११ परिकर-विभागाधिकारः

इयानिं भूतस्सहृदय मवश्यं भवनर्वा दया दिव्याम्भोद् जगदखिलवारमयति । भवध्वंसोद्युक्त भगवति भरन्यासवपुषः । प्रपत्तेरादिष्टः परिकर विशेषु तिमुखिः ॥

म निगमान्त महादेशिकाय नमः

श्रीमद्रहस्यत्रयसारदल्लि परिकरविभागाधिकारक्कॆ सारचन्द्रिका व्याख्या पूर्वाधिकारद आरम्भदल्लि “न्यानविद्यॆयिलिनियुमवनुु अधिकार विशेष मुदलान इरुकुन्दडि’ ऎम्ब “ : ऐलान” ऎं… प्रस्तरवाद परिकरङ्ग विशेषगळन्नु ई अधिकार द, आचार, सार्व रु, “इयान् इत्थम्भूतः” ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ

प्रपत्तिय अङ्गां" स्वरूपगळे, अवुगळ उपकार प्रकारवेनु, अवुगळ अवश्यक, इयत्तॆ मॊदलादवुगळन्नु निरूपिसुव प्रमाणगळल्लि, हेळदे इरुव सर्व धर्म स्वरूपत्यागवे प्रपत्ति, नियतवागि हेळल्पट्ट आनुकूल्य सङ्कल्पाद्यङ्गगळल्लि महाविश्वास मात्रवु नियतवागिद्दरॆ साकु, बाकि अङ्गगळु सम्भावित स्वभावगळ ऒन्दरॆ इद्दरॆ इरबहुदु, ऎम्बिवे मॊदलाद अपार्थ गळन्नु निवारणॆ माडि, “प्रपन्तुंव्रय जीत स्वङ्ग्य; पञ्चभरावृतुं’ इत्यादि प्रमाण गळन्नु अनुसरिसि, अङ्गपञ्चकगळु सन्नि पपकारकगळागि, (ऒन्दु गूडि उपकारगळागि, प्रपत्ति) स्वरूपवन्नु निष्पादनॆ माडुत्तॆवॆ, अदरिन्द आवश्यगळु इत्यादि विषयगळन्नु इल्लि सङ्ग्रहिसिद्दारॆ.

J

दयादिव्याम्भोद्-दयॆगॆ दिव्य समुद्रवाद अन्दरॆ दयॆगॆ वृद्धि हानगळिल्लिदॆ ऎन्दर्थ, अनादि सन्तन्यवाद महापराधशालिगॆ भगवन्तनल्लि शरणागतियु हेगॆ फलवन्नु कॊडुत्तदॆ ऎम्ब शङ्कॆगॆ परिहारवागि, परमदयाळुवाद भगवन्तनल्लि शरणागतियु अवश्य फलिसुत्तदॆ ऎम्बुदु सूचित, जगदखिलमन्तर्यमयति-हीगॆ परम दयाळुवाद्दरिन्द अदक्कॆ अनुगुणवागि चेतनरल्लि अन्तः प्रविष्टनागि अवरुगळन्नु सत्कारगळल्लि प्रवृत्तिसुत्तानॆ. भवध्वंसोद्युक्त जीवनु माडिद यादृच्छिक सुकृतादि मूलवाद विशेष सुकृत परम्परॆगळन्नु व्याजवागिट्टु कॊण्डु, अवन संसार बन्धवन्नु छेदिसलु उद्युक्तनाद भगवति - ज्ञानादि षाड्डु ण्य परि पूर्णनाद भगवन्तनल्लि (ई गुण विशेषगळन्नु हेळुवुदरिन्द प्रपत्तियु अवश्य फलिसुत्तदॆयॆम्बुदुपरिकरविभागाधिकार

297

सूचित) - माडल्पडुव भरन्यासवपुषः भरसमर्पण स्वरूपवाद, प्रपत्तेः - न्यासविद्यॆय, परिकर विशेषः-अङ्ग विशेषगळु, “प्रपत्तेः क्वचिदनम्परापेक्षानविद्य के” ऎम्ब वचनक्कॆ मुन्दॆ हेळल्पडुव ऐदु अङ्गगळु विनह बाकि अपेक्षॆयिल्लवॆन्दर्थ, श्रुतिमुख्य मुमुकुवै शरणमहं प्रपद्यो” इत्यादि श्वेताश्वर श्रुति, लक्ष्मीतन्त्र, अहिर्बुध्यादि संहितॆगळिन्द अयं - ई परिकर विशेषवु, इयान् - इष्टु सङ्ख्यॆयिन्द कूडिदुदु इत्थम्भूतः - ई प्रकारवादद्दु, सकृद्भवनवान्-ऒन्दे सल माडबेकादुदु, अवश्यम्भवनवान्-सम्भविसिदरॆ माडबहुदु, ऎन्दिल्लदॆ अवश्य माडबेकादुदु ऎन्दु आदिष्ट-विहितवादद्दु

1

भरन्यास वपुषः प्रपत्तॆ- ऎम्ब विशेषण विशेष शब्दगळिन्द अनुकूल्य सङ्कल्पुद्यङ्ग पञ्चकगळ आवश्यकतॆयु सूचित परमपददल्लि आसॆयुळ्ळवनु नैभरपन्त भरसमर्पणवन्नु माडु वाग, “समर्थ कारुणिकनाद शरण्यनु नन्न भरवन्नु स्वीकरिसि नन्नन्नु अवरक्षिसुत्तानॆम्ब”, दृढ तरवाद विश्वानवु अवश्यापेक्षितवु आद्दरिन्द महाविश्वासाङ्गवु नियत हीगॆये तन्न रक्षणॆगॆ भगवन्तनन्नु बिट्टरॆ बेर उपायगळिल्ल ऎम्बुदन्नु प्रकाशपडिसदॆ होदरॆ, “बेरॆ मार्गगळल्लि इवन प्रवर्तिसलि प्रपत्तिय सु एकॆ माडबेकु,” ऎन्दु ररण्यनिगॆ १०भिप्रायवण्टागबहुदु; अदु उण्टागदिरलु तनगॆ बेरॆ उपायगळागलि रक्षकरागलि इल्लवॆम्ब कार्वण्यवॆम्ब अङ्गवु अव श्यक. हागॆये गोत्ववरणवन्नु माडदॆ होदरॆ “भोक्तावन्द इवनिगॆ फलापेक्षॆयिल्लदॆ इरुवाग फलवन्नु कॊट्टरॆ पुरुषार्धवागलारदु, कॊट्टरू इवनिगॆ अदरल्लि अनादरवु उण्टा दरॆ दाताविगॆ निर्वेदवु एर्वडुत्तदॆ.” ऎम्ब अभिप्रायदिन्द अनपेक्षितवन्नु भगवन्तनु कॊड वुदिल्ल. आद्दरिन्द गॊष्कृत्ववरणवू आवश्यक हागॆये आनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळन्नु कर्ता माडदॆ होदरॆ, “ननगॆ अननुकूलनिवनु, प्रतिकूल (विरोधि)नागिद्दानॆ” ऎन्दु शरण्यन इवनन्नु रक्षिसबेकागिल्लवॆन्दु उदासीननागुत्तानॆ अद्दरिन्द सिद्धोपायनाद भगवन्त नन्नु वकारमाडिकॊळ्ळलु साद्योपायवाद प्रपत्तियन्नु अनुष्ठिसुवाग ऐदु अङ्गगळू अवश्यापेक्षितगळु, आद्दरिन्द ई ऐदु अङ्गगळू प्रपत्ति-भरन्यासक्कॆ सन्नि पपकारगळु अवश्य ऒन्दुगूडि सहायकगळु ऎन्दर्थ. हागॆये केवल भरन्यासवु मात्र साध्यॆपायवागलारदु, भरवन्नु मात्र समर्पिसिदरॆ अदु कारकारियागलारदु विशिष्टवाद भरसमर्पणवन्नु माड बेकु, ई भरन्यासवु कॆलवडॆगळल्लि आज्ञारूपवागिदॆ कॆलवॆडॆगळल्लि दक्षिण पूर्वकवागिदॆ. कॆल वॆडॆगळल्लि भरस्वीकार प्रार्थनापूर्वकवागिदॆ यजमाननु नृत्यनन्नु आज्ञापिसि कॆलवु वस्तु गळन्नु अवनल्लि निक्षेपमाडि, वस्तु संरक्षणॆ माडबेकॆन्दु निर्बन्धिसुत्तानॆ इल्लि अनुकूल्य सङ्कल्पा द्यङ्गगळ आवश्यकतॆ इल्ल वस्तुगळन्नु रक्षिसदॆ होदरॆ दण्डिसुत्तानॆम्ब भयदिन्द नृत्यनु वस्तु संरक्षणॆ माडुत्तानॆ. कॆलवॆडॆगळल्लि आप्तरिगॆ हणवन्नु कॊट्टु वस्तु संरक्षणॆ माडुवन्तॆ एर्पाडु माडुत्तेवॆ. इल्लियू आनुकूल्य सङ्कल्पा द्यङ्गगळ आवश्यकतॆ इल्ल.

कतॆ इल्ल. ई आज्ञादक्षिणापूर्वक भरनिक्षेपवु प्रपत्नि शब्दार्थवागलारदु. आद्दरिन्द भरवन्नु स्वीकरिसि रक्षिसबेकॆम्ब प्रार्थना पूर्वकवागि माडुव भरन्यासवे प्रपत्ति शब्दार्थ, इदक्कॆ अनुकूल्य सङ्कल्पाद्यङ्गगळ आवश्यकतॆयु अवश्यवॆम्बुदन्नु मेलॆये निरूपिसिदॆ. भगवन्तनल्लि आज्ञादक्षिणापूर्वक भरन्यासक्कॆ अवकाशवे इल्ल, प्रार्थनॆयन्नु माडि भसमर्पण माडदे होदरॆ भरवन्नु अङ्गीकरिसलारनु. भरत्तियु प्रार्थना पूर्वक भरन्यासवादद्दु ऎम्बुदु सिद्धान्त

आद्दरिन्द

298

प्रपत्तिः परिकर निरूपणम्

इक्कु परिकरवावुदु ? आनुकॊल्य सङ्कल्प मुव प्रतिकूलव‌नमुव कारणमुम्, महाविश्वासवुव, गोप्पवरणु

?

श्रुतिमुख्य :ऎम्बुदरिन्द “मोढाटवेद विदुषो वदन्न महामने । आन कॊल्यस्य सङ्कल्प प्रातिवर्जनं । रक्षिष्यतीति विश्वासः गोष्कृत्व वरणन्तथा । आत्मनिक्षेप कार्पण्य षधा शरणागतिः, ऎन्दु भगवच्छास्त्र (अहिर्बुद्ध संहितॆ 37- 8)दल्लि हेळिरुव तान्त्रिक नास विद्यॆय वेदविहितवादद्दु, वैदिकपूअहुदु ऎम्बुदु तात्पय्य “वेदगळल्लि निहितवाद न्यास

यु विद्यॆयु बेरॆ. अदु “पुरुषविद्यॆगॆ अङ्गवादद्दु, तान्त्रिकवाद न्यास विद्यॆयु बेरॆ अन्दु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदुदु,” ऎन्दु हेळुव मातु सरियल्ल वेदगळल्लि हेळिरुव न्यासविद्यॆगू परमाप्त भगवच्चान (पाञ्चरात्र संहितॆगळल्लि हेळिरुव न्यास विद्यॆगू भेदवेनू इल्ल. न्यासा ध्यायदल्लि.

इदमहोपनिषदं देवानां गुह्य मुत्तमम् । तेषान्तुतपसुन्न्यासमतिरिक्कन्तवः श्रुतम् ।

इत्यादि वाक्यगळिन्द “ओमित्यात्मानं युञ्जीत” ऎन्दु श्रुतिविहितवाद आत्मनिक्षेपवे ई भगवा न्यूक्त न्यासविद्यॆयॆम्बुदु, श्रुतिवाक्य प्रत्यभिज्ञापक पूर्वकवागि निरूपिसल्पट्टिदॆ आद्दरिन्द तैत्तिरीय श्रुति विहित न्यास विद्यॆयु परमाप्त भगवच्छास्कोप बृंहितवादद्दु. न्यासविद्या स्वरूपवू ऒन्दे श्रुति मुख्य : ऎन्दु ई ऐदु अङ्गगळु मात्र श्रुत्यभिमतवॆम्बुदु तात्पय्य, वैदिकवाद न्यासविद्यॆयु बेरॆ अदु पुर पविद्यॆगॆ अङ्गवु” ऎम्बुदु पुनश्चद्य, “पुर ष विद्याय मसि चेतरेषां अनावानात्” ऎम्ब ब्रह्मसूत्रभाष्यदल्लि छान्दोग्य श्रुतियल्लि हेळिर व प्ररुष विद्यॆयु दृष्ट फलवन्नु कॊडुव विद्यॆ, तैत्तिरीयदल्लि हेळिरुव न्यासविद्यॆगॆ मोक्षवु फल. - लू तैत्तिरीयदल्लि “तवं ऐदुषः” ऎं इरम्भिसि निरूपिसिरुव पर ष विद्यॆय, पूर्वानु वाक्यदल्लि हेळिरुव न्यास विद्यॆगॆ अर्धरूपवादद्दु. अन्दरॆ आ न्यासविद्यॆयन्नु यागरूपवागि विवरिसिदॆ पूर्वानुवाकदल्लि हेळिरुव, “ब्रह्ममहिमानापोति” ऎम्ब फलवू “तनं विदुषः,” ऎम्ब अनुवाकदल्लियू हेळिरुवुदरिन्द फिक्यदिन्द विद्यॆवन्नु प्रामाणिकरु ऒप्पबेकु आद्दरिन्द वेदविहितवाद न्यास व्ययॊ भगवच्छास्त्रगळल्लि हेळिरुव न्यास विद्यॆयॆ ऒन्दे, बेरॆयिल्लवॆम्बुदु सिद्धान्तवॆम्बुदन्नु श्रुतिमुख्य-श्रुति भगच्छास्त्र सम्प्रदायगळल्लि ऎन्द आचार सार्वभौमरु सूचिसिद्दारॆ

प्रपत्तिगॆ ऐदु अङ्गगळु

अनन्तर प्रपत्ति परिकरगळन्नु क्रमवागि निरूपिसुत्तारॆ इक्कु परिकरमावदु इत्यादि प्रपत्ति विद्यॆगॆ परिकरगळु (अङ्गगळु) यावुवु ऎन्दरॆ, अनुकूल्य सङ्कल्पवू, प्रातिकूल्य वर्जनवू, कार्पण्यवू, महाविश्वासवू, गोप्रवरणवू सेरि ऐदु. आनुकूल्य सङ्कल्प वॆन्दरॆ इन्नु मुन्दॆ निनगॆ अनुकूलनागिरुत्तेनॆम्बुदु ; प्रातिकल्यवर्जनवॆन्दरॆ - प्रतिकूलवागि कुवुदन्नु बिडुवुदु. कार्पण्यवॆन्दरॆ - कृषणभाव - अदागि आकिञ्चनानुसन्धान विश्वासवॆन्दरॆ - भगवन्तनु नम्म प्रार्थनॆयन्नु अङ्गीकरिसि अवक्कॆ रक्षिसुत्तानॆम्बुदु, वरणवॆन्दरॆ, “नीने रक्षकनागिरु” ऎम्ब प्रार्थनॆ

गोत्रत्व

परिकरविभागधिकारक

“पद्विधाशरणागति’ रि प्रमाणस्य तात्परम्

इद्विडल्, (1) “आनुकूल्यस्य सङ्कल्प- प्रतिकूल सवरनम् ।

299-

रक्षिष्य तीति विश्वास आत्मनिक्षेपकार

गोप्पवरणं तथा । पद्विधा शरणागतिः ॥

योगवन्नु माले अङ्गाङ्गि इवल् इन्नदॊनुमे अङ्गि,

इत्यादिहळिल् शॆल्लुहिरषाड्तिं, अप्पा समुच्चयाले याहक्कडुवदन्नु मिडमुनर्,

इतरळ् अङ्गळन्नु मितवु,

(2) “निक्षेपापरपरायोन्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः । सन्न्यासस्याग इत्युक्त स्मरणागतिरित्यपि ॥”

ऎन्निर शकाले न्याय निरपेक्षमाह सिद्दम्,

इन्निडल् (3) “शाश्वतीमम संसिद्धिरियं प्रभवामियत् । पुरुषम्परमुद्दिश्य नमसिद्धिरितोन्यथा ।

इत्यङ्ग मुदितं श्रेष्ठं फलेस्सा तद्विरोधिनी” ॥

प्रपत्तिय अङ्गागि निरूपणॆ, षद्विधा शरणागति ऎम्बुदक्कॆ तात्पय्य,

م

“षद्विधा शरणागतिः” ऎन्दु आरु अङ्गगळन्नु हेळिरुवाग ऐदु अङ्गगळन्नु मात्र हेळिरुवुदु

सरिदॆ ऎन्दर इन्निडल्, आनुकूल्यस्य सङ्कल्प ऎन्दु आरम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ

अदागि

ई प्रकरणदल्लि 1) अनुकूल्यस्य सङ्कल्पः (अहि नं 37-28-29) इत्यादि वाक्यगळल्लि हेळिरुव आरु विधवु, यव, नियम, आसन, प्राणायाम, प्रत्याहार, धारणा, ध्यानगळॆम्ब एळु अ०गगळू, नमाधि ऎम्ब अङ्गियूकॊण्डि अष्टाङ्ग योगवॆन्दु भक्तियोगवन्नु व्यवहरिसुवन्तॆ, प्रपत्ति शास्त्र दल्लियू अङ्गाङ्गिगळन्नु सेरिसि हेळिरुत्तदॆयष्टॆ इवुगळल्लि निक्षेपवॆम्ब इदु ऒन्दे अङ्गि, बेरॆयवु अङ्गगळॆम्बुदन्नु, 2) “निक्षेपापर पायः, (लक्ष्मी तन्त्र 17-74) ऎम्ब श्लोकदल्लि न्याय निवीक्षवागि सिद्ध अदागि, निक्षेप परायवाद न्यासवु ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिदॆ, अदे न्यास, त्याग, शरणागति ऎन्दु हेळल्पट्टिदॆ ऎम्बुदु अर्थ

“न्याय निरपेक्षमाह सिद्धव” ऎम्ब वचनदिन्द, आनुकूल्य सङ्कल्पाद्यङ्गगळिन्द कूडिद न्यासविद्यॆयु बेरॆ, सर्वधर्म स्वरूप त्यागाङ्कवाद शरणागतियु बेर, ऎम्ब कुदृष्टि कल्पनवु, न्यास, शरणागति, निक्षेप इवु पद्याय तब्बगळॆन्दु विवरिसिरुवुदरिन्द प्रतिक्षिप्तवु पञ्चाङ्गदिन्द कूडिद न्यासवे शरणागति ऎम्ब दु सिद्ध. अनुकूल्य सङ्कल्पाद्यङ्ग पञ्चकगळिन्द बेरॆयाद सर्व धर्म स्वरूप त्यागवन्नू सेरिसिदरॆ आरु अङ्गगळागुत्तवॆ

इदु पञ्चाङ्ग संयुतः” ऎम्ब

आ वचनक्कॆ विरोध “सद्विधा शरणागतिः” ऎन्दु आरु अङ्गगळन्नु हेळिदॆयॆल्ला ऎन्दरॆ, अङ्गि यन सेरिसि ई वचनदल्लि हेळिदॆयॆम्बुदु मेलॆये निरूपिसल्पट्टिदॆ, आद्दरिन्द न्यास, निक्षेप, शरणागति ऎम्ब पदगळु परायार्थकद्योतगळु.

अहिर्बुध्यादि संहितॆगळल्लि फलत्यागरूपवाद अङ्गान्तरवु हेळल्पट्टिदॆयल्ला अदू सेरि प्रपत्तिगॆ आरु अङ्गगळु हेळल्पडबेकल्लवॆ ऎन्दरॆ आ अङ्गवु मोक्षार्थवाद शरणागतियल्लि नियतवु. ऎम्बुदन्नु इडल्” ऎन्दारम्भिसि आचारैरु निरूपिसुत्तारॆ अदागि इविषल् - ई

  1. C

300

श्रीमद्र पस्य त्रयसारॆ

ऎ न्न आ हि रु न्यू ई मान फलत्यागरूपाङ्गान्तरव मोक्षार्थमान आत्मनिक्षेपले नियतव.

फलसण्ण कर्तृत्वादि त्याग, करयोगद मुदलाह निवृत्ति भळॆल्ला रुम् वरुयाले, इव्वनुसस्थान मुमुक्षुवुदु सासमर्पण दयिले कत्रव्य.

अज्ञानां निबन्धन प्रयोजनानि - आनुकूल्य सङ्कल्प, प्रातिकूल्यवर्जन

इण्णु परिकरङ्गळानवल् आनुकूल्य सङ्कल्पत्तु कुम् प्रतिकूल्यवर्जनत्तु ळ्ळुव निबन्धनं सत्वशेषियान श्रीयः पतियॆ वृत्त प्रवृत्ति निवृत्ति हळाले आभिमतानुवल्ल नम् पण्णवेणु पडि इवनु कुज्ञान पारार्थ्य ज्ञानम्, 4) इत्ताल् “आनुकूल्य तराभानु विनिवृत्तिरपायतः” ऎन्निर पडिये अपायपरिहार सिद्धव्,

इदरिन्द

प्रवत्ति विषयदल्लि (3) शाश्वतीमन, इत्यादियागि अहिर्बुद संहितॆयल्लि हेळिरुव, मलत्याग रूपवाद अङ्गान्तरवु (ऐदु अङ्गगळिगिन्त बेरॆयादद्दु) मोक्षर्धवागि अनुष्ठिसल्पडुव आत्म निक्षेपदल्लि नियतवादद्दु, अन्दरॆ मोक्षार्थवागि प्रपत्तिगळल्लि अवश्य माडबेकादद्दु,

ब्यानः पञ्चाङ्ग संयुतः ऎम्ब वचनवु प्रवत्ति सामान्यक्कॆ विषय, वप सामान्य ऎम्ब दु ऐश्वय्य कैवल्य मोक्षगळन्नु कुरितु माडुवुदु, ऐश्वय्य, कैवल्यगळन्नु फलदल्लि आसॆयिन्द माडुवुदरिन्द फलत्यागरूपवाद अङ्गवु बरुवुदिल्ल, मोक्षार्ध प्रपत्तियल्लि फलत्यागवु अपेक्षित एकॆन्दरॆ फलसङ्गकर्तत्वादि ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ फल-फलदल्लि आसॆ, सङ्ग-ममत्व-नन्नदु ऎम्बुदु, कर्तत्व - नानु कर्तु ऎम्बुदु, आदिशब्ददिन्द, फलोवायत्व, अन्दरॆ फलक्कॆ ई कर्मवु उपायवॆम्बुदु. तथाच, फलत्याग, सङ्ग (ममत) त्याग, कर्तत्वत्याग, फलोपाय त्वत्याग, इवु इ कर्मयोगवे आदियागि ऎल्ला निवृत्ति धर्मगळल्लिय माडल्पडबेकादवु. आद्दरिन्द ई कर्त त्याग, ममतु त्याग, फलत्याग, फलोपाय त्यागगळु ऎल्ला निवृत्ति धर्मगळल्लियू माडबेकादवु. ई त्यागरूप अनुसन्धानवु फलान्तरगळल्लि आसॆयिल्लदॆ मोक्षदल्ले आसयुळ्ळवनिगॆ स०ग भरसमर्पण दशॆयिले - अङ्गपञ्चक सम्पन्न वाद स्वरूप भर फल समर्पण दल्लि, सङ्कल्पानन्तर सात्त्विक त्यागरूपवागि माडल्पडबेकॆम्बुदु तात्पर

अङ्गगळिगॆ कारणवेनु, प्रयोजनवेनु ऎम्बुदु आनुकॊल्य सङ्कल्प प्रातिकॊल्य वर्जन,

अनन्तर अङ्गगळन्नु अनुष्ठिसलु कारणवन्नु इन्दु परिकरङ्गळान एप्रिल् ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. अदागि इङ्गु - प्रपत्ति परिकरङ्गळान वट्रल् - इत्यादि न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतु, ऎन्दु हेळल्पट्ट ऐदु अङ्गगळल्लि, आनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळिगॆ निबन्धन कारणवेनॆन्दरॆ, सर्वशेषियाद लक्ष्मीपतिगॆ, शास्त्रीय मार्गदल्लि प्रवृत्ति, शास्त्र विहितवल्लाद मार्गदिन्द निवृत्ति हॊन्दुवुदु ऎम्ब रीतियल्लि अभिमतवाद काव्यगळन्नु माडुवन्तॆ इवनिगॆ उण्टाद वरार्थज्ञान भगवन्तनिगॆ शेष भूतनॆम्ब ज्ञान शेष भूतनु शेषिय अभिमतवन्नु माडुवुदू, अनभिमतवन्नु माडदे इरुवुदू, स्वरूपवाद्दरिन्द अनुकूल कैङ्करगळल्लि प्रवृत्तियू निषिद्धगळल्लि निवृत्ति हेळिदॆ, इदरिन्दागि अनुकूल्यतराभ्यान्तु इत्यादि,

  1. अहिर्बुध संहितॆ (52-13, 14) परमापुरुषनल्लि प्रभाववु अन्दरॆ अवनिगॆ तलॆ बागिरुवदु ननगॆ शाश्वतवाद सिद्धि-फल इदु मोक्षार्थ प्रपत्निगॆ श्रेष्टवाद अङ्गॆ फलदल्लि आसॆयिरुवुदु आ अङ्गक्कॆ विरोधि,

  2. 7.4,305,

परिकरविभाधिगाकारु

काल्पण्यम्

कारण्यवावदु ? मुन्सुन्न वाकिञ्चन्यादिहळुडैय अनुसस्थानवादल्, अ याह नन्न गरूहानियाद, कृपाजनक कृपणवृत्तियादलाय, निन्नु शरण्यनु कारुण्यत्थम्भनारमुमाय्, 5) “कानाच्युपायानां विनिवृत्ति रिह्रित" ऎत्तिक पडिये पिन्नु, अनन्यषायत्तुक्कु वुपयुक्तमायिरुक्कुम्.

ई अनुकूलाचरणदिन्दलू प्रतिकूलाचरण वर्जनदिन्दलू अपाय (आज्ञातिलङ्घन) हु * सिद्ध भगवन्तनु स्वामि, नानु अवनिगॆ दासनॆम्ब ज्ञानवे अनुकूलाचरण, निषिद्ध वर्ज‌गळिगॆ* वल - कारण.

ई शीषत्व ज्ञान निबन्धनवाद अनुक लुचरण प्राति कूल्य वर्जनव यल्लियू अवळ पतियल्लियू इरबेकॆम्बुदु श्रियःपतियप्पट्र, ऎम्ब शब्ददिन्द तिळिसल्पडुत्तिदॆ

  1. अन्ततानं र्सष० भावानामिति निश्चयात्

मयिव सर्व भूतप्पनुकूल्य समाचरेत् । तद्भव प्रति कॊल्यञ्च भूतेषु परिवर्जयेत् ॥ चराचराणि भूतानि सर्वाणि भगवद्भवः ।

आतन्नदानुकूल्यं मे कारमितेव निश्चयः ॥

ऎम्ब अहिर्बुध, विष्णु * *

वाक्यगळु इल्लि अभिव्रतगळु सकल जीवराशिगळिगू भगवन्तनू महालक्ष्मियू अन्तरा आद्दरिन्द प्राणिगळन्नु हिंसिनदॆ अवुगळिगॆ अनुकूलवागिरुवुदू लक्ष्मि, नारायणरल्लि आनुक

चरणॆ

कार्पण्य -

अनन्तर कार्वण्यवॆम्ब अङ्गवन्नु निरूपिसुत्तारॆ. कार्पण्य मानदु - कार्पण्यवु क दॆन्दरॆ, हिन्दॆ प्रपत्तियोग्याधिकारदल्लि हेळिद अकिञ्चन्य, अनन्य गतित्वगळ, अनुसन्धान. आ उण्टाद गर्व हानि “त्यागोगर्वस्य कार्पण्यं” गर्ववन्नु बिडुवुदु कार्पण्य वृत्तियु अन्दरॆ बद्धाञ्जलिवुटन्दीनं” ऎम्बन्तॆ तन्न दैन्यवन्नु प्रकाशिसि, कैमुगिदुकॆ पुनः पुनः नमस्करिसुवुदू, दैन्यरूववागि दन्त प्रकटनादिगळू, प्रभाववू कारणण्य सूचकवु. इदु शरण्यन कारुण्यवन्नु हॆच्चिसुत्तदॆ. (5) कार्पनापुपायानां - इत्यादि इदरिन्दागि बेरॆ उपायगळल्लि प्रवर्तिसदॆ इरुवुदू एर्पट्टु, अनन्तरवू अनपायनागिरुवु दक्कॆ उपकारवागुत्तदॆ.

  1. अनुकूतरान्तु ऐनिवृत्तरपादतः ।

  2. कार्षनाप्रपायाना विनिवृत्तिरि हेरिता ।

अनुकूल्य, सङ्कल्पदिन्दलू, इतरवाद प्रतिकूल्कवर्जन सङ्कल्पदिन्दलू, दिन्द विनिवृत्तिय – अन्दरॆ अवन आज्ञॆयन्नु विरदॆ इरुवुदु एर्षडुत्तदॆ. अनुष्ठिसदॆ इरुवुदु हेळल्पट्टितु

(061203) 17-76) अपायदिन्द “भगवदाज्ञाति प

कार्पण्यदिन्द बेरॆ उप

उपायगळन्नु

302

श्रीमद्रहस्यत्रयरे

महाविश्वासस्य स्वरूप प्रयोजनव

महाविश्वासन्, 1) “रक्षिष्यतीति विश्वासादभीष्टोपायकल्पन” ऎन्निरपडिय अणियिडादवनुष्ठान सिद्धरमुना पिन्नु निब्बरक्कॆ कु मुरुप्पायिरुक्कु.

गोस्ट्‌त्ववर्णनम्

स्वरूपानुचित पुरुषार्थ पोले स्वरूपप्राप्तमान अपवर्गमुव पुरुषा र्थमावर् पोदु पुरुषनरिक्क कॊडुक्कवेण्णु हैयाले इष्टु गोप्तत्व वरणमुम पेक्षितम्, नायिरुप्पदॊम् ईप्पुरुषनक्क कॊडादपोदु पुरुर्षाथ डुत्तानाहानिरे.

आयालेयिरे (2) “आप्रार्थितो न गोपायत” ऎन्नुम् (3) “गोप्त वरणं नामस्वाभिप्राय निवेदनं” ऎन्नु कॊल्लुहिरदु,

महाविश्वासद स्वरूप मत्तु प्रयोजन.

यिडाद संशय भगवन्तनु नम्मभर अवनु नम्म भर

अनन्तर महाविश्वासम् ऎन्दारम्भिसि अदर स्वरूप प्रयोजनॆगळन्नु आचाररु निरूपिसु तारॆ. अदागि महाविश्वासवॆम्बुदु (1) रक्षिष्य ति इत्यादि हेळिरुवन्तॆ विल्लद रीतियल्लि शरणागत्यनुष्यन सिद्धिसवुदक्कू, शरणाग त्यनुष्ठानानन्तर, - * स्वीकरिसि रक्षिन.तानॆयो, इल्लवो ऎम्ब सन्देहवु उण्टागदॆ इरुवुदक्कू - न्नु स्वीकरिसि रक्षिसुत्तानॆम्ब निर्भरतॆगू उरुप्पु, कारणवागिरुत्तदॆ.

गळु

बेकु

तवरण

धर्म, अर्ध, काम

स्वरूपानुचितमान इत्यादि स्वरूपक्कॆ उचितवल्लद प्ररषार्धगळु

भगवन्तनु इवुगळन्नु प्रार्थिसदॆ कॊडनु इवुगळन्नु कॊडदॆ इद्दरू तन्न शेषत्व स्वरूपक्कॆ प्राप्तवाद प्ररुषार्धवन्नु भगवन्तनु ताने कॊडबेकल्लवे ऎन्दरॆ, स्वरूपप्राप्तवाद इत्यादि- स्वरूपक्कॆ उचितवाद मोक्षवु पुरुषार्धवागबेकादरॆ, वुरुषनु याचिसिदरेनॆ कॊड आद्दरिन्द गोप्तत्ववरणवू अपेक्षित. इतर प्रयोजनगळु, पुरुषनु याचिसिकॊट्टरेने प्ररुषार्थवागुवन्तॆ मोक्षवन्नू शेषभूतनु याचिसिद नन्तर कॊट्टरेनॆ पुरुषार्धवागुत्तदॆ इदन्नु व्यतिरेक मुखेन नायिरुप्पदॊ ऎन्दारम्भिसि दृढीकरिसुत्तारॆ.

अदागि ऒळ्ळॆय स्तुवन्नू, ई पुरुषनु याचिसिदाग कॊडदे, अवनु याचिसदॆ इरुवाग कॊट्टरॆ वुरुषार्थ न्नु कॊट्टवनागुवुदिल्लवल्लवे आद्दरिन्दले (2)

(2) अप्रार्थितनगॊपायेत्.

प्रार्थिसदॆ इरुवाग रक्षिसबारदु, ऎन्दू (3) गोप्तत्व वरणं नाम, इत्यादि गोप्तत्ववरण नीनॆन्दर ई फलवन्नु कॊट्टु नन्नन्नु कापाडु ऎम्ब स्वाभिप्रायवन्नु तिळिसुवुदु.

1: ल तन्त्र (17-77) ई वाक्यदिन्द नम्मन्नु अवश्य रक्षिसुत्तानॆम्ब महा विश्वास पूर्वक तनगॆ इष्टवाद फलवन्नु कॊडलु भगवन्तने उपायवॆम्बुदु एर्पडुत्तदॆ,

10’ 3). 3. a. dist.

परिकरविभागाधिकार

न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः

इप्पडि इवॆनु इन्निद्यानुष्ठान काल इव्वात्मनिक्षेपत्तुक्कु अविनाभूत स्वभावङ्गळ्,

303

उपयुक्तळायाल्, इवॆ

तत्र त्रिजटाशरणागतिप्रकरणस्थ वास्कोदाहरणं

इव्वरम् पिराट्टि शरणमादप्प वारुळनु सात्त्विक प्रकृतियान त्रिज राक्षसिहळुक्कु चॊल्लुगिर वाक्यलु काणलाम्,

(4) “तदलङ्क्रूरवा” ऎयाले प्रातिकूल्य वर्जनं कॊल्लप्पट्टदु 15) “सान्त्वमेवाभिधीयतां” ऎयाले मनःपूर्वक माहवल्लदु नाक्ष्यवृत्ति

यिल्लामैयाले आनुकूल्य सङ्कल्प माकृष्टवायित्तु.

पञ्चाङ्गगळु प्रपत्तिगॆ अविनाभूत स्वभावगळु :-

इप्पडि इन्नॊन्दु, इत्यादि हीगॆ ई ऐदु अङ्गगळू प्रपत्तिरूप मोक्षार्ध विद्यॆयन्नु अनुष्टिसुव कालदल्लि प्रपत्ति स्वरूप निष्पत्तिगॆ उपयोगवागुवुदरिन्द, इवु आत्मनिक्षेपत्तुक्कु- भरसमर्वणक्कॆ अविनाभूतस्वभावगळु, अन्दरॆ इवुगळु इल्लदॆ भर समर्पणवु सिद्धिसुवुदिल्लवॆन्दर्थ. इवुगळल्लि यावुदादरू ऒन्दु अङ्गवु विकलवादरू अङ्गिस्वरूपवु निष्पादनवागुवुदिल्लवॆन्दर्थ त्रिजटॆ शरणागतियल्लि ई अर्थगळ निरूपणॆ

शरण वरण

ई अङ्गगळु त्रिटिजय शरणागति प्रकरणदल्लि निरूपितवागिवॆयॆन्दु आचाररु इन्वर्थम् पिराट्टय्य ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तार. अदागि इन्वर्थम् - अङ्गियाद आत्मनिक्षेपक्कॆ ई ऐदु अङ्गगळू अविनाभूतगळु - इल्लदॆ इरलारवु ऎम्ब अर्थवन्नु, महालक्ष्मि स्वरूपळाद सीतॆ यन्नु कुरितु

माडलु बन्नि ऎन्दु सात्त्विक स्वरूपॆयाद त्रिजटॆयु राक्षसिगळिगॆ हेळुव वाक्यगळल्लि नोडबहुदु हेगॆन्दरॆ (4) तदलु क्रूरवार्व ऎन्दु प्रातिल्यवर्जनवु हेळल्पट्टितु. सान्त्वमेवाभिधीयताव् ऎन्दु हेळुवुदरिन्द आनुकूल्य सङ्कल्पवु मनःपूर्वोवागुत्तरः,” ऎम्ब न्यायदन्तॆ, मॊदलु मनस्सिनल्लि उदयिसि,

  1. अपर्थितो नगोपायत् इति तत्वार्थनामतिः ।

गोपायका भवेवं गोप्तवरणंस्कृतम् ।

लक्ष्मीतन्त्र (17–72) प्रार्थिसदॆ रक्षिसुवुदिल्लवाद्दरिन्द, नन्नन्नु कापाडु ऎम्ब प्राथनारूप ज्ञानवु

गोप्पपरण.

  1. ल, तन्त्र (17-78] गोप्पवरणवेनॆन्दरॆ तन्न अभिप्रायवन्नु तिळिसुवुदु. अदागि अभीष्ट फलप्रधान माडि नन्नन्नु रक्षिसु ऎम्ब प्रार्धनॆ

  2. तदलङ्क्रूरवाक्कॆ र्वः सान्त्व मेवाभिधीयताम् ।

अभियाचम वैदेहीं एतद्दि ममरोचते कि

. 5-37-42)

नीवु क्रूरवाक्यगळिन्द सीतॆयन्नु हिंसिसुवुदन्नु साकुमाडि, समाधानवाद मातुगळन्नु हेळि सीतॆयन्नु

नावु नम्म रक्षणॆगोस्कर प्रार्थिसोण

इदु ननगॆ रुचिसुत्तदॆ.

30-4

श्रीपुव्रहस्यतयनरे

(1) “राघवाज् भयं घोरं राक्षसानामुपस्थितं” ऎन्नुपोनिर निम्मॆ जॊल्लुगैयाले अधिकारमान आकिञ्चन्यमुव, अदिनुडैय अनुसन्धान मुखत्ताले वगर हान्यादिरूपमाय् -मान कारण्य मुव कॊल्ल, यित्तु.

(2) अलमेषा परित्रातुरि ए महतोभयात्” ऎयालुव, इविवरित्तुकॊट्टु (3) “अलमेवा परित्रातुं राघवाद्राक्षसीगणम् ऎन्नु तिरु वडि अनुवदिक्कॆयालु, पॆरुमाळॊरुत्त नैनिग्रहिक्क पालुम् अवर् शीघ्र या, इवळ रक्षिक्क वल्लवळाकैयाले रक्षि तीति विश्वासम् कॊल्लप्पट्टदु.

नन्तर वा वृत्तियु १०टागुत्तदॆयाद्दरिन्द, आनुकूल्य सङ्कल्पवु अर्धतः सिद्धवायितु

वाओ त्रिजटियु शरणागतियन्न माडोण बन्नि ऎन्दु दक्ष गळिगॆ उपदेरिसुव सन्दभदल्लिये ऐदु अङ्गगळू हेळल्पट्टिर वाग, तदन ष्ठान सह यदल्लि इद्दे इर ऎम्बुदु

भाव

(1) राघवाभयं घोरं इत्यादि श्रीरामनिन्द राक्षसरिगॆ घोरवाद यवु उपस्थित वागिदॆ ऎन्दु हेळुवुदरिन्द पोक्कट्रुनि नि-सीतॆय काल बिद्दु “रणागति माडुवुदु एनह बेर मार्गविल्लवॆम्ब दु सूचित इदरिन्द तम्म अधिकारवाद आकिञ्चन्यवू अदन्नु अनु सन्धान माडु वुदरिन्द उण्टाद गर्व हानि रूववाद कार्पण्यवू हेळल्पट्टितु. (2) अल मेषापरित्रातुं इत्यादि, ई सीरॆयु राक्षसिगळन्नु महाभयदिन्द रक्षिसलु समर्थ ऎन्दु हेळुवुदरिन्दलू, इदन्नु विवरिसिकॊण्डु हन मन्तनु श्रीरामचन्द्रनल्लि विपिस वाग (3) अल राघवादाक्षसीगणं, ई सीतॆयु रामनिन्द ई राक्षसिगळन्नु कापाडलु समर्धॆ, ऎन्दु तिरुवडि हनुव तामिय अनुवाद ना डु व द क ० द ल भगवन्तनु ऒब्बनु माडिद अपराधगळिगोस्कर अवनन्नु निग्रहिसलु नॆनॆदरू, अवन शीघ्रववन्नु होगलाडिसि “किमेत र्दोष कजहजगवु चितैरुपाय्कॆ र्विस्मार स्वजनय सि” एतक्कॆ इष्टु कोप ई लोकदल्लि तन्नमाडदॆ इरुववरु यारिद्दारम्ब रीतियाद उपाय गळिन्द अवन कोप इन्नु होगलाडिसि तन्न वरन्नागि माडुत्ताळॆन्दर्ध. हीगॆ रक्षिसलु समर्धॆयागिरुवुदरिन्द, रक्षिसुत्ताळॆम्ब विश्वासवु हेळल्पट्टितु श्रीरामचन्द्रन कोपक्कॆ व न्दॆ यारूल्ललागदिद्दरू, ऒब्बनन्नु अवनु निग्रहिसलु नॆनॆदरू, “तुन्नशक्तायुधिरामवय्यं’ ऎन्दु रामनिन्द वधिसल्प ड, ववनन्नु रक्षिसलु यारू समर्थरागलाररु ऎन्दु हेळिद्दरू सीतॆयु तन्नवल्लभ्यदिन्द { भर्ति तामसिय चध्वं ाक्षः किंविवक्षया ।

E

राघ ऎ भयं घोरं राक्षसनामुपस्थितम् ।

(do 5-27-44)

ऒळ्ळॆ राक्षसिगळ सीरॆयन्नु हॆदरिसि हिंसिसिद्दरू बाधकविल्ल, अवळल्लि क्षमापणॆयन्नु केळिकॊळ्ळि, इदन्नु मडचि इडदे ऎम्ब विवक्षॆबेड ” श्रीरामचन्द्रनिन्द राक्षसरिगॆ घोरवाद भयवु बन्दु निन्तिदॆ-इदु आरञ्चा रन्नग तिवन्नु तिळिसुत्तदॆ

  1. ‘प्रणिपात प्रसन्नाहि मैथिलि जनकात्म ।

आवा परित्रातु राक्षसॆ महतोभयात् ॥

(05-27-46)

ऎलै राक्षसिगळे जनकर मगळाद मैथिलियु नावु माडुव शरणागतियिन्द प्रसन्नळागुत्ताळॆ, इवळु नम्मन्नु दॊड्डडाड भयदिन्द रक्षिसलु समर्थळु इदरिन्द महाविश्वासवु तिळिसल्पडुत्तदॆ

39 अमेथा परित्राशुं राघवाद्राक्षसीगणम् ।

सीतॆयु श्रीरामचन्द्रनिन्द राक्षसिगळ समूहवन्नु शिक्षिसलु समर्थ,

(ʊ#5A 5.27-88)

परिकरविभागाधिकार

305

(1) * अभिया चाम देहमेतद्धि मम रोचते । र्भामपि याच राक्षस्यः किं विवक्षया” ऎन्नॆयाले गोप्तत्ववरणं शल्लित्तायित्तु,

इद्दॆ इवॆ इन्नु क्कु अयान वात्मनिक्षेप (१) “प्रणिपातप्रसन्नाहि मैथिली जनकात्मजा”, ऎन्नु प्रसाद कारण विशेष : ई `हिर प्रणिपात शब्दत्ताले विवक्षित मायित्तु. अहैयाल् (” “न्यासः पञ्चाङ्ग सायुतः” ऎन्निर शास्त्रार्थमिज पूर्णम्‌, इप्पडि उपदेशिक्कॆ राक्षसिगळु विलक्काद मट्टि पत्ता शाकप्पिराट्टि तन्नात्सल्या तिशयत्ताले (१) “भवेयं शरणंहिवः” ऎनरुळिच्छॆ पाळ्,

इप्पाशुरव

सहृदयनाय फलपरस्तमान पडिय

अवनन्नु समाधानगॊळिसि रक्षिसुत्ताळॆम्ब महाविद्यासवु इ, सूचिर अन्तर (1) अभिया चमनैदेहीं, इत्यादि हेळुवुदरिन्द गोवरण हेळल्पट्टितु हीगॆ ऐदु अङ्गगळू रूपितवागिदॆ अनन्तर अङ्गियाद आत्म निक्षेपवन्नु इन्नॊन्दुु अङ्गियान ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. दागि हिन्दॆ विवरिसिद ई ऐदु अङ्गगळिगू आ ०गियाद आत्मनिक्षेपवु (3) प्रणि प्रत प्रसन्नाहि इत्यादि वाक्यदिन्द हेळल्पट्टिदॆ. प्रणिपात इब्बवु कायिकवाद प्रणामवन्नु तिळिसिदरू, इल्लि प्रसाद करण विशेष-भगवन्तन अनुग्रह विषवन्नु तिळिसुवुद रिन्द ई प्रणिपार शब्दक्कॆ आत्म निक्षेपवु (रक्षा भरसमर्पणवु) विरक्षित इद. मुन्दॆ “भय शरणंवः” ऎम्ब सीय भरकार व्याज्यदिन्दलू सिद्ध

दण्डव

आयाल् इत्यादि- ई ऐदु अङ्गगळु अङ्गिय तात्प वृत्तु इल्लि सूचितवाद्दरिन्द, न्यासः पञ्चाङ्ग संयुतः (ल तन्त्र 17-79) ऎम्ब शास्त्रार्थवु परिपूर्णवागि निरूपिसल्पट्टिदॆ

अदन्नु

इप्पडि उपदेशिक इत्यादि-हीग त्रिजटॆय उपदेश माडिदरू राक्षसिगळु शरणागति माडलिल्लवल्ल, अवरिगू सेरि सीरॆयु “भवेयं शरणंवः” ऎन्दु “निमगॆल्ला रक्षणॆयागु तेनॆन्द ” हेळिदुदु सरिये, ऎन्दरॆ विवरिसुत्तारॆ हीगॆ त्रिजटॆयु उवदेश मडलु, विलक्काद मट्ट पाशाह-त्रिजटॆयु तनगू राक्षसिगळू सेरि शरणागतियन्नु माडल, राक्षसिगळु निषेधिसदॆ इद्दुदन्नॆ, “प्रतिषिद्ध मनुव तं” “निषेधिसल्पडदॆ इद्दरॆ अङ्गीकृतवु” ऎम्ब न्यायवन्नवलम्बिसि, सीतादेवियु तन्न वात्सल्युतिशयदिन्द, “भवेयं शरणंहिव” निमगॆल्ला रक्षणॆयागुत्तीनॆन्दु कृपॆ माडिदळु. इदरिन्द स्वाचारनु तन्न शिष्यनिगॆ केवल कृपॆयिन्द माडुव शरणागतियु फलिसुत्तदॆ ऎम्बुदु द्योतित, ऒळळवॊवर् ऎमरॆन्न इत्यन्दवरुं कावलम ऎम्ब अड्डॆक्कलप्पत्तु पाशुरदल्लि ई अंशवु हेल्पट्टिदॆ ई त्रिजटा शरणागतियु फल पठ्यन्त वायितॆम्बुदन्नु इप्पाशुरम् सहृदयवाय्, इत्यादि अनुग्रहिसुत्तारॆ. इप्पाशुरम् भरस्वीकार प्रतिपादकवाद, “भवेयं शरणंहिवः” ऎम्ब वचनवु, राक्षसिगळ रक्षणा रूपफल सीतय हत्तिर नावु अभयवन्नु प्रार्थिसोण इदु ननगॆ प्रियवागि तोरुत्तदॆ. 2) भर्तिताहुपि - इत्यादि रामा, (5-27-44) नीवु सीतॆयन्नु बॆदरिसि हॆदरिसिद्दरू बाधकविल्ल. अदळन्नु भय रक्षणॆगोस्कर याचिसिदॆ, सीरॆयु रक्षिसुत्ताळो इल्लवो ऎम्ब सन्देहवु बेड.

نگرید

5.5-27 43

  1. 8 15-7-46) जनक राजन मगळाद सीतॆ सत्कुलु प्रसूत, भर्म बुद्दियुळ्ळवळु मिथिलानगरदल्लि हुट्टिदवळु देशमाहात्मवु ‘जनतोहवैदेहः” ऎम्ब श्रुति प्रसिद्धवागिदॆ. अन्धह जनकन मगळु ‘हि’ शब्ददिन्द इवळु स्वभावतः महाकरुशालिनि नावु अवळ कालिनल्लि बिद्दु शरणागति हॊन्दिदरॆ प्रसन्नळागि, अवश रक्षिसुत्ताळॆ.

306

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे

(१) “मातमैथिलिराक्षसीय तथैवाद्रापराधाया ।

रक्षन्त्या पवनात्मजाल्लघुतर रामस्य गोष्ठिकृत !”

ऎन्नभियुक्त‌ बॆळॆयिट्टार् हळ्.

आत्मभरसमरणे आत्मीया अन्तरू ता

इडल् त्रिजटॆयुडैय आत्मात्मीय भरसमरणत्तिले अवर्‌गळुक्कु पिरवि तुवक्काले नम्मवर्‌गळन्नु कट्टम् पिरक्कुव राक्षसिहळु

अस्ततैहळ्,

फलवन्नु कॊट्टितु ऎम्बुदन्नु 1) मात मैथिलि इत्यादियागि पराशर भट्टरु (अभियुक्तरु) प्रकाशपडिसि द्दारॆ.

हागादरॆ “नम्मन्नु कापाडु” ऎम्ब उक्तियू इल्लद राक्षसिगळन्नु अवरुगळु तडॆयदॆ इद्दुदन्नु वाज्यवागिट्टुकॊण्डु सीतॆयु कापाडिदळॆन्दरॆ शरणागतियु बेकिल्लवॆम्ब दु ज्योति तवागुवुदिल्लवे ऎन्दरॆ, अदक्कॆ समाधानवन्नु इडल् जयुडैय ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि ई प्रकरणदल्लि त्रिजटॆयु माडिद आत्मातीय भरनमप-णदल्लि, अवळिगॆ जन्म सम्बन्धिगळाद्दरिन्द, नम्मवरॆन्दु अभिमानिसल्पट्ट राक्षसिगळू सेरिकॊण्डिद्दारॆ ई प्रकरणदल्लि त्रिजटियु उपदेशिसिद प्रकार शरणागति माडिदळॆम्ब वाक्यगळु श्री मद्रामयण दल्लि स्पष्टवागि कण्डुबारदे इद्दरू, त्रिजटॆयु “वन, पूर्वोवाग तरः मॊदलु मनस्सिनल्लि तोरिदन्नु नन्तर वाचा हेळुत्तारॆम्ब न्यायवन्नु वलम्बिसि, “प्रणिपातप्रसन्नाहि” ऎम्ब वच नवु अवळ बायिन्द हॊरटितु अदर प्रकार अवळु सीतॆयल्लि शरणागति माडिदळॆम्बुदु ऊह्य एकॆन्दरॆ, सीतॆयु “भवेयं शरणं शिवः” “व गू नानु रक्षकळागुत्तेनॆ” ऎन्दु अभय प्रदान माडिद्दरिन्द ई अंशवु काल्यात् कारणानुमानदिन्द सिद्द.

हागादरॆ शरणागतिगॆ उत्तर कालदल्लियू राक्षसिगळु सीतॆयन्नु हिंसिसुत्तिद्दरल्ला, अवरिगॆ हेगॆ रक्षणॆयु लभिसितु, ऎन्दर हनुमन्तनु राम विजयवन्नु सीतॆगॆ अरिकॆमाडि, अदक्कॆ पारितोषकवागि, ई राक्षसिगळन्नु कॊल्लबेकॆन्दु प्रार्थिसिदनु. आ राक्षसिगळिगॆ महश्चयवु उण्टायितु नन्तर रक्षणॆयु एर्पट्टितु इल्लि राजपुत्रापराध न्यायदन्तॆ, अवरिगॆ भयो त्पादक रूपवाद दण्डनॆयु विधिसल्पट्टु नन्तर रक्षॆयु एर्पट्टिताद्दरिन्द शास्त्रार्थक्कॆ लोपविल्ल. राक्षसिगळिगॆ निर्हेतुकवाद रक्षॆयु एर्पट्टितल्लवॆ ऎम्बुदु पुनश्चद्य. इदक्कॆ समाधानवन्नु आचाररे, “विलक्कामैये पट्राशाह” ऎन्दु हेळुत्तारॆ. अवरुगळु तमगोस्कर त्रिजटॆयु शरणागति माडिद्दन्नु तडॆयल्लिल्ल. इदे अवर रक्षणॆगॆ व्याज, आद्दरिन्द अवर रक्षणॆयू व्याज साक्षेपवादद्दु. निर्देतुकवल्लवॆम्बुदु ई प्रकरणदल्लि सूचित

  1. काकन्तञ्च विभीषणं शरणमित्तु क्ति क्षमॆ रक्ष

  • इनस्सान्द्र महागसस्सुखयतु कान्तिस्तवाकक । ऎम्बुदु उत्तरार्थ

श्री गुणरत्नकोश-50

ऎळ्ळ ताये ! मैधिलि ! अशोकवनदल्लिद्द राक्षसिगळु हिन्दिनन्तॆये मुन्दॆयू आद्रापराधिगळागिद्दरू, शरणागतिरॆन्दु अवरुगळन्नु हिंसिसिकॊल्लबेकॆन्दु अभिप्रायपट्ट हनुमन्तनिन्द नीनु अवरन्नु कापाडिद श्रीराम चन्द्रनु काकासुरनन्नू, विभीषणनन्नू, “शरणु"ऎन्दु हेळिद मेलॆ रक्षिसिदनु. इदरिन्द श्रीरामचन्द्रनिगिं निन्न दयॆयु अधिक, रामचन्द्रन गोष्ठियु अनादर विषयक्कॆ पात्रवायितु निन्न आकस्मिकवाद - दयॆयु निबिडवाद महापराधगळन्नु माडुव नम्मन्नु कापाडलि,परिकरविभागाधिकार

अप्पडिये श्रीविभिषनावानोडु कूडवन्न नालुराक्षसरु अवरु उपायत्तिले अतर्

श्री विभीषण शरणागत् अण्णा जतॆ प्रदरन

307

अज्जुत्त वभयप्रदान प्रकरणत्तिलु मिव्वा वर मक्कलाम् ऎण्णॆनेऎन्निल् प्रतिकूल्यतिले व्यवस्थितनान रावणनुक्कु कूड (१) “प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली” (२) सीतां च रामाय निवेद्य देवीं वसीम राजन्निह वीतशोकाः” ऎन्नु हितम् शॆल्लुगैयाले अनुकूल्यसं तोत्तित्तु इन्न हितवचनं पिपद तनुक्कु पाल् कैक्कु माले यवनुक्कु उद्वेगहेतुवायित्तु ;

(३) “त्यान्तुधिकुलपांसनं” ऎन्नुधिक्कारम् हण्णिन पिन्नु, इनिइवनु क्कु उपदेशिक्कवु

त्रिजटॆय आत्मात्मीय भरनमर्वणदल्लि राक्षसिगळु अन्तर्भूतगळागि रक्षणवन्नु पडॆद रीतियल्लि विभीषणन जतॆयल्लि बन्द नाल्कु राक्षसरू विभीषणनु अनुष्ठिसिद उपायदल्लि अन्त र्भूतरादरॆन्दु अप्पडिये श्री विभीषणावानॊडु ऎन्दु आरम्भिसि आचाररु अनुग्रहि सुत्तारॆ. अदागि श्रीविभीषणावान् जतॆयल्लि, “उत्पपातगदावाणिः चतुर्भः सह राक्षस्य : । (राम, यद्धकाण्ड) ऎम्बन्तॆ बन्द नाल्कु राक्षसरुगळू, विश्लेषणावान् अनुष्ठिसिद उपाय दल्लि सेरिदवरु, ई प्रकरणदल्लि “सर्वलोक शरण्याय राघवाय महात्मने 1 निवेदयतमां क्षिप्रं विश्लेषण मुवतम् ऎन्दु विभीषणनु “मां” ऎन्दु तनगागि शरणागति माडिरुवुदु स्पष्टवागिदॆ, नाल्कु राक्षसरुगळिगू सेरिसि शरणागति माडिरुवुदु स्पष्टवागिल्लवल्ल, ऎन्दु केळिदरॆ “मां” ऎम्ब वचनवु तन्न अनुबन्धिगळन्नू सेरिसिकॊण्डद्दागि तिळियबेक, अवरुगळिगू रक्षणॆयु दॊरॆतद्दरिन्द श्री विभीषणर बुद्धिस्टवाद अवर अनुबन्धिगळ रक्षणा प्रार्थनॆय, “निवेदयतनां” ऎम्बल्लि विभीषण रक्षणॆ जतॆगॆ सेरिकॊण्डिदॆ ऎम्बुदु भाव

विभीषण शरणागति विचार

एकॆन्दरॆ

अनन्तर बुद्धिन्नवाद विभीषण शरणागति प्रकरणदल्लियू ई अङ्गाङ्गिगळन्नु अङ्गुट अदागि अङ्गुट्र श्रीविभी अभयप्रदान प्रकरणत्तिलु, ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ षहामान्‌रवरिगॆ अभय प्रधान माडिद प्रकरणदल्लियू ई अङ्गागिगळन्नु निरूपिसबहुदु, ऎङ्गनेयॆन्निल् - हेगॆन्दरॆ प्रातिकूल्यत्तिल् इत्यादि प्रतिकूलाचरणॆयल्लि व्यवस्थितनाद रावण निगू 1) प्रदीयुतान्दाशरथाय इत्यादियागि “दशरथन पुत्रनाद रामचन्द्रनिगॆ मैथिलि यन्नु समर्पिसु, 2) सीताञ्चरामाय इत्यादि सीतॆयन्नु श्री रामचन्द्रनिगॆ समर्पिसि नावु क्षेमदिन्दिरोण,” ऎन्दु श्री विभीषणनु हितवन्नु हेळुवुदरिन्द, आनुकूल्य सङ्कल्पवॆम्ब अङ्गवु तिळिसल्पट्टितु. इन्द हितवचनम् ई हितवचनवु पित्तदिन्द कूडिदवनिगॆ हालु कहियागु वन्तॆ; रावणनिगॆ उद्वेगक्कॆ कारणवायितु. आदरिन्दागि 3) त्वान्तुधिकुलपांसनम्, ऎन्द 4. 1) पुराशरत्तूर्यमरीचिसन्नि भान् नवान् सुपुङ्खान् सुदृढान् नृपातजः !

सृजत्यमोघान् विशिखान् जायते प्रदीयतां दाशरथायमैथिली #

2), 3),.. ant.

308

श्रीमहस्यत्रय सारे

माहादु; इवनॊडु अनुबन्धित विभूतिहळुमाहादु; इवनिरुद्ध निडत्तिलिरुक्कवु माहादु; ऎन्नरुदियिट्टु ४,“त्यापुत्रांशदरांश” ५) परित्यक्तामया लङ्कामि त्राणिच धनानिज’ ऎन्दिर स्ववाक्यन् पडिये यु तुवक्कत्तु प्लोरुगैयाले प्राति कॊल्य वरनाजिसन्धितोत्तित्तु,

र्ता णनु धिक्कारवन्नु माडिद नन्तर, इन्नु मेलॆ इवनिगॆ उपबेरिसकूडद इवन सम्बन्ध पट्ट ऐश्वरादिगळ कूडदु इवनु इरुव ऊरिनल्लि इरलू कूडदु, ऎन्दु तीर्मान माडि 4) त्यापुत्रांश्च 5) परित्यक्ता मयालङ्का इत्यादि विभीषणनु ताने हेळिद मातु गळ प्रकार रावणन राज्यवाद लङ्कॆ, पुत्रदादिगळ विषयदल्लि रार्दनिन्द लब्धवाद ऐश्व दिगळु (आदि शब्दार्थ) सम्बन्धवन्नु बिट्टु बन्दद्दरिन्द प्राति कूल्य वर्जनगळल्लि अल्लि सन्धियु प्रश वु. रामनिगॆ विरोधवाद रावण मत्तुअवन राज्य सम्बन्धवॆल्लवन्नू बिट्ट बन्दिद्दरिन्द प्रातिकूल्य वर्जनवु ज्योति,

A

  1. जकोपरि सुविधर्मनाशन ‘जस्वधर्म ( कीर्तिवर्धनम् ।

प्रसिद जीवनन बान्धवाः मर्म इदीया दातराय मैथिलि । 111) यावन्न लङ्कां समदन्ति वदुवा; वर्दत मा 1

दंष्ट्रायुधा शैव नखायुभाश्च प्रदीयतां दाशरधाय मै ल् । 1v) यावन्न गृच्छन्ति शिरांसिबाण रामरीता राक्षस पुङ्गवचम् ।

वपदा नाय समान वेगाः प्रदीयतां दाशरथाय मैथिलि ।

M

11 caso 6-9-22 11), 6-9-23, 1) CAR 6-14-3 IV)

  1. राम, 6-14-4 श्री रामचन्द्रन तीक्ष्मवाद बाणगळु निन्नन्न मॊल्ललुबिडल्प डुवुदक्कॆ मॊदलु सीतॆयन्नु रामचन्द्रनल्लि समर्पिस सुखदन्नू धर्मवन्नू नाशमाडुव कोपवन्नु बिडु सन्तोषवन्नू, कीर्तियन्नू हॆच्चिसुव धर्मद कैगॆ ळ्ळुववनागु, पुत्र बन्धुगळॊडनॆ सुखवागिरलु प्रसन्ननागु, सीतॆयन्नु रामचन्द्रनल्लि नमर्षिसु, पद त दन्तॆ इरुव वानररु नख दंष्ट्रायुधरागि लङ्कॆयन्नु मुत्तुवुदक्कॆ मॊदलु सीतॆयन्नु रामचन्द्रनल्लि नर्मसु रामनिन्द बिडल्पट्ट बाणगळु वज्रायुधक्कॆसम वायुवेगदिन्द कूडिवॆ अवु राक्षस श्रेष्ठर तलॆगळन्नु कत्तरिसुवुदक्कॆ मुञ्चॆये श्री रामचन्द्रनिगॆ सीतॆयन्नु समर्पिसु,

2), धनानि रत्नानि विभूषणनि वासांसि दिव्यानि मंश्च चित्रान् । सीतां औरामाय निदे देवीं वसेमराजगृह वीत शोकाः ।

Oda, (6-15-14) रामा,

रत्नगळनू

ऎलै राजने ! नीनु माडिद आपराधवन्नु श्री रामचन्द्रनु क्षमिसबेकादरॆ, बहळ धनवन्नू भूषणगळन्नू, दिव्यवाद वस्त्रगळन्नू, मणिगळन्नू जतॆगॆ ऎत्तिकॊण्डु होगि सीतादेवियन्नु श्री रामचन्द्र नल्लि समर्पिसि नावु निश्चिन्तरागि बाळोण,

  1. अन्यवल विधम्ब्रूयात् वाक्यमेत शाचर ।

आस्मिस् मुहूर्तेनभवेत् त्वान्तु धक्कुलपांसनम् ।

ca.3o. (6-16-15)

ऎलै निशाचरने (विभीषणन) बेरॆ यारादरू ई रीतियल्लि मेलॆ हेळिद रीतियल्लि हेळिद्दरॆ, ई क्षणद

अवनु बदकिरलारनु कॊन्दु बिडुत्तिद्द ऎन्दर्थ आदरॆ कुलवन्नु नाशमाडुव निनगॆ धिक्कार

नीनु ननगॆ तम्मनाद्दरिंव निन्नन्नु कॊल्ललिल्ल ऎन्दु भाव

  1. सोहं परुषितन, दासवाsवमानितः ।

त्या पत्रांश्च दारांश्च राघवं शरणं गतः कि

रम् (6-17-14)पु, ६, मे

परिकरविभागाधिकार-

309

(१) “रावनामदुवृत्त” ऎन्नु तुडगि सर जित्तान रावणनॊट्ट

सत्व विरोधत्तालॆ ताम् फोक्कत्तु निक्किर निम्मॆ चॊल्लुयालुम्, पिन्नु “अनुजो रावणस्याहं तेनचास्कृवमानितः । भवन्तं सत्वभूतानां शरण्यं शरणङ्गतः,” ऎ यालुव, कारं कॊल्लप्पट्टदु.

(४) अञ्जादेवन्नु किट्टि (१) “सत्वलोक शरण्याय राघवाय महात्मने”

अनन्तर कार्पण्यद्योतक वचनगळन्नु “1) रावणोनाम दुर्व” ऎन्दारम्भिसि तिळिसु तारॆ

अदागि रावणनु कॆट्टनडॆतयुळ्ळवनु, इत्यादि आरम्भसि, दिक्षालकरे आदियागि ऎल्लरन्नू जयिसिद राणि नॊडनॆ विरोधवु एर्वट्टिद्दरिन्द तनगॆ गत्यन्तर्रल्लद अवस्थॆयु उण्टायितु. ऎन्दु विश्लेषणनु हेळुवुदरिन्दलू, अनन्तरवू 2) अनुजोरावणस्याहं इत्यादि रावणन तम्म नानु अवनिन्द अव तानिसल्पट्टॆनु, सर्वभूलगळिगू रक्षकनाद निन्नन्नु मरणहॊन्दिद्देनॆ, ऎन्दु हेळुवुदरिन्दलू इर्पण्यवॆम्ब अङ्गवु हेळल्पट्टितु अञ्जादेवन्दु किट्ट अनन्तर रामनु आङ्गीकरिसुत्तानॆयो इल्लवो अवन परिवारगळु हिंसिसुत्तारो एनो, ऎम्ब संय मत्तु हॆदरिकॆ इल्लदॆ धैरवागि श्री रामनल्लिगॆ बन्दु, 3) सर्वलोक शरण्याय इत्यादि सर्वलोकक्कू रक्षक नाद, शरणागत रक्षण दीक्षितनाद रघुकुलदल्लि अवतरिसिद, परमोदार स्वभावनु रामचन्द नॆन्दु सम्बोधनॆ माडुवुदरिन्द तनगॆ रक्षॆयु लभिसुत्तदॆ, ऎम्ब महा विश्वासवु 4) विभी ष महाप्राज्ञ

कॆ ऎम्ब महाप्राज्ञतॆय कारणदिन्द हेळल्पट्टितु. प्राज्ञतॆयन्नु महत्

रावणनिगॆ बुद्दिवादवन्नु हेळिद नानु अदनिन्द करिणवाद मातुगळन्नाडल्पट्टु, सेवकन हागॆ अवमान माडल्पट्टॆनु आद्दरिन्द अवनन्नू अवन राज्यवन्नू अवन सम्बन्धिगळाद पुत्रदारादिगळन्नू बिट्टु श्री राघव नन्नु शरण हॊन्दिदनु.

  1. परित्यक्ता मयालङ्का मित्राणिच धनानिच ।

भवर

तम्मे राज्यञ्च जीवतञ्च सुखानिच ।

लङ्कॆयु सवासनवागि बिडल्पट्टितु, मित्ररू, धनवू रावण सम्बन्धवाद सकलवू बिडल्पट्टितु

ननगॆ

राज्य, जीवन, सुखवॆल्लवू नीने आगिद्दीय निन्न कैङ्करक्कॆ विरोधवाद स्वत्तु सम्बन्धिगळारू ननगॆ बेडॆ वॆम्बुदु तात्पर

इदरिन्द प्रातिकल्यवर्जनवु तिळिसल्पट्टितु

11 रावणोनानु दुर्वृ- राक्षसॆ राक्षसेश्वर ! ।

तस्यामनुज्राता विभीषण इतिश्रुतः ।

राक्षसरिगॆल्ला स्वामिय रावणनॆन्दु प्रसिद्धियुळ्ळ राक्षसनु कॆट्ट नडतॆयुळ्ळवनु, नानु अवन तम्म,

विभीषणनॆन्दु हॆसरुळ्ळवनु

2)-(6-19-4)- .–.

  1. निवेदयत माङ्क्षिप्पं विभीषण मुपस्थितम् ।

उत्तरार्धरामा (6-17-15

श्री रामचन्द्रनु सर्वलोकक्कू, रक्षकनु आद्दरिन्द ननगू रक्षकनु. शरणागत रक्षण तत्परनाद रघुवंश दल्लि हुट्टिदवनु आश्रितरन्नु रक्षिसबेकॆम्ब परमोदार स्वभावनु. अन्थहवनल्लि उपस्थितनागि बन्द विश्लेषण नाद नन्न मत्तु नन्न जतॆगारर रक्षाभरवन्नु ई क्षणदल्लिये समर्पिसिरि

निवेदयत समर्पिसिरि ऎन्दर्ध,

310

श्रीमद्रहस्यतयसारे

ऎन्नु कॊल्लुव पडि पण्णिन महाविश्वास (२) “विभीष महाप्राज्ञ” ऎन्नु कारणमुखत्ताले शूल्लप्पट्टदु. प्राज्ञतॆये विशेषिक्किर महच्छब्दत्ताले विश्वासन्तिक याने विवक्षितवादवुमाम्, (१) “राघवं शरणङ्गतः” ऎयाले उपाय वरकार्नितमान गोप्तत्ववरणं शैलित्तायित्तु.

शब्ददिन्द विश्लेषिसुवुदरिन्द, महाविश्वासवु विक्षिसल्पट्टितॆन्दू हेळबहुदु. 1) राघवंशरणं गत ऎन्दु हेळुवुदरिन्द उपायवरण शब्ददल्लि अडगिरुव गोप्तत्ववरणवु हेळल्पट्टितु हेगॆन्दरॆ “शरणङ्गतः” ऎम्बल्लि शरणशब्दवु उपायपर, गतिशब्दवु बुद्धर्ध बोधक. आद्दरिन्द शरणङ्गर्त-उपायवागि अध्यवसाय माडुत्तेनॆम्ब प्रार्थनॆयु इल्लि विवक्षित आदागि भक्तियोग वन्नु माडलु अशक्त, आ भक्तियोगवॆम्ब उपायवन्नु अनुष्ठिसिदरॆ कॊडुव फलवन्नु, आ उपायान्तर स्थानदल्लि निन्तु नीने ननगॆ दयपालिसु, ई पायान्तर निरपेक्ष रक्षकनागु ऎम्ब प्रार्थनॆ. ई निरपेक्ष रक्षकत्व प्रार्धनॆयल्लि रक्षकत्व प्रार्धनारूपवाद - रक्षकनागु ऎम्ब वरणवू अडगिदॆयल्लवॆ (गोप्ता-रक्षक), हीगॆ ऐदु अङ्गगळू हेळल्पट्ट नन्तर आ निक्षेपवन्नू (आङ्गि), उपायवरण शब्दत्तले ऎन्दारम्भिसि आचाररु निरूपिसुत्तारॆ.

अदागि राघवं शरणङ्गतः” ऎम्बल्लि हेळल्पट्ट उपायवरण शब्ददिन्द, उपायान्तर रूप भावन्नु स्वीकरिसु ऎम्ब निरपेक्ष रक्षकत्व प्रार्धनॆयु अङ्गि विशेषणवागि तिळिसल्पट्टिरुवुदरिन्द आङ्गि स्वरूपवाद भरमर्पणवू व्यञ्जित ऎल्लि उपायत्व पार्धनॆयोअल्लि भरसमर्पणवू नियतवाददु. आकिञ्चन्य भरन्यासोपयत्व प्रार्थनात्मनावम् ।

ताणां सौहृदं सूक्षं यः पश्यति, सवति !,

ऎम्ब इरिकॆयल्लि ई अंशवु सूचित अदागि भर स्वीकार प्रार्थना, भरसमर्पण, नैर्भ (आकिञ्चन्य) इवु मूरू परस्पर सुकाङ्क्षिगळागिवॆ इदन्नु साद्योपाय शोधनाधिकारदल्लि

41 राघवेकाभयेद सन्नतो रावणानुजः!

विष महा * भूमिं समव लोकयन् 1

खात्पपवातावनिं हृष्टू भरनुचरस्सह कि

रामा,

OBAR, (6-19-1)

श्री रामचन्द्रनु अभयप्रदान माडलु, रावणन तम्मनाद, मत्तु महा प्राज्ञनाद विभीषणनु, तलॆ गिदवनागि, तन्न आनचररॊडनॆ सन्तोषदिन्द भूमिगॆ इळिदनु

  1. सह परुतसेन वासवज्ञावमानितः ।

प्रतांशदारांश्च राघवं शरणङ्गतः ।

(U9, 6-17-14)

रावणनिन्द पारुप्यवाद मातुगळिन्द बैयल्पट्टु, दासन हागॆ अवमान माडल्पट्टॆनु. आद्दरिन्द हॆण्डति मक्कळन्नू, ऎल्लवन्नू बिट्टु, राघवनन्नु उपायवागि - अन्दरॆ विरपेक्ष रक्षकनागि अध्यवसाय माडि शरण हॊन्दिद्देनॆ. उपाय प्रार्थनॆय अदर एकदेशवाद तक्षक प्रार्थनॆय शरण शब्ददिन्द सूचित,

परिकरविभागाधिकार

311

उपायवरणशब्दत्ताले व्यञ्जितमाहिरवळवक्कॆ (१) “निवेदयत माङ्क्षि, निभीषणवुपस्थितं” ऎयाले घटक पुरस्सरमान आत्मनिक्षेपं कॊल्लित्तु. इप्पकरण

ल् निवेदनशब्दं विज्ञापन मात्र परमानाल् निष्ट्रयोजन,

}

अभागि

विस्तारवागि आचाररु निरूपिसुत्तारॆ अल्लि नोडि तिळियुवुदु. हीगॆ उपायवरण शब्ददल्लि व्यञ्जितवागिरुवुदल्लदॆ (!) निवेदयत माङ्क्षिपं इत्यादि विज्ञापिसिरुवुदरिन्द घटक वुरस्कर वाद अत्म निक्षेपवु हेळल्पट्टितु. “राघवं शरणङ्गतः” ऎम्ब वाक्यदल्लि “भरकार प्रार्थना पूर्वक भरन्यासवु शब्द शक्तियिन्दले हेळल्पट्टरू, विभीषण शरणागतियु मोक्षार्ध शरणा गतियाद्दरिन्द, सर्वलोक शरण्याय निवेदयत इत्यादियिन्द स्वरूप भर, फलसमर्पण रूप शरणागतियु विवक्षित, हेगॆन्दरॆ राघवं शरणङ्गतः” ऎम्बल्लि भरसमर्पणवु शाब्दवागि, स्वरूव * ल स म प ( ण ग ळ न्नु अर्धवागि ति आ य बॆ कु. योजनगिन्त स्वरूप भर, फल समर्वणगळिगॆ शाब्दत्ववु, “निवेदयत, माङ्क्षिप्पं विभीषण मुपस्थितम्” ऎम्बल्लि लभिसुवाग अदे परिग्राह्यवॆन्दु आचारैरु अभिप्रायपडुत्तारॆ मावु - ऎम्बुदरिन्द स्वरूप समर्पणवु विरक्षित, उपस्थितं ऎम्बुदरिन्द स्वामि कैङ्कय्य रसिकनागि बन्दिरुवॆ, ऎन्दु हेळुवुदरिन्द फलसमर्पणवु दर्शितवु, विभीषणं निवेदयत - ऎम्ब वदगळिन्द, भरसमर्पणवु विवक्षित. निवेदन शब्दक्कॆ भरसमर्पणवु अर्धवॆम्बुदु “आत्मानन्देवाय निवे दये त “निवेदयित स्वात्मानं” इत्यादि प्र यो ग प्रचु ई दि०द तिळियतक्कद्दु, आद्दरिन्द विभीषण शरणागतियु मॊ * क्षा र्ध वागि माडल्पट्टु अङ्गपञ्चक सम्पन्नवादद्दु. त्रिजटा शरणागतियु पुरुषकार शरणागतियल्लि प्राण संरक्षणार्धवागि सीतादेवियल्लि माडल्पट्ट साक्षात् शरणागति. अल्लियू अङ्गागिगळु

य भावस्थितवागिरबेकॆन्दु हिन्दॆये निरूपिसल्पट्टिदॆ.

विभीषणनु तानु माडिद शरणागतियन्नु, “निवेदयामि” ऎन्दु हेळदॆ, “निवेदयत ऎन्दु विज्ञापिसिदुदर अभिप्रायवेनॆन्दरॆ, आचार पुरस्परवागि अनुष्ठिसुवन्तॆ, सुग्रीवादिगळन्नु मुन्दिट्टुकॊण्डु माडिदुदु उचितवॆम्बुदु सूचित इप्रकरणत्तिल् इत्यादि. ई विश्लेषण शरणागति प्रकरणदल्लि निवेदन शब्दवु केवल विज्ञापनॆमात्रवाद्दल्लि नियोजन अङ्गाङ्गिगळ विवक्षॆयु उचितवाद्दरिन्द, मेलॆ निरूपिसिदन्तॆ निवेदन शब्दवु अङ्गियाद भरसमर्पणवन्नु निरूपिसुत्तदॆ ऎम्बुदे आचार सार्वभौमर हृदय “स्वरेण महतामहान्”, ऎम्ब वाक्यदिन्द आर्तृतिरेकवु सूचिसल्पट्टु “सर्वलोक शरण्याय….. निवेदयत” ऎन्दु लोकान्तर वर्तिगळिगू हृदयवु करगुवन्तॆयू, घट्टियागि सर्वलोक रक्षकनु ननगू रक्षकनु, आद्दरिन्द अनन्य रक्षन अवन पादगळल्लि नन्न रक्षाभरवन्नु समर्पिसिरि, ऎन्दु हेळुवुदु उचितवे विनह, निवेदयत शब्दक्कॆ नन्नन्नु तिळिसिरि ऎम्ब रीतिय विज्ञापनॆ मात्र ऎन्दु हेळुवुदु निष्ट्रयोजन, श्री मदभयप्रदानसारदल्लियू निवेदयत शब्दक्कॆ भरनमर्पणवु अर्धवॆन्दु सुव्यक्तवागि अनुग्रहिसल्पट्टिदॆ.

  1. सर्वलोक शरण्याय राघवाय महात्मने ।
  • निवेदयत माङ्क्षिप्पं विभीषण मुपस्थितम् #

(T. (6-17-16)

प्रति नो.

312

श्रीमद्रहस्य त्रयसारे

लोकदृष्टानेषु अण्णा विनाभूतप्रदरनम्

A

इप्पडि मत्तु मुळ्ळ प्रपत्ति प्रकरणण्णलु, लौकिक द्रव्यनिक्षेपण्णळिलु सङ्क्षेपविस्तर प्रक्रियॆयाले इन्वर्थळ् काणलाम्. र्ता रक्षिक्कमाट्टाद दॊरुव

सु रक्षिकवल्लदॊरुव पक्कलिले समर्पिक्कुम् पोदु, तानर्व तिरत्ति अनुकूला भिसन्धियॆयुडैयनाय, प्रतिकूलाभिसन्धियॆनिर्‌नु, “अर्व रक्षिक्कवल्लन् अपेक्षि शाल् रक्षिप्पदुम् कॆयु” नन्नुसेरि, र्ता रक्षित्तु कॊळ्ळवाट्टा मैय्कॆयरिवित्तु, नीरक्षिक्कवेणुवॆनपेक्षित्तु, रक्षवस्तु अवनिक्कलिले समर्पित्तु, तान् निर्भर नाय, भयवकॆट्टु, माले कैवैत्तुकॊण्डु किडन्नुर क्याणानिमिरे.

द्वये आज्ञा न नाननुसन्मानप्रकाशः, शङ्कापञ्चक, तन्निवृत्ति प्रकार, इक्कट्टियॆल्ला क्रियमाणार प्रकाशकमान द्वयाख्य

मले यनुस कुम पडि ऎष्टनेयन्निल् ? साल्वज्ञ सत्वशक्तियुक्तनाय, कानुरूप फलप्रद नाय, सरोवकर निरपेक्षनाय, क्षुद्र देवतॆहळ्ळि प्रोलॆक्षि कारियक्कॆ

लोक दृष्टान्तदल्लियू अङ्गाङ्गिगळ अविनाभूतत्व

इप्पडिमट्टि मुळ्ळ इत्यादि - हीगॆ कङ्क, कष, गजेन्द्रादिगळु माडिद शरणागति प्रकरण गळल्लिय लौकिक द्रव्यगळन्नु रक्षरद त्तिर रक्षणॆगोस्कर इडुव सन्दर्भगळल्लियू, ई अङ्गाङ्गिगळ आवश्यकतॆयु सङ्क्षेप विस्तार रूवदल्लि काणबहुदु हेगॆन्दरॆ र्ता रक्षिक्काट्टाद दॊरु वस्तुवॆ इत्यादि - तानु रक्षिसिकॊळ्ळलागद ऒन्दु वषार्धवन्नु रक्षिसलु समर्धनादवनल्लि समर्पिसुवाग, आ रक्षर अनुकूलारिसन्धियुळ्ळवनागि, (अनकूल्य सङ्कल्प), प्रतिकूलाभि सन्धियन्नु बिट्टु, (प्रातिशूल्यवर्जन), इवनु रक्षिसलु नमर्धनु, नावु प्रर्धिसिदरॆ रक्षिसुवनु ऎन्दु विश्वान युक्तनागि, तानु ई पदार्थवन्नु रक्षिसिडलु अनमर्धनु ऎम्बुदन्नु तिळिसि (आकिञ्च-कार्पण्य) नीनु ई पदार्थवन्नु रक्षिसबेकॆन्दु वार्धिसि (गोव्यत्ववरण) रक्ष वस्तुवन्नु अवनल्लि समर्पिसि (भरसमर्पण) तानु निर्भरवागि भयविल्लदॆ ऎदॆय मेलॆ कैयिट्टु कॊण्ड मलगि निद्रिसुवुदन्नु लोकदल्लि नोडुत्तेवॆयल्लवे, पदार्धवु तन्नल्ले इद्दरॆ अदन्ने हिडिदु कॊण्डु इरबेकागुत्तदॆ अन्यरल्लि अदन्नु समर्पिसिद नन्तर निर्भरनागियू निर्भय नागियू स्वच्छन्दवागि ऎदॆय मेलॆ कैयिट्टुकॊण्डु निद्रिसबहुदु, ऎम्बुदु हेळल्पट्टितु हीगॆ लौकिक द्रव्य समर्पणगळल्लियू ई अङ्गाङ्गिगळु आवश्यकवॆम्बुदु निरूपिसल्पट्टितु ई ऐदु अङ्गगळू अङ्गिनिष्पत्तिगॆ नन्निपपकारकगळु सम्भावित स्वभावगळल्ल ऎम्बुदु हृदय

द्वय मन्त्रदल्लि अङ्गाङ्गिगळ अनुसस्थान प्रकार - शङ्कापञ्चकगळ निवृत्ति प्रकार,

इक्कट्टयॆल्ला ई अङ्गाङ्गिगळन्नॆल्लु, क्रियमाणार्थ प्रकाशमान इत्यादि- अनु *सि बरुव अर्थवन्नु प्रकाशपडिसुव द्वय मन्त्रदल्लि, अनुसन्धिसुवुदु हेगॆन्दरॆ, श्रीमच्छब दल्लियू नारायण शब्ददल्लियू आर्धवागि अनुकूल्य सङ्कल्पवू प्रातिकूल्य वर्जनवू अनुसन्धेय. बाकि अङ्गगळ अनुसन्धेय स्थळगळन्नु मुन्दॆ हेळुववरागि, श्रीमच्छब्दक्कू, नारायण शब्दक्कू इरुव महत्ववन्नु तिळिसुत्तारॆ. अदागि प्रपत्तियिन्द मोक्षवु लभिसुत्तदॆये ऎम्ब

सर्वलोकगळिगू शरण्यनागि, महात्मनाद श्रीराघवनल्लि मां नन्नन्नु (स्वरूप समर्पण), उपस्थितम कैङ्कय्यक्कागि बन्दिरुव (फलसमर्पण), विभीषणं निवेदयत विभीषणनाद नन्न भरवन्नु समर्षिसिरि (भर समर्पण)

परिकरविभागाधिकारः

313

यिरुप्पानाय, समाधिक दरिद्रनान सश्वेश्वर्र, अनापराधयुडैयारु अभिगम्यनाहैयु, प्राप्ति विरोधियान अनस्तापराधयुडैयारळविल्ला फल तरुयुम्, अल्प व्यापारत्तुळ्ळु तरु युव, तादे तरु युव तरम् पारादे तरुयु, कूडुमोवॆर शक्तिहळुक्कु, निवर कळुवाय् यथासमृवनुषायत्व प्राप्यत्योपयुक्तळुमायिरुनुळ्ळ पुरुषकारसम्बन्द गुणव्यापार प्रयोजनविशेषङ्गळाहिर शेषियनुय आकारङ्ग लैप्पोदिन्नु कॊण्डिरु किर श्री मच्छबत्तिलुव नारायण शब्दलु आत्म माह आनुकूल्य सङ्कल्प मुम् प्रातिकूल्यवर्जनमुम्, अनुसम्मेयवाहक्कडवदु,

इप्पडि विशिष्ट नान स्वामियॆ क्याट्टुगिर शब्दळ् औचित्यत्ताले यवरल् प्राप्तमान अभिमतानुवर्तन

सल्प ुम् अनभिमत निवरनुम् प्रकाशिप्पिनन

विषयदल्लि ऐदु शङ्कॆगळन्नु ऎत्ति तोरिसि, अवुगळिगॆ समाधानवन्नु हेळुववरागि श्रीम शब्ददल्लियू, नारायण शब्ददल्लियू अडगिरुव गुणविशेषगळन्नु निरूपिसलु सार्वज्ञ सर्व शक्तियुक्तनाय ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ,

शङ्घ पञ्चकगळु :

अदागि (1) भगवन्तनु सर्वज्ञनु सर्वशक्तियुक्तनु नम्म अपराधगळन्नॆल्ला तिळिय तक्कवनु अवुगळिगॆ तक्क शिक्षॆयन्नु कॊडलु आर्हनु हागिरुवाग नमगॆ हेगॆ अभिगम्य नागुत्तानॆ. नम्मल्लि बहळ आग्रहविरुवुदरिन्द नम्मन्नु हत्तिरक्कॆ बरुलु अनुमतिसुत्तानॆये ऎम्बुदु,

(2) अवनु कर्मानुरूपवागि फलप्रदनु. हागिरुवाग आयाया कर्मगळिगॆ तक्क फलवन्नु कॊडदॆ, (पुण्य कर्मगळिगॆ स्वर्गादि सुख, वाप कर्मगळिगॆ नरकादिशिक्षॆ) प्राप्ति विरोधि याद अनन्तापराधगळन्नु क्षमिसि (स्वर्ग सुखवू मोक्ष विरोधियाद्दरिन्द पापरूपवादद्दु) हेगॆ ऎल्लॆ इल्लद मोक्ष फलवन्नु कॊडुत्तानॆ.

(3) अवनु अवाप्त समस्त कामनाद्दरिन्द सर्वोपकार निरपेक्षनु. हागिरुवाग नावु माडुव अल्प व्यापारदिन्द अवनिगॆ उण्टागुव प्रयोजनवेनु, ई अल्प व्यापारक्कॆ अनन्तफल रूपवाद मोक्षवन्नु कॊडुवुदु हेगॆ.

(4) कुद्र देवतॆगळु शीघ्रफलप्रदगळु. भगवन्तनु क्षिप्रकारियशीघ्रवागि फलवन्नु कॊडुववनल्ल. हागिरुवाग नावु अपेक्षिसुव फलवन्नु तागदे विळम्बिसदे हेगॆ कॊट्टानु * (5) समाधिक दरिद्रनाद - अन्दरॆ तनगॆ समरू मेलादवरू यारू इल्लदॆ इरुव भगवन्तनु, अनन्तापराधगळन्नु माडिद नमगॆ हेगॆ तरम्पारादे-तारतम्यविल्लदॆ फलवन्नु कॊट्टानु. (317-318ने पुटगळल्लि इवुगळिगॆ समाधानवन्नु हेळिरुत्तदॆ.

कूडुववर शङ्क्कॆ हळुक्कु-इवुगळु सम्भावितवे ऎम्ब सन्देहगळिगॆ, परिहार रूप गळागिरुव-यथासम्भव उपायत्व, प्राप्यपयुक्तगळाद- पुरुषकारवु उपायत्वक्कॆ उप

314

श्रीमद्रहस्ययसारे

युक्तवाददु. सम्बन्ध गुणगळु उपाय प्राप्यपयुक्तगळु. पुरुषकार, सम्बन्ध, गुण, व्यापार प्रयोजन विशेषगळाद शेषि दम्पतिगळ आकारगळन्नु श्रीमच्चब्द साराय शब्दगळु तन्नल्लि अडगिसिकॊण्डिरुवुवु.

आनुकूल्यसङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जन अनुसन्धान स्थळ

श्रीमच्छब्दलुव नारायण शब्दव - इत्यादि श्रीमच्छब्ददल्लियु, नारायण शब्ददल्लियू आनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळन्नु आर्थमाह अर्थदिन्द उण्टागुवुदागि अनुसन्धान माडबेकु. इप्पडि विशिष्टनान इत्यादि - हीगॆ लक्ष्मी विशिष्टनाद मत्तु पुरुषकार सम्बन्ध गुण व्यापार प्रयोजनगळिन्द कूडिद स्वामियाद नारायणनन्नु तोरिसुव श्रीम शब्द, नारायण शब्दगळु औचित्यत्ताले-स्वामिय विषयदल्लि दाननाद जीवनु नडॆदुकॊळ्ळ बेकाददु उचितवाद्दरिन्द, अवन रल्-अवन विषयदल्लि प्राप्तवाद, अमतानुवर्तन सङ्कल्प-इष्टानुसार नडॆयुवॆनॆम्ब आनुकूल्य नङ्कल्पवन्नू, मत्तु अनभिमतनिवर्तन प्रातिकूल्य वर्जनवन्नू, प्रकाशपडिसुत्तवॆ.

पुरुषकार सम्बन्धगुण व्यापार प्रयोजन विशेषङ्गळाहिर शेषियिनुड्डॆय आकारङ्गळ्ळि प्रॊदिन्दु कॊण्डिरुक्किर श्रीमच्छगॊत्तिलुव नारायण शब्दलुम् इति

इदर कॊनॆ

इल्लि पुरुषकार सम्बधगुण व्यापार प्रयोजनवॆम्बुदु द्वन्द्व समासपद. यल्लि हेळिरुव विशेष शब्दवु, ऒन्दॊन्दरल्लियू अन्वयिसुत्तदॆ अन्दरॆ पुरुषकार विशेष सम्बन्ध विशेष, ग ण विशेष, व्यापार विशेष, प्रयोजन विशेषवॆन्दर्ध इवुगळन्नु आचाररु तावे व्याख्यान माडुववरिद्दारॆ.

इल्लि श्री शब्द नारायण शब्दगळॆरडरल्लिय शङ्का पञ्चक निवर्तकवाद महाविश्वासक्कॆ कारण गळाद प्रावकत्व प्राप्यपयुक्तगळाद, परम शेषिय ऎल्ला आकारगळू आडगिवॆ. ई आकार गळु अनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळिगॆ कारण भूतगळु. श्री, नारायणरिब्बरल्लिय ई गणगळिवॆ ऎम्बुदन्नु तिळियपडिसलु दिव्यदम्पति साधारणवाद “शेषि” शब्ददिन्द शरण्य तत्ववु अनुग्रहिसल्पट्टिदॆ. पुरुषकार विशेषवु श्री शब्ददल्लि मात्रगर्भितवु. सम्बन्ध, गुण, व्यापार, प्रयोजन विशेषगळु, श्रीमन्नारायण शब्दगळॆरडरल्लिय समानवागि अनुसन्धेयगळॆम्बुदु आचारर हृदय आद्दरिन्दले अनन्तर इप्पडि विशिष्टनाद स्वामियॊ क्काट्टु हिर शब्दङ्गळ- ऎन्दु अनुवाद माडल्पट्टिदॆ शब्दङ्गळ- श्री, मत्तु नारायण शब्दगळु. “विशिष्टाळान स्वामि गळ्ळि,” ऎन्दु हेळबेकल्लवे, विशिष्टनाद स्वामिये ऎन्दु हेळिरुवुदु सरिये ऎन्दरॆ, शेषितत्ववु विशिष्ट वेषण ऒन्दे ऎम्बुदन्नु तिळिसलु, स्वामियॊ - शेषि ऎन्दु एकवचन,

“शब्दङ्गळ ऎम्ब द्विवचनवु तत्वगळु ऎरडु ऎम्बुदन्नु तोरिसुत्तदॆ. शेषिता कारेण विशेषण विशिष्टवागि ऒन्दु ऎम्बुदु तात्पय्य, इप्पडिविशिष्टनान - मेलॆ हेळिद पुरुषकार सम्बन्ध गुण व्यापार प्रयोजन विशेषगळू, प्रापकत्व, प्रात्यत्वगळिगॆ उपयुक्तगळाद सर्वज्ञत्व, सर्वशक्तित्व, परम कारुणिकत्व वात्सल्यादिगळू विवक्षित, अवन रल् इत्यादि अवन्‌रल् लक्ष्मिविशिष्टनल्लि - अभिमतानुवर्तन सङ्कल्पुव अनुकूल्य सङ्कल्पवन्नु अनभिमतनिवर्तन

परिकरविभागाधिकार

315

युव प्रातिकूल्य वर्जनवन्नु प्रकाशपडिसुत्तवॆ. इदु उचितवादद्दु इल्लि शब्दङ्गळ ऎन्दु द्विवचनवु हेळिरुवुदरिन्द ई आनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळु लक्ष्मीनारायण रिब्बरल्लियू विवक्षित, इदक्कॆ निबन्धनगळाद, सम्बन्ध गुण व्यापार प्रयोजन विशेषगळु लक्ष्मी नारायणरिब्बरल्लियू इवॆ.

हागादरॆ “नारायण शब्ददल्लि यधावेक्षितवागि प्रापकत्व, प्राप्य त्वादिगुणगळू अनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकॊल्य वर्जन महाविश्वासादिगळिगॆ निबन्धनगळाद आकारगळू गर्भितवागिवॆयॆन्दु हेळ बहुदाद रीतियल्लि, शङ्कापञ्चकगळन्नु निवर्तिसुव, मत्तु महाविश्वासादिगळिगॆ प्रयोजकगळाद आनुकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळिगॆ कारणगळाद, प्रापकत्व, प्रात्यत्वगळिगॆ उपयुक्तगळाद आकारगळु श्री शब्ददल्लियू गर्भितवागिये ऎन्दरॆ इवॆ हेगॆन्दरॆ, श्रीयते, श्रयते ऎम्ब वु वृत्तिगळिन्द धारकत्व, व्यापकत्वगळु लभ्यवागुत्तवॆ, “श्रीयते”- ऎल्ला चेतना चेतनगळिन्द आश्रयिसल्पट्टवळागि अवुगळन्नु धरिसिद्दाळॆन्दु भारकत्ववु सिद्ध, “श्रयते” ऎल्ला चेतना चेतन गळल्लियू अन्तःप्रविष्टळागिद्दाळॆन्दु व्यावकत्ववु लभ्य. इवुगळिन्दागि शरीरात्मभाववु तिळियुत्तदॆ. “कृणाति”, श्रीकाति” ऎम्ब ऎरडु शब्दगळल्लि, “तृणाति’ सर्वानिष्टगळन्नू निवारिसुत्ताळॆ श्रीणाति- परम पुरुषार्धवन्नु कॊट्टु, रक्षिसुत्ताळॆ, तन्न मत्तु तन्न वल्लभन सेवॆयल्लि तॊडगिसु वुदरिन्द, श्री शब्दवु नारायण शब्द नमानार्धक

yomat

इल्लिय रहस्यवेनॆन्दरॆ, श्री विशिष्टने मोक्षक्कॆ उपायभूतनु, केवल नारायणनल्ल आद्दरिन्द भरस्वीकार प्रार्थनान्वितवाद भरन्यासवु अङ्गि भूतवागिद्दु दिव्य मिथुन प्रतिसम्बन्धिकवु. अन्दरॆ लक्ष्मीनारायणात्मक, विशिष्टवाद दम्पतिगळन्नु उद्देशिसि भर समर्पणवन्नु माडबेकु. इल्लदिद्दरॆ लक्ष्मिगॆ उपायत्ववु अनुसंहितवागुवुदिल्ल, हागॆये स्वरूप समर्पणवू लक्ष्मी नारायणरिब्बरन्नू उद्देशिसि माडबेकादद्दु. “असा ममच शेषं हि विभूतिरुभयात्मिका’, “नकारस्तु तयोर्दासः,” “उभयाधिष्टानङ्कं शेषिस्वं” ऎम्ब प्रमाण सम्प्रदाय वचनगळु इल्लि विवक्षितगळु, फलसमर्पणवू सह निरुवाधिक परम शेषित्व ज्ञान प्रयोज्यवागि, दिव्यदम्पति गळन्नु उद्देशसिये माडबेकु. हीगॆ पारमार्थिकवू यधावस्थितवू आद अङ्गि स्वरूपवु विशिष्ट परतत्व भूत शरण्यदम्पतिगळन्नु प्रतिसम्बन्धिकवागि (उद्देशवागि) उळ्ळद्दागिरुवुदरिन्द, सन्नि पपकारकगळाद - ऒट्टुगूडि उपकारकगळाद - अङ्गगळु विशिष्ट परतत्व भूतराद शरण्य दम्पतिगळन्नू उद्देशिसिये अनुष्ठिसबेकादवु. इदक्कॆ वचनगळ बॆम्बलवू इदॆ. यावुदॆन्दरॆ, *चराचराणि भूतानि सर्वाणि भगवद्वपुः । आतस्तदानुकूल्यं मे कार मित्येव निश्चयः । स्व स्य स्वामिनि वृत्तिर्या प्रातिकूल्यस्य वर्जनम्”, ऎम्बवु. चराचरात्मकवाद प्राणिगळॆल्लवू भगवन्तनिगॆ शरीरगळु. आद्दरिन्द अवुगळल्लि अनुकूल वृत्तियिन्दरबेकु. स्वामियल्लि अनुकूलत्र व्यक्तिय अदे. स्वामियल्लि प्रातिकूल्यवर्जनवू तन्न वृत्ति, इल्लि लक्ष्मी विशिष्ट भगवन्तनु उद्देश. इदक्कॆ वचनान्तरवु सहकारि

“अन्तस्थिन हं सर्वेषां भावानामिति निश्चयात् । मयेव सर्वभूतेष्ट प्यानुकूल्यं समाचरेश्

ऎन्दु लक्ष्मी तन्त्रदल्लि प्रपत्र

316

श्रीमद्रहस्य त्रयसारॆ

शणा पञ्चक निवृत्ति प्रकार कथनं.

  • मैयु यु, निरुपाधिक मायुव,

.

इप्पुरुषकारादिहनु क्कु व, विशेषङ्गळावन ? मरुकवॊण्णानॆयुव ऒ कवॊ सहकारियॆ स्सा‌रु

सहकारिप्पा‌रु कण्णा मैयुव, तण्णियरान पिररुडैय पेरेतन् पेराहैयुव, इद्विशेषङ्गळ्ळि नलुव शङ्का परिहारम् पिरन्दपडि ऎण्णॆने ऎन्निल्,

ध्यायवल्ल हेळिवॆ

अदागि नानु (लक्ष्मियु सर्व प्राणिगळल्लियू अन्तप्रविष्टळागिरुवुदरिन्द, नन्नल्लियू ननगॆ शरीरगळाद प्राणि वर्गगळल्लियू अनुकूलाचरणवन्नु माडबेकु, शरीरक्कॆ हिंसॆयु विर्पट्टरॆ शरीरि (आत्म)गू हिंसॆयागुत्तदॆयाद्दरिन्द लक्ष्मियन्नू अवळ शरीर भूतराद प्राणिवर्गगळन्नु हिंसिसबारदु ऎम्बुदु तात्पर भगवन्तनिगॆ प्रकार (विशेषण) भूतॆयाद लक्ष्मि यल्लि आनुकूल्य सङ्कल्प प्रतिकूल, वर्जनगळन्नु हेळिरु प्रदरिन्द प्रकारि(विशेष्य)याद भगवन्त नल्लियू हागॆये वर्तिसबेकॆम्बुदु व्यक्त व’ तन्दॆय “प्रियाय मम विष्णश्च, देवदेवस्य 58 । ए वैदिका चारं मनसापि सङ्घयेत् ॥” ऎन्दु नन्न मत्तु नन्न प्रियनाद विष्णुविन प्रीतिगोस्कर बुद्धि न्तनु मानसिकवागियू वेदोक्त आचारगळन्नु अतिक्रमिसबारदु, ऎन्दु लक्ष्मीनारायणरिब्बर प्रीतियन्नरिसि हेळिदॆ. आद्दरिन्द आनुकूल्य सङ्कल्पवू प्राति कूल्य प्रातिकूल्य वर्जनवू अरायणरिबरन्नू उद्देशिसि आनुष्ठिसबेकादद्दु. “एवं विलङ्घयन् मर्त्यो मर्यादां वेदनितां । प्रियोसि नप्रियोs स् मे मदाज्ञावति वर्तन” ऎन्दु प्रातिल्य वर्जनवन्नु लक्ष्मियल्लि माडबेकॆम्बुदुस्पष्ट, “वेद निरितवाद आज्ञॆयन्नु अति क्रमिसुववनु ननगॆ प्रियनागुवुदिल्लवॆम्बुदु अर्ध इदु (लक्ष्मीतन्त्रदल्लि) लक्ष्मिय वचन हीगॆये लक्ष्मीतन्त्रदल्लि अध्यायान्तर प्रपत्ति प्रकरणदल्लि “लक्षा सह हृषिकेशो देवा कारुण्य रूपया । रक्षकस्सर्वसिद्धान्ते वेदान्तेषु च गीय ॥ ऎन्दु महाविश्वास रूपवाद प्रसङ्गवन्नु लक्ष्मीविशिष्टनाद हृषिकेशनल्लि अनुष्ठिसबेकॆन्दु हेळिदॆ. हीगॆ साङ्ग प्रपदना नुष्ठानक्कॆ विशिष्टनाद शरण्य तत्ववु उद्देश्य इवुगळन्नॆल्ला आभिप्रायदल्लिट्टु कॊण्डे आरम्भ दल्लिये, “आनुकूल्य सङ्कल्पत्तक्कु प्रातिकूल्य वर्जनत्तुक्कु निबन्धनं श्रियः पतियान सर्वेश्वरनैप्पट्ट” ऎन्दु अचाररु अनुग्रहिसिद्दारॆ. अङ्गिय हागॆ अङ्गगळ अनुष्ठान दल्लियू श्री विशिष्ट नारायणनु उद्देशवॆम्बुदु तात्पय्य,

शङ्का पञ्चक निवृत्ति प्रकार

इप्पुरुषकारदिगळॊन्दुक्कु इत्यादि ई पुरुषकारादि ऐदु आकारगळिगॆ एनु विशेष वॆन्दरॆ, सापराधियाद चेतननु अभिमुखनागि निन्तुकॊण्डाग, लक्ष्मिय पुरुषकारदिन्द अवनन्नु तिरस्करिसलागदिरुवुदू, शेष शेषभाव सम्बन्ध मूलवाद स्वाभाविकवाद स्वामिदास सम्बन्ध वन्नु कळॆयबेकॆन्दरू कळॆयलागदिरुवुदू, भगवन्तन दयावात्सल्यादि गुणगळु निरुपाधिकगळु, याव कारणवू इल्लदॆ चेतन विषयदल्लि प्रसरिसतक्कवु, भगवन्तन व्यापारवु सहकारियन्नु ऎदुरु नोडुवुदिल्ल. सृष्टि व्यापार मॊदलुगॊण्डु चेतनोद्धारण पत्यन्त व्यापारगळिगॆ बेरॆ सहकारियु बेकिल्लदिरुवुदु, तण्णियरान इत्यादि अत्यन्त नीचनाद इतरन, (जीवन) लाभवे तनगॆ लाभवॆन्दु तिळिदिरुवुदु,’ ऎम्बवु इद्विशेषङ्गळञ्जालु-मरुक्क ऒण्णा - इत्यादिपरिकरविभागाधिकार

317

१) सत्वज्ञनाम् सत्व शक्तियायितुनानेयाहिलु, मरुक्क वॊण्णाद पुरुष कार विशेषाले, अ०तःपुर परिजन विषयित्तिरोले अज्जि गन्तव्यता विरोधिहळान अपराधयॆल्ला क्षमित्तु, इवल् १) *अविज्ञात” ऎन्नुन्नडि निन्नु अभि

वर् गन्तव्यनाम

२) कानुरूप फलप्रदने याहिलुव, इप्परूप व्याजत्ताले प्रसन्न नाय, स्वामित्व दासत्व सम्बन्दोपाधिकवाय्, दायम् वोले स्वतः प्राप्त मान वळविल्लाद फलु तरुव,

३) अवाप्त समस्त कामयाले सरोपकार निरपेक्षनेयागिलु, अल्प

ऐदु विशेषगळिन्द शङ्का परिहारवु आ०टागुव रीतिय हेगॆ ऎन्दरॆ, अदन्नु आचाररु सर्वज्ञ नार्य इत्यादि वाक्यगळिन्द विदीकरिसुत्तारॆ १) भगवन्तनु सर्वज्ञनाद्दरिन्द आश्रितनागि बरुव चेतनन अनन्तपराधगळन्नु तिळिदिरुत्तानॆ नर्वशक्तनाद्दरिन्द, ई चेतननिगॆ तक्क शिक्षॆयन्नु कॊडलु शक्तनु. हागिद्दरू महालक्ष्मिय पुरुषकारदिन्द (वारिस्) आत्रिसलु बन्द जीवनन्नु ङ्गीकरिसुत्तानॆ. व हालक्ष्मियु “ई चेतननु नन्नन्नु आश्रयिसिद्दन. निम्मल्लि शिफारस् माडुवन्तॆ केळिकॊण्डिद्दानॆ लोकदल्लि तप्पु माडद यारिद्दारॆ ऎल्लरू तप्पितस्थरे, आद्दरिन्द निम्म मुखवन्नु तिरुगिसिकॊळ्ळदॆ चेतनन्नु अङ्गीकरिसि, ऎन्दु तन्न वल्लभनन्नु प्रार्थिसु ताळॆ. भगवन्तनु अवळ पुरुषकारवन्नु अङ्गीकरिसदॆ इरलारनु इदक्कॆ दृष्टान्तवन्नु अन्तः पुर हरिजन विषयुत्तिरि पोले ऎन्दु अनुग्रहिसुत्तारॆ अदागि राजनन्नु इतर जनरु सलभ वागि बन्द नोडलु शक्यवल्लवागिद्दरू अन्तपुरदल्लिरुव पट्ट महिषिय कडॆयवरिगॆ सुलभवागि बन्दु नोडलु शक्यनु. आ रीतियल्लि लक्ष्मि पुरुषकारदिन्द महापराधगळन्नु माडिद्दाग्यू अभिगन्त व्यता विरोधिहळान अपराधङ्ग इत्यादि उपाय विरोधि पापगळन्नु क्षमिसि तन्नल्लिगॆ जीवनु बरुवुदक्कॆ अवकाशवन्नु कॊट्टु इवट्रल् अविज्ञात इत्यादि - जीवन पापगळन्नु तिळियदवन हागॆ इद्दु इवनिगॆ अभिगन्त्यनागुत्तानॆ - तन्नल्लिगॆ बरुवन्तॆ अवकाशवन्नु कॊडुत्तानॆन्दर्थ.

२) कर्मानुरूप फलप्रदने याहिलुम् इत्यादि भगवन्तनु इतर फलगळन्नु कॊडुवाग स्वतः प्रवर्तिसदॆ, कर्मानुरूप फलवन्नु कॊडुत्तानॆ. हागिद्दरू प्रपत्ति रूप व्याजत्ताले इत्यादि प्रपत्ति रूपवाद व्याजदिन्द प्रसन्ननागि तानु स्वामि, जीवनु दान ऎम्ब सम्बन्धवे कारणवागि दाय धनद हागॆ स्वतः प्राप्तवाद आळविल्लाद फल - मोक्षान्त ऐरवन्नु कॊडुत्तानॆ. अन्दरॆ प्राप्ति विरोधि पापवन्नु प्रपत्तियॆम्ब व्याजदिन्द क्षमिसि मोक्षान्त ऐश्वरवन्नू कॊडुतानॆम्बुदु तात्पय्य

३) अवाक्कॆ समस्त कामत्तॆ याले इत्यादि. भगवन्तनु परिपूर्णनु अवनिगॆ बेकाददु यावुदू लभिसदे इल्ल. आद्दरिन्द नावु माडुव महोपकारगळिन्द, अवनिगॆ एनू प्रयोजन विल्ल. हागिरुवाग अत्यल्प व्याजवाद प्रपत्तिगॆ फलवन्नु कॊडुत्तानॆये, ऎम्बुदु शङ्कॆ लोकदल्लि ऒळ्ळॆय सार्वभौमनन्नु नोडलु बन्दवनु, “रिक्त वस्तु नोवेयाक् राजानं दैवतं गुरुवन्

318

श्रीमहस्यत्रयारे

व्याजत्ताले वकारनान सुजनसारभौम पोले तन्निरुपाधिक कारुण्यादिहळाले इवन् कॆहिर शिलानव्यापार तनक्कु परमोपकारवह आदरित्तुकॊट्टु कृतज्ञ नाकारम् कॆ युव

४) कुद्र देव हळ्ळिले क्षिप्रकारियन्नाहिलुम् मत्तुळ्ळ शास्त्रार्थ ळुकु विळन्नित्तु फल कॊडुत्ता नेयाहिलुव, अनन्य शरणनुडैय प्रपत्तिक्कुऔदारा? गुण सहितवा सहकारन्तर निरपेक्षमान र्त सज्जल्प मात्रत्ताले काक विभीषणा दिहळुक्कु पोले इवन्नूलिन काल अपेक्षितम् कॊडुक्कु,

५) समाधिक दरिद्रनेयाहिलुम् स्वातन्त्रादि गुणविशिष्टनायर्त प्रयोजन माह नाश्रितर पेक्षितं शॆट्रानाहैयाल्, कोसल जनपदल् जुक्कळुक्कु

ऎम्ब वचनदन्तॆ बरी कैयल्लि होगदॆ ऒन्दु निम्बॆ हण्णन्नु कैयल्लि उपहारवागि तन्दु राजनिगॆ नमर्पिसि, परमोदारनाद अवन परिपूर्ण कृपॆगॆ पात्रनागुवुदन्नु कण्डिद्देवॆ.

सुजनसाव भौमनै प्पोले आ स जनसार्वभौमन हागॆ, भगवन्तनु तन्न निरुपाधिक निष्कारणवाद कारुण्यादिहळाले कृप आदिशब्ददिन्द औदार, सौलभ्य, सौल्य, वात्सल्यादि गुणगळिन्द इवन्‌शॆयहिर-इत्यादि ई जीवनु माडुव अत्यल्पवाद, अञ्जलि, प्रपत्तिरूप व्यावारगळन्नु, तनगॆ परमोपकारवागि आदरिसि अन्दरॆ तनगॆ वैषरु नैर्घग्यादि दोषगळु बारद हागॆ, उपकार माडिदुदागि भाविसि, कृतज्ञतॆयिन्द मोक्ष रूप फलवन्नु स्वकैङ्कय्य परन्त कॊट्टु

मोक्षरूप उपकरिसुत्तानॆ.

४) कुद्रदेवतॆ-इत्यादि. क्षुद्र देवतॆगळु शीघ्रवागि प्रसन्नरागि तन्नन्नु आश्रयिसिदवरिगॆ फल वन्नु कॊडुत्तवॆ. भगवन्तनु हागल्ल, ऐश्वय्य कैवल्यादि पुर षाधगळन्नु विळम्बिसिकॊडुत्तानॆ भक्तियोगदिन्दलू फलवु कर्मावसानदल्लि लभिसुत्तदॆ. हीगॆ इतर शास्त्रगगळिगॆ विळम्बिसि फल वन्नु कॊट्टरू, अनन्य शरणनाद बेरॆ गतियिल्लदॆ भगवन्तनन्ने आश्रयिसिरुवरन, प्रपत्तिगॆ वकी कृतनागि, तन्न औदारादि गुणगळिन्द कूडिदवनागि, सह कारन्तरवन्नु अपेक्षिसदॆ तन्न सङ्कल्प मात्रदिन्द, काक विभीषणादिगळिगॆ हेगो हागॆ, ई जीवनु अनेक्षिसिद कालदल्लि फलवन्नु कॊडु आन विळम्बिसुवुदिल्लवॆन्दर्ध, काकासुरनिगू, विभीषणनिगू ऒडने फलवु लभिसितु, सुरनिगॆ प्राणरक्षणॆ, विभीषणरिगॆ मोक्षार्धवाद शरणागतियिन्द आत्मरक्षणॆ, ऒडने भगवं *ई साम्राज्य लाभ लङ्काराज्यदल्लि पटाभिषिक्तनादद्दु आनुङ्गिक फल

काव

५) समाधिक दरिद्रने याहिलुव इत्यादि, भगवन्तनिगॆ समरू, अधिकरू यारू इल्ल. इदरिन्द स्वतन्त्रनु. आवन स्वातन्त्र्यवन्नू ईश्वर स्वभाववन्नू-सर्वरन्नू नियमिसुव स्वभाव नन्नू, यारू प्रश्निसलाररु. स्वातन्त्र मैश्वर मपनु योग्य माहुः ” ऎम्बुद. पराशर भट्टर श्री सूक्ति, आद्दरिन्द स्वातन्त्रा दि गुण विशिष्ट नाय्-स्वातन्त्र, आदिशब्ददिन्द, दया, वात्सल्य मॊदलाद गुणगळिन्द कूडिदवनागि, तन् प्रयोजनवाह इत्यादि-इतरर प्रयोजनक्कॆ

{

परिकरविभागाधि कारः

319

*ले कुमारनोडोक्करक्कान किळक्कु पालूट्टु कणक्किले तरुपारादे कॊडुक्कु ; इप्पडि यथा लोकं पिरन्न शङ्क्कॆ हळुक्कु यथालोकं परिहार मुण्डा हैयाले यथाशास्त्रं प्रपत्ति अपेक्षित साधन माहक्कुरैयि

महा विश्वासाविरावस्य दुस्तरत्वं

इशिष्टमान पुरुषकारादिहळ्ळियु सदाचार कटाक्ष विशेषत्ताले तॆळिन वनुक्कल्लदु महा विश्वासं स्थिरवादु.

ऎन्दु नॆनॆदरॆ तारतम्यभाववु उण्टागुत्तदॆ तन्न प्रयोजनक्कागि माडुव काव्यगळल्लि तारतम्यविरुवुदिल्ल आश्रितरिगॆ अवर अपेक्षितवन्नु कॊडुवुदु, तन्न प्रयोजनक्कागियाद्दरिन्द तरम्पारदे-व्यत्यानविल्लदॆ व्यत्यासवन्नु नोडदॆ ऎन्दधु, कॊडुत्तानॆ इदक्कॆ ऎरडु दृष्टान्त, कोसल जनपदल् इत्यादि-कोसल देशद प्राणिगळन्नु “नालयिल्‌म् चरा चरं मुद्रवुव नालुकुयन्” आयोध्यॆयल्लि वासमाडुत्तिद्द स्थावर जङ्गमात्मकवाद सकल प्राणिगळन्नू भगवन्तनु सान्तानिक लोकक्कॆ करदॊय्दु अल्ल भक्तियोगदल्लि अधिकरिसि अनन्तर मोक्षक्कॆ करॆदॊय्दनु इदक्कॆ कोसल देशवानवे कारण “विषय वासमेपाशाह” ऎन्दु आचाररु अभय प्रदान सारदल्लि अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. निर्हेतुक कृपॆयिन्दल्ल स्थावर चङ्गमगळॆल्लरिगू तारतम्यवन्नु नोडदॆ सुगतियन्नु तन्न स्वातन्त्र विशिष्ट करुणॆ यिन्द कॊडुत्तानॆ, ऎम्बुदक्कॆ प्रधम दृष्टान्त कुमारनोडूक इत्यादि. अदागि तनगॆ अत्यन्त लालनीयनाद मत्तु अन्तरङ्गनाद मगनिगॆ हालन्नु कुडिसुत्ता, आ कुमा रनिगॆ समानवागि तिरक्कान किळिक-भिन्न जातीयवाद गिणिगू हालन्नु कॊडुवुदु लीलारस जनकवाद्दरिन्न तन्न प्रयोजनक्कागिये कॊडुत्तानॆयल्लवे, अदर प्रयोजनक्कागि कॊट्टरॆ हालि नल्लि व्यत्यासविरुत्तदॆ. हागॆये भगवन्तनु प्रपन्नन विषयदल्लि तारतम्यवन्नु नोडदॆ मोक्षान्त वाद ऐश्वरवन्नु कॊडत्तानॆम्बुदु ऎरडनॆ दृष्टान्त ताक्षर

इप्पडि यथा लोकवर् इत्यादि हीगॆ लोकदृष्टान्त रीतियल्लि उण्टाद सन्देहगळिगॆ लोक दृषान्त रीतियागिये अन्दरॆ अन्तपुर परिजनर विषयदल्लि राजनु अभिगन्तावागिरुव रीति यल्लियू सुजन सार्वभौमनु तन्न औदारदिन्द नडॆदुकॊळ्ळुव रीतियल्लियू, काक विभीष णादिगळिगॆ तक्षणवे रक्षणवन्नु शरणागतियिन्द प्रीतनाद भगवन्तनु दयपालिसिद रीतियल्लिय परिहारवु उण्टागुवुदरिन्द, शास्त्रवन्नु अनुसरिसि प्रपत्तियु अपेक्षितवाद फलवन्नु कॊडुवुद रल्लि याव विरोधवू इल्ल. शास्त्रान्तर विरोधवू, प्रत्यक्ष विरोधवू, मेलॆ शङ्किसल्पट्ट लौकिक विरोधवू यावुदू इल्लवॆन्दर्थ.

सदाचार कटाक्षदिन्द तिळुवु उण्टादवनिगे महा विश्वासवु उण्टागुत्तदॆ.

अनन्तर, ई सन्देहगळॆल्ला मेलॆ हेळिद रीतियल्लि निवृत्तवागि, ऒब्बनिगॆ महा विश्वासवु उण्टागुवुदक्कॆ सदाचार कटाक्षवे कारणवॆन्दु इद्विशिष्टमान ऎन्दारम्भिसि आचार सार्व

320

श्रीव,ब्रहस्यसारॆ

ऎण्णने ऎन्निल् :- ईश्वरनभिमुखनामैयाले करयोगादिहळुकु अनर्हना मृडियान महापराधळॆयुडैयनाय, 1) *धिगळुचिमविनीतन” वर शक आन् पडिये ऎट्टवरिय फलणिशिक्कुव पडियान चापल युडैना,

  • इप्पलत्तुक्कु आनुषिक्कप्पु हुगिर उपाय, कायक्षेशार व्यय काल दैर्यादि गळॊन्नुव वेण्णाददॊरु सक्कदनु सन्मान मादल्, समुदाय ज्ञानपूर्वक स दुक्कॆ मात्र मादलाय, इन्नू लघुतरमान उपाय ण्णु अन्न गुरुतरमान फलान् कोलिन कालत्तिले सॆर आशॆपट्टु, इप्पलतुक्कु 2) “शुनामिन पुरो डाशः” ऎन्निरपडिये जन्म वृत्तादिहळाले तानन‌ नाय वृत्तु, तन्ननुबन्धिहु

भौमरु अनुग्रहिसुत्तारॆ अदागि मरुक्कण्णा तिरस्करिसलागदिरुवुदु, ऒक्क बया बिडलारद सम्बन्ध, मॊदलाद ऐदु विऐयगळन्नु सदाचार कटाक्ष विशेषदिन्द शङ्का निवृत्ति पूर्वक विवदवागि तिळिदवनिगल्लदॆ, बेरॆ यारिगू व.दाविश्वासवु उण्टागुवुदिल्ल. सदाचार कटाक्ष विशेषवु यावुदॆन्दरॆ, सर्व कालदल्लिय इवनु सन्देहगळिल्लदवनागिरलि ऎम्ब पर * न ग्रह इदु, इवरिगॆ शास्त्रार्थ ज्ञानवुण्टागलि ऎम्ब आचारन सामान्य कराक्षक्किन्तलू * शिक्षणवदु महा विश्वस- सम्पञ्चरगळन्नु बेरिनिन्द किय व शक्ति विशेष विशिष्ट नाद विश्वास ई रस्तॆय सहचार कटाक्ष विशेषदिन्द उण्टागुत्तदॆ इन्धह सदाचार परमानुग्रहवु प्रकृष्टवाद सुकृत विशेषदिन्द कॆलवरिगॆ मात्र उण्टागुत्तदॆ. इदु अनुभव सिद्ध. शास्त्रज्ञानवु पूर्णवागिद्दरू कॆलवरिगॆ प्रस्तत्तियु आनेक्षितकालदल्लि फलवन्नु कॊडुत्तदॆ ऎम्बुदरल्लि सन्देह सामान्य शास्त्र ज्ञानवुळ्ळवरागि सन्त्सम्प्रदायागत समीचिन शास्त्रज्ञान वन्नु हॊन्दिद महा भाग्यशालिगळिगॆ सदाचार कटाक्ष विशेषदिन्द प्रव शास्त्रार्धदल्लि परि पूर्ण विश्वानविदॆ ऎम्बदु भाव

महाविश्वासवु दुर्लभवॆम्बुदन्नु ऎङ्गनॆयॆन्निल् ऎन्दारम्भिसि आचाररु प्रकारान्तरदिन्द निरूपिसुत्तारॆ. अदागि, महाविश्वास दौरभ्यवु हेगॆन्दरॆ, ईश्वरनभिमुखनामैयाले इत्यादि भगवन्तनु चेतननिगॆ अभिमुखनल्लदॆ इरुवुदरिन्द कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोग गळन्नु अनुष्ठिसलु अर्वतॆयल्लद महापराधगळन्नु वसागि, 1) धिगशुचिमविनीतं, ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुवन्तॆ चतुर्मुख ब्रह्म, रुद्र, सनकादिगळिगॆ कूड ध्यानक्कॆ, विषयवागदॆ बहदूरदल्लिद्दु तनगॆ ऎुकिसदॆ इरुव फलवन्नु आसॆपडुव चापल्यवुळ्ळवनागिरुवनु प्रसित्तु. इवनु ई फलवन्नु हॊन्दबेकॆन्दु अनुष्ठिसलु आरम्भिसुव उपायवु, कर्मयोग ज्ञानयोग भक्तियोगादिगळ हागॆ, शरीरकेश, अर्ध व्यय, कालविळम्बगळॊन्दू इल्लदॆ लघुवादद्दु. अदु यावुदॆन्दरॆ सकृदनुसन्धान रूपवाद (स्वनिष्ठ) अथवा समुदाय ज्ञान पूर्वक सदुक्ति मात्र रूप (उक्तिनिष्ठॆ) वाद प्रपत्ति. ई लघुतरवाद उपायदिन्द आ गुरुतरवाद फलवन्नु तानु अपेक्षिसुव कालदल्लि हॊन्दलु आसॆपडुवुदु हेगिदॆयॆन्दरॆ, (2) कुनामिन पुरोडाशः -नायियु देवतॆगळिगॆ योग्यवाद योगहविस्सन्नु आसपडॆवन्त इद. हीगिरुवाग

1), 2)

पति जो,

परिकरविभागाधिकार

321

कॊप्परु पॆरुववाह ऒरुत्तनन्नु महा विश्वासम् पिरक्कॆयिरुवॆयॆ निन्नॆत्तु *कलळ कट्टुप्पोय कल ऎण्णॆयायित्तु” ऎन्नु ऎन्नार् अरुळिच्चॆयारिरे,

इन्निडल् सिद्देश्वरनुडैय परत्व मात्रक्कॆ यरिद्ध हलुगैयाले “नराधर्म” ऎन्नुपेर् पॆत्य सिरन्नु कॆट्टानिक् काट्टल्, इच्चि हळ्ळिले विवेक मियाहि लुव, सौलभ्ययरिद्दु “अन्नलनुडैयॊरुव नणुहुमवने” परमास्तिक नॆन्न अप्पुळ्ळाररुळिच्चॆय पातुरव,

जन्म, वृत्त (नडतॆ) मॊदलाद वुगळिन्द नीचनागि अनर्हनागिद्दु कॊण्डु तन्नन्नु अनुबन्धि आश्रयिसिदवरन्नू सेरिसि कॊण्डु, इप्परुपॆरुवदाह-ई प्ररुषार्थवन्नु हॊन्दुवुदागि ऒब्बनिगॆ महाविश्वासवु उण्टागुवुदन्नु नॆनॆसिकॊन्दु, कलऎळ कट्टु, कलऎण्णॆयायिट्टु ऎम्बन्तिदॆ ऎन्दु ऎम्बारवरु अनुग्रहिसिद्दारॆ ग रवाद भक्तियोगवन्नु माडलागदॆ हॆदरिद अधिकारिगॆ, “शरणंव्रज” ऎम्ब लघुवाद उपायवन्नु, अत्यन्त दुश्यकवाद महा विश्वासदिन्द माडबेकागि बन्तु ऎम्बुदु ऒन्दु कल - क्विण्टाल् तूकद ऎळ्ळु कट्टन्नु कॊड लागदॆ बेडिदवनिगॆ, कल-ऒन्दु क्विण्टाल् तूकद ऎण्णॆयन्नु कूडबेकागि निर्बन्धिसिदन्तिदॆ ऎन्दु दृष्टान्त पूर्वक ऎम्बारवरु निरूपिसिरुत्तारॆ अ०दरॆ ई लघुवाद उपायदिन्द मोक्षवु अवश्यलभिसुत्तदॆ ऎम्बुदरल्लि ऒब्बनिगॆ व हाविश्वासवु उण्टागुवुदु दुश्यकवॆम्बुदु तात्पर

नराधमनु यारु परमास्तिकनु यारु, ऎम्बुदर विवर,

हीगॆ भगवन्तन सर्वस्मातरत्ववन्नू, तन्न अत्यन्त नैच्यवन्नू अनुसन्धान माडिदरॆ, भगवन्तनु नम्मन्नु रक्षिसुत्तानॆयो इल्लवो, अवनन्नाश्रयिसदे इरुवुदे मेलु ऎम्ब शङ्कॆगॆ इडल् सर्वेश्वरनुडैय ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु आचाररु निरूपिसुत्तारॆ अदागि इडल्-मेलॆ हेळिदन्तॆ सन्देहवुण्टाद ई सन्दर्भदल्लि, सर्वेश्वरन परत्ववन्नु मात्र

  1. दिगनुचिमविनीतं निर्दयं मामलं परम पुरुषयो हं योगिवराग्रग विधिशिवसनकाद र्ध्यातुमत्यन्त दूरु

तवपरिजन भावं कामये कामवृत्त- !

आळ, क्षेत्र 47

परमपुरुषनॆ

नानु आदुद्दनु, अविनीत स्वभावसु, दयॆयिल्लदवनु लज्जॆयिल्लदवनु. इन्थह नानु ऎ योगिगळल्लि अत्यन्त श्रेष्ठराद ब्रह्म, शिव, सनकादिगळिगू ध्यान विषयदागलारद निन्नन्नु आसॆपट्टु, निन्न कैङ्करवन्नु माडलु आसपडुत्तेनॆ. ननगॆ धिक्कार. इदु तन्न नैच्यानुसन्धान,

  1. व्रतोपवास तुलित मतनं तस्यपावनम् ।

शुनामिवपुरोडाशः ननीचेषु तष्यते ।

भगवन्तनिगॆ नीवेद माडल्पट्ट अन्नव परिशुद्धवादद्दु.

व्रतोपवासगळिगॆ समानवाद शुद्दियन्नुण्टु

माडुत्तदॆ. देवतॆगळिगॆ योग्यवाद पुरोडाशवन्नु नायिगॆ कॊडबारद हागॆ नीचरिगॆ भगवन्निवेदित अन्नवन्नु कॊडबारदु अक्कि हिट्टिनिन्द माडिद हविस्सिगॆ पुरोडाशवॆन्दु हॆसरु

श्रीमद्रहस्यत्रयरे

1

द्वये महाविश्वास काण्य गोप्तत्ववरणानुसस्थान स्थल प्रदर्शनम्. इप्पडि वुरुषकारादि ज्ञानत्ताले पिरन्न विश्वासमहत्वमुव, विश्वास स्वरूपवु, कार्पण्यमुव “प्रपद्य ऎर क्रियापदलु पसरत्तिलुम्, शरण शबोपशिष्टमान धातुविऎम्, उत्तमनिमत्तु सस्थॆयङ्ग, इदिल् उत्तमनिल् विवक्षित शरण” ऎन्नु गद्यले नाख्यान पण्णिनार्, व्यवसाय वाचक शब्दले गोप्तवरणवनरितम्,

इडल्

“अनन्य

उपाया

तिळिदु सौलभ्य सौशील्यगळन्नु तिळियदॆ, अवनन्नु बिट्टु होगुवुदरिन्द, “हरेर्विज्ञाय पारम्यं अपगन्नराधमः” (भगवन्तन पारम्यवन्नु मात्र तिळिदु कॊण्डु अवनन्नाश्रयिसदॆ इरुववनु नराधमनु) ऎन्दु हेळुवन्तॆ ई मुमुक्षुवु नराधमनॆम्ब हॆसरन्नु पडॆयुत्तानॆ इदरिन्दागि इवनु पिरन्दु कॆट्टान् भगवन्तन परत्व ज्ञानवु उण्टागियू अवनन्नु आश्रयिसदॆ इरुवुदरिन्द कॆट्टु होगुत्तानॆ कॆट्टानिय्या लुम्-हीगॆ कट्टु होगुवनिगिन्त, गोपिगळ हागॆ विवेकवियेयाहिलु-भगव०तन व न्नु तन्न उच्च नीच रूप याधार्थ् ज्ञान विल्लदॆ इद्दरू, भगवन्तन सौलभ्य गुणवन्नु अनुसन्धान माडि, अन्थह सौलभ्यादि कल्याण गुणगळिन्द कूडिद भगवन्तनन्नु आश्रयिसुववने परमास्तिकनॆन्दु “अप्पुन्सार्” अवरु अनु ग्रहिसिद मातु “सौलभ्यवे भजते कश्चित्तं परमास्तिकः”, “अन्नलनुडैयारुव नणुहिनम् नावॆ’ (तिर नायर् (- -3) ऎम्ब श्री सूक्तिगळ प्रकार भगवन्तन सौलभ्यवन्नु अनुसन्धान माडिदरॆ महाविश्वासवु उण्टागि भगिवन्तनन्नु आश्रयिसलु शक्यवागुत्तदॆ. “सौलभ्यवेदी भजते” ऎम्ब वचनदिन्द सौलभ्यवन्नु तिळियदॆ केवल परत्ववन्नु मात्र तिळिदुकॊण्डवनिगॆ महाविश्वासवु उण्टागुवुदु कष्टवॆम्बुदु ऎम्बारवर श्री सूक्तिगॆ तात्पर,

द्वय मन्त्रदल्लि महाविश्वास कार्पण्य गोप्तत्व वरदानुसन्मानस्थल

द्वय मन्त्रदल्लि महाविश्वास, कार्पण्य गोप्तत्व वरणादिगळन्नु अनुसन्धान माड बेकाद स्थळगळन्नु इप्पडि पुरुषकारादि ऎन्दारम्भिसि अनुग्रहिसुत्तारॆ. अदागि हीगॆ पुरुष कार सम्बन्ध गुण व्यापार प्रयोजनगळिन्द उण्टाद विश्वासद महत्ववु प्र ऎम्ब उपसर्ग दल्लियू, पदलत ऎम्ब धातुविनल्लि गत्यर्धवु बुद्धर्थ्य बोधकवाद्दरिन्द, शरण शब्ददिन्द कूडिद रक्षकद अध्यवसाय रूववाद विश्वास स्वरूपवु, अनुसन्धेय. अन्दरॆ “शरणं प्रपद्य ऎम्ब क्रिया पदद उत्तम पुरुषदल्लि अकिञ्चननाद नानु शरण हॊन्दुत्तेनॆ ऎन्दु अनुसन्धान माडुवाग कार्पण्यवू विवक्षित. ई धातुविन उत्तम वुरुवदल्लि विवक्षितवाददन्नु (1) “अनन्य शरण” ऎन्दु गद्यदल्लि व्याख्यान माडिरुत्तारॆ. इन्निडल् - उपायत्पाध्यवसाय वाचकवाद शरणं प्रपद्यो” ऎम्ब शब्ददल्लि, गोप्तत्ववरणवू अनुसन्धेय. निरपेक्ष रक्षक नागु ऎम्बुदु उपायत्व प्रार्थनॆ अदरल्लि रक्षकनागिरु” ऎम्ब गोप्तवरणवु अन्तर्गत

इल्लि कॆलवरु, “उपाय ताव्यवसायवाचक शब्दक्कॆ अध्यवसाय -महाविश्वासः, निन्ननु उपायवागि अध्यवसान माडुत्तेनॆ. ऎम्ब महाविश्वासवु नीनु ननगॆ आभिनत फलवन्नु

(0)

परिकरविभागाधिकार

323

“अहमपराधानानालयोकि नोsगतिः । (२) त्वमेवोपाय भूतोमे भवेति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरित्युक्ता सादेर्वे प्रयुज्यतां !” ऎन्नुम् (३) “उपायेगृह रक्षितॊ शब्द स्मरणमित्ययं । वरते साम्प्रतं तैष उपार्याक वाचकः 1”ऎन्नुम् शोल्लुहिर पडिये उपायाराशक्तनुक्कु सत्येश्वर्र सत्व शास्त्रार्थ साधारणमान रक्ष कत्व मात्रले नियु स्वीकृत भरनाय् कॊणु उपायान्नर स्थानले निवेशियालु, “भरनान इव्वधिकारिकु पिन्नु अननोपायत्वम् नि नि क्याहवु उपायत्साध्यवसायवु इडले

निनि विवक्षितवायिy

कॊडबेकु ऎम्ब गोप्तत्ववरणक्कॆ व्यवहित कारणवाद्दरिन्द, महाविश्वान वाचक शब्ददल्लि गोप्तत्ववरणवु अ०तर्गतवन्नुत्तारॆ इदु सरियल्ल. “व्र’ ऎम्ब शब्दक्कॆ ऎरडु शक्ति गळिवॆ ऒन्दु महाविश्वास मत्तॊन्दु निरवेकोपायप्प प्रार्धनॆ इदे उपायान्तरवाद भक्तियोगवन्नु अपेक्षिसदॆ अकिञ्चनाधिकारि विषयदल्लि फलवन्नु कॊडुत्तदॆ निरपेकोपायत्व प्रार्धनॆ अन्दरॆ निरपेक्ष रक्षकोभव ऎम्ब प्रार्धनॆयल्लि, रक्षकोभव ऎम्ब गोप्तत्ववरण रूप सामान्य प्रार्थनॆयू अडगिदॆ. आद्दरिन्द शरणं प्रपद्य ऎम्ब पदगळल्लि गोप्तत्ववरणवू आर्धिकवागि आन सन्धेय गोप्तत्ववरणवु बेरॆ उपायत्व प्रार्धनॆ बेरॆ

अनन्तर उवाय प्रार्थना पूर्वक भरसमर्पणवू शरणं प्रपद्यॆ” ऎम्ब पदगळल्लि अनुसन्धेय, ऎम्बुदन्नु (1) अहमस्यॆ पराधानां ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ. ऎलै भगवन्तने नानु अपराधगळिगॆल्ला आश्रयभूतनु, अकिञ्चनन्नु गतियिल्लदवनु, (2) त्वमे वोपाय भूतमेभव-नीने ननगॆ उवायवागिरु, उपायवागि वरिसल्पडुववनु चेतन नाद्दरिन्द, सामान्यवाद उपायत्ववु, चेतनैका०तवाद रक्षकत्वदल्लि पठ्यवसिसुवुदरिन्द, इल्लि निरपेक्ष रक्षकनागु ऎम्बुदु तात्पर इतिप्रार्थनामति-उपायान्तर निरपेक्ष रक्षकोभव” ऎम्ब प्रार्थना बुद्धियु शरणागतिरितुक्ता “याञ्चान्वितमभिवदन्ति प्रदनं” ऎन्दु मुन्दॆ हेळुवुदरिन्द शरणागति रूप अङ्गि विश्लेषण “शरणागति शब्दशक्यतुवच्छेदि का

उपायान्तर निरपेक्ष रक्षकत्व प्रार्थनॆयु देवेस्मिन् प्रयुज्यतां-भगवन्तनल्लि कर्तव्यवॆन्दु (3) उपायेगृह रक्षि-उपाय, मनॆ, रक्षक, ई मूरु अर्धगळल्लि शब्दशरण वि त्ययं-“शरण’वॆम्ब शब्दवु वर्तते-प्रयोगिसल्पडुत्तदॆ साम्प्रतन्तेषः - ई प्रकरणदल्लि ई शरण शब्दवु, उपार्याकवाचकः - उपायवॆम्ब अर्धवन्नु मात्र बोधिसुत्तदॆ ऎन्दू हेळुवन्तॆ, उपायान्तरा शक्षनिगॆ सर्वशास्त्रार्थ साधारणमान अन्दरॆ भक्ति प्रप गळिगॆ साधारणवाद, रक्षकत्व मात्रत्तिले निश्चय-साधारण रक्षकनल्लदॆ, स्वीकृतभरनाय् कॊण्डु नन्निन्द भक्तियोगवन्नु अनुष्ठिसलागुवुदिल्ल. आ भक्तिरूपोपाय स्थानदल्लि नीने इदु रक्षिसबेकु. अन्दरॆ भक्तिरूपवाद भरवन्नु नीने वहिसिकॊण्डु रक्षिसबेकु.आ रक्षण भरवु निन्नदे, ऎन्द

1), 2) NFC, ZOLE 37-30-31, 3) o 7-29

324

श्रीमद्रहस्यतयसारे

છે

उपायवारु विरहॆन्न मात्रमाडैयाले इवु सायत्वं चेतनाचेतन साधारण मायिरुक्कॆ यालुम् (1) “रक्षिष्य तीति विश्वासो गोत्व वरणं तथा” ऎन्नुव, (2) सत्वजॆपिहि विश्वेशस्सदु करुणिकोsपिर्स । संसार तन्न वाहित्यादक पेक्षां प्रतीक्षते” ऎन्नुम्, कॊल्लुहिरपडिये चेतनैकानमान गोप्तत्व वरणं अनुस माहैयालु, गोप्तवरण मिजविवक्षितम्.

भर समर्पणवन्नु माडुव प्रवन्नन विषयदल्लि, आ भरवन्नु स्वीकरिसिदवनागि, उपायान्तर स्थानले निवेशियालु-भक्तरूपाय स्थानदल्लि भगवन्तने इद्दु कॊण्डु, अन्दरॆ भक्तिरूपवाद उवायवन्नु अनुष्ठिसिदरॆ, कॊडुव फलवन्ने, तादृश भक्तिरूपोपायवन्नु अपेक्षिसदॆ, भक्तिरूपवाद भरवन्नु ताने परिसि, रक्षणॆगॆ उपायवागुत्तानॆन्दर्थ, नैस्त भर नान इधिकारिक्कु - समर्पित भरनाद ई अकिञ्चनाधिकारिगॆ, पिन्नु - भरसमर्पणानन्तर अनन्यपायत्वं निनिक्काहवुम्-बेरॆ उपायगळन्नु अनुष्ठिसबेकिल्लद निष्ठॆयु स्थिर प्रतिष्ठितवागिरलू, उपाय ाध्यवसायं, इन्निडले विवक्षित मायिट्टु. महाविश्वास वरवसानवाद निरपेक्ष रक्षकत्वाद्यवसायवु “शरणं प्रपद्यॆ” ऎम्ब पदगळल्लि विवक्षितवु. उपाय मॆनाल् इत्यादि उपायवॆन्दरॆ ऒन्दु कारण ऎम्बुदु मात्रवाद्दरिन्द, ई उपाय त्ववु चेतननाद भगवन्तनिगू अचेतनवाद भक्तिगू अन्वयिसुवुदरिन्द (1) रक्षिष्य तीति रक्षिसुत्ता नॆम्ब विश्वासवू, गोप्यत्ववरणवू (2) सर्वsपिहि इत्यादि, प्रपञ्चक्कॆ नियन्तावाद सर्वेश्वरनु यावागलू कारुणिकनागिद्दरू, वैषम्य नैत्यन्याद दोषगळु बारदॆ संसार तन्त्रवन्नु नडॆसबेकाद्दरिन्द, नीनु नन्नन्नु रक्षिसु, गोप्तावागिरु, ऎम्ब प्रार्थनॆयन्नु ऎदुर नोड तानॆ नावु प्रार्थिसदॆ रक्षिसुवुदिल्लवॆन्दु तात्पय्य. हीगॆ शास्त्रगळु हेळुव रीतियल्लि चेतन मात्र निष्ठपाद गोप्तत्ववरणवू इङ्गे-शरणं प्रप” ऎम्ब पदगळल्लि अनुसन्धेयवु हागादरॆ ऒन्दु प्रयोगदल्लि, “सकृदुच्चार शब्द स्सकृदेवार्धङ्गमयति” ऎम्ब न्यायवन्ननुसरिसि ऒन्दु सल माडिद शबोच्चारणवु ऒन्दे अर्धवन्नु बोधिस वुदरिन्द,

शरणं प्रपद्यॆ” ऎम्ब प्रयोगदल्लि निरवेक्ष रक्षकत्व प्रार्धनॆयन्नू, गोप्तत्व वरणवन्नू हेगॆ अनुसन्धान माडुवुदु ऎम्ब सन्देहक्कॆ आदिल् शरणशब्दव’ ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ. शरणं प्रपद्यॆ, ऎम्बल्लिरुव शरण ई ब वु ऒन्दु प्र यो । ग द ल्लि ऎरडु अर्थ वन्नु हेळुवुदिल्लवाद्दरिन्द, ई अकिञ्चनाधिकारिगॆ असाधारणवाद निरपेक्षक रक्षकत्वाध्यवसायवु शरणं प्रपद्य ऎम्बल्लि शाब्दवागि सर्वाधिकार साधारणवाद गोप्तत्ववरणवु अर्थवागि अर्थाल्लब्दवागिदॆ. आद्दरिन्द गोत्ववरणवन्नू अनुसन्धानमाडि निरवेक्ष रक्षकत्व प्रार्थनात्मक वाद उपायत्व प्रार्धनॆयन्नू अनुसन्धान माडबेकु. मॊदलनॆयदु-गोप्तत्ववरणवु अङ्गगळल्लॊन्दु. उवायत्व प्रार्धनॆयु, प्रार्थनान्वित भरसमर्पण रूप अङ्गि विशेषण

    1. o 37-18 2) (303) 17-78

परिकरविभागाधिकार-

325

आदिल् शरणशब्द मॊरु प्रयोगत्तिलेयिरण्ण र्थय भिधान मृण्ण माट्टामै याले इव्वधिकारिक्कॆ साधारणमान उपायााध्यवसायम् इडले शाब्द माय साधिकारि साधारणमान गोत्ववरणं आर्थवाहक्कडवदु.

अरिवित्तन रन्नरैयम् परॆयु मुपायविल्ला । तुरवित्तु निन्नयाम् पर वरिक्कु वहै । उरुवित्तनैयि हॊत्तारॆन निन्नवु नाम् ।

पिरवित्तुयर् शहुवीररक्कु पियरवे ॥१८॥

प्रख्यातः पञ्चषाङ्गस्स कृदिति भगवच्चासन्नॆ रेषयोग ! सत्र स्वाभावपायाद्विरति रनितरोपाय कैकेन बोध्या । एकेन स्वान्तदार्ड्यं निजभर विषयेन तत्साध्यतेच्छा तत्वज्ञान प्रयुक्ताह सपरिकरे तादधीत्यादि बुद्धिः ॥२७॥

FO

इति कवि तार्किक सिंहस्य सर्वतंस्र स्वतन्त्र, श्री मद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ता चारस्य कृतिष्टु श्री मद्रहस्यत्‌यसारे

परिकर विभागाधिकार एकादशः

श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः

ई अर्थगळन्नु नमगॆ आचाररुगळु उपदेशिसिद्दारॆन्दु अरिवित्तन‌ अन्सर् ऎम्ब पाशुरदल्लि निरूपिसुत्तारॆ अन्सर्-प्रीतियिन्द कूडिद आचाररुगळु, ऐयर्-नंशयन्नु परॆयु - हेळुव - ई उपायवन्नु नावु अनुष्ठिसि फलवन्नु पडॆयुत्तेवॆये, ऎम्ब संशयवन्नु उण्टुमाडुव अन्दरॆ दुष्करवाद ऎम्बुदु तात्पय्य, उपायम्-भक्तियुगादि गळु, इल्लातुरवि इवुगळिल्लद आकिञ्चन्यवॆम्ब तुनियिल्-दुःखावस्थॆयल्लि, तुगैयान्- सहायभूतनाद, ऎन्दरॆ अभिमत फलवन्नु सम्पादिसि कॊडुव स्वभावनाद परन्नॆ उत्कृष्ट नाद भगवन्तनन्नु, वरिक्कुंव शरणवागि वरण माडुव प्रकारवन्नु, भगवन्तन परत्ववन्नु मात्र नोडि हॆदरदॆ, वुरुषकार, सम्बन्ध गुण व्यापार प्रयोजनगळिन्द अवन सौलभ्यादि गुणगळन्नु अनुसन्धान माडि, महाविश्वासवन्नु हॊन्दि, अवनन्नु उपायन्तर स्थानदल्लिरिसुव प्रकारवन्नु तिळिदु, उरवित्तनैयि-स्वल्पवू सम्बन्धविल्लद, ऒत्तारॆननिन-कर्मवश्यतॆयिन्द नमगॆ समानरागिरुव उम्ब देवतॆगळन्नु नाम् - मुमुक्षुगळाद नावु, हिरवित्तु य-संसार दुःखवन्नु, शहुवीर्-होगलाडिसिरि, ऎन्नु-ऎन्दु, इरक्कु याचिसुव पि-तप्पु, अरवे होगुवन्तॆ, अरिवित्तनर्-नमगॆ ज्ञानोपदेश माडिदरु आचाररु गळु पुरुषकारादि सम्बन्धवे मॊदलादवुगळन्नु उपदेशिसि, महाविश्वासवन्नुण्टु माडि भगवन्तन सौलभ्यादि गुणिगळन्नु तॆळिवु पडिसि, भगवन्तनन्नु आश्रयिसि मोक्षवन्नु पडॆय बहुदु ऎम्ब तत्ववन्नु तिळिसदॆ इद्दरॆ, देवतान्तरगळन्नु क्षिप्र कारित्व ज्ञान मात्रदिन्द मोक्षक्कॊस्कर आश्रयिसुव महापापवु नमगॆ सम्भविसुत्तित्तु. अन्धह दुर्दशॆयु बरदन्तॆ

नमगॆ आचाररुगळु परमोपकार माडिरुत्तारॆम्बुदु तात्पर

326

श्रीमद्रहस्यत्रयसारे

अनन्तर ऐदु अङ्गगळ सकृत्कर्तव्यतॆयन्नु

अदरिन्द उण्टागुव फलवन्नू प्रख्यातः पञ्चषाङ्ग ऎम्ब श्लोकदिन्द निरूपिसुत्तारॆ. एषःयोगः-ई न्यास रूपवाद उपायवु, भगवच्छासः - लक्ष्मीन्त्राहिबु संहितादि रूप भगवच्छास्त्रगळिन्द, पञ्च पाङ्ग, ऐदु अथवा आरु अङ्गगळिन्द कूडिदुदागि, पञ्चवाषड्वा अङ्गानियन्यसः पञ्चाङ्ग ऎन्दु समास काम्य प्रपत्तियल्लि फलत्याग रूपवाद अङ्गविल्लदुदरिन्द ऐदु अङ्गगळु मात्र, मोक्षार्ध प्रपत्तियल्लि फलत्याग रूपवाद अङ्गविरुवुदरिन्द षडङ्गवॆम्ब व्यवस्थॆ. आद्दरिन्द, “न्यासः वञ्चाङ्ग संयतः” ऎम्ब वचनक्कॆ विरोधविल्ल सकृदितच प्रख्यातः - “नकृ देवहि शास्त्रर्थः कृतोsयं तरयेन्नर” इत्यादि वचनगळ प्रकार, बन्द फलक्कॆ ऒन्दे सल अनुष्ठिसल्पडरक्कद्दु ऎम्बुदु प्रख्यात, सङ्गभरन्यास रूपवाद षडङ्ग योगक्कॆ नक्कत्ववु हेळल्पडुवुदरिन्द अङ्गिय हागॆ अङ्गक्कू सदनुष्ठानवु हेल्पट्टितु तत्र आ अङ्गगळ मध्य, द्वाभ्यां अनकूल्य सङ्कल्प प्रातिकूल्य वर्जनगळिन्द अपायाद्विरतिः-आज्ञातिलङ्घन रूपवाद अपायदिन्द अदागि पापदिन्द निवृत्तियु ( तिळियतक्कद्दु एकेन -

कार्पण्य रूपाङ्गदिन्द अनितरोपायता प्रपत्तुतर कालदल्लि अनन्य वायत्ववु बोध्या-प्रयोजन वागि तिळियतक्कद्दु एकेन महाविश्वान रूपवाद अङ्गदिन्द निजभरविषये तन्न भरवन्नु भगवन्तनु अङ्गीकरिसि फलप्रदान माडुत्तानॆम्बुदरल्लि स्वान्तदार्ड्य…. “स्वांर हृन्मानसं मनः” ऎन्दु अमर कोश, मनस्सिन धृडत्ववु रक्षिसुत्तानॆयो इल्लवो ऎम्ब शङ्कॆयिल्लदॆ म विश्वासवु ऎन्दर्थ अनेन गोवरणदिन्द “जभविषनॆ ” ऎम्बुदन्नु

ऎम्बुदन्नु इल्लियू व धृव णिन्यायवन्ननुसरिसि, अन्वयिसिकॊळ्ळुवुदु तत्साध्यतेच्छा तस्य आ भगवन्तनिगॆ, साध्य रेच्छा-ई फलवन्नु इवनिगॆ साधिसि कॊडबेकॆम्ब इच्छॆयु उण्टागुत्तदॆ. “तत्तदिष्ट व्रदिस्साता प्रीतिरव प्रसाध्यते” ऎम्ब फल प्रदानेच्छॆ तत्वज्ञानप्रयुक्ता-शास्त्र जन्यवाद तत्वज्ञान दिन्द, उण्टाद, तादन्यादिबुद्धिस्तु. भगवन्तनिगॆ आधीन कर्तृकत्ववु, आदि शब्ददिन्द, भगव चैषत्ववू, फलवु अवनदे ऎम्बुवू ग्रहिसल्पडुत्तवॆ. तेषाम्बुद्धि-कर्तृत्व त्याग ममता त्याग, फलत्यागगळु हेळल्पट्टवु इल्ल “तु” ऎम्ब पददिन्द वैलक्षण्यवु द्योतवागुत्तदॆ इदन्नु विवरिसुत्तारॆ इह-सपरिकरे अनुष्ठिसल्पडुव ई प्रव शास्त्रद, ऐदु अङ्गगळिन्द कूडिद आङ्गियल्लि भवति अङ्गवागिदॆ. आदागि ई सत्विक त्यागवु ऐदु अङ्गगळिगू अङ्गिगू अङ्गवु,

श्री मद्रहस्यत्रयसारद परिकरविभागाधिकारक्कॆ “सारचन्द्रिका व्याख्यानवु समाप्त, श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमःपुट

6

पङ्क्ति

1

+1

17

4

20

10

22

42

2

62

8

63

9

64

10

70

4

99

1

101

9

106

8

109

7

150

a

शुद्धाशुद्ध पत्रिकॆ

अशुद्ध

पाडु

शृतिरुवाय् मॊ शैयोगदकै हळ्ळलि गध्र काशि

यणर्ति

अव्वर्ध वसुवुद प्रभ जम् तॆळनु

शुद

तिरुवायव

गर शै

हळ्ळ

गप्रकाश

यणर्ति

वस्तुवुम् मभज

तॆळिनु

यनु

युक्तनु

ब्रह्मा

कृतराह

कृतार्थराह

पसिद्धि विशेष

फलसिद्धि

विशेष

158

7

साधु

197

6

शक्या

शका

198

4

5

आनुषट्टिक

अनुष

आनुषजक

अनुष

201

7

तॆळिन्नॊन्द

211

2

व्यावृत्त

222

2

व्यावृत्ति नाल

226

3

योग

योग्य

शुभमस्तु

पुस्तक दॊरॆयुव स्थळ :

  1. श्री वैष्णव सभा (रि)

श्री लक्ष्मि नरसिंहस्वामि देवस्थान 6ने मैन् प्रकाशनगर प्रकाशनगर

दूरवाणि 325111

2, स. मा. कृष्णमाचार

बॆङ्गळूरु-560 021

नं 51/ऎन् 1 ऎ मैन् राजाजिनगर 25on Fada-560 010 दूरवाणि 321323

  1. वेदान्त बुक् हौस्

नं 92, 6ने मुख्यरस्तॆ, चामराजपेटॆ

बॆङ्गळूरु

nada - 560 018.

Admate 607590

कृष्णय्य शॆट्टि अण्ड् सन्स्, चिक्कपेटॆ पुस्तक व्यापारिगळु बॆङ्गळूरु,

5, गीता एजन्सिस्, बळेपेटॆ, बॆङ्गळूरु

  1. संस्कृति बुक् सॆल्लर्

  2. 5ने मैन् रोड् चामराजपेटॆ,

Bonvada-560 018

दॊरॆयुव इतर पुस्तकगळु

}

1000 Coples

पूर्व प्रयोग

अदर प्रयोग

वैष्णव दिनचरि शार प्रग

i

25-00 (अञ्चॆवॆच्च बेरॆ)

15-00

!

15-00

12-50

मुद्रकरु ఆవినాలో ప్రింటింగ్

बॆङ्गळूरु

71/2, de Bur conends - 560 079

Sat

352225

1000 प्रतिगळु