आत्मक्यं देवं त्रिकसमधिगता (कता) तुल्यतैक्यं त्रयाणां ।
तॆ
ण
अन्य त्रॆश्वर मित निपुण फणि ती राद्रियन्ने नसः ॥
श्रीमते निगमान्य महादेशिकाय नमः
श्रीमहस्यत्रय सारे परदेवता पारमार्थाधिकारस्य सारचन्द्रिका व्याख्या
हीगॆ तत्व त्रयाधिकारदल्लि, परतत्ववु “विभु सतिचेतनत्वं” ऎम्ब लक्षणदिन्द हेळल्पट्टु, आ अधिकारद कॊनॆयल्लि “पुं तनदृष्टे” ऎन्दु पुरुष शब्द वाच्यनु अवनु, ऎन्दु सूचिसि, ई अधिकारदल्लि परदेवता परमार्थ्यवन्नु निर्णयिसि हेळुववरागि, मतान्तर निरसन पूर्वकवागि आं देवं’ ऎन्दारम्भिसुत्तारॆ. आं- इल्लि आत्म शब्दवु परमात्म पर, ऎल्ला आत्मतत्वगळू ऒन्दे, जीवेश्वर भेदविल्ल इदु यादव प्रकाश ऎत, अवरु स शब्द वाच्य नाद परमात्मा चेतनाचेतनात्मकवाद प्रपञ्च रूपवागि परिणामवन्नु हॊन्दिद्दानॆन्दु हेळुत्तारॆ. हागॆये देवतैक्यं - आत्मवु ऒन्दे जीवात्म परमात्म भेदविल्लवॆम्बुदु अदैत उपाधि विशिष्ट ब्रह्मवे जीव, बेरॆयल्लवॆम्बुदु भास्कर मत ब्रह्मरुद्रादि देवतॆगळिगॆ सर्वान्तरामियाद ईश्वरनॊडनॆ भेदविल्ल, ऐक्यवे-शरीर भेदवे विनह, आ देवता स्वरूपदल्लि भेदविल्लवॆम्बुदु मत्तॊन्दु मत इदू मायावादिगळ मत
मत
त्रिकसमधिगता तु ता - ब्रह्म विष्णु रुद्रनॆम्ब मूर्तित्रयवन्नु आश्रयिसिरुव (समधि कत), तुल्यता- ज्ञानशका दिसाव्य, त्रयाणां ऐक्यं ब्रह्म विष्णु रुद्ररॆम्ब मूर्तित्रयवु स्वरूपदल्लि परस्पर सम, शरीर भेदवे विनह स्वरूपदल्लि याव भेदवू इल्लवॆम्बुदु, अन्यत्रॆश्वरं- ई मूरु देवतगळन्नू बिट्टु, इवरिगिन्त मेलादवनॊब्बनु, सदाशिव, पराशक्ति ऎन्दु हेळल्पडु ववनु ईश्वरनु, ऎम्ब उत्तीर्णब्रह्मवाद, इत्याद्यनिपुण फणितिः- हीगॆ हेळल्पडुव अनिपुण वाद मातुगळन्नु, इल्लि ‘आदि’ शब्ददिन्द, केवल नारायणने परदेवतॆ, लक्ष्मिविशिष्टनल्ल ऎम्ब निश्चिक ब्रह्मवाद मतवु सङ्ग्रहिसल्पडुत्तदॆ मेलॆ श्रीमन्नारायणः नः पतिः ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द नित्यक ब्रह्मवादवू निरस्यत्व मतगळल्लि सेरिदॆ आत्मं, देवनैक्यं, त्रिकसमधिगतु, तुल्य ता, अन्यश्वरं, इत्यादयश्चताः अनिपुणपणितयः ऎन्दु कर्मधारय. अनिपुणाश्चते फणितयश्च - अनिपुणफणितयः समीचिन न्याय निरूपणा समर्धगळाद मातुगळु, इवन्नु सन्त-सारासार विवेक चतुरराद सत्पुरुषरु, नादियन्ते – आदरिसुवुदिल्ल. हागादरॆ परतत्ववु यावुदु ऎन्दरॆ आचाररु निरूपणॆ माडुत्तारॆ. त्रय्यंरेक कं - उपनिषत्तुगळु एककंरदिन्द
છે
परदेवता पारमाध्याधिकारः
त्रय्य रेकक सदनुगुण मनुव्यास मुख्यक्तिभिन्न । श्रीमा नार
ई यको नः पति रखिल नुरुक्तिदो मुक्तभोग्यः ॥१६॥
परदेवता निश्चय प्रयोजन कथन
175
उक्तवैधकाले पॊदुविले प्रकृति पुरुषेश्वर विवेकं पण्णिनालु 1) “ऒनुनोवु” इत्यादिगळिगॆ पडिये परदेवता विशेष निश्चयविल्लादपोदु, * उन्नित्तुमत्तूरु दैयवं तॊळवनैयल्लाल्” ऎन्निर परमै कान्तित्व इडामैया लु, परमै कास्तिक्कल्लदु व्यवधान रहितनाद मोक्ष डैयामैयालु मीश्वर निन्न देवताविशेष मॆनु निष्कर्षिक्कनेणु.
अदागि सदेव सोमैदनग्र आसीत्, ब्रह्मवा इदम, आसीत्, आत्मावा इदमग्र आसीत्, एको हवैनारायण आसीत्, इत्यादि कारण वाक्यगळु भिन्न भिन्न शब्द गळिन्द परदेवतॆयन्नु हेळिदरू प्रकरणानुगुण्यदिन्दलू, सामान्य विशेष न्यायदिन्दलू, उपनिषत्तुगळु एककंरदिन्द तदनु गुणमनुव्यासमुक्तिभिश्च – आ उपनिषद्वाक्यगळिगॆ अनुगुणवाद मनु, व्यासर मुख्य वाद श्रीसूक्तिगळिन्द “किञ्च मनुरवद तदोषजं, सहोवाचव्यासः पाराशर” ऎन्दु वेद प्रसिद्धवाद आप्ततमत्ववु अवरुगळिगॆ सूचिसल्पडुत्तदॆ. इदरिन्दागि शैवागमादिगळु श्रुति विरुद्धवाद अर्धगळन्नु हेळुवुदरिन्द “विरोधेत्वनपेक्षङ्ग्या” ऎम्ब विरोधाधिकरण न्याय (पूर्वमीमांस) वन्नवलम्बिसि, अवुगळु आप्तवादुवुगळल्लवॆम्बुदु सूचित, मुख्योभि मनु, व्यासर मुख्यक्तिगळिन्द मनुस्मृति, मॊदलाद सात्त्विक उपबृंहणगळिगॆ प्राशस्त्र श्रीमन्नारायणो नः पतिः - श्री विशिष्टनारायणनु, नमगॆ स्वामियु, केवल नारायण नल्ल नः नः - ऎन्दु जीवर परस्पर भेदवु सूचित, अखिलतनुः - सर्वशरीर कनु, इदरिन्दागि रुद्रेन्द्र प्राणादि शब्दगळु तम्मदन्तरामियाद परमात्मपरन्त वाचकगळु ऎम्बुदु तिळिसल्पडुत्तदॆ. मुदः मोक्षप्रदनु इदरिन्द परदेवतातत्ववु हेळल्पट्टितु. श्री विशिष्टने प्रापकनू (उपाय) प्राप्यवू ऎन्दु निगमिसल्पट्टितु ऎन्दर्थ "
परदेवता निश्चय प्रयोजन
ई अधिकारदल्लि परदेवतॆय निष्कर्षवन्नु माडलु, उक्तधर्मङ्गळाले ऎन्दारम्भिसु तारॆ. हिन्दिन अधिकारदल्लि भोक्ता भोग्यं प्रेरिता ऎन्दु मूरु तत्वगळन्नु निरूपिसि, अवु गळिगॆ परस्पर वैधर्मवन्नु आदागि गुणत्रयाश्रय, अणु सति चेतनत्व, विभुत्व सतिचेतन वॆम्ब चेतनाचेतनगळिगू ईश्वरनिगू इरुव परस्पर विलक्षण धर्मगळन्नु निरूपिसिद्दारॆ. ई विलक्षण वाद धम गळिन्द, प्रकृति-भोग्य, पुरुषजीव (भोक्ता, ईश्वर-प्रेरित ऎम्ब मूरु तत्वगळू परस्पर बेरॆ बेरॆयादवु ऎन्दु तिळिदिद्दरू, ऒुण्डेवुं इत्यादि आळ्वार् श्री सूक्तिगळल्लि (आदि
- ऒन्तवु मुलकमुयिरुव मत्तुयादु मिल्लावन्नु
नानुकन् तन्नॊडु तेवरु लकोडुयिर्पडैतान्– कुव्रं शेर् मणिमाड नीडु तिरुक्कुरु हॊरदनुळ् निन्नवादिप्पिरान् निम्म मत्तॆ व नाडुदिरे ।
( तिरुवाम्यागि 4-1)
पु. ति. नो,
176
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
आत्मक पक्ष निराकरणं
રે
अडल् चेतना चेतनळुडैय वन्न भेदव प्रमाण सिद्द मायाले, ऎल्लाव परदेवतैयायिरुक्किर ब्रह्म द्रव्य वॆनिहिर पक्षम् घटियादु.
देववैक्य पक्ष निराकरणं
स्वभाव सिद्धमान जीवेश्वर भेदमुव आ इ) प्पडिये देवादि रूपरान जीव रळुडैय अनन्य भेदवु सुखदुःखादि व्यवस्थॆयाले प्रामाणिक माहै याले सारामि ऒरुवने याहिलुम् ब्रह्म रुद्रेन्द्रदि सत्व देव हळुव ईश्वरनोडुव तन्निल् तानु अभिन्न रॆर पक्षमु कूडादु.
शब्ददिन्द “तिण्णनवीडु” ऎम्ब दशकवू सूचक) हेळिरुवन्तॆ परदेवता विशेष निष्कर्षविल्लदिद्दरॆ, उन्नित्तु मत्तॊरु दैवंpगळ् अवनैयल्लाल्” ऎम्ब वर क०तित्ववु उण्टागलारदु. परमै कान्तिगल्लदॆ व्यवधानविल्लदॆ (साक्षात्तागि - नेरवागि ऎन्दर्थ) मोक्षवु लभिसलारदु आद्दरिन्द ईश्वरनु इन्थह श्रीयः पति नारायणनॆम्ब देवतारूवनु, ऎन्दु निष्कर्षिसबेकादुदु अवश्य. परमै क०ति- एकस्मिन्नेव अन्तः - निश्चयः एकान्त, एकान्तः अस्य अस्तिति एकान्ति परमश्चासौ एकान्तीच परमैकान्ति ऒब्बनल्ले परत्व उपायत्व प्रात्यत्व निश्चयवुळ्ळवन्नु एकान्ती उत्कृष्टवाद एकान्तिय 3 परमै कान्ति, वरदेवता निश्चयविल्लदॆ पारवे कुन्त्यवु सिद्दिसलारदु “वेश निन्न शिवनुक्कुं पिरमन्तनन्नु सिरक्कु नायकनवने? हेळल्पडुव परमशिवनिगू ब्रह्मदेवनिगू इन्द्रादि इतर देवतॆगळिगू नारायणने नायकनु, ऎम्ब नारायण परत्व निश्चयविल्लदॆ, “उन्नित्तु मत्तूरु दैवं तोळ् अवनैयल्ला ल्” भगवन्त नल्लदॆ बेरॆ देवतॆयन्नु, उन्नित्तु - परदेवतॆ ऎन्दु भाविसि नमस्कार माडळु,
ऎम्ब पारम्य कान्त्यवु घटिसुवुदिल्लवॆम्बुदु तात्प
परदेवतॆयॆन्दु इतररिन्द
-
-
- इतर देवतॆगळु परदेवतॆ ऎम्ब भावनॆयिल्लदॆ श्रियः पतियाद नारायणने परदेवतॆ ऎम्ब भावनॆ इरुव परमै कान्तिगॆ विनह बेरॆ यारिगू साक्षात्तागि मोक्षवु लभिसलारदु “शङ्करस्य तु यो भक्तः सप्त जन्मान्तरं नरः । तवरु प्रसादेन विष्णु भक्तश्चजायते ॥” ऎन्दु श०करन भक्तनु अवन अनुग्रहदिन्द विष्णु भक्तनागुत्तानॆम्बुदु व्यवधान सहितवाद विष्णु भक्ति, आक्य देवतैक्य पक्ष निराकरण
-
अ डल्- इत्यादि हीगॆ देवता विशेषवन्नु निष्कर्षॆ माडुव विषयदल्लि चेतना चेतन गळ अत्यन्त भेदवु प्रमाण सिद्धवादुदरिन्द, ऎल्लवू परदेवतॆयाद ब्रह्मद्रव्यवॆम्ब यादव मत दवर पक्षवु सिद्धिसलारदु. आत्मकं ऎम्ब पक्षवु इदरिन्द निरस्तवायितु. सभाविकवाद जीवेश्वर भेदवू (इदरिन्द औपाधिक भेद वाद निरासवु एर्पडुत्तदॆ. इदु भास्कर मत), जीवरु गळ अन्नोन्य भेदवू परस्पर सुखदुःखगळ व्यवस्थॆयिन्द (अन्दरॆ प्रतियॊब्बनिगू सुखदुःखगळु
याव देवतॆयू, जीवराशिगळू, अचेतन पदार्धगळू इल्लदिरुव प्रळयकालदल्लि चतुरुखनॊडनॆ, देव लोकवन्नू जीवराशिगळन्नू सृष्टिसिद आदिकारण भूतनु, दॊड्ड भवनगळिन्द कूडिद तिरुक्कुरुहूर्नगरदल्लि नित्य सान्निध्यवन्नु माडिकॊण्डिरुवाग, बेरॆ यारन्नु परदेवतॆयॆन्दु हुडुकुत्तीरि बेरॆ यारू अल्ल अवने परदेवतॆ ऎन्दु तात्सर.
4वश्यत्व
परदेवता पारमार्ध्याधिकार-
त्रिमरि समतादि पक्ष निराकरणं
177
इद्देवहल् प्रधानराह चॊल्लुहिर ब्रह्म रुद्रेन्द्रादिहळुक्कु कारत्व, कर
प्रामाणिकळाहैयालुव,
نيا
१ “आभूत संस्कृवे प्राप्त प्रलीने प्रकृत् मह९ ।
एकस्तिष्ठति विश्वात्मा सतु नारायणः प्रभुः ॥
२ “आद्यो नारायणोदेवस्तस्माद्रा ततोभवः । 3 “परो नारायणो देवस्तस्माज्ञातश्चतुरुः ।
तस्माद्रुद्रो भवदेवि” ॥ इत्यादिहळिले, “ततमपिदुर्धष्रस्तस्माद्यामात्सनातनात् । रक्षारं सत्वभूतानां विष्णु त्वमुपजवान् ॥”
४
बेरॆ बेरॆयागिरुवुदरिन्द प्रामाणिक आद्दरिन्द देवतॆगळु बेरॆबेरॆ, जीवरुगळु बेरबेक अद्दरिन्द सर्वान्तरामियु ऒब्बने आदरू ब्रह्म रुद्रादि सर्व देवतॆगळू परस्पर बेर बेरॆयाद वरु. अवरुगळू ईश्वरनू बेरॆ बेरॆ, अवरुगळू ईश्वरनू अभिन्नरम्ब पक्षवु सरियल्ल. दुःख व्यवस्थॆये इदक्कॆ कारणवॆम्बुदु तात्पर्य. इदरिन्द देव, ऎम्ब
निरक्तवायितु.
त्रिमरि साम्य निराकरण
मतवु
इद्देव हळिल् इत्यादि - ई देवतॆगळल्लि प्रधानरागि हेळल्पडुऎ ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळिगॆ (ब्रह्म विष्णु रुद्रेन्द्रु ऎम्ब वचनवु इल्लि अभिप्रेत) कारत्ववू कर्मपरवशतॆय अन्दरॆ ईश्वर निन्द सृष्टिसल्पट्टवरु, प्रण्यपापरूप कर्माधीनरु ऎम्बुवु प्रामाणिकवागिरुवाग अवरुगळु जगत्कारण भूतरल्लवॆम्बदु एर्पडुत्तदॆ ब्रह्म रुद्ररॊडनॆ इन्द्रनन्नु सेरिसि हेळिरुवुदु, इन्द्रनु परवशनॆम्ब प्रसिद्धि इरुवुदरिन्द अवन हागॆये ब्रह्म रुद्र परवशरॆम्ब दृष्टान्तार्ध, इदक्कॆ आभूत संस्कृवे इत्यादि प्रमाण वचनगळन्नु उदाहरिसुत्तारॆ. इल्लि व्यष्टि सृष्टिगॆ कार भूतराद देवतॆगळिगॆ लयवन्नु हेळि, समष्टि सृष्टिगू लयवन्नु हेळि, उळियुववनु नारायण नॊब्बने ऎन्दु निगमिसुत्तारॆ. अवने जगत्कारण भूतनु ऎन्दु एर्पडुत्तदॆ आनारायणो देव - इल्लि नारायणनु आद्यनु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द अवनु जगत्कारणनु देवशब्ददिन्द अवनु १) पञ्चभूतगळू सह (अहङ्कारदल्लि) लयवन्नु हॊन्दि, अहङ्कार तत्ववु महत्वदल्लि लय हॊन्दि, प्रकृति यल्लि महत्वत्ववू लयहॊन्दि, आ प्रकृतियु बगवन्तनल्लि लयहॊन्दिद मेलॆ, सूक्ष्मवाद चेतना चेतनगळिगॆ आत्म नाद ऒब्बनिरुत्तानॆ, अव प्रभुवाद नारायणनु
(भार शा०ति 21-24)
२) उद्यो नारायणो देवः तस्माद्यहा ततोभवः क आतः स्वयं भुदामरीच्यादर्कसम्भवाः ।
(वराह पु. 25-6)
नारायणनु आदनु, अवनु देवनु- श्रद्धया देवो देवत्वमश्नुते ऎम्ब श्रुतिय प्रकार लक्ष्मी विशिष्टनु अवनिन्द ब्रह्मदेवन, ब्रह्मदेवनिन्द भवन रुद्रनू हुट्टिदरु स्वयं भवनाद ब्रह्मदेवनिन्द मरीचि मॊद लादवरु उण्टादरु
३) परो नारायणो देवस्तस्माज्ञातश्चतुर्मुखः ।
तस्माद्रु भवद्देवि सच सर्वज्ञताङ्गतः ।
(.. 90-3)
नारायणोदेव लक्ष्मीविशिष्ट नारायणनु परनु-सर्वोत्कृष्टनु, अवनिन्द चतुर्मुखनु अवनिन्द रुद्रनु उण्टादरु ऎलै भू देविये आ रुद्रनु सर्ववन्नू तिळियुवन्धह ज्ञानवन्नु पडॆवनु
पु ति, नो
í
178
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
ऎरपडिये स्वच्चावतीर नाय त्रिमरि, मध्यस्थनान विष्णु नारायणशब्दवार्च्य ताने तन्नुडैय पूरावस्थॆयाले स्वर जगत्तुक्कुम् कारणमॆनॆयालु,
५ “नित्यं हि नास्ति जगति भूतं स्थावर जमम् ।
ऋते तमेकं पुरुषं वासुदेवं सनातनं ॥”
ऎरपडिये, अवने नित्यन यालुम्, त्रिमरिहळुम्न् समरॆन्नुव, त्रिमूरि हळ् एकतत्ववॆनु, त्रिमूत्युर्र ईश्वरनॆन्नु, त्रिमूरिहळुक्कुळ्ळ ब्रह्मावादल् रुद्रनादल् ईश्वरनॆन्नुम् शोल्लुहिर साम्यर व्यक्तनरपक्ष
** घटयादु,
लक्ष्मी विशिष्टनॆम्बुदु श्रद्धॆयादेवो देवमत्तु ते’ ऎम्ब श्रुतिय प्रकार, हेळल्पडुत्तदॆ आद्दरिन्द जगत्कारणवु लक्ष्मीनारायणरिब्बरल्लिय अन्वयिसुत्तदॆ, ब्रह्मरुद्रादिगळु कार् भूतरु ततोभवः ऎन्दु ब्रह्मनिन्द रुद्रनु सृष्टिसल्पट्टनु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द रुद्रनिगॆ अत्यन्त अवरत्ववु सूचित “ब्रह्म विष्णु रुद्रेन्द्रा केसर्वे सम्प्रसूय न्ते” ऎ र ब वचनद प्रकार ब्रह्म रुद्र इन्द्रर हागॆ विष्णुवू कर्मपरवशनागि ह ळ्ळुत्तानॆय ल्लवॆ आद्दरिन्द अवनु जगत्कारणनॆन्दु हेळ वुदु हेगॆ ऎम्ब संशयक्कॆ समाधानवागि, ४) ततमपिदुर्धष्र - ऎम्ब वाक्यदिन्द, ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळ मध्यॆ महाविष्णुवू अवतारवन्नॆत्तुत्तानॆ कर्मवारवत्यदिन्द हट्टुवुदिल्लवॆन्दु समाधान हेळुत्तारॆ. तन्न सनातनवाद पररूपदिन्द सर्वभूतगळन्नु रक्षिसलु विष्णुवु अवतारवन्नॆ त्तानॆम्बुदु तात्पर दुर्धष्र - अकर्मवश्यः - विष्णु त्वं
अवतार विग्रहवन्नु उवजवान् - हॊन्दिद्दीया ऎम्बुदु अर्ध ऎरपडिय .. ऎन्दु हेळुव प्रकार, स्टेच्छॆयिन्द अवतारवन्नॆत्ति त्रिमूर्तिगळ मध्यदल्लि विष्णु नारायण शब्द वाच्यनागि, तन्न पूर्वावस्थॆयल्लि - अन्दरॆ पररूपदल्लि सर्वजगत्कारण भूतनॆन्दु हेळुवुदरिन्दलू, अवने जगत्कारण भूतनु ई नित्यं हि, ऎन्दु हेळुव प्रकार अवने नित्यनॆन्दु हेळल्पडुवुदरिन्दलू, त्रिमूर्तिगळू समरु, त्रिमूर्तिगळू सेरि ऒन्दे तत्व, त्रिमूर्तिगळिगिन्त बेरॆयादवनु ईश्वर नॊब्बनु त्रिमूर्तिगळ मध्य विष्णुवागलि, ब्रह्मनागलि, रुद्रनागलि, ईश्वरनागिरबहुदु ऎन्दु हेळ् तक्कन्थ साम्य, ऐक्य, उत्तीर्ण (बेरॆ), व्यान्तर (मवरल्लॊब्ब) पक्षगळु सरियल्ल
) (7-101-25)
JOLOMO
ब्रह्मदेवनु श्रीरामचन्द्रनल्लि विज्ञापिसुव वचनविदु. इदक्कॆ पूर्वभावियाद वचनवु
पद्म दिव्यर्कसङ्काते नाभ्यामुप्पाद मामपि 1
प्राजापत्यं त्वयाकर्म सर्व मयि निवेशितम् ।
सोs हंसन्यस्त भारो हि तामुपासे जगत्पति # *
अदागि निन्न (नारायणन) नाभिकमलदिन्द नन्नन्नु सृष्टिसि नन्नल्लि (ब्रह्मदेवनल्लि) प्रजासृष्टि कारवन्नु वहिसिदॆ आ दॊड्ड भारवन्नु वहिसलु बेकाद ज्ञान शक्तिगोस्कर नानु निन्नन्नु उपासनॆ माडिदनु उपासनॆय नन्तर, त्वमसि जगत्कारणनाद नीनू, दुर्धष्र आपि शब्दवन्नु इल्लियू अन्वयिसबेकु कर्मपरवश नल्लदिद्दरू, निन्न तस्माद्भावात् सनातनात्. आ सनातनवाद पररूपदिन्द, सर्वभूतानां रक्षार्थं सर्वभूत गळन्नु रक्षिसलु, विष्णुत्व विष्णुवागि अवतारवन्नु उपजगिवान् हॊन्दिदॆय (आ विष्णुवे नीनु ऎन्दु भाव),
पु ति नो,
3
परदेवताषारमार्थ्याधिकारः
इत्यादिहळालुम्,
ब्रह्मरुद्रादिहळ सत्येश्वर कारभूतत्व कथनं ब्रह्मरुद्रादिहळ सरेश्वरनुन्नु कारभूतरन्नु मिडम्,
“तद्वि सृष्टसृपुरुषो लोके ब्रह्मति कीर ते “सङ्क्षिप्यच पुरालोकात्मायया स्वयमेवं । महारवे शयानोप्पुमान्त्वं पूरैमजीजनः ॥” 4 “क इति ब्रह्मणो नानु ईशोहं सत्वदेहिनां ।
आवां तवाज सम्भूत् तस्माशन नामर्वा ” 5 (अहं प्रसादजस्तस्य कंशिक् कारणारे ।
त्वञ्चैव धजात पूरैसरे सनातने (नः) !!”
179
ऎन्नॆदिरि कैयाले निडुतीन पडिये अवर् हळ्ळि तज्ञ पाशुरळाले सिद्ध,
इव हळ् कवश्यराय शिलकर विशेषङ्गळाले सश्वेश्वर आराधित्तु तन्ताम् पदङ्गळ पॆट्रारहळन्नु मिडं (6) “स देवा वासुदेवं यजन्ते ।
ब्रह्मरुद्रादिगळ कारत्व करवश्यत्व कथन
सरे देवावासुदेवं नम”
ब्रह्मरुद्ररुगळिगॆ कारत्ववन्नु तिळिसुव प्रमाणगळन्नु, ब्रह्मरुद्रादिग ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तार. अदागि ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळु सर्वेश्वरनिगॆ कारभूतरु अवनिन्द सृष्टिसल्पट्टवरु, ऎम्बुवुदु, 2 तद्विसृष्टसृ
24
इत्यादि तटस्थ वाक्यगळिन्द स्पष्ट, तद्विसृष्टः . आ भगवन्तनिन्द सृष्टिसल्पट्टवनु लोकदल्लि ब्रह्मनॆन्दु हेळल्पडुत्तानॆ. इत्यादि वाक्यगळु सङ्क्षिप्यच इत्यादि. पुरा आरम्भदल्लि लोकगळन्नॆल्ला मायॆय - तन्न सङ्कल्प रूपज्ञानदिन्द तन्नल्लि अडगिसिकॊण्डु महार्णवद नीरल्लि मलगिदवनागि नन्नन्नु नीनु मॊदलु सृष्टिसिदॆ, ऎन्दु चतुर्मुखनु ताने महा विष्णु रूपियाद रामचन्द्रनल्लि हेळुत्तानॆ, (*)कइति ब्रह्मणोनाम-इत्यादि क ऎम्बुदु चतुर्मुखनन्नु हेळुत्तदॆ ईशो हंसर्वदेहिना - ऎन्दु सर्वप्राणिगळिगू नानु ईश्वरनु - आवां तवाङ्गे सम्भूत - नाविब्बरू निन्न शरीरदिन्द उण्टादवरु, तस्मात् केशव नामवान् - आद्दरिन्द नीनु केशवनॆम्ब हॆसरुळ्ळवनॆन्दु, रुद्रने हेळुव मातु. आ प्रसाद जः इत्यादि-नानु (ब्रह्मदेवनु) ऒन्दु कारणान्तरदिन्द अवन (भगवन्तन) अनुग्रहदिन्द हुट्टिदवनु. नीनु (रुद्रनु) पूर्व सृष्टियल्लि आ सनातननाद भगवन्तन कोपदिन्द हुट्टिदवनु. ई ऎरडु वाक्यगळू ऎदिरि कैयाले महाविष्णुविनॊडनॆ परत्वक्कॆ वाद माडुव प्रतिवादिगळाद ब्रह्मरुद्रर कैयिन्दले निडुट्टानपडिये प्रतिवादियु बरॆदु कॊडल्पट्ट सालदिन्द बिडिसि कॊळ्ळुव चीटिय हागॆ, अवरुगळ मातिनिन्दलू अवरु कारभूतरॆम्बुदु सिद्धवायितु. इवर् हळकर्मवश्यराज् - इवरुगळु कर्मपरवशरागि कॆलवु कर्मविशेषगळिन्द सर्वेश्वरनन्नु आराधिसि तम्म तम्म पदविगळन्नु हॊन्दिदरॆम्बुदु, आ सर्वे देवा-इत्यादि वचनगळिन्द प्रसिद्ध
५) तं-नित्य दिव्यमङ्गळ विग्रहदिन्द कूडिदवनागि प्रसिद्धनाद, सनातनं सर्वजगत्कारण भूतनाद, वासुदेवं ऋते वासुदेवनन्नु बिट्टु, जगति लोकदल्लि, स्थावर जगमं भूतं-स्थावर जगमात्मकवाद भूतगळु, नित्यं नास्तिहि नित्यवागिल्ल अनित्यगळु, इदरिन्दागि अवु सृष्टिसल्पडतक्कवु ऎन्दर्ध,
-
JORDA 1-11’ (3) DER WE,, (7-104-14),
-
03-131-48 (5) 2, . 352-62
180
श्रीमद्रहस्ययगारॆ
- स ब्रह्म कास्टरुद्राक्ष सेन्द्रा देवा महर्षय- ।
अर्चयन्ति सुरश्रेष्ठं देवं नारायणं हरिम् ॥ 2) चिन्तयन्त्हि यं नित्यं ब्रह्मशानाद प्रभुम् ।
निश्चयं नाधिगच्छन्ति तम शरणं गतः ॥
- पद्म दिव्य र्कसङ्काशे नाभ्यामुप्पाद्य मानसि ।
प्राजापत्यं त्वयाकर्म सर्वं मयि निवेशितं ॥ सोहं सन्यस्त भारोहि त्यामुपासे जगत्पतिं ॥ 5) युग कोट सहस्राणि विष्णु माराध्य पद्मभू
गच एति* *
पुन लोक्य धातृत्वं प्राप्तवानिति शुश्रुम!!
अदागि 1) ऎल्ला देवतॆगळू वासुदेवनन्नु पूजिसुत्तारॆ, वासुदेवनन्नु नमस्करिसुत्तारॆ सर्वे ೕवु वासुदेवात्मसूताः सर्वेषं वासुदेवोन्धिदैव ॥ इदु उत्तरार्ध, ऎल्ला देवतॆगळू वासुदेवनिन्द उ०टादवरु. ऎल्लरिगू वास देवने देवरु, इल्लि सर्व शब्दवु वासु देवनन्नु बिट्टु ब्रह्म मॊदलाद ऎल्ला देव गळन्नू तिळिस इदॆ इदरिन्द ब्रह्मरुद्रादिगळू वास देवनिन्द उम्ब दवरु ऎम्ब दु व्यक्त 2) स ब्रह्मक-ब्रह्म, रुद्र, इन्द्र, देवरॆगळू, महर्षिगळ स र श्रेष्ठर, देवनू आद(लक्ष्मिविष्टनाद) नाराय णनॆम्ब हरियन्नु अर्चिसुत्तार देवतॆगळ हागॆ ब्रह्मर प्रादिगळू श्रीहरियन्नु पूजिसुत्तारॆम्बुदु तात 3) ब्रह्मा, रन्द्र, मॊदलादवरु याव प्रभुवाद नारायणनन्न नित्यवू ध्यान माडिकॊण्डिद्दरो, अवन स्वरूप स्वभावगळु इन्धहवु ऎम्ब निश्चयवन्नु हॊन्दलिल्ल, अन्थह भवं नन्न नानु शरणु हॊन्दु तेनॆ. इदरिन्द ब्रह्मरद्रादिगळू नित्यवू भगवध्यान रूप कर्मानुष्ठान वररु, “निश्चय अनाधि ऎम्ब वर्चदिन्द परिपूर्ण ज्ञान विरोधि पापवु तॊलगलिल्ल, कर्मवरवररु ऎम्बुदु व्यक्त 4) पद्मदिव्यक- सङ्का- ऎलै रामचन्द्रने निन्न नाभीकमलदिन्द उण्टाद, नित्यवाद मत्तु सरन कान्तिगॆ सदृशवाद पद्मदल्लि नन्नन्नू (ब्रह्मदेवनन्नु) सृष्टि माडि प्रजापतियु माडलर्हवाद कारवॆल्लवन्नू नन्न वहिसिदॆ अन्दह नानु आ प्राजापत्यकर्मभारवन्नु वहिसि जगत्पतियाद निन्नन्नु उपासनॆ माडुत्तेनॆ इदु श्रीरामचन्द्रनल्लि ब्रह्मदेवनु हेळुव मातु इदरिन्द ब्रह्मदेवनु कारभूतन “नो हं सन्यस्तभारोहि तामुवास”, ऎम्बुदरिन्द कर्मपर वरनुऎम्ब दु द्योतित 5) पद्मदल्लि उण्टाद ब्रह्मदेवनु कॊटियुगकाल विष्णुवन्नु आराधनॆ माडि तिर गियू मूरुलोकवन्नू सृष्टिसुव अधिकारवन्नू हॊन्दिदनु इदरिन्द ऒब्ब ब्रह्मदेवनु मोक्षदल्लि अभिलाषॆयिल्लदॆ स्वस्थानदल्लि रूढवागिरबेकॆम्ब आसॆयिन्द तपस्सु माडि अदन्ने वडॆदनु ऎन्दु हेळुवुदरिन्द प्रकृति प्राकृत वस्तुगळल्लिरुव व्यामोहवु बिडदॆ इरुव मोक्ष विरोधिपापवु आ ब्रह्मनल्ल ऎन्दु हेळल्पडुत्तदॆ वसुपदवन्नु हॊन्दिदवनॊब्बनु पुनः अल्लिये इरबेकॆम्ब आसॆयिन्द मधु विद्यॆयन्नु अनुष्ठिसबहुदॆन्दु हेळ वमधु विद्याधिकरण न्यायवु इल्लिय सङ्गत.
(1) भा शा 350–30 (2) भा शा 210-33
(3), 7-104-7, 8 (4) भार, कुण्ड धम्मोपाख्यानम्
परदेवता पारमार्थ्याधिकारः
- विश्वरूपो महा व सत्वमेधे महाकृत ।
जुहाव सत्वभूतानि स्वयमात्मानमात्मना ॥ 2) महादेवस्सत्वमेधे महात्मा
हुत्वात्मानं देवदेवो बभूव ॥
विर्श्व लोर्का व्याप्य विष्टभ्य कीर्त्या ।
विराजते द्युतिर्मा कृत्तिवासा ॥
- यो मे यथा कल्पितर्व भागर्व महाक्र
स
!
181
स तथा यज्ञभागाद्रू वेदसूत्र मयाकृतः ॥ इत्यादिहळिले प्रसिद्ध.
ब्रह्मरुद्रादीनां भगवन्माया पारतादि कथन
इवळ् भगवन्मायापरतराय, गुणवश्यराम्, ज्ञानसचविकासवान काय इरुप्पा हळॆनुमिडं, वेदापहारादि वृतान्तङ्गळिलु,
- ब्रह्माद्याक्स कला, वा मनुष्याः पशवस्तथा ।
विष्णु माया महावर मोहा न्न तमसावृताः ॥
蛤
- ब्रह्मा विश्वसृजो धरो महानव्यक्तमेवच ।
उत्तमां सात्त्विकीमेतां गतिमाहुरनीषिणः ॥, इत्यादिहळिलुम् सुव्यक्तम्, 1) विश्वरूपनाद महादेवनु (रुद्रनु) सर्वमेधवॆम्बयागदल्लि सर्ववन्नू होममाडि तन्नन्नू होम माडिकॊण्डनु. हागॆ माडिकॊण्डिद्दरिन्द देव देव (कैलासाधिपति) नादनु, 2) विश्वान लोकान् व्याप्य - अण्डान्तर्वति्रयाद ऎल्ला लोकगळन्नू तन्न धर्मभूतज्ञानदिन्द व्यापिसि द्युतिमान् कुन्तियुक्तनागि कृत्तिवार्सा आनॆय चर्मवन्नु हॊन्दिदवनागि, विराजते प्रकाशि सुत्तानॆ इदरिन्दागि विचित्र कर्मानुष्ठानक्कॆ हेतुवाद कर्मवश्यत्ववु हागॆये स्थान प्राप्तिय हेळल्पट्टितु 3) योमे - इत्यादि .ब्रह्मादिगळिन्द अनुष्ठिसल्पडुव यागगळिन्द प्रीतनाद भगवन्तनु आयाया देवतॆगळिगॆ वरप्रदान माडिदुदु ई वचनदिन्द हेळल्पडुत्तदॆ.
अस्मिन् महाक्रत्-ई दॊड्ड यागदल्लि मे भाग, यः यथा कल्पितवान -ननगॆ भागवन्नु यावनु याव मन्त्र द्रव्याङ्गादिगळॊडनॆ माडिदनो अन्दरॆ कॊट्टनो ऎन्दर्थ, सतथा यज्ञा भागार्हः - रादृश मन्त्र द्रव्याङ्गगळॊडनॆ यज्ञदल्लि हविर्भागवन्नु पडॆयलु अर्ह नागुत्तानॆन्दु वेदसूत्रॆ - वेदगळल्लियू आपस्तम्बादि सूत्रगळल्लिय वेदे, सूच ऎन्दु
कवद्भाव समास, मया कृतः निन्निन्द आज्ञप्तनु. इदरिन्द सर्व देवतॆगळिगू यज्ञदल्लि हविर्भागवन्नु पडॆयुव योग्यतॆयु भगवन्तनिन्दले कॊडल्पट्टितु ऎम्बुदु प्रसिद्धवायितु ब्रह्म रुद्रादिगळु भगवन्तन माया परतन्त्ररु, गुणवश्यरु ज्ञानसङ्कोच विकास युक्तरु.
इवळ् भगवन्माया - इत्यादि ई ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळु भगवन्तन मायॆगॆ परतन्त्ररू, गणवश्यरू ज्ञान सङ्कॆ च विकासवन्तरू आगिरुत्तारॆम्बुदु, वेदा सहरादि आदि शब्ददिन्द गुरु पातक, वृत्तान्तगळिन्द व्यक्तवु हागॆये 4) ब्रह्माद्याकला देवाः, 5) ब्रह्माविश्वस्त्र जः धर्मः इत्यादि वचनगळिन्दलू प्रसिद्ध,
(1) भार, शान्ति 8-37 2) भार शान्ति 2012 3) भारत शान्ति 349-61
Ej. 2. dat.
!
1
182
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
वेदापहार वृत्तान्तवु महाभारत शान्ति वर्षदल्लि तिरुनारायणीयदल्लि हेळल्पट्टिदॆ अदागि ब्रह्मदेवनु भगवन्तन नाभिकमलदल्लि नाल्कु वेदगळन्नू हेळुत्तिरुवाग विग्रहरूप दल्लिरुव आ वेदगळन्नु, रजस्तमोगुण विशिष्टराद मधुकैटभरम्ब असुररु अपहरिसलु, ब्रह्म देवनु भगवन्तनन्नु प्रार्थिसलु, भगवन्तनु हयग्रीव रूपवन्नु ताळि आ असुररन्नु संहरिसि पुनः ब्रह्मदेवनिगॆ वेदगळन्नु तन्दु कॊट्टनॆम्ब वृत्तान्त “वेदामेपरमञ्चक्षुः, वेदाम परव अनं, अन्धकारा इमेलोकाः जाता वेदैर्विवर्जिताः” ऎन्दु, वेदगळे ननगॆ उत्कृष्ट वाद धन वेदविल्लदॆ ई लोकगळॆल्ला अन्धकार मयवागिवॆ, ऎम्ब ब्रह्मदेवन वाक्यगळिन्द अवनिगॆ ज्ञान सङ्कोच विकासगळिगॆ कारण भूतवाद कर्ममत्ववु हेळल्पट्टितु.
गुरुपातक वृत्तान्त (मातृपुराणदल्लिदॆ)-अदागि रुद्र ततःक्रोधपरीतेन संरक्तनयनेनच ।
वामाङ्गुष्ठनखागोण भिन्नन्तस्यरोया
ब्रह्मा : यस्मादनपराधस्य तन्नं त्वयामम ।
तस्मा ज्ञाप समायुक्तः कपाली त्वं भविष्यसि
रुद्र : ब्रह्माहा कुलितो भूत्याचरन् तीर्धानि भूतले ।
प्ल
परमशिवनु ऒन्दानॊन्दु सन्दर्भदल्लि कोपदिन्द ब्रह्मदेवन तरयन्नु तन्न ऎडगै अङ्ग ई दिन्द कत्तरिसिदनु. आग ब्रह्मदेवनु “अपराधियल्लद नन्न तलॆयन्नु नीनु कत्तरिसिद्दरिन्द ब्रह्महत्यादि दोषदिन्द कूडिदवनागि कपालवन्नु कैयल्लि हिडिदवनागिरु, (अन्दरॆ आ ब्रह्म कपालवु (तलॆ होळु) रुद्रन कैय्यन्नु कच्चि कॊण्डितु) ऎन्दु शपिसिदनु रुद्रनु आ अवनॆयल्लि ऎल्ला वुण्य तीर्थगळल्लि सन माडियू अनेक साविर वर्षगळ काल आ पापवु तॊलगदॆ, कॊनॆयल्लि पार्वतियु हेळिकॊट्ट रीतिय बदरिकाश्रमदल्लि पस्सु माडुत्तिरुव श्रीमन्ना रायणनन्नु शरणहॊन्दि प्राण भिक्षॆयन बेडिकॆ.” इल आ भगवन्तनु रुद्रन कैय्यल्लिद्द कपालवन्नु बिडिसि अवन प्राणवन्नुळिसि कॊट्टन
तत्रनारायण श्रीर्मा मयाभिक्षां प्रयाचितु ।
कपालं शतधाभित्वा कथञ्चिदहनागरः ॥
ऎम्बुदु रुद्रन वाक्य. इदरिन्दागि ब्रह्म रुद्रादिगळु कामक्रोध परवशरु, कर्म परवशरु, ज्ञानसङ्कोच विकासदिन्द कूडिदवरु, ऎम्बुदु सुव्य
-
वि पु 5-30-17 ब्रह्मने आदियाद ऎल्ला देवतॆगळू मनुष्यरू पशुप्राणिगळू महाविघ्नविन माया रूपद दॊड्डसुळिम्ब हळ्ळरूपवाद अन्ध तमस्सिनिन्द कूडिदवरु
-
मनुस्मृति 12-50 ब्रह्म विश्वसृजनव प्रजापतिगळु, धर्म देवतॆ, महत् तत्व अव्यक्त तत्वगळिगॆ अधि ज्ञान देवतॆगळु, उत्तमवाद सात्त्विक स्थानगळॆन्दू उत्कटवाद पुण्यवन्नु माडिदवरिगॆ ई ब्रह्मादि शरीरगळु जन्मान्तरदल्लि लभिसुत्तवॆ, ऎन्दू विद्वांसरु हेळुत्तारॆ
परदेवता वारमार्थ्याधिकारः
ब्रह्मरु श्रीमहाविष्णु किब्ब
183
इवळ् तज्ञळुक्कु अन्तरात्मादान अवन्नॊडुत्त ज्ञानादिहळ्ळि कॊण्णु अवनुक्कु एवल् तेन कॆयहिरारन्नु मिडम्
- एद् विबुधश्रेष्ठ प्रसाद क्रोधज् स्मत् ।
तदादरित सन्मान सृष्टि संहारकारक् ॥ ऎन्नुतॊल्लप्पट्टदु.
तयोः शुभाशयराहित्यं
इवरळुक्कु शुभाशयत्वमि ऎन्नुमिड
2 हिरण्यग भगर्वा वासवोsथ प्रजावतिः ऎन्नुतुड,
अशुद्धास्ते नमस्तास्तु देवाद्याः करयोनयः ऎन्नुम्, 3 आब्रह्मस्तम्बपरना जगदनत्व वस्थिताः ।
प्राणिनः करजनित संसारवरवनः ॥ ऎन्नुव, 4 करणां परिपाकादाविरिदम ळम् । इति मत्ता विरक्तस्य वासुदेवः परागतिः ॥ ऎन्नुव, पराशर शौनक शुकादिहळ प्रतिपादित्ता हळ्
ब्रह्मरुद्रादिगळिगॆ अन्तरात्मनाद परमात्मने सृष्टि संहार कर्ता
साक्षातृत्ववु
हागादरॆ कर्म परदररू चन सङ्कोच एकासगळिन्द कूडिदवरू आद ब्रह्मरुद्ररु सृष्टि संहार कारगळिगॆ अधिपतिगळम्बदु हेगॆ ऎम्बुदन्नु इवर हळे तङ्गळु क ऎन्दारम्भिसि आचाररु निरूपिसुत्तारॆ अदागि ई ब्रह्म रुद्ररिगॆ अन्तरात्मनाद, परमात्मनु कॊट्ट ज्ञानबल ऐश्वय्यगळन्नु पडॆदु, आ परमात्मन आज्ञा रूपवाद सृष्टि संहार काव्य रूपवाद एवल् तेवै-कैङ्करवन्नु राजभैत्य न्याय द रीतियल्लि माडुत्तारॆ अन्तरात्माना परमात्मनु
अन्तरात्मनागि सृष्टि संहारकारवन्न माड तानॆम्बुदरिन्द परमात्मनिगेनॆ इवर गळिगॆ प्रयोज्यक मा अवने कॊडुत्त ज्ञानादिहळ्ळिकॊण्डु ऎम्बुदरिन्द ब्रह्मरुद्ररिगॆ नन्दि सङ्कोचवु इद्दू वरमात्मनु कॊट्ट ज्ञान क्यादिगळिन्द सृष्टि संहार काव्यवन्नु माडुत्तारये हॊरतु स्वतन्त्ररागिल्ल एवल् ते किङ्कर राज भरु राजन आज्ञान सारवागि नडॆयुवन्त, ब्रह्म रुद्ररू परमात्मन आज्ञानुसार अवनिगॆ किङ्कररागि सृष्टि संहार काव्यगळन्नु माडुत्तारॆन्दर्ध, ई अर्थवु 1 एविबुध श्रेष्ठ ऎम्ब वचनदिन्द हेळल्पट्टिदॆ
ब्रह्म रुद्रेन्द्रागळिगॆ शुभाश्रयत्वविल्ल
अनन्तर इवरुगळिगॆ शुभाश्रयत्वविल्लवॆन्दु इवर हळुक्कु ऎन्दारम्भिसि हेळुत्तार. शुभ वॆन्दरॆ संसार निवर्तक, आश्रयवॆन्दरॆ योग युकिन चित्तालम्बनत्ववु इवरुगळिगॆ ब्रह्मरुद्रादि गळिगॆ) शुभाशय त्वविल्लवॆम्बुदन्नु हिरण्यगर्भोभगवान् ऎन्दू, २ प्राणिनः कर्मजनित ऎन्दू, 4 कर्मणां परिपाकत्वात् ऎन्दू पराशर शुक शौनकादिगळु प्रतिपादिसिद्दारॆ
- महाभारत शान्ति (350-19) भगवन्तद सन्तोषदिन्दलू अवन कोपदिन्दलू हुट्टिद ई देवश्रेष्ठराद ब्रह्मरुद्ररु आ भगवन्तनु तोरिसिकॊट्ट (अवनु कॊट्ट ज्ञान शक्तिगळिन्द) रीतियल्लि स्वष्टि संहारगळन्नु माडुत्तारॆ
२, ६, न
184
श्रीमद्र त्रयसा
ब्रह्मरुद्रयोः भगवदाश्रितत्व कथनम्
इवर् हळुक्कु भगवानाश्रयणीयनन्नु विड, युम् भगवानुराश्रय यरियन्नु डु,
१ रुद्रं समाश्रितादेवाः रु ब्रह्माणमाश्रितः
ब्रह्मा मामाश्रितो राजन्नाहं कदुपाश्रितः ॥ ममाश्रयो न कत्तु सद्वेषामाश्रलोह्यहम् ॥ ऎन्नु ताने यरुळिचॆया.
ब्रह्मरुद्रयोः भगवद्वि भूतित्ववरनम्
इवरळ उभय विभूति नाथनान सरेश्वरनुक्कु विभूतिभूतरन्नु विडं, २) “ब्रह्मा दक्षादयः काल ३, “रुद्रःकालान्तकाद्याक्ष” इत्यादिहळिले, मत्तुळ्ळारोडु तुल्य माह चॊल्लप्पट्टदु.
ब्रह्मरुद्रादिगळु भगवन्तनन्नु आश्रयिसिरुववरु.
इवरुगळिगॆ भगवन्तने आश्रयणीय नॆम्बुदन्नू, भगवन्तनिगॆ आश्रय णीरिल्लवॆम्बुदन्नू 1 रुद्रंसमाश्रितादेवाः ऎन्दारम्भिसि भगवन्तनु ताने कृपॆ माडि हेळुत्तानॆ
ब्रह्म रुद्रादिगळु भगवन्तन विभूति
इव हळ इत्यादि-ब्रह्म रुद्रादिगळु उभय विभ ातिनाधनाद सर्वॆश्वरनिगॆ विभूति भूतरु. अवन ऐश्वर, स्वत्तु ऎन्दर्थ. 2 ब्रह्मादकादय- काल, 8 रुद्र कालान्तकाद्याश्च इत्यादिगळल्लि ब्रह्म रुद्ररुगळु इतररॊडन समानरागि हेळल्पट्टिद्दारॆ.
मुन्दुवरिदिदॆ
- भगवन्तनाद हिरण्यगर्भनु-पूज्य गुणगळिन्द कूडिद चतुर्मुखनु, इन्द्रनु, नव प्रजावतिगळु मॊद लाद देवतॆगळॆल्ला पुण्य पाप रूप कॆर्मदिन्द जनिसिदवरु आद्दरिन्द अवरॆल्लरू अशुद्धरु (वि. पु. 6-7-56-77) 3) ब्रह्म देवने आदियागि चिक्कहुळ (स्तम्ब) परन्त जगत्तिनल्लिरुव सर्वप्राणिगळू कर्मदिन्द उण्टाद संसारदल्लिरुववरु
( 104-23)
- पुण्यपाप रूप कर्म परिपाकदिन्द कूडिरुवुदरिन्द ब्रह्मने मॊदलागि, अथवा ब्रह्म देवन वरन्तवल्लरू
अमङ्गळरु ऎन्दरॆ अवरन्नु ध्यानमाडुववर पापगळन्नु होगलाडिसतक्क सामर्थ्यविल्लदवरॆम्बुदु तात्परार्ध हीगॆ तिळिदु अवरल्लि आसॆ इल्लदवनिगॆ, वासुदेवने उत्कृष्टवाद प्राव्यनु
( @ 104-23)
1 भार अश्व (118-37, 38) देवतगळु रुद्रनन्नु आश्रयिसिद्दारॆ रुद्रनु ब्रह्म देवनन्नु आश्रयिसिद्दानॆ ब्रह्मनु नन्नन्नु (कृष्ण परमात्मनन्नु आश्रयिसिद्दानॆ नानु यारन्नू आश्रयिसिल्ल. ननगॆ यावुदू आश्रय ऎल्ल. नानु ऎल्लरिगू आश्रय भूतनु
- ब्रह्मादक्षादयः कालः तथैवाखलजन्तवः ।
विभूतयो हरेरेता- जगतसृष्टि हेतवः ।
(.1-22-31)
चतुम्मुख - ब्रह्मदेवनू, दक्षप्रजापतिगळु-ऒं मत्तु जनरु, कालवु, हागॆये समस्त प्राणिगळू सह भगवन्तन विभूतिगळागि, प्रपञ्चक्कॆ सृष्टिकारणरु '
3 रुद्रःकालान्तकादाश्च समस्तावजन्तवः ।
चतुर्धा प्रलयाय्कता जनार्दनविभूतॆयः ।
(0,1-21-33.)
रुद्रन्नु काल, यदु मॊदलाद समस्त प्राणिगळू नाल्कु विधवाद प्रळयक्कॆ कारण भवरागि जनार्दनन विभूतिगळु.
परदेवता परमर्धाधिकारः
185
इप्पडि वर पोले इवरळुव सत्व शरीरियान सत्येश्वरनुन्नु प्रकार भूतरन्नु मिडं, नरळुक्कुम् इवळुक्कु शेर नारायणादि शब्द सामानाधिकरण्यत्ताले सिद्दम्.
इवर
ब्रह्म रुद्रादिहळ भगवानुक्कु शरीर-भगवान् आता
शरीरमायवनात्मानायिरुक्किर पडिक्कि,
- “तवान्तरात्मा ममच येचान्य देहि सञ्ज्ञॆत
ता
सषां साक्षिभूतो सौ नग्राह्यः केनचित्”, ऎन्नु ब्रह्मारुद्रकुरित्तु
C.
इप्पडिवन्तरङ्गळ पोले इत्यादि हीगॆ दिक्कालेन्द्रादिगळ हीगॆ, ब्रह्म रुद्रादिगळू सर्व बरीरियाद सर्वश्वरनिगॆ प्रकार भूतरु अपृथ सिद्ध विशेषण भूतरु - अन्दरॆ प्रत्येकवागि रलनर्मरागि भगवन्तनिगॆ ७रीर भूतरु अवनिन्द धाररागि नियान्यरुगि अवनिगे शेष भूतरु ऎन्दर्ध. ई अर्धवु वस्त्रन्तरगळिगू इवरुगळिगू सेरिसि, नारायण, विश्व शब्दगळ सामानाधि करण्यदिन्द सिद्धिसुत्तदॆ. अदागि विश्वं नारायणं देवं, विश्वमेवेद पुरुषः, सब्रह्मासशिव सन्द्र, ब्रह्मानारायणः, शिवनारायणः शश्चनारायणः, दिशश्चनारायणः, कालश्चनारायणः ज्योतीं विष्णुर्भुवनानि विष्णुः इत्यादि प्रमाणवाक्यगळल्लि ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळिगूनारायणनिगू सामानाधिकरण्यवु, अन्दरॆ
अन्दरॆ अवने इवनु ऎन्दु हेळुवुदरिन्द सिदि सुत्तदॆ
इदरिन्द ब्रह्म शरीरक नारायणः, शिवशरीरक नारायण, ऎम्ब अर्धवु सिद्धिसुत्तदॆ, अदागि ब्रह्मनिगॆ अन्तरामि नारायणनु इत्यादि
ब्रह्म रुद्रादिगळु भगवन्तन शरीर, भगवन्तनु आत्मा अन्तरामि
इदन्नु इवहळ शरीराय अवन आतावाय ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ, अदागि इवर हळ्-ब्रह्म रुद्रादिगळु शरिरवागि, भगवन्तनु आत्मावागि अन्दरॆ अन्तरामि यागिरुव रीतियन्नु, 1 तवान्तर, ममच, इत्यादि वाक्यगळिन्द ब्रह्मदेवनु रुद्रनन्नु कुरितु हेळिदनु,
رہا
- भारत शान्तिपर्व (361-4) निनगॆ (रुद्रनिगॆ आत्मा, ननगू (ब्रह्म) सह आ भगवन्तनु आत्मा, देहवन्नु पडॆदिरुव ऎल्लरिगू आत्म ऎल्लरिगू साक्षिभूतनु, अन्दरॆ ऎल्लर व्यापारगळन्नू नोडिकॊण्डिरुववनु यारिन्दलू, यावागलू तिळियलागदवनु इदु ओद्रनन्नु कुरितु ब्रह्मनु हेळिद वचन इल्लि अस् ऎन्दु नारायणनन्नु हेळ इदॆ, हेगॆन्दरॆ, मेलॆ
तत्रयः परमात्मातु सनि निर्गुणःस्कृतः ।
सहि नारायणोज्ञॆयःस आत्मापुरुषोपिसः । ऎन्दु हेळिद्दारॆ,
186
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
ब्रह्मरुद्रयोः श्रीमन्नारायण शेषत्वं
इवर् हळ् शेषभूत, अर्व शेषि ऎन्नु मिडि, 1) “दासभूतास्कृतस्सत्व ह्यात्मानः परमात्मनः ।
अतोहमपिते दास इति मत्ता नमाम्यहम् ॥”
ऎन्नु मन्मराज पदले सत्वज्ञनान रुद्र्र ताने शूर्ना
नारायणस्य निस्सवाभ्यधिकत्ववरनव
इप्पडि सत्वप्रकारत्तालुम् नारायर्ण समाधिकदरिद्रनन्नु मिड 2 “नपरं पुण्डरीकाक्षाद्दश्यते पुरुषरभ”
3 “परं हि पुण्डरीकाक्षान्न भूतं न भविष्यशि”
4 “न विषः परमो देवो विद्यते नृपसत्तम 5 “न वासुदेवात्परम मङ्गळं ।
न वासुदेवात्परम
पावनं ॥
न वासुदेवात्परम दैवतं ।
न वासुदेवं प्रणिपत्य सीदति ॥”
6 “त्रैलोक्य ताशः कश्चिजातो न जनिष्यते” 7 “न दैव केशवात्परं” 8 राजाधिराजस्सर्वषां विष्णु ब्र्रह्ममयोमर्हा ।
ईश्वरं तंविजानीमसृपिता सप्रजापतिः ॥ इत्यादिहळाले पलपडियु न्सार् हळ्
शेष शेषिभाव
इवर् हळ्-इत्यादि ई ब्रह्म रुद्रादिगळु भगवन्तनिगॆ शेषभूतरु अवनु शेषि ऎम्बु वुदन्नु (1) दासभूताःस्वतस्सर्वे ऎन्दारम्भिसि, मन्त्रराजपदस्तोत्रदल्लि सर्वज्ञनाद रुद्रनु ताने हेळिदरु मन्त्रराज यानुष्टुव मन्त्र, इदर प्रतिपदगळिगू ऒन्दॊन्दु श्लोकवन्नु, “विराज क्ष” ऎन्दारम्भिसि परमशिवनु अनुसन्धान माडिरुत्तानॆ “सर्वज्ञनान” ऎन्दु हेळुवुदरिन्द, विष्णु पुराण, महाभारत वचनगळ हागॆ इद वू आप तम प्रणीतवाद्दरिन्द विश्वसनीय रुद्रन् ताने शन्मान्, ऎन्दु हेळिरुवुदन्द, विवाद विषयनाद रुद्रने बरॆदुकॊट्ट बिडुगडॆ चीटि’ ऎन्दु ज्ञापिसल्पडुत्तदॆ सर्व प्रकारालु, नर्वजगत्कारणत्व, नित्यविग्रह विशिष्टत्व, ब्रह्म रुद्रजनक, तत्वद प्रजॆ, अहपादकत्व, मोक्षप्रदत्व इदे मॊदलाद रीतिगळु विवक्षित
नारायणनु समाधिक दरिद्रनु
हीगॆ सर्वप्रकारदिन्दलू नायणन, समाधिकदरिद्रन् तनगॆ समरू मेलादवरू इल्लदॆ इरुववनु ऎम्बुवुदन्नु (2) नपरम्पुण्डरीकाक्षात् (5) नवासुदेवात्परमस्ति 6) त्रैलोक्यतादृशोकश्चित्, 7)न दैवं केशवात्परं इत्यादि 8)राजाधिराजस्सर्वेषां 1) मन्त्रराजपदात्र, ऎल्ला आत्मरुगळु परमात्मनिगॆ स्वत- - स्वच्छॆयिन्दिल्लद स्वरूपदिन्दले, दासभूतरु, आद्दरिन्द नन्न निनगॆ दासभूतनु, हीगॆ तिळिदुकॊण्डु निन्न पादगळल्लि (नमामि) शरणु हॊन्दुत्तेनॆ
ति नपरदेवता पारमार्थ्याधिकारः
जनन कालल्, भगवत्कटाक्षं मोक्षसाधक, ब्रह्म रुद्र कटाक्षं बन्धनत्तिरु कारणम्
187
करुविले तिरुवुडैयाळाय जायमान दयिले रजस्तमः प्रशम हेतुवान मधुसूदन नुडैय कटाक्षमुडैयवरळ मुमुकुक्कळवारळन्नु मिडुव, ब्रह्मरुद्र दृष्टरानवर रजस्तमः परतराव हळन्नु विण्डमुन्,
9 “जायमानं हि पुरुषं यं पत्येन्मधुसूदनः ।
सात्त्विकतु विक्षेयः स कार चिन्नकः ॥
पश्यनं जायमानं ब्रह्मारुथवा पुनः
रजसा तमसा चैव मानसंसमभिप्पुतं ॥ ऎन्नु विभजिक्कप्पट्टदु. ऎन्दारम्भिसुव श्लोकगळल्लि भगवन्तनु निस्समाभ्यधिकनन्द, भूतभविष्यत् वर्तमान कालगळल्लियू पुण्डरीकाक्षनाद नारायणनिगॆ मेलादवनु यारू इल्लवॆन्दू, वासुदेवनिगिन्त मङ्गळकरनू, पावननू यारू इल्लवॆन्दू, वानुदेवनन्नु आश्रयिसि यारू नशिसि होगुवुदिल्लवॆन्दू, मूरु लोकगळल्लिय भगवन्तनाद नारायणन हागॆ यारू इल्लवॆन्दू, केशवनिगिन्द मेलॆद देवरॆ इल्लवॆन्दू, ब्रह्ममय परब्रह्मस्वरूपियाद विष्णुवु ऎल्लरिगू राजाधिराजनु अवने नियामकनु, प्रजॆगळल्लरिगू पतियु, इत्यादियागि ऋुषिगळु अनेक प्रकारवागि हेळिरुत्तारॆ. वासुदेव, विष्ण, केशव इत्यादिगळु नारायणन परा शब्दगळु जायमान दॆशॆयल्लि भगवन्तन कटाक्ष
अनन्तर जीवनु तायिय गर्भदिन्द हुट्टुव दशॆयल्लि भगवत्कटाक्षवु एर्वट्टर अदु मोक्ष हेतु, आ जय तान दशयल्लि ब्रह्म रुद्रर दृष्टि वातवु संसार बन्धनक्कॆ कारणवॆम्बुदन्नु करुविलेतिरुवुडैयराय ऎन्दारम्भिसि आचाररु निरूपिसुत्तारॆ. अदागि करुविले- गर्भद आरम्भिसि तिरुवु यार हळा-श्रीमन्तरागि अन्दरॆ लक्ष्मिनारायण कटक्षवॆम्ब सम्पत्तन्नु पडॆदवरागि रगण तमोगुण प्रशम हेतुवाद लक्ष्मि विष्ट मध सूदनन कटाक्षवन्नु हॊन्दिदवरु, मोक्षदल्लि नयुळ्ळवरागुत्तारॆन्दू, ब्रह्मरुद्ररिन्द नोडल्पट्टवरु रजोगुण तमोगुणगळिगॆ परतन्त्ररुगुत्तारॆन्दू ) जायमानंहि पुरुषं ऎन्दारम्भिसि विभागिसल्पट्टिदारॆ इल्लि “प्रियामयाजीवाक्समीक्षन्ति”ऎम्ब वचनदिन्द लक्ष्मीकटाक्षवू जायमान दशॆयल्लि अभिवृत. 2) वासुदेवो महतं सर्वदैवत दैवतम् ।
नपरं पुण्डरीकाक्षात् दृश्यते पुरषर्षभ । पासुदेवनु दॊड्डवनु ऎल्ला देवतिगळिगू देवरु 3) एषधाता विधाताच सर्वॆ(सां प्राणिनां प्रभु : । परंहि पुण्डरीकाक्षात् न भूतं न भविष्यति ।
(भार, भीष्म पर्व 67-2) पुण्डरीकाक्षनाद अवनिगिन्त मेलादवनु काणल्पडलिल्ल.
(भार भीष्म पर्व 67-17)
ई पुण्डरीकाक्षनिगिन्त मेलादवन्नु इल्ल
एषः ई कृष्ण परमात्मनु ऎल्ला प्राणिगळन्नू धाता- सृष्टिसुववनु, धरिसुववनु, पोषिसुववनु, विधाता-
(अवरुगळिगॆ) कर्म फलवन्नु कॊडुववनु
मुन्दॆयू इरुवुदिल्ल
प्रभु समर्थनु
- नविष्य- परमोदेव विद्यते पसम ।
ऎष्टु रेव सदाराध्य सर्वदॆ रविप्रभो ॥
राजश्रेष्ठने (धर्मराज) विष्णुविगिन्त मेलाद देवरु इल्ल विष्णवे ऎल्ला देवतॆगळिन्दलू यावागलू आराधिसल्पडुववनु,
- dupe.
{
$
188
श्रीमद्रहस्यसरे
मुमुक्षुवुदु ब्रह्मरुद्र अनुपास्य, श्रीयःपतिये उपास्यन् इवर मुमुक्षुवुक्कु अनुपास्यरॆन्नु मिडनुन्
00
इव हळुक्कु कारणभूत नान सश्वेश्वरन् इव हळुक्कुम् म्मण्ण मुळ्ळ मुमुक्षुक्कळुक्कुम् उपास्यनन्नु
बडवुव
2 संसारार्णव मत्तु नां विषयाक्रान्त चेतनां ।
विष्णु पोतं विना नान्यइ दस्ति परायण, ऎन्नु 3 बृहाणं शितिकञ्च याश्चाना देवताः
प्रतिबुद्दा न सेवने यस्मात्परिमितं फलं ॥ ऎन्नुव, 4 हरिरेक सृदा धैयो भवद्धि सृत्व संस्कृ
81
5 उपास्कों सदा विप्रा उपायोस्मिहरेःस्मत् ॥ ऎन्नुम् कॊल्लप्पट्टदु,
ब्रह्म रुद्रादिगळु मुमुक्षुगळिन्द उपास्यरल्ल
इवर हळ्-इत्यादि ब्रह्म रुद्रादिगळु मोक्षदल्लि अभिलाषॆयुळ्ळवरिगॆ अनुपास्यर-ध्यान माडतक्कवरल्ल ऎम्बुदू, इवरिगॆ कारणभूतनाद सर्वॆश्वरने इवरिगू, बेरॆयाद ममुक्षु गळिगू उपास्यतु, ऎम्ब वुदू संसारार्णववगानां ऎम्ब श्लोकदल्लिय, 3 ब्रह्मां शितिकण्ठञ्च, ऎम्ब श्लोकदल्लियू, 4 हरिरेकस्सदाध्ययः, 5 उपास्ययं सदाविप्राः, ऎन्दू हेळल्पट्टिदॆ. हरिरकस्सदाध्ययः, उपास्ययं सदाविद्रा ऎम्ब वचनगळु परम शिवनु हेळुवुवु
-
वासुदेवनिगिन्त मेलाद मङ्गळकरल्ल वासुदेवनिगिन्त मेलाद पावनवाद वस्तुविल्ल मेलाद देवरिल्ल वासुदेवनन्नु नमस्करिसि यारू नपिसि होगुवुदिल्ल
-
मूरु लोकगळल्लियू वासुदेवनन्धहवनु यावन हुट्टिल्ल हुट्टुवुदू इल्ल.
-
सत्यं सत्यं पुनस्सं उद्धत भुज मुच्यते
वेदाच्छास्त्रं परं नास्ति न दैवं केशवात्परम् ।
- ई कृष्ण परमात्मनु, ऎल्लरिगू राजनाद ब्रह्म देवनिगू मेलुद रा स्वरूपियु, अवने सर्वनियामकनु-पालकनु अवन तन्दॆ प्रजॆगळॆल्लरिगू स्वामि
नृसिंहपुराणं 1833
महा विष्णुवु परब्रह्म
100, 8003 358-73-77 तायिय गर्भदिन्द हुट्टुव तरुणदल्लि याव पुरुषनन्नु मधु सूदननु कटाक्षिसुत्तानो, अवनु सात्त्विकनागुत्तानॆन्दु तिळियबेकु. आवन मोक्षवन्नु पडॆयलु बेकाद उपायवन्नु चिन्तिस तक्कवनु याव पुरुषनन्नु हुट्टुव तरुणदल्लि ब्रह्मनो रुद्रनो नोडुत्तानयो अवन मनस्सु रजोगुण तमोगुणगळल्लि मुळुगि इरुत्तदॆ रजोगुण तमोगुणगळु कामक्रोध, निद्रॆ, सोमारि तनगळिगॆ कारणवागि हुट्टुव पुरुषनन्नु संसारदल्लिये बन्धिसुत्तदॆ ऎन्दर्ध
-
संसार सागरदल्लि मुळुगि विषय सुखगळल्लि प्राकृत भोगगळल्लि आ क्रान्तवाद मनस्सुळ्ळवरिगॆ ऎष्टु ऎम्ब दोणि एनह बेरॆ यावुदू परायणवल्ल. श्रेष्ठवाद उवायविल्ल
-
ब्रह्म, शितिकंर.रुद्र, बाकि देवतॆगळन्नु प्रतिबुद्दरु. ज्ञानिगळु मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळवरु, उपासिसुवुदिल्ल एकॆन्दरॆ अवरुगळिन्द फलवु परिमित अल्पवादद्दु शाश्वतवाद मोक्षवन्नु अवरुगळु कॊडलाररु ऎन्दर्ध
एवमेवविजानीत नात्रकाराविचारणा ।
हरिरेकस्सदाध्यॆयो
नाल्कू जगतिदेवो
हीगॆये तिळिदुकॊळ्ळि
भवदि सत्व संस्थितः ।
विष्टॊर्नारायणात्परः ।
विचारणॆये माडबेकागिल्ल,
wowo8 (2-132-8,
पु त्रि, नो
परदेवता पारमार्थाधिकार
189
इत्तले इवर्हळ्ळि मोकोपकारकराहन निडुम् आचारादिहळ्ळि पोले ज्ञानादि हेतुक्कळायालेयन्नु निर्गतम्, इव्व,
“सूरवतु यो भक्तस्सप्त जन्मास्तर नरंः ।
तवरु प्रसादेन रुद्रभक्तः प्रजायते ॥ शरतु यो भक्तस्सप्त जन्मानरं नरः । तवरु प्रसादेन विष्णु भक्तः प्रजायते ॥ वासुदेव भक्त सृप्त जन्मानरु नर ।
तवरु प्रसादेन वासुदेवे प्रलीयते ॥” ऎन्निरविडलुम् विवक्षितम्. इप्पडि, सूरभक्कादिहळ् परम्परया भगवद्भक्कादिहळिले मूट्टुवदु, परावर तत्वज्ळिल् ऐक्य बुद्धियुव व्यत्ययबुद्धियुम् समत्व बळ्ळियु म मिप्पु हळिलेवरुम् मतिमयक्कु हळु, आसुर स्वभावत्ताले हॊरुविषयल् प्रदोषदि हळु मक्कॆ सूय्यादिहळ्ळिप्पत्तु मवल्लळु ऎन्नु मिड
ब्रह्मरुद्रादिगळु मोक्षपकाररॆम्ब वचनगळिगॆ आचारर हागॆ ऎन्दर्थ,
इत्ताले इत्यादि. ई वचनगळिन्द ब्रह्मरुद्रादिगळन्नु मोक्षक्कॆ उपकाररॆन्दु रा गळल्लि हेळिरुवुदु आचारादिगळ हागॆ ज्ञानोपदेश माडि मोक्षेपयवाद उपासनदि गळन्नु इवरुगळु तनन आश्रयिसिदवनिगॆ उपदेशिसुत्तारॆम्बुदु तात्परवॆन्दु निर्णीत गळु, साक्षिन्नोक्ष प्रदरल्ल. ई अर्धवे सूरवतु ऎन्दारम्भिसुव श्लोकगळिगू तात्पय्य सूरनल्लि भक्ति इट्टु एळुजन्म अवनन्नु उपासनॆ माडुववनु आ सूरन अनुग्रहदिन्द रप्प भक्तनागि हुट्टुत्तानॆ. शङ्करस्यतु, श०करन भक्तनु एळु जन्मगळल्लि अवनन्नु उपासनॆ माडि नन्तर अवन अनुग्रहदिन्द विष्णु भक्तनागुत्तानॆ हागॆये वासुदेवस्य इत्यादि वासदेवन भक्तनु एळु जन्म वासुदेवन उपासनॆयन्नु माडि, अवन अनुग्रहदिन्द वासदेवन सदस युज्यवन्नु हॊन्दुत्तानॆम्बुदु अर्थ, इप्पडि सर भादिहळ् इत्यादि. हीगॆ सर भक्तादिगळु, परम्परयागि भगवद्भक्तियन्नुण्टु माडुत्तवॆ. ई भक्तियु, परतत्व अवरत गळल्लि ऐक्यबुद्धियू, व्यत्यासवाद बुद्धिय अन्दरॆ शिवने हॆच्चु, विष्णुवु अवनिगिन्त कीळाद वनु इत्यादि व्यत्यास बुद्दिय, इब्बरू समरॆम्ब बुद्धिय हागॆये ई रीतियुरु गुव बुद्धि भ्रमणगळू इवरिगिन्त मेलादवनॊब्ब निद्दनॆम्बुदु) आसुर स्वभावदिन्द परतत्व विषयदल्लिये अवर तत्व विषयदल्लियो, प्रद्वेष मत्तु आदि शब्ददिन्द अवर काव्यगळु
उत्कट सत्वगुणवुळ्ळ निम्मिन्द हरियॆ यावागलू ध्यानमाडल्पडतक्कवनु. निगिन्त उत्कृष्टनाद बेरॆ देवरु लोकदल्लिल्ल
- ध्यात्यामार सर्वयत्नन ततो जानीत केशवम् 1 उपास्कोsयं सवादि उपायोsस्मि हरेत् ॥
हरिवंश (2-132-14) परमशिवनु हेळुव मातु अदागि नन्नम्म अनन्तर केशवनन्नु ध्यानमाडि ई केशवने यावागलू उपास्यनु उपायभूतनु आचारैर हाग उपकारकनु ऎन्दु भाव
ऎष्टु व्यापरशीलनाद नाराय
सर्वप्रयत्नदिन्दलू ध्यान माडि रीतिय ध्यानक्कॆ नानु शिवनु
1
190
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
“ये तु सामान्यभावेन मन्यन्ते पुरुषोत्तमम् ।
ते पाषण्डिन या स्वत्वकरहिताः ॥” इत्यादिहळिले कण्णु कॊळ्ळदु. इप्पडि ज्ञानादिहळिल् माराट्ट मुडैयार् न्नु देवतान्त रभक्तियुण्णॆयाहिलुं भगवन्निग्रहाले प्रत्यवायवे फलिक्कु, आय्कॆयाले
) (त्वं हि रुद्र महाबाहो मोहशास्त्राणि कारय ।
दरयित्वाल्प मायासं फलं शीघ्र प्रदय ॥”
निन्रपडिय, मोहन शास्त्रइले दृष्टफल सिद्धियुड्डाक्किनदुवु, अवत्तॆयिट्टु मोहिप्पित्तु नरकत्तिले निविदु क्काहवत्तन्नॆ
अन्दरॆ आ देवतॆगळन्नु दूषिसुवुदु, अवर देवस्थानगळल्लि पूजॆगळन्नु निल्लिसुवुदु, अथवा आ आलयगळन्नु ऒडॆयुवुदु इत्यादि- इवुगळु इल्लदॆ, सूय्यादिगळन्नु आश्रयिसुववरिगेनॆ उण्टागुत्तवॆ, ऎम्बुदु प्रमाणान्तरगळिन्द तिळियल्पडुत्तवॆ आ प्रमाणगळु यावुवॆन्दरॆ, येतु सामान्य भावेन ऎन्दारम्बिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि यारु पुरुषोत्तमनन्नु सामान्य भावेन इतर देवतॆगळिगॆ समनागि, तिळियुत्तारो, अवरुगळु पाषण्डिगळु- सर्वकर्म बहितरु, अन्दरॆ याव कर्मवन्नू मूडलनर्हरु, ऎन्दु अवरुगळन्नु निन्दिसिरु वुदरिन्द विष्णु द्वेषविल्लदेनॆ सूर शङ्कररुगळन्नु आश्रयिसुववरिगॆ आ सूर, शङ्कररु परम्परॆ
य गि मोक्षवकाररागुत्तारॆ.
हागॆये भगवत्पारम्यादिगळल्लि धृडवाद अध्यवसायवुळ्ळ महात्मरू भगवन्तनिगॆ अभिमत रागि तम्म तम्म अधिकारवन्नु निर्वहिसि बरुव ब्रह्म रुद्रादिगळन्नु निन्दनॆ माडबारदु “व्रति बुद्द वर्जने व्यं”.ज्ञानिगळिगॆ ब्रह्मरुद्रादिगळु नेव्यरल्ल’ ऎन्दु हेळिरुवुदू निन्दनादि गळिगॆ अवकाश नीडुवुदिल्ल. ब्रह्म रुद्रादिगळिगॆ पारम्यविल्ल, मोक्ष प्रदत्व शक्ति ल्लवॆन्दु हेळि वुदु निन्दॆयागलारदु आ ब्रह्म रुद्रर पूजादिगळल्लि अधिकृतरादवरिगॆ अवरवर पूजादि गळन्नु उपदेशिसुवुदू तन्न भगवत्पारम्मवन्नु होगलाडिसुवुदल्ल. आद्दरिन्दले वरमै कान्तिगळाद व्यासादिगळू महाभारतादि ग्रन्थगळल्लि ब्रह्म रुद्रेन्द्रादि देवतान्तरगळ योग्य तॆगॆ तक्क हागॆ अवरवर माहात्मगळन्नु वर्णसिरुवुदु ऎम्बुदु ऒरु विषयल् प्रद्वेषादि
हळुवळ्ळि ऎम्ब श्री सूक्तिय अभिप्रायवॆम्बुदु श्री देशिकर हृदय
इप्पडि ज्ञानादिहल् इत्यादि-हीगॆ सरावरतत्वगळल्लि बुद्धि ‘त्यानदिन्दलू अन्दरॆ अवर तत्ववन्नु पर तत्ववॆन्दु तिळियुवुदु, परतत्ववन्नु अवर तत्ववॆन्दु तिळियुवुदु- परदेवतॆ याद श्रीमन्नारायणनल्लि प्रद्वेषदिन्दलू, रुद्रादिगळन्नु पूजिसुववरिगॆ आ रुद्रादिगळल्लि भक्तियुण्टादरू “ वै वाषण्डिनोज्ञॆय ः सर्व कर्मबहिष्कृताः”, ऎन्दु भगवन्निग्रहक्कॆ पात्र रागि प्रत्यवायमे फलिक्कुव आ रुद्र भक्तियु कारकारियागदॆ नरकपतनादिगळिगॆ हेतु वागि कडुकन्ने उण्टुमाडुत्तदॆ.
हागादरॆ पाशुपतादि शास्त्रगळल्लि रुद्र भक्तनिगॆ रुद्रने फलपद्रनॆन्दु हेळिरुवुदु सरि इल्लवे ऎन्दरॆ अहैयल् ऎन्दारम्भिसि आचाररु समाधानवन्नु अनुग्रहिसुत्तारॆ अदागि वैदिक कर्मगळिगॆ अनर्हरागिरुव ई पाषण्डिगळु आ वैदिक कर्मगळन्नु अनुष्ठिसि अनधिक रिणा
परदेवता पारमार्थ्याधिकार
भगवन्नि ग्रहाधीनक्कॆ ब्रह्मरुद्रर् रक्षिक्क आकर् सत्यसङ्कल्पनान भगवानॊरुव निग्राह्यनाक कॊलिनाल्, १ “ब्रह्मा स्वयम तुराननोवा रुद्रनेत्र पुरान्तकोवा ।
इन्नू महे सुरनायक ना प्रातुं न सक्कायुधि रामवध्यं ”
ऎरपडिये देवतानर रक्क शक्तरल्लगळ,
भगवदनुग्रहपात्रक्कॆ हिंसिक्कॆ ब्रह्म रुद्रादि सत्वरुं अशक्तर्
191
सत्वदेव हळुव श्रीसुग्रीव महाराजादिहळ्ळि पोले तनक्कररायिरुप्पारुम् तन्नॆयष्टॆन्नुनॊरुव नलियनिनैत्ता
कृत मकृ तं
तं” वैदिक कर्मगळल्लि अधिकारविल्लदवनु आ वैदिक कर्मगळन्नु अनुष्ठिसिदरॆ, अदु कार कारियागुवुदिल्लवॆम्ब वचनद प्रकार, भगवन्निग्रहवन्नू तन्मूलक पापवन्नू सम्पादिसि कॊळ्ळुवन्तॆ अवरिगॆ मोहवन्नुण्टु माडुत्तानॆन्दु 1) त्वंहिरुद्र महाबाहो ऎन्दारम्भिसि आचाररु अनुग्रहिसुत्तारॆ अदागि ऎलै रुद्रने नीनु अल्पायासदिन्द शीघ्रवागि क्षुद्र फलगळु लभिसुव रीतियल्लि मोहन शास्त्रगळन्नु रचिसु, ऎन्दु भगवन्तनाद वराह मूर्तियु वर दान समयदल्लि रुद्रनिगॆ हेळिदनु. अदे रीतियल्लि पापिगळिगॆ मोहन शास्त्रगळल्लि (पाशु पत मतदल्लि दृष्ट फलसिद्धियन्नु उण्टु माडि अवुगळ मूलक मोहवन्नुण्टु माडिरु वुदू नरकदल्लि बीळुवन्तॆ माडुवुदक्कोस्करवे हॊरतु बेरॆयल्ल. इल्लि रुद्रनु फलप्रदना गिरुवाग भगवन्तनु पलप्रदनॆन्दु हेळुवुदिल्ल. भगवन्निगा हैनन्नु ब्रह्मरुद्रादिगळू रक्षिसलाररु’ आ रुद्रनु तन्नन्नु पूजिसुव भक्तर अभीष्टगळन्नु कॊडुवाग, भगवन्तनु अवरन्नु हेगॆ नरकदल्लि बीळिसबहुदु. रुद्रनु तन्न भक्तनन्नु रक्षिसलु तडॆयलारने ऎम्ब शङ्कॆगॆ सत्यसङ्कल्प नान भगवान् ऎन्दारम्भिसि समधानवन्नु आचाररु हेळुत्तारॆ. अदागि सत्य सङ्कल्पनाद भगवन्तनु पापि गळन्नु शिक्षिसलु मोहनशास्त्रगळन्नु कल्पिसि, तन्मूलक अवरुगळु माडुव पापगळिगॆ शिक्षॆयन्नु कॊडलु सङ्कल्पिसिदरॆ ब्रह्म रुद्र मॊदलादवरू यारू तडॆयलाररु- सत्य सङ्कल्पनाद भगवन्तनु ऒब्बनन्नु निग्राह्यनाह शिक्षिसल्पडतक्कवन, ऎन्दु अभिप्राय पट्टरॆ, 2) ब्रह्मास्वयम्भू ऎम्ब श्लोकदल्लि हेळिरुवन्तॆ देवतान्तरगळु रक्षिसलु रक्तरल्लरु- ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळे अशक्तरागिरुवाग,
- वरा, पु (79-26) नीळवाद कैगळन्नुळ्ळ रुद्रने, (इदरिन्द पराक्रम शालित्ववु हेळल्पडुत्तदॆ) नीनु जन रिगॆ मोहवु उण्टागुवन्तॆ अन्दरॆ नीनॆ परदेवतॆ, निनगॆ अन्तल्यामियॊब्बनिद्दानॆम्बुदन्नु मरॆसि, मोहन शास्त्रगळन्नु रचिसु, अल्पश्रमदिन्द शीघ्रवागि फलवन्नु हॊन्दुवन्तॆ दारि तोरिसु
राम चन्द्रनु ऒब्बनन्नु वधिसबेकॆन्दु सङ्कल्पिसिदरॆ, स्वयं उद्भविसिदवनू, चतुराननू आद ब्रह्मदेवन, त्रिणेत्रन, त्रिपुरान्तकनू आद रुद्रन देवेन्द्रनू सुरनायकनू आद इन्द्रनू आ वध्यनन्नु रक्षिसलु अशक्षरु, स्वयम्भू चतुरानन, त्रिनेत्रः त्रिपुरान्तक
रा म सुन्द 51-45
इन्द्र- महेन्द्र, सुर नायक ऎम्ब विशेषणगळु ब्रह्मरुद्रेन्द्रादिगळ प्रभावगळन्नु तिळिसुत्तवॆ. अष्टे प्रभाववन्तरागिद्दरू अवरु भगवन्तन निग्रहदिन्द ऒब्ब जीवियन्नु रक्षिसलु अशक्तरु ऎम्बुदु भाव
192
श्रीमहस्य त्रयसारे
“सक्कदेवप्रपन्नायु ऎन् हिरपडिये, सत्यप्रतिज्ञनान र्तव्रतः कुय मैक्काह रावणादिहळ्ळि पोले दृष्ट कृतिहळाय निराकरिकवेण्णु वार निराकरित्तु. * वानर वीरर पोले सत्पकृतिहळाय् अनुकलिक्क वेणुवाद्रॆ अनुकूलि तुव सत्येश्वरन् रक्षिक्कु, देवतारङ्गळ पक्कल्
કે
1 काङ्क्षन्तः करणां सिद्धिं यजन्न इहदेवताः 1 क्षिप्रंहि मानुषे लोके सिद्धिरवति करजा ॥
ऎरपडिय विषमदु तुल्यळान क्षुद्र फल कडुह सिद्धिक्कु म्.
ब्रह्मरुद्रयोक्षुद्र फलप्रदत्वासि भगवदधीनत्व
अवैतानु, 2) लभते चततः कार्मा मदैव विहिर्ताहिर्ता 3) एषमाता पिताचापि युष्माकञ्च पितामहः ।
भविता सभूत वरप्रदः !!
मयानुशिष्य
अस्य चैनानु मयानुशिष्य
रुद्र ललाटाद मुत्तितः । भविता सत्व सत्व वरप्रदः ॥
इत्यादिहळिब्बरि डिये भगवदधीन,
इतर देवतॆगळु कैमुति न्यायदिन्द शक्तरल्लरु ऎन्दु तात्पर भगवदनुग्राह्यनन्नु ब्रह्मरुद्रादि गळु रक्षिसलाररु हागॆये देवतान्तरगळु तम्मन्नु पूजनुत्तिद्द ऒब्बनु, तम्मन्नु बिट्टु महा विष्णुवन्नु आश्रयिसिदरॆ कोपगॊण्डु अवनन्नु शिक्षिसलाररे ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधानवन्नु सर्वदेवतॆ ग ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तरॆ. अदागि सर्वदेवतॆगळू, सुग्रीव व हाराजादिगळ हागॆ तनगॆ अन्तरङ्गरागिरुव (तनगॆ बेकादवरु ऎन्दर्ध मत्तु तन्नन्नु आश्रयिसिद ऒब्बनन्नु हिंसिसलु नॆनॆदरॆ, “सवप्रपाय” ऎम्बन्तॆ सत्य प्रतिज्ञनाद सर्वेश्वरनु `न्न “वु अन्दर शरणाग तरक्षण व्रतवु कुया क्याह, बाधिसल्पददॆ इरलु, रावणादिगळ हागॆ दृष्ट कृतिगळागि, निररिसल्पडुववरन्नु निराकरिसि, श्रीवानर वीररन्तॆ सत्पकृतिगळागि अनुकूलरन्नागि माडिकॊळ्ळबेकादवन्नु अनुकूलरन्नागि माडिकॊन्तू रक्षिसुवनु
देवतान्तरगळु विष मधु तुल्यवाद अल्प फलप्रदरु
हागादरॆ सर्वरक्षण समर्धनाद नर्वेश्वरनिरुवाग लोकदल्लि देवतान्तरगळन्नु (अनेक बेरॆ बेरॆ देवतॆगळन्नु) कॆलवरु एकॆ अश्रयिसुत्तारॆन्दरॆ देवतान्तरङ्गळ पक्कल् ऎन्दारम्भिसि आचाररु समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ,
देवतान्तरगळन्नु आश्रयिसिरुवुदरिन्द,
- काङ्क्षन्तः कर्मणां सिद्धिरि, ऎम्बन्तॆ विषदिन्द कूडिद जेनुतुप्पक्कॆ तुल्यवाद अल्ल फलगळु शीघ्रवागि सिद्धिसुत्तवॆ. आ फलगळु कूड 2) लभतेचततः कामान्, 3) मातापिताचापि, ऎम्बिवे मॊदलाद प्रमाणगळिगनुसारवागि भगवधीनगळु अन्दर आयय देवतॆगळिगॆ वरप्रदत्व शक्तियन्नु भगवन्तने कॊट्टिरुत्तानॆन्दर्थ मयानुशिभविता 11 भगवद्गीतॆ 442 तावु मातक्कॆ कर्मगळिगॆ शीघ्रवागि ई लोकदल्लि फलवु सिद्धिसबेकॆन्दु कॆलवर देवतान्तरगळन्नु पूजिसुत्तारॆ. आदरिन्दागि अवरुगळिगॆ ई मनुष्य लोकदल्लि क्षिप्रवागि फलवु लभिसुत्तदॆ
पु ति .. -
•
परदेवता पारमार्ध्याधिकार ब्रह्मरुद्रादीनां मोक्षप्रदत्वयोग्यतानास्ति
-
“यस्मात्परिमितम्फलं”
-
“सात्त्विकेरुतु कषु माहात्म मधिकंहरेः । तेव योगसंसिद्धागमिष्यन्ति परा०गतिं” ॥
లో
ऎयालवरळ् पक्क मोक्ष
विळम्बित्तु०किडैयादु.
193
सर्वभूतवरप्रदः - ऎम्ब वचनदिन्द ब्रह्मादिगळ वर प्रदत्ववु भगवदधीनवॆम्बुदु स्पष्ट ब्रह्मरुद्रादिगळुमोक्षवन्नु कॊडलु शक्तरल्लरु
ब्रह्मादि देवतॆगळिगॆ संसारिक वलवन्नु कॊडुव शक्तियु भगनदधीनवॆन्दरॆ, हागॆये भगवद धीनरागि मोक्षवन्नु कॊडलु शक्त ऎन्दरॆ शक्तरल्लरन्नुत्तारॆ. 4) यस्मात् परि मितं फलं, 5) स्वाति केषुत्तु, ऎम्ब प्रमाणानुसार, देवतान्तरगळ सकाशदिन्द मोक्षवु विळम्बिसिय सिगलारदु.
सात्त्विक कल्पगळल्लि ब्रह्मदेवनिगॆ सत्व गुणवु अधिक, राजसकल्पगळल्लि रजोगुणवू तननकल्पगळल्लि तमोगुणवू अधिक सात्त्विक कल्पगळल्लि ब्रह्मदेवनु हेळिरुव पुराणगळल्लि विष्ण पारम्यवु हॆच्चु. सात्त्विक कल्पगळल्लि ब्रह्मदेवनिगॆ यधावस्थितवाद ज्ञानक्कॆ कारणवाद सत्वगुणवु अधिकवागिरु वुदरिन्द, आ कल्पगळल्लि आनन्द हेळल्पट्ट पुराणगळिगॆ वक्ष्यदोषविल्ल. आद्दरिन्द आ वुराणगळे प्रामाणिकवॆन्दु, अङ्गीकरिसल्पडतक्कवु आदरिन्दागि पुराणगळल्लि हेळिरुव विष्णु पारम्यवु यथार्धवादद्दु प्रामाणिकवू कूड तेव योग संसिद्धाः गमिष्यन्ति पराङ्गति, ऎन्दु सुत्तिक कल्पगळल्लि प्रणीतवाद पुराणगळिन्द वरदेवतॆयल्लि अनन्य योग निष्पत्तियुळ्ळवरागि मोक्षवन्नु पडॆयुत्तारॆयाद्दरिं
रिन्द देवतान्तरगळु मोक्षवन्नु कॊडल नर्हरु ऎम्बुदु सिद्द, योगसंसिद्धा-नंसिद्द योगाः-आहिताग्नि वत् नमासः,
2] यो यो मं ं रनुं भक्तः श्रद्धर्चितुदर्वति ।
तस्मतचलां श्रद्दा कदनदधानम् 11
सतया प्रवृया यक्कः तरधन मीमते आ
लभवे च ततः कामास् मव तान् ओ तान् ॥
भाग गीत [21-271
यार’ नन्न शरिर भूतराद देवतॆगळन्नु श्रद्दॆयिन्द अर्चिसलु अपेक्षिसुत्तारॆयो अदरदरिगॆ आ अचलवाद श्रद्धॆयन्नु इदे कॊडुत्तेनॆ, आ श्रद्धॆयिन्द कूडिद रागि अवरु आ देवगळ पूजिसलु उद्युक्तरागुत्तारॆ आ देतान्तर पूजॆ ऎन्द, अवरु मगळन्नु पडॆयुत्तारॆ आ फलगळन्नु नावे एर्पडिसि
रुपष
31 महा, भा 342-76-77 देवतॆगळन्नु कुरितु भगवन्तनु हेळुवुदेनॆन्दरॆ ई ब्रह्मवेदने निमगॆ तायि मत्तु तन्दॆ, अवर हागॆ पोषकनु सर्द प्राणिगळिगू अवरतर वरगळिगॆ छलदन्नु कॊडुवन्तॆ. नाने ई ब्रह्मदेवनन्नु नियमिसिद्देनॆ ई
ई ब्रह्मदेवन तन्नन रुद्रनु विराट् पुरुषन पणॆयिन्द उण्टादवनु ब्रह्मदेवनिन्द नियमिसल्पट्टवनागि ऎल्लरिगू वर प्रदान माडुत्तारॆ. ऒन्दु कल्पवल्लि रुद्रनु ब्रह्मन तम्मनागिया मत्तॊं दरल्लि मगनागियू हट्टिरुत्तानॆ.
(4), (5) 3 3. Kor.
194
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
भगवानेव सफलप्रदः
सरेश्वरन् पक्कल् “युगकोटि सहस्राणि विष्णु माराध्य पद्मभूः” इत्यादिहळिर् पडिये अतिशयितमान ऐश्वरादिहळुववरुम, पिन्नु, विडाय तीर गङ्गास्नानं पण्ण, पापं पोमावोले विषय स्वभावत्तालेयानुषजकवाह पापक्षयम् पिरन्नु - रजस्तमस्सुत शायन्नु
सष
मजा य
जनकाम्बरीष केकॆयादिहळुक्कु प्पोले क्रमेण मोक्ष परमाय् डुम्
भगवन्तनु सर्व फल प्रदनु.
भगतन क्ष फलवन्नु
अवरु आ फलगळ 1नेरवादरू
इतर
कॊडुत्तानॆयादर,
ऐहिक फलगळन्नु डबल्लने देवतान्तरगळन्ने प्रायिसबद दे ऎम्ब
श्वरन् पक्क” ऎन्दारम्भिसि समाधानवन्नु हेळुत्तारॆ आ दा गि सर्वेश्वरन सकारदिन्द “युगकोटि सहस्राणि इत्यदिगळल्लि हेळिरुव प्र क- र
अतिशयवाद
ఐక్యది पर्वागळु लभिसुत्तवॆ ब्रह्मर.ब्रादि उत्तम स्थनन्ने भगवन्तन कॊडुत्तानॆन्दरॆ, लोकद, अतिर वद ऐश्वरवू आतनिन्द लभ्यवॆम्ब दु आधा - सिद्ध “ऐश्वय्यादि” ऎम्बल्लि अदिशब्दवु
त कैववन्नू सूचिस त
भगवंर्त ऐश्वय्यादि रषुधङ्गळिगॆ आयि ज ॆ ६या प्ररुषार्धगळु लभिसुवु विषय स्वभावदिन्द मोक्षान्तवाद ऐश्वरवू क्रमेण लभिसुत्तदॆ ऎम्बुदन्नु सन्तवागि पिन्नु विडाय तीर ऎन्दारम्भिसि उपपादिसुत्तारॆ अदागि पिन्नु-ऐहिक छल. सिद्दियण्टाद नन्तर, गङ्ग स्नान माडिदरॆ दाकनशमनवागुवुदल्लदॆ, गङ्गान फलवू लभिसि पापवू कळॆदवन्तॆ ऐहिकॆ फल निवि त्ववागि माडुव भगवत्समाश्रयणवु विषय स्वभावदिन्द आनुषङ्गिकवागि (बगनमाश्रयण वॆम्ब सम्बन्धदिन्द) पापक्षयवन्नुण्टु माडि नम गुणगळन्नु कडिमॆ माडि सत्य गुणवन्न हॆच्चिसि जनकाम्बरीष ईकय राजरुगळिगॆ हेगो
इदरिन्द देवतान्तरगळ समाश्रयवु हेगॆ र वागि मोक्षवन्त फलवन्नु कॊडुत्तदॆ,
देवतान्तरगळिगू भगवन्तनिगू विळम्बिसिद मोक्षवन्नु कॊडलारदॆम्बुदु हेळल्पट्टु, आ सवागलि ऐकवागलि सुतरां घटिसुवुदिल्लवॆम्बुदु तिळिसल्पट्टितु.
- हा- शितकण्ठण्ड याज्ञाना देवाः स्मृत- । प्रति बञ्ज्ञान सेवन्तॆ यत् परिमितं फलम् H
रजोगुण
ब्रष्ट रुद्र मॊदलाद देवतॆगळन्नु सिगळु उपासनॆ माडुवुदिल्ल अल्पवादद्दु श्वतवाद क्कॆ घटद लारदु
- मात्र परा
290- 16
निगॆ सत्त गुद हॆच्चिरु दॆ आग हरिद महात्मवन्नु विशेष यन्नु पडॆदवरु मोक्षक्कॆ होगुत्तारॆ
तिळिसुत्तानॆ
(भरत शान्तिपर्व 25026) एकॆन्दरॆ अवरुगळिन्द उम्बगुद मलवु सात्त्विक कल्पगळल्लि ब्रह्मदेव आ कल्पगळल्लिये योगसिद्धि
1
यगटि सहप्राणि विष्णु माराध्य पद्म भूः ।
पुन लोक धां प्राति कुहुदु !
(भारत कुण्ड धरोपाख्यान )
ब्रह्मदेवनु कॊटि युगगळ काल महा विष्णुवन्नु आराधिसि तिरुगियू. मूरु लोकगळिगू धाता’ वागिरुव
पदवियन्नु प द नॆन्दु केळत्तेवॆ.
परदेवता पारमार्थ्याधिकार
लोको पायनिष्ठनाद पोदु,
बहूनां जन्मनामने ज्ञानर्वा मां प्रपद्यते । २ ये जन्मकोटिभिस्सिद्दा स्तेषामस्तोत्र संस्कृतिः । ३ जन्मानर सहस्रेषु तपोध्यान समाधिभिः ।
नराणां क्षीणपापानां कृष्ण भक्तिः प्रजायते ।
දී
195
ऎन् हिरपडिये विळम मुण्णु, मोक्षरुचि पिरन्नु वल्लदॊरु वुषायत्तिले मूस्टाल्,
४ तेषामहं समुद्धा मृत्यु संसार सागरात् । भवामि न चिरात्सार मय्यावेशित चेतसाम् ॥
हीगॆ ऐश्वद्यार्थियु ऐश्वरवन्नु अनुभविसि अदरल्लि वैराग्यवुण्टागि अनन्तर मोक्षदल्लि रुचियुण्टागि अदक्कागि भक्तियोगादिगळल्लि प्रवर्तिसुत्तानॆ.
कालविळम्ब
इदक्कॆ बहु वुण्टागुत्तदॆ ऎम्बुदन्नु मोपायनिष्ठनाम्पोदु ऎन्दारम्भिसि विवरिसुत्तारॆ. मो पाय निष्ठनान्दु-भगवत्समाश्रयणदिन्द लभिसिद ऐश्वर, कैवल्य पुरुषार्थगळन्नु अनु भविसि अदरल्लि वैराग्यवुण्टागि मोक्षदल्लि अभिरुचियुण्टागि मोक्षपायदल्लि निष्ठॆयुळ्ळव नादाग, 1 बहूनां जन्मनां 2. योजन्मकोटिभिः 3. जन्मान्तर सहस्रेषु ऎम्ब वचनगळ प्रकार विळम्बवु उण्टु
हीगॆ बहु पुण्यजन्मगळ नन्तर भगवन्तनल्लि अनन्य भक्तियुण्टागुवुदु विळम्बवॆम्बुदन्नु हेळि याय्तु.आरम्भदल्लिये उत्कट सुकृत वशदिन्द ऐश्वय्यादिगळल्लि अपददॆ, मोक्षदल्लि आनॆयुळ्ळवरिगॆ, मोक्ष सिद्धियल्लि विळम्बविल्लवॆन्दु मोक्षरुचि पिरन्दु ऎन्दारम्भिसि आचाररु निगमिन तार अदागि आरम्भदल्लिये मोक्षदल्लि रुचियुण्टागि, शास्त्र चोदितवाद भक्ति प्रपत्ति रूप उपायगळ लॊन्दन्नु अनुष्ठिसिदर, तेषां अहं समुद्धर्ता”4, ऎम्ब रीतियल्लि मोक्षवु सिद्धिसलु विळम्बविल्ल. स्वतन्त्र प्रपत्ति निष्ठनुक्कु-इत्यादि, भक्तियोगवु फलकारि यागलु अदक्कॆ विरोदि 11 गीतॆ 7-19 वासदॆदर्पमिति समहात्मा सुदुरभ : । ऎम्बुदु उत्तरार्ध अनॆक पुण्य जन्मगळ नन्तर वासुदेवने नमस्त प्रपञ्चात्मनु, प्रापकनू प्रानू ऎम्ब ज्ञानवन्नु
नन्नन्नु कृष्णपर मात्मनन्नु शरणरॊन्दुत्तानॆ अन्थह महातु सुदुर्लभनु जीदनु अनादियाद्दरिन्द आनेक जन्मगळु सिद्द वागिरुत्तवॆ. अदु मेलॆ हेळिद ज्ञानक्कॆ कुरणवागलारदु अद्दरिन्द अनेक पुण्य जन्मगळ दॆसॆयिन्दागि पप क्षयवु एर्पट्टु सात्त्विक बुद्धियु हॆच्चि ज्ञानवन्नु पडॆयलु कारणवागुत्तवॆयाद्दरिन्द, ऒरां जन्मसां ऎम्बुदक्कॆ अनेक पुण्य जन्मगळॆन्दु नम्म पूर्वचाररुगळु व्याख्यान मुडिरुत्तारॆ
2] सेति हासरासु देर्वेदान्त संयु 18
य जन्यकोटिफि द्धा सामन्त प्र संस्कृति-
o [38-205
अनेक कोटि जन्मगळल्लि भगदन्तवन्नु आश्रयिसि ऐश्वय्यादिगळन्नु पडॆदवरु, अवुगळल्लि वैराग्यवन्नु पडदवरागि इतिहासप्रराण, देद वेदान्त कालक्षेपवन्नु माडि भगदन्तनल्लि अनन्य प्रयोजनवाद भक्तियुतरागि आत्म-भक्ति प्रपतिगळॆम्ब उडायगळल्लि संस्कृतिः सद स्थिति समचीनवाद सिळ्ळॆयु उण्टागि अवुगळ ल्लॊन्दन्नु अनुष्ठिसुत्तारॆ 31 पाञ्चरात्र साविरारु जन्मगळल्लि माडिद फलान्तर प्रयोजनवाद तवस्सु, ध्यान, समाधिगळिन्द, नाणां क्षीणपार्पां-आनुषङ्गिकवाद पापक्षयवु उण्टाद जनरिगॆ, कृष्णनल्लि अनन्यपरवाद भक्तियु उण्टागुत्तदॆ, अन्दरॆ ऐश्वय्यादि फलगळल्लि जहासॆयुण्टागि “मयिचानन्मगन भक्तिरव्यभिचारिणे’ ऎम्ब
- ऎत्तदॆयॆन्दर्ध,
अनन्य भक्तियु उण्टा
प्रति नो
196
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
ऎरपडिये मोक्षसिद्धिक्कु विळम्बविल्ल. स्वतन्न प्रपत्तिनिष्ठनुक्कु तानॆलिनदे यळवु, वेरु विळमानिळमृळुक्कुक्कुरियिल्लि , इन्नियमङ्गळॆल्लाम्, (१) “स्वातमॆ श्वरमपरनुयोज्य माहुः” ऎन्नर निरण्युत स्वच्छन्सतैयाले सिद्धण्णन्नु प्रमाणप तरुक्कु सिद्ध.
देवतारभजनं मुमुः त्याज्य
इव्वळिप्पडि तिळियादारो देवतारळ् सेव्यळॆन्नुविडम् “प्रतिबुद्धवर सेव्यनु” ऎन्नुव्यवस्थॆ पण्णप्पट्टदु.
ने
“ द पाग नीगिसलु माडुव प्रवत्तिगॆ अङ्गप्रवत्ति ऎन्दु हॆसरु भक्तियोगवन्नु माडलु ज्ञान शक्तियिल्लदवरू, विळम्बवन्नु सहिसलारदव साक्षरतागिये मोक्षवलदल्लि आ ०द माडुव प्रप, स्वतन्त्र प्रपत्ति ई प्रपय : भक्तियोगवन्नु अनुष्ठिनदॆये, आ भक्तियोगवन्नु अनुष्ठिसिदरॆ कॊडुव फलवन्नु आ ने कूद तदॆयाद्दरिन्द इदन्नु स्वतन्त्र प्रपत्ति ऎन्दु व्यवहरिस तारॆ अन्धद स्वतन्त्र प्रप निगॆ, तानु अपेक्षिसुव क्षणान्तर, अवसर, देहावसान कालवे मोक्षवन्नु वडॆयलु अवधि बेरॆ विम्बक्कू विळम्बविल्लदॆ इरुवुद करणविल्ल, इन्नियमङ्गळॆल्ला इत्यादि. ०दर देवता०तर भक्तियुळ्ळवरिगॆ नरकारिगळु, ऐश्वय्य कैवल्य पुरुषार्धगळल्लि आ वट्टु भगवन्तनन्नु आश्रयिसुववरिगॆ आ पुरुषा
क्रमण जिहुसु ०टागि अनेक प्रण्य जन्मगळ नन्तर भक्ति प्रवत्तिगळल्लॊन्दन्न अनुवन्त ज्ञनवु ऒण्टागि नन्तर मोक्ष ऎम्बुदू, भक्तियोग निष्कनिगॆ कर्मवसानदल्लि मोक्षवॆन्दू स्वतन्त्र प्रपत्ति निनिगॆ तानु अपेक्षिसुव कालदल्लि सर्वकर्मक्षयवु एर्वट्टु मोक्षवु लभिसुत्तद ऎम्ब ई नियमगळल्ला स्वातन्त्रवॆश्वरं, इत्यादि हेळुव रीतियल्लि भगवन्तन निरुङ्कुश स्वातन्त्र धीन. इदन्नु प्रश्निसलु यारिगू अधिकारविल्लवॆम्बुदु प्रमाण वचनगळिगॆ अधीनरादवरिगॆ तिळियुत्तदॆ. परनुयोग- -प्रश्नॆ.
मुमुक्षुविगॆ देवतान्तर भजनवु त्याज्य
इव्वर्धङ्गळिप्पडि इत्यादि सर्वेश्वरनिगू केळितन्तरगळिगू इरुव व्यत्यासगळन्नु तिळिय इवरिगॆ देवत ०तुगळु रॆम्बरु, “प्रतिबुद्धवर्जं सेवन्तु” – “ज्ञानिगळल्लदवरिगेनॆ देवतान्तरगळु Fरु.” ऎन्दु व्यवस्थॆ माडल्पट्टिदॆ. इदरिन्द “नरवतु यो भक्त” इत्यादि आरम्भसि हिन्दॆ हेळल्पट्ट, सूर, रुद्र इवर गळन्नु उपासनॆ माडुववरु प्रतिबुद्ध ऎल्लर ऎम्बुदु व्यक्त
प्रतिबुद्धरिगू इतररिगू फलदल्लि तारतम्य,
इद्देवतान्तरङ्ग इत्यादि. ई देवान्तरगळन्नु भगवन्तन शरीरवॆन्दु तिळियदॆ आश्रयिस मरिगॆ चार्वाकनागिरुव - (नास्तिकनु - देहवन्न अतावॆन्दु हेळुववनु) ऒब्ब राज ईव नु राजन देहदल्लि चन्दन पुष्पगळन्नु हच्चिदरॆ, राजशरीरदल्लिरुव आत्मा सीरनागुवन्तॆ, 4) गीतॆ 12-7 भगदवनल्ले नॆट्ट मनस्करादवरन्नु, मृत्युरूपवाद संसार सागरदिन्द, विळम्बवल्लदेनॆ नाने ऎत्ति बिडुत्तेनॆ अन्दरॆ अवर आनुदियाद संसार क्षेशवन्नु होगलाडिसुत्तेनॆन्दर्ध
- वैकुंरस्तव (55) -
(पु ति न )परदेव पारमार्थ्याधिकार
देवतान्तरयोः फलप्राप्त तारतम्यवनम्
197
इद्देवशानर भगवच्छरीर मॆरियादे पत्तिनारु, चाराकनायिरुप्पारु सेवर्क राजाविनुडले चन्मनादिहळ्ळि प्रयोगिक्कॆ राजशरीरलात्मा प्रीतनामा पोले, वस्तुवृत्तियिल् सश्वेश्वरने याराध्यनानालु,
- “येत्वन्य देवता भक्ता यजन्ने श्रद्धयान्विताः ।
तेपि मानव कौन्तेय यजन्मविधिपूर कम् ॥”
ऎन्हिरपडिये शास्त्राव कल्य मुण्डानपडियाले यवन्नफलं विकलनाम्, भगवच्छरीरळॆन्नरिन्नु कुद्रफलक्कडुह रवेणुवॆर राग विशेषत्तालेयवरळॆ युपासिप्पारु अवोफलङ्गळ पूर्णङ्गनाम्, इप्पडि यरिनाल् भगर्वा तन्नॆये 3) “आर्तोजिज्ञासुरर्थार्थि” ऎन्निर पडिये फलारळुक्काहवु पुनालनफल
1975 17.3
वस्तुव आ देवतान्तरगळिगॆ अन्तल्यामियाद भगवन्तने प्रीतनागुत्तानॆ आ चार्वाकनिगॆ राजन शरीरदल्लिरुव आत्म प्रीतनागुत्तानॆम्ब आ्यविल्ल अचेतनवाद शरीरवु वन्नु वृत्तियल्लि प्रीति होन्दुवुदिल्लवॆम्ब ज्ञानवू अवनिगिल्ल आ रीतियल्लि 2) येत्वन्य देवता भक्ताः इत्यादि गळल्लि हेळिरुवन्तॆ अन्तरामियाद भगवन्तने प्रीतनादरू, देवतान्तर भक्तरिगॆ आ ज्ञानविल्ल दिर’, दरिन्द, ई स्वार्थक्कॆ वैकल्य कुन्दुकवु उण्टाद्दरिन्द आ देवतान्तर भ ज न दि ० द
उण्टागुव फलवु निलव पूर्णवल्ल,
{
भगवच्चरीरङ्गळॆनरिन्दु - - “यो यो यां यां तनुं भक्त” ऎन्दु गीतॆयल्ले ऎल्ला देवरिगळू भगवन्तन बरीरगळु ऎन्दु हेळल्पट्ट रीतियल्लि - अन्दरॆ ऎल्ला देवतॆगळू भगवन्त निगॆ अ हृधक् सिद्द विशेषणभूतरु - अवनु अन्तल्यामियागिद्दु अवन नियमनक्कॆ ऒळपट्टु अवन अप्पणॆय प्रकार नडॆदु कॊळ्ळुववरु, ऎन्दू तिळिदुकॊण्डु, अल्पफलगळन्नु शीघ्रवागि पडॆय बेकॆम्ब राग विशेषदिन्द (ऐशी वाद आसॆ) आ देवतॆगळन्नु उपासनॆ माडुववरिगॆ आयाया फलगळु पूर्णगळु. दे मतान्तरगळु भ ग व ० त न शरीरवॆन्दु तिळिद तत्वज्ञानिय देवतान्तरगळन्नु आश्रयिसुवुदक्कॆ कारणवेनॆन्दरॆ कुद्रफलगळन्नु शीघ्रवागि पडॆयबेकॆम्ब आस. प्रारब्ध कर्मक्कॆ परवशवागिरुवुदे इदक्कॆ कारण, इप्पडियरिन्दाल् हीगॆ देवतान्तरगळु
- रूप प्रकार परिणाम कृतवं विश्वं विपरसितु मन्मदसच्चकर्तम् । कम्मन् स्वभाव नियमं किमुपेक्षसे इंस्वातन्त्र मैश्वरमपरनुयोजमाहुः ।
वैकुण्ड सव-55 प्रपञ्चद सृष्टि स्थिति संहार लीलॆगळल्लि व्यवस्थॆयन्नु माडुवुदु, अदन्नु तलॆकॆळकु माडु वुदु, प्रम्पचवे इल्लद हागॆ माडुवुदु ई स्वभाव नियमवन्नु क्षमिसलु एनन्नु अपेक्षिसुत्ती ? निन्न स्वातन्त्र्यवे ऎल्ला व्यवस्थॆगळिगू कारण अन्थह निरङ्कुश स्वच्छन्दतॆयन्नु इदु हेगॆ एकॆ, हीगॆ एकिल्ल इत्यादि प्रश्निसलु यारिगू अधिकारविल्ल.
21 भग गीतॆ [9.23 अन्य देवतॆगळल्लि भक्तियुळ्ळवरु आ देवतॆगळन्नु श्रद्धॆयिन्द पूजिसिदरॆ, अवरगळू अन्ता मियाद नन्नन्ने वस्तुवत्तियल्लि पूजिसुत्तारॆ. आदरॆ अन्तरामियु पूजिसल्पडुवनॆम्ब ज्ञानवु अवरिगिल्ल. आद्दरिन्द अवरुगळ पूजॆयु शास्त्रीयवाद ओ पूर्वकवादुदल्ल
3), &. Juze,
पु
193
श्रीमहस्यतयसारे
अनन्य प्रयोजनराय पत्ति नाल्कुम्,
- “शरीरारोग्य मांश्च भोगां वानुषङ्गिर्का !
ददाति ध्यायिनां नित्यमहवर प्रदो हरिः ॥ ऎन्हिरपडिये फल्तानर आनुषस्थिकवाहवरु.
A
ఆరుళిజీ యా
इवर अनुषण सिद्धेश्वररान श्रीकुलशेखर रमाळुव 5) “निन्नॆये ताने णि नीर् शॆंवेण्णा बान् तन्नॆये तान् वेणु, शॆल्वमोल्” ऎन्नु अरुळिच्चॆम् दार्, 6) “अभिलषितदुरापा ये पुरा कामभोगा जलधिविन जल् घास्त्र नः” ऎनु ईशाग्दानुव तामरुळिच्चॆय स्तोत्रले निबस्थित्तार्,
विशेषवाग विशेषादिनियतव.
विश स्वयं
इदु विद्या
अल्प फलप्रदगळु, तच्छरीरियादवनु भगवन्तनु पूर्ण फलप्रदनु, ऎन्दु तिळिदु, साक्षात्तागि भगवन्तनन्ने * * आर्तो जिज्ञासु रर्था र्थी” ऎम्ब रीतियल्लि, फलान्तरगळिगागि - अन्दरॆ ऐहिकाम क स्वर्गाक्षरगळिगूकैवल्य पुरुषार्थक्कागियू, आश्रयिसिदरॆ (उपासनॆ माडिदरॆ) आ फलगळु अर्तितगळु - ब्रह्मादिगळ ऐश्वय्यगळिगिन्त मेलादवु सारास्वादिनीव्याख्यानदल्लि, एकल, पूर्ण, अतिशयत ऎम्ब प्रयोगगळिगॆ विकल . शास्त्रगळल्लि हेळल्पट्ट फलवु कडिमॆयागि लभिसुवद.. पूर्ण - कडिमॆयिल्लदॆ पूण्य लभिसुवुदु आर्तित - उत्कृष्टवाददु अथवा विलऎन्दरॆ अनुषङ्गिकवागि पापक्षयवु उण्टागि मोक्ष परनवागदॆ इरुवुदु पूर्णवॆन्दरॆ आनुषङ्गिक पापक्ष द्वारा मोक्ष परन्तवागुवुदु अतिशयितवॆन्दर मोक्षवरं वागि स्वरूपतः उत्कृष्टवू आगिरुवुदु ऎन्दु व्याख्यानमाडिरुत्तारॆ इद्वितीय योजनॆयु गीताभाष्य तात्पय्य चन्द्रिकादिगळिगॆ अनुगणवादद्दु
ई प्रकरणदल्लि हेळिर व विषयवेनॆन्दरॆ, डि) ज्ञानियल्लदवनु देवतान्तरगळन्नु पूजिसि अल्प वल गळन्नु पडॆयबहुदु, b) प्रतिबन, कद्रफलगळिगॆ आसपट्टु अवु शीघ्रवागि सिगुत्तवॆयॆन्दु, देवतान्तरगळन्नु भगवन्तन शरि वॆन्दु तिळिदु, आश्रयिसुववनु. अवनिगॆ आ फलगळु पूर्णवागि सिगुत्तवॆ c) ई प्रतिब द्धने सात्तागि भगवन्तनन्नु आश्रयिसि, ऐश्वर् कैवल्यादि फलगळन्नु वडॆ, बह दु ई फलगळु ब्रह्माश्वगळिगिन्त मेलादवु
अनन्य प्रयोजनराय् - इत्यादि प्रयोजसन्दरगळल्लि आनॆयिल्लदॆ अनन्य प्रयोजन रागि भगवन्त न्ने पडॆयबेकॆन्दु उ वा स न माडुववरिगॆ, 4) शरीरारोग्यमर्थां इत्यादि हळुवन्तॆ आ प्रयोजनान्तरगळु अनुपङ्गिकवागि सिद्धसुवुवु ई अर्थवन्नु अनु ङ्गिकवागि सिद्धसिद ऐश्यवन्नु बैन्थ “कुलशेखर ज्वरुमाळ् रवरू 5) निन्नॆयेतान्ण्डि ऎम्ब
3} चतुर्विधा भजन्तॆ मां जाः सुकृतिनोर्जुन !
आर्तोजिज्ञासरर्धार * क भर्रभ
133 7-16
ऎलै अर्जुन वेदान्तरगळन्नु आश्रन नन्नु पूजिसुववरु सुकृतिगळु आवरुगळु, नाल्कु विध १ सूरन वाद ऐश्वरापेक्षि-आर्धार्थि, आ भ्रष्ट नाशवाद ऐश्वरवन्नु पुनः हॊन्दलॆणिसुववनु - आर्य, ३ जीवात्म साक्षात्कारवन्नु पनॆयलॆणिसुववनु विज्ञानु ४. परमात्मनाद नन्नन्ने पडॆयलॆणिसुववनु - ज्ञानि,
4), 5). 6),
परदेवतापारमार्थ्याधिकार
199
पातुरदल्लि, कृपॆमाडि हेळिरुत्तारॆ 6) अभिलषितदुरापा, ऎन्दारम्भिसि ईशाण्डान् ऎम्बुवरु तावु कृपॆयिन्द हेळिरुव स्तोत्रदल्लि, ई विषय वन्नु तिळिसिर त्तारॆ
इदु विद्या विशेष इत्यादि. ई ऐहिक भोगगळु उपकोसलादि विद्यॆगळल्लि नियतवागि लभिसुत्तवॆ,
आ विद्यॆगळल्लि सर्वमायरेति, ज्योक् जीवति, नान्यावररुष- क्षीयन्ते, अन्न वा नन्ना दो भव, भातिच तपति च कीर्त्या र्यसा ब्रह्मवर्चसेन, ऎन्दु आनुषङ्गिक फलगळ सिद्धिगळु नियरगळ ऎन्दु हेळल्पट्टिवॆ अन्दरॆ सर्वमायुरेति - पूर्णायुस्सागिरुत्तानॆ, ज्योवति
आरोग्य दिन्द कूडि इरुत्तान इवन सन्ततियु क्षीणिसुवुदिल्ल बहुवाद अन्न सम्पत्तिनिन्द कूडिरुत्तान यशस्सु ब्रह्मतेजस्सु, कीर्ति इवुगळिन्द प्रकाशिसुत्तानॆन्दर्ध
इल्लि विद्याविशेष रागविशेष नियतम् ऎम्ब श्रीदेशिकर श्रीसूक्तिगॆ करूरु स्वामिगळ वर सारकौमुदी व्याख्यानवु हीगिदॆ, अदागि - “ प्रसन्नरिगॆ अनुषङ्गिकवाद ऐश्वर प्रा यु अनियित. कुलशेखळ्ळारवरु गच्छक्तियल्लिय भागवत भक्तियल्लियू
आसक्तियुळ्ळवरागिद्दरु. अवरिगॆ ऐश्वरदल्लि अपेक्षॆयु इरलिल्ल आदरू परमकार णिकनाद सर्वेश्वरनु तानागिये अवरिगॆ आ ऐश्वर सम्पत्तन्नु भगवद्भागवत ईजादिगळिगॆ उपयोगिसलु कॊट्टनु. ऐश्वर सम्पत्तु मधुविद्यादिगळन्नु अनुष्ठिसुववरिगॆ नियत दरराद पवानॆ माडुववरिगू अणिमाद रसिद्धियु लभिसुत्तदॆ बाकियवरिगॆ अनियतवु आद्दरिन्दले भक्तियोगनिष्ठराद रैक्षरु कार्प ण्यदिन्द (बडतन) कूडिद्दरू इल्लि मधुविद्यॆयल्लि इहलोक ऐश्वरवु नियतविल्ल मध विद्यॆय हेळुव ऐश्वरवु पारतकिकवादद्दु नियतवॆन्दु आद्दरिन्द लक्ष्मीतन्त्रादिगळल्लि हेळल्पडुव विद विशेषगळिन्द ऐहलौकिकवाद ऐश्वरगळु नियतवादुवु ई विद्यॆगळु यावुवॆन्दरॆ तारिका न. तारिक ऎम्ब मन्त्रान्तरगळु, विष्णु पत्नि यॆन्दु लक्ष्मियन्नु विशेष्यभूतळनागि निर्देशिसुत्तवॆ आ मन्त्रगळल्लि पतियाद विष्णुवु प्रकार भूवनु लक्ष्मियु प्रकाणि अन्तह मन्त्रि विशेषगळन्नु करणमन्त्र
विशेषण विशेष्यभा गळन्नागि अनुसन्धिसि मोक्षार्दोपासनवू प्रपत्तिय विहितवागिवॆ
भगवन्त
विष्णु धर्म (74-43) भगवन्तनन्ने नित्यवागि ध्यानमाडुववरिगॆ, मोक्षवन्नु कॊडलॆणिसुव शरीरारोग्य, हणकासुगळु, ऐहिकवाद भोगगळन्नू सह अनुषङ्गिकवागि अन्दरॆ इवरुगळ अपेक्षॆयिल्लदॆ तानागि
डुत्तानॆ.
- निन्नॆये तान् वेण्डि नी शॆल्पन्देण्डान् तन्न तान्ण्डु शर पूल् मायत्ताल्, मिये शेर् तिहरि वित्तुव कोट्टमा निन्नॆये तास् वेण्डि निनडिये ने
(पॆरुमाळ् तिरु 5-9)
वित्तुवक्कोट्टिनल्लि बिजय माडिसिरुव स्वामिये ! बहळ दीर्घकालविरुव ब्रह्मादिगळ ऐश्वरवू तनगॆ बेड वॆन्दु निन्नन्ने आसॆपट्टु उपासनॆ माडुववरिगॆ, आ ऐश्वरगळु तावागिये लभिसुवन्तॆ, बहळ प्रकाशदिन्द कूडिद चक्रायुधवन्नु कैय्यल्लि धरिसिरुव निन्नन्ने नानु अपेक्षिसुत्तिरुत्तेनॆ
6 याव कामभोगगळु ऒन्दानॊन्दु कालदल्लि आसॆपट सिगलिल्लवो, अवगळु ईग, नीरिन प्रवाहगळु तावागि समुद्रवन्नु प्रवेशिसुवन्तॆ, - अनन्य प्रयोजनरागि भगवन्तनन्ने आश्रयिसिरुव नम्मन्नु आश्रयिसुत्तवॆ. भगवत्समाश्रयणद फलवागि तावागिये आ ऐहिक फलगळु लभिसुत्तवॆ ऎन्दर्थ.
200
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
व्यत्यासविद्दरू, विष्णु पत्नि ऎम्ब आकारगळल्लि विष्णुविन उवासनवू अन्तर्हित पञ्चाग्नि विद्यॆ यल्लि, स्वात्म प्रकारक परमतोपासनदन्तॆ, परमात्म प्रकारक स्वापाननवू मोक्ष प्रदवु आदरॆ कैवल्य पूर्वकवागिये मोक्षवु फलवागि लभिसुत्तदॆ. आ रीतियल्लि तारिकानु तारिकादि श्रीमन्त्र करणक भक्ति प्रपत्ति रूप ब्रह्म विद्यॆगळल्लि दिव्यदन्तन्तिगळिब्बरू सिद्धोपाय रूपदल्लि काररु अवर अनुग्रहवु समान. इब्बरू अनुग्राहकरु आदरॆ श्रीमन्त्रवुकरण मात्रवागि अनुसन्धिसल्पडुवुदरिन्द ऐहिक सम्पत्समृद्धि पूर्वकवागिये मोक्षवु नियत अष्टा क्षर द्वयादि भगवन्मन्त्रगळन्नु करणमन्त्रगळन्नागि बळसि उपासनॆ अथवा प्रपत्ति माडुव मुमुक्षुगळिगॆ ऐहिक भोगवु नियतवल्ल. ई व्यवस्थॆयु लक्ष्मीतन्त्रदल्लि हेळल्पट्टिदॆ हीग विशेषण विशेष्य भावगळ व्यत्यास मात्रवन्नु अभिप्रायवागिट्टुकॊण्डु “शियम्मावा प्रप रैत देवरवावुरुत्तमव”, ऎम्ब वचनवु मोक्षुक्किर् यु लक्ष्मियन्नागलि, वुरुषो तमनन्नागलि शरणहॊन्दबहुदु ऎन्दु हेळुत्तदॆ. श्री ऎम्बुदु “विष्णुपत्नि” ऎम्ब आकार दल्लि हेळल्पडुत्तदॆ, देवं पुरुषोत्तम ऎम्बुदु लक्ष्मीपति ऎम्ब आकारदल्लि हेळल्पडुत्तदॆ. विष्णु पत्नि ऎन्दु विष्णुविगॆ प्रकारत्ववन्नू लक्ष्मिगॆ प्रकारित्ववन्नु हेळिद मात्रक्कॆ लक्ष्मिय स्वतषत्वक्कू, विष्णुविन पतिपारक्कू कुन्दुक बरुवुदल्ल वञ्चाग्नि विद्यॆयल्लि परमात्मा तकस्वावासनॆयन्नु विधिसिरुवुदरिन्द, जीवात्माविन भगवच्छेषत्वक्कॆ कुन्दुकवेनू बरलार दल्लवे, हीगॆ दिव्य दम्पतिगळिगॆ सिद्धोपायांशदल्लि विकल्पविरुवुदन्नु नोडि कॆलवरु लक्ष्मी तन्त्रवु अनादरणीयवॆन्नुत्तारॆ इदु सरियल्ल, लक्ष्मी तन्त्रगळल्लि लक्ष्मिय पारम्यवन्नु विशेष वागि हेळिरुवुदन्नु सहिसदॆ आ तन्त्रवन्नु अप्रमाणिकवॆन्दु हेळि तम्म अभीष्टवन्नु साधिसलु हेळुव मातु. वेदक्कॆ समानवाद प्रामाण्यवन्नु भगवच्छास्त्रगळिगू श्री भाष्यकाररू आळवन्दारवरू कॊट्टिरुवाग अदन्नु अल्लगळॆयुवुदु प्रामाणिकवल्ल मेलू तारिका, अनु तारिका, ऎम्ब श्रीमन्त्र निष्टरन्नु कुरितु श्रीवगन्त महादेशिकरू श्री स्तुतियल्लि 1. अशानात्वमसि जगतः संयन्ती मुकुन्दं,
लक्ष्मी पद्मा जलधि नया विष्य वत्नि०दिरेति । यन्ना मानि श्रुति परिषण नैवमानर्तयन्तः
नावर्त ०तॆ दुरित पवन प्रें जन्म चक्र !। ऎन्दु पुनः जन्म परम्परॆयल्लि सुत्तवुदिल्ल अन्दरॆ मोक्षवन्नु हॊन्दुत्तारन्दु हेळिरुवुदु, लक्ष्मियन्नु “विष्णु पत्नि” ऎम्ब आकारदल्लि उपासनॆ माडुववर विषयवॆम्ब अभिप्रायदिन्द, ऎम्बुदु स्पष्ट. आद्दरिन्द “विद्याविशेषवाग विशेष नियत” ऎम्ब श्री सूक्तिगॆ इदे तात्परवॆम्बुदु आचार्र हृदय.
राग विशेषादि ऎम्बल्लिय “आदि” शब्दवु राग विशेष हेतु भूतवाद कर्मवन्नु तिळिसुत्तदॆ.
- ऎलै मातॆये नीनु ई प्रम्पचक्कॆ ईवासि अधिपळु मुकुन्दनन्नु आश्रयिसिरुवॆ लक्ष्मी, पद्म, जलधि तनयॆ, विष्णु पत्नि इन्दिरा ऎन्दु श्रुति प्रसिद्धवाद ई नामगळन्नु उपासनॆ माडुववरु पुण्यपाप रूप वॆम्ब गाळियिन्द प्रेरितरागि जन्म परम्परॆगळल्लि सुत्तुवुदिल्ल अन्दरॆ संसार परिभ्रमणविल्लदॆ अदे जन्मदल्लि मोक्षवन्नु हॊन्दित्तुरॆन्दु ताश्चर स्तुति) (शे 8)
!
1
白
परदेवता पारमार्थ्याधिकार उक्तारेषु द्राविड प्रमादानि
201
इप्पडि सरेश्वरनङ्कु ब्रह्मरुद्रादिहळुक्कु मुज्ञान विशेष (१) “ऎन्नॊरु मानुण्णु निन्नवॆल् देवरल्लादार् तामुळरे ?” ऎन्नुव, (२) “नानुहत्यॆ नारायर्ण पडैर्ता नान्नुहनु तान्नुहमान् शष्करक्कॆ तान्सडैत्तानॆन्नु” (३) “मेविम् पिरमन् शिवनिरनादिक्कॆल्ला नाभिकमलमुदर् कि ऎन्नुम् (४) अती नुलकळन्न केवडि मेल् पॊन्सानम्, केरित्तियवैये शिव नुडि मेलॆ तान्नण्णु । पा
पार्त तिळिस्ट् ंरनु निर्या पॆरुवॆ” ऎन्नुव, (५ ) वानवर् तम्मॆयाळुववनु, नानुहनु शडै मुडियलुवम् । शॆम्म
यालवनादहळ्ळिय रिवरे” ऎन्नुम्, (६) “पेशनिनशिवनुक्कुम् पिरमस्त नक्कुम् पिरर् कुम् नायकनवने” ऎन्नुम्, (७) “ऒविडैयनु नानुकनु मुन्नैयरिया प्पॆरुमैयोने” ऎन्नुम्, (८) “ऎरुत्तुकॊडियुडैयानु पिर मनु मरनुम् मp मॊरुत्तरुमिप्पि रवि ऎन्नुम् नोम् कुमरुन्दरिवारु मिल्फ् ऎन्नुव फलमुकण्णळाले अरुळियार्हळ्
14
परदेवता पारमार्थ - आळ्वारुगळु अनु सन्धान माडिरुव क्रम,
अनन्तर सर्वेश्वरनिगू, ब्रह्म रुद्रादिगळिगू इरुव तारतम्यगळन्नु, आळ्वारुगळु तिळिसिरुव पाशुरगळिन्द “इप्पडि सर्वेश्वर नुक्कु” ऎन्दारम्भिसि हीगॆ सर्वेश्वरनिगू ब्रह्मरुद्रादि गळिगू उण्टाद विशेषगळन्नु व्यत्यासगळन्नु, ।) ऎम्बॆरु मानुण्डु निन्, भगवन्तनु प्रळयदल्लि नुङ्गि कापाडि पुनः सृष्टिसिद 2) नानुहळ्ळि नारायणन् पडैतान् इत्यादि यागियू 3) मेविन् पिरुमन् शिवन् इत्यादि, यागियू 4) तीर्थनुल हळन्न शेवडि इत्यादियगियू, 5) मनवर् तम्मॆयाळुमवनुं इत्यादियागि 6) पेशनिन शिवनुक्कुं इतादियागियू, 7) ऒम्मॆ डैयनु नान्नुहनुं इत्यादि यागियू 8) ऎरुत्तुकॊडियुडैयानुं इत्यादियागियू, अनेक प्रकारवागि कृष्ण माडि हेळिरुत्तार
कालम्
- सिल्लाद इरुदळ्ळु इदुविशुं विस् मीडिद माण्ड तडॆयाल् बहिरण्ड महत्वदत्त कत्तु # अन्नु ऎल्लारु मरियरो ऎम्बॆरुमानुङ्कुमि ऎच् देवर् अल्लादार् तुमुळर अवनरुळे उकाददरि
पॆरियाळ्वार् तिरु (11-6-2)
महा प्रळयदल्लि अण्डगळॆल्ला भगवरूपदल्लि अडगि होगिद्दाग भगवन्तनु पुनः प्रम्पचगळन्नु सृष्टिषि दनु. अदनिन्द सृष्टिसल्पडदॆ इरतक्कॆ देवतॆगळुण्टॆ, प्रळयदल्लि ऎल्लरन्नू नुङ्गि पुन सृष्टियल्लि ऎल्लरनू उगुळिदनु. इदु ऎल्लरिगू तिळिद विषय ई प्रम्पचदन्नु कृपॆयिन्द सृष्टिसिदवनु अवने इदन्नु तिळियदॆ
इरुवुदे
- Dow 8) . 3, Joe.
202
श्रीमद्रहस्यत्रयकारे
- ऎन्नुहळ्ळि नारायणन् पडैतान् नानु हनुम्
तान्नु हमाय् शङ्कर तान् पडैत्तान् यान्नु हमाय अन्दादि मेलिट्टु अरिदवा पॊरुळ्ळ
शिन्दाम कॊन् तेरु
(नानु इरु, 1) चतुर्मुखनन्नु नारायणनु सृष्टिसिदनु, आ चतुर्मुखनु तानु द्वारभूत नागि अन्दरॆ तनगॆ अन्तरामि याद भगवन्तन मूलक शङ्करनन्नु सृष्टिसिदनु आ भगवन्तन मुखवागि, (अवनु अन्तल्यामियागिरलु) अन्दा दियाद ई पाशुरगळिन्द आळवाद अर्धगळन्नु तिळिसिद्देनॆ इदन्नु सारा सार दिवेक पूर्वकवागि, आसर प्रकृति
गळिगॆ तिळिसदॆ आरिसि
- हूविक्कॊळ्ळानन्दन्दू ऎन् पॊल्लाक्क दुमाणिक्य म
आवि परुक्कॊम्बु निन्नलाल् अरिहिलेन् नन् मम् पिरमन् शिवन् इन्दिरनादिक्कॆल्ला सादिक्कमलमुदर् किङ्गुम्बरन्ददुवे ।
(2010-10-3)
सहणीयवाद नीलमाणिक्यदन्तॆ ननगॆ स्वहणीयवादवनॆ ई नन्न आत्मनिगॆ ऊरु कॊलु नीनल्लदॆ बेरॆ यारू इल्ल
नीनॆ आश्रय भूतनु भगवन्तनन्नु आश्रयिसि पूजिसुव ब्रह्मदेव, शिव, इन्द्र मॊदलादवर उत्पत्तिगॆ कारण भूतवाद नाभि ‘कमलक्कॆ मूल गॆड्डॆयादवने उपादान कारण भूतने ऎन्दर्ध हागॆये 5 सूगिगळ सत्तास्थितिगळिगॆ कारण भूतने-अदागि समचेतना चेतनगळ नियामकने नन्नन्नु निन्नल्लिगॆ बर
माजो नीने बन्दु करॆदुकॊण्डु होगु
- तीर्धनुलळन्द शेवडि मत्रि चन्दाम
शेरियवैय शिवन मुडि मेल् तान् कण्डु । पार्थन् तॆळिन्दॊनिन्द सैन्दु यान् पु पेर्तु मॊरवराल् देशक्किडन्ददे ॥
(08035* 2-8-6)
शिव पूजॆ माड बहळ सन्तुरवाद महाभारत युद्धद नडुवॆ अर्जुननु ऊट माडुवुदक्कॆ मॊदलु बेकॆन्दु श्री कृष्ण परमात्मनिगॆ हेळलु, ई मध्यॆ शिबिरक्कॆ होगलागुवुदिल्ल, इन्न कालुगळल्लिये प्रप्प न्द
श्री अर्चनु ऎन्नलु आर्जुननु मूरु लोकगळन – तन्न पादगळिन्द अळॆदु उपकरिसिद पवित्रवाद कृष्ण परमात्मन पादगळन्नु हूवुगळिन्द अर्चिसिदनु सायङ्काल युद्धवन्नु मुगिसिकॊण्डु अर्जुननु तन्न शिबिरक्कॆ होदाग तनु मध्याह्न रणरङ्गदल्लि श्री कृष्ण परमात्मन पादगळल्लि अर्चिसिद हूवुगळल्लि शिवर तलॆयल्लि नोडिदनु ईग अदनिगॆ तुळसीमालाधारियाद श्री कृष्ण परमात्मने ऎल्लरिगन्तलू मेलदु ऎम्बुदु निश्चयवायितु अन्दह भगवन्तन हिरिमॆयन्नु तिरुगि बेरॆयारिन्द निश्चयिसल्पडबेकु, 5) वैट्न नुम्मनन्नु यानुगैन मायवन् श्री य ऎम्यनोहळ उरैप्पदन् अदु निरना तॊरुदु वानवर् तम्म यळुमवनु, नान्नुहनु, तडै मुडियलुं शम्मॆया अवन पाद पङ्गय शिन्दित्तिरिवरे ।
नानु हेळुव आश्चर भूतनाद आ धहवु हेळबेकाद्देनिद अदिरलि प्रतिदिनवू मुजुवाद अन्दरॆ अवने स्तोत्र माडिकॊण्डिरुत्तारॆ
तिरुवाय् (3-6-4)
भगवन्तन कल्याणगुणगळन्नु निम्म मनस्सिनल्लिट्टु ध्यानमाडि इदन्नु नन्नं देवतॆगळिगॆ अधिषनाद इन्न, चतुर्मुखन जटाधारियाद शिवन
परदेवतॆ यॆम्ब बुद्धियिन्द आ भगवन्तन पादपद्मगळन्नु ध्यानिसि
1
परदेवता पारमार्थाधिकार
203
- अदागि भगवन्तनु प्रळयदल्लि चेतनाचेतनात्मकवाद प्रपञ्चवन्नु तन्नल्लि अडगिसिकॊण्डु सृष्टि कालदल्लि अवुगळन्नॆल्ला सृष्टिसिदनु. हागॆ अवनु नुङ्गि, पुनः हॊरगॆ कक्किद ऎञ्जलु इद देवतॆगळु विनह बेरॆयारिद्दारॆ ऎन्दु हेळुव मातु रूपक अवनिन्द सृष्टि सल्पट्टव 2) चतुर्मुखनन्नु नारायणनु सृष्टिसिदनु. आ चतुर्मुखनु भगव०त न तार रूपियागि शङ्करनन्नु सृष्टिसिदनु 3) भगवन्तनु त्रिविक्रमनागि लोकगळन्नु तन्न * अळॆदनु. आग्गॆ ब्रह्मदेवनु आ वादक्कॆ अभिषेक माडि, आ अभिषेक तीर्थवन्नु शिवन तलॆ सेरिसलु, शिवनु मङ्गळकरनादनॆन्दु, “यच्चनिकृत सरितृ वरोदकेन तीर्धनम न शिववोsभू” ऎन्दु भागवतदल्लि शुकरु हेळिद्दारॆ. 4) वरदेवतॆगळॆन्दु हेळिकॊळ्ळुव 8, ब्रह्मनिगू इतरं गू भगवन्तने नायकनु अवरुगळु आ भगवन्तन हिरिमॆयन्नु रु. वृषभध्वज ब्रह्मदेवनू, इतररू सह संसारवॆम्बव्याधिगॆ एनु औषधियॆम्बुदन्नु तु- अन्दरॆ मोक्षवन्नु कॊडुव सामर्थ्यवन्नु उळ्ळवरल्ल. 5) स्वर्गलोकदल्लि देवतॆगळन्नु इन्द्रनू, चतुर्मुखनू, जटॆयन्नु धरिसिरुव रुद्रन, खुजुवागि अन्दरॆ तावु तनिगॆ दास भूतरु, अवने ऎल्लरिगिन्तलू मेलादवनु ऎन्दु तिळिदु आ भगवन्तन वादव
ध्यानिसि, स्तोत्रमाडिकॊण्डु सञ्चार माडुत्तिरुत्तार 6) परतत्ववॆन्दु इतररिन्द हॆळ शिवनिगू, ब्रह्मनिगू अवने नायकनु 7) वृषभवाहननू, चतुरुखनू निन्नन्नु तिळि अरिमॆयुळ्ळवने 8) वृषभध्वजन, ब्रह्मन, इन्द्रन बेरॆ यारू ई संसार व्याधिगॆ रुन्नु तिळियरु,
‘शनिन शिवनुक्कुम्पिरमन् तनक्कु पिरर्कुं
*नकनवने कपालनन् मक्कत्तुक्कण्डु कॊळ् मिन् । शमामदिल् शून्यकाय तिरुक्कुरुहॊरद
शन् पारवु परैदल् ऎन्नावदु इलङ्गियर्क ॥
300033 (4-10-4)
रनिवने ऎन्दु कॆलवरिन्द स्तुतिसि हेळल्पडुव शिवनिगू, ब्रह्मदेवनिगू इतररिगू आ लक्ष्मीपतिये
5, ब्रह्मकपाल दोक्ष वृत्तान्तदिन्द तिळिदुकॊळ्ळि कल, आ कलॆय रुद्रन कैयन्नु कच्चिकॊण्डु अवन वर्ष बहळ कष्टपट्टु, पार्वतिय मातिन प्रकार कैयन्नु बेडलु श्रीमन्नारायणनु मांसलवाद ऎरितु हेळिदनु आ ब्रह्मकपालद शिवर कैयन्नु नल्लि नारायणनु अन्तर्धान माडिदनु. शिवन > काम क्रोध परवररागि पुण्यपापगळिन्द कूडिदवरु
अदागि रुद्रनु ब्रह्मदेवन तलॆयॊन्दन्नु कॊपदिन्द रक्षवन्नल्ला हीरतॊडगितु, अदरिन्दागि शिवनु सावि बदरिकाश्रमदल्लि श्रीमन्नारायणन कालिगॆ बिद्दु तन्न कैयन्नु कच्चिकॊळ्ळुवन्तॆ तोरिसि ह्मकपाल बिट्टु नराय कैयन्नु कच्चिकॊळ्ळलु बरुव तप्पिसिकॊण्डु होदनु ई वृत्तान्तदिन्द, शिवन
सारायण आदरिगू रक्षकरु ऎम्बुदु स्पष्ट
वि डैयनुं नान्नुहनुं उन्नॆयरिय पैरुमैयोने उल हॆल्लां नीययॊहि मून्न मुत्ताय मुदनेयो ! मृदु वाणाळ् इदरॆ ण्णि अञ्जनमन् तमर् पट्टलुत्त
नैण्णि इक्कु नी ऎक्काक्क वेण्डु अरङ्गरवरप्पळ्ळियाने #
न
8). Ant.
}
{
204
श्री विद्रहस्ययसारे
रहस्यत्वयल् परदेवता पारमार्थ्यानु सन्धान स्थलङ्गळ
इप्परदेवतापारमार्थ्य वुव तिरुमल् प्रथमाक्षरलुम् नारायण शब्दलु, द्वयल् सविशेषणळन नारायण शब्दलु, चरमक “मां” “अहं” ऎन्हिर शब्दलु, अनुसम्,
परदेवत निश्चयवु – अनन्य शरणत्वमुम्
इद्देवता विशेष निश्चय मुडैयवनक्कल्लदु (१) कर्ण्ण कण्णल्लदि
क” ऎन्नुव, (२) “कवाय् तुस्टम् कळ्ळियादॊवाय कळ्ळॆ कण्मत्तिर्ले ऎन्नुव
(३) “विक्टोर् पणक्कॊट्टु निन्नलालरि हिन्निर्लेयर्ा” ऎन्नुम्, (४) “तरु तुयरन तडायेलुन् शरणल्लाल् शरणि” ऎन्निरतिरुव मॊदलनव तिलुम् शोल्लुम् अनन्यशरणावस्थॆ किड्डॆयादु,
रहस्यत्रयगळल्लि परतत्व निरूपणॆ
अनन्तर रहस्यत्रयगळल्लि ई परदेवरु निरूपस्थलगळन्नु, इप्पर देवता पारमार्थ, ऎन्दारम्भिसि निरूपिसुत्तारॆ, अदागि ई परदेवरु पारमार्धवु अष्टाक्षरदल्लि प्रणवदल्लिय मॊदलनॆ अक्षरवाद “आ कारदल्लियू, ‘नारायण हब्बदल्लिय द्वय मन्त्रदल्लि पूर्वोत्तर खण्डगळल्लि “श्रीमन्नारायण” “श्रीमतेनारायणाय” ऎम्ब शब्दगळल्लियू, चरम श्लोकदल्लि “मां”, “अहं” ऎम्ब शब्दगळल्लिय अनुसन्धेय द्वयमन्त्रदल्लि “श्रीविशिष्ट नारायण” नन्नु हेळिरुवुदरिन्द, मूरु रहस्यगळू एकाभिप्रायवुळ्ळवाद्दरिन्द अष्टाक्षर चरम श्लोकगळल्लि आपात प्रतीतवागि केवल नारायण, मां, अहं ऎम्ब वदगळिन्द हेळल्पट्टिरुव कृषभवाहननाद रुद्र चतुरुखिनू निन्नन्नु तिळिदुकॊळ्ळलागद श्रेष्ठितॆयन्नुळ्ळ भगवन्तने, ऎल्ला लोक गळन्नू सृष्टिसिदवनागि मूरु अक्षरगळिन्द कूडिद प्रणद प्रति वाद्यनाद, जगत्कारण भूतने
*गॆ ई त कावु मुगियितु ऎन्दु तिळिदु,
पडवन्तॆ इरुव यमभटरु
हिडिदु कॊळ्ळुव आ कालदल्लि, ऎलै श्री रङ्गदल्लि आदिशेषन मेलॆ मलगिरुव रङ्गनाधने नन्नन्नु कापाडु, 8) ऎरुत्तुकॊडियुडैयानु पिरमनु मिन्दिरनु, मट्टुम्
ऒदुत्त इब्बरवि ऎन्न नोमरुन्दरिवारद ।
मरुत्तुवनाय निन्न मादणिव मरुपिरवितविर
तिरु, उन् कोयिल् कव्व हप्पॆय तिरुमालिरु-जो यॆन्दाय् ।
हागॆ परदु सुलभन
प्रकाशयुक्तनू
वृषभ ध्वजन, ब्रह्मदेवन बेरॆ यारू सह ई संसारदल्लि जनगवॆम्ब व्याधिगॆ औषधियन्नु तिळियरु ई व्याधिगॆ चिकित्सॆ माडुव वैद्यनागि प्रकाशिसुववने रत्नद तिरुमलिरुञ्जॊ लैयिनल्लि सान्निध्य माडिकॊण्डिरुव स्वामिय माडि कॊण्डिरुवन्तॆ अनुग्रहिसु
- तिन् नीडु मुदल् मदुमाय
ऎणि न् मीदिय नम्बॆरुमान् । मुन्दिण्णु मॆल्ला मुडुनुण्ड
नम्, कण्णन्कण् अल्लदु इल्लियोर् कणे ।
मोक्षवे मॊदलाद सकल प्रयोजनगळिगॆ निर्वाहकनागि, अन्दु प्रळयदल्लि रक्षिसिद, नम्म कृष्णनल्लदॆ बेरॆ रक्षकरिल्ल
पुनर्जन्मवन्नु तप्पिसु, निन्न सन्निधानदल्लि वास
(3) 2-2-1)
चिन्तातीतनागि, भूम्यन्तरिक्षादि लोकगळॆन्नॆल्ला
(2), (3), (4) (प्र ति न )
परदेवता पारमार्थ्याधिकार
भगवत्पारम्यवु विशिष्ट निष्टवॆन्दु तिळियबेकॆम्बुदु श्री सूक्तिगळ तात्पर
205
इदरिन्दागि ‘लक्कि’
विशेषण रहितवागि शरण्य तत्ववन्नु अङ्गीकरिसुववरिगॆ यधाशास्त्र तरणागतिय. निष्पन्नवागदॆ पूर्ण शरणागत्यवेक्षॆयु एर्पट्टु मोक्ष ऎम्बं
परदेवता निश्चयविल्लदवनिगॆ अनन्य शरणत्वविल्ल
ई परदेवता निश्चय ज्ञानविल्लदवनिगॆ 1 कण्णन् कण्णल्लदु इल्लॆयो कण्णी-कृष्णनॆ रक्षकनु, अवनलद बेर शिक्षकरिल्ल, 2 कवायतुन-संसार दुःखवन्नु होगलाडिसु, अथवा होगलाडिसबेड, ननगॆ बेर रक्षकरिल्ल बेर उपायवू तिळियदु, ऎन्दू, आविक्टोर प तुक्कॊम्बु…संसारसागरदल्लि मुळुगि तेलुत्तिरुव ननगॆ हिडिकूलु नीनल्लद बेर इल्ल ऎन्दू 4तरु तुयरन्त डायेल् - बरुव दुःखवन्नु होगलाडिसदिद्दरू नीनल्लदॆ बेरॆ रक्षकरिल्ल, इत्यादियाद ऒत्त पुरगळल्लिय आळ्वारुगळु कृम माडि हेळिरुव अनन्य शरणत्वा व्यवस्थॆयु उण्टागलारदु अनन्य शरणत्व -बेर रक्षकरिल्लद इरुविकॆ, “मुदलान” शब्ददिन्द “कॊण्डहॆण्डीर् मक्कळ” ऎन्दु आरम्भिसुव राम ऒम्भत्तने शतकद मॊदलने दशकदल्लिय हेळिर वुदु सचित. वरदेवता निश्चयविल्लदवनिगॆ अनन्य शरणत्व - बेरॆयारू रक्षकरिल्लवॆम्ब अधिकारवे सिद्धिसदॆ प्रपत्तियोग्यतॆये उण्टागलारदु,
- कळ्ळॆवाय मुम्म् कळ्ळि हूवायर् कहस् *
पिवा नी, द कडङ्गैक्किन्द मामा यो ! तळरावुडल दनव ६०दु पॊदु
इयानु न १४ ऒरुङ्ग ऒत्तु दवि नीय ।
(Soc. 5-8-8)
नीनु गण्डागि चूपागिरुव बॆक्का
नन्न कष्टगळन्नु होगलाडिसु, अधवा बेड, ननगन्तू बेरॆ यारू दिक्किल्ल युधवन्नु धरिसिरुरुय, आत संरक्षणार्धवागि कुम्भकोणदल्लि सन्निहितनागिद्दिया हागू आर चेतनागिद्दीय नन्नन्नु रकिसदॆ होदरॆ इदॆल्ल वृर्धवॆन्दु भाद नन्न ई रवन्नु बिट्टु होगुवाग निन्न पाद
दद्मगन्न नानु बेरॆयल्ल ध यागि हिडिदुकॊळ्ळुवन्तॆ नीनु अनुग्रहिसु.
- कूक्कॊळ्ळाम् वं तन्दो ऎन् पॊल्लारुमाणिमॆ
आदिल् पत्तुदु निन्नलाल् अरिऒन् यास् । मॊवि म् पिरमन् शिवन इन्दिरनादक्कॆल्लाम्
नाविक्कमलददर् acre उम्बरन्ददुवे !!
(3Cswaotor 10-10-3)
बहळ सॊगसाद नीलमणिय कान्तिय हागॆ इरुववने, ई आत्याविगॆ ऊरुकोलु - रक्षणार्धवागि आश्रयिसु नीनल्लदॆ बेरॆ यारू ननगॆ तिळियदु निन्नन्नु आश्रयिसि उपासनॆ माडुव, ब्रह्मदेव, शिव इन्द्र मॊदलादवरिगॆ नाभिकमुलद मूल गॆड्डॆ-कारण भूतने ऎन्दर्थ, हागॆये नित्यसुरिगळिगू निर्वाहकने, बन्दु करॆदुकॊण्डु होगु ऎन्दु अन्वय, अन्द्रॆ नीने माडबेकाद ई कॆलसवन्नु नानु हेळबेके
- तरुतुयरन्तडायेल् उन् शरणल्लाल् सरणि
विरै कुवु मलर् प्रॊल् शूलवित्तुवट्टम्याने । अरिशिनत्ताल् ईव्रताम् अहडिनुव मट्टवळ् तन् अरुनिन्नन्दे अङ्कवियदुवे पोररिन्देने ।
(पॆरुमाळ् तिरु 5-1
206
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
देवतापारमार्थ ज्ञानफल - तदीय परन्त देवतान्तर त्याग ज्ञान
इद्द परदेवतापारमार्थ्यरुमन्त्रत्तिले कण्णु, तदीयपरन्तवाह भगव षत्ववु, प्रतिष्ठितमान पडियॆ, “मगॆ दैय मुळदॆरुप्पा रोडु ब्रब्रलेनु १ ऎदुन्नडियाडि” ऎन्र पाट्टले सरेश्वर्र पक्कलिले सार्थग्रहणमण्णिनवावाररुळिच्चॆदार्,
परदेवता पारमार्थ्यज्ञानक्कॆ तरीयवरन्तदेवतान्तर त्यागज्ञानवु फल
इन्द परदेवता पारमार्थ्य इत्यादि-ई परदेवता पारमार्थ्यवन्नु अष्टाक्षर मन्त्र दिन्द तिळिदु कॊण्डु, अदर फलवागि तदीय परन्त देवतान्तर त्यागवू (अन्दरॆ इतर देवतॆगळन्नू आ देवतॆगळन्नु पूजिसुववरन्नू बिट्टु) तदीय पठ्यन्त भगवच्छेषत्ववू तमगॆ प्रतिष्ठितवादुदन्नु 2 “मुमो दैव” ऎन्दारम्भिसुव वातुरदल्लि सर्वेश्वरन हत्तिर सर्वार्ध ग्रहणवन्नु माडिद तिरुमङ्गैयाळ्वार् कृपॆमाडि हेळिरुत्तार तदीय वरन्त देवतान्तर त्यागवु प्रतिष्ठित वागुवुदॆन्दरॆ - शैवरु हेळुव रुद्रोत्कर्ष वाद, पाशुपतागमगळल्लि हेळिरुव क्षुद्रवल गळल्लि आसॆ इत्यादिगळिन्द बुद्धियु कॆडदॆ यावुदायुष इरुवुदु तदीय पठ्यन्त भगवच्छेषत्ववु प्रतिष्ठितवागिरुवुदॆन्दरॆ, स्वतन्त्रत्म ज्ञान, अन्यशेषज्ञानगळु बारदॆ भागवत ईषत्वदल्ले ऊरि इरुवुदु सर्वेश्वरन पक्कलिले सवार्थग्रहणं पण्णिन आवार् - तिरुमङ्गैयाळ * ज्ञानोदयक्कॆ मॊदलु, भगवन्तन सर्वाभरणगळन्नु कित्तुकॊण्डरु *नोदयवाद नन्तर अष्टाक्षर मन्त्रवन्नू अदरल्लि प्रतिवादिसिरुव सर्वार्धगळन्नू उपदेशहॊन्दिदरु ऎम्बुदु सर्वार्थ ग्रहण शब्ददिन्द कृषि तागि हेळल्पट्टिदॆ.
वासन हूवुगळन्नुळ्ळ
बरुत्तिरुव कष्टवन्नु होगलाडिसु, होगलुडिसदिद्दरू नीनल्लदॆ बेरॆ रक्षकरिल्ल तोटगळिन्द कूडिद वित्तुवडिनल्लिरुव ऒमिये, ऒरळ कॊपदिन्द हॆज्जॆ तायियु तन्न मगुवन्नु दूर तळ्ळि दरू, आ तायियन्नु बिडदॆ, अवळ वात्सल्यवने नॆनॆसिकॊण्डु अवळल्लिगेने बरुव चिक्क मगुव हागॆ, नागू निन्नन्न बिट्टिरलारॆ
- दुट्टुदोर् दैव मुळदॆरुप्पारोट्टिलेन्
उट्टुदु मुन्नडियाडि 1
मं पेशिलु निन्तिरुव तुङ्कट्टु,
नान् कण्णपरुत्तुरैय माने ।
तिरुक्कपुरदल्लि वासवागिरुव स्वामिय । निन्न अष्टाक्षर मन्त्रवन्नु कलितु तिळिदु कॊण्डिरुवुदेनॆन्दरॆ, नीन इदॆ बेरॆ देवतॆयु इदॆ ऎन्दु हेळुवदरॊडनॆ अन्दरॆ देवतान्तर भक्तरॊडनॆ सम्बन्धवन्नु बॆळसॆनु. इदरिद देवतान्तर सम्बन्ध वर्जनवु कैमुतिक न्यायसिद्द, दान भूतनाद नानु प्रधानवागि निश्चयिसिरुवुदु, निनगॆ ह भूतराद भागवतरिगॆ शेष भूतनागिरुवुदे श्रीमदष्टाक्षरदल्लि अनेकार्दगळु हेळल्पट्टिद्दरू सुरतमवादवु - देवतान्तर सम्बन्ध मत्तु देवतान्तर भक्तर नॆम्बन्ध - इवॆरडन्नू बिडुवुदु हागॆये भगवद्भक्तियु भागव भक्ति सत्यन्त प्रवहिसि अवरिगॆ कैङ्कर माडुवुदु ऎम्बुवुपरदेवता पारमार्थ्याधिकार
207
इयता प्रबन्धेन - ई अधिकारदल्लि अचाररु वेदोप बै
बृंहणगळाद तीतिहास पुराण वचनगळन्नॆत्ति रिसि परदेवता निष्कर्षॆयन्नु माडिरुत्तारॆ सारिकौम ६ : ग्रन्द दल्लि करूरु स्वामिगळु ई वचनगळ तात्सरगळन्नु सङ्ग्रहिसिरुत्तारॆ अवुगळन्नु कळगॆ निरूपिस
आगिदॆ.
ई अधिकार निरूपितवाद परदेवता पारमार्थ ज्ञानक्कॆ कारणगळु
T
1 प्रकृतस्थळयदल्लि ब्रह्मादिगळ लय हॊन्दल, श्रीमन्नारायणने स९९३ ऒन्दु याव उपप्लववू (बाधक) इल्लद व्यवस्थॆ माडिरुत्तॆ ब्रह्मादिगळु तम्म तम्म काव्यगळिगॆ अनु
ऒ सवागि आ न ाणनिगॆ कारतरु, “ब्रह्मादिगळु भगव०तनन्नु पूजिसि तम्म तम्म अधिकार गळन्नु दूरिद्दारॆ. * ब्रह्मादिगळु भगवन्तन माया परवशरागि परिमित ज्ञानशक्तियुळ्ळवर.. 5ब्रह्मदिगळु सर्वान्तरात्म भू ‘नाद भगवन्तनिन्द प्रेरितरागि काव्यगळन्नु निर्वहिसुत्तारॆ ब्रह्मादि गळिगॆ अशुभाशयत्वन हेळिदॆ इब्रह्मादिगळिगॆ भगवन्तने आश्रयणीयनु, भगवन्तनिगॆ अश्रयणि यरु यारू इल्ल ब्रह्मादिगळु भगवन्तन विभूति . अवनिगॆ अधीनरु ऎन्दर्ध इब्रह्मादिगळु भग वदपलधक सिद्धप्रकाररु - प्रत्येकवागिरलर्दरिल्लदॆ अवनिगॆ विशेषणभूतरु. 10 भगवन्तनु ब्रह्मा दिगळिगॆ अन्तरात्म भूतनु 11 ब्रह्मादिगळु भगवन्तनिगॆ शरभूतरु - अन्दरॆ अवनिन्द धरिसल्पट्टु, अवनिन्द नियमिसल्पट्टु, अवनिगॆ शेषभूतर, 1 भगवन्तनु ब्रह्मादि सर्वरिगू स्वामि, 1ब्रह्मा दिगळु भगवन्तनिगॆ निरुपाधि दानरु 14 भगवन्तनिगॆ सव इल्ल, मेलादवरू इल्ल. 15 जाय मान पुरुषनिगॆ तायिय गर्भदिन्द हुट्टु - तरुणदल्लि भगवत्कटाक्षवु एर्पट्टरेनॆ सन्मषवु उण्टागि, मोक्षदल्लि अभिर्लायु उण्टागुत्तदॆ 16 ब्रह्मरुद्रादिगळ कटाक्षवु जुय मान दश यल्लि बिद्दरॆ, अवनु रजोगुण तमोगुणगळिन्द कूडिद स्वभाववागि संसारदल्लिये इरुत्तानॆ. 17ब्रह्मादिगळु मुमुक्षगळिन्द पूजिसल्पडतक्कवरल्ल. 18च तुर्मुख ब्रह्मने आदियागि ऎल्ल ममुक्षुगळिगू भगवन्तने उपास्यनु ऎम्बुदु निष्कर्षि. 19ब्रह्मादिगळु मोक्षक्कॆ कारणरॆन्दु हेळिरुव वचनग आचाल्यादिगळ हागॆ परम्परॆयागि मोक्षकारणरॆम्बुदरल्लि तात्पर. 10 देवता० तरगळन्नु भगवन्तनिगॆ समानरॆन्दु हेळुववरु पाषण्डिगळु, सर्वकर्म बहिष्कृतरु, ऎन्दु हेळुवुदरिन्द आ देवतां रगळु भगवन्तनिगॆ समानरल्ल 31 आनुर प्रकृतिगळिगॆ भगवन्नि ग्रहदिन्द अनर्थ परम्परॆयुण्टागुत्तदॆ 22 देवतान्तरवु भगवन्तन अप्पणॆयिन्द मोहन शास्त्रवन्नु प्रवर्तिसुत्तदॆ. 2 आयाया मोहन शास्त्रगळन्नु अवलम्बिसिदवरिगॆ लभिसुव दृष्ट फलवू, “एष एव असाधु कर्म कारयति तंय अधूनिनीषति”-(यारन्नु अवर पापगळ दॆसॆयिन्दागि नरकादिदु र्गतिगळल्लि तळ्ळलु अभिप्राय पडुत्तानो, अवरन्नु इवने (भगवन्तने) तप्पुकारगळन्नु माडुवन्तॆ इरेपिसुत्तान ) ऎन्दु हेळुव प्रकार पापिगळन्नु नरकाद लोकगळल्लि नयिसुवुदू भगवत निगॆ अभिमत 2 4 भगवन्तनु यारन्नु निग्रहिसलु सङ्कल्पिसुत्तानो, अवनन्नु रक्षिसलु ब्रह्म रुद्रादिगळु शक्तरल्लरु 25 भगवन्तनु यारन्नु अनुग्रहिसलु सङ्कल्पिसुत्तानो अदन्नु तडॆयलु ब्रह्मादिगळिगॆ सामर्थ्यविल्ल. 16आश्रितरन्नु रक्षिसुवाग अदक्कॆ विरोधिसुव सत्प कृतिगळन्नु अनुकूल रन्नागि माडिय दुष्टकृतिगळन्नु निग्रहिसिय सर्व प्रकारदल्लियू भगवन्तन रक्षण संरम्भवु अवश्यवागि फलदिन्द कॊडुत्तद 21 देवतान्तरगळु विष मधु तुल्यवाद फलगळन्नु कॊडु
208
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
28
કૈ
वुदू भगवन्तनु कॊडुव शक्तियिन्द कूडिये कॊडुत्तारॆ. 38दृष्ट फलदल्लि अन्दरॆ ऐहिकवाद पुत्र, पशु, अन्न मॊदलाद ऐश्वरगळल्लि आसयिन्द भगवन्तनन्नु आश्रयिसिदरू “कृषित जनता तीर्ध स्नान क्रम कपितैनसां” (दया शतक)- बायारिकॆयिन्द कूडिदवनु गङ्गास्नान माडिदरॆ बायरिकॆ जतॆगॆ पाववू होगुवन्तॆ, ऐहिक फलसिद्धियुण्टागि मोक्षसरन्त फलवु सिद्दिसु इदॆ 29 भगवन्तनन्नु मोक्षेतर फलगळिगागि आश्रयिसिदवरिगॆ क्रमवागि वुण्यपापगळु कळदु भगवन्त नल्लि भक्ति युण्टागि नन्तर शीघ्रदल्ले मोक्षवु उण्टागुत्तदॆ 30 प्रसन्ननु अपेक्षिसुव कालदल्लि भगवन्तनु अनवधानविल्लद कालवन्नु प्रतीक्षिसिकॊण्डु मोक्षक्कॆ करदॊय्युत्तानॆ 81 ई रीति याद विचित्रवाद अनन्त व्यवस्थॆगळु भगवन्तन निरङ्कुश स्वातन्त्र विलसितगळु, 12 यथोक्तवाद भगतत्व धात्म ज्ञान विल्लदवरिगॆ देवतान्तर नेव्यत्ववु यावुदादरू ऒन्दु रीति यल्लि सन्मार्गदल्लि प्रवेशिसलु उपयोगवागुत्तदॆ. 3 देवतान्तराराधन मात्रवॆम्ब बुद्धियिन्द माडुव पूजादि सुकृतगळु, वस्तु वृत्तियल्लि आ देवतान्तरगळिगॆ अन्तरामियाद भगवदा राधन रूपगळु, आदरॆ आ ज्ञानविल्लदिरुवुदरिन्द फलवु कडिमॆ.
नविल्लदिरुवुदरिन्द फलवु कडिमॆ. हेगॆन्दरॆ चाश्चाक मतवन्नवल्ल बिसिद नृत्यनु राजन शरीरवे आतुवॆन्दु तिळिदु आ शरीरक्कॆ चन्दनवन्नु हच्चि हॊवुगळिन्द अलङ्करिसिदरू वस्तु वृत्तियल्लि आ शरीरान्तर्वति्रयाद आत्मा प्रीतनागुवन्तॆ, देवतान्तरगळु भगवच्च रीरगळागिरुवुदरिन्द तन्दतवर्ति भगवन्तनु प्रीतनागुत्तानॆ. आदरॆ अन्तरामि ज्ञान विल्लदिरुवुदरिन्द अवरिगॆ फलवु पूर्णवल्लवॆन्दु शास्त्र सम्मतवाद मातु 84 देवतान्तरगळु भग वच्छरीरवॆम्ब यथावत ज्ञानदिन्द देवतान्तर शरीरिक भगवन्तनन्नु आराधिसुववनिगॆ छलवु पूर्णवागि सिद्धिसुत्तदॆ. 35 “अकाम स्टर्वकामोवा यजेत पुरुषोत्तमम्” ऎम्ब वचन दन्तॆ वुरुषोत्तमनन्नु सलान्तरगळिगागि आराधनॆ माडुववनिगॆ आ फलगळु लभिनुत्तवॆ 36 परप्राप्यनु अवने नमगॆ अवने बेकु, फलान्तरगळु बेकिल्ल, ऎम्ब रीतियल्लि अवनन्ने अवलम्भिसि अवनल्लि भक्ति प्रपत्तिरूप उपासनॆ माडुववरिगॆ, मोक्ष फलवन्नु कॊडु वदर जतॆगॆ ऐहिक नलगळल्लि अवरिगॆ आसॆयिल्लदिद्दरू, भगवदाराधनोपयुक्तवाद ररीरा रॊ ग्यादि सम्पत्तुगळन्नु हितदृष्टियिन्द कॊडुत्तानॆ, हीगॆ आत्मगुण परिपूर्णराद कुलशेखरा ळ्वार् प्रकृतिगळिगॆ अनुषङ्गिकवागि भगवन्तनु ताने फलप्रदान माडिरुवन्तॆ, अवरवर प्रबन्ध गळल्लि हेळकॊण्डिद्दार, आ आभोगवूर् कवागि मोक्षवन्नु अपेक्षिसुववरिगॆ ऎरडु वलगळू निश्च यवागि लभिष कृष्ण आहीगॆ संस्कृत उपबृंहणगळ हागॆ प्रमिगोवबृंहणगळल्लियू (आळ्वारुगळ श्री सूक्तिगळल्लिय) ई विषयगळु हेळिवॆ. अदागि वरम वशवाद गङ्गॆयन्नु सृष्टि सि द, म त्तु मूरु लोकगळन्नू आक्रमिसिद श्री वि क्र म न दिव्यपाद पद्मदल्लि अर्चिसिद हूवुगळन्नु शिवन तलॆय मेलॆ कण्ड अर्जुननु भगवन्तन वारम्यवन्नु तिळिदु कॊण्डनु, 40भगरन्तनु तिन्दु नक्किद रीतियल्लि प्रळयदल्लि तन्नल्लि ब्रह्मादि सर्व चेतनगळन्नू, अचेतनगळन्नू अडगिसिकॊण्डु पुनः सृष्टि कालदल्लि सृष्टिसिदनु अदक्कॆ अन्तर्गतरल्लदवरु यारू इल्ल. 41 भगवन्तनाद नारायणनिन्द चतुर्मुखनु उण्टादनु, चतुर्मुखनिन्द शङ्करनु उण्टादनु, ऎम्ब वचनदिन्द भगवन्तने नर्वस्मात्परनु. 42ब्रह्म केन्द्रादि सर्वजगत्तिगू उपादान कारण भूतवाद नाभी कमलवन्नुळ्ळवनु भगवन्त, 48 देवेन्द्रनु, चतुर्मुखनु मत्तु तपोनिष्ठयिन्द कूडिदवनॆन्दु सूचिसुव जटाधारियाद शिवनू सह भक्ति श्रद्धॆयिन्द
अतिशयि तगळागि
परदेवता पारमार्थ्याधिकारः
209
इवर् (1) आळ्वार् निर्धरिसिद परतत्व– “पारुनिल् नीरॆरिकाल्” ऎन्निर पाट्टिले परिशेष क्रमत्ताले विवाद विषयमान मूवर् निरुत्ति अवर्प्पगळ मूवरिलुम प्रमाणानुसन्धानत्ताले इरुवरैक्कत्तु परिशेष पञ्ज्योतिस्सान ऒरुव ‘मुगिलु रुवम् ऎम्मडिगळुरुव” नन्नु निष्कर्षित्तार्
परम
भगवन्तन पाद पङ्कजवन्नु स्तोत्रमाडि आत्मकॆ नवन्नु हॊन्दुत्तारॆ, 44 चतुर्मुख, शिव मत्तु इ’र देवतॆगळिगू भगवन्तने नायकनु. 4 : वृषभ वाहन मत्तु चतुर्मुखरु गळिन्दलू तिळियलशक्यवाद महिमॆयुळ्ळवनु भगवन्त आवृषभ ध्वजनागलि, ब्रह्मदेवनागलि इन्द्रनागलि बेरॆ यारागलि संसारवॆम्ब व्याधिगॆ एनु औषधि ऎन्दु तिळियरु, बॆगवन्तनॊब्बने सर्वरि
हितवावुदु ऎम्बुदन्नु तिळिदवनु ई रीतियागि नलवत्तारु कारणगळिन्द, सात्वकरिन्द वरिगृही वाद परमाक प्रणीतवाद मत्तु प्रकृष्ट सत्व मूलकवाद अनेकगळिन्द उपवृन्दणगळिन्द विशदीकरिसल्पट्ट अर्थगळन्नु ळ्ळन्थ उपनिषत्तुगळु, श्रीयःपतिय समस्त कल्याण ग णगण सहि न आद नारायणने परदेवतॆ, बेरॆ यारू अल्लवॆन्दु उद्योषिसुत्तवॆ, ऎम्ब ई अर्धगळन्नु तिरुङ्गैयारवरु सर्वेश्वरनिन्द साक्षात्तागि सार्धवागि उपदेश हॊन्दिद अष्टाक्षरदिन्द तिळिदु कॊण्डरु, ऎम्ब दु श्री देशिकर आशय.
आळ्वार् निर्धरिसिद परतत्व– इवर् (1) पारुरुनिल् इत्यादि पाशुरदल्लि परिशेष क्रमत्ताले आराध्यराद देवरुगळल्लि इन्द्रादि देवतॆगळन्नु बिट्टु, सृष्टि स्थिति संहार र्कगळिन्दु विवाद विषय भूतराद ब्रह्म विष्णु रद्ररन्नु निल्लिसि, आवर पैकि प्रमाणानुगुणवागि इब्बरन्नु परदेवतॆय ल्लवॆन्दु बिट्टु परिशीषित्त उळिद, परञ्ज्योतिस्साद ऒब्बनन्नु “मुहिलुरुवम् ऎम्मडिहळुरुव” ‘मेघ श्री मळवाद रूपवे नम्म स्वामिगळ रूपवॆन्दु निर्ष्कषि्रसिदरु. ई प्रसरद विवरवेनॆन्दरॆ “णिता षहाण्यग्नि त्रिग्०शश्चदेवा नवचासतरन्
(1) ररुल् नीर् रिकाल् विशुम्बु माहि पर शमयवु माय् परन्दु निन्न एरुरुविल् मवरु ऎनर इन्नॊवर् तम् तिरुवुरुवेरॆण्णुं पोदु ।
ओरुरुवं पूरवं ऒन्नु तन्दि ऒन्नु माकडलुरुव मत्तु निन्न
मूवुरुवं कन्त पोदॊंशोदि माहिलुरुवदुम्मडिहळु रुव ताने ।
अण्डाकारवाद पदार्थगळल्लि, भूमि, जल, अग्नि, वायु, आकाश, इवुगळिगॆ ताने उपादान कारणवागि, अनेक विधवा भेदगळन्नुळ्ळन्ध (देवतॆ, मनुष्य, मृगपक्षि, गिडमरगळु, इत्यादि अववुगळिगॆ व्यवस्थितवाद आहार विहारगळु) व्यष्टि सृष्टिगॆ कर्तावागि, सर्वत्र आत्मावागि व्यापिसिरुव भगवन्तन रूपगळल्लि प्रधानरागि पद इवरुगळु आनितरु, अन्दरॆ देवतॆगळिगॆ देवतॆगॆळॆन्दु परिगणतरादवरु ब्रह्म, विष्णु, रुद्ररॆम्ब मूवरु गुरुतु रॆप्पॆ हॊदयदॆ इरुवुदु अदन्नुळ्ळवरु इदरु. " इवरुगळ तिरुवुरु-श्लाघवाद स्वभावगळन्नु बेरॆ बेरॆयागि अनुम्भान माडिदरॆ, ब्रह्मदेवन स्वभाव चिन्नदन्तॆ. अदागि चिन्नवु अनेक आभरणादिगळन्नु माडलु योग्यनादद्दु हागॆ ब्रह्मदेवनु सकल चेतना चेतर सृष्टियोग्यनु, उदनु अग्निय हागॆ सर्वसंहार योग्यवाददनु महाविष्णुवु दॊड्ड समुद्रव हागॆ श्रमहरनु, मत्तु सर्ववन्नू तन्नल्लि अडगिसिकॊण्डु रक्षिसुव स्वभावनु. हीगॆ मूवर स्वभाववन्नू प्रमाणानुगुण परिशीलिसि नोडिदरॆ, ज्योति स्वरूपनाद, नीलमेघ श्याम रूपदिन्द कूडिदवने नम्म स्वामियु
210
श्रीमद्रहस्ययसारे
सत्ववेदसारभूत प्रणवप्रतिपाद्यनु
इन्न रूपविशेष उडैय परम पुरुषने सत्ववेद प्रतिपाद्यमान परतत्व मन्नु निडि सत्ववेद सारभूत प्रणव प्रतिपाद्यतैयालॆ (1) “मूलमाहिय ऒत्तॆ
यॆ मून्नु मातिगॆ युळ्ळ वाब मेलॆ वण्ण मेवुदिराहिल्” ऎन्नुसरि यााररुळि दार्,
अदागि अग्निगॆ सुत्तलू मूरु साविरद मुन्नूर मूवत्तॊम्भत्तु (3039) देवतॆगळन्नु आश्र यणीयरॆन्दु हेळिदॆ, अवुगळल्लि कारणन्तुध्यॆय ” ऎन्दु जगत्कारण इस्तुवे आश्रयणीयनॆन्दु उवनिषत्तु हेळुत्तदॆ आद्दरिन्द सृष्टि, स्थिति संहार, कारणराद ब्रह्म, विष्णु, रुद्ररुगळु, परिशेष क्रम दल्लि अ०दरॆ उळिदवरागि विवाद विषय ग्रस्तरागिद्दारॆ ई मूवरल्लि प्रमाणानु सन्धानत्ताले अन्दरॆ “नारायणाहाचाय”, नारायणाद्रु जायते”, “सुब्रह्मा स शिवः” इत्यादि प्रमाणगळन्नु परिशीलनॆ माडि शरीरात्मभाव सम्बन्ध निबन्धनवाद सामानाकधिरण्य प्रयोगवन्नु वरिशीलिसि नोडिदरॆ ब्रह्मरुद्ररन्नु कळॆदु मिक्क (ऒनां शोदि) परञ्ज्योति शब्द वाच्यनाद नीलमेघश्यामळवाद रीरदिन्द कूडिद नारायणने, जगत्तुरण वस्तुवॆन्दु निष्कर्षिसिरु तारॆ
सर्ववेद सारभूत प्रणव प्रति पाद्यतॆ,
नील मेघ श्यामळवाद रूप (शरीर)वन्नुळ्ळवनु परदेवतॆ ऎन्दु हेगॆ हेळबहुदु, अदु वेद प्रतिपाद्यवे ऎम्ब शङ्कॆगॆ समाधानवागि इन्द रूप विशेषयुडैय परम पुरुषने” ऎन्दारम्भिसि आचाररु अनुग्रहिसुत्तारॆ अदागि ई श्य मळवाद रूप विशेषदिन्द कूडिद परमपुरुषने सर्ववेद प्रतिपाद्यवाद परतत्व इदन्नु सर्ववेदसार भूतवाद प्रणवुवु प्रतिवादिसुत्तदॆ याद्दरिन्द सर्ववेदगळू ई परम प्रर षरन्ने प्रतिवादिसुत्तवॆ ऎन्दु सिद्धिसुत्तदॆयल्लवे प्रणववु ऎल्लि प्रतिपादिसदॆ ऎम्बुदन्नु “!) मूलमाहिय ऒळ्ळॆ ऎन्दारम्भिसि तिळिसुत्तारॆ. अदागि मूलमाहिय सकलवेदगळिगू मूल वाद, ऒम्मॆ अव् - “गिरामकमक्षरं” ऎम्ब प्रणववन्नु, मूनु मा उळ्ळि वाङ्गि-यः पुनरेत त्रिमाणमि ते वाक्षरे णपरु पुरुषमभिध्यायी त
“ तेनै ऎम्ब श्रुत्युक्त प्रकारवागि, ॐ ऎम्ब त्रिमात्र प्रणववन्नु उवांशवागि उच्चरिसिकॊण्डु, हृदयकमलदल्लि आ त्रिमात्र प्रणव प्रति पाद्यवाद वे वण्णनै-समुद्रद हागॆ नीलवाद अन्दरॆ श्यावळ रूपदिन्द कूडिद भगवन्तनन्नु मेवुदिराहिल् -आदर पूर्वक ध्यान माडिदरॆ, अवनन्नु विण्ण हत्तिनिल् मेवलुमान ऎम्बुदु उत्तरार्ध-श्री नृकुण्डदल्लि पडॆयबहुदु ऎन्दु वॆरियाळ्वार् अवरु अनुग्रहिसिर तारॆ “यः पुनरेतं”इत्यादि श्रुति वाक्यक्कॆ “मूल 1) मेलॆ न्न दोर् वायङ्गळन्नु मेल् मड उळ्ळ वाङ्गि कालुङ्कैयुम्पिदिर् विविरि कण्णु रक्कॆ मदावदन् मुन्न 1 मूलमाहिय ऒळ्ळे ऎम्मॆ मून्नु मरै उळ्ळवङ्गि मेलैवण्ण मेवुदिराहिल् विण्णहनि मेवलु माम् ॥ प्राणापद्धशॆयल्लि कैकालुगळन्नु ऒद्दु कॊण्डु कण्णु मुच्चि कॊळ्ळुवुदरॊळगॆ, अन्दरॆ जीवन प्राणवु हारि होगुवुदक्कॆ मुञ्चॆ, वेदगळिगॆ मूल भूतमद एकाक्षरवाद प्रणववन्नु मूरु मात्रॆयागि उपांशु स्वर दल्लि उच्चरिसि, आ प्रणव प्रतिपाद्यनाद समुद्रद हागॆ नीलवाद आन्दरॆ श्यामळवाद परम पुरुषनन्नु
200-300 (4-04
वरदेवता पारमार्ध्याधिकर
दिव्य दम्पतिहळे प्राप्यरु शरण्यरु
211
तैत्तिरीयल् थियः पतित्व चिक्कत्ताले महापुरुषनुक्कु व्यावृत्तयोदिन पडियॆ निन्नॆत्तु (१) “ तिरुक्कर्णोपॊ्र मेनि कणे” ऎन्नुपक्रमित्तु (२,“शारुनमक्कु” ऎरपाट्टले प्रतिबुद्धरान नमक्कुप्पॆरिय पिराट्टि यारुडने इरुन्दॆन्नुहॊक्कप्परि मारु हिर निवक्कॆ योगिय प्राप्यारमुव शरण्यान्र मुमि, इद्द प्पतिहळे प्राप्यरु शरण्यरुवॆनु निगमिक्कप्पट्टदु,
माहिय ” इत्यादि आळ्वार् सूक्तियु उपबृंहण, आ श्रात्यर्धवन्नु विवरिसिदॆ ऎन्दर्थ नील मेघ श्यामळ रूपनू, समुद्रदन्तॆ श्यानळ रूपनू ऒब्बने ऎम्बुदु निर्विवाद. इदरिन्द पारुरुविल्ल” ऎम्ब मातुरदल्लि ब्रह्म रुद्रादिसकल देवतॆगळन्नू कळॆदु नीलमेघ श्यामळ रूवने परदेवतॆ ऎन्दु निष्कर्षिसल्पट्टितु.
दिव्य दम्पतिगळे प्राप्यरू शरण्यरू
"
ई श्यामळरूपनाद परदेवतॆयु श्रीयः पति “परं पुरुषमभिध्यायीत ऎम्ब श्रुतियल्लि हेळिद “पुरुष शब्द वाच्यनु “क्षते लक्ष्मीश्च पत् ఎంబ తీయ ई पुरुष शब्द वाच्यन लक्ष्मिवतियु ऎन्दु उत्तरनारायणान, वाकदल्लि हॆळि देवतान्तर व्यावृत्तियन्नु माडुत्तदॆयाद्दरिन्द पुरुष शब्द वाच्यनू, नाराय ण पब्द वाच्यनू लक्ष्मि वति ऎम्बुदु प्रतिसिद्ध. इदन्नु आचार सार्वभौमरु तैत्तिरीयल्ल ऎन्दारम्भिसि तिळिस त्तारॆ. अदागि तैत्तिरीयरण्यकदल्लि चित्तिस्ट ऎन्दारम्बिसुव मूरने प्रश्नदल्लि पुरुष सूक्तवु परि वागिदॆ. अल्लि “वेदाहमेतं पुरुषं महान्तं” ऎन्दु “महावुरुष” नन्नु निर्देशिसि, आ महापुरुषनु यारॆन्दरॆ “ते लक्ष्मीश्वप” ऎन्दु श्री भूमिगळु अवन पत्नियरु ऎन्दु निर्देशिसिरुवुदरिन्द, देवतान्तरगळो ऎन्दु भ्रमिसदे इरुवन्तॆ, अवर गळिगिन्तॆ बेरॆयाद (व्यावृत्ति) लक्ष्मीपति ऎन्दु तिळिसुत्तदॆ हीगॆ तैत्तिरीयदल्लि, श्रीय प्रतित्व चिक्कदिन्द, महापुरुषनिगॆ देवतान्तर व्यावृत्तियन्नु हेळिरुवुदन्नु नॆनॆदु कॊण्डु 1) तिरुक्कण्डेन् वॊन् मेनि कण्डेन्, ऎन्दारम्भिसि
हृदय कमलदल्लि ध्यान माडिदरॆ, श्री वैकुण्ठदल्लि आवनन्नु हॊन्दबहुदु, अन्दरॆ परम पद प्राप्तियु टागुत्तदॆ प्रणवकरणक, उपासनॆ अथवा प्रपत्तियु मोक्षदायकवॆन्दु तात्पर
- तिण्डेन् पॊन् वे कण्डेन्, तिहम्
अक्कनण निरमुम् कण्डेन्- शरुळरुं
पॊस्टागि कण्डेन् पुरिशङ्गङ्क्कॆकण्डेन्
ऎन्नाथि वण्णस् पालिन्नु
(मन्ना तिरुवन्दादि-1)
ईग, समुद्रद हागॆ नील श्यामळ रूपवाद भगदन्तन ऎदॆयल्लि महालक्ष्मियन्नु सेविसिकॊण्डॆ चिन्नद हणीयवाद दिव्यमङ्गळ विग्रहवन्नु कण्डॆ प्रकाशिसुव सूरन ज्योतिस्सिन हागॆ ज्योतिरूपनन्नु
पा
कण्डॆ, दुष्ट निग्रहक्कॆ ऎद्दु बरुवन्तिरुव चिन्नद हागॆ स्पृहळेय कान्तियुक्तवाद चक्रवन्नू, त्रिरेखॆगळिन्द कूडिद शङ्खवन्नू अङ्गैगळल्लि कण्डॆ-
(2) पुति, नो
212
श्रीमव्रहस्य त्रयसारे
श्रीयःपतिरेव परतत्वम्,
इव्व (३) “देवतापारमार्थ्यञ्च यथावत्सते भव *”, (b) पुलन आकरिणस्तु विज्ञानं आकरज्ञन पूर्वकव ।
तेनाकारं श्रियं ज्ञाता स्मर्तवो भगवान् हरिः ॥
ऎम्बन्तॆ स्वरूप निरूपक धर्मगळल्लि प्रधानॆयाद लक्ष्मियन्नु प्रत्यक्षवागि नोडि अनन्तर लक्ष्मी (आकार) विशिष्ट नाद (आकारि) भगवन्तनन्नु तिळिदुकॊण्डु अवन स्वरूपादिगळन्नु विस्तारवागि निरूपिसि उपसंहारदल्लि, 2 शार्वुनमनक्कॆनुं शक्करान्…पूवल् तिरु, ऎम्ब पाशुरदल्लि आ दिव्य दम्पतिगळे ननगॆ प्राप्यरू शरण्यरू ऎन्दु निगमिसिरुत्तारॆ प्राप्य प्रापकत्ववु उभय निष्ठ अन्दरॆ इब्बरिगू सम प्रधानतॆ इदन्नु आचाररु शरणागति दीपिकॆयल्लि “दीप मेव जगतां दयितारुचि दीर्घ०तमः प्रतिनिवर्त्यदं युवाभ्याम् जगत्तिगॆ भगवन्तनु दीप, लक्ष्मि यु अदर कन्ति, कत्तलॆयु कान्तियिन्द कूडिद दीपदिन्द नि गुवन्तॆ संसारव०ब दीर्घवाद कत्तलॆयु लक्ष्मीनारायणरिब्बरिन्दलू हॊ गलाडिसल्पडुत्तदॆ. इब्बरू प्रापकरु, व त प्राप्यरू ऎन्दर्ध ‘कार्वुनमक्कु’ ऎम्ब पातुरदल्लि प्रतिबुद्धराद ननगॆ, “पेरिय पिरा” ऎन्दु व्यपदेशिसल्पडुव महलक्ष्मियॊडगूडि, यावागलू इब्बरू कूडिये (ऒक्क) अनुग्रहिसुव, ई दिव्य दम्पतिगळन्नु बिट्टरॆ बेरॆ प्राप्यरू करण्यरू-रक्षकरू इल्ल ई दम्पतिगळे प्राप्यरू (उपय) शरण्यरू (उपाय) ऎन्दु पेयाळ्वार् निगमिसिद्दारॆ प्रतिबुद्धराननक्कु, ऎन्दु प्रतिबुद्धत्व विशेषणवु ई ज्ञानवन्नुळ्ळवनन्नु तिळिसुत्तदॆ
મ
इदरिन्द पॆरियाळ्वारवरू, तिरुव ०गैयाळ्वारवरू श्याव ळवाद रूपदिन्द कूडिदवनु परदेवतॆ ऎन्दु निष्कर्षिसिरुव हागॆ, पेयाळ्वारवरु ई श्यान ळ रूपने श्रीयः वतियाद पर तत्ववॆन्दु निष्कर्षिसिरुत्ताराद्दरिन्द पुरुष सूक्त प त महापुरुषने नीलमेघ श्यामळ ई पवाद विग्रह विशिष्टनू लक्ष्मीपतिय ऎन्दु तीरानिसल्पट्टिदॆ. “सहस्पतीर्ष० देवं” ऎम्ब अनुवाददल्लि
ॐ नारायणं देवर” ऎन्दु हेळल्पट्ट नारायणने “विश्वमेवेदु वुरु, ४” पर ष ब वाच्यनु ऎन्दु हेळिरुवुदरिन्द, “नारायणने श्रियः पति” ऎम्ब अर्थवु प्रति साद्यवागुत्तदॆ याद्दरिन्द “श्रीमन्नारायणने” परदेवतॆयॆम्बुदु पुरुष सूक्तप त पुरुष शब्द मच्यनॆन्दु निष्कर्षिसल्पडुत्तदॆ. अळ्वारु साक्ष रिसिद परदेवतॆयू इवने
श्रीयःपतिये परदेवतॆ
इन्वर्थ इत्यादि - ई दिव्य दम्पतिगळे प्राप्यरू शरण्यरू ऎम्ब ई अर्धवन्नु 2) “देवता 1) शावु नमनक्कॆन्नु शरत्वान्, तर्णतुम्
तार्वाटव मार् ऒन्तान् मुयङ्गु कारा वानमरुमिन्नि मैक्कुम् वण् तामरै नॆडुङ्गण् तेनवरुं पूमेल् तिरु.
नमगॆ इहदल्लियू परदल्लियू चक्रपाणि, शीतळवाद तुळसीमालॆयन्नु ऎदॆयल्लि धरिसिरुववनू, कप्पाद मेघगळ मध्यॆ प्रकाशिसुव हागॆ, तन्न नीलमेघ श्यामळवाद दिव्य मङ्गळ विग्रहदल्लि प्रकाशिसुव पङ्कज वासिनियाद महालक्ष्मियॊडगूडिरुव, पुण्डरीकाक्षने नमगॆ इहलोकदल्लियू परलोकदल्लिय गति-प्राप्य प्रापकरू आदिव
दम्पतिगळे ऎन्दर्ध (पाप्य - हॊन्दल्पडुववरु पापक - हॊन्दिसुववरु)
a), b), c}, पु ति नो
परदेवत, परमार्थ्याधि कार
213
दुक्तते सत्वत दृ विष्यति” ऎन्नु पुलस्त्र वसिष्ठ वरप्रसादाले परदेवता पारमार ज्ञान मुडैयना, पॆरिय मुदलियार् c) “त न मुनिव राय पराशराय” ऎन्नापरिक्कुवुदिान श्री पराशर ब्रह्मर्षि परक्कप्पेशि, d) “ देव तिर सुषुपुामा भगर्वा हरिः ! स्त्री नामा लक्ष्मि त्रेय नानरिद्यते वरं ॥” ऎन्नु मरमरहस्ययोग्यनान सच्छिष्यनुक्कु पदेशिर्त्ता
23
J
છે
वारमार्धवन्नु यथा गि नीरु तिळियुववनाग ती” ऎन्दु वुलदवर प्रसादवन्नू, * लस्करु हेळिदुदु हागिये इलिसलि” ऎन्दु वसिष्ठर प्रसादवन्नू पडॆद पाशर ब्रह्मर्षियु परदेवता ज्ञानवन्नु परदेव ज वन्नु पडॆदवरु यमुनाचाररू, “तन्नैन मुनिवराय पराशराय” ऎन्दु अत्यादरिदिन्द, वराशर ब्रह्मर्षियन्नु न्यूत्र माडिद तारॆ आद्दरिन्द, ई ऋषिगळ वचन बहळ प्रामाणिक वंशररु एष्णु पुराणदल्लि परदॆ मत्तॆ यारु ऎम्बुदन्नु परप्पेशि-विस्तारवागि निरूपिसिर तरॆ “नित्यवेषा जगन्माता विष्टो श्रीरन तायि” (वि. पु. 1-8-17) ऎन्द प्राव्य प्रावक दतॆगळल्लि व हालक्ष्मिगू महाविष्णविगू अनपायित्व-वरस्पर अगलदॆ इरुविकॆयन्नु हळ्ळि “रथा सर्वगतो विष्णुः तथैवेयं द्विजोत्तम’ इत्यादियागि इब्बरिगू विभुत्ववे मॊद लाद समान धर्मत्ववन्नु उपपादन माडि, (d“देव मनुषॆ सु” (वि. पु.1 8-35)ऎन्द रम्भिसि, प्रपञ्चदल्लि देव वर्ग न नुष्य दर्ग प्राणवर्गगळल्लि, पुरुषरॆल्लरू विष्णुविन विभूतियॆन्दू स्त्रीयरॆल्लरू लक्ष्मि, विभूतियॆन्दू इवरन्नु बिट्टु बेरॆ यारिगू याव विभूति - ऐश्वर ऎल्लवॆन्दु इब्बरू व विभूति नायकरॆन्दू हेळिरुवुदरिन्द इवरिब्बरू ऎल्लरिगिन्तलू मेलाद प देवतॆगळु, प्राप्यरू शरण्यरू, नह ऎम्ब परमरहस्यार्धवन्नु सच्चियाद मैत्रि यरिगॆ उपदेशिसिर’ तर देवरब मनुष्यनु ऎम्ब श्लोकद तात्परवेनॆन्दर चेतनाचेतनात्म कव द प्रपञ्चवु इब्बरिगू सेरिद्दुदु आदरू स्टेच्छॆयिन्द पुर ष वर्गवन्नु भगवन्तनु तन्न विभूतियन्नागियू, वर्ग वन्नु लक्ष्मीयु त न्न विभूतियन्नागियू भागमाडिकॊण्डिद्दार ई अर्धवन्नु श्रीमत्सङ्कल्प सूर्योदयदल्लि, आचारैरु
“साधारण्य सषि च्छ
व
द्वेधाविश्वं यद्विभूतिर्विभाति । चूडुभागे दीव्यमान् श्रुतीनां
दिव्यावेत् दवति मे दयेत म ॥ ऎन्दु स्पष्टिकरिसिद्दारॆ
8: 1) पराशररु तन्न तन्दॆयाद शक्तियन्नु ऒब्ब राक्षसनु तिन्दनॆन्दु वसिष्ठर मूल्य तिळिदुकॊण्डु कोपदिन्द कूडिदवरागि, राक्षस वशव नारमाडलु ऒन्दु यागदन्नु आरम्भिसिदरु आग वसिष्ठरु ओडिबन्दु “अप्पु ऒब्ब राक्षसनु माडिद तप्पिगोस्कर राक्षस वंशवन्ने नारमाडुवुदु निन्न स्वरूपक्कॆ तक्कदुदल्ल” ऎन्दु हेळलु पराशररु ऒडने आ यागदन्नु निल्लिसि बिट्टरु, इदन्नु तिळिदु, राक्षस वन्त मूल पुरुषराद पुलस्य महर्षियु सन्तोष गॊण्डु, पराशररल्लिगॆ बन्दु, “पुराण संहिता कर्ता भवस् वत्स भविष्यति । देवतु पारमार्धञ्च यधावत वेते भवान् 11* (ऎ प्र. 1-1 26) अप्पु, नीनु परदेवता पारमार्ध ज्ञानवन्नु हॊन्दुववनागु” ऎन्दु आशीाद माडिदरु इदन्नु तिळिदु कॊण्ड वसिष्ठर
ततश्चाह भगवान् वसिस्कॊ तामहः ।
लक्ष्मीनयदुकन्ते सर्वधृवॆतद्भविष्यति ॥ इदु वसिष्ठर वचन (वि पु 1-1-28)
(c) D). 3, Asoc.
214
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
- मय वरमुति नलमरुळप्पॆत्तु”
“आद्यस्यनः” ऎन्निरपडिये प्रसन्न सन्तान कूटस्थरान नमारुव (1) “ऒग्गूडियाळ् तिरुमहळुव नीरु मे निला निन्न कण्ण कदिर् कण्णु” ऎनरुळिच्छॆयार्
”
इवर प्रदेशगळिगॆ बहळ प्रामाण्यवुण्ट ऎम्बुदन्नु तिळिय पडिसलु, पॆरिय मुदलि
ई यार् - आळवन्दारवरु 1“तस्म नन् मुनिवॆराय पराशराय” ऎन्दु पराशर मुनि गळन्नु आदर पूर्वकवागि स्तोत्रमाडिद तारॆन्दु, आचारर निर्दॆशिसिरुवुदर भाव. लक्ष्मिगॆ, पतिगॆ समानवाद पारम्यवु उण्टु ऎम्बुदु इतर प्रबन्धगळल्लियू अल्लल्ले गूढवागि हेळल्पडु पराशर पराङ्कुश प्रबन्धगळल्लि विशदवागिय स्पष्टवागियू हेळल्पट्टिदॆ. इदन्ने मयारमदिनल मरुळप्पॆट् - अज्ञान संशय विपर्यगळिल्लदन्तॆ भगवन्तनिन्द अनुग्रहवन्नु हॊन्दिद (इदरिन्दागि इवर प्रबन्धगळिगू प्रामाण्यातिशयवु ज्योतित) प्रसन्न सन्तानक्कॆ कूटस्थ गाद - अन्दरॆ शरणागतियन्नु अनुष्ठिसि मोक्षवन्नु पडॆय व व्रपन्नर समूहक्कॆ मूलपुरुषराद नम्माळ्वारवरू (!) ऒण्डोडियॊळ् तिरुमहळु ऎन्दारम्भिसि महालक्ष्मियू नीनू अन्दर नीविब्बरू ईश्वररागि प्राप्य प्रापकरागिरुव स्वभाववन्नु नानु प्रक्षिसि ऐहिक विषय ळल्लि आसॆयन्नु बिट्टनॆन्दु, अनुग्रहिसिरुत्तारॆ.
W
“पुलरु हेळिदन्तॆये निनगॆ सर्ववू सिद्धिसलि’ ऎन्दु आशीश्वदिसिदरु. इदरिन्दागि पराशररिगॆ परदेवतॆयु यारु ऎम्ब विषयदल्लि संशय विपरयदिल्लवॆ, दिव्यज्ञानवु बन्दु ब्रह्मसाक्षात्कारवु एर्पट्टु ब्रह्मर्षियादरु इदरिन्दागि इदरु अनुग्रहिसिरुव विष्णु पुराणवु प्रामाणिक तमवाद ग्रन्धवॆम्बुदु इल्लिय आपय
c) तनयदचीश्वर तत्त्वभाद
भो पदर्ग तदुपाय गतीरुदारः ।
संर्द यरमत पुराणरत्नं
तस्कृ नमॊ मुनिवराय पराशराय H
- कण्डुकॊट्टुट्टु मॊन्दॊण्डु
लुम् बङ्गरु
कण्डदिस्टम्, तॆरिवरियवळल्ला चॆट्रिस्टम् । ऒन्दॊडियॊळ् तिरुमगळु नीयुमेनियानि
कण्ड शदि कण्डॊथिन्देस् अन्देन् उन् तिरुवडिये #
(स्तोत्र तन्न इनॆ श्लोक)
(Edsad 4-9-10) –
उज्वलवाद हन्नाभरणगळन्नु धरिसिरुव महालक्ष्मियू भगवन्तनाद नीनू, निलानि ईश्वररुगळागि निन्तिरुव कण्ड क सामुर्धवन्नु, 0007 नित्यसूरिगळॊडन समानवाद अनुभवानन्द वन्नु सर्वात्मरू अनुभविसलि ऎन्दु नीनु अनादियागि सङ्कल्प माडिट्टिरुव पुरुषार्धवन्नु कण्डु नानु साक्षात्करिसि, इदरिन्द नीविब्बरे ईश्वर स्वभावदिन्द कूडिदवरॆम्बुदन्नु नोडि नीविब्बरे प्राप्तरु - प्रपन्नरिगॆ मुक्तिदशॆयल्लि हॊन्दल्पडतक्कवरु, शरण्यरु उपाय भूतरु ऎन्दु निर्ष्कस््र माडि, पञ्चेन्द्रियगळिन्द अनुभविसल्पडतक्क शब्द स्पर्श रूप रसगन्ध सुखगळन्नू, कैवल्य लोकदल्लि केवल जीवात्मानुभवरूपदाद आनन्दवन्नू, इवुगळु अल्पा स्थिरत्वादि दोष सप्तकगळिन्द कॊडिदुवॆन्दु तीरुनिसि, ऒरिन्देन्-अवुगळन्नु सदासनमगि बिट्टॆनु आ मोक्षानन्दवनु हॊन्दलु, निन्न पादगळन्नु आश्रयिसिद्देनॆ
परदेवता पारमार्थ्याधिकारः
215
इषयल् वक्तव्य मॆल्ला चतुकी व्याख्यानले परपक्षप्रतिक्षेप पूरैकमाह, परक्कस्टोम्, आ कण्णु कॊळ्ळदु.
चतुश्लोकियल्लि आळवन्दारवरु अनुग्रहिसिरुव सम्प्रदायार्थ
लक्ष्मि नारायणरिब्बरू कूडिद तत्ववु परदेवतॆगळु, प्राप्य प्रापकरु ऎम्बुवुगळिगॆ मेलॆ हेळिरुव प्रमाण वचनगळु इरलि नम्म पूर्वाचाररुगळल्लि परिगणितराद तीर्धक ररु हेळिरुवुदु सिद्दान्तक्कॆ निर्णायकवु. अदन्नु उपपत्ति पूर्वकवागि तिळिसिरि ऎम्ब शिष्य जिज्ञासॆयन्नु दृढतरवाद प्रमाण पूर्वकवागि इषयल् वक्तव्यमॆल्ला ऎन्दारु भिसि उवपादिसुत्तारॆ
अदागि आळवन्दारवरु “कान्त” ऎन्दारम्भिसुव तम्म चतुश्लोकी प्रबन्धदल्लि ई विष यगळन्नॆल्ला हेळिरुत्तारॆ, आ प्रबन्धक्कॆ व्याख्यान रूपवागि श्री देशिकरु परपक्ष प्रतिक्षेप पूर्वक सिद्धान्त स्थापनॆ माडिरुत्तारॆ, अदन्नु ओदुगरु ओदि तिळिदु कॊळ्ळबहुदु ऎन्दु आचाद्यरु अङ्गे कण्डुकॊळ्ळदु ऎन्दु निगमिसिद्दारॆ.
चतु प्रबन्धद तावेनॆम्बुदन्नु सार कौमुदि ग्रन्धकाररु (करूरु स्वामिगळु) निरूपिसिरुत्तारॆ अदागि
शारीरक चतुरध्यायगळल्लि अभिप्रायकवाद अंशगळन्नु यथाक्रम विवरिसलु भगवद्या म निगळु “ च तुकी प्रबन्धवन्नु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. अदर विवरवन्नु श्री देविकरु चतु श्लोकी व्याख्यानदल्लि
स्वशेषा शेषार्ध निरवधिकनिर्बाधमहिमा फलानान्दातयः फलमपिच शारीरकमितः ॥ श्रीयन्त*चीं तदु पसदनास शमनीं अभिष्तिस्तु त्यामवितथ मतिर्यामुन मुनिः ॥
ऎम्ब श्लोकदल्लि निरूपिसिद्दारॆ ई शोकद अर्थवेनॆन्दरॆ :-
शेषवागि
भगवन्तनु लीलाविभूति नित्यविभूतिगळॆम्ब आश ष पदार्थगळन्नु त न गॆ कॊण्डिद्दानॆ, चेतनाचेतनात्मक उभय विभूतिनादनु ऎन्दर्ध, ई विषयदल्लि याव विध वाद बाधकवू इल्लदॆ, निरवधिक निर्बाध महिमन फलप्रदरू (प्रापकनू) अवने, शारीरक चतरध्यायगळल्लि हीगॆ निरूपिसिसल्पट्टिदानॆ लक्ष्मियु अवनिगॆ सहधर्मचारिणी सह-अञ्चति अञ्चुग-क्विन्-सहन्य-सद्धिः बव्, इदरिन्दागि सध्वज् पदद निष्पत्ति अवनु माडुव चेतना चेतनात्मक प्रपञ्चद सृष्टि स्थिति संहार मोक्ष प्रदत्वगळल्लि सहधर्मचारिणि, इदरल्लि याव आक्षेपगळू इल्ल फलप्रदळु - प्रापकळु, फलभूतळु प्रळु मेलू भगवन्तनन्नु आश्रयिसुवुदक्कोस्कर बरुववर भयवन्नु होगलाडिसुववळु पुरुषकार भूतॆ ऎन्दर्थ. इन्थह महालक्ष्मियन्नु परम प्रामाण्य बुद्धियिन्द कूडिद यामुन मुनिगळु स्तोत्र माडिरुत्तारॆ
216
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
अदागि “कान्त” ऎम्ब मॊदलनॆय श्लोकदळि, लक्ष्मि नारायणरिब्बरू विशेषण विष्ट वाद दम्पति रूपदल्लि ऒन्दे तत्ववॆन्दु हॆ बरडाद रीतियु, वरस्पर इच्छाविघातविल्लदॆ वैज्य दोष प्रसङ्गवु बरद हागॆ, ऐकरस्यभावदिन्द कूडिदवरागि उभय विभूतिगू शेषिगळु उभय विभूतिगळु अवरिगॆ अधीनवॆन्दर्ध “वणिनयासनं वाहनं वेदातु विहरेश्वरः” इत्यादियागि भोग विभूतियु इब्बरिगू समानवॆन्दु तिळिसल्पट्टिदॆयल्लवॆ
કે
“यवनिक माया जग नि” ऎम्ब पदगळिन्द “त ‘दंर्त अव्याकृत मात् तन्ना मरूपा भक्रिय ऎम्ब श्रुत्युक्त प्रकार जगदाकारवागि वरिणामवन्नु हॊन्दुव सूक्ष्म चिदचिद्दस शरीर कत्ववु सङ्ग्रहिसल्पट्टितु हेगॆन्दरॆ यवनिका, माया, जगद्रोहिनी ऎम्ब वरु पदगळ द भगवत्स रूपवन्नु मरॆसि, (यवनिकाशब्दार्थ) विचित्रवाद चेतना चेतनात्मक प्रवञ्च रूप अन्त वरिणामक्कॆ आयवागि (माया शब्दार्थ) स्वविषयदल्लि - प्रा तवाद वस्तुगळल्लि भोग्य बद्दियन्नुण्टु माडुव (जगमोहिनी शब्दार्ध) प्रकृतिय कारवु लक्ष्मीनङ्काधीनन्द हेळिदॆ इदरिन्दागि पूर्वार्धदल्लि नव तत्ववु लक्ष्मि विभूतियॆन्दु तिळिसिद्दायितु
आ त्तरार्धदल्लि “ब्रशादि” ऎन्दारम्भिसि व्यष्टि तत्रवु अवळ अधीनवॆन्दु हेळल्पडु तदॆ. इदरिन्दागि शारक प्रधमाध्यायन, स्वशेषा शेवार्धः ऎम्ब मॊदलनॆय श्लोकदल्लि सङ्ग्रहि सल्पट्टितु. इदक्कॆ प्रमा णवेनॆन्दरॆ - पुरुष सूक्तादिगळ हङ्गॆ लक्तवू प्रामाणिकवु ऎम्बु दन्नु मनस्सिनल्लिट्टुकॊण्डु सर्वमाण सारनङ्ग्राहकवाद “नारायण बब्बरन्तॆ, “श्री” ऎम्ब शब्दवे ई विषयगळल्लि प्रधानवाद प्रमाणवॆन्दु “श्रीरिवच न मते” ऎम्ब सूक्ति यन्नु ग्रहिसिरुवुदर भाव श्रीयते-सर्वतत्वगळि०द आश्रयिसल्पडुत्तिळ
श्रयते - ; व तत्वगळन्नु तानु आश्रयिसळॆ, इत्यादि उत्पत्तिगळिन्द धारकत्व व्यापकत्वादि गणगळु प्रकाश पडिसल्पडुत्तवॆ. इदरिन्दागि भगवन्तन हागॆ लक्ष्मिगू चेतना चेतनात्मक सर्व प्रवञ्च शरीरात्म भाव सम्बन्धवु हेळल्पट्टितु, “तन्नष्टा, कदेवनुप्राविशत्, तदनुप्रविश्य सत्यज्ञा भगत् - तन्ताहमिमा स्त्री सो देवताः आनेन जीवेनात्मना अन प्रविश्य नाम रूवे व्याकरवाणि, ऎम्ब श्रुत्यर्धवु श्री ब्बदल्लि यू अभिनेत शरणागति गद्यदल्लि “भगवन्नारायण” ऎम्बन्तॆ “भगव० श्रीय” ऎन्दु भाष्यक.ररु निर्देशिसिरुवुदु मेलॆ हेळिरुव अधगळन्नु सङ्ग्रहिसुत्तदॆयॆन्दु द्वयाधि कारदल्लि आचाररु व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ. “भगवति” ऎम्ब वदवु हेयगुणविल्लदॆ, सवस कल्याण गणगळिन्द कूडिरुवळम्ब उभयलिङ्गत्ववन्नु सूचिसुत्तदॆ परतत्व प्रतिवादकवाद असाधारण लक्षणवु, “न स्थानतोsपि परस्य उभय लिङ्गं सर्वग्रहि” ऎम्ब ब्रह्म सूत्रदिन्द प्रतिपन्नव पराशर भट्टाचाररू ई ६० नन्न “व्रशकनबल ज्योति तव भगवतश्चिते साधारणाग ण राशय 8” ऎन्दु निरूपिसिरुवुदु निर्बाधवागि तिळियतक्कद्दु
ద
अनन्तर शारीरक द्वितीयाध्याय द प्रमेयवु “ब्रह्मवु निरवधिक निर्वाध महिमॆयुळ्ळद्दु ” ऎन्दु परपक्ष निरासन पूर्वकवागि निरूपिसल्पट्टिद. ई अंशवन्नु “यस्या महिमान मात्मन इवत्वद्वल्ल भोपि प्रभुः - नालु मातुमियत्तया निरवधिं नित्याकूलं स्वतः” ऎम्ब श्लोकदल्लि निरूपिसिरुत्तारॆ. अदागि निन्न महिमयन्नु, तन्न महिमॆय ० इष्टु ऎन्दु अळॆदु हेळलु भग वन्तनिगू साध्यविल्ल. आद्दरिन्द निन्न महिमॆयु ऎल्लॆ इल्लद्दु, नित्यानुकूलवादद्दु - निर्वाधपरदेव वारमार्ध्याधिक र
217
वादद्दु, निन्न व हिमॆयु निन्न वल्लभन महिमॆयन्तॆ स्वाभाविकवादद्दु, अच्चादीनवल्लदुदु ऎम्बुदु “स्वत” ऎम्ब शब्ददिन्द ज्योतित इदरिन्द वरब्रह्मन, “स्वभावतः अनवधिकुर्तियू सङ्ख्यॆय (ऎल्लॆयिल्लदॆ अतिशयवाद, लॆब्बिसलागद) कल्याणगुणगळु भाष्यकाररिन्द वर्णिसल्पट्टिरुव हागॆ अवुगळे लक्ष्मिगू इवॆ ऎम्बुदु कंरोक्त, “देवित्वनहिमावधिर्न हरि नापि त्वयाज्ञायते” ऎम्ब श्रीमाङ्क मित्ररु हेळिर वुदू (ऎताये निन्न महिमॆगळ ऎल्लॆयु हरिगू तिळियदु, निगू तिळियदु ऎम्बुदु) इल्लि अनुसन्धेय हीगॆ शारीरक मिमांसॆय मॊदलॆरडु अध्याय
गळल्लि हेळिरुव प्रमेयवु
“अनन्याधीन कल्याणमन्य मङ्गळ कारणम् ।
जगन्नि दानमद्वन्द्वं द्वन्द्वं वन्दामहे महः 1”
ऎन्दु अभियक्करिन्द हेल्पट्टिदॆ अदागि अन्यरिगॆ आधीनवल्लद कल्याण (मङ्गळ) गुणगळिन्द कूडिदवरु अन्यरिगॆ क्षेमवन्नुण्टु माडलु कारणवादवरु, जगत्कारणभूतरु. इवरिगॆ समान रारू इल्ल (अद्वन्द्वव), इन्थह द्वन्द्वं - लक्ष्मीनारायणात्मकराद इब्बरु - विशेषणविशिष्टरागि एकतत्वद हागिरुव, महः - तेजस्सन्नु, वन्दामहे नमस्करिसुत्तेवॆ. इदरिन्द दिव्यमिथुनवु (इब्बरु) जगत्कारण रूप ब्रह्मलक्षणदिन्द कूडिदवरागि, अदक्कॆ उचितवाद स्वाभाविकानन्त गुणगण युक्तरागिद्दारॆ. सव चेतनाचेतनगळ परिमित व्यवस्थित गुणगळिन्द कूडिदवरागि अवरिगॆ अधीन कॆम्ब तत्ववु तिळसल्पट्टितु
अन &
T
अदागि,
- षत्करुणा निरीक्षणसुधा” ऎम्ब मूरने श्लोकदिन्द शारीरक नरने अध्यायद ६ र्धवु सि०गृत पूर्वार्धवु सर्वरक्षकत्ववन्नु उदाहरण पूर्वक निरूपिसुत्तदॆ स्वयादेवि परित्यक्तं सकलं भुवनत्रय म् । विनष्टवायुम भवत् दानिं समेधितम् ॥ (वि. पु. 1-9 123) ऎन्दु “लक्ष्मी कटाक्षविल्लदॆ अवळिन्द बिडल्पट्टु प्रवञ्चवु निश्रीकवागि संवद्वि हीनवागि, नष्टप्राय वागित्तु. व हालक्ष्मिय कटाक्षदिन्द सम्पत्समृद्धवायितु,” ऎन्दु व ‘हा लक्ष्मि कटाक्ष०द सिद्धेश्वरनाद इन्द्रनु स्तोत्रमाडुत्तानॆयल्लवॆ “श्रेयोनह्यरंविद लोच नमनः क०ताप्रसादा । संस्कृत्यक्षर वैष्णर्वासुणां सम्भाव्यकर्हचित् ॥ ऎम्ब उत्तरार्धदिन्द “फलमत उपव ” ऎम्ब सूत्र सन्दर्शित रीतियल्लि ऐश्वर कैवल्य, मोक्षगळु इवळ अनुग्रहविल्लदॆ लभिसुवुदिल्लवॆन्दु व्यतिरेक व खेन दृढीकृतवु. इल्लि वैष्णवाध्य श्रेयस्सॆम्बुदु परम पुरुषार्धवॆम्ब मोक्ष इदन्नू लक्ष्मियु कॊडबल्लळु, ऎम्बुदरिन्द लक्ष्मिगॆ मोक्ष पायत्ववु स्थिरीकृत. वैष्णवाध्य श्रेयः प्रदातृत्ववु पुरुषक रत्वदल्लि मात्र परवसानवॆन्दु हेळ वुदु सरियिल्ल. हागॆ अर्ध माडिदरॆ, सहवरित संस्कृति (संसार) अक्षर (कैवल्य) गळॆम्ब श्रेयस्सु गळन्न कूड वुदक्कू पुरुषकारत्ववु अदेक्षितवम्ब प्रसङ्गवु बरुत्तदॆ. पूर्वार्धक्कॆ विपरीत वादन्धागुत्तदॆ इदु इष्टपत्तिऎन्दु हेळलागुवु ल्ल, अनन्त जन्मगळल्लि सम्पादिसिरुव समस्ताव राधगळन्नु होगलाडिसि निरतिशयवाद पुरुषार्थवाद मोक्षवन्नु वडॆयलु, प्रायश्चित्त प्रसङ्गेतु सर्वपाप सव ऎद्धवे । मामेकां देव देवस्य व ओ० ६ रणं श्रयेत् ॥
इत्यादियाद प्रमाण बलगळिन्द, भगवदाभिमुख्यवु (अभिगन्तव्य तु) सिद्दिसलु पुरुषक बरवु बेके
218
हॊरतु ऐहिक फलगळिगॆ बेकिल्ल
श्रीमद्रहस्य त्रयसारे
तेवयान् जननि परिपूर्णागसि जने हिततो व्यत्या भवतिच कदा चित् कलुष धी किमेतन्नि र्दोषः क इह जगतीतित्व मुचि 8 उपार्विस्मार स्वजनयसि मतातदसिनः ।
ऎलै तायिये, निन्न नल्ल . नु प पि ई ना द पुर षनल्लि हि त दृष्टि यि ० द यि द कोपगॊण्डिरुत्तानॆ लोकदल्लि तन्दॆयु तन्न मगनन्नु हितदृष्टियिन्द शिक्षिसुवन्त शिक्षिसुत्तानॆ आग नीनु अवनन्नु “लोकदल्लि तप्पु माडिदवरु यारु” ऎन्दु उपायगळन्नु हेळि समा धानपडिसि, पपिगळाद नम्मन्नु निम्मल्लिगॆ बरमाडिकॊण्डु कापाडुत्तीयॆ, ई रीतियाद पुर ष कारवु दुःख मिश्रपरिमित सुख रूववाद ऐश्वर, कैवल्य रूववाद आभान फलवन्नु कॊडि सलु बेकिल्ल. अवरवर कर्मानु गुणवागि ईश्वरनु आ छलगळन्नु कॊडुत्तानॆ आद्दरिन्द
आ मोक्ष फलवन्नू ऐहिक फलगळन्नू लक्ष्मियु कॊडबल्लळु ऎन्दु सेरिसि हेळिरुवुदु पुरुष कारत्व दृष्टियिन्द मात्रवॆम्बुदु सर्वप्रमाण विरुद्ध आद्दरिन्द मूरने अध्यायद सार भूतवाद “फलमतउवपत्तॆ” ऎम्बुदागि निर्णयिसल्पट्ट सर्वरक्षक, मोक्ष प्रदातृत्वगळु भगवन्तन हागॆ लक्ष्मिगू उण्टु ऎन्दु अन्वय व्यतिरेक रूप तागि, ई मूरने श्लोकदल्लि वर्णिसल्पट्टिदॆ ऎन्दु हेळुवुदु न्यायवाद मातु
“शान्तानन्त महाविभूति” ऎन्दारम्भिसुव नाल्कनॆय श्लोकदल्लि विचित्रवाद अ०त गुण विभूति व्यापारगळिन्द कूडिद, पर, व्यूह, विभवादि सर्व वस्थॆगळल्लि शुभाश्रय दिव्य मङ्गळ विग्रहगळिन्द कूडिद परम मङ्गळकरवाद भगवद्दि व्यात्म स्वरूपवु, तनगॆ अनुरूप वागि गुणविभूति व्यावरगळिन्द कूडिद परव्यूह विभवादि पञ्च प्रकार शभाश्रय दिव्य मङ्गळ विग्रह विष्टळाद दिव्य महिषियाद महालक्ष्मिय न्द गाढपगूढवागिदॆ (वियोग नर्हवागि सम्भ्रष्टवागिदॆ) हीगॆ परस्पर संस्थॆष्टवाद दिव्यमिथुनवु परम प्राप्य वॆम्बुदु हेळ ल्पट्टिदॆ. इल्लि व्यापकावति संश्लेषादेक तत्वमिवोदित” विभुवाद स्वरूपगळिन्द वरस्पर नंष्ट रागि ऒन्दे तत्ववॆन्दु हेळुवन्तॆ इद्दारॆ, ऎम्बुदे मॊदलाद वचनगळु अननंयगळु
भवान्नारायणोदेवः लक्ष्मि रङ्गं पराभवत् । भवद्भावात्मकं ब्रह्म लक्ष्मीनारायणात्मकम् ॥
(देवनाद, नारायणनु भच्छट्टार्ध अवनिगॆ विशेषण भूतॆयाद लक्ष्मियु “भवत्त ६बार्ध, भवावात्मकवाद ब्रह्मशब्दवु लक्ष्मीनारायणरॊडगूडि) हीगॆ परमाप्तवाद उपबृंहणदिन्द निर्णीतवाद ई अर्थवन्नु, “श्रद्धॆया देवोदेवत्ववन्नु ते” ऎम्ब श्रुतियु ऒळगॊण्डिदॆ. श्रद्धया लक्ष्मि यॊडगूडि, देवः जगद्यापार लीलनु (दिवु क्रीडा विजगीषा ऎम्बुदु धातुविन अर्थ) देव जगद्या पार लीलॆयन्नु अनुभविसुत्तानॆ “अनया श्रुत जगद्वि हारे दिव्य दम्पः सान्निध्यमुच्यते” (ई श्रुतियिन्द जगद्वापारदल्लि दिव्य दम्पति गळ सान्निध्यवु हेळल्पडुत्तदॆ) ऎन्दु चतुश्लोकी भाष्यदल्लि आचाररु तावे हेळिरुत्तारॆ
श्रद्धया-लक्ष्मि
219
श्रीमद्रहन्यत्रयसारे
वादियर् मन्नुनरुक्कुक्किन् मरै कुय । शादु जनळ डब् नडु तनित्तनिये ॥ आदि यनाव यारणदेशिकर् शाननं । पोदमं तिरुमादुदन्निन्न पुराणनैये ॥१३॥ जनपदभुवनादिस्थान चैत्रासनस्थ
हैनुगतनिजवारं नश्वरेश्वरेनु । परिचितनिगमान्य : पश्यति श्री सहायक
जगति गतिमविद्यादन्तुरे जुरेकः ॥१७॥
इति कवितारिक सिंहस्य सत्वतस्वतन्त्र श्री मटनाथस्य वेदानाचारस्य कृतिष्टु श्री मद्रहस्यत्रयसारे परदेवता पारमार्थ्याधिकारष्टष्ट
श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः
वन्तीषु श्रुतिषु परितः सूरि बृन्देन सार्ध मध्य कृत्यत्रिगुणफलकं निर्मितस्थान भेदम्म् । विश्वाधीश प्रणयिनि सदा विभ्रमत वृत्त
ब्रह्म शाद्या दधति युवयोरक्षशार प्रचार ॥
8
ऎम्ब श्री स्तुति श्री सूक्तिय “श्रद्धयादेवो देवत्व मत्तु ते” ऎम्ब श्रुतिय तत्वरहस्य वन्नु तिळिसुत्तदॆ. ई अर्धगळॆल्ला श्री चत श्लोकीभाष्यदल्लि चिरपरिचय माडिदवरिगॆ सुगम ऎम्बदु ६चार श्री सूक्तिगळ हृदय सरस्व
अधिकारदसारार्थ
वहै
श्रीयः पतियाद नारायणने पर देवतॆ ऎम्बुदन्नु “वादियर् मन्नुं” ऎम्ब पाशुरदिन्द अचररु सङ्ग्रहि रॆ वादियर्-दुर्वादिगळु नन्नु तरुक्कच्चॆरुक्किल् सि रवाद अन्दरॆ तडयलागद तर्क मूलवाद गर्वदिन्द (तृतीयर्देसप्तमि), मरै कु लॆय वेदगळु नशिसु होग वन्तॆ, स्वार्थ समर्धनाशक्ति इल्लदॆ इरुवन्तॆ), शादु जनं ग४९ वर्क परिश्रमविल्लद परमास्तिक भगवद्भक्तरु आडङ्ग नडुङ्ग-ऎल्लरू भयदिन्द नडुगु वन्तॆ, तन्निनिये आदि ऎन व वरवादिगळु, चतुर्मुख ब्रह्मने जगत्कारणनु, रुद्रने जगत्कारणनु, इन्द्रन जगत्कारणनु इत्यादियागि हेळदॆ इरुवन्तॆ आरणदेशिकर् वेदान्तो पदेशवन्नु माडिद नम्म आचारर गळु, नव नम्म, (परतत्ववॆन्दु सर्व शास्त्र प्रसिद्ध वाद), पोदु - पुष्पदल्लि (तामरॆपुष्पदल्लि ऎन्दर्थ) अमरु-नित्य सानिध्यवन्नु माडिकॊण्डि रुव, तिरु-लक्ष्मियाद, नादुडन् युवतियॊडगूडिद नित्य यौवन शालिनियाद लक्ष्मी यिन्द कूडिद वॆन्दर्ध, निन्न - सर्व कालदल्लिय सर्वरिगू प्राव्यरू शरण्यरू आगिरुव पुराण
पगडॆ याडुत्तिद्दानॆ आग 1) श्री स्तुति (श्लोक-7) भगवन्तनु महालक्ष्मियॊडनॆ नित्यसूरिगळ समूहदॊडनॆ वेदगळू आटवन्नु नोडुत्तिवॆ, पगडॆ याटद हलगॆयल्लि बिळिपु, कप्पु बण्णुगळ कूडिवॆ चतुर्मुख ब्रह्म रुद्र इन्द्र मॊदलादवरु पगडॆ
अवरुगळ सुत्तलू
कॆम्पु मत्तु
कायिगळु लक्ष्मि नारायण
इदरिब्बरू आ कायिगळन्नु आयाया घट्टगळल्लि आटद नियमगळन्ननुसरिसि नडॆसुत्तारॆ इदु विभ्रमदत
वरदेवता पारमार्थ्ाधिकारः
220
नैये ब्रह्मादिगळ हागॆ सृष्टिसल्पडदवरागि पुरापिनर्व अनाद्य नन्तॆ कालगळल्लिया यौव्वनदिन्द कूडिद, “त्वमादि देवः रषः प्राणः” ऎन्दु हेळल्पडुव प्राण पुरुषनन्ने शाट्रनर्-जगतरणवाद परदेवरॆन्दु,
છે
सं सत्यं पुनस्सत्यं उद्ध भ जमुच्यते । वेदात्म वरन्तान नवं केशवात्परम् ।
ऎन्दु हेळिद्दारॆ
ऎम्बन्तॆ कैयॊत्ति प्रतिज्ञॆ माडिद्दारॆ बेरॆ बेरॆयागि ब्रह्म रन्द्रादिगळन्नु ‘आदि’ जगत्ता रणवॆन्दु हेळिदॆ लक्ष्मी पतियागि प्रसिद्धि पडॆद पुराण पुरुषने आदि” आदियादवने परदेवतॆ ऎम्ब दु सत्वन सिद्ध.
ई वरदे ता पारमार्ध ज्ञानवु कोटियल्लि ऒब्बनिगॆ बन्दरू साकु,
नम्म परिश न वु सफलनॆन्दु जनपद भुवनादिद्दान-ऎन्दारम्भिसि अधिकारार्धवन्नु आचाररु निगदि सतार, अदागि अविद्यादन्तुरे -विद्यॆयिन्द विषमितवाद जगति- ई लोकदल्लि, एक- कोटियल्लि ऒब्ब जन्तु-पुण्यव वाद जन्मवन्नु, वडॆदवनु परिचितनिगमान्तः आचारानुग्रहदिन्द वेदान्त ज्ञानवन्नु पडॆदु, अदरल्लि बहु वरिव वैळ्ळवनागि, जनपदः देश, भुवन-लोक आदि-अण्डादिगळु, स्थान - (देश, लोक, अण्डादिगळु) वनस्थानगळागि, अवगळल्लि जै तासन सोनु सिंहासनगळल्लिरुव ईश्वरेषु, देशाधिप, लोकाधिसि, अण्डाधिपतिगळु, अनुगतनिज स्टेषु वार्तं यथातथा तम्म चरित्रॆगळू तम्मन्नु हिम्बालिसि नष्टवाग वन्त नश्वरेषु (सत्तु) मरण हॊन्दलु, श्री सहायं- लक्ष्मी सहायनाद नारायणनन्नु, ग०- प्रानना गियू प्रापकनन्नागियू पश्यति- सक्षात्करिसुत्तानॆ. अन्दर लोकाधिवतिगळु, देशाधिवतिगळु ब्रह्म रुद्रेन्द्रादि अण्डाधिपतिगळु शाश्वतरल्ल ऎल्लरू ऒन्दानॊन्दु कालदल्लि नष्ठरागि हो गु इदॆ नित्यराद लक्ष्मीनारायणरे नमगॆ प्रापकरु अन्दर उपाय मत्तु प्राप्यरु, ऎम्ब ई विषयगळन्नु वेदान्त परिश्रमवुळ्ळ ऒब्ब महात्मनु तिळिदुकॊळ्ळुत्तान
ewan
ई अधिकारदल्लि लक्ष्मि विशिष्ट नारायणने परदेवतॆ ऎम्ब दु परमतात्पय्य आरम्भदल्लि ‘श्रीमन्नारायणोनः पति’ ऎन्दु आचाद्यरु उपक्रमिसिद्दार व ध्यदल्लि द्वय मन्त्रदल्लि सविशेषण नारायण कब्ददिन्द वरदेव, पारमार्धवन्नु निर्णयिसि, अनिर्णयक्कनु गणवागि, परमवरुषार्धावेक्षॆयुळ्ळवरिगॆ, पारमै कांव्यवु वरिपालिसल्पड ऒ०दु अनुशासन माडिरुत्तारॆ. कॊनॆयल्लि “श्वार नमक्कु इत्यादि मिडोपनिरत पाशुरगळन्नु उदाहरिसि
$
लीला रूपवादद्दु ऎन्दर्ध इदर तात्परवॆनॆन्दरॆ भगवन्तनु माहालक्षियॊड गूडि लीलारूपदाद जगदा पा रवन्नु माडुत्तानॆ ब्रह्म रुद्रेन्द्रादि देव वर्गगळू, मनुष्यवर्गवू, तिरक् स्थावरगळ प्रकृति परव शरागि अवरवर कर्मानुगुणवागि सत्व रजस्तमोमयात्मकवाद शरीरेन्द्रियगळन्नु पडॆदवरागि सृष्णादि व्याप रक्कॆ विषय भूतरागुत्तारॆ अन्दरॆ जीववर्गगळिगॆ अवरवर कर्मनु गुणवाद शरीरीन्द्रियगळन्नु कॊट्टु सृष्टिसि वेदशास्त्रगळन्नु उपदेशिसि तन्मूलक आत्म क्षेमदन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळुव मार्गवन्नु तोरिसुत्तानॆम्बुदु तात्पर ई व्यापरवन्नु लक्ष्मी विशिष्ट नारायणनु नडॆसुत्तानॆ इब्बरिगू इदरल्लि आन्वय वुण्टु ऎम्बुदु घट्ट तात्पर,
ي
221
श्रीमद्रहस्ययसारे
“इद्द०पतिहळे प्राप्यरु, शरण्यरु” ऎन्दु उपसंहार माडि,
पूर्वाधिकार दल्लि उदाहरिसिद वराशर प ा – क श प्रबन्धगळन्नु पुनः इल्लि उदाहरिसिरुवुदरिन्द
ईु ई 8 धोक्त परदेवता वारमार्थवन्नु दृढीकरिसिद्दारॆ. चतुश्लोकी प्रबन्धदल्लि साम्प्र दायिकार्धवन्नु प र पक्ष प्रतिक्षेप पू व क वागि ऎत्तु तोरिसि कॊनॆ य ल्लि सङ्ग्रह पाशुरदल्लि “तिरुमादुडन् निन्न पुराणन्” ऎन्दु लक्ष्मी विशिष्टनु आदि कारणनॆन्दु तिळिसि “परिचितनिगमान्तः पश्यति श्री सहायव” इत्यादियागि अदे अर्थवन्नु वेदान्तदल्लि चिर परिचयमाडिदवरिगॆ तिळियुत्तदॆ ऎन्दु हेळिर वुदरिन्दलू श्रीयः पतियाद नारायणने परदेवतॆ ऎम्बदु दृढीकृतवु अभिन्न निमिपादनत्ववु अन्दरॆ निमित्तवु, उपादानवू ऒन्दे ऎम्ब ब्रह्म लक्षणवु लक्ष्मि साधारण्यवॆम्ब अभिप्रायवन्नु चतु श्लोकियल्ल उदाहरि सिर तारॆ “तिरुवादुडन् निन्न पुराणनैये आरणदेशिकर् शाट्रनर्” ऎन्दू परिचित निगमान्तः पश्यति श्री सहायव ऎन्दू “एषसर्वभूतान्तरात्मा, अपहतपात्मा दिव्यदेव एकोनारायणः, करात्मानावीपते देव ऎक, तंहदेवमात्म बुद्दि प्रसादव योदेवादां नानथा देव एकः, इत्यादि शुत्रिगळल्लि हेळिरुव “देव शब्दक्कॆ “श्रद्धया देवो देवत्व मत्तु ते” ऎन्दु, जगद पारलीलनाद देवनु श्रद्धयालक्ष्मि यॊडगूडि देवत्व मत्तु ते - जगद्धापार लीलॆयन्नु अनुभविसुत्तानॆ. दिवु क्रीडाविजि गीषा ऎम्ब धातुविनिन्द देवशब्दक्कॆ जगद्वापार लीलॆयु अर्ध) लक्ष्मीसहायकने हेळल्पडुत्ता नॆम्ब हृदयवु तोरिसल्पट्टितु आनीदवात ं स्वधयातदेकम्” ऎम्बल्लि स्वधा शब्द वाच्य याद लक्ष्मियादगडिदवनु परम कारणवॆन्दु हेळल्पडुत्तदॆ ऎन्दु “श्रेष्ट”-ऎम्ब ब्रह्म सूत्रद श्रित प्रकाशिक व्याख्यानदल्लि स्पष्ट
T
शि
इति श्री निगमान्तमहादेशिकानुग्रहीतवाद परदेवता पारमार्थाधिकारक्कॆ
“सारचन्द्रिका’ व्याख्यानवु समाप्त,
श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः
1
F
F
क्रियॆ नमः
श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते निगमान्त व हादेशिकाय नव क
W