२४ साध्योपाय-शोधनाधिकारः

यथाधिकरणं प्रभुर्यजन दान होमार्जना भरन्यसन भावना प्रभृतिभिस्समाराधितः । फलन्दिशति देहिना विन्तिहि सम्प्रदाय स्थितिः श्रुति स्म ति गुरूक्तिभिर्नयवतीभि राभाति नः ॥५३॥ ‘श्रीमतॆ निगमान्त महाठेशिकाय नमः श्रीमद्रहस्यत्रयसारदल्लि साध्योसाय शोधनाधिकारक्कॆ “सारचन्द्रिका? व्याख्या श्री विशिष्टनाद नारायणने सिद्धोपायवॆन्दु पूर्वाधिकारदल्लि निर्षृर्षिसल्प ट्वतु. ई अधिकारदल्लि तत्पृसाद. जनकवाद साध्योपायद स्वरूपाधिकारपरिकरगळल्लि . उण्टागुव सन्देहगळन्नु होगलाडिसि साध्योपाय शोधननन्नु माड्रि, सिद्धोपायनाद भगवन्तनु साध्योपायदिन्द आराधिसल्पट्टु स्रसन्ननागियी, फलस्रदनॆन्दु अधिकारार्थनन्नु यथाधि करणं ऎन्दारम्भिसि सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. यथाधिकरणं - अधिकारवन्नु. अत्रिक्रमिसदॆ, . अधिकारवु यथावस्थि तवाद साध्योपायज्ञ्यान, तदनुष्कान शक्ति, शास्त्राभिमतवाद जाकगुणादि, आ कॆञ्चन्यानन्यगतित्व, तत्तत्सुलार्थित्ववॆम्बुदु. यजन - याग, दान - “हिरण्यन्ददाति” ऎम्ब परस्वत्वाफादनॆ रूप व्यापार, होम - “जुहोति” ऎम्ब चोदना;. चोदितवाद ऒन्दु व्यापार, अर्चन - अर्चनॆ भरन्यसन - भरसॆमर्पण, भावना - निधिध्यासना प्रभृतिभिः - कर्मयोग ज्ञानॆसोग मॊदलादवुगळिन्द, समाराधितः - आराधिसल्पट्टननागि, प्रभुः - “अहंहि सर्न्वयज्ञ्वानां ‘भोक्ताच प्रभु रेनच” ऎन्दु सर्वयज्ञ समाराध्यनू, फलप्रदान सनुर्थनू (प्रभु) आद भगवन्तन्मु देहिनां - आयाया अनुष्मानगळिगॆ उपयुक्तवाद देहॆनन्नु उळ्ळवरिगॆ, फलन्दिशति - फलवन्नु कॊडुत्तानॆ. इति हि. हीगॆ प्रसिद्धनाद, सॆम्प्रदायॆस्थि ति - “फलमत उपसत्त्रीः” ऎम्ब सूत्रदल्लियू, तॆद्भाष्यादिगळल्लियू, उसॆ देश परॆंसरॆगळ्लियू बन्द सम्प्रदायद व्यवस्थॆयु, नयवतीभिः - समीचीनगळाद न्याय गळिन्द, श्रुतिस्मृति गुरूक्तिभिः - “सवाविष महानज आत्मा”, “अन्फादोवसुदानः”?, “सनं 681 साड्कोपाय शोधनाधिकारः पडि सर्वज्ञ माय्‌, सर्वशक्रीियायर्‌, परमकारुणिकनायर्‌, सर्व शेषियाय्‌ सपत्ति PER “सर्क लोक शरण्यमान सिद्धॊ साय निशेषवम्‌ तॆळिन्हा इस्ट

  1. “आरोग्य विठ्रि याल्बण्य मैश्य _र्यं शत्रु शालिता । नियोगो बान्धवै “ “तद नात्र तुस्य ति । ऎनि रपडिये निवेकविुिल्लादार्कु HL तोत्तिननयुनु” दोषमानहडि कण्डु प्रीतः प्रिणाति?, “सएवैनं भूतिं गमयति”, “यमेवैष नृणुते तेनलभ्यः”, ऎम्ब श्रुति गळिन्दलू, “लभते; चततः कामान्‌ म यैैन निहितान्‌ हि तान्‌” इत्यादि स्क्रृतिगळिन्दल्ळू, “सएनहि सर्वज्ञः सर्वशक्कः महोदारः यागदान होमादिभिरुपासनेनचाराधितः ऐहिका मुष्मिक जातं स्वस्वरूपानवान्ति रूसञ्च फलं- डातु नीष्टै?, ऎम्ब आचार्य श्री सूक्ति गळिन्दलू नः - श्री भाष्यकारर महानसॆ. कैङ्कर्यनन्नु , माडुत्तिद्द नेदान्तोदयनराद कडाम्बि अच्चान्‌ ऎम्बुवर सम्प्रदाय निष्कराद नमगॆ. आभाति - स्पष्टवागि प्रकाशिसुत्तदॆ. साध्योसायवन्नु कुरितु. तिळियुबेकादुडु अवश्य. अनन्तर पूर्वाधिकारद अर्थवन्नु सङ्ग्रहिसि, सिद्धॊ (पायॆनाद भगवन्तन वशीकरणार्थवागि साध्योपायवन्नुु कूलङ्कषवागि तिळिदुकॊळ्ळदॆ होदर, तद्वशीकरणक्कॆ बेकॆ मार्गनिल्लनॆन्दु इप्पडि सर्वज्ञमाय…ऎन्दारम्भिसि नत; श्रेष्ठरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि सर्वज्ञ माय्‌ सर्वशक्ति याय्‌ इत्यादि विशेषणगळु दम्पति साधारणवागि शरण्यत्वक्कॆ उपयुक्त गळाद गुण भूतगळु, ऎन्दु नॊदलु हेळल्ब ट्लवु « अनन्तर सष्यत्लि(कमाङ्क्‌ ऎन्दु प्रवृत्तवाद सर्नलोक अंव “सपत्किकान्सयी? ऎम्बुदु स्वरसतर- i ्लत्वादि गुणगळिन्द कूडि सपत्कीकवाद- लक्ष्मि विशिष्टवाद सिद्धोपाय विशेषवन्नु तिळिदुकॊळ्ळदॆ साङ्गोपासन, : साङ्ग प्रनदनगळल्लि, सपत्किकनन्नागि भगनन्तनन्नु अनुसन्धान माडदॆ होदक्क, ब्रह्म त यथावस्थितवागि निष्बा दन युत षष्ट सूचित. आद्दरिन्द. मेलॆ ..हेळिद निशेषणगळिन्द :: कूडिद सिद्धोपायवनन्नु तिळिदु कॊण्डरू? 1) आरोग्यमिन्द्रियाौल्बण्यं - इत्यादि-आरोग्यवु इन्द्रियगळिगॆ, प्ला ्र्रबल्यवन्नु कॊडुत्तदॆ. ऐश्वर्यवु शत्रुगळन्नुण्टु माडुत्तदॆ. आयुस्सु अधिकवादरॆ बन्धुनियोगादि दुःखवु एर्पडुत्तदॆ- आद्दरिन्द ’ ई लोकदल्लि सन्तोषजनकवाददु : यानुदु :? यावुदू इल्लवॆन्दर्थ. ई रीतियल्लि निनेशविल्लदवरिगॆ गुणवागि तोरुवुवु निवेकिगळिगॆ दू कूडिडुदागि तिळिदु संसारदल्लि ोग्यवु इन्द्रियगळिगॆ अधिक शसि ओयन्नु , कॊट्टु काम प हणतॆयन्नु ं ०टु माडुत्तदॆ. pA त्त! त्तदॆ. आयुरभिवृद्धि यिन्द एरु बन्धु . जनर वियोगवु एर्पट्टु दुः सुष्ट उण्टागुत्तदॆ. “आद रिन्द ई लोकदल्लि सन्तॊ- सडल एनिदॆ, “जा श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 682 संसार वै राग्यम्‌ पूर्जमानालुम्‌ 2) *परमात नियो रक्त? ऎन्निरपडियी प्राप रुचियुण्डानालुम्‌ ॆ
  2. . “महता पुण्यपण्येन क्रीतेयं कायनौ स्वया! प्रापुं दुःखोदधेः पारन्त्वर यावन द्य ते ॥» ऎन्नि र पडियो त्व रै पिरन्ना लुर्नू अजादर अनुवृ त्र ऎस अजा ्लातिलङ्घन मडियाह फि न्नु निर्कि र जु भगवन्नि ग्र हत्तु क्कु प्र कमुनमाह “मामेकं शरणं व्र ज? नस्रु साक (त्ति) त्तालुवा्‌, Pe पर्श ऎन्रु “अनुष्ठान न वाक्य (त्ति) त्तालुम्‌ स्य प्पट्ट साथ्योपाय निशेषं तॆळियादपोदु ट्‌ (पाय तनॆ सक्ति त्वरनै नशी कौ ैविरहिल्लॆ. आहैयाल्‌ अधिकारत्तिलुम्‌ स्व रूपत्ति लुम्‌, सरिकरब ळिलुमा,वरुम्‌ अकॆ ज्ज ळ्ळ शमिप्पिक्सिरोम्‌ :- स प्रपत्ते स कैर्हाधिकारत्व समर्थनवं्‌ इप्प पॆत्तियं मॊरु वैदिक जस ? इदुवुनॊरु याग विशेष माहनन्रो न सास स (सद. इञ्जन २ रा 1:९. नैराग्यवु पूर्णवागि उण्टादरू २) सरमतात्मनियोरक्तः इत्यादि परमात्मनल्लि प्रीतियुळ्ळव नागि प्राप्यरुचि उण्टादरू 3) महतापुण्यपण्येन ऎम्बन्तॆ संसारवन्नु दाटजेकॆम्ब त्वरॆ यखम्बादरू, अनादियाह इत्यादि-अनादियागि अनुसरिसि बन्दिरुव भगवदाज्ञ्यातिलङ्घन कारण वागि उण्टागिरुव बन्थकवाद भगवन्निग्रहनन्नु होगलाडिसलु. 4) “मानवे कं शरणंव्रज? (गीतॆ 18ने अध्याय): ऎम्ब- विधि वाक्यदिन्दलू, प्रपद्ये. ऎम्ब अनुष्मानकालिक वाक्यदिन्दलू स्फोरितवाद साध्योपषायु विशेषं-शरणागतिय- स्वरूपवन्नु तिळियद होदक्कॆ सिद्धोपाय भूतनाद सर्वेश्वरनाद भगनन्तॆनन्नु. नशीकरिकृनिरहिल्ल्य - वशसडिसिकॊळ्ळलु बेरॆ उपायनिल्ल, आहैयाल्‌ इत्यादि - आद्दरिन्द अदर अधिकारदल्लियू, स्वरूपदल्लियू परिकर - आङ्ग गळल्लियॊ उण्टागुव सॆन्देहॆगळन्नु शमिप्पिक्किरोम्‌ - होगलाडिसुत्तेवॆ, ऎन्दु आचार्यरु प्रतिज्ञॆ माडुत्तारॆ. प्रपत्ति युं सर्वाधिकारवॆम्बुदरल्लि आश्सेप समाधानगळु इप्र पत्तियू इत्यादि ई प्रसत्र्रियू ऒन्दु वेदोक्तवाद धर्मवल्लवे. वेदोक्त, वाद जः गळल्लि त्रैवर्णिकरिगॆ मात्र अधिकारवल्लवे ? ऎम्बुदु, मॊदलनॆय शङ्कॆ- “सत्यं
  3. परमात्मनियोरक्तः विर्कोसपरम्मुत्मनि ! त 64 हौ कलॆ आळ © क्‌ po) pd — $x वि बव तॆ ry MT 8 ५*स्टत्मन्म प £रमात्मनल्लि प्रीतिं खळ्ळैवनं, तद्व ठरिक्रिवाद ऐश्वर्य कैवला दिगळल्लि बैराग्यः न्नुळ्ळव नागि०बेक, । हॊ. षॆ ईटि PR PRE po 3) ऎराहपुराण-महॆत्तरवाद प्रण्यवॆम्ब क्रयसाधक द स दीद ई शरीरवॆम्ब दोणयु दु ई २३. 7१णरग RENAE यन्नु दाटलु क्रीतवागदॆ. आदु ऒडॆदु होगुवुदक्कॆ मुञ्चॆये, दुःखसागरद आजि दडलादि «४ पडॆय ऎलु त रिस, 688 साधॊ साय hic नाधिकारः न्यासविद्यै ःयिलेयोदप्प डुहिरदु. अहै याल्‌ इदु सरा िडिकारपूहत्यू डुमोनॆन्रु शिलर्‌ निचारिष्ट र्‌हळ्‌. इदु सर्वेश्वरनै सर्वरुक्कुवु्‌ शरणमॆन्रोदुहिर श्वेताश्वतर- श्रुतिबलत्ताले परि हैतम्‌. इव्वर्नव्‌ 1) `सर्वलोकशरण्याय” 2). सर्वयोग्य मनायास मप्रमाद मनूपमम्‌ । प्र ‘सन्नारि रि हरं विष्णु ० न गन्तु मर्हसि” । स्याम्यु सब्ब ह्मणज्ज उलुम्‌ । “त्रयाणां क्हत्रियादीनां” ऎनु तुडज्गू शॊद्र व बा वद” ऎम्ब सत्यवचनादि वेदोक्त धर्मगळल्लि सर्वरिगू अधिकारनिरुनन्तॆ बाधकविल्लवॆन्दरॆ बाधकान्तरनन्नु इदुवुमॊरु ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि ई न्यास विद्यॆयन्नू त्रै वर्णिकाधिकारवाद ब्रह्म विद्यॆगळल्लि ऒन्दागि, परिगणिसि, “तॆस्कैवं विदुषोयज्ञ स्यात्मा” ऎम्ब, अनुवाकदल्लि ई प्रसत्तियन्नु यागनिशेषमाह - याग विशेषवागि न्यासविद्या निरूपण प्रकरणदल्लि ओदप्पडुहिरदु - वेददल्लि हेळल्पट्टिदॆ. “तस्माच्छूद्रो यज्ञेटनवक्स्‌स्र्यः” ऎन्दु शॊद्रनु याग सामान्यदल्लि आधिकारविल्लदवनु ऎन्दु हेळिरुवाग, ई न्यासविद्यॆगॆ सर्वाधिकारत्ववु फॆटिसुवुदिल्लवॆबुदु शङ्काबीज. : इदन्नु आहैयाल्‌ इत्यादि वाक्यदिन्द प्रश्निसुत्तारॆ. आद्दरिन्द इदु सर्वाधिकारवागलु योग्यवे, ऎन्दु कॆलवरु विचारिसुत्तारॆ. इदक्कॆ सरिहारवन्नु “इदु सर्नॆेश्वरनै सर्वरुक्कुं? इत्यादि आरम्भिसि नीडुत्तारॆ. अदागि सर्वेश्वरनु सर्वरिगू शरण्यनु - रक्षकनु ऎन्दु ओदुहिर पठिसुव “सर्वस्य शरणं सुहृत्‌” ऎम्ब श्वेताश्वर श्रुति बलदिन्द ई शङ्कॆयु सरिहृतवु. इव्वर्थम्‌ - ई अर्थवु 1) सर्व लोक शरण्याय, 2) सर्वयोग्यमुनायासं, इत्याद्युस बृंहॆणगळिन्दलू 3) *त्रयाणाङ्क्षत्रियादीनां’ ऎन्रुतॊडङ्गि इत्यादि, क्षत्रियरॆन्दु आरम्भिसि, वैश्य,
  4. सर्वलोक शरण्माय राघवाय महात्मने ! निवेदय त माङ्क्षिप्रं विभीषण मुपस्मितम्‌ ॥ सर्वलोकक्कू रक्षकनु ननगू रक्षकनु ऎन्दु तात्टर्य. . अन्थह महोदार स शै भावनाद शरणागत त्राण दीक्षितरागि रघुकुलदल्लि अवतरिसिरुवव श्रीराम चन्द्रन पादगळल्लि उपस्थितनागि बन्दिरुव विभीषणनाद मां-नन्नन्नु ईगले, निवेदयत-समर्पिसिरि. नन्न रक्षाभरवन्नु घटकराद नीवु श्रीराम चन्द्रन पादारविन्दगळल्लि समर्पिसिरि, ऎन्दु प्रार्थिसुत्तानॆ; ;
  5. सर्वलोकगळिगू (जनरिगू) शरण हॊन्दलु योग्यनु Kies कॊडदवनु. प्रमाद-अनवधानतॆ. अदा इल्लदॆ आश्रयंसतक्कवनु. अनु उपमम्‌- तनगॆ समरिल्लदवनु. पन्नर दुःखगळन्नु होगलाडिसतक्कवनु अन्थह ऎष्टु वन्नु शरणहॊन्दलु उपायवागि आश्रयिसलु नीनु स €या, ई विशेषणगळु भगनन्तागॆ, अन्न 5 यिसिदरू, सरानरबदरय अन्वयिसुत्तवॆ. अन्दरॆ शरणागतियु ऎल्लरिगू अर्हवादद्दु, आयासविल्लदवरु अजाग्रतॆयागि माडतक्कद्दल्ल. सर्वोतृष्टवादद्दु. प्रपन्नर क्लि ेशगळन्नु होगलाडिसतक्कदुदु, इन्थह शरणा गतियन्नु भगवन्तनल्लि अनुष्ठिसिरि ऎन्दु तात्सर्य. 3) पु.ति.नो, जा श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 84 रा पर्कन्तज्गळान नर्जङ्गळ्ळि यॆडुत्तु “प्रॆपन्ना नाञ्च तत्वतः? ऎन्रु शॊल्लुहिर श्री सात्वत वचनत्तालुम्‌, “ कुयोनिष्तपि सञ्जातो यस्सक च.रणङ्गतः । तं माता पित्नहन्तार महिपातिभवार्तिहा ।? ऎन्रु शॊल्लुहिर सनत्कुमार संहिता वचनत्तालुम्‌, दृढीकृतम्‌. शूद्रादीनां उपासनेननधिकारः न तु प्रपत्ता. आहैयाल्‌ उपासनवत्‌ तॆ सवर्चिकाधिकारमाह अपशूद्राधि कॆरणत्ति ले समर्थित मानालुम्‌, वैदिकज्गळान सत्यवचनादिहळ्‌ पोले प्रपत्तियुम्‌ सामान्यधर्म माहै याले यथाधिकारमः वैदिक मन्त्रत्तालेयादल्‌, तान्त्रिक मन्त्रादिहळालेयादल्‌ सर्ररुक्टुम्‌ प्रपत्त नुषानत्तुक्सु निरोधमिल्लॆ K शूद्र पर्यन्तगळाद वर्णगळन्नु आदिशब्ददिन्द ऎत्ति हेळ 2) प्रपन्नानाञ्चतत्वतः ऎन्दु तत्वतः प्रपन्नानां ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्दलू ई सात्वत वचनवु प्रसत्तिय सर्वाधिकारत्व वन्नु तिळिसुत्तदॆ. 4) *कुयोनिष्वपि? इत्यादि - कुयोनि - निषाद श्वनचादिगळु. ई जाति गळल्लि हुट्टि दवनागिद्दाग्ळू, यावनॊब्बनु ऒन्दु सल शरणागति माडुत्तानो, अवनु, मातासितृगळन्नु कॊन्दवनागिद्दरू अन्दरॆ अष्टु महत्त्वमवाद पापवन्नु माडिदवनागिद्दाग्ळू, संसार दुःखवन्नु होगलाडिसुव स्वभाववन्नुळ्ळ भगवन्तनु अवनन्नू कापाडुत्तानॆ” ऎन्दु हेळुव सनत्कुमार शंहितावचनदिन्दलूू प्रसत्तियु सर्वाधिकारमॆबुदु दृढीकृत. आहैयार्ल इत्यादि - हीगॆ प्रहत्ति रूप ब्रह्म विद्यॆयु, “सर्वस्य शरणं सुहृत्‌”, इत्यादि श्रुतिस्म्यृति पाञ्चरात्रागनु वचनगळिन्द सर्वाधिकारवागि निर्णीतॆवागिरुवुदॆरिन्द, इपासनम्‌ त्रैवर्णिकाधिकारमाह वित्यादि स्रसत्रिव्यतिरिक्त उपासनात्मक ब्रह्म विद्यॆये त्रैनर्णिकाधिकारनॆन्दु अपशूद्राधिकरण दल्लि समर्थितवागिरुवुदरिन्द, प्रपत्तियु वैदिकं गळान - वेद विहितगळाद सत्यनचनादिगळ हागॆ सावतान्यधर्मवाद्दरिन्द सर्वाधिकारनॆम्बुदक्कॆ बाधकविल्ल. आहैयाले - हीगॆ प्रपत्रियु सर्नाधिकारवाद्दरिन्द, यथाधिकारम्‌ -. अवरवर अधिकारक्कॆ तक्कन्तॆ, वैदिकमन्त्रत्तालेयादल्‌ - नेदोक्तवाद “वसरुण्योनविभूरसि”, ऎम्ब मन्त्रुदिन्दलागलि, . ओनित्यात्मानं युञ्जीत ऎम्ब प्रमाण वचनदन्तॆ, प्रणनदिन्दागलि, सर्वाधिकारनाद तान्त्रिक मन्त्रादिहळालेयादल .. तान्त्रिक मन्त्रवे मॊदलादवुगळिन्द लागलि, सर्वरुक्कुम्‌ इत्यादि, ऎल्लरू करणनुन्त्रगळन्नागि बळसि प्रसत्त्य ्यनुष्काननन्नु नातबहुदु. : श्रुतिस्मृत्यादिगळ प्रमाणनन्नु हेळ्रि, प्रपत्त्रियु सर्वाधिकारवॆम्बुदक्कॆ
  6. त्रयाणाङ्क्षत्पियादीनां प्रपन्नुनाञ्चतत्वतः । अमन्त्रमधिकारस्तु चतुर्व्मूह क्रियाक्रमेो ॥ शि टॆ त संहितॆ (2.9) 685 साध्भो पाय, शोधनाधिकारः स्टा श्रयणं, सर्व साधारणमिति भगवदुस्त,$ Ede प्रपन्नराहॆ शा सृज ळिले केळा निन्रोमर्‌. ।) “मांहि षा र्फव्यपाश्रित्य त्य येहि स्युः सापयोनयः स्त्रियो नैश्यास्तथा शूद्रा सॆ ेसि’यान्ति हॆराङ्गतिनं्‌ ।५ ऎन्रु भॆगनदाश्र च मात्र म्‌ सर्व सं माह शरर्ण्य तानुषु्‌ आरळिच्छॆ ह र्डा. उपासनत्तु कु न्‌ प्रा उभरातै वर्णिक शरीरत्ति लेयानिलुवु्‌ अनसाननर्‌ सर्व शरीर ति pf लुवि 2) कूडुमॆन्नु मिषर्म, । धर ैव्याधाडयोप्यन्ये € पूर्वा भ्यासाज्कु गुप्पि ते! वर्णा नरत्ते सम्प्राप्ता8. संसिद्दिं श्र क्रमजेयथा ॥» ऎन्रु, श्री विष्णु धर्मक्ति ले.शॊल्लप्पट्ट दु. प्रपक्तेः सर्वाधिकारत्तं, आकिञ्चन्य मेव सर्वत्राधिकारः इपृडि उपासनम्‌ त्रॆ वर्णिकक्के आरम्भणेयनतानारॊले प्रत्ति यु आचारवन्न्यू : निदर्शनवागि, तोरिसुत्तारॆ. . अदागि काकादिहळुवर्‌' इत्यादि काकासुरने मनॊडलादनरु *श्रीन्‌लोकान्‌: सम्परिक्रम्य ‘तॆमेन शरणङ्गतः”, ‘ऎन्दु -’ प्रपत्रियॆन्नु अनुस्ठिसिदुदु-. : श्रीमद्रायणादिगळल्लि : ' हेळिरुवुदन्नु केळानिन्रोम्‌ - केळिद्देवॆ. 1). *मांहिपार्थव्यपाश्रित्य इत्यादि भगनदाश्रयण मात्रवर्स - भगवदाश्रयण सामान्यवु ' सर्नसाधारणवागि शरण्यन्‌ -. गीताचार्यनु तानू कृपॆ माडि हेळिद्दानॆ न्यपात्रित्य- ऎम्बुदु- भगवदाश्रयॆण सामान्यनन्नु हेळि प्रपत्रियन्नू ऒळगॊण्डिदॆ. उपास नत्तुक्टु. प्रारम्भम्‌-. इत्यादि उपासन प्रारम्भवु त्रैनर्णिक शरीरदल्लिये ऎन्दु अप शूप्राधिकरणदल्लि हेळिरुव विशेष नियामक बलदिन्द. हेळिद्दरू उपासनावसानवु सर्व शरीरगळल्लियू, कॊडुं - आगबहुदु, ऎम्बुवुदु, 2) “धर्मव्याधादयोप्यन्ये इत्यादि विष्णु धर्मदल्लि हेळल्पट्टदॆ. अन्दरॆ. धर्मव्याद आदिशब्ददिन्द विदुरादिगळु जगुप्सितवाद अवर पर्णवाद शूद्र जातियल्लि हुट द्दरू, पूर्वजन्मदल्लि आरम्भिसिद्द भक्तियोगद अभ्यासदिन्द, श्रुमणिसनिम्ब सिध्ध ताससियन्तॆ, संसिद्धियन्नु पडॆदरु, ऎन्दु विष्णु धर्मदल्लि हेळल्बटि दॆ- प्र पत्तीयल्लि ऎल्लरिगू अधिकार, इप्पडि इत्यादि हीगॆ बा 3 नर्डिकरिगे आरम्भणीयनॆम्बन्तॆ प्रसत्तियल्लि ई रीतियाद Ee 1) -गीतॆ9-32 ऎलैआर्जुनने नन्नन्नु आश्रखसिंसुववरा पापयोनिगळाद सि स्त्री वै श्य शूद्ररागिद्दरू नन्न आश्रयण रम्भवु दिन्द अवरू त्रै वर्णिक मुक्ति शरीरदल्लिये हॊन्दुत्तारॆ, आगबेकॆम्ब इल्लि, आश्रयणवु निर्बन्धवु भक्त अपशूद्राधिकरणदल्लि प्रपन्न mea निर्णयिसल्प हेळिद्दरू ट्टिदॆ. भक्तनिगॆ वैश्यरिगॆ भक्ति योगा वेदाधि कारविन्हरू. याग माडलु अधिकारविलडुदरिण्ड अवरन्नू “जापयोनॆयः* ऎन्दु हेळुत्त- क्‌ गीता तात्पर्य चन्द्रि *ॆयल्लि आच्माररु सृष्टीकरिसिद्दारॆ, 2) विष्णुधर्म “0. 2-29 जू श्रीमद्रॆहॆस्यतयॆसारे । 686 नियामकत्ताले सामान्य `वचनतु शिक- “सङ्कोचनिंल्ला षॊ यालुम्‌, विशेष वचन प्राबल्यत्ता उमिप्र हॆदनं सर्व र्ळु वर्‌ योग्य म्‌. स ३स्सु इदु तनक्तु विशेषित्तु नेणु ) मधितारान्तरॆमुन्‌ मुन्सॆ आतॊन्नॊ म्‌ ॆ का. अतस्त्रै शपर्णिक त्वादे’ भरो- ‘भानोसि कस्यचित्‌ । । HN प्र पत्तॆ स्टा $दाकिञ्चन्य मॆनाश्रि खॆ Wat i इव्वकृत्त्वै 1) “कुलज्ञ छाय नीरिरण्डि लॊन्रि लुवु्‌ सिर्सि ल्ले” ऎन्निर पाट्ट लुम्‌, 2) “इनित्ताहं वंशे? ऎन्सिर श्लॊ (कत्ति । कण्णु कॊळ्ळ दु. आहैॆयाल्‌’ शरण्य शरणागति ज्ञाननुम्‌, आकिञ्चन्यादिहळु मण्डैेय सर्रजाति यर्‌ क्रुवक्‌ प्रपत्त्यधिकारम्‌ सिद्धम्‌ ऒन्दु नियॆमवु इद्दु सामान्य वचनक्कॆ सङ्कोचविल्लदुदरिन्दलू, सर्वरिगू अधिकारवुण्टिम्ब विशेषॆ वचनॆ बलदॆ प्राबल्यदिन्दलू ई प्रनदनवु सर्नरिगू अनुष्मिसलु योग्यवादद्दु. आनसिस्सु - इत्यादि. हीगॆ प्रॆसत्तियॆ. सर्नयोग्यवु ऎम्बुदु नर्पट्टिवनन्तर, इदक्कॆ विशेषवागि बेकाद मुञ्चॆये हेळिद्देवॆ. अन्दरॆ स प 3.योग्याधिकारदल्लि आकिञ्चन्य, अनन्यगतित्वगळु प्रपन्ननिगॆ अधिकारगळॆन्दु हेळिद्देवॆन्दु आचार्यरु निगमि सुत्तारॆ. “अतसॆ फवर्णिकत्वा wi इत्यादि. अतः _ मेलॆ’ हेळिदन्तॆ प्रपत्तिगॆ सर्वाधिकारश्ववु सिद्धवाद्दरिन्द, त्रॆ स वरॆकत्वादेः - त्रॆ तनर्णिकत्ववु, आदि शब्ददिन्द अश्रम धर्मादिगळु, भावः- इरुविकॆ… अभाव - ‘इलदिरुवकॆ, आ किञ्चन्य अनन्यगतित्वगळु इल्लदॆ, स्रुसत्तिगॆ अधिकारवागलारनु. त्रैवर्णिकनागिरलि, . इल्लदिरलि. आकिञ्चन्य अनन्यगतित्वॆगळु इल्लदिद्दरॆ प्रॆपत्तिगॆ- अधिकारियागलारनु, ऎन्दु. तात्पर्य… इवुर्थत्तै. ई अर्थनन्नु : (1) :कलङ्गळाय इत्यादि पाशुरदल्लू, इदरिन्द सत्कुल प्रसूतत्वविल्लदॆ. आयायाकुलानुरूसवाद कर्मानुष्मानगळिगॆ . अर्हतॆयिल्लद आ कॆञ्चन्यतॆयु व्यञ्जित्र 2) जनित्वा;हं वंशे- ऎम्ब श्लोकदल्लियू - ई श्लोकदल्लि उत्तम शुलप्रसूतत्ववु. हेळल्पट्टु इदू अधोगतियन्नु निनर्तिसुवुदिल्लवॆन्दु अभिप्राय पट्टु, “शरणद”, ऎन्दु तनगॆ शरण वरणार्हनागि तोचुवुदरिन्द तिन्न आकिञ्चन्याधिकारत्ववु व्यञ्जितवॆम्बुदन्नु तिळिदुकॊळ्ळुवुदु. आहैयाल्‌ इत्यादि - आकिञ्चन्यने अधिकारवाद्दरिन्द ERY NE SENS NESS ऎं जा अचै BB ENN च्ट इं फय इ चहा ATES CE ENED: EDA >,
  7. कुलङ्गळाय वीरिरण्डिल्‌ ऒन्रिलुं पिरन्दिलेन्‌ नॆलङ्गळाय नरैलैहळ्‌ नालिलुं नॆविन्रिलेन्‌ । पुलन्न ळैन्दुंवॆन्रि लेन्‌ हॊरियिलेन्‌’ पुनिदा निन्निलङ्गु पादमन्ति मत्तोर्‌. पट्टिलेन्‌. ऎम्मीशने तिरुच्चन्दविरुत्तम्‌ 90 ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य शूद्ररॆम्ब नाल्कु जातिगळल्लि हुट्टलिल्ल क्षेमवन्नुण्टु. माडुव नाल्कु वेदगळन्नु अभ्यसिसलिल्ल. पञ्चेन्द्रियगळन्नु जयसलिल्ल शब्दादि विषयगळ आस्वादनदल्लि सिक्किकॊण्डिद्देनॆ. हीगॆ आगतिकनाद नन्नन्नु निन्न पादस्पर्शदिन्द पवित्रनन्नागि माडबल्लवने, निन्न प्रकाशवाद पादगळल्लदॆ बेरॆ आश्रयवऎल्ल.
  8. अळ. स्तो. 61, 687 साथ्योपाय शोधनाधिकारः अथ प्रपत्ति स्वरूप शज्का परिहारः इवु_साय स्वरूपत्तै प्पत्त ।) “नारायणं सल सं प्राप्तुं तच्चरणद्वयम्‌ । उपाय अति विश्वा सो द्वयार्क करॆहागती” ll निस्तिर वभियुक्तर्‌ साकुरमुनु, रार कोटियिलुम्‌ अज्ज कोटयलुवा्‌ निश्पिर निश्वा सत्ति नुडै यॆ पा ्रौधान्यम्‌ शॊल्लुपै क्का हवत्त नै. विश्वास प्रार्थनॆगळु अज्लगळु अङ्गियल्ल अपृडिये 2) “प्रपत्ति र्विश्वास स्पकृत्पार्थना मात्रेणापेक्षित- दास्यतीति विश्वासपूर्रकं पा र्थन नितियानत्‌ “ऎ रवाक्य मुव्‌ पा धान विव्सैयाले मुदल्‌ निश्नासत्तॆ’ च्हॊल्लि, “अनन्य साध्य अ “ऎस्टि र कॆ रतमुनि स्र णॆ लक्षण वाक्य त्र न्पडिये निश्वासपूर्वकं स्रार्थनमॆन्रु ‘िस्कर्षित्तु दु. शरण्य शरणागति ज्ञाननन्मू आकिञ्चन्यादिगळन्नू हॊन्दिरुव सर्वजातीयरिगू प्रपत्तियल्लि अधिकारवॆम्बुदु सिद्ध. प्रपत्ति स्वरूप निषयवाद शङ्का परिहार हीगॆ अधिकार विषयवाद शङ्कॆगळन्नु परिहरिसि प्रसत्ति स्वरूप विषयवाद शङ्कॆगळन्नु सरिहरिसलु, इवुपाय स्वरूपतॆ हनु ऎन्दु आचार्यरु उपक्रमिसुत्तारॆ. अदागि ई उपाय स्वरूप स्टा 1° रायणं सलक्ष्मीकं इत्यादियाद अभियुक्तर श्री सूक्तियु अतव लक्ष्मी विशिष इणकायटनन्नु हॊन्दलु तच्चरणद्वयॆं - आ सलक्ष्म्मीकनाद नारायणन ऎरडु पादगळु ey विश्वासवे बयकॆ भा ui अदे शरणागति - अधिकारकोटियिलुव्‌- विश्वासवुळ्ळवने अधिकारियाद्दरिन्द अधिकार कोटयल्लियू, अङ्गकोटयिलुम्‌ - स्र्रस्तिगॆ’ ऐदु अङ्गगळाद, आनुकूल्य सङ्कल्प, प्रातिकूल्यवर्जन, महाविश्वास, गोप्रत्ववरण, कार्पण्यगळल्लि, महा विश्वासवु अङ्गगळल्लि ऒन्दागि हेळल्पट्टिदॆ याद्दरिन्द, ’ अङ्गकोटियल्लियू’ इरुवॆ विश्वासद . प्राधान्यवन्नु हेळुवुदक्कोस्कर निश्वास वॆम्ब प्रधानाङ्गवन्नु अङ्गि शब्ददिन्द निर्देशिसिदॆयष्टे. अप सृडिये - हागॆये ”) प्र पत्तिर्विश्वासः - सक्कत्कार्थना मात्रॆ (ण इत्यादि वाक्कवू पा)धान ननय दवॆ फ्‌ ई । - प्राधान्य नन्द मॊदलु निश्चासवन्नु हेळि, अनन्तर 3) अनन , साध्येसा स्वाभीष्के इत्यादि म SE ES मू जू
  9. अभियुक्तर श्लोक 2) श्रीभाष्ककारर मुक्तक वाक्य - प्रपत्ति ऎन्दरॆ विश्वास पूर्वकवाद प्रार्थनॆ.
  10. अनन्यसाध्येस्वाभीष्टे महाविश्वास ‘पूर्वकर्म 1 हा, ल इल्लॆ १ ल्प 3 । तदेकोपायता याञ्चा प्रपत्ति शरणागति :॥ भरतमुनि . प्रणीत “py 638 प्रीमुद्रहॆस्यत्रयसाकी इव्वाकृन्हानुम्‌, आत्मनिक्लेप मज, इतरज्गळ्‌ अज्ञज्लळॆन्रु शॊल्लुहिर 1) न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः? इत्यादि वहनब्लळाले प्रार्थनैयुम्‌ अज्जमाहैयाल्‌ “रॆक्लापेक्लां प्रतीक्षते? ऎस्डि रपडिये ईश्वर्र अपेक्षा मात्रसासेक्ष नॆश्रिव्वज्छर्त्ति प्राधान्यत्त्वै विवक्षित्तुच्हॊन्न पडि, (श्री भाष्यकाराभिप्रायेपि निक्षेप एवाज्ली शिरिय गद्यत्तिलुव्‌ विश्वासपूर्रक प्रार्थनैयै प्पण्णि “नमोस्तुते? ऎन्रु मुडिक्कॆ ;यालुम्‌, उपाय वरणशब्द सामर्थ्यत्तालुम्‌ निश्लेषमुम्‌ सिद्धम्‌. भरत मुनि प्रणीतवाद लक्षण वाक्यद प्रकार प्रुसप्रियु, विश्वास पूर्वक प्रार्थनॆ ऎन्दु निष्कर्षिसितु. विश्वासपूर्वकं प्रार्थनं, ऎम्बल्लि प्रार्थना शब्दवु “त्रमेमोपायभूतोमे भवेति प्रार्थनामतिः !” ऎम्ब वचनदल्लि श्रूयमाणवाद उपायत्व प्रार्थना परवागियू योजिसलु शक्य. आग्यॆ “विश्वासपूर्वकं प्रार्थनं?, ऎन्दु विश्वास पूर्वकत्व निशेषणवू, “अनन्य साध्येस्वाभीष्टे?, ऎम्ब वचनदल्लि हेळिरुव निश्वास पूर्वक सदनवन्नु ज्ञा कविस प्रार्थना पदवु उपायत्प प्रार्थनासरवॆन्दु हेळलु शक्य. “अतश्चप्रर्थनायां शरणागतित्व वादास्तु तस्कास्त्रदन्त र्भाव मात्रादुपपद्यते”, ऎन्दु सिक्षेपरक्षॆयल्लि. सिद्धान्तवागिरुवॆन्त्कॆ प्रार्थना पूर्वक शरणागतियल्लि प्रार्थनॆयु अडगिदॆयाद्दरिन्द, विश्वासपूर्वक प्रार्थनॆये शरणागति, प्रपत्ति ऎन्दु हेळिरुवुदर भाव. ; “निश्वास पूर्वक प्रार्थना? पदवु गोस्त ऎतनरण सरनागियू, योजिसबहुदु, ऎम्ब सक्तून्तरनन्नु अवलम्बिसि, इव्वाक्यन्तानुं ऎन्दारम्भिसुत्तारॆ. “प्रपत्तिर्निश्वासः सकृत्‌ पार्थनामात्रेण”, इत्यादियागि हेळिरुव वाक्यवु आत्मनिक्षेसवु अङ्गि, इतरगळु अङ्गगळॆन्दु हेळुव, “न्यासः सञ्चाङ्ग संयुततः, इत्यादि वचनगळिन्द, “रक्सापेक्सां प्रुतीक्षते” ऎम्बन्तॆ, ईश्वरनु अपेक्स्रा माश्रसासेक्षनॆन्दु गोस्तत्ववरणवॆम्ब अङ्गद प्राधान्यतॆयन्नु विवक्षिसि हेळिदुदागियू योजिसबहुदु. पूर्ववाक्यदल्लि “अनन्यसाध्ये” ऎम्ब वचनवन्नु ऎत्ति हेळि, प्रार्थनॆयु अङ्गवॆन्दु हेळदॆ इरुवुदर स्वारस्यदिन्द, “विश्वास पूर्वक प्ला ))र्थनॆयु” अङ्गि विशेषणनाद उपायत्व प्रार्थना परवागि योजिसल्पट्टतु. विक्षेपवु अङ्गि ऎम्बुदु थ्री भाष्यकारर अभिप्राय शिरिय गद्यत्तिलुम्‌ इति - श्रीरङ्गगद्यदल्लि श्री भाष्यकाररवरु निश्वासपूर्वक प्रार्थनैय्य इत्यादि “विश्वास पूर्वकं भगवन्तं नित्यकिङ्करतां प्रार्थये”, ऎन्दु महा विश्वास पूर्वकवागि नित्यकैङ्कर्यवन्नु प्रार्थिसिरुवुदु मेलॆ हेळिद गोप्त ऎत्त नरणवॆम्ब ऎरडनॆयॆ योजनॆगॆ मूल. हीगॆ गोस्र्यृत्सवरण रूप प्रार्थनॆयन्नु माडि, “नमोस्तुते? ऎन्दु मुगिसिरुवुदरिन्दलू, उपायवरण शब्द सामर्थ्यत्तालुमु्‌ निक्षेषनुम्‌ सिद्धम्‌. 689 साध्फोपाय शो धनाधिकारः २ माराया श्रीरङ्ग गद्यदल्लि, तवानुभूति सम्भूत प्रीतिकारित दासताम्‌ । जीहिमे कृषयानाथ नजानेगति मन्यथा !! सर्नानस्मोचितातनेष शेषतैकरतिस्तव । भनेयं 7सण्डरीकाक्ष त्वमेवैनं कुरुष्टमाम्‌ ॥ ऎम्ब कारिकॆगळिन्द प्रार्थनाद्वयवु हेळल्पडुत्तदॆ. अदरल्लि मॊदलनॆय कारिकॆयल्लि “प्रीतिकारितॆ दासतान्देहि” ऎन्दु गोप्त.त्भवरणवु हेळल्पडुत्तदॆ. ’ न जाने गतिमन्यथा ऎन्दु प्राप्यान्तर वैमुख्यवु हेळल्पडुत्तदॆ. बेरॆ गत-प्रास्यवु, इल्ल ऎन्दु अनन्यगतित्ववु तिळिसल्पडुत्तदॆ. ऎरॆ डनॆयि कारिकॆयु “निरपेक्षोपायत्हॆ? पर ऎल्फै पुण्डरीकाक्ष निन्न ऎल्ला अवस्थॆ गळिगू उचित वाद अशेष कैङ्कर्यदल्लि न्रीतियुळ्ळॆवनागि इरुवन्तॆ आसॆ पडुत्तेनॆ. निनगॆ ऎल्ला न! कैङ्कर्य गळन्नु माडलु आसॆसडुत्तेनॆ. आ रीतियल्लि “त्वमेवैवं कुरुष्टमाम्‌? नीने नन्नन्नु निन्न कॆङ्कर नन्नागि माडिको इदे निरसेक्षोपायत्वि इदे उपायनरणनन्नुु. सूचिसुव श ई उपायॆनरणक्कॆ भरन्यासनन्नु आकर्षिसुवुदे सामथ्य “त्वमेव “एनङ्कुरुष्ट खि अनधारणवु स्वस्रनृत्ति निवृत्ति पर्यन्तवाद भरन्यासवन्नु सॊचिसित्तदॆ. तादृश भरन्यासवु उपायवरण शब्द सामर्थ्यदिन्दलू मुन्दॆ. “नमोस्तुते” ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्दलू सिद्ध. “शॆवचॆरॆणारविन्द युगळं शरणनुहॆं प्रपद्ये? ऎम्ब वाक्यवु उपायन णवन्नु सूचिसुवुदागियॊ अभिप्रायपट्टु भरस्वीकार प्रार्थिनान्वित भरसमर्पणवन्नु सता न त्रीदेशिकरु विन्त गद्य भाष्यदल्लि व्याख्यान माडिरुत्ताकॆ. आग्यॆ मुन्दॆ ’ “ननो. कृते? ऎन्दु द्वयॆमन्त्रद उत्तरार्धदल्लि प्रार्थनीयवाद निर्मनमुत्तॆ संस्कृतवाद कैङ्कर्य स योजिसबेकु. ई अधि कारदल्लि “नमोस्तुते” ऎन्दु निक्षेप परवागि योजिसिरुवुदरिन्द. प्रार्थनापूर्वक भरन्यास विवक्षॆयिन्द, मेलॆ हेळिद. ऎरडनॆय. कारिकॆयु [ओिरस्यत्टो सायन त प्रार्थना” -सरवागि- योजिसु न युक्टन्नन्न करूरु. स्वामिगळ अभिप्राय. गद्य भाष्यवल्लू आचार्यरु ई. योजनॆयन्नू तिळसिरुत्तारि. इदरिन्दागि. केवल विश्वासपो, : केवल. प्रार्थनॆयो शरणागतियल्ल विश्वासवु अङ्ग. स्रस्त्ति रस्त ऎन्दु अदन्नु आङ्गियागि हद वन्नु आ अङ्गद प्राधान्य ‘निनक्षॆयिन्द अ न्ट. हागॆये. “निश्वासपूर्वळप्रा र्थनानुति’’ ऎ दु आङ्गनाद गोप्त ऎत्वनरण रूनवाद ys च अङ्ग्लि निर्देशिसिरुवुदू आ अङ्गद Pye अष्टे. ऎल्लि प्रार्थनॆयो अल्लि आत्म निक्षेपवु. आक्सिसप्त. इदन्नु “नमोस्तुते? ऎन्दु मितगद्यदल्लि नमशृब्ददिन्द विविक्षिसिरुत्तारॆ. प्रार्थनॆयु. गोप्त त्व वरणरूसवाद अङ्गवॆदु ऒन्दु. योजनॆ- :मतॊ/न्दु आङ्गि ' निशेषणवाद निरपेक्षो पायत्त्ह प्रार्थनॆयॆम्ब योजनॆ ई ऎरडु योजनॆगळल्लियू उपायत्व प प्रार्थनॆये निक्षेपवल्ल उदु, प्रार्थनास्वित ऎ स? अङ्गि. प्राधान्य निनक्सयिन्द उपायत्व I य प्र पत्रि ऎ8 हेळिरुत्त बॆयॆस्कैः इ नमशै बफॆ सिक्क आत्म निश्लेपवु हेळल्पडुत्तदॆये ऎन्दरॆ अदन्नु “नमस्तुआत्मनिस्लेखपरवमॆनु ॐडनु*? द र ss स $ २६ ..आरम्भसि .अनुग्रहिसुत्ताकॆ...: अदागि समु शृब्धवु- आत्म निक्षेप (अङ्गि): सरवॆम्बुदु"yy प्रीमद्रहस्यत्रयसारी 640 सीळि ीहन्नण इ नमश्यब्ब;ः आत्मनिनेदन "सरः नमस्सु आत्म श्लेष. सरमॆन्नु मिडनु्‌ 1) “नमस्टारात्मकं यस्मै निधायातॆ निनेडनम्‌” सजा दिहळिले स सिद्द म्‌. षॆ आत्म निश्लेषॆ एवाज्नेति श्री भाष्यकाराभिप्राये कं प्रमाणं ? श्री नैकुण्ठॆ गद्यत्तिले प्रारैनापूर्वकात्मनिक्षेपॆम्म कंशोक्तमाय्‌त्तु. आहैयाल्‌ 1) आअनेनॆ वतु.मन्रेण स्लात्मानं मयि निक्सिपेत्‌.२. 2) काटु भरन्यासः” इत्यादिहळिले अजं विधानम्‌. इप्पडियल्लादपोदु, 3): षड्ति शरणागतिः” ऎन्सिर वाक्यत्तिल्‌ असातप्रतीतियैक्कॊण्डु 4) “स्लानं सप्मविधं सृ Fi इत्यादिहळिर्‌ शॊन्न 1). नमस्कारात्मकंयस्म्मै?इत्यादि वाक्यगळल्लि प्रसिद्ध. नमस्टारात्मक रूपवाद आत्मसिवेदन वन्नु “नमः” ऎन्दु माडि ऎन्दुमुन्त्रराजसदस्तोत्रदल्लि हेळिदॆ. श्री नैकुण्ठगद्यत्ति ले इत्यादि श्री. वैकुण्ठ गद्यदल्लि प्रार्थना पूर्वक आत्मनिक्षेसवु “मामैकान्तिकात्यन्तिक परिचर्याकरणायॆ परिगृह्हीष्टेति याचमानः प्रणम्यात्मानं भगवते निनेदयेत्‌”:. ऎन्दु कंशोक्कमाय्‌. स्पष्टवागि प्रार्थनॆयन्नूू आत्म निक्लेषवन्नू तिळिसिदॆ... आत्मानं भगवते निनेदयेत्‌-आत्मानं भगवते. समर्पयेत्‌ ऎन्दु निवेदन शब्दक्कॆ. समर्पणवॆन्दर्थ. अनन्तर अङ्गिनिधायॆक वचनगळन्नु आहैयाल्‌ ऎन्दारम्भिसि तोरिसुत्तारॆ- आहैयाल्‌- श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि याचनॆयॊ,' आत्म "निनेदकवू 'अङ्गाङ्गि : भावदिन्द कण्ठोक्तवाद्दरिन्द, 1) अनेनैवतुमन्त्रेण 2) आत्मात्मीय भरन्यास- इत्यादि वचनगळल्लि “स्वात्मा नन्नुयि निक्चिसेत्‌, भॆरन्यासे” हतः अङ्गियाद भरसमन ९णवु स्पष्टवागि निर्देशिसल्पट्ट दै, हीगॆ “अङ्गि यन्नु विधिसुव स्पष्टतरवाद वचनगळु इरुवाग, “अनन्यसाध्येस्वाभीष्टे महानिश्वास पूर्वकम्‌ । तॆदेकोपायॆतायाञ्चा स्रुसत्ति शृरणागतिः ” इत्यादि वचनगळल्लि अभेद नदे कडि, प्रार्थनॆयन्नु अङ्गियागि अन्दरॆ भरसमर्पणवन्नागि, अङ्गीकरिसिदरॆ बाधथकवन्नु “इप्पडियल्लाद पोदु”ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. मेलॆ हेळिदन्तॆ प्राधान्य विवक्षॆयिन्द अङ्गवन्नु अङ्गियागि हेळिरुवुदन्नु ऒप्पदॆ इद्दक्कॆ. 3) हड्विधा शरणागति शरणागतियु आरु विधवागिदॆ, ऎम्ब वाक्यदल्लि आपातॆ प्रॆतीतियन्नु स्वीकरिसि, 4) “स्नानं सप्त विधं स्मृतं? सानृवु सप्तविध - इत्यादिगळल्लि हेळिद स्थान भेदगळ
  11. नमस्कारात्मकंयस्मै विधायात्म निवेदनम् । त्यक्त दुः खोसखिलुन्मा मान्‌ अश्नुते तं नॆमाम्महम्‌ ॥ नमः ऎन्दु भगवन्तनल्लि आत्म समर्पणवन्नु माडि, सकल सांसारिक क्षॆ क्लेशवन्नु नीगिसि भगवननुभषरूप अपरिमिता नन्दवन्नु “सॊ त्न्न 4 सर्वान्‌ कामान्‌ सस ब्रह्म णाविपश्चि ता” ऎम्बन्तॆ अनुभविसुत्तानॆ. अन्तह भगवन्तनन्नु नमस्करिसुत्तेनॆ, पु. ति, नो, 641 साध्योपाय शोधनाधिकारः स्नानादि भेदज्गळ्‌ पोले तनित्तनिये प्रपत्ति विशेषज्ञळाह प्रसज्गू क्कुम्‌. 1 *प्रसत्तिं तां प्रयुञ्जीत स्टा कि पञ्चभि कान ताम्‌” इत्यादि रो बल त्लाले “इयॆमिळ्क स्पार्किल्‌, अस्प डिये प्रार्थना विश्वासादिहळ्ळि पसत्ति यॆन्रु शॊल्लु ऒक वचनज्ल ळैयंवर्‌ नियवित्सु गि “न्यासः पञ्चाज्ग संयुतेः? इत्यादिहळिर्‌ पडिये निश्चेन मॊन्रुमे अजि, इतरज्गळ्‌ अण्णगळॆन्नै युचितम्‌. भूयंसां न्यायरीत्या निक्लेपवु अज्गी प्रार्लनॆयं अङ्गियल्ल अङ्ग. भूयसां न्यायत्तॆ २स्पार्रालुव म्‌ सात्यकितन्व लक्ष्म्मीतना त्रहिर्बुद्ध 5 संहितादि हळल्‌ प्रपत्त ,ध्यायज्गळिले निक्षेप मुज्ञूयॆन्रे प्रसिद्ध म्‌. म द्‌ सिदा अद पारा हागॆ, आनुकूल्य सङ्कल्प, प्रातिकूल्यनर्जन, महाविश्चास, गोस्त, _त्वॆनरण, कार्पण्य, आश्म निक्षेसनॆम्बुवु ऒन्दॊन्दू प्रपत्ति विशेषगळागुव प्रसङ्गवु सम्भविसुत्तदॆ. 1) प्रप सि०तां प्रयञ्जीत ऎम्ब नचनबलदिन्द” ऐदु अङ्गगळॊडनॆ स्रसत्तियॆन्नु माडबेकु ऎम्ब वचनान्तर बलदिन्द, सड्विधा शरणागतिः ऎम्बल्लि ऐदु अङ्गगळु ऒन्दु अङ्गि, ऒट्टु शरणागतियु आरु प्रकार नॆन्दु अङ्गागिगळन्नु सेरिसि हेळिरुवुदु औपचारिकवॆन्दु. निर्वहिसुवुदादक्कॆ हागॆये प्रार्थना विश्वासादिगळन्नु प्रसत्तियिन्दु हेळुव वचनगळन्नू औसचारिकवॆन्दु निर्वहिसि 2) नास्यःपञ्चाङ्ग संयुन्तः न्यासवु-प्रपश्तियु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदॆ इत्यादिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ निक्षेसवु-भरन्यासवु, ऒन्दे आङ्गि. इतरगळु अन्दरॆ विश्वासगोप्त ृत्वनरणगळु. अङ्गगळॆन्दु हेळुवुदु. उचित. सरि तदेकोपायतायाञ्चा प्रपत्ति “त्वमेवोपाय भूतोमे भवेतिप्रार्थनामतिः शरणागति”, “तवास्म्रीतिचयाचते? इत्यादि नचनगळु प्रार्थनॆये शरणागति ऎन्दु हेळुवाग्य निक्षेपवु प्रपत्ति ऎन्दु निर्णयिसुवुदु, ई रीतियाद नचनगळनेकगळिगॆ विरुद्ध नागुवुदरिन्द भूयॆसान्न्याय विरुद्ध वल्लवे ऎन्दक्कॆ भूयस-ं न्यायक्कॆ पस्फार्तालुवा्‌ hems समाधाननन्नु आचार्यरु हेळुत्तारॆ. अदागि सात्यकि तन्त्र लक्ष्मी `त्रादि संहितॆगळु बहळ इवॆ. अवुगळल्लिल्ला पप्रयिक वागि प्रसश्त्यध्यायॆवु पठितवागिदॆ. अवुगळल्लि प्रार्थनॆगॆ स्न प्रसत्त ह भेद वचनगळु अनेकगळिद्दरू प्रार्थनॆयु आङ्गि ऎन्दु कण्ठोक्कवागि हेळिल्लवाद्द ऎरिन्दल्कूरिक्षेपा? सरपर्यायो न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः, आनेनैनतु मन्त्रेण सा त्कानं मयिसिक्षिसेत्‌, इत्यादि अनेक वचनगळल्लि सिक्षेपवु ला धा न इ. 1). . “अनेनैवतु मन्त्रेण स्वात्मानं मयि निक्षपेत्‌ । गार्म? Wp षस जाल्लि 0 कळ ग्ळा © 54 । नत्ययिनित्त्ळ्दु कर्तव्यः कृतकृत्कोभविष्यति ॥ क सात्यकि तन्त
  12. आत्मात्मीय भरन्यासोह्मात्य निक्षेपउच्कते ॥
  13. आनुकूल्यस्क सङ्कल्पः प्रातिकूल्कस्मवर्जनम्‌ ष्ठतीति विश्वास; गोप्त ऎश वरणन्तथा ॥ ैनिक्षेपका कार्पण्ये षड्विधा शरणागतिः ॥ ’ अहिर्बुद्द , संहितॆ (38-18-5) ’ 1) लक्ष्मीतन्त्रै28-11-7 : :. 2). अहि, 17.74 । *k श्रीमद्रहॆस्यत्रॆयसाकी 642 अज्जस्य प्राधान्यात्‌ अज्न्‌ ज्न नोरभेदः, एनं लोकसिद्दिः “त्रनॆनेीवोषाय भूतो मे भनेति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरित्युक्ता 3 ऎन्नि रदु ESS TE ERE ENE AN EU म ऎमम मयल अङ्गियॆन्दु मुक्त कण्ठवागि ‘हेळिरुवुदरिन्दलू, अङ्गि स ितिपादक वचनगळे बहळ अधिकवाद्दरिन्द भूयसान्न्यायवु निक्षेपवु अङ्गि ऎम्बुदक्कॆ स-धक. अ न्यायवन्नु अवलम्बिसिदरू निक्षेपवु अङ्गि ऎन्दे प्रसिद्धि. इदरिन्द ई प्रकरणदल्लि निक्षेपद प्राधान्यवन्नु स्थापिसलु अचार्यरु उद्देशिसिद्दारॆये हॊरतु, प्रार्थनॆयु, अङ्गवे, अङ्गि कोट प्रविष्टृवे ऎम्ब विचारवन्नु माडलिल्ल. अदरिन्दले प्रार्थना सदनन्नु उपाय वरण परवागियू, : (अङ्गिविशेषण), गोप्त, ऎत्ववरण (अङ्ग) सरवागियू नयनमाडिरुत्तारॆन्दु पण्डितरु. विभाविसबेकु. 1) अनेनैनतु मन्त्रेण स्वात्मानं मयिनिक्षनेत्‌ । मयिनिक्षिस्तकर्तव्य; कृतकृत्योभविष्यति ।? (सात्यकि तन्त्र नचन) 2) आत्मात्मीयाच यत्सिञ्चित्‌ दुर्भरं दुस्क्रजम्मम । तत्सर्वं तव विन्यस्तं शुभयोः पाद पद्मयोः । (लक्ष्मीतन्त्र) 8) न्यासाख्यं साधनं प्रोक्तं तन्मे ब्रूहिमहेश्वर । ऎम्ब नारद प्रश्नॆगॆ
  14. इदं महोपनिषदं देवानां गुह्यमुत्तमम्‌ । इत्यादिगळिन्द ई न्यासाध्यायवु तैत्तरीयदल्लि “एतद्वै, महोपनिषदं देवानाङ्गुह्यं यवनं वेद ब्रह्मणोमहिमान माप्रोति” ऎन्दु श्रुतवाद न्यास विद्यॆगॆ उपबृंहॆण वागिदॆयॆन्दु स्रत्यभिज्ञापिसि, “यद्येन कामकामेन नसाध्यं साधनान्तकैः ।. ” “तेनते नाप्यते तत्तन्श्यासे नैव महामुने”, ऎन्दु परम पुरुषार्थ पर्यन्तवाद सर्वाभिमतवन्मू न्यासनिद्यॆयु साधिसिकॊडुत्तदॆ ऎन्दु हेळि, इदु भरन्यास रूसवादद्दु ऎम्बुदन्नु “समित्साधनकादीनां यज्ञानान्न्यास मात्मनः । नमसायोतकरोड्वेवे सस्वध्वर इतीरितः ॥ ऎम्ब श्लोकदिन्द . “न्यासेन्सैव” ऎन्दु हेळि, अङ्गित्ववु स्फृषि शे कृतनॆम्बुदु प्रुकरणार्थ’ अङ्गद प्राधान्यतॆयिन्द अङ्गाङ्गिगळन्नु ऒन्दागि हेळिदॆ. इदु लोकदल्लियू उण्टु आहिर्बुध्स्य्य संहितॆयल्लि “तैमेवोपाय भूतोमे भवेति प्रार्थनामतिः” । शरणागति; ऎन्दु प्रार्थनॆगॆ प्राधान्यवन्नु हेळिदॆ ऎन्दु शङ्किसबारदु. “त्वमेव” ऎन्दु अनधारण सहकृत उपायत्व प्रार्थनॆयन्नु हेळिरुवुदरिन्द, केवल प्रार्थनॆगॆ प्राधान्यनन्नु कॊडु वुदु, पूर्वासरन्यास प्राधान्यवादगळिगॆ विरोधवागुत्तदॆ. आद्दरिन्द अर्थसामर्थ्यदिन्दलू शब्दसामर्थ्यदिन्दलू, स्वनिर्भरत्व पर्यंश भरन्यस प्रधाननाद प्ला ))र्थनॆयल्लि शास्त्रद अभिप्रायवॆन्दु, “त्वमेनेश्यादिनाव्यञ्जितम्‌? ऎन्दु अनुग्रहिसुत्तारॆ, अदागि त्वमेव इत्यादि - नीने ननगॆ उपायवागिरु” ऎम्ब प्राथना बुद्धियु शरणागति” ऎन्दु हेळिरु साथ्योफपाय शोधनाधिकारॆः 643 वुन्‌ तत्सकरणत्तिले प क्रैधानवकाहचॊन्न भरन्यास पर्यन्त. मॆन्नु मिडम्‌ सना सहक तोषपा य” शब्दत्ता ले व्यञ्जितम्‌. ओरोरु निवश्सॆ घहळाले अज्लज्जळ्ळॆ प्रधान माहि च्हॊल्लुहै ोतक्ति लु हण्डु. “शरणंव्र ज? इत्यादि निश्वासाज्ल सरवाकै सि आत्म समर ज पर्यन्तत्व सिद्दि त्‌ अलम्भ शब्दवं यागपर्यन्त मानार्बोले, “शरणं प्रज” इत्यादिहळिल्‌ छातु क्वळ्‌ न्यास निक्षेसॆत्या गादि शब्दज्गळाले शॊल्लप)ट्ट आत्मयागत्तै जॊल्लुहै वैदिक मर्यादैक्कु वा्‌ ऎ चाय्‌ वुदू आ प्रकरणदल्लि प्रधानवागि : हेळिज्क “भरन्यास पर्यन्त मॆन्नुविण्डम्‌?, - नमन रूप भरन्यास शिरस्कृवॆन्दु - अन्दकॆ- “प्रार्थनास्तित ’ भरन्यास रूसमतियॆ, शरणागति”, ऎन्दु तात्सर्यनॆम्बुदु अवधारण सहकृत उसाय कब्दत्ताले त्वमेव - नीने- ऎम्ब अनधारण- निर्बन्धदिन्द कूडिद उपाय शब्ददिन्द, व्यञ्जितवक्‌ .. प्रकाशितवु. - अदागि “त्वमुपायोभव?” “नीनु उपायवागिरु” ऎन्दु हेळदॆ “त्वनेवो.पायोभन”-“नीने उपायॆवागिरु” ऎन्दु सावधारणवागि निर्बन्धवागि हेळिरुवुदर तात्सृर्यवेनॆन्दकॆ, भक्ति रूपवाद उपायान्तरवन्नु नन्न तलॆय मेलॆ हॊरॆसदॆ, आ स्थानॆदल्लि नीने आ भरॆवन्नु वहिसि अन्दरॆ भक्तियोगवन्नु अनुस्किसिदरॆ कॊडुवॆ फलनॆन्नु शरणागति ’ पशीकृतनाद - नीने अकिञ्चननाद ’ ननगॆ कॊट्टु अनुग्रहिसु ऎम्ब प्रार्थनॆ. इन्थह प्रार्थनॆयु- भरसमर्पणविल्लजि-फलकारियागलारदाड्दरिन्द, अवधारण. शिरस्कुवाद. उपाय, शब्ददिन्द. प्ला ऎर्गकु भरन्यास इससुनुदु किळिसल्पडुत्तदॆ. हीगॆ हेळिदरू इ ; अजा- ननादथवा जा A सत्स व्र प्रायश्चित्तं क्षमस्टेत ‘प्रार्थनेकैन केवलन्‌्‌ ॥ ॥ ऎन्दु कमिसि” ऎम्बि प्रार्थिकिगॆ पायुस्सि प्रत्सॆवॆन्नु; “अन्दकॆ ‘प्रुयॆक्सित्त स्र कॊनक्तॆ’ शत वन्नु हेळिरुवुदक्कॆ तात्पॆर्यवेनॆन्दु कटुवागि “ओरॊ- एविवक्सॆ पहळाले SAN मन्त्रियु राजनिगॆ’ भ त्टानागिद्द र्कू प्राधान्य निनक्षॆयिन्द, ‘स्रयमसद राजा - इवने राज नेबुडु लोक” ‘वैवॆहारदल्लि “काडु “बरुनेत्रॆ जु ‘नवक्षॆयिन्दॆ- “अङ्गगळन्नु प्रधानवागि हेळुवुद्दु लोकदल्लू उण्टु ऎन्दु समाधानवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ. मामेकं शरणंव्रज्य . तमेव तरणङ्गच्छ इत्यादिगळल्लि- “प्रज”. गच्छ” . ऎम्ब… शब्दगळल्लि, गत्यर्थगळु ज्ञानार्थगळागि- अध्यनसाय्क प्ला ह- ऎ. नॆवाजिगळागि, : -ननॊ ब्ब नन्ने शशेणि, पागि-उपायनागि, अध्यवसिसु.,अथवा- प्रार्थिसु” ऎण्डु? स्त सफारि ‘आङ्गिसरत्तुवु :तोचुवाग्य- ईप्रुज्य गच्छ शिज्जगळु आङ्गियाप आत्म- सिक्षेपनन्नल्ब निधसुपुडागि हेळुवुदर, क सृसल्लवे- ऎम्फ इदु वैदिक प्रयोगगळल्लियू. अङ्गिगळु अङ्गि-निधि तात्‌ सर्यकगळॆन्दूि- अलम्भतब्बना्‌ उरत्सागु पठ्यन्त- सासार्कू ले, ऎण्डारम्भिसि.-निवरिसुत्तारॆ.., अहागि, वैदिक मन्त्न कॊस ल्य सनायव्यन्स्‌ श्रेतमाल- ps’ [$7 भत pS pS दागि अङ्गवाद पशु विशसननन्नु (संहारवनु हेळुव अखम्ब शब्दवु अङ्गियाद याग; Fo श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 644 आत्म समर बं आत यागॆ यागमावदु? इन्न देवतै कैिन्न हनिस्सॆश्रिज्जने यॊरु बुद्धि विशेषम्‌. इप्प डि यॆन्ना त्मावाहिर स्था _दुतममानॆ “हविस्सु ग श्रीमानान नारायर्ण पॊरुट्टॆन्रिण्न इ यिरुप्प हॊरु बुदि ‘निशेषम्‌, इव्विडत्ति दो ४ यागम्‌. इव्वात्म निश्लेपत्तिल्‌ सर्वफलार्थिहळुक्कुम्‌ साधारणमान कर्तव्य स्वरूपम्‌ रक्षाभरन्यासनॆन्नू निण्डम्‌ मुन्सेशॊन्नोमः. भरसमर्पणस्थ्य प्राधान्यत ऎम्‌ हविस्समर्पणादत्र प्रयोग विधि शक्तितः । आत्मरक्षा भरन्यासो2किञ्चनस्कातिरिच्यते 1३७! विधिगॆ ताश्पर्यवागुवन्तॆ इल्लियू मामेकं शरणं व्रज, तमेव शरणङ्गच्छ इत्यादिगळल्लि अध्यव साय प्रार्थनापरगळाद व्रज गच्छ ऎम्ब धातुगळु न्यास, निक्षेप त्यागादिगळिन्द हेळल्पट्ट आत्म निक्षेसरूप यागवन्नु तिळिसुवुदु वैदिक मर्यादॆगॆ अनुगुणवागिदॆ. यागमावदु इत्यादि-यागनॆन्दरि ई देवतॆगॆ ई हविस्सु (समसण्यवु) ऎम्ब ऒन्दु बुद्दि विशेष. ई रीतियल्लि नन्न आत्मनॆम्ब स्वादुतमवाद हॆविस्सु श्रीमानाद नारायणनिगॆ,(सम र्स्यवु) ऎन्दु ई रीतियाद ऒन्दु बुद्धि निशीषन्र इल्लि आत्मयाग. ई आत्म निक्षेसदल्लि सर्व फलार्थिगळिगू साधारणवाद कर्तव्य स्वरूपवु रक्षू भॆरन्यासनॆम्बुदन्नु मुञ्चॆये साङ्ग प्रपनाधिकारदल्लि “अत्ररक्षूभरन्यासः समः सर्व फलार्थिनाम्‌ 9, ऎन्दु हेळिद्देवॆन्दु आचार्यरु निगनि सुत्तारॆ. अंशत्रयदल्लि भरन्यासद पा त्राधान्यतॆ स्वरूप, भर, फलसमर्पण रूप, मूरु अंशगळिन्द कूडिद न्यासदल्लि भरसमर्न्पणांशवु प्रधानवादद्दु, ऎन्दु “हनिस्समर्पणादत्र? ऎन्दारम्भिसि आचार्यरु तिळिसुत्तारॆ. अदागि, “ओमित्या श्मानं युञ्जीत”, “न्यासमात्मनः”, अनेनैवतु मन्त्रेण स्वात्मानं मयिनिक्षिपेत्‌” इत्यादि वचनगळल्लि आत्मस्वरूस निक्लेसवे कर्तव्यवागि तोचुवुदरिन्द, अदक्किन्त मेलाद भरन्यासवन्नु माडबेकॆम्ब निर्बन्धविदॆये ऎन्दरॆ इडॆ, ऎन्दु निरूपिसुत्तारॆ. हनिस्समर्हणादत्र इत्यादि अत्र ई नोक्षार्थ प्रसदनदल्लि प्रयोगविधिशक्ततः - आत्माक्मीयॆ भरं सर्वं निक्षिन्य श्रीपतेः पदे । उपायंवृणु लक्ष्म्मीशं, तमुपेयं विचिन्तय [। हविर्गहीत्वात्मरूपं वसुरण्येति मन्त्रतः । जुहुयात्‌ प्रणवेनाग्गौ अच्युताख्येसनातने ॥, इत्यादि प्रयोग विधिय सामर्थ्यदिन्द, अकिञ्चनॆस्य - उपायान्तर शून्यनाद मुमङ्क्षुनिगॆ अत्मरक्ता भरन्यासः - आत्मरक्सा भरन्यासवु, हनिस्समर्पणात्‌- आत्मस्वरूसवाद हनिस्समर्सण 645 साथ्योपाय शोधनाधिकारः स्वप्रवृत्ति निवृत्ति रेव प्रपत्ति रिति’ वाक्यस्य ‘तात्पॆ र्यम्‌ अतः शी राममिश्रादै क र्भरन्नास निवक्षया । स स्वप्रनृत्ति निवृत्त्यंशः प्रसत्तिरिति -लक्स्मितः ॥३८॥ भरन्यासस्य अवश्यकत्वं अकृतेतु भरन्यासे रक्लापेक्षण मात्रतः । सश्चात्स्वयत्न विरतिर्नप्रसिध्यति लोकवत्‌ 1३९ ॥ इ क्किन्त अकिरिचते - मेलाददु. अन्दरॆ स्वरूप भर फल समुर्नणवु. प्रधानवादद्दु, ऎन्दु तात्सर्य. हीगादरॆ शोमाशियाण्डान्‌ मॊलादवरु “स्वप्रवृतिसिवृत्तिः?, ऎम्बुदु “प्रपत्ति”, ऎन्दु हेळिरुदवुक्कॆ तात्सर्यवेनॆम्बुदन्नुु अतश्शि्री«राममिश्राद्यैः ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. अदागि अतः - भरन्यासने अकिञ्चनथिगॆ कर्तव्यवाद. अंशदल्लि प्रधानवाद्दरिन्द श्रीराम मिश्रादि गळु - श्रीभाष्यकारर प्रधान शिष्यरुगळल्लि ऒब्बराद शोमांशियाण्डान्‌ ’ ऎम्बुवरु, भरन्यास निवश्सया - कारणवाद भरन्यासवन्नु क्यहेळबेकॆम्ब इच्छॆयिन्द स्वप्रवृत्ति निवृत्त्यंशः - अदर कार्यवाद पुरुष सृवृत्ति निवृत्त स्रंशवे, प्रपत्तिरितिलक्ष्मतः-प्रपत्तियॆन्दु लक्षणॆयागि हेळिदरु. अन्दरॆ भॆरनन्नु समर्पिसद नन्तर “निर्भरो निर्भयोस्मि” ऎन्दु नैर्भर्यवु एर्पट्टु, इन्नु. मेलॆ आत्मरक्षणॆगागि तानु एनन्नू माडबेकिल्लनॆम्बुदु सिद्धिसुत्तदॆ. इदु कार्य. इदक्कॆ कारण भरन्यास. आ स्वप्रवृत्ति, निव्यत्त्यंशवु प्रपत्तियिन्द उसलक्षितवु. भरन्यासवु एतक्कॆ? “रक्षिसु” ऎम्ब अपेक्षॆयु मात्र सालदे ऎन्दकॆ सालदु ऎन्नुत्तारॆ. तानु रक्षिसिकॊडॆबेकॆन्दु आसॆसडुव वस्तुवन्नु रक्षकनल्लि समर्पिसदॆ रक्षिसु ऎन्दु अपेक्षिसिद मात्रदिन्द रक्षणॆयु एर्पडुवुदिल्लनल्लवे, नन्तर तन्न प्रयॆत्सवाद रक्षणा रूपवाद व्यापार दल्लि विरामवू नप्रसिद्ध ति - सिद्धिसुवुदिल्ल. लोकनश्‌ - हेगॆन्दकॆ लोकदल्लि तानु रक्षिसिकॊळ्ळलागद द्रव्य नन्नु रक्षिसिकॊडुव सामर्थ्यवुळ ओवनल्लिगॆ होगि महाविश्वास पूर्वकवागि अवनन्नु रक्षिसिकॊडु ऎन्दु प्रार्थिसि, अवनल्लि आ द्रव्यवन्नु समर्पिसि, निर्भरनागि, निर्भयनागि निद्रिसुवननन्तॆ, ई आत्मरक्पाभरवन्नु भगवन्तनल्लि समर्पिसिद नन्तर, तानु माडबेकाद प्रयत्नवु यावुदू इल्लवागि निर्भरनागि निर्भयनागि इरुत्तानॆ. हीगॆ द्रन्यनन्नु रक्षकनल्लि समर्सिसजि केनल प्रार्थनॆयन्नु माडिद मात्रक्कॆ रक्षॆयु एर्नडुवुदिल्लवागि द्रव्यरक्षण व्यापारदल्लि स्वप्पवृत्ति निवृत्तियु सिद्धिसुवुदिल्ल. अदे रीतियल्लि आत्मरक्सा भरन्यासवन्नु माडदॆ केवल प्रार्थनॆयिन्द स्वप्रवृत्ति निनृत्तियु सिद्धिसुवुदिल्लवॆम्बुदु तात्सर्य. आद्दरिन्द स्वप्रवृत्ति निवृत्तियु रक्ट्रा सेक्स्सा कार्यवल्ल. मत्तेनॆन्दकि भरन्यास कार्यवे ऎन्दु हेळल्पट्टतु. ई मूरु विध प्रपत्ति एक्षण वाक्यगळिगॆ ष्ट. हागादकि प्रसत्त्युत्तर कालदल्लि एर्पडुव. स्ट प्रवृत्ति निवृत्तिरूपवाद आ किञ्चन्यवन्न्यू “yy श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 646 प्र पत्ति लक्षण वाक्यानां ऐककण्ठै 0 सिद्ध म्‌ आकिञ्चन pik सोपायत्व पा ार्थनात्म; नां! त्र यासां सौहृ दं सूक्ष्म स पश्यति स पश्यति ॥४०॥ अफ प प्रपत्ति स्वरूपं निगमयति इप्पडि अज पण्णुक सम्पन्न हा आत्मरक्षा भरन्यासमे प्रपत्ति शास्त्रमॆल्ला त्रिलुम्‌ प्रधानमान निधेयमन्रु श्री निष चित्तवादिहंसाम्बुवाद नरदाचार्यादिहळ्‌ सजोहित्तार्‌ हळ्‌. अङ्गियाद भरसमर्पणवन्नू अङ्गि विशेषणवाद उपायॆत्त प्रार्थनॆयॆन्नू प्रपत्ति ऎन्दु व्यवहरिसुवुदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ अदन्नु आकिञ्चन्यभरन्यास इत्यादि श्लोकदिन्द विवरिसुत्तारॆ. अदागि आकिञ्चन्य-स्वप्रयत्न निवृत्ति. ई " आकिञ्चन्य? शब्दवु अङ्गवाद आकिञ्चन्यवन्नु निरूनिसुवु दिल्ल, अन्दरॆ दैववशवागि इवनिगॆ प्रास्तवाद अधिकाररूस आकिञ्चन्यनन्नु निरूपिसुवुदिल्ल. विधि प्राप्तवाद निर्भरत्ववन्नु तिळिसुत्तदॆ. हागॆयेप्रमाण सम्प्रदायगळल्लि कॆलवॆडॆगळल्लि न्यास प्राधान्य वन्नू मत्तॆ कॆलवॆडॆगळल्लि स्व प्रवृत्ति निवृत्ति रूप नैभर्य प्राधान्यवन्नू तिळिसिवॆ. हीगॆ मूरु विधवागि हेळिरुवाग ऎल्ला प्रमाण सम्प्रदायगळिगू निरोधविल्लदॆ, कर्तन्यवाद उपाय स्वरूप विशेष निष्कर्षक्कोस्फर "ई प्रकरणवु प श्रवृत्तैवागिजि. अदागि आकिञ्चन्य - स्वप्पवृत्ति (प्रयत स) निवृत्ति. तन्न प्रयत्नवावुदू स्रसत्तु त्तर कालदल्लि मोक्तूर्थनागि इल्लदिरुवुदु, भरन्यास-उपायान्तर स्थान निवेशरूप भरसनुर्सणॆ, उपायत्व पा ्रिर्थना-भगनन्तनन्नु कुरितु नीने उपायवागिद्दु ई भरवन्नु स्वीकरिसु ऎम्ब भर स्वीकार प्रार्थनॆ. ई मूरु अंशगळिगू परस्पर सूक्ष्मं सौहृदं-सूक्ष्मनाद हॊन्दाणिकॆयु इदॆ. ऎल्लि प्रार्थनॆयो, अल्लि तदनन्तर भास तदनन्तर स्व प्रवृत्ति निवृत्ति रूसवाद नैर्भर्य. ई रीतियाद कार्य कारण रूपवाद सम्बन्ध विशेषवन्नु यः स सश्यति-यावनु तिळियुत्तानॊ, ससश्यति - अवनु प्रपत्ति शास्त्रार्थवन्नु तिळिदवनागुत्तानॆ. स्व निर्भरत्व सर्यन्त प्रार्थनान्वित भरन्यासदल्लि ऎल्ला वचनगळिगू ताश्पर्यवॆन्दु न्यायानुगृहीत प्रमाण सम्प्रदायगळिन्द व्यवस्थासितवु. तथाच, भरस्तीकार प्रार्थना पूर्वक उपायतश्च प्रार्थनॆयन्नु माडि, भरवन्नु समर्पिसि, अनन्तर निर्भरो निर्भयोतस्मि ऎन्दु स्व प्रवृत्ति निवृत्ति ऎम्बुदु, मूरू अङ्गिय स्वरूपदल्लि अनु प्रविष्टगळागि सरमुसौहार्दनन्नु हॊन्दिवॆ. इवुगळल्लि यावुदादरू ऒन्दु. इल्लवादरू इतरांश गळिगॆ कार्यसरत्ववु सम्भविसुवुदिल्लनॆम्ब ई रीतियाद व्यासज्य वृत्ति साधनकत्ववन्नु. यावनु तिळियुत्ता तानो. ‘अनने प्रसत्रि तत्ववन्नु तिळियुववनु ऎन्दु उपसंहार माडल्पट्टिदॆ. इप्पडि अङ्गपञ्चक सम्पन्न मान इत्यादि-हीगॆ ऐदु. अङ्गगळिन्द कूडिद आत्म रक्षाभर न्यासने प्रसत्त, शास्तॆगळॆल्लॆल्लियू प्रधानवागि विधिसल्पट्टिडि, ऎन्दु श्री विष्णुचित्त वादि हॆंसाम्बुनाहॆ वरदाचार्यादिगळु सङ्ग्रहिसिद्दारॆ. श्री विष्णुचित्तरु.ऎङ्गळ्ळ्या)वान्‌-निष्णु पुराण वाख्याता, वादिहंसाम्बुवाहरु-अप्पुळ्ळार्‌, श्री देशिकर आचार्यरु.वरदाचार्यरु-पॆरिय अम्माळ्‌ ऎन्दु सम्प्रसिद्धरादनरु. श्री आ६प्रळ्ळारनरिगॆ आचार्यरु इदरिन्द तावु मेलॆ निरूपिसिद अर्थगळु सम्प्रदाय सिद्धगळम्बुदु व्यक्त. 647 साध्योपाय शोधनाधिकारः शेषत्वानुसन्धानमेन उपायॆः इति पक्षस्य खण्डॆनम्‌ इन्विडत्तिल्‌ शिलर्‌ शास्त्रार्थ तत्वम्‌ तॆळिन्नपोदे स्‌ सन्धानॆम्‌ पण्चॆ ’ नाननो »
  15. “स्वोज्जि ेवनेच्छा यदि ते स्वसत्तायां स्प )हायदि । आत्मदास्कं हरे स्टा ऎम्युं स्वभावं च सदा स र” ऎन्र माप्‌ सरवु फ्ररुषळर्ण तदुसायण्ण ळ्ळ नेजि यिरुन्हा याहिल्‌ नी दास नाय्‌ “ईश रन्‌ स्वामियाय्‌ इरुक्बिरदु स्वभ इव “द्ध मॆन्रु तत्वत्ति ले तॆळिवपोडेवर्ति यॆस्र पडियन्रॊ ( ; आनालिपोदु आत्मस समर्पण मॆक्रॊ ह विधेय मुण्डोनॆनु कॊळ्ळुवार्‌हळ- “इदुवुम्‌ वाक्यजन्यज्ञान मात्रत्राले ‘सोक्षमॆन्नॆ 4 सोले अनादर €यॆमश्‌, शेषत्तानु सन्धानवे प्रपत्तियॆम्ब वाद निरास इन्विडत्तिल्‌ शिलर्‌ इत्यादि - ई प्रकरणदल्लि कॆलनरु शास्त्रार्थतत्वन्तॆळिन्न पोदे - “जानानन्दमयस्स्वात्मा शेषोहि परमात्मनः ।» ऎन्दु जीवनु ज्ञानानन्द स्वरूपनु. परमात्मनिगॆ शेषभूतनु, ऎन्दु शेषत्वानु सन्धानवन्नु माडिदननल्लवन 1) *“स्टोज्जीन नेच्छायदिते? ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुवुदू. परनुपुरुसार्थ तदुषायङ्गळ्ळॆ - मोक्ष दल्लि आसॆ इद्दु, आदर उपायदल्लू आसॆ इद्दर, नी दासनागि ईश्वरनु स्वामियागिरुवुदु स्वभान सिद्धवॆन्दु तत्वत्तिल्‌ इत्यादि - तत्वदल्लि तिळुवाद ज्ञा ्ल नवुळ्ळ वॆनागिरु, ऎन्दल्लवे- MN Dei जॆ मोक्षदल्लि si: “४सुवन्तॆयू"स्वस सत्तायांस्कृ हा” ऎम्बुदु उपाय परनॆन्दू, स्वभावञ्च ऎम्बल्लि“च”कारवु अवधारण नत अदरिन्दागि आत्मदास्यवू हरिय स्वाम्युवूस भान सिद्धवादवुगळु. आद्दरिन्द निनगॆ मोक्षदल्लि इच्छॆयुण्टबागि, अदन्नु पडॆयन उपायदल्लू आसॆयिद्दक्कॆ भगवन्तनु स्वामि, नीनु अवनिगॆ दासभूतनु ऎम्बुदन्नु सदास्मरण माडु. ई शेषत्वानु सॆन्धानवे मोक्षोपाय्कॆ. ऎम्बुदु, पूर्वस क्सिय अभिप्राय आनाल्‌ अदु तत्ववादक्कॆ इपॊ दु - शास्त्रार्थ तत्ववन्नु तिळिवागि अरित. नन्तर, आत्म समर्पणमॆन्रॊ रु इत्यादि - भगॆवचि ्सीषत्व स्मरण नड, ज्ञ्यातृत्वादिगळिन्द देहेन्द्रिय विलक्षणनाद स मत्तु, नन्नदॆन्दु अभिमतवाद सर्ववू निनगेनॆ समर्प्यवुु, ऎम्बन्तॆ, भरन्यास सहितवाद विथेय जा कनवु बेरॊन्दुण्टी? शेषत्व ज्ञा नवे अन्दरॆ सम्बन्ध ज्ञानवे मोक्षक्कॆ उपायने विनह बेकॆ यावुदू इल्लवॆम्बुदु स पक्षिय अभिप्राय. इदन्नु इदुवुवम्‌ ऎन्दारम्भिसि परिहरिसुत्तारॆ. अदागि इदू वाक्यजन्य ज्ञान मात्रदिन्द नोक्ष वॆम्बन्तॆ अनादरणीय. तत्वमसि? “आब्ब ))िह्मवु नीने? ऎम्ब वाक्यजन्यवाद अविधेय जा नविं
  16. विष्णु तन्त्र, नीनु उज्जीविसबेकॆम्ब इच्छॆयुळ्ळ ैवनागिद्दरॆ, निन्न आत्म सत्तॆयल्लि स्प ृहॆयु इद्दरॆ, आत्मा भग वङ्ग रास नु, हरियुस्वामि ऎम्ब स मरणवन्नु स माडिक डस ई शेषता ) नुसन्धानवे उपाय -इदुपूर्वपक्ष. ज्या श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 648 प्रपत्तिः प्रायश्लित्तरूसेति विधेया ३? 5६8 जित कौसु भॆ चौर्यास्थ्य समाज ‘सन स र्नपाप्मनां शिष्ट ० ह्याता पहारस्य निस्क तिस ्स्वभरार उम्‌ ॥ ४१॥ शेसत्व “ज्ञा. नस्य प्रयोजनमाह परशेषत्व धीमात्र हकारि सोषकमु । पश्चा दात्मापहा कस निरोधाय च कल्प ते! ४२1 शेषत्ता दि निशि नॆ मान आत्मतत्वत्त्वै शास्त्रत्ताले तॆळिन्नवनुक्कु आधिकार निशेष इ भ्यायीत्र ममन” ऎम्ब उपासनात्मक ज्ञानविल्लदॆ, केवल नाने नीनु-अन्दकॆ आय मात्मा ब्रह्म, तत्वमसि इत्यादि वाक्यजन्य ज्ञा दिन्द मोक्षवॆन्दु हेळुव अद्वैैतवादवु उपासन निधि तैज्युर्यावन्नु ण्टु माडि हेगॆ अनादरणीयवो, हागॆ अविधेयनाद शेषत्व ज्ञान दिन्द मोक्षवॆन्दु हेळुनवादवू, “आता ६नम्मयिनिक्षिसेत्‌”, मामेकं शरणंव्रॆज, ओनिितात्म्मानं युञ्जीतॆ, इत्यादि विधिनैय्युर्थ्य प्रसङ्गदिन्द सत्वस्मरिगॆ अनादरणीय. ’ प्रपत्तियु प्रायश्चित्त रूपनाददु. जितकौस्तुभ चौर्यस्य इत्यादि अत्मरक्राभरसमर्पणवू, आत्मानहारपासक्कॆ प्रायश्चित्तवागि शास्त्रगळल्लि विधिसल्पट्टदॆ. इदक्कॆ कारणवाद, परशेषत्व ज्ञानने आत्मासहार चौर्यक्कॆ प्राय स्लितवागि रज तान “चितळौस्तुभ” ऎम्ब भळ अनुग्रहिसुत्तारॆ. जितं कौस्तुभ चौर्यं ये नसः जितकौसु, भजौर्यः,ज्गा कनानन्दमयवागियू,अदरिन्दले निरतिशय भोग्यवागियू र सातक प्रत्यक्त मगळिन्द कौस्तुभरत्सक्सिं त उत्सृष्ठवाद स्वात्मद अपहारवु कौस्तुभा7हारक्किन्तॆ कू रवानदल्ट स्वात्मासहारनॆन्दरॆ भगवज्छेषभूतनाद आत्मवन्नु “आहं मनु?-नानु ननगे सेरिदवनु, स्वतन्त्रनु, .ऎन्दु हेळुव रीतियाद आत्मासहार. इदरिन्दागि इवनु. सम्राजः सर्वपाप्मनां — सर्न्वॆपासगळिगू राजनु, इन्थह आत्मासहारक्कॆ निष क्रति प्राुश्चित्तवु स्पभरार्पणं-तन्म भरसमर्पणवु, ऎन्दु शिष्टॆं-शास्त्रॆगळल्लि विधिसल्पट्ट दॆ. तथाच भरसमर्पणने आत्मासहार चौर्यक्कॆ प्रायॆश्चिन्रवागि शास्त्र गळल्ल निधिसॆल्प ट्ट जॆयाग्व रिन्द अदे आन स्मेयवॆम्बुदु शात्सैर्य. शेपत्व ज्ञा नद प्रयोजन आदरि शेषत्व सॆम्बन्धॆ ज्ञानक्कॆ एनु फट कोजनवॆन्दकॆ अदन्नु परशेषत्वधी - ऎन्दु आरम्भिसि विनरिसुत्तारॆ परशेषत्वधीमात्रम्‌ - भगवन्तनिगॆ CRE ज्ञानवु… मात्र . अधिकारि विशेषकम्‌ - स्रसत्ति माडुवुदक्कॆ मॊदलु, त्र धि कारिगॆ विशेषण कोट. प्रविष्टृवागि, अधिकारि विश्लेषण. पश्चा 86. प्रपत्ति माडिद ज्‌. आत्मास हार निरोधायच आत्मा नहारक्कॆ तडॆयागियू कल्प क सत जि… आदागि शास्त्र जन्यवाद अविधीयॆ कीषत्वः ज्ञानवु आधिकारि कोटि स्र)निष्ट वागि भरसमर्पणरूपवाद अङ्गिगॆ ग्रयोजकवागि, भरसॆमरणि तर आत्मा3’हारक्कॆ- आत्मास्वतॆन्त्रनु इत्यादि ज्ञानक्कॆ प्रकिबन्धक वागिरुत्तदॆ. आष्टेहॊरतु आत्मासहार चौर्यक्कॆ प्रायत्चित्तवागुवुदिल्ल ऎन्दु तात्सृर्य. इदन्नु शेषत्तादि निशिष्ट मान ऎन्दारम्भिसि बनकस्नुट्टा कि अदागि शेसत्वादि गुणगळिन्द कूडिद आत्मतत्वनन्नु शास्त्र कद तॆळिन्दननुक्कु - तिळुवागि अआरितननिगेनि विधेयान्तरनाद 649 साथ्योषाय शोधनाधिकारः त्तोडुम्‌, परिकर निशेषतक्तोडुम्‌, फलसज्जल्प विशेषतोडुम्‌ कूडिन शेषत्त प ्रतिसन्धान गर्भमान स्टा त्मरक्षाभरन्यासविरे, अनाद्यपराध मूल निग्रह निवृत्ति क्कु सा निधिक्कप डुओर आत्म समुर्स्पणम्‌. इ “तत्वज्ञाना नॊ क्ष? इति नाक्यस्याभिप्रायः “तत्वज्ञानत्ता लेमोक्ष?’ मॆस्सिर निदुवुम्‌ ऒरु उपायनुष्मानत्तॆ । मुन्न्लिट्टॆन्नु निडवु्‌ “भजस्व मां” “मामेकं शरणंव्रज’” इत्यादि विधिबल प्रा प्र म्‌. ज्ञा नान्मोक्सॆ ोपदेशेहि तत्तूर्वोसासनादिना उपासनाद कॊपाद्वा ज्ञानान्मोक्सॆोो विवक्षितः ४३1 प्रसत्तियु हेळल्पडुवुदरिन्द, शास्त्रजन्य सम्बन्ध ज्ञ्यान मात्र मोक्षक्कॆ उपायवनागलाररु. उपाय रूपवाद ज्ञ्यान निशेषवु ऎन्तहॆदु ऎन्दरॆ आदन्नु अधिकारनिशेषत्तोडुवु्‌ इत्यादि विवरिसुत्तारॆ. ख्य आकॆञ्चन्याधिकारदॊडनॆयू, परिकरनिशेषत्तोडुनरत्‌ - आनु कूल्याद्यङ्ग गळॊडनॆयू, फलसङ्कल्प निशेषत्तोडुम्‌ - मोक्बार्थवागि भरसनुर्सणवन्नु माडुत्तीनॆम्ब फलसङ्कल्प विशेषदॊडनॆयू, कूडिन - सेरिद, शेषतृप्र ति सन्धानगर्भमान- देहेन्द्रिय विलक्षण- ज्ञानानन्द स्वरूपः, स्वाभानिक आसञ्ज्यन्न ज्ञानानन्दगुणकः अणुरहं, मदीयं चेतनाचेतनात्मकं सर्वमसि श्रियःसते तनैन निरुपाधिकशेषभूतं नमम - देहेन्दि )्रियॆक्कॆन्तॆ बेरुसट्ट वनु, जा कनानन्द स्वरूपनु, स्वाभाविकवाद ऎल्लॆ इल्लद ज्ञानानन्द गुणवन्मुळ्ळॆ वनु, अणुस्वरूसनु, नन्नदाद चेतॆनाजेतन वस्तुगळॆल्ला श्रियः पतियाद निनगॆ निरुपाधिक शेषभूतनादवु ननगल्ल, ऎम्ब स्वरूस समर्न्पणरूप शेषत्व प्रतिसन्धान ज्ञान, इदरिन्द कूडिद स्वात्म रक्लाभरन्यासमिरे - उपायान्तर नैर सेक्षेण मद्रक्षण भरस्त वैन नमम्म भक्तिरूस उपायान्तरानुष्कानवॆम्ब भारवन्नु नन्न मेलॆ हॊरॆसॆद्कॆ भक्ति अनुष्ठिसिदरॆ कॊडुव फलनन्नु निन्न भरवागि हॊत्तकॊण्डु, नन्नन्नु रक्षिसु ऎम्ब भरन्यासवु, अनाद पराध इत्यादि - अनादिकालदिन्द माडिद असराध मूल निग्रह निनृत्तिगॆ उपायवागि निधिकृप्पडुहिर आत्मसमर्पणम्‌ - शास्त्रदल्लि वनिधिसल्पडुन आत्मरक्सा समर्पण. “ज्ञानान्मोक्सळ ऎम्ब वाक्यद अभिप्राय तत्वज्ञानत्ताले इत्यादि तत्वज्ञा ्लिनदिं द मोक्षनॆम्बल्लि, तत्वज्ञान पदवु केवल शास जन्य शेषत्व ज्ञानसरवादकॆ, च भक्तिप्रनतिगळल्लॊन्दाद उपायसुष्टा नवन्नु मुन्दिट्टुकॊण्डु मोक्षवन्नु” कॊडुत्तदॆ, ऎम्बुदु, भजस्वमां, मामेकं शरणं व्रज नन्नल्लि भक योगमाडु, नन्नन्ने शरणहॊन्दु, इत्यादि विधिबल प्रास्तनादद्दु. “ज्ञ्ञानान्मोक्षः? ऎम्ब वाक्यक्कॆ ऎरडु बगॆयागि अर्थवन्नु “ज्ञानान्मोक्सोपदेशेहि अन्दारम्भिसि आचार्यरु व्याख्या ननन्नु माडुत्तारॆ. अदागि, तत्वज्ञा नॆन्दरॆ तेसत्व ज्ञान ऎन्दु. अर्थमाडिद्दल्लि आ तेषत्व त कनोसपदेशवु साटि. भक्त ऎम्ब उपासॆ सन आदि शब्ददिन्द प्रसत्तियु हेळल्पडुत्तदॆ, बत मूलक मोक्ष जनकवु. उपासनादिरूसाद्वा-“yp श्रीमद्रॆहस्यत्रयसाकी 650 A शास्त्र कज पू शेषत्वज्ञान मात्रं निवृत्ति धर्मज्जळान न्यासोपासनादिहळॆल्ला क्टुव्‌ पॊदवायिरुक्सुवक्‌; शेषन त्लिरूसनान कैजर्यमे मुनुकुवुकु $ लद ig सुवुक्कु पुरुषार्थकाष्ठॆ याहैयाले शेषत्तमुरियादे नोकोपायं अनुसि ळॆ ल ल वॆ ox कॆळ घटयादिरे. औ आत- शेषत्वज्ञा नमात्रं नालनिति निगमनम्‌ शेषत्वज्ञा ननिंस्रिक्से मोक्लार्थमाह विधित्त धर्मज्गळ्ळै अनुस्मित्तानाहिल.म्‌ इद्भर्वुज्लळ्‌ ताने, शेषत्व ज्ञा नत्तॆ प यॆंवम्‌ उण्णाक्सि, सूर्णानुष्ठान मुखत्ताले यिरे मोक्षहेतुवावदु आहैयाल्‌ इजु निधेयमान समरणं शेषत्वज्ञान मात्रमनु ; मु3दॆ न्लिल्‌, शेषत्वज्ञानादि युक्तमान स्वरक्षा भरन्यासम्‌, भगवत्युषायत्व ज्ञा नमात्रमेव प्रपत्ति रितिपक्षस्य निरसनम्‌ वाक्यमात्रेण सिद्धत्वात्सिद्ळॊ षाय इहोच्यते । प्रपत्तिरिति नाजोपि विधिनात्र निहन्यते ॥४४॥ : तत्वज्ञान पदवु यथावस्थितॆवाद उपासन प्रसत्ति गळल्लि ऒन्दाद ज्ञान रूपवागि इन्थह ज्ञानदिन्द मोक्षवॆन्दु विनक्षिसल्पडुत्तॆदॆ. मेलू शेषत्व ज्ञ्यानमात्रवु निनृत्ति धर्मगळिगॆल्ला अन्वयिसुवुदरिन्द, साक्सान्मोक्षो पायॆनागलारदु. शास्तजन्यमान शेषत्वचज्ञानमात्रं -. शास्त्रदिन्द तिळिसुल्बडुव शेषत्व ज्ञ्यानमात्रॆवु, निवृत्ति धर्मुङ्गळ्‌ - सात्विक त्याग पुरस्सरवागि माडुव धर्मगळु, निनृत्ति धर्मगळाद न्यासोपासनादिगळॆल्लक्ळू सामान्य (पॊदु)- वागिरुत्तदॆ. शेषवृत्तिरूसमान इत्यादि - शेष वृत्तिरूसवाद कैङ्कर्यवे मुमुक्सुगळिगॆ पुरुषार्थकाष्ठॆयाद्दरिन्द शेषत्व वन्नु तिळियदॆ, नोक्लोपायनन्नु अनुष्ठ्मिसुवुदु घटिसुवुदिल्ल. शेषत्वज्ञानमस्रिक्के इत्यादि - शेषत्वै ज्ञानविल्लदेनॆ, मोक्सार्थवागि विधिसिद धर्नुगळन्नु अनुस्मिसिदरू, ई धर्मानुष्मानगळिन्द प्रीतनाद भगवन्तनु इवनिगॆ शेषत्व ज्ञाननन्नुण्टु माडि - अन्दरॆ सदाचार्यरल्लि सेरिसि शेषत्व ज्ञानोसदेशनन्नु माडिसुत्तानॆन्दर्थ. ई ज्ञानवु पूर्णानु ष्ठान इत्यादि भक्ति प्रसप्ति रूस उपायानुष्ठान द्वारा, मोक्ष हेतुवागुत्तदॆ. आहैयाल्‌ - इत्यादि आद्दरिन्द इल्लि निधेयनाद समर्पणम्‌ - “अनेन्सनतु मन्त्रेण स्वात्मानम्मयिनिक्तिपेत्‌ । मयिनिक्सि स्ट्‌ कर्तव्यः कृतकृत्यो भविष्यति ॥॥” ऎन्दु हेळिरुव आत्मसनुर्सणवु, शेषत्तॆ ज्ञान मात्रनल्ल. बेरॆ यावुदॆन्दरि, शेषत्त ज्ञान दिन्द कूडिद स्वरक्षाभरन्यासम्‌ -. आत्मरक्सा भरसमर्पणवु. भगवन्तने उपायॆनॆम्ब ज्ञानमात्रवु प्रसत्ति ऎम्ब मत खण्डनॆ मक्यमात्रेण सिद्धत्वात्‌ इत्यादि-भगवन्तने उपायनॆम्ब ज्ञानवु, “भगवानेनशरणं’ 651 साध्योपायॆ शोधनाधिकारः चरनु श्लोकस्य उसइयविधित्वन्न, . इति फक्षखिण्डनम्‌ « ६रणं व्रज? ऎन्सिरविदु 6१म मर्थं जानीहि” ऎन्निर मात्रमाय्‌ ऒरु कर्त वोषाय विधि पर मस्रिक्के य्यो/न्थालो नन्निल्‌ ? इदु शब्द स्वारस्य निरुग्गम. 1) “प्रपत्तिं तां प्रयखञ्जीत स्वाजकि KX पञ्चॆभरावृतां” इत्मादिहळान सपरिकर स्फुटतर प्रपत्ति निधहळोडुम्‌ वनिरोधिक्कुम्‌. ईश्वर्र्क मोस्लोपाय मॆस्तिर विव्वळने इब्ब नक्कव्यमाय्य्‌ मोक्ताधिकारिक्कु निधेयान्तर नुश्रिकैे य्यॊन्दाल्‌ इन्विडम्‌ प्रस्तुतमान भक्तियोगत्तु कृपेक्षितमान तत्तोसदेश मात्रमामः. ऎम्ब वाक्यमात्रदिन्द सिद्धवाद्दरिन्द कृति साध्यवाद उपायनल्ल इह-प्रपति, शास्त्रदल्लि सिद्धोपायः-सिद्दोपायवु प्रपत्ति 8इति-सप्रसत्ति ऎन्दु उच्छते-हेळल्प्बडुत्तदॆ. इतिवाद8- ई वादवु विधिनात्रनिहन्यते - “शरणंव्रॆज’ ऎम्ब स्वरसॆतः तिळिसल्पडुवॆ विधि प्रत्ययदिन्द विरोधिसल्पडुत्तदॆ. “तॆनेवशरणङ्गच्छॆ,”“तङ्गच्छशरणंहॆरिं स्वात्मानन्‌मयि निक्षॆपेत्‌,” इत्याद्य नेक विधि वाक्यगळु भरन्यासरूप कृति साध्यवाद उपायॆनन्मु तिळिसुत्तवॆयाद्दरिन्द पुरुषन प्रयत्नवल्लद केनल सिद्धोपायवु, फलकारियागलारदु ऎम्बुदु तात्पर्य. चरम श्लोकवु उषायवन्नु विधिसुवुदिल्लवॆम्ब पक्ष खण्डन अनन्तर, “शरणंवप्रज’ ऎम्ब वाक्यक्कॆ विधियल्लि ताश्पर्यविल्लवॆम्बवादवन्नु “शॆरणंव्रज्य ऎन्निर विदु” ऎन्दारम्भिसि निराकरिसुत्तारॆ. “व्रज’ ऎम्ब गतैर्थ धातुविगॆ बुद्ध र्थदल्लि मात्र तात्पर्य ऎम्बुदु पूर्व पक्सिय आभिप्राय, अदागि शरणंव्रज, ऎम्ब ई वाक्यवु “इममर्थञ्जानीहि” ई अर्थवन्नु तिळि ऎम्बन्तॆ नन्मॊब्बनन्ने उपायवागि तिळिदुको ऎन्निरमात्रमाय्‌-ऎम्बुदल्लि मात्र दृष्टियुळ्ळद्दागिदॆये हॊरतु ऒरु कर्तव्योपायविधि इत्यादि ऒन्दु उपायानुष्ठान वन्मुनिधिसुवुदिल्लनॆन्दरॆ इदु शब्द स्वारसृक्कॆ विरोधवादद्दु. “लोट्‌मध्यमक्कॆ विधियल्लि तात्पर्य. वॆम्बुदु स्वरसवाद्दरिन्द आदक्कॆ विरोधवागि “शरणंव्रज” ऎन्दु उपायवागि तिळिदुको ऎम्ब अर्थवन्नु हेळुवुदु. युक्तनल्ल. 1) प्रपत्तिन्ताम्प्रयञ्जीत इत्यादि-ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिद प्रसत्तियॆन्नु माडु, इत्यादिगळाद सरिकरगळिन्द कूडिद स्फुटतर प्रपत्ति, निधि वाक्यगळिगॆ विरोध वागुत्तदॆ; हीगॆ चरनु श्लोकवु भक्तियोगवन्नु माडलु शक्तियिल्लदननिगॆ उपायान्तरवन्नु विधिसु वुदरल्लि तात्पर्यविल्लवॆन्दकॆ, बाधकान्तॆरवन्नु ईश्वरन्‌ ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. आदागि चरम श्लोकद “मामेकं शरणं न रज? ऎम्ब वाक्यदल्लि ईश्वरनु मोक्षक्कॆ उपाय ऎम्बुदु मात्र तिळिसल्पडुवुदागि, मोक्तूधिकारिगॆ विधेयान्तरवु अन्रिक्केयॊ/गन्दाल्‌- इल्लवॆन्दु तीर्मानवागि हेळिदरॆ, इव्विडमे-. ई वाक्यवु, प्रस्तुकनाद भक्तियोगक्कॆ आपेक्षितवाद तॆत्तोपदेश मात्रॆ वागुत्तॆदॆ. अन्दकॆ गीतॆयल्लि चरनुश्लोकवु सप्रसप्तिरूस उपायॆनिधि सरनॆन्दु विनकॆयिल्लदॆ, नानॊब्बने(भगवन्तॆने)उपायनॆन्दु तिळिदुकॊण्डु भक्तियोगवन्नु माडु ऎन्दु हेळिदन्तागुत्तजॆ- ks beh 8 SONOS 1102… . 1) लक्षितेन्त्र 28-11-7 जा श्रीमग्रॆहस्यत्रॆयसाकी 659 स्वप्रयत्न निवृत्तिरेन प्रसत्तिरिति पक्षस -२ Ne) ती प्रतिक्लेप- इज्लु तत्त ज्ञान मुण्डॆ यवनुक्कु स्वरक्षणार्थ स्पव्यापार निन्नत्तिये प रृपत्तियाय* व लु ऎ सर्वधर्नु स्वकॊपॆत्याग मात्रम्‌ साध्यमाह निधिक्क प्पडुहिरदन्पारु, निनृत्तिरूपनो याहिलुम्‌; साध्यमाह निभक्स प्र ट्ट kes र स रक्षणाथ- न्‌ व्यापार माहै यालेस वचन निकोन्‌ साज्लप्र पत्ति विधायकमान वाक्य निशोध मुम्‌ ऎम. । ऎ सत्र 8 मोक्ष साधनत्वे सिद्धोपाय स्वरूस जाधःइति कक्ष खण्डॆनम्‌ स्रसत्तिक्कु साधनत्व नाटक; सिद्ध साधन सह कारित्व मादल्‌ कॊळ्ळिल्‌, सिद्धोपायॆ “स्वरक्षणार्थ स्वव्याषार निवृत्तिः प्रपत्ति” ऎम्ब मत खण्डनॆ इङ्गु, तत्वज्ञाा नमुडैयवनुक्क्ळु इत्यादि-ई सन्दर्भदल्लि मूलनुन्त्रदल्लि शिक्षितवाद अत्यन्तॆ पारार्थ्य पारतन्त्र ज्ञ्यानवुळ्ळवनिगॆ “स _रक्षणार्थ स्व व्या पार निवृ त्तिये` प्र पत्ति याम्‌..तन्नन्नु रक्षिसिकॊळ्ळि बेकॆम्ब नो व्यापार निवृत्तियु स इ तः प्रा नागि- समन आ निवृत्तिये प्रपत्ति i वाज्यवागि, सर्वधर्म स ओरूसत्यागमात्र ०, इत्यादि सर्वधर्नुगळन्नू स्वरूसतः बिट्टु बिडु ऎम्बुदु मात्र, “व्रज? क्‌ साध्यवागि विधिसल्पडुत्तदॆ ऎन्दु हेळुव नरिगॆ इदु निव स वादरू, साध्यवागि विधिसल्पट्ट सर्वधर्मत्यागने स्वरक्षणार्थ स्व व्यापार वागि एस असा स्पवचन विरोधवू साङ्ग प्रपत्ति विधायक वाक्य विरोधवू RE जॆ. इदर ता स्पर्यवेनॆन्दरॆ “स्थात्वाभुञ्जीत” ऎम्बल्लि भुजिधातॊत्तर विधि प्रत्ययक्कॆ स्नान विधियल्लि तात क्यवॆबन्तॆ, “व्रज? ऎम्ब धातुविन उत्तॆर विधि प्रत्ययक्कॆ सर्वधर्म स्वरूप त्यागदल्लि निधि ऎन्दु आङ्गीकरिसिबिट्टरॆ निधि प्रत्ययक्कॆ वैय्यथण्यनिल्लनागुत्तदॆ. अत्यन्त परतॆन्त्रराद नावु क नि रक्षिसिकॊळ्ळ लु एनन्नू माडबेकिल्लनॆम्ब सिद्धान्तवू सुरक्षितवागुत्त दॆ, ऎम्बुदु पूर्व क्बिय अभिप्ला प्राय. इदु स्वस्त्रयॆत्स्न निवृत्तिरूसवाद वा राद. आक रूप त्यागवु Bids « अदु सृति साध्यनागि विधिसल्पट्टिक्कॆ अदे स्वरक्षणार्थ स्व व्यापारवागि परिणमिसुवुदरिन्द स्ववचन निटोधवागुत्तदॆयाद्द रन्द इदॊ सकयल्लवॆम्बदु सिद्दान्त, साङ्ग प्रपश्तियन्नु विधिसुव वाक्यक्कू विरोधवु एर्पडुत्तदॆ. ऎम्बुदन्नु मेलॆये तळिसिरुत्तॆ. प्रपत्तियन्नु नोक्स साधनवागि अङ्गीकरिसिदरॆ ईश्वर स्वभावक्कॆ निरोधवागुत्तदॆयॆम्ब मत खण्डनॆ प्रपत्ति क्टुसाधनत्व्तमादल्‌ इत्यादि - प्रसत्तिगॆ साधनत्ववन्न्मागलि, सिद्धसाधनसहकारित्त मूडर, सिद्मॊ (पाूयनाद भॆगवन्तनिगॆ सहकरिसुवुदॆम्बुदन्नागलि, कॊळ्ळि ल्‌ - आङ्गिीकरिसिदरॆ, सिज्कोपायनाद ईश्वरन “मामेकं” ऎम्बल्लिय एकत्व, सिद्धत्व, सरॆनुजीतनत्व, सरमु कारुणिकत्व, सर्वशक्तित्त, निरपेक्षत्व, मॊदलाद स्वभाव निशेषगळिगॆ विरु एनागुत्तदॆ ऎम्ब प्रसङ्गगळु, श्रुतिस्म ति विरोध व्यास्ति शून्यत्व मॊदलाद नोषॆगळिन्द आभासरूसनाद तर्कगळु. हेगॆन्दरॆ. सिर रनॊब्बने सिद्भोपायनाद्दरिन्द, ऎरडनॆयॆ उपायॆचेकिल्ल. बेकु ऎन्दक्कॆ एकत्वक्कॆ भङ्गवागुत्तदॆ. उपायवु सिद्धवागिरुवाग, साध्यवाद उपायन बेकॆ एकॆ. 653 साूध्येपाय शोधनाधिकारः [3] मान ईश्वरनुडैय एकत्वं, सिद्धत्वं, सरमचेतनत्वं सरमकारुणिकत्वं, सर्वशक्तित्वं निरसेक्षत्वं मुदलान स्वभाव विशेषज्ञळुक्कु विरुद्धमामॆन्नु वक्‌ प्रसज्ञजब्लळ्‌, श्रुति स्क्यृति निरोध व्याप्ति शून्यत्ह्वादि दोषज्गळाले तर्काभासज्जळ्‌. इवत्तॆ $ सत्तरैज्न्ञळाह निन कैल्‌ उपासनत्तुक्ळिशैन्न साधनभावादिहळिलुव्‌ इस्रसज्सज ४९ वरुम्‌, सिद्ध नाद भगवन्तनिगॆ सहकारियागि मत्तॊन्दु उपायनन्नु अङ्गीकरिसिदरॆ, आ उपायानु ष्कानदिन्द भगवन्तनु सिद्धि सुवुदादरॆ अवनिगॆ साध्यत्ववु प्रसन्व्‌वागि, सिद्धत्वक्कॆ भङ्गवुम्बागु त्तैदॆ. व्याजनिरसेक्षवागि परदुःख निनर्तक रूपवाद परमकारुणॆकत्ववु उपायान्तरगळाद भक्तिप्रपत्ति सासेक्षनादकॆ, परमकारुणिकत्वक्कॆ कुन्दुकवुम्बागुत्तदॆ. परमचेतनत्वक्टॆ साध्य वाद. उपायाधीनवाद अतिशयभाक्रृवु उण्टादरॆ अनन्याधीन धर्मकत्ववु घटिसुवुदिल्ल. ईश्वरनु सहकार्यन्तरनन्नु अपेक्षिसि रक्षिसुवुदादरॆ सर्वशक्तत क्स कुन्दुकवु एर्पडुत्तदॆ. हागॆये शक्तनागिरुववनु सहकारि सापेक्षनादक्कॆ अवन निरपेक्षत्वक्कॆ भङ्गवु एर्पडुत्तदॆ, इत्यादि वादगळु श्रुतिस्मृृति विरोध व्यास्ति शून्यत्वगळिन्द तर्काभासगळु ऎन्दर्थ. श्रुति- अमृतस्यैषसेतुः - ऎन्दु भगवन्तने मोक्षक्कॆ सिद्धोपायसनन्दु हेळिद्दरू, ओमित्यात्मानं युञ्जीत, स्पणवोधनुश्श रोह्यात्मा ब्रह्मतल्लक्ष्यमुच्यते । अप्रमत्तेन वेद्धव्यं शरवत्तन्मयोभवेत्‌ ॥ ऎम्ब श्रुतिगळु साथ्योपायवन्नु विधिसुवुदरिन्द तद्विरुद्धवागि हेळुव युक्तिगळु तर्काभास गळु. हागॆये, मामेकं शरणं व्रज, भक्क्यापरमयावाःपि प्रपत्त्यावामहामते । प्राप्योहं नान्यथा प्रास्यः ममक्कॆैङ्कर्यलिप्पुभिः 11 नन्नन्ने उपायवागि वरिसु. भक्ति अथवा प्रसत्तिगळल्लॊन्दरिन्दले नानु प्रास्यनु. बेकॆ याव उपायदिन्दलू प्राप्यनल्ल, ऎन्दु हेळिरुव वचनगळिगॆ विरोधवागि हेळुव युक्तिगळु तर्काभासगळु. श्रुतिस्म ऎतिगळल्लि भक्तिप्रपत्तिगळु भगवन्तन स्पसन्नतॆयॆन्नुण्टु माडुत्तवॆयिन्दु विहितगळाद्दरिन्द एकत्व, परम जेतनत्व, सिद्धत्व, परमकारुणिकत्व, सिरसेश्षत्वगळिगॆ भङ्गनिल्ल वॆम्बुदु सिद्धान्त. भक्ति प्रपत्रिगळु सहकारिगळु ऎम्ब पक्षदल्लियू, यत्र आजेतन सहकारि सापेक्षत्वॆं तत्र एकत्व, सिद्धत्व, सरम चेतनत्वाभावः ऎम्ब व्याप्र्यादिगळु सिद्धिसुवुदिल्ल वाद्दरिन्द पूर्वपक्षिय वादगळॆल्ला तर्काभासगळु. अजेतनगळाद भक्तिरूप सहॆकारियन्नु अपेक्षिसिद मात्रक्कॆ एकत्वॆ, सिद्धत्व, परम चेतॆनत्वगळिगॆ कुन्दुकविल्लवॆम्बुदु भाव. इवैहळ्ळ सत्त र्कङ्गळाहॆ इत्यादि-इवुगळन्नु सत्तर्कगळॆन्दु हेळिदक्कॆ उपासनक्कॆ अङ्गीकरिसिद साधन भावादि गळल्लियू ई प्रसङ्गगळु बरुत्तवॆ.

)ीमद्रहस्यत्रयसाके 654 उपासनस्य साधनत्वं नास्तीति पक्ष खण्डनम्‌ उपासनं तानुम्‌ साधन मक्रॆन्निल्‌, “सर ५धर्र्मा परित्यज्य? ऎन्निर विडत्तिल्‌ उपासनत्तॆ यम्‌ धर्म. शबा र्थमाह्‌ व्या खा नम्‌ सण्णु है याले सॆ वचन निकोध मुण्णा म्‌ शॆरुक्कडक्कुहैक्श्याह नेण्माच्चुनैहळ्ळॆ यॆडुप्पिक्कैयाले अन्यपरमान उपदेश त्ताले रन्न अर्जुनन बुद्धियाले धर्म मॆन्रुतोत्तिनवत्तै “सर्वधर्म्मा, ऎन्रु अनुनदक्किरदॆन्निल्‌,

  1. “इज्याचार दना- हिंसा दान स्वा साध्या य कर हाम्‌ । अयॆन्तु परमोधर्को यद्योगेनात्म दरृ नन्नु ॥» 2) सर्वेषा मेव धर्माणा मुत्त नो वै ष (पो विधिः ।” 3 “ननिष्ठा ऒराधनातु कां निद्य तॆ कर्मनै निकॆनः” इत्सादिहळाले परम धर्मज्ञ उपासनवु साधननॆम्बवल्ल पक्ष खण्डनॆ उपासनवन्नु वादिगळू मोक्षसाधननॆन्दु अङ्गीकरिसिरुवुदरिन्द, सिद्धोपायक्कॆ इरुव एकत्व, सिद्धत्व, परमचेतनत्वा दिगळिगॆ आभाव प्रसङ्गवु एर्पडुत्तदॆ. आग उपासनवन्नू साधन डाबु बिडुत्तॆ, “वॆ ऎन्दक, उपासनं तानुं, ऎन्दारम्भिसि प्रतिबन्धियागि समाधानवन्नु तिळिसुत्तारॆ. अदागि उपासननन्नू साधनवल्लवॆन्दकि “सर्वधरनर्पान्‌ परित्यज्य? ऎम्बल्लि सर्व धर्म शब्दक्कॆ आलौकिक श्रीयस्साधनत्वरूसप इतर धर्मगळ हागैअलौकिक श्रेयॆस्साधनवाद उपासन रूसॆ धर्मक्कू स्वरूपतः त्यागवु विहितनॆन्दु हेळुवुदक्टोस्कर उपासनक्कॆ आलौकिक श्रेयस्साधनरूप धर्मुत्ववन्नु अङ्गीकरिसि व्याख्यान माडिरुव स्ववचनक्कॆ विरोधवु एर्पडुत्तदॆ. शॆरुक्कड क्ळुहैक्ळाह-अर्जुनन गर्ववन्नु होगलाडिसलु नेण्डाच्चु मैहळ्ळॆ- इत्यादि मोक्षक्कॆ उपायॆगळल्लद कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोगगळन्नु उपायगळागि विधिसि अवुगळ त्यागवन्नु माडबेकॆन्दु हेळुवुदु अन्यसरवाद उसदेश. अदरिन्द उण्टाद जर्जुननॆ बुद्धियल्लि धर्मवॆन्दु तोरिदवुगळन्नु “सर्नधरान्‌ ’ ऎन्दु आनुनाद माडिरुत्तदॆ, अष्टे, ऎन्दु हेळिदक्कॆ 1 इच्याञ्चार दनूांहिंस्का 2) सर्वेषानेव धर्माणां 3) ननिष्णा नराधनात्रु ण्यं-इत्यादिगळल्लि परम धर्मगळागि प्रसिद्धगळाद्क भगवदाराधनॆ, आचार-
  2. याज्ञिवल्क स्म क्‌ (1-8) भगवदार.धनॆ सन्ध्कावन्दनॆ मॊदलाद अचारगळु इन्द्रिय.गळन्नु अडगिसिडुवुदु, अहिंसॆ. तात्कालिक दुःखजनॆक व्यापारवादरू उत्तर कालदल्लि अतिशयित सुख साधनवाद व्यापार, यागदल्लि पशु. गळव स विशसन (श्वा िसवन्नु आडगिसि प्राणवन्नु नीगिसुवुदु) मा डुवुदु उत्तरकालदल्लि आ आत्माविगॆ स्वर्ग प्राप्तिय नर्षट्टु कल्याणतरवाद शरीरवु उण्टागि अतिशयित सुखवु एर्पडुवुदरिन्द्ध यागदल्लि माडुव पशुहिंसॆयु हिंसॆ यल्ल. हागॆये रोगिष्ठनिगॆ माडुव तात्कालिक शस्त्र चिकित्सा दिगळू, उत्तरोत्तर आरोग्यवन्नु ण्टु माडुवु रिन्द हिंसॆयागलारवु-दान, वे ेीदाध्य यन इत्यादि धर्मगळिगिन्त उत्कष्टवाददु योगाभ्या सदिन्द, आत्मदर्शनॆं. ळु जीवात्म, परमात्म साक्षात्कार, अन्दरॆ ज्ञा नयोग भक्तियोगगळु. 656 पु.ति.नो 655 साध्योपाय शोधनाधिकारः ळाह प्र सिद्ध ०गळान निवृ ति, धर्म ज्ग ळॆ धर्मज्नळन्रॆन्राल्‌ कैमन्तिक न्यायॆत्ताले प्र वृ त्रि धर्य ज्र ळुवु्‌ धर्मः ज्गळनि के र्र शास्त्रजळुक्ळुम्‌ प्रामाण्य मिल्लाद नडिजसाय्‌ “सरिबाह्य कुदृ Ky पक्षण ळिले प्र पैवेशमामनु्‌. प्रसत्त्वेस्साधनश्चे सिद्धसाधन सहकारित्तेवा चरमश्लोश निरोध इति शज्मा निरासः अनालुम्‌ उपासन-दिहळ्‌ पोले “शरणनरणमुवस्‌, धर्मशब्द वाच्यमाहैयाले इज्लु सर्वशब्द सजक्कोचव वर्‌ वारामैैक्काह इदुवुम्‌ साधनत्व वेषत्ताले त्याज्य मनॊ ( ? आहै याल्‌ प्र पत्तिकुम्‌, सइधनत्वमादल्‌ सिद्ध साधन सहकारित्त मादल्‌ कॊळ्ळुहै इन्नडॆनम्‌ तनकु म्‌ विरुद्धमन्रो मॆन्सिल्‌ “? इब्ब साक्षात्सा धनत्व बुद्धियै निडनेणु मॆन्नु म्‌ पोदु, भक्ति टी दिहळिलुम्‌ तुल्यम्‌. प्रसादनत्ववेषत्ता लुम्‌ धर्मत ऎमिदुक्कु निडुवेणंु मॆन्निल्‌, सर्वशब्द सजक्कोचं सन्ध्यानन्दनादि, दम-.-इन्द्रियनिग्रह, अहिंसॆ, दान, वेदाध्ययन, ज्ञानयोग, भक्तियोगगळु इत्यादि पारलौकिक श्रेयस्साधनगळाद चर धर्मगळन्नु धनु- गळल्लवॆन्दरॆ, कैमुतिक न्याय दिन्द ऐहलौकिक श्रीयस्साधनगळाद प्रवृत्ति धर्मगळन्नू धर्मगळल्लनॆन्दु हेळि अवुगळन्नु धर्म गळॆन्दु हेळुव सर्व शास्त्रगळिगू पॆ इल्लद रीतियल्लि बाह्यकुदृष्टि मतगळन्नु प्रवेश मार्‌ 23रा2सण्डाा दॆ. प्रपत्तियु साधनवल्ल सिद्धसा ाधन-(सिद्धॊ (पाय)सहॆकारित्तनल्लनॆम्ब मत खण्डनॆ हीगॆ उपासनक्कू अदर हागॆये प्रपत्तिगू श्रेयस्साधन त्वनन्नू सिद्ध साधन सहकारित्व वन्नू ऒप्पिदरू चरम श्लोकदल्लि सर्व शब्दक्कॆ सङ्कोचवु बारदॆ इरलु प प्रपत्ति रूप धर्मक्कू त्यागवु तनॆ न्दु अङ्गीकरिसबेकाद्द रिन्द, प्रसत्रिगॆ साधनत्ववन्नु इल्लवॆन्दु हेळबेकल्लवे ऎम्ब शङ्कॆयन्नु ‘आनालुं- ऎन्दारम्भिसि निराकरिसुत्तारॆ. अदागि भक्ति प्रपत्तिगळिगॆ साधनत्ववन्नुु ऒन्बि दरू, उपासनादिगळ हूगॆ शरणनॆरणवू धर्नुशब िवाच्यनाद्धरिन्दॆ इल्लि सर्वशब्द सी ट्ट बारदॆ इरलु, प्रॆपत्तियू’ साधनत्व वेषदिन्द त्याज्यवल्लवे, आहैयाल्‌. आद्दरिन्द प्रॆसक्तिगॆ साधनत्वनन्मागलि, सिद्ध साधन सहकारित्व -सिद्धोपायनाद भगवन्तनिगॆ सहकारित ५ गलि, अङ्गीकरिसुवुदु ई वचनक्कॆ विरुद्ध ऎनल्लवे.- ब गि हेळिद प्रमाणगळिन्द यॆ शागॆ प्रसत्तिगू साधनत्वनन्नु ऒप्मि सिदरॆ. आदु साधनगळॆल्ला त्याज्यगळु ऎम्ब “सर्वधर्मान्‌ परित्यज्य? ऎम्बा कृक्कॆ निरुद्धवागुत्तदॆयल्लने ऎम्बुदु शङ्कॆ, इदक्कॆ समाधानवन्नु इङ्गु साक्तात्सा धनत्त बुद्धि य्भ- नाळ ऎरडु बगॆयागि ३ळिसुत्तारॆ. अदागि 1) इल्लि सा क्षात्साधनत्व बुद्धि यन्नु बिडबेशॊदु हेळुवुदु भक्तियोगादिगळिगू समान. अदागि भक्तियोगादिगळिगू स साकात्सा धनत्तॆवु इल्लवाद्दरिन्द साक्षात्साधनत्व बुद्धि त्याग पूर्वकानुष्कानवु भक्तियोगादिगळिगू साधा रणवाद्दरिन्द प्रपत्तिये सर्वधर्नुत्याग पूर्वकवागि अनुष्केयवु ऎम्ब भगवदभिमतवु सिद्धि सलारदु. द्वितीयॆ सक्षनन्नु प्रसादनत्व नेषत्तालुम्‌. इत्यादि सप्रतिबन्दियिन्द निरसन माडुत्ताकि. “yp श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 656 वारामैक्याहने “कृष्णं धर्मं सनातनङ्गि इत्यादिहळिरृडिये धर्ममान सिद्धो पायॆत्तिलुम्‌ साधनत्त बुद्धिय विडप्रसब्लू कुन्‌. इव्वाकृत्तिल्‌ प्रतिपाद्यमान धर्मत्तॆ यॊ न्न धर्मज्गळन्रो त्याज्यज्गळावन वॆन्निल्‌; इज्लु निहितैयान शरणागति यिलुवु्‌ तुल्यम्‌, SESS, अदागि भगवत्प्रसाडन नेसदिन्दलू भगवन्तन निग्रहॆनन्मु होगलाडिसि अवन अनुग्रहनन्नु उण्टुमाडुत्तदॆयिम्ब आकारदिन्दलू प्रसत्तिगॆ धर्मत्हवन्नु बिडबेकॆन्दक्कॆ सर्वशब्द सङ्कोचम्‌ इत्यादि सर्वशब्दसङ्कोचवु बारजि इरलु, 1) कृष्णन्धर्मंसनातनम्‌, इत्यानिगळल्लि हेळिरकि वन्तॆये, धर्मवमतान- सनातन धर्मवाद सिद्धोपायदल्लियू, अन्दरॆ सिद्धोपायनाद भगनन्त नल्लियू साधनत्ह बुद्धियन्नु अन्दरॆ मोक्षवन्नु साधिसिकॊडुवननु “ऎम्ब बुद्धियन्नु बिड बेकाद प्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. साधनत्त सामान्यनवन्नु बिडबेकॆम्बुदु “सर्वधर्मान्‌ परित्यज्य” ऎम्बुदक्कॆ अर्थवादरॆ सनातन धर्मवाद भगवन्तनल्लिडुव साधनत्व बुद्धियन्नू बिडुव प्रसङ्गवु उण्टागुत्तदॆ ऎन्दु तात्पर्य. इदक्कॆ प्रतिवादियॆ बायिन्दले समाधानवन्नु इव्वाकृत्तिल्‌, ऎन्दारम्भिसि हेळिसुत्तारॆ. अदागि, चरनुश्चोकद पूर्वार्धवाद, “सर्वधर्मान्‌ परित्यज्य मामेकं शरणंव्रज” ऎम्ब वाक्यदल्लि प्रॆतिषाद्यमान इत्यादि-मोक्षक्कॆ उपायवागि हेळल्पट्ट धर्मवाद-सिद्धोपायनाद भगवन्तनन्नु बिट्टु क बेरॆ धर्मगळल्लवो बिडबेकादवु अदागि नीनु सर्वधर्मगळन्नू बिडु, भगवन्तनॊब्बनन्ने शरणवागि -उपायवागि आश्रयिस्कु ऎन्दु हेळुव वाक्यदल्लि, उपायवागि आश्रयिसबेकाद धर्मक्किन्तलू, बेरॆयाद धर्मगळन्नल्लने बिडबेकॆम्बुदु “सर्वधर्म” शब्दक्कॆ अर्थ, ऎन्स्टिल्‌..ऎन्दु हेळिदरॆ इङ्गु विहितैयान शरणागतियिलुवन्त्‌ तुल्यम्‌-इङ्गु-ई वाक्यदल्लि अनश्य कर्तव्यवागि विधिसल्पट्ट शरणागतियल्लू ई न्यायवु समान. सर्वधर्मान्‌ परित्यज्य? ऎम्ब वाक्यदल्लि नीनु सर्ववन्नू बिडु, भगवन्तनन्ने उपायवागि शरण हॊन्दु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, सर्वधर्म परित्याग शब्ददिन्द विहितवाद शरण वरण रूप प्रपत्ति व्यतिरिक्तगळाद सर्वधर्म परित्यागने हेळल्पडुत्तदॆ ऎन्दु प्रतिवादियू अङ्गीकरिसबेकॆम्बुदु तात्पर्य.
  3. सर्वेषामेव धर्माणां उत्तमो वैष्णवो विधिः । (654 पुटदिन्द) रक्षते भगवान्‌ विष्णुः भक्तमात्म शरीरवत्‌ ॥ (भार. अनु. 36-24) ऎल्ला धर्मगळिगिन्तलू भगवदाराधनवु उत्तमवादद्दु, भगवान्‌ विष्णुवु तन्न शरीरदन्तॆ भक्तनन्नु रक्षिसुत्तानॆ,
  4. नविष्ठााराधनात्सुण्यं विद्यते कर्म वैदिकम्‌ । तस्मादनादि मध्यान्तं नित्ममाराधयेद्ध्मरिम्‌॥ व्यास स्म शि7-42) वैदिक कर्मगळल्लि विष्णुविन पूजॆगिन्त पुण्यवाद कर्मवु बेरिल्ल. आद्दरिन्द आदि मध्कान्तरहितनाद हरियन्नु नित्कवू पूजिसबेकु, 657 साध्योपाय शोधनाधिकारः भक्तिः प्र ग्रपत्यो; सिद्धॊ (पायोपकारकत्वम्‌ उपासनादिहळ्ळॆप्पोले तनक्कु उत्पादक माहवादल्‌, वर्फ कमाहवादल;, सहकारियाहवाद-5, द्वारमाहवादल्‌, ऒन्रालपेश्लै यरुमुडि,. नित्यमाय्‌, उपचयापचय A सर्वदा नरि सहज करुणा दिहक्कॆ युडै त्ताय्‌, सज्जल्प मुण्डानपोदु द्वार निरसेक्षनाहॆ कार्यं निरुकु मडि सत सष ल्पमाय्‌ इरुक्किर सिद्धोपायॆत्तु क्टु भक्तिप्रपत्तिहळ्‌ ऎव्वाकारत्ताले Re कज्ञळाहिन्रननॆन्निल्‌, इवै यनादियान आसा सरम्पक्कि याटी इउत्सॆ न्न्न माय्‌ संसार हकु य्‌क्सिडक्कि निग्रहत्तॆ ) शॆमिप्पित्तु क्कॊ डु उपकरिक्क न्रन. इनॆ फलान्त रत्तुक्ळु उसायज्ञळाम्पोदु ज्मा “शिषॊ मादिहळ्ळि प्फ्पोले 3 त्र दनुगुण प्रीति निशेषज्गळ्ळॆ उत्पादित्तुक्कॊण्डु अनु खत्ता ले उपकारकज्ञळाम्‌. भक्ति प्रसत्तिगळु सिद्धॊ ीषायनाद भगवन्तनिगॆ हेगॆ उपकारकगळु अनन्तर सिद्धोपायनाद भगवन्तनिगॆ भक्तिप्रॆसत्तिगळु हेगॆ उसकारगळागुत्तनॆ ऎम्बु दन्नु उपासनादिहळ्ळॆ प्रोले ऎम्ब व्यतिरेक दृष्टान्त पूर्वक तिळिसुत्तारॆ. आदागि तनक्ळु उत्कादकमाहवादल्‌ - कार्यगळाद उपासनादिगळु स्पोत्पा दकापेक्षॆगळु.. उपासनादिगळु उण्टागलु अनेक कारणगळन्नु असपेक्षिसुत्तवॆ. आ रीतियल्लि नित्यवाद सिद्धोपायनाद भगवन्तनु उण्टागबेकॆम्बुदिल्ल. स्वोत्सादकापेक्षारहितनु. वर कमाहवादल्‌ - भक्तियु दिन दिनक्कॆ वृद्धि हॊन्दुवुदु. भगवन्तनु वृद्धि ह्रासविल्लदवनु… सहकारियाहवादल्‌ - सर्वदा परिपूर्णनाद्द रिन्द सपकार्यसेक्षॆयिल्लदननु. भक्तियु सहकार्यपेक्षॆयुळ्ळद्दु. द्वार माहवादल्‌ - भक्तियु कर्म ज्ञा ्लिनाङ्गकवाद्धरिन्द तद्वारा उत्सॆन्नवागुत्तदॆ. भगवन्तॆनु. तानु सङ्कल्पिसुव समयदल्लि द्वारनिरफेश्वनागि, कार्यम्पिरक्कु हडि सत्यसङ्कल्पमायिरुक्कि र” कार्यवन्नु नॆकॆवेरिसलु सत्यसङ्कल्पनागिरुवनु. सिज्योसायुत्ति करु - हीगिरुव सिडॊ पाय नाद भगवन्तनिगॆ, भक्तिप ग्रपत्तिहळ्‌ इत्यादि - भक्तिप्रपत्त्रिगळु. हेगॆ उसकारकगळागुत्तनॆ, ऎन्दकॆ, इवै अनादियान. इत्यादि - इवुगळु अनादियाद अपचारगळ - पापगळ परम्परॆयिन्द उण्टाद संसारक्कॆ कारणगळाद भगनन्निग्रहनन्नु होगलाडिसि उसकरसुत्तनॆ. ई साध्यो पायगळाद भक्तिप्रपत्रिगळु सिद्धोपाय स्रसादवन्नुण्टु माडि उपकरिसुत्तवॆ ऎन्दु ताश्सॆर्य. ई भक्तिस्रनक्षिगळु .फलान्तरक्कॆ . साधनगळागुन. प्रकारवन्नु इवै फलान्तरत्तॊक्कु ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि ई भक्ति स्रसत्तिगळु फलान्तरक्कॆ बट आग ज्योतिष्टो मादिहळ्ळ प्पोलॆ “ज्योतिष्टोमेन स्वर्ग कामोयजेश” स्वर्ग फलक्टोस्सुर ज्योतिष्टोम यागवन्नु जा ऎन्दु हेळिदॆ. आयागगळन्नु.’ मादक; ‘सिडोपायॆनाद भगवन्तनु एनं प्रीतः प्रीणाति” ऎम्बन्तॆ न्रीतनागुत्तानॆ. : : आयागगळु- भगवन्तनिगॆ” प्रीति : विशेष वन्मुण्टु, माडि फलवन्नु कॊडलु उसकारगळागुत्तवॆ.: आ. रीतियल्लि भक्तिप्रसत्तिगळु- तत्तदनु गुण इत्यादि आ ज्योःष्टॊ मादि यागानुस्मानदिन्द उण्टाद प्रीतिगॆ सॆद्ध शवाद प्रीति यन्मुण्टुमाडि, सिद्धोपायन मूलक स स्वर्गादि’ फलान्तरनन्मु कॊडिसलु उपकारकगळागुत्तवॆ. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 658 मोक्ष फलप्रदक्के सिद्धोसाय साध्योसाययोः उपकाराः मुमस्सुवुक्कु साध्योषायज्ञ ळाहिर व्याजमात्रत्ताले शान्त निग्रहमान सिद्दोपायनमर्‌ निग्रह फॆलमान ज्ञान सजक्कोचादिहळ्ळि क्व१त्तु परिपूर्ण कैज्यर्य पर्यन्त फलत्तॆ क डुत्तु यावदात भावियाह उपळॆरिक्तु म्‌. 3: सिद्ध साध्योसपाय सरोभय प सृमाणानि सुसच्च तानि. आहैयाल्‌ मुमुुश्सुविनुडै य सर्वानिष्ट निवृ त्तिपूर्वकमायु्‌परिपूर्णकॆ स जृर्य पर्यन्त मान फलपरम्प परैयॆल्ला ब्‌ सिद्दॊ पाय. चन सुध च। प स्र साडनमान साध्यॊ ‘पायमडियाह वरुहिरदॆन्रु म्‌ शॊल्लुहिर ह क्रै माजिगळिरॆणु म्‌ सुसज्ज तज स्य P अनन्तर मुमुसुनिगॆ साध्योपायगळिन्द उण्टागुव उपकारगळन्नू सिद्धोपायनाद भगवन्तनिन्द उण्टागुव उपकारगळन्नू बिडिसि तोरिसुत्तारॆ. मुमुक्सुवुक्कु इत्यादि-मोक्ष दल्लि आसॆयुळ्ळवनिगॆ साध्यवाद उपायॆगळाद भक्ति प्रसत्तिगळॆब व्याज मात्रगळिन्द सिद्धोपाय नाद भगवन्तनु अनादियागि माडिद पापगळिन्द उण्टाद कोपदिन्द शान्तनागि मुनुक्सुविगॆ- निग्रह फलवाद ज्ञ्यान सङ्कोचादिगळन्नु होगलाडिसि परिपूर्ण कैङ्कर्य सर्यन्तॆवाद फॆलनन्नु कॊटु ¥ यावदात्मजानियाह-आत्मा इरुववरॆगॆ अन्दरॆ मुन्दॆ बरुव अनन्तकाल सर्यन्त उप करिक्कुवक्‌-उसकार माडुत्तानॆ. इदरिन्द साध्योपायवु भगनन्निग्रहनन्नु होगलाडिसुत्तदॆ. (अनिष्ठ कै निवृत्ति). अदरिन्द शान्त निग्रहॆनाद सिद्धोपायनु नोक्षनन्नु कॊडुत्तानॆम्बुदु (इष प्राप्ति) फलितार्थ. आहैयाले-अनिष ल निवृत्तिपूर्वक इष्ट प्रास्तियु साध्योपाय वशीकृत नाद सिद्धोपायकार्यनॆन्दु निष्टर्षिसल्पट्टदुदरिन्द मम्मुस्सुनिनुडैॆय-नोक्षदल्लि आसॆ युळ्ळवन सर्वानिष्ट निवृत्ति पूर्वकवागि परिपूर्ण कॆ 7 ०कर्य पर्यन्तॆनाद फल नॆरम्पकॆयिल्ला सिद्धो नॆ कार्यनॆन्दू प्र p सादमान-अनन निग्रहनन्नु NS प्रसन्ननन्नागि माडुव साध्यो पायमडियाह “साध्योपाय मूलक बरुत्तदॆ. ऎन्दू, हेळुव प्रमाणगळॆरडू सुसङ्ग तङ्गळ्‌- सरस्पर सङ्गतॆगळु. विरुद्धगळल्ल. इदर तात्पर्यवेनॆन्दरॆ, अनिष्ट निवृत्तियू इष्ट प्राप्तिय सिद्धोपाय कार्यवॆम्ब वचनवु, साक्षाफ्सिद्धोपाय कार्यत्व तात्पर्यकवादवु. इवुगळॆरडू (अनिष्ट निवृति, इष्ट प्राप्ति) साध्योपाय कार्यगळॆम्ब वचनवु परम्परॆयागि अन्दरॆ भगवत्भ्रसाद जनक द्वारा साध्योनाय कार्यगळॆन्दु तात्पर्य. प्रपत्तियन्नु विधिसबेकॆम्ब आवश्यनिल्लनॆम्ब पक्ष खण्डनॆ लोकदल्लि असमर्थनु समर्थनन्नु आश्रयिसुवुदु अन्दरॆ अवन कालिनल्लि बिद्दु शरणागति माडि तन्नन्नु रक्बिसु ऎन्दु केळिकॊळ्ळुवुदन्नु कण्डिद्देवॆ. इदु उससन्नवादुद्दु, हीगिरु वाग’ इदक्कॆ शास्त्रविधि जीके.. चरमश्लोकवु अकिञ्चननाद तन्न स्वरूपवन्नू, ईश्वरननू तिळिदवनिगॆ, अर्थसिद्धवाद अर्थानुवादने हॊरतु, शरणागतियन्नु विधिसुव वाक्यनल्ल ऎम्ब 659 साध्योपाय शोधनाधिकारः चरमश्लोको नविभः किन्त्वनुवाद इति वादस्य खण्डनम्‌ अनालुवु्‌ इप्र पत्ति याहिर उपाय विशेषत्तै, शास्त्रं विधिकृनेणुमो ? लोक त्तिल्‌ तन्नै रक्षित्तु ्कॊळ्ळॆ निरहिल्लादे अन्नु वानॊरुवन्‌ अन्सोदु सन्निहितनान रक्षण समर्थनॆ प्प त्रुमाप्पॊ ीले, तणॆ, । फयॆंव्‌ ईश्वरन्सॆयुवर्‌ सिद्द परमान शास्त्रत्ता ले तॆळिनाल्‌, तौनेयननॆ करणमाहप्प त्तानो? आहैयाल्‌ अकिञ्चननुक्कु भक्तिस्थान त्रिले प्रपक्तिय्य विधिकृक्कूडादे, निन्राम्‌ शिलर्‌” कॊल्लुवर्‌हळ्‌. प्रपत्तेः लोकसिद्ध त्वात्‌ आनिधेयत्तमिति वादस्य खण्डनं : इदुवुमौचित्य मूलमान अतिनादवु्‌ -ऎज्जने यॆन्सि ल्‌ लोकत्तिले ऒरुवनै ऒरुर्व आश श्रयिक्ळुम्‌पोदु इन्न पडिये आश्र यित्ता ल्‌ इननिरज्नुमॆन्नु मिडत्तॆ 2 ऒरु प्रमाणत्ताले अरिन्ना ‘श्रयिक्षामाप्टोले इजू माश्वरनै इन्न प्रकाश त्ताले इन्न वधिकारि पत्तिनाल्‌, इवनै कईश्वर्ररक्षिक्कुमॆन्नुनिडव Re कर्तव्य इरॆमान शास्तॆमोगियॆ मेरु प्रमाणनिल्लृ- नान्‌ अश्रयिक्क रक्षिकुम्‌ ऎन्रु अनुमानत्ताले यरुदियिट्टु आश्रयिक्किल्‌ ईश्वर तत्वज्ञानमुडैयारॆल्लार्कुम्‌ इप्पडि अनस्मिकृलामाहैयाले उपासन पक्षवन्नु आनालुवर्‌ इप्रपत्तियाहिर ऎन्दारम्भिसि अनुवाद माडि निरसन माडुत्तारॆ. अनालुं - अदागि प्रसत्तियाद साध्योपायवु भगवत्प्रसन्नतॆयन्नुण्टु माडि अनिष्ठ निवृत्ति पूर्वक इष्म प्रूप्तियन्सु कॊडिसुत्तदॆ, ऎन्दु हेळिदरू, ई उपाय विशेषवन्नु शास्त्रवु निधिसबेकाद अवश्यकतॆ इदयी? लोकत्तिल्‌ इत्यादि - लोकदल्लि तन्नन्नु रक्षिसिकॊळ्ळलु उपायविल्लदॆ अन्हु मानॊरुवन्‌ - बावियल्लि बिद्दु मुळुगि होगुत्तिरुवनु, आ समयदल्लि सन्नि हितना न समर्थनॊरुवनै - समीपदल्लि रक्षण समर्थनागिरुव ऒब्ब नन्नु पट्रु मा प्रोले - आश्रयिसुनन्तॆ, तन ज्‌ ईश्वरनन्नू सिद्धपरवाद शास्त्रदिन्द मिदुकॊण्डकॆ, द आ “भगवन्तन ल्लि शरणागति माडि आत्र सवुडिश्लनॆ!. आहृयाल* इत्यादि - आद्दरिन्द अकिञ्चननिगॆ भक्ति स्थानदल्लि प्रपत्तियन्नु निधिसकूडॆदल्लवने ऎन्दु कॆलनरु हेळुत्तारॆ. इदुवुम्‌ इत्यादि इदू बचित्य मूलवाद अतिवाद. ऎङ्गनेऎन्न्निल्‌ - हेगॆन्दरॆ लोकदल्लि ऒब्बन नु मत्तॊब नन्नु आश्रयिसुवाग- ई रीतियल्लिये आश्रयिसिदरॆ, इवनु करुणिसुत्तानॆम्बुदन्नु ऒन्दु प्रमाणदिन्द तिळिदु आश्रॆयसुनन्तॆ इल्लियू ईश्वरनन्नु इन्नप्रकारत्ताले इत्यादि - आनु कूल्याद्यङ्गसञ्चक विशिष्ट वेषदिन्द अकिञ्चननाद अधिकारियु आश्रयिसिदरॆ इवनन्नु भगवन्तनु रक्षॆसुत्ता नॆन्दु तिळियुवाग्य कर्तव्य परमान शास्त्रम्मॊोय “प्रपत्रिन्तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः सम्भभरानृत्नामस्स; » «सर्वधर्मान्‌ परित्यज्ञुमामेकं शरणं व्रज, इत्यादि निधिसरवाद ‘शास्त्रगळल्लद्कॆ बेकॆ यान प्रमाणवू इल्ल. नामाश श्रयिकृ इत्यादि - नावु आश्रयिसिदरॆ रक्षिसुत्ता नॆन्दु ऊहिसि आश्रयिसिदरॆ, ईश्वर तत्व ज्ञा िनवुळ्ळनकॆल्लरू हागॆ"yp श्रीमद्रहस्यतॆयसाकी । 660 विधायक शास्त्रज्ञ ळ्‌ निरर्थकज्नळाम्‌. समर उपासनादिहळ्ळि पण, अवत्तिल्‌ थि इ १ समर्थनल्ला दर्व प्र पति शि,य्बॆ प्प ५ वॆन्रु निशेषित्तु नियमिक्कॆ अनुमानत्ता ल्‌ कडप्प डादु. मत्तु ळ्स उपायॆज ळ्‌ समर्थननि क्लॆ € यॊ/गन्नाल्‌ अवति ्रिनुडैॆ य स्था न त्तिलेप क्रपत्तियॆ” पृणु ) वडॆन्रु शास्त्रम” निधियाादपोडु “मुन्नु विधित्त ‘उपायत्तु कृनर्हनान सडियाळॆकॆ यन्‌ सलि गु टं. ट पडियाम्‌. ऎज्लने यॆन्निल्‌, लोकत्तिल्‌ राजसेवादिहळुवर्‌ तत्सलज्गळुम्‌ काणच्चॆय्‌दे, मालाकरण दीपारोपण सुत ति. नमस्तारादिहळॆ, शास. निरषेक्समाह अनुष्मि त्ताल्‌ अपचारज्ञळ वरुमुडिया यिरुक्कॆ यालॆ, परिकर नियनमञ्ज्ञळोडु कॊडिन भॆगव त्पेवादि प्रकारज्गळुवु्‌ तत्सॆ लज्गळुवर्‌ नियतज्ञळाह शास्त्र म्‌ कॊण्डरिहिराप्पॊ ीले, अनुष्ठिस बहुदाद्दरिन्द, उपासनवन्नु निधिसुव शास्त्रगळु निरर्थकङ्गळाम्‌ - व्यर्थगळागुत्तवॆ. समर्थन्‌ इत्यादि - समर्थनादवनु उपासनादिगळन्नु माडलु, आ उपासनॆयन्नु माडलु समर्थनल्लदवनु. प्रपत्तियन्नु.. माडबेकॆन्दु -प ्रत्येकवागि निर्बन्धिसुवुदु अनुमानदिन्द स साध्य विल्ल… ऒब्बनु ft फलक्कॆ आसॆसट्टु.. आदुसिद्धिसलु : कारणवागि शास्त्रगळल्लि -निधिसल्प ट्ट उपायवन्नु अनुष्मिसलु समस हागिद आ स स्थानदल्लि भगवत्भ्र सत्रियिन्न्नु माडिदरॆ अवनिगॆ आ फलवु सिद्धिसुत्तदॆ. ऎम्बुदु, “यद्येन कानुकामेन नसाध्यं साधनांशरैः ! मुमुक्षुणा यॆत्सा िङ्ख्येन योगे नच भक्तॆतः ‘! प्रास्यते सरमन्धाम यॆतोनावर्ततेयतिः । तेनतेनास्यते तत्तैन्यासेनैन महामुने । परमात्माच तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः । ऎन्दु- शास्त्रवु. हेळुत्तदॆ. ई शास्त्रविल्लदिद्दरॆ आ. फलवु सिद्धिसलु दारि तिळियदे आ फलवन्नु हॊन्ददे कॆ प्रसङ्गवु- बरुत्तदॆ. ऎन्दु मट्रुळ्ळॆ उपायङ्गळिल्‌ ऎन्दारम्भिसि तिळसुत्तारॆ, अ प्रपत्ति विनहॆ इतर उपायगळल्लि सॆमर्थनल्लदे इद्दरॆ आस्थानदल्लि प्रपति, यन्नु *ब्‌काणसु ऎन्दु : शास्त्रवु” विधिसदॆ.. इद्दरॆ, मॊदलुविधिसिद उपायनन्ननुष्ठिसलु अनर्हनार्वरिन्द- अदर फलवन्नु कळॆदुकॊळ्ळु वन्तॆ “आगुत्तदॆ. ईशास्त्रविल्लदिद्दरॆ अनुमानदिन्द इन्थह प्रपक्रियन्नु तिळियलुदारियिल्लवाद्द रो फॆहिदलि आसॆयुळ्ळ वनु अननु हॊन्द नलु दारिये तिळियॆदवनागि आ फलवन्नु कळॆदुकॊळ्ळुत्ता ठिनॆन्दर्थ.:’: इदरिन्द शास्त्रवु विधिसदॆ इद्दरॆ. ईश्वर विषयकवाद प्रसत्तिये. सिद्धि सुवुदिल्लनॊदु ताश्टर्य- ॥ इदन्नु द अस्क्यान्त पूर्नकनागि "ऎङ्गने ऎन्नि ल्‌? ऎन्दारम्भिसि. विवरिसुत्तारॆ. ऎङ्गॆनॆऎन्सि छ्‌ हेगॆन्दकि जोति ल्‌ इत्यादि -लोकदल्लि शास्त्रनियमनल्लद राजासेवादिगळन्नू आदरिन्द लभि सुव फलगळन्नू तिळिदिद्द रू, भगवन्तन अर्चावतारदल्लि मालाकरण-हूमालॆयन्न्नु कट्ट तॊडिसु वुदु, दीपवन्नु हच्चुवुदु, स्फुतिनमस्कारादिगळन्नु माडुवुदु, इत्यादिगळन्नु शास्त्रवु हेळुव 661 साथ्योपाय शोधनाधिकारः इज्जुवम्‌ लोकत्तिल्‌ प्र पत्तियूवं्‌ तक्क लङ्गळुवर्‌ कण्णु पोन्सा चार्योपदेश सापेक्ष मन्त्र निशेषादिहळोडे कूडिन प्र पत्ति कु ळुक्सु म्‌ साध्यसाधन ह्‌ शास्त्र म्‌ काह, सेना निशेषब्गळ्ळॆ विधिक्कॆ , रासिस्टीले कॊण्ड रियनेण्नु ह याल्‌ प्र पत्ति यॆ युव्‌ निधिक्किरदु. लुम्‌, सदा. म्‌ फलविशेषज्ञ अव्वो फलज्ञ ळु इज्जनल्लादनोडु राजसेवॆ,स्लॆ ैप्पॊ ले भगनतॆ शेवैयंवस्‌ विधिकृ नेणा _दॊोयुवु्‌, स्ट प्र पति सज जू त्तिक्ळुम्‌'' कम्‌. सदाचार्यॊ (पदॆ पॊर्वक "मन्त्र ग्र हणादिहळ्‌ अनपेक्षतज्ञ ळाहॆ मन्त्राद्य नर्हर्ळुम्‌ शरण्मनिशेष फलविशेषानुबन्धियान अन्यूनानधिक कर्तव्य निशेषत्ति नुडै य अध्यवसायत्तु क्कु अनन्यथा सिद्ध मानवनुनतानष्यूडै याडु. एवं प्रपत्तॆ 8 कर्तव्यत्वं निधेयत्वञ्च स्था सयित्वा निगमुयति आह्मॆयाल” सपरिकर सेवा निशेषज्नळ्‌ पोले सपरिकर भरसमर्पणमु मिज्लु निधेयमाहक्कु रै यिळ्सृ. रीतियल्लि माडदॆ, शास्त्र सिरपेक्षनागि अनुष्मिसिदरॆ फलवु लभिसदॆ असचारगळु उण्टागुवुवाद्द रिन्द शास्त्रगळन्नु अनुसरिसि आयाया कैङ्कर्य नियमगळन्नु तिळिदु हेगॆ भगवक्सेनॆयन्नु माडबेकु ऎम्बुदू आ भगवत्सेवॆयॆ क्रमगळू अदरिन्द उण्टागुव फॆलगळू नियतगळागि शास्त्रदिन्द तिळियुत्त वॆ.आ रीतियल्लि लोकदल्लि शास्त्रनियमवल्लदॆ असमर्थनु समर्थनल्लि प्रसत्तियॆन्नु दूडुवुदन्नू समर्थनु अवनन्नु रक्षिसुवुदन्नू नोडिद्दरू, इङ्गुमा्‌-प्रसत्ति स्कलदल्लियू मोक्रादि फल विशेषगळन्नु कुरितु प्रपत्तियन्नु माडुवाग, सव्याार फद साहेक्ष वित्यादि - सदाचार्योसदेशदिन्द लब्धवाद मन्त्र विशेषादिगळिन्द कूडि अनुस्मिसल्पट्टि प्रसत्रिगू अदरिन्द लब्कगळाद मोक्षदि पलविकेनगळगू इरुव साध्य साधन भावनन्नु (अन्दरॆ साधन- प्रपत्ति साध्य-फल) शास्त्र दिन्दले तिळियबेकु. आद्दरिन्द, क्‌ फॆलगळिगॆ राजसेवादि विशेषगळन्नु विधिसुवन्तॆ प्रफत्रयन्नू शास्त्रवु विधिसुत्तदॆ. बाधकवन्नु इङ्गनल्लाद पोदु - ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि-हीगॆ इल्लवॆन्दरॆ, अर्थादि राग प्रास्तवाद’ राज सेवॆयन्नु हेगॆ विधिसिबेकिल्लवो, हागॆये भगवतश्सेनॆयन्नू शास्त्र श्रैवु विधिसबेकिल्लवागुत्तदॆ. प्रपत्तिक्टां इत्यादि-प्रसत्तिगू सदाचाकर्योपदेश. पूर्वक मन्त्र स्रहणादिगळु अनसेक्षितगळॆम्ब स्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. मेलू मन्ता ाद्यनर्हरुक्कुं इत्यादि-नैदिक मन्त्रादिगळन्नु उपदेश हॊन्दलु अनर्हराद स्त्रीशूद्रादिगळिगू कर्तन्यपाद शरण्यविशेष फल विशेषगळिन्द कूडिद अन्यूनानति रिक्त -न्यूनातिकेकगळिल्लद, अननृथासिद्ध-शास्त्रनल्लदॆ कर्तव्य निशेषति त्रिनुडैय- माडबेकाद प्रसत्तरूप अध्यवसायक्कै, तानागिये सिद्धवाद. अनुमानवु, किडॆ ह यादु- इल्ल. अहैयाल्‌... शास्त्र इत्यादि-आद्दरिन्द, निहितनागिरुनन्तॆ मालाकरण, ससरिकर-८ दीपाकोसणादि अङ्गगळिन्द कूडिद पूर्वकवाद भरन्यासवन्नु परिकरॆगळिन्द शास्त्रवु कूडिद निधिसुत्तिजि. भगवत्सेवॆया इदक्कॆ र बाधकवू इल्लवॆन्दु तात्पर्य. ज्य श्रीमद्रहस्यत्रयसारी 662: भक्त पायःस्वरूप "विरुद्ध इतिवादस्य सिरासः : इप्पडि यथाधिकारम्‌ शास्त्रम्‌ विधित्तवत्ति उन" उनासनादिहळ्‌ स्वरूप विरुद्ध जळॆन्रु "शिलर्‌ :कॊब्बुवश्‌हळ्‌..' इदुवुनस्‌ प्रसत्तिय्यॆ. स्टुतिक्कैळ्ळाह,. ब अदु ऎज्जने. ऎन्निल्‌ -- ॥ $5: । स भक्ति योगस्य ह्‌ नाशिकतया स्ट रूप निरुद्धत त्व मितिवाद काफि नित्यमान आत्मस्वरूपत्ता, क्कु इवै कळ ह्‌ स्वरूप विरुद्ध ज्गळॆन्न वॊण्णादु. ईसेभानितत्तॆ €नॆ स्वरूप इकुन्नॆ मितिवाद निरासः प्रप त्त्यनुष्का नत्ति लुम्‌ कैजृर्यत्रिलुम्‌ फोले भक्ता 'दिहळिलुम्‌ “कर्ता घ्‌ ऎर्फवत्वा त्‌” «फरात्तु तच्च के? ऎन्नि रसडिये भगवदधन कत्त र्त्सत्व मुण्डाहै याशुम्‌ 9 भक्तियोगवु स्वरूप विकुदृनॆम्ब मतॆ बण्डॆ हीगॆ प्रॆसत्तिरूस साध्योपाय स्वरूपादिगळल्लि उण्टागुव सञ्जेहगळन्नु होगलाडिसि- भक्तिरूस साध्योपायदल्लि उण्टागुव सन्देहगळन्नु. होगलाडिसुवनॆरागि, स्रसत्तिये अत्यन्त परशन्त्रनाद "तन्न स्वरूपक्कॆ अनुगुणनॆन्दू, ' उपास इदिगळु स्वरूप निरुद्ध गळॆन्दू हेळुव पक्षनन्नु इप डियथाधिकाशॆम्‌ ऎन्दारम्भिसि अनुवाद माडि निराकरिसुत्ता कि” अदागि, हीगॆ अवरवर आडिखेकतुगण्णनागि- अन्दकॆ “असमर्थनु प्रसॆत्तियन्नु माडबेकु, समर्थनु भक्ति योगवन्नु अनुष्मिसबेकु, ऎन्दु शास्त्रवु विधिसिरुवाग, अन्दरॆ शास्त्र विधियु तुल्यनागिरु वाग उपासॆनाधिगळु स्वरूप विरुद्धगळु, " “अर्थात्‌ ‘प्रपत्रियु सैरूनक्कॆ अनुगुणनादद्दु ऎन्दा- कॆलपरु’ हेळुत्तारॆ. इदक्कॆ. नियासुकवाद शासॆ क्रैनिल्लवङ्गु अभिप्रायसट्टु इदुवुम्‌ ऎन्दारम्भिसि सिरसिसुत्तारॆ. ‘. अदागि इदू प्रनॆत्रियन्नु’ स्तुतिसलु अतिनाद माडिद्दारि अष्टे. ऎङ्गॆनेंयॆन्सिल्‌ - हेगॆन्दरॆ, नॆहिनिन्दान्यायनन्नु अनलम्बिसि हेळिरुव मातु आस्ट्रे गग हीगॆ- सुति परत्वनन्नु अनलम्बिसि सामरस्यवन्नु स्थानिसबेके विनह, उपासनादिगळु ‘स्वरूपस विरॆज्ञगळॆन्धु ’ हेळ !’ कूडदु ऎन्दु ऎङ्गनेयॆन्नि ल्‌ ऎिन्दारम्भिसुत्तार. उपासनादिगळु स्वरूस विरुण्ववॆन्दरॆ,’ 1) आत्मनाशकत्वने 2)” आस्क्‌ स्वरूपक्कॆ उपासनॆयु असम्भाविशने’ ५) अत्मस्व सक्कॆ अनर्थनन्नुण्टु माडुत्तवॆये ऎन्दु विकल्पिसि दूषिसुत्तारॆ. मॊदलनॆय डागि, नित्यवाद आत्म वस्तुविगॆ इवै- उपासनादिग ५3 नाशकगळन्नागि स्वीकरिसि, स्वरूप निरुद्धग ळॆन्दु. हेळ कूडदु. आत्मवु नित्यवाद्ददिन्द अदक्कॆ यावुदरिन्दलू नाशविल्ल. द्वितीय निकल्बदल्लि ज्र दूषणनन्नु प्रपत्य नुष्मानत्तिलुम्‌ ऎन्दारम्भिसि अनुगृहिसुत्तारॆ. अदागि आत्मानिगॆ कर्तृत्ववु 663 साज्कोपाय. शोधनाधिकारः अ आत्मस्वरूप मुत्यन्त निरापार’ मॆन्नुन्फोदु सत्तलक्षणनानॆ’ अर्थक्रियाकारित्व मिल्लामैॊ याले तुच्छ त्वं स्र सज्गाक्कॆ यालुम्‌, ज्ञानचिकीर्षा प्रयत्नाश्चयत्च रूसमान करीत cose भधातिन्सु सन्नि धि मात नॊ व्यापारनॆन्लिल्‌, ‘भोक्त त्वादिहळु मनि कै? इवनुक्कु संसार मम्म्‌ निथ्यावाय्‌ ‘.मोक्षोपाय नॆ त दि प्रसज्ञम्‌ वरुहै यालुन्‌, । साङ्ख्यादिगळ्‌ शॊल्लुमास्टोले स्वरूपॆत्तिल्‌ कर्त ऎत्रॆनिल्ला मॊयाले उपासनादि हळ स्वरूप विरुद्ध जि’ळिन्रु शॊल्लुवुमॊण्णादु. ।
  5. “अचेष्टमान नासीनर्व श्रीः कञ्चिदुपत्तिपति । कनिर्नाकरानु सृत्यान्यो नप्राश्यमधिगच्छति ॥॥? इल्लदिरुवुदरिन्द उपासनादि कतग्यत्ववु असम्भानितनॆन्दरॆ’ “ऎसॆहिर स्का, शॊ ता, मॆन्ता, बोद्का कर्ता” कर्ताशास्टा स्प्रार्थनत्वात्‌*, “नु स्रितच्छु ते” इत्यादि श्रुति ’ सूता ))र्थगळु वियद्ध गळागु त्तवॆ. प्रसत्त नुष्मानदल्लियू, ‘कैङ्कर्यदल्लियू, इरुव. ’ हागॆ भॆक्ता दिगळल्लियण “कर्ताशास्ट्रार्थवत्वात्‌, सरातु, तच्छ एते, ऎम्बन्तॆ भगवदधीन कर्तृश्ववु इरुवुदरिन्दॆ, आत्म स्परूपवु अत्यन्त- निवान्यपारनॆन्दु. हेळिदकॆ—- सत्वलक्षणनाद – अर्थक्रियाकारित्रुवु— इल्लदॆ तुच्छृत्ववु प्रसक्तवागुत्तदॆ. . फलजनक यप्पिञ्चिद्वा ,पारनत्चवु- सत्व- आ न्यासरवु सत्व स्वरूस निष्न. सत शै लक्षण मान- सत्व स्वरूपवाद आत्मानिगॆ अर्थ क्रियाकारित्ववु इदॆ. इल्लवॆन्दरॆ आत्मक्कॆ © तुच्छत्ववु एर्नडुत्तदॆ ऎन्दु तात्पर्य. आत्मसास्सिध्य मात्रवे व्यापारवाद्द रिन्द. तुच्छत्वविल्ल…. .ज्ञ्यानचिकीर्षा प्रॆयॆत्स सूननान. तुच्छत्न त्वविल्ल. :: ज्ञानचिकीर्सा प्रयत्नरूपनाद व्याप्यारविल्लवाद्द नाक कतण्यत्ववु- अ सम्भावितवॆम्ब पक्षवन्नु ज्ञा नजॆकीर्षाप श्रयत्ना श्र यत्व रूपवतान, . ऎन्दारम्भिसि निराकरिसुत्तारॆ. अदागि ज्ञ्वान-तिळुनळिकॆ, चिकीर्षा कॆलसनन्नु माडबेकॆम्ब इच्छॆ, प्रयत्न-अदक्कागि तॊडगुवुदु, इवुगळिगॆ आश्चयत्त रूसवाददु कर्तृत्व. ई कर्तृत्ववु इल्लवॆन्दु जळ, अत्मानिगॆ सन्निधि मात्रमे-अचेतनद सक्कुदल्लि - इरुवुदु मात्रवे व्यापारनॆन्दकि इनास जो श्र श्राडिगळू बहि तौसातळूळुत्तेन सुळ्ळागि -नोक्सोपायदल्लि असेक्षॆयिल्लद . प्रसङ्गवु. उण्टागुत्तदॆ. आद्दरिन्द साङ्ख्यादि, मतस्थरु हेळुवन्तॆ स्वरूप पदल्लि कर्त ९त्ववु इल्लदॆ होगुत्तदॆ. . ई कारण वन्न टु ) कॊण्डू pe जविगळु स्न रूप विरुद्धगळु डू ROE: 2. इदक्कॆ- प्रत्युत्त भट - पूर्वपक्षि( मोक्षक्कागि. उपायानुषा नवु बेकिल्लवॊबुदक्कॆ : प्रमाणविदॆ. ऎन्दु. :1) . अचेष्ट । ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तानॆ… अदागि. अचेष्टमानमासीनं इत्यादि यान व्यापारवू इल्लदॆ कुळितिरुववननन्फ्म लक्ष्मि ऒयु आश्रयिसुत्ताळॆ. कर्नुनन्नु माडुववनु. कर्मानुगुणवागि ऒन्द- तुत्तन्नू सडॆयुवुदिल, ऎन्दु . हेळिरुवुदरिन्द व्यापार . प्रवृत्तियिल्लदॆ. सुम्मनिरुवुदरिन्दले- ।) . भारत शान्ति पर्व 339-15 8 , “श्रीमद्रहस्यत्रॆयसाकी- - 664 ऎन्रुदुवुम्‌,'' शास स्रचोदितोपायज्ल ४नुडै य” फॆ- रर्थक्य म- शॊन; सान का- कर नितौसण्णळिनुडैय फलवितेषम्‌ करु; पडियत त्तनै. अनर्का 'वहत रूपेन स स्वरूप विरुद्धनितिवाद 'निरासः नोत्ष स्र तिकूलज ) छान रागाद्भुपा ऎरिहळडियाह" नन [काम्य निसिद्धज्ल ४ पोले बन्धक इ ळल्दा मैयालुम्‌, मोक्लार्थितनक्के- विधिकॆ शै यालुम्‌, उपासनादिहळुक्कु शास्त्र मुखत्ता ह "अनर्थावहत्व हसुळॆ स्नकॊप 'तेोधवरा- तौ वो दुः”. आहॆ या. 4 आत्म- स्व रूपतॆ प्रत, उपासनादिहळुक्कु नाशकत्ता सम्भानितत्वा नर्थावहत्व ज्ग ळिल्ला मैयाले यॊरुपडियालुम्‌ स्वरूप निरोध प ्रसण्ञनुळ्लि?' भक्ता दः वर्लाश्रमु निबन्धनत्वा दहङ्कारॆ मिश श्रत्य नितिवाद निरासः. होत आनालुम्‌ आत्मा देहादि विलक्षणनाहैयाले स्वरूपत्तिल्‌ 'वर्दाश्र क्रमादिहळिल्लि 4 फॆनवु सिद्धि सुतॆ दॆयल्लने ऎण्डॆ. सिद्दा न्तवन्नु तिळिसुत्ता, क्कॆ ई वचनवु. शास्त्र चोदितवाद ad: नॆ रर्थक्यवन्नु हेळ बन्ददल्ल' बस्य अनुस्थि सिद कन र्नुनिशीषगळिगॆ फलनितेषवु अवश्यवागि सिसुत्तत्क "ऎन्दु हेळुत्त दॆयष्टे.: ' निन्या ९पारॆसॆ नाद 'जेवन' सान्लिध्यने आचेतनवाद प्रुकृ तियल्लि कार्यवन्नुं टु माडुत्तॆ" 'ऎम्बुव मतक्ळु 'प्रमासवागवुदिल्ल. " हीगॆ हेळि उपासनॆयु स्वरूप विरुद्ध वॆन्दु हेळलागुवुदिल्लवॆन्दु तात्सॆ कै- Le `` विकल्पिसि हेळिद मूरनॆय प ्रशैॆगॆ अन्दरॆ- आत्म? स्वरूपक्कॆ .. न टु माडुत्त वॆये ऎम्ब" पक्षवन्नु मोक्ष प ्रति कूलङ्गळान.--ऎण्डारम्भिि- फिराकरिसुत्तारॆ; ; काम्युकर्मगळु ; मत्तु शास्त्र; निहिद्धॆगळाद कर्मगळु- आयाया. फलगळन्नु, आसॆयिन्द. अनुषि बसल्बट्टु, बन्धकगळागि मोकक्कॆ : विरोधगळागुत्तॆनॆ.: मोक्षवन्नु तडॆयुत्तवॆ ऎन्दर्थ. आ, रीतियल्लि ‘उपासॆनादिगळु जीध्गॆकगळल्ल. : मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळवनिगे. “ब ्रह्मनिदान्कोति परं”, ऎन्दु- सरब ह्म : विषयकवाद उपासनॆयिन्द- साध ३ हॊन्दुत्तानॆङ्गु. शास्त्रगळु- उपासनॆयन्नु विधिसिरुवुदरिन्द, सातवादिगन्नरॆ शास्त्रद्हारा आनथार्हनत्च रूपवाद. स्वरूप विसनोधवन्नु हेळभागुवुढिल्ल. y क कि क स आहै याले-आद्द रिन्द आत्मस्चॆ रूपक्कॆ उपासनादिगळु नाशकवल्ल. ” असम्भानित्व गळल्ल आनर्था वहॆगळॊ डे इरसन्रदरिन्द यान’काराणदिन्दलू उपासॆनॆवु स्वरूप निरुद्मनॆम्ब न्न स्पॆसॆङ्गक्कॆ अवकाशविल्ल. उफासॆनादिगॆळल्लि’ त्रै वर्णिकरिगॆ अधिकारवॆन्दु. शारीरॆकमीमांसॆयल्लि स्मापिसल्प कै रुवुदरिन्द स्वरूपदल्लि ब्राह्मॆणश्चा गृभिमाफवुळ्ळ वनिगे : आ उपासनादिगळल्लि अधिकारवन्नु, हेळबेकाद्दरिन्द दीहात्काभिमानविल्ल वनिगॆ ४. पानन कर्तृत्ववु « असम्भावितनल्लवे ऎन्दु शङ्किसि आनालुवू्‌” ऎन्दा रम्भिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. : (बग अनालुम$-मेलॆ’ हेळिद रीःयल्लि उषासनवु आसॆम्भूवितवल्लनॆन्दु हेळिदरू, तोटा देहक्किन्त आत्मा बेरॆयाद्दरिन्द- आत्म 665 साथध्योपाय शोधनाधिकारः यॆस्रु : तॆळिन्न कननुक्ळु “ब्रा हैणोहं, श्पत्रि योहं? ऎन्रार्सोले वरुम्‌ अभिमान जळडियाह नर्णाश्र फद धर्मुब्नळुवम्‌ अनक्तोणे तुवक्टुण्णान `उपायॆस्तॆरज ळुम्‌ अनुष्टेयज्णळल्लानॊोयाले इव्वर्णाश्र नतादि निबन्धनज्गळान धर्मज्गळ्‌ स्व रूप निरुद्धज्ग ळन्नॆ क्सु कुरॆ यस नि ल्‌, इदुवुनर्‌ अनुपपन्न म्‌. ऎज्लने ऎन्निल्‌ स्व रूपत्ति ल्‌ “च्राह्म जिता दिहलल्लॆ. । यनु तॆळिन्नाने ल र कर्मनिशेषज्लळॆडियाह ब्राह्मणत्वादि निशिष्टमान शरीरत्तोडे सम्बद्ध सायिरुक्यॆ याले. अशृरीर सम्बन्ध बाळ्‌ नरुहिर श्लुत्रिसासादिहळुक्कु प्र रिहारव सण्णुहिर कणक्किले, अश्करीरम्‌ विडुसुळवु. मव्वो नर्माश्रमादिहळुक्कुम” .र्तशक्तिक्कुम्‌ अनुरूसमाह. अनिष्ट निनृत्तीस्टस्रास्तिहळ्ळि प्पत्त शास्त्रज्ञळ्‌ विधित्त धर्मज्गळ्ळॆ विडवॊण्णादु. आहैयाल्‌ इद्द र्मज्ञ क देहात्म निनेकनुडियाह स्वरूप विरुद्धज्य वि इवत्तु क्कु त्याज्यक्कॆ शॊब्लवॊण्णा दु. स्वरूपदल्लि वर्णाश्रम धर्मादिगळिल्लवॆन्दु. तिळिदवनिगॆ-अन्दरॆ ब्राह्मण, क्षत्रिय, नैश्यदि शरीर गळिन्द. कूडिद… आयायानर्णगळिगू, . ब्रह्मचारि, गृही, -वानप्पस्थ्य, सन्यासि, ऎम्ब आयाया आश्रमगळिगू आनुगुणगळागि धर्मगळु. हेळल्ब रुवुदरिन्द-स्वरूपरल्लि ब्राह्मणो हं -नानु बाह्मण, नानु क्षत्रिय, नानु वैश्य, ऎम्बन्तॆ. उण्टागुव अभिमानगळ . मूलक. कर्तव्यगळाद, वर्णाश्रमादि नीज्‌ अवुगळॊडनॆ तुवक्ळुण्डान- सम्बन्धपट्ट उपायान्तरगळू अनुस्कॆ य गळल्लवाग्दरिन्द, ई वर्णाश्रमादि निबन्धनङ्गळान- कारणगळाद, धर्मगळु स्वरूप विरुद्ध गळॆन्दु हेळुवुदक्कॆ एनु बाधकनिदॆ (इदु पूर्वसक्सिय’ अशङ्कॆ) ’ ऎन्दु- ” केळिदरॆ, “इदुवुम्‌ अनुप पन्नम्‌ इदु युक्तवल्ल, ऎन्दु उत्तरिसुत्ता- ऎङ्गनेयन्सिल्‌-हेगॆन्दर, स्वरूसत्तिल्‌- इत्यादि स्वरूपदल्लि” ब्ला ्र)िह्मणत्वादिगळु इल्लवॆन्दु तिळिदिद्दरू कर्म विशेषगळ ‘निमित्तैनागि ब्राह्मण त्हादि विशिष्ट. शरीरदॊडनॆ सम्बद्धनागिरुवुदरिन्द आ शरीर सम्बन्धवे कारणवागि. उण्टागुन क्षुप्पि पासादि हसिवु बायारिकॆ मॊदलादवुगळिगॆ परिहारनन्नु माडिकॊळ्ळुव रीतियल्लि, आ शरीरवन्नु बिडुव पर्यन्त ’ आयाया- वर्णाश्रमादिगळिगू तन्न शक्तिगू तिनुरापनार अनिष्ट निवृत्ति : इष्ट प्राप्तिगळॆन्नु कुरितु शास्त्र गळु विधिसिद धर्नुगळन्नु बिडूडदु. आन्दरॆ देहनिलक्षणवागि आत्म स्वरूसनन्नु“ज्गा नानन्दनुयस्ता एता शेषोहि परमात्मनः” इत्यादि शास्त्र गळिन्द तिळिद प्राज्ञनु आत्मस्थरूपद्लि ब्राह्मणत्वादि भ्र),मदिन्द वणाश्रमादि धर्नुगळन्नू be उपासनादि गळन्नू अनुष्मिसुवुदिल्ल. मत्तेनॆन्दकॆ पुण्यकर्म निशेषदिन्द सम्पादिसिद ब्राह्मणत्वादि विशिष्ट शरीरदॊडनॆ यथार्थवागि सम्बन्द नागिरुवुदरिन्द ’ आसम्बन्ध ज्ञान निमित्तवागि bE. धर्मगळन्नू तदङ्गक उपासनादिगळन्नू अनुसि सुत्तानाद्द रिन्द ‘नर्णाक्रनूडि धर्मानुष्का नगळि गॆल्ला भ्रान्ति मूलकत्व कल्पननन्नू स्वरूपतः त्याज्यत्ववन्नू हेळुवुदू असङ्गतवॆम्बुदु सिद्धा अतॆ. आह्यॆयाल्‌इत्यादि-आद्दस रिन्द ई धर्मगळन्नु देहात्म विवेक सूर्नसनागि स स्वरूस निरु गळन्नागि- माडि इनक्कॆ त्याज्यतॆयन्नु. हेळलागदु. न. श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 666 देहात्म निवेक मण्डॆ ओैयवनुक्के पारलौकिक भोग. साधनमान- धर्मत्तिल्‌ अधिकारमाहै याल्‌, इद्दर्मज्ञ “डै य अनुष्कानत्तुक्ळु स्वरूपत्तिल्‌ ब्रा ह णा दि भ्र मवर्‌ अथिकारमन्रु ॥ ब्रा द ऒह्याडि ’ विशिष्ट “रर सात जा ब क्यॆ याल्‌ सर्व धर्माः नुष्ठानत्तु स्रिक्टुम्‌ उपयुक- मान प्रक सत्यात्म विवेक मडियाह उपासनादिहळुक्कु निकोधवु कट्टि लोम्‌. भक्ति योगो. हङ्कार- गर्भत्वात्‌ स्वरूप विरुद्ध इतिवादस्य निरासः उपासनादिहळ्‌ अहङ्कारादि गर्भज किन्रु निडं शास्त्र मिशै यादिरुक्क च्नॆय्‌दे आरोपित्ता र्‌हळत्त नै. भक्तियोगः औषाधिकत्वेन स्वरूपविरुद्ध ‘इतिवादस्य निरासः कक्कोपाक्सितॆज्ञळान कण कळेबरज्प छाहिर उपाधिहळ्ळॆ क्कॊ ०डु अनुस्किकॆ स याले send निरुपाधिक स्वरूप विरुद्ध जि ळॆना र्‌क्कु pl ह्यभळिदन न द्व जुत्र वणाडि हळुम्‌ मनः प्रभृति सासेस्षेज, ळाहै याले” तुल्य मोस ळाम्‌. देवात्म निनेकमुड्कैॆयवनुक्क्ळु- इत्यादि देहक्किन्त आत्माबेकॆ ऎम्ब निवेकवन्नुळ ैवनिगेनॆ सरलोकगळिगॆ होगि अनुभविसबहुदाद भोगक्कॆ साधनवाद धर्मगळल्लि अधिकारविरुवुदरिन्द, ई धर्मगळन्नु अनुष्ठिसलु स्वरूपदल्लि ब्राह्मणत्वादि ‘भ्रमवु अधिकारनल्ल. ब्ला ्रिह्मण्यादि विशिष्ट शरीर सम्बन्धवे अधिकार. सर्वधर्मानुष्कानक्कॆ कारणनाद देहात्मॆ निवेकनन्नु उपासनाद नुष्कान निरुदृनॆन्दु हॆळुवुदु : दृष्ठ शविरोधवॆन्दु आहॆ बा इं. निगमिसुत्तारॆ. अदागि ब्राह्मण्यादि विशिष्ट. शरीर “सम्बन्धवे पार लौकिक क्रीयस्साधन रूप धर्मानुष्मानक्कॆ अधिकारवन्नुण्टु माडुवुदरिन्द सर्वधर्मगळन्नू अनुष्ठिसलु उपयुक्तवाद प्रकृत्यात्म विवेकद कारणदिन्द उपासनादिगळिगॆ विरोधवन्नु कण्डिलोम्‌.–अरियॆवु,
  6. अहङ्कारदिन्द कूडिरुवुदरिन्द उपासनादिगळु स्वरूप विरुद्धगळॆम्ब पक्षनन्नु उपास नादिगळु ऎन्दारम्भिसि खण्डिसुत्तारॆ. अदागि फलसङ्ग कर्तृत्वादि त्यागरूपवाद सात्विक त्याग वन्नु शास्त्रवु हेळिरुवुदरिन्द, अहङ्कार गर्भत्ववन्नु शास्त्रवॆ ऒन्सिल्ल. ’ हागिरुवाग उपासॆनादि गळु अहङ्कार गर्भगळॆन्दु-नानु माडुत्तेनॆम्ब अहङ्कारदिन्द कूडिनॆयॆन्दु हेळुवुदु आरो पण मात्रॆ. शास्त्रवु हागॆ हेळिल्लनॆन्दु तास्सर्य.
  7. उपासनादिगळु करणकळेबरादि उपा पाधि(कारण)गळिन्द € अनुस्किसल्प डुवुदरिन्द निरुपाधिक स्वरूप विरुद ऎगळिन्दु हेळुव पक्षवन्नु कर्नोपार्जितङ्गळान ऎन्दारम्भिसि खण्डिसुत्तारॆ. अदागि प्रण्यप. सरॊस कर्मगळिन्द सम्पादिसल्पट्टि. इन्द्रिय . मत्तु शरीरगळॆम्ब उपाधिगळ मूलक अनुष्ठिसल्पडुवुदरिन्द कर्मयोगादिगळु निरुपाधिक स्वरूस विरुग्धगळु ऎन्दु हेळुवुदादरॆ, स्त रूपज्ञा न द्वयश्र नवणादि इत्यादि - स्व रूस ज्ञा ननन्नु पडॆयुवुदु द्वय मन्त्रादिगळन्न्नु केळुवुदु. उच्छ । रसुवुदु, इत्यादिगळू “‘मनःप्रज्ञ तिसापेक्षङ्गळ्‌ - मनस्से 667 साध्योपाय शोधनाधिकारॆः भक्तियोग शैेषत्व ‘पारतॆन्त्र्यरूपॆ स्वरूप विरुद्ध इतिवादस्य निरुसः आनालुम्‌ शेषभूतनाहैयाले तन्नैर्त्वा रक्षित्तु क्ळॊळ्ळि प्रा पॆ ग्रनु मनि क्के ‘अत्यन्त परतन्र नाह*ेयाले तनॆ- र्त्ता रक्षित्तु क्कॊ ळ्ळ शक्तनु मस्ति कै ९ इडुक्कि र इवनुक्कु स क रक्षणार्थवाह करन मॆस्रॊरु “उपायत्तॆ शै ळॆ Ji अदिवनक्कु. साध्य माय्‌ साधॊ (पायनॆन्रु पेर्‌ सॆरुहिरदॆन्रु शॊल्लुहैयु मुपपन्नमो 7? आन पिन्फु भक्ति योगादिहळ्‌ शेनक्का नुरूपज्ञळल्ला नु याले स्वरूपत्तु क्सु” आनिष्टावह इ ळॆन्न्टुम्‌, अत्य नृ पारतन्र्र, विरुद्ध ब kick असम्भावितल्ल नु म्‌ शॊल्ल वॊण्णा दो? ऎन्नि ल्‌; जन Jerald प्रसज्लादिहळाले मुन्से परिहृ अस इर्व कॆय्‌ ददॊरु व्या जव्‌ कॊळ्ळा दे मुक्त नक्कि ल्‌, अनादियाह मुक्त नाक्क प्र सजि कम्‌. ईश्व द्य केवल स्वा तन्त्र्य त्ताले क त्रपोदु मङ्क्तनाक्किल्‌, नन नैर्फुण्यादि ननीषॆजळुम्‌ 644 नोस्टोसाय निधाय कङ्गळान शास्त्र €गळु मॆल्लान्‌’ फिरर्थकङ्गळुमाम्‌. pS मॊदलाद इन्द्रियगळ असेक्षॆयिन्दले माडबेकादवुगळाद्दरिन्द, तुल्यदोषङ्गळाम्‌ - निरुपाधिक स्वरूस विरुद्ध गळॆम्ब समान दोषगळिन्द कूडिनॆ ‘ऎन्दु एर्पडुत्तदॆ. : आद्दरिन्द ईवादवू सरियल्लवॆम्बुदु तात्पर्य,
  8. आनालुमित्यादि .. आदरू शेषभूतनाद्द रन्द, तन्नन्नु : ताने रक्षसिकॊळ्ळलु प्रास्तनल्ल. अस्रिक्के अदू अल्लदॆ अत्यन्त सरतन्त्रॆनाद्दरिन्द तन्नन्नु ताने रक्षसिकॊळ्ळ लु शक्तनल्लदॆयू मुन इवनिगॆ स्फरक्षणार्थवागि कर्तव्यनॆम्ब ऒन्दु- उपायवन्नु साग, अदु इवनिन्द ‘साधिसल्पट्टि साफध्योपायवॆम्ब हॆसरिनिन्द कूडिदॆ ऎन्दु. हेळुवुदू उप पन्नमो - सरिये? सरियल्लवॆन्दु ’ पूर्वपक्षिय : अभिप्राय. ‘आनहिस्फु … भक्ति योगादिगळु शेषत्वानु .सन्धानगळल्लवाद्धरिन्द्द स्वरूपक्कॆ अनिष्ठ्कावहङ्गळ्‌ - आनिष्ठवन्नुण्टु माडुत्तवॆयॆन्द्कू आत्यन्त , पारतन्त्र्य्यक्कॆ निरोधगळाद्दरिन्द, आसम्भावतगळॆन्दू शॊल्ल वॊण्णा दो _. हेळकूडदो, - हेळबेकॆम्बुदु पूर्वसक्षियॆ अभिप्राय, ह ऎन्निल्‌ ऎन्दरॆ, सरिहरिसुत्तारॆ. , अदागि. हीगॆ हेळिदरॆ ’ इदु… ई वादवु ’ सर्न नोक्ष’ प्रसङ्गादिगळिन्द हिन्दॆये सरिहेसल्वट्टडॆ. आरन्नु इवन्‌ शॆय्ददॊरु ऎन्दारम्भिसि स्पष्ट सडिसुत्तारॆ. अदागि इवनु माडिद ऒन्दु व्याजवन्नु जलज मोक्षवन्नु कॊट्टिकि, अनादि कालदिन्दले मुक्तनागबहुदाद. स्रसङ्गवु ऒदगुत्तदॆ. :. ईश कैरन्‌इत्यादि-इश्वरन हु केवल स्वातॆश्र्य्यदिन्द तानु सङ्कल्पिसिद समयदल्लि ऒब्बनन्नु मुक्तनन्नागि माडुत्ता,नॆन्दरॆ वैषम्य- ऒब्ब रल पक्षपात नैर्फृण्य मत्तॊब्बरल्लि दययिल्लदॆ इरुवुदु ऎम्बुदे मॊदलाद दोषगळु सम्भव त्तवॆ. फटि नोक्रोसा यनिधायकङ्गळान वित ृदि-मोक्षक्कॆ काना भक्ति वसत नन्न्न विधिसुव “मामुपास्त, मां शरणंव्रज’ ऎम्बुजी नॊदलाद भक्ति सत्ति eat स्तैग ळॆल्ला निरर्थकङ्गळुनान-निरर्थरगळागियू होगुत्तवॆ. जा श्रीमद्रहस्यत्रॆयसाके 668 आहैयाळि श्रेषत्वत्ताल्‌ .वहुत्त विषयत्तॆ 2स्पत्तुहैयिल्‌ हळसु उडै यर्व उडन्मॆ य्य कक्क यिलौजित्यमुमुण्ना, न अत्यन्त पारतस्त $त्ताल्‌ अवन्‌ कॊडुत्त स्वातन्त्र्यतॆ च्चु मन्सु अवनुकु अभिमतङ्गळान kyr अनुसि क्फैयुम्‌, फफॆम्‌ षि ैकैर्व क्रैपार्‌त्ति रुक नेणु हैयुमा्‌, ‘सिदि कवर्‌, इश्शेषत्वसारतन्त त्र्यङ्गळ्‌ इरणिम्‌्‌ फॆलदशॆेयिल्‌ अवनुहन्न कैङ्कर्यत्तॆ हि अवनिट्ट व/क्साह नडुत्तुहैक्ळु मुरुप्पा म्‌, इनैयडि याह स्वरक्षणार्थ स्वव्यापार माहाजिन्टारु, पत्रा ङ्गळ्‌ यथाशास्त्र जसि भगवति त्यादि फलतॆ ैक्टॊ (लि अनुषि त्तारॆ कैङ्करृत्तिलुम्‌, “साध्यमाह निधिकैपडुहिर प्रपत्ति तन्नि लुम्‌ स्वरूप निकोधमिद्धि याले अधिकारमिल्लै याम्‌. वाक जन्यमान सम्बन्धज्ञा नादि मात्रत्ति र्याट्टिल्‌ “अतिरिक्त माह *शरणं व्रज. ऎन्रु- निधेमु माहॆ याले साध्यमायिरुत्कु त ऎला प्रसुत्ति स्वरूप मॆन्न्नु मिडनु्‌ मुच्चे शॊनॊ (वर्‌. आहैयाल्‌ तेषभॊतॆनुनाय्‌ नॆरतन्त्‌नुमान इवसुक्कु यथाधिकारम्‌ स्वरक्षणार्थ ) त म्यापारं पण्ण हु र्र यि ल्लॆ फॆ शङ्किसि हेळिद- ई अनिष्ठानहत्व असम्भाविसत्वगळन्नु आहै शाल्‌ ऎन्दारम्भिसि परिहरिसु त्तारॆ. : आद्दरिन्द ई कीषत्वद बं शास्त्रवु विधिसिद ‘निषयनन्नु अङ्गीकरिसुवुदरिन्द, औचित्कवूू उड्छॆ यॆवन्‌ - स्वत्तिगॆ यजमाननु, तन्न स्वत्तन्नु रक्षिसुवुदरल्लि औचित्यवू उण्टु, अत्यन्त टक द hd. अत्य त. षारतन्त श्र्यत्ताल्‌ ऎन्दारम्भिसि निरूपि निसुत्ताकॆ. अदागि जीवनु. अत्यन्त पारतन्त्र्यदिन्द कूडिरुवुदरिन्दल्ले, अवन्‌ कॊडुत्त नित्यादि - भगनन्तनु कॊट्टि स्वातन्त्र्य्यनन्नु वहिसि अवनिगॆ अभुमतङ्गळान.- इष्टगळाद उफायगळन्नु आनुष्मिसु हनन; फलवन्नु पडॆयलु अनन्य ैपार्तिरुकृवेण्डुगैयुमं’ - अवनन्ने ऎदुरु नोडुत्तिर बेकॆन्दू, सिद्धिसुत्तदॆ. इच्छेषत्व पारतन्त्र ्यङ्गळ्‌ इत्यादि - ई शॆःसत्व पारतन्त्र्य्यगळॆरडू फलदशॆयल्लि अवनु उहन्द कैङ्कर्यत्तै इच्छिसिद कैङ्कर्यवन्नु यॆ इट्टव्यक्काह नियमिसिद प्रकार, नडॆसलु कारणवागुत्तदॆ. इवैयडियाह - ई शेसत्व फारतन्त्र्यगळु तनगॆ उण्टागिरुव कारणदिन्द, स्वरक्षणार्थ स्वव्यापारन कूडदु ऎन्दु हेळुनवरिॆ तावु यथाशास्त्र्र भगवन्तन प्रीत्यादि फलगळन्नु अपेक्षिसि मुमुक्षुदशॆयल्लि , अनुष्ठिसि बरुव, कैङ्कर्य दल्लियू, साध्यवागि विधिसॆल्पडुव प्रसत्तियल्लियू, स्वरूप सक्स विरोधवादद्दु ऎम्ब बुद्धियू एर्सट्टु, अवुगळन्नु माडलु अधिकारविल्लदॆ. होगुत्तदॆ. वाक्यजन्यवाद सम्बन्ध ज्ञा नमात्रने प्रसत्तिअदु स साध्यव रलवॆन्दरि, अदन्नु वाकृजनृ्ममान ऎन्दारम्भिसि खण्डिसुत्तारॆ. वाक्यजन्यवाद pa ज्ञान मात्रक्किन्तॆ, अतिरिक्तमाह -. अधिक वागि “शरणं व्रज” ऎन्दु शास्त्रवु निधिसिरुवुदरिन्द, प्रसत्ति स्वरूपवु साध्यनादद्दु ऎम्बतहन्न्नू हिन्दॆये हेळिद्देवॆ. उक्तार्थवन्नु आहैयाल्‌ ऎन्दारम्भिसि निगमिसुत्तारॆ, अदागॆ, मेलॆ हेळिद प्रकार,. शेषभूतनू, सरतन्त्रनू आद मुमुक्सुविगॆ यॆथाधिकार भक्ति प्रसत्ति रूसगळाद स्वरक्षणार्थ स्वन्यापारनन्नु माडलु यान बाधकवू इल्ल. 669 साथ्योसायॆ शोधनाधिकारः । भक्तियोगः सारमैकान्त्य विरुद्धत्वात्‌ स्वरूप निरुद्ध इतिवादस्य निरासः आनालुम्‌, अनन्यार्ल शेषभूतनाहत तन्नॆ तै ळिन्नु परमॆ ) कान्तियायिरुक्किरॆ इवनुक्कु देवतान्तरद्वारकज्गळान वर्णाश्रम धर्मज्गळुम्‌ अवत्तै इति कर्त वृतै याह वुडैत्तान भक्तियोगादिहळुवु ऐकान्त्य विरुद्धज्ञळन्नो 2 कुद्धयाजिहळु कृन्रो परमैैकान्तित्ववर्‌ कूडुवदॆन्निल्‌ ? इदु भाष्यादिहळिल्‌ निष्क र्षं तॆळिया मैयडियाहवन्न चोद्यम्‌ ऎङ्गनेऎन्निल्‌ ? प्रतर्दनादि विदॆ ळिल्‌ परमात्मा इन्द्रादि शरीरकनाह मुमुक्षुनुक्कु उपास ऒनॆन्ररुदियिट्टार्‌. विद्याङ्गमान वर्दाश्र श्रम धर्मङ्गळिलुवा्‌ अव्वो देवकै हळ्ळि शरीरमाहक्कॊ डु `निर्कि र. परनात्मावे आदिध्यनॆन्रु निष्ट र्षित्तार्‌. परम कान्तिगॆ भक्तियु स्वरूप विरुद्धवॆम्बवाद खण्डनॆ
  9. भक्र्यादिगळु सरमैैकान्तियाद तन्न स्वरूपक्कॆ विरुद्धगळु ऎम्ब पक्षवन्नु आनालम्‌ ऎन्दारम्भिसि निराकरिसुत्तारॆ. आनालुम्‌-मेलॆ हेळिद्दन्नु ऒप्पिदरू, अनन्यार्ह शेषभूत नाह इत्यादि-तानु श्रीमन्मारायणनु विनह बेरियनरिगॆ तेसभूतिनागिरलु अर्हनल्लवॆन्दु “तिळिदु परमैकान्तियायिरुक्किर - सर्म्वोत्स ननाद त्रियःपतियल्लिये प्रासकत्व, प्रास्य्यत्यॆ, बुद्धियुळ्ळवनागिरुव, इवनिगॆ देवतान्तर द्वा Gua वर्णाश्रम धर्मङ्गळुं इत्यादि वर्णाश्रम धर्मगळ - निमित्तवागि माडुव सित्यनैमिति, क्र सगळ वेद मन्त्रगळन्नु बळसि, माडबेकादवु. स्नान सन्ध्यावन्दनादि, देवर्षि नितृतर्सण औपासन, दर्शपूर्णमास स्कालि! पाक, वैश्वदेव सञ्च महा यज्ञगळल्लि अग्निन्द्दा jj देवतान्तर शब्द घओतवाद मन्त्रगळ उच्छ रणॆयू होमादिगळू एस र्शेडुवुदरिन्द देवतान्तर द्वारकगळागिरुव आवर्णा श्रम धर्म गळन्नु अनुष्ठि सुवुदु, अवट्टॆ इतिकर्तव्यकत्ळॆ याह उडै त्तान, : आवुगळन्नु अङ्गवागि उळ्ळ भकि, योगादिगळू ऎचॊत्यत्थॆ बाथकगळल्लने. शुद्ध याजिसळुक्र न्रो :-हॆरमैैकान्तित्व ० कूडुवदु इत्यादि-देवतान्तर शब्दघटत मन्त गळन्नु उच्चरिसि इटि तान्तर द्वारक कर्मा नुष्कानगळन्नु माडुवुदु परमैकान्तियाद शुद्धयाज- सान्रग्र गवदाराधकरिगॆ स्वरूप विरुद्ध । ‘वल्पने शुग्धयाजिगळिगल्लवे प सरमैकान्तित्ववु स8गतवागुत्त. दॆ. वाडु दरॆ, इदुभाष्यादिहळिल्‌ इत्यादि कस भाष्यादिगळल्लि निस्फर्षिसिरुव अर्थगळन्नु तिळियदॆ इरुववरु हेळुव चोद्यवु. ऎङ्गनेयॆन्सि ल्‌_.हेगॆन्दकॆ प्रतर्दनादि-इत्यादि. प्रतर्दनादि विद्यॆगळल्लि इन्द्रादि शरीरकनागि परमात्मन मुमुस्सुनिगॆ उपास्यनॆन्दु निस्पर्सिसिरुत्ताकॆ. विद्यॆगळिगॆ अङ्गगळाद वर्णाश्रम धर्म गस्टल्लियू आयाया देवतॆगळन्नु तनगॆ शरीरवागि कॊण्डिरुव अन्तर्यामियाद परमात्मॆनु आराध्यनॆन्दु निष्कर्षिसिद्दा कॆ... अन्दरॆ वाश म र परमात्मनिगॆ विशेषणवागियू देवतान्तरगळ उद्गॆ ीशृत्वाभिसॆन्धियु, भक्त प्रसन्न रिब्बरिगू इ इदरिन्द पारमैकान्त क्र भङ्गविल्लवॆन्दु तात्पर्य... परमाता ने आराध्यनन नदु सासधारणवाग ह हेळुवुदरिन्द देवतान्तराराध्यत ऎ सामान्यवन्नु इ ki"kK 'श्रीमद्रहस्यत्रयसारी 670 आहैयाल्‌ स्वतन्त्रमाह 'शिलडेवक्सॆ हळ्ळि प्रत्तिनालुम्‌; -फलान्तर ळानुनैयाले तन्नुडैय नित नैनित्ति कज्गळुक्ळु प्लुरन्सान ल यम्‌ वरिलुमा्‌ परन उन्तित्व क्सु निरुप्प नाम्‌. फलान्तर सज्ज मुमनि निक्टे परॆमाता पुक्टु' विशेषणज्न ळाह देनकॆहळ्ळॆ नैत्तु अग्न्य्यादि शब्द 0गळ्ळॆ निशेष्य पर्यन्तमाह अनुसन्धित्तुम्‌, *साक्षादपृनिकोधन्‌्‌ जैमिनिः? ऎन्नि र “ना यत्ताले अग्लीन्द्रादि शब्दज्न ळ्ळि साक्ताद गनद्वाचकज्गळाह अनु सन्धित्तुम्‌, स्वधर्मानुष्ना नम्‌ सण्णु” निडत्ति ल्‌ निधिबलत्ताले परमॆ ) कान्तित्व विरोधनिल्लॆ. आहैयाल्‌ स्वतन्त्रमाह इत्यादि - आण्मरि6द “स्वतन्त्रनागि- ' कॆलवु" जीनतॆगळन्नु आराधिसिकरू, 'फॆलान्तर काम याले - भगनॆत्रीति व्यतिरिक्तवाद फलान्तरगळल्लि आसॆयिन्द तन्नु डैय नित नैमित त कङ्गळुळ्ळु स्प रम्सान क्यारि तन्न शिश्यनैमित्रिक 'नर्णाश्रनु धर्मगळिगॆ अन्दकॆ सा न सन्ध्यावन्दनॆ," जीविर्सिसित्य तर्पण, . ब्रह्मॆयॆज्ञगळु, दर्श पूर्ण मास स्कालीपाकगळु, श्राण्म पितृ :र्पणादिगळु पसक; पुरञ्जान - बेकॆयाद्द काम्यादि कर्मगळन्नु अनुष्ठि सुवाग देवतान्तर सॆम्बन्धवु एर्पट्टरू नरमै कान्तित्वक्कॆ निकोधवुण्टु. स्वतन्त्रमाह शिलदीपतैहळ्ळि प्रट्रनालुं ऎम्ब वाक्यदिन्द नरमात्म विशेषणवागि जीेनवतान्त राश्रॆयणवु सङ्गतनॆन्दु अर्थवु एर्पडुत्तदॆयल्लपे ऎन्दकॆ इल्ल. स्वतन्त्रवागि- जीनतान्तरगळ आश्रयणवॆन्दक्कॆ भगवद्दिशेषण भूतरॆम्ब ज्ञ्याननिल्लजि डीनतान्तर वाचकगळाद शब्ध ब्हगळन्नु उच्चरिसुवुदु ऎन्दर्थ. इदु' कूडदु. फलान्तरसङ्गमुमः इत्यादि - फलान्तॆरगळल्लि -आसॆयिल्लडॆ, : परमात्मानिगॆ निशीषणगळागि आन्दरॆ आग्मि, . इन्द्रादि- शरीरक परमात्म सर्यन्तवागि अनुसन्धान. माडियू, साक्तादप्य विरोध जैनिन्निः (ब्रह्मसूत्र 1-2-29) ऎम्ब सायदन्तॆ. अन्यथासिद्दजीवादि लिङ्गगळु इल्लदॆ इरेपागॆ, आअग्गीन्द्ला दि शब्दगळन्नु साक्षादृगनद्वाचकगळन्नागि अनुसन्धान- माडियू स्वधर्मानुष्ठानवन्नु माडुवुदु. विधिबलत्ता "ले - शास्त्रवु विधिसिरुवुदरिन्द परमैकान्तित्वक्कॆ भङ्गवन्नुण्टु. माडुवुदिल्ल. इदर :ता्पर्यनेनॆन्दक्कॆ. ओपासनादि- नित्यनैनित्तिक कर्मगळल्लि "अग्नयेस्वाहा, . इन्द्रायस्टाहा' ऎम्ब मन्त्रॆगळन्नु हेळि होमगळन्नु माडुवाग अग्नीन्द्रादि 'शॆब्बगळु साक्षाग्भगवद्वाचकगळ गि... सरमात्मनन्ने : उद्देश्यनागि इरुवुदु विनह. हविस्समर्सणोद्बेश्यत्ववु. आ देवतॆगळिगॆ इल्लवाग्वरिन्दलू, निशेषणतया वेवतान्तर सम्बन्धवु विधिबल :प्रास्तवाद्दरिन्द पारमैशान्त्यक्कॆ भङ्गवु एर्नडुवुदिल्ल. . अन्यथा सिद्धवाद जीवादि लिङ्गगळु (चह्नॆगळ्ळु, रुद्रायसशुसतये, इन्द्राय- शचीसतये, मॊदलाद स्थळगळल्लि पशुसतियाद : रुद्रनु. शचि!सतियाद इन्द्रनु, . ऎन्दु आयाया देनतान्तॆतगळन्नु तिळिसु त्तवॆ. . अन्थह. स्थळगळल्लि तच्छरीरक परमात्मनन्नु विधिबलदिन्द. अङ्गीकरिसबेकु. हेगॆन्दर्कॆ अतिथि : सत्यारवु एधिविहित. . मनॆगॆ बन्द आतिथियन्नु पतिव्रतास्त्रीयु तन्न- सतिय फियनुन स्रकार, "अतिथिदेवोभव” ऎन्दु सत्यरिसुत्ताळॆ. आ समयदल्लि सरपुरुषनॆम्ब -. भावनॆयिल्ल. 671 साथ्योसायॆ शोधनाधिकारः भक्ति विधिः Re 0 निधिनत्‌, प्र रु ; ट्ट”. इत दूषयॆति स्स KY ग ५ क्र? ke A ES PEE # 4 तां सगळ ल! दिहळ्ळॆ निधित्त "कट्ट ळ्ळि मिले । शास्त्र "स रोचनादिहळिआ्‌ ' अभि सन्धियाले अधिकारि निशेषणत्रि ले उपा सनादिहक्कि विधित्त त दत्त इ यन्न ी ? मुमुक्षु वुशु प्रा स्य प्रा पकण्ण छ्‌ निकमाहै याले प्रास नुरू सवा उपायवु सर्वेश्व र्र ऒरुवनुमस। आहै यालेयन्नॊ €, । Ns अतिथियाद्दरिन्द अन्तॆर्यामियाद भगनन्तनु आराध्यनु. तन्न सतिय आज्ञेयॆन्दु "तिळिदु माडुत्ताळॆ. `` "इदरिन्द अवळ --पातिव्रत्यक्कॆ भङ्गनिल्ल. – “आ- कालनन्नु बिट्टु इतर कालगळल्लि सरपुरुषनाद्दरिन्द : सम्भाषणादिगळू निषेधिसल्पट्ट वॆ… .आ इतर. कालगळल्लि सम्भाषणादिगळन्नु, माडिदकॆ पातिव त्यक्कॆ -भङ्गवुण्टागुत्तदॆ.. इदे न्यायनन्नु अवलम्बिसि- : ‘जीवतान्तर. लिङ्ग घटित वाद- शब्दगळन्नु- निधिबल- प्राक्त्‌वागि, : तच्च ैरीरक- परमात्मनन्ने; उद्देशिसि, : बळसि. होमादि गळन्नु माडुवुदरिन्द. ‘सरमात्मॆने इराध्यनाद रिन्द, F polls सम्बन्धवु सासनैसोत्य फ्यसनू प्रास्त, जळ । अग्नि ण्ड्रादि. FA अग्ग गन ल. दिनकमैश्त की ऎम्ब- धातु- जग मोक्षक्कॆ कठॆसॊय्युत्ताकै- परमैश्वर्यदिन्द कूडिदवनु. ऎम्ब- अर्थगळल्लि; स्थाक्षात्ररमात्म बोधकगळागु त्रषॆ; निकॆन्दरॆ- अन्यथा, सिद्दवाद- -जीनलिङ्गगळु-जीननन्नु : तिळिसुव , पशुसत्ति शचीपति इत्याधि चिहैॆ। गळु इल्लवाद्दरिन्द, उदाहरणॆ-रुद्ध ्रः-रोदयतीति रुद्ध प्र कॊजगत्संहारकनु. भगनॆन्त्म इन्द्रः इदिसरमैश्श कै सरमैश्व र्यवुळ्ळव वनु भगवन्त, इत्यादि साक्राद्द ैगवद्भाचकगळागुत्तनॆ पियाडॆ- रिन्द, आयाया शब्ध घटत मन्तॊ ्रीच्सा रण पूर्वक माडुव- नित्यक्कॆ मित्तिक- वर्णाश्रमगळिन्द पारम्य हौन्त्यक्कॆ इबङ्गपु’ एर्नडुवुदिल्ल- ऎम्बुदु. सिद्धान्त. आद्दरिन्द वर्णाश्रमधर्मगळू अवुगळन्नु ‘आङ्गवागि उळ्ळ भक्ति टोगादिगळू’ टा ‘हौळु माडुवुद. ई कारणदिन्दलू भकि क्रियोगवु स्व रूप विरुद्द इतत अट स ्य
  10. आसित यिसिगवु” इ सत्तियॆल्लि : hota टु , हूसुपुणष्ट माश्च्र त ट्ट दॆयस्टॆ . आदु3ौकर’ ‘विरुद्ध नॆम्ब सक्षनन्नु “खण्डिसुत्तारॆ. च जग तितर se: सनल्लुषस मीळ ट्‌] “जरि Re अभिचारादिहळ्ळॆ इत्यादि अभिचार-शत्रुवध हेतुभूतवाद यागविशेष. “ई यागने- मॊदलादवुगळन्नु वत ओरिघवाज शास्त्रवु, इतर’ शास्त्रगळल्लि नम्बिकॆय नण्टु माडलू, विधिसिरुवन्त्रॆ, स स्रपत्रि,यल्लि विश्वासवन्नु ०टु माडलु अधिकारि निशेषदल्लि उपासनादि गळन्नु. विधिसिदॆ अष्टे, “आदु स्वरूप निरुण्व- मेलू मुम्मुक्षरिवुक्कु इश्यादि-मोक्षरन्लि आसॆ युळ्ळननिगॆ’ प्रास्य” (न पडॆयुवुदु) प्रान प्रकगळु’ (पडिसुवुदु) ऎरडू एकमाहैयाले.ऒन्दे आगिरुवुदरिन्द अन्दरॆ प्रास्यनाद सिद्धोपायने प्रासकनागिरुवुदरिन्द (भगवन्तनु ताने तन्नन्नु “पडॆयुवन्तॆ सङ्कल्लि) सुवुदरिन्दॆ)” पा फ्यानु रूसवाद उपायवु” सॆक्टीश्व रनॊब्ब ने, सिड्कॊ (पाय व्यतिरिक्त गळाद भक्ता किडिगळु उसेयॆनादॆ भगवन्तनिगिन्तॆ बेकॆयाद्दरिन्द जाग हळकगॆळु, इदक्कॆ श्रीमॆग्रहॆस्कॆत्रयसाकी " :: 672
  11. *अथपातक ‘भीतॆस्त ० सर्वभावेन भारत । विमुक्तान्य समारञ्चिो नारायण ` सकोभव ।” ऎन्रु धर्मदेवतॆ र्त ‘पुत्रनुक्कु ‘उपासनादिहळ्ळि प्रा स्य “निकोधिहॆळिन्रु नक्क त्तु- निनि त्त दॆ्नि ल्‌, अमुवुम्‌ अत्यन्ता नुपपन्न म्‌ ; ऎज्ल्णने ऎन्सिल्‌ ;- अभिचारादिहळ्‌ फलविशेष मडियाहनिके अनर्थ हेतुकृळायि 40) इङ्गु फलं मोक्ष्समान पडियाले अन्मखत्ताल्‌ अनर्थ प्रसङ्गमल्ल कणइधिकारि निषयत्ति ले एकफलतु तक गुरुवायिरुप्प डॊन्ळॆ त्रै उस-यमाहक्काप्पि- चका जॊनि ले रुजिय्दॆ सिर) बक्किरदॆन्नै निॆक्षित निपरीतम्‌… अङ्गत्तिले अङ्गिफल निबिनौशवनय्‌ स्तुतिमात्र निक. अस्पॊ ीदु फलिप्प दु? प्रमाणवन्नु आहैयालेयनो 1) अथसातक भीतस्प्वं ऎन्दारम्भिसि कोरिसुत्तारॆ. पूर्व पक्षियु हेळुवुदेनॆन्दक्कॆ “अथपातक भीतस्त _ं इत्यादि-ऎल्फै युधिस्मिरने, भक्तिरूप’ पापगळिगॆ- भयसट नीनु इतर, समारम्भगळन्नॆल्ला बिट्टु, सिद्धोपायनाद नारायणनन्ने प्रास्यन’ न्थागियॊ प्रासकनन्नागियू नॆनॆसिको, ऎन्दु धर्मुदेवतॆयु : तन्न मगनाद धर्नुराजनिगॆ, उपासनादिगळु प्रास्य निकोधिगळॆन्दु नॆनॆसिकॊण्डु सिन्दिसिदॆ ऎन्दक्कॆ ‘अदुवुम्‌ अत्यन्तानुपॆ’ पन्नम्‌ -अदु स्वल्पवू सरियल्लवॆन्दु ई सक्षवन्नु निन्दिसुत्तारॆ. ऎङ्गनेयॆन्नि ल्‌- हेगॆन्दरॆ अभि चारादिगळु(माट शून्य मॊदॆलादवु)शॆत्रुवधनॆम्ब फल विशेषगळ मूलक अनर्थक्कॆ. कारॆणगळागुत्तनॆ, ’ इल्लि भक्तियोगवु अदृष्टवाद नोक्षनॆम्ब फलनन्नु कॊडुवुदरिन्द आ मूलक आनर्थवन्नुण्टु माडुव प्रसॆङ्गविल्ल.. एकाधिकारिनिषयत्ति ले इत्यादि-ऒन्दे अधिकारिगॆ, ऒन्दे - फलक्कॆ गुरुवाद भक्तियोगनन्नु उपायवागि तोरिसि, लघुवाद स्रसत्तियल्लि रुचियन्नुण्टु माडुवुदॆम्बुदु तानु स्थानिसलु विवक्षिसुन अर्थक्कॆ विसरीत. भक्ति प्रपत्तिगळॆरडू परस्सॆर निरपेक्षोपायगळादरॆ लघूपायवाद स पत्तियल्लि स्वरसतॆः प्रवृत्तियुण्टागुवुदरिन्द, .गुरूपायवाद भक्ति विधि यन्नु हेळि लघूपायनाद eR यॆल्लि “प्रकोचनॆयन्नु टु माडबेकिल्ल. , लघूपायक्कॆ. अल्पफल, गुरूपायक्कॆ आधिक फलवॆन्दु हेळि लघूपायनन्नु अनुष्ठिसि लघुवाद फलवन्नु पडॆद नन्तर गुरूपायदल्लि रुचॆयुम्बागुत्तदॆ ऎन्दु हेळुवुदु स्वारस्य वादद्दु. इल्लि ऒन्दे आधिकारिगॆ गुरुनाद भक्तियोगवू लघुवाद. प्रसत्तियू ऒन्दे फलवन्नु कॊडुवुदरिन्दलू, आ फॆलवु प्रत्यक्षनल्लदॆ अदृष्ट रूपवाद्दरिन्दल्कू भक्तियु प्रसक्तिगॆ प्रकोचकनॆं्बब मातु तानु स्कापिसलु हॊरट सिद्धान्तक्कॆ निरुग्धनॆंरु तात्सर्य, . अङ्गत्ति ले…इत्यादि- ऒब्ब अधिकारि विषयदल्लि ऒन्दे. फलक्कोस्टर विधिसल्पट्ट भक्ति प्रसत्तिगळल्लि भक्ति विधियु. प्रसत्तिगॆ प्ररोचक नॆम्ब मातू, कर्माङ्गवाद स्तोत्पवु कर्मक्कॆ स्रशंसॆयन्नुण्टु माडि, कर्मवन्नु अनुष्ठिसलु आसॆयन्मुण्टु माडुवन्तॆ प्रसत्त ्यङ्गवाद भक्तिय स्तुतियु, प्रसत्तिय प्रशंसॆयागि, प्रसत्ति यलि प्ररोचनॆयन्नुण्टु माडुत्तदॆ ऎन्दु ऒप्पि भक्तियु स्रसत्तिगॆ अङ्गवॆन्दु सिद्धिसुवुद रिन्द पूर्वपक्सियु हेळुन भक्तियु स्वरूस विरुगृनॆम्ब सिद्धान्तवु स्कानितवागलारदु.
  12. विष्णु धर्मव 66:72 678 साभ्योपाय कोधनाधिकारः प्रास्यत्तुक्ळिन्नदु अनुरूपनॆनु निण्डना्‌ शासॆ सक. वेद्य ‘माशै काले युक्ति Shee A मात्रता ले पा ्राष्यविकोढन्‌ शॊल्लवॊण्णा डु. ततः सिद्धङ्गळिलॊक्रै विरुद्ध तर्कं गळाले “भाढिक्कि4 ल्‌ तुल्क ना. ्ययत्ता ले. सर्वशास्त्र इगळुनक्‌ प्र पत्रि कासु म्‌. तानुम्‌ । प्रमाणमश्रि कॆ ीयॊ ययव. o । जयः 0% 5 66 “अथ पातक भीतस्त वक्‌? ऎस्विर निडत्ति ER «पातक? ::शब्दत्ताले. उपासनादि हॆळि ‘फिन्दिक्सिरणॆन्नि. कं म्‌ प्रमाणनिल्लॆ .: आहैयाल्‌ : ‘मुमुक्षुवुक्ळु निहितङ्गळाहै 3 उं” । यानी भक्तिप्र पत्ति हळिरुण्णु pe यथाधिकारनन्‌” पठरिग्राह्यङ्गळ्‌. अनन्तर मुमकसवसॆ पास्यनाद सिद्दोपायने पापकनागि प्राप्य प्रासकक्कैक्यनन्नु हेळुव ऎरडने पक्षनन्नु प्राप्यत्तुक्ळु ऎन्दारम्भिसि निराकरिसुत्तारॆ. अदागि पा त अनुरूप वादद्दु इदु ऎम्बुदन्नु- शास्त्रदिन्दले- तिळियबेके. विनह, युक्ति मात्रदिन्द फ्रास्य विरोधॆ गळन्नु- हेळलिक्सिल्ल. %यनेनैष नृणन्ते-, तेनलभ्यः, भक्ता त्वनन्यया शक्यः ऎम्बुदे मॊद लाद शास्त्रिगळु- प्रास्यनाद भगवन्तनिगॆ- अनुरूसवागिये- तप्पृसाद द्वारा. प्रासकवाद : भक्ति- यन्नु हेळिरुवुदरिन्द- प्रास्यक्कॆन्त बेरॆयाददु - भक्तियोगनॆम्ब . कारणदिन्द प्रास्य .विरुद्ध वॆन्दु हेळुवुदु- साहसनाद मातु. युक्ति मात्रत्ताले इत्यादि-शास्त्रगळु- .भक्कियोगवन्नु भगवपश्च्रसादद्हारा भगवत्प्रास्तिगॆ अतत नट अदन्नु- युक्ति यिन्द बाधिसिदरॆ- अनिष्कवु एर्सडुत्तैदॆयिन्दु आगम सिद्धङ्गळिल्‌ . ऒन्रॆ 4 खिन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ… धानि खौस्रृदिन्द सिद्धगळाद सिद्धोषाय, साध्यॊ. सायगळल्लि, . ऒन्दन्नु विरुद्ध -तर्कगळिन्द’ बाधिसिदरॆ- शुल्यन्यायत्ता ले. अदक्कॆ सदृशनाद श्न्यातखाङ्कु सर्व शास्त्रगळू- सकत, Rie ecg विल्लजि- होगुत्त जॆ. “अथपातक भीतस्त 59” ऎन्दु मेलॆ हेळिद नचनदल्लिये पातक शब्द दिन्द भक क्रियन्नु विवक्षिसि आरु पा प्रास्यविरुद्द वॆन्दु हेळिदॆयल्लवे ऎन्दरॆ, अदर अर्थवन्नु सरियागि निनरिसुत्ता क अदागि आथसातकभीतस्त ऎळि ऎन्नि रनिडुत्तिलुम्‌-ई स्प सै ळदल्लि पातक शब्द दिन्द उपासनॆ मॊदलाद वुगळन्नु सिन्दिसुत्तदॆयॆ. इटुदक्कि प्रमाणनिल्ल.’. ई त्दॊ ेकवु भक्ति नैकरणदल्लि हेळल्पट्टिद्दरॊ, पातक शब्ददिन्द भक्तियु एर्पडलु प्रतिबन्धकगळादॆ’ अनादिकाल सञ्चितगळाद पासगळे हेळल्ब डुत्तॆनॆ. ‘उपासनादिगळल्लि स श्र) वर्तिसिदवनिगॆ उपासनॆयु सिद्धि सलु स्रतिबन्धकगळाद ’ गु कळॆयलु कृच्छ्छ्र, चान्द्रायण, कूश्माण्ड, वैश्वानर, व्ना तनि पवित्रेष्ट्रि नॊदलाद प्राय श्चित्रगळन्नु माडुवुदू अशक्यवॆन्दु तिळिदु उपाय विरोधि पापदिन्द _हॆदरिदकॆ बेकॆ उपाय गळन्नु आश्रयिसुव- सं क्रमवन्नु बिट्टु नारायणनन्ने उपायवागि आश्रयिसु ऎम्बुदु प्रमाणानुगुणवाद शॊ स्सीकार्थ. नारायणनन्नु उपायवागि आश्रॆयिसु ऎन्दरॆ” नारायण नल्लि भक्तियु निर्निफैवागि नडॆयलु आङ्ग प्रसः तियन्नु माडु ऎम्बुदु hk । “राजनिद्या राजगुह्यं पनित्रनिद मुत्तमर्म । -प्रुतृक्षूनगमं. धर्मं सुसुखं कर्तुमव्ययॆम्‌ ।” । ऎन्दु चिर! पवित्रॆवागि कॊण्डाडल्प्बट्ट उपासनॆयन्नु धर्मुजीवतॆयु पातकनॆन्दु “yp श्रीमुद्रहॆस्यत्तुयसारे 674 क्री, शिष्टसरिग्रहाभावात्‌. स्वरूप विरोध इतिवादस्य निरासः विहितज्ञळे याहिलुम्‌ आचार्य रुचि परिगृ हीतज्गळल्ला दपडियाले अतिथि सत्कार जळले निहितज ळान निवधलन्धनादिजल्‌ पोलॆ उपासनादिहळ्‌ शिष्ट - परिग्रह विरुद्धज्नळाहैयाले अनादरणीयज्गळन्रो ? ऎन्नॆ यम्‌ निरूपक वा्‌ मन्तु. सर्वाचार्य परिग्रह मिल्लाद पोषन्रॊ न्न \ “अन्वर सलि लोकनिद्दिष्टं धर्मव प्याचकेन्न तु” ऎन्रु क[नकृलावदु. इङ्ग 2) “तस्मै ६9 नमो मनिनराय पराश राय? नन्नु म्हडि च फघ्यरान श्री पराशरादि पूर्वाचार्यर्‌ हळि अनुष्ठिक्कॆ $याल्‌ सर्वशिष्ट बहिष्टारम्‌ शॊल्लवॊण्णादु, निन्दिसिरुत्तानॆन्दु हेळुवुदक्कॆ प्रमाणविल्ल. इदु पण्डित कृत्यवू आगलारदु ऎम्बुदु भाव. आह्टॆयाल्‌ मुमुतश्सुवुळ्ळु इत्यादि - आद्दरिन्द मुमुक्षुनिगॆ शास्त्रनिहितगळाद्दरिन्द भक्ति प्रुसत्तिगळॆरडू यथाधिकार सरग श्रह्यगळु. भक्तियु शिष्ट परिगृहीतनल्लवाद्दरिन्द स्वरूप विरुद्ध वॆम्ब वाद खण्डनॆ 10) अनन्तर क्र दिगळु आचार्य” रुचि परिगृ हीतगळल्लनाद्द रिन्द स्वरूप विरुद्धगळॆम्ब मत्तॊन्दु चोद्यनन्नु विहितङ्गळे स ऎन्दारम्भिसि ऐणॆकयुका, रॆ. “आटा शास्त्रनिहितगळादरू, आचार्यरुगळु रुचिसि सरिग्न हिसिल्लवाद्दरिन्द, अतिथि सत्यारादिगळल्लि “समांसो मध रर्शेतु गोवढः”, “महोक्षंवा महाजंवाश्रोत्रियायोपकल्पयेत्‌? इत्यादि विहित गळाद गोवधगळन्नु शिष्ट सरि गृहीतनल्लदुदरिन्द माडदिरुव हागॆ, उपासनादिहळ्‌ शिष्टपरि ग्रह विरुद्धङ्गळाहै या ले-उपासनादिगळु शिष्टाचार निरुद्धगळाद्दरिन्द अनादरणीयगळु अल्लवे ऎन्दु हेळुवुदु निरूपकरु हेळुन मातल्ल. सर्वाचार्य इत्यादि-ऎल्ला आचार्यरुगळ परिग्रहविल्लदॆ इरुव कालदल्लि अल्लवे, 1) ’ अस्वर्ग्यं लोकनिद्विष्टं इत्यादि हेळिरुवन्तॆ वर्जिस बेकु. अन्दकॆ लोकदल्लिरुव जनरॆल्लरू AS: कॆ इद्दु अस । र्नैं_आलौकिकवाद श्रेयस्सनु, साधिसदॆ इरुव, कर्मवन्नु थर्म्य्यमहि- शास्त्र जोदितवागिद्दरू, नत्वाचरेत्‌..आचरिसकूडद्दु ऎम्बुदु प्रमाणवचन. इङ्गु इत्यादि इल्लि 2) तस्मॆ नमो मन्निवराय पराशरायॆ 1). कर्मणा मनसा वाचा यत्नाद्धर्मं समाचरेत्‌ । अस्वर्गं लोक ऎद्विष्टं धम्म ९मप्या चरेन्न तु॥ यजुस्संहितॆ (1- 156) “मनोवाक्का जण्ट” प ्रैयत्न पूर्वक धर्मगळन्नु अनुष्ठिसबेकु, आदरॆ शास्त्र गळल्लि ऒन्दु प्रयोजनक्कॆ उपायवागि हेळल्पट्सिद्द रू, स्वर्गादि सुखगळन्नु पडॆयलु विरोधवागियू, सर्व लोकदवरिन्दलू द्व्वेषिसल्पट्टु सॆ इरुव धर्मवन्नु आचरिसकूडदु,
  13. तत्वेनयश्चिद चिदीश्वर तत्स्वभाव भोगापवर्ग तदुपाय गतीरुदारः । सन्दर्शयन्निरममीत पुराण रत्नं तस्मै नमो मुनिवराय पराशराय ॥ स्तोत्ररत्न (4) चेतन, आचेतन ईश्वररॆम्ब तत्वगळन्नू बेरॆ बेरॆयाद स्वभाववनष्टि ऐहिक सुख मोक्ष सुख इवुगळिगॆ उपाय अवुगळन्नु पडॆयलु धूमादि अर्चिरादि मार्गवन्नू यथार्थवागि तिळिसि श्रेष्टवाद विष्णुपुराणवन्नु रचिसिद मुनि श्रेष्ठराद (भक्तियोगानुष्कानवन्नु माडिद)पराशररिगॆ नॆवंस्कार, 675 साथध्योपाय शोधनाधिकारः कलौ यॊङ्गे भक्त तढिकार्य भामात्‌ स्व रूप विरुद्धत्न _ माक्षिस्य परिहरति इप्पडि युगान्तरङ्गळिल्‌ इनॆ धर्मुङ्गळानालुम्‌ कलियुगत्तिल्‌ यथोक्त ‘मान सरमातॊ ीपासनादिहळुक्कु " अधिकारिहळ्‌ दुर्लभराहै याले इवैयिक्टाल त्तु KAN स्य मन्स यन, आहै याले यन्रॊ त न कलौ सङ्कीर्र्यकेशवम्‌: ऎन्नुवु्‌. 2) .4कले र्दोषनिथे राजन्नस्ति ह्येको नमुर्हा गुणः । कीर्तनादेव कृष्णस्य मुक्तबन्धः परंव्रजेत्‌ ॥» ऎन्रुवर्‌ शॊल्लुहिरदु ऎन्नुवुनूण्वादु.. भक्तियोगानुष्मानदल्लि’ अग्रगण्यराद आ पराशर " ब्रह्मर्षिगॆ नमस्कार-ऎन्द श्लाफ्यराद पराश रादि पूर्वचार्यरुगळु अनुष्मिसिरुवुदरिन्द सर्वशिष्ठ बहिष्टारवन्नु pL, सराशरादि कॆलवु शिष्करु परिग्रहिसिल्लनॆम्ब दोषवु प्रपत्तिगू उण्टु- आद्दरिन्द सर्वशिष्यरू परिग्रहिसिल्लवादरॆ अदु- बाधक. भक्तियोगवन्नु सराशरादि कॆलवु शिन्करु परिग्रहिसिरुवुदरिन्द अदु” स्वरूप विरुद्ध?वॆन्दु हेळुवमातु’ सरियल्लवॆन्दु तात्पर्य. ( कलियुगदल्लि भक्तियोगक्कॆ अधिकारिगळिल्लवाद्दरिन्द अदु स्वरूप विरुद्दनॆम्ब वाद खण्डनॆ
  14. ::युगांशरगळल्लि भक्तियोगनन्नु कॆलनरु अनुषि ऒसिरुवुदरिन्द अदु- स्वरूप विरुद्ध वल्लवॆन्दु हेळिदरू, कलियुगदल्लि भक्तियोगनन्नु अनुष्किस ब ऒढकानिगळिवाडुं द, इदु ई कालक्कॆ : सरिहोगुवुदिल्लवॆम्ब पक्षनन्नु इप्पडियङ्गान्तरङ्गळिले - ऎन्दारम्भिसि खण्डिसुत्तारॆ. अदागि हीगॆ युगान्तॆरगळल्लि भक्तियोगादिगळु- :-धर्मगळागिद्दरू, कलियुगदल्लि येथोक्तवाद सरमात्कोपासनादिगळिगॆ. अधिकारिगळु दुर्लभराद्दरिन्द, इवै -ई भक्ति योगादिगळु ई कालक्कॆ पूरुण्डुमवैयनु्रु-उपायगळागि- आगलारवु, “अप्र यारेयन्रॊ € : इत्यादि कलियुगदल्लि, भक्ति ६्रयोगादिगळॆन्नु अनुषि सुवुदु अशक्यवाड्स बट्टल अल्लवे Ae उपायान्तरगळिन्द मोक्ष फलवन्नु पडॆयलु शास्त्रगळु 1) कलौसङ्कीर्त्य सेशवं-कलियल्लि केशवनन्नु स्तोत्र. माडियू, 2) कलेर्णोस जान? भक्ति योगनन्नु अनुष्ठिसदॆ कीवल नामॆ सङ्कीर्तन दिन्दले भगवन्तनन्नु सडॆयबहुदु ऎन्दु प श्र माणनचननु हेळुत्तदॆ, ऎन्दु हेळलागुवुदिल्ल.
  15. ध्यायन्‌ कृते यजन्‌ यः जैः त्रेतायां द्वापरे $र्ट्जयौन्‌ । यदापॊ A €ति तद नाप्ट्नॊ त्रि कल्कौ सङ्कीर्त स्‌ ॥ वि. पुराण (6-2- 17) क ग तॆयुगदल्लि हूव ध्यान, त्रै सा गदल्लि .याग्क द्वा परयुगदल्लि ): अर्चनॆ, इवुग ळिन्ध. पडॆयबहुदाद फलवन्नु कलियुगदल्लि. केवल केशवसाम सङ्कीर्तनधिन्द ‘पडॆयबसन्नु
  16. हारॆ । सॆ डि 51) धोषगळिन्द तुम्बद. कलियुगदल्लि ऒन्दु विशेष , सुनिधि. फ्री क पृ. साम सङ्कीर्तन. दिन्दले संसार बन्धवन्नु बिट्टु मो कक्कॆ होगब- हुदु; (। श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 676
  17. ee कृतयुगं तस्य कलिस्तस्य कृते युगे । जेतसि गोविन्दो “हृनये यस्य नाच्युतः । ऎस्सि ग इक्ळालत्र्ति लुम्‌ अयासॊण्डिहळु । धिकारिहळ्‌ स्वयं प्रयोजन योगनिष्ठ रान पॊर्वाचार्यर्‌हळ्‌पोले सॆम्भावितरिकॆल्ल इज्लनल्लाद पोदु सङ्कीर्तन वृतिरिक्तैयान प्रपत्तिक्कुम्‌, 4) “किन्नु तस्यच मन्त्रस्य कर्मणः कमलासन । नलभ्यतेन्धिकारीवा श्रोतुकामोहि वा नरः ॥ इत्यादिहळर्‌ पडिये महाविश्वासादियुक्तरानवधिकारिहळ्‌ तेट्वमाहैयाले अन्विडत्ति लाम्‌ इप्प्रसज्ञम्‌ वरुम्‌. आनसिन्बु उपासनादिहळुक्कु नेरॊरुनिरोधमिल्ला मैैयाल्‌ यथाशास्त्र ० आतुरादि
  18. कलाकृतयुगं इत्यादि.यावन ह्यदयदल्लि गोविन्दनु ध्यातनागिद्दानो अवनिगॆ कलियुगवु कृतयुगवॆन्दु हेळिरुवन्तॆ ई कलियुगदल्लियू उपासनक्कॆ अधिकारिगळु स्वयं प्रयोजन योगनिष्ठराद नाथमुनि, कुरुहैक्यानलप्पन्‌ मॊदलाद पूर्वाचार्यरुगळ हागॆ सम्भावित रिरे-उण्टागिरुववरल्लवे. इदरिन्द कलियुगदल्लि अधिकारि दौर्लभ्यदिन्द भक्तियु उपायवल्लवॆन्दु हेळुवुदु असङ्गत. इङ्गनल्लादपोदु-हीगल्लदॆ इरुवुदादरॆ, सङ्कीर्तन व्यतिरिक्तॆ यान प्रपत्ति कम्‌, केर्तनादेन ऎम्बल्लि एनकारक्कॆ अन्ययोग व्यनच्छेदवन्नु अङ्गीकरिसिदरॆ सङ्कीर्तनव्यतिरिक्कनाद प्रपत्तिगू मोश्षोपायत्ववु इल्लवॆन्दु हेळबेकाद प्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. इदु. भक्तियु मात्र स्वरूप विरुद्धवॆन्दु हेळुव पूर्वसक्षिगॆ सम्मतवल्ल, भक्तिय हागॆ प्रपत्रिगू अधिकारि दौर्लभ्यव इल्लदिरुवुदरिन्द अनुपादेयत्व नन्न्न हेळलागुत्तदॆयी ऎन्दरॆ 4) किन्नुतस्यचमन्त्रस्य इत्यादिगळल्लि -हेळिरुवन्तॆ महानिश्चासादि युक्तराद अधिकारिगळु, दुर्लभराद्धरिन्द प्रपत्रिगू ई प्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. भक्तियु स्वरूप विरुद्धवल्ल अकिञ्चननिगॆ स्वाधिकार विरुद्ध, हागादरॆ भक्तियु स्वरूपविरुद्ध नॆन्दु याव रीतियल्लियू फनिर्वहिसलागुवदिल्लवे, प्रपनादि कारियु भक्तियन्नु अनुस्मिसबहुदे ऎन्दरॆ, आनसिन्सु ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. अदागि मेलॆ हेळिदन्तॆ भक्कियोगवु स्वरूस विरुद्धवॆन्दु.- ऒन्दु रीतियल्लियू हेळलागदु उपासनादि हळुक्कु इत्यादि उपासनादिगळिगॆ बेकॆ याव विरोधवू इल्लदिरुवुदरिन्द यथाशास्त्र आतुरा 3; विष्णु धर्म
  19. पौष्कर संहितॆ ऎलै कमलासनने ई मन्त्रवन्नु उपदेशॆ हॊन्दि प्रपत्ति माडुव अधिकारियु सिगुत्ता नॆये, अदन्नु. केळि तिळिदुकॊळ्ळुव आधिकारियादरू सिगुत्तानॆये, महाविश्वास पूर्वक अनुष्ठिसुव अधिकारियु दुर्लभनॆन्दु तात्पर्य. 677 साथ्योपाय द्दु हळुक्ळु अनगाहनादिहळिल्‌ पोले, इ स ह नन्य ग A मधिकारिक्कु स्वाधिकार निरुद्धज्गळॆन्न प्राप्त म्‌: …अतॆः भक्त (ed सैरूपानुरॊसॆ एव” वृधिकार ae मरियादे ’ उसासनादिहळिले प्रवर्तिक्कु मनन्कॆ प्प त्र 1) by बुद्धि दौर्बल्या दुषायान्तर मिष्यते? ऎस्रदु. अष्टॆ याल्‌ इवु हासनानि हळुवमु्‌ जुग 04 क्कु यथाधिकारनुनुगुणजि छ्‌, » स्वरूपानिरुद्धत्ते भक्तिप्रपत्कोः तुल्यत्तेपि भक्त्यसेक्षया प्रपॆत्तिशै ीयसी अवगि१क्टु सामुथ ९मिल्लामैयालादल्‌, निळम्बक्समनल्ला मैयालादल्‌, इप्पपत्रियै स्वतन्त्रोपायमाह प्र नगौनवनै । 1) *शॆय्‌द नेळ्‌नियन्‌? ऎन्रुम्‌, 2) “कृतकृर्तृ? ऎन्रुमा्‌, 3) “अनुष्मित ET 2३ सरा- रहा ता .. दिगळिगॆ-कोगपीडितरिगॆ, अवगाहनादि-नीठल्लि मुळुगि स्थान माडुवुदु अथवा तण्णीरिनल्लि स्थान माडुवुदु- हेगॆ स्वाधिकार विरुद्धवो हागॆ अकिञ्चनोननन्यगतिः - आकिञ्चिन्यानन्यगतिग ळिन्द कूडिद अधिकारिगॆ, स्वाधिकार विरुद्धवॆन्दु हेळबहुदु. नीवु शेषभूतॆनागि अत्यन्त पर तन्त्रनाद : जीवनिगॆ अहङ्कार गर्भितवाद भक्रियोगवु’ स्वरूप विरुद्धवॆन्दु हेळुत्तीरि, अदु सरियल्ल. . आकॆञ्चन्यानन्यगतिकनिगॆ भक्तियोगवु स्वाधिकारविरुग्बनॆन्दु हेळुवुदु सरियाद मातु ऎन्दु. ताश्टर्य. .. इव्वधिकारम्‌ इत्यादि-अन्दकॆ तनगॆ इरुव आकिञ्चन्यादि आधिकार : विरोधवन्नु तिळिदुकॊळ्ळदॆ उपासनादिगळल्लि प्रवर्तिसुवननन्नु कुरितु]) नरस्यबुद्धि दौर्बल्यात्‌.ऎन्दु आरम्भिसि हेळिरुप्तदॆ.. अदागि तन्न आकिञ्चन्यादिगळन्नु ’ तिळिगुकॊळ्ळदॆ प्रसत्तॆ ;(तरोपायवन्नु अन्दरॆ भक्क्तियोगादिगळन्नु. अनुष्ठिसलु इच्छि सुत्ता,नॆ. इदु अनन बुद्धि दौर्बल्य आह्टॆयाल्‌- अकिञ्चनाधिकारिगेने स्वाधिकार विरुद्धवाद्दरिन्द उपासनादिगळू, अकिञ्चननल्लदॆ अथवा काल निळम्बनन्नु सहिसुव अधिकारिगॆ स्वरूप विरुद्मनिल्लडॆ अनुष्ठिसॆलु अनुगुणवादद्दु. भक्तिगिन्तलू प्रपत्तिगॆ महिमॆ हॆच्चु अनट्रुक्कु इत्यादि… भक्तियोगनन्नु अनुष्मिसलु सामर्थ्यविल्लदवनागि- अथवा विळम्ब वन्मु सहिसलु अगदननागि ई सळ यन्नु स्वतन्त्लॊ )ीपायवागि पट्रनवनै - अनलम्बिसिदन नन्नु.) शॆय्दॆ वेळ्वि यन्‌ यज्ञवन्नु. चन्नागि अनुष्ठि Rip; गाडु आळ्वारवरु
  20. . उपायापाय मुक्तस्थृ वर्त मानस्य मध्यतः । नरस्य बुद्धि दौर्बल्यात्‌ उपायान्तर मिष्यते ॥ लक्षि नी तन्त्र. 1) ऎय्दक्कू वुदलावदे ऎनक्कु ऎव्वदॆव्वत्तु यम निन्रु, क्रै दनगळ शॆय्कुं करु भोज न ने 1 पु.ति.नो.
  • yp श्रीवाद्रहॆस्यत्रयसारी 678 क्रतुशर्त” ऎन्रुम्‌, इवनुक्कु मरणान्तमाह नडक्किर व्यापारज क्रै अवभृथ पर्यन्त कर्त व्य कलापङ्गळाह स्तुतित्तुम्‌, क्रत्वन्तरानुष्मानम्‌ पण्णिनवनुक्कु मेलुळ्ळॆ नित्य नैमित्तिकङ्गळ’पोले इवनुक्कु स्वतन्त्र निधियाले वर्णाश्रमादि धर्मङ्गळ्‌ नडवानिर्यच्नॆय्‌देयुम्म्‌, अनुष्ठितात्मयाग फलत्त्वैप्पत्त कर्रन्यान्तर निरपेक्षनाह वुम्‌, आ;्तार्‌हळुव्‌, महर्निहळुव्‌. भगवच्छास्त्र ०गळुव्‌, वेदङ्गळुवु, घोषियानिन्रन. । उद्योषिसिरुवुदं.) ऎन्दू 2) कृतकृत्यन्‌ - माडबेकाद कार्यवन्नु माडिदवनु (महर्षि गळु हेळिरुवुदु) ऎन्दू, 3) अनुष्मित क्रतुशतन्‌ - नूरु अन्दकि असङ्ख्यातगळाद याग गळन्नु माडिदवनु (भगवच्छास्ट्रगळु हेळिरुवुदु.) ऎन्दू आळ्वारुगळू, महर्षिगळू भगवच्छास्त्रगळू घोषिसिवॆ, हागॆये इवनुक्कु मरणान्तमाह इत्यादि - ई प्रपन्ननिगॆ मरणान्तवागि नडॆयुव व्यापारगळॆल्ला यागद कॊनॆयल्लि अनभृतस्मान माडुवन्तॆ, अनभृतॆ पर्यन्तवाद कर्तव्यकलापगळु. आन्दरॆ “तस्कैैवं विदुषः” ऎन्दु आरम्भिसुव त्रैत्तैरीयोस निषत्तॆ, “यन्मरणं तदनभृथम्‌”, ऎन्दु स्तोत्रमाडिजि. “क्रत्वन्तरानुष्कानम्‌* इत्यादि यागवॊन्दन्नु अनुष्ठिसिदवनिगॆ अनन्तर अनुष्ठिसि बरुव नित्यनैनिसति,क नर्णाश्रम धर्मगळु हेगॆ आ याग फलक्कॆ सहकारिगळल्लवो हागॆ स्वतन्त्र प्रपत्तिनिष्ठनिगॆ, “विहितत्वाच्च आश्रम कर्मापि” ऎम्बन्तॆ स्वतन्त्रविधियाले - प्रसत्तिगॆ अङ्गविल्लदिद्दरू, प्रपत्ति फलक्कि” अननेक्षित गळादरू शास्त्रविहितवाद नित्यन्सैनित्तिक धर्मगळु आनुष्कि सल्पडतक्कवु. कृतकृत्यनाद्दरिन्द मोक्ष फलक्कॆ नित्यन्सैनित्तिक वर्णाश्रमधर्मगळु सहकारिगळल्लवादरू स्वतन्ताज्ञा परिपालनवु अवश्य शर्तव्यवाद्दरिन्द प्रसत्त्य्युत्तर कालदल्लियू, नित्यन्सैनित्तिक वर्णाश्रम धर्मगळन्नु अवश्यानुस्मिसबेकॆन्दु तात्परृ. अनुस्मित आत्मायाग फलत्तैप्पट्र-तानु अनुष्ठिसिद आत्मयाग वाद-प्रपत्ति, अदर फल-मोक्स, अदक्कागि कर्तव्यान्तर नीरपेक्षनाहवुम्‌-बेरॆ यावुदन्नू माडबेकिल्लनॆन्दु, आळ्वारुगळू, नुहर्षिगळू, भगवच्छास्तैगळू, वेदगळू घोषियानिन्रन घोषिसिद्दारॆ. शॆय्दवेळ्वियर्‌ वैय्यत्तेवररा च्छिरीवर मङ्गलनगर्‌ कैद्मॊंविरुन्दाय्‌ आदुनानुं कण्डेने! तिरुवाय्‌ (5-7-5) शॆय्द वेळ्वियर्‌ - प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसि अदरिन्द आत्म क्षेमक्कॆ माडबेकाद यागवन्नु माडि मुगिसिदवरु.
  1. सात्यकितन्त्र
  2. एवंरूपं तमभ्यर्च्य प्रक्षीणा शेषपातकः । अनुष्मित कृतुशतः भवत्येव न संशयः । अहिर्बुध्न , संहितॆ (21-49) इन्थह भगवन्तनन्नु अर्चिसि ऎल्ला पापगळन्नू कळॆदु कॊण्डवनागि, अदरिन्द नूरु यागवन्नु अन्दरॆ अनन्त यागगळन्नु माडिदवनागि आगुत्तानॆ. इदरल्लि संशयविल्ल, 679 साज्कोपाय शोदधनाधिकारः उपासनात्‌ न्यासस्क माहात्म ,म्‌ आहैयाल्‌, 1) “तपस्विभ्योन्धिकोयोगी ज्ञानिभ्योसि मतोधिकः । करि भ्यश्ना धिकोयोगी तस्मा! द्यॊ ीगी भवार्वु न इत्यादिहळाले प्र वृ त्ति धर्मुज्लिळिर्याट्टल्‌ निनृ त्रि धर ज्र ळ्‌ श्रेष्ठज्ग उनारॊ €लवुवर्‌ आत न षययोगदण्ण तित्पाट्ट बल्‌ 2) *योगिनानाषि सक्रि Ry ऎनि “कॆ सडिये वसु देननन्दन विषयमान होग्‌ श्रेष मानाक्टोलुवुम्‌ “‘सरमात्म निषय विद्या निशेषज्गळॆल्लात्तिलुम्‌, ना सनिक्षेपादि शब्दज्ल ळाले शॊल्लप्पट्ट निव्यानिशेषने सुकरत्व, सकृतैर्तव्यत्व क्‌ॆ शीघ्रफल र क्रदत्वादिहळाले ‘श्रॆ श्रेष्ठ तमम्‌. न्यासविदैयिले कण्ठोक्कमान इवृर्थत्तै ।) “तेषान्तु तहसां न्यासमतिरिक्तं न व ENTREE जस अटट 4 १144 4 4 ट्टप न्यास विद्यॆयु श्रेष्ठतम आहैयाल्‌- हीगॆ भक्तियोगनिष्मनिगिन्तलू, प्रुपन्नन्नु उत्कृष्ठ नॆन्दु आळ्वार्‌ मॊदलाद वरु घोषिसिरुवुदरिन्द 1) तपस्विभ्योलधिकोयोगी इत्यादिगळल्लि प्रवृत्ति धर्मगळिगिन्त निवृत्ति धर्मगळु श्रीष्मगळादन्तॆ, अवुगळल्लि आत्म विषयवाद योगवु श्रेष्ठवादन्तॆयू, योगं गळिर्‌ काट्बिल्‌-योगगळिगिन्त, 2) योगिनावमहि सर्वेषां, ऎम्बन्तॆ वसुजीवनन्दन विषयवाद योगवु श्रेष्मवादन्तॆ, परमात्म विषय विद्याविशेषगळॆल्लक्किन्तलू, न्यासनिक्षेपादि शब्दगळिन्द हेळल्पट्ट, विद्या निशेषवे सुकरत्व-सुलभवागि माडतॆक्टद्दु, सकृत्कर्तव्यत्व- ऒन्दे सल माडतक्कद्दु, शीघ्रफल प्रदत्वादिगळिन्द शीघ्रवागि . इवनु अपेक्षिसिद कालदल्लि फलनन्नु कॊडुवुदरिन्द श्रेष्ठतमवादद्दु. मेलॆ हेळिद योगादिगळिगिन्त जीवात्म विषय दवु आतिशयित फलक्कॆ साधनगळागि मेलॆ मेलॆ श्रेष्ठ गळॆन्दु ऎणिसल्प ट्टि रू, भक्तिगिन्त प्रः सत्तिगॆ गॆ श्र स्व तवु फलदल्लि समानत्व वॆम्बुदरिन्द इल्लवादरू, सुकरत्व, सक पृर्तव्यत्त, शीघ्र फल प्रदत्यादिगळिन्द्य हेळल्पडुत्त दॆ न तात्सर्य. ना, ;सविद्रॆयिले -इत्यादि-” ‘तस्मान्सास मेषां तससामतिरिक्टमाहुः” (तै त्रिरीयोसनिषत्‌) ऎन्दु “न्यास निद्यॆयु ऎल्ला तपस्सिगळिगिन्त नेलाददु-श्रीष्ठवादद्दु ऎन्दु गच्‌ हेळिरुवुदन्नु 1) तेषान्तुतपसाना न्न्टासं- दारां /;ू/्दकाअागऊासधा गू गूगओहगा गागा सात सस न्द व
  3. गीतॆ (6.46) ऎलै आ अर्जुनने, आत्मस्वरूपवन्नु ध्यान बाडुव योगियु तपस्सन्नु माडुववनिगिन्त मेलादवनु, आत्म ज्ञानि विनह इतर ज्ञानिगळिगिन्त मेलादवनु, अश्वमेध मॊदलान कर्मगळन्नु माडुव वरिगिन्त मेलादवनु. आद्द रिन्द नीनु आत्मस स रूपवन्नु ध्यान माडुव योगियागु. 2) योगिनामपि सर्वेषां मद्द तेनान्तरात्मना । श्रद्धावान्‌ भजतेयोमां समेयुत्ततमोवमन्तः ॥ गीतॆ (6-47) यावनु नन्नल्लि कृष्ण क्स परमात्मनल्लि) मनस्सन्नि ट्टु श्रद्धॆयिन्द नन्नन्नु (कृष्ण परमात्मनन्नु) उपासनॆ माडुत्तानो आवनु ऎल्ला योगिगळिगिन्त बहळ मेलादवनु. 1) यानि निश्रोेयसार्थानि चोदितानि तॆपांसिवै । तेषान्तु तपसां न्मासमतिरिक्तं तपः श्रुतम्‌ ॥ अहिर्बुध्र सन्तॆ, 37-36. मोक्षार्थवागि विधिसल ल्पट्टि भक्तियू सेरिद ऎल्ला तपस्सुगळिगिन्त, न्यासवु अतिक श्रीमद्रहस्यत्रॆयसाकी 680 तपश्यु तम्‌”, 2) *सत्यर्मनिरताश्मुद्धास्साङ्ख्ययोगविदस्तथा । न स शरणस स्य कलान्‌ कोट तवितामपि ।” ऎन्रु भगव च्छा स्त्र म्‌ उपब्भ ह्मिः त्तदु क भरन्यासस्य अधिक प्रभावं दृष्टा तेन द प्रढयति आवगाहनादिहळिल्‌ समर्थनल्लादवनुक्टु 1) “मानसं विष्णु चिन्तनं” ऎन्रु भगवच्चि न्रनत्तॆ, स्थानमाह निधित्ता ऐडु स्मानान्तरज्नळ्‌ पण्णु हर” शुद्धि यॆ इ ि’ ऎल्र पण्णि, सासारतरङ्गळ्ळि युव्‌ कनिप्पि त्तु. अप्पॊ €दे भगवदनुजव रसत्तॆ यु मुण्ण्णा कु हासॊ (ले. उपासनादिहळिल्‌ “समर नल्ला दवनुक्कु प्रपत्तिय्छ ‘निणत्रा लुम्‌ इप्प पत्ति भी अनै कॊडुक्कु वा्‌ फलत्तॆ यम्‌, अवै तन्नॆ युवर्‌ कॊडक्कुवत्ता य्‌ इत्यादियागि अहिर्बुध्म्य्य संहितॆयु उपब्भंहिसुत्तदॆ. श्रुतियल्लि “तस्मान्मासम्‌ एषान्तपसां अतिरिक्कमाहुः” ऎन्दु न्यासवु, एसां-मेलॆ हेळिद सॆ सत्य, तपस्सु, दम, शम इत्यादियागि, अधीतगळाद तपस्सिगळिगिन्त मेलाददु. ई प्रकरणदल्लि भक्तियु पठितवल्लवाद्दरिन्द भक्तिगिन्त न्यासवु मेलाददु ऎन्दु एर्पडलिल्लवॆम्ब शङ्कॆयन्नु अपहरिसलु *तेषान्तुतपसां न्यासं ऎम्ब उपब्यंहॆण वाक्यवन्नु आचार्यरु हेळिरुत्तारॆ. अदागि ऎल्ला तपस्सुगळिगिन्तलू न्यासवु मेलादुदु ऎन्दु एर्पडुत्तदॆ. “एषान्तपसां’ ऎम्बल्लियू उदाहरणॆगागि कॆलवु तपस्सुगळन्नु हेळिनॆ, न्यासख्र ऎल्ला तपस्सुगळिगिन्तलू मेलादुदु ऎन्दु भाव. ई अर्थवन्नु 2) सत्कर्म निरताः ऎन्दु भगवच्चास स्रवु (लक्षि (तन्त्र) उपबृंहिसिदॆ. आदागि कर्मयोग निरतरु, साङ्ख्य आत्म विषयकवाद ज्गा )’ नलोग निष्ठरु, मत्तु नन्तॆ, 1-भक्तियोग निष्करु, शरणागतिनिष्कन कोटयल्लि ऒन्दु अंशक्कॆ समानरागुवुदिल्लवॆण्डु न्यास निष्कन सर्वाधिक्यनन्नु तिळिसुत्तदॆ. नार्हन्ति शरणस्कस्य ऎन्दु हेळिद प्रपत्तिय प्रभावनन्नु दृष्टान्त पूर्वकवागि अवगाहनादिहळिल्‌ ऎन्दारम्भिसि उपपादिसुत्तारॆ. अदागि अवगाहन स्थानादिगळल्लि समर्थ नल्लरनिगॆ, 1) “मानसं विषु चिन्तनव५” ऎन्दु विष्णुविन ध्यानवन्नु (मानस) स्थानवागि [Se] विधिसिदरॆ, अदु स्मानान्तॆरगळु माडुन शुद्धियन्नू माडि, पापान्तरगळन्नू होगलाडिसि आगले भगवदनुभवरसवन्नू उण्टु माडुवन्तॆ, उपासनादिगळल्लि समर्थनल्लदवनिगॆ प्रपत्ति यन्नु विधिसिदरू, ई प्रपत्तिये अनैकॊडुक्ळुम्‌ फलत्तॆ $यॆम्म्‌ -. उपासनादिगळु £8
  4. लक्षि ीतन्त्र (17-62) कर्मयोगनिरतरु, साङ्ख्य निरतरु-ज्ञानयोगनिरतरुुयोगविदः- भक्तियोग निरतरु शरणागति निष्ठॆयन्नु अवलम्बिसुववन कोटियल्लि ऒन्दु भागक्कू अर्हरल्ल.
  5. यत्तु सातपवर्षेण दिव्यं तत्‌स्नान मञ्च्कते । वारुणन्त्ववगाहस्तु मानसं विष्णु चिन्तनम्‌ ॥ गार्गृस्मृति- - बिसिलिनिन्द कूडिद “मळॆयल्लि स्न्मानमाडुवुदु, दिवृस्नानवॆन्दु हेळल्पट्टिदॆ, अवगाहत स्न्म्निनवु वारुणस्नान, विष्णुचिन्तनवु मानसस्ना नवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ. 681 साध्योपाय शोधनाधिकारः अकिञ्चननुक्कु उत्तारकमायु्‌ अर्व अहेक्षित्र कालत्ति ले फलानिना भावत्तॆ 4 यम्‌ उडॆ त्ताय्‌ श्य इरुत्तॆ याले अधिक प्रभाव मायिरुक्कु म्‌. इप्प डि इव्रुषायुत्तिन्‌ अधिकारत्ति लुवक्‌ स्वरूपत्ति लुम्‌ वरुम्‌ कलक्कब्ल ळ्‌ शमिस्सितॆस्त्रोन्‌, ‘इनिमेल्‌ परिकरज्ञ अल्‌ वरुम्‌ व्यामोहं शमप्पिकि रोवर्‌. प्रपत्तेः आनुकूल्यादि परिकराणा मावश्यकत्वं नास्तीति माद निरासः इवुपायत्तु क्कु आनुकूल्य सज्बल्फादिहळ्‌ नेणुमनो ? 1) “आर्तोवा यदिवा दृ प्तः ऎन्रुम्‌, ।
  6. “नुत त्रभानेन सम्प्रा प्रं नत्यजेयं कथञ्चन । कोडो यद्यपि “फसैस्यात्‌ ।» ह व्स कॊडुव फलवन्नू हागॆये अन्दरॆ उपासननन्नु माडुवुदरिन्द लभिसुव ऐश्वर्य, कैवल्य, मनोक्साख्य फलगळन्नु अवैतन्नै युव्‌ कॊडुक्क वट्राय्‌– उपासन विरोधि पाषगळन्नु होगलाडिसि, क निष्पत्ति RE उण्टु चा अकिञ्चननिगॆ उत्तारकनागि अवनु अनेक्सिसिद कालदल्लि फलानिनाभावत्तॆ युव्‌ उडैैत्तायिरुक्ळैयाले - फलानिनाभान - फलवु इल्लवॆम्बुदु इल्लदॆ अन्दरॆ अवश्य फलवन्नु कॊडुवुदरिन्द, अधिकप्रभावमतायिरुक्कु म… भक्तिगिन्तॆ हॆच्चु प्रभान - उत्कृर्षवुळ्ळदागिरुत्तदॆ. प्रपत्तिगॆ अङ्गगळुबेकिल्लनॆम्ब पक्ष खण्डनॆ. इप्प डि-मेलॆ हेळिद रीति कियल्लि ई उपायद (प्रपत्तिय) सर्वाधिकारत दल्लियू, स्वरूप दल्लियू ज्यभागुव सन्देहगळन्नू. ‘शमिप्पि त्रोम्‌-होगलाडिसिजॆनॆन्दु आचार्यरु कृषॆ माडु त्तारॆ. इनिमेल्‌- इन्नु मेलॆ सरिकरङ्गळिर्‌ इत्यादि - प्रसत्तिय अङ्गगळल्लि, इट व्यामोहॆ वन्नु होगलाडिसुत्तेवॆन्दु प्रतिज्ञॆ माडुत्तारॆ. इव्रुसायत्तूक्पू इत्यादि- ई प्र स कय” आनुकूल्य सङ्कल्फादिगळु बेके? 1) आत्तोवायदिवनद्य प्रत ऎन्द 2) त्रभावेन सम्प्राप्तं, ऎन्दू, हाडागि, आ 2217 २%. 1) आर्तोवायदिवादृप्तः परेषांशरणागतः । आर प्राणान्‌ परित्यज्य रक्षितव्यः कृतात्मसा ॥ रामायण (6-18-28) ऒब्बनु आद्रियिन्द ऒडने फलवन्नु अपेक्षिसुववनागियो, दृप्तः -निधानवागि फलवन्नु अपेक्षिसुववनागियो इतररल्लि शरणागति माडिदरॆ, अवनु शत्रुवागिद्द रू, कृतात्मना-शरणागति धर्मवन्नु तिळिद महानुभावरु तम्म प्राणवन्नु बिट्टादरू आ शरणागतनन्नु कापाडबेकु. इल्लि शत्रुवॆन्दु निर्देशिसिरुवुदरिन्द आ शरणागतनु अनु कूलनागिल्लदॆ प तिकूलनागिद्द रू ऎम्ब अर्थवु द्योतशित. इदरिन्द आनुकूल्य सङ्कल्प, प्रातिकूल्य निवृत्ति सङ्कल्प गळु बेकिल्लवॆम्बुदु पूर्व “पक्षिय अभिप्राय. 2) रामायण [6-18-3) मित्रन हागॆ (पस्तु वृत्तियल्लि मित्रनल्ल) बन्दवनन्नु. (शरणागति माडिदवनन्नु 2) ऎन्दिगू कै बिडुवुदिल्ल. अवनल्लि दोषगळिद्दरू बाधकविल्ल. सत्पुरुषरिगॆ इदु निन्दॆगॆ कारणवागलारदु. श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 682
  7. *यदिवा रानणस्स ऎयॆम्‌? ऎन्रु म्‌ शॊल्लुहिर, “रिपूहामपि नत्स लनान शतरर्णृ शरणागतनुडैय दॊळॆ प्पार्युवो 2. 4) .“अनालोचित निशेषाशेषलोक शरण्य? ऎन श्रन्नो पूर्वर्‌दर९ पाशुरम्‌ ? आहै याल्‌ इनै सम्भानित स्वभावज उमित्तनैमक्रो? ऎन्रुशिलर्‌’ शॊल्लुवर्‌हळ्‌. इदुक्कु प्रपत्तु तत्तरकालक्तिल्‌ आनुकूल्यादिहळ्‌ अनुवर्ल्दियादॊगियिलुवर्‌ प्रतिसमाधानं निरन्हु प्रपत्ति फॆलमुम्‌ कुरैवत्तिरुक्ळु मॆन्सैयिले तात्रर्यम्‌ 2… ग! इट इ. 2ऎ र फ फ ्पअ प्प EES EF VEEN
  8. यदिवारानणस्संयॆन्‌ ऎन्दू हेळुव, रिपॆगळिगू वश्सलनाद शरण्यनु (रक्षकनु) अनुकूलानाचरणॆ स्प्रतिकूलाचरणॆ, रूसगळाद त दोषगळन्नु नोडुता,नॆये- नोडु वुदिल्लनॆन्दुअभिप्रायॆ. 4) अनालोटित निशेषाङ्केष लोक शरण्य, . अनुकूल प्रतिकूला चॆरण गळन्नु गमनिसदॆ ऎल्ला जनरन्नॊ रक्षिसुववनु ऎन्दल्लवो पूर्वाचार्यरुगळ(श्रीभाष्यकारर्‌)पाशु शम्‌- अनुसन्धान- आहैयरालिनै आद्भरिन्द, आनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्यवर्जनगळु सम्भावित स्वभावङ्गळाम्‌. इत्त त्रनॆयॆन्रू सत्तिगॆ- पूर्वकालदल्लि इद्दे इरबेकॆम्ब. निर्बन्धविल्ल, इद्दरू इत पम, इल्लदिद्दरू. बाधकविल्लनष्टे, ऎन्रु शिलर्‌ शॊल्लुवरहळ्‌-हीगॆन्दु कॆलवरु ’ हेळु त्तारॆ… अदागि ऒब्बने मत्तॊब्बनल्लि बो नाग प्रायशः अनुकूलनागिये इरुत्तानॆ, प्ला किकूल्याचरणनन्नु सॊडुसहिनिनॊबन्त लोकदल्लि सम्भावित. : इदरिन्द आनुकूल्य संिल्बुत प्रातिकूल्याचरण निषेधवु प्रपत्तिगॆ अङ्गवागलारदु- ऎम्बुदु. कॆलवरॆ अभिप्राय. ’ . इदक्कॆ आचार्यरु इदुक्कु ऎन्दारम्भिसि उत्तरवन्नु कृपॆ माडुत्तारॆ. अदागि इदुक्कु- हीगॆ हेळुव मातु प्रपत्त्युत्तर कालदल्लि आनुकूल्यादिगळु अनुनर्तिसदॆ होदरू. प्रति समाधानं हिरन्दु - प्रायत्चित्तादिगळु एर्पट्टु, प्रपत्तिफलनुम्‌ इत्यादि प्रपत्रिय फलवू यावकॊरतॆयू इल्लदॆ ‘रुवुदॆम्बुदरल्लि ईत्टक्सिनन्नु अङ्गीकरिसबहुदु. अदागि, “प्रसत्तिन्तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः सञ्चभिरावृताम्‌ । एवमङ्गैरुपाङ्गैश्च नमनं ते प्रकीर्तितम्‌ 1”, “न्यासः पञ्चाङ्ग संयॆन्तः ।” अनुकूल्यस्य सङ्कल्प; प्रातिकूल्यस्यवर्जनम्‌ । रक्षिष्यतीति निश्चासः गोप्र्यृत्वॆ नरणन्तथा. आत्मनिक्षेप कार्पण्ये सड्तिधाशरणागतिः । ऎम्ब- प्रमाण वचनगळु ENR ट्‌ स्रपत्तिगॆ अङ्गवागि विधिसिरुवुदरिन्द 3… आनय्यॆनं हरि श्रेष्ठ दुत्तमस्काइभयं मया । विभीषणोवासुग्रीव यदिवारावण स्ल.,यम्‌ ॥ रामा- 6-18-35 ऎलै वानर श्रेष्मने. आकाशदल्लि निन्तु नन्नल्ल अभयवन्नु याचिसिद ईव किगॆ अभय प्रदान माडियाय्तु - ऎलै सुग्बीव, आवनु विभीषणने आगिरलि अथवा रावणने आगिरल्लि अवनन्नु नीने होगि करॆदुकॊडु बा, 688 साध्योपाय, सोधनाध्गिकार कॊळ्ळॆलाम्‌. इज्ञनल्लाद पोदु 1) “सड्डि धा शरणागति” ऎन्रुम्‌, 2) “न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः” ऎन्रुम्‌, 3) “स्वा इकि ज्‌ सञ्चभिरावृ ताम्‌” ऎन्रुम्‌ अजा जी हळ्ळॆ निभजित्तु च्लॊ. ल्लुहिर पलप्र माणज, ळुक्ळु म्‌ विरुद्ध “म्‌. लोकत्ति ल्‌ रक्ष्यद्र न्य समर्पण मर्याद क्ळुम्‌ ‘फॊरुन्नू दॆन्रु म्‌ इव्वज्ञ ब ळुडै यॆ सक्कः त्क र कान “प ee मुन्सॆ (कॊन्नू (म्‌. प्रपत्तिः ब्रह्मास्त्रतुल्यायदि कथम्‌ परापेक्षरूपाङ्ग सापेक्ता ? ब्रह्मास्त्रनमुम्‌ स्वाङ्ग सापेक्षमायिरे यिरुप्पदु; आहैयाल्‌,
  9. “प्रपत्तेः कृचिदस्केनं परापेक्षा न विद्यते । टु “सर्व त्र सर्वॆ सळ सर्वकामफलप्र दा” ऎन्रदुवुवु्‌ धर्मान्तर Hy रपेक्ष्यवम्‌ शॊन्नपडि. इप्पडियल्लादपोदु इवर्‌ हळक्कॆ न महाविश्वासत्तॆ युवा इक्स ट्ट ळ्ळ KM सम्भावित स कै भावमाक्क ल्लाम्‌. शरणागति कालदल्लि इवु अवश्य इरलेबेका. आद्दरिन्द अभियुक्तर वाक्यक्कॆ प्रनत्त्य्युतर कालदल्लि इवु सम्भावितस्वभावगळु ऎन्दु हेळुवुदु युक्तवॆम्बुदु आचार्यर हृदय. इङ्गनल्लाद पोदु - हीगिल्लदिद्दक्कॆ. 1) सड्तिधा शरणागतिः ऎन्दू, 2) न्यासः पञ्चाङ्ग संयतः ऎन्दू, ’ 3) स्वाङ्गैॆः पञ्चभिरावृताम्‌ ऎन्दू अङ्गाङ्गिगळन्नु विभाग माडि हेळुव अनेक प्रमाणगळिगॆ विरोधवु एर्पडुत्तदॆ… “न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः” ऎम्बी प्रमाणगळॆल्लि न्यास शब्दवु अङ्गि, आनुकूल्यादि सङ्कल्पगळु अङ्गगळॆन्दू स्पष्टवागि हेळिरु वुदरिन्द आनुकूल्यादि बलु सम्भावित स्वभावगळु, अङ्गगळल्लवॆन्दु हेळिदरॆ, आ प्रमाण, विरोधवु दुरुद्धरवॆम्बुदु तात्पर्य. लोकत्तिल्‌ इत्यादि लोकदल्लियू . रक्षिसल्पडबेकाद द्रव्यवन्नु रक्षकन समर्पिसुव " कालदल्लि ई आनुकूल्य सङ्कल्पाद्यङ्गगळु बेकॆम्बुदु मस मर्यादॆ - लोकनीति ऎम्बुदन्नू ई अङ्गगळन्नु प्रसत्तिकालदल्लि ऒन्दु सल अनुस्किस प्रकारगळन्नू मुनॆ स ेशॊन्नोव्‌.- हिन्दॆये हेळिद्द “वॆन्दु आचार्यरु सुर, प्रपत्तिगॆ स्टाङ्ग व्य ‘तिरिक क वादवु- बेकिल्ल. ब्रह्मास्त्र नव्‌” इत्यादि - ब्रस्कास सव " स्वाङ्गसापेक्षवागिये इदॆ आहै याल्‌.. आद्दरिन्द 1) प्रपत्तेःक्वचिदप्येनं इत्यादि प्रनश्ठिगॆ ऎल्लियू. हीगॆ सरासेक्षॆय्ल्ल. अदु सर्वत्र सर्नफलगळन्नू कॊडबल्लदु, ऎन्दु हेळिरुवुदू “धर्मान्तर नैरपेश्स्य ०- ऐदु अङ्गगळु विनहॆ इतर धर्मगळ असॆ सेक्षॆयिल्लवॆम्बुजन्नु हेळिजि ऎन्दु’ तात्पर्य. ‘इप्प नियल्लाद पोदु - हीगॆ ऐदु अङ्गगळुनिनह इतर धर्मगळ असेक्षॆयिल्लवॆम्बुदु अर्थवल्लवॆलिदकि, इवर्‌ हळिशैन्न, महानिश्चासत्तैयुवु, पूर्वसक्षियु- प्रष्रिगॆ- ‘अङ्गवागि- ऒप्पिरुव महाविश्वास नन इक्कट्टक्ळियिले - ई रीतियल्लि... सम्भावितॆस्टभाववॆन्दु .. हेळि... अङ्गवल्लवॆन्दु. हेळुव 1). साध) , संहितॆ 37- 18 2) लक्ष्मी तन्त्र 17-74 3) 'लक्ष्मीतन्त्र 29-14 सञ्जनाळ 1): सनत्कु मार संहितॆ : गू यु ओट RE SE कल द हु 8 ओजा श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 684 महा विश्वासोपिनाज्नमितिवादस्य निरासः इव्ववकाशत्तिले मेरे शिलर्‌, आस्तिकनुक्टु शास्त्रार्थ निश्वासम्‌ पिरक्सुमदुकु मेर्रट्टि महाविश्वास मॆन्रॊन्रुण्नो ? आहैयाल्‌ इदुवुम्‌ सर्वशास्त्रार्थ साधारणमामत्त नैपोक्कि, प्रपत्ति क्ट विशेषित्तु अज्जमाह वत्तॊ ेनॆन्रु निनैस्टार्‌ हळ्‌. अदुवुम्‌, “नविश्वसेदनिश्वस्ते निश्वस्तेनाति निश्वसेत्‌” इत्यादिहळिले विश्वास तारतम्यम्‌ प्रसिद्ध माह्टॆयालुम्‌, इव्विडत्तिल्‌ अतिशयित विश्वासमज्जमॆन्निर वचनत्तालुवु्‌ परिहृतम्‌. इप्पॆडि पुरुष विशेषज्गळिले विश्वास तारतम्य मुण्डॆन्रु निडत्तॆ J (श्रीमदस्टा सरॆ ब्रह्मनिद्यैयिले प्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. आग्यॆ परापेक्षान विद्यते ऎम्बल्लि "पर'शब्दवु विश्वासवन्नू ऒळॆगॊण्डिदॆ ऎन्दु सिद्धान्तियु प्रतिबन्दियागि हेळुव मातु. इदु पूर्व पक्षिगॆ सम्मतवल्ल. एतावता आनुकूल्यादि . सञ्च अङ्गगळू प्रपत्तिगॆ सन्निपत्योपकारकगळु. . अनश्य अनुष्ठान कालदल्लि इरबेकादुवु ऎम्बुदु अप्रकम्प्यवाद सिद्धान्त. शास्त्रा्रर्थ विश्वासक्कॆ मेल्पट्ट महाविश्चासनॆम्बुदु प्रपत्तिगॆ अङ्गवल्लनॆम्ब मत खण्डनॆ. इव्ववकाशत्तिल्‌_-महानिश्वासवन्नु प्रसत्तिगॆ अङ्गवागि प्रस्तास माडिरुव ई सन्दर्भदल्लि, मत्तॆ, कॆलवरु, आस्तिकनिगॆ शास्त्रार्थ विश्वासवु उण्टागुवुदक्किन्त मेल्ब ट्टि महा विश्वासवॆन्दॊं दुण्टो. अदु इल्लवॆन्दु भान. आद्दरिन्द इदू सर्वशास्त्रार्थ साधारणनष्टे विनह प्रपत्तिगॆ महा विश्वासवु विशेषवाद अङ्गवागलु साध्यवे? विश्वासदल्लि तारतम्यवु इल्ल ऎन्दु हेळुवरु. अदुवुव५्‌-अदू “नविश्वसेदविश्वस्ते” इत्यादिगळल्लि विश्वास तारतम्यवु प्रसिद्धवागिरुवुदरिन्दलू इव्विडत्तिल्‌-स्रसत्ति प्रकरणदल्लि अतिशयितवाद-महत्ताद, विश्वासवु, अङ्गवॆन्दु हेळुव वचन दिन्दलू परिहैतवु “रक्षिस्यत्यनुकूलान्न इतिया सुदृढामतिः” (आनुकूलराद नम्मन्नु रक्षिसुत्ता नॆम्ब सुदृढवाद बुद्धियु महा विश्वासॆ)ऎन्दु हेळिरुव वचनवू, अनन्य साध्येस्वाभीष्टे महा विश्वास पूर्वकम्‌ । तजीकोपायतायाञ्चा प्रपत्ति, शृरणागतिः । (नम्म अभीस्टवु अन्यरिन्द साधिसल्पडलागडॆ इरुवाग, "महा विश्वास पूर्वकवागि, अवनन्ने (रक्षकनन्ने) उपायवागि याचिसुवुदु प्रपत्ति, शरणागति ऎन्दु करठॆयल्पडुत्तदॆ) ऎम्बुदे नॊदलाद वचनगळू "महा विश्वासवु प्रशॆत्तिगॆ आङ्गनॆन्दु तिळिसुत्तवॆ.. इप्पडि पुरुष विशेषङ्गळिले इत्यादि-हीगॆ आश्रयिसुव पुरुषर, भेददिन्द निश्वास, तार श्र साथ्योपाय शोधनाधिकारः ।) “यस्य यावांश्च विश्वास स्वस्य सिद्धिश्च तानती । ' । A नॆ तस्य. प सृभाव; phd ॥» ऎनु श्री नारद भगवा नहिळिचि य्‌र्दा. । सक्स विश्वा सरान ह नृपन्ना 'भासक्कॆ युनं्‌ मुडिविले सर्रॆ श्र र्थ रक्षिक्कु वा्‌. नौ ऎन्निल्‌ ६) सक दुच्चा णॆ मेन निङ्कित बसरद्व यम् । डॆ बद्गॆः न परिकरिस्त (न मोक्षाय, गमनम्‌ प्रति 1 टि kt इत्यादिहळिलुम्‌, इवत्तॆ यडियॊत्तिन 2) “त्त दङ्घ्र मुद्दि क 3). *उदीर्ण संसार” ऎन्निर श्लॊ कज्गळिलुम्‌, 4) आमॊयात्त pel सै ple निन्रु” सका कम्यवु उण्टु ऎम्बुदन्नु शीमदष्काक्षर ब्रह्म विद्यॆयल्लि !) “यस्ययावातत्व' निश्चा सः कस्य सिद्दि श्त तावती? इत्यादियागि pe निशासक्कनु गुणवागि सिद्धि यु ऎर्पडुत्तदॆ. ई अस्मा क ब्रह्म विद्यॆय प्रबाववु इष्टे, ऎन्दु अदर प्रुभ्ञावनन्नु नम्मितियागि हेळलिक्सिल्ल ऎन्दु भगवान्‌ न ब्रह्मर्सियु जटा रॆ. मन्द विश्वासरान इत्यादि विश्वासॆ माद्यदिन्द शरणागति माडिद 'प्रॆ सन्नाभासरन्नॊ अन्त्य दल्लि सर्वेश्व रनु "रक्षिसुत्ता नॆ. हेगॆन्दरॆ 1) सकृदुच्चा रितं इत्यादि हॆरी ऎम्ब नानोच्चारणॆ माडिदवनु पूर्ण प प्रसत्त 3नुष्ठानदिन्द मोक्षवन्नू पडॆयुत्तानॆ. हरिः ऎम्ब नामोच्च्या रणॆयु सरिकर - मोक्षक्कॆ हन्त. ’ इवट्टॆ)याडियूत्तिन- इदक्कॆ. समान. तात्पर्यकवाद - 2) “द्द ० घि)मुद्धिश्श 3) उदीर्णसंसार ऎम्ब श्लोकगळल्लियू 4) माय्तुवल्‌ विनैयुळ्‌ निन्र ऎम्ब पाशुरदल्लियू, त्हदम्फ्रिमुद्दिश्श–ऎम्बल्लि भगवन्तनल्लि माडिद अञ्जलिगू, उदीर्ण र्या
  1. .‘नाठदीय कल्प 1-14
  1. विष्णुधर्म (70-84) हरिः. ऎम्ब ऎरडु अक्षरगळन्नु यारु- उच्चिरिसुत्तारो - अवनु- मोक्षवन्नु- कुरितु थॆ अस साधनगळन्नु सिद्ध पडिसिकॊळ्ळु तानि नॆ
  2. स्व दङ्घ्रि मुद्दि श्य व केनचद्यथा तथावापि सक्क त्य ‘तोञ्जलिः । शी __ तद्भव मुष्णात्य शुभान्य. शेषतिः शुभानि पुष्पा ति (NEU हीयते-॥ आळ. स्तोत्र (28) ऎलै. भगवन्तने, निन्न पादगळन्नु कुरितु. यावागलादरू, यावनॊब्ब निन्द, हेगादरू अन्दरॆ पूर्ण ज्ञा TR ज्ञा नविल्लदॆयो माडिद आञ्जलियु अवन पापगळन्नॆ ल्ला होगलाडिसुत्तदॆ, मङ्गळवन्नु अभिवृ द्दिगॊळसुत्तदॆ, 3) उदीर्ण संसार दवाशुशुक्षणिं क्षणेन निर्वाप्य पराञ्च निवणृतिम्‌ । प्रयच्छ तित्क _चरणारुणाम्बुज द्ध ्लैयानुरागामृ त सिन्धु सीकरः ॥ : निन्न्न पाद ‘पड [गळल्लिरुव अनुराग प्पीतिय शकलवु अभिवृद्धवाद , संसारवॆम्ब. दावानलवन्नु आगले अळिसि, ; उत्कृष्ट वाद क्षेमवन्नुण्टु माडुत्तदॆ.
  3. ‘माय्तु वल्‌ विनै युळ्‌ निन्र्रु मूनॆ, न्रैटत्तू डैय पेराल्‌ कत्तिरबन्दु मनॆ त डं ‘कण्डु कॊण्डान्‌ ॥ इत श्रैनै यडियरानार्कि रङ्गु. नम ऒरङ्गनाय स्तत त्तु मन्दो पिरवियुर्ळ पिणङ्गुमारे NS सस । स श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 686 हळिलुव्‌ अभिप्रेतमान पडिये इर्व फलसिद्धिक्ळु क्ळोलिन कालत्तु क्ळुळ्ळे उपाय 4 पूर्तियै युण्णाक्कि रक्षिक्ळु मॆन्नुमिडत्त्वै निनैत्तु
  4. “वृथैव भवतो याता भूयसी जन्म सन्ततिः । तस्यामन्यतमं जन्म सञ्चिन्त्य शरणं व्रज । ऎन्रु देवलनैक्कुरित्तु, शी शाण्लि लृ भगवानरुळिचॆय्‌दानिरे.
  5. “शरण्यं शरणञ्च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः ।” ऎन्रदुवुम्‌, महर्षिहळुक्के विश्वासम्‌ कूडुवदु. इवर्‌हळ्‌ वाक्यत्तैयिट्टु मन्द विश्वासरै त्तॆळिविकृ नेणु मॆन्र पडि. इप्पडि विश्वासतारतमृ मण्माहैयाले यॆथाशास्त्रम्‌ महा विश्वासम्‌ प्रपत्त $ज्निमाहक्कुरैयिल्लै. संसारॆ, ऎम्बल्लि भगवत्‌ प्रीतिगू, मॊय्तुवल्‌ निनॆ प्रियंळ्‌ ऎम्ब पाशुरदल्लि भगवन्नाम सङ्कीर्त नक्कू, साक्रान्मोक्स जनकत्ववु अभिप्रेतनादरू “ज्ञानान्मोक्षः ऎन्दु भक्ति प्रपत्ति रूस ज्ञानदीद मोक्षनन्नु हेळिरुव प्रमाणगळिगॆ विरोधनिल्लदॆ, इवन्‌-नुन्द निश्वासवुळ्ळवनु, फलिसिदिगोस्कर कोलिन कालत्तु कुळ्ळॆ-प्रनत्ति माडिद कालदल्लि अपेक्षिसिद कालावकाशदॊळगॆ उपायुपूर्तियैयुण्डाक्कि-महा विश्वास गर्भवाद पूर्णप्रसत्तियॆन्नु अनुष्ठिसुवन्तॆ माडि रक्षिक्कुम्‌-रक्षिसुत्ता,कॆ. ऎन्नुविण्डत्तॆ $-निम्बुदन्नु नॆनॆसिकॊण्डु, 1) वृथैनभवतो-इत्यादि डेवलनन्नु कुरितु शाण्डिल्य महर्षियु नल्मॆ देवलने निनगॆ अनेक जन्म सरंसरॆगळु मोक्ष क्कागि याव प्रयत्नॆवू इल्लदॆ व्यर्थवागि कळॆदु होगिवॆ. अन्थह जन्मगळल्लि इदू ऒन्दु, ऎन्दु तिळिदु विश्वासमान्द्यदिन्दादरू शरणागतियन्नु माडु ऎन्दु नियमिसिदरु. विश्वास मान्द्यदिन्द शरणागतियॆन्नु माडिदरू अदु महा विश्वास. पूर्वक पूर्ण प्रसक्तियन्नु अनुष्मिसुवन्तॆ कार्यकारियागुत्तडॆ ऎम्बुदु महर्षिय अभिप्राय. 2) शरण्यं शरणञ्चत्वां- इत्यादियागि, रक्षकनाद भगवन्तनन्ने उपायवन्नागि महर्षिगळु हेळिरुवुदरिन्द, महर्हिगळिगॆ महा विश्वासवु उण्टागुवुदरिन्द, अनरुगळ वाक्यगळन्नु कॊण्डु मन्द निश्वासॆरिगू तिळिवु उण्टागि महा विश्वासवु उण्टागुनन्तॆ माडबेकु. इप्पडि निश्वास तारतम्य. इत्यादि. हीगॆ विश्वास तारतम्यवु उण्टागुवुदरिन्द यथाशास्त्र्र मुहानिश्वासवु स्रसत्त ृङ्गवागलु कुरैयिल्लॆ भु” बाधकवेनू इल्ल. गोविन्द, ऎम्ब. मूरु आक्षरगळिन्द कूडिद भगवन्नामोच्चारणॆयिन्द जेनु तुप्पदल्लि नॊणगळु मुत्तिकॊळ्ळुवन्तॆ पापगळिन्द तुम्बिद क्षत्रबन्धुवु बहळ हिन्दिन. कालदल्ले मोक्षवन्नु पडॆदनु, (अवनु मुन्दिन जन्मदल्लि तन्नॆ पापगळिगॆ निर्वेदवुण्टागि भक्ति प्रपश्तिगळल्लॊन्दन्नु अनुष्ठिसि . मोक्षवन्नु पडॆदनु ऎम्बुदु विष्णु धर्म.) 1):- शाण्डिल्य -स्मृति,
  6. शरण्मं शरणञ्चत्का माहुर्दिव्या महर्षयः । रामायण युद्ध काण्ड. 120-18. रक्षकनु. मत्तु उपाय भूतनु ऎन्दु वाहर्षिगळु निन्ननु हेळिरुत्तारॆ. 687 साथ्योपाय शोधनाधिकारः अथ भक्ति प्रपत्त्योः निश्चास शैथिल्यहेर्तू अनूद्य परिहरति
  7. शिलर्विवत्ति ल्‌ विशा ऎसज्युलै युव्‌ पडियुवु्‌ अदक्कु परिहारमुव्‌ शॊल्लुहिरोम्‌ - भक्ति प्रपत्ति हळ बुद्धि भेदत्ताले ऐश्वर्यमोक्षज्नळळाहिर विरुद्ध फलज ळै कॊॊडुक क्फूडुनो ऐ विकि । कृरवनुडै य अभिसन्धि भेदत्ताले ऒरुविक्र नेरॊरु फलत्तॆ क्कॊ डुक ; कॊूडमो ; ऎनु “`लर्‌सार्‌प्लर्‌हळ्‌. इदुक्कु प्ररि हारम्‌ :- न्या दज. “र्‌ बाधिक वॊह्मा ससि प्रत्यक्षादिहळ्ळॆ न्पोले स्वनिषयत्तिल्‌ प्रमाणनमान शास्त्र्रम्‌ काटु स्टार्‌ इप्पडि क्कू डुम्‌. लोकत्ति म धर्म ते अनाय्‌ जरा राजावुक्क्ळु निलॆ याह’ एदेनु मॊन्सै उपॆहार बुद्धियाल्‌ कॊडुत्ताल्‌, वेण्णु वदॆल्लामर्‌ क्सि डै क्ट ‘वुम्‌ काणानिन्रोवर्‌. इभ क्र प्र पत्तिहळ्‌ प फ्रयोजना- तर परसुक्कु प्र वृति कॆ SKS: निर्भुम्‌; भगवच्छदिसार्थहळुक्कु wd: प्‌. निन त्ति धर्मज्ञळामर्‌. स र्थम्‌ नि त्यनैनित्रिकादिहळिलुमॊक्कुम्‌. व रा बजॆ सभभा ि (! भक्त प्रपत्ति त्रिगळल्लि विश्वास शैथिल्यक्कॆ कारणगळु अवुगळ परिहार अनन्तर भक्ति प्रपत्तिगळल्लि विश्वास शैथिल्यक्कॆ हेतुवाद कॆलवु सन्देहगळन्नु ऎत्ति हेळि अवुगळन्नु सरिहरिसुत्ताकॆ. शिलर्विवट्रल्‌ इत्यादि-कॆलवरिगॆ भक्ति प्रपत्तिगळल्लि विश्वासवु कडिमॆ यागुवन्तॆयू अदक्कॆ सरिहारनन्नू हेळुत्तेवॆन्दु आचार्यरु प्रतिज्ञॆ क्स माडुत्तारॆ. (1) आदागि भक्तिप्रपत्तिहळ्‌ इत्यादि-भकि, प्रनत्तिगळु बुद्धि भेददिन्द ऐश्वर्य नोक्षगळॆम्ब विरुद्ध फलगळन्नु व्य साध्यवे. आदरॆ बद्ध दकॆयल्लि ऐश्श दल्लि आसॆयुळ्ळवरिगॆ ऐश्वर्यवन्नू मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळि ननिगॆ तद्दि रुद्धवाद मोक्षनन्नू कॊडुत्तदॆ ऎम्बुदु स विरैक्किरवनु डैय-बित्तु, चनन- स्‌ जेथदिन्द ऒन्दे बीजवु बेरॊन्दु फलवन्नु कॊडुवुदन्नु लोक दल्लि कण्डिद्दॆ स अन्दरॆ माविन बीजदिन्द बेविन मर हुट्टुत्तदॆये, ? इल्लवल्ल. अदे रीति यल्लि भक्ति प्रसत्तिगळु ऒन्दे फलवन्नु कॊडबहुदे विनह स परस विरुद्ध वाद ऎरडु फलगळन्नु कॊडलु स त! इदुक्ळु परिहारमा्‌- इदक्कॆ संहान्नेशॊदॆ-फ्यायङ्गळाल्‌- इत्याद न्याय गळिन्द बाधिसलागदॆ प्रत कादिहळॆ । प्रोले” - प्रत्यक्षवागि काणुव रूप रस गन्धादिगळ हागॆ स्वनिषयत्तिल्‌ प क्रमासामान- इत्याद अतीन्द्रि सुत विषयवन्नु तिळियलु प्रमाण भूत वाद शास्त्रवु हागॆ हेळुवुदरिन्द भक्ति प्रॆपत्तिगळु परस्पर विरुद्धगळाद ऐश्वर्य, कैवल्य, मोक्ष गळन्नु ता साध्य. इदक्कॆ लोक त्ति लुं ऎन्दारम्भिसि लोकन्यायवन्नु, तिळिसुत्तारॆ. अदागि लोकदल्लियू धर्नुशीलनागि ५ राजनिगॆ बॆलॆगोस्टर यावुदादरू ऒन्दन्नु कॊट्टॆ अधिक बॆलॆयु सिगुत्तदॆ. अदे सधार्थनन्नु उसहार बुद्धियिन्द कॊट्टिकॆ अदरिन्द पि न राजनु तन्न औदार्य गुणदिन्द इवनिगॆ बेकादुदन्कॆल्ला कॊडुत्ता २,कॊबुदन्नु कण्डिद्देवॆ. इभ क्र प्रपत्तिहळ्‌- इत्यादि ई भक्ति प्रसत्तिगळु प क्रयोजनान्तरगळल्लि आसॆयुळ्ळवनिगॆ प्र वृति त्ति धर्म कोटियल्लि निन्तु ऐश्वर्य कैवल्यादि फलगळन्नु कॊडुत्तदॆ. भगवन्तन वस सेरबेकॆन्दु आसॆयुळ वनिगॆ निवृत्ति धर्मगळागुत्तवॆ. अन्दरॆ मोक्षान्तवाद ऐश्र ऎर्यवन्नु कॊडुत्तवॆ. इव्व र्थम्‌ इ त्य नैमित्तिक वर्णाश्रम धर्मगळल्लियू इदे न्यायवु प्रवर्तिसुत्तदॆ. अन्दरॆ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 688 यथा;भिसन्धि भेदात्‌ एत र्भिन्न फलत्वं, तथाभिन्ना धिकारादपि कफलसाधनत्वम्‌
  8. इप्पडिये आवृ त त्र्यनावृता 3, बदिहळाले विषमस्वभावज्ञळान उपासन प न्रपदनज्ञळ्‌ एकफलसाधनमाह *्सूडुनो वॆन्निल्‌ ? इदुक्कु त्र रव अधिकारि निशेषका’ले लोकनेदण्लळिर डिये सिद्ध म्‌. आर्रदृ प्रानां फल निष्टत्ता निळञ्जानिळम्ब शज्कापरिहारः
  9. मुमुश्चुक्कळाय्‌ स्वतन्त्र प्रपत्ति पण्षिनवर्‌हळुक्कु उपायमुम्‌ मोक्ष मुमा्‌ एकरूप मायिरुक्क ‘च्रय्‌डेयुवे्‌ संसारत्ति ल्‌ अडिच्चूट्टाल्‌ वरुवा्‌ त्वरैयिन्‌ तारतम्यत्तुक्कि AN तम्‌ तामिच्छॆ ःयाले कालम्‌कुरुळ्सि कनिल्‌ एत्त च्चु भक्ति प्रसत्तिगळिगॆ कामना भेददिन्द (आसॆयल्लि व्यत्यासदिन्द) विभिन्न फल जनकत्ववु इरुवन्तॆ नित्य सैमित्ति क वर्णाश्रमधर्मगळिगू, आदि शब्ददिन्द स सूचितवाद अनुजा ५ कैङ्कर्यगळिगू कामना भेददिन्द विभिन्न फलगळु लभिसुत्तवॆ. (11) अनन्तर भक्ति प्रपत्तिगळिगॆ एिकफलसाधनत्वासम्भन शङ्कॆयन्नु इप्प डिये आनृत्त्य नाव त्यादिहळाले ऎन्दारम्भिसि सरिहरिसुत्ताकि. अदागि उपासनवु नित्यवू यावदायुष माडबेकादुदु. आवर्तिसॆल्मडतॆक्टद्दु ऎन्दर्थ. प्रसत्तियु ऒन्दे सल अनुस्मिसतक्कुद्दु’ आवैत्तियिल्ल. हीगॆ भक्ति प्रसत्तिगळु परस्पर विषम स्वभावगळिन्द कूडिदवु. हीगिरुवाग इवुगळु ऒन्दे फॆलनन्नु साधिसि कॊडलु साध्यवे. चिरकालानुस्मिसल्पडुन भक्तियु कॊडुव फलवन्नु क्षणकालानुस्मिसुव प्रसत्रियु कॊडबल्लदे ऎम्बुदु शङ्काबीज. इदुक्तुत्तरमुवंर्‌ इदक्कॆ उत्तरवू - सकिञ्चनाकिञ्चन अधिकारि निशेषत्ताले - आधिकारि भेददिन्द, लोक वेद गळल्लिरुनन्तॆ सिद्ध. अन्दरॆ शक्ताशक्त्र भेददिन्द, लोकदल्लि कृषिवाणिज्यादिगळु एक फलवन्नु साधिसिकॊडुवन्त्त, वेददल्लियू शक्ताशक्त, भेददिन्द वारुण मानसिक स्थानगळु एकफल साधन गळागि सिद्धिसुवन्तॆ, सकिञ्चननिगॆ भक्तियु मोक्ष साधक, अकिञ्चननिगॆ प्रुसत्तियु मोक्षसाधक. वाणिज्यवू वारुण स्थानवू शक्ताधिकार. कृषियू मानसिक स्थानवू अशक्ताधिकार. इवॆरडक्कू फलवु एक रूप. इदे न्यायवु भक्तनिगू प्रपन्ननिगू अन्वयिसुत्तदॆ ऎन्दु तात्पर्य. (111) अनन्तर मुमंश्चुकृळाया्‌ इत्यादि - मुमुक्षुगळागि स्वतन्त्र प्रपत्रियन्नु अनुष्ठिसुववरिगॆ उपायवू फलवू भगवन्तने आगिरुत्तानॆ. हागिरुवाग कॆलनरिगॆ शीघ्रदल्लि फलवू कॆलवरिगॆ विळम्बिसि फलवू दॊरयुवुदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ संसारत्ति ल्‌ अडिच्चू ट्साल्‌ अडिच्चूडु -. बिसिलिनल्लि नडॆयुववनिगॆ काद धूळुगळु कालिगॆ अण्टिकॊण्डु उण्टागुव ताप. हागॆ संसार मण्डलदल्लि उण्टाद सॆंसार ताप. इदरिन्द उण्टाद त्वरॆय शारतम्यक्कीडाह शारतम्युकृनुगुणवागि तम्म तॆम्म इच्छॆयिन्द मोक्षवन्नु. पडॆयलु आर्तियॆन्दलो काल 689 साध्योपाय शोधनाधिकारः कहा ले फलत्तिल्‌ निळम्बानिळम्बङ्गळ्‌ कूडुम्‌. सv) अ)वार्‌ हॆळ्‌ नाथमुनिहळुळ्ळि ब्बार्कु भगवता फक्षारादिहळुण्णा यिरुक्क, शिलर्ळु इवैय न्रिक्केय्योहैक्कु कारणम्‌, प्र ‘पक्ति कालत्तिल्‌ “सज ल्पत्तिल्‌ वैषम्युम्‌ ; प्रारब्ध सू त निशेष ‘ॆमाहवुमानः’ “मन्सु कोलिन बाच्‌ सक तत्ति याले सिद्ध Ee नालुव५ कॊलाद अंशत्तॆप्पत्त सिन्पु तीव्र सन्नेगवन्त्‌ हिरन्हा ब पुनः प्रपत्ति पण वु माम्‌. अथ दृष्टार्थ प्रपत्ति नॆ शफल्य दर्शन प्रयुक्ता इ निश्वास शज्का 0 वारयति खारि ४) वेरे शिलर्‌ द.ष्टार्थ प्रपत्तिहळिले शिल फलियादॊ/[नथयक्सण्णु सकल 6k ल टॆ J रड मान प्रपत्तियिले अतिशजक्कि पण्णुवार्‌हळ्‌, अनर्‌हळ्ळॆ यु मल्लाद शास्त्रार्थज्ग विळॆम्बनन्नु सहिसि देहानसानदल्लियो बेरॆ यावागलो कालवन्नु निगदिमाडलु उण्टाद ऎट्रचं रुक्कत्ता ले - हॆच्चु कडिमॆयिन्द, फलदल्लि विळम्बवू अविळम्बवू उण्टागुत्तदॆ. (iv) कॆलवु प सन्नरिगॆ ई संसार मण्डलदल्लिये भगवनत्सा क्रात्कारवु उण्टागुवुदक्कू कॆलवरिगॆ TSR एनु कारणवॆन्दकॆ आवार्‌हळ्‌ इत्यादियागि आरम्भिसि उत्तरिसु त्तारॆ. अदागि आळ्वारुगळु, नाथमुनिगळी मॊदलादवरिगॆ भगनत्साक्बात्कारादिगळु. उण्टागि रुवाग कॆलवरिगॆ इवुगळु इल्लदे इरुवुदक्कॆ कारणवु मोक्सार्थवागि प्रसत्तियन्नु माडु वाग फलसङ्कल्पदल्लि व्यत्यासवु, अथवा प्रारब्ध सुकृत निशेषवु, स . प्रपत्ति कालदल्लि “एतद्देहावसान सर्यन्त विषदतम भगनत्काक्षूत्सार पूर्वक, तदवसाने मोका क्लार्थ प प्राप्त्यर्थं अत्मॆरक्सा भरसमर्पणं करिष्के’ ऎन्दु प्रपत्ति माडिदवनिगॆ जीवावधि भगनत्साक्टात्सारवु उण्टागुत्तदॆ. कॆलवरिगॆ प्रारब्द सुकृत Rd गॆ देहावसान पर्यन्त भगवत्साक्का श्बत्यार गळु उण्टागुत्तवॆन्दु तात्पर्य. कॆलवरु आर्त्यतिशयविल्लदॆ देहावसानदल्लि मोक्षवु बेकॆन्दु प्रपत्ति माडिरुत्तारॆ. अन्थहॆनरिगॆ, अनन्तर आर्त्यतिशयदिन्द शीघ्रवागि मोक्षवु बेकॆम्ब त्वरॆयुण्टादरॆ अदक्कागि, पूर्व प्रसक्तियल्लि देहावसान सर्यन्तॆ अभ्युपगतवाद प्रारब्धांशवू कळॆयबेकॆन्दु पुनः प्रसश्तियन्नु माडबहुदु ऎन्दु मुन्नु कोलिन फलांशम्‌ ऎन्दा रम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि मुन्नु -. पूर्वदल्लि, देहावसानदल्लि मोक्षवु बेकॆन्दु आसॆसट्टि फलांशवु सकृत्प्रसत्तियिन्द निन्न वादरू, कॊंलादवंशतॆ तै पुत्त - जेहानसान तॆ अभ्युवगतवाद पापवू कळॆदु तीघ्प दल्लिये मोक्षवु बेकॆम्ब तीव्रवाद संवेगवु उण्टादवरु पुनः प्रसत्तियन्नु माडबहुदु. इदरिन्द “यदर्थन्तु कृतोन्यासस्तदर्थं नपुनः क्रिया ।” याव फलवन्नु उद्देशिसि भरन्यासवु माडल्ल बट्मितो आदक्कागि तिरुगियू भरन्यासवन्नु माडबेकिल्ल वॆम्ब- सळनकॊ निरोधवु एर्पडुवुदिल्ल. ४ नेरे शिलर्‌ इत्यादि मत्ति कॆलवरु दृष्ट्रार्थ प्रसत्तिगळल्लि अन्दरॆ ऐहिकवाद पुत्र पशु, मळॆ अन्मादि समृद्धिगळिगागि माडुव तै गळल्लि कॆलवु फलिसजि इरुवुदन्नु नोडि. सकल फल साधनवाद प्रक. शास्त्रदल्लि अतिशङ्कॆ -सन्देहवन्नु माडुत्तारॆ. अवरुगळन्न्यू अल्ला द.सीमद्रहस्यत्रयसाक्नल्ल 690 ळिर ैडिहळल्ले कर्म कर्र साधननैगुण्यत्तॆ तॆ $यिट्टु तॆळिनिक्स वेण्णु म्‌, इज्नु कर्मवै गुण्य मौवदु ? पज नश सादिहळ्‌ कुर अ. कर्तृवै FY ,मावदु ?. प्र पत्रि क्सु जू न अधिकारनु्‌ न्यू नमाहै. साधननै गुण्य नमाानदु? यथाशास्त्र म्‌ प्र पत्त नष्ठ ‘नतुक्कु, मूलमान सदुषजीशादिहळसि के य्योह्रॆ. इवॆ गुज्य जि फ्रि क्सेप्र प हि पणि शि नपोदु तत्प लजु ळाहळ्टोलिन दृष्टज्ल ज्गळुम्‌ सिद्धिक । क्याणानिफ्र्र द प्रपति त्रिर्भक्त 3ब बिव्य नतुस तन्त्र $ इतिपक्षस्य निरासः नेरे शिलर्‌ प्र पत्ति शास्त्र त्तॊ (आडुम्‌ शासा न्तरज्ञु ळोडुम्‌ वाशियर सर्वशास ज्लळुक्कुव्‌्‌ प्रवर्त तॆरान वासादिहळ्‌ 1) “अलोड्य्क सर्वशास्ताणि निचार्यज शास्त्र ०गळ्‌ पॆडिहळिले-स्रसत्तिगिन्त बेकॆयाद शास्त्रगळ क्रमदल्लि अन्दरॆ मळॆगोस्टर कारीरि ऎम्ब यागवन्नु माडुवुदु, पॆत्रकामनु पुत्रेस्टियन्नु माडुवुदु इत्यादि क्रमगळल्लि कॆलवु फॆलिसदॆ इरुवुदन्नु नोडि, कम-कर्त ऎ साधन वैगुण्यवन्नु वॆळियिट्टु- तोरिसि नॊटु 1 संशय वन्नु होगलाडिसबेकु. अन्दरॆ फलवु लभिसडॆ इरुवुदक्कॆ. कारण प्रपत्ति शास्त्रदल्लि सन्देह दिन्दल्ल. . प्रपत्रियन्नु अनुष्ठिसुवाग एर्पडुव कर्म कर्त साधन वैगुण्यगळु. pals कर्म वैगुण्यनाावडु-माडुन कर्मदल्लि न्यूनतॆयु महा निश्चासादिगळु. कर्त वै गुण्य मानदु कर्तृत्वदल्लि न्यूनतॆयॆन्दकॆ प्रसत्तिगॆ हेळिद. आकिञ्चन्य, अनन्यगतित्ववॆम्ब बकासन “‘न्यूकवागि रुवुदु. साधनवै गुज्छिमावदु- साधनदल्लि वैगुण्यवॆन्दरॆ यथाशास्त्र स्रसत्त्य किनुष्कानक्कॆ मूलवाद सदमुपदेशादिहळ्‌-करण मन्त्र, मन्त्रार्थगळु सदाचार्य परम्परॆयागि उपदेशिस ल्बट्टरुवुदु सदाचार्यनिन्द, तनगो, तन्न आचार्यनिगो, अथवा आवरिगॆ पूर्वदल्लियो आचार्य परम्परॆयागि, मध्यॆयाव निच्छेदवू इल्लदॆ बरुव. उपदेशवे सदुपदेश. आदि शब्ददिन्द गुण वन्तनाद आचार्योसदेशवु विवक्षित. इवॆ ःगुज्यङ्गळर-.ई रीतियाद, महा विश्वासविल्लदिरुवुदु आ कॆञ्चन्यानन्यगतित्वगळु इल्लदिरुवुदु, सदाचाक्कोपदेशवु. इल्लदिरुवुदु ऎम्ब pd: इल्लदॆ, प्रपत्ति सण्णिन समयदल्लि आ प्रसत्तिगॆ फलगळागि आसॆसट्ट, दृष्टङ्गळुम्‌ इत्यादि प्रत्यक्ष वाद फलगळु, सिद्धि सुवुदन्नु नोडिद्देनॆ, ऎन्दु आचार्यरु सवखिभाळॆनन्नु अनुग्रहिसिद्दारॆ. प्रपत्तियु स्वतन्त्रवागि मोक्षवन्नु कॊडलारदु. भक्त $०गकवागि मु दु”’ मोक्ष साधनवागुत्तदॆ, ऎम्ब मत खण्डनॆ. नेरेशिलर्‌. इत्यादि मत्तॆ, कॆलवरु प्रपत्ति शास्त्रक्कू शास्ट्रान्तरगळिगू व्यत्यासविल्लदॆ सर्व शास्त्रॆगळिगू प्रवर्तकराद व्यासादिगळु, 1) “आलोड्य सर्वशास्त्रा णि* ऎन्दू,
  10. भारत अनुशासनिक पर्व, 188-11. सर्वशास्त्रगळन्नू पर्यालोचनॆ माडि- पुनः षुनः युक्ता (दिगळिन्द विचार माडिद मेलॆ नारायणन निरन्तर ध्यानवे मोक्स साधनवॆम्बुदु सुनिश्चितवाद अर्थ. 691 साध्योपाय शोधनाधिकारः पुनः पुनः इदमेकं सुनिष्ट न्न्न 0 ध्येयोनारायजस्स दा” ऎन्रु म्‌ 2 *हरिरेक स्स दा ध्येयो भवद्धि स्पत्व संस्कि त्रै Ep “स्मर_व्यस्स ततं विष्णुः? ऎन्रु त्य इप्प डि निष्क I निर सक्कत पत्रि ‘मात्र मे नोक्षसाधनॆ सिहक्कूडुसो ? 4 मासेवये प्रप दृन्हे? स त्यादिहळ ता प्र पत्ति निषयज्स ळानारोले चरम शॊ (कादिहळुवर्‌ इ रिकर प्रपत्तिय्कॆ भक्त KS माह ‘निधिक्षरन वाह वेणा वो वॆन्रु कॊल्लुवर्‌हळ्‌. इदुवु मनुपपन्म वं” — ; 5) “शरणं त्वां प्रापन्नाये ध्यान योगनिवर्जिताः । तेसिमृ त्यु मतिक्रम्य यान्ति तद्वैष्ण वं पदम्‌” ॥ऎन्रुम्‌, 6) “यद्येन त्‌ कामेन नसाध्यं साधनान्तरैः । मुमंश्चुणा यत्साङ्ख्येन योगेन नच भकि तः ।
  11. हरिरेकस कैदाध्येयंः ऎन्दू, 3) स्मर्तव्यस्सततं विष्णु $ ऎन्दू निरन्तर भगनद्धा नने, अन्दक्कॆअस सक्कहान्य त्रैवाद भक्ति रूस ज्ञ्यानवे मोक्षसाधनवॆन्दु निष्टर्षिसिरुवाग्य सकृ त्‌ “प्र पत्ति मात्रत्ताले- ऒन्दु सल प्रसत्ति तियन्नु माडिदष क्ट, मोक्षवु लभिसुत्तदॆये ब बभिसिवुदिन वॆन्दु शङ्किसुत्तारॆ.’ चरम शोकदल्लि सर्वपाप निनर्तकवागि प्रपत्रियु विधिसल्पट्टिल्लवने ऎन्दरॆ 4) “मानेवये प्रपद्यन्ते मायमेतां तरन्तिते?, इत्यादिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ, भक्तिगॆ अङ्गवागि परम्परॆयागि प्रपत्रियु सर्वपाप निनर्ककवु, साक्षात्तागिल्ल ऎन्दु हेळिरुवन्तॆ, चरम श्लोकादिगळू ससरिकर (अङ्गगळॊडनॆ कूडिद) प्रपत्तियन्नु भक्तिगॆ अङ्गवागि ‘निधिसुत्तॆनॆ ऎन्दु हेळुत्तारॆ, इदु पूर्व पक्ष. इदुवुवु्‌ अनुपपन्नम्‌..इदुवू उचितवल्लवॆन्दु आचार्यरु हेळि 5) शरणन्ता िम्प्रपन्ना ये ऎन्दारम्भिसि सिद्धान्तवन्नु निष्टर्षिसुत्तारॆ. . अदागि भक्तियोगक्कॆ ह प्रनत्रियन्नु अनुषस्मिसिदकॆ म्युप्यरूस संसारवन्नु दाट वैष्णव सदनॆम्ब मोक्ष स्म पडॆयुत्तारॆन्दु हेळिरुव ई प प स्रमाणदिन्द स्वतन्त्र प्रसत्तियॊ मोक्षक्कॆ साधननॆम्बुदन्नु साका ऒप्पबेकु. ऎनु म्‌ हीगन्दू, 6) यद्येन कामकामेन इत्यादि तन्न इष्टार्थ वन्नु हॊन्दलु *“इडभकुतरु भये मॊदलाद ण्णु सरग पडॆयद फलवु, “न्यासेनैव”, न्यास. विद्यॆयिन्दले पडॆयबहुदु. ऎन्दु स्पष्ट तरवाद : वचनगळल्लि एनकारवन्नु हेळि इतर उपायगळन्नु व्यावर्तिसुत्तदॆयाद्दरिन्द स्वतन्त्र प्रपत्तिगे मोक्ष साधनत्वनु सिद्धिसुत्तदॆ.
  12. हरिवंश (132-14) सत्व गुणदिन्द कूडिद निम्मिन्द हरियु सदा ध्यानिस्पडतक्कवनु.
  13. हतिपंश’(132- 14) स्मर्तवृस्सततं-विष्णुः विस्फर्तव्योन’ जातुचित्‌ y ss निषेधाः स्कुः एतयोरेव किङ्कराः ॥ विषु वु यावागलू ध्या निसल्ब डतक्क वनु. अवनन्नु यावागलू मरॆयलागदु. शास्त्र गळल्लि पळ ट्ट आज्ञा रापवाद “कार्य गळु - मत्तु ‘पाडकूडदन्दु ह्या ट्‌ कार गळु, ऎल्लवू षं आज्ञॆ. पु.ति.सनो. श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी ह्‌ प्राप्यते परमम्‌ धाम यतो नानर्ततेयतिः । तद तेनाप्यते तत तन्ना सेनैव महामुने ॥ परमात्मा इ तेनै व स; स ते पुरुषोत्तमः ।” ऎन्रुम्‌, इत्यादि वचनज He स्वतन्त्र प्र पत्ति सिद्धित्ताल्‌, इन्निष्कॆ युडैयव सुक्कु ईीवॆ ै कुण्ठॆगद्यत्ति र्पडि यिले” स्व शु फलनाह इथ्यॆ €यो नारौयणस्सॆ दा” ऎन्नि क अर्थत्ति स र्त वि. च्रक्का डन्व यत्तु क्कु निरोधमिल्लॆ 4 इदु आरोगनुक्कु मारोग्यार्थिक्ळुम्‌ सीरं सेव्य. मॆन्न त्तॊ ‘(जॊक्कु म्‌. हीगॆ स्वतन्त्र स्रसत्तिगॆ नोक्षसाधनत वु सिद्धिसिदॆ, “ध्येयोनारायणस्सदा’ ऎन्दु सर्वाधि कारि साधारणवागि इरकतर भगनच्चिन्तनॆयन्नुु निधिसुन वचनक्कॆ एनु गति ऎन्दरॆ. इन्निष्ठॆ यॆ युडैयवनुक्कु- ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु. अनुग्रहिसुत्तारॆ. . अदागि ई स्वतन्त्र pk यॆल्लि सिष्कयुळ्ळ मसि श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि हेळिरुवन्तॆ. स्वयं प्रयोजनवागि “ध्येयोनारा यणस्सॆदा” ऎम्ब अर्थदल्लि तन्‌नि्रिक्काडन्वयत्तुक्कु- स्वतः प्राप्तवाद अन्वयक्कॆ, अन्दकॆ उपायवागियू, फलरूपवागियू विहितवाद “धैयोनारायणस्सॆदा? ऎम्ब ध्यानरूपार्थदल्लि विरोधविल्ल. अन्दरॆ .शक्तनु भक्तियोगनन्नु मोक्षक्कॆ उपायॆनागि माडतक्कद्दु. ’ अशक्तनु मोक्रार्थक्कागि स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु अनुस्मिसि अनन्तर कालगळल्लि स्वयं स्रॆयोजनवागि प्रेम रूस(भक्ति) भगनद्धा ननन्नु माडतक्कद्दु ऎम्बुदु तात्पर्य. हीगॆ. हेळुवुदु. सरिये ? अल्लवॆम्बुदु. पूर्वपक्षिय चोद्य. . हागादरॆ ऒन्दु वाक्यदल्लि विहितवाद ऒन्दर्थदल्लि उपायवागि ऒब्बनिगू फलरूपवागि मतॊ,ब्बनिगू. अन्वयिसुवुदु उण्टे ऎम्बुदु चोद्य. इदक्कॆ इदु अरोगनुक्ळु- ऎन्दारम्भिसि दृष्टान्तपूर्वकवागि उत्तरिसुत्तारॆ. अदागि वैद्य शास्त्रदल्लि क्लीरवन्नु सेविसुवन्तॆ अरोगनिगू आरोग्यार्थिगू तन्त्रेण विधिसल्पट्टदॆ.
  14. दैवीह्येषा गुणमयी मममाया दुरत्यया । मामेव येप्रपद्कन्ते मायामेतान्तरन्तिते ॥ गीतॆ (7-14) मायाशब्द वाच्यवाद प्रकृतियु सत्वरजोस्तमोमयवाद त्रिगुणात्मकवादद्दु. दैवी-जग द्यापार लीलनाद देवनाद नन्निन्द निर्मितवु-प्रवर्तिसल्पट्टिदॆ ऎन्दर्ध. यारु नन्नम्म शरण ह इन्दुख्ता रो, अवरु ई प्रकृति बन्धनबन्द बिडुगडॆ. हॊन्दुत्तारॆ, इल्लि ‘मायॆ’ ऎम्बुदु : मिथैयल्ल. माया शब्दवु आश्चर्य वाचि, : “मायुन्तु प्रकृ तिंविद्यात्‌” ऎम्बुदु श्रुति,
  15. ब्राह्मपुराण 53- ध्यानयोग विवर्जिताः -भक्तियोगदल्लि शक्तियिल्लदवरु यारु निन्नन्नु मोक्षार्थवागि शरण हॊन्दुत्तारो अवरुगळू संसारवन्नु दाट वैष्णव पदवॆम्ब मोक्षवन्नु पडॆयुत्तारॆ-
  16. काम्यपुरुषार्थॆगळल्लि आसॆयुळ गवनु, कर्मयोग, ज्ञानयोग भक्तियोगगळिन्द अवन्नु साधिसिकॊळ्ळॆ लु आग हॊदरॆ, हागॆये मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळ वनु, कर्मयोग ज्ञा नयोग भक्तियोगधिन्द मोक्ष. वन्नु साधिसिकॊळ्ळलु अशक्तनावरॆ, आ काम्मपुरुषार्थियू, फोकपुरुषा ुर्थियू आयौया फलगळन्नु न्या Pe हेळल्पडुव शरणा गतिउळदळी साधिसिकॊळ्ळलु शक्क, आ प्रपत्रियिन्दले परमात्मनन्नु साक्षात्तागिये पडॆयलु आगुत्तदॆ. पुनरा र्तियिल्लद मोक्षवु स्वतन्त्र प्रपत्ति यिन्दले पडॆयलु साध्य पम्बुदु तात्पर्य अहिर्बुध्न (संहितॆ-37,25,.25,21 693 साध्योपाय शोधनाधिकारः अतः ‘सदा भगनत्स रणे सर्वा धिकारत्व वक्‌ साज्लमान ध्याननिशेषम्‌ सर्वाधिकारमनॆ) याहिलुम्‌, भगनवद्विषयत्तिल्‌ अधिकारानुरूसमाह अरियलामळनुव्‌. ।) नथिरन रम्‌ निनैप्रदाह “नी सिन “टॆ नेण्णुमेल?: इत्यादिहळिरृडिये अनुसन्धिकृवुम्‌ ’ शुरै यिल्लॆ… yy (श्री भाष्यकाकै र्भरन्यासोपायस्य उसादेयत्त 'कथनवं्‌ (श्री भाष्यकाररु मिव्रुषाय निस्त य शिरियगद्यत्ति लुम्‌, पॆरिय गद्यत्ति लुम्‌ अरुळिच्चॆ य्‌दु ह वै कुण्ठगद्य त्तिलु नू षॆ यॆ च्चु ज्ज, क्या ट्ट, यिरुन्न नाल्‌ प्रा प्य आ रीतियल्लि “शक्त शक्त नुगुणवागि”धा;नवु’ ऒब्ब गॆ उपासनार्थनागियू मत्तॊब्ब निगॆ Wiss नागियू’ ‘विहि- नॆम्बुदरल्लि ’ दोषनेनू इल्लनॆम्बुरु pli इत हृ दयॆ. अन्नन्तक, अत्रॆ बनर्णिकरल्लियू स्वतन्त्र प्रसत्ति ‘निष्क रु eR अवरिगॆ. आषा सङ्ग (भक्रीियोगदल्लि आधिकारनिल्लदिरुवुदरिन्द्र. ; फलरूसवागियू- .भक्तियोगनन्नु -अनुस्मि सॆलागदॆन्दरॆ अदक्कू -साङ्गमान ध्यासनिशेषम्‌ ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु. हेळुत्तारॆ. अदागि, अङ्ग गळिन्द कूडिद ध्यान निशेषवु (भक्कि,छोग) सर्वाधिकारनल्लदिद्दुरू, :-भगनद्विषयरल्लि त्रैवर्णिक, अत्रैनर्णिकत्व्त रूपाधिकारानु गुणवागि, अरियॆलामळवुन्‌ - तनगॆ तिळिद मट्टिगॆ 1) “निरन्तरं निनैप्प दाह?” इत्यादि ऎडॆबिडदॆ “*भगनङ्कनन्नु ध्यान माडुवन्तॆ जु सङ्कल्पिसबेकु, इत्यादिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ अनुसन्धिक सवुङ्कुरैयिल्लै त्रैवर्णिकरादकॆ’ स्वाधिका `रानु गुणवागि अष्टाङ्ग योग “रूळवाद भक्ति योधनन्नु. Shs माडुवुदु” आत्रैनर्णिक रादकॆ स्वाधिकारानुरूपवागि स्रेनु ‘भकिरूसवाद अनुसन्धानवन्नु, माडलु यान दोषवू इल्ल. तिरुपु- कैैयाळ्वारवरु सङ्कर जातियल्लि- हुट्टि, तमगॆ. -ई ध्यानवु… बेकॆदु. प्रार्थिसि दुदरिन्द, इदु. वेद विहितवाद भक्तियोगनल्ल. . ‘प्रेमनूपवाद- निरन्तर भगसच्चन्तॆत्टॆ भाष्यकाररुं इत्यादि. ROARING ई स्वतन्त्रॆ स्पसत्तिरूस मोक्षोषायॆ निस्मॆयॆन्सु ‘त्रिओरङ्गगद्यदल्लू, शरणागति गग्यदल्लू. कृपॆमाडि णॆ, त्री वै कुण्ठ गद्यदल्लि” “त्री मच्च बाज यॆहगळंशरणमनुन्रजेत्‌”ऎन्दु नॊग हेळि आनन्तर इरुन्दनाळ्‌ प्राप रुचिकु लैयादे इत्यादि ई लोकदल्लि इरुव काल सर्यन्त प्रास्यनाद भगनदनुभनदल्लि हस कुलै यादे
  17. इरुन्दुरै प्पदुण्डुव्माऔ निमनीर्‌निरश्तमा स्वरा । भान वैत्रपाहिर्‌व;क न्न्नु शेर्‌ । आ परन्द शिं- वैयॊन्पि निन्न निन्नपा द-पूगयव्‌ p निरःतरन्निन्सै प्र दाह : नक्षॆ क्क ऎन्ता ॥ तिरुच्च ०दविरुत्तम 101 ऎलै भगवन्तन- ननगॆ वरगळनु ल्न कॊडबेकॆन्दु- नन्नॆ मनस्सिनल्लि नॆनॆदिद्द यादरॆ, `नि कल्या ण गुणगळल्लि मनस्सु ‘लीनवागि, अनवरतवू, निन्न पुद पङ्कजवन्नु. ध्यान माडुवन्तॆ, नीनु सकल कीकं, रुचिकुलै तत वळर्‌न्नु पोरुन्पुडि क्रीडान अनुसन्धान निशेषत्त्वै 1) “ततश्च ता क्माजि ेवनाय्कैव मनुस्सॆ रेत्‌” ऎन्रु तुडज्लु अरुळिच्लॆ य्‌ दार्‌. इप्रपन्ननुक्ळु 1) “पूशित्तु म्‌ पोक्किनेन्‌ पोदु? ऎस्लिर अनन्य प्रयोजन 55555559535 आना EES RSPAS SEC PIS NN वळन्नु ९ पोरुम्पडिक्कीडान नशिसणॆ अभिवृद्धवागुवुदक्कॆ कारणवाद अनुसन्धान निशेषनन्नु 1) ततश्च प्रत्यहं आत्मोज्जीननाय एवमनुस्मरेत्‌ - अनन्तर प्रतिदिनवू आत्मोज्जीन नार्थवागि हीगॆ अनुसन्धान माडबेकॆन्दु, लीला विभूति नित्य विभूतिगळन्नु वर्णिसि, उभय विभूतिनाथनाद भगवन्तनु त्री भूमिनीळा समेतनागि परमसददल्लि विराजमाननागिरुव सन्निवेश वन्नु नणि.सि, ननन्नु ऎडॆबिडजि ध्यानमाडुत्ता? यावाग आ भगवन्तॆन पाद सद्मगळल्लि कैङ्कर्य माडुत्तेनॆन्दु हम्बलिसुव रीतियन्नु वर्णिसिरुत्तारॆ. ऎन्रुतुडङ्गि अरुळिच्चॆ य्सा र्‌-ऎन्दा रम्भिसि अनुग्रहिसिद्दारॆ. इदर तात्सैर्यवेनॆन्दकि आत्मोज्जि भा प प्रतिदिनवू अत्यर्थप्रिय वागि दर्शनरूसवाद ध्यानवन्नु माडबेकॆन्दु गद्यदल्लि हेळिरुवुदु उपायरूपवाद भक्ति योगवल्ल. मत्तेनॆन्दकि, सागु गद्यगल्लू, श्रीरङ्ग (नमित) गद्यदल्लू स्वतन्त्र प्रपत्तियन्नु’ मोक्षार्थवागि विस्तरिसि हेळि वैकुण्ठ गद्यदल्लि शरणागतियन्नु मोक्षार्थवागि विधिसि, अनन्तर हेळिरुव ई ध्याननिशेषवु फॆलरूसवादद्दु ई लोकदल्लि इरुव काल पर्यन्त स्वॆयंस्सॆ योजनॆ वागि माडतक्कदुदु. आद्दरिन्द “ध्येोनारायॆणस्स्‌धा” ऎम्बदु भक्तियोग निस्मनिगॆ उपाय रूपवागियू, र्य प्रसत्ति निष्कनिगॆ फलरूसवागियू विहितवादद्दु. ई वाक्यवन्नॆनलम्बिसि स्वतन्त्र प्रपत्ति षैयन्न्ळु अल्लगॆळॆयबारदु. “आत्योट्ज ेवनाय’ त हेळिरुव वाक A मोक्रार्थवॆन्दल्ल. जि लोकरल्लरुन पर्यन्त, आत्मस्वरूपवु भगवच्चि न्तॆनॆ मत्तु भगवत्कॆ सतर गळल्लि निरतवागिरबेकॆम्बुदु’ तात्पर्य. इदे, “यन्मुहूर्तं. क्षणंवानि वासुदेवो न चिन्त्यते । साहनिस्त न्महॆच्छिध्रं साभ्रान्तिस्साच विक्रिया. । दस्य्यभिर्मुशितेनैन युक्तमाक्रन्दितुं भृ शव्‌ ॥ ऎन्दु हेळिरुव. रीतियल्लि भगनध्यानवे आत्म क्षेनुकरवादद्दु. आ. ध्याननिल्लदिद्दरॆ. आदे आत्म नाशनॆम्ब श्री सॊक्तियॆ तात्पर्यवन्कॊळगॊण्डिदॆ. ई
  18. इप्रसन्ननुक्कु *फूशित्तुं पोक्टिनेनि’पोदु? इत्यादि- ईस्पसन्मनिगॆ, भगवन्तनन्नु
  19. वैकुण्ठ गद्य-अनन्तर प्रतिदिनवू तन्न उज्जीवनक्कोस्कर हीगॆ अनुसन्ध-न . माडबेकु,
  20. तरित्तिरुन्दे नाहवे ताराकणप्पोर्‌ विरित्तु रैत्तवॆन्ना हत्तुन्नॆ त तॆरित्तॊदि वाशित्तुं केट्टु ० वणङ्गि, व्व9पट्टुं पूशित्तुं पोक्किनेन्‌पो दु॥ नान हन्‌ तिरुवन्दादि 63 ऎलै शेषशायिये, नन्न आत्मवु धरिसिरलु, निन्नॆ गुणगळन्नु, बरॆदु, ओदि, इतर मूलक केळि, निन्नन नमस्करिसि, अनुयात्रॆ माडि, पूजिसि नन्न कालवन्नु कळॆदॆनु. 695 साभ्योषायॆ शोधनाधिकारॆः वतान ‘पूजानि शेषत्कॆ “अथ परमै कान्तिनो -भगवदाराधन : प्रयोगम्‌ सक्ष भिगवत्तॆ. जय ९५८3. परनैैकान्ती “ भूत? ऎन्रु- तुडज्लू. नित्य 3 ले-“अठ ैर्थप्रि शा- निरत निशदतम प क्रत्यस्सरूसानुध्या नेन ध्यायन्न्हा त ऎन्रु मरुळिच्चॆ य्‌दार्‌, अभिगमनादीनां स्वयं प्रयोजन तेन कर्रवृत्व । इप्पॆडि अनन्य प्रयोजन निरन्तर भगनदनतसन्धान lI ले- भगवच्छास्त्रॊ क्ष मुवताय्‌्‌, व्यासदक्ताडि मतज्ज ळोडुवमु्‌ सङ्गतनताय्‌, 1) “मरस्ति ST SN NS 201बौ१ पूजॆसियू कालवन्नु कळॆदॆ. ऎन्ट्टिर इत्यादि ई रीतियाद अनन्य प्रयोजनवाद पूजा विशेषवन्नु आथपरनैैकान्तिनो इत्यादि आनन्तर , सरमैशान्तिगळिगॆ भगवदाराधन, प्रयोग हेळुत्तेनॆ. भगॆनन्तन कैङ्कर्यदल्लिये, प्रीतियुळ्ळननागि,: . सरमैकान्तियागिद्दु कॊडु, इन्नु तुडङ्गि ऎन्दारम्भिसि. नित्यग्रन्थदल्लि “अत्यर्थप्रि याविरत. निशदतम प्रत्यश्चरूपानु ध्यानेन ध्या यन्ना सीत… बहळ प्रियनाद, विश्रान्तियिल्लदॆ, निशदतमवाद मत्तु प्रत्यक्ष त बग्ग ध्यानरूप ज्ञानदिन्द्य भगवन्तनन्नु ध्यानमाडुत्ता कुळितिरबेकु) ऎन्दु अनुग्रहिसि द्हाकॆ.. इदर तात्पर्यवेनॆन्दकॆ, `अभगमन्नु उपादान, इज्या, स्वाध्याय योगनॆम्बुदागि दिवसद कालवन्नु साञ्चरात्रोक्त रीतियॆल्लि विभाग . माडिकॊण्डु. आयाया कालगळल्लि विहितवाद कैङ्कर्यगळन्नु स्वयं प ्रैयोजनॆपाद. भगवद्य्यानदिन्द- कूडिदुनुगळन्मागि माडबेकॆम्बुदु. प्रपन्ननु भगवदभिमनाडिगळन्नु माडबेकु काल विभागादिगळन्नु माडलु प्रमाणगळु बेडवे ऎन्दरॆ, अदन्नु फिसूपिसुत्तारॆ, इप्टडि अनन्य प्रयोजन इत्यादि - हीगॆ. अनन्य स्रयोजनवाद. निरन्तर भगवदनु सन्धान सरिवाहवाद कैङ्कर्यवु पाञ्चरात्र संहितादि भगनच्छास्त्रैगळन्लि हेळल्पट्टिदॆ. हागॆये इद्दु व्यासदक्तादि महर्षिमतङ्गळोडुम्‌ सङ्गॆतनाय्‌ - न्यासॆ स्क्रृत्रि दक्षस्ट्र्यृतिगळल्लि कालनन्नु ऎम्बागियॊ, स्य मू निभाग’ माडिरुवुदरिन्द हॆच्चु… कडिमॆ. इद्दरू, कैङ्कर्यगळु सरपणिगळ हागॆ सेर सेरि माडल्प डबेकॆन्दु जेळिरुवुदरिन्दलू भगसज्छास्तॆगळिगू, स्मृति वचनगळिगू परस्कर’ हॊन्दाणिकॆ इडि ऎन्दु तात्सस्य.
  21. “मरन्तिह्ह्यं? इत्यादि हेळल्पट्ट ‘आळ्वारवर. पाशुरदल्लियू, SESS नननु (1) (2) मरन्तिह्रमनमॊित्तु वञ्जमात्रि. ऐम्बुलन्‌गळडक्कि इडर्‌ पारत्तुन्सम्‌ तुरन्दु, इरुवुपॊॊ ट्रदेत्ति ऎल्लॆयिल्ला त्तॊन्नॆरिक्कण्‌ निलै निन्रतॊण्डरान, अरन्तिपटूम्मनत्तवर्‌ तम्‌ कतियैॆप्पॊन्नि अणियरङ्गत्तरवणैयिल्‌ पळ्ळि कॊळ्ळुव श्रीमग्रहस्यतॆयसाके 696 हुवा, ऎन्लिर पाट्बल्‌, 2) “इरुमु पॊ त देत्ति ऎन्लिर साशुरत्तु क्कु. निनक्सित माह घट्ट सॆ पॆण्णिन काल निभागत्तॆ
  22. “अभिगर्च्छ हरिं प्रातः सश्चाद्द ळकासााहित अर्चयन्त्न ततो देवं ततो मंर्त्रा जपन्नसि । ध्यायन्न नि परन्देनं कालेषूक्तेषु सजज वर्तमानस्स दाच्छॆवं पाञ्चकालिकवर्त नौ Il स्वार्जितैर्गन्ध पुष्पादै फशैभैशृक्त 3नं रूपतः । आराधर्य हरिं भक्ता किगमयिष्यामि वासर्रा ॥? ऎन्रु भाष्यकारर्‌ अरुळिच्लॆ य्य कैेट्टु, वङ्गि पुरत्तु नम्मि सितृत्ति ले सज्ज ्रहित्तार्‌. इप्पडि पॆरिय जीयरुळ्सिट्टार्‌ नित्यब्गळिलुव्‌ कण्णुकॊळ्ळदु. इव्वत्तिलुळ्ळॆ
  23. इरुवुुप्पो । देत्ति इत्यादि-सञ्च काल विभागवाद कालगळल्लि भगवन्तनन्नु स्तोत्रॆ, माडि, ऎन्दु हेळिरुव. पाशुरक्कू निवक्रितनागि आचाशृरुगळु व्याख्यान माडिरुव. काल विभागवन्नु, 3) अभिगच्छन्‌ हरिम्प्रातः इत्यादि रीतियल्लि भगवन्तनन्नु आराधिसि मन्त्र. जस. पूर्वक ध्यानमाडिकॊण्डु कालवन्नु कळॆयबेकु, ऎन्दु भाष्यकाररु कृपॆमाडि हेळिदुदन्नु केळि कॊण्डु वङ्गिपुरद नञ्जिगळु तम्म नित्यग्रन्थदल्लि सङ्ग्रहिसिरुत्ताकॆ. 4 श्लोकगळु भाष्यकाररु हेळिदुवु.. इदन्नु नङ्गिपुरद नम्बिगळु हागॆये तम्म. नित्यग्रन्थदल्लि ‘शिरूपिसिरुत्ता, कॆम्बुदु सम्प्रदायॆज्ञर प्रामाणिकवाद मातु. इप्प डि सॆरियजीयरुळ्ळि ब्ब्रा र्‌ इत्यादि. हीगॆ सॆरियजीयर्‌ - नञ्जीयरु- मॊदलादवर नित्यग (न्थॆगळल्लियू नोडिकॊळ्ळु सवदु. श्री भास्यकारर संस्रदायस्थराद अवर शिष्य प्रशिष्यरु गळ नित्यग्रैन्थगळल्लि वैषम्यगळु. इरुवुगु आयाया संहिता विशेषगळल्लि हेळुव विकल्पगळिन्द निरन्तिह्टूल मायोन्य कृण्मॆन्‌ कण्‌गळ्‌ नीर्‌ मल्‌हवॆन्रुकालो निर्कुनाळे ॥ पॆरुमाळ्‌ तिरुव) 1-7 क्रूर स्वभावदिन्द तुम्बिद मनस्सन्नु बिट्टु कापट्म स्वभाववन्नु परित्यजिसि, पञ्चेन्द्रियगळन्नु अडगिसि, अदक्कॆ विरोधिगळाद कष्टगळन्नु बिट्टु, पञ्चकालगळल्लियू भगवन्तनन्नु स्तोत्र माडि, ऎल्लॆयिल्लद अनादियाद सन्मार्गदल्लिये प्रतिष्ठि तरागिरुव भगवग्यक्तरागि, धर्मवु प्रकाशिसुव मनस्सिनिन्द कूडिदवर सन्मार्ग वन्नु अनुसरिसि, अलङ्कारदिन्द कूडिद श्रीरङ्गदल्लि आदि शेषन मडियल्लि मलगिरुव ज्योतिर्मयनाद, आश्चर्म गुण चेष्टितगळिंव कूडिद भगवन्तनन्नु नोडि नन्न कण्णुगळु आनन्द. बाष गळन्नु सुरिसुवन्तॆ यावत्तिगॆ इरुत्तेनॆ.
  24. अभिगच्छन्‌ हरिम्प्रातः- इत्मादि बॆळिग्गॆ भगवन्तनन्नु अभिगमनकालदल्लि नमस्करिसि, आनन्तर. उपादान कालदल्लि अवन पूजॆगॆ बेकाद तुळसी पुष्पुदिगळन्नु सङ्ग्रहिसि, अनन्तर अवनन्नु इज्कॆयल्लि पु जिसि, मन्त्र जपगळन्नु माडि अवनॆन्नु योग कालदल्लि ध्कानखोगदिन्द ध्युनमूडि, हीगॆ ऐदु कालगळल्लियू, तानु सम्पादिसिद शुभ्रवाव गन्ध पुष्पधूप दीपादिगळिन्द तन्न शक्त नुरूपवागि हरियन्नु आराधिसि कॊण्डु कालगळन्नु कळॆयुत्तेनॆ. (वङ्गि कारिका- 4, 35. 36) 697 साध्योनायॆ :शोधनाधिकारः नैषन्यूज ळ्‌” अव्टो संहिता विशेषज्ञळिले’ कॊल्लन्न विकल्पज्ल ळाले`’ सज्जि तज ४९, इप्प डियाहै याले 3) न देवलोका क्र मुणिं” 4) आब्‌ ांस्तु; सह जॆ जेह्यागि 5) “यत्र कुत्र कुलेनासो’: येसु फय- ‘भवोस्रुनॆ!: । तद सैल भोगेस्य्कात्सदा सर्वत्र ने- रतिः ।: भ्य सर्मणामनसा वाचा. de Tuan I त्वां विना नान्य मुद्दिश्य ‘करिसै े किञ्चिदप्यहनु*:।3 । - 6) “तनक्केयाह वॆनॆ कॊळ्ळु हत ‘ऎन्नि रपडिंयो- ‘भॆगॆवत्रीतिनात्रं” प्रयोजन मान बॆ जृ :र्यत्रि लेस्वा “श्य (हॆदिष्ट मा यिकुजॆ हॊरु शास्त्रि ट्‌ क्रियै य क्कॊ अड EM RS मुक्क प्राप्त न्न 5 सङ्गतङ्गळ्‌ - हॊन्दिकॊडिनॆयन्टे. ’ हीगॆ-अभिगनुनने–नॊदलाद ध्यानान्तवाद भगनत्च्यङ्कर्य गळिगॆ साम्पुदायिकत्वॆन्नु तोरिसि- अभिगमनादिगळन्नु स्वयं प्रैयोजनवागि- माडबेकॆन्दु इप्प डियाहै हार ऎन्दारम्भिसि. निरूपिसुत्तारॆ.” अदागि स्वयं.” प्रयोजननागि ’ स्रॆपश्त्य्यु त्तर “लद ‘ध्यानादि कैङ्कर्यगळु निहितगळाद्वरिन्द- 3) न देन रोकाक कृमणं, 4) भषांसं, सहवैदेह्या 5) यत्रकुत्र कुलेनासः 6) : तनक्केयाह इत्यादिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ भॆगवफ्रीति मात्रॆ स्न heute कैङ्कर्यदल्लि स्वाचार्योपदिस्टवागिरुवदॊन्दु शास्त्रीय प्रक्रियॆयन्नु स्वीकरिसि यथाकाल नित्यादि सञ्चकालानुगुणवागि अन्वयिसुवुदु. प्रा i
  25. ‘नडेषलोकाक्रमणं,’ नामरत्वमहंवृणे 1”. ऐश्वर्यंवूपि लोकानां कामयेनत्व याविना ॥ » हा ई. निम्मन्नु बिट्टु जेवलोकफ ऎसवू-, बेड… अमरत्ववाद सता नुभव रूपवाद आनन्दवू ; बेड, लोकगळन्नु Weep ऐश्व क्य वू बेड.
  26. स्वामि, pp वै देहियॊडनॆ बॆट्ट गळ तप्पलु प्र देशगळल्लि विनोदवागि कालकळॆयुवाग, निम्मिब्बरिगू, नानु सर्शदेशॆ सर्वकाल सर्वावस्कोचि तवाद स र्वशेष वृत्तियन्नु हगलू रास्तियू “माडुत्तेनॆ ऎन्दु लक्ष्मणनु श्रीरामचन्द्रनल्लि विज्ञापिसुव मातु. । ३
  27. जितन्तॆ स्तोत्र (2-8-9) ननगॆ ऎल्लियादरू वासविरलि, याव ‘जातियॆल्लियादरू जन्मॆदिरलि,. ननगॆ निन्न दास ’ वृत्तियल्लिये x त इद्दरॆ साकु, मनोवाक्कायगळिन्दॆ, निन्नन्नु बिट्टु बेरॆ यारिगू एनन्नू माडुवुदिल्ल.
  28. ऎनक्केयाळ्‌शॆय्‌ ”ऎक्कालुत्तुम्‌ ऎन्रु, ऎन्‌ मनक्के वन्दु इडैवीडिन्रि मन्नि, तनक्के याहऎनैक्कॊळ्ळु मीदे ऎनक्के कण्णनै यान्‌कॊळ्‌ शिरप्पे Il “ऎल्ला कालदल्लियू ननगे कैङ्कर्यवन्नु माडु”, नीनु बिडुविल्लदॆ नन्न्न मनस्सिनल्लिये नॆलॆसि, निन्न प्रयोजन क्कोस्करवे ननन्नु अङ्गीकरिसबेकु, नन्न प्रयोजनॆक्कल्ल ऎम्ब ‘इदे स कृष्ण प्लपरमात्मनन्नु पा ्रर्थिसि पडॆयुव उत्तमवाद पुरुषार्थ, प्रीमुद्द ्रैहॆस्यत्रयसारी * 698 ak *निभिगमुनादि नित्य नैमित्तिकाना नुनेशानर्थ परिहरॆकत्वस्क्यृकथ्गनम्‌ , इप्पडि नित्यमाह विधिकृिर भगवदभिगमनादिहळिल्‌’ ’ ‘कोकायतिककैप्सोले ख्याति लाभ पूजॆ ैहळुक्यापवादल्‌ कन्य ज्ञान नैराग्यङ्गळिल्लादारैस्सॆ ैप्फोले प्रयोजनान्तरत्तु काह वानल्‌. ; पूर्णोषायरल्ला वाक्सिफ्रॊ (ल्रे नोक्ण्‌र्थमाहनादल्‌, । आन्रिक्के मुक्तर्किप्पॊ के स्वा मभिमतत्तॆ नडत्त wR मॆप्सिर “रुचियाले यथा गतॆ स्वयं न प्रन्नत्तियुक्कि ज्ञ न’योजनमाह “अन्य डक” ‘‘मायिकुक्कुव्‌.. यज वि तो जर्‌ इन शब्दं, भिगमनादिहर्ळ, 1५रुशिन अन्य चित्त अना स भिगमनमुं प ‘माहिर-‘छिद्रज्छळ” अनर्थ रं- इ- अन्याभिगमनादि पञ्चकानां ग ज्‌ र्य लि. 8 (। १. ` अन्याभिगमन माहाजदॆन्नु विण्डत्तॆ1) -इनिप्पोय्‌… ऒरुर्व. तनक्कुप्पणॆन्नु कच्छित्यल्लि निर स र्निशाय्कॆ यगिवु कण्हूय्‌. ऎन्रु नरिय ्यानरुळस्टसत्यधार्‌. क्‌ ’’ भगवदभिगमनादि पञ्चकाल कग्ग अन्ययजनादि दोषगळु. उम्भागुवुदिल्ल. . इप डिनित्य माह निद्यादि-हीगॆ. नित्यवू माडबेकॆन्दु. निधिसल्पडुन भगनदभिगमनने’ नॊद लाद पञ्चकाल " किङ्कर गळन्नु लोकाशीतरैप्पोले - इत्यादि - नास्तिकर हागॆ, ख्यातिलाभ पूजॆगळिगागलि, तत्वज्ञान नैराग्या दिगळिल्लदवर हागॆ प्रयोजनान्तॆरक्कागियागल्कि, -पूर्णो पायरल्लादारॆ प्प पी. उपायानुष्माननॆन्नु माडदवर हागॆ नोस्रार्थवागियागलि अस्रिक्के- इल्लदॆ मुक्तर “ग स्वाविंय अभिमतत्तॆ ह pn आनुष्कि सबेकॆम्ब Se प्रीतियिन्द, शास्त्रवु हेळद रीतियल्लि स्वयं ‘स्रैलोजननागि जिन्दाल्‌ इत्यादि -. माडलु तॊडगबॆ-कु. पिसि माडुवुदरिन्द ई अभगनुनादिगळु अन्याभिगमनवू’ अन्यार्थ प्रवृत्तियू अन्ययजनमुम्‌ - अन्यर पूजॆयू, अन्यशब्दगळ्ळू अन्यचिन्तॆयू आहिर-आगुनॆ .’ छिद्द गळु प्रवेशिसदॆ कटिकमायिरुक्ळुम्‌-कोटियागिदुत्त दॆ.. र अदाग्गि प्रपन्ननु स प्रसम्यत्त रॆ’कालदल्लि पञ्चकाल परायणनागि भगनत्सॆ ृङ्कर्यगळन्नू माडुत्तिद्दरॆ, जीवतान्तर ‘भजनादिगळू,, तन्नामो च्चारणादिगळू, अर्थकामादि चिन्तनॆयू, इल्लदॆ इरुनन्तॆ ई कैङ्कर्यगळु र द्रनाद कोटि यन्नु कूकिदन्तॆ अवुगळिगॆ प्रतिबन्धकगळागिरुत्तॆ नॆयॆन्दु’ शात्पॆर्य. डैटि (क इवुगळन्नु विनरिसुत्तारॆ. आदागि, अना ळिगमननु्‌ आहादु इत्यादि- अ्यपुरुषर मत्तु अन्यदेनतॆगळ. सॆरियाळ्वारनरु. बळिगॆ कृसॆ होगबारदॆम्बुदन्न्यु माडि- हेळिरुत्तारॆ”, .अन्यार्थ V इनिप्पॊ स्र वृत्ति य्‌ ‘इत्याडॆ? ऒरुवन्‌तनक्कु भगवदाराथन इत्यादि, न सैतिरिक्तग ऎन्दु
  29. उनक्कुप्पणि शॆय्‌दिरुक्कुं तवमडैयेन्‌ इंिष्टेय्‌ ऒरवन्‌ तनक्कुप्पणिन्दु कडैत्तलै निरै ैनिन्‌शाय्कॆ अौिवुकण्डाय्‌ । पु.1.नो, 699 साध्योपाय कोधनाधिकारः २. अन्का र्थ प्रवृत्ति याहा दॆन्नु निडत्तॆ यम्म 2) “कूक्सि शोरिनै वेण्णु वदिल्लॆ yu ‘ऎन्र हञ्चि फन्‌. । ३ अन्य यॆजन माहादॆन्नु मिडत्तै 3) “उप्तित्तु मत्तॊरु तॆय्‌वम्‌ शॊट्टूळवन्कॆ यल्ला ल्‌? ऎन्रु म्‌, 4) चीवनिनॆ ) रुमानक्कल्लाल्‌ स्पूपुम्‌ सि ळाद स्न योजनक्कागि प्रवृत्तियु कॊडजॆम्बुदन्नू 2) कॊरैशोरिनैनेण्डुवदिल्लॆ -ऎन्दू हेळिद्दारॆ, अन्यंयजनम्‌ इत्यादि - इतॆररन्नु पूजिसुवुदु ads दळु. 3) उफि त्तु मॊ रु- इत्यादियागि व.नस्सिनिन्द भगवन्तनन्नु बिट्टु देनतान्तरनन्नु नॆनॆगु भजिसुवुदिल्ल. 4) तेवनॆम्बॆरुमानक्कल्लाल्‌-इत्यादि जगद्दा'जारलीलनाद भगनन्तनिगल्लजि- ब्रह्मरुण्ड्रीद्रा पुनत्निनैक्किळ्ळ प्पु दुवविकाट्नॆ उन्‌पॊन्न ढिवाट्रहवॆन्रु ॥ । इनक्कुरवर्‌ पुदियदुण्णुं व्यथिट्‌ मालिरुञ्जोलैयॆन्दाय्‌ ॥ पॆरियाट्रवार्‌ तिरुम्मा8 5-3-3 तिरुमालिरुं जोलॆयल्लिरुव स्वामि ! निनगॆ कैङ्कर्य माडुत्तिरबेकॆम्ब तपस्सन्नु माडिरुवॆ. निन्नन्नु बिट्टु मत्तॊब्बनिगॆ तलॆ बागि अवन मनॆ बागिलल्लि निल्लुवुदेबुदु निन्न तेजस्सिगॆ “हानिकर- : हॊल गद्दॆगळल्लि बॆळॆद हॆ इदाद भत्त रागि, जॊ ळगळ तॆनॆयन्नु निनगॆ मॊदलु "समर्पिसि निन्न बङ्गारदन्तह पादपद्मगळिगॆ जयवागलि ऎन्दु हेळि अनन्तर अल्लिय' रै तरु" हूस भत्त मॊदलादवन्नु i माडुत्तारॆ. :
  30. नॆडुमैयाल्‌ उगेpमळन्दाय्‌: निन्मला नॆडियाय्‌ अडियेनै - पत्त गर यः कुडिमैैकॊळ्वदरॆ $युरवेण्डा कूरैशोरिवै वेण्डुवदिल्लि व ॥ . अडिमैयॆन्नुमक्कोयिन्मॆ याले आङ्गङ्गे अवैपोदरुं कण्डाय” _ । कॊड्सुमैक्कञ्चनैॆ क्कॊन्रु निन्‌तादॆ क्लॊत्तवन्‌ तळ्ळॆकॊ ळ्‌ विडुत्ताने ॥ पॆरिय) तिरु (5-1-4). दीर्फ्थवागि बॆळॆदु सप्तलोकगळन्नु आळॆदुकॊण्डु निर्शलनाद. त्रिविक्रमने, नन्नन्नु निनगॆ दासनन्नागि माडिकॊळ्ळलु, संशयपडबेड. उट्टुकॊळ्ळलु बट्टॆयन्नू उटमाडलु अन्नॆवन्नू निन्निन्द यारू याचिसुवु दिल्लि भगवदाराधनॆगॆ उपयुक्तवल्लद व वस्त्र गॆगळू ऊटगळू ननगॆ बेडवॆन्दु तात्ट्रर.. निन्न दास्कवॆम्ब साम्राज्य “वन्नु पडॆदिरुवुदरिन्द ऊटवसतिगळु अल्लल्लॆ े ‘सिगुत्तवॆ. क्रूरनाद कंसनन्नु नॊन्द निन्न तन्दॆय पन्दनगळ वन्नु बिडिसिदन्तॆ निन्न कैङ्कर्य विरोधियाद पापदिन्द नन्नन्नु बिडिसु.
  31. *उन्नित्तुवुट्टॊरु तैय्‌वम्‌ तॊट्रसिळ्‌ अवॆनैयल्लाल्‌, नुम्मिच्छॆैशॊल्लिनुम्‌तोळ्‌ कुलैक्कप्प डुमन्कॆ मीर्‌ । मन्नप्पडु मरै वाणनै वण्‌तुवराप मन्न नै k एत्तुविन्‌ बत्तु दलुम्‌ भय H स तिरुमाय्‌ म्यागि (4-5-10) भगवन्तनल्लदॆ मनः पूर्वकवागि बेरे देवतॆगळन्नु फ्लॊजिसुवुदिल्ल. निम्म आशॆयन्नु हेळि ’ निम्म तोळु मॊदलाद आङ्गगळु अडुवुदरिण्ड अंवरॆ देवतान्तरिगळि प्रीतिगोस्कर नर्तनादिगळन्नु माडि शरीर श्रमवन्नु पडॆयुव तायन्दिरे, वेदह ्रतिपाद्यनिद, उज्वलवाद द्वारकॆगॆ राजनाद भगवन्तनन्नु स्तोत्र माडिरि, अवनन्नु नॆवस्य्करिसि नर्तन माडिरि.
  32. तेवुमॆप्पॊरुळुं पडैक्क, पूविल्‌ नानु ऒहनैप्सडैत्त । तेवनॆम्बॆरु मानुक्कल्लाल्‌, पॊवुम्पू शनैयुन्तहुमे ॥ पु, ति नो.श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी - 700 युम्‌ तहुमे? ऎन्रुम्‌. 5) “ईन्नोळिरुक्क मणॆ : नीराट्ट” ऎन्रुम्‌, 6) मत्तिजळ्लोर्‌ पुदुद्डॆ य्‌वम्‌ कॊण्णा डुस्रॊण्णेर्‌ सॆत्तत्तायिरुक्क समनॆ वॆन्सि राट्टु! दिको माट्टाद ‘तहवत्ति रे ऎन म्म, इत्यादिहळाल्ले चरुळिचॆ फो हळ्‌. सप्रॆर्षि सॆंवादत्तिलुन्‌ 4 दिगळिगि पूजॆयु युत्तवे, युक्तवल्लवॆन्दु भान. 5) ईन्रॊ (ळिरुक्क मसण्यॆन्सि ेराट्टि इत्यादि हॆत्ततायियु इरुवाग अवळन्नु बिट्टु मरद गॊम्बॆगॆ नीरु स्नान मडिसुवुह 9 ड्य मट्रं गोर्‌ पुदुदज्जैवम्‌ इत्यादि नारायणनन्नु बिट्टु शब्दादि विषयगळल्लि आान्यलृतकिनॆ आ वरगळिगोस्टर हाग ऒन्दडि जीवरन्नु. PE चसलकी ऎन्दु निन्दॆ. नीवुगळु माडक्णन पूजॆयु हॆत्त तायिय. शुश्रूषॆयन्नु माडदॆ, : नुरद गॊम्बॆगॆ बसि नीरिनल्लि सा सन माडिसि शुश्रूषॆ माडुवन्तिदॆ. निरर्थकवादद्दु ऎन्दर्थ. आ- रीतियल्लि भगवन्तनन्नु- बिट्टु ‘जेवतातर भजनवु निन्द्यनादद्दु अदरिन्द भगवन्तन कृपॆगॆ पात्न क्ररल्लदवरागिद्दीरि. ई हडगि ननन्‌ भजनवु कूडदॆन्दु आळ्वारुगळु कृपॆयिन्द. हेळिरुत्तारॆ. सप्तर्हिसंवादत्ति लुम्‌- त्का ऒन्दानॊन्दु हौलरल्लि प्रष्ठर क्षेत दल्लि क्रमवु तलॆ दोरितु.. आग अल्लि तपस्सन्नु भॊ खहिगळु तावरॆ पुष्कुकॆणियल्लिद्द बिसगळन्नु-तावरॆगॆड्डॆगळन्नु आगॆदु तॆगॆदुकॊण्डु होगि आहारावागि इट्टुकॊण्डिग्दरु. ऒन्दु दिवस इवरुगळु माध्याह्मि कस्मानक्कोस्कर कॊळक्कॆ होगिद्द. समय देव जातियन्नू. मनुष्यादि सल पदार्थगळन्नू सृष्टिसलु. नाभी्‌मलदल्लि ब्रह्म! देवनन्नु सृष्टिसिद, जगद्वा माल लीलनाद भगवन्तनिगॆ अ हूवू, पूजॆयू इतर-रेवतॆग-गॆ सल्लतक्क ज्ज €, फड्कॆ याण्डिक्कु (ब्रह 6 देवप्प तहानु, पिच्चै याण्डिक्कु (शिवनिगॆ) पूशनैतॆ सासु ऎम्बन्दु. हळबर मातु. ।
  33. ओ!ओ! उलनिनिनियलॆ स्वी 1 ईन्रॊ रुत मक्कॆ नीराट्सि * पत्तॆ त्तिडॆन्दुण्डु मिख्फिन्हळन्दु* तॆ; तुर्क €दळिक्कुं नॆनिदल्‌ पॆरुङ्कडवुळ्‌निर पुडैप्पलताफिरि दैय्‌वम्‌ पेजुरल्‌ नॆडु प्लछरिऎण्ण्‌ मैपॊरुन्दक्कुट्टि * fi मुदला अल्वनमयुलुम्‌* इन्फॆय शॆय्‌है इन्बुतुन्बळि* तॊन्मामाय प्पि ब्बरवियुळ्‌ नीङ्गु* पन्मा- मायत न्दुमानळिल्‌न्से 1 तिरुवाशिरि सुम्‌ (6)- इदेनु लोकस्वभाव, तायियु घॊवाग अवळिगॆ शुश्रूषॆ माडुवुदन्नु बिट्टु, मरद बॊम्बॆगॆ ‘स्मन माडिसि श-श्रूषॆ माडुवुदे, ।
  34. पेयिरुक्कुम्‌ नॆडुवॆळ्ळम्‌ पॆरुविशम्बिन्‌ मीदोडि प्पॆरुहु कालम्‌ तायॆरुक्कुम्‌ वण्णमे उम्म्यैत्तन्‌ वयिट्टरुत्ति उय्यक्कॊण्डान्‌ । पोयिरुक्क मट्टिङ्गोर्‌ पुडुदै यवव कॊण्डाडुम्‌ तॊण्डीर्‌ पॆट्टतायितुक्क मण्यॆवॆन्नि-राट्टुदिरो माटान तहव क्रीरे ॥ पॆरि, तरु (11-6-6) निम्मन्नु तायिय हागॆ तन्न हॊट्टॆयल्लट्टुकॊण्डु कापाडि नीवु उज्बीविसुवन्तॆ. स्वीकरिसिद भगवन्तनन्नु बिट्टु अर्थकामगळल्लि चापल्यवुळ्ळ नीवु देवातङ्गळन्नु पूजिसुवुदु न्यायवे ? ? हडॆदॆ तायियन्नु बिट्टु, मरद गॊम्बॆगॆ बिसि नीरिनल्लि स्नान माडिसुवन्तिदॆ इदु आचीतन? कै फलवन्नु णॆ इडलु शक्तियिल्लदन्तॆ, देवत- न्तर गळिगॆ फल प्रधान शक्तियिदॆये, “अन्तर्का मियाद भगवन्तनल्लवे फ फलवन्नु कॊडुववनु, 701 क साज्योपाय शोधनाधिकारः yt निष्णुं ‘ब्रह्मण्य- देनेशं सर्व. देव (लोक) pe ओ-५६ acct; त्रॆ रोत्यट्पति’ संहार- सृष्टि हेतुं”निरीश्वरवः-17 ५७55 1१2 १६५ KT इ . “२4७ अधॊकारं ‘निधातारं सन्धाता रं- जगद्गु रुव 4 द्लाडॆषड २८30 ऊं निहाय स भजत ैन्यं बिसस्तॆ िन्यं करोति. यः ।… ncuok ws sy 61 Ws . विष्णुधर्म स परो नस्याः त्‌ न धर्म. पराज्कु- खः । - त कुधर्म, वृत्त शीस्ट्यात्स्‌ बिसस्तॆ सनं, करोतियः॥।. ऎन्रु म्‌ ke ह ग्गॆ ४”, अन न्यकट्रस माहानदॆन्नु जा 1). “वायक्कॆ यल्लदु वाटत्तादु स्ट ‘हल्लि wt कृश्टि ब्राह वेषदिन्द. बन्दु आमिर्‌: 'शेखरसिट्ट द्दॆ. PY: गॆड्लगळ्नल्ला 'कौणऔ 'भगनन्तन' 'कुरिशु 'ऎत्तिकॊण्डु” शशिसलु तम्म आराधनॆयन्नु होगॆ ल्ले आरिसिदरु. "याको ट्टि ट्र डस. माडलुसळ्तुमिसि 'ऒब्बकौ'कद्दि पवु ' खुहिगळु 7) रुवुदागि ''निष्णुं : भगनन्निनेदनक्कॆेण्डिट्टिद्दु? “माध्याह्मिकनन्नु-*- Pal ब्रह्मण्य' 'जिस-तामकि जीनेशॆं Sided ऎन्दारम्भिसि .गॆड्डियन्नु .'तावकॆ::”गॆज्जॆगळन्नु मनॆगॆ- हेळल्लुट्टुजि. :कद्दुवनन्नु ॐदु :तावरॆ “निन्नु वन्नु. गॆजि गळन्नु चिट्टु? ‘कद जेपॆशान्तिरगळन्नु. वनु, “मूरुकोकक्कू ‘भजिसुवननागलि, ; स्वामियाद - A, सृष्टि- ‘स्थितिसंहार” ‘विष्णुधर्म- शीीलनाद -षरनल्लथॆ, :महा निन्नु, हीगॆ धर्मनराष्टुखनिङ्गि” शनसिरुवुदरिन्द कूडदॆन्दु ई सस्त्रयषिगळ देनतान्तर उत्सितनाड सुवाददिन्द भभनवु वृति, साब नापकार्यवॆन्देर्सडुनॆ. नडतॆगळिन्द ‘‘कूडिदवनागि’ आगलि”, नर्पडुन, दॆ. ऎरि उद ्बं(इछ्ली आन्तह ऒट ऒरॆ ऎन्दु. शॆहिसिदरु. सा अन्यकीर्तन माहादॆन्नु निण्डत्तॆ, 4 -भगवद्द यति leit देवतां तरगळ सॊ तनु कूड दॆम्बुदन्न्मु 1) वायनन्कॆ यलदु बायियु भगवन्तनल्लदॆ’ इतररन्नु स्रुतसुवुदिल्ल $ «
  35. इतिहॊ॥ समुच्चय 12- 77 ठाव! गॆड्डॆगळन्नु कद्म वनु ब्राह्मण समूहक्कू देवतॆगळिगू स्वामियू तनगॆ ईश्वरान्तर रहितनू, सर्वलोकगळ जनरिन्द पूजिसल्प ‘डुनवनू, मूरु लोकॆगळिगू व्य ह्म ‘समष्टि सृ सृष्ठि स्थिति संहारगळन्नु माडुववनू आद महा, विष्णु वन्नु बिट्टु इतरॆ देवतॆगळन्नु पूजिसुववनन्तागळि, अप्‌ वैष्णव धर्मपरायणनल्लदॆ, अदरिन्द पराज ज्मुखनागि, सगळ भस न pe, निन्द्य धर्मगळन्नु वृ त्रि यन्ना गि. उळ्ळवनागलि, इदु सप्तर्षिगळ संवाददल्लि हेळल्पट्ट निंवारूपवाद शाप, ओवि देवतु-तर भज नष निषेथ्य वॆम्बुदु प्रमाणीकरिस ल्प डुत्तदॆ,
  36. मुदल्‌ तिरुवन्दादि ।- A वाय्‌ अवनैयल्लदु वाट्रत्तादु-कॆ कैेउलहॆम्‌ औ च _तायवनै यल्लदु ताम्‌ तॆरॆ wy ‘मुलैनञ्जु ऊणुहवुण्डान्‌ उरुवॊडु पेरल्ला ८ NE काणा कण्‌ केळा तॆवि”” ’ & : p जि भ! x बायियु भगवन्तनल्लदॆ इतररन्नु ‘स्तोत्स ईाडुवुदिल्ल, कै लोकवन्नॆस्ला’ हडॆद ’ अवनन्नु ‘भिट्टु ‘चीरॆ यारन्नू नमस्करिस वुदिल्ल, पूतनॆ ऎम्ब राक्ट सिय विषस्तन्यवन्नु तनगॆ आहारवागि कुडिद भगवन्तन रूरिवनू आवन नामगळन्नू बिट्टु इतररन्नु ; ‘कण्णु’ नोडदु. किवियू केळदु.’’ Nk श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 703 २) “शॊन्न्नल्‌ निरोधमु** इत्यादिहळिले रु सुतं 2 ी आ 1 ,्र देवसिरा करुर्ते? ५. “अन्य सरियुर्व्‌? ऎन्रु चिस्तॆन मरुइच्जॆ माहादॆन्नु ऎन्रुम्‌, म्‌ & निडस्ति” “वरुजीवर्‌ 3) मत्तु “शकॆ. ळॆरॆन्रु” मतॊनि ऎन्‌ स्रि मत्तॊ रत ्रतलात्रन्मॆ कैयिव्‌ क अभिगमनादिदु अनधिकृ तानामुक्ता नर्थ निवारणं कथम्‌? , सिस्सॆमाराधनादि. क्त क्रमज्ञ ळिल्‌. “आनधिक्क तक्क. निश्त्यालज्ज ळॆल्ला त्व उुम्‌. तल्ल ळुक्कु ES NG REMOTE WBS: (इ ’ इ 2) शॊन्नाल्‌ निरोकभम्‌-इत्शाद स्रजोजनान्तर इ भगवद्व तरक, देवतॆगळन्नू मनुष्यरन्नू स्तोत्रमाडॆकूडदु ऎन्दु आळ्वारवरु कृसॆमाडि हेळिद्दारॆ. अन्य चिन्तन माहादॆन्नु मिडत्तॆ भगन7ृ ृतिरिक्ट्य चिन्त ध्यान नल ऎम्बुदन्नु 3) शिन्दै ह फिन्‌ इत्यादि. ननसु भगवन्तनु विनॆह बेरॆ विषयगळन्नु नॆनॆयुवुदिल्लः अन्दकॆ भॆगवद्द रिक्तगळाद’ बेकॆ ’ प्रबिसार्थॆगळॆल्लि प्रान्य बुद्धि यिल्लनॆम्बुदन्नु ’ भॆगवन्तने ‘अळिदिद्दानॆ.’ सस, 4) वकुजीवर्‌ मट्रु ळॆरॆन्रु इत्यादि ननगॆ आश्रॆयॆणीयरॆन्दु नीन विनह इतरॆ “बेनॆगळु इद्दाकिन्दु. नन्नॆ. मनसि स्व्हवू चातिसुनॆद्द, ऎन्दू क्‌ॆ माडि” हेळिरुत्तारॆ. । भॆगवधाराधनादिगळल्लि अधिकारविल्लदवरिगू. कै ङ्कर न सिद्धिसुव प्रकार “जपॆस्रॆसस्तीर्थयात्रा प्रॆव्ट फ्रैज्यामान्त्र त) साधकन । टॆ । देवताराधनॆं चैनस्त्री शूद्गॆ ्रैपतॆनादिषट्‌ [।
  37. -शॊन्नाल्‌ विरोथमिदु आहिलुं’ ‘शॊल्लुवन्‌ केण्मिनो ऎन्नाविलिन्‌ कवियानूरुवर्कुं कॊडुक्किलेन्‌-’ ‘“ऎन्नान्नै’ . तॆन्नातॆनावॆन्बु ऎन्न प्लन्‌’ वण्डु ऎरजिरुवान्‌ मुरल्‌ तिरुवेङ्गडत्तु उळनाहॆवे, ॥ । `‘शिरुवाय्‌ (3.9.1) हह नीवुगळु बाज नन्नन्नु आश्रयिसि केळॆडॆ नाने'१िवङ्गॆ उपगेशिसुवुदु-तप्पु, आदरू ‘ई रहस्यवन्नु- : निमगॆ उपदेशिसुत्तेनॆ, केळि तिळिदुकॊळ्ळि, . दुम्बिगळु. तॆन्न, तॆन्न ऎन्दु हाडुत्तिरुव… तिरुवेङ्गड नरकं नन्न स्वामियु इरुवाग, अवनन्नु बिट्टु इतररन्नु : स्हुतिसंवुविल्ल.
  38. शिन्दैमट्टॊन्रिन्‌ तिरतॆ 4 बॆल्स्‌ त्रस्सॆ त जसु A ( शिन्दै यसाल्‌ शॆय्‌वदानरियादन मायङ्गळॊन्पु मिल्लॆ तॆ हि 651 AOI शिन्दॆ- यॆनाल्‌ “शॊल्तॆनल्‌ शॆय्‌गैयाल्‌’निलत्रेवर्‌ कु 9:सणङ्गुम्‌ हन्दॆ- मॆहि्र- तिरुवारन्‌ ’ विळ्गॆ हबॆ तीर्थनुक्यट्र हिन्नै 1 » ॥ तिरुवारन्‌ विळ्ळॆयल्लि वास माडुत्ति “रुव भगवन्त प्राप्कनॆन्दु तीरा सिदॆ नन्तॆर, मनस्सु बेरॆ यारन्नू नॆनॆयुवुदिल्लवॆम्बुदु. भगवन्तनिगॆ गॊत्तु.
  39. पॆरुनीरुंविण्णुम* मलैयु मुलगे म्‌ ऒरुतारानिन्य ळू डुक्किय निन्नॆ रल्लाल्‌* वरुदेवर्‌ मट्रुळरॆन्नु ऎन्‌शुनक्तिरैयुव्‌ करुदेन्‌’ “सुन्‌, कण्ण ्लपुरुत्तु रै यम्मा! ने पॆरि तिरु (8-10-2) (ऎल, तिरॆङ्क्कण्ण पुरवासियाद स्वामिये) सप्त समुद्रगळन्नू, आकाश बॆट्ट वॊदलाद सप्त लोकगळन्नू ऒन्दू बिडदॆ’ प्रळयदल्लि अडगिसिकॊण्ड, निन्नन्नु बिट्टु, आश्रयण (यशाद देवरु बेरॆ इद्दारॆन्दु नन्न्न मनस्सिनल्लि स्वल्पवू र९सुनुदिल्ल, 798 साध्योपाय शोधना धिकारः योग्गमान नित्य नै मित्तिकज्ग ळालुम्‌, सङ्कीर्तनादिहळालुना्‌, समाराधनादि योग्य रान सरनु भागवतरु. स्परतन्त्र राय्‌ यथाधिकारं वल्लतेनै शॆय्‌दुवु*्‌ इक्कॆ ) जृर्य न्रानाडॊगियलाम्‌. इव्वर्थत्तैै 1) “आराधनानां सर्वेषां विषॊ स (राराधनं पॆरम्‌ । तस्मा. त्ररतरं स्रोक्त 0 तदीयाराधनं परवु ॥» ऎन्रु म्‌, 2) “कुन्र मॆडुत्त ऒनतहारा ग मॊन्रि निन्र शडगोपनुरै Pees. ऎन्रुं 3) “खत्रि “रुस क्कि वॆल्लुमे, मत्त वरै च्हा yy यिरुस्पा र्‌तॆवम्‌” ऎनु म्‌ अरुळिट्लॆ यॆ दार्‌हळ्‌ क ऎन्दु. स्त्री शूद्ररुगळिगॆ जन तपस्सु, तीर्थयात्रॆ, सन्यास, नङ्घ्रगळ पुरश्चरणॆ, नगवदारा धनॆगळु दु अवुगळन्नु माडिदरॆ पतितिरागात्तारॆ ऎन्दु हेळिरुवाग, प्रसन्न; ज्न स्त्री शूद्ररु गळिगू हागॆये. वार्थक्यदिन्द अशक्तरागिरुवनरिगू अच्छॆ ग्र) पाञ्चकालिक कैङ्कर्यवु सिद्धिसुव बगॆ हेगॆ ऎन्दरॆ, इस समाराधनादिक्र मङ्गळिल्‌ अनधिकृ तर्यु म्‌ ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारि अदागि ई Fini भनहन, मगळल्लि अनधिकृ TKS िशूद्रादिगळिगू, तमगॆ योग्य वाद नितृ नै मित्तकङ्गळालुम्‌ हासिगॆयिन्द ऎद्ळु. गुरुस फु सन्धान नित्यस्नान, पूर्वक द प ग आळ्वासुगळॆ शी सूक्तिगळन्नु ओनुसुदुन माडुन्रदु, (नैमित्तिक ग्रहण स्थानादि गळु,) द्यादहोर्थुपुण्ड्र धरिसि पुष्पगळन्नु तन्दु मालॆगळन्नु कट्टि, भगनन्मन्दिरनन्नु गोमय दिन्द शुद्धिमाडि, रङ्गवल्लियन्नु हाकि, दीपगळन्नु हॆच्चि, निवेदनक्कॆ बेकाद शुचि रुचियाद अडिगॆगळन्नु तम्म तम्मु आधिकारानुरूसवागि माडि भगवन्तनिगॆ समर्पिसि आवरवरिगॆ अधिकार वाद रीतियल्लि नानुसङ्कीर्तनादिगळन्नु माडियू, परम भागवतरुक्कु सरतन्त्रराय्‌- इत्यादि-भागवतोत्त मरिगॆ अधीनरागि तम्म तम्म अधिकारानुगुणवागि, वल्लत्तॆ “वै कॆय्दु म्‌. शुश्रूषादिगळन्नु माडियू, इक्कॆ हु म्‌ इत्यादि ई पञ्चकालिक कैङ्कर्यव न्नु लो पविल्लदॆ यथाशक्ति अनुष्ठिसबहुदु. भागवतॆ कैङ्कर्यवे सर्वोतृृष्टवाद्दरिन्द अदन्नु अनुष्मिसुवुद रिन्द अभिगमनादि’ सिद्धियुटॆन्दु प्रमाण परस्परवागि इव्वर्थत्तॆ $ ऎन्दारम्भिसि आनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि भगवदाराधन सिद्धि हेतुभूतवाद उत्कृर्षवु भागनताराधनदिन्द उण्टागुत्तिदॆ ऎम्ब अर्थवन्नु 1) आराधनानां सर्वेषां इत्यादियागियू, 2) कुन्र मॆडुत्त सिरान्‌ अडि यारॊडुम्‌.- इत्यादियागियू 3) एत्ति यिरुप्पाकैनॆल्लुमे सित्काडियागिय्रा स स्रमाणगळू
  40. पाद्मोत्तर 29-81 विष्णुविन आराधनॆयु, इतर आराधनॆगिन्त उत्कृष्टवु उत्कृष्टॆवाद विष्णुविन आराधनॆगिन्त, अवन भक्तरन्नु ऊट, उपचारादिगळिन्द अराधिसुवुदु मा 2) कुन्रमॆडुत्त पिरानडि यारॊडुम्‌, ऒन्तिनिन्न शठगोपनुरैशॆयल्‌, ननि पुनै ०द ओरायिरित्तुळ्ळिवै, वॆन्टितरुम्पत्तुम्‌ मेविक्कर्बार्के ॥ तिरुवार्यम्यो$ (7-4-11) गोवर्धन बॆट्टवन्नु ऎत्ति गो गोपरन्नु संरक्षिसि परमोपकार माडिद भगवन्तन सेवकरॊडनॆ सेरि अवरुगळिगॆ सहायकरागिद्दु कैङ्कर्यवन्नु माडुव नम्माळ्वार्रवरु. हेळिद साविर पाशुरगळल्लि ई हत्तु पाश-रगळन्नु : अदर पूर्वक तिळिदुकॊळ्ळुववरिगॆ, संसार जयवु उण्टागुत्तदॆ. पु. ति. नो. श्रीमग्रॆहॆस्कत्रयसाकी 704 इक्कॆ जैर्यज्गळ्ळि अनुष्ठित्तु उहप्पार्‌कृुपं, . इदु कण्णु ‘उकप्पा र्‌क्ळुम्‌, जगद्वा पारं- पट्ट वधिकृतनान ईश्वरनुक्कुम्‌ मुक्त रुकूम्‌: पोलॆ ‘भोगमेक रूपम्‌.
  41. “धर्मश्शु २तोवा दृष्टोना स्म पतोना कथितोपिवा-! अनुमोदितोवा राजेन्द्र पुनाति पुरुषंसदा ।” ऎन्हिर. सावनत्वन्सोले भोग्यत्वमुम्‌ एक ूपमाह क्ळुक्सियॆल्लै. आळ्वारुगळू आनुग्रहिसिरुत्तारॆ. अन्दरॆ भगवदाराधनक्किन्त भागवतार.धनवु मेलादुदु. गोव र्थन बॆट्टवन्नु ऎत्त उपकार माडिद कृष्ण परमात्मनॆ’ ‘सेवकरॊडनॆ’ ऒन्दागि सेरि भगवन्तन कैङ्करैवनक्न माडुवॆ शकगोपॆरु भगवन्तनन्नु स्त्रोत्र ‘‘नकारुवॆनरन्नु शात्रियिरुप्पार्‌- आराधिसुववरॆ तपस्सु हॆच्चादरु इत्यादियागि, आनुग्रहिसिरुत्ताकॆ. तग हे ई अभिगमनादि कैङ्कर्यगळन्नु माडुननर हागॆ इदक्कॆ ‘उपकार’ माडुववशिगू फलवु निकरूनवॆन्दु हेळि, नन्तर ई कैङ्कर्यगळन्नु नोडि सन्तोष पडुवनरिगू,, आनन्दवु! एकरूपॆ’ वॆन्दु इक्ट्रैंळरैङ्गळ्ळ ऎन्दारम्भिसि- आनुग्रहिसुत्ताकॆ. आदागि ई कैङ्कर्यगळन्नु अनुष्ठिसि सन्तोष पडुववरिगू, ’ इदन्नु नोडि ‘सन्तोषॆसडुननरिगू, : जगद्वा ैफारवॆन्नु£: “माडलु” अधिकृतनाडॆ’ ईश्वरनुकम्‌-लक्ष्मी विशिष्टनारायणनिगू, मुक्तरिगू. इरुवन्तॆ भोगवु. एकरूपवादद्दु. इदक्कॆ स्रमाणवन्नु 1) धर्मश्रुतोना ऎन्दारम्भिसि. तिळिसुत्तारॆ. अदागि धर्मानुष्ठान पनि माडुनननिगू, अदन्नु केळुववनिगू नोडुनननिगू, तानू अदन्नु माडलु- नॆनॆयुव वनिगू, इतररिगॆ उसदेशिसुववनिगू, ’ आदन्नु अनुपोदिसुववनिगू, पावनत्ववु. उण्टागुवन्तॆ मेलॆ हेळिद भगनत्सॆ प्रङ्कर्यगळॆन्नु आनुष्ठिसुवननिगॊ आदन्नु नोडि. सन्तोष सडुनननिगू भोग्यत्ववु. एकरूसवागिरलु याव बाधकवू इल्ल.”
  42. मारायतानवनै वळ्ळुहिराल्‌* मार्विरण्डु कूराहक्कीरियकोळरियै * वेराह एत्तियिरु प्टारै वॆल्मुमे* मत्तवरै च्हार्तियिरुप्पार्‌तवम्‌. ; नान्मुहन्‌ तिरुवन्दादि (18) भगवद्वेषियाद हिरण्यकशिपुविन ऎदॆयॆन्नु तन्न नखगळिन्द : ऎरडु भागवागि सीळिद पराक्रमशालियाद नरसिंहनन्नु प्रधानवागि स्तोत्र माडुववर तपक्सिगिन्त,, अवरन्नु पूजिसुव भागवतर तपस्सु श्रेष्ठवादद्दु,
  43. भार. आश्त, 96-31 ऎलै राजश्रेष्ठने, ऒब्ब नु अनुष्ठिसिदॆ धर्मवन्नु केळुवुदो, आदन्नु नोडुवुदो दन्न नॆनॆॊकॆइळु वदो, मतॊबनिगॆ- आदन्नु उपदेशिसुवुदो, अवनु माडुव धर्मवन्नु अव-मोदिसु अ [3 Me) त ऎ) ष - ब वुदो, ऎल्लवू पुरुषनन्नु पविश्रीगॊळिसुत्तदॆ. 705 साध्यॊसाय- शोधनाधिकारः अनधिकृत प्रपन्नॆ N भगनदनुस्मरणं कथम्‌, कर्तव्यं ? अस्प डिये 1) *तस्मात्सप्रणनं शूद्रो मन्नामानि नकीर्रयेत्‌” ऎन्रु महा भारतत्तिलुम्‌ 2) अस्टाक्षर जपस्त्रीणां प्रकृत्यैन विधीयते । न सरः प्रणवोज्गूनि नाप्यन्य निधयस्तथा । स्पीणान्तु शूद्रजातीनां मन्त्र मात्रोक्ति रिस्कते ।? ऎन्रु नारदीयादिहळिलुम्‌, 3) “नमो नारायणेत्युक्त्वा श्रसाकः पुनरागमत्‌” ऎनु श्री नराह पुराणत्तिलुन्‌, हळ्ळि क्कूप्पि” ऎन्रुम्‌, 4) “वायिनाल्‌ नमो नारणानॆन्नु मत्त कत्तिडैक्कॆ 5) नामं शॊल्लिल्‌ नमो नारायणमे?” ऎन्रुम्‌, फलरूपवाद भगवद्यानदल्लि सर्वरिगू अधिकारवुण्टु. हीगॆ ऎल्लरिगू फलसिद्दि प्रकारवन्नु हेळि सर्वोपजीव्यवाद प्रणव चतुर्थिगळिल्लद मूल- मन्त्रॆनन्नु ऎल्ला प्रसन्नरिगू अन्दरॆ सर्वकालदल्लियू “ननोनारायण” फलरूपवाद ऎम्ब मन्त्रवन्नु. भगनदनुस्मरणरूस सर्वरू योगदल्लि जपिसि, सिद्धि अधिकारवुण्टिन्दु पडॆयुवन्तॆ अप्पडिये ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. . अदागि सर्वरिगू भगवत्पूजॆयल्लि अन्वयवु, इरु वन्तॆ 1) तस्मात्सप्रणवं इत्यादि नुहाभारतदल्लियू, 2) अष्टाक्सरजपस्त्रीणां- इत्यादि. नारदीय कल्पादिगळल्लियू, 8) . नमोनारायणेत्युक्त्व्वा, इत्यादि श्रीवराह पुराणदल्लियू, 4) वायिनाल्‌ ननोनारायणानॆन्रु इत्यादियागियू 5). नामंशॊल्लिल्‌ इत्यादि
  44. तस्मात्सप्रणवं शूद्रो मन्नामानि न कीर्तयेत्‌ । प्रणवं हि परंलोके ब्रह्म ब्रह्मविदोविदुः ॥ । भार, आश्व (118-14) आद्दरिन्द शूद्रनु भगवन्ना मगळन्नु (मन्त्रगळन्नु) न्ट प्रणववन्नु सेरिसि हेळकूडदु. ’ ब्रह्म ज्ञानिगळु प्रणपवु उत्कृष्टवाद मन्त्रवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ; 5”: ॥ । म 2) नारदीय कल्प-स्त्री शूद्रादिगळगॆ अष्टाक्षर जपवु. प्रणव, स्वर, अङ्गगळु इत्यादिगळिल्लदॆ केवल मन्त्रोक्ति मात्र. प्रकृत्यैव.प्रणमविहीनवाद सप्ताक्षरदिन्द- कूडिदु विधीयते- उपदेश माडबेकु, जप माडुबेकु ऎन्दु विधिसलृडुत्तदॆ. . नस्वरः इत्यादि-उदात्तादि स्वरदिन्द उपदेश माडकूडदु, जपिसलू कूडदु अङ्गानि-अङ्ग न्यास करन्यासगळु कूडदु, अन्मविधयः- होम्मतर्पण, पुष्पाञ्जलि प्रदान, पुरश्चरणादिगळू स्त्री शूद्रादिगळिगॆ सह कूडदु.
  45. ततः प्रभातेविमले विनिवृत्तेच जागरे । नमोनारायणेत्युक्त्वा श्वपाकः पुनरागमत्‌ ॥ वराव पुराण 135-53 कैशिक माहात्म (अनन्तर कत्तलॆयु होगि बॆळकु चन्नागि हरियलु जागरे - भगवन्तनन्नु हाडुवुदॆम्ब जागरव्रतवु मुगिद मेलॆ, श्वपाकनु “नमोनारायण’ ऎम्ब मन्त्रोच्चारण पूर्वक भगवन्तनल्लि शरणागति यन्नु माडि, ब्रह्म रक्षस्सिरुवल्लिगॆ तिरुगि बन्दु सेरिदनु. 4) शीयिनाल्‌ शॆरिन्देरिय पुण्‌ मेल्‌ शॆत्तलेरि क्क्यु7म्बिरुन्दु, ऎङ्गुम्‌ ईयिनाल्‌ अरिप्पुण्डुमयङ्गि ऎल्लॆ वाय्‌ च्हॆन्रुशेर्वदन्‌ मुन्नम्‌ । वायिनाल्‌ नमोनाराणावॆन्र्बु मत्तकत्तिडॆ क्कॆ हळ्ळॆक्कॊप्पि, पोयिनाल्‌ हिन्नॆ इत्तिशैक्कॆन्रुं पिणै’ कॊडुक्किलुम्‌ पोहवॊट्टारे ॥ पॆरियाट्रुवार्‌ तिरुम्माळ (4-5-2) ’ पु.तिनो, श्रीमग सिहॆस्यळ्न श्रौयॆसारीी 706 शॊल्लुहिरपडिये तिरुमन्त्र माहिर ऎब्बु क्र णा न करुम्बि ले षेर्‌ प DE, म्‌ तलॆ याडैयुम्‌ र्कन्जाल्‌” नडवुळ्ळ अंशम्‌ इक्कोपचीन, माहिरापो 44 ले प्रस्त निष रॆल्ला रम्‌. सर्वकालत्ति लम भगवडनु स्मरणरसत्तु क्सु विशोधनिसल्लै. सनॆरिकर मान निलक्षण भक्ति योगमाहिलिके शिलरु निरोधमुळ दु. क्षणमात्र ‘साध्य मान ‘प्रफदनम्‌, सिद मानवळनिलुव्‌, । सौद ऒयुनुर्डासुसन्धससेन सण. सदॆ! वम वक्ता” ऎस्रु शरण. तक निरे. भक्त प्रपन्नयोस्साधनत्व फलत्वरूप भगनद्धा नमावशृथ, मिति -उपॆसंहरति आह्मॆयाल्‌ “ध्येयोनारायणस्सॆदा? ऎिन्रडुवुम्‌ यथाधिकारॆं, शिलरु यागियू हेळिरुवन्तॆ, अष्ट्राक्षर मन्त्रवाद ऎण्टु गिण्णुगळिन्द कूडिद कब्बिन-जश्सैयल्लि नेर्‌ पट्रु म्‌ मूल भागवन्नू तलै याडै युवा - आग्र भागनन्नू , कळॆदु हाकिदरॆ, मध्य न कब्बु सर्वरू भोग्यनागि* आस्लाद माडबहुदाद ‘रीतियल्लिरुवातॆ, प्रपत्ति निसृ र्‌ इत्यादि प्रसत्ति 3,” निष्ठ रॆल्लरिगू, ई “नमोनारायणनॆम्ब मन्ता श्रि टच्‌ अनुस्म! रणरस त्तुकु sy भवस” ऎम्ब भगवद्भा नरूपवाद रसानुभनक्कू “याव आडि यू इल्ल. अदागि मॊलॆ. हेळिद प्रमाणवचनगळिन्द, स्त्रि शूद्रादिगळू, -श्वपाकादिगळू प्रणव, स्वर, विवर्चितवाद अष्टाक्षर मन्त्रवन्नु अनुस कक माडिकॊण्डु भगवद्धा कन माडबहुदु. इदरिन्द : भगनदा स ्यनरूपवाद जोगरसवु ऎल्लरिगू समानवॆन्दु जीळल्पट्टि जॆ.” ‘प्रणन स्वर, आन्त्यदल्लिरुतॆ निभक्ति ’ प्रत्यय :विहीनवाद मंश्रोच्चागणॆयल्लि’ ऎल्लरिगू’ अधिकारवुण्टिन्दु मेलॆ ‘हेळिद प्रमाणगळु ‘तिळिसुत्तनॆ, सपरिकरवतान ’ भक्त योगम्‌ ह इत्यादि- कर्नुयग- ह्ला न उगिद कूडिद भॆक्कियोगवु, आहिलिक्र ेआनुसि ‘सब्दिइचीकादरॆ ताने शिलरुु -अत्यादि , कॆलवरिगॆ नै अधिकारविल्लदॆ विरोधवागु”, कि क्रणवतात त्रसाध्यनान इत्यादि क्षणकाल साध्यवाद स्व तॆन्त्र स्रॆपत्तिगॆ ‘फल’ सिद्दियु एर्सट्टरू’ द्वयमर्थानु सन्धानेन-इत्यादि’स्वतन्त्र स्रसत्ति इष्ट नन्न्न कुरितु द्व यनुन्त्र) नन्नु जरु सन्धानदॊडकॆ “यावागलू’’ हेळुत्ता इरु ऎन्दु “शरण्यनु कृ सॆमाडि ’ “हेळिद्दा नल्लवे. शरणागेगद्यदल्लि’ ‘भॆगॆमॊतनु ‘प्रत्युक्ति यागि -हेळिद माशु इदु. सरदु प्रकृतार्थनन्नु आहॆ याल्‌-ऎन्दारम्भिसि’ उपसंहार माडुत्तारॆ. ‘``अदागि ’ अभिगमॆनादिगळ pe ध्यानवू फॆलरूसवाद्दॆ रन्द, ““ध्येयोनसरायणस्सडा” ऎम्बुदू- यथाधि मैयंल्लिरुव हुण्णगळिगॆ नॊणगळु मुत्ति कॊण्डु, तिवॆयण्टिगि- मूर्जॆहोगि आयुस्सिन अन्त्यवन्नु हॊन्दु वुदक्कॆ ’ मुञ्चॆ, बायियल्लि, ‘नमोनारायण’ वॆन्दु हेळि तलॆय मॆःलॆ कै जोडिसि. शरणागति. माडि श्रीवैकिुण्ठ ऎन्नु पडॆदवरन्नु नन्तर तिरुगि संसारक्कॆ जामीनु कॊट्टरू भगवन्तनु कळुहिसुवुदिल्ल. 5) किडन्दनम्बि कुडंवैमेवि कॊ,लाय्‌ उलहै इडन्दनिम्बि* ऎङ्गळ्‌ नम्बि ऎरिइर्‌ आरण्‌ अगिय । कदम्बिनन्दि कडियार्‌ इलङ्गै उलहै ईरडिंयाल्‌ नडन्द नम्बिनामम्‌ शॊळल्लिल्‌ नमो नारायणमे 8 पॆरि तिरुव 10,12,त3,4 इत्युदि नाल्कु पाशुरगळु - भगवन्तन शामवन्नु ३ळुवुदादतॆ, ‘गमोसशारायण’ - ऎन्दु हेळुवुदु, 707 साध्योपायशोधनाधिकारः उसायॆमाहनुव्‌, शिलरु फलमाहनुम्‌, कॊळ्ळुहैयालिदु स्पतन्त्रप्रपत्ति क्सु निरुद्ध मन्रु. प्रपत्ते रज्गूज्गि रूपयोः ठी भाष्यकाराभिमतत्व कथफनम्‌ इप्रसत्ति अज्जमान वेसत्तैभाष्या दिहळिले उदाहरित्तरुळिनार्‌; स्वतन्त्रमान वेषत्तॆ गद्यत्ति ल्रे “अरुळच्चॆ य्‌दार्‌. । Ty “प्लेशानां च “ह्थयकरं योगादन्यन्न विद्यते? 2) «नॆ कर हां श्षयोभूप जन्मना मुयत्कॆ रफि । खुते “योगात्‌ कर्मकक्सं योगाग्दि. “कसयेन्मरम्‌ ।? इत्यादिहळुवू स्वतन्त्र प्रपत्तिनिधि बलत्ता ले अधिकार्यन्तर निषयज्ञ ळाहक डवन, इप्प डि साध्यो साय षन मत्तु म्‌ सिरक्कुवु्‌ कलक्कज्ज ळुक्ळु [3 शिहारम्‌ निक्षेप “क्ष 4यिले कण्णु ळॊळ्‌नदु. कार कॆलनरिगॆ उपायॆनागिसाू, कॆलवरिगॆ. फलवागियू यु इस धानि, स्वतन्त्र, प्रसत्तिगॆ विरुद्धवल्ल । : प्रपत्तिगॆ स्वतन्त्रत्ववू, भक्तिगॆ अङ्गत्तवू ऎम्ब ऎरडु apis उण्टु. इप्पैपत्ति इत्यादि- ई प्रसत्तियु भक्तिगॆ अङ्गवागि आनुस्थिसल्पडतक्कद्दु ऎम्ब इदर वेषत्तॆ. स्वरॊसवन्नु गीता भ्याष्यादिगळल्लि उदाहरिसि कृपॆ माडिरुत्तारॆ. …स ओतन्त्रमान नेषत्त्वै इत्यादि. ई प्रपत्तियु स्वतन्त्रवागि मोक्षसाधकवॆम्ब इदर : स्वरूपवन्नु त्री इ. । गद्यत्ति ले-शरणागति गद्यदल्लियू त्री रङ्ग गद्यदल्लियू कृषॆमाडि. हेळिरुत्तारॆ… अदागि गीतॆय 18ने : अध्यायद कॊनॆयल्लि “मन्मनाभवमद्भ क्रो” इत्यादियागि , भक्तियोगवन्नु हेळि अदु सरियागि- अनुष्ठिसल्पडलु. विरोधियाद. पासगळन्नु “सर्वधर्मान्‌: परित्यज्य, इत्यादियाद श्लोकदल्लि भक्तङ्गक प्रपत्तियिन्द कळॆयुवन्तॆ : अनुग्रहिसिरुत्तारॆ… 1) क्लेशानाञ्चॆक्षय करं इत्यादि. 2) नकर्नुणाङ्क्नयोभूप इत्यादिगळू स्वतन्त्र. प्रसत्ति यन्नु विधिसिरुव, शरणन्त्वां प्रपन्नाये?, “यद्येन कामकानेन? ऎम्ब प्रमाणगळ. बलदिन्द. अधिकार्यन्तर विषयगळाहॆकृडवन-भक्तियोगदल्लि आधिकारियादनननिषयगळागि आगुत्तॆवॆ. इप्पडि स-ध्योसाय
  46. तदेतत्‌ कथितं बीजं आविद्क्यायामयातव ॥ क्लेशानाञ्च क्षयकरं योगादन्य न्न्न विद्यते ॥ विप्र, 6-8-25) प्रण्यपापरूप कर्मगळगॆ कारणवु “हीळल्ल च्छितु, पुण्य पाप रूप कर्मगळन्नु नाश माडलु कर्मज्ञान सहकृ त भक्तियोगक्किन्त बेरॆ उपां यविल्ल,
  47. वि.पु. (102-4) हत्तु साविर वर्ष (अनन्त कोटि ऎम्बुदक्कॆ दृष्टान्त) जन्मगळन्नॆ त्तिदरू भक्तियोगवन्नु अनुष्मिसदॆ हुळ वु उण्टागुवुदिल्ल. परं- उत्कृष्टवाद, योगाग्नि 3 योगवॆम्ब अग्नि यं कम ९ठक्षं. कर्मवॆम्ब. हुल्लुमॆदॆयन्नु,. क्षपयेत्‌- संश. माडुत्तदॆ, श्रीमद्रहस्य्यत्रयसारी 708 रहस्कत्रये साध्योपायस्कानुसन्थेयत्वं इस्साध्योसायं इङ्गु शोधितमान कट्टळ्ळॆयिले रहस्यत्रयत्तिल्‌ यथास्थान मनुसन्दधेयम्‌. वरिक्किन्रनन्‌ पर्र यावरै यॆन्नु मरैयवदनिल* निरिक्किन्रदुम्‌ कुरियॊन्राल्‌ विनैयरैयादलिनाम्‌ । उर्बैक्सिन्रनन्नॆ रियोरुवम्पडिहळिलोर्‌ न्हु उलकम्‌ तरिक्टिन्र तारकनार्‌ तहवागगरिक्किन्रनमे 1३१॥ उक्तप्रकार साध्योषायशोधकत्वं स्वाचार्य कृसालब्ध मित्याह. तत्तद्धॆैतुक हेतुके कृतधियस्तर्केन्द्रजालक्रमे । विषयवमराह वित्यादि-हीगॆ मोक्षवन्नु साधिसिकॊडुव, साथध्कोपाय विषयवागि इन्नू उम्बा गुव सन्देहगळिगॆ परिहारवन्नु निक्षेनरक्षॆयल्लि आचार्यरु कृनॆ माडि- हेळिरुत्तारॆ. अल्लि नोडिकॊळ्ळुवुदु. इस्साध्योसषायवंर्‌ इङ्गु शोदितमान वित्यादि- ई साथ्योपायवु ई अधिकारदल्लि शोधिसि निरॊसिसल्पट्ट रीतियल्लि रहस्यत्पयगळल्लि यथास्थासम्‌ नमः, आयनं चरणौशरणं प्रपद्ये, शरणं व्रज ऎम्बी पदगळल्लि अनुसन्धेयॆवु. " अधिकारद अर्थ सङ्ग्रह श्लोक. अनन्तर, “यमेवैष वृणुते तेनलभ्यः”-भगवन्तनु यारन्नु परिसुत्तानो, अवनिन्द भगवन्तनु सडॆयल्मडुत्तानॆन्दु श्रुतियु हेळिरुवुदरिन्द भगनत्प्रास्तिगॆ भकि, प्रसक्किगळू बेके ऎम्ब शङ्कॆगॆ ई अधिकारदल्लि समाधानवन्नु निरूनसिसिरुवुदन्नू वरिक्किन्रन्‌ परन ऎन्दु पाशुर रूपदल्लि सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि हॆरन्‌-सरमात्मा, यावरैवरिक्किन्रनन्‌ याव पुरुषनन्नु वरिसुत्तानॆ, ऎस्रु -ऎन्दु, मक्कियदनिल्‌.“यमेवैसवृणुते तेनलभ्यः-ऎन्दु वेददल्लि विरिक्किप्रडुं-निस्तारवागि, हेळल्पडुव वरणवू निनैयरै.-असराधिगळन्नु (असराधिगळाद्दरिन्द) कुरियान्राल्‌-ऒन्दु व्याजनन्नु इट्टुकॊण्डे वरिसुत्तानॆ. इल्लदिद्दरॆ सर्नमुक्ति प्रसङ्गादिगळु बरुत्तवॆ. आदलिल*–आद्दरिन्द, नाव्‌ -नावु, उरैश्किन्र-शास्त्रॆगळल्लि हेळल्पडुव, नन्नॆ रि भक्ति स्प्रसत्तरूपस मार्गगळल्लि ओरुम्पडिहळिल्‌.. शास्त्रोक्त प्रकारवागि ओर्‌न्हु - सिद्धोपायनाद भगवन्तने प्रधान, भक्ति प्रसत्तिरूप साध्योपायगळु अवन नशीकरणक्कागि, ऎन्दु तिळिदु उलहवम्‌ तरिक्किस्र प्रपञ्चवन्नु अन्तर्यामियागि धरिसिरुव तारकनार्‌-उत्प्तारकनाद भगवन्तन तहवाल्‌-मुख्योपायनागि हेळल्पट्ट कृपॆयिन्द, तरक्सिन्रनमे - आत्मधारणनन्नु माडि कॊण्डिरुत्तेवॆ. अदागि भगवन्तने कृपॆयिन्द संसारि जीवनन्नु नोक्षक्कॆ करॆदॊय्युत्तानॆ. आवने उपाय. प्रधानवाद अवन कृपॆयु अपराधिगळाद नम्म मेलॆ बीळलु भक्ति प्रसत्तिगळु व्याजगळु-साध्यवाद उपायगळु, ऎन्दु तिळिदु भगवन्तन कृपॆयन्नु उत्तारकवागि नम्बिकॊण्डु आत्मधारण माडुत्तिद्देवॆन्दु तात्पर्य, ई अर्थगळॆल्ला हेतुवाद माडुववर तर्कजालदल्लि तीक्ष्ण बुद्धिगळू, वावदूक प्रधानरू वेदान्त परिचय माडि निशुद्धवाद मनस्सुळ्ळवरू आद नम्म आचार्यरुगळिन्द, उपदेश माड लृट्टवु ऎन्दु तत्तद्धॆ 4तुकहेतुके- ऎन्दारम्भिसि निगमिसुत्ताकॆ. आदागि तत्तद्धैतुकहेतुके 709 साध्योसाय शोधनाधिकारः बिभ्राणाः कथक प्रधान गणने निष्मां कनिष्मूश्रयाम्‌ । अध्यात्मश्रुति सम्प्रदाय कतकैरद्दा निशुद्धा शया- । सिद्धोषाय वशिक्रियानितहि न स्साध्यां समद्धा ;सर्य ॥ ५४ इति कनितार्लिक सिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य फ्री मडद्वेज्यटनाफस्क वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु (श्री मद्रहस्यत्तयसारे ‘` साध्योसाय शोधन-धिकारश्त तुर्रिंशः (श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः आयाया हेतु मात्रनादनन्ने कारणवागि कॊण्डिरुव आन्दरॆ शुष्कतार्किकरागि हेतुवादगळन्नु माडुववरिन्द प्रवर्तिसल्पट्ट तर्केन्द्र जाल कृमे-तर्कवॆम्ब इन्द्र जाल विद्यॆय रीतियल्लि कृतधियक-शिक्षिसल्प ट्टि मनस्सुळ्ळवरल्लि कथकप्रधानगणने- कथकाः- वाक्यार्थकुशलरु, अनरुग ळल्लि प्रधानरु यारु ऎम्ब लॆख्शदल्लि, कनिष्ठाश्रयां निष्कां बिभ्राणाः - ऎणिसुवाग कनिष्ठ, वॆम्ब बॆरळन्नु आश्रॆयिसिदवरागि आन्दरॆ मॊदलनॆयवरागि ऎणिसल्पट्टवराद, अध्यात्मश्रुति सम्प्र दाय-_उपनिषद्रू नगळाद श्र्रुतिगळ, सम्प्रदाय-अविच्छिन्नवाद उपदेश परम्परॆ ऎम्ब, कतक्सैः ; नीरन्नु शुद्धि माडुव कतकनॆम्ब बीज, अदर हागॆ सम्प्रदायोपदेशवॆम्ब कतक बीजदिण्ड, अद्भाः-जन्नागि निशुद्धाशयाः…सरिशुद्धवाद मनस्सन्मुळ्ळन्थ, अन्दरॆ सन्त्संस्रदायागतवाद, समीचीन शास्तार्थदिन्द सरिशुद्ध मनस्वराद नम्म आचार्यरुगळु ऎन्दर्थ. साध्यां–अनु ह्किसल्पडतक्कन्थ उपायवाद, सिद्धोषाय वशिक्रियां-सिद्धोपायनाद भगवन्तनन्नु नश माडिकॊळ्ळलु कारणवाद भक्ति प्रसत्तिगळन्नु इतिहि-ई अधिकारदल्लि हेळिरुवन्तॆ न8-नमगॆ सम ध्यासयन्‌…चन्नागि हेळिकॊट्टिरुवरु. अदर तात्पर्यवेनॆन्दरॆ सिद्धोपायनाद भगवन्तन वशी करणार्थवागि साध्योपायगळाद भक्ति प्रनत्तिगळन्नु सन्त्सम्प्रुदायोसजेश पूर्वकवागि नावु अधिकरिसि ई अधिकारदल्लि निरूनिसिद्देवॆ. इदु परमोपादेय. केवल कुतर्कगळन्नु माडुव वरिगॆ कुतर्कदिन्द ऒदिलन्नु हेळलु नमगू तिळिदिदॆ. आदरॆ नावु सत्सम्प्रदायोपदेशवन्नु हिम्बालिसुववरु. आ रीतियल्लि प्राप्तवाद ई परमोपादेयवाद शास्त्रार्थगळन्नु अङ्गीकरिसि, ऎन्दु आचार्यरु निगमिसुत्ताकॆ. । इति श्री मद्रहस्यत्रयसारदल्लि साध्योषाय शोधनधिकारक्कॆ सारचन्द्रिका व्याखानवु समाप्त, श्रीमुते निगमान्त महादेशिकाय नमःजा श्रिय्यै नमः श्रीमते रामानुजाय नमः फ्रीमते निगमान्त महाजेशिकाय नमः