गुरुभ्य सद्गुरुभ्यश्च नमोवाकमधीमहे । वृणीमहेचता दम्पति जगताम्पती ॥
श्रीमते हयग्रीवायनमः । श्रीमते लक्ष्मीनृसिंह परब्रह्मणे नम । श्रीमते शठगोपाय नमः । श्रीमते रामानुजाय नमः ।
श्री मते निगमान्त महादेशिकाय नमः । श्रीमते श्री सुन्दरसौम्यनारायणार्य महादेशिकाय नमः । श्रीमते श्रीनिवासगोपालात्याय महादेशिकायनम- । अस्मद्गुरु परम्पराय्कॆ नमः ।
¿
( सार ‘चन्द्रिका वाख्या )
उपॊद्घातः - श्रियः पतिय, परमकारुणिक, अवाद समस्तकामनू, आद
सर्वेश्वरनु, संसारदल्लि मुळुगि रेलुत्तिरुव जीवराशिगळन्नु शास्त्रवॆम्ब कैदीपवन्नु तोरिसि उद्दरि
¿
"
}
1
J
4
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
सलु, वेद, इतिहास पुराणगळन्नु ताने साक्षात्तागि ब्रह्मदेवनिगॆ उपदेशिसि, अवनिन्द नारद वाल्मीकि पराशर शुक शौनकादिगळिगॆ उपदेशिसि तन्मूलक ग्रन्थरूपवागियू, साक्षात्तागियू प्रपञ्चक्कॆ उपदेशिसिरुत्तानॆ. आ श्रियः पतियाद सर्वेश्वरने, श्रीनिवासनागि वॆङ्कटाद्रियल्लि अर्चारूपियागि सान्निध्य माडिकॊण्डु, भक्ताभीष्ट वरप्रदनागिरुत्तानॆ.ई कलियुगदल्लि अवने तन्न घण्टॆय रूपदल्लि श्रीमन्निगमान्त महादेशिकरागि अवतार माडि, नम्माळ्वार्, नाधमुनिगळु, आळवन्दार्, श्री भगवद्रामानुजरे मॊदलाद परमाचाररुगळु उपदेशिसिद सत्सम्प्रदायागत समीचीन शास्त्रार्थगळन्नु परत्व तग्ररथगळ मूल्कि, लोक उवदेशिसि उपकरिसिद्दानॆ. हागॆये ई आचारर मूलक तम्म अवतारद परम प्रयोजनवाद “श्री मद्रहस्यत्रय सार” वॆम्ब ग्रन्थ रत्नवन्नु, अनुग्रहिसि उपकरिसिद्दानॆ. ई ग्रन्थरत्नदल्लि तत्त्व, हित, पुरुषार्धगळन्नु यथाशास्त्र यथा सम्प्रदाय, प्रमाणपूर्वकवागि, ई आचाररु निरूपिसिरुत्तारॆ. मुख्यवागि प्रपत्तिशास्त्र वॆम्ब सुलभवाद मोक्षेपायवन्नु आक्षेप समाधानगळॊडनॆ निरूपिसि सर्वरू अध्ययनमाडि उपायवन्नु अनुष्ठिसि संसारदिन्द बिडुगडॆ हॊन्दि भगवदनुभवरूपवाद आनन्दवन्नु पडॆयलि ऎन्दु परमकृपॆयिन्द अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. महाभारतद विषयवागि पूर्वरु “यज्ञॆहास्ति तदन्यत्र यन्ने हास्तिन चिक्” (इदरल्लि हेळिरुव विषयगळे बाकि पुराणेतिहासगळल्लि हेळल्प ट्टिवॆ. इल्लि हेळद विषयगळन्नु बेरॆल्लियू हेळिल्ल. अदागि सकल शास्त्रार्थगळू इल्लि अडगिवॆ) ऎन्दु हेळिरुव न्यायदन्तॆ, श्रीमद्रहस्यत्रय सारदल्लि सकल वेदान्तार्धगळन्नु आचारवररु अनुग्रहिसिरुत्तारॆ. इदन्नु अध्ययन माडिदरॆ सकल वेदान्तार्थगळू सुलभवागि तिळियुत्तवॆ.
ई श्री मद्रहस्यत्रय सारक्कॆ सेरिद हागॆ “गुरुपरम्परा सार वॆम्ब ग्रन्धवन्नु आचाररु रचिसिद्दारॆ. इदु प्रत्येकवाद ग्रन्थवादरू, श्रीमद्रहस्यत्रय सारक्कॆ सेरिसिकॊण्डे इदन्नु आरम्भदल्लि कालक्षेप माडुवुदु सम्प्रदाय.
गुरुपरम्पराभजन
प्रारीक्षितग्रन्थवु निर्विघ्नवागि परिसमाप्तियन्नु हॊन्दलि, हागॆये भगवत्पाप्ति रूपवाद महिष्ट मङ्गळवु सिद्धिसलि ऎन्दु गुरुपरम्परा पूर्वक भगवन्नमस्कारवन्नु मॊट्ट मॊदलु तम्म ग्रन्थदल्लि “गुरुभ्यः” ऎन्दारम्भिसि, आचाररु निबन्धिसिरुत्तारॆ.
मङ्गळाचारयुक्तानां नित्यं चप्रयतात्मनावर । जपताञ्जु ताञ्चैव विनिपातोन विद्यते ॥
ऎम्बुदु स्मृतिवचन, अन्दरॆ मङ्गळकरवाद गुरुदेवता नमस्काररूपवाद आचार वुळ्ळवरू, नित्यवू जपहोमादिगळन्नु माडुत्ता शुद्धरू आगिरुववरिगॆ अनिष्ठवु उण्टागुवुदिल्ल. ई शास्त्रार्थवन्नु अनुसरिसि आचारवररु गुरुदेवतात्मकवाद नमस्कारवन्नु मॊट्टमॊदलु अनुष्ठिसुत्तिद्दारॆ.
గురుభ్ళ ఇత్మాది: तमगॆ वेदान्त कालक्षेपवन्नू प्रपत्तिरूपवाद ब्रह्मविद्यॆयन्नू
उपदेशिसिद गुरुगळिगॆ पूजार्थदल्लि बहुवचन
गुरुपरम्परा सार
5
पॊयम् है मुनि, पूदत्तार्, पेयाळ्वार् तण्पॊरु नरुं कुरुकेर्श, विष्णु शित्तन् तुय्यकुलशेखर्र, नवाणनार्त, तॊण्डरडिफॊडि, मुशैवन्द शोति !
“गु” शब्द
शब्द न्धकारस्यात्”
त्” “रु” शब्द स्तन्निरोधकः । अन्धकारनिरोधित्वात् गुरुरित्यभिधीयते ॥
ऎम्बुदु गुरुशब्दक्कॆ निर्वचन. अदागि अज्ञानवॆम्ब अन्धकारवन्नु (गुशब्दार्थ.) होगलाडिसुववनु (रु शब्दार्थ) *गुरु” ऎन्दु हेळल्पडुत्तानॆ.
तद्दु रुभ्यक्ष - अवर अधीमहे-अध्ययन माडुत्तेवॆ
आचार परम्परॆगॆ, नमोवाक पुनः पुनः हेळुत्तेवॆ ऎन्दर्थ.
नमः ऎम्ब मातन्नु
ग्रन्थ परिसमाप्तिगॆ विघ्न
ఆ
गळु बहळ अवुगळन्नु होगलाडिसिकॊळ्ळलु गुरु परम्परॆगॆ नमस्कारवन्नु पुनः पुनः माडुवुदे परिहार तद्गुरुभ्यश्च ऎन्दु भगवन्तन पठ्यन्त गुरु परम्परॆगॆ नमस्कार. भगवन्तनु यारॆम्बुदन्नु वृणीमहेच ताद्, इत्यादि उत्तरार्धदल्लि विवक्षिसुत्तारॆ. तत्र - आ गुरुपरम्परॆगॆ आद आदियल्लिरुव इब्बरु, जगताम्पती जगत्तिगॆ स्वामिगळु. अवरु गळे, दम्पति-पतिजायारूपवाद मिथुनवु. अवरन्नु वृणीमहे (शरणवागि) आश्रयिसुत्तेवॆ.
इल्लि “जगतां आद्य” ऎन्दु अन्वयमाडि, आ प्रधमाचाररिब्बरू जगत्तिगॆ कारण भूतरु ऎन्दू हेळबहुदु अवरे जगताम्पती प्रपञ्चक्कॆ स्वामिगळु, शीषित्ववु इब्बरल्लियू व्यासज्य वृत्तिक अन्दरॆ इब्बरॊडगूडिद्दुदु. इब्बरू प्रपञ्चक्कॆ स्वामि गळादरॆ (ईश्वररादरॆ) द्वराज्य दोषवु (ऒब्बर मातन्नु मत्तॊब्बरु केळदॆ परस्पर विरुद्धवागि नडॆदुकॊण्डु राज्यभार माडिदरॆ उण्टागुव दोष) बरुवुदिल्लवे ऎन्दरॆ अदक्कॆ समाधान “दम्पति” ऎन्दु. अन्दरॆ परस्पर अनुकूलवाद मनोभाववुळ्ळवरु. इब्बरू एकाभिप्रायरागि, ऐकरस्यभावदिन्द प्रपञ्चद सृष्टि, स्थिति, संहार मोक्षप्रदत्वादिगळन्नु नडॆसुववरु ऎन्दर्थ. इदरिन्द केवल नारायणने जगत्कारणभूतनु ऎन्दु हेळुव मत सरियल्ल. लक्ष्मि नारायणात्मकवाद मिथुनवे जगत्तिगॆ कारणभूतरॆम्बुदु सिद्धान्त लक्ष्मियु नारायणनिगॆ स्टेच्छॆयिन्द शेषळागि, विशेषणवागिद्दाळ. ई विशेषण विशिष्टवाद तत्त्ववु “दम्पति शब्ददिन्द निरूपिसल्पडुत्तदॆ ई श्लोकदल्लि “आद्दम्पति” ऎन्दु तत्त्ववू “वृणीमहे” ऎन्दु शरणागतिय (त) जगताम्पति” ऎन्दु कैङ्कय्य प्रतिसम्बन्धियू तदाक्षिप्तवागि पुरुषार्थवू हेळल्पडुत्तदॆ.
आळ्वार्गळल्लि भक्ति ;
पॊय हैमुनि पूवत्तार् इत्यादि, अनन्तर मेघगळु समद्रजलवन्नु हीरि सर्वोपजीव्यवाद तण्णीरागि सुरिसुवन्तॆ, वेदार्थगळन्नु सर्वाधिकारवाद तमिळु भाषॆयल्लि सुलभवागि ऎल्लरू तिळिदुकॊळ्ळुवन्तॆ द्राविड, प्रबन्ध रूपदल्लि अनुग्रहिसिद आळ्वारुगळन्नु अनुसन्धान माडुत्तारॆ, इवर प्रबन्धगळु शरणागति शास्त्रार्थवन्नु विशेषवागि विशदीकरिसिवॆ
ब वैशिष्ट पू इदॆ.
1
श्रीमद्रहस्यत्रॆय सारे
वैय्य मॆल्ला मरॆविळङ्गवालेन्दु मङ्गैयर् कोनॆवरगळ् मनु पाडु । कैय्य शमि माल्कॆगळु तॆळियवोदि, तिळियाद मनिलङ्गळ तळिहि-मे ॥
पॊय है मुनि- सरोवरदल्लि अवतरिसिद आळ्वार्, पूदत्ता भूतदन्तॆ भगवद्विषयदल्लि लीनराद भूदत्ताळ्वार्, पेयार् - भगवद्विषयदल्लि हुच्चु हिडिदवरु, तल्लीनरु ऎन्दर्ध
,
तण्पॊरुनरुं कुरुकेशन् श्रीकळवाद ताम्र पर्णि नदी तीरदल्लि अवतरिसिद, कुरुका पुरिय “अधीशनाद आदिप्पिरान् अवतारभूतराद नम्माळ्वार्, विष्णु चित्तन् - विष्णु ध्यानपरराद पॆरियाळ्वार्, तुय्यकुलशेखरन् - भागवत भक्तियॆम्ब परिशुद्धियुळ्ळ कुलशेखराळ्वार्, नव पाणनादन्, - नम्म तिरुप्पाणाळ्वार् तिरुप्पाणाळ्वारिगॆ मुनिवाहनरॆम्ब बिरुदन्नू, तमगॆ वेदान्ता चारल् ऎम्ब बिरुदन्नू, रङ्गनाथनु दयपालिसिदुदर निमित्तवागि नव ऎन्दु अवरॊडनॆ सम्बन्धवन्नु बयसुत्तारॆ तॊण्डरडिप्पोडि - भक्तर पादधूळि ऎन्दु तम्मन्नु व्यपदेशिसिगॊळ्ळुव आळ्वार्, मशैवन्द शोदितिरुवश्य ऎम्ब ऊरिनल्लि अवतरिसिद ज्योति रूपराद अळ्वार् ऒन्दु सल पॆरुम्बुलियर्’ ऎम्ब अग्रहादल्लि नडॆदयागदल्लि, याग दीक्षितरु मज्ञानियाद इवरिगॆ आग ई चॆमाडलु शिशुवालनन्धह कॆलवरु अदन्नु आक्षेपिसलु, आग ई अळ्वारवरु तम्म हृदयदल्लि ज्योति स्वरूपनाद भगवन्तनन्नु तोरिसिकॊडलु, ऎल्लरू आश्चय्य पट्टु ई अळ्वारवर पादगळिगॆ नमस्करिसि अपचारक्षा वणॆयन्नु माडिकॊण्डरु ऎम्ब वृत्तान्तवन्नु सूचिसलु मशैवन्द शोदि, ऎन्दु सम्बोधिसिद्दारॆ.
量
वैय्यमल्लां मरैविळङ्ग नाळवेलॊन्दु मङ्गैयर् कोन् इल्लि तिरुमङ्गै याळ्वारन्नु अनुसन्धिसिद्दारॆ. इवरु स्त्री निमित्तवागि, प्रतिदिनवू काडिन दारियल्लि बरुववर हत्तिर सिगुव हण कासुगळन्नु निर्बन्धिसि कित्तुकॊण्डु ब्राह्मण सन्तर्पणॆ माडुत्तिद्दरु. ऒन्दु सल इव रन्नु अनुग्रहिसलु तिरुवालि तिरुनगरियल्लि अर्चावतारदिन्द बिजय माडिसिरुव भगवन्तनु सर्वाभरण भूषितनागि मारुवेषदिन्द इवर ऎदुरिगॆ तोरलु, ई आळ्वारवरु, तम्म कत्तियन्नु तोरिसि हॆदरिसि, अवन मै मेलॆ इद्द आभरणगळन्नॆल्ला सन्तोषदिन्द कळचिकॊण्डु, कालिनल्लि धरिसिद्द उङ्गुरवन्नु कीळलु साध्यवागदॆ, हल्लिनिन्द कच्चि ऎळॆदरु. आग भगवन्तन पादारविन्द स्पर्शवागि अल्लिन्द अमृतधारॆयु इवर बायल्लि बीळलु, दिव्यज्ञान उण्टागि, तावु माडिद तप्पु कॆलसक्कॆ शोचिसि, भगवन्तन साक्षात्कारवन्नु पडॆदु अवनन्नु “वाडिनेन् वाडि” ऎन्दारम्भिसुव पाशुरगळिन्द हाडिदरु. इदे पॆरियरुव” ऎन्दु व्यवहरिसल्पडुत्तदॆ. इदे मॊदलाद प्रबन्धगळिन्द सकल वेदान्तार्थगळन्नू प्रतिपादिसिरुत्तारॆ.
प्रतिपादिसिरुत्तारॆ. हागॆये सर्वमष्टाक्षरान्तस्थ” ऎन्दु हेळल्पडुव अष्टाक्षरद अर्थवन्नु तम्म प्रबन्धगळल्लि प्रतिपादिसि, वेदवु उज्वलिसुवन्तॆ, अनुग्रहिसिरुवुदन्नु सूचिसलु, वैद्यवॆल्ला मर विळङ्ग’ ऎन्दु निरूपिसिरुत्तारॆ. अथवा वैद्यमॆल्ला म विळङ्ग” ऎम्ब पदगळन्नु “ऎन्निवहळ् महिन्नु पाडु” ऎम्बुदक्कॆ विशेषणवागिट्टरॆगुरुपरम्परा चार
इन्नलि रैञ्जुतलि लिशैयुत्तिलि कदपल्लुरविलि रागम्माल् ।
तन्न नैविलक्किल् तरवोक्कल् मत्तु वुणरुलि तन्मैयाल् ।
હૈ
ई हत्तु आळ्वारुगळू हाडिरुव पद्यगळु, वेदगळ उपबृंहण – अन्दरॆ वेदगळ अर्धगळन्नु विवरिसुत्तवॆ, ऎम्बुदु द्योतवागुत्तदॆ. इन्थह शैय्यतनि हळ् - ऋुजुवाद - वेदार्थगळन्नु मरॆमाचदॆ स्वष्टवागि हेळिरुव ई तमिळु पाशुरगळन्नु, ना तिळिय ओदि नावु अर्थज्ञानदॊन्दिगॆ संशय विपरियगळिल्लदॆ गुरु मुखेन अध्ययन माडि, तॆळियाद मरॆ निलङ्गळ - सरियागि निश्चयवागद वेद भागगळ अर्धगळन्नु तिळिहिमे - निश्चयि सुत्तेवॆ. रामायण, महाभारत, विष्णु पुराणादि इतिहास पुराणगळु वेदद अर्धगळ उप बृंहणगळु - हागॆये ई अळ्वारुगळ प्रबन्धगळु उपबृंहण तमगळॆन्दू, इवुगळू वेदगळ अर्थगळन्नु मत्तष्टु तिळिवागि तिळिसुत्तवॆ ऎन्दू, श्रीदेशिकर अभिप्राय, बाकि इतिहास पुराणगळि गिन्त ई आळ्वार् प्रबन्धगळन्नु तावु अध्ययन माडि, सकल वेदान्तार्धगळन्नु चॆन्नागि तिळिदु कॊण्डिरुवुदागि श्रीदेशिकरु अभिप्राय पट्टिरुवुदल्लदॆ, तम्मन्नु (शन्दमिहुतमिमयोन्? छन्दस्सिनिन्द तुम्बिद प्रमीडवेदवन्नु अध्ययन माडिदवनु (द्रविड शाखाध्यायि’ ऎन्दु
हॆम्मॆयिन्द हेळिकॊळ्ळुत्तारॆ
इदरिन्द, आळ्वार्गळ प्रबन्धगळु, वेदान्तार्थगळन्नु बहळ चन्नागि विवरिसुव सम्प्र दाय ग्रन्थगळु ऎन्दु कृतज्ञतॆयिन्द आळ्वारुगळ परम्परॆयन्नु श्री देशिकरु
देशिकरु अनुसन्धान माडुत्तारॆ. ग्रन्थरूपवागि उपकार माडिरुव गुरुपरम्परॆ इदु, “तद्गुरुभ्यतॆ” ऎम्ब आचार परम्परॆयल्लि नम्माळ्वारवरु - अनुसन्धिसल्पट्टिद्दाग्यू अवरन्नु “पॊय है मुनि पूदत्तार्” ऎम्ब पाशुरदल्लि पुनः अनुसन्धान माडिरुवुदु ग्रन्थमुखवागि माडिरुव उपकार वन्नु स्मरिसि, “ तण् पॊरुनवरुं कुरुकेशन्” ऎन्दु विशेषवागि स्तुतिसिद्दारॆ.
।
अनन्तर मधुरकवियाळ्वारर “आचारनिष्ठॆ” यन्नु “इन्सत्तिल्ल” ऎन्दारम्भिसुव पाशुरदल्लि हॊगळुत्तारॆ. “यस्यदेवे पराभक्तिः यथादेवेतथागु । ऎम्ब श्रुत्युक्त प्रकार, भगवन्तनल्लि परभक्तियु हेगॆ अवश्यकवो हागॆये आचारनल्लियू परदेवतॆ ऎम्ब परभक्तियु आवश्यक “तस्कृते कथितार्थाः प्रकाशनेमहात्मन ” ऎन्द. ई आचारभक्तियिन्द आचारनु उपदेशिसिद अर्थगळू, “तते अकतारर्था” ऎन्दु पदविभाग माडि, आचारनु, उपदेशिसद अर्थगळू आ महानुभावनाद शिष्यनिगॆ स्पुरिसुत्तवॆयाद्दरिन्द भगवन्तन रूपवॆन्दु आचारनन्नु उपासनॆ (ध्यान) माडबेकु. ई अर्थवन्नु मधुरकविगळु तम्म अनुष्ठानदिन्द निरूपिसिरु त्तारॆ. आचारनिगू भगवन्तनिगू इरुव साम्यवन्नु इन्सत्तिल् इञ्जुदलिल्” ऎम्ब
.. पाशुरदल्लि श्रीमन्नि गमान्त महादेशिकरु निरूपिसिद्दारॆ. इल्लि “अज्ञानद्धान्त ऎन्थारम्भिसुव न्यासविंशति श्लोकवन्नु अनुसन्धान माडुवुदु.
“इन्सल् आनन्दरूपवाद अनुभवदल्लि, मधुरकविगळु “कणिनुण् शिरुत्ताम्बु प्रबन्थद मॊदलने पाशुरद कॊनॆयल्लि “तन्नुरुहूनम्बि ऎन्नक्काल् अण्णिक्कुम् आम
8
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
अन्सअवतरिक्कु मायर वरुमहळ् तमिशॆट्ान् ताळेकॊण्डु । तुनृत्त मदुरकवि तोस्रक्काट्टुं तॊल्यथिये (शूये) नगळ तुणिवार् कट्टॆ ॥
C
एत्तवरुळि
दूरुम् ऎन्नावुक्के” ऎन्दू ऎरडने पातुरद आरम्भदल्लि “नाविनाल् नवित्तिस्टमॆदिनेन् ऎन्दू, नम्माळ्वार् अवर नामग्रहण माडिदरॆ आनन्दवु उण्टागुत्तदॆ ऎन्दू हेळिरुवुदु विवक्षित. इरॆम्बुदलिल” अवर पादसमाश्रयण माडुवुदरिन्द, इदु “मेविनेन् अवन् पॊन्नडिमॆय मैये” ऎम्बुदर अनुवाद, “इश्यु पेट्रल् नावु अङ्गीकरिसुव पुरु पार्थदल्लि, “तेवुमट्टरियेन्” ऎन्दु आळ्वारे इवर देवरु, “ररिय कोलत्तिरुवुदु क्यान् नान् परियव कुरुहूनहर् नम्बिक्काळुरियनाय्” ऎन्दु आळ्वारवर
ऎन्दु आळ्वारवर दासनागिद्दु कॊण्डु अवर अभिमत विषयवाद भगवन्तनन्नु सेविसुत्तेनॆ ऎम्बुदु मधुरकविगळ पुरुषार्थ निश्चय.
इहprद पल्लुरविल्.बिडदॆ शाश्वतवाद ऎल्ला बन्धुत्वदल्लियू, अया
ऎम्ब पाशुरद तात्पय्य, इरागम् माट्रल् अर्थकामगळल्लि आन बिडुवुदु. “नम्बॆनेन् मडवारैयुव मुन्नॆ लाम् – अडियेन् शदिनि” ऎम्ब अनुसन्धानविदु, तन् पल् - तन्न विषयवाद प्रीतियन्नुण्टु माडुवुदु. इदु “ निन्नुतन्ुह नान्” ऎम्ब पातुरद अर्थ विनैएलक्किल् पापवन्नु होगलाडिसुवुदु, “पण्डैवल् निनै मायरुळिनान्” ऎम्ब पाकुरद अर्ध तहक्कल् - कृपॆयन्नुण्टु माडुवुदु; इदु “अरुळ कण्डीर् इव्वुलकिनिल् मिक्कदे ऎम्ब पाशुरद अभिप्राय. तत्तुव उणरुदडिल् - शार्थवन्नु तिळिसुवुदु, “वेदनुरु निरप्पाडि ऎन्नॆन्दु निरुत्ति नान ఎంబ अनुसन्धानविदु. तन्नैयाक्किल् - तन्न स्वभाववन्नु उण्टु माडुवुदु. दागि “शदल् नन्नाहत्तिरुत्तिप्पणि कॊळ्वान् भगवद्भागवत कैङ्करदल्लि प्रीतियन्नुण्टु माडुवुदु ऎन्दल्लि प्राय. ई हत्तु विषयगळल्लि अन्सरे अवतरिक्कुव आर्यर - भक्तरिगोस्कर आवतार माडुव गोपालनु, इद्दाग, अवनन्नु बिट्टु, अरुमरॆ हळ् तमिशयान् पाळेकॊण्डु, सुलभवागि तिळियलागद, वेदगळ अर्धवन्नु, नाल्कु तमिळ् प्रबन्धगळ रूपदल्लि लोकक्कॆ उपदेशिसिद आळ्वार्रवर श्रीपादगळन्ने आश्रयिसि; “ऎन्न प्पल् नण्णि न कुरुहू नम्बि ऎक्काल” ऎम्ब पातुरद अर्ध तुन्न-प्रथम पर्वनिष्टॆ, ऎम्ब दोषविल्लदॆ, आदागि केवल भगवद्भक्ति मात्र परवासनवागि, भागवत भक्ति परन्तॆ हरियुव भक्तिग विघ्नगळॆम्ब पापगळिल्लद, मधुरकवि - चरम पर्व निष्ठापत्यन्त वागि आचारनन्ने स्तुतिसि “मधुरकवि” ऎन्दु हॆसरन्नु पडॆद आळ्वारवरु, तोन काट्टुम् - लोकदल्लि ऎल्लरू तिळिदुकॊळ्ळुवन्तॆ तोरिसिकॊडुव, तल्वये अनादि याव मार्गवे, तुणिवार्गळु विषय सुखगळन्नु जयिसबेकॆम्ब दृढवाद अध्यवसाय पुळ्ळवरिगॆ नलवह - भक्तिप्रपत्तिरूपवॆम्ब मार्गगळु
i
- मोक्षवन्नु पडॆयलु वेदान्तगळल्लि भक्तिप्रपत्ति ऎम्ब ऎरडु मार्गगळु - उपदेशिसल्प दैव हागिरुवाग संहारदिन्द विमुक्ति पडॆयल्लि आचार समाश्रयणवन्नु, अनादियाद माग
1
गुरु परम्परासार-
आचारस माश्रयण गुरुपरम्परानु सन्धानद अवश्यकतॆ
पापिष्ठ क्षत्र बन्धुश्च पुण्डरीक पुण्यकृत् । आचारवया मुक्त तस्मादाचार नान् भवेत् ॥ ऎन्नु आचारवत्तॆये सर्वरुक्कुं मोक्षकारण मॆरुदियिट्टार्गळ,
9
वॆन्दु हेळुवुदु सरिये ऎम्ब प्रश्नॆयु इल्लि उद्भविसुत्तदॆ. इदक्कॆ समाधान – आचार
– नन्नु आश्रयिसिये भक्ति प्रपत्ति रूव विद्यॆगळन्नु साङ्गवागि उपदेश हॊन्दबेकु, नन्तर अवु गळन्नु अनुष्ठिसि मोक्षवन्नु पडॆयबेकु आचार समाश्रयणविल्लदॆ अवन उपदेश हॊन्दद भक्ति प्रपत्ति रूप विद्यॆगळु मोक्षवन्नु कॊडलारवु, ऎम्ब तात्परदल्लि अचार समाश्रयणवु अनादि याद भक्ति प्रपत्ति रूपवाद मार्गवॆन्दु, अन्नवे प्राण ऎम्बन्तॆ कारण काव्यगळन्नु ऒन्दु माडि हेळिद मातु
ई पाशुरदल्लि, अचारनिगू भगवन्तनिगू 10 विध साम्यगळन्नु हेळिरुवुदरिन्द आचारनल्लियू परभक्तियु अत्यवश्यक.
आचार् समाश्रयणवु अवश्यक-पापिष्क : क्षत्रुबन्धुश्च इत्यादियागि आचार सम्बन्धवे ऎल्लरिगू मोक्ष कारणवॆन्दु स्मृतिकाररु निश्चयिसिरुत्तारॆ
पापिष्य : बहळ पाप माडिद, (1) क्षत्रबन्धुश्च - क्षत्रबन्धुवू कूड, चकारवु आचार वत्तॆयु, बहळ पाप माडिदवरन्नू रक्षिसबल्लदु ऎन्दु तिळिसुत्तदॆ. 3)-पुण्डिरीक पुण्य कृत् अतिशयवागि पुण्य माडिद वण्डरीकनू, इल्लि चकारवु केवल पुण्यवे, अचार सम्बन्धविल्लदॆ मोक्षकारणवागलागदु ऎन्दु तिळिसुत्तदॆ आचारवत्तय मुक्त – आचार समाश्रयण दिन्द, मोक्षवन्नु हॊन्दिदरु. तस्मादचारवान् भवेत् आद्दरिन्द आचारनन्नु आश्रयिसले बेकु. अचारनन्नु आश्रयिसि, ज्ञानवन्नु पडॆदु, ज्ञानरूप भक्ति प्रपत्तिगळन्नु अनुष्ठिसि मोक्षवन्नु पडॆयुवदु क्रम,
आचारोपदिष्टवाद ज्ञानवु भक्ति प्रपत्तिगळन्नु अनुष्ठिसलु, प्रयोजनपडत्तदॆ, ऎम्बुदु आचारवत्तॆया ऎम्बल्लि तृतीया विभक्तियिन्द (प्रयोजक तृतीया) तिळिसल्पडुत्तदॆ. पापिष्य : ऎम्बल्लि अतिशयित पापि ऎन्दु तिळिसिरुवन्तॆ, पुण्डरीक : ऎम्बल्लियू प्रतिनिर्दॆशदिन्द अति शयित पुण्यवन्नु माडिदवनु ऎम्बुदु द्योतवागुत्तदॆ.
- क्षत्रबन्ध पाख्यान (विष्णु धर्मदल्लि हेळिरुवुदु)
क्षत्रिय वंशदवनाद ऒब्ब राजनु राज्यवन्नु कळॆदुकॊण्डु, भारा पुत्रर रक्षणॆ गोस्कर नीच वृत्तियन्नु अवलम्बिसिदनु. इदरिन्द अवनन्नु क्षत्रदिन्दु ऎन्दु पुराणवु हेळुत्तदॆ. अवनु काडिनल्लि वासमाडिकॊण्डु, दारियल्लि बरुववरन्नु हिंसिसि अवर हणकासुगळन्नु कसिदुकॊण्डु गृहस्थ वृत्तियन्नु नडॆसुत्तिद्दनु. ऒन्दु दिन नारदरु अवनिरुव मार्गवागि बरलु, अवरन्नु हॊडॆदु अवरल्लि ऒडवॆ मॊदलादवुगळन्नु कित्तु कॊळ्ळलु होदाग, अवरु इवनन्नु कृपॆयिन्द
10
मुमुक्षुवुक्काचारवंशं
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
भगवानळवु कॆल्लवनुसन्धिक्कवेणु मॆनोदप्पट्टदु. “तमिमं सर्वसम्पन्नमाचार्यं पितरं गुरुं” ऎन्नु, “ममास्यखिललोकानां
आद कारण आचार् सम्बन्धवे सर्वरिगू मोक्षकारण आ आचारोपदिष्टवाद भक्ति प्रपत्तिगळन्नु अनुष्ठिसि मोक्षवन्नु पडॆयबेके विनह, आचारोपदेशविल्लदॆ आ विद्यॆगळन्नु अनुष्ठ सिदरॆ अदु कार कारियागुवुदिल्ल आचारनिन्द आ विद्यॆगळन्नु उपदेश हॊन्दबेकादरॆ मुमुक्षुविगॆ आ आचारनल्लि उत्कृष्टवाद भक्तियु इरबेकु ई ऎरडु उपख्यानगळु तिळिसुवुदेनॆन्दरॆ .-
सदाचार् विषयकवाद प्रकृष्ट प्रेमवु, आ आचारनु परमानुग्रहवन्नु उण्टु माडि, अनादियाद संसारदल्लि उण्टाद अनन्त महापराधगळ दॆसॆयिन्द शिष्यनिगॆ मोक्ष विरोध वाद पापगळ प्रतिबन्धक शक्तियन्नु होगलाडिसुत्तदॆ प्रकृष्टर, अनन्त वुण्यवन्तनागिद्दरू, मोक्षवु सिगलु अन्धह आचार सम्बन्धवु सिगद परन्त, विळम्बवुण्टु आद कारण ऎल्ला मुमुक्ष विगू अन्थह आचारानुग्रह विशेषवन्नु उण्टु माडलु, आ आचारनल्लि अत्यर्ध भक्तियु इरबेकु इदे मोक्षक्कॆ आन्तरङ्ग कारण
प्रपत्तिरूप
आ
भक्ति प्रपत्तिगळे मोक्षक्कॆ कारणवल्लवे ? हागिरुवाग आचार भक्तियु मोक्षक्कॆ कारण वॆम्बुदु सरिये ऎम्ब प्रश्नॆयु इल्लि उद्भविसबहुदु इदक्कॆ समाधान यधाधिकार भक्ति प्रप रूप, मोपायगळु सदाचार विषयकवाद परभक्तियिल्लदॆ सिद्धिसलारवु. तत्त्वज्ञानक्कॊस्कर आचारनन्नु आश्रयिसि, अवनिन्द तत्त्वज्ञानवन्नु पडॆद शिष्यनिगॆ, ई तम्म ज्ञानवु, भक्ति प्रपत्ति रूप उपायानुष्ठान पठ्यन्त परिवाकवन्नु हॊन्दलि ऎम्ब, आ सदाचारानु ग्रहवु अवश्यक. अन्थह अनुग्रहवु आ आचारनल्लि परिपूर्णवाद भक्तियिल्लदॆ सिद्धिसलारदु. आद कारण मुमुक्षुविगॆ आचारनल्लि परभक्तियु अत्यवश्यक ऎम्बुदु तात्पर “यवे वैषवृणु ते तेनृभ्यः” ऎम्ब शुतिय अभिप्रायवु, भाष्य ग्रन्धदल्लि विवरिसिरुव प्रकार आचारनु शिष्यनन्नु वरिसबेकु ऎम्ब अंशवन्नू ऒळगॊण्डिदॆ ई अर्धगळु “गुरुं प्रकाशयेद्दीमान् ऎम्ब प्रमाण वचनदिन्द मुन्दॆ स्पष्टपडिसल्पडुत्तवॆ. मोक्षदल्लि आसॆयुळ्ळवनिगॆ, आचारवंशवु भगवत्परन्त अनु सन्धान माडल्पडबेकॆन्दु वेदगळु हॊगळुत्तवॆ.
कटाक्षिसि, “क्षत्र बन्धुवे ! नीनु माडुव पाप कृत्यगळन्नु निन्न भाल्या पुत्रादिगळू स्वल्प वहिसि कॊळ्ळुत्तारॆये तिळिदु बा,” ऎन्नलु, अवर कटाक्षदिन्द स्वल्प ज्ञानोदयवागि, मनॆगॆ होगि भारपुत्रादिगळन्नु केळलु, अवरु, “नम्मन्नु रक्षिसुव भार निन्नदु, निन्न पापगळिगॆ नावु ऎळ्ळष्टू हॊणॆयागलारॆवु,” ऎन्दु हेळिदरु इदरिन्द मननॊन्दु, नारदरल्लि ई विषयवन्नु तिळिसि, अवर कालिगॆ बिद्दु तन्नन्नु रक्षिसबेकॆन्दु केळिकॊळ्ळलु, अवरु इवनिगॆ “गोविन्द” ऎम्ब नामवन्नु उपदेशिसिदरु. आ नाम सङ्कीर्तनदिन्द अवन पापगळु तॊलगि, मुन्दिन जन्मदल्लि परमस्वातिकनागि
हुट्टि, भक्तियोगवन्नु अनुष्ठिसि मोक्षवन्नु पडॆदनु,
2, पुण्डरीक वृत्तान्त (इतिहास समुच्चय)
- : - पुण्डरीकनॆम्बुवनु महाधर्मिष्टनागि, भगवन्तनॊडनॆ माताडुत्तिद्दनु. ऒन्दु दिवस तनगॆ मोक्षवन्नु कॊडबेकॆन्दु केळलु, भगवन्तनु नारदर मूल्य अवनिगॆ मोक्ष
उपदेशिसि, अदन्नु अनुष्ठिसि मोक्षवन्नु पडॆयुवन्तॆ माडिदनु
गुरुपरम्परासारः
भगवन्तनु प्रथमाचारनु
गुरुरारायणो गुरुः” ऎन्नु, “त्वमेव बन्धुश्वगुरुव” ऎन्नु, “गुररसि गतिश्चासि जगतां” ऎन्नुव तॊल्लुहिर पडिये सर्वलोकत्तुक्कुं परमाचारनाद सर्वॆ श्वर्र ब्रह्मावुक्कु अडियिले वेदङ्गळिडुत्तु अवरु अपहारं पिरन्दपोदु मिट्टु कॊडुत्तु. इर्व मुखवाद शास्त्रङ्गक्कॆ प्रवर्तिद्दित्तु, इर्व पुत्रर्हळान
*सचाचारवंश जैयः “आचारणामनावसावित्या भगवत्तः” ऎम्बुदु आश्रुति वाक्य अनुसन्धानवॆन्दरॆ, प्रीति पूर्वक स्मरण ( तद्विजिज्ञासस्व’ ऎम्बल्लियोवादियल्लि ज्ञा धातुविगॆ उपासन वॆद्यन्त तात्सरवन्नु कॊळ्ळबेकॆन्दु आशय. आदकारण, मुमुक्षुविगॆ, भगवत रन्त सर्वाचास्य उपासनॆयु आवश्यकवॆम्बुदु विधिबल प्राप्त. तन्न आचाररन्नु मात्र भक्ति पूर्वक अनु सन्धान माडिदरॆ साकॆम्बुदु सरियल्ल.
हीगॆ विधिबलदिन्द आचारॊवासनॆयन्नु माडबेकॆम्बुदु मात्रवल्ल, भगवन्तनु आ आचाररुगळल्लि आविर्भविसुरुत्तानॆ याद्दरिन्द, अवरल्लि परभक्तियु स्वरसवागि परिणमिसुत्तदॆ ऎम्ब शास्त्रार्थवन्नु विशदीकरिसलु आचाररुगळु भगवन्तनपइदुर्भाव विशेषयुक्तरु, ऎम्बुदन्नु प्रमाण पूर्वक “तमिमं सर्व सम्पन्नं’ इत्यादियागि, अरिन्दु कॊळ्ळदु इत्यन्त निरूपिसुत्तारॆ.
भगवन्तनु प्रथमाचारनु :
तवर् -
तमिमं सर्वसम्पन्न ई श्लोकवन्नु धर्मराजन राजसूययागदल्लि, आग्रपूजॆ यन्नु कृष्णनिगॆ माडबेकाद सन्दर्भदल्लि, सहदेवनु हेळुत्तानॆ. नारदरे मॊदलादवरु आ सभॆयल्लि कृष्णनु साक्षात् सर्वेश्वरनॆन्दु उपदेशिसिदुदन्नु तिळिदुकॊण्ड, सह देवनु कृष्णनिगेन अग्रपूजॆयु सल्ल तक्कदुदॆन्दु तीरानिसि, ई श्लोकवन्नु हेळिदनु. नारदादिगळु उपदेशिसिद परतत्त्व विषयकनाद, इमम - सकल मनुष्यरिगू प्रत्यक्षनागिरुव सौलभ्यवन्नुळ्ळ ई कृष्ण परमात्मनन्नु, सर्वसम्पन्न - अग्र पूजॆगॆ योग्यवाद सकल कल्याण
ई गुणगळिन्द कूडिद आचारं - ब्रह्मविद्यॆयन्नु उपदेशिसदवनन्नू पितरं - ऎल्लरिगू तन्दॆयाद वनन्नू गुरुं, तन्न उपदेशदिन्द, सर्वर अज्ञानान्धकारवन्नु होगलाडिसुववनन्नू,
“अर्च मर्चितु मिच्छामि सर्वेसम्मन्तु मर्हध’ ऎम्बुदु उत्तरार्ध, पूज्यनू आद ई कृष्णनन्नु, पूजिसलु इच्छिसुत्तेनॆ. ऎल्लरू इदक्कॆ सम्मतिसबेकु ऎन्दु प्रार्थिसुत्तानॆ. इल्लि भगवन्तनन्नु आचारनॆन्दू, गुरुवॆन्दू हेळिरुवुदु, नमगॆ विवक्षित, हागॆये,
ममासि - ननगू, अखिल लोकानां . ऎल्ला लोकगळिगू (जनरिगू) नारायण : नारायणनु, गुरु 8, गुरुवु (स्वयं) अगुरु : तनगॆ आचारनिल्लद परमाचारनु, नारायणो गुरुः, ऎम्बल्लि नारायण-आगुरुः ऎन्दु पद विभाग माडबेकु. इदु
12
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
सनत्कुमारादिहळ्ळि “स्वयमागत विज्ञाना निवृत्तिं धरमास्थिताः” ऎन्नुव पडिप अवर्हळ् मुखङ्गळाले हितप्रवर्तनं हण्णु वित्तु, इप्पडिये मत्तुं नारद पंाशर शुक शौनकादिहळान पलमहर्षिहळ्ळियिट्टु अध्यात्म सम्प्रदायं कुयादपडि नडयुं भगवन्तन शास्त्र प्रवर्तकत्व कृषि
“कृष्णपायनं व्यासंविद्धिनारायणं प्रभुं । कोह्यभुविमैत्रेय महाभारत कृप्पवेश्” ऎन्नु “महेर्षेः कीर्तनात्तस्य भीष्मः प्राञ्जलिरब्रवीत्” ऎन्नुं कॊल्लुकिरपडि निर्किर व्यासादिगिळ्ळॆयनु प्रवेशित्तु महाभारत शारीरकादिहळ्ळि प्रवर्तिस्पित्तुं, हंसन हयग्रीव नरनारायण गीताचार्याद्यवतारङ्गळाले तानेवॆळिनिन्नु तत्व हितङ्ग
विष्णु पुराणदल्लि भूदेविय वचन इल्लियू नारायणनु ऎल्लरिगू गुरुवु - आचारनु ऎम्बुदु विवक्षित, त्वमेव इत्यादि - नीने बन्दु, नीने गुरु इदु गीतावचन. गुरुरसिगति क्याजगतां - प्रपञ्चक्कॆ अज्ञानवन्नु होगलाडिसुव गुरु नीने, जगत्तिगॆ नीने गति प्रापकनू, प्राप्यनू नीने, ऎन्दु तात्पर (आळवन्दार् श्री सूक्ति) - ई रीतिगळल्लि हेळुव प्रकार, सर्वलोक गळिगू परमाचारनाद सर्वेश्वरनु, ब्रह्मदेवनिगॆ आदिकालदल्लि वेदगळन्नु उपदेशिसिय आ वेदगळिगॆ असहारवु उण्टादाग अवुगळन्नु तन्दुकॊट्टु, आ ब्रह्मदेवन मुखवागि तानु अन्तरामियागिद्दु कॊण्डु शास्त्रगळन्नु लोकदल्लि प्रवर्तिसियू, इवन पुत्रराद, सनत्कुमार रन्नु “स्वयमागत विज्ञाना, निवृत्तिं धर्ममाता” – स्वयं ज्ञानिगळागि, प्रापञ्चिक सुखगळल्लि आसॆ इल्लदॆ, भगवन्तनन्नु हॊन्दलु धर्मानुष्ठान पररन्नागि माडि अवर मूल्य हित प्रवर्तनवन्नु माडिसि, हीगॆये नारद पराशर, शुक, शौनकाद्यनेक महर्षिगळ मूलक वेदान्त सम्प्रदायवु नष्टवागद रीतियल्लि नडॆसिबन्दनु.
भगवन्तन शास्त्र प्रवर्तक कृषि :
कृष्णपायनं व्यासं - महाभारत कृवेत् हॆसरुळ्ळवरू, व्यासं - वेदगळन्नु विभजनॆ माडिदरिन्द व्यासरॆन्दु हॆसरुळ्ळवरू, आद वेद कृष्ण वैपायनरॆन्दु व्यासरन्नु साक्षात् नारायणं प्रभुम् द्दि - सवेश्वरनाद नारायणनॆन्दु तिळियबेकु एकॆन्दरॆ अवनु विनह, ई भूमियल्लि, ऎलै मैत्रेयने बेरयाद महाभारतवन्नु बरॆयलु
अर्हरु.
महर्षे : कीर्तनात्तस्य भीष्म- पाञ्जलिरब्रनीत् - आ महर्षिय नाम ग्रहण वन्नु भीष्मरु कैमुगिदुकॊण्डु हेळिदरु [आचार् नामग्रहणदल्लि कै मुगिदुकॊण्डिरबेकॆम्बुदु शिष्टानुष्ठान. हीगॆ वैभववुळ्ळ व्यासर मूल्य महाभारत शारीरकादि शास्त्रगळन्नु लोकदल्लि भगवन्तन्नु प्रवर्तिसिदनु. व्यासरु भगवन्तन अनुप्रवेशावतार, हयग्रीव नर नारायण गीताचाराद्यवतारगळन्नॆत्ति ताने प्रत्यक्षवागियू तत्त्वहित (पुरु
हागॆये हंस, मत्स पार्थ)गळ
गळन्नु प्रकाशपडिसिदनु.
गुरुपरम्परासार
13
प्रकाशिप्पित्तु, तानुरुळिच्चॆय वर्थङ्गळ्ळियॆल्लां श्रीभीष्मर् मुदलानज्ञा नाधिक यिट्टु मूदलित्तु,
भगवच्छास्त्रक्कॆ
स्य
8
पञ्चरात्रागमवक्ता नारायणनु
3 ઘે
“पञ्चरात्रस्य कृतस्य वक्तानारायणयं” र् ऎहिरपडिये अडियिले तानरुळिच्चॆ
ब्राह्म क्षत्रियॆ र्वै कृतलक्षः । अर्चनीयक्कॆ सेव्यक्कॆ
-3. शूद्रॆ करसु । सात्वतंविनिमास्टाय गीतस्सङ्कर्षणेन यः । द्वापरस्ययुग स्यान्ते आद कलियुगस्यच” ऎहिरपडिये अवसरङ्गळिले आविष्करित्तुं,
नित्य यु
आळ्वारुगळु भगवन्तन अनुप्रवेशावतार
- “पूर्वोत्पनेषु भूतेषु “तेषु तेषु कल्प्रभुः
अनुप्रविश्य कुरुते यत्सहित मच्युतः”1
अनन्तर तानु कृपॆयिन्द हेळिद अर्थगळन्नॆल्ला आ भगवन्तनु भीष्मरे मॊदलाद महा ज्ञानिगळन्नु मुन्दिट्टुकॊण्डु धर्मराजादिगळिगॆ हेळिसिदनु. .
पञ्चरात्रागमक्कू भगवन्तनेवक्ता :-
आ
पञ्चरात्रास् कृत्स्यवा नारायण : स्वयम् - पञ्चरात्रसंहितॆगळन्ने नारायणनु ताने उवदेशिसिदनु. कृतयुगदल्लि उवदेशिसिद ई संहितॆयु मध्यॆ अन्तर्धान वागलु (मरॆयलु) पुनः सात्वतः विधिमास्टाय गीत स्पङ्कर्षणेनयः । द्वापरस्ययुग स्वान्ते अकलियुगस्यच - द्वापर यगद अन्त्यदल्लियू कलियुगद आरम्भदल्लियू, गीत
ई सङ्कर्षणेनयः याव . पञ्चरात्रागमगळु सङ्कर्षण रूपियाद भगवन्तनिन्द, पुनः गीतः प्रकाशपडिसल्पट्टितो सात्वतं विधिमास्टाय .. आ पञ्चरात्रागम विधियन्नु अवलम्बिसि, कृत लक्ष णॆ - (व) चक्राङ्कन चिह्नॆगळिन्द कूडिद, नित्ययुक्त स्वकर्मसु - तम्म तम्म वर्णा श्रम धर्मगळल्लि निरतराद ब्राह्मण्यः क्षत्रिय वैश्य शूद्रॆ, ब्राह्मण क्षत्रिय वैश्य शूद्ररिन्द अर्चनीयप्प सेव
आ भगवन्तनु पूजिसल्पडबेकु. हागॆये सेवर- कैङ्करगळिन्द सेविसल्पडबेकु. अन्दरॆ अवनिगॆ पूजादि कैङ्करगळन्नु माडबेकु ऎन्दर्ध. ई वचनद प्रकार, कृतयुगारम्भदल्लि नारायणनु ताने उपदेशिसिद पञ्चरात्रा गमगळु मध्य मरॆयागलु, पुनः सङ्कर्षण रूपियाद भगवन्तनु द्वापरयुगद अन्त्यदल्लिय कलियुगद आरम्भदल्लियू, आ पाञ्चरात्रागमगळन्नु लोकक्कॆ प्रकाशपडिसिदनु ऎम्बुदु व्यक्त.
आवारुगळु भगवन्तन अनुप्रवेशावतार
अनन्तर, 1) पूर्वोच्छन्नेषुभूतेषु……..अच्युतः ऎम्ब वचनद प्रकार नम्माळ्वार्, परकाल-तिरुमङ्गैयाळ्वार्, मॊदलाद आळ्वारुगळ रूपदल्लि हॊस डाद दशावतारवन्नॆत्ति अन्दरॆ ई हत्तु आळ्वारुगळ रूपदल्लि मधुरकविगळू, आण्डाळ्
पराङ्कुश
14
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
ऎहिरपडिये पराङ्कुश परकालादिरूपाले अभिनववाह ऒरुदशावतारं पणि मेघङ्गळ् समुद्र जल,वाङ्गि सर्वोपजीवमान तण्णीराक उम्मिमाले वेदार्थङ्गळिल् वेण्डु सारतमांशक्कॆ सद्विरुक्कु अधिकरिक्कलान भाषॆयाले सङ्ग्रहित्तु क्याट्टियुं,
सह नम्माळ्वार् पॆरियाळ्वार्गळॊडनॆ तद्दीयरॆन्दु परिगणिसल्पडुत्तारॆ अनुप्रवेशावतार वन्नु माडि, मेघगळु समुद्रद नीरन्नु कुडिदु, सर्वरिगू उपकारवागुव स्वादुवाद, तण्णीरागि वर्षिसुवन्तॆ, त्रैवर्णाधिकारवाद वेदार्थगळ (इल्लि वेदगळू अवुगळ उप बृंहणगळाद इतिहास इराणगळू विवक्षित) सारांशवन्नु वर्णाश्रम भेदविल्लदॆ ऎल्लरू अधिकरिसबहुदाद तमिळु भाषॆयल्लि (अगस्त्र भाषॆ) सङ्ग्रहिसि तोरिसिदनु.
अदागि अळ्वारुगळु, नित्यसूरिगळ अवतार “आजायमानो बहुधाविजायते ऎन्दु पुण्यपापरूप कर्म सम्बन्धविल्लद भगवन्तनु हेगॆ ई लोकदल्लि बद्ध चेतनरन्नु उद्धरिसलु स्टेच्छॆयिन्द अवतारवन्नु ऎत्तुत्तानॆयो हागॆये नित्यसूरिगळू ई आळ्वारुगळ रूपदल्लि, परमात्मन इच्छाधीनवार स्वच्छॆयिन्द अवतार माडिरुत्तारॆ. “आदि भक्तास्तु अनन्त गरुडविष्टॆक्केनादीना मिच्चावतारभेदा इति पुराण प्रसिद्ध न” ऎन्दु
आदिभक्तराद
आळ्वारुगळु अनन्तगरुड विष्यक्केनादिगळ स्टेच्छावताररॆम्बुदु पुराण प्रसिद्धवॆन्दु नारदीयवचन, भार्गव उपपुराणगळ आधारदमेलॆ, श्रीमन्निगमान्त महा देशिकरवर, श्रीश तदूषणॆयल्लि अलेपक मतभङ्गवाददल्लि अनुग्रहिसिद्दारॆ.
इवरुगळ जन्मवु पुण्य पापरूपकर्मदिन्दल्ल. अपाकृतवाद दिव्यमङ्गळ विग्रहरूपदल्लि अवतरिसिद्दरू, प्राकृत जनगळ कण्णिगॆ, भगवन्तन हागॆ, मांसरूपवाद मनुष्य शरीरदन्तॆ काणिसुत्तारॆयष्टॆ आयाया वर्णगळल्लि हुट्टि आयाया वर्णाश्रम धर्मगळन्नु लोकन्यायवन्नु अनुसरिसि अभिनय माडुत्तारॆये विनह, आ जातिगॆ सेरिदवरल्ल. भगवन्तन हागॆ इवरु जात्यतीतरु, परमपूज्यरु. इवरुगळु उपदेशिसिरुव प्रभन्धगळु अज्ञान, अन्यथाज्ञान, विपरीतज्ञान गळिल्लदिरुवुदरिन्द वरमोपाधेयगळु. इवुगळे सम्प्रदायार्थगळिगॆ मूलभूतवादवु, ऎम्ब अंशगळु इल्लिन सारांश,
सारांश, सङ्कल्पादेवतच्चु ते” – ऎम्ब ब्रह्मसूत्रदल्लि नित्यसूरिगळ अवतारगळु विवक्षितवागिवॆ. ब्रह्मविद्यारूपवाद उपनिषद्भागगळ उपबृंहणदिन्द चेतनोजीवनवु पराङ्कुशादिगळ प्रबन्धगळ गुरि. आद्दरिन्द अवैदिक भाषॆयल्लि प्रबन्ध गळन्नु अवरुगळु माडिरुवदू परम करुणॆयिन्द सर्वजनर उपयोगक्कागिये ऎन्दु तिळियबेकु.(2)भाषागीत प्रशा, भूमिकाभेद योग्या” ऎम्ब निषक्तियु इल्लि अनुसन्धेय
- पूर्वोत्पनेषु
ऋषयः प्रथमजा ये पुराण,
ऋषयः प्रथमजा
नित्यसूरिगळु पूर्म’ ऒब्ब विवक्षितरु.
सर्व
प्रमिडो
भूमिकापदवु - इच्छॆयिन्द परिग्रहिसिद अनेक शरीरगळु
पूर्वे च ते अनार; पूर्पोत्प
यत्नपूव
तेव यत
सन्तिदे वासि ऎम्ब श्रुतिवाक्यद प्रकार.
अवरुगळु उत्पन्ना - ई लोकदल्लि आळ्वारुगळ रूप
दल्लि अवतरिसिद्दारॆ. - भूतेषु - भूसत्तायांवाचि, ऎन्दु भगवद्भक्ति साक्षात्कारगळिन्द सत्य
गुरु परम्परा सार
15
प्रवर्तिप्पित्त सत्वथत्तु कुप्रकटरायुम्प्रच्छन्नरायु मिरुन्दुळ्ळ पाषण्डि परोधं वारामैक्काह,, “साक्षन्नारायणो देवः कृष्णा मर्त्य तनुं । मक्कानुद्धरते लोकानारुण्याच्छास्त्रपाणिना” ऎन्नुरि, तरहवाडैप्पिरानार् पिरमगुरुवाहि नन्दु” ऎन्नु कॊल्लु हिरपडिये, अगस्त6 तान देशले अनेक देशिकापदेशत्तालेयवतरित्तरुळिर्ना, इक्कणिसित्तु
- दशधा निर्वत्रयन् भूमिकां’ (दशावतारस्तोत्र) बहुविधभूमिका परिग्रहेपि } पारम्यां’ (सङ्कल्प सूय्योदय) ऎम्ब श्रीसूक्तिगळु इल्लि गमनार्ह क्रशी तत्व विशेषणदिन्द शिष्ट परिगृहीतत्ववु हेळल्पट्टितु.
चाररुगळु भगवन्तन साक्षादवतार :-
इप्पडित्तान् प्रवर्तिप्पित्त सत्प हत्तुक्कु, इत्यादि - हीगॆ भगवन्तनु प्रवर्तिसिद कै प्रकटवागियू प्रच्छन्नरागियू [गुप्तरु इरुव पाषण्डिगळिन्द, आडचणॆ बारदॆ नानारायणो देवः पाना - ऎम्बन्तॆ नारायणनु शास्त्रवॆम्ब द संसारदल्लि मुळुगिद चेतनरन्नु साक्षात्तागि उद्धरिसलु, अनेक आचाररुगळ अन्दरॆ नाथ यामुन, यतिवर, निगमान्त महादेशिक रूपदल्लि अगत्यरिन्द ल्पट्ट दक्षिण देशदल्लि अवतरिसिद्दानॆ. आरावतादि वुण्य भूमिगळु ई कलियुगदल्लि भूयिष्ठवागिरुवुदरिन्द, अग मुनिगळु वासमाडिकॊण्डिरुव दक्षिण देशक्कॆ प्राशस्त्र कूचिसुवुदु, आगस्ट् मुनिसेवित मानदेशले ऎम्ब श्री सूक्तिगळ स्वारस्य * रायणोदेव :- पीतकवाडैप्पिरानार् पिरम गुरुवाजवन्दु,(3) ऎम्ब वचनगळू, आच्याररुगळ अवतारवु साक्षादवतारगळॆन्दु प्रमाणीकरिसुत्तवॆ
शब्धवन्नु उद्धरते ऎम्बल्लि अन्वयिसिदरॆ, चेतनजीवनवु “भगवन्तन साक्षात्य’ द्योतवागुत्तदॆ “ऎरुत्तुकॊडियुडैयानुं, पिरमनुं, इन्दिरनुं, मत्तु इब्बरवि ऎन्नुन्नोय्तु मरुन्दरिवारुमि” - वृषभध्वजनू ब्रह्मदेवनू, , बेरॆयारू सह, ई संसारवॆम्ब व्याधिगॆ औषधि एनॆम्बुदन्नु तिळियरु, क्यार् श्री सूक्तियु इल्लि भाव्य,
36
ა
1
ఎంబ
पडॆदवरु. सदापश्यन्ति सूरयः - ऎम्ब श्रुतिवाक्यदन्तॆ नित्यवू अस्कलित परिपूर्ण रष तत्वानुभव लक्षण सत्याविशेषवन्तरु. तेनु तेनु - जातिवर्णगळन्नु अनादरिसि प्रकृष्ट सुकृत तारतम्यक्कनुगुणवागि, सकलवर्णगळल्लियू अवतरिसिदवरु. कलप्रभुः `युगदल्लि, प्रभुवाद सर्वॆश्वरनु [प्रभुत्ववु - तानु अनुप्रवेशमाडलु यार इल्लद प्रभुत्व सूचक आच्युतः - आश्रितरन्नु नरकादिगळल्लि जारिबीळदॆ कापाडुव गि यत्समिहीतं - समीचीनवाद रक्षणवन्नु, अनुप्रविश्य आयाया अारागि द नित्यसूरिगळल्लि अनुप्रवेशिसि कुरुते - माडुत्तानॆ-(मुन्दुवरदिदॆ.
गि
अव
16
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
“कखलुभविष्यन्तिनारायण परायणाः । कृचिचिन्महाभाग इमिडेषु च भूरिशः । ताम्र पणीनदीयत्र कृतमालापयस्विनी । कावेरीचमहाभागा प्रचीच महानदी” । ऎन्नु महर्षि आरुळिच्चॆयान्,
आळ्वाराचाद्यरुगळ अवतार - भागवतदल्लि सूचनॆ :
}
उद्देशिसि,
आळ्वार् आचाररुगळ अवतारवन्नू अवरुगळ परमै कान्ति धर्मवन्नू कखलु भविष्यन्ति नारायण परायणा, इत्यादि महर्षियाद शुकरु श्रीभागवतदल्लि कृपॆ यिन्द हेळिद्दारॆ.
W
2, भाषागीति प्रशस्ता भगवति वरात
राजवचॆफचारात्
साचाग प्रसूतातिपरि जगृहे भूमिक्या भेदयोग्या
यत्तत्कृत्यं श्रुतीनां मुनिगणविहितै नेतिहासै- पुराः
तासौ सत्य सीम्म शरमधनमुने संहिता सारभौ ॥ (द्र, ता. वळि) “हरिकीं विनैवान्यब्राह्मणेन नरोत्तम ।
भाषागानं नातव्यं तस्मात्पापं त्वयाकृतम् ॥ (मातृ पुराणम्)
ऒब्ब ब्राह्मणनु संस्कृतेतर भाषॆयल्लि विष्णुवन्नु हाडुत्तिद्दनु. हरिकीत्रनवल्लदॆ भाषागानवु पापकर. इदन्नु तिळियद राजनु अवनन्नु दण्डिसिदनु. आ राजनु मरणा इ०तर C मलोकक्कॆ ऒय्यल्पट्टु हरिकीर्तनॆयन्नु संस्कृतवल्लद बेरॆ भाषॆयल्लि माडिद ब्राह्मणनन्नु दण्डिसिद्दका
डिसिद्दक्कागि शिक्षिसल्पट्टनु “alf राजने हरिकीर्तनवल्लद केवल भाषा गानवु पापकर, हरिकीर्तनवन्नु संस्कृतवल्लद बेरॆ भाषॆयल्लि माडिदनॆम्ब आपादनॆ मेलॆ ब्राह्मणनन्नु दण्डिसिद्दीयॆ. अदु हरिकीर्तनवाद्दरिन्द पापकरवल्ल नीनु दण्डिसिदुदु पापकर. आद्दरिन्द निनगॆ शिक्षॆ विधिसिद्देनॆन्दु,” यमनु तिळिसिदनु. ई उपाख्यानदन्तॆ तमिळुभाषॆयल्लि अळ्वारुगळु हाडिरुवुदरिन्द इदु सरियल्लवॆम्ब कॆलवर तन्दॆ सरियल्ल. आळ्वारुगळु भगवन्त हाडिरुवुदरिन्द ई तमिळु भाषॆय, गानवू ऎरडू प्रशस्ति. (भाषाप्रशस्त्रा, * तिश्च प्रशस्ता) यथायुवानंराजानं, उपचरेद्धरि, ऎन्दु यौवनदिन्द राजनन्नु उपचरिसुवन्तॆ भगवन्तनन्नु उपचरिसबेकु,
कूडिद राजसेवकरु राजनन्नु ऎल्ला भाषॆगळिन्दलू स्तोत्र माडुवन्तॆ, भगवन्तनन्नु ऎल्ला हेळिरुव वचनदप्रकार, भाषॆगळिन्दलू स्तोत्र माडबहुदु. मेलू ई द्रविड भाषॆयु अगमुनि प्रणीत वाद्दरिन्द इदु शिष्ट परिग्र भाषॆगॆ श्रेष्ठ तॆयुण्टु. ऒन्दु सरग्रहिसबहुदु. (भूमिका - ब्राह्मणादिवर्ण’, ऋषिगळ प्रबन्धगळाद इतिहास ब्राह्मणादि सर्ववर्णदवरू पुराणगळु वेदगळिगॆ उपबृंहणगळु वेदान्तार्थ विशदीकरण ग्रन्धगळु हागॆये परम
कराद शरगोपवनि प्रणीतवाद लादरु. उपबृंह
संहितॆय श्रीसूक्तियु वेदोपबृंहणगळल्लि
शिवन’ (मुन्दुवरॆदिदॆ.
F
व
ऎन्दु
♡गुरु परम्पर सार-
भगवद्रामानुजर परन्त आचार परम्परॆ
17
इव्वाचाररल् ईश्वर मुनिहळ्ळि पिळ्ळॆ नाथमुनिह. इवर् न्यायतत्ववॆन्र शास्त्रमुं योगरहस्यमु मरळिच्चॆयार्, इवरुळु श्रीमधुरकविहळ् मुदलाह उण्डान सम्प्रदाय परम्परॆयालु, कृतिरुवाय्मुखत्तालु, शैयोगद
कलियुगदल्लि महाभाग्यशालिगळाद नारायणपरायणरु निश्चयवागि अवतरिसुत्तारॆ, ऎल्लि ऎन्दरॆ अल्लल्ले ऎन्दु हेळि, प्रमिड देशदल्लि बहळ सङ्ख्यॆयल्लि अवतरिसुत्तारॆ अवरुगळल्लि प्रधानरु नम्माळ्वार् ऎन्दु सूचिसलु, ताम्र पर्णि नदियन्नु मॊदलु हेळिरुत्तारॆ इदन्नु स्वामि देशिकन् रवरु तण् पॊरुनल् - गीतळवाद ताम्रवर्णी ऎन्दु निर्देशिसिरुत्तारॆ. अल्लि अवतरिसिद नम्माळ्वार् कृतमाला- वैहैनदि . अदर तीरदल्लि वॆरियाळ्वार्, पयस्विनी वालार् - अदर तीरदल्लि मॊदलु ळ्वारुगळु, कावेरि तीरदल्लि तिरुवाणाळ्वार्! प्रतीची - महानदी - पश्चिमवाहिनियाद
इदर तीरदल्लि कुलखरप्परुमाळ् अवतार. इवु उपलक्षण.
वॆरियार्
We
हागॆये नाधमुनिगळु, आळवन्दार्, भगवद्रामानुजरु, श्रीमन्निगमान्त महा देशिकरे आदियाद नारायण परायणराद परमाचाररू, परम भागवतोत्तमरू ईवत्तिगू प्रमिड देशदल्लि बहुसङ्ख्यॆयल्लि अवतरिसि, लोकोजीवनवाद पवित्र काव्यगळन्नु नडॆसुत्तारॆम्बुदू ई शोकगळल्लि विवक्षित. इदन्नु विवक्षिसिये, कलिस्साधुः ऎन्दु व्यासरु हेळिरुत्तारॆ.
आचारवंश कीर्तन :
अनन्तर “सकाचारवञ्ज्ञॆ “आचाराणाम सावसावित्याभगवत्त” ऎम्ब श्रुतिविवक्षितवाद आचारवंशानुसन्धानवन्नु इव्वाचारहळिल् ऎन्दारम्भिसि माडुत्तारॆ ईश्वर मुनिगळ मक्कळु नाधमुनिगळु नाथमुनिगळ हॆसरु रङ्गनाथरॆम्बुदु. नावॆ कदेश ग्रहण माडि, मुनि शब्दवन्नु अदक्कॆ सेरिसि, नाथमुनिगळु’ ऎन्दु व्यवहरिसिरुत्तारॆ. आ तात्पय्य वेनॆन्दरॆ, मुनि 8 - मननशीलरु,
&
इवरु प्रपन्नरागिद्दाग्यू, जन्मान्तर सुकृतदिन्द, फल रूपवाद भक्तियोगदिन्द, “भजन सुखवेकस्य विपुलं ऎम्बन्तॆ तम्म जीवित दशॆयल्लि भगवत्साक्षात्कारवन्नु पडॆदिद्दरु ऎन्दु तिळिसलु मुनिशब्ददिन्द कूडिद नामग्रहण. इद रिन्द नम्म दर्शनक्कॆ वर्ष सम्प्रदायत्ववु ज्योति त इवरु न्यायतत्व मत्तु योग रहस्यवॆम्ब, ऎरडु ग्रन्थगळन्नु रचिसि उपकरिसिद्दारॆ.
पुट-15 3 “पीतकवाडैष्टिरानार् पिरमगुरुवाहिवन्दु - पॆरियाळ्वार् तिरुमॊनि (5 -2-8) - “पीताम्बर धारियाद परमोपकरनाद भगवन्तनु, ब्रह्मपदेशवन्नु माडुव आचारनागि अवतरिसि,” ऎन्दु आचाररु साक्षागवतारवॆन्दु पॆरियाळ्वार् तिळिसुत्तारॆ
18
श्रीमद्र हस्यत्रयसारे
यिले साक्षात्कृतरायुं (1) नमाराचाररानाथ्, नाथमुनिहळ् पिळ्ळॆ ईश्वर भट्टार्वा ईश्वरभट्टावान् पिळ्ळॆ आळवन्दार्, इवरररळिच्चॆद प्रबन्धगळ- आगमप्रामाण्यमम्, पुरुषनिर्णयदु; आत्मसिद्धि, ईश्वरसिद्धि, संविद्धि, ऎन्हिर सिद्दित्यमुम्, श्रीगीतार्थसङ्ग्रहनुम्, स्तोत्रमुम्, चतुश्लोकियु, आह ऎट्टु, आळ वन्दार् पिळ्ळॆ तॊट्टॆनम्बि, कॊट्टॆ नम्बि सिळ्ळॆयॆन्ना चा. ऎन्नार्ज्ञा पिळ्ळॆक४ नाल्वर्, इवरल् ऒरुव पिळ्ळॆयप्पर्, इवरुडॆय पिळ्ळॆ तोप्पर्. तोप्परु पॆकळिरुवर्, नाथमुनिहळ् श्रीपाद आश्रयत्त मुदलिहळ् -
છે
इमगॆ मधुर कविगळिन्द आरम्भवाद, अवर वंशस्थर सम्प्रदाय परम्परॆयिन्दलू, योग दशॆयल्लि (1) प्रादुर्भविसि तिरुवाय् मॊदलाद प्रबन्धगळन्नु उपदेशिसिदुदरिन्दलू, नम्माळ्वार् आचाररादरु,
છે.
योगदकैयिले साकातरायु, ऎम्ब
वाक्यदिन्द नम्माळ्वारवरु मुक्तदयल्लि साध्य मुनिगळिगॆ साक्षात्कर उपदेविसिदरु. आ नाधमुनिगळु आचार वरणमाडि, अवरिन्द सकलवेदान्तार्धगळन्नू, प्रपत्तिविद्यॆयन्नू, तिरुवाय प्रबन्ध वन्नू अदर जतॆगॆ बाकि, आळ्वारुगळु अनुग्रहिसिद, मूरु साविर प्रबन्धगळन्नू उपदेश हॊन्दिदरु ऎम्बुदु स्तोत्रभाष्यदल्लि श्रीनिगमान्त महादेशिकरु, “अथपराशर प्रबन्धादपि वेदान्तरहस्य र्वैद्यार्तिय भूतैः सः परमात्मनि चित्तरञ्जकत- उपबृंह, मधुर कविप्रभति सम्प्रदाय परम्परया नाथमुनेरुपकारं, काल प्रकर्षपि परम पुरुष सङ्कल्पात् कदाचित् पादुर्भय साक्षादपि सर्वोपनिषत्सारोपदेष्टारं पराङ्कुश मुनि,” ऎन्दु हेळिरुव वाक्यगळिन्द स्पष्टवागुत्तदॆ. हीगॆ अवरु नाथमुनिगळिगॆ उपदेशिसिदुदु ब्राह्मणादि व्यवस्थात्मक त्रिगुण परिणाम देहावस्थॆयल्लल्लि अनुज्ञा परिहार देहसम्बन्धात् ज्योतिरादिवत्” ऎम्ब सूत्रवु बद्धात्मर विषयदल्लि हेळिरुवुदु,
ई भगवन्तनहागॆ, अप्राकृत शुद्ध सत्यमय शरीरकरागि, उपदेशिसिद्दारॆ. इदरिन्दागि विशिष्टाद्वत मतवु वर्णिक मूलवॆम्ब कॆलवर कुचोद्यवु निरस्त, भगवन्तने आदियागि नित्य सूरिगळु ई सम्प्रदायक्कॆ मूलभूतरु अदागि “भगवान् विष्णु, लक्ष्मीदेवि” विषक्नरु, नम्माळ्वार्, नाधमुनिगळु इत्यादियागि गुरु परम्परॆ आरम्भिसिदॆ. विश्वक्केनरु, नम्माळ्वारिगॆ ज्ञानो पदेश माडिदरॆम्बुदु सम्प्रदाय.
گروه
” (1) नम्माळ्वार् कलियद आरम्भिसिद 48ने दिनदल्लि ई लोकदल्लि अवतरिसिदरु, सुमारु नाल्कु साविर वर्षगळ नन्तर नाडनुनिगळ अवतार” “हीगिरुवाग नाथमुनिगळिगॆ नम्माळ्वारिन्द वेदान्तार्थगळु तिरुवाय् मॊ मॊदलाद प्रबन्धगळू हेगॆ उपदेशवादुवु ऎम्बुदु शङ्क, इदक्कॆ समाधानवन्नु श्रीमधुर कविहमुदलान नम्माळ्वार् आचाररानार्” ऎन्दु आचाररु हेळिरुत्तारॆ, आदागि साधमुनिगळु मधुर कविगळ वंशस्थराद “पराङ्कुश वास ऎम्बुदरिन्द कण्णिनुण्” ऎन्दु नमाळ्वार् विषयवागि मधुर
कविगळु हाडिरुव प्रबन्धवन्नु उपदेश हॊन्दि, अदन्नु ‘पुरश्चरै’ माडि (पुरश्चरॆ - अनवरतानुसन्धान) नम्माळ्वारन्नु योगभ्यासद जिल्लॆयिन्द साक्षात्करिसिदरु. भगवन्तनु ध्रुवादिगळिगॆ साक्षात्तागि ऎदुरुगडॆ निन्तु तन्नन्नु तोरिसिदन्तॆ, नम्माळ्वारवरु, अप्राकृतवाद तम्म रूपदॊडनॆ नाधमुनिगळिगॆ तोरिसिकॊण्डरु
गुरुपरम्परा सार
19
एरुत्तिरुवुडैयार्,
उय्य कॊण्डार्, कुरुकैक्कावलप्प, नम्बिकरुणाकरदास, तिरुक्कण्ण मङ्गैयांर्डा, वानमादेवियांर्डा, उरुपट्टूराचापिळ्ळॆ शोकराय आह ऎर्,
९
उय्यण्डार् श्रीपाद आश्रयित्तवहळ् ऐवर्. अवर हळाहिरार्मण कालनम्बि, तिरुवल्लिक्केणि पारुमाळरैयर्, शेट्टिलूर् शॆङ्गलङ्कार, श्री पुण्डलीकदासर्, उलकप्पॆरुमाळनङ्गै, मणक्काल नम्बिश्रीपाद - आश्रयित्त मुदलिहळ् ऐवर्. अवरहळाहिरार् आळवन्दार्, तॆवत्तु क्करशुनम्बि, गोमतत्तु तिरुवण्ण हरप्प, शिरुप्पुरावु यपिळ्ळॆ आच्चि, ‘आळवन्दार् श्रीपादक्कॆ आश्रयित्तवर् हळ् पदिनैवर्, अवर्हळाहिरा पॆरियनम्बि, तिरुक्कोट्टियूर् नम्बि, तिरुमालैयाण्डान्, आळवन्दारावार्, तिरुळिनम्बि, ईशांर्ड, तयारियांर्डा, शिरियाण्डान्, तिरुहूरप्प, तिरुमॊर्न्सार्, तॆय्वप्पॆरुमाळ्, तिरुमङ्गैयाळियार्, सिळ्ळॆ रुमालि रुंशो दास, मारनेर्नम्बि, आळकॊण्डि.
ختم
ఎంటు
नाध मुनिगळ मक्कळु, ईश्वरभट्टावान्, इवर मक्कळु, आळवन्दार् इवरु कृपॆमाडि अनुग्रहिसिद प्रबन्धगळु, आगम प्रामाण्य, पुरुष निर्णय, आत्मसिद्धि, ईश्वरसिद्धि, संविद्धि ऎम्ब सिद्धिप्रय, श्रीगीतार्थ सङ्ग्रह, स्तोत्ररत्न, चतुः श्लोकि, ऎन्दु प्रबन्धगळु. > आळवन्दा मग शूट्टॆनम्बि, तॊट्टॆ नम्बियवर मग ऎन्नाच्चान् ऎन्ना चान् अवरिगॆ नाल्कु मक्कळु, इवरुगळल्लि ऒब्बरु सिळ्ळॆयप्प, इवर मग तोप्प, इवरिगॆ ऎरडु हण्णु मक्कळु इल्लि आचारर पुत्र शिष्यादिगळन्नु हेळिरुवुदु, अवरुगळल्लियू गौरवन्निडबेकॆन्दु, शास्त्रार्थवन्नु तिळिसलु ऎन्दु तिळियबेकु.
}
नाथ मुनिगळ श्रीपादवन्नु आश्रयिसिदवरु, उय्यण्डार्, कुरुक्कावलप्पन्, नम्बि करुणाकर दासरु, एरुत्तिरुवुडैयान्, तिरुक्कण्ण मङ्गैयाण्डान्, वानमादेवियाण्डन् उरुप्पर् आच्चान् पिळ्ळॆ, शोकरावान्, सेरि ऎण्टु मन्दि उय्यक्कॊण्डार् श्री पादवन्नु आश्रयिसिदवरु ऐदु मन्दि, मणक्काल्नम्बि, तिरुवल्लिक्केणिपाण् पॆरुमाळ् अरैयर् इत्यादि. मणक्काल् नम्बिगळ श्री पादवन्नु आश्रयिसिदवरु, आळवन्दार् प्रकृतिगळु, आळवन्दार् श्रीपादवन्नु आश्रयिसिदवरु, पॆरिय नम्बि तिरुक्कोट्टियूर् नम्बि, तिरुमालै याण्डन्, आळवन्दारावार्, तिरुमलैनम्बि, मॊदलाद हदिनैदु मन्दि, पॆरियनम्बि श्री पादवन्नु आश्रयिसिदवरु, भगवद्रामानुजरे मॊदलाद आरुमन्दि, भगवद्रामानुजरु तिरुक्कोट्टियार् नम्बिगळन्नु आश्रयिसि, रहस्यार्थगळ अर्थवन्नु विवरवागि तिळिदुकॊण्डरु. श्री रामानुजरु कृपॆयिन्द अनुग्रहिसिद प्रबन्धगळु, श्री भाष्य, दीप, सार, वेदार्थसङ्ग्रह, श्री गीता भाष्य, तगद्य, शरणागतिगद्य वैकुंरगद्य, नित्य ऎन्दागि ऒभन्त्तु प्रबन्धगळु. इवर श्रीपाददल्लि आश्रयिसिद मुदलिगळन्नु अवरवर सम्प्रदाय प्रकार तिळिदुकॊळ्ळुवुदु.
गळ
20
श्रीमद्रहस्ययसारे
आश्रयित्तवळ अरुवर्; अवरळाहिरार् ऎम्बॆरुमानार्,
तिरुवाय
पॆरियनम्बिपाद म कुनियनिस्रा, आरश्रीशठगोपदासर्, अणियरङ्ग मुदनार्, कुलमुद्रॆयान्सट्टर्, तिरुक्कच्चिनम्बि, ऎम्बॆरुमानार्, तिरुक्कोट्टियूर् नम्बि श्रीपादले रहस्यार्थङ्ग शिक्षित्तार्, तिरुमालैयांर्डा श्रीपादले तिरुवाय मॊ केन्सार्, आळवन्दार् आवार् श्रीपादत्तले तिरवायुमोदि स्तोत्रादि हळु, अरुळिच्चॆयलु, नल् वागळुं केट्टिरुळिनार्; तिरुमलैनम्बि श्री पादले श्रीमद्रामायणं केट्टरुळिनार्, इवररुळिचॆ प्रबन्धगळ श्री भाष्यं, दीपं, सार, वेदार्थसङ्ग्रहं, श्रीगीताभाष्यं, शिरियगद्य, पॆरिय गद्यम, श्रीवैकुण्ठगद्यं, नित्यं आकऒबतु, इवर् श्रीपादल् आश्रयित्तमुद हळ्ळिलि
लि तन्दां सम्प्रदायप्पडिहळिलेयरिन्दुकॊळ्ळदु.
गुरुभक्तिमन्त्र मन्त्रार्थगोपन
गुरुप्रकाशर्मा मन्त्रं यन गोपयेत् अप्रकाश प्रकाशाभ्यां क्षीयेतेसम्पदायुष् ॥ ऎन्नाह, गुरुवैयॊरुव
अथागि भगवद्रामानुजर शिष्यराद पिळ्ळान्, ऎङ्गळावान्, नडदूर्’ अम्मा, वादिहंसाम्बुवाहर्-अप्पुळ्ळा, श्रीमन्निगमान्तमहादेशिकर्, कुमारवरद देशिकर्, ब्रह्म तन्त्र स्वतन्त्र जीयर् इत्यादि भाष्य भगवद्विषय परम्परॆ भगवद्रामानुजरु, यतीन्द्र मानसिकरॆम्ब प्रणतार्तिहररु, आत्रेय रामानुजरु, रङ्गराजगुरु, वादिहंसाबुवाहरॆम्ब रामानुजरु-अप्पुळ्ळा, श्रीमन्निगमान्तमहादेशिकरु, कुमारवरददेशिकरु, ब्रह्मतन्त्र स्वतन्त्रजीयर् इत्यादि रहस्य त्रयसार
भगवद्रामानुजर्, ऎम्बार्, फिट्टर्, नञ्जीयर्, नम्बि, वडक्कुत्तिरुवीदिपिळ्ळॆ तिरुवाय्मॊप्पिळ्ळॆ, मण वाळ मामुनिगळु इत्यादि मत्तॊन्दु आचार परम्परॆ…]
परम्परॆ.
गुरुम्प्रकाशयेदित्यादि, गुरुवन्नु प्रकाशपडिसबेकु. मन्त्रवन्नु प्रयत्न पूर्वक गोप्यवागिडबेकु. हागॆ गुरुवन्नु प्रकाशपडिसदॆ इरुवुदरिन्दलू, मन्त्रवन्नु गोप्यवागिडदॆ इरुवुदरिन्दलू इवन सम्पत्तु - ज्ञानसम्पत्तु, अदर अनुवृत्ति रूपवाद आयुस्सु - अनुष्ठानवू क्षयिसुत्तवॆ. ई श्लोकदल्लि गुरुवन्नु प्रकाशपडिसबेकॆम्बुदर तात्परपेनॆन्दरॆ गुरुविनल्लि उत्कृष्टवाद भक्तियन्निडबेकु ऎन्दर्ध. इदु विधिसल्पडुत्तिदॆ. गुरुविनल्लिरुव परभक्तिय परीवाहवागि गुरुप्रकाशनवु, " अन्दरॆ गुरु सम्बन्धवाद स्तोत्रादि गळु हॊरबीळुत्तवॆयल्लवे, गुरुविनल्लिरुव परबॆक्तियु तत्त्वज्ञान रूपवाद सम्पत्तन्नु अधिकरिसुत्तदॆ. अदु भगवन्तनल्लि भक्तिप्रपत्तात्मक तत्त्वज्ञान परिपूर्तियन्नुण्टुमाडुत्तदॆ ऎन्दर्थ. उपायानुष्ठानवन्नु माडिदवरिगॆ स्वयम्प्रयोजनवाद आचारादि भागवत कैङ्कय्य पठ्यन्त भगवङ्करवन्नु वृद्धिगॊळिसुत्तदॆ. आद्दरिन्द तत्त्वज्ञानद अभिवृद्धियु स्वरूपक्कॆ हक्क परुषार्थवन्नुण्टु माडुत्तदॆ इदरल्लि अनादरवु उण्टागबारदु - व्यपदिष्टाचार
गुरु परम्परा सार
प्रकशिक्किदुवु, ऒरुव प्रकाशिस्तियादॊहिरुदुवु
गुरुभक्तिर्यि तार
तम्यत्तालेयिरे, भगवद्विषयत्तिले गुरुविषयुत्तिलु पत्नियानभक्तियुडै यंवनुन्नु अपेक्षि तार्थङ्गळॆल्ला प्रशिक्कुवन्नु मिडं कर जाबालादि श्रुति हळिलु सञ्जयादि वृत्तान्तङ्गळिलु प्रसिद्ध.
श्रुतिहळिलु
आद्दरिन्द
वत्तॆयाद तन्न उत्कर्षवन्नु हेळिकॊळ्ळलु आचारनामसङ्कीर्तनवु अनर्धकर परभक्तिपूर्वकवाद
मत्तु स्फूत्कर्ष ख्यापनवल्लद आचार प्रकाशनवु विवक्षित मन्त्रंयनगोपयेत्
इल्लि ज्ञानदरिद्रनाद तनगॆ महानिधियु सिक्किद हागॆ मन्त्रोपदेशवु प्राप्तवायितॆन्दु आ मन्त्रदल्लि वरम प्रीतियु इरबेकॆम्बुदरल्लि तात्पय्य अदुविधिसल्पडुत्तदॆ इदु विनह इतररिगॆ हेळकूडदॆम्बुदरल्लि तात्सरविल्ल. भक्तिश्रद्धॆयिन्द तन्नन्नु आश्रयिसिद सच्चिष्यरिगॆ कालानुगुणवाद परीक्षॆयन्नु माडि मन्त्रवन्नु उपदेतिसबेकु ऎम्बुदू इल्लिय तात्पय्य,
“गुरुवै ऒरुवन् प्रकाशिप्पक्किरिदुवुं”, इत्यादि
गुरुवन्नु ऒब्बनु प्रकाशपडिसुवुदू, प्रकाशपडिसदे इरुवुदू गुरुभक्तियल्लि तारतम्यदिन्दले भगवद्विषयदल्लि हेगो हागॆ गुरु विषयदल्लू उत्कृष्टवाद भक्तियुळ्ळ वनिगॆ अपेक्षितवाद अर्थगळॆल्ला स्पुरिसुत्तवॆ ऎम्बुदु करजाबालादि श्रुतिगळिन्दलू, सञ्जयादि वृत्तान्तगळिन्द प्रसिद्ध अदागि करश्रुतियल्लि “यस्य देवेपराभक्तिः यथादेवेत हागु । तन्यते कधिताह्यर्धाः प्रकाशन्ते महात्मनः !!” भगवन्तनल्लि हेगॆयो हागॆ आचारनल्लियू उत्कृष्टवाद भक्तियुळ्ळ महात्मनिगॆ, आचारोपदिष्टवाद अर्थगळू (कताज्य र्भा8), आचारनु उपदेशमाडद अर्धगळू (इल्लि आकधितार्थाः ऎन्दु पदविभाग) प्रकाशवागुत्तवॆ ऎन्दु हेळिदॆ “आचाराव विद्याविदिता साधिष्कम्प्रापत्” ऎम्बुदु जाबाल श्रुति, आचारनिन्द उवदेश हॊन्दिद विद्यॆये, फलकारियागुत्तदॆ (आदि’ शब्ददिन्द (आचारवन्ुरुमोवेद’ ऎम्ब छान्दोग्युतियु विवक्षित इल्लिय आचारनल्लि भक्ति युळ्ळवने विवक्षि अन्थहवने ज्ञानसम्पत्समृद्धनु अवने भगवन्तनन्नु पडॆयलु अवश्यवाद भक्तिप्रवृत्त नुष्ठानदिन्द, भगवन्तनन्नु वडॆयबल्लनु.
सञ्जयवृत्तान्त - सञ्जयनु “शुद्धभावङ्गभक्ताशास्त्रादोजनार्दनं’ ऎन्दु भगवन्तनल्लियू आचारराद व्यासरल्लियू परिशुद्धवाद भक्तियुळ्ळवनु आद्दरिन्द आचारोप दिष्टज्ञानदिन्द भगवन्तन विश्वरूपसाक्षात्कारवु तनगॆ आयितॆन्दु धृतराष्ट्रनल्लि हेळुव मातु विद्याराजन्नते विद्या, ममविद्यागरीयसी । मायान्नवेभद्रन्तॆ नवृथाधर्ममाचरे 1, ऎम्बुदु इदक्कॆ हिन्दिन वाक्य ऎलै धृतराष्ट्रने निनग आचार भक्तियिल्ल, ननगॆ आचार् भक्ति इदॆ अदरिन्द नन्नज्ञानवु श्रेष्ठवादुदु. भगवत्साक्षात्कारवु ननगॆ उण्टायितु, नानु वञ्चनॆ माडुववनल्ल धर्माचरणॆ माडुत्तेनॆन्दु तोरिसिकॊळ्ळुव कपटस्वभावनल्ल. निनगॆ इवॆल्ला इवॆ, ऎन्दर्थ. शुद्धमनस्कनागि आचारभक्ति भगवद्भक्तिगळु कारणवागि अर्जुननिगॆ कृष्णनु युद्धरङ्गदल्लि तोरिसिद विश्वरूपवु, हस्तिनापुरदल्लि निन्न अरमनॆयल्लि
22
श्रीमब्र हस्यत्रयसारे
इङ्गनादार्कु इप्पडिज्ञान सम्पत्तुण्डाहावन्नु मिडं शिष्यर् हळुडैय ज्ञानतार तन्नत्ताले कण्डुकॊळ्ळुदु.निहवुं गुणाधिकरानशिष्यर्गळुक्कुं कडुह अध्यात्मविषयं गथकाशिप्पियादार्कु निष्ठॆ कुयावन्नु मिडं(3) रैक्यादिवृत्तान्तगळिले प्रसिद्ध म् पॆत्तदु गुणमाह उपदेशित्ताल् “शिष्य पापं गुरोरपि”(2) ऎयाले आचारनक्कु निष्ठॆ, कुयुम्पडियावन्न खडं वरुवदु विचारियादे इन्द्रनुक्कु उपदेशित्तु
ఎందు हेळुत्तानॆ.
31
हागॆये ननगॆ साक्षातवायितु,
आद्दरिन्द
कुळितुकॊण्डिरुव “गुरं प्रकाशयेत् ऎम्बल्लि आचारनल्लि परभक्तियु विधिसल्पट्टिदॆ, ऎम्बुदु तात्पर. आदिशब्ददिन्द एकलव्यादि वृत्तान्तवु सूचित.
आचारभक्तिय अवश्यकतॆ
इङ्गनल्लादरु’ इत्यादि - आचरभक्ति इल्लदवरिगॆ इन्थह ज्ञानसम्पत्तु उण्टागु वुदिल्लवॆम्बुदन्नु ष्यरुगळ ज्ञानतारतम्यदिन्द तिळियुवुदु, आचारनु एककालदल्लि बहुमन्दि शिष्यरुगळिगॆ कालक्षेपवन्नु हेळिद्दरू, एष्यरुगळु समानकालदल्लि श्रवणमाडि, समानवाद परिश्रमवन्नु पट्टिद्दरू अवरुगळल्लि परस्परज्ञान तारतम्यवु लोकदल्लि काणबरुत्तिरुवुदु अवरुगळ आचार भक्तितारतम्यदिन्दले बहळवाद गुणवुळ्ळ शिष्यरुगळिगू, ऒडनॆये वेदान्त विषयगळन्नु प्रकाशपडिसिदॆ, इरुववरिगॆ निष्ठॆ - अन्दरॆ ज्ञानानुष्ठानगळु नशिसुवुदिल्लवॆम्बुदु रैकादि वृत्तान्तगळिन्द प्रसिद्ध. आदिशब्दवु सत्यकाम उपकोसल वृत्तान्तगळन्नु तिळिसुत्तवॆ सत्यकाम उपकोसल वृत्तान्त ..
हागॆये, सत्यकाम मत्तु उपकोसलरु ज्ञानवन्नु सम्पादिसलु आचार् समा श्रेयण माडिदरु आ आचाररुगळु इवरुगळन्नु हन्नॆरडु वर्षकाल परीक्षिसि, नन्तर इवर भक्ति श्रद्धॆगू, गुरु शुशूषगू मॆच्चि इवरिगॆ वेदान्तवन्नु उपदेशिसिदरु ऎम्बुदु उप निषत्तिनल्लि हेळिरुव वृत्तान्त,
}
(1) “रैकृवृत्तान्त”-जानुश्रुतियॆम्ब राजनु, महाधर्मिष्टनागिद्दनु. अवनिगॆ तत्त्वज्ञानवन्नुण्टु माडलु देवतॆगळु आकाशदल्लि ऎरडु, हंसरूपदल्लि हारिबन्दु, तन्न अरमनॆय महडियल्लि मलगिद्द जानश्रुतिय किविगॆ बीळुवन्तॆ, माताडिदरु, आदागि, मुन्दॆ हारि होगुत्तिद्द हंसवन्नु, अदन्नु हिम्बालि सुव हंसवु, “ऎलॆ जानुश्रुतिय मेलॆ निन्न नॆरळु बीळदन्तॆ - होगु, अवनु महा धर्मिष्टनु, अवन धर्मवु निन्नन्नु सुट्टु बिडुत्तदॆ” ऎन्दु हेळितु अदक्कॆ मॊदलनॆ हंसवु, “इवनेनु महाब्रह्मष्यनाद, रैल्वॆने” ऎन्दु हेळिहोयितु. ई मातन्नु केळिद्द जानश्रुतियु, तनगॆ ब्रह्मविद्यॆयु इल्लवॆन्दु शोकिसि अदन्नु पडॆयलु शैक्टरन्नु बहळ द्रव्य समर्पण पूर्वक आश्रयिसिदनु. अवरु इवनन्नु परीक्षिसलु, प्रधमतः तिरस्करिसिदरु.पुनः बहुद्रव्यवन्नू तन्न मगळन्नू रैक्टरिगॆ समर्पिसि अवरिन्द ब्रह्मविद्यॆयन्नु पडॆदनु,
2 राज्योराष्ट्रकृतम्पापं, राजपार प्ररोधसः भर्तुर्बाराकृतम्पापं, शिष्यपापं गुरोरपि
मनुधर्मशास्त्र), (मुन्दुवरॆदिदॆ)
गुरुपरपरासार
वाक्यल्
23
तानुं ब्रह्मविद्यॆये मरन्दु र्तशिष्यनान नारदभगवानैयिट्टु सर्वॆश्वरनुणर्ति विक्कवेण्डुम्पडियिरुन्द चतुर्मुर्ख पक्कलिले कण्डुकॊळ्ळदु. इप्पडि “अप्रकाश प्रकाशाभ्यां” ऎन्हिरविरण्डुक्कुं “येते सम्पदायुषि * ऎनहिरफलङ्गळॆ औचित्यत्तालु प्रमाण प्रसिद्दियालुं क्रमत्ताले उदाहरित्तवित्त.
इरण्डिप मिरण्डुफलमन्वयित्तालुं वाक्य वरुं विरोधमि, आय्कॆया सर्वावस्थॆ యలుం गुरुभक्तिर्यि परीवाहनाक गुरुप्रकाशिक्कवुं महारत्नगर्भमान माणिक्क चॊप्पुवोले इरुक्किरतिरुमन्त्रतिनुडैय कॆ शीयं तन्निष्ठॆयुं कुयामैक्काह शिल्पवान प्रयोजनङ्गळॊप्पत्त शिष्यगुणपूर्तियिल्लाद : चपलरह ळुक्कु नॆळियिडादे मन्त्रतॆ मिहवु शेमिक्कवु प्राप्तम्, इडल् गुरु शब्दं परमगुरुक्कळुक्कुमुपलक्षणम्, सामान्यमाडवुमाम्, मन्त्र शब्दं मन्त्रार्थं मुदलान रहस्यङ्गळुक्कु प्रदर्शनपरम्, तानिन्द रहस्यङ्ग यनु सन्धिक्कु पोदॆल्ला आचार परम्परैय्कॆयनुसन्धियु, विधिबलप्राप्तम्.
हीगॆ तन्नन्नु आश्रयिसिद शिष्यनन्नु परिक्षीसि नन्तर अवनिगॆ ब्रह्मविद्योपदेशमाडिद आचाररुगळ निष्ठॆयु कुन्दलिल्ल
शिष्य परीक्षॆय अवश्यकतॆ :-
पॆट्रदुगुणवाडवित्यादि हीगॆ शिष्य परीक्षॆमाडदॆ, शिष्यनु समर्पिसिद द्रव्यवन्नु अथवा तन्नल्लिगॆ शिष्यनु वेदान्त कालक्षेपक्कॆ बन्दनल्ला ऎम्बुदन्ने प्रधानवागिट्टुकॊण्डु, चिरकाल शुशू षादिगळिल्लदॆ, अवनिगॆ ज्ञानोपदेश माडिद आचारन ज्ञानक्कॆ, “शिष्यन प्पवु गुरुविगू सम्भविसुत्तदॆ ऎम्ब प्रमाणद प्रकार, कुन्दुबरुत्तदॆ. मुन्दॆ एनु फलवॆम्बुदनु योचिसदॆ, ब्रह्मदेवनु इन्द्रनिगॆ शुशूषादिगळिल्लदॆ, ज्ञानोपदेशमाडलु, तानु ब्रह विद्यॆयन्नु मरॆतुबिट्टनु. अनन्तर भगवन्तनु, ब्रह्मदेवन शिष्यनाद नारदनन्नु मुन्दिट्टु कॊण्डु ब्रह्मदेवनिगॆ ज्ञानोपदेशवन्नु माडिसिद वृत्तान्तवन्नु तिळियुवुदु. हीगॆ (अप्रकाशकाशाभ्यां’ ऎम्ब ऎरडु पदगळिगू क्रमवागि “क्षीये ते सम्पदायुषि फलगळन्नु औचित्य मूलकवागियू, हिन्दॆ हेळिद प्रमाण सम्प्रदायगळिन्दलू यथाक्रम उदाहरिसिदॆवु. गुरुविनल्लि अप्रकाश - भक्तियिल्लदॆ, अधवा प्रकाशाभ्यां मन्त्रगळन्नु गोप्य वागिडदॆ इरुवुदरिन्द, ज्ञानानुष्ठानगळॆरडू नशिसुत्तवॆ, ऎन्दु ऎरडु वाक्यगळल्लियू ऎरडु फलगळन्नु अन्वयिसिदरू वाक्यविरोधविल्ल आद्दरिन्द सर्वावस्थॆयल्लियू गुरुभक्ति परी वाहवागि गुरुवन्नु प्रकाशपडिसबेकु. महारत्नवन्नु
महारत्नवन्नु ऒळगॆ इट्टुकॊण्डिरुव माणिक्यद
J
ఎంబ
प्रजॆगळु माडुव पापवु राजनिगॆ सम्भविसुत्तदॆ हागॆये राजन पापवु पुरोहितनिगू भारॆय पापवु गण्डनिगू, शिष्यन पापवु आचारनिगू सम्भविसुत्तदॆ. आद्दरिन्द प्रजॆगळे मॊदलादवरु पापवन्नु माडद हागॆ अवर प्रभुगळु अवरन्नु उपदेशादिगळिन्द शिक्षिसिनोडिकॊळ्ळबेकाददु अवर धर्म
24
पडिये
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
मनसाध्यायेत्” ऎर
गुरुक्कळ निरै
नणङ्गि ।
इव्वाचारगळुडैयवनुसन्धानं, (1) “सम्भाष्य पुण्यकृतो प्रतिषिद्ध सम्भाषणत्तु क्कु प्रायश्चित्तवुवाम्, ऎन्नुयिर् तळितवरॆच्चरणम्पुक्कि यानडैवेयवर् पिन्न रुळाल् पॆरम्बदूर् वन्द वळ्ळल् पॆरियनम्बियाळनन्दार् नन्नॆरिय्कॆ यवरुरै, वुय्यक्कॊण्डार् नाथमुनि शतगोर्प
इन्नू मुदरुमकळॆ निवरै मुन्निट्टिम्बुरुर्मा तिरुडिगळ हिने ॥
मणक्काल् नम्बि ।
शे नार्त ।
डब्बिय हागॆ इरुव, तिरुमन्त्रद - अष्टाक्षरद हॆम्मॆय तन्न निष्ठॆयू कडिमॆयागदॆ इरलु अल्प फलगळिगोस्कर शिष्यगुण पूर्ति इल्लदॆ इरुव चञ्चल बुद्धियुळ्ळवरिगॆ तिळिसदॆ मन्त्रवन्नु (डब्बि) - मन्त्रार्धवन्नू (महारर ) सह बहळ गोप्यवागिडबेकादुदु अवश्यक गुरुप्रकाशयेमान्’ ऎम्बल्लि मन्त्रंयनगोपयेत् ऎम्बल्लि मन्त्रशब्दवु मन्त्रार्ध मॊदलाद रहस्यार्धगळिगू
गुरु शब्दवु परमगुरुगळन्नू उवलक्षिसुत्तदॆ.
प्रदर्शनपर.
गुरुपरम्परा तनियन् अनुसन्धानद अवश्यकतॆ
इल्लि
तानु ई रस्यार्थगळन्नु अनुसन्धान माडुवागलॆल्ला आचार परम्परयन्नु अनुसन्धान माडुवुदु विधिबल प्राप्त. ई आचाररुगळ अनुसन्धानवु “सम्भाष्य पुण्य कृतोमनसाध्यायेत् (1) ऎम्ब रीतियल्लि प्रतिषिद्धरॊडनॆ सम्भाषणॆ माडुवुदक्कॆ प्रायश्चित्तवू
कूड,
गुरुप भजन : ऎन्नु यितन्दळितव ఇక్యాధి
अवर
यान्
आचारानु सर्वॆश्वरनन्नु,
पिन्
ग्रहदिन्द लब्बसत्ताकनाद दासभूतनु, ऎन्नुयिर् - ननगॆ प्राणभूतनाद तन्दु स्वरूपरूपगुण विभवगळॊडने चॆन्नागि, उपदेशिसि, अळितवरॆ - नन्नन्नु “आस्तिब्रति चेद्देद सन्तमेनन्त तोविदु” ऎम्बन्तॆ ब्रह्मज्ञानवन्नु उपदेशिसि जीविकॆयन्नु सार्थकगॊळिसि रक्षिसिद, साक्षादाचाररन्नु शरणम्पुक्कु - शरणवागि आश्रयिसि, अडैवे क्रमवागि, अवुरुक्क रै वणङ्गि अरुळाल् पॆरम्बदूर् वन्दवळ्ळल्
आचार् परम्परॆयन्नु
नमस्करिसि, वन्दवळ्ळल् - अदक्कॆ पूर्वदल्लि कृपॆयिन्द पॆरम्बदूरिनल्लि अवतरिसिद, परमोदारराद भगवद्रामानुजरु, [इवरु हदिनॆण्टावर्ति गोपुरक्कॆ दय माडिसि, गोष्ठि पूर्णरन्नु आश्रयिसि कॊनॆयल्लि अवरु उपदेशिसिद परमरहस्यार्थगळन्नु, तम्मन्नाश्रयिसिद शिष्यरिगॆ उपदेश माडिदुदरिन्दलू,
शरणागति तत्त्ववन्नु
गद्यादिग्रन्थगळ मूल्क
उवदेशिसिदुदरिन्दलू, नंसार घर्मतप्तराद चेतनरल्लि परम
- नम्मेच्छातुधार्मिकै सहसम्भाषेत ।
सम्भाष्यपल्यतो मनसाध्यायेत् ॥ [गौतमधर्मसूत्र 9-17, 18]
मैचरु, अशुद्धरु अधार्मिकरु इवरॊडनॆ मातनाडबारदु, मातनाडबेकागि बन्दरॆ, मातनाडिद नन्तर, पुण्यशीलराद आचाररुगळन्नु मनस्सिनल्लि ध्यानिसबेकु
गुरुपरम्परासार
एते मह्यमपोढमन्मथशरोन्माथाय नाथादयः इन्ततिनन्दनीय विविधोदन्ताः स्वदन्तामह । श्रद्धातव्य शरण्यदम्पति दयादिव्यापगा व्यापका स्पर्धाविष्णव विप्रलम्भ पदवी वैदेशिका देशिकः 121
पॆयिन्द कूडिदवराद,
बुदु श्रीदेशिकर आशय.]
25
परमोदाररॆन्दु ‘वळ्ळ’ ऎम्ब शब्ददिन्द निर्देलिसल्पडुत्ता
पॆरियनम्बि आळवन्दार् मणक्काल् नम्बि श्री रामानुजर आचारराद पॆरिय बि, (महापूर्णरु) अवर आचारराद आळवन्दार्, – यामुनाचाररु अवर आचारराद णक्काल्नम्बि (राममिश्ररु) - नन्नॆरिय्कॆ अवरुरै, उय्यण्डार् - ऒळ्ळॆयदाद किगिन्त सुलभवाद) प्रपशास्त्रवन्नु राममिश्ररिगॆ उपदेशिसिद उय्यकॊण्डाल् – पुण्डरीका ओ, नाथमुनि, शरगोपन् सेनैनाथन्, पण्डरीकाक्षर आचारराद साधमुनिगळु, तरिगॆ योगदशॆयल्लि साक्षात्कृतरागि सकल वेदान्तार्थगळन्नू उपदेरिसिद नम्माळ्वार्, अवर कारराद सिक्सनु, इन्न मुदरुमहळ् - विश्वक्केनरिगॆ वेदान्तवन्नु उपदेशिसिद कलक्ष्मि, ऎवरॆ - ऎम्बुवरन्नु मुट्टु - मुन्दिट्टुकॊण्डु, ऎम्बॆरुमान् तिरुवडि
- ४. परमाचारनाद भगवन्तन पादगळन्नु अड्क हिनेने – आश्रयिसुत्तेनॆ. तम्म तम्म काररिन्दारम्भिसि क्रमवागि ऎल्ला आचाररुगळ दिव्यनाम सङ्कीर्तनवन्नु भक्ति पुरस्सरवागि काडि भगवन्तनन्नु शरण हॊन्दुत्तेनॆम्बुदु, ई पाशुरद तात्पर
एतेममपोढ इत्यादि - हीगॆ हेळिद आचाररुगळ अनुग्रहगळन्नु भक्ति इर्वकवागि प्र्रासुत्तारॆ हागॆये स्वप्रार्थनावाजदिन्द अनुसन्धातृगळॆल्लरिगू आ प्रार्थना
मवन्नु शिक्षिसुत्तारॆ.
न्नु
एतेनाथादयः- कल्याणगुण परिपूर्णराद नाथमुनि प्रकृतिगळु, (अवर कारराद अळ्वारवरू इल्लि सङ्गृहीत), अपोढमन्मथ शरोन्माथाय - मन्मथन बाण इद एर्पट्ट चित्तविभ्रमॆयन्नु होगलाडिसिद, अदागि प्रापञ्चिक सुखगळल्लि एर्पट्ट अनिष होगलाडिसदवरु, ऎन्दर्ध अथवा मन्मथ - साक्षान्मन्मथ मन्मथनाद भगवन्तन “वल्नैये ई हिनगुणङ्गळ्ळि युडैयाय” ऎम्बन्तॆ भगवन्तन गुणानुभववु शेष दश्चियल्लि बाणगळिन्द चुच्चल्पडुवन्तॆ नम्मन्नु हिंसिसुत्तवॆ. गुणगळल्लि तल्लीनरादवरिगॆ वन अगलिकॆयु सहिसलशक्य, अन्थह कल्याणगुणगळन्नुळ्ळवनु ऎन्दर्थ, आचारानुग्रहदिन्द अन्थह गवद्विश्लेषवु एर्पडदॆ, भगवत्पात्कारपूर्वक प्राप्तियु एर्पडलु अदक्कॆ विरोधवाद पापगळन्नु उन्माथ - चित्रद भ्रमॆ - अर) होगलाडिसुव, नाथादयः आळ्वार् नाथयामुन नितिवरादिगळु; त्रय्यन्त प्रतनन्दनीय विविधोदन्ता, प्रत्यन्त - वेदान्तगळिन्द,
. तिनन्दनीय - कॊण्डाडल्पडतक्कन्थ, विविध - अनेक विधगळाद, उदन्त, वृत्तान्तगळन्नु न्था नाथादयः ऎन्दु अन्वय. ई आचाररुगळु परमत निरसन पूर्वक स्वमत
26
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
हृद्या हृत्पद्म सिंहासन रसिक हयग्रीवहेतोरि घोष क्षिप्त प्रत्यर्थि दृप्ति र्जयति बहुगुणापणारस्यद्दु रूणां । दि धाबद्ध चैत्रध्वजपटपवनातिनिर्धूततत्तक्
सिद्धान्त समतॊलस्त बक निगमनव्यक्त सद्वर्तनीका ॥ 3॥
स्थापनॆयन्नु माडिरुवुदरिन्द वेदान्तगळु उपनिषत्तुगळु इवरन्नु कॊण्डाडुत्तवॆ. श्रद्धातव्य - नम्बलर्हवाद शरण्यदम्पतिदया - ननगॆ रक्षकराद लक्ष्मीनारायणात्मकवाद दम्पतिगळ दयॆयॆम्ब, दिव्यापागा व्यापकाः दिव्य नदियन्नु नम्म मेलॆ हरियुवन्तॆ माडुव अन्दरॆ दिव्यदम्पतिगळ कटाक्षवु नम्म मेलॆ
बीळुवन्तॆ माडुव स्पर्धा - पोटि, विप्लव - विपरीत, विप्रलम्भ - वञ्चनॆ, पदवी - ई मार्गगळिगॆ, वैदेशिका- बहदूर दल्लिरतक्कन्था, देशिका- ईआचाररुगळु, महूं स्वदन्ताम् - ननगॆ रुचिसलि अनुग्रहिसलि ऎन्दर्थ.
अळ्वार्, नाथ या मुन यतिवरादिगळु, ऒब्बर मेलॆ वोटिगोस्कर अन्यधाकरिसि ०न माडदॆ, यर्थाधवागि उपनिषदर्थगळन्नु ऎत्ति तोरिसि, अदरिन्द उवनिषत्पुरवनु कॊण्डाडुवन्तॆ सचीन शास्त्रर्धगळन्नु शिष्यरिगॆ उपदेशिसि, प्रषार्धगळल्लिरुव सङ्गवन्नु होगलाडिसुववरु, भगवन्तन गुणगळल्लि तल्लीनरागुवन्तॆ माडु अवरिगॆ प्राकृतवाद हेय इवरु. भगवन्तन दयॆयु महापापिगळाद नम्म मेलॆ बीळुवुदिल्लवो ऎम्ब संशयवु बारदन्तॆ, ६वनन्नु भक्ति पुरस्सरवागि प्रार्थिसि, शरण हॊन्दिदवरन्नु अवश्य रक्षिसुत्तानॆम्ब विश्वासवन्नुण्टु माडुववरु. मेलू ई आचारर, वञ्चनात्मक बुद्धियिन्द कूडिल्लद, पोटिगागि विपरीतार्थगळन्नु बोधिसदॆ, अवुगळिगॆ बहुदूरदल्लिद्दु कॊण्डु माडि रक्षिसुववरु. इन्थह आचाररुगळु नमगॆ अनुग्रहिसलि ऎम्बुदु तात्पर
परम कृपॆयिन्द नमगॆ सदुपदेशगळन्नु
परपक्ष निरसनाचार परम्परॆगॆ जयघोष :
गुरुभक्तिपरिवाहवागि, आगुरु परम्परॆगॆ, “जयति बलोराम” ऎम्बन्तॆ उद्घाहु वागि हृद्याह्नद्म ऎन्दारम्भिसि जयघोष माडुत्तारॆ. हृत्पद सिंहासन रसिक हृदय कमलवॆम्ब सिंहासनदल्लि प्रीतियिन्दिरुव, हयग्रीव हेटोर्मि घोष, हयग्रीवन कॆनॆयुव अलॆगळ घोष रूपवाद निरसन घोषदिन्द, क्षिप्त प्रत्यर्थि दृप्ति- शत्रुगळ र्दवन्नु होगलाडिसिद, अस्मद्दु रूणां, बहुगुणा परि अनेक सद्गुणगळिन्द कूडिद नम्म आच्चारपरम्परॆ जयति दिक्स्न दिक्कुगळॆम्ब उप्परिगॆगळ मेलॆ, आबद्ध द कट्टल्पट्ट चैत्रध्वज प्रतिवादि निरसन सवोत्कृष्टवागि प्रकाशिसुत्तदॆ. अ गुरु पजायु, जयदिन्द कट्टल्पट्ट जयध्वजद, पट्ट, बट्टॆय, पवन - गाळिय स्वाति - आधिक्यदिन्द निर्धूत तळ्ळल्पट्टु, आदरिन्द, तक् सिद्धान्त आयाया सिद्धान्तगळ समतूल हत्तिय स्तबक - गुम्पिन, निगमन - निर्गमनदिन्द, व्यक्त - प्रकाशवादन्थ सद्वर्तनीका - - समूहवॆम्ब सन्मार्गवन्नुळ्ळद्दागिदॆ.गुरु परम्परासारः
आरणनूल् व
वच्चॆ यत्तिडुदुकर् कॊर्, वारणमायवर वादक्कदलिहळ माय्पिरर्ण !
कीर्तियिरामानुजमुनि इन्नु शेर्,
एरणि
शीरणिशिन्दैयिन
शिन्दियोमिनिनिनैये ॥4॥
27
परवादि निरसन समयदल्लि
नम्म गुरुगळ हृदयदल्लि हयग्रीवनु कुळित्तिद्दानॆ. आ हयग्रीवन हेषारवगळु अलॆ अलॆयागि बन्दु दुरादिगळ गर्वगळन्नॆल्ला अडगिसित्तवॆ अन्दरॆ वेदान्तार्धगळिगॆ परवादिगळु हेळुव अपार्थगळन्नॆल्ला खण्डिसुत्तवॆ. हीगॆ परवदि निरसन सूचकवागि नम्म आचाररुगळु जय पताकॆगळन्नु दिक्कु विदिक्कुगळल्लियू हारिसि, तन्मूलक दुर्वादिगळ तूलराशिगळन्धह . अवार्धगळन्नु अनायासदिन्द ’ होगलाडिसिद्दारॆ दिक्कुगळल्लिरुव कल्मषगळन्नु : होगलाडिसि, प्रकाशपडिसुवन्तॆ, दुरार्गगळन्नु नाशमाडि, सन्मार्गगळन्नु स्थापिसिद्दारॆ इन्दु नम्म गुरुपरम्परॆयु सर्वोत्कृष्टवागि प्रकाशिसुत्तदॆ जयति ऎम्बुदु जयतु - ऎम्ब अर्थदल्लि प्रकाशिसलि” ऎन्दु प्रार्धनॆ
A
}
{
अनन्तर दुष्पादि निरसन पूर्वक सिद्धान्त स्थापनॆ माडिद, आचाररुगळल्लि प्रधानरु श्री रामानुजरु, आळवन्दार्, नाधमुनिगळु. इवरुगळल्लि कृतज्ञतॆयन्नु तोरिसलु सन्तोषदिन्द अवरुगळन्नु हाडि हॊगळुत्तारॆ.
भगवद्रामानुजाचारर अनुसन्धान -
च
आरणनूल् , इत्यादि आरणनूल् - वेदान्तशास्त्र, इदन्नु अत्तवर् हळ् - हाळु माडिदवरु, वेद बाह्यराद्य, साङ्ख्य, सौगत, चाल्दाकादिगळु, आरणनल् व अवर् ह वेदा०तशास्त्रद मार्गवन्नु (- व) - भेद, आभेद, घटक श्रुतिगळु परस्पर अविरुद्धगळु ऎम्ब मार्गवन्नु हाळु माडिदवरु मायावादिगळु - अदैतिगळु
अरणनल् अरणनू अतवर्हळ् - કરે છે.
आ मूरु श्रुतिगळ ऋजुवाद मार्गवन्नु कॆडिसि दवरु तिगळु, हीगॆ अत्तिडु ऐतुकरु हाळुमाडुव हेतुवादवन्नु माडुववरिगॆ - इवरु गळु हेळुव हेतुगळॆल्ला, आभासगळु, आद्दरिन्द इवरुगळन्नु हैतुकरॆन्दु व्यपदेशिसुत्तारॆ. ओ वारणमाय - आद्वितीयवाद मदिसिद आनॆयन्तॆ, अवर्वादक्कदलिहळ् मात्र अवर वादगळॆम्ब बाळॆकम्बगळन्नु ध्वंसमाडिद पिरान्
परमोपकार माडिदवरु, इल्लि भगवद्रामनुजरन्नु आनॆगॆ होलिसि हैतुकवादगळन्नु बाळॆकम्बगळॆन्दु रूपिसिरुवुदरिन्द, वादगळन्नु होगलाडिसुवुदु अनायासवाद कृत्यवॆम्बुदू, वादगळु अतिबल्बजगळॆम्बुदू
तिळिसिदन्तॆ आयितु.
एरणिकीर्ति इरामानुजमुनि - अवर स्वभावक्कॆ तक्कदू (एर्), लोक प्रसिद्धवू अणु आद कीर्तियन्नुळ्ळन्थ श्री भाष्यकाररवर, इन्नुरैशेर् - स्वादु तमगळाद सूक्तिगळल्लि तल्लीन वाद शीरणि शिन्दॆयिनोव श्रमदमादि गुणगळिन्द अलङ्कृत मनस्सुळ्ळवरादॆवु. इनि- इन्नु मेलॆ
28
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
नीळवन्दिन्नु विधिवया निवोप्रिय नां खळनन्दिन्नु निन्नॆयुडङ्गॊविन्दुलादु । आळवन्दारन नॆन्नरुळि तन्दु विळङ्गियशीर्, आळवन्दारडियं पडियोमिनियल् वक्के ॥॥
तीविद्यॆये - कॆट्ट मार्गवन्नु शिन्दियोम मनस्सिनल्लियू चिन्तिसुवदिल्ल अनुष्टिसुवु
दॆम्बुदु ऎल्लि बन्तु
ताक्षर :- भगवद्रामानुजरु परवादि निरसन माडि
सिद्धान्तवन्नु स्थापिसिदरु.
आ ग्रन्ध
गळन्नु ओदि नावु रप्पु दारियन्नु कड हिडियद, सन्मार्गवन्नु अवलम्बिसिदॆवु, ऎन्दु तम्म कृतज्ञतॆयन्नू कृतकृत्यतॆयन्नू व्यक्तपडिसुत्तारॆ
अळवन्दार् अनुसन्धान - नीळवन्दिनु इत्यादि
नीळ … दीर्घकालवागि अन्दरॆ अनादियागि, वन्दु - संसार सागरदल्लि मुळुगि तेलि कॊण्डुबन्दु इन्नु ई जन्मदल्लि
विधिवहैयाल्, अदृष्टद परिपाकदिन्द, निन्नॆवु ज्ञान, अदागि आत्मवस्तुवु देहक्किन्त बेरॆयादद्दु. इदु वण्यपाप कर्मानुगुणवागि अनेक जन्मगळन्नु ऎत्तुत्तदॆ इदु भगवङ्गॆ ईषभूतवादद्दु, भगवन्तनन्नु पडॆदु भगवत् कॆङ्कर रतियागिरुवुदे इदर स्वरूपवॆम्ब ज्ञानवन्नु ऒन्निय - कूडिद - पडॆद, नाम - स्थावरादि जन्मगळु कळॆदु भाग्यवनदिन्द, मनुष्य जन्मवॆत्ति मोक्षार्थ चिन्तॆयन्नु पडॆद नावु नीळवॆन्दु पुनः संसारदल्लि हुट्टि, इन्नु - तिरुगियू निनैयुडम्बु वामजन्यवागि, पापवन्नु माडुव, शरीरदिन्द ऒ३ - कूडि; देहवे आत्म ऎन्दु भ्रमिसि, विन्दुलादु - संसारदल्ले बिद्दु नरकदिगळल्लि सिक्किकॊण्डु तीव्रवाद कष्टगळन्नु अनुभविसदे इरुवन्तॆ; आळवन्दार् - नम्मन्नु रक्षिसिलु अवतरिसिदवरु, ऎन . ऎन्दु ऎल्लरू कॊण्डाडुवन्तॆ, वॆन्नु - चोळराजन सभॆयल्लि आक्कियावान् मॊदलादवरन्नु जयिसि, आरुळतन्दु - कृपॆमाडि, अन्दरॆ कृपॆयिन्द सिद्धि त्रयवे मॊदलाद ग न्थगळन्नु रचिसि, लोकक्कॆ अनुग्रह माडि, विळङ्गिय - प्रकाशमानवाद, शीर् - कल्याण गुणगळन्नु वृन्द, “तमोनापास्टं सहि विजयते यामुनमुनि- अज्ञानवु यारिन्द होगलाडिसल्पट्टितो अन्थह यामुनाचाररु’ सर्वोत्कृष्टरागि प्रकाशिसुत्तारॆ, ऎन्दु भाष्यकाररिन्द कॊण्डाडल्पट्ट कल्याण गुणगळन्नुळ्ळ, आळवन्दार् अडियान् आळवन्दार्
त्वम्मेहन्दो कुतस्त तदपिकुत यतो वेदमूलप्रमाणात् एतज्ञानादिसिद्दादनु भवदिषयार्पॆ सक्रोश एव । क्याशः कस्यगीतादिदु ममविदितः कॊत्रानाक्षी सुधीसा हन्त क्षपाति सइति कलहॆग्र मध्यस्थवत्वं कि
T
परशारभट्टरु श्रीरङ्गनाथनु, अभिषेक समयदल्लि तुळसिमालॆयन्नु धरिसि निन्तिरुव सेवॆयल्लि तल्लीनरागि हाडिद श्लोक. 1
एलै स्वामिये । रङ्गनाधने । जीवनिगू निनगू एर्पट्ट कलहदल्लि विवादग्रस्तवाद, “नीनु स्वामि, जीवनु निनगॆ शेषभूतनु” ऎम्ब विषयवन्नु तुळसिमालॆयन्नु धरिसि नीरिनल्लि मुळुगि, प्रमाणीकरिसुवन्तिदॆ,
गुरुपरम्परा सार
काळं वलम्पुरियन्न नादलुडियवरु ताळं
गिं विमरैयिक्कॆ तन्दवळ्ळल् । मूळुं तवनरि मूट्टियनाथमुनि कले
नाळुं दॊy तॆ वो नमस्कार् निहर् नानिल 11611
29
अवर दासराद नावु, इनि - इन्नु मेलॆ, अक्कु - कॆट्ट वादवन्नु, अन्दरॆ, देहवे आत्म, आत्मस्वतन्त्र, भगवन्तनिगॆ शेष भूतनल्ल इत्यादियाद, (1) “त्वम्मेsहम्मे ऎन्दु पर.शरभट्टरु हेळिरुवन्तॆ, तप्पुविवादवन्नु, पडियोवन् - तप्पु विवादक्कॆ कारणवाद नास्तिक ग्रन्धगळन्नु ओदुवुदिल्ल तात्पय्य - आळवन्दारवरु अवतरिसि, सिद्धिय, पुरुष निर्णय, आगम प्रामाण्य स्तोत्ररत्न, चतुश्लोकी, गीतार्थ सङ्ग्रहवॆम्ब आरु ग्रन्धगळन्नु अनुग्रहिसिद नन्तर अवुगळन्नु सदाचार मखवागि कालक्षेपमाडिद नावु दुरादग्रस्तगळाद नास्तिक ग्रन्धगळन्नु अन्दरॆ साङ्ख्य सौगत, चाराक, मायावादिगळ ग्रन्थगळन्नु ओदुवुदिल्ल अवुगळॆल्ला निस्सारवादुवॆन्दु बिट्टॆवु ऎन्दर्ध
नाथमुनिगळ अनुसन्धान
गि
बलमुरिशङ्ख, काळंवलम्बुरि अन्न इत्यादि - काळं : कहळॆवाद्य, वलम्बुरि - अन्न - इवक्कॆ सदृशवाद, नरादलडियवरु - भक्तियुळ्ळ शिष्यरुगळिगॆ, - अदागि कीयहत्ता वान्, मेलॆ अहावान् ऎम्ब सोदरळियरु नाधमुनिगळन्नु परभक्ति पूर्वकवागि आश्रयिसि, दिव्यज्ञानवन्नु वडॆदु, कहळॆवाद्य घोष, ङ्खघोषगळन्नु माडिदरॆ परवादि हृदय विद्रावकवागुवन्तॆ, प्रतिवादि निरसन माडुत्तिद्दरु अदक्कागि इवरिगॆ तत्तुल्यवाद व्यपदेश ताळन्नङ्गि - ताळशास्त्र - अन्दर सङ्गीर शास्त्रवन्नु उपदेशिसि, तन्निमरै दाविड उपदेशिसिद महोदाररु वेदद इन् - भोग्यवाद, इक्कॆ दिव्यगानवन्नु तन्दवळ्ळ मूळु- मोक्षदल्लि अभिरुचियुळ्ळवरिगॆ, तवनॆरिमट्टिय अष्टाङ्ग योग, रहस्यादि ग्रन्थगळ मूल्य लोकदल्लि प्रचार माडिद नाथमुनि कलॆ - नाथमुनिगळ पादगळन्ने नाळुन्तॆ
प्रतिदिनवू, नमस्करिसि, आजीवनवन्नु पडॆयुवॆवु. इदरिन्द शरीर शुद्धि हेळल्पट्टितु नमक्कु - इन्दह भाग्यवन्नु पडॆद नमगॆ, नानिल - नाल्कु विधवाद
आर् भूमियल्लि, (जल, स्थल, अरण्य, पयिरुगळिन्द कूडिद नाल्कु विधवाद भूमिगळु) आ निहर्- यारु समरिद्दारॆ. नाधमुनिगळ श्रीपाद नम्बन्धवन्नु हॊन्दद
बेरयारू यावम त
भगवन्तनु जीवनन्नु नोडि “नीनु ननगॆ दासनु’ ऎन्दु हेळलु, जीवनु अल्ल नानु स्वतन्त्र निनगॆ दासनल्ल” ऎन्दनु अदु हेगॆ ऎन्दु भगवन्तन प्रश्नॆ, निनगॆ दासनॆम्बुदन्नु मॊदलु हेळु ऎम्बुदु जीवन
“नानु ऎन्द भगवन्त
अनादियागि स्वतन्त्र दासनॆन्दु हेळुत्तवॆ वनगळु जीननु भगवन्तनिगॆ प्रश्नॆ अनुभववू इदॆ” ऎम्बुदु जीवन बदिलु, तानु आगाग्गॆ अदन्नु आक्षेपिसि बरुत्तिद्देनॆन्द भगवन्त, अदु ननगॆ गॊत्तु सीनु गीतॆगॆ अर्ध माडुवुदन्नु नानु ऒप्पलारॆ साक्षि इद्दरॆ हेळॆन्द जीव विद्वांसरे साक्षि ऎन्द भगवन्त अवरु हागादरॆ “नानु नीरिनल्लि मुळुगि प्रमाण माडुत्तेनॆ. “जीवनु भगवन्तनिगॆ दास” ऎन्दु भगवन्तनु हेळि प्रमाणीकरिसुवन्तिद, ई दृश्य ऎन्दु हाडिरुत्तारॆ
निन्न पक्षपातिगळु अदन्नु नानु ऒप्पलारॆ ऎन्द जीव
30
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
दवरू नमगॆ समरल्ल. इदु गर्वोक्तियल्ल, सात्त्विकाहङ्कार - अन्दरॆ इन्थह भाग्यवन्नु पडॆदिद्देवॆम्ब हॆम्मॆ
तात्पर ’ नाधमुनिगळु अवतारमाडि, नम्माळ्वार् क सकलवेदान्तार्धगळन्नू दिव्य प्रबन्धगळन्नू भक्ति प्रवत्ति विद्यॆगळन्नू उपदेशहॊन्दि, तम्म पादसमाश्रयण माडिद भागिनेयरिब्बरिगॆ उपदेशिसि तन्मूलक लोकक्कॆ ज्ञानवन्नु हरडिदरु. इन्दह महाचारर पादगळन्नु आश्रयिसिद नावे मा धन्यरु आजीवनवन्नु हॊन्दिदवरु ऎन्दर्ध
श्रीमन्निगमान्त महा देशिकरु अनुग्रहिसिद गुरुवरम्परानारक्कॆ सारचन्द्रिका व्याख्यानवु समाव
श्रीमत् निगमान्त महादेशिकायनमः अस्मद्गुरु वरम्पराय्कॆ नमः
श्रीमते हयग्रीवाय नमः । श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः ।
W
श्रीमद्रहस्यत्रयसार