्कर्यवु माडलु योग्यवादद्दु. शैवागमादिगळल्लि, दीक्ला प्रवेश मात्रेण ब्राह्मणो भवति ध्रुवम्‌ । कापालं प्रुतमास्कायॆ यतिर्भवति माननः ॥ । ऎन्दु दीक्षॆयन्नु सडॆद मात्रॆक्कॆ ब्राह्मणनागुत्तानॆ. कपाल सम्बन्धवाद व्रतवन्नु पडॆद मात्रक्कॆ मनुष्यनु सन्यासियागुत्तानॆन्दु हेळिरुवुदक्कॆ एनु ताश्सर्यवॆन्दरॆ अदन्नु मोहन शास ्रङ्गळिल्‌- इत्यादि अनुग्रहिसुत्तारॆ. भगवन्तॆनु रुद्रनन्नु कुरितु त्वंहि रुद्रमहाबाहो मोह शास्त्र्राणिकारॆय । दर्शयित्वाल्ल मायासं फलं शीघ्रं प्रदर्शय ॥ ऎन्दु, “ऎलै रुद्रने लोकदल्लि भगनद्भागवत द्वेषिगळन्नु शिक्षिसलु मोहन शास्त्रगळन्नु रचिसु”, अदरल्लि अल्बायासदिन्द शीघ्रवागि सलनन्नु पडॆयुवन्तॆ माडु, ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, शैवाग मादिगळु जनरन्नु मोहिसुवुदक्कॆ एर्पट्ट शास्त्रगळु. इवुगळल्लि हेळिरुव जात्युद्धारादि हळॆ - जातियु होगुत्तदॆ, हॊस जातियुण्टागुत्तदॆ, ऎन्दु हेळिरुवुदन्नु प्रामाणिकरु ल नम्बलागदु. चरु व्यत्यासदिन्द निश्चामित्रादिगळिगॆ ब्राह्मण्य प्राप्ति चरुवृत्यासादिहळान वित्यादि - आनुशासनिक सर्वदल्लि हेळिरुव कथाभाग– निश्वामित्रॆर तञ्जियाद गाधिगॆ (क्षतियॆरिनरु) बहळ काल मक्कळिरलिल्ल… पॆत्रार्थियागि काडिनल्लि तनस्सन्नु माडिदरु. आग अवर पत्निगॆ अद्भुतॆयाद हॆण्णु मगुवु हुट तॆ. आ मगुवन्नु खुचीक नॆम्ब महर्षिगॆ मदुवॆमाडिकॊट्टरु. अवळिगू मगुवागजॆ इद्दरिन्द, खुचीकरु ऒन्दु चरुनन्नु (अन्नवन्नु) ब्राह्मण तेजस्सिनिन्द कूडिसि अभिमन्त्रिसि तन्न हॆण्डतिगॆ कॊट्टरु. मत्तॊन्दु चरुवन्नु क्षत्रियॆ वीर्यदिन्द कूडिसि अभिमन्त्रिसि, तन्न अत्तॆ गाधिय सत्तिगॆ 791 । प्रभावव्यवस्था धिकारॆः निलॆ नेरुशिलर्ळु आ(वार्हळ* कूडुनॆन्गै । गभावम्‌-जाति वचन विरुद्ध म्‌. नियनोल्लङ्घनाभाववमा्‌ निदुरादिहळिलुवु्‌ उत्कृष्ट प्रभावरान क कॊळु यवृ त्तान्त निशेषज्स । नम्मनुष्का नत्तु कु दृ स्का ०त जा लाहादु ह २२२ भा इ Sd (क्षत्रिय स्त्री) कॊडहेळिदरु. स्त्री चासलॆयाद अवळु तन्न मगळिगॆ आवळ भर्ता पक्षपातदिन्द ऒळ्ळॆय चरुवन्नु कॊट्टि रबेकॆन्दु ऊहिसि, मगळिगॆ कॊट्टि भागनन्नु तानू, तनगॆ कॊट्ट भागनन्नु मगळू बदलायिसि कॊण्डु स्वीकरिसिदरु. इदरिन्दागि क्षत्रियस्तीय हॊट्टॆयल्लि ब्राह्मण तेजस्सिनिन्द कूडिद . चरुविनिन्द गर्भोत्सत्तियागि हुट्टिद विश्वामित्र खुहियु तन्नन्नु बहळ काल कत्रियनन्मागिये भाविसिद्दरू, वास्तववागि ब्रह्म तेजस्सिनिन्द कूडिद्दुदु मरॆयागिद्दु तपस्सिनिन्द आविर्भानवन्नु . पडॆयितु. हागॆये सत्यनतिय हॊट्टॆयल्लि बदलायिसि बन्द क्षत्रिय चरुवु खुचीकरिगॆ तिळिदु आ शक्तियन्नु. अवरु आवळ मगनाद जमदग्गियॆ मूलक अवर भाक्यॆयल्लि इडिसि आ ः जमदग्निगॆ सरशुरानुनॆम्ब क्षत्रियनु जनिसुवन्तॆ अनु ग्रहिसिदरु.हीगॆ चरु व्यत्यासदिन्द ब्राह्मण तेजस्सिनिन्द कूडिद चरुवे विश्वामित्रर उत्पत्तिगॆ कारण वागि अवरिगॆ जन्न दिन्दले ब्राह्मण ्य्यूवु एर्पट्ट ैद्धिते निनह. तसश श्रि क्रैयिन्दल्ल. ई रीतियाद चरु व्यत्यासद फद नङ्गळाले - ग “विश्वा मित्रा दिहळुडै यु - विश्वामित्रादिगळिगॆ एर्पट्ट, निल्रै - स्थितियु, वेरेशिलरुु इत्यादि इतररिगॆ न ु ऎम्बुदु वचन विरुद्ध. य शब्द नास वीतिक्‌व्यनॆम्ब क्षत्रियनु ब्राह्म इनाद कथॆयन्नु महाभारतदल्लि ओदि तिळियुवुदु, । आळ्ता रुगळु नित्यसूरिगळु- ई लोकदल्लि अवतरिसि जाति व्यवस्थॆयन्नु नमीरलिल्ल. ब्राह्मणोत्तमराद मधुर कनि अळ्वारवरु चतुर्थवर्णदल्लि अवतरिसिद नम्माळ्वारवरन्नु आश्रयिसि, जु यर्‌ वेद इ धत्तिनुळ्ळ्‌ सॊरुळ” ह ऎन्नॆञ्जुळ्‌’ निरुत्तिनान्‌”, - अदागि वेदद. वे आ ०० = ह चन्नागि चा तिळद 0 नम्माळ्वारवरु, आ अर्थवन्नु ऒळगॊण्ड पाशुरगळन्नु आ मस ०भारि न त नन्न कं आ! ननगॆ pk हेळिल्लवे. . इदरिन्द ब्राह्मणनु व्यवस्थॆयु भागवॆतरल्लि भागवत शूद्रनन्नु इल्लवॆन्दु आश्रयिसि तोरुवुदिल्लवे, ज्ञानोपदेश ऎन्दरॆ सडॆदद्दु इदक्कॆ “निरा व्यक्तवागि, दिहळलुवत्‌ वर्णाश्रम ऎन्दारम्भिसि धर्मगळ समाधान व Pet हेळुत्तारॆ. NE ) अदागि विदुरादिगळिगिन्तलू आळ्वारुगळु उत्कृष्ट प्रभावराद्ध रिन्द आळ्वारुगळ वृत्तान्त नि ज्‌ कूडदु. दानॆ विशेषगळन्नु नम्म अनुष्ठान नक्क ड्भ ष्बा न्तमाक्क लाहादु - दृ स्कान्तवन्मागि स्हीकरिस अवरुगळ वृत्तान्तवु व्यक्ति विशेष नियतवु. “किमस्यत्राभिजायन्ते योगिनस्सर्वयोनिषु । प्रत्यक्षितात्मनाथानां नैसाञ्चिन्त्यं कुलादिकनु ॥» ऎन्दु इवरुगळ- योगिगळु व जाति मॊदलादवुगळन्नु ऎल्लू नर्णगळल्लियू ’ विचारिसकूडदु. जनिसुत्तारॆ. इनरुगळु भगवन्तनन्नु स साक्षातृरिसिदवरु. बै श्रीमुद्रहॆस्कतॆयॆसाके 722 अवर्‌हळ्‌ वृत्तान्तज्लळ्ळियम्म्‌ आराय*न्हाल्‌ स्वजाति नियमत्तै कृडन” मैयिल्ल्लै. । ह ह बर काका अवक NE आवर्‌हळ्‌ वृत्तान्तम्‌ इत्यादि अवरुगळ वृत्तान्तगळन्नु परिशीलिसि- नोडिदरॆ, स्वजाति नियमवन्नु . अतिक्रमिसिल्ल. अवरुगळ प्रबन्धगळल्लि ऎल्लियॊ प्रणवोच्चारणॆ माडिल्ल. तिरुम-5शैयाळ्वारवरु . ऒन्दु सॆन्दर्भदल्लि वेदाध्ययॆननन्नु माडुत्तिद्द ब्राह्मणर मनॆय मार्गवागि होगुत्तिद्दरु. आग आ ब्राह्मणरु इनरु त्रॆ क्रनर्णिकरल्लनॆन्दु तिळिदु इवर किनिगॆ बीळदन्तॆ वेदवन्नु हेळुवुदन्नु निल्लिसिदरु. इनरु हॊरटु बन्द मेलॆ पुनः नेदवन्नु हेळलु तॊडगिदरु. आदरॆ ऎल्लि निल्लिसिद्दीवॆम्बुदु ज्ञासकक्कॆ बरदॆ. इरलु, इवरल्लिगॆ बन्दु असचारक्र्मापणॆ माडिकॊण्डरु. इवरु आभागद वेदवन्नु उच्छरिसदॆ, अल्लि ऒणगिसिद्द करि भत्तवन्नु नखदिन्द सीळितोरिसिदरु. आग आ ब्राह्मणरु “कृष्णानां न्रीहीणां नखनिर्भिन्नम्‌? ऎम्ब वेद वाक्यवन्नु ज्गा पक पडिसिकॊण्डु मुन्दॆ हेळतॊडगिदरॆम्ब नृत्तान्तदिन्दलू आळ्वारु गळु तम्म जाति नियमवन्नु अतिक्रमिसॆलिल्लवॆम्बुदु व्यक्तवागुत्तदॆ. ब्राह्मणराद मधुर कनियाळ्वार्रनरु चतुर्थराद नम्माळ्वारनरल्लि हेगॆ आचार्यवरण माडि ज्ञानोपदेश पडॆदरु ? नाथमुनिगळु ब्राह्मण श्रेष्ठरू योगि श्रेष्ठरू आगिद्दु, शूद्र योनियल्लि हुच्टिदनम्माळ्चारवरन्नु हेगॆ. आचार्यनन्नागिनरिसि ज्ञ्ञानोस देशवन्नु सडॆदरु ? ऎम्ब प्रश्नॆगळिगॆ विदुरादिगळिन्द उत्कृष्ट प्रभानराद आळ्वारवर वृत्तान्त गळन्नु नन्मुगळ अनुष्ठानक्कॆ गृष्टान्तवागि तॆगॆदुकॊळ्ळबारदु, ऎन्दु आचार्यनु अनुग्रहिसिरुव समाधानक्कॆ तात्पर्यवेनॆन्दकॆ– “7ङ्कल्बादेव तच्छु तेः” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि( 4-4-8) नित्य मुक्तरुगळू भगवधधीन वाद तॆन्मु सॆङ्कल्पदिन्द ई लोकदल्लि अवतरिसि चेतनोद्धारण कृत्यवन्नु नडॆसुत्तारॆन्दु तिळिसि रुवन्तॆ नम्माळ्वार्‌ प्रभ लतॆगळु नित्यसूरिगळ अवतार. इदन्नु “आदि भक्कुसु, अनन्त गरुडादीना मिच्कानतार भेदा इति पुराण प्रसिद्धम्‌” ऎन्दु श्रीमन्निगमान्त महादेशिकरवरु शतदोषणि यल्लि अलेपकमत भङ्गवाददल्लि आनुग्रहिसिरुत्तारॆ. अदरन्तॆ मधुर कविगळु नित्य सूरिगळाद नम्माळ्वार्‌ अवरन्नु आचार्यरन्नागि आश्रयिसि ज्जानोसदेशवन्नु पडॆदु आत्मारक्ष्राभरवन्नु आचार्य निष्कॆयिन्द अवर मूलक भगवन्तनल्लि समर्पिसि आत्मोज्जीननवन्नु सडॆदरु. नाथ मुनिगळू योग दशॆयल्लि नम्माळ्वारनरन्नु साक्रूतृरिसि आचार्यवरण माडिदरु. आग नम्माळ्वारनरु तम्म अन तार समापनवागि .4000 वर्षगळागिद्दरू इवनरिगोस्पुर योगदशॆयल्लि पुनः प्रादुर्भविसि आचार्यकवन्नु वहिसिदरु. वकुळधरराद नम्मा ळ्वारनरु कारिय मुगनागि हुओ द्दरू, “न भूत सुघसंस्कानोदेहोस्य सरमात्मनः । नतस्य प्राकृता मूर्तिः मांस मेदोसस्कि सम्भवा नैसगर्भत्वमासेदी नयोन्यामनसत्‌ प्रभुः । इत्यादि प्रमाणगळिन्द त्री कृष्ण सरमात्मनन्तॆ अप्राकृत शुद्ध सत्वनुय निग्रह निशेषदिन्द 798 प्रभाननव्यस्थाधिकारः
  13. निषु र्फित्यं निद्ययातात ईड्यस्तस्माद्मा नं नित्यरूपं वरेज्यम्‌ । “प्राप्यैञ्ज्ञानं ब्राह्मणात्‌ क्लत्रि 1 न्म श्याच्छूद्राद्वापि नीचादभीश्स्ट oll” ऎन्नि र श्लॊकत्तिल्‌ भगनद्द्व्मान क… । माहै याले पूर ै पॊर्रा2लाभ त्रि ल्‌ मत्तु ळ्ळा र्‌ पक्कलिलुवं्‌ ज्ञानमात्र ० निशदमाह “म्पाषशीय मॆस्रिव्वळवु शॊल्लित्तु इप्प औयानालुव्‌, निद्यामन्वादिहळुडैय ग्रहणम्‌ ब्राह्मणादि निषयत्त ले अहवेणुमॆन्नु मिडॆम्‌ 2) «शूद्र योना नज! नातोःन्यद्व क्रुमुत्स “हे? ऎन्रु श्री निदुर वाकृत्ताले सिद्धव- डॆ कूडिद्दरु. नित्य सूरि परिब्बढरु. भगवन्तन इच्छानुगुण स्वेच्छॆयिन्द लोकानुग्रहक्ट्कोस्सर अवतरिसिदवराद्दरिन्द्र दिव्य शरीर परिग्रहॆवु प्रमाण सिद्धवाद्दरिन्द शूद्रयोनियल्लि जनिसिद्दरू शूद्र शरीरवल्ल. राम कृष्णादिगळु मनुष्यत्वाभिनय माडिदन्तॆ शूद्रत्ववु केनल अभिनय मात्र. ““सङ्कल्मूडीव’ ऎम्ब सूत्रद प्रकार इवर शरीरवु अप्राकृत दिव्य शुद्ध सत्वमुय शरीरवु. आद्दरिन्द प्राकृत जनर कण्णिगॆ प्राकृत शरीरदिन्द कूडिदवरागि तोरिदरू, मधुर कविगळिगॆ इवरु दिव्य पुरुषरागिये तोरिदरु. अदरिन्दागि मधुर कनिगळुआळ्वारन्नु परिपूर्ण आचार्य भक्तियिन्द जा? सकल वेदांशार्थगळन्नु उपदेश हॊन्दिद विषयदल्लि यान शास्त्र बाधकवू इल्ल. अरण्यवासिगळु दिव्य ज्ञानदिन्द कूडिदनरागि, “दिव्य ज्ञ्यानोपॆसन्मास्ते रामन्दृष्ट्रामहॆर्षयः? इत्यादियागि, ततः प्राञ्जलयोतब्रुनन्‌” ऎन्दु श्रीीरानुचम्प्रनन्नु सर्नेश्वरॆनन्मागियी तिळिदु आञ्जलि बद्दरागि विज्ञ्ञानिसिदरु, ऎन्दु रामायणदल्लि हेळिरुवन्तॆ इदू समञ्जसवागिदॆ. आदरॆ पी चन्द नु वसिष्ठ विश्वामित्ररिगॆ स्रणामादिगळन्नु माडिदुदु हेगॆ समञ्ज सवा गुत्त दयिन्द रॆ वॆसिष्कादिगळु श्री रामचन्द्रनन्नु सर्वेश्वरनॆन्दु तिळिदिद्दरू, लोकदल्लि शास्त्र- मर्याजियॆन्नु स्थापिसलु आ भगवन्तन अभिप्रायानुसार अवननु माडिद नमस्का रादिगळन्नु स्वीकरिसिदरु. इदू भगवन्तनिगॆ तावु माडुव कैङ्कर्यवे आगुत्तदॆ. निषुरादिहळिलुं वुतृष्ट प्रभाव इन ऎम्ब वाक्यदिन्द अकर्मनॆश्यरागि, ऐच्छिक पादुर्भावनन्नुळ्ळनरु ऎम्बुदति विवक्षितु.. नम्मनुष्ठानत्तु क्य -. ऎम्बुदरिन्द कर्ममूल त्रिगुण परिणाम देह सम्बन्ध वुळ्ळ नर अनुष्ठानवु शास्त्रदिन्दले न्यनस्थि तवु ऎम्बुदु : भाव. ‘) विष्णु र्नित्यं इत्यादि शोकदल्लि भगवद्धा नवु अवश्य संसदनीयवाद्दरिन्द ब्ला ्रह्मण कत्रियादि जातिगळल्लि पूर्व सूर्वालाभदल्लि इतरर सषक्कुदल्लियॊ ज्ञान मात्रवु विशदवागि स्पूनाधिसबहुदु ऎन्दु हेळिजॆ ऎम्ब ई वैनस्काप ‘नवु निदुरर हागॆ प्राकृत देह विशिष्ट विषय. . आद कारण. मधुर, . - कविगळू नाथ मुनिगळू नित्यसूर्यवशारराद आ. आश्रयिसि विद्योपदेशवन्नु . पडॆदुदक्कॆ, शास्त्र बाधकवेनू इल्ल. इप्पडियानालुनु खद्यामन्त्रादिग्रहणं ब्राह्मणादि निषयत्त्निले आहनेणु मॆनु निडम्‌-इत्यादि-विद्या नुन्त्रोपदेश नु ब्राह्मणादिगळल्ले आगबेकॆम्बुदु 2) शूद्रयोना स्य ———————————————————— रा 55551554 1) भारत शान्तिपर्व323-88 2) भारत उद्योग पर्व 41-5 ७२ श्रीमद्रॆहस्यत्रयसारे 724 तुलाधार धर्मव्याधवृत्ता न्तॆयोरपि ब्राह्मणेभ्यो धर्मोपदेश ग्रहणं, न तु तत्तोपदेश प्राप्तिः, तुलाधार धर्मवाधादिहळुवु्‌ सन्देहनम्‌ केकवन्ह ब्राह्मणरॆ त्राज्लळ्‌ सम्भानित्तु तीर्थयात्रॆ युले व्यणतिहैत्ताकैव,यिले शेर्‌त्तमात्रम्‌ अनर्‌हळ्ळॆ त्रॆळि वित्तु निट्टार्‌ हळित्तनै; अल्लदु मुख्यमान अचार्यकम्‌ पण्णिनार्‌हळन्रु. इप्प्रकार ज्गळ्‌ आव्टो इतिहासज्ञ४ले कण्णु कॊळ्वदु. वहञ्जातः इत्यादि शूद्र योनियल्लि नानु हुट्टिरुत्तेनॆ. आदरिन्द इदक्कॆ मेलॆ उपदेशि सलाकॆ ऎन्दु त्री विदुरर वाक्यदिन्द सिद्धवु. तुलाढार धर्मव्याथर वृत्ता ०तॆ. तुलाधार धर्मव्याधादिगळ हत्तिर ब्राह्मणरु उपदेशवन्नु हॊन्दलिल्लवे ऎन्दकॆ तुला धारधर्मव्याधादिहळुम…ऎन्दारम्भिसि (आदि शब्ददिन्द सूत पौराणिकर ग्रहण) समाधान वन्नु हेळुत्तारॆ. अदागि तॆलाधार धर्मव्याधादिगळु धर्म सन्देहवन्नु केळलु बन्द ब्राह्मणरन्न तावुगळु गौरविसि, तीर्थयात्रॆयल्लि दारि तप्पि बेरॆ दारियल्लि होगुववरन्नु सरियाद दारियन्नु तोरिसि अदरल्लि सेरिसि बिडुवन्तॆ, अवरुगळिगॆ धर्म सन्देहगळन्नु होग लाडिसि तिळुवु उण्टागुवन्तॆ माडिदरे हॊरतु, मुख्यवाद आचार्यकनन्नु माडलिल्ल. इप्र कणरङ्गळ्‌ इत्यादि ई प्रकारगळन्नु इतिहासगळन्नु ओदि तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु. आदागि महा भारतदल्लि शान्तिसर्व 217ने अध्यायदिन्द आरम्भिसि, “जाजलि ऎम्ब बा ्रह्मणनु तीर्थयात्रा सरनागिये सर्वत्र संसार माडिकॊण्डु नीरिन मध्यदल्ले निन्तुकॊण्डु तपस्थॆ न्नु माडिद्दरिन्दलू कॆलवु क्लेशगळन्नु सहिसिकॊळ्ळुत्तिद्दरिन्दलू तॆनगॆ धर्मसिद्धियुम्बायितॆन्दु उध्भ्योहिसिदनु. आग आकाशदल्लि ““जाजलिये धर्मानुष्ठानदल्लि नीनु तुलाधारनिगॆ समनल्ल? ऎम्ब अशरीरि वाक्यवु हेळितु. आदन्नु केळि कोपगॊण्डु तुलाधाररन्नु नोडलु काशिगॆ होदनु. पण्य विक्रयमाडिकॊण्डिद्द आनरन्नु नोडिदनु. अवरू ई ब्राह्मणनन्नु(जाजलि यन्नु- नोडि, ऎद्दुबन्दु स्वागतादिगळन्नु हेळि नीवु बरुत्तिरुव हागॆये ननगॆ आशरीरिय मातु केळि नीवु कोपदिन्द कूडि ऒन्दिद्दीरॆन्दु तिळियितु ऎन्दु तिळिसिदरु. अदन्नु केळि ब्र विस्मयगॊण्डु जाजलियु रस सदार्थगळन्नु मारुव थिमगॆ इन्थह ज्ञानवु हेगॆ उण्टा यितु ऎन्दु केळलु, आ वैश्यरु, तॆसस्सिनिन्द क्लेशगॊण्डू ज्ञ्यानदिन्द अहङ्कारयुक्तनागियू इरुव जाजलियन्नु नोडि जाजले नानू रहस्यवाद सनातन धर्मवन्नु तिळिदिद्देनॆन्दु 725 प स्रभावव्यवस्था धिकारः SENSEI २ं्त्ल्त॥द्रश्म्ट्प 11114 4 आरम्भिसि सर्नभूतहित परनागियू भूत द्रोह वञ्चनॆयिल्लडॆयू ऎल्लरल्लियू सौहार्द भाव दिन्द कूडियू, स्पर्थॆयिल्लदॆयू इरुव आय : या धर्मगळन्नु ऎत्ति हेळिदरु. अष्टे विनह तुलाधाररु जाजलिगॆ आचार्यरागि वर्तिसि मन्त्रो पदेशादिगळन्नु माडलिल्लवॆन्दु हेळिदॆ. र्म हागॆये कौशिकनॆम्ब ब्राह्मणनु तपस्पियू धर्नुशीलनू आगिद्दु वेदाध्ययननन २ माडुत्ता मरद कॆळगॆ कुळितिद्दाग : ऒन्दु कॊक्ळरॆयु अवन मेलॆ वृष्ठि सितु. अदन्नु कौशिकनु कोपदिन्द नोडिद मात्रक्कॆ अदु सुट्टु होगि कॆळगॆ. बित्तु. अदन्नु नोडि तानु कोप दिन्द कप्पु कॆलस माडिदुदागि सरितपिसिदनु. नन्तर, यथाकाल भिक्षार्थियागि ग्रामक्कॆ होगि ऒब्ब ब्राह्मणन मनॆयल्लि “भवति भिक्षान्देहि” ऎन्दु भिक्षॆयॆन्नु याचिसिदनु. आ गृहिणियु स्वल्प काल इरुवन्तॆ हेळि ऒळगॆ होदळु. अदे समयदल्लि बहळ हसिविनिन्द कूडिदननागि अवळ भर्ता मनॆगॆ बन्दनु. स्रियतनुनादॆ कन्नॆ भर्ताविगॆ अघण्यसान्यादिगळन्नु कॊट्टु भोजन माडिसि, नन्तर बागिलल्लिद्द ब्राह्मणनिगॆ भिक्षॆयन्नु तन्दळु. ब्राह्मणनु बहळ कोप दिन्द अवळन्नु “निनगॆ ब्रास्मणरु श्रेष्ठरल्ल. निन्न पतिये निनगॆ श्रेष्ठने? गृहस्थ धर्मदल्लिरुव नीनु ब्राह्मणरन्नु आवमान पडुसुत्रिया ?” ऎन्दु- दुरुदुरने नोडुत्ता हेळिदनु. आग महासतिन्रतॆयाद अनळु, ऎलै ब्राह्मणोत्तमने ! नानु आ कॊक्करॆयल्ल पतिव्रतॆयाद नन्न मुञ्जि निन्न कोपवु एनन्नू माडलारदु… ई कोप तानगळन्नु बिडु. निनगॆ ब्राह्मणन लक्षणगळु तिळियदिद्दरॆ मिथिलानगरक्कॆ होगि अल्लि धर्म व्याथनन्न्नु’ कण्डु आपनिण्ड धर्मवन्नु तिळि” ऎन्दु हेळिदळु. तनगॆ मात्र तिळिदिद्द आ कॊळ्ळकॆय वृत्तान्तवु इवळिगॆ हेगॆ तिळियितॆन्दु आश्यर्य पडुत्ता मिथिलानगरक्कॆ धर्नुव्याधनन्नु नोडलु हॊरटु बन्दनु, इत्तकडॆ धर्मव्याधनु ऒन्दु अङ्गडियल्लि मांस विक्रय माडुत्ता कुळितिद्दनु. कौशिकन बन्दॊडनॆये अवनन्नु नोडि. धर्मव्याधनु. अनन सनीपक्कॆ बन्दु. नमस्करिसि स्वागतनन्नू बयसिदनु, मत्तु एक पत्नियाद आ हॆङ्गसु हेळिद मातिन प्रकार नीनु इल्लिगॆ बन्दिरुव कारण तिळियितु. ऎन्दु हेळिदनु. इदन्नु केळि कौशिकनिगॆ इदु ऎरडने आश्चर्यवॆन्दु तोरितु. आनन्तर मांस विक्टयणवन्नु मुगिस्कि तन्न अङ्गडियन्नु मुच्चॆ धर्मन्याधनु कौशिकनन्नु मनॆगॆ करॆतन्दु ऒन्दु असनदल्लि कुळ्ळिरिसि उपचार माडिदनु. अनन्तर कौशिकनु धर्मवाधरे निमगॆ ई मांस विक क्र्रियनू पवाद कुत्सित कर्मवु प्राप्तवागिरुवुदन्नु नोडि नानु अनुतसि सुत्तेनॆन्दु हेळलु, धर्मव्याधरु इदु कुलोचितवाद धर्म, स्वजात्यनुगुणवाद ई धर्मवु परिश्याज्यवल्ल. मातासितृगळ शुश्रूषॆयू सह अवश्य कर्तव्य, इत्यादियागि कॆलवु धर्म गळन्नु उपदेशिसिदरु. इष्टे विनहॆ धर्मव्याधरु इवरिगॆ आचार्यकवन्नु माडलिल्ल. मन्त्रो सॆदेशादिगळन्नू माडलिल्लवाद्दरिन्द वर्णाश्रम धर्मगळ वैसरीत्यवाद यान अनुष्मानवू एर्पडलिल्ल. इदरिन्द पूर्वसक्तियु भागनतसिगॆ जात्यपगमादिगळु एर्पडुत्तवॆ, ऎम्ब तम्म इष्मार्थ नन्नु साधिसलागुवुदिल्ल. ४ । श्रीमद्रहॆस्यत्रॆयसारके 726 “भक्ति रष्टविधा” इति गरुड पुराजिवाकृस्य समञ्जसार्क $ 1) “भक्तिरष्कनिधा ह्येषा यर्स्मि न्लेच्छेषि नर्रते । तस्मै देयं ततोग्राह्यं सच पूज्योयथाह्यहनु्‌ । कम्‌ कन्याप्रदान सम्मन्रु ; ज्ञा न प्रदान परमॆन्रु वाख्यानवंर्‌ पण्णिनार्‌ “पूज्यः? ऎस्डिर शब्दमुमु्‌ साधारण माहैयाल्‌ भागवतत्व मुण्डानाल्‌, सर्वरुवु्‌ शास्त्रम्‌ शॊन्न मट्टुक्कळिले आदरणीयर्‌. इवर्‌हळ्ळॆ सजातियरोडॊक निनैत्तु अवज्ञॆ पण्मिन पोदु नरकनतानमॆस्रिव्वळनिले तात्सर्यमु्‌. इव्वर्थत्तै A 2) “यश्श्कूद्रं भगवद्भ क्तं? ऎन्रु तुडब्लू महर्षि सज्ज हिर्ता. आह्टॆयाल्‌ जाति व्यवस्थॆ § कुलॆयादे निर्क भागवत प्रभानं कण्मुळॊळ्ळदु भक्तम्लेच्छनन्नु पूजिसबेकॆम्ब वचन तात्पर्य हीगॆये 1) भक्तिरष्टनिधाह्येषा इत्यादि हेळिरुवुदू कन्यॆयन्नु कॊट्टु सम्बन्थ बॆळॆसुवुदु, सहसञ्जब्ध, भोजन माडुवुदु ऎन्दल्ल. ज्ञा क नप्रदान ज्ञ्यानस्वीकरण परनॆन्दु व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. “पूज्य!” ऎम्ब शब्दवू साधारणार्थसर. भागवशत्ववु एर्पट्टकॆ सर्वरू शास्त्रवु हेळिद रीतियल्लि. मट्टुक्कळिले - शास्त्र नुर्यादॆयॊळगॆ, आदरणीयर” - गौरव्यरु ऎन्दर्थ. इवर्‌हळ्ळि इत्यादि इवरुगळन्नु आ जातियवरॊडनॆ समवागि नॆनॆद अवमान माडिदरॆ, नरकवु उण्टागुत्तदॆ ऎन्दु इष्टे तात्पर्य. इव्वर्थत्तॆ, 4 क अर्थवन्नु ।) यश्कूद्रम्भगवद्बक्तं ऎन्दु आरम्भिसि महर्सिय्य सङ्ग्रहिसिद्दारॆ. अन्दरॆ शूद्रादि जाति सामान्य दृष्टियिन्द. आगौरविसदॆ. भगवद्भक्तरॆम्ब
  14. गारुड पुराण-ऎण्टु प्रकारवतिद भगवदृक्ति - आन्दरॆ नित्कवू भगवड्ग्य्यान अर्चनॆ, प्रदक्षिण प्रणाम, भक्तियिन्द पूरितटूद गद्गद स्वरनेत्राङ्गगळ विकार, हण सम्पादनॆगॆ भगवन्तनन्नु पूजिसि अदरिन्द तन्न जीवनवन्नु नडॆसदॆ इरुवुदु अन्दरॆ केवल भगवत्ति $तीत्मर्थवागि अवन पूजादिगळन्नु माडुवुदु, ई रीतियाद भक्तियारल्लिदॆयो अवनु म्लेच्छनादरू अवनिगॆ ज्ञानोपदेश माडबहादा, अवनिन्द धर्मगळन्नु तिळियबहुदु, भगवन्तनाद (नन्नन्नु) पूजिसुवन्तॆ अवनन्नू पूजिसुवुदु. गौरविसुवुदु ऎन्दर्थ.
  15. उयश्शूद्रम्भगवद्भक्कं निषादं श्चपचन्तथा । वीक्षते चाति सामान्मात* सयातिवरकं नरः ॥ भगवद्भक्तनाद शूद्रनन्नू, बेडनन्नू नायि मांस तिन्नुववनन्नू, आयाया जाति दृष्टियिन्द मात्र नोडुववनु नरकक्कॆ होगुत्तानॆ. - इतिहास समच्चय 27-26 727 प्रॆभावव्यवस्थाधिकारः सरपक्षमनूद्य जातिव्यवस्थां स्थासयति द्वाभ्यां श्लोकाभ्यां अतो जाते र्निकृ स्टा या स्फर्वस्यावा निनाशतः । साजुत्य 0 निष्णु भक नाविन्ति मुन्द मिदं वचः ॥1४९॥ वैष्ण वत्त न मान्यत्व ० समानं मुनिसम्म. तम्‌ । जात- दि ध्व ०सत सा वम्युं मुक्ति हाले भविष्यति 1४७ जाति कदनुगुणव वृत्त व्यवस्थायां प्रमाणानि भगनद्गीतादिहळिलुवु्‌ ट्‌ मानस प्रतिपत्तियॆन्नु - गौरवनन्नु तोरिसबेकु, ऎन्दु तात्पर्य. आहैयाल्‌ इत्यादि आद्दरिन्द जाति व्यवस्थॆयु ुलैयादेसिर - होगजे इरुवाग, भागनत स्रभावनन्नु तिळिदुकॊळ्ळुवुदु. ई विषयगळन्नु कारिका रूपदल्लि सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अतोजाते र्निकृ स्टायाः इत्यादि. अदागि निकृष्टवाद शूद्रत्वादि जातिय अथवा सर्वन्यामाजातेः- निकृष्ट व उस्भृष्टवाद ऎल्ला जातिय, निनाशतः - नाशदिन्द निष्णुभक्तानां साजात्यं- विष्टुभक्तरिगॆ साजात्यवु - समान जाशित्वव्र उण्टागुत्तदॆ, इति - ऎम्ब इदंवचः - ई मातु मन्दं युक्तियुक्कवल्ल. अदागि कॆलवरु, निकृष्टराद शूद्रादिगळु विष्णु भक्तरागि भागवशरादरॆ अवरिगॆ भक्तियॆमाहात्म्यदिन्द निकृष्ट जातिश्चन्र होगि उत्पृष्ट जातित्ववु उण्टागि ब्राह्मणत्वादि साजात्यवु उबागुत्तदॆ, ऎन्दु हेळुत्तारॆ. मत्तॆ कॆलवरु ऒब्बनिगॆ. भक्तियुण्टा दरॆ अवनल्लिरुव ब्राह्मणत्व, शूग्रत्वादि सर्नजातियॊ तॊलगि, विष्णु भक्तनॆम्ब आकारदल्लि, साजात्यवुम्बागुत्तडॆ, ऎन्दू खेळुत्तारॆ. ई रीतियागि ज्य मातु मेलॆ निरूपिसिद रीतियल्लि युक्ति युक्तनल्लनॆन्दु तात्पर्य. नस्तस्सित एनॆन्दरॆ नॆ सष्णव त्रेनमान्यत्वं इत्युदि हेळिरुवन्तॆ वि स्ति भॆक्तनागिरुवुदरिन्द मान्यत्त ०. नि ब गाखसॆक्सि अर्हत्व 0 - योग्यत्ववु समानं मन्निसम्मूतॆव्‌ - समाननॆम्बुदु, “स च पूज्यो यथाह्यहङ्ग, ऎम्ब वचनवन्नु ऎत्ति तोरिसिद मुनिगळिगॆ सन ऒतवादद्दु. वृक दिध्वंसतः इत्यादि -‘जात्यादिगळु होगि, मुक्तिकाले साम्यं भ भ.ष्यति - नोक्षरल्लि साम्यवु उण्टागुत्तदॆ. भागवतरल्लि ये जाति व्यत्यासादिगळिगॆ प्रमाणगळु भगवद्गि ीतादिहळिलुवु्‌्‌ 1 ७त्यादि भगवद्लि (तादिगळॆल्लियू 1) सि सियो वैश्यास्त था शूद्रा नानाना नानाना 1:१3 (2-32) मान्दिपार्थव्य पाश्रित्यहसपिस्कुः पापयोनयः । स्त्रियो वैश्शास्तथा शूद्राः तेपियान्ति पराङ्गतिव्‌ ॥ स्त्री वैश्य शूद्ररुगळु पाप योनिगळागिद्दरू नन्नन्नु आश्रयिसि उत्तम गतियन्नु पडॆयुत्तारॆ. नन्नन्नु म ऎर्‌ द्न आश्रयिसिद मात्रक्कॆ जातियु होगुवुदिल्लवम्बुदु व्य कृर दॆयल्लवे, . “किम्प्रनः ब्राह्मणाः पुण्याः”-ऎन्दा रम्भिसि अनन्तर “भगवद्भक्तराद ब्राह्मणरन्नु वृपदेशिसिरुवुदरिन्द जाति वृवस्थॆयु हुट्टिनिन्द एर्पडुत्तदॆ ऎम्बुदु वृक ९ किड्‌ ४ । श्रीमद्रहसॆ त्रॆयसारे 728
  16. स्वेस्टे कर्मण्यभिरत स्संसिद्दिं लभते नरः ।. स्वकर्मनिरतस्पिद्दिं यथा विन्दति तच्छ णर 3) स्वकर्मणा तमभ्यर्लॆ सिद्धिं विन्दति मानवः? 4) तॆस्मात्सप्रजनं शूद्रो मन्ना मानि नकीर्रयेत्‌” “) वर्णाश्रमाचार नतापुरुषेण परःपुर्मा । विषु राराध्यते पन्था नान्यस्तत्तोषकारकः .? 6) “न चलति निजवर्नधर्मतोयुः? इत्यादिहळाले भागवतनुक्के यथापूर्वं जाति व्यवस्थॆ युं, अदक्क नुरूपमान वृत्त श्रव्यवस्थ्यै युं, सुस्पष्टमाहच्चॊल्लपट्टिदु, ऎम्बुदु भगवन्तनन्नु आश्रयिसिदवरिगॆ जाति व्यवस्थॆ युण्टॆम्बुदक्कॆ प्रमाण 2) स्वेस्केकर्मण भिरतः 3) स्वकर्मणातमर्भ्यर्च्य इत्यादि वचनगळु आयाया जातियवरु, तम्म तम जात्यनु गुणवाद आचारदल्लिद्दु कॊण्डु तम तमगॆ शास्त्रगळल्लि व्यवस्थितगळाद कर्मगळल्लि निरत रागिद्द आकर्मगळिन्द भगव नन्तॆनन्नु अर्चिसि .सिद्धि नडॆयुवुदक्कॆ प्रमाणगळु 4) तस्मात्स प्रणवं शूद्रो इत्यादियु. भागवतरगळल्लियी शूद्र भागवतरिगॆ प्रणन सहित मन्त्रो च्चारणॆयन्नु निषेधिसिरुवुदरिन्द्र जातियु भागवतरॆम्ब आकारदिन्द होगुवुदिल्लवॆम्बुदक्कॆ प्रमाण न) वर्णाश्रमाचारवता इत्यादि प्रमाणवु तम्म तम्मुवर्ण-जातगू, आचारक्कू उचितॆगळाद कर्मगळिन्दले भगवन्तनु आराध्यनॆन्दु हेळि, अदक्कॆ विरुद्धवाद कर्मानुष्मान गळु अवनन्नु सन्तोषषपडिसुवुदिल्लवॆन्दु हेळिरुवुदरिन्द, वर्णाश्रम धर्नुपरिपसालनवे भगनदा राधनवॆन्दु प्रमाणीकरिसुत्तदॆ- 6) नचलति निजवर्ण धर्मतोयुः. इत्यादि वचनवु वैष्णवनु तन्न वर्ण (जाति) बिडकूडदॆन्दु हेळुत्तदॆ. इत्यादिहळाले- इत्यादि प्रमाणगळिन्द ग (जन ू्थ
  17. गीतॆ (18-45) कन्न तन्न कर्मगळन्नु प्रीतियिन्द आचरिसुववनु सिद्धियन्नु पडॆयुत्तानॆ.
  18. गीतॆ (18-46) यतः प्रवृत्तिर्भूतुनां येन सर्वमिदं ततव । स्पकर्मणा तमभ्भीर्क्य सिद्धिं विन्दति मानवः 1 ई प्रपञ्चक्कॆ यारु कारणवो यावनु ऎल्लवन्नू व्यापरिसिद्दानो आ भगवन्तनन्नु तन्न वर्णाश्रम धक्म गळिगॆ आनुगुणवाद कर्मगळिन्द पूजिसि मनुष्यनु सिद्दि पडॆयुत्तानॆ.
  19. भारत अश्ममेधिक पर्व (118-14) प्रणवदिन्द कूगिद मन्त्रगळन्नु (भगवन्नामगळन्नु) शूद्रनु उच्चरिस बारदा.
  20. वि पु. (3.8-9) वर्णाश्रम धर्मगळिन्द कूडिद पुरुषनु अनुष्ठिसुव वर्णाश्रम धर्मानुष्कानगळिन्द परम पुरुषनु आराधिसल्पडुत्तानॆ. अवुगळन्नु बिट्टु बेरॆयवु अवनिगॆ प्रीतियन्नुण्टु माडुवुदिल्ल.
  21. नचलति निजवरर्ण धर्मतोय- सममति रात्म सुहृद्धिपक्ष पक्षे । नहरति न चहन्ति किञ्चॆदुच्चॆः सितमनकं तमंवेहि विष्णु च्रत्रम्‌ ॥ वि. पु (3-7-20) तन्न जागॆ अनुगुणवाद धर्मदिन्द चलिसदवनु दवन हॊ “हितरल्लियू शत्र्रागळल्लियू समत्व बुद्धियुळ्ळवनू, यारन्नू हिंसिसदॆ यार स्कत्तन्नू अपहरिसदव 729 प्रभानव्यवस्थाधिकारः इप्पडि भागवतत्व्तमाहिर गुणमुम्‌, अदडियाह वरुं पुरुषार्थ निशेषमुम्‌ समानमायिरुक्क. जातिनिशेषण्णळुवर्‌, वृत्तिनिशेषज्लळुम्‌, नित्य व्यवस्थितज्गळॆन्नु निडम्‌, 7; “ शूद्रस्फाधुः कलिस्साधु8? इत्यादिहळिलुमु्‌ प्रसिद्ध्‌. शारीर, मानसरूप ब्राह्मण्याभिधानेन सर्वशास्त्रानिरोधित्वन्‌. “तम श्यूद्रे रजःक्षत्रे ब्राह्मणे सत्तमुतृटिम्‌” इत्यादिहळिल्‌ शॊल्लुहिर भागवतनिगे यथापूर्वं जातिव्यवस्थॆयू अदक्कॆ : नुडसवाथ वृत्त व्यवस्थॆ यम्‌ धर्मानुष्कानगळ न्यवस्थॆयू, सुस्पष्टवागि हेळल्पट्टिदॆ. इप्पडि भागवतत्तमाहिर इत्यादि - हीगॆ भागनतत्वनॆम्ब गुणवू, _ तन्निमित्तवागि बरुव , पुरुषार्थ विशेषवू समानवागिरुवाग जातिनिशेषगळॊ वृत्ति विशेषगळू नित्यव्यवस्थित गळॆबुदु, 7) शूप्रस्साधुः कलिस्साधु8 इत्यादिगळल्लि स्पसिद्ध. आदागि ब्राह्मणरु अग्नि होत्रादिगळन्नु माडि बहुक्लेशदिन्द साधिसुव पुरुषार्थवन्नु, शूद्रनु अल्फायॆसदिन्द तन्न नर्णाश्रमगळिगनुरूसवाद धर्मदिन्द साधिसुत्तानॆ. अवनिगॆ अग्निहोत्पादिगळु विधिसल्फट्टल्ल वाद्दरिन्द ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्यर सेनॆयिन्दले आ धर्मगळन्नु सडॆयबहुदु. . इदु सुलभ वाद व्यापार. इदरिन्द शूद्रनु साधुः- इतररु गुरतरवाद उपायदिन्द साधिसुव कर्म वन्नु लघुतरोपायदिन्द शूद्रनु साधिसुत्तानॆन्दर्थ. हागॆये कृतादि युगगळल्लि यज्ञ यागादिगळन्नु बहळ कष्टनट्टु माडि सम्पादिसुव पुरुषार्थवन्न्नु कलियगदल्ल केवल भगव न्भानोच्चारणॆयिन्द सम्पादिसबहुदाद्दरिन्द कलिस्सुधुः - कलियुगवु साधुवादद्दु.. भागवत रॆल्लरगू जातियु नीगुवुदादरॆ, शूद्र भागवतनिगू : आ जातियु ‘नीगबेकु. . आग शूद्रॆत्व जातियू तत्भ्रॆयुक्तवाद लघूपायदिन्द साध्यवाद पुरुषार्थतॆ रूप साधुत्ववु घटिसॆलारदु. शरीर सम्बन्धवाद जातियु बेकॆ मानसिक प्रशंसा रूपवाद जातियु चीरॆ. इल्लियवरॆगॆ जाति व्यवस्थॆयु हुट्टिनिन्द एर्पट्टिजॆ. प्रशंसॆयागि शूद्रनन्नु ब्राह्मणन नागि स्तोत्र. माडुवुदू ब्राह्मणनन्नु शूद्रनन्नागि निन्दिसुवुदू’ गुण निमित्तवागि मानसिकवॆन्दु हेळियायितु. शरीर - सॆम्बन्धनाद ब्राह्मण्यक्कॆ निमित्तैवन्नु तमश्शूद्रे ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. अदागि प्रतियॊब्बन. शरीरवू सत्वरजस्तमो गुणगळिन्द कूडिरुत्तदॆ. अदरल्लि ब्राह्मणन शरीरदल्लि सत्व गुणवु रजस्तमो गुणगळिगिन्त अधिक. क्षत्रियन शरीरदल्लि ॥ रजोगुणवु बाकि ऎरडु गुणगळिगिन्त अधिक. वैश्यन शरीरदल्लि तमोगुणवु बाकि ऎरडु ताता सारो सतव व्याज्य रा र ESE
  22. शूद्रस्साधुः कलिस्साधुः इत्येवं शृण्वतांवचः । तेषां मुनीनां भूयश्चममज्जच नदीजले ॥ वि, पु (6-2-6) / शूद्रनु ऒळ्ळॆयवनु (अदृष्ट शालि) कलियुगवु ऒळ्ळॆयदु ऎन्दु खयुषिगळिगॆ केळिसुवन्तॆ व्यासरु गङ्गा नदी म.ळुगि स्थान माडुत्ता हेळिदरु.श्रीमद्रहस्यत्रयसारी 730 पडिये सत्व दिगुण तारतम्य वत्ता न शरीरत्ति ल्‌ ब्रा ह स्यादिहळ्‌ वेरे; मनस्सि ल्‌ सत्वा दिगुण विशेष बणंह नमे कलद प्र तंसा वाक्य ज्ञ ळाले कॊल्लप्प ट्ट ब्रा । ह्या दिहळुम्‌ वेकशे. उभय विध ब्राह्मण्ययो र्विवेकः इवत्तिल्‌ शारीरगुण विशेष मडियाह व ्यवस्थितज्ग ळान शारीरजाति निशेषज ४ उत्पत्ति “सिद्ध ज्ञ ळाय्‌ मरणा न्हमाह सि रज्ज य बुज म्‌. मानसमान सत्वादि गुणॊोन्मो षॆ मडियाह च्चॊ लंहिर ब्रा ह्म णा )दिहळ्‌ सर ैजातिहळुक्टुम्‌ सम्भानितज्ञ ळाय्‌, प्रृह्या _दिहळुक्टु जन्म सिद्द ब्ल छाय्‌ नीक्कि सा र्ळु आचार्यादि सम्बन्ध हेतुक्ळ ळाले अगन्तुळॆट्न उायिरुक्तु द इदिल्‌ शारीरजाति निशेषज्गळ्ळ इट्टु शिलकास्त्रज्नळ्‌ नियतॆज्ञ ळाम्‌. मानसमान ब्राह्मण्यादिहळ्ळॆयिट्टु अवत्तु कृनुरूपमान पुरुषार्गॆ तदुषायज्गळुव्‌ प्रशंसादि हळुवर्‌ सरृजातियिलुवु्‌ सम्भावितॆज्ञ ळाम्‌. गुणगळिगिन्तॆ स्वल्प अधिक्य शूद्रन शरीरदल्लि तॆमोगुणवु बाकि ऎरडु गुणगळिगिं बहळ अधिक.आद्द रिन्द शरीर सम्बन्धवाद ब्राह्मण्यादिगळु बेरॆ. मनस्सिल्‌. इत्यादि मनस्सिनल्लि सॆत्वादि गुण विशेष गळ निमित्तवागि सर्वजातिगळल्लियू, “चण्डाळ मसि वृत्तस्थं तन्देवा ब्राह्मणं विदुः”ऎन्दु प्रशंसॆ यिन्द हेळुव ब्राह्मण्यादिगळु बेरॆ. इवु गुणोत्सर्सदिन्द माडुव मानसिक प्रशंसॆगळु. इवट्रल्‌ इत्यादि शारीर, मानस ब्राह्मणादिगळल्लि शारीर गुणनिशेष मुडियाह इत्यादि शरीरदल्लि कूडिरुव उत्कॆटि सत्व, उत्कट रजस्सु, स्वल्पाधिक तमुस्सु, ऎम्ब गुणगळॆ निमित्तवागि व्यवस्थितगळाद- ब्राह्मण, क्षत्रिय, वैश्य, शूद्ररॆम्ब जातिगळु, उत्पत्तिसिद्दं गळाय्‌ - हुट निन्द एर्पट रुवुवगळागि मरणान्त्क शरीरदॊडनॆ व्यास्तगळागि स्कि स्थिरगळागिरुत्त 3. मानसमान इत्यादि नतुटन सत्व रजस्तनोगुणगळल्लि ऒन्दॊन्दर उन्मेष मडि याह - अधिक्य निमित्तवागि, हेळल्पडुन प्रशंसारूस ब्राह्मॆण्यादिगळु सर्व जातिगळिगू सम्भावितगळु. इवु प्रह्ञादादिगळिगॆ जन्मसिद्धगळु. जन्मदिन्द ब्राह्मणनागि हुट्टिदवनु उत्कट सत्त दिन्द कूडि स्रशंसाक्कक मानसिक गौरवक्कू पात्रनु. नीक्कियुळ्ळारुक्कु .. इतररिगॆ आचार्यन सम्बन्ध, aK सब तत आगन्तुकङ्गळायिरुक्कुव्‌ _ मानसिक नज उद्भव गळागिरुत्तवॆ, इदिल्‌ इत्यादि - इदरल्लि, शरीर सम्बन्धवाद जाति विशेषगळन्नु कारणनन्नागिट्टुकॊण्डु “वसन्ते ब्राह्मण मुसपनयीतॆ”, वसन्त युतुविनल्लि ब्रा ह्मणनिगॆ उपनयन माडबेकु… राजा राज सूयेन यजेत - राजनु राजसूय यागवन्नु माडबेकु, इत्यादि शिलशास्त्रङ्गळ*… कॆलवु शास्त्रगळु, नियतङ्गळावर्‌ - शारीरक ब्राह्मणत्व क्षत्रियॆत्व विशिष्ट प्ररुषन विषय दल्लिये प्रवर्तिसतॆक्यवु. मानसमान वित्यादि - मानसिकवागि “नशूद्रा भगवद्भक्ता, निप्रा 731 प्रभावव्यवस्थाधिकारः मानस ब्राह्मण्यादौ निन्दा प्रशंसयोःकथनम् । योग्यमाह इदिल्‌ बाह्मणादिहळ* शास्त्र सिद्धमान पक्कलिले जन्मत्तिले पिरन्नु मानस तप्पिनानॆन्रु विपरीताकारज्ञळ्‌वन्ना निहवुन्‌ निन्दै ल्‌, नडक्कुम्‌: शमदमादि जात्यस्तरॆज ळिले हिरन्नु गुणोत्तरनाय्‌ स्पोनानाहिल्‌ ।) “एतैस्सनेतश्कू द्रोपिवार्थके माननंर्हति” इत्तादिहळिर्पडिये प्रशंस्कॆ विहवुवु्‌ नडक्सुम्‌. इवत्तिल्‌ शारीरनायॊुम्‌ मानसमायुमु्‌ वरुमुत्कर्षं गर्वहेतुवा माहिल्‌ अनर्थकरमानर्‌. इन्विरण्णु व; यालु मुळ्ळ नवपकर्षं 2) “कुलज्ञ ळायॆ सल इ हाशार्गरु7-५-बर्जचराहाजाू सञ्ज. ” सफा न p भागनताः स्मृताः” इत्यादि, “भगवद्भक्तरु शूद्ररल्ल, ब्राह्मणरु ऎन्दु स्मरिसल्पडतक्कवरु?, ऎम्ब प्रशंसा रूपवाद ब्राह्मॆण्यादिगळन्नु हेळि अवुगळिगॆ अनुरूहवाद प्ररुषार्थगळू अवुगळ उपायगळू. प्रुशंस-दिगळू सर्वजा£यल्लियू सम्भानितॆङ्गळावर्‌- उण्टागबहुदु. निन्दा प्रथंसा प्रॆयोजकगळाद आकारगळन्नु इदिल्‌ ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि ई रीतियाद शारीरक, मानसिक जातिगळल्लि, ब्रा ह्मणादिहळ्‌ सक्कलिले - ब्राह्मण शरीर दिन्द कूडिदवरुगळिगैॆ, . नानु उत्भ्रष जाकियनॆम्ब मानसिकवाद विपरीतवाद स्वाभिमानगळु बन्दरॆ शमदमादिगळिगॆ योग्यवाद शास्त्र सिद्धवाद जन्मदल्लि हुट्टि, अदक्कनुगुणवागिल्लदॆ जारिबिद्दनु ऎन्दु बहळ. निन्दिसल्पडुत्तानॆ. हागॆये जात्यन्तरङ्गळिले इत्यादि. इर- जाति गळल्लि हुट्टि, सत्व्योत्तरनागि रिसिदरि 1) एतै स्सनीीतश्कूद्रोषि - सात्विक शीलनाद शूद्र जातयननू कूड्य वृद्ध दशॆयल्लि गौौरव्यनु, ऎन्दु हेळुवन्तॆ बहळ प्रशंसॆयु उण्टागुत्तदॆ. इवट्रल्‌.. इत्यादि ई ऎरडु विधवाद अन्दरॆ ब्राह्मणादि शरीर. सम्बन्धदिन्द उण्टाद उत्कर्षवू गुण. वृत्तगळिन्द शूद्रादिगळिगॆ उण्टाद प्रशंसा रूप ब्ला )ह्मण्य निमित्तवाद उत्कर्षव्रू. गर्वक्कॆ कारणवादरॆ आनर्थकर. इन्विरण्डुवगियालुन-कई शारीरक मान सिक सम्बन्धवागि उम्भागुन ‘असकर्षवु. 2) कुलङ्गळायवनीरिरण्डिल्‌ ऎम्ब पाशुरदन्तॆ, po ee गा ys 1) त द्माअर्म ग दा वयो हाग बगॆ गि बन्धु ग. विश्तैर्मान्या ळि — यथाश्रमम्‌ अ आ । एतेः एतेः 9 समेतश्कूद्रोपि समेतशू दॊ ७ वार्धके वार्धक मान मर्हति ० ॥ याज्ञ. स्मृति, (1-116) ळः बन्धु, हण इवुगळिन्द यथास्रम. पूजिसल्पडतक्कवरु. इवुगळिन्द कूडिद शूद्रनू वृद्धाप्यदल्लि ११२ पूजिसल्ल डतक्कवनु 2) कुलङ्गळाय ईरिरण्डिल्‌ ऒन्रिलुं पिरन्दिलेन्‌ नलङ्गळाय नर्यलैहळ्‌ नालिलुं नविन्रिलेन्‌ । निन्रिलङ्गुपाद पुलन्‌गळ्ळॆ दुं मन्रि वॆन्रिलेन्‌ मत्तोर्‌ पॊरियिलेन्‌ पट्रिलेन्‌ पुनिदा ऎम्मीशने॥ ब्राह्मण, क्षत्रिय, माडुव धर्मार्थकाम ऎलै पवित्रने हीगॆ प्‌ स) OR स्रयविल्ल. वैश्य, शूद्ररॆम्ब नाल्कु जातिगळल्लियू हुट्टदॆ, सङ्कर मोक्ष साधकगळाद विद्यॆगळन्नु. अभ्यसिसिब्ल, ज्ञ्यान शक्तिगळिल्लद आकिञ्चन्कान्नन्य : गतिकनु. ऎलै लॆ इन्द्रियगळन्नु स्वामिये” तिरुच्चन्द विरुत्तम्‌ जातियवनु. क्षेमगळन्नुण्टु जयिसिल्ल, ज्ञानविल्लदवनु, निन्न- पादगळु ऎनह 90, बेरॆ » ।; श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 782 नीरिरिण्नॆ ल्‌”. ऎन्नि रपाट्ट लुम्‌ 2) “जनित्वाहं वंशे? ऎन्नि र श्लोकत्तिलुम्‌ शॊल्लु हरपडिये र्तानिन्र निलॆ तॆळिन्बु कार्पण्य त्तॆ विक त्तु अकिञ्चनाधिकारमान “साय विशेष त्रि ले मूट्टु य ग SE माज याले श्लाघ्यमानवर्‌. इप्पडिक्कु जातिव्यवस्थॆ )यॆंवं्‌ जात्यनुरूपमान वृत्त व्यवस्थॆ यन्द उण्णानालुव्‌्‌, सर्वरुक्ळुं भागवत निबन्धनमाह मुन्नु समर्थित्त उद्देश्यत्व प्रतिपत्तिक्टु निरोधमिळ्सै भागवतेषु एकास्ती मास्यः, हरमैकास्रीतु सर्व श्रेष्ठः इभ्बॆगवत्पररिल* 3) “ऐकान्त्यं भगवत्येषां समान मधिकारिणामा्‌? ऎन्सिर सडिये, देनतान्तर स्परै मत्तॆनर्‌हॆळ्‌ स ०तिहळ्‌ ; अवर*हळिल्‌ वैत्तुक्कॊण्डु अपकृष्णजाति निमित्तवागि उण्टागुव अनुसन्धानवू 2) जनित्वाहॆं वंशे-ऎम्ब श्लोकदल्लि ष्ठ जातियल्लि हुट्टियू नैच्या (अपकर्ष)नु सन्धानवूू तानु इरुव स्थि तॆ यन्नु तिळिदु, कार्पण्यनन्नु अधिकंसि अकिञ्चनाधिकारवाद उपाय निशेषत्ति ले-शरणागत्य नुष्मानदल्लि सरिसिदॆ, पुरुषार्थक्कॆ कारणवाद्दरिन्द, श्लाघ्यवु. इपृडिक्कु-ई रीतियागि , जाति “व्यवस्थॆ यू जाक्यनुरूसवाद वृत्त व्यवस्थॆयू उण्टादरू, सर्नरिगू मेलॆ समर्थिसिद भाग्यनतत्वॆ कारणवाद, उद्देश्यत्त्व स्रॆतिपत्तिगॆ - भागवतकॆम्ब गौरव भावनॆगॆ यान विरोधवू इल्ल भागवतरल्लि उण्टागुव उत्कर्षापकर्षगळु इब्बगवत्सररिल्‌- ई भागवतरल्लि भगवन्तनल्लि ऐश्वर्य कैनल्य मोक्षगळॆन्नु अपेक्षिसुव अधि कारिगळिगॆ 3) ऐकान्त्यं भगवत्येषां इत्यादि हेळिरुवन्तॆ ऐकान्त्यवु समान. ऐकान्त्यवॆन्दकॆ इवरुगळिगॆ भगवन्तनु इश्वर्यादिगळिगॆ उसायनु ऎन्दर्थ. इवरुगळु देवतांशर स्पर्शविल्लदवरु
  23. जनित्वाहं वंशे महति जगतिख्कातयशसां शुचेनां युक्तानां गुण पुरुष तत्व स्थितिविदाम्‌ ॥ निसर्गादेवत्वच्चरणकॆमलैकान्त मनसां आधोधः पापात्मा शरण दनिमज्ञामि तमसि ॥ आळवन्दार्‌ स्तोत्र 61. लोकदल्लि बहळ ख्याति पडदु अर्थशुद्धियुळ्ळवरू, परदेवता ज्ञानदिन्द विशुद्ध मनस्करू, आद, चेतन्‌? चेतनेश्वर स्वरूप स्वभावगळन्नु चन्नागि तिळिदु भगवन्तनल्ले नित्ययोगवन्नु आशंसिसुवरू. स्वभावतः भगवत्पा दारविन्दगळल्ले एकान्त मनस्कराद वर, वंशदल्लि हुट्टि, पापाचरणॆयल्लि बुद्धियुळ्ळवनागि, ‘२ज्ञानान्धकारदॆल्ल कॆळगडॆ वळुगि होगिद्देनॆ, ननगॆ नीनु रक्षकनागु. नन्नल्लि नृस्तभरनु, आ किञ्चन्यानन्य ‘गति रूप अधिकारपन्नु पडॆ दवनु, नन्नन्नु नीने कापाडबेकु, ऎन्दु तात्पर्य.
  24. इकान्त्यं भगवत्क्येषां समान मधिकारिणाम्‌ । यावत्पा स्ति परार्थीचेत्‌ तदेवान्त्कन्त मुश्चुते ॥ गीता सङ्ग्र, 28 प्र. ति, नो, 788 । प्रभावव्यवस्था धिकारः
  25. “ज्ञा नीतुपरमै कान्ती? ऎन्नि रपडिये प्रयोजनान्तर स्प र्रमं मत्तनर्‌ हळ परमैॊकान्तिहळ्‌. अवर्‌ हळिल्‌ नैत्तुक्ळॊण्डु निळम्बाक्षमराय सर्वशक्तियान शेषिपक्कलिले भरन्यासं सण्णि शॆय्‌हिर कैज्यर्यत्तुक्सु प्रयोजनान्तरं कोलुहॆ पॊलिशै क्किडुवार्‌ मात्रमॆन्सिर श्रुत्यर्थत्तैत्तॆळिन्नु. इक्कैजृर्यत्तुक्ळु मोस्समुखम्‌ प्रयोजन मुन्रुकोलादे, कृज्बरैैक प्रयोजनरांयरुक्कुमुवर्‌हळुडैय परमैकान्तित्ववु्‌ सोडशवर्ज सुवर्जत्कोडॊक्कुम्‌. ईदृश भागवतोत्कर्षे महर्षि दिव्यसूक्तयोपि सन्ति इम्मात्तरियुम्मु महर्षिहळ्‌”’ मुहाभारतादिहळिले इप्परमैॆ कान्तिहळुडै य त हह eT) माहात्म क्क प्रपञ्चत्तार हळ्‌, अवर्‌ हळिल्‌-इत्यादि - इनरुगळ मध्यॆ, 4) ज्ञानीतु परम्रैकान्ती, ऎम्बन्तॆ प्रयोज नान्तर स्पर्शवू इल्लदॆ, भगनन्तनन्ने उपायनॆन्दू प्रास्यनॆन्दू तिळिदवरु नरमैकान्तिगळु, एकस्मिन्‌ अन्ते-उपायत्वॆ, प्रास्यत्वॆ निश्चयवुळ्ळवनु, एकान्ती. सरमश्चासौ एकान्तीच परमॆ कान्ती ऎम्बुव ज्ञानि, परमे ऐकान्त्यं यस्यसू, सरमे एकान्तः- अनन्यत्वं अस्य अस्ती तिवा सरमैकान्ती. अनर्‌ हळिल्‌वैत्तु क्कॊण्डु–इवरुगळ मध्यॆ अन्दरॆ प्रैयोजनान्तर भाग वतरिगिन्त भगवन्तनन्ने उसायनन्मागियॊ फलनन्मागियू उद्देशिसुव भागवतरु उत्पृष्टरु- इन्थह ज्ञानियाद भक्तन पारमैङ्कात्यक्किन्त विळॆम्बाश्समराय्‌ इत्यादि विळम्बवन्नु सहिसदॆ सर्वशक्तनाद शेहिय पादगळल्लि भरन्यासवन्नु माडि, तावु माडुव कैङ्कर्यक्कॆ प्रयोज नान्तरवन्नु अपेक्षिसुवुदु बड्डिगोस्टर सालवन्नु कॊडुववरन्तॆ ऎम्ब श्रुत्यर्थवन्नु किळिदु ई कैङ्कर्यक्कॆ मोक्षवु फलवॆन्दु आसॆ पडदॆ कैङ्कर्यवन्ने प्रुयोजननन्मागि उळ्ळवर सरमैै कान्तित्वप्रु, सोडशनर्ण स्वर्णक्कॆ समान. इदर तात्सृर्यनेनॆन्दरॆ :-. देवतान्तर- स्पर्श रहितरागि प्रयोजनान्तर : सररागि- भगवन्त नन्ने आश्रॆयिसुववरु एकान्तिगळु. प्रॆयोजनान्तर स्पर्श रहितरागि भगवन्तनन्ने प्रयोजन वागि तिळिदु आश्रयिसुववरु परमैशकान्तिगळु. भगवन्तनन्ने प्रयोजनवागियू सिद्धोपाय्द वागियू तिळिदु साध्योपायवाद भक्तियोगवन्नु बिट्टु, अदर स्थानदल्लि भगवन्तनन्नु इरिसि, प्रसन्नरागि स्वयं प्रयोजनवाद कैङ्कर्यगळन्नु माडुववरु परमैकान्ति सार्वभौमरु इवरुगळ पारमैकान्त्यवु ताम्रुगळ मिश्रनिल्लदॆ परिशुद्धवाद. (षोडश- नर्ण) सुवर्णक्कॆ सॆद्यशवादद्दु. इम्माट्ररिंयन्नर्‌ इत्यादि - हीगॆ परिशुद्ध स्वर्णक्कॆ समानवाद स्वयं `ई ऐश्वर्य कैवल्य मोक्षगळिगॆ आसॆ पडॆदवरिगॆ भगवन्तने उपायवॆम्ब ऐकान्त्यवु सॆमान, भगवन्तनन्ने आश्रयिसि आयायू फलगळन्नु पडॆयुत्तारॆ, भगवन्तनन्ने अपेक्षिसुववनु अवनन्नु पाप्यनन्नागि अनुभविसुत्तानॆ. 4) ज्ञानीतु परमैकान्ती परायुत्तात्म जीवनः । तत्संश्लेष वियोगैक सुखदुः खस्तदेकधीः Il गीता सङ्ग्र, 29 ज्ञानियु भगवन्तने उपायोपेयगळॆन्दु तिळिदु, तन्न जीवनवु अवन अधीनवॆन्दु तिळिदवनु, आ भगवन्तन संश्लेषवे सङ्ख- वियॊगवे दुःख- अवनल्ले नॆट्ट मनस्कनु. “Hy श्रीमद्रहस्यत्र्रयसारे 734 “नारायण्यॆ कनिस्मस्ये?ति श्लॊ ीकद्वयस्य निषृर्षार्थः इवन्‌ प्रभानक्तॆप्पत्त 1) “नारायणैकनिष्ठस ब यायावृत्ति स्तदर्चनं ! योयो “जल स्न जस स्तध्यानं यन्निरीक्षणम् ॥ तत्पा दाम्ब्व सि तीर्थर तन्नि ष्टं सुपाननम् । ऎन्नि रश्लॊ (कज्ञळ्‌ तदुक्र मात्र 0 प ग्र माणनेयाहिलुम्‌, जु मन्त्रा क इन! ऎश” गं, त्ति त्र स्त ४ब स दर्दनं” मखलं ऎन्रदु, शुचि शास्त्र निरुद्ध वृ त्रि यैॆच्चू न्न सडियन्तु ; देतकालावि वैगुण्यत्ता ठे, 2) सषत्प नन्तरा SS अ ्म्प्ष्मर ्ब्तु्बााू्ष्ण्‌ et प्रयोजन कैङ्कर्यवनन्नि तिळिद महर्षिगळु महाभारतादिगळल्लि ई परमैकान्तिगळ माहात्म वन्नु याःक्रियास्सम्प्रयुक्तास्युः एिकान्तगतबुद्दिभिः । तास्पर्वाश्मिरसादेवः प्रतिगृह्णातिव्ळै स्प पयम्‌ ॥ सत्व्यर्मनिरताश्युद्धाः साङ्ख्ययोग विदस्तथा ! नार्हन्ति शरणस्क स्कै कलां कोटि तवितीमनि ॥ (परमैकान्तिगळु माडुव कैङ्कर्यगळन्नु भगवन्तनु, तन्न योग ज्ञानयोग भक्तियोग निष्करु, ऎन्दु प्रपञ्चित्तार्‌हळ्‌ - विवरिसुत्तारॆ. स्म शिरस्सिरिन्द अङ्गीकरिसुत्तानॆ. कर्म शरणागतन कोटियल्लि ऒन्दु अंशक्कॆ समनागलाररु.) भागावतर प्रभान-नारायणै कनिष 9 स्क ऎन्दारम्भिसुव शोकद [oe तात. ४२ अनन्तर भागवतर प्रभाववन्नु यथार्थवागि निरूपिसलु इवन्‌ प्रभावत्तॆ, $-निन्दारम्भिसि आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि ई परमै कान्तिय प्रभाववन्नु कुरितु 1) नारायण बट स्य इत्यादियाद श्लोकगळु प्रमाणवादरॊ, इल्लि “यायावृत्तिस्तदर्चनं’ ऎम्बुदु विरुद्द वृत्तियन्नु " हेळिरुवुदल्ल. देशकाल वैगुण्यदिन्द, 2) ‘अपत्य नं तरावन त्रि, pe अन्दरॆ. राज्यक्षोभॆ, क्लामकालगळल्लि, तम्म तम्म वृत्तियिन्द हा ल. बेकाद. आहारादिगळन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळलागदिद्दरै, ब्राह्मणनु क्षत्रियन वृत्तियन्नू, क्लॆप्रियन्‌
  26. विहगेन्द्र संहितॆ :- नारयणपरायणनु अवलम्बिसुव आपत्कालदल्लि हेळिरुव अनन्तर वर्ण व त्रियु भग वदार भक नात्मकवु. अवनु अशास्त्रि €यवल्लद, देवतान्तर स्नोत्रवल्लद : जल्बगळु जपगळु, अवनु नोडुवुदु भगव द्था नवु. अवन उक्तिगळु शै गोष्मवाद मन्त्रगळु. अवनु ऊट माडिद अन्न शेषवु पवित्रवादद्दु. अवन पाद तीर्थवु पवित्र. अवनु मुट्टिद्दॆल्ला शुद्धवादद्दु $
  27. विष्णु स्मृति (2-6) आथैतेषां वृत्तयः 8 0 ब्राह्मणस्ययाजन AT गिगा प्रतिग्रहौ; ग्ग क्चत्रियस्क इ क्षितित्राणम्‌; 8 कृषिगोरक्क, वाणिज्य कुसिद योनि पोषणुनि वैश्यस स्म. शूद्रस्य सर्व शिल्पानि.आपत्स्वनन्तरावृतिः. ब्राह्मणानिगॆ यागगळन्नु माडुवुदु, दानवन्नु स्वीकरिसुवुदु शास्त्रविऒत, क्षत्रियनिगॆ प्रजारक्सणॆ, वैश्यनिगॆ व्यवसाय, पशुपालनॆ, वाणिज्य. सालकॊहुवुदु, इत्यादि. शूद्र निगॆ परिचरै आपत्कालदल्लि ब्राह्मणादिगळिगॆ अनन्तर वर्णदवर वृत्तियु हेळल्ल ट्टिदॆ. अदु विनह “नश्चवृत्काकथ थञ्चन ऎन्दु ब्राह्मण क्रिय गॆ सेवा वृत्तियु कूडदु 785 प्रुभावव्यवस्थ्माधिकारः वत्ति ऎन्नि र निलै यिले निन्रा लुम्‌, अदु समाराधनोपयुक्त्कमान सम्य गुपा दानमावॆस्र हडि; समस्सि मित्त क- तं सापमहि धर्मा यॆ कल्प ते? ऎन त्रदुक्कु निदुवे- ‘तात्त रैम्‌. इस्कि , नल्ल ) दपोदु अति प्र सज्जम्‌वरम्‌. आयायाचेस्पा’ ‘ऎन्रु पाकॆमानालुम्‌ अर्थप्रा प्र शास्त्र प्राप्रज्ञ छ्‌फोले स्वभाव प्राप्तज्गळान ‘“िमेषॊन्नॆ ेषादिहळुवु* समर्पणीयज, त कहसॆ, शास्त्र सिद ।माहैेयारे “तदर्ल न मॆन्न उद्‌. इदु निसिद्धत्तिल्‌ प्र पृस सजं्लयादु. प सृतिसिद्द्धमल्लाद स्वभावार्थशास्त्र प्राप्त ज्ञ ळिरे समर्पणी वैश्य. वृत्तियन्नू वैश्यनु शूद्रवृत्तियॆन्नॊ (सेवादि) अवलम्बिसि जीविसबहुदु, ऎम्ब निलै यिले निन्रालुं-शास्त्रवु हेळिद व ै६ियॆल्लि जीविसिदरू, अदु भगवदाराधनक्कॆ उसयुक्तवाद सम्मगुषाडानमाम्म्‌ - द्रव्यार्जनवागुत्तदॆ ऎन्दर्थ. इल्लि “अर्चनं’ ऎन्दु हेळिरुवुदु भगवदाराधनक्कॆ बेकाद द्रव्यार्जनॆयन्नु लक्षणॆयागि हेळुत्तॆडॆ, ऎम्बुदु तात्पर्य. “मस्ति मित्र कृ तं पापं असिधर्माय कल्प ते ऎम्ब वचनक्कॆ स स्ववृत्तियनक्सि बिट्टु अनन्तर वृत्ति तियन्नु अनलम्बिस द्रव्यवन्नु सम्पादिसुवुदु. पासकार्यवादरू, ba ह आ वृत्तियू धर्नुनन्नु आचरिसिदन्तॆये आगुत्तदॆ, ऎन्दु तात्पर्य… इङ्गनल्ला हडदु प हीगल्लदॆ इद्दरॆ आशास्त्रीयवाद व्यापारवू शास्त्रीयवादद्दु ऎम्ब अतिस्रॆसङ्ग दोषवु उण्टागुत्तॆदॆ. यतायता वृत्तिः ऎम्बुदक्कॆ बदलागि “याया चेष्टा? ऎन्दु पाठवादरू अर्थप्रास्त - (अशास्त्रीयवल्लद) याव व्यापारवन्नु माडदिद्दरॆ देह धारणॆयु आगुवुदिल्लवो आवु. शास ्रैप्राप्त्रङ्गळ*” पोले- शास्त्रविहितगळाद सन्ध्यानन्दनादि कर्मगळन्तॆ, स्वभाव प्राप्त, गळाद रॆप्पॆ हॊडॆयुवुदु. मॊदलादवू आन्दरॆ
  28. “कायेनवाचा मनसेन्द्रियैर्वा बुद्ध्या त्मनावा प्रकृतेः स्वभावात्‌ । ककोविसियद्यर्त सकलं परस्मॆ J नारायणायेति सर्मूूयावि 1 ऎन्दु स्वभाव प्राश्तगळाद व्यापारगळू सेरि समर्स्पेयङ्गळाहॆ-कृष्णार्नणवागि, रहस शास्त्र सिद्ध वताहैयाले - पाञ्चरात्रागमदल्लि हेळल्ब ट्विरुवुदरिन्द, EE तदर्चन मॆन्न लाम्‌ भगवदर्चनॆ ऎन्दु हेळबहुदु. इदु निषिद्दत्तिल्‌यायाचेष्टा , ऎम्बुदु द माडुवॆ निषिद्द व्यापारगळु, पॆ क्रॆसङ्गियादु-भगवदर्चनॆ भगवन्त न पूजॆयागि आगुवुदिल्ल.
  29. प.ञ्चरात्रागम. इ ला इ [a वि सा, गस [eed se R$ 6 2 कायेन वाचा मनसेन्द्रिय्भर्वा बुद्ध्यात्मनावा प्रकृतेः स्वभावात्‌ । करोमियद्यत्‌ सकलं परस्नॆ ४ नारायणा येति समर्पयामि ॥ ल्‌ रि. जण डॆ] प ऎ. ` शास्त्र निषिद्यगळिल्लदॆ, मुनोवाक्कायगळिन्द बुद्धि पूर्वकवागियू प्रकृतिय स्वभावगळाद कण्णुरॆप्पॆ हॊडॆ इष्ट इदल्ल म Re ; ) इं न युवुदु, उसिराडुवुदु मॊदलाद स्पभाव सिद्धगळाद व्यापारगळू यावुवो अवुगळन्निल्ला परम पुरुषनाद शि ९ १ने सन निलय मॆ द जा ई न्न आ मन्ना रायुणिनिगॆ सिमर्पिसुत्तीनॆ. “कृष नर्पणमस्तु” ऎम्बुदु तात्पर्य. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 736 यज्ञ ळाह हपप्पट्टिद « इर्दि उपबृह्मणमान !) “यॆतृरोषियदक्ना सि” ऎन्निर श्लॊ कत्तु क्र व्‌ इप्प डि शास्त्र निरोधमिल्ला द. विषयत्ति ले” तात्पर्यम्‌. इवत्ति८ ल्‌ शास्त्र विरुद्ध ज ४5 नञ्जाल्‌ अधिकारानुरूपमूान, नै मित्र कम्‌ निग्र णु शनुन कार्य म्‌. “येयो ‘जल्प स्पस जपः” ऎनि )िरडुवुम, 2, *पारुस्यव मतिवादश्च सैशुनं चै व सर्वशः! , अनिबद्ध स्र लापश्च ‘नाज्म! यं स्या तॆ तुकि धम्‌ ॥ ऎन्रु शास्त्र प्र तिषिद्द मान. व था जल्पत्तॆ ज्ञॊ स्न पडियन्रु ; तत्वहित निषयनाह शुरु ब्र ह चार शिष्टशॆ क्रिकियोर्थि” हळोषे जा त जा सना सन्‌ ज्ञात स्थिरीकरणा ग निराकरणार्थ्‌ नाचवुमा, पॆण्णुम्‌ उक्ति प्रत्युक्ति फि प्रतिसिद्दमुल्लाद ऎन्दारम्भिसि प्रमाणीकरिसुत्तारि. अदागि शास्त्र निसिद्दवल्लद स्वभाव आर्थ सम्पादनॆ व्यापारगळु शास्त्र प्रास्तगळाद नित्यनैमित्तिक वर्णाश्रम धर्मगळु भगवत क गीताभाष्य तात्पर्य. चङ्ग्रिकॆयल्लि (9-27) हओडप्पट्टिदु- यत्सरोमि यदश्शाविरि यज्व्जिहोमि ददामियत्‌ । यॆत्तॆपस्यामि भगनन्‌ तत्करोमित्वदर्सणनम्‌ [। ऎम्ब मन्त्रवु. हेळल्पट्टिदॆ… इदर उसबृंहणनाद,्क 1) यत्यरोषियॆदश्कासि-ऎनिम्ब श्लोकक्कू हीगॆ शास्त्र विरोधवल्लद विषयदरल्लि””तात्सर्य. इवट्रल्‌-हीगॆ भगवदाराधनोप युक्त, अर्थाजनॆ, शास्त्र प्रास्तॆगळाद नित्य नैमित्तिक कर्मगळु, इवुगळल्लि शास्त्र निरुद्धगळु एर्प ट्रि Educ सैविन्त्ति कन्‌ - प्रायॆश्चित्तॆव्र, निग्रहशमन कार्यव. भगवन्निग्रह शमनक्कागि माडॆजेकादद्दु. योयोजल्पस्ससजसॆ8-भागनतोत्तमनु हेळुव मातु यावुदो अदन्नु जप ऎन्दु, हेळिरुवुदू, 2) पारुष्यमतिवादश्चॆ”- इत्यादियागि शास्त्र निषिद्धवाद व्यर्थवाद जल्ब- हरटियन्नु : हेळिदन्तल्ल. मत्तेनॆन्दरॆ, तत्व-निषयॆमाह.–इत्यादि-तत्वॆ विषयवागि शिष्य, गुरु, सब्रह्मचारि-सहाध्यायि, शिष्टरु. श्रेयस्सनस्स बयसुववरु इवरुगळॊडनॆ अज्ञात ज्ञा पनार्थ वागियू, अन्दरॆ तिळियदॆ इरुव विषयवन्नु तिळिदु कॊळ्ळुवुदक्कू ज्ञा तस्थिरीकरणार्थ नानाना नानाना नारा
  30. यत्मरोहि यदश्नासि sO ददासियत्‌ । यत्नपस्कसि कौन्तेय तत्कुरुष्ठ मदर्पणम्‌ ॥ गीतॆ (9-27) देपपोहणॆगागि माडुव द्रव्मार्जनारूप लौकिक व्यापार, देहधारणॆगोस्कर माडुव ऊट, वैदिकवाद होमदान तपस्से मॊदलाद नित्य नैमित्तिक कर्मगळु, SI तन गळन्नॆल्ला ननगॆ अला डा ऎल्ला लौकिक वैदिक कर्मगळ कतृत्व भोक्तृत्व, आराध्यत्वगळु नन्नल्लि समर्पिसल्पडलि. भ वन्तिगॆ शेष भूतनागि, अवनिन्द नियमिसल्प ट्टु अवन ब्र तिगोस्क र ई कर्मगळन्नु माडुत्तेनॆन्दु अनुसन्धान माडु ऎन्दु तात्सर्य,
  31. मनु (12.5) पारुष्क-शीक्स्णवाद मातु, आतिवाद- अधिक प्रसङ्ग, सर्वशः पैशुनॆ-ऎला विषयगळलू चाडि हेळुवुदु, . असम्बद्ध प्रलापश्च-सम्बन्धवल्लद मातु, इवु वाग्रूपवाद नाल्कु विध पापगळु, 737 प्रभावव्यनस्क्मा धिकार- परङ्गक्किहळ्ळि च्हॊल्लुहिरदु. 1) “ननिगृह्य कथा कुर्यात्‌” ऎन्रु सामान्येन च्लॊल्ल च्लॆय्‌देयुम्‌, 2 * यथाशक्ति निगृष्सीयाद्दॆ AE ऎन्रु विशेषित्तु धर शास्त्र सिद्ध माहै याले बाह्यकुद स्प हळ्ळि “प्प त्र विजिगीषुवाहच्चॊ ल्लुवा्‌ वाक्य सरम्पकॆ य्य ‘जल्पमॆन्न, दाहवुमाम्‌. ज। सं यॆनि िरीश्षणं " “ऎन्र दु निषिद्द न । त्यानिदर्शनत्तॆ च चॊ न्न्न पडियन्रु. कॆ जृर्यार्थमाह प्रवर्ति क्कु मॊ श्रद इर्व कण्णु क्किलक्का न पदार्थज्ल ळिल्ला pe 3) न हरि स्स र्र मिदं mE इत्यादि हळिर्र नभ 4) निर्दि न्न्न ‘दॆल्लाः म्‌ नॆडुमाल्‌” ऎनु A ब्रिह्मात्म’ कॆमाय्‌ त्लोन्रुम्‌ प्र कारत्तॆ ) हॊन्न पडि. तो तारा ाााााासावावाकागघाूघ/)ौ 7ऐओ्वामाघाघाघाू/)गौ 7५५५८५८५८५८ घूघूघूघूौगकाकूाग7ग]्वाघाघा घरा घूघघूघफ ौूघूघूा ापूौघूापाकाघघाघाघाघोौघाघाघ पच करट माहवुव्‌-तळिद अर्थवनश्चि चन्मागि तिळियुवुदक्कोस्सरवू, संशयगळन्नु होगलाडिसि कॊळ्ळुवुदक्कोस्करवू माडुव मातुगळु, अवुगळिगॆ प्रत्युत्तरगळु, इवुगळन्नु जल्ब शब्दवु हेळुत्तदॆ. 1) न विगृह्य कथाङ्कुर्यात_जगळक्कोस्टर विवाद माडकूडदु ऎन्दु सामान्य वागि हेळिद्दरू 2) यथाशक्ति निगृह्नीयात्‌ इत्यादि देवतॆगळन्नू आचार्यरुगळन्नू निन्दिसुवनरन्नु यथाशक्ति, खण्डिसबेकु ऎन्दु विशेष वचनवु धर्मशास्त्र सिद्धवाद्दरिन्द, बाह्य कुदृष्टिगळन्नु कुरि-, माडुव वाददल्लि विजिगीषुवाह-जयिसबेकॆम्ब आसॆयिन्द, हेळुव वाक्य सरंसरिगळन्नु जल्पुनॆन्दु हेळिदन्तॆ इट्टु कॊळ्ळबहुदु. श्री वैष्णवरु गुरुनिन्दॆ माडिदरॆ गुरवोयत्रपूज्याः? ऎन्दु हेळुवन्तॆ आ जागदल्लि निल्लदॆ हॊरटु होगबेकु. अष्टे विनह अवरन्न खण्डिसलु होगबारदु. तॆद्भा नंयन्सि रीक्षणं-. ऎन्दु शास्त्र निसिद्दवाद नर्तनगळन्नु नोडलु हेळिदुदल्ल. कैङ्कर्यार्थवागि प्रवर्तिसुवाग इवन कण्णिगॆ बीळुव पदार्थगळॆल्ला 3 : अहंहरिः सर्व मिदं जनार्दनः इत्यादिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ, 4) निर्धिन्रदॆल्लाम्‌ इत्यादि ऎदुरिनल्लि काणुव ऎल्ला वस्तुगळू भगवन्तने, ऎन्दु ब्रह्मात्मकवागि तोरुव प्रकारवन्नु हेळिदुदागि अर्थ. नारायणैक सिष्कनिगॆ “ज्योतींसि विष्णुः भुवनानि विष्णुः” ऎन्दा ऎल्लवू भगवदात्मकवागि तोरुवुदरिन्द आवुगळन्नु. नोडुवुदू भगवनद्धा घनवागि परिणमिसुत्तदॆ ऎन्दु ताश्पर्य. रता तवा. ताजा जामा बाय य सृ सैन नट सा खार OS टट 4
  32. नॆ विगृह्मकथाङ्कुर्क्मात्‌ बहिर्माल्मं नधारयेत्‌ 1 गवाञ्चयानं पैष्टेनॆ सर्वथैव विगर्जितम्‌ ॥ मनुस्मृति (4-74) यथावदर्थवष्णु तिळियबेकॆन्दल्लदॆ व्यर्थवागि जगळवाडि पाद माडबारदु. निर्माल्यवन्नु धरिसबारदु, हसुगळ मेलॆ सवारि माडकूडदु. इवुगळु बहळ निन्द्यवु,
  33. देवतॆगळन्नू गुरुगळन्नू निन्दिसुववरन्नु तन्न शक्ति मीरदॆ निग्रहिसबेकु. प्रत्मुत्तरगळिन्द तडॆयबेकु.
  34. अहंहरिः सर्वमिदं जनार्दनः नानृत्ततः कारणकार्यजातम्‌ ॥ ई दृच्चनो यस्मन तस्मभूयो भवोद्भवा द्वन्द्वयुताभवन्ति ॥ ऎ.प्र, (2-22-87) प्र, ति. नो.
  • । श्रीमद्रहस्यतॆयसारे 788 “तत्तादाम्ब्बतुलं तीर्थव्‌? ऎन्रदुवुवा्‌ प्राप्तनिषयत्तिले गुणाधिक्यम्‌ शॊल्लंहिरदु. पादोदकं Wen चॊ निन्न विषयत्रिल्‌ नारायण कनिष्ठ त्वं उण्डायित्ताहिल्‌ अदु सर्वाधिक तीर्थमॆन्र पडि;. ‘अल्लदु धागवतनुषै य “सादत्ति ते यादृ च्छि कमाहप्प ट्र निर्मा ल, ‘जलादिहळुम्‌ “अतुल” मान तीर्तनानौन सडियन्रु. “तदुच्चि ष्टं सुपावनम$* ऎन स्रडुवुम्‌ पुनरुपनयनादि प्र करणज्ल ळ४िले पावन माह शास्त्र षा प र मान उच्चि ष्ट नितेषत्तु क्सु इग्गुण विशेषद) ps ति शेयॆवू्‌ कन्न) इष; मत्तु, म्‌ शिस पुत्रा दिहळुकु, नारायण्य कनिष्कत्वनुण्डानाल आचारा ,दिहळुक्कु अनर*हळुडै य ‘उच्छि ष्ट ंसुपावन मॆन्र सॆडॆयनु. तत्पादाम्ब्रतुलन्तीर्थं- इत्यादि, आ भागवतन पाद तीर्थवु बहळ पवित्रवादद्दु ऎन्दु हेळिरुवुदू, प्राप्त विषयत्तिले प्रायश्चित्त कालदल्लि विहितवाद ब्राह्मण श्री पाद तीर्थक्कॆ गुणाधिक्यं-अधिक गुणवु हेळुत्तदॆ. पादोदक तीर्थनाह शॊन्न निषयत्तिल्‌ इत्यादि-पाद्य तीर्थवन्नु हेळिदुदु नारायणैक निष्कनदादक्कॆ ब्राह्मणाःपादतो मेध्याःि ऎन्दा हेळल्पट्ट बहळ परिशुद्धवाद तीर्थवॆन्दर्थ. अदन्नु स्वीकरिसुवुदरिन्द इवनु- परिशुद्धनागुत्तानॆ.. आचार्यर श्री पाद तीर्थवू सनित्रॆवादद्दि ऎम्बुदू इल्लि विनक्षित. अल्लदु इत्याधि - हीगल्लदॆ. ब्राह्मणर पाददल्लि यादृच्छिकवागि बिद्द निर्माल्युदिजलङ्गळुम्‌ शुद्धि निनृत्तिगोस्कुर. कालन्नु तॊळॆदुकॊण्ड सस- सेनतान्तरगळ अभिषेक तीर्थवू हागॆये पवित्रवाद. .तीर्थवॆन्दल्ल. *तदुच्छिष्टंसुसावनं’ ऎन्दु हेळिदुदू पुनरुपनयन पुनरुपनयनादि प्रकरणगळल्लि पावनवागि शास्त्र प्रास्तवार, उच्छॆष्ट विशेषत्तुक्टु - ब्रह्मोस देश माडिद आचार्यन उच्छिष्टक्कॆ इग्गुण विशेष मडियाह - नारायण्यिकनिस्म सम्बन्धित्व रूस गुण विशेषद निवितित्त्र पावनत्वातिशयवु हेळल्पडुत्तदॆ. मट्रुम्‌ अल्लदॆ शिष्य पुत्रादि गळिगॆ नारायण्णॆकनिस्मत्ववु ण्टादर्कॆ आचार्यादिगळिगू अवरुगळ उच्चि ष्टवु सुपानननॆन्दल्ल- इदी न्यायवु शिष्य पुत्रादिगळु नारायॆण्सैक निष्मरागिद्दरॆ अवर त्री जिटिळर्थवु आचार्यनिगू माता पितृगळिगू उद्देश्यवागि पाननवल्ल. साने हरियु, इवुगळॆल्ला जनार्दननु, अवनिल्लदॆ ई कारण वस्तुगळू आवुगळिन्द उण्टाद कार्य वस्तुगळू, बेरॆयिल्ल, ऎल्ला वस्तुगळल्लियू भगवन्तनु अन्तर्कामियागिरुवुदरिंव अवने ऎल्ला वस्तुगळु, ऎन्दु तात्पर्य. इन्थह मनोभाववुळ्ळवनिगॆ सांसारिक सुख दुःख शीतोष्णादि द्वन्द्वगळुण्टागुवुदिल्ल. आवनु भगवन्तनन्नु पडॆयुत्तानॆन्दर्थ,
  1. तेवराय्‌ निर्कुमत्तेवुम्‌ अत्तेवरिल्‌ मूवराय्‌ निर्कुम्‌ मुदुपुणर्पेम्‌.यावराय” निर्किन्रदॆल्ला म्‌ नॆडुमालॆ न्रोरादार्‌ कर्किन्सॆ दॆल्लाम्‌ कडै H सानु हन्‌ तिरुवन्दादि-54 « कण्ण दुरिगॆ काणुव ऎल्ला पदार्थगळू सर्वेश्वरनॆन्दु तिळियदवरु, तिळियंवुदॆल्ला व्यर्थ. 789 स्रभान व्यवस्था धिकारः “निर्माल्यं भक्षयित्वैव मुच्छिष्ट मगुकोरनि । मासंसॆयोव्र तोभूत्वा जपन्न ष्टाक्सरं सदा! ब्रह्मकूर्चं ततःपीत्वा पूतो चि मानवः!” ऎन्रु भगवद्द निष्ठ सुक्कु समायाचारं शॊल्लुहिर ip संहिता वचनतॆ आगनु प्रा माज्यति ले र्‌ उदाहरित्तरुळिनार आहैयाले ।) पोनकनु्‌ शॆय्‌द केडन्न रुनशील्‌ पुनितमुन्रे?ि ऎन न्रदुवुम समस मामित्तनै. सॊदु नानालुषु, “भगवत ०कीर्रनपरर* देशकालादिवॆ गुण्यत्ताले ऊनवृत्तिहळुमाय्‌ ऊनकणरकर्‌हळु मायिरुन्ना र्‌हळे जम्ब ऐ ताज्ञ४ळ्‌ अमुदुशॆय्‌द शेड स्वरुवराहिल” पुनिदुमा मॆन्र दित्त नै. इदिल्‌ “शेष शब्द ०५ “अन्न शेषः किं क्रियतां, इसॆ, सह भुज्य ताम्‌” इत्यादिडसल न्यायत्ता त्लाले भाण्डस्थ नाला निरोध जि मिल्ल. उच्छॆष्ठ स्ट शब्दं तानुवु्‌ श्रुत्यादिहॆळिले भुक्त शिष्ट माय्‌ पाक पात्र स्थ मान ऒन्‌ प्रयु कम्‌ न मेलू निर्माल्यं भस्तयितॆ 3 आनं इत्यादि देनतान्तरगळिगॆ निवेदन माडल्पट्ट निर्माल्यवन्नु ऊट माडियू € ऎड वन उच्छिष्टवन्नु ऊट माडियू बागुव अ निद्दि निवृत्तिगॆ ऒन्दु तिङ्गळु काल बरि हालन्नु कुडदु सदा “अष्ट करवन्नु जनिसि अनन्तर ब्रह कूर्चसञ्चगन्टवन्नु सेवि सिदरॆ, मानवनु सनित्रनागुत्ता ऒनॆ. हीगॆ भगनद्द र्मिष्य निगॆ उच्छ ष । मुगुकोरनि-आजार्य, पितृ, ज्येष्ठ भ्रातृ, सतिव्यतिरिक्तर ८-चैष्कवु कूडदु. हागॆ स तिन्दरि मेलॆ हेळिद सन्तु श्चित्तवु एर्पट्टिदॆ. हीगॆ Ee ्रियॆश्सित्त रूपवाद. आचारवन्नु हेळुव सॆनत्यु मार संहितानचनवन्नु आळवन्दारवरु आगम प्रामाण्यदल्लि अनुग्रहिसिद्दारॆ. आहैॆयाल्‌ आद्दरिन्द (1) पोनहम्‌ शॆर्यद शेडम्‌, इत्यादि व गुरुविसयमूानित्त नै. मेलॆ हेळिदन्तॆ आचार्यादिगळ उच्चिष्ट बी निषयवस्टै पॊदुवानालुम्‌- शास्त्र बत वल्लदॆ नाम सङ्कीर्तन पर भागवत” सामान्य विवाद? इ पररु, नेशकालादि वैगुण्यदिन्द ऊनवृत्तिहळुमायख्‌-आसत्तिनल्लि कृष्यादि व्यापारगळन्नु aT वनरागियॊ, ऊनकारकर्‌ हळुमाय्‌-इत्यादि इतॆररिगॆ क कृष्यादि व्यापारगळन्नु माडुनन्तॆ उपदेश माडुव वरागिद्दरू तावु,ऊट माडि अडिगॆ माडिद जस यल्लि मिक्कु अन्नवन्नु कॊट्टिकॆ पवित्रनॆन्दष्टे. इदिल्‌ शेष शब्दवु ई पाशुरदल्लि हेळिरुव शेष शब्दवु, “अन्न शेषः किङ्क्रियतानु्‌ इष्टॆस्सह हागाग सजा फय ल 1) ऐखलनॊळा सन २ ऊन मायिन हळ्‌ शॆय्कु म्‌ ऊनका क्‌ हळेलुं पोनहम्‌ शॆय्यु्‌द शेडम्‌ तरुवरेल्‌ पुनिदमन्रे ॥ तिरुमालै-41 भगवत. सङ्कीर्तनपरर्लु कृष्ठादि कीळु वृत्तियिन्द कूडियू, कि-ळाद वृत्तियन्नु माडिसुववरागियू ळा $2 ्‌0 स स स इद्दरू तावु. ऊट माडि, अडिगॆ पात्रॆयल्लि मिक्क अन्न पन कॊट्टरॆ अदु पवित्रवागुत्तदॆ,1) परित ैजेदर्शकामा या स्यातां धर्मवर्जित्‌ । धर्मः a सुखोदर्सुं लोक संरुष्ठ मेव च ॥ ऎन्रुम्‌ मन्ना दिह४ व्यवस्थै पण्णिनार्‌हळ्‌- “तदुक्ति मात्र ० मन्त्राग्गॆ 0 “ऎन्र दु, इर्न तण्णनमाह उपदेशित्त भाषा वाक्यज्ग ळुं तिरुमन्त्र ज्ञळ्‌ पोले आदकित्तु अनुसन्धिकृवेणुमॆन्र पडि; आल्लदु इर्व शॊल्लुम” लौकिक व्य नज रच्न ४* जपादियोग्य जळिन्रपडियन्रु. 2) शॊल्लुमुनिडु शुरुतियाम्‌” ऎन क्रडुक्ळुवनॆ इप्प डि हिता औन वाक्य मॆ क्‌, भुज्यताम्‌” अन्न शेषवन्नु एनु माडुवुदु? इस्मकॊडनॆ ऊट माडुवुदु इत्यादिगळल्लि हेळिर’ वन्तॆ, भाण्ढ स्मनिषय मानाल्‌. अडिगॆ माडिद पात्रॆयल्लि मिक्स अन्नद विषयवादरॆ विरोधविल्ल इल्लि आडिगॆपात्रॆयल्लि मिक्कु अन्नवु विनक्षितवादन्तॆ, “उच्च ष्टमगुरोरपि”ऎम्बल्लि उच्छिष्ट शब्दक्कॆ ऊट. माडिद ऎञ्जलु ऎन्दु विवक्षिसि अदन्नु निषेधिसिरुवुदू निनोधवल्लवॆन्दर्थ. हीगॆ इच्छॆष्ट शब्दक्कॆ पाक माडिद पात्रॆयल्लि मिक्कु शेषदल्लियू श्रौत प्रयोगवन्नु उच्चिष्ट शब्दन्तानुम्‌ ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि उच्चॆष्ट शब्धवु “अदितिः पुत्रकामा साध्येजभ्यो देनेभ्यः बह्हौदन मसचत्तस्का ऊच्छेषण मददुः सारीतोधत्ती” इत्यादि श्रुतिगळल्लि भोजन माडिद नन्तर, आडिगॆमाडिद क यल्लि निक्स्‌ आन्मॆक्टू प्रॆयोगिसल्पट्टिदॆ. आदि£यु मक्कळन्नु सरॆयबेकेम्ब आसॆ यिन्द साध्यदेवतॆगळॆगॆ अन्नवन्नु अडिगॆ माडि हाकिदळु. अवरुगळु उच्छेषणं-ऊटमाडिनिक्ळु अन्न नन्मुअदितिगॆकॊट्टु pen स्वीकरिसि गर्भवतियादळुऎन्दुशुत्यर्थ. दम्पत्योःशेषभोजनम्‌ ऎन्दु विहितवाद भुक्तशिस्टभाण्डस्क्य शेष भोजनवु, नारायणैकॆ निष्क विषयवादरॆ गुणाधिक्यनन्नु हेळिदन्तॆयागुत्त वदु आचार्यर हृदय. इत्यादि मेलॆ हेळिद श्रुतियल्लि स- ष्कृ शब्दवु भाण्डस्कशेष-साक पात्रॆयल्लि मिक्किरुव अन्नवन्नु तिळिसुवन्तॆ, “उचिष्कम्मे नीतॆंस्कात्‌? ऎम्ब उषस्ति स्रकरणदल्लि हेळिद श्रुतियल्लि उच्छिष्म शब्दवु भुक्त शेषदल्लियू स्न म रुपुदरिन्द्द तदुच्छॆष्ठंसुपावनं ऎन्दु भुक्त शेष, परवागिये हेळिदरेनु तप्पु ऎम्ब प्रश्नॆगॆ 1) परित्यजेदर्थकावॆग्‌ ऎन्दु आचार्यरु समाधानवन्नु अनुग)हिसुत्तारॆ. आदागि तॆ विरुद्धवाद अर्थ कामगळन्नुु बिडबेकु- टोकदवरिगॆ उद्वेग जनकवषिद मत्तु उत्तर कालदल्लि दुःखवन्नु कॊडुवन्थह धर्मवन्नू बिडबेकॆ. ऎन्दु मन्वादिगळु वैनस्थॆ माडिरुवुदरिन्द, “तदुच्छष्मं सुपाननॆं” ऎम्बल्लि भाण्डस्क शेषान्न सरवागि हेळुवुदे युक्तवॆम्बुदु आचार्यर हृदय. तदुक्तिमात्रं मन्त्राग्र्यं-भगवद्भक्तरु हेळुव माते श्रेष्ठवाद मन्त्र-ऎन्दु हेळिरु वुदु इवनु ane उपदेशित्त रक्षकनागि उपदेशिसिद भाषा वाक्यगळू अष्टाक्ष करमॆन्त्रदन्तॆ आदरिसि आनुसन्धिसल्पडबेकु ऎन्दु अर्थ. अल्लदिवन्‌-इत्यादि - इदल्लदॆ इननु हेळुव लौकिक व्यवहारगळू जपादि योग्यगळॆन्दर्थनल्ल. 2) शॊल्लुमनिडु शुरुदियावा्‌” ऎम्ब मातिगू हीगॆ हितक्कागि ४-पदेशिसुव आचार्य वाक्यगळे विषय.
  2. मनुस्मृति 4.176 2) अल्लमलर्‌ पावैक्यन्बर्‌ अडित्किन्सर्‌ शॊल्लुमविडु शुरुदियाम्‌-नल्ल प्र.ति,नो, 741 स्रभावन्यवस्था धिकारः भागवत सृरृमाहात्म $9 निहित विषय एव “तत्स्यृष्टमखिलं शुचि” ऎन्रदु, आतुरनिषयत्तिल्‌ स्पृष्ट्वा स्मानन्फोलवुवु्‌ दीक्षाकालत्तिल्‌ भागवत स्परृम्टोलवुनर्‌, विष्णु इं हस्त प्रदानाख्य स्पर्श न्रोलवुम्‌, लि मत्तुम्‌ स्परृं विहितमान तिरुप्रतिष्ठैयिल्‌ महा निडज्गळिले इवनुडैय सरृं उळि पॆत्तदाहिल्‌ ऎदि स्प्रृष्टमानन्न लब ल यॆल्लाम्‌ २ पॆरिशुद्धमा भु मॆन्रपडि ; स्पर्शमाहात्म ० निहितविषरे नोचेत्‌, बाधमाह अल्लदु, 1) “उदुम्बरं नखादेत्तु” तत्स्प स्टमखलं शुचि-अवरु मुट्टिद्दॆल्ला शुद्ध ऎम्बुदु आतुर निषयत्तिल्‌- ज्वरदिन्द नीडितनादवनिगॆ स्थान माडबेकाद प्रसङ्गवु बन्दक्कॆ स्ट ऎस्वास्थानं पोलनुम्‌-अवनन्नु मुट्टि सलसलक्कू मत्तॊब्बनु हत्तु सल स्नान माडिदक्कॆ आ ज्वरपीडितनु शुद्धनागुत्तानॆ हागॆये रजस्वलॆयू सू£कॆयॊ ज्वरपीडितरागिद्दरॆ, आवरन्नु 82 सल मुट्ट सलसलक्कू मत्तॊब्बळु 32 सल स्नान माडिदक्कॆ रजस्वलॆगू, प्रसूका स्त्रीगू शुद्धि हेळिदॆ. हागॆये दीक्षाकालत्तिल्‌ विष्णुहस्त ल प्रदान स्पर्शम्पोलवुम इनि - कॆ 3 ककेण संस्कृृशन्‌गात्रं मन्त्रनिद्दा न येत्रुयत” : एषासा सर्व मन्त्राणां दीक्षॆक्याह मुनिस्टृ यन ॥ ऎम्ब वचनदल्लि हेळॆल्पट्टन्तॆ, दीक्षॆयन्नु कॊडुव दीक्राचार्यनु दीक्षॆयन्नु स्वीकरिसुव शिष्यन ऎदॆयन्नु मुट्टिदरॆ अदु विष्णु हस्त, प्रदान स्पर्शवॆनिसुत्तदॆ. ई कर स्पर्शवु शुचिकर. आद रन्तॆये तिरुपृतिसॆ अ १ यिल्‌ महाभागवत सृर्शं 0) पोलवुम्‌- अधिवासादिकं : कर्मयथावश्यर्तुमक्षमः । महाभागनत स्पर्शमेकं वा कारयीत्सुधीः । ऎन्दु हेळल्पट्टन्तॆ नूतन विग्रह प्रःष्ठाकालदल्लि अधिवासादि कर्मगळन्नु यथाशास्त्र माड लागदॆ इद्दक्कॆ भगवन्तन दिव्य मङ्गळ विग्रहक्कॆ. महाभागवतर करस्पर्शवन्नादरू माडिसबेकु. ऎन्दु हेळिरुव ‘प्रॆकारदन्तॆयू हीगॆये शास्त्र विहितवाद स्कळगळल्लि ई भागवतन करस्पर्शवु लभिसिदरॆ स्पर्शिसल्पट ओवुगळॆल्ला सरिशुद्धगळागुत्तवॆ ऎन्दर्थ. अल्लदु-हीगल्लदॆ, 1) उदुम्बरं नखादेत्तु इत्यादियागि हेळल्पट्ट रीतियल्लि शास्त्र लायिन्‌ पडियाम्‌ मनुमार_वर्‌ शरिदै शॆडियार्‌ विनै त्रॊहैक्कुत्ती पङ्कजवासिनिय श्रियनिगॆ प्रियराद भागवतोत्तमरु अवरुगळ चरित्रॆयु मनु धर्मशास्त्रक्कनु गुणवादद्दु. तक्कवु ऎन्दर्थ, ज्ञानसार-40 हेळुव मातु श्रुति वाक्कदन्तॆ प्रामाण्मवादद्दु. फापगळॆम्ब गुल्मगळगॆ आग्नि, पापगळन्नु 1) भारत आनु. 155-97 नाशमाड क्रीमद्रहस्यत्रॆयसाकी 742
  3. *कालिङ्गो दुम्बरालाबु बिम्बानि परिवर्जयेत । तान्यश्न तस्तु सततं नित्यं दूर तरो हरिः ।» 3) “वृ न्ताककतकालिङ्ग बिल्लॊ €दुम्बर भिस्सटाः । यो भक्षयति समॊ हार्‌ तस ,हूरतरो हरिः?॥ कालिङ्गीं श्लुद्र नासा दग्गान ० माौसलीन्तथा;! तुम्बिकाफलनुश्चि ीयात्तस्य दूरतरोहरिः ।» “योत्तिवाता ९% कालिङ्ग मसूर बिसकान्यपि । अन्तकाले जगन्माथं गोनिन्दं नस्मरिष्यति टक 4) *“तुम्बं कोशातकञ्चैन पलण्डुव्‌ ग्रञ्जनं तथा । ह कं निड्वराहं च भुक्त्वा चान्द्रा नास चरेत्‌ ।» 5) ran “छत्रा क्ट कटीलु बु नत । स कञ्चुक व न्ताक कोनिदारांश्ल वर्जयेत्‌ । निषिद्धवाद । पदार्थगळॆल्ला अवनु मुट्टिदाक्षणक्कॆ सरिशुद्धियन्नु हॆॊन्दुत्तॆवॆ ऎन्दल्ल. हीगॆ शास्त्रवर्जितवाद आहारानुष्कानगळु यावुवु ऎम्बुदन्नु आचार्यरु विवरिसुत्तारॆ. उदुम्बर- अत्ति ह पिस्प्रलञ्चनटीच्छैव ‘शेणशाकन्तथ्सवच’, ऎम्बुदु पूर्वार्ध. पिन्बल-आश्वत्थनुरद हॆण्णु वटि-आलद हॆण्णु, शणशाकं-शणबु इवुगळन्नु तिन्नबारदु. इवु आयस्सिगॆ बाधकगळु y कालिङ्गो कनसु. इत्यादि कालिङ्ग-मूलङ्गि, उदुम्बर-अत्तिकायि, अलाबु-सोरॆकायि, बिम्ब. तॊण्डेकायि मत्तु तॊण्डॆहण्णु राजस तामसाहारगळाद इवुगळन्नु वर्जिसबेकु. इवुगळन्नु तिन्नुववरिगॆ राजस, तामुस गुणगळु हॆच्चि, भगवदृक्तियु.. उण्टागदॆ ज्ञान शून्यतॆयिन्द भगवन्तन स्मरणवे बरदॆ, श्री… हरियु बहु दूरदल्लिरुत्तानॆ. वृश्ता ०क कतकालिङ्ग इत्यादि-वृन्ताक-बिळि बदनॆकायि, कॆतक_तेत्ता कॊट्टि ऎन्दु हेळुव बिल्वद दज बिल्व–बिल्वद हण्णु, भिस्सटा-सीदु होद अन्स, शाकगळु इवुगळ्नु मोहदिन्द ऊट माडुववनिगॆ, आज्ञा नवु हॆच्चि सात्विक ज्ञानवु उण्टागद, हरियु बहळ दूरदल्लिरुत्तानॆ. अन्दरॆ त्री हरिय स्मरणवु चुण्टागुवुदिल- 3) कालिङ्गीं क्षुद्रनार्ताञ्च इत्यादि. कालिङ्गी कॊम्मुट्टि, क्षुद्रवार्र,–राव मगुळ्ळै ’ दग्भान्स-सीदु. होद आन्फृ मौसलि-निलस्पनै ऎन्दु तमिळि नल्लि हेळुवुदु, तुम्बिकाफल-सोरॆकायि इवुगळन्नु : तिन्नुववरिगॆ त्री हरिय ध्यानवु उण्टागु वुदिल्ल. योत्तिवार्ताक इत्यादि-मसूर-करु हाकिद- हत्तु, दिवसदॊळगॆ करॆद हसुविन हालु आदन्नु हॆप्पु हाकिद मॊसरु, बिसक-तावरॆगॆड्डॆ इवुगळन्नु तिन्नुवनरू अन्त्य कालदल्लि जगन्नाथनाद गोविन्दनन्नु नॆनॆयुवुदिल्ल. 4) तुम्बङ्कोशातकं इत्यादि तुम्ब- वेलङ्गायॆ्‌ ऎन्दु तमिळिनल्लि न्यवहार, : कोशातक-हीरॆकायि, सलण्डु- ईरुळ्ळि, ग्रञ्जन बॆळ्ळुळ्ळि छत्ता ) क-नायिकॊडॆ, विड्वराह-ऊर्‌पन्मि ऎम्ब गॆड्डॆ, इवुगळन्नु किन्दरि, प्रायश्चित्त तॆग्गु ib Ga, तनन्नु अनुस्मि सबेकु. 5) नाळिकाचणछत्राक इत्यादि-नाळिका- तॆङ्गिनकायि यल्लिरुव मॊळकॆ, चण-सणबु सॊपॆ टा कुसम्भ-कुसुम्भवु, अलाबु-सोरॆकाय्कि, निड्छनान्‌- मनुष्यर आमेध्यदल्लि बॆळिदिद्दू दु, कुम्भी-हॆळसिद आन्कै कूळु कञ्चुक-गुण्डागिरुव सोरॆकायि
  4. भार अन-शा, 161-9’ः 4) भारत आश्च, 112-44 क्षीरं लवण सम्मित्र मुच्चिष्टे सि चयद्भृतं! पानं रजक तीर्थे च सुरापानसनुं विदुः!” 5) “आरनाळं नसेवेत कदाचिद्दगवत्परः । सुराकल्पं हि तत्‌ ज्ञेयं तसा द्यत्तेन वर्जयेत्‌, ॥ 6) प्रॆ माजकसि कीलालं यस सैशेद्वै ष वो नरः । क शतेनासि नक्षमानिस वसुन्धरे ।» 7) “एकादश्यां सुरशॆ ्र्रष्ठयो भुजक्कि २ द्विजजन्मर्वा । प्रतिग्रास मुयॆं धुजणक्ती किल्बिषं श्राननिट्टिमुम्‌ ॥? एकादश्यान्तु यो भुजक्ती शक्तस्सन्निरुपद्रव- सुराषानसमं पापं भनेत्तस्य न संशयः । मद्यपाना त्सुरश्रेष्ठ पातैव नरकं व्रजेत्‌ । एकादश्यन्न कामस्तु पितृ भि स्पह मज्ज ति? 8) “अन्नदोषा दशमना न्नानानिषय दर्यनात्‌ । देहश्‌ाचादि निरहात्समलं जायते मनः! वनृन्ताक-बिळीबगनॆ, कोविदार-कॊन्न्नै ऎन्दु तमिळिनल्लि व्यवहार, इवुगळन्नु ऊटि माडदॆ त्यजिसबेकु. लवण सन्मििश्रं श्लीरंउप्पु सेरिसिद हालु, उच्चॆ स्टेपिच यॆद्द्र ृतॆं-ऎञ्जलन्नद मेलॆ हाकिद तुप्प ब्‌ ऊटद मुध्यॆ पुनः तुप्पवन्नु बडिसिकॊळ्ळबारदु. पानरञ्जक तीर्थेच- इत्यादि अगसनु बट्टि ऒगॆयुव स्कळदल्लिन नीरन्नु सट ऎं ऊउ आ नीरु. सुरा पानक्कॆ सम. 5) आरनाळं ससेवेत-इत्यादि (शाण्डिल्य स्म्रति 2-50) आरनाळॆ-अन्मवन्नु नॆनॆ हाकि इट्टिरुव आदर हुळि नीरु. भगनतरनु यावागलू ई हुळि नीरन्नु सेवनि माडबारॆदु. आदु मद्यक्कॆ समान 6) प्रमादादसि-कीलालं इत्यादि- कीलाल रक्त. अनॆनधानदिन्दलू रक्तवन्नु मुट्टुव वैष्णनन ई तप्पिगॆ आतनु माडुव नूरु ९ पचारगळिन्दलू क्षमिसुवुदिल्ल. इदु नराहपुराणदल्लि भू देविगॆ भगवन्तनु हेळुव वचन ‘) एकादश्यांसुरश्रेष्ठ इत्यादि, सनत्कुमार संहितॆ - विकादति व्रत दिवसदल्लि आन्मवन्नु ऊट माडुवद्विजनु, प्रतियॊन्दु कबळनन्नू नायिन आमेध्यक्कॆ समानागि तिन्नुनन्तागुत्तानॆ. एळादश्यान्तु योभुङ्क्षे शक्तस्सन्‌ निरुपद्रवः-इत्यादि एकादशि व्रतदल्लि ऊट माडदिद्दरॆ शरीरदल्लि हिंसॆगळु उण्टागदन्तॆ शक्तनादननु ऊट माडिद सुरापानवन्नु माडिद पापवु अवनिगॆ उण्टागुत्तदॆ. अशक्तरादवरु फलाहारवन्नु माडुवुदु. आचारदल्लिदॆ. “लाहारनॆन्दक्कॆ ऒडॆद अक्टि- सज्जिगॆ, रनॆ, कॊट्टि, हण्णु हम्पल्य हालु इत्यादि. मुद्यसानात्‌–इत्यादि-नुद्यपानदिन्द पतितनागि नरकक्कॆ होगुत्तानॆ. एकादश्शन्नकामस्तु इत्यादि एकादशि व्रतद दिनस ऊट माडुववनु पितृगळॊन्दिगॆ नरकदल्लि बीळुत्तानॆ. 8) अन्न दोषात्‌ - दुष्कान्न भोजनदिन्द उण्टाद दोषदिन्दलू, अशमनात्‌-
  5. प्री रङ्ग माहात्म, 47-10 ४ । श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 744 माननैयॆल्लाम्‌ 9) *आलस्या दन्नदोषाच्च इवन्‌ तॊट्टॆवारे मृत्यु शुद्धमा र्विर्प्रु मॆन्रपडि जिघांसति? यन्रु. इत्यादिहळाले निषिद स एतत्स हिता वाक सस्य व्यवस्था 2नज्सीकारे बाध कमाह. इप्प डि विषय व्यवस्थॆ K पणा दपोदु, परिगृहीततमज्ग ळान बहुशास्त्रज ळोडुवु्‌ शिष्टानुष्ठा नत्तॊ (डुम्‌ निरोधिक्सॆ बयले अतिवादमाय्‌ निडुम्‌” सरन्मकान्तॆलॆनि शास्रानति लङ्घनम्‌ महाप र्रभावनान परमैकान्ति पक्क अरि इश्शास्त्रि ीय नियॆनुम्‌ कुलॆ यादॆन्नु मिडम्‌, mae आळवन्ना र्‌, ऎञ्जिरुमानार्‌ उळ्ळि ट्ट परमाचार्य र्‌हळु ड्रै य अन्तिनु दिनसानधियान अनुष्का नल्ल ळ्ळि क्शेट्टु त्रैळिन्नु कॊळ्‌ वदु. सुलभवागि लभिसद वस्तुविनल्लि आसॆयिन्दलू, नाना विषयदर्शनात्‌ - शास्त्रनिषिद्दगळाद वस्तुगळन्नु सेविसुवुदरिन्दलू, सिनिमा, ओ.वि.गळन्नु नोडुवुदरिन्दलू, देहशौचादिनिरहात्‌ देहॆकुद्दि निमित्तवाद स्नानादिगळन्नु माडदिरुवुदरिन्दलू, समलञ्जायतेमनः - मनस्सिनल्लि कल्मसवु उण्टागुत्तदॆ. 9) आलस्कादन्नदोसाच्च - सोमारितनदिन्द सित्यन्सैनित्तिक वर्णा श्रम धर्मगळन्नु अनुष्ठिसदॆ इरुवुदरिन्दलू, मेलॆ हेळिद रीतियल्लि दुराहार सेवनॆयिन्द उण्टाद दोषदिन्दलू, मृत्ळुर्निप्रान्‌ जिघांसति - मृत्युवु ब्राह्मणरन्नु कॊल्ललु च्छसुत्तॆडॆ. इत्यादिहळाले - ई रीतियल्लि निषिद्द मानवैयॆल्लाम्‌ इत्यादि - निषिद्धवादवु गळॆल्ला इवनु मुट्टिदाक्षणक्कॆ शुद्धवादवुगळु ऎन्दु हेळलागदु. इप्पडि निषय व्यवस्थॆ 4 पण्ग्णाद es Ha स्य ऎन्दारम्भिसिद वचनक्कॆ ई रीतियल्लि विषय व्यवस्थॆ यन्नु माडदिद्दक्कॆ, परिग्य हीततमङ्गळान बहुशास्त्रङ्गळोडु इत्यादि - परिग्रहिसलु श्रेष्ठ गळाद आनेक शास्त्र वचनगळिगॆ विरोधवु एर्सडुनुदरिन्द अतिवाद मात्रमाय्‌निडुम्‌ .. हीगॆ व्यवस्थॆ माडु फुररिन्दागि प्रास्तनाद विषयगळल्लि नारायणै कनिष्कन न i एर्पट्टरॆ उत्कर्षवु सिद्धि सुवुदरिन्द ई नचनगळु प्रमाणगलागुत्तवॆ. इल्ल लदॆ, सा न्य निषयगळन्ना गि हेळिदरॆ अन्दरॆ यथार्थवागि ग्रहिसिदरॆ बहु शास्त्र विरोधवू बहु चार विरोधवू नगळु ष्का उण्टागुवुदरिन्द “तत RE शुचि” स वचनगळु Je Cp रूसवागि, फ्रास्त विषय विशेषगळल्लि [aa] मेलॆ निरूसिसिदन्तॆ व्यवस्थॆ गॊळिसिद स्र) भाव दॆ परम कां तियॆख शास्त्रवन्नु अतिक्रनिसकूडदु परमैशकान्ति सार्वभौनुनू ई शास्त्रीय नियमननन्नु अतिक्रविसकूडदु. ऎम्बुदक्कॆ प्राचीन शिष्टाचारवन्नु, महा प्रभावनान परमैकान्ति सक्कलिलुम्‌ ऎन्दारम्भिसि आनु ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि मुहाप्रॆभावशालियाद परमै्रकान्तिगू ई शास्त्रीय नियमवु अति क्रमिस लागदु ऎम्बुदु नाथ मुनिगळु आळनन्दार्‌, ऎम्बॆरु मानार्‌ aad सरमाचार्यरुगळ अन्तिमदिनसानधियाद अनुष्ठानगळन्नु केळि तिळिदुकॊळ्ळ तक्कद्दु i
  6. मनुस्क अ. 35.3 745 प्रभानन्यवस्था धिकारः तामस राज सत्यागानां निवरणनु्‌ वेदवैदिक विडुहिरनिडवं्‌ शास्त्रज्ग ळिर्डॊ ल्लुहिर नियमज्ञ ळ्ळ बाह्य रुं कुदृ ष्टि हळुं अननुसत्यागमुन्रु, भ्रान्तियाले 1
  7. *नियतस्य तु सॆन्ना सक कर्मणो नोपपद्यते । नोहा तस परित्याग स्मामसः परिकीर्रतः ।? ऎन्सिरश्लॊ ेकश्ताले यरुञ्च्छॆ जा कुटुम्बभरणादिहळुक्कल्कॆन्नु सन्ना ,सादिहळि प्पत्तु वाकैप्टोले, दुःख. रूपज्गळान प्रवृत्तिहळुक्ळु चॊ इव्रु “निडुहिर निडर्म राजसत्यागदुन्नु मिडत्तॆ श्र
  8. “दःःखनिक्येन यः कर्म कायॆक्लेश भयात्त्य्यजेत्‌ । स कृत्वा राजसन्त्यागं सैव त्याग “फलं लभेत्‌ > ऎन्रु अरुळिचॆ 4 य्‌दान्‌, तामस राजस सात्विक त्यागगळ निवर कॆलवरु सर्नधर्मगळू स्वरूसदिन्दले त्याज्यगळॆन्दू इदु भगनद्गीतॆय चरम श्लोकदल्लि «सर्वधर्मान्‌ सरिश्यज्य” cS विवक्षितनॆन्दू हेळुत्ता, रॆयॆल्ला स अदु समीचीन वादुदल्लनॆन्दू चरम श्लोकदल्लि सात्विक त्यागवु विनक्षितनॆङ्गू हेळुव शनरागि मॊदलु तामसॆ जस सात्विक त्यागगळ स्वरूपगळन्नु वेद वैदिक शास्त्रङ्गळिल्‌ ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि, :वेदगळल्लियू ‘नेदॊक्त अर्थगळन्नु Re वैदिकगळादॆ शास्त्रगळॆल्लियॊ हेळुन नियमगळन्नु वेद बाह्य नुतस्थॆ राद साङ्ख्य, बौद्द, जैन चार्वाक मत स्मरू वेदवनु प्रमाणवागि आङ्गीकरिसिद कुदुष्ट्रिगळू भ्रान्तियिन्द. बिडुवुदु. तामस ‘त्यागवॆम्बुदन्नु, “क्ड नियन्तस्कतु सस्कासः” ऎम्ब श्लोकदिन्द गीताचार्यनु हेळिरुत्तारॆ. शास्त्रनिहितॆनाद कर्मुनन्नु बिडकूडदु, बॆट्टिरॆ अदु तामसॆ त्याग. मोहदिन्द बिट्टि दुदागुत्तदॆ. कुटुम्ब भरणादिहळुक्ळु- इत्यादि, गृह नः भार्यापुत्रादि कुटुम्बवन्नु स श्रमपट्टु अलॆदाडि कॊनॆयल्लि कुटुम्बवन्नु बिट्टु सन्यासनन्न्नु अङ्गीकरिसुवन्तॆ. दुःखरूपवाद शास्त्रीयगळल्लि प्रवृत्ति, आशास्त्रि (यगळल्लि निवृत्तियन्नु माडदॆ राजसत्यागवॆम्बुदन्नु " ट्ट ‘दुःखमित्येन यःकवरर्व?इत्यादियागि अवुगळन्नु दुःखकरनॆन्दु बिडुवुदु गीताचार्यनुअनुग्र हिसिरुत्तानॆ. षु स मोहात्तस्म्थ पनितागः ल तामसः परिकीर्तितः । गीतॆ (18-7) नित्यनैमित्तिकिगळुद सन्ध्यावन्दन पञ्च महा यज्ञादि कर्मगळन्नु बिडुवुदु सरियल्ल. भ्रान्तियिन्द अवुगळन्नु बिडुवुदु यज्ञादिगळस्नू तामसवॆन्दु हेळल्पट्टिदॆ… अदागि नित्य नै मित्तिक कर्मगळन्नू भगवदानाधन वै श्वदेव पञ्च अनुष्ठिसि, आ यज्ञ शिष्टवाद अन्न पन्नु भुजिसिदरॆ, समीचानवाद ज्गा नवु. अभिवृद्धियागुत्तदॆ. मह आ ज्ञानवु भक्त प्रपत्तिगळद्दि श्र ज्‌ ह प्रवर्तिसि Ba ~ च्छैन्ति तामसाः २9 एन्दु- ताल अामस स्ट्‌ ps क हक-तियु वॆ ब LY न कारणवागन्त्तदॆ. भ्रान्तियिन्द आ कर्मगळन्नु रका दिगळिगॆ- होनुत्तानॆन्दु तात ब” र्न. बट्टरॆ “अधो. C4 } प्र, ति. नो. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 746 सात्विक त्याग शब्दार्थः तन्न धिकारानुरूपमाह त्र विरवेण्णु मवत्तॆ तॆ त्रविर्‌न्नु शॆय्य नेण्नु मवै शॆय्यु निण्डत्ति ल्‌ सत्य स त्त शॆय्‌हिर्के ऎन्रु म्‌. “ ऎनक्कु “इक्क क स्पै छ्‌ कीसॆभूतनॊन्रु न्‌, ऎनक्टु इन्न फलत्तुक्कु इदु श्वर्र किय्‌निक्स “अवनुक्कु ताने स मॆन्रुं, नीळ्सुं निनैवै मात्ति, शेषमान कॆ ्चुरृत्तॆ 3 छ अननुहप्पॆ छॆ च्रियोजनमाह सक्वी अनुसन्नित्तु अनुष्मिक्सॆ साति कत्याग मॆन्रु नडतॆ 3) “कार्यमित्येव यत्म्यर्म नियतं क्रि यतेर्जुन । सङ्गन्तृ क्त $सलम्बैव सत्या गॆ स्पाति त्विको मतः? ऎन्रु अरुळिच्लॆय्‌ दान्‌. NS A इदरिन्दागि जा नोत रूपत्यागफलवन्नु हॊन्दुवुदिल्ल ऎन्दू हेळिरुत्ताकॆ. ज्ञानोत्सत्तियु’ भक्ति प्रस्‌:,गॊसगळाद उपायानुषा नक्कॆ साधकगळु. अनन्तर सात्विक त्याग स्व रूपवन्नु तन्न धिकारानु रॊपमाह ऎन्दारम्भिसि “तिळिसुत्तारॆ. आदागि ऎन्न कॆ नि माडबारदवन्नु माडॆडॆ, माडॆबेकादवन्नु माडुवाग नानु स्पशम्प्रनागि म ाडुत्तेनॆन्दू, ननगॆ ई भु शेष जति? ननगॆ इन्थह फलकॆ इदरु ताने साधनवॆञ्जू उण्टागुव मनोभाववन्नु बदलायिसि सर्वेश्वरनु बाग आवनिगॆ क सनाद ई कैङ्कर्यवन्नु आवन प्रीतिये प्र्रयोजनवागि kt अनुष्मिसुव्रदु ल त्यागवॆम्बुद न्म ।
  9. कार्यमित्येव यतृर्म नियतं *ियतेंर्जुन । णॆ सङ्गन्त्यक्का 1 ,_ फलञ्चैन षि स त्यागस्सात्त्विको मतः इल ॥ गळु ऎन्दु सात्विक कसॆ लु माडि त्यागगळॆन्दु गीताचारुनु परिगणिसल्पट्टिवॆ. शि हेळिरुत्तानॆ. अदागि Bs कर्तत्नत्याग, मनुता त्याग, श्‌ फलत्याग शि ES ELS मस यम SEN
  10. दुःखमित्येवयत्कर्म इत्यादि स गीतॆ (18-8) कर्मवु परम्परॆयागि पापक्बयवन्नुण्टु माडि, मनः प्रसन्न तॆयन्नु कॊट्टु मोक्स साधक. कर्मवन्नु श्रव पट्टु माडबेकाददु अवश्य, कायक्षेश, अर्थव्य यदिन्द कूडिदुदु. इदन्नु कायक्षेशादि. भीतियिन्द ब्र केवल मानसिक ज्ञानाभ्का सदल्लि प्रयत्न पडुत्तेनॆन्दरॆ, रजोगुण मूलवाद ई त्यागवु यथाव ५ औट त w Py वल्लवाद्दरिन्द राजसत्कागवागि इदरिन्द ज्ञान स- फलवू लभिसुवुदिल्ल.
  11. गीतॆ 18-9 नित्यनैमित्तिक पञ्चमहायज्ञादि वर्णाश्रमविहित कर्मगळु भगवदाराधन रूप वागि स्वयम्प्रयोजनगळॆन्दु 1 तिळिदु आ कर्मगळल्लि णि ममत्ववन्नू, न ष्ठ फलवन्नू ॆ डॆ त्यजिसि कि माडुवुदु सात्विक व त्याग ७ पुरस्क तवाद 747 प्रभानन्यवस्थाधिकारः सात्विक त्यागस्य पराकाष्ठादशामाह इब्बगनत्वीति प्रयोजनमाह अनुस्मिक्ळिर विडत्तिल्‌, इप्रीतिक्कु मोक्षमुम्‌ फॆलमापळकॊळिलाजे पूर्रप्रपत्तियाल्‌ हिरन्न “रम कारुणिर्क प्रसादत्ताले, मोक्षम्‌ सिद्धमॆन्रु निनै ई ि मुक्तनुडैय कैज्छर्यनॆ म्फोलवुम्‌, आकोगनुषैय पाल्‌ वार्‌तु ण्णु पॆ प्पॊ रावुन्‌, “नुसि क्क जि िकत्यागत्तिन्‌ ऎल्लै निलमाहक्कड वदु. इदु सतिष्य्य ” उण्बार्‌ मात्र म्‌; इण नल्लाडपोरु. “बट्ट त्तु क्र प्ब म्‌ तिण्सार्‌ मातन्न । गीताचरमश्लोके न कर्मस्वरूप त्यागोक्तिः, अपितु सात्विकॆ त्यागोक्तिः
  12. “सर्चधर्र्मा परित्यज्य? ऎन्सिर निडत्तिल्‌ प प्रथम योजनै यल्‌ बुद्धि विशेष रूपमान सात्विकत्यागं शॊल्लुहिरदॆन्रु श्री भाष्य कारररुळिच्लॆ यादार्‌, । इब्बगवत्चीति प्रयोजनमाह इत्यादि - हीगॆ भगवश्प्रीतियी प्रयोजननॆन्दु अनुष्कि सुव सन्दर्भदल्लि ई प्रीतिगॆ मोक्षवन्नू फॆलनन्नागि केळदॆ? ’ पूर्व कालदल्लि अनुस्कि सिदॆ प्रॆसत्तियिन्द उण्टाद परमकारुणिकन प्रसन्नतॆयिन्द मोक्षवु सिद्धवॆन्दु तिळिदु, सुक्‌ कैङ्कर्यद हागॆ प्रयोजनान्तरदल्लि अभिसन्धियिल्लदॆयू, अरोगनु हालन्नु कायिसि स्वयं स्रयोजनत्हाभिसन्धियिन्द कुडियनन्तॆयॊ, - अनुष्मिसुवुदु, सात्विक त्यागद ऎल्लॆयागुत्तदॆ- इदुपशितु स मात्रम्‌ - ऒब्बनु हसिविनिन्द मृष्टान्स्‌ हॊनन. माडिदकॆ आ भोजनवे हेगॆ स स्वयं प्रयोजनवागि : अदरिन्दुम्बागुन हसिविन निवृ ति.यॆख आनुषङ्गिकवागि आगुत तैदॆयो हागॆ ड्‌ हीगॆ स _यं प्रॆयोजनवागि अनुष्ठि सदॆ होदरि ऒट्टि तु कप्प वत्‌- चन्नागि ऊटि माडिदवनन्नु ज्‌ ईग हत्तु लड्मुगळनक्क्ग तिन्दरॆ 10 रूपायि ह नॆन्दु हेळि, सैपोटगोस्टर अतनु 10 लड्मुगळन्नु तिन्नुवन्तॆ आगुत्तदॆ. अन्दरॆ अवनिगॆ आ लड्डु गळन्नु तिन्नुवाग स्वयं प्रयोजनवाद रसास्वादनिरुवुदिल्ल. केवल स सिगुव हणदल्लि दृष्टि. आ रीतियल्लि, स्वयॆं प्रयोजन भढजत्य सरु गण्टु रृष्टियिल्लद्रॆ, ’ क्षुद्र Dei, मगळनु; माडुत. आगुत्तदॆ ऎम्बुदु तात्पर्य. “सर्वधवर्तान्‌ परित्यज्य” ऎम्ब श्लोकक्कॆ आर्थ. हीगॆ मेलॆ हेळिद रीतियल्लि, “सर्वधर्मान्‌ सरितैज्य” ऎम्बुदक्कॆ ऎल्ला धर्मगळन्नू बिडबेकॆम्ब अर्थविल्लनॆम्बुदन्नु निरूपिसि, सात्तिक त्याग सरवागि श्री भाष्यकाररु अर्थ माडि दारिन्दु,, 1) “सर्वधर्मान्‌ परित ज्य? ऎन्नि र विडश्तिल्‌ ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्ताकॆ. अदागि “सर्वधर्मान्‌ परित्यज्य” ऎम्ब शॊ कण्णॆ. " गीताभाष्यदल्लि व्याख्यान माडुत्ता भाष्य काररॆनरु मॊदलनॆय योजनॆयल्लि बुद्धि “शेष रूसवाद सात्विक त्यागवु हेळल्पडुत्तदॆ
  13. सर्व धर्मान्‌ परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज ॥ अहन्त्वा सर्वपापेभ्यो वॆ वमोक्षयिष्क्यामिमाशुचः ॥ गीतॆ 18-66 v श्रीमद्रहॆस्यत्तयसारे 748 इब्बुद्धिनिशेषम्‌ स्वतन्त्र प्रपत्ति निन्ठ नुक्कु प्रपत्त्यनुष्कान. कालत्तिलुम्‌, पिन्सु न स्वयं प्रयोजनमाय्‌ उ पायत्कॊ कुदर त्त उत्तर कृत्यत्तिलु मुप श्री भाष्यकाराणां उसायान्तर नैरपेश्स्य विधेयत्व रूप द्वितीय योजनाच प्रपत्युषायस्कापि सज्सता, द्वितीय योजनॆॆयिल्‌ अल्प शक्तियाय्‌ विळम्बाक्षमनानवनुक्कु दुष्ट रॆमांरॆत्‌ सील साध्य मान उपायान्तकिकॆ कि” प्टार्‌त्तु शोकं पिरक्स, अननुडॆ सज शोकाप सोदनार्थनाह सुकरमांय्‌ सकृ त्र र्रव्यमान उपायान्तरकॆ निधित्र दाक्सि नीयॆं पायान्तरत्तिल्‌ अल य वेण्हा नॆ रजिन्रु अरुळिच्नॆय्दार्‌. इप्प्रपत्रृ ;नुष्ठ्मानुतु क्सु पूर्वावस्थॆ स यिल्‌ उपायान्र रानन्वयं दृ वादागत माय्‌ प्रपत्त धिकारत्ति ले कॊरुहक्कडनदु. उत्त रावसॆ यल्‌ उपायान्र्य रान न्वयं शास्त्रादधागतमाय्‌ इप्रसत्ति यिनुडै य नॆ रसेश्ष त्ति ले निर्व कृडवदु. यॆन्दु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. ई बुद्धि निशेषवु स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्कनिगॆ प्रुसत्त्यनुष्मान कालदल्लियू, नन्तर. प्रपत्युपायानुष्कानदल्लि सॆम्बन्धनिल्लद ‘स्वयॆं प्रयोजनवागि माडुव उत्तर कृत्यदल्लू उपजीव्यवु. प्रसङ्गात्‌ द्वीतिय योजनॆयन्नू द्रि तीय योजनॆयिल्‌ ऎन्दारम्भिसि अआनुग्रहिसुत्तारि “अदागि GE परित्यज्य” ऎम्ब श्लॊ क व्याख्यानदल्लि, ऎरडनॆय योजनॆयल्लि अल्प शक्ति यागि विळम्बाक्षमनाद अर्जुननिगॆ दुष्टॆरवागि चिरकाल साध्यवाद उपायान्तर भक्तियोग वन्नु नोडि शोकवु उण्टागलु, अवन शोकवन्नु होगलाडिसलु, आ भक्तियोगक्कॆ गळन्न विरोधिगळाद माडि अनन्त निर्वर्तिसि पापगळन्नु कॊळ्ळलु कृ चै वचा ताण्ड्रायण, कूश्माण्डादि. कठिणगळाद स अशस्गनादकॆ, तत्तस्स्यानदल्लि सुकरमाय्‌ सकृत्यर्तन्य मांय्‌ इत्यादि सुलभवागि मातलहॆ-वाद, ऒन्दु सल मात्र माडिदरॆ साकाद उपाय इन्तरत्तै ऎ आङ्गरूपवाद प्रुपप्तियन्नु विधिसिरुवुदागि, अर्थमाडि नीनु कृच्छ ऎ चान्द्रायणादि खिल सनिवर्तक ऊं इय ऎतईरगळल्लि ष्ठ ब्ल अलॆदाडबेडनॆन्दु, 26 आनुग्रहिसिरुत इस्रपत्यनुष षू नत्तु Ke इत्या दि ई नुसि यन्नु अनुष्टि शि pe सुवुदळ्ळ आक फू PSS र्ण दल्लि इ उपां२न्तॆरि बा क गह र दगॆ गळल्लि सेरिकॊळ्ळुत्तुदि. न लि) चिन्नू. अनन्वयवु शास्त्र दिन्द उत्तरावस्थॆयल्लि ‘कैवात्मास प्रास्तवागि- छु ग्रनागि अन्दरॆ प्रपत्तियन्नु नगॆ ग प प्र घ्‌ F व माडबीकि स” नल व माडिदरॆ बर्म ना निज निन्तॆ PR अधिकारवाद इष हि अनुस्ठिसिदॆ ४ इनॆ माडिद तळ ०अल ऎन आ १ नन्तर, किञ्चन्यदल्लि २ त ई जौ उपायान्तरगळ कॊरुहळ त वं त ५ त डु कॆ खः “ad लुटुट dd NNN उण्ट ल्व!) आ पि 0२5 भॆ र्रि) बिसियु प सत्तियय जारि बण्ट होगुत्ति, होगुत बं अब लि शास्तैदिन्द Ly 3 & ऎ भि ऊम्बागि, इ ज्‌ गळॆ ह Ck आ आयत wiv आ. फॆ त 6४ pd ( A खि ई ह स? ज ब), स्तृथि खु 749 स्पभावव्यवस्था धिकारः “परित्यज्य? विधियॆना रु ऎन्सिरनिदु अनुवाद मॆना र्ळु अधिकारवु्‌ कॊल्लुहिरदॆन्रु तात्स र्य म्‌. प्रपत्तियाहिर उपा यत्तिनुडै य नॆ gh _दिहळ्तॆ “सॊल्लु? रणॆत्रु तात्स रृम्‌,. “निनो इप्पडि “परित्यज्य” ऎन्सि “रविडति शि लै ऎन्निर विडत्तिल्‌ कइरं निवक्षित हार्ट्‌ ॆ नै रसेक्स ४नंवर्‌ Me प्र्राक्स्‌म्‌. “परित्यज्य? नॆन्रु नै रपेश्स्यं निवक्षितवानाल्‌, “नातु? ऎन्निर कोक निषेधत्ताले, अकिल्लान नाय्‌ “निश्किरनिल तोत्तु हैयाले अधिकारमुवु्‌ “अर्थसिद्ध नळाहॆक्टडवदु. आप्टोदु प्र कृ तोपासन न्यायात्तदज्ञाना मुसस्सितौ । अन्येषां चैतदज्ञत्वत्यागोत्र प्रतिषाद्यते ll ec! “निक? शब्दनुख्‌ सात्विक त्यागत्ताले तन । कृलिल्‌ पराधीन कर्त्न्सत्तादिहळॆ विवक्षित्तल, फलोपाय्कैैक्यत्तॆ ब्हॊल्लुदल्‌, एळॆनो सर्फोपणंय सानति ले ‘निर्दिर निलैयैॆ काब्टुदल्‌, शॆय्यकृडनदु. pO लागा ई अकिञ्चनाधिकारवू नैरपेक्ष क्ष वू. “परित्यज्य? ऎम्ब - पददल्लि विवक्रिसनॆन्दु तिळिसुत्तारॆ, अदागि चरम श्लोकरल्लि हेळिरुव “(सरित ज्य) ऎम्ब ई पदवु “सर्वधर्म्नान” सरित त्यज्य वर्त सळ स्त मं” ऎन्दु वर्तमानवॆम्ब पदवन्नु टा ५61] अनुवादनॆन्दु हेळुववरिगॆ आकिञ्चन्यनॆम्ब अधिकारवन्नु हेळुवुदागि. तात्पर्य. “परित्यज्य? ऎम्ब इदु निधियागि, “उपायान्तरगळन्नु बिट्टु? ऎन्दु. अर्थवादरॆ प्रसत्तियॆम्ब : उपायद ’ न्वॆरसेक्ष्यादिगळन्नु ’ हेळुवुदॆन्दु ताश्पर्य. हीगॆ ऎरडु प्रकारदल्लियू सर्वधर्म स्वरूपत्याग विधि प्रसङ्गनिल्लनॆम्बुदु’ सिद्ध. “इप्पडि परित्यज्य? इत्यादि-हीगॆ सरित्य ज्यवॆम्बल्लि आकिञ्चन्याधिकारवु विनक्षितनादरॆ इमामेशा” ऎम्ब नैरसेक्ष्यवु आनुसन्धिसल्पडतक्टदु. «हरित ज्य) ऎन्दु नैरपेक्ष नु ‘निवक्षितवादकॆ “माशुचः? ऎम्ब शोक निषेधदिन्द, आकॆञ्चननागि निल्लुव जल्प स्कि यु तोचुवु ब अकिञ्चनाधिकारवू अर्थसिद्धवागुत्तदॆ. नैरसेश्षनन्नु स्रतिपादिसुवुदर फलनन्नु आफ PN €दु ऎन्दारम्भिसि पासनन्यायत्‌-इत्यादि-आदागि गीतॆयल्लि प्रस्तुतवागि पि 3 त्रि भिसुता-कॆ. भक प्रकतो योग द ल न्याय दिन्द तॆदङ्गानां-भक्क ङ्गगळाद ह धर्मगळु पसि तौ न्यास विद्यॆयॆल्लियू आङ्ग वागि प्रास्त्‌गळादक्कॆ अन्ये (साञ्च आनुकूल्य सङ्कल्प- चित गाद वर्णाश्रम धर्मगळ एत दङ्गत्व कागद सत्तिगॆ आङ्गगळल्लवागि विधिसल्पडुत्तदॆ. इरर तात्पर्यवेनॆन्दरॆ आ आवुगळ त्यागवु, अत्र “परित्यज्य? ऎम्बल्लि प्रतिपाद्यते भक्तियोगक्कॆ वर्णाश्रम धर्मगळु “सॆहकारित्सेनच” (ब्रह्म सूत्र 3-9-55)ऎम्ब ब्रह्मसूत्रद प्रकार, अ-गवागि अनुष्ठेयगळु, प्रपन्ननिगॆ “विहित त्वाच्च आश्रनुकर्मानि (ब्रह्मसूत्र 3-4-32) ऎम्ब सून्पद प्रकार “नर्णाश्रम धर्मगळु वित ग माडबेकादरू प्रसत्तिगॆ अङ्गविल्ल. प्रसत्तिगॆ अनुकूल्य सॆङ्कल्फादि ऐदु. अङ्गगळु विनह बेरॆ यावुवू अङ्गविल्ल हीगॆ “परित्यज्य ऎम्बल्लि नैरपेक्ष नु निवक्रितवादरॆ एकशब कै एनु आर्थ वॆन्दरॆ, एक शब्दम्‌ सात्विक त्यागत्ता शरणवागि अञ्जि ne गि ले इत्यादि $ विवरिसुत्तारॆ. .. अदागि, निकशब्दवु, नन्नन्नु आश्रॆयिसु, ऎन्दु. भगवन्तनु हेळलु शरणागतिय निन्नु तानुश्रीमद्रहस्यत्र्रयसारे 750 नित्यकैमित्ति कॆ कर्माननुस्माने स्रत्यवायो दुर्लङ्घ्यः प्रपत्तिक्याहवॊन्रुम्‌ अनुष्ठिक नेण्मावाहिलुम्‌, स्वतन्त्राधिकारत्ताले नान विनहक्कु स्वामिंयिनुडै य वाज्ञा ति लङ्घन माहादॆन्रु समर्थित्तार्‌हळ्‌ आजा 2 विरोधिभिः ग्रास युश्लिसराज्कु- खै- स्वाधिकारोजित सक कै $ प्रत्यवायो दुरत्य 050801 ४९॥ शि नित्य नै मित्ति ई करा ऒनुष्ठा )ने लाभद यमस्य ना त्तत्रृत्यवाय निमारणवं्‌ स्वामिसनॊ (षतः प्रीति रिति लाभद्वयं रम्‌ । ५० ॥ अनुष्ठिसुवुदरिन्द तनगू मोकोपायत्ववु, उण्टो ऎम्ब सन्देहॆवु बरलु, सात्विक त्यागदल्लि अनुसन्धान माडुवन्तॆ शरणागति कर्तृत्ववू निनगॆ पराधीनवाद्दॆरिन्द, मामेकं त व्रज- नन्नॊो ब्रनन्ने उपायवन्ना गि-आश्सॆ जु ऎन्दु हेळिरुत्त दॆयाद्ध रिन्द. “विक? शब्ददल्लि जीवनिगॆ पराधीन (ईश्वराधीन) कर्तृत्ववु हेळल्पडुक्तदॆ ऎन्दु विनक्षिस सबहुदु हागॆये “एक? शब्ददिन्द फलोपायैॆ कृत्तॆ चॊ ल्लुदल्‌-फलवू उपायॆवू के. ऎन्दु हेळबहुदु.हागॆये सर्वो पायगळन्नु बिट्टकॆ अवुगळ फलवु सिद्धिसुत्तदॆये ऎन्दरॆ, एक शब्ददिन्द. अ अर्थवू लभिसुत्तदॆ यॆन्दु एकने सर्वोपायस्थानत्तिले ऎन्दारम्भिसि हेळि फिगमिसुत्तारॆ. अदागि. सर्वधर्म गळ स्थानदल्लि नन्नॊ- ब्बनन्न्ने शरणवागि हॊन्दु ऎन्दरॆ सर्वोपायगळू कॊडुव फलवन्नु तत्स्या नदल्लि भगवन्तनॊब्ब ने निन्तु :कॊडुत्तानॆन्दु..“एक’ शब वु तिळिसुत्तॆ दॆ. ऎन्दू अर्थ. नित्यनैनित्ति क कर्मुगळॆन्नु आनुष्ठि सदे होदरॆ दोषवुण्टु. प्रपत्तिक्काहवॊन्रुम्‌ इत्यादि - हीगॆ प्रसत्रिगोस्कर ’ बेरॆ याव कर्मवन्नू माड बेकिल्लवादरू, “विहितत्वाच्च्र आप्रॆखु सर्माहि” ऎम्ब सूप्रिद प्रकार स्वतन्त्रा धिकारत्ताले.-. स्वतन्त्राज्ञ्या सिद्ध नित्य नैमि७िक कर्मगळन्नु, विधिसुव " फावज्कीनमुग्लिहोत्रञ्जुहोति” इत्यादि श्रुतिगळ बलदिन्द, स्वामिगॆ कॆङ्करनाद इवनिगॆ स्वामिय आज्ञ्यातिलङ्घनवु कूडदु ऎन्दु समर्थिसिदरु. ई आथेनन्नु कालकॆयॆ मूलक सगृहसुत्तारॆ- अदागि. आज्ञा निरोधिभि स्सा यर्ह इत्यादि आज्ञा निरोधिभिः - आग्लौयन्सु मीरिद दुदरिन्द आज्ञ्वानिकोधि गळागि रन ्रयॆश्लि त्रपॆराज्मुख्यॆ : : - तन्न आधकारानु गुणवागि प्रायश्चित्तवन्नु माडि इ । बु कॊळ्ळलु कसु सम्पत स्वाधिकारोचितः प्रत्यवायः - तन्न अधिकारक्कॆ अनुगुणवाद कुण्टितन, अन्धत्व, मॊदलाद क्लेशगळु दुरत्ययः - टकबङ्घनाशॆक गळु. आ क्लेशगळन्नु अनुभविसॆबेकागुत्तदॆ. ऎन्दर्थ. नित्य नै मित्रिकॆ “als ic इतस्ट आज्ञा नुसालने - भ मतन आजॆ फयॆन्नु सरिपाल निवारणवम्‌ - आयाया प्रत्यवायगळ “(शिक्षॆगळ ६ Co J शा ९ ग्‌ तॆ 2४9२०२ सॆङ्घॊ “सदिन्द WY ब्र म = ऎ ed बिट ओ),

751 प्रभानन्यवस्था धिकारः अनिच्छातो निनक्तीत स्पर्गाद्यं कर्मणां फलम्‌ । अमर्यादस्य दुर्वारः प्रत्यवायोजन्यहेतुकः । ५१ ॥ शि श्र गीता चरनमुशॊ कस्य श्रि ¢ भाष्यकार योजनाद्व ये स्व तं न्त्र प्रपत्त सुवाडोपैस्तॆ, (व इप्रपत्तिय्य भक्त ako माह अरुळिचॆ शे य्‌ ददु, प्र सत्ति सकल फलसाधन मान सूय प्र क्र तमान भक्ति ‘योग माहिर फलत्ति ले उदा पेत्र “कडि इज्बु द्वितीय अनुज्ञा पालनदल्लि स्वामि सन्तोषदिन्द प्रीति ऎम्ब ऒन्दे लाभवु अर्थात्‌ सिद्ध. कर्मणां- कर्मगळिगॆ, स्पर्गाद्यं फलं - स्वर्गने मॊदलाद फलवु, अनिच्छातः - आयाया कर्मानु ष्ठान कालदल्लि इच्छॆयिल्लदिद्दक्कॆ निवर्तेत - उण्टागुवुदिल्ल… अदागि विनियोग पृथक्व्व न्यायदिन्द ऒन्दु कर्मक्कॆ नाना फलगळ विनियोगवुण्टु. न याव फॆलनन्नु उद्देशिसि कर्मानुष्मानवु माडल्पडुत्तदॆयो आ फलने बरुत्तदॆ. स्रकृतदल्लि प्रसन्ननु कर्मगळन्नु भगवश्र्रीति रूस फलक्टोस्थॆर माडुवुदरिन्द, आ प्रीति रूप फलवे. भुजग त्तदॆ. स्वर्गादि सन्नु उद्देशिसि कर्मगळन्नु माडदिरुवुदरिन्द आ फलगळु सिद्धिसुवुदिल्ल. इदे न्यायवु पापाचरणॆयल्लू उण्टे ऎन्दक्कॆ आमर्यादस्क ऎन्दारम्भिसि उत्तरिसुत्तारॆ. अदागि अमर्यादस्य - शास्त्रद ऎल्लॆयन्नु मीरि पाप पकृत्यगळन्नु आनुष्ठि सतव अन्यहेतुकः- पासनन्नु कारणवागि जॊोडरुव. प्र तृमायक - नरळादि प्रान्नि रूपतिक्रंयु, दुर्वारः - प्रायश्चित्तवन्नु माडदिद्दरॆ Ne: अन्दरॆ आयाया शिक्षॆगळु अवश्य उण्टागुत्तॆवॆ. पुण्य कर्मगळिन्द फलवु बरबेकादरॆ, अदर अनुष्ठानदल्लि फलेच्छॆयी आधिकार - पासकनु गळ फलेच्छॆयु यारिगू उण्टागुवुदिल्लवाद्दरिन्द आ पास कर्म! गळन्नु माडुवुदक्कॆ आ इच्छॆयु अधिकारवागलारदु. आद्दरिन्द आ इच्छॆय अभावदिन्द नरकाद्यभाव रूप फलवु सिद्ध ‘सुवुदिल्ल. आदरॆ नरकादिगळु पापगळन्नु माडुवुदरिन्द अवश्य सिद्धि सुत्तवॆ ऎन्दु. तात्पर्य. गीताचरम श्लोकक्कॆ स्वतन्त्र प्रपत्ति ख परवागियू अर्थवुण्टु. ; श्री भाष्यकाररु गीताभाष्यदल्लि “सर्वधर्मान्‌’’ ऎम्ब श्लोकक्कॆ भक्तियोगक्कॆ अङ्गवाद प्रपत्ति परवागि अर्थ माडिरुवुदरिन्द स्नतन्त्रॆ प्रपत्ति ऎम्बुदॊन्दुण्टी ऎम्ब प्रश्नॆगॆ इप्रपत्तियै ऎन्दारम्भिसि उत्तरिसुत्तारॆ… अदागि ई प्रसत्तियॆन्नु भक्तियोगक्कॆ अङ्गवागि हेळिरुवुदु, प्रसत्तियु सॆकल फल साधनवॆम्ब अभिप्रायदिन्द हेळिदॆ. इदन्नु स्पकृतव.द भक्ति योगवॆम्ब फलसाधनक्कॆ उदाहरणॆयागि तोरिसि कॊट नरु. इदरिन्द स्वतन्त्र प्रसत्तियू उप. लक्षितवॆन्दु सूचिसल्पडुत्तदॆ.प्रसत्तिगॆ भक्क्यङ्गत्ववन्नु हेळुव द्वितीय योजनॆयल्लि उपायनिकोधि म निनर्तकवाद प्रायश्चि त्र ग जा स्का दल्लि निल्लुव स्थितियु हेळल्पट्टकु. अदु उदापॆरणॆयाद्द रिन्द म निरोधि पाप निवर्तक. भक्तिरूस उपायान्तर स्थानदल्लि निल्लुव स्थितियू स्वतन्त्रनाद ब वाद कर्मगळिगॆ सात्विक त्याग स्वरूपवन्नु गॆ विवक्षितवॆन्दु तात्सर्य. प्रथम योजनॆयल्लि, भक्त तिङ्ग कृपॆ माडि हेळिदरु. अदु स्वतन्त्र स्रसत्तियल्लू सृतॆन्त्र प्रपत्ति निष न नो, विवक्तितनॆन्दु तात्पर्य, इङ्गु द्वितीय योजनै “py त्रीव.द्रहस्यत्र्रॆयसार; 752 योजनै यल्‌ दुष्ठ रज ) ळान भक्ति योग परृन्तोपायज्ञ ४सुडैय स्था नत्तिले निर्कि र उपाय निशेषमुनर्‌, प्रथम योजनै यिल्‌ बुद्धिनिशेष पूर्व कमान स प्रपत्त नु ष्मा नमुम्‌, कृतोपायनुडै य स्व क्ट प्र जित तॆ. रमा, अनुसञ्जेयनम्‌. किञ्च, व सुदुष्करेण शोचेद्यो येन यॆनेष्ट हेतुना । सस तस्याह मेनेति चरमश्लोक सज्ञ हः! ५२ ॥ भावाभावौ नधर्माणां प्रपत्ते रज्जमिष्यते॥ स्वतन्त्रशिष्ट्या शक्केहा शेषा भावोधिकारगः ॥ ५३ ॥ यिल्‌ ऎन्दारम्भिसि फथिरूपिसुत्तारॆ. अदागि इङ्गु-कई मेलॆ हेळिद उसलक्र्याकारगळन्नु सर्व धर्मान्‌ परित्यज्य”, ऎन्दारम्भिसुव श्लोक व्याख्यानदल्लि ऎरडने योजनॆयल्लि दुष्क रॆङ्गळान इत्यादि-माडलसाध्यवाद, भक्तियोग पर्यन्तगळाद उपायगळ स्थानदल्लि, निल्लुव स्न तन्त्र प्रपत्ति रूप उपायवू, प्रथम, योजनॆयल्लि हेळिद बुद्धिनिशेष पूर्नकमान-सात्तिक भा पूर्वकवाद, प्रपत्यनुष्मानमुम्‌ प्रसत्त ;नुषा नवु, उपायवन्नु अनुसि SS यं प्रयोजनवाद कैङ्कर्यवू अनुसन्धेय. द्वितीय योजनॆयल्लि विनक्षितवाद सारार्थवन्नु किञ्च ऎन्दारम्भिसिसुदुष्करेणशोचेद ऎम्ब कारिकॆगळिन्द सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि यः-याननु सुदुष्करेण, मूडलसाध्यवाद, येन योनॆ-यान याव इष्टहेतुना-फलवन्नुसाधिसुकॊडुन उपायदिन्द शोचेत्‌-आ उपाय वन्नु माडलागदॆ, दाःखिसुत्तानो तस्य्य-.अननिगॆ, स्त सः आयाया फल साधनवाद उपायवु अहमेवन-नाने, आन्दरॆ आयाया फलगळन्नु साधिसिकॊडलु, आयाया उपायान्तर स्थानदल्लि नन्नन्नु इरिसि शरणागति माडिदरॆ नाने आ फलगळन्नु साधिसिकॊडुत्तेनॆम्बुदु चरमश्लॊ (क सङ्ग्रह चरम श्लोकदल्लि विवक्षितवाद सारार्थ सङ्ग्रह. भावाभावौ न धर्माणां इत्यादि - प्रपत्तिगॆ नैरनेक्ष्य निधि पक्षदल्लि वर्णाश्रम धर्मगळ अनुष्ठानवु हेगॆ अवश्यकवॆन्दरॆ, धर्माणां भावाभामौ - वर्णाश्रम धर्मगळ अवश्यकत्व, अननश्यकत्ववु, प्रपत्त्वेरङ्गं नेष्यते - स्रनत्तिगॆ अङ्गवागि ऒन्सिकॊळ्ळल्पडुवुदिल्ल. आदरॆ, स्वतन्त्र शिस्ट्र्या - स्वतन्त्रनाद भगवन्तन शास्त्ररूस आज्ञॆयिन्द, शक्केहा - ईहु चेीष्टायां ऎम्बुदु धातु. शक्कगळाद कर्मगळ अनुष्ठानगळु माडबेकादवु. प्रसत्तिगॆ अङ्गविल्लदिद्दरू, वर्णाश्रम धर्मगळु भगवन्तन आण्ञॆगळाद्दरिन्द तन्न शक्त, नुसार अवश्यानुष्मेय गळु ऎन्दर्थ. शेषाभावो - अशक्यवाद कर्मगळ अननुष्मानवु, अधिकारगः - आकिञ्चन्य रूस अधिकारदल्लि सेरिकॊळ्ळुत्तदॆ. अकिञ्चननाद इवनु अशक्यगळाद इतर कर्मगळन्नु माड बेकिल्ल. अदु इवन आकिञ्चन्य स्वरूपदल्लि अडॆगुत्तदॆयॆन्दु तात्पर्य 758 प्रभानव्यस्थाधिकारः क्रत्वनज्जतया येतु तदानी मननुस्किताः । स्वकाले स्वनिधेरेव कार्यास्तॆे तद्वदत्र नः । ५४ ॥ सर्वधर्मस्वरूपत्याग निरसनम्‌

  1. “त्यजधर्म मधर्मञ्च ऎन्नि रदुवुवर्‌ काम्यज्ञ ळैययवर्‌ निसिद्धज्ञळ्ळेयंव्‌ निडचॊ स्स पडि; “त्यजसत्यानृते” ऎस्सिरुदुवुवक्‌ आत्मानुभवत्तै युव्‌, ऐश्वर्यत्तै युवर्‌ प्रयोजन माहक्कोलादे कॊळ्ळॆ स्रपडि ; वाचिकज्गळ्ळॆ विशेषित्तु च्हॊल्लित्ताह इत तरक सप्रसत्त्यनुष्मान कालदल्लि माडलागद सन्ध्यावन्दनादि थिश्यनैमित्रिक कर्मगळन्नु अनन्तर माडबेकॆन्दु कृत्वनङ्गतया ऎन्दारम्भिसि विधिसुत्तारॆ. अदागि क्रत्वनङ्गतया-ज्योतिष्को मादि यागगळिगॆ अङ्गनिल्लदिरुवुदरिन्द येतु तदानीमननुष्मिताः आ याग समयदल्लि माडलागलिल्लवो, ते - अवु- सन्ध्यानन्दनादिगळु, स्वकाले - तन्न कालदल्लि स्वविधेरेन स्वतन्त्राज्ञ्ञा विधियिन्द, कार्याः - हेगॆ माडल्पडबेको, तद्वत्‌ -. हागॆये, अत्र - प्रपत्त्य्यनुष्ठान कालदल्लि माडलागदॆ तडॆयल्प ट्टि, वणाश्रम - धर्मगळु, नः - प्रपन्नराद नमगॆ, *कार्याः - अनन्तर माडल्पडबेकादवु. सर्वधर्म स्वरूप त्यागवु चरम श्लोकदल्लि हेळिरुव “सरृधर्मान्‌ परित्यज्य? विगॆ अर्थवॆम्बवाद निरसन.
  2. “त्यजधर्मुमुधर्मञ्ज” ऎम्ब वचनक्कॆ काम्य कर्मगळन्नू निषिद्ध कर्मगळन्नू बिड बेकॆन्दु अर्थवे हॊरतु नित्यन्नॆनु3,कनणाश्रनु धर्मगळन्नु बिडबेकॆन्दु आर्थवल्ल. “त्यज सत्यानृते अनि” सत्य शब्दवक्किलाक्षणिकवागि आत्मानुभवनन्नु तिळिसुत्तिदॆ. अनृत शब्दवु अस्थिरवाद ऐश्वर्यवन्नु लक्षणॆयागितिळिसुत्तदॆ. आद्दरिन्द “तैजसत्यानृते” आत्मानुभननन्नू ऐश्चर्यवन्मू फल वागि अपेक्षिसदॆ इरु ऎन्दर्थ. वाचिकङ्गळ्ळॆ इत्यादि. सत्यशब्दवु वाचिक सत्यद विषयवागियू आसत्य शब्धवु अनृतॆ विषयवागियू हेळबहुदु. आग सत्यशब्दवु भूतहितवल्लद यथार्थवचन. असत्य शब्दवु अनृत सामान्य. “भूतॆ हितं सत्यम्‌” `विनाहकाले रॆति सम्प्रयोगे प्राणात्यये’ सर्वधनासहाके । मित्रस्यचार्थेप्यनृतं. वजीयुः पञ्चान्यतान्याहु रपातकानि ॥ विवाह कालदल्लियू, रति क्रीडॆयल्लियू, प्राणापद्दशॆयल्लियू, सर्वधनवू नष वागि होगुव जा अ ्र्र्र्र्र्र्र्र त्र, प, डव ड्त तस्यै ैा ैाु स स सउ्ध वाडि २. जम
  3. त्यजधर्ममधर्मञ्चतैजसत्यानृते अपि 4 षि त उभेसत्कान तेतृक्का येनत जसि त p 0) ऒद शि py त्रीमद्रहस्कत्रयसारे 754 वुमाम्‌.अदिन्‌ अरुनॆ)्फि तोत्तुहॆ क्काह “उभे सता, नै तेत्यक्षा ? ऎन्रु अनुवदक्किरदु. त्यागत्तिल्‌ कर्त तॆवम्म्‌, परानीनमॆन्रु अनुसन्धिकॆ काह नॆयीन त्यजिसि तत सज” ऎन्निरदु. चरमश्लोके बुद्धि सूर्रोत्तराघाश्लेषोफ्र्यक्त इतिवादः इप्पडियानाल्‌, आज्ञातिलङ्घनुत्तुक्सु ऒरुनिरहस्रिक्के यिरुकृ,. शिलर्‌, 2) “तस्मात्त्यनणद्धवोत्स जृ्यचोदनाम्प्रतिचोदनाम्‌ । प्रवृत्तिं निवृत्तिञ्च श्रोतव्यं श्रुतमेन च । मामेक मेव शरण मात्मानं सर्रदेहिनाम् । याहि सर्वात्मभावेन यास्यसि ह्यकुतोभॆयम्‌ ॥? सातारा समयदल्लियू स्मेहितनिगोस्फरवू, सुळ्ळु हेळबहुदु. ई ऐदु विधवाद सुळ्ळु हेळुवुद रिन्द पासवु, सम्भविसुवुदिल्ल. इदिनरुमै तोट्रुहै क्काह- सत्यानृतगळनन्फ बिडबेकॆन्दु हेळि पुनः उभेसता सनृतेत्यक्ता त्र ऎन्दु हेळिरुवुदु इदन्नु बिडुववरु. . बहळ अपुरूसनॆन्दु तिळिसुवुदक्क्टोस्टर हेळिदॆ. त्यागत्तिल्‌ कष्टुत्तु मुमः. इत्यादि ई त्यागदल्लि कर्तृत्ववू सरा धीननॆन्दु अनुसन्धान माडुवुदक्कोस्कर “येनत्य जसितत्यज? याव स्वातन्त्रा आ भिमानदिन्द मेलॆ. हेळिद धर्मादिगळिन्नु बिडुत्तीयो आ स सतरकृभिनानवन्नू बिडु, ऎन्दु हेळिदॆ. हीगॆ मेलॆ हेळिद वचनक्कॆ तात्पर्यविरिवाग कॆलवरु आ पात प्रतीतियिन्द ऎल्ला धर्मगळन्नू बिडु ऎन्दु ई वचनक्कॆ अर्थमाडि, अदक्कॆ उद्दन गीता नचननन्नु उपोद्भ लकवागि हेळुत्तारॆन्दु हेळि आदू. सरियल्लवॆन्दु आचार्यरु, इप्पडियानाल्‌ अज्ञााति लङ्घनत्तु कु ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तार्कॆ, अदागि मेलॆ निरूनसिसिदन्तॆ, आज्ञा कतिलङ्घनक्कॆ ऒन्दु. विरहु - उपाय, दारि इल्लदिरुवाग, कॆलवरु (1) “तस्मात्ममुद्ध स वोत्स्स ज्य” इत्यादि चोदना - विधिरूपवाद शास्त्र, “अहरहः सन्ध्यामुपासीत”, प्रतिदिनवू सन्ध्या मुदनादिगळन्नु माडु इत्यादि, प्रतिजॊोदना-ऎन्दु निषेध शास्त्र -नकळञ्जं भक्षयेत्‌ - मद्यपान माडबारदु इत्यादि, प्रवृत्ति-सॆत्यर्मदल्लि प्रवृत्ति, निन त्ति निषिद्द कर्मगळिन्द निवृत्ति, श्रोतव्य - तिळिदुकॊळ्ळ जीकाद अर्थ, श्रुतॆं - मॊदलु तिळिदुकॊण्ड अर्थ, “च’ कारदिन्द सर्व धर्नुसङ्ग्रह- भारत शान्ति. 338- ak: काम्य कर्मगळन्नू निषिद्द कर्मगळन्नू बिडु. कै वल्य, ऐश्वर्मगळल्लि आसॆयन्नु बिडु. भूत हितवल्लद सत्कवचनव सुळ्ळ न्नू हेळबेड याव स्वातन्त्रा भिमानदिन्द धर्माधर्मगळन्नु मेलॆ हेळिदन्तॆ जॆडुकि करो आसा Moke hed बिडु.
  4. भागवत 11-12-14, 15 755 प्रभावन्यवस्था धिकारः ऎन्रु निवृ त्रि ऎ कूड विडचॊ न्न पडियालुम्‌, “सर्वैधर्क्मा परित ज्य? ऎस्लिर निडि ल्‌ ससर? शब्द त्रै सजस्कोचियामैॊक्का हॆवुम्‌, निवृ 3 ब धर्म ५ कैयुम्‌ कूड विडवेण्णु हॆ “यल्‌, अवत्त विडुहै यावदु.-शिसेधितॆ नै यल्लात्ति लव यथा शक्त ;नुष्कान “माहॆ याले, न निहिद्दा नुष्कानवं्‌ निभिबलप्रा प्र “माह याले बुदि पूर्रॊ आत्रराघुमुम्‌ प्र सन्न सङ्कु लेसियादॆन्रु भ्रविंष्ठा र्‌ ह्‌. ल जा इ हाव इ प्रपन्ना नां बुद्धि पूर्रोत्तराघांश्लेष इति वादं निरस्कति इदु निहवुव्‌ परिहसनीयम्‌, ; वऎबज्जनेयॆन्निल्‌ … अलेपकर्‌ पापं पण्णि नाल्‌ लेपियादॆन्सा ‘र्‌हळ्‌; इवर्‌हळळ्‌ पापॆमुवश्यम्‌ अनुष्मिक्कवेणंु मॆना स र्‌हळायि 002. ह “भक्ष्योत्तम प्रतिच्छ न ० मत्तॊ $ीबडिशमायॆसम् । अन्ना भिलाषीग्रसते नानुबन्ध मनेक्षतॆलि । अदागि ऎल्लॆ उद्भवने विधि निषेध शास्त्रगळन्फू सत्सर्म दुष्कर्मगळन्नू अनुक्तगळाद इतर फर्नुगळन्नू. प्रसत्रिगॆ अङ्गवागि नाति सर्वदेहिनामात्मानं - ऎल्ला प्राणिगळिगू अन्तरात्मनाद, मामेकनोव - नन्नॊब नन्ने शरणंयाहि - उपायवागि स्वीकरिसु नन्नल्लि शरणागतियॆन्सि अनुष्ठिसु ऎन्दर्थ. इदरिन्दागि अकुतोभयॆं यास्यसि, कुतो फिभयं नास्तीति, अकुतोभयं - परमहद. परमपदवनन्नु हॊन्दुत्तीया इदु वास्म वार्थ. इदन्नु बिट्टु, कॆलवरु, निवृत्ति-दुष्भर्मगळु, इवुगळन्नू बिडबेकॆन्दु हेळिरुवुदरिन्द “सर्वधरर्णान्‌ परित्यज्य” ऎम्बल्लि सर्वशब्दक्कॆ सङ्कोचवन्नु हेळदॆ इरलु ऎल्ला नित्यन्सैमित्तिक रूस धर्मगळन्नू शास्त्रनिषिद्धगळन्नू बिडबेकॆन्दु अर्थ माडुत्तारॆ. आग्यॆ निवृत्तिरूस धर्मगळन्नू बिडबेकागुवुदरिन्द अवुगळन्नु बिडबेकॆन्दकॆ निषेधिसल्पट्ट ऎल्ला अधर्मगळन्नु यथाशक्ति अनुष्ठिसबेकॆन्दु एर्पडुत्तदॆ इन्द निषिद्भानुष्मानवा्‌ इत्यादि - ई निसेध्यगळाद कर्ना गळन्नु माडबेकॆन्दु. विधिबल प्रास स्तवादुदरिन्द प्र पन्ननिगॆ बुद्धि पूर्वोत्तराघवु सरु, वॆन्दु भ्रनिसुत्तारॆ. बुद्धि पूर्वोत्तराघवु लेपिसुवुदिल्लवॆम्बवाद निरास- इदु मिहवुम्‌ परिहसनीयनु्‌ - इदु सॆंसार वर्धकवाद्दरिन्द, परिहास्यक्कॆ आस्पद नागुत्तदॆ. ऎङ्गने ऎन्निल्‌ _ हेगॆन्दक्कॆ. अलेपकर्‌ - अलेपकमतावलम्बिगळु, पापवन्नु माडिदकॆ…. लेनि सुवुदिल्लवॆन्नु. त्तारॆ. इवरुगळु -पाहननन्न्न अनश्य अनुस्मि सबेकु ऎन्दु हेळि दन्तागुत्तॆदॆ. इदु भक्ष्योत्त मह स्रतिच्छन्नं इत्यादि-इदु श्लाघ्यवाद ‘मांसा इदि चूरुगळिन्द मरॆसल्पट्ट, कब्बिणद कॊक्कॆ[बडिशयन्नु आहारदल्लि अभिलाषॆयिन्द मीनु नुङ्गुत्तदॆ. मांसदॊडनॆ सेरिकॊण्डिगुव “कब्ब णद कॊक्कॆयन्नु नोडुवुदिल्ल. आग्यै £3 कॊक्कॆगॆ सिक्किकॊण्डु विरीनुगारन सॆ सिक्कि प्राणवन्नु बिडुत्तदॆ ऎन्नि रकणक्का म्‌ - ऎम्ब रीतियागुत्तदॆ. बुद्धि पूर्वो त्रराघनन्नुमाडुवुदरिन्द, नरकादिगळु प्राप्त ग वॆ बन्दन किळियुवुदिल्लवॆन्दु भाव. टट. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 756 इवै ऎल्लात्तॆ युव्‌ निनै त्तु 4आहोबत महतृष्टं विपरीत मिदं जगत्‌ ॥ येनापत्र पते. साधु रसाधुस्केन तुष्यति ।” le निद्विण्णनार्ना, इवर्‌हळ्‌ Lets itn अर्थमानाल्‌, यावज्जीन मिरुन्नु अनुष्ठि क्कु व निसि द्धानुष्ठान नॆ प्रपत्ति क्सु अज्ज माहै यताल्‌ साज्ग प्र सदनं सकृ तृ र रष्य मॆन्रु निडननुनु्‌ मात प्रपत्ति ्रि त्रि ल्‌ निल्ला निषिद्धज्ग नन्‌ अनुषि स्‌ a अशक्यम्‌. नीडु यथाशक्ति निषिद्धा रुषा नं हणि स क्कॊण्डु प्र पत्ति पण वुमर्‌ कण्डॆरियोम्‌. इ तल्‌ सापॆज्गळ्‌ अग्नि, षोनिनाय हिंसैपोले बास मल्ला नैयाले, बुद्धि पूक्टॊ ेत्तराघत्तॆ युव्‌ कूट्टि “सर्रपासेभ्यो गत वि र विडत्तु क्कु त्राब्लळ्‌ व्याख्यानं पण्णि नॆप स कारमुं विरुद्धमाम्‌. यथाशक्ति त्रिनिधासचारज आ? कर्रव $औळाहवुम्‌ प्रसब्ल क्युम्‌. ps इवै ऎल्लात्तॆयखम्‌ . निनैत्तु - हीगॆ स्वेज्छियागि आहार विहारगळन्नु माडिकॊण्डु इदु पासनल्लवॆन्दु हेळुव ई . मतस्करन्नु कुरितु “अहोबत महत्यस्वं” इत्यादि व्यास खुषिय, “आय्यो, ई प्रपञ्चद जनरु विसरीतवागि वर्तिसुत्तिद्दारॆ, इदु हेळदन्तहॆ कष सत्कुरुषनु याव व्यापारवन्नु माडलु लज्जि सुत्तानॆयॊ अदन्नु अयोग्यनु सन्तोष दिन्द माडि, तृप्तिकॊन्दुत्तानॆ, ” ऎन्दु निर्निण्ण नानान्‌ - निर्वेदवन्नु हॊन्दिदरु. महा भारतादिगळल्लि अनेक धर्मगळन्नु. माडुवन्तॆ ऎत्तिहेळियॊ, अनेक अधर्नुगळन्नु माड दिरुवन्तॆ हेळियू, : ई लोकद. जनरु. आधर्माचरणॆयन्ने माडुत्तारल्ला ऎम्बुदु अनर ठिर्वेग. इवर्‌ हळ” शॊल्लुहिरपडि ऎन्दारम्भिसि बाधकवन्नु तिळिसुत्तारॆ. : अदागि बुद्धि पूर्वो त्रराघवु लेपिसुवुदिल्लवॆन्दु हेळुव ई मतस्मरु हेळुवन्तॆ अर्थवादरॆ, जीवावधि माडुव निषिद्धानुर्स्मागळु ५ ह्‌त्तिगॆ अङ्गवाग्दरिन्दॆ, आरजगकनिडनि कूडिद प्रपदनवन्नु सकृत्‌ - ऒन्दे सल माडबेकु. ऎम्ब शास्त्र्‌नन्नु क/गियुवु* - बिट्टिन्तॆयागुत्तदॆ. जर. तत्काल सॆम्भावितॆ निसिद्धानुष्ठानॆवु मात्र प्रसत्तिगॆ अङ्गवॆन्दू हेळलिक्किल्ल. एकॆन्दरॆ प्रसत्तिक्षणत्तिल्‌ इत्यादि - प्रसत्ति यन्नु अनुष्ठिसुव कालदल्लि ऎल्ला निसिद्ध. कार्यगळन्नू माडिकॊण्डु अनुष्मिसुव्रुदु अशक्क. आद्दरिन्द आ समयल्लि यथाशक्ति निषिद्भानुष्ठानवन्नू माडि प्रसत्त्वयन क्लि माडबहुदु ‘ऎन्दक्कॆ ई अनुष्काननन्नु नावु ऎल्लियू नोडिल्लवॆन्दु आचार्यरु अनुग्रहिसुक्तारॆ. हागॆ निहिग्ज गळन्नु आनुस्मिसिकॊण्डु प्रपत्तियॆन्नि माडुवुदु. लोक विरुद्धनण्णु तात्पर्य… इप्पश्सक्तिल्‌ इत्यादि - ई पक्षदल्लि, पापगळू, अग्किषोमीय हिंसॆयन्तॆ,, पू सशब्दनाच्यवल्लदॆ. इरुवुदरिन्द बुद्धि सूर्वोत्तराघवन्नू सेरिसि, “सर्वपापे भ्यो सश्रियिष्यास? ऎम्बल्लि ताने व्याख्यान मूडिरुव प्रकारक्कू विरुद्ध. इल्लि निसिद्ध गळ आनुष्कानवु अशक्कवादरू निसिग्ध सामान्यवु विहितवाद्दरिन्द, पाप शब्ध नाच्यत्ववु इल्ल रृ ud pe wind U ऎफ आसॆ 4 eden, अत इल ३6न्नु अळॆ कथॆ वॆम्बुदॊे अवर भान. इवरु. हेळुव प्रकार, . मूरु विधवाद अपचारगळू-भगनद सजा ऎड ness J ल Nm कालॆ 2 भागनत2” कार आ शल्य चारगळू कर्त ब्टा ळं, प्रसिक्कवागुस mF 757 प्रभान व्यनॆस्माधिकारः इदु पूर्वानुष्का नत्तु KAN म्‌, पॊर्त सम्प्र दायत्तु कु म्‌, सा इ्वनुष्का नत्तु क्कु वक्‌, मत्तु मिप्टोदु काणि र मुमुत्सुक्कु ४5 अनुष्ठा नतु स कृव्‌्‌ निरुद्द म्‌, “स्टडि तॊल्लु मवॆर्‌हळ्‌ तम्मैं नॊरु प्रपन्नर्‌ अर्थकामदु ळडियाह नलियपु काल्‌ इदु प्र सन्न धर नॆंस्र वरै उहन्नि रुक्क्ळ तॆ प्लम्‌. इदु अनन्त प क्रै माणब्लळुक्नि विरुद्धमान सळव यस्रि क्ले ( आजि डुत्त नचनज इक्कु म्‌ विवस्रितमनु्र. निषिद्ध निवृ त्ति रूपज्ग ळल्ला म्‌ सरृधर्म शब्दत्ता लेसज yc हीतॆज्ह ळन्नु निण्डवु्‌ धर्मशभा र्थ मरियामल्‌ कॊन्न पडियन्रु शिल आचार्यर्‌ हॆळ्‌ ‘निर स हिप्टार्‌हल्‌. ऎज्जने यॆन्निल्‌ ? निवृत्ति हळिलेयॊरु फलत्तु शु साधनमाह नियम निशेषज्ञळुडने कॆय्‌ दनै धर्म शब्दा र्थमाम*. सामान्यमान अहिंसादिमात्रं पाषाभा ववतामित्तनै प्पोक्टि धर्म “शब्दत्तु ५ मुख्यार्थमन्रु. आहैयाल्‌ सलनिकेषण नोडे कूडिन शॆ अहिंसादिहॆळ्ळॆ निडुहॆ,०-५ादु ? फलच्लि ळैयखम्‌ वियॆनुज ळैयखुवत्‌ ओडुहै ; मत्तुवु्‌ क्र [47 इदुपूरानुष्मानत्तु कुव इत्यादि - इगु इष्टॆनॆन्दरि पूर्वरुगळु हीगॆ अनुष्ठिसियू इल्ल. सूस्रदायवू हीगॆ इल्ल. तावुगळू (पूर्व पक्षिगळू) इतर मुमङ्क्षु गळू आनुस्किसिल्ल.. ई प्रॆकार ऎल्लर अनुष्ठानक्कू निसुद्ध. 3 माधान हेळलागद शभ भळ वन्नु इप्पडि शॊल्लुमवर्‌ हळ्‌ ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि हीगॆ हेळुववरु तम्म; ऒब्ब प्रपन्ननु अर्थकामङ्गळडियाह इत्यादि - हॆणवन्नु सालवागि सडॆबो डद कित्तुकॊण्डो कॊडदॆ इद्दरू हागॆये कामु पीडितनागि इवन भार्यादिगळल्लि अतिक्रमिसियू नलियप्पु क्काल्‌ - हिंसिसिदक्कॆ इदु प्रसन्न धर्मवल्लवे ऎन्दु, हीगॆ हिंसिसुवरन्नु कण्डु प्रीतियिन्द कूडि इरबेकाद प्रसङ्गवु उण्टागुत्तदॆ. इदु अनन्त प्रमाणङ्गळुक्कुवक्‌ इदु बहु प्रमाणगळिगॆ निरुद्धनॆम्बुदु मात्रवल्लदॆ इल्लि ऎत्ति हेळिद वचनगळिगू विरुद्ध. निषिद्ध निवृत्ति रूपङ्गळल्लाम इत्यादि - निषिद्ध कार्यगळ फिवृत्ति रूपगळु सर्वधर्म शब्ददिन्द सङ्गृहीतगळु ऎम्बुदु धर्मॆशॆब्टार्थवन्नुु तिळियदॆ हेळिदन्तॆयिन्दु कॆलवु आचार्यरु निर्वहिसुत्ता, क्षि” ऎिङ्गनॆ नेयॆन्सि € ब्‌ हेगॆदरॆ निन्बुप्ठ-माडकॊडॆदु ऎन्दा हेळुव व्यापारगळल्लि ऒन्दु फलक्कॆ साधनवागि सबु विशेषगळॊडनॆ अनुषि ऎसतक्सुवु धर्म शब्दार्थगळु. सामान मान इत्यादि-सामान्यवाद अहिंसादि मात्रवु पासद अभान मात्र. इष्टल्लदॆ, धर्म शब्दा र्थक्कॆ मुख्यार्थवल्ल. आहैयाल्‌ इत्यादि आद्दरिन्द. फल विशेष नियम विशेषगळॊडॆनॆ कूडिद अहिंसादिगळन्नु बिडुवुदॆन्दक्कॆ फलगळन्नू, नियनुगळन्नू बिडुवुदु अल्लदॆ निवृत्ति शास्त्रदल्लि हेळिद निवृत्तिगळन्नु बिडलु दारियिल्ल. इदर. ता_र्यवेनॆन्दकॆ-अलौकिकवाद श्रेयॆस्साधॆनत्ववु धर्मशब्द्बार्थ. नियम विशेष दिन्दलू सङ्कल्प विशेषदिन्दलू माडुव शास्त्र निषिद्ध निवृत्ति 8 रूसवाद व्यापारवु धर्मवागु त्तदॆ हु ०ततिं स्वर्गं मुक्तिंवायद्यदिच्छति । त्‌्‌ तत्सर्वं लभतेनर; । खा श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 758 1 निवृत्ति शास्त्र त्तिल्‌ शॊन्न निवृ त्रि हळ्ळ निडुहै क्पु निरहिल्लॆ, नियम विशेषादिहळोडॆ कूडाद अहिंसादि मात्र मम्म्‌ धर्म त र्थनुन्रु म्‌ पक्चति, लुवरक्‌ शॊल्लुहिशरोम्‌. अधर्म परिहारेपि धर्मत्वेन निवक्षिते । स्यात्स तन्त्र निथेरेन नित्यं तस्य परिग्रहः 1५५! माज जा हा तीरदु. ऎन्दु ऐश्वरैक्कागियॊ, कुटुम्ब वृद्धिगागियू स्वर्गक्कागियू, मोक्षक्कागियू, आसॆसटु आ रीतियल्लि सङ्कल्पवन्नु माडिकॊण्डु ऐकादशियल्लि भोजन निनृत्तिरूस व्यापारनन्न्नु माडुवु दरिन्द, आयाया फलगळु लभिसि, ई निवृत्ति रूप व्यापारवु धर्म शब्द वाच्यवागुत्तॆदॆ. इदु “सायमाद्यन्त योरह्नोः सायम्प्पातॆश्चमध्भमे । उपवास सलसप्रेप्पुः जह्यात्‌ भुक्त चशुस यम्‌ ॥ ऎम्बन्तॆ दशनिदिन सायङ्काल(रात्रि) उपवासविद्दु, एकादशि उपवासॆनिद्दु द्वादशि बॆळिग्गॆ पारणॆ माडि पुनः आदिन्य रात्रि उसवासनिरुवुदु ऒन्दु कान्यु व्रत. इदु भोजन निवृत्तिरूपवादरू दशमिद्वादशि रात्रिगळल्लि ऊटविल्लद नियम विशेषगळॊडनॆय्कू फलदल्लि आसॆयिन्दलूमा डुवुदरिन्द धर्मविशिष्ठाकारदिन्द विधिसल्पट्टु धर्मनागुत्तदॆ. हीगॆयी आहिंसॆ, ब्रह्मचर्य, अस्तेय(कळ्ळतन सग मॊदलाद हिंसा निवृत्ति, स्त्री सॆङ्गनु निवृत्ति, कळ्ळतन निनृत्तिगळु काम्युवागि स्रक्कगळाद कॆलवु नियमगळिन्द कूडि धर्मगळॆनिसुत्तवॆ. प्रत्येकवागि तास्त्र विहितनल्लद कम्‌ क्रिया निनृत्तियॊ धर्नुवागलारदु. मेलॆ हेळिद रीतियल्लि ई धर्मगळिगॆ त्यागवु “सर्व धर्मान्‌ परित्यज्य” ऎम्बल्लि विनक्षितवादर्कॆ आ विशिष्ट त्यागवु फल सङ्कल्पवू नियमवू आद. विशेषण मात्रॆ त्यागवागुत्तदॆये विनह, विशेष्यनाद उपवास्त अहिंसा ब्रह्म चर्म आस्त्रेयगळु “सर्वधर्मान्‌ परित्यज्य” ऎम्बंल्लि विधिसिद त्यागक्कॆ विषयवागलारदु. एकॆन्दरॆ “एकादश्यान्न भुञ्जीत’ एकादशियल्लि ऊटि माडबारदु, “नॆहिंस्कात्‌ सर्नाभूतानि”’- सर्व प्राणिगळन्नू हिंसॆ माडबारदु इत्यादियागि प्रत्येकवागि निसेधिसिरुवुदरिन्द ई निवृ क्रियनु बिट्टिरि, अन्दरॆ निकादशियल्लि ऊटि, प्राणिहिंसॆ इत्यादिगळन्नु माडिदरॆ इवनिगॆ दोषगळु नट फरकाद शिक्षॆगळु उण्टागुत्तवॆ. आद्दरिन्द एकादशियल्लि भोजन निवृत्ति, हिंसा निन्न त्रिगळनुळ अन्दरॆ धर्म शब्दार्थवन्नु स्वीकरिसि, “अवुगळन्नु बिडुवुदु ऎन्दरॆ एकादकियल्लि ऊट माडुवुदु प्राणिहिंसॆ माडुवुदु, ऎन्दु निर्पडुवुदरिन्द इदु सरियल्ल. त्यागनाक्यवु नियम विशेष फलविशेषगळॆम्ब विशेषण त्याग मात्रदिन्द चरितार्थवु. विशेषण त्यागदिन्द विशिष्ट त्यागवु सिद्धिसुत्तदॆ ऎम्बुदु घट्ट्बार्थ आद्धरिन्द निवृत्ति शास्त्रगळल्लि हेळिरुव फिवृत्तिगळन्नु बिडुवुदक्कॆ दारियिल्ल नियम निशेषादिहळोडे कूडाद इत्यादि-फलदल्लि आसॆयिल्लद मत्तु, नियन्‌ विशेषगळिन्द कूडिल्लद अहिंसाडि मा )वू धर्म शब्दार्थवॆम्ब पक्षक्कॆ प्रकारान्तरदिन्द परिहार वन्नु आचार्यरु तिळिसुत्तारॆ. अदागि अधर्म परिहारे हि केवल निषिद्द निवृत्तियू धर्मत्तेन निवक्तिते-“सर्न्वधर्मान्‌ पशित्यज्य? ऎम्बल्लि धर्म शब्दार्थवागि विनक्षिसल्पट्टरू, स्वतन्त्र निधेरेव-स्वतॆन्त्रनाद भॆगनन्तन 249 स्रभावव्यवस्था धिकारः एवं सर्वधर्मत्यागानर्थे शिश्चिते सति “जोदनां स्रतिचोदनां’ इति वाक्यस्य तात रवताह्‌. ऐ ४ इप्पडि यत्त निन्बु «चोडनां प्रतिचोदनां” ऎन्लिरनिडत्तिल्‌. “अनुळकूल्य परित्यागं प्रातिकूल्य परिग्रहवमम् । प्रषत्त ५० प्रतिज्ञातुं नशक्कं साधु संसदि । प्रसन्न मदधिकृत्यॆ न सदाचारानतिक्रमः । प्रपत्त $ध्यायॆ पशितः प्रति सन्धीयता मिह “प्रवृत्तिञ्च? निवृत्तिञ्च? ऎन्सिरनिडत्ति लुवु्‌ प्रपत्तिक्सज्ञ माह वॊन्रुम्‌ स्वीकरिक्स वेह्ञा नॆस्सिरदामित्तनै. “ महिही वैदिकाचारं मनसानि नलङ्घॆयेत्‌? ऎन्दु प्रुसन्ननन्नु उद्देशिसिये हेळिरुव सात्‌ सरिग्रहवे उण्टागुत्तॆदॆ. विथियिन्द नित्यं-नित्यवागि, तस्य-आधर्म परिहारक्कॆ सरिग्रहस्या अफर्वावन्नु परिहरिसबेकु ऎन्दु तात्पर्य. अन्दरॆ निषिद्ध निवृत्ति, सामान्यवु धर्मशब्दार्थ वादरू “नहिंस्कात्‌ सर्वाभूतानि” ऎम्बल्लि सर्वभूत शब्दवु अआग्लीषोमीय पशु व्यतिरिक्त परवपागिरकिवन्तॆ, सर्वधर्मान्‌ परित्यज्यवॆम्बल्लियू, सर्वधर्म शब्दवन्नु विहितवाद निषिद्द. निवृत्ति रूप धर्मवृतिरिक्त धर्मपरवागिये आङ्गीकरिस बेकाद्दरिन्द निषिद्ध निवृत्ति रूपवाद षर्नुष्ट “नरित्यज्य” ऎम्बुदक्कॆ विषयवागलारदु. इप्पडियट्र पिन्नु - निषिद्ध निवृत्ति रूप धर्मवु “परित्यज्य” ऎम्बुदक्कॆ विषयवागदे इरुवाग्य तस्मात्वॆ मुद्धवोत्स ऎज्य चोदनां प्रति जोदनां” ऎम्बल्लि “जोदना मुत्तॆ ज्या” ऎम्ब वाक्यदिन्द हेळिद आनुकूल्य परित्यागवन्फ्यू “प्रतिचोदनामुत्सृ ज्य” ऎम्ब वाक्यदिन्द हेळिद प्रातिकूल्य सरिग्रहनन्नू “मामेकं शरणंयाहि” ऎन्दु विहितवाद प्रसत्तिगॆ आङ्ग वेदु साधुगळ गोष्ठियल्लि प्रतिज्ञॆ माडलागुवुदिल्लवॆन्दु “अनुकूल्यपरित्यागं ऎन्दा तञ्जिसुव कारिकॆयिन्द आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. विधि निषेध शास्त्रगळु प्रसन्नेतर विषय गळाग कूडदे ऎन्दरॆ प्रपन्नमधिकृतै 4न ऎन्दारम्भिसि, आनुग्रहिसुत्तारॆ, अदागि प्रसन्न नफ्नु केरिके “सॆदाचारगळन्नु अतिक्रमिसबारदु’ ऎन्दु प्रपत्त्य्यध्यायदल्लि सठितवागिदॆ. अहन्नु इल्लि अनुसन्धानमाडबेकु. अदागि लक्षि तन्त्रदल्लि साङ्ग प्रुसत्तियन्नु विवरिसुव स्रसत्त्यध्शायॆदल्लि, प्रुसन्मनन्नु कुरित, “मनीषी वैदिकाचारं मनपानि नलङ्घयेत्‌” नीहु सदाचारवन्नु अतिक्रमिसकूडजॆन्दे विहितवागिदॆयाद्दरिन्द, निधिनिसेध शास्त्रगळन्नु प्रपन्सेतर विषयगळॆन्दु हेळुवुदु अप्रामाणिकवादद्दु. अनन्तर, “प्रवृत्तिञ्च निवृत्तिञ्च उत्सृज्म” ऎम्बुदक्कॆ ताशृर्यवन्नु प्रवृत्तिञ्च इत्यादि आरम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि “फप्रैनृत्तिञ्च सिवृत्तिञ्च’ ऎम्बल्लि शास्त्रविहितवाद सत्य्यर्म प्रवृत्तियन्नू इतर निन्न त्रियन्नूू चेकॆ यावुदन्नू प्रपत्तिगॆ अङ्गवागि स्वीकरिसबेडवॆन्दु हेळिरुत्तदॆयष्टे.ज्ज श्रीमद्रहस्यत्रयसारी 760 चोदना प्रतिचोदनयोः प्रवृत्ति निनृत्त्योः परित्यागस्य निर्हाहान्र्यरं प्रदर्शयति. फलान,र ज्ञळ्ळियुव्‌ मुमुक्षु स इधननाहषोदितॆ विडच्हॊन मात्रत्तैप्पत्त । दाहवुमामु्‌. हळान 1) प्र त्रॆ ऎ स्‌ फनर्गिकां निवृत्तिहळ्ळॆयुनु, स दि जेदृर्श्मा? अवत्तु ऎन्निर क्लुरुप्पान कब्बळ्ळॆयिले शास क अन्यथा बाधकमाह इज्लनस्रिक्के नित्यनैनित्तिउादिहळुडैय स्वरूपत्यागम्‌ विवक्षितमॆन्निल्‌, मर्म शॊन्न सर्व सोसि प न्रसङ्गिक्कु वर्‌, एवं स्वाभिप्राये दिव्यसूरि सूक्तयोपि सन्ति, इन्न निष्ठ र्षम्‌ सत्व निष्क राय्‌ निवेकिहळायिरुष्टा र्‌ तॆळिन्नु अङ्गीकरिप्पा र्‌हळ्‌ वृर्थत्तॆ 1) शॆय्यादन. शॆय्योवु्‌ तीक्ळुरुक्ळि” ज्ञॆन्रॊ (जोम्‌? ऎस्तु म्‌, 2) “कॆल्‌ तीनिनै ऎन्र रुळ्‌ शॆययुम्‌? ऎन्रुवत्‌ अरुळिच्छॆय्‌ दार्‌ हळ्‌. रा EBT २ हुपाा्‌ व ्स्क ऎ मा इ अर्थान्तॆरवन्नु मुमुक्सुमात त्रत्तॆ त्रैस्पट्र ऎन्दारम्भिसि, अनुग्रहिसुत्तारॆ. मुमुक्तु.. मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळननन्नु कुरतु 1) त्रैवर्गिकानस्त्यजे धृमान्‌* ऎम्ब रीतियल्लि फलान्तॆरगळन्नु कॊडुव आन्दरॆ अवुगळिगॆ जा शास्त गळल्ल निडितवाद प वृत्ति निवृत्ति रूप धर्मगळन्नू अवक्कॆ का कारणवाद शास्त्र्रगळन्नू UN प्रति जोदनां” ऎन्दु हेळिरुवन्तॆ बिडुवन्तॆ तिळिसिरुवुदागियू, तेगूर फलान्तॆरगळल्लि आसॆयन्निट्टकॆ प्रसन्नन अनन्यगतित्तरूस अधिकारक्कॆ कुन्दुकवु एर्सडुत्त जॆयल्लवे, । इङ्गनस्रिक्टे इत्यादि - मेलॆ हेळिद रीतियल्लि हेळदॆ “तस्मात्वमुद्धवोत्सुृज्य’ इत्यादि वाक्यगळल्लि, नित्यन्सैनिन्त्ति, कादि सर्वधर्म स्वरूस त्यागवु निनक्षितवॆन्दक्कॆ मेलॆ हेळिद रीतियल्लि ऎल्ला विरोधगळू प्रसक्तगळागुत्तवॆ. इन्दनिष्कर्षम इत्यादि ई रीतियल्लि आचार्यरु निष्कर्षॆमाडिरुवुदन्टु, सत्व निष्करागि निवेकिगळागरुवनरु तॆळिन्दु - सारासार विवेक कुशलरागि तिळिदु आङ्गीकरिसुत्तारॆ. सत्वगुण प्राचुर्यविल्लदे इरुवुदरिन्द सारासार विनेकनिल्लदनरु आङ्गीकरिसदे इद्दरू दोषनिल्लवङ्गु तात्पर्य. इव्वर्थत्तै इत्यादि मेलॆ हेळिद अर्थ निर्णयवन्नु 1) *शॆय्य्यादन शेय्योम्‌” इत्यादियागियू, 2) किय्यील्‌ तीनिनै इत्यादियागियू आण्डाळ्‌ मत्तु नम्माळ्तारवरुगळु क्रमवागि- अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. नगर्‌ पत स्नेष्टेव पि — जन्त _ Ww 1) त्रै वर्गिकान्‌ त्यजेद द र्मा न्‌ हव मित्रादिष Ve) समो मैत्रः Ne “शै ते ऎषु ॥ (विष्णु पुराण) ) वै य्यॊतॆ तु वू वीर्‌ हाळ्‌ सामुम नम्पावै क्कु श्र यम 3 किरिशै हळ्‌ केळीरो x पार्क डलुळ्‌ पु, ति 761 स्रभानव्यवस्थाधिकारः
  5. तात्पर्यत्तै नायिर्ने स्टार्‌ ताल्‌ शॆय्‌द क्षमिकृवेणुनॆन्र कुत्तम्‌ नत्तमाहने पेस्तित्त कॊळ्‌ सडियाले, इलनादने? प्रपन्ननुक्कु ऎन्रदुक्कुम्‌ नुपराधं पुहुन्हाल्‌, 1). “अज्ञानादथवा ज्ञानापपराधेषु सत्स खि । प्रायश्चित्तं क्लमष्टेति प्रार्थनृळ्ळेन केनलनः ॥? LEDS ऎन्सिरपडिये समै कॊळ्ळि प्राप्त्रम्‌, अदागि शास्त्रनिषिद्धगळाद आकृत्यगळन्नु, माडुवुदिल्ल. ओदि इतररिगू हेळुवुदिल्ल. तीक्कुरक्कॆ.. क्रूरवाद चाडि मातुगळन्नु, शिन्रु - अवश्य कर्तव्यवागि नॆनॆदु ओदोम्‌ - ऒब्बन किवियल्लि हेळुवुदिल्ल… तॆय्यारदन तॆय्योम” - ऎन्दु मानसिक कायिक पापगळन्नु माडुवुदिल्ल, तीक्कुरळ्ळॆ ऎन्दु वाचिक पापगळन्नु माडुवुदिल्लवॆन्दु, हेळि, मनोवाक्कायॆगळिन्द याव निधनाद पापगळन्नू माडुवुदिल्लवॆन्दर्थ. शॆय्येल्‌ इत्यादि क्रूरगळाद पासगळन्नु माडदे इरु, ऎन्दु नम्माळ्वारनरू अनुग्रहिसिरुतारॆ. हागादकॆ 2) नायिनेन्‌ कॆय्द कुत्तम्‌ नट्रमाहनेकॊळ्‌ इ7ालनादने-ऎलै लोक नाथने नीचनाद नानु माडिद पापगळन्नु गुणवागि अङ्गीकरिसु, ऎन्दु हेळिरुवुदक्कॆ तात्सर्य नोडिदरॆ क्षमिसु ऎन्दपेक्षिसिरुवुदरिन्द, प्रसन्ननिगू असराधगळु उण्टादक्कॆ 1) अच्ञानाद थवाज्ञ्ञानात्‌ इत्यादियागि पासवॆन्दु तिळिदो तिळियदॆयो माडिद अपराधगळिगॆ क्षमिसु ऎम्ब पैय्यत्तुयिन्र परमनडिपाडि, नॆय्मुण्णोम्‌ पालुण्णोम्‌ साट्काले नीराडि । मॆय्यिट्टॆ (दोम्‌ मलरिट्टुनामुडियोम्‌ शॆय्कादनशॆय्कोम्‌ु तीक्कुरळ्ळॆ चॆ ैन्सॊ ीदोवर्‌ एयमुम्‌ पिच्चॆ स रजम्‌ आन्दनैयुमु कैकाट्टि उय्कुमारॆण्णि युहन्देलोरॆम्बावाय्‌ ॥ तिरुप्पु वै-2 भूविंयल्लि वास माडुव भाग्कतालिगळे, नावु माडुव व्रतक्कागि माडबेकाद कृत्यगळन्नु केळि तिळिदु कॊळ्ळि, क्षीर समुद्रशायिय गुणगानमाडि देपधारण मात्रक्कॆ बेकाद अहारगळन्नु स्वीकरिसि भोगगळल्लि निरअ रागिल्लदॆ, शास्त्रगळल्लि निषेधिसिरुवुदन्नु माडनॆ, इतररल्लि चाडिगळन्नु हेळदॆ, यथाशक्ति दानगळन्नु माडि, आत्मोज्जीवनवन्नु हॊन्दलु प्रयश्लिसोण.
  6. शॆय्येल्‌ तीविनृयॆन्परुळ* शॆयब्मम*, ऎन कैय्कार्‌ शॆक्करक्कण्ण हरुने । ऐयार्‌ कण्डमु ऎद डैक्किलकि२ 72 _ि (AA निन्‌क्टुल्‌ उका a ऎय्यादेत्त खि अरुळ्‌ क शॆय* इळ ऎनक्के बि ॥ तिरु वाय्‌ म्यॊनि 2-9-3 3) वैदु निन्गॆ 4वलवा प्यगित्तवर्कुम्‌, मारिल्‌पोर्‌ शॆय्दुनिन्न शॆत्तत्तीयिल्‌ वॆन्दवरुम्‌ वन्दुन्नॆ । ऎय्‌दलाहुमॆन्सर्‌ आदलाल्‌ ऎम्माय! नायिनेन्‌ शॆय्‌दकुत्तम्‌ नत्तमाहवे कॊळ्‌ इलनादने ॥ तिरुट्टन्दविरुक्तमॆ्‌न111 ऎलै लोक स्वामिये, निन्नन्नु बैदु दूषिसि, निन्नॊडनॆ युद्धमाडि, बॆङ्कियल्लि सुट्टु निन्ने नीचनाद 1) पयबहुदु, नन पापगळन्नु जितन्तु श्तोत्रम* ऎन्दु हेळुत्तारॆ. आद्धरिन्द नानु माडिद पापगळन्नु बणवागिये स्वीकरिसि क्षमिसि, निन्न कृमागुणक्कॆ नन्नन्नु सत्बात्रनागि स्वीकरिसु ऎन्दु तात्पर ६ होदवरू अनुग्रहिसु क

श्रीमॆद्रहस्यत्रयॆसारी 762 प्रसन्नस्य बुद्धि पॊठ्वोत्तराघाश्लेषवादस्य खण्डनम्‌. प्रायश्चित्तान,राशक,8 कइलस्षेपास्समोषिवा । पुसः प ग्रपद्यते नाथ मभिंर्द लोकसज्ञ हनु ॥1५८॥ मुमुक्षत्वनॆे अडियाह बुद्धि पूर्व निषिद्ध डॆ पुहुरावॆन्रुम्‌ वार्‌त्तैयुम्‌ 1) विद्यते ब्राह्मणेदवुः” ऎन्रु मापॊ ले औचित्यत्ताले शॊन्नपडियत्तनै. मुमुश्षुवुक्के बुद्धि पूर्व निसिद्धज्ञळ्‌ पुहुन्हु परिहारज्नळ्‌ पण्णुहै महर्षि हळ्‌ पक्कलिलुव्‌ खुषिप्रायर्‌ पक्कलिलु मुळ्ळडक्कण्णु पोरानिन्रदिरे प्रार्थनॆयॊन्दे प्रायश्चित त्तवॆ हेळिरुवन्तॆ, क्षमासणॆयन्न्नु याचिसतक्कद्दु. ई रीतियागि क्षमासणॆ रूपवाद. प्ना यत्न त्तवूस सप्रकिसदोक्त प्रायश्चित्तगळन्नु माडलु अशक्तन विसयवॆन्दु प्रा युश्लि त्तां तराशक्तः ऎन्दारम्भिसि कारिकॆय रूपदल्लि आचार्यरु निगमिसुत्ताकॆ. आदागि प्रति परोक्ष “पा यत्चित तनन्नु माडलशक्तनू, शक्तनादवनु कालविळम्बवन्नु सहिसलारदॆयू लोकद नीतियन्नु भेदिसदॆ. पुनः स्रपत्तियॆन्नु आन्दरॆ प्रायश्चित्त रूसवाद प्रनत्रियन्नु माडि कॊळ्ळबॆ “कु. : प्रतिपदोक्त पा )यश्सित्तगळॆन्दरॆ प्रजापत्य चान्द्रायणादि व्स स्रतानुष्ठान. अदक्कॆ तळ्ननागिद्द रू दीर्फकाल विळम्बनन्नु सहिसदॆ इद्वरि अवनू प्रायश्चित्त प्रसदनक्कॆ अधिकारि. शिष्कृ तया व्यपदेश्यनु लोक सङ्ग्रहक्कागि स प्रतिसदोक्त प्रायत्नि कष्टगळन्नु माडलु शक्टनागिद्दकि अदन्नॆ, € माडबेकु. दि पूर्वोत्त र पापगळु प्रपन्ननिगॆ सम्भविसुवुदिल्लनॆम्ब पक्ष खण्डनॆ. मुमुस्सुत्वने यडियाह इत्यादि. मुमुक्सुत्व निमित्तवागि प्रपन्ननिगॆ बुद्धि पूर्मोत्तॆ, राघगळु उण्टागुवुदिल्लवॆम्बुदु “विद्यते ब्राह्मणेदमः?-ब्राह्मणनल्लि इन्द्रिय निग्रहविदॆ, ऎन्नुवन्तॆ. औचित्यदिन्द’ हेळिद मातु, अन्दरॆ “शमोदमस्तसशैौचं”बाह्यान्तरेन्द्रियगळ वक्यतॆ, तुचित्ववु मॊदलादुवु हहग. अघ सत्टोत्तरनाद ब्राह्मणनल्लि सम्भावित गळु- आन्थह सत्रोत्त्सरनु बुद्धि पूर्व पापगळन्नु माडुवुदिल्लवॆन्दु भान. तापत्रयगळिन्द सीडितनागि - दोष सप्तकदिन्द “ha सांसारिक सुखदिन्द निरक्रनाद मुमक्षुविगॆ प्रायशः आन्थॆहॆ आसराढॆगळु उण्टागुवुदिल्लवॆम्बुदु औटित्य वाद हीगॆ पूर्नरु हेळिरुव मातिगॆ निर्वाह माडदिद्दक्कॆ बाढकनन्नु वडमुश्सुनिक्के ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि मुमुक्षुविगेनॆ बुद्धि पूर्नक पापगळु एर्पट्टु सॆरिहारगळिन्नु माडिकॊळ्ळुवुदु महर्सिगळल्लियू खुहिप्रायॆर लियू नोडिरुत्तैेवॆयल्लवे. उदाहरणॆयागि वसिस्मरिगॆ चण्डाळ गृहदल्लि “भोजनवू, अदक्कॆ प्रायत्चित,वू, दुर्वासरिगॆ आम्बरीषरल्लि असचौरवू. अदक्कॆ भङ्गि अवरल्लि कमासणॆयू, लोक सारङ्गमुनिगळु तिरुप्वाण्या; वार” अवॆर मेलॆ कल्लॆसॆदु. हॊडॆदु अपचार । पट्टु अदक्कॆ प्रायश्चित्तवागि असचार क्षमापणॆ माडि उत्तम जाति यल्लि तावु हुट्टिद्दरू, भगनदाज्ञॆ यॆ प तार gi आळारनरन्नु तम्म भुजदल्लि कुळ्ळि रिसिकॊण्डु भॆगनन्तन समीपक्कॆ करॆदॊय्द वृत्तान्त वन्नू सह इल्लि अनुसन्धान वडरुद्टउु- 768 ke धिकारः इज्जनन्राहिल्‌ उपासकर्‌हळुवं्‌. मुमुंस्सुक्कुळाह्टॆया ले- अनर्‌हळुक्कुं बुद्धि पूक्कॊ त्त राघं घटियानॆ कु उत्तराघाश्लॆ (षम्‌ प्रा मादिक निषयम्‌ बुबि पूक्कोत्तराघत्तु कु क्लन्तव्यत्व मिछ्छृ यॆन्रु । व्यवस्थॆ; नण्णवॊण्साज्यो"युम्म” । स्य उपासकनुक्सुम्‌ प्रपन्ननुक्कुवर्‌ वर्गाश्रनु जातिगोत्र प्रवर चरण कुल देश इङ्गनन्राहिल्‌-हीगिल्लदिद्दरॆ उपासकर्‌हळुवु.. इत्यादि ; उपासकरू : मोक्षदल्लि आसॆ युळ्ळ- त्‌ आवरुगळिगू बुद्धि . पूर्वकवागि माडिद.. पापक्कॆ. प्रसक्रियिरबारदु. अजि डु) अङ्गीकरिसि- प्रामादिक्क आ प्रामादिकवॆन्दु अदन्नु विङ्गडिसि प्रामादिकदिन्द-अन वधानदिन्द, माडिद पापवु अण्टुवुदिल्लवॆन्दु हेळि, अप्रामादिक-.िळिदु माडुव पापक्कॆ अन्दरॆ बुद्दि पूर्वक पापक्कॆ प्रायश्चित रूस परिहारवन्नु माडदिद्दरॆ शिक्षॆयुण्टिन्दु श्री भाष्यकाररु श्री भाष्य तदधिगमाधिकरणदल्लि हेळिरुवुदु विरोधिसुत्तदॆ. अल्लि “तदिदम्‌ आश्लेष वचनं प्रूमादिक निषयम्मुन्तन्यम्‌-नानिरतो दुश्चरिता दिभिश्शास्त्रैः आ प्रयाणा दहरहॆ रुत्स द्यमा नायाः उत्तरोत्तॆरातिशय भ्यागिन्याः विद्यायाः दुश्करित विरति निष्ठा द्यत्वावगमात्‌” ऎन्दु उपासकनिगॆ स्लेषिसुवुदिल्लवॆन्दु हेळिरुवुदु प्रामादिक पाप मात्र. “ना.विरतोदुश्चॆरितात्‌? ऎन्दारम्भिसुव श्रुतियु ’ दुष्कान्यदिन्द विराम हॊन्ददननू अशान्तॆ मनस्मनागिि, समाधियल्लि नॆट्टॆ मनस्यनागिल्लदॆ इरुवुदरिन्द, प्रतिबन्धक पासगळु निर्नट्टु, उपासन निस्कृत्तियेर्फडुवुदिल्ल. अन्दरॆ- मोक्षक्कॆ होगुन सर्यन्त्म’ दिनदिनक्कू अभिवृद्धि जॊदि उत्तरोत्तरातिशयदिन्द कूडिद उपासनवु बुद्धि पूर्व पासगळन्नु माडदॆ इरुवुदरिन्द सिद्धिसुत्तदॆ, ऎन्द मेलॆ हेळिद श्रुति वाक्यदिन्द तिळियल्पडुत्तदॆ. बुद्धि _पूर्वोत्त राघ तु क्कु इत्यादि बुद्धि पूर्वोत्तराघवु उपा सनक्कॆ प्रतिबन्धकवाद्दरिन्द, अदु क्सि (स Fibra सु व्यवस्थॆ माडिरुवुदु सङ्गत वागदॆ होगुत्तदॆ. उपासकनुसर्ववर्‌ इत्यादि -उपासकनिगू. प्रपन्ननिगू वर्ण, आश्रम, जात्रि गोत्र? प्रवर, चरण, कुल, देश कालावस्कागुण समयाडिगळष्टु. कारणवागिकॊण्डु हेळिद निषिद्ध गळन्नु अनुष्ठिसुव विषयदल्लि- लेपारूस व्यत्यासविल्ल. : प्रामादिकवागि अनुष्ठिसिद पापवु लेपिसुवुदिल्ल.. बुद्धि पूर्वकवागि अनुष्ठिसुव पापवु- लेपिसुत्तदॆ. ऎन्दर्थ. इदु इब्बरिगू समान. - ई निसिद्धगळु यावुवु ऎन्दरॆ अदन्नु विवरिसुत्तेवॆ. -: “ब्ला श्रह्मणोनसुराम्पिबेत्‌” ब्राह्मणनु , मद्यपान माडकूडदु… ऎम्बुदु वर्णप्रयुक्तवाथ निसिद्धवु “यतिर्व्वयेन सतति? नक्यासियु पुनः विवाहनन्नु माडिकॊण्डकॆ -: पतितनागुत्ताकॆ. (ब्ब) ब्रह्मसूत्र परित्यागात्‌ ब्रह्मचारी गृहीवनी । परिव्राट्‌ चापि पतत. यज्सोपवीतवन्नु त्याग. माडुवुदरिन्द, ब्रह्मचारि, गृहस्थ, वानप्रस्थ सन्यासि चवरुगळु पतितरागुत्तारॆ, ऎम्बुदु आश्रॆम प्रयुक्तवाद निषेध शास्त्र, “नस्वरः प्रॆणवों$गासि नाप्यन्यविधयस्त सृथा ।. स्त्रीणान्तु शूद्रजातीनां मन्त्रमात्रोक्ति रिष्यते. ।? श्रीमद्रहस्यृतयसारी 764 कालावस्था गुणसनुयादिह ळ्ळ उपाधियाहक्कॊण्णु शॊन्न निषिदृज्नळ्‌ तनिरु निण्डत्तिल्‌ निशेषमिळ्सॆ. 4 EY EE SES SS स्वर, प्रणव, अङ्गगळु. स्त्री शूद्ररुगळिगॆ निषेधिसिदॆ. स्वर, प्रणव, मत्तु अङ्गनिहीनवाद मन्त्र मात्रवन्नु अवरु हेळबहुदु. इदु जातियन्नु कारणवागिट्टुकॊण्डु . हेळिरुव निषेध. “दानं दद्यात्सगोत्पाय कन्यादानं तु- वर्जयेत्‌”. सॆगोत्रनिगॆ दानवन्नु कॊड बहुदु. कन्यादानवन्नु मात्रकॊडॆकूडॆदु, ऎम्बुदु गोत्र सम्बन्धवाद निषेध. “समप्पॆवर ‘गोत्रञ्च निधुरं ब्रह्मचारिणव्‌ । देवार्थे नरॆये द्विद्वान्‌ पित्रर्थेवरणं त्यजेत्‌ ।? देवतॆगळ स्थानदल्लि प्रनरैक्यरन्सि समगोत्ररन्नू विधुर ब्रह्मचारिणगळन्नू वरण माड बहुदु. पितृस्थानदल्लि अवरन्नुवरिसबारद्कु . ऎम्बुदु. प्रवर निमित्तवाद निषेध. शास्त्र- “बह्वचाः श्रनणे कुर्युः श्रानणन्नतु पर्वणि! खुगेदिगळु श्रनण नक्षत्रदल्लि उपाकर्म वन्नु माडबेकु. पर्वकालदल्लि कूडदु ऎम्बुगु चरण सिमित्तवाद निषेध. “मृतबन्थो र्दषाहानि कुलस्यान्नं निसिध्यते”, ज्ञाति मरणदल्लि, आकुलदवर अन्नवु मृत दिनदिन्द हत्तु दिवसगळ पर्यन्त - निषेधिसल्प्रट्टैदॆ - ऎम्बुदु कुल निमित्तॆवाद निषेध. “नाप्पुनैवाम्भसस्तीरे नश्मशाने समाचरेत्‌ ! उत्सर्गं वै पुरीषस्य मूत्र स्य च विसर्जनम्‌ ।? नीरिनल्लियू नदीकॊळगळ तीरदल्लियू, श्मशानदल्लियू जलमल निसर्गमाडबारदु - इत्यादियु देश निमित्रवाद निषेध- “नॆभोक्तव्यं नभोक्तव्यं सम्प्राप्ते हॆरिनासरे”, ऎन्दु निकादशि व्रत दिवस ऊट माडबारदु ऎम्बुदु कालनिमित्तवाद निषेध, “निकादश्यां नभुञ्जीत शक्तस्सन्नि रुसद्रनः” ऎम्बुदु अवस्था निमित्तनाद निषेध. “नातिकेशामकेशांवा नाति कृष्णातिनिङ्गळाम्‌ । : 2 « निसर्गतोतधिकाङ्गांवा. न्यूनाङ्गां वापिनोद्वहेत्‌ ॥” ऎम्बुदु गुण सिमित्तवाद- : निषेध. - :” अस्वर्ग्यं.. लोक विद्विष्टं धर्मुमप्याचरेन्नतु” ऎम्बुदु. समय. निवितित्तवाद. निषेध- “नभ्रातरौनियुञ्जीत श्राद्धे पितृसुतावनि”. आदि शब्ध ग्राह्य सम्बन्धॆ निमित्तवाद निषेध. निहिद्धङ्गळ्ळॆ तनिरुनिडत्ति ल्‌ निशेषमिल्ल्वै - एतादृश निहिद्धगळन्नु अनुष्ठिसुव विषय दल्लि भक्तनिगू स्रसन्मनिगू दोषवु लेनिसुत्तदॆ, लेपिसुवुदिल्ल ऎम्ब अंशदल्लि व्यत्यासविल्ल. बुद्धि पूर्वकवागि अनुष्ठिसुव मेलॆ हेळिद निषेध कृत्यगळु इब्बरिगू दोषावह. अदनु होगलाडिसलु प्रायश्चित्तवु अवश्य कर्तव्यवॆन्दु तात्सर्य. हागादरॆ “सत्यर्मनिरताश्युद्धाः साङ्ख्य योग विदस्तथा ! नार्हन्तिशरणस्म स्य कलाङ्कोटितमीमनि ।? 765 प ्रैभावव्यवस्था धिकारः निसिद्दज्नळ्‌ पुहुन्नाल” प्रायश्लित्तवर्‌ यथाधिकारमाहैयाले वैषम्य मुणु ।) “ऎन्न ‘औियारदु कॆय्यार्‌, स्थ्‌टिनदाकेल नन्र शॆय्‌दार्‌? ऎन्डि स्तिरदुवुवु अप राधम्‌ “सहिरुवॆ र्कैहैक्ळुलिज्ञम्‌; इब्ब आशॆय्‌दारेल्‌ नन्रु किय्‌दार्‌? ऎन्र दुक्मु प्रामादिकमाह पुहुन्नाल्‌ नावे कमिप्रु दोम्‌. ; बुद्धि प्रज शै कमाहप्पु हुन्ता ल्‌ अवर्‌हळ्‌ स्हमॆ क्कॊळ्ळाद. वळनिलुम्‌ शिक्षा निशीषज ळाले नाम्‌ शमिप्पु “डोम्‌ ऒरु पडिक्काम्‌ नावु्‌ कैनिडोमॆन्रु शा त्र रृम्‌. नन्नु शॆय*दारॆन्स र्‌ फोलुम्‌ ऎन्नु शॊल्लुहैयाले pd वस्तु वृत्तियिल्‌ “नस्रक्रॆन्नु निडमु्‌ सहचर ऎन्दु भक्तियोग निष्कनु स्रसन्मन, कोटियल्लि ऒन्दु भागक्कॆ समनल्लवॆन्दु प्रसन्ननन्नु कॊण्डाडिरुवुदक्कॆ एनु विशेषवॆन्दरॆ. निषिद्दङ्गळ्‌ पुहुन्दाल्‌ ऎन्दारम्भिसि उत्त सुत्तारॆ. अदागि निषेधिसल्पट्ट बुद्धि पूर्वापराधगळु भक्त, प्रपन्नरिगॆ एर्पट्टिरॆ अवरवर अधिकारानु गुणवागि प्रायश्चित्तदल्लि न्युत्यासवुण्टु. 1 “नाप्राग्बत्‌ बुद्धि पूर्वाघे नचात्यन्तॆमनुग्रहॆः । लघुर्दण्ड प्रसनृस्य राजपुत्रासराधनत” ।? बुद्दि पूर्वक पासगळन्नु माडिदरॆ प्रपन्ननिगॆ हिन्दिनन्तॆ भगवन्तनु करुणिसुवुदिल्ल. राज प्रत्रापराध न्यायदन्तॆ लघु शिक्षॆयन्नु कॊडुत्तानॆ. । प्रतिबुग्थनिगू अपराधवु सम्भविसबहुदु ऎम्बुदन्नु 1) ऎन्नडियार्‌ अदु शॆयक्यार्‌ ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. अदागि नन्न भक्तरु पापवन्नु माडुवुदिल्ल इत्यादि (इदरिन्द माडुव सम्भववुण्टु ऎन्दु एर्पडुत्तदॆ) . हेळिरुवुदू असराधवु सम्भविसुत्तदॆ. ऎम्बुदक्कॆ गुरुतु. इङ्गु इल्लि शॆय्दारेल्‌नन्रु शॆय्‌दा र्‌ ऎन न्रमक्सु. इत्यादि, माडिदरॆ नम्म क्षमॆगॆ विषय वागुत्तदॆ. आद्यू ऒळ दे), ऎन्दु सेम्बवुरॆक्कि प्रामादिकवागि तिरि असराधगळु ,उण्टारकॆ नावे. क्षमिसुत्तेवॆ. बुद्धि पूर्वकमाह इत्यादि - बुद्धि पूर्वक वागि माडिदक्कॆ अवरुगळु क्षमासणॆ माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ, शिक्पा विशेषगळन्नु कॊट्टु नावे आ पापगळन्नु शमिप्पु डोम्‌ - होगला- वॆ. ऒरुपडिक्कु म्‌ कैविजोर्म्‌ इत्यादि- याव विधदल्लियू क बिडुवुदिल्लवॆन्दु तात्पर्य. ननु शॆय्‌दारन्सर्‌ ‘पोलुम्‌ इत्यादि अवरु माडुन तप्पॆ कार्यवु नन्न क्षमॆगॆ निषयवागुवुदरिं ह ऒळ्ळॆ यजिन्दु विपक्षितने हॊरगा व स्व वागिये तप्पु कार्यवु ऒळ्ळॆयदॆन्दु विनक्षितवल्लवॆम्बुदु, “पोलुम 5५ऎम्ब- परत्त तात्पर्य. इदन्नु इदुवस्तु वृत्ति यिल्‌ इत्यादि विनरिसुत्तारॆ. इदु नस्तु स ऒळ्ळॆ यदल्लनॆम्बतिदरुि सूतित, इद्‌

  1. ‘तन्नडियार्‌ तिरत्त हत्तु त्रामरैयाळाहिलुम्‌ शिदगुरैक्कुमेल्‌ ऎन्नडियार्‌ अदुशॆय्यार्‌ शॆय्‌दारेल्‌ ननु तॆय्‌दारन्न र्‌ पोलुवु । पॆरिया्रवार्‌ तिरुम्यॊर 4-9-2 तन्न भक्तर विषयदल्लि” महालक्ष्मियू दूषण हेळि भगवन्तनिगॆ पुरुष कारत्ववन्नू माडदिरबहुदु. भगवन्तनु नन्न भक्तरु तप्पृ माडलाररु. माडिदरू अबुद्धि ’ पूर्वकवागि माडुव पापगळन्नु नानु कृमिसुत्तेनॆ. बन्द्धि पूर्वकवागि माडुव पापगळन्नु प्पा ्रयश्चित्तदल्लि तॊडगिसि क्षमिसुत्तेनॆ. इल्लवे लघुशिक्षॆयिन्द क्षमिसुत्तेनॆ.. हेगू कै बिडुवुदिल्ल. नन्न क्षमॆगॆ अवरं ऒन्दु अवकाशवन्नु कॊट्टॆरुवुदू ऒळ्ळॆयदे श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 766 बुद्धि पॊर्वोत्तराघाणां सप्रायश्चित्तमनश्य कर्तव्यम्‌
  2. “असायसम्प्सवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत्‌ । प्रा यश्नि त्र रियं सात्र यत्नु न त रणं व्रजेत्‌ ll» ऎन्रु कॊल्लुडै यारे बुन्नप्प इरॊ (त 3 राघत्ति ब श्वरनुक्कु निग्र हेच्छॆ } यॆन्दियादॆन्न फग दु. स श्रकि 6 यानवन्नु “निग हेच्छॆ हिरन्ना ल्‌ क्षमॆ कळ्ळा दॆ NE: फल सिद्धि यिल्लै यॆन्नवु मॊण्णादु. ईश्वरनुक्कु बत भाव मात्रं हिरक्ळुमित्तनै यॆन्ना ल्‌ बुद्धि पूर्वोत्त राघगळिगॆ प्रपन्नरू प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळ बेकु. प्रपन्नरिगॆ बुद्धि पूर्वोत्तर पापगळु लेपिसुवुदिल्लवॊबुदक्कॆ एनु गमक? 1) प्रपन्ननु बुद्धि पूर्वकवागि माडिद पास नक्कॆ प्रसन्म्नन विषयदल्लि भगवन्तनिगॆ निग्रहेचै यु उम्बागुवुदिल्लनॆन्दु अर्थवे? 2) निग्रहेच्छियु उण्टादरू निग्रह फलविल्लवॆन्दु अर्थवे ?
  3. ईश्वरनिगॆ प्रीत्यभाववु उण्टागुत्तदॆ. आदरॆ पासनन्नु माडिद कर्ताविगॆ दोषवावुदू इल्लवॆन्दर्थवे ?
  4. ईश्वर प्रीत्यभानदिन्द तनगू प्रीत्यभानवु उण्टागुत्तदॆ. बेकि यान स्रत्यवायवू (दोष) इल्लवॆन्दु भानने? ऎन्दु नाल्कु विधवागि विकल्पिसि मॊदलनॆय विकल्पक्कॆ 1) असायसम्प्लनेसद्यः ऎन्दारम्भिसि दॊषणवन्नु तिळिसुत्तारॆ. अदागि अपायगळु ( पापगळु ) सम्भनिसिदरि ऒडने प्रायश्चित्तवन्नु “माडिकॊळ्ळबेकु. . ई प्रकरणदल्लि प्रायश्चित्तवावुदॆन्दकॆ पुनश्शरणागति, ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द बुद्धि पूर्वोत्तराघदल्लि ईश रुक्कु नियामकनाद श्रियः पतिगॆ निग्रहेच्छॆयु - शिक्षिसबेकॆम्ब इच्छॆयु उम्बागुवुदिल्लनॆन्दु हेळलिक्किल्ल. एकॆन्दरॆ श्रुतिस्मृृतिगळु ईश्वरन सास अवुगळल्लि. प्रसन्नन बुद्धि सपूर्वोत्तॆ राघक्कॆ प्रायश्चित्तवन्नु हेळुवुदरिन्दल्कू प्रायश्चित्तवु निग्रह- निनृत्त्यर्थवाद्दरिन्दलू निग्रह सङ्कल्पवु उण्टागुवुदिल्लवॆम्बुदु RR विरुद्‌ द्वितीय नळ्ळवन्नु सर्वशकि यानवनुक्कु ऎन्दारम्भिसि दूषिसुत्तारि अदागि सर्वशक्त कृनाद भगवन्तनिगॆ तप्पु माडिदवनन्नु शिक्षिसबेकॆम्ब इच्छॆयु उण्टादरॆ क्षमापणॆ माडिकॊळ्ळदिद्दरॆ फलसिद्धि (निग्रह कार्य) यिल्लवॆन्दु हेळॆलिक्सिल्ल. सर्वशक्कन निग हक्कॆ फॆलविल्लवॆन्दरॆ सर्वशक्त ने Wii बिडुत्तदॆ. मूरनॆय निश्चलवन्नु ईश्वरनुक्कुप्रीत्यभावमात्रम्‌, SLL दूषिसुत्ताकि. अदागि ईश्वरनिगॆ प्रीत्यभानमात्र उण्टागुत्तदॆये निनह बेरॆयिल्लवॆन्दरॆ, तनगॆ आदरिन्द बेकि याव ह याना न ऎच खजान (टा लकि तन्त्र 17-91 अपायगळु सम्भविसिदरॆ ऒडने प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळ बेकु, प्रायश्चित्तवु तकिञ्चनॆन विषयदल्लि प्रनश्शरणागति. अपाय- बुद्धि पूर्वापराध, 767 प्रभ तनक्सु सण्णनेण्मा, आत्त्माल्‌ तनक्कु म्‌ मेलॊरु प्रि (त्मभ हः नम्‌ न हिरळ्ळु मत्तन्फेयन्रालुबं्‌ पुनः प्रत्यबायमु्‌ प्रायश्लित्तॆं सिद्ध मायित्तु. ® प्रपन्नस्य निषिद्याचरक भगनदप्रीति शमनार्थं पुनः प्रपदनं कर्त व्य म्‌ अदिलुमे कन बुकु ई ल्स € प्रायशि त्मम वेण्हा. मेलुवन्त्‌ अनुवृत त.मायु्‌ वरुपु तैया ब ले हुहिर यथ प्रीत्यभावः Kaede Ww ह प अ श्रु त्र, दि सिद्द प्रायश्लित्तनॆन्राल्‌ ऊ । ज्ञळान उपक्लेशज्ञळुवर्‌ इत्तोडु वरुमॆन्रु तुल्ययोग श्त स्पेम भीतनाय्‌ प्रायश्लि तम्‌ सण्ण प्रास्कम्‌ अहै याल्‌ उपक्लेशज्लळुवम्‌ इज्लुत्त भगनदनुभवतु २,क्कुक्ळ रणाशक्ति ज्ञा नसज्कू (चॆ दुः दरदर वरुम्‌ विच्छॆ €द सइक्कोचङ्गळुं नियॆतायूुसु कृळल्ला भू न युर्वृद्धियाले प परमम्फलत्तु क्स विळकम्बनुम्‌ ह न्रसजकि यानॆ क्सु पुनः प्रपदनम्‌ पण्णुहिरदु. स्पत्यवायवू (दोषवू) इल्लवॆन्दरॆ पुनः प्रायक्सित्तनन्नु माडुवुदु व्यर्थ. अन्दरॆ तनगॆ उण्टागुव प्रत्यवाय निनृत्त र्थ पुनः पुनि विहितनाद्धरिन्द्र अदक्कॆ मेलॆ तनगॆ यान प्रत्यवायवू इल्लवॆन्दकि पुनः UU स्रसत्रियॆन्मु माडबेकाद अनश्यवेनिल्लवॆन्दु तात्पर्य. नालु नॆय विकल्पक्सॆ समाधाननन्नु तन्न कु प्रीत्यभानवर्‌ इत्यादि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि स्वामिय प्रीत्यभान निमित्तवागि तनगू प्रीत्यभानवुम्बादकि अदे दॊड्ड शिक्षॆ. अदिलुम्‌ इत्यादि - अदरल्लियू कळॆदुहोद पापक्कॆ प्रायश्चित्तवु बेड. . मेलुम्‌ इत्यादि.मुन्दॆयू आनुवर्तिसि बरुव प्रीत्यभावक्कॆ पा ्रयश्चित त्रवॆन्दरॆ न समानयोग क्षेमदिन्द . यथासम्भव श्रुत्यादि सिद्धगळाद. कुण्टुतनॆ कुरुडतन, भार्यापुत्रादिगळु अविभेयरागि वर्तिसुवुदु मूदलाद उसक्कॆ ेीशगळु बरुवुवॆन्दु भीतनागि प्रायश्चित्तवन्नु माडुवुदु प्रास्तनादद्दु. अदागि तन्न बुद्धि पूर्पॊत्तराघदिन्द भगवन्तनिगॆ तन्नल्लि अप्रीति युम्बागि तन्मूलक तनगू आअप्रीतियुम्बागुत्तदॆयिन्दकॆ, अदन्नु होगलाडिसि कॊळ्ळलु प्रायॆप्कित्तनन्नु माडिकॊळ्ळ बेकॆन्दरॆ उपक्सेश शास्त्रदल्लि हेळिद उपक्षेशक्कॆ भयपट्टु पुनः प्रसत्तियन्नु माडुवुदु उचितनादद्दु, आहैयाल्‌- इत्यादि… अद्दरिन्द उपक्केशगळू, इल्लि उण्टागुव भगवदनुभनक्कॆ करणा शक्ति ज्ञान सङ्कोचदुःखा इदिहळडियाह” इत्यादि - इन्द्रियगळ अशक्त ज्ञान सङ्कोच, ता स्रत्रयादि दुःखगळ मूलक उण्टागुव विच्छेद्य, सॆङ्कोचगळू नियतवाद आयुस्सन्नु नडॆयदवरिगॆ आयुर्नैद्दियिन्द परम फलक्कॆ निळम्बवू उण्टागदिरलु पा )यश्लित्त रूपवाद श्रीमद्रहस्कत्रयसारे 768 इदु नेण्णा वॆना शरम्‌ निषिद्ध जळॆ कनि रॆन्यायॆत्ता ले इदुवुम्‌ शक्लमानिषय , माहैयाले इदुवे उचितम्‌. बुदि पूर्तॊ (त्तराघत्तु कु म्‌, एर्सनने प्रपत्ति पण्ण वॊणा ऎ दॆन्न्नु निडमुवा, मन्नु कोलिन फरिर्न्यॊ य ननद प्र पत्त ;०तरं सण्णु हैयिल्‌ निरोध मिल्ल ऎन्नु निडमुम्‌, मन्स € समर्थित्तॊ ज्‌ 1% भगवदाज्ञा सिद्द मान सदाचारानुपालत्तिलुवर निरोधनिः ल्लामै कण्नु कॊळ्ळ दु. प्रपन्न स्य निपिदॆ र्य लेप मुपपादयन* । बन्दू सद्व्व सति त्त) निस्मेभ्यः किमसूयति ? । आज्ञातिलङ्घने यस्क रक्षकत्वं नभज्यते । आज्ञानुपालने तस्य कथं तदुपरुद्ध ते? ॥६॥ नचाचारं निना किञ्चित्रॆ ०जृर्न वप पद्यते ) किल त. नहि शौच मकृत्वॆ भन समाराधन मर्हति ॥ न हाताक्‌… हा… दि इडा. आदाग र इइ. यु..अाातावाड हाद. सान. सा.आ” पुनः स्रसत्तियॆन्नु माडबेकु. इदुवेण्डानॆना र्ट इत्यादि. इदु बेकिल्लवॆन्नु ववरिगू निषिदृगळन्नु क्षमिसुव न्यायदन्तॆ प्रायश्चित शवनु माडिकॊळु वुदू क्षमाविषयवाद्द रिन्द, इदे उचितवादद्दु. अनभ्युसगत प्रारब्द कर्म निन त्रिगॆ प्रसत्ति माडुवन्तॆ बुद्धि पूर्वोत्तराघक्कू सेरि प्रसत्तियन्नु माडलागदे ऎन्द रै बुद्धि पूर्वोत्तराघक्कॆ (अघ- पान) मुञ्चितवागिये प्रपत्रियन्नु माडलिक्सिल्लवॆन्दु, मॊदलु आसॆसट्ट फलनल्लदॆ बेकि फलक्कॆ मत्तॊन्दु प्रपत्तियन्नु माडुवुदरल्लि निरोधविल्लनॆम्बुदन्नू हिन्दॆये आ?कार्यरु. अपराध सरिहाराधिकारदल्लि समर्थिसिद्दारॆ. इप्पडि-इत्यादि हीगॆ भगवदाज्ञ्या सिद्धवाद सदाचारानु पालनदल्लियू विरोधविल्लदिरुवुदन्नु तिळियुवुदु. वादिय अभिप्रायदन्तॆ सदाचारवु “परित्यज्य” ऎम्बल्लि विवक्षितवादरॆ, अनुस्मिसल्पट्टू क्षमा विषयवागबहुदाद्दरिन्द्र आदर अनुष्ठानवे मेलु ऎन्दु तात्पर्य. मेलॆ हेळिद अर्थगळन्नु कारिकारूसवागि आचार्यरु सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि प्रपन स्य इत्यादि - प्रपन्ननिगॆ निसिद्धकार्यगळन्नु माडुवुदरिन्द पासवु लेपिसुवुदिल्ल वॆन्दु 0 सुवनरु. भगनदभिमुतक्कॆ आनुगुणवाद सदाचार निष्मरन्नु कण्डरॆ. एतक्कॆ असूयिपडबेकु. अवर अभिप्रायदन्तॆ सदाचारवु पापवादरॆ अदर अनुष्का नदिन्द प्रपन्ननिगॆ पासवु लेसिसुवुदिल्लवाद्दरिन्दलू आज्ञ्वाकैङ्कर्यवु सिद्धिसुवुदरिन्दलू, प्रपन्नॆन नन्नू कुरितु असूयॆ पडुवुदु बहळॆ अनुचित. आज्‌ तिलम्फनेयॆस्य इत्यादि भगनन्तन आज्नॆ यन्नु अतिलङ्घन माडुननर विषयदल्लि भगवन्तन रक्षकत्वक्क भङ्गवु एर्सडदे इद्दक्कॆ अनन आ यन्नु परिपालन माडुववर विषयदल्लि अनन रक्षकत्ववु तडॆयल्पडुत्तदॆये? बण्डितॆ इल्लवॆन्दु तात्पर्य नचाचारन्निना इत्यादि - सदाचारनिल्लदॆ यान कैङ्कर्यवू सिद्धिसुवुदिल्ल. नहिशौचमकृत्तैन- 769 स्र भावन्यनस्का धिकारः “आचजारप क्रभवो धर्मो धर्म; स्य प ग्रभुरच्युतः [५ इति रन €देपि सर्नशा ना ईरितः ॥ प्र पत्ति प्रतिसन्धान माप्तॆ कैदु पदिश्य ते । ष्ठ कारनियॆत RRR सिद्ध ये ॥ प्रतिसन्फानतोहि स्याद धीसूर्वेष्ट लेनधीः । बुद्धि पूर्वेष्टपि पुनः प्रपत्तेरेन सण्ण हः ॥ आतो निरपराधेन वर्तितव्यं कृतात्मना । असराध प्रसजकीच पुनः प्रपदनं स्समवु्‌ । निरपराधोत्तर कृ त सिद्धये उपायद्वय माह. अडियि ले निरपराधना हवेणुवॆन्न्रु होलि प्र पत्ति सण्णि नवनुक्टु म्‌, निनु इदु काह प्रसत्त नरनु पच्णिनवनुक्कुम्‌, उत्तर कृ तः 0 निरस ह नडक्का म्‌. तौचवन्नु - शरीर शुद्धियन्नु माडि कॊळ्ळदॆ भगवदाराधनादिगळिगॆ. योग्यनागुवुदिल्ल. आचारवे सर्वधर्म ता मच्चु 20) हेळिडॆयॆन्दु अचारप्रभवोधर्मः इत्यादि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि धर्मानुष्कानवु आचार मूल- धर्मक्कॆ फलवन्नु कॊडु वरनु अच्युतनु. हीगॆ पञ्चमवेद (महाभारत) दल्लियू सर्नशास्त्रार्थवु हेळल्पट्टिदॆ प्रसन्ननिगॆ बुद्धि पूर्वापराधगळु सम्भविसिदरॆ. पूर्व प्रसत्तियन्नु स्मरिसबेकॆन्दु आप्तरु हेळिदक्कॆ भावनेनॆन्दरॆ आदन्नु प्रपत्ति प्रतिसन्धाननॆन्दु आरम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि आप्तरु प्रपत्रियन्नु स्मरिसबेकॆन्दु हेळिरुवुदु, प्रसन्ननाद तन्न अधिकारक्कॆ नियतवाद कॆलवन्नु बिडलू, मत्तॆ कॆलवन्नु स्वीकरिसुवुदक्कोस्वरने हॊरतु, बुद्धि पूर्वोत्तराफक्कॆ प्रौयत्चि त्रवागियल्ल. प्रतिसन्धानतोसहिस्यात्‌ इत्यादि. पूर्व माडिद प्रपत्तियन्न्नु प्रति सन्धान माडुवुदरिन्द आबुद्धि पूर्वक माडिद पासगळु लेपिसुवुदिल्लवॆम्ब ज्ञानवु उण्टागु त्रदॆयल्लवॆ मेलू बुद्धि पूर्वकवागि माडिद पापगळिगॆ प्रतिपदोक्क प्रायश्चित्तवन्नु माडिकॊळ्ळलशक्तनु पा त्रयश्चित्त्रॆ रूस पुनः स्रसदननन्नु माडिकॊळ्ळुत्तानॆ. इदक्कागिये प्रपत्यनुसन्धानवॆन्दु तात्पर्य.अतोनसिरपराधथेन इत्यादि. आद्दरिन्द बुद्धि नन्तनु असराधॆ गळन्नु माडदॆ इरबेकु, अपराधगळु उण्टादरॆ प्रायश्चित्त रूपवाद पुनः प्रसत्तियु माडबेकादद्दु. प्रपन्ननिगॆ उत्त रकृत्यवु निरपराधवागि नडॆयलु ऎरडु उपायगळु अडियिले इत्यादि - आरम्भदल्लि निरसराधनागिरबेकॆन्दु आसॆसट्टु प्रपत्तियन्न्नु माडिद वनिगू, प्रपत्यनन्तर निरसराध कैङ्कर्यक्कोस्टर मत्तॊन्दु प्रपसत्तियन्नु माडिदवनिगू, उत्तर कृत्यवु निरसराधवागिये नडॆयत्तदॆ.श्रीमद्रहॆस्यत्रयसाके 770 आसराध क्ला सणस्यावश्य कर्रव्यत्ते इतिहास प्रदर्शनम्‌ इतिहास अनादरित्तु, पुराणज भागवतनुडैय १ ळिल्‌ शिलवृत्तान्त दर्शन बुद्धि पूर्वोत्तराघम्‌ मात्रतॆ ह कन्न पक्कॊण्डु व्यमॆन्रु पः हळ्‌ ; इदुवुवु*्‌ अव्वो प्रकरणज्गळिल्‌ अभिप्राय मरियामल्‌ वचन शिलर्‌ निरोधकतॆ शॊल्लुवर्‌ लि वन्हदु. महाराजर्‌ क्कु मुळ्‌पड समयातिलङ्घन तिरुवुळ्ळ त्ति ले शोकाभिभवत्ताले प्रति भासित्तु मात्रमान अपराधम्‌ हॆरुमाळ्‌ 1) नच सज्युचितः पन्मा येन माली हतोगतः । समये तिष्ठ सुग्रीव मावालि पथ मन्वगाःग” ऎन्ररुळिच्लॆय्यक्टेट्टु इळॆय पॆरुमाळ्‌ पॆरुमाळ्‌ शामे तणिय निड वेण्णुमृडि शीरियरुळि किस्टिन्धैयिले शॆल्ल, © 2) « कृतापराधस्य हिते नाग्यत्स ) श्याम्यहं इ क्रमम् ॥ अन्तरेणाञ्जलिं बध्वा लस्ष टौस्य प्रसादनात्‌ ॥» बुद्धिपूर्वोत्तराघगळु प्रायश्चित्तवन्नु माडदॆये कळॆदु होगुत्तवॆ ऎम्ब मत खण्डनॆ. रामायण वृत्तान्त दृष्टान्त इतिहास पुराणङ्गळिल्‌ इत्यादि - इतिहासॆ पुराणगळल्लि कॆलवु वृत्तान्तगळन्नु आपातॆतॆः नोडि, “मनीषी वैदिकाचारं मनसापि नलङ्घॆयेत्‌? ऎम्ब प्रमाण वचनगळन्नु अनादरिस्कि भागवतन बुद्धि पूर्वोत्तराघवु पूर्वकृत प्रपत्तियिन्दले क्ष्यन्तव्यवु ऎन्दु कॆलवरु हेळुत्तारॆ. इदुवुवक्‌ इत्यादि इदू आयाया प्रकरणगळल्लि अभिप्रायवन्नु तिळियदॆ आपात गर्शनदिन्दॆ उम्बाददु. महाराजरुक्कु मुळ्ळ ड इत्यादि सुग्रीन महाराजरिगू कूड, तानु प्रतिज्ञॆ माडिद शरॆत्कालवु बञ्जरू आदन्नु आलिसि भोग प्रसक्तरागि सीतान्वेषणक्कॆ सहायॆ माडलु बारदॆ. इद्दरॆम्ब अपराधव, श्रीरामचन्द्रन मनस्सिनल्लि शोकोद्रेशदिन्द प्रतिभासित्तु - उदॆयिसि(कु.) 1) नचसङ्कुचित-पन्थाः इत्यादि श्रीराम चन्द्रनू कोपगॊण्डु ऎलै सुग्रीवने वालियु होद मार्गवु इन्नू सवेयदे इदॆ नुच्चॆ होगिल्ल. समुयेतिस्सॆ - माडिदॆ प्रतिज्ञॆयन्नु सरिपालिसु (समय - शपथ - प तिज्ञॆ) वतावालिपथॆमन्वगाः - वालिय मार्गवन्नु हिञ्जालिसबेड. प्रज्ञॆयन्नु मीरिदरॆ निन्नन्नू वालियु होद दारिगेनॆ कळुहिसिबिडुत्तेनॆन्दर्थ, ऎन्ररुळिच्नॆय्यक्केट्टु - ऎन्दु कृपॆ माडि हेळिद श्रीरामचङ्ग्रनु वन्तॆ, मातन्नु लक्ष्मणनु केळि(दनु). तामेतणियनेण्डुम्पडिशीरियरुळि आगॆ इळ्ळॆयपॆरुनााळ्‌ इत्यादि लक्ष ऒण स्वामियु, इत्यादि ताने कोपदिन्द शान्तनागु आनन कोपक्किन्त हॆच्चु कोपवन्नु तोरिसि, सिष्ठिन्थॆगॆ होदनु. आग 2) कृताप राधस्य इत्यादि ऐन्द्र) व्याकॆरण सण्डिकनाद हनुमन्त स्वामियु महाराजनाद सुग्रीव ad ३. STASIS STE RTI .ऒर्तार्‌लु
  5. रामायण आ हहिन्धा काण्ड कां 30-8 । 2) । रामायण मायुण २ किप्पि०ध ष्ठ नाकाण्ड ड 32-11

773 स्पभानन्यवस्थाधिकारः ऎन्रु ऐन्द्र व्याकरण पण्डिर्श नुषाराजरैु उपपेशित्तानिरे अन्वळनिल्‌ महाराजरु मिशैन्सु; 3) “यदिकिन्त्लि दतिक्रान्तं निश्वासात्र णयोनवा । प्रेष्यस्य स्थनिन्तव्यं मेन कश्तिन्ना पराध्यति ॥» ऎन्रु निणप्पं शॆय्यनेण्मॆत्तु ; अस्टोदु इळ्ळॆय सॆरुमाळुक्ळुम्‌ ताम्‌ निहुदियाह च्हॊन्नवार्‌त्तैहळुक्ळु ’ 4) यच्ञ शोकाभि भूतस्य श्रुत्वा रामस्य भाषितम्‌ । ता मयात्तं परुषाज्युक्तस्तच त्वं क्लन्नुमर्हसि ।? ऎन्रुक्षन्बु कूळ्ळवेळ्लित्तु. ई ७५ ऐ fal ५, aL [28 © dL [9 21 छल ई) क्रपन्न प्ररब्ब कर्म निशेषज्नळाले बुद्धि पूर्रोत्तराघं पुहिरवु ज्यूडुवु्‌ ; अनै पुहुन्माल्‌” अनुतप्तनाय्‌ क्षमॆ कॊळ्ळुवुनु्‌ नेजणुम्‌., नन्नु नोडि, “नीनु अपराध माडिद्दीया अन्दकॆ प्रतिज्ञॆ माडिद शरत्कालवु बन्दरू सीतॆयन्नु हुडुकि कॊडलु रामचन्द्रनल्लिगॆ होगदॆ आन्तःपुरदल्लिये भोग प्रसक्तनागिद्दीया. ई अनराधक्टोस्कर श्री लक्ष्मणस्वामियल्लि क्षमासणॆयन्नु याचिसु, इदक्किन्त बेरॆ दारियिल्ल” ऎन्दु .उपदेशिसिरनु. . अव्नळनिल्‌ इत्यादि अष्टरल्लिये महाराजरू आ मातन्मुलालिसि; त्रि यदिकिञ्चिदतिक्रान्तं इत्यादि निन्मुल्लिरुव प्रीति विश्वासॆगळिन्द आश्रितरल्लि एर्सडुव स्वल्प स्वालित्यवन्नु . नीवु. सहिसिकॊळ्ळुक्तीरि ऎम्ब नम्बिकॆयिन्द. स्वल्प अतिक्रनुवागि नडॆदुकॊण्ड, दासन ई आनराधनन्नु क्रनसि. लोकदल्लि यारु ताने तप्पु माडुवुदिल्ल” ऎन्दु निज्ञ्वापि इवि छि सि ऎबि क [oars ऎ इ सि सिदनु. अस्पोदिळ्ळय सरुमाळुक्टुम्‌ अत्यादि आग श्री लक्ष्मण स्वामियवरु (चिक्कुस्वामि) तावु. अधिकवागि हेळिद मातुगळिगॆ. अनुतसिसि, 4). ,यञ्चि शोकाभिभूतस्य - इत्यादि शोक बं दिन्द अभिभूतराद श्री रामचन्द्रन मातॆन्नु केळि, नानु (सरितॆस्तनागि) निम्मन्नु पारस्क दिन्द अधिकवागि माकॆगळन्नु हेळिबिट्टॆ. अदन्नु नीवु. क्षविनिसि, ऎन्दु- क्षमापणॆ याचिसिदनु. इप्पडि प्रपन्ननुक्कु इत्यादि हीगॆ प्रपन्ननिगॆ. प्रारब्ध कर्म विशेषगळिन्द बुद्धिपूर्मोत्त राघवु उण्टागुवुदु सम्भावित. अनैपुहुन्दाल्‌ अनुतप्तॆनाय्‌ इत्यादि अवुगळु उण्टा दरॆ. अनुतानदिन्द कूडि क्षमासॆणॆयन्नु. याचिसलू बेकु. . रा राना दडार ३ हाहा ह अजा इर 3) . रा, किष्किं. 36-11 4) . रा. किष्किं. 36-20 ४ । श्रीनुद्रॆहस्यत्रयसारे 772 श्री यामुनेय भक्ताङ्घििरेणु दिव्य सूक्तिनां हार्दाभि प्रायः 5) “नधर्म निष्ठॊ स्म” 6) “कुळित्तु मून्रु नल्रै योमु्बज्छ रिकॊळन्न इवॆ तन्सैस यॊळित्ति ट्रि सेन्‌? ‘इत्यादिहळुम्‌ कर्म योगादिहळॆक्कु” शक्तियिल्ला न्य शॊल्लुहिरन ‘नत्त नै; यथाशक्ति. भगवदाज्ञा, नुपालनत्तॆ , तनिरच्लॊ ल्लुहिन्र नवनु. k अतः भगवदाज्ञानुपालन मेव कर्रव्य मिति निगमय ति. अहैयाल्‌ प्रपन्ननुक्सुवर्‌ ब्राह्मण्यादि विशिष्ट शरीरनं्‌ विडुमळवुम्‌ अव्टो जात्यादिहळुक्ळीडान भगवदाज्ञ्ञानुषालनम्‌ कर्रन्यम्‌ त्या ज्यॊ पादेयान्‌ दा इ्वभ्यां कारिकाभ्यांसङ्गृ ह्ला ति आहार ग्रह मन्त्रार्थ जात्यादि नियमैर्युतः । कुर्याल्लस्त ेश कैङ्कर्यं शक्त्या नन्य स्रयोजनः”! आळवन्दार्‌ आळ्वार्रुगळ श्री सूक्ति तात्पर्य. आळवन्दारवरु. 5) नॆ धर्मनिष्कॊ “स्कि ऎन्दारम्भिसि हेळिरुवुदू, आळ्वारवरु- 6; कुळित्तु मून्रनलैयॊम्बुव्‌ इत्यादि अन जा माडिरुवुदू कर्नुयोगादिगलिगॆ शक्ति यिब्लदिरु वुदन्नु हेळुत्तारॆयष्टॆ. यथाशक्ति भगवदाज्ञानुसालनवन्नु बिडलु हेळिरुवुदल्ल. आदागि कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळन्नु अनुष्ठिसलु आर्हतॆयिल्लवागि, अदरिन्द तम्म आकिञ्चन्यानन्यगतित्वगळन्नु पुरस्कृरिसिकॊण्डु शरणागति माडुत्ताराद्दरिन्द,्य कर्मयोगादिगळन्नु बिडबेकॆन्दु हेळलु बन्द वचनगळल्ल. अहैयाल्‌ - आद्दरिन्द प्रनन्ननिगू ब्राह्मण्यादि शरीरनन्नु बिडुव पर्यन्त आयाया जातिगळिगॆ अनुगुणवाद भॆगनदाज्ञानुपालनवु कर्तव्य. प्रपन्ननिगू वर्णाश्रम धर्म परिपालन पूर्वक भगनत्सॆ कर्क गळन्नु माडजीकादद्दु अनश्य. भगवत्‌ कैङ्कर्यगळन्नु नित्यन्सैमित्तिक वर्णाश्रम धर्म नियमगळॊडनॆ माडबेकाददु अनश्यनॆन्दु आहारग्रहमन्त्रार्थ ऎन्दारम्भिसि कारिकॆगळ मूलक शास्ट्रार्थनन्नु सङ्ग्रहिसि 5) नधर्मनिष्टोस्मि नचात्मवेदी नभक्तिमान्‌ त्व च्जॆ रणारविन्दे । अकिञ्चनो$,नन्मगति शृरण्य त्वत्सादमूलं शरणं प्रपद्मे ॥ स्तोत्परत्न 22 कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळन्नु अनुष्ठिसलु अशक्तनु. अकिञ्चननु - बेरॆ गतियिब्लदवनु. पादगळन्नु रक्षणॆगागि मरॆहॊक्किद्देनॆ शरण्य [on 6) ळित्तु मून्रनल्फियाम्बम्‌ कुरिकॊळ्‌ अन्दणमै तन्नॆ ऒळित्तिट्टेन्‌ ऎस्‌कणिल्लै निन्‌कणुम्‌ पत्तनल्लेन्‌ । प्प.ति, नो, 778 प्रभावन्यवस्थाधिकारः . अचारात्मगुणोषाय पुरुषार्थ विशेषतः. । अधिकारिणि वैशिष्ट्य्यं प्रकृष्येतोत्तरोत्तरवु्‌ उक्त प्रभान नियमस्क रहस्यत्र्रय प्रतिसाद्यत्वनाह. इप्र्रभाव नियमम्‌ा रहस्यत्रयत्तिल्‌ ईश्वरनुडैय प्रशासितृत्वादि गुणानुबन्ध माह अनुसन्नेयम्‌. अनुस्रहिसुत्तारॆ. आदागि आहार नियम - जात्याश्रय निमित्रगळिन्द आदुष्कगळागि शास्त्रोक्त नाद भगनन्सिवेदिकनाद सञ्चनुहायज्ञ शिष्टवाद अन्मनन्नु भुजिसबेकु. : ग्रहनियम - आचार्यनिन्द उपदेशिसल्पट्ट ज्ञानदिन्दले कर्मगळन्नु आनुष्ठिसबेकॆम्ब नियॆम. मन्त्रार्थ नियम .. आचार्योपदिष्टगळाद भगनन्मन्त्रगळॆन्मू भगवदाप्त वर्गगळाद, गरुड सुदर्शनादि मन्त्रगळन्नू जनिसुवुदु अर्थनियनु - कुलटा, पतित, शत्रु मॊदलादवर निषिद्ध द्रव्य गळन्नु स्वीकरिसदॆ न्यायार्जितवाद धनदिन्द कर्नुगळन्नु माडबेकॆम्ब नियम… जातिनियम- ब्राह्मण्यादि जातिगळिगॆ अनुगुणवाद विहित कर्मगळन्नु. माडबेकॆम्ब नियम. आदि शब्ददिन्द आश्रनु कुलगोत्र चरणादिसङ्ग्रहॆ.. एतादृश नियमुगळॊडनॆ श्रियःपतिय कैङ्कर्यवन्नु तन्न शक्त्यनुसारवागियू प्रयोजनान्तर रहितनागियू माडबेकु. कैङ्कर्यवु लक्ष्मी विशिष्ट नारायणनन्नु उद्देशिसि माडबेकु… देवतान्तकोद्हेश्य्वक व्यापारगळन्नु माड कूडदु ऎम्बुदु फॆलित. ई सियमगळॊडनॆ कैङ्कर्यगळन्नु माडुववर मध्यॆ मुमुक्सुवागि आनन्य प्रयोजननाद प्रपन्ननु प्रसृष्टनॆन्दु आजारात्म गुणोषाय वॆन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. आचार, आक्मॆगुणगळु, उपाय (भक्तिप्रपत्ति) पुरुषार्थ विशेषगळिन्द कूडिद अधिकारियल्लि उत्तरो स्रैगवैशिष्य स कनु. हॆच्चु. आचार - सामान्याचारगळिगिन्तॆ कर्मान्तरार्हतॆयन्नुण्टु. माडुव चत्कारिंशत्‌ (24) संस्कार रूप आचारनन्तनु श्रेष्ठ. आ गुण - दया सर्वभूतेषु क्लान्तिः अनसूया - असूयियिल्लदिरुवुदु, शौच अनायास्क अमङ्गळम्‌, अकार्पण्यम्‌, अस्प ृहा- आसॆयिल्लदिरुवुदु ऎम्ब गौशमोक्त आत्म गुणगळुळ्ळ वनु उत्कृष्ठ नु. इवनिगिन्तलू मोक्षो पाय्क मत्तु मोक्ष पुरुषार्थदल्लि निन्मॆयुळ्ळननु ऒहॆळ उत्कृष्टनु. इप्रभाननियमम्‌ इत्यादि - ई -रीतियाद. भागवत प्रभावद. नियमवु रहस्यत्रय गळल्लि, प्रशासितृत्वादि गुणगळन्नु तिळिसुव नारायणादि पदगळल्लि अनुसन्थेय. SESE TERS UT PSS SESE त्रा कळिपुदॆन्‌कॊण्डु नम्बी कडल्‌ वण्णाकदरुहिन्रेन्‌ । अळित्तॆनक्करुळ्‌ शॆय्‌कण्डाय्‌ अरङ्गमानगरुळाने ॥ । तिरुमालै 25 स्नानमाडि दक्षिणाग्नि, गार्हपत्य, आहवनीयवॆम्ब ’ मूरु अग्निगळन्नु. सावधानदिन्द ॐबुम्‌_परिचरॆ माडतक्क ब्रास्मण कृत्यवन्नु ऒळित्तिट्टे न. सक्तियिल्लदॆ इरंवुदरिन्द परिहरिसिदॆनु. oR नयोगक्कॆ अशक्तन्कु निन्नल्लि भक्तियोगवन्ननुष्किसलू अशळॆ नु, आद्दरिन्द एनन्नु आश्रयिसि. सन्तोषपडलि; समुद्र वर्णने 3 त्र ~ आगतिगनागि घट्टियागि कूगि कॊळ्ळु त्ति स्नेनॆ, ऎलै रङ्गनाथने नन्नन्नु रक्षिसि कृपॆमाडु. श्रीमद्रहॆस्यत्रॆयसारः 774 तहवाल*तरिक्किन्र तन्न डियार्‌ हळॆ, र्त तिरत्तिल्‌ मिहॆवादरं कम्यु मय्य रुळ वित त्रहन्‌ नॆय्यु रै र्कि! अहवायरि नरारण नीतिकॆकि कुलैदल्‌ । उहवाकठॆन “हॆण ळ्‌देशिकरुणॆ ६ कयरैत्त त्ननरे 1३२॥ चातुर्वज्य ९ चतुरि ऎधाश्र म ने भेदे यथावस्थिते । वृ त्तं तन्नि यत्‌ RRO वृ त्रा, विशिष्ट ० श्रि ताः ॥ त्यागोपन्न व नित्यदूर शरणव क्र ज्यानिध कहिय; $ चिन्ता मभ्युपगन्नु मन्ति जरा पॆ कान्रिन स्स ०ति न- 1५६] इति (श्री कवितार्कक सिंहस्य सर्वतन्व स्पतन्त्रस्य प्री मद्य (जि ि टिनाफस्य वेदान्ता चार्यस्य कृतिषु श्री मद्रहस्यत्रयसारे प्रभाव व्यवस्था धिकारः पञ्चविंशः! (शीमते निगमान्तनमुहादेशिकाय नमः । ई अधिकारद अर्थवन्नु तहवाल्‌ तरिकिन्र ऎम्ब पाशुरदिन्द सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि तहवाल्‌ तरिक्सिन्रि - भगवत्भ्रुसॆयन्नु आन चित्माधारण माडुव, तन डियार्‌हळ्ळॆ - तनगॆ शेष. भूतराद प्रपन्मरन्नु तन्‌तिरत्तिल्‌ - तन्न (तिरम्‌ - स्वभावम्‌) स्वभावदल्लि स्वसमान भोग प्रदत्वदिन्द मिहवादरं : तॆय वा्‌ - बहळ आदरनन्नु माडुव, मॆय्करुळ्‌वित्तळॆन्‌ - अनोफवाद कृपॆयिन्द- विस्मयनीयनाद कृष्णन, मॆय्युरैयिन्‌- यथार्थ वचनवाद चरम श्लोकद, अहवायरिन्दनर्‌ - हैदयनन्नु तिळिदवरु, चरम त्लोकद, तात्पर्यवन्नु तिळिद व्यासादिगळु ऎन्दर्थ, आरणनीतिनॆरि . वेदान्तोदितवाद नीति मार्गद, कुलैदल्‌ .. भङ्गवन्नु उहवार्‌ - अङ्गीकरिसुवुदिल्ल. अदागि अर्वाचीनरु हेळुव सर्वधर्म स्वरूप त्यागवन्नु चरमश्लोकोपदेष्टावाद कृष्ण परमात्म नू, शत्सारृवन्नु तिळिद व्यासरे मॊदलादवरुगळू आङ्गीकरिसुवदिल्ल, “हस सूचित. ऎङ्गळ्‌देशिकरुण्मॆ युकैत्तनरे . नम्म आचार्यरुगळाद वादिहॆंसाबुवाणादिगळु, निजवाद अर्थवन्नु भन जेशिसिदरॆदु श्रीमन्निगमान्त महाजीेशिकरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि मेलॆ हेळिगुव अर्थ गळु सदाचार्कोसदिष्टगळु स्वकपोल कल्पितगळल्लवॆन्दु तात्पर्य. आद्दरिन्द सहृदयरिगॆ जु र्गळु 3.8 भान. हीगॆ स्रभाव व्यवस्थॆ यन्नु माडि आजा ्लिनुज्ना श्ल कैङ्कर्यगळु अनश्य कर्तव्यगळॆन्दु स्थानिसिरु वुदक्कॆ एनु प्रयोजन ? कलियुगदल्लि सर्व धर्म स्वरूप त्यागवन्नु माडियू सन्यासा श्रमवन्नु स्वीकरिसियू यथेच्छयॆन्तॆ सञ्चरिसुवुदरल्लिये रुचियुळ्ळ जनर सङ्ख्यॆ अधिक वागिरुवाग, निम्म कई उपदेशगळन्नु पडॆदु धर्मानुष्मान माडुवनरिद्दारॆये ऎन्दु केळुवनरिगॆ ई कालदल्लियू यथावस्थितनाद नम्म उपदेशगळन्नु अङ्गीकरिसि सन्मार्ग प्रवर्तकरु इद्दारॆन्दु चातुर्वण्य चतुर्निधाश्रम मुखे ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्ताकरॆ. 775 प्रभाव व्यवस्थाधिकारः SS ES अदागि चतुर्णांवर्णानां. भावः चातुर्वण्यं - ब्राह्मण्यादि जातिगळु चतस्रः- विधाः येषां चतुर्विधाः चतुर्विधाश्च ते आश्रमाशक्च चतुर्निधाश्रमाः तेमुखानियस्य. याव कुलचरण देशादि भेदगळिगॆ चातुर्वण्य चु 1. (मुख) द्वारगळो आचातुर्नण्य चतुर्निधाश्र-ति (मुख) द्वारवाद बेद दगळु यथावस्थितेसति - शास्त्रॊ (क्र, प्रकारवागि व्यवस्थि तवागिरलु, : तनि )यॆतंवृत्तं ऎ आयाया जात्यादिगळिगॆ pc आचारवन्नु गुणानुगुणयावृत्त्वा - प्रसन्नॆत्त्व, परमैकान्तित्व्य, वैष्णनत्हादि रूप गुणगळिगॆ अनुरूप वाद आज्ञा नुज्जा, श्लकर्यानुषा न- रूपवाद व्यापारगळॊडनॆ विशिष्ट 0. शूडिद्दुळ्ळड्दागि श्रि ताः- आश्र AAR, त्यागोपॆप्लव त्याग - सर्वधर्नुगळन्नु स्वरूपतः बिट्टिरुव, उप न्हन - उसद्रनक्कि नित्यमूर - सर्वदादूरदल्लिरुन, सर्वात्मना यत स्वरून त्याग सम्बन्धवन्नु बिटि कुनवरागि शरणव्र ज्यानिध” - यथा. शास्त्रवागि शरणागतिय ie कोनिदाः - समुर्थरुगळाद, एकान्तिनः परमैकान्तिगळाद कॆलवु महापुरुषरुगळु, अन्तिम युगे.हि - यथेच्छ यागि ‘‘नडॆदु कॊळ्ळु वनरिगॆ आस्पदवाद ई कलियुगदल्लियॊ, नशिन्ता मभ्युपगन्तुं न नम्मा ई अट व्यवस्कारूपवाद . : चिन्तॆयन्नु आट! सन्ति - नमगॆ सहायकरागिद्दारॆ. आद्दरिन्द नम्म ई प्रभाव व्यवस्थारूपवाद विचारवु सफलवॆन्दु आचार्यर अभिप्राय.