少 *y हव । क्रियॆ. नमः _ त् स श्रीमते ‘रामानुजाय नमः श्रीमते सिगमान्त महादेशिकायॆ ‘ननुः 23. युगषदखलं प्रत्यक्षेण स्वतस्सततं निर्द । निरवधि दया दिन्योदन्वा नशक्य निवर्जितः । जलधिसुतॆया सा र्फं देवो जगत्त रिषालर्य । परम प्ररुषस्सि ज्ळोषायः श्रतीस्ट भरस्सतां Il ५१ श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः श्रीमद्रहस्यत्रमसारदल्लि सिद्धोपाय शोदधनाधिकारक्कॆ “सारचन्द्रिका? वाख्या हीगॆ इप्पत्तॆरडु अधिकारगळन्नॊळॆगॊण्ड अर्थानुशासन भागवु न्याख्यानिसल्कट्टितु. अनन्तर अधिकार- चतुष्टयात्मशवाद स्थिरीकरण भागवु व्याख्यानिसल्प डुत्तदॆ. यद्यानच्च रहस्कार्थ,सा सारत तत्वं सताम्मतवम् । तत्त्वानरखिलङ्घृथध्य मनुशिष्टनुनाकुलनु- ॥ . माययासहृतज्गा ्लिनास्तुरीयादुष्ट तिष थॆ! सर्वस मेतत्साधूनानुनहॆर्तुं कृतोद्यमाः । मधुकैटभनत्तांश्सै विजित्य श्रुतिसद्दॆतिम् ! ब सरित्रातुं प्रयॆतते निगमान्त महागुरुः ॥ (सारकौमुदी) इल्लियवकिकॆ- ऐ हैद्यगळाद??रॆहॆस्यार्थगळॆसार : शत्वॆगळॆल्ला साधुगळ “पुनस्सन्तोसार्थवागि उग सतत गन उपजीशिसल्प ल्प जन्र. गीत्सया्ल RS ASR ASS ति मु 2 प पद न्तेनॆरा माः ` शॆ शि ‘‘ाडॆयासश्य तज्ञा ना असुरं- भाव वम्माहि 94!” एं ’ धः ऎन्दु दुष्टृतिगळन्नु 1 ) आ बड एनर ई ज्ञ्यानपुळ्ळवरु आन्दरॆ भगन च्छेष भूतनादवुगळन्मॆल्ला तनगे स्त आन्तन्नेदु भाविसुवुवर्दु 2) नराधमाः - सामान्यवागि सिज्धोपाय शोधनाधिकारः 565 SSS भगनत्सरूसादिगळॆन्नु तिळिदिद्दरू अदरल्लि औन्मुख्यनिल्लदनरु “’ 3) मायया सहैतॆ ज्ञाना-ः- “फेदबाह्यमतदन्तॆयॆे कूटयुक्तिगळिन्द भगनत्स रूप विभूतिगळन्नु इल्लवॆन्नुवनरु 4) आसुरं भावमाश्रिताः-भगवत्सरूस रूप विभवैश्वर्यगळ ज्ञाननन्नु पडॆदु अदन्नु द्वेषिसुवनरु-अदन्नु ’ द्वेषपूर्वक दूहिसुवुदक्टोस्टरवॆन्दु पडॆदवरु. ई रीतियल्लि दुष्टृतिगळु नाल्कुसङ्गडॆ, अवरल्लि मेलॆ मेलॆ हेळल्पट्टिवरु पूर्व पूर्व क्किन्त हॆच्चु दुष्कृतगळु. इवरल्लि मूरु नाल्कने पङ्गडदवरु बहळ बहळ दुष्क्रतिगळु ऎम्बुदु गीताचार्यन हृदय. इवरुगळु. सत्पुरुषर सर्वस्ववाद - सत्सुरुषरिगॆ सम्प्रदाय ज्ञानवे ऎल्ला संसत्तु-ई सम्प्रदायार्थगळन्नु अपहरिसलु प्रयत्नहपडुत्तारॆ. मधुकैट भरन्नु जयिसि भगवन्तनु वेदवन्नु पुनरुज्मीननगॊळसिदन्तॆ, इवरुगळु हेळुव अपार्थगळन्नु खण्डिसि सॆम्प्रदायार्थवन्नु रक्षिसिडलु निगमान्ताचार्यवर्यरु स्थिरीकरणभागवॆम्ब ई ऎरडनॆय भागदल्लि स्रयत्निसुत्तारॆ. युगपदखिलं प्रत्यश्लेण इत्यादि “योवेत्तियुगसत्सर्नं स्रत्यक्षेण सदास्टयॆम् । तम्प्रॆणम्य हृषीकेशं न्यायतत्वॆं प्रचक्ष ६हे कॆ ऎम्ब श्रीमुन्माथ मुनिगळ न्याय तत्वमङ्गळ श्लोकवन्नु अनुसन्धान माडि, तद्रूसदल्लि आ आचार्योक्तमुर अनुस्मरण रूप मङ्गळाचारवु, सरसक्ष प्रतिक्षेपक्कॆ निफ्चॆगळन्नु होगलाडि सलु माडल्पट्टितु. युगपत्-एक कालदल्लि अखिलं-उभयविभूतिगळल्लिरुव सर्ववस्तुगळन्नूू इदरिन्द क्रमवागि साक्रातृरिसुवुदु व्यावर्तिसल्प ट्वतु. स्पतः-उपाधियिल्लदॆ, योगजसाक्रात्का रवु इदरिन्द व्यावर्तिसल्प ट्टितु. सततं- सर्वकालवू–इदरिन्द कॆलवु समयगळल्लि मात्र ऎल्लनन्नू साक्रात्यरिसुत्तानॆम्बुदु व्यावर्तिसल्प ट्भतु. निदन्- साक्षात्तागि तिळियुवननागि-एतावतास्तनन्धय प्रायराद नन्मु क्लेशगळन्नु सर्वदा साक्षात्यरिसिकॊण्डिरुव ईश्वरनु व्याज निरपेक्षवागि रक्षिस बेडवे ऎम्ब शङ्कॆगॆ हेतु-कारणवु हेळल्पट्टितु. नम्म क्लेशगळन्नु होगलाडिसलु कारुणिक नागिर बेडने ऎन्दक निरनधिदयादिव्योदन्वान् -ऎल्लॆयिल्लद दयारूप दिव्य सागरनवनु-इदरिन्द व्याज निरपेक्षवागि रक्षणोसयुक्तवाद सरमकारुणिकत्ववु हेळल्पट्टितु. इदू मेलॆ हेळिद शङ्कादार्थ्ड्य्यार्थ. सर्वज्ञनू सरम कारुणिकनू आद भगवन्तनु नम्मन्नु ताने याव व्याजवू बेकिल्लदॆ रक्तिसबेडने ऎम्ब शङ्खाबीजविदु. सर्वज्ञनू परमकारुणिकनू आदरू शक्तनागिद्दरॆयल्लवे रक्षणोन्मुखनागुवुद्कु ऎन्दरॆ अशकृनिवर्जितः - आशक्केन विनर्जितः-अवनिगॆ आशक्यनॆम्बुदु इल्ल. हीगॆ सॆमर्थनू, सर्वज्ञ कन परमकारुणिकनू आद भॆगनण्णनु एकॆ रक्तिसुत्तिल्लवॆन्दकॆ, देवः - दिवु क्रीडाविजिगीषा ऎम्ब धात्वर्थद प्रकार, जगद्द्य्यापारनॆम्ब लीलॆयिन्द कूडिदननु, आ लीलॆयू जलधिसुतया सार्धं - महालक्ष्म्मियॊडगूडिये. जगत्सॆरिपालयन् दा प्रपञ्चवन्नु परिपालिसलु-इदरिन्द “अक्सा सहहृषीकेशो जीव्याकारुण्य रूसया । रक्षकस्सॆर्व सिद्धान्ते मेदान्तकेषुच गीयते ॥ आ. 566 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अर्थानुशासनभाग सारार्थः अनादिकालम् संसरित्तुप्पोन्ह श्लेत्रर्ज्ञ अवसर प प्रतीक्षैयान भगवत्सपैयाले पुरिन्हु सनिनाचीन शास्त्रमुखत्ता ले तत्व हित फ् निशेषज ळैत्तॆळिन्बु, मुमुक्षु नाय्, सा ऒधिकारानुरूपॆमायिरुप्प हॊरु उपाय. विशेषत्तै प्र रिग्र हित्तु, कृत कृत्यनाय्, तन्नि ष्ठ ऎड त्तॆळिन्हु, अदक ननुरूपमाह इरुन्न स् “यथाशास्त म्. निशनराधमाहप्पज्नु म् 4 जृर्य रूप डु मिरुक्ळु म् पडियुम्, शरीर पातानन्तरवा् रबॆ अप्राकृत देशनिशेषत्ति ले. शॆन्राल् इवनुक्कु अनवच्छॆन्न भगवदनुभव पॆरीवाहमाह नरुम्” परिपूर्ण कैङ्कर्य हप परमपुरु षार्थ शि यिरुक्तुम्पडियुवु् शॊन्नॊो व्. ऎम्ब वचनवु स्मारित. भगवन्तनु जगत्सृष्टि, . परिपालनॆ मॊदलाद व्यापार रूसलीलॆयन्नु लक्ष्मि यॊडगूडिये आचरिसुत्तानॆम्बुदु वेदान्त सिद्धान्तॆ - सरिपालयॆन् ऎम्बल्लि “रक्षणहेत्वोः शतृ? ऎन्दु हेत्वर्थे शशृप्रश्यय - अदागि जगत्तन्नु सरिपालिसलु ऎन्दर्थ, पहरमपुरुषः - “फपुरुषान्म परङ्किञ्चित् साकाष्मासापरागतिः” ऎन्दु हेळल्पट्ट पुरुषोत्तमन प्रतीष्ट भरस्सन - अकिञ्चनरिन्द समर्निसल्पट्ट भरवन्नु स्वीकरिसुववनागिये - इदरिन्द व्याज सापेक्ष नागिये स्वीकरिसुत्ता, व्याज निरपेक्षवागिल्लवॆम्बुदु दृढीकरिसल्पट्टितु. सतां - ब्रह्मज्ञानि गळिगॆ सिद्धोषायः (भवति) - सिद्धवाद उपायनागुत्तानॆ इदरिन्द पूर्वोत्थापितॆ शङ्कॆगळिगॆ वैषम्य नैफृण्यादि दोषगळु बारदॆ इरलु प्रतीष्म भरस्सन्: - अकिञ्चन : कर्तृक भरस्वीकार पूर्वकवागिये - भगवन्तनु रक्षिसुत्तानॆ. ऎम्बुदु समाधान. पूर्वाधिकारगळ सारांश. अनन्तॆर आर्थानुशासन भागदल्लि हेळिद कॆलवु अर्थगळन्नु स्थिरीकरण माडलु, आ भागदल्लि हेळिद अर्थगळन्नु सङ्ग्रहवागि अनुवदिसुत्तारॆ. आदागि “अनादिकालम् संसरितु त्रिप्पोन्न ’ इत्यादि. अनादिकालदिन्द संसारदल्लि हुट्ट बरुव क्षेत्रज्ञनु-जीनॆनु अवसरकालवन्नुु प्रतीक्षि सुव. भगनन्तन कृ सॆयिन्द फ्रङ्का तसारान निव ैत्तनागि (उनोद्भाताधिकार), er शास्त्रगळ जनिक- तत्वहित पुरुषार्थगळन्नु तॆळिन्दु-निनिच्य तिळिदुकॊण्डु (सारनिष्टर्षाधिकारादि सरदेवतापारमार्थ्याधिकार) मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळ ak (नुमुक्सुत्वाधिकार) स्वाधिकुरानुरूप वित्यादि -तन्न अधिकारक्कॆ अनुरूपवाद भक्ति प्रसत्ति रूपगळाद उपाय विशॆ शेषगळल्लून्दन्नु परि ग्रहित्तु-आनुस्किसि, (अधिकारि विभागाधिकारवे प साङ्गप्रसदनाधिकार सर्यन्तॆ) कृतकृत्य घग (कृ तळ । क्याधिकार) तन्निष्मॆयन्नु तिळिदुकॊण्डु (स्वनिष्ठाभिज्ञानाधिकार) अदक्कॆ अनुरूपवागि ई लोकदल्लिरुव काल पर्यन्त( स्कानविशेषाधिकार)शास्त्र वु नियमिसिद रीतियॆल्लि(शास्त्रीय नियमनाधि कार) निरपराधनागि माडतक्क कैङ्कर्यरूप पुरुषार्थवु यावुदु ऎम्बुदन्नू (अपराधपरिहारा धिकार, उत्तर कृत्याधिकार) शरीरपातानन्तर अर्चिरादि मार्गदिन्द्क अप्पाकृतॆ देश विशेषवन्नु सडॆदरॆ (निर्याण, गतिचिन्तनाधिकारगळु) . ई मुक्तनिगॆ, अनवच्छिन्न-पुनरावर्तियिल्लद, भगवदनुभन सिज्कोपायॆ शोधनाधिकारः 567 भगवन्निग्रॆ गृह निवर्त का हेतवस्त्र यः इव्वर्सज्ञळिल् ज्ञा तव्यतमनमान सिद्धोसायत्तॆ स्प त्रवुम्, साध्कॊ साय विषयमाहवुन्, इवु पाय प्रभाव निषयनाहवुम इर वश्य रुक्कु क्स डुहतॆ त्रैळिवु सिरवामै कु स्वतन्त्र नानॆ सश्वेश्वर्र इवर्हळुडै य पॊर्ता पराधत्ता लेयिट्ट $4 प्रीडु षि Ao प्रधान स मून्रु ण्ण ; अवै हिन्नॆ यॆन्सिल् “अस्तु मेल” स्र पेक्तित्ताल् “अस्तु 3 तय्कॆ व सर्वं सम्पत ते” ऎनि र तिरुमुहप्पा शुरनुम्, gis इ्यनुग्रॆ हॆमुन्, सत्स सिप्र सिट्ट सिद्धि या” सदाचार्यानुग्रहस्य हेतुफलयोः दृष्टान्ता इवत्तिल् सदाचार्यानुग्रहत्तु क व्याजज्गळुवमु् इदिन्फलनिशेषज्गळुवु् परीवाहवागि उण्टागुव परिपूर्ण कैङ्कर्यरूप वित्यादि-सरिपूर्ण कैङ्कर्य रूप सरमुसपुरुषार्थ सिद्धियु (सरिपूर्ण ब्रह्मानुभवाधिकारार्थ) इरुव स्रकारसन्नू इल्लियवरॆगॆ शॊन्नोम्-हेळि दुदागि आचार्यरु. अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. सिद्धसाध्योसायगळ मॆत्तु उपायद प्रभावगळ निषयवागि नैशद्य उण्टागलु मूरु कारणगळु । . आनन्तर ई अर्थगळल्लि हैतुकरॆ- हेतुवाद माडुववर संसर्गदिन्द उण्टागबहुदाद बुद्धि चलनादि पूर्वक सन्दजेहॆगळिगॆ समाधानवन्नु इव्वर्थङ्गळिल् ज्ञा तव्यमान ऎन्दारम्भिसि आचार्यरु आनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि ई अर्थगळल्लि जातन्यतमवाद सिद्धोपायवन्नु कुरितू, म विषयवागियू ‘ई उपायॆ प्रभान निषयॆनागियू, कर्मवश्यरिगॆ कडुह त्तॆळिवु ३रवा मक्ळु शीघ्रवागि. सनीोचीननाद निर्णयवु उण्टागदॆि इरुवुदक्कॆ, स्वतन्त्र साद सर्वेश्वरनु इवरुगळ पूर्नापराधदिन्द इट सिनैप्पु - “इवरुगळु सिद्धॊ आ रूप नन्नु चन्नागि तिळियदॆ इरलि ऎम्ब. तन्न सङ्कल्पवु? कैडुमूरुहैक्ळु ई निव ति, स निव्नत्ति पूर्वक समीचीन ज्ञानोत्सुत्तिगॆ ऎन्दर्थ प्रधान आ मून्रुण्डु - अनेक कारणगळिद्दरू प्रधान कारणगळु मूरु इनॆ. अवै यॆवै ऎन्स्टिल् अवुगळु यावुवु ऎन्दकॆ- “अस्तुमे? इत्यादि-ननगॆ उण्टागलि ऎन्दु सहसा तिस्तु ते तय व सर्वं सम्पत्स्य्यते- इत्यादि - शरणागति गद्यदल्लि हेळिरुवन्तॆ, निनगॆ सर्ववू कूडलि ऎम्ब महालक्ष्मि क्स्म्मिय तिरुनुह स्पाशुरमुम्…कृपापूरितवाद अनुग ग्रहवू सडाचार्यानुग्र बाक नन्तू” दसौ” ऎरॆदु माडुव ह हवु, सत्स म्प्रॆ दाय सिद्दि युव. सत्सम्प्रदायरूसगुरुसरम्परॆयु सिद ्थसुवुमू, इवु मूरू ज्ञा त्य कारणगळु. इदरल्लि नॊदलनॆयॆदाद नुहालकि क्सी कटाक्षक्कॆ फलवन्नु “अस्तुते तय्कॆव सर्वंसॆनत्स कित ऎन्दु पेशॆये हेळियाय्तु- ऎरडकॆयदाद सदाचार्यानुग्रहक्कॆ प्याजगळॆन्नू फलवन्नु ‘इवटि ल्. सदाचारा ्यनङ्ग्रहत्ति र्ळु ऎन्दारम्भिसि आनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि सॆदाचार्यानु “yy 568 श्रीमुद्रहस्यत्रयसाके पराशर मैत्रेय सञ्जयाश्वलायनादि वृत्ता ०तज्गळिले कण्डुकॊळ्तदु., सत्सम्प्रदाय सिद्धिः ड् ज्य चट्टु सिद्धि यानदु ?-तान् सत्रोत्तरनांय्, सम्यगुपसन्न नाय्, सावधाननायिरुक्ळुम् अनस्थैयिले, ख्याति लाभ पूजा निरपेक्षनायर् कारुण्य पर तन्त्रनान सदाचार्श्य सर्वरुळ्वुं प्रथमाचार्यनान सर्फेश्वर्र मुदलाह उपदेश परं परैयाले वन्न तत्वहितज्नळ्ळि अनपेक्षित निस्तरमुम् अपेक्षित सजक्कोचमुम् इल्लाद पडि ग्रहक्कॆ “व्याजं”, - कारण इदर फल विशेषगळु-सम्यज्ञानादिगळु 1) सराशर, 2) मैत्रेय, 8) सञ्जया 4) आश्वलायनादि वृत्तान्तगळिन्द तिळिदुकॊळु वुदु. मॊरनॆयदागि निर्देशिसल्पट्ट सत्सॆम्प्रदाय सिद्धिय स्वरूसवनन्नु सत्सम्प्रदाय सिद्धि यावदु ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि सत्सम्प्रदाय सिद्धि ऎन्दक्कॆ तानु उत्कटवाद सश्वगुणदिन्द कूडिदवनागि सम्यगुपसन्न नाय् - “तिष्कस्तेंहंशाधिमां त्वां प्रुसन्नॆं” ऎन्दु भयभक्तियिन्द सदाचार्यनन्नु आश्रयिसि, अवधानदिन्द कूडिदवनागिरुव अनस्थैयिले - दशॆयल्लि ख्यातिलाभ पॊजानिरपेक्सनायु .. तनगॆ स्प्रख्यातियुम्बागुत्तदजॆ, गौरवु उण्टागुत्तदॆ हणकासु लभिसुत्तदॆ ऎम्ब विषयगळल्लि आपेकॆयिल्लदननागि, कारुण्य परतन्त्रनाद इत्यादि - केवल कारुण्याधीननाद सॆदाचार्यनु, : सर्वरिगू प्रथमाचार्यनाद सर्वेश्वरने आदियागि उपदेश. परंसकॆयिन्द बन्द तत्वहित पुरुषार्थगळन्नु अनसेक्षितवाद विषयगळन्नु निस्तरिसद्दॆ अफेक्षितवाद विषयगळन्नु सङ्ग्रह. माडदॆ .उसदेशिसल्यु. आ ज्ञानवन्नु पडॆयुवुदु. अ उप इ त यि R pe) ह कासा वडा ुगुहदिन्द हरदेवता पारमार्थ- ज्ञानवु” उण्टागि फ्री उष्कु फुठाण सु गॆ “ई «तॆ ४ KS, पि ll ण SS pS हट aad ५ ई । ह त 92 परं आत्म अटिसलू- सबपकारवा- तता, 2 ह इट्ट स टर्ज्चरलफफफ्प्पॆृ् ज् EEA ES AR id Cg Sy As 2) आ अय लॆ ‘बराशरिर्र्ल ।. परिपूर्णवाद आचार्य भक्तियिन्द तॆत्तहित पुजधिखार्धि’ प्रलबादिरलाब्दु बी) [4 A ११२ तु रा ०. इ श् “पग रग को र 13 ‘ । 4 प् ्लु’ उम्परेवालु ते. ग 5 1 सल्लि pe फौ ना गद म् इलि सत्त ऒ गु. गह ऎक् शेत जि युद र दलि नडॆयु ed 3) निय खूनि परधिपूः अण 6६ऎ आविाल्य छक्रियिद्दुरिण्ड्य, कु बव रिङ्गदल्ल » US WWI S इ र ट् ah ae 4 Bad अ्टा 4 4 सुष्ट ब इडॆ ह् “। 4 कापि ह् टा ५2 ४5. सॆ विषयगळू कता र्ज्यन सॊनूदवूदि. भगवद्दी3य्दू. हसि नःपुरदल्लि _ध्हतराष्मनिग, समनन्तर कारिदरु उप ब pd अ- fv ” ष्ट… इ " & ( A 0 ५/2 इ $ डि pf K po 8) ३ क अग ऎळ ं्ळ ई ज्यू इ चॆ । दॆ शिसवन्त दिशि.च नद बि इष्ट. षि क्रि © गा - ऎ बा EES BARISAN टट 50 बट्टु TT हट प स्वष्ट प्र छी ्ष (।. ह pS TS TTY FY ठ् ऎ द् तवॆ. तावॆ क्र कज कॆ ग “नि इल् इग a Bec सु त्र 4) आश्त लौयिनरू वएौनक महर्षि यू मिश्रूष बं, सुग्गेद प्रवर्तनाुदिगळिगॆ कारणवु समखीटीनि कार्स् pe 8 सिद्धो साय शोधसाधिकारः 569
- “सक्तीषानीन लोकासां पिता माताच माधवः । गच्छ ध्व नेनं शरणं शरण्यं पुरुषर्षभाः॥? ऎन्हिर कट्टिळ्ळियिले उपदेशिकृ प्पॆ रुहै. बहुक्सेशनतायु् बुद्धि चलन सम्भावनै युण्डान शास्त्र परिश्रमत्तिल् अनधिकृतरु माय् सरमास्ति करु मायिरुष्टा र्ळु इव्वुपदेशने प्रधानम्. मत्तु ्रळ्ळार्ळुत्ता बळ् तॆळॆह । क्याहवुम्. कुतर्कज्ग टि कलजु्ग्सवारै त्रॆ छिक्क Wn इत्तॆ समाचीन युक्ति हळे केट्क्क प्राप्त म्. Ed दीश प्रकारवन्नु 1) सर्वेषामेन लोकानां ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि, “सर्न लोकद जनगळिगॆ… तञ्जॆयू तायियू लक्ष्म्मीपतिये. आगिद्दानॆ. ऎलै पुरुष श्रेष्ठराद धर्मराजादिगळे, शरणागतरल्लि अनुकूलनाद ई कृष्ण सरमात्मनन्नु शरण हॊन्दिरि”, ऎम्ब रीतियल्लि उपदेशिसुत्तारॆन्दर्थ.. पितानाता इत्यादियागि परतत्ववु हेळल्पट्टितु. शरणं गच्छद्हं, ऎन्दु हितवु हेळल्पट्टतु.. “शरण्यं’ ऎन्दु प्रास्यवस्तु कथन. ई रीतियल्लि तॆत्त, हित्क पुरुषार्थगळन्नु सदाचार्यरु सङ्ग्रहवागि माडुव उपदेशवे साकु. व) शास्त्र परिश्रमविल्लदॆ सरमास्तिकरागिरुववरिगॆ ई उपदेशवे प्रधाननॆन्दु बहुक्लेशमाय् ऎन्दारम्भिसि आनुग्रहिसुत्तारॆ.. अदागि शास्त्र परिश्रमवु. बहुक्लेशकर्य बुद्धियन्नु चलिसुव सम्भववुण्टु नं बहुक्लेशं बुद्धेः चलनकारणम् । उसदेशात् हॆरिं बुध्हा विरमेत् सर्वकर्मसु ।? ऎम्ब श्लोकवु इल्लि ज्ञ्यापिसल्पडुत्तदॆ, शास्त्र ज्ञाननॆन्दरॆ शारीरक शास्त्रादि ऎन्दू, उप दॆेशात् ऎन्दरॆ रहस्य शास्त्रगळॆन्दू कॆलवरु फष्ठान माडुवुदु समुद हेळि तडॆदु ताने व्याख्यान माडुत्तारॆ. शास्त्रज्ञाननॆन्दकॆ सत्तॆर्कगळिन्द तत्वहित पुरुषार्थगळल्लि विशद वाद ज्ञ्यान. उसदेशवॆन्दरॆ अदे तत्तॆहितपॆरुषार्थगळन्नु यथार्थवागि उपदेशगळिन्द पडॆयु वुदु. डु विधवाद ज्ञानवू बेरॆ जीकियल्ल, ऒन्दे. इदन्नु विवरिसुत्तारॆ अन्थह शास्त्रपरि श्रमदल्लि आधिकारिगळल्लदॆ, परमास्तिकरागिरुववरिगॆ, मेलॆ हेळिद रीतियाद उपदेशवे प्रधान. मट्रुळार्कु इत्यादि-_शास्त्रॆ सरिश्रमदल्लि अधिकृतरागि सरमास्तिकरागिरुवनरिगॆ, तावु तॆळिहॆ क्ळाह वुम्-तत्वहितॆ पुरुषार्थगळल्लि सूक क्ष्म सूक्ष्मः सूक्ष्मतमांशगळन्नु तावु निशदवागि तिळियुपुद क्कागियू, कुतर्कङ्गळाले इत्यादि. शास्त्र स संश्रमवल्लरॆ इतरर कुतर्कगळिन्द व्यामिश्रवाद बुद्धि यिन्द कूडिद मृदु प्रज्ञ रन्नु तॆळनिक्क’ क् )हवुम्–समीचीनार्थ निर्णय पूर्वक निशद ज्ञ्ञाननन्नु हेळि स संशयगळन्नु होगलाडिसु” सवीचीनवाद युक्तिगळॊडनॆ केटृप्राप्तम्..
- भारत अरण्य पर्व 192-56जा 570 श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी सत्तर्य कुतर्क सिरूपणम् “अर्षं धर्मोपदेःञ्च वेदशास्त्रा;निकोधिना । यस्तरॆ ह्वेणानुसन्धत्तॆ ९ सधर्मः ० वेद नेतरः ।» ऎस्सि रपडियॆे इव्व कैङ्गळ्ळि सविनाजीन तर्कज्गळाले तॆळियादनवर्हळ्, काणाद शाक सासञ्जै स यीथक्कॊ भि कोपितः? ऎन्नि रपडिये है तुकराय् वेदनिरोधितत्वज्ञ फॆ इट्टु सामाणिकार्थज्ञक्कॆ A अपहरिप्प र्हळ्, इव्व्रपॆहारवर् निभूतिय्यॆयुर्म्. विभूतिमान्ययम्मृत्त विरण्णु वहैैयायिरुक्कुम् शास्त्रार्थगळन्नु सतत ९गळिन्द तिळिदुकॊळ्ळबेकु. इदक्कॆ प्रमाणवन्नु आर्षं धर्मोपदेशञ्च ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि आर्ष- सत तदर्थः आर्षः तं. आर्षं नेदगळ अर्थ गळन्नु ऎन्दर्थ. तदुक्तङ्खुहिणा ऎम्बल्लि खुषि शब्दवन्नु वेद परवागि शिष्टरुगळु व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. आ रीतियल्लि इल्लियू आर्षं ऎम्ब शब्दवु वेदवन्नु तिळिसुत्तॆदॆ, धर्मोपदेशञ्च धर्मुशास्त्रार्थनन्न्यू नेदशासा इनिरोधिना- प्रत्यक्ष श्रुतिनिरोधविल्लदॆ तर्केण-समीचीन वाद प्रमाणानुग्राहक तॆर्कदिन्द यॆक-याननु, अनुसन्धत्तॆ€. युक्तवाद रीतियल्लि निश्चयि सुत्तानो स धर्मन्नेद-अवने श्रुतिस्मॆ लकक धर्मवन्नु अरितिरुववनु. इतरः - समीचीन तर्कनिष्टा द्यवाद शास्त्रार्थ निर्णयविल्लदवनु धर्मं न वेद. पूर्वोक्तवाद धर्मवन्नु तिळियलारनु, युक्तिवादगळिन्द निभूतियन्नू निभूतिगॆ ऒडॆयनन्नू इल्लवॆन्नुवुदु इप्पडिये-इत्यादि-मेलॆ हेळिदन्तॆ, ई तत्वहित पुरुषार्थगळन्नु समीचीन तर्कगळिन्द तॆळियादवर्हळ- विशदवागि तिळियदवरु, काणादशाक ;साषण्डैः इत्यादि काणाद–वैशेषिकरु शाक्क-बौद्यरु, साषण्ड-पाशुसतॆमतॆस्मरु इवरुगळिन्द नेवार्थगळु लोनिसल्प ट्टि दुवु. आ री यल्लि हेतुकरान्तु् - केवल हेतुवादवन्नु माडि वेद विरुद्धवाद शुस्टतर्कवादगळिन्द प्रामाणिक- र्थङ्गळ्ळि अपहरिप्टार्हळ” - सत्तर्क सहित प्रत्यक्ष वेदरूप प्रमाणगळिन्द सिद्धवाद अर्थगळन्नु इल्लनॆन्नुत्तारॆन्दर्थ. इव्वपहारनमु ई असहारवु, विभूतिय्रॊ युमु- अन्दरॆ ’ चेतना चेतनात्मकवाद स्रपञ्चवन्नू » विभूतिमानैयुम्… आ चेतना ग तेतनात्मक स प्रसञ्चनन्नु तनगॆ शरीरवागि उळ्ळ भगन नन्तनॆन्नू पट्रवित्यादि - कुरितु ऎरडु स्रकारवागरुत्तदॆ, इदन्नु अदिल*..ऎन्दारम्भिसि बका; रॆ. अदागि, आ ऎरडु प्रकार काणाद शाक्कपापण्डैः त्रयीधर्मो विलोपितः । श्रिदण्ड धारणा प्र १र्वं विष्णुना रक्षितात्रयी ॥ इवरिन्द -अन्दरॆ वेद विरुद्दवागि हेळुव, मतस्थरिन्द अत्रिस्म ृति-तार्किकरु बौद्धरु मत्तु पाषण्डिगळु । त्रिदण्डधारियाद दत्तात्रेयर अवतारवॆ वेददल्लि हेळिरुव धर्मगळु मरॆयागुवन्तॆ उपदेश माडल्पट्टितु, स्नैश्ति द विष्णुविनिन्द आ वेदगळु समीचीनार्थोपदेशगळिन्द रक्षिसल्पट्ट ट्रवु. सिदोपाय शोधनाधिकारः 571 अदिल् विभूति मानै असहरिक्कॆ- 5यानदु २ (श्रियःपतियान सर्फेश्वरनै इल्लॆ ऎन्नुडल्, नेरॊरुत्तनै ईश्वरनाह कृट्टि सर्वेश्वरनै विभूति कोटयिले वैत्तल् शैय है. त; 3 EOS ०%५% गाग ग् निभूतिय्य अपहरिक्कॆ यावदु ? निभूतियै ऒरुमुखत्ता ले यिल्लॆ 3 ऎनु दल्; उण्णाक्कि ईश्वरनोडु सम्बन्ध मरुत्तु स्पतन्त्रम् ऎन्नु डल्, परतन्त्र माक्रि तन्नोडु सनिररोडु निणैॆप्पुदल् शॆय्है. ऎ । हैतुक संसर्ग ः अवश्यपरिहरणीयः इवृसॆहारज्ञळिल् एदेनु नॊन्रु स्वरूपत्तिल् नृुमप्रज्ञनाय् आत्मसमर्सणं पण्णिन NOES क र SS EY NAN BS नभा LOB अरा टु गळल्लि विभूतिमानै.-इत्यादि जीतना जेतनात्मक विभूति (ऐश्वर्य)यिन्द कूडिद भगवन्तॆनन्नु असहॆरिसुवुदॆन्दरि श्रियःपतियान इत्यादि- लक्ष्मि सतियाद सॆर्वेश्वरनॊब्बनु इद्दानॆ ऎम्बुदन्नु आल्लगॆळॆयुवुदु इदु निरीश्वर मीमांसकरु मत्तु साङ्ख्यरुगळु हेळुव मातु. श्रियः सतियान ऎम्ब विशेषणदिन्द श्रिविशिष्टनु.. परतत्व लक्ष्मि य पारम्यवन्नु (निभुत्व, . उपाय त्रोपेयत्वादि) अङ्गीकरिसदे इरुवुदू निभूतियिन्दॆ कूडिदॆ सर्वेश्वरनन्नु अल्लगळॆदन्तागुत्तदॆ हनिम्बुदु’ सॊचिक. नेरूरुत्तन्सै इत्यादि-शैवादिमत. शिननन्नु ईश्वरनन्नागि हेळि, सर्वेश्व्य नाद श्रियः सतियन्नु विभूति कोटियिले वैत्तल् — आ परमतशिननिगॆ विभूतियागि - आवनिगॆ अधीनवागि इट्टुहेळुनुश्रू विभूति. मदसहार. निभूतिय असहरिक्कैै यावदु - भगवन्तन विभूःयाद सप्रसञ्चनन्नु इल्लवॆन्दु हेळुवुदॆन्दरॆ - विभूतियाद प्रपञ्चवन्नु ऒरुवुङ्खत्ता ले. शून्यवादियु शून्यवे तक्ववॆन्मुवनु. बौद्ध नु बाह्य प्रसञ्चवु, क्षणिक कल्पनाबुद्धिगॆ -विषयनॆन्नुवनु-: : -काणादरु : परमाणु कारणवॆन्दु- हेळ्ति प श्रपञ्चनन्न्नु प्रकृतिकार्यवल्लवॆन्नुवरु.. व्यानहारिक सत्यवॆन्दू पारमार्थिक दशॆयल्लि असत्यवॆन्दू हेळुवरु न नुनन्यरु हावाडिगन ) ४. ०डास्क्रि -. इत्यादि हसरनल आवन विभूतियाद प्रपञ्च वन्नू सत्यवॆन्दु हेळि, ईश्वरनॊडनॆ प्रपञ्चक्कॆ इरुव नियॆन्तृ- नियाम्य भान सम्बन्धनन्सु अरुत्तु - छेदिसि, स्वतंश्रनॆन्नुवुदु इदु सेश्वर साङ्ख्यादिनुत, परतन्त्रमाक्कि-भगवन्तनन्नु पराधीनन्नागि माडि, तन्नॊडु-जीनकोटयल्लि सेरिसुवुदु. हिररॊडु- देवतांशरगळॊडनॆ, पुणैप्रुदल् शॆय्द ८५._शेष शेषि भाव सम्बन्धवन्नु हेळि कट्टडुवुदु. अन्दरॆ. देनतान्तरगळिगॆ प्रधानवागि रुद्रनिगॆ शेष भूतनन्मागि हेळुवुदु. इदु भगवत्सम्बन्धविल्लद केवल तैननमुत… केवल युक्तिवाद माडुववर सहवासवन्नु अवश्य त्यजिसबेकु. स काल् इत्यादि- ई रीतियागि “भगवन्तथिल्ल, अवनिगॆ निभूतिगळिल्ल” इत्यादि अनहार जॆ स वु स्वरूपत्रिट् मुदु प्रज्ञनाय् इत्यादि-तन्नस्वरूपदल्लि धृढवाद (सत्व निश्चयविल्लदवनागि भगनज्भ्छेषत्वानु सन्धान रूपवाद स्वरूप समर्सणनन्नु माडिदव निगॆ विपरीत संसर्गत्ताल् इत्यादि हेतुवाद माडुन नास्तिकादि पाषण्डिगळॊडनॆ सहवासदिन्द 2 (1. 572 -प्रीीमुद्द ्रहस्यॆत्रयसारे वनुक्कु निपरीत संसर्गत्ताले वरुमाहिल् 1) “दत्तस्य हरणेनच? :ऎन्लिर अपहारे त्त कॊडियदायु कळवु कॊण्डुकॊडुत्त द्रव्यत्तै विाळक्कळवु कॊण्डार्रोलॆ काम्. आहैयाल् बहु निधज्लळान व्यामोह कारणज्ल्गळिल् हैतुक संसर्गं पोर प्ररिहरणेयवु, इव्वरृत्तै !) “साषण्डिनोनिकर्मस्थान् बैडालव्रतिर्का शर्शा । हैतुर्काबकवृत्तींश्च वाज्मात्रेणासि नार्रयोत्” 2, “डम्भि हैतुक हाषण्डि बक वृत्तींश्च वर्तयोत् । उम्बादकॆ 1) . पत्तस्यहरणेनच-कॊट्टि द्दन्नु. अपहरिसुवुदॆम्ब्र व्यवहारक्किन्तलू ह्र्रूकवागि, कळवुकॊण्डु कॊडुत्त द्रनत्तै इत्यादि-अपहरिसिद द्रव्यवन्नु वापस्कॊट्टु पुनः असहरसिदन्तॆ अत्यन्तॆ क्रूरवागुत्तदॆ. अपॆहारवॆ क्रूरवाद पाप जनक. दत्तापहारवु अदक्किन्त क्रूर वादद्दु. अपॆहैतदत्तासहारनु अदक्किन्तलू क्रूरवादद्दु ऎन्दु अभिप्रायॆ. आद्दरिन्द बहुविधं ‘गळान इत्यादि अनेक निधगळाद व्यानोहगळिगॆ कारणगळाद अन्नॆदोस्य हैतुक संसर्गादि गळल्लि हैतुक - कुतः कुतः ऎन्दु हेतुवाद माडुननरॊडनॆ संसर्गम*..सहवासपु पोर पृरिहरणीयवर्…अत्यन्त सरिहरिसल्पडशॆक्कुद्हु. मेलॆ हेळिद विषयगळिगॆ प्रमाण नचनगळन्नु इव्वर्कत्तै ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि मेलॆ हेळिद ई अर्थगळन्नु 1) साषण्डिनो विकर्मर्स्सा 2) डम्भि हैतुक पाषण्डि
- आश्रुतस्काप्रदानेन दत्तस्कहरणेनच । जन्मप्रभृति यद्दत्तं तत्सर्वं नश्यति ध्रुवम् ॥ कॊडवुदागि वाग्दान माडि कॊडदॆ इरुवुदु, कॊट्टिद्दन्नु अपहार माडुवुदु, इवॆरडू जन्मारभ्य नाडिद दानगळ सुकृतवन्नॆल्ला हाळुमाडुत्तवॆ, इदु निश्चय,
- ऎ. पु, (3-18-101) मनुस्मृति (4-30) पापण्डिनः “येतुसामान्यभावेन मन्यन्ते पुरुषोत्त मम् । तेवैपाषणडिनोज्ञॆ याः सर्वधर्मबहिषृताः ॥।’’ ऎम्ब वचनदन्तॆ देवतान्तरगळन्नु भगवन्तनिगिन्त उत्कृष्टरन्नागियू, भगवन्तनिगॆ समवागियू तिळिदवर पाषण्डिगळु. धर्मानुष्कानवन्नु माडलु योग्यरल्लदवरु, विकर्मस्मान् . शिखायज्गोपवीतगळन्नु त्यजिसि दवरु, बैडाल व्रतिकान् - बॆक्किन हागॆ वञ्चकरु, शठान् _ गूढवागि वञ्चिसुववरागिद्दुकॊण्डु, नास्तिकरागि वेदक्कॆ प्रामाण्यवन्नु : ऒप्पदवरु, बकवृत्तीन् - बकपक्षियु कण्णन्नु मुच्चिकॊण्डिद्दु हत्तिर बरुव मीनन्नु थट्टनॆ हिढिदु कॊण्डु नुङ्गुत्तॆदॆ. आ रीतियागि सन्निहित हिंसकराद डाम्भिकरु, इवरुगळन्नु वाज्मात्रेणापिनार्च येत्-सल्लाप, सहभोजन मॊदलाद रीतियल्लियू गौरविसबारदु,इवरुगळु सहवासक्कॆ योग्यरल्लदवरु ऎन्दर्थ
- ,राजान्तेवासि याज्मेभ्यः सीदन्निच्छेद्छनं क्षुधा । डम्भिहैतुक पाषण्डि बकवृश्तीन्त्स वर्जयेत् ॥ याज्ञ. स्मृति 1-130 षः तशि, नो, सिद्धोपाय तोदधनाधिकारः 573
- नासद्भि : किञ्चिदाचरेत्? 4) “त्यजदुर्जन संसर्गम् 5) वरं हुतवहज्जाला पञ्जरान्तर्व्यवस्थितिः नशौरि चिन्तानिमुङ्ख जन संवास वैशसं [५ इत्यादिहळले प्रपॆञ्चित्तार्हळ्. । अथसै तुक संसर्न प्राप्ता;नर्थानाह न्सु हैतुकरोट्टि सम्भाषणवर् 1) “माययापहृ तज्ञा नां? ऎन्निरपडियेे कण्डु मतिकॆट्टानाक्कि ‘) आजितुर्विधामुमजना भक्ता एवहि ती श्रुताः? ऎन्रु ईश्वर्र 7
- नासद्धिः 4) त्यजदुर्जनसंस सर्गं 5) वरंहुतवहज्वाला, इत्यादि नचनगळल्लि तिळिसुत्तारॆ. अनन्तर शैतुकरॊडनॆ सम्भाषणवु अनर्थकरनॆन्दु तोंसुत्तारॆ. इन्द हैतुककोट्टै सम्भाषणं इत्यादि ई हेतुवाद माडुननरॊडनॆ सम्भाषणॆयु, 1) माययापहृ त ज्ञानाः इत्यादि-युक्तिवादगळिन्द अपहरिसल्पट्ट ज्ञानवुळ्ळवरु, ऎम्बन्तॆ, कण्डुमुदिकॆट्ट नास्ति तिळिदिद्दरू बुद्धिगॆट्टिवनागि माडि 2) चतुर्विधा न डि इत्यादियागि भगवन्तनु नम्मवरॆन्दु राजा, शिष्ठ, तन्निन्द घा” माडिसिदवनु, इवरुगळबळि तानु हसिविनिन्द कष्टपडुवाग हणवन्नु याचिसबहुदु. डाम्भिकनु, हेतुवाद माडुववनु पाषण्डि, ऒकवृत्ति इवरुगळन र्जिसबेकु. इवरुगळिन्द हणवन्नु याचिसबारदु.
- सद्दिरेव सह्हाासीत सद्धिःकुर्वीत सङ्गमम् । सद्दिर्विवादं मैत्रीञ्च नासव्निः किञ्चिदाचरेत् ॥ स सद्भिः - “अस्तिब्रह्मेति चेद्दॆेद, सन्तमेनं ततोविदुः” ऎन्दु ब्रह्मज्ञानविरुववरु सत् शब्दवाच्यरु अन्थह ब्रह्मच्ञानिगळॊडनॆ सहवास, स्नेह, विवादवन्नु माडबहुदु. असत्तुगळॊडनॆ-ब्रह्मज्ञानविल्लदवरॊडनॆ सहवासादिगळन्नु माडबारदु
- त्यजदुर्ज्बन संसर्गं भजसाधु समागमम् । कुरुपुण्य महोरात्रं स्मर नित्यमनित्यतुम् ॥ (महाभार. वनपर्व 4; दुर्जनर सहवासवन्नु नि बिडु, साधुगळॊडनॆ सहवासवन्नु”. पडॆ, हगलू रात्रियू अन्दरॆ सदाकाल दल्लियू पुण कारृगळन्नु माडु. ई शरीरवु अरित्यवॆम्बुदन्नुु :त्यवू`नॆनॆसिको. वि व श्र श्रि २) हुतवहजा स लापञ्जरान्तर्वृवस्थि ति - अग्निज्ञालॆय मद्यदल्लि कुळ्ळि रुवुदु, वरं - ईषत्रि यवु. :‘शौरिस ली दाग् दाग् ) अवु हाबि ई aN pe त्ा) काल ता कृष्णपरमात्मन ध्यान विमुखराद अन्दरॆ श्रीकृष्ण परमात्मनन्नु नॆनॆयद जनर सहवासवॆम्ब वैशसं - वधवु गा pe 1 इडॆ ळा १) =A इल्लि ¢ अ ह 99 अथवा दुःखवु, न वरं - स्वल्पवू प्रियवल्ल. वरन्त्रिषु क्टीबे मनाक् प्रिये”: निघण्टु, 1) 4): नमान्द नष्यृतिनोमूढा- प्रपद्मन्ते नराधमाः । मायय्याप स यय्यापहृत ज्ञानाः असुरं भावमाश्रिताः ॥ ; गीतॆ7-15 “yp 574 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे नम्मुडैयवर्हळॆन्नुं नालुवहैयिलुम् कूडादे 3) “अळियनम्पैयल्? ऎन्ना दपडि पण्णि 4) “न मान्दुष्ट ति नो मूढाः प्र पद प्रे ऎनि र भगनदभिमान बाह्य वठ्फत्तिल् “कॊप्पुण्जप्पण्णुम्. स अशरण्य शरण्यनान सरॆ ्वश्वरनै शरणमाह पुत्तु हिर परमास्तिकनुकु च्हॆलरोडु शेर्रियाल् बाह तै वारादाहिशिम्, आवनुक्कु क्र लक्क ज्गळ 6वरवुम्, अदुक्कु सदा चार्यर्हळ् परिहारम् हॆण पुम काणानिसॊ स्न हेळतॆक्कु नाल्कु सङ्गडगळल्लियू सेरदॆ, 3) अळियनम्पै यल् _ नम्म वनु ऎन्दु हेळॆद रीति यल्लि माडि, 4) नमान्दुषृ तिनो इत्यादि हेळुवन्तॆ भगनदभिमान बाह्य वर्गदल्लि कॊ पु ण्ण प्प णि वा् सेरिसुत्त ज् अन्दरॆ भगवन्तन अभिमानक्कॆ पात्रनागुवुदिल्लनॆन्दर्थ ‘भगवद्विमुखरिगॆ हैतुक संसर्गदिन्द बाह्यतॆयु उण्टादरू नवेदान्तॆ श्रनणादिगळिन्द पर वतास्तिकनागिरुववनिगॆ बाहैतॆयु उण्टागुत्तदॆये ऎन्दरॆ अशरण्यशरण्य नान - ऎन्दारम्भिसि स्रत्यॆत्तरवन्नु आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि अशरण्यरादवरिगॆ शरण्य-रक्षकनाद सर्वेश्वर नन्नु शरण-रक्षकनागि आश्रयिसुव सरनास्तिकनादननिगॆ कॆलनरॊडनॆ सम्बन्धदिन्द बाह्यतॆवारा दाहिलुम्-भगनदभिमान बाह्यतॆयु उम्बागुवुदिल्लवादरू, आवनिगॆ कलक्कङ्गळ्वरवुम् भ्रमादिगळु उण्टागुवुदन्नू, अदक्कॆ सदाचार्यरु परिहारवन्नू माडुवुदन्नू नोडिरुत्तेवॆ. ऎम्बारिगॆ यादव प्रकाशरे मॊदलादवर संसर्गदिन्द जेवतान्तर. संसर्ग सर्यन्तवाद भ)मादि गळु एर्सट्टु, पॆरिय तिरुमलै नम्बियॆनर उसन्यासोसदेशादिगळिन्द आ भ्रमवु होगि, अनन्तर भगवदा नास् आश्रॆयि-सि भगवत्समाश्रॆयणनन्नु माडि परमैैकान्तिगळादरु ऎम्बनृत्त्यान्तवु इल्लि अनुसन्थेय. अवरु काळहस्तियल्लि शिवपूजॆ माडलु हूवुगळन्नु कुय्युत्तिरुवाग अवर समीपदल्लि भगवद्रामानुजर भक्तरॊब्बरु कॆट्ट कॆलसगळन्नु माडुववरु आ कॆलसगळिगॆ तक्कन्तॆ नाल्कु पङ्गड. अवरुगळु नन्नन्नु आश्रयिसुवुदिल्ल अवरु यारॆन्दरॆ (1) मूढॆरु - देहात्म विवेकविल्लदवरु (11) नराधमरु - नन्नल्लि ज्ञानविद्दरू नन्न हत्तिरबारदवरु (111) मूयय्यापसृ तज्ञा नाः जा नवु उण्टागि कुयुक्तिगळिन्द आ ज्ञानवन कॊण्डवरु. (1%) आसुरम्भावमाश्रिताः - आसुर स [भावदिन्द नन्नल्लि द्वेषवुळ्ळवरु, उत्तरोत्तर पापिष्नरु.
- चतुर्विधा मम जना भक्ताएवहिते श्रुताः । तेपाम्मेकान्तिन शै ष्ठाः ते चैवानन्म्न देवताः ॥ भारत शान्ति पर्व नन्न भक्तरु नाल्कु पॆङ्गडदवरु-(1) हणक्कोस्कर हॊसदागि आश्रयिसुववनु (11) नष्टॆ *श्वर्यक्कोस्कर आश्रयिसुववनु (111) कैवल्य पुरुषार्थक्कागि आश्रियिसुववनु (1४) मॊक्षक्कागि आश श्रयिसुववनु-ज्ञानी, इवरुगळल्लि नन्नल्ले आसॆयुळ्ळ एकांशिगळु श्रेष्ठरु. देवतान्तरगळन्नू फलाुन्तरगळन्नू कोरदॆ इरुववरिवरु. 3) तिरुमालै -37 अळिय नम्पैयल् ऎन्नार् अम्मवो कॊडियवारे, - नम्मवनॆन्दु भगवन्तनु अभिमानिसदॆ इद्दरॆ अदे बहळ क्रूरवादद्दु, सिद्धोपाय शोधनाधिकारः 575 मुहर्षिहळुम 1) एकं यदि भनेच्छा Ser 6 जा सॆं निस्स ंशयं ‘भनेर्श । -: ” बहुत्वाविह शास्त्राणां ज्ञा सत्वं सुदुर्लभवत्? ऎन्नु न्् 2) “निस्संशयेषु सर्वेषु नित्यं वसति नैहरिः pW ससंशंर्क्या हेतुबलान्ना ध्यावसति माधवः” ऎन्रुम् शॊन्नार्हळिरे.
- “नक्रोथो नचमातृर्यं नलोभो ना- REE नगळ नरं गुण परिसूणा सा विशेष विषयत्निले या हक्कडन आन हिस्फु, आरुरुत्तुकृळुक्कु ATT TSE EARLS EY EE शाहू 2३० वारा AOE SSMS os “क्रीवुमॆस्प्बू रुळुंसडैक्ट् पूनिल् नान्मुहनैस्सदैत्र । तेवनॆम्बरुमानुक्टल्लाल् सूनुं पूशन्फॆयाम् तहुने ॥? देवमनुष्यादि ऎल्ला जीवराशिगळन्नू सृष्टिसि, नाभी कमलदल्लि ब्रह्म देन स्ट सृष्टिसिद देव नाद नन्मु स्वामिगॆ, हूवू सूजॆयू डेनतान्तशक्टॆ सल्पतक्कदुषे? वन्दु हेळलु, अदन्नु केळि तॆहादु, तहादु-सल्लतक्कद्दल्ल ऎन्दु हेळि ऒडने भगवद्रामानुजरल्लिगॆ बण्डु” अवरन्नु आश्रयिसि परमैकान्तिगळादरॆम्ब वृत्तान्तवू इल्लि अनुसन्धेय. । महर्षिगळू ! एकं यदि भवेत् इत्यादियागि, शास्त्रगळु- एककण्ठवागिद्दक्कॆ ज्ञानवु निस्संशयवागिरुत्तदॆ. - शास्त्रगळु बहुत्हात्. भिन्नाभिसा फाम्बळवाग्व रिन्द. तत्व ज्ञानवु सिगुवुदु दुक्कभ ऎन्दू, 2) निस्संशयेषु इदि तन्न अस्तित्वादिगळल्लि संशॆयविल्लदनरल्लि भगवन्तनु, नित्य सान्किध्यमाडिकॊण्डिरुत्तानॆ. नार बलदिन्द आ भगवन्तन अस्तित्वादिगळल्लि संशय निसर्कय (व्यत्यास) गळिन्द “कूडिद ज्ञानवुळ्ळ वरन्नु लक्षि ब्री सतियॆनि ना ध्यावनति. -आश्रॆयिसुप्पदिल्ल आवरन्नु बिट्टु होगुत्तानॆन्दू इ 3) नळ्रोधो नचमात्सर्यं- इत्यादि क्रोध आ सा लोभ, अशुभ मतिगळु, आत्मगुण सरिपूर्तिगॆ तभभ सुकृत विशेषनुळ्ळ पूर्णाधिकारिगळिगॆ उण्टागुवुदिल्ल तनव ध्रद्दि दट्ट, राजसतानुस शास्त्र स लू बुद्धि भ्रम वनेर्पडद्क सात्तिक शास्त्र जन्य ज्ञ्ञानादि रूस आत्मगुण परिपूर्तियुळ्ळ. विशॆ ‘षाधिकारिगळगॆ कोपतापादिगळु उण्टागुवुदिल्ल नॆन्दर्थ. इवरुगळु -आरूढराद हृ आन स्फु -.*न “नक्रोधथोनचमात्सर्यं” ऎम्ब वचनवु पूर्णाधिकारि विषयनॆन्दु एर्सट्टि नन्तर, आरुरुक्तं कृळु क्ट -भगनद्विषॆयॆदल्लि आरोहण वन्नु माडलिच्चि सिदवरिगॆ, भगवद्दिषय जा जि . पूर्वक भक्ति, योगवन्नु _ आरम्भिसिदवरिगॆ 1). इतिहास- समुच्चय 33-105 2) ‘भारत शान्तिपवन 8589-71 इवएगण्डि बड त्क, नर्कॊ ्रीथो नः फ् नात्तरॆ १. वल ाोभोन, शुभामतिः भवन्ति क्त सत्यां नक्तासां प्ररुषोत्तमे ॥ । Kis “भार, आत 254-1335 2%8 सनिह कुदरॆ- घ्प्चु सि ऎण सर इदु न गॆ कुरणवाद स त विशेषपुळ्ळॆ भगवड क्वरिगॆ कोप मात्सर्य. लोभ- ब नॊडादिगु नगळु आर ूढरा ww न क् क ऎं Ee
- yp 576 श्रीमद्रहॆस्यत्रयसारी कृलकृमुण्डॆन्रुमिडम्. 4): “शू प्रायतेकिलगोनिन्दे भक्तिमन्द ैहतान्न्यणाम् । नस न्यूनताभीता स्त्र दशा सरिसि; नः .ट 5 «सत्य ० शतेन निघ्ना नां सहस्रेण तथा तपः । निघ्ना युन्तेन गोनिञ्जी नृ भट्ट. भक्ति र्निवार्य ते” इत्या डिहळिले प प्रसिद्ध म्. सिद्धोषाय निषये शज्चा- तासां परिहाराश्ञ अदिल् मुर्रड सिदोपायतॆ सत नरुम् कलक बळुम्, अवत्निन् परिहार । अवि ०0 इवि tA ज्रळुवक् शॊल्लुहिरोम्. भगवत्स्यातन्त्र्य कारुण्यापेश्सया प्रपत्त्यननुष्ठेयत्व मिति शज्यानिरासः अनादिकाल मनादरित्त ईश्वर, इन्रॊरुत्तनै आदरिक्किरदु तन्. स्वातन्त्र, मात्रत्ताले यन्रो ? इज्जनन्रागिल्, 1) *इस्रॆन्नैस्पॊरुळाक्कित्तन्नै यॆन्नुळ् ऎन्दर्थ. कॆलक्टम्-निफ्सगळु उण्टागुत्तवॆ ऎम्बुदु 4) “श्रूयतेकिलगोनिन्दे इत्यादि यागियू 5) “सत्यं शतेन निघ्नानां इत्यादि प्रमाणगळिन्दलू प्रसिद्ध. एतानता मृदु प्रज्ञरिगॆ-आल्ब ज्गा ह fy पाय विषयदल्लि भ्रमादिगळु उण्टा गुत्तवॆयॊन्दु हेळ २ भॆ हादिगळन्नु होगला » स्थिरीकरॆण भागवु अवश्यकवॆन्दु आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. सिद्धोषाय निषयवाद सन्देहगळु-अवक्कॆ परिहारगळु अदिल् मुरृड इत्यादि-अदॆरल्लि मॊदलु ? सिद्धॊ ेपायवन्नु कुरितु उण्टागुव सन्देहगळन्नु आवुगळिगॆ सरिहारगळन्नू हेळुत्ती वॆ ऎम्बुदु प्रतिज्ञॆ, ई सन्देहगळु ईश बरन स्वा- ‘०श्र्र्य सहज कारुण्यमूलवागियू, सत्मी सम्बन्ध विषयवागियू गुणविशेष सम्बन्ध “त मूलवागियू मूरु विधवागिवॆ यॆन्दु उपपादिसि सरिहॆरिसुत्तारॆ. अनादिकालम् इत्यादि-अनादिकालन् अनादरिसिद ईश्वरनु ईग ऒब्बनन्नु आदरिसुवुदु तन्न स्वातन्त्र्य मात्रदिन्द अल्लवे. इज्लनन्रागिल् इत्यादि-हीगॆ इल्लवॆन्दरॆ 1) इन्रॆन्नै
- विषु धर्म (2- ५ ोविन्दनल्लि भक्तियन्नु, उद ैहतां-वॊ ढुमिच्छ तां-माडलु इच्छिसि सुव आरुरुक्षुगळिगॆ, संसारवु ऎल्लि न्यूनवमागि होगुत्तदॆयो ऎं भयदिन्द, देवतॆगळु विथ्न वन्ना चरिसुत- ७ संसारपु न्यून ग pe वादरॆ तमगॆ कप्प कु कॊडुववरु कडिमॆयागुत्तारॆम्ब भयदिन्द अवरुगळु विघ्न वन्ना चरिसुत्तारॆन्दॆर्थ,
- विष्य; धर्म (74-94) सत्त वचनवु. . नूरु दिध्न्नगळिन्द बाधिसल्पडुत्तदॆ. तपस्सु हागॆये साविर ऎफ्टुगळिन्द तडॆय हुत्तद. हत्तु साविर ‘ऎफ्ट्नगळिन्द गोविन्दनल्लि भक्तियु तडॆयल्पडात्तदॆ. ऎद ऎष ता 1) इन्सॆन्नॆ फ्पॊरुळाक्कित्तन्नै ऎन्नुळ् वृत्त न् । आस्प- नॆ प्टॆरं पोकष्टणर्तद जू ऎफ शॆय्या प् । पृ. फि नो. सिद्धोपाय शोधनाधिकारः 577 वैता तन्, अन्रॆ न्न्न स्प रनॊ ीहपुु बरीित्तदुऎन्शॆय्र्नू? ऎन्रु आ्रवार् विण्णप्पं कय्य, सक्क आश रि 2) ” क्यू निशुन्बणिमुगिल् तूरियं ‘म्यूक्किनॆ. इडॊगियॆ नेकॊरु उत्त णॆ “मरुळिच्चॆ य्दानो? आहैयाल् नामॊरु उपायानुष्ठा नम् सण्णुहॆ यॆन्नॆन्सदु 3) “नडुवे वण्डुय्य कॊळ्हिन्र नार्त” ऎन्निर पडिये अरुळ् पुरिन्न शिन्द्रॆ यडियार् मोल् वॆ त्त अनन्नानॆ् रक्षित्त पोदु लका नात्म नि यन्रॊ (वॆनु, शिलर् कलजु वार् हळ. 3 रा प्पॊरुळाक्कि इत्यादियागि आळ्वारनरु विज्ञ्ञानिसलु सर्वेश्वरनु 2) श्यूविशुम्बणिमुहिल् इत्यादि मेघवॆम्ब तूर्यफघोष माडिदनल्लजि बेकि प्रत्युत्तरवन्नु कृषॆ माडि हेळिदने. इदर तात्टर्यनेनॆन्दरॆ- ईश्वरनु (लक्ष्मी विशिष्टनारायणनु) सिज्कोपायनागि सर्वदा इद्दु कॊण्डू अनादि कालदिन्द आदरिसजि ईग आदरिसिदक्कॆ ई आदरक्कॆ बेरॆ कारणवु यावुदू इल्लवाद्दरिन्द. केवल स्वातन्त्र नी कारणवागिरबेकु. स्कातॆन्त्र विनह बेकि कारणविद्दरॆ. अदु, नमगॆ किळियबेक्कु. ऎन्दु- आळ्वारनरु इन्रन्नै्य - इषु % कालवू इल्लदॆ ईग नन्नन्नु पॊरुळ्आक्कि–वस्तुवागि माडढि-अन्दरॆ ब्रह्म ज्ञ्यानियन्नागि माडि तन्न ैऎन्नुळ् वैत्त्वान्..सर्वोतैष्टनाद तॆन्नन्नु ऎन्नुळ् वैत्तान्-नन्न मनस्सिनल्लिरिसिदनु. अन्र्रन्नॆ स्प रम्पोहस्पु जर्तदु-इष्टु काल पर्यन्त नन्नन्नु प्राकृतॆ विषयगळल्लि मनस्सिडुवन्तॆ स एतक्कॆ. ईग नानु ऒन्दु pps अनुस्मिसुदुदागि तिळियॆलिल्लवल्ला ऎल्लॆ भगवन्तने निनगॆ तिळिदिद्दरॆ नीने तिळिसु ऎन्दु. केळलु सर्नेश रनु व्याज विषयवागि सुत्त्यत्तरवावु दन्नू कॊडजि आळ्वारनरन्टु मोक्षक्कॆ माङ्क् लु तूर्यवाद्यनन्नु ’ माडिसिदुदरिन्द अवन स्वातन्त्र विनह बेरॆ व्याजवावुदू इल्लवॆन्दु एर्पडुत्तदॆयल्लवे. आहैयाले _ स्वातन्त्र्यविनह बेरॆ. व्याजवु यावुदू. इल्लवाद्दरिन्द, , नामॊरु इत्यादि - नावु ऒन्दु उपायवन्नु आनुष्मिसुवुदु एकॆ. 3) नडने वन्दु इत्यादि हेळुवन्तॆ, इन्थह वेळॆयल्लि बरुत्तानॆम्ब सम्भावनॆ इल्लद कालदल्लि आकस्मिकवागि बन्दु नन्नन्नु उज्ज्वीवनगॊळिसिद स्वामि ऎन्सिरपडिये ऎन्दु हेळुवन्तॆ, अरुळ्पुरिन्द शिन्दै - कृनॆयिन्द कूडिद मनस्सन्नु जडियार्मेल्वैत्तु - दासरुगळ मेलै, ’ स्वातन्त्र्यवे कारणवागिट्टु, अवन्तान् कुन्सैन्नत्तिहिमाडङ्गळ्’ शः स्रि तिरुप्पेरान् ऒन्रॆनक्करुळ् शॆय्यवुर्तलुत्तेने. ॥ तिरुवार्यम्मो9 10-8-9 9 शू विशेबणि -षा ननिहिल्-तूरीं दा पक्कि पॆ आटिकडललै तिरॆ कैय्कॆ] डुत्ताडिन । ल लल एट्रिप्पॊ9लुवमु वळमेन्दिय वॆन्नप्प प्पन् वाट्रपुप्रनारणन् तमरैक क्क नाभि ॥ तिरुवाय्म्मा 10-9-1 तकाशदल्लि अलङ्का सु ुव मेघ वा होषिसि प म सा तदल्लि स ङ्कारवागि सुत्तिकॊण्डिरुव मेघवॆम्ब तूर्यवाद्य्धवु घोषिसितु. सप्त द्वीपगळू सम्पत्समृद्ध वागिरुवन्तॆ सङ्कल्पिसिद] मत्तु स्तॊ (त्र pe कल्माण गुणगळिन्द कूडिद नारायणनाद नन सा मिय ३ ह जाता ब ऎ क दासरन्नु कण्ढु सन्तोषदिन्द आळवाद समुद्रवु ‘अलॆयॆम्ब कैय्यन्नु ‘ऎश्ति आडिसितु- [टाटा “माडितु. इद हॊस नागरीकवल्ल आळ्वार् कालद्दु ऎन्दॆ एर्पडुत्तदॆ, त यु ऎ काफि । 578 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे । .‘इवर्हळ्ळित्तॆळिनिक्ळुम् पडि; - ईश्वर स्वतन्त्रनेयागिलुम्, -नॆ सम्य- नैर्फ्यण्य ज्ग । दोष ळ् नक्कु त्तट्टा मै. क्टाह्य ls पक ळिलेयॊरुव्या इत्त यूुणा क, अत्तै अवलम्बित. त्त्वान् किक्कु मा. a इवृर्थत्तै ।) ज् शोलै मलै यॆन्रॆ ेनॆन्स्न तिरुमाल् वन्नॆनॆ इउ्लाफिकैयपु हन्ना” ऎन्रु ट्रार्तामेअरॆळिच्छॆ रात् क इत्यादि - अवने रक्षिसुवाग काजुमत्तनैयन्रो - फलवु. लभिसुत्तदॆ. ऎन्दु नोडि कॊण्डिर बेकल्लवे. अन्दरॆ नावागि माडबेकाद प्रयत्नवु यावुदु इडि? अवने रक्षिसुत्तानॆन्दु प्रतीक्सिसि कॊण्डिरबेकॆम्ब सिद्धोपाय निस्मॆ इदु - ऎन्रुशिलर्कलङ्गुवार्हळ* .. ई रीतियागि कॆलवरु भ्रॆमिसुत्तारॆ. इदक्कॆ परिहारवन्नु हेळलु इवर्हळ्ळित्यै ळिनिक्कुम्पडि ऎन्दु आचार्यरु उपक्रमिसुत्ताकॆ. अदागि इवरुगळ भ्रमवन्नु होगलाडिसि तिळिवु ज्ञाननन्नु उण्टु माडुव स्र्रकारवु हेळुत्तेवॆन्दु तात्पर्य. ‘कश्वरन् स्वतन्त्रनेयाहिलुम् - इत्यादि ईश्वरनु स्वतन्त्रने यादरू वैषम्य नैर्पण्यगळॆं्बब वैषम्य - पक्षपात कारणविल्लदॆ ऒब्बनन्नु संसारदल्लि बन्धिसुवुदु, मत्तॊब्बनन्नु मोक्षक्कॆ करॆजॊय्युवुदु नैर्फ्यण्य - निष्कारणवागि ऒब्बनन्नु क स्र न् दोषगळु तनगॆ संश्लेषिसदॆ इरुवुदक्कागि, इवन्सक्कलिले ई बद्ध जीवनल्लि, ऒन्दु व्याजनन्नु उण्टुमाडि, अदन्नु अवलम्बित्तुत्तान् - अवलम्बिसिकॊण्डे, रक्षिसुत्तानॆ. “इ इ सस व्याजसापेक्षनागिये रक्बिसुत्तानॆ. व्याजनिरसेक्षनागिल्ल ऎम्बुदु अर्थ. इव्वर्थत्तै अर्थवन्नु 1) तिरुमालिरुञ्जोलै मलै इत्यादि-तिरुमालिरुञ्जोलै
- विडुवेनो ऎन्विळक्कै ऎन्नाविय्यॆ नडुवे वन्दुय्यक्कॊळ्हिन्रनादनै । तॊडुवेशॆय्दिळवाय्चियर् कण्णिनुळ् विडवेशॆय्दु व्मि9क्कुं पिरानैये ॥ तिरुवाय् 1-7.5 बालॆयराद गोपियर कण्णिनल्लि विटपुरुष चेष्टितवन्नु माडि अवरन्नु कण्णिनिन्दले वशपडिसिकॊण्ड उप कारकनन्नु नानु बिडुत्तेनॆये ननगॆ दीपवन्नु तोरिसिद अन्तरात्मा. यावाग बरुत्तानॆम्बुदन्नु तिळिसदॆ, आकस्मिकवागि बण्डु नन्नन्नु उज्जीविसिद स्वामि.
- तिरुमालिरुञ्जोल्कि मलै ऎन्फेन् ऎन्न तिरुषाल्वन्दु ऎन्नॆञ्जु निरैयप्पु हुन्दान् । कुरुमामणि युन्दुपुनल् पॊन्नित्तॆन्बाल् तिरुमाल् शॆन्बु शे र्विडम् तॆन् तिरुप्पेरे ॥ तिरुवूय् 10-8-1 “तिरुमालिरुञ्जोलैमलै?” ऎन्दु हेळिदॆ. हेळिदॊडनॆ ई व्याजवन्नु अवलम्बिसि लक्ष्मीपतियु ल मनस्सिनल्लि तुम्बिकॊण्डनु. श्रेष्ठवाद रत्नगळिन्द कूडिद ताम्रप्रर्णिनदिय दक्षिण दिक्किनल्लिरव “तॆन्तिरुप्पेरै ऎम्ब दिव्य देशदल्लि आ लक्ष्मीपतियु सान्निध्य माडिकॊण्डिद्दानॆ. सिद्धोपाय शोधनाधिकारः 579 इन्न वा ्यजन्रा नुम् ईश्वर्श तन्ना ले याहिलित्तॆ J मुन्सॆ «युण्डाक्या दे निट्ट दॆ न्न न्न ल्, इसा त्मा’ क्ट ळुक्टु अ SOR ज्ञ इ भय्कॊ ण्डु फीरुहै याले, : नॆ सम्य दोषवम् वरुशैयाले मुन्चि कर्मसप्र वाहज’ रि PORES: 7 इटुय ईश्वर्श जय् नुरूप दुक्कु अनसरनतायित्ति फलप्र दनल्ला द 3) ल्ल नु निण्डनु् पोदु कार्य निशेषदर्शनत्ता ले कल्पि तम्.
- इज्जि निशै याद सर्व सिद्धा नि िहळुक्कुवक् इदुक्टु हि ला द मोस्सश्र दा दिहळिप्पॊ (दु पिरक्कॆ कृडियॆन्नॆन ल् न् रम् शॊल्लविरहिल्लॆ नादिकर्मप्र वाह नै चित्र त्ता ले. क ऎन्दु हेळिद व्याजवन्नु अनलम्बिसि भगवन्तनु नन्न मनस्सन्नु पूर्णवागि- आश्रयिसिदनु, ऎन्दु ऎ तावे कृपॆ माडि हेळिरुत्तारॆ. [ई पाशुरवु (10-8-1) आदे सदिकद मॊदलनॆय पाशुर… इन्रॆन्नॆ प्टॊरुळाक्सि ऎम्बुदु (10-8-9) अदेसदिकदल्लि 9नॆय पाशुर. इन्दव्याजन्दानुम् इत्यादि-हागॆये आगलि ई व्याजवु उण्टागुवुदक्कू ईश्वरने कारण वल्लवे. हागिल्लवॆन्दकि अननु सर्नकारणनॆम्बुदक्कॆ भङ्गवु एर्पडुत्त त्रदॆयल्लवे, 1 कारण वॆन्दकॆ इष्टुकाल ई न्याजनन्न्नु उण्टुमाडदॆ इरुवुदक्कॆ अनन स स्वातन्त्रॆ सवे विनह बेकॆ. एनु कारणनिदॆ ऎन्दरॆ इव्वात्माक्कळ् क्ळु..इत्यादि-ई बद्ध जीवरिगॆ अनादियाद कर्मप्रवाहॆगळु निषनु पाक ह ऎ कूडुव (समय-व्यवस्थॆ) व्यवस्थॆगळिन्द कूडि पोरुहै याले-उण्टागुवु. दरिन्दलू ईश्वरनु- इत्यादि - ईश्वरनु कर्मानुरूप फलप्न 1 दनागिल्लदिद्द? नैषम्य दोषवु अवनिगॆ उण्टागुवुदरिन्दलू : पूर्वदल्लि ई व्याजनन्नु अवलम्बिसि. फलस्र्रदनागलु- अवकाशवु उम्बागलिल्लनॆम्बुदु, कार्यविशेषदर्शनॆत्ता ले कल्पितवर्–व्याज रूप कार्य वनिशेषनन्नु तिळिदु कॊण्डु कल्पिसबेकु. इदरिन्द व्याजवु सन्तन्यगळाद कर्नु परम्परॆगळ नडुनॆ यदृजैॆयागि उण्टागुत्तदॆ. ई व्याजजनकवाद कर्मुपरिपूकवु इष्टुकाल उम्बागल्लिल्लनॆन्दु हेळबेके विनह बेकॆ मार्गविल्ल. इङ्गनिशैयादपोदु. हीगॆ ऒप्पदॆ ईश्वर स्वान्तश्र्यने मोक्ष कारणवॆन्दु हेळिदरॆ आ स्वातन्त्र्यवु शक्ति निशेषवॆन्दरॆ सर्वदानोक्षवु लभिसुन प्रसङ्गवु “उण्टागुत्तदॆ. आ स्वातन्त्र व्र ईश्वरन इच्छॆयदरॆ अदु निर्हेतुकवागि उण्टागलारदु. सुकृत विशेष मूलनागियी आन्दरॆ अवन कृ यु, सहेतुकवागिये उण्टागुत्तदॆ ऎन्दु ऒस्टॆलेबेकु. हीगॆ ऒस्टदे होदरॆ सर्नसिद्दा न्तिगळिगू इदुक्टु मुन्सिल्लाद–इदक्कॆ मुञ्जि” उण्टागद मोक्ष श्रॆद्धादिगळु ईग उण्टा; गुप्त? कै अडियॆन् ऎन्रा ल्-कारणनेनॆन्दु केळिदरॆ उत्त तरनन्नु हेळलि क्रै निरहिलै._. मार्ग- ऎल्ल. CA यखनेबिषवृणुते न तेनलभ्यः Cp ५नॆ सा स सि तस्य स आत्मानिव्यः युत, Fafa ऎम्ब श्रुतियु वॆम्बुणहि. इल्लि गर्भित. हीगॆ कुदृष्टियिन्द रिसुव चरन ।” कॆ यस्कायॆं निशतिशय प्रियक्व-स एवास्क.‘ब्रुय तनोभिवं’जषि- यनुन जनन् भॆगनॆन्तकॆन्नु सुर- कहि सो, bg निवारिसलु. , “प्रियतम- एवहि ब्रयतसुने’ वरणी ples tse यतिय] 4 Ty, 3 J शो । be Tyo 4* yp 580 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे ऎन्नुम् उत्तरवु् ईश रस श्र न्हार्रु मिश्र ऎट्, म् तुल्कम्, _ ईश्वर स्वातन्त्र स मॊरु म्याजत्तॆ इयु pA निन्फृत्त प्रदे रक कळुन् निलकृवलारि जर जिं त ् ल्लामैॆ स् मुरुष्पा म्. इस्पडियानार्ल “इन्रॆनॆ न्न ५ यॆन्सि र पाटु क निदुक्सु मूलमान वचनज्ज ळु क्र म् शा हनॆन्सॆ न्प्ट ल्? अदु किन ईश्व रनुक्टु सहजज उन स्वातन्त्र ; कारुण्य ज्लळि नुडै य प्राधान्यत्ताले इवत्तु कु वा ऒजभूतज्ज जा निशेष घा इरणजु ळ्ळ ज् दरित्तु पणॆ कॆ ; सराजु शिनाक्टु है क्स ईर इनॆ नॆ यभिनङ्खनाक्सु हॆ कव्, उन”… - सा ऒतन्त्र्यमुमः कृ सै युं न्यय वेसर प न्रधान का रणं कण्णि लेन, ऎनक्कुक्ळा ब्रू दे स्व तस्सॆ र्रज स नान नी फं मण्णाहिल् SSN कक मयनु सतु ऎष्टु CG पा pe जः gris निर्हेतक कृपॆयु मोक्षक्कॆ कारणनॆम्बुदु त्री भाष्यकाररिगॆ सम्प कव इसनॆयु भक्ति रूपा सन्न जासन्: ऎन्दु निरूपिसलु, ई श्रुतियन्नु भॆगनॆद्दाष स्य a आधारवागिट्टु कॊण्डु’ हेळिरुवुदु जीव वकतृ तवाद भक्तिरूपोपासननॆम्ब न्यूजनन्नु अवलम्बिसिये हॊरतु, अवलम्बिसदॆ. इल्ल… आद्द कण्डॆ केवल भगवत्स्य्वातंश्र्यने नोक्षक्कॆ कारणवॆम्बुदु अपसिद्दान्त अनादिकर्म प्र हवै च्हि त्र त्ता ले इत्यादि-अनादि- कर्म प्रवाहद वैचित्र वे मोक्षक्कॆ. कारणवॆन्दरॆ 1 ईश (नधन अङ्गीकरिसिद आस्तिकरिगू, . अङ्गीकरिसद नास्तिकरिगू तुल्य. आगॆ. नावू नास्तिक गोष्किगॆ” सेरुत्तेनॆम्बुदु. भाव. व्याजसापेक्षनागि ईश्वरनु- रक्षिसुत्तानॆन्दक्कॆ अनन” स्वातन्त्र्यक्कॆ भङ्गवु एर्पडु वुदिल्लने? ऎन्दरॆ ईश्वर सा तन्त्र 4 pT वाजत्तॆ कॊण्डु इत्यादि उत्तरिसुत्तारॆ, अदागि ईश्वर स्वातन्त्र्यवु, ऒन्दु व्याजवन्नु अवलम्बिसि अवनु सॆङ्कल्पिसिद समयदल्लि रक्षिसुवुदक्कू निलकृनल्लु रिल्लान्सॊ क्टु म् - तडॆयुवनरिल्लडॆ ’ इरुवुरकू उरुप्पा न्् कारण. अद्दरिन्द आ स्वातॆन्त्रॆ क्रि ५0 वु उम्बागदु, इन्रॆन्नॆ स्फॊरॆळाक्वि पाशुर निर्वाह हागादरॆ इन्रैन्नैप्फॊरुळाक्ति”. ऎम्ब आळ्वारवर पाशुरक्कॆ ईश्वरनु. प्रत्युत्तरवनु कॊडलिल्लवाद्धरिन्द्य, आ पाशुरद ट्रब्टिस्टायव्सेकु ऎन्दरॆ इष्टडियानाल्. ऎन्दारम्भिसि सुत्तारॆ. अदागि हीगॆ हेळिदरॆ, “इन्रॆन्स्टैॆ’ ऎम्ब पाशुरक्कू इदक्कॆ मूलवाद वचनगळिगू निर्वाहवेनॆन्दरॆ, अदुकॊल्लुहिरोम् अदन्नु हेळुत्तेवॆ, ईश्वरनु क्कि इत्यादि ईश्वरनिगॆ सहज गळाद स्वातन्त्र्य कारुण्यगळ प्राधान्यदिन्द, रक्षणॆगॆ व्याजभूतगळाद विशेष . कारणगळन्नु आनादरिसि, अन्दरॆ, आळ्वारवर रु ई सदिकद आरम्भदल्लि “तिरुमालिरुञ्जोलैमलै ऎन्रेन्” ऎन्दु हेळिदॆ विशेष कारणवन्नु अनादरिसि, पॆण्डु-स्फूर्व कालगळल्लि इल्लियवरॆगॆ नन्नन्नु भगनत् पराज्मखनागि शब्दादि विषयगळल्लिये प्रानण्यवुळ्ळवनागि माडियू, इन्रॆन्नै-ईग आ न्याज नन्नु आदरिसि नन नु ; अभिमुखनागि माडुवुदक्कू निन्न स्वातन्त्र वन्न क्लुसॆयन्नू विनह जीकॆयाव प्रधान कारणवन्नू काणलिल्ल. ऎनक्ळुक्ळाट्टादे इत्यादि-ननगॆ तोरिसदे स्व; सिद्धोपाय शोधनाधिकारः 581 अरुळिचॆ यु नेणुमॆन्न ; ; इश्वरन् निरुत्त रनायिरुक्ळि र विरुप्पा ले स्वा तन्त्र 3 कृ सै हळि नुड य प्राधान्य त्मॆ ‘नाट्बु कु नयिडुहिरा र्. इत्तालिजॆ । तननै लीलोपकरण माक्सुहैक्ळु ग्रैधान कारणवं्” ईश्वर स्वातन्त्र्य “मो इदुक्कु सहकारि कारणम् प्रवाहा नादिया ्य स्ट तॆन्त्राज्ञा २ तिलङ्घनम्. इवनॆ । थोगोपकरणमाक्कूपै कु प्रधानळारणवर्, ईत रनुडॆ यं स्वाभाविक स म्; इदुकुु ह ग्रतिबन्धक मान ईश,र निग्र हत्तॆ । शनिस्सि त्तु A सहकारि धभनिसनु; नीर्पॆतद्रु? इवनुडैय सुकृत विशेष द्वारक “3 शैयडियाह वन्न वशीकरण शेष बळ्; ऎन्नु ईश्वरनुडैय “ इवतॆ त्रि यॊम्मर्, वैषम्य नैघ रण्यज्ञ इल्ला मैय्सॆयम्म्, प्रमाण प्रकिनियतवमान प डियिले अनुसन्धित्तु स्वतन्त्र त्रनुडैय कृष्टॆयिले यूस्रिप्टॊोर वडुकु बॊनुुकरुत 4 खु bl स्वातन्त्र्य कारुण्ययोरुभयोरावश्यकतान्दर्शयिति निष्नसनुडैॆ य स्वातन्त सोम् बाधकम्,, अस तन्त्र त्रनण्डै यॆ कारुण्यम् एिरर् क्र म् i Ae बाज् A नक्कु म् क्षेशानहमांिरुक्कु म्. हा यान १ ज. स्फर्नज्ञनाद नीनु तिळिदिरुवुदु यावुदादरू इद्दरॆ, कृसॆमाडि अनुग्रहिसबेकॆन्दु हेळलु प्रधान इारणवु’ बेरॆ यावुदू इल्लवाद्दरिन्द ईश्वरनु फिरुत्त्रनागिरलु. अदरिन्द अवन स्वातंस्र्र्य कृसॆगळ प्राधान्यवन्नु लोकक्कॆ नॆळियिडुहिरार्स.काशसडिसुत्तारॆ. हीगॆ केवल स्वातन्त्र मू केवल करुणॆयू प्रधान उरणगळादरॆ नैर्फैण्यवू, सर्व मुक्ति प्रसङ्गवू उम्बागुनदिल्लवे ऎन्दक्कॆ इल्लवॆन्दु इत्ताल् इच्लेतननै ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. अदागि- इत्ताल् इत्यादि-ई जेतनन्नु लीलोसकरणनन्ना ग ट्ट स्पधान कारणवु ईश्वर स्वातन्त्र्य’ इदक्कॆ सहकारि कारणवु स्रवाहानादियाद स्वतन्त्रा ज्ञ्यातिलङ्घन. इवनै भोगोपकरू माक्ळुहै कन्फु-इवनन्नु भोगक्कॆ उपकरणवन्नागि Rg तन्दरॆ मोक्षनन्नु कॊडलु, ईश रन स्वाभाविकवाद कारुण्यवु प्रधान कारण. इदक्कॆ स्रतिबन्धकनाद ईश्वरन निग्रहवन्नु ळा डिसिकॊण्डु सहकारि कारणवॆन्दु हॆसरन्नु पडॆदिरुवुदु ई जेतनन सुकृत विशेषद्वारक कृषॆ यडियाह म षॆ सुृतगळु नरपकियाग सुकृत विशेषगळन्नु अनुष्ठिसुनन्तॆ माडि? सरिपाकनन्नु उण्टु माडि, तम्मूलकनाद भगवत्छृसॆयिन्द नन्द नशीकरण विशेषङ्गळॆनु,- उण्टाद, भक्ति स्पसत्तिरूस भगवद द्वतीकरणोपायगळॆन्दु, तिळियबेकु. ईश्वरनुडैय स्वभा 24 व इत्याद इदरिन्द ईशृरन स्वातन्त्र्य कारुण्य रूप स्वभान वनिशेषनन्नू बन्ध नोक्बादि व्यनन्मॆ यन्नू - [आज्ञा ति लङ्घन माडिदरॆ संसार बन्ध. भक्ति प्रपतिगळ ‘लॊन्दन्नु आनुष्मिसिदरॆ मोक्ष प्रास्ति ऎम्ब व्यवस्थै -] प्रमाण प्रतिनियत मानपडियिले - शास्त्रगळु याव रीतियॆल्लि NE फानॆय्यो, आ रीतियलि Re स्वतन्त्रनाद भगवन्तन कृपॆयन्ने ऊरन्रिः प्पोरनडुक्कुव - आश्रयिसिकॊण्डिरुवुदु फ्रास्तवु. निष्क “सनुषै य - इत्यादि -. करुणॆयिल्लदवन स्वातन्त्र्यवु बाधक, अस्वतन्त्रनुडैय वित्यादि -’ स्टा क र) क्रनिल्लदवन कारुण ण्यवु इतररिगॆ. उसकार माडलारदु. इतरन कष्टदल्लि याव Veg ong इ. । 582 फ्रीमद्रहॆस्कत्रॆयसा रे आश्रयिष्पारैल्लानु् स्वतन्त्रनुडैय अव्र कारुण्यम् अनिष्ठ निन्नत्तदु निवृश्तिक्कुम् मुण्डिक्सैयाले इष्टप्राप्नि क्सु तनक्कुम् नुडलायिरुक्तुवु*. आतिरसमाय्, इप्पडियाहैयाले भवति दुःखितः” अवतार दशैयिलुवमु् 1) . “न्यसनेषु मनुष्याणां भृशं ऎश्रिस्र डैयिर्लॊल्लुमुन्स रुल्ला नं- अनुग्रह वषयॆमायिरुप्पार् शिलरै, लरै रं रञ्जि प्रिक्टैक्कूम हिम ऎ-‘आसुर प्रकृतिहळ्ळॆनोहिप्रिक्स ष् ल क्कु माहवत्तन्स. व हा घू रारा वरार् रारा राना नानाना रारा सहायवन्नू माडलागलिल्लवल्लवॆन्दु तनगू क्लेशकरवु. आद्दरिन्द स्वतन्त्रनुडैय वित्यादि - स्वतन्त्रन कारुण्यवु सॆङ्कल्पिसिद्दन्नु मुगिसुवुदरिन्द तनगू अतिरसवताया् - रसानहॆनागि- सन्तोषवन्नुण्टु माडुवुदागि, आश्रयिसुवनरिगॆल्ला अस्र्रे इत्यादि आगले अनिष्ट निनृत्तिगू इष्ट प्रासिगू उडलायिरुक्ळुवु् - कारणवागिरुत्तदॆ. इदरिन्दागि स्वाभाविक परम कारुण्यदिन्द कूडिद भगनन्तनु सिद्ध्योपायनागि मोक्षवन्नु कॊडलु साधक तमवाद कारण, भूतनु. भक्ति प्रसत्तिगळु अवन शालुष्यवन्नु होगलाडिसिकॊण्डु मोक्षक्कॆ कारण भूतगळु. अदरिन्द अवॆरडू. सिद्धो पायनाद भगवन्तनिगॆ- आश्रितॆ संरक्षणदल्लि सॆहॆकारि कारणगळु. अवन हागॆ. स्रधानोपायॆगळल्लवॆम्बुदु . तिळिसल्पट्टितु. अनशारगळल्लि भगवन्तनु दु-खिसुवुदु केवल अभिनय (नाटक) स्वतन्त्रन कारुण्यपु ठनगॆ ‘रसावहवागिदॆयिन्दु हेळुवुदादरॆ, “व्यसनेषु नुनुष्काणां भृशम्भवति दुःखितः” ऎन्दु जनरु कष्टसडुवुदन्नु नोडि भसनन्तनु बहळ दुःखितनागुत्तानॆन्दु हेळिरुवुदक्कॆ एनु. समाधानवॆम्बुदन्नु इप्पडियाहैया ले-ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्ताकॆ. इस्सडि याह्टयाले इत्यादि-हीगॆ स्पतम्प्रॆन कृपॆयु आवनिगॆ रसावह (सन्तोष) वागिरुवुदरिन्द अनतार’ : दशॆयॆल्लियॊ, 1) नृसनेषु मनुष्याणां इत्यादि रीतिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ, अनुग्रहक्कॆ : पात्रराद कॆलवरन्नु रञ्जिप्सिक्कॆ 35्कां सन्तोषसडिसुवुदक्टू, आसुर स्वभावरादवॆरन्न्नु नोहिसुवुदक्कागियू माडुव अभिनय. आश्रितर : कष्ट वन्नु नोडि दुःखसट्टकि, कष्टपडुवनरिगॆ इवनल्लि प्रीतियु हॆच्चुत्तदॆयल्लने. “आसुर. स्वभान पुळ्ळवरु, “इवनू नम्म हागॆ आळुत्तानॆ… इवनु. भगपन्तनल्ल. नम्म हागॆ साधारण मनुष्य” नॆन्दु नोहगॊळ्ळलू इदे… नाटकवनत्नि. भगवन्तनु आडुत्तानॆम्बुदु तत्व. - . इदर अर्थवन्नु 11 चा व्यसनीषु ऎं « मनुष्यूणं pe RS मृ ऎड्डत्कातषु bk pe भृशम्भिपति ऎडॆ ऎम्फ ई दंःखतः ~~ अबी । उत्सवे षुच सर्वेषु सितेव परितुष्कति ॥” रामायण (2-2-40) श्रीरामचन्द्रनु इ मूर्ति ऎन्दर्थ. जनरु कष्टपडुवुदन्नु ऎण्डॆ 4 नोदि ज् - ततॆं.लारद KS end अवरुगळ मनॆगळल्लि ९” नडॆसुव व मदुव, मुञ्जि तुनू पास् कति वॊदलाद KA बषळ ak आर दखपडुत्तानॆ. पि सन्तोष समारम्भगळल्लि परम अग्गळ षु करुणा मळ तानू अन्वयिसि, तन्दॆय हागॆ सन्तोष पडुत्तानॆ. हागॆ 7 समाजदल्लि अत्यन्त प्रीतियिन्द णि A pe बान्धव्यवन्नु इ व्यक्तपडिसुत्ता जिला नॆन्दर्थ. सिद्धोपाय शोधनाधिकारः 588 इव्वर्थत्तै 1) “कालस्य हि च मृत्योश्च जज्सम स्था वरस्यच । ईशते गे त्य मीतद्द, नीमिते । ईशन्न नि महायोगी सर्व स्य “तट स्रभुः । कर्माण्या रभते कर्तुं Fc, इव दुर्णलः! तेन नञ्चयते ठोकान्म्या या योगेन केशवः! ये तमेव ह श्रपद्य ०तेः नते मुह्य प्रि मानवाः «
- wl. त्वा भारावतरणं सृथिव्याः ः प हुलोचनः नॆसीहयित्वा जगत्स र्र 0 गतस्स स्ट नमुत्तमम् ।» 3). “मुनुष्यदेहिनां चेष्टा स «न मनुवर्तते । लीला जगत्त भी स्पस्य्य भत- सम्प्र वर्तते > इत्यादिहळिल् महर्षिहळ् अरुदि निट्टा हळ. अस्मैयाल् अवतार वृत्तान्तज्ञळिलुम् दुःखाभिनय मात्रमेयुळ्ळदु ‘अदु तानुवत् कृपामूलम्. इदु स्वतन्त्र नान तनक्सु लीलैयु वरायिरुक्तुवर्. कूनर् कुरळरैक्कॊण्डाडि रक्षक नरनॆ्ररान ह 1) कालस्य हिचम ) त्योश्ल इत्यादियागियू, 2) कृत्वाभ भारांवतरणं इत्यादियागिय्कू 3) मनुष्य देहिनां इत्यादियागियू महर्षिगळु अरुदियिट्टा र्हळ् . निश्चयिसिद्दारॆ. अदागि भगनॆन्तनु काल मृत्यु स्थावरजङ्गमात्मशवाद प्रसञ्च इनॆल्लव नन एकः - तानॊब्ब “ने स्वतन्त्रनागि ईशते - आळुत्तानॆ. नियमिसुत्तानॆन्दर्थ. इदु सत्य. सुळ्ळल्ल ईशन्नपि महायोगी - हीगॆ सर्ववन्नु नियमिसि आळुत्तिर्दर्रू केनात इव - नुनसायगारनुतॆ दुर्बलनॆन्दु नटिसि कर्मगळन्नु माडलु उपक्रमिसि वायायोगेन. अशक्तनॆन्दु तोरिसिकॊण्डु तेनवञ्जचयन्ते लोकेन् - जनरन्नु वञ्चिसुत्तानॆ. येतमेव इत्यादि-यारु भगवन्तनन्ने आश्रॆयिसित्तारॆयो अवरुगळु मोहवन्नु हॊन्दुवुदिल्ल. वञ्चिसल्पडुवुदिल्ल. 2) कृत्वाभाराव तरणं इत्यादि-नीर्फाक्षनाद आ कृष्ण सरमात्मनु दुष्टरन्नु. नाशमाडि भूमिय भारवन्नु कडिमॆ माडि लोकदल्लिरुव जनरन्नॆल्ला मोहगॊळिसि स्वस्का ननन्नु सडॆदनु. 3) मतुष्य देहिनां इत्यादि मनुष्य शरीरवन्नु पडॆदनर जेष्टां नडतॆयन्नु इतै €वं-ई रीतियल्लि अन वर्तिसुत्तानॆ. लीलाजगत 3 तेःनाटक रूपवाद ई लीलॆयु, Sn. भगवन्तन, सज्ज यिन्द स्रर्वसॆल्पडुत्त जॆ आहैयुा _* इत्यादि-अवतार वृत्तान्तगळल्लियू सोल मात्रने इरुत्तदॆ. वस्तु वृत्तियल्लि दुःखनल्ल. अदुतानम्म्- अदू स सह कृषामूल. इदु. इदू सह, स्वतन्त्रनाद भगवन्तनिगॆ लीलॆयू आगिरुत्तदॆ. कॊनर् कूरळरै इत्यादि-गूनु बॆन्नुळ्ळवरन्न्यू कुळ्ळॆरन्नू स्तोत्र माडि रक्षिसुवुदु निरपेक्षराद राजरुगळिगॆ लीलॆ-निनोद वागियू, कृषॆय Fp इरुवुदन्नु लोकदल्लि नोडुत्तेवॆयल्लवे.: हागॆये बद्ध त चेतनर रक्षणवू लीलॆयू कृृपाकार्यवू आगिदॆ. सृष्टि स्थिति नियनुनादिगळु चेतनरिगॆ हित वाद्दरिन्द कृपाकार्य. तनगॆ लीलॆ. ई सन्दर्भदल्लि “ीडातूलिकया स्व स्मिन् कृपारूसितया स्वयम् एको विश्वमिदं स विभुः त्रीमान ज् ll, ®t 584 श्रीमद्रहस्यत्रयसाशे राजाक्क ळुक्कु लीलै बट न घ् पाकार्यमूमा यश् क्टाणानिन्रॊ ह्कोविंरे. इप्पडि याहैॆ गणॆ पेय श् PY उपादत्तॆ ल सत्तासि ति नियव मनाद्यॆ (शि पचितौ सैमुद्धिश्य श्रीमान्? ऎन्रदु. सु इप्पडि परहित व्यासाराश्रय माहै याले. आश्रितर्कु : रक्षकनुमाय्, उपान्नतान्तर स्थान निनेशत्ताले उपायमुमायिरुक्कु ऎड रक्षणव्यापार फला श्रय मा हैया ले केषियुमाय्, अदडियाप षा ्रत्राप्यनुमायिरुक्कुवु्. इप्पडि इरुक्कॆ इवनुक्सु स्वरूपप्रयुक्त मॆनु धरि ग्राहक प्रमाण सिद्धम्. विनोदार्थवागि कृपॆंिम्ब शायियल्लि अद्दिद, ऐूलिळु. ब्रश्-कूर्चदिन्द विभुवाद लक्षि श्ल ऒसतियु ऒब्बने तानागिये तन्नल्लिये. ई प्रपञ्चवॆम्ब चित्रनन्नु उण्टुमाडिदनु सौ न याद व्याभ्युदय श्लोकवु अनुसन्धेयॆ. जन्मादि सूत्र भाष्यदल्लियू सर्वज शा त्, परम कारुणिकात् ऎम्ब विशेषणगळु ब्रह्म शब्दक्कॆ हेळल्पट्टिरुवुदू इल्लि अनुसन्थेय. ई विषयदल्लि साम्प्रदा यिङ्कर वचन जगद्रक्षणादिगळु लीलॆयादरू कृपाकार्यगळे ऎम्ब विषयदल्लियू, स्वातन्त्र्य कारुण्य ’ व्याजसासेश्ल रक्षकत्वादिगळन्लियू अभियुक्कर त्री सॊक्तियन्नु इप्पडियाहैयालेयिरे- इत्यादि ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि, 1) उपादत्ते-तन्न स्वातन्त्र सहजकारुण्यगळिन्द कूडिदननागि, इत्यादि. लक्ष्म्मीपतियु सत्तॆ, स्थिति, नियमनगळिगोस्तुर चेतना चेतनगळन्नु स्वीकरिसुत्तानॆ. प्रीमान्-निशिष्ट तत्ववु जगत्तारणनॆम्बुदु सम्प्रदाय. उपायोपेयत्ते. उपायत्तॆवू, प्रास्यत्ववू भगवन्तन स्फभावगळु गुणगळल्ल. आद्दरिन्द निन्नन्नु निर्व्याज रक्षक नन्नागि आश्रयिसिद्देनॆन्दु तात्पर्य. इप्पुडिसरहित व्याषाराश्रय माहैयाले इत्यादि- हीगॆ इतररिगॆ हितवन्नुण्टु माडुन व्यापारक्कॆ आश्रसमनाद्दरिन्द, आश्रितरिगॆ रक्षकनागियू, उपायतान्तर स्थान निवेशत्ता प ले-भरस्वीकार प्रार्थनॆयिन्द, उषायमुमायु इत्यादि उपायभूतनागियू, इरुत्तानॆ. रक्षण व्यापार फलाश्रयवम् इत्यादि-उपायानुष्ठान दिन्द उण्टाद कैङ्कर्यरूस फलक्कॆ प्रति जोषि भय्वाद्दरिकद, शेषियागियू, अदडियाह प्राप्य नुमायिरुकु म्. तन्नि मित्तवागि प्रा)्यनागिद्दाॆ. तदिह तवतत्वं नतु गुणौ ऎम्बुदर अर्थ तरग क्ट श्री रङ्गेशय शरण नमवा जवूभजम् ॥ श्री रङ्गराजस्तव ८ लक्ष्मीपतियु. चेतना चेतनगळन्नु. तन्न लिला प्रयोजनक्कागि धरिसि. कापाडि नियमिसुत्तान. चेतनोद्दर वॊ भगवन्तन कृत्य, .“हन्ताहमिमास्तिस्टो देवताः अनेन जवनात्मा€नु प्रविश्य नाम रूपे व्याकरवाणि” ऎम्बुदु उपनिषत्तु, ऎ हन्त हर्षे अनुकम्पायां-ऎन्दु चेतनोद्दरणवु दयाकार्य. लीलारूप कार्य “अचिद विशेषितान् प्रळय ’ सीमनिसंसरतः कठणकळे बरैः घटयितुन्दयम सनुमनाः” ऎन्दु चेतनरिगॆ स्पष कालदल्लि शरीरेन्द्रियगळन्नु .यामयनु कॊट्टु करुणिसुत्तानॆ, सिद्धोपाय शोधनाधिकारः 585 भगवतः कारुण्यस्य माहात्म्यम् ye NA lb BA i Fel JR be ग 23 इ इपडि रक्षकनान ईश्करनुळ्टु प्रधानमान ज्ञानशक्ति करुणैहळिल्, ज्ञान शक्तिहळ् निग्रहानुग्रह साधारणळ्लळ् ; कारुणव.क अनं ङ्ग्रैहत्तुक्कु असाधारणम्. इजु कारुण्य वतावदु, परहित स प्रव त्तॆ. कारुण्यस्य कारृनिशेष परंसराः इदु ति श्रिनिधचेतनर् हळुडै य सत्तासि बतिहळुक्ळु मर्, अनु सूल प्रवृत्ति ति हळुक्कु वक्. नित रुडै निता ,सुभवत्तु क् मुत्त रडैय नाव, श्रि क्रुव 0, लीला RE क । गारु. . ऎनिमा ८३५३६2५५०6 जर… पा oe TT वन्नु तिळिसुत्तारॆ… इप्पडिय 72क्कॆ, इत्यादि-हीगॆ इरुवुदु. इवनिगॆ स्वरूप प्रयुक्तनॆन्दु स €२ इल द “द धर्मिग्राहक प्रमाण सिद्ध इस्पदि रक्षकनाद इत्यादि-हीगॆ रक्षकनाद ईश्वरनिगॆ स्प्रधानगळादॆ ज्ञान शक्ति कर णॆगळल्लि ज्ञान शक्तिगळु, निग्रह-सिक्षिसुवुणु. अनुग्रह-सृपॆ माडुवुदु, इनक्कॆ साधारण कारणगळु. करुणॆयु अनुग्रहॆ-कृसॆ माडुवुदक्कॆ असाधारण कारण.
- J स्वाधीन. वृष गिरीशां स्वयं ग्रभूतां- प्रमाणयामि दयावतॆ ॥ ऎम्ब- दयाशतक (नं…) श्लोक त्री सूक्तियन्नु इल्लि अनुसन्ध-न माडुवुदु. (दयादेविगॆ भगवन्तन शक्त्यादि गुणगळु अनुचररु. बोध - ज्ञा नवॆम्ब’ गुणवु मुन्दॆ निन्तु कत्तलॆयल्लि दीपवन्नु तोरिसुवन्तॆ दया प्रवाहवु प्रवहिसलु दारिय यन्नु तोरिसुत्तदॆ. आदया देवियु वृषाब्रनाथ २. सन्नु तनगॆ अधीनन्नागि माडि -कॊण्डिरुवळु. : आकारदल्लि बहळ दॊड्डवळु. अन्थहा दया देवियन्नु निरूपि आतॆ EY ईश्वरन करुणा कारैगळु यतावुवु इङ्गु कारुण्य मानडु - इल्लि कारण्य’ नेनॆन्दरॆ सरहित प्रनणतॆ, . सर दुःख दुःखित्ववु कारण्यनॆदु तॆरु. हेळुव. अर्थ भगवन्तन हेय ’ स्रैतैथीक स्वभावक्कॆ विरुद्द वादद्दु. सर दाःख फिराचिकीर्षा-इतॆरर दुःखनन्नु होगलाडिसलु इच्छॆ, ऎम्बुदु सरियाद निर्वाह. सर हित प्रवणतॆयॆन्दरॆ सररु माडुव उपाकारवन्नु असेक्षि किसि अन्दरॆ निरुसाधिकवागि इतररिगॆ हितवन्नुण्टु माडबेकॆम्ब इच्छॆ. भगवत् कारुण्यदिन्द उम्बागुव कार्य निशेषगळ परम्पकॆ इदरॆ कार्यनिशेष परंसरॆयन्नु तिळिसुत्तारॆ. अन्दरॆ- भगवन्तनु निरुपाधिकनाद “तन्न करुणॆयिन्द जेतनरिगॆ माडुव हितगळु. यावुवॆन्दरॆ इदुत्रिनिध बेतनर् हणत्तन्त्त ऎन्दारम्भिसि. तिळिसुत्तारॆ. (1)… कारुण्यवु. बद्दमुक्तनित्यरॆम्ब मूरु निध चीतनरसॆ इरुविकॆ स्परूप लाबि RE ६. ह i; i २सविक् स्वरूस कन् गन इ लब्लस्किूपन कालान्तिरानु, वृत्ति- इवुगळिगॆ कारण (2) न “pp 586 ‘‘श्रीमन्रहस्यत्रॆयसाकी’ सामान्य सृष्टा सदिहळुळ्ळु व् :’ स्वावतार रूपैयान शुद्ध सृष्ठि ब्बक्कु म, “तास प्रवर्तनत्तु श्र ना, अददियाकु तत्र हत् भिषयनान जळ सक्ति “तह िक्स्)क्टु मा नोत श्रश्ञै यै युण्णा क्ळुहैक्टु म आदु ‘हॊडुळ्कॆ- कर्कि व्याज कान सुकृत निशेष त्तु कु ह्त. अरिारानु लन- ४न निग्र ह शमनोषा १ ल्प ळ्रू डुळ्ळ् 3क्कु म्, वत्ति ओव करण प्र €रण’ दश्यलयसिल- सह Eas निर्द 3क्कू जं. षासकनु’ अन्न कायॆवक् वन्नू ऎ प्रतिनमाधानवनुक पल्ल एळॆ नि स्फूवद, ho चरु उपाय सास १ तले- निन्रु निरः सायम्माह रस्तिक्ट कम्, इव ्याजज्ञ्ळैक्टॊण्डु’ प प्रसन्न नाय् अनादि म राद कूल व वृत्ति शिहळुक्कु वा् - हागॆये. शेषिञ्चाद ‘ननङ्कनिगॆ अनुकूलवाद कैङ्कर्य गळन्नू अदकॆ उपयुक्त स व्यापारगळनु माडुवुदक्कू शारण. (3) नित्यरु फ्रेवैकुङ्कद) अनुभविसुव महदानन्द रूप नित्यानुभनक्ळू कारण. (4) मुक्तरु- हिन्तिकुगि बर श्रीवैकुण्ठदल्लिये इरुवुदक्कू (5) लीला विभूतियल्लि सानान्य सृष्ठा । $दिगळिगू अन्दरॆ देव, मनुष्य, प्राणि. मरगिडगळ सृष्टिगॆ भगवतृृसॆये- कारण. नैषन्युवु अनरवर - क र्मकृत वॆन्दर्थ. 6) स्वानतार रूपैयान- भगवानरु ताने अवतार माडुव शुद्ध सृष्टि स करुणॆये कारण. केवल करुणॆयिन्दले » भगवन्तनु अवतारवकनॆ ैत्तिकॊळ्ळुत्ता ता,नॆन्दर्थ 7) “स्र प्रवर्तनत्तु क्रैुम्_सकल श्रेयस्सिगू कारणवाद. फेदेतिहास भग्ता न शास्त्रगळन्नु बोर दल्लि प्रवर्तिसुवुदक्कू “हिगऎक्कुपॆये कारण. प… अदडियाह इत्यादि-शास्त्र प्रवचन मूलक कत्वहित. प्रमुषार्थगळ विषयवाद जा कसनन्नुु जनरल्लि उण्टु माडुवुदक्कू कृपॆये कारण. 9). मोक्ष श्रद्धॆ 39 इत्यादि-यागृच्छक सुकृतादिगळ मूलकवागि मोक्षदल्लि श्रद्धॆयन्नु उण्टु सूडुत्रविक क्स स ्रिभाविकवाद भगवत्तरुणॆये कारण. 10) इदु कूडुळ्ळै क्कि इत्यादि…ई मोक्षवन्नु कॊडलु व्याजवाद सुकृत निशेषगळिगू li) अधि कारानुरुपमान नत्याद-सकञ्चनत्याकॊचन्ट रूप wiped अनुगुणगळाद, निग्रह शमनोपायङ्गळ ग भगनन्सिग्रहनन्नु tues सुव भक्ति, प्रसत्तिरूप उपायगळन्नु क्टूडु फॆ ग क्तिष म् ऎआनुष्ठि समति उ; फदेशादिगळन्नु माडिसुवुदळ्ळू 12) इवट्रल् इत्यादि-इवुगळ म्य्य भक $िपायनन्नु मनस्से. मॊदलाद इन्द्रियगळन्नु प्रेठेपिसि ज। नवन्नु माडुव समयदल्लि सहकारियागि. इरुवुदक्कू, 13) . उषासकननुक्कु इत्यावि-उपासकिनॆ 9 आन्तरायं- विघ्न गळु बन्दरॆ, प क्रति समाधानं-“आ खचेत्पातॆकं अञ्चिर- योगीकुर्यात प्रना दतः । योगमेव निषेवेत् योगियु अननधानदिन्द कॆलवु पासगळन्नु माडिदक्कॆ अवुगळिगॆ प्रायश्चित्तवागि योगवन्ने माडबेक्कु. ऎन्दु लघावाद प्रायश्चित्तवन्नु माडिसुवुद९ क्ळ्यू भगनत्छ्रसॆये कारण. 14) अकिञ्चनरुक्तु ४ गु बु स्थानत्ति लेनिन्रु…ऎत्यादि आकिञ्च नरिगॆ’ भक्तिरूपनाद उसायान्तॆर स्थानदल्लि इद्दु अन्दरॆ- भक्ति रॆना उपायान्तॆरनन्नु अनुस्ठिसदेने आदन्नु अनुष्मिसिदरॆ उण्टागुव pot कॊट्टु निरसायनाहॆ रक्तिक्सॆ क्विं भक्तियोग निष्क निगॆ मध्यॆ आणि न कद्यफ्सैश्वर्य सिद्धियॆन्नुण्टु “हत योगदिन्द भ्रृष नागु नन्तॆ माडुवुदॆम्ब, अपायविल्लदॆ रक्षिसुवुदक्कू ई करुणॆये कारण. अन्दकॆ मो क्रौर्थवागि शरणागति माडिदवनिगॆ याव विफ्गगळन्नू उण्टु माडदॆ अननु निर्देशिसिद कालदल्लि मोक्ष वन्नु परम कृपॆयिन्द भगवन्तनु सङ्कल्पि सुत्तानॆन्दर्थ. 15) इव्याजङ्गळ्ळॆ क्ळॊण्डु सिदोषायॆ शोधनाधिकारॆः 587 तालम् पण्णिन अनन्त सुषानितातनि, अनादरित्तु अनन्त सुखत्तिले विश्व श्रनिक्टु मडि संसा र ‘फिवर्रक नाहै कुम, आर्रप्रपन्न र्ळु अस्टॊ ीदे मनोक्षम् कॊडुक्कॆ क्सु म्, इरु ंस्नन हो स ब ई. मॆन्रु “अन् को एमरन्न दृष्ट प्रसन्न] नुक्कु प्रा रब्ध कर्मव श्राले पुहुन्ह असराधतु क्सु अनुतापत्तॆ नित्सैपित्तु सास 3a तान प २ यशित निशेषत्ति ‘ले मूट्टॊहै क्सु म्, अज्ज ९मृ दुप्र कृति हळल्लादारुु SN: ‘इमनमूम् कोलिन i क्सु प्र.शिबन्धकमुर्म रादपदि ‘पण्णि उपक्लेशज्ञु ळाले शिक्षिकै कुर्म, प्रधानमान सामान्य निदान त्र यिरुक्टु म्. वक स्सिद्धोषायः, भक्त प्रपत्तीसाध्योषायाौ ष्ट । ० धर्मं सनातनं” ऎस्डि रपडिये सिब्धोषायर्व. त र्रृस इपनज ळान भॆक्तिप्रपश्तिहळ् साध्यो पायज्न ळ्. इत्यादि-ई भक्ति स्रसत्ति रूप व्याजगळन्नु अवलम्बिसिकॊण्डु प्रसन्ननागि अनादि कालदिन्द माडिद अनन्त महापराधगळन्नु अनादरिसि आनन्त सुखदल्लि विश्रान्तियन्नु सडॆयॊनन्तॆ सॆंसारवन निर्नेसुवुदक्टू, 16) आर्तप्रपन्ननुक्सु इत्यादि-आर्तियिन्द स्रसत्ति माडिदननिगॆ आवनु आसेक्षिसिद सॆनुयॆदल्ली मोक्षनन्नु कॊडुवुदक्कू. 17) इरुन्दनाळ् इत्यादि-तानु जीवि सिरुव कालदल्लि असराधगळन्नु माडदॆ इरबेकॆन्दु फलवन्नु केळलु मरॆत दृस्त प्रॆसन्ननिगॆ 2२्रसब्ब कर्मवनशदिन्द उण्टाद अपराधगळिगॆ सश्ट्रात्रा सवन्मुण्टु माडि, ऎधिकारक्कै ६ अनुगुण वाद प्रायश्चित्त निशेषदल्लि, नूट्टुपैयुनु”- ल वर्तिसुवन्तॆ माडुवुदू, भगवंशन कृपा कार्य. 18) अङ्गन्मृदुप्प क इत्यादि - आ रीतियल्लि पापगळिगॆ भयपट प्रायतश्चित्तैनन्नु माडिकॊळ्ळु व मृदु स्वभावरल्लदनरिगॆ यमलोक प्रास्तियू, तानु प ज् सिद फलक्कॆ प्रॆ 8बन्धकवू Neko माडि, क्लेशगळन्नु कॊट्टु शिक्षिसुवुदक्कू, प्रधान मान निदान मायिरुकु )िम्-प्रधान भूतवाद स “सामान्य कारणनागिकुत्ता, नॆ. अन्दरॆ भूमि यल्लि सस्यवु जिकियटीकादि अदक्कॆ अनुगुणनाद बीजवु विशेष कारण. नीरु, बिसलु, मण्णु गाळि इवुगळु सामान्य कारण. आ रीतियल्लि विशेष कारणविल्लदॆ. मेलॆ हेळिद कार्यगळिगॆ भगवन्तने प्रधानवाद साधारण कारण भूतनु. विशेष कारणगळु पुण्यपास रूप कर्मगळु ऎन्दर्थ. सिद्ध साध्योषायगळ भेद. इप्पडिप्पॆट्टि इत्यादि-ई रीतियाद क सा विशिष्टनाद ईश्वरनु 1) “कृष्णं धर्मं सनातॆनं” ऎम्बन्तॆ नित्यवाद धर्म- अलौकिक Pees न नननल “न्न सरमात्मनु सिद्धोपायनु इवनक्सु इत्यादि-ऎनन निग्रहॆ निनृत्तिरूप स प्रसन्मतॆगॆ कारणगळाद भक्ति प्रपत्ति गळु साध्यो पायगळु, — ee ऎड. स द अ नरा सावन र न EE PE SNS SR;
- yp 588 श्रीमद्रहस्यतॆयसाके प्रपत्तेरधिकारि निशेषणत्ववाद निरास ओरधिकारि निशेषत्तुक्ळु कर्तव्यमाह 2) “मामेकं शरणं व्रज” ऎनु विधि कृप्पडुहिर प्रपत्तिय्छॆ अधिकारि निशेषणमॆन्रुशिलर् शॊन्नविडम् अधिकारि निशेषणत्तूक्सु च्हॊल्लुम लक्षणत्तोडु शेरामैयाले अति नावर्म. इज्लनल्लादपोदु ईश्वरनुसायमाय् निर्ज, उपासनादि श.स्त्र जळुवु् प्रपत्तियु अधिकारि निशेषणनॆम्ब वादद खण्डनॆ ओरधिकारि निशेषत्तुक्टु इत्यादि-ऒब्ब निशेषाधिकारियन्नु कुरितु अन्दरॆ अकिञ्चनाधिकारि यन्नु कुरितु, कर्तवृ माह माड तबेकादुदागि 2) मामेकं शरणंव्रज ऎन्दु विधिसल्स निव प्रस्त्वायन्नु « आधिकबर विशेषणनॆन्दु कॆलनरु हेळिरुवुदु, अधिकारि विशेषणक्कॆ हेळुव लक्षणदॊडॆनॆ च ळित सळ रिन्द अतिवाद. अदागि प्रपन्ननिगॆ भगनन्तॆनु उपायनाद्दरिन्दृ प्रसन्मत्ववु अन्दरॆ प्रॆनत्तियु अधिकारि विशेषणवे हॊरतु साध्योपायॆनागुवुदिल्लनॆम्बुदु, कॆलवर मातु. इदु अधिकारि विशेषणक्कॆ हेळिदॆ लक्षणदॊडनॆ सरि होगुवुदिल्लवाद्दरिन्द अना दरणीय. हेगॆन्दरॆ, “ज्योतिष्टोमेन स्वर्गकामोयजेत”-स्वर्गदल्लि आसॆयुळ्ळॆननु ज्योति ष्टोम यागवन्नु माडबेकु ऎम्बुदु विधिवाक्य. इल्लि याग माडुनननु अधिकारि. इवनिगॆ स्वर्गकामनॆयु विशेषण (अधिकारिगॆ विशेषण) इदु याग माडुवुदक्कॆ मुञ्जॆये सिद्धवा. रुत्तॆजि. आसॆ इद्दरॆ तानॆ याग माडुत्तानॆ. आ रीतियल्लि प्रपत्तियु अधिकारिगॆ निशेषणनल्लगि “शरणं व्रज’ ऎन्दु विधियन्नु तिळिद नन्तरवे अल्लवे प्रसत्ति माडुत्तानॆ… स्वर्गदल्लि आसॆयु नुबञ्चॆये इद्दु ज्योतिष्टोम यागवन्नु माडुवन्तॆ, प्रपनृत्तवु स्रसत्ति माडुवुदक्कॆ मुञ्चॆये सिर्धवल्ल. प्रपत्ति माडिद नन्तर सिद्धिसुव धर्म. डि G ९ रिन्द प्रर स् यु अधिकारि विशेषणवागुवुदिल्ल. “शरणंव्रुज’ ऎम्ब विधिगॆ निषयनादद्दु. इङ्गनल्लादपोदु - हीगॆ इल्लवॆन्दु हेळिदक्कॆ भक्तियोग निष्मनिगू भगवन्तनु सिद्धो पायना गिरुवुदरिन्द, उपासनवू कर्मयोग ज्ञानयोगगळू अधिकारि विशेषणगळागि आग बेकागुत्तवॆ. इदू सॆरियल्लवल्लवे.
- येच वेद विदोविप्राः येचाध्यात्मविदो जनाः । तेविदन्ति महात्मानं कृष्णधर्मं सनातनम् ॥ भार. वन (71-123) वेदवन्नु अरितवरु, हागॆये वेदान्तवन्नु तिळिदवरु. कृष्ण परमात्मनन्नु, सनातन.नित्यवाद, धर्मं- अलौकिक शै क्रीयस्साधन रूपवाद धर्मवागि तिळिदिद्दारॆ.
- भगवद्गीतॆ अध्याय 18-श्लोक. 66 सिद्धोसाय PR SRT 589 अधिकारि आतिव-दवर आदु स्वाभानिकानुभवत्तुक नल् निशीषणब्लळाम्. आहैयाल् प्रपत्ति त्तियुवमु् कूड हणु ’ हिरुदुवुवु् सिद्धोसइयॆ यति नुड यॆ ई ₹2 प्रधानमान नपडि. याम ळाले प्र किबन्धक जा क्बुप्स बोजकमाब्ट याले. ‘अजिट्ल नेयॆन्स उषायमुक्रन)्र शिलर् धान्य मडियाणनित्तनॆ निग्र क्लॆ शनिन्त्रा i) ल् “कत्त त्तु क्सु अ-गुळ्ळु वरुवर् स्वाभानिकॆव तान प्र भाविक इसमुूु पर् अदुक्कु आ ied वसन “भगवत, कै ज्छल्प नात त्ता ले यानार्रोः न मुत्त नुक्टुवरुवर् ज्ञा ननीनसानिहयितॆ वन् अदुक्कॆ सटितॆ स मुत्कॊण्डु इवृर्थत्तॆ, व्यव सि इ तमान 1) भगवत फै ज्युल्प मुडियाहनायिरुक्कुम्. इप्पड घ इच्छात नव 3न निश्न पदार्थसित्तू? ऎनु अभियुक्तर् नित्य सज ह सित्तार् हल्. आहॆ,याल् ग्र करणार्थनतान साध्योपायानुष्ठा “सिद्धोषायर्म् प्रधासनमोयादिलुम्, तद्वशी नत्तु क्सु *इस्रॆन्न्ट्न? इत्यादि पूर्वाजार्यवाक्य विरोधनिल्लृ. NS SSN R$ A EE So LS SE LS LE GS PO BRON On ऎ जद प्रप प्रपत्तीयॆं ति उपायनल्लनम्बमाद निरसन आब्रयाल्-हीगॆ प्रसत्तियु साध्यवाद उपायव इगिरुवाग, कॆलवरु. प्रसप्रियु उपाय नल्लनेदु ६£वारनागि. हेळुनदु सिद्धोषायक्कॆ , प्राधान्यवन्नु अदियाह-उारणनागिट्टु हेळुव मानु. आदु ह! प्रधा समाजु स आसिद्धॊ ेपायवु प्रधानवाद , रीतियु. .हेगॆन्दकि- प्रस्थ इदनङ्गळालेइ-बकि, स्रपत्तिरूप भगवन्मिग्रहॆशानुक उपायगळिन्द, मोक्ष प्रैतिबन्धकवाद निग्रॆहवु - कोपवु शमनवादकॆ स्वाभाविकवाद भगवदनुभवक्कॆ प्रयोजकमाहैयाले-आग वंशनु कारणवाग रिन्द सिद्धोपायॆ प्राधान्यवाद. अन्दॆगने ऎन्निल्-आदु हेगॆन्दरॆ ऎन्दा रम्भिसि गषा तनन्नु नॊडुत्ता 2 रत्तः स्राक्प्टु इत्यादि-रॆतॆ NA कि नीगिसिदरॆ, आदर स्वाभरॆ विकवाण प्रभानिबॆसवु अन्त्सुनुरूनॆवाग “छगवन्त्सङ्कल्लु मात्रदिन्दले उण्टागुवन्तॆ, अका रत्तॆक्क् बु च्चु ष्टि प्रकाशवु इरलि ऎम्बुदु भगवत्सङ्कल्प. कॊळॆयु फीगिदरू ई स्वाभाविक स वादॆ”‘सङ्कल्प विल्लदिद्दरॆ, रत्नवु सुकाशिसुवुदिल्लनल्लवे’ आ रीतियल्लि मुक्त नुकु नरुं इत्यादि- महिक्कनिगॆ स ज्ञान REY, अदकॆ ल्प अनुरॊसवागिद च पवन- तवाद सिद्दॊ पाडु नाद भगनन्तन सङ्कल्पक्कॆ. आधीनवागिरुत्तॆदॆ. हीगॆ प्रसत्रियॆम्ब RTT अनुष्ठिसिद नन्तर भगनन्सिग्र हगळॆल्ला- कळॆदु आंररॆ चिट्टु रूपवाद कर्मवु होगि मुक्तनाद नन्तर स्वाभानिवाद’ ज्ञ्यानविकासादिगळु भगवश्सङ्कल्फाधीनगळाद्द रिन्द सिद्धॊ (पायॆ “प्राधान्यतॆय AN) ल्ल” Bete हॊरतु- साध्योपाय ुवु चेकिल्लवॆरदॆल्ल. इप डि नित्य रुक सिम् -उपायानुष्कान स माडि कर्नेवन्नु कळॆदुकॊळ्ळबेकॆम्ब निर्बन्धविल्लद `न ने उंागिरुव जा न विकासादिगळू हीगॆये भगनन्तन नित्य सङ्कल्फाधी£नगळु. स ऎव्दर्थत्तै इत्यादि-ई. भू 1) सल्कट्टि इज्छातएव IE सकल वि ०दारम्भिसि अभियुक्तरु (सराशरभटि रु) सङ्ग्र हिसिदरु. अदागि प्रपञ्चदल्लि स सफॆदार्थगळ सत्तास्थिति प्रॆ gel भगनङ्कन संशल्पाधीः नगळु. “नित्यं सि इ प्रियास्तैनतु केचन तेहिनित्य्याः’ ऎम्बुदु उत्तरार्थ. कॆलवरु निनगॆ नित वू प्रियरु. अनरु नित्यरु. आन्दरॆ रागा रादा बारा स पन र 1 गागार राया पोर सातारा रा स वा नरर द र डद रावा ना"py 590 श्रीमद्रहस्यॆत्रयसाके
- “योमे गर्भगतस्या पि वृत्तिं कल्पितर्ना प्रभु- । शेषवृत्ति विधानीपि क सुत नृसॊ कथामृत तः ॥ इत्यादिपळुवु् क्र कान्तरं ण्ण क्र च्द न्सवॆ यत्त नै. आल्लादपोडु भोजनादि व्याषारज्ग 3 ळुम् तनिर नेणुव “अज्ञॊ (जन्तु ye व् नात स्न नस
यं सवन मति ०२ ग; भॊतस्य’ परतन्त,स, इल् बेहिनः? त ईश्वरप्प त तोगच्केत्स्वर्गं वा ‘क्वभ्रमेषवा” 4) “अप्रनेयो.नियोज्यश्चयत्रकाव-गमोवशी ॥ सनीडते भगवान् भूकैजा लः क्रीडनकैरिन? इत्यादिहळिल् जीननुडैय स ज् ईश्वर्र इननुडैय कर्मानुगुणमाह
ह गु बृ । गा सुडद जू. ? 7… 77: नित्यवाद. नद र्थगळिल्ला भगवन्तॆन नित्येच्छासिद्धगळाद्दरिन्द, तद्वशीकरणार्थगळाद- भगवत्सङ्कल्माधीननागि उपपन्म्नगळु. अवनन्नु आपैयाल्..अद्द रिन्द वशिसडिसिकॊळ्ळॆलु उपयुक्त थित्यर भगवदनुभववू नित्यवाद सिद्धोपायन्रु स्र्धानने आदरू सप साध्योसायानुष्मानक्कॆ “इस्रॆन्सै? इत्यादि पूर्वाचार्य वाक्य निरोदधनिल्लवॆन्दु निगनि सुत्तारॆ.
अनन्तर 1) योमोगर्भगतस्यापि ऎम्ब श्लोकक्कॆ तात्पर्यवन्नु तिळिसुत्तारॆ. अदागि तायिय गर्भदल्लि कैकालुगळन्नु चाचलू सह अशक्तनागिरुनाग, जीवनक्कॆ वृत्तियन्नु भगवन्तॆनु न्लिने. .. अन्थह अननु, हुट्टिद नन्तर. बाल्य कौमार, यौननाद्यवस्थॆगळल्लि रक्षिसदे निद्रिसुत्तानॆये, अथवा मृतने ओड स् ई श्लोकवु सामान्य दृष्टियिन्द जीवन वृत्तिगॆ तानु एनन्नू माडबेकिल्लनॆन्दु तोचुनुदरिन्द मोक्षार्थवागियू याव उपायनन्नू माडबेकिल्लवॆम्बुदु. पूर्वपक्रियॆ अभिप्राय. इदरॆ भावनन्नु रक्षकान्तरं तेडाम्रॊक्सु ऎन्दु. विवरिसुत्तारॆ. अदागि ननुगॆ
आ अत्यन्ताशक्यवाद गर्भवासादि दशॆयल्लि रक्षिसिद ईश्वरनु सर्वदाजागरूकनागिरुवुदरिन्द देहय यात्रॆयन्नु नडॆसलु बेरॊब नन्न्न हुसु कबेकॆल्ल. आ भगवन्तनन्के आश्चयिसॆबेकॆन्दु हेळुव माते नह, निन्ना पारानागिरु ऎन्दल्ल. आल्लाषपोदु - हागिल्लदिद्दरॆ - ईश्वरने रक्षिसुत्ता,ॆ, नावेनू माड बेकिल्लवॆन्दरॆ, भॊजनादि व्याषारङ्गळुव.* इत्यादि-ऊट नसतगळिगागि हणकासन्नु सम्पादिसलु माडुव कार्यगळन्नू. बिडबेकाद प्रसङ्गवु. उण्टागुत्तदॆ. . 2) स्वयमृत्तिण्डॆ भूतस्य 3) अज्लोजन्तुरनीशॊ. यं इत्यादि 4) अप्रमेयो नियोज्यश इत्यादि. सॆ 'यंवृृश्टिण्ड वि पु 2) भारतशान्ति 294-19 “न्वरक्षणेपृशक्तसैरो हेतुः हॆररक्षणे 1” ऎम्बुदु उत्तरार्ध-जीवनु अचेतनवाद मण्णिन मुद्वॆयन्तॆ परतन्त्रनु. तन्न रक्षणॆयन्नू माडिकॊळ्ळॆलू अशक्तनु.. हागिरुवाग इतररन्नु रक्षिस- त्तानॆम्बुदक्कॆ कारणवागलारनु. 3) भारत शान्तिपर्व 12-36-अयं जन्तु;-ई बद्ध जीवनु अज्ञनु. सुखवन्नु संषादिसुवुदक्कू कष्टवन्नु होग ल्डिसिकॊळ्ळु ग् असमर्थनु. ईश्वरनिन्द स्रेरेपिसल्बट्टु स्वर्गक्कागल्लि नरकक्कागलि होगबेकादवसु. 4) अप्पमेयः-अळतॆखि-ल्लदवनु. परिपूर्णनु. अनियोज्यः- इतररिन्द प्रेरेपिसल्पडुववनल्ल-सृतन्त्रनु. सिद्धोपाय, शोधनाधिकारः 591 नडत्तुम् पडिय्कॆयखम् शॊन्नवित्तनै, इप्पाट्टुक्कुवर् इव्वचनज्लळुक्कुम् इप्पडि तात्परृमिल्गा ४ pe दु पोदु सरश-स्त्र व निरोधमुवु् इप्पडि ईश्वर स्वातन्त्र्य सहज कारुण्यज्गळडियाहवरुम् पूर्वापरनिरोधमुमा् वरुम्. कलकृज्गळुक्कु परिहारवु शॊन्लॊोम्. जॊ €जन्तरनीीशोयॆं, इत्यादिगळिगॆ जीवनु अत्यन्तॆ' परतन्त्रनु ऎम्बुदन्नु तिळिसलु मात्र तात्पर्य. अप्रमेय; इत्यादि वाक्यगळिगॆ ईश्वरनु अत्र ०न्त स्वतन्त्रनु. श्यान वागिये जीवनन्नु प्रेरेविसुत्ता नॆम्बुदरल्लि ता वर्य- 'यत्रकामगनु स्वेच्छा विहारि. सर्ववन्नू तन्न नशजल्लिट्टुकॊण्डिरुववनु. बालनु आटिद सामानुगळन्नू इट्टु कॊण्डु आवाहिसि भगवन्तनु. ई बद्ध जीविगळन्नु लीलाकन्तुकगळ हागॆ इट्टुकॊण्डु सन्तोष सडुत्तासनॆ. इत्यादि वाक्यगळिन्द जीवनु अत्यन्त परतन्त्रॆनु.. तन्न रक्षणॆयॆन्नु माडिकॊळ्ळलशक्तनु. आद्दरिन्द. उपायानुष्कानवु. इवनिगॆ. बेकिल्लवॆम्बुदु : पूर्वपक्षियॆ अभिप्राय... इदक्कॆ सरिहार- र जरा हेळिरुवुदरिन्द. भूत शब्दवु. कर्मानुगुण. प्रवृत्त प्राणिसर. आद्दरिन्द उपायानुष्का न..रूप कर्मवन्नु माडिसि तदनुगुणवागिये रक्षिसुत्ता सॆम्बुदु तात्पर्य. आदनु इ त्यादिहॆळॆल् -. ऎन्दारम्भिसि निनरिसुत्तारॆ, अदागि मेलॆ हेळिद वाक्यगळल्लि जीवन पारतन्त्र्र्यनन्फू ईश्वरनु कर्मानुगुणवागि नडॆसुता,नॆम्बुदन्नू शॊन्न नित श्रनै - 'हेळिदुहागि तीर्मान. स्रॆतिपेक्षॆबाधकवन्नु तिळिसुत्तारॆ. इप स्पाब्बुक्टु ० इत्यादि - ई पाशुरक्कू ई श्ल स गळिगू हीगॆ “ताः प्रृरविल्लदिद्द र्कॆ सर्वशास्त्र विरो धवू हस मेन सॆ सिर्गकामोयजेत' ऎन्दु स्वर्गादिप्ररुषार्थोपाय विधायक सर्नशास्त्र विरोधवू, *सरुवूररिञ्जिकेलैमरॆ' ऎन्रेन् ऎन्न” "इन्रॆन्स्टैप्पॊरुळाक्टि' ऎम्ब पूर्वा सरनाक्यगळिगॆ विरोधवू उण्टागुत्तिदॆ. शेष शेषिभान सम्बन्ध, अदर ज्ञान मूलकवाद व्यानोह' शमन इप्पडि 'ईश्वरस्वातन्त्र्यम् इत्यादि - हीगॆ मेलॆ हेळिद रीतियल्लि ईश्वरन स्वातन्त्रनन्नू 6 ज कारुण गळन्नू _ आश्रयिसि उण्टागुव कलक्कङ्गळुकुु - बुद्धि भ्रमगळिगॆ, :: परिहारवन्नु (2% ेळियायितु. आदागि, “ईश्वरनु स्वतन्त्र नाद्दरिन्द्क, व्याजनन्नु अनुष्ठिसिदरू' रक्षिसुवुदिल्ल. PLN हॆज *रुणाशालियाद्दरिन्द व्याजनन्नु आ रह सॆहे इद्दरू रक्षिसुत्तानॆ. व्याजनु अवश्यवॆन्दरॆ एतक्कॆ स्वतन्त्रनाद ' ईश्वरनु इदन्नु नण्ट उण्टुमाडलिल्ल. हागॆ ई व्याजनन्नु मुञ्चॆये उण्टुमाडदिद्दरिन्द ईश्वरन स्वातन्त्र कु दक्टॆयुम्बागलिल्लने ऎम्बुवु आभ्रनुगळु. इवुगळन्नु “ईश्वरनु स्वतॆन्त्रनादरू स्फषमृनैफृ ९ण्यादि दोषगळु तनगॆ बारदॆ. इरलु जीन कतणृकनाद व्याजनन्नु -यदृच्छा च्छासुकृ तवन्नु अवलम्बिसिये रक्षिसुत्तानॆ. ई व्याजवू अनादि याद कर्नुसरंसरॆगळल्लि इदु पर्यन्त उण्टागलिल्लवॆन्दे हेळबेकु. कार्याभावात् सामग्र भावः- कार्यवु उण्टागदिद्दरिन्द आदु उण्टागलुबेकाद सामग्रिगळु ऒन्दु कूडलिल्लनॆम्ब न्यायवन्नुआवलञ्जिसि. हीगॆ. कल्पिसबेकु. “pp 592 श्रीमद्रहस्यत्रयॆसाके अथ सम्बन्धमूलक शज्वाः परिह्रि यॆन्ते सम्बन्ध विशेषमडियाह वरुम् ईश्वर्र शेषियायिरुक्क, नाम् 1) कलक्कत्तुळु * नरिहारम् शॊल्लुहिकोम्. «गद्द भॊतास्त पोधनाः” ऎन्रुम् कणक्किले स्तनन्धय प्रा यर. यिशुक्त, त्ता य्मुलै प्पा लुक्बु आर्रनाय- नदर् शॆय्युम् अळवन्रिक्टे, Bn कॊडुप्पा रैप्तॆ प्पोले, साज आत समर इव पण्णु है युर्व रक्षिक्क सेणजुमॆन्नु अपेश्रिक्कॆ हुम्, विश्वसिक्कॆ यूनॆन्रा रॊ ले. शॊल्लयहिर इनैयॆ लान्स्, स्वरूपत्तु क्सु स्पोरुन्हमो ननु” “शं सिड्कॊ इसाय शरीरत्तॆ यगगक्स प्रार्रर्हळ् इवर्हळ्ळॆ विलक्नुम्पडि :.परमर्निहळुवु् प्रीभाष्यकारादिहळुम, विश्वास पूर्वक प्रार्थनात्म निक्षेष इदिहळ्ळि त्ताज ळुवु् अनुष्ठित्तु इदुक्सा शास्त्र ब्ल छॆ युर्ममूदलिस्पि त्तु क्कॊ ०डु उपदेश परम्पकै यम् नडति श्रिप्पॊ कुक भवि कॆडॆत्ता तॆ सम्बन्धवु नित्गनो अनन्तर सम्बन्ध मडियाह-नित्यादि-शेषशेषि भान सम्बन्ध मूलकवागि उण्टागुन कल कृङ्गळुक्ळु.._भ्रमगळिगॆ सरिहारवन्नु : तिळिसुत्तेवॆ. ऎन्दु आचार्यरु प्रतिज्ञॆ माडुत्तारॆ. ईश रन् शेषियायिरुक्क वित्यादि-ईश्वकन्-लक्ष्म ीनिशिष्ट नारायणनु शेषि-स्वाविंयागिरुवाग्य नावु 1) गर्भभूतास्त्र पोभना-, -तपस्सैन्ने धनवागिवुळ्ळनरु तायिय गर्भदल्लिरुव शिशुनिन हागॆ निन्निन्दले रक्ष्यरु `इदु दण्डॆ कारण्यवासिगळाद खुषिगळु त्री रामचन्द्रनल्लि विज्ञ्यान सुन मातु-हीगॆ सैनन्धय प्रायरागिरुवाग, तायमुलैष्टालुक्कु-तायिय ऎदॆ हालन्नु कुडियलु आर्तियिन्द. अळुवुदु विनह्कॆ अदक्कॆ कूलि कॊडुववर हागॆ नावु आत्म समर्सणवन्नु माडुवुदु, रक्षिसबेकॆन्दु अपेक्षिसुवुदु विश्वासदिन्द कूडिरुवुदु, ऎन्रार्पोले-ऎम्बुन रीतियॆल्लि हेळुव ई मातुगळॆल्ला शेष भूतॆनद स्वरूपक्कॆ उचितवल्ल वॆन्दु, i सिद्धोपायनाद भगवन्तन आश्रॆयॆदिन्द, साध्योपायगळॆम्ब भक्ति स्रसत्तिगळ अनुष्कानवु बेकिल्लवॆद्कु अवुगळन्नु अळिसलु नोडुत्तारॆ. अन्दरॆ स्वामिय भगनन्तॆने शेषभूतनागि शिशुविनन्तिरुव जीवनन्नु रक्षिसलु सिद्धनागिरुवाग नावु रक्षिसबेकॆ€दु प्रार्थिसु वुदु शेषभूतन स्वरूसक्कॆ उचितनल्लनॆम्बुदु पूर्नपक्षिय « अभिप्राय -वर्हळ्ळॆ निलक्कुम्पडि ऎन्दु समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. अदागि साध्योपायवन्नु आङ्गीकरिसदि होदरॆ प्राचीनर अनुष्ठानक्कॆ निरोधवु एर्पडुत्तदॆ ऎन्दु परमुर्षिहळुम् भाष्यकारादिहळुम्. ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि महाज्ञ्यानिगळाद खुसिगळू, भाष्यकार प्रभ्छृतिगळू महा निश्वास पूर्वक रक्षा भरस्वीकार प्रार्थनॆयन्नु माडि अत्म निक्षेस-भरसनुर्स्नणनन्नु तावू आनुषि सि इदक्कॆ शास्त्रगळन्नू मूदलिप्पत्तुक्ळॊण्डु - प्रमाणवागि तोरिसि उसदेश परम्परॆयन्नु नडत्ति - न्यस्त दॆण्डावयंराजन् जितक्रोधा जितेन्द्रियाः ।
व्यास्त्र या राजन् गर्भभूतास्तपोधनाः ॥ रामायण आरण्यकाण्ड (1-९1)
राम चन्द्रने ! दण्ड कारण्य वासिगळाद नावु दॆण्डनॆयन्नु कै बिट,वर जितेन्द्रियरु कोप
गीधनरु गर्भदल्लिरुव शिशुवन न्न्न तायियु रक्षिसुवन्तॆ ऎ न्निंव रक्षिसल वॆन्लू >
माडदवरु ऎम्बुदु. भाव फी पसॆ
क अख्रल फ् ई
सिद्धोपाय- शोधनाधिकारः 593
याहिलुम कर्नुवान्गळान . जीनल्हळ् . निसयत्तिल्.. ईश्वरनॊरु साध्योषाय निशेषत्तै व स खन्सिट्ट बल्लदु रश्रिर्या ऎनु शास्ट्र निष्कर्स् प्प हः ग्रहिक्कनीणुमु् 1 शास्त्र त्रॆ त क्रै निट्ना ल् इस्सम्ब बन्धव कॊल्लुहैक्कु दश ओरनैयुवु् *डैयादु. ॥
आसपिस्सु सम्बन्धमडियाह ईश्वर्श रक्षिक्क प्राप्तनॆन्रुनर्, शेषभूतनान निर्व तन्नॆ, रस्षित्तुकॊळ्ळ प्राप्तनन्रॆन्रुवत् y मन्सु नॊन्न दवुम्, रश्ष्यरक्षकभावत्तुक्कु लोकपृष्टप्रक्रियैयाले औचित्यम् शॊन्नपडियित्तनै ; इवृळने रस्तैक्ळु निरपेश्स कारण नुन्नपडियन्रु. अस्पडिक्कॊळ्ळिल् सर्वरुम् नित्यमुक्तराह प्रसङ्गिक्टुम्, इ बु डं ज् बाणि दु 915 द 6 Uys) इद्दि ऎसॆ फि इ 6° स्थातन्त्र्यत्ताले नियमम् शॊल्लिल्, वखन्बु शॊन्न पडिये नैषम्य नैर्फण्यच्लळ
ळि
डा RS USE NT REIN जु ह BAMA ER PRE (भज TEE NEE ST चा GOR EEN ग ऎड १ शरा क ऒल ऎडिबा
प्रोरुहैया ताले-नदॆसिकॊण्डु बरुत्तिरुवुदरिन्द, शेषित्ता ऎदि सम्बन्धं-भगनन्तनु शेषि, नावु शेषभूतरु ऎम्ब सम्बन्धवु सित्यवागिद्दरू, पुण्यपास रूप कर्म सरतन्त्रराद जीवात्मर विषय दल्लि ईश्वरनु, साधू षाय निशेषतॆ कजीवॆ कर्तक उपाय विशेषानुष्काननन्नु मुन्नि ट्री ैल्लदु-न्याजनागि अवलम्बिसदॆ, रक्षिसुवुदिल्लवॆम्बुदु शास्त्र निष्ठरुक्कु-शास्त्रदल्लि निष्कॆयुळ्ळ नङ्गॆ शास्त्रनश्यरिगॆ ‘ऎन्दर्थ. परिग्र हिक्कनेणुव ढि स ध्र हसबेकादद्दु. शास्त्रत्तॆ च निट्टालइ त्यादि-शास्त्रनम्नु कॆ ब कॆ… अन्दरॆ शास्त्रवन्नु ऒप्पदिद्दरॆ, ई शेष- शेषिभान सजा इरा प्रतिपादिसलु, ईश्वरनू इल्ल. स्रुतृक्षूनुमाननॆम्ब प्रमाणगळिन्द- ईश्वरनु इद्दानॆम्बुद; न बु सला Rg शास्त्रदिन्दले ईश्वरनु. इद्दानॆम्बुदन्नु. निरूपिसबेकु. ईश्वर निरूसणक्क–शास्त्रनन्नु ऒप्पिदक्कॆ- आ- ईश्वरनु
भॆक्ति-स्रसत्तिरूस व्याजसापेक्षतागिये ह एकॆ ऒप्पुत्तिल्ल अनश्य ऒप्पबेकु ऎम्बुदु भाव. आनसिनु-हीगॆ व्यवस्थितवागिईश्वरनु शेषियाद्दरिन्द जेतनरन्नु.’रक्षिसलु प्रास्तनु. तनर शेत "gy स गात इं br जसत शेषभूतराद्दरिन्द इटु तावे रक्षिसिकॊळ्ळलु प्र्रास्तरल्लरु, ऎन्दु मुन्नु-प्रधान ु प्रुतितॆम्प्राधिकाररल्लि हेळिरुव क्कॆ विरोधवु एर्पडुवुदिल्लवे : ऎन्दक्कॆ रक्ष सरक्षकॆभावत्तु कं ि-ईश्व A शि गि, लोक नृष्ट 6) चतत] Be तन्न स्पत्तन्नू तन्नि सुक्कळन्फू' ताने" रक्षिसुवुदु- उचितनॆन्दू, स्वत्तू : मत्तु. मक्कळु. तम्मन्नु तावे मॆणस 0) ऎ ऎ बद कां 3 KL: ४) 5 } रक्षिसिकॊळ्ळलु. आप्राप्तॆकॆञ्जू बिचित्यदिन्द हेळिद- मातु. इष्वळॆने इत्यादि इष्टे रक्षणक्कॆ मेष ऎऎ १- ०ऎ १.00% निरपेक्ष कारणनॆदल्ल. 'आब्ले अधिका ल्ल कर्मनश्यरन्नु रक्षिसुवागि ऒन्दरि उपाय दल्लि प्रनर्तिसिसि इ yd गणॆ १ इ षा ईश्वरनिगॆ तु नियतवॆन्दु हेळिरुवुदन्नु मरॆयबारदेर्थ. ": विनक्षदल्लि बाधक - “hE निसि तिळिसुत्तारॆ. हागॆ' शेषशेषि भाव सम्बन्ध मूलक yd LSS 7 ऎजु खि “सिय शेषभूतनाद जीवनॆन्नु ताने व्याजनिरपेक्षनागि रक्षिसुत्ता नॆन्दक्कॆ सर्वरुवं् इत्यादि ऎल्लरू थिश्यमुक्तरागबेकॆम्ब प्रसॆ तजि इ- त ५ £ स रे स सङ्गवु उण्टागुत्तदॆ. स्वातन्त्र्यत्ताले इत्यादि. त ब त दिन्द कॆलवरन्नु रक्षिसुत्तानॆ, मत्तॆ कॆलवरन्नु रक्षिसुवुदिल्लनॆन्दु लि त्रि दॆ हेळिद रीतियल्लि वैषम्य - कॆलव वरल्लि पक्षपात, नैर्फुण्य - कॆलवरल्लि दयि ऎ 594 श्रीमद्रहस्यत्रयसारे युक्तिमात्रत्ताल् इव्वरै जळ शॊल्लुवार्कु सेक्तादिगळ् नेण्णा, ‘भस्रृतॊल्लपॊण्डा दु; अचिद्द सम्बन्धज्ञानमे अपेक्षितम् ?रक्ता- ज्लळुम् “सशुनु गपक्स्, दिहळुमा् स्तनन्धयरुवम्, रक्तासेक्षारहितज अवत्तॆ रपिक्ट काणा निन्रॊ €मिरे. सिक्कर आ सम्बन्ध जा नरहितष्ट ळु मायिरुक्क > पृडि क् ? ण्डोमाहिलुम् शास्त्र बलत्ताले इज्लु सम्बङ्घॆज्ञा नव् अनेत्ततनॆन्नि ल्, शास्त्र म् शॊन्न कट्टि छॆ यिले ज्ञा नाश षम् सि (करिक्टु नेजुम्. तन्मै ईस र्र रक क्कुम्फॊ स सम्बन्धतॊ, सति कूड निलक्कामै ये ‘नेण्बु वदन्सिल्. अदुव्रम आनु म्? सुषुप्ता (द्य वस्कैहळिले ऎल्ला र्ळु मु मोक्षम् हॊडुक्स [4 प्रश सज) कॆ, यल. १९ निलक्कुहॆ शु योग्य तॆयुळ्ळॆ अवस्थॆ बयले निलका दॊन हैयॆ री असेक्ति तमॆन मु स्रि दु; निलक्ळु हॆ क्सु योग्यतॆयल्ला द “त्रॆ युव् विलक्कुहर पश्चादि “हळ्ळि यम् स्ट पुत्रा दिहळ्ळॆ हु रक्षिक्क क्य्याण्गॆ यल्. अनसिन्सु 1) येनाथ नन्तोहि भा रोते तेनात्म सर्माणि” समारभन्ते । तेषां हि कार्येषु भनन्ति नाथाशै ब्यादयो कान यथायंयातेः॥ यिल्लदिरुवुदु ऎम्ब दोषगळु ईश्वरनिगॆ उम्बागुत्तनॆ. युक्तिमात्रत्ताल् इत्यादि केवल युक्तियिन्द “ईश्वरने रक्षिसुत्तानॆ नावेनन्मू माडबेकिल्ल”. इत्यादि अर्थगळन्नु हेळुववरिगॆ सम्बन्ध ज्ञानवे असेक्सित, रक्सिसबेकॆम्ब. आपेक्षादिगळू बेडनॆन्दु हेळलागुवुदिल्ल. एकॆन्दकॆ अचिद्रव्य ङ्गॆळुमे इत्यादि अचित्सुवार्थगळू, पशुमृग सक्ष्यादिगळू, सैनं धयरू - शिशुगळू रकि शिसवेकॆन्दु अपेक्षॆ सदॆदॆ इरुवाग मुत्तु सॆक- न्नुगसा क्ल्र्यादिगळु सम्बन्ध ज्ञाननिल्लदॆ इरु वाग रक्षिसुवुदन्नू नोडत्तिद्देवॆ. अप्पडिकृञ्जोनेयाहिलुवु’ त इत्यादि हागॆ ह लोक दल्लि नोडिद्दरू, शास्त्रबलदिण्ड सम्बन्ध ज्ञ्यानव्र असेक्सितॆनॆन्दु हेळिदक्कॆ शास्त्रवु हेळिद रीतियल्लि ज्ञाननिशेषनन्नु स्वीकरिसबेकु. “मामेकं चा! ऎन्दु शास्त्रवु विधिसिद ज्ञानवे रक्षणक्कॆ उपायवॆन्दु. अकामनू स्वीकरिसबेकॆम्बुदु तात्पर्य. तानु ऒन्दु व्याज अनुस्मिसिदरॆ ताने तन्नन्नु रक्सिसिकॊळ्ळुवन्तागुत्तद्कॆ रक्षकनाद ईश्वरनस्सु रक्सिसबेड वॆन्दु तडॆदन्तागुत्त दॆयाद्दरिन्द व्याजानुष्कानवे कूडदु ऎम्ब मतवन्नु तन्न ईश्वरन् फक्बुम्पोदु ऎन्दारम्भिसि सरिहरिसुत्तारॆ. अदागि तन्नन्न ईश्वरनु रक्षिसुवाग सम्बन्धू र्लानद जतॆगॆ तडॆयदे, (अनिवारण मात्र) इरुवुदे बेकादद्दॆन्दक्कॆ अदू सरियिल्ल जएकॆन्दरॆ. सुषुप्र्यादि गाढनिद्रॆमाडुवागलू आदिशब्ददिन्द मूर्छानस्थॆयल्लियू ऎल्लरिग मोक्षनन्नु कॊडलु प्रसक्तवागुत्तदॆ. तर९निलक्कु हैक्ळु इत्यादि - अनिवारण मात्र वॆन्दु हेळुवुदर ता_)र्यवेनॆन्दक्कॆ नावु तडॆयजि इरलु योग्यतॆयुळ्ळ अनस्थै यल्लि तडॆयदे इरबेकादुदी आसेक्षितवॆन्दु. तात्पर्य, ऎन्दु हेळिदरॆ त? इत्यादि - निवारणॆ माडलु अन्दरॆ तडॆयलु योग्यतॆयिल्लद अचेतन सदार्थगळन्नू तडॆयुव दनकरुगळन्न्यू पुत्रपौत्रादिगळन्नू रक्टिसुवुदन्नु नोडिद्देवाद्दरिन्द्य आमातू सरियल्ल हागादक्कॆ 1) येनाथनन्तः ऎम्ब श्लोकदल्लि जीननव्यापारवु एनू बेकिल्लवॆम्ब मतवु - भारत अरण्यपर्व 161-2 सिद्धोपाय, शोधनाधिकारः 595 नाथशब्दत्तिल्व्र्युत्पत्तियालुम्, निर्फरतैक्कु उपयुक्तमान ऎनिर . श्लोकत्तिलुम् न्त्रालुम् याचनमुम, आत्मनिस्टेप सम्बन्ध निशेषत्तैै. चूल्लुहर मतुष् प्रत्यय मुम्, व्यञ्जितमायित्तु. अल्लाषपोदु. अतिप्रसल्लादि दोषज ळ् नरुम्. “नाथवन्तः? ऎन्निर विडत्तिलित्तनै निवस्तैै कॊळ्ळादपोदु लोक नीतियिलुळ्ळदॆल्ला म् मोक्पशास्त्रत्ति ल् ऊहिक्कॆ )नचन विरुद्धम् साध्योषायान शृकत्वेपि स्वरक्षणेप्यशक्त इति अप्तवाक्यस्य भावः सर्ररक्षकनान ईश्चरनुण्डायिरुक्सु स्वरक्षण व्यापारत्ति ल् नमक्कु अन्वयनिल्ल ऎन्निर आप्तर पाशुरत्तुक्कु त्रात्सर्यम् शॊल्लुहिसोम् :- यदर्सन्तु कृतोन्यासस्तदर्थं नपुनः क्रिया । पूरैमुप्य पराधीन प्रवृत्तावस्य नान्वंयः ॥२१/ SS SUN UES NAS SNES SSS 6 हेळिजॆयॆल्ला ऎन्दकॆ आरक्कॆ आनहिन्फि ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. आनपिन्सु-रक्षिसॆ बेकॆम्ब- प्रार्थना रून व्याज विशेषवु अनश्यबेकॆन्दु तीर्मानवाद मेलै 1) येनाथवन्तः ऎम्ब श्लोकदल्लि लोकदल्लि तमगॆ नाथनन्नु (रक्षकनन्नु)उळ्ळवरु, तन्मु आत्म रक्षण व्यापार वन्नु तावे माडिकॊळ्ळुददिल्ल. य यातिगॆ तैब्यादिगळु रक्षकराद हागॆ, आ जनर योग क्लेमगळु अवर. नाथर आधीनवॆन्दु हेळिरुवुदु हेगॆ समञ्जसवागुत्तदॆ ऎन्दरॆ, ई श्लोकदल्लियू नाथ शब्ददक्कॆ नाथृ-याञ्चायां, ऎम्ब धातुविनिन्द एर्ब्स ट्टि ्च उत्पुत्तियिन्दलू नाथन्-नाथनन्तः ऎम्बल्लि निर्भरतॆगॆ उसयुक्तनाद -भरस्वीकशृत्व रून सॆम्बन्थनन्नु हेळुवॆ. मतुप् प्रत्यय दिन्दलू यूचनॆयू आत्मनिक्लेसवू व्यञ्जितमायिट्रु..3ळिसल्प ट्वितु अल्लादडसपोडु-हीगॆ अर्थवन्नु. आङ्गीकरिसजॆ होद कॆ अतिप्रुसङ्गादि दोषगळु. बरुत्तॆवॆ. : नाथवन्तः8-ऎम्ब स्थलदल्लि इष्टु निवक्षॆयॆन्नु; अङ्गिीकरिसदॆ “होदरॆ लोक रीतियलुळ्ळडॆल्ला नोक्ष शास्त्रदल्लि ऊहिसुवुदु “मामेकं ‘शरणम्प्रुज, आत्मानं मयि निक्षिपेत्, इत्यादि. उपायानुष्ठान विधायक प्रमाण वचनगळिगॆ विरुदॆ । थ् स्परप्पणार्थस व्यासारदल्लि तनगॆ अन्वयविल्लनॆम्ब आप्तर वचनक्कॆ तात्पर्य, अद ऎलॆ इवि स्प दष्ट वि अरसर आलू प ई हत § SNe) ) रकनार्थवागि निक्षेपादिगळन्नु माडबेकॆन्दरॆ, तन्न रक्षणदल्लि तनगॆ अन्वय फि इट् इरि बि A स । व्र विल्लनॆम्ब आस्तॆ वचनगळिगॆ. एनु तात्सर्यनॆन्दकॆ, सर्वरक्षकनान ईश्वरन् ऎन्दारम्भिसि समाधान डु ०२. वन्मु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि सॆर्नेश.रनु सर्वकक्षकनागिरुनाग स्वरॆक्षण व्यापारदल्लि नमगॆ र प वचनक्कॆ तात्पर्यवन्नु तिळिसुत्तेवॆ. - यदर्थन्तु कृतोन्यासः - इत्यादि-याव. फलक्टोस्कर भरन्यासवु माडल्पट तो आ. फलक्टोस्कॆर पुनः भरन्यास रूप क्रियॆयन्नु माडकूडदु, ऎन्दु प्रसन्नन उत्तरावस्थॆयन्नुु स्र आस्तवाक्यवु तिळिसुत्तदॆ ऎम्बुदु तात्पर्य. प्रपत्तिगॆ पूर्वावस्मॆयॆन्नु ई वाक्यवु तिळिसुवुदादरॆ जा श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 596 यथाप्र मााणमा् स्वरक्षण भरसमर्पणं हणॆ नवनुक्तु पि न्फु स्परक्षणार्थ व्यापार त्तिल् प्रापि यल्लि 3 नरिन्बुतानुं स्थ रक्षणार्थमाहप्प ण्लॆन ‘समर्पॆणादि व्यापारमुम् सर्व करा वान अवन्ताने जीजाज्मुर च सरस आनादियाह प क्रवर्तिप्पित्त कर्म प्रवाह निषाक निशेषत्ति ले वन्न दॊरु यादृच्छॆ च्छिक सुक्क तादि वनिशेषकारणत्तै मुन्नि. टु क्कॊ डु पण्णु निश्ता नाहै याल् नाने नम्मॆ 5 “ कक्तितुळ्कॊळ्ळुहिकोपॆस्रिरुक्स प्रा पि यिल्ल 4° निगमुने स्वसिद्धा न्नमाह सर्व रक्षकनाह मूलमन्र्रादिहळिले शिक्षितनान इवन्तानी नमॆ जरु उपाय त्र ले व्या परिप्पि त्तु अन्न व्या पारत्ताले प्र “सन्न नायक् रि क्लि कैरानॆन्रि रुक्क प्राप्तम्. स्वानिखो स्वशेषं स्ववशं स्वभरत्तेन निररवम् । स्वदत्त स्वधिया स्वार्कं स्पस्मिन्न सृति मां स्वयमः॥ २२ ॥ । pe नीरगार् ५-1 फूर्वमप्यपराधीन इत्यादि आरम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि पूर्वदल्लि माडिद प्रपत्ति यल्लियू इवनिगॆ अपराधीनप्रवृ त्तौ-स्टातन्त्स दिन्द प्रवृत्तियु इल्लवॆन्दर्थ, अन्दरॆ प्रपत्त नु ष्ठानक्टॆ मुञ्चॆयू स्वाधीनवागियू स्पार्थवागियू यान प्रवृत्तियू जीवात्मनिगॆ इल्लवॆन्दु तात्पर्य. इदन्नु तावे यथाप्र वताणवु- ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. अदागि, प्रमाणवु हेळुव रीतियल्लि स्वरक्षण भरसमस माडिदवनिगॆ अनन्तर स्वरक्षणार्थ व्यापार दल्लि अन्वयॆविल्ल. SBN बा तात्पर्य. उत्तरार्थ तात्सृर्यनन्नु मुनु श्रतानं0-ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. . पूर्वदल्लि तानू सह स्वरक्षणार्थवागि माडिद भर सम्मर्शणनदि व्यापारवू सर्वकर्तावाद भगवन्तने बीजाङ्कुर न्यायवन्नु अनुसरिसि अनादियागि प्रवर्तिसल्पट्ट ति कर्म प्रवाह विपाक विशेषदल्लि बन्द ऒन्दु याद च्छिक सुकृ तादि विशेष कारणवन्नु . मुन्दिट्टु ¥ कॊण्डु माडिसिद्दानाद्दरिन्द, नावे नन्मुन्नु रक्षिसिकॊळ्ळु त्रेवॆन्दु समाधानवागि इरलु प्राप्ति यिल्ल. इदरिन्द स्क रकणार्थ व्यापारदल्लि न मगॆ आन ; यनिल्लनॆम्ब आप्त वाक्यार्थवु स्पष्टनडिसल्प ट्वितु. निगमनदल्लि स्वसिद्धान्त इदरिन्द : :फलिसिद . अर्थवन्नु सर्वरक्षकनाह. ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्ताकॆ. ’ अदागि सर्वरक्षकनागि. मूलनुन्त्रादिगळल्लि शिशितनान. उपदेशिसल्पट्ट इवन*ताने-ई लक्ष्मि ीसतिये नम्मन्नु ऒन्दु. उपायदल्लि अन्दरॆ भक्ति प्रपत्तिगळलॊन्दन्नु व्या परिप्पि त्रु-अनुष्ठि सुवन्तॆ प्रव र्तिसि आ व्यापारदिन्द प्रसन्नना गि रक्षिसुत्ता नॆन्दु तिळिदिरुवुदु ko वाददु.
- स्वानोीस्तशेषं इत्यादि स्वामी - शेषियाद नारायणनु, स्वशेषंस्वनशं - तनगॆ शेषभूतॆनागि, तनगॆ परशन्त्रॆनाद ननन्नु - इवॆरडू प्रणव नमस्सुगळ अर्थ. स्वभरत्तेन निर्भकं - तन्नॆ ल्लि नैस्तैभरनाद्दरिन्द “याव भारवू इल्लदवनन्नागि माडि, श्वदत्त - तानेकॊट्ट, स्वधिया - स्वविषयॆकवाद भरसॆमर्सण रूप ज्ञानदिन्द स्वार्थं - तन्न प्रॆयोजनक्को स्वरवे, स्वस्मिन् न्यस्यति मांस्टयं - नन्नन्नु ताने तन्नल्लि समर्निसिकॊळ्ळुत्ता,ॆ. ई प्री सूक्तियु सात्विकत्याग स्वरूसनन्नु तिळिसुवुदागि इल्ल. मत्तेनॆन्दरॆ प्रसत्त्विय स्वरूपवन्ने 597 सिज्ळोपाय शोधनाधिकारः इदु आत्म समर्पण दशैयिल् ख्याति लाभ पूजाफल सङ्ग कर्तॆ त्योपायत्त ज्लळाहिरतू रालत्त भॆगनदनु सन्धान कृट्टळ्ळॆ. ह आह्नॆयाल् ताय् मुलैष्टाल् सोले वरुहिर ईश्वर प्रसादत्तु क्कु म् स्तनन्धय नुडै ई मुल यण्ण्हर न भव] ीले इवनुडै एक सोन्, `: इत्ताल् सिद्ध साय स.रूपत्तु कु क्ळॊत्तॆ ृनारादु. ES ME स सामा त जा 94465 4 41 निशदीकरिसुत्तदॆ. इदन्नु “इदु आत्मसमर्पणदशैयिल्? .. इत्यादि विशदीकरिसुत्तारॆ. . सात्विक त्यागवु सर्ननिनृत्ति, धर्मगळिगॆ साधारणवाद्दरिन्द, आत्मसमर्पण दशैयिल्- ऎन्दारम्भिसि हेळुव विशेष श्री सूक्तिगॆ अदु तात्पर्यवागुवुदिल्ल. अदरिन्द. ई श्री सॊक्तियल्लि हेळिरुव विशेषार्थवे नॆन्दकि-भक्ति, प्रपत्ति, अवुगळ अङ्गगळु, अवुगळ Hp कर्तृत्वत्यागादि नाल्बु निधगळाद सात्विकत्यागवु साधारणवाद आङ्ग. हीगिद्दरू भत स्वरूपदल्लि मेलॆ हेळिद अनुसन्धानवु अनु प्रॆनिष्ट. आदागि तन्नदे आद वस्तुवु (जीवनु) त करक नियमिसॆल्सडुव स्वभाववुळ्ळद्दागि तश्निन्दले’ भरिसॆल्सडुवुदागि स्वरक्षणार्थ स्व जी ज्ञ्यानशक्ता 3र रहितवागिरुव जीवनन्नु ताने तन्नॊडनॆ सेरिसिकॊण्डु कृतार्थनन्नागि माडलु ताने अनन्य रक्ष नन्मागि अङ्गीकरिसुता नॆम्ब रूपवाद आत्म निक्षेसनिदु. भॆगनन्तसिगॆ शेष भूतनाद, भगवन्तनिगे परतन्त्रॆनाद्य अवन कैङ्कर्यवे तॆनगॆ भोग्यनाद्य अवन प्रसन्मतॆगॆ कारणवाद उपासन (भक्तियोगॆ)वन्नु ’ अनुष्ठि सलु अज्ञनू आसमर्थनू निळम्बाक्षनुनू आद नन्न रक्षणॆयल्लि ननगॆ यान अन्वयॆवू इल्ल. बेकि यारिगॆ अडि ऎन्दरॆ सर्वसा _मियाद निरङ्कुश pi नन्मुळ स), परम कारुणिकनाड भगवन्त निगे नॆन्नॆ रक्षणद भारनॆल्ला सेरिदुदु, ऎम्बुदु प्रपत्ति स्वरूप. : ई प्रसत्तियू सर्वस्वावि् याद परमकारुणॆकनाद भगवन्तॆनिन्दले माडिसल्पट्टि तु, ऎम्ब ई अंशवु अनेक सल हेळल्ब बद… ई रीतिय अनुसन्धानवु सुदृढवादरेने “एतानतीङ्गमयितुः पदवीं दयाळोः शेषाध्व लेशनयने क इवातिभारः?, ऎम्बन्तॆ ई शरणागतियॆन्नू अनुष्ठिसुवन्तॆ इषु दूर ई मार्गदल्लि नन्नन्नु नडॆसिकॊण्डु बन्द, दयाळुवाद भगनन्तॆनिगॆ, बाकिस्टल्प दूर - अन्दरॆ अन्तिनु स्क्रैतियन्नुण्टु माडि मोक्षक्कॆ करॆदुकॊण्डु होगुव सर्यन्त इरुव भारवु हॆच्चीनु. हॆच्चिल्ल. भगवन्तनॆ नडॆसिकॊळ्ळुत्तानॆम्ब तन्नॆ नैर्भर्य पर्यन्तवाद भर स्वीकारवु अनुसन्धान माडल्पडबेकु. आद्दरिन्द “स्वामी स्वशेषं स्वनशं” इत्यादि मेलॆ हेळिरुव रीतियल्लि आत्मसमर्पण दशॆयल् - समयदल्लि, ख्याति लाभ pi कतृत्व उपायत्तगळॆम्ब आ- तनगॆ हॆम्मॆ, लाभ, गौरव, फॆलदल्लियॊ कतृत्वैदल्लियू अन्वयविडॆ ऎम्ब तूरलाट्र - - ( ताराल् - नोष ) नोषनिल्पद भगवदनुसन्धाननन्नु माडॆबेकु. आद्दरिन्द फ्रूर्वनक्षियु हेळिद ““तायियॊु तन्नॆ ऎदॆ हालन्नु कॊट्टु मगुनन्नु साकुनन्तॆ? ऎम्ब दृष्ट्वान्तवु रक्षूसेक्षॆगॆ अनुगुणवादद्दु, ऎन्दु आहैयाल् ताय् मुलैस्टाल् सोले” ऎन्दारुभिसि निगविंसुत्तार. अधागि - आद्द रिन्द तायिय ऎदॆ हालिन हागॆ बरुव ईश्वरन अनुग्रहक्कू स्तनन्धयन (शिशुविन) ) मुलै ‘युण्णिर - सैन्श्यपान माडुव. व्यापारद हागॆ, इवनुडैय अपेक्षादिहळ् - जीव कतृक सैक्सापॆ फा पूर्वक भरसनुर्पणवु आवश्यक. इत्ताल् - इ इदरिन्द, सिद्धोपाय स्वर ूसक्कॆ कॊत्त च उण्टागुवुदिल्ल. ई रक्षा
- yp श्रीमद्रहस्यत्र्रयसारे 598 अथ पत्ति सम्बन्ध प्राप्त शज्दा निरस्कन्ते इप्पडि नारायण शब्दत्तिल् सिद्धमान गुणनिशेप सम्बन्ध निशेषज्गळ् अडियाह प्रिरक्कुम् कलकृज्गळुक्टु प्परिहारम् उदाहरित्तोम्; इनि, लक्ष्म्म्यासह हृषीकेशो देव्याकारुण्यरूपया । रक्षकस्सर्वसिद्धान्रे वेदान्तेषु च गीयते ॥? ऎन्निरपडिये, सपत्कीकनाय् कैॊण्णु सर्वरक्षण यज्ञ दीक्षितनान सश्रेश्वरनुक्कु श्री मच्छब्बत्तिले शॊल्लुहिर पत्नी सम्बन्धत्तिले वरुम् कलक्कज्ञळुक्कु दिज्मात्रत्ताले परि हारम् काट्टुहिरोम्. प्रथमं, लक्ष्याः उपायत्वे नान्वय इतिपक्षं निरस्कति. शिलर् द्वयत्तिल् पूर्वखण्डत्तिल् (शीमच्छब्दवु् उपलक्षण परमॆन्रुम्, उत्तर खण्डत्तिल् प्रीमच्छब्दव् विशेषण परमॆन्रुम्, पिरिय च्हॊन्नार्हळ्. सेक्षॆयु, वैषम्य नैर्फैण्य, सर्नमुक्ति प्रसङ्गगळ परिहारक्कागि, भगवत्सङ्कल्प नियत गळाद्दरिन्द्र भगवन्तन स्वातन्त्र्यद ऎल्लॆयागिजि ऎम्बुदु. घट्ट तात्पर्य. लक्ष्मी सम्बन्ध विषयवाद सन्देहगळ निवारणॆ अनन्तर मेलॆ हेळिदॆ विषयॆगळन्नु अनुवाद माडि मुन्दॆ हेळुव विषयवन्नु “इप्पडि नारायण शब्दत्तिल्? ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. अदागि हीगॆ नारायण शब्ददल्लि सिद्धवादॆ गुण विशेष सॆम्बन्ध विशेषगळन्नु कारणवागिट्टुकॊण्डु उण्टाद कलक्कङ्गळुक्ळु- बुद्धि भ्रमॆगळिगॆ परिहारवन्नु हेळिदॆवु.” इनि, लक्ष्म्म्यासह ऎन्दारम्भिसि पत्च्रीसम्बन्धदिन्द. उण्टभागुन बुद्धिभ मगळिगॆ दिज्माश्रवागि परिहारवन्नु हेळुत्तारॆ. इल्लि हेतुवन्नु निर्देशिसदॆ इरुवुदरिन्द ई व्यानोहवु बल्ब्रजवादद्दु ऎन्दु तिळिसलु दिज्माश्रदिन्द परिहार माडुवुदागि प्रतिज्ञॆ. भगवन्तनु सॆपत्तीकनागिये, : सर्व रक्षणयज्ञदीक्षितनागिद्दानॆ. हीगिरुवाग, शिलर् प्वयत्तिल पूर्वखण्डत्तिल् इत्यादि. कॆलवरु द्वय मन्त्रद मॊदलनॆ भागदल्लि अन्दरॆ. “श्रीमन्सारायण चरणौ? ऎम्बल्लि श्रीमच्छब्दवु उपलक्षण- परवॆन्द्यू- उत्तर खण्डॆ दॆल्लि- अन्दकॆ “श्रीमते नारायणाय? : ऎम्बल्लि, : श्रीमत् शब्दवु विशेषण सरवॆन्दू हिरिय विङ्गडिसि, : हेळिद्दारॆ. “विद्यमानॆं सत् व्यानर्तकं विशेषणं’”, यॆथागन्धनती पृथिवी- “अविद्यमानं-: सत् व्यानर्तकं उपलक्षणम्?, यथा यत्रायं सारसः सदेवदत्तकेदार;, ऎन्दु विशेषण, उपलक्षणनन्मु. निरूपिसिद्दारॆ. ’ अदागि विशेष्यदल्लि कूडिद्दु, इतर सदार्थ गळिन्द बेकॆयिन्दं निरूपिसुवुदु विशेषण. : “गन्थनती पृथिवी” ऎम्बल्लि गन्धवु - वासनॆयु सृथ्वियल्लिद्दुकॊण्डु, पृथ्वियन्नु, इतर ‘पदार्थगळिगिन्त्य., अन्दरॆ, नीरु, गाळि, अग्रि, आकाश गळिगिन्त , जेरॆयाददु ऎन्दु निरूपिसुत्तदॆ. इल्लि गन्धवत्तवु विशेषण. हागिल्लदॆ, नम्मॆदुरि नल्लिरुव ई सारस सक्सियं नॊदलु यान क्षेत्रदल्लि कुळितित्तो, आ क्षेत्रवु देनदत्तनदु, 599 सिद्धोपाय शोधसाधिकारः इन्विडत्तिल् शब्दव. एकरूप मायिरुक्क, ’ स्वारॆस्यत्तुक्कु बाधकमुमस्रिक्के इरुक्क, “स्वरूपं स्वातन्त्रं भॆगनतणदमा्” इत्यादिहळिले प्रसिद्ध नान कूटस्थ सम्प्रदाय निरुप्धमाहप्प णं्लिहिर इन्निभागवु* असुपपन्न नर्. ॥ । : ई eee oe ES SE Ke NN 59 SO NSW SER बत PR यृ NNN जस सम जव सट SES RN ANSON RESUS RI ST APU PAN 543६53 ऎन्दु इतरर क्षेत गळिन्द, बेरॆयागि ज्ञानिसंवुदु ऊहलक्षण. आ क्षेत्रदल्लि ईग सारसॆ पक्षियु कुळितिल्लवॆम्बुदु : इल्लि निनक्षित. ; ई रीतियल्लि द्वयॆमन्त्रुद पूर्वखण्डदल्लि श्रीीनुत्- शब्दवु उसलक्षण-अन्दरॆ श्रीयु“नारायण? नॊडनॆ कूडि यावागलू इरळु. इदरिन्द केवल नारायॆणने शरणं प्रपद्ये” ऎन्दु शरणा गति माडुवाग विनक्षितनु - उपायॆभूतनु, लक्ष्मियु अल्ल ऎन्दू, द्वय मन्त्रद उत्तर खण्ड दल्लि “श्रीमते नारायणायॆ” ऎम्बल्लि लक्ष्मियु नारायणनिगॆ विशेषण भूतळु.. इदरिन्द कैङ्कर्य प्रतिसॆम्बन्धियु लक्ष्मी विशिष्ट नारायणनु. अन्दरॆ इब्बरल्लियू सेरिसि कैङ्कर्यवन्नु माडबेकॆम्बुदू, कॆलवर अभिप्राय. ई अर्थनन्नु आचार्यरु इव्विडॆत्तिल् शब्दम् एकरूप मायिरुक्क ऎन्दारम्भिसि निराकरिसुत्तारॆ. अदागि नित्ययोगवन्नुु तिळिसुव मतुप्’ प्रत्यया प्विकनाद श्रीमत् शब्दवु पूर्वोत्तॆर खण्डॆगळल्लि एकरूपवागिरुवाग्य स्वारस्यत्तुक्ळु बजाधकवुु मस्रिक्के इरुक्क-लक्षि ऒयु भगवन्तनिगॆ विशेषण भूतॆयागि सदा कूडिद्दाळॆम्बुदु, “विष्णो श्रीर नपायिसी” “आहलहिल्लीन् इक्फॆयुम्” इत्यादि बहु प्रमाणगळिगॆ अनुसारवागि श्रीमत् शब्दक्कॆ नारायणनु लक्ष्मी विशेषण विशिष्टनॆन्दु पूर्वोत्तर खण्डॆगळल्लि अर्थमाडि विशिष्टदल्लि अन्वयिसुवाग विशेषणदल्लि अन्वयवन्नु हेळुवुदु स्वरसवागि बाधकविल्लदॆ इरुवाग, “स्वरूपं स्थातन्त्र्य्यं. इत्यादिगळल्लि प्रसिद्धवाद, कूटस्कृ सम्प्रदायक्कॆ विरुद्धवागि, माडुव. ई विबागवु अनुससन्म. आद्दरिन्द, “निशेष्यान्वयि फ्रियान्वियॆत्ते सति विशेष्यव्यावर्तॆकत्वं. विशेषणं”. “लम्ब कर्णमानय”, ऎम्बल्लि आनयन व्यापारदल्लि लम्ब. कर्णदिन्द कूडिरुव मनुष्यनु विनक्षितनु- लम्बकर्णत्ववु विशेषण. करॆतरुव व्यापारदल्लि लम्ब. कर्णत्ववू अन्वयिसुत्तदॆ. “विशेष्यान्वयि क्रियानन्वयित्वे सति विशेष्यव्यानर्तकत्वमुसलक्षणम्, यथाचित्रगुमानय इत्यादि. विशेष्यदिन्द सम्बन्धिसिद क्रियॆयल्लि अन्वयिसुवुदु विशेषण. हागॆ अन्वयिसदॆ इरुवुदु उपलक्षण. चित्रगुमा नय ऎम्बल्लि चित्रनन्नु करॆतरुव क्रियॆयल्लि हसुवु. अन्वयिसुवुदिल्ल. चित्रागौ यस्य सः ऎन्दु बहुव्रीहि चिस्रहॆसुवन्नुळ ननु. चित्र हसुवन्मुळ्ळॆवनन्नु मात्र ककितॆरबेकु. चित्र हॆसुवु, यजमाननन्नु उसलक्षिसुत्तजि. असॆ से. आ नयन क्रियॆयल्लि हसुवु अन्वयिसुवुदिल्ल. हीगॆ निशेषण, : उपलक्षणगळिगॆ, लक्षणवन्नु परिष्ठरिसबेकु. . “श्रीमत् शब्ददल्लि “मतुप्* प्रत्ययवु विशेषणत्ववन्नु तिळिसुत्तदॆ… पूर्वोत्तर खण्डगळल्लि ई शब्दवु एक रूपवागिरुवुद रिन्द्र विशेषण भूतॆयाद श्री - लक्ष्मिय, मुमङ्क्षुवु शरणागति माडुवाग भगवन्त नॊडनॆ कूडिये. इद्दु “मोक्षयिष्यामि’ ऎन्दु सङ्कल्पसित्ताळॆ. आद्दरिन्द भगवन्तन हागॆ सिद्योपायत्चवु लक्ष्मिगू उण्टु. हागॆये कैङ्कर्य प्रति सम्बन्धियागि भगवन्तनॊडसनॆ इरुवुदरिन्द, उपेय भूतॆ - प्रास्यळु ऎन्दर्थ. हीगॆ लक्ष्मिगॆ उपायत्ववू उपेयत्वॆवू सिद्ध. “आदरू, शरणागतियन्नु निधिसुव वाक्यदल्लि मामेकं, अहन्त्वा, ऎन्दु अस्कच्छब्दवु, नरनु पुरुष. नक्ट्यैकवागिरुवुदरिन्द, इदक्कॆ प्रयाणांशरगळिन्द सरानुर्शॆ माडबेकाद रर्बन्धनेलतॆ.“yy श्रीमद्रहस्यत्रयसारे 600 ल्ल्या राना. र ग केवल नारायणने “नोक्षयिष्यामि” ऎन्दु सङ्कल्प माडुत्तानॆयल्लवे. आद्दरिन्द पतिगॆ मात्रॆ शरण्यत्ववु - उपायत्ववु हेळबेकु. “शरणं व्रज” ऎम्ब विधियिन्द सिद्धवाद, अनुष्ठेयार्थ प्रकाशन मन्त्र परवाद द्वय मन्त्रदल्लि अदक्कॆ विरुद्धवागि लक्ष्मिगू उपायत्हवन्नु कलिसुवुदु सरियल्ल. हीगॆये, मूल मन्त्रदल्लियू “नमः” ऎम्ब पददल्लि हेळल्पट्ट प्रसदनक्कॆ उद्देश्य समर्पकवादद्दु केवल नारायणपद. श्रीमत्स्रद विशेषण विशिष्टवल्ल. प्रास्य्य कोटयल्लियू सतिय हागॆ कैङ्कर्य प्रतिसम्बन्धित्ववु लक्ष्मिगॆ स्वाभाविक वल्ल. पतिसॆम्बन्ध निबन्धनॆ,” इत्यादियागि कॆलवरु अभिप्राय हडुत्तारॆ. अदक्कॆ परिहारवन्नु : “स्वरूप स्वातन्त्र्यं ऎन्दारम्भिसि, परिहरिसुत्तारॆ.
- स्वरूपं स्वातन्त्र $० इत्यादि स्वरूपं स्वातन्त्र हं भगवत इदं चन्द्रवदने त्वदाश्सेषोत्कर्ह्षात् भवति खलु फिष्ठर्षसनये । त्वमासीर्माशश्रीः कमितुरिद मित्कृन्त्वविभवः त दन्तर्भावात्वां नपृथगभिधत्ते श्रुतिरफि ॥ हे चन्द्रवदने- ऎलै चन्द्रमुखियाद लक्ष्मिये भगवतः-भगवन्तन, इदं स्वरूपं, सत्यत्व, जा ्लिनॆत्व अनन्तत्व, आमलत्वनॆम्ब स्वरूप निरूपक धर्मगळिन्द, निरूपितवाद ई धविर्नि स्वरू सवू स्वातन्त्र्यं - सर्वनियन्तृत्ववू, (इदु सर्वरक्षकत्वादिगळिगॆ उपलक्षण) त्रदाश्लेषोत्सु र्षात् निन्न सम्बन्धदिन्द उण्टाद उत्कर्षदिन्द, निष्कर्ष समये - “श्रद्धयादेवोदेनश्च मश्शुते” इत्यादिसप्रमाणगळ विमर्श दशॆयल्लि, अन्दरॆ श्रैध्धॆया - श्रद्धा शब्दवाच्यॆयाद लक्ष्मि यॊडगूडि, देवे - जगद्वा पार शीलनति देवत्वॆं-जगद्वा किसारादि लीलॆयन्नु आश्मुते. अनुभविसुत्तानॆ. इत्यादि निष्कर्षॆगळिन्द भवति खलु-तन्न सत्तॆयन्नु पडॆयुत्तदॆ. सत्य ‘ज्ञानादि स्वरूप निरूपक धर्मनिरूपितवाद धर्मियु लक्षि ऒीसतित्वैनॆम्ब देनतान्तर व्यानर्तक धर्म दिन्द, ब्रह्मशिवादि देवतान्तॆरगळिगिन्त. बेरॆयिन्दु स्थासिसल्पडुस्तदॆ. . हागॆये निन्न सम्बन्ध कृतॆवाद उत्कर्षविल्लदिद्धरॆ इतर व्यानृत्तवाद भगनत्सरूसवू, अदन्नु आश्रयिसिरुव स्वातन्त्र्यादि गुणगळू व्यवहार योग्यगळागलारवु. हे श्रीः-ऎलै लक्ष्मिये, त्वं-नीनु, कमितु; नायक नाद भगवन्तॆनिगॆ, इदमित्कं त्व निभॆनः-इदमंशॆवाद भगनन्तनिगॆ, स्वरूप निरूपक धर्मवाद इत्कॆन्त्व प्रॆकारक नैभवडिन्द कूडिदवळागि आसीः-आगिद्दीयॆ.. तदन्तर्भावात् -. हीगॆ भगवन्त नॆम्ब प्रकारिगॆ नीनु प्रॆकार भूतॆयागि अन्तर्भूतॆयागिरुवुदरिन्द त्वां.- निन्नन्नु श्रुतिरपि- सदेव सोमैेदनुग्र आसीत् - एकमेनाद्वितीये इत्यादि कारण श्रुतियू, पृथक् - बेरॆ यागि, नाभिधत्त्वे - हेळुवुदिल्ल. भॆगनंशनु धर्नि. लक्ष्मियु स्वरूप निरूपक धर्नुगळॆल्लि प्रधान भूतॆयागिरुवुदरिन्द, “आनीद वातॆग्ग्ं स्वधया तदेकं” ऎम्ब श्रुतियु “कारण
- श्री गुणरत्नकोश 28 601 सिद्धोपाय शोथनाधिकारः दशॆयल्लि..भगनन्तॆनु लक्षि श्रीविशिष नागिद्द नुखि..ऎन्दु-“एक”. शब्दक्कॆ लक्षि ६निशिष्क त्र वन्नु तिळिसिदॆ. आद्दरिन्द सॆदेव सोमैेदनुग्र आसीत् एक; मेव ऎम्बल्लि “एक” शब्ध स, लक्ष्मी विशिष्ट अर्थ. इदन्नु विङ्गडिसि हेळिदॆ श्रुतियु भगवन्तनन्नु “एक ह य क इन्न! २ सेरिसि हेळिदॆ. इत्यादि हळिल् - ऎम्बल्लि आगि शब्द दिन्द “अहॆलहिल्लीन् ज् ” (नम्माळ्वार् पाशुर) “आश यण वेळॆ योडु जोगवेळॆयॆ गोडु वाशियरॆ, ऒरु मिथुनमे उद्दॆ (श्यं”(ईडु वाख्यान मुदल् श्रियःसति) ऎम्बुवु सङ्ग्रहीत तगळु आन्तर्भावनॆन्दरॆ, विशिष्टवु St विशेषणवू कारणवागिद्दु ऐकबुदा करुवु स नुत [बस् प्रानक कोटियल्लि अन्वयिसुवुदू स्वरस. लक्षि ऒगॆ सा स्पापकत्वप सोपाधिकनॆन्दु जॆ £ळलिक्सल्ल. “अग्नये पधिकृते पुरोडाशम्ा? इत्यादि विशिसॊ श्ल टक” स्थलगळल्लि ऎल्लियॊ निनीष्य सम्बन्ध कारणदिन्द नितेषणक्कॆ उद्देश्य कोटि प्रवेशवॆन्दु हेळुवुदु न्यायवन्न रिठवरु सम्मतिसुवुदिल्ल. शरण्यश्ववु कारुणिकत्वादि गुणवत्व निबन्धनवॆन्दु हेळुवन्तॆ, लक्ष्मि Wy NR उपायतोपेयत्चगळिगॆ निबन्धन. हीगॆ चेर नान्तर सापेक्षत्वनन्नुु हेळिदरॆ भगवन्तन शरण्यत्तवु अन्याधीनवागुत्तदॆयल्ला : ऎन्दु केळॆ बहुदु. आजीतनगळाद गुणगळन्तॆ चेतनान्तरवू उसयुक्त विशेषणवागि उसकारभूतवागिदॆ. इद रिन्दउपायद्वित्व दोषवु उण्टागुत्तदॆयन्दू हेळलिक्किल्ल. फलवन्नु कॊडलु कारुण्यादि कल्याण गुणगळु उपकारकगळागुवन्तॆ जेतनान्तर भूतॆयाद लक्ष्मिय प्रसन्नतॆयू उपकारकवागुत्तदॆ- उपयोगवु वस्तुविगॆ अनुरूपवागिरुत्तदॆये हॊरतु बेरॆयॆल्ल आद्दरिन्द उपायॆद्वित्व दोषवु उण्टागुवुदिल्ल. हीगॆ प्रसिद्धवाद कूटस्थ सम्प्रदाय विरुद्ध इ. भाष्यकार पराशर भट्टारकरुगळिन्द- उपदेशिसल्पट्ट सम्प्रदायार्थगळिगॆ विरुद्ध वागि लक्ष्म नारायणरन्न्नु विशे जा निशिस्टरन्नागि ऒप्पदॆ द्वयमन्त्रद पूर्वखण्डदल्लि उप्सलक्षण । उत्तॆर खण्डदल्लि निशेषणस रवॆन्दू विभाग माडि हेळुवुदु अनुपपन्नम्. उचितवल्ल. इदरिन्द मावु अहं-ऎम्ब पदगळल्लियू शरण्यत्वक्कॆ उपयुक्तवाद सर्वज्ञ त्व, सर्वशक्कित्व, परम कारुणिकत्हादि स्वभावगळ हागॆ स स्वरूस निरूपक धर्नुस्रधानवाद त्रियः पतित्ववु विनक्षित. अन्दरॆ “माम्? लक्ष्मी विशिष्टनाद नन्नन्नु (नारायणनन्नु) ऎन्दु अर्थमाडि, विशिष्ट तॆत्ववु उपाय, “अहं… ऎन्दु विशिष्ट “त वु उपेय, ऎम्बुदु सम्प्रतसन्ननाद अर्थ. कॆलवरु, “लक्स् £४ सह हृषीकेशोदेव्या कारुण्य रूसया ! रक्षकस्सर्व सिद्धान्ते वेदान्तेषु च गीयते ।» ऎम्ब श्लोकदल्लि “लक्स्र्या्म सहॆ, ऎम्बल्लि “सॆहॆयुक्ते अप्रधाने’ ऎम्ब व्याकरण सूत्रद प्रकार लक्ष्मिगॆ पतिय हागॆ प्रधानोपायत्चवु युक्तनल्ल. मेलू “कारुण्य रूसया” ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द “कारुण्यं रूपयति? ऎम्बव्रैश्छ श्लियिन्द, पतियॆकारण्यनन्नु हॆच्चि सुत्ताळॆन्द्रु पुरुष कारत्ववु हेळिदॆ. आद्दरिन्द पॆरुषकारद्वारा लक्ष्मिगॆ सरम्परोपायत्त वन्नु मातः हेळबहुदु, प्रॆधानो पायतॆ ैविल्लनॆन्दु, कल्पिसुत्तारॆ. इदु सरियल्ल. सत्ते सहाग त पिता? इत्यादि प्रयोगगळल्लि नित त्रॆसेक्षया पुत्रनिगॆ अप्राध्यानवु तोरिदरू आगमन क्रियॆयल्लि इब्बरिगू समानवागिये अन्वयनिदॆ… तन्दॆय आगमनदल्लि पुत्रॆनु. स्रेरकनु मात्रवागिद्द रॆ जतॆयॆल्लि बरुव प्रसङ्गवेनिदॆ. हागॆ लक्षि ट्रयु भगवन्तन जगद्वा पारदल्लि जतॆयॆल्लिल्लदॆ, केवल प्रेरकळादकॆ, लक्ष्मियॊडगूडि जगद्वा el माडुत्तानॆम्बुदु असॆङ्गतॆवागुत्तॆ, डॆ मेलू जा श्रीमद्रहस्यत्रयसाकी 602 नानाना नानाना “कारुण्य रूपया’ - ऎम्बल्लि “कारुण्यं रूसं - रूसकं - स्वरूप निरूसकं यॆस्यास्ट्या, तया - कारुण्य रूपया,’ ऎन्दु समासॆ. ` इदरिन्द अजा त निग हॆ - कोसनॆम्बुदन्नुु तिळियॆदवळु ऎन्दु अर्थ. आद्दरिन्द केवल पुरुषकारभूतॆ ऎम्ब मातु इल्लि सङ्गतॆ वागुवुदिल्ल- मेलू भगवन्तन रक्षकत्ववु प्रणवदल्लि प्रतिपादिसल्पडुत्तदॆ. ‘“वेदान्तेषु च गीयते” ऎम्ब पदगळिन्द प्रणव मत्तु अदर विनरण रूपगळाद श्रुत्यन्तरगळु विनक्षितगळु. प्रणवदल्लियू मोक्ष प्रधान रूप रक्षॆयु. मात्र विवक्षितनल्ल. बेकॆ एनॆन्दरॆ सर्वा पन्निवारण ऐहिशा मुस्मिक सर्वाभिमत सॆम्पत्प्रदान, अवुगळिगॆ अवश्यवाद. उपायगळु, याव्रवो अवुगळॆल्लवू निनक्सित. लोक वेदगळल्लि स्रसिद्धवाद. सर्वनिधनाद रक्षणवू “अव रक्षणे?” ऎम्ब धातुविनिन्द निष्टन्नवाद “अ’ ऎम्ब. प्रथमाक्षरदल्लि सॆङ्ग्रहिसल्पडुत्तॆजॆ. . इदु ऎल्लरू अङ्गीकरिसिद्दारॆयल्लवे. आद्दरिन्द प्रणवार्थ निनरणवाद “लक्ष्म्मासॆह” ऎम्ब वचन दल्लि पुरुषकारत्ववु मात्र ताश्पर्यवॆन्दु हेळुवुदक्कॆ अवकाशविल्ल… मोक्षेतर विषयगळल्लि पुरुषकारत्ववु अनसेक्षितवाद्दरिन्द्र मोक्ष मात्रदल्लि “लक्ष्य्य्यसह’ ऎन्दारम्भिसुव वचनवु प्रवर्तिसुत्तदॆ ऎन्दु कल्पिसुवुदु निष्बुल. “रक्षकः? ऎन्दु सामान्यवागि हेळिरुवुदक्कॆ अस्वारस्य वन्नुण्टु. माडिदन्तागुत्तदॆ. आद्दरिन्द इष्टप्राहण अनिष्ट निनारण रूस्त सर्व विषयकवाद रक्षणदल्लि दिव्य दम्पतिगळिब्बरिगू अन्वयवुण्टु. अन्दरॆ समानोपायत्हवु. ऎम्बुदु वचन तान्पिर्यॆ, “कारुण्य रूसया? ऎम्ब वचनक्कॆ पुरुषकारत्ववन्नु हेळिदरू, देव्या, लक्ष्म ऎम्ब पदगळिन्द उपायत्चवु लभिसुत्तदॆ. “लक्ष्य्यूश्कानिहकेर्नित्यॆं” ऎम्ब वाक्यदिन्द सति यॊडनॆ. असृथक् सिद्ध विशेषणत्ववु- निवक्रितवागि. विशिस्टोपायॆत्ववु लभिसुत्तदॆ. . “देव्या” ऎम्ब पददिन्द, “श्रद्धया. देवो ,. डेनत्वमुक्कुते” ऎम्ब :श्रुतिवाक्यवु द्योतवागि लक्ष्मियूडगूडि…. देवनु ऎ. जगद्व्यापारलीलनु, दे पत्त्रं -: जगद्वा हपारनन्नु आश्कुते अनुभविसुत्तानॆ, ऎन्दु- : एर्सट्टु.. पतियॊडनॆ, ऐ करस्यभानवदिन्द लक्ष्मियु जगल्लीलॆयन्नु अनुभविसुत्ताळॆम्ब सिद्धान्तवु. उसपन्मवागुत्तदॆ. जगल्लीलॆयु सृषि Wy स्थिति, संहार, नोक्ष प्रदत्वगळु. इदरिन्द लक्ष्मिगू उपायत्ववु सिद्धिसुत्तदॆ, “सिपत्लीकनांयर् कॊण्डु, सर्वरस्षण यज्ञ दीश्रितनान, सर्नेस्वरनुङ्क्प” ऎम्बल्लि “पत्नी? शब्ददिन्दलू, यज्ञ दीक्षिकॆ शब्दगळिन्दलू निनक्षितार्थवु लभिसुत्तदॆ. “सत्युर्नोयॆज्ग स संयोगे” ऎम्ब व्याकरण सूत्रद प्रशार. यागदल्लि- संयोग–जतॆयल्लिद्दु, सर्नरक्षण रूपवाद यागवन्नु “माडुववळु ऎम्ब अर्थवु लभिसुत्तदॆयाद्दरिन्द उपायश्ववु निश्चितवॊबुदु भाव. : आद्दरिन्दले शास्त्रगळल्लि “नित्यं तद्मर्म्व् धर्मिणी?. ऎन्दु भगवन्तन ऎल्ला धर्मगळू, अन्दरॆ प्रापकत्व, प्रास्यत्वादि धर्म गळॆल्लवू- लक्षि गू उण्टु ऎन्दु. हेळिरुत्तदॆ.. आद्दरिन्दले क्रिया अनन्वयित्तेसत व्यावर्त कम्: उसलक्षणम्” ऎ क्रियॆयल्लि अन्रयिसदॆ इतर पदार्थगळिन्द बेकॆयागि विङ्गडिसुवुदु उसलक्षण. क्रियान्वयित्वेसति न्यानर्तकम् विशेषणम्? क्रियॆयल्लि अन्वयिसि इतर पदार्थगळिन्द बेरॆयागि विङ्गडिसुवुदु विशेषण, ऎम्ब परिस्ट्रृत लक्षणनिरुवाग द्वयॆमन्त्रद पूर्न खण्डदल्लि प्रपद्ये-ऎन्दु हेळल्पट्ट प्रसदनदिन्द उण्टागुव स्रसन्मतॆयु श्रीमत् सददल्लि उपलक्षण 608 सिद्धोपायॆ शोधनाधिकारः लक्ष्म्म्याउसायत्ते उपसायद्दित्वमिति पॊर्चपक्सस्य खण्डनव् अनन्कोपायत्वनिरुव्स नान उपायद्वित्तप्रॆसॆज्ननक् इद्वि डत्तिल् जाधकमाना रोनॆन्निल्? अनन्यप्रयोजनत्व विरुद्धमान स्रापैद्वित्वप्रसज्जत्ताले उत्तरखण्ड त्तिलुम् निशेषणत्रव् तविर प्रसज्लूकुम्. आनाल् इरण्निडत्तिलुवत् उपलक्षणमानालो नॆन्निल् ? गुणनिग्रहॆ व्यापार निशेषजळुवु् इरण्मिडत्तिलुवत् उपलक्ष्मणज्जळाह प्रसज कवर्. उपयुक्तज्गळाहै याले यवन्सै निशेषणज्ञळन्निल्, इदु पूर्वोत्तर खण्डज्बळिल् पत्मी सम्बन्धत्ति लुवु् तुल्यमर्. न इ छ अजज बज भूतॆयाद लक्ष्मिगॆ इल्ल उत्तर खण्डदल्लि “भनेयं” ऎम्ब अध्याहैतनाद क्रियॆयिन्द अभि प्रेतवाद कैङ्कक्कोद्बेश्यत्ववु «"(श्रीमतॆलॆ ऎम्ब पददिन्द विशेषण भूतॆयाद लक्ष्मिगू उण्टु ऎन्दु हेळुव मातु कल्पित. शब मे करूपमिति- नित्ययोगवन्नु सूचिसुव “मसुप्” प्रत्ययवु श्रीमत्, त्रीमते ऎम्बल्लि एकरूपवागिरुवाग स्टा रस्य म् इत्यादि “निशिष्ट्रान्वयिनक, विशेषणा न्वयित्वं स्वारसिकं” ऎम्ब न्यायवु उभयॆत्तॆ SDA doc, लक्ष्मियु विशेषण भूतॆ यागिद्दु लक्षि नीनारायणरिब्लरू उपाय मत्तु उपेय भूतॆरॆम्बुदु सिद्धान्त. अनन्तर, लक्ष्मिगू उपायवन्नु हेळिदरॆ, अनन्योपायत्वक्कॆ थक्कॆयुम्बागुत्तदॆ ऎम्ब चोद्यनन्नु, अनन्योपायत्त विरुद्धमान ऎन्दारम्भिसि परिहरिसुत्तारॆ. अदागि लक्ष्मी नारायणरिब्बरिगू उपायत्ववन्नु हेळिदक्कॆ, उपायद्वित्ववु स्न )सक्षवागि, “मामेकं शरणं व्रज? ऎन्दु हेळल्पट्ट भगवदनन्योपायत्चक्कॆ भङ्गवु, एर्पट्टु अनन्योपायत्हक्कॆ निरुद्धवाद उसपायद्वित्ववु प्रसक्तवागि बाधकवागुवुदल्लवे ऎन्दक्कॆ इदक्कॆ प्रतिबन्दियागि अनन्यप्रयोजन विरुद्धनरान -. ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. अदागि कैङ्कर्य प्रुतिसम्बन्धिगळौगि लकि क्र्यीनारायॆणरिब्ब रन्नू अङ्गीकरिसिदरॆ, अनन्य प्रयोजन विरुद्ध वाद प्रान्यद्वित्ववु प्रसक्तवागि द्वय मन्त्रद उत्त रखण्डॆदल्लि “श्रीमते? ऎम्बल्लि लक्ष्मिगॆ निशेषणत्व वन्नु बिट्टु उसलक्षणत नन्नु अङ्गीकरिसबेकागि बरुत्तदॆ इदु इष्टापत्ति, ऎन्दरॆ, उत्तॆरिसु त्तारॆ. आनाल् इत्यादि आदरॆ इरण्डिडत्तिलुं - पूर्वोत्तर खण्डगळल्लि उसलक्षणवादकेनु, ऎन्दरॆ, गुणनिग्रह व्यापार विशेषगळू पूर्व मत्तु, उत्तर खण्डगळल्लि उपलक्षणगळु ऎन्दु हेळ बेकाद प्रसॆङ्गवु बरुत्तदॆ; कारुण्यादि गुणगळिल्लदॆ रक्षणा व्यापारगळु घटिसुवुदिल्ल. कैङ्कर्यवन्नु स्वीकरिसलु विग्रहविल्लदॆ आगलारदु. व्यापारगळिल्लदॆ याव प्रवृत्तियू एर्पडुवुदिल्ल. आद्दरिन्द इवुगळु बेकागि, भगवन्तनिगॆ निशेषणगळॆन्दकि, पूर्वोत्तर खण्डगळल्लि पत्नी सम्बन्धत्ति उम् लक्ष्मी सम्बन्धदल्लियू समान. लकि क्लै टसम्बन्थदिन्द उण्टागुव उपयोगवेनॆन्दरॆ उपयोगि विशेषङ्गळ् इत्यादि संयोग निशेषगळु आयाया वस्तुगळिगॆ अनुरूपवाद रीतियाल्लि प्रमाण सम्प्रदायगळिन्द तिळिदुकॊळ्ळबेकु. “yy श्रीमद्रहॆस्यत्रयसाकी 604 उपयोग विशेषज्ञ ळ् तत्तद्वसु त्रिक्कळुक्कु आनुरूहनान पडियिले- प्र माण सम्प्र दायज्ञ ळाले कण्डुकॊळ्त, डु. वस्तनुरूपमायिके उषयोग निंरुप्पॆ दु. उपांयोसपेयदशासु लक्षा श्र उपयोग निशेषम् उपायोपेयु - परमान वाक्य द्वयत्ति उम् श्रुतनतान इव्विशेषति त्रिनुड्टॆय उपयोग प्रकारत्तॆ क्र. १3). नेश्रि जा पूमेलिरुष्टाळ् विनॆ । तीर्दुमे ऎन्रुवक् 2) “निन्रि a पज यत्ताळ् तिरुवरुळुनत् कॊणु त निन् जां शीर्यः त्तु? उपाय दशॆयल्लियू फलदशॆयल्लियू लक्षिय उपयोग लक्ष्मिय उपयोगवन्नु उपायोपहेय परमाान नॆन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. उपाय मत्तु उपेय परवाद द्वयमन्त्रद पूर्वोत्तर वाक्यगळल्लि, हेळल्पट्ट इन्विशेषणत्तिनु डैय - ई श्री शब्द विशेषणद उपयोग प्रकारवन्नु 1) वेरिमाराद पॊमेलिरु प्पाळ् इत्यादि - परिमळवु होगदॆ इरुव तामकॆ पुप्पदल्लि वासॆवागिरुव लक्ष्मियु, विनै तीर्रुमो . बद्ध जीविगळ पुण्यपासरूपनाद कर्मवन्नु होगलाडिसुत्ताळॆ. इल्लि सामान्य वागि विन्फॆ - कर्मगळॆन्दु सङ्कोचविल्लदॆ हेळिरुवुदरिन्द उपाय विरोधि पापगळु मत्तु, प्राप्ति निरोधि पापगळु ऎरडू विनक्सितगळु. . इवॆरडु विधवाद पासगळन्नु तीरिसुत्ताळॆ. उपाय विठोधिपापगळन्नु पुरुषकार रूपदल्लिद्दु तीरिसुत्ताळॆ. प्राप्ति विरोधि पासगळन्नु तीरिसुत्ताळॆन्दकॆ उपाय भूतॆयागिद्दाळॆन्दर्थ. इदरिन्द पूर्वखण्डदल्लि श्री शब्दवु विशेषण परवागिये हेळबेकॆम्बुदु सिद्धवायितु. ऎन्रुं - ऎन्दू 2) निन्तिरुवरुळुं
- मारिमारादतण्णम्मलै वेङ्गडत्तण्णलै वारिदारादष्टॆ पैम्टाम्ळॊ गिल् शूट्टुकुरुहूर् नगर् । कारिमारन्’ शठगोपन् शॊल्लायिरत्तिप्पत्ताल् वेरिमूराद पॊमेलिरुप्पाळ् विनैतीर्कुमे ॥ तिरुव्य् 4-5-1 मळॆयु सदासुरिदु शीतळवाद मत्तु सुन्दरवाद तिरुवेङ्गड बॆट्टदल्लि वासवागिरुव स्वामियन्नु, नीर २ सदा कुलदल्लिरुवुदरिन्द हसुरागि सन्दरवाद उद्यानवनगळिन्द कूडिद कुरुकापुरियल्लि अवतरिसिद कारिय मग नाद मारन् शठगोपनॆम्ब शिरुनामवन्नुळ्ळ. आळ्वारवर साविर पाशुरगळल्लि ई हत्तु पाशुरवन्नु अनुसन्धान माडुववर सर्वपापगळन्नू, सुवासनॆयु हो गदॆ इरुव पुष्पदल्लि वासमाडुव लक्ष्मियु होगलाडिसुत्ताळॆ. “ पङ्गयत्तूळ् तिरुवरुळुं” ऎन्दु पतियल्लि प्रीति भावदिन्द अनन्तर निर्देशवन्नु माडिरुवुदरिन्द ऐकरस्कभाव चिन्नु सूचिसि शरण्यद्वित्वनिमित्तवाद दोष वन्नु दूरीकरिसुत्तदॆ, इदरिन्द लक्ष्मी नारायणरिब्बरू सेरि माडुव अनुग्रहवु कारृकरवॆम्बुदु परिनिष्टन्नवाद तत्व विषय.
- पण्डैनाळाले निन्तिरुवरुळुं पङ्गयत्ताळ् तिरुवरुळुङ्कॊण्डु निन् कोयिल् शीय्तुप्पल् पडिकाल् कुडि कुडिव्मळिवन्दाळ् शॆय्कुम् । तॊण्डरोर्करुळिच्चोदिवायतिरन्दु उन् तामरैक्कण्गळाल् नोक्का य् तॆण्सिरॆ J प्टॊ रुनॆल् त्बणॆ ओशूघिन्ह तिरुप्पुळि ४िङ्गुडिः क्रि ैडन्दाने ॥ 4६. 6 ओ ल 605 सिद्धोपाय शोथनाधिकारः ऎन्रुम् नम्म्म्यास्वार् अरुळिच्चॆय्दार्,. 1) अलनेषा परित्रातुं राघवाद्राक्ष सीगणवर् ऎन्रुम्, 2) “अलनेषा परित्रातुं राक्षस्यो मुहतोभयात्” ऎन्रुम्, श्री वाल्मीकि भगर्वा शरणागति सारमान आदिकाव्यत्तिले निबन्धिर्त्वा. क क (बज RS TS OLS इत्यादि निन् - भगनन्तन मत्तु सङ्कजनासिनिय श्रीमतृसॆगळन्नु हेतुवागि कॊण्डु, निन् कोयिल् शीय्तु - निन्न (भगवन्तन) दिव्यालयदल्लि कैङ्कर्यवन्नु माडि, महालक्ष्मिय कृपॆगू दिव्यालय कैङ्कर्य. करण सर्यन्त हेतुवाद गुण परिपाकनन्नु उण्टु माडुव उपयोगवु हेळल्बट्टिरुवुदरिन्द उत्तरखण्डदल्लि श्रीमच्छृब्द्धदल्लियू श्री निशेषणवन्ने अङ्गीकरिसबेकॆम्बुदु कुलसतियाद नम्माळ्वार्रनर श्री सूक्ति तात्सृर्यनॆम्बुदु सिद्धवायितु. “वेरिमाराद पूमेलिरुप्पाळ्विनै तीर्कुमे” ऎम्ब द्रमिडोप निसद्वाक्यदिन्द लक्ष्मीय अनुग्रहवू संसार मत्तु अदक्कॆ. कारणवाद ऎल्ला कर्मगळन्नू होगलाडिसुत्तदॆ ऎन्दु तात्सर्य. ई वाक्यवु “पाय निकोधि पापगळन्नु? लक्ष्मीयु प्ररुषकार भूतॆयागिद्दुकॊण्डु. होगलाडिसुत्ताळॆम्ब दृष्टियल्लू उपपन्नवागुत्तदॆ ऎन्दु हेळलिकैल्ल. “निन् तिरुवरुळुम्पङ्गयुत्ता ४ तिरुवरुळुं कॊण्डु निन् कोयिल्शीयु, । .. ऎम्ब वाक्यान्तरदिन्द सरम पुरुषार्थभूतॆ . कैङ्कर्यक्कॆ भगवन्तन मत्तु लक्ष्मीय. कृपॆगळु कारणवॆन्दु तिळिसिरुवुदरिन्द, २. आ कैङ्कर्य विरोधियाद. पास निनारणनू अवरिब्बर कृत्यवागि अङ्गीकरिसुवुदु उससन्न. अन्दरॆ. प्राप्ति विरोधि पाप फिवारणनन्नु लक्ष्मीयू भगवन्तॆनॊडनॆ कूडि इद्दु माडुत्ताळॆन्दर्थ.. “निन् तिरुवरुळॆं” ऎन्दु. भगवन्तन कृपॆयन्नु मॊदलु निर्देशिसिरुवुदु पतिप्राधान्य निमित्तवागि “अभ्यर्हितॆं पूर्वं” ऎम्ब. न्यायवन्नु अवलम्बिसिदॆ. । अनन्तर स्त्रीत्व मर्यादॆयन्नु असॆलम्बिसि लक्ष्मिगॆ अनिष्ट निवारणदल्लि प्रवृत्तियु अनभिमत वॆन्दु शङ्किसबारदं. लक्ष्मि य “सर्वनिकरोदि निवर्तकत्ववन्नु 3) अलनेषा परित्रातुं राघु वाद्राक्षसीगणं 2) अलनोषा परित्रातुं रास्मॆस्कोमुहतोभयात् इत्यादियागि वाल्मीकि मुहर्षियू तोरिसिकॊडुत्तारॆ. प्रसन्नर विषयदल्लि अवर. सॆर्वपापगळन्नू होग ESE RS A AS Me Da as NL ON ee AN [el लीतळवादि आलगळिन्द. कूडिद. ताम्लपर्णिीय नीरु. हायुत्तिरुव. गदॆ गळिन्द. सुत्तुवरियल,ट, श्ली मत्ताद द इद्द ऎरि पाइ दु जै न पडिस स्य (5् सि ब त्र स स > Re हट- उं वीद मानवागिरुव भगवण्डने ।… अज्ञात याद्यच्छिकाद्दि.. सुक्कतगळ. कारणवागि. पूर्वकालदिन्द क् बॆ pe इदिष्टु ल; डि pe ळ्ळि pe ES) WN wy जु । न ह त उन्नि मुत्ता महालय श्रीमतृृपॆगळु. .एर्पट्टु, अदर. निमित्त निन्न. दिव्कालयडल्लि कैङ्कर्यगळन्नु अनेक सल पंशपारम्प [3 द दागि ETS ग् Ran डॆ जु A } बा)” पदत्याडुधि १५ १० गदग उम लिय गासि हि ऐतॆ रृटागि माडुत्तिद्देवॆ. इन्थह. नीनु भक्तरिगॆ कृपॆमाडि, जोतिरूपवाद बायन्नु तॆरॆदु, निन्न तामरस इ । प्रष्टदन्तिरुव कण्णुगळिन्द. नोडि. अनुग्रहिसु सामी! लु मायण सुन्दरकाण्ड शीत । 1) रामायण सुन्दरकाण्ड 58-91 ई सीतादेवियु रामचन्द्रनिन्द ‘राक्षसिगळ समूहवन्नु सीता- बनन इ-बग्गॆ निष ऎन % [सान्त् त रक्षिसलु समथॆः सीतिगि डुकन्नु बयसिदवरिवरु ऎन्दु श्रीरामचन्द्रनु, राक्षसियरन्नु कॊल्लिसलु अथवा 2 नल्लि DY £3 १ € जे कादि अ भायि व लु बन्दरॆ, सीतादेवियु र ९7 क Fare Wd er KE WR, pee PR Tm ps RE) जा लौ, c 0 ) 2) रा.सुं.27-44,शि श्री रौामचन्द्रनिन्द उण्टागुव महद्भयन्दिन्द राक्षसिगळन्नु रक्षिसलु सीतॆयु समर्थळु. ई ऎरडु ३ गलि 2 सन म् ह द ल EC 4 इ गॆ बु त् व वाक्यगळन्द लक्ष्म ग्र, उपायत्चवु अन्दरॆ प्राप्ति विरोधि रूप पाप निरसन शक्तियु इदॆ ऎन्दु निरूपिसिदन्ता यितु, “yp ` श्रीमद्रहॆस्यत्रयसाकी- ’’ 606 ३) : *संसारार्जव तारिणीं् ऎन्रु हिरण्य गर्भकाश्यपादिगळुम् ’ शॊन्नार्हळ् “वाचः हरं प्रार्थयिता प्रहदै न्न त्रि यन्» ऎस्रु प्री “शौनक भगर्वा विधिर्त्ता 4) आत्मनिदा जॆदेवित्रं निव मुक्ति फलदायिसि?: ऎन्रु पुलस्त्य नसिष्कनर प्रसाद ववर इ इहद इव- लाडिसुव शक्तियु लक्ष्मिगू. इदॆ ऎम्बुदन्नु तोरिसिकॊडलु ई वाक्यवु प्रमाणवागुत्तॆदॆ. शरणागति सारवतान वित्यादि-शरणागति सारवाद रामायण प्रबन्धदल्लि वाल्मीकियु तिळिसिरुवुदरिन्द द्वयमन्त्रदल्लियॊ इदे अभिप्रायवन्नु अङ्गीकरिसबेकॆम्बुदु तात्पर्य. ह ज्र कृत्वालङ्कांस सरबलार्दनः। मान्नयेत्”ऎन्दु तन्नन्नु रक्षिसिकॊळ्ळ लु तानु असमर्थॆयॊा ह्या चन्द्रनन्नु ऎदुरु नोडुत्तिरुवाग, इतरर रक्षणदल्लि लक्षि गॆ सामथण्यनिजॆये ऎन्दु शङ्किस बारदु. “शकैस्तु, सङ्कुलां कृत्वा? ऎम्ब नचनदिन्द तोळ का? प्प सन्नर मु ननन्कु तोरिसिकॊडलु रसिकतॆयिन्द, प्रसन्न धर्म विशेषनन्मु अन्दरॆ ज्या नाडिद सः तन्न रक्षणदल्लि याव प्रवृत्ति यू इल्लदॆ भॆगनंशनन्के चातिक पक्षियन्तॆ ऎदुरु नोडुत्तिरबेकॆंः बुदन्म्मु महालक्षि यु तोरिसिकॊडुत्ता, ळॆम्बुदु ताश्पर्यने हॊरतु महालक्ष्मिगॆ शरणागत संरक्षणॆयल्लि शक्ति यिल्लद. ई अभिप्रायदन्दले 3) संसाराणर्वव तारीणीं संसारनॆम्ब सागरनॆन्नु. दाटसुववळ ऎन्दु हिरण्यगर्भकाश्यपादिगळू हेळिरुत्तारॆ… (“विमुक्ति .फॆलदायिनीं-मोक्षनन्न्नु कॊडुवनळ “यामालम्ब्य सुखेनेमं दुस्करंहि गुणोदधिम् निस्तरन्त्य चीरेणैन व्यक्त ध्यानपरायणा *” ) वाचं परम्प्रार्थयिता-ऎम्ब वचनदिन्द, “नतत्रचर्क्षुर्गच्छत्कि, वाक्गच्चति, नोमनः” ऎन्द्द वाचामु गोचरनाद भगवन्तनन्नु पडॆयलु प्रार्थिसुनननु नियम पुरस्कृ-7:: लक्ष्म्मियनु शरण हॊन्दबेकु अन्दरॆ श्री स्त्रसत्रियन्नु माडबेकु, ऎन्दु शौनक भ नान- विधिसिद्दारॆ साक्षान्मोक्स साधननागि श्री प्रसत्रियु सर्नज्ञराद शौनकरिन्द हेळल्ब ट्विरुवुदरिन्द लक्ष्मिय उफायॆत्वद बग्गॆ अति शॆङ्कॆ माडुवुदु बनुचितनॆम्बुदु तात्पर्य. इल्लि हेळिरुवुदु पुरु सकार प्रसत्रियल्ल. साक्षान्मोक्स प्रपत्ति, 4) अत्मनिद्याच देनित्वं-ऎन्दु. सराशर ब्रह्मर्सियु अनति
- सर्वकामप्पदां रम्यां संसारार्णवतारिणीम् । किप्पप्रसुदिनीं देवीं शरण्यामनु चिन्तयेत् ॥ काश्नपस्थ ति सर्व इष्टगळन्नु कॊडुववळु, रम्कळु, संसारवॆम्ब समुद्रवन्नु दाटिसुववळुु बलु बेगनॆ अनुग्ग वळु, इन्थह महालक्ष्मि यन्नु रक्षकरु ध्कानमाडबेकु,
- यज्ञविद्का महाविद्का गुह्मविद्याच शोभने । आत्मविद्याच देवित्वं विमुक्ति फलदायिनी ॥ वि.पु. (1-8-120) ऎलै देविये, यज्ञविद्कॆ महाविद्यॆ, गुह्यविद्यॆ मत्तु आत्मविदै ऎम्ब मोक्षविद्यॆयू निन्न अधीन अन्दरॆ निन्नन्नु उपासनॆ माडुववरिगॆ ई विदैगळॆल्ला लभिसुत्तवॆ. नीनु विमुक्ति फलदायनी-मोक्सवन्नु कॊडुववळु पु.ति.नो,. 607 सिद्धोपाय शोधनाधिकारः लब्ध परदेवता पारवार्थ्य ज्ञा न मुण्डॆ यथ प राशर ब्रह्मर्षि अरुळिच्चॆ य् दान्. निमङ्कि किफलदायिनी? ऎन्नि रविदु आत ‘निद्या विशेषण Mes बन! तत्सामानाधिकरण्य त्रा ले अदु इवळुडै य निभूतियायित्तु. प्रियःपति तानुम्, 1) “यामालम्ब्य सुखेनेमं दुस्तरं हिगुणोदधिम् ! निस्त रन्त्य चिरेणै व व्यक्त ध्यान सरायणाः ॥» ऎन्रु फी सात्वत संहितै यिले शी सकाल ध्या नत्ति ले यरुळिज्दॆ य्डान्. तत्स रज ) ळान ग्रहिसिरुत्तारॆ. इनरु वसिष्ठ पुलस्त $रुगळ प्रसाद-अनुग्रहदिन्द सरदेनता ज्ञा नवन्नु पडॆद नराद्दरिन्द इवर वचनगळिगॆ बहळ प्रामुख्यतॆ. ऎलै देविये नीनु मोक्षवन्नु कॊडुववळु ऎम्ब अर्थदल्लि “त्वं विमुक्ति फलदायिनी” ऎन्दु हेळुवुदु दूरान्हय दोषविल्लदॆ स्वरसवादद्दु. इदरिन्दलू लक्ष्मिगॆ नोक्षोपायत्चवु हेळल्पट्टितु. “निमुक्तिफलदायिनी? ऎन्हिरविदु इत्यादि. विमुक्ति फॆलदायिनी ऎम्ब पदवु “आत्म विद्या? ऎम्ब पदक्कॆ निशेषणवादरू “विमुक्ति फलदायिनी आत्म विद्या” ऎम्ब सामानाधिकरण्यदिन्द, आ आत्मनिद्यॆयु इवळॆ निभूतियायिट्रु- अधीनवॆन्दर्थ. आत्म विद्यॆगॆ विमुक्ति फॆलदायिनीत्वविद्धकॆ, विभूति मतियाद महालक्ष्मिगॆ विमुक्ति फॆलदायिनीत्ववु कैमुतिक न्याय सिद्धवॆम्बुदु तात्पर्य. ’ आद्दरिन्द ई ई लक्ष्मियु. मोक्षोपायॆ भूतळु ऎन्दु हेळलु अत्यन्त प्रमाण भूतवादद्दु. अनन्तर साक्षूत् भगवन्मुखारविन्ददिन्द हेळल्पट्ट सात्वत संहितॆयल्लि श्रीयः पतिय. रूप ध्यानवन्नु हेळुव स्थळदल्लि श्रियः पतिये लक्ष्मिगॆ संसारतारणोपायॆत्वॆवन्नु निरूपिसि रुत्तारॆन्दु ।) “यामालम्ब्यसुखेनेमां? ऎन्दारम्भिसुव वचनवन्नु उदाहॆरिसुत्ताकॆ. यामालम्ब्य-यां प्रपद्य गुणोदधिं सिस्कॆरन्ति-त्रिगुण सरिणात्मकनाद संसारवन्नु लक्ष्म्मियल्लि शरणागति माडि शीघ्रदल्ले दाटुत्तारि, ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द श्री प्रसत्तियु सर्वविकोधि पास गळन्नू होगलाडिसि साक क्षान्मोक्स साधकवॆम्बुदु वचन तात्सैरै. निनु र)सात्वत संहिकॆयिल् ’ हीगॆ ‘सात्वतश संहितॆयल्लि श्रीपति रूसननु स ध्यान माडुव सन्दर्भदल्लि भगवन्तने कृपॆमाडि हेळिरुत्तानॆ- . तत त रॆङ्गळान- इ इत्यादि. ’ लक्ष्मिय वैभववन्नु हेळुव लक्ष्म्मीतन्त्रादि शास्त्र गळग वैभववाद, सक्ष पातॆत गळन्नु सव्य डॆ भगवद्धा न परगळागि अदरिन्दले मध्यस्थ स्र्रैगळाद-सात्वत संहितादिगळु ऐ प्रामाण्यतॆयल्लि बहळ स्रबलवादवु. आद्दरिन्द लक्ष्मिय उपाय. क्य हेळुव ई वचनगळन्नु ऎल्लरू ऒप्प बेकॆम्बुदु तात्पर्य. 02777 घा उ उघघघ घघ्भघघूूग)गूकसगागाग ा गाघाघा नारावि साक्षादुपायभूत. हे देवि विमुक्तिफलदायिनी आत्मविद्युचत्वमसि” ऎन्दु अन्वय माडिदरू मोक्ष वन्नु २ तन अलद ऎन्दि pe डु लॆ इळि e pe) दा 5% निष ई कूडुव आत्मविदैॆ-भक्ति प्रपत्ति विद्यॆयू निन्न अभीनवुद्दरिन्द कैमुतिक न्यायदिन्द नीनु मोक्सवन्नु कॊडुव वळु ऎण्डु एर्पडुत्तदॆयल्लवे. श्रि ऎन् wt नान ल् 1): प्रियःपति रूप ध्यानदल्लिळिदवरु, , महालक्षि यल्लि शरणागति माडि सुलभवागि ई त्रिगुण परिणात्मकवाद संसार सागरवन्नु ‘बलु बेगनॆ दाट बल्लरु.
- pp श्रीीमुद्रहॆस्यत्तयसारे « 7 608 शास्त्रज्ञळ् निक्क, इवु ध्रस्त शास्त्र ब्ल ळति प्र बलज्ज ळ् । ’ श्रियः उपायत्ते आचार्य दिन्य सूक्ंश x ऐ आळवन्हारुम्, i) “जगॆत्समस्त ० यदषा इज्ससंश्र यं? ऎन्रॆम् 7) श्रेयोन ह्य रनिन्द लोचन मनः*ान्ता प्रस इदादृ ते संस्क त्य तन चॆ स्ट माध्वसु नृ णं सुभान्य ते करि चित्” ऎन्रु व् आरुळिचॆ य् दार”. इर 2 तया वाय उगार. इह चार पॊळ यि. जा इसा पी हा बरा-ता लक्ष्मियु उपायॆभूतॆ ऎम्बुदक्कॆ पूर्वा चार्यर श्री सूक्तिगळु ई विषयदल्लि पूर्वाचार्यरुगळल्लियू. विप पत्ति सापाटु इळिसि, आळॆनन्दारुम्- ऎन्दारम्भिसि पूर्वाचार्यरुगळ सम्मतियन्नु तिळिसुत्तारॆ. अदागि आळवन्दारवरु 1) . जगत्समस्तं ऎन्दारम्भिसि. सकल. प्रॆसञ्चवू महालक्ष्मिय कबाक्षनन्नु अश्रयिसि अनिस ट्र. निवृत्ति, इष्टप्राप्ति रूप. अभिलहि :वन्नु. पडॆयुत्तदॆ. ऎन्दु : अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. मेलू 2, श्रॆयोनह्यरविन्द लोचनमनः कान्ताप्रसादादृते ऎन्दारम्भिसि अरविन्द लोचननाद भगवन्तन मनः कान्तॆयाद लक्ष्मि य. अनुग्रहनिल्लदॆ ई संसारदल्लि ऐश्वर्यरूप पुरुषार्थवू, : श्रीयस्सू केवल. आत्मा “स् भवरूपवाद, कैवल च) श्रेयस्सू नैष्ण वाध्व्र मार्गदल्लियू अन्दरॆ अर्चिरादि मार्ग पागि होगि पडॆयुव मोश्रानन्दवाद श्रेयस्सू (पुण्यः तेयसी सुकृतॆं वृष्य ऎन्दु अमर - श्रेयस्सॆन्दरॆ, सुक ैतवॆन्दर्थ) लभिसुवुदिल्लवॊदु व्यतिकेकदिन्द हेळिरुवुदरिन्द्क अन्वय मुखेन अवळ अनुग्रहवुउण्टादकॆ ऐश्वर्य कॆ वल्य, मोक्षरूस पुरुषार्थ रूस श्रीयस्सु उण्टागुत्तदॆ ऎन्दु अनुग्र हिसिरुत्तारॆ. कॆलवरु इल्लि लक्षि ६,यु पॆरुषाकार भूतॆयागि परम्परॆयागि उपकरिसुवुदरिन्द. श्रेयः प्रदातृत्ववु इवळु अधीनवॆम्बुदु तात्परैनॆन्दु कल्पिसि, लक्ष्मिगॆ उपायत्ववन्नु निराकरिसलु
- आळवन्दार् स्तोत्प (37) 1) चकर्थयस्का भवनं भुजान्तरं तव प्रियन्धाम दीय जन्यभूः ।
जगत्समस्तं यदपाङ्ग संश्रयं यदर्थमम्बोधिरमन्थ्य बन्धिच ॥ ऎलै भगवन्तने नीनु लक्षिगॆ वासस्थानवन्नु निन्न ऎदॆयल्लि कल्पि सिद्धीया, अवळ इत्पित्ति स्मानवाद क्सीरसमु द्रवु निनगॆ प्रियवाद वासस्थान. समस्त जगत्तु लक्षिय कडॆगण्णि नॆ नोटवन्नु आश्रयिसिदॆ. अवळ अधीनवॆन्दर्थ. लक्ष्मि यन्नु पडॆयलु नीनु समुद्र मथन माडिदॆ, टि सेतु बन्धनवन्नु माडिदॆ. 2) ईवत्त त्करुणा निरीक्षण सुधा सन्धुक्षणाद्रक्स्यतॆ
नष्ट तम्प्राक्टदला भतॆस्ति भुवनं सम्प्रत्य eS । श्रॆ ेयोनह्य रन्द लोचन मनः कान्ताप्रसादादृते संस्कृ त्यक्सर वैप्णवाध्वसुनृणां सम्भाव्यते करिचित् ॥ (चतुःश्लोकी 3) ऎल्लॆ महालक्ष्मि ये मूरलोकवू निन्न कृपाकटाक्टएल्लदॆ नष्टवागिद्दु ईग निन्न कृपाकटाक्ष लेशदिन्दले सम्पत्समृद्ध वागिदॆ. आन्थह अरविन्दलोचनन (भगवन्तन) मनस्सिगॆ. आह्हादव न्नुण्टु माडुव महालक्षयाव निन्न अनुग्रह विल्लदिद्दरॆ संसार मण्डलदल्लि ऐहिक पुरुषार्थवू कैवल्कवू, अर्चिरादि मार्गदिन्द होगि पडॆय बहुदाद
मोक्षानन्द रूपवाद श्रेयस्सू मनुष्यरिगॆ यावगलू लभिसलारवु. निन्नन्नु आराधिसुववरिगॆ नीने ई पुरुषार्धगळन्नु कॊडबल्लॆ साक्षाडुपायॆवॆन्दर्थ. 609 सिद्धोपाय शोधनाधिकारः श्री भाष्यकाररुम् श्री नॆकुण्ठ गदृति ले “शेषशेषाशनादि सरं परिजनं J कि व भगनतस्त त्त दवस्गॊ (चित परिचर्या या माजा 2 पॆयन्त्या? ऎन्रु भगवतै ज्य र्य रूप परमपुरुषार्थनु इवळ् नियोगत्ति ९ सडिये नडत्तनेणु नॊन्र रुळिच्चॆ ph द् eed प्रयत्न सडुत्ताकॆ. इदु सरियल्ल. संस्कृति अक्षर फलगळिगॆ लक्षि यय पुरुषकारत्ववु बेकिल्ल. आन्दरॆ ऐश्वर्य कैनल्य रूप पुरुषार्थगळिगॆ लक्ष्मिय पुरुषकारत्ववु बेकॆन्दु प्रमाण वॆचनगळिल्ल. आदरॆ भगवन्तनु नोक्षनन्नु कॊडुवाग लक्ष्मिय पूरुषाकारवन्नु RE िपिये, कॊडुत्ता नॆन्दू, प्रायश्चित्त प्रसङ्गेतु सर्वपास समुर दृवे । मामेकां जीवदेवस्य महिषीं श्रयणं श्रयेत् (” ऎम्ब प्रमाण वचनवु हेळुत्तदॆ. . सर्वपापगळु यावुवॆन्दरॆ मोक्ष विरोधियाद समस्त पासगळु. अवुगळिगॆ शरणागतिये प्रायश्चित्त... आ प्रसङ्गदल्लि अन्दरॆ मोक्टार्थ शरणागति प्रकरणदल्लि मात्रपुरुषकार प्रपत्तियु अपेक्षितवॆम्बुदु ई श्लोकद तात्पॆर्य. इल्लि संस्कृत्यक्षर फलगळन्नु लक्ष्मियु ताने कॊडुवन्तॆ, तत्सॆहसठितवाद मोक्ष रूप पुरुषा सार्थनन्नू पतियॆ हागॆ प्रसॆन्नळाद लक्ष्मियु ताने कॊडबल्लळु ऎम्बुदु विनक्सित. मोक्षवन्नु कॊडुवाग मात्र भगवन्तनल्लि पुशुषकारत्व माडिकॊडिसुत्ताळॆन्दु हेळुवुदु सहपठित शब्द स्वारस्यकॆ भङ्गवागुत्तदॆ. आद्भरिन्द, "श्रेयोनह्यरविन्द लोचन मनः” ऎम्ब आळवन्दार् श्री सूक्ति यिन्द लक्ष्मिगॆ भगनन्तॆन हागॆ साक्लादुपायत्वने हेळल्पट्टदॆ. अनन्तर, ऎल्ला नित्यसूरि नायकरू लक्ष्मिगेनॆ भोगोसकरण भूतरु ऎन्दु क. न्तॆन्ती? ऎम्ब शॊ (कदल्लि आळवन्दारवरु pe भगवद्भाष्यकाररू हेळिरुवुदागि श्रीभाष्यकाररुं ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि श्री भाष्यकाररू श्री वैकुण्ठ गद्यदल्लि कष शनादिसर्वं परिजनं इत्यादियागि आरम्भिसि आदिशेष्य``भगनन्तन' शेष प्रसादवन्नु भुजिसुव विष्वक्सेनरे मॊदलाद ऎल्ला सरिवारनन्नु भगवन्तन आयाया अवस्कॆगळिगॆ- उच्चि वाद कैङ्कर्यगळल्लि महालक्ष्मियु आज्ञ्ञानिसुवळु ऎन्द्रु, भगवत्तैङ्कर्य. रूप परम पुरुषार्थवू इवळ नियोग - अप्पणॆय मेकॆ नडॆसबेकॆन्दु, कृनॆमाडि हेळिद्दारॆ. नित्य सूरिगळ कैङ्कर्य रूप पुरुषार्थवू, महालकि ऒयु अप्पणॆगॆ अधीनवॆन्दु हेळिदक्कॆ इतॆरर पुरुषार्थवू इवळ अधीननॆम्बुदु कैमुतिक न्यायसिद्ध... पतिय. परिचर्यॆयू. पतिव्रतॆय, भोग. “नित्यमुक्तविषयं देव्या आज्ञा सनं सरिचर्यानिशेषु इदॊ लत्छादन मात्रम्.; तेषां सर्वज्ञत्वेन ज्ञ्ञानोत्पादन नैरनेक श्र्यात्'-नित्यमुक्तरु र्वज्ञ राद्दरिन्द अवरिगॆ माडुवॆ आज्ञा पनॆयु विशेषवाद शुश्रूसॆगळल्लि' इजॆ स्सयॆन्नु; ०टु ह “नह, जा नवन्नु उण्टु. मा- डबेळिम्ब असेक्षॆयिल्लवॆन्दु गद्य भाष्यदल्लि “डीशिकरु अनुग्रहिसिद्दारॆ. त्रीवत्साङ्क मिशॆ रु (कूरत्ता नि!िनान्) लक्ष्मि गॆ साक्टात्सरमकारणत्त वू € अदक्कॆ अनुगुणवादॆ स्वाभाविक अनवधिकातिशय सार्नज्ञ स् त्हादि, महिमॆगळॆल्लवू इवॆयिम्बुदन्नू तिळिसिरुवुदागि कॊर त्तबवानुव.5, ऎन्दारम्भिसि Rae अदागि भगवद्भाष्यकारर . प्रधानशिष्यराद.जा श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 23 610 कूरत्ताःस्ट्रानुव्- 1) : “स्त स्तिश्रीर्दिशता वशेष जगतां सर्फोपसर्सस्थि स्स । दुर्गति मापवरिक पदं सर्व च तुर्क हरिः । -यसा वीक्ष्य मुखं- तदिजु त व सखा खलं क्र डेयं खलु नान. थास, 3 स्या दै करस्या त्त या”. ऎन्रु सज्स वर्थत्तॆ K देवित्वन हिमावधि रेहर्का नापि तमा जायते ऎन्रु ज् मौ N कूरत्तािवान्रनरु, तावु- रचिसिरुव श्रीस्तॆनॆद 1) स्वस्तिशि तुत त् ऎम्ब श्लॊ ेकदल्लि भगवन्तनु जगत्स स्म संहारस्सि ति स्व र्ग नरक मोक्ष प्रदान हैफै- लास” "नोडि अवळ इङ्गित सराधीननागि आिदकितिवळ अनुमतियन्नु पडॆदु eR इदु अवनिगॆ लीलॆ, अवळ अनुमति इल्लदॆ माडिदरॆ : रसॆवॆत्तागुवुदिल्ल. ' : एकॆन्दरॆ दम्पतिगळु डिस श्रयराद्दरिन्द, सर्वव्यापारगळन्नू इब्बरू सेरिये माडुत्तारॆन्दु तात सथैरै. “लोकवत्तुलीला कैवल्यं” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदल्लि वन्य दम्पतिगळिगॆ ई जगद्वापारवु : लीलॆ ऎम्बुदु जर “क्रीडॆयङ्खलु न्यान्यथास्यरसदास्यादैकरस्यात्रया* ऎम्ब वाक्यदिन्द तोरिसल्पडुत्तदॆ. भग वन्तनु जगद्वा पारलीलॆयन्नु माडुवाग. अदन्नु साक्षात्सरिसिकॊण्डु श्री नैकुण्ठवासिगळॆल्लरू नित्य निरतिशयानन्द भरितरागिरुत्तारॆ. सरम साम्यवन्नु हेळुव श्रुतिबलदिन्द ' निश्यमुक्तरिगू भगवन्तनिगू भगवन्महिषिगळिगू ई आनन्दवु समानवॆम्बुदु सिद्धान्त. हीगिरुवाग दिव्य दम्पति गळिगॆ विशेषवागि क्रीडार सोक्तियन्नु भूः इब्बरू जगद्वा , ;पारदल्लि अन्वयिसुत्तारॆन्दु हेळदॆ होदरॆ, उपसन्सवागुवुदिल्लवल्लवे. 'तदिङ्गितप सराधीनः” ऎन्दु हेळिरुवुदु यथा श्रुतार्थवल्ल. यथा श्रुतवॆन्दरॆ पतिगॆ पत्नी पारतंश्र्य्य स्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. इदु सम्मतॆनल्ल. मत्तेनॆन्दरॆ “विकाभिप्रायरॆम्बुदरल्लि पर्यवसितार्थ. प्रेमकृतवाद पारतन्त्र्यवु दोषनल्लनाद्द रिन्दपुनश्क्योद्य माडबारदु प्रेमकृतपारतन्त्र्यवु भगवन्तनिगॆ सर्वाश्रित साधरणवाद्दरिन्द लक्ष्मि देवियल्लि विशेषवागि हेळलिक्सिल्ल. आद्दरिन्द “इङ्गित सराधीननॆम्बुदु एकाभिप्रायतॆयल्ले सर्य वसितॆवागि इब्बरू सेरि जगद्वा सारवन्नु नडॆसुत्तारॆन्दु हेळि, अदरल्लि एकदेशवाद मोक्ष प्रदानवॆम्ब उपायवु भगवन्तन हागॆ लक्षिगू उण्टॆम्बुदु अप्प्रकम्प्यवाद सिद्धान्त, ऎन्रु सङ्ग्रहित्तवर्थत्तै इत्यादि. हीगॆ सङ्ग्रहवागि हेळिद अर्थनन्नु 1) देनित्वन्म हिमावधिर्न हरिणा ऎन्दारम्भिसि, “ऎल्लॆ देनिये निन्न्न महिमॆयॆ ऎल्लियु निनगू तिळियदु भगनन्तॆनिगू तिळि यॆदु, अन्दरॆ निरॆतिशयॆ महिमॆयुळ्ळॆ वळु नीनु”, ऎन्दु विस्तरिसि हेळिद्दारॆ. “स्वस्ति श्रीर्दिशतात्', ऎम्ब श्लोकदल्लि लक्ष्मिगॆ जगद्दा $सारान्ययवू, मोक्ष प्रदातृत्म वू इल्लवॆम्बुदु विवक्सित वागिद्दरॆ, ” असरिच्छिन ैन्नॆमाहात्म वुळ्ळ वळॆन्दु हेळुन ई कॊ सीकवु जू सतिवागळरनु- आद्द रिन्द लक्ष्मिगॆ जगद्वा सारॆ मोक्ष प्रदातृत्वगळल्लि अन्वयवुण्टु ऎम्बुदे कूरत्त्या)वान् अनरिगू अभिप्रायनॆम्बुदु श्रीसूक्ति तात्पर्य. अनन्तर सराशरभट्टरु तन्मु श्रीसूक्तियल्लि श्रुतियल्लि हेळिरुव उदारशब्दक्कॆ साक्सात् सरनुपुरुषार्थ वितरण सर्यन्तॆ व्याख्यान माडिरुत्तारॆन्दु 611 सिद्धोपाय शोधनाधिकारः भट्टरुवु् 1) “ऐश्वर्य मक्षरगतिं परनुं पदंवा कस्मॆ ःजिदञ्जलि भरं वहते वितीर्य । अस्मॆ न किञ्चिदुचितं कृतमित्यथाम्ब त्वं लज्नसे कथय. कोय मुदार भावः? ऎन्रु श्रुतियिलुदार शब्द त्तुक्कु व्याख्यानम् पण्णि नार्. i भट्टिरुं ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. अदागि सराशरभट्टरु, 1) ऐश्वल्यमक्षरगतिं इत्यादि श्लोकदल्लि “चन्दाम्प्रभासां यशसा ज्वलन्तीग्ं श्रियं लोके देन जुष्टा मुदारां” ऎम्ब श्र्रुकयल्लि हेळिरुव “उदार”: शब्दक्कॆ ऐश्वर्य, अक्षरगति-कैनल्य, परमपद पर्यन्त वितरण माडुव औदार्यवॆन्दु आर्थमाडिरुत्ताकॆ. . पुरुषकार प्रसत्तिगॆ करण मन्त्रवाद “चन्द्रां प्रभासां” ऎन्दारम्भिसुव श्रुतियल्लि हेळिरुव “उदार” शब्दक्कॆ परम्परयागि परम पुरुषार्थ वन्नु कॊडिसुत्ताळॆम्बुदरल्लि तात्सॆ र्यवे हॊरतु, साक्षात्तागि अल्लवॆन्दु शङ्किसबारदु. “वितीर्य” ऎन्दु हेळिरुवुदक्कॆ विरोधवु एर्पडुत्तिडॆ. पुशुसकार प्रपत्रिंय मन्त्न श्रॆस्क वागिद्दरू, उदार शब्दवु, साक्तान्मोक्ष प्रदान पर्यन्त. परमोदारत्वदल्लि विश्रान्तवु.. अल्लि सहस्प्रेशतनुस्ति- साविरदॊळगॆ नूरू अडगिदॆ, ऎम्ब न्यायॆदन्तॆ, उपाय निरोधि पास निरसनवू, मोक्ष निरोधि फासनिवर्तक ब्रह्मनिद्या पूर्मियू सह, उदार पददिन्द प्रकाशिसुत्तदॆ, ऎम्बुदु अनुष्मेयार्थ प्रकाशन मन्त्रक्कॆ तात्पर्य सरि हागादरू “अस्तिकर्मार्हफलदे सत्यौ कृत्यद्वयं श्रियः । निग्र हाद्वारणङ्काले सन्धुक्षण मनुग्रहे ॥ ऎम्ब श्री सूक्तियिन्द लक्ष्मियु. भगवन्तन कोपवन्नु शनिसि अनुग्रह माडुत्ताळॆन्दु मात्र हेळिरुवुदरिन्द प्रॆरुषकार मात्र, लक्ष्मिय कृत्यवॆन्दु तिळियुत्तदॆयल्लने ऎन्दक्कॆ इदू सरियल्ल. “निग्रहाद्वारणं” ऎम्ब पदगळिन्द “किमेतॆन्सिर्दोषः क इहॆ जगती त” ई लोकदल्लि पाप माड दवरु यारिद्दाकॆ इत्यादि उपायगळिन्द आश्रित विषयदल्लि भगवन्तन कोपनन्नु होगलाडिसि भग पन्तनु करुणिसुवन्तॆ माडुव पुरुषकार कृत्यवु हेळल्पट्टिदॆ. "सॆन्धुक्षणमनुग्रहे”ऎन्दुभगवन्तनु माडुव प्रास्ति निरोधिपास निरसॆन पूर्वक मोक्ष प्रदान रूप अनुग्रहदल्लि अन्दरॆ“सर्व पासपेभ्यो मोक्षयिष्यामि” ऎम्ब भगनत्सॆङ्कल्प दल्लि ऐकरस्य भावदिन्द जतॆयल्लिद्दु साचिव्यवन्नु माडुत्तीया नीनू सह “मोक्षयिष्यानि” ऎन्दु सङ्कल्पि सुत्तीया ऎन्दर्थ. सॆन्धुक्षणं-साचिव्य करणम् आया सारा तारा सदनद 005 मा SSE 8 २ 4 ऎवि Ca¥ 4 सात गट ह् नि. ' पि उनि गा ल ऎलै लक्ष्मिये, /नीनु इन्न. अञ्जलियॆम्ब भारवन्नु वहिसिदवनिगॆ (निन्नल्लि शरणागति माडिदवनिगॆ ऎन्दु तात्पर्य) इ ५ नन् दगुपि-नॆ नेल) पस ग्य ह ळि क श्वर्य, अक्षरगति-कैवल्य पुरुषार्थ; परम प्ररुषार्थवन्नू सह कॊट्टु- अय्यो इवनिगॆ उचॆतवाददॆ "न्नू १ क्या द्र लि p 3 टॆ ऎं अजि सुत्तीया न ई औदा तह हॆ सब न, लज्दॆस ही खा निन्न ’ ई औदार्यवु ऎन्तहदु हेळु. प्रपन्ननु माडिद आल्पव्मापार वाद Q त् 0 हा १ 7 ps शंसलि बन्धवन्नु बहळ भारवन्नु “`हॊत्तिरुववनागि तिळिदु- आवनिगॆ मोक्षान्तवाद ऐश्वर्यवन्नु कॊडुव ई ओदार्यवन्नु एनॆन्दु वर्णिसलि ऎम्बुदु भाव. ज्य 2 (1. श्रीमद्रहस्यत्रॆयसाके 612 श्री सूक्तभाषृत्तिले पॆरिय जीयरुम् असेक्रितार्थज्गळॆल्लामुपपादित्तार्. इप्पडि” श्रुति स्म ति स प्रदायमा निर्किर सिल्जॆहळॆ कॊणर्लि शि श्रीमच्छब्बत्ति ल् तॊन्न निकेषणत्तु क्पु ननग ग्रहानिहळुक्कुप्पॊ (ले नस्त ‘नुरूपमान उपॆयोग निशेषब्गळ्ळॆ सहृ दयर् अरिन्नु Rcd भरस्वीकार रहितं रक्ता सज्जल्प वर्मितम् । गुणादिक मिहेष्टं हि शरण सै निशेषणं ll २३ ॥ पॆरियजीयरुवरत्-नारायणमुनि ऎम्ब नञ्जीयरु. इवरु सराशरभटि रॆ तिष्यरु. श्री सूक्त बाष्यत्ति ले-इवरु त्री सूक्तक्कॆ व्याख्यानवन्नु अनुग्रहिसिद्दारॆ. आ ग्रन्थदल्लि अपेक्षितार्थङ्गळॆ ल्लांउफहादित्तार् - लक्ष्मी जगत्तारणत्व पर्तोपायत्वादिगळन्कॆल्ला निरूपिसिरुत्तारॆ. चरम श्योकाधिकारदल्लि पॆरिय जीयरुम् “श्री पराशर भट्टार्य चरणौ संश्रॆये महि? इत्यादियाले सम्प्रदाय विशेष ज्ञासकार्थमाह गुरुनमस्टारादिहळ्ळॆन्प्रण्णि, भगवच्च रणा. भोज परिचर्या रतात्मनाम्, इत्यादि. आरुळिज्छॆ यार्”, ऎन्दु हेळिरुव वाक्यवन्नु नॆर लोचिसिदरॆ पराशरभट्टिर शिष्यराद नित्यॆग्रन्थकर्कावाद, नञ्जीयॆर् ऎम्बुवके “सॆरियॆजीयर्” ऎम्ब शब्दगळिन्द व्यपजेशिसल्पडुत्ता,रॆम्बुदु सुगम. “आच्च्रान् पक्कलिले केट्टु नञ्जीयर् सङ्ग्र हित्त्कार्” ऎन्दु सिद्धोपाय शोधनाधिकार वाक्यदिन्द, “किडाम्बि आच्चाान्’ ऎन्दु सुप्रसिद्धराद यतिराज महानसिक गुरुगळ सॆकाशदिन्द लक्ष्मी सम्बन्धवाद कॆलवु अर्थगळु केळि तिळिदुकॊळ्ळ ल्बट्टिवु.. ई अंशवु, “यतीन्द्रॆमाहानसिकात् प्रणतार्तिहॆरात् गुरोः । सॆन्त्सम्प्रदायॆ सिथ्ध्योर्थः श्री सूक्तस्यविनिश्चतः I> ऎम्ब श्री सूक्तभाष्यद उपसंहार पद्यदिन्द स्फुटवागुत्तदॆ. ई नञ्जीयरिगॆ रङ्गनाथ मुनि गळॆम्बुदु नानुधेय. एतावता’ पराशर भट्टर शिष्यरागिद्दु अवरिन्द सकल सम्प्रडायार्थ गळन्नू तिळिदुकॊण्डु, श्री भाष्यकारर साक्षात् शिष्यराद, मुड्यैप्सळ्ळि आ च्चान् अवर सॆकाशदिन्द लक्षि ६ विषयकवाद कॆलवु विषयगळन्नु केळि तिळिदुकॊण्डु श्री सूक्त भाष्यदल्लि निरूपिसिरुवुद रिन्द इदु परमोपादेयनाद प्रामाणिक ग्रन्थनॆम्बुदु सहृदय हृदयङ्गम. इप्टडि श्रुतिस्मृशि सम्प्रदायवम् इत्यादि - हीगॆ मेलॆ हेळिद रीतियल्लि श्रुतिस्क्रृति सम्प्रदायगळु तिळिसि कॆ नेतिहुन्नु अनुसरिसि, श्रीमच्छ ब्हदल्लि हेळिरुव विशेषणक्कॆ गुण निग्रहादिगळ हागॆ भरस्सीकारोपयोगवु उण्टु. हीगॆ व स्तुविगॆ अनुरूपवाद उपयोग विशेषगळन्नु सहृदयरु तिळिदुकॊळ्ळतक्कद्दु. ई विषयगळन्नु आचार्यसार्वभौमरु भरस्पीकाररहितं ऎन्दारम्भिसि कारिकारूसदल्लि सङ्ग्रहिसुत्तारॆ… अदागि, भरॆस्टीकाररहितं इत्यादि. भगनन्तनिगॆ गुणविग्रहादिगळन्नु विशेषण गळन्नागि ऒप्पुत्तीरि. इवु अआचेतननाद्वरिन्द स्रसन्नन भरवन्नु स्वीकरिसुवुदिल्ल. “मोक्षयि सिद्धोपाय शोधनाधिकार; : 613 ऐकरस्य जुषोशैेषि दम्पत्कोस्पर्वकर्मसु । निशेषण विशेषृत्वं श्रुतं कस्मान्नरोचते । २४ । प्रतर्दनादि निद्यासु वेद्येपि परमात्मनि । अचेतन वदिच्छाम श्लेतनञ्च विकशेषणम् । २५ ॥ इत्सं प्रपत्ति निद्यायां तत्तन्मन्त्रानु सारतः । विभु; पत्ता गुणाद्यैश्न निशिष्टो विषयोत्रनः ॥ २६ ॥ ष्यामि’ ऎन्दु रक्सासङ्कल्पवन्नु माडुवुदिल्ल. प्रसन्म्नन भरवन्नू स्वीकरिसि, रक्बा सङ्कल्पवन्नू माडुन लक्ष्मीयन्नु एकॆ विशेषणवागि ऒप्पु तल्ल. प्रपन्नन विषयदल्लि, . “निन्नल्लि भरवन्नु इडदॆ. नाने निन्न इष्टार्थनन्नु साधिसुत्तेनॆ नम्ब सङ्कल्पवु भरस्वीकार पूर्वक रक्बासङ्कल्प. विद्यान्तर निष्कर निषयदल्लि निन्न इष्टार्थनन्नु कॊडुत्तेनॆम्बुरं मात्र रक्सासङ्कल्प. आद्दरिन्द उपासनॆयल्लू निशिष्टने स्रसाद्यनु “यामालम्ब्य. सुखनेनुं दुस्तरंहि गुणोदधिम् । सिस्करन्त्यचिरेणैव व्यक्तध्यान सरायणाः ।” ऎम्ब वचनवु इदक्कॆ- प्रमाण. लक्ष्मिय आश्रयणवु शीघ्रवागि विद्या निष्क, एर्पडलु कारणनष्टे विनह अवळिगॆ उपायत्वॆवन्नु हेळलिक्सिल्ल ऎन्दु आक्षेपिसबारदु. “यामालम्ब्य गुणॊ!दधिं. निस्तॆरन्ति” ऎन्दु लक्षी समार्रयणवु संसारतरणक्कॆ उपायवागि हेळिदॆ. “भवामिन चिरात्सार्थ मय्यावेशित चीतसाम्” (गीतॆ ) ऎम्बल्लि हेळिरुवन्तॆ, “निस्करन्त्य चिरेणैन” ऎन्दु शीघ्रदल्ले संसारतरणवु हेळल्पट्टिरुवुदु गमनिसतक्कद्दु. विद्यानिष्टत्ति यॆन्दरू संसारतरण सर्यन्त फलवु. एर्पडुत्तदॆ. ऎम्बुदरल्लि ताश्टर्य… आद्दरिन्द भरस्वीकार रक्सासङ्कल्फ्प शून्यगळाद गुणादिगळॆन्नु शरण्यनिगॆ विशेषणवागि ऒप्पनाग, भरस्वीकार सहित रक्ट्रा सङ्कल्पवन्नु माडुन लक्ष्मिगॆ शरण्यनॊडनॆ निशेषणत्वनन्नु एकॆ ऒप्पुत्तिल्ल. ऒस्पलेबेकु, ऎन्दु तात्पर्य. ऐकरस्यजुषोः इत्यादि सर्वकर्मसु–आश्रित रक्षणादि सर्वकर्मगळल्लियू, ऐकरस्यॆजुषोः- समान सॆङ्कल्पनन्नुळ्ळॆ शेषिदम्पत्योः - शेषिगळाद लक्स्म्मीनारायणरिगॆ, श्रुतॆं - द्वयादि मन्त्रॆगळल्लि श्रुतवागिरुव विशेषण विशेष्यत्वं - विशेषण विशेष्यभाववु कस्मान्नरोचते - एकॆरुचसुत्तिल्ल. रक्षणादिगळल्लि ऐकरस्यभाननु पूर्वखण्डदल्लि लक्ष्मिगॆ निशेषणत्वनन्नु रूढिसुत्तदॆ. शेषिदंसत्कोः - ऎम्बुदु उत्तर खण्डदल्लि विशेषण निशेष्यभानवन्नु रूढिसुत्तदॆ.. प्रतर्द नादिनिद्यासु इत्यादि - प्रतॆर्दनादि विद्यॆगळल्लि परमात्मनु प्राधान्यवागि वेद्यनागिद्दरू अजेतॆनगळाद मुख्य प्राणादिगळ हागॆ चीतनॆनाद इन्द्रनन्नू परमात्म निशेषणवागि ऒप्पु वन्तॆ, प्रनत्ति निद्यॆयल्लू आयाया मन्त्पानुसारवागि, विभुवाद सर्वेश्वरनु सत्ती गुण विशिष्टनागि नमगॆ विषयनागुत्तानॆ. हीगॆ प्रठर्दनादि विद्यॆगळल्लि भगवन्तनिगॆ चेतनान्तॆरनाद इन्द्रनु विशेषणवागिद्दरू रक्स्पा सङ्कल्परूपवाद व्यापारगळन्नु माडलार. हागॆ लक्ष्मियु विद्यॆयल्लि नेद्याकारकोटयल्लि सेरिद्दरू, रक्ट्रा सॆङ्कल्बादि रूसव्यापारनन्नु माडलारळु, ऎन्दु हेळिदरेनु, ऎन्दु केळुवनरिगॆ इत्सम्प्रपत्तिनिद्यायां ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु ज्य श्रीमद ्रैहॆस्यतॆयिसारे 614 इजं केवल कुतर्कज ळैयिट्टु प्रमाणज ळै बाधिकृलाहाडॆन्रु;नमिडं मुन्ने गि १ १४ र खि” ब शॊन्नोम्, आहैयाल् यथाप्रमाणम*् शरण्याभिप्रायानुगुणमाहॆ विशिष्टम् उपेय मानार्टोले विशिष्टनु् उपायमाहक्कुक्कयिल्लॆ . आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि - प्रतर्दनादि विद्यॆगळ हागॆ प्रसत्तिनिद्यॆयल्लियू, आयाया मन्त्रानुसारवागि विभुवाद स्वामियु, सत्मीगुण विशिष्टनागि नमगॆ विषय भूतनागुत्तानॆ. इदर तात्पर्यनेनॆन्दकॆ भगवन्तने प्रपत्तव्यनु ऎन्दु हेळुववरिगॆ 1) विशेषण सामान्यवु अनभिमतवे, 2) चेतन रूप विशेषण मात्रॆ अनभिमतवे, 3) निरुसयोग विशेषणवु अनभिमतवे ? गुण विग्रहादिगळु अवश्यवागि वेद्याकारवाद्दरिन्द मॊदलनॆय कल्पवु सरियल्ल, ऎर डनॆय कल्पदल्लि प्रतर्दनादि विद्यॆगळल्लि जेतननु विशेषणवागिरुवन्तॆ प्रसत्तियल्लियूयथा प्रमाण लक्ष्मियु विशेषणवागिरुवुदु निवारिसलागदु.मूरनॆय कल्पदल्लि मन्त्रवर्णदिन्द लक्ष्मिय विशेषण त्वक्कॆ उसयोगवन्नु तिळिसुवुदरिन्द्द उपयोगदिन्द कूडिद विशेषण विशिष्टृत्ववु प्रसत्तिविद्या वेद्याकारवाद्दरिन्द अदन्नु बिडुवुदु प्रमाण शरणरिगॆ अशोभन… सोसयोगवाद ई चीतनान्तरवु विशेषणवॆम्बुदु तत्त्वन्मन्त्रानुसारतः ऎन्दु सङ्ग्रहिसल्पडुत्तदॆ. लक्ष्मिगॆ शृणाति, श्रीणाति ऎम्बप्प्यत्सत्तिगळिन्द प्रतिषन्नवाद, उपायत्व प्राप्यत्वगळु, “वेरिमाराद पूमेलिरुप्पाळ् विन्सै तीीरुमे” (परिमळदिन्द कूडिद पुष्प्बवासिनियाद लक्ष्मियु सकल पापगळन्नू होगलाडिसुत्ताळॆ) निन्तिरुवरुळुं, सॆङ्गयॆत्ता४” तिरुवरुळुं कॊण्डु निन्कोयिल् तीय्तु)” (निन्न मत्तु पङ्कजनासिनियॆ श्रीमतृ्रसॆयन्नु अवलम्बिसि निन्न देवस्थानदल्लि कैङ्कर्य माडि) ऎम्ब आळ्वार् श्री सूक्तिगळिन्द व्यक्तसडिसल्पट्टिवॆ. आद्दरिन्द उपायत्व प्रास्यत्वगळे उपयोगगळु. ई उसयोगगळिन्द कूडिद लक्ष्मी विशिष्टनु . उपायोपेय भूतनागि प्रसत्तिनिद्यानेद्याकारनु ऎम्बुदु सिद्धान्त. लस्ष्मीनिशिष्टनु. उषाय इङ्गु केवल कुतर्कङ्गळ्ळॆयिट्टु इत्यादि निषयदल्लि केवल कुतर्कगळन्न्नु इट्टुकॊण्डु प्रमाणगळन्नु बाधिसलागदु ऎम्बुदन्नु मुञ्चॆये हेळिद्देनॆ. आहैयाल् इत्यादि-आद्वरिन्द स्पमाणानुसारवागि शॆरण्यन अभिप्राय विशेषानुगुणवागि अन्दक्कॆ “अनन्याराघनेणाहं भास केण प्रभायथा?’ - भास्फॆरनिगू अवन प्रजॆगू अनन्यत्ववु इरुवन्तॆ, नानु (सीतॆ) रामनन्नु बिट्टिरॆलारॆ. पृथक् स्कित्यनर्हॆळु “अनन्याहि मयासीता भास्करेण प्रॆभायथा” सूर्यन प्रभॆ यॆन्तॆ सीतॆयु नन्नन्नु (रामचन्द्रनन्नु) बिच्चॆरलारळु ऎ प्लैथॆक् स्थित्यनर्हळु. “नित्यन्तद्भर्म धर्मिणी” इत्यादि प्रमाण सॆम्प्रतिसन्नराद, शरण्यराद लक्ष्मी नारायणर अभिप्राय विशेषानुगुणनागि विशिष्ट्रव् - लक्ष्मी निशिष्टनारायॆणनु उपेयु- प्रास्यनादन्तॆ, निशिष्टम्.. लक्स्मीी विशिष्ट नारायणनु उपायमाह - उपायवागिरल्ळु याव बाधकवू इल्ल. 615 सिद्धोपाय ‘शोधनाधिकारः : उपायु-द्वित्ववाद निरासः :: ::: । र शब्दत्ति रुष् चरण शब्दत्ति र तोट्रु जर गुण निशेष निग्र । निशेषाडि विशिस्टमान एकम्. *ऎषायमानार ले तुल योगस्तेनुमान श्रि (मच्चॆ ब्हत्तिल् तोत्ति न नित्य पत्नि € सम्बन्ध पिशिष्टवरा ‘नालुवर् उपाय क्य त्तु be क्ळु कमेळ्ळि. त्रम् उपाय विशेषण विशेषण मसन्रिक्टेप्रॆ क्ट त पोम्. १२ उप् य त्रै ैनिकमाक्कनि नेणु मॆस्सि ल् साटि श्री सम्बन्धेस नैगुण्ळनि)ति वादस्य निरासः विशेषण प्रयुक्त वनाय् निशेष्यत्तुकुवरुम् एत्तत्ताल् निशेषृत्तु क्रु वैगुण्या दिगळ् वाराजिन्रु । I) स्वतश्रीस्त ० निष्टोस्स _वुसि तत एनैै हॆ भॆगर्वा त्वदायत ऎन्थ दि ९त्तेस्यभवद पराधीन निभवः । स्प यादीपा २ रत्न ं भॆनदनि महार्थं ननिगुणं न कुण्ठ स्वातन्त्र ० भवतिच न चा न्याहि तगुणवा्? ऎस्लिर श्लोकक्तिले निर्जयिक्यप्पट्टिदु. MN इ जा इइ. SS बज. जां (पी भा अ ऎ पज नज जत जट (0 NN IONS बृ । न द व उट ्थृ्थृ 1 लक्षि यू उषायवादरू उपायवु ऒन्दे ऎम्ब सिद्धान्तक्कॆ बाधकविल्ल. हीगॆ लक्ष्मिगॆ उपायुश्चवन्नु अङ्गीकरिसिदरॆ, “मामेकं शरणिंव्रज”‘‘ऎन्दु हेळुन उपा यृिक्यक्कॆ हानिय ह्) ऎम्ब शङ्कॆगॆ नारायण शॆब्दत्ति लुवु् ऎन्दारम्भिसि सरिहरिसुत्ताकॆ. KN नारायण शब्ददल्लिरुव नारनॆम्ब सदवु, “करसुबडुकोनाराः, ऎम्ब न्यश्सत्तियिन्द’ नर शब्दनाद पुरुषोत्तमन गुणगळन्नु तिळिसुत्तदॆ. हागॆये “चरण” शब्दवु, चरण शब्दोप लक्बितवाद विग्रहवन्नु तिळिसुत्तदॆ. हीगॆ “नारायण” मत्तु “चरण? शब्दगळल्लि तोट्रुहिर- जं गुण विशेष विग्रहविशेषदिन्द कूडिद, एकम्. ऒन्दु तत्ववु सारू वादन्तॆ, (श्रीमं च्छब्बत्तिल - इत्यादि “श्रीमत्? ऎम्ब शब्ददल्लि नञ्ज? तोरुन नित्य पत्मी सम्बन्ध विशिष्टवादरू. उपाय्किक्यक्कॆ बाथॆकनिल्ल. भास्करनिगू अनन प्रजॆगू इरुव सम्बन्ध दन्तॆ ऎम्ब दृष्ट्वान्तदल्लियू लक्ष्मि टॆनिशिष्टन नारायणनॆम्ब दार्ष्टान्तिकदल्लियू, उपायक्कॆ विशेषण विद्दरॆ उपायैक्यवु फओिसुवुदिल्लनॆन्दक्क, उपाय विशेषणङ्गळ्ळ इत्यादि उपाय “भूतनाद शरण्यनिगॆ विशेषणगळाद गुण निग्गथ्काडिगळन्नु ल्ला बिट्टु, . उपायवन्नु एकनन्मागि हेळबेकागि उपायत्चवु निर्निशेषवागुव स्रसङ्गवु निर्वडुस कैदॆ. निशेषण प्रयुक्कमाय् इत्यादि, हीगॆ लक्ष्मि, निशेषण विशिष्ट्यत्वन्नु आङ्गीकरिसिदकॆ, श्च्रयुक्तवागि निशेष्टक्कॆ-नारायण्णागि वैगुण्यादि हॆळ्-गुणहानियू स्वातन्त्र स हानियॊ न! J स्वतश्कि ्रीस्तं निष्लोस्स्यमसि ऎम्ब श्लोकदल्लि निर्णयिसल्पट्टिनॆ. अदागि लक्ष्मियु स्वेच्छॆ “गमन स त्ता, निद्दा ळ- - श्रीगुण रत्नकोश-31 जा श्रीमग्रहस्वग्र्यसारे 616 एवं लोक पितरौ निशेषण निशेष्यभानेन परस्परातिशॆयावहा, विशेषणत्ता ल् वी ष्यत्तु क्सु वरुवा् आतिशॆयॆर्व प्रॆ पोले विशेष्यत त्तु) स स्वरूपानु बन्धि. तान अतिशयमुम् 2) “अनन्या bide भास्करेण प्र द्रभायथा” ऎन्हिर द ष्टान्तत्ति ले काणलाम्. भास्करनुक्तु म् प्रभैक्टुवत् स्व तसिद मास तेजस्त न्ळौ (ले इरुवरुळ्ळु म् ]]; “अनन्याधीन कल्याणं? न्ट र पडिये स भान सिद्ध कल्याणतैयाले 2) “अप्र मेयं हितत्तेजो यस्यसा जनळात्म जा? ऎन्नु म्, 3) तवश्रिया” ऎन्रु वत 4) त्् ऎन्रुम् शै 5) “श्रियश्शि श्रीकि ऎन्रुनु्, । 6) “तिरुवुक्कु म् तिरु” ऎन्रुवर् , अन्योस्यातिशयावहज्गळाह निशीषण निशेष्यब्गळ्ळॆ निर्देशिक्सि रदर, मु्कुरै यिल्ल MR पारा विष्याखु मामु मु मम मुमु हू L शेषभूतॆ. अदरिन्दले भगवन्तनु स बा ०सफ्फृन नुद्धिगळिन्द कूडिद्दाग्यू, पराधीननाद ऐश्वरैवुळ्ळॆननागनु. तन्न दीप्ति तनगॆ शेषभू कान्तियिन्द रत्नक्कॆ महत्ताद बॆलॆयुम्बागि अदक्कॆ गुणहानियिल्ल. स्वातन्त्र हानियॊ र €., तन्नकान्तियिन्द तनगॆ अधिक बॆलॆ एर्पडु वुदु अन्याहित- इतररिन्द उण्टाद गुणनागुवुदिल्लनल्लवे. हागॆये तनगॆ शेष भूतछ`द लक्ष्मि विशेषण विशिष्ट सम्बन्धदिन्द भगवन्तनिगॆ अन्याधीन नै भवव उण्टागुवुदिल्ल. निशेषत्ता ल् नाद विशेषणदिन्द “निशेष्यक्कॆ उण्टागुव अतिशयॆदन्तॆ, निशेष्यक्कॆ स्व रूपानु बन्धियान-स्व रूप सिद्द वाद आशिशयवू, 2) अनन्या राघवेणाहं- ऎम्ब NR जॆगू सूर्यनिगू इरुव अतिशॆयदन्तॆ इद्दे इदॆ. थर सूर्यन मत्तु अवन cups दृषा उन्तदिन्द तिळियबहुदु, सूर्यनिगॆ स्वरूप सिद्धवाद प्रकाशवु इरुनन्तॆ श्रीराम चन्द्रनिगू स्वरूपसिद्ध वाद अतिशयवु इद्दे इदॆ ऎन्दु तास्पॆर्य. भास्कृ रनुक्नुम्प्र भै कुं इत्यादि- भास्करनिगू अवन प्रजॆगू स्वत $ स्सिर्हवाद तेजस्सु इरुव्त्तॆ 1) अनन्याधीनकल्ल ५० ऎळ्ळु भाव सिद्धवाद कल्या इत VG मङ्गळ गुणगळिन्द 2) “अप्र; वनॆीीयंहितत्तेजः?”. आ शीर च नॆम्ब तेजस्सु आप्रने यृ अळतॆ मासलागुसुदिल्ल. निरवधिकवादद्दु, Pika जनकन मगळाद सीतॆयु. यान रामुचन्द्रनिगॆ- शेषभूतॆयो, ऎन्दु विशेष्यक्कॆ विशेषणाधीनवाद ’ अतिशयवु हुळ ल्प ट्वैतु. 3) तवश्रिया-निन्न लक्ष्मि ऎन्दु विशेषणक्कॆ (लक्ष्मिगॆ) विशेष्य (नारायणन) *भीनराद अति शयवु हेळल्पट्टशु. 4) ऎ जध्ति र) श्रियः फी 6) 2रुवुक्ळु ०तिरु ऎम्बस्थॆ सळगळल्लिया विीसणक्कॆ विशेष्याधीन महिमॆयु हेळल्पट्टिदॆ. : इदरिन्द इब्बरिगू रीत सस महिमॆगळु अ स्वाभाविकवु ऐकरस्यभानदिं- कृतत्तवागिद्दारॆ. अन्यू ना तिशंयङ्गळाह हीगॆ परस्सर खि. ढनौयढ सुरवर -15 pe - ~~ pS 1) अनन्मादीनॆ कल्लाणं अनॆ मङ्ग रणव् । — न्् “बि वि ) py 2 अवन्दावुषेवय व् ॥ कुकि ी कला दवु y वॆ वॆ इ ल. 617 सिद्भोपाय शोधनाधिकारः आन्काधीनवल्लद- इतररिन्द उण्टागदॆ सा _भाविकवाद मङ्गळ गुणदिन्द कूडिदवरु. इतररिगॆ मङ्गळवन्नु ०टु माडुववरु. जगत्तिगॆ कारणभूतरु. तम्मगळिगॆ- समानरिलदवरु लक्ष्मी नारायणाराद’द्द न्द्ववन्नु ’ क रन्नु ३) ना वः नमस्करिसुत्तेवॆ. ; ब इ आप्र मेयं ऒत्तॆ ेजॊयस्कसाजनकार्म्मजा नत्वः ० .समर्थस्तां हर्तुम् । रामचापाश्प यांवने । स ॥ गि kdl बक्कॆ रामा 3-37-18 जनकराजन मगळाद सीतॆयवल्लभनाद श्री राम चन्द्रनॆम्ब. तेजस्सु अप्पमेयवु-निरतिशयवादद्दु, रामन बाण बलवन्नु आस्ट सयिसिरुव आ सीतॆयन्नु नीनु आपहरिसलु समर्थनल्ल. (मारीचनु रावणनिगॆ. हेळुव मातु इदु)
- स्ववैश्वरूपैेण सदानुभूतयाप्य पूर्ववद्विस्मय मा” धानया । गुणेन रूपेण विलास चेष्ठितैः सदातवैवोचितया तव श्रिया ॥ सॆ ः आळ स्तोत्र (18) तन्न विश्व शरीकत्पादि रूपदिन्द, अथवा स्वरूपादि’ सर्वाकारदिन्द, “शान्तानन्त. महा विभूति परमं” ऎम्ब श्लोकदल्लि आनुसन्धान माडिरुवन्तॆ भगवन्तन स्वरूप, विग्रह, विभवावतारादिगळल्लि तन्न स्वरूप, रूप (विग्रह) . विभवावतारादिगळिन्द गाढोपगूढधळागि. अन्दरॆ : गाढालिङ्गनदिन्द कूडिदवळागि जु विसल्पट्टरू, हिन्दॆ अनुभविसद रीतिगिन्त नूतनवाद विस्मयवन्नु ण्टु माढुव नवनवानुभवदिन्द अनवधिक प्री विशेषवन्नुण्टु माडुववळागि, गुणनिन्दलू, सौन्दर्कोपेतवा द अप्पाकृताखिल स ०जक ओ दिन्दलू, : भगवदभिमत लीलाविशेषगळिन्दलू द दल्लू, निनगॆ उचितळाद न निन्न ल न्न pp लक्षि यिन्द कूडिद ७ भजन उत्तर श्लोकदॊडनॆ अन्वय 4” “मायंशॆं य्केलॆन्नॆ ४» उन् तिरु, मार्वत्तु मालैनङ्गै- वाशंशॆय् ग तिरुवाणै निन्नाणॆ कण्डाय तिरुवाय्म्मा 10-10-2 न”गॆ मोस माडबेड, निन्नवळाद लक्षि ६). निन्नॆदॆगॆ मालै यन्तिरुववळ्ळु परिपूर्णॆ, परिमळदिन्द कूडिद हू गळन्नु मुडिसिरुव केशपाशवन्नुळ्ळ कैबिडबेड, महालक्षि य मेलॆ आणॆ, निन्न « मेलॆ आणॆ. नन्नन्नु ३ निन्नल्लिगॆ बरमाडिको- ल २). श्रियः श्रीः श्रीरङ्गेशय तवचह्नद्धां भगवतीं श्रियन्त्र क त्तोप्यच्छॆ 4र्वयमिह फणाम श्रुण७राम् । दृशौशेभूयस्वां सुखतरळतारे श्रवणतः प्रनर्हर्षोत्कर्षात् स्पुटतु भजयोः कञ्चुकशतम् ॥ लक्ष्मिगू सम्पत्करनाद रङ्गनाथने, निन्न मनस्सिगू प्रियळाद ज्ञानॆबलैश्वर्य वीर्य शक्ति तेजस्सॆम्ब आरु गुण गळिन्द कूडिदॆ लक्ष्मियन्नु निनगिन्तलू मेलादवळॆन्दु दु हेळुत्तेवॆ. चन्नागि केळु. निन्न कण्णुगळु अगलवागि अरळलि. ई मातन्नु A केळिदरिन्द निनगॆ मॊदलगीतलू आधिक हर्षवु उण्टागि मैय्युल्लि ऎ “धरिसिरुव मत्तु मेलॆ मेलॆ प्रदि धरिसुव न ग नूरु अङ्गिगळू ह दुहोगल्ल.
- शिरुवुक्कुम् तिरुवाहिय शॆल्वा दैय्वत्तुक्करशे शॆय्यकण्णा गॆ क्स् ओगि उरुवच्चॆण्डुर् सि आ9 वल्लाने डॆ उलहुण्डऒरुवा क् तिरुमार्बा, चक्रायध अरुवित्तिन्नि ऒरुवर्काट्बि लक्ष्मिगू धरने, डॆ “अक स्बियुय्युम् ्लिकरनाद लोकवन्नु अञ्जिनिन्न ‘ॐपत्स ड न्देन् प्रळयद वहै मृद्धने, यिन्राल् आन्दूर् नुङ्गिदवने, देवदेवने, उडनिन्रॆ मेल् लक्षीवक्ष लवर् क । तिशैनिन्रवम्माने पुपूरित ऎन्नुळ्पुहुन्दु स्थलस्कने कटाक्षदिन्द ऒब्बरे ऒट्टियादु कूडिदवने, तम्म (पॆरिय तिरु. 7 ज्योति पराक्रमवन्नु स्नरूपवाद ~ र तोरिसिदरॆ 8.६) ब. श्रीमद्रहॆस्य त्रयसाके 618 लक्ष्म निशेषत्व समर्मने प्रधान फलमाह. श्रुतिबलत्ताले 1) द्रौच सदैकशेसी? ऎन्हिरपडिये, 2) उभॆयाधिष्ठानं चैकं शेषित्वं ऎन्रुम्शोमाशियाण्डान्षडर्थ सङ्क्षेपत्तिले निष्कर्षित्त पडिये इरुवरुवम*एक शेषि त्वाश्रय मान पडियाले, हनिर्नितीषज ळिले अग्भाविष्टु प्रभ्ञतिहळुक्ळुपोले आत १ य ल कु अ हविस्समर्पण प्रतिसम्बन्धिगळाहै कुम्] कुरैयिल्लै. अतिशयॆनन्नुण्टु माडुवुदागि, निशेषण विशेष्यगळन्नु निर्देशिसुवुदरिन्द याव लोपवू इल्ल. स्वतॆस्यि द्धातिशयॆगळिन्द कूडिद वस्तुगळिगॆ धर्मधर्मिभावदिन्द परस्पॆरातिशॆयवन्नुण्टु माडुवुदु प्रामाणिकवॆन्दु तात्सर्य * हेगिद्दरू विशेष्ठक्कॆ अन्वयिसुव क्रियान्वयित्व रूप विशेषणत्ववु, लक्ष्मिगॆ उण्टागुत्त दॆये अन्दरॆ विशेष्यभूतनाद भगवन्तनु माडुव व्यापारदल्लि विशेषण भूतॆयाद लक्ष्मिगॆ अन्वयवु उण्टे ? आत्महविस्थ मर्पणरूप क्रियॆगॆ श्रीमानाद नारायणनु उद्देश्यनादर्लू विशेषण भूतॆयाद लक्ष्मिगॆ तद्दुद्देश्यत्वनन्नु. हेळबहुदे ’ ऎन्दु केळिदरॆ, हेळबहुदु. अदक्कॆ बाधकनेनू इल्लनॆन्दु श्रुति बलत्ता ले ऎन्दारम्भिसि आचार्यरु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि “पतिंविश्चस्य?, (विश्वक्कॆ स्वामि) “अस्यॆ (शानाजगतो विष्णु सती” (विष्णुसपत्तियु जगत्तिगॆ स्वामिनी) “अकारेणोच्यते विष्णुः सर्वलोकेश्वरोहरिः ! उद्द ता विष्णुना लक्ष्म्मीरुकारेणोच्यतेतथा ॥ मकारस्तु तयोर्दासः इतिस्त्रणन लक्षणम् ॥? प्रणनदल्लि आकारदिन्द सर्वलोकेश्वरनू आश्रितर . सॆनुस्तॆ पापगळन्नु होगलाडिसुनननू (हरिः) आद विष्णुवु. हेळल्पडुत्तानॆ. वराहॆरूनियागि कॆसरिनिन्द ऎत्तिद भूनिीय रूसदल्लिद्द लक्ष्मियु उकारदिन्द हेळल्पडुत्ताळॆ. मकार शब्दवाच्यनाद जीवनु अवरिब्बरिगू दासनु- इदु प्रणवक्कॆ अर्थ. ई रीतियाद श्रुतिबलदिन्द, . 1) द्वौचसदै कशेषी, ऎम्बन्तॆयू 2) उभयाधिष्कानं चैकं शेषित्वं, ऎन्दू शोमाशियाण्डान्रवरु. षडर्थसङ्क्षेसनॆम्ब क अ जा बज उज्जीविसलागदिरुवाग नन्नॊ डनॆये इरुव ऐदु जनरु (पञ्चेन्द्रियगळु) नन्नल्लि हॊक्कु नन्नन्नु पीडिसि तिन्नु त्रिरुवुदक्कॆ हॆदरि ऎलै तिरुव्टून्दूरिनल्ल पश्चिम दिक्किनल्लि अर्चा रूपियागि निन्तिरुव भगवन्तने निन्नन्नु आश्ट यिसिद्देनॆ. . नन्नन्नु कापाडु ऎन्दर्थ.
- लक्ष्माः समस्तृश्चिदचित्च्पपञ्चः शेषस्तदीशस्यतुस्थापिसर्वम । तथापि साधारणमीशितृत्वं श्री शि स्रीशयो दौ र चसदैकशेषी ॥ पाञ्चरात्र - सात्वतसंहितॆ. चेतनाचेतनात्मकवाद समस्त प्रपञ्चवु लक्ष्मिगू अवळ स्वामियाद भगवन्तनिगू शेषभूतवादद्दु . : लक्ष्मिगू आवळ ईशनाद भगवन्तनिगू लोकेश्वरत्ववु समान, इब्बरू प्रपञ्चक्कॆ एकशेषि गळु, इब्बरू सेरिद मिथुनवु. प्रपञ्चक्कॆ स्वामि ऎन्दर्थ. 2) षडर्थसङ्क्षेप ग्रन्थ, इब्बरू कूडिद विन्थुनवु प्रपञ्चक्कॆ शेषगळु. शेषित्ववु ऒन्दे, अदु लक्ष्मि सारायणात्मकरिब्बरू सेरिरुवुदु ऎन्दु तात्टर्य, 619 सिद्धोपाय शोथनाधिकारः एक शेषित्व कथनं- एकपसा श्रथान्य ते ड्य 1} *यॆन्नत्सा रदौ तुलै «प्य सरनशता शतु) रनिन्नॆ स बहु क त्वा भगवति गुर्णा ॥ प्रस्त _सुलर्भा! त्वयि- स्त्रीत्व कान्ता म्रदिषु यूनि करुव तमा ना भोक्तुं CT भवति युषय्यो राठि सि भडा TW» ऎन्लि रपडिये, पॆत्तिक्कु निक्कपति 3 पाराथ ९3% बे यागकर्म, ति A ले पतिप्रधानमाह शास कुवर ल ज ळिल् क सि कुर्रेयिल १ ळुकुवत् ई एर्क्त ८- तजनान नॆन्रुमास्फोले विकवृसदेशत्तु कॆं EET इन्ध ee जी ग्रन्थनल्लि निन्सर्षिसिद्दारॆ. ) निकशीही क - एइञ्च po we तत्, es, शेषिच - एकशेषी © ऎन्दु विग्रह… उभया क्त Le धिष्ठानं € उभयाश्रिकन् च्लिकं इर शेषित्सं, Do - जगन्सिरूनितशेषित्वॆं दर्मद > - इरुवरुं इत्यादि लक्षि NE hae ऎरि यि सत्ताधिवत्, क् इ निकशेषित्तक्कॆ खा न्यासज नृतितया ऎ ग आस्स यॆवागिरुवुदरिन्द’ हॆनिर्विशेषगळल्लि आग्गा विष्णु स्रभृतिहळॆक्टुप्फोले pe - “अग्गानैष्णननॆ नीकादश कॆपालं निर्नसेत्” ऎ०ब श्रुति ऎ यागलि अग्नि म”, निष्णु १1) PN रिगू न्यासज्यनृ कवागि हनिस्सु कः द्वे श्यवा वागिरुन नन्त्र त्न त्महविस्समर्हण प लक्ष्म्मीनारायिणरॆम्ब एकशेषिगळु आ सॆसिर्पणक्तॆ निरूपित उळय निष्ठ शेषित्ववे उद्देश्यत्व तिसम्बन्द्लिह थ् जिीवात्मनॆम्ब उड्डेश्यभूतरागिशलु, एनू रूसवाद्दरिन्द, इब्बरल्लियू हनिस्समर्पणदल्लि बाधकनिल्ल. जीवात्म चीवात्मगून आत्म हनिस्स- इ न९९ण ण् वा re प्रुशिसम्बन्धित्तक्चॆ क सु ग इ छा इडि एनू ह स चाककव का वत्त WATE ऒं 4:23 थळ : पिडि सत्ति त हीट्. तनॆम्ब हत ब गु नत्तु स इब्बरू न हीगॆ- इब्बरू आत्महनिसनुर्नणक्कॆ ’ प्रुकसम्बन्धिगळादर्लि “स्वात्मानं नुखिनिक्सिनेत्”, मानमॆल्ं शरणं प्रैज्य एकवन जगत्स्सामीग, इत्यादिगळल्लि भगवन्म्या निर्देशवू एकव्वन्यस देशवू ’ हेगॆ- सॆङ्गतवागुत्तदॆयिन्दक्कॆ-”’, युवत्वादौतुल्ये पि ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तार. आदागि हक .गळिब्ब गू युवश्वने - यौननदि-गॆ कूडिरुवुदे मॊदलाद धर्मगळु समान गळागिगरू ini स रीनियिल्लि, आनरनुशशा ऎ इतररिगॆ वशसडॆडॆ इरुवुदु शत्रुशमन - शशु निरसन, स्थिरत्व-चञ्चल स्पभानविल्लदिरुवुद, मॊदलाद पुरुष स्वभावानुगुणवाद गुणगळन्नु बगसन्ननु. तह भा गक्ळै बट्टु इ कॊण्डिरुव भनॆ लक्ष्मियु सतिषारार्थ्य, करुणॆ, क्षमॆ मॊदलाद गुणगळन्नु तन्न a he अ २भानक्कनुगुणवादॆ सत्यद स्वभाव इट्टुकॊण्डिद्दाळॆ. सरस्सर जग दा पार साथ लीलारसानुभनक्सि pe नलि उस्यु्तमाद क AEA गुणगळन्नु wad हीगॆ क्रि नॆन इट्टुकॊण्डि इ ग (2.120. PRBS ET Bs en
- py श्रीडुणरत्नॆ ब अरर \ कोश ज्न 34 लक्ष्मीनारायण अ pe AAA निब्बरिगू NASR PN उतौवनॆ; सौन्दर्य py — मॊदलाद गुणगळु’ समानवागिद्द रू, pe] परवशविल्लनिरुवुदु, स्ु कॆ ूं.ट्जानि,, ०डिदा ह्ग गॆ [49 शठ्रानिरसन, we pos इग pe) ८. _् बरि 111 इष मॊनलाद ॆ पुरुष- 4 ऎलै इ Ne इष्टि लक्ष्मिये pr पि ट्टु नीनु इळु । स्त्रीत्व शॆ स्वभावक्कॆ- इ ke खि ‘अनॆगूणवा RV गुणगळनु भगवन्तनु “तन भागक्कॆ त. इट र् पतिगॆ. शॆ ५ अफीनवागिरुवुदू, इ मृदुत्व, न द करुणॆ, रुस् दमॆ i कम्म कवॆ काव मॊदलाव इन्द गं%गळन्नु जा यू pS विन्नि Or Se पागि- क् इट्टु कॊण्डिद्दीया, हीगॆ 2 परस्प र. अनुभवक्कॆ न उचित वागि ई विधवाद बेर्दळ पुगळु मा! सऎ. श्रीमद्रहॆस्यत्रयसाके -.:’ 630 क्क त केळव नॊरुवक्ळै ये केसु मुजर्वु? ऎन्सिरदर्कुव् ‘अदुने 2a क्रुत्यादा लक्ष्म क स तगळळभानस्य ळाइरणनं् 1) “तॆदन्तर्भाना श्वांस ह फगभिध्ती श्रु स ऎन्नि रव,” हळुवु् कण्णु कॊळ्ळॆदु. द्वाकि ऎन्हिरपडिये इत्यादि-ई रीतियल्लि सत्तिगॆ नित्य सतिसाराथग्यदिन्द्य यागदल्लि, “स र्गकामो यजेत”, स्मात्ति “अहतंवास-सरिधक्रे” इता त्यादि कर्नुगळल्लि यॆजमाननॆ न्ने प्रधानषागि निर्देशिसिदॆ. अङ्कि सतत गळिब्बरू सेरिये यागवन्नु माडबेकु. दॆंसतिगळिब्बरिगू सेरिये अधिकार. पतियिल्लद १ पत्त जॆ द सत्मियिल्लद ई्म’ 6 क आधिकारनिल्ल. हागिरुवाग व् )धान्य विवक्षॆयिन्द स्वर्ग काम पदादिगळल्लि पुल्लिङ्ग निर्देश. त्तवु न्यासब्य वृक्तिकत्व दिन्द एक- नॆचननॆन्दु राजि लक्षण नन्नु हेळुवाग पूर्व. दु मीमांसॆय २ हतु प्राभाकररु पत्निगॆ. आङ्गत्त्व मात्रवॆन्दु रु सूप्र काररिगॆ गॆ, आभिप्रा यविल्लवॆम्बुदु हृदय N र MER न्यायवस्स नसलम्बिसि “सा त्मानम्मयिु निक्रिने क्; वालि f “निक? इत्यादि एकत्व व व्यप ) कुन्दुकनेनू इल्ल. सर्व रक्षण. यज्ञदल्लि दिव्य दम्पतिगळिब्बरू दीक्षितरु. इब्बरू ऎ ग त ऎम्ब सिद्धान्तक्कॆ यान \s भङ्गवू इल्लसॆम्बुदु तास्टर्य. 29 Sr भग फे स सारुवन्यै ये नोकं )िमुणर्पु, फङ्कभवासितियाव लक्षि मीषल्लभॆ मॊब नन्न्न प्रफॆनिरूसवादॆ ज्ञानक्कॆ विषयवॆन्दु ‘हीळिरुवुदक्कू इदे तात्य श्य. इल्लि नारायॆण नॊब्बनन्क ऎंसि हेळदॆ लक्षि ीनिसिस्टनाद ऎन्दु विशिष्टैवाचक शब्रन नन्नु त ऒरुवन्टॆ ये-ऎन्दु एकत्ववाचक शब्दस्रैयोगवन्न्यू “पि” ऎम्ब ‘आनॆध नज न्नू हेलि रुवुदरिन्द ऎदि निशेषण विशेष्कोभॆयस्यतिरक्त व्यासर्ककत्वनक्मे आङ्गीकरसबेकाद्दरिन्दॆ ग्य निशेषण विशेष्यगळॆरडू प्रॆसश्रि सन ज्ह्यानळ्कॆ विषयॆवागलु याव RA Ho इदर मोलॆ 2) तदन्तर्भामात्वां-ऎन्दारेभिसि निर्वाहान्तरननु स आनुग्रहिसुत्तारॆ - रूप. निरूसळ धर्मळाद लक्ष्मियु. भगवश्च्रतीति व्यवहारगळल्लि आन्तर्गतॆयाद्च “न- रिन्द प्रत्येकवागि अन हेळदॆ श्रा७यं भगवन्तनॊब्बनन्नै 6 हेळुत्तदॆ. आ.भगवन्तनु सि रूप निरूपक धर्मवाद लक्स्म्मियिन्द कूडिदवनॆम्बुदु. श्रुःय अभिप्राय, ऎन्नि रव्यनिणळुं कडु
- पॆयरुं करुं कडलेनोक्कुमारु ओण््पूउयरुम् कदिरवने नोक्कुम्-उयरुम् तरुमनैॆये नोक्कुम् ऒण् ताम रै याळ्.: केळ् क र वन्, ह ऒरुवनॆ वग ऎं ये नोकु मूणर्दू । ॥ (व ऐल् ~ pn तिरुवन्दादि pS pe 67) कमलवासिनियाद रा लक्ष्मि ई हट्टि सतियाद टः pe वि PR स भर- प्प अ पति रूप- दिगळाद डा च ्लानल्कि डि विषय इ & छभूशनु. क् 2.) स्वर । प् ऐं इ स्वातन्त्र्यं 1 भगवत सळव ननग plese) तग चन्द्रवद अदन्तॆ त्य टट न श्री जिं मोत्य षं; “इं त [AS अऎलिल्लि Su ओ0कििनिद SWE ब लमुदनॆ बाये ॥ दा [ov] मासि ब मात्रीः आ, yp कमितुरिदमिुत्त [a न्त्तविभवः त्तॆ \ pe) py] तदन्तर्भुनूत्ता PO धं नप्पथगभिधत्ते गिर् श्रुतिरपि Ww. ळि [S ॥ kA आ इ ्् ननगदॆ ऎणरित्न नैन् कोश 28) ऎल्लॆ फि चन्द्रमुखियाद — 9) लक्ष्मिये इ असि छू PY भगवन्तनॆ स्नरूषवू’ प्रपञ्चक्कॆ तायि सम्पत्तु ई निन्न वल्लभनु pe इदं ऎम्ब १३ व.पदेशदल्लि ब् पक धर्मभूतळु, प्रकार प्रकारि रूप सम्बन्धदिन्द श् नीवुगळु स } स्वातन्त्र्यवू व क निन्न नड सन्तोषद इ त ((10ठठ उत्कर्प्षदिंव सडन् — नीन्स ped प क्रा इत्तं प्रकारकवाद __— कस वैभववुळ्ळ (ल द वि वळु, वै सरू स्वरूप निरू कूसिद्दीरि पत इदरिन्द [a अवनल्लि अ नीनु ब ळॆ अन्तर्भूतळ् स आद” करण ‘पेपनू फा निन्नन्नु ls प्रशेतमगि I हेळुवुदिल्ल. अं ऎच्चि ह भगवन्ना जि काफ. मवन्नु इलॆ इल्लॆ हेळुवागलॆल्लु ऎपि माल शो £२ लक्षि टविशिष्टन बळ अळिव ऎन्द- म PR ग्रम डॆ CE य च wow bd तात्सर्य 621 सिद्धॊ (पाय शोधनाधिकारः आहॆयाल् काम्य प ग्रधानमान आधिकारार्चन रूपत्तिलुम् विष्णु षत्मीत्वं सुप्र ति हित माहॆयाले अयनोगान नज ळिलेप्र वृ त्तराय् अनन्यप Es जु. . क्षङ्कृ ळुक्कुव्् का प्रधानमान भॆगनद्रू पति) “कॊ (ले मात क्ळाड्यु पाधिकमान प्रणा माज्या चारज स ठा रै यिल्छै. “लक्ष्म सह एकः”, इति श्री भाष्यकाराभिप्रायः “दिनॆ रुमानै जॊ निन्न विडत्ति ले पिराट्ट यै युव् शॊल्लत्ता मॆन्रु ५ तुडज्ञू उड यवररुळिचॆ जॆ द वार्तॆ Ke आच्चा सक्स शी केट्टु नज ee सह हित्ता र् EEE EES SEES काघाघाघघघ गाघाघाघाग)गघगघग)ग्भकगागळघा्भा्ता्ष्गूौ/;/ू7 75९ू7सूसगस7?%५शाूखूघघघघाघूूघ?7गाूग])गकाग/ू्ष][] ऎक7गकउ४उ क शौ ोघूघाघाघघा घूघूघूघूर्व घघॊोघूघ ळा रल टट कॊळ्वदु इति-यागदल्लि पतिप्राधान्य निवक्षॆयिन्द एकनु यॆजमाननॆन्दु निर्देशिसिरुवन्तॆ“मामेकं” एक एन जगत्स्या नी, इत्यादिगळल्लि भगवर्न्सि ९र्देशवू, एक शब्द निर्देशवू हेळल्पट्ट दॆ ऎम्बुद्धु आ निर्वाहान्तर. ई निर्वाहदल्लि ऐतिह्यवॊन्दन्नु ऎम्बॆरुमानै — च्हॊ न्नविडत्ति ले . ऎन्दारभिंसि अनुग्रहिसुत्ता श् आदागि “ऎम्बिरुमानैज्छॊ नृविरति,ले सिरा£िस यैयुर् तॊळ्सिट्टा म्”, भगवन्त नन्नु निर्देशिसिद स्फळगळल्लिल्ला महालक्ष्म्मियन्नू सेरिसि शें ऎन्दु, ‘भगवॆदा हेळिद क अच्छा न्पक्ळ लीले मडैप्सळ्ळियाच्चान् ऎम्ब कॆडाम्बि प्रणतार्तिहरनरद गुरुगळ - सकाशदिन्द केळि ass नञ्जीयरु सङ्ग न आहैयाले-आद्वरिन्द भगवन्तनन्नु हेळिरुव स्लळगळल्लिल्ला लक्ष्मियन्नू हेळिवुदुदागि नित्य पति सान्नि ध्हविरुवुदरिन्द. काम्यप्र धानमान नित्यादि-कामृ सहग प्रधानवागि कॊडु. वुदागि सङ्कल्पिसिरुव अधिकारार्चन रूपदल्लियू. निष्णुसत्मीत्वॆवु स्न ्रतिष्ठि तवागिरुवुदरिन्द लय. भोगार्चनॆगळल्लि प्रवृत्तरागि अनन्य स्रयोजनराद मुमुक्स्पुगळिगॆ काम्यु प्रधानवाद भगव द्रूसदल्लि प्प वृत्तियु एर्पडुवन्तॆ मात त्वादिकारणवाद स्र दक्षिण ण प्रॆणामादि आचारगळिगॆ भाधकविल्ल ई निषयदल्लि भगवच्छास्ट्र वॆम्ब पाञ्चरात्रॆगळल्लि हेळिरुवु नीराद भगवन्तन दिव्य मङ्गळ विग्रहदल्लि अवन ऎदॆयॆल्लिरुव लक्षि कि यॆ लयकूरतटु व्यवहरिसल्पडुत्ता ळॆ, भॆगनॆन्तन तलॆयल्लि किरीट ऎदॆयल्लि लक्ष्मि, कौस्तैभगळु तॊडॆगळ मध्यॆ गरुड इत्यादियरन्नु अर्चिसुवुदु लयार्चनॆ. अवन पार्श्वदल्लिरुव. श्री भूमि नीळॆगळ 1 रु भोगार्चनॆ. आलय समृ द द क्रर्पवागियू काम्य. पुरुषार्थगळिगागियू स्वैतॆन्त्रवागि प्रतिष्ठिसल्प ट्विरुव “तनिक्टोविल्* नाच्छियार्” ऎन्दु. व्यवहरिसॆल्पडुव लक्कि बहय अर्चनादिगळु अधिकारार्चनॆगळु. बय EE, मोकस्रदानगळु. उपायोपेयत्तरूपगळु. अधिकारार्चनॆगळल्लि सरमैकान्तिगळिगॆ अधिकार विल्लदिरुवुदु शास्त्र सिद्ध. अवरुगळु हट् पुरुषार्थगळन्नु रा कूडदाद्दरिन्द अधिकार विल्लवॆम्बुदु तात्पर्य. सव- ९वस्कॆ यल्लियू नेवैत्ववु, स्रसत्तन व्य तत्वक्कॆ शास्त्रप्रसिद्धवागिरुवाग्य अधिकारार्चनॆयल्लि एकॆ इल्ल. इल्लवॆन्दरॆ लक्ष्मिगॆ उपायत वन्नु हेळुवुदु. हेगॆ ऎम्बुदु. चोद्य. हागादरॆ, भगवन्तन काम्य स्न क्रैधानवाद मदन गोपाल्क सन्तान गोपाल रूपगळल्लियू सरमैकान्तिगळिगॆ अनाराध्यश्ववु शास्त प्रसिद्धवाद्दरिन्द,्र भगवन्तनिगू उपायोपेयत्व गळिल्लवॆन्दु. *y श्रीमद्रहस्यत्रयसाके ’ 622 पा त्रमाणिकार्थप्र त गॆ हीतग्रा हित्तं निन्दावहं इप्पडि मध्यस्थ दृ स्रि याले. षा ्र्रमाणिकार्थज्ञ ४5 तोत्त च्लॆ य्दे पत्ति नदु सडा र्ज्यॊयल् 1). “दृढपूरृश्रुतो मूरो फर्माणा. मविशारदः । वृ द्धान पृ च्छ ९ सन्देहानन्धशृ ऎज्रुमिवरृति” ॥
- अन्यथा मन्द बुद्धि निं प्रतिभाति मरात्मनाम् । कतर व्याळदष्टा नां विभ्रा इन्तेन्द्रि य बावा ॥ ऎन्नि र दशै यावत् आह्टॆयाल् सिद्धॊ षाय शब्द वाच्य निमरृत्तिल् 3) “नानयोर्विद्यते सॆरं,” हेळबेकाद प्रसॆङ्गवु ऒदगुत्तॆदॆ. इदु इष्टवल्ल. आद्दरिन्द यॆथाशास्त्र प्रवृति सिवृत्तिगळ व्यवस्थितियु अङ्गीकरिसल्पडबेके विनह कुचोद्य माडबारदॆम्बुदु तात्पर्य. काम्य प्रधान वाद रूपगळल्लि “विष्णुसत्मी” ऎम्ब आकारदिन्द प्रणानु, स्वामिनीत्वानु सन्धानगळिगॆ बाधक विल्ल. अवन्नु माडबहुदु ऎम्बुदु तात्पर्य. हीगॆ ऒप्पदॆ इद्दक्कॆ सुदर्शनयन्त्रादिगळल्लि परिवार कोटियल्लि भगवन्तॆनन्नू निवेशिसिरुवुदरिन्द परावर तत्वगळल्लि व्यत्यासवु उण्टागुत्तदॆ ऎन्दु हेळॆ बेकागुत्तदॆ. आद्दरिन्द कुचोद्य माडदॆ शास्त्रगळु हेळिरुव रीतियल्लि नडॆदु कॊळ्ळुवुदु हित तम. इप्पडि मध्यस्थ दृष्टियाले इत्यादि - हीगॆ मध्यस्थ दृष्टियिन्द प्रामाणिकार्थगळु तोचुवाग पट्रनदु निडादॊगियिल् - तावु हिडिद स इडॆ इद्दक्कॆ अन्दकॆ लक्ष्मिगॆ उपायॆत्त उसेयत्पगळन्नु अङ्गीकरिसदे होदर, 1) दृढपूर्वश्रुतोमूर्जः 2); अन्यथामन्द बुद्धीनां ऎम्ब दशॆयु एर्पडुत्तदॆ. अन्दरॆ मूर्ब्यनु मॊदलु केळि तिळिदिद्दन्ने दृढवागि नम्बि धर्मगळन्नु तिळिदुकॊळ्ळदॆ ज्ञ्यान वृद्ध रल्लि संशयगळन्नु केळि समाधान हॊन्ददॆ इद्दरॆ, कुरुडनु कुरुडिल्लदवन सहायवन्नु सडॆयदॆ ताने स्वतन्त्रवागि नडॆदुकॊण्डु होगि हळ्ळक्कॆ बीळुनन्तॆ, दुस्थितियु एर्पडुत्तदॆ. मेलू मन्द बुद्धि गळागि हिरियरन्नु दूहिसुव दुरात्मॆरिगॆ, कुतर्कनॆम्ब हाविनिन्द कडियल्पट्टु, हुच्चु हिडिद ब इन्द्रियगळॆम्ब कुदुरॆगळु ऎळॆदुकॊण्डु होगुव दारिगॆ होगि निसरीत फलवु उम्बागुत्तिदॆ. अहैयाल् - हीगॆ कुतर्कगळन्नु माडदॆ, सॆत्वस्यरन्नु आश्रयिसि सदुपदेशवन्नु पडॆ युननरु, सिद्धोपाय शब्धवाच्यनिमर्शत्तिल् - यथाप्रमाण सिद्धोपाय शब्दद अर्थ सरामर्शदल्लि i) नानयोर्निद्य तेपरम्,
- भारत कर्ण पर्व 72-64 2) इतिहास च्चय 33-108
- पु.ति.नो. 628 । सिद्धो साय शोधनाधिकारः
- “यथासर्व गतो विष्णु स्थ स्पै नेयं द्विजोत्तम? 5) “आस्का देव्या मनस्त स्स ९ तस्य चास्कां प्रतिस्ठि तम् । तेनेयं सच धर्मा ता महूर्तमसि सेवक I> 6) “वन्यापकावति संश्लॆ सा डेक तत्वनिमोदितौ” टॆ. ऒ ऎस्सि र पडिये एक शेषित्तत्ता लुम्, एकाभिषा त्रयतैयालुम्. परस्प र प्रा नण्का ति शयता षु स्वरूपरूपादिहळिल् निरिन ग अस्वयॆ निशेषत्ता जा, आधि 7) भु ऎन्रुम्पडि सुश्लि न्ट मान निशिस्टृतत्वनु् सिर्किर निलॆ कुलैयाद पडि सविशेषजमान नारायण शब्दवर्, प्रतिपादिक्सि र नडय. अनुसन्धिक्कॆ सत्तस्थर्यु प्राप्तम्. ह वं व सव A रट भा गण्ट
- Pui Fe: विष्णु- Re अस्यादेव्यामनस्तस्मिन्, 6) म्यापकावति संश्लेषात त” ऎम्बन्तॆ एकशेषिप्वदिन्दलू.. एकाभिप्रायतॆयिन्दलू [J सरस्पॆर प्रान स गण्टु. स्वरूप. रूप ( निग्रह )… मॊदलादवुगळल्लि फिरिवट्रि - विशेषविल्लद अन्वय विशेषदिन्दलू , 7) MENT ऎम्बन्तॆ सुश्लिष्ट मास - परस्पर संश्लेषदिन्द कूडिद्द , विशिष्ट तत्ववु - लक्ष्मी विशिष्टनारायण तत्ववु, स्हरूनै, विग्रहक्कॆ विभॆवानतारादि pd सर्व प्रकारवागियू सेरिये. इरुन स्थितियु, कुलैयादपडि भग्नवागद “रीतियल्लि, सनिशेषणमान नारा यण शब्दवङ्ख् ऎ र्रयनुन्त्रद पूर्वोत्तर खण्डगळल्लिरुव लक्ष्मी विशेषणदिन्द, कूडिरुव नारायण शब प्र, प्रतिषादिक्कि रपडिय्यै - श्री विशिष्टवागिये गळ 1 कारनन्नु, अनुसॆन्धि सुन्रदु साप्टिकरादनरिगॆ -प्रास्तैनादद्डु.- ई मेलॆ HE आर्थगळन्न्नु : अन्दक्कॆ- श्रीमानाद सारायणने.: सिद्धोसायॆनॆन्थू, : : भक्षि ‘प्रॆसक्तिगळु-: साध्योपायगळॆन्दू सिद्योषायद प्राधान्यतॆ- साध्योषायद , फलगळे ::: मॊदलादवुगळन्नु , शौरिकारूनदल्लि आचार्यरु pS इळॆ इ सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. TE सचिन नञ्ज चच चाच जम्भ इ ऐ । (डू चा होस अभा इइ 2 [8 NX ऎ. इव इति पट इ ऎरि. 4 जम इत्तु इ £ द 3) ‘“हेबिति र नु ‘प्रना षौ भगवान् ’ हरिः । छल स क् 4 फि न तॊ RY हिसुगि Weg छ ऎद् नाम्दिीी लक्ष्मीर्मॆगेय ‘नानॆयो”” र्दिनैते’ फॆरम् ॥ वष्णुप्रराण (1-8-35) “इ ७ र्र ई PB ऎं 5. ह न नालॆ ट्ट अवि ऎ इष्टद तालि pe खि £ ee ल्लि ऎर का लॆ खा ग इग अरा धारॆ का इ) — ल 3 ओट. म ४ घॆ सन्तुगिळ्ळु, [J UW UY “ईस ह Uo ww WIN ळल्लि OS आय आ… व्र भगवदभिमानितवु स्त्री (। ” १३ pe ई. इलि इ उद हास, अ सि स इल्लि पि गा जा ८ इद् फि ल cI ET g ०५. अवसनवितष्ट दलि नारायणरिब्बरि 10S WERT उत्कृख्टनिति यारू इल्ल इवरुगळे ु श्च ह क सात् ष्ट सॆ छ् ht इरि २ व्य ग् द् मि इ ed 4) नित्य्यवृषाजगण्नाणा विष्णोकिहि ीरनपायिसी-! ye 1 “स्र fia] ey CT इइ इरिसि पाष ला आ डॆ डु इ ग \ A हिगौनौ य 0 डन हशि ४ गि“ ne श्र व) यथासर्वगतो विष्णुः _तथैवेयं द्विजोत्तम (विष्णुपुराण )1-8-17) निज a pa RS, NN, APY > Ue. लि व 4 विष्णुवन्नु या वाग् लू बिडदि इरुव ई लक्ष्मियु जगत्तिगॆ, तायि… अवनन्तॆये नित्य. विष्णु हेगॆ शृ “2 शि घा ) इ Ke ) इ “न 2 ) Ee pS - सर्वगतनो सर्ववाापीरागि विभु स्नरूपने, हागॆये इवळू सर्वव फ्यपियागि विभुस्वरू १पळु. धर्मभू सा 7 सम् - इ वाल ज्ञा नडिन्द.. मात.–विभुस-रूपळु " ऎण्डल- a पा रि से सरॆ इनॆ ऐपि 5 स ल्ल- ‘एष्टापु -यथा-याव स्वभावनो; WE तथा-अदे BBR जगा ©} ल्न rae नि Sea Jap peed इल्ल ps) NT त् ह जॆ कूणिदिदळु बन्दु हेळिरुवुदरिन्द, नर्ज गतित्व्व, अंश ब्रिबश ऎयवमनादिगळु ब्बरिगू समानवॆन्दर्थ, पु. ति. नो. आ श्रीमद्रहॆस्कत्रयसाके 624 सिद्धॊ पाय साप शब्ध ्लियोरर्थॆ निर्मा रजणम्’ समस्त पुरुषार्थासां साधकस्य वयानिधेः । श्रि (मतः पूर्व सिद्ध त्वा त्रिह्नू (पाय मिमुं विदुः 1२७५ भ्र प्र पत्ति प्रैमुखं तद श्रीकार कारणव । तत्तृत्छॆ ठाक्ष सौध्यत्वा ता फर्योषायं निमर्बुधाः । २८ ॥ साथ्योपायोत्त रङ्गेण सिद्धोपायस्य शेषिणः । लीलाप्रवाहः कारुण्य प्रॆवाहेण निरुध्यते ॥ २९॥ तेनैव सर्देलीयॆन्ते सिकता सेतु बन्धवत् । स्वतन्त्रस्यापि सज्शल्फा ल्पास्स्टक्कॆ ज्जरृ निरोध का ॥ ३० 1 समस्त पुरुषार्थानां इत्यादि समस्त पॆरुषार्थगळन्नू साधिसिकॊडुन, हागॆये साधिसि कॊडलु अवश्यवाद दॆयिगॆ निधियाद, श्रीमन्नारायणनु साध्योपायानुषा नक्कॆ मॊदले सिद्धनागिरुवुदरिन्द, अवनन्नु सिदॊ ीपायॆनॆन्दु सम्प्रदायाभिज्ञ रु तिळिदिरुत्तारॆ. भक्ति प्रसत्रिगळु, मत्तु प्र वमुुखं-सपरम्परॆयागि dk कर्नुयोग ज्ञा नयोगादिगळु, तद्वशीकार कारणं- आ श्रियः सतियन्नु वशपडिसिकॊळ्ळलु कारणगळु. आ उपायगळु आयाया न्नु असेक्षिसु वुषर’ कृति साध्यगळु. अवुगळन्नु [शाभष्टायगिरुबु-सरणतरु तिळिदिद्दारॆ. साधोषायोत्त करगळ कारुण्य प्रवाहेण-साध्योपायगळाद भक्ति प्रपत्तिगळिन्द. उत्तरङ्गवाद- अभिवृद्ध करुणा प्रवाहदिन्द, सिद्धोषायस्क शेषिणः_सिद्दोपायनाद. शेषिय, लीला प्रवाहः निरुद्ध ते लीला प्रवाहवु. तडॆयल्वडुत्तदॆ. तेनैव-अ भक्ति प्रपत्तिगळिन्द, सिळतासेतु बन्धवत्-.मुहा प्रवाहवन्नु तडॆयलु कट्टिरुवॆ मरळु सेतुवॆयु प्रवाहदिन्द कॊच्चि होग दन्तॆ, सर्वे - लीलाप्रवाह कार्यगळाद “क्सिपाम्यजस्रॆङ्ग, मानुप्रास्य न कौन्तेय ततो यान्तैधनाङ्गतिं” ऎम्ब असुरयोनिप्रासण्य अधमवाद क्रिमि कीटादिगति प्रासण कारणगळाद सङ्कल्पगळु लीयन्ते-कॊच्चि होगि लयवन्नु हॊन्दुत्तवॆ. स्पतन्त्रस्यासि इत्यादि स्वतन्त्थ नाद
- अस्याूदेव्यामनस्तस्मिन् तस्क चास्कां प्रतिष्ठितम् । तेनेयं सचधर्मात्मा वुपूर्तमहि जीव ति॥ रामायण (5-15-52) ई सीता देविय मनस्सु अवनल्लि लयिसिदॆ. आ रामचन्द्रन मनस्सु इवळल्लि लयिसिदॆ, इदरिन्दागि इवळू आ धर्मात्मनाद रामचन्द्रनू ऒन्दु मुहूर्त कालव- रन्नू जीविसिद्दारॆ.. इदरिन्द परस्पर प्रावण्याति शयवु तिळिसल्पडुत्तदॆ,
- नारायण परम्ब्रह्म शक्तिर्नारायणीचसा । स व्यापकावति संश्लेषात् एकतत्वमिवोदितौ ॥ अहिर्बुध्न (संहितॆ 4-78 नारायणनु परब्रह्मनु. लक्ष्मियय अवन शक्ति. इब्बरूऎल्ला वस्तुगळल्लियू म्मा पिसिरुववरु. परस्फर सुसन्त्लिष्ट 9 pe ६ ( y खॆ दठिन्द, ऒन्दे तत्ववागिरुवन्तॆ हेळल्पडुत्तारॆ. गॆ
- चॆतुश्लोकि 4 625 सिद्धोपाय शोधनाधिकारः प्रसादनस्कॊसपायत्तॆ K शास्त्रीयेइपि फलं प्रति । कर्त त्वा व्यवधानाद्यॆ सस्पिद्कॊ (पाय प्रधानता । ३१ ll स्वतन्त्रन्यास निष्मानां सिद्धॊ ीसाये निभौ स्थितिः । क्षणात्स्वयत्न विरति व्यक्त्यै प्रोक्ता निशेषतः । ३२ ॥ भगवन्तन आ लीला प्रवाह सङ्कल्पगळु अनन कैङ्कर्यक्कॆ तडॆगळु. अवुभक्ति प्रसत्तिगळिन्द निकोधिसल्प डुत्तवॆ. ऎन्दु तात्पर्य. प्रसादनस्कोपायत्वे इत्यादि-प्रसादन-भक्ति प ्रपत्तिगळु; फलवन्नु कुरितु भक्ति प्रसत्तिगळु “ब्रह्मनिदाप्टोतिसरं,” “मामेकं शरणंव्रज ।? अहन्त्वासर्वपापेज्यो मोक्षयिष्यावि ।!” इत्यादि शास्त्रगळल्लि निधिसल्पट्टिद्दरू आ उपायगळु अजेतनगळु, अवक्कॆ मोक्तयिस्यामि” ऎम्ब सङ्कल्पवन्नु माडलु अर्हवाद कर्तृत्वगळिल्ल. व्यवधान ळ्ळवु. आ कर्तृत्वगळु भगवन्तनिन्द उत्पाद्यगळु.. मेलू आ उपायगळु नश्वरगळु. आद्दरिन्द अप्रधानगळु. श्रीमुन्मारायणनाद सिद्धोपांुव नो क्षयिष्यामि? ऎम्ब सङ्कल्पवन्नु ताने माडुवुदरिन्द कर्तैत्वन्यनधानविल्लद वनु. कृर्त्यश्ववॆन्दरॆ कृत्याश्रॆयत्वॆ. भगवन्तने ई कृत्यक्कॆ आश्रय. बेरॊब्बरु. मोक्षयिष्यामि सङ्कल्परूपवाद कर्त) त्वक्कॆ आश्रॆयरागि मध्यॆ सिन्तिल्लवॆन्दर्थ… ई उपायवु पूर्वदल्लिये सिद्धवागिरुवुदरिन्द. सिदोपाय प्रधानतॆ. ईश्वरनु. करण कळेबरगळन्नु कॊट्टु ज्ञानोपदेश माडिसि, द्वयोज्चारण सर्यन्तगळाद ऎल्ला सॆंसारि जीवन उज्जीवन न्यापारगळल्लि स्टा भाविक वाद परम कारण्यदिन्द ताने प्रवर्तिसुत्तानॆ. मोक्षोपायगळिन्द भक्ति प्रसत्तॆ $नुष्मानगळन्नू अवुगळल्लि उद्युक्तराद अधिकारिगळन्नू “यथायं प्रियॆतमः आत्मानं प्रास्फोति तथास्पयमेवन भगवान् प्रॆयशते” ऎम्ब भाष्य श्री सूक्तिय प्रकार, ताने प्रनर्तिसिसुत्तानॆ. आद्दरिन्द मोक्षा नुकूल प ्रियत्काश्रयॆत्वैरूसॆ कर्त्यत्ववु गीतादिगळल्लि हेळिरुवन्तॆ ईश्वरनिगॆ प्रामाणिकनादद्दु. स्वतन्त्रन्यासनिष्ठानां इत्यादि - आङ्गवागि स्रैपतियन्नु अनुष्ठिसि, अङ्गियागि भक्तियन्नू अनुष्ठिसि फलस्रदनन्मागि सिद्धोपायनन्नुु २पेक्षिसुव. भक्तियोग… निष्ठनन्तल्लदॆ, मोक्षार्थवागि स्वतन्त्रनागि प्रस्तियन्नु मात्र अनुष्ठिसि, भक्ति स्थानदल्लि भगवन्तनन्ने निनेशिसुव स्र्रसन्ननिगॆ, सिद्धोसायेविभौस्थि शि; .सिद्धोपायनाद विभुवाद भगवन्तनल्लि स्थितियु एर्पडुत्तदॆ. क्षणात् सिद्धोपायनाद भगवन्तनल्लि शरणागतियन्नु माडि, उपायान्तर-भक्तिस्थानदल्लि अवनन्नु निवे शिसिद मरुक्षणदल्लि अन्दरॆ भक्क्तियोगनिष्कनु आ प्रयाण भक्तियोगवन्नु अनुष्ठिसुव रीतियाद निर्बन्धविल्लदॆ, स्वयत्नि विरतिः_नन्स्स स्रयॆत्स दल्लि विरामवु प्रोक्ता विशेषतः.निशेषवागि हेळल्ब टद. प्रार्थना पुरस्कृतवाद भरन्यासवन्नु माडिद मेलॆ साक्षान्मोकू्रानुकूलवाद भगवदनु ग्रहवु, उपायान्तर निरसेक्षनागि उण्टागुत्तॆदॆ. . त्रियॆःनतियु अकिञ्चनाधिकारि विषयदल्लि, स्वाभाविकवाद सरमकारुण्यातिरेकदिन्द, अन्तिमस्मरण, मूर्थन्यनाडि प्रवेश अर्चिरादि मार्ग गमनादि फलपर्वगळन्नु सकृदनुष्मित प्रसत्तियिन्द उण्टाद अखण्ड प्रसाददिन्द (अनुग्रहदिन्द) ६ श्रीमद्रहॆस्यत्रॆयसाके 626 अतोयॆदर्थंस्वभर स्सिद्दोषाये निनेशितः । तदर्थं शान्तयत्नो सौ सिद्धोषायं प्रतीक्षते 1३३ ॥ प्रपत्तॆर्लक्षणे मन्त्रे विधौवाक्यान्तरेषु च- भाष्यादौ सम्प्रदाये चो-पायॆत्वॆं ब्रह्मणि स्थितम् all>. पूर सिद्धस्क देशादेर्थर्मत्वं यद्विदिष्यते । एवं तत्वनिदः प्राहुर्क्स्ष्नं धर्मं सनातनम् । ३५ ॥ अनुग्रहिसुत्तानॆन्दु सिद्धोपाय निष्कतॆयु विशेषवागि हेळल्पडुत्तदॆ. अतोयुदर्थं- इत्यादि आद कारण सिद्धोपायनाद भगनन्तनल्लि याव प्रयोजनक्कागिभरवु समर्पिसल्पह्टतो अदक्कागि शान्तयत्कोसौ- बेरॆ यान प्रयत्नवन्नू माडदॆ सिद्धोपायनाद भगवन्तनन्नु तन्न रक्षणॆगॆ ऎदुरु नोडुत्तानॆ. प्रपत्त्वेर्लक्षणे मन्त्रे इत्यादि. प्रसत्ति लक्षणनन्नु तिळिसुव, “अनन्यसाध्येस्वाभीष्टे महाविश्ट्चासपूर्वकनु् । तदेकोपायता याञ्चास्र्रसत्तिशृरणागतिः । ऎम्ब श्लोकदल्लि तदेकोपायतायाञ्चा ऎन्दु भगनन्तॆनिगॆ मोक्षक्कॆ उपायत्ववु हेळल्पट्ट दॆ, मन्त्रे - द्वयनुन्त्रदल्लि , “चरणौ शरणं” ऎन्दु भगनन्तनिगे उपायवु हेळल्पट्टिदॆ. “उपाये, गृहॆ, रक्षित्रे शब्मश्यरणनित्ययॆम् ॥ वर्तते साम्प्रतन्त्रेष उपायार्थैकवाचकः ।? ऎन्दु प्रमाण नचनानुसार, शरण शब्दक्कॆ उपाय, मनॆ रक्षक ऎम्ब अर्थगळिवॆ. आदरॆ ई शरणागति (द्वयॆ) मन्त्रदल्लि, शरणशब्द्धक्कॆ उपायवॆन्दे अर्थ. विधौ - चरम श्लोकदल्लि “मामेक्स शरणीव्रुज” ऎन्दु भगवन्तनु तन्नन्ने उपायवागि वरिसुवन्तॆ हेळिरुत्तानॆ. वाक्यान्तरेषुच- “कमल नयन वासदेव विष्णो भवशरणं, फिवासश्शरणं सुहृत्, इत्यादि वाक्यगळल्लियू, भाष्यादाौ - “अनन्योपायत्व श्रवणात्* ऎम्ब भाष्य वाक्यदल्लियॊ आदि पददिन्द “त्वत्भा दारविन्द युगळं शरण महं प्रसद्ये”, (गद्य) ऎन्दू, सम्प्रदायेच - “शरणमाहुं तनदाळडैॆन्दार्वैॆल्लाम्?, “त्वत्छादमूलं शरणं प्रसद्ये” (स्तोत्ररत्सॆ) इत्यादि सम्प्रदाय वचनगळिन्दलू, ब्रह्मणि - विरतिशयोत्यर्षदिन्द कूडिद्द लक्ष्मी विशिष्ट नारायणनल्लि, उपायॆत्वं - उपायान्तर निरपेक्ष रक्षकत्ववु, स्थितम् - सुप्र तिष्कितवु. निरपेक्षोपाय तैवु स्रसत्तिगॆ विशेषवाद वेद्याकारवु. पूर्वसिद्ध सृदेशादेः इत्यादि, कृतिगॆ मॊदले सिद्धनाद, “समॆ «य जेत” ऎन्दु हेळल्पट्ट देशक्कू, आदिसददिन्द “सायञ्जुहोति” ऎन्दु हेळल्पट्ट कालक्कू, हागॆये द व्य क्रियादिगळिगू, धर्मत्त्वं - अलौकिक श्रेयस्साधन रूपवाद धर्मव्त, यद्वदिष्यते- हेगॆ अङ्गीकरिसल्पडुत्तदॆयो, अन्दरॆ “चोदनालक्षणोर्थो धर्म”, ऎम्ब विधि वाक्यदल्लि चेतनकृतिसाध्यवागि बोधितवादुदक्के धर्मत्ववु हेळल्प्बडुवुदरिन्द, कृत्यसाध्यनाद भगवन्तनिगॆ धर्मश्ववु हेळलिक्सिल्ल ऎम्ब आक्षेपक्कॆ समाधानवागि, अलौकिक श्रेयस्साधननॆम्ब लक्षणनन्नु 687 सिद्धोपाय शोधनाधिकारः इस्सिद्कोपायम् रहस्यत्त त्रयत्तिल् प्रफमास्षरादि स्थानज्गळिले अनुसन्धेयवर् ननु मनॆ त्तु स! इ. वतात त्वरुळ्ळानियुमाय् । त्र न्द क वौल्य त्तुम् तरित्तॊ जु म् तनियिरै याय् । इन “वत्त मातालिरज्गु व् “रुनारणने मुन्सि यॆ र्नशरण् मत्तॊ (र् हत्ति श्रि वरिष्ट वरॆ ell ao Il ह ााातानासााकागा इरा हग ाताघााघा /घ शासवाच क काका का पाक कार कघाकारभाशापफ्राभतपरा राजा nd यागमाडुव जीश कालक्रियॆगळिगॆ अलौकिक श्रेयस्साधनत्वरूस धर्मवु अङ्गी ल्प ट्टिरुवन्तॆ, तत्वनिदः - तत्ववित्तुक्कळुु कृष्ण षं धर्मं सनातनं - कृष्ण भगवन्तनन्नु न अनादि सिद्ध च अलौकिक फ्रीयस्टाधन (मोक्ष साधक? स रून धर्मनॆन्दु हेळिद्दारॆ. इदरिन्द जोद नालक्षणत्व रूप धर्मत्ववु. देशकालादिगळिगॆ इरुवन्तॆ, अबाधितवु आद्दरिन्द, सिद्धोपायत्व्चवु भगवन्तनिगॆ मुख्यवागिये उपवन्नवॆन्दु तात्पर्य. सिद्धोषायवु रहस्य मन्त्रगळल्लि प्रतिपादिसल्पडुव स्थल अनॆन्तर ई सिद्धोपायवु रहस्य मन्त्रगळल्लि प्रतिपादिसॆल्सडुव स्थलगळन्नुु इस्सिद्भोसषायं ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्ता, रि. अदागि ई सिद्धोपायवु रहस्यत्रॆयॆगळल्लि निरूपितवु. : अदागि प्रणनदल्लि स्रथॆ्माक्षरदल्लियॊ, नारायण शब गळल्लियॊ “मां? आहॆ ऎम्ब पदगळल्लियू प्र ः अनन्तर ई अधिकारार्थनन्नु ऒन्दु पाशुरदिन्द आचार्यरु सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. मन्नु मनै त्तु र वाय् इत्यादि मस्ति ०-नित्यवाद, अन त्रुरवाय्..“मातापिताभ्राता फिनासॆशृरणं सुहै त” गतिर्नारायणः? इत्यादि श्रुतिगळल्लि i तायि, तम्ब ऒड हुट्टिदवनु चतु यु रक्षक (४.पाय) स्टेहित्त गतिः प्रास्यनु ऎन्दु ऎल्ला. विधवाद बन्धुवागियू, ie मूत्त रुळ्ळा यंवतायं्मरुळ्-आजा नक्कॆ माट्रु-नाशकवाद,्क अरुळा-नयुमाय्-कृपा सागरॆनाय’, सा तन्नि नै मालनैत्तुं. तन्न सङ्कल्पदिन्द सर्वसदार्थगळन्नू तरितश्तोङ्गुम्.- “एत स्यवा स अक्षरस्यॆ प्रशासनेगार्गि, सूर्याचन्द्रमसौ विध न्तौतिष्ठ त” ऎम्ब प्रकारदिन्द जगत्तन्नु थरिसिुनननागि, आदरिन्द प्रशाशितवाद सर्वज्ञत्व सर्वशक्तिन्वगळिन्द कूडि, तनि श्र यां -. अदि तीयॆ. स्वामियागि इन्न मुदत्त मुदाल- इन् -भोग्यवाद अमुदत्तु अव वित समुद्रदल्लि अव तरिसिद्द आमुदाः ९ माडुन्य शिरुनाराणने अमैतस्वरूपॆय राद लक्षि ६यॆ,, पुर-षकारदिन्द, इरङ्गुम्_असि तरिगॆ कृषॆ त्री नितिष्टनारायणने मट्रोर् पट्रश्रि - बेक्कॆ सट्रु-अनलम्बन, उफाय इनि)-इल्लदॆ, वरिप प्रृवर्के « अवनन्ने ऊपायान्तर स्था नदल्लि इरबेकॆन्दु वरण माडुववरिगॆ, मन्नि! यु-सिद्ध नाद वन्शरण्- थवाद उपाय. boi भगनंशने उपायनॆन्दु तात्सर्य. हीगॆ . श्रियॆःनतियाद RN) हूगळुवाग इतॆर इ मात्र ई विषयगळु नारायणने सिद्धोपायवॆन्दु. श्रुतिस्मृृति . सम्प्रदायगळु सम्प्रदायस्थ रिगेक्कॆ. ई क स्पुरिसुदुडेक्कॆ इदु सङ्गतवे स्फुरिसलिल्ल, निम्म ‘संस्क्रदायस्य रिगॆ ऎन्दरॆ निधिदृष्टा न्त प्रदर्शन Morass इ. श्रीमद्रहस्यत्रयसाके 628 निश्रामृद्धिरुपर्युपर्यखि दिवानक्तं बहिर्दर्शन्सै ; रस्मद्देशिक सम्प्रदाय रहितै रद्यापि नालक्षित- । स्वस्राप्तेस्स ऎयुम्मोव साधनतया जोघुष्यमाण शु तौ! सत्तस्थेषु भजेत सन्निधि मसौ शान्तावधि शैेनधिः । ५२ ॥ इति कनितार्विक सिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य श्री मद्देज्कटिनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु, (श्री मद्रहस्यत्रयसारे सिद्धोषाय शोधनाधिकारस्त्र योविंशः. (श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः क सत व वागि, सॆङ्गतवॆन्दु हेळि, अधिकारार्थवन्नुु “विश्राम्यद्विः’ ऎम्ब श्लोकदिन्द सङ्ग्रहिसुत्तारॆ. अदागि, दिवानक्तं - हगलू रात्रियू, यावागलू ऎन्दर्थ उपर्युपरि - मेलॆ मेलॆ निश्राम्यद्धि रफि - विश्रान्ति पडॆयुववरागिद्दरू, बहिर्दर्शनैः - बहिकेव दर्शनं येषान्तैः - हिरण्यनिधिगॆ सदृशवाद सिद्धोपायनु हृदयाकाशदल्लिद्दरू अवनन्नु नोडषै, हॊरगडॆये नोडुत्तिरुववरागि, अस्मद्देशिक सम्प्रदायरहितैः मड्डप्पळ्ळियाच्चान् मूलकवागि बन्द सॆम्प्रदायवॆम्ब सिद्धाञ्जन रहितराद इतररिन्द, अद्यापि - आळ्वार् नाथ यामुन भाष्यकाररुगळिन्द प्रवर्तितवागिद्दरू, इल्लियवरॆगॆ, नालक्षितः -. काणल्पट्वल्ल. आदरिन्द, “तद्यथा हिरण्यनिधिं निहितं अक्षेत्रज्ञा उपर्युपरिसञ्चरन्तो नविन्देयु, एनमेवेमाः सर्वाः प्रजाः, अहरहर्गच्छन्त्यः एतं ब्रह्मलोकं नविन्दन्ति अनृतेन हि प्रत्याढाः” ऎम्ब श्रुति वाक्यवु ज्ञासिसल्पट्टितु. इदर अर्थवेनॆन्दरॆ :- भूमियॊळगॆ इट्टिरुव हणद मूटॆयन्नु कण्णिगॆ अञ्जनादिगळन्नु हाकिकॊण्डु भूमि परीक्षॆ माडदवरु, आ भूनिय मेलॆ नित्यवू सञ्चार माडुत्तिद्दरू नोडलाररु. अदे रीतियल्लि ऎल्ला प्रजॆगळू प्रतिदिनवू सुषुस्ति कालदल्लि भगवन्तन मडियल्लि मलगिद्दु, जागरादि दशॆयॆल्लि ऎदि बन्दरू, आ भगवन्तनन्नु तिळिदुकॊळ्ळलाररु. कारण प्रॆण्यपास रूप कर्म (अन) दिन्द विसरीतवाद दृष्टियुळ्ळवरु. नम्म सम्प्रदायवॆम्ब अञ्जननन्नु कण्णिगॆ हाकिकॊण्डु नोडुवनरिगै आ भगवन्तनु काणिसु त्तानॆन्दु तात्पर्य. इदन्नु स्वष्राप्तेः स्वयनमेवसाधनतया ऎन्दु अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि तन्नन्नु पडॆयलु भगवन्तनु ताने उपायॆभूतनु, ऎन्दु श्रुतौ - “अमृतस्य स सेशुः 1 यॆ_मेवैष वृणुते तेनलभ्यः”, ऎन्दुजोफुष्यमाणः - उद्भोसिसल्पडुव, असौ - सिद्धोपायनाद शान्तावधिः - ऎल्लॆ इल्लद्द शेवधिः - महानिधियन्तिरुव श्रिय;पतियु सत्तस्फेषु . सत्तॆ निष्कराग्रि नम्माचार्यरुगळ सम्प्रदाय निष्कराद, महापुरुषरु, गळल्लि सन्निधिं - सान्फिध्यवन्नु भजेत - हॊन्दुता क ४ कस इसि ‘nO 629 सिज्कोपाय-. शोधनाधिकारः नो ाानानानानतासभावाकाागघाघ-ौ्भ्धा 7%/ घा दाणाणागादालारलालघा घरा कूर काचा को घ् कटक शश च शश क भूमियॊळगिरुव हिरण्यनिधियु सिद्धाञ्जन लेपविल्लदवर कण्णिगॆ काणदन्तॆ, ; नम्म पूर्वा चार्यर सम्प्रदायवॆम्ब अञ्जनविल्लदवरिगॆ श्रियॆः सयादॆ नारायणनु सिद्धोपायॆनॆम्बुदरि तिळियदु ऎन्दु तात्पर्य. जी । सिद्धोषाय शोधनाधिकारक्कॆ “सारचन्द्रिकॆ ऎम्ब वाख्यानवु समाप्त. श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमःजा क्रिय्यै नमः श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते- निगमान्त महाजीशिकाय नमः