॥ श्रीमदृहस्यत्रयसारम्
॥
२०११ः
श्रीः
业
श्रीमते श्री रङ्गरामानुज महादेशिकाय नमः
श्रीमते वेदान्तरामानुज महादेशिकाय नमः
श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारम् ॥
भागम् - ४
॥ अनुबन्धः ॥
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(ursio- ४) अलङ्कृ
परिशोधकः
श्रोत्रियं पैयम्बाडि-चेट्टलूर, श्री। वा। श्रीवत्साङ्काचार्यः नडादूर तिरुक्कुडन्तै, श्री। उ।वे। व। नरसिंहाचार्यः
ब
V
[[१७]]
श्रीमत्
श्रीरङ्गं श्रीमदाण्डवनाश्रमः
Srirangam Srimad Andavan Ashramam, Chennai। २०११
१st Edition: २०११ Copies १०००
All Rights Reserved
Price Rs। ८००।००
Copies Can be had:
Srirangam Srimad Andavan Ashramam #२१, Desikachari Road, Mylapore, Chennai - ६०० ००४।
Printed at:
Elango Achukoodam, Mylapore, Chennai - ६०० ००४।
Phone: २४९९१८२१, ९८८४१८४०६१
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
भागम्-४
अनुबन्दम्
पॊरुळडक्कम्
१। तिरुक्कुडन्दै आण्डवऩ्
श्रीमत् वेदान्द रामाऩुज महादेशिऩ् अरुळिय
श्रीमत् रहस्यत्रय सार सङ्गिरहम् (तमिऴ्)
पक्कम्
२। अदिगारङ्गळिऩ् आत्यन्द स्लोकङ्गळ्
३। अदिगारसङ्गिरह सुलोकङ्गळिऩ् उरै
४। श्रीमत् वेदान्द तेसिग विरसिद
५। श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१-३६
३७-५२
५३-१५४
अदिगारसङ्गिरहःस व्याक्याऩः (समस्किरुदम्) १५५-२०४
अदिगारङ्गळिऩ् कडैसि पासुरङ्गळ्
(पासुरम् १-मुदल् ५६-वरै)
२०५-२१४
६। अदिगार सङ्गिरह पासुरङ्गळिऩ उरै
७। श्री तेसिगऩ् अरुळिच् चॆय्द कारिगैगळ्
२१५-३२८
३२९-३४४
८। श्री रहस्यत्रय सारादिगार सङ्गिरह च्लोक
कारिगागादाः -कारिगा तर्प्पणम् (समस्किरुदम्)
३४५-४४८
९।समस्किरुद प्रमाणङ्गळिऩ् मुऴु पगुदि
४४९-४९४
१०। मूलत्तिल् ऎडुत्तुळ्ळ तिव्य प्रबन्ध पगुदियैक्
कॊण्ड मुऴु पासुरङ्गळ् (तमिऴ्)
४९५-५२४
११। पिरमाण तिरट्टु -
समस्किरुद वसऩङ्गळ्, तमिऴ् पासुरङ्गळ्।
५२५-७९४
U
[[२०]]
श्रीरङ्गम् श्रीमत् आण्डवऩ् (श्रीमुष्ऩम्) श्री रङ्गरामानुज महादेशिगऩ्श्रीमते श्री रङ्गरामानुज महादेशिकाय नमः श्रीमते वेदान्तरामानुज महादेशिकाय नमः श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः
श्रीमते निगमान्द महादेशिगाय नमः श्रीमान् वेङ्गडनादार्यः कविदार्क्किग केसरी । वेदान्दाचार्यवर्यो मे सन्निदत्ताम् सदा ह्रुदि ॥
तिरुक्कुडन्दै आण्डवऩ्
श्रीमत् वेदान्द रामानुज महा तेसिगऩ् अरुळिय
श्रीमत् रहस्यत्रयसार सङ्गिरहम्
श्रीमन् निगमान्द महादेशिगऩ् अरुळिच् चॆय्द श्रीमत् रहस्यत्रय सारम् ऎऩ्ऩुम् तिरुमन्द्रम्, त्वयम्, सरम च्लोकम्, ऎऩ्गिऱ रहस्यङ् गळिऩ् अर्थङ्गळै विळक्कुगिऱ किरन्दम्, सुप्रसिद्ध वैबवमाय्प् पिऱविक्कडलुळ् निऩ्ऱुऴलुगिऩ्ऱ जीवर्गळैक् करैयेऱ्ऱ वल्लदाय् सरियः पदियाऩ सर्वेच्वरऩुक्कुप् पिरियदममुमाय् विळङ्गुगिऱदॆऩ्बदु नाडुम् नगरमुम् नऩ्गऱिन्द विषयमे!
श्रीमत् रहस्यत्रयसारत्तै आचार्यऩिडम् कालक्षेपम् पण्ण उपक्रमिक्कुम् पोदु श्री गुरुबरम्बरासारम् ऎऩ्ऩुम् सिऱियदोर् किरन् दत्तैक् कालक्षेपम् सॆय्दुविट्टु ताऩ् श्रीमत् रहस्य त्रयत्तै सेविप्पदु वऴक्कम्। आऩदुबऱ्ऱि गुरुबरम्बरासारम् रहस्य त्रय सारत् तोडु एकक्रन्दम् ऎऩ्ऱुम् पणिप्पारुण्डु। आगिलुम् मुप्पत् तिरण्डु अदिगारङ्गळ् ऎऩप् पेसप्पट्ट रहस्यत्रयसारत्तिल् इन्नूल् सेरामलिरुप्पदु पऱ्ऱि इदु तऩि नूल् ऎऩ्बदे उसिदम्। ऎप्पडियिरुप्पिऩुम् गुरु परम्बरासारम् कालक्षेपम् सॆय्दुविट्टु, पिऱगुदाऩ् श्रीमत् रहस्यत्रयसारम् सेविप्पदु सम्बिरदाय चित्तम्। आदलाल् गुरु परम् परासारत्तिल् आचार्यऩ् अरुळिय विषयङ्गळ् सुरुक्कमाग विक्ञाबिक्कप् पडुगिऱदु।
[[२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
गुरुबरम्बरा सारम्
ऎल्ला जीवऩ्गळुम् मोक्षमडैवदऱ्कुक् कारणम् आचार्यऩ्। आचार्यऩ् अरुळालेये मिगुन्द पाबियाऩ कत्तिरबन्दु ऎऩ्बवऩुम्, पुण्यवाऩाऩ पुण्डरीगऩुम् मोक्षत्तै अडैन्दार्गळ्। आचार्य परम् परैयै भगवाऩ् वरैयिल् अनुसन्दिक्क वेण्डुम्। ऎल्ला उलगङ्गळुक्कुम् मुदलाच्चार्यऩ्, च्रियः पदियाऩ नारायणऩ्।
आदियिल् श्रीमन् नारायणऩ् प्रम्म तेवऩै सिरुष्टि सॆय्दु अवऩुक्कु वेदङ्गळै उपदेशित्ताऩ्। अन्द वेदङ्गळै मदुगैड पर्गळ् तिरुडिच् चॆऩ्ऱ पोदु भगवाऩ् मीट्टुक् कॊडुत्ताऩ्। सनगादि कळाऩ रिषिगळैक् कॊण्डु लोकत्तिऱ्कु हितम् सॆय्वित्ताऩ्। वियासर् मुदलाऩवर्गळै अनुप्रवेशित्तु महाबारदम्, ब्रह्मसूत्रम् मुदलिय किरन्दङ्गळैच् चॆय्दरुळिऩाऩ्। हंस, मत्स्य, हयक्रीव, नरनारायण, किरुष्णादिगळाग अवतारम् सॆय्दु हितोपदेशम् सॆय्दाऩ्। पुदिदागप् पत्तु आऴ्वार्गळाग अवतारम् सॆय्दु तिव्यप् पिरबन्दङ्गळै अरुळिच् चॆय्दाऩ्। आऩदु पऱ्ऱि, भगवाऩ् आचार्यऩा किऱाऩ्। भगवाऩ् वरैयिल् आचार्यर्गळिऩ् वरिसैयै अनुसन्दिक्क वेण्डुम्। इव्वाचार्यर्गळिल् ईच्वर मुऩिगळिऩ् पिळ्ळै नादमुऩिगळ्। इवरुक्कु नम्माऴ्वार् आचार्यर्। नादमुऩिगळिऩ् पिळ्ळै ईच्वरप् पट्टाऴ्वाऩ्। अवर् पिळ्ळै आळवन्दार्। श्रीमन् नादमुऩिगळिऩ् शिष्यर् उय्यक् कॊण्डार्। अवर् शिष्यर् मणक्काल् नम्बि। अवर् शिष्यर् आळवन्दार्। अवर् शिष्यर् पॆरिय नम्बि। पॆरिय नम्बिगळिऩ् शिष्यर् ऎम्बॆरुमाऩार् ऎऩ्गिऱ श्रीरामानुजर्। श्रीरामानुजर् श्रीआळवन्दार् सिष् यराऩ तिरुक्कोट्टियूर् नम्बिगळिडम् रहस्यार्त्तङ्गळै सिक्षित्तार् (अऱिन्दार्)। तिरुमालै आण्डाऩिडम् तिरुवाय् मॊऴियैक् केट्टार्। आळवन्दाराऴ्वारिडम् तिरुवाय् मॊऴियुमोदि स्तोत्रङ्गळुम् अरुळिच् चॆय्युम् नल्वार्त्तैगळुम् केट्टरुळिऩार्। तिरुमलै नम्बि श्रीबादत्तिल् श्रीमत् रामायणम् केट्टरुळिऩार्। श्रीबगवत् रामानुजर् तिरुवडिगळिल् आच्रयित्त मुदलिगळै, तम्दम् सम्बिरदायप् पडिगळिले अऱिन्दु कॊळ्ळ वेण्डुम्।
जीवऩुक्कु आचार्य पक्ति इरुक्क वेण्डुम्। आचार्य पक्ति उळ्ळ वऩुक्कुत्ताऩ्, आचार्यऩ् उपदेशित्त पॊरुळ्गळ् तॆळिवुडऩ् विळङ्गुम्। भगवाऩिडम् पोल् आचार्यऩिडमुम् पक्ति पण्ण वेण्डुम्। आचार्यऩैप् पिरगासिप्पिक्क वेण्डुम्। अबात्रङ्गळिल् मन्दिरङ्गळै उपदेशिक्क लागादु। आचार्यऩैप् पिरगासिक्कादु मऱैत्तु वैत्तालुम्, मन्दिरङ्गळै वॆळिप्पडुत्तिऩालुम् सम्बत्, आयुळ् कुऱैन्दु विडुम्।
अनुबन्दम्
[[३]]
आगैयाल् आचार्यऩिडम् पक्ति सॆय्दल् अवसियम्। आचार्यऩुक्कुम्, आचार्यर्गळाऩ परमगुरुक्कळिडमुम् पक्ति पण्ण वेण्डुम्। नाम् मन्दिरङ्गळै अनुसन्दिक्क वेण्डुम्। अव्वाचार्यबरम्बरैयिलुम् ऎम्बॆरुमाऩार्, श्रीआळवन्दार्, नादमुऩिगळ् इवर्गळ् पल क्रन्दङ्गळ् सॆय्दु उपकरित्तिरुप्पदाल् अवर्गळिडम् विशेषमाग अदिग पक्ति सॆय्दल् वेण्डुम्।
श्री रहस्यत्रयसार सङ्गिरहम्
१। उबोत्कादादिगारम्
च्रुत्यन्द लक्ष्मणमुनिम् च्रुत्यन्दान्वय पारगम् १ श्रुतिसम्बाविदा सारम् च्रयेहम् यदिसेगरम् ११ श्रीनिवास यदीसानम् तेसिगेन्दिरमहम् पजे ।
यत्कृपालेसदः सत्ताम् उपायादोहम् अल्बदीः //
उबोत्कादम् ऎऩ्ऱाल् मुगवुरै ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इप्पुत्तगत्तिऱ्कु मुगवुरै इव्वदिगारम्। इव्वात्मावुक्कु भगवाऩै अडैन्दु अवऩ् तिरुवडिगळिल् कैङ्कर्यम् सॆय्गैयागिऱ पिरयोजऩत्तै उत्तेचित्तु इन्दक् किरन्दम् सॆय्यप्पडुगिऱदु। इव्विषयत्तिल् सिल केळ्विगळ् उदिक्किऩ्ऱऩ। ‘इक्किरन्दम् सॆय्य वेण्डियदु अवच्यम् ताऩा? कैङ् गर्यम् सॆय्वदु कष्टमादलाल् अदु ताऩ् पिरयोजऩमागुमा? आयिऩुम् भगवाऩ् कैङ्कर्यत्तिऱ्कु नित्य सूरिगळ् तगुदियुळ्ळवर्गळो? तगुदि यिरुन्दालुम् इव्वळवु कालम् एऩ् अदै इऴन्दिरुक्क वेण्डुम्? इव्वळवु नाळ् इऴन्दिरुन्द नमक्कु इऩिदाऩ् किडैक्कुमो?" ऎऩ्ऱ पल विदमाऩ केळ्विगळ् एऱ्पडुम्। अवैगळुक्कु पदिलुरैत्तु इन्दक् किरन्दम् अवच्यम् अरुळिच् चॆय्य वेण्डियदु ताऩ् ऎऩ्ऱु इन्द अदिगारत्तिल् पेसुगिऱार्।
ऒरु राजा अन्दप्पुरत्तुडऩे वेट्टैक्कुच् चॆऩ्ऱाऩ्। अक् काट्टिले वेट्टैयाडि विळैयाट्टिले ईडुबट्टाऩ्; मीण्डुम् नगरम् वन्दाऩ्। अरण्मऩैयिल् वन्द वळविले वार्त्तै पेसवुमऱियाद तऩ् पुत्तिरऩैक् काणविल्लै। अवऩ् काट्टिले वऴि तप्पिप् पोऩाऩ्। राजा मिगवुम् अऩुदाबप्पट्टाऩ्; तेडिऩाऩ्। राजगुमारऩ् अगप्पड विल्लै; अप्पुत्तिरऩुम् ऎडुत्तार् कैप्पिळ्ळैयाय् ऒरु वेडु वच्चेरियिले वेडर्गळिऩ् आगारत्तै उट्कॊण्डु वळर्न्दाऩ्। अवर्गळ् पेच्चे अवऩुक्कुम् पेच्चागि विट्टदु। अवर्गळ् कार्यमे अवऩुक्कुम् कार्यमागिविट्टदु। इप्पडिये कालम् सॆऩ्ऱदु। इव्विष
[[४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
यत्तैयऱिन्द सिल तार्मिगराऩ मुऩिवर्गळ्, अन्द राजगुमारऩैक् कण्डु किट्टि, “नी वेडऩल्ल, राजगुमारऩ्। मिरुगङ्गळै अडित्तुत् तिरिगिऱदु उऩक्कुत् तॊऴिलल्ल; नी उऩ्ऩै वेडऩाग निऩैत्तु इक्कार्यङ्गळैच् चॆय्गिऱाय्। उडम्बिल् मांस रुदिरङ्गळिऩ् वासऩै उऩक्कुत् तगुदि अल्ल, नी शुद्धऩायिरु। मिरुगङ्गळैक् कॊल्लादे! नी अरसऩागि विडलाम्। उऩ्ऩै उऩ् पितावाऩ अरसऩ् तेडियुम् नी अगप्पडविल्लै। आदलाल् उऩ्ऩैक् कै विट्टाऩ्। अवऩुक्कु नी अरसऩुक्कुरिय कुणङ्गळोडु इरुप्पदागत् तॆरिवित्ताल् अवऩ् उऩ्ऩै अऴैत्तुक् कॊण्डु पोय् उऩक्कु राज्यत्तैक् कॊडुप् पाऩ्" ऎऩ्ऱु उपदेशित्तुत् तिरुत्ति वैत्तार्गळ्। पिऱगु सिल राजाक् कळुक्कु अन्तरङ्गर्गळाऩ मऩुष्यर्गळ् अवऩैक् कण्डु, अवऩै अरसऩिडम् अऴैत्तुच् चॆऩ्ऱु, “उऩ् पुदल्वऩ्” ऎऩ्ऱु सॊल्लि अवऩिडम् सेर्प्पित्तार्गळ्। अरसऩुम् मगिऴ्च्चियुडऩ् पॆऱ्ऱु, अवऩुक्कु अबिषेगमुम् सॆय्वित्ताऩ्। अदुबोल जीवात्माक्कळ् भगवाऩुडैय तिरुमार्बिलुळ्ळ कौस्तुबरत्ऩम् पोऩ्ऱवर्गळ्। भगवाऩुक्कु मिगवुम् पिरियमाऩवर्गळ्। अऩादि कालमागप् पण्णिऩ कर्मङ्गळाले भगवाऩै इऴन्दिरुक्किऱार्गळ्। सिल तार्मिगर्गळ् राजगुमारऩुक्कु उपदेशित्ताऱ् पोल् जीवऩ्गळुक्कु उपदेशित्तु, ऐम्बुलऩ्गळाल् अनुबविक्कुम् सुगत्तिल् वॆऱुप्पै उण्डाक्कि, नल्ल वर्णाच्रम् धर्मङ्गळै अनुष्टिक्कुम्बडिच् चॆय्विक्किऱार्गळ्। पिऱगु भगवाऩुक्कु अन्तरङ्गर्गळाऩ आचार्यर्गळ् अवऩै नॆरुङ्गि, " जीवऩ् उडम्बु अल्ल, इन्द्रियङ्गळल्ल। पसु-पक्षि कळल्ल, ञाऩरूपऩ्। भगवाऩुक्कु तासऩ्। अव्वीच्वरऩुक्कुच् क् कैङ्कर्यम् सॆय्य वेण्डियवऩ्।" ऎऩ्गिऱ उण्मैयै उणर्त्ति भगवाऩिडमुम् सॊल्लि भगवाऩ् इन्द जीवऩैच् चेर्त्तुक् कॊळ्ळुम्बडि सॆय्गिऱार्गळ्। वेडऩायिरुन्दवऩ् अरसऩाऩाऱ्पोले नामुम् भगवाऩै अडैन्दु कैङ्कर्य साम्राज्यत्तै अडैयलाम्। नित्यसूरि कळैप् पोल नामुम् कैङ्कर्यम् पण्णत् तगुदियुडैयवर्गळे! कैङ् गर्यमुम् तुक्कमायिरादु। सुगमागविरुक्कुम्। कर्मङ्गळाल् एऱ्पडुगिऱ कैङ् गर्यम् ताऩ् तुक्क रूपम्।
सर्वेच्वरऩिडम् सॆय्युम् कैङ्कर्यम् सुगरूपम्। एऴैयायिरुप् पवऩ् पणक्कारऩावदिल्लैया? मूडऩ् ञाऩवाऩागि विडुवदिल्लै या? जीवऩुडैय कर्मङ्गळ् पाबबुण्यङ्गळाय्क्कलन्दु माऱिमाऱिच् चुऴल् किऩ्ऱऩ! ऒरु नल्ल कर्मम् पलम् कॊडुक्क वरुम् पोदु अदिऩ् पलमाय् आचार्य सम्बन्दम् एऱ्पट्टु भगवत् किरुबैयैप् पॆऱ्ऱु मोक्षत्तै अडैन्दु विडलाम्। आगैयाल्, मुक्तियडैगिऱ जीवऩुक्कु अम्मुक्ति सादऩङ्गळाऩ धर्मङ्गळुम् अऱिय वेण्डियदऱ्काग इन्दक् किरन्दम् सॆय्य वेण्डियदु अवसियम् ऎऩ्ऱु तलैक्कट्टिऩार्।
अनुबन्दम्
२। सार निष्कर्षादिगारम्
[[५]]
इन्दक् किरन्दत्तिल् तिरुमन्द्रम्, तुवयम्, सरमच्लोकम् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळिऩ् पॊरुळ् उरैक्कप्पडुगिऱदु। “मुक्तियै आसैप् पडुम् अवर्गळुक्कु साङ्गियम्, योगम् मुदलिय विषयङ्गळैप् पेसलाम्। अल्लदु वेदत्तिऩ् पूर्व भागत्तिल् सॊल्लप्पट्ट कर्माक् कळैप् पऱ्ऱि विसारिक्कलाम्। अवैगळै विट्टु रहस्यत्रयङ्गळैप् पेसुवदु ऎदऱ्कु?” ऎऩ्ऱु केळ्वि पिऱन्दाल्, अदऱ्कुप् पदिलाग इन्द अदिगारम् पेसप्पडुगिऱदु।
तॆरिन्दु कॊळ्ळ वेण्डिय विषयङ्गळ् पल। करैयल्लाद कडल् पोल् पल सास्तिरङ्गळिरुक्किऩ्ऱऩ। नमदु आयुट्कालमो कुऱैवु। वासिप्पदऱ्कु इडैयूऱुगळो पलवुळ। आदलाल् ऎदु मिगवुम् सार माऩदो अदै, जलम् कलन्द पालिल् अऩ्ऩप्पऱवै पालै मात्तिरम् अरुन्दु माप्पोल, कऱ्ऱुणर वेण्डुम्। वेदत्तिऱ्कु विरोदमायुळ्ळ जैऩ पुत्तादिगळुडैय उपदेशङ्गळाऩ मदङ्गळ् असारङ्गळ्; विषम् पोल् आत्मावै अऴिक्कक् कूडियवै। वेदत्तिलुम् इव्वुलगिल् अनुबविक्कुम् सुगङ्गळुक्कुक् कारणङ्गळागच् चॊऩ्ऩ काम्य कर्मङ्गळ् अल्बसारङ्गळ्। अनुबविक्कुम् पोदु इऩ्बमायिरुन्दालुम् पिऩ्बु तुक्कत्तै विळैविक्कक् कूडियवै। मेल् उलगङ्गळिल् अनुबविक्कुम् स्वर्गादि सुगङ्गळैक् कॊडुक्कुम् कर्माक्कळैच् चॊल्लुम् वेद भागम् सिलरुक्कु सारमाऩदु। आयिऩुम्, तुक्कत्तैप् पिऩ्बु विळैविप् पदागैयाल् अदुवुम् नमक्कु वेण्डादवैये। तऩ् जीवात्मावैये अनुबविप्पदागिऱ कैवल्य सुगत्तैच् चॊल्लुम् वेदबागम् सारदरम्। आगिलुम् परमात्मावै अनुबविक्कुम् इऩ्बत्तैविड आत्मानुबावम् मिगवुम् स्वल्बमादलाल् अदुवुम् अनुबादेयम्। आदलाल् परमात्मावै अनुबविक्क वेण्डि, अदऱ्कु उपायमाऩ वेदबागमे नमक्कु उबादे यम्। अदिलुम्, रहस्यत्रयम् सारदममाऩदु। तत्तुवहित पुरुषार्त्तङ् गळैच् चुरुक्कमागच् चॊल्लुगिऱ रहस्यत्रयम् ताऩ् सारदमम्। आदलाल् तिरुमन्दिरम्, तुवयम्, सरमच्लोकम् इवैये अऱिय वेण्डियवै।
ऎव्वळवु कऱ्ऱालुम् पोदादु ऎऩक् करुदि, पदिऩॆट्टु वित्या स्ताऩङ्गळै वाचित्तालुम् अदु नमक्कु पारमे। अदु मुक्तिक्कु वऴियागादु। आदलाल्, नमदु पूर्वाचार्यर्गळ् मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळै उपदेशित्तुप् पोन्दार्गळ्। इम्मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळिऩ् पॊरुळै नऩ्गुणर्न्दवर्गळ् नमक्कु स्वामिगळ्।
३। पिरदाऩ पिरदिदन्दिरादिगारम्
सेदऩ, असेदऩ आत्मगमाऩ प्रबञ्जमॆल्लाम् सर्वेच्वरऩाऩ श्रीमन् नारायणऩुक्कु उडम्बु। अव्वीच्वरऩ् पिरबञ्जङ्गळुक्कॆल्लाम्
[[६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आत्मावागविरुक्किऱाऩ्। इव्वार्त्तैदाऩ् शरीरात्मबावम् ऎऩ्गिऱदु। इप्पॊरुळ्दाऩ् विशिष्टात्वै तचित्तान्दिगळुक्कुप् पिरदाऩमाऩदु। पिरदि तन्द्रम् ऎऩ्ऱाल् इतर मदङ्गळिलिल्लामल् नम् चित्तान्दत्तिले मात्तिरमुळ्ळ पॊरुळ्। अदिल् पिरदाऩमाऩदु भगवाऩ् उलगङ्गळुक्कॆल् लाम् आत्मा, उलगम् अवऩुक्कु उडम्बु ऎऩ्ऩुम् पॊरुळ् ताऩ्। इप्पॊरुळ् मऩदिल् वन्दाल् पिऩ्बु वेदङ्गळिल् पिणक्कु उण्डागादु। श्री वैष्णव मदत्तिल् मुक्यमाऩ अडिप्पडैयाग मुदलिल् अऱिय वेण्डिय इप्पॊरुळ् इव्वदिगारत्तिल् विळक्कप्पडुगिऱदु।
“ईच्वरऩ् उलगङ्गळैयॆल्लाम् उडलागक् कॊण्डवऩ्” ऎऩ्ऱाल् अऱिवुळ्ळ जीवऩ्गळ्, अऱिविल्लाद पॊरुळ्गळ् इवैगळै ऎप्पॊऴुदुम् तूक्किक् कॊण्डु, एविक्कॊण्डु, इवैगळाल् एऱ्पडुम् पयऩै अडैयबवऩायुमिरुप्पवऩ् ऎऩप् पॊरुळ्। ‘उलगङ्गळॆल्लाम् अव्वीच्वरऩुक्कु उडम्बु’ ऎऩ्ऱाल् ईच्वरऩाल् अवऩुडैय उपयोगत् तिऱ्कागवुळ्ळ पॊरुळ् ऎऩप्पडुम्।
ईच्वरऩ् पिरबञ्जङ्गळैत् तरिक्कैयावदु, तऩ् स्वरूपत्ताल् पिरबञ्जम् इरुक्किऱदु ऎऩ्गिऱ तऩ्मैक्कुम् सिऱिदु कालम् नीडित्तु इरुप्प तऱ्कुम् कारणमायिरुक्कै। इप्पिरबञ्जत्तिऱ्कु नियन्तावाग विरुप्पदु ऎऩ्बदु तऩ् सङ्कल्पत्ताल् (निऩैवाल्) उलगङ्गळ् उण्डावदऱ्कुम् नीडित्तिरुप्पदऱ्कुम्, वेलै सॆय्वदऱ्कुम् कारणमायिरुप्पदु। नमदु जीवऩ् नम्मुडम्बैत् तूक्कुगिऱदु; एवुगिऱदु; उडम्बिऩ् इरुप्पुक्कुक् कारणमागिऱदु। आदलाल् जीवऩुडैय उडम्बु ऎऩ्गिऱोम् । अदुबोल, भगवाऩ् पिरबञ्जङ्गळै वहित्तुक् कॊण्डुम् एविक् कॊण्डु मिरुप्पदाल्, पिरबञ्जमॆल्लाम् भगवाऩुक्कु उडम्बु ऎऩप्पडुगिऱदु।
ईच्वरऩ् तिरवियङ्गळै नेरागवे तरिक्किऱाऩ्" तिरवियङ्गळिल् कुणङ्गळुक्कु अन्द तिरवियत्तिऩ् मूलमाग आदारमागिऱाऩ्। ऎल्लाप् पॊरुळ्गळुम् भगवाऩै विट्टुप् पिरियादवै। आदलाल् भगवाऩुडैय इरुप्पिऩ् अदीऩमाग इवैगळिऩ् इरुप्पु ईच्वरऩिल्लैयॆऩ्ऱाल् पिरबञ्जमुम् पिरबञ्जप् पॊरुळ्गळुमिल्लै।
पॊरुळ्गळ् भगवाऩिऩ् सङ्कल्पादीऩङ्गळालाऩवै। भगवाऩ् सिल पॊरुळ्गळै ’ अनित्यङ्गळागविरुक्कुग’ ऎऩ्ऱु सङ्कल्पिक्किऱाऩ्। अवैगळ् अनित्यङ्गळाग विरुक्किऩ्ऱऩ। सिलवऱ्ऱै ‘नित्यङ्गळाग विरुक्कट्टुम्’ ऎऩ्ऱु सङ्कल्पित्तिरुक्किऩ्ऱाऩ्। अवै नित्यङ्गळाग विरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्बदुवे।
जीवऩिरुन्दाल् उडम्बु इरुक्किऱदु। जीवऩ् पोऩाल् उडम्बु अऴिन्दु विडुगिऱदु। जीवऩिरुप्पदाल् इरुक्किऱदु आऩदु पऱ्ऱि उडम्बु जीव स्वरूपाच्रिद मॆऩप्पडुगिऱदु। अदुबोलवे, पिरबञ्जमुम्
अनुबन्दम्
[[७]]
भगवाऩाल् इरुक्किऱदु। अवऩिल्लैयागिल् इरादु। आदलाल् पिरबञ्जम् ईसुवर स्वरूपाच्रिदम् ऎऩप्पडुगिऱदु।
जीवऩ् इरुप्पदाल् उडम्बु इरुप्पदु तूङ्गुम् पोदुमिरुप्पदाल् तॆळियवऱियलाम्।
ऒरुवऩ् विऴित्तुक्कॊण्डिरुक्कुम् निलैयिल् जीवऩ् तऩ् उडम्बै सङ्कल्पत्ताल् तरित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदु विळङ्गुम्। जीवऩ् उट्कार्न्दु कॊण्डे तूङ्ग आरम्भित्ताल् उडम्बु साय्न्दु विऴुगिऱदु। जीवऩ् उळ्ळेयिरुक्क उडम्बु एऩ् विऴुगिऱदु ऎऩ्ऱु केट्टाल् जीवऩ् सङ्कल्पत्ताल् ताङ्गिक् कॊण्डिरुन्ददु। अन्द सङ्कल्पम् (निऩैवु) तूङ्ग आरम्भित्तवुडऩ् मऱैन्ददु। अदऩाल् उडम्बु साय्न्ददु ऎऩ्ऱु सॊल्ललाम्।
भगवाऩ् आदारम्ः नाम् आदेयम् अवऩ् नम्मैत् तूक्कुगिऱाऩ्; नाम् तूक्कप्पडुगिऱ पॊरुळ्’ ऎऩ्ऱु तॆरिन्दाल् “भगवाऩै विट्टुप् पिरियात् तत्तुवम् नाम्”, ऎऩ्ऱु अऱियलाम्।
भगवाऩ् शेषि, नाम् शेषबूदाळ्; भगवाऩ् एवुगिऱवऩ्। अवऩाल् नाम् एवप्पडुबवर्गळ्’ ऎऩ्ऱुणर्न्दाल् अदऱ्केऱ्ऱ सरणागदियागिऱ उपायत्तै अऱिवदु पयऩागवेऱ्पडुम्।
तिरुमन्दिरत्तिल् ‘नारायणाय’ ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् ‘नाराणाम् अयऩम्’ ऎऩ्गिऱ व्युत्पत्तियालुम्, ‘नाराः अयनम् यस्य’ ऎऩ्गिऱ व्युत्पत्तियालुम् नाम् भगवाऩैत् तविर वेऱु आदारमिल्लादबडि अवऩैये आदारमागक् कॊण्ड तत्तुवम् ऎऩ्गिऱ स्वरूपलाबम् पिऱक्कुम्। तिरुमन्दिरत्तिलुळ्ळ ‘ओम्’ ऎऩ्ऱ पदत्ताल् वेऱु पयऩिल्लाद पडि अव्वीसऩे नमक्कुप्पयऩ् ऎऩप्पॊरुळ् किडैक्कुम्। ‘नम’ ऎऩ्गिऱ पदत्ताल् नाम् अनन्य सरणङ्गळ् ऎऩ्ऱऱियलाम्।
पिरणवत्तिऩ् अर्थत्तै अर्जुऩरदत्तिलुम् ‘अक्रद; प्रययौराम’ ऎऩ्गिऱ सुलोकत्तिलुम् काणलाम्।
‘नम’ ऎऩ्गिऱ पदत्तिऩ् अर्थमाऩ भगवत् पारदन्दिरियत्तै परदाऴ्वाऩ् विरुत्तान्दत्तिले कण्डु कॊळ्वदु।
‘नमः’ ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् आर्त्तिगमागक् किडैक्कुम् भागवद पारदन् दिरियत्तै सत्रुक्ऩाऴ्वाऩ् विरुत्तान्दत्तिले काणलाम्। नारायण सप्तार्त्तत्तै कोसल जऩबदत्तिल् ऐन्दुक्कळैयुम् श्री सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩैयुम् उदाहरणमाक्किक् कण्डु कॊळ्वदु नारायण सप्तत् तिऩ् मेलुळ्ळ नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैयिऩ् पॊरुळै इळैयबॆरुमाळ् पादुगै इवर्गळुडैय पिरविरुत्ति निवर्त्तिगळिले कण्डु कॊळ्वदु।
[[८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आगवे, ईसुवरऩ् नमक्कु निलैदन्द तारगऩ्; नम्मै नियमिक्कुम् इऱैवऩ्। अवऩुक्कु नाम् उडम्बु ऎऩ्बदु ताऩ् अऱिय वेण्डिय पॊरुळ्।
वेदङ्गळिल् ईच्वरऩ् वेऱु, जीवऩ् वेऱु ऎऩ्ऱु पेदम् सॊल्लियिरुक्किऱदु। सिल विडङ्गळिल् ईच्वरऩुम् जीवऩुम् ऒऩ्ऱे, ऒरे तत्वम् ऎऩ्ऱुम् कूऱियिरुक्किऱदु। इवै मुरण्बाडुळ्ळदु। विरोदमाऩदु। सिलर् ऒऩ्ऱु ऎऩ्बदै ऎडुत्तुक् कॊण्डु मदम् सॆय्दार्गळ्। सिलर् वेऱु ऎऩ् पदै वैत्तुक् कॊण्डु मदम् सॆय्दार्गळ्। इवर्गळुक्कुळ् सण्डै ओय विल्लै। इन्द मुरण्बाट्टैत् तविर्प्पदु ऎप्पडि ऎऩ्ऱु आलोसित् ताल्, ईच्वरऩ् आत्मा, पिरबञ्जम् उडम्बु ऎऩ्गिऱ पॊरुळैत् तॆरिन्दु कॊण्डाल् सण्डै ओय्न्दुबोय्विडुम्। जीवऩुम्, उडम्बुम्, ईच्वरऩुम् वेऱु तत्तुवङ्गळ् ताऩ्, ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱु वेदम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱु मुरण्बाट्टैत् तविर्क्कलाम्। आदलाल्, इन्द उडल् आत्मा ऎऩ्गिऱ तत्तुवत्तै उणर्वदु मुक्कियमागुम्। इदु अऱियप्पट्टाल् मुरण्पाडुगळ् मुडिन्दुविडुम्।
४। अर्थ पञ्जकादिगारम्
श्री वैष्णव चित्तान्दत्तिऱ्कु असादारणमाऩ शरीरात्मबाव सम्बन्दत्तोडु अर्थ पञ्जकत्तैयुम् आचार्यर्गळ् उपदेशित्तुप् पोन् दार्गळ्। ‘अर्थ पञ्जकम्’ ऎऩ्ऱाल् ‘ऐम्बॊरुळ्’ ऎऩप्पॆयर्। ऐन्दु पॊरुळ्गळावऩ १। भगवाऩ्, २। जीवऩ्, ३। भगवाऩै अडैवदऱ्काऩ उपायम्, ४। अवऩै अडैवदऱ्कुत् तडैयाऩ पिरदिबन्दगम्, ५। अव्वीच् वरऩै अडैन्दु अनुबविक्कुम् पयऩ् आग ऐम्बॊरुळ्गळ् अऱिय वेण्डियवै।
अवऱ्ऱिल् भगवाऩुडैय स्वरूपम् तिरुमन्दिरत्तिलुळ्ळ पिरणवत् तिलुळ्ळ ‘अ’ ऎऩ्गिऱ अक्षरत्तिलुम्, नारायणाय ऎऩ्गिऱ पदत्तिलुम् अनु सन्दिक्कप्पड वेण्डुम्, तुवयम् ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तिल् ‘श्रीमन् नारायण’, ‘श्रीमते नारायणाय’ ऎऩ्गिऱ विडत्तुम् सरम सुलोकत्तिल ‘माम्, अहम्’ ऎऩ्गिऱ पदङ्गळिलुम् अनुसन्दिक्कप्पड वेण्डुम्।
तिरुमन्दिरम् मुदलाऩ मन्दिरङ्गळिल् भगवाऩै अनुसन्दिक्कुम् पोदु सर्वप्रकारत्तिलुम् सर्वावस्तैयिलुम् सहधर्म सारिणियाऩ पॆरिय पिराट्टियारोडु पिरिविल्लादवऩागवुम् अऩन्द ञाऩाऩन्द स्वरूपऩागवुम्, अऩन्द कल्याण कुणङ्गळै उडैयवऩागवुम्, सर्वलोकाच्रयमाऩ अप्राकृत तिरुमेऩियोडु कूडिऩवऩागवुम्,
अनुबन्दम्
अनन्द विबूदि विशिष्टमागवुम्, लीलारूप जगत् सृष्टि मुदलाऩ व्या पारङ्गळै उडैयवऩागवुम् तियाऩम् सॆय्य वेण्डुम्।
[[९]]
१। भगवाऩ् लक्ष्मियोडु कूडिऩवऩ् ञाऩानन्द रूपि; उयर्न्द तिरुमेऩियुळ्ळवऩ् कल्याण कुणङ्गळाल् निऱैन्दवऩ्; अनन्द विबूदि युळ्ळवऩ्; सृष्टि स्तिदि, सम्हारम् मुदलिय वियाबारङ्गळैच् चॆय् किऱवऩ् ऎऩ्ऱु अऱिय वेण्डुम्।
२। अप्पॊरुळै अडैगिऱ जीवऩ्, यार् ऎऩ्ऱु तॆरिन्दु कॊळ्ळ वेण्डुम्। संसारियाऩ जीवऩ् अऩादि कर्म पिरवाहत्ताल् कट्टुण्ड पिरम्मा मुदल् पुल् पुऴुक्कळाऩ जीवर्गळ्।
।
मुक्तर्गळ् पक्ति अल्लदु पिरबत्ति सॆय्दु संसारत्तिलिरुन्दुम् निवृत्ति अडैन्दु भगवाऩै अडैन्दवर्गळ्।
नित्यर् भगवाऩैप् पोलवे अनादियाग ञाऩ सङ्गोसमिल्ला मल् संसार वासऩैये तॆरियाद नित्य कैङ्कर्यम् पण्णुगिऱ आदि शेषऩ्, करुडऩ्, विष्वक्सेऩर्, मुदलाऩवर्गळ्। पॊदुवाग ऎल्ला जीवर्गळुम् अणु, अमलम्, ञाऩम्, आनन्दम्, भगवत् शेषम्।
इन्द जीवऩै तिरुमन्दिरत्तिल् पिरणवत्तिल् “म्” ऎऩ्ऱ ऎऴुत्तिलुम् नमः ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् मगारत्तिलुम् “नारायणाय” ऎऩ्गिऱ विडत्तिल् ‘नार’ ऎऩ्गिऱ सप्तत्तिलुम्, तुवयत्तिल् प्रबत्ये ऎऩ्गिऱ पदत्तिलुम्, सरमसुलोकत्तिल् “व्रज”, “त्वा” ऎऩ्गिऱ पदङ्गळिलुम् निऩैत्तुक् कॊळ्वदु।
३।उपायम्ः अवऩै अडैवदऱ्कु सादऩम् मेले ८,९,१०,११,१२ अदिगारङ्गळिल् सॊल्लप् पोगिऱार्। अदऩाल् इङ्गे निरूपिक्कविल्लै। पक्ति अल्लदु पिरबत्ति उपायमागुम्।
४। भगवाऩै अडैन्दवऩ् पिरयोजऩम्ः परिपूर्ण प्रम्माऩुपवादिगारत्तिल् पेसप्पोगिऱार्। अङ्गे कण्डु कॊळ्वदु (अदावदु कैङ्कर्यत्तै ऎल्लैयागक् कॊण्ड भगवदऩुबवम्)।
५। प्राप्ति विरोदिः भगवाऩैयडैय पिरदिबन्दमायिरुप्पवैः अवित्या, कर्मा, वासना, रुचि, पिरगरुदि सम्बन्दम्। इवैगळ् भगवाऩै अडैयत् तडैयायिरुप्पऩ। अवैगळिल् पिरदाऩमाऩदु अनादि कालमाग भगवाऩुडैय उत्तरवाऩ वेदङ्गळ्, स्मिरुदिगळिल् सॊऩ्ऩवैगळै मीऱि नडन्ददाल् एऱ्पट्ट भगवाऩुडैय कोबम्। अदु नम्मैप् पलबडियाग संसारत्तिल् इरुक्कच् चॆय्दु, सत्वम्, रजस्, तमस् ऎऩ्ऩुम् मुक्कुणङ्गळ् कॊण्ड उडलोडु सेर्क्कुम्। इन्दिरियङ् गळ् इट्ट वऴक्काग नम्मै आट्टि वैक्कुम् । सास्तिरवच्यदै कूडाद
[[१०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पसु, पक्षि जादियिल् पिऱक्कच् चॆय्युम्। अदिलुम् मेलाऩ मऩुष्य जादियिल् पिऱक्कच् चॆय्दु वेदत्तै ऒप्पुक्कॊळ्ळाद वॆळि मदङ् गळाले कलक्कप् पण्णुम्। विपरीत ञाऩत्तैक् कॊडुत्तु सिऱ्ऱिऩ्बङ् गळुक्कागप् पाबङ्गळैप् पण्णच् चॆय्दु अदऩ् पलमाग कर्बवासम्, पिऱप्पु, किऴत्तऩ्मै, मरणम्, ऎऩ्गिऱ सक्करत्तिले सुऴलच्चॆय्युम्। क्षुत्र तेवदैगळै वणङ्गच् चॆय्दु अवर्गळ् कॊडुक्कुम् अल्ब पोगङ्गळिले मयङ्गच् चॆय्युम्। योगाप्यासम् पण्णुमवर्गळैयुम् क्षुत्र देवता योगम् असेदऩ उपासऩङ्गळिल् इऱङ्गच् चॆय्दु, योगत्तैत् तलै साय्प्पिक्कुम्। योगत्तिलुम् तऩ् आत्मावैप्पार्क् कुमवर्गळैयुम् नालुविदमाऩ आत्मोबासऩत्तिऱ्कुप् पलमाऩ अल् पास्वादङ्गळैक् कॊडुत्तु मऱुबडि तिरुम्बच् चॆय्युम्। परमात्मोबा सऩम् पण्णुगिऱवर्गळैयुम् आत्माऩुबवम्, अष्टैच्वर्यम्, वसुस् ताऩम् पिरम्मगाय निषेवणम् ऎऩ्गिऱ पलङ्गळिल् आसैयैक् कॊ टुत्तु भगवाऩै-यडैय वॊट्टादु सॆय्युम्। इप्पडि एदेऩुमॊरु पडियाग भगवाऩैयडैय वॊट्टामल् नम् कर्मत्तिऩ् पलऩाग वन्द भगवाऩुडैय कोबत्तिऱ्कुप् परिहारम् सरणागदियागिऱ उपायम् श्रीबाष्यगारर् अरुळिच् चॆय्दार्।
इव्विरोदि वर्क्कत्तै तिरुमन्दिरत्तिलुम् तुवयत्तिलुम् “नमः ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् मः ऎऩ्ऩुम् पगुदियिलुम्, सरम सुलोकत्तिल् “सर्वपाबेप्यः” ऎऩ्गिऱ विडत्तिलुम् अऱिन्दु कॊळ्ळवेण्डुम्।
उपायत्तैत् तिरुमन्दिरत्तिल्, “नमः” “अयनम्” ऎऩ्गिऱ पदङ्गळि लुम्, तुवयत्तिल् पूर्व कण्डत्तिलुम्, सरमसुलोकत्तिल् “सरणम् व्रज” ऎऩ्गिऱ विडत्तिलुम् कण्डु कॊळ्ळवदु।
पलत्तै “नारायणाय” ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् नालाम् वेऱ्ऱुमै यिलुम्। तुवयत्तिल् मेल्बादियिलुम्, सरमसुलोकत्तिल् पाबेप्यो मो क्षयिष्यामि ऎऩ्गिऱ विडत्तिलुम् कण्डु कॊळ्वदु। आगवे, भगवाऩ्, जीवऩ्, उपायम्, पिरदिबन्दगम्, पयऩ् ऎऩ्ऱु ऐम्बॊरुळ्गळ् अऱियत्तक्
कवै।
५। तत्वत्रय सिन्दऩादिगारम्
असेदऩम्, जीवऩ्, पॆरुमाळ् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु तत्वङ्गळुडैय उण्मैयै अऱिय वेण्डुम्। इप्पडि मूऩ्ऱु तत्वङ्गळैयुम् उणर्न्दाल्, ‘उडम्बे आत्मा’ ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुम् “आत्मा स्वतन्त्रऩ्” ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुम् उण्डागादु। इन्द ऎण्णङ्गळुक्कु कारणमाऩ ईच्वरऩ् इल्लै ऎऩ्ऱु पेसुवदिल् आसैयुम् उण्डागादु। अदऱ्काग आचार्यर्गळ् तत्वत्रयत्तै उपदेशित्तार्गळ्।अनुबन्दम्
[[११]]
असेदऩम् : अऱिविल्लाद तत्तुवम् मूऩ्ऱु वगैः प्रगिरुदि, (त्रिगुण त्रवियम्) कालम्, शुद्धसत्वम्।
जीवऩ् मूऩ्ऱु विदमाऩदुः संसारिगळ्, मुक्तर्गळ्, नित्य
सूरिगळ्।
पॆरुमाळ् च्रियःपदियाऩ नारायणऩ् मूऩ्ऱु विद अऱिविल्लाद वस्तुक्कळुडैय इरुक्कैयुम्, सिऱिदु कालम् नीडित्तिरुप्पदुम्, प्रवृत्ति कळुम् भगवाऩुक्कदीऩमाऩदु। मूऩ्ऱु विद जीवर्गळुडैय इरुप्पुम् नित्य मायिरुप्पदुम् वेलैगळुम् भगवाऩुक्कदीऩमाऩदु। भगवाऩ् स्वदन्दिरऩ्। जीवात्मावै ज्ञानम्, आनन्दम्, अमलम्, अणुवॆऩ्ऱु सॊल्ललाम्। परमात्मावाऩ नारायणऩुक्कु जीवात्मा ऎप्पोदुम् शेषबूदऩ्; वेऱु ऒरुवऩुक्कुम् शेषबूदऩिल्लै।
भगवाऩ् विबु, ऎङ्गुम् वियाबित्तिरुप्पवऩ्; ऎङ्गुम् निऱैन् दिरुन्दु अऱिवुळ्ळवऩायिरुप्पवऩ्; ऒरुवरुक्कु अदीऩमल्लादवऩ्; ऎल्लोरुक्कुम् इयऱ्कैयाऩ शेषियायिरुप्पवऩ् ऎऩ्ऱु भगवाऩैक् कुऱिक्कलाम्।
जीवऩ्, पॆरुमाळ् इव्विरुवरुक्कुम् सेदऩत्वम्, प्रत्यक्त्वम्, पॊदुवाऩ लक्षणम्। सेदऩत्वम् अऱिवोडिरुप्पदु; प्रत्यक्त्वम् तऩक्कुत्ताऩ् तोऩ्ऱुगै।
जीवऩुक्कु शेषत्वे सदि सेदऩत्वम्, अणुत्वे सदि सेदऩत्वम् लक्षणम्।
संसारियाऩ जीवऩ् अवित्या, कर्म, वासना, रुचि, शरीर सम्बन्दम् इवैगळोडु कूडियिरुप्पवऩ्। पिरम्मादिस्तम्ब पर्यन्तमाग जीवर्गळ् ऒरुवरुक्कॊरुवर् सुगम्, तुक्कम्, ञाऩम्, इवैगळिल् पल विदङ्गळायऩुबविप्पार्गळ्। मोक्षम् वरुमळवुम् संसारम् इवर् कळुक्कुत् तॊडर्न्दु कॊण्डेयिरुक्कुम्। इवर्गळुक्कु पिरवृत्ति, पुण्यम्, पाबम् अनुबयङ्गळाऩ प्रवृत्तिगळ्।
मुक्तर्गळ् पक्ति अल्लदु पिरबत्तियाल् संसार पन्दम् कऴिन्दु स्वरूपाविर्बावम् पॆऱ्ऱवर्गळ्। अवर्गळुक्कु मेल् स्तिदि, तऩ् स्वरूपाविर्बावम् उण्डाऩदऱ्कु ऎल्लैयिल्लामल् नीडित्तिरुक्कै।
वेलै, अनादि कालम् इऴन्दिरुन्दु पॆऱ्ऱ भगवत् कैङ्कर्य विशेषङ्गळ्।
नित्यर्गळ् : अनादियागवे स्वरूपाविर्बावम् पॆऱ्ऱवर्गळ्। इवर् कळुक्कु स्तिदि अनादियाग वन्द भगवदनुबवम्। वेलै अनादियाऩ कैङ्कर्यङ्गळ्।
[[१२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इव्वात्माक्कळुक्कु ञाऩमुण्डु। अन्द ञाऩत्तै धर्मबूद ञाऩमॆऩ्बार्गळ्। ऒरु आत्मावुक्कु ऒरु पॊरुळैक् काट्टुगिऱ समयत्तिल् अन्द आत्मावुक्कु अन्द ञाऩम् स्वयम् पिरगासमायिरुक्कुम्। इदु ईच्वरऩुक्कुम्, नित्यर्गळुक्कुम् नित्यविबुवायिरुक्कुम्। संसारि कळुक्कु कर्मङ्गळुक्कुत् तक्कबडि एऱियुम् सुरुङ्गियुमिरुक्कुम्। मुक्तर् कळुक्कु मुक्तावस्तैयिल् मलर्न्दु पिऩ्बु काल तत्वमुळ्ळ वरैयिल् विबुवायिरुक्कुम्।
इन्द धर्मबूद ञाऩम् विषयङ्गळैप् पिडिक्कुम्। पिरयत्ऩम् ऎऩ्गिऱ निलैयैयडैन्दु उडम्बैक् कारियत्तिल् एवुम् सुग तुक्कम् ऎऩ्गिऱ पोगत्तै अडैयुम्। जीवऩुडैय स्वरूपम् तऩक्कु स्वयम् पिरगासम् ईच्वरऩुडैय स्वरूपमुम् अवऩुक्कु स्वयम् पिरगासम्ः इन्द जीवस्वरूपम् नाऩ्; नाऩ् ऎऩ्ऱु ऎल्लोरुक्कुम् तोऩ्ऱुम्। इत् तोऱ्ऱत्तिऱ्कु ऒरुगालुम् अऴिविल्लै। धर्मबूद, ञाऩम्, जीवात्मा इवै इरण्डुक्कुम् ञाऩमिरुप्पदु, स्वयम् पिरगासमायिरुप्पदु ऎऩ्बदु पॊदुवागविरुक्कुम्।
धर्मबूद ञाऩत्तिऱ्कु विषयित्वम् अदिगमायिरुप्पदु। आत्मावुक्कु प्रत्यक्त्वम् अदिगमाऩदु।
असेदऩत्तिल् प्रगिरुदि, कालम् इरण्डुम् जडङ्गळ्, शुद्ध सत्वत्तै जडमॆऩ्ऱुम् सिलर् सॊल्लुवार्गळ्। जडमावदु स्वयम् पिरगासमिल्लाददु।
पिरगिरुदि स्वरूपमाऩदु सत्वम्, रजस्, तमस् ऎऩ्गिऱ मुक्कुणत् तुडऩिरुप्पदु। इम्मुक्कुणङ्गळ् अन्योन्यम् सममाऩबोदु महाबिरळयम्; विषममाऩ पोदु सृष्टि स्तिदिगळ्। इप्पिरगिरुदियै २४ तत्वङ्गळाग वगुत्तुच् चॊल्लुवार्गळ्। पिरगिरुदि, महत्, अहङ्कारम् ३, कन्द तन्मात्रम्, रस तन्मात्रम्, रूप तन्मात्रम्, स्पर्स तन्मात्रम्, सप्त तन्मात्रम् ऎऩ्गिऱ ५ पूद सूक्ष्मङ्गळ्, पिरुदिवि, अप्पु, तेयु, वायु, आगासम् ऎऩ्गिऱ ५ पूदङ्गळ्, ञाऩेन्दिरियङ्गळ् ५, कर्मेन्दिरियङ्गळ् ५, मऩम् १, आग २४ तत्वङ्गळ्। इवैयॆल्लाम् सर्वेच्वरऩुक्कुम् अस्तिर पूषणादि रूपङ्गळायिरुक्कुम्। इदु श्री वैकुण्ठ-म् ऎऩ्गिऱ शुद्ध सत्वत्ताल् पिरिक्कप्पट्ट विडत्तिल् अळवऱ्ऱदागच् चॊल्लप्पडुम्। इदु संसारिगळुक्कुक् कर्मङ्गळुक् कीडाग पलविद उडम्बुगळाग माऱुगिऱदु, शुद्ध सत्वम्, रजस्, तमस् कलक्काद शुद्ध सत्व कुणमुळ्ळदु। इदु भगवाऩुक्कु उडम्बायिरुक्कि ऱदु; नित्यरुक्कुम् मुक्तरुक्कुम् अनित्यङ्-गळाऩ उडम्बुगळायिरुक्कुम्। इदऱ्कु वेलै भगवत् कैङ्कर्यत्तिऱ्कु उदवियायिरुक्कै।
अनुबन्दम्
[[१३]]
कालम्ः जडमायुम् विबुवायुमिरुक्कुम्, नित्यमाऩदु कलै, निमिषम्, नाऴिगै नाळ्, मादम्, वरुषम् मुदलिय पिरिवुगळै अडैयुम्।
सर्वेच्वर तत्वम्; सत्यमाय्, ञाऩमाय्, अमलमाय्, अनन्द माय्, आऩन्दमायिरुक्कुम्, अवऩ् ऐन्दु रूपङ्गळुडऩिरुप्पाऩ्। श्रीवैकुण्ठ-त्तिलिरुक्कुम् रूपम् परम् ऎऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱिरुक्कुम्।
व्यूह रूपङ्गळ् नाऩ्गु, वासुदेवऩ्, सङ्गर्षणऩ्, प्रत्युम्ऩऩ्, अनिरुत्तऩ्, ऎऩप्पडुम्। केसवऩ्, नारायणऩ् ऎऩ्ऱु सॊल् लप्पडुम् पऩ्ऩिरण्डु रूपङ्गळुम् वियूहान्दरङ्गळ्।
विबवङ्गळ्ः
पत्मनाबादिगळाऩ मुप्पत्तुच् चिऩ्ऩ रूपङ्गळ्, ओरोरु पिरयोजऩ विशेषत्तै मुऩ्ऩिट्टु तसावतारङ्गळॆऩ्ऱु विशेषित्तुच् चॊल्लुगिऱदु।
परव्यूहादिगळ् ताऩे आच्रिदर्गळ् अपेक्षित्तबडि पिम्बमाग आलयङ्गळिल् निऱ्किऱ निलै अर्च्चावतारम्। किरुहङ्गळिल् साळक्राम रूपङ्गळुम् अर्च्चावतारमे।
ऎल्लोरुडैय ह्रुदयङ्गळिले सूक्ष्ममायिरुप्पदॊरु रूप विशेषत्तैक् कॊण्डु निऱ्किऱ निलै अन्तर्यामि अवतारम्।
इव्वीच्चरऩ् जगत् सृष्टि, स्तिदि, सम्हारादिगळैप् पण्णु किऱाऩ्। इवऩ् सर्वावस्तैयिलुम् सबत्ऩीगऩाय्क् कॊण्डेयिरुक् किऱाऩ्। इप्पडि चित्तु, अचित्तु, ईच्वरऩ् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळै अऴगागवुम् विस्तारमागवुम् उपदेशित्तिरुप्पदु इव्वदिगारत्तिल् मिगवुम् अऱिन्दु कॊळ्ळ वेण्डिय विषयमागुम्।
६। परदेवदा पारमार्त्तियादिगारम्
ईच्वरऩ्,जीवऩ्, असेदऩम् ऎऩ्गिऱ तत्तुवङ्गळैप् पॊदु वागत् तऩिये तॆरिन्दु कॊण्डालुम्, ईच्वरऩ् इऩ्ऩार् ऎऩ्ऱु तऩित्तु विशेषित्तुत् तॆरिन्दु कॊळ्ळ वेण्डुम्। परदत्वम् ईच्वरऩ् इऩ्ऩार् ऎऩ्ऱु तॆरिन्दाल् ताऩ् अवऩै आच्रयित्तु इष्टत्तैप् पॆऱलाम्। “उऩ्ऩित्तु मऱ्ऱॊरु तॆय्वम् तॊऴाळ् अवऩैयल्लाल्” ऎऩ्गिऱ आऴ्वार् अरुळिच् चॆयल्बडि मऱ्ऱुळ्ळ तेवदैगळै आच्रयिक्कादु पर तत्वत्तैये तॊऴुम्बडियाऩ पारमेगान्दयम् पर तेवदै इऩ्ऩार् ऎऩ्ऱु तॆरियामल् पोऩाल् चित्तिक्कादु। परमे कान्दि अल्लादवरुक्कु कालदामदमिऩ्ऱियुम् मऱुबिऱवियिऩ्ऱियुम् मोक्षमे किडैक्कादु। आदलाल् इन्द अदिगारत्तिल् परदेवदै च्रियःपदियाऩ नारायणऩ् ऎऩ्ऱु उपनिषत्तुक्कळालुम् स्मृतिगळालुम्, पुराणङ्गळालुम्, इतिहासङ्गळालुम् आऴ्वार्गळिऩ् तिव्य सूक्तिगळालुम् स्ताबिक्कप् पडुगिऱदु।
[[१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अऱिवुळ्ळ जीवात्माक्कळुक्कुम्, अऱिविल्लाद पिरकृति मुदलिय पॊरुळ्गळुक्कुम् पलविदमाऩ वेऱुबाडुगळ् पिरमाणङ्गळाले काणप् पडुवदाल् ऎल्लाम् पिरम्म त्रवियम् ऎऩ्गिऱ मदम् सेरादु। जीवऩुक्कुम्, ईच्वरऩुक्कुम् उळ्ळ वेऱुबाडुगळुम्, तेवऩ् मऩुष्यऩ् मुदलाऩ जीवर् कळुक्कुळ् वेऱुबाडुगळुम्, ऒव्वॊरुवरुक्कुम् सुगदुक्कङ्गळिल् माऱुबाडुगळुम् पिरमाणङ्गळाल् तॆरियप्पडुवदाल् पिरम्मादि तेवदै कळुम् ईच्वरऩोडुम् ताङ्गळुम् वेऱुबाडऱ्ऱवर्(ऒऩ्ऱु) ऎऩ्गिऱ पेच्चुम् पिरमाणङ्गळुक्कु ऒव्वादु। पिरमऩ्, रुत्रऩ्, इन्दिरऩ् मुदलिय तेवर् कळ् कर्मवच्यर्गळॆऩ्ऱुम्, सर्वेच्वरऩाल् सृष्टिक्कप्पट्टवर्गळ् ऎऩ्ऱुम्, अवर् अवर्गळुडैय सरित्तिरङ्गळाले अऱियप्पडुवदाल् अवर्गळुम् परदत्वमल्ल ऎऩ्बदुम् पुलप्पडुम्। तिरिमूर्त्तिगळुम् समर् ऎऩ्ऱुम् तिरिमूर्त्तिगळुम् ऒरे तत्वम् ऎऩ्ऱुम् तिरिमूर्त्तिगळिलुम् वेऱाऩ ऒरुवऩ् परदत्वम् ऎऩ्ऱुम् पेसुमवैयॆल्लाम् पिरमाणङ्गळुक्कुच् चेरादु ऎऩ्ऱु निरूपिक्कप्पट्टिरुप्पदुडऩ् लक्ष्मीबदियुम् समस्तलोकङ् गळैयुम् तऩक्कु उडम्बागप् पॆऱ्ऱवऩुम् मोक्षम् कॊडुप्पवऩुमाऩ श्रीमन् नारायणऩ् ताऩ् परदेवदै ऎऩ्ऱु निष्कर्षिक्कप्पट्टदु।
७। मुमुक्षुत्वादिगारम्
मोक्षत्तिल् आसैयुण्डाऩाल्दाऩ् अदऱ्कुरिय उपायत्तै सॆय्य मुयऱ्सिप्पाऩ्। मोक्षत्तिल् आसै ऎप्पडि उण्डागुम् ऎऩ्ऱु इव्वदिगारत्तिल् पेसप्पडुगिऱदु। मुमुक्षुत्वमाऩदु मोक्षत्तिल् आसै। अदै निरूपिक्किऱार् इव्वदिगारत्तिल्, वेदान्द सास्तिरत्ताल् उडल् वेऱु, आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱु उणर्न्दाल्, अऴियक्कूडिय उडम्बुक् कागप् पाडुबडामल् नित्यमाऩ आत्मा, उडलऴिन्दबिऱगु मेल् लोकङ् गळिल् अडैयुमिऩ्बत्तै आसैप्पट्टु अदऱ्कु वेण्डिय धर्मङ्गळैच् चॆय्य विरुम्बुवाऩ्। मेलुम्, नरगम् मुदलिय तुक्कङ्गळै अडैयुम्बडि याऩ पाबगारियङ्गळैयुम् सॆय्यमाट्टाऩ्। अदऱ्कु मेल् आत्मावुक्कुम् सर्वेच्वरऩुक्कुमुळ्ळ वेऱुबाडुगळैत् तॆरिन्दु कॊण्डाल्, आत्माविऩ् स्वरूपत्तिऱ्केऱ्प भगवाऩै अडैन्दु कैङ्कर्यम् सॆय्गैयागिऱ परमबुरुषार्त्तत्तै आसैप्पडुवाऩ्। अप्पडि आत्मावैयुम् सर्वेच्वरऩैयुम् अऱियवेण्डि तिरुमन्दिरत्तैक् कॊण्डु अऱियुम् पोदु पिरणवत्तिल् मूऩ्ऱावदु अक्षरत्तिऩ् पॊरुळैत् तॆरिन्दु कॊण्डाल् उडम्बे आत्मा ऎऩ्ऱुम्, उडम्बैच् चार्न्द पॊरुळ्गळिल् ऎऩ्ऩुडैयदु ऎऩ्गिऱ अहङ्कार ममकारङ्गळ् नचित्तु विडुम्। मुदल् ऎऴुत्तिल् मऱैन्दु किडक्कुम् नालाम् वेऱ्ऱुमैयिऩ् पॊरुळै आराय्न्दाल् तऩ् आत्माविलुळ्ळ कुणङ्गळिल्
अनुबन्दम्
[[१५]]
ऎऩ्ऩुडैयवै ऎऩ्गिऱ ममकारमुम् अऴिन्दु विडुम्। पिरणवत्तिलुळ्ळ ‘उ’ ऎऩ्गिऱ नडुवॆऴुत्तिऩ् पॊरुळै उणर्न्दाल्, नाऩ् च्रियःपदियैत् तविर वेऱु ऒरुत्तऩुक्कु शेषबूदऩ् ऎऩ्ऱुम्, ऎऩक्कु वेऱु ऒरुवर् शेषि ऎऩ्गिऱ अहङ्कार ममकारङ्गळ् अऴियुम्। तिरुमन्दिरत्तिल् नडुप् पदमाऩ “नमः” ऎऩ्गिऱ पदत्तै अऱिन्दाल् नम्मैक् काप्पाऱ्ऱिक् कॊळ्वदिल् ‘नाऩ् स्वदन्दिरऩ्’ ऎऩ्गिऱ अहङ्कारमुम् ‘नाऩ् शेषि’ ऎऩ्ऱुम् वरुगिऱ अहङ्कार ममकारङ्गळुम् इऩि पॆऱप् पोगिऱ कैङ्कर्य पर्यन्तमाऩ पलत्तिलुम्, “नाऩ् स्वादीऩमागच् चॆय्गिऱेऩ्,” “ऎऩ् पॊरुट्टुच् चॆय्गिऱेऩ्”, ‘नाऩ् स्वादीऩमाग अऩुबविक्किऱेऩ्” ऎऩ्गिऱ अहङ्कार ममकारङ्गळ् नडैयाडादु। इप्पडि अहङ्कार मम कारङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱैयुम् कऴित्तुप् पिऩ्बु अऱिविल्लाद वस्तुक्कळाऩ पिरम्मलोक पर्यन्तमागवुळ्ळ ऐच्वर्याऩुबवत्तिलुम् तऩ् जीवऩै अऩु पविक्किऱ विषयत्तिलुम् सम्बविप्पवैगळाऩः १। अल्बमायिरुप्पदु, २। तुक्कम् कलन्दिरुप्पदु, ३। निलैयिल्लामै, ४। तुक्कत्तिऩाल् सम्बादिप्पदु, ५। मेल्दुक्कत्तै विळैविप्पदु, ६। जीवऩुक्कु इयऱ्कैयागवऩुबविक्क वेण्डिय इऩ्बत्तिऱ्कु विरुत्तमायिरुप्पदु, ७। विपरीताबिमाऩत्तिऩाल् वन्ददु ऎऩ्गिऱ एऴु दोषङ्गळैयुम् निऩैत्तुप् पार्त्ताल् ऐच्वर्य कैवल्यङ्गळिल् आसै ऒऴिन्दु परमात्मावै अडैय आसैप्पडु वाऩ्। उडऩे भगवाऩै अडैय सादऩमाऩ निवृत्ति तरुमङ्गळिल् इऴियुमवऩ् मुमुक्षु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱाऩ्। इप्पावक् कडलिलुळ्ळ तुयरङ्गळैयुम् भगवाऩिडम् सॆऩ्ऱु सॆय्युम् कैङ्कर्यमागिऱ पयऩैयुम् आराय्न्दु पार्त्ताल् भगवाऩिडम् आसै ताऩागवे उण्डागुम् ऎऩ्ऱु निरूपिक्कप्पट्टदु।
८। अदिगारि विबागादिगारम्
कीऴदिगारत्तिल् मोक्षत्तिल् आसैप्पडुगैयागिऱ मुमु क्षुत्वम् पेसप्पट्टदु। मोक्षत्तै विरुम्बुम् अदिगारिगळिऩ् पिरिवुगळ् इव्वदिगारत्तिल् पेसप्पडुगिऱदु; अव्वदि कारिगळ् इरुवरागिऱार्। पक्तऩ्, पिरबऩ्ऩऩ् ऎऩ्ऱु। पक्ति योगम् पण्णुगिऱवऩ् पक्तऩ्। इवऩै सत्वारग पिरबत्ति निष्टऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱार्गळ्। (अदावदु पक्तियोगत्तिऱ्कु अङ्गमागप् पिरबत्ति सॆय्दु अप्पिरबत्तियिऩ् पलमाऩ पक्तियै वऴियागक् कॊण्डु मोक्षम् पॆऱुबवऩ्)। सरणागदि सॆय्गिऱवऩ् पिरबऩ्ऩऩ्।
इवऩै अत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। (अदा वदु पिरबत्तियै सॆय्दु अप्पिरबत्तियाल् नेरागवे मोक्ष पलत्तैप् पॆऱुबवऩ्)। आग इवर्गळ्, इरण्डुबेर्गळुम् मोक्षादिगारिगळ्।
[[१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इरुवरुक्कुम् मोक्षम् ऎऩ्गिऱ पयऩ् ऒऩ्ऱागविरुक्कुम्। “इरण्डु अदि कारिगळागच् चॊल्वदेऩ्?” ऎऩ्ऱाल् पक्ति योगत्तिऩ् पिरिवाऩ मदु वित्या, तहरवित्या मुदलाऩ वित्यैगळुक्कु मोक्षम् ऒऩ्ऱागविरुक्क अङ्गे पिरिवु सॊल्वदु पोल् इङ्गेयुम् कण्डु कॊळ्ळ वेण्डुम्। अष्ट वसुक्कळ् ऎऩ्गिऱ स्ताऩत्तिलिरुन्दु विट्टुप् पिऩ्बु भगवाऩै अडैय विरुम्बुगिऱवऩ् मदुवित्यैयिल् अदिगारि। नेरागवे भगवाऩै अडैय विरुम्बुगिऱवऩ् तहरवित्यै मुदलाऩ वित्यैगळुक्कु अदिगारि ऎऩ्ऱु सॊल्लुमाप्पोल्, इङ्गेयुम् पिरारप्त कर्मङ्गळ् कऴिन्द पिऱगु मोक्षत्तैक् कडुगप् पॆऱ वेण्डु मॆऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱवऩ् पिरबत्तिक्कु अदिगारि।
पक्तऩुक्कु पिरारप्त कर्मङ्गळैक् कऴित्तु विट्टु ऎव्वळवु जऩ्मङ्गळ् कऴित्तो मोक्षत्तैप् पॆऱ वेण्डुम्। आगैयाल् पहुगालम् तामसम् सॆय्दु मोक्षम् किडैक्कुम्। आऩाल् मोक्षम् पॆऱुमळवुम् भगवत्तियाऩम् सॆय्वदाल् तियाऩ सुगत्तैप् पॆऱ्ऱिरुप् पाऩ्। अन्द तियाऩसुगम् मिगप् पॆरियदु। अवऩुडैय वाऴ्नाळ् मिगवुम् इऩ्बमागवे सॆल्लुम्। पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩुक्कु मोक्षम् सीक्किरम् किडैक्कुम्। आऩाल् ताऩिरुक्कुम् वरैयिल् सुगम् पिरारप्तप्पडि परिमिद मायिरुक्कुम्। इव्वळवुदाऩ् पेदम्। आगवे, पिरारप्तत्तैयुम् निवृत्ति सॆय्दुविट्टु कडुग मोक्षत्तै विरुम्बुगिऱवऩ् पिरबत्तिग्गतिगारि। पिरारप्तत्तै अनुबवित्त पिऩ्बु मोक्षत्तै विरुम्बुबवऩ् पक्तिक्कु अदिगारि।
स्नानङ्गळ्, मन्दिरम्, पॆळमम्, आक्ऩेयम्, वायव्यम्, वारुणम्, माऩसम् ऎऩ्ऱु एऴु विदङ्गळाऩाऱ्पोले उक्तिनिष्टै, आचार्य निष्टै ऎऩ्गिऱविवैयुम् पिरबत्तियिऩ् मुगबेदङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लियुम्, उक्ति निष्टै, आचार्य निष्टै इवैगळिऩ् स्वरूपङ्गळ् इव्वदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
९। उपाय विबागादिगारम्
इव्वदिगारत्तिल् मोक्षत्तिऱ्कु परम्बरैयाऩ उपायङ्गळाऩ कर्मयोग ञाऩयोगङ्गळैयुम् नेरागवे उपायमागविरुक्किऱ पक्ति योग सरणागदिगळैयुम् पिरित्तुक् काट्टुगिऱार्।
मोक्षत्तुक्कु भगवाऩ् ताऩ् उपायम् ऎऩ्ऱु उपनिषत्तुक्कळ् पेसुगिऩ्ऱऩ। अप्भगवाऩैप् पिरसऩ्ऩऩागच् चॆय्वदऱ्कु सरणागदियुम् पक्तियुम् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदु।
अनुबन्दम्
[[१७]]
कर्मयोगमावदु सास्तिरङ्गळाल् जीवबरमात्म ञाऩमुण्डागि, तऩ्ऩाले सॆय्य मुडिन्दवैगळाय् पलत्तिल् आसैप्पट्टालुम् नाऩ् सॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्गिऱ निऩैवुमिल्लामलुम् सॆय्यप्पडुगिऱ, कार्यकर्मङ् गळोडुम् नित्य नैमित्ति कङ्गळोडुङ्गूड सनियममागच् चॆय्गिऩ्ऱ कर्म विशेषम्। इन्दक् कर्म योगत्ताल् अन्दक्करण जयम् पिऱन्दु ञाऩ योगम् पिऩ्बु पिऱक्कुम्। कर्मयोगम्, ञाऩयोगम्, योगाप्यासम्, जीवात्म तर्सऩम्, पक्ति ऎऩ्ऱु किरमम् पेसप्पट्टिरुक्किऱदु। कर्मयोगम् नडुवे ञाऩयोगमिल्लामले योगाप्यासत्तैक् कॊडुत्तु आत्म तर्सनत्तैप् पण्णुविप्पदुमुण्डु।
ञाऩयोगमावदु शरीरत्तिलुम् वेऱाऩ भगवाऩुक्कु विदेयऩा कवुम् शेषऩायुम् नियाम्यऩायुमिरुक्किऱदऩ् जीव स्वरूपत्तै इडै विडामल् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्कै। इदऩ्बिऩ् योगाप्यासम् एऱ्पट्टु जीवात्मावलोकऩम् पिऱक्कुम्। पक्तियोगत्तुक्कु अदिगार कोडियिल् निऱ्कुम्।
पक्तियोगमावदु स्वतन्त्रऩाय् अऩऩ्य शेषबूदऩाय् सर्व शेषियाऩ भगवाऩै प्रीतियुडऩ् इडैविडादु निऩैत्तुक् कॊण्डि रुप्पदु। इदु नेरिल् भगवाऩैप् पार्प्पदु पोल् तॆळिवागत् तिऩन् दोऱुम् अऩुष्टिक्क वळरुगिऱदाय् परमबदत्तिऱ्कु पिरयाणम् पण्णुम् नाळ् वरैयिल् अऩुष्टिप्पदाय् अन्तिम स्मृतियै ऎल्लैयागक् कॊण्ड ञाऩत्तिऩ् वरिसैयायिरुक्कुम्। इदऱ्कु वर्णाच्रम धर्मङ्गळ् अङ्गङ्गळाग इरुक्कुम्। इन्दभक्तियोगत्तै नाऩ्गुविद पलऩ्गळुक् कागवुम्, सॆय्यलाम्। पुदिदाग ऐच्वर्यत्तै विरुम्बियुम्, इऴन्द ऐच्वर् यत्तै मीण्डुम् पॆऱ विरुम्बियुम्, कैवल्यत्तै विरुम्बियुम्, भगवाऩैप् पॆऱ विरुम्बियुम् इप्पक्ति योगत्तैच् चॆय्यलाम्।
भगवाऩै अडैवदागिय मोक्षत्तै वेण्डि इप्पक्तियै सॆय्दाल् इप्पक्तिक्कु प्रपत्ति ऎऩ्ऱु पॆयरिडुगिऱार्गळ्।
इप्पक्तिये भगवाऩैक् काण वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैयै उण्डाक्कुम्। अदऩाल् अवऩ् “ऒरुनाळ् काण वराय्” ऎऩ्ऩुम्बडि भगवाऩै प्रार्त्तिप्पाऩ्। ईच्वरऩुम् तत्काल नियदमाऩ तऩदु परिपूर्ण साक्षात् कारत्तैक् कॊडुप्पाऩ्। अन्द साक्षात्कारत्तिऱ्कुप् परञाऩम् ऎऩ्ऱु पॆयर्।
अवऩैप् पार्त्त पिऱगु मुऩ्ऩिलुम् पदिऩ्मडङ्गु पॆरिदाय् अवऩिडम् पिरीदि पिऱक्कुम् । अदुदाऩ् परमभक्ति ऎऩप्पडुम्। अदु मेलुम् भगवाऩै अडैन्दे तीरवेण्डुम् ऎऩ्गिऱ पॆरुविडायै उण्डाक्कि
[[१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अवऩै आणैयिट्टु वळैत्तुक् कूप्पिडच् चॆय्दु वीडुबॆऱच् चॆय्युम्।
इप्पक्तियोगम् पिरामण, क्षत्रिय, वैच्यर्गळॆऩ्गिऱ मूऩ्ऱु वर्णङ्गळिल् पिऱन्दवर्गळ् ताऩ् सॆय्यलाम्। ञाऩमिल्लादार्क्कुम् ञाऩ मिरुन्दु सक्तियिल्लादार्क्कुम् सॆय्यवियलादु। इवैयिरुन्दु काल तामदत्तै पॊऱुक्कामल् कडुग वीडुबॆऱ विरुम्बिऩालुम् इप्पक्ति कारियगरमागादु। आगैयाल् त्रैवर्णिगरल्लादार्क्कुम्, ञाऩ सक्तिगळ् यिल्लादार्क्कुम्, काल तामदत्तैप् पॊऱादवर्गळुक्कुम् पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ सरणागदिदाऩ् मोक्षोबयमागिऱदु।
१०। पिरबत्ति योक्यादिगारम्
सरणागदि ऎऩ्गिऱ उपायत्तैच् चॆय्बवऩुक्कु योक्यदै इव्वदिगारत्तिले सॊल्लप्पडुगिऱदु। इङ्गु मोक्षमागिऱ पलत्तै आसैप्पडुवदु मुदल् योक्यदैयागुम्। ऒरु पलत्तै आसैप्पडुमवऩ् ताऩ् अदऱ्कु वेण्डिय उपायत्तैच् चॆय्वाऩ्। आदलाल् मुदलिल् मोक्षत्तिल् आसैवेण्डुम्। अडुत्तबडियाग इप्पिरबत्तिक्कु विशेषित्त अदिगारम् आगिञ्जऩ्यम्, अऩऩ्यगदित्वम् ऎऩ्बवै। अऩऩ्यगदित्वमावदु वेऱु पलऩै विरुम्बामै, वेऱु तेवदैगळै आच्रयिप्पदिल् विमुगऩायिरुप्पदुम्। वेऱु पलऩ्गळै आसैप्पडा तिरुन्दाले वेऱु तेवदैगळै आसैप्पडमाट्टाऩ्। भगवाऩैत् तविर ऒऩ्ऱैयुम् आसैप्पडामलुम् वेऱु तेवदैगळैक् कण्णॆडुत्तुप् पार्क्कादवऩुम् पिरबत्तिक्कु अदिगारि।
निऱ्कः आगिञ्जऩ्यमावदु पक्ति योगत्तिल् सामर्त्तियमिल्लामै। पक्तियोगत्तिल् सामर्त्तियमावदु अदु सॆय्यत् तगुन्द जादियिल् पिऱन्दिरुप्पदु, अदै अऱिन्दु कॊण्डिरुप्पदु, पक्ति सॆय्वदऱ्कु वेण्डिय सक्तियुडऩिरुप्पदु। इम्मूऩ्ऱु मिल्लामै आगिञ्जऩ्यम्। इन्द आगिञ्जऩ्यमुम् अनन्यगदित्वमुमिरुन्दाल् ऎल्लोरुम् पिरबत्तिक् गतिगारिगळ्। श्री सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩिडम् सरणम् पुगुन्द कागासुर ऩिडम् पिरबत्ति योक्यदैयैक् काणलाम्। आगवे, पक्तियोगत्तिऱ्कु वेण्डिय ञाऩम् १, सक्ति २, पिरामण, क्षत्रिय वैच्यर्गळॆऩ्गिऱ मूऩ्ऱु जादिक्कुळ् पिऱप्पु ३, काल तामदत्तैप् पॊऱुप्पदु ४, ऎऩ्ऱ इन्नाऩ्गुमिरुन्दाल् पक्तियोगम् सॆय्य वेण्डुम्। नाऩ्गुमिल्लाविडि ऩुम्, इन्नाऩ्गिल् मूऩ्ऱिल्लाविडिऩुम्, इरण्डु इल्लाविडिऩुम्, ऒऩ्ऱिल्ला विडिऩुम् अवऩ् पिरबत्तिग्गतिगारि, पिरबत्ति योाक्यऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
अनुबन्दम्
११। परिगर विबागादिगारम्
[[१९]]
पिरबत्तियिऩ् अङ्गङ्गळै इव्वदिगारम् सॊल्लुगिऱदु। पिरबत् तिक्कु आनुकूल्य सङ्कल्पम्, पिरादिगूल्य वर्जऩम्, महाविसुवासम्, कोप्रुत्व वरणम्, कार्प्पण्यम् इवैगळ् वेण्डुम्। अहिर्बुत्ऩ्य मुऩिवर् पलत्यागम् ऎऩ्ऱु ऒरु अङ्गम् सॊल्लियिरुक्किऱार्। अदु मोक्षत्तिऱ्कागच् चॆय्युम् पिरबत्तियिल् ताऩ्। आगैयाल् पॊदुवाग ऎल्लाप् पिरबत्तिक्कुम् ऐन्दु अङ्गङ्गळ्। इन्द ऐन्दु अङ्गङ्गळैयुम् अदऩ् पिरयोजऩङ्गळैयुम् विशदमागक् काट्टुगिऱदु इव्वदिगारम्। श्रीविबीषणाऴ्वाऩ् सॆय्द सरणागदियिल् इवैयॆल्लाम् श्री वाल्मीकि भगवाऩाल् नऩ्ऱागक् काट्टप्पट्टिरुक्किऱदु।
१२। साङ्ग प्रबदनादिगारम्
कीऴदिगारत्तिल् पिरबत्तियिऩ् अङ्गङ्गळै निरूपित्तार्। इप्पोदु अङ्गि स्वरूपत्तै सॊल्लुगिऱार्। इव्वुपायत्तिऱ्कु अङ्गिस्वरूप मावदु आबरणत्तै उडैयवऩुक्कु अवऩ् ताऩे रक्षित्तुक् कॊण्डु पूणक् कॊडुक्कुमाप्पोले यदावस्तिदमाऩ आत्मनिक्षेपम्। अदावदु, सर्वेच्वरऩैप् पऱ्ऱि ऎऩ्ऩैयुम् ऎऩ्ऩैच् चेर्न्दवर्गळैयुम् काप्पाऱ्ऱुवदऩाल् उण्डागुम् पलत्तिलुम्, ऎऩक्कु स्वादीऩमागवो स्वबिरयो जऩमागवो सम्बन्दमिल्लादबडि मिगवुम् परादीऩमाऩ जीवऩ् भगवाऩुडैयदे ऎऩ्ऱु अनुसन्दिक्कै। ‘नाऩुम् ऎऩक्कुरियेऩल् लेऩ्। ऒऩ्ऱै ऎऩदु ऎऩ्ऱु सॊल्लवुम् उरियेऩल्लेऩ्। ऎऩ्ऩुडैयदु ऎऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱवैगळै रक्षित्तुक्कॊळ्ळ योक्यऩुमल्लेऩ्। ऎऩ्ऩुडैय आत्मावुम् ऎऩ्ऩैच् चेर्न्दवैगळुम् अव्वीच्वरऩुडै यदे, इवैगळैक् काप्पाऱ्ऱुगिऱ पारमुम् अव्वीच्वरऩुडैयदे” ऎऩ्ऱु पाविक्कै सरणागदियागुम्।
“ऎऩ् आत्मावुम् उऩ्ऩुडैयदु। इदैक् काप्पाऱ्ऱुम् पारमुम् उऩ्ऩुडैयदु”, ऎऩ्ऱु ऎल्लावऱ्ऱैयुम् भगवाऩिडमुम् समर्प्पिप्पदु माऩ सरणागदि। इदऩ् विरिवुगळुम् सूक्ष्ममाऩ विषयमुम् पेसप् पट्टिरुक्किऱदु। आगवे, अङ्गिस्रूपत्तैच् चॊल्लुगिऱदु इव्वदिगारम्।
१३। कृत कृत्यादिगारम्
ऒरुवऩ् मोक्षोबायमागच् चरणागदि सॆय्द पिऱगु तऩक्कु इऩि सॆय्य वेण्डिय कार्यमिल्लामैयाल् निर्बरऩाय्, सरण्यऩुडैय ‘सर्व पाबेप्यो मोक्षयिष्यामि’ ऎऩ्गिऱ वार्त्तैयैक्कण्डु निर्बयऩुमाय्, सन्देहमुमिल्लादवऩायिरुक्कुम् निलैयैच् चॊल्लु किऱदु।
[[२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
‘कृतकृत्यऩ् ऎऩ्ऱाल् ‘सॆय्य वेण्डिय कारियत्तैच् चॆय्दु मुडित्तवऩ्’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। मोक्षत्तिऱ्कागच् चॆय्य वेण्डिय कार्य माऩ पिरबत्तियैच् चॆय्दु विट्टबडियालुम्, पिरबत्ति ऒरु तडवै सॆय् ताले पोदुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदालुम्, नमक्कु इऩिच् चॆय्य वेण्डिय कार्यमॊऩ्ऱुमिल्लै ऎऩ्ऱुम्, नमक्कु इऩि पारम् ऒऩ्ऱुमिल्लै ऎऩ् ऱुमिरुक्क वेण्डुम्। नम्बत्तगुन्दवऩाऩ परमात्मा उऩ्ऩै ऎल्ला पाबङ्गळिलिरुन्दुम् विडुविक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदाल् पिऩ्बु नरगादिगळ् वरुमो ऎऩ्ऱु पयप्पड वेण्डियदुमिल्लै। ऒरु यत्ऩमुमिल् लामल् ऒरुवऩुक्कु ऒरु पुदैयल् (महानिदि) किडैत्ताल् ऎप्पडि सन्दोषप्पडुवाऩो, अम्मादिरि तऩक्कु वरप्पोगिऱ मोक्षत्तै निऩैत्तु सन्दोषत्तुडऩुमिरुक्क वेण्डुम्। ऒरुवऩ् पिऱक्कुम् पोदे तेवर्गळुक्कुम्, पितृक्कळुक्कुम्, रिषिगळुक्कुम् कडऩ् पट्टव ऩागवे पिऱक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, यागम् पण्णुवदालुम्, पुत्र सन्ददि यालुम्, वेदात्ययऩत्तालुम् अक्कडऩ्गळ् निवृत्तियागिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लियिरुप्पदाल्, अत्ययऩम्, पुत्रसन्ददि, यञ्ञाऩुष्टानमुमिल् लादवर्गळ् अक्कडऩ्गळ् निवृत्तियागविल्लैये ऎऩ्ऱुम् वरुन्द वेण्डाम्। पिरबऩ्ऩर्गळ् विषयत्तिल् अक्कडऩ्गळ् पादिक्कमाट्टा ऎऩ्ऱुम् पिरमाणङ्गळ् पेसुवदाल् अक्कवलैयिल्लै। आगवे, सरणा कदऩै ऎल्ला यागङ्गळुम् सॆय्दवर्, राजाक्कळ्, विण्णवरॆऩ् ऱॆल्लाम् पिरमाणङ्गळ् कॊण्डाडुगिऩ्ऱऩ। उपाय पूर्त्ति एऱ्पट्टु विट्टदाल् कृतकृतत्यऩ्, पिरबऩ्ऩऩ् उत्तर कालत्तिल् सॆय्युम् आञ् ञा-ऩुञ्ञारूपङ्गळाऩ अनुकूल विरुत्तिक्कॆल्लाम् कैङ्कर्यङ्गळा कै-याल् पुरुषार्त्त पूर्त्तियाय् किरुदार्त्तऩायुमिरुक्किऱाऩ्।
१४। स्वनिष्टाबिञ्ज्ञानादिगारम्
ऒरु पिरबऩ्ऩऩ् तऩक्कु आत्म स्व रूपत्तिलुम्, सरणागदियागिऱ उपायत्तिलुम् कैङ्कर्यमागिऱ पुरुषार्त्तत्तिलुम्, निष्टै (निलै अदावदु स्तिरमाऩ ञाऩम्) इरुक्किऱ तॆऩ्बदऱ्कु अडैयाळङ्गळै युम् सॊल्लुगिऱार् इव्वदिगारत्तिल्।
उडम्बैक् काट्टिलुम् आत्मा वेऱु। अणुरूपम्, अमलम्, भगवा ऩुक्कु शेषबूदऩ् ऎऩ्गिऱ निऩैवु तऩक्कु इरुक्किऱदा ऎऩ्ऱु पार्त्तुक् कॊळ्ळ वेण्डुम्। मेल् सॊल्लप्पुगुम् अडैयाळङ्गळ् इरुन्दाल् तऩक्कु निष्टैयुण्डॆऩ्ऱऱियलाम्। तऩ् उडम्बैप् पऱ्ऱि परिबावुगर् सिल कुऱ्ऱङ्गळैच् चॊऩ्ऩाल् तऩ् आत्मा वेऱु, उडम्बैच् चॊल्लु किऱाऩ्, नम्मैच् चॊल्लविल्लै ऎऩ्ऱु तुक्कप्पडामलिरुक्क वेण्डुम्। नाम् सॆय्द पाबङ्गळैच् चॊल्लि नम् आत्मावैये पिऱर् निन्दऩैअनुबन्दम्
[[२१]]
सॆय्दाल्, निन्दिक्कप्पडुगिऱवऩुडैय पाबङ्गळै निन्दऩै सॆय्गिऱ वऩ् वाङ्गिक् कॊळ्गिऱाऩ् ऎऩ्गिऱ सास्तिरत्ताल् ‘ऐयो! नम् पाबङ्गळै इवऩ् वाङ्गिक् कॊळ्गिऱाऩे,’ ऎऩ्ऱु निन्दऩै सॆय्दवर्गळिडम् करुणै काट्ट वेण्डुम्। नाम् भगवाऩिडम् नम् पाबङ्गळैच् चॊल्लि अवैगळै क्षमिक्कुम्बडि पिरार्त्तिक्क वेण्डुमादलाल् नम् पाबङ्गळै ञाबगप्पडुत्तिऩार्गळे ऎऩ्ऱु अवर्गळिडम् नऩ्ऱि काट्ट वेण्डुम्। भगवाऩ् निन्दऩै सॆय्गिऱवर्गळुक्कु अन्तर्यामियायिरुन्दु अवऩाल् तूण्डप्पट्टु निन्दऩै सॆय्गिऱार्गळॆऩ्ऱु अवर्गळिडम् कोबमिल्ला मलिरुक्क वेण्डुम्। पिरारप्त पाबङ्गळ् कऴिगिऱदु ऎऩ्ऱु सन्दोषमा यिरुक्क वेण्डुम्। इप्पडि इरुन्दाल् स्वरूपत्तिल् निष्टैयुण् डॆऩ्ऱु अऱियलाम्।
उपायत्तिल् निष्टै उण्डॆऩ्बदऱ्कु अडैयाळङ्गळ्
सॊल्लुगिऱार्।
सर्वेच्वरऩैत् तविर ताऩुम् मऱ्ऱ जीवऩ्गळुम् नमक्कु काप्पाऱ्ऱुगिऱवर्गळल्ल। ईच्वरऩे रक्षकऩ् ऎऩ्गिऱ पुत्ति इरुक्क वेण्डुम्। मरणपर्यन्तमाऩ पयहेतुक्कळैक् कण्डालुम् इव्वुडम्बु नीङ्गिऩाल् सुगिक्कप् पोगिऱोम्। नाम् सॆय्य वेण्डिय कार्यम् सॆय्दाय् विट्टदु।
भगवाऩै अडैयप् पोगिऱोम् ऎऩ्ऱु सन्दोषत्तुडऩिरुक्क वेण्डुम्। रक्षकऩाऩ भगवाऩ् नम्मै रक्षिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु तैरियत् तुडऩ् ताऩ् भगवाऩै अडैवदिल् पिरयत्ऩमिल्लामलिरुक्क वेण्डुम्। इप्पडियिरुन्दाल् उपाय निष्टै उण्डॆऩ्ऱु अऱियलाम्।
पुरुषार्त्तत्तिल् निष्टै उण्डॆऩ्बदऱ्कु अडैयाळमावदुः
ऎप्पडि देहयात्रै नडक्कुम्, कुटुम्ब रक्षणम् पण्ण वेण्डुमे ऎऩ्गिऱ कवलै यिरुक्कलागादु। नम्मै उण्डु पण्णिऩ ईच्वरऩ् नम्मै रक्षिक्किऱाऩ्। पूर्वकर्मादीऩमाग नडन्दे तीरुम्। समुत्रम् ताण्डिऩालुम्, आगासत्तिल् पऱन्दालुम्, पादाळ लोकत्तिल् सॆऩ्ऱालुम् नमक्कु उळ्ळदुदाऩ् किडैक्कुम्। नाम् निऩैत्तबडि नडप्पदिल्लै। नाम् ऒऩ्ऱु निऩैत्ताल् ईच्वरऩ् ऒऩ्ऱु निऩैक्किऱाऩ्। नमदु पूर्व कर्माऩु सारमाग जीवऩम् नडक्कुम् ऎऩ्ऱु निऩैत्तु देहयात्रैक्कुक् कवलैप् पडामलिरुक्क वेण्डुम्।
नाम् सम्बादिप्पदऱ्कागप् पिरयत्ऩम् सॆय्यलागादु। मलैप् पाम्बु पोल् नामिरुन्द विडत्तिल् वन्ददै वैत्तुक् कॊण्डु जीवऩम् नडत्त वेण्डुम्। अगप्पडाद पॊरुळुक्कु अलैयक् कूडादु। सुगङ्गळ् वन्दाल् कर्वमडैयक् कूडादु। तुक्कम् वन्दालुम् करैयक्कूडादु। इदु
[[२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ताऩ् पुरुषार्त्त निष्टैक्कु अडैयाळम्। इदु मुदलाऩ विषयङ्गळ् इव्वदिगारत्तिल् अऴगागप् पेसप्पट्टुळ्ळऩ।
१५। उत्तर कृत्यादिगारम्
सरणागदिक्कुप् पिऩ्बु देहम् विडुमळवुम् उत्तर कालत्तिल् सॆय्य वेण्डिय कार्यङ्गळैप् पेसुगिऱदु इन्दवदिगारम्।
सास्तिरार्त्तङ्गळिल् निष्टैयुडैय पॆरियवर्गळुडऩे नॆरुङ्गि वर्त्तित्तु अऩुष्टानङ्गळिल् तऩदु वर्णाच्रमङ्गळुक्कु अनुगुणमाऩ धर्मङ्गळै निष्कर्षम् पण्णि अदै अनुष्टानम् सॆय्य वेण्डुम्। तऩ्ऩैप् पुगऴ्वदुम् पिऱरै निन्दऩै सॆय्गिऱदु मागिऱ पडुगुऴियिल् विऴामल् नडक्क वेण्डुम्। तऩ्ऩुडैय अञ्ज्ञानत् तैयुम्, असक्तियैयुम्, अयोक्यदऩत्तैयुम् ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्क वेण्डुम्। आञ्ञाऩु रूप कैङ्कर्यङ्गळै विडामल् सात्विग आहारङ्गळाले इन्दिरियङ्गळै योक्यमाक्कि भगवदऩुप् वत्तिले मूट्टि, सिऱ्ऱिऩ्बङ्गळिल् इन्दिरियङ्गळैप् पुगविडामलिरुक्क वेण्डुम्। नित्य कर्मङ्गळै भगवत् प्रीतिक्काग अनुष्टिक्क वेण्डुम्। अर्च्चावतारत्तिल् ईडुबाडु सॆय्दल् वेण्डुम्। तऩदु योग क्षेमङ् गळै सर्वेच्वरऩ् पक्कल् श्रीबरदाऴ्वाऩैप् पोल् समर्प्पिक्क वेण्डुम्। आचार्यऩ् विषयत्तिलुम् सर्वेच्वरऩ् विषयत्तिलुम् किरुदञ्ञऩायिरुत्तल् वेण्डुम्। मेले मऩम्, वाक्कु, उडल् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱालुम् सॆय्य वेण्डियदैच् चुरुक्कमागवुम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
मऩत्ताल् आचार्यऩ् सॆय्द उपकारङ्गळै निऩैक्क वेण्डुम्। सिऱ्ऱिऩ्बङ्गळै अनुबविक्क वेण्डुमॆऩ्गिऱदै मऱक्कवेण्डुम्। वाक्किऩाल् तुवयम् ऎऩ्ऩुम् मन्दिरत्तैच् चॊल्लिक् कॊण्डिरुक्क वेण्डुम्। सॊल्लादिरुक्क वेण्डिय विषयम् तऩ् पॆरुमैगळ्। उडम् पिऩाल् सॆय्यक् कूडाददिल् मुक्कियमाऩदु भागवदाबसारम्। सॆय्य वेण्डियदु भगवत् कैङ्कर्यमुम्, भागवद कैङ्कर्यमुम्। इवैगळ् उत्तर किरुत्यङ्गळागप् पेसप्पट्टुळ्ळऩ।
१६। पुरुषार्त्त काष्टादिगारम्
पुरुषार्त्तत्तिऩ् ऎल्लै भागवद कैङ्कर्यम् ऎऩ्ऱु पेसप्पडु किऱदु। नाम् भगवाऩुक्कु उगप्पाऩ कैङ्कर्यङ्गळैच् चॆय्य वेण्डुवदे नम् स्वरूपत्तिऱ्कुच् चेर्न्ददादलाल्, भगवाऩुक्कु उगन्ददु ऎदु ऎऩ्ऱु आलोसिक्कुमळविल् अव्वीच्वरऩ् तऩ्ऩडियार् कळुक्कुक् कैङ्कर्यम् सॆय्वदे तमक्कुप् पॆरिय उगप्भागप् पेसुवदाल्
अनुबन्दम्
[[२३]]
नमक्कु भागवद कैङ्कर्यम् पण्णप् पिराप्तम्। भागवद कैङ्कर्यत्तै इऴन्दाल् भगवत् कैङ्कर्यमुम् चित्तियागादु। “अडियार्क् कॆऩ्ऩै याट्पडुत्त विमलऩ्,” “उऱ्ऱदु मुऩ्ऩडियार्क् कडिमै,” “अडियार्गळ् ऎन्देम्मै विऱ्कवुम् पॆऱुवार्गळ्”, ऎऩ्गिऱ आऴ्वार्गळ् अरुळिच् चॆयल्गळालुम् इव्वर्त्तम् तॆळियलागुम्।
[[६६]]
१७। शास्त्रीय नियमऩादिगारम्
पिरबऩ्ऩऩाऩ पिऩ्बु पूमियिलिरुक्कुम् वरैयिल् तऩ् इष्टप्पडि कैङ्कर्यम् सॆय्यलामा ? सास्तिरप्पडि सॆय्य वेण्डुमा?” ऎऩ्गिऱ सन्देहम् वर, सास्तिरम् सॊऩ्ऩबडिये नडक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु इव्वदिगारम् पेसुगिऱदु।
पिरबऩ्ऩऩुक्कु आत्मावैप्पऱ्ऱि विसारप्पड वेण्डियदिल्लै। अदिऩ् रक्षण विषयत्तै भगवाऩिडम् ऒप्पडैत्ताय् विट्टदु।
उडम्बैप् पोषिप्पदु पऱ्ऱियुम् कवलै वेण्डियदिल्लै। अदु पूर्वकर्मप्पडिये नडक्किऱदु। आऩाल् इष्टप्पडि नडक्कलामो वॆऩ्ऩिल् अदु कूडादु। पिऩ्बु इवऩ् पण्ण वेण्डिय कैङ्कर्यङ्गळ् ऐन्दु उण्डु। श्रीबाष्यत्तै वाचित्तुप् पिरवर्त्तिप्पित्तल्, तिव्यप् पिरबन्दङ्गळैक् केट्टुप् पिरवर्त्तिप्पित्तल्, अदऱ्कु योक्यदै इल्लैयागिल् अर्च्चावतारङ्गळुक्कु तिरुमालै, अमुदुबडि, साऱ्ऱुबडि, मुदलिय कैङ्कर्यङ्गळैप् पण्णुदल्, अदुवुम् मुडियाविडिल् त्वयत्तिऩ् अर्थाऩु सन्दाऩम् पण्णुदल्, अदुवुम् मुडियाविडिल् श्री वैष्णवऩिऩ् अबिमाऩत्तिल् ऒदुङ्गि इरुत्तल्। इवै मुक्किय मागप् पेसप्पट्टुळ्ळऩ।
पिरबऩ्ऩऩुक्कु अनुकूलर्गळ् श्री वैष्णवर्गळ्। अवर्गळैक् कण्डाल् निलवु, तॆऩ्ऱल्गळैक् कण्डाऱ् पोल्, उगन्दु वर्त्तिक्क वेण्डुम्। पिरदिगूलर्गळ् ऎऩ्गिऱ भगवत् त्वेषिगळैक् कण्डाल् सर्प्पम्, अग्नि इवऱ्ऱैक् कण्डाऱ् पोल् पयन्दु वर्त्तिक्क वेण्डुम्। अनुबयर्गळ् संसारिगळैक् कण्डाल् काष्टम्, सल्लि, ओडु इवैगळैक् कण्डाऱ्पोल् अलक्षियमायिरुत्तल् वेण्डुम्।
मऱ्ऱुळ्ळ नित्य नैमित्तिग धर्मङ्गळैयुम्, अनुञ्ञाचित्तङ् गळाऩ धर्मङ्गळैयुम् श्रुति स्मृति रूपङ्गळाऩ सास्तिरङ्गळ् सॊल्लु किऱबडिये नडत्तवेण्डुम्। सास्तिरत्तै मीऱि नडन्दाल् भगवाऩ् तिरुवुळ्ळम् अऴऩ्ऱुबोम्। अवऩुम् “मम त्रोही मत्पक्तोबि न वैष्णवः” ऎऩ्गिऱाऩ्। सास्तिरम् सॊऩ्ऩबडि नडक्क वेण्डुम्।
[[२४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१८। अबराद परिहारादिगारम्
ऒरुवऩ् पिरबऩ्ऩऩाऩालुम् अवऩ् सॆय्द पावङ्गळ् नरगम् मुदलिय तुक्कङ्गळैक् कॊडुत्ताल् ऎऩ् सॆय्वदु ऎऩ्ऱु विऩव, पिरबत्तियिऩाल् सकल पाबङ्गळुम् कऴिन्दु इवऩ् कोलिऩ कालत्तिल् मुक्तऩागिऱाऩ्। पावङ्गळ् तडैयागमाट्टा वॆऩ्ऱु उत्तरम् सॊल्लि पिरबऩ्ऩऩुडैय पाबङ्गळ् तीरुम् वऴियैच् चॊल्लुगिऱार्।
इवऩुक्कु पाबङ्गळ् सञ्जिदङ्गळ्, पिरारप्तङ्गळ् ऎऩ्ऱु इरु वगैयागुम्। सञ्जिदङ्गळ् सम्बादिक्कप्पट्टवै। अऩादिगालम् सम्बादिक्कप्पट्ट पाबङ्गळै सरणागदि सॆय्गिऱ कालत्तिऩ् मुदल् क्षणत्तिलेये भगवाऩ् विलक्कि विडुगिऱाऩ्।
पिरारप्त पाबङ्गळ्, नमक्कु पलम् कॊडुक्क आरम्भित्तिरुक् किऩ्ऱवै। अवैगळै नाम् मोक्षम् केट्कुम् कालप्पडि वेण्डुमळवु वैत्तुक् कॊण्डु मिगुदियाऩवैगळैयुम् विलक्किविडुगिऱाऩ्। अदावदु नाम् शरीरत्तिऩ् मुडिविल् मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱाल् इच्चरीरम् मुडियुम् वरै वेण्डिय पिरारप्तत्तै वैत्तुक् कॊण्डु जऩ्मान् दिरङ्गळुक्कुक् कारणमाऩ पिरारप्तङ्गळै यॆल्लाम् पोक्कि विडु किऱाऩ्। इप्पॊऴुदे मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु केट्टाल् पिरारप्तङ् गळै मुऴुमैयुम् पोक्कुगिऱाऩ्। सरणागदिक्कुप् पिऱगु तेसम्, कालम्, निलैमै इवैगळुडैय असौकर्यत्तालुम् अऱियामैयालुम् पण्णुम् पाबङ्गळैयुम् नम्मोडु ऒट्टामल् सॆय्दु विडुगिऱाऩ्। सरणा गति पण्णिय पिऩ्बु तॆरिन्दु पण्णुगिऱ पाबङ्गळै इवऩुक्कु अनुदा पत्तै उण्डाक्कि पिरायच्चित्त रूपमागप् पिरबत्ति सॆय्दु अम्मुगत् ताले पोक्किविडुगिऱाऩ्। पुत्ति पूर्वमाऩ पाबङ्गळुक्कु पिरायच्चित्तङ् गळो, अल्लदु पिरायच्चित्त पिरबत्तियो सॆय्याविडिल् इलेसाऩ तण्डऩैगळैक् कॊडुत्तु अवऱ्ऱैयुम् ऒऴित्तु विडुगिऱाऩ्। आगवे, पिरबऩ्ऩऩै ऒरुबडियालुम् कैविडुवदिल्लै। मेल् नरगङ्गळुम् किडैया। इवऩ् कोलिऩ कालत्तिऱ्कुळ् इवऩै शुद्धऩाक्कि मुक्त ऩाक्कुगिऱाऩ्।
१९। स्ताऩ विशेषादिगारम्
इव्वदिगारत्तिल् स्वयम् पिरयोजऩमाऩ भगवत् कैङ् गर्यत्तिले आसैयुडैय पिरबऩ्ऩऩुक्कु वासम् सॆय्युमिडत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
[[६६]]
आर्यावर्त्तः पुण्यबूमिः " ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट आर्यावर्त्तम् मुदलाऩ विडङ्गळुम्, मुत्तिदरुम् नगरङ्गळाऩ अयोध्या-, मदुरा, माया,
अनुबन्दम्
[[२५]]
कासि, काञ्जी, अवन्दि, तुवारगै मुदलाऩ नगरङ्गळुम् वासस्ताऩमा कच् चॊल्लप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळ् युगस्वबावत्ताल् व्यागुलङ् गळाऩालुम् वर्णासिरम धर्मम् निलैयायुळ्ळ विडत्तिल् वसिप्पदु इप् पोदैक्कु उबादेयम्। अदिलुम् ऎम्बॆरुमाऩडियार्गळाऩ भागवदाळ् उगन्दु वासम् सॆय्गिऱविडमे नमक्कु वासस्ताऩम्। आदलाल् भगवत्पाद सेवादिगळुक्कु पाङ्गाऩ परमैगान्दिगळाऩ भागवदाळ् उगन्दु वर्त्तिक्किऱ श्रीरङ्गम्, तिरुमलै, पॆरुमाळ् कोविल्, तिरुनारा यणबुरम्, मुदलिय भगवाऩ् उगन्दरुळिय निलङ्गळे नमक्कु योक्यम्। अदिलुम् भागवदाळ् वसिक्कुमिडम् ताऩ् नमक्कु कङ्गै, काविरि, कडल्, इमयमलै मुदलाऩ पुण्य तीर्त्तङ्गळुम् पुण्य स्तलङ्गळुमाम्।
२०। निर्याणादिगारम्
जीवात्मा शरीरत्तिलिरुन्दुम् पुऱप्पडुम् किरमत्तैच् चॊल्लुगिऱदु इव्वदिगारम्। भगवाऩ् पिरारप्त शरीरावसाऩत्तिल् इवऩुक्कु परमबदम् कॊडुप्पदागक् कोलि, पन्दङ्गळाऩ पूर्वोत्तर पुण्यबाबङ्गळैयुम्, पिरारप्तत्तिल् इवऩ् ऒप्पुक् कॊण्डदैत् तविर मऱ्ऱुमुळ्ळ अंसङ् गळैयुम् शरीर पादसमयम् वन्दवारे इवऩुडैय सुह्रुत्तुक्कळिडत् तिलुम्, तुवेषिगळिडत्तिलुम् पगिर्न्दु कॊडुत्तु पगल्, शुक्लबक्षम्, उत्त रायणम् ऎऩ्गिऱ काल निर्बन्दमिल्लामल्, इरविलो पगलिलो तक्षिणा णयत्तिलो, उत्तरायणत्तिलो ताऩ् सङ्कल्पित्त समयत्तिल् शरीरम् पिरिवदऱ्कु एदेऩुमॊरु कारणत्तै उण्डाक्कि, कर्मेन्दिरिय ञाऩेन् दिरियङ्गळ् पत्तैयुम् मऩस्सिले सेर्त्तु अन्द मऩस्सै पिराण वा युवोडे सेर्त्तु, अन्दप् पिराणवायुवै जीवऩोडे सेर्त्तु अन्द जीवऩै हिरुदयस्तऩाऩ अन्तर्यामियाऩ तऩ् पक्कलिल् इळैप्पाऱ्ऱि, इप्पडि स्तूल शरीरत्तिलिरुन्दु पुऱप्पडुम् १०१ नाडिगळिल् स्वर्ग नरगङ् गळुक्कुप् पोगुम् मार्गङ्गळाऩ नाडिगळिल् जीवऩैप् पोगादबडि वऴि विलक्कि १०१वदु नाडियाऩ पिरम्म नाडियिले पिरवेसिप्पित्तु, सूर्य किर णङ्गळैप् पिडित्तुक् कॊण्डु पुऱप्पडुम्बडि सॆय्युम्। इन्दक् किरमत्तै विस्तारमागच् चॊल्लुगिऱदु इव्वदिगारम्।
२१। गतिविशेषादिगारम्
जीवात्मा स्तूल शरीरत्तिलिरुन्दु पुऱप्पट्टुच् चॆल्लुम् अर्चिरादि मार्गत्तैप् पेसुगिऱार्। कीऴ्च्चॊऩ्ऩबडि सिरस्सिलुळ्ळ पिरम्म नाडि यिले पिरवेचित्त जीवऩै मुगवाच्यऩाऩ राजगुमारऩै राजा ऎडुत् तुक्कॊण्डु पुऱप्पडुमाप् पोल पुऱप्पट्टु तेवयाऩ मार्गत्तिले
[[२६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॆल्लुम्बडि सॆय्दु अर्सिस्, अहस्, शुक्लबक्षम्, उत्तरायणम्, संवत्सरम्, वायु, सूरियऩ्, सन्दिरऩ्, वैत्युदऩ्, अमाऩवऩ् ऎऩ्ऱु पेरुळ्ळ वैत्युदऩुक्कु सहादिगारिगळाऩ वरुणऩ्, इन्दिरऩ्, पिरजाबदिगळॆऩ्ऩुम् तेवर्गळैविट्टु ताऩ् पिरदाऩऩाय् वऴि नडत्ति, अव्वव्वोर् ऎल्लैगळिल् पोगङ्गळैयुमऩुबवित्तु वैकुण्ठ- तेस विशेषत्तिले सॆऩ्ऱवळविल् सूक्ष्म शरीरत्तै विडुवित्तु, विरजै ऎऩ्ऩुम् नदिक्कु अक्करैप् पडुत्ति, अप्राकृत शरीरत्तैक् कॊडुत्तु, ऐरम्मदीय मॆऩ्गिऱ सरस्सिऩळवुम् सेर्त्तु, सोमसवनम् ऎऩ्गिऱ अच्वदत्तैक् किट्टुवित्तु, ऐन्नूऱु तिव्य अप्सर स्त्रीगळैयिट्टु ऎदिर् कॊळ्ळवित्तु प्रम्मालङ्गारत्ताल् अलङ्गारम् सॆय्दु तुवार कोबुरम् कुऱुगुवित्तु, वैगुन्दम् पुगुदलुम्,’ ऎऩ्ऱु तुडङ्गि मूऩ्ऱु पाट्टुक् कळिलुम् नम्माऴ्वार् अरुळिच् चॆय्दबडि अप्राकृत राजोबसारङ्गळैप् पण्णि वत्तु, आऩन्दमयमाऩ मण्डपत्तिल् अऴगोलक्कलत्तिले पुगुर विट्टु, तऩ्ऩैक् काट्टित् तऩ् तिरुवडिगळिऩ् कीऴे कॊळ्ळुम्। अवऩ् पिऩ्बु अव्विडमिरुन्दु मीळ्वदिल्लै। इव्वनुबवम् मिग अऴगा कप् पेसप्पट्टुळ्ळदु।
२२। परिपूर्ण प्रम्माऩुबवादिगारम्
अर्चिरादि गतियाले सॆऩ्ऱवऩुडैय परिपूर्ण पिरम्माऩुबव मिरुक्कुम्बडि सॊल्लुगिऱदु इव्वदिगारम्। “अऩैत्तुलगमुडैय अरविन्द लोसऩैत् तिऩैत्तऩैयुम् विडाळ्” ऎऩ्गिऱबडि सर्वदेश, सर्वगाल सर्वावस्तैगळिलुम् सर्वेच्वरऩै विक्रह कुण विबूदि कळिल् ऒऩ्ऱुम् कुऱैयामे योक्यमाग अनुबविप्पदु मोक्षानुबवम्। इव्वऩुबवम् भगवाऩुक्कुम् मुक्तऩुक्कुम् समाऩमागैयाल् सुरुदिगळ् परमसाम्यम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। राज मगरिषिक्कु राजा पोक्यऩाऩाल्, राजाविऩुडैय ऐच्वर्यम्, कुणङ्गळ्, अवऩदु राज्यम्, ऎल्लाम् राजाविऩुडैयदु ऎऩ्ऩुमागारत्ताल् पोक्यङ्गळागुमाप्पोल भगवाऩुडैय कुण विक्रह विबूदिगळॆल्लाम् पोक्यङ्गळागिऩ्ऱऩ। आऩाल्, लीला विबूदियागिऱ पदिऩालु लोकङ्गळुम् इव्वुलगत्तिल् पिरत्यक्षमागत् तोऩ्ऱुगिऱ पॊरुळ्गळुम् पोक्यङ्गळामो? ऎऩ्ऩिल् ऎल्लाम् पोक्यङ्गळागवेयिरुक्कुम्। कर्माविऩाल् ताऩ् वस्तुक्कळ् पिरदिगूलङ्गळायुम् अनुकूलङ्गळायुम् तोऩ्ऱुगिऩ्ऱऩ। कर्मम् कऴिन्दाल् ऎल्लाम् अनुकूलमागवे तोऩ्ऱुम्। इन्द परिपूर्ण पिरम्माऩुबावम् पिऱन्दवाऱे अदऩ् परीवाहमाग सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तै कळिलुम् कैङ्कर्यङ्गळ् सॆय्गिऱाऩ्।
इव्वनुबवत्तुक्कु मेल् ऒरु नाळुम् कुऱैविल्लै। मोक्ष
अनुबन्दम्
[[२७]]
मडैन्दवर्गळ् इप्पुवियिल् अवतारङ्गळ् सॆय्दालुम् इव्वनुबवत् तुक्कुक् कुऱैविल्लै। तुक्काऩुबवमुमिल्लै। मीण्डुम् संसार वासऩैयु मिल्लै। प्रम्मानुबवत्तोडु इरुक्किऱाऩ्। इव्वऩुबवम् वैकुण्ठ-म्, परमबदम् ऎऩ्ऩुम् सॊल्लुगिऱ लोकत्तिल् सॆऩ्ऱाल् ताऩ् एऱ्पडुगिऱदु। मुक्तऩुक्कु जगत् व्यापारम् इल्लैयॆऩ्ऱालुम् अद ऩाल् भगवाऩुक्कुळ्ळ आऩन्दम् जीवऩुक्कुमुण्डु। आऩन्दत्तिल् मुक्तराऩवर्गळुक्कुम्, नित्यर्गळुक्कुम्, भगवाऩुक्कुम् वासियिल्लै। समाऩमाऩवऩुबवमे। ‘सायुज्यम् सार्ष्टिदा’ ऎऩ्ऱु वेदम् सॊल्लु किऱदु। सायुज्यम् ऎऩ्ऱाल् ऒरे वस्तुवैच् चेर्त्तु अनुबविप्पदु। सार्ष्टिदा ऎऩ्ऱाल् अनुबवत्तिल् तारदम्यमिल्लामलिरुप्पदु। इवै कळैयडैगिऩ्ऱाऩ् मुक्तऩ् ऎऩ्ऱु सुरुदि सॊल्लुगिऱदु। मऱ्ऱुम् इदऩ् विरिवुगळॆल्लाम् इव्वदिगारत्तिल् परक्कप् पेसियिरुप्पदु नोक् कत्तक्कदु।
२३। चित्तोबाय सोदऩादिगारम्
कीऴे इरुबत्तिरण्डु अदिगारङ्गळिल् सॊल्लप्पट्ट विषयङ्गळे ऒरु मुमुक्षवुक्कुत् तॆरिय वेण्डियवै। इदऱ्कु अर्थाऩुसासन भागम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। इन्द इरुबत्तिरण्डु अदिगारङ् गळिल् सॊल्लियुळ्ळ विषयङ्गळिल् तॆळिवु पिऱन्दु संसय विपरीत ञाऩङ्गळिऩ्ऱि यिरुप्पाऩागिल् अवऩे किरुदार्त्तऩ्। परम आस्तिगऩा यिरुप्पाऩुक्कु इव्वुपदेशमे पिरदाऩम्। मऱ्ऱुमुळ्ळार्क्कुत् तङ्गळ् तॆळिगैक्कागवुम्, कुदर्क्कङ्गळाले कलङ्गुवारैत् तॆळिविक्कैक् कागवुम् नल्ल युक्तगङ्गळोडु केट्कवेण्डुम्। अदऱ्कु मेल् नाऩ्गु अदिगारङ्गळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। इदऱ्कु स्तिरीगरणबागम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। अदिल् मुऱ्पड चित्तोबायमाऩ भगवाऩैप् पऱ्ऱि वरुम् कलक् कङ्गळुक्कुप् परिहारम् मुदलिय सॊल्लुगिऱार्। चित्तोबाय सोदऩादि कारत्तिल्, भगवाऩ् नाम् सॆय्युम् उपायत्तै ऎदिर्बारादु निर्हेतुक मागवे मोक्षम् कॊडुक्किऱाऩ्। “पिरबत्ति मुदलाऩ उपायङ्गळ् ऎदऱ्कु?” ऎऩ्ऱ केळ्विक्कु पहुमुगमाग पिरमाण सम्बिरदायङ्गळुडऩ् पिरबत्तिवसीकृतऩाऩ च्रियःपदिये चित्तोबायम् ऎऩ्ऱु स्ताबिक्किऱार्। पॆरिय पिराट्टियारुम् उपायमागिऱाळ्। इव्विषयत्तिलुम् सुरुदि, स्मृति, इतिहास, पूर्वाचार्य, सूक्तिगळैयुम् पिरमाणमागक् काट्टि लक्ष्मी विशिष्टऩाऩ नारायणऩे चित्तोबायम् ऎऩ्ऱु स्ताबिक्किऱार्। अदऩ् पिरगारङ्गळै ऎऴुदुवदु विस्तारमागु मादलाल् मुक्कियमाऩ विषयत् तैच् चॊल्लि उबसम्हारम् पण्णप्पडुगिऱदु।
[[२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२४। सात्योबाय सोदऩादिगारम्
इव्वदिगारत्तिल् सरणागदियैप् पऱ्ऱि वरुम् कलक्कङ्गळुक्कुप् परिहारङ्गळ् सॊल्लुगिऱार्। प्रपत्तियिऩ् अदिगारत्तिलुम्, स्वरूपत् तिलुम्, अङ्गङ्गळिलुम् वरुम् कलक्कङ्गळुक्कुप् परिहारङ्गळाऩ युक्तिगळ् पिरमाणङ्गळुडऩ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। आत्मा ऎम्बॆरुमा ऩुक्कु शेषबूदऩ् ऎऩ्ऱु सास्तिरत्ताल् नऩ्गु तॆरिन्दु कॊण्डवऩुक्कु अदिगार विशेषत्तोडुम् ऐन्दु अङ्गङ्गळोडुम् पल सङ्कल्पत्तो टुम् कूडि भगवाऩुक्कु शेषबूदऩ् ऎऩ्गिऱ निऩैवुडऩ् कूडिऩ स्वात्म रक्षाबरन्यासम् सरणागदि ऎऩ्ऱु सरणागदि स्वरूपत्तै निरूपिक्किऱार्। सर्वादिगारम् ऎऩ्ऱु स्ताबिक्किऱार्। ऐन्दु अङ्गङ्गळुम् अवसियम् वेण् डुम् ऎऩ्ऱुम् निरूपिक्किऱार्। इऩ्ऩुम् सात्योबाय विषयमाग वरुम् पल विद कलक्कङ्गळुक्कुप् परिहारङ्गळ् परक्कप् पेसियुळ्ळार्।
२५। प्रबाव व्यवस्तादिगारम्
भगवाऩै आच्रयिप्पदऩाल् सूत्रर् मुदलाऩवर्गळुक्कु सूत्रजादि पोय् पिराम्मण्य मुण्डागिऱदॆऩ्ऱु सास्तिरत्तै मीऱिच् चिलर् भागवदप् पिरबावम् सॊल्लुगिऱार्गळ्। अन्दक् कलक्कत्तुक्कुप् परिहार माग जादि व्यवस्तै कुलैयादे सास्तिरम् सॊल्लुगिऱ वळवुक्के भागवद पिरबावम् सॊल्लवेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् भगवाऩै आच्रयित्तवऩ् सास्तिरत्तै मीऱि नडन्दालुम् अवऩुक्कुक् कुऱैविल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्लुम् पक्षत्तिऱ्कुप् परिहारमाग सास्तिरम् सॊऩ्ऩबडिये पिरबऩ्ऩऩ् नडक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु इव्वदिगारम् सॊल्लुगिऱदु। भागवद पिरबावत्तै अदिगमागच् चॊल्लामल् सास्तिरङ्गळ् पेसुमळवुक्कु वियवस्तैयै सॊल्लुवदु पिरबाव वियवस्तै ऎऩप्पडुम्।
२६। प्रबाव रक्षादिगारम्
सिलर् भागवदर्गळुक्कु पिरबावम् सास्तिरङ्गळिल् सॊल्लियिरुन् दालुम् अदु अदिवादम्, पिरबावम् किडैयादु ऎऩ्गिऱार्गळ्। अक्कलक्कत् तिऱ्कुप् परिहारमाग भागवदप् पिरबावम् स्ताबिक्कप्पडुगिऱदु। इव्वदि कारत्तिल् भागवदप् पिरबावत्तैक् कुऱैय निऩैयामल् सास्तिरम् सॊल्लुगिऱबडि रक्षिक्कै पिरबावरक्षै। आगैयाल् भागवद पिरबावम् रक्षिक्कप्पडुगिऱदु इन्द अदिगारत्तिल्।
२७। मूलमन्दिरादिगारम्
इऩि मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळिल् तिरुमन्द्रम्, तुवयम्, सरमसुलोकम् अर्थम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। इन्द भागत्तिऱ्कु पदवाक्य योजऩै ऎऩ्ऱु
अनुबन्दम्
[[२९]]
पॆयर्। मुदलिल् मूलमन्द्रम् ऎऩ्गिऱ तिरुवष्टाक्षरत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् कूऱप्पडुगिऱदु। तिरुमन्द्रत्तिऩुडैय पिरबावम् विस्तारमागप् पेसप् पडुगिऱदु। मन्द्रङ्गळुक्कु विरिवागप् पॊरुळुरैप्पदु सात्यमिल्लाद पडियालुम् कालक्षेपत्तिलेये केट्टऱिय वेण्डियिरुप्पदालुम् इङ्गु समुदायार्त्तत्तै सङ्गिरहमागवे ऎऴुदप्पडुगिऱदु।
प्रणवार्त्तम्ः सकल जगत्कारणमायुम्, सर्व लोक रक्षक ऩागवुम् लक्ष्मी विशिष्टऩायुमिरुक्किऱ भगवाऩुक्के इरुबत्तैन्दावदु तत्तुवमायुम्, ञाऩरूपियायुम्, ञाऩाच्रयमायुमिरुक्किऱ जीवात्मा शेषबूदऩ्।
नमः ऎऩ्गिऱ इरण्डावदु पदत्तिऩ् पॊरुळावदुः नाऩ् ऎऩक्कु उरियऩल्लेऩ्। ऒरु पॊरुळैयुम् पऱ्ऱ ऎऩक्कु निरुबादिग स्वामित्व मिल्लै। ऎऩक्कु स्वातन्त्रियमुमिल्लै। भागवद शेषत्वम् अर्थ चित्तमाऩ पॊरुळ्। सरणागदियागिऱ उपायत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
नमःऎऩ्गिऱ पदत्तिऱ्कु स्तूलम्, सूष्मम्, परम् ऎऩ्ऱु मूऩ्ऱु पॊरुळ्गळ् अहिर्बुदऩ्यऩ् व्याक्याऩम् पण्णियिरुक्किऱार्।
स्तूलार्त्तम्ःउयर्न्दवऩाऩ पुरुषऩैक् कुऱित्तु नीसऩाऩवऩ् तऩ् वणक्कत्तैक् काण्बिक्किऱ वियाबारम्। इयऱ्कैयागवे श्रीमन् ना रायणऩ् पुरुषोत्तमऩ्, जीवर्गळ् इयऱ्कैयागवे ताऴ्न्दवर्गळ्। मेलाऩवऩैक् कुऱित्तु ताऴ्न्दवऩुडैय वणक्कम् ‘नम’ ऎऩ्गिऱ पदत्तिऩर्त्तम्। परमात्मावुक्कुम् जीवऩुक्कुम् शेषशेषिबावेऩे अन्वयम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
सूष्मार्त्तमावदुःअङ्ग पञ्जक सम्बन्दमाऩ सरणागदि। परमावदुः सर्वेच्वरऩ् पिरदाऩमाऩ उपायमायिरुक्किऱाऩ्।
नारायण सप्तार्त्तम्ःसमस्त सचेतन असचेतनात्मगमाऩ जगत्तुक्कु आदारमायिरुप्पवऩ् जगत्तै आदारमागक् कॊण्डवऩ् नरऩिडत्तिलिरुन्दुण्डाऩ पिरम्मरुत्रादि सकल सेदऩर्गळुक्कुम् आदार पूदऩ्। पिरळयत्तिल् जलत्तिल् सयऩित्तिरुन्दवऩ्। सर्व जीवऩ्गळुक्कुम् गतियायिरुप्पवऩ्। सर्व जीवऩ्गळुक्कुम् सर्व विद पन्दुवायिरुप्पवऩ्; मूऩ्ऱु विद आत्माक्कळुक्कुम् उबेयमाऩवऩ् अपेक्षिक्कप्पट्ट पुरुषार्त्तङ्गळैक् कॊडुप्पवऩ् सकल कल्याण कुणङ्गळुक्कुम्, अस्त्र पूषणागदिगळुक्कुम्, विक्रहत्तिऱ्कुम् आच्रयमायिरुप्पवऩ्।
नालाम् वेऱ्ऱुमैक्कुप् पॊरुळ्ःपल चित्तिक्कुक् कारणमाऩ वऩिडम्। इम् मन्द्रत्तिऩ् सक्ति रूपम्। इङ्गु पल पिरार्त्तऩै सॆय्यप् पडुगिऱदु। शेषित्वम् पॊरुळ्। कैङ्कर्यमुम् पॊरुळ्। पिरणवत्तैत्
[[३०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तविर एऴु तिरुवक्षरङ्गळुक्कु मन्द्र स्मृतिगळिल् सॊऩ्ऩ पॊरुळ् कळुम् नोक्कत्तक्कवै।
इत् तिरुमन्द्रत्तिल् वाक्यमुम् वाक्यार्त्तमुम् इरुक्कुम्बडियुम् सॊल्लुगिऱार्। इदै ऒरु वाक्यमॆऩ्ऱुम्, इरण्डु वाक्यङ्गळॆऩ्ऱुम्, मूऩ्ऱु वाक्यङ्गळॆऩ्ऱुम् अवरवर् सम्बिरदायङ्गळाले अनुसन्दिप् पार्गळ्।
एक वाक्यम्
१। ओम् नारायणाय नमः (उपाय विरुत्तिबरम्)
२। ओम् नारायणाय नमः (शेष विरुत्तिबरम् )
इरण्डु वाक्यङ्गळ्
३। आय नारायणाय उम्, १। नमः २ (मुऴुक्क स्वरूपम्) ४। आय नारायणाय उम्, १। नमः २ (मुऴुक्क उपायबरम्) ५। आय नारायणाय उम् स्याम्ः १। नमः (स्याम्, २। इष्टप्राप्ति
अनिष्ट निवृत्तिरूप पुरुषार्त्त पिरार्त्तऩाबरम्)
मूऩ्ऱु वाक्यङ्गळ्
६।ओम्, १।,नम : २।, नारायणाय स्याम् ३। (इरण्डु वाक्यम् स्वरूपबरम्। मूऩ्ऱावदु वाक्यम् पुरुषार्त्त पिरार्त्तऩाबरम्) ७।ओम्, १।,नमः स्याम् २।, नारायण स्याम् ३। (मुदल् वाक्यम् स्वरूपबरम्। इरण्डावदु वाक्यम् अनिष्ट निवृत्तिप् पिरार्त् तऩै। मूऩ्ऱावदु वाक्यम् पुरुषार्त्त पिरार्त्तऩाबरम्) ८।ओम्,१,नम : स्याम् २।, नारायण स्याम् ३। मुदल् वाक्यम् स्वरूपबरम् मेल् इरण्डु वाक्यङ्गळ् कोप्त्रुत्ववरण मुगेऩ उपायबरम्)
९।ऒम्,१।,नमः२।, नारायण स्याम् ३। (मुदल् वाक्यम् परन्यास
परम् मेल् इरण्डु वाक्यङ्गळ् पल प्रार्त्तऩै) १०।ओम्, १।,नमः २।, नारायणाय ३। स्वरूप उपाय पुरुषार्त्
तङ्गळ् अडैयवे सॊल्लप् पडुगिऩ्ऱऩ।
इप्पडि पत्तुप्पडियाग वाक्यार्त्तङ्गळै निर्वहिप्पार्गळ्। इत् तिरुमन्दिरत्तै अनुसन्दाऩम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कु ऎट्टु पुष्पङ्गळ्, ऎट्टु चित्तिगळ्, ऎट्टु विद पक्तिगळ्, ऎट्टु योगङ्गळ्, ऎट्टु ऐच्वर् यङ्गळ्, ऎट्टु कुणङ्गळ्, अऱुबत्तुनालु कलैगळ्, ऒऩ्बदावदु सान्दिअनुबन्दम्
[[३१]]
रसम् ऎल्लाम् किडैक्कुम्। इवैगळिल् किडैयादवै ऒऩ्ऱुमिल्लै। इव्वदिगारत्तिल् इव्वर्त्तङ्गळ् ऎल्लाम् परक्क निरूपिक्कप्पट्टिरुक् किऩ्ऱऩ। इङ्गु सॊल्लियिरुप्पदु मूलक्किरन्दमागिऱ कडलिऩ् ऒरु तिवलैये।
२८। त्वयादिगारम्
उपायम्, पुरुषार्त्तम् इवैयिरण्डैच् चॊल्लुगैयालुम् इरण्डु वाक्यमायिरुप्पदालुम् इम्मन्द्रत्तिऱ्कु तुवयम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। इदु सुरुदि मूलमाऩ तान्द्रिग मन्द्रम्।
श्री सप्तार्त्तम्ःआत्म उज्जीवऩत्तै विरुम्बुम् जीवर्गळाले आच्रयिक्कप्पडुगिऱाळ्।
जीवर्गळै उज्जीविप्पिक्कैक्काग सर्वेच्वरऩै आच्रयित् तिरुक्किऱाळ्।
नम्मुडैय आर्त्त त्वऩियैक् केट्किऱाळ्। अदै सर्वेच्वरऩ् केट्कुम्बडि विण्णप्पम् सॆय्गिऱाळ्।
सर्वेच्वरऩिडम् “आन्रुसंस्यम् परधर्मः” मुदलाऩवैगळैक् केट्टु जीवर्गळ् आच्रयिक्कुम् कालत्तिल् अवऩ् सॊऩ्ऩदु अवऩुक्कु ञाबगत्तुक्कु वरुम्बडि केट्पिक्किऱाळ्।
सर्वेच्वरऩ् पक्कल् लोकहितत्तैक् केट्टु रावणादि कळुक्कुप् पोले नम्मैक् केट्पिक्किऱाळ्।
आग, भगवाऩै आच्रयिक्कप् पुरुषागारमायिरुक्किऱाळ् ऎऩ्बदु पॊरुळ्। जीवर्गळुडैय विरोदिगळाऩ कर्मङ्गळ् मुदलाऩवैगळै नासम् सॆय्गिऱाळ्। जीवर्गळुक्कु कैङ्कर्यम् अळवाऩ कुणबरिबागत्तै उण्डाक्कुगिऱाळ्।
श्रीमन् नित्य सम्बन्दत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। लक्ष्मियोडु सर्व कालत्तिलुम् सेर्न्दिरुप्पवऩ्।
नारायण सप्तत्तिल् वात्सल्यम्, स्वामित्वम्, सौलप्पयम्, सर्वञ्ञत्वम्, सर्व सक्तित्वम्, सत्य सङ्कल्पत्वम्, परमगारुणि कत्वम्, किरुदञ्ञत्वम्, स्तिरत्वम्, परिपूर्णत्वम्, परमोदारत्वम्, मुदलाऩ कुणङ्गळुडऩ् कूडिऩ नारायणऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् निऩैक् कत्तक्कदु।
श्रीमन् नारायण सरणौ ऎऩ्ऱु ऒरु पदमागवुम् सॊल्लुवार्गळ्।
[[३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
श्रीमन्, नारायण सरणौ ऎऩ्ऱु मूऩ्ऱु पादङ्गळागवुम् सॊल्लु वार्गळ्। इरण्डुम् सम्बिरदाय चित्तङ्गळे।
सरणौ ऎऩ्बदाल् सुबाच्रयमाऩ भगवाऩुडैय तिरुमेऩि यैयुम् तियाऩम् सॆय्दु कॊळ्ळवेण्डुम्।
सरणम्ः उपायम् ऎऩ्गिऱ पॊरुळै सॊल्लुगिऱदु।
पिरबत्ये : काप्पाऱ्ऱुवाऩ् ऎऩ्गिऱ महाविसुवासत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
सरणम्, प्रबत्ये ऎऩ्गिऱविडत्तिल् महाविच्वासम्, कार्प् पण्यम्, कोप्त्रुत्व वरणम्, परसमर्प्पणम् आगिय अर्थङ्गळ् सॊल्लप्पडुम् किरमत्तै मूलक् किरन्दत्तिल् निरूपित्तिरुप्पदु नोक्कत् तक्कदु।
श्रीमते : लक्ष्मियोडु कूडिऩवऩ्
नारायणाय : स्वामित्वम्, पोक्यत्वम् मुदलाऩ प्राप्यदैक्कु उपयोगमुळ्ळ कुणङ्गळोडु कूडिऩ नारायणऩ् पॊरुट्टु कैङ्कर्यम् पण्णक्कडवेऩ्। नाम् लक्ष्मी नारायणऩ् इरुवर्गळुक्कुम् कैङ्कर्यम् सॆय्य वेण्डुम्। कैङ्कर्य पिरदिसम्बन्दिगळ् इरुवरुमे।
नमः स्याम् ऎऩ्ऱु ऒरु सिऱिय पदम् सेर्त्तुक् कॊण्डु ऎऩक्कागवेऩल्लेऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱि ‘नमम किंसित् स्यात्’ ऎऩ्ऱु सर्व अनिष्ट निवृत्तियैप् पिरार्त्तिक्किऱदु।
श्रीमाऩाऩ नारायणऩ् तिरुवडिगळिल् अनिष्ट निवृत्ति पूर्वक कैङ्कर्यङ्गळॆल्लाम् सॆय्युम् पॊरुट्टु श्रीमाऩाऩ नारायणऩुडैय तिरुवडिगळै उपायमागप् पऱ्ऱुगिऱेऩ् ऎऩ्बदु तिरण्ड पॊरुळ्।
इम्मन्दिरत्तै ऒरु तडवै भगवाऩ् केट्कुम्बडि सॊल्वाऩे याऩाल् अवऩ् किरुदकृत्यऩागि विडुगिऱाऩ्।
पल तडवैगळ् तुवयत्तैये सॊल्लिक् कॊण्डिरुन्दाल् किरुदार्त्तऩागिऱाऩ्। इम्मन्दिरम् संसारमागिऱ काळरात्तिरिक्कु विडियऱ् कालै नेरमागिऱदु। मोक्षत्तैक् कॊडुक्कुमदु वेऱु उलगिलिल्लै। आदलाल् इम्मन्दिरत्तुक्कु मन्द्र रत्ऩम् ऎऩ्ऱु पॆयर्।
२९। सरम च्लोकादिगारम्
च्रियःपदियाऩ सर्वेच्वरऩ् तुवारगा नादऩाऩ कण्णऩाग अवतारम् सॆय्दु सरणागदर्गळाऩ पाण्डवर्गळुक्काग अऩ्ऩार् तूदऩ् ऎऩ निऩ्ऱु, अर्जुऩऩै रदियाक्कित् ताऩ् सारदियाय् निऩ्ऱवळविल् पन्दुविनासम् चित्तमॆऩ्ऱु अस्ताऩ कारुण्यत्तालुम्, अस्ताऩ स्नेहत्तालुम्, आचार्यादिगळुडैय वदत्ताल् पाबम् वरुमो ऎऩ्गिऱ
अनुबन्दम्
[[३३]]
पयत्तालुम् ‘यत् च्रेयः स्यात् निच्चिदम् प्रूहि तन्मे’ ऎऩ्ऱु कण्णऩिडम् विण्णप्पम् सॆय्य, कण्णऩुम् आत्म स्वरूपत्तैयुम् अदऩ् परम पुरुषार्त्तमाऩ मोक्षत्तिऱ्कुक् कारणमाऩ कर्मयोग, ञाऩयोग, पक्तियोगङ्गळैयुम्, सबरिगरमाग उपदेशिक्क अर्जुऩऩ् मोक्षत्तैक् कडुगप् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पडुवदालुम्, अन्द कर्म ञाऩ पक्तिगळ् कष्टप्पट्टुम् सॆय्य मुडियादवैगळागयिरुप्प तालुम्, सॆय्दालुम् सीक्किरम् मोक्षत्तैक् कॊडुक्क मुडियादवैगळाग इरुप्पदालुम् मुऩ्ऩिलुम् पदिऩ् मडङ्गु सेविक्किऱ अर्जुऩऩैप् पार्त्तु भगवाऩ् परम कारुण्यत्ताल् इच्चुलोकम् अरुळिच् चॆय्गिऱाऩ्। इच्चुलोकत्तिऩ् पॊरुळ् मिगवुम् विरिवाग इव्वदिगारत्तिल् काट्टि यिरुन्दुम् सिऱिदळवु इङ्गु ऎऴुदप्पडुगिऱदु।
सर्व धर्मान् परित्यज्य : सास्तिरङ्गळैक् कॊण्डे तॆरिन्दु कॊळ्ळ वेण्डियिरुक्कुम् पुरुषार्त्त सादऩङ्गळ् धर्मङ्गळ् ‘अङ्गङ् गळोडु कूडिऩ धर्मङ्गळॆल्लावऱ्ऱैयुम् विट्टु’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
‘सर्वधर्मान् परित्जय’ ऎऩ्बदऱ्कु आऱु विदमाऩ पॊरुळ्गळ्
कूऱुगिऱार्।
१। उऩ्ऩाल् सॆय्य मुडियाद धर्मङ्गळिल् मुयल वेण्डाम्। २। मुदलिल् सॆय्य मुडियाद धर्मङ्गळिल् आसैयै विडुवदु
नल्लदु।
३। सरणागदि अदऩ् अङ्गङ्गळैत् तविर वेऱॊऩ्ऱिऩ्
तुणैयै वेण्डादु।
४। सरणागदि वेऱॊऩ्ऱैक् कूट्टाग वेण्डिऩाल् अदु पिरम् मास्तिरम् पोल् वॆट्कप्पट्टुक् कॊण्डु पलऩ् कॊडुक्कादु। ५। कर्म, ञाऩ, पक्तिगळागिऱ उपायान्दरङ्गळैच् चॆय्य मुडियाद
असक्तऩ् सरणागदिक्कु अदिगारि ऎऩ्ऱबडि।
६। ‘उऩ्ऩुडैय आगिञ्जऩ्यत्तै मुऩ्ऩिट्टुक् कॊण्डु ऎऩ्ऩैच् चरणागदि पण्णु’ ऎऩ्ऱु कार्प्पण्यमा किऱ अङ्गत्तैच् चॊऩ्ऩबडि।
माम् - १। सुलबऩुमाय् स्वतन्त्रऩुमाऩ ऎऩ्ऩै।
२। उऩ्ऩैक् काप्पाऱ्ऱुवदऱ्कु अबिमुगऩाग विरुक्किऱ ऎऩ्ऩै। ३।उयर्न्द तिरुमेऩियोडु कूडिय ऎऩ्ऩै।
४। परम कारुणिगऩाऩ ऎऩ्ऩै।
एकम् - १। उऩक्कु उपायमुम् प्राप्यमुम् नाऩ् ऒरुवऩे।
२। परादीऩ कर्त्तावाऩ नी सरणागदि पण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱु
उऩ्ऩैयुम् ऎऩ्ऩैप्पोल उपायमाग निऩैक्कादे।
[[३४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३।किरुबै, स्वातन्त्रियादि कुणङ्गळोडु कूडिऩ नाऩ् ऒरु अबिमद पलत्तैत् तरुवदाल् नी पण्णुगिऱ सरणागदियुम् ऒरु वियाजमात्रमादलाल् नी पण्णुम् सरणागदियैयुम् मुक्य उपायमाग निऩैक्कादे।
४। सरणागदिक्कु पक्तिक्कु पोल् वर्णाच्रमादि धर्मङ्गळै
अङ्गमाग अनुष्टिक्क वेण्डाम्।
५। सरणागदिक्कु, कर्मयोगम् मुदलाऩ धर्मङ्गळैयुम् इदऱ्कु
उदवियाग अनुष्टिक्क वेण्डाम्।
६। ऎल्ला पलत्तिऱ्कुम् नाऩ् ऒरुवऩे अमैयुम् ऎन्दॆन्द पलऩ् कळैत् तरवल्लवैयो, अन्दन्द सकल धर्मङ्गळिऩ् स्ता नत्तिल् नाऩे निऱ्किऱेऩ्।
इव्वण्णम् एक सप्तत्तिऱ्कुम् आऱु पॊरुळ्गळ् कूऱप्पट्टऩ। सरणम् व्रजः अङ्गबञ्जग सम्बन्दमाऩ सरणागदियैप् पण्णु। अहम्ः सर्वसक्तऩाय्, सत्यसङ्कल्पऩाय् स्वतन्त्रऩायु मिरुक्किऱ नाऩ्।
त्वाः तत्वहित पुरुषार्त्तङ्गळैत् तॆळिन्दु सर्वेच्वरऩाऩ ऎऩ् पक्कलिले परन्यासम् पण्णि पल लाबत्तैप्पऱ्ऱ इऩिच् चॆय्य वेण्डुवदॊऩ्ऱुमिल्लादबडियिरुक्किऱ उऩ्ऩै।
सर्वबाबेप्यः मुमुक्षुवैप्पऱ्ऱि अनिष्टबलङ्गळाऩ सकल पुण्य पाबङ्गळिऩिऩ्ऱुम्।
मोक्षयिष्यामिः विडुविक्किऱेऩ् सकल पाबङ्गळिलिरुन्दुम् विडुविक्किऱेऩ् ऎऩ्बदाल् ऐच्वर्य कैवल्यङ्गळिल् उऩ्ऩै विडामल् परिपूर्ण प्रम्माऩुबवमागिऱ मोक्षाऩन्दत्तै अडैविक्किऱेऩ्।
मासुसः नी ऒरुबडियालुम् सोगिक्क वेण्डाम् इङ्गु पत्तुप्पडि यागच् चोगम् सम्बाविद मॆऩ्ऱु पत्तुप् पिरगारङ्गळागवुम् नी सोगिक्क वेण्डाम् ऎऩ्ऱु परक्क वरुळिच् चॆय्दिरुप्पदु नोक्कत्तक्कदु।
अल्बञ्जऩाय् अल्ब सक्तियाय् परिमिद कालवर्त्तियाय् काल तामदमाय् पॊऱुक्काद नी अनुष्टिक्क मुडियाद वेऱु उपायङ्गळिल् अलैयादे। ऎऩ्ऩै ऒरुवऩैये उपायमाग अत्य वचित्तुक् कॊण्डु ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु कूडिय सरणागदियैप् पण्णु। इप्पडि सरणागदि पण्णि, कृतकृत्यऩाऩवुऩ्ऩै विरोदि वर्क्कङ्गळाऩ सकल पाबङ् गळिलिरुन्दुम् विडुवित्तु ऎऩ्ऩोडॊक्क तुल्यबोगऩाक्कि परिपूर्णा ऩुबव परीवाहङ्गळाऩ सकल कैङ्कर्यङ्गळैयुम् कॊडुत्तु काप्पेऩ्” ऎऩ्बदु सरम च्लोकत्तिऩ् तिरण्ड पॊरुळ्।
अनुबन्दम्
३०। आचार्य कृत्यदिगारम्
[[३५]]
आचार्यऩ् सॆय्य वेण्डिय कारियत्तैच् चॊल्लुगिऱार्। इन्द सम्बिरदायम् ऒरु तीबम् पोऩ्ऱदु। नल्ल पात्तिरत्तिल् नल्ल तिरियैयिट्टु शुद्ध ऎण्णैयोडुम् कूडिऩ अत्तिरियै एऱ्ऱिवैक्कुमाप्पोल, आचार्यऩ् परमबदत्तैयडैयप् पोगिऱवऩाय्क् कॊण्डु नऩ्ऱागप् परीक्षित्तुप् पार्त्तु शिष्य कुणङ्गळोडु कूडिऩ पक्तियुळ्ळवॊरु पात्तिरत्तिल् सीरिय सम्बिरदायमाऩ इव्वर्त्त विशेषङ्गळै उबदे सिक्क वेण्डुम्। सर्वेच्वरऩ् मुदलाग सदाचार्य सम्बिरदायमाग तङ्गळालाऩ रहस्यत्रयार्त्तङ्गळै अयोक्यर्गळुक्कु उपदेशिक् कामल् पात्तिरमऱिन्दु उपदेशिक्क वेण्डुम्। तपस्सिल्लादवऩुक्कुम्, पक्ति इल्लादवऩुक्कुम्, शुश्रूषै सॆय्यादवऩुक्कुम्, भगवाऩै तुवेषिप्पवऩुक्कुम्, पॊय् सॊल्लुगिऱवऩुक्कुम्, सडऩुक्कुम्, वञ्जग ऩुक्कुम्, वक्र पुत्तियुळ्ळवऩुक्कुम्, तऩ्ऩैप् पण्डिदऩाग निऩैत् तिरुप्पवऩुक्कुम्, पिऱरुक्कु हिंसै पण्णुबवऩुक्कुम्, उपदेशिक्क लागादु। आस्तिगऩुक्कुम्, आत्म कुणङ्गळुळ्ळवऩुक्कुम्, वेदत्तिल् सॊल्लिय धर्मङ्गळै अनुष्टिक्क आसैयुळ्ळवऩुक्कुम्, पक्तियुळ्ळव ऩुक्कुम्, उपदेशिक्क वेण्डुम्, सरण्यऩऩुमदि पण्णुम्बडियाऩ सात् वीगदास्ति क्यादि कुणङ्गळै युडैयवऩुक्कुम् अषट्कर्णमाग वॆळियिट्टु असुर पिरकृतिगळुक्कुम् मऱैत्तु किरुदार्त्तर्गळाय् सीरिय तऩमुडैयार् सेमित्तु वाऴुमाप्पोल् किरुदार्त्तराय् इरुक्क वेण्डुम्। सङ्गिरहरुचिगळुक्कु (अदावदु सुरुक्कमागक् केट्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु निऩैक्किऱ शिष्यर्गळुक्कु) तत्वहित पुरुषार्त्तङ् गळै सुरुक्क अरुळिच् चॆय्वार्गळ्। इप्पडियिरुक्कुम् पोदु आचार्यर्गळ् शिष्यऩै रक्षिक्किऱ व्याजत्ताल् तऩ् स्वरूपत्तैयुम् रक्षित्तुक् कॊळ्गिऱार्गळ्।
३१। शिष्यकृत्यादिगारम्
इदिल् शिष्यऩिरुक्कवेण्डिय निलैयैप् पेसुगिऱार्। आचार्य ऩिडम् पक्ति कुऱैयामल् इरुत्तल् वेण्डुम्। ऎप्पोदुम् आचार्यऩैत् तुदित्तुक्कॊण्डिरुक्क वेण्डुम्। आचार्य सम्बन्दमुळ्ळवर्गळिडम् पहुमाऩम् वेण्डुम्। आचार्यऩिडम् किरुदञ्ञऩायिरुक्क वेण्डु मॆऩ्ऱुम्, तुरोहम् सॆय्यामलिरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् सास्तिरङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। शिष्यऩ् आचार्यऩुक्कुच् चॆय्गिऱदु पिरत्युबगारमल्ल। शिष्यऩै हिरण्य रावणादिगळैप्पोल् जऩङ्गळ् सीच्चीऎऩ्ऱु वॆऱुक् कामैक्कागवुम्, तण्ड्यऩागामैक्कागवुम् आचार्यऩुक्कुप् पिरत्युड कारम् सॆय्यमुडियादु ऎऩ्ऱु पिरमाणङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। आचार्यऩ्
[[३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उपदेशित्त अर्थङ्गळै मण्डै ओट्टिल् वैत्त कङ्गादीर्दम् पोलवुम् नाय्त्तोलिल् वैत्त पाल् पोलवुम् आक्कक् कूडादु। आदावदु शिष्यऩ् आचार शीलऩायिरुक्क वेण्डुम्।
आचार्यऩ् उपदेशित्तबडि नडक्कवेण्डुम्। ताऩ् उपदेशिक्किऱ पडि ताऩुम् नडक्क वेण्डुम्। विलैमादर्गळ् पिऱरुक्कात् ताङ्गळ् अलङ् गारङ्गळ् सॆय्दु कॊळ्वदु पोल् ताऩ् केट्ट अर्थङ्गळैप् पिऱरुक् काग आक्कुवदु तगादु। आचार्यऩ् उपदेशित्त अर्थङ्गळैच् चॊल्लि अत्ताल् वयिऱु वळर्त्तलागादु। उपदेशिक्कप्पट्ट वित्यै कमै कणिक् कलङ्गारम् आक्कुदल्, कुरङ्गिऩ् कैयिल् पूमालै आक्कुदल्, अम्बलत् तिल् अवल् पॊऱि आक्कुदल् सॆय्यलागादु। सास्तिर मुऱै मीऱिप् पिऱरुक् कुम् उपदेशिक्कलागादु। आचार्यऩै पिरगासिप्पिक्क वेण्डुम्। आचार् यऩ् तिरुवडिगळे इङ्गुमङ्गुम् नमक्कुच् चरण् ऎऩ्ऱिरुत्तल् वेण्डुम्।
इप्पडि पल प्रकारङ्गळ् शिष्य कुणङ्गळ् कण्डु कॊळ्वदु,
३२। निगमनादिगारम्
इप्पडि मुप्पत्तॊऩ्ऱु अदिगारङ्गळिले अर्थङ्गळैयॆल्लाम् सदाचार्यऩ् पक्कलिले केट्टु नम् पूर्वाचार्यर्गळ् नडन्द वऴियिले नडन्दाल् नमक्कु वरुवदॊरु तप्पिल्लै ऎऩ्ऱु किरन्दत्तै मुडित्तु इक्किरन्दत्ताल् एऱ्पडुम् पिरयोजऩत्तैयुम् सॊल्लि तलैक्कट्टु किऱार्। इक्किरन्दत्तिल् सॊल्लियबडि आचार्यऩ् पक्कल् केट्टु केट्ट पडिये नडन्दाल् महरिषिगळ् नॆञ्जाऱल्बडुम् नरग मार्गङ्गळ् काण वेण्डाम्। पञ्जाक्नि वित्यैयिल् सॊऩ्ऩबडि तूमादि मार्गत्तिले सुऴलवुम् वेण्डाम्। भगवाऩुक्कु लीलोबगरणमायु मिरुक्कवेण्डाम्। अर्चिरादि वऴिये सॆऩ्ऱु, परम्बदमेऱि, सबत्नीगऩाऩ सर्वेच्वरऩ् तिरुवडिगळिऩ् कीऴ् सर्वदेश, सर्गाल, सर्वावस्तोसिद, सर्वविद कैङ्कर्यङ्गळैयुम् पॆऱ्ऱु वाऴलाम्। आगवे च्रियःपदियाऩ नारा यणऩ् तिरुवडिगळे उपायदशैयिलुम् पल तसैगळिलुम् उबजीव्यङ्गळ्, वागीच्वरऩाऩ हयक्रीवऩ् उळ्ळत्तॆऴुदियदै ओलैयिलिट्टेऩ्, ऎऩ्ऱु सॊल्लि इक्किरन्दत्तै अम्रुदम् पोल् यावरुम् पाऩम् पण् णुङ्गोळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लित् तलैक् कट्टिऩार्।
सुबमस्तु।
कविदार्क्किग सिंहाय कल्याण कुणसालिने १ श्रीमते वेङ्गडेसाय वेदान्द कुरवे नमः ११
११ ३ः११
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम् अदिगारङ्गळिऩ् आत्यन्द स्लोकङ्गळ्
श्रीमान् वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी । वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ॥
श्री गुरुबरम्बरा सारम्
गुरुभ्यस्तद्गुरुभ्यश्च नमोवाकमधीमहे ।
वृणीमहे च तत्राद्यौ दम्पती जगतां पती ॥ १ ॥
एते मह्यमपोढमन्मथशरोन्माथाय नाथादयः
त्रय्यन्तप्रतिनन्दनीयविविधोदन्ताः स्वदन्तामिह । श्रद्धातव्यशरण्यदम्पतिदयादिव्यापकाव्यापकाः
स्पर्धाविप्लवविप्रलम्भपदवीवैदेशिका देशिकाः ॥ २ ॥
हृद्या हृत्पद्मसिंहासनरसिकहयग्रीवहेषोर्मिघोष
क्षिप्तप्रत्यर्थिदृप्तिर्जयति बहुगुणा पङ्क्तिरस्मद्गुरूणाम् । दिक्सौधाबद्धजैत्रध्वजपटपवनस्फातिनिर्धूततत्त-
त्सिद्धान्तस्तोमतूलस्तबकविगमनव्यक्तसद्वर्तनीका ॥ ३ ॥
१। उबोत्कादादिगारम्
आभगवत्तः प्रथितामनघामाचार्यसन्ततिं वन्दे ।
मनसि मम यत्प्रसादाद्वसति रहस्यत्रयस्य सारोऽयम् ॥ ४ ॥
[[३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कर्मब्रह्मात्मके शास्त्रे कौतस्कुतनिवर्तकान् । वन्दे हस्तिगिरीशस्य वीथीशोधककिङ्करान् ॥ ५ ॥
मणिवर इव शौरेर्नित्यहृद्योऽपि जीवः
कलुषमतिरविन्दन् किङ्करत्वाधिराज्यम् । विधिपरिणतिभेदात् वीक्षितस्तेन काले
गुरुपरिषदुपज्ञं प्राप्य गोपायति स्वम् ॥ ६ ॥ कर्माविद्यादिचक्रे प्रतिपुरुषमिहानादिचित्रप्रवाहे
तत्तत्काले विपक्तिर्भवति हि विविधासर्वसिद्धान्तसिद्धा । तल्लब्धस्वावकाशप्रथमगुरुकृभागृह्यमाणः कदाचित्
मुक्तैश्वर्यान्तसम्पन्निधिरपि भविता कश्चिदित्थं विपश्चित् ॥ ७ ॥
२। सारनिष्कर्षादिगारम्
श्रुतिपथविपरीतं क्ष्वेलकल्पं श्रुतौ च
प्रकृतिपुरुषभोगप्रापकांशो न पथ्यः ।
तदिह विबुधगुप्तं मृत्युभीता विचिन्वन्ति
उपनिषदमृताब्धेरुत्तमं सारमार्याः ॥ ८ ॥
शास्त्रानामुपरि स्थितेन मनुना मूलेन लब्धात्मकः
सत्ताहेतुसकृज्जपेन सकलं कालं द्वयेन क्षिपन् । वेदोत्तंसविहारसारथिदयागुम्भेन विस्रम्भितः
सारज्ञो यदि कश्चिदस्ति भुवने नाथःस यूथस्य नः ॥ ९ ॥
३। प्रधान प्रदितन्त्रादिगारम्
आधेयत्वप्रभृतिनियमैरादिकर्तुः शरीरं
सत्तास्थेमप्रयतनफलेष्वेतदायत्तमेतत् ।
अनुबन्दम्
विश्वं पश्यन्निति भगवति व्यापकादर्शदृष्टे
गम्भीराणामकृतकगिरां गाहते चित्तवृत्तिम् ॥ १० ॥
यद्येतं यतिसार्वभौमकथितं विद्यादविद्यातमः
प्रत्यूषं प्रतितन्त्रमन्तिमयुगे कश्चिद्विपश्चित्तमः । तत्रैकत्र झटित्युपैति विलयं तत्तन्मतस्थापना
हेवाकप्रथमानहेतुककथाकल्लोलकोलाहलः ॥ ११ ॥
४। अर्थ पञ्जकादिगारम्
आदौ प्राप्यं परममनघं प्राप्तरूपं च मादौ
इष्टोपायं त्वयननमसोरीप्सितार्थं चतुर्थ्याम् ।
तद्व्याघातं ममकृतिगिरि व्यञ्जयन्तं मनुं तं
तत्प्रायं च द्वयमपि विदन् सम्मतः सर्ववेदी ॥ १२ ॥
प्राप्यं ब्रह्म समस्तशेषि परमं प्राप्ताऽहमस्योचितः
प्राप्तिर्दायधनक्रमादिह मम प्राप्ता स्वतः सूरिवत् । हन्तैनामतिवृत्तवानहमहम्मत्या विमत्याश्रयः
सेतुः सम्प्रति शेषिदम्पतिभरन्यासस्तु मे शिष्यते ॥ १३ ॥
५। तत्तुवत्रय सिन्दनादिगारम्
प्रकृत्यात्मभ्रान्तिर्गलति चिदचिल्लक्षणधिया
तथा जीवेशैक्यप्रभृतिकलहस्तद्विभजनात् ।
अतो भोक्ता भोग्यं तदुभयनियन्तेति निगमैः
विभक्तन्नस्तत्त्वत्रयमुपदिशन्त्यक्षतधियः ॥ १४ ॥
आवापोद्वापतः स्युः कतिकति कविधीचित्रवत् तत्तदर्थे-
ष्वानन्त्यादस्तिनास्त्योरनवधिकहनायुक्तिकान्ताः कृतान्ताः ।
[[३९]]
[[४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तत्त्वालोकस्तु लोप्तुं प्रभवति सहसा निस्समस्तान् समस्तान्
पुंस्त्वे तत्त्वेन दृष्टे पुनरपि न खलु प्राणिता स्थाणुतादिः ॥ १५ ॥
६। परदेवदा पारमार्त्यादिगारम्
आत्मैक्यं देवतैक्यं त्रिकसमधिगता तुल्यतैक्यं त्रयाणाम्
अन्यत्रैश्वर्यमित्याद्यनिपुणफणितीराद्रियन्ते न सन्तः ।
त्रय्यन्तैरेककण्ठैः तदनुगुणमनुव्यासमुख्योक्तिभिश्च
श्रीमान् नारायणो नः पतिरखिलतनुः मुक्तिदो मुक्तभोग्यः ॥ १६ ॥
जनपदभुवनादिस्थानजैत्रासनस्थेषु
अनुगतनिजवातं नश्वरेष्वीश्वरेषु ।
परिचितनिगमान्तः पश्यति श्रीसहायं
जगति गतिमविद्यादन्तुरे जन्तुरेकः ॥ १७ ॥
७। मुमुक्षुत्वादिगारम्
कालावर्तान् प्रकृतिविकृतीः कामभोगेषु दोषान् ज्वालागर्तप्रतिमदुरितोदर्कदुःखानुभूतिम् ।
याथातथ्यं स्वपरनियतं यच्च दिव्यं पदं तत्
काराकल्पं वपुरपि विदन् कस्तितिक्षेत बन्धम् ? ॥ १८ ॥
विषमधु बहिष्कुर्वन् धीरो बहिर्विषयात्मकं
परिमितरसस्वात्मप्राप्तिप्रयासपराङ्मुखः ।
निरवधिमहानन्दब्रह्मानुभूतिकुतूहली
जगति भविता दैवात् कश्चिज्जिहासितसंसृतिः ॥ १९ ॥अनुबन्दम्
८। अदिगारि विबागादिगारम्
मुमुक्षुत्वे तुल्ये सति च मधुविद्यादिषु यथा
व्यवस्था संसिद्ध्यत्यधिकृतिविशेषेण विदुषाम् । विकल्प्येत न्यासे स्थितिरितरविद्यासु च तथा
नियत्या वैयात्यं नियमयितुमेवं प्रभवति ॥ २० ॥
प्रपन्नादन्येषां न दिशति मुकुन्दो निजपदं
प्रपन्नश्च द्वेधा सुचरितपरीपाकभिदया ।
विलम्बेन प्राप्तिर्भजनसुखमेकस्य विपुलं
परस्याशु प्राप्तिः परिमितरसा जीवितदशा ॥ २१ ॥
९।उपायविबागादिगारम्
उपायः स्वप्राप्तेरुपनिषदधीतः स भगवान्
प्रसत्त्यै तस्योक्ते प्रपदननिदिध्यासनगती ।
तदारोहः पुंसः सुकृतपरिपाकेण महता
निदानं तत्रापि स्वयमखिलनिर्माणनिपुणः ॥ २२ ॥
कर्म ज्ञानमुपासनं च शरणव्रज्येति चावस्थितान्
सन्मार्गानपवर्गसाधनविधौ सद्वारकाद्वारकान् । एकट्ट्याकृतियोगसम्भृतपृथग्भावानुभावानिमान्
सम्यक् प्रेक्ष्य शरण्यसारथिगिरामन्ते रमन्ते बुधाः ॥ २३ ॥
१०। प्रपत्ति योक्यादिगारम्
अर्थित्वेन समर्थता त्रिकतनुः सम्पिण्डिताधिक्रिया
सा चाष्टाङ्गषडङ्गयोगनियतावस्था व्यवस्तापिता ।
[[४१]]
[[४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
श्रौती सर्वशरण्यता भगवतः स्मृत्याऽपि सत्यापिता
सत्यादिष्विव नैगमेष्वधिकृतिः सर्वास्पदे सत्पथे ॥ २४ ॥
भक्त्यादौ शक्त्यभावः प्रमितिरहितता शास्त्रतः पर्युदासः
कालक्षेपाक्षमत्वं त्विति नियतिवशादापतद्भिश्चतुर्भिः । एकद्वित्र्यादियोगव्यतिभिदुरनिजाधिक्रियाः संश्रयन्ते
सन्तः श्रीशं स्वतन्त्रप्रपदनविधिना मुक्तये निर्विशङ्काः ॥ २५ ॥
११। ठीक
इयानित्थम्भूतः सकृदयमवश्यम्भवनवान्
दयादिव्याम्भोधौ जगदखिलमन्तर्यमयति । भवध्वंसोद्युक्ते भगवति भरन्यासवपुषः
प्रपत्तेरादिष्टः परिकरविशेषः श्रुतिमुखैः ॥ २६ ॥
प्रख्यातः पञ्चषाङ्गः सकृदिति भगवच्छासनैरेष योगः
तत्र द्वाभ्यामपायाद्विरतिरनितरोपायतैकेन बोद्धया । एकेन स्वान्तदार्द्धं निजभरविषयेऽन्येन तत्साध्यतेच्छा
तत्त्वज्ञानप्रयुक्तात्विह सपरिकरे तादधीन्यादिबुद्धिः ॥ २७ ॥
१२। साङ्गप्रबदनादिगारम्
अभीष्टे दस्साधे स्वत इतरतो वा क्वचन त-
द्भरन्यासं याच्ज्ञान्वितमभिवदन्ति प्रपदनम् ।
इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षेण भवता
समर्थ्योऽसावर्थस्त्विति मतिविशेषं तदविदुः ॥ २८ ॥
युग्यस्यन्दनसारथिक्रमवति त्रय्यन्तसन्दर्शिते
तत्वानां त्रितये यथार्हविविधव्यापारसन्तानिनि ।
अनुबन्दम्
हेतुत्वं त्रिषु कर्तृभाव उभयोः स्वाधीनतैकत्र तत्
स्वामिस्वीकृतयद्भरोऽयमलसस्तत्र स्वयं निर्भरः ॥ २९ ॥
१३। कङ्कण्ठंwnsio
समर्थे सर्वज्ञे सहजसुहृदि स्वीकृतभरे
यदर्थं कर्तव्यं न पुनरिह यत्किञ्चिदपि नः । नियच्छन्तस्तस्मिन् निरुपधिमहानन्दजलधौ
कृतार्थीकुर्मः स्वं कृपणमपि कैङ्कर्यधनिनः ॥ ३० ॥
भगवति हरौ पारं गन्तुं भरन्यसनं कृतं
परिमितसुखप्राप्त्यै कृत्यं प्रहीणमकृत्यवत् ।
भवति च वपुर्वृत्तिः पूर्व कृतैर्नियतक्रमा
परमिह विभोराज्ञासेतुर्बुधैरनुपाल्यते ॥ ३१ ॥
१४। स्वनिष्टाबिज्ञानादिगारम्
स्वरूपोपायार्थेप्ववितथनिविष्टस्थिरमतेः
स्वनिष्ठाभिज्ञानं सुभगमपवर्गादुपनतात् ।
प्रथिम्ना यस्यादौ प्रभवति विनीतः स्थगयितुं
गभीरान् दुष्पूरान् गगनमहतश्छिद्रनिवहान् ॥ ३२ ॥
स्वापोद्बोधव्यतिकरनिभे भोगमोक्षान्तराले
कालं कञ्चिज्जगति विधिना केनचित् स्थाप्यमानाः तत्त्वोपायप्रभृतिविषये स्वामिदत्तां स्वनिष्टां
शेषां कृत्वा शिरसि कृतिनः शेषमायुर्नयन्ति ॥ ३३ ॥
[[४३]]
[[४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१५। २५५०८५५unsario
सन्दोषार्थं विमृशति मुहुः सद्भिरध्यात्मविद्यां
नित्यं ब्रूते निशमयति च स्वादुसुव्याहृतानि । अङ्गीकुर्वन्ननघललितां वृत्तिमादेहपातात्
दृष्टादृष्टस्वभरविगमे दत्तदृष्टिः प्रपन्नः ॥ ३४ ॥ प्रणयिनमिव प्राप्तं पश्चात् प्रिया स्वसमन्वितं
महति मुहुरामृष्टे दृष्ट्वा मनौ मणिदर्पणे । प्रपदनधनाः सन्तः शुद्धैः प्रभुं परिभुञ्जते
प्रसृमरमहामोदस्मेरप्रसूनसमैः क्रमैः ॥ ३५ ॥
१६। पुरुषार्त्तगाष्टादिगारम्
स्वतन्त्र स्वामित्वात् स्वबहुमतिपात्रेषु नियतं
श्रियः कान्तो देवः स खलु विनियुङ्क्ते चिदचितौ । यथालोकाम्नायं यतिपतिमुखैराहितधियां
ततो नः कैङ्कर्यं तदभिमतपर्यन्तमभवत् ॥ ३६ ॥ नाथे नस्तृणमन्यदन्यदपि वा तन्नाभिनालीकिनी-
नालीकस्पृहणीयसौरभमुचा वाचा न याचामहे । शुद्धानां तु लभेमहि स्थिरधियां शुद्धान्तसिद्धान्तिनां
मुक्तैश्वर्यदिनप्रभातसमयासत्तिं प्रसत्तिं मुहुः ॥ ३७ ॥
१७। शास्त्रीयनियमनादिगारम्
मुकुन्दे निक्षिप्य स्वभरमनघो मुक्तवदसौ
स्वतन्त्राज्ञासिद्धां स्वयमविधितस्वामिहृदयः ।
परित्यागे सद्यः स्वपरविविधानर्थजननात्
अलङ्घयामामोक्षादनुसरति शास्त्रीयसरणिम् ॥ ३८ ॥
अनुबन्दम्
श्रुतिस्मृत्याचारैः स्वमतिगतिभिः शुद्धमनसां
सुसङ्कल्पैः धयैः कुलचरणदेशादिसमयैः । नियोगैर्योग्यानां नियमयितुरादेरभिमतं
निमित्तस्वप्नाद्यैरपि निपुणमन्विच्छति बुधः ॥ ३९ ॥
१८। gi
स्वच्छस्वादुसदावदातसुभगां दैवादयं देहभृत्
मालिन्यप्रशमाय माधवदयामन्दाकिनीं विन्दति । यद्यप्येवमसावसारविषयस्त्रोतः प्रसूतैः पुनः
पङ्कैरेव कलङ्कयन् निजतनुं प्राज्ञैर्न संश्लिष्यते ॥ ४० ॥ प्रारब्धेतरपूर्वपापमखिलं प्रामादिकं चोत्तरं
न्यासेन क्षपयन्ननभ्युपगतप्रारब्धखण्डं च नः । धीपूर्वोत्तरपाप्मनामजननाज्जातेऽपि तन्निष्कृतेः
कौटिल्ये सति शिक्षयाऽप्यनघयन् क्रोडीकरोति प्रभुः ॥ ४१ ॥
१९। स्तानविशेषादिगारम्
यत्रैकायं भवति भगवत्पादसेवार्चनादेः
यत्रैकान्त्यव्यवसितधियो यस्यकस्यापि लाभः ।
वासस्थानं तदिह कृतिनां भाति वैकुण्ठकल्पं
प्रायो देशा मुनिभिरुदिताः प्रायिकौचित्यवन्तः ॥ ४२ ॥
सा काशीति न चाकशीति भुवि साऽयोध्येति नाध्यास्यते
साऽवन्तीति न कल्मषादवति सा काञ्चीति नोदञ्चति । धत्ते सा मधुरेति नोत्तमधुरां नान्याऽपि मान्या पुरी
या वैकुण्ठकथासुधारसभुजां रोचेत नो चेतसे ॥ ४३ ॥
[[४५]]
[[४६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२०। unmi
मनसि करणग्रामं प्राणे मनः पुरुषे च तं
झटिति घटयन् भूतेष्वेनं परे च तमात्मनि । स्वविदविदुषोरित्थं साधारणे सरणेर्मुखे
नयति परतो नाडीभेदैर्यथोचितमीश्वरः ॥ ४४ ॥
दहरकुहरे देवस्तिष्ठन्निषद्वरदीर्घिका-
निपतितनिजापत्यादित्सावतीर्णपितृक्रमात् ।
धमनिमिह नस्तस्मिन् काले स एव शताधिका-
मकृतकपुरप्रस्थानार्थं प्रवेशयति प्रभुः ॥ ४५ ॥
२१। कीमीकी
ज्वलनदिवसज्योत्स्नापक्षोत्तरायणवत्सरान्
पवनतपनप्रालेयांशून् क्रमादचिरद्युतिम् ।
जलधरपतिं देवाधीशं प्रजापतिमागतः
तरति विरजां दूरे वाचस्ततः परमद्भुतम् ॥ ४६ ॥
पितृपथघटीयन्त्रारोहावरोहपरिभ्रमैः
निरयपदवीयातायातक्रमैश्च निरन्तरैः ।
अधिगतपरिश्रान्तीनाज्ञाधरैरतिवाह्य नः
सुखयति निजच्छायादायी स्वयं हरिचन्दनः ॥ ४७ ॥
२२। परिपूर्ण ब्रह्मानुबवादिगारम्
वितमसि पदे लक्ष्मीकान्तं विचित्रविभूतिकं
सचिवगमितः सम्पद्याविर्भवत्सहजाकृतिः ।
स्फुटतदपृथक्सिद्धिः सिद्ध्यद्गुणाष्टकतत्फलो
भजति परमं साम्यं भोगे निवृत्तिकथोज्झितम् ॥ ४८ ॥
अनुबन्दम्
अविश्रान्तश्रद्धाशतकलहकल्लोलकलुषाः
ममाविर्भूयासुर्मनसि मुनिसिद्धादिसुलभाः । मधुक्षीरन्यायस्वगुणविभवासञ्जनकन-
न्महानन्दब्रह्मानुभवपरिवाहा बहुविधाः ॥ ४९ ॥
सन्दृष्टः सारवाग्वित् स्वपरनिशितधीः सङ्गजिन्नैकसंस्थः
स्पष्टोपायोऽतिखिन्नः सपरिकरभरन्यासनिष्पन्नकृत्यः । स्वावस्थार्हं सपर्याविधिमिह नियतं व्यागसं क्वापि बिभ्रत्
निर्मुक्तस्थूलसूक्ष्मप्रकृतिरनुभवत्यच्युतं नित्यमेकः ॥ ५० ॥
२३। चित्तोबाय सोदनादिगारम्
युगपदखिलं प्रत्यक्षेण स्वतः सततं विदन्
निरवधिदयादिव्योदन्वानशक्यविवर्जितः ।
जलधिसुतया सार्धं देवो जगत् परिपालयन्
परमदुरुषः सिद्धोपायः प्रतीष्टभरः सताम् ॥ ५१ ॥ विश्राम्यद्भिरुपर्युपर्यपि दिवानक्तं बहिर्दर्शनैः
अस्मद्देशिकसम्प्रदायरहितैरद्यापि नालक्षितः ।
स्वप्राप्तेः स्वयमेव साधनतया जोघुष्यमाणः श्रुतौ
सत्त्वस्थेषु भजेत सन्निधिमसौ शान्तावधिः शेवधिः ॥ ५२ ॥
२४। सात्योबायसोदनादिगारम्
यथाधिकरणं प्रभुर्यजनदानहोमार्चना-
भरन्यसनभावनाप्रभृतिभिः समाराधितः ।
फलं दिशति देहिनामिति हि सम्प्रदायस्थितिः
श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिर्नयवतीभिराभाति नः ॥ ५३ ॥
[[४७]]
[[४८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तत्तद्धेतुकहेतुके कृतधियस्तर्केन्द्रजालक्रमे
बिभ्राणाः कथकप्रधानगणने निष्ठां कनिष्ठाश्रयाम् । अध्यात्मश्रुतिसम्प्रदायकतकैरद्धा विशुद्धाशयाः
सिद्धोपायवशीक्रियामिति हि नः साध्यां समध्यापयन् ॥ ५४ ॥
२५। प्रबावय्यवस्तादिगारम्
स्वरूपं यद्यादृग्गुणविभवलीलादि च विभोः
तदाज्ञासेतुश्च श्रुतिभिरवसेयं तदखिलम् ।
तथा तद्भक्तानां तदुपचेतनादेश्च महिमा
यथाऽधीतं सद्भिर्यतिपतिमुखैरध्यवसितः ॥ ५५ ॥ चातुर्वर्ण्यचतुर्विधाश्रममुखे भेदे यथावस्थिते
वृत्तं तन्नियतं गुणानुगुणया वृत्तया विशिष्टं श्रिताः । त्यागोपप्लवनित्यदूरशरणव्रज्याविधौ कोविदाः
चिन्तामभ्युपगन्तुमन्तिमयुगेऽप्येकान्तिनः सन्ति नः ॥ ५६ ॥
२६। Limi
शिलादेः स्त्रीत्वादिर्विपरिणतिरस्त्वद्भुतमिदं
ततोऽप्येतच्चित्रं यदुत दहनस्यैव हिमता ।
तृणस्यैवास्त्रत्वं रिपुषु निहतेरेव हितता
पदत्रेणैवेह त्रिभुवनपरित्राणमिति च ॥ ५७ ॥
रागद्वेषमदादिकैरिह महारक्षोभिरक्षोभिते
नित्ये रक्षितरि स्थिते निजभरन्यासाभिधानं तपः ।
यत् कक्षीकृतमत्यशेत विविधान् धर्मानधर्मद्रुहः
तद्भूमार्णवलेशवर्णनमपि प्राचां न वाचां पदम् ॥ ५८ ॥
अनुबन्दम्
२७। मूलमन्द्रादिगारम्
तारं पूर्वं तदनु हृदयं तच्च नारायणाये-
त्याम्नायोक्तं पदमवयतां सार्थमाचार्यदत्तम् । अङ्गीकुर्वन्नलसमनसामात्मरक्षाभरं नः
क्षिप्रं देवः क्षिपतु निखिलान् किङ्करैश्वर्यविघ्नान् ॥ ५९ ॥ कल्याणमावहतु कार्तयुगं स्वधर्मं
प्रख्यापयन् प्रणिहितेषु नरादिकेषु ।
आद्यं कमप्यधिगतो रथमष्टचक्रं
बन्धुः सतां बदरिकाश्रमतापसो नः ॥ ६० ॥
यदन्तस्थमशेषेण वाङ्मयं वेदवैदिकम् ।
तस्मै व्यापकमुख्याय मन्त्राय महते नमः ॥ ६१ ॥ इह मूलमन्त्रसंवृतमर्थमशेषेण कश्चिदनुभवति । स्फटिकतलनिहितनिधिमिव देशिकदत्तेन चक्षुषा जन्तुः ॥ ६२ ॥
इत्थं सङ्घटितः पदैस्त्रिभिरसावेकद्विपञ्चाक्षरैः
अर्थैस्तत्त्वहितप्रयोजनमयैरध्यात्मसारैस्त्रिभिः ।
आद्यस्त्र्यक्षरवेदसूतिरजहत्स्थूलादिवृत्तित्रयः
त्रैगुण्यप्रशमं प्रयच्छति सतां त्रय्यन्तसारो मनुः ॥ ६३ ॥
२८। smro
आकर्णितो वितनुते कृतकृत्यकक्ष्याम्
आम्रेडितो दिशति यश्च कृतार्थभावम् ।
प्रत्यूषतां भजति संसृतिकालरात्रेः
पद्मासहायशरणागतिमन्त्र एषः ॥ ६४ ॥
[[४९]]
[[५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
न वेदान्ताच्छास्त्रं न मधुमथनात् तत्त्वमधिकं
न तद्भक्तात् तीर्थं न तदभिमतात् सात्त्विकपदम् ।
न सत्त्वादारोग्यं न बुधभजनाद्बोधजनकं
न मुक्तेः सौख्यं न द्वयवचनतः क्षेमकरणम् ॥ ६५ ॥
२९। FIJDivyio
य उपनिषदामन्ते यस्मादनन्तदयाम्बुधेः
त्रुटितजनताशोकः श्लोकः स्वयं समजायत ।
तमिह विधिना कृष्णं धर्मं प्रपद्य सनातनं
शमितदुरिताः शङ्कातङ्कत्यजः सुखमास्महे ॥ ६६ ॥
दुर्विज्ञानैर्नियमगहनैर्दूरविश्रान्तिदेशैः
बालानर्हेर्बहुभिरयनः शोचतां नः सुपन्थाः ।
निष्प्रत्यूहं निजपदमसौ नेतुकामः स्वभूम्रा
सत्पाथेयं किमपि विदधे सारथिः सर्वनेता ॥ ६७ ॥
व्यासाम्नायपयोधिकौस्तुभनिभं हृद्यं हरेरुत्तमं
श्लोकं केचन लोकवेदपदवीविश्वासितार्थं विदुः ।
येषामुक्तिषु मुक्तिसौधविशिखासोपानपङ्क्तिष्वमी
वैशम्पायनशौनकप्रभृतयः श्रेष्ठाः शिरःकम्पिनः ॥ ६८ ॥
३०। शुकंßunsario
अधिजिगमिषुराद्यं धाम दिव्यं त्रिधाम्नः
श्रुतविविधपरीक्षाशोधिते क्वापि पात्रे ।
अनघगुणदशायमाहितस्नेहमार्यः
प्रदिशति निरपायं सम्प्रदायप्रदीपम् ॥ ६९ ॥अनुबन्दम्
निरवधिदयादिव्योदन्वत्तरङ्गनिरङ्कशैः
नियमयति यः शिष्यान् शिक्षाक्रमैर्गुणसङ्क्रमैः । अचरमगुरोराज्ञापारम्परीपरवानसौ
न परमिह तांस्तल्लक्षेण स्वमप्यभिरक्षति ॥ ७० ॥
३१। शिष्यकृत्यादिगारम्
अशिथिलगुरुभक्तिस्तत्प्रशंसादिशीलः
प्रचुरबहुमतिस्तद्वस्तुवास्त्वादिकेऽपि ।
गुणवति विनियोक्तुं गोपयन् सम्प्रदायं
कृतविदनघवृत्तिः किं न विन्देन्निधानम् ॥ ७१ ॥
अध्यासीनतुरङ्गवक्त्रविलसज्जिह्वाग्रसिंहासनात्
आचार्यादिह देवतां समधिकामन्यां न मन्यामहे । यस्यासौ भजते कदाचिदजहद्भूमा स्वयं भूमिकां
मग्नानां भविनां भवार्णवसमुत्ताराय नारायणः ॥ ७२ ॥
३२। Bio
करबदरितविश्वः कश्चिदाचार्यदृष्ट्या
मुषितनिखिलमोहो मूलमन्त्रादिभोगः ।
सगुणविषयसिद्धौ सम्प्रदायं प्रयच्छन्
सुचरितसिलहारी सूरिबृन्दाभिनन्द्यः ॥ ७३ ॥
इति यतिराजमहानसपरिमलपरिवाहवासितां पिबत । विबुधपरिपन्निषेव्यां वेदान्तोदयनसम्प्रदायसुधाम् ॥ ७४ ॥
कलकण्ठगणास्वाद्ये कामस्यास्त्रे निजाङ्कुरे । निम्बवृत्तिभिरुद्गीर्णे न चूतः परितप्यते ॥ ७५ ॥
[[५१]]
[[५२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
निर्विष्टं यतिसार्वभौमवचसामावृत्तिभिर्यौवनं
निर्धूतेतरपारतन्त्र्यनिरया नीताः सुखं वासराः । अङ्गीकृत्य सतां प्रसत्तिमसतां गर्वोऽपि निर्वापितः
शेषायुष्यपि शेषिदम्पतिदयादीक्षामुदीक्षामहे ॥ ७६ ॥
आस्तिक्यवान् निशितबुद्धिरनभ्यसूयुः
सत्सम्प्रदायपरिशुद्धमनाः सदर्थी ।
सङ्केतभीतिरहितः सतृणेष्वसक्तः
सद्वर्तनीमनुविधास्यति शाश्वतीं नः ॥ ७७ ॥
रहस्यत्रयसारोऽयं वेङ्कटेशविपश्चिता ।
शरण्यदम्पतिविदां सम्मतः समगृह्यत ॥ ७८ ॥
कवितार्किकसिंहाय कल्याणगुणशालिने । श्रीमते वेङ्कटेशाय वेदान्तगुरवे नमः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ।
११२ः ११
श्रीमते वेदान्तरामानुजमहादेशिकाय नमः ॥ श्रीमते गोपालार्यमहादेशिकाय नमः ॥
ज्ञानवैराग्यानुष्ठानशेवधये श्रीमते वेदान्तरामानुज महादेशिकाय नमः ॥ श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
अदिगारसङ्गिरह सुलोकङ्गळ्
श्रीमान्वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी । वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ॥
गुरुभ्यस्तद्गुरुभ्यश्च नमोवाकमधीमहे ।
वृणीमहे च तत्राद्यौ दम्पती जगतां पती ॥ १ ॥
(पदवुरै) := नम्मुडैय गुरुवुक्कुम्,:७ = अवरुडैय गुरुक्कळुक्कुम्, ४४=नमः ऎऩ्गिऱ सॊल्लै, अबुक्= सॊल्लु किऱोम्। TE=अवर्गळिल्, अऩ्=मुदल् गुरुक्कळाऩ, ऎार्बुरि=उलगङ् गळुक्कु स्वामिगळाऩ पुरिवु=पिराट्टियैयुम् ऎम्बॆरुमाऩैयुम्, रिबु = नाम् अडैय वेण्डियवर्गळागवुम्, अदऱ्कु उपायमागवुम् वरिक्किऱोम्।
=,=,
कुऱिप्पुः- (१) श्री तेसिगऩ् तऩ्ऩुडैय आचारियऩाऩ अप्पुळ्ळारै :” ऎऩ्गिऱ पऩ्मैच् चॊल्लाल् सॊऩ्ऩदु अवरिडम् तऩक्कुळ्ळ कौरवत्तैक् काण्बिप्पदऱ्काग।
(२) इन्द मुदऱ् सॊल्लालेये अवर् गुरुक्कळैयुम् सॊल्लक् कूडियदायिरुक्कैयिल्, “वुः” ऎऩ्ऱु तऩित्तुच् चॊऩ्ऩदऱ्कु करुत्तु-ऒरुवऩ् तऩ्ऩुडैय गुरुवैयुम्, अवरुडैय गुरुक्कळैयुम् वणङ्गवेण्डुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ पिरमाणत्तैक् काट्ट वेण्डुम्ऎऩ्ऱु।
(३) ‘‘ि’ ऎऩ्गिऱ सॊल्, गुरुवैयुम् वणङ्ग वेण्डियदु, अवर् गुरुक्कळैयुम् वणङ्गवेण्डियदु, ऒऩ्ऱै विट्टु ऒऩ्ऱैच् चॆय्यक् कूडादु-ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱदु। इप्पडि अर्थत्तैच् चॊल्लुम्बोदु सगारमाऩदु इतरॆदरयॊगत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। सुलोकत्तिल् पिऩ्
[[५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पादियिलिरुक्कुम् ‘‘ि’ ऎऩ्बदाऩदु समुच्चयम् ऎऩ्सिऱ पॊरुळैच् चॊल्लुगिऱदु। अदावदु-सॊल्लप्पट्ट इरण्डु विषयङ्गळिल् ऒऩ्ऱैच् चॆय्यलाम्, ऒऩ्ऱैच् चॆय्यामलिरुक्कलाम् ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱदु।
(४) ‘‘७४ः” ऎऩ्गिऱ सॊल् नमस्कारत्तैयुम्, पिरबत्तियैयुम्, पॆरियोर्गळिडम् इरुक्कवेण्डिय वणक्कत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु। इन्द मूऩ्ऱु पॊरुळ्गळुम् इङ्गे वेण्डुमॆऩ्ऱ करुत्तिऩाल् इङ्गु ‘‘नमः ऎऩ्गिऱ सॊल्” ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु। नमस्कारम् पण्णु किऱेऩ् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् ऒरे पॊरुळ् ताऩ् किडैक्कुम्।
[[९]]
(५) “अऩिबुक्” ऎऩ्बदऱ्कु गुरुवै वणङ्गुवदु वेदत्तैप् पोल् इरुक्किऱदॆऩ्ऱु करुत्तु।
(६) “ार्बुरि” ऎऩ्ऱु इरण्डुबेर्गळै उलगत्तुक्कुप् पदि ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदाल् इरण्डु पेर्गळुक्कुळ् कलहम् वरुमो ऎऩ्ऱु सन्देहम् वरुम्। अदैत् तीर्प्पदऱ्काग ‘पुरि” ऎऩ्गिऱ सॊल्। पिराट्टि-ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पत्तिनियाय्, अवऩ् अबिप्पिरायत्तै ऒत्तु इरुप्पवळागैयाले कलहम् वरादॆऩ्ऱु करुत्तु।
(७) इन्द सुलोकत्तिल् गुरुवै वणङ्गिऩदैच् चॊऩ्ऩबडि याले, ऒरुवऩ् आचारियऩै यडैयवेण्डु मॆऩ्ऱुम्, “: ऎऩ्बदाल्, तऩ् आचारियऩै वणङ्गुम् पोदु अवर् आचारियर्गळैयुम् वणङ्ग वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम्, “nei” ऎऩ्बदाल्, इदै ऎम्बॆरुमाऩ् उळ्बडच् चॆय्यवेण्डु मॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। इदु इदिल् सॊल्लप् पोगिऱ मुदलावदु इरण्डावदु विषयङ्गळ्।
[[६६]]
अवःऒरुवऩ् गुरुविऩिडत्तिल् मिगुन्द पक्तियुळ्ळवऩायिरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। संसारत्तिलिरुक्कुम् पोदु, अन्द पक्ति वरुवदऱ्कु अनेकम् तडैगळिरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळ् पोय् पक्ति उण्डाग वेण्डुमॆऩ्ऱु ऒव्वॊरु नाळुम् पिरार्त्तिप्पदऱ्काग ऒरु सुलोकत्तै यरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
एते मह्यमपोडमन्मथशरोन्माथाय नाथादय
स्त्रय्यन्तप्रतिनन्दनीयविविधोदन्ताःस्वदन्तामिह । श्रद्धातव्यशरण्यदम्पतिदयादिव्यापकाव्यापकाः
स्पर्धाविप्लवविप्रलम्भपदवीवैदेशिका देशिकाः ॥ २ ॥
अनुबन्दम्
[[५५]]
(प-रै) = इन्द, := नादमुऩिगळ् मुदलाऩ, काः = आचारियर्गळ्, ३६ = इन्द संसारत्तिलिरुक्कुम्बोदे, अ७३४-४२ jAq = मऩ्मदऩुडैय पाणङ्गळालुण्डाऩ कलक्कङ्गळ् नीङ्गुवदऱ्काग, ४जि४ =ऎऩक्कु, c-१४ = रुचिक्क वेण्डुम्। अवर्गळ् ऎप्पडि यिरुन्दार्गळ् ऎऩ्ऱाल्, यु-१=उपनिषत्तुक्कळाल्, —= सन्दोषत्तुडऩ् कॊण्डाडुम् पडियाऩ, opaz = अनेकविदङ्गळाऩ, ३Çil:=सरित्तिरङ्गळै युडैयवर्गळ्, रिवु= विच्वासम् पण्णत् तगुन्द, UA=सरण्यर्गळागिय, रि्=पिराट्टियिऩुडैयवुम् ऎम्बॆरु माऩुडैयवुम्, अरिऩा=तयैयागिय कङ्गैयै, पुञ१ः= नम्मिडत्तिल् वरुम्बडि सॆय्दवर्गळ्, ळि=ताम् पडित्तवर्गळ् ऎऩ्गिऱ कर्वत्ताले मऱ्ऱवर्गळै अवमाऩप्पडुत्तुवदिल् विरुप्पम्, Tq= मुऩ्ऩोर्गळाल् एऱ्पडुत्तप्पट्ट नल्ल मार्गत्तैयऴिप्पदु, f= वञ्जऩै, =इवैगळिरुक्किऱविडत्तिल् इल्लादवर्गळ्।
(करुत्तु) ऎऩक्कु विषयङ्गळिलिरुक्किऱ आसै पोय्, इन्द आचारियर्गळिडम् पक्ति युण्डागवेण्डुम्। अवर्गळुडैय ज्ञान माऩदु उपनिषत्तुक्कळुम् कॊण्डाडुम्बडियायिरुक्किऱदु। अवर्गळ् मिगुन्द ताऴ्न्द ऎऩ्ऩिडत्तिलुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय किरुबै वरुम्बडि सॆय्दार्गळ्। अवर्गळिडत्तिल् उरैयिल् सॊऩ्ऩ कुऱ्ऱङ्गळ् ऒऩ्ऱु मिल्लै।
कुऱिप्पुः- (१) मऩ्मदऩुडैय पाणत्तिऩालुण्डाऩ कलक्कम् ऎऩ्ऱु सॊल्लियबोदिलुम्, ऎल्लाविषयङ्गळिलुमुळ्ळ आसै पोग वेण्डु मॆऩ्बदु करुत्तु।
(२) इवर्गळुडैय अनुष्टानत्तैयुम्, इवर्गळ् वादिगळैक् कण्डिक्कुम् पोदु सॊऩ्ऩ सूक्तिगळैयुम् पार्त्तु, “आ! इवर्गळ् वेदत्तिऩ् अर्थत्तै नऩ्ऱाय् अऱिन्दिरुक्किऱार्गळ्” ऎऩ्ऱु उपनिषत् तुक्कळे सन्दोषप्पट्टुक् कॊण्डाडुम्बडियायिरुन्ददु।
(३) पगीरदऩ् कङ्गैयैप् पादाळलोकम् कॊऩ्डुबोय् तऩ् पाट्टऩार्गळिऩ् साम्बलै नऩैत्तदु पोल्, आचारियर्गळ् ऎम्बॆरुमा ऩुडैय किरुबैक्कु नम्मै विषयमागप् पण्णिऩार्गळ्। इदऩाल् अवर्गळुडैय करुणै काट्टप्पडुगिऱदु।
(४) ऒरुवऩ् कुणमुळ्ळवऩायुम्, कुऱ्ऱमिल्लादवऩायुमिरुन्दाल् ताऩ् अवऩिडत्तिल् पक्तियुण्डागुम्। सुलोकत्तिल् पक्ति वेण्डप्
[[५६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पडुवदाल्, कुणमुडैमैयुम्, दोषमिल्लामैयुम् सॊल्ल वेण्डियदु। इदैच् चुलोकम् सॊल्लुगिऱदु। सिषियऩुक्कु वेण्डिय आचारियऩुडैय कुणम् - ज्ञानमुम् करुणैयुम्। अन्द इरण्डुम् इङ्गे काट्टप्पट्टऩ।
(२)
अवःगुरुवैप् पिरगासिप्पिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। अप्पडिप् पिरगासम् पण्णुंविदत्तैक् काण्बिक्किऱार्-
हृद्या हृत्पद्मसिंहासनरसिकहयग्रीवहेषोर्मिघोष
क्षिप्तप्रत्यर्थिदृप्तिर्जयति बहुगुणा पङ्क्तिरस्मद्गुरूणाम् । दिक्सौधाबद्धजैत्रध्वजपटपवनस्फाति निद्भूत
तत्तत्सिद्धान्तस्तोम तूलस्तबकविगमनव्यक्तसद्वर्तनीका ॥ ३ ॥ (प-रै) ऎ’-अनेक कुणङ्गळै युडैयदुम्, -मऩदिऱ्कुप् पिडित्तदुमाऩ, पु पुरिगः-नम्मुडैय आचारियर्गळुडैय वरिसै, - नऩ्ऱाय् विळङ्गुगिऱदु। अन्द गुरुक्कळिऩ् वरिसै ऎव्विदमिरुन्द तॆऩ्ऱाल्, ४-हिरुदयगमलमागिऱ,
-सिंहासऩत्तिल् आसैयुडऩ् ऎऴुन्दरुळियिरुन्द, ऎरिवु-हयक्रीव ऩुडैय, पु-अलैगळ् पोल् वरुम् कऩैप्पुगळुडैय, ऎवुसप्तत्ताले, -पोक्कडिक्कप्पट्ट, परिAरिसिः-वादिगळिऩ् कर्वत्तै युडैयदु, वु-तिक्कुगळागिऱ माडिगळिल्, ५-कट्टप्पट्ट, ईजयत्तैत् काट्टुम्, ४-कॊडिगळिऩ् तुणिगळुडैय, ४४७- काऱ्ऱिऩुडैय, करि-विरुत्तियिऩाले, A[-पऱक्कडिक्कप्पट्ट, पु-अन्दन्द चित्तान्दङ्गळुडैय कूट्टमागिऱ, Tiach- पञ्जुक्कॊत्तुक्कळुडैय, fपु-पोऩमैयाले, वुग-नऩ्ऱाय्त् तोऩ्ऱुगिऱ, पुरिगनल्लमार्गत्तै युडैयदु।
(करुत्तु) आचारियर्गळ् वादञ्जॆय्दु, ऎदिरिगळिऩुडैय कर्वत्तैप् पोक्किऩार्गळ्। वादिगळ् अन्दन्द मदत्तै स्ताबित्तु, मोक्षमार्गत् तैत् तॆरियादबडि पण्णियिरुन्दार्गळ्। आचारियर्गळ् किरन्दङ्गळै ऎऴुदि अन्दन्द मदङ्गळैत् कण्डित्तु, मऱैन्दु पोऩ नल्ल मार्गत्तै ऎल्लारुम् अऱियुम्बडि सॆय्दार्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) मूलत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩे आचारियरूपमाग अवदरिक्
अनुबन्दम्
[[५७]]
किऱाऩॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु। इन्द च्लोकत्तिल् हयक्री वऩैच् चॊऩ्ऩदिऩाल् अदु काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) ऒरु ऊरिल् माडिगळिल् कट्टप्पट्ट कॊडिगळुडैय काऱ्ऱाऩदु तॆरुवै मऱैत्तुक् कॊण्डिरुक्कुम् पञ्जैप् पऱक्कडित्तु, तॆरुवै तॆरियुम्बडि सॆय्वदु पोल, आचारियर्गळ् किरन्दमॆऴुदि तुर्वादिगळिऩ् मदङ्गळैक् कण्डित्तु, अवैगळाल् तॆरियादिरुन्द मोक्षमार्गत्तै नऩ्ऱाय् अऱियुम्बडि सॆय्दार्गळ्।
(३) मदङ्गळैप् पञ्जुक् कॊत्तागच् चॊऩ्ऩदाले, अवैगळैक् कण्डिप्पदिल् वरुत्तमिल्लै ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
॥॥१६R: ११
१-वदु उबोत्कादादिगारम्
आभगवत्तः प्रथितामनघामाचार्यसन्ततिं वन्दे । मनसि मम यत्प्रसादाद्वसति रहस्यत्रयस्य सारोऽयम् ॥ ४ ।
(३)
(प-रै) ३-HI४-ऒरुविददोषमुमिल्लाद, AGIपु-पिरचित्तमाऩ, –आचारियर्गळिऩ् वरिसैयै, ३४dī:-ऎम्बॆरुमाऩुळ् पड, नमस्कारञ्जॆय्गिऱेऩ्। rXH-ऎवर्गळुडैय अनुक् किरहत्ताल्, HH-ऎऩ्ऩुडैय, ४-रि-मऩदिल्, ३५ s४४-इन्द
रहस्य त्रयत्तिऩ् सारमाऩ अर्थम्, ऎस-निलैयायिरुक्किऱदो।
कुऱिप्पुः- “३४४” ऎऩ्बदाल् ऎऴुदप्पोगिऱ किरन्दत्तिऩ् अर्थमाऩदु श्रीदेशिगऩ् मुऩ्ऩालेये इरुन्ददु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
कर्मब्रह्मात्मके शास्त्रे कौतस्कुतनिवर्तकान् ।
वन्दे हस्तिगिरीशस्य वीथीशोधककिङ्करान् ॥ ५ ॥
(४)
(प-रै) -कर्मविसारम् पिरुम्मविसारम् ऎऩ्गिऱ इरण्डु भागत्तैयुडैय, ā-सास्तिरत्तिल्, कर्ारिक्का-हैदुगर् कळैक् कण्डित्तवर्गळुम्, -हस्तिगिरियिल् ऎऴुन्दरुळि यिरुक्कुम् नियन्तावाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय, ऎळिवुग-
[[५८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वीदिगळिलिरुन्दुम् कुप्पैगळैप् पोक्कि शुद्धञ् जॆय्वदागिय कैङ्गरियम् सॆय्दवर् कळुमाऩ अप्पुळ्ळारै, a-३ - नमस्कारम् सॆय्गिऱेऩ्।
कुऱिप्पुः-(१) वादिगळैक् कण्डित्तदैयुम्, तॆरुक्कळै शुद्धि सॆय्ददैयुम् सेर्त्तुच् चॊऩ्ऩदिऩाले, कुप्पैयैप् पॆरुक्कुवदु पोल् वादिगळैक् कण्डित्तु अवरुक्कु लगुवायिरुन्ददु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(५)
इन्द अदिगारत्तिऩ् मुदल् सुलोकम्।
मणिवर इव शौरेर्नित्यहृद्योऽपि जीवः
कलुषमतिरविन्दन् किङ्करत्वाधिराज्यम् । विधिपरिणतिभेदात् वीक्षितस्तेन काले
गुरुपरिषदुपज्ञं प्राप्य गोपायति स्वम् ॥ ६ ॥
(प-रै) st:-सूरऩ् ऎऩ्गिऱवरुडैय कुलत्तिल् किरुष्णऩाय् अवतरित्त ऎम्बॆरुमाऩुक्कु, पुरिa $q-कौस्तुबम् ऎऩ्गिऱ सिलाक्कियमाऩ रत्तिऩम्बोल, a:-जीवऩ्, वुःअरिबु ऎप्पोदुम् वेण्डियवऩायिरुन्दबोदिलुम्, कऩबुःकलङ्गिऩ पुत्तियै युडैयवऩाय्, अदिऩाल्,
पु-ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कैङ् गरियम् सॆय्वदागिय पॆरियबाक्यत्तै, अरिवु—अडैयादवऩाय्, fu=ऒरु पुण्णियम् पलऩैक् कॊडुक्कुम्बोदु, काले कालत्तिल्, ७ = अन्द ऎम्बॆरुमाऩाले, अरिः= पार्क्कप्पट्टव
१७ ऩाय्, पु=गुरुक्कळिऩ् कूट्टत्तै अडैवदु मुदलाग, तऩ् स्वरूपत्तै, वु-तॆरिन्दु, पुरि-अदै रक्षिक्किऱाऩ्।
=ऒरु
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩुक्कु जीवऩ् ऎप्पोदुम् वेण्डियवऩ्। आगैयाल् अवऩिरुक्कुम् परमबदत्तिल् पोय् अवऩुम् पिराट्टियुमिरुप् पदै अनुबवित्तु, अवर्गळुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यत् तगुन्दवऩ्। आऩाल्, अवऩ् अदै इप्पोदु अडैयविल्लै। इदऱ्कुक् कारणम्, अवऩ् तऩ्ऩै उडम्बागवुम्, उडम्बैच् चेर्न्दवर्गळै तऩ्ऩु टैयवर्गळॆऩ्ऱुम् ऎण्णि, अवर्गळुक्कागप् पाडुबट्टु, अवऩ् मऩदु कलङ्गियिरुक्किऱदु। ऎम्बॆरुमाऩ्, सहजमाऩ करुणैयिऩाले,
अनुबन्दम्
[[५९]]
अवऩै रक्षिप्पदऱ्कु ऎप्पोदु इडम् अगप्पडप्पोगिऱदु ऎऩ्ऱु पार्त्तुक् कॊण्डिरुप्पदाल्, जीवऩ्, अऱियामल् सॆय्द ऒरु नल्ल वेलैयैप् पुण्णियमागक् कणक्किट्टु, अदै वियाजमागक् कॊण्डु अवऩ् पिऱक्कुम् पोदु ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩैप् पार्क्किऱाऩ्। इदैक् कारणमागक् कॊण्डु पडिप्पडियाग जीवऩ् आचारियर्गळै अडैन्दु, अवर्गळिडमिरुन्दु तऩ् स्वरूपत्तै अऱिन्दु पिरबत्तियैच् चॆय्दु, कैङ्गरियमागिऱ सम्बत्तै अडैन्दु तऩ्ऩै रक्षित्तुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) सुलोकत्तिऩ् मुदल् पादत्ताल्, जीवऩ् इरुक्क वेण्डिय इरुप्पुम्, इरण्डावदु पादत्ताल् अवऩ् इप्पोदु इरुप्पदुम्, पाक्कि सुलोकत्ताल्, ऎप्पडि अवऩ् नल्ल गतियडैयलाम् ऎऩ्बदुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(२) “४” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु, मूलमन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तैयुम्, “गोपायति ऎऩ्बदाल् पिरबत्तियैच् चॊल्लुगिऱ त्वयमन्दिरत्तिऩ् पॊरुळुम्,” ऎऩ्बदाल् पुरुषार्त्तत्तैच् चॊल्लुगिऱ सरम च्लोकत्तिऩ् पॊरुळुम् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ। आगैयाल् इन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळुम् इन्द किरन्दत्तिऱ्कु विषयमॆऩ्ऱुम् स्वरूपत्तै अऱिवदुम्, पिरबत्ति पण्णुवदुम्, कैङ्गरियत्तैप् पॆऱुवदुम् इन्द किरन्दत्तिऩ् पिरयोजनङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(३) कौस्तुब उदाहरणत्ताल्, जीवऩ् स्वबावत्तिल् कुऱ्ऱमिल्लादवऩ् (fA४ऎऩ्) ऎऩ्ऱुम् अवऩुडैय स्वरूपम् आनन्द मॆऩ्ऱुम्, अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अदिसयत्तै अदावदु -प्रीतियैच् चॆय्यत् तगुन्दवऩ् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(४) वुबुऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियमाऩदु ऒरु पॆरिय पाक्कियम्। इप्पोदु कर्मत्तिऩाल् अदु अप्पडित् तोऩ्ऱविल्लै। (५) ऎम्बॆरुमाऩ् जीवऩैप् पार्प्पदऱ्कुक् कारणमुम्, अदिऩ् पलऩुम्, अडियिल् वरुम् सुलोकत्ताल् तॆरियवरुम्,
ईश्वरस्य च सौहार्दं यदृच्छासुकृतं तथा ।
विष्णोः कटाक्षमद्वेषमाभिमुख्यं च सात्त्विकैः ॥
सम्भाषणं षडेतानि ह्याचार्यप्राप्तिहेतवः ।
नियन्तावाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्ला जीवऩ्गळुम् नऩ्ऱायिरुक्क वेणुम् ऎऩ्ऱु ऎण्णुवदु, अऱियामलुम् ऎण्णमिल्लामलुम् सॆय्यप् पट्ट ऒरु
[[६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पुण्णियम्, ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩ् पिऱक्कुम् पोदु अवऩैक् कडैक् कण्णाल् पार्प्पदु, सात्तुविगर्गळिडत्तिल् इरुन्द त्वेषम् पोवदु, अवर्गळुक्कु मुगङ्गॊडुप्पदु, अवर्गळुडऩ् पेसुवदु-आगिय इन्द आऱुम् ऒरुवऩ् आचारियऩै अडैवदऱ्कुक् कारणङ्गळ्।
(६)
अवःमुऩ् सुलोकत्तिल् पुuda" ऎऩ्गिऱ भागत्तै कडैसि सुलोकत्ताल् विरिवाय्च् चॊल्लुगिऱार्ः-
कर्माविद्यादिचक्रे प्रतिपुरुषमिहानादिचित्रप्रवाहे
तत्तत्काले विपक्तिर्भवति हि विविधा सर्वसिद्धान्तसिद्धा तल्लब्धस्वावकाशप्रथमगुरुकृभागृह्यमाणः कदाचिन्
मुक्तैश्वर्यान्तसम्पन्निधिरपि भविता कश्चिदित्थं विपश्चित् ॥ ७ ॥ (प-रै) ३-fala = अनादियायुम् वॆव्वेऱायुम् पिरवहित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ, ५६=इन्द, करि ॆयु कर्मम् अवित्यै इवै मुदलाऩ सक्रत्तिल्, परिमुवुबु = ऒव्वॊरुवऩुक्कुम्, क=अन्द अन्द कालत्तिल्, पुfh:=पलऩ् कॊडुप्पदाऩदु, faraÜ= वॆव्वेऱाग,
A = वरुगिऱदु। इदु पिरचित्तमाऩ विषयम्। (इदु) ऎल्ला चित्तान्दिगळालुम् ऒप्पुक्कॊळ्ळप्पट्टदु। १gवु=इदिऩाले अडैयप्पट्ट, tAldii=तऩ्ऩुडैय इडत्तैयुडैय, रवुबु१°४= मुदल् गुरुवाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैयाले, ४ः=पिडिक्कप् पट्टवऩाय्, करि पुरिå=ज्ञानमुळ्ळ ऒरुवऩ्, r२=इप्पडि, (मुदल् सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩबडि) पूक्Üf=मुक्तऩुडैय ऐसुवरियम् वरैयि लुळ्ळ, पु=पाक्कियत्तिऱ्कु इरुप्पिडमागवुम्, पुऩ=आवऩ्।
(करुत्तु) ऒरुवऩुडैय कर्मङ्गळ् ऒऩ्ऱिऩ् पिऩ् ऒऩ्ऱाग आऱुबोल् पॆरुगिक्कॊण्डिरुक्किऩ्ऱऩ। ऒरुवऩुडैय कर्म प्रवाहम् मऱ्ऱवर् कळिऩ् कर्म प्रवाहङ्गळैक् काट्टिलुम् वेऱायिरुक्कुम्। अदु इप्पोदु आरम्भित्तदॆऩ्ऱु सॊल्लमुडियादु। इन्दक् कर्मप्रवाहङ्गळ् वॆव्वेऱायिरुप्पदाल्, कर्मङ्गळ् पलऩ्गळ् कॊडुक्कुम् कालङ्गळुम् वॆव्वेऱाग इरुक्कुम्। आगैयाल् ऒरुवऩुक्कु ऒरु पुण्णियम् पलऩ् कॊडुक्क आरम्भित्तदुम् ऎम्बॆरुमाऩाल् अवऩ् पार्क्कप्पडुगिऱाऩ्। आदलाल्, एऩ् इदु मुऩ् उण्डागविल्लै, इप्पोदु एऩ् नेर्न्ददु ऎऩ्ऱुअनुबन्दम्
[[६१]]
केट्कक्कूडादु। ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणै ऒरु जीवऩै रक्षिप्पदऱ्कु ऎप्पोदु इडम् अगप्पडप् पोगिऱदॆऩ्ऱु पार्त्तुक्कॊण्डिरुक्किऱदु। ऒरु पुण्णियम् पलऩ् कॊडुक्कुम्बोदु, अदऱ्कु इडम् अगप्पट्टु अन्द जीवऩै आचारियऩिडम् कॊण्डु पोय् सेर्त्तु, पिरबत्तियैप् पण्णुवित्तु, मुक्तऩाक्कि, ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियत्तैप् पॆऱुम्बडि सॆय्गिऱदु।
कुऱिप्पुः- (१) अवित्यै ऎऩ्बदु-उडम्बै आत्मावाग ऎण्णुवदु। सुलोकत्तिल् “अरि” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल्, वासऩैयुम्,रुचियुम्,उडम् पोडु सेर्क्कैयुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(२) कर्मत्तिऩाल् ऒरु वासऩै उण्डागिऱदु। अदऩाल् मऱुबडियुम् अव्विद कर्मत्तिल् रुचि उण्डागिऱदु। मऱुबडियुम् कर्मम् सॆय्गिऱाऩ्, अदऩाल् उडम्बुडऩ् सेर्क्कै उण्डागिऱदु। इवै ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् अवित्यै कारणम्। इवैगळ् वण्डिच्चक्रम् पोल् सुऴऩ्ऱु सुऴऩ्ऱु वरुगिऩ्ऱऩ।
(३) इन्द विषयत्तैच् चार्वागऩ् तविर, मऱ्ऱवर्गळ् ऒप्पुक् कॊळ्ळुगिऱार्गळ्। सार्वागऩुक्कु पिरत्यक्षमॊऩ्ऱे पिरमाणम्। उडम्बे आत्मा।
(४) इप्पडि ऎवऩावदु ऒरुवऩ् मुक्तऩागक् कूडुमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩ तिऩाल्, ऎऴुदप्पोगिऱ किरन्दम् पिरयोजनमिल्लामल् पोगादॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(५) पुरिगः” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले, ऒरुवऩुक्कु इन्दिरप्पट्टम् वरुवदऱ्कुम्, ऒरुवऩुक्कु प्रम्मबट्टम् वरुवदऱ्कुम्, ऒरुवऩुक्कु मोक्षम् वरुवदऱ्कुम् तगुन्दबडि कर्मङ्गळ् वॆव्वेऱागप् पलऩैक् कॊडुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
२-वदु सारनिष्कर्षादिगारम्
(७)
अवःपुस्तगङ्गळ् अनेकमाग इरुक्क, इन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळै मात्तिरम् इन्द क्रन्दत्तिऱ्कु विषयमागप् पण्णुवदऱ्कुक् कारणत्तै अदिगारत्तिऩ् मुदल् सुलोकत्ताल् सॊल्लुगिऱार्।
श्रुतिपथविपरीतं क्ष्वेलकल्पं श्रुतौ च प्रकृतिपुरुषभोगप्रापकांशो न पथ्यः । तदिह विबुधगुप्तं मृत्युभीता विचिन्त्युपनिषदमृताब्धेरुत्तमं सारमार्याः ।
[[६२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(प-रै) आरिबुवुरिवुबुयिर् = वेद मार्गत्तिऱ्कु विरुत्तमाऩदु, clh«i= क्ष्वेलकल्पं= विषत्तिऱ्कु समानमाऩदु, आai q = वेदत्तिलुम्, पुदऩ पिरगिरुदियिऩुडैयवुम्, जीवऩुडैयवुम् पोगत्तै अडैवदऱ्कु, X१९६१Æ: = उपायमाऩवैगळैच् चॊल्लुगिऱ इडङ्गळ्, ७ पुवुः = जीवऩुक्कु अनुकूलङ्गळऩ्ऱु। v = आगैयिऩाले, पुसिः रिः= अारिः= संसारत्तैक् कण्डु पयप्पडुगिऱ नल्ल विवेकमुळ्ळ पॆरियोर्गळ्, ५६ = इन्द वेदत्तिल्, ३पुरिय = उपनिषत्तुक्कळागिऱ तिरुप् पाऱ्कडलिल्,रच् = मुऩ्ऩिरुन्द आचारियर्गळाल् रक्षिक्कप्पट्टु वन्द, ३FÜHR४=मिगवुम् सारमाऩदै, ई=तेडुगिऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) पिरगिरुदियिऩुडैय पोगमावदु - इन्द उलगत्तिल् अनुबविक्कक्कूडिय विषयङ्गळाल् वरुम् पोगमुम्, सुवर्क्कम् मुदलाऩ इडङ्गळिल् किडैक्कक्कूडिय पोगमुम्। पुरुषऩुडैय पोगमावदुउडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ आत्मावै योगंसॆय्दु, अदै अनुबविप्पदऩाल् वरुम् पोगम्।
[[६६]]
[[६६]]
(२) " fञवु" ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु तेवर्गळ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। अन्दच् चॊल्लालुम्, " अयरिऩर्" ऎऩ्गिऱ सॊल्लालुम् “पुळिः " ऎऩ्गिऱ सॊल्लालुम्, तेवर्गळ् असुरर्गळोडु सण्डैयिल् मरणम् अडैव तैक् कण्डु पयप्पट्टु, तिरुप्पाऱ्कडलैक् कडैन्दु, अदिलिरुन् दुण्डाऩवैगळिल् मऱ्ऱवैगळैत् तळ्ळि, अमिरुदत्तै ऎडुत्तुक् कॊण्डु, अदैच् चाप्पिट्टु मरणमिल्लामलिरुक्किऱार्गळ् ऎऩ्गिऱ पुराण कदै सॊल्लप्पडुगिऱदु। इन्द मूऩ्ऱु रहस्यम् सॊल्लुम् पॊरुळाऩदु अमिरुदम् पोलिरुक्किऱदु। अदै अऱिगिऱवऩुक्कु संसारम् पोय्, किऴत्तऩम्, मरणमुमिल्लाद नल्ल इरुप्पुण्डागुम्।
(३) मीदियिरुन्द अमिरुदत्तैत् तेवर्गळ् इरक्षिप्पदु पोल् इन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळै मुऩ्ऩिरुन्द आचारियर्गळ् तगादवर्गळुक्कु उपदेशम् सॆय्यामल् रक्षित्तु वन्दार्गळ्।
(४) उपनिषत्तुक्कळै “अबुरिवु” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदिऩाल्, अवै कळुक्कु अळविल्लै ऎऩ्ऱुम्, वेदङ्गळिऩ् मुऩ्बागम् पोलिल्लामल्, नमक्कु अवसियम् वेण्डुमदैच् चॊल्लुगिऱबडियाले पोक्कियमायि रुक्कुम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(५)f-af-” ऎऩ्ऱु निगऴ्गालच् चॊल्लाले, इप्पोदुम् तेडिक्कॊण्डिरुक्किऱार्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(८)
अनुबन्दम्
[[६३]]
अवःइन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळाल् ऒरुवऩ् अडैय वेण्डिय पिरयोजनङ्गळैच् चॊल्लि अवैगळै अडैगिऱवऩैक्
कॊण्डाडुगिऱार्ः-
शाखानामुपरि स्थितेन मनुना मूलेन लब्धात्मकः
सत्ताहेतुसकृज्जपेन सकलं कालं द्वयेन क्षिपन् । वेदोत्तंसविहारसारथिदयागुम्भेन विस्रम्भितः
सारज्ञो यदि कश्चिदस्ति भुवने नाथः स यूथस्य नः ॥ ९ ॥
वु
इरुक्किऱ,४३७
(प-रै) रि = वेदङ्गळिऩ् सागैगळुक्कुमेल् (उपनिषत् तुक्कळिल्),
मूलमन्दिरत्ताले, ¢Ül(४५ः = तऩ् स्वरूपत्तैत् तॆरिन्दवऩाय्, Hī = तऩ् स्वरूपत् तुक्कुप् पॊरुन्दिऩ कैङ्गरियत्तिऱ्कु किरसुदऩम्=कारणमाग ऒरु तडवै सॊल्लुवदैयुडैय, =त्वयम् ऎऩ्गिऱ मन्दिरत्तिऩाल्, कळ्गाळ् अबुवु = पिरबत्तिक्कु मेल्बट्ट ऎल्ला कालत्तैयुम् पोक्किक् कॊण्डु, airin=वेदत्तिऱ्कु तलै आबरणम्बोलिरुक्किऱ, ABHA=लीलैक्काग अर्जुनऩुक्कु सारदियायिरुन्द ऎम्बॆरुमाऩु टैय, पु = तयैयाल् तॊडुक्कप्पट्ट सरम च्लोकत्ताले, रिÜ:=महाविच्वासमुळ्ळवऩागच् चॆय्यप्पट्टवऩाय्, इप्पडि, HIIT:= सारङ्गळाऩ अर्थङ्गळैयऱिन्द, करिबु= ऒरुवऩ्, जूरि अरि=इन्द उलगत्तिलिरुन्दाल्, H:=अवऩ्, ७ः७४+वु सावुः = नम्मुडैय कूट्टदिऱ्कुत् तलैवऩावऩ्।
(करुत्तु) मूलमन्दिरत्तिऱ्कुप् पिरयोजनम्-ऒरुवऩ् तऩ् स्व रूपत्तै अऱिवदु। त्वय मन्दिरत्तिऱ्कुप् प्रयोजऩम् अदैच् चॊल्लि पिरबत्तिसॆय्वदुम्, अदु पोक्कियमायिरुप्पदाल्, अदै ऎप्पॊऴुदुम् सॊल्लिक्कॊण्डु कालत्तैप् पोक्कुवदुम्। सरमच्लोकत्तिऩ् पिरयोजनम्-ताऩ् सॆय्द पिरबत्तियाले पिरीदियडैन्द ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩैक् कट्टायम् इरक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऱु महाविच्वासमुळ्ळवऩाय्च् चॆय्यप्पडुवदु। इप्पडि ऒरुवऩ् तऩ् स्वरूपत्तैत् तॆरिन्दु, पिरबत्ति पण्णि, महाविच्वासत्तुडऩ् पिऩ् कालम् ऎल्लाम् पोक्कुगिऱवऩा यिरुन्दाल्, अवऩे नम्मुडैय सम्बिरदायत्तै पिरवर्त्तनम् पण्णत्तगुन्दवऩ्।
[[६४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कुऱिप्पुः-(१) fgRHA ऎऩ्बदाल्, नम्मैप् पोल कर्मत्तुक्कु उट्पट्टु, अर्जुनऩुक्कु वण्डियोट्टविल्लै, लीलैयाग अन्द वेलै सॆय्दाऩ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। एऩॆऩ्ऱाल्, अवऩै वेदमाऩदु तलैयाबरणम्बोल् पिरीदियुडऩे काट्टुगिऱदु।
(२) q४७ = ऎऩ्बदाल्, ऎम्बॆरुमाऩ् सरम च्लोकत्ताले पिरबत्ति मार्गत्तै तऩ् तयैयिऩालेये वॆळियिट्टाऩ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
३-वदु पिरदान पिरदिदन्दिरादिगारम्
(९)
अवइप्पडिक् किरन्दत्तिऱ्कु विषयत्तैयुम् पिरयोजनत्तैयुम् सॊल्लि, मेल् नाऩ्गु अदिगारङ्गळाल् तत्तुव निरूपणम् सॆय्गिऱार्। तत्तुवङ्गळ् मूऩ्ऱु - ऎम्बॆरुमाऩ्, जीवऩ्गळ्, पिरगिरुदि-ऎऩ्ऱु। अवैगळुळ् मुदल् अदिगारत्ताल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् मऱ्ऱवर्गळुक्कुम् उळ्ळ उऱवैच् चॊल्लुगिऱार्-
आधेयत्वप्रभृतिनियमैरादिकर्तुः शरीरं
सत्तास्थेमप्रयतनफलेष्वेतदायत्तमेतत् ।
विश्वं पश्यन्निति भगवति व्यापकादर्शदृष्टे
गम्भीराणामकृतकगिरां गाहते चित्तवृत्तिम् ॥ १० ॥
(प-रै) षुळि
ऎम्बॆरुमाऩ्, मूल मन्दिरमागिय कण्णाडियिले पार्क्कप्पडुम्बॊऴुदु, ऩ् = इन्द उलगमाऩदु, Hr = ऒरु वस्तुवाग उण्डावदु, सÜ४=उण्डाऩदु अप्पडिये इरुप्पदु, =ऒरु वेलै सॆय्वदु, = ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिरीदि उण्डाक्कुवदाऩ पलऩ्-इन्द विषयङ्गळिल्, ४४=इवऩुक्कु उट्पट्टिरुक्किऱदु। आगैयाल्, अङ्=अवऩाल् तूक्कप्पडुवदु मुदलाऩवैगळुडैय, fqर् = ऎप्पोदुमिरुप्पदाले, अरिञऴ्ः i = अदऱ्कु मुदल्गारणमाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उडम्बु = ऎऩ्ऱु, ४७४-१ =पार्क्किऱवऩ्, A=आऴमाऩ, अदागरिर्=ऒरुवऩालुम् सॆय्यप्पडाद सॊऱ्कळागिय वेदत्तिऩुडैय, fraftपु= उट्करुत्तै, in =उळ्ळबडि अऱिगिऱाऩ्।
अनुबन्दम्
[[६५]]
(करुत्तु) उलगत्तै ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरु वस्तुवागप् पण्णि, अदु अप्पडियेयिरुक्कुम्बडि तऩ् स्वरूपत्तालुम् सङ्कल्पत्तालुम् तूक्कुगिऱाऩ्। आगैयाल् अदु तूक्कप्पट्टदु। अदु ऒरु वेलैयैच् चॆय्युम्बडि अदै एवुगिऱाऩ्। अदु एवप्पट्टदु। अदु सॆय्युम् वेलै यिऩ् पलऩागिय पिरीदियै अवऩ् अडैगिऱाऩ्। आगैयाल् अवऩ् शेषि, अदु शेषम्। इन्द मूऩ्ऱुविदमाऩ उऱवु ऎप्पोदुम् इरुक्कुम्। ऒरुबोदुम् अदै विट्टुनीङ्गादु। आगैयाल् उलगम् अवऩुक्कु उडम्बु। इन्द विषयङ्गळै मूलमन्दिरत्तैक् कॊण्डु ऒरुवऩ् अऱियवेण्डियदु। इप्पडि अऱिन्दवऩ्दाऩ् वेदत्तिऩुडैय उट्करुत्तै अऱिन्दवऩ्। इप्पडि अऱियादवऩुक्कु वेदत्तिऩ् उट्करुत्तु तॆरियादु।
कुऱिप्पुः-(१)“पु” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले, वेदत्तिऩ् पॊरुळै अऱिवदु कष्टमॆऩ्ऱुम्, अदु मूलमन्दिरत्तिऩाल् एऱ्पडुम् शरीरम् आत्मा ऎऩ्गिऱ उऱवालेये कण्डु पिडिक्क वेण्डिय तॆऩ्ऱुम् सॊल्लप् पडुगिऱदु। वेदत्तिल् उलगमुम् ऎम्बॆरुमाऩुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, वेऱु तत्तुवङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुवदाल् सन्देहम् उण्डागिऱदु। आगैयाल् अदऩ् उट्करुत्तै अऱिवदु कष्टम्।
(२) उडम्बु ऎऩ्बदु ऒरु अऱिवुळ्ळवऩाले तूक्कप्पट्टु अवऩाल् एवप्पट्टु, अवऩुक्कागवे इरुप्पदु। इन्द अऱिवुळ्ळवऩ् अदऱ्कु आत्मा। आगैयाल् ऎम्बॆरुमाऩ् उलगत्तिऱ्कु आत्मा। अदु अवऩुक्कु उडम्बु।
(३) शेषऩ् ऎऩ्बवऩ् ऒरुवऩुक्कु अदिसयत्तैप् पण्णुवदऱ् कागवे इरुक्किऱवऩ्। अदैप् पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळुगिऱवऩ् शेषि। अदिसयमॆऩ्बदु मुऩ्ऩालिल्लामल् पिऱगु उण्डागिऱ ऒरु विषयम्। ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चॆय्युम् कैङ्गरियत्ताले युण्डागुम् अदिसयम् अवऩुक्कुप् पिरीदि।
(४)gi= ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले, कण्णाले पार्क्किऱ इन्द उलगम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। इदऩाल् अदु ऒरुवऩुक्कु उट्पडाददु ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् पिसगु ऎऩ्ऱुम्, ऎप्पॊऴुदुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टे यिरुक्कुमॆऩ्ऱुम् काट्टप्पट्टदु।
(१०)
[[६६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अव-मुदल् सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩ विषयमाऩदु, ऎल्लावादिगळै जयिप्पदऱ्कु उदवुगिऱबडियाल् अदु पिरदानम् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत् ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्-
•
यद्येतं यतिसार्वभौमकथितं विद्यादविद्यातमः
प्रत्यूषं प्रतितन्त्रमन्तिमयुगे कश्चिद्विपश्चित्तमः ।
तत्रैकत्र झटित्युपैति विलयं तत्तन्मतस्थापना-
हेवाकप्रथमानहैतुककथाकल्लोलकोलाहलः ॥ ११ ॥
(प-रै) अरिसा४कवु= श्रीबाषियगारराले सॊल्लप्पट्टदुम्, अf४ःxi=अवित्यैयागिऱ इरुट्टुक्कु विडियऱ्कालम् पोल् इरुक्किऱदुमाऩ; पूर्= इन्द, -३४ पिरदिदन्दिरत्तै, क
पुरिाबुः = नल्ल अऱिवै उडैय ऒरुवऩ्, अरियलूर् = इन्द कडैसि युगत्तिल्, fa=अऱिवाऩेयाऩाल्, V-अवऩ् ऒरुवऩिडत् तिल्, Fl-४E२१४•१ = अन्दन्द मदत्तै स्ताबिप्पदिल्, क= कुदूहलत्ताल्, रवु४१ई = परवुगिऱ क्कवु = हैदुगर्गळुडैय वादमागिऱ, जि= अलैगळुडैय, eg:= इरैच्चलाऩदु, A= सीक्किरत्तिल्, f४४_३qfa इरुन्दविडम् तॆरियामल् पोगिऱदु।
(करुत्तु) श्रीबाषियगारर् अरुळिच्चॆय्द इन्द पिरदितन्त्रत्तै ऒरु पुण्णियत्ताले अऱिन्दवऩिरुक्किऱविडत्तिल् वादिगळुडैय वादङ्गळ् इरुन्दविडम् तॆरियामल् पोय्विडुम्।
कुऱिप्पुः-(१) पिरदिदन्दिरम्-ऒरु चित्तान्दत्तिलेये उळ्ळदाय्, वेऱु चित्तान्दङ्गळिलिल्लाददाऩ ऒरु विषयम्।
(२) विडियऱ्कालम् वन्दवुडऩ् इरात्तिरियिऩ् इरुट्टुप् पोवदुबोल्, इन्द पिरदिदन्दिरत्ताले ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदऱ्कु विरोदियाऩ पाबङ्गळ् पोय्, अवऩै अडैवदऱ्कु वेण्डिय उपायङ्गळैच् चॆय्य अदिगारमुण्डागुम्। इरुट्टुप् पोल् पाबङ्गळ्, विडियऱ्कालम्बोल् इन्द पिरदिदन्दिरम्। मेल् वरुम् पकल्पोल्, उपायत्तैच् चॆय्वदुम्, ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदुम्।
(३) कडैसि युगत्तिल् ऎऩ्बदाल्, मऱ्ऱ युगङ्गळिल् अदै ऎल्लारुम् ऒप्पुक्कॊण्डवर्गळॆऩ्ऱुम्, इन्द युगत्तिल् अदै ऒप्पुक् कॊळ् पवर्गळ् कर्मत्तिऩाल् कुऱैन्दिरुक्किऱार्गळॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
अनुबन्दम्
[[६७]]
(४) Hऩिवु=ऎऩ्बदाल्, इदु सम्बिरदायत्ताल् नमक्कु वन्दिरुक्किऱदॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। ऎवर् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले इदै श्री पाषियगाररुम् ताम् सॊल्लविल्लै ऎऩ्ऱुम्, इदु सूत्तिरगाररिऩ् अबिप्पिराय मॆऩ्ऱुम्, अदैये वॆळिप्पडुत्तिऩार् ऎऩ्ऱुम् काट्टप् पडुगिऱदु।
[[१]]
faपुरिFF४ः= ऎऩ्बदिऩ् करुत्तु- fafar=(इदै अऱिन्दवऩ्) ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदऱ्कु विरोदियाऩ पाबङ्गळिलिरुन्दु विडुबवऩ्, f&पुरिF४ः= (इदै मिगवुम् नऩ्ऱाय् अऱिन्दवऩ्) वादिगळै जयिप्पवऩ्, ऎऩ्ऱु।
४-वदु अर्थबञ्जगादिगारम्
(११)
अवःइदिल् कीऴ् अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩ उऱवोडुगूड, ऐन्दु विषयङ्गळै अऱियवेण्डियदॆऩ्ऱुम्, अवैगळै मूलमन्दिरम् ऎन्द ऎन्द विडङ्गळिल् सॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱुम् मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।-
आदौ प्राप्यं परममनघं प्राप्तरूपं च मादा
विष्टोपायं त्वयननमसोरीप्सितार्थं चतुर्थ्याम् ।
तद्व्याघातं ममकृतिगिरि व्यञ्जयन्तं मनुं तं
तत्प्रायं च द्वयमपि विदन् सम्मतः सर्ववेदी ॥ १२ ॥
(प-रै) अ = ३ ऎऩ्बदै मुदलाग उडैय सॊऱ्कळिल्, (अगारत्तिलुम्, नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लिलुम्) ३-‘ि=दोषमिल्लाद तायुम्, ४४ = मिगवुम् उयर्न्ददायुमिरुक्किऱ, ऩ् = अडैयवेण्डिय वस्तुवैयुम्, ४İ= पुऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तुक्कळिलुम्, नर ऎऩ्गिऱ सॊल्लि लुम्, तूवु= अडैगिऱवऩुडैय स्वरूपत्तैयुम्, ४-४ः अयनम् नमस् ऎऩ्गिऱ सॊऱ्कळिल्, seq = जीवऩुक्कु इष्टमाऩ उपायत्तैयुम्, ऎऴु[पु = नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लिलिरुक्किऱ नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैयिल्, तिय
= अडैय वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱ पॊरुळैयुम्, पुबुदरिरि = ममकारत्तैच् (ऎऩ्ऩुडैयदु) सॊल्लुगिऱ सॊल्लिल्, i=अदऱ्कु विरोदियैयुम्, पु=काट्टुगिऱ,
[[६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
४j = अन्द मूल मन्दिरत्तैयुम्, ž ए= अदु पोलिरुक्किऱ, ४४= त्वयत्तैयुम्,रिबु=ऎऩ्बदाल् सरम सुलोकत्तैयुम्, a = अऱिगिऱवऩ् aa= ऎल्लावऱ्ऱैयुम् अऱिन्दवऩाग, Hपुरिः= ऒप्पुक् कॊळ्ळप्
पट्टवऩ्।
(करुत्तु ) ऒरुवऩ् अऱियवेण्डिय विषयङ्गळ् ऐन्दु अडैयवेण्डियवऩ् ऎम्बॆरुमाऩ्; अडैगिऱवऩ् जीवऩ्, अडैवदऱ्कु उपायम् ऎम्बॆरुमाऩुम्, जीवऩ् सॆय्युम् पिरबत्तियुम्; अवऩ् अडैयवेण्डिय पॊरुळ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम्; अदै इदुवरैयिल् अडैयाददऱ्कुक् कारणम् अवऩुडैय ‘ऎऩ्ऩुडैयदु’ ऎऩ्गिऱ ऎण्णम्। इवैगळैक् काट्टुगिऱ मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळैयुम् अऱिन्दवऩे अऱियवेण्डिय ऎल्लाम् तॆरिन्दवऩ्।
कुऱिप्पु -सुलोकत्तिल् ममकारत्तैच् चॊऩ्ऩबोदिलुम्, अदऱ्कुक् कारणमाऩ अहङ्कारमुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। अहङ्कारम् ऎऩ्ऱाल्, उडम्बै आत्मावाग ऎण्णुवदु। ममकारम् ऎऩ्बदु-उडम्बैच् चेर्न्दवैगळैत् तऩ्ऩुडैयवैगळॆऩ्ऱु ऎण्णुवदु।
(२) ४ = पिरचित्तिमाऩ, इदै ऒऩ्ऱै अऱिवदिऩालेये, अऱियवेण्डियवैगळ् ऎल्लाम् अऱियप्पडुगिऱदु ऎऩ्गिऱ पिरचित्तियै उडैयदु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
अवःमोक्षम् वेण्डुम् ऎऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱवऩ्, ताऩ् कीऴ्च् चॊल्लिय ऐन्दु अर्थङ्गळै अऱियवेण्डियवैगळाग निऩैत्तु, पिरबत्तियैच् चॆय्यवेण्डुम् ऎऩ्ऱु तीर्माऩम् पण्णुवदु अन्द अऱिवुक्कु पिरयोजनम् ऎऩ्ऱु काट्टि, अवैगळै निऩैक्कवेण्डिय विदत्तै अदिगारत्तिऩ् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्ः-
प्राप्यं ब्रह्म समस्तशेषि परमं प्राप्ताऽहमस्योचितः
प्राप्तिर्दायधनक्रमादिह मम प्राप्ता स्वतः सूरिवत् । हन्तैनामतिवृत्तवानहमहम्मत्या विमत्याश्रयः
सेतुः सम्प्रति शेषिदम्पतिभरन्यासस्तु मे शिष्यते ॥ १३ ॥ (प-रै) Xऩ्=(नाऩ्) अडैयवेण्डियदो, पुर्=मिगवुम् उयर्न्द = ऎल्लारुक्कुम् शेषियायुम्, इरुक्किऱ,
तायुम्, ४
अनुबन्दम्
[[६९]]
एदु = ऎम्बॆरुमाऩ्; XTH अ८४ = अडैय वेण्डियवऩाऩ नाऩ्, f: = अडैय वेण्डिय ऎम्बॆरुमाऩुक्कुत् तगुन्दवऩ्। fu:= अडैवदाऩदु, <१-४१= तगप्पऩारुडैय सॊत्ताऩदु उऱविऩा लेये पिळ्ळैक्कु वरुवदु पोलवुम्, Ha=नित्तियसूरिगळुक्कु अवऩुडैय कैङ्गरियम् किडैत्तिरुप्पदु पोलवुम्, ४४=ऎऩक्कु g=(पिरयासप्पट्टु किडैक्कुम् स्वर्गम्बोल् इल्लामलिरुक्किऱ) प्राप्यत्तिल्, ai:=स्वरूपत्तोडु सेर्न्ददाय् ताऩागवे, XTHT= किडैक्क वेण्डियदु, ५-d=ऐयो! ३५४७४७=अहङ्कारत्ताले (उण्डाऩ) पुवुः =तप्पॆण्णत्तिऱ्कु इरुप्पिडमाय्क् कॊण्डु, ३६४=नाऩ्, V-१४=इदै, अfaaal= इऴन्दिरुक्किऱेऩ्। पुfर् = इप्पॊऴुदु,१ = ऎऩक्कु, पु=शेषिगळाऩ दम्पतिगळिडत्तिल् सॆय्यवेण्डिय, पिरबत्तियागिऱ, Üg:=उपायमाऩदु, वु=पाक्कियिरुक्किऱदु।
(करुत्तु) नाऩ् इदुवरैयिल् ऎम्बॆरुमाऩिडम् पोगाददऱ्कु ऎऩ्ऩ कारणम् ऎऩ्ऱु विसारिक्कैयिल्, अदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय कुऱ्ऱमऩ्ऱु; एऩॆऩ्ऱाल्, अवऩ् मिगवुम् उयर्न्दवऩ्, अवऩ् ऎऩक्कु शेषि, ऎऩ्ऩै रक्षिप्पदऱ्कु चित्तमाय् इरुक्किऱाऩ्। ऎऩ्ऩुडैय कुऱ्ऱमुम् अऩ्ऱु; एऩॆऩ्ऱाल्, नाऩ् अवऩुडैय शेषऩाऩदालेयुम्, स्वबावत्ताले नाऩ् दोषमिल्लादवऩाऩदालुम्, नाऩ् अवऩिडम् पोगत्तगुन्दवऩ्। अवऩै अडैवदु कष्टप्पट्टु किडैक्कवेण्डुमो ऎऩ्ऱाल्, अदुवु मिल्लै। अदु ताऩागवे वरवेण्डियदु। आगैयालिदुवरैयिल् अदै इऴन्ददऱ्कुक् कारणम् ऎऩ्ऩुडैय तप्पॆण्णमे। आगैयाल् नाऩ् इप्पोदु सॆय्यवेण्डियदु अवऩ् तिरुवडिगळिल् विऴुन्दु ऎऩ् पिऴैगळैप् पॊऱुक्कवेणुमॆऩ्ऱु वेण्डुवदागिय पिरबत्तिदाऩ् पाक्कियिरुक्किऱदु।
कुऱिप्पुः- (१) ऎम्बॆरुमाऩ् दोषमुळ्ळवऩायुम् कुणमिल्लादवऩा युम् नम्मोडु सम्बन्दमुमिल्लादवऩायुमिरुन्दाल्, अप्पोदु अवऩै अडैयवेण्डियदिल्लै; अवऩ् अप्पडि इल्लै ऎऩ्ऱु काट्टुवदऱ्काग पुर् = ऎऩ्ऱुम्, =ऎऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्टदु।
(२) <४७=उदाहरणमाऩदु उलग वऴक्कम्; इदु परलोक विषयङ्गळिल् वरक्कूडुमो ऎऩ्गिऱ सन्देहत्तैत् तीर्प्पदऱ्काग नित्यसूरि उदाहरणम् सेर्क्कप्पट्टिरुक्किऱदु।
[[७०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(३)ऎऩ्बदाल् पिराट्टियुम् ऎम्बॆरुमाऩुमागिय इरुवरिडत्तिलेये पिरबत्ति सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(४) सेदु ऎऩ्बदु ऒरु आऱ्ऱिल् इक्करैयिलिरुन्दु अक्करैक्कुप् पोवदऱ्कु उपायमाऩ पालत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। इङ्गु संसारमागिय इक्करैयिलिरुन्दु मोक्षमागिय अक्करैक्कुप् पोवदऱ्कुप् पिरबत्ति उपायमायिरुप्पदाल्, अदु सेदु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
५-वदु तत्तुवत्रयादिगारम्
(१३)
अवःकीऴ् इरण्डु अदिगारङ्गळिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळिल् अडङ्गिय मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळैप् पऱ्ऱिच् चिल तप्पु ऎण्णङ्गळ् पोवदऱ्काग मऱुबडियुम् विसारिक्कबडुगिऱदुः-
प्रकृत्यात्मभ्रान्तिर्गलति चिदचिल्लक्षणधिया
तथा जीवेशैक्यप्रभृतिकलहस्तद्विभजनात् । अतो भोक्ता भोग्यं तदुभयनियन्तेति निगमैः
विभक्तन्नस्तत्त्वत्रयमुपदिशन्त्यक्षतधियः ॥ १४ ॥
(प-रै) प = उडम्बायुम् इन्दिरियङ्गळायुम् माऱियिरुक्किऱ पिरगिरुदियिल्, ४u:=आत्मा ऎऩ्गिऱ मयक्कम्, f अऱिवुळ्ळवर्गळुडैयवुम् अऱिविल्लादवैगळुडैयवुम् लक्षणङ् गळुडैय अऱिविऩाल्, fg=ताऩागवे पोय्विडुम्। ऎÅ=अप्पडिये, पुरिग१५ः=जीवऩुम् ईश्वरऩुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्बदु मुदलाऩ विषयङ्गळिल् उण्डागुम् कलहमुम्, रि-ा = जीवऩैयुम् ईश्वरऩैयुम् पिरित्तुच् चॊल्लुवदिऩाल्, र्=पोय्विडुम्। (अT:- आगैयिऩाले) इन्द ऎण्णङ्गळ् पोवदऱ्काग, #= पोगत्तै अडैगिऱवऩ्, (अऱिवुळ्ळवऩ्) । z = पोगत्तैक्कॊडुप्पदु, (अऱिविल्लाददु) ४-पु=इवैयिरण्डैयुम् नियमनम् पण्णु किऱवऩ्, (ऎम्बॆरुमाऩ्) =ऎऩ्ऱु, रियर्ः वेदङ्गळाल्, क् पिरिक्कप्पट्टिरुक्किऱ, r४४ मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळै, अरिवुः= ऒऩ्ऱालुम् कलङ्गाद अऱिवै उडैय नम्मुडैय आचारियर्गळ्, ७ः=नमक्कु, ३पु-उपदेशम् सॆय्गिऱार्गळ्।
=अनुबन्दम्
[[७१]]
(करुत्तु) उलगत्तिल् सिल तप्पॆण्णङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩ-उडम्बे नाऩ्, ऎम्बॆरुमाऩॆऩ्ऱु ऒरुवऩ् किडैयादॆऩ्ऱुम्, नाऩुम् ऎम्बॆरु माऩुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, नाऩ् ऒरुवऩुक्कुम् उट्पडादवऩ् ऎऩ्ऱुम्। पिरगिरुदि, जीवऩ्, ऎम्बॆरुमाऩ् आगिय इवर्गळैप् पिरित्तु इवैगळिऩ् लक्षणङ्गळैच् चॊल्लुवदाल्, इन्दत् तप्पॆण्णङ्गळ् पोय्विडु किऩ्ऱऩ। वेदमे अवैगळैप् पिरित्तुच् चॊल्लुगिऱदु। इवैगळै नम्मुडैय आचारियर्गळ् नमक्कुच् चॊल्लिक् कॊडुत्तिरुक्किऱार्गळ्।
कुऱिप्पुःउडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् पडिक्कादवर्गळुक्कु वरुगिऱदु। जीवऩुम् ऎम्बॆरुमाऩुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् पडित्तवर् कळुक्कु वरुगिऱदु। अदु पोवदु वरुत्तमॆऩ्ऱु काट्टुवदऱ्काग ऒऩ्ऱै *पुम् ऎऩ्ऱुम्, मऱ्ऱॊऩ्ऱै hciक् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लियिरुक्किऱदु। (१४)
अवःइन्द मूऩ्ऱु तत्तुवविषयमाऩ विसारम् पण्णिऩदु पोदुमा? श्रीबाषियत्तिऱ्कुप् पिऩ्ऩाल् उण्डागुम् मदङ्गळाल् कलक्कङ्गळ् वरुमे, अवैगळ् ऎप्पडिप् पोगुमॆऩ्बदऱ्कु, अदिगारत् तिऩ् कडैसि सुलोकत्ताल् पदिल् सॊल्लुगिऱार्ःआवापोद्वापतः स्युः कतिकति कविधीचित्रवत् तत्तदर्थे-
ष्वानन्त्यादस्तिनास्त्योरनवधिकुहनायुक्तिकान्ताः कृतान्ताः । तत्त्वालोकस्तु लोप्तुं प्रभवति सहसा निस्समस्तान् समस्तान्
पुंस्त्वे तत्त्वेन दृष्टे पुनरपि न खलु प्राणिता स्थाणुतादिः ॥ १५ ।
(प-रै) अ१४१४-ऒऩ्ऱैक् कॊण्डुवन्दु सेर्प्पदु, ३á१९d:- इरुक्किऱ ऒऩ्ऱै ऎडुत्तुविडुवदु, आगिय इवैगळाल्, ¢२]ऴु अन्दन्द अर्थङ्गळिल्, अरिसऩ् :-इदु इरुक्किऱदु इदु इल्लै ऎऩ्ऱु पिरयोगम् पण्णुवदऱ्कु, अ
मुडिविल्लामैयाले, अरिवु - ऎल्लैयिल्लाद, १६-१- कबडमाऩ युक्तिगळाल्, hI-I:- नल्लदु पोल् तोऩ्ऱुगिऱ, कर् क-सिल सिल, करि-:- चित्तान् दङ्गळ्, क aar -कविगळुडैय पुत्तियिऩुडैय वेऱुबाट्टाल् उण्डाऩ कावियङ्गळ् पोल्, :- उण्डागिऩ्ऱऩ। (आऩबोदिलुम्) रिबुः ऒप्पिल्लाद, diciकः-तत्तुवङ्गळुडैय अऱिवाऩदु, HI ४-अवैगळ् ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, ससो-उडऩे n - इरुन्द
[[७२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
विडम् तॆरियादबडि पोक्कुवदऱ्कु रवुai-सक्तियुळ्ळदायिरुक्किऱदु। gr - (मुऩ्बिरुक्किऱ वस्तुविल्) ‘इदु कट्टैयो? पुरुषऩो’ ऎऩ्गिऱ सन्देहमुण्डाऩबोदु पुरुषत्तऩ्मैयाऩदु, -उळ्ळबडि,ऒर्पार्क्कप्पट्टबोदु, पूरिबु-मऱुबडियुम्, साञसरिवुः-इदु कट्टै मुदलाऩवैगळ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम्, - रि उयिरुडऩ् इरुप्प तिल्लै।
(करुत्तु) ऒरु चित्तान्दत्तिल् इरुक्किऱवैगळिल्, ऒऩ्ऱै ऎडुत्तु विडुवदालुम्, वेऱु चित्तान्दत्तिलिरुन्दु ऒऩ्ऱैक् कॊण्डुवन्दु सेर्प्पदालुम्, अदुवे वॆव्वेऱु चित्तान्दमाग आगिऱदु। ऒरे तत्तुवत्तिऩ् विषयत्तिल् इन्द कुणमिरुक्किऱदु, इदु इल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडिय विषयङ्गळुक्कुक् कणक् किल्लामैयाल् पल पल चित्तान्दङ्गळ् उण्डागिऩ्ऱऩ। ऎप्पडि श्रीमत्रामायणगदै ऒऩ्ऱा यिरुक्क, ऒरु कवि ऒऩ्ऱै अदिल् सेर्प्पदालुम्, वेऱॊरु कवि अदि लिरुन्दु ऒऩ्ऱै ऎडुप्पदालुम् अदु वॆव्वेऱु कावियमाग आगिऱदो, अप्पडिये इन्द चित्तान्दङ्गळुम् उण्डागिऩ्ऱऩ। इवैगळै नल्लदुबोल् तोऩ्ऱुगिऱ युक्तिगळैक्कॊण्डु स्ताबिक्कैयाल् इवैगळ् नल्ल चित्तान्दङ्गळ्बोल् तोऩ्ऱुगिऩ्ऱऩ। इप्पडि इरुन्दबोदिलुम् तत्तुवङ्गळ् इत्तऩैयॆऩ्ऱुम्, अवैगळुडैय कुणङ्गळ् इऩ्ऩवैयॆऩ्ऱुम् उळ्ळबडि अऱिवदाल् इन्द मदङ्गळ् उडऩे मऱैन्दुविडुम्। कट्टैयैप् पोलिरुक्कुम् ऒरु वस्तुवैप् पार्त्तु ‘इदु कट्टैयो, पुरुषऩो’ ऎऩ्ऱु सन्देहमुण्डाऩ पोदु अदु पुरुषऩ् ऎऩ्बदागत् तॆरिन्दाल्, अदु कट्टैयो ऎऩ्गिऱ सन्देहमाऩदु मऱुबडियुम् उयिरुडऩ् इरुक्कादु।
कुऱिप्पु :-(१) तत्तुवङ्गळ् मूऩ्ऱायिरुक्क, अवैगळिल् ऎम् पॆरुमाऩाऩ तत्तुवत्तै साङ्गियऩुम् पौत्तऩुम् जैनऩुम् ऎडुत्तुविडुगिऱार्गळ्। साङ्गियऩ् जीवऩै ऒप्पुक्कॊळ्ळुगिऱाऩ्। पौत्तऩ् जीवऩै ऒप्पुक्कॊळ्ळुगिऱदिल्लै। ज्ञानमॊऩ्ऱैये सङ्गरऩुम्, योगासारऩॆऩ्गिऱ पौत्तऩुम्, तत्तुवमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩ पोदिलुम्, सङ्गरऩ् अदु नित्तियम् ऎऩ्ऱुम्, ऒऩ्ऱॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱाऩ्। योगासारऩ् अदै ऒरु क्षणम्दाऩ् इरुक्किऱदॆऩ्ऱुम्, ज्ञाऩप्पिर वाहङ्गळ् वॆव्वेऱु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱाऩ्। इप्पडि सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩबडि वॆव्वेऱु मदङ्गळ् उण्डागिऩ्ऱऩ।
(२) कडैसि पादत्तिऱ्कु वेऱु विदमायुम् अर्थम् काट्टप्पट्टदाग
अनुबन्दम्
T
[[७३]]
वुमागिऱदु। -परदेवदैयाऩदु, पुरुषोत्तमऩाऩ श्रीमन्नारयणऩ् ऎऩ्ऱु, -उळ्ळबडि, ३२ - पार्क्कप्पट्टबोदु, अदु रुत्तिरऩो,पिरम्मावो ऎऩ्गिऱ सन्देहमाऩदु, मऱुबडियुमिरुक्किऱदिल्लै।
रि
(३) fपुः ऎऩ्बदऱ्कु सममिल्लै यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऩाल् मेऱ् पट्टदुमिल्लै ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। इन्द ज्ञानत्तुक्कु ऎदिराऩ ज्ञानमुम्, अदैप्पोक्कुम्बडियाऩ ज्ञानमुम् इल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु।
६-वदु परदेवदाबारमार्त्यादिगारम्
(१५)
अवःइदुवरैयिल् ऎम्बॆरुमाऩाऩ तत्तुवम् पॊदुवाऩ सॊऱ्कळाले सॊल्लप्पट्टदु। अदु इऩ्ऩदॆऩ्ऱु मुदल् सुलोकत्तिल् काट्टप्पडुगिऱदुः-
आत्मैक्यं देवतैक्यं त्रिकसमधिगता तुल्यतैक्यं त्रयाणाम् अन्यत्रैश्वर्यमित्याद्यनिपुणफणितीराद्रियन्ते न सनतः ।
त्रय्यन्तैरेककण्ठैः तदनुगुणमनुव्यासमुख्योक्तिभिश्च
श्रीमान् नारायणो नः पतिरखिलतनुः मुक्तिदो मुक्तभोग्यः ॥ १६ ॥
(प-रै) ३४र्-आत्माक्कळ् ऎल्लाम् ऒऩ्ऱु, ai - तेवदै कळॆल्लाम् ऒऩ्ऱु, निगबुरिपिरम्मा, विष्णु, रुत्तिरऩ् आगिय त्रिमूर्त्तिगळ् समर्गळ्,
पु-त्रिमूर्त्तिगळुम् ऒऩ्ऱु,
अन्यत्र ऐश्वर्यम्
३- इवर्गळैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ऒरुवऩ् ईश्वरऩ्, ५रिवुऎऩ्ऱु सॊल्लुवदु मुदलिय,अरिमुगरियुरिः-अऱिविल्लादवर्गळ् सॊल्लुगिऱ वार्त्तैगळै, ४-d:- (इदु सारम्, इदु सारमल्ल ऎऩ्ऱु इवैगळैप् पिरित्तु अऱियक्कूडिय) पॆरियोर्गळ्, ७ अरित्सरियाऩवै ऎऩ्ऱु ऒप्पुक्कॊळ्ळुगिऱदिल्लै। तगः-ऒरे विदमाय्च् चॊल्लुगिऱ, र्ः-उपनिषत्तुक्कळालुम्, Tq-अवैगळोडु ऒत्तिरुक्किऱ,
पुग मनु, वियासर् मुदला ऩवर्गळुडैय सूक्तिगळालुम्, अरिःऎल्लावऱ्ऱैयुम् तऩक्कु उडम्बाग उडैयवऩागवुम्, पूरिगः मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱवऩागवुम्,
[[७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पूवु-मुक्तर्गळाल् अनुबविक्कक् कूडियवऩायुमिरुक्किऱ, HTKU:-लक्ष्मियुडऩ् सेर्न्दिरुक्किऱ नारायणऩे, ७ः-नमक्कु, पुरिः-
शेषि।
(करुत्तु ) परदेवदैयैत् तॆरियादवर्गळ् वॆव्वेऱागच् चॊल्लुगिऱार्गळ्। अदैप् पॆरियोर्गळ् ऒप्पुक्कॊळ्ळुवदिल्लै, वेदम् मुदलाऩ पिरमाणङ्गळैक्कॊण्डु लक्ष्मियोडु कूडिय नारायणऩे परदेवदै ऎऩ्ऱु पॆरियोर्गळ् तीर्माऩम् सॆय्गिऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) आत्मा ऎऩ्गिऱ तत्तुवम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्बदु यादवप् पिरगासऩ् मदम्। सचेतनम् ऎऩ्ऱुम्, असचेतनम् ऎऩ्ऱुम् ईसुवरऩ् ऎऩ्ऱुम् पिरिवुगळ् इल्लै। ऒरु अवस्तैयिल् सत्तु ऎऩ्गिऱ ऒरे तिरवियमायिरुक् किऱदु। इऩ्ऩॊरु अवस्तैयिल् अदुवे मूऩ्ऱागक् काणप्पडुगिऱदु। इदु अवऩ् मदम्। इदैक् कण्डिप्पदालेये पिरम्मम् ऒऩ्ऱेयिरुक्किऱदु ऎऩ्गिऱ सङ्गरमदमुम्, पिरम्मावुम् आत्मावुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्गिऱ पास्करमदमुम् कण्डिक्कप्पट्टदाग आगिऩ्ऱऩ।cadai- ऎऩ्बदु पिरम्मा, रुत्तिरऩ्, इन्दिरऩ्, अक्किऩि मुदलाऩवर्गळुक्कु ऒरे आत्मा उडम्बुगळ् मात्तिरम् वेऱु ऎऩ्गिऱ मदम्। तेवदैगळुक्कु वॆव्वेऱु आत्माक् कळिरुन्दालुम्, पिरम्मावुम्, रुत्तिरऩुम् विष्णुवुम् ज्ञानत्तालुम्, सक्तियालुम्, मऱ्ऱ कुणङ्गळालुम् समम् ऎऩ्ऱु ऒरु मदमुण्डु। इन्द मूऩ्ऱु पेर्गळुडैय स्वरूपम् ऒऩ्ऱु ; ऒरुवऩे मूऩ्ऱु विदमाय्त् तोऩ्ऱुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु ऒरु मदम्। इन्द मूऩ्ऱु पेर्गळुक्कुम् मेऱ्पट्ट वऩाय् परमसिवऩ् ऎऩ्ऱु ऒरु तेवदैयिरुप्पदाग ऒरु मदम्; इदु सैवर्गळिऩ् मदम्। सुलोकत्तिल् “आदि” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् वेऱु मदङ्गळुम् इरुप्पदागक् काट्टप्पडुगिऱदु। अवैगळावऩत्रिमूर्त्ति कळिल् प्रम्मावे परदेवदै ऎऩ्ऱुम्, रुत्तिरऩे परदेवदै ऎऩ्ऱुम्, पिराट्टियै विट्टु नारायणऩे परदेवदै ऎऩ्ऱुम्।
[[६६]]
(२) ‘‘अरियुcid:’’ ऎऩ्बदाल्, वेदत्तिल् जगत्कारणत्तैयुम्, उपासनङ्गळैयुम् सॊल्लुगिऱ इडङ्गळिल् रुत्तिरऩ् मुदलाऩवर्गळैच् चॊऩ्ऩबोदिलुम्, अवर्गळ् नारायणऩुक्कु उडम्बुगळायिरुप्पदाल्, अवर्गळ् परदेवदै अऩ्ऱु, अवर्गळुक्कु आत्मावाऩ नारायणऩे परदेवदै ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) तेवदै ऎऩ्बदु ऒरु जीवऩाल् आरादिक्कप्पट्टु, अवऩ् वेण्डुवदैक् कॊडुक्कुमवऩ्। तेवदैगळुक्कुळ्ळे मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱवऩ् नारायणऩेयागैयाल् अवऩे पर-ऎल्लारुक्कुम् मेलाऩ, तेवदै।
अनुबन्दम्
[[७५]]
(४) “३f-y” ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु, नल्ल युक्तिगळैक् कॊण्डु विसारिक्कादवर्गळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऩाल् कीऴे सॊऩ्ऩ मदङ्गळ्, अप्पडि विसारिक्कप्पट्टवैगळ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(५) उम्मुडैय मदम् इप्पडि विसारिक्कप्पट्टदो ऎऩ्गिऱ केळ्विक्कु ‘H-:‘ऎऩ्गिऱ सॊल् पदिल् सॊल्लुगिऱदु। इदु सारम्, इदिल् सारमिल्लै ऎऩ्ऱु पिरित्तु अऱिय सक्तियुळ्ळवर्गळ् तम्मुडैय मदत्तै ऒप्पुक्कॊण्डिरुक्किऱार्गळ् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(६) नीर् सॊल्लुवदऱ्कु ऎऩ्ऩ पिरमाणम् ऎऩ्गिऱ केळ्विक्कु “-कदः’ ऎऩ्गिऱ सॊऱ्कळ् पदिल् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ, इदऱ्कुप् पिरमाणङ्गळ् वेदान्दङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्, पऩ्मैच् चॊल्लाले ऎल्ला उपनिषत्तुगळुम् इदैये सॊल्लुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱुम्, अवैगळुक् कुळ्ळे इन्द विषयत्ताल् ऒरु विरोदमिल्लै ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(७) लैङ्गम् मुदलाऩ पुराणङ्गळ् वेऱु विदमाय्च् चॊल्ल विल्लैया ऎऩ्बदऱ्कु ‘ण’ ऎऩ्गिऱ सॊल् पदिल् सॊल्लुगिऱदु। वेद मॊऩ्ऱे पिरमाणमागैयाल्, अदऱ्कु विरुत्तमाऩवैगळ् पिरमाणङ्गळ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, लैङ्गम् मुदलाऩवैगळ् वेदत्तुक्कु विरुत्तङ्गळाय् इरुप्पदाल्, अवैगळ् पिरमाणङ्गळ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम् करुत्तु। उपनिषत्तुक् कळुक्कु ऒत्तु इरुप्पदाल् मनुस्मिरुदियुम्, महा पारदमुम् पिरमाणङ्गळ्। “रिगरिः” ऎऩ्बदाल्, श्रीमत्रामायणमुम्, विष्णु पुराणमुम्, श्रीभागवतमुम् शौनकस्मिरुदियुम् पिरमाणङ्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(१६)
अवःनारायणऩे परदेवदैयागैयाले अवऩैत् तविर, वेऱॊरुवऩैयुम् ऎन्द विषयत्तिलुम् नमक्कु रक्षकऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णक् कूडादॆऩ्ऱु काट्टुवदऱ्काग अदिगारत्तिऩ् कडैसि सुलोकम्ः-
जनपदभुवनादिस्थानजैत्रासनस्थषभेषुवनुगतनिजवार्तं नश्वरेष्वीश्वरेषु । परिचितनिगमान्तः पश्यति श्रीसहायं
जगति गतिमविद्यादन्तुरे जन्तुरेकः ॥ १७ ॥
[[७६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(प-रै) ऎ१४७-तेसङ्गळ्, Yq-उलगङ्गळ्, अरिः-इवैमुदलाऩ, सÜ७-इडङ्गळिल्, ऎळससवु - अवैगळिल् उळ्ळवर्गळै आळुवदऱ्कुत् तगुन्द सिंहासनङ्गळिलिरुन्द, tg-ईसुवरर्गळ्, अ-४- तङ्गळुडैय कदैगळुम् तङ्गळुडऩ्बोगुम्बडि raig - नासत्तै यडैयुम् पोदु, अरिय – अवित्यै निऱैन्दिरुक्किऱ, ऎरि - इन्द उलगत्तिल्, पुरिरि– वेदान्दङ्गळै अडिक्कडि पडिक्किऱ, कः-g:- ऒरु जन्तुवाऩवऩ्, श्रीमन् नारायणऩै, ऎरिरिबु-रक्षकऩाग, पु-पार्क्किऱाऩ्।
(करुत्तु) उलगत्तिल्, तङ्गळुक्कु रक्षकराग वॆव्वेऱु जीवऩ्गळै अऱिविल्लादवर्गळ् तेडुगिऱार्गळ्, अवर्गळिल् सिलर् तेसत्तिऱ्कु अदिबदियाऩ राजावै; सिलर् मूऩ्ऱु उलगङ्गळुक्कुम् अदिबदियाऩ इन्दिरऩै; सिलर् अण्डत्तिऱ्कु अदिबदियाऩ पिरम्मावै। इन्द अदिबदिगळ् ऎल्लारुम् तङ्गळुडैय कालङ्गळ् मुडिन्दवुडऩ् पोय्विडुगिऱार्गळ्। अवर्गळुडैय कदैगळुम् अवर्गळुडऩ् पिऩ्ऩाले पोय्विडुगिऱदु। आगैयाल् अवर्गळैत् तङ्गळुक्कु रक्षकराग ऎण्णुवदु
पिसगु। उपनिषत्तुक्कळै नऩ्ऱाय्प् पडित्तवऩ् श्रीमन्नारायणऩैये
रक्षकऩागत् तेडुवऩ्। उलगत्तिल् अवित्यैयिऩाल् वॆगु जनङ्गळ् मयङ्गि इरुन्दबोदिलुम् इदैत् तॆरिन्दवऩ् ऒरुवऩावदु इरुप्पऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) -४- ऎऩ्ऱुम्, पू–ऎऩ्ऱुम् पिरित्तुच्चॊऩ्ऩदाले, ऒरु तेसत्तिऩ् अदिबदिक्कु वेऱु तेसत्तिलुम्, ऒरु लोकत्तिऩ् अदिबदिक्कु वेऱु उलगत्तिलुम्, ऒरु अण्डत्तिऩ् अदिबदिक्कु वेऱु अण्डत्तिलुम् अदिगारमिल्लै ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
[[६६]]
[[७७]]
(२) सवुदु” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाल्, अन्द अन्द अदिबदिगळुक्कुत् तङ्गळुक्कुत् तगुन्द अदिगारत्तैच् चॆलुत्तुवदऱ्कागवे अवर्गळुक्कु सिम्मासनम् किडैत्तिरुक्किऱदु, अवर्गळुडैय स्वबावत्तिऩाल् अवैगळ् वन्ददऩ्ऱु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) इन्द उलगत्तु राजावोडुम्, इन्दिरऩोडुम् सेर्त्तु पिरम्मावैच् चॊऩ्ऩदिऩाल्, कुऱित्त कालम् पोऩवुडऩ् मऱ्ऱवर्गळैप् पोल अवऩुम् पोय्विडुगिऱाऩॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। आगैयाल् अवऩ् परदेवदै अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु।
[[६]]
अनुबन्दम्
[[७७]]
(४) इङ्गु अवित्यै ऎऩ्बदु ऒरुवऩ् मुऩ् सॆय्द कर्मम्। अदऩाल् ऒरुवऩ् वेदान्दङ्गळैप् पडिक्कामलुम्, रक्षिक्कत् तगुदियिल्लादवऩै रक्षकऩाग ऎण्णिक् कॊण्डुमिरुक्किऱाऩ्।
(५) ‘पुरि’ ऎऩ्ऱु निगऴ्गालच् चॊल्लाले नारायणऩैये रक्षकऩाग ऎण्णुगिऱवऩै नाम् इप्पोदुम् पार्क्किऱोम्। मुऩ् कालत्तिलुम् अप्पडिप्पट्टवऩ् इरुन्दाऩ्। इऩि मेलुम् इरुप्पऩ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(६) ऒरु तडवै वेदान्दङ्गळैप् पडिप्पदु पोदादु ऎऩ्ऱुम्, अदै अडिक्कडि पडिक्कवेण्डियदॆऩ्ऱुम्, अप्पडिच् चॆय्गिऱवऩुक्कुत्ताऩ् उण्मैयाऩ अर्थम् तॆरियुमॆऩ्ऱुम् “पुरिरिरि” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् काट्टप्पडुगिऱदु।
७-वदु मुमुक्षत्वादिगारम्
(१७)
अवःइप्पडि नाऩ्गु अदिगारङ्गळाल्, तत्तुवङ्गळैच् चॊल्लि मेल् आऱु अदिगारङ्गळाल् उपायङ्गळै विसारिक्किऱार्। अवैगळिल् इन्द अदिगारत्तिल् मुऴुक्षुविऩ् लक्षणत्तैच् चॊल्लुगिऱार्ःकालावर्तान् प्रकृतिविकृतीः कामभोगेषु दोषान् ज्वालागर्तप्रतिमदुरितोदर्कदुःखानुभूतिम् ।
याथातथ्यं स्वपरनियतं यच्च दिव्यं पदं तत्
काराकल्पं वपुरपि विदन् कस्तितिक्षेत बन्धम् ? ॥ १८ ॥
(प-रै)
f–सुऴल्गळ्बोल् तिरुम्बित् तिरुम्बि वरुगिऱ कालङ्गळैयुम्, पदर्ः-पिरगिरुदियैयुम्, अदिलिरुन्दु उण्डाऩ महत् मुदलाऩवैगळैयुम्, काबु
इन्द लोकत्तिलुम्, परलोकत्तिलुम् इरुक्कुम् पोगङ्गळिल् दोषङ्गळैयुम्,
ऎरिबु - नॆरुप्पु निऱैन्द कुऴिबोलिरुक्कुम्, ऒरि-पाबङ्गळुक्कु, ३५- पलऩ्गळाऩ, I:āसरिबु - तुक्कत्तिऩ् अनुबवत्तैयुम्, ४- तऩ्ऩिडत्तिलुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिलुम् ऎप्पोदुम् सेर्न्दिरुक्कुम्, ळळाऩ्-उण्मैयाऩ स्वबावत्तैयुम्, ई - पिरचित्तमाऩ, ऩ् q - परमबदत्तैयुम्, -जॆयिल्बोलिरुक्कुम् ऎरिबु
[[७८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उडम्बैयुम्, faa - अऱिगिऱ कः-ऎवऩ्, ऎ-२४ -कर्मत्तिऩाल् कट्टुप्पट्टिरुप्पदै, fäई-पॊऱुप्पऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩवैगळै उळ्ळबडि तॆरिन्द ऎवऩ् ताऩ् कर्मबन्दत्तैप् पॊऱुप्पऩ्, ऒरुवऩुम् पॊऱुक्कमाट्टाऩॆऩ्ऱु करुत्तु।
(२) कालत्तैच् चुऴलागच् चॊऩ्ऩदाल्, अदिल् अगप्पट्टवऩ् अडिक्कडि पिऱन्दु, किऴत्तऩत्तै अडैन्दु इऱन्दुबोगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, वरुषरूपमाऩ कालमाऩदु वॆयिऱ्कालमायुम्, मऴैगालमायुम्, कुळिर्गालमायुम् इरुन्दु वरुत्तत्तै उण्डु पण्णुवदुबोल्, पिऱप्पु मुदलाऩवैगळाल् अवऩुक्कुत् तुऩ्बत्तै उण्डुबण्णुगिऱ तॆऩ्ऱुम्, इदऱ्कु ऒय्वु किडैयादॆऩ्ऱुम्, अदिलिरुन्दु तऩ् इच्चैयाल् वॆळिक्कु वरमुडियादॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) पिरगिरुदियाऩदु पिरळयगालत्तिल्, जीवऩुडैय कुणमाऩ ज्ञानत्तै मिगवुम् सुरुङ्गुम्बडि सॆय्दु अवऩै अऱिविल्लाददैप् पोल् सॆय्गिऱदु।
(४) तॆरिः’ ऎऩ्बदाल्, पिरगिरुदियिलिरुन्दु उण्डाऩ महत् मुदलाऩवैगळ् जीवऩुक्कु उडम्बु मुदलाऩवैगळायिरुन्दु, अवऩु टैय अऱिवैक् कुऱैत्तुप् पलविदङ्गळाऩ तॊन्दिरवुगळैच् चॆय् किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(५) विषय पोगङ्गळिऩ् दोषङ्गळ् मूलत्तिल् सॊल्लप् पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ।
(६) “A” ऎऩ्बदाल्, तऩक्कुम्, ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् इरुक्कुम् उऱवुम्, अदऩाल् अवऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्वदागिय पाक्कियत्तै अडैयक्कूडियदाऩ तऩक्कु इयऱ्कैयाऩ इरुप्पुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
[[७७]]
(७) “ वु रिा” ऎऩ्बदाल्, मुऩ् सॊऩ्ऩ कुऱ्ऱङ्गळ् परमबदत्तिल् ऒऩ्ऱुमिल्लै यॆऩ्ऱुम्, ऎल्ला नल्ल विषयङ्गळुमिरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱुम् शास्त्रङ्गळिल् सॊल्लुगिऱ पिरचित्ति काट्टप्पडुगिऱदु।
(८) उडम्बैच् चिऱैयागच् (जयिलाग) सॊऩ्ऩदाल्, राजाविऩ् पिळ्ळै सिऱैयिल् इरुप्पदुबोल्, नित्तियसूरिगळोडु कूड इरुक्कत् तगुन्द ताऩ् इन्द उडम्बिलिरुक्किऱाऩॆऩ्ऱुम्, अदऩाल्, अवऩुक्कुक् किडैक्कक्कूडिय कैङ्गरियत्तिऱ्कुत् तडै उण्डायिरुक्किऱदॆऩ्ऱुम्, मोक्षदशैयिल् ऒरु शरीरमो, पल शरीरङ्गळो ऎडुत्तुक्कॊण्डु
अनुबन्दम्
[[७९]]
इष्टप्पडि सञ्जरिप्पदु इप्पॊऴुदु मुडियादिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱुम्, शेषियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय विरुत्तान्दङ्गळै इप्पोदु अऱिय मुडियादॆऩ्ऱुम्, इरुक्किऱ इडत्तिऩुडैय पल विदक्कुऱ्ऱङ्गळिऩाल् अदिग अरुवऱुप्पायुम् पॊऱुक्कमुडियाददायुम् इरुक्किऱदॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(९) इदऩाल् मुमुक्षु ऎऩ्बवऩ् तऩ् स्वरूपत्तैत् तॆरिन्दु पाबङ्गळैच् चॆय्यामल् काम्य कर्मङ्गळिल् वॆऱुप्पुळ्ळवऩाय्, परमबदत्तिऱ्कुप् पोवदिल् मिगुन्द आवलुळ्ळवऩाय् अव्विडम् पोवदऱ्कु उपायत्तैच् चॆय्यत्तुडिप्पऩ् ऎऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। (१८)
अवःऒरुवऩ् कीऴ्च् चॊल्लियबडि मुमुक्षुवाग आवदऱ्कु मुक्कियमाऩ कारणम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय सहजगारूण्यमॆऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्ः-
विषमधु बहिष्कुर्वन् धीरो बहिर्विषयात्मकं
परिमितरसस्वात्मप्राप्तिप्रयासपरामुखः । निरवधिमहानन्न्दब्रह्मानुभूतिकुतूहली
जगति भविता दैवात् कश्चिज्जिहासितसंसृतिः ॥ १९ ॥ (प-रै) ऎरि - उलगत्तिल्, करि :-कलक्कमुडियाद मऩदै उडैय ऒरुवऩ्, आत्मावैक् काट्टिलुम् वेऱायिरुक्किऱ विषयङ्गळागिय, faqug - विषत्तोडुगलन्द तेऩै, ऎळिगळ् तळ्ळिविट्टु, पुरिरिA-कॊञ्जमाऩ सुगत्तै उडैय, स्वात्मप्राप्तितऩ्ऩै अऱिन्दु सुगप्पडुवदिल्, अदावदु-कैवल्यमॆऩ्गिऱ अनुबवत्तै अडैवदिल्, ४H:-पिरयासत्तै विट्टवऩाय्, ARu-अळविल्लाद, ४८१-मिगुन्द आनन्दत्तैक्कॊडुक्कक् कूडिय,
ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तिल्, कणि-मिगुन्द आवलुळ्ळ वऩाय्, al-ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुक्किरहत्तिऩाल्, रिरिरिःसंसारत्तै विडवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैयुळ्ळवऩाय्, - -आवऩ्।
(करुत्तु) तुक्कत्तोडु कलन्द विषयसुगङ्गळैयुम्, इप्पडित् तुक्कत्तुडऩ् कलक्कामल् आत्मानुबवम् मुऴुवदुम् सुगमायिरुन्दालुम्, अदु कॊञ्जमायिरुप्पदाल् अदैयुम् तळ्ळिविट्टु, इवैगळुक्कु
[[८०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎदिर्त् तट्टायिरुक्किऱ, अदावदु-तुक्कत्तुडऩ् कलप्पिल्लामलुम्, अळविल्लाद तायुम् इरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तिल् मिगुन्द आवलुळ्ळवऩाय् संसारत्तै विट्टु वॆळिक्किळम्ब ऒरुवऩ् आसैप् पडुत्तुवदऱ्कु पिरदान कारणम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुक्किरहमे।
कुऱिप्पुः-ऒरु मलैयैक् कल्लि ऎलियैप् पिडिप्पदु पोलागुम् आत्मानुबवत्तिऱ्कुप् पिरयासप्पडुवदु।
(१९)
८-वदु अदिगारिविबागादिगारम्
अवःइदिल् मुमुक्षुवाऩ अदिगारिगळ् इरुवर्गळॆऩ्ऱु काट्टुगिऱार्ः-
मुमुक्षुत्वे तुल्ये सति च मधुविद्यादिषु यथा
व्यवस्था संसिद्ध्यत्यधिकृतिविशेषेण विदुषाम् । विकल्प्येत न्यासे स्थितिरितरविद्यासु च तथा
नियत्या वैयात्यं नियमयितुमेवं प्रभवति ॥ २० ॥
(प-रै) ४ - पिरम्मवित्यैयैच् चॆय्युम् अदिगारिगळुक्कु, पूरआऩ्-मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसैयाऩदु, वु-ऒरे विदमायिरुक्क, अरिवुगअदिगारबेदत्ताले, पुजिfay- मदुवित्यै मुदलाऩवैगळिल्, अवु-ऎप्पडि, वुळिवु-इवऩ् इदैच् चॆय्य वेण्डियदु, इऩ्ऩॊरुवऩ् वेऱॊऩ्ऱैच् चॆय्यवेण्डियदु ऎऩ्गिऱ एऱ्पाडु, -किडैक्किऱदो, ७वुअप्पडिये, - पिरबत्तियिलुम्, sang - वेऱु वित्यैगळिलुम्, :- इरुप् पाऩदु -अदिगारत्तुक्तुत् तगुन्दबडि वेऱुबडुगिऱदु। पुऩाःअदिरुष्टत्तिऩुडैय, - इष्टप्पडि नडक्कुम् स्वबावमाऩदु, a - इप्पडि पुरिवुविवस्तै पण्णुवदऱ्कु, रबुरि - सक्तियुळ्ळदाग इरुक्किऱदु।
(करुत्तु) पिरम्मवित्यैगळिल् सिलवऱ्ऱाल् ऒरुवऩ् वसु मुदलाऩ तेवक् कूट्टङ्गळिल् सेर्न्दु सुगत्तै अनुबवित्तु, पिऱगु मोक्षम् अडैगिऱाऩ्। सिलवऱ्ऱाल् नेरागवे मोक्षम् पॆऱुगिऱाऩ्। इरण्डु पेर्गळुक्कुम् मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसै ऒऩ्ऱायिरुक्किऱदु। आऩबोदिलुम्, अवर्गळुडैय आसैक्कुत् तगुन्दबडि इन्द पेदम्अनुबन्दम्
[[८१]]
एऱ्पडुगिऱदु। आगैयाल् मोक्षत्तै मात्तिरम् वेण्डुगिऱवऩ् तगरवित्यै मुदलाऩवैगळैच् चॆय्यवेण्डियदु। मोक्षत्तोडु वेऱॊऩ्ऱै आसैप्पडुगिऱवऩ् मदुवित्यै मुदलाऩवैगळैच् चॆय्य वेण्डियदु। इप्पडिये ऒरु मुमुक्षु पिरबत्तियैच् चॆय्दु अदिऩाल् पक्ति सॆय्वदऱ्कु विरोदिगळैप् पोक्कि पक्ति वऴियाग मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ्। मऱ्ऱॊरुवऩ् पक्तियिल्लामले मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ्। इरुवरुक्कुम् मोक्षत्तिल् आसै समम्। आऩबोदिलुम् ऒरुवऩ् प्रारप्तम् ऎऩ्गिऱ कर्मम् मुऴुवदुम् पोऩबिऱगु मोक्षत्तै आसैप् पडुगिऱाऩ्। मऱ्ऱॊरुवऩ् अवैगळुम् पोय् उडऩेयो अल्लदु, इरुक्कुम् उडम्बु पोऩबोदो मोक्षत्तै वेण्डुगिऱाऩ्। आगै याल् अवर्गळ् सॆय्यवेण्डिय उपायङ्गळ् वॆव्वेऱाग इरुक्किऩ्ऱऩ। इप्पडि वॆव्वेऱाऩ आसैयिरुप्पदैयुम्, मऱ्ऱॊरुवऩुक्कु अप्पडि इल्लामैयैयुम् सॆय्गिऱदु। अवरवर्गळुडैय अदिरुष्टम्। अदै एऩ् इप्पडि सॆय्गिऱाय् ऎऩ्ऱु केट्क ऒरुवऩुक्कुम् अदिगारमिल्लै।(२०)
अवःकीऴ्च् चॊऩ्ऩ इरण्डु अदिगारिगळुक्कु ऎन्द विषयत्तिल् साम्मियमुम्, ऎन्द विषयत्तिल् वेऱुबाडुम् इरुक्किऱदॆऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
प्रपन्नादन्येषां न दिशति मुकुन्दो निजपदं
प्रपन्नश्च द्वेधा सुचरितपरीपाकभिदया । विलम्बेन प्राप्तिर्भजनसुखमेकस्य विपुलं
परस्याशु प्राप्तिः परिमितरसा जीवितदशा ॥ २१ ॥
(प-रै) पू†-q:- मोक्षङ्गॊडुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ्, ९
पुपिरबत्ति पण्णिऩवऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩवर्गळुक्कु, Aऩबुर्तऩ्ऩुडैय इडत्तै, ७ff-कॊडुक्किऱदिल्लै। ४७- पिरबन्नर्गळो,
अवर्गळ् सॆय्द पुण्णियङ्गळिऩ् पलऩ्गळिऩ् वेऱुबाट्टाले, ३-इरण्डु वगैप्पडुवर्गळ्, - अवर्गळुळ् ऒरुवऩुक्कु, far- तामदित्तु, रिःअडैय वेण्डियदु वरुम्। अऎमुम् -ऎम्बॆरुमाऩैत् तियानम् पण्णुगिऱ सुगमाऩदु, fg४- अदिगम्। -मऱ्ऱॊरुवऩुक्कु, अारिसुः-
[[८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सीक्किरम् पलऩ् किडैक्किऱदु। आऩाल्,
इङ्गे इरुक्कुम् कालमाऩदु, पुरिरियुऩकुऱैन्द सुगत्तै उडैत्तायिरुक्कुम्।
(करुत्तु) पक्तऩ् पिरबन्नऩ् ऎऩ्गिऱ इरण्डु अदिगारिगळुम् पिरबत्ति सॆय्दे मोक्षत्तै अडैयवेण्डियदु। इन्द विषयम् इरुवरुक्कुम् समम्। पिरबन्नऩैत् तविर, वेऱॊरुवऩुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ् मोक्षत् तैक् कॊडुक्किऱदिल्लै। ऒरुवऩ् पक्तऩागवुम्, मऱ्ऱॊरुवऩ् पिरबन्न ऩागवुम् आवदऱ्कुक् कारणम् अवऩवऩ् सॆय्द पुण्णियत्तिऩ् पलऩ्। आऩाल्, मोक्षम् अडैवदिल् पक्तऩुक्कुत् तामदम् उण्डु, पिरबन्न ऩुक्कु अदु किडैयादु। पिरबन्नऩ् उडऩे इन्द शरीरत्तै विडवेण्डुम् ऎऩ्ऱु आसैप्पट्टाल्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् उडऩे किडैक्कुम्। इङ्गे कॊञ्ज कालम् इरुक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु आसैप् पडुगिऱ पिरबन्दऩुक्कुक् कैङ्गरियम् उडऩे आरम्भित्तबोदिलुम्, अदिऩालुण्डागुम् आनन्दमाऩदु कॊञ्जमायिरुक्कुम्। पक्तऩुक्को ऎम्बॆरुमाऩैत् तियानम् पण्णुवदिल् मिगुन्द सुगमुण्डु।
९-वदु उपायविबागादिगारम्
(२१)
अवःउपायमाऩदु इरुवगैप्पडुमॆऩ्ऱुम्, अवैगळुळ् पलऩैक् कॊडुप्पदाले, ऎम्बॆरुमाऩुम् अनुक्किरहम् पण्ण वेण्डुम् ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तै ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उण्डुबण्णुव ताल् - पक्तियुम् पिरबत्तियुम् उपायङ्गळॆऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩे मुक्किय माऩ उपायमॆऩ्ऱुम् मुदल् सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
उपायः स्वप्राप्तेरुपनिषदधीतः स भगवान्
प्रसत्तयै तस्योक्ते प्रपदननिदिध्यासनगती तदारोहः पुंसः सुकृतपरिपाकेण महता
निदानं तत्राऽपि स्वयमखिलनिर्माणनिपुणः ॥ २२ ॥
(प-रै) ४ः ¥iq-अन्द भगवाऩ्, A XiÀ:- तऩ्ऩै ऒरुवऩ् अडैवदऱ्कु, ३४१४ःउपायमाग, ३पुःउपनिषत्तुक्कळाल् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱाऩ्। ४-सा-पिरबत्ति पत्ति ऎऩ्गिऱ ज्ञानङ्गळ्, - अन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय, -पिरसादमुण्डा वदऱ्काग, ३ -उपनिषत्तुक्कळिल् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ। gH:-
अनुबन्दम्
[[८३]]
ऒरुवऩुडैय, (ऒरुवऩ्) :-अन्द पत्ति पिरबत्तिगळैच् चॆय्व ताऩदु, ४१७-पॆरियदाऩ, कदाबुळिबुगळ् - पुण्णियत्तिऩ् पलत्ति ऩाले, उण्डागिऱदु। १ अरिबुअन्द उपायङ्गळैच् चॆय्वदिलुम्, अरिसिæरिरिबुjoरि-yur:-ऎल्लावऱ्ऱैयुम् सॆय्य समर्त्तऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, -ताऩे, AH४
कारणम्।
(करुत्तु) मुमुक्षवुक्कुक् केट्कुम् पलऩैक् कॊडुप्पदाले ऎम्बॆरुमाऩै उपनिषत्तुक्कळ् उपायम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। मुमुक्षु अनादिगालमाग ऎम्बॆरुमाऩ् सॊऩ्ऩवैगळैच् चॆय्याम लुम्, सॆय्य वेण्डामॆऩ्बवैगळैच् चॆय्ददालुम्, अवऩैत् तण्डिक्कवेण्डुम् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उण्डायिरुक् किऱदु। अन्द ऎण्णत्तै माऱ्ऱि, मुमुक्षुवुक्कु अनुक्किरहञ् जॆय्यवेण्डुम् ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुण्डावदऱ्काग पक्तियैयो, पिरबत्तियैयो मुमुक्षु सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु उपनिषत्तुक्कळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। आगैयाल् अवैगळुम् उपायङ्गळ्। अवै कळिरण्डुम् ज्ञानविशेषङ्गळ्। इवऩ् मुऩ्ऩाल् ऎण्णमिल्लामल् सॆय्द ऒरु पुण्णियत्तिऩाल् सॊऩ्ऩ उपायङ्गळैच् चॆय्गिऱाऩ्। अप्पडि अवऩैच् चॆय्युम्बडि पण्णुवदुम् ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) H: ऎऩ्बदाल्, ऎम्बॆरुमाऩ् मिगुन्द करुणैयु ळ्ळव ऩॆऩ्ऱुम्, अवऩ् ऎल्लारुक्कुम् शेषि ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् ऒरुवऩै रक्षिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु ऎण्णिऩाल्, अवऩै ऒरुवऩुम् तडुक्क मुडियादॆऩ्ऱुम् उपनिषत्तुक्कळिल् सॊल्लुगिऱ पॊरुळ् काट्टप् पडुगिऱदु। करुणैयिऩालेये ऒरुवऩै रक्षिक्किऱाऩ्; शेषियाऩ ताले रक्षिक्कवेण्डियवऩ्; स्वदन्दिरऩागैयाले रक्षिक्क सक्तऩ्।
(२) उपनिषत्तुक्कळिल् ज्ञानत्तालेये मोक्षम् वरुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडियिऩालेयुम्, पत्ति ज्ञानमायिरुप्पदालेयुम्, अदऩ् स्तानत्तिल् विधिक्कप्पट्ट पिरबत्तियुम् ज्ञानमागवे इरुक्क वेण्डियदु। इदैक् काट्टुवदऱ्कु, ऎऩ्’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लैच् चुलोकत् तिल् सेर्त्तिरुक्किऱदु। इन्दच् चॊल्लिऩ् पगुदि (Hg)क्कु ज्ञानम् ऎऩ्गिऱ अर्थमुण्डु।
(३) इङ्गु पुण्णियमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु ऒरुवऩ् अऱियामलुम् पुण्णियम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णमिल्लामलुम् सॆय्गिऱ ऒरु वेलै। कीरैप्पात्तियिल् ऒरु तुळसिच् चॆडि इरुप्पदै ऒरुवऩ् अऱियामलुम्, अदुक्कु जलम् पाय्च्च वेण्डुमॆऩ्गिऱ
[[८४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎण्णमिल्लामलुम् कीरैप्पात्तिक्कु जलम् पाय्च्चुगिऱाऩ्। अदु तुळसिक्कुम् पाय्गिऱदु। इदै ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरु पुण्णियमागक् कणक्किडुगिऱाऩ्। इदु यादिरुच्चिग सुगिरुदम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(४) ऒरुवऩ् पक्तियैयो, पिरबत्तियैयो सॆय्दबोदिलुम् अदै ऎम्बॆरुमाऩे सॆय्विक्किऱाऩ्। यादिरुच्चिगमाऩ पुण्णियम् पलऩ् कॊडुक्कुम्बोदु, अवऩैक् कटाक्षित्तु, पडिप्पडियाग ऒरु आचारिय ऩिडम् कॊण्डुवन्दु विट्टु, अवऩिडम् स्वरूपज्ञानम् मुदलियवै कळैत् तॆरिन्दु कॊण्डु पक्ति पिरबत्तिगळैच् चॆय्युम्बडि सॆय्गिऱाऩ्। अन्दक् कारणत्तिऩालेयुम्, पलऩ् कॊडुक्किऱवऩ् ऎम्बॆरुमाऩे यागैयालेयुम् अवऩे मुक्कियमाऩ उपायम्।
(५) पक्ति पिरबत्तिगळ् सॆय्वदऱ्कु मुऩ्बे ऎम्बॆरुमाऩ् इरुप्पदाले अवऩ् चित्तमाऩ उपायम्। पक्तियुम् पिरबत्तियुम् सॆय्यप्पडुवदाल् सात्यङ्गळाऩ उपायङ्गळ्।
(२२)
अवःसात्यङ्गळाऩ उपायङ्गळिल् सिलवऱ्ऱुक्कु ऒरे आगार मिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱुम्, पिरबत्तिक्कु इरण्डु आगारङ्गळिरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱुम्, अदैये पुत्तिमाऩ् ऎडुत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
कर्म ज्ञानमुपासनं च शरणव्रज्येति चावस्थितान्
सन्मार्गानपवर्गसाधनविधौ सद्वारकाद्वारकान् । एकद्व्याकृतियोगसम्भृतपृथग्भावानुभावानिमान्
सम्यक् प्रेक्ष्य शरण्यसारथिगिरामन्ते रमन्ते बुधाः ॥ २३ ॥ (प-रै) ककर्मयोगम्, ११-४ - ज्ञानयोगम्, ३९१४ - पक्ति ऎऩ्ऱुम्, -पिरबत्ति ऎऩ्ऱुम्, अqf- मोक्षत्तुक्कु उपायमाग विधिप्पदिल्, ळ् -विषयङ्गळाय् इरुप्पवैगळुम्, - ऒऩ्ऱै नडुविल् वैत्तुक्कॊण्डुम्, अऴch1 ऒऩ्ऱै नडुविल् वैत्तुक् कॊळ्ळामलिरुप्पवैगळुम्, कऩदय ऒरु आगारमुळ्ळदायुम्, इरण्डु आगारमुळ्ळदायु मिरुप्पदाल्, - उण्डु पण्णप्पट्ट, एवुवुवुवेऱुबाट्टै उडैय तॆऩ्गिऱ, अ-H-पॆरुमैयै उडैयवैगळुमाऩ, $४१७१
अनुबन्दम्
[[८५]]
सारि -इन्द नल्ल उपायङ्गळै, ऒळःसारासारत्तै अऱियक् कूडियवर्गळ्, Hवु - नऩ्ऱागप्पार्त्तु, - सरण्यऩाऩ अर्जुनऩुक्कु सारत्यम् पण्णिऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय, fR४– उपदेश वार्त्तैगळिल् कडैसियाऩ सरम स्लोकत्तिल्, (अदिल् सॊल्लियिरुक्किऱबिरबत्तियिल्) ४-पिरीदियुळ्ळवर्गळाग इरुक्किऱार्गळ्।
(करुत्तु) कर्मयोगम् मुदलाऩवैगळुम्, पिरबत्तियुम्, मोक्षत्तै उण्डुबण्णुवदऱ्कु उपायङ्गळ्। अवैगळिल् कर्म योगमुम्, ज्ञानयोगमुम् पक्तियिऩ् वऴियागप् पलऩैक् कॊडुक्कुम्। पिरबत्तियाऩदु पक्तिवऴियागवुम्, पक्ति इल्लामलुम् पलऩैक् कॊडुक्कुम्। आगैयाले कर्मयोगत्तिऱ्कुम् ज्ञान योगत्तिऱ्कुम् ऒरे आगारमुण्डु। पक्तिक्कुम् अप्पडिये। अदु पलऩै नेरागक् कॊडुत्त पोदिलुम्, अदु वेऱॊऩ्ऱुक्कु सादनमाग इरुप्पदिल्लै। पिरबत् तिक्को कीऴ्च् चॊऩ्ऩ इरण्डु आगारङ्गळुमुण्डु। इदिऩुडैय इन्दप् पॆरुमैयैक्कण्डु तॆरिन्दवर्गळ् पिरबत्तियैये कॊण्डाडु किऱार्गळ्।
[[६]]
कुऱिप्पुः-(१)३४१H " ऎऩ्गिऱ सगारत्तिऩाल् कर्मयोगम्, ज्ञान योगम्, पक्तियोगम् ऒरु कूऱु ऎऩ्ऱुम्, ऎऩ्बदाल्, अदु वेऱु कूऱु ऎऩ्ऱुम्, काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) “सारि” ऎऩ्बदाल्, पक्तियुम्, पिरबत्तियुम् स्वरूप विरुत्तङ्गळॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवदु तुर्वादङ्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
[[९९]]
४- ऎऩ्ऱु सरम
(३) पिरबत्ति ऎऩ्ऱु सॊल्लामल्, सुलोकत्तैच् चॊल्लुवदाल्, पिरबत्तिक्कु इरण्डु आगारङ्गळिरुक् किऩ्ऱऩ ऎऩ्बदऱ्कु, सरमसुलोकमे पिरमाणम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। अदिऩ् पाषियत्तिल् इरण्डावदु योजनैयिल् अदु पक्तिक्कु अङ्ग मायिरुप्पदु सॊल्लप्पडुगिऱदु, अदु नेरागवे उपायमॆऩ्बदु पिरचित्तमाऩदु। कत्यत्तिलुम् काट्टप् पट्टिरुक्किऱदु।
(४) कर्मयोगत्तैयुम् ज्ञानयोगत्तैयुम् पण्णुगिऱवर् कळुक्कु मेले पक्तियोगम् वेण्डुम्। पक्तियोगम् पण्णुगिऱवऩुक्कु अदु उण्डावदऱ्कु कर्मयोगमुम्, ज्ञानयोगमुम् वेण्डुम्। पिरबत्तिक्कु नेरागवुम् पलऩ् किडैक्कुम्। तऩक्कु उदवियाग वेऱॊऩ् ऱैयुम् वेण्डुगिऱदिल्लै। इदु मऱ्ऱवैगळुक्कु इल्लामल्
[[८६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पिरबत्तिक्कु मात्तिरमुळ्ळ पॆरुमै। आगैयाल् ताऩ् तॆरिन्दवर्गळ् पिरबत्तियैक् कॊण्डाडुगिऱार्गळ्, पक्ति स्वरूपत्तुक्कु विरुत्त मॆऩ्ऱु ऎण्णि अऩ्ऱु।
१०-वदु पिरबत्तियोक्यादिगारम्
(२३)
अवःअदिगारत्तिऩ् लक्षणत्तैच् चॊल्लि, पिरबत्तियिल् ऎल्लारुक्कुम् अदिगारम् इरुक्किऱदॆऩ्ऱु मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
अर्थित्वेन समर्थता त्रिकतनुः सम्पिण्डिताधिक्रिया
सा चाष्टाङ्गषडङ्गयोगनियतावस्था व्यवस्थापिता । श्रौती सर्वशरण्यता भगवतः स्मृत्याऽपि सत्यापिता
सत्यादिष्विव नैगमेष्वधिकृतिः सर्वास्पदे सत्पथ ॥ २४ ॥ (प-रै) अरि–ऒरुबलऩिल् आसैयुळ्ळवऩाय् इरुप्पदुडऩ्, पुरिबुरि - ऒऩ्ऱागच् चेर्न्दिरुक्किऱ, काः-मूऩ्ऱुविदमाऩ स्व रूपत्तै वैत्तुक्कॊण्डिरुक्किऱ, स४=[H-सामर्त्तियम्, अरिरिगळ् - अन्दन्दप् पलऩुक्कु वेण्डिय उपायत्तैच् चॆय्य अदिगारम्। H - अदुवुम्, ई - एऴु अङ्गङ्गळोडुगूडिय पक्तिक्कुम्, पु ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु कूडिऩ पिरबत्तिक्कुम्, - अददऱ्के उळ्ळ अवस्तैयै उडैयदाय्, -इदऱ्कु इदु अदिगारम्, इदऱ्कु इदु अदिगारमॆऩ्ऱु पिरित्तु सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदु। ४ad:- ऎम्बॆरुमाऩुडैय, - ऎल्लारालुम् पिरबत्ति सॆय्यत्त कुन्दवऩायिरुप्पदाऩदु act - वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदु। Hisfपु - स्मिरुदिगळालेयुम्, -उऱुदि सॆय्यप्पडुगिऱदु। पुरिउण्मैयैप् पेसु ऎऩ्बदुमुदलाऩ, Arng sa- वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट धर्मङ्गळिल् पोल, Hfqt- ऎल्लारुक्कुम् तगुदियाऩ, Hrqवु - नल्ल मार्गत्तिल्; अदावदु पिरबत्तियिल्, अरिबुदर् अदिगारम्
उण्डु।
(करुत्तु) ऒरु पलऩुक्कु उपायमाग ऒरु वेलैयैच् चॆय्वदऱ्कु अदिगारम्-पलऩिल् आसैयुम्, अन्द उपायत्तैच् चॆय्वदिल् मूऩ्ऱु
अनुबन्दम्
[[८७]]
पिरगारङ्गळै उडैय सामर्त्तियमुम्। मूऩ्ऱु पिरगारङ्गळावऩअन्द उपायत्तै इऩ्ऩबडि सॆय्गिऱदु ऎऩ्ऱु उळ्ळबडि अऱिवदुम्, अदैच् चॆय्यत्तिऱमैयुम्, अदैच् चॆय्वदऱ्कु सास्तिरम् इडम् कॊडुप्पदुम्। इव्विदमाऩ अदिगारम् पक्तिक्कु वेऱु, पिरबत्तिक्कु वेऱु। पक्ति सॆय्य पिराम्मणऩ् मुदलाऩ मूऩ्ऱु वर्णत्तारुक्कुत् ताऩ् सास्तिरम् इडङ् गॊडुक्किऱदु। मऱ्ऱवर्गळुक्कु अदिल् इडमिल्लै। पिरबत्तियै ऎल्लारुम् सॆय्वदऱ्कु सास्तिरम् अनुमति कॊडुक्किऱदु। वेदमाऩदु, ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लारुक्कुम् उपायम्; पिरबत्तियाल् अडैयत् तगुन्दवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। अप्पडिये ऎल्ला उलगङ्गळुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ् सरण्यऩ् ऎऩ्ऱु रामायणम् मुदलाऩ स्मिरुदिगळालुम् उऱुदि सॆय्यप् पडुगिऱदु। पिरबत्तियाऩदु नियास वित्यैऎऩ्ऱु वेदम् अदै विधित्तबोदिलुम् सॊऩ्ऩ पिरमाणङ्गळाल् अदु ऎल्लारुक्कुम् पॊदुवॆऩ्ऱु ऒप्पुक् कॊळ्ळवेण्डियदु। उदारणम्उण्मैयैप् पेसु, तानम् सॆय् ऎऩ्ऱु वेदम् विधित्त पोदिलुम्, अन्द धर्मत्तै ऎल्लारुम् अनुष्टिक्क वेण्डियदु। अदुबोल इङ्गुम्।
कुऱिप्पुः- (१) पिरम्मसूत्तिरत्तिल् पक्तियाऩदु पिराम्मणऩ् मुदलाऩ मूऩ्ऱु वर्णत्तार् तविर, वेऱु ऒरुवरालुम् सॆय्यत् तगुन्ददु अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु तीर्माऩिक्कप्पट्टिरुक्किऱदु। अव्विदमाऩ तीर्माऩम् पिरबत्ति विषयत्तिलिल्लै।
(२) सामर्त्तियत्तिऩ् मूऩ्ऱु पिरगारङ्गळुम् सेर्न्दे इरुक्कवेण्डियदु। अवैगळिल् एदावदॊऩ्ऱु इल्लामल् पोऩाल् पक्ति सॆय्य अदिगारमिल्लै।
(३) ऎबुऩ् ” ऎऩ्ऱु पॊदुवाय्च् चॊऩ्ऩदाल्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुवदुम्, अर्चिप्पदुम्, नमस्कारम् पण्णुवदुम् ऎल्लारुक्कुम् तगुन्दवैगळ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(२४)
अवःमुदल् सुलोकत्तिल् पिरबत्तिक्कु अदिगारम् वेऱु ऎऩ्ऱु पॊदुवाय्च् चॊऩ्ऩदैक् कडैसि सुलोकत्तिल् विरिवाय् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
भक्त्यादौ शक्त्यभावः प्रमितिरहितता शास्त्रतः पर्युदासः
कालक्षेपाक्षमत्वं मिवति नियतिवशादापतद्भिश्चतुर्भिः ।
[[८८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
एकद्वित्र्यादियोगव्यतिभिदुरनिजाधिक्रियाः संश्रयन्ते
सन्तः श्रीशंस्वतन्त्रप्रपदनविधिना मुक्तये निर्विशङ्काः ॥ २५ ॥
(प-रै) Halic- पक्तियिलुम्, अदऱ्कु उदवियाऩ कर्म योगत् तिलुम्, ज्ञानयोगत्तिलुम्, Hid:- सक्ति इल्लामै, पुअवैगळैच् चॆय्युंवऴि अऱियामै, : ४ःअवैगळैच् चॆय्यत्तगादवऩ् ऎऩ्ऱु सास्तिरत्तिऩाल् विलक्कप् पडुवदु, काळजिबुा&४म् - अवैगळैच् चॆय्वदिल् एऱ्पडुम् काल तामदत्तैप् पॊऱुक्कामै, - इप्पडि, aric अदिरुष्ट वसत्तिऩाल्, ३१९रिः-वरुगिऱ, रिf:-नाऩ्गिऩालुम्, पगरिऩरिऩर् अवैगळिल् ऒऩ्ऱिरुप्पदालुम्, इरण्डिरुप्पदालुम्, मूऩ्ऱिरुप् पदालुम्, नालु मिरुप्पदालुम्,ऎरियुग - अनेकविदमाय् नऩ्ऱाय् पिरिन्दिरुक्किऱ, रिरिवुःतङ्गळुक्के उळ्ळ अदिगारङ्गळै उडैयवर्गळाऩ, H-T:पॆरियोर्गळ्, विर्-लक्ष्मीबदियै, —पक्तियै ऎदिर्बार्क्काद पिरबत्ति सॆय्वदाल्, पूगÂ- मोक्षत्तैप् पॆऱु वदऱ्काग, Aag:-सन्देहमिल्लामल्, Úवु— अडैगिऱार्गळ्।
(करुत्तु) पक्तियैच् चॆय्यत्तगामैये पिरबत्तिक्कु अदिगारम्। अन्दत् तगामैयाऩदु अदैच् चॆय्यच् चक्ति इल्लामैयालुम्, अदैच् चॆय्युम् वऴियै अऱियामैयालुम्, अदैच्चॆय्यत् तगुन्दवऩ् ऎऩ्ऱु सास्तिरम् ऒप्पुक् कॊळ्ळामैयालुम्, पलऩ् सीक्किरम् किडैक्क वेण्डु मॆऩ्गिऱ आसैयालुम् वरुम्। इवैगळिल् ऒऩ्ऱिरुन्दालुम्, इरण्डि रुन्दालुम्, मूऩ्ऱिरुन्दालुम्, नालुमिरुन्दालुम्, पिरबत्तियैच् चॆय्य अदिगारमुण्डु। इप्पडित् तङ्गळुडैय अदिगारत्तैत् तॆरिन्द पॆरियोर्गळ् पिरबत्तियैये सॆय्दु ऎम्बॆरुमाऩै अडैगिऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) कीऴ्च्चॊऩ्ऩ नाऩ्गिल्, ऒऩ्ऱे इरुक्किऱवर् नालु पेर्गळ्; इरण्डु इरुप्पवर्गळ् आऱु पेर्गळ्; मूऩ्ऱु इरुप्पवर्गळ् नालु पेर्गळ्; नालुमिरुप्पवर् ऒरुवर्। आगप् पदिऩैन्दु अदिगारिगळ्।
(२) ‘ffg:" ऎऩ्बदऱ्कु पिरबत्तियिल् नमक्कु अदिगारमिरुक् किऱदो इल्लैयो ऎऩ्गिऱ सन्देहमिल्लादवर्गळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
(३) इप्पडि पक्तियिल् अदिगारमिल्लादवऩै ‘अगिञ्जनऩ्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। अगिञ्जनऩ् ऎऩ्ऱाल्, ऒऩ्ऱुमिल्लाद एऴै। पक्ति योगमे मोक्षत्तिऱ्कुक् कारणमॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदाले, अदैच्
अनुबन्दम्
[[८९]]
सॆय्यत् तगादवऩ् ऒरु उपायमुमिल्लाद एऴैदाऩ्। इदऩाल् पक्तियोगत्तिऱ्कुम् अदिगारम् इऩ्ऩदॆऩ्ऱु काट्टप् पट्टदायिऱ्ऱु।
(४)-iq–” ऎऩ्ऱु निगऴ्गालमागच् चॊऩ्ऩदाले इदु युक्तियैक् कॊण्डे सॊल्लप्पट्टदऩ्ऱु; पॆरियोर्गळुम् इदै इप्पडिये अनुष्टित्तु वरुगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
११-वदु परिगरविबागादिगारम्
इयानित्थम्भूतः सकृदयमवश्यम्भवनवान्
दयादिव्याम्भोधौ जगदखिलमन्तर्यमयति ।
भवध्वंसोद्युक्ते भगवति भरन्यासवपुषः
vai पुरिगळिः आरियूd: ११ ३५ ॥
(२५)
अवःपक्तियैप्पोल पिरबत्तिक्कुम् अङ्गङ्गळुण्डु ऎऩ्ऱुम्, अवैगळ् पक्तियिऩ् अङ्गङ्गळैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱुम् काट्टु वदऱ्काग अङ्गङ्गळ् विषयमाग मुदल् सुलोकत्तै अरुळिच् चॆय् किऱार्ः-
(प-रै) अरिळ्-तयैक्कु पॆरिय समुत्तिरमागवुम्, अरि ऎ ऎल्ला उलगत्तैयुम्, अ-४-आत्मावाग उळ्ळिरुन्दु एवुगिऱवऩागवुम्, ४qHतुक् संसारत्तै नासञ् जॆय्वदऱ्कु चित्तऩागवुमिरुक्किऱ, - ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल्, H-१tags:- परत्तैक् कॊडुप्पदैये स्वरूपमाग उडैय, ९ःपिरबत्ति यिऩुडैय, पुरिगळिः-अङ्गङ्गळ्, अर्-इवैगळ् ऎऩ्ऱुम्, $१ इत्तऩै ऎऩ्ऱुम्, ५वुःइऩ्ऩबडि इरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱुम्, ताऒरु तडवै, (पिरबत्ति पण्णुगिऱ कालत्तिल् मात्तिरम्) इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम्, अ-al- - पिरबत्तियिल् कट्टायम् इरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऱुम्, आरिबूd:- वेदम् मुदलाऩवैगळाले, अरिसःविधिक्कप् पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ।
कुऱिप्पुः- (१) अनादिगालमाय् कुऱ्ऱम् पण्णिऩवऩ् ऎम्बॆरु माऩिडम् पोगमुडियुमा? किट्टप्पोऩालुम्, इवऩ् परत्तै ऎम्बॆरुमाऩ् ऒप्पुक्कॊळ्ळुवऩो? आगैयाल् पिरबत्तिक्के
[[९०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इडमिल्लैये; आगैयाल्, अदऩ् अङ्गङ्गळैप् पऱ्ऱि विसारम् पण्णुवाऩेऩ् ऎऩ्गिऱ केळ्विक्कुप् पदिलाग पिरबन्नऩुडैय परत्तै ऒप्पुक्कॊळ्ळ ऎम्बॆरुमाऩ् चित्तमायिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु काट्टुवदऱ्काग ‘qsHतूक्’ ऎऩ्गिऱ विशेषणम्। ऎम्बॆरुमाऩ् जीवऩै इरक्षिप्पदऱ् काग ऎप्पॊदु इडम् अगप्पडप्पोगिऱदु ऎऩ्ऱु पार्त्तुक्कॊण्डिरुक् किऱाऩ्। अवऩुडैय यादिरुच्चिग सुगिरुदत्तै वियाजमागक् कॊण्डु अवऩ् संसारत्तैप् पोक्कि अवऩै रक्षिक्किऱाऩ्। आगैयाल् पिरबत्तियैच् चॆय्यलाम्। अदिऩ् अङ्गङ्गळैयुम् पऱ्ऱि विसारम् सॆय्यलाम्।
(२) ऎदऱ्काग ऎम्बॆरुमाऩ् जीवऩै रक्षिक्क इप्पडि इडम् पार्त्तुक् कॊण्डिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदऱ्कुक् कारणत्तै “अरिसिऩ” ऎऩ्बदु सॊल्लुगिऱदु। अवऩ् स्वबावमाय् करुणै उळ्ळवऩ्। अदऱ्कुक् कडल्बोल् ऎल्लै इल्लै; ऒरु पोदुम् कुऱैवदुमिल्लै; वऱ्ऱु किऱदुमिल्लै।
(३) ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरु वियाजत्तिऩाल् नेरे जीवऩै रक्षिप्प तिल्लै। अवऩै आचारियऩिडम् कॊण्डु सेर्त्तु स्वरूपत्तैत् तॆरिवित्तु, वैराक्कियत्तैयुम्, मोक्षत्तिल् आसैयैयुम् उण्डु पण्णि, कडैसियिल् पिरबत्तियैच् चॆय्वित्तु इरक्षिक्किऱाऩ्। इवै ऎल्लावऱ्ऱैयुम् अन्तर्यामियाग इरुन्दु सॆय्गिऱाऩ्।
(४) पिरबत्तिक्कु अङ्गङ्गळ् वेण्डियदिल्लै ऎऩ्ऱु सिल इडङ्गळिल् सॊल्लुवदऱ्कु, विधिक्कप्पट्ट अङ्गङ्गळैक् काट्टिलुम् वेऱु अङ्गङ्गळ् वेण्डियदिल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु, इदैक् काण्बिप् पदऱ्काग पुरिगळिऩबुः" ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु।
(२६)
अवःपिरबत्तियिऩ् अङ्गङ्गळ् इऩ्ऩवैगळ् ऎऩ्बदैयुम्, अवैगळिऩ् उपयोगङ्गळैयुम् विरिवाय्क् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
प्रख्यातः पञ्चषाङ्गः सकृदिति भगवच्छासनैरेष योगः
तत्र द्वाभ्यामपायाद्विरतिरनितरोपायतैकेन बोध्या ।
एकेन स्वान्तदाढर्यं निजभरविषयेऽन्येन तत्साध्यतेच्छा
तत्त्वज्ञानप्रयुक्ता त्विह सपरिकरे तादधीन्यादिबुद्धिः ॥ २७ ॥-
अनुबन्दम्
[[९१]]
(प-रै) :- इन्द पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायमाऩदु, ९९४१४ःऐन्दु अङ्गङ्गळुळ्ळदॆऩ्ऱुम्, आऱु अङ्गङ्गळुळ्ळदु ऎऩ्ऱुम्, अदु ऒरे तडवै सॆय्यप्पड वेण्डियदु ऎऩ्ऱुम्, ४d६४):-पाञ्जरात्तिरङ्गळाल्, :-नऩ्ऱाय् सॊल्लप्पट्टिरुक् किऱदु। १७-अवैगळिल्, ४४ - (ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अनुकूलऩायिरुक् किऱेऩ् ऎऩ्गिऱ सङ्कल्पमुम्, पिरदिगूलऩा यिरुप्पदै विडुवदुम् -आगिय) इरण्डाल्, अबु fa:- ऎम्बॆरुमाऩुडैय आज्ञैयै मीऱि नडप्पदिलिरुन्दु ऒऴिवदुम्,क - ऒऩ्ऱाले, अरिबुमोक्षत्तिऱ्कु वेऱु उपायमिल्लामलिरुप्पदुम्,-वेऱॊऩ्ऱाले, l-पु-तऩ् मऩदु उऱुदियायिरुप्पदुम्, ३-वेऱॊऩ्ऱाले, A - तऩ्ऩुडैय परत्तै उत्तेचित्तु, रिऩ-जीवऩ्
वेण्डुम् पलऩै नाऩ् कॊडुक्क वेण्डु मॆऩ्गिऱ ऎम्बॆरुमाऩु टैय इच्चैयुम्, ऎऩ्ऩ-काट्टप् पडुगिऩ्ऱऩ। सबुरिग-अङ्गङ् गळोडु कूडिय इन्दप् पिरबत्तियिल्, जि-पुरि ऎरिः-इदु ऎम्बॆरु माऩाले सॆय्यप् पडुगिऱदु ऎऩ्बदु मुदलाऩ ऎण्णमो,
g#-तत्तुवङ्गळै अऱिवदाल् वरुवदु।
(करुत्तु ) पिरबत्तिक्कु अङ्गङ्गळ् ऐन्दु, मोक्षत्तिऱ्कागच् चॆय्युम्बोदु सात्तुविगत् तियागत्तैयुम् सेर्त्तु अङ्गङ्गळ् आऱु आगिऩ्ऱऩ। इवैगळ् पिरबत्तियैच् चॆय्युम्बोदु मात्तिरम् इरुक्क वेण्डियदु। अवैगळावऩः- (१) ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अनुकूलऩा यिरुप्पेऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णुवदु (२) पिरदिगूलऩायिरुप्पदै विडुवदु; (३) वेऱु उपायमिल्लामल् ताऩ् वरुत्तप्पडुवदैत् तॆरिविप्पदु; (४) तऩ्ऩै ऎम्बॆरुमाऩ् कट्टायम् इरक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऱु तिरुडमाऩ नम्बिक्कै ; (५) इरक्षिक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩैक् केट्पदु। इवैगळिऩ् पिरयोजनङ्गळ्मुदलिरण्डु अङ्गङ्गळाल् ऎम्बॆरुमा ऩुडैय आज्ञैयै मीऱामलिरुप्पदु। मूऩ्ऱावदाल् तऩ्ऩुडैय वरुत्तप्पडुगिऱ इरुप्पैप् पार्त्तु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इरक्कम् मेलिडुवदु। पिऱगु वेऱु उपायत्तैच् चॆय्यामै, नाऩ्गावदाल् ऎम्बॆरुमाऩिडम् कूसामल् तऩ् परत्तै ऒप्पुविप्पदुम्, पिऱगु अदैप् पऱ्ऱि विसारप्पडामलिरुप्पदुम्। ऐन्दावदाल्ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इवऩै इरक्षिक्कुम्बडियाग ऎण्णम् उण्डावदु। सॆय्युम् पिरबत्ति याऩदु ऎम्बॆरुमाऩालेये सॆय्यप्पडुगिऱदॆऩ्ऱुम्, अदिल् पलऩ्
[[९२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अवऩुडैयदॆऩ्ऱुम्, अदुवुम् अवऩुडैय वेलै ऎऩ्ऱुम्, अदुवुम् उपायमऩ्ऱु, ऎम्बॆरुमाऩे पिरदानमाऩ उपायम् ऎऩ्ऱुम् मुमुक्षु ऎण्णवेण्डियदु। इन्द ऎण्णत्तुक्कु सात्तुविगत् तियागम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। इदु ऒरुवऩ् तऩ् स्वरूपत्तै अऱिवदाल् एऱ्पडुम्।
कुऱिप्पुः-(१) सात्तुविगत् तियागमाऩदु सास्तिरत्तिऩाल् सॊल्लप् पट्ट ऎन्द कर्मत्तुक्कुम् वेण्डियदु। आगैयाल् अदु मोक्षत्तिऱ् कागच् चॆय्युम् पिरबत्तियिल् वरुम्। मऱ्ऱ पिरबत्तिगळिल् वरादु। इदैक् काट्टु वदऱ्काग “ञ” ऎऩ्गिऱ सॊल् सुलोकत्तिल् सेर्त्तिरुक्किऱदु।
(२) अङ्गियाऩ पिरबत्तियैच् चॆय्युम्बोदु अदु ऎप्पडि वेण्डियदो अप्पडिये अङ्गङ्गळैच् चॆय्युम्बोदुम् अदु वेण्डियदु।
१२-वदु साङ्गप् पिरबदनादिगारम्
(२७)
अवःपिरबत्ति इऩ्ऩदॆऩ्ऱु मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
अभीष्टे दुःसाधे स्वत इतरतो वा क्वचन तद्-
भरन्यासं याञ्छान्वितमभिवदन्ति प्रपदनम् ।
इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षेण भवता
समर्थ्योऽसावर्थस्त्विति मतिविशेषं तदविदुः ॥ २८ ॥
(प-रै) अट्-इष्टमाऩ पलऩाऩदु, Id: srikai ai-तऩ्ऩालुम् वेऱु उपायत्तालुम्, ३ःसÀ- सम्बादिक्क मुडियादिरुक्कैयिल्, - ऒरुवऩिडत्तिल्, अऩरि-४-केट्टुक्कॊळ्ळुवदोडु कूडिऩ, अदिऩ् परत्तैक् कॊडुप्पदै, ४१४ - पिरबत्ति ऎऩ्ऱु, अरिवुऎरि-सॊल्लुगिऱार्गळ्। $:९Uc;-इन्द क्षणत्तिऱ्कुमेले, ४qdi-तेवरीराले, अबुजीय-ऎऩ्ऩुडैय पिरयत्तिनत्तै ऎदिर् पार्क्कादवराय्, असर् अजिः नाऩ् वेण्डुम् इन्दप् पिरयोजनमाऩदु, ४४णिः-वेलै सॆय्दु मुडित्तु वैक्कत्तगुन्ददु, si- ऎऩ्गिऱ
पुत्ति विशेष मॆऩ्ऱु, ७ - अदै, (परत्तैक् कॊडुप्पदै) अfag:-अऱिगिऱार्गळ्।
अनुबन्दम्
[[९३]]
(करुत्तु) ऒरु पलऩै आसैप्पट्टु अदु तऩ्ऩालुम् अडैय मुडियाददु, वेऱॊरु उपायत्तैक् कॊण्डुम् अडैयमुडियाददु ऎऩ्ऱु तॆरिन्दु, समर्त्तऩायुम्, इरक्कम् उळ्ळवऩायुमिरुक्किऱ ऒरुवऩिडत् तिल् अन्दबलऩै सादिक्कवेण्डिय वेलैयै नीये सॆय्दु इदै मुडित्तुवैक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लि पारत्तै ऒप्पुविप्पदे ताऩ् पिरबत्ति। ऒप्पुविप्पदावदु इदु ऎऩ्ऩाल् मुडियादु, तेवरीर् ऎऩ्ऩै ऎदिर्बार्क्कक्कूडादु। तेवरीरे इदै मुडित्तुक् कॊडुक्क वेण्डु मॆऩ्ऱु ऎण्णुवदु।
कुऱिप्पुः- (१) पुरिबु ऎऩ्बदऱ्कु ऎण्णमे ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। आगैयाल् केट्टुक्कॊळ्ळुवदु मात्तिरमे पिरबत्ति अऩ्ऱु। अदोडु कूडिऩ परत्तैक् कॊडुप्पदे पिरबत्ति।
(२) ’’ ऎऩ्बदऱ्कु ā ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
(३) आचारियर्गळ् शिष्यर्गळुक्कु इदै अबिनिवेसत्तुडऩ् उपदेशम् सॆय्गिऱार्गळ् ऎऩ्ऱु “अ” ऎऩ्बदिल् “अरिबु” ऎऩ्बदिऩ् करुत्तु।
(२८)
अवःपिरबत्ति विषयत्तिल् सिलर् सॊल्लुवदु अदिवाद मॆऩ्ऱु काट्टिक्कॊण्डु, परत्तै ऎम्बॆरुमाऩिडम् ऒप्पुविप्पदालेये मुमुक्षु निर्बरऩावाऩ् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
युग्यस्यन्दनसारधिक्रमवति त्रय्यन्त सन्दर्शिते
तत्त्वानां त्रितये यथार्हविविधव्यापारसन्तानिनि । हेतुत्वं त्रिषु कर्तृभाव उभयोः स्वाधीनतैकत्र तत्
स्वामिस्वीकृतयद्भरोयमलसस्तत्र स्वयं निर्भरः ॥ २९ ॥
(प-रै) पूषु-कुदिरैगळ्, –रदम्, सारिवु-वण्डि ओट्टु किऱवऩ्, ४-इन्दक् किरमत्तै उडैयदाग, –वेदान् दङ्गळाल् काट्टप्पडुगिऱ, ऎAē-अवरवर्गळुक्कुत् तगुन्दबडि, jaपु-वॆव्वेऱाऩ, –वियाबारङ्गळिऩ् वरिसैगळै उडैय, Aaraz -तत्तुवङ्गळुडैय मूऩ्ऱिल्, कीञर्-ऒरु वेलैक्कुक् कारणमायिरुप्पदु, org-मूऩ्ऱु पेर्गळिडत्तिलुम्, करीÜईः-
[[९४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पिरयत्तिनम् सॆय्वदु, ३४९७ःइरुवर्गळि टत्तिलुम्, णि - ऒरुव ऩुक्कुम् उट्पडाददु, कĀ- ऒरुवऩिडत्तिलुमिरुक्किऩ्ऱऩ। ७७- आगैयिऩाल्, अCH- सोम्बेऱियाऩ, अ-इवऩ्, रिदऎम्बॆरुमाऩाले ऒप्पुक्कॊळ्ळप्पट्ट, (:-ऎन्द पलत्तिऩ् विषयत् तिल् परत्तै उडैयवऩो, TA -अदिल्, -ताऩ्, :- परमिल्लादव ऩाग आगिऱाऩ्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩुम्, पिरबत्ति सॆय्गिऱ ताऩुम्, तऩ् उडम्बुम्, वण्डिक्कारऩैप् पोलवुम्, वण्डियिल् पूट्टिऩ कुदिरैगळ् पोलवुम्, वण्डि पोलवुम् इरुक्किऱार्गळ् ऎऩ्ऱु वेदान्दङ्गळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। अवैगळिल् ऒव्वॊऩ्ऱिऩ् वेलै वॆव्वेऱाग इरुक्किऱदु। पिरबत्तियागिऱ वेलैयैच् चॆय्युम्बोदु, मूऩ्ऱुक्कुम् वेलै उण्डु। अऱिविल्लाद उडम्बु नमस्कारम् सॆय्य वेण्डियदु; वाय् मन्दिरत्तैच् चॊल्ल वेण्डियदु; मऩदु निऩैक्क वेण्डियदु। पिरयत्तिनम् सॆय्वदु पिरबत्ति पण्णुगिऱवऩ् वेलै। अवऩै अदैच् चॆय्युम्बडि तूण्डुवदुम्, कूडवे सहगारियाग इरुन्दु अन्द वेलैयै मुडिप्पदुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय वेलै। ऒरुवऩुक्कुम् उट्पडाद ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् पिरयोजनमागप् पिरबत्तियैच् चॆय्वित्ता ऩागैयाल् मुमुक्षुवुक्कु अन्द विषयत्तिल् सॆय्यवेण्डियदु ऒऩ्ऱुमिल्लै। नम्मै विट्टु पारम् नीङ्गिऩदे ऎऩ्ऱु अवऩ् सुगमा यिरुक्कलाम्।
कुऱिप्पुः- (१) पिरबत्ति विषयत्तिल् सिलर् सॊल्लुवदु अदिवाद मॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। जीवऩ् ज्ञादा (अऱिगिऱवऩे) अल्लामल्, कर्त्तावऩ्ऱु, आगैयाल् अवऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्य मुडियादुऎऩ्ऱु ऒरु वादम्। वण्डियैप् पोलल्लामल् कुदिरैगळैप् पोल पिरयत्ति नम् पण्ण जीवऩुक्कु सक्तियिरुप्पदाल्, अवऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्य लाम्। इदु करिसia ३४ः" ऎऩ्बदाल् काट्टप् पडुगिऱदु।
(२) जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩागैयाले, अवऩाल् पिरबत्ति सॆय्यमुडियादु ऎऩ्बदु इरण्डावदु वादम्। कुदिरैगळ् वण्डिक् कारऩुक्कु उट्पट्टिरुन्द पोदिलुम्, वण्डियै इऴुत्तुक् कॊण्डु पोगच् चक्तियिरुक्किऱदु, आगैयाल् कुदिरैयैप् पोल् इवऩुम् पिरबत्तियागिऱ वेलैयैच् चॆय्यलाम्। इदुवुम् अन्दप् पदङ्गळाले काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) ऎम्बॆरुमाऩ् शेषियागैयाले अवऩे नम्मै रक्षिप्पऩ्;
अनुबन्दम्
[[९५]]
नाम् ऒऩ्ऱुम् सॆय्य वेण्डियदिल्लै ऎऩ्बदु मूऩ्ऱावदु वादम्वण्डिक्कारऩ् स्वदन्दिरऩाग इरुन्द पोदिलुम्, कुदिरैगळै वेलै सॆय्युम्बडि पण्णिये पोग वेण्डिय विडत्तिऱ्कुप् पोगिऱाऩ्। अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩुम्, जीवऩैप् पिरबत्ति सॆय्युम्बडि सॆय्दु अवऩै रक्षिक्किऱाऩ्। वण्डिक्कारऩ् कुदिरैगळिल्लामल् पोग वेण्डिय इडत्तिऱ्कु नडन्दे पोगलाम्। अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩुम् पिरबत्तियैच् चॆय्विक्कामले, जीवऩै रक्षिक्कलाम्। अप्पडिच् चॆय्वदाल् पक्षबादम् ऎऩ्गिऱ कुऱ्ऱम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वरुम्। अदिल्लामल् इरुप्पदऱ्काग ऒरु वियाजत्तै मुऩ्ऩिट्टुक् कॊण्डे जीवऩै रक्षिक्किऱदॆऩ्ऱु एऱ्पाडु सॆय्दिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् स्वदन्दिर ऩाऩदाल् अन्द एऱ्पाडु सॆय्यमुडियुम्।
(४) कुदिरैगळ् वण्डियै इऴुत्तुक्कॊण्डु पोवदु वण्डिक् कारऩ् पिरयोजनत्तिऱ्कागवे। अप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् पिरयोजनत् तिऱ्कागवे पिरबत्तियैच् चॆय्विक्किऱाऩ्। कुदिरैगळ् वण्डिक्कारऩ् सॊत्तायिरुप्पदुबोल्, जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊत्तु। अवऩुक्कु वेलै सॆय्दु अवऩै सन्दोषप्पडुत्त वेण्डियदु।
१३-वदु किरुदगिरुत्यादिगारम्
(२९)
अवःइप्पडि आऱु अदिगारङ्गळाले उपायङ्गळैच् चॊल्लि, कॊञ्जगालम् इङ्गेये इरुक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱ पिरबन्नऩ् ऎप्पडि इरुक्कवेण्डियदु ऎऩ्ऱु मेल् एऴु अदिगारङ्गळाल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। अवैगळिल् मुदलावदाऩ इन्द अदिगारत्तिल् सॆय्यवेण्डिय वेलै ऒऩ्ऱुमिल्लामैयाल्, अवऩ् सन्दोष मायिरुक्क वेण्डियदु ऎऩ्ऱु मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
समर्थे सर्वज्ञे सहजसुहृदि स्वीकृतभरे
यदर्थं कर्तव्यं न पुनरिह यत्किञ्चिदपि नः । नियच्छन्तस्तस्मिन् निरुपधि महानन्दजलधौ
कृतार्थीकुर्मः स्वं कृमणमपि कैङ्कर्यधनिनः ॥ ३० ॥
(प-रै) ४४-(ऎल्लाम् सॆय्यच्) चक्तियुळ्ळवऩायुम्, - ऎल्लाम् तॆरिन्दवऩायुम्, - स्वबावत्ताले करुणै उळ्ळवऩा मिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ्, सदा -ऒप्पुक्कॊण्ड परत्तै
[[९६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उडैयवऩायिरुक्कैयिल्, ४२- ऎन्दबलऩुक्काग, y७ःमऱुबडियुम्, करिऩ्सॆय्यवेण्डियदु, रिfपु - (अप्पडिप्पट्ट) ऒऩ्ऱुम्, ५५- इङ्गे, ७ः-नमक्कु, ७-इल्लै, Aरिवु-ताऩाग वर वेण्डिय, ४८१४३ -अळविल्लाद आनन्दत्तिऱ्कु समुत्तिरमाऩ, - अन्द परिपूर्ण पिरुम्मानन्दत्तिऩ् अनुबवत्तिल्, -तम्मै, पु-१ःअडक्किक्कॊण्डु, (अदैये निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्कुम्बडि सॆय्दु कॊण्डु) पुरिबु-(पलऩ् उडऩे किडैक्कामैयाल्) तुक्कप्पडुगिऱ नम्मै, कैङ्गरियमागिय तनत्तै उडैयवर्गळाय्क् कॊण्डु, तारिञर्ः-किरुदार्त्तर्गळागच् चॆय्दु कॊळ्ळुगिऱोम्।
(करुत्तु) नम्मुडैय परत्तै ऎम्बॆरुमाऩ् ऒप्पुक् कॊण्डु विट्टाऩ्। नमक्कु आगवेण्डिय वेलैयै अवऩ् सॆय्दु मुडिक्कच् चक्तियुळ्ळवऩ्; अदैच् चॆय्युम् वऴियुम् अवऩुक्कुत् तॆरियुम्। अवऩ् नम्मुडैय वरुत्तत्तैप् पार्त्तु, मिगुन्द करुणैयिऩाल् कट्टायम् इरक्षिप्पऩ्। आगैयाल् इन्द विषयत्तिल् सॆय्य वेण्डिय वेलै नमक्कु ऒऩ्ऱुमिल्लै। इन्द विषयत्तै नाम् तॆरिन्दु, वरप्पोगिऱ अळविल्लाद आनन्दत्तै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डु, ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वेण्डिय कैङ्गरियङ्गळै नम्माल् कूडियवरैयिल् सॆय्दु नम्मै किरुदार्त्तर्गळागच् चॆय्गिऱोम्। नाम् मुऩ् इरुन्द इरुप्पैयुम् नाम् इप्पोदिरुक्किऱ इरुप्पैयुम् निऩैत्तुक् कॊण्डु सन्दोषमायिरुक्किऱोम्।
कुऱिप्पुः-(१) वरप्पोगिऱ आनन्दमाऩदु, नम्मुडैय कर्मङ्गळ् कऴिन्दाल् ताऩे वरुम्। ऒरु रत्तिऩत्तिलिरुक्किऱ अऴुक्कै अलम्बि ऩाल्, अदऩ् ऒळियाऩदु ताऩे तोऩ्ऱुम्, अदुबोल्।
(२) कर्मत्तिऩाल् वरुगिऱ सुगमाऩदु अल्बमायुम् अन्द अल्बमाऩ सुगत्तिलुम्, सिलदु कॊञ्जमायुम्, सिलदु अदिगमायुमिरुक्कुम्। मेल् वरप् पोगिऱ आनन्दम् अदु पोलिल्लामल् अळविल्लाददायुम् ऒरे विदमायुम् इरुक्कुम्। इदु ४१–" ऎऩ्बदाल् काट्टप् पडुगिऱदु।
[[९९]]
(३) ‘पुÜपु" ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु तुक्कप्पडुगिऱवऩ् ऎऩ्गिऱ पॊरुळिरुन्दबोदिलुम्, इङ्गे इऩि तुक्कमिल्लामैयाल् तुक्कत्तिऱ्कुक् कारणमाऩ पलऩ् इप्पोदु किडैक्कामलिरुप्पदु सॊल्लप्पडुगिऱदु। (४) ‘३८ ff’ ऎऩ्गिऱ सॊऱ्कळाले, इङ्गेयो, पर लोकत् तिलो वेऱॊऩ्ऱुम् नाम् सॆय्यवेण्डियदु इल्लै ऎऩ्ऱुम्,
अनुबन्दम्
[[९७]]
पिरबत्तिक्कु मेले ऒरु कुऱ्ऱम् सॆय्दु अदु पोवदऱ्कागप् पिरबत्ति पण्णिऩ पोदिलुम्, मोक्षत्तिऱ्काग ऒऩ्ऱुम् सॆय्य वेण्डिय तिल्लै ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(३०)
अवःमुदल् सुलोकत्तिल् ऒऩ्ऱुम् सॆय्यवेण्डियदु इल्लै ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदै विरिवाय्च् चॊल्लि कैङ्गरियम् सॆय्यवेण्डियदु ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
भगवति हरौ पारं गन्तुं भरन्यसनं कृतं
परिमितसुखप्राप्त्यै कृत्यं प्रहीणमकृत्यवत् । भवति च वपुर्वृत्तिः पूर्वं कृतैर्नियतक्रमा
परमिह विभोराज्ञासेतुर्बुधैरनुपात्यते ॥ ३१ ॥
(प-रै) i-नम्मुडैय विरोदिगळैप् पोक्क समर्त्तऩाऩ, -आऱु कुणङ्गळै उडैय ऎम्बॆरुमाऩि टत्तिल्, – संसारत्तिऩ् अक्करैयै अडैवदऱ्काग, - परत्तैक् कॊडुप्पदु, तर्-सॆय्यप्पट्टदु। पुरिरिAYअळवुळ्ळ सुगत्तै अडैवदऱ्काग, - सॆय्यवेण्डियदु, - सॆय्यत् तगाद वैगळ्बोल्, तुविडप्पट्टदु। gaft: -उडम्बिऩ् इरुप्पाऩदु, (रक्षणम्), ४ :-मुऩ्ऩाल् सॆय्यप्पट्ट कर्मङ्गळाल्, पुरि४- एऱ्पट्टवरिसैप्पडि, पुळिनडक्कुम्। ३६-इङ्गिरुक्कुम्बोदु, :- यजमानऩागिय ऎम्बॆरुमाऩुडैय,
नी इदैच् चॆय्,
इदैच् चॆय्यादे ऎऩ्ऱु अन्दन्द जादिक्कुम्, अन्दन्द आस्रमत्तिऱ्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ् एऱ्पडुत्ति इरुक्किऱ आज्ञैयागिऱ अणै, ऎÀ:-तम् स्वरूपत्तै आचारियर्गळिडम् अऱिन्दुक्कॊण्ड पिरबन्नर्गळाले, ४४- स्वयम् पिरयोजनमाग, अवु-सॆय्गैयाल् इरक्षिक्कप्पडुगिऱदु।
(करुत्तु) पिरबन्नऩ् पिरबत्तिक्कु मेले ऒरु वेलैयैच् चॆय्य वेण्डियदाऩाल्, मूऩ्ऱु कारणङ्गळ् इरुक्कलाम्। (१) मोक्ष पलऩै अडैवदऱ्काग; अदु विषयत्तिल् सॆय्य वेण्डिय पॊऱुप्पै ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् कॊडुत्ताय् विट्टदु। अवऩो नम्मुडैय कर्मङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱैयुम् पोक्कुवदऱ्कुच् चक्तियुळ्ळवऩ्। अदऱ्कु वेण्डिय ज्ञानमुळ्ळवऩ्। आगैयाल् अन्दक् कारणम् इल्लै।
[[९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(२) विषय सुगत्तै अडैवदऱ्काग, अदऱ्काग मुऩ्ऩाले पाडु पट्टोम्, इप्पोदु अदै विट्टु विट्टोम्। (३) इरुक्किऱवरैयिल् उडम्बै इरक्षिप्पदऱ्काग, अदु मुऩ् सॆय्द कर्मङ्गळुक्कुत् तगुन्दबडि ताऩे नडक्कुम्। इन्द कारणमुमिल्लै। आगैयाल् ऒरु विदत्तालुम् नाम् ऒऩ्ऱुम् सॆय्य वेण्डियदु इल्लै। आऩाल् वॆऱुमऩे इरुक्कलामो ऎऩ्ऱाल्, अदु कूडादु; एऩॆऩ्ऱाल्, ऎम्बॆरुमाऩ् इऩ्ऩ वेलैयैच् चॆय् ऎऩ्ऱु उत्तिरवु पण्णियिरुप्पदाल्, अवैगळै नाम् सॆय्य वेण्डियदु। अन्द उत्तिरवुप्पडि नडक्क वेण्डियदऱ्काग नाम् अवैगळैच् चॆय्यवेण्डियदु। नम्मुडैय स्वरूपत्तैत् तॆरिन्दु कॊण्ड नमक्कु इदु ताऩ् तगुन्ददु। अवऩुक्कु नाम् शेषमा यिरुप्पदाले अवऩ् इष्टप्पडि अवऩ् सॊऩ्ऩदैच् चॆय्य वेण्डियदु। नाम् अवऩुक्कु उट्पट्टवर्गळायिरुप्पदाले अवै कळैच् चॆय्याविट्टाल् अवऩुडैय तण्डऩै वरुम्। मेलुम् नमदु यजमानऩागिय ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऒत्तु नडप्पदागिय पुरुषार्त्तमुम् किडैक्कादु।
कुऱिप्पुः- “अबुर्” ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् ३ ऎऩ्बदाल्, पिरबत्तिक्कु मेले ऎम्बॆरुमाऩ् कैङ्गरियत्तै नाम् सॆय्य वेण्डियदु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
१४-वदु स्वनिष्टाबि ज्ञानादिगारम्
(३१)
अवःपिरबन्नऩ् स्वरूपम् मुदलिय मूऩ्ऱैयुम् ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डु इरुक्कवेण्डियदु ऎऩ्ऱुम्, अप्पडि इरुप्पदऱ्कु अडैयाळङ्गळ् इऩ्ऩवै ऎऩ्ऱुम् मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
स्वरूपोपायार्थेष्ववितथनिविष्टस्थिरमते :
स्वनिष्ठाभिज्ञानं सुभगमपवर्गादुपनतात् ।
प्रथिम्ना यस्यादौ प्रभवति विनीतः स्थगयितुं
गभीरान् दुष्पूरान् गगनमहतश्छिद्रनिवहान् ॥ ३२ ॥
(प-रै) ऎ तऩ् स्वरूपम्, ३४वु-सॆय्द उपायम्, अदि्एअडैयप् पोगिऱ पुरुषार्त्तम् इवैगळिल्, अरवु - उळ्ळबडि, AQ - वैक्कप्पट्ट, fÜपुः
पिरबत्तिक्कु मेल् तॊडर्न्दु वरुगिऱदाय्
अनुबन्दम्
[[९९]]
ऒरु कॆट्टयुक्तियिऩालुम् कलङ्गादबडि उऱुदियाऩ अऱिवै उडैयवऩुक्कु, स्वनिष्टैक्कु अडैयाळङ्गळ्, ३९- सीक्किरम् वरप्पोगिऱ, अqaf -मोक्षत्तैक् काट्टिलुम्, ४१४- पोक्कियमायिरुक्कुम्, वुऎन्द अडैयाळङ्गळुडैय, परिवुडा - महिमैयिऩाले, -:- आचारियर्गळाल् सिक्षिक्कप्पट्ट, असर् - इन्द पिरबन्दऩ्, -आऴमायुम्, GoA-निरप्पक् कूडाद तायुम्, I-४६१ः-आगासम्बोल् पॆरियदायुमिरुक्किऱ,
ओट्टैगळुडैय कूट्टङ्गळै, सरिá - मऱैप्पदऱ्कु, ए४af-सक्ति युळ्ळवऩाग आगिऱाऩ्।
(करुत्तु) पिरबन्नऩ् तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तैयुम्, ताऩ् सॆय्द उपायत्तैयुम्, ताऩ् अडैयप्पोगिऱ पुरुषार्त्तत्तैयुम् उळ्ळबडि अऱिन्दु, अवैगळै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्क वेण्डियदु। इप्पडि निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदऱ्कु अडैयाळङ्गळ् वरप्पोगिऱ मोक्ष सुगत्तैक् काट्टिलुम् अदिगम् इऩियवैगळाग इरुक्कुम्। इप्पडि इरुन्दाल् अवऩुक्कु इङ्गिरुन्द नाळिल् ऒरुविदमाऩ तुऩ्बमुम्
वरादु।
कुऱिप्पुः- (१) इङ्गे सॊल्लुगिऱ ओट्टैगळावऩःकष्टङ्गळ्, अवैगळ् मूऩ्ऱुविदङ्गळायिरुक्कुम् (१) ऒरुवऩ् तऩ्ऩै वैदाल् तऩक्कु उण्डागुम् तुऩ्बमुम्, वैदवऩिडत्तिल् कोबमुम्। तऩ्ऩैप् पोले अवऩुम्ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩागैयाले, अवऩैक् कॊण्डु ताऩ् मुऩ्सॆय्द कर्मत्तुक्काग ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩै तण्डिक् किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, इप्पडि ऒरु कर्मत्तै अवऩ् पोक्किऩाऩ् ऎऩ्ऱुम् निऩैक्क वेण्डियदु। अप्पोदु मऩक्कलक्कमिरादु; सन्दोषमु मुण्डागुम्। (२) मोक्षत्तिऱ्काग वेऱु उपायम् सॆय्वदुम्, वेऱु तेवदैगळिऩ् कालिल् पोय् विऴुवदुम्, तऩक्कु ऒरु कॆडुदल् वरुवदागत् तोऩ्ऱिऩाल् पयप्पडुवदुम्। ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩ् सॆय्द पिरबत्तियिऩाले सन्दोषप् पट्टु, तऩ्ऩुडैय सुमैयै ऒप्पुक् कॊण्डिरुक्किऱाऩॆऩ्ऱुम्, अवऩ् तऩ्ऩै इरक्षिप्पदऱ्कु चित्तमाय् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् अऱिन्दाल्, इन्द कष्टङ्गळ् वरमाट्टा। (३) तऩक्कु ऒरु लाबम् किडैत्ताल् सन्दोषमुम्, किडैक्काविट्टाल् तुक्कमुम्। ऎम्बॆरुमाऩैये ताऩ् अडैय वेण्डियदु, वेऱॊऩ्ऱै युम् अडैयवेण्डियदु इल्लै ऎऩ्ऱुम् ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुन्दाल् इन्दक् कष्टमुम् वरादु।
[[१००]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(२) इप्पडित् तऩक्कु निष्टैयिल्लामल् पोऩाल् इन्दक् कष्टङ् गळैप् पोक्कुवदऱ्कु वऴियिल्लै। इन्दक् कष्टङ्गळ् ऒऩ्ऱिरण्डा यिरुन्दाल् पॊऱुक्कलाम्। अवैगळुक्कुक् कणक्किल्लै। आऴमायुम् अगलमायुम् इरुक्किऱ ओट्टैयै निरप्पुवदु ऎप्पडिक् कष्टमो, अप्पडिये इन्दक् कष्टङ्गळैप् पोक्क मुडियादु।
(३३)
अवःपिरबन्नऩुक्कुक् कीऴ्च्चॊऩ्ऩ निष्टैयाऩदु ऎम्बॆरुमाऩ् कॊडुत्तु वरवेण्डुमॆऩ्ऱुम्, एदो ऒरु पाक्कियत्ताले इङ्गे कॊञ्जनाळ् इरुक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् अवऩ् ऒप्पुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
अदिगार सङ्गिरहम्
स्वापोद्बोधव्यतिकरनिभे भोगमोक्षान्तराले
कालं कञ्चिज्जगति विधिना केनचित् स्थाप्यमानाः । तत्त्वोपायप्रभृतिविषये स्वामिदत्तां स्वनिष्ठां
शेषां कृत्वा शिरसि कृतिनः शेषमायुर्नयन्ति ॥ ३३ ॥
(प-रै) १९-तूक्कम्, ३ -विऴित्तुक् कॊळ्वदु, ऎगॆरिल् इवैगळ् कलन्दिरुक्कुम् स्वप्नावस्तैक्कु सममाऩ, -संसारत् तिल् अनुबवम्,स-मोक्षमागिय सुगम्,
३À-इवैगळ् नडुविल् इरुक्किऱ कालत्तिल्, कळ्-कॊञ्ज कालम्,
-एदो
ऒरु पाक्कियत्ताले, ऎरिरि-इन्द उलगत्तिल्, AHI-१ः-इरुक्कुम्बडि सॆय्यप्पट्टवर्गळ्, draiva -तत्तुवम् उपायम् मुदलाऩवै कळिऩ् विषयत्तिल्, यजमानऩागिय ऎम्बॆरुमाऩाल् कॊडुक्कप्पट्ट, -८४-स्वनिष्टैयै, frसु-तलैयिल्, ४- परिवट्टमाग, त-वैत्तुक्कॊण्डु, कःकिरुदार्त्तर्गळाय् इरुन्दुक् कॊण्डु, À९४g:-पाक्कि आयुस्सिऩ् कालत्तै, f– नडत्तु किऱार्गळ्।
(करुत्तु) पिरबत्तिक्कु पिऩ्ऩाल् पिरबन्नऩ् इरुक्कुम् कालमाऩदु स्वप्न कालम्बोल् मिगवुम् कॊञ्जमायिरुक्कुम्। अदिल् मुऩ्बोल स्वरूपज्ञा नम् इल्लामलिरुक्कादु। स्वरूपज्ञानमुण्डागियिरुक् किऱदु। आऩाल् मोक्षदशैयिल् पोल पूर्णमाऩ ज्ञानमिल्लै।अनुबन्दम्
[[१०१]]
अर्च्चैयाय् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसैयालेयो, अल्लदु, आचारियर्गळुडैय किरन् दङ्गळै सेविक्क वेण्डुम् ऎऩ्गिऱ आसैयालेयो, अवऩ् इङ्गे इरुक्कुम्बडि एऱ्पडुगिऱदु। ऎम्बॆरुमाऩ् अनुक्किरहत्ताल् कॊडुत्त तऩ्ऩुडैय निष्टैयै मिगुन्द कौरवत्तुडऩ् वैत्तुक् कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चॆय्युम् कैङ्गरियत्ताले, तऩ्ऩैक् किरुदार्त्त ऩागप् पण्णिक् कॊण्डु पाक्कि कालत्तैप् पोक्कुवऩ्। (३३)
१५-वदु उत्तर किरुत्तियादिगारम्
अवःपिरबन्नऩ् ऎऩ्ऩ वेलैगळैच् चॆय्दुगॊण्डु कालम् पोक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु इदिल् मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
सन्दोषार्थं विमृशति मुहुः सद्भिरध्यात्मविद्यां
नित्यं ब्रूते निशमयति च स्वादुसुव्याहृतानि । अङ्गीकुर्वन्ननघललितां वृत्तिमादेहपाताद्
नरि <ngi: ४ःः ॥ ३८ ॥
(प-रै) ४-१ळÅ- सन्दोषत्तिऱ्कागवे, ९-पिरबन्नऩ्, ऎरि - ऎम्बॆरुमाऩुडैय ज्ञानम् उण्डायिरुप्पदाल् तऩ् स्वरूपत्तैप् पॆऱ्ऱवर्गळुडऩ्, aa४-श्रीबाष्यत्तै, पूg:- अडिक्कडि, पडिक्किऱाऩ्। taig-इऩियवैगळाऩ, पूऩगारिआऴ्वार्गळुडैय पिरबन्दङ्गळै, ऩ्-ऎप्पोदुम्, एर्-अयलारुक्कुच् चॊल्लिक् कॊडुक्किऱाऩ्, ४ -अवर्गळिडमिरुन्दु ताऩ् केट्किऱाऩ्। ऎप्पडि इरुन्दु ऎऩ्ऱाल्, -इङ्गे आगवेण्डिय विषयङ्गळिलुम्, मोक्ष विषयत्तिलुम्, र्-तऩ्ऩुडैय पॊऱुप्पुप् पोय्विट्टदिल्, (igi:- वैक्कप्पट्ट निऩैवुळ्ळव ऩाय्, अ१-६४१०१३- उडम्बु कीऴे विऴुगिऱवरैयिल्, i- दोष मिल्लामलुम्, सुगमायुम् नडक्किऱ, रिबु - विरुत्तियै, अऒप्पुक् कॊण्डु, कीऴ्च् चॊऩ्ऩबडि कालत्तैप् पोक्क वेण्डियदु।
(करुत्तु) पिरबन्नऩ् पिरबत्ति सॆय्द कालत्तिऱ्कु मेले ऎम्बॆरु माऩुक्कुत् ताऩ् शेषऩायिरुप्पदाले, अवऩुडैय सन्दोषत्तुक्काग,
[[१०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अवऩाल् इवैगळैच्चॆय् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ आसिरम धर्मङ्गळैयुम्, वर्ण धर्मङ्गळैयुम् अबराद मुण्डागादबडि सॆय्दु कॊण्डु वर वेण्डियदु। अवैगळ् पक्तऩैप् पोले उपायत्तुक्कु अङ्गमागच् चॆय्य वेण्डियदिल्लै। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुप्प ताल् अवैगळे इवऩुक्कुप् पिरयोजऩम्। इङ्गिरुक्कुम् कालत्तिल् अवऩ् उडम्बिऩ् रक्षणम् मुऩ् सॆय्द कर्मत्तुक्कुत् तगुन्दबडि नडक्कुम्। अदैप्पऱ्ऱि अवऩ् विसारप्पडवेण्डियदिल्लै। मोक्षमुम् पिरबत्ति यिऩालेये सन्दोषप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩे कॊडुप्पऩ्। आगैयाल् अदिलुम् अवऩुक्कुप् पॊऱुप्पिल्लै। अवऩ् कालत्तै श्रीबाषियत्तै सेवित्तुक्कॊण्डावदु अदऱ्कुच् चक्तियिल्लादु पोऩाल्, आऴ्वार्गळुडैय पिरबन्दङ्गळै सेवित्तुक् कॊण्डावदु पोक्कवेण्डियदु। इदुवुम् ज्ञानम् सम्बादिप्पदऱ्काग अऩ्ऱु, ज्ञाऩ पक्त्यादिगळिऩ् वृत्तिक्कागच् चॆय्दालुम् तप्पिल्लै। ऎम्बॆरुमाऩुडैय कुणङ्गळै अन्द किरन्दङ्ळ् सॊल्लुवदाल्, अवैगळ् मिगुन्द सन्दोषत्तैक् कॊडुक्कुम्। अदुवे अवऩुक्कुप् पिरयोजनम्
(३४)
अवःमुक्तर्गळैप्पोले ऎम्बॆरुमाऩै पिरबन्नऩ् नेरागप् पार्क्काविट्टालुम्, अवर्गळैप्पोलवे अवऩै अनुबविक्कक् कूडुम् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
प्रणयिनमिव प्राप्तं पश्चात् प्रिया स्वसमन्वितं
महति मुहुरामृष्टे दृष्ट्रा मनौ मणिदर्पणे । प्रपदनधनाः सन्तः शुद्धैः प्रभुं परिभुङ्क्ते
२८४४१४४-
क४ ११ ३४ /१
(प-रै) ऎ -पुरुषऩुडैय पिरीदिक्कु विषयमाऩ ऒरु स्तिरी याऩवळ्, ४५ः अदु - अडिक्कडि तुडैक्कप्पट्ट, पुपॆरिय, पुरि अऴगिय कण्णाडियिल्, (अऴगाल् ताऩ् पुरुषऩुक्कुत् तगुन्दवळाग इरुक्किऱेऩो ऎऩ्ऱु पार्त्तुक्कॊण्डिरुक्कैयिल्) qÜXTÁ पिऩ्ऩाल् वन्द, ufर्-तऩ्ऩुडऩ् सेर्न्द, परिवु -तऩ्ऩिडत्तिल् पिरीदियुळ्ळ पुरुषऩै, - पार्त्तु, (सिरुङ्गाररसम् मेलिट्टु) - दोषमिल्लामल् वॆळुप्पाऩ, ४- नालुबक्कमुम् परवुगिऱ, ४८१४१७-
अनुबन्दम्
[[१०३]]
मिगुन्दवासऩैयुळ्ळ, :-पुष्पङ्गळाले, पुरियूän - ऎल्ला विदत्तालुम् अनुबविक्किऱाळ्। (iiq-अदुबोल ४-पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ तनत्तै उडैयवर्गळाऩ, H-d:-तऩ्ऩुडैयवुम् ऎम्बॆरुमा ऩुडैयवुम् स्वरूपत्तै अऱिन्द पॆरियोर्गळ्, - आचारियऩ् सॊल्लिक्कॊडुत्तबडि अर्थत्तुडऩ् निऩैक्कप्पट्ट, ४-र् - मूल मन्दिरत्तिल्, qÜÁ- मन्दिर वाक्कियत्तिऩ्बडि पिऩ्बु वरुगिऱ, ऎरिवु– तम्मिडत्तिल् आसैयुळ्ळ, Ž - पिरबुवाऩ ऎम्बॆरुमाऩै, :-शुद्धङ् गळाऩ, (सात्तुविगत् तियागत्तोडु कूडिय) ८४४८१४१३- नालु पक्कङ् गळिलुम् परवुगिऱ मिगुन्द वासऩैयै उडैय, -मलर्न्दिरुक्किऱ, g-४ः-पुष्पङ्गळुक्कुसमानमायिरुक्किऱ, ४ः-कैङ्गरियङ्गळाले, (अवऩै) पुरिYळ् ऎल्लाविदत्तालु मनुबविक्कऱार्गळ्।
(करुत्तु) ऒरु स्तिरीयाऩवळ् तऩ्ऩुडैय पुरुषऩुक्कु “नाऩ् तगुन्दवळाग इरुक्किऱेऩो? ऎऩ्ऱु कण्णाडियिल् तऩ्ऩैप् पार्त्तुक् कॊण्डिरुक्कुम्बोदु, पिऩ्ऩाल् वरुगिऱ तऩ् पुरुषऩुडऩ् सेर्न्दु सिरुङ्गाररसम् उण्डाय् पुष्पङ्गळै अवऩ् मेल् इऱैत्तु अवऩै अऩुबविक्किऱाळ्। अदुबोल पिरबन्नऩ्, ताऩ् ऎम्बॆरुमा ऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यत् तगुन्दवऩॆऩ्ऱु अडिक्कडि अनुसन्दाऩम् पण्णप्पट्ट मूलमन्दिरत्ताले अऱिन्दु, अवऩुक्कु सन्दोषत्तै उण्डु पण्णुम्बडियाऩ, नल्ल कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्दु अवऩै अनुबविक्किऱाळ्।
कुऱिप्पु - (१) कण्णाडिबोल् मूलमन्दिरम्। कण्णाडि अडिक्कडि तुडैप्पदाले, अदिऩ् अऴुक्कुप् पोय् अदिल् तऩ्ऩै ऒरु स्तिरी पार्त्तु पुरुषऩुक्कुत् तगुन्दवळॆऩ्ऱु अऱिगिऱाळ्। अदुबोल मूलमन्दिरत्तै अडिक्कडि निऩैत्तुप् पार्त्तु, सन्देगम् इल्लामल् पिरबन्नऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुत् ताऩ् शेषऩॆऩ्ऱुम्, ताऩ् अवऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यत् तगुन्दवऩॆऩ्ऱुम् अऱिगिऱाऩ्। स्तिरीयाऩवळ् पुरुषऩिडम् आसै उण्डाय् पुष्पङ्गळै इऱैत्तु अवऩै अनुबविक्किऱाळ्। अदुबोल् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरबन्नऩुक्कु आसै उण्डागि नल्ल कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्दु अवऩै अनुबविक्किऱाऩ्।
(२) पुष्पङ्गळुडैय वासऩैयैच् चॊल्लुवदाले, ऎम्बॆरु माऩुक्कुच् चॆय्युम् कैङ्गरियमाऩदु अबरादमिल्लामलुम् अवऩुक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुप्पदायुम् इरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
[[१०४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(३) स्तिरीयै रिऩ” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाले, अवळिडत्तिल् पुरुष ऩुक्कुप् पिरीदि इरुप्पदुबोल्, पिरबन्नऩिडत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिरीदि इरुक्किऱदॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। स्तिरीयाऩवळ् तऩ् पुरुषऩुक् कागवे इरुप्पदै निऩैत्तुक्कॊण्डु अवऩ् कट्टिऩ तिरुमङ्गलि यत्तै इरक्षित्तुक् कॊण्डु वरुगिऱाळ्। अप्पडिये पिरबन्नऩुम्, ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩ् ऎऩ्ऱु निऩैत्तुक्कॊण्डु अन्द निऩैवै इरषित्तुक् कॊण्डु वरवेण्डियदु। स्तिरीयाऩवळ् तऩ् पिरयो जनत्तै ऎदिर्बार्क्कामल् पुरुषऩुडैय सन्दोषत्तैये पार्त्तु अदऱ्कागप् पिरीदियुडऩ् अवऩुक्कु वेलै सॆय्गिऱाळ्। अप्पडिये पिरबन्नऩुम् तऩक्कु वरुम् सन्दोषत्तैक् कवऩिक्कामल् ऎम्बॆरुमा ऩुडैय सन्दोषत्तैये पार्त्तु अदऱ्काग पिरीदियुडऩ् अवऩुडैय कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्यवेण्डियदु।
(४) मूलमन्दिरत्तिल् अडङ्गिय पिरणवत्तै ऒरु वाक्कियमागच् चॊल्लुम्बोदु, जीवऩ् मुऩ्ऩालेयुम् ऎम्बॆरुमाऩ् पिऩ्ऩालेयुम् वरुवदैक् कॊण्डु XIÁ" ऎऩ्ऱु सॊल्लि यिरुक्किऱदु। (३५)
१६-वदु पुरुषार्त्तगाष्टादिगारम्
अवःपिरबन्नऩ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियत्तुडऩ् निऱ्कक् कूडादु। भागवदर्गळुक्कुम् कैङ्गरियम् सॆय्यवेण्डुम् ऎऩ्ऱु मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्ः-
स्वतन्त्र स्वामित्वात् स्वबहुमतिपात्रेषु नियतं
श्रियः कान्तो देवः स खलु विनियुङ्क्ते चिदचितौ । यथालोकाम्नायं यतिपतिमुखैराहितधियां
ऎ७ः ऎ॥ ३५ //
(प-रै) fÜवुःH–लक्ष्मीबदियाऩ, Ha:- अन्द तेवऩाऩवऩ्, tari-a+fA- स्वदन्दिरऩायुम्, स्वामियायुम् इरुप्पदाले,
fadi-अऱिवुळ्ळवर्गळैयुम्, अऱिविल्लादवैगळैयुम्, qag-तऩ्ऩुडैय कौरवत्तुक्कुप् पात्तिरमाऩवर् कळिडत्तिल्, fAi अवैगळ् उळ्ळवरैयिल् इरुक्कुम्बडि, रियूर्-अवर्गळुडैय
अनुबन्दम्
[[१०५]]
सॊत्तागच् चॆय्गिऱाऩ्, - इदु पिरचित्तम्, ii:- आगैयिऩाले, पुरि - श्रीबाषियगाररैप् पिरदानमाग उडैय आचारियर्गळाले, अरिरिर्-सिक्षिदमाऩ पुत्तियै उडैय, ७ः-नमक्कु, काळा उलग वऴक्कप्पडियुम्, वेदत्तिऩ् पडियुम् - कैङ्गरियमाऩदु, ४४-१४-ऎम्बॆरुमाऩ् कौरवम् सॆय्गिऱवर्गळ् (भागवदर्गळ्) वरैयिल्, ४dd- आयिरुक्किऱदु।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् पिरबन्नऩै भागवदर्गळुक्कुच् चेषमागच् चॆय्दिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् स्वामियायिरुप्पदाल् अप्पडिच् चॆय्य अवऩुक्कु अदिगारमुण्डु, स्वदन्दिरऩाऩबडियाल्, अदैच् चॆय्यच् चक्ति उण्डु। आगैयाल्, श्रीबाषियगाररैप् पिरदानमागवु टैय आचारियर्गळ् नाम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषम् ऎऩ्ऱुम्, नाम् कैङ् गरियम् सॆय्दु अवऩै सन्दोषप्पडुत्त वेण्डियवर्ग ळॆऩ्ऱुम् सॊल्लिक् कॊडुत्तिरुक्किऱार्गळ्। आगैयाल् ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय्द एऱ्पाट्टै नाम् सन्दोषमाय् ऒप्पुक्कॊण्डु भागवदर्गळुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यवेण्डियदु। इदै उलगत्तिलुम् पार्क्कलाम्। ऒरु राजा ताऩ् पूट्टिक् कॊण्डिरुक्कुम् नगैगळैत् तऩ्ऩुडैय पिरीदिक्कु विषयमाऩ कुऴन्दैगळ् कऴुत्तिल् पोट्टु, अवर्गळ् अवैगळिऩाल् सन्दोषप्पडुवदैप् पार्त्तुत् ताऩुम् सन्दोषप्पडुगिऱाऩ्। वेदमुम् इप्पडिये सॊल्लुगिऱदु।
कुऱिप्पु-(१) पिरबन्नऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्के शेषऩ्। आगैयाल् भागवदर्गळुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यक्कूडुमा ऎऩ्ऱाल्, पदिल्ःपिरबन्नऩ् तऩ् स्वामिक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुप्पदैये सॆय्य वेण्डियदु, आगैयाल् भागवदर्गळुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्वदिऩाल् अवऩुक्कु मिगुन्द सन्दोषमुण्डागिऱबडियाल्, अदु पिरबन्नऩुडैय स्वरूपत्तुक्कु विरोदमऩ्ऱु।
(२) भागवदर्गळुक्कुप् पिरबन्नऩ् कैङ्गरियम् सॆय्या विट्टाल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सन्दोषत्तै उण्डुबण्णुवदागिय अदिसयत्तैच् चॆय्दवऩागाऩ्। अदिसयत्तैच् चॆय्याविट्टाल्, ऎप्पडि अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩायिरुक्कक्कूडुम्। आगैयाल् तऩ्ऩुडैय स्वरूपम् निलै निऱ्पदऱ्काग भागवदर्गळुक्कुप् पिरबन्नऩ् कैङ्गरियम् सॆय्यवेण्डियदु।
(३६)
[[१०६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अवःभागवदर्गळुडैय पिरसादम् तविर नाऩ् वेऱु ऒऩ्ऱैयुम् वेण्डेऩॆऩ्ऱु सॊल्लि, कडैसि सुलोकत्ताल् अवर्गळैक् कॊण्डाडुगिऱार्ः-
नाथे नस्तृणमन्यदन्यदपि वा तन्नाभिनालीकिनी-
नालीकस्पृहणीयसौरभमुचा वाचा न याचामहे ।
शुद्धानां तु लभेमहि स्थिरधियां शुद्धान्तसिद्धान्तिनां
मुक्तैश्वर्यदिनप्रभातसमयासत्तिं प्रसत्तिं मुहुः ॥ ३७ ॥
वु-
(प-रै) -१À- नादऩागिय ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल्, सरिऩिगळ्अवऩुडैय तॊप्पुळागिय तामरै ओडैयिलिरुक्कुम्, ईदामरैप् पूविऩाल्, युय्वु-आसैबडत्तगुन्द, सवासऩैयै वीसुगिऱ, ७ःऎ - नम्मुडैय वाक्काले, JUH-तिरुणम्बोल् अल्बमाऩ पिरगिरुदिबोगत्तैयुम्, –अदैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ आत्मा नुबवत्तैयुम्, ३-अदैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ मोक्षत्तैयुम्, अरिबु-ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उण्डागुम् आनन्दत्तिऩ् अनुबवत्तैयुम्, - इवैगळॆल् लावऱ्ऱैयुम् सेर्त्तुम्, ७ ४ - नाम् केट्कमाट्टोम्।
र् - अबरादङ्गळिल् रुचियिल्लादवर्गळायुम्, रियर् - ऐन्दु विदङ्गळाऩ सन्देहङ्गळाल् कलक्कमुडियाद महाविस्वासत्तै उडैयवर्गळायुम्, -अन्दप्पुर स्तिरीगळ् तङ्गळुडैय पुरुषऩिडत्तिल् इरुप्पदुबोल्, वेऱु तेवदैगळै नॆञ्जाल् निऩैक्कामलुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय पिरीदिक्काग वेलै सॆय्गिऱवर् कळायुम् तङ्गळुक्कॆऩ्ऱु ऒऩ्ऱैयुम् केट्कादवर्गळायुमिरुक्किऱ भागवदर्गळुडैय, पूक् जिवु -मुक्तऩुडैय ऐस्वरियमागिऱ, fo- पगलुक्कु, ४४वुविडियऱ्कालत्तिऩुडैय, अशरीरि-किट्ट वरुगैयागिय, पुरि् - पिरसादत्तै, ४५ःअडिक्कडि ऎच्पुरिच् - अडैय आसैप्पडुगिऱोम्।
(करुत्तु) ऒरुवऩ् इन्द उलगत्तिलुम्, मेलुलगत्तिलुम् उळ्ळ सुगत्तैत् तेडुगिऱाऩ्; वेऱॊरुवऩ् तऩ् आत्मावैप् पार्त्तु सुगप्पड आसैप्पडुगिऱाऩ्; मऱ्ऱॊरुवऩ् कर्म पन्दम् पोय् ऎम्बॆरुमाऩै अनुबविक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱाऩ्। नाम् इवैगळैत् तऩित्तऩियागवुम् सेर्त्तुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उण्डागुम्
अनुबन्दम्
[[१०७]]
आनन्दानुबवत्तैयुम् अवऩिडत्तिल् केट्कमाट्टोम्। भागवदर् कळुडैय पिरसादमे नमक्कु वेण्डियदु। अदु किडैत्ताल् विडियऱ् कालत्तिऱ्कु मेल् पगल् वरुवदुबोल्, मुक्तैसुवरियम् ताऩे वरुम्। अव्विदमाऩ पिरबावमुडैयदु भागवदर्गळुडैय पिरसादम्।
कुऱिप्पुःऎम्बॆरुमाऩुडैय तॊप्पुळिलिरुक्कुम् तामरैप् पूवुक्कुप् पिरुम्मावागिय वेऱु तेवदैयिऩ् सम्बन्दम् उण्डु। श्रीदेशि कऩुडैय वाक्कुक्कु वेऱु तेवदैयिऩुडैयवुम्, वेऱु पिरयोज नत्तिऩुडैयवुम् सम्बन्दम् कॊञ्जमुम् इल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु। (३७)
१७-वदु सास्तिरीय नियमनादिगारम्
अवःपिरबन्नऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् भागवदऩुक्कुम् कैङ्गरियम् सॆय्युम्बोदु सास्तिरत्तै विडक्कूडादु ऎऩ्ऱु इदऩ् मुदल् सुलोकत् ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
मुकुन्दे निक्षिप्य स्वभरमनघो मुक्तवदसौ
स्वतन्त्राज्ञासिद्धां स्वयमविधितस्वामिहृदयः ।
परित्यागो सद्यः स्वपरविविधानर्थजननात्
अलङ्ख्यामामोक्षादनुसरति शास्त्रीयसरणिम् ॥ ३८ ॥
(प-रै) पू-मोक्षत्तैक् कॊडुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल्, ४४- तऩ्ऩै इरक्षिक्कुम् सुमैयै, रिवुवैत्तु, अदिऩाले, ३-ā:-मुऩ् सॆय्द विऩैगळ् कऴिन्दवऩाय्, ytha-मुक्तऩैप् पोलि रुक्किऱ, अइन्द पिरबन्नऩ्, पुताऩाग, अ
तऩ् यजमानऩागिय ऎम्बॆरुमाऩुडैय अबिप्पिरायत्तै अऱियादवऩा यिरुक्कैयाले, adA- स्वदन्दिरऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय आज्ञैयिऩालेऱ्पट्टदुम्, पुरिऩर् अदै विट्टु विडुम्बोदु, Hu:-उडऩे, ९४ तऩक्कुम् मऱ्ऱवर्गळुक्कुम्,
३-
वॆव्वेऱाऩ तुऩ्बङ्गळै उण्डु पण्णुवदाले, अ¢AIH - मीऱि नडक्कक्कूडाददायुमिरुक्किऱ, ळगरि सास्तिरम् सॊऩ्ऩ वऴियै, मोक्षम् वरैयिल्, अर अनुसरित्तु नडक्किऱाऩ्।
[[१०८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(करुत्तु) पिरबन्नऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्युम् पोदु, इऩ्ऩ कैङ्गरियम् अवऩुक्कुप् पिरियमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु अऱिन्दु सॆय्य वेण्डियदु। इदै मुक्तऩ् ताऩाग अऱिन्दु कॊळ्ळुवाऩ्। पिरबन्न ऩुक्कु अदु इप्पोदु मुडियादु। आगैयाल्, इरुट्टिल् कैविळक्कैप् पोल सास्तिरत्तैक्कॊण्डु अवऩ् नडक्क वेण्डियदु। इदु ऒरु कारणम्। इऩ्ऩुमिरण्डु कारणङ्गळुण्डु सास्तिरमाऩदु ऎम्बॆरुमाऩु टैय आज्ञै। आगैयाल् अदै अनुसरिक्क वेण्डियदु। अदै मीऱि नडन्दाल् इन्द जन्मत्तिलेये तुऩ्बमुण्डागुम्। आगैयाल् अदै विडक्कूडादु। मीऱि नडप्पदाल् ताऩुम् कॆट्टु मऱ्ऱवर्गळैयुम् कॆडुक्कुम् पडियायिरुक्कुम्। एऩॆऩ्ऱाल्, इवऩ् पिरचित्तऩायिरुन्दाल् इवऩ् सॆय्वदैप् पार्त्तु, मऱ्ऱवर्गळुम् अप्पडिये सॆय्वार्गळ्।
कुऱिप्पुःपिरबन्दऩुक्कु ऎल्लाप् पाबङ्गळुम् पोय्विट्टऩ। ताऩ् उडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱु तऩ् स्वरूपत्तैत् तॆरिन्दु कॊण् डिरुक्किऱाऩ् स्वरूपत्तिल् जादियुम् आसिरम मुमिल्लै। आगैयाल् वर्णत्तुक्कुम् आसिरमत्तुक्कुम् तगुन्ददाय् एऱ्पट्ट कर्मङ्गळै विट्टु विडलामो ऎऩ्ऱु सन्देह मुण्डागलाम्। अदु कूडादु। उडम्बै आत्मावाग ऎण्णुवदु अवैगळैच् चॆय्वदऱ्कुक् कारणमऩ्ऱु। जादि उडम्बिलिरुक्किऱदु। अन्द उडम्बुडऩ् सेर्न्दिरुक्किऱवरैबिल् अवैगळैच् चॆय्यवेण्डियदु। इदु “ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् काट्टप्पडुगिऱदु।
(३८)
[[४४]]
अवःऎम्बॆरुमाऩुडैय अबिप्पिरायत्तै वेदमुम् स्मिरुदि कळुम् वऴि काट्टाद इडङ्गळिल् ऎप्पडि अऱियलाम् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
श्रुतिस्मृत्याचारैः स्वमतिगतिभिः शुद्धमनसां
q४gcq: qd: ° । नियोगैर्योग्यानां नियमयितुरादेरभिमतं
निमित्तस्वप्नाद्यैरपि निपुणमन्विच्छति बुधः ॥ ३९ ॥
(प-रै) ‘िः-पुत्तिमाऩ्, अÀ:- जगत्कारणमायुम्, पुरिः ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुगिऱवऩायुम् इरुक्किऱ ऎम्बॆरुमा ऩुडैय, अरिबुबुर् इष्टत्तै, आरिरि-वेदत्तालुम्, सरि-स्मिरुदि
अनुबन्दम्
[[१०९]]
कळालुम्, अवुः-स्मिरुदि ऎऴुदिऩवर्गळिऩ् आचारङ्गळालुम्, यः सास्तिरम् इरण्डु वऴि सॊल्लुमिडङ्गळिल् तऩ् इच्चै यालुम्, शुद्धमाऩ मऩदै उडैयवर्गळुडैय, ४४ःनल्ल तीर्माऩङ्गळालुम्, :- धर्मत्तै विट्टु विलगाद, ऒr- कुलङ् गळुडैयवुम्, -सूत्तिरङ्गळुडैयवुम्, री-तेसम् मुदलियवै कळुडैयवुम्, ४ē:-सङ्गेदङ्गळालुम्, रिऩर्-योक्कियर्गळुडैय। fat:- उत्तिरवुगळालुम्, À:- निमित्तङ्गळालुम्, स्वप्नङ्
गळालुम्, इवैबोऩ्ऱवैगळालुम्, पूर्-नऩ्ऱाग अरितेडुगिऱाऩ्। (अऱिगिऱाऩ्।)
कुऱिप्पुःसिल धर्मङ्गळ् सास्तिरत्तुक्कु ऒत्तिरुन्दबोदिलुम् कलि युगत्तिऱ्कु अवै वेण्डामॆऩ्ऱु पॆरियोर्गळ् तीर्माऩञ् जॆय्दिरुक् किऱार्गळ्। इदैत् ताऩ् ४४ः” ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु। (३९)
१८-वदु अबराद परिहारादिगारम्
अवःपिरबन्नऩ् सास्तिरत्तै अनुसरिक्कवेण्डियदु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। अदै ऒरुगाल् मीऱि नडन्दाल् अदऱ्कु ऎऩ्ऩ सॆय्यवेण्डियदु ऎऩ्बदु इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदुः-
स्वच्छस्वादुसदावदातसुभगां दैवादयं देहभृत्
मालिन्यप्रशमाय माधवदयामन्दाकिनीं विन्दति । यद्यप्येवमसावसारविषयस्त्रोतः प्रसूतैः पुनः
पङ्कैरेव कलङ्कयन् निजतनुं प्राज्ञैर्न संश्लिष्यते ॥ ४० ॥
(प-रै) अ २४ - इन्द जीवऩ्, पुरि४-पाबङ्ग ळागिय अऴुक्कुप् पोवदऱ्काग, -तॆळिन्ददायुम्, ig-रुचि उळ्ळदायुम्, Hid-ऎप्पोदुम् शुद्धमायुम्, सळIपु-वेण्डियदैक् कॊडुप्पदायु मिरुक्किऱ, रिगरि लक्ष्मीबदियिऩुडैय करुणैयागिय कङ्गैयै, caa-एदो ऒरु पाक्कियत्ताले, fa–अडैगिऱाऩ्।
-इप्पडि इरुन्दबोदिलुम्, अ-इवऩ्, H- सारमिल्लाद सप्तादि विषयङ्गळागिऱ, lasaga-सिऱ्ऱाऱुगळिलुण्डाऩ, ४ः सेऱ्ऱिऩाले, पू-मऱुबडियुम्, ऩाŽ - तऩ् ऩुडैय उडम्बै,
:-
[[११०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१८४४-अऴुक्कुप् पण्णिक् कॊण्डाल्, xi:- पॆरियोर्गळाल्, ७ सरिवु uq-सेर्त्तुक्कॊळ्ळप् पडुगिऱदिल्लै।
(करुत्तु) मुमुक्षुवाऩ ऒरुवऩ् ताऩ् मुऩ् सॆय्द पाबङ्गळ् पोवदऱ्काग, ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णुगिऱाऩ्। अदऩाल् अवऩुडैय पाबङ्गळ् पोय् अवऩुक्कु ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् किडैक्किऱदु। इप्पडि इरुक्क, अवऩ् सप्तम् मुदलाऩ विषयङ्गळिल् आसैयिऩाल् मेले पाबङ्गळ् सॆय्दाल् पॆरियोर्गळ् अवऩैच् चेर्त्तुक् कॊळ्ळमाट्टार्गळ्। पाबङ्गळुक्कुप्परिहारम् पण्णिऩाल् अवर्गळ् अवऩैच् चेर्त्तुक् कॊळ्ळुवर्गळ्।
कुऱिप्पुःकङ्गैयिऩ् जलमाऩदु मलमिल्लामलुम्, रुचियायुम्, वॆळुप्पायुम्, वेण्डियदैक् कॊडुप्पदायुमिरुक्किऱदु। अदुबोल ऎम्बॆरुमाऩुडैय तयैयाऩदु, ऒरु कुऱ्ऱमिल्लाददायुम्, पिरबत्ति पण्णुगिऱ कालत्तिलुम् पोक्कियमायुम् तऩ्ऩुडैय पाबत्तैप् पोक्कि इष्टत्तैक् कॊडुप्पदायुमिरुक्किऱदु। तयैक्कुक् कुऱ्ऱ मिल्लामैयावदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय मऱ्ऱ कुणङ्गळ् निक्रहत्तिऱ्कुम् अनुग्रहत्तिऱ्कुम् पॊदुवायिरुक्किऩ्ऱऩ; अवैबोलिल्लामल् इन्द तयै ऎऩ्गिऱ कुणम् अनुक्किरहत्तैये सॆय्युम्।
(२) “fपु” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल्, ऒरुवेळै अबरादम् पिरारप्तम् ऎऩ्गिऱ कर्मत्ताल् वरक्कूडुम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) Vई’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् पॆरियोर्गळ् सेर्क्किऱदिल्लै। आऩाल् ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩै विट्टुविडुवदिल्लै। एदो ऒरु परिहारत्तैक् सॆय्दु अवऩैच् चेर्त्तुक् कॊळ्ळुवऩ्।
[[७]]
(४०)
अवःमुऩ् सुलोकत्तिल् ‘पुरि४१४ ऎऩ्बदिऩ् करुत्तै विरित्तुच् चॊल्लि, मेलेनेरक्कूडुम् पाबत्तुक्कुप् परिहारत्तैक् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
प्रारब्धेतरपूर्वपापमखिलं प्रामादिकं चोत्तरं
न्यासेन क्षपयन्ननभ्युपगतप्रारब्धखण्डं च नः ।
धीपूर्वोत्तरपाप्मनामजननाज्जातेऽपि तन्निष्कृतेः
कौटिल्ये सति शिक्षयाऽप्यनघयन् क्रोडीकरोति प्रभुः ॥ ४१ ॥अनुबन्दम्
[[१११]]
(प-रै) एY:-स्वदन्दिरऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, ७ः-नम्मुडैय, ऩ-पिरारप्तम् तविर मऱ्ऱ, पुni -मुऩ् सॆय्द पाबङ्गळ्, अरि -ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, राबुरिक् - निऩैविल्लामल् सॆय्गिऱ, ३i
मेल्वरुम् पाबङ्गळैयुम्,
ऒप्पुक्कॊळ्ळाद, XRGIS ई-पिरारप्तबागत्तैयुम्, च् -पिरबत्तियाले, अगऴियुम्बडि सॆय्गिऱवऩाय्,
-पुत्तिपूर्वकमाय्च् चॆय्युम् मेल् पाबङ्गळुडैय, (पाबङ्गळ्) ३४४I - उण्डागामैयालुम्, ऎrasfq su -उण्डाऩालुम्, कःअवैगळुक्कुप् परिहारम् एऱ्पडुवदालुम्, क - पाबंसॆय्दवऩ् कडिऩमाऩ मऩदै उडैयवऩायिरुन् दाल्, रसा अरिबु सॆय्गिऱ तण्डऩैयाल्, ३७७४७ दोष मिल्लादवऩाय्च् चॆय्दु, करि -सेर्त्तुक् कॊण्डु इरक्षिक्किऱाऩ्।
(करुत्तु) पिरारप्तमॆऩ्बदु पलऩ् कॊडुक्क आरम्भित्तकर्मम्। इदु तविर, मुऩ् सॆय्द कर्मङ्गळुम् पिऩ्ऩाल् ऎण्णमिल्लामल् सॆय्गिऱ कर्मङ्गळुम् कऴिन्दुबोगिऩ्ऱऩ। इदु पक्तऩुक्कुम् पिरबन्नऩुक्कुम् पॊदु। पिरबन्नऩ् पिरबत्तिगालम् मुदल् उयिरोडिरुक्किऱ वरैयिल् अनुबविक्कवेण्डिय पिरारप्तत्तिऩ् भागत्तै ऒप्पुक्कॊळ्ळुगिऱाऩ्। अदु तविर, पाक्कि इरुक्किऱ पिरारप्तमुम् पोय्विडुगिऱदु। इदु पिरबत्तियिऩ् महिमै। एऩ् इप्पडि लगुवाऩ उपायत्तिऱ्कु इव्वळवु अनुक्किरहम् सॆय्गिऱीर् ऎऩ्ऱु ऒरुवऩ् ऎम्बॆरुमाऩैक् केट्कमुडियादु। इदैक् काण्बिप्पदऱ्काग ऎम्बॆरुमाऩै पिरबु ऎऩ्ऱु सुलोकम् सॊल्लुणूगिऱदु। मुमुक्षुवाय् पिरबत्ति सॆय्दवऩागैयाले, अवऩुक्कुप् पुत्तिपूर्वकमाय् अबरादमुण्डागादु। पिरारप्तत्तिऩा लुण्डाऩाल् लज्जैयुम् अनुदाबमुम् पिऱन्दु अदऱ्कुप् परिहारम् सॆय्दुविडुवऩ्। अदु सॆय्यामल् कडिऩमाऩ मऩदु उळ्ळवऩायिरुन्दाल् ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩैत् तण्डित्तु दोषत्तैप् पोक्कि विडुवऩ्। ऒरुगालुम् अवऩैक् कैविडुवदिल्लै।
कुऱिप्पुःमेल् कुऱ्ऱञ् जॆय्दवऩै अदऱ्कुप् परिहारम् सॆय् युम्बडि सॆय्वदुम्, कडिऩमाऩ मऩदै उडैयवर्गळैत् तण्डित्तु निर्दोषमाय् पण्णुगिऱवऩुम् ऎम्बॆरुमाऩ्दाऩ्। इदुवुम् पिरबत्ति यिऩ् पलऩ्।
(४१)
[[११२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१९-वदु स्तान विशेषादिगारम्
अवःपिरबन्नऩ् ऎङ्गे इरुक्कवेण्डियदॆऩ्ऱु अदिगारत्तिऩ् मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्ः-
यत्रैकाग्र्यं भवति भगवत्पादसेवार्चनादेः
यत्रैकान्त्यव्यवसितधियो यस्य कस्यापि लाभः ।
वासस्थानं तदिह कृतिनां भाति वैकुण्ठकल्पं
पूरि-d: ॥ ८? ॥
(प-रै) ४-ऎङ्गु
ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळिल् कैङ्गरियम् पण्णुवदऱ्कुम्, अर्च्चनम् मुदलाऩ वैगळैप् पण्णुवदऱ्कुम् तगुन्द, कोरऩ् -चित्त समादानम्, पुळिउण्डागुमो, ७- ऎन्द इडत्तिल्,
वेऱु तेवदैगळिडत्तिल् पोगक्कूडादॆऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩ् तविर वेऱु पिरयोजनम् वेण्डामॆऩ्ऱुम् उऱुदियाऩ ऎण्णम् उळ्ळ, करि - ऎवऩावदॊरुवऩुडैय, ITH:- किडैप्पदु उण्डो, - अन्द इडमाऩदु, कर् - पिरबन्नर्गळुक्कु, ३६-इन्द संसारदशैयिल्, वैकुण्ठकल्पं वैकुण्ठत्तुक्कु सममाऩ, THE-इरुप्पिडमाग, अरि-विळङ्गुगिऱदु, पूरिरिबुः ३ः - रुषिगळाल् सॊल्लप्पट्ट, X पहुवाऩ तेसङ्गळ्, - पॆरुम्बालुम् पिरबन्नऩ्
aa: वसिक्कत्तगुन्द इडङ्गळ्।
(करुत्तु) ऎङ्गे ऎम्बॆरुमाऩुक्कु चित्तसमादाऩत्तुडऩ् कैङ्गरियम् पण्णक्कूडुमो अदुवुम् ऎङ्गे परमैगान्दियाऩ ऒरुवऩावदु इरुक्किऱाऩो, अदुवुम् पिरबन्नऩ् इरुक्कत् तगुन्द इडम्। कासी, काञ्जी मुदलाऩ रुषिगळाल् सॊल्लप्पट्ट इडङ्गळै एऩ् सॊल्लविल्लै ऎऩ्ऱाल्, अवैगळ् पॆरुम्बालुम् पिरबन्नऩ् इरुक्कत् तगुन्दविडङ्गळ् ऎऩ्ऱु अवर्गळिऩ् अबिप्पिरायम्। आऩालुम् युगस्वबावत्ताले अवैगळ् इप्पोदु अप्पडियिरुक्क विल्लै। आगैयाल् अवैगळैच् चॊल्लविल्लै।
कुऱिप्पुः- (१) सुलोकत्तिल् " " ऎऩ्ऱु इरण्डु तडवै सॊल्लियिरुप्पदाले, सॊऩ्ऩ इरण्डिडङ्गळिल् एदावदॊऩ्ऱिल् इरुक्कलाम् ऎऩ्ऱु करुत्तु। इरण्डुम् सेर्न्दिरुन्दाल् मिगवुम् नल्लदु।
अनुबन्दम्
[[११३]]
(२) ’ करिबु" ऎऩ्ऱु ऎवऩावदॊरुवऩ् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाल् अन्द परमैगान्दि ऎन्द जादियायिरुन्दालुम् इरुक्कलाम् ऎऩ्ऱु करुत्तु। (३) कळ्" ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाले, अन्द इडत्तिल् ऒरु विरोदियुमिरुक्कमाट्टाऩॆऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियत् तिऱ्कु ऒरु तडैयुम् इरुक्कमाट्टादु ऎऩ्ऱुम् करुत्तु।
(४२)
॥
अवःमुऩ् सुलोकत्तिऩ् कडैसि पादत्तिल् सॊऩ्ऩदै विरिवाय् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
सा काशीति न चाकशीति भुवि साऽयोध्येति नाध्यास्यते
साऽवन्तीति न कल्मषादवति सा काञ्चीति नोदञ्चति । धत्ते सा मधुरेति नोत्तमधुरां मान्याऽपि नान्या पुरी
या वैकुण्ठकथासुधारसभुजां रोचेत नो चेतसे ॥ ४३ ॥ (प-रै) -ऎन्द इडमाऩदु, कवुऎम्बॆरुमाऩुडैय कदैयागिय, सYG१४ - अमिरुदत्तिऩुडैयरसत्तै अनुबविक्किऱ पॆरियोर्गळुडैय, च्-मऩदुक्कु, नो रोचते पिडिक्कविल्लैयो, Hi - अदाऩदु, पूमियिल्, काळि कासियॆऩ्ऱु, कऩि नऩ्ऱाय् पिरगासिक्किऱदिल्लै। HI- -अदु, अणि -अयोत्तियै ऎऩ्ऱु, ७ -वसिक्कप् पडुगिऱदिल्लै, साअदु, अ९– अवन्दि ऎऩ्ऱु, G४q - दोषत्तिलिरुन्दु, - इरक्षिक्किऱ तिल्लै, साअदु काविरिकाञ्जी ऎऩ्ऱु, १३- उयर्न्ददाग इरुक्कविल्लै, Hाअदु, पुजारि-मदुरै ऎऩ्ऱु, ३Fर् माऩ पारत्तै, ७ पु७ तूक्कविल्लै, ‘ि – ऎन्द,
अरिबु
[[१]]
उत्त
वेऱु पट्टणमुम्, ७४-कौरवम् सॆय्यत् तगुन्ददायिरुक्कादु।
(करुत्तु) उलगत्तिल् कासी मुदलाऩ एऴु इडङ्गळ् मोक्षत्तैक् कॊडुक्कत् तगुन्दवैगळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदुण्डु। अवैगळुम् परमैगान्दिगळुडैय मऩदिऱ्कुप् पिडिक्काविट्टाल्, अवैगळिऩ् पॆयरैक् कॊण्डु मात्तिरम् कौरवम् पण्णत् तगुन्दवैगळ्
अल्ल।
(४३)
[[११४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२०-वदु निर्याणादिगारम्
अवःइप्पडि एऴु अदिगारङ्गळाल् इङ्गे कॊञ्जगालम् इरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु ऎण्णुगिऱ पिरबन्नऩ् ऎप्पडियिरुक्क वेण्डिय तॆऩ्ऱु सॊल्लि, मेल् मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळाल् पिरबत्तियिऩ् पलऩ्गळैच् चॊल्लुगिऱार्। अवैगळुळ् इन्द अदिगारत्तिल् पिरबन्नऩ् उडम्बै विट्टुक् किळम्बुम् वऴियैच् चॊल्लुगिऱार्ः-
मनसि करणग्रामं प्राणे मनः पुरुषे च तं
झटिति घटयन् भूतेष्वेनं परे च तमात्मनि । स्वविदविदुपोरित्थं साधारणे सरणेर्मुखै
aa ॥ ८८ ॥
(प-रै) $:-ऎम्बॆरुमाऩ्, ४-KA-जीवऩुडैय मऩदिल्, कणरर् इन्दिरिय वर्क्कत्तैयुम्, पुः-इवैगळुडऩ् सेर्न्द मऩदै, ०- पिराणऩिडत्तिलुम्, - इवैगळुडऩ् सेर्न्द पिराणऩै, पूऩ् ७- जीवऩिडत्तिलुम्, - -इवैगळुडऩ् सेर्न्द जीवऩै, ७७g- सूक्ष्ममाऩ ऐन्दु पूदङ्गळिडत्तिलुम्, च्-इवैगळुडऩुम्, ऐन्दु पूदङ्गळुडऩुम् सेर्न्द जीवऩै, अरि -परमात्मावागिय तऩ्ऩिडत्तिलुम्, सरि्-सीक्किरत्तिल्, ४- सेर्त्तु, २-इप्पडि, fa-तऩ्ऩैत् तियानम् पण्णुगिऱवऩुक्कुम्, अरिaर्ः अप्पडित् तियानम् पण्णादवऩुक्कुम्, -इदुवरैयिल् पॊदुवायिरुक्क, H:d:- अन्दन्दमार्गत्तिऱ्कु आरम्बङ्ग ळागिय, १४ः-अन्दन्द नाडिगळाले, र्-अन्दन्द जीवऩुक्कुत्तगुन्दबडि, VT:-वॆळियिल्,
-कॊण्डु पोगिऱाऩ्।
(करुत्तु) सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩबडि जीवऩै इन्दिरियङ्गळ् मऩदु, पिराणऩ्, सूक्ष्मङ्गळाऩ ऐन्दु पूदङ्गळ्, इवैगळुडऩ् सेर्त्तु, ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩिडत्तिल् अवऩै इळैप्पाऱ्ऱुगिऱाऩ्। इदुवरै यिल् पिरबन्नऩुक्कुम् मऱ्ऱवर्गळुक्कुम् उडम्बै विट्टुक् किळम्बुवदु ऒरे मादिरि। पिऱगु पिरबन्नऩै हिरुदयत्तिलिरुन्दु उच्चन्दलैक्कुप् पोगिऱ नाडि वऴियाग वॆळिये कॊण्डुबोगिऱाऩ्। पक्तऩुक्कुम् इदु उण्डु। मऱ्ऱवर्गळ् कण् मुदलाऩ इडङ्गळ् वऴियाग अवरवर्गळ् पोग वेण्डियदऱ्कुत् तगुन्दबडि वॆळिये पोगिऱार्गळ्।
(४४)
अनुबन्दम्
[[११५]]
अवःमुऩ् सुलोकत्तिल् जीवऩ्गळ् अन्दन्द नाडिवऴियाग वॆळिये पोगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदै विरित्तुप् पिरबन्नऩ् पोगिऱ नाडि इऩ्ऩदॆऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्ः-
दहरकुहरे देवस्तिष्ठन्निषद्वरदीर्घिका
निपतितनिजापत्यादित्सावतीर्णपितृक्रमात् ।
धमनिमिह नस्तस्मिन् काले स एव शताधिका
मकृतकपुरप्रस्थानार्थं प्रवेशयति प्रभुः ॥ ४५ ॥
fant
(प-रै) (q:-ऎम्बॆरुमाऩ्, Ag - सेऱुळ्ळ कुट्टैयिल्, पुरि-विऴुन्द, पुवु-तऩ्ऩुडैय पिळ्ळैयै, अरिऩोऎडुक्क वेण्डुमॆऩ्गिऱ इच्चैयिऩाले, अवुरिf-अदिल् इऱङ्गिऩ, f९४- तगप्पऩैप्पोले, ५६ ७६ - इन्द नम् हिरुदयगुहैयिल्, fr८- इरुन्दुगॊण्डु, रg:-पिरबुवाऩ, H एअवऩे,
अन्द
कालत्तिल्, ७ः-नम्मै, अञरिगg-ऒरुवरालुम् सॆय्यप्पडामल् ऎप् पोदुम् इरुक्किऱ पट्टणत्तिऱ्कु, ME?-पुऱप्पट्टुप् पोवदऱ्काग, ऎरिगबु - नूऱ्ऱॊऩ्ऱावदाऩ, अबुऱिपु - नाडियै(यिल्), - नुऴैयुम्बडि सॆय्गिऱाऩ्।
(करुत्तु) पिरबन्नऩ् उडम्बैविट्टु वॆळियेबोगुम् नाडियाऩदु उच्चन्दलैक्कुप् पोगुम् नूऱ्ऱॊऩ्ऱावदाऩ नाडि। इदैक् कण्डु पिडित्तु अदिल् नुऴैय जीवऩुक्कुच् चक्तियिल्ला विट्टालुम्, अन्द वेलैयै ऎम्बॆरुमाऩे सॆय्गिऱाऩ्। अवऩ् हिरुदयत्तिलेयेयिरुक् किऱाऩ्। ऎदऱ्काग ऎऩ्ऱाल्, सेऱु निऱैन्द ऒरु कुट्टैयिल् विऴुन्द तऩ् पिळ्ळैयैत् तगप्पऩ् ऎडुप्पदऱ्कु अदिलिऱङ्गुवदु पोल्, ऎम्बॆरु माऩुम् इन्द अरुवरुप्पुळ्ळ उडम्बिल् इरुक्कुम् जीवऩै ऎडुप्पदऱ्कु समयम् पार्त्तुक् कॊण्डिरुन्दु, अन्द समयम् वन्दबोदु नम्मै अदिलिरुन्दु वॆळिये कॊण्डुबोगिऱाऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) सेऱु निऱैन्द कुट्टैबोल् नमदु उडम्बु। ऒरु कुऴन्दैयाऩदु तप्पि कुट्टैयिल् विऴुन्ददुबोल् नाम् कर्मङ्गळाले इन्द उडम्बिल् वन्दिरुक्किऱोम्।
(२) तगप्पऩ् पिळ्ळैयै ऎडुप्पदऱ्कु मुयऱ्सि सॆय्वदु पोल्, ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् नमक्कुम् इरुक्कुम् उऱविऩाल् नम्मै ऎडुप्पदऱ्कु अवऩ् पाडुबडुगिऱाऩ्।
[[११६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(३) तगप्पऩ् कुऴन्दैयै ऎडुत्तुक्कॊण्डु वीट्टिऱ्कुप् पोगिऱाऩ्। ऎम्बॆरुमाऩुम् ताऩ् इरुक्कुम् इडमागिय वैकुण्ठत् तिऱ्कुक् कॊण्डुबोवदऱ्काग नम्मै उडम्बिल् इरुन्दु वॆळिये
कॊण्डुबोगिऱाऩ्।
(४) तगप्पऩ् वीडुदाऩ् कुऴन्दैक्कुम् वीडु। अप्पडिये, ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्कुम् इडमागिय वैकुण्ठमे नमक्कुम् इरुक्कुमिडम्।
२१-वदु गतिविशेषादिगारम्
(४५)
अवःअर्चिरादि ऎऩ्गिऱ मार्गत्ताले, पिरबन्नऩ् वैगुन्दत् तिऱ्कुप् पोवदागिय पलऩै मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
ज्वलनदिवसज्योत्स्नापक्षोत्तरायणवत्सरान्
पवनतपनप्रालेयांशून् क्रमादचिरद्युतिम् ।
जलधरपतिं देवाधीशं प्रजापतिमागतः
तरति विरजां दूरे वाचस्ततः परमद्भुतम् ॥ ४६ ॥
(प-रै) —ई-अक्किनि, fat-पगल्, १९८ - सुक्किलबक्षम्, ३-उत्तरायणम्, -वर्षम्, इवर्गळैयुम्, ४४– वायु, १७४७ - सूरियऩ्, -सन्दिरऩ्, इवर्गळैयुम्, अरिप्पु मिऩ्ऩलैयुम्, ऎऩ वरुणऩैयुम्, ऩीर्-इन्दिरऩैयुम्,
- पिरजाबदियैयुम्, HIC-वरिसैयाय्, :-अडैन्दवऩाय्, fasii-विरजै ऎऩ्ऩुम् आऱ्ऱै, ऎरि-ताण्डुगिऱाऩ्, ७ः ४४ अदऱ्कु मेलुळ्ळ, अररिबु-आच्चरियमाऩवैगळ्, aईः वाक्कुक्कु तूरमा यिरुक्कुम्। अदावदु अवैगळै इऩ्ऩदॆऩ्ऱु सॊल्लमुडियादु।
कुऱिप्पुः- (१) कालत्तैच् चॊल्लुगिऱ सॊऱ्कळ् अवैगळिऩ् अबिमाऩिदेवदैगळैच् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ। अप्पडिये मिऩ्ऩल् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुम् अदऩ् अबिमाऩि तेवदैयैच् चॊल्लुगिऱदु।
(२) सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩवर्गळॆल्लारुम् पिरबन्नऩै वैगुन् दत्तिऱ्कु अऴैत्तुक् कॊण्डुबोग ऎम्बॆरुमाऩाले नियमिक्कप्पट्ट वर्गळ्। आगैयाल् अवर्गळुक्कु आदिवाहिगर्गळॆऩ्ऱु पॆयर्। (४६)
अनुबन्दम्
[[११७]]
अवः संसारत्तिल् तुक्कप्पडुवदु स्वबावमाग इरुप्पदैयुम्, वैकुण्ठत्तिल् तुक्कक्कलक्कमिल्लाद आनन्दत्तै अनुबविप्पदु स्वबावमायिरुप्पदैयुम् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
पितृपथघटीयन्त्रारोहावरोहावरोहपरिभ्रमैः
निरयपदवीयातायातक्रमैश्च निरन्तरैः । अधिगतपरिश्रान्तीनाज्ञाधरैरतिवाह्य नः
सुखयति निजच्छायादायी स्वयं हरिचन्दनः ॥ ४७ ॥
मार्गत्तिल्,
(प-रै) fपुरबुवु - पितिरुयानमॆऩ्गिऱ, – एत्तच्चालिल्, aa- एऱुगिऱदु, अai-इऱङ्गुवदु, इवैगळागिऱ, पुरिÚर्ःअडिक्कडि सुऱ्ऱिवरुवदालुम्, f-at :- इडैविडादिरुक्किऱ, क-नरग वरुवदुमागिय वियाबारङ्गळालेयुम्, अरिबुरि - मिगुन्दसिरमत्तै अडैन्द, ७ः-नम्मै, अळा-तऩ्वेलैक्कारर्गळाले, -अऴैत्तुक् कॊण्डु पोय्, हरि ऎऩ्गिऱ सन्दऩमरमाऩदु, - तऩ्ऩु टैय निऴलैक्कॊडुत्तु, -ताऩे, पू - सुगप् पडुत्तुगिऱदु।
(करुत्तु) संसारत्तिलिरुक्कुम्बोदु पाबम् सॆय्दु अडिक्कडि नरगत्तुक्कुप् पोयुम्, तिरुम्बियुम्, पुण्णियम् सॆय्दु सुवर्क्कत्तिऱ्कुप् पोवदुम् वरुवदुमायुमिरुप्पदाल्, नाम् मिगुन्द सिरमत्तै अडैन् दिरुक्किऱोम्। ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩुडैय वेलैक्कारर्गळाले नम्मै वैकुण्ठत्तिऱ्कु अऴैत्तुक् कॊण्डु पोय्, नम्मुडैय सिरमङ् गळैप् पोक्कित् तऩ्ऩै अनुबविक्कुम्बडि सॆय्दु सुगप्पडुत्तुगिऱाऩ्।
कुऱिप्पुःएत्तच्चालाऩदु किणऱ्ऱिलिरुन्दु जलत्तैक् कॊण्डु पोय्, जलत्तैक् कॊट्टिऩबिऱगु मऱुबडियुम् किणऱ्ऱुक्कु वरुगिऱदु। अदुबोल नाम् पुण्णियत्तैच् चॆय्दु अत्तुडऩ् सुवर्क्कत्तिऱ्कुप् पोगिऱोम्। अङ्गु अनुबवत्तिऩाल् सुगम् कऴिन्दवुडऩ् तिरुम्बि इङ्गे वरुगिऱोम्। इप्पडि नाम् पोवदुम् वरुवदुमायिरुक्किऱोम्।
(२) इप्पडिये पाबम् सॆय्दु नरगत्तिऱ्कुप् पोय् नरगत्तिल् अनुबवत्तै अडैन्दु, तिरुम्बि वरुगिऱोम्। इदिल् ऒय्च्चल् ऒऴिवु किडैयादु। सुवर्क्कत्तिऱ्कुप् पोगिऱवऩुक्कु अदै विट्टुत् तिरुम्बित्तायार् वयिऱ्ऱिल् वरुगिऱवरैयिल्, सुगमुम् तुक्कमु मिल्लाद
[[११८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इरुप्पु उण्डु। अदुवुम् नरगत्तिऱ्कुप् पोगिऱवऩुक्कुक् किडैयादु। इदैक् काट्टुवदऱ्काग Ak-at:" ऎऩ्ऱु सॊल्लप् पट्टिरुक्किऱदु।
(३) वऴिप्पोक्कऩ् वॆयिलिल् नडन्दु कळैप्पडैन्दु वरुन्दुगै यिल्, ऒरु सन्दऩमरम् किट्टविरुन्दाल् अदिऩिडम् पोय् अदिऩ् निऴलिल् इळैप्पाऱि, अदिऩ् वासऩैयाल् सुगत्तै अडैगिऱाऩ्। अदुबोल ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩिडत्तिल् पिरबन्नऩै वैत्तुक्कॊण्डु अवऩ् मुऩ्बु पट्ट सिरमत्तैप् पोक्कि आनन्दत्तैक् कॊडुत्तु सुगप् पडुत्तुगिऱाऩ्।
(४) Ī” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले पिरबन्नऩै सुगप्प पडुत्तुवदु वेलैक्कारऩैक् कॊण्डु अऩ्ऱु; अन्द वेलैयैत् ताऩे सॆय्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(५) वेऱु मरङ्गळ् निऴलै मात्तिरम् कॊडुत्तु, वॆयिलिऩाल् उण्डागुम् कळैप्पैप् पोक्कुम्। सन्दन मरमो इदैयुम् सॆय्दु, तऩ्ऩुडैय वासऩैयिऩाल् सुगत्तैयुम् कॊडुक्कुम्।
२२-वदु परिपूर्ण पिरम्मानुबवादिगारम्
(४७)
अवःवैगुन्दत्तिऱ्कुप् पोऩवऩुक्कु ऎऩ्ऩ ऎऩ्ऩ पॆरुमैगळ् किडैक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्बदै मुदल् सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
वितमसि पदे लक्ष्मीकान्तं विचित्रविभूतिकं
सचिवगमितः सम्पद्याविर्भवत्सहजाकृतिः
स्फुटतदपृथक्सिद्धिः सिद्ध्यगुणाष्टकतत्फलो
भजति परमं साम्यं भोगे निवृत्तिकथोज्झितम् ॥ ४८ ॥ (प-रै) (मुक्तऩ्) fa४रिसु-मुक्कुणमुळ्ळ पिरगिरुदि मण्डलत् तिऱ्कु मेलेयिरुक्कुम्, ४-इडमागिय वैकुण्ठ लोकत्तिल्, विचित्रविभूतिकं आच्चरियङ्गळाऩ विबूदिगळैयुडैय, ऎगर्लक्ष्मीबदियै, सरिवुः-आदिवाहिगर्गळागिय वेलैक्कारर्गळाले कॊण्डु पोगप्पट्टु, यु-अवऩै अडैन्दु, अरिइदुवरै यिल् मऱैन्दु इरुन्दु इप्पोदु तोऩ्ऱुगिऱ, H-तऩक्कु स्वबावमायुळ्ळ आगारत्तै उडैयवऩाय्,
अनुबन्दम्
[[११९]]
ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम् ताऩ् वेऱु ऎऩ्ऱु सॊल्लमुडियादबडि अवऩुडऩ् ऒऩ्ऱागच् चेर्न्दिरुप्पदै नऩ्ऱाय् अऱिन्दु,
उण्डाऩ, ऎट्टु कुणङ्गळैयुम्, rci:- अदिऩ् पलऩ्गळै युम् अडैन्द वऩाय्, कवु४- तिरुम्बि वरुगिऱदु ऎऩ्गिऱ पेच्चिल्लाद, र् - आनन्दानुबवत्तिल्, स-अळविल्लाद ऒऱ्ऱुमैयै,३A-अडैगिऱाऩ्।
(करुत्तु) मुक्तऩ् पोगुम् वैगुन्दलोकत्तिल् इन्द उलगत्तुप् पिरगिरुदियाऩदु इल्लै। अदिलिरुक्कुम् तिरवियत्तिऱ्कु सत्तुवम् ऎऩ् किऱ ऒरे कुणमुण्डु। अदिल् मुक्तऩुक्कु लीलैक्कुम्, पोगत्तिऱ्कुम् वेण्डिय पल पल आच्चरियङ्गळाऩ वस्तुक्कळ् इरुक्किऩ्ऱऩ। अव्विडत्तिल् आनन्दमयम् ऎऩ्गिऱ ऒरु मण्डपत्तिल् पिराट्टियुडऩ् ऎम्बॆरुमाऩ् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱाऩ्। अवऩै अडैन्द पिऱगु मुक्तऩुक्कुक् किडैक्कुम् पॆरुमैगळावऩ- (१) इङ्गिरुक्कुम् पोदु अवऩुडैय आगारमाऩदु अवऩ् सॆय्द कर्मत्तिऩाल् मऱैन्दिरुन्ददु; अदु इप्पॊऴुदु तोऩ्ऱुगिऱदु। सुवर्क्कत्तिल् सुगानुबवत्तिऱ्काग ऒरु उडम्बु वरुवदुबोल्, इवऩुक्कु आनन्दानुबवत्तिऱ्काग अन्द आगारम् वरुगिऱदऩ्ऱु। अदु स्वबावमागवे उळ्ळदु। (२) अन्द आगारमावदु -ऎट्टु कुणङ्गळ् उळ्ळवऩायिरुप्पदु। अवैगळावऩ - किऴत्तऩम्, मरणम्, पसि, ताहम्, सोगम्, इवैगळुक्कुक् कारणमाऩ कर्मम् इवैगळिल्ला मैयुम्, सत्यगामऩायिरुप्पदुम्, अदावदु विल्लाद पोग वस्तुक्कळै उडैयवऩायिरुप्पदुम्, सत्यसङ्
अऴि
कल्प - ऩायिरुप्पदुम् अदावदु निऩैत्तदैत् तडैयिल्लामल् सॆय्युम् तिऱमै, (३) इन्द ऎट्टावदाऩ कुणत्ताले वेण्डु मिडङ्गळुक्कुप् पोगवुम्, वेण्डियवर्गळैप् पार्क्कवुम्, ऎम्बॆरु माऩुडैय कैङ्गरियत्तिऱ्कुच् चेषमाऩ ऎन्द अनुबवत्तैयुम् अडैयवुम् तगुन्दवऩाग आगिऱाऩ्। (४) तऩ्ऩुडैय स्वरूपमुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपमुम् वॆव्वेऱाग इरुन्द पोदिलुम्, अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱु सॊल्लमुडियादबडि अवऩुडैय सङ्कल्पत्तुक्कु ऒत्तु नडक्किऱाऩ्। इप्पडि इरुप्पदु इन्द लोकत्तिल् पोल् इल्लामल् नऩ्ऱाय्त् तॆरियुम्। (५) ऎम्बॆरुमाऩैप् पोलवे अवऩ् इरुप्पऩ्। आऩाल् उलगत्तै उण्डुबण्णि, इरक्षित्तु, अऴिक्कुम् वेलै अवऩुक्कुक् किडैयादु। ऒऱ्ऱुमैयाऩदु आनन्दत् तिऩ् अनुबवत्तिल् मात्तिरम्। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऎवैगळ् आनन्दत्तैक् कॊडुक्कुमो अवैगळॆल्लाम् अवऩुक्कुम् उण्डु। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु
[[१२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎव्वळवु आनन्दम् उण्डो, अव्वळवुम् अवऩ् अडैगिऱाऩ्। (६) ऒरुवेळै अन्द लोकत्तै विट्टु इङ्गे तिरुम्बि वरुवऩो ऎऩ्ऱु सन्देहम् वेण्डाम्। अवऩ् तिरुम्बिवर आसैप्पट्टालुम् ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩैत् तिरुप्पि विडमाट्टाऩ्।
(४८)
अवःमिगवुम् कळैप्पडैन्दवऩ् तण्णीरै आवलुडऩ् तेडुवदुबोल्, मुक्तऩ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियङ्गळ् ऎल्ला वऱ्ऱैयुम् ताऩे सॆय्यवेण्डुम् ऎऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
अविश्रान्तश्रद्धाशतकलहकल्लोलकलुषाः
ममाविर्भूयासुर्मनसि मुनिसिद्धादिसुलभाः । मधुक्षीरन्यायस्वगुणविभवासञ्जनकन
न्महानन्दब्रह्मानुभवपरिवाहा बहुविधाः ॥ ४९ ॥ (प-रै) अरिवुÜ१-रिओय्विल्लाद,
अनेक सिरत्तै कळुडैय, १५ पोट्टिगळागिऱ, कजिऩि - अलैगळाले, कळःकलङ्गियिरुक्किऩ्ऱवैगळायुम्, पूरिरि-सनगर् मुदलाऩ योगि कळुक्कुम्, नित्तियसूरिगळुक्कुम्, मुक्तर्गळुक्कुम्, Y¥:-पिरयासम् इल्लामल् किडैक्किऱवैगळायुम्, ऎ-अनेक विदङ्गळायुम्, पुगऩिवु-तेऩुम् पालुम् कलन्ददु पोल्, - तऩ्ऩुडैय (वात् सल्यम् मुदलाऩ) कुणङ्गळुडैयवुम्, fo४-विबूदिगळुडैयवुम्, असणि - कलन्दिरुप्पदाले, क - पोक्कियमायिरुक्किऱ, ४५१-<- मिगुन्द आनन्दत्तैक् कॊडुक्किऱ, ऎदु-ऎम्बॆरुमाऩुडैय, ३७४७- अनुबवत्तिऩुडैय, पुR:-मेले वऴिन्दु ओडिवरुवदु पोल् इरुक्किऱ कैङ्गरियङ्गळ्, ४४-ऎऩ्ऩुडैय, पुरि मऩदिल्, आविर्भूयासुः उण्डाग वेण्डुम्।
(करुत्तु) तेऩैयुम् पालैयुम् कलन्ददुबोल्, ऎम्बॆरुमाऩुम्, अवऩुडैय कुणङ्गळुम्, विबूदिगळुम् सेर्न्दिरुप्पदाल् अवऩुडैय अनुबवम् मिगवुम् आनन्दत्तैक् कॊडुप्पदाय् इरुक्किऱदु। अन्द आनन्दत्तै अडैन्दु अदु उळ्ळडङ्गामल् उण्डागुम् कैङ्गरियङ्गळ् ऎऩ् मऩदिल् तोऩ्ऱ वेण्डुम्। अवैगळिल् इदै मुदलिल्अनुबन्दम्
[[१२१]]
सॆय्वेऩा, अदै मुदलिल् सॆय्वेऩा ऎऩ्गिऱ आवल्गळ् ऒऩ्ऱो टॊऩ्ऱु ऒयामल् पोट्टि पोडुगिऩ्ऱऩ। अवैगळ् योगिगळुक्कुम् नित्तियसूरिगळुक्कुम् मुक्तरुक्कुम् लगुवाय्क् किडैक्किऩ्ऱऩ। अप्पडिप् पट्ट पलविदङ्गळाऩ कैङ्गरियङ्गळ् ऎऩक्कु उण्डाग वेण्डुम्।
कुऱिप्पु-(१) इङ्गे इरुक्कुम्बोदु सिरत्तैयुडऩ् ऒरु कैङ्गरि यत्तै आरम्भित्तु अदै मुडित्तवुडऩ् अन्द सिरत्तै पोय् विडुगिऱदु। अदुबोल अऩ्ऱु। अङ्गे कैङ्गरियम् मुडिन्दबोदिलुम् सिरत्तै तॊडर्न्दु वरुगिऱदु।
(२) कैङ्गरियङ्गळ् पलविदङ्गळाय् इरुप्पदाल् सिरत्तैगळुम् अनेकङ्गळाग इरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळ् ऎऩ् कैङ्गरियत्तै मुऩ्ऩाडि सॆय्यवेण्डुम्, ऎऩ् कैङ्गरियत्तै मुऩ्ऩाडि सॆय्यवेण्डुम् ऎऩ्ऱु पोट्टि पोडुगिऩ्ऱऩ। अदावदु - ऎल्ला कैङ्गरियङ्गळैयुम् ताऩे ऒरे कालत्तिल् सॆय्य वेण्डुम् ऎऩ्गिऱ आवल्। अदैच् चॊऩ्ऩबडि।
(३) ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपमे मिगवुम् इऩियदायिरुक्कुम्। अप्पडिये अवऩ् कुणङ्गळुम् विबूदिगळुम्। इवैगळ् अवऩुडऩ् सेर्न्दाल् मिगुन्द आनन्दम् उण्डागुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लवेण्डुमो?
(४) मुक्तऩ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियङ्गळै अवऩुडैय आज्ञैगळाल् सॆय्यविल्लै। अवऩुक्कु अनुबवत्ताल् किडैक्कुम् आनन्दम् ताऩे कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्युम्बडि तूण्डुगिऱदु। अप्पडिच् चॆय्युम् कैङ्गरियम् ताऩ् मिगवुम् पोक्कियमायिरुक्कुम्।
(४९)
अवःइन्द इरुबत्तिरण्डु अदिगारङ्गळिल् सॊल्लिय विषयङ् गळै ऒरु सुलोकत्ताल् सुरुक्कमाग अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
सन्दृष्टस्सारवाग्वित् स्वपरनिशितधीः सङ्गजिन्नैकसंस्थः स्पष्टोपायोऽतिखिन्नः सपरिकरभरन्यासनिष्पन्नकृत्यः । स्वावस्थार्हं सपर्याविधिमिह नियतं व्यागसं क्वापि बिभ्रत्
निर्मुक्तस्थूलसूक्ष्मप्रकृतिरनुभवत्यच्युतं नित्यमेकः ॥ ५० ॥
(प-रै) ४-g२ः-ऎम्बॆरुमाऩाल् पार्क्कप्पट्टु, H!fa मूऩ्ऱु रहस्यमे सारमाऩ सप्तरासि ऎऩ्ऱु अऱिन्दु, -तऩ् विषयत् तिलुम्, ऎम्बॆरुमाऩ् विषयत्तिलुम्, रिाःकूर्मैयाऩ
[[१२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पुत्तियै उडैयवऩाय्, -विषयङ्गळिल् इरुक्कुम् पिडि माऩत्तै जयित्तु, पुगच्चवुः-पक्ति पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ अनेकविदमाऩ उपायङ्गळुक्कुत् तगुन्दवऩाय्, १वुःअवैगळिल् तऩक्कुत् तगुन्द अदिगारम् इऩ्ऩदॆऩ्ऱु तॆळिन्दु, अरियःपक्तियैच् चॆय्य सक्तियिल्लामल् मिगवुम् वरुत्तप् पट्टु, पुग-अङ्गङ्गळोडु कूडिय,
- परसमर्प्पणत् ताले, वुवु सॆय्यवेण्डियदैच् चॆय्दवऩायुम्,laå- तऩ्ऩुडैय स्वरूपम् मुदलाऩवैगळुक् कुत् तगुन्दबडि, $६- इन्द उलगत्तिल्, fud- तऩ् जादिक्कुम् आसिरमत् तिऱ्कुम् तगुन्ददाय् सास्तिरत्ताल् एऱ्पडुत्तप्पट्ट, ऩार्-अबरादम् इल्लामल् इरुक्किऱ, ळिऩ्-सॆय्यवेण्डिय कैङ्गरियङ्गळै, करि-
तगुन्द इडत्तिलिरुन्दु, रा-सॆय्दु कॊण्डु, वायुबगर्ःस्तूलमायुम् सूक्ष्ममायुम् इरुन्दुळ्ळ उडम् पिऩिऩ्ऱु विडुबट्टु। इरुक्किऱ, ईःऎवऩावदु ऒरुवऩ्, अवूर्-ऎम् पॆरुमाऩै, Aपु - ऎप्पॊऴुदुम्, अवुरि - अनुबविक्किऱाऩ्। (५०)
२३-वदु चित्तोबाय सोदनादिगारम्
अवःइप्पडि इरुबत्तिरण्डु अदिगारङ्गळाले, तत्तुवम्, उपायम्, पुरुषार्त्तम्आगिय इवैगळैप् पऱ्ऱित् तॆरियवेण्डिय विषयङ् गळै विरिवाय्च् चॊल्लि, पक्ति पिरबत्ति विषयत्तिल् सिलर् सॊल्लुम् अदिवादङ्गळै नाऩ्गु अदिगारङ्गळाल् कण्डिक्किऱार्। अवैगळिल् मुदल् अदिगारत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वबावत्तैप् पऱ्ऱिच् चॊल्लुम् अदिवादङ्गळ् कण्डिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩः-
युगपदखिलं प्रत्यक्षेण स्वतः सततं विदन्
निरवधिदयादिव्योदन्वानशक्यविवर्जितः । जलधिसुतया सार्धं देवो जगत्परिपालयन्
परमपुरुषस्सिद्धोपायः प्रतीष्ठभरस्सताम् ॥ ५१ ॥
(प-रै) ४१४७- ऒरेगालत्तिल्, अरियु - ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, पवुणपिरत्तियक्षत्तालेये, Id:- ताऩागवे, Hdå - ऎप्पोदुम्, far- अऱिन्दु कॊण्डुम्, वुइयऱ्कैयागवे ऎल्लैयिल् G-१ तयैयागिय ऒप्पिल्लाद समुत्तिर मायुम्,
लाद,
अनुबन्दम्
[[१२३]]
३ःसॆय्य मुडियाददु ऎऩ्गिऱवैगळाल् विडप्पट्टवऩा युम् इरुक्किऱ,: पु४Yवुः-लीलैक्काग वेलै सॆय्गिऱ परमबुरुष ऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, ऎरिवु सातिरुप्पाऱ्कडलिऩ् तिरुमगळागिय पिराट्टियुडऩ् कूडिय, ‘IT - उलगत्तै, पुरिvi४ इरक्षित्तुक् कॊण्डु, Hi४-स्वरूप ज्ञानम् उळ्ळवर्गळुडैय, परिसःपरत्तै ऒप्पुक्कॊण्डु, ४१ःअवर्गळुक्कुप् पलऩैक् कॊडुक् किऱ चित्तोबायमाय् इरुक्किऱाऩ्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩ् सॆय्युम् पिरबत्तियै ऒप्पुक् कॊण्डु ताऩ् अवऩ् केट्कुम् पलऩैक् कॊडुक्किऱाऩ्। इदैयुम् पिराट्टियुडऩ् कूडवे इरुन्दुदाऩ् सॆय्गिऱाऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् करुणै इरुप्पदाले जीवऩै इरक्षिक्किऱाऩ्। ऎल्लाम् तॆरिन्दवऩागैयाले इवऩै इरक्षिक्कुम् वऴि अवऩुक्कुत् तॆरियुम्। इवऩ् पडुम् कष्टमुम् तॆरियुम्। अवऩाल् सॆय्यमुडियाददु ऒऩ्ऱुमिल्लै। इन्द विषयङ्गळ् सुलोकत्तिल् मुदल् पादत्तिऩाल् काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) नाम् वस्तुक्कळै ऒरे क्षणत्तिल् पार्प्पदु मुडियादु। ऒऩ्ऱिऩ् पिऩ् ऒऩ्ऱाय्त् ताऩ् पार्क्कवेण्डुम्; ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अप्पडियऩ्ऱु। अवऩ् ऎल्ला वस्तुक्कळैयुम् ऒरे क्षणत्तिल् पार्क्किऱाऩ्। ऎल्ला वस्तुक्कळैयुम् नम्माल् पार्प्पदु मुडियादु सिलवऱ्ऱैत्ताऩ् पार्क्किऱोम्। सूक्ष्ममाय् इरुप्पदैयुम्, तूर इरुक्किऱवैगळैयुम्, सुवर् मुदलाऩवैगळाल् मऱैक्कप्पट्टि रुप्पवैगळैयुम् नमक्कुप् पार्प्पदु मुडियादु; अवऩुक्कु अप्पडियऩ्ऱु। अवऩ् ऎल्लावऱ्ऱैयुम् पार्क्किऱाऩ्। नाम् सिलवेळैयिल् पार्क्किऱोम्, ऎप्पोदुमिल्लै। अवऩ् अवैगळै ऎप्पोदुम् पार्क्किऱाऩ्। नमक्कुत् तपस्सु मुदलियवैगळाल् इप्पोदु पार्क्क मुडियादवैगळाऩ सिलवऱ्ऱैप् पार्क्किऱोम्। अवऩ् इयऱ्कैयागवे पार्क्किऱाऩ्। नाम् सिलवऱ्ऱैप् पिरत्तियक्षत्तालुम्, सिलवऱ्ऱै अनुमानत्तालुम् पार्क् किऱोम्। अवऩ् पिरत्तियक्षत्तालेये ऎल्लावऱ्ऱैयुम् पार्क्किऱाऩ्।
(३) इदऩाल्, अदिवादत्तिऱ्कुक् कारणम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। करुणै उळ्ळवऩायिरुप्पदाल् ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩे इरक्षिप्पऩ्। सक्तियुळ्ळवऩागैयाले ऒरुवऩुम् अवऩै विलक्क मुडियादु, ऒरु वियाजमिल्लामल् ऒरुवरै इरक्षित्ताल् पक्षबादम् ऎऩ्गिऱ दोषम्
[[१२४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अवऩुक्कु वरुम्। आगैयाल् ऒरु वियाजत्तै मुऩ्ऩिट्टुक् कॊण्डे इवऩै इरक्षिक्किऱाऩ्। अन्द वियाजम् पक्तियुम्, पिरबत्तियुम्। ऒरुवऩ् पिरबत्ति सॆय्य वेऩ्डियदिल्लै ऎऩ्बदु अदिवादम्।
(४) पिराट्टियुडऩ् सेर्न्दे ऎल्ला वेलैगळैयुम् सॆय्वदु पोल्, मुमुक्षुविऩुडैय परत्तैयुम् अवळुडऩ्गूडवे इरुन्दे ऒप्पुक्कॊळ्ळुगिऱाऩ्। इदिल् पिराट्टिक्कु सम्बन्दम् इल्लै ऎऩ्बदु (५१)
अदिवादम्।
अवःइन्द विषयङ्गळ् मऱ्ऱवर्गळुक्कु एऩ् तॆरियविल्लै ऎऩ्बदऱ्कुप् पदिल् कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
विश्राम्यद्भिरुपर्युपर्युपरि दिवानक्तं बहिर्दर्शनैः
अस्मद्देशिकसम्प्रदायरहितैरद्यापि नालक्षितः ।
स्वप्राप्तेः स्वयमेव साधनतया जोघुष्यमाणः श्रुतौ
सत्त्वस्थेषु भजेत सन्निधिमसौ शान्तावधिः शेवधिः ॥ ५२ ॥ (प-रै) ३४४४रि- (पुदैयलुक्कु मेऩ् मेले
ईर् - पगलिलुम्, इरात्तिरियिलुम्,
ारि -उट्कार्न्दु सिरमबरिहारम् पण्णिक् कॊण् डिरुक्किऱवर्गळाऩ, ऎच्-मेले पार्क्किऱवर्गळाऩ, अगनम्मुडैय आचारियर्गळुडैय,
सम्बिरदायम् इल्ला तवर्गळाले, अरिबु - इदुवरैयिल्, ७ अरिः पार्क्कप् पडविल्लै, A:- तऩ्ऩै अडैवदऱ्कु, -ताऩे, Hवु-४/
उपायमाग
इरुप्पदाग,आर्वेदत्तिल्, सर्सऩबुणःइऱैञ्जु सॊल्लप्पट्ट, शान्तावधिः l-iरिःअळविल्लाद, a:-पुदैयलाऩदु, Hrq+२ सत्तुवगुणम् उडैयवर्गळिडत्तिल्, ळिसमीबत्तिल् इरुप्पदै अडैगिऱदु। अदावदु काणत्तगुन्ददाग आगिऱदु।
(करुत्तु) ऒरु इडत्तिल् पुदैयल् इरुप्पदै अऱियामल् अदऩ् मेले जनङ्गळ् उट्कार्न्दुगॊण्डिरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् उळ्ळे पार्क्काददिऩाल्, अदु इरुप्पदै अऱियविल्लै। अदुबोल नम्मुडैय आचारियर्गळुडैय सम्बिरदायम् इल्लादवर्गळ् ऎम्बॆरुमाऩे तऩ्ऩै अडैवदऱ्कु सादनम् ऎऩ्ऱु उपनिषत्तुक्कळ् मुऱैयिडुवदै अऱिय विल्लै। सत्तुवगुणम् उडैयवर् कळाल् ताऩ् अप्पडि अवऩैक् काणक्कूडुम्।
अनुबन्दम्
[[१२५]]
कुऱिप्पुः- “Oct:” ऎऩ्बदऱ्कु वेदत्तिऱ्कु वॆळिप्पट्ट चित्तान्दङ्गळाले इन्द विषयम् अऱियप्पडविल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु। वेदान्दत्तै ऒप्पुक्कॊण्डु नम्मुडैय आचारियर्गळुडैय मदत्तै अनुसरिक्किऱवर्गळ्दाऩ् वेदत्तिल् इरुक्किऱ अर्थत्तै उळ्ळबडि पार्क्किऱार्गळ्।
२४-वदु सात्तियोबाय सोदनादिगारम्
(५२)
अवःपिरबत्ति ऎऩ्बदु ऒरुवऩ् सॆय्यवेण्डिय वेलै अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, पक्तियैच् चॆय्यक्कूडादु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ अदिवादङ्गळ् इदिल् कण्डिक्कप् पडुगिऩ्ऱऩः-
यथाधिकरणं प्रभुर्यजनदानहोमार्चना
भरन्यसनभावनाप्रभृतिभिः समाराधितः ।
फलं दिशति देहिनामिति हि सम्प्रदायस्थितिः
श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिर्नयवतीभिराभाति नः ॥ ५३ ॥
(प-रै) xy:- यजमानऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, रिअवरवर्गळ् अदिगारत्तुक्कुत् तगुन्दबडि सॆय्यप्पट्ट, ई-यागम्, ७१ई-ानम्, ५१४- होमम्, अर्च्चम्,
पिरबत्ति, रिःपक्ति मुदलाऩवैगळाले, H४रिवुः-नऩ्ऱाय् आरादिक्कप्पट्टु, - उडम्बोडु कूडिय जीवऩ्गळुक्कु, कळ्पलऩै - कॊडुक् किऱाऩ्, -इप्पडिप् पिरचित्तमाऩ, :- सम्बिरदायत् तिऩ् इरुप्पाऩदु, a:- नियायङ्गळोडु कूडिऩ, आरि - वेदम्, यूरि - स्मिरुदिगळ्, करिःआचारियर्गळुडैय तिव्विय सूक्तिगळ्, इवैगळाले, ७ःनमक्कु, अारि-नऩ्ऱाय् पिरगासिक्किऱदु।
(करुत्तु) उलगत्तिल् अवरवर्गळ् तङ्गळुक्कु वेण्डिय पलऩै अडैय उपायमाग यागम् मुदलाऩवैगळैच् चॆय्गिऱार्गळ्। अवै कळिऩाले आरादिक्कप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩ् अवर्गळ् वेण्डुम् पलऩैक् कॊडुक्किऱाऩ्। अन्द उपायङ्गळ् इल्लामल् अवऩ् पलऩैक् कॊडुप्पदु इल्लै। अदुबोल पिरबत्तियैयुम्, पक्तियैयुम् ऒरुवऩ् सॆय्याविट्टाल् अवऩ् मोक्षत्तैक् कॊडुप्पदिल्लै। इन्द विषयम् वेदम्, स्मिरुदिगळ्, पॆरियोर्गळिडम् इरुन्दु वन्द सम्बिरदायम्,
[[१२६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इवैगळै नल्ल युक्तिगळैक्कॊण्डु विसारम् सॆय्गिऱ नमक्कुत् तोऩ्ऱुगिऱदु। अप्पडिच् चॆय्यादवर्गळुक्कु अदु तोऩ्ऱादु।
कुऱिप्पुः- (१) सुलोकत्तिल् “एबुरिरिः” ऎऩ्बदाले कर्मयोगमुम्, ज्ञान योगमुम् सेर्त्तुक् कॊळ्ळप् पडुगिऩ्ऱऩ।
(२) ‘एY:" ऎऩ्बदऱ्कुक् केट्कुम् पलऩैक्कॊडुक्क समर्त्तऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
(३) इङ्गु सम्बिरदायम् ऎऩ्बदु किडाम्बि आच्चाऩिडमिरुन्दु अप्पुळ्ळार् वऴियाग वन्ददु।
अवःआचारियर्गळिडम् इरुन्दु नाम् तॆरिन्दुगॊण्ड विषयत्तै ऒरुवऩुम् असैक्क मुडियादु ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
तत्तद्धैतुकहेतुके कृतधियस्तर्केन्द्रजालक्रमे
बिभ्राणाः कथकप्रधानगणने निष्ठां कनिष्ठाश्रयाम्। अध्यात्मश्रुतिसम्प्रदायकतकैरद्धा विशुद्धाशयाः
सिद्धोपायवशीक्रियामिति हि नः साध्यां समध्यापयन् ॥ ५४ ॥ (प-रै) ऎक्कुक्कु अन्दन्द हैदुगर्गळाल् उण्डु पण्णप् पट्ट,कर्तर्क्कङ्गळागिय इन्दिर जाल वित्यैयिल्, तरिवुः-सिक्षिक्कप्पट्ट पुत्तियै उडैयवर्गळायुम्, कवुगX२७१०– वादम् सॆय्गिऱवर्गळिल् मुक्कियमाऩ वर्गळै ऎण्णुम्बोदु, कार् A f:- सुण्डु विरलाल् ऎण्णत् तगुन्दवर्गळायुम्, (मुदलिल् ऎण्णत् तगुन्दवर्गळायुम्) अ।४äरि-वेदान्द सास्तिरत् तिऩुडैय, H+रसम्बिरदाय मागिऱ, काक् :- तेत्ताङ् गॊट्टैगळिऩाल्, ३-नऩ्ऱाय्, :- शुद्धम् पण्णप्पट्ट मऩदै उडैयवर्गळायुम् इरुक्किऱ नम्मुडैय आचारियर्गळ्, सार्सॆय्य वेण्डिय पक्ति पिरबत्तिगळै, ४४रिऩर्चित्तो पायऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै नमक्कु उट्पट्टवऩागच् चॆय्युम् विया पारङ्गळ्, -ऎऩ्ऱु, ७ःनमक्कु स४१४४- सॊल्लिक् कॊडुत्तु इरुक्किऱार्गळ्।
अनुबन्दम्
[[१२७]]
(करुत्तु) पक्तियुम् पिरबत्तियुम् नाम् सॆय्यवेण्डिय वेलैगळ् ऎऩ्ऱुम्, अवैगळालेदाऩ् ऎम्बॆरुमाऩ् नमक्कु उट्पडुवऩ् ऎऩ्ऱुम्, नमक्कुच् चॊल्लिक् कॊडुत्तिरुक्किऱ आचारियर्गळ् तर्क्कवित्यैयिल् नल्ल पऴक्कम् उळ्ळवर्गळ्, वादम् पण्णुगिऱवर्गळिल् मुदलाग ऎण्णत् तगुन्दवर्गळ्। वॆऱुम् युक्तिगळैक्कॊण्डु मात्तिरम् अवर्गळ् इप्पडिच् चॊल्लिक् कॊडुक्कविल्लै। अवर्गळ् वेदान्दत्तिऩ् सम्बिरदायत्तै नऩ्ऱाय् अऱिन्दु ऒरुविदमाऩ तप्पु अऱिविल्लादवर् कळाय् इरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् सॊल्लिक् कॊडुत्तदै ऎवऩ् असैक्कक्कूडुम्।
कुऱिप्पुःसम्बिरदायम् ऎऩ्बदु आचारियर्गळिडमिरुन्दु नडुविल् विट्टुप्पोगामल् तॊडर्न्दु वरुगिऱ उपदेशम्।
२५-वदु पिरबाव वियवस्तादिगारम्
(५४)
अवःपिरबन्दऩुक्कु सास्तिरङ्गळिल् सॊल्लुगिऱ पॆरुमैयै अदिगप्पडुत्तिच् चॊल्लुम् अदिवादङ्गळै इदिल् कण्डिक्किऱार्। अदिल् मुदल् सुलोकम्।
स्वरूपं यद्यादृग्गुणविभवलीलादि च विभोः
तदाज्ञासेतुश्च श्रुतिभिरवसेयं तदखिलम् । तथा तद्भक्तानां तदुपचेतनादेश्च महिमा
यथाऽधीतं सद्भिर्यतिपतिमुखैरध्यवसितः ॥ ५५ ॥
(प-रै) f:- यजमानऩागिय ऎम्बॆरुमाऩुडैय, - स्वरूपमुम्, रिऩिरि - कुणङ्गळुम्, विबूदिगळुम्, लीलै कळुम्, तिरुमेऩियुम्, - ऎन्द पिरमाणङ्गळाले एऱ्पडुगिऩ्ऱऩ, aig- ऎन्द विदङ्गळाय् इरुक्किऩ्ऱऩ, सि।- अन्द अन्द
जादिगळुक्कुम् आसिरमङ्गळुक्कुम् तगुन्द नियमङ्गळागिय अवऩदु उत्तिरवुगळ्, - ऎवैगळ्, ऎन्द अङ्गङ्गळोडु सेर्न्दऩ; ४-अवैगळ् ऎल्लाम्, आरिबुः-वेदङ्गळाले, अæर् - उळ्ळबडि अऱियवेण्डियदु। ऎऩ - अप्पडिये, र् अवऩिडत्तिल् पक्ति युळ्ळवर्गळुडैयवुम्, C–अवऩिडम् पोगवेण्डियदऱ्कु उपायङ्गळागिय पक्ति पिरबत्ति मुदलियवैगळुडैयवुम्, पुरिञ्जा-
[[१२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पॆरुमैयाऩदु, अsऩि्र्सास्तिरम् सॊल्लुगिऱबडि, - श्रीबाषियगारर् मुदलाऩ, रिःपॆरियोर्गळाले, अवुळिःइव्वळवु ऎऩ्ऱु तीर्माऩिक्कप् पट्टिरुक्किऱदु।
(करुत्तु ) ऎप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपम् मुदलाऩवै कळै वेदत्तैक् कॊण्डु अऱियवेण्डियदो, अप्पडिये पक्ति पिरबत्तिगळैयुम्, अवैगळैच् चॆय्गिऱवर् कळैयुम् पऱ्ऱि सास्तिरम् ऎऩ्ऩ सॊल्लुगिऱदो, अदैये नम्मुडैय आचारियर्गळ् कुऱैक्कामल् सॊल्लि इरुक्किऱार्गळ्। अदऱ्कु मेल्बट्टु अवर्गळिऩ् पॆरुमैयैच् चॊल्लुवदु सरियऩ्ऱु।
कुऱिप्पु -ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपम् पिरगिरुदियैप् पोल् माऱुदलै अडैगिऱदु इल्लै ऎऩ्ऱुम्, स्वयम् पिरगासम् ऎऩ्ऱुम्, मूऩ्ऱु विदमाऩ परिच्चेदङ्गळ् इल्लै ऎऩ्ऱुम् वेदम् सॊल्लुगिऱदु। अप्पडिये अवऩुक्कुक् कुणङ्गळ् उण्डु, अवऩ् निर्विशेषऩ् (कुणमिल्लादवऩ्) अल्ल ऎऩ्ऱुम्, अवऩुक्कु ऒरु कॆट्ट कुणमुम् इल्लै ऎऩ्ऱुम्, ऎल्ला नल्ल कुणङ्गळुक्कुम् अवऩ् इरुप्पिडम् ऎऩ्ऱुम्, जगत् ऎऩ्गिऱ विबूदि ऎऩ्ऱु ऒऩ्ऱु इल्लै ऎऩ्गिऱ मदम् पिसगु ऎऩ्ऱुम्, अदु उण्मैयिल् इरुक्किऱदु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। (५५)
अवःवर्ण धर्मङ्गळैयुम्, आच्रम धर्मङ्गळैयुम् विट्टु विट्टु निऩैत्तबडि नडक्किऱ जऩङ्गळ् निऱैन्द इन्दक् कालत्तिलुम्, इन्द अदिगारत्तिल् सॆय्द विसारत्तैप् पार्त्तु सन्दोषप्पडुगिऱ पॆरियोर्गळ् इरुक्किऱार्गळ् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
चातुर्वर्ण्यचतुर्विधाश्रममुखे भेदे यथावस्थिते
वृत्तं तन्नियतं गुणानुगुणया वृत्त्या विशिष्टं श्रिताः । त्यागोपप्लवनित्यदूरशरणव्रज्याविधौ कोविदाः
चिन्तामभ्युपगन्तुमन्तिमयुगेऽप्येकान्तिनः सन्ति नः ॥ ५६ ॥
(प-रै) -नालु जादिगळ्, पु-नाऩ्गु विदङ्गळाऩ आसिरमङ्गळ्, इवै मुदलाऩ, -पेदमाऩदु, -सास्तिरम् सॊऩ्ऩबडि इरुक्कैयिल्, -विष्णुबक्तऩाय् इरुप्पदऱ्कुत्
अनुबन्दम्
[[१२९]]
तगुन्द, -इरुप्पुडऩ्,
कूडिऩ, पुर्-जादिक्कुम् आसिरमत्
तिऱ्कुम् पॊरुत्तमाऩ, i- नडत्तैयै, fÜ:-अडैन्दिरुक्किऱवर् वर्णासिरमधर्मङ्गळै विडुवदागिय
कळायुम्, दोषत्तिऱ्कु ऎप्पोदुम् तूरत्तिलिरुक्किऱ,
- पिरबत्ति सॆय्युम् पिरगारत्तिल्, witfai:- समर्त्तर्गळायुम् (नऩ्ऱाय्त् तॆर्न्द वर्गळायुम्) इरुक्किऱ, करिः-एकान्तिगळ्, अरि-पुइन्द कडैसि युगत्तिलुम्, ७ः-नम्मुडैय, f-ार्-सॆय्द विसारत्तै, ३ql–ऒप्पुक् कॊण्डु सन्दोषप्पड, –इरुक्किऱार्गळ्।
(करुत्तु) इन्द कालत्तिलुम् तङ्गळुडैय वर्णासिरम धर्मङ्गळैच् चॆय्दु कॊण्डु वेऱु तेवदैगळै नॆञ्जाल् निऩैक्काद पॆरि योर्गळ् इरुक्किऱार्गळ्। पिरबत्तिक्कु वर्णासिरम धर्मङ्गळै विडुवदु अङ्गम् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु नऩ्ऱाय् अऱिन्दिरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् इन्द अदिगारत्तिल् सॆय्द विसारत्तैप् पार्त्तु सन्दोषप् पडुवर्गळ्। आगैयाल् सॆय्द विसारम् वीण् अऩ्ऱु।
कुऱिप्पु - (१) सुलोकत्तिऩ् मूऩ्ऱावदु पादत्ताले सिलर् वर्णा सिरम धर्मङ्गळै विडुवदै पिरबत्तिक्कु अङ्गमागच् चॊल्लुगिऱार्गळ्। अवैगळै विडुवदु सरि अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, अप्पडि सॊल्लुवदु तुर्वादम् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) वर्णासिरम धर्मङ्गळै अनुष्टिक्किऱ पॆरियोर्गळ् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाल्, जादियाऩदु पिरबत्ति पण्णुवदाले पोय्विडादु ऎऩ्ऱुम्, जादि पोगुम् ऎऩ्बदु अदिवादम् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। (५६)
२६-वदु पिरबाव रक्षादिगारम्
अवःपिरबत्तियिऩ् पॆरुमैयैक् कुऱैक्किऱवर्गळुडैय सन्देहत्तैत् तीर्प्पदऱ्काग मुदल् सुलोकम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
शिलादेः स्त्रीत्वादिर्विपरिणतिरस्त्वद्भुतमिदं
ततोऽप्येतच्चित्रं यदुत दहनस्यैव हि मता । तृणस्यैवास्त्रत्वं रिपुषु निहतेरेव हितता
पदत्रेणैवेह त्रिभुवनपरित्राणमिति च ॥ ५७ ॥
[[१३०]]
[[३]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तु
[[१]]
af : स्तिरी अर्-इन्द
(प-रै) Reliè:-कल्लु मुदलाऩवैगळुक्कु, यागवुम्, पुरुषऩागवुमाऩ, पुरिUR:- माऱुदलाऩ, आच्चरियम्, - इरुक्कट्टुम्। i: अरिबु-अदैक् काट्टिलुम्, ki- मेले सॊल्लप्पोगिऱवैगळ्, a४-इऩ्ऩुम् आच्चरियङ्गळ्, A ३F- ऎवैगळॆऩ्ऱाल्, ७६१४ -नॆरुप्पुक्के, ४-कुळिमै उण् डाऩदुम्, -ऒरु पुल्लुक्के, -आयुदत् तऩ्मै वन्ददुम्, fyg- विरोदिगळिडत्तिल्, fAlad: vq-कॊल्लप्पडुवदऱ्के, नऩ्मैयैक् कॊडुप्पदाग आऩदुम्, पु-तिरुवडिगळै इरक्षिक्किऱ पादुगैगळालेये, AyuH-मूऩ्ऱु उलगङ्गळैयुम् इरक्षित्तदुम्, -इप्पडिप्पट्टवैगळ् आच्चरियङ्गळ्।
(करुत्तु) कल्लाय् इरुन्द अगलियै सक्किरवर्त्तित् तिरुमगऩु टैय तिरुवडि पट्ट उडऩे मुऩ्बोल् स्तिरीयाग आगिविट्टाळ्। उत्तिरैयिऩ् कर्प्पत्तिऩिऩ्ऱु विऴुन्द करिक्कट्टैयाऩदु श्री किरुष्ण ऩुडैय तिरुवडि पट्ट उडऩ् परीक्षित्राजावाग माऱिविट्टदु। इवैगळ् आच्चरियमाऩवैगळ्; इवैगळैक् काट्टिलुम् आच्चरियमाऩवैगळ् हऩुमारुडैय वालै राक्षसर्गळ् कॊळुत्तुम्बोदु पिराट्टियिऩ् अनुक्किरहत्ताले नॆरुप्पिऩ् उष्णम् पोय्विट्टदु। पिराट्टियि ऩिडत्तिल् अबसारप्पट्ट कागासुरऩ् पेरिल् एविऩ पुल्लाऩदु ऒरु पॆरिय अस्तिरत्तिऩ् वेलैयैच् चॆय्ददु। कबन्दऩैयुम्, विरादऩै युम्, इरट्टैयाग इरुन्द अर्जुन मरङ्गळैयुम् कॊऩ्ऱदिऩाल् अवर्गळुक्कुच् चाबम् नीङ्गि क्षेमम् किडैत्तदु। श्री सक्करवर्त्ति तिरुमगऩुडैय पादुगैगळैक् कॊण्डु परदाऴ्वाऩ् अयोत्तियै इरक्षित्तु वन्दार्। इन्द आच्चरियङ्गळै ऒप्पुक् कॊळ्ळुगिऱवऩ् पिरबत्तियिऩ् महिमैयैप् पऱ्ऱि एऩ् सन्देहप्पडवेण्डियदु।
कुऱिप्पु -ऎम्बॆरुमाऩुडैय पिरबावम् इप्पडि इरुक्कैयिल्, अवऩिडत्तिल् सॆय्युम् पिरबत्तिक्कु पक्तियाले मुडियाद पिरारप्त कर्मत्तैप् पोक्कुम् सक्ति उण्डागलाम्।
(५७)
अवःइन्द नाऩ्गु अदिगारङ्गळिल् सॆय्द विसारत्तिऩ् मुडिविल् पिरबत्तियिऩ् महिमैयैक् कॊण्डाडुगिऱार्ः-
रागद्वेषमदादिकैरिह महारक्षोभिरक्षोभिते
नित्ये रक्षितरि स्थिते निजभरन्यासाभिधानं तपः ।अनुबन्दम्
यत् कक्षीकृतमत्यशेत विविधान् धर्मानधर्मद्रुहः
तद्भूमार्णवलेशवर्णनमपि प्राचां न वाचां पदम् ॥ ५८ ॥
[[१३१]]
(प-रै) II-आसै, वु-त्वेषम् पुरि-कॊऴुप्पु मुदलाऩवै कळागिय पुसरिवुःपॆरिय राक्षसर्गळाले, अरि-कलक्कप्पडादव रायुम्, – ऎप्पोदुम् इरक्षिक्किऱवऩायुम् इरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् सॆय्यप्पट्ट, A-तऩ्ऩुडैय परत्तै वैप्पदागिय पिरबत्ति ऎऩ्गिऱबॆयरै उडैय, ४ १९ः-ऎन्द तपस्साऩदु, अवुदुगःअधर्मङ्गळैप् पोक्कुम् पडियाऩ, - वॆव्वेऱाऩ, –धर्मङ्गळै, अवुअदिगरित्तिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु कऩिगाबु ऒप्पुक्कॊळ्ळप् पडुगिऱदो, - -अन्द तपस्सि ऩुडैय पॆरुमैयागिय समुत्तिरत्तिऩुडैय, ऒरु तिविलैयै वर्णिप्पदुम्, i aai-ऎप्पोदुम् इरुक्किऱ वेदङ् गळुक्कुम् ७ ४४४ -निलमऩ्ऱु।
(करुत्तु) पिरबत्तियिऩुडैय पॆरुमैयाऩदु समुत्तिरम् पोल् अळविल्लामल् इरुक्किऱदु। अदिल् ऒरु तिविलैयैक्कूड वेदङ्गळुम् वर्णिक्कमुडियादु। एऩॆऩ्ऱाल्, उलगत्तिल् पाबङ्गळैप् पोक्कच् चक्ति उळ्ळऩवागच् चॊल्लप्पट्ट ऎल्ला धर्मङ्गळैक् काट्टिलुम् पिरबत्ति मेऱ्पट्टदु। अदैच् चीक्किरम् सॆय्यलाम्। ऎल्ला अनिष्टङ्गळैयुम् पोक्कुम्। ऎल्ला इष्टङ्गळैयुम् कॊडुक्कुम्। पिरबत्ति सॆय्दवऩुक्कु आसै त्वेषम् मुदलाऩ कुऱ्ऱङ्गळ् नेर्न्दालुम् अवैगळुक्कुप् पोक्कु विट्टु पिरबन्नऩ् केट्टुक् कॊण्ड कालत्तिलेये मोक्षम् किडैक्कुम्।
कुऱिप्पुः- (१) आसैयुम् त्वेषमुम् राक्षसर्गळुक्कुम् तगाद वैगळागैयाल् अवैगळैप् पॆरिय राक्षसर्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लि यिरुक्किऱदु।
(२) सुलोकत्तिल् “अरियरिबु” ऎऩ्ऱुम् पाडमुण्डु। अप्पोदु अदु तपस्सुक्कु विशेषणम्। तण्डगारणियत्तिल् इरुन्द रुषिगळुडैय तपस्सु राक्षसर्गळाले कॆडुक्कप्पट्टदु। राक्षसर्गळैक् काट्टिलुम् पॊल्लादवैगळाऩ आसै त्वेषम् मुदलाऩवैगळाले पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ तपस्सै अऴिक्क मुडियादु ऎऩ्ऱु करुत्तु। इन्द पाडमे सिलाक् कियम् ऎऩ्ऱु वियाक्कियान कारर्गळाल् ऒप्पुक्कॊळ्ळप्पडुगिऱदु। (५८)
[[१३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२७-वदु मूल मन्दिरादिगारम्
अवःमेल् मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळाल् मूऩ्ऱु रहस्यङ्ळुक्कु विरिवाय् अर्थञ् जॊल्ल आरम्भित्तु, इदिल् मूलमन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तैच् चॊल्लुगिऱार्। मुदलिल् इन्द मन्दिरत्तिऩ् तेवदै विषयमागवुम्, अदिऩ् रुषिविषयमागवुम्, अन्द मन्दिर विषयमागवुम् वरिसैयाय् मूऩ्ऱु मङ्गळ सुलोकङ्गळै अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
तारं पूर्वं तदनु हृदयं तच्च नारायणाये
त्याम्नायोक्तं पदमवयतां सार्थमाचार्यदत्तम् । अङ्गीकुर्वन्नलसमनसामात्मरक्षाभरं नः
क्षिप्रं देवः क्षिपतु निखिलान् किङ्करैश्वर्यविघ्नान् ॥ ५९ ॥ (प-रै) स्ति् ऎर्-मुदलिल् तारम् ऎऩ्गिऱ पिरणवम्, - अदऩ् मेले, कार् - हिरुदयम् ऎऩ्गिऱ नमस्सु,रिअन्द पिरचित्तमाऩ, -नारायणाय ऎऩ्ऱु, अ१टाक्वेदत्ताल् सॊल्लप् पट्ट, ४ē-सॊल्, आगिय इवैगळै, साÅ-अर्थत्तुडऩ्, अआचारियर्गळाल् कॊडुक्कप्पट्टु, pqi -अदै निऩैत्तुक्कॊण्डु, अडी४४ार्-सक्तियिल्लादवर्गळाय्, (अगिञ्जनर्गळायिरुक्कुम्) ७ःनम्मुडैय, ४ ा-नम्मै इरक्षिक्कुम् सुमैयै, अदिग ऒप्पुक्कॊण्डवऩाऩ, q:- ऎम्बॆरुमाऩ्, अ - ऎल्ला विघ्नान् - कैङ्गरियमागिऱ सम्बत्तुक्कु वरुम् विक्किनङ्गळै, fर्सीक्किरम्, fÜ१४g - पोक्कवेण्डुम्।
जि
(करुत्तु) मूल मन्दिरत्तै अर्थत्तुडऩ् निऩैत्तुप् पार्त्तु अगिञ्जनर्गळाऩ नाम्, नम्मै इरक्षिक्कुम् सुमैयै ऎम्बॆरुमाऩिडम् कॊडुक्किऱोम्, अदै अवऩ् ऒप्पुक्कॊण्डु अवऩुक्कुच् चॆय्य वेण्डिय कैङ्गरियङ्गळुक्कु वरुम् ऎल्ला विक्किनङ्गळैयुम् सीक्किरम् पोक्क वेण्डुम्।
कुऱिप्पुः- (१) मन्दिरत्तिऩ् मूऩ्ऱु सॊऱ्कळैत् तऩित्तऩियाग सुलोकत्तिल् सॊल्लि इरुप्पदाल्, मन्दिरत्तै मूऩ्ऱु वाक्कियमाग अर्थम् पण्णवेण्डुम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) ‘अडी४४सर् ऎऩ्बदाले, अगिञ्जनऩाऩ आत्माविऩ् स्वरूप मुम्, ’ ऎऩ्बदाले, पिरबत्तियुम्, ftá - ऎऩ्बदाले
अनुबन्दम्
[[१३३]]
अदिऩ्बलऩाऩ कैङ्गरियमुम् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ। इदऩाल् इन्द मन्दिरत्तै स्वरूपत्तैच् चॊल्लुवदागवुम्, उपायत्तैच् चॊल्लुव तागवुम्, पुरुषार्त्तत्तैच् चॊल्लुव तागवुम् अर्थम् पण्णलाम् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
।
(३) पिरणवत्तै ‘र्’ ऎऩ्ऱुम्, नमस्सै ’ कात्’ ऎऩ्ऱुम् मन्दिर सास्तिरम् सॊल्लुगिऱदु।
कल्याणमावहतु कार्तयुगं स्वधर्मं
प्रख्यापयन् प्रणिहितेषु नरादिकेषु ।
आद्यं कमप्यधिगतो रथमष्टचक्रं
ऎ-आः Hi४१९ ७ः ११ fo ॥
[[१]]
(५९)
(प-रै) xक्कूकवऩमाय्क् केट्किऱ, रिगळ् - नरऩ्, नार्दर् मुदलाऩवर्गळिडत्तिल्, करिलूर्-किरुदयुग सम्बन्दमाऩ, - तऩ्ऩु टैय धर्मत्तै, ४१४४– सॊल्लिक् कॊण्डु, अवुऎट्टु सक्किरङ्गळै उडैय अÁÂ- मुदऩ् मुदलाऩ, कबुरिबु-विलक्षणमाऩ, TAपु-रदत्तै, अरिवुः-
अडैन्दिरुक्किऱ, ऎर् - पॆरियोर्गळुक्कु, –पन्दुवाय्, (पन्दुवाऩ तगप्पऩैप्पोल् अनुकूलत्तैच् चॆय्युम्)ऎरिग४G१CH: पदरिगाश्रमत्तिल् तपस्सु सॆय्दु कॊण्डु इरुक्किऱ नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ रुषियाऩवर्, ७ःनमक्कु, क४४- क्षेमत्तै, ३५- सॆय्य वेण्डुम्।
कुऱिप्पुः- (१) किरुदयुगधर्ममावदुमोक्षत्तिऱ्कु वेण्डिय वियाबारङ्गळैच् चॆय्वदु। इदऱ्कु निविरुत्ति धर्मम् ऎऩ्ऱु पॆयर्।
(२) मूल मन्दिरत्तिऱ्कु ऎट्टु ऎऴुत्तुक्कळ् इरुप्पदाल्, अदै ऎट्टु सक्किरङ्गळुळ्ळ रदम् ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु।
(३) नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ रुषियाऩवर् इन्द मन्दिरत्तै उपदेशम् पण्णिक् कॊण्डु इरुक्किऱार्। आगैयाल् अदऱ्कु अवरे रुषि। अवरे मन्दिरत्तिऱ्कुम् तेवदै आगैयाले अवरै मन्दिरमागिय रदत्तिल् इरुक्किऱदागच् चॊल्लि इरुक्किऱदु।
(४) ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वेण्डियदु ऎल्लाम् इरुप्पदाले इप्पडि
[[१३४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उपदेशम् पण्णिक्कॊण्डु इरुप्पदु वॆऱुम् किरुबैयिऩालेये। अवऩ् सॆय्युम् वेलैक्कुप् पिरयोजनम् सादुक्कळै इरक्षिप्पदे। इदै Æi -:’ ऎऩ्बदु काट्टुगिऱदु।
‘सतां
(५) एरिरिक्कु " ऎऩ्बदाले उपदेशम् पण्णप्पट्टदैक् कवऩ माय् केट्पदागिय सिषियगुणम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
यदन्तःस्थमशेषेण वाङ्मयं वेदवैदिकम् ।
तस्मै व्यापकमुख्याय मन्त्राय महते नमः ॥ ६१ ॥
(६०)
(प-रै) afका-वेदमुम्, अदै मूलमाग उडैय स्मिरुदि कळुम्, आगिय, -सॊऱ्कळ् -पाक्कियिल्लामल्, ४ःAA - ऎदऱ्कुळ् अडङ्गि इरुक्किऩ्ऱऩवो, ऎर्-अन्द, ऩबुग पू वियाबग मन्दिरङ्गळुक्कुळ् मुक्कियमाऩ, पुर्-पॆरुमैयै उडैय, ४-१४- मन्दिरत्तिऱ्कु, ४ः-नमस्कारम्।
कुऱिप्पुः-(१) वेदमुम् स्मिरुदिगळुम् इम्मन्दिरत्तिल् अडङ्गि इरुप्पदावदु-तत्तुवम्, उपायम्, पुरुषार्त्तमागिय इवैगळैप् पऱ्ऱि अवैगळ् सॊल्लुवदु ऎल्लाम् मूलमन्दिरत्तिल् अडङ्गि इरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
[[६४]]
(२) वियाबग मन्दिरङ्गळ् मूऩ्ऱु। अवैगळुळ् मूलमन्दिरम् ऒऩ्ऱु। मऱ्ऱवैगळिल्, “aigca” ऎऩ्गिऱ सॊल्लुम्, " ऎऩ्गिऱ सॊल्लुम् इरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळ् ऎम्बॆरुमाऩ् ऎङ्गुम् इरुप्पदैच् चॊल्लुवद ऩाले अवैगळुक्कु वियाबगमन्दिरम् ऎऩ्ऱु पॆयर्।
इन्द अदिगारत्तिऩ् मुदल् सुलोकम्।
इह मूलमन्त्रसंवृतमर्थमशेषेण कश्चिदनुमवति । स्फटिकतलनिहितनिधिमिव देशिकदत्तेन चक्षुषा जन्तुः ॥ ६२ ॥
(६१)
(प-रै) कगा-स्पडिगमयमाऩ इडत्तिल्, रिरिरियुवैक्कप्पट्टिरुक्किऱ पुदैयलैप् पोल्, पूबु-g४-मूल मन्दिरत्ति ऩाल् मूडप्पट्टु इरुक्किऱ, अवु-अÅ-अर्थत्तै, ३E -इङ्गु, करिक्क
अनुबन्दम्
[[१३५]]
ऎ):- यादेऩुमॊरु मऩिदऩ्, - आचारियर्गळाले कॊडुक्कप् पट्ट, -कण्णाले, अऩ्बु-कॊञ्जमुम् पाक्कियिल्लामल्, अरवुळि - अऱिन्दु अनुबविक्किऱाऩ्।
(करुत्तु) मिगवुम् सुरुक्कमरग इरुक्किऱ इम्मन्दिरत्तिऩुडैय ऎल्ला अर्थङ्गळैयुम् आचारियऩ् उपदेशत्ताले ऒरुवऩ् अदै अऱिन्दु अनुबविक्किऱाऩ्।
कुऱिप्पुः-(१) इम्मन्दिरत्तिऩ् अर्थदिऩ् पॆरुमैयैक् काट्टुवदऱ् काग अदैप् पुदैयलागवुम्, अन्द अर्थत्तै अडक्किक् कॊण्डिरुक् किऱ मन्दिरत्तै स्पडिगमागवुम् सॊल्लि यिरुक्किऱदु।
(२) श्रीदेशिगऩ् अप्पुळ्ळारुडैय अनुक्किरहत्ताले अऱिन्दु अनुबवित्तदै मऱैबॊरुळागच् चॊल्लुगिऱार्।
अदिगारत्तिऩ् कडैसि सुलोकम्।
इत्थं सङ्घटितः पदैस्त्रिभिरसावेकद्विपञ्चाक्षरैः
अर्थैस्तत्त्वहितप्रयोजनमयैरध्यात्मसारैस्त्रिभिः । आद्यस्त्र्यक्षरवेदप्रसूतिरजहत्स्थूलादिवृत्तित्रयः
(६२)
त्रैगुण्यप्रशमं प्रयच्छति सतां त्रय्यन्तसारो मनुः ॥ ६३ ॥ (प-रै) $Ü -इन्द अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩबडि, H- वेदान्द सास्तिरत्तिऩ् सारमागिय, करिबुः-वरिसैयाय् ऒरु ऎऴुत्तु, इरण्डु ऎऴुत्तुक्कळ्, ऐन्दु ऎऴुत्तुक्कळ् उडैय, रिबुः पुè:- मूऩ्ऱु पदङ्गळोडुम्, असः-वेदान्द सास्तिरत्तिऩ् सारमागिय, dr fx४ē:-तत्तुवम्, उपायम्, पुरुषार्त्तम् आगिय, रिःē:- मूऩ्ऱु अर्थङ्गळोडुम्, :-सेर्न्ददायुम्, :-मूऩ्ऱु रहस् यङ्गळुक्कुळ्ळुम्, मूऩ्ऱु वियाबग मन्दिरङ्गळुक्कुळ्ळुम् मुदलायुम्, adaxgfa:-मुदल् सॊल्लिऩ् मूऩ्ऱु ऎऴुत्तुक्कळाल् मूऩ्ऱु वेदङ्गळुक्कुक् कारणमायुम्, अ५d Afafaay:-इरण्डावदु सॊल्लाले स्तूलम्, सूक्ष्मम्, परम् ऎऩ्गिऱ अर्थङ्गळैक् काट्टु किऱदायुम्,-THR:- मूऩ्ऱावदाऩ सॊल्लाले, वेदान्दत्तिऩुडैय सारमागियिरुक्किऱ, अ ४ः-इन्द मन्दिरमाऩदु, अर् - संसारम् कऴिवदै, सi-मुमुक्षुक्कळुक्कु पु—-कॊडुक्किऱदु।
[[१]]
[[१३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(करुत्तु) इन्द मन्दिरत्तिल् मूऩ्ऱु सॊऱ्कळ् इरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळिल् मुदल् सॊल्लिल् ऒरु ऎऴुत्तु; इरण्डावदु सॊल्लिल् इरण्डु ऎऴुत्तुक्कळ्; मूऩ्ऱावदु सॊल्लिल् ऐन्दु ऎऴुत्तुक्कळ् इरुक् किऩ्ऱऩ। मूऩ्ऱु सॊऱ्कळुम् वरिसैयाय् स्वरूपत्तिऩुडैय उण्मै यैयुम्, अदै अऱिन्दवऩ् सॆय्यवेण्डिय उपायत्तैयुम्, अदिऩाल् किडैक्कुम् पयऩैयुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। इन्द सॊऱ्कळुम् अर्थङ् गळुम् वेदान्दत्तिल् सारमाऩवैगळ्। मुदऱ् सॊल्लिल् अडङ्गि इरुक्कुम् मूऩ्ऱु ऎऴुत्तुक्कळिल् इरुन्दु मूऩ्ऱु वेदङ्गळ् उण्डागि इरुक्किऩ्ऱऩ। इरण्डावदु सॊल्लिऱ्कु मूऩ्ऱु विदमाय् अर्थम् पण्णलाम्। नमस्सु ऎऩ्बदु मुऴुवदऱ्कुम् पिरबत्ति ऎऩ्ऱुम् अदिऩ् पलमागिय ऎम्बॆरुमाऩ् कैङ्गरियम् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। इदु स्तूलमाऩ अर्थम्। इन्द सॊल्लिल् नः-ऎऩ्ऱुम्, मस् - ऎऩ्ऱुम् पिरित्ताल्, नाऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱुम्, नाऩ् ऎऩक्कुच् चेषऩ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, ऎऩ्ऩुडैयदाग ऎण्णि इरुक्कुमवैगळुक्कु नाऩ् इयऱ्कै यागच् चेषि अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ् किडैक्कुम्। इदऱ्कु सूक्ष्ममाऩ अर्थम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। ऎम्बॆरुमाऩे पिरदानमाऩ उपायम् ऎऩ्ऱु परम् ऎऩ्गिऱ अर्थम्। मूऩ्ऱावदु सॊल्लाऩदु ऎम्बॆरुमाऩ् जगत्कारणम् ऎऩ्ऱुम्, ऎल्लाम् अवऩुडैय सॊत्तु ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् ऎल्लावऱ्ऱिलुम् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, अवऩे ऎल्लावऱ्ऱिऱ्कुम् आदारम् ऎऩ्ऱुम्, अवऩे जीवऩ्गळुक्कु अडैय वेण्डिय पुरुषार्त्तम् ऎऩ्ऱुम्, अदऱ्कुम् अवऩे उपायम् ऎऩ्ऱुम् काट्टुवदाल् इदुवे वेदान्दत्तिऩ् सारमाऩ सॊल्। इन्द मन्दिरत्तै इव्विदमाग अऱिन्दु अऱियप्पट्ट स्वरूपत्तुक्कुत् तगुन्द उपायत्तैच् चॆय्दाल् मुमुक्षुवुक्कु संसारम् पोय्विडुम्।
२८-वदु त्वयादिगारम्
आकर्णितो वितनुते कृतकृत्यकक्ष्यां
आम्रेडितो दिशति यश्च कृतार्थभावम् ।
प्रत्यूषतां भजति संसृतिकालरात्रेः
४४- Æ: ११ ६८ ११
(६३)
(प-रै) ‘िः-ऎन्द मन्दिरमाऩदु, अागरियa:-ऎम्बॆरुमाऩ् केट्कुम्बडि मुमुक्ष ऒरु तडवै सॊऩ्ऩाल्, तादगर् - किरुद
अनुबन्दम्
[[१३७]]
किरुत्यऩाय् आवदै, सॆय्गिऱदो, कात्रःअडिक्कडि सॊल्लप्पट्टाल्, काजि - किरुदार्त्तऩाग इरुक्कुम् तऩ्मैयै युम्, - कॊडुक्किऱदो, VC:- इदु, पुरिबु-:- लक्ष्मी पदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् सॆय्युम् सरणागदियिऩ् मन्दिरमाग इरुन्दु, ÀÄ:-संसारमागिय कॊञ्जमुम् वॆळिच्चम् इल्लाद इरात्तिरिक्कु, पवुर्-विडियऱ्कालमायिरुप्पदै, पुळि-अडैगिऱदु।
(करुत्तु) इन्द त्वयम् ऎऩ्गिऱ मन्दिरत्तै मुमुक्षु ऎम्बॆरुमाऩ् केट्टुगुम्बडि ऒरुदडवै सॊऩ्ऩाल् अदु अवऩै किरुदगिरुत्तियऩागच् चॆय्गिऱदु। अदावदुअवऩ् सॆय्य वेण्डिय वेलै इदिऩाल् सॆय्यप्पट्टदाग आगिविडुगिऱदु। अदै अडिक्कडि सॊल्लिक्कॊण्डु कालत्तैप् पोक्किऩाल्, अवऩ् सुगत्तै अडैवदिऩाल्, अडैय वेण्डिय पिरयोजनत्तै अडैन्दुविडुगिऱाऩ्। ऒरु इरुट्टाऩ इरात्तिरि विडियऱ्कालम् वन्द उडऩ् पोय्, पिऱ्पाडु पगल् वरुवदु पोल्, इन्द मन्दिरत्तैक् कॊण्डु पिरबत्ति पण्णिऩाल् संसारत् तैप् पोक्कि, मेले अळविल्लाद ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तै अदु कॊडुक्कुम्। इव्विद पॆरुमैयै उडैयदु इम्मन्दिरम्।
कुऱिप्पुः-" ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् मुमुक्षु सॆय्गिऱ पिरबत्ति यिल् लक्ष्मिक्कुम् सम्बन्दम् उण्डु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
इदिऩ् कडैसि सुलोकङ्गळ्।
इदमष्टपदं व्यासे समासे षट्पदं विदुः ।
वाक्यं पञ्चपदैर्युक्तमित्याख्यातप्रधानकम् ॥
(६४)
(प-रै) ऩर्-ऩि
ऎऩ्बदै मूऩ्ऱु सॊऱ्कळागप् पिरित्ताल्,C४-इम्मन्दिरमाऩदु अञ् -ऎट्टु सॊऱ्कळ् उळ्ळदु, ४४सिअदै ऒरु सॊल्लाग वैत्तुक् कॊण्डाल्, ४-आऱु सॊऱ्कळ् उळ्ळदु। (ऎऩ्ऱु) fag :- पॆरियोर्गळ् अऱिगिऱार्गळ्, ९२ः-ऐन्दु सॊऱ्कळोडु, ऒक्-सेर्न्द, -वाक्कियमाऩदु, lxl-४४- पिरबत्ति पण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्गिऱ वेलैयैच् चॊल्लुगिऱ सॊल्लै मुक्कियमाग उडैयदु।
[[१३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
एकं द्वयं त्र्यवयवं सुखलभ्यतुर्यं व्यक्तार्थपञ्चकमुपात्तषडङ्गयोगम् । सप्तार्णवीमहिमवद्विवृताष्टवर्णम् रङ्गे सतामिह रसं नवमं प्रसूते ॥
(प-रै) पक्इदु मुक्कियमाऩदु; - इरण्डु अर्थत्तैच् चॊल्लुवदाले, त्वयम् ऎऩ्ऱु पेर्बॆऱ्ऱदु; ~qqā- मूऩ्ऱु वाक्कियङ् गळुळ्ळदु; - वरुत्तमिल्लामल् नाऩ्गावदु पुरुषार्त्तमाऩ मोक्षत्तै अडैवदऱ्कु उपायमाऩदु; काविबुजिऩ् - अऱियवेण्डिय ऐन्दु अर्थङ्गळैत् तॆळिवाय्क् काट्टुवदु; ३४१- ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु कूडिय पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ योगत्तुक्कु सादनमाय् इरुप्पदु; ससाबुरि३४a– एऴु समुत्तिरङ्गळुडैय पॆरुमैयै उडैयदु, (ऎल्ला अर्थङ्गळैयुम् अडक्किक् कॊण्डिरुप्पदु) fagaieaujपुऎट्टु ऎऴुत्तागिऱ मूलमन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तै विरिवाय्क् काट्टुवदु; इव्विदमाऩ मन्दिरमाऩदु, ५६-इन्द संसारमण्डलत् तिले अरुमैयाऩ, पुवुर् च्चान्दि ऎऩ्गिऱ ऒऩ्बदावदु रसत्तै, ई-
वुश् श्रीरङ्गत्तिल्, Hri-इरुक्किऱवर्गळुक्कु, रर्कॊडुक्किऱदु।
कुऱिप्पुः- (१) इरण्डु अर्थमावदुउपायम्, पुरुषार्त्तम्। इवैगळुळ् मुऩ् पादियाल् उपायत्तैयुम्, पिऩ् पादियाल् पुरुषार्त् तत्तैयुम् काट्टुगिऱदु।
(२) मूऩ्ऱु वाक्कियङ्गळ्मुऩ् पादि ऒरु वाक्कियम्। “रिबु " ऎऩ्बदु इरण्डावदु वाक्कियम्। “ऎबुः” ऎऩ्बदु मूऩ्ऱावदु
वाक्कियम्।
(३) त्वयत्ताले पिरबत्तियैप् पण्णुम् पोदु अदै ऒरे तडवै सॊऩ्ऩाल् पोदुम्। मूलमन्दिरत्तिऩ् चित्तियै अडैवदऱ्काग पुरच्चरणम् ऎऩ्गिऱ ऒऩ्ऱैच् चॆय्य वेण्डियदु। अदावदुअदै जबम् पण्णिक्कॊण्डिरुक्कगुम् पोदु होमङ्गळैयुम्, तर्प्पणङ्गळै युम् तदीयारादनङ्गळैयुञ्जॆय्वदु।इन्द सिरमम् त्वयमन्दिरत्तिऩाल् चित्तियडैवदऱ्कु वेण्डियदिल्लै।
[[६६]]
(४) ४U ऎऩ्बदाले, अडैयवेण्डिय ऎम्बॆरुमाऩुम्, “xq” ऎऩ्बदिऩ् ३४मुणऩाले अडैगिऱ जीवऩुम्, अन्दच् चॊल्ला लेये सॆय्यवेण्डिय उपायमुम्, “रिसरि” ऎऩ्बदाल्
‘श्रीमते नारायणाय’ अडैय वेण्डिय पयऩुम्, ‘ई४ः’ ऎऩ्बदिल् ‘पुस’ ऎऩ्गिऱ भागत्तिऩाल् अवऩै अडैयवदऱ्कु इदुवरैयिल् उण्डागि इरुन्द तडैयुम्
अनुबन्दम्
[[१३९]]
आगिय ऐन्दुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। इवैगळ् मुक्कियमाऩवै कळागैयाल्, अवैगळैक् काट्टुगिऱ इम्मन्दिरम् उयर्न्ददु।
(५) ऐन्दु अङ्गङ्गळैयुम् अङ्गियाऩ पिरबत्तियैयुम् सेर्त्तु षडङ्गम्-आऱु अङ्गम् ऎऩ्ऱु पिरबत्तियैच् चॊल्लि इरुक्किऱदु। इन्द अङ्गङ्गळ् इऩ्ऩवै ऎऩ्बदऱ्कु २७-वदु सुलोकत्तैप् पार्क्क।
(६) नाडगसालैयैप् पार्क्किऱवर्गळुक्कु नाडगत्ताले ऎट्टु विद रसम् किडैक्कुम्। श्रीरङ्गत्तिल् इरुप्पवर्गळुक्कु सान्दि रसमुम् इम्मन्दिरत्ताले किडैक्कुम्।
(७) ‘ई’ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु नाडगम् आडुगिऱ इडम् ऎऩ्ऱुम्, तिव्वियदेशमाऩ श्रीरङ्गम् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। वेऱु रसङ्गळिल् पऱ्ऱु उळ्ळवर्गळाय् नाडगसालैक्कुप् पोगिऱवर्गळुक्कुम् सान्दिरसम् पिरयासमिल्लामल् उण्डागुमॆऩ्ऱु इदऩाल् काट्टप्पडुगिऱदु। (६४)
अवःत्वय मन्दिरत्तिऩ् पॆरुमैयैप् पल उदारणङ्गळाले उऱुदिप्पडुत्तुगिऱार्ः-
न वेदान्ताच्छास्त्रं न मधुमथनात् तत्त्वमधिकं
न तद्भक्तात् तीर्थं न तदभिमतात् सात्त्विकपदम् । न सत्त्वादारोग्यं न बुधभजनाद्बोधजनकं
७ पूःः४११ ४४ //
(पदवुरै) aqia - वेदान्दङ्गळैक्काट्टिलुम्, अरिवुक्काल्
-I ७- उयर्न्द सास्तिरम् इल्लै, ४ ४वु-१७- मदुवैक् कॊऩ्ऱ ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम्, अक् ७-उयर्न्द तत्तुवम् इल्लै, h-अवऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवऩैक् काट्टिलुम्, अरिवुक् किऩ्o ७- पाबत्तैप् पोक्कुवदिल् उयर्न्ददु वेऱु ऒऩ्ऱुम् इल्लै, अन्द भागवदर्गळुक्कुप् पिडित्त इडत्तैक् काट्टिलुम्, ७ परिगबुळ्सत्तुवगुणम् मेलिट्ट वेऱु इडम् किडैयादु, Hrald- सत्तुवगुणम् मेलिट्ट आहारत्तैक् काट्टिलुम्, अ
उडम्बुक्कु आरोक्कियत्तै उण्डु पण्णुवदु वेऱु ऒऩ्ऱुमिल्लै, J - नल्ल ज्ञानमुडैय आचारियऩै अडैवदैक् काट्टि लुम्, ऎबुक् ७- तत्तुवङ्गळिऩ् अऱिवै उण्डुबण्णुवदु वेऱु
[[१४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऒऩ्ऱु इल्लै, पूर्ः-मोक्षत्तैक्काट्टिलुम्, ७ ७- सुगम् वेऱॊऩ्ऱिल्लै, :-त्वय मन्दिरत्तैच् चॊल्लुवदैक् काट्टि लुम्, अबु-अन्द क्षेमत्तै उण्डु पण्णुवदु वेऱु इल्लै।
(करुत्तु) पिरबत्तिक्कु उपयोगप्पडुम् मऱ्ऱ मन्दिरङ्गळैक् काट्टिलुम् त्वयम् ऎऩ्गिऱ मन्दिरत्तिऱ्कु पॆरुमै अदिगम्।
२९-वदु सरम सुलोकादिगारम्
मुदल् सुलोकम्
य उपनिषदामन्ते यस्मादनन्तदयाम्बुधेः
त्रुटितजनताशोकः श्लोकः स्वयं समजायत । तमिह विधिना कृष्णं धर्मं प्रपद्य सनातनं
शमितदुरिताः शङ्कातङ्कत्यजः सुखमास्महे ॥ ६६ ॥
(६५)
(पदवुरै) ‘िः-ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩ्, ३-४-उपनिषत्तुक्कळु टैय, अ-À-समीबत्तिल् इरुक्किऱाऩो, अ–(४À:- अळविल्लाद तया समुत्तिरमागिय, I - ऎवऩिडत्तिलिरुन्दु, :-सरम स्लोक माऩदु, र्गः-ऐनङ्गळुडैय सोगत्तैप् पोक्कुवदाय्,
H४४- ताऩे उण्डायिऱ्ऱो, ā - अन्द, — ऎप्पोदु मिरुक्किऱ उपायमाऩ, तर्-किरुष्णऩै, fu-मुऱैप्पडि, ९- पिरबत्तियालेये अडैन्दु, रिAga:-पाबङ्गळ् पोऩवर्गळायुम्, Äg-मोक्षम् किडैक्कुमो, किडैक्कादो ऎऩ्गिऱ सन्देहत्तैयुम्, अiरिg- नाम् सॆय्युम् पाबङ्गळ् पोगुमो पोगादो ऎऩ्गिऱ पयत्तै युम्, - विट्टवर्गळाय्, ४-सुगमाय् इरुक्किऱोम्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरबत्ति सॆय्दु पाबङ्गळैक् कऴित्तु, सन्देहत्तैयुम् पयत्तैयुम् विट्टु सुगमाग इरुक् किऱोम्।
कुऱिप्पुः- १) उपनिषत्तुक्कळुक्कु समीबत्तिल् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाले, ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩ् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् अवऩ् इप्पडि इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् उपनिषत्तु वाक्कियङ्गळ् स्वरसमाय् ऎल्लाम् ऒत्तुच् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ ऎऩ्बदु काट्टप्पडुगिऱदु। इदैयुम्, सॊऱ्कळुक्कुअनुबन्दम्
[[१४१]]
एऱ्पट्ट पॊरुळै विट्टु विट्टु अन्दन्द इडङ्गळुक्कुत् तगुन्दबडि पॊरुळै वैत्तुक् कॊण्डु अर्थम् पण्णवेण्डिय निर्प्पन्द मिल्लै, इदु स्वरसम् ऎऩ्बदिऩ् पॊरुळ्।
२) सरमसुलोकमाऩदु ताऩाय् वन्ददु ऎऩ्बदऱ्कु जनङ्गळिडत्तिल् करुणैयाले सॊल्लप्पट्टदु; अर्जुनऩुक्काग मात्तिरम् सॊल्लप् पट्टदु अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
[[६]]
५) सुलोकत्तिल् “ळि” ऎऩ्बदाल् सरमसुलोकत्तिऩ् मुदऱ् पादत्तिऩाल् सॊऩ्ऩबडि अगिञ्जनलुय् पिरबत्ति पण्णुवदैयुम्, ‘xqd’ऎऩ्बदाल् इरण्डावदु पादत्तिऩ् अर्थमुम्, रि४asha:’ ऎऩ्बदाल् सर्सरिारिबु ऎऩ्बदिऩ् अर्थमुम्, ‘:’ ऎऩ्बदाल् ‘सा :’ ऎऩ्बदिऩ् अर्थमुम् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ। (६६)
अवःसरमसुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩ पिरबत्तियाऩदु अङ्गबिरबत्ति मात्तिरबरम् अऩ्ऱु। नेराग मोक्षत्तिऱ्कुम् उपायम् ऎऩ्ऱु सुलोकत् ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्-
दुर्विज्ञानैर्नियमगहनैर्दूरविश्रान्तिदेशैः
बालानर्हैर्बहुभिरयनैः शोचतां नः सुपन्थाः । निष्प्रत्यूहं निजपदमसौ नेतुकामः स्वभूम्ना
करिबु fact HA: Hai ॥ E ॥
:-
(पदवुरै) ओर्ःअऱियमुडियादवैगळायुम्, क अवैगळुक्कु एऱ्पट्ट नियमङ्गळाले सॆय्य मुडियाद वैगळायुम्, कऩ्-सिरमबरिहारम् पण्णुगिऱ इडम् वॆगु तूरत्तिल् इरुप्प वैगळायुम्, (वॆगुगालम् कऴित्तुप् पलऩैक् कॊडुप्पवैगळायुम्) lcll-:-अगिञ्जनऩुक्कुत् तगादवैगळायुम् इरुक्किऱ, :- अनेक उपायङ्गळाले, रिसार् ७ः-वरुत्तप्पडुगिऱ नमक्कु, मुq-A:- नल्ल वऴियाय्,–ऎल्लारुक्कुम् यजमानऩाय्, अस सारिवुःअर्जुनऩुक्कु सारत्यम् पण्णिक्कॊण्डिरुन्द इन्द ऎम्बॆरुमाऩ्,
-तऩ् पॆरुमैयिऩाले, ववुi-ऒरु तडैयुम् इल्लामल्, ४४- तऩ्ऩुडैय इडत्तिऱ्कु, ७ काबुःकॊण्डुबोग वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसैयै उडैयवऩाय्, करिबु-विलक्षणमाऩ,
[[१४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सत्पाथेयं -
-नल्ल कट्टुसादमागिय पिरबत्तियै, fait - एऱ्पाडु सॆय् तिरुक्किऱार्।
(करुत्तु) ऒरुवऩ् ऊरुक्कुप्पोगुम् पोदु वरुत्तप्पडामल् अन्द इडम् पोवदऱ्कु वेण्डिय कट्टुसादत्तैक् कॊडुत्तु पो ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदु पोल, ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩिडम् नम्मै अऴैत्तुक् कॊण्डु पोग पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायत्तै एऱ्पडुत्ति इरुक्किऱाऩ्। मोक्षत्तिऱ्कु उपायङ्गळागिय पक्ति मुदलाऩवैगळैच् चॆय्युम् वऴि तॆरियामलुम्, अदैच् चॆय्य सक्ति इल्लामलुम्, अवैगळ् पलऩ् कॊडुक्किऱ वरैयिल् पॊऱुक्क मुडियामलुम् इन्द कारणङ्गळाल् अगिञ्जनर्गळायिरुन्दु वरुत्तप्पडुगिऱ नम्मैप् पार्त्तु करुणैयिऩाल्
इदै उपदेशित्तिरुक्किऱाऩ्।
कुऱिप्पुःअवरवर्गळुक्कु वेण्डियवैगळै अडैवदऱ्कु उपायङ्गळागच् चॊल्लप्पट्टवैगळ् सूक्ष्मङ्गळाय्क् कण्डुबिडिक्क मुडियामलिरुक्किऱ वऴिगळ् पोलिरुक्किऩ्ऱऩ। काडुगळ् नॆरुङ्गि इरुप्पदाले अवैगळिल् पोवदु कष्टम्; पोय्च्चेर्न्दु वरुत्तम् नीङ्गुम्बडियाऩ इडङ्गळ् वॆगुदूरत्तिल् इरुक्किऩ्ऱऩ। आगैयाले अवैगळ् नम्मैप् पोऩ्ऱवर्गळुक्कुत् तगुन्दवैगळ् अऩ्ऱु। अवैगळिल् पोय् कष्टप्पड वेण्डाम्। इन्द इलगुवाऩ वऴियाय् पोङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लि नमक्कुक् कट्टु सादम् कट्टिक्कॊडुत्तिरुक्किऱार् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(६७)
अवःइन्द अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩ सरमसुलोकत्तिऩ् अर्थमाऩदु नल्ल सम्बिरदायत्तिऩ् वऴियाय् वन्दिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱुम्, अदैप् पॆरिय रुषिगळुम् कॊण्डाडुगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱुम् कडैसि सुलोकत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
व्यासाम्नायपयोधिकौस्तुभनिभं हृद्यं हरेरुत्तमं
श्लोकं केचन लोकवेदपदवीविश्वासितार्थं विदुः । येषामुक्तिषु मुक्तिसौधविशिखासोपानपङ्क्तिष्वमी
@=q४–९६x४g४ः २८ः :करिबुः ११ ४६ ११
(पदवुरै) THT- वियासरुडैय वेदमागिय, पु
पाऱ्कडलिरुन्दु उण्डाऩ,
रि-कौस्तुबमणिबोल्, :ऩ्-
अनुबन्दम्
[[१४३]]
ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिडित्तदाय् इरुक्किऱ, ३FÁ क् -कडैसि सुलो कत्तै, ई-सिल आचारियर्गळ्, uduc-उलग वऴक्कत्तालुम्, वेदत्तिऩ् नडैयालुम्, कारि -नम्बिक्कै उण्डु पण्णप्पट्ट अर्थत्तै उडैयदु ऎऩ्ऱु, fag:-अऱिगिऱार्गळ्। अ१४ - ऎन्द आचारियर् कळुडैय पूरिगळिवुमोक्षमागिऱ अरण्मऩैक्कुप् पोगुम्बडियाऩ, fळ -वीदिक्कुक् कॊण्डुबोय्विडुम्, सबुबु -पडिक्कट्टुक्कळ् पोलिरुक्किऱ, ३ng-तिव्वियसूक्तिगळिल्, (अवैगळैक् केट्टु) अरि-इन्द ४-४४ःवैसम्बायनर् शौनकर् मुदलाऩ, अ८७ः-उयर्न्द पॆरियोर्गळ्, :करिबुबुः-सन्दोषप् पट्टु नऩ्ऱाग इरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु तलैयै असैक्किऱार्गळ्।
(करुत्तु) तिरुप्पाऱ्कडलिल् उण्डाऩ कौस्तुबम् ऎऩ्गिऱ मणिबोल महाबारदत्तिऩाल् वॆळिप्पडुत्तप्पट्ट सरम सुलोकमाऩदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु मिगवुम् पिडित्तदाग इरुक्किऱदु। उलगत्तिल् अऱिविल्लादवऩुम् तऩ्ऩैच् चरणमागप् पऱ्ऱिऩवऩै इरक्षिक्किऱाऩ्। वेदत्तिलुम् सरणागदि पण्णिऩवऩै इरक्षिप्पदु पल इडङ्गळिल् सॊल्लि इरुक्किऱदु। इदैप् पार्त्तु सरमसुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩ विषयम् ऎल्लारुक्कुम् नम्बिक्कै उण्डागुम् ऎऩ्ऱु नम् आचारियर्गळ् सॊल्लि इरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् सूक्तिगळैक् केट्टु वैसम्बायनर्, शौनकर् मुदलाऩ पॆरिय रुषिगळुम् वियासर् अबिप्पिरायत्तै नऩ्ऱाय् अऱिन्दु सॊल्लुगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱु सन्दोषप्पडुगिऱार्गळ्। अरण्मऩैबोल् मोक्षम्। अदऱ्कुप् पोगुम् वऴिबोल् पिरबत्ति। अन्द वऴियिल् कॊण्डु सेर्क्कुम् पडिक्कट्टुगळ् पोल् आचारियर्गळुडैय श्रीसूक्तिगळ्। इवैगळ् ऒरुवऩैप् पिरबत्ति वरैयिल् कॊण्डुबोय् विडुगिऩ्ऱऩ।
कुऱिप्पुःतिरुप्पाऱ्कडलिल् उण्डाऩ ऐरावदम् मुदवाऩवैगळै विट्टु कॆळस्तुबत्तैये ऎम्बॆरुमाऩ् ऎडुत्तुक् कॊण्डाऩ्। अदु पोल सरमसुलोकम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिडित्तदु ऎऩ्ऱु करुत्तु। (६८)
३०-वदु आचारिय किरुत्तियादिगारम्
अवःमेल् इरण्डु अदिगारङ्गळाले आचारियऩ् सॆय्य वेण्डिय वेलैगळैयुम्, सिषियऩ् सॆय्यवेण्डिय वेलैगळैयुम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्
[[१४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अवैगळिल् आचारिय किरुत्तियादिगारत्तिल् मुदल् सुलोकम्।
अधिजिगमिषुराद्यं धाम दिव्यं त्रिधाम्नः
श्रुतविविधपरीक्षाशोधिते क्वापि पात्रे । अनघगुणदशायामाहितस्नेहमार्य :
प्रदिशति निरपायं सम्प्रदायप्रदीपम् ॥ ६९ ॥
(पदवुरै) :-मूऩ्ऱु इडङ्गळै इरुप्पिडमाग उडैय ऎम्बॆरुमाऩुडैय, अाऩ् - ऎप्पोदुम् इरुक्किऱ, ऩ्-सत्तुवम् ऎऩ्गिऱ ऒरे कुणमुळ्ळ, २१४-इडत्तै, अरियुरिबुऴुःअडैयवेण्डुम् ऎऩ्गिऱ आसैयैयुडैय, असि्ः-आचारियऩ्, आ-वेदत्तिऩाल् सॊल्लप्पट्ट, faraपु-वॆव्वेऱाऩ, पुरिजा-परीक्षैगळाले, - दोषम् इल्लादवऩ् ऎऩ्ऱु अऱियप्पट्ट, पु-ऒरु पात्तिरमागिय सिषियऩिडत्तिल्, ३-४१४-दोषम् कलप्पिल्लामल् नल्ल कुणङ्गळै उडैयवऩाग इरुक्कुम् कालत्तिल्, fq-कॆडुदि यिल्लामल् तऩ्ऩिडम् वन्दिरुक्किऱ, H४४-सम्बिरदायमागिऱ विळक्कै, अरिगिरि-४े - वैक्कप्पट्ट करुणैयोडु कूडिऩदाय्,
रि - कॊडुक्किऱाऩ्।
(करुत्तु) ऒरुवऩ् विळक्कुप् पात्तिरत्तै अऴुक्कु इल्लामल् नऩ्ऱाय् अलम्बि, अदिल् अऴुक्किल्लाद तिरियै वैत्तु, ऎण्णैयै वार्त्तु विळक्कै एऱ्ऱुवदुवोल् आचारियऩ् वैकुण्ठत्तिऱ्कुप् पोग वेण्डुम् ऎऩ्गिऱ आसै उण्डाऩ पोदु ऒरु सिषियऩैक् कण्डु पिडित्तु, अवऩिडत्तिल् ऒरुविद दोषमुम् इल्लै ऎऩ्ऱु पलबडियाल् परिसोदित्तु, अवऩिडत्तिल् करुणैयिऩालेये तऩक्कु ऒरुविदक् कुऱैविल्लामल् वन्दिरुक्कुम् सम्बिरदायत्तैक् कॊडुत्तु विट्टुप् पोगिऱाऩ्।
कुऱिप्पु :-(१) विळक्कुप् पात्तिरम्बोल् सिषियऩ्। वर्त्ति पोल् अवऩ् नल्ल कुणमुळ्ळवऩाय् इरुक्कुम् कालम्।’’ ऎऩ्गिऱ सॊल् लुक्कु वर्त्ति ऎऩ्ऱुम्, कालमॆऩ्ऱुम् पॊरुळ्। ऎण्णैबोल् आचारि यऩ् करुणै। स्नेहम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु इन्द इरण्डुम् पॊरुळ्।
(२) आचारियऩ् सम्बिरदायत्तैत् तगादवर्गळिडम् कॊडुक्कामल् वैत्तिरुन्दु ताऩ् इन्द लोकत्तै विट्टुप् पोगुम् पोदु ऒरु तगुन्द
अनुबन्दम्
[[१४५]]
सिषियऩिडत्तिल् कॊडुत्तुविट्टुप् पोगवेण्डियदु। इप्पडि सम्बिरदा यत्तै इरक्षिप्पदुम् अदै नल्ल किषियऩिडत्तिल् कॊडुत्तु विट्टुप् पोवदुम् आचारियऩ् सॆय्य वेण्डिय वेलै।
(३) ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्कुम् मूऩ्ऱु इडङ्गळावऩवैगुन्दमुम्, तिरुप्पाऱ्कडलुम्, सूरिय मण्डलमुम्।
(६९)
अवःतॆरियवेण्डिय विषयङ्गळै सुरुक्कमाग अऱिय वेण्डु मवर्गळुक्कु ऎप्पडि आचारियर्गळ् उपदेशम् पण्णुवार्गळ् ऎऩ्ऱु अडुत्त सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्-
प्रत्येयस्तु विलक्षणः प्रकृतितस्त्राता पतिस्तत्परः
तस्मिन्नात्मभरार्पणम् हिततमम् तच्छेषवृत्तिः फलम् । इत्थं तत्त्वहिते पुमर्थ इति नस्त्रेधा विभक्तं धनं
दायत्वेन दयाधनाः स्वयमदुर्दत्तात्मनां देशिकाः ॥
(पदवुरै) (जीवऩ्) तूदः-पिरगिरुदियैक् काट्टिलुम्, ‘ुःवेऱाऩवऩॆऩ्ऱु, rēवुः-अऱियत् तगुन्दवऩ्, drq:-अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, ad-रक्षकऩ्, पुरिः-शेषि, रिवुअवऩिडत्तिल्, ४४४- तऩ्ऩै इरक्षित्तुक् कॊळ्ळुम् सुमैयैक् कॊडुप्पदु, पुबु-मिगवुम् अनुकूलमाऩदु, :- अवऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्वदु, bel४- अदिऩुडैय पलम्, तीवुइप्पडि, ऎरि - तत्तुवम्, उपायम्, ऒ४जिःपुरुषार्त्तम्, - इप्पडि, तिऩ पुक् मूऩ्ऱु विदमागप् पिरिक्कप् पट्टिरुक्किऱ, – तऩत्तै,
४र् - अवर्गळि टत्तिल् इरक्षिक्कवेण्डिय पॊरुळागक् कॊडुक्कप् पट्टिरुक्किऱ, ७ः-नमक्कु, :-करुणैयैये तनमाग उडैय, ऩः-आचारियर्गळ्, ई-तगप्पऩ् सॊत्तु पिळ्ळैक्कु वरुवदु पोल्, अःताऩे कॊडुत्तार्गळ्।
(करुत्तु) जीवऩ् उडम्बैयुम् इन्दिरियङ्गळैयुम् काट्टिलुम् वेऱु। अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩै इरक्षिक्क वेण्डियवऩ्। अवऩुक्कु शेषि। अवऩिडत्तिल् जीवऩ् तऩ्ऩै इरक्षिक्कुम् सुमैयैक् कॊडुक्क वेण्डियदु इदुदाऩ् अवऩुक्कु मिगवुम् नल्लदु। इदऩाल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् किडैक्कुम्
[[१४६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎऩ्ऱु नम्मै तासर्गळागक्कॊडुक्कप्पट्ट आचारियर्गळ् वॆऱुम् करुणैयिऩालेये इन्द विषयङ्गळैच् चॊल्लिक् कॊडुत् तिरुक्किऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- १) इन्द सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळ् मूलमन् दिरदिऩ् अर्थम्।
२) ‘‘y४विः” ऎऩ्ऱु पिरित्तुच् चॊऩ्ऩदाल्, अदुवे पिरदानम् ऎऩ्ऱुम्, मऱ्ऱै इरण्डुम् अदऱ्काग वेण्डियदु ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। (६९)
अवःआचारियऩ् सॆय्यवेण्डिय इऩ्ऩॊरु वेलैयै कडैसि सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्-
निरवाधिदयादिव्योदन्वत्तरङ्गनिरङ्कुशैः
नियमयति यः शिष्यान् शिक्षाक्रमैर्गुणसङ्क्रमैः । अचरमगुरोराज्ञापारम्परीपरवानसौ
न परमिह तांस्तल्लक्षेण स्वमप्यभिरक्षति ॥ ७० ॥
(पदवुरै) :- ऎन्द आचारियऩ्, युऩ - अळविल्लाद करुणैयागिय, ऩि–विलक्षणमाऩ समुत्तिरत्तिऩुडैय, <sfgA-अलैगळ्बोले तडै इल्लामल् इरुक्किऱ, UIHGक४ःनल्ल कुणङ्गळैच् चेर्क्कुम्बडियाऩ, कर्ःसिक्षै पण्णुगिऱ वऴिगळाले, सिषियर्गळै, पु-नियमनम् पण्णुगिऱाऩो, असर् - अन्द आचारियऩ्, असुरर्ः-मुदल् गुरुवाऩ ऎम्बॆरुमाऩु टैय, ४q - परम्बरैयाय् उपदेशिक्कप्पट्टु वरुगिऱ आज्ञैक्कु उट्पट्टवऩाय्,-अवर्गळै मात्तिरमऩ्ऱु, ५५- सिक्षैबण्णुम् पोदु, जिगा -त वऴियाय्, पु-तऩ्ऩैयुम् कूड, अरिरि-इरक्षित्तुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ्।
(करुत्तु) आचारियऩ् तऩ्ऩुडैय सिषियर्गळुक्कु नल्ल कुणङ्गळ् वरुवदऱ्काग अवर्गळैच् चिषिक्कवेण्डियदु। इदुवुम् तयैयिऩुडैय वेलै। अप्पडिच् चॆय्वदिऩाले सिषियर्गळै मात्तिरम् इरक्षिक् किऱाऩिल्लै। तऩ्ऩैयुम् अन्द वेलैयिऩालेये इरक्षित्तुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ्।
अनुबन्दम्
[[१४७]]
कुऱिप्पुःआचारियऩ् सम्बिरदायमागिऱ विळक्कैत् तगुन्द ऒरु सिषियऩिडम् कॊडुक्कामल् तिरुनाट्टुक्कुप् पोगक्कूडादु ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् उत्तिरवु सॆय्दिरुक्किऱाऩ्। आगैयाल् अदऱ्कु उट्पट्टु ऎवऩावदॊरु सिषियऩैक् कण्डु पिडित्तु, अवऩुक्कु नल्ल कुणङ् गळैप् पुगविट्टु अवऩिडम् सम्बिरदायत्तैक् कॊडुक्क वेण्डियदु। इप्पडिच् चॆय्वदिऩाले तऩ्ऩैयुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय आज्ञैयै मीऱिऩाऩ् ऎऩ्गिऱ कुऱ्ऱम् इल्लामल् इरुक्कुम्बडि इरक्षित्तुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ्।
(७०)
३१-वदु सिषिय किरुत्तियादिगारम्
अवःउपदेशत्तैप् पॆऱत् तगुन्द सिषियऩुक्कु इरुक्कवेण्डिय कुणङ्गळै मुदल् सुलोकत्ताले अरुळिच् चॆय्गिऱार्-
अशिथिलगुरुभक्तिस्तत्प्रशंसादिशीलः
प्रचुरबहुमतिस्तद्वस्तुवास्त्वादिकेऽपि । गुणवति विनियोक्तुं गोपयन् सम्प्रदायं
कृतविदनघवृत्तिः किं न विन्देन्निधानम् ॥ ७१ ॥
(पदवुरै) अरिवुरवुगःआचारियऩिडत्तिल् कुऱैन्दु पोगाद पक्तियै उडैयवऩायुम्, deviसरिः-
अवरैक् कॊण्डाडु वदैये स्वबावमाग उडैयवऩायुम्, - अवरुडैय सॊत् तुक्कळ्, leafsq-वीडु मुदलाऩवैगळिलुम्, ऎद४रिरिः yA- मिगुन्द कॆळरव मुळ्ळवऩायुम्, yai-नल्ल कुणङ्गळै उडैय सिषियऩिडत्तिल्, Hi-सम्बिरदायत्तै, fo-वुक्-कॊडुप्पदऱ्काग, jq४-इरक्षित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱवऩायुम्, ता-आचारियऩ् सॆय्द उपकारत्तै निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्किऱवऩायुम्, –कुऱ्ऱ मिल्लामल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय आज्ञैगळैयुम्, अनुज्ञैगळैयुम् सॆय्दु कॊण्डिरुक्किऱवऩ्, पु-ई-ऎम्बॆरुमाऩागिय निदियै, ७fa क - अडैयमाट्टाऩा?
(करुत्तु) नल्ल सिषियऩ् तऩ्ऩुडैय आचारियऩ् सॆय्द उब कारत्तै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डु अवऩिडत्तिल् इरुक्कुम् पक्ति
[[१४८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कुऱैयामल् अवऩैक् कॊण्डाडिक्कॊण्डु अवऩैच् चेर्न्दवै कळिल् पिरीदि उळ्ळवऩाग इरुक्कवेण्डियदु। तऩक्कुक् किडैत्त सम्बिरदायत्तै ऒरु नल्ल सिषियऩिडत्तिल् कॊडुक्कि ऱवरैयिल् अदै इरक्षित्तुक् कॊण्डु वरवेण्डियदु। ऎम्बॆरुमाऩुडैय आज्ञा कैङ्गरियङ्गळैयुम् अनुज्ञा कैङ्गरियङ्गळिल् तऩ्ऩाल् सॆय्यक् कूडियवैगळैयुम् सॆय्दु कॊण्डिरुक्क वेण्डियदु। इप्पडि इरुन्दाल् अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩिडम् निच्चयमाय् पोय्च् चेरुवऩ्।
[[६६]]
कुऱिप्पुःसरि ऎऩ्बदिल् “रि” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले आचारियऩुक्कु वेलै सॆय्य वेण्डियदु काट्टप् पडुगिऱदु। (७१)
अध्यासीनतुरङ्गवक्त्रविलसज्जिह्वाग्रसिंहासनात्
आचार्यादिह देवतां समधिकामन्यां न मन्यामहे । यस्यासौ भजते कदाचिदजहद्भूमा स्वयं भूमिकां
मग्नानां भविनां भवार्णवसमुत्ताराय नारायणः ॥ ७२ ॥
(पदवुरै) अऩ– हयक्किरीवऩ् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱ, fatu-विळङ्गुगिऱ, a - नुऩि नाक्कागिऱ सिंहा सनत्तै उडैय, अ -आचारियऩैक् काट्टिलुम्, ई-इन्द लोकत्तिल्, अार्-वेऱु तेवदैयै, सबुरिवुञर्-उयर्न्ददाग, ७४-४१४८ - नाम् ऎण्णविल्लै, पुदूर् पुरियिर्-संसारत्तिल् मुऴुगि यिरुक् किऱवर्गळुडैय, पुfa HYGRA-संसारमागिय समुत् तिरत्तैत् ताण्डुविक्किऱ वेलैक्काग, :-अन्द ऎम्बॆरु माऩ्, ३āH-तऩ्ऩुडैय पॆरुमैयैक् कॊञ्जङ्गूड विडाद वऩाय्क् कॊण्डु, -ऒरुगालत्तिल्, अरिबुगर्-ऎन्द आचारिय
ऩुडैय वेषत्तै, i -ताऩे, अर् - अडैगिऱाऩो।
(करुत्तु) आचारियऩे ऎल्ला तेवदैगळैक् काट्टिलुम् उयर्न् दवऩ्। ऎल्लारैयुम् रक्षिक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुम् संसार समुत्तिरत्तिल् मूऴ्गिक् किडक्किऱवर्गळैक् करैयेऱ्ऱुवदऱ्काग आचारियऩाग वरुगिऱाऩ्। अप्पडि वरामल् ऒरुवऩुक्कु मोक्षत्तैक् कॊडुक्क अवऩालुम् मुडियादु। आचारियऩ् सॆय्युम् उपदेशङ्गळॆल्लाम् अवर् नुऩि नाक्किल् ऎऴुन्दरुळि इरुक्कुम् हयक्रीवऩ् उपदेशङ्गळे।
अनुबन्दम्
[[१४९]]
कुऱिप्पुः-(१) ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पोल आचारियऩिडत् तिलेयुम् अळविल्लाद पक्तियैप् पण्णवेण्डुम् ऎऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
[[६६]]
कुऱिप्पुः-(२) “अ” ऎऩ्बदाल् लक्ष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩैयुम् आचारियऩैक् काट्टिलुम् उयर्न्द तेवदैयाग ऎण्णमाट्टोम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(३) “कारिा” ऎऩ्बदऱ्कु यात्रुच्चिगम् मुदलाऩ सुगिरुदम् उण्डागुम् कालत्तिल् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(४) संसारिगळैक् करैयेऱ्ऱुवदऱ्काग ऎम्बॆरुमाऩे आचारिय रूपमाग वरुगिऱबडियिऩाल् अवरुडैय रूपत्तैक् काट्टिलुम् आचारिय रूपम् उयर्न्ददु ऎऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। अदु उयर्न्ददाग इल्लाविट्टाल्, अन्द रूपत्तै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदिल्लै।
(७२)
३२-वदु निगमनादिगारम्
मुदल् सुलोकम्
करबदरितविश्वः कश्चिदाचार्यदृष्ट्या
मुषितनिखिलमोहो मूलमन्त्रादिभोगः ।
सगुणविषयसिद्धौ सम्प्रदायं प्रयच्छन्
सुचरितसिलहारी सूरिबृन्दाभिनन्द्यः ॥ ७३ ॥
-आचारियऩुडैय
(पदवुरै) का -ऒरुवऩ्,
कटाक्षत्ताले,
उळ्ळङ्गैयिल् वैत्त इलन्दैप् पऴम्बोल् काट्टप्पट्ट तत्तुवत्तैयुम्, उपायत्तैयुम्, पुरुषार्त् तत्तैयुम् उडैयवऩाय्, पूळिऩ४]:-ऎल्ला मयक्कङ्गळुम् पोऩवऩाय्, मूलमन्दिरम् मुदलाऩ मूऩ्ऱु रहस्यङ् गळिऩ् अर्थत्तैत् तॆरिन्दु अनुबवित्तुक् कॊण्डु, प नल्ल कुणमुळ्ळ सिषियऩ् अगप्पट्ट पोदु, Hē-सम्बिरदायत्तै,
-अवऩिडत्तिल् कॊडुप्पदऱ्काग,
र्-नॆल्लैप्
पॊरुक्कि, अदऩाल् जीविक्किऱवर्गळ्बोल्, नल्ल सरित्तिरम् ऎङ्गॆङ्गे अगप्पडुमो अङ्गङ्गे अदै ऎडुत्तुक् कॊण्डु इरुन्दु, (वैगुन्दम्
[[१५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पोय् ) सरिवु-रि–:-नित्तियसूरिगळाल् कॊण्डाडत् तगुन्दवऩाग आगिऱाऩ्।
[[६६]]
कुऱिप्पुःइदु निगमनादिगारत्तिल् मुदल् सुलोकमाऩ पडियाल् मुऩ् अदिगारङ्गळिऩ् अर्थङ्गळ् सुरुक्कमाग इदिल् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ। "" ऎऩ्बदाल् गुरुबरम्बरा सारत्तिऩ् अर्थमुम्; “:” ऎऩ्बदाल् तत्तुवङ्गळैक् काट्टुगिऱ मुदल् आऱु अदिगारङ्गळिऩ् अर्थ मुम्, उपायत्तैक् काट्टुगिऱ मेल् आऱु अदिगारङ्गळिऩ् अर्थमुम्, पुरुषार्त्तत्तैक् काट्टुगिऱ मेल् पत्तु अदिगारङ्गळिऩ् अर्थमुम्; ‘पूरिरिरियHiB:" ऎऩ्बदाल् अदिवादङ्गळाल् उण्डागुम् कलक् कङ्गळैत् तॆळिविक्किऱ इरण्डावदु भागत्तिल् अर्थमुम्; “पुबुरिः” ऎऩ्बदाले मूऩ्ऱावदु भागत्तिऩ् अर्थमुम्; मूऩ्ऱा वदु भागत्ताले आचारिय किरुत्तियादिगारम्, सिषिय किरुत्तियादि कारम् इवैगळिऩ् अर्थमुम् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ।
[[६६]]
[[७७]]
कडैसि सुलोकङ्गळ्।
इति यतिराजमहानसपरिमलपरिवाहवासितां पिबत । विबुधपरिषन्निषेव्यां वेदान्तोदयनसम्प्रदायसुधाम् ॥ ७४ ॥ (पदवुरै) - इप्पडि,
(७३)
-श्रीबाषियगाररुडैय, ४५१४४-
मडैप्पळ्ळियिऩुडैय, पुरिबुरिala-वासऩैयिऩ् पॆरुक्काले, ऎरिसुi-वासऩैयूट्टप्पट्ट, पुळियऩर्-नल्ल अऱिवुळ्ळवर्
कळिऩ् कूट्टत्ताले अनुबविक्कक् कूडिय, aanicq - तर्क्कसास्तिरत्तिल्
[[१]]
उदयनरैप् पोल, वेदान्दत्तिल् पिरचित्ति अडैन्दिरुन्द किडाम्बि आच्चाऩुडैय, Hसम्बिरदायमागिय अमिरुदत्तै, fqad- पानम् पण्णुङ्गोळ्।
(करुत्तु) अमिरुदत्तै ऎप्पडि तेवर्गळ् पानम् पण्णि साविल्लामैये अडैन्दार्गळो, अप्पडिये किडाम्बि आच्चा ऩुडैय सम्बिरदायत्तै सेवित्तु अऱिवुळ्ळवर्गळ् मोक्षत्तै अडैयलाम्।
कुऱिप्पुः- (१) आच्चाऩ् श्रीबाषियगाररुक्कु मडैप्पळ्ळि कैङ्गरियम् सॆय्दुवन्दार्। आगैयिऩाल् अवरुडैय सम्बिरदायत्तिऱ्कुअनुबन्दम्
मडैप्पळ्ळि वासऩै इरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु काट्टप्पट्टदु।
[[१५१]]
(२) ताऩे इऩिमैयायिरुक्कुम् ऒरु पोजनवस्तुवुक्कुत् तिरुमणप्पाऱिऩाल् पोक्कियत्तै अदिगप्पडुवदु पोल्, आच्चाऩ् सम्बिरदायत्तिऱ्कु श्रीबाषियगाररुडैय पक्षबादमुम्, करैबुरण्ड किरुबैयुम्, अदऩ् विषयमाग वन्द उपदेशमुम् सेर्न्दिरुप्पदाल् अदु मऱ्ऱ सम्बिरदायङ्गळैक् काट्टिलुम् उयर्न्ददु ऎऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
(३) “पुरिबुबु " ऎऩ्बदऱ्कु इन्द अमिरुदत्तै नालु पेरुडऩ् कूड इरुन्दु अनुबविक्क वेण्डियदु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(७४)
अवःइन्द किरन्दत्तै रसम् तॆरियादवर्गळ् आदरियाविट्टाल् ऒरु कुऱैवुम् इल्लै ऎऩ्ऱु अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
कलकण्ठगणास्वाद्ये कामस्यास्त्रे निजाङ्कुरे । निम्बवृत्तिभिरुद्गीर्णे न चूतः परितप्यते ॥ ७५ ॥
(पदवुरै) इऩिमैयाऩ कुरलै उडैय कुयिल् कूट्टङ् गळाले, - रुचियोडु साप्पिडत् तगुन्द, -मऩ्मदऩुक्कुप् पाणमायिरुक्किऱ, - तऩ्ऩुडैय तळिराऩदु,/ fA: वेप्पिलैयैक् कॊण्डु पिऴैक्कुमवैगळाल्, - तळ्ळप्पट्ट पोदिलुम्, -मामरमाऩदु, ७ पुरियुर् - वरुत्तप्पडुगिऱदिल्लै।
(करुत्तु) मामरत्तिऩ् तळिरैक् कोगिलम् सन्दोषमाय् साप्पिडु किऱदु। अदै वेप्पिलैयैये साप्पिडुगिऱवैगळ् अवैगळै वेण्डामॆऩ्ऱु तळ्ळिविट्टाल् मामरत्तिऱ्कु वरुत्तमिल्लै। अप्पडियॆ इन्द किरन्दत्तै रसम् तॆरिन्द वित्वाऩ्गळ् अनुबविप् पार्गळ्। रसम् तॆरियादवर्गळ् आदरिक्काविट्टाल् नाऩ् वरुत्तप्पड माट्टेऩ् ऎऩ्ऱु श्रीदेशिगऩ् करुत्तु।
अवःइन्द किरन्दत्तै ऎऴुदिऩदु ऒरु पिरयोजनत्तै उत्तेचित्तु अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, इप्पडि तऩ् सिषियर्गळुमिरुक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् ऒरु सुलोकत्ताले अरुळिच्चॆय्गिऱार्ः-
[[१५२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
निर्विष्टं यतिसार्वमौमवचसामावृत्तिभिर्यौवनं
निर्धूतेतरपारतन्त्र्यनिरया नीताः सुखं वासराः । अङ्गीकृत्य सतां प्रसत्तिमसतां गर्वोऽपि निर्वापितः
शेषायुष्यपि शेषिदम्पतिदयादीक्षामुदीक्षामहे ॥ ७६ ॥
(पदवुरै) रिसॊ[४४GH-यदिस्रेष्टराऩ श्रीबाषियगारर् सूक्तिगळुडैय, अरिःअडिक्कडि पडिप्पदाले, – यौवन माऩदु, Aaj - अनुबविक्कप्पट्टदु, Ar A:-मऱ्ऱवर् कळुक्कु उट्पट्टिरुप्पदागिय नरगम् इल्लादवैगळाऩ, aTT:- नाट्कळ्, :-सुगमागप् पोक्कप् पट्टऩ, Hi-पॆरियोर् कळुडैय, ररिबुअनुक्किरहत्तै, अऩिवु-ऒप्पुक्कॊण्डु, असाi- असत्तुक्कळुडैय, सिः अरिबु-कर्वमुम्, Aaifud:-अडक्कप् पट्टदु, अरिबुपाक्कि इरुक्कुम् आयुस्सिलुम्,
,
शेषिगळाऩ दम्पतिगळुडैय,
साऴसिगाबुतयैयिऩाल् सॆय्यप् पट्टिरुक्किऱ “मरण कालत्तिल् मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱेऩ्” ऎऩ्गिऱ सङ्कल्पत्तै, ca१४३ - ऎदिर्बार्त्तुक् कॊण्डिरुक्किऱोम्।
कुऱिप्पुः-(१) उलगत्तिल् वॆगुजनङ्गळ् यौवन कालत्तै स्तिरीगळै अनुबवित्तुक् कॊण्डु पोक्कुगिऱार्गळ्। श्रीदेशिगऩ् श्रीबाषियगाररिऩ् श्रीसूक्तिगळैप् पलगालुम् सेवित्तुक् कॊण्डु तऩ् यौवनत्तैप् पोक्किऩार्। आविरुत्ति ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु वड मॊऴियिल् पॆण्बालैच् चॊल्लुवदाले, इव्विदमाऩ् स्तिरीगळुडऩ् यौवन कालम् कऴिन्ददु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) श्रीदेशिगऩ् ऒरुवरुक्कुम् उट्पडामलिरुन्दु कालत्तैच् चॆल वऴित्तार्। आगैयिऩाल् अवर् श्रीबाषियम् मुदलाऩ किरन्दङ्गळै सेवित्तुक् कॊण्डिरुन्द सुगत्तुक्कुत् तुक्कक् कलप्पिल्लै।
(३) किरन्दम् ऎऴुदिच् चिलरुडैय अदिवादङ्गळैक् कण्डित्तदु पॆरियोर्गळुडैय सन्दोषत्तिऱ्काग; तऩक्कु ऒरु पॆरुमै वर वेण्डुम् ऎऩ्ऱु ऎऴुदप्पट्टदु अऩ्ऱु।
(७६)
अनुबन्दम्
[[१५३]]
अवःवरवर नास्तिगत्तऩम् अदिगमावदाल्, इन्दक् किरन्दत्तै सेविप्पार् इल्लामल् पोगुमो ऎऩ्गिऱ सन्देहत्तैत् तीर्प्पदऱ्काग ऒरु सुलोकम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
आस्तिक्यवान् निशितबुद्धिरनभ्यसूयुः
सत्सम्प्रदायपरिशुद्धमनाः सदर्थी। सङ्केतभीतिरहितः सतृणेष्वसक्तः
सद्वर्तनीमनुविधास्यति शाश्वतीं नः ॥ ७७ ॥
(पदवुरै) अरि-वेदम् सॊल्लुगिऱ विषयङ्गळ् ऎल्लाम् उण्मै ऎऩ्ऱु तीर्माऩम् उळ्ळवऩायुम्,
-कूर्मैयाऩ पुत्तियै उडैयवऩायुम्, अः-कुणङ्गळैविट्टु दोषत्तैप् पार्क्कुम् स्वबावम् इल्ला तवऩायुम्, पुरिः नल्लसम् पिरदायत्तैप् पॆऱ्ऱु अदऩाल् ऒरु कुऱ्ऱमुमिल्लाद मऩदै उडै यवऩायुम्,
नल्ल विषयङ्गळैत् तेडुगिऱवऩायुम्, :-कट्टुप्पाट्टुक्कुप् पयप्पट्टु अदऱ्कु उट्पट्टिल्ला तवऩायुम्, पुर-पुल्लैप् पोल् अल्बङ्गळाऩ पॆयर्, लाबम्, पूजै मुदलाऩवैगळिल्, अÜनः-पिडिप्पिल्लादवऩायुम् इरुक्किऱ ऒरुवऩ् पिऩ् कालत्तिल् उण्डाय्, ७ः-नम्मुडैय, -ऎप्पोदुमिरुक्किऱ, g-नल्ल मार्गत्तै, अरिवु-अनुसरित्तु नडप्पाऩ्।
(करुत्तु) सुलोकत्तिल् सॊऩ्ऩ नल्ल कुणङ्गळै उडैय ऒरुवऩ् वरुङ्गालत्तिलुम् पिऱन्दु इन्दक् किरन्दत्तिऩाल् वॆळि यिट्टिरुक्किऱ पऴैमैयाऩ नल्ल मार्गत्तै अनुसरिप्पऩ्। अन्द कुणङ्गळावऩ-
१) मुदलिल् वेदम् सॊल्लुवदु ऎल्लाम् उण्मैये ऎऩ्गिऱ विसुवासम्; (२) इदै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु; इदैत् तळ्ळवेण्डियदु ऎऩ्ऱु पगुत्तु अऱियुम्बडियाऩ कूर्मैयाऩ पुत्ति; (३) इन्द पुत्तियैक् कॊण्डु दोषङ्गळैत्तळ्ळि कुणङ्गळैये पार्क्कुम् तऩ्मै; (४) नल्ल सम्बिरदायमुडैय आचारियऩिडम् पोय् विषयङ्गळै नऩ्ऱाय्त् तॆरिन्दु शुद्धमाऩ मऩदु उळ्ळवऩाय् इरुप्पदु; (५) नल्ल सङ्गदिगळैये तेडुवदु; (६) इव्वळवु इरुन्दुम् मऱ्ऱवर्गळिऩ् कट्टुप्पाट्टुक्कुप् पयन्दु अदऱ्कु उट्पडामै;
[[१५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(७) तॆरिन्द ज्ञानत्तैक् कॊण्डु नल्ल पॆयर् मुदलाऩवैगळैत् तेडामै।
(७८)
अवःइन्दक् किरन्दमाऩदु ऎम्बॆरुमाऩै अऱिन्द पॆरियोर् कळुक्कु सम्मदमायिरुक्कुम् ऎऩ्ऱु कडैसि सुलोकत्ताल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
रहस्यत्रयसारोऽयं वेङ्कटेशविपश्चिता ।
शरण्यदम्पतिविदां सम्मतः समगृह्यत ॥ ७८ ॥
(पदवुरै) अ - इन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळिऩ् अर्थमाऩदु, सरण्यर्गळागिय दम्पतिगळै अऱिन्द पॆरियोर्गळुडैय, ४ः-ऒप्पुक् कॊळ्ळुदलै एऱ्कुम्बडि, सॆबबुरिय वेङ्गडेसऩ् ऎऩ्गिऱ नल्ल अऱिवुळ्ळवराले, H४’रदुसेर्त्तु ऎऴुदप्पट्टदु।
कुऱिप्पुः- (१) “वेङ्गडेस” ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कुत् तिरुवेङ्गड मुडैयाऩ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळागैयाल्, अवऩ् श्रीदेशिगऩैक् कॊण्डु इन्दक् किरन्दत्तै ऎऴुदिऩाऩ्; अवर् अप्पडि ऎऴुदुवदऱ्कु ऎऴुत्ताणि पोल् इरुन्दार् ऎऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
(२) “i” ऎऩ्बदाले, विष्णुपुराणम् ऎऴुदिऩ परासररुम्, वेदत्तैत् तमिऴिल् ऎऴुदिऩ नम्माऴ्वारुम् काट्टप् पडुगिऱार्गळ्।
कवितार्किकसिंहाय कल्याणगुणशालिने ।
श्रीमते वेङ्कटेशाय वेदान्तगुरवे नमः ॥
(७८)
[[४]]
॥ श्रीः ॥
श्रीमते रामानुजाय नमः । श्रीमद्वेदान्तदेशिक विरचित ॥ अधिकारसङ्ग्रहः ॥
सव्याख्यानः ॥
श्रीमान् वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी । वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ॥
प्रपदनमये विद्याभेदे प्रतिष्ठितचेतसः
प्रतिपदमिह प्रज्ञादायं दिशन्तु दयाधनाः । शठरिपुशुकव्यासप्राचेतसादिनिबन्धन
श्रमपरिणतश्रद्धाशुद्धाशया मम देशिकाः ॥ १ ॥
प्रपदनमये विद्याभेदे प्रतिष्ठितचेतसो दयाधनाः शठरिपुशुकव्यासप्राचेतसादिनिबन्धनश्रमपरिणतश्रद्धाशुद्धाशया देशिका इह मम प्रतिपदं प्रज्ञादायं दिशन्त्वित्यन्वयः ॥
इह खलु भगवान् कवितार्किकसिंहः सर्वतन्त्रस्वतन्त्रः श्रीमान् वेङ्कटनाथाय वेदान्ताचार्यवर्यो रहस्यत्रयसारार्थाधिकारार्थसङ्ग्रहेण शिष्यबुद्धिसमाधानं कुर्वन्नाचार्यप्रणामरूपमङ्गलव्याजेन स्वरूपयाथात्म्यज्ञानं प्रार्थयते - प्रपदनेति ॥ विद्याभेदे प्रपदनमये पृथगुपायत्वेन प्रमाणप्रसिद्धे प्रपदन इत्यर्थः । स्वार्थे मयट् । तत्र प्रतिष्ठितचेतसः स्थिरचित्ताः । अनेन महाविश्वासः सूचितः । दयाधनाः कृपामात्रप्रसन्नाः शिष्यानुवृत्तिनिरपेक्षा इत्यर्थः । शठरिपुशुकव्या सप्राचेतसादीनां निबन्धनेषु ग्रन्थेषु सन्तताभ्यासेन परिणतया । कर्मज्ञानयोरङ्गत्वात्, भक्तेश्शक्ताधिकारत्वाच्च, अनुपायतया प्रपत्तिरेवानुरूपोपाय इत्येवंविधबुद्ध्या परिपक्कया श्रद्धया शुद्धः निस्संशय आशयो येषां ते तथोक्ताः । देशिकाः मम ज्ञानादि गुणरहितस्य । प्रज्ञादायम् - प्रकृष्टज्ञानम् प्रज्ञा तदीयशेषत्वज्ञानं पदे पदे प्रतिपदं सन्ततमित्यर्थः । दिशन्तु यद्वा पद्यते प्राप्यत इति पदं प्राप्यं तं प्रति प्रज्ञादायं त्वरारूपं ज्ञानम्,
[[१५६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अथवा विद्याभेदे प्रपदने–अप्रतिष्ठितचेतसःचञ्चलचित्तस्य प्रज्ञादायम्-अमोघत्वानन्यापेक्षत्वशरण्याभिमतत्वक्षणमात्रनिष्पाद्यत्वादि-ज्ञानम् इह इदानीं मे दिशन्तु ददन्तु ।
प्रार्थनायां लोट् ॥ १ ॥
इदानीं स्वस्य तेषु विश्वासं प्रार्थयते-
एते मह्यमपोढमन्मथशरोन्माथाय नाथादयः
त्रय्यन्तप्रतिनन्दनीयविविधोदन्ताः स्वदन्तामिह । श्रद्धातव्यशरण्यदम्पतिदयादिव्यापकाव्यापकाः
स्पर्धाविप्लव-विप्रलम्भपदवीवैदेशिका देशिकाः ॥ २ ॥
त्रय्यन्तप्रतिनन्दनीयविविधोदन्ताः श्रद्धातवव्यशरण्यदम्पतिदयादिव्यापकाव्यापकाः स्पर्धाविप्लवविप्रलम्भपदवीवैदेशिका देशिका अपोढमन्मथशरोन्माथाय मह्यमिह स्वदन्तामित्यन्वयः ॥
एते मह्यमिति । एते-अविच्छन्नसम्प्रदाया नाथादयो देशिकाः । त्रय्यन्तैः वेदान्तैः प्रतिनन्दनीयाः स्तोतव्या विविधाः स्वरूपोपाय पुरुषार्थप्रतिपादकतया नानाविधा उदन्ता उपदेशवाक्यानि येषां ते तथोक्ताः । श्रद्धातव्ययोर्वात्सल्य-सौशील्यादिविशिष्टतया विश्वचनीययोः शरण्ययोः । प्रपत्तव्ययोः दम्पत्योः । अनेन विशिष्टस्यैवोपायत्वमिति सूचितम् । तयोर्दया सैव दिव्यापकामन्दाकिनी तस्यां व्यापकाः तत्पात्रभूता इत्यर्थः । स्पर्धया परस्परजिगीषया विप्लव उपद्रवो यस्यां सा च विप्रलम्भानां कुमतीनां पदवी च तस्यां वैदेशिका विमुखाः त्रय्यन्तेत्यादि-विशेषणत्रयेण यथाक्रमं ज्ञानभक्तिवैराग्याणि सूचितानि । देशिका नाथादयोऽस्मद्-गुरुपर्य्यन्ता इत्यर्थः । अपोढः तिरस्कृतो मन्मथशरैरुन्माथः पराभवो येन तस्मै । अनेनाचार्यकृपाहेतुभूतं ‘विष्णोः कटाक्ष अद्वेष’ इत्यादि प्रमाणप्रतिपादितमद्वेषादिकं सूचितम् । यद्वा अपोढमन्मथशरोन्माथाय निरस्तकामशरविकारायेत्यर्थः । इह वात्सल्यैकविषयाय मह्यं स्वदन्ताम्-रोचन्ताम् । तेषु मम विश्वासो भवत्वित्यर्थः ॥ २ ॥
अनन्तरं तेषामुत्कर्षमाशास्ते-
हृद्या हृत्पद्मसिंहासनरसिक हयग्रीवहेषोर्मिघोष-
क्षिप्तप्रत्यर्थिदृप्तिर्जयति बहुगुणा पङ्किरस्मद्गुरूणाम् ।
अनुबन्दम्
दिक्सौधाबद्धजैत्रध्वजपटपवनस्फातिनिर्धूततत्तत्-
सिद्धान्तस्तोमतूलस्तबकविगमनव्यक्तसद्वर्तनीका ॥ ३ ॥
[[१५७]]
हृद्या हृत्पद्मसिंहासनरसिकहयग्रीवहेषोर्मिघोषक्षिप्तप्रत्यर्थिदृप्तिः दिक्सीधाबद्धजैत्रध्वजपटपवनस्फातिनिर्धूततत्तत्सिद्धान्तस्तोमतूलस्तबकविगमनव्यक्तसद्वर्तनीका बहुगुणा अस्मदगुरूणां पङ्क्तिर्जयतीत्यन्वयः ॥
हृद्येति । हृद्या-ज्ञानानुष्ठानपूर्णतया सर्वमनोहरा । हृदेव पद्मं तदेव सिंहासनमितिरूपितरूपकं तस्मिन् रसिकस्य आसक्तस्य हयग्रीवस्य हेषोर्मिघोषः तरङ्गध्वनिः तेन क्षिप्ता निराकृता प्रत्यर्थिनां प्रतिवादिनां दृप्तिः मदो यया सा तथोक्ता । देशविप्रकृष्टानामपि दिग्विजयमुखेन निरास इत्याह - दिक्सौधेति । दिश एव सौधा हर्म्याणि तेष्वाबद्धानां स्थापितानां जैत्राणां जयसूचकानां ध्वजानां पटवचनस्य पटसम्बन्धिवायोः स्फात्या वेगेन निर्धूतानि तत्तत्सिद्धान्तानां स्तोमाः समूहाः त एव तूलस्तबकानि कार्पासराशयः तेषां विगमनेन विनाशनेन व्यक्ता विशदा सद्वर्तनीका सन्मार्गो यस्याः सा तथोक्ता । बहुगुणा-एवमुक्तसमस्त-कल्याणगुणा । अस्मद्गुरूणां पङ्क्तिः-अस्मदाचार्याणां प्राचार्याणां परम्परा जयति सर्वोत्कर्षेण वर्तते ॥ ३ ॥
(अथोपोद्धाताधिकारः )
अथ क्रियमाणस्य ग्रन्थस्य मोक्ष एव परमप्रयोजनमिति परान् प्रत्युपदिशति —
पठत रहस्यत्रयसारादुद्धृतमधिकारसङ्ग्रहं सुधियः । जननपदवीगतागतजङ्घालत्वं जिहासन्तः ॥ ४ ॥
जननपदवीगतागतजङ्घालत्वं जिहासन्तः सुधियो रहस्यत्रयसारादुद्धृतम-धिकारसङ्ग्रहं पठतेत्यन्वयः ॥
पठतेति । हे सुधियः सारासारविवेकज्ञाः ! जननपदव्यां संसारमार्गे गतागतेषु यातायातेषु जङ्घालत्वं दीर्घपादत्वं वेगमिति यावत् । जिहासन्तःहातुमिच्छन्तः यदि । रहस्यत्रयसाराख्यग्रन्थात्सारतमत्वेन पृथक् कृतम् । अधिकाराः सङ्गृह्यन्तेऽस्मिन्नित्यधिकारसङ्ग्रहसारग्रन्थं पठत जपत । पठतेत्यनेन जपोच्चारण-मात्रमेवालं नार्थज्ञाने निर्बन्ध इति व्यज्यते ॥ ४ ॥
[[१५८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अथ नित्यसूरितुल्यस्य चेतनस्यैतादृशपुरुषार्थानुपलब्धौ हेतु दर्शयन्नुत्तरत्र तत्पुरुषार्थलब्धये गुरुपरम्पराप्राप्तं मन्त्राख्यद्रव्यमेव साधनमिति वक्तुकामस्तत्साधनञ्च भगवज्जायमानकटाक्षादिकमित्याह—
मणिवर इव शौरेर्नित्यहृद्योऽपि जीवः
कलुषमतिरविन्दन् किङ्करत्वाधिराज्यम् । विधिपरिणतिभेदाद्वीक्षितस्तेन काले
गुरुपरिषदुपज्ञं प्राप्य गोपायति स्वम् ॥ ५ ॥
शौरेः मणिवर इव नित्यहृद्योऽपि कलुषमतिः किङ्करत्वाधिराज्यम् अविन्दन् । जीवो विधिपरिणतिभेदात् तेन काले वीक्षितस्सन् गुरुपरिषदुपज्ञं स्वं प्राप्य गोपायतीत्यन्वयः ॥
मणीति । जीवःचेतनः । शौरेः - पुरुषोत्तमस्य मणिवर इव कौस्तुभ इव नित्यं हृद्योऽपि नित्यं मनोहरोऽपि । अनेन जीवस्य संसारानर्हत्वं कौस्तुभाभिमानिनीदेवतात्वञ्च सूचितम् । कलुषमतिःअनादिकर्मवासनया सङ्कुचितज्ञानः किङ्करत्वं कैङ्कर्यं तदेवाधिराज्यं सार्वभौमत्वम् । अविन्दन् अलभमानः । विधिपरिणतिभेदात्भाग्यपरिपाकविशेषात्, तेन भगवता, काले-जननकाले । वीक्षितः गुरुपरिषद्भ्य उपज्ञातं स्वेन गृहीतं स्वं मन्त्राख्यं द्रव्यं प्राप्य गोपायति ‘मन्त्रं यत्नेन गोपयेत्’ इति स्मरणात् ॥ ५ ॥
अथ पूर्वोक्तविधिपरिपाकस्य सर्वसिद्धान्तसिद्धत्वप्रदर्शनेन प्रपन्नस्य प्रपत्त्युत्तरकालगुणानुभवकैङ्कर्य्यादिरूपवृत्तेर्मुक्तवद्भोग्यतां प्रतिपादयन् तादृशाधिकारिणो
दुर्लभत्वमाह—–
कर्मावियादिचक्रे प्रतिपुरुषमिहानादिचित्रप्रवाहे
तत्तत्काले विपक्तिर्भवति हि विविधा सर्वसिद्धान्तसिद्धा । तल्लब्धस्वावकाशप्रथमगुरुकृभागृह्यमाणः कदाचित्
मुक्तैश्वर्य्यान्तसम्पन्निधिरपि भविता कश्चिदित्थं विपश्चित् ॥ ६ ॥
हि यस्मात्कारणादिह लोके प्रतिपुरुषमनादिचित्रप्रवाहे कर्माविद्यादिचक्रे तत्तत्काले
अनुबन्दम्
[[१५९]]
विविधा विपक्तिः सर्वसिद्धान्तसिद्धा भवति, तत्तस्मात् कारणात् कश्चिद्विपश्चित् तल्लब्धस्वावकाशप्रथमगुरुकृभागृह्यमाणस्सन्नित्य मुक्तैश्वर्य्यान्त-सम्पन्निधिरपि भवितेत्यन्वयः ॥
कर्मादीति । पुरुषं पुरुषं प्रतीतिप्रतिपुरुषम् तत्तत्पुरुषभेदेन कर्माविद्यादीनां चक्रे समूहे । आदिशब्देन संसार उच्यते, अविद्याशब्देन ‘अनात्मन्यात्मबुद्धिर्या अस्वे स्वमिति या मतिः । अविद्यातरुसम्भूतेर्बीजमेतद्विधा स्थितम्’ इत्युक्ताविद्योच्यते । अनादिः - तेषां कर्मादित्रयाणां घटीयन्त्रन्यायेन पुनः पुनरुत्पत्त्याऽनादित्वम् चित्रः पुरुषभेदान्नानाविधः प्रवाहो यस्य तस्मिंस्तथोक्ते सति तत्तत्कालेअनुभवोन्मुखकाले विविधा कर्मभेदान्नानाविधा । सर्वेषु सिद्धान्तेषु सिद्धा सम्प्रतिपन्ना विपक्तिः परिपाको भवति हि भवत्येव । तेन सुकृतपरिपाकेन लब्धः प्राप्तः स्वावकाशो यया सा च तथाविधया प्रथमस्य गुरोर्भगवतः कृपया गृह्यमाणो विषयीक्रियमाणो विपश्चित् । मुक्तैश्वर्यमन्ते यस्यास्सा च सम्पच्च गुणानुभवकैङ्कर्य्यरूपा वृत्तिः तस्या निधिरपि निक्षेपस्थानमपि भविता । प्रथमं सुकृतपरिपाकः पश्चात् प्रपत्तावन्वयः । अनन्तरं गुणानुभवरूपवृत्तिः ततो मुक्तैश्वर्यमिति क्रमो दृष्टव्यः ॥ ६ ॥
(अथ सारनिष्कर्षाधिकारः)
उपायापायसम्बन्धरहितस्वरूपानुरूपप्रपत्तिप्रकाशक मूलमन्त्र एंव पूर्वैरनुसंहित
इत्याह-
श्रुतिपथविपरीतं क्ष्वेलकल्पं श्रुतौ च
प्रकृतिपुरुषभोगप्रापकांशो न पथ्यः ।
तदिह विबुधगुप्तं मृत्युभीता विचिन्वन्त्-
युपनिषदमृताब्धेरुत्तमं सारमार्य्याः ॥ ७ ॥
यतः श्रुतिपथविपरीतं क्ष्वेलकल्पं श्रुतौ प्रकृतिपुरुषभोगप्रापकांशो न पथ्यः तत्तस्मात् कारणात् मृत्युभीता आर्या इह विबुधगुप्तमुपनिषदमृताब्धेरुत्तमं सारं विचिन्वन्तीत्य-
न्वयः ॥
श्रुतीति । श्रुतिपथविपरीतम् ‘न हिंस्यात्सर्वाभूतानि’ ‘न कलअं भक्षयेत्’ ‘नानृतं वदेत्’ इत्यादिवेदमार्गविरुद्धं हिंसादिरूपं कर्म क्ष्वेलकल्पं विषतुल्यमिति यावत् ।
[[१६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
श्रुतौ च ‘ज्योतिष्टोमेन स्वर्गकामो यजेत’ इत्यादिविधायकश्रुतौ सत्यामपि प्रकृति पुरुषयोर्देहात्मनोर्योगस्य पुनः सबन्धस्य प्रापकांशो ज्योतिष्टोमादिरूपसाधनविशेषः पथ्यो न, पुनः संसारापादकत्वात् । मृत्युभीताः प्रकृतिसम्बन्धभीताः । आर्या आचार्य्या आत्मानात्मज्ञाः । इह संसारदशायां विबुधैः ज्ञानिभिः गुप्तं सुरक्षितम् । उपनिषदमृताब्धेःवेदान्तदुग्धसमुद्रस्य । उत्तमं श्रेष्ठम् । प्रधानमिति यावत् उद्धृतमिति वा पाठः उद्धृतं प्रथितं सारं मन्त्राख्यं विचिन्वन्ति प्रार्थयन्ते ॥ ७ ॥
अथ रहस्यत्रयार्थज्ञानवतो हसन्तिकापङ्कजन्यायेन दुर्लभतां वदन् सपरिजनस्य सर्वातिशायित्वमाह-
शाखानामुपरिस्थितेन मनुना मूलेन लब्धात्मकः
सत्ताहेतुसकृज्जपेन सकलं कालं द्वयेन क्षिपन् । वेदोत्तंसविहारसारथिदयागुम्फेन विश्रम्भितः
सारज्ञो यदि कश्चिदस्ति भुवने नाथः सयूथस्स नः ॥ ८ ॥ शाखानामुपरिस्थितेन मूलेन मनुना लब्धात्मकः सत्ताहेतुसकृज्जपेन द्वयेन सकलं कालं क्षिपन् वेदोत्तंसविहारसारथिदयागुम्फेन विश्रम्भितोऽत एव सारज्ञो भुवने यद्यस्ति स नः सयूथः नाथ इत्यन्वयः ॥
I
शाखानामिति । शाखानां वेदानामुपरिअग्रभागे । उपनिषदित्यर्थः । स्थितेन मूलेन मनुना मूलमन्त्रेण लब्धो ज्ञात आत्मा स्वरूपं येन स तथोक्तः । सत्ताहेतुसकृज्जपेन सत्तायाः पुरुषार्थसिद्धेः हेतुः सकृज्जपो यस्य तेन द्वयेन मन्त्ररत्नेन ‘सकृदेव हि शास्त्रार्थः कृतोऽयं तारयेन्नरम्’ इत्युक्त्या सकृज्जपः पुरुषार्थ हेतुः । जपान्तरं तु कालक्षेपार्थमिति भावः । सकलं कालं मोक्षपर्यन्त कालं द्वयेन क्षिपन् वेदानामुत्तंसाः कर्ण भूषणानि । वेदान्ता इति यावत् । तेषु विहारो यस्य स चासौ सारथिः कृष्णः तस्य दयायाः गुम्फः परिपाकश्चरमश्लोकः तेन विश्रम्भितः सञ्जातविश्वासः । नैर्भर्य्यकाष्टायुक्त इति यावत् । मूलमन्त्रेण स्वरूपं ज्ञात्वा द्वयेन सत्तां सम्पाद्य तेनैव कालक्षेपं कुर्वन् चरमश्लोकेन विश्वासयुक्तः सारज्ञः कश्चिद् भुवनेऽस्ति । सयूथः सपरिजनः स एव नो नाथः अस्माकं स्वामीति । यूथस्येति पाठे तु नोऽस्माकं यूथस्य स नाथ इत्यर्थः ॥ ८ ॥
-अनुबन्दम्
(अथ प्रतितन्त्रसारोद्धाराधिकारः)
अथ मूलमन्त्रार्थपरिज्ञानेनैव वेदान्ततात्पर्य्यमपि निश्चेतुं शक्यत इत्याह-
आधेयत्वप्रभृतिनियमैरादिकर्त्तुश्शरीरं
सत्तास्थेमप्रपतनफलेष्वेतदायत्तमेतत् ।
विश्वं पश्यन्निति भगवति व्यापकादर्शदृष्टि-
र्गम्भीराणामकृतकगिरां गाहते चित्तवृत्तिम् ॥ ९ ॥
[[१६१]]
सत्तास्थेमप्रपतनफलेषु एतदायत्तमेतद्विश्वम् आधेयत्वप्रभृतिनियमैः आदिकर्त्तुश्शरीरम् इति मूलमन्त्रेण पश्यन् व्यापकादर्शदृष्टिर्गम्भीराणामकृतकगिरां चित्तवृत्तिं भगवति गाहतेत्यन्वयः ॥
आधेयेति । व्यापको मूलमन्त्रः । तस्य व्यापकवस्तुप्रतिपादकत्वादध्याहारं विनाऽर्थप्रतिपादकत्वम् । स एवादर्शो दर्पणं तस्मिन् दृष्टिर्यस्य स तादृशः । पुरुषः । विश्वम्चेतनाचेतनात्मकञ्जगत् । आधेयत्वं धार्यत्वं प्रभृतिर्येषां ते ते च नियमा धर्माः प्रभृतिशब्देन शेषत्वनियाम्यत्वयोर्ग्रहणम् । यन्नियाम्यं यद्भार्य्यं यच्छेषभूतं तत्तस्य शरीरमिति लक्षणात् । एतैर्नियमैः आदिकत्तुर्भगवतः शरीरमिति पश्यन् जानन् गम्भीराणां दुर्बोधानाम् । अकृतकगिराम्-अपौरुषेयवाचां वेदान्तानां चित्तवृत्तिं तात्पर्य्यं भगवति गाहतेऽनायासेन जानाति ॥ ९ ॥
पूर्वश्लोकोक्तशरीरशरीरिभावसम्बन्धस्य भाष्यादिभिः परवादिनिरसनमुखेन सुनिश्चितत्वात्, भाष्यकारेषूपकारमनुसन्धत्ते
यद्येतं यतिसार्वभौमकथितं विद्यादविद्यातमः-
प्रत्यूषं प्रतितन्त्रमन्तिमयुगे कश्चिद्विपश्चित्तमः । तत्रैकत्रझटित्युपैति विलयं तत्तन्मतस्थापना
हेवाकप्रथमानहेतुककथाकल्लोलकोलाहलः ॥ १० ॥
एवं यतिसार्वमौमकथितमविद्यातमः प्रत्यूषं प्रतितन्त्रं विपश्चित्तमोऽन्तिमयुगे कश्चिद्विद्याद् यदि तत्रैकत्र तत्तन्मतस्थापनाहेवाकप्रथमानहेतुककथाकल्लोलकोलाहलो विलयं झटित्युपैतीत्यन्वयः ।
[[१६२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
यदीति । यतिसार्वभौमेन भगवद्भाष्यकारेण कथितम् । अविद्याऽनात्मन्यात्मबुद्धिरूपा सैव तमः तस्य प्रत्यूषं निवर्तकमितिभावः । एवं सकलप्रमाणा-नुगृहीतं प्रतितन्त्रं प्रसिद्धतन्त्रं सिद्धान्तम् अन्तिमयुगे कलियुगे कश्चिद्विपश्चित्तमो ज्ञानाधिकतम विद्याद्यदिजानीयाद्यदि तत्रैकत्र एकस्मिन् ज्ञानिनि तेषां मतानां स्थापना निर्वाहः तस्मिन् हेवाकेन उत्सुकेन प्रथमानां प्रवृद्धानां हैतुकानां हेतुवादिनां कथा वादाः त एव कल्लोलाः तेषां कोलाहलो घोषविशेषः झटिति शीघ्रमेव विलयं विनाशम् उपैति प्राप्नोतीति ॥ १० ॥
(अथार्थपञ्चकाधिकारस्सगृद्यते)
अनेनैव मूलमन्त्रेण — प्राप्यस्य ब्रह्मणो रूपम् ’ इत्यादिप्रमाणप्रतिपादितमर्थपञ्चकं प्रतिपाद्यत इत्याह—
आदौ प्राप्यं परममनघं प्राप्तरूपं चमादा-
विष्टोपायं त्वयननमसोरीप्सितार्थश्चतुर्थ्याम् ।
तद्व्याघातं मम कृतिगिरि व्यञ्जयन्तं मनुं तं
तत्प्रायं च द्वयमपि विदन्सम्मतः सर्ववेदी ॥ ११ ॥ परममनघं प्राप्यमादौ व्यञ्जयन्तं प्राप्तः रूपं च मादौ व्यञ्जयन्तम् इष्टोपायं त्वयननमसोर्व्यञ्जयन्तम् ईप्सितार्थं चतुर्थ्यां व्यञ्जयन्तम् तद्व्याघातं मम कृतिगिरि व्यञ्जयन्तं तं मनुं तत्प्रायं च द्वयमपि विदन् सर्ववेदी सम्मतः ॥
आदाविति । अकार आदिर्यस्य तस्मिन् । आदिशब्देन नारायणपदमुच्यते । प्रणवस्थेऽकारे नारायणपदे च अनघं निखिलहेयप्रत्यनीकं परमं सकलकल्याण-गुणैकतानं प्राप्यं ब्रह्मस्वरूपं व्यञ्जयन्तमित्यनेन सम्बन्धः । मकार आदिर्यस्य तस्मिन्मादौ । आदिशब्देन नारपदं चतुर्थी च प्रतिपादिते । मकारे नारपदे चतुर्थ्यां च प्राप्तुः जीवस्य स्वरूपमस्यापि व्यञ्जयन्तमित्यनेन सम्बन्धः । अयननमसोःअयनपदे नमः पदे चेष्टस्य पुरुषार्थस्योपायं व्यञ्जयन्तं नारमयन इति व्युत्पत्याऽयनशब्दस्योपायवाचकत्वम् ‘गच्छध्वमेनं शरणं शरण्यं पुरुषर्षभा’ इत्युपदेशानन्तरं ‘द्रौपद्या सहिताः सर्वे नमश्चक्रुर्जनार्दनम्’ इत्यनुष्ठानश्लोके शरणशब्दस्थाने नमश्शब्दप्रयोगान्नमश्शब्दस्यापि स्थानप्रमाणन्यायेनोपायवाचकत्वं सिद्धम् । चतुर्थ्यां
अनुबन्दम्
[[१६३]]
व्यक्तचतुर्थ्यामीप्सितमर्थं प्राप्तिफलं कैङ्कर्य्यमिति यावत् । मम कृतिगिरि नमः पदस्थे मकारेऽहङ्कारममकारात्मकं तद्व्याघातं तस्य कैङ्कर्य्यस्य व्याघातं विरोधिनं च व्यञ्जयन्तं प्रतिपादयतं तं सकलवेदान्तसारभूतं मनुं मूलमन्त्रं तत्प्रायं तेन मनुना तुल्यमर्थपञ्चकप्रतिपादकत्वेन मन्त्रेण समानमिति यावत् । द्वयमपि विदन्पुरुषस्सर्ववेदी सर्वज्ञ इति सम्मतः सर्वसम्पन्नो भवति । अर्थपञ्चकस्यैव सकलशास्त्रप्रतिपाद्यत्वेन तत्तज्ज्ञानवान् सर्वज्ञो भवतीति भावः ॥ ११ ॥
पूर्वश्लोकोक्तमर्थपञ्चकं स्वानुष्ठानमुखेन विशिष्य निरूपयति—
प्राप्यं ब्रह्म समस्तशेषिपरमं प्राप्ताऽहमस्योचितः
प्राप्तिर्दायधनक्रमादिह मम प्राप्ता स्वतः सूरिवत् । हन्तैनामतिवृत्तवानहमहम्मत्त्या विमत्त्याश्रयः
सेतुस्सम्प्रति शेषिदम्पदिभरन्यासस्तु मे शिष्यते ॥ १२ ॥
समस्तशेषि ब्रह्म परमप्राप्यम् अहम् अस्योचितः प्राप्ता इह मम प्राप्तिः सूरिदायधनक्रमात् स्वतः प्राप्ता, एवम्भूतोऽहम् अहम्मत्त्या विमत्याश्रयभूतस्सन्नेनां प्राप्तिमतिवृत्तवान् हन्तैवम्भूतस्य मे शेषिदम्पदि सेतुर्भरन्यासस्तु शिष्यत इत्यन्वयः ॥
प्राप्यमिति । समस्तस्य चेतनाचेतनात्मकस्य जगतः शेषी स्वामी तत्र हेतुमाहपरममिति । निखिलहेयप्रत्यनीककल्याणैकतानतया सर्वोत्तरमित्यर्थः । ब्रह्म प्राप्यम् । न स्वर्गादयः तेषां हेयप्रत्यनीकताद्यभावेन प्राप्याभासरूपत्वात् । अहं शेषभूतोऽस्य परब्रह्मण उचितः निरुपाधिकः प्राप्ता तदनुभवजनितप्राप्तिकारितकैङ्कर्य्यरूपफलभाक् । मम प्राप्तुः प्राप्तिफलं कैङ्कर्य्यमिति यावत् । दायधनक्रमात् ज्ञातित्वप्राप्तधनन्यायेन सूरिवत् स्वत उपाधिं विना प्राप्ता । अहं देहात्माभिमानरूपाया विमतेः विपरीतज्ञानस्याऽऽश्रयस्सन्, अहम्मत्त्या स्वरक्षणे स्वप्रवृत्तिमहङ्काररूपया बुद्ध्या, एनां प्राप्तिम् अतिवृत्तवान् - अतिक्रान्तोऽस्मि हन्तेति खेदे । संसारदशायां मे मम शेषभूतस्य शेषिदम्पदि कैङ्कर्य्यरूपसाम्राज्यविषये भरन्यासः प्रपत्तिः सेतुः संसारोत्तरणसाधनं शिष्यते । भक्तावधिकाराभावात् प्रपत्तिरेव परिशिष्यत इति भावः । परमपुरुषः प्राप्यः, संसारी चेतनः प्राप्ता, भगवत्-कैङ्कर्यं प्राप्तिफलम् तद्विरोधिनावहङ्कारममकारौ, उपायस्तु प्रपत्तिरित्यर्थ-पञ्चकनिष्कर्षः ॥ १२ ॥
[[१६४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(अथ तत्त्वत्रयाधिकारस्सङ्गृह्यते)
मुमुक्षूणां ज्ञातव्यं तत्त्वत्रयमपि पूर्वाचार्यैः सुनिश्चित्योपदिष्टमित्याह -
प्रकृत्यात्मभ्रान्तिर्गलति चिदचिल्लक्षणधिया
तथा जीवेशैक्यप्रभृतिकलहस्तद्विभजनात् । अतो भोग्यं भोक्ता तदुभयनियन्तेति निगमै-
र्विभक्तं नस्तत्त्वत्रयमुपदिशन्त्यक्षतधियः ॥ १३ ॥ प्रकृत्यात्मभ्रान्तिश्चिदचिल्लक्षणधिया गलति जीवेशैक्यप्रभृतिकलहश्च तद्विभजनात् चाथ अतोऽक्षतधियो भोक्ता भोग्यं तदुभयनियन्तेतिनिगमैर्विभक्तं तत्त्वत्रयं न उपदिशन्त्वित्यन्वयः ॥
प्रकृत्येति । चिल्लक्षणानि स्वयम्प्रकाशत्वनित्यत्वादीनि अचिल्लक्षणानि जडत्वपरिणामत्वादीनि तेषां धिया विवेकेन प्रकृतौ देहे आत्मेति भ्रान्तिः देहात्मभ्रमो गलति नश्यति तथा तद्वत् जीवेशैक्यं जीवब्रह्मैक्यं प्रभृतिर्यस्य स चासौ कलहश्च । प्रभृतिशब्देन परिणामवादादिकं सूच्यते; तयोर्विभजनात्असाधारणधर्मवत्तया निरूपणाज्जीवासाधारणधर्मा नियाम्यत्वशेषत्वादयः, ईशासाधारणधर्मास्तु नियन्तृत्वशेषित्वादयः, तेषां विभजनेन बाह्मान्तरकलहो गलतीत्यर्थः । अतो विपरीतज्ञानस्य निरस्तत्वात् । भोक्ता जीवः, भोग्यं प्रकृतिः तयोरुभयोः प्रकृतिपुरुषयोरुभयोर्नियन्ता ईश्वर इत्यनेन प्रकारेण निगमैश्शास्त्रैर्विभक्तं पृथक्कृत्य निरूपितम् । तत्त्वानां चिदचिदीश्वराणां त्रयम् । अक्षतधियः सम्यज्ज्ञाना नाथादयो जिज्ञासूनस्मानुपदिशन्तु ॥ १३ ॥
अथ षट्तत्वषोडषतत्ववादादिकं तत्वत्रयज्ञानवतो निराकर्त्तुं शक्यत इत्याह-
आवापोद्वापतः स्युः कति कति कविधीचित्रवत्तत्तदर्थेषु
आनन्त्यादस्तिनास्त्योरनवधिकुहनायुक्तिकान्ताः कृतान्ताः । तत्त्वालोकस्तु लोप्तुं प्रभवति सहसा निस्समस्तान् समस्तान्
अनुबन्दम्
[[१६५]]
पुंस्त्वे तत्त्वेन दृष्टे पुनरपि न खलु प्राणिता स्थाणुताधीः ॥ १४ ॥
तत्तदर्थेष्वस्तिनास्त्योरानन्त्यादावापोद्वापतोऽनवधिकुहनायुक्तिकान्ताः कति कति कृतान्तास्स्युः तथापि निस्समस्तत्वालोकस्तान् समस्तान् सहसा लोप्तुं प्रभवति । तथाहि पुंस्त्वे तत्वेन दृष्टे स्थाणुताधीः पुनर्न प्राणिता खल्वित्यन्वयः ॥
आवेति । तत्तदर्थेषु तेषु तेष्वर्थेषु विषये । आवापोद्वापतः-आकर्षणविकर्षणाभ्यां जायमानयोरस्तिनास्त्योः । आनन्त्यात्
बहुत्वात् कविधीवत् चित्रकर्मवच्च निरवधीनां कुहनायुक्तीनां कुतर्काणां कान्ताः मनोहराः कृतान्ताः सिद्धान्ताः कति कति समर्थिताःस्युः । अनेकधा भवेयुरिति यावत् । निस्समः निष्प्रतिद्वन्द्वः तत्वालोकः तान् समस्तान् सिद्धान्तान् लोप्तुं लुप्तान् कर्त्तुं प्रभवति पुंस्त्वे तत्वेन याथार्थ्येन दृष्टे सति । पुरुषत्वव्याप्यकरचरणादि-मान्नितिसम्यज्ज्ञानो सतीत्यर्थः । स्थाणुताधीः पुनः न प्राणिता नैवभविष्यति ॥ १४ ॥
(अथ परदेवतापारमार्थ्याधिकारः)
पूर्वश्लोकोक्ततत्त्वत्रयमध्ये पठित ईश्वरः को वेत्याशङ्क्य श्रियः-पतिरेव
वेदान्तैरीश्वरत्वेन प्रतिपाद्यत इत्याह-
आत्मैक्यं देवतैक्यं त्रिकसमधिकता तुल्यतैक्यं त्रयाणाम्
अन्यत्रैश्वर्यमित्याद्यनिपुणफणितीराद्रियन्ते न सन्तः । त्रय्यन्तैरेककण्ठैस्तदनुगुणमनुव्यासमुख्योक्तिभिश्च
श्रीमन्नारायणो नः पतिरखिलतनुर्मुक्तिदोमुक्तभोग्यः ॥ १५ ॥
आत्मैक्यं परमार्थः देवतैक्यं परमार्थः, त्रिकसमधिकतातुल्यता परमार्थः त्रयाणामैक्यं परमार्थः त्रिभ्योऽन्यत्रैश्वर्यं परमार्थः, इत्याद्यनिपुणफणितीः सन्तो नाद्रियन्ते, किन्त्वखिलतनुर्मुक्तिदो मुक्तभोग्यः श्रीमन्नारायणो नः पतिरित्यमुमर्थं त्रय्यन्तैरेककण्ठैस्तदनुगुणमनुव्यासमुख्योक्तिभिश्चाद्रियन्त इत्यन्वयः ॥
[[१६६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आत्मैक्यमिति । परदेवतात्रयात्समधिकोऽतिरिक्तः तस्य भावस्तत्ता उत्तीर्णः ब्रह्मवादः तुल्यता सर्वदेवतासाम्यवादः त्रयाणां ब्रह्मविष्णुरुद्राणामैक्यम् अभेदवादः । अन्यत्र विष्णुव्यतिरिक्तेषु । ऐश्वर्यं पारम्यं देवतान्तरपारम्यवादः । इत्यादिशब्देन शून्यवादादेर्ग्रहणम् । अनिपुणफणिती :- अनिपुणानामज्ञानिनां फणितीः शास्त्राणि सन्तो देवतापारमार्थ्यवेदिनो नाद्रियन्ते न गणयन्ति ईश्वरं को वेत्ति चेत्तत्राहत्रय्यन्तैरिति । एककण्ठैः परस्पराविरोधिभिः त्रय्यन्तैर्वेदान्तैः तदनुगुणाभिः वेदान्तानुसारिणीभिः मनुव्यासमुख्यानामुक्तिभिः स्मृतीतिहासरूपाभिः प्रामाण्याभिश्च । श्रीमान्नित्येतदीश्वरनिरूपकम् । नारायणो नः पतिः - ईश्वरः ‘शरीरवाचिशव्दानां शरीरिपर्य्यन्तत्व’ नियमात् । ब्रह्मादिपारम्यप्रतिपादकशव्दानां शरीरिणि नारायण एव पर्यवसानमाह– अखिलतनुरिति । निखिलचेतनाचेतनशरीरकः मुक्तिदः मोक्षप्रदः मुक्तभोग्यः मुक्तानुभाव्यः । नारायण एव नः पतिः नान्यः कश्चिदस्तीति भावः ॥ १५ ॥
नन्वखिलतनुरित्यनेन भगवतो ब्रह्मरुद्रादिशरीरकत्वमुक्तं तन्न सङ्गच्छते । वैपरीत्यस्यापि सुवचत्वादित्याशङ्कय “नारायणाद् ब्रह्मा जायते नारायणाद्रुद्रो जायते । एको ह वै नारायण आसीत् । न ब्रह्मा नेशानो न द्यावापृथिवी” इत्यादिभिः ब्रह्मादीनां सृज्यत्वसंहार्य्यत्वश्रवणात्, वैपरीत्यशङ्काकर्त्तुं न शक्यत इत्याह-
जनपदभुवनादिस्थानजैत्रासनस्थेषु
अनुगतनिजवार्त्तं नश्वरेष्वीश्वरेषु । परिचितनिगमान्तः पश्यति श्रीसहायं
जगति गतिमविद्यादन्तुरे जन्तुरेकः ॥ १६ ॥
अविद्यादन्तुरे जगति परिचितनिगमान्त एको जन्तुर्जनपदभुवनादिस्थानजैत्रासनस्थेष्वीश्वरेष्वनुगतनिजवार्त्तं नश्वरेषु सत्सु श्रीसहायं गतिं पश्यतीत्यन्वयः ॥ जनेति । जनपदो देशः भुवनानीन्द्रादिलोकाः आदि शब्देन ब्रह्माण्डमुच्यते । तद्रूपाणि स्थानानि धान्येव जैत्रासनानि तेषु तिष्ठन्तीति । जैत्रासनस्थेष्वीश्वरेषु
अनुबन्दम्
[[१६७]]
ब्रह्मादिषु । अनुगतनिजवार्त्तम्अनुगता अनुवर्त्तमाना निजवार्त्ता उत्पत्तिवार्ता यथा भवति तथा । नश्वरेषु नाशशीलेषु सत्सु परिचितनिगमान्तः वेदान्तश्रमवानेको जन्तुः अविद्यया प्रारब्धकर्मरूपया दन्तुरे निम्नोन्नते जगति श्रीसहायं भगवन्तं श्रियः-पतिं गतिमुपायं पश्यति अवधारयति । ब्रह्मरुद्रादीनामुत्पत्तिविनाशघटी-यन्त्रपतितत्वेन उपायापायाभावात् तदैश्वर्यस्य सुवृत्ततारतम्यनिबन्धनत्वेन भगवन्तमेवोपायत्वेन निश्चिनोतीति भावः ॥ १६ ॥
(अथ मुमुक्षुत्वाधिकारः)
अथ आत्मानात्मज्ञानवतः संसारो दुस्सहो भवतीत्याह-
कालावर्त्तान्प्रकृतिविकृतीः कामभोगेषु दोषान् ज्वालागर्त्तप्रतिमदुरितोदर्कदुःखानुभूतिम् ।
याथातथ्यं स्वपरनियतं यच्च दिव्यं पदं तत्
काराकल्पं वपुरपि विदन् कस्तितिक्षेत बन्धम् ॥ १७ ॥
कालावर्तान् प्रकृतिविकृतीः कामभोगेषु दोषान् ज्वालागर्त्तप्रतिमदुरितोदर्कदुःखानुभूतिं स्वपरनियतं याथातथ्यं यच्च तद्दिव्यं पदं काराकल्पं वपुरपि विदन् को बन्धं तितिक्षेतेत्यन्वयः ॥
कालेति । कालाः शीदोष्णप्रधाना त एवावर्त्ताः । यद्वा, कालाः श्रुतिचोदिता उपरागादयस्तेषामावर्त्तत्वनिरूपणम् । तान् कालभेदान् स्वरूपविरोधिबुद्धिजनकत्वेनेति सम्प्रदायः । प्रकृतिविकृती :- " अष्टौ प्रकृतयः षोडश विकाराः’ इत्युक्तान् प्रकृतिमहदहङ्कारपञ्चतन्मात्ररूपान् । कामभोगेषु काम्यन्त इति कामाः स्वर्गादयस्तेषां भोगेष्वनुभवेषु दोषान्अल्पास्थिरत्वादीन् ज्वालागर्तेनाऽग्निज्वालाकल्पेन प्रतिमो येषां तानि च तानि दुरितानि धान्युदर्क उत्तरकालफलं यस्यास्ताम् । दुःखानुभूतिं वर्त्तमानदुःखानुभवं यस्मिन् परे भगवति च नियतं स्वाभाविकं याथातथ्यं शेषशेषिभावं ‘दिव्यं पद’ मित्यादिभिरुक्तं यत्तत्पदं च काराकल्पं बन्दिग्रहतुल्यं वपुरपि विदन्जानन् को वा प्रकृतिबन्धं तितिक्षेत सहेत । विदन्निति वर्तमाननिर्देशेन बन्धनिवर्त्तये
[[१६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
विषयदोषानुसन्धानं जीवपरमात्मस्वरूपानुसन्धानञ्च परमप्राप्य स्वरूपानुसन्धानश्च यावज्जीवं कर्त्तव्यमिति सुच्यते ॥ १७ ॥
एतादृशानुसन्धाता भुवि दुर्लभ इत्याह-
विषमिव बहिष्कुर्वन् धीरो बहिर्विषयात्मकं परिमितरसस्वात्मप्राप्तिप्रयासपरामुखः । निरवधिमहानन्दब्रह्मानुभूतिकुतूहली
जगति भविता दैवात्कश्चिज्जिहासितसंसृतिः ॥ १८ ॥
जगति दैवाद्धीरो बहिर्विषयात्मकं विषमिव बहिष्कुर्वन् परिमितरसस्वात्मप्राप्तिप्रयासपराङ्मुखो निरवधिमहानन्दब्रह्मानुभूतिकु तूहली कश्चिज्जिहासितसंसृतिर्भवितेत्यन्वयः ॥
विषेति । धीरो विषयदर्शनेऽप्यविकारी बहिर्विषयात्मकं शब्दस्पर्शादिबाह्य-विषयजातं विषमिव बहिष्कुर्वन् परिहरन् परिमितरसा परिच्छिन्नानन्दा या स्वात्मप्राप्तिः कैवल्यं तद्विषये प्रयासः तत्र पराङ्मुखः । आयासो महान् फलन्तु परिमितमितिभावः । जिहासिता त्यक्ता संसृतिः स्वर्गाद्यैश्वर्य्यं येन सः तथोक्तः निरवधिः कालपरिच्छेदरहितः आनन्दो यया सा च ब्रह्मानुभूतिश्च तस्याः कुतूहली पुरुषः जगति दैवादस्मद्भागधेयवशात् कश्चिद्भविता । एैश्वर्यङ्कैवल्यविरक्तिर्ब्रह्म-प्राप्तिकामना च महात्मनः कस्यचित् सम्भवतीति
भावः ॥ १८ ॥
(अथाधिकारिविभागाधिकारः)
अथ प्रपत्तेरप्युपायत्वे लघूपायतया सर्वेषां तत्रैव प्रवृत्तौ भक्तेरननुष्ठानलक्षणाप्रामाण्यप्रसङ्ग इत्याशङ्क्याऽधिकारभेदेनाऽविरोधं दर्शयन् ‘विकल्पोऽविशिष्टफलत्वा’ दिति सूत्रोक्तं भक्तिप्रपत्त्योः समविकल्पं दर्शयति-
मुमुक्षुत्वे तुल्ये सति च मधुविद्यादिषु यथा
व्यवस्था संसिद्ध्येदधिकृतिविशेषेण विदुषाम् । विकल्पेत न्यासे स्थितिरितरविद्यासु च तथा
नियत्या वैजात्यं नियमयितुमेवं प्रभवति ॥ १९ ॥
अनुबन्दम्
[[१६९]]
विदुषां मुमुक्षुत्वे तुल्ये सति च यथाऽधिकृतिविशेषेण मधुविद्यादिषु व्यवस्था संसिद्धयेत्, तथा न्यासे इतरविद्यादिषु च स्थितिर्विकल्पेत, एवं नियमयितुं नियत्या वैजात्यं प्रभवतीत्यन्वयः ॥
मुमुक्ष्विति । विदुषां शेषत्वज्ञानवतां मुमुक्षुत्वे मोक्षेच्छावत्वे तुल्ये सत्यपि मधुविद्यादिषु उपासनेषु । आदिशब्देन दहरादीनां ग्रहणम् । अधिकृतिविशेषेण तत्तत्कामनारूपाधिकारभेदेन यथा यद्व्यवस्था समविकल्पादिरूपा संसिद्ध्येत् सम्भवति तथा तद्वन्यासे प्रपत्तौ इतरविद्यासूपासनेषु च स्थितिरनुष्ठानं विकल्पेत तत्समविकल्पञ्चोदिता । ननु तत्तत्कामनारूपाधिकारभेदे वा किन्नियामकमित्याशङ्कय भगवत्स्वातन्त्र्यमेव नियामकमित्याह नियत्येति । स्वतन्त्रदैवतस्य भगवतो वैजात्यं विजातिभावः । स्वातन्त्र्यमिति यावत् । एवं नियमयितुम् एतादृशकामनाभेदमुत्पादयितुं प्रभवति शक्नोति । अयम्भावः यथा साक्षाद्ब्रह्मप्राप्तिसाधने दहरोपासने जागरूके सति व्यवस्थितिहेतुब्रह्मप्राप्तिसाधनानां मध्वादीनामनुष्ठानमुत्सन्नं स्यादिति विरोधे वसुत्वावाप्तिपूर्वकब्रह्मप्राप्तिकामनारूपेणाधिकारिभेदेन परिहृत्य तत्कामनाभेदेषु भगवत एव कारणत्वं व्यवस्थाप्य मध्वादीनां बहुविधोपासनानां समानफलत्वेन यथा समविकल्पो निश्चितः तथा भक्तिप्रपत्त्योरपि शक्याशक्याधिकारिभेदेषु भगवत एव हेतुत्वे स्थापिते भक्त्या समानफलत्वात् प्रपत्तेः समविकल्पो युज्यत इति ॥ १९ ॥
इदानीं प्रपत्तेरुपायत्वम् “अद्वितीयं नगर” मिति न्यायेन प्रशंसया स्थिरीकुर्वन् प्रपन्नद्वैविध्यमुखेन तयोरनुभवभेदमाह–
प्रपन्नादन्येषां न दिशति मुकुन्दो निजपदं
प्रपन्नश्च द्वेधा सुचरितपरीपाकभिदया । विलम्बेन प्राप्तिर्भजनसुखमेकस्य विपुलं
परस्याशु प्राप्तिः परिमितरसा जीवितदशा ॥ २० ॥
मुकुन्दः प्रपन्नादन्येषां निजपदं न दिशति, प्रपन्नश्च सुचरितपरिपाकभिदया द्वेधा एकस्य प्राप्तिर्विलम्बेन भजनसुखं विपुलं परस्याशु प्राप्तिः जीवितदशा तु परिमितरसेत्यन्वयः ।
[[१७०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
प्रपन्नेति । मुकुन्दः सकलफलप्रदः परमात्मा प्रपन्नादन्येषां प्रपन्नव्यतिरिक्तानां निजपदं श्रीवैकुण्ठं न दिशति । उपासकस्याऽधिकारे सत्यपि प्रपत्तेरर्थवादः । प्रपन्नश्च सुचरितपरिपाकभिदया सुकृतपरिपाकेन भेदेन द्वेधा दृप्तार्त्तरूपेण द्विविधो भवति तयोरनुभवभेदमाह–एकस्येति । एकस्य दृप्तस्य विलम्बेन शरीरावसान-पर्य्यन्तकर्तव्यतया प्राप्तिर्भजनसुखं बहुलम्, परस्याशु तत्क्षणमेव प्राप्तिः जीवितदशा तु परिमितरसा । तस्य आर्तिप्रचुरतया गुणानुभवादेरवकाशाभावात्परिच्छिन्नानन्देत्यर्थः । केचित् प्रपन्नशब्देनाऽङ्गप्रपत्तिनिष्ठतयोपासकमपि सङ्गृह्य स्वतन्त्रप्रपत्त्यङ्गप्रपत्तिनिष्ठतया प्रपन्नद्वैविध्यमभिधाय उपासकस्य प्रारब्धानुभवावसाने प्राप्तिः सन्तन्यमानब्रह्मध्यानजनितसुखं तु विपुलं, प्रपन्नस्य तु तच्छरीरावसानप्राप्तिः सन्तन्यमानध्यानसामर्थ्याभावाज्जीवितकालःपरिच्छिन्नानन्द इत्याहुः ॥ २० ॥
(उपायविभागाधिकारः)
अथेश्वर एव सिद्धसाधनमित्याह—
उपायः स्वप्राप्तेरुपनिषदधीतस्स भगवान्
प्रसत्त्यै तस्योक्ते प्रपदननिदिध्यासनगती । तदारोहः पुंसस्सुकृतपरिपाकेन महता
निदानं तत्रापि स्वयमखिलनिर्माणनिपुणः ॥ २१ ॥
स भगवान् स्वप्राप्तेरुपाय इत्युपनिषदधीतः तस्य प्रसत्त्यै प्रपदननिदिध्यासनगती उक्ते पुंसस्तदारोहो महता सुकृतपरिपाकेन स्यात्, तत्राप्यखिलनिर्माणनिपुणः स्वयमेव निदानमित्यन्वयः ।
उपाय इति । स्वप्राप्तेः ब्रह्मप्राप्तेः सः वात्सल्यादि प्रपत्तव्यगुणविशिष्टो भगवान् ज्ञानशक्त्याद्युपास्यगुणविशिष्टः स एव उपनिषदधीतः वेदान्तप्रतिपादितः उपायः सिद्धोपाय इत्यर्थः । तर्हि भक्तिप्रपत्त्योरप्रयोजकत्वं स्यादित्याह-प्रपदनेति । प्रपदननिदिध्यासन एव गती - उपायौ तस्य सिद्धोपायस्य प्रसत्त्यै - अनुग्रहाय उक्ते प्रमाणैर्विहिते । एतावन्तं कालमजायमानो भक्तिप्रपत्त्योरन्वयः कथमिदानीं स्यात्तत्राह-पुंसश्चेतनस्य महता वाङ्मनसाऽपरिच्छेद्येन सुकृतपरिपाकेन तदारोहः तयोर्भक्तिप्रपत्त्योरन्वयः ।अनुबन्दम्
[[१७१]]
सुकृतपरिपाकेऽपि को हेतुरित्याशङ्कयाह-अखिल-ब्रह्माण्डनिर्माण-समर्थः स्वयं भगवान्निदानम्-आदिकारणम् “निदानं त्वादिकारण” मित्यमरः ॥ २१ ॥
ननु कर्मज्ञानयोरुपायत्त्वं प्रपत्तेरङ्गत्वं पौराणिकैरुच्यते तत्कथं भक्तिप्रपत्त्योरेवोपायत्वं निश्चीयत इत्याशङ्क्य पौराणिकोक्तीनामन्यथासिद्धिं दर्शयति-
कर्मज्ञानमुपासनञ्च शरणव्रज्येति चावस्थितान्
सन्मार्गानपवर्ग-साधनविधौ सद्वारकाद्वारकान् । एकद्व्याकृतियोगसम्भृतपृथग्भावानुभावानिमान्
सम्यक् प्रेक्ष्य शरण्यसारथिगिरामन्ते रमन्ते बुधाः ॥ २२ ॥ बुधाः सद्वारकाद्वारकेऽपवर्गसाधनविधौ कर्म ज्ञानमुपासनं शरणव्रज्येति चावस्थितानिमान् सन्मार्गानेकद्वयाकृतियोगसम्भृतपृथग्भावानुभावान् सम्यक् प्रेक्ष्य शरण्यसारथिगिरामन्ते रमन्त इत्यन्वयः ॥
बुधा इति । कर्म फलाभिसन्धिं विनाऽनुष्ठीयमानं श्रुतिचोदितं कर्म, ज्ञानं प्रकृतविलक्षणप्रत्यगात्मज्ञानम् । उपासनं यमनियमाद्यष्टाङ्गसहिता भक्तिः । शरणव्रज्या नाम आनुकूल्यसङ्कल्पादिपञ्चाङ्गोपेता प्रपत्तिः । इति चानेन प्रकारेणाऽप-वर्गसाधनविधौ मोक्षसाधनत्वेऽवस्थितान्-शास्त्रप्रतिपादितान् सद्वारकान् अद्वारकान् । सद्वारकत्वं कर्मज्ञानयोः, अद्वारकत्वं भक्तेः, सद्वारकाद्वारकत्वं प्रपत्तेरिति निष्कर्षः । अत एव एकाकृतियोगेन द्व्याकृतियोगेन च सम्भृतः सम्पादितः पृथग्भाव एवानुभावो येषां तान् । एकाकृतियोगेन कर्मज्ञानभक्तीनां पृथग्भावः, द्व्याकृतियोगेन प्रपत्तेः पृथग्भावः । इमान् सन्मार्गान् सम्यक् प्रेक्ष्य कर्मज्ञानयोरुपायत्वप्रतिपादकानां पुराणवाक्यानामङ्गत्वे तात्पर्य्यम् । भक्तेश्शक्ताधिकारत्वं प्रपत्तेरङ्गाङ्गित्वविशिष्टत्वञ्च निश्चित्य शरण्यसारथि - गिरामन्ते शरण्यश्चासौ सारथिश्च श्रीकृष्णः तस्य गिरामन्ते ‘सर्वधर्मा’ निति श्लोके विहिते प्रपदने बुधा रमन्ते तत्रैवासक्ता भवन्तीत्यर्थः ॥
केचित्तु कर्मेत्यादि श्लोकव्याख्यानमेवं वर्णयन्ति-बुधाः “तमेतं वेदानुवचनेन ब्राह्मणा विविधिषन्ति” “विद्याञ्चाविद्याञ्च यस्तद्वेदोभयं सह । अविद्यया मृत्युं तीर्त्वा विद्ययाऽमृतमश्नुते’ ‘इयाज सोऽपि सुबहून्’ ‘कर्मणैव हि संसिद्धिमास्थिता जनकादयः ’ इत्यादिषु सद्वारकापवर्गसाधनबोधकेषु, ‘निचाय्य तं मृत्युमुखात्प्रमुच्यते’ ‘ब्रह्मविदाप्नोति
[[१७२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
परम्’ ‘मुमुक्षुर्वै शरणमहं प्रपद्ये’ इत्यद्वारकापवर्गसाधनबोधकेषु च शास्त्रेष्वित्यर्थः । कर्म-कर्मयोगः । ज्ञानम् - ज्ञानयोगः उपासनं भक्तियोगः । शरणव्रज्या च शरणवरणं चेत्यवस्थितान् प्रतिपाद्यतयाऽवस्थितान् सन्मार्गान् समीची नान्मोक्षमार्गान् । एकद्वयाकृतीत्यादि । एकस्य भरन्यासस्य द्वाभ्यामाकृतिभ्यां साधनत्वसाधनसाधनत्वरूपाभ्यां योगेन सम्भृतः सम्पादितः पृथग्भावेन केवलसाधनभूतभक्तिमात्रसाधनात् कर्मयोगाद् ज्ञानयोगात्, केवलप्रयोजनमात्रसाधनमात्रसाधनभूताद्भक्तियोगाच्च पार्थक्येनानुभावो माहात्म्यं येषु तानित्यर्थः । द्वे च त आकृती च द्व्याकृती तयोर्योगः तेन सम्भृतः पृथग्भावेनानुभावो यस्य सः तथोक्तः । एकद्व्याकृतियोगसम्भृतपृथग्भावो येषु ते तथोक्तास्तान् संयक् प्रेक्ष्य कर्मज्ञाने साधनभूतभक्तिमात्रसाधकत्वेन भक्तिं मोक्षादिपुरुषार्थमात्रसाधकत्वेन भरन्यासं मोक्षादिपुरुषार्थस्य तत्साधनभूतभक्त्यादेश्च साधकत्वरूपाकारद्वययोगितया च ज्ञात्वा । एतेषामुपायानामेवंविधाकारयोगकृतपरस्परवैलक्षण्यमुत्तरोत्तराधिक्यञ्च सम्यग्ज्ञात्वेत्यर्थः । शरण्यसारथिगिरां ‘सर्वस्य शरणं सुहृत्’ ‘गतिर्नारायणः ’ इत्याद्युक्तप्रकारेण सर्वशरणस्य क्रीडार्थं सारथेः कृष्णस्य गिरां श्लोकानामन्त उक्ते चरमश्लोके रमन्ते चरमश्लोकार्थभूतभरन्यासोपादानेविलम्भाक्षमाणानामुपायान्तरानुष्ठानाशक्तानां चोत्कटेच्छा जायत इति तन्निष्ठा भवन्तीति भावः ॥ २२ ॥
(प्रपत्तियोग्याधिकारः)
अथ सर्वेषामुपासनानां साधारणादिकारान् ज्ञानशक्त्यादीन् निरूपयन् भक्तेस्त्रैवर्णिकान्वयनिरूपणमुखेन प्रपत्तेः सर्वयोग्यतां दर्शयति-
अर्थित्वेन समर्थता त्रिकतनुः सम्पिण्डिताऽधिक्रिया
सा चाष्टाङ्गषडङ्ग योगनियतावस्था व्यवस्थापिता । श्रौती सर्वशरण्यता भगवतः स्मृत्याऽपि सत्यापिता
सत्यादिष्विव नैगमेष्वधिकृतिस्सर्वास्पदे सत्पथे ॥ २३ ॥ त्रिकतनुः समर्थता अर्थित्वेन सम्पिण्डिताधिक्रिया सा चाष्टाङ्गषडङ्गयोगनियतावस्थाव्यवस्थापिता भगवतस्सर्वशरण्यता श्रौती भगवतस्स्मृत्यपि सत्यापिता अतः सर्वास्पदे सत्पथे नैगमेषु सत्यादिष्विवाधिकृतिः सिद्धयेदित्यन्वयः ॥
अनुबन्दम्
[[१७३]]
अर्थीति । अर्थित्वेन विलम्बसहिष्णुत्वेन च समर्थता त्रिकतनुः । त्रिकं ज्ञानसामर्थ्यमनुष्ठानसामर्थ्यं शास्त्रापर्युदस्तत्वरूपमुपपत्तिसामर्थ्यम् । अर्थित्वेन सह समर्थता त्रिकतनुरधिकारो यस्या भक्तेः सा तथोक्ता सम्पिण्डिता सम्मिलिता अधिक्रिया अधिकारो यस्यास्तथोक्ता ज्ञानशक्त्यादीनाञ्चतुर्णां मेलने सत्येव भक्तावधिकारः, नत्वेङ्कैकयोगेनेतिभावः । सा भक्तिरष्टाङ्गैष्षडङ्गैर्वा योगेन नियता त्रैवर्णिकमात्रनियतावस्था यस्यास्तथोक्ता । व्यवस्थापिता । श्रुत्यादिभिरितिशेषः । भगवतश्शरण्यता वर्णाश्रमानादरेण सकलप्रपत्तव्यता श्रौती ‘मुमुक्षुर्वै शरणमहं प्रपद्ये’ इत्यादिश्रुतिसिद्धया स्मृत्यापि ‘न जातिभेदं न कुलं न लिङ्गं न गुणक्रियां । सर्व एव प्रपद्येरन्सर्वधातारमच्युतम्’ इत्यादिस्मृतिभिश्च सत्यापिता परमार्थीकृता । ननु श्रुतिविहितेषु कथमत्रैवर्णिकानामधिकार इत्याशक्य दृष्टान्तप्रदर्शनेन दूरीकरोति - नैगमेष्विति नैगमेषु ‘सत्यं वदेत्यादिनिगमविहितेषु सत्यादिष्विव । आदिशब्देन तटाकनिर्माणादिसङ्ग्रहः । सर्वास्पदे सकलान्वययोग्ये सत्पथे सुकरोपायतया सन्मार्गे प्रपत्तौ । अधिकृतिःस्त्रीशूद्राणामधिकारः । उपपाद्यत इति शेषः ॥ २३ ॥
अथ प्रपत्तेरसाधारणाधिकारान्निरूपयन् प्रपत्तेश्च विश्वासः प्रधानाङ्गमिति सूचयन् विशिष्टमेव प्रपत्तव्यमित्याह-
भक्त्यादौ शक्त्यभावः प्रमितिरहितता शास्त्रतः पर्य्युदासः
कालक्षेपाक्षमत्वं त्वितिनियतिवशादापतद्भिश्चतुर्भिः । एकद्वित्र्यादियोगव्यतिभिदुरनिजाधिक्रियाः संश्रयन्ते
सन्तः श्रीशं स्वतन्त्रप्रपदनविधिना मुक्तये निर्विशङ्काः ॥ २४ ॥ एकद्वित्र्यादियोगव्यतिभिदुरनिजाधिक्रियास्सन्तो नियतिवशादापदद्भिः भक्त्यादौ शक्त्यभावः प्रमितिरहितता शास्त्रतः पर्युदासः कालक्षेपाक्षेमत्वमिति चतुर्भिर्निर्विशङ्काभूत्वा मुक्तये स्वतन्त्रप्रपदनविधिना श्रीशं संश्रयन्त इत्यन्वयः ॥
भक्त्येति । भक्त्यादौ । आदिशब्देन कर्मज्ञानयोर्ग्रहणम् । भक्तौ तदङ्गयोः कर्मज्ञानयोश्च शक्त्यभावोऽनुष्ठानासामर्थ्यं । प्रमितिरहितता भक्त्यादिगोचरज्ञानाभावः शास्त्रतः पर्य्युदासः । अत्रैवर्णिकत्वम् कालक्षेपाक्षमत्वम्-आर्तिः । नियतिवशात्-
[[१७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
दैववशात् इत्यापदद्भिरागतैश्चतुर्भिस्तैरधिकारैरेकयोगेन द्वियोगेन त्रियोगेन चतुर्योगेन च व्यतिर्भिदुरा विभक्ता निजाधिक्रिया निजाधिकारो येषां ते सन्तो मुमुक्षवो निर्विशङ्काः सन्तः । अनेन महाविश्वासस्सूचितः । स्वतन्त्रप्रपदनविधिना पृथगुपायभूतप्रपत्त्यनुष्ठानेन मुक्तये मोक्षाय श्रीशंलक्ष्मीविशिष्टं भगवन्तं संश्रयन्ते प्रपद्यन्ते शरणं गच्छन्तीत्यर्थः ॥ २४ ॥
(परिकरविभागाधिकारः)
अथ ‘समर्थः कारुणिकः प्रपत्तव्य’ इति न्यायं सूचयन् ‘यद्यत्साधनं तत्तत्साङ्ग’ मिति न्यायेन मोक्षसाधनस्य प्रपदनस्याङ्गानि दर्शयति-
इयानित्थम्भूतस्सकृदयमवश्यम्भवनवान्
दयादिव्याम्भोधौ जगदखिलमन्तर्य्यमयति । भवध्वंसोद्युक्ते भगवति भरन्यासवपुषः
प्रपत्तेरादिष्टः परिकरविशेषश्श्रुतिमुखैः ॥ २५ ॥
दया दिव्याम्भोधावखिलजगदन्तर्य्यमयति भवध्वंसोद्युक्ते भगवति भरन्यासवपुषः प्रपत्तेरयं परिकरविशेषः श्रुतिमुखैरियानित्थम्भूतः सकृदवश्यं भवनवानादिष्ट
इत्यन्वयः ॥
इयानिति । दयादिव्याम्भोधौ करुणाप्रकृतसमुद्रे । अनेन कारुणिकत्वमुक्तम् । अखिलम् - चेतनाचेतनात्मकञ्जगदन्तः प्रविश्य यमयति नियमयति । अतएव भवस्य संसारस्य ध्वंसे निवर्त्तने उद्युक्तेउन्मुखे भगवति ज्ञानादि-गुणसम्पन्ने । अनेन सामर्थ्यमुक्तम् । तस्मिन्विषये भरन्यास एव वपुरङ्गं यस्याः तस्याः प्रपत्ते श्रुतिमुखैर्वेदान्तैरादिष्ट उपदिष्टः । इयान् पञ्चत्वसङ्ख्यायुक्त इत्थम्भूत आनुकूल्यादिसङ्कल्पप्रकारः परिकरविशेषोऽङ्गसमूहः । अयं सकृन्यासात्पूर्वमेक-वारमवश्यं भवनवान्
अवश्यानुष्ठेय इत्यर्थः ॥ २५ ॥
इदानीं षडङ्गपक्षमपि सूचयन् तेषामङ्गानां प्रयोजनमाह-
प्रख्यातः पञ्चषाङ्गः सकृदिति भगवच्छासनैरेष योगः
तत्र द्वाभ्यामपायाद्विरतिरनितरोपायतैकेन बोध्या ।
अनुबन्दम्
एकेन स्वान्तदा निजभरविषयेऽन्येन तत्साध्यतेच्छा
[[१७५]]
तत्त्वज्ञानप्रयुक्ता त्विह सपरिकरे तादधीन्यादिबुद्धिः ॥ २६ ॥
एष योगः पञ्चषाङ्गः सकृदिति भगवच्छासनैः प्रख्यातः तत्र द्वाभ्याम पायाद्विरतिः, एकेनानितरोपायता बोध्या, एकेन स्वान्तदाढर्च्चम्, अन्येन निजभर विषये तत्साध्यतेच्छा सपरिकरे इह तादधीन्यादिबुद्धिः तत्त्वज्ञानप्रयुक्तेत्यन्वयः ॥
प्रख्येति । एष योगः प्रपत्त्याख्य उपायः भगवतश्शासनैः पाञ्चरात्रादिभिः भगवच्छास्त्रैः सकृत्पञ्चषाङ्ग इति प्रख्यातः प्रतिपादितः तत्र । तेष्वङ्गेषु मध्ये द्वाभ्यामानुकूल्यसङ्कल्पप्रातिकूल्यवर्जनाभ्याम् । अकृत्यकरणकृत्याकरणादपायाद्विरतिरपायान्निवृत्तिर्बोध्या । अकृत्यकरणवत्कृत्याकरणस्याप्यपायकोटिनिवेशादानुकूल्यसङ्कल्पेनाप्यपायान्निवृत्तिरेव बोध्यते । एकेन कार्पण्येनानितरोपायता
उपायान्तरशून्यता
बोध्या । एकेन महाविश्वासेन स्वान्तदाढर्थं चित्तस्थैर्य्यं बोध्यम् । अन्येन गोप्तृत्ववरणेन निजभरविषये – आत्मीयपुरुषार्थविषये तत्साध्यतेच्छा सिद्धोपायसाध्यताबुद्धिः सपरिकरे साने प्रपदने तादधीन्यादिबुद्धिरीश्वराधीनत्वादिबुद्धिः तत्त्वज्ञानेन प्रयुक्ता सम्पादिता शेषत्वज्ञानाख्येन सिद्धोपायाधीनत्वबुद्धिर्बोध्येत्यर्थः ॥ २६ ॥
अथ साङ्गप्रपदनमाह-
(साङ्गप्रपदनाधिकारः)
अभीष्टे दुस्साध्ये स्वत इतरतो वा क्वचन तत्
भरन्यासं याच्ज्ञान्वितमभिवदन्ति प्रपदनम् ।
इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षेण भवता
समर्थ्योऽसावर्थस्त्विति मतिविशेषं ननु विदुः ॥ २७ ॥
अभीष्टे स्वत इतरतो वा दुस्साध्ये सति क्वचन याच्ज्ञान्वितं तद्भरन्यासं प्रपदनमभिवदन्ति ननु इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षेण भवताऽसावर्थ समर्थ्य इति मतिविशेषं विदुरित्यन्वयः ॥
अभीति । स्वतः स्वेनेतराद्ब्रह्मरुद्रादिभिर्वाऽभीष्टे मोक्षे दुस्साध्ये साध-यितुमशक्ये
[[१७६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सति क्वचन समर्थे कारुणिके श्रियः पतौ याच्ज्ञान्वितं याचनयोद्यतं त्वं मे गोप्ता भवेति प्रार्थनान्वितं तद्भरन्यासं तस्याभीष्टस्य यो भरो यत्नः तस्य न्यासं निक्षेपं प्रपदनमिति वदन्ति । अनन्यसाध्ये स्वाभीष्टे महाविश्वासपूर्वकं तदेकोपायता याच्ञा प्रपत्तिः शरणागतिरित्यादिभिः याच्ञापूर्वकभरन्यासमेव प्रपत्तिं लक्षयन्ति । ऋषय इति शेषः । ननु निरवयवस्य यत्नस्य कथं निरपेक्षत्वमित्याशङ्कामुत्तरार्द्धेन परिहरति इदं न्यासात्मकं प्रपदनं मतिविशेषं ज्ञानविशेषं न विदुरिति न किन्तु विदुरेव । मतिविशेषमभिनीय दर्शयतिइतः पश्छादिति । इतः पश्चात्प्रपत्त्यनन्तरमस्मद्यतननिरपेक्षेण भवता त्वया असावर्थः पुरुषार्थः समर्थ्यः साध्य इत्येतादृशं मतिविशेषं विदुः । प्रपत्त्यनन्तरमस्मद्व्यापारमनपेक्ष्य पुरुषार्थं साधयितेतिबुद्धि-विशेषस्यैव भरन्यासरूपत्वान्न कश्चिद्विरोध इति भावः ॥ २७ ॥
प्रपन्नस्य कथं स्वयत्ननिवृत्तिरीश्वरो वा कथं यत्नन्नापेक्षत इत्याशङ्क्याशक्तत्वादीश्वराधीनकर्तृत्वाच्च चेतनस्य पुनर्यत्नं नापेक्षत इति परिहरति-
युग्यस्यन्दनसारथिक्रमवति त्रय्यन्तसन्दर्शिते
तत्त्वानां त्रितये यथार्हविविधव्यापारसन्तानिनि । हेतुत्वं त्रिषु कर्तृभाव उभयोः स्वाधीनतैकत्र तत्
स्वामिस्वीकृतयद्भरोऽयमलसस्तत्र स्वयं निर्भरः ॥ २८ ॥
युग्यस्यन्दनसारथिक्रमवति त्रय्यन्तसन्दर्शिते यथार्हविविधव्यापारसन्तानिनि तत्वानां त्रितये हेतुत्वं त्रिषु कर्तुभाव उभयोरेकत्र स्वाधीनताऽलसोयं तत्स्वामि-स्वीकृतयद्भरस्तत्र स्वयं निर्भर इत्यन्वयः ॥
युग्येति । युगं वहन्तीति युग्या अश्वाः, स्यन्दनो रथः, सारथिस्तत्प्रेरकः तेषां त्रयाणां क्रमः प्रकारः सोस्यास्तीति तद्वति धारकत्वाच्चेतनस्य युग्यसाम्यम्, अचितो धार्य्यत्वेन स्यन्दनसाम्यम्, उभयप्रेरकत्वेनेश्वरस्य सारथिसाम्यमिति विवेकः । त्रय्यन्तैः ‘“भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मत्वा जुष्टस्ततस्तेनामृतत्वमेति” इत्यादिवेदान्तैः सन्दर्शिते सम्यग्विविच्य प्रतिपादिते तत्त्वानां चिदचिदीश्वराणां त्रितये यथार्हविविधव्यापारसन्तानिनि सति यथार्हं तत्तत्स्वरूपोचितं यथा भवति तथा विविधानामनेकप्रकाराणां व्यापाराणां सन्तानः कृतिरस्यास्तीति तस्मिन् सति ।
अनुबन्दम्
[[१७७]]
चिद्व्यापारा धर्मकामादिपुरुषार्थविषयाः, अचितः परिणामित्वादयः, ईश्वरस्य जगन्निर्माणादिविषया इति व्यापारक्रमः । तत्र तद्व्यापारविषये त्रिषु चिदचिदीश्वरेषु हेतुत्वं कर्तृभावः तद्व्यापारकर्तृत्वमुभयोर्जीवेश्वरयोः । एकत्र - ईश्वरे स्वाधीनकर्तृत्वं स्वाधीनहेतुत्वञ्च तत्स्वामी तयोश्चेतनाचेतनयोः स्वामी तेन स्वीकृतोऽङ्गीकृतः यस्य मोक्षस्य भरो येन स तथोक्तो भवतीतिशेषः । तत्र मोक्षविषयेऽलसोऽशक्तोऽयमधिकारी स्वयं निर्भरः ॥ २८ ॥
(अथ कृतकृत्याधिकारः)
एवं भरन्यासं निरूप्य फलतया तद्विशेषणभूतनैर्भर्य्यसिद्धेः कृतकृत्यत्वज्ञानाधीनत्वात्तत्सहेतुकं प्रदर्श्य तत्साध्यनैर्भर्य्यस्य फलमप्याह
समर्थे सर्वज्ञे सहजसुहृदि स्वीकृतभरे
—
तदर्थं कर्त्तव्यं न पुनरिह यत्किश्चिदपि नः । नियच्छन्तस्तस्मिन्निरवधिमहानन्दजलधौ
कृतार्थीकुर्मः स्वं कृपणमपि कैर्य्यधनिनः ॥ २९ ॥
समर्थे सर्वज्ञे सहजसुहृदि भगवति स्वीकृतभरे सति इह पुनः नः कर्तव्यं किञ्चिदपि नास्ति तथापि तस्मिन्निरवधिमहानन्दजलधौ नियच्छन्तो वयं कैङ्कर्य्यधनिनः सन्तः कृपणमपि स्वं कृतार्थीकुर्मः इत्यन्वयः ॥
समेति । समर्थे-अनिष्टनिवृत्तिपूर्वकेष्टप्रापणदक्षे, सर्वज्ञे - तदुपयोगिज्ञानवति सहजसुहृति स्वाभाविकबान्धवे परमात्मनि स्वीकृतभरे स्वयमङ्गीकृतमोक्षयत्ने सति इह संसारदशायां नोऽस्माकं शरणागतानां तदर्थं मोक्षार्थं पुनरपि सकृत्प्रपत्तिव्यतिरेकेणेति यावत् । किञ्चिदपि कर्तव्यं नास्ति । सकृद्भरन्यासानन्तरं न्यस्तभरस्य मोक्षार्थं कर्तव्यं किमपि नास्तीत्यर्थः । अन्यत्किञ्चित्कर्तव्यमित्याह - महानन्दस्य जलधौ तस्मिन् भगवति नियच्छन्तो न्यस्तभरा वयं कैङ्कर्य्यधनिनः कैङ्कर्य्याख्यद्रव्यवन्तः कृपणमपि - एतावत्कालं कैर्य्याभावाद्दीनमपि स्वात्मानं कृतार्थीकुर्मः । आत्मानमित्यनुवर्तते ॥ २९ ॥
अथैश्वर्य्यकैवल्यहेतुभूतस्य कर्मणः स्वरूपेण त्यागात्प्रपत्त्यनन्तरं भगवदाज्ञाकैङ्कर्य्यमेव कर्तव्यमित्याह-
[[१७८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
भगवति हरौ पारङ्गन्तुं भरन्यसनं कृतं
परिमितसुखप्राप्त्यै कृत्यं प्रहीणमकृत्यवत् । भवति च वपुर्वृत्तिः पूर्वं कृतैर्नियतक्रमा
परमिह विभोराज्ञासेतुर्बुधैरनुपाल्यते ॥ ३० ॥
पारङ्गन्तुं भगवति हरौ भरन्यसनं कृतं, परिमितसुखप्राप्त्यै कृत्यं अकृत्यवत् प्रहीणं, वपुर्वृत्तिश्च नियतक्रमैः पूर्वङ्कृतैर्भवति, अत इह बुधैर्विभोराज्ञासेतुः परमनुपाल्यत इत्यन्वयः ॥
भगवतीति । पारं परमपुरुषार्थं गन्तुं हरौ अनिष्टनिवर्तके भगवति, इष्टप्रापणोपयोगिज्ञानादिगुणयुक्त ईश्वरे भरन्यसनं प्रयत्तिः कृतेत्यर्थः । परिमितसुखप्राप्त्यै परिमितसुखयरैश्वर्य्यकैवल्ययोः प्राप्त्यै कृत्यं कर्तव्यं कर्म अकृत्यवत् कलञ्जभक्षणादिनिषिद्धकर्मवत् प्रहीणं, स्वरूपेण त्यक्तम् । वपुर्वृत्तिश्च शरीरयात्रा च पूर्वं जन्मान्तरेषु कृतैः कर्मभिर्नियतोऽवर्जनीयः क्रमः सुखदुःखादि क्रमोयस्याः सा तथोक्ता भवति । शरीरयात्रायाः कर्मनिबन्धनत्वात् सुखदुःखक्रमस्यावर्जनीयत्वाच्च तदर्थं यत्नो न कर्तव्य इति भावः । इह प्रपत्त्युत्तरदशायां विभोः सर्वस्वतन्त्रस्य भगवत आज्ञाकैङ्कर्य्यं सैव सेतुर्मर्य्यादा बुधैः शेषत्वज्ञानवद्भिः परमवश्यमनुपाल्यते । भगवदनुवर्तनार्थमनुष्ठीयत इत्यर्थः ॥ ३० ॥
(स्वनिष्ठाभिज्ञानत्वाधिकारः)
एवं भरन्यासफलनैर्भर्व्योपपादककृतकृत्यत्वमुक्त्वा कृतकृत्यताज्ञानहेतुभूतस्वरूपोपायपुरुषार्थेषु स्वस्य निष्ठा ज्ञातव्येति दर्शयंस्तस्या अत्यन्तानुकूलतया
भरन्यासफलत्वञ्चाह-
स्वरूपोपायार्थेष्ववितथनिविष्टस्थिरमतेः
स्वनिष्ठाभिज्ञानं सुभगमपवर्गादुपनतात् ।
प्रथिम्ना यस्यासौ प्रभवति विनीतः स्थगयितुं
गभीरान् दुष्पूरान् गगनमहतश्छिद्रनिवहान् ॥ ३१ ॥
स्वरूपोपायार्थेष्ववितथनिविष्टस्थिरमतेः स्वनिष्ठाभिज्ञानमुपनतादपवर्गात्सुभ गम्यस्य
अनुबन्दम्
[[१७९]]
प्रथिम्नाऽऽसौ विनीतः गभीरान् दुष्पूरान् गगनमहतश्छिद्रनिवहान् स्थगयितुं प्रभवतीत्यन्वयः ॥
स्वरूप इति । स्वरूपोपायार्थेषु स्वरूपं - भगवच्छेषत्वमुपायो भगवति विषये कृता प्रपत्तिरर्थो भगवत्कैङ्कर्य्यरूपपुरुषार्थः, तेषु त्रिष्वपि अवितथं समर्थं यथा भवति तथा निविष्टा स्थिरा मतिर्य्यस्य सस्तथोक्तः । तस्य प्रपन्नस्य अन्यशेषत्वानुसन्धानाभावे स्वरूपं, उपायान्तराप्रवेशेन प्रपत्ती, प्रयोजनान्तरप्रावण्याभावेन पुरुषार्थे च स्थिरबुद्धेः प्रपन्नस्य स्वनिष्ठाभिज्ञानं स्वस्य निष्ठानुगुणानुभव-कैङ्कर्य्यादिरूपवृत्तिः सैवाभिज्ञानं प्रपन्नचिन्हम् । उपनताद्धस्तगतादपवर्गान्मोक्षात्सुभगं मनोहरम् । कुत इत्याशङ्क्य हेतुमाहअसाविति । विनीतः गुरुणा शिक्षितः असौप्रपन्न यस्यस्वनिष्ठाभिज्ञानस्य प्रथिना वैभवेन गभीरान् अगाधान् अतएव दुष्पूरान् केनापि पूरयितुमशक्यान् गगनमहत आकाशवद्विस्तृताछिद्राणां पुत्रेषणादीनां निवहान् स्थगयितुं निराकर्तुं प्रभवति समर्थो भवति ॥ ३१ ॥
स्वापोद्बोधव्यतिकरनिभे भोगमोक्षान्तराले
कालं कञ्चिज्जगति विधिना केनचित्स्थाप्यमानाः । तत्त्वोपायप्रभृति विषयेस्वाभिदत्तां स्वनिष्ठां
शेषां कृत्वा शिरसिकृतिनश्शेषमायुर्नयन्ति ॥ ३२ ॥
केनचिद्विधिना स्वापोद्बोधव्यतिकरनिभे भोगमोक्षान्तराले कञ्चित्कालं जगति स्थाप्यमानाः कृतिनः तत्त्वोपायप्रभृतिविषये स्वामिदत्तां स्वनिष्ठां शिरसि शेषां कृत्वा शेषमायुर्नयन्तीत्यन्वयः ॥
[[१]]
स्वापविति । स्वापोद्बोधयोर्निद्राजागरणयोर्व्यतिकरस्सम्पर्कस्तत्तुल्ये शेषत्व-ज्ञानोदयात् केवलस्वापतुल्यतापि नास्ति प्रकृतिसम्बन्धात् केवलोद्बोधतुल्यतापि नास्ति, अतस्तदुभयसंपर्कतुल्यता । भोगो वर्त्तमानसुखदुःखानुभवः मोक्षो भाविपुरुषार्थस्तयोरन्तराले मध्यकालेऽभ्युपगतव्यतिरिक्तानां सर्वेषां कर्मणां विनाशात्केवलं भोगोऽपि न, केवलं मोक्षोऽपि न, अतस्तदन्तरालत्वम् । जगति-अस्मिंल्लोके केनचिद्विधिना दृष्टत्वापादकेन केनचिददृष्टेन कञ्चित्कालं शरीरावस्थानपर्य्यन्तकालं स्थाप्यमानाः प्रपन्नाः, तत्वं स्वरूपमुपायः स्वरूपानु-रूपोपायः । प्रभृतिशब्देन पुरुषार्थ उच्यते । स्वरूपोपायपुरुषा-
[[१८०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
र्थविषये स्वामिदत्तां स्वस्य निष्ठाम्-अध्यवसायं शिरसि शेषां - पट्टवस्त्रं कृत्वा कृतिनो विवेकिनश्शेषमायुःआयुश्शेषं नयन्ति कालक्षेपं कुर्वन्ति ॥ ३२ ॥
(उत्तरकृत्याधिकारः)
सन्दोषार्थं विमृशति मुहुः सद्भिरध्यात्मविद्यां
नित्यं ब्रूते निशमयति च स्वादुसुव्याहृतानि । अङ्गीकुर्वन्ननघललितां वृत्तिमादेहपातात्
दृष्टादृष्टस्वभरविगमे दत्तदृष्टिः प्रपन्नः ॥ ३३ ॥
दृष्टादृष्टस्वभरविगमे दत्तदृष्टिः प्रपन्न आदेहपातादनघललितां वृत्तिमङ्गीकुर्वन् सन् अध्यात्मविद्यां सन्दोषार्थं मुहुः सद्भिस्सह विमृशति, किञ्च स्वादुसुव्याहृतानि नित्यं ब्रूते निशमयतीत्यन्वः ।
सन्दोषेति । प्रपन्नः सद्भिः परमैकान्तिभिः सहाध्यात्मविद्यां जीवपरमायायाथात्म्यप्रतिपादकविद्यां सन्दोषार्थं जीवपरमात्मस्वरूपानुसन्धानार्थं मुहुः विमृशति, व्याहृतानि परहिंसोपयोगिश्येनयागादिप्रतिपादकानि । सुब्याहृतानि ज्योतिष्टोमादिप्रतिपादकानि, स्वानुसुव्याहृतानि मोक्षमात्रप्रतिपादकानि धान्येव शिष्येभ्यो नित्यं ब्रूते स्वयमाचार्येभ्यो निशमयति । निशमयतीति णिच् अनघाम् उपायापायरहितां ललितां पुरुषार्थवद्भोग्यां वृत्तिं प्रपत्त्युत्तरकालकर्तव्याम् आदेहपाताद्देहपातपर्य्यन्तमङ्गीकुर्वन्आचरन् दृष्टं देहयात्रा अदृष्टमात्मयात्रा उभयोर्विषये स्वस्य भरोयत्नः तस्य विगमे दत्तदृष्टिः निहितचक्षुः । भवेदितिशेषः ॥ ३३ ॥
प्रपन्नो मन्त्रानुसन्धानजनितसुखेनैव कालं नयतीत्याह-
प्रणयिनमिव प्राप्तं पश्चात्प्रिया स्वसमन्वितं महति मुहुरामृष्टे दृष्ट्वा मनौ मणिदर्पणे । प्रपदनधनास्सन्तश्शुद्धैः प्रभुम्परिभुञ्जते
प्रसृमरमहामोदस्मेर-प्रसूनसमैः क्रमैः ॥ ३४ ॥
प्रिया महति मुहुरामृष्टे मणिदर्पणे पश्चात्प्राप्तं स्वसमन्वितं प्रणयिनमिव प्रपदनधनाःअनुबन्दम्
[[१८१]]
सन्तो महति मुहुरामृष्टे मनौ प्रभुं दृष्ट्वा प्रसृमरमहामोदस्मेरप्रसूनसमैः शुद्धैः क्रमैः परिभुञ्जत इत्यन्वयः ॥
प्रणेति । मुहुरामृष्टे मुहुर्मुहुः संस्कृते मणिमये दर्पणे पश्चात् प्राप्तं स्वसमन्वितं समवेतं प्रणयिनं प्रियं दृष्ट्वा प्रियेव मुहुरामृष्टे मुहुर्मुहुरालोचिते महति – अर्थपञ्चकप्रतिपादिके मनौ मूलमन्त्रे पश्चात्प्राप्तं प्राधान्येन शेषतैकरूपे ज्ञाते सति तत्प्रतिसम्बन्धिशेषितया पश्चाज्जायमानमिवेत्यर्थः । प्रभुं श्रियः-पतिं दृष्ट्वाप्रपदनदनाः प्रपत्तिमात्रधनाः । यथा दरिद्रः धनं प्राप्य तत्संरक्षणमेव करोति तथाऽनादिकर्म-वासनया पुरुषार्थबहिष्कृता जीवाः पुरुषार्थसम्पादिनीं प्रपत्तिमेव परिपालयन्तीति ध्वनिः । सन्तो मुमुक्षवः शुद्धैरुपायापायगन्धरहितैः, प्रसृमरो व्याप्तः महामोद : लोकातिशायि सौरभ्यंयेषां तानि, तानि च तानि स्मेराणि विकासीनि प्रसूनानि च तत्समैः तद्वद्भोग्यतमैर्गुणानुभवकैर्व्यरूपैः क्रमैः परि भुञ्जते अनुभवन्ति । यथा नायिका दर्पणे आत्मानं प्रियं च युगपदवलोक्य पश्चाद्भोगोपकरणैः कुसुमादिभिः प्रियमनुभवति तथा प्रपन्नोऽपि मूलमन्त्रे आत्मानं
• शेषिणं चानुसन्धाय तद्गुणानुभवकैङ्कर्य्या-दिकमनुभवतीतिभावः ॥ ३४ ॥
(पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः)
एवं ‘समर्थे सर्वज्ञे’ इत्यारभ्य षड्भिश्श्लोकैर्भरन्यासासाधारणफलं निरूप्यानन्तरञ्चतुर्दशश्लोकैः प्रपन्ने फलत्वेनोक्तभागवतकैङ्कर्य्यं प्रथयन्निरूपयति-
स्वतन्त्रस्वामित्वात्स्वबहुमतिपात्रेषुनियतं
श्रियःकान्तो देवः स खलु विनियुङ्क्ते चिदचितौ । यथा लोकाम्नायं यतिपतिमुखैराहितधियां
ततो नः कैङ्कर्य्यं तदभिमतपर्य्यन्तमभवत् ॥ ३५ ॥
सः श्रियःकान्तो देवः स्वतन्त्रस्वामित्वात् स्वबहुमतिपात्रेषु नियतं चिदचिदौ विनियुङ्क्ते खलु, ततः यतिपतिमुखैः यथा लोकाम्नायमाहितधियां नः कैर्य्यं तदभिमतपर्य्यन्तमभवदित्यन्वयः ॥
स्वतन्त्रइति । श्रियः कान्तः सदेवः स्वामित्वात् अप्रतिहतनियन्तृत्वात् स्वतन्त्रः अकुण्ठितेच्छः चिदचितौ चेतनाचेतनौ स्वस्य बहुमतिः “ज्ञानी त्वात्मैव
[[१८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मे मतम्” इत्यादिरूपोऽङ्गीकारस्तस्य पात्रेषु महाभागवतेषु नियतं नियमेन विशेषेण प्रेरयति खलु, स्वकैङ्कर्य्यमपि परित्यजय्य तत्कैङ्कर्ये नियोजयतीति भावः । खल्विति शास्त्रलोकादौ प्रसिद्धिं दर्शयति-यथा लोकाम्नायं लोकानां मध्ये यथा कश्चन यजमानस्स्वकीयं दासं स्वपुत्रादिपर्य्यन्तं विनियुङ्क्ते-इत्येवंरूपाम्नाय : शास्त्रश्च ‘तस्मान्मद्भक्तभक्ताश्च पूजनीया विशेषतः’ इत्यादि । तावुभावनतिक्रम्य यतिपतिमुखैः श्रीभाष्यकारादिभिराचार्य्यैराहिता धीः शेषत्वज्ञानं येषां तेषां नोऽस्माकं ततः स्वतन्त्रस्वामिनियोज्यत्वाल्लोकशास्त्रानुसारेण पूर्वाचार्य्यैरुपदिष्टत्वाच्च कैङ्कर्य्यं किङ्करकृत्यं तस्य भगवतोऽभिमता भागव-तास्तत्पर्य्यन्तमभवदासीत् ॥ ३५ ॥
भागवतप्रसत्तिमेव पुरुषार्थतमत्वेन प्रार्थयते-
नाथे नस्तृणमन्यदन्यदपि वा तन्नाभिनालीकिनी
नालीकस्पृहणीयसौरभमुचावाचा न याचामहे । शुद्धानान्तु लभेमहिस्थिरधियां शुद्धान्तसिद्धान्तिनां
मुक्तैश्वर्यदिनप्रभातसमयासत्तिं प्रसत्तिं मुहुः ॥ ३६ ॥
नो नाथे तन्नाभिनालीकिनीनालीकस्पृहणीयसौरभमुचा वाचा तृणमन्यमन्यदपि वा न याचामहे, किन्तु शुद्धानां स्थिरधियां शुद्धान्तसिद्धान्तिनां मुक्तैश्वर्यदिनप्रभातसमयासत्तिं प्रसत्तिं मुहुर्लभेमहीत्यन्वयः ॥
नाथ इति । नाथे भगवति विषये नोस्माकमन्यदैश्वर्य्यं कैवल्यादिकं तृणं तृणवदुपेक्षणीयम् । अन्यदपि वा मोक्षमपि वा । तस्य भगवतो नाभिः सैव नालीकिनी सरस्तस्मिन्विद्यमानं यन्नालीकं पुण्डरीकं तेन स्पृहणीयं सौरभं मुञ्चति तया वाचा न याचामहे । किन्तु शुद्धानां चेतनोज्जीवनतत्पराणां स्थिरधियां स्थिरबुद्धीनाम् अतएव शुद्धान्तसिद्धान्तिनांशुद्धान्तः अन्तःपुरं लक्ष्मीरिति यावत् । तस्याः सिद्धान्तो नियमः स च पुरुषकारतया चेतनरक्षकत्वम् स एषामस्तीतितेषां शुद्धान्तसिद्धान्तिनां भागवतानां मुक्तैश्वर्य्य-दिनप्रभातसमयासत्तिं मुक्तैश्वर्य्यप्राप्तिदिनस्य यः प्रभातसमयः तस्यासत्तिः अभ्यर्णता ययातां प्रसत्तिं प्रसादमनुग्रहमिति मुहुः प्रतिपदं लभेमहि प्राप्नुयाम ॥ ३६ ॥
—
अनुबन्दम्
(शास्त्रीयनियमनाधिकारः)
मुकुन्दे निक्षिप्य स्वभरमनघो मुक्तवदसौ
स्वतन्त्राज्ञासिद्धां स्वयमविधितस्वामिहृदयः । परित्यागे सद्यः स्वपरविविधानर्थजननात्
अलङ्घयामामोक्षादनुसरतिशास्त्रीयसरणिम् ॥ ३७ ॥
[[१८३]]
मुकुन्दे स्वभरं निक्षिप्य अनघो मुक्तवत् स्वयमविधितस्वामिहृदयोऽसौ स्वतन्त्राज्ञासिद्धां परित्यागे सद्यः स्वपरविविधानर्थजननादामोक्षादलच्चयां शास्त्रीयसरणिमनुसरतीत्यन्वयः ॥
मुकुन्द इति । मुकुन्दे स्वभरं निक्षिप्य । अत एव मुक्तवद् अनघो विनष्टपापः सन्, अविधितं स्वामिन ईश्वरस्य हृदयं येन स तथोक्तोऽसौ प्रपन्नः स्वतन्त्रस्याज्ञया श्रुतिस्मृतिरूपया सिद्धामवश्यकर्तव्याम् । किञ्च परित्यागेऽकरणे सद्यः स्वस्य परेषां शिष्यपुत्रादीनां च विविधानां लोकापवादमुखोल्लासभङ्गादिरूपेण बहुविधानामनर्थानां जननाद् अलच्चयाम्–अनतिक्रमणीयां शास्त्रीयां विधिचोदितां सरणिं कर्मानुष्ठानमनुसरति । भरन्यासेन विगतपापस्य लोकाऽपवादमुखोल्लासभङ्गपरिहाराय शास्त्रीयं कर्म मोक्षपर्य्यन्तं कर्त्तव्यमिति भावः ॥ ३७ ॥
एतदेव विविच्य प्रकाशयति-
श्रुतिस्मृत्याचारैः स्वमतिगतिभिश्शुद्धमनसां
स्वसङ्कल्पैर्धर्यैः कुलचरणदेशादिसमयैः । नियोगैर्योग्यानां नियमयितुरादेरभिमतं
निमित्तस्वप्नाद्यैरपि निपुणमन्विच्छति बुधः ॥ ३८ ॥
बुध आदेर्नियमयितुरभिमतं श्रुतिस्मृत्याचारैः शुद्धमनसां स्वमतिगतिभिर्धम्यैः स्वसङ्कल्पैः कुलचरणदेशादिसमयैः योग्यानां नियोगैर्निमित्तस्वप्नाद्यैरपि निपुणमन्विच्छतीत्यन्वयः ॥
श्रुतीति । श्रुतिस्मृत्याचारैः श्रुतिस्मृतिचोदितकर्मानुष्ठानैः स्वमतिगतिभिः
[[१८४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तीर्थयात्रादिगतिविशेषैश्च शुद्धमनसां निर्मलान्तःकरणानां मध्ये बुधश्शेषत्वज्ञानवान् स्वस्य सङ्कल्पैः मानसकर्मविशेषैः कुलं ब्राह्मणादि । चरणं शाखा, वह्वृचादिः । देशो आर्यावर्तद्रविडादिः । आदिशब्देन सूत्रादेश्सङ्ग्रहः । स एव समयः सङ्केतो येषां तैर्धर्म्येः कार्यकर्मविशेषैः योग्यानां वाचकयुक्तिविशेषाणां नियोगैर्नियमनैः निमित्तस्वप्नः सर्वेन्द्रियोपरमरूपा सुषुप्तिस्तदाद्यैरवस्थाविशेषैश्चादेर्नियमयितुःआदिमस्य नियन्तुः भगवतोऽभिमतं तत्कैङ्कर्यं निपुणमभिमतं तदीयकैङ्कर्यं तदेवान्विच्छति । विहितकर्मानुष्ठानेन शुद्धान्तःकरणा एव दुर्लभाः तेष्वपि तत्वज्ञानवान्दुर्लभतरः तत्रापि भागवतानुवर्तनशीलो दुर्लभतम इति भावः ॥ ३८ ॥
(अपराधपरिहाराधिकारः)
स्वच्छस्वादुसदावदातसुभगां दैवादयं देहभृत्
मालिन्यप्रशमाय माधवदयामन्दाकिनीं विन्दति । यद्यप्येवमसावसारविषयस्रोतः प्रसूतैः पुनः
पङ्कैरेव कलङ्कयन्निजतनुं प्राज्ञैर्न संश्लिष्यते ॥ ३९ ॥
अयं देहभृत् स्वच्छस्वादुसदावदातसुभगां माधवदयामन्दाकिनीं मालिन्यप्रशमाय दैवादेवं विन्दति यद्यपि, अथाप्यसावसारविषयस्रोतः प्रसूतैः पॅकैः निजतनुं पुनः कलङ्कयन् प्राज्ञैर्न संश्लिष्यते एवेत्यन्वयः ॥
असाविति । असौ प्रपन्नः । असारा अनर्थमिश्रतया निस्सारा विषयाः शब्दस्पर्शादयः त एव स्रोतांसि प्रवाहास्तेभ्यः प्रसूतैरुत्पन्नैः पॅकैः निषिद्धानुभवजनितपापैः निजां प्रपत्तिवैभवेन निवृत्तपापामात्मीयां तनुं पुनः कलङ्कयन् प्राज्ञैर्भागवतैः यद्यपि न संश्लिष्यते न सम्बध्यते तथाप्ययं देहभृन्मालिन्यप्रशमाय पापनिवृत्तये स्वच्छां भृशैश्वर्यप्रदां स्वादु अपूर्वैश्वर्य्यप्रदां सदावदातां मुक्तिप्रदां सुभगामात्मप्राप्तिप्रदां माधवदयैव मन्दाकिनी तां दैवात्प्रतिपदोक्तपुनश्शरणागतिरूपस्वाधिकारानुगुणप्रायश्चित्ताद्धेतोः `विन्दति प्राप्नोति । साध्यप्रायश्चित्तं सिद्धप्रायश्चित्तस्य भगवतो दयां जनयति । पापनिवृत्तिं
भगवानेव करोतीति भावः ॥ ३९ ॥
अनुबन्दम्
[[१८५]]
अथ प्रपत्तिनाश्यानिकानिचित् पापानि, अनुभवनाश्यानिकानिचित्, प्रायश्चित्तनाश्यानि चेति विविच्य प्रकाशयति-
प्रारब्धेतरपूर्वपापमखिलं प्रामादिकञ्चोत्तरं
न्यासेन क्षपयन्ननभ्युपगतप्रारब्धखण्डञ्च नः । धीपूर्वोत्तरपाप्मनामजननाज्जातेऽपि तन्निष्कृतेः
कौटिल्ये सति शिक्षयाऽप्यनघयन् क्रोडीकरोति प्रभुः ॥ ४० ॥
अकिलं प्रारब्धेतरपूर्वपापम् । उत्तरं प्रामादिकञ्चानभ्युपगतप्रारब्धखण्डञ्च न्यासेन क्षपयन् प्रभुः धीपूर्वोत्तरपाप्मनामजननाज्जातेऽपि तन्निष्कृतेः कौटिल्ये सति शिक्षयाऽप्यनघयन् क्रोडीकरोतीत्यन्वयः ॥
प्रारेति । प्रारब्धेतरमप्रारब्धं तादृशं पूर्वपापं जन्मान्तरानुष्ठितपापम् अखिलम् सम्पूर्णं, अप्रारब्धमेव तादृशं पुण्यमपि । प्रामादिकमबुद्धिपूर्वकम् । उत्तरं प्रपत्त्युत्तरकालकृतं पुण्यपापजातं न्यासेन प्रपत्त्या क्षपयन् विनाशयन् । प्रारब्धेष्वपि पुण्यपापेष्वनभ्युपगतप्रारब्धखण्डञ्च न्यासेन क्षपयन्प्रभुः धीपूर्वाणां बुद्धिपूर्वाणामुत्तरपाप्मनां प्रपत्त्युत्तरकालकरिष्यमाणपापानाम् । उपलक्षणमेतत्पुण्यानाञ्च । अजननाद् अनुत्पत्तेः जातेऽपि पुण्यपापजननेपि तन्निष्कृतेः तत्प्रायश्चित्तेन प्रतिपदोक्तपुनः शरणागतिरूपेण क्षपयन्, कौटिल्ये सति कुटिलबुद्ध्या प्रायश्चित्ताकरणे शिक्षया तत्फलानुभवरूपेण दण्डेनानघयन् निष्पापं कुर्वन् क्रोडीकरोति मुक्तेषु मेलयति । अप्रारब्धान्यनभ्युपगतप्रारब्धानि प्रामादिकोत्तरपापानि च न्यासनाश्यानि, अभ्युपगतप्रारब्धान्यनुभवनाश्यानि । बुद्धिपूर्वकोत्तराणि प्रायश्चित्तनाश्यानि । कुटिलस्यानुभवनाश्यानि चेति प्रमाणस्थितिः ॥ ४० ॥
(स्थानविशेषाधिकारः)
यत्रैकाग्र्यं भवति भगवत्पादसेवार्चनादेः
र्यत्रैकान्त्यव्यवसितधियो यस्य कस्यापि लाभः ।
[[१८६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वासस्थानं तदिह कृतिनां भाति वैकुण्ठकल्पं
प्रायोदेशा मुनिभिरुदिताः प्रायिकौचित्यवन्तः ॥ ४१ ॥
भगवत्पादसेवार्चनादेः यत्रैकाग्र्यं भवति, ऐकान्त्यव्यवसितधियो यस्य कस्यापि लाभः । तत्कृतिनां वैकुण्ठकल्पं वासस्थानं भाति, मुनिभिरुदिताः प्रायो देशास्तु प्रायिकौचित्यवन्त इत्यन्वयः ॥
यत्रेति । भगवतः पादसेवार्चनं तदाराधनम् । आदिशब्देन भागवतार्चनादिकं विवक्षितम् । तादृशकैङ्कर्य्यस्य, यत्र स्थले ऐकाग्रयं मनः समाधानं भवति । यत्र स्थलेऐकान्त्ये न्यासनिष्ठायां व्यवसिता धीः यस्य तस्य यस्य कस्याप्यधिकारिणो लाभो भवति । यस्य कस्यापीति वर्णाश्रमानादरोक्तिः । रहस्यत्रयार्थानुसन्धानस्य सर्वाधिकारत्वात्, वर्णाश्रमानादरोक्तिर्न विरुद्ध्यते इति द्रष्टव्यम् । तद्वासस्थानं कृतिनामिह लीलाविभूतौ वैकुण्ठकल्पमीषन्यूनं वैकुण्ठं भाति । ईषन्यूनत्वं कालपरिच्छिन्नत्वादिति भावः । भाति प्रकाशते । मुनिभिरुदिताः वासयोग्यत्वेन विहिताः प्रायोदेशा अयोध्यादयस्तु प्रायि-कौचित्यवन्तः प्रायिकं प्रचुरम् औचित्यं वासयोग्यत्वं तद्वन्तः । मुनिभिस्तु प्राचुर्य्येण तेषां वासयोग्यत्वमस्तीत्युक्तं नतु तत्रैव वस्तव्यमिति नियमः कृत इतिभावः ॥ ४१ ॥
उक्तमर्थं विवृणोति-
सा काशीति न चाकशीति भुवि साऽयोध्येति नाध्यास्यते
साऽवन्तीति न कल्मषादवति सा काञ्चीति नोदञ्चति । धत्ते सा मथुरेति नाग्रिमधुरं नान्यापि मान्या पुरी
या वैकुण्ठकथासुधारसभुजां रोचेत नो चेतसे ॥ ४२ ॥
या वैकुण्ठकथा-सुधारसभुजां चेतसे नो रोचेते सा भुवि काशीति न चाकशीति, साऽयोध्येति नाध्यास्यते, साऽवन्तीति कल्मषान्नावति, सा काञ्चीति नोदञ्चति, सा मथुरेत्यग्रिमधुरन्न धत्ते, अन्यापि सा पुरी न मान्येत्यन्वयः ।
अनुबन्दम्
[[१८७]]
सेति ॥ या पुरी वैकुण्ठस्य कथा सैव सुधा तस्या रसः तद्भुजां तद्गुणास्वादरसिकानां चेतसे नोरोचेत । भुवि सा पुरी काशीति हेतोर्न चाकशीति न प्रकाशते । भुवीति पदस्य सर्वत्रानुषङ्गः । भुवि, सा पुरी अयोध्येति हेतोर्नाध्यास्यते । सा पुरि अवन्तीति हेतोः कल्मषान्नावति न रक्षति । सा पुरी काञ्चीति हेतोर्नोदञ्चति न प्रकाशते । सा पुरी मथुरेति हेतोरग्रिमधुरं पुण्यस्थलेषु प्राधान्यन्न धत्ते । अन्यापि भागवताभिमानं विना न मान्या । भागवताभिमानाभावे पुण्य-स्थलान्ययोग्यानि भागवताभिमाने सति पुण्यस्थलवदन्यानि स्थलान्यपि योग्यानीतिभावः ॥ ४२ ॥
(अथ निर्याणाधिकारः)
मनसिकरणग्रामं प्राणे, मनः पुरुषे च तं
झटिति घटयन् भूतेष्वेनं परे च तमात्मनि स्वविदविदुषोरित्थं साधारणेसरणेर्मुखे
नयति परतो नाडीभेदैर्यथोचितमीश्वरः ॥ ४३ ॥
ईश्वरः करणग्रामं मनसि, मनः प्राणे, तञ्च पुरुषे, एनं भूतेषु, तञ्च परे आत्मनि झटिति घटयन् इत्थं स्वविदविदुषोस्सरणेर्मुखे साधारणे सति परतो नाडीभेदैर्यथोचितं नयतीत्यन्वयः ।
मनेति । ईश्वरः सर्वनियन्ता शरीरोत्क्रमणदशायां करणानां ज्ञानकर्मेन्द्रियाणां ग्रामं समूहं मनसि घटयन् । मनश्च प्राणे घटयन् । तञ्च प्राणं पुरुषे घटयन् । एनमात्मानं पूर्वोक्तप्रकारेण भूतेषु घटयन् । तमेवात्मानं झटिति आत्मनि घटयन् । स्वमात्मानं वेत्तीति स्ववित् न जानातीत्यवित् तयोर्ज्ञान्यज्ञानिनोः सरणेर्मार्गस्य मुखे साधारण इत्थं तुल्ये सति ततः पश्चात् यथोचितं तत्तत्स्वरूपोचितं तथा भवति यथा नाडीभेदैर्नयति तत्तल्लोकान्प्रापयति । तामसानामधोनाड्योऽन्येषामूर्ध्वनाड्यः तत्रापि मुमुक्षोश्शताधिकोर्ध्वनाडी इति भावः ॥ ४३ ॥
[[१८८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मुक्तस्यान्तिमकाले शताधिकनाडीप्रवेशं दर्शयन् दहरकुहरे कृपया तिष्ठतीत्याह-
दहरकुहरे देवस्तिष्ठन्निषद्वरदीर्घिका
निपतितनिजापत्यादित्सावतीर्णपितृक्रमात् । धमनिमिह नस्तस्मिन्काले स एव शताधिकाम्
अकृतकपुरप्रस्थानार्थं प्रवेशयति प्रभुः ॥ ४४ ॥ निषद्वरदीर्घिकानिपतितनिजापत्यादित्सावतीर्णपितृक्रमात् दहरकु हरे
तिष्ठन् प्रभुः स देवः तस्मिन् कालेऽकृतकपुरप्रस्थानार्थं शताधिकामिह धमनिं नः प्रवेशयतीत्यन्वयः ॥
देवः सर्वेश्वरः । देवशब्देन स्वयं प्रकाशत्ववाचिना दहरवासप्रयुक्तदोष-प्रत्यनीकत्वं व्यज्यते । निषद्वरदीर्घिका पङ्किलप्रसववापिका तस्यां निपतितस्य निजस्यात्मीयस्य अपत्यस्य पुत्रस्याऽऽदित्सया उद्धरणेच्छयाऽवतीर्णस्य पङ्के प्रविष्टस्य पितुः क्रमाद्दहरकुहरे दहरकूपे हृदयकूपे निष्ठन् स एव प्रभुः सर्वशक्तिः तस्मिन्काले चेतनोत्क्रमणकाले इह शरीरे विद्यमानान्नोऽस्मान् अकृतकपुरम् अप्राकृतस्थानं प्रति प्रस्थानार्थं शताधिकां धमनिं प्रवेशयति । मुक्तस्य शताधिकनाड्या निष्क्रमणमिति वैदिकसम्प्रदायः ॥ ४४ ॥ (अथ गतिविशेषाधिकारः)
ज्वलनदिवसज्योत्स्नापक्षोत्तरायणवत्सरान्
पवनतपनप्रालेयांशून् क्रमादचिरद्युतिम् ।
जलधरपतिं देवाधीशं प्रजापतिमागतः
तरति विरजां दूरे वाचस्ततः परमद्भुतम् ॥ ४५ ॥ ज्वलनप्रभृतिप्रजापत्यन्तान् क्रमादागतौ विरजां तरति ततः परं वाचो दूरेऽद्भुतमित्यन्वयः ॥
ज्वलनं, ज्वलनाधिष्ठानदेवतां, दिवसमहोधिष्ठानदेवतां, ज्योत्स्नापक्षंशुक्लपक्षाधिष्ठानदेवताम्, उत्तरायणम् उत्तरायणाधिष्ठानदेवतां, वत्सरं, संवत्सराधिष्ठान-
अनुबन्दम्
[[१८९]]
देवतां, पवनतपनप्रालेयांशून् वायुसूर्य्यचन्द्राधिष्ठानपुरुषान्, क्रमात् पर्य्यायेण अचिरद्युतिं तडिद्देवतां जलधरपतिं वरुणं जलचरमिति वा पाठः । देवाधीशमिन्द्रं प्रजापतिं ब्रह्माणमागतः प्राप्तः तेभ्यः पूजां प्राप्त इत्यर्थः । विरजां तरति ततः परं विरजातरणानन्तरं वाचो दूरे । वर्तमानमिति शेषः । वागपरिच्छेद्यामद्भुता-माश्चर्य्यभूतां नित्यविभूतिं प्राप्नोतीति भावः ॥ ४५ ॥
अथ लोकान्तरमार्गं सूचयन् तन्निवर्तके भगवति उपकारमनुसन्धत्ते—
पितृपथघटीयन्त्रारोहावरोहपरिभ्रमै
र्निरयपदवीयातायातक्रमैश्च निरन्तरैः अधिगतपरिश्रान्तीनाज्ञाधरैरतिवाह्य नः
सुखयति निजच्छायादायी स्वयं हरिचन्दनः ॥ ४६ ॥
हरिचन्दनः निरन्तरैः पितृपथघटीयन्त्रारोहावरोहपरिभ्रमैः निरयपदवीयातायातक्रमैश्चाधिगतपरिश्रान्तीन् न आज्ञाधरैरतिवाह्य निजच्छायादायी स्वयं सुखयतीत्यन्वयः ॥
पित्रिति । पितृपथः पितृदेवतालोकमार्गः स एव घटीयन्त्रः तस्मिन्नारोहा वरोहरूपैः परिभ्रमैः सञ्चारैः निरन्तरैः सन्तन्यमानैः निरयपदव्यां नरकमार्गेषु यानि यातायातानि ततो जातैः क्रमैः अधिगता प्राप्ता परिश्रान्तिः परिश्रमो येषां तान्नोऽस्मान् । आज्ञाधरैः ज्वलनदिवसादिभिः । अतिवाह्य आनाय्य हरिरेव चन्दनः । अनेन सकलतापहरत्वं सूच्यते । निजच्छायादायी, सन् सुखयति आनन्दयतीत्यर्थः ॥ ४६ ॥
(परिपूर्णब्रह्मानुभवाधिकारः)
वितमसि पदे लक्ष्मीकान्तं विचित्रविभूतिकं
सचिवगमितस्सम्पद्याविर्भवत्सहजाकृतिः ।
स्फुटतदपृथसिद्धिः सिद्ध्यद्गुणाष्टकतत्फलो
भजति परमं साम्यं भोगे निवृत्तिकथोज्झितः ॥ ४७ ॥
[[१९०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
विचित्रविभूतिकं लक्ष्मीकान्तं वितमसि पदे सचिवगमितः सम्पद्यातिर्भवत्सहजाकृतिः । स्फुटतदपृथसिद्धिः सिद्ध्यद्गुणाष्टकतत्फलः प्रपन्नोनिवृत्तिकथोज्झितोभोगे परमं साम्यं भजतीत्यन्वयः ॥
वितेति । सचिवेन हार्दपुरुषेण गमितो नीतः । वितमसि रजस्तमोगुणशून्ये पदे परमपदे विचित्रविभूतिकं दिव्यायुधदिव्यभूषणाद्यनेकविभूतिविशिष्टं लक्ष्मीकान्तं सम्पद्य आविर्भवन्त्यऽभिव्यक्ताः सहजाः स्वाभाविका आकृतयो ज्ञानानन्दादयो यस्य सः तथोक्तस्सन् । स्फुटा अभिव्यक्ता तेन भगवता सह अपृथसिद्धिः, यत्र जीवस्तत्रेश्वर इत्यविनाभावो यस्य तादृशस्सन् । सिध्यत्प्राप्तं गुणानामपहतपाप्मत्वविशोकत्वविमृत्युत्वविजरत्वविजिघित्सत्वापिपासि तत्वसत्यकामत्वसत्यसङ्कल्पत्वनित्यानन्दत्वानामष्टकं तत्स्वरूपानुरूपं फलं कैङ्कर्य्यं च यस्य तथा सन् । भोगे कैङ्कर्य्याख्यसुखानुभवे निवृत्तिकथया पुनरावृत्तिप्रसङ्गेनोज्झितः त्यक्तस्सन् परमंसाम्यं भजति । निखिलहेयप्रत्यनीककल्याणैकतानत्वप्रयुक्तं भगवत्साम्यं प्राप्नोतीत्यर्थः ॥ ४७ ॥
अविश्रान्तश्रद्धाशतकलहकल्लोलविषमा
ममाविर्भूयासुर्मनसि मुनिसिद्धादिसुलभाः ।
मधुक्षीरन्यायस्वगुणविभवासञ्जनकनन्
महानन्दब्रह्मानुभवपरिवाहा बहुविधाः ॥ ४८ ॥ अविश्रान्तश्रद्धाशतकलहकल्लोलविषमाः मुनिसिद्धादिसुलभा : बहुविधाः मधुक्षीरन्यायस्वगुणविभवासञ्जनकनन्महानन्दब्रह्मानुभवपरिवाहा मम मनस्या-
विर्भूयासुरित्यन्वयः ॥
अवीति । अविश्रान्तानां सन्ततानामिति यावत् । श्रद्धानां कैङ्कर्य्यविश्वासानां शतैर्जाता कलहाः मुक्तानामहमहमिकया समुत्पन्नश्रद्धाविशेषाः त एव कल्लोलास्तरङ्गाः तैर्विषमाः नानाविधाः मुनिभिरुपासकैस्सिद्धैः मुक्तै आदिशब्दानित्यैश्च सुलभा बहुविधाः छत्रचामरादिपरिचर्यादिरूपेण बहुप्रकाराः । मधुक्षीरयोर्न्यायोयेषां ते च ते स्वगुणाश्च ।अनुबन्दम्
[[१९१]]
स्वगुणशब्देन शेषशेषिणोर्गुणा उच्यन्ते । उभयगुणानुभवस्य मधुक्षीरोपमाभोग्यतमत्वनिबन्धना । स्वगुणानां विभवः तस्य सञ्जननमनुभवस्तेन कनन् प्रकाशमानः महानन्दो येषां ते च ते ब्रह्मानुभवाः त एव परिवाहाः प्रवाहाः मम मनसि आविर्भूयासुः मुक्तैः परस्परस्पर्द्धया सम्पाद्यमाना नित्यमुक्तसुलभाः छत्रचामरपादुकारो-पणादिरूपेण मधुक्षीरवभोग्यतमशेषशेषिगुणानुभवपूर्व-कपरब्रह्मानुभवा मम
बहुविधाः
भवन्त्वित्यर्थः ॥ ४८ ॥
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्रस्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्यकृतिषुरहस्यत्रयसार अर्थानुशासनन्नाम प्रथमोभागः समाप्तः ॥
(अथ सिद्धोपायशोधनाधिकारः)
युगपदखिलं प्रत्यक्षेण स्वतः सततं विदन्
निरवधिदयादिव्योदन्वानशक्यविवर्जितः । जलधिसुतया सार्द्धन्देवो जगत्परिपालयन्
परमपुरुषस्सिद्धोपायः प्रदिष्टभरस्सताम् ॥ ४९ ।
अखिलं प्रत्यक्षेण स्वतः युगपद्विदन् निरवधिदयादिव्योदन्वानशक्यविवर्जितः जलधिसुतया सार्द्धं जगत्परिपालयन् देवः परमपुरुषः सतां प्रदिष्टभरः सिद्धोपायः इत्यन्वयः ॥
युगेति । अखिलं सकलं जगत् निश्शेषं यथा भवतितथा युगपत्प्रत्यक्षेणाऽजन्यप्रत्यक्षेण विदन् जानन् । अनेन सिद्धोपायस्वरूपं सर्वज्ञाख्यधर्मेण शोधितं, योगिनां सर्वज्ञत्वे सत्यपि तत्प्रत्यक्षस्य योगाभ्यासजन्यत्वेन तद्व्युदासः । विदन्निति वर्तमाननिर्देशेन भगवज्ज्ञानस्य प्रत्यक्षरूपस्य नित्यत्वं फलितम् । निरवधेर्दयाया उदन्वान् । अनेन कारुणिकत्वमुक्तम् । असक्यविवर्जितः । अनेन सामर्थ्यमुक्तम् । जलधिसुतया सार्द्धं लक्ष्म्या सह जगत्परिपालयन् ‘लक्ष्म्या सह हृषीकेश’ इत्याद्यर्थोनुसन्धेयः ।
[[१९२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
परमपुरुष इत्यनेन ब्रह्मरुद्रादिव्यावृत्तिः देव स्वयम्प्रकाशः । अनेन जडादिव्यावृत्तिः । एवंविध ईश्वरः प्रदिष्टभरः स्वीकृतभरः सन् सतां प्रपन्नानामुपासकानां जलधिसुतया सार्द्धं सिद्धोपायो भवति । अनेन लक्ष्मीविशिष्टस्यैवोपायत्वमिति शिक्षितम् । जलदिसुतापदस्य पालयन्नित्यनेन सिद्धोपाय इत्यनेन चान्वयः । सर्वज्ञः कारुणिको जगद्रक्षकः लक्ष्मीविशिष्टश्च सिद्धोपाय इति निष्कर्षः ॥ ४९ ॥
उक्तमेवार्थं भङ्गयन्तरेणाह—-
विश्राम्यद्भिरुपर्युपर्य्यपि दिवानक्तं बहिर्दर्शनैः
अस्मद्देशिकसम्प्रदाय-रहितैरद्याप्यनालक्षितः । स्वप्राप्तेः स्वयमेव साधनतया जोघुष्यमाणश्श्रुतौ
सत्त्वस्थेषु भजेत सन्निधिमसौ शान्तावधिश्शेवधिः ॥ ५० ॥ दिवानक्तमुपर्य्युपर्य्यपि विश्राम्यद्भिर्बहिर्दर्शनैरस्मद्देशिकसम्प्रदायरहितै-रद्याप्यनालक्षितः स्वप्राप्तेः स्वयमेव साधनतया श्रुतौ जोघुष्यमाणः शान्तावधिः शेवधिरसौ सत्तवस्थेषु सन्निधिं भजेतेत्त्यन्वयः ॥
विश्रेति । दिवानक्तं उपर्युपरि उत्तरोत्तरतर्फे विश्राम्यद्भिः तस्थिवद्भिः बहिर्दर्शनैः बाह्यदर्शनैः अस्मद्देशिकानां नाथयामुनयतिवरादीनां सम्प्रदायेन रहितैः तत्सम्प्रदायानभिज्ञैरित्यर्थः । अद्यापि कठोरतरदुःखानुभवदशायामपि अनालक्षितः सिद्धोपायतयेत्यर्थः । स्वप्राप्तेः पुरुषार्थस्य स्वयमेव साधनतया श्रुतौ वेदान्ते जोघुष्यमाणः पुनः पुनः प्रतिपाद्यमानः शान्तः निवृत्तोऽवधिः देशकालवस्तुपरिच्छेदो यस्य सः शेवधिः आश्रितानां निक्षेपोऽसौ भगवान् सत्त्वस्थेषु सात्त्विकेषु सन्निधिं सिद्धोपायत्वेन सन्निधानं भजेत प्राप्नोति ॥ ५० ॥
(अथ साध्योपायशोधनाधिकारः)
यथाधिकरणं प्रभुर्यजनदानहोमार्चना
भरन्यसनभावनाप्रभृतिभिस्समाराधितः ।
फलं दिशति देहिनामिति हि सम्प्रदायस्थितिः
श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिर्नयवतीभिराभाति नः ॥ ५१ ॥
अनुबन्दम्
[[१९३]]
प्रभुर्यथाधिकरणं यजनदानहोमार्चनाभरन्यसनभावनाप्रभृतिभिः समाराधितस्सन् देहिनां फलं दिशतीति हि सम्प्रदायस्थितिः नयवतीभिः श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिः न आभातीत्यन्वयः ।
यथेति । प्रभुः सर्वेश्वरः श्रियः-पतिः यजनानि ज्योतिष्टोमादियागाः, दानं शास्त्रविहितसत्पात्रे त्यागः होमस्तु सायम्प्रातरग्निकार्यादिकं अर्चना काम्या भगवत्पूजा, भरन्यसनं प्रपत्तिः, भावना उपासनम्, प्रभृतिशब्देन श्रुतिस्मृतिविहितानि कर्मान्तराण्युच्यन्ते । एतैः कर्मविशेषैः सम्यगाराधितः सम्यग्वशीकृतस्सन् यथाधिकरणं तत्तत्फलं कामनारूपाधिकारमनतिक्रम्य देहिनामाराधकानां फलं दिशतीति ह्यनेन प्रकारेण सम्प्रदायस्थितिः पूर्वाचार्यैः सुनिश्चितो मार्गः ‘यत्फलमुद्दिश्य यत्कर्मानुष्ठीयते तेन कर्मणा वशीकृतो भगवान् तत्फलं ददाती ‘ति इत्येवंरूपा सम्प्रदायस्थितिः नयवतीभिः युक्तिमतीभिः श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिः श्रुतिस्मृतिभिराचार्यो क्तिभिश्च नोऽस्माकमाभाति, ग्राह्यतरत्वेन प्रकाशत इत्यर्थः ॥ ५१ ॥
अथ चेतनेनानुष्ठीयमानं सिद्धसाधनवशीकरणसाधनमित्येतत्सर्वं सम्मतमित्याह—
तत्तद्वैतुकहेतुके कृतधियस्तर्केन्द्रजालक्रमे
विभ्राणाः कथकप्रधानगणने निष्ठाङ्कनिष्ठाश्रयाम् । अध्यात्मश्रुतिसम्प्रदायकतकैरद्धाविशुद्धाशयाः
सिद्धोपायवशीक्रियामिति हि नः साध्यां समध्यापयन् ॥ ५२ ।
तत्तद्वैतुकहेतुके तर्केन्द्रजालक्रमे कृतधियः कथकप्रधानगणने कनिष्ठाश्रयां निष्ठां बिभ्राणा अध्यात्मश्रुतिसम्प्रदायकतकैरद्धा विशुद्धाशया अस्मदाचार्य्या नः सिद्धोपायवशीक्रियामिति हि साध्यां समध्यापयन्नित्यन्वयः ॥
[[१९४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तत्तद्धेत्विति । तत्तद्धैतुकानां तत्तद्वादिनां हेतुके कुयुक्तिजाले कृतधियो व्यासक्तबुद्धयः तर्काः कुतर्काः प्रपत्तेः फलानुरूपत्वाभावादनुपायत्वमित्यादयः त एवेन्द्रजालानि तेषां क्रमे प्रयोगे कथकानां वादिनां मध्ये प्रधानसूतानां गणने सङ्ख्यायां कनिष्ठाङ्गुल्याश्रयां निष्ठां बिभ्राणा अग्रगण्या इत्यर्थः । अत एवाऽध्यात्मश्रुतयः ‘मुमुक्षुर्वै शरणमहं प्रपद्ये’ इत्यादयः प्रपत्त्युपायत्वप्रबोधकाः । सम्प्रदायः पूर्वाचार्यानुष्ठानं त एव कतकानि कतकं नाम पङ्किलजलनिष्पङ्का-पादको बीजविशेषः तैर्विशुद्धाशयाः निर्म्मलान्तःकरणाः सन्तः साध्यां भक्तिं प्रपत्तिञ्च साक्षात् सिद्धोपायस्य भगवतः वशीक्रियां वशीकारणसाधनमिति हि खलु नोऽस्माकं समध्यापयन् सम्यग् बोधयामासुः । अद्धेत्यनेन भक्तिद्वारत्वं कर्मज्ञानयोरप्युक्तम् ॥ ५२ ॥
(अथ प्रभावव्यवस्थाधिकारः)
स्वरूपं ययादृग्गुणविभवलीलादि च विभोः
तदाज्ञासेतुश्च श्रुतिभिरवसेयं तदखिलम् । तथा तद्भक्तानां तदुपचेतनादेश्च महिमा
यथाधीतं सद्भिर्यतिपतिमुखैरध्यवसितः ॥ ५३ ॥
विभोः स्वरूपं यद् यादृग्गुणविभवलीलादि च यश्च तदाज्ञासेतुस्तदखिलं यथा श्रुतिभिरवसेयं तथा तद्भक्तानां तदुपचेतनादेर्महिमा च सद्भिर्यतिपतिमुखैर्यथाधीतमध्यवसित
इत्यन्वयः ॥
स्वरूपमिति । विभोः सर्वेश्वरस्य स्वरूपंयत् यादृग्गुणविभवलीलादिच । तस्य भगवत आज्ञाविधिनिषेधरूपा सैव सेतुस्स च यादृक्, तदखिलं तत्सर्वं स्वरूपगुणवैभवादि श्रुतिभिः वेदान्तैरवसेयं व्यवस्थाप्यम् । तथेश्वररूपादिवत् तद्भक्तानामनन्तगरुडविष्वक्सेनादीनाम् । तदुपचेतनादेः तस्य भगवतः उपचेतन मुपासनम् । आदिशब्देन तद्भक्तोपासनमुच्यते । तस्य च महिमा प्रभावः सद्भिः सकलप्रभावज्ञैः भगवद्भागवतादिप्रभावज्ञैरिति यावत् । यतिपतिमुखैराचार्यैः यथाधीतं गुरूपदिष्टमनतिक्रम्याऽध्यवसितः व्यवस्थापितस्स एव सर्वैरप्यनुसन्धेय इतिभावः ॥ ५३ ॥
अनुबन्दम्
अथ तत्तद्वर्णाश्रमव्यवस्थामाह—
चातुर्वर्ण्यचतुर्विधाश्रममुरवे भेदे यथावस्थिते
वृत्तन्तन्नियतं गुणानुगुणया वृत्त्या विशिष्टं श्रिताः । त्यागोपप्लवनित्यदूरशरणव्रज्याविधौ कोविदाः
[[१९५]]
चिन्तामभ्युपगन्तुमन्तिमयुगेऽप्येकान्तिनः सन्ति नः ॥ ५४ ॥
चातुर्वर्ण्यचतुर्विधाश्रममुखे भेदे यथावस्थिते सति तन्नियतं गुणानुगुणया वृत्त्या विशिष्टं वृत्तं श्रिताः त्यागोपप्लवनित्यदूरशरणव्रज्याविधौ कोविदा एकान्तिनो नश्चिन्तामभ्युपगन्तुमन्तिमयुगेऽपि सन्तीत्यन्वयः ॥
चातुर्वर्ण्येति । चतुर्णां ब्रह्मक्षत्रादीनां वर्णानां समाहारश्चातुर्वर्ण्यम् चतुर्विधाश्चाश्रमा ब्रह्मचारिगृहस्थाद्या मुखशब्देन देशकालादीनां ग्रहणं तथाविधे भेदे तथा तेन प्रकारेणावस्थिते शास्त्रे व्यवस्थापिते सति गुणानुगुणया सत्वरजस्तमोनुगुणया वृत्त्याऽनुष्ठानेन विशिष्टं तन्नियतं तत्तद्वर्णाश्रमनियतं वृत्तं कर्म श्रिताः संश्रिताः । तत्तद्वर्णाश्रमकर्मत्यागस्स एवोपप्लवस्तस्य नित्यदूरस्था शरणव्रज्या प्रपत्तिस्तस्या विधावनुष्ठाने कोविदाः समर्था एकान्तिनोऽधिगतमध्यमवृत्तयोऽन्तिमयुगे कलियुगेऽपि नोऽस्माकं चिन्तां विचारमभ्युपगन्तुमङ्गीकर्तुं सन्ति वर्तन्ते । प्रपन्ना बुद्धिमात्रत्यागेन कर्म कुर्वन्तः ईश्वरं सन्दोषयन्तीतिभावः ॥ ५४ ॥
(अथ प्रभावरक्षाधिकारः)
शिलादेश्त्रीत्वादिर्विपरिणतिरस्त्वद्भुतमिदं
ततोप्येतच्चित्रं यदुत दहनस्यैव हिमता । तृणस्यैवास्त्रत्वं रिपुषु निहतेरेव हितता
पदत्रेणैवेह त्रिभुवनपरित्राणमिति च ॥ ५५ ।
इह शिलादेश्त्रीत्वादिर्विपरिणतिरिति यदिदमद्भुतमस्तु, दहनस्यैव हिमता यदुत एतत्ततोऽपि चित्रं, तृणस्यैवास्त्रत्वं, रिपुषु निहतेरेव हितता पदत्रेणैव
[[१९६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
त्रिभुवनपरित्राणमित्येतत्ततोऽपि चित्रमित्यन्वयः ॥
शिलेति । शिला-शापप्राप्तशिलारूपा अहल्या । आदि शब्देन शापाद्भस्मीकृतः पुरुष उच्यते । स्त्रीत्वादिशब्देन पुरुषत्वम । विपरिणतिः परिणामः । रामप्रभावेन शिलायाः स्त्रीत्वेन परिणामः, ऋषेः प्रभावेन भस्मराशेः पुंस्त्वेन परिणाम इत्यर्थः । इदमद्भुतमस्तु । दहनस्यैव हिमतेति यत् तत्ततोऽपि चित्रम् । ‘शीतो भव हनूमत’ इति सीतावाक्यमाकर्ण्याग्निश्शीतोऽभूदिति यदुपायाध्यवसायमिति यावत् । तृणस्यैव ब्रह्मास्त्रत्वं, मन्त्रविश्वासप्रयुक्तमित्यर्थः । रिपुषु निहतेरेव मरणस्यैव हितता अतिशयितस्वर्गादिफलसाधनता, युद्धादिषु धर्माध्यवसायनिबन्धना । पदत्रेणैव पादुकयैव त्रिभुवनपरित्राणमिति च त्रिभुवनसंरक्षणमिति च भरतस्य । स्वोपायाध्यवसायनिबन्धनोपायः सर्वोऽपि विश्वासं विना न फलतीति श्लोकार्थः ॥ ५५ ॥
अथ प्रपत्त्यध्यवसायं निरूपयति—
रागद्वेषमदादिकैरिह महारक्षोभिरक्षोभिते
नित्ये रक्षितरि स्थिते निजभरन्यासाभिधानं तपः । यत्कक्षीकृतमत्यशेत विविधान्धर्मानधर्मद्रुहः
तद्भूमार्णवलेशवर्णनमपि प्राचां न वाचां पदम् ॥ ५६ ॥
इह रागद्वेषमदादिकैर्महारक्षोभिरक्षोभिते नित्ये स्थिते रक्षितरि, कक्षीकृतं निजभरन्यासाभिधानं यत्तपोऽधर्मद्रुहो विविधान् धर्मान् अत्यशेत तद्भूमार्ण-वलेशवर्णनमपि प्राचां वाचां न पदमित्यन्वयः ।
रागेति । रागद्वेषमदादिकैर्महारक्षोभिरक्षोभिते नित्ये निरुपाधिके रक्षितरि रक्षके भगवति स्थिते रक्षिष्यामीति जागरूके कक्षीकृतंसाङ्गमनुष्ठितं निजभरन्यासाभिधानम् आत्मात्मीयभरन्यासाख्यं यत्तपः अधर्मद्रुहः पापनिवर्त्त-कान्विविधान् धर्मान् अत्यशेत अत्यक्रामत्, तस्य न्यासाख्यतपसः भूमा प्रभावः स एवार्णवस्तस्य लेशो बिन्दुस्तस्य वर्णनं प्राचां पुरातनानां वैदिकानामिति यावत् । वाचां पदं परिच्छेद्यं न भवतीति यावत् ॥ ५६ ।
अनुबन्दम्
(अथ मूलमन्त्राधिकारः)
तारं पूर्वं तदनु हृदयं तच्च नारायणायेति
आम्नायोक्तं पदमवयतां सार्थमाचार्यदत्तम् । अङ्गीकुर्वन्नलसमनसामात्मरक्षाभरन्नः
क्षिप्रं देवः क्षिपति निखिलान् किङ्करैश्वर्यविघ्नान् ॥ ५७ ॥
[[१९७]]
तारं पूर्वं तदनु हृदयं तच्च नारायणायेत्याम्नायोक्तं सार्थमाचार्यदत्तं पदमवयतामलसमनसां न आत्मरक्षाभरमङ्गीकुर्वन् देवो किरैश्वर्यविघ्नान् क्षिप्रं क्षिपतीत्यन्वयः ॥
तारमिति । आचार्यदत्तं सदाचार्य्योपदिष्टं पूर्वं मन्त्रस्य प्रथमपदभूतं तारयतीति तारं संसारोत्तारकं प्रणवं, तदनु ततः पश्चादाचार्य्योपदिष्टं हृदयं मन्त्रस्य मध्यपदभूतन्नमः पदं, ‘मन्त्रस्य हृदयन्नम’ इत्यभियुक्तोक्तेः । आम्नायोक्तं वेदान्तप्रतिपादितं तन्नारायणायेति पदञ्च, सार्थमर्थेन सहावयतामनुसन्दधताम् अलसमनसां मन्दबुद्धीनाम् । इदमशक्तेरप्युपलक्षणम् । अनेनोपासकापेक्षया प्रपन्नस्य विलक्षणाधिकारः सूचितः । नोऽस्माकमात्मरक्षाभरमङ्गीकुर्वन् देवः निखिलान् किङ्करैश्वर्य्यविघ्नान् कैङ्कर्य्याख्यपुरुषार्थप्रतिबन्धकदुरितानि क्षिप्रं शीघ्रं क्षिपति । क्षिप्रमित्यनेन, निखिलानित्यनेन च विलम्बितफलभाजामभ्युपगतप्रारब्ध-भाजामुपासकानां व्यावृत्तिः ॥ ५७ ॥
अनन्तरं पदवर्णसङ्ख्यानिरूपणमुखेन तत्प्रतिपाद्यमर्थमाह—
इत्थं सङ्घटितः पदैस्त्रिभिरसावेकद्विपञ्चाक्षरैः
अर्थैस्तत्त्वहितप्रयोजनमयैरध्यात्मसारैस्त्रिभिः । आद्यत्र्यक्षरवेदसूतिरजहत्स्थूलादिवृत्तित्रयः
त्रैगुण्यप्रशमं प्रयच्छति सतां त्रय्यन्तसारो मनुः ॥ ५८ ॥
एकद्विपञ्चाक्षरैस्त्रिभिः पदैरत्थं सङ्घटितः तत्त्वहितपुरुषार्थप्रयोजनमयैस्त्रिभिरध्यात्मसारैरर्थैः सङ्घटित आद्य त्र्यक्षरवेदसूतिरजहत्स्थूलादिवृत्तित्रयस्त्रय्यन्तसारोऽसौ मनुः सतां त्रैगुण्यप्रशमं प्रयच्छतीत्यन्वयः ॥
[[१९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इत्थमिति । पूर्वोक्तक्रमेण त्रिभिः पदैः प्रणवपदनमःपदनारायणपदैः सङ्घटितः । एकद्विपञ्चाक्षरैः सङ्घटितोऽध्यात्मसारैः सकलवेदान्तसारभूतैः स्वरूपोपायपुरुषार्थरूपैः त्रिभिरर्थैश्च सङ्गटितः मन्त्रस्थैस्त्रिभिरपि पदैः स्थूलादिवृत्या क्रमेण स्वरूपोपायपुरुषार्थाः प्रतिपाद्यन्त इति सम्प्रदायः । आद्यः प्रथमपदभूतोऽक्षरःअकारोकारमकाररूपेण वर्णत्रयात्मको वेदसूतिः प्रणवो यस्मिन् सः । अजहदत्यक्तं स्थूलादिवृत्तीनां त्रयं यस्य सः । आदिशब्देन सूक्ष्ममध्यमवृत्त्योर्ग्रहणम् । स्थूला रूढिः । सूक्ष्मा योगः । मध्यमा योगरूढिः । अकारादौ स्थूलवृत्त्येश्वरादिस्वरूपबोधनं योगेन रक्षकत्वादीनामिति विवेकः । त्रय्यन्तसारो वेदान्तसारः - असौ मनुः मूलमन्त्रः सतां स्वस्मिन् विश्वासवतां त्रैगुण्यप्रशमं प्रशमनं संसारनिवृत्तिं प्रयच्छति प्रकर्षेण ददातीत्यर्थः ॥ ५८ ॥
(अथ द्वयाधिकारः)
आकर्णितो वितनुते कृतकृत्यकक्ष्याम्
अम्रेडितो दिशति यश्च कृतार्थभावम् ।
प्रत्यूषतां भजति संसृतिकालरात्रेः
पद्मासहायशरणागतिमन्त्र एषः ॥ ५९ ।
य एव पद्मासहायशरणागतिमन्त्र आकर्णितस्सन् कृतकृत्यकक्ष्यां वितनुते आम्रेडितश्च कृतार्थभावं दिशति, संसृतिकालरात्रेः प्रत्यूषताञ्च भजतीत्यन्वयः ॥
आकर्णीति । यो मन्त्र आम्रेडितः - अर्थज्ञानपर्य्यन्तानुसंहितस्सन् कृतार्थभावमधिगतपुरुषार्थत्वं दिशति । एषः पद्मासहायस्य श्रीपतेर्विषये क्रियमाणा या शरणागतिः प्रपत्तिस्तदनुष्ठानमन्त्रो द्वयं संसृतिकालरात्रेः संसारमृत्युप्राप्तिनिशायाः प्रत्यूषतां प्रभातसमयत्वं भजति ॥ ५९ ॥
अमुमेवार्थमपेक्षितार्थान्तरनिरूपणमुखेनाह—
न वेदान्ताच्छास्त्रं न मधुमथनात्तत्त्वमधिकं
न तद्भक्तात्तीर्थं न तदभिमतात्सात्त्विकपदम् ।
अनुबन्दम्
न सत्त्वादारोग्यं न बुधभजनाद्बोधजनकं
न मुक्तेः सौख्यं न द्वयवचनतः क्षेमकरणम् ॥ ६० ॥
अन्वयस्तु सुगमः
[[१९९]]
न वेदेति ॥ वेदान्तादधिकं प्रवचनयोग्यं शास्त्रं नास्ति । तत्प्रतिपाद्येषु तत्त्वेषु मधुमथनात् केशवाद् अधिकं सात्त्विकं पदं सत्वोद्रेकहेतुः स्थलं नास्ति । सत्वात् शुद्धसत्त्वात् अधिकमारोग्यं रोगोपशमनं नास्ति । बुधभजनाद्भागवतानुवर्त्तनाद् अधिकं बोधजनकं ज्ञानोत्पादकं नास्ति । मुक्तेरधिकं सौख्यं नास्ति । द्वयवचनतः द्वयानुसन्धानाद् अधिकं क्षेमकरणं स्वतार्यापादकं नास्ति न विद्यत इति यावन् ॥ ६० ॥
(अथ चरमश्लोकाधिकारः)
दुर्विज्ञानैर्नियमगहनैर्दूरविश्रान्तिदेशै-
बलानर्हेर्बहुभिरयनैश्शोचतां नः सुपन्थाः ।
निष्प्रत्यूहं निजपदमसौ नेतुकामस्स्वभूम्ना
सत्पाथेयं किमपि विदधे सारथिः सर्वनेता ॥ ६१ ॥
शोचतां न इत्यन्तं यथापाठ एवान्वयः, सुपन्थाः स्वभूम्ना निष्प्रत्यूहं निजपदं नेतुकामः सर्वनेताऽसौ सारथिः किमपि सत्पाथेयंविदध इति शेषस्यान्वयः ॥
दुर्वीति ॥ दुर्विज्ञानैर्दुःखेनापि ज्ञातुमशक्यैरनेनोपासनेज्ञानमधिकार इति सूचितम् । नियमेन नियमाख्येनाऽङ्गेन । इदन्तु यमाद्यङ्गान्तरस्याप्युपलक्षणम् । एतैरङ्गैः गहनैरनुष्ठातुमशक्यैः । अनेन शक्तिरप्यधिकार इति सूचितम् । दूरो विलम्बितो विश्रान्तिदेशो मोक्षो येषां तैः विलम्बेन मुक्तिप्रदैरित्यर्थः । अनेन विलम्बक्षमत्वमधिकार इति सूचितम् । बालानां बालशब्दोपलक्षितस्त्रीशूद्रादीनाम-नर्हेरविहितैरनेनापर्य्युदासोप्यधिकार इति ॥॥।
[[२००]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
यो निरवधिदयादिव्योदन्वत्तरङ्गनिरङ्कुशैर्गुणसङ्क्रमै; शिष्यान्नियमति, अचरमगुरोराज्ञापारम्परीपरवानसाविह तान् परन्न रक्षति किन्तु तल्लक्ष्मेण स्वमप्यभिरक्षतीत्यन्वयः ।
निरवधीति ॥ निरवधिदया - उत्कूलभगवद्दया सैवोदन्वान् तस्य तरङ्गवन्निरंकुशैरप्रतिहतैर्गुणानामात्मगुणानां शेषत्वपारतन्त्र्यादीनां सङ्क्रमो येषु तैश्शिक्षाक्रमैर्य आचार्यः शिष्यान्नियमयति प्रवर्तयति । अचरमगुरोः प्रथमगुरोर्भगवत आज्ञारूपश्रुतिस्मृतिसमूहस्य परवान् परतन्त्रोऽसावाचार्य इह लीलाविभूतौ तान्पुनः शिष्यानेव नाभिरक्षति किन्तु तल्लक्ष्मेण शिष्यशिक्षाव्याजेन स्वमप्यात्मानमप्यभिरक्षति ॥ ६४ ।
(अथ शिष्यकृत्याधिकारः)
अशिथिलगुरुभक्तिस्तत्प्रशंसादिशीलः
प्रचुरबहुमतिस्तद्वस्तुवास्त्वादिकेऽपि । गुणवति विनियोक्तुं गोपयन् सम्प्रदायं
कृतविदनघवृत्तिः किन्न विन्देन्निधानम् ॥ ६५ ॥
अशिथिलगुरुभक्तिस्तत्प्रशंसादिशीलः तद्वस्तुवास्त्वादिकेऽपि प्रचुरबहुमतिः गुणवति विनियोक्तुं सम्प्रदायं गोपयन् कृतविदनघवृत्तिः प्रपन्नो किंवा निधानं न विन्देदित्यन्वयः ॥
अशिथीति ॥ अशिथिलगुरुभक्तिस्सन्ततप्रवृद्धगुरुभक्तिः । तस्य गुरोः प्रशंसा आत्मगुणप्रकाशनम् । आदिशब्देन तत्कैङ्कर्य्यमुच्यते । तदेव शीलं यस्य सः । तस्याचार्यस्य वस्तु वचनाभरणादिरूपं, वास्तु ग्रहं तदादिके वस्तुनि प्रचुरबहुमतिरतिशयितविश्वासः । गुणवति गुणाढ्ये शिष्ये विनियोगं कर्त्तुं सम्प्रदायं गोपयन् रक्षयन् । कृतविद् आचार्यकृतोपकारज्ञः । अनघा निष्पापा वृत्तिर्व्यापारो यस्तअनुबन्दम्
[[२०१]]
सः । किंवा निधानं न विन्देन्न प्राप्नुयात् । भगवद्भागवताचार्यमुखोल्लासरूपं फलं
प्राप्नोतीत्यर्थः ॥ ६५ ॥
अथ शिष्येणाचार्य्यो देवतात्वेन पूज्य इत्याह-
अध्यासीनतुरङ्गवक्त्रविलसज्जिह्वाग्रसिंहासनात्
आचार्य्यादिह देवतां समधिकामन्यान्न मन्यामहे । यस्यासौ भजते कदाचिदजहद्भूमा स्वयं भूमिकां
मग्नानां भविनां भवार्णवसमुत्ताराय नारायणः ॥ ६६ ॥
इह अध्यासीनतुरङ्गवक्त्रविलसज्जिह्वाग्रसिंहासनादाचार्य्यादन्यां देवतां समधिकां न मन्यामहे । यस्य भूमिकामसौ नारायणो मग्नानां भविनां भवार्णवसमुत्ताराय स्वयमजहद्भूमा सन् कदाचिद्भजत इत्यन्वयः ॥
अध्येति ॥ अध्यासीनेन नित्यवासिना तुरङ्गवक्त्रेण विलसत्प्रकाशमानं जिह्वाग्रमेव सिंहासनं यस्य तस्मादाचार्य्यात् । समधिकाम् अन्यां देवतां न मन्यामहे । असौ नारायणः स्वयमजहद्भूमा अत्यक्तवैभवस्सन् मग्नानाम् अनादिकर्मनिमग्नानाम्, अत एव भविनां संसारिणां भवार्णवात्संसारसमुद्रादुत्ताराय आचार्य्यस्य भूमिकां वेषं कदाचिच्चेतनसुकृतपरिपाकदशायां भजते । अत्र “साक्षान्नारायणो देवः” “आचार्य्यः स हरिः साक्षात्’ इत्यादिप्रमाणान्यनुसन्धेयानि ॥ ६६ ॥
(निगमनाधिकारः)
करवदरितविश्वः कश्चिदाचार्य्यदृष्ट्या
मुषितनिखिलमोहो मूलमन्त्रादिभोगः ।
सगुणविषयसिद्धीसम्प्रदायं प्रयच्छन्
सुचरितसिलहारी सूरिवृन्दाभिनन्द्यः ॥ ६७ ॥
आचार्य्यदृष्टया मुषितनिखिलमोहो करबदरितविश्वो मूलमन्त्रादिभोगः
[[२०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सगुणविषयसिद्धौ सम्प्रदायं प्रयच्छन् सुचरितसिलहारी कश्चित्सूरिवृन्दाभिनन्द्य
इत्यन्वयः ॥
करेति ॥ आचार्य्यदृष्टचाऽऽचार्य्यकटाक्षेण निराकृतः निखिलमोहो यस्य सः । करेबदरितं बदरफलवद्विशदीकृतं विश्वं यस्य सः । मूलमन्त्र आदिर्ययोर्द्वयचरमश्लोकयोस्तदर्थानुभवभोगो यस्य सः । सगुणस्याऽऽत्मगुणोपेतस्य विषयस्य शिष्यस्य सिद्धौ सत्यां सम्प्रदायं प्रयच्छन् । सुचरितं समाश्रयणोत्तरकालीनवृत्तिः सैव सिलम् अयाचितोपनतं तद्हरतीति शिलहारी । अनेन शिलहारिवृत्तिश्च सूचिता । तादृशः कश्चिदस्ति चेत् स सूरिवृन्दैरभिनन्द्यो भवति ॥ ६७ ॥
निर्विष्टं यतिसार्वभौमवचसामावृत्तिभिर्व्योवनं
निर्धूतेतरपारतन्त्र्यनिरया नीताः सुखं वासराः । अङ्गीकृत्य सतां प्रसत्तिमसतां गर्वोपि निर्वापितः
शेषायुष्यपि शेषिदम्पतिदयादीक्षामुदीक्षामहे ॥ ६८ ॥ अस्माभिर्यतिसार्वभौमवचसामावृत्तिभिर्व्योवनं निर्विष्टम् अत एव निर्धूतेतरपारतन्त्र्यनिरया वासराः सुखं नीताः, सतां प्रसत्तिमङ्गीकृत्य असतां गर्वोऽपि निर्वापितः एवञ्च शेषायुष्यपि शेषिदम्पतिदयादीक्षामुदीक्षामह इत्यन्वयः ॥
निर्वीति ॥ यतिसार्वभौमवचसां यतिराजवचसामावृत्तिभिर्यौवनं निर्विष्टं गतं नतु विषयान्तरैः । वासरा निर्धूतो निराकृत इतरपारतन्त्र्यमेव निरयो नरकविशेषो येषान्ते तथा सन्तस्सुखं नीताः । सतां नाथयामुनमुनिप्रभृतीनां प्रसत्तिमनुग्रहमङ्गीकृत्य शिरसोदूह्य बाह्यकुदृष्टीनां गर्वोऽपि निर्वापितः । शेषायुष्यपि परिशिष्टे आयुष्याजीवनमिति यावत् । शेषिणोरुभयविभूतिशेषिणोः दम्पत्योः श्रीश्रीनिवासयोर्दयादीक्षां दयया कृतां मोक्षयिष्यामीति सङ्कल्परूपां दीक्षामुदीक्षामहे प्रेक्षमाणा भवामः ॥ ६८ ॥
अनुबन्दम्
अथ स्वकीयग्रन्थस्य सात्त्विकेषूपयोगं दर्शयति —
स्तोतुं निन्दितुमस्मदुक्तिमथवा सोढुं समूढं जगत्
किन्नश्छिन्नमनन्त-चिन्तनरसे सुस्थे परं तस्थुषाम् । शिष्याः शिक्षितबुद्धयश्श्रुतिपथे येषां वयं ये चनः
तत्सन्दोषसमर्पणक्षममिदं साडम्बरैः किम्परैः ॥ ६९ ॥
[[२०३]]
जगदस्मदुक्तिं स्तोतुमथवा निन्दितुं सोढुम् समूढं सुस्थेऽनन्तचिन्तनरसे परं तस्थुषां नः किं छिन्नम्, श्रुतिपथे शिक्षितबुद्धयोवयं येषां शिष्याः ये च नः । इदं तत्सन्दोषसमर्पणे क्षमम्, साडम्बरैः परैः किमित्यन्वयः ॥
स्तोतुमिति ॥ जगदस्मदुक्तिं स्तोतुं निन्दितुं सोढुमुपेक्षितुं समूढमसमर्थं सामर्थ्यरहितं भवति, सुस्थे सुस्थिरे केनाप्यप्रकम्प्ये अनन्तस्य ब्रह्मणश्चिन्तनं विचारस्तदात्मके रसे भोग्यवस्तुनि परं तस्थुषां नियमेन तिष्ठतां नः तावता किं छिन्नम् । श्रुतिपथे वेदमार्गे शिक्षितबुद्धयो वयं येषां शिष्या ये च नश्शिष्याः । इदमस्मदुक्तं तेषां सन्दोषसमर्पणे क्षमं भविष्यति । साडम्बरैः कुतर्कवादिभिः परैः किम्प्रयोजनमिति
यावत् ॥ ६९ ॥
उक्तमेवार्थं विविच्य दर्शयति-
आस्तिक्यवान्निशितबुद्धिरनभ्यसूयुः
सत्सम्प्रदायपरिशुद्धमनास्सदर्थः । सङ्केतभीतिरहितस्सतृणेष्वसक्तः
सद्वर्त्तनीमनुविधास्यति शाश्वतीं नः ॥ ७० ।
एवम्भूतः पुरुषः शाश्वतीन्नः सद्वर्त्तनीमनुविधास्यतीत्यन्वयः ॥
आस्तीति ॥ आस्तिक्यवान् - शास्त्रविश्वासशाली निशितबुद्धिः श्रुतार्थधारणशक्तोऽनभ्यसूयुः गुणदोषाविष्करणरहितः सतां श्रुतिस्मृत्यविरोधिनां सम्प्रदायेन
[[२०४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
परिशुद्धमनाः निःसंशयहृदयस्सदर्थो सद्भ्योऽर्थविशेषं जिज्ञासुः सङ्केतभीत्या रहितस्तृणेषु निस्सारग्रन्थेष्वसक्तः पुरुषः यः सनः शाश्वतीमविच्छिन्नसम्प्रदायां सद्वर्त्तनीं सन्मार्गमनुविधास्यतीति सर्वं समञ्जसम् ॥ ७० ॥
रहस्यत्रयसारोऽयं वेङ्कटेशविपश्चिता । शरण्यदम्पतिविदां सम्मतः समगृह्यत ॥
इति श्रीवेदान्ताचार्यकृतिष्वधिकारसङ्ग्रहः ॥ ओं नमः श्रीबालमुकुन्दभगवत्पादेभ्यः ॥
श्रीरस्तु
ओं शान्तिः । शान्तिः । शान्तिः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥ श्रीमत् रहस्यत्रय सारम् अदिगारङ्गळिऩ् कडैसिप् पासुरङ्गळ् (पासुरम् १-मुदल् ५६-वरै)
गुरु परम्बरासारम्
पॊय्गैमुऩि पूदत्तार् पेयाऴ्वार्दण्
पॊरुनल्वरुङ् गुरुगेसऩ् विट्टुचित्तऩ् तुय्यगुलसेगरऩ् नम् पाणनादऩ्
तॊण्डरडिप्पॊडि मऴिसैवन्द सोदि वैयमॆलाम् मऱैविळङ्ग वाळ्वेलेन्दुम्
मङ्गैयर्गो ऩॆऩ्ऱिवर्गळ् मगिऴ्न्दु पाडुम् सॆय्यदमिऴ् मालैगळ् नाम् तॆळिय वोदित्
तॆळियाद मऱैनिलङ्गळ् तॆळिगिऩ्ऱोमे। इऩ्बत्ति लिऱैञ्जुदलि लिसैयुम् पेऱ्ऱिल्
इगऴाद पल्लुऱवि लिरागम् माऱ्ऱिल् तऩ्बऱ्ऱिल् विऩैविलक्किल् तगवोक्कत्तिल्
तत्तुवत्तै युणर्त्तुदलिल् तऩ्मै याक्किल् अऩ्बर्क्के यवदरिक्कु मायऩ्निऱ्क
अरुमऱैगळ् तमिऴ्सॆय्दाऩ् ताळे कॊण्डु
तुऩ्बऱ्ऱ मदुरगवि तोऩ्ऱक् काट्टुम्
तॊल्वऴिये नल्वऴिगळ् तुणिवार्गट्के।
ऎऩ्ऩुयिर्दन् दळित्तवरैच् चरणम् पुक्कि
याऩडैवे यवर्गुरुक्कळ् निरैवणङ्गिप्
पिऩ्ऩरुळाऱ् पॆरुम्बूदूर् वन्द वळ्ळल्
पॆरियनम्बि याळवन्दार् मणक्काल् नम्बि
नऩ्ऩॆऱियै यवर्क्कुरैत्त उय्यक्कॊण्डार् नादमुऩि सडगोबऩ् सेऩैनादऩ्
इऩ्ऩमुदत् तिरुमगळॆऩ् ऱिवरै मुऩ्ऩिट्
टॆम्बॆरुमाऩ् तिरुवडिग ळडैगिऩ्ऱेऩे।
आरण नूल्वऴिच् चॆव्वै यऴित्तिडु मैदुगर्क्कोर् वारणमायवर् वादक् कदलि कळ् माय्त्तबिराऩ् एरणि कीर्त्ति यिरामाऩुसमुऩि यिऩ्ऩुरैसेर् सीरणि सिन्दैयिऩोञ्जिन्दियोमिऩित् तीविऩैये।
[[१]]
[[२]]
[[३]]
[[४]]
[[२०६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नीळवन्दिऩ्ऱु विधिवगैयाल् निऩैवॊऩ्ऱिय नाम् मीळवन्दिऩ्ऩुम् विऩैयुडम्बॊऩ्ऱि विऴुन्दुऴलादु आळवन्दारॆऩवॆऩ्ऱरुळ् तन्दु विळङ्गिय सीर् आळवन्दारडियोम् पडियोमिऩियल्वऴक्के।
काळम् वलम्बुरि यऩ्ऩनऱ्का तलडियवर्क्कुत् ताळम् वऴङ्गित् तमिऴ्मऱै यिऩ्ऩिसैदन्दवळ्ळल् मूळुन्दवनॆऱिमूट्टिय नादमुऩिगऴले
नाळुन्दॊऴुदॆऴुवोम् नमक्कार् निगर् नाऩिलत्ते।
उबोत्कादादिगारम्
आळुमडैक्कलमॆऩ् ऱॆमैयम्बुयत्ताळ् कणवऩ् ताळिणैसेर्न्दॆमक्कुमवैदन्द तगवुडैयार् मूळुमिरुट्कळ् विळ मुयऩ्ऱोदिय मूऩ्ऱिऩुळ्ळम् नाळुमुगक्कविङ्गे नमक्कोर्विधि वाय्क्किऩ्ऱदे।
तिरुवुडऩ् वन्द सॆऴुमणिबोल् तिरुमालिदयम् मरुविडमॆऩ्ऩ मलरडिसूडुम् वगैबॆऱुनाम् करुवुडऩ्वन्द कडुविऩैयाऱ्ऱिल् विऴुन्दॊऴुगादु अरुवुडऩैन्दऱिवा ररुळ्सॆय्य वमैन्दऩरे।
सारनिष्कर्षादिगारम्
अमैयाविवैयॆऩु मासैयिऩालऱुमूऩ्ऱुलगिऱ् सुमैयाऩ कल्विगळ् सूऴवन्दालुन्दॊगैयिवैयॆऩ्ऱु इमैयाविमैयवरेत्तिय वॆट्टिरण्डॆण्णिय नम् समयासिरियर् सदिर्क्कुन्दऩिनिलै तन्दऩरे।
प्रधानप्रदितन्त्रादिगारम्
निलैदन्द तारगऩाय् नियमिक्कुमिऱैवऩुमाय् इलदॊऩ्ऱॆऩावगैयॆल्लान्दऩदॆऩुमॆन्दैयुमाय्त् तुलैयॊऩ्ऱिलैयॆऩ निऩ्ऱ तुऴाय् मुडियाऩुडम्बाय् विलैयिऩ्ऱि नामडियोमॆऩुम् वेदियर् मॆय्प्पॊरुरुळे।
अर्थबञ्जगादिगारम्
पॊरुळॊऩ्ऱॆऩ निऩ्ऱ पूमगळ् नादऩवऩडि सेर्न्दु अरुळॊऩ्ऱुमऩ्बऩवऩ् कॊळुपायममैन्द पयऩ् मरुळॊऩ्ऱिय विऩैवल्विलङ्गॆऩ्ऱिवैयैन्दऱिवार् इरुळॊऩ्ऱिलावगै यॆम्मऩन्देऱवियम्बिऩरे।
[[५]]
[[६]]
[[७]]
[[८]]
[[९]]
[[१०]]
[[११]]
अनुबन्दम्
[[२०७]]
तत्तुवत्रयसिन्दनादिगारम्
पुरुडऩ् मणिवरमागप् पॊऩ्ऱामूलप्
पिरगिरुदिमऱुवाग माऩ्ऱण्डागत् तॆरुळ्मरुळ्वाळ्मऱैवाग वाङ्गारङ्गळ्
सार्ङ्गञ्जङ्गाग मऩन्दिगिरियाग रुडिगङ्गळीरैन्दुञ् जरङ्गळाग
इरुबूदमालै वऩमालैयाग करुडऩुरुवामऱैयिऩ् पॊरुळाङ् गण्णऩ्
करिगिरिमेल् निऩ्ऱऩैत्तुङ् गाक्किऩ्ऱाऩे। तेऱवियम्बिऩर् चित्तुमचित्तुमिऱैयुमॆऩ वेऱुबडुम् वियऩ्ऱत्तुवमूऩ्ऱुम् विऩैयुडम्बिल् कूऱुबडुङ् गॊडुमोगमुन् दाऩिऱैयाङ्गुऱिप्पुम् माऱ निऩैन्दरुळाल् मऱैनूल्दन्द वादियरे।
परदेवदाबारमार्त्यादिगारम्
वादियर्मऩ्ऩुन् दरुक्कच्चॆरुक्किऩ् मऱैगुलैयच् चादुसऩङ्गळडङ्ग नडुङ्गत् तऩित्तऩिये आदियॆऩावगै यारणदेशिगर् साऱ्ऱिऩर् नम् पोदमरुन् दिरुमादुडऩिऩ्ऱ पुराणऩैये।
मुमुक्षुत्वादिगारम्
निऩ्ऱपुराणऩडियिणै येन्दु नॆडुम्बयऩुम्
पॊऩ्ऱुदले निलैयॆऩ्ऱिडप् पॊङ्गुम् पवक्कडलुम् नऩ्ऱिदु तीयदिदॆऩ्ऱु नविऩ्ऱवर् नल्लरुळाल्
वॆऩ्ऱु पुलऩ्गळै वीडिऩै वेण्डुम् पॆरुम्बयऩे।
अदिगारिविबागादिगारम्
वेण्डुम् पॆरुम्बयऩ् वीडॆऩ्ऱऱिन्दु विधिवगैयाल् नीण्डुङ्गुऱुगियुनिऱ्कु निलैगळुक्केऱ्कुमऩ्बर् मूण्डॊऩ्ऱिल् मूलविऩैमाऱ्ऱुदलिऩ् मुगुन्दऩडि पूण्डऩ्ऱि मऱ्ऱोर्बुगलॊऩ्ऱिलैयॆऩ निऩ्ऱऩरे।
उपायविबागादिगारम्
निऩ्ऱनिलैक्कुऱनिऱ्कुङ् गरुममुम्नेर्मदियाल् नऩ्ऱॆऩ नाडिय ञाऩमुनल्गुमुट्कण्णुडैयार्
ऒऩ्ऱियबत्तियुमॊऩ्ऱुमिलाविरैवार्क्करुळाल्
अऩ्ऱु पयऩ्ऱरुमाऱुमऱिन्दवरन्दणरे।
[[१२]]
[[१३]]
[[१४]]
[[१५]]
[[१६]]
[[१७]]
[[२०८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
प्रपत्तियोक्यादिगारम्
अन्दणरन्दियरॆल्लैयिऩिऩ्ऱवऩैत्तुलगम्
नॊन्दवरे मुदलाग नुडङ्गियऩऩ्ऩियराय् वन्दडैयुम् वगै वऩ्दगवेन्दि वरुत्तिय नम् अन्दमिलादियै यऩ्बरऱिन्दऱिवित्तऩरे।
परिगरविबागारदिगारम्
अऱिवित्तऩरऩ्बरैयम्बऱैयुमुपायमिल्लात्
तुऱवित्तुऩियिऱ्ऱुणैयाम् परऩै वरिक्कुंवगै उऱवित्तऩैयिऩ्ऱियॊत्तारॆऩ निऩ्ऱ वुम्बरै नाम् पिऱवित्तुयर् सॆगुप्पीरॆऩ्ऱिरक्कुम् पिऴैयऱवे।
साङ्गप्रबदनादिगारम्
अऱवे परमॆऩ्ऱडैक्कलम् वैत्तऩरऩ्ऱु नम्मैप् पॆऱवे करुदिप् पॆरुन्दगवुऱ्ऱ पिराऩडिक्कीऴ् उऱवेयिवऩुयिर्गाक्किऩ्ऱ वोरुयिरुण्मैयै नी मऱवेलॆऩ नम्मऱैमुडिसूडिय मऩ्ऩवरे।
कृतकृत्यादिगारम्
मऩ्ऩवर् विण्णवर् वाऩोरिऱैयॊऩ्ऱुम् वाऩ्गरुत्तोर् अऩ्ऩवर् वेळ्वि यऩैत्तु मुडित्तऩ रऩ्बुडैयार्क्कु ऎऩ्ऩवरन्दरवॆऩ्ऱ नम्मत्तिगिरित्तिरुमाल्
मुऩ्ऩम् वरुत्ति यडैक्कलङ्गॊण्ड नम्मुक्कियरे।
स्वनिष्टाबिज्ञानादिगारम्
मुक्कियमन्दिरङ्गाट्टिय मूऩ्ऱिऩिलैयुडैयार् तक्कवैयऩ्ऱित् तगादवैयॊऩ्ऱुन् दमक्किसैयार् इक्करुमङ्गळॆमक्कुळवॆऩ्ऩुमिलक्कणत्ताल् मिक्कवुणर्त्तियर् मेदिऩिमेविय विण्णवरे।
उत्तरकृत्यादिगारम्
विण्णवर् वेण्डि विलक्किऩ्ऱि मेवुमडिमैयॆल्लाम् मण्णुलगत्तिल् मगिऴ्न् दडैगिऩ्ऱऩर् वण्डुवरैक् कण्णऩडैक्कलङ्गॊळ्ळ कडऩ्गळ् कऴऱ्ऱिय नम् पण्णमरुन्दमिऴ्वेदमऱिन्द भगवर्गळे।
पुरुषार्त्तगाष्टादिगारम्
वेदमऱिन्द भगवर् वियक्क विळङ्गिय सीर्
नादऩ् वगुत्त वगै पॆऱुनामवऩल्लडियार्क्कु
[[१८]]
[[१९]]
[[२०]]
[[२१]]
[[२२]]
[[२३]]
अनुबन्दम्
आदरमिक्क वडिमै यिसैन्दऴियामऱैनूल् नीदि निऱुत्त निलैगुलैयावगै निऩ्ऱऩमे।
शास्त्रीयनियमनादिगारम्
निऩ्ऱऩ मऩ्बुडैवाऩोर् निलैयिल् निलमळन्दाऩ् नऩ्ऱिदु तीयदिदॆऩ्ऱु नडत्तिय नाऩ्मऱैयाल् इऩ्ऱु नमक्किरवादलि लिम्मदि यिऩ्ऩिलवे अऩ्ऱि यडिक्कडि यारिरुळ्दीर्क्क वडियुळदे।
अबरादबरिहारादिगारम्
उळदाऩ वल्विऩैक्कुळ्ळम् वॆरुवि युलगळन्द वळर्दामरैयिणै वऩ्सरणाग वरित्तवर् ताम् कळैदाऩॆऩ वॆऴुङ् गऩ्मन् दुऱप्पर् तुऱन्दिडिलुम् इळैदा निलै सॆग वॆङ्गळ्बिराऩरुळ्देऩॆऴुमे।
स्तानविशेषादिगारम्
आरादवरुळमुदम् पॊदिन्द कोयिल्
अम्बुयत्तो ऩयोत्तिमऩ्ऩऱ् कळित्तगोयिल्
तोलाद तऩिवीरऩ् ऱॆऴुदगोयिल्
तुणैयाऩ वीडणऱ्कुत् तुणैयाङ्गोयिल्
सेराद पयऩॆल्लाञ् जेर्क्कुङ्गोयिल्
सॆऴुमऱैयिऩ् मुदलॆऴुत्तुच् चेर्न्दगोयिल्
तीराद विऩैयऩैत्तुन् दीर्क्कुङ्गोयिल्
तिरुवरङ्गमॆऩत्तिगऴुङ्गोयिल्दाऩे।
कण्णऩडियिणै यॆमक्कुक् काट्टुम् वॆऱ्पुक्
कडुविऩैयरिरुविऩैयुम् कडियुम् वॆऱ्पुत् तिण्णमिदु वीडॆऩ्ऩत् तिगऴुम् वॆऱ्पुत्
तॆळिन्द पॆरुन्दीर्त्तङ्गळ् सॆऱिन्दवॆऱ्पुप्
पुण्णियत्तिऩ् पुगलिदॆऩ्ऩप् पुगऴुम् वॆऱ्पुप्
पॊऩ्ऩुलगिऱ् पोगमॆल्लाम् पुणर्क्कुम् वॆऱ्पु विण्णवरु मण्णवरुम् विरुम्बुम् वॆऱ्पु
वेङ्गडवॆऱ्पॆऩ विळङ्गुम् वेदवॆऱ्पे।
[[२०९]]
[[२४]]
[[२५]]
[[२६]]
[[२७]]
[[२८]]
उत्तमवमर्त्तलममैत्तदोरॆऴिऱ्ऱऩुविऩुय्त्त कणैयाल् अत्तिरवरक्कऩ्मुडिबत्तुमॊरुगॊत्तॆऩ वुदिर्त्त तिऱलोऩ् मत्तुऱुमिगुत्त तयिर्मॊय्त्तवॆणॆय् वैत्तदुणुमत्तऩिडमाम् अत्तिगिरिबत्तर्विऩै तॊत्तऱवऱुक्कु मणियत्तिगिरिये।
[[२९]]
[[२१०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तेऩार् कमलत् तिरुमगळ् नादऩ् ऱिगऴ्न्दुऱैयुम् वाऩाडुगन्दवर् वैयत्तिरुप्पिडम् वऩ्ऱरुमक् काऩारिमयमुङ् गङ्गैयुम् काविरियुङ् गडलुम् नाऩानगरमु नागमुङ् गूडिय नऩ्ऩिलमे।
निर्याणादिगारम्
नऩ्ऩिलमामदु नऱ्पगलामदु नऩ्ऩिमित्तम् ऎऩ्ऩलुमामदियादाऩुमा मङ्गडियवर्क्कु मिऩ्ऩिलैमेऩि विडुम्बयणत्तु विलक्किलदोर् नऩ्ऩिलैया नडु नाडिवऴिक्कु नडैबॆऱवे।
गतिविशेषादिगारम्
नडैबॆऱ वङ्गिबगलॊळि नाळुत्तरायणमाण् डैवरुगाऱ्ऱिरवि यिरविऩ्बदि मिऩ्वरुणऩ् कुडैयुडैवाऩवर्गोऩ् पिरसाबदि यॆऩ्ऱिवराल् इडैयिडै पोगङ्गळॆय्दि यॆऴिऱ्पदमेऱुवरे।
परिपूर्णब्रह्मानुबवादिगारम्
एऱि ऎऴिऱ्पद मॆल्लावुयिर्क्कु मिदमुगक्कुम् नाऱुदुऴाय् मुडि नादऩै नण्णि यडिमैयिल्नम् कूऱुगवर्न्दु गुरुक्कळ् कुऴाङ्गळ् कुरैगऴऱ् कीऴ् माऱुदलिऩ्ऱि मगिऴ्न्दॆऴुम्बोगत्तु मऩ्ऩुवमे।
चित्तोबायसोदनादिगारम्
मऩ्ऩुमऩैत्तुऱवाय् मरुण्माऱ्ऱरुळाऴियुमाय्त् तऩ्ऩिऩैवालऩैत्तुन् दरित्तोङ्गुन्दऩियिऱैयाय् इऩ्ऩमुदत्तमुदालिरङ्गुन् दिरुनारणऩे मऩ्ऩियवऩ्सरण् मऱ्ऱोर् पऱ्ऱिऩ्ऱि वरिप्पवर्क्के।
सात्योबायसोदनादिगारम्
वरिक्किऩ्ऱऩऩ् परऩ् यावरैयॆऩ्ऩु मऱैयदऩिल् वरिक्किऩ्ऱदुङ्गुऱियॊऩ्ऱाल् विऩैयरैयादलिऩाम्
उरैक्किऩ्ऱ नऩ्ऩॆऱियोरुम्बडिगळिलोर्न्दुलगम् तरिक्किऩ्ऱ तारगऩार् तगवाल्दरिक्किऩ्ऱऩमे।
प्रबावव्यवस्तादिगारम्
तगवाऱ्ऱरिक्किऩ्ऱ तऩ्ऩडियार्गळैत् तऩ्ऱिऱत्तिल् मिगवादरञ्जॆय्युमॆय्यरुळ् वित्तगऩ् मॆय्युरैयिऩ्
[[३०]]
[[३१]]
[[३२]]
[[३३]]
[[३४]]
३५अनुबन्दम्
अगवायऱिन्दवरारणनीदिनॆऱिगुलैदल्
उगवारॆऩवॆङ्गळ् तेसिगरुण्मैयुरैत्तऩरे।
प्रबाव रक्षादिगारम्
उण्मैयुरैक्कुमऱैगळिलोङ्गियवुत्तमऩार् वण्मैयळप्परिदादलिऩ् वन्दु कऴल् पणिवार् तण्मै किडक्कत्तरमळवॆऩ्ऱ वियप्पिलदाम् उण्मैयुरैत्तऩरोरन्दविरवुयर्न्दऩरे।
मूलमन्द्रादिगारम्
ऎट्टुमामूर्त्तियॆण् कण्णऩॆण्डिक् कॆट्टिऱै यॆण्बिरगिरुदि
ऎट्टुमा वरैगळिऩ्ऱ वॆण्गुणत्तो
ऩॆट्टॆणु मॆण्गुणमदियोर्क्कु ऎट्टुमामल रॆण्चित्ति यॆण्बत्ति
यॆट्टुयोगाङ्गमॆण्सॆल्वम्
ऎट्टुमागुण मॆट्टॆट्टॆणुङ्गलै
यॆट्टिरद मेलऩवु मॆट्टिऩवे।
उयर्न्द नङ्गावलऩल्लार्क्कुरिमै तुऱन्दुयिराय् मयर्न्दमै तीर्न्दुमऱ्ऱोर् वऴियिऩ्ऱि यडैक्कलमाय्प् पयन्दवऩ् नारणऩ् पादङ्गळ् सेर्न्द पऴवडियार् नयन्द कुऱ्ऱेवलॆल्ला नाडु नऩ् मऩु वोदिऩमे।
त्वयादिगारम्
ओदुमिरण्डैयिसै त्तरुळालुदवुन्दिरुमाल् पादमिरण्डुञ्जरणॆऩप्पऱ्ऱि नम् पङ्गयत्ताळ् नादऩै नण्णि नलन्दिगऴ् नाट्टिलडिमैयॆल्लाम् कोदिलुणर्त्तियुडऩ् कॊळ्ळुमाऱु कुऱित्तऩमे।
सरमसुलोकादिगारम्
ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुन्दाऩुमागि
यॊरुनिऩैवा लीऩ्ऱ वुयिरॆल्लामुय्य
वण्डुवरैनगर् वाऴ वसुदेवऱ्काय्
त
मऩ्ऩवऱ्कुत् तेर्प्भागऩागि निऩ्ऱ
ण्डुळवमलर्मार्बऩ् ऱाऩे सॊऩ्ऩ
तऩित्तरुमन्दाऩॆमक्काय्त् तऩ्ऩैयॆऩ्ऱुङ्
गण्डु कळित्तडिसूड विलक्काय् निऩ्ऱ
कण्बुदैयल् विळैयाट्टैक्कऴिक्किऩ्ऱाऩे।
[[२११]]
[[३६]]
[[३७]]
[[३८]]
[[३९]]
[[४०]]
[[४१]]
[[२१२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मूण्डालु मरियदऩिऩ् मुयलवेण्डा
मुऩ्ऩमदिलासैदऩै विडुगै तिण्मै वेण्डादु सरणनॆऱि वेऱोर् कूट्टु
वेण्डिलयऩत्तिरम्बोल वॆळ्गि निऱ्कुम् नीण्डागुनिऱैमदियोर् नॆऱियिऱ्कूडा
निऩ्ऱऩिमै तुणैयाग वॆऩ्ऱऩ् पादम् पूण्डालुऩ्बिऴैगळॆल्लाम्बॊऱुप्पऩॆऩ्ऱ
पुण्णियऩार् पुगऴऩैत्तुम् पुगऴुवोमे।
सादऩमु नऱ्पयऩु नाऩे यावऩ्
सादगऩु मॆऩ्वयमा यॆऩ्ऩैप् पऱ्ऱुम् सादऩमुञ् जरणनॆऱि यऩ्ऱुमक्कुच्
चादऩङ्गळिन् निलैक्कोरिडैयिऩिल्ला वेदऩैसेर् वेऱङ्गमिदऩिल् वेण्डा
वेऱॆल्लानिऱ्कुनिलै नाऩे निऱ्पऩ् तूदऩुमा नादऩुमा मॆऩ्ऩैप् पऱ्ऱिच्
चोगन्दीरॆऩ वुरैत्ताऩ् सूऴ्गिऩ्ऱाऩे।
तऩ्ऩिऩैविल्विलक्किऩ्ऱित् तऩ्ऩै नण्णार्
निऩैवऩैत्तुन् दाऩ्विळैत्तुम् विलक्कुनादऩ्
ऎऩ्ऩिऩैवै यिप्पवत्ति लिऩ्ऱु माऱ्ऱि
यिणैयडिक्की ऴडैक्कलमॆऩ्ऱॆम्मैवैत्तु
मुऩ्ऩिऩैवाल् याम् मुयऩ्ऱ विऩैयाल् वन्द
मुऩिवयर्न्दु मुत्तिदर मुऩ्ऩे तोऩ्ऱि
नऩ्ऩिऩैवाऩामिसैयुङ् गालमिऩ्ऱो
नाळैयोवॆऩ्ऱु नगै सॆय्गिऩ्ऱाऩे।
कुऱिप्पुडऩ् मेवुन् दरुमङ्गळिऩ्ऱियक्कोवलऩार् वॆऱित्तुळवक्कऴल् मॆय्यरणॆऩ्ऱु विरैन्दडैन्दु पिऱित्त विऩैत्तिरळ् पिऩ्दॊडरावगै यप्पॆरियोर् मऱिप्पुडै मऩ्ऩरुळ् वाचकत्ताल् मरुळऱ्ऱऩमे
आचार्यकृत्यादिगारम्
पाट्टुक्कुरिय पऴैयवर् मूवरैप् पण्डॊरुगाल् माट्टुक्करुळ् तरुमायऩ् मलिन्दु वरुत्तुदाल् नाट्टुक्किरुळ् सॆग नाऩ्मऱैयन्दि नडैविळङ्ग वीट्टुक्किडैगऴिक्के वॆळिगाट्टु मम् मॆय्विळक्के
[[४२]]
[[४३]]
[[४४]]
[[४५]]
[[४६]]
अनुबन्दम्
मरुळऱ्ऱ तेसिगर् वाऩुगप्पालिन्द वैयमॆल्लाम् इरुळऱ् ऱिऱैव ऩिणैयडि पूण्डुय वॆण्णुदलाल् तॆरुळुऱ्ऱ सॆन्दॊऴिऱ्सॆल्वम् पॆरुगिच् चिऱन्दवर्बाल् अरुळुऱ्ऱ सिन्दैयिऩा लऴिया विळक्केऱ्ऱिऩरे।
शिष्यरुत्यादिगारम्
एऱ्ऱि मऩत्तॆऴिल् ञाऩविळक्कै यिरुळऩैत्तुम् माऱ्ऱिऩवर्क्कॊरु कैम्माऱु मायऩुङ् गाणगिल्लाऩ् पोऱ्ऱियुगप्पदुम् पुन्दियिऱ्कॊळ्वदुम् पॊङ्गुबुगऴ् साऱ्ऱि वळर्प्पदुञ्जऱ्ऱल्लवोमुऩ्ऩम् पॆऱ्ऱदऱ्के।
निगमनादिगारम्
उऱुसगडमुडैयवॊरुगालुऱ्ऱुणर्न्दऩ
उडऩ्मरुदमॊडियवॊरुबोदिऱ्ऱवऴ्न्दऩ
उऱिदडवुमळवि लुर लूडुऱ्ऱु निऩ्ऱऩ
उऱुनॆऱियोर् तरुमऩ्विडु तूदुक्कुगन्दऩ
मऱनॆऱियर् मुऱियबिरुदाऩत्तुवन्दऩ
मलर्मगळ् कैवरुडमलर्बोदिऱ्सिवन्दऩ
मऱुबिऱवियऱुमुऩिवर् मालुक्कियैन्दऩ
मऩुमुऱैयिल् वरुवदोर् विमाऩत्तुऱैन्दऩ
अऱमुडै विसयऩमर् तेरिऱ्ऱिगऴ्न्दऩ
अडलुरगबड मडियवाडिक् कडिन्दऩ
अऱुसमय मऱिवरिय ताऩत्तमर्न्दऩ
अणिगुरुगै नकर्मुऩिवर् नावुक्कमैन्दऩ
वॆऱियुडैय तुळवमलर् वीऱुक्कणिन्दऩ
विऴुगरियॊर् कुमरऩॆऩ मेविच्चिऱन्दऩ
विऱलसुरर् पडैयडैय वीयत्तुरन्दऩ
विडलरिय पॆरियबॆरुमाळ् मॆऩ्बदङ्गळे।
मुऩ्बॆऱ्ऱ ञाऩमुमोगन्दुऱक्कलुमूऩ्ऱुरैयिल् तऩ्बऱ्ऱ तऩ्मैयुन् दाऴ्न्दवर्क्कीयुन् दऩित्तगवुम् मऩ्बऱ्ऱि निऩ्ऱवगै युरैक्किऩ्ऱ मऱैयवर्बाल् सिऩ्बऱ्ऱियॆऩ्बयऩ् सीरऱिवोर्क्किवै सॆप्पिऩमे।
सॆप्पच्चॆविक्कमुदॆऩ्ऩत्तिगऴुञ्जॆऴुङ्गुणत्तुत् तप्पऱ्ऱवरुक्कुत् तामेयुगन्दु तरुन्दगवाल्
ऒप्पऱ्ऱ नाऩ्मऱैयुळ्ळक्करुत्तिलुऱैत्तुरैत्त मुप्पत्तिरण्डिवै मुत्तमिऴ्सेर्न्दमॊऴित्तिरुवे।
[[२१३]]
[[४७]]
[[४८]]
[[४९]]
[[५०]]
[[५१]]
[[२१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मऱैयुरैक्कुम् पॊरुळॆल्लाम् मॆय्यॆऩ्ऱोर्वार्
मऩ्ऩिय कूर्मदियुडैयार् वण्गुणत्तिल् कुऱैयुरैक्क निऩैविल्लार् गुरुक्कळ्दम्बाल्
कोदऱ्ऱ मऩम् पॆऱ्ऱार् कॊळ्वार् नम्मैच् चिऱैवळर्क्कुञ् जिलमान्दर् सङ्गेदत्ताल्
सिदैयाद तिण्मदियोर् तॆरिन्ददोरार् पॊऱैनिलत्तिल् मिगुम् पुऩिदर् काट्टुमॆङ्गळ्
पॊऩ्ऱाद नऩ्ऩॆऱियिऱ् पुगुदुवारे।
इदुवऴि यिऩ्ऩमुदॆऩ्ऱवरिऩ् पुलऩ् वेऱिडुवार् इदुवऴिया मलवॆऩ्ऱऱिवा रॆङ्गळ् तेसिगरे
इदुवऴियॆय्दुग वॆऩ्ऱुगप्पा लॆम् पिऴैबॊऱुप्पार् इदुवऴियामऱैयोररुळाल् यामिसैन्दऩमे।
[[५२]]
[[५३]]
ऎट्टुमिरण्डु मऱियादवॆम्मै यिवैयऱिवित्तु ऎट्टवॊण्णाद विडन्दरु मॆङ्गळम्मादवऩार् मुट्टविऩैत्तिरळ्माळ मुयऩ्ऱिडु मञ्जलॆऩ्ऱार् कट्टॆऴिल् वाचकत्ताऱ् कलङ्गानिलै पॆऱ्ऱऩमे।
[[५४]]
वाऩुळमर्न्दवरुक्कुम् वरुन्दवरुनिलैगळ् ताऩुळऩायुगक्कुन्दर मिङ्गु नमक्कुळदे
कूऩुळ नॆञ्जुगळाऱ् कुऱ्ऱमॆण्णियिगऴ्न्दिडिऩुम् तेऩुळबादमलर्त् तिरुमालुक्कुत् तित्तिक्कुमे।
[[५५]]
वॆळ्ळैप्परिमुगर् तेसिगराय् विरगा लडियोम् उळ्ळत्तॆऴुदिय तोलैयिलिट्टऩम् यामिदऱ्कॆऩ् कॊळ्ळत् तुणियिऩुङ् गोदॆऩ् ऱिगऴिऩुङ् गूर्मदियीर्! ऎळ्ळत्तऩै युगवा तिगऴादॆम् मॆऴिल्मदिये।
॥ श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
[[५६]]
श्रीः
श्रीमते रङ्ग रामानुज महादेशिगाय नमः श्रीमते वेदान्द रामानुज महादेशिगाय नमः श्रीमते कोबालार्य महादेशिगाय नमः श्रीमते वेदान्द रामानुज महादेशिगाय नमः श्रीमते निगमान्द महादेशिगाय नमः
अदिगार सङ्गिरह पासुरङ्गळिऩ् उरै
गुरु परम्बरासारम्
श्रीमत् रहस्यत्रय सारत्तै ऒरुवऩ् आचार्यऩिडम् पडिप्पदऱ्कु मुऩ्ऩाले गुरुबरम्बरासारम् ऎऩ्गिऱ पुस्तगत्तैप् पडित्तु, अदिल् सॊल्लिय सङ्गदिगळैत् तॆरिन्दु कॊण्डु, तऩ्ऩुडैय आचार्यऩ् मुदलाऩ आचार्यवरिसैयै ऎम्बॆरुमाऩ् वरैयिल् वणङ्गि, श्रीमत् रहसस्यत्रय सारत्तैप् पडिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु ऎण्णि, श्री तेसिगऩ् इन्द पुस्तगत्तै ऎऴुदियिरुक्किऱार्।
इदिल् श्री तेसिगऩ्, मङ्गळमाग वडमॊऴियिल् ऒरु च्लोकम् अरुळिच् चॆय्दु, अदिग मङ्गळत्तिऱ्काग इरण्डु पाट्टुक्कळै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
पॊय्गैमुऩि पूदत्तार् पेयाऴ् वार्दण्
पॊरुनल्वरुङ् गुरुगेसऩ् विट्टु चित्तऩ्*
तुय्यगुल सेगरऩम् पाण नादऩ्
तॊण्डरडिप् पॊडिमऴिसै वन्द सोदि*
वैयमॆला मऱैविळङ्ग वाळ्वे लेन्दु
मङ्गैयर्गो ऩॆऩ्ऱिवर्गण् मगिऴ्न्दु पाडुम्
सॆय्यदमिऴ् मालैगणान् दॆळिय वोदित्
तॆळियाद मऱैनिलङ्ग टॆळिगिऩ्ऱोमे।
(१)
(पदवुरै) पॊय्गैमुऩि, पूदत्तार्, पेयाऴ्वार्, तण्-कुळुमैयाऩ, पॊरुनल् - ताम्रबर्णि यॆऩ्ऩुम् नदियिऩ् करैयिल्, वरुम् - अवतारञ् जॆय्द, गुरुगेसऩ् - गुरुगैयॆऩ्ऩुम् नगरत्तिऱ्कुत् तलैवराऩ नम्माऴ्वार्, विट्टुचित्तऩ् - पॆरियाऴ्वार्, तुय्य - परिशुद्धमाऩ मऩदैयुडैय, कुल सेगरऩ्, नम् पाणनादऩ् - तिरुप्पाणाऴ्वारागिऱ नम्मुडैय स्वामि,
[[२१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तॊण्डर् अडिप्पॊडि, मऴिसै - तिरुमऴिसैयिल्, वन्द - अवतारञ् जॆय्द, सोदि - ज्योदिस्साऩ तिरुमऴिसैप्पिराऩ्, वैयम् ऎल्लाम् - उलगत्तिल् ऎङ्गुम्, मऱै - वेदङ्गळिऩ् पॊरुळ्, विळङ्ग - नऩ्ऱाय्त् तॆरियुम्बडि, वाळ् - कत्तियैयुम्, वेल् - वेल् ऎऩ्गिऱ आयुदत्तैयुम्, एन्दुम् - एन्दिक् कॊण्डिरुन्द, मङ्गैयर् मङ्गैयॆऩ्ऩुम् नगरत्तिलिरुन्दवर्गळुक्कु, कोऩ् - स्वामियाऩ तिरुमङ्गैयाऴ्वार्, - ऎऩ्ऱु इवर्गळ्, मगिऴ्न्दु - ऎम्बॆरु माऩै अनुबवित्तु सन्दोषप्पट्टु, पाडुम् - अदु उळ्ळडङ्गामल् पाडिऩ, सॆय्य नल्ल, तमिऴ्मालैगळ् - तमिऴ्प् पाट्टुक्कळै, नाम्, तॆळिय अदुवो इदुवो ऎऩ्ऱ सन्देहमुम्, ऒऩ्ऱै वेऱॊऩ्ऱाग ऎण्णुगिऱ मयक्कमुमिल्लामल्, ओदि - आचार्यर्गळिडत्तिल् पडित्तु, मऱै - वेदत्तिल्, तॆळियाद - अर्थम् इऩ्ऩदॆऩ्ऱु तॆरियाद, निलङ्गळ् इडङ्गळै, तॆळिगिऩ्ऱोम्।
(करुत्तु।) पॊय्गै मुऩि मुदलाऩ पत्तु आऴ्वार्गळुम् ऎम्बॆरु माऩै अनुबवित्तु, अदिऩालुण्डाऩ आनन्दमाऩदु उळ्ळडङ्गामल् तमिऴ्प् पाट्टुक्कळैप् पाडिऩार्गळ्। अवैगळ् पडिक्कुम्बोदे वरुत्त मिल्लामल् पॊरुळैत् तॆरिविक्किऱवैगळागवुम्, पूमालैगळ् पोल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुप्पवैगळागवुम् इरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळैयुम्, अवैगळिऩ् पॊरुळ्गळैयुम् नाम् ऒरु गुरुविऩिडत्तिल् नऩ्ऱागप् पडित्तु, तॆळिवागप् पॊरुळ् तॆरियाद वेदत्तिलुळ्ळ इडङ् गळैत् तॆळिवाग अऱिगिऩ्ऱोम्।
कुऱिप्पुः- (१) तण् पॊरुनल् - कुळुमैयाऩ ताम्रबर्णियैच् चॊऩ्ऩदऩाले आऴ्वारुडैय मऩदु मिगवुम् ईरमुळ्ळदु (इरक्कमुळ्ळदु) ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। मेलुम् कलियुगत्तिलुम् ऎम्बॆरुमाऩै उयर्न्द पुरुषार्त्तमाग ऎण्णुगिऱवर्गळ् पिऱक्कप् पोगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱुम्, तमिऴ्देशत्तिल् अप्पडि अऩेगम् पेर्गळ् अवदरिप्पार्गळॆऩ्ऱुम् सॊल्लि, अप्पडि अवतारम् पण्णुगिऱ इडङ्गळै श्री भागवदत्तिल् सॊल्लियिरुक् किऱदु। अन्द सङ्गदियै नम्मुडैय निऩैविऱ्कुक् कॊण्डु वरुवदऱ्काग ताम्रबर्णियैच् चॊऩ्ऩदु।
(२) पॆरिय आऴ्वारैच् चॊऩ्ऩदिऩाले इवर् तिरुमगळाऩ श्री आण्डाळैयुम् सॊऩ्ऩबडि।
(३) मन्दिरिगळ् सिल श्री वैष्णवर्गळिऩ् पेरिल् कुऱ्ऱम् साट्टिऩबोदु, अवर्गळ् कुऱ्ऱंसॆय्दिरुक्क माट्टार्गळ् ऎऩ्ऱुम्, पाम्बिऩ् कुडत्तिल् नाऩ्
अनुबन्दम्
[[२१७]]
कैयिडुवेऩ् ऎऩ्ऱुम् कुलसेगर आऴ्वार् सॊऩ्ऩदैक् कॊण्डु, अवरै ‘तुय्य’ ऎऩ्ऱु विशेषित्तदु।
(४) तिरुप्पाणाऴ्वारैत् तोळिल् एऱ्ऱिक्कॊण्डु वरुम्बडि। ऒरु पिराम्मणऩुक्कु श्री रङ्गनादऩ् कट्टळैयिड, अप्पडिये अवर् अवरै ऎऴुन्दरुळप् पण्णिक् कॊण्डु कोविलुक्कुळ् वन्दार्। आगैयाले आऴ्वारुक्कु मुऩिवाहनऩ् ऎऩ्ऱु पॆयर् वन्ददु। श्री तेसिगऩुक्कुम् श्री रङ्गनादऩ् वेदान्दासारियर् ऎऩ्ऱु तिरुनामम् साऱ्ऱिऩार्। इन्द सम्बन् दत्तैक् कॊण्डु इन्द आऴ्वारै नम्मुडैय नादऩ् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु।
(५) पॆरुम्बुलियूरिल् ऒरुयागम् नडक्कुम् कालत्तिल्, तऩ्ऩैप् परम् ज्योदिस्साऩ ऎम्बॆरुमाऩागक् काट्टिऩदैक् कॊण्डु तिरुमऴिसै याऴ्वारै सोदि ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु।
(६) तिरुमङ्गैयाऴ्वार्, वाळैयुम् विल्लैयुम् कैयिल् वैत्तुक् कॊण्डु वऴिप्पऱि सॆय्दु किडैत्त पॊरुळैक् कॊण्डु पिराम्मण पोजनम् सॆय्दुवन्दार्। अप्पोदु श्री रङ्गनादऩ् तिरुवालियिल् कल्याणम् सॆय्दु कॊण्डु पिराट्टियुडऩ् तिरुनगरिक्कु ऎऴुन्दरुळुम्बोदु अवरुडैय ऎल्ला तिरुवाबरणङ्गळैयुम् पऱित्तुक् कॊण्डार्। ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरु विया जत्तैक् कॊण्डु अवरुक्कुत् तिरुमन्दिरत्तै उपदेशिक्क, अवरुक्कु ञाऩम् पिऱन्दु वेदत्तिऩ् अर्थङ्गळै ऎल्लाम् पॆरिय तिरुमॊऴि मुदलाऩ पिरबन्दङ्गळिल् वॆळियिट्टार्। अवर् वाळैयुम् वेलैयुम् एन्दिऩदु उलगत्तिल् वेदत्तिऩ् पॊरुळ् नऩ्ऱाय् विळङ्गुम्बडि आयिऱ्ऱॆऩ्ऱु अवरैक् कॊण्डाडिऩ पडि। शिष्यर्गळ् गुरुविऩिडम् समित्तु मुदलाऩ उबहारङ् गळैक् कॊण्डु पोवार्गळ्; इवर् वाळैयुम् वेलैयुम् कॊण्डु पोऩार्। अवर्गळ् तऩ् सक्तिक्कुत् तगुन्दबडि पॊरुळैक् गुरु तक्षिणैयागक् कॊडुप्पार्गळ्; इवर् गुरुविऩिडमिरुन्दु ऎल्ला सॊत् तैयुम् पिडुङ्गिक् कॊण्डार्। अवर्गळ् गुरुवै वणङ्गि उपदेशम् पॆऱुवार्गळ्; इवर् ऎम्बॆरुमाऩै निर्प्पन्दम् सॆय्दु उपदेशम् पॆऱ्ऱार्। अवर्गळ् पॆऱ्ऱ उपदेशम् अवर्गळुक्के उदवुम्; इवर् पॆऱ्ऱ उब तेसमाऩदु उलगत्तिऱ्के उदवुम् पडियायिऱ्ऱु। इन्द आच्चर्यत्तै श्री तेसिगऩ् इङ्गे वॆळियिडुगिऱार्।
(७) परासरर् मुदलाऩ रिषिगळ् सॆय्द पुराणङ्गळैक्काट्टिलुम् आऴ्वार्गळुडैय पिरबन्दङ्गळुक्कु ऒरु एऱ्ऱम् उण्डु। इवैगळ् वेदत्तिल् सॊऩ्ऩ रहस्यमाऩ पॊरुळ्गळै मिगवुम् तॆळिवाय्क् काट्टुगिऩ्ऱऩ।
[[२१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इवैगळैप् पडिप्पदिऩाल् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् उडऩे प्रीति उण्डागुम्। इन्द उबसारत्तिऩाल् श्री तेसिगऩ् आऴ्वार्गळै वणङ्गिऩदु।
इऩ्बत्ति लिऱैञ्जुदलि लिसैयुम् पेऱ्ऱि लिगऴाद पल्लुऱवि लिराग माऱ्ऱिल्”
तऩ्बऱ्ऱिल् विऩैविलक्किऱ् ऱगवोक् कत्तिऱ्
ऱत्तुवत्तै युणर्त्तुदलिऱ् ऱऩ्मै याक्किल् अऩ्बर्क्के यवदरिक्कु माय ऩिऱ्क
वरुमैऱगडमिऴ्सॆय्दाऩ् ऱाळे कॊण्डु*
तुऩ्बऱ्ऱ मदुरगवि तोऩ्ऱक् काट्टुन्
दॊल्वऴिये कल्वऴिग टुणिवार् कट्के।
(२)
(प-रै) तुऩ्बु - कुऱ्ऱम्, अऱ्ऱ - इल्लादवराऩ, मदुरगवि, इऩ्बत्तिल् इऩिमैयायिरुप्पदिल्, इऱैञ्जुदलिल्-रक्षिक्किऱवऩाग अडैवदिल्, इसैयुम् पेऱ्ऱिल् - ऒप्पुक्कॊळ्ळप्पट्ट लाबत्तिल्, (पुरुषार्त्तत्तिल्) इगऴाद - विट्टुनीङ्गाद, पल् उऱविल् - पलविदमाऩ - तायागवुम्, तगप्पऩा कवुम्, गुरुवागवुम् इरुक्किऱ उऱवुगळिल्, इरागम् माऱ्ऱिल् - कण्मुदलिय इन्दिरियङ्गळाल् अनुबविक्कक् कूडिय विषयङ्गळिलुळ्ळ आसैयै माऱ्ऱुवदिल् तऩ् पऱ्ऱिल् - तऩ्ऩिडत्तिल् पिडिप्पै युण्डाक्कुवदिल्, विऩै विलक्किल् मुऩ् सॆय्द कर्मङ्गळैप् पोक्कुवदिल्, तगवु ऒक्कत्तिल्करुणैयिऩुडैय उयर्त्तियिल्, तत्तुवत्तै उणर्त्तुदलिल् - तत्तुवत्तै (उण्मैयाऩ पॊरुळ्गळै) अऱियुम्बडि सॆय्गैयिल्, तऩ्मैयाक्किल् तऩ् स्वबावत्तै युण्डाक्कुगैयिल् - आगिय इन्दप्पत्तु विषयङ्गळिल्, अऩ्बर्क्के - पक्तर्गळुक्कागवे, अवदरिक्कुम् - अवतारञ्जॆय्द, आयऩ् - कोबाल उरुवत्तैक् कॊण्ड किरुष्णऩ्, निऱ्क - इरुक्कुम् पोदु अवरै विट्टु विट्टु, अरु-अर्थम् अऱियमुडियाद, मऱैगळ् - वेदत्तिऩ् पॊरुळ्गळै, तमिऴ् सॆय्दाऩ् तम्मुडैय तमिऴ्प् पाट्टुक्कळाल् वॆळियिट्ट नम्माऴ्वारुडैय, ताळे - तिरुवडिगळैये, कॊण्डु अडैन्दु, तोऩ्ऱ - उलगत्तारुक्कुत् तोऩ्ऱुम्बडि, काट्टुम् - काट्टिऩ, तॊल्वऴिये - पऴैय वऴिये, तुणिवार्गट्कु - तैरियमुडैयवर्गळुक्कु, नल्वऴिगळ् - नल्लवऴिगळ्।
(करुत्तु।) मदुरगवियाऴ्वार्, अवतारञ् जॆय्दु अक्कालत्तिलिरुन्द ऎम्बॆरुमाऩै विट्टु, पाट्टिल् सॊऩ्ऩ पत्तु विषयङ्गळिल् आऴ्वारैये
अनुबन्दम्
[[२१९]]
यडैन्दार्। इप्पडि अवर् काट्टिऩ वऴिये मुऩ्ऩोर्गळ् नडन्द वऴि। अदुवे विषयङ्गळै जयित्तु मोक्षम् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप् पडुगिऱवर्गळ् पोग वेण्डिय वऴि।
कुऱिप्पु।-(१) तुऩ्बु - तुऩ्बम्, इन्द सॊल्लाऩदु, इङ्गु तुऩ्बत्तुक्कुक् कारणङ्गळाऩ कुऱ्ऱङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु, अवैगळावऩः - ऒऩ्ऱै वेऱॊऩ्ऱाग निऩैप्पदु, मोसम् पण्णुवदु, तऩ्ऩैप् पडित्तवऩॆऩ्ऱु ऎल्लारुम् कॊण्डाड वेण्डुमॆऩ्ऱुम्, तऩक्कु ऒरु लाबम् वेण्डु मॆऩ्ऱुम्, तऩ्ऩै यॆल्लारुम् पूजिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् आसैप्पडुवदु, इवैगळ् इवरुक्किल्लामैयाल् अवरुडैय अनुष्टानत्तै नाम् नम्बलाम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(२) इगऴाद इळप्पमॆऩ्ऱु तळ्ळाद ऎऩ्ऱु पॊरुळ्, अदिऩ् कारिय माऩ विट्टुवडुवदु इङ्गे सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(३) पऴमैयाऩ वऴिः - मुऩ्ऩाले इरुन्द मैत्रेयर् मुदलाऩ रुषिगळ् नडन्द वऴि।
(४) इन्द आऴ्वार् कण्णिनुण्सिऱुत्ताम्बु ऎऩ्ऩुम् पिरबन्दत्तिल् ऒव्वॊरु पाट्टालुम् आऴ्वार् तमक्कुच् चॆय्द उपकारत्तैच् चॊल्लुगिऱार्। आऴ्वारे इवरुक्कु इऩ्बमाय् इरुन्दार्। अन्द आनन्दानुबवत्तै अडैवदऱ्कु अवरे उपायम्। अवरे इवर् ऒप्पुक्कॊण्ड पुरुषार्त्तम्। अवरे इवरुक्कु ऎल्लाविदमाऩ उऱविऩर्, अवरे इवरुक्कुळ्ळ विषयङ्गळिऩ् आसैयैप् पोक्किऩार्। अवरे इवरैत् तऩ्ऩिडम् वन्दु सेरुम्बडि सॆय्दार्। अवरे इवरुडैय पुण्णियम्बाबमॆऩ्गिऱ इरण्डु विदङ्गळाऩ कर्मङ्गळैप् पोक्किऩार्। अवरुडैय करुणैक्कु अळ विल्लै। अवरे इवरुक्कुत् तऩ्ऩुडैय पिरबन्दङ्गळाले अऱिय वेण्डिय विषयङ्गळै अऱिवित्तार्। अवरे जीवऩुक्कु अडैयवेण्डिय तऩ् मैयै अडैयुम्बडि सॆय्दार्।
(५) कर्मबन्दम् पोगवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱवर्गळ् आचार्यऩैये अडैयवेण्डियदु। अप्पडिच् चॆय्यामल् ऎम्बॆरु माऩैये अडैवदालुम्, पुस्तगङ्गळैप् पार्प्पदालुम् ऒरुविद पिरयो जऩमुमुण्डागादु ऎऩ्ऱु इन्द आऴ्वारुडैय अऩुष्टाऩम् काट्टुगिऱदु।
इन्द पिरबन्दत्तिल् सॊल्लिय सङ्गदिगळ्ः - (१) ऒरुवऩ् मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टाल्, ऒरु आचार्यऩै अडैयवेण्डियदु।
[[२२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(२) आचार्यऩैयुम् अवऩुडैय आचारियर्गळैयुम् ऎम्बॆरुमाऩ् वरैयिल् (उळ्बड) ऒव्वॊरुवर् पॆयरैच् चॊल्लि वणङ्ग वेण्डियदु। (३) ऎम्बॆरुमाऩे आचार्यउरुवम् कॊण्डु अवतारम् सॆय्दिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु तॆरिन्दु कॊण्डु, अवरिडत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पोल मिगुन्द पक्तियैच् चॆय्य वेण्डियदु। (४) आचारियऩै ऎप्पोदुम् कॊण्डाडि, ऎल्लारुम् अवऩै अऱियुम्बडि अवरुडैय कुणङ्गळैप् पुलम्बुम् पडि याऩ पक्तियैच् चिष्यऩ् सॆय्य वेण्डियदु।
ऒरुवऩ् आचार्यऩै वणङ्गुगिऱ वऴियैक् काट्टुवदऱ्काग ऒरु पाट्टै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
ऎऩ्ऩुयिर्दन् दळित्तवरैच् चरणम् पुक्कि
याऩडैवे यवर्गुरुक्क णिरैवणङ्गिप् पिऩ्ऩरुळाल् पॆरुम्बूदूर् वन्द वळ्ळल्
पॆरियनम्बि याळवन्दार् मणक्काल् नम्बि* नऩ्ऩॆऱियै यवर्क्कुरैत्त वुय्यक् कॊण्डार् नादमुऩि सडगोबऩ् सेऩै नादऩ्* इऩ्ऩमुदत् तिरुमगळॆऩ् ऱिवरै मुऩ्ऩिट्
टॆम्बॆरुमाऩ् ऱिरुवडि ळडैगिऩ्ऱेऩे (३)
(प।रै) ऎऩ् उयिर् - ऎऩ् आत्मावै, तन्दु कॊडुत्तु, अळित्तवरैरक्षित्त ऎऩ्ऩुडैय आचार्यऩै, सरणम्बुक्कुवणङ्गि, याऩ् - नाऩ्, अवर् गुरुक्कळ् निऱै - अवरदु आचार्यर्गळिऩ् वरिसैयै, वणङ्गि, पिऩ् - पिऩ्बु, पॆरुम्बूदूर् श्री पॆरुम्बूदूरिल्, वन्द - अवतारञ्जॆय्द, वळ्ळल् - उदार कुणमुडैय श्री पाषियगारर्, पॆरियनम्बि, आळवन्दार्, मणक्काल्नम्बि, नल् नॆऱियै - नल्ल वऴियै, अदावदु पिरबत्तियै, अवर्क्कु - मणक्काल् नम्बिक्कु, उरैत्त - उपदेशम् सॆय्द, उय्यक्कॊण्डार्, नादमुऩि, सड कोबऩ्, सेऩैनादऩ् विष्वक्सेनर्, इऩ् अमुदम् -इऩिमैयाऩ अमुदम् पोल् पोक्यैयाऩ, तिरुमगळ् - पॆरियबिराट्टि, ऎऩ्ऱु इवर्गळै, मुऩ्ऩिट्टु - मुऩ्ऩाले वणङ्गि, ऎम्बॆरुमाऩ्, तिरुवडिगळ् - तिरुवडि कळै, अडैगिऩ्ऱेऩ्।
(करुत्तु) इन्दप् पाट्टिल् सॊऩ्ऩबडि ऒरुवऩ् तिऩन्दोऱुम् आचार्यर्गळिऩ् वरिसैयै अऩुसन्दाऩम् पण्णवेण्डियदु। नाऩ्अनुबन्दम्
[[२२१]]
ऎम्बॆरुमाऩुक्कावे इरुक्किऱवऩ् ऎऩ्ऱ इन्द अर्थत्तै ऎऩक्कुत् तॆरिवित्तु ऎऩ्ऩै ऒरु पॊरुळागच् चॆय्दु ऎऩ्ऩै रक्षित्त ऎऩ्ऩुडैय अडुत्त आचारियऩैयुम्, अवरुडैय आचारियर्गळ् वरिसैयैयुम्, ऒरुवर् पिऩ्ऩाल् ऒरुवरै पिरीदियुडऩ् वणङ्गुगिऱेऩ्। इदऩ् पिऩ्बु पॆरुम्बूदूरिल् किरुबैयिऩाले वन्दु अवतरित्त महोबगारगऩाऩ श्री पाषियगारर्, पॆरियनम्बि, आळवन्दार्, मणक्काल् नम्बि, उय्यक् कॊण्डार्, नादमुऩि, नम्माऴ्वार्, सेऩैमुदलियार्, पिराट्टि इवर्गळै वणङ्गि, ऎम्बॆरु माऩै वणङ्गुगिऱेऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) नाऩ् आचार्यऩिडम् पोवदऱ्कु मुऩ्बु, ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩ् इरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्। नाऩ् अवऩुक्कागवे इरुक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱुम्, आगैयाल् अवऩुक्कु इष्टमाऩ वेलैगळैच् चॆय्दु अवऩै सन्दोषप् पडुत्तवेण्डियदु ऎऩ्ऱुम् अऱियविल्लै। आगैयिऩाले अन्द कालत्तिल् नाऩ् इरुन्दुम् इल्लादवऩागवे इरुन्देऩ्। आचार्यऩै अडैन्द पिऱगु इन्द सङ्गदिगळै अवरुडैय उपदेशत्ताल् तॆरिन्दु कॊण्डु ऒरु वस्तुवाग आऩेऩ्। इदैप् पाट्टिल् ऎऩ् उयिर् “तन्दळित् तवरै” ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु।
(२) श्रीबाषियगारर् अवतारम् सॆय्ददऱ्कु मुऩ्ऩाले, ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩ् इल्लै ऎऩ्ऱुम्, वेऱु तेवदैगळैप् परदेवदै ऎऩ्ऱुम् वादिगळ् सॊल्ल, नाम् अदै नम्बि इन्दप् पॆरिय तऩत्तै इऴन्दिरुन्दोम्। अवर् अवर्गळुडैय कुयुक्तिगळैक् कण्डित्तु, पिराट्टियुम् ऎम्बॆरुमाऩुमागिय मगादऩम् इरुप्पदै नमक्कुक् काट्टिक् कॊडुत्तबडियाल् इन्द उपकारत्तै निऩैत्तु अवरै “वळ्ळल्” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु।
(३) नऩ्ऩॆऱि - पक्तियैक् काट्टिलुम् पिरबत्तियाऩदु अगिञ्जनऩाऩ नमक्कुत् तगुन्द मोक्षमार्गमॆऩ्ऱु उय्यक् कॊण्डार्, मणक्काल् नम्बिक्कु उपदेशित्तार्।
(४) पिराट्टि इऩिमैयाऩ अमिरुदम् पोल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम्। पोक्यैयाय् इरुक्किऱदैक् कॊण्डु “इऩ्ऩमुदत् तिरुमगळ्” ऎऩ्ऱु सॊल्लिऱ्ऱु।
नम्मुडैय आचारियर्गळिल् ऎम्बॆरुमाऩारुम्, आळवन्दारुम्, नादमुऩिगळुम् मिगुन्द उपकारम् सॆय्दिरुप्पदाल्, अवर्गळैत् तऩिये अनुसन्दाऩम् सॆय्वदऱ्काग मूऩ्ऱु पाट्टुक्कळै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
[[२२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आरण नूल्वऴिच् चॆव्वैय ऴित्तिडु मैदुगर्क्कोर्• वारण मायवर् वादक् कदलिगण् माय्त्तबिराऩ्• एरणि कीर्त्ति यिरामा ऩुसमुऩि यिऩ्ऩुरैसेर्*
सीरणि सिन्दैयि ऩोञ्जिन्दि योमिऩित् तीविऩैये।
(४)
(प-रै।) आरणम् नूल् - वेदमागिय सास्तिरत्तिऩुडैय, (अदावदु पिरुम्म सूत्तिरङ्गळुडैय) वऴि सॆव्वै - वऴियिऩ् सॆम्मैयै, अऴित् तिडुम् - कॆडुत्तवर्गळाऩ, ऐदुगर्क्कु - हैदुगर्गळुक्कु, अदावदुःपिरमाण माग ऒऩ्ऱैयुङ्गॊळ्ळामल् वॆऱुम् युक्तिगळैक् कॊण्डु सादिक्किऱवर् कळुक्कु, ओर्वारणमाय् ऒरुयाऩैयाग, अवर् वादम् कदलिगळ् अवर्गळुडैय वादङ्गळागिय वाऴैगळै, माय्त्त - नासञ् जॆय्द, पिराऩ् उपकारकऩुम्, एर् अणि -उलगत्तुक्कुत् तगुन्द अलङ् गारमाऩ, कीर्त्ति - कीर्त्तियै युडैयवरुमाऩ, इरामाऩुसमुऩियिऩ्, इऩ् उरै - इऩिमैयाऩ सूक्तिगळै, सेर् - सेरुम्, सीर् अणि समम् तमम् मुदलाऩ कुणङ्गळै अलङ्गारमागवुडैय, सिन्दैयिऩोम् - मऩदै युडैय नाम्, इऩि - इऩि मेल्। तीविऩै - कॆट्ट कर्मङ्गळै, सिन्दियोम् - निऩैक्कमाट्टोम्।
(करुत्तु,) ऎम्बॆरुमाऩार् कालत्तिऱ्कु मुऩ्बु, वेदान्द सास्तिरमाऩ पिरम्मसूत्तिरङ्गळ् नियायङ्गळै रुजुवागक् काट्टुवदैत् तळ्ळिविट्टु, ऐदुगर्गळ् तङ्गळुक्कुत् तोऩ्ऱिऩ मदत्तिऱ्कु ऒत्तु अन्द सूत्तिरङ्गळुक्कु उरै ऎऴुदि अदै नासञ्जॆय्दार्गळ्। ऒरु याऩैयाऩदु ऒरु वाऴैत् तोट्टत्तिऩ् उळ् पुगुन्दु वाऴैगळै नासम् सॆय्वदुबोल्, ऎम्बॆरु माऩार् अवर्गळुडैय वादङ्गळै नासञ्जॆय्दु, सूत्तिरङ्गळुक्कु अवैगळिऩ् अक्षरङ्गळै ऒत्तु उरै ऎऴुदि, इप्पडिप् पॆरिय उपकारम् सॆय्दार्। अलङ्गारमाऩ कीर्त्तियै उडैय रामानुजमुऩियिऩुडैय इऩिमैयाऩ पिरबन्दङ्गळै नाम् अऩुसन्दाऩम् सॆय्गिऱोम्। इऩि समम् तमम् मुदलाऩ नल्ल कुणङ्गळै अलङ्गारमागवुडैय नम्मुडैय मऩदाऩदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इष्टमिल्लाद कर्मङ्गळै निऩैक्कादु।
कुऱिप्पुः- (१) ऎम्बॆरुमाऩारै याऩैयागच् चॊऩ्ऩदिऩाल्, इवर् आरम्भित्तदै मुडिक्क वल्लवरॆऩ्ऱुम्, इवरै ऒरुवरुम् कलक्कमुडिया तॆऩ्ऱुम् एऱ्पडुगिऱदु। ऐदुगरिऩ् वादङ्गळै वाऴैयागच् चॊऩ्ऩदिऩाल्, अवैगळिल् सारमिल्लैयॆऩ्ऱुम्, अवैगळै वरुत्तमिल्लामल् नासञ् जॆय्यक्कूडुम् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
अनुबन्दम्
[[२२३]]
(२।) अवरुडैय पिरबन्दङ्गळैप् पडिप्पदिऩाल् नम्मुडैय मऩदिऱ्कु अलङ्गारमाऩ समम्, तमम् मुदलाऩ कुणङ्गळुण्डागि, नाम् ऎम्बॆरु माऩुक्कु वेलैक्कारऩ् ऎऩ्ऱु अऱिन्दु, अवऩुक्कु इष्टमाऩ वेलै कळैये निऩैप्पोम्। वेऱॊऩ्ऱैयुम् निऩैक्क माट्टोम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
नीळवन् दिऩ्ऱु विधिवगै याऩिऩै वॊऩ्ऱिय नाम्
मीळवन् दिऩ्ऱुम् विऩैयुडम् पॊऩ्ऱि विऴुन्दुऴला ताळवन् दारॆऩ वॆऩ्ऱ रुडन्दु विळङ्गियसीर्
आळवन् दारडि योम्बडि योमिऩि यल्वऴक्के। (५)
(प-रै।) नीळ वन्दु - संसारत्तिल् अनादिगालमाग ऒडित्तिरिन्दु, इऩ्ऱुइन्दप् पिऱप्पिल् विधिवगैयाल् - ऒरु पाक्कियत्ताल् निऩैवु ऒऩ्ऱिय नल्ल निऩैवै अडैन्दिरुक्किऱ, नाम्, मीळ - मऱुबडियुम्, वन्दु - संसारत् तिल् वन्दु, इऩ्ऩुम् - मेलुळ्ळ कालत्तिलुम्, विऩैयुडम्बु - कर्मत्तिऩा लुण्डाऩ उडम्बिल्, ऒऩ्ऱि - सेर्न्दु, विऴुन्दु - अदु कारणमागक् कीऴ्प् पिऱप्पुगळै यडैन्दु, उऴलादु - तुऩ्बप् पडामलिरुप्पदऱ्काग, आळवन्दार् रक्षिक्कवन्दार् ऎऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, वॆऩ्ऱु - वादिगळै जयित्तु, अरुळ् तन्दु - किरुबै सॆय्दु, विळङ्गिय, सीर् - कुणङ्गळै युडैयवराऩ, आळवन्दार् - आळवन्दारुक्कु, अडियोम् - तासर्गळाऩ नाम्, इऩि - इऩि मेल्, अल्वऴक्कु असत्ताऩ सास्तिरङ्गळै, पडियोम्पडिक्क माट्टोम्।
ऎऩ
(करुत्तु।) अनादिगालमाग (वॆगुनाळाय्) संसारत्तिल् ऒडित्तिरिन्द नाम् इन्दप् पिऱप्पिल् उडम्बैक् काट्टिलुम् आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱु तॆरिन्दु परलोकत्तिऱ्कु वेण्डिय सिन्दैयै (विसारङ्गळै) अडैन्दिरुक्किऱोम्। इदु ऒरु पाक्किय विशेषत्ताले उण्डायिरुक्किऱदु। मऱुबडियुम् नम्मै ऒरुवऩुक्कुम् उट्पडादवऩॆऩ्ऱु निऩैत्तु, वेऱु तेवदैगळै अडैन्दु, ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् अवरिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळुक्कुम् सॆय्यवेण्डिय कैङ्गरियङ्गळिल् आसैयिल्लामल् कर्मङ्गळैच् चॆय्दु, उडम्बुगळै अडैन्दु संसारत्तिल् मीण्डुम् उऴलादबडि, आळवन्दार् वादिगळै जयित्तु, पिरबन्दङ्गळाले नमक्कु उपकारम् सॆय्दिरुक्किऱार्। इदऩाल् विळङ्गिय कल्याणगुणङ्गळैयुडैय अवरुडैय तिरुवडिगळै अडैन् दिरुक्किऱोम्। इऩि नाम् ऒरुवऩुक्कुम् शेषऩ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरु माऩैत् तविर वेऱु इऩ्ऩॊरुवऩुक्कु शेषऩ् ऎऩ्ऱुम् ऎण्णुम्बडि सॆय्युम् असत्ताऩ सास्तिरङ्गळैप् पडिक्कमाट्टोम्।
[[२२४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कुऱिप्पुः- (१) इप्पडि वादिगळै जयित्तु उण्मैयाऩ नम्मुडैय स्वरूपत्तैत् तॆरिवित्तु नम्मै रक्षित्तबडियाल्, अवरुक्कु आळ-रक्षिक्क, वन्दार् -अवतरित्तवर् ऎऩ्ऱु तिरुनामम् एऱ्पट्टदु।
(२) विऩैयुडम्बु ऎऩ्ऱदु मुऩ् विऩैयिऩाल् उण्डाऩ उडम्बु ऎऩ्ऱुम्, पिऩ् विऩैक्कुक् कारणमाऩ उडम्बु ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ् कॊडुक्किऱदु।
काळम् वलम्बुरि यऩ्ऩनऱ् काद लडियवर्क्कुत्
ताळम् वऴङ्गित् तमिऴ्मऱै यिऩ्ऩिसै तन्दवळ्ळल् मूळुन् दवनॆऱि मूट्टिय नाद मुऩिगऴले
नाळुन् दॊऴुदॆऴु वोम्नमक् कार्निगर् नाऩिलत्ते।
(६)
(प-रै।) काळम् वलम्बुरि अऩ्ऩ - काळत्तैयुम् शङ्कैयुम् पोलिरुन्द, नल् कादल् - नल्ल पक्तियैयुडैय, अडियवर्क्कु - शिष्यर्गळुक्कु, ताळम् वऴङ्गि, ताळवित्यैयैच् चॊल्लिक् कॊडुत्तु, तमिऴ् मऱै तमिऴ् वेदमाऩ तिरुवाय्मॊऴियिऩुडैय, इऩ् इसै - इऩिमैयाऩ काऩत्तै, तन्द -उपदेशित्त, वळ्ळल् - उदारगुणमुडैयवरुम्, मूळुम् - सॆय्यत् तगुन्द, तवम् नॆऱि - तबोमार्गङ्गळै, मूट्टिय - उलगत्तिल् परवुम्बडि सॆय्दवरुमाऩ, नादमुऩि - नादमुऩियिऩुडैय, कऴल् - तिरुवडिगळै, नाळुम् - ऒव्वॊरु नाळुम्, तॊऴुदु - सेवित्तु, ऎऴुवोम् - उज्जीविप् पोम्, नाल् निलत्तु - नाऩ्गु वगैयाऩ निलत्तिल् नमक्कु, आर् - ऎवर्, निगर्
समाऩमाऩवर्।
(करुत्तु।) नादमुऩिगळुक्कु अवरिडत्तिल् मिगुन्द पक्तियुळ्ळ इरण्डु शिष्यर्गळ् इरुन्दार्गळ्। अवर्गळ् वादिगळोडु वादम् सॆय्युम्बोदु अवर्गळुडैय कुरलाऩदु काळम्, वलम्बुरि ऎऩ्ऩुम् वात्तियङ्गळ्बोल् कम्बीरमाऩ सप्तमुळ्ळ तायुम्, वादिगळुक्कु पयत्तै उण्डाक्किऩदायुम् इरुन्ददाले, अवर्गळ् अन्द वात्तियङ्गळैप् पोल् इरुन्दार्गळ्। नादमुऩिगळ् अवर्गळुक्कुत् ताळम् पोडुगिऱ वित्यैयैयुम्, तमिऴ्वेदत्तिऩुडैय इऩिमैयाऩ काऩत्तैयुम् सॊल्लिक् कॊडुत्तु इव्विदमाय् उपकारम् सॆय्दार्। मेलुम् मोक्षत्तै वेण्डुगिऱवर्गळ् पिरीदियुडऩे सॆय्यवेण्डिय तबोमार्गमागिय पक्ति पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ इवैगळै उलगत्तिल् परवुम्बडि सॆय्दार्। अन्द नादमुऩिगळिऩ् तिरु वडिगळै ऒव्वॊरु नाळुम् सेवित्तु नाम् उज्जीविक्किऱोम्। इन्द नाऩ्गु वगैयाऩ पूमियिल् नमक्कु सममाऩवर् ऎवर् इरुक्किऱार्।
अनुबन्दम्
[[२२५]]
कुऱिप्पुः- (१) ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल्बोल् आचारियऩिडत्तिल् इरुक्क वेण्डिय मिगुन्द पक्तियै इङ्गे “नऱ्कादल्” ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु।
(२) नाऩ्गु वगैयाऩ पूमियावदुःमरुदम्, नॆय्दल्, कुऱिञ्जि, मुल्लै।
(३) इन्द मूऩ्ऱु पाट्टुक्कळिल् मुदल् पाट्टिल् मऩदिऩ् वेलैयैयुम्, इरण्डावदिल् वाक्किऩ् वेलैयैयुम्, मूऩ्ऱावदिल् उडम्बिऩ् वेलैयैयुम् सॊल्लियिरुक्किऱदु। आऩ पोदिलुम् मूऩ्ऱु आचारियर्गळिडत्तिलुम् मूऩ्ऱु वेलैगळैयुम् सॆय्य वेण्डियदु।
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१।उबोत्कादादिगारम्
इन्द मुदल् अदिगारत्तिल् इन्दप् पिरबन्दत्तिऩ् विषयत्तैयुम्, अदिऩ् पिरयोजनत्तैयुम् काट्टुवदऱ्कु मुदलिल् ऒरु पाट्टै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
आळुम टैक्कल मॆऩ्ऱॆम्मै यम्बुयत् ताळ्गणवऩ् ताळिणै सेर्न्दॆमक् कुम्मवै तन्द तगवुडैयार् मूळुमि रुट्कळ्विळ्ळ मुयऩ् ऱोदिय मूऩ्ऱिऩुळ्ळम्
नाळुमु कक्कविङ् गेनमक् कोर्विधि वाय्क्किऩ्ऱदे।
(७)
उपायमाग
(प-रै)। अम्बुयत्ताळ् - तामरैप्पूविलिरुक्किऱ पिराट्टियिऩुडैय, कणवऩ्, ऎम्मै, अडैक्कलम् रक्षिक्कवेण्डिय वस्तुवाग ऒप्पुक् कॊण्डु, आळुम् ऎऩ्ऱु -रक्षिक्कुमॆऩ्ऱु, ताळ् इणै - (अवऩुडैय) ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु ऒप्पायिरुक्किऱ तिरुवडिगळै, सेर्न्दु अडैन्दु, ऎमक्कुम् - नमक्कुम्, अवै - अन्द तिरुवडिगळै, तन्द उपाय मागक् काट्टिक् कॊडुत्त, तगवु उडैयार् - किरुबैयैयुडैय आचारियर्गळ्, मूळुम्
मेल् मेल् विरुत्तियैयडैयुम्, इरुट्कळ्अज्ञानङ्गळ्, विळ्ळविण्डुबोग, नासमाग, मुयऩ्ऱु - मुयऱ्सि सॆय्दु, अदावदु
सॊल्लिक् कॊडुत्त, मूऩ्ऱिऩ् आसैप्पट्टु, ओदिय रहस्यङ्गळुडैय, उळ्ळम्उट्करुत्तै, नाळुम् - ऒव्वॊरु नाळुम्,
मूऩ्ऱु
[[२२६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उगक्क - निऩैत्तु सन्दोषप् पड, इङ्गु - इन्द उलगत्तिल्, नमक्कु। ऒर् - ऒप्पिल्लाद, विधि - पाक्कियम्, वाय्क्किऩ्ऱदे - नाम् ऒरु पिरयत्तिनम् पण्णादिरुक्कक् किडैत्तिरुक् किऩ्ऱदे।
(करुत्तु।) ऎम्बॆरुमाऩ् अगिञ्जनराऩ नम्मै रक्षिक्क वेण्डिय वस्तुवाग एऱ्ऱुक्कॊण्डु, कैङ्गरियरूपमाऩ रक्षणैयैच् चॆय्वऩ् ऎऩ्ऱु निच्चयमाय् ऎण्णि, अवऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळै आचारियर्गळ् अडैन्दु, अवर्गळ् शिष्यराऩ नमक्कुम् अवैगळैक् कॊडुत्तार्गळ्। इदै अवर्गळ् वॆरुम् करुणैयिऩाले सॆय्ददु। वळर्न्दु वरुम्बडियाऩ अज्ञाऩमागिऱ इरुळाऩदु पोगुम्बडि, अवर्गळ् आसैप्पट्टु नमक्कु मूऩ्ऱु रहस्यार्त्तङ्गळै उपदेशित्तार्गळ्। ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपम् मुदलाऩवैगळैत् तॆरियादबडि सॆय्गिऱ पिरगिरुदिमण्डलत्तिल् इरुक्कुम्बोदे इन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळुडैय सारमाऩ अर्थत्तै नाम् तिऩन्दोऱुम् निऩैत्तु सन्दोषप्पडुम्बडि ऒरु पाक्कियम् किडैत् तिरुक्किऱदु। इदऱ्कुत् तगुन्द कारणम् नाऩ् ऎऩ्ऩ सॆय्देऩ् ऎऩ्ऱु तॆरिय विल्लै। पलऩो किडैत्तिरुक्किऱदु।
कुऱिप्पुः-(१) ताळिणै सेर्न्दु - इदिऩाले पिरबत्ति सॆय्वदु इन्दप् पिरबन्दत्तिऱ्कु ऒरु पिरयोजनम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(२) मूऩ्ऱिऩुळ्ळम् इदिऩाले इन्दप् पिरबन्दत्तिऱ्कु रहस्यत्र यार्त्तम् विषयमॆऩ्ऱुम्, अदै अऱिवदु इदऱ्कु ऒरु पिरयोजनमॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) आळुम् - नाम् पिरबत्ति पण्णिऩाल्, नम्मुडैय परत्तैत् ताऩे सुमक्क वेण्डियदॆऩ्ऱु एऱ्ऱुक्कॊण्डु, नम्मैत् तऩक्कु इष्टमाऩ वेलैगळैच् चॆय्युम्बडि ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय्वऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु। इदिऩाले इन्दप् पिरबन्दत्तिऱ्कु इदुवे पिरदाऩमाऩ पिरयोजनम् ऎऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु। मुऩ् सॊऩ्ऩ इरण्डुम् इदऱ्कु उट्पट्टवैगळ्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लुम् विषयङ्गळावऩः- (१) नाम् ऎम्बॆरु माऩुडैय प्रीतिक्कु विषयमाऩवर्गळ्। अवऩ् श्री वैगुन्दत्तिल् आदि शेषऩ् मेल् पिराट्टियुडऩ् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱाऩ्, अदै नाम् कण्डु आऩन्दप्पड वेण्डुमॆऩ्ऱु अवऩुक्कु आसै इरुक्किऱदु। इदऱ्कु नित्य सूरिगळैप् पोल् नमक्कुम् पात्तियमुण्डु। (२) इदैयडैयामल् नाम् संसारत्तिल् विऴुन्दु कष्टप्पडुगिऱोम्। इदऱ्कुक् कारणम्
नम्मै
अनुबन्दम्
[[२२७]]
उळ्ळबडि अऱियामल् नम्मै उडम्बागवे ऎण्णिक् कॊण्डु अदऱ्कु वेण्डिय कर्मङ्गळैच् चॆय्वदु। (३) ऎम्बॆरुमाऩ् एदो ऒरु सुगिरु तत्तै वियाजमागक् कॊण्डु नाम्बिऱक्कुम् पोदु नम्मैक् कटाक्षित्ताल् नमक्कु आचारिय सम्बन्दम् उण्डागुम्। अवर् नम्मुडैय स्वरूपत्तैत् तॆरियप् पडुत्ति ऎम्बॆरुमाऩिडम् नाम् पोगुम्बडियाऩ उपायत्तैच् चॆय्वर्।(४) अवर् उपदेशिक्कुम् विषयङ्गळॆल्लाम् सुरुक्कमाग मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळिल् अडङ्गियिरुक्किऩ्ऱऩ। आगैयाल् अवैगळ् इन्दप् पिरबन्दत्तिऱ्कु विषयम्।
तिरुवुडऩ् वन्द सॆऴुमणि पोऱ्ऱिरु मालिदयम् मरुविड मॆऩ्ऩ मलरडि सूडुम् वगैबॆऱुनाम् करुवुडऩ् वन्द कडुविऩै याऱ्ऱिल् विऴुन्दॊऴुगा तरुवुड ऩैन्दऱि वाररुळ् सॆय्य वमैन्दऩरे।
(८)
(प-रै।) तिरुवुडऩ् वन्द - तिरुप्पाऱ्कडलैक् कडैयुम् पॊऴुदु, पिराट्टियुडऩ् वॆळियिल् वन्द, सॆऴुमणि पोल् सिलाक्कियमाऩ कौस्नुबम् ऎऩ्गिऱ मणिबोले, तिरुमाल् - लक्ष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरु माऩुडैय, इरुदयम् - ह्रुदयम्, तिरुमार्बाऩदु, मरुवु इडम् - सेर्न्दु इरुक्कुमिडम्, ऎऩ्ऩ - ऎऩ्ऱु सॊल्ललाम्बडि प्रीतिक्कु विषयराय्, अडि तामरै पोऩ्ऱ तिरुवडिगळै, सूडुम् वगै - तलैयिल् वैत्तुक् कॊळ्ळुम् पिरगारत्तै, पॆऱु नाम् - पॆऱुम्बडियाऩ पाक्कियत्तै युडैय नाम्। करुवुडऩ् वन्द - कर्प्पत्तुडऩ् अदावदु - अनादियाग वन्द, कडु - कॊडुमै याऩ, विऩैयाऱ्ऱिल् - कर्मङ्गळागिऱ आऱ्ऱिल्, विऴुन्दु, ऒऴुगादु आऱ्ऱुडऩ् पोगादबडि, अरुवुडऩ् - सूक्ष्ममाऩ अर्थत्तोडु, ऐन्दु ऐन्दु विषयङ्गळै, अऱिवार् - अऱिन्द नम्मुडैय आचारियर्गळ्, अरुळ् सॆय्य - किरुबै सॆय्य, अमैन्दऩर् - एऱ्पट्टार्गळ्।
(करुत्तु।) कौस्तुबमॆऩ्ऩुम् रत्तिऩम्बोले, लक्ष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुमार्बु नमक्कुम् इरुप्पिडम् ऎऩ्ऩुम्बडि ऎम्बॆरु माऩुडैय पिरीदिक्कु विषयमाऩवर्गळ् नाम्। आगैयाल् अवऩुडैय तिरुवडिगळै नगैयैप्पोल् नाम् तलैयिल् वैत्तुक् कॊळ्ळत् तगुन्दवर्गळ्। अदावदु मिगवुम् पोक्कियमाग अवऩुडैय कैङ्गरियत्तैच् चॆय्यत् तगुन्दवर्गळ्। अनादियाग वन्द कडुमैयाऩ कर्ममागिय आऱ्ऱिल् विऴुन्दु आऱ्ऱुडऩ् पोगादबडि, नम्मुडैय आचारियर्गळ् नमक्कुक् करुणै
[[२२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॆय्य एऱ्पट्टार्गळ्, अवर्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उलगम् उडम्बु ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् अदऱ्कु आत्मावॆऩ्ऱुम्, अवऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुम् उण्डागि यिरुक्कुम् इन्द उऱवैयुम्, ऒरुवऩ् अऱियवेण्डिय ऐन्दु अर्थङ् गळैयुम् अऱिन्दवर्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) तिरुवुडऩ् वन्द - ऎऩ्बदिऩाले लक्ष्मीयिडत्तिल्बोले ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कौस्तुबमणियुम् पिरीदिक्कु विषयमॆऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
(२) कौस्तुब मणियाऩदु जीवाबिमाऩि तेवदै, अदैच् चॊऩ्ऩदिऩाले अदै ऎप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ् पिरीदियुडऩ् मार्बिल् पूट्टिक् कॊण्डिरुक्किऱाऩो, अप्पडिये जीवऩुम् अवऩ् पिरीदिक्कु विषयमॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। इदऩाल् अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पट्ट मुदल् विषयम् सॊल्लप्पट्टदु।
(३) “करुवुडऩ्” ऎऩ्गिऱ पाट्टिऩ्मूऩ्ऱावदु अडियाले अदिगारत्तिऩ् इरण्डावदु विषयमुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(४) “अरुळ् सॆय्य वमैन्दऩरे” ऎऩ्बदिऩाले अदिगारत्तिऩ् मूऩ्ऱावदु विषयम् सॊल्लप्पट्टदु।
(५) पाट्टिऩ् नाऩ्गावदु अडियिल् सॊऩ्ऩ अरु ऎऩ्बदुम्, ऐन्दु ऎऩ्बदुम् मूऩ्ऱावदु नाऩ्गावदु अदिगारङ्गळिल् विरिवाय् सॊल्लप् पडुगिऩ्ऱऩ। अवैगळॆल्लाम् तिरुमन्दिरमागिय मुदल् रहस्यत्तिल् सुरुक्क मागक् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ। इदऩाल् अदिगारत्तिऩ् नाऩ्गावदु विषयम् सॊल्लप्पट्टदु।
२। सार निष्कर्षादिगारम्
ऒरुवऩ् पडिक्कवेण्डिय पुस्तगङ्गळ् कणक्किल्लामलिरुक्क, इन्द मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळैये इन्दप् पुस्तगत्तिऱ्कु विषयमागच् चॊल्लक् कूडुमो ऎऩ्ऱु सन्देहम् उण्डाग, इवैदाऩ् मिगुन्द सार मुळ्ळवैगळ्; मऱ्ऱवैगळिल् अव्विदमाऩ सारम् किडैयादॆऩ्ऱु इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
अनुबन्दम्
[[२२९]]
इदिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः - वेदत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळुक्कु विरोदमाऩ कल्विगळिल् सारमिल्लै। अवैगळ् विषम्बोल् कॆडु तलैयुम् सॆय्युम्; वेदत्तिल् मुऩ् भागत्तिल् इन्द उलगत्तिल् अनुबविक्कक् कूडिय पोगत्तिऱ्कु सादऩङ्गळैच् चॊल्लुम् इडत्तिल् सारम् कॊञ्जम्। सुवर्क्कम् मुदलाऩ इडङ्गळिल् अनुबविक्कक् कूडिय पोगत्तिऱ्कु सादऩत्तैच् चॊल्लुम् इडम् सिलरुक्कु सारमॆऩ्ऱु तोऩ्ऱलाम्। उडम्बै विट्टु नीङ्गिऩ आत्मस्वरूपत्तिऩ् पोगत्तिऱ्कु सादऩत्तैच् चॊल्लु मिडम् अदैक् काट्टिलुम्, अदिग सारमॆऩ्ऱु सिलर् ऎण्णलाम्। मोक्षत्तै आसैप्पडुगिऱवऩ् इवैगळैत् तळ्ळिविट्टु, वेदत्तिऩ् पिऩ्बागत्तिल् मिगवुम् सारङ्गळाऩ इडङ्गळै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळवेण्डियदु। पाऱ् कडलैक्कडैयुम्बोदु उण्डाऩवैगळै ऎल्लाम् तळ्ळिविट्टु तेवर्गळ् अमिरुदत्तैये ऎडुत्तुक् कॊण्डार्गळ्। अदुबोल।
इदैप् पाट्टाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः-
अमैया विवैयॆऩ्ऩु मासैयि ऩालऱु मूऩ्ऱुलगिल् सुमैयाऩ कल्विगळ् सूऴवन् दालुन् दॊगैयिवैयॆऩ् ऱिमैया विमैयव रेत्तिय वॆट्टिरण् डॆण्णिय नम् समया सिरियर् सदिर्क्कुम् तऩिनिलै तन्दऩरे।
(९)
(प-रै।) इवै - नाम् पडित्त कल्विगळ्, अमैया - पोदादु, ऎऩ्ऩुम् आसैयिऩाल्, उलगिल्, सुमैयाऩ - पिरयोजनमिल्लामल् सुमैयाग मात्तिर मिरुक्किऱ, अऱु मूऩ्ऱु कल्विगळ् - पदिऩॆट्टु वित्यैगळ्, सूऴ वन्दालुम् - मुऴुवदुम् अडैयप्पट्टालुम्, इवै - इन्द वित्यैगळ्, तॊगै ऎऩ्ऱुइत्तऩै वित्यैगळ् पडित्ताऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्वदैये पिरयोजनमागवुडै यवैगळ् ऎऩ्ऱु निच्चयित्तु, इमैया - कण्गॊट्टुदल् इल्लादवर्गळाऩ, अदावदु कॊञ्जगालङ्गूड ज्ञानक्कुऱैविल्लादवर्गळाऩ, इमैयवर्नित्तियसूरिगळ्, एत्तिय - कॊण्डाडिय, ऎट्टु - मूलमन्दिरत्तैयुम्, इरण्डु - त्वयम्, सरमच्लोकम् ऎऩ्गिऱ मऱ्ऱ इरण्डैयुम्, ऎण्णिय - ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पवर्गळाऩ, नम् समयासिरियर् - नम्मुडैय चित्तान्दत्तै ऎङ्गुम् परवुम्बडि सॆय्गिऱ आचारियर्गळ्, सदिर्क्कुम् - सदुरऩाग कॆट्टिक्कारऩाग इरुक्कुम्, तऩि निलै - ऒप्पऱ्ऱ इरुप्पै, तन्दऩर् - कॊडुत्तार्।
[[२३०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(करुत्तु।) सिलर् नाम् पडित्त कल्विगळ् पोदादॆऩ्ऱु ऎण्णि, कल्विगळै मेल्मेलुम् कऱ्किऱार्गळ्। इप्पडि आसैप्पट्टुप् पदिऩॆट्टु कल्विगळै युम् ऒरुवऩ् कऱ्ऱालुम्, अवैगळ् सुमैये यल्लामल् अवैगळाल् ऒरु पिरयोजऩमुमिल्लै। इवैगळ् इत्तऩैगल्विगळ् पडित्ताऩॆऩ्ऱु सॊल्लुवदऱ्काग मात्तिरम् पिरयोजनप्पडुम्। इप्पडि नम्मुडैय आचारि यर्गळ् ऎण्णि, तिरुमन्दिरत्तैयुम् मऱ्ऱ इरण्डु रहस्यङ्गळैयुमे अनुसन्दित्तार्गळ्। नित्तियसूरिगळुम् इवैगळैक् कॊण्डाडुगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱाल्, इवैगळिऩ् पॆरुमैयैच् चॊल्लवुम् वेण्डुमो? कॊञ्ज माऩ पिरयासत्ताले मिगवुम् उयर्न्द पलऩैक् कॊडुक्कक्कूडिय तऩि निलैयै अदावदु सारमिल्लादवैगळैत् तळ्ळि मिगवुम् सारमाऩ वैगळै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळुम्बडियाऩ इरुप्पै - आचारियर्गळ् नमक्कुक् कॊडुत्तार्गळ्।
३। पिरदान पिरदिदन्दिरादिगारम्
इप्पडि इरण्डु अदिगारङ्गळाले मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळैये इन्दप् पुस्तगत्तिऱ्कु विषयमागच् चॊल्लि, अवैगळ् तॆरिविक्किऱ अर्थङ्गळैच् चॊल्ल आरम्भित्तु, मूऩ्ऱावदाऩ इन्द अदिगारत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुम् इरुक्कुम् उऱवै विरिवाय् अरुळिच् चॆय्गिऱार्। इन्द उऱवु ताऩ् नम्मुडैय मदत्तिऱ्कु मुक्कियमाऩ विषयम्। अदु वेऱु ऒरु मदत्तिलुम् सॊल्लप्पडविल्लै।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्-ऎम्बॆरुमाऩ् उलगत्ति लुळ्ळ वस्तुक्कळै वस्तुक्कळागप् पण्णि, अवैगळ् वस्तुक्कळाग इरुक्कुम्बडि तूक्किक् कॊण्डिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् तूक्कुगिऱवऩ्, उलगम् तूक्कप्पडुगिऱदु। अवऩ् ईसुवरऩायिरुन्दु अदै वेलै सॆय्युम्बडि सॆय्गिऱाऩ्। अवऩ् एवुगिऱवऩ्, अदु एवप्पडुगिऱदु। उलगत्तिलुळ्ळ ऎल्ला वस्तुक्कळुम् अवऩुडैय सॊत्तु। अप्पडि यिल्लाददु अवैगळिल् ऒऩ्ऱुमिल्लै। इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुम् मूऩ्ऱुविदमाऩ उऱवु उण्डु। अऱिवुळ्ळवऩाले तूक्कप्पट्टु, एवप्पट्टु अवऩुडैय सॊत्ताय् अवऩुक्कागवे इरुप्पदै उडम्बु ऎऩ्ऱुम्, अप्पडित् तूक्कि, एवि, अदैच् चॊत्ताग उडैयवऩै आत्मावॆऩ्ऱुम् इरण्डुअनुबन्दम्
[[२३१]]
सॊऱ्कळुक्कुम् पॊरुळ्। आगैयाल् उलगम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उडम्बुः अवऩ् अदऱ्कु आत्मा। इप्पडि ऎल्लारुक्कुम् ऎल्लावऱ्ऱिऱ्क्कुम् आत्मावाय् इरुक् कैयाले अवऩुक्कु सममाऩवऩ् ऒरुवऩुमिल्लै। इन्द मूऩ्ऱु विदमाऩ उऱवाऩदु कूलियैक् कॊडुक्कुम् यजमाऩऩुक्कुम् अदै वाङ्गिक्कॊण्डु वेलै सॆय्युम् वेलैक्कारऩुक्कुम् उण्डाऩ उऱवुबोलऩ्ऱु। अदु ऎप्पोदुमुळ्ळदु।
इदैप् पाट्टाल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
निलैदन्द तारग ऩाय्निय मिक्कु मिऱैवऩुमाय्
इलदॊऩ् ऱोऩावगै यॆल्लान् दऩदॆऩु मॆन्दैयुमाय्त् तलैयॊऩ् ऱिलैयॆऩ निऩ्ऱ तुऴाय्मुडि याऩुडम्बाय् विलैयिऩ्ऱि नामडि योमॆऩ्ऱु वेदियर् मॆय्प्पॊरुळे। (१०)
(प-रै।) निलै - इरुप्पै, तन्द - कॊडुत्त, तारगऩाय् - तूक्कुगिऱव ऩाय्, नियमिक्कुम् - एवुगिऱ, इऱैवऩुमाय् ईसुवरऩुमाय्, इलदु - अवऩुडैय सॊत्ताग इल्लाददु, ऒऩ्ऱु ऎऩावगै - ऒऩ्ऱुमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, तऩदु ऎऩुम् - तऩ्ऩुडैयदॆऩ्ऱु सॊल्लुम् पडियाऩ, ऎन्दैयुमाय् - स्वामियुमाय्, तुलै ऒऩ्ऱु - अवऩुक्कु सममाऩवऩ् ऒऩ्ऱु, इलैयॆऩ - इल्लै यॆऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, निऩ्ऱ - इरुक्किऱ तुऴाय् मुडियाऩ् - तिरुत्तुऴाय् मालैयैत् तलैयिल् सूट्टिक् कॊण्डिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय, उडम्बाय्, विलैयिऩ्ऱि - नाम् अवऩुक्कुच् चॆय्युम् वेलैक्कुक् कूलियिल्लामल्, नाम् अडियोम् - नाम् अवऩुक्कु वेलैक् कारर्गळ्, ऎऩ्ऱु, वेदियर् - वेदमऱिन्दवर्गळुडैय, मॆय्प्पॊरुळ् उण्मैयाऩ पॊरुळ्।
(करुत्तु।) तुळसिमालैयैत् तिरुमुडियिल् सूट्टिक्कॊण्डिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ् इन्द उलगत्तिऱ्कु इरुप्पैक् कॊडुत्तु, अन्द इरुप्पै निलैनिऱ्कुम्बडि अदैत् तूक्किक् कॊण्डिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् ईसुवरऩाग इरुन्दु अदै एवुगिऱाऩ्। उलगत्तिलुळ्ळ ऎल्लाम् अवऩुडैय सॊत्तु; अवऩ् अवैगळुक्कु स्वामि; अवैगळिल् अवऩुडैय सॊत्ताग इल्लाददु ऒऩ्ऱुमिल्लै। आगैयिऩाल् अवऩुक्कु सममाऩवर् ऒरुवऩुमिल्लै। इप्पडियिरुक्किऱ अवऩुक्कु नाम् उडम्बाय् इरुक्किऱोम्। इदऱ्कु नाम् अवऩिडम् ऒरु विलैयैयुम् पॆऱविल्लै, अवऩुक्कुम् नमक्कुमुळ्ळ इन्द उऱवु नम्मुडैय स्वरूपत्तैप् पॊऱुत्तिरुक्किऱदु। इदु वेदत्तै अऱिन्द
[[२३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पॆरियोर्गळ् निच्चयमाग ऎण्णिय उण्मैयाऩ पॊरुळ्। इप्पडि वेदत्तिऩ् पॊरुळै अऱियादवर्गळ् वेदत्तिऩ् उट्करुत्तै अऱिन्दवर्गळ् अऩ्ऱु।
कुऱिप्पुः- (१) कुडम् मुदलाऩवैगळैत् तरै तूक्कुवदुबोल्, ऎम्बॆरुमाऩ् उलगत्तैत् तूक्कविल्लै। तूक्कुवदु स्वरूपत्तालुम्, सङ्कल्पत्तालुम्।
(२) ऎम्बॆरुमाऩ् उलगत्तै एवुगिऱदु ऒरु यजमाऩऩ् कूलि कॊडुत्तु वेलैक्कारऩै एवुगिऱदुबोल् अऩ्ऱु। इन्द एवुदलुक्कुक् कूलिगॊडुप्पदु मुदलाऩ उबादिगळ् ऒऩ्ऱुमिल्लै।
(३) ऎल्लाम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊत्तु ऎऩ्बदिऩाल् अवैगळै अवऩ् तऩ् इष्टप्पडि विनियोगम् सॆय्यलाम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(४) उडम्बु ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कुप् पॊरुळ् कीऴे ऎऴुदप्पट्टिरुक्किऱदु।
४। अर्थ पञ्जकादिगारम्
इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुमुळ्ळ उऱवैच्चॊल्लि, इत्तुडऩ् नाम् अऱियवेण्डिय ऐन्दु पॊरुळ्गळैयुम्, अवैगळैप् पऱ्ऱि नाम् अऱियवेण्डिय विषयङ्गळैयुम् इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) पिराट्टियोडु कूडिय ऎम्बॆरुमाऩे मिगवुम् उयर्न्द पुरुषार्त्तम्। (अऱिवुळ्ळवऩाले अडैयवेण्डिय वस्तु)। (२) अवऩ् तिरुवडिगळै उपायमागप् पऱ्ऱि अवऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्य वेण्डियवऩ् जीवऩ्। (३) अवऩ् सॆय्युम् उपायम्।(४) अन्द उपायत्तिऩाल् अवऩुक्कुक् किडैक्कुम् पलऩ्। (५) इदुवरैयिल् अवऩ् अदै अडैयादिरुप्पदऱ्कुक् कारणम् - आगिय इन्द ऐन्दैयुम् नाम् अऱियवेण्डियदु।
ऎम्बॆरुमाऩै ऐन्दु कुणङ्गळैक्कॊण्डु अऱियवेण्डियदु। अवैयावऩः स्वरूपत्तिलुम् स्वबावत्तिलुम् वेऱुबाडिल्लामै, ताऩागवे पिरगासिक्कुम् तऩ्मै, ऒरुविदमाऩ अळविल्लामै, ऒरुविद माऩ दोषमिल्लामै, आऩन्दमायिरुप्पदु। इप्पडि अऱियप्पट्ट
अनुबन्दम्
[[२३३]]
ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऎल्ला विदङ्गळाऩ नल्ल कुणङ्गळ् उण्डॆऩ्ऱुम्, अन्द कुणङ् गळैक् कणक्किडमुडियादॆऩ्ऱुम्, ऒव्वॊरु कुणत्तिऩुडैय अळवै मऩदालुम् सॊल्लालुम् ऎट्ट मुडियादॆऩ्ऱुम्, अवऩुक्कुत् तिव्विय मङ्गळमाऩ तिरुमेऩियिरुक्किऱदॆऩ्ऱुम्, पिराट्टियोडु कूडवे ऎप् पोदुम् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्, अवऩुक्कु उडम्बाऩ इरण्डु विबूदिगळ् इरुक्किऩ्ऱऩवॆऩ्ऱुम्, अवैगळिल् सत्तुवम्, रजस्सु, तमस्सु ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु कुणङ्गळैयुडैय पिरगिरुदियुम्, अत्तुडऩ् सेर्न्दिरुक्किऱ जीवऩ्गळुम् अवऩुक्कु लीलै ऎऩ्गिऱ रसत्तैक् कॊडुक् किऱवैगळ् ऎऩ्ऱुम्, आगैयाले अवैगळुक्कु लीलाविबूदि ऎऩ्ऱु पॆयर् वन्ददॆऩ्ऱुम्, मऱ्ऱॊरु विबूदियिल् सत्तुवम् ऎऩ्गिऱ ऒरे कुणमिरुक्किऱ तॆऩ्ऱुम्, अदु अवऩुक्कु पोगमागिय रसत्तैक् कॊडुक्किऱदॆऩ्ऱुम्, अदिल् कालत्तिऩाल् उण्डागुम् वेऱुबाडुगळ् इल्लैयॆऩ्ऱुम्, आगैयाल् अदऱ्कु नित्तियविबूदि ऎऩ्ऱु पॆयर् वन्ददॆऩ्ऱुम्, अवऩ् उलगत्तै उण्डुबण्णि, रक्षित्तु कडैसियिल् अऴित्तु विळैयाडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् नाम् अऱियवेण्डियदु।
अवऩैयडैयुम् जीवऩुडैय स्वरूपम् अणुवॆऩ्ऱुम्, अवऩ् ताऩेदोऩ्ऱुगिऱवऩॆऩ्ऱुम्, तऩक्कु आऩन्दमायिरुक्किऱवऩॆऩ्ऱुम्, स्वबावत्तिल् ऒरुविद दोषमुमिल्लादवऩॆऩ्ऱुम् अवऩै अऱिय वेण्डियदु। अवऩ् सॆय्युम् उपायम् एऴावदु मुदल् आऱु अदिगारङ् गळिलुम्, अवऩ् अडैयुम् पलऩ् इरुबदावदु मुदल् मूऩ्ऱु अदिगारङ् गळिलुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। अवऩ् इदुवरैयिल् ऎम्बॆरुमाऩै अडैयाद तऱ्कुक् कारणम् कीऴे मुदल् अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पट्टदु। अदावदुःअवऩ् तऩ्ऩैयुडम्बु ऎऩ्ऱुम्, ताऩ् ऒरुवऩुक्कुम् उट्पडादवऩ् ऎऩ्ऱुम्, ताऩ् ऒरुवऩुक्कुच् चेषऩ् अल्लऩ् ऎऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩैत्तविर मऱ्ऱॊरु वऩुक्कुच् चेषऩ् ऎऩ्ऱुम् ऎण्णुगै। इदै अवित्या ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। इदिऩाले अवऩ् उडम्बिऱ्कु वेण्डिय कर्मङ्गळैच् चॆय्गिऱाऩ्। अवैगळाले वासऩै युण्डागिऱदु। अदिऩाले कण् कादु मूक्कु मुदलाऩवैगळाले अऩुबविक्कक्कूडिय वस्तुक्कळिल् रुचियुण्डा किऱदु। रुचियाले मऱुबडियुम् कर्मङ्गळैच् चॆय्गिऱाऩ्। अवैगळाले अडिक्कडि उडम्बोडु सम्बन्दम् एऱ्पडुगिऱदु। इन्द अवित्यै, वासऩै, रुचि, कर्मम्, उडम्बोडु सम्बन्दम् - इवैगळ् सक्करम्बोल् सुऱ्ऱिक् कॊण्डु वरु किऩ्ऱऩ। इवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय उत्तिरवुगळै मीऱिनडक्किऱाऩ्। अदिऩाले अवऩुडैय निक्किरहम् वरुगिऱदु। अदिऩाल् उण्डागुम् तडैगळ् विरिवागच् चॊल्लप् पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ।
[[२३४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऒरुवऩ् अऱिय वेण्डिय ऐन्दु अर्थङ्गळैयुम् पाट्टाले अरुळिच्
चॆय्गिऱार्ः-
पॊरुळॊऩ् ऱॆऩनिऩ्ऱ पूमग णाद ऩवऩडिसेर्न्
दरुळॊऩ् ऱुमऩ्बऩ वऩ्गॊ ळुपाय ममैन्दबयऩ् मरुळॊऩ् ऱियविऩै वल्लिलङ् गॆऩ्ऱिवै यैन्दऱिवार् इरुळॊऩ् ऱिलावगै यॆऩ्मऩन् देऱ वियम्बिऩरे।
(११)
(प-रै।) पॊरुळ् ऒऩ्ऱु ऎऩ निऩ्ऱ - अवऩ् ऒरुवऩे नाम् अडैयवेण्डिय वस्तु ऎऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि यिरुक्किऱ, पूमगळ् नादऩ् तामरैप् पूविलिरुक्किऱ पिराट्टियिऩुडैय नादऩ्, अवऩ् अडि सेर्न्दु -। अवरुडैय तिरुवडिगळैयडैन्दु, अरुळ् ऒऩ्ऱुम् - अवऩुडैय करुणै योडु ऒऩ्ऱायिरुक्किऱ, अऩ्बऩ् अवऩै यऩुबविक्किऱवऩाऩ जीवऩ्, अवऩ् कॊळ् उपायम् - अवऩ् पण्ण वेण्डिय उपायम्, अमैन्द पयऩ्अन्द जीवऩुडैय स्वरूपत्तुक्कुत् तगुदियाऩ पिरयोजनम्, मरुळ् ऒऩ्ऱियअवित्यैयोडु कूडिय, विऩै वल् - कर्मङ्गळागिऱ पलमाऩ, विलङ्गु, - ऎऩ्ऱु इवै ऐन्दु अऱिवार् - ऎऩ्गिऱ इन्द ऐन्दु विषयङ्गळैयुम् अऱिन्द आचारियर्गळ्, इरुळ् ऒऩ्ऱु इलावगै - अज्ञाऩम् कॊञ्जमुमिल्लादबडि, ऎऩ्मऩम् तेऱ - ऎऩ्ऩुडैय मऩदु सन्देहमिल्लामल् अऱियुम्बडि इयम्बिऩर् - सॊऩ्ऩार्गळ्।
(करुत्तु।) इवऩ् ऒरुवऩे मिगवुम् उयर्न्द पुरुषार्त्तमॆऩ्ऱुम्, ऎप्पोदुमिरुक्किऱवऩ् ऎऩ्ऱुम् सास्तिरङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरु माऩ् ऒऩ्ऱु; अवऩ् तिरुवडिगळै उपायमागप् पऱ्ऱि ऎप्पोदुम् अवऩुडैय करुणैक्कु विषयमाय्क् कॊण्डु। अवऩैये मिगुन्द पिरीदियुडऩ् अऩुबविक्कुम् तऩ्मैयुळ्ळ जीवऩ् इरण्डु; अवऩ् ऎम्बॆरु माऩिडम् पोवदऱ्कागच् चॆय्य वेण्डिय उपायम् मूऩ्ऱु; अन्द उपायत्ताले अवऩुक्कुक् किडैक्कुम् पलऩ् नालु; इन्द पलऩै अडै वदऱ्कुत् तडैयायिरुप्पदु अवित्यै, इदिऩाले कर्मङ्गळ् सॆय्यप्पट्टु अवैगळाले उऱुदियाग अवऩ् कट्टुप्पट्टु इरुप्पदु ऐन्दु; इन्द ऐन्दैयुम् अऱिन्द ऎऩ्ऩुडैय आचारियर्गळ् ऎऩक्कु अज्ञाऩमिल्लादबडि ऎऩ् मऩदाऩदु सन्देगमिल्लामल् अऱियुम्बडि उपदेशम् सॆय्दिरुक्किऱार्गळ्।
अनुबन्दम्
५। तत्तुव त्रय सिन्दनादिगारम्
[[२३५]]
इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुम् इरुक्कुम् उऱवैयुम्, अत्तुडऩ् ऒरुवऩ् अऱियवेण्डिय ऐन्दु विषयङ्गळैयुम् इरण्डु अदिगारङ्गळाले सॊल्लि, नमक्कुळ्ळ उडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ तप्पु ऎण्णमुम्, नाम् ऒरुवऩुक्कु उट्पडविल्लै ऎऩ्गिऱ तप्पु ऎण्णमुम् पोवदऱ्काग, कीऴ् अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩ ऐन्दु विषयङ्गळिल् असेदऩङ्गळ्, सेदऩर्गळ्, ईसुवरऩ् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळुक्कु लक्षणङ्गळैच् चॊल्लि, अवैगळ् वॆव्वेऱु ऎऩ्ऱु इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः - चित्तु, अचित्तु, ईसुवरऩ् ऎऩ्ऱु मूऩ्ऱु तत्वङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩ वॆऩ्ऱुम्, अवैगळिल् चित्तु पोगत्तैप् पॆऱुगिऱवऩॆऩ्ऱुम्, अचित्तु अवऩुक्के पोगत्तैक् कॊडुक्किऱदॆऩ्ऱुम्, ईसुवरऩ् इरण्डैयुम् नियमिक्कऱवऩॆऩ्ऱुम्, सास्तिरम् सॊल्लुगिऱदु। चित्तु ऎऩ्गिऱ जीवऩ् ञाऩम् ऎऩ्गिऱ कुणमुळ्ळवऩ्। अन्द कुणम् अचित्तुक्कुक् किडैयादु। आगैयाल् जीवऩैच् चेदऩऩ् ऎऩ्ऱुम्, अचित्तै असेदऩम् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। जीवऩ् ताऩेबिरगासिक्किऱवऩ्। अवऩुडैय कुणमागिय ज्ञाऩम् मऱ्ऱवैगळैप् पिरगासिक्कुम्बडि सॆय्गिऱदु। इन्द सक्ति अचित्तुक्कुक् किडैयादु। आगैयाल् जीवऩैयुम्, अवऩ् कुणत्तैयुम् ज्ञानमॆऩ्ऱुम्, स्वयम्बिरगासमॆऩ्ऱुम्, अचित्तै जडमॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। जीवऩ् तऩक्के पिरगासिक्किऱवऩ्। इन्द स्वबावम् अवऩ् कुणत्तिऱ्कुम् अचित्तुक्कुम् इल्लै। अवैगळ् वेऱु ऒरुवऩुक्कुप् पिरगासिक्किऩ्ऱवैगळ्। आगैयाले जीवऩैप् पिरत्तियक् ऎऩ्ऱुम्, मऱ्ऱ इरण्डैयुम् पराक् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। इप्पडि इवैगळैत् तॆरिन्दुगॊण्डाल्, जीवऩ् सूक्ष्ममाऩ पिरगिरुदियैक् काट्टिलुम्, अदिलिरुन्दु उण्डागुम् उडम्बु, इन्दिरियङ्गळ्, पिराणऩ् इवैगळैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱुम् एऱ्पडुम्। ऎम्बॆरुमाऩ् जीवऩैप् पोल सचेतनऩायुम्, ज्ञानमायुम्, पिरत्तियक्कायुम् इरुक्किऱाऩ्। आऩाल् जीवऩुडैय स्वरूपम् अणु। ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपम् विबु। अदावदु अवऩ् ऎङ्गुमिरुप्पवऩ्। जीवऩुक्कु कर्मसम्बन्दत्तै उडैयवऩायिरुक्कुम् तऩ्मै उण्डु। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अदु किडैयादु। एऩॆऩ्ऱाल्? जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩ्। ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩुक्कुम् उट्पडादवऩ्। इन्द कर्मसम्बन्दत्तिऱ्कु योक्कियदै जीवऩ् मुक्तऩाऩ पिऱगुम् तॊडर्न्दु
[[२३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वरुम्। अवऩै संसारियागप् पण्णु वदऱ्कु सहगारियाऩ कर्मम् अप्पोदु इल्लै। सॊऩ्ऩ इरण्डु कारणङ्गळाले जीवऩैक्काट्टिलुम् ऎम्बॆरुमाऩ् वेऱु, जीवऩुम्, अचित्तुम् सेर्न्द उलगत्तैक् काट्टिलुम् ऎम् पॆरुमाऩ् वेऱु ऎऩ्बदु अवऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुम् उण्डाऩ उऱवालाये एऱ्पडुम्। मूऩ्ऱु कुणमुळ्ळ पिरगिरुदियैक् काट्टिलुम् वेऱु इरण्डु असेदऩङ्गळ् उण्डु। अवैगळिल् सत्तुवमॆऩ्गिऱ ऒरे कुणमुळ्ळदाय् शुद्धसत्तुवमॆऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱदु ऒऩ्ऱु। अदु स्वयम् पिरगासम्, मूऩ्ऱु कुणमुळ्ळ पिरगिरुदियैप् पोल् जडमऩ्ऱु, अदु आऩन्दत्तैक् कॊडुप्पदु। मुक्कुणमुळ्ळ पिरगिरुदि कर्मत्तिऩाल् कट्टुप्पट्टवर्गळुक्कु सुगत्तैयुम्, तुक्कत्तैयुम् कॊडुक्कुम्। कर्मम् पोऩाल् अदुवे सुगमाग इरुक्कुम्। मऱ्ऱॊरु असेदऩम् कालम्; इदऱ्कु आदियुम् मुडिवुमिल्लै। अदु ऎल्ला वऱ्ऱिऱ्कुम् पिरगारमागवे इरुक्कुम्। इन्द विषयङ्गळैच् चॊल्लि जीवऩ्गळ् मूऩ्ऱु वगै यॆऩ्ऱुम्, अवर्गळुक्कुम् मूऩ्ऱुविदमाऩ असेदऩङ् गळुक्कुम् स्वरूपत् तैयुम्, इरुप्पैयुम्, अवैगळ् सॆय्युम् वेलैयै युम्, अवैगळुक्कु ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु इरुक्कुम् वेऱुबाडुगळैयुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपत्तैयुम्, इरुप्पैयुम् वेलैगळैयुम् विरिवाग निरूपणम् सॆय्दु, मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळै अऱिवदिऩ् पिरयोज नत्तैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
तेऱ वियम्बिऩर् चित्तु मचित्तु मिऱैयुमॆऩ
वेऱु पडुंवियऩ् ऱत्तुव मूऩ्ऱुम् विऩैयुडम्बिल् कूऱु पडुङ्गॊडु मोगमुन् दाऩिऱै याङ्गुऱिप्पुम् माऱ निऩैन्दरु ळाल्मऱै नूल्दन्द वादियरे
(१२)
(प-रै।) मऱै नूल् तन्द आदियर् - वेदमागिय सास्तिरत्तै उपदेशम् सॆय्द मुऩ्ऩिरुन्द आचारियर्गळ्, चित्तुम् - सचेतनऩुम्, अचित्तुम् असचेतनमुम्, इऱैयुम् - ईसुवरऩुम्, ऎऩ - ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट, वेऱुबडुम्ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु वेऱाऩ, वियऩ् - आच्चरियङ्गळाऩ, तत्तुवम् - तत्तुवङ्गळ्,
ऒरु रोजाप्पू सिवप्पाय्क् काणप्पडुगिऱदु। अन्द सिवप्पु ऎऩ्गिऱ कुणम् अदिऩुडैय पिरगारम्। ऒरु माडाऩदु ऒरु रूपमुळ्ळदागवे तोऩ्ऱुगिऱदु। अन्द रूपम्, अदिऩुडैय पिरगारम्। जीवऩ् उडम्बोडु कूडवे कण्णुक्कुप्पडुगिऱाऩ्। अदु अवऩुक्कुप् पिरगारम्।
मूऩ्ऱुम्
अनुबन्दम्
[[२३७]]
मूऩ्ऱैयुम्, तेऱ नाम् सन्देहमिल्लामल् अऱियुम्बडि, अरुळाल् - करुणैयिऩाल्, इयम्बिऩर् - सॊऩ्ऩार्गळ्। ऎदऱ्काग ऎऩ्ऱाल् ? विऩै उडम्बिल् - कर्मङ्गळाल् वन्द उडम्बिल्, कूऱुबडुम् - ताऩ् सेर्न्दु इरण्डैयुम् ऒऩ्ऱाग ऎण्णुम्, कॊडुमोहमुम् कॊडुमैयाऩ मयक्कमुम्, ताऩ् इऱैयाम् कुऱिप्पुम् - ताऩे ईसुवरऩ् ऎऩ्ऱु युक्तियाल् सॆय्युम् तीर्माऩमुम्, माऱ - पोगवेण्डुमॆऩ्ऱु, निऩैन्दु, सॊऩ्ऩार्गळ्।
(करुत्तु।) वेदमागिय सास्तिरत्तिऩ् अर्थत्तै उपदेशम् पण्णिऩ मुऩ्ऩाले इरुन्द आचारियर्गळ् चित्तु, अचित्तु, ईसुवरऩ् ऎऩ्ऱु ऒऩ्ऱुक् कॊऩ्ऱु वेऱाऩ आच्चरियङ्गळाऩ मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळै वेदवाक्कियङ् गळिल् सिलवऱ्ऱाल् उण्डागुम् सन्देहम् तीरुम्बडि नमक्कु उपदेशित्तार्गळ्। इदिऩ् पिरयोजनम् - कर्मत्तिऩाले उण्डाऩ उडम्बोडु नम्मै ऒऩ्ऱाग ऎण्णि, नाळुक्कु नाळ् तिरुडमागवागुम् कॊडुमैयाऩ मयक्कमुम्, ईसुवर ऩॆऩ्ऱु ऒरुवऩ् इल्लै; नामे ईसुवरऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुम् माऱुवदु, इन्द पिरयोजनम् नमक्कुक् किडैक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु नम्मासारियर्गळ् करुणैयुडऩ् उपदेशित्तार्गळ्। अवर्गळ् तङ्गळुक्कु नल्ल पॆयरावदु, लाबमावदु पूजैयावदु उण्डा कवेण्डुमॆऩ्ऱु इप्पडि उपदेशम् पण्णविल्लै। अदु करुणैयिऩाले सॆय्यप्पट्टदु।
कुऱिप्पुःकॊडुमोहम् - कॊडुमैयावदु जीवऩै नरगत्तिल् विऴुम् पडि पण्णि अवऩैप् पुरुषार्त्तङ्गळै इऴक्कुम्बडि सॆय्वदु।
[[६]]
६। परदेवदा पारमार्त्यादिगारम्
इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उलगत्तिऱ्कुम् उळ्ळ उऱवैयुम्, अत्तुडऩ् अऱियवेण्डिय ऐन्दुबॊरुळ्गळैयुम् सॊल्लि, अवैगळिल् मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळुक्कु लक्षणङ्गळैच् चॊल्लि, अवैगळ् ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु वेऱु ऎऩ्ऱु काट्टि, अवैगळिल् ईसुवरऩ् ऎऩ्गिऱ तत्तुवम् इऩ्ऩदु ऎऩ्ऱु नामऱियवेण्डियदाल् श्री माऩाऩ नारायणऩे अन्द ईसुवरदत्तुव मॆऩ्ऱुम्, अवऩे मोक्षत्तैक् कॊडुत्तु मुक्तर्गळाले अऩुबविक्कप्पडु किऱवऩ् ऎऩ्ऱुम्, आगैयाले अवऩे पर (ऎल्लारुक्कुम् मेल्बट्ट) तेवदै ऎऩ्ऱुम् इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
[[२३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) सिलर् ऎल्ला आत्माक् कळुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, अवर्गळिल् तेवदैगळ् ऎल्लाम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱार्गळ्। इदुगूडादु। एऩॆऩ्ऱाल् ऒरु आत्माविऩुडैय सुगानु पवमुम् तुक्कानुबवमुम् मऱ्ऱवर्गळिऩ् अनुबवत्तैक् काट्टिलुम् वेऱाग इरुक्किऩ्ऱऩ। (२) पिरदानराऩ पिरुम्मा, विष्णु, रुत्तिरऩ् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु पेर् विषयत्तिल्, अवर्गळ् ऒरे तेवदैः मूऩ्ऱु रूपमागत् तोऩ्ऱुगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱुम्, मूऩ्ऱु पेरुम् समर् ऎऩ्ऱुम्, अवर्गळिल् पिरुम्मा परदेवदै ऎऩ्ऱुम्, रुत्तिरऩ् परदेवदै ऎऩ्ऱुम्, अवर्गळुक्कु मेऱ्पट्ट परमसिवम् ऎऩ्ऱु ऒऩ्ऱु इरुक्किऱदॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ पक्षङ्गळुम् कूडा। पिरुम्मावुम् रुत्तिरऩुम् ऎम्बॆरुमाऩाले उण्डुबण्णप्पट्टवर्गळ्। अवर्गळ् कर्मत् तिऩाले कट्टुप्पट्टवर्गळ्। ऎम्बॆरुमाऩुडैय मायैक्कु उट्पट्टवर्गळ्। ऎम्बॆरुमाऩै आरादनम् सॆय्दु तङ्गळुडैय पदवियैप् पॆऱ्ऱवर्गळ्। अवर्गळ् तङ्गळै आरादनम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कुप् पलऩैक् कॊडुप्पदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अदीऩम्; अवर्गळ् कॊडुक्कुम् पलऩुम् अल्बम्; अवर् कळै ऎम्बॆरुमाऩुडैय शरीरमॆऩ्ऱु अऱिन्दु आरादनम् सॆय्दाल्, पलऩ् अदिगम्। ऎम्बॆरुमाऩैये नेराग आरादनम् सॆय्दाल् किडैक्कुम् पलऩ् इऩ्ऩुम् अदिगमाग इरुक्कुम्। अवर्गळुक्कु मोक्षम् कॊडुक्क अदिगार मिल्लै। अवर्गळ् तियाऩत्तिऱ्कु विषयमायिरुक्कत् तगुन्दवर्गळ् अऩ्ऱु; एऩॆऩ्ऱाल् सुबाच्रयत्वम् ऎऩ्बदु अवर्गळुक्कु इल्लै। अवर्गळिल् पिरुम्मा ऒरुवऩैप् पिऱक्कुम्बोदु कटाक्षित्ताल् अवऩुक्कु रजोगुणम् मेलिडुम्। रुत्तिरऩ् अप्पोदु कटाक्षित्ताल् तमस्सु ऎऩ्गिऱ कुणम् मेलिडुम्। ऎम्बॆरुमाऩ् कटाक्षित्तालो सत्तुवगुणम् मेलिट्टु मोक्षत् तिऱ्कु वेण्डिय वेलैयै अवऩ् सॆय्वऩ्। ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरु मेऩिये तियाऩत्तिऱ्कु विषयम्। अवऩे मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱवऩ्। इन्द कारणङ्गळालुम् वेऱु कारणङ्गळालुम् ऎप्पॆरुमाऩे परदेवदै ऎऩ्ऱु तीर्माऩम् सॆय्यप्पडुगिऱदु। ऎम्बॆरुमाऩुम् पिराट्टियुम् सेर्न्दे परदेवदै।
इदैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
वादियर् मऩ्ऩुन् दरुक्कच् चॆरुक्किऩ् मऱैगुलैयच् चादु सऩङ्ग ळडङ्ग नडुङ्गत् तऩित्तऩिये आदि यॆऩावगै यारण तेसिगर् साऱ्ऱिऩर्नम्
पोदम रुन्दिरु मादुडऩिऩ्ऱ पुराणऩैये।
(१३)
अनुबन्दम्
[[२३९]]
(प-रै।) वादियर् युक्तिगळैक् कॊण्डे वादम् सॆय्गिऱवर्गळ्, मऩ्ऩुम् - तङ्गळिडत्तिल् स्तिरमायिरुक्कुम्, तरुक्कम् सॆरुक्किऩ् - तर्क्कत्ति ऩुडैय कर्वत्तिऩाले, मऱै कुलैय वेदङ्गळ् नडुङ्गुम् पडियुम्, सादु सऩङ्गळ्, अडङ्ग - ऎल्लारुम्, नडुङ्ग - नडुङ्गुम्बडियागवुम्, तऩित्तऩिये, आदियॆऩावगै -जगत्कारणऩागिय परदेवदैयॆऩ्ऱु सॊल्लादबडि, आरण तेसिगर् - वेदत्तै उपदेशित्त नम् आचारियर्गळ्, नम् - नम्मुडैय, पोदु अमरुम् तिरुमादुडऩ् - तामरैप् पूविलिरुक्कुम् पिराट्टियुडऩ्, निऩ्ऱउलगत्तारुक्कु अडैयवेण्डिय वस्तुवागवुम् अडैवदऱ्कु उपायमागवु मिरुक्किऱ, पुराणऩै ऎप्पोदुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩै, साऱ्ऱिऩर् परदेवदैयागच् चॊल्लिक् कॊडुत्तार्गळ्।
(करुत्तु।) तुर्वादिगळ् तङ्गळुक्कु युक्तिगळैच् चॊल्ल सामर्त्तियम् इरुक्किऱदॆऩ्ऱ कर्वत्तिऩाले, ऒव्वॊऩ्ऱैत् तऩित्तऩियाग परदेवदै ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱार्गळ्। इदिऩाले वेदम् नडुङ्गुगिऱदु। तर्क्कत्तिल् पऴक्कमिल्लाद आस्तिगर्गळॆल्लारुम् नडुङ्गुगिऱार्गळ्। इन्द नडुक्कम् पोवदऱ्कागवुम्, वादिगळुडैय तुर्वादङ्गळ् निलै निऱ्कादॆऩ्बदैक् काट्टुवदऱ्कागवुम् वेदत्तै उपदेशित्त नम्मुडैय आचारियर्गळ् ऎम्बॆरु माऩैये परदेवदै ऎऩ्ऱुम्, उलगत्तिऱ्कुक् कारणम् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लिक् कॊडुत्तार्गळ्।
कुऱिप्पुः-(१)“मऩ्ऩुम्” ऎऩ्गिऱ सॊल्लिऱ्कु स्तिरमाऩ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्, अदावदु - अदैक् कण्डिप्पदु कष्टम्।
(२) पुराणम् पिरुम्मावैयुम् रुत्रऩैयुम् पोल उण्डागामल् ऎप्पोदुम् इरुक्किऱ पुरुषऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
७। मुक्षुत्वादिगारम्
इप्पडि इन्दप् पुस्तगत्तिऱ्कु विषयमाऩ मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळ् सॊल्लुगिऱ तत्तुवत्तै नालु अदिगारङ्गळाले विरिवाय्च् चॊल्लि, मेले जीवऩ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदऱ्कु उपायङ्गळै आऱु अदिगारङ् गळाले सॊल्ल आरम्भित्तु, उपायम् सॆय्वदऱ्कु मुऩ्ऩाल् कर्मत्तिऩाले उण्डाऩ कट्टुप् पोगवेण्डुम् ऎऩ्ऱु ऒरुवऩ् आसैप्पड वेण्डु
[[२४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मॆऩ्ऱुम्, अप्पडि आसैप्पडुगिऱ जीवऩिडत्तिल् ऎऩ्ऩ अडैयाळङ्गळ् इरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱुम् इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इदिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ःमुऴुक्षुऎऩ्गिऱवऩ् कर्मत्तिऩाल् उण्डाऩ कट्टिलिरुन्दु विडुबड आसैप्पडुगिऱवऩ्। ऒरुवऩै मुमुक्षु ऎऩ्ऱु अऱिवदऱ्कु अडैयाळङ्गळ्ः (१) सॆय्यक्कूडादॆऩ्ऱु वेदम्
सॊल्लुगिऱ कर्मङ्गळैच् चॆय्यादिरुक्कै। (२) ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर वेऱु पलऩ्गळुक्कु सादऩमाग वेदम् सॊल्लुगिऱ कर्मङ्गळिल् वॆऱुप्पु। अवैगळाल् उण्डागुम् पलऩ्गळ् अल्बम्। कॊञ्जगालमेयिरुक्कुम्; कष्टप्पट्टुत् तेड वेण्डियवैगळ्; अवैगळिऩ् अनुबवम् तुक्कत्तुडऩ् कलन्दिरुक्कुम्; पिऱ्पाडुम् तुक्कम् उण्डागुम्; उयर्न्द पलऩै यडैवदऱ्कुत् तडैयायिरुक्कुम्; कॆडुदलाऩ अबिमाऩत्तै उण्डाक्कुम्; इवैगळै अडिक्कडि निऩैत्ताल् वॆऱुप्पु उण्डागुम्। (३) जीवऩुडैय स्वरूपत्तै उळ्ळबडि अऱिवदु। अदावदु - अवऩ् उडम्बु, इन्दिरियङ्गळ्, पिराणऩ् इवैगळैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩुक्के उट्पट्टव ऩॆऩ्ऱुम्, अवऩुक्कागवे इरुक्किऱवऩॆऩ्ऱुम् अऱिगै। इदै मूलत्तिल् ऐन्दुविदमाऩ अहङ्कारङ्गळैयुम्, ऐन्दु विदमाऩ ममकारङ्गळैयुम् विडवेण्डियदु ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु। अहङ्कारम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱै नाऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णुवदु, ममकारम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱै ऎऩदॆऩ्ऱु ऎण्णुवदु। (४) विषयबोगङ्गळुक्कु ऎदिर्त्तट्टाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तिल् रुचियुण्डावदु। इन्द अडैयाळङ्गळै उडैय मुमुक्षुवाऩवऩ् संसारत्तिलडिच् चूट्टाले ऎम्बॆरुमाऩिडम् पोवदऱ्कुत् तुडिप्पऩ्। इन्द अर्थत्तै आचारियऩुडैय करुणैयिऩाले अऱिय वेण्डियदॆऩ्ऱु पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
निऩ्ऱ पुराण ऩडियिणै येन्दु नॆडुम्बयऩुम्
पॊऩ्ऱुद लेनिलै यॆऩ्ऱिडप् पॊङ्गुम् पवक्कडलुम् नऩ्ऱिदु तीय तिदॆऩ्ऱु नविऩ्ऱवर् नल्लरुळाल्
वॆऩ्ऱु पुलऩ्गळै वीडिऩै वेण्डुम् पॆरुम्बयऩे।
(१४)
(प-रै।) निऩ्ऱ पुराणऩ् - पिराट्टियुडऩ् कूड इरुक्कुम् पुराण पुरुषऩागिय ऎम्बॆरुमाऩुडैय, अडि इणै - इरण्डु तिरुवडिगळैयुम्, एन्दुम् - तलैयिल् सूट्टिक्कॊळ्वदागिय, अदावदु कैङ्गरियम् सॆय् वदागिय, नॆडुम् नीण्ड, अदावदु
मुडिविल्लाद, पयऩुम्
अनुबन्दम्
[[२४१]]
पिरयोजत्तैयुम्; पॊऩ्ऱुदले - नासमडैवदे। निलै ऎऩ्ऱिड - स्वबाव मॆऩ्ऩुम्बडि, पॊङ्गुम् वरवर अदिगमागुम्,पवम् कडलुम् - संसार मागिऱ समुत्तिरत्तैयुम्, इवैगळिल्, इदु नऩ्ऱु - मुऩ्ऩाल् सॊल्लप् पट्टदु नल्लदु, इदु तीयदु - पिऩ्ऩाल् सॊल्लियदु कॆट्टदु, ऎऩ्ऱु, नविऩ्ऱवर् - उपदेशित्त आचारियर्गळुडैय, नल् अरुळाल् - नल्ल करुणै याल्, पुलऩ्गळै - इन्दिरियङ्गळै, वॆऩ्ऱु - जयित्तु, पॆरुम् पयऩ् । पॆरिय पुरुषार्त्तमाऩ, वीडिऩै - मोक्षत्तै, वेण्डुम् - अऱिवुळ्ळवऩ् आसैप्पडुवऩ्।
(करुत्तु,) ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् पिराट्टिक्कुम् कैङ्गरियम् सॆय्वदागिऱ नीडित्तिरुक्किऱ पलऩैयुम्, अऴिवदे स्वबावमाय् वरवर अदिगमागुम् संसारमागिय समुत्रत्तैयुम् काट्टि, अवैगळिल् मुऩ् सॊऩ्ऩदु नल्लदॆऩ्ऱुम्, पिऩ् सॊऩ्ऩदु कॆडुदलॆऩ्ऱुम् नमक्कुक् करुणैयाले आचारियर्गळ् उपदेशित्तार्गळ्। इन्द उपदेशत्तैप् पॆऱ्ऱ नाम् विषयङ्गळिल् पोगादबडि इन्दिरियङ्गळै जयित्तु मोक्षमागिऱ पॆरिय पलऩै आसैप्पडुवोम्।
कुऱिप्पुः- (१) “निऩ्ऱ” ऎऩ्बदऱ्कु मुऩ् पाट्टिल् तिरुमादुडऩ् निऩ्ऱ ऎऩ् पदैप् पार्त्तु उरै ऎऴुदियिरुक्किऱदु।
(२) नॆडुम् पयऩ् - मुडिविल्लामल् ऎप्पोदुम् तॊडर्न्दु वरुम् पलऩ् ऎऩ्ऱबडि।
(३) पॊऩ्ऱुदले - संसारत्तिल् पिऱप्पुम् इऱप्पदुमे स्वबाव मायिरुप्पदु।
(४) नल्लरुळाल् - अरुळुक्कु नऩ्मैयावदु ऒरुवऩ् क्षेमत्तै अडैयवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तालेये वरुवदु।
८। अदिगारि विबागादिगारम्
इप्पडित् तत्तुवङ्गळै अऱिन्दु, मुमुक्षुक्कळाय् मोक्षम् अडै वदऱ्कु उपायङ्गळैच् चॆय्गिऱवर्गळ् इरुवर्। इदै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
[[२४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः - (१) अदिगारम् ऎऩ्गिऱदु ऒरु पलत्तिल् आसैयुम्, अदऱ्कु सादऩमाऩ कर्मत्तैच् चॆय्य मूऩ्ऱु विदमाऩ सामर्त्तियमुम्। अदावदु कर्मत्तैच् चॆय्युम् विदत्तै अऱिगै; अदैच् चॆय्युम् तिऱमै; अदैच् चॆय्य सास्तिरम् इडम् कॊडुप्पदु। मुमु क्षुवाऩ अदिगारि इरुवर्। ऒरुवऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्दु अदिऩालुण् डागुम् पक्तियाले मोक्षत्तै अडैगिऱवऩ्। मऱ्ऱॊरुवऩ् पिरबत्ति यालेये अदावदु पक्तियिल्लामले मोक्षत्तै अडैगिऱवऩ्। इरु वरुक्कुम् पिरबत्ति वेण्डियदु। इरुवर्गळुक्कुम् पक्तियुण्डु। अवर्गळिल् ऒरुवऩुक्कु पक्तिये पलऩ्। मऱ्ऱॊरुवऩुक्कु अदु पलऩुक्कु उपायम्।
(२) पिरबऩ्ऩर्गळ् मूऩ्ऱुवगैप्पट्टवर्गळ्। ऒरुवऩ् मुमुक्षुवाय् आचारियऩिडत्तिल् पिरबत्ति सॆय्युम् विदत्तै अऱिन्दु, पिऱगु अदैच् चॆय्गिऱवऩ्; इवऩै स्वनिष्टऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। इऩ्ऩॊरुवऩुक्कु पिरबत्ति मन्दिरत्तिऩ् पॊरुळ् नऩ्ऱाय्त् तॆरियादु, आऩाल् अदैच् चॊऩ्ऩाल् ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩै रक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऱु आचारियर्गळिऩ् उपदेशत्ताल् अऱिन्दु अन्द मन्दिरत्तैच् चॊल्लिप् पिरबत्ति पण्णुगिऱाऩ्। इवऩै उक्तिनिष्टऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। मऱ्ऱॊरुवऩ् इदऱ्कुम् तगादवऩ्। अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वेण्डियवराऩ आचारियऩिडम्बोय् तऩक्कागप् पिरबत्ति सॆय्युम्बडि वेण्डुगिऱवऩ्। अवऩै आचारिय निष्टऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। इन्द मूऩ्ऱुबेर्गळुम् पलऩै अडैवदिल् वेऱु पाडिल्लै।
(३) पक्तियुम् पिरबत्तियुमे मोक्षत्तिऱ्कु उपायङ्गळ्। ऎम्बॆरु माऩुडैय कोयिल् इरुक्कुम् इडत्तिल् वसिप्पदुम्, ऒरु भागवदऩुडैय अबिमानत्तिऱ्कु विषयमायिरुप्पदुम् मोक्षत्तिऱ्कु नेरे कारणमऩ्ऱु।
(४) पक्तियैप्पोल ऎल्लाप् पलऩ्गळुक्कुम् पिरबत्तिसादऩम्। इरण्डुक्कुम् उळ्ळ वेऱुबाडु - सक्तियुळ्ळवऩुक्कु पक्ति; अदु इल्लाद वऩुक्कुप् पिरबत्ति। इन्द विषयङ्गळैप्पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
वेण्डुम् पॆरुम्बयऩ् वीडॆऩ् ऱऱिन्दु विधिवगैयाल् नीण्डुङ् गुऱुगियुम् निऱ्कुम् निलैगळुक् केऱ्कुमऩ्बर् मूण्डॊऩ्ऱिऩ् मूल विऩैमाऱ् ऱुदलिऩ् मुगुन्दऩडि पूण्डऩ्ऱि मऱ्ऱोर् पुगलॊऩ् ऱिलैयॆऩ निऩ्ऱऩरे।
(१५)
अनुबन्दम्
[[२४३]]
(प-रै।) वेण्डुम् पॆरुम् पयऩ् - ऒरुवऩुक्कुक् किडैक्क वेण्डिय पॆरिय पिरयोजनम्, वीडु ऎऩ्ऱु - मोक्षमॆऩ्ऱु, अऱिन्दु, नीण्डुम् - वॆगु कालत्तिल् मुडिक्कक् कूडियदायुम्, कुऱुगियुम् - कॊञ्ज कालत्तिल् सॆय्यक् कूडियदायुम्, निऱ्कुम्, निलैगळुक्कु - उपायङ्गळुक्कु, विधिवगैयाल् - मुऩ् सॆय्द पुण्णिय विशेषत्ताल्, एऱ्कुम् तगुन्दवराऩ, अऩ्बर्
ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तिल् आसैयुळ्ळवर्गळ्, अवैगळिल् ऒऩ्ऱिल्, मूण्डु - मुयऱ्सि सॆय्दु, मूलविऩै - संसारत्तिऱ्कुक् कारणङ्गळाऩ कर्मङ्गळै, माऱ्ऱुदलिऩ्, मुगुन्दऩ् अडि पूण्डु अऩ्ऱि - ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळैप् पिरीदियुडऩ् पऱ्ऱि अऩ्ऱि - अदावदु पिरबत्तियैप् पण्णामल्, मऱ्ऱु ऒर् पुगल् - वेऱु ओर् उपायम्, इलैयॆऩ इल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, निऩ्ऱऩर् - निऩ्ऱार्गळ्।
(करुत्तु।) ऒरुवऩ् वेण्डुम् पॆरिय पयऩ् मोक्षमॆऩ्ऱु तॆरिन्दु, पक्तियैयो, पिरबत्तियैयो सॆय्गिऱाऩ्। अवैगळिल् ऒऩ्ऱु नॆडुनाळ् सॆय्दु मुडिक्कवेण्डियदु, मऱ्ऱॊऩ्ऱु स्वल्बगालत्तिल् सॆय्यक् कूडियदु। अवऩुडैय मुऩ् सॆय्द पुण्णियत्तिऱ्कुत् तगुन्दबडि ऒऩ्ऱैच् चॆय्यत् तगुदियुम्, अदऱ्कुत् तगामल् मऱ्ऱॊऩ्ऱैच् चॆय्यत् तगुदियुम् एऱ्पडुगिऱदु। इप्पडि इरण्डिल् ऒऩ्ऱिल् पिरयत्तिनम् सॆय्दु संसारत्तिऱ्कुक् कारणङ् गळाऩ विऩैगळैप् पोक्कवेण्डियदु। अप्पडिच् चॆय्वदऱ्कुप् पिरबत्ति सॆय्वदैक् काट्टिलुम् वेऱु उपायम् इल्लै।
कुऱिप्पुःपक्ति पण्णुगिऱवऩ् पक्तिक्कु विरोदिगळाऩ विऩैगळैप् पिरबत्तियाले विलक्कुगिऱाऩ्, ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदऱ्कु विरोदिगळाऩ विऩैगळैप् पक्तियाले पोक्कुगिऱाऩ्। पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩ् ऎम्बॆरु माऩै अडैवदऱ्कु विरोदिगळाऩ ऎल्ला विऩैगळैयुम् ऒरे कालत्तिल् पिरबत्तियाले पोक्कुगिऱाऩ्।
९।उपाय विबागादिगारम्
इप्पडित् तत्तुवङ्गळै अऱिन्दु मुमुक्षुक्कळाऩ अदिगारिगळुक्कु वेण्डिय मोक्षत्तिऱ्कु उपायङ्गळै इन्द अदिगारत्तिल् पिरित्तुक् काट्टु किऱार्।
[[२४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः (१) उपायम् इरुवगैप् पडुम्। मुमुक्षुवाऩवऩ् सॆय्गिऱ पक्तियुम् पिरबत्तियुम् ऒरु ज्ञान विशेषम्। इदु इवऩाले सॆय्यप्पडुवदिऩाल् अदऱ्कु सात्तियमाऩ उपायम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। इवऩुडैय उपायमाऩ ज्ञानत्तिऱ्कु विषयमायुम्, पिऱगु पलऩैक् कॊडुक्किऱवऩायुमिरुप्पदाल् ऎम्बॆरुमाऩुम् उपायम्। अवऩ् इवऩ् सॆय्युम् वियाबारत्तिऱ्कु मुऩ्ऩेये इरुप्पदाल् अवऩ् चित्तमाऩ उपायम्।
(२) पक्तियोगमावदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपम्, कुणङ्गळ्, रूपम् मुदलाऩवैगळैत् तियाऩम् सॆय्वदु। ऎण्णॆय्यै ऒरु किण्णत्ति लिरुन्दु कीऴे कॊट्टुम्बोदु अदु ऒरे तारैयाय् विऴुगिऱदु। अदुबोल इन्द तियाऩत्तिल् वेऱु निऩैवु कलप्पिल्लामल् इरुक्कवेण्डियदु। कण्णाले पार्त्ताल् ऎप्पडित् तॆळिवाग इरुक्कुमो, अप्पडिये इन्द तियाऩमुम् तॆळिवाय् इरुक्कवेण्डियदु। अदुवुम् मिगुन्द पिरीदिरूपमाय् इरुक्कवेण्डियदु। इव्विदमाऩ तियाऩत्तिऱ्कु परभक्ति ऎऩ्ऱु पॆयर्।
३। इन्द पक्तियोगम् उण्डावदऱ्कु उपायङ्गळ् कर्मयोगमुम्, ज्ञानयोगमुम्। कर्मयोगमॆऩ्बदु ऒरुवऩ् तऩ्ऩैयुम् ऎम्बॆरु माऩैयुम् उळ्ळबडि अऱिन्दु, पलऩ्गळिल् आसैयिल्लामल् ऎम्बॆरु माऩुडैय आरादनमागच् चॆय्युम् कर्मम् (वेलै)। इदैच् चॆय्युम्बोदु “नाऩ् इदैच् चॆय्गिऱेऩ्” ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तैयुम्, “इदु ऎऩ्ऩुडैय कर्मम्” ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तैयुम् विट्टु, अदै ऎप्पोदुम् सॆय्दुगॊण्डु वरवेण्डियदु। इत्तुडऩ् कूड नित्तियङ्गळाऩ कर्मङ्गळैयुम् नैमित्तिगङ् गळाऩ कर्मङ्गळैयुम्, कामियकर्मङ्गळैयुम् सेर्त्तु मुऩ्सॊऩ्ऩबडि पलऩ्गळिल् आसैयिल्लामल् सॆय्यवेण्डियदु। नित्तियकर्ममॆऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय् ऎऩ्ऱु कट्टळैयिट्टदु। अदैच् चॆय्याविट्टाल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कोबम् उण्डागुम्। नैमित्तिगमावदु किरहणम् मुदलाऩ निमित्तम् (कारणम्) उण्डाऩाल् सॆय्यवेण्डिय कर्मम्।कामिय मॆऩ्ऱाल् ऒरु पलऩुक्कुक् कारणमागच् चॊल्लप्पट्ट कर्मम्। अदैच् चॆय्य वेण्डिय निर्प्पन्दमिल्लै। मुमुक्षुवाऩवऩ् अदैच् चॆय्दाल् अन्दप् पलऩिल् आसैयै विट्टु अदै ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियमागच् चॆय्य वेण्डियदु।
(४) ज्ञानयोगमावदु - ऒरुवऩ् तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तै इडै विडामल् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु। तऩ् स्वरूपमावदु उडम्बु, कण्
अनुबन्दम्
[[२४५]]
मुदलाऩ इन्दिरियङ्गळ्, पिराणऩ् - इवैगळैक् काट्टिलुम् ताऩ् वेऱु; ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩाले ताङ्गप्पडुगिऱवऩ्, वण्डियिल् पूट्टिऩ माडु वण्डिक्कारऩुक्कु उट्पट्टिरुप्पदुबोल् ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट् पट्टिरुप्पदु; ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कावे इरुप्पदु; इन्द मूऩ्ऱु विषयङ् गळैक्कॊण्डु ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उडम्बु; ऎम्बॆरुमाऩ् तऩक्कु आत्मा, इव्विदमाऩ तऩ् स्वरूपत्तै इडैविडामल् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु। ऎवऩ् इन्दिरियङ्गळै जयित्तिरुक्किऱाऩो अवऩ् ताऩ् इन्द ज्ञानयोगत्तैच् चॆय्यत् तगुन्दवऩ्।
(५) सिलर् ज्ञानयोगमिल्लामले कर्मयोगत्तिऩालेये तम्मुडैय स्वरूपत्तैप् पार्क्किऱार्गळ्। ज्ञानयोगत्तिऩालुम् अदैप् पार्क्कलाम्। इप्पडि स्वरूपत्तैप् पार्प्पदु योगम् सॆय्युम्बोदु नेरिडुम्। योग मॆऩ्बदु असङ्गामल् उट्कार्न्दुगॊण्डु, इन्दिरियङ्गळ् तङ्गळुडैय वेलैयैच् चॆय्यादबडि अवैगैळ अडक्कि, मऩदैत् तियाऩम् सॆय्य वेण्डिय विषयत्तिल् निऱुत्ति, अदैये इडैविडामल् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु। इप्पडि योगम् सॆय्युम्बोदु तऩ् स्वरूपत्तै ऒरुवऩ् उळ्ळबडि पार्क्किऱाऩ्। अदु मिगवुम् इऩ्बमाग इरुक्कुम्। अदिल् अगप् पडामल् पक्तियोगम् सॆय्य आरम्बिक्क वेण्डियदु। इदैच् चॆय्युम्बोदु तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तैप् पार्प्पदु वेण्डियिरुप्पदिऩाले अदु पक्तियोगत्तिऱ्कु उदवि सॆय्गिऱदु। उदवि सॆय्गिऱदऱ्कु अङ्गमॆऩ्ऱुम् उदवियैप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्ळुमदऱ्कु अङ्गि ऎऩ्ऱुम् पॆयर्।
(६) इन्द पक्तियोगत्तै वैगुन्दत्तिऱ्कुप् पोगुम् वरैयिल् ऒव्वॊरु नाळुम् सॆय्य वेण्डियदु। इत्तुडऩ् तऩ्ऩुडैय वर्णत् तिऱ्कुम् (जादिक्कुम्) आच्रमत्तिऱ्कुम् एऱ्पट्टिरुक्किऱ कर्मङ्गळैच् चॆय्दु कॊण्डु वरवेण्डियदु। अवैगळैच् चॆय्वदाल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिरीदि उण्डागि पक्तियोगम् सॆय्गिऱवऩुक्कु रजस्, तमस् ऎऩ्गिऱ कुणङ्गळ् अडङ्गि सत्तुवगुणम् मेलिडुम्। अदिऩाले पक्तियोगम् वळर्न्दुवरुम्। इन्द उदवियिऩाले अन्दक् कर्मङ्गळ् अङ्गम्, पक्ति योगम् अङ्गि।
(७) पक्तियोगम् वळर्न्दुवरुम् पोदु, ऎम्बॆरुमाऩैप् पार्क्क वेण्डुमॆऩ्ऱु आसै उण्डाय् ऒरुवऩै अऴुम्बडि सॆय्युम्। अप्पोदु ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩै उळ्ळबडि ऒरु क्षणम् काट्टुवऩ्। इप्पडि अवऩैप् पार्प्पदऱ्कु परज्ञानम् ऎऩ्ऱुबॆयर्। इदु उण्डाऩबोदु ऎम्बॆरुमाऩै
[[२४६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
विट्टु ऒरु क्षणमुम् पिरिन्दिरुक्कमुडियादबडियाऩ आवल् उण्डागुम्। अदऱ्कुप् परमभक्ति ऎऩ्ऱु यॆबर्।
इन्द विषयङ्गळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
निऩ्ऱ निलैक्कुऱ निऱ्कुङ् गरुममु नेर्मदियाल् नऩ्ऱॆऩ नाडिय ञाऩमुनल्गुमुट् कण्णुडैयार् ऒऩ्ऱिय पत्तियु मॊऩ्ऱुमि लाविरै वार्क्करुळाल् अऩ्ऱु पयऩ्ऱरु माऱु मऱिन्दव रन्दणरे।
(१६)
(प-रै) निऩ्ऱ निलैक्कु - इन्दिरियङ्गळैयडक्कमुडियामल् ऒरु वऩिरुक्कुमिरुप्पुक्कु, उऱ निऱ्कुम् - तगुदियाग इरुक्किऱ, करुममुम् -कर्म योगत्तैयुम्, नेर्मदियाल् - कूर्मैयाऩ पुत्तियाले सॆय्यक् कूडियदुम्, नऩ्ऱु ऎऩ नाडिय - आत्मावैप् पार्प्पदऱ्कु अडुत्त उपायमाग इरुप्पदाल् नल्लदॆऩ्ऱु तेडप्पट्टदायुमिरुक्किऱ, ञाऩमुम् - ञाऩयोगत्तैयुम्, नल्गुम् - पिरीदियुडऩ् कूडिय, उळ्गण् उडैयार् उळ्ळेयिरुक्कुम् आत् मावैप् पार्प्पवर्गळ्, ऒऩ्ऱिय पत्तियुम् - तऩ्ऩैये मऱन्दु तियाऩम् पण्णप्पट्ट विषयत्तोडु सेर्न्दिरुक्कुम्बडियाऩ पक्तियोगत्तैयुम्, ऒऩ्ऱुम् इला -इवैगळिल् ऒऩ्ऱुञ् जॆय्यमुडियादवर्गळुक्कुम्, विरै वार्क्कु -पक्तियोगत्तिलुळ्ळ तामदत्तैप् पॊऱुक्कमुडियादवर्गळुक्कुम्, अरुळाल् करुणैयाल्, अऩ्ऱु - अवर्गळ् केट्टबॊऴुदे,पयऩ् तरु माऱुम् - पिरयोजनत्तैक् कॊडुक्कुम् उपायत्तैयुम् अदावदु पिरबत्ति यैयुम् आगिय इवैगळै, अऱिन्दवर्, अन्दणर् - वेदमऱिन्दवर्गळ्।
(करुत्तु) कर्मयोगम् मुदलाऩवैगळै इन्द अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩबडि ऎवर्गळ् अऱिन्दवर्गळो, अवर्गळे वेदत्तै नऩ्ऱाय् अऱिन्दवर्गळ्। अदिगारत्तिल् सॊल्लियवैगळावऩः- (१) कर्मयोगम् इदै मूऩ्ऱु वर्णत्तिलुळ्ळ ऎवऩुम् सॆय्यलाम्। (२) इन्दिरियङ्गळै जयित्तु मऩदै ऒऩ्ऱिल् निलै निऱुत्ति कूर्मैयाऩ पुत्तियोडु सॆय्वदु ज्ञानयोगम्। इदु ऒरुवऩ् तऩ् स्वरूपत्तैप् पार्प्पदऱ्कु अडुत्त उपायमागैयाल्, पाट्टिल् “नऩ्ऱु ऎऩ” नल्लदु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। (३) ऒरुवऩ् तऩ् मऩदै तऩ् स्वरूपत्तिल् निऱुत्ति योगम् सॆय्वदु। इदैच् चॆय्बवऩै “उट्कण्णुडैयार्” उळ्ळे कण्णुडैयार् ऎऩ्ऱु पाट्टु सॊल्लुगिऱदु। इदु मिगुन्द पिरीदियैक् कॊडुक्कुमाऩदाले अदुवे पिरियमाग
अनुबन्दम्
[[२४७]]
इरुक्कुम्। अदै “नल्गुम्” ऎऩ्ऱु पाट्टु सॊल्लुगिऱदु। (४) पक्तियोगम्। इदैच् चॆय्गिऱवऩ् अत्तुडऩ् ऒऩ्ऱि सेर्न्दु इरुक्किऱाऩ्। अवऩ् वेऱॊऩ्ऱैयुम् निऩैक्कामल् इदैये पिरीदियुडऩ् सॆय्गिऱाऩ्। (५) मेले सॊऩ्ऩवैगळिल् ऒऩ्ऱुम् इल्लामल् उडऩेयो, अल्लदु इन्द देहम् पोऩबिऩ्बो मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु अवसरप्पडुगिऱवर् कळुक्कु अवर्गळ् केट्टबोदे किरुबैयिऩालेये मोक्षमागिय पलऩैक् कॊडुक्कुम् उपायम् पिरबत्ति। इवैगळै अऱिन्दवर्गळे वेदमऱिन्दवर्गळ्।
३।
१०। पिरबत्तियोक्कियादिगारम्
इप्पडित् तत्तुवङ्गळै अऱिन्दु, मुमुक्षुक्कळाऩ अदिगारिगळ् सॆय्युम् उपायङ्गळिल् लगुवाऩ पिरबत्तिक्कु ऎवऩ् तगुन्दवऩ् ऎऩ्ऱु इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) अदिगारमॆऩ्बदु ऒरु पलऩिल् आसैयुम्, अदऱ्कु उपायत्तैच् चॆय्य सामर्त्तियमुम्। सामर्त्तिय मॆऩ्बदु उपायत्तैच् चॆय्युम् वऴियै अऱिवदुम्, अदैच् चॆय्युम् सक्तियुम्, अदैच् चॆय्यत्तगुन्द जादियिल् पिऱन्दिरुप्पदुम्, (२) मोक्षम् किडैक्क वेण्डुमॆऩ्ऱुम् आसैयाऩदु पक्ति सॆय्बवऩुक्कुम् पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩुक्कुम् उण्डु। आऩाल् पक्तियोगम् सॆय्युम् वऴियै अऱियादवऩ्, अऱिन्दालुम् अदैच् चॆय्यच् चक्तियिल्लादवऩ्, अऱिवुम् सक्तियुमिरुन्दालुम् पक्तियोगत्तैच् चॆय्य सास्तिरत्तिऩाल् अनुमति कॊडुक्कप्पडादवऩ्, इगैळॆल्लाम् इरुन्दालुम् पक्ति योगत्तिलुळ्ळ तामदत्तैप् पॊऱुत्तुक् कॊळ्ळामल् उडऩे पलऩ् किडैक्क वेण्डुम् ऎऩ्गिऱ आसै उडैयवऩ्, आगिय नाल्वरुम् पिरबत्तिक्कु अदिगारिगळ्। इप्पडि पक्तियोगम् पण्णत्तगादवऩाग इरुप्पदै आगिञ्जन्नियम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। इवऩ् मोक्षत्तिल् आसै उडैयवऩाय् अदऱ्कु एऱ्पट्ट उपायमाऩ पक्तियोगम् सॆय्यमुडियादवऩाय् इरुप्पदिऩाले मिगवुम् वरुत्तप्पट्टु अऴुवऩ्। इप्पडि अऴुगैये इदऱ्कु अदिगारम्। (३) इत्तुडऩ् कूड पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩ् मोक्षम् तविर वेऱु पिरयोजनत्तैयुम् तेडाऩ्। अदऱ्काग वेऱु तेवदैयिऩिडम् पोगवुम् माट्टाऩ्। इप्पडिप् पट्टवऩुक्कु अनन्यगदिगत्वम् उण्डॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
[[२४८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(४) मोक्षत्तै आसैप्पडुवदुडऩ् कूड कॊञ्जगालम् इङ्गे इरुक्क वेण्डु मॆऩ्ऱावदु अदुबोल् वेऱॊऩ्ऱैयावदु आसैप्पट्टाल् मोक्षम् तामदित्तु वरुम्।
इन्द विषयङ्गळैप् पाट्टाले अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
अन्दण रन्दिय रॆल्लैयि ऩिऩ्ऱ वऩैत्तुलगुम् नॊन्दव रेमुदलागनुडङ्गि यऩऩ्ऩियराय् वन्दडैयुंवगै वण्डग वेन्दि वरुन्दियगम् अन्दमि लादियै यऩ्ब रऱिन्दऱि वित्तऩरे।
(१७)
(प-रै) अन्दणर् - पिरामणर्, अन्दियर् - कडैसि जादियिलिरुप्पवर्, ऎल्लैयिल् - इन्द इरण्डु ऎल्लैगळुक्कुळ्ळे निऩ्ऱ - अवर्गळुळ्बड इरुक्कुम्, अऩैत्तु उलगुम् उलगत्तिलुळ्ळ ऎल्लारुम्, नॊन्दवरे - वरुत्तप्पट्टवर्गळे, मुदलाग, नुडङ्गि - इळैत्तुप् पोय्, अऩऩ्ऩिय राय् - वेऱु पलऩैयुम्, वेऱु तेवदैयैयुम् तेडादवराय्, वन्दु, वण् तगवु एन्दिय - मिगुन्द करुणैयुळ्ळवऩाय्, वरुन्दिय - नम्मै इरक्षिप् पदऱ्कागप् पिरयासप्पडुगिऱ, नम् अन्दम् इल् आदियै - मुडिविल्लामल् जगत्तुक्कुक् कारणाऩाऩ नम्मुडैय स्वामियै, अडैयुम् वगै - अडैयुम् वऴियै, अऩ्बर् - गुरुविऩिडत्तिलुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिलुम् मिगुन्द पक्तियुळ्ळ आचारियर्गळ्, अऱिन्दु ताङ्गळ् तॆरिन्दु कॊण्डु, अऱिवित्तऩर् - नमक्कुच् चॊल्लिक् कॊडुत्तार्गळ्।
(करुत्तु।) उयर्न्द जादियिल् पिऱन्दवऩ् ताऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्यलाम्, ताऴ्न्द जादियिल् पिऱन्दवऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्यलागादॆऩ्ऱु नियममिल्लै। इन्द इरुवर्गळुम् इवर्गळुक्कु नडुविल् उळ्ळ ऎल्ला जनङ्गळुम् पिरबत्ति सॆय्यत् तगुन्दवर्गळ्। अवर्गळिल् ऎवऩ् संसारत् तिऩाल् वरुन्दि ऎप्पोदु मोक्षम् किडैक्कुमॆऩ्ऱु पिरबत्ति पण्णुगिऱाऩो, अवऩ् मुक्कियमाऩ अदिगारि। अवर्गळिलुम् उडऩे मोक्षम् वेण्डु मॆऩ्गिऱवर्गळ् आर्त्तर्गळ्। अवर्गळ् इऩ्ऩुम् मुक्कियमाऩ अदिगारिगळ्। इन्द उडम्बु पोऩबिऱ्पाडु मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्गिऱवर् त्रुप्तर्। अवर्गळ् अव्वळवु मुक्कियमागिय अदिगारि अऩ्ऱु। पिरबत्ति पण्णुगिऱ ऎल्लारुक्कुम् वेण्डिय अदिगारम् - पक्तियोगम् पण्णमुडियामैयाल् वरुत्तप्पट्टु उडम्बु इळैत्तुप्पोयिरुप्पदुम्, वेऱु पिरयोजनत्तै तेडामैयुम्, वेऱु
अनुबन्दम्
[[२४९]]
तेवदैयिडम् पोगामैयुम्। इप्पडि पिरबत्ति सॆय्वदऱ्कुत् तगुदियाग ऎम्बॆरुमाऩ् इरुप्पदै नम्मुडैय आचारियर्गळ् ताङ्गळऱिन्दु कॊण्डु नमक्कुम् अदैच् चॊल्लिक्कॊडुत्तिरुक्किऱार्गळ्। ऎम्बॆरुमाऩ् इरुप्प तावदु।- मेऩ्मैयाऩ किरुबै उळ्ळवऩायिरुप्पदु। मेऩ्मैयावदु, नाम् ऎऩ्ऩ कुऱ्ऱम् सॆय्दालुम् अदिऩाल् कलङ्गामै; अवऩ् नम्मै रक्षिप्पदऱ्कु ऎङ्गे इडम् अगप्पडप्पोगिऱदॆऩ्ऱु यादिरुच्चिगमाऩ सुगिरुदम् मुदलियवैगळैत् तेडिक् कॊण्डिरुप्पदु। अन्दमिल् - मुडिविल्लामै अदऩाले अवऩिडम् पोऩवऩ् तिरुम्बिवरु वऩोवॆऩ्ऱु सन्देहप्पड वेण्डियदिल्लै। अवऩ् आदि - उलगत्तै उण्डुबण्णिऩवऩ्, उण्डु पण्णिऩवऩे काप्पाऱ्ऱत् तगुन्दवऩ्; अवऩ् वरुन्दुगिऱाऩ्, अवऩ् नम्मै रक्षिप्पदऱ्काग मिगुन्द पिरयासै ऎडुत्तुक् कॊळ्गिऱाऩ्।
११। परिगरविबागादिगारम्
इप्पडि तत्तुवङ्गळै अऱिन्दु मुमुक्षुक्कळाऩ अदिगारिगळिल् लगुवाऩ पिरबत्तियैच् चॆय्यत् तगुन्दवऩ्, अन्द पिरबत्तियैच् चॆय्युम् पोदु अदऱ्कु वेण्डिय अङ्गङ्गळै अऱियवेण्डियदु। अवैगळै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) पिरबत्तिक्कु ऐन्दु अङ्गङ्गळ् उण्डु। अवैयावऩः- (१) अनुकूलमाय् इरुप्पदाय् ऎण्णुवदु; (२) पिरदिगूलमाय् इरुप्पदै विडुवदु; (३) तऩ्ऩुडैय इष्टत्तिऱ्कु सादनमाऩ उपायमिल्लामल् वरुत्तप्पडुवदैक् काण्बिक्कै। इदऱ्कुक् कार्प्पण्यम् ऎऩ्ऱु पॆयर्ः (४) केट्टुक्कॊण्डाल् समर्त्तऩाऩ ऒरुवऩ् तऩ्ऩै रक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऩुम् नम्बिक्कै। इदु ऒरु वऴियालुम् कलङ्गादिरुक्क वेण्डियदु। अप्पडियिरुप्पदऱ्कु महाविच्वासम् ऎऩ्ऱु पॆयर्ः (५) रक्षिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु पिरार्त्तिप्पदु।
२। इन्द ऐन्दु अङ्गङ्गळिल्लामल् पिरबत्ति किडैयादु। इदैच् चक्रवर्त्ति तिरुमगऩिडत्तिल् विबीषणऩ् सॆय्द पिरबत्तियिलुम्, पिराट्टियिडम् तिरिजडै सॆय्द पिरबत्तियिलुम्, उलगत्तिल् ऒरुवऩ् रक्षिक्कवेण्डिय वस्तुवै अडैक्कलम् वैक्किऱ इडत्तिलुम् पार्क्कलाम्।
[[२५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३।इन्द अङ्गङ्गळ् पिरबत्तिक्कुच् चॆय्युम् उदवियावदुमुदल् इरण्डु अङ्गङ्गळाले ऎम्बॆरुमाऩुडैय कट्टळैयै मीऱामल् इरुप्पदु उण्डागुम्। कार्बण्णियमाऩदु रक्षिप्पवऩुडैय करुणैयै विरुत्ति सॆय्युम्। पिरबत्तिक्कुप् पिऩ्बुम् वेऱॊरु उपायत्तैत् तेडामैयै उण्डु पण्णुम्। महाविच्वासत्ताले सन्देहप्पडामल् रक्षकऩिडम् पोय् पिरबत्ति पण्णुम्बडि सॆय्युम्। पिऩ्बु रक्षण विषयत्तिल् तऩक्कुप् पॊऱुप्पु इल्लामलिरुक्कुम्बडि सॆय्युम् कडैसि अङ्गमुम् वेण्डियदु। ऒरुवऩ् रक्षिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु केट्टुक्कॊळ्ळाविट्टाल् रक्षिक्किऱवऩुक्कु रक्षिक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱ इच्चै उण्डागादु।
४। महाविच्वासम् ऎऩ्गिऱ अङ्गम् किडैप्पदु मिगवुम् कष्टम्। एऩॆऩ्ऱाल् इन्द विषयत्तिल् ऐन्दु सन्देहङ्गळ् उण्डागुम्। अवै कळुम् अवैगळैत् तीर्क्कुम् वऴियुम्ः- (१) अळविल्लाद अबरादङ्गळैच् चॆय्द नाम् ऎप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ् मुऩ्ऩाले पोगक्कूडुम् ऎऩ्ऱु ऒरु सन्देहम्। पदिल्ःपिराट्टि ऎप्पोदुम् ऎम्बॆरुमाऩिडम् कूड इरुन्दु नम्मैप् पऱ्ऱिच् चिबार्सु सॆय्गिऱाळ्। आगैयाल् नाम् कूसामल् पोगलाम्। अवळुडैय सिबार्सै ऎम्बॆरुमाऩुम् तळ्ळमुडियादु। (२) अबरादम् सॆय्द नमक्कुत् तण्डऩैयै विधिक्कामल् मिगवुम् उयर्न्द पलऩै ऎम्बॆरुमाऩ् कॊडुप्पऩो ऎऩ्बदु इरण्डावदु सन्देहम्। पदिल्ःऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् नमक्कुम् इरुक्कुम् उऱविऩाले नाम् सॆय्गिऱ पिरबत्तियै वियाजमागक् कॊण्डु तण्डिक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तै विट्टु, मिगवुम् उयर्न्द पलऩैयुम् कॊडुप्पऩ्। मिगुन्द कुऱ्ऱम् सॆय्द पिळ्ळै तगप्पऩ् कालिल् वन्दु विऴुन्दाल्, अवऩ् कुऱ्ऱत्तै मऩ्ऩित्तु तऩ्ऩुडैय सॊत्तै ऎल्लाम् अवऩुक्कुक् कॊडुक्किऱाऩ्। अदु पोल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् नमक्कुम् इरुक्किऱ उऱवु ऒरु नाळुम् विडमुडियादु। (३) नाम् सॆय्गिऱ पिरबत्तियागिऱ वियाबारम् मिगवुम् सॊल्बमायिरुक्क, अदैप् परिबूरणराऩ ऎम्बॆरुमाऩ् कवऩिप्पऩो ऎऩ्बदु मूऩ्ऱावदु सन्देहम्। पदिल्ःऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैक्कु ऎल्लैयिल्लै यागैयाल्, अवऩ् इन्द वियाबारत्तैप् पॆरिय उपकारमाग ऎण्णि पिरबत्तिक्कुप् पलऩैक् कॊडुप्पऩ्। (४) नाम् केट्ट पलऩैत् तामदमिल्लामल् ऎम्बॆरुमाऩ् कॊडुप्पऩो ऎऩ्ऱु नालावदु सन्देहम्। पदिल्ःवेऱु पलऩैक् केट्टाल् ऎम्बॆरुमाऩ् उडऩे कॊडुक्कमाट्टाऩ्। मोक्षत्तैक् केट्टालो उडऩे कॊडुत्तु विडुवऩ्, इन्द विषयत्तिल् अवऩुक्कु सहगारि (कूड इरुन्दु ऒत्तासैअनुबन्दम्
[[२५१]]
सॆय्बवर्गळ्) वेण्डियदिल्लै। अवऩुडैय सङ्कल्पमे पोदुम्। (५) मिगवुम् ताऴ्न्द नमक्कु उयर्न्द मोक्षत्तैक् कॊडुप्पऩो ऎऩ्बदु कडैसि सन्देहम्। पदिल्ःअदैक् कॊडुप्पदु तऩ्ऩुडैय लाबमाग ऎण्णुम् पडियाऩ उदारगुणमुळ्ळवऩागैयाले इदुवुम् कूडुम्।
५। मोक्षत्तिऱ्कागप् पिरबत्ति सॆय्युम्बोदु सात्तुविगत्तियागम् ऎऩ्गिऱ अदिगमाऩ ऒरु अङ्गम् उण्डु। अदावदु सॆय्गिऱ पिरबत्तियै नाऩ् सॆय्यविल्लै; अदै ऎम्बॆरुमाऩे सॆय्गिऱाऩ्। अन्द वियाबारमुम् अवऩुडैय वियाबारम्; ऎऩ्ऩुडैयदु अऩ्ऱु। इदिऩुडैय पलऩुम् अवऩुडैयदु। ऎऩ्ऩुडैयदु अऩ्ऱु - ऎऩ्ऱु ऎण्णुवदु। इत्तुडऩ् इप्पिर पत्तियुम् उपायमऩ्ऱु, ऎम्बॆरुमाऩे उपायमॆऩ्ऱुम् ऎण्णवेण्डियदु।
महाविच्वासविषयत्तिल् उण्डागुम् सन्देहङ्गळैयुम्, अदैत् तीर्क्कुम् वऴिगळैयुम् काट्टिऩ आचारियर्गळिडत्तिल् नऩ्ऱियऱिवुळ्ळवऩा यिरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु पाट्टाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
अऱिवित् तऩरऩ्ब रैयम् पऱैयु मुपायमिल्लात् तुऱवित् तुऩियिऱ् ऱुणैयाम् परऩै वरिक्कुंवगै उऱवित् तऩैयिऩ्ऱि यॊत्ता रॆऩनिऩ्ऱ वुम्बरैनाम् पिऱवित् तुयर्सॆगु वीरॆऩ् ऱिरक्कुम् पिऴैयऱवे
(१८)
(प-रै।) ऐयम् - सन्देहत्तै, पऱैयुम् - सॊल्लुम्बडियाऩ, उपायम् इल्ला तुऱवि उपायमिल्लामैयागिऱ एऴ्मैत् तऩत्तिऩाल्, तुऩियिल् उण्डागुम् तुक्कत्तिल्, तुणैयाम् - अदैप्पोक्कि नमक्कु वेण्डियदैक् कॊडुत्तु उदविसॆय्गिऱ, परऩै - मिगवुम् उयर्न्द ऎम्बॆरु माऩै, वरिक्कुम् वगै - पिरार्त्तिक्कुम् पडियाऩ वऴियै, अऩ्बर् - नम् मिडत्तिल् आसैयुळ्ळ आचारियर्गळ्, अऱिवित्तऩर्। ऎदऱ्काग ऎऩ्ऱाल् - उऱवु इत्तऩै इऩ्ऱि - कॊञ्जङ्गूड सम्बन्दमिल्लामल्, ऒत्तार् ऎऩ - कर्मवच्यरायिरुप्पदाल् नम्मैप् पोलिरुप्पवर्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, निऩ्ऱ - इरुक्किऱ, उम्बरै - वेऱु तेवदैगळै, पिऱवि तुयर् संसा रत्तिलुळ्ळ तुक्कत्तै, सॆगुवीर् ऎऩ्ऱु - पोक्कुवीर् ऎऩ्ऱु, इरक्कुम् यासिक्कुम्, पिऴै अऱवे - कुऱ्ऱम् नीङ्गुवदऱ्काग।
(करुत्तु) कर्मयोगम् मुदलाय् पक्तियोगत्तोडु मुडियुम् उपायङ् गळै नम्माले सॆय्य मुडियुमो ऎऩ्गिऱ पऱदेहम् उण्डागुम्। इन्द
[[२५२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सन्देहत्तै उण्डु पण्णुगिऱ अन्द उपायङ्गळैच् चॆय्य मुडियामल् नाम् तुक्कप्पडुम्बोदु, नमक्कुत्तुणैयाग मिगवुम् उयर्न्द ऎम्बॆरुमाऩ् वरुवऩ्। अवऩै नाम् पिरार्त्तिक्कुम्बडियाऩ वऴियै नम् आचारियर्गळ् नमक्कुच् चॊल्लिक् कॊडुत्तिरुक्किऱार्गळ्। इदु ऎदऱ्कागवॆऩ्ऱाल्संसारत्तिऩ् तुक्कङ्गळै नीङ्गळ् पोक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु नाम् पिरम्मा मुदलाऩ तेवर्गळिडम् पोय् यासिक्कुम् पडियाऩ कुऱ्ऱम् नीङ्गुवदऱ्काग। तेवर्गळुक्कुम् नमक्कुम् कॊञ्जङ्गूड उऱविल्लै। नम्मैप्पोल् अवर् कळुम् कर्मत्तिऱ्कु उट्पट्टवर्गळ्। आगैयाल् अवर्गळिडम् पोय्क् केट्पदु नमक्कुत् तगाद वेलै।
कुऱिप्पुः-“परऩै” ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु ऎल्लारुक्कुम् मेऱ्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। ऎम्बॆरुमाऩ् अप्पडियिरुप्पदिऩाले अवऩिडम् कुऱ्ऱवाळि कळागिय नाम् पोगक्कूडुमो ऎऩ्गिऱ सन्देहम् काट्टप्पडुगिऱदु। “तुणैयाम्” ऎऩ्बदिऩाले इन्द सन्देहम् पोगुम्बडियाऩ ऎम्बॆरु माऩुडैय कुणमुम् अवऩुक्कुम् नमक्कुमिरुक्कुम् उऱवुम् काट्टप्पडु किऩ्ऱऩ।
१२। साङ्गप् पिरबदनादिगारम्
इप्पडि तत्तुवङ्गळै अऱिन्दु मुमुक्षक्कळाऩ अदिगारिगळिल्, लगुवाऩ पिरबत्तियैच् चॆय्यत् तगुन्दवऩ्, अदऱ्कु वेण्डिय अङ्गङ्गळै अऱिन्दु अवैगळुडऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्युम् विदत्तै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्। (१) कीऴे सॊऩ्ऩ अङ्गङ्गळोडु पिरबत्तियैप् पण्णुम्बोदु, ऒरुवऩ् तऩ्ऩुडैय स्वरू पत्तैयुम्, तऩ्ऩै रक्षिक्कुम् सुमैयैयुम्, तऩ्ऩै रक्षिप्पदिऩाल् उण्डागुम् पलऩैयुम् ऎम्बॆरुमाऩिडम् समर्प्पिक्कवेण्डुम्। अदावदु- (१) ऎऩ्ऩुडैय स्वरूपम् ऎऩ्ऩुडैय सॊत्तु अऩ्ऱु। अदु तेवरीरुडैयदु। (२) इदै रक्षिक्कुम् सुमैयै ऎऩ्ऩाले ताङ्गमुडियादु; पक्ति योगत्तिऩुडैय स्ताऩत्तिल् तेवरीरे निऩ्ऱु इन्दच् चुमैयै एऱ्ऱुक् कॊण्डु अदु ऎदैच् चॆय्युमो अदै ऎल्लाम् तेवरीरे सॆय्य
अनुबन्दम्
[[२५३]]
वेण्डियदु। इन्द विषयत्तिल् ऎऩक्कु इऩिमेल् ऒरु परमुम् इल्लै। (३) इन्द रक्षणत्तिऩुडैय पलऩुम् ऎऩ्ऩुडैयदऩ्ऱु। अदु तेवरीरुडैयदु। इन्द मूऩ्ऱु विषयङ्गळिलुम् ऎऩक्कु सम्बन्दमिल्लै। तेवरीरुक्के सम्बन्दमुण्डु ऎऩ्ऱु उऱुदियाय् ऎण्णुवदु पिरबत्ति।
(२) मोक्षम् तविऱ वेऱु पलऩ्गळै आसैप्पट्टु अदै अडै वदऱ्काग पिरबत्ति पण्णुम्बोदु, अदैक्कॊडुक्कवेण्डिय सुमै मात्तिरम् कॊडुक्कप्पडुगिऱदु। स्वरूपत्तिऩुडैयवुम्, पलऩुडैयवुम् समर्प् पणम् इल्लै। मोक्षत्तिऱ्ागगप् पक्तियोगम् सॆय्युम् पोदु स्वरू पत्तिऩुडैयवुम्, पलऩुडैयवुम् समर्प्पणम् उण्डु, रक्षणत्तिऩुडैय सुमैयैप् पक्ति सॆय्गिऱवऩ् ताऩे सुमक्किऱाऩ्। अदै ऎम्बॆरुमाऩिडम् कॊडुक्किऱदिल्लै। मोक्षत्तिऱ्कागप् पिरबत्ति पण्णुम्बोदु मूऩ्ऱुम् समर्प्पिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(३) मोक्षत्तै आसैप्पट्टुप् पिरबत्ति पण्णुगिऱवऩ् रक्षणत्तिऩ् पलऩै ऎप्पडि ऎम्बॆरुमाऩिडम् कॊडुप्पदॆऩ्ऱाल् - ऎम्बॆरुमाऩुडैय सन्दोषमागिय पलऩे मुक्कियमाऩदु। पिरबत्ति पण्णुगिऱवऩ् पलऩै अडैन्दु सन्दोषप्पडुवदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय सन्दोषत्तिऱ्काग। ऒरु किळिक्कुप् पाल् कॊडुत्तु अदै इष्टप्पडि पऱक्कविडुवदिऩ् पलऩ् किळियिऩ् यजमानऩुक्के। किळिक्कु सन्दोषमुण्डाऩालुम् अदु अदिऩ् यजमानऩिऩ् सन्दोषत्तिऱ्कागवे एऱ्पडुगिऱदु। अदुबोल।
इदिऩ् मेले, पिरबत्ति पण्णुवदु कूडादॆऩ्ऱु आळवन्दार् स्तोत्रत्तैक् कॊण्डु पण्णुगिऱ ऒरु अदिवादत्तिऱ्कुप् पदिल् सॊल्लि, अदिगारत्तिऩ् अर्थत्तैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
अऱवे परमॆऩ् ऱडैक्कलम् वैत्तऩ रऩ्ऱुनम्मैप् पॆऱवे करुदिप् पॆरुन्दग वुऱ्ऱ पिराऩडिक्कीऴ् उऱवे यिवऩुयिर् काक्किऩ्ऱ वोरुयि रुण्मैयैनी मऱवे लॆऩनम् मऱैमुडि सूडिय मऩ्ऩवरे।
(१९)
(प-रै) नम् मऱैमुडि सूडियमऩ्ऩवर् - वेदत्तिऩ् अर्थम् इऩ्ऩ तॆऩ्ऱु तीर्माऩम् सॆय्वदऱ्कुप् पट्टाबिषेगञ् जॆय्दु कॊण्ड राजाक् कळैप् पोलिरुक्कुम् नम्मुडैय पूर्वासारियर्गळ्, उऱवे तऩ्ऩिड मिरुक्कुम् उऱवाले, इवऩ् उयिर् इवऩुडैय स्वरूपत्तै, काक्किऩ्ऱ -
[[२५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
रक्षिक्किऱ, ओर् उयिर् - ऒप्पिल्लाद परमात्माविऩुडैय, उण्मैयै, नी मऱवेल् ऎऩ - नी मऱवादे यॆऩ्ऱु सॊल्लिक् कॊडुत्तु, अऩ्ऱु अनादिगालम् मुदलाग, नम्मै, पॆऱवे करुदि - तऩ्ऩिडम् कॊण्डुबोग विरुम्बि, पॆरुम् तगवु उऱ्ऱ - मिगवुम् करुणैयुडैय, पिराऩ् अडिक्कीऴ् - उपकारकऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळिऩ् कीऴे, परम् अऱ ऎऩ्ऱु - नम्मै रक्षिक्कुम् सुमै नम्मै विट्टु नीङ्गुम्बडि, अडैक्कलम् - रक्षिक्क वेण्डिय वस्तुवाग, वैत्तऩर्।
(करुत्तु) तेसत्तै रक्षिक्कुम्बॊरुट्टु पट्टाबिषेगम् सॆय्दु कॊण्ड राजाबोल् नम्मुडैय मुऩ्ऩोर्गळाऩ आचारियर्गळ् वेदत्तिऩ् अर्थम् इऩ्ऩदॆऩ्ऱु तीर्माऩम् सॆय्वदऱ्काग वॆगु पिरयासै ऎडुत्तुक् कॊण्डिरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् नम्मुडैय रक्षणमागिय सुमै नम्मै विट्टुप् पोवदऱ्काग नम्मै ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवडिगळिऩ् कीऴे रक्षिक्क वेण्डिय वस्तुवाग वैत्तार्गळ्। अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् नम्मुडैय रक्षणत्तै तऩ्ऩुडैय लाबमाग ऎण्णि मिगुन्द करुणैयाले यादिरुच्चिगमाऩ सुगिरुदम् मुदलाऩ वियाजङ्गळैत् तेडिक् कॊण्डु नम्मैप् पिरबत्तिवरैयिल् कॊण्डुवन्दु विट्टुरुक्किऱाऩ्। अप्पडिप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळिऩ् कीऴ् अडैक्कलम् वैत्तार्गळ्। अवऩ् तऩक्कुम् नमक्कुमुळ्ळ उऱवैक् कॊण्डु ऎल्लारैयुम् रक्षिक्किऱाऩ्। अवऩ् ऎल्लारुक्कुम् उळ्ळे आत्मावाग इरुन्दु अवर्गळै नियमऩम् पण्णु किऱाऩ्। अवऩे ऎल्लारुक्कुम् ऒरे उयिर्। इन्द उण्मैयै नी पिरबत्ति पण्णुम्बोदु मऱक्कक्कूडादॆऩ्ऱु नमक्कु उपदेशम् सॆय्दु इन्द वियाबारत्तैच् चॆय्दिरुक्किऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) नम्मै रक्षिप्पदऱ्कु मुक्कियमाऩ कारणम् नमक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उळ्ळ उऱवु। इदु “उऱवे इवऩ् उयिर् काक्किऩ्ऱ” ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु।
(२) “इवऩ् उयिर्” ऎऩ्ऱु सॊल्लि, उऩ्ऩुडैय उयिर् ऎऩ्ऱावदु नम्मुडैय उयिर् ऎऩ्ऱावदु सॊल्लाददिऩ् पॊरुळ् इन्द रक्षणमाऩदु ऎल्लारुक्कुम् सॆय्यप्पडुगिऱदु ऎऩ्ऱु।
(३) “नी मऱवेल्” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदिऩ् करुत्तु - इन्दप् पॊरुळ् मिगवुम् रहस्यमाऩदॆऩ्ऱु मूऩ्ऱाम् पेरुक्कुत् तॆरियामल् उपदेशम् सॆय्यप् पट्टदु ऎऩ्ऱु।
अनुबन्दम्
[[२५५]]
(४) ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् नमक्कुम् उऱवु इरुन्दबोदिलुम्, अवऩ् करुणैयिऩाले नम्मै रक्षिक्क अवसरत्तैप् पार्त्तुक् कॊण्डिरुन्द पोदिलुम्, नाम् ऒरु वियाजत्तैच् चॆय्याविट्टाल्, अवऩ् नम्मै रक्षिक्किऱदिल्लै ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् ऒरु वियाजत्तैत् तेडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् काट्टुवदऱ्काग “अडैक्कलम् वैत्तऩर्” ऎऩ्ऱु पाट्टिल् सॊल्लि यिरुक्किऱदु।
(८):
(५) “अडैक्कलम् वैत्तऩर्” ऎऩ्ऱु आचारिय निष्ट पिरबत्तियैच् चॊऩ्ऩ पोदिलुम्, ताऩागत् तऩक्कु पिरबत्ति पण्णुम्बोदुम् आचारि यऩुडैय उपदेशत्ताल् अदु सॆय्यप्पडुवदिऩाल् ऒरुवऩ् तऩ्ऩै आचारि यर्गळे अडैक्कलम् वैत्तार्गळॆऩ्ऱु ऎण्ण वेण्डियदु।
१३। किरुद किरुत्तियादिगारम्
इप्पडि आऱु अदिगारङ्गळाले उपायत्तैच् चॊल्लि, मेल् पत्तु अदिगारङ्गळाले अदिऩुडैय पलऩैच् चॊल्ल आरम्भित्तु, ऒरुवऩ् तऩ्ऩुडैय शरीरम् पोऩ पिऱगु मोक्षम् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱु पिरबत्ति पण्णिऩाल्, अवऩ् ऎप्पडि इरुक्कवेण्डियदु, ऎऩ्ऩ सॆय्य वेण्डियदु, ऎङ्गे इरुक्क वेण्डियदु ऎऩ्बवैगळै एऴु अदिगारङ्गळाले सॊल्लु किऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः - (१) पिरबन्नऩ् तऩ्ऩुडैय रक्षणत्तिऩ् सुमैयै ऎम्बॆरुमाऩिडम् कॊडुत्तुविट्टबडियाले अवऩुक्कु इऩिमेल् अन्द विषयत्तिल् ऒरु सुमैयुमिल्लै। अवऩ् सॆय्य वेण्डिय वेलै सॆय्दाय्विट्टदु। आगैयाल् अवऩ् किरुदगिरुत्तिय ऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। ऎम्बॆरुमाऩ् नाऩ् उऩ्ऩै ऎल्लाप् पाबङ्गळिलिरुन्दुम् विडुविप्पेऩ् ऎऩ्ऱु गीतायिऩ् कडैसि सुलोकत्तिल् सॊल्लियिरुप्पदाले, मोक्षम् किडैक्कुमो किडैक्कमाट्टादो ऎऩ्ऱु सन्देहप् पडवेण्डियदिल्लै। देहम् पोऩवुडऩे मोक्षम् किडैक्कु मॆऩ्ऱु तेऱि पयमुमिल्ला मलिरुप्पऩ्। आचारियऩुडैय करुणैयाल् नित्तियसूरिगळुडऩ् कूड इरुन्दु ऎम्बॆरुमाऩै अऩुबविप्पेऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्ताले सन्दोषमागवुम् इरुप्पऩ्।
[[२५६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(२) इदुवरैयिल् पिरबन्नऩ्, तेवर्गळ्, पितिरुक्कळ् मुदलाऩवर् कळुक्कुक् कडऩ् पट्टु अवर्गळुक्कु वेलैक्कारऩाग इरुन्दाऩ्। इऩिमेल् कडऩुम् तीर्न्दु विट्टदु; वेलैक्कारऩाग इरुप्पदुम् पोय्विट्टदु। आऩाल् मुऩ्बोलवे नित्तियङ्गळुम्, नैमित्तिगङ्गळुमाऩ कर्मङ्गळै ऎम्बॆरु माऩुडैय आरादङ्गळागच् चॆय्दु कॊण्डे वरवेण्डियदु।
(३) इप्पडि अवैगळैच् चॆय्युम्बोदु, इन्दिरऩ्, अक्ऩि मुदलाऩ तेवदैगळिऩ् पॆयरुळ्ळ मन्दिरङ्गळैच् चॊऩ्ऩ पोदिलुम्, इवऩ् परमैगान्दियायिरुप्पदऱ्कु विरोदमिल्लै। एकान्ति ऎऩ्ऱाल् ऎम्बॆरु माऩ् कैयैये पार्त्तिरुक्किऱवऩ्। अवऩिडत्तिल् ऒऩ्ऱैयुम् केट्कादवऩ् परम - एकान्ति। इन्दिरऩ् मुदलाऩ सॊऱ्कळ् ऎम्बॆरुमाऩैये सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। अवऩ् ऎल्लारुक्कुळ्ळुम् आत्मावाग इरुप्पदिऩाले इन्दिरऩ् ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु इन्दिरऩुडैय आत्मा ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इप्पडिये मऱ्ऱ सॊऱ्कळुक्कुम्। इन्दिरऩ् ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु मिगवुम् उयर्न्द ऐच्वर्यम् उळ्ळवऩॆऩ्ऱुम् पॊरुळाऩबडियाल् अदु ऎम्बॆरुमाऩैये सॊल्लुगिऱदु।
इदऩ् मेले कत्यत्तिल् सॊल्लियिरुक्किऱ “सुगमाग इरु” ऎऩ्गिऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊल्लुक्कुप् पॊरुळ् ऎऴुदि, पिरबत्ति पण्णिऩ वऩैप् पाट्टाले स्तोत्तिरम् सॆय्गिऱार्।
मऩ्ऩवर् विण्णवर् वाऩो रिऱैयॊऩ्ऱुम् वाऩ्गरुत्तोर् अऩ्ऩवर् वेळ्वि यऩैत्तु मुडित्तऩ रऩ्बुडैयार्क्
कॆऩ्ऩ वरन्दर वॆऩ्ऱु नम्मत्ति किरित्तिरुमाल्
मुऩ्ऩम् वरुन्दि यडैक्कलङ् गॊण्डनम् मुक्कियरे।
(२०)
(प-रै) अऩ्बु उडैयार्क्कु - तऩ्ऩिडत्तिल् पक्तियुडैयवर्गळुक्कु, ऎऩ्ऩ वरम्, तर ऎऩ्ऱु - तरुगिऱदु ऎऩ्ऱु, नम् अत्तिगिरि तिरुमाल् हस्तिगिरियिल् इरुक्कुम् नम्मुडैय लक्ष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, मुऩ्ऩम् मुऩ्बु, वरुन्दि -पिरयासप्पट्टु, अडैक्कलम् कॊण्ड, नम् मुक्कियर् - नम्मुडैय पिरबन्नर्गळ्, मऩ्ऩवर् तेसत्तै आळुम् राजाक्कळ् पोल् नम्मुडैय स्वामिगळ्, विण्णवर् तेवदैगळैप् पोले नाम् आरादिक्कत् तगुन्दवर्गळ्, वाऩोर् इऱैनित्तिय सूरिगळुक्कु यजमानऩ्, ऒऩ्ऱुम् - वसिक्कुम्, वाऩ् - वाऩत्तिल् अदावदु - परमबदत्तिल्, करुत्तोर्-
अनुबन्दम्
[[२५७]]
आसैयैयुडैयवर्गळ्, अऩ्ऩवर् हंसर्गळ्, अदावदु - इदु नल्लदु। इदु कॆट्टदु ऎऩ्ऱु पिरित्तु अऱियुमवर्गळ्, वेळ्वि अऩैत्तुम् मुडित्तऩर्सॆय्य वेण्डिय यागमॆल्लाम् सॆय्दु मुडित्तवर्गळ्।
कुऱिप्पुःमुक्कियर् ऎऩ्ऱु पिरबत्तियिऩुडैय मेऩ्मैयैक् काट्टच् चॊऩ्ऩबडि।
१४। स्वनिष्टाबिज्ञानादिगारम्
इप्पडिक्कीऴ् अदिगारत्तिल् पिरबन्नऩ् सन्देहमुम्, पयमुमिल्लामल् सन्दोषमाय् इरुप्पदैच् चॊल्लि, अवऩ् तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तैयुम्, सॆय्द उपायत्तैयुम्, अडैयप् पोगिऱ पलऩैयुम् ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डु इरुक्क वेण्डियदु ऎऩ्बदैयुम्, अप्पडि निऩैत्तुक् कॊण्डु इरुप्पदऱ्कु अडैयाळङ्गळैयुम् इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ् - ऒरुवऩ् तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तैयुम्, ताऩ् सॆय्द उपायत्तैयुम्, अदऩाल् किडैक्कप् पोगिऱ पलऩैयुम् उळ्ळबडि अऱिन्दु,अदै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्क वेण्डियदु। इप्पडियिरुप्पदऱ्कु स्वनिष्टै ऎऩ्ऱु पॆयर्। अदु मूऩ्ऱु वगैप्पडुम्ः - स्वरूपनिष्टै, उपाय निष्टै, पुरुषार्त्तनिष्टै ऎऩ्ऱु। इन्द मूऩ्ऱुम् इरुप्पदऱ्कु अडैयाळङ्गळ्ः-
(१) ऒरुवऩ् तऩ्ऩै वैदाल् मऩदु कलङ्गादु। अदु तऩ्ऩुडैय उडम्बैप् पऱ्ऱिऩदाग इरुन्दाल्, ताऩ् उडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ वऩागैयाले उदासीनऩायिरुप्पऩ्। अदु तऩ्ऩैप् पऱ्ऱियेयिरुन्दाल्, ऐयो! इवऩ् नम्मै वैगिऱाऩे, इवऩुक्कु ऎऩ्ऩ वरुमो ऎऩ्ऱु अवऩैप् पऱ्ऱि इरक्कप्पडुवऩ्। अवऩ् सॊल्लुम् कुऱ्ऱम् तऩ्ऩिडम् इरुन्दाल् अन्दक् कुऱ्ऱत्तै निऩैप्पूट्टिऩाऩे ऎऩ्ऱुम्, कुऱ्ऱम् इल्लाविट्टाल्, कुऱ्ऱम् ऒरुवेळै नेरिडुम्, जाक्किरदैयाय् इरु ऎऩ्ऱु ऎच्चरिक्कै पण्णिऩाऩ् ऎऩ्ऱुम् अवऩिडत्तिल् नऩ्ऱि पाराट्टुवऩ्। अवऩुम् तऩ्ऩैप्पोल ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩ्। आगैयिऩाल्, ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩैक् कॊण्डु मुऩ् सॆय्द तऩ् कर्मत्तिऱ्कुप् पलऩैक्कॊडुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु निऩैत्तु अवऩिडत्तिल् कोबम् कॊळ्ळ
[[२५८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
माट्टाऩ्। तऩक्कु ऎप्पोदुम् नल्लदैच् चॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩ् इप्पडि ऒरु कर्मत्तैप् पोक्किऩाऩॆऩ्ऱु सन्दोषप्पडुवऩ्। इवैगळ् स्वरूप निष्टैयिऩ् अडैयाळङ्गळ्।
(२) ऎम्बॆरुमाऩ् पिरबत्तिक्कु वसप्पट्टुत् तऩ्ऩै रक्षिक्क चित्तमायिरुप्पदाले, इदऱ्काग वेऱु ऒरु तेवदैयैयुम् कण्णाले पार्क्कमाट्टाऩ्। अवऩ् रक्षकऩायिरुप्पदाल् अवऩुडैय पलत्तैक् कॊण्डु ऒऩ्ऱुक्कुम् पयप्पडमाट्टाऩ्। तऩक्कु इष्टत्तैक् कॊडुप् पदऱ्कुम् इष्टमिल्लाददै विलक्कुवदऱ्कुम् अवऩ् कैयैये पार्त् तिरुप्पऩ्। तऩ् रक्षणविषयत्तिल् ताऩ् ऒऩ्ऱुम् सॆय्यमाट्टाऩ्। तऩक्कु ज्वरम् मुदलाऩ वियादिगळ् वन्दु मरणम् उण्डागुमॆऩ्ऱु तोऩ्ऱिऩालुम् तुक्कप्पडमाट्टाऩ्। ऎम्बॆरुमाऩिडम् सीक्किरम् पोगलामॆऩ्ऱु सन्दोषप् पडुवऩ्। इवैगळ् उपाय निष्टैयिऩ् अडैयाळङ्गळ्।
(३) तऩ्ऩुडैय उडम्बिऩ् रक्षणमाऩदु मुऩ् सॆय्द कर्मत्तिऱ्कुत् तगुन्दबडि नडक्कुमॆऩ्ऱु अदैप्पऱ्ऱि विसारप्पडमाट्टाऩ्। तऩ् पिरयत्तिन मिल्लामल् धर्मत्तिऱ्कु विरुत्तमल्लाद विषयङ्गळ् किडैत्ताल्, अदै अनुबविप्पऩ्। इदिऩाले मुऩ् सॆय्द पुण्णियम् कऴिन्ददु ऎऩ्ऱु ऎण्णुवऩ्। ऒऩ्ऱु किडैत्तालुम् सन्दोषप्पडाऩ्। किडैक्काविट्टालुम् तूक्कबडाऩ्। ताऩ् अडैयप् पोगिऱ मोक्षसुगत्तै आवलुडऩ् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पऩ्। अदु ऎप्पोदु वरप्पोगिऱदॆऩ्ऱु नाळै ऎण्णिक् कॊण्डिरुप्पऩ्। इवैगळ् पुरुषार्त्त निष्टैयिऩ् अडै याळङ्गळ्।
इन्द विषयङ्गळैच् चुरुक्कमागप् पाट्टाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
मुक्किय मन्दिरङ् गाट्टिय मूऩ्ऱि ऩिलैयुडैयार्
तक्कवै यऩ्ऱित् तगादवै यॊऩ्ऱुन् दमक्किसैयार्
इक्क रुमङ्ग ळॆमक्कुळ वॆऩ्ऱु मिलक्कणत्ताल् मिक्क वुणर्त्तियर् मेदिऩि मेविय विण्णवरे।
(२१)
(प-रै) मुक्किय मन्दिरम् - मूलमन्दिरम्, काट्टिय - तॆरिविक्किऱ, मूऩ्ऱिल् निलै उडैयार् - स्वरूपम्, उपायम्, पुरुषार्त्तम् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱिल् निलैयुडैयवर्गळ्, अवैगळै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पवर्गळ्, तक्कवै अऩ्ऱि - तमक्कुत् तगुन्दवैगळैयल्लामल्,
अनुबन्दम्
[[२५९]]
तगादवै ऒऩ्ऱुम् - तगादवैगळै यॊऩ्ऱैयुम्, तमक्कु, इसैयार् ऒप्पुक्कॊळ्ळमाट्टार्गळ्। इक्करुमङ्गळ् - कीऴे सॊऩ्ऩ कोबमिल्लामै मुदलाऩ विषयङ्गळ्, ऎमक्कु उळ ऎऩ्ऱुम् - नमक्कु उण्डु ऎऩ्ऱुम्, इलक्कणत्ताल् - अडैयाळङ्गळाल्, मिक्क उणर्त्तियर् - उयर्न्द ज्ञानत् तैयुडैयवर्गळ्, मेदिऩि मेविय-पूमियिल् ऎम्बॆरुमाऩ् वसिक्कु मिडङ्गळिल् आसैयुडऩिरुक्किऱ, विण्णवर् - नित्तियसूरिगळ्।
(करुत्तु।) कीऴे सॊऩ्ऩवैगळ् तङ्गळुक्कु इरुप्पदै अवैगळिऩ् अडैयाळङ्गळाले अऱिन्दु तङ्गळुक्कु स्वनिष्टैयिरुक्किऱदॆऩ्ऱु अऱिन्दवर्गळ् मुक्तरैप्पोल् आऩन्दमुडैयवर्गळ्। अवर्गळुक्कु ऒरुविदक्कॆडुदियुम् वरादु। अवर्गळै इन्दप् पूमियिल् आसैप्पट्टु वासम् सॆय्गिऱ नित्तियसूरिगळ् ऎऩ्ऱु सॊल्ललाम्।
१५। उत्तर किरुत्तियादिगारम्
इप्पडि तत्तुवङ्गळै अऱिन्दु पिरबत्तियैच् चॆय्दवऩ् पूमियिल् इरुक्कुम्बोदु, ऎप्पडियिरुप्पऩ् ऎऩ्ऱु कीऴ् इरण्डु अदिगारङ्गळाल् सॊल्लि, अवऩ् ऎवैगळैच् चॆय्दुगॊण्डु इरुक्कवेण्डियदु ऎऩ्बदै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः - पिरबत्ति सॆय्दवऩुक्कु अदु मुडिन्दवुडऩे अदिऩ् पलऩाग ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् आरम्बिक्किऱदु। अवऩ् इङ्गे इरुक्कुम् नाळिल् सॆय्यवेण्डिय वेलै कळावऩः ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् आज्ञागैङ्गरियमॆऩ्ऱुम्, अनुज्ञा कैङ्गरियमॆऩ्ऱुम् इरुवगैप्पडुम्। अवैगळिल् इदैच् चॆय् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टवैगळ् आज्ञागैङ्गरियम्। अवैगळैक् कट्टायम् सॆय्यवेण्डियदु। सॆय्याविट्टाल् पिरत्तियवायम् (कुऱ्ऱम्) उण्डु। इवैगळैच् चॆय्यलामॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टवैगळ् अनुज्ञागैङ्गरियम्। ऎवैगळैच् चॆय्याविट्टाल् पिरत्तियवायम् इल्लैयो, सॆय्दाल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सन्दोषमुण्डागुमो, अवैगळ् अनुज्ञा कैङ् गरियङ्गळ्। अनुज्ञागैङ्गरियङ्गळिल् ऎवैगळ् तऩ्ऩाल् सॆय्य मुडियु मो, ऎवैगळै निऩैत्तबोदु विडमुडियुमो, अवैगळैये सॆय्य
[[२६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वेण्डियदु। आऱु ताण्डुवदऱ्कु ओडत्तै ऎदिर्बार्त्तुक् कॊण्डिरुक्किऱवऩ् सॊक्कट्टाऩ् आडिऩाल् पन्दयम् वैत्तु आडमाट्टाऩ्। पन्दयत्तिऱ्कु आडिऩाल् अदै निऩैत्त पोदु विडमुडियादु। अदै मुडित्तुत्ताऩ् पोगवेण्डुम्। विळैयाट्टाग आडिऩाल् अदै निऩैत्तबोदु विट्टुप् पोगलाम्। अदु पोल। अन्द कर्मङ्गळैच् चॆय्युम्बोदु ऎप्पडिच् चॆय्य वेण्डियदॆऩ्ऱु सास्तिरम् सॊल्लुगिऱदो, अप्पडिये सॆय्यवेण्डुम्।
(२) ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्युम्बोदु पिरीदियुडऩ् सॆय्यवेण्डियदु। तायार् कुऴन्दैयिऩ् वेलैयैयुम् नल्ल स्तिरी तऩ् पुरुषऩ् वेलैयैयुम्, नल्ल शिष्यऩ् गुरुविऩ् वेलैयैयुम् पिरीदियुडऩ् सॆय्वदुबोल्। पयत्तुडऩुम् अवैगळैच् चॆय्यवेण्डियदु। वेलैक् कारऩ् राजाविऩ् वेलैयैच् चॆय्वदु पोलवुम्, याऩैप्भागऩ् याऩैयै रक्षिप्पदु पोलवुम्।
(३) ज्ञानमुम् पक्तियुम् वेण्डियदागैयाल् नल्ल ज्ञानमुडैय ऒरु पॆरियवरिडम् कूड इरुन्दु ज्ञानत्तै यडैय वेण्डियदु। नल्ल अनुष्टानमुळ्ळ पॆरियवरिडमिरुन्दु अवरुडैय अनुष्टानङ्गळिल् तऩ्ऩुडैय आच्रमत्तिऱ्कुत् तगुन्दवैगळै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळवेण्डियदु।
(४) इप्पडि ज्ञानमुम्, अनुष्टानमुम् इरुक्किऱदॆऩ्ऱु कर्वप्पडक् कूडादु। तऩक्कु एदावदु आऴ्वार्गळुक्कुप् पोल ऎम्बॆरुमाऩ् विशेष अनुग्रहत्तैच् चॆय्दाल्, अप्पोदुम् कर्वम् कूडादु, ताऩ् अगिञ्ज नऩायिरुक्कुम् इरुप्पै मऱन्दु पोगक्कूडादु। अदऱ्कागत् ताम् मुऩ्ऩिरुन्द इरुप्पै अडिक्कडि निऩैक्कवेणुम्। अदिऩाल् मऩम् तळर्चि अडैयक् कूडादु। इप्पोदु आचारियऩ् अनुग्रहत्तिऩाले वन्दिरुक्कुम् निलै मैयै निऩैत्तुत् तेऱि इरुक्क वेण्डुम्।
(५) ताऩ् इरुक्कुमिडत्तिल् तेवालयमिरुन्दाल्, ऒव्वॊरु नाळुम् पोय् ऎम्बॆरुमाऩुडैय अर्च्चैयै सेविक्क वेण्डियदु।
(६) ऎम्बॆरुमाऩुक्कुत् ताऩ् शेषऩायिरुप्पदै ऒरु पोदुम् मऱक्कक् कूडादु। पदिविरदैयाऩ ऒरुस्तिरी तऩ् तिरुमङ्गलियत्तै रक्षिप्पदुबोल् अदै निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्क वेण्डियदु। परदाऴ्वाऩ् सक्करवर्त्ति तिरुमगऩुडैय पादुगैगळुक्कु ऎदैयुम् विज्ञाबनम् सॆय्दु राज्यत्तैप् परिबालनम् सॆय्ददुबोल्, ताऩ् सॆय्युम् ऎदैयुम् ऎम्बॆरुमाऩिडम् विज्ञाबनम् सॆय्य वेण्डियदु।अनुबन्दम्
[[२६१]]
(७) आचारियर्गळुम् ऎम्बॆरुमाऩुम् तऩक्कुच् चॆय्द उपकारङ्गळै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुन्दु अवर्गळिडम् नऩ्ऱिबाराट्ट वेण्डियदु।
विण्णवर् वेण्डि विलक्किऩ्ऱि मेवु मडिमैयॆल्लाम्
मण्णुल कत्तिऩ् मगिऴ्न्दडै किऩ्ऱऩर् वण्डुवरैक् कण्ण ऩडैक्कलङ् गॊळ्ळक् कडऩ्गळ् कऴऱ्ऱियनम् पण्णम रुन्दमिऴ् वेद मऱिन्द भगवर्गळे।
(२२)
(प-रै) वण् तुवरै - अऴगिय तुवारगा नगरत्तिलिरुक्कुम्, कण्णऩ्, अडैक्कलम् कॊळ्ळ, कडऩ्गळ् कऴऱ्ऱिय - तेवर्गळ् मुदलाऩवर्गळुक्कुप् पट्टिरुन्द कडऩ्गळ् तीर्न्दवर्गळुम्, पण् अमरुम् तमिऴ् वेदम् - कानत्तोडु कूडिय तिरुवाय्मॊऴियै, अऱिन्दवरुमाऩ, नम् भगवर्गळ् - नम्मुडैय पिरबन्न च्रेष्टर्गळ्, विण्णवर् - नित्तियसूरिगळ्, वेण्डि - आसैप् पट्टु, विलक्कु इऩ्ऱि - ऒरुविदत् तडैयुमिल्लामल्, मेवुम् सॆय्युम्, अडिमै ऎल्लाम् ऎल्लाक् कैङ्गरियङ्गळैयुम्, मण् उलगत्तिल् इन्दबूमियिल्, मगिऴ्न्दु - सन्दोषप्पट्टु, अडैगिऩ्ऱऩर् - अडैगिऱार्गळ्।
(करुत्तु।) पिरबन्नर्गळ् मऱ्ऱवर्गळैप् पोल कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्याविट्टाल् कुऱ्ऱम् वरुमो ऎऩ्ऱु पयन्दु सॆय्गिऱार्गळिल्लै। पिरीदियिऩालेये अदुवे स्वयम् पिरयोजनमॆऩ्ऱु ऎण्णिच् चॆय् किऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- “अडैगिऩ्ऱऩर्” ऎऩ्ऱु निगऴ् कालच् चॊल्लिऩाले इदै इप्पोदुम् पार्क्कलामॆऩ्ऱबडि।
१६।पुरुषार्त्त काष्टादिगारम्
मुऩ् अदिगारत्तिल् पिरबन्नऩ् इङ्गिरुन्द कालत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। इत्तुडऩ् अवऩ् निऱ्कक्कूडादु, ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळुक्कुम् कैङ्गरियम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱु इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। पिरबन्नऩ् आसैप्पड वेण्डिय पिरयोजनम् पुरुषार्त्तम्। अदु भागवदर्गळ्वरैयिल्
[[२६२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पोगवेण्डियिरुप्पदाल्, अदैप् पुरुषार्त्त काष्टै ऎऩ्ऱु सॊल्लि
यिरुक्किऱदु।
इन्द अदिगार तदिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः-
(१) ऒरुवऩैब् भागवदऩ् ऎऩ्ऱु ऎट्टु अडैयाळङ्गळाल् अऱियलाम्। अवैगळावऩः- (१) भागवदऩिडत्तिल् इरुक्कुम् कुऱ्ऱङ्गळैप् पार्क्कामल् अवऩिडम् पिरीदि पण्णुगै। (२) अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पूजै सॆय्वदैक् कण्डु सन्दोषप्पडुवदु। (३) ऎम्बॆरुमाऩुडैय कदैयैक् केट्पदिल् सिरत्तै। (४) अदैक् केट्कुम्बोदु तॊण्डै तऴदऴप्पदुम्, कण्णिल् जलम् वरुवदुम्, उडम्बिल् मयिर्क्कूच्चलुण्डावदुम्। (५) ताऩुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु आरादनम् सॆय्वदऱ्कुप् पिरयत्तिऩम् सॆय्गै। (६) ऎम्बॆरुमाऩुडैय वेलैयैच् चॆय्गैयिल् टम्बमिल्लामै, अदावदुतऩ्ऩै ऒरुवऩ् कॊण्डाडवेण्डुमॆऩ्ऱु अदैच् चॆय्यामै। (७) ऎम् पॆरुमाऩै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्कै। (८) ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल् ऒऩ्ऱैयुम् केट्कादिरुप्पदु।
(२) पिरबन्नऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩ्; अदावदुअवऩुक्कागवे इरुक्किऱवऩ्; अवऩै ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् इष्टप्पडि विनियोगम् सॆय्यलाम्। ऎम्बॆरुमाऩुक्कुब् भागवदर्गळिडत्तिल् मिगुन्द पिरीदि इरुक् किऱदु। अवर्गळैत् तऩक्कु आत्मावॆऩ्ऱु श्रीगीदैयिल् अवऩे सॊल्लि यिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् पिरबन्नऩै अवर्गळुक्कुच् चेषमागप् पण्णुगिऱाऩ्। आगैयाल् अवऩ् भागवदर्गळुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्दु अवर्गळै सन्दोषप्पडुत्त वेण्डियदु।
(३) भागवदर्गळिऩ् कुणङ्गळैप् पार्त्तु अवैगळिल् ईडुबट्टु ऒरुवऩ् अवर्गळुक्कुक् कैङ्गरियम् पण्ण आसैप्पडुवऩ्। इन्द विदमायुम् अवर्गळिऩ् कैङ्गरियम् अवऩुक्कुक् किडैक्किऱदु।
(४) इन्द विषयत्तिल् सिल सन्देहङ्गळ् उण्डागिऩ्ऱऩ। (१) ऎम्बॆरुमाऩुक्के शेषऩाऩ पिरबन्नऩ् भागवदर्गळुक्कुच् चेषऩाय् इरुक्कलामो? (२) पिरबन्नऩ् भागवदर्गळुक्कुच् चॆय्युम् कैङ्गरियमाऩदु अवऩुडैय स्वरूपत्तिऩाल् उण्डागिऱदा? अल्लदु ऒरु कारणत्तिऩाल् उण्डागिऱदा? (३) इरण्डु भागवदर्गळ् ऒरुवरुक्कॊरुवर् कैङ्गरियम् सॆय्दाल्, ऒरुवऩुक्के शेषत्वमुम्, शेषित्वमुम् वरुमे, इदु कूडुमा?
अनुबन्दम्
[[२६३]]
इवैगळुक्कुप् पदिल्गळैयुम्, भागवदर्गळुडैय पिरसादत्तैये ऒरुवऩ् आसैप्पड वेण्डुमॆऩ्ऱुम् सॊल्लि, अदिगारत्तिऩ् मुक्कियमाऩ अर्थत्तैप् पाट्टाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
वेदमऱिन्द भगवर् वियक्क विळक्कियसीर्
नादऩ् वगुत्त वगैबॆऱु नामव ऩल्लडियार्क् कादर मिक्क वडिमै यिसैन्द ऴियामऱैनूल् नीदि निऱुत्त निलैगुलै यावगै निऩ्ऱऩमे।
(२३)
(प-रै) वेदम् अऱिन्द - वेदत्तिऩ् अर्थम् तॆरिन्द, भगवर् - भागवदर्गळ्, वियक्क - आच्चरियप्पडुम् पडियाग, विळङ्गिय सीर् - नल्ल कुणङ् गळैयुडैय, नादऩ् - यजमानऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, वगुत्त - तऩ् इष्टप्पडि नम्मै उपयोगप्पडुत्तुगिऱ, वगै - विदत्तै, पॆऱुम्नाम् - पॆऱ वेण्डिय अदावदु ऒप्पुक्कॊळ्ळ वेण्डिय नाम्, अवऩ् - अन्द ऎम्बॆरु माऩुडैय, नल् अडियार्क्कु - नल्ल पक्तियैयुडैय वेलैक्कारर्गळुक्कु। आदरम् मिक्क पिरीदि मिगुन्द, अडिमै इसैन्दुकैङ्गरियत्तै ऒप्पुक् कॊण्डु, अऴिया - ऎप्पोदुमिरुक्किऱ, मऱै नूल् - वेदमागिय सास्तिरत् तिऩाले, नीदि - नीदियुडऩ्, निऱुत्त - एऱ्पडुत्तप्पट्टिरुक्किऱ, निलै - इरुप्पु, कुलैयावगै - कॆट्टुप् पोगादबडि, निऩ्ऱऩम् इरुक्किऱोम्।
(करुत्तु,) ऎम्बॆरुमाऩ्, वेदत्तिऩ् अर्थत्तै अऱिन्दु, अऱिन्दबडि नडक्किऱ भागवदर्गळ् आच्चरियप्पडुम् पडियाग विळङ्गुगिऱ नल्ल कुणङ्गळै उडैयवऩ्। अवऩ् ऎल्लारुक्कुम् यजमानऩ्। अवऩुक्कुच् चेषऩाऩ नम्मै अवऩ् ऎप्पडि उपयोगप्पडुत्तुगिऱाऩो, अदै ऒप्पुक्कॊण्डु अवऩुडैय तिरुवुळ्ळत्तिऩ्बडि नाम् नडक्क वेण्डियवर्गळ्। अवऩ् नम्मैत् तऩ्ऩुडैय नल्ल तासर्गळुक्कु अडिमैवेलै सॆय्युम्बडि सॆय्दिरुक्किऱाऩ्। अदै नाम् मिगुन्द पिरीदियुडऩ् सॆय्यवेण्डियदु। इप्पडिच् चॆय्युम्बोदु ऎप्पोदुम् अऴियामल् इरुक्किऱ वेदमागिय सास्तिरमाऩदु नियायत्तुडऩ् ऎन्द निलैयैच् चॊल्लुगिऱदो, अन्द निलै कॆडामल् नाम् इरुक्किऱाम्।
कुऱिप्पु :- (१) नल्लडियार् - नऩ्मैयावदु - अबरादत्तिल् रुचि मुदलाऩ दोषमिल्लामै।
(२) वेदमाऩदु ऒरु भागवदऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्युम्बोदु,
[[२६४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वर्णम्, आसिरमम्, आचारियऩ् सिषियऩ्, पिळ्ळै तगप्पऩ् ऎऩ्गिऱ मुऱै इवैगळैक् कवऩित्तुच् चिल वियवस्तैगळैच् चॊल्लियिरुक्किऱदु। अवैगळै मीऱामल् नाम् भागवदगैङ्गरियम् सॆय्य ण्ेडियदु। अदावदुः ऒरु पिरामणऩ् भागवदऩायिरुक्कुम् सूत्तिरऩैयुम्, सन्नियासि भागव तऩायिरुक्कुम् किरुहस्तऩैयुम्, आचारियऩ् भागवदऩायिरुक्कुम् सिषि यऩैयुम्, तगप्पऩार् भागवदऩायिरुक्कुम् पुत्तिरऩैयुम् नमस्कारम् सॆय्यक्कूडादु।
१७। सास्तिरीय नियमनादिगारम्
कीऴ् इरण्डु अदिगारङ्गळिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम्, भागवदर्गळुक्कुम् कैङ्गरियम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। अन्द कैङ्गरियङ्गळ् ऎवैगळ् ऎऩ्ऱुम्, अवैगळै ऎप्पडिच् चॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱुम्, इप्पोदु सास्तिरत्तैक् कॊण्डे पिरबन्नऩ् अऱियवेण्डियदागैयाल्, अदिल् सॊऩ्ऩवैगळुक्कुक् कट्टुप्ट्टु पिरबन्नऩ् इरुक्कवेण्डियदु ऎऩ्ऱुम् इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) पिरबन्नऩ् मुक्तियै अडैन्द पिऩ्, ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऎन्द कैङ्गरियम् इष्टमोवॆऩ्ऱु तऩ्ऩुडैय विरिवै अडैन्द ज्ञाऩत्ताले पार्क्कलाम्। इप्पोदु पिरबन्नऩुडैय ज्ञाऩमाऩदु सुरुङ्गियिरुप्पदिऩाले अप्पडिच् चॆय्य मुडियादु। रात्तिरियिल् विळक्कैक् कॊण्डु ऒऩ्ऱै नाम् अऱिवदु पोल्, ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इष्टमाऩ कैङ्गरियत्तैच् चास्तिरत्तैक् कॊण्डे पिरबन्नऩ् अऱियवेण्डियदु।
(२) इन्द विषयत्तिल् सिलर् सॊल्लुम् अदिवादङ्गळ्। (१) श्री पाषियगारर् तिरुनाट्टुक्कु ऎऴुन्दरुळुम्बोदु सिल कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्युम्बडि सॊल्लियिरुक्किऱार्। अवैगळिल् सास्तिरप्पडि नडक्क वेण्डुमॆऩ्बदैच् चेर्क्कविल्लैये। (२) श्री आळवन्दार् पिरीदियिऩालेये पिरबन्नऩ् वेलैयैच् चॆय्युम्बडि तूण्डप्पडुवऩॆऩ्ऱु सॊल्लि यिरुप्पदिऩाले सास्तिरम् तळ्ळप्पडविल्लैया? इवैगळुक्कुप् पदिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अनुबन्दम्
[[२६५]]
(३) जऩङ्गळ् अनुकूलरॆऩ्ऱुम्, पिरदिगूलरॆऩ्ऱुम्, उदासीऩरॆऩ्ऱुम् श्री पाषियगारर् पिरित्तु अवर्गळिडत्तिल् पिरबन्नऩ् इरुक्कवेण्डिय विदत्तै अरुळिच् चॆय्दिरुक्किऱार्। अवर्गळिऩ् अनुकूलर् ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळ्; पिरदिगूलर् अवऩिडत्तिल् त्वेषम् सॆय्बवर्गळ्; उदासीऩर् पिरीदियुम् त्वेषमुम् इल्लादवर्गळ्। अनुकूलरैक् कण्डाल् सन्दोषप्पड वेण्डियदु; पिरदिगूलरैक् कण्डाल् पयप्पड वेण्डियदु; उदासीनरैक् कण्डाल् अवर्गळैयॊरु पॊरुळाग निऩैक्कामल् इरुक्क वेण्डियदु।
अदिगारत्तिऩ् मुक्कियमाऩ अर्थत्तैप् पाट्टाले अरुळिच्
चॆय्गिऱार्।
निऩ्ऱऩ मऩ्बुडै वाऩोर् निलैयि ऩिलमळन्दाऩ्
नऩ्ऱिदु तीयदि तॆऩ्ऱु नडत्तिय नाऩ्मऱैयाल् इऩ्ऱु नमक्किर वादलि लिम्मदि यिन्निलवे
अऩ्ऱि यडिक्टि यारिरु टीर्क्क वडियुळदे।
वाऩोर्
[[१]]
(२४)
(प-रै।) निलम् अळन्दाऩ् - पूमियै मूऩ्ऱु अडियाग अळन्द ऎम्बॆरुमाऩ्, नऩ्ऱु इदु - इदु नल्लदु, तीयदु इदु - इदु कॆडुदलाऩदु, ऎऩ्ऱु, नडत्तिय - नडत्तिक् कॊण्डिरुक्किऱ, नाल् मऱैयाल् - नाऩ्गु वेदङ्गळैक् कॊण्डु, अऩ्बु उडै - ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळ, वैगुन्दत्तिलिरुक्कुम् नित्तियसूरिगळुडैय, निलैयिल् - इरुप्पिल्, अदावदु पिरीदि मिगुन्दु अदु उळ्ळडङ्गादु सॆय्युम् कैङ्गरियङ्गळिल्, निऩ्ऱऩम् - इरुक्किऱोम्। इऩ्ऱु इप्पोदु नमक्कु, इरवु आदलिल् - रात्तिरियागैयाल्, इ मदि - इन्द वेदमागिय सन्दिर ऩुडैय, इ निलवे - अदिऩ् अर्थत्तै नऩ्ऱागक् काट्टुगिऱ स्मिरुदि कळागिय वॆळिच्चम्, अऩ्ऱि - इल्लामल्, अडिक्कडि, आर् - निऱैन्दिरुक्किऱ, इरुळ् - अज्ञानमागिऱ इरुट्टै, तीर्क्क - पोक्क, अडि उळदे - सादनम्
उण्डो।
(करुत्तु।) नित्तियसूरिगळ् ऎप्पडि स्वयम् पिरयोजनमागक् कैङ्गरियम् सॆय्गिऱार्गळो, अप्पडिये नामुम् कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्गिऱोम्। अवर्गळुक्कुत् तङ्गळुडैय ज्ञानमे तुणैयायिरुक्किऱदु। नमक्कु इप्पोदु ज्ञानम् सुरुङ्गियिरुप्पदाले सास्तिरत्तैत् तुणैयागक्
[[२६६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कॊण्डु कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्गिऱोम्। एऩॆऩ्ऱाल् - इङ्गु इरुक्किऱ कालत्तिल् नम्मुडैय अऱिवु कुऱैन्दिरुक्किऱदु। रात्तिरियिल् ऒरुवऩ् ऒऩ्ऱै अडैयमुडियाददु पोल्, नाम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय, तिरुवुळ्ळम् इऩ्ऩ तॆऩ्ऱु अऱियमुडियादु। रात्तिरियिल् सन्दिरऩुडैय निलावॆळिच् चत्तैक् कॊण्डु ऒऩ्ऱै अऱिवदुबोल्, नाम् वेदत्तैयुम् स्मिरुदि कळैयुम् कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवुळ्ळत्तै अऱियवेण्डियदु, इप्पडिक्किल्ला विट्टाल् नॆरुङ्गियिरुक्किऱ इरुट्टैप् पोक्क वेऱु उपायमिल्लै।
कुऱिप्पुः- “निलमळन्दाऩ्” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले ऎम्बॆरुमाऩ् नडत्तुगिऱ सास्तिरमे नम्बत्तगुन्ददु। मऱ्ऱ पशुपति मुदलाऩवर्गळ् सॆय्दिरुक्किऱ आगमङ्गळ् अप्पडियऩ्ऱु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। अन्द अवतारत्तिलेये पिरुम्मावैयुम् पशुपतियैयुम् काट्टिलुम् उयर्न्दवऩ् ऎऩ्ऱु तॆरिविक्कप्पट्टदु। पिरुम्मलोकम् पोऩ अवऩुडैय तिरुवडिक्कुप् पिरुम्मा तिरुमञ्जऩम् सॆय्दाऩ्। अन्द जलत्तैप् पशुपति तलैयिल् ताङ्गिक्कॊण्डदिऩाले अवऩुक्कुच् चिवऩ् ऎऩ्ऱु पॆयर् वन्ददु।
१८। अबराद परिहारादिगारम्
इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् भागवदर्गळुक्कुम् कैङ्गरियङ्गळैच् चास्तिरत्तैत् तुणैयागक् कॊण्डु सॆय्युम्बोदु, अबरादम् ऒऩ्ऱुम् वारादबडि पिरबन्नऩ् नडक्कवेण्डियदु। अबरादम् वन्दाल् अदऱ्कुप् परिहारम् पण्णुम् विदत्तै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) मुमुक्षुवुक्कु वेण्डिय अडैयाळङ्गळ् उळ्ळवऩायिरुन्दु पिरबत्ति पण्णिऩवऩुक्कु अबरादम् उण्डागादु।, मुऩ्सॆय्द विऩैयाल् अबरादम् नेर्न्दाल्, पिरबन्नऩ् उडऩे लज्जैप्पट्टु वरुत्तप्पडुवऩ्। अवऩ् अबरादत्तिऱ्कु एऱ्पट्ट पिरायच्चित्तत्तैच् चॆय्यवेण्डियदु। अदऱ्कुच् चक्तियल्ला विट्टाल् पिरबत्तियैप् पण्णवेण्डियदु।
(२) इदैच् चॆय्याविट्टाल् ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩैत् तण्डित्तु अवऩुडैय अबरादत्तैप् पोक्कुवऩ्। आऩाल् तण्डऩैयाऩदु मुऩ्बोल् कडुमैयाय् इल्लामल् लगुवाग इरुक्कुम्। ऒरुगालुम् अवऩ् यमऩुक्कु उट्पडमाट्टाऩ्।
अनुबन्दम्
[[२६७]]
(३) इऩ्ऩ वयदु मुडिविल् मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु केट्टवऩुक्कु अन्द कालत्तिऱ्कुळ् सॊऩ्ऩबडि अबरादबरिहारम् एऱ्पडुम्। इप्पडिक् कालम् कुऱिक्कामल् मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु केट्टवऩुक्कु अबरादत्तिऱ्कुप् परिहारम् उण्डागुम् वरैयिल् वयदु वळर्न्दुवरुम्।
(४) इदिल् सॊल्लिय अदिवादङ्गळ्ः - (१) तॆरिन्दु सॆय्गिऱ अबरा तत्तैयुम् ऎम्बॆरुमाऩ् क्षमिप्पऩ् ऎऩ्ऱु ऒरु पॆरियवर् सॊल्लियिरुक् किऱार्। (२) पिराट्टि “उङ्गळुक्कुच् चरणमाग इरुक्किऱेऩ्” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ पिऱगु राक्षसिगळ् सॆय्द अबसारङ्गळै अवळ् पॊऱुक्क विल्लैया? (३) ऒरे कुऱ्ऱत्तिऱ्कु ऒरुवऩुक्कु लगुवाऩ तण्डऩैयुम् मऱ्ऱॊरुवऩुक्कुत् कडुमैयाऩ तण्डऩैयुम् कूडुमो? (४) ‘ऎल्लाप् पाबङ्गळिलुमिरुन्दु उऩ्ऩै विडुविप्पेऩ्’ ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् श्री गीतायिल् सॊल्लियिरुक्किऱ पडियाल्, ‘ऎल्ला पाबङ्गळिलुम्’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् पिऩ्बु सॆय्युम् अबरादमुम् अडङ्गविल्लैया? इन्द अदिवादङ्गळ् कण्डिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ। (५) पिरबन्नऩ् विलक्कवेण्डिय अबसारङ्गळिल् मुक्कियमाऩदु भागवद अबसारम्। जादि, कुणम्, वृत्तम् इवैगळाले उयर्न्दवर्गळिऩ् मेऩ्मैयैक् कुऱैक्कप् पार्प्पदुम्, भागवदऩाऩ सूत्तिरऩै मऱ्ऱ सूत्तिरर्गळैप् पोल् पार्प्पदुम्, अबसारङ्गळ्। भागवद अबसारत्तिऱ्कुब् भागवदर्गळिडत्तिलेये क्षमै कॊळ्ळवेणुम्।
।
(६) ऒरु भागवदऩ् तऩ्ऩै वॆऱुत्ताल् ताऩ् कुऱ्ऱम् सॆय्या तिरुन्दबोदिलुम्, अवऩिडम् क्षमै कॊळ्ळवेणुम्। ताऩ् मुऩ्सॆय्द विऩैक्काग ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩैक्कॊण्डु तऩ्ऩैत् तण्डिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णवेण्डियदु।
मुदल् उट्पिरिविल् सॊऩ्ऩ विषयत्तैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
उळदाऩ वल्विऩैक् कुळ्ळम् वॆरुवि युलगळन्द वळर्दा मरैयिणै वऩ्सर णाग वरित्तवर्दाम् कळैदा ऩॆऩवॆऴुङ् गऩ्मन् दुऱप्पर् तुऱत्तिडिऩुम् इळैदा निलैसॆग वॆङ्गळ् पिराऩरुट् टेऩॆऴुमे।
(२५)
(प-रै) उळदाऩ - इप्पोदिरुक्किऱ, वल्विऩैक्कु -पलमाऩ पाबङ् गळुक्कु, उळ्ळम् वॆरुवि - मऩदु पयप्पट्टु, उलगु अळन्द - पूमियैयळन्द
[[२६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎम्बॆरुमाऩुडैय, वळर् - पिरुम्मलोकम् वरैयिल् वळन्दुबोऩ, तामरै णै - इरण्डु तिरुवडित्तामरैगळै, वऩ् - पलमाऩ, सरणाग - उपाय माग, वरित्तवर् ताम् - पऱ्ऱिऩ पिरबन्नर्गळ्, कळैदाऩ् ऎऩ - वयल्गळिल् पयिर्गळैयमुक्कुम् कळैगळ्बोल्, ऎऴुम् - कैङ्गरियङ् गळुक्कु विरोदि यागुम्, कऩ्मम् कर्मङ्गळै, तुऱप्पर् - विट्टुविडुवर्, अदावदु अवै कळैच् चॆय्यमाट्टार्गळ्। तुऱन्दिडिऩुम् इप्पडि अवैगळैच् चॆय्या तिरुक्किऱ विषयत्तिलुम्, इळैदु आ - मन्दबुत्तियुळ्ळ वऩायिरुक्किऱ, निलै - इरुप्पाऩदु, सॆग - कॆडुम्बडि, ऎङ्गळ् - नम्मुडैय, पिराऩ् - उपकारक ऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय, अरुळ् तेऩ् - करुणैयागिय तेऩाऩदु, ऎऴुम्
उण्डागुम्।
(करुत्तु) पिरारप्तम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट पलमाऩ पाबङ्गळुक्कुप् पयप्पट्टु ऒरुवऩ् पिरबत्ति पण्णुगिऱाऩ्। अवऩ् इङ्गेयिरुन्दु ऎम्बॆरुमाऩै अनुबविप्पदऱ्कु विरोदियाऩ कर्मङ्गळैच् चॆय्य माट्टाऩ्। पाबत्तै उण्डाक्कुम् पाबङ्गळुक्कुम् सेर्त्तुप् पिरबत्ति पण्णियिरुप्पदाले। अवऩुक्कु पुत्तिमान्दियत्ताले अविवेकंवन्दु पाबत्तैप् पण्णुवऩोवॆऩ्ऱु सन्देहप् पडवेण्डाम्। अन्द अविवेकम् वरादबडि ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणै अवऩै रक्षिक्कुम्।
कुऱिप्पुः- (१) पिरारप्तत्तै “वल्विऩै” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदिऩ् करुत्तु अदु पक्तियोगत्ताल् पोगादॆऩ्ऱु।
(२) ऎम्बॆरुमाऩुडैय उलगळन्द तिरुवडि ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदऱ्कु अवऩ् ऎप्पडि असुरर्गळै जयित्तु तेवर्गळै रक्षित्ताऩो, अप्पडिये पिरबन्नऩुक्कुण्डागुम् विरोदङ्गळैप् पोक्कि अवऩै रक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऱु
करुत्तु।
(३) तामरै ऎऩ्ऱदु तामरैबोऩ्ऱ तिरुवडिगळ्। अदिल् ऒऩ्ऱु अन्द अवतारत्तिल् वळर्न्दु पिरुम्मलोकम् वरैयिल् पोयिऱ्ऱु।
(४) ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैयैत् तेऩागच् चॊऩ्ऩदिऩ् करुत्तुतेऩै अनुबानमाग वैत्तु मरुन्दु साप्पिडुगिऱवऩुक्कु अदु दोषत्तैप् पोक्कि नाक्कुक्कुम् इऩिमैयागवुम् इरुप्पदुबोल्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैयाऩदु पिरबन्नऩुडैय इडञ्जल्गळैप् पोक्कुम्; पोक्किय मागवुम् इरुक्कुमॆऩ्ऱु।
अनुबन्दम्
१९। स्तानविशेषादिगारम्
[[२६९]]
कीऴ् नाऩ्गु अदिगारङ्गळिऩाल् पिरबन्नऩ् अबरादमिल्लामल् ऎम्बॆरु माऩुक्कुम् भागवदर्गळुक्कुम् सास्तिरत्तैक् कॊण्डु कैङ्गरियम् पण्ण वेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लि, अप्पडि कैङ्गरियम् पण्णुम्बोदु, ऎङ्गे इरुक्कवेण्डियदु ऎऩ्बदु इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
इदिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) वर्णधर्मङ्गळैयुम् आसिरमदर् मङ्गळैयुम् ऎङ्गे सरियाय्च् चॆय्यक्कूडुमो अङ्गे पिरबन्नऩ् इरुक्क वेण्डियदु। अवैगळिलुम् ऎम्बॆरुमाऩ् अर्च्चैयाग ऎऴुन्दरुळि यिरुक्कुम् इडम् मिगवुम् सिलाक्कियमाऩदु।
(२) ऎङ्गे वेण्डुमाऩालुम् वसिक्कलामॆऩ्ऱु ऒरु वसऩमुम्, पुण्यदीर्त्तत्तिलो च्वबागऩ् वीट्टिलो उडम्बै विट्टुप् पोगिऱवऩुम् मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्गिऱ वेऱु वसऩमुम्, ऎङ्गे वेण्डुमो अङ्गे पिरबन्नऩ् इरुक्कलाम् ऎऩ्ऱु सॊल्लविल्लैया? पदिल् - मुदल् वसऩम् वेऱु गतियिल्लादवऩ् विषयम्। इरण्डावदु वसऩत्तिऱ्कु मोक्षमागिऱ पलऩ् वरामल् पोगादॆऩ्ऱु करुत्तु।
तेऩार् कमलत् तिरुमग णादऩ् ऱिगऴ्न्दुऱैयुम् वाऩाडु कन्दवर् वैयत् तिरुप्पिडम् वऩ्ऱरुमक् काऩा रिमयमुम् कङ्गैयुम् काविरि युङ्गडलुम् नाऩा नगरमु नागमुङ् गूडिय नऩ्ऩिलमे।
(२६)
(प-रै) तेऩ् आर् कमलम्-तेऩ् निऱैन्द तामरैप्पूविल् वासम् सॆय्गिऱ, तिरुमगळ् नादऩ् - पिराट्टियिऩ् कणवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, तिगऴ्न्दु उऱैयुम् - विळङ्गि वसिक्किऱ, वाऩ् नाडु - वैगुन्दमागिय तेसत्तिलिरुप् पदै, उगन्दवर् - आसैप्पडुगिऱवर्गळ्, वैयत्तु इरुप्पिडम् - इन्द पूमियिलिरुक्किऱ इडमाऩदु, वऩ् तरुमम् - नल्ल तपस्सुगळ् सॆय्यत्तगुन्द, काऩ् आर् - काडुगळ् निऱैन्द, इमयमुम् - इमयम् ऎऩ्गिऱ मलैयुम्, कङ्गैयुम्, काविरियुम्, कडलुम् - समुत्तिरत्तिलिरुक्किऱ च्वेदत्वीबमॆऩ्गिऱ तीवुम्, नाऩानगरमुम् - अयोत्यै मुदलाऩ पलविदमाऩ पट्टणङ्गळुम्, नागमुम् - वैगुन्दमुम्, कूडिय - सेर्न्द, नल् निलम् - नल्ल इडम्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् वसिक्किऱ वैगुन्दमागिय लोकत्तिल् इरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्ट भागवदर्गळ् पूमियिल् ऎन्द विडत्ति
[[२७०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
लिरुक्किऱार्गळो, अदु मिगवुम् सिलाक्कियमाऩदु। अदिल् पाट्टिल् सॊऩ्ऩ ऎल्लाविडङ्गळुम् सेर्न्दिरुक्किऩ्ऱऩ।
कुऱिप्पुःइन्दप् पाट्टिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कोयिलिरुक्कुमिडत्तैच् चॊल्लामल् भागवदर् वसिक्कुमिडत्तैच् चॊल्लुगैयाले इरण्डु इडङ्गळुम् सेरादबोदु पिऩ् सॊऩ्ऩदैये ऒरुवऩ् ऎडुत्तुक् कॊळ्ळ वेणुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
२०। निर्याणादिगारम्
इप्पडि एऴु अदिगारङ्गळाले पिरबन्नऩ् ऎप्पडियिरुक्क वेण्डियदु। ऎदैच् चॆय्दुगॊण्डिरुक्क वेण्डियदु, ऎङ्गेयिरुक्क वेण्डियदु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। इऩि इरुबदु मुदल् इरुबत्तिरण्डावदु वरैयिल् उळ्ळ मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळिऩाल् पिरबत्तियिऩ् पलऩ्गळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। अवैगळिल् इरण्डु पलऩ्गळै इन्द अदिगारम् सॊल्लुगिऱदु।
अवैगळावऩः-
(१) पिरबन्नऩ् पिरबत्तिवाक्कियत्तैच् चॊल्लुगिऱ मुदल्क्षणत्तिल् अवऩुडैय पुण्णियङ्गळैयुम् पाबङ्गळैयुम् अवऩिडमिरुन्दु पिरित्तुवैत्तु, अवऩ् तिरुनाट्टुक्कुप् पोगुम् पोदु पुण्णियङ्गळै अवऩुक्कु वेण्डियवर्गळिडत्तिलुम् पाबङ्गळै अवऩुक्कु वेण्डादवर् कळिडत्तिलुम् ऎम्बॆरुमाऩ् सेर्क्किऱाऩ्। इदु ऒरु पलऩ्।
(२) जीवऩै सूक्ष्ममाऩ ऐन्दु पूदङ्गळुडऩुम् पिराणऩ् मऩदु पत्तु इन्दिरियङ्गळ् इवैगळुडऩुम् सेर्त्तु अवऩैत् तऩ्ऩिडम् इळैप्पाऱुम् पडि ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय्गिऱाऩ्।इदु ऎल्ला जीवऩ्गळुक्कुम् उण्डु।
(३) हिरुदयत्तिलिरुन्दु उच्चन्दलैक्कु ऒरु नाडि पोगिऱदु। अदिऩुडैय तुवारत्तैप् पिरगासिक्कुम्बडि सॆय्दु अदुवऴियाय् पिरबन्दऩै उडम्बै विट्टु वॆळिये ऎम्बॆरुमाऩ् कॊण्डुबोगिऱाऩ्। इदु पिरबन्नऩुक्कु मात्तिरम् उण्डु। इदु इरण्डावदु पलऩ्।
(४) पक्तऩ् कडैसि निमिषत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩैत् ताऩ् मुऩ्ऩाल् तियाऩम् सॆय्दबडि निऩैक्किऱाऩ्। इदऱ्कु अन्तिमस्मिरुदि ऎऩ्ऱु पॆयर्। पिरबन्नऩुक्कु इदै ऎम्बॆरुमाऩे उण्डु पण्णुगिऱाऩ्।अनुबन्दम्
[[२७१]]
(५) निर्याणत्तिऱ्कुप् पिरबन्नऩ् विषयत्तिल् कालनियमम् इल्लै। पगलिलो, इरात्तिरियिलो, शुक्लबक्षत्तिलो, किरुष्णबक्षत्तिलो, उत्तरायणत्तिलो, तक्षिणायनत्तिलो मरणम् नेरलाम्। सास्तिरत्तिल् एऱ्पट्ट नियमङ्गळ् मऱ्ऱवर्गळुक्काग। ३, ५ उट्पिरिवुगळिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
नऩ्ऩिल मामदु कऱ्पग लामदु नऩ्ऩिमित्तम् ऎऩ्ऩलु मामदि यादाऩु मामङ् गडियवर्क्कु मिऩ्ऩिलै मेऩि विडुम् पयणत्तु विलक्किलेदोर् नऩ्ऩिलै यानडु नाडि वऴिक्कु नडैबॆऱवे।
(२७)
(प-रै) मिऩ् निलै मऩिे - मिऩ्ऩलैप्पोल अदावदु कॊञ्ज कालमेयिरुक्कुम्बडियाऩ उडम्बै, विडुम् पयणत्तु - विट्टुप्पोगुम् पिरयाणगालत्तिल्, विलक्कु इलदु - पिरदिबन्दगमॊऩ्ऱुमिल्लामल्, ऒर् नल् निलैयाम् - ऒरु विलक्षणमाऩ नल्ल इरुप्पै अदावदु स्वबावत्तै युडैयदाऩ, नडुनाडि - नडुविलिरुक्किऱ नाडियिलिरुन्दु आरम्बिक्किऱ, वऴिक्कुवऴियिल्, नडैबॆऱ - पोवदऱ्कु, अडियवर्क्कु - पिरबन्नरुक्कु, अङ्गु - ऎल्लाविडङ्गळिलुम्, अदु - अवैगळुक्कुळ् अवरिरुन्दु पोगुमिडमाऩदु, नल् निलम् आम् - नल्ल इडमागुम्। अदु - अवर् पोगुम् कालमाऩदु, नल् पगल् आम् - नल्ल पगल्गालमागुम्। अदु - अप्पोदुण्डागुम् निमित्तत्तै, नल् निमित्तम् ऎऩ्ऩलुम् आम् - नल्ल निमित्तमॆऩ्ऱु सॊल्लाम्, यादाऩुम् अदुवेऱु ऎदुवुम्, आम् - तगुन्ददाग आगुम्।
(करुत्तु) पिरबन्नर्गळ् स्तिरमिल्लाद उडम्बै विट्टुत् तिरुनाट्टिऱ्कुप् पोगिऱ पिरयाणत्तिल् पिरदिबन्दगमिल्लामल् नडुनाडियै आरम्बमाग वुडैय तेवयानम् ऎऩ्गिऱ वऴियिल् अवर्गळ् पोवदऱ्कु इऩ्ऩ इडम्, इऩ्ऩ कालम्, इऩ्ऩ सगुनम् वेण्डुमॆऩ्बदु इल्लै। अवर्गळ् विषयत्तिल् ऎदुवुम् नल्लदु; अवर्गळ् इरुन्दु पोगुम् इडमे नल्लदु; अवर्गळ् पोगिऱ कालमे नल्ल पगल्; अवर् पोगुम्बोदु उण्डागुम् सगुनत्तैये नल्ल सगुनम् ऎऩ्ऱु सॊल्ललाम्।
कुऱिप्पुः- (१) ऒरुवऩ् ऒरु वेलैयैच् चॆय्य आरम्बिक्कुम्बोदु इडमुम् कालमुम् नऩ्ऱायिरुक्किऩ्ऱऩवा? नल्ल सगुनङ्गळ् नेरुमा? ऎऩ्ऱु पार्क्किऱाऩ्। मुक्तियै अडैयप् पोगिऱवऩुक्कु इप्पडिप् पार्क्कवेण्डा मॆऩ्ऱु करुत्तु।
[[२७२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(२) “मिऩ्ऩिलै मेऩि” ऎऩ्ऱदु स्तूलमाऩ शरीरम्। अदु मरणगालत्तिल् विडप्पडुगिऱदु। सूक्ष्ममाऩ शरीरत्तुडऩ् अवऩ् पोगिऱाऩ्। विरजै ऎऩ्गिऱ आऱ्ऱिऩ् करैयिल् अदैयुम् विट्टुविडुगिऱाऩ्।
(३) नडुनाडि ऎऩ्बदु हिरुदयत्तिलिरुन्दु उच्चन्दलैक्कुप् पोगिऱ नाडि। इदु ऎल्ला नाडिगळुक्कुम् नडुविलिरुप्पदाल् नडुनाडि ऎऩ्ऱु सॊल्लप् पडुगिऱदु। मऱ्ऱ नाडिगळैप्पोल् नरगत्तिऱ्कुम् सुवर्क्कत्तिऱ्कुम् जीवऩैक् कॊण्डुबोगामल् मोक्षत्तिऱ्कुक् कॊण्डुबोवदाल् अदु “नऩ्ऩिलै” ऎऩ्ऱु स्तोत्रम् पण्णप्पडुगिऱदु।
(४) इन्द नाडिवऴियाय् वॆळिक्किळम्बिऩवुडऩे तेवयानम् ऎऩ्गिऱ वऴि वरुगिऱबडियाल् इदै अदऱ्कु आरम्बम् ऎऩ्ऱु सॊल्लिऱ्ऱु।
(५) नडुनाडियिल् पिरवेसत्तिऱ्कु स्तूलशरीरम् विलक्कायिरुक्किऱदु। पक्तऩुक्कु पिरारप्तकर्मम् मुडिन्दवुडऩुम् पिरबन्दऩुक्कुक् कोलिऩ कालम् वन्दवुडऩुम् अन्द उडम्बु पोय् पिरदिबन्दगम् नीङ्गिविडुगिऱदु।
२१। गतिविशेषादिगारम्
पिरबत्तियिऩ् मूऩ्ऱावदु पलऩ् तेवयानम् वऴियाय्त् तिरुनाट्टुक्कुप् पोवदु। अदु इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अन्द वऴियै अदिगारप्पाट्टाले विरिवाय् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
नडैबऱ वङ्गिप् पगलॊळि नाळुत् तरायणमाण् डिडैवरु काऱ्ऱि रवियिर विऩ्बदि मिऩ्वरुणऩ्
कुडैयुडै वाऩवर् कोमाऩ् पिरसाबदि यॆऩ्ऱिवराल् इडैयिडै पोगङ्ग ळॆय्दि यॆऴिऱ्पद मेऱुवरे।
(२८)
(प-रै) नडैबॆऱ -तेवयानम् ऎऩ्गिऱ वऴियिल् पोगुम् पोदु। अङ्गि - अक्किऩि, पगल्, ऒळिनाळ् - सुक्किलबक्षम्, उत्तरायणम्, आण्डु - वरुषम्, इडैवरु काऱ्ऱु - वरुषत्तुक्कुम् सूरियऩुक्कुम् नडुविलिरुक्किऱ वायु, इरवि - सूरियऩ्, इरविऩ् पदि - इरात्तिरिक्कु यजमानऩागिय सन्दिरऩ्, मिऩ् - मिऩ्ऩल्, वरुणऩ्, कुडैयुडैवाऩोर् कोमाऩ् - मूऩ्ऱु उलगङ् गळैयुम् आळुवदऱ्कु अडैयाळमाऩ कुडैयैयुडैय तेवर्गळुक्कु
अनुबन्दम्
[[२७३]]
यजमानऩागिय इन्दिरऩ्, पिरजाबदि, ऎऩ्ऱु इवराल् - ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट इवर्गळाल्, इडैयिडै - तङ्गळ् तङ्गळ् ऎल्लैक्कुळ् कॊडुक्कप्पट्ट, पोगङ्गळ् - पोगङ्गळै, ऎय्दि - अडैन्दु, ऎऴिल् - पिरगासिक्किऱ, पदम् - वैगुन्दत्तिऱ्कु, एऱुवर्।
(करुत्तु) मुक्तऩागप् पोगिऱवऩ् तेवयानत्तिल् पोगुम् पोदु पाट्टिल् सॊऩ्ऩवर्गळ् अऴैत्तुक् कॊण्डुबोय्, अवऩुक्कु तङ्गळ् तङ्गळ् ऎल्लैक्कुळ् पोगङ्गळैक् कॊडुक्किऱार्गळ्। अवैगळै अनु पवित्तुक्कॊण्डु अवऩ् तिरुनाट्टुक्कुप् पोगिऱाऩ्।
कुऱिप्पुः- (१) मुदल् ऐन्दु सॊऱ्कळ् कालङ्गळैच् चॊऩ्ऩ पोदिलुम्, अवैगळिऩ् अबिमाऩि तेवदैगळैच् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
(२) इन्दप् पाट्टिल् सॊल्लप्पट्टवर्गळ् मुक्ति अडैगिऱवऩैत् तिरुनाट्टुक्कु अऴैत्तुक् कॊण्डुबोगिऱार्गळ्। अवर्गळुक्कु आदिवाहि कर्गळ् ऎऩ्ऱु पॆयर्।
(३) मिऩ्ऩलिल् इरुक्किऱ ऒरु पुरुषऩ् इवऩै नेराग ऎम्बॆरु माऩिडम् कॊण्डुबोगिऱाऩ्। मिऩ्ऩलुक्कु मेले सॊल्लप्पट्ट मूऩ्ऱु पेर्गळुम् अवऩुक्कु सहायमायिरुक्किऱार्गळ्।
२२। परिपूर्ण प्रम्मानुबवादिगारम्
पिरबत्तियिऩ् नालावदु पलऩ् इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अदिल् ऎम्बॆरुमाऩै अवऩुडैय तिरुमेऩि, नल्ल कुणङ्गळ्, अवऩ् आळुम् इरण्डु विबूदिगळ् इवैगळुडऩ् कूड मुक्तऩ् अनुबविक्किऱाऩ्, इन्द विषयत्तिल् सिल सन्देहङ्गळ् इन्द अदिगारत्तिल् तीर्क्कप् पडुगिऩ्ऱऩ। अवैगळावऩ-
(१) इङ्गिरुन्द कालत्तिल् वस्तुक्कळ् कॊञ्ज सुगत्तैयुम्, तुक्कत् तैयुम् कॊडुप्पदाग ऎल्लारुक्कुम् तॆरियुमे। अवैगळ् मुक्तऩुक्कुक् कर्मम् पोय्विट्टदालुम् मुऩ्बोल् ऎम्बॆरुमाऩै विट्टु अवैगळै अनुबविक् कामल्, ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् कूड सेर्त्तु अनुबविप्पदालुम् मिगुन्द आनन् दत्तैक् कॊडुक्कुम्।
[[२७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(२) मुक्तऩुडैय स्वरूपमुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपमुम् ऒऩ्ऱाग आगिऱदिल्लै, आऩाल् अवऩुक्कु सममाग आगिऱाऩ्।
(३) उलगत्तै उण्डुबण्णि रक्षित्तु अऴिक्कुम् वेलैयुम्, मोक्षत् तैक् कॊडुप्पदुम् मुक्तऩुक्कु इल्लै। सममायिरुप्पदु पोगत्तिल् मात्तिरम्।
(४) ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऎवैगळ् आनन्दत्तैक् कॊडुक्कुमो। अवैगळॆल्लाम् मुक्तऩुक्कुमुण्डु। अवैगळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऎव् वळवु आनन्दत्तैक् कॊडुक्कुमो, अव्वळवुम् मुक्तऩुक्कुम् उण्डु। इवैगळुक्कु सायुज्यम् ऎऩ्ऱुम् सार्ष्टिदै ऎऩ्ऱुम् पॆयर्। ऎल्ला मुक्तर्गळुक्कुम् आनन्दम् ऒरेविदमायिरुक्कुम्।
(५) इवै इरण्डुम्दाऩ् मोक्षमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुऱदु। सालोक्यम्, सामीप्यम्, सारूप्यम् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु मात्तिरम् मोक्षमल्ल, सालोक्यम् ऎऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्कुम् उलगत्तिल् इरुप्पदु। सामीप्यम् ऎऩ्बदु अवऩ् किट्टे इरुप्पदु। सारूप्यम् ऎऩ्बदु अवऩुडैय वेषम् पोऩ्ऱ वेषमुळ्ळवऩायिरुप्पदु। मुक्तऩुक्कु इवै मूऩ्ऱुम् सायुज्यम् ऎऩ्बदिल् अडङ्गियिरुक्किऩ्ऱऩ।
(६) ऎम्बॆरुमाऩै अनुबवित्तु सन्दोषम् उळ्ळडङ्गामल् अवऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्युम् मुक्तऩ् संसारत्तिऱ्कु मऱुबडियुम् तऩ् इच्चैयाल् वरमाट्टाऩ्। ऎम्बॆरुमाऩुम् अवऩै अऩुप्पमाट्टाऩ्।
आऱावदु उट्पिरिविल् उळ्ळ विषयत्तैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
एऱि यॆऴिऱ्पद मॆल्ला वुयिर्क्कु मिदमुगक्कुम् नाऱु तुऴाय् मुडि नादऩै नण्णि यडिमैयिऩम् कूऱु कवर्न्दु गुरुक्कळ् कुऴाङ्गळ् कुरैगऴऱ्कीऴ् माऱुद लिऩ्ऱि मगिऴ्न्दॆऴुम् पोगत्तु मऩ्ऩुवरे।
(२९)
(प-रै।) ऎऴिल् पदम् - पिरगासिक्किऱ वैगुन्दमॆऩ्गिऱ इडत्तिल्, एऱि, ऎल्ला उयिर्क्कुम् - ऎल्ला जीवऩ्गळुक्कुम्, इदम् - उपायमाऩ सिऩ्ऩ वियाबारत्तै, उगक्कुम् - पॆरिदाग ऎण्णि सन्दोषप्पडुम्, नाऱु तुऴाय् मुडि - वासऩैयैयुडैय तुळसिमालैयैत् तिरुमुडियिलुडैय, नादऩै
अनुबन्दम्
[[२७५]]
यजमानऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै, नण्णि - किट्टि,अडिमैयिल् - अवऩुक्कुच् चॆय्युम् कैङ्गरियङ्गळिल्, नम् कूऱु - नम्मुडैय भागत्तै, कवर्न्दु - अडैन्दु, गुरुक्कळ् - आचारियर्गळुडैय, कुरै कऴल् कीऴ् - सप्तिक्किऱ तिरुवडि कळिऩ् कीऴ्, ऎऴुम् पोगत्तु - मेल् मेल् अदिगमागुम् ऎम्बॆरु माऩुडैय अनुबवत्तिल्, मगिऴ्न्दु -सन्दोषप्पट्टु, माऱुदल् इऩ्ऱि - संसारत् तिऱ्कुत् तिरुम्बि वरुदलिल्लामल्, मऩ्ऩुवम् - स्तिरमायिरुप्पोम्।
(करुत्तु।) वैगुन्दमॆऩ्ऱ इडत्तिल् पोय्च् चेर्न्दु ऎल्ला आत्माक्कळुम् सॆय्युम् स्वल्बमाऩ हितत्तैप् पॆरिदाग सन्दोषप्पट्टु अवर्गळ् वेण्डियदैच् चॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩैक्किट्टि अवऩुडैय कैङ्गरियत्तिल् नमक्कुण्डाऩ भागत्तै अडैन्दु, नम्मुडैय आचारियर् कळिऩ् तिरुवडियिऩ् कीऴ् इरुन्दु अङ्गे ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तिल् मगिऴ्न्दु स्तिरमाय् इरुप्पोम्। इदऱ्कु ऒरुनाळुम् माऱुदल् किडैयादु। अदावदुःऒरु नाळुम् इन्द अनुबवत्तै विट्टु संसारत्तिऱ्कुत् तिरुम्बि वरमाट्टोम्।
कुऱिप्पुः- (१) हितम् ऎऩ्बदु अनुकूलमाऩ वियाबारम्। अदावदुःनाम् सॆय्युम् पिरबत्ति। इदै वियाजमागक् कॊण्डु नमक्कुप् परिपूर्णमाऩ तऩ्ऩुडैय अनुबवत्तै ऎम्बॆरुमाऩ् कॊडुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(२) ‘नम् कूऱु” ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् नमक्कुम् इरुक्किऱ उऱवाले अवऩुडैय कैङ्गरियत्तिल् नमक्कुम् भागम् उण्डु। ऎप्पडि तगप्पऩा रुडैय सॊत्तिल् ऒव्वॊरु पिळ्ळैक्कुम् अवऩुडैय उऱविऩालेये भागम् उण्डो, अप्पडिये।
(३) “कुरै कऴल्” - नम्मुडैय आचारियर्गळ् विरोदिगळैक् कण्डित्तु नल्ल मदत्तै उऱुदिप्पडुत्ति नम्मै ऎम्बॆरुमाऩिडम् सेर्त्तदाल्, अवऩ् सन्दोषप्पट्टु अवर्गळुडैय तिरुवडिगळिल् तरिक्कुम्बडि ऒरु नगैयैक् कॊडुत्तिरुक्किऱाऩ्। अदु सप्तित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱदु।
२३। चित्तोबाय सोदनादिगारम्
इप्पडि इरुबत्तिरण्डु अदिगारङ्गळाले मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळ् सॊल्लुगिऱ स्वरूपम्, उपायम्, पुरुषार्त्तम् ऎऩ्गिऱ इवैगळै विरिवाय्च्
[[२७६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॊल्लि, उपायविषयमाय्च् चिलर् सॆय्युम् अदिवादङ्गळै नाऩ्गु अदिगारङ्गळाल् कण्डिक्किऱार्। अवैगळिल् इन्द अदिगारत्तिल् ऎम्बॆरु माऩुडैय स्वबावङ्गळैक् कॊण्डु सॆय्युम् अदिवादङ्गळैक् कण्डिक्किऱार्।
अवैगळावऩः- (१) ऎम्बॆरुमाऩ् मिगुन्द करुणै उळ्ळवऩ्। अवऩ् स्वदन्दिरऩ्। आगैयाले ऒरुवऩै ऎप्पोदु रक्षिक्कवेण्डु मॆऩ्ऱु ऎण्णुगिऱाऩो, अप्पॊऴुदु रक्षिप्पऩ्। अदऱ्काग नाम् ऒऩ्ऱैयुम् सॆय्यवेण्डाम्।
(२) नाम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊत्तु। अऩ् सॊत्तुक्कारऩ्। सॊत्तुक्कारऩ् तऩ् सॊत्तैत् ताऩे रक्षिप्पऩ्। नामो तायार् पाल् कुडिक्किऱ कुऴन्दैगळ् पोल् इरुक्किऱोम्। आगैयाल् नम्मै रक्षिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩैप् पिरार्त्तिप्पदु नम्मुडैय स्वरू पत्तिऱ्कुप् पॊरुन्दादु।
(३) पिराट्टिक्कु नाम् सॆय्युम् पिरबत्तियिल् सम्बन्दमिल्लै। ऎम्बॆरु माऩ् ऒरुवऩे नम्मुडैय कर्मङ्गळैप् पोक्कि रक्षिक्किऱाऩ्। नाम् सॆय्यप् पोगुम् कैङ्गरियङ्गळिले मात्तिरम् पिराट्टियुम् ऎम्बॆरुमाऩुम् उत्तेच्यर्गळ्।
इन्द अदिवादङ्गळुक्कुक् कण्डऩत्तैयुम् अवैगळुक्कुप् परिहारत् तैयुम् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
मऩ्ऩु मऩैत्तुऱै वाय्मरुण् माऱ्ऱरु ळाऴियुमाय्त् तऩ्ऩिऩै वालऩैत् तुन्दरित्तोङ्गुम् तऩुयिऱैयाय् इऩ्ऩमु तत्त मुदालिरङ् गुन्दिरु नारणऩे
मऩ्ऩियवऩ् सरण् मऱ्ऱोर्बऱ् ऱिऩ्ऱि वरिप्पवर्क्के।
(३०)
ऎल्ला
(प-रै।) मऩ्ऩुम् - स्तिरमायिरुक्कुम्, अऩैत्तु उऱवाय् विदमाऩ उऱवायुम्, मरुळ् माऱ्ऱु अज्ञानत्तैप् पोक्कुम्बडियाऩ, अरुळ् आऴियुम् आय् करुणै समुत्तिरमायुम्, तऩ् निऩैवाल् तऩ्ऩुडैय सङ्कल्पत्ताले, अऩैत्तुम् - ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, तरित्तु तूक्किक्कॊण्डु, ओङ्गुम् विळङ्गुगिऱ, तऩि इऱैयाय् - ऒप्पऱ्ऱ ईसु वरऩायुम्, इऩ् अमुदत्तु - इऩिमैयाऩ तिरुप्पाऱ्कडलिल् पिऱन्द, अमुदाल् - अमुदम् पोल् पोक्कियैयाऩ पिराट्टियिऩ् सिबार्सैक् केट्टु, इरङ्गुम् तयै सॆय्गिऱवऩायुमिरुक्किऱ, तिरु नारणऩे - पिराट्टियोडु कूडिय
अनुबन्दम्
[[२७७]]
नारायणऩे, मऱ्ऱु ऒर् पऱ्ऱु इऩ्ऱि - वेऱु उपायमिल्लामल्, वरिप्पवर्क्कु - तऩ्ऩै उपायमागक् केट्टुक् कॊळ्ळुबवर्गळुक्कु, वऩ् सरण् - तिडमाऩ उपायम्।
(करुत्तु।) ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लाविदमाऩ उऱवायुम्, नम्मुडैय अज्ञानत्तैप् पोक्कुम् करुणा समुत्तिरमायुम्, तऩ्ऩुडैय सङ्गल् पत्ताले ऎल्लावऱ्ऱैयुम् तूक्किक् कॊण्डु नियमनम् सॆय्दुगॊण्डुम् इरुक्किऱाऩ्। पिराट्टि नम्मैप्पऱ्ऱि सिबार्सु सॆय्य अदऱ्कु इरङ्गुगिऱाऩ् पक्तियागिय उपायमिल्लामल् वरुत्तप्पट्टु, रक्षिक्कवेण्डु मॆऩ्ऱु पिरबत्तिबण्णुगिऱवर्गळुक्कु अवऩुम् पिराट्टियुम् सेर्न्दे उपायमाय्
इरुक्किऱार्गळ्।
कुऱिप्पुः- (१) इन्दप् पाट्टिल् मुदल्
पाट्टिल् मुदल् इरण्डु अडिगळाले ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् नमक्कुम् इरुक्कुम् उऱवुम्, अवऩुडैय करुणैयुम्, अवऩ् स्वदन्दिरऩायिरुप्पदुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। इदिऩाले अदिवादम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कु ऒरु कारणम् एऱ्पडुगिऱदु।
(२) पिऩ् इरण्डु अडिगळाले अदिवादङ्गळुक्कुप् पदिल् सॊल्लप् पडुगिऱदु। “वरिप्पवर्क्के” ऎऩ्बदिऩाल् सरणागदि पण्णवेण्डु मॆऩ्ऱुम्, अदै वियाजमागक् कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩ् रक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। इन्द वियाजमिल्लाविट्टाल् अवऩुक्कुप् पक्षबादम् ऎऩ्गिऱ कुऱ्ऱम् उण्डागुम्।
(३) “तिरु नारणऩे वऩ् सरण्” ऎऩ्बदिऩाले पिराट्टियोडु कूडिय ऎम्बॆरुमाऩ् उपायम् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। ऎम्बॆरुमाऩ् मात्तिरम् उपायमऩ्ऱु।
(४) इप्पडि उपायमाय् इरुप्पदुमऩ्ऱि पिराट्टि पुरुषकारमायुम् इरुक्किऱाळ्। पुरुषकारमॆऩ्बदु ऒरुवऩ् ऒरुवऩुक्कु वेण्डियदैक् कॊडुक्कुम् सचेतनऩ् मुऩ्ऩाल् पोवदऱ्कु उपायमायिरुक्किऱ इऩ्ऩॊरु सचेतनऩ्। पिराट्टि ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् सिबार्सु सॆय्दु पिरबत्ति सॆय्गिऱ वऩै ऎम्बॆरुमाऩ् मुऩ्ऩाले वरुम्बडि सॆय्गिऱाळ्। आगैयाल् अवळ् पुरुषकारम्।
(५) “वऩ्सरण्” ऎऩ्बदिऩ् करुत्तु पक्तियोगस्तानत्तिलिरुन्दु ऎम्बॆरुमाऩुम् पिराट्टियुम् अदु सॆय्युम् वेलैगळैप् पिरबन्दऩुक्कुच् चॆय्दु अवऩै रक्षिक्किऱार्गळ् - ऎऩ्ऱु।
[[२७८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
य
२४। सात्तिय उपाय सोदनादिगारम्
इप्पडि चित्तोबायमाऩ ऎम्बॆरुमाऩैप् पऱ्ऱि युण्डागुम् अदिवादङ्गळुक्कुप् पदिल् सॊल्लि, इन्द अदिगारत्तिल् पक्ति, पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायङ्गळैप् पऱ्ऱिच् चॊल्लुम् अदिवादङ्गळुक्कुप् परिहारङ्गळै अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
अन्द अदिवादङ्गळावऩ -
१। पिरबत्तियाऩदु वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट धर्मम्। अदिल् ऎल्लारुक्कुम् अदिगारम् इल्लै।
२। विच्वासमे पिरबत्ति - पिरार्त्तऩैये पिरबत्ति परसमर्प्पणम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱु इल्लै।
आगैयाले
३। (१) नाम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩ् ऎऩ्गिऱ ञाऩमे पोदुम्। आगैयाल् आत्मसमर्प्पण्म् वेण्डियदिल्लै (२) “सरणम् व्रज” ऎऩ्बदु विधियऩ्ऱु। ऎऩ्ऩै उपायमाग अऱि ऎऩ्ऱु अदऩ् पॊरुळ्। आगैयाल् ऒरु वाक्कियत्ताल् उण्डागुम् ज्ञाऩमे पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायम्। (३) तऩ्ऩै रक्षिक्किऱ वियाबारत्तिलिरुन्दु ताऩ् तिरुम्बुवदे पिरबत्ति। (४) पिरबत्ति याऩदु उपायमायिरुन्दालुम्, सहगारियायिरुन्दालुम्, ईच्वरऩुडैय स्वबावत्तिऱ्कु विरोदम्। (५) पिरबत्तियै ऒरुवऩ् ताऩे सॆय्वाऩ्; आगैयाल् अदैविधिक्कवेण्डियदिल्लै। विधिक्कुप् पिरयोजनमिल्लै।
४। पक्तियागिऱ उपायम् स्वरूपत्तिऱ्कुप् पॊरुन्दादु। इदै मूऩ्ऱु विदमाग विकल्पित्तु ऎऩ्ऩ विरोदमॆऩ्ऱु केऴ्क्कप्पडुगिऱदु। (१) अदु स्वरूपत्तै नासम् सॆय्गिऱदा? (२) आत्मस्वरूपत्तुक्कु वियाबारम् इल्लैया? ञाऩम्, सॆय्य वेणुमॆऩ्गिऱ इच्चै, पिरयत्ऩम् आगिय कर्त्रुत्तुवम् इल्लै ऎऩ्ऱा? (३) स्वरूपत्तिऱ्कु एदावदु कॆडुदलैच् चॆय्गिऱदा?
५। (१) पक्तियोगत्तिऱ्कु वर्णासिरमधर्मङ्गळ् सहगारिगळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। स्वरूपत्तिल् वर्णमुम् आच्रममुम् इल्लै। अवैगळै ऎप्पडिच् चॆय्यक्कूडुम्? (२) उपासनत्तिलुम्, अदिऩ् अङ्गङ्गळिलुम् अहङ्कारम् कलन्दिरुक्किऱदु। आगैयाल् अवैगळैच् चॆय्यक्कूडादु। (३) कर्मयोगम् मुदलाऩवैगळ् उडम्बालुम्, इन्दिरियङ् गळालुम् सॆय्यवेण्डियवैगळ्। अवैगळ् कर्ममागिय उबादियाल्
अनुबन्दम्
[[२७९]]
वन्दवै कळ्, स्वरूपत्तिल् उबादि इल्लै। आगैयाल् अदऱ्कु अवैगळ् पॊरुन्दा। (४) पक्तियोगम् मुदलाऩवैगळ् ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩा यिरुप्पदऱ्कु अनुरूपमऩ्ऱु। ताऩ् परदन्दिरऩाय् इरुप्पदाल् अवैगळैच् चॆय्यमुडियादु। (५) पिरबन्नऩ् परमैगान्दि, अदावदु ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर ऒरु तेवदैयैयुम् कऩविलुम् निऩैक्कमाट्टाऩ्। इन्दिरऩ्, अक्ऩि मुदलाऩ तेवदैगळिऩ् पॆयर्गळैयुडैय मन्दिरङ्गळैच् चॊल्लि अवऩ् ऎप्पडि वर्णधर्मङ्गळैयुम् आसिरमधर्मङ्गळैयुम् सॆय्गिऱदु। (६) पिरबत्तियिल् ऒरुवऩुक्कु रुचिबिऱप्पदऱ्काग पक्ति विधिक्कप् पडुगिऱदु। अदै ऒरुवऩ् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तु इल्लै। (७) पक्तियाऩदु विधिक्कप्पट्टदे यागिलुम्, अदै आचारियर्गळ् ऎडुत्तुक् कॊळ्ळाददिऩाले अदु सॆय्यक्कूडादु। (८) कलियुगत्तिल् पक्तियैच् चॆय्गिऱवर्गळ् तुर्लबमागैयाल् अदु कालत्तिऱ्कुप् पॊरुन्दादु।
६। (१) अनुकूलऩाय् इरुप्पेऩ्, पिरदिगूलऩाय् इरुप्पदै विट्टु विडुवेऩ् ऎऩ्बवैगळ् पिरबत्तिक्कु अङ्गमऩ्ऱु। (२) आस्तिगऩुक्कु सास्तिरत्तिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळिल् विच्वासम् उण्डु। इदऱ्कु अदिगमाग महाविच्वासमॆऩ्बदु ऒऩ्ऱु किडैयादु। (३) महाविच्वास विषयत्तिल् केऴ्विगळ् (४) पक्तियुम् पिरबत्तियुम् पुत्तिबेदत्ताले विरुत्तमाऩबलऩ् कळैक् कॊडुक्कुमो? (५) पक्तियैत् तिऩम् सॆय्यवेण्डियदु। पिरबत्तियै यो ऒरे तडवै। अवै इरण्डुम् ऒरे पलऩै ऎप्पडिक् कॊडुक्कुम्? (६) पिरबत्ति पण्णुगिऱवर्गळुक्कु उपायम् ऒरे विदमाऩदु, पलऩुम् ऒऩ्ऱु, अप्पडियिरुक्क ऒरुवऩुक्कु पलऩ् उडऩेयुम्, मऱ्ऱॊरुवऩुक्कु तामदित्तुम् ऎप्पडि वरक्कूडुम्? (७) ऎम्बॆरुमाऩै यादाऩुमॊरुवऩ् पार्क्किऱाऩ्, मऱ्ऱवर्गळ् पार्क्किऱदिल्लै। इदु ऎप्पडि? (८) नाम् इप्पोदे पार्क्कक्कूडिय पलऩुक्कागच् चॆय्युम् पिरबत्ति सिल वेळैयिल् पलऩैक् कॊडुक्क विल्लैये, एऩ्?
७। पिरबत्तियै ऒरे तडवै सॆय्वदाले मोक्षम् किडैक्कुम्बोदु नारायणऩै ऎप्पोदुम् तियाऩम् सॆय्य वेण्डियदु ऎऩ्गिऱ वसऩत्तिऱ्कु ऎऩ्ऩ गति?
अदिगारत्तिऩ् अर्थङ्गळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
वरिक्किऩ् ऱऩऩ्बरऩ् यावरै यॆऩ्ऩु मऱैयदऩिल् विरिक्किऩ् ऱदुङ्गुऱि यॊऩ्ऱाल् विऩैयरै यादलिऩाम्
[[२८०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उरैक्किऩ्ऱ नऩ्ऩॆऱि योरुम् पडिगळि लोर्न्दुलगम् तरिक्किऩ्ऱ तारग ऩार्दग वाऱ्ऱिरिक् किऩ्ऱऩमे।
(३१)
(प-रै) परऩ् - ऎल्लारुक्कुम् मेऱ्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩ्, यावरै - ऎवरै, वरिक्किऩ्ऱऩऩ् - वरिक्किऱाऩो ऎऩ्ऱु, मऱैयदऩिल् - वेदत्तिल्, विरिक्किऩ्ऱदुम् - विस्तारमाय्च् चॊल्लुगिऱदुवुम्, विऩैयरै - कर्मङ् गळैच् चॆय्दिरुक्किऱवर्गळै, कुऱियॊऩ्ऱाल् - ऒरु वियाजत्तालेदाऩ्, आदलिल् - आगैयाले, नाम्, उरैक्किऩ्ऱ - सास्तिरम् सॊल्लुगिऱ, नल् नॆऱि पक्ति पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ नल्ल उपायङ्गळै, ऒरुम्बडिगळिल् - सास्तिरम् सॊल्लुगिऱविदमागवे, ओर्न्दु अवैगळ् उपायङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्, अवै कळाल् सन्दोषप्पडुम् ऎम्बॆरुमाऩे मुक्कियमाऩ उपायम् ऎऩ्ऱुम् तॆळिन्दु, उलगम् - उलगङ्गळै, तरिक्किऩ्ऱ - तूक्किक्कॊण्डुम्, तारगऩार् जीवऩ्गळै संसारत्तिलिरुन्दु वॆळिये कॊण्डुबोगुम् ऎम्बॆरु माऩुडैय, तगवाल् - करुणैयाल्, तरिक्किऩ्ऱऩम् - पिऴैत्तिरुक्किऱोम्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् ऎवऩै वरिक्किऱऩो अवऩ् ताऩ्, अवऩै अडैयलाम् ऎऩ्ऱु वेदम् विस्तारमाय्च् चॊल्लुगिऱदु। कर्मङ्गळैच् चॆय्दु ऎम्बॆरुमाऩुडैय कोबत्तिऱ्कु विषयमायिरुक्किऱ नम्मै वरिप्पदु ऒरु वियाजत्तालेदाऩ्। अप्पडियिल्लाविट्टाल् ऎल्लारैयुम् रक्षिक्कुम्बडि नेरिडुम्। आगैयाल् सास्तिरम् विधिक्किऱ पक्ति पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायङ्गळै अदु सॊल्लुगिऱ पिरगारम् सॆय्दाल्, अवैगळ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय पिरसादत्तै उण्डु पण्णुगिऩ्ऱऩ। नेरे उपायमाऩदु ऎम्बॆरुमाऩ् ऎऩ्ऱु तॆळिन्दु उलगत्तैत् तूक्किक् कॊण्डु संसारत्तिलिरुन्दु विडु विक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैयाल् नाम् उज्जीविक्किऱोम्।
२५। पिरबाव वियवस्तादिगारम्
इप्पडि इरण्डु अदिगारङ्गळाले उपायविषयमाऩ अदिवादङ् गळैक् कण्डित्तु, इन्द अदिगारत्तिल् पिरबत्तिक्कु ऎऩ्ऩ पॆरुमै इरुक्किऱ तो, अदऱ्कु मेऱ्पट्टु अदुविषयमाय्च् चॊल्लुम् अदिवादङ्गळैक् कण्डिक्किऱार्। अदिवादङ्गळावऩः-
१। ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळ ऎल्लारुम् ऒरे जादिअनुबन्दम्
२। पिरबन्नऩ् विषयमाऩ इरण्डु सुलोकङ्गळ्।
[[२८१]]
अन्द सुलोकङ्गळिऩ् पॊरुळ् - नारायणऩ् ऒरुवऩैये निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्किऱवऩ् ऎन्द विरुत्तियाल् पिऴैक्किऱाऩो, अदु ऎम्बॆरु माऩुडैय आरादऩम्; अवऩ् ऎदैच् चॊल्लुगिऱाऩो, अदु जबम्; अवऩ् ऎदैप् पार्क्किऱाऩो, अदु तियाऩम्; अवऩ् कालिल् पट्ट जलम् ऒप्पिल्लाद तीर्त्तम्; अवऩुडैय ऎच्चिल् मिगुन्द परिशुद्धियैक् कॊडुप्पदु; अवऩ् ऎदु सॊल्लुगिऱाऩो, अदु उयर्न्द मन्दिरम्; अवऩ् ऎदैत् तॊडुगिऱाऩो, अदु शुद्धमागिऱदु।
३।(१) सरमच्लोकत्तिल् “ऎल्ला धर्मङ्गळैयुम् विडु” ऎऩ्ऱु सॊल्लु किऱबडियाले पिरबन्नऩ् ऎल्ला धर्मङ्गळैयुम् विट्टुविड वेण्डियदु। निविरुत्तिरूपमाऩ धर्मत्तै विडवेण्डुमॆऩ्गिऱ वसऩत्तिऩाल् सॆय्यक् कूडादॆऩ्गिऱ कार्यङ्गळैयुम् सॆय्यवेण्डियदॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। (२) पिरबन्नऩ् पुत्तिपूर्वमाग ऒरु पाबम् सॆय्दाल् अदु अवऩिडम् ऒट्टादु।
(४) भागवदऩुडैय पुत्तिपूर्वमाऩ पाबम् पॊऱुक्कप्पडुम्। अदिगारत्तिऩ् अर्थत्तैप् पाट्टाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
तगवाऱ् ऱरिक्किऩ्ऱ तऩ्ऩडि यार्गळैत् तऩ्ऱिऱत्तिल् मिगवा तरञ्जॆय्यु मॆय्यरुळ् वित्तगऩ् मॆय्युरैयिऩ् अगवा यऱिन्दव रारण नीदि नॆऱिगुलैदल्
उगवर रॆऩवॆङ्गडेसिग रुण्मै युरैत्तऩरे।
(३२)
उण्मै
(प-रै) तगवाल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैयाल्, तरिक्किऩ्ऱ पिऴैत्तिरुक्किऱ, तऩ् अडियार्गळै - तऩ्ऩुडैय तासर्गळै, तऩ् तिऱत्तिल् - तऩ्ऩैप्पोल् सॆय्वदिल्, मिग आदरम् सॆय्युम् - मिगुन्द पिरीदिबण्णुम्, मॆय् अरुळ् - पऴुदिल्लाद करुणैयैयुडैय, वित्तगऩ् - आच्चरियमाऩ वेलैगळैच् चॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय, मॆय् उरैयिऩ् याऩ सॊल्लागिय सरमच्लोकत्तिऩ्, अगवाय् - उट्करुत्तै, अऱिन्दवर् अऱिन्दवर्गळाऩ वियासर् मुदलाऩवर्गळ्, आरणम् नीदि नॆऱि उपनिषत्तुक्कळिल् सॊल्लिय धर्ममार्गमाऩदु, कुलैदल् - कॆट्टुप् पोवदै, उगवार् - ऒप्पुक्कॊळ्ळमाट्टार्गळ्, ऎऩ - ऎऩ्ऱु, ऎङ्गळ् तेसिगर् नम्मुडैय आचारियर्गळ्, उण्मै उरैत्तऩर् सरमच्लोकत्तिऩ् उण्मैयाऩ अर्थत्तैच् चॊल्लिक्कॊडुत्तार्गळ्।
[[१]]
[[२८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणै ऒरुबोदुम् वीणागिऱदिल्लै। अवऩुडैय उण्मैयाऩ सॊल्लागिऱ श्री गीतायिऩ् कडैसि च्लोकत्तिऩुडैय उट्करुत्तै अऱिन्द वियासर् मुदलाऩ पॆरियोर्गळ् वेदान्दत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱ धर्ममार्गमाऩदु कॆट्टुप्पोवदै ऒप्पुक्कॊळ्ळमाट्टार्गळ् ऎऩ्ऱु अन्द च्लोकत्तिऩ् सरियाऩ अर्थत्तै नम्मुडैय आचारियर्गळ् नमक्कु उपदेशत्तिरुक्किऱार्गळ्। अन्द ऎम्बॆरु माऩ् ऎप्पडियिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱाल्ःअवऩुडैय करुणैयैक् कॊण्डु पिऴैत्तिरुक्कुम् तऩ्ऩुडैय तासर्गळैत् तऩ्ऩैप् पोल् सॆय्दु अवर्गळिडत्तिल् मिगवुम् पिरीदि सॆय्गिऱवऩ्। आगैयाल् अवऩुडैय वचनमाऩदु उण्मैयाऩदॆऩ्ऱु नम्बलाम्।
कुऱिप्पुः (१) श्री गीतायिऩ् कडैसि च्लोकत्तिऩ् उट्करुत्तै वियासर् मुदलाऩ पॆरियोर्गळ् नऩ्ऱाय् अऱिन्दवर्गळ्। अवर्गळुडैय मदत्तिऱ्कुक् कीऴे सॊऩ्ऩ अदिवादङ्गळ् विरुत्तङ्गळागैयाल् अवैगळै ऒरुवरुम् ऒप्पुक्कॊळ्ळक् कूडादु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(२) अन्दप् पॆरियोर्गळ् सॊऩ्ऩबडि उण्मैयाऩ अर्थत्तै नम्मुडैय आचारियर्गळ् सॊल्लिक् कॊडुत्तिरुक्किऱबडियाले नम्मुडैय सम्बिरदायमे सरियाऩदु ऎऩ्ऱुम् करुत्तु।
(३) ऎम्बॆरुमाऩुडैय करुणैयिऩाले पिऴैत्तिरुप्पदावदुःअन्दक् करुणैयै नम्बि अवऩिडत्तिल् पिरबत्ति सॆय्वदु।
(४) “तऩ्ऩैप् पोल् सॆय्दु” ऎऩ्ऱु उरैयिल् सॊऩ्ऩदऱ्कु तऩ्ऩैप् पोल् अबहदबाप्मत्वम् मुदलाऩ ऎट्टु कुणङ्गळैयुडैयवऩागच् चॆय् किऱदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इप्पडि अदिगम् पिरीदियै ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय्गिऱाऩ्। इदऱ्कु वेऱु विदमागवुम् पॊरुळ् सॊल्ललाम् - ऎम्बॆरुमाऩ् तऩक्कु ऎव्वळवु महिमै इरुक्किऱदो, अदैक् काट्टिलुम् अदिग महिमै युळ्ळवर्गळिडत्तिल् पोल् पिरबन्नर्गळिडत्तिल् मिगुन्द पिरीदि पण्णुगिऱाऩ्।
(५) इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वबावम् इरुप्पदाल् तऩ्ऩिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णिऩ अर्जुनऩुक्कु उण्मैयैये सॊल्लवेण्डियवऩ्। आगैयाल् श्री गीता मुऴुवदैयुम् अदिऩ् कडैसि सुलोकत्तैयुम् मॆय् उरै ऎऩ्ऱु सॊल्ललाम्।
अनुबन्दम्
२६। पिरबाव रक्षादिगारम्
[[२८३]]
इप्पडि पिरबत्तिक्कुळ्ळ महिमैक्कु मेल् अदिग महिमैयुळ्ळदागच् चॊल्लुम् अदिवादङ्गळैक् कण्डित्तु, अदऩ् पॆरुमैयैक् कुऱैक् किऱवर्गळ् सॊल्लुम् तूष्णङ्गळुक्कुप् परिहारत्तै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
अन्द तूषणङ्गळावऩः-
(१) पिरबन्दऩुक्कु ऎम्बॆरुमाऩ् एऩ् तुक्कत्तै उण्डु पण्णुगिऱाऩ्? (१) तुक्कम् कलप्पिल्लाद सुगत्तै एऩ् कॊडुक्कविल्लै ? (२) पिरबत्ति पण्णिऩ कागासुरऩुडैय ऒरु कण्णै एऩ् सक्किरवर्त्तिदिरुमगऩ् अऴित्तुविट्टाऩ्। (३) पिरबत्तियाऩदु ऒरु क्षणत्तिल् सॆय्यप्पडुगिऱदु, अदु अळविल्लाद आनन्दमागिय पलऩै ऎप्पडिक् कॊडुक्कक्कूडुम् ? इवै कळुक्कुप् परिहारङ्गळ् सॊल्लप्पट्टऩ।
(२) मेले सॊल्लप्पट्ट विषयङ्गळ् - भागवदर्गळ् ऒरुगाल् पणत्तिल् आसैयुळ्ळवर्गळायुम्, पञ्जसंस्कारङ्गळिल् एदेऩुम् ऒऩ्ऱु इल्लादवर्गळायुम्, कॆट्टनडवडिक्कै उळ्ळवर्गळागवुम् इरुक्कलाम्। अवर्गळ् विषयत्तिल् मरियादैक् कुऱैवैच् चॆय्यक्कूडादु। नम्मुडैय मदत्तिऩ् उण्मैयै उळ्ळबडि अऱिन्दु अदै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डु कर्मबन्दत्तिलिरुन्दु ऎप्पोदु नाम् विडुबडुवोम् ऎऩ्ऱु परबरप्पुळ्ळवर्गळाय्, ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् मऩदु पडिन्दु मोक्षोबायम् ऒऩ्ऱिल् इऱङ्गिऩवर्गळ् भागवदर्गळ्।
(३) भागवदऩायिल्लामल् भागवदऩ्बोल् तऩ्ऩैक् काट्टुगिऱवऩै अवऩुडैय उण्मैयाऩ तऩ्मैयै नाम् अऱिगिऱवरैयिल् अवऩिडत्तिल् पिरीदि पण्णवेण्डियदु।
(४) ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् त्वेषम् इल्लादिरुन्दाल् मात्तिरम् अवऩुडैय नामङ्गळैक् कीर्त्तऩंसॆय्वदु पाबत्तैप् पोक्कुम्। त्वेषमुडैय सिलर् मोक्षमडैन्ददु अवर्गळुडैय मुऩ् सॆय्द पुण्णियत्तिऩाले। अवर्गळ् विशेष अदिगारिगळ्।
(५) ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिरदिगूलऩाय् इल्लादिरुन्दाल् मात्तिरम् ऒरुवऩुक्कुत् तिव्यदेशत्तिलिरुप्पदु नल्लगदियैक् कॊडुक्कुम्। इन्द
[[२८४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इरण्डु विषयङ्गळुक्कु नेरे इन्द अदिगारत्तिल् सम्बन्दमिल्ला विट्टालुम् पिरसङ्गत्तिऩाले अवैगळिऩ् निऩैवु वन्ददु। अवैगळै विडक्कूडादॆऩ्ऱु श्री तेसिगऩ् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इरण्डावदु पिरिविल् सॊऩ्ऩ सङ्गदियैप् पाट्टाले अरुळिच्
चॆय्गिऱार्।
उण्मै युरैक्कु मऱैगळि लोङ्गिय वुत्तमऩार् वण्मै यळप्परि तादलिऩ् वन्दु कऴल्बणिवार् तण्मै किडन्दिडत् तरमळ वॆऩ्ऩ वियप्पिलदाम् उण्मै युरैत्तऩ रोरन् दविर वुयर्न्दऩरे।
[[१]]
(३३)
(प-रै) उण्मै उरैक्कुम् उण्मैयाऩ विषयङ्गळैये सॊल्लुम्, मऱैगळिल् - उपनिषत्तुक्कळिल्, ओङ्गिय - विळङ्गुगिऱ, उत्त मऩार् - पुरुषोत्तमऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩुडैय, वण्मै पॆरुमैयै, अळप्पु अरिदु - इव्वळवॆऩ्ऱु ऎण्णमुडियादु। आदलिऩ् आगैयाल्, वन्दु कऴल् पणिवार् अवऩिडम् वन्दु अवऩुडैय तिरुवडिगळिल् नमस्कारम् पण्णुगिऱवर्गळिडत्तिदल्, अदावदु पिरबत्ति पण्णुगिऱवर्गळिडत्तिल्, तण्मै - ताऴ्च्चियाऩदु, किडन्दिड - इरुन्द पोदिलुम्, तरम् - अवर्गळुडैय पॆरुमै, अळवु ऎऩ्ऩ - इव्वळवॆऩ्ऱु, वियप्पु इलदाम् - सॊल्लमुडियाददाऩ, उण्मै उण्मैयै, उयर्न् दऩर् - उयर्न्द नम्मुडैय आचारियर्गळ्, ओरम् तविर - पक्षबादमिल्लादबडि। उरैत्तऩर् - उपदेशित्तिरुक्किऱार्गळ्।
(करुत्तु।) ऎम्बॆरुमाऩिडम् वन्दु अवऩ् तिरुवडिगळिल् पिरबत्ति पण्णुगिऱवर्गळिडत्तिल् एदावदु ताऴ्च्चियिरुक्कलाम्, आऩबोदिलुम् अवर्गळुडैय पॆरुमैक्कु इव्वळवु अळवु ऎऩ्ऱु सॊल्लमुडियादु। इन्द उण्मैयाऩ विषयत्तै उयर्न्द नम्मासारियर्गळ् पक्षबादम् पोगुम्बडि नमक्कुच् चॊल्लियिरुक्किऱार्गळ्। ऎम्बॆरुमाऩ् ऎप्पडिप्पट्ट वऩॆऩ्ऱाल् उण्मैयाऩ विषयङ्गळैये सॊल्लुगिऱ वेदत्तिल् ऎल्लारुक्कुम् मेऱ्पट्टवऩागच् चॊल्लप्पट्टवऩ्। अवऩे पुरुषोत् तमऩ्। अवऩुडैय पॆरुमैयै इव्वळवॆऩ्ऱु अळविडमुडियादु। आगैयाल् ऒरु क्षणत्तिल् सॆय्गिऱ पिरबत्तिक्कु अळविल्लाद आनन्दमागिय पलऩै ऎम्बॆरुमाऩ् कॊडुक्कलाम्। ऎम्बॆरुमाऩ् नमक्कु हितमागच् चॆय्वदै नम्माल् अऱियमुडियादु। अदै अऱियामल् तूषणम् सॆय्वदु पिसगु।
अनुबन्दम्
[[२८५]]
कुऱिप्पुः (१) ताऴ्च्चियावदु मेले इरण्डावदु पिरिविल् सॊऩ्ऩबडि पणत्तिल् आसैयुळ्ळदु मुदलाऩवैगळ्। अवैगळुक्कु ऎम्बॆरुमाऩ् ऎप्पडियावदु परिहारम् सॆय्दु अवर्गळिऩ् कुऱैवै नीक्किविडुवाऩ्।
(२) पाट्टिल् “उयर्न्दवर्” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले वियासर् मुदलाऩवर् कळैक् काट्टिलुम् नम्मुडैय आचारियर्गळ् उयर्न्दवर् ऎऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
(३) ओरम् - पक्षबादम्, अदावदु - इवऩ् कुऱैविल्लाद भागवदऩ्, इवऩ् कुऱैवुळ्ळ भागवदऩ् ऎऩ्ऱु इवर्गळैप् पिरित्तु ऒरुवऩिडम् कौरवमुम् मऱ्ऱॊरुवऩिडम् अलक्षियमुम् पण्णुवदु। इदै नाम् सॆय्यक्कूडादॆऩ्ऱु अवर्गळुडैय महिमैयै नम् आचारियर्गळ् सॊल्लियिरुक्किऱार्गळ्।
२७। मूलमन्दिरादिगारम्
इप्पडि इरुबत्तिरण्डु अदिगारङ्गळाले मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळ् काट्टुगिऱ स्वरूपम्, उपायम्, पुरुषार्त्तम् ऎऩ्गिऱ इवैगळै विरिवाय्च् चॊल्लि, मेल् नाऩ्गु अदिगारङ्गळाले उपायविषयत्तिल् सॊल्लुम् अदिवादङ्गळैक् कण्डित्तु, मेल् मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळाले मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळुडैय अर्थत्तै विरिवाय् अरुळिच् चॆय्गिऱार्। अवैगळिल् मूल मन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तै इन्द अदिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
अदिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः (१) इन्द मन्दिरत्तिल् मूऩ्ऱु सॊऱ् कळिरुक्किऩ्ऱऩ। पिरणवम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट मुदल् सॊल् मुऴुवदऱ्कुम् रक्षकऩ् ऎऩ्ऱु अर्थम्। अदिऩ् ऎऴुत्तुक्कळैप् पिरिक्कुम्बोदु मुदल् ऎऴुत्तिऱ्कु उलगत्तै उण्डु पण्णि अदै ऎल्लाविदत्तालुम् रक्षिक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। “अ’ ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तिलिरुन्दु ऎल्ला ऎऴुत्तुक् कळुम् उण्डावदु पोल्, उलगम् मुऴुवदुम् ऎम्बॆरुमाऩिडमिरुन्दु उण्डागिऱदु। आगैयाल् अन्द ऎऴुत्तु अवऩैच् चॊल्लुगिऱदु। रक्षिक्किऱदु ऎऩ्गिऱ पॊरुळुळ्ळ “अव” ऎऩ्गिऱ तादुविलिरुन्दु अदु उण्डा यिरुक्किऱबडियाल्, अदऱ्कु रक्षिक्किऱवऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इऩ्ऩारै रक्षिक् किऱदु, इऩ्ऩ विदमाय् रक्षिक्किऱदु ऎऩ्ऱु सॊल्लामैयाल्, ऎल्लारैयुम्
[[२८६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎल्लॊ विदत्तालुम् रक्षिक्किऱवऩ् ऎऩ्गिऱ अर्थम् किडैक्किऱदु। इदऩ् कडैसियिल् नाऩ्गावदु वेऱ्ऱुमै उरुबु इरुन्दु तॊक्कियिरुप्पदाल्, अन्द ऎऴुत्तुक्कु इप्पडिप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩुक्काग ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
(२) मूऩ्ऱावदु ऎऴुत्तिऱ्कु जीवऩ् ऎऩ्ऱुम्, नाऩ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। मगरम् वडमॊऴियिल् कगरम् मुदल् इरुनत्तैन्दावदु ऎऴुत्तायिरुक् किऱबडियालुम्, जीवऩ् इरुबत्तैन्दावदु तत्तुवमाग इरुक्किऱबडियालुम्, मगरम् जीवऩैच् चॊल्लुगिऱदु। मेलुम् अळवैक्काट्टुगिऱ मस् ऎऩ्गिऱ तादुविलिरुन्दुम् ज्ञानत्तैक्काट्टुम् “मन” ऎऩ्गिऱ तादुविलिरुन्दुम् इदु उण्डागिऱदु। आगैयाल् अदऱ्कु जीवऩुडैय स्वरूपम् अणुवॆऩ्ऱुम्, अवऩ् ताऩाय् तोऩ्ऱुगिऱवऩॆऩ्ऱुम्, ज्ञानमॆऩ्गिऱ कुणमुडैयव ऩॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। आगैयाल् उडम्बु, इन्दिरियङ्गळ्, पिराणऩ् आगिय इवैगळैक् काट्टिलुम् जीवऩ् वेऱु। अवऩ् अणुवायिरुप्पदाल् ऎङ्गुम् निऱैन्दिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱु एऱ्पडु किऱदु। मेलुम् “अस्मत्” ऎऩ्गिऱ सॊल्लिलिरुन्दु मुऩ्ऩाले इरुक्किऱ अस् ऎऩ्बदैयुम्, पिऩ्ऩाले इरुक्किऱ अत् ऎऩ्बदैयुम् विट्टु विट्टाल् म ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तु मीरुगिऱदु। अप्पोदु अदऱ्कु नाऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
(३) इरण्डावदु ऎऴुत्ताऩ “उ” ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊरुळ् तेऱ्ऱम् अप्पॊऴुदु उलगत्तै उण्डु पण्णि रक्षिक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुक्काग नाऩ् इरुक्किऱेऩ्, वेऱु ऒरुवऩुक्काग इरुक्कविल्लै ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। ‘‘उ’’ ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तु पिराट्टियैयुम् सॊल्लुम्। अप्पोदु इन्दच् चॊल्लुक्कु ऎम्बॆरुमाऩुक्कागवुम् पिराट्टिक्कागवुम् नाऩ् इरुक्किऱेऩ् वेऱु ऒरुवऩुक्काग इरुक्कविल्लै ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इप्पडि इरुक्किऱवऩैच् चेषऩ् ऎऩ्ऱुम्, शेषऩ् ऎवऩुक्काग इरुक्किऱाऩो, अवऩैच् चेषि ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। ऎम्बॆरुमाऩुम् पिराट्टियुम् सेर्न्दु जीवऩुक्कुच् चेषि अवर्गळ् तऩित्तऩियाय् शेषि अऩ्ऱु।
(४) नमः ऎऩ्गिऱ इरण्डावदु सॊल्लुक्कु मुऴुवदऱ्कुम् पिरबत्ति ऎऩ्ऱुम्, अदऩ् पलऩाऩ शेषियिऩुडैय वृत्ति ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। अन्दच् चॊल्लिऩ् ऎऴुत्तुक्कळैप् पिरित्तुप् पार्क्कुम्बोदु, न ऎऩ्बदऱ्कु इल्लै ऎऩ्ऱुम्, मः ऎऩ्बदऱ्कु ऎऩक्कु (मम) ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। आगवे इन्द सॊल्लुक्कु ऎऩक्कु इल्लै ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इल्लाददु इऩ्ऩदॆऩ्ऱु सॊल्लाविट्टालुम्, स्वदन्दिरऩायिरुप्पदु ऎऩक्कु इल्लै ऎऩ्ऱुम्, नाऩ्
अनुबन्दम्
[[२८७]]
ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। ऒरु वण्डियिल् पूट्टिऩ माडु वण्डिक्कारऩुक्कु उट्पट्टु इरुप्पदुबोल्, उडम्बोडु सेर्क्कप् पट्टिरुक्किऱ जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टवऩ्।
(५) नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल् नार + अयऩ ऎऩ्गिऱ इरण्डु सॊऱ्कळ् सेर्न्द ऒरु सॊल्। नर ऎऩ्बदु नासमिल्लादवऩ् ऎऩ्गिऱ पॊरुळैच् चॊल्लि, स्वरूपत्तिल् माऱुदलिल्लाद ऎम्बॆरुमाऩैयुम् जीवऩैयुम् सॊल्लुगिऱदु। अदु ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुम्बोदु नार ऎऩ्बदऱ्कु ऎम्बॆरु माऩिडमिरुन्दु उण्डाऩ तत्तुवङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्, नरऩुडैय सॊत्तुक्कळ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। इन्द सॊत्तुक्कळिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुमेऩियुम्, मेऩ्मैयाऩ कुणङ्गळुम्, इरण्डु विबूदिगळुम् अडङ्गि इरुक्किऩ्ऱऩ। जीवऩ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुडैय विबूदियागैयाल् अवर्गळ् अवऩुडैय सॊत्तु, इदऩालुम् अवर्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषबूदर्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। नर ऎऩ्गिऱ सॊल् जीवऩैच् चॊल्लुम्बोदु नार ऎऩ्बदऱ्कु जीवर्गळुडैय कूट्टम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऩाले जीवऩ्गळ् अनेकम् पेर्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(६) अयनम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु आदारम् ऎऩ्ऱुम्, ऒरुवऩ् अडैय वेण्डिय वस्तुवॆऩ्ऱुम्, अदै अडैवदऱ्कु सादनमॆऩ्ऱुम् पॊरुळ्। नार ऎऩ्बदऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩिडमिरुन्दु उण्डागुम् तत्तुवङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् अवऩुडैय सॊत्तुक्कळ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळागुम्बोदु अयनम् ऎऩ्बदऱ्कु आदारमॆऩ्ऱु पॊरुळ्। अप्पोदु ऎल्ला तत्तुवङ्गळुक्कुम् आदार माऩवऩ् ऎऩ्ऱु मुऴुच्चॊल्लुक्कुम् पॊरुळ्। नार ऎऩ्बदऱ्कु जीवऩ्गळ् कूट्टमॆऩ्ऱु पॊरुळागुम्बोदु अयनम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु मऱ्ऱ इरण्डु पॊरुळ्गळुम् वरुम्। अप्पोदु मुऴुच् चॊल्लुक्कुम् जीवऩ्गळ् अडैय वेण्डिय पुरुषार्त्तमॆऩ्ऱुम्, अदै अवर्गळुक्कुक् कॊडुक्कुम् उपायमाऩवऩ् ऎऩ्ऱुम् टॊरुळ्। इदुवऩ्ऩियिल् नारङ्गळ् ऎवऩुक्कु आदारम्, अदावदुः - इरुप्पिडम् ऎऩ्ऱु पॊरुळागि ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लावऱ्ऱिलुम् इरुप्पदैच् चॊल्लुम्। आगैयिऩाले उलगवऴक्कप्पडि अऱिविल्लादवैगळैयुम्, अऱिवुळ्ळ जीवऩ्गळैयुम् सॊल्लुम् सॊऱ्कळ् ऎल्लाम् ऎम्बॆरुमाऩैये सॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
(७) नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कुक् कडैसियिल् इरुक्कुम् नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमै उरुबुक्कु नारायणऩुक्काग ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अदु मुदल्
[[२८८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॊल्लाले किडैक्किऱबडियाल्, शेषऩायिरुप्पदऱ्कुप् पलऩाऩ कैङ् गरियम् अदऱ्कुप् पॊरुळ् ऎऩ्ऱु कॊळ्ळवेणुम्।
(८) मुदल् सॊल्लिल् तॊक्कियिरुक्किऱ नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमै उरुबालुम् नडुविल् इरुक्किऱ उ ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तालुम् जीवऩ् ऎम्बॆरु माऩुक्कुच् चेषऩायिरुप्पदुम्, इरण्डावदु सॊल्लाले अवऩुक्कु उट्पट्टिरुप् पदुम्, मूऩ्ऱावदु सॊल्लिल् नार ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले अवऩाले तूक्कप्पडुगिऱदुवुम् सॊल्लप्पडुगिऱबडियाले जीवऩ् ऎम्बॆरु माऩुक्कुच् चरीरम् (उडम्बु) ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। शरीरमॆऩ्बदु ऒरु अऱिवुळ्ळवऩाले तूक्कप्पट्टु, अवऩाल् एवप्पट्टु, अवऩुक्काग इरुप्पदाऩ ऒरु तिरवियम्। इन्द लक्षणप्पडि जीवऩ्गळुम् अऱिविल्लाद वस्तुक्कळुम् ऎप्पॆरु माऩुक्कुच् चरीरम् (उडम्बु)। ऎम्बॆरुमाऩ् अवै कळुक्कु आत्मा। इप्पडि जीवऩुडैय स्वरूपम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। नमस् ऎऩ्गिऱ इरण्डाम् सॊल्लाल् पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायम् काट्टप्पडुगिऱदु। अयनम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु चित्तोबायमाऩ ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टु किऱदु। नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् अयनम् ऎऩ्बदालुम्, अदऩ् कडैसियिलिरुक्किऱ नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमै उरुबालुम् पुरुषार्त्तमाऩ ऎम्बॆरुमाऩुम् अवऩुडैय कैङ्गरियमुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
इन्द मूऩ्ऱु सॊऱ्कळैयुम् ऒरु वाक्कियमागवुम्, इरण्डु वाक्कियङ् गळागवुम्, मूऩ्ऱु वाक्कियङ्गळागवुम् सेर्त्तुप् पॊरुळ् सॊल्वदुण्डु।
अवैगळावऩः-
(१) ऒरु वाक्कियमागुम्बोदु पिरणवत्तिऩाले सॊल्लप्पट्ट स्वबावत्तैयुडैय नारायणऩुक्कु नमः ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। नमः ऎऩ्बदऱ्कु पिरबत्ति पॊरुळागैयाल् पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(२) नमः - ऎऩ्बदऱ्कु शेष विरुत्ति पॊरुळाय्, अदु इङ्गे वेण्डप् पडुगिऱदु।
(३) इरण्डु वाक्कियमागुम्बोदु नाऩ् (म्), अ ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्ताले सॊल्लप्पट्ट नारायणऩुक्कागवे इरुक्किऱेऩ्। नाऩ् ऎऩक्कुच् चेषऩ् अल्ल। वेऱु ऒरुवऩुक्कुम् शेषऩ् अल्ल। इप्पडि स्वरूपम् सॊल्लप् पडुगिऱदु।
(४) आत्मावागिऱ हविस्साऩदु (म्), अगरत्ताल् सॊल्लप्पट्ट नारायणऩुक्कावे परमागवे (सुमैयागवे) कॊडुक्कप्पडुगिऱदु। इन्द
अनुबन्दम्
[[२८९]]
विषयत्तिल् ऎऩक्कुप् परमिल्लै; ऎऩक्कु स्वादन्दिरियमिल्लै; अल्लदु वेऱु ऒरुवऩुक्कुम् परमऩ्ऱु; ऎऩक्कुमऩ्ऱु। इप्पडियागुम् पोदु अङ्गङ्गळोडु कूडिय पिरबत्तियागिय उपायम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(५) नाऩ् अगरत्ताले सॊल्लप्पट्ट नारायणऩुक्कावे इरुक्क वेण्डुम्। नाऩ् ऎऩक्काग इरुक्कवेण्डाम् - अदावदु नाऩ् ऎम्बॆरु माऩुक्कागवे इरुक्किऱेऩ्। अवऩुक्कु वेलै सॆय्दु अवऩै सन्दोषप् पडुत्तवेणुम् - ऎऩ्ऩुडैय सन्दोषत्तिऱ्काग नाऩ् इरुक्क वेण्डिय तिल्लै। इदऩाले इष्टमिल्लाददु विलगुवदुम्, इष्टमाऩ कैङ्गरियम् किडैप्पदुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(६) मूऩ्ऱु वाक्कियमागुम्बोदु, नाऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कागवे इरुक्किऱेऩ्; ऎऩक्काग इरुक्कविल्लै; ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् ऎऩक्कु वेण्डुम्। इदिल् मुदल् इरण्डु वाक्कियङ्गळाले स्वरूपमुम्, मूऩ्ऱावदु वाक्कियत्ताले पुरुषार्त्तमुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(७) नाऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कागवे इरुक्किऱेऩ्; ऎऩक्कु अवित्यै, कर्मम्, वासऩै, पिरगिरुदि सम्बन्दम् इवैगळ् पोगवेण्डुम्; ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् वेण्डुम्। इदिल् मुदल् वाक्कियत्ताल् स्वरूपमुम्, इरण्डावदु वाक्कियत्ताल् अनिष्टम् पोवदुम्, मूऩ्ऱावदु वाक्कियत्ताल् इष्टम् वरुवदुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(८) नाऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कावे इरुक्किऱेऩ्; ऎऩक्कु अनिष्टम् पोगवेण्डुम्; इष्टमाऩ कैङ्गरियम् वरवेण्डियदु। मुदल् वाक्कियम् स्वरूपत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। मऱ्ऱ इरण्डालुम् कोप्त्रुत्वम् सॊल्लप् पट्टबोदिलुम् अन्द वऴियाय् उपायम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। कोप्त्रुत्वम् पक्तऩुक्कुम् पिरबन्दऩुक्कुम् पॊदुवायिरुप्पदिऩाल् पिरबत्ति पण्णु किऱवऩुक्कु अदु पिरबत्तियागिय उपायत्तैये सॊल्लुगिऱदु।
(९) नाऩ् नाराणयऩुडैय परमागक् कॊडुक्कप्पडुगिऱेऩ्; ऎऩक्कु अनिष्टम् पोगवेण्डुम्; इष्टम् वरवेण्डुम्। इदिल् मुदल् वाक्कियम् उपायत्तैयुम्, मऱ्ऱ इरण्डुम् पुरुषार्त्तत्तैयुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
(१०) नाऩ् नारायणऩुक्कावे इरुक्किऱेऩ्; ऎऩ्ऩै रक्षिक्किऱ परम् ऎऩ्ऩुडैयदऩ्ऱु; नारायणऩुडैय कैङ्गरियम् वेण्डुम्। इदिल् मुदल् वाक्कियम् स्वरूपत्तैयुम्, इरण्डावदु उपायत्तैयुम्, मूऩ्ऱावदु पुरुषार्त्तत्तैयुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
[[२९०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कीऴे सॊऩ्ऩ पत्तु योजनैगळिल् कडैसि योजनैये श्री तेसिगऩाल् ऒप्पुक् कॊळ्ळप्पट्टदु। इन्द योजऩैयैप्पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्ः -
उयर्न्द नङ्गावल ऩल्लार्क् कुरिमै तुऱन्दुयिराय् मयर्न्दमै तीर्न्दु मऱ्ऱोर् वऴियिऩ्ऱि यडैक्कलमाय् पयन्दवन् नारणऩ् पादङ्गळ् सेर्न्दु पऴवडियार्
नयन्द कुऱ्ऱेव लॆल्ला नाडुनऩ् मऩुवोदिऩमे।
(३४)
(प-रै) उयर्न्द नम् कावलऩ् अल्लार्क्कु - नम्मुडैय रक्षकऩागिय ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩवर्गळुक्कु, उरिमै शेषमायिरुक् किऱोम् ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तै, तुऱन्दु - विट्टु, उयिराय् - उडम्बु मुदलाऩ वैगळैक् काट्टिलुम् वेऱाऩवर्गळॆऩ्ऱु नम्मैयऱिन्दु, मयर्न्दमै तीर्न्दु -उडम्बोडु आत्मावैच् चेर्त्तु उडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् पोय्, मऱ्ऱु ओर् वऴियिऩ्ऱि - पक्तियागिय वेऱु उपायत्तिल् सक्तियिल्लामल् वरुत्तप्पट्टु, अडैक्कलम् आय् - ऎम्बॆरुमाऩाल् रक्षिक्कवेण्डिय सॊत्ताय् अवऩिडम् कॊडुक्कप्पट्टु, पयन्द - उलगत्तैयुण्डुबण्णिऩ, अनारणऩ् - अन्द नारायणऩुडैय, पादङ्गळ् - तिरुवडिगळै, सेर्न्दु, पऴ अडियार् - पऴमैयाऩ नित्तियसूरिगळ्, नयन्द - आसैप्पट्टुच् चॆय्गिऱ, कुऱ्ऱेवल् ऎल्लाम् - कैङ्गरियङ्गळैयॆल्लाम्, नाडुम् - पिरार्त्तिप्पदैच् चॊल्लुगिऱ, नल् मऩु - नल्ल मन्दिरत्तै, ओदिऩमे - आचारियर्गळिडत्तिल् तॆरिन्दु कॊण्डोम्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् उलगत्तै उण्डु पण्णुगिऱवऩागैयाले ऒप्पिल्लामल् उयर्न्द नम्मुडैय रक्षकऩ्; अवऩैत् तविर मऱ्ऱवर् कळुक्कुच् चेषमायिरुक्किऱ उऱवैप् पोक्कि उडम्बु मुदलाऩवैगळैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ आत्मावाय्, उडम्बोडु आत्मावैच् चेर्त्तु उडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् पोय्, पक्तियागिय उपायत्तिल् सक्तियिल्लामल् वरुत्तप्पट्टु, रक्षिक्कुम् परम् ऎम्बॆरुमाऩुडैयदाय्क् कॊडुक्कप्पट्टु, उलगत्तै उण्डु पण्णिऩवऩाऩ नारायणऩुडैय तिरुडिवयै उपाय मागप् पऱ्ऱि, वैगुन्दत्तिलिरुक्कुम् नित्तियसूरिगळ् पिरीदियुडऩे सॆय्युम् ऎल्ला विदङ्गळाऩ कैङ्गरियङ्गळैप् पिरार्त्तिक्कुम् विदत्तैच् चॊल्लुगिऱ नल्ल मन्दिरत्तै आचारियर्गळिडम् नाम् केट्टोम्।अनुबन्दम्
[[२९१]]
कुऱिप्पुः- (१) “उयर्न्द, कावलऩ्” ऎऩ्गिऱ इरण्डु सॊऱ्कळाल् मन्दिरत्तिऩ् मुदल् सॊल्लिऩ् मुदल् ऎऴुत्तिऩ् अर्थम् सॊल्लप्पट्टदु।
(२) ‘अल्लार्क्कु उरिमै तुऱन्दु’ ऎऩ्बदऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अल्लामल् नमक्के शेषम् ऎऩ्ऱुम्, मऱ्ऱवर्गळुक्कुच् चेषम् ऎऩ्ऱुम् ऎण्णिऩ तप्पॆण्णम् पोय् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच्चेषम् ऎऩ्बदिऩाल् मुदल् ऎऴुत्तिऩ् मेले इरुन्द नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैयिऩ् अर्थमुम्, वेऱु ऒरुवरुक्कुम् इल्लै ऎऩ्बदिऩाल् इरण्डावदु ऎऴुत्तिऩ् पॊरुळुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। इवैगळाले पिरणवम् ऎऩ्गिऱ मुदल् सॊल्लिऩ् पॊरुळ् काट्टप्पडुगिऱदु।
(३) उयिराय् ऎऩ्बदिऩाले “म” ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तिऩ् पॊरुळ् सॊल्लप् पडुगिऱदु। कीऴे सॊऩ्ऩबडि “म” ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तुक्कु जीवऩुडैय स्वरूपम् ऎऩ्ऱुम्, अदु स्वयम्बिरगासमॆऩ्ऱुम्, अवऩ् ज्ञानमागिय कुणमुडै यवऩ् ऎऩ्ऱुम् काट्टुगिऱबडियाल् अवऩ् उडम्बु मुदलाऩवैगळैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् आत्मावॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। उयिर् - आत्मा।
(४) “मयर्न्दमै” ऎऩ्बदु अज्ञानम्; अदु उडम्बै आत्मावागवुम्, उडम्बैच् चेर्न्दवर्गळै आत्मावैच् चेर्न्दवर्गळागवुम् ऎण्णिऩ अहङ्कार ममकारङ्गळ्। आत्माविऩुडैय उण्मैयाऩ स्वरूपम् अऱियप्पट्टबडियाल् अवैगळ् पोयिऱ्ऱु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
(५) ऒर् वऴियिऩ्ऱि ऎऩ्बदिऩाल् पक्तियोगम् सॆय्युम् तिऱमै यिल्लामैयाल् अन्द उपायम् इल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्लि, आगिञ्जन्नियम् ऎऩ्गिऱ अदिगारम् सॊल्लप्पट्टदु। इदु इरण्डावदु सॊल्लिऩ् पॊरुळ्।
(६) अडैक्कलमाय् ऎऩ्बदिऩाल् रक्षिक्किऱ परमाऩदु ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल् कॊडुक्कप्पट्टदु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱबडियाल्, पिरबत्ति यागिय सात्तिय उपायम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। इदुवुम् इरण्डावदु सॊल्लिऩ् पॊरुळ्।
(७) पयन्दवऩ् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले नरऩिडत्तिल् उण्डाऩवैगळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळाऩ नार ऎऩ्गिऱ सॊल्लिऩ् अर्थम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(८) “पादङ्गळ् सेर्न्दु” ऎऩ्गिऱ सॊल्लिऩाल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळै उपायमागप् पऱ्ऱि ऎऩ्ऱु पॊरुळैच् चॊल्लि अयऩम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले सॊल्लप्पट्ट चित्तोबायम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
[[२९२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(९) ‘कुऱ्ऱेवलॆल्लाम्” ऎऩ्बदिऩाले नित्तियसूरिगळ् सॆय्गिऱ ऎल्लाविदमाऩ कैङ्गरियङ्गळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। इदु मूऩ्ऱावदु सॊल्लिऩ् मेलेयिरुक्कुम् नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैयिऩ् पॊरुळ्।
(१०) इप्पडि स्वरूपम्, उपायम्, पुरुषार्त्तम् आगिय मूऩ्ऱुम् विरिवाय्च् चॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
२८। त्वयादिगारम्
इन्द अदिगारत्तिल् त्वयम् ऎऩ्गिऱ रहस्यत्तिऩ् अर्थम् सॊल्लप् पडुगिऱदु।
इदिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्- (१) इदुबिरबत्ति सॆय्युम् पोदु सॊल्लप्पडुगिऱ मन्दिरम्। अदिल् आऱु सॊऱ्कळिरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळिल् मुदल् सॊल्लाऩदु मूऩ्ऱु सॊऱ्कळ् सेर्न्ददु। अवैगळैप् पिरित्तु इन्द मन्दिरत्तिल् ऎट्टु सॊऱ्कळ् इरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदुम् उण्डु। अप्पोदु सरणौ ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु मुऩ्ऩाले (तव) उऩ्ऩुडैय ऎऩ्गिऱ सॊल्लैच् चेर्क्कवेण्डियदु। अप्पोदु श्री माऩाऩ नारायणऩे ! उऩ्ऩुडैय तिरुवडिगळै ऎऩ्ऱु पॊरुम्।
(२) श्रीमत् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु श्रीयै (पिराट्टियै) उडैयवऩाऩ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। श्री ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु नालु तादुक्कळिलिरुन्दु एऱ्पट्टदु। (१) च्रि तादु आगुम् पोदु, नल्लगदि किडैक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पडु किऱवर्गळाल् अडैयप्पडुगिऱाळ् ऎऩ्ऱुम्, अवर्गळुक्काग ऎम्बॆरु माऩैत् ताऩ् अडैगिऱाळ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। (२) च्रु (श्री) तादुवागुम् पोदु संसारत्तिल् वरुत्तप्पट्टवर्गळुडैय वरुत्तत्तैक् काट्टुम् कुरलैत् ताऩ्गेट्टु, अदै ऎम्बॆरुमाऩैक् केट्कुम्बडि सॆय्गिऱाळ् ऎऩ्ऱुम्, पिरबत्ति पण्णिऩवऩै रक्षिप्पेऩ् ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् सॊऩ्ऩ वार्त्तैयैत् ताऩ् केट्टु समयम् वन्दबोदु अदै ऎम्बॆरुमाऩुडैय निऩैविऱ्कु कॊण्डुवरुगिऱाळ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। इप्पडिप्पिराट्टि पुरुषकारमाय् इरुप्पदु इन्द मन्दिरत्तिल् सॆल्लप्पट्टदु। पुरुषकारम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लिऩ् पॊरुळै ६८-आम् पक्कत्तिल् पार्क्क। (३) च्रु (u) तादुवागुम्बोदु पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩुक्कु विरोदियाऩ कर्मङ्गळैयुम् अदऩ् पलऩाऩ पिरगिरुदि सम्बन्दत्तैयुम् पोक्कुगिऱाळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
अनुबन्दम्
[[२९३]]
(४) श्री तादुवागुम्बोदु तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळुक्कु कैङ्गरियम् सॆय्युम् पडियाऩ नल्ल कुणङ्गळै उण्डुबण्णुगिऱाळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदिऩाले ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् कूड इरुन्दु ऒरुवऩ् सॆय्गिऱ पिरबत्तियै ऒप्पुक्कॊण्डु मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱाळ् ऎऩ्गिऱ आगारम् सॊल्लप् पडुगिऱदु।
(३) श्रीमत् ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् “मत्” ऎऩ्गिऱ विगुदियाऩदु ऎप्पोदुम् सेर्न्दिरुप्पदैच् चॊल्लुगिऱदु। पिरबत्ति पण्णुगिऱवर्गळ् ऎम्बॆरु माऩिडम् वरुम्बोदुम्, अवर्गळ् पिऱगु कैङ्गरियम् सॆय्युम्बोदुम् ताऩ् कूडवे इरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु अवळ् ऒरु पोदुम् अवऩैविट्टु विलगुगिऱ तिल्लै।
(४) नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लिऩ् पॊरुळ्गळ् कीऴ् अदिगारत्तिल् सॊल्लप्पट्टऩ। अवैगळिल् नारम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् सॊल्लप्पट्ट कुणङ्गळिल्, उपायत्तिऱ्कु वेण्डिय पऩ्ऩिरण्डु कुणङ्गळ् पिरबत्ति पण्णुम्बोदु निऩैक्क वेण्डियवैगळिल् मुक्कियङ्गळ्। अवैगळावऩ
(१) वात्सल्यम्ः - तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळिऩ् कुऱ्ऱङ्गळैप् पारामल् अवर्गळै एऱ्ऱुक्कॊळ्ळुम्बडि सॆय्युम् इरक्कम्। इदिऩाले पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩ् तऩ् कुऱ्ऱङ्गळै निऩैत्तुक्कॊण्डु ओडिप्पोगामल् इरुप्पदु एऱ्पडुम्। (२) स्वामित्वम् - तऩ्ऩैसॊत्ताग उडैयवऩायिरुप्पदु। इदऩाले तऩ्ऩुडैय लाबमाग ऎम्बॆरुमाऩ् रक्षिप्पऩ् ऎऩ्ऱु एऱ्पडुम्। (३) शौचील्यम् ऎम्बॆरुमाऩ् मिगवुम् उयर्न्दवऩायिरुन्दबोदिलुम् मिगवुम् ताऴ्न्दवर्गळोडु इडैविडामल् सेर्न्दिरुक्कुम् स्वबावम्। इदऩाल् अवऩुडैय पॆरुमैयैप् पार्त्तु ओडिप्पोगामल्, वण्डि ओट्टुवदु मुदलाऩदैत् ताऩ् वेण्डिऩाल् अवऩ् सॆय्वऩ् ऎऩ्ऱु नम्बिक्कै एऱ्पडुम्। (४) सौलप्यम् मिगवुम् उयर्न्दवर्गळुम् कूड किट्टमुडियाद ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लारुम् पार्क्कुम्बडियाय् वरुगै। इदऩाले नाम् अवऩै ऎङ्गे पार्क्कप्पोगिऱोम् ऎऩ्ऱु आसैयै विट्टु इरुप्पदु नीङ्गुम्। (५) सर्वज्ञत्वम् - ऎल्लाम् अऱिन्दवऩायिरुक्कै इदिऩाले तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळुक्कुक् कॊडुक्कवेण्डिय नऩ्मै कळिलुम् पोक्कवेण्डिय विरोदिगळिलुम् अवऩुक्कुत् तॆरियाददु ऒऩ्ऱुमिल्लै। (६) सर्वशक्तित्वम् ऎदैयुम् सॆय्युम् तिऱमै। इदिऩाले संसारिगळाऩ नम्मैत् ताऩ् निऩैत्तबोदु नित्यसूरिगळुडऩ् सेर्प्पऩ् ऎऩ्ऱ नम्बिक्कै एऱ्पडुम्। (७) सत्यसङ्कल्पत्वम् - अवऩ् निऩैत्तदै अवऩालुम् विलक्कमुडिया
[[२९४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तिरुक्कुम् स्वबावम्। इदऩाले ‘ऎल्ला पाबङ्गळिलिरुन्दु उऩ्ऩै विडुविप्पेऩ्’ ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् सॊऩ्ऩ वार्त्तैयाऩदु पॊय् आगादु ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कै उण्डागुम्। (८) परमकारुणिकत्वम् - मिगुन्द करुणै उळ्ळवऩायिरुक्कै। इदऩाल् मिगवुम् कुऱ्ऱमुळ्ळवर्गळैक् कूड ऒरु वियाजत्ताले ऎम्बॆरुमाऩ् रक्षिप्पऩ् ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कै एऱ्पडुम्।(९) किरुदज्ञत्वम् - सॆय्ददै मऱन्दु पोगादिरुप्पदु। इदऩाले नम्मै ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुबोदुम् कैविडमाट्टाऩ् ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कै एऱ्पडुम्। (१०) स्तिरत्वम् - तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळै रक्षिप्पदिल् निलैयाय् इरुप्पदु। इदऩाले अवऩै ऎवर्गळ् विलक्किऩालुम् नम्मै विडमाट्टाऩ् ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कै एऱ्पडुम्। (११) परिपूर्णत्वम् - ऎल्लाम् निऱैन्दिरुप्पदु। इदऩाले नाम् ऎम्बॆरु माऩुक्कु समर्प्पिप्पदिल् उयर्वु ताऴ्च्चि पार्क्क माट्टाऩ्। नम्मुडैय ऎण्णत्तैये पार्प्पऩ् ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कै एऱ्पडुम्। (१२) परमोदारत्वम् - नाम् सॆय्युम् पिरबत्तियिऩ् सिऱुमैयैयुम्, ताऩ् कॊडुक्कुम् पलऩिऩ् पॆरुमैयैयुम्, अदैप् पॆऱुगिऱ नम्मुडैय ताऴ्मैयैयुम् पार्क्क माट्टाऩ्। केट्टदैक् कॊडुप्पऩ्; तऩ्ऩैयुम् कॊडुप्पऩ्। इव्वळवु सॆय्दबोदिलुम् ताऩ् सॆय्ददु पोदादु ऎऩ्ऱु ऎण्णुम् स्वबावम् इदऩाले तऩ्ऩैयुम्, तऩ्ऩैच् चेर्न्दवर्गळैयुम् रक्षिक्क वेण्डु मॆऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩैक् केट्कलाम् ऎऩ्ऱ ऎण्णम् एऱ्पडुम्।
(५) सरणौ ऎऩ्गिऱ सॊल्लिऱ्कु इरण्डु तिरुवडिगळै ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऩाले ऎम्बॆरुमाऩुडैय उयर्न्द तिरुमेऩियाऩदु सॊल्लप्पट्टदु। पिरबत्ति पण्णुम्बोदु अदै निऩैक्कवेण्डियदु ऎऩ्बदु काट्टप् पडुगिऱदु। इदु सुबमायुम् आच्रयमायुम् इरुक्कुम्। सुबम् ऎऩ्बदु पाबत्तैप् पोक्कुम् तऩ्मै। आच्रयम् ऎऩ्बदु मऩदिऩाल् पिडिक्कुम् पडियाय् इरुप्पदु। पक्त जीवऩिडत्तिल् मुदलिल् सॊऩ्ऩ सुबत्वम् इल्लै। ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपत्तिल् इरण्डावदाऩ आच्रयत्वम् इल्लै। मुक्त जीवऩिडत्तिल् इरण्डुमिल्लै। आगैयाल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुमेऩिये सुबमायुम् आच्रयमायुमिरुक्किऱदु। इदैत्ताऩ् तियाऩम् सॆय्यवेण्डियदु। तिरुमेऩियिल् तिरुवडिगळैच् चॊऩ्ऩदिऩ् करुत्तु -अवैगळ् मऩदाले लगुवाय् पिडिक्कक्कूडियवैगळ्; वेलैक्कारऩायिरुक् किऱवऩुक्कु मिगवुम् तगुन्दवैगळ्; मिगुन्द करुणैयै उण्डाक्कुम् पडियाऩवैगळ्; मिगवुम् इऩिमैयाय् इरुक्किऱवैगळ् ऎऩ्ऱु।
अनुबन्दम्
[[२९५]]
(६) सरणम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु उपायम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्; सरणम् प्रबत्ये ऎऩ्बदऱ्कु उऩ्ऩै उपायमागप् पऱ्ऱुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अदावदु ऎऩ्ऩै रक्षिक्किऱ सुमैयै ऎऩ् तलैयिल् वैक्कादे। तेवरीरे पक्तिस्ताऩत्तिल् निऩ्ऱु अदु सॆय्युम् ऎल्ला वेलैगळैयुम् सॆय्दु ऎऩ्ऩै रक्षिक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
(७) इन्द मन्दिरत्तिल् अङ्गङ्गळ् इरुक्किऱ इडङ्गळ् नारायण सप्तत्तिल् सॊल्लप्पट्ट सम्बन्दत्ताले अनुकूलऩाय् इरुप्पेऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुम्, पिरदिगूलमायिरुप्पदै विडुवदुम्; प्रबत्ये ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् कडैसियिल् इरुक्कुम् विगुदियिऩाले अदै सॊल्लुम्बोदु काट्टप्पडुम् अऴुगैयिऩाले वेऱु गतियिल्लामल् वरुत्तप्पडुवदागिय कार्बण्यमुम्; अन्दच् चॊल्लिल् मुऩ्ऩाले इरुक्किऱ प्र ऎऩ्गिऱ उबसर्क्कत्ताले महाविच्वासमुम् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ। पक्ति स्तानत्तिलेयिरुन्दु रक्षिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लुवदिऩाल् रक्षिक्किऱ सुमैयै ऎम्बॆरुमाऩिडम् कॊडुप्पदागिय पिरबत्ति सॊल्लप्पडुगिऱदु। इदिल् रक्षिक्कवेणुमॆऩ्गिऱ पिरार्त्तऩैयुम् अडङ्गियिरुक्किऱदु।
(८) पिऩ्बादियिल् श्रीमत् ऎऩ्गिऱ सॊल्लैयुम्, नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लैयुम् मऱुबडियुम् सॊल्लुवदु - पिरबन्नऩ् सॆय्यप्पोगिऱ कैङ् गरियङ्गळ् इरुवर्गळुक्कुम् सॆय्यप्पडवेण्डुम् ऎऩ्बदैयुम्, ऎम्बॆरु माऩ् स्वामियाय् इरुप्पदैयुम्, अवऩ् ऎल्ला मेऩ्मैयाऩ कुणङ् गळोडुम्, इरण्डु विबूदिगळोडुम् कूडि इरुप्पदैयुम्, अवऩ् मिगुन्द आनन्दत्तैक् कॊडुक्किऱवऩ् ऎऩ्बदैयुम् काट्टुवदऱ्काग।
(९) नारायण सप्तत्तिऩ्मेल् इरुक्किऱ नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैक्कु अवऩुक्काग इरुक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदिऩाले अवऩैप् परिबूरणमाग अनुबवित्तु ऎल्लाविदमाऩ कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्वदु पिर योजनम् ऎऩ्बदु काट्टप्पडुगिऱदु। नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैक्कु मेले “पवेयम्” ऎऩ्ऱ सॊल्लैच् चेर्क्कवेण्डुम्। अदऩ् पॊरुळ् श्री माऩाऩ नारायणऩुक्काग नाऩ् इरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु।
(१०) नमस् ऎऩ्गिऱदऱ्कु ऎऩक्कु ऒऩ्ऱुम् इरुक्कवेण्डाम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अदावदु ऒरु वेलैयैच् चॆय्युम्बोदुम्, अदऩ् पलऩै अनुबविक्कुम्बोदुम् नाऩ् सॆय्गिऱेऩ्; नाऩ् अनुबविक्किऱेऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुम्, ऎऩक्कागच् चॆय्गिऱेऩ्, ऎऩक्काग अनुबविक्किऱेऩ् ऎऩ्गिऱ
[[२९६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎण्णमुम् पोग वेणुमॆऩ्ऱु करुत्तु। इन्द वेलैयै ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय्गिऱाऩ्। अवऩ् सन्दोषत्तिऱ्काग नाऩ् अनुबविक्किऱेऩ्। ऎऩ् सन्दोषत्तिऱ्काग इल्लै ऎऩ्ऱु इन्दच् चॊल्लाले पिरार्त्तिक्कप्पडुगिऱदु।
(११) इन्द मन्दिर विषयत्तिल् सॊल्लप्पडुम् अदिवादङ्गळ् - (१) पिराट्टि ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् कूडवे पिरियामल् इरुक्किऱबडियाल्, श्रीमाऩ् ऎऩ्ऱु “मदुप्” ऎऩ्गिऱ विगुदियै श्री ऎऩ्गिऱ सॊल्लुडऩ् सेर्त्तु सॊल्लक्कूडादु। (२) ऎम्बॆरुमाऩ् ऎदैयुम् सॆय्य सक्तियुळ्ळवऩागैयाल् श्री सम्बन्दम् ऎदऱ्काग? श्री सम्बन्दम् वेण्डुमाऩाल् अवऩ् “सर्वसक्तऩ्” ऎऩ्बदु पोय्विडुमे? (३) सरणौ ऎऩ्गिऱ त्वि वचनत्ताले श्रीमत् ऎऩ्गिऱ सॊल् उपलक्षणम् ऎऩ्ऱु एऱ्पडादा? उपलक्षणम् ऎऩ्बदु ऒरु वस्तुविऩिडत्तिल् इल्लामल् अदैक् काट्टुवदऱ्कु मात्तिरम् उपयोगप्पडुवदु।
(१२) इन्द मन्दिरत्तिल् इरण्डु पादिगळुक्कु वेऱुविदमायुम् पॊरुळ् सॊल्ललाम्। मुऩ्बादि ऐन्दु अङ्गत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। पिऩ्बादि आत्मसमर्प्पणत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अप्पोदु अदऱ्कु श्रीमाऩाऩ नारायणऩुक्कु नाऩ् कॊडुक्कप्पडुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। नाऩ् ऎऩ्गिऱ इन्द वस्तु अवऩदु। ऎऩक्कु अदिल् सम्बन्दमिल्लै। इदऩाले अदै रक्षिक्कुम् सुमैयुम्, रक्षणत्तिऩ् पलऩुम् अवऩिडम् कॊडुक्कप्पट्टदागवे एऱ्पडुम्। पिऩ्बादियिल् पिरबत्ति सॊल्लप्पडुवदिऩाल् अदिऩ्बलऩाऩ कैङ्गरियमुम् चित्तिक्कुम्।
(१३) इन्द मन्दिरत्तिऩुडैय तिरण्ड पॊरुळ् - ऎल्लारुक्कुम् स्वामियाय्, ऎल्लाविदत्तालुम् मिगवुम् इऩ्बमाय्, पिराट्टियोडु कूड ऎप्पोदुम् इरुक्किऱ नारायणऩ् तिरुवडिगळिल् ऎऩ्ऩुडैय स्वरूपत् तिऱ्कुत् तगुन्द ऎल्ला कैङ्गरियङ्गळैयुम् नाऩ् सॆय्य वेण्डुम्; अदऱ्कु विरोदियाऩवैगळ् ऎल्लाम् पोय्, अन्द कैङ्गरियङ्गळैप् पूरावागप् पॆऱवेण्डियदऱ्काग अगिञ्जनऩायिरुक्किऱ नाऩ् ऎऩ्ऩै रक्षित्तुक् कॊळ्गिऱ विषयत्तिल् ऎऩ्ऩुडैय सम्बन्दमिल्लादबडियाग श्रीमाऩाऩ नारायणऩ् तिरुवडिगळिल् ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु कूडिय आत्मरक्षाबरत्तै नाऩ् समर्प्पिक्किऱेऩ् - ऎऩ्ऱु।
इन्द अर्थत्तैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
ओदु मिरण्डै यिसैन्दरु ळालुद वुन्दिरुमाल् पाद मिरण्डुञ् जरणॆऩप् पऱ्ऱि नम् पङ्गयत्ताळ्
अनुबन्दम्
नादऩै नण्णि नलन्दिगऴ् नाट्टि लडिमैयॆल्लाम् कोदि लुणर्त्ति युडऩ् कॊळ्ळु माऱु कुऱित्तऩमे।
[[२९७]]
(३५)
(प-रै) ओदुम् - कडश्रुतियॆऩ्गिऱ वेदत्तिल् तऩित्तऩियागच् चॊल्लप् पडुम्, इरण्डै - इरण्डु वाक्कियङ्गळै, इसैन्दु - सेर्त्तु, अरुळाल् - करुणैयाले, उदवुम् - उदवि सॆय्गिऱ, तिरुमाल् - पिराट्टियोडु सेर्न् दिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय, पादम् इरण्डुम् - इरण्डु तिरुवडिगळैयुम्, सरण् ऎऩ - उपायमाग, पऱ्ऱि, नम् पङ्गयत्ताळ् नादऩै -नम्मुडैय तामरैयिलिरुक्किऱ पिराट्टियिऩ् कणवऩै, नण्णि - किट्टि, नलम् तिगऴ् - आनन्दम् विळङ्गुम्बडियाऩ, नाट्टिल् - वैगुन्दमॆऩ्गिऱ तेसत्तिल्, अडिमै ऎल्लाम् - कैङ्गरियङ्गळैयॆल्लाम्, कोदु इल् - कुऱ्ऱमिल्लाद, उणर्त्ति युडऩ् - ऎण्णत्तुडऩ्, कॊळ्ळुमाऱु - नाम् अडैयुम् वऴियै, कुऱित्तऩम्
तॆरिन्दुगॊण्डोम्।
(करुत्तु) वेदत्तिल् इरण्डु वाक्यङ्गळागत् तऩित्तऩियागच् चॊल्लप्पडुम् इन्द मन्दिरत्तै नाम् आचारियर्गळिडत्तिल् तॆरिन्दुगॊण्डु “इदै ऒरु तरम् सॊल्लु, नाऩ् रक्षिक्किऱेऩ्” ऎऩ्ऱु करुणैयिऩाले सॊल्लुगिऱ, पिराट्टियोडु सेर्न्दिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळैयुम् उपायमागप् पऱ्ऱि, परमबदत्तिल् पोय्च् चेर्न्दु, आनन्दम् मिगुदियायिरुक्कुम् अन्द इडत्तिल् अवर्गळुक्कु ऎल्लाविदङ्गळाऩ कैङ्गरियङ्गळैयुम् कुऱ्ऱमिल्लाद निऩैवुडऩ् सॆय्युम् विदत्तै इन्द मन्दिरत्तिल् इरुक्किऱ सॊऱ्कळिल् ऒऩ्ऱिऩ् पिऩ् ऒऩ्ऱाग निऩैक्कुम्बडियाऩ पाक्यत्तै नाम् अडैन्दोम्।
कुऱिप्पुः- (१) कडश्रुतियिल् इन्द मन्दिरत्तिऩ् मुऩ्बादियै ऒरु इडत्तिलुम्, पिऩ् पादियै वेऱु इडत्तिलुम् सॊल्लियिरुक्किऱदु। इरण्डैयुम् सेर्त्तु नाम् पिरबत्ति पण्णुम्बोदु सॊल्लवेण्डियदु ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु।
(२) उरैयिल् “तॆरिन्दुगॊण्डु” ऎऩ्गिऱ सॊल्लै कडैसियिल् इरुक्कुम् “इन्द मन्दिरत्तिल्॥। अडैन्दोम्” ऎऩ्बदुडऩ् सेर्क्क वेण्डियदु।
(३) तिरुमाल् -पिराट्टियिडम् ऎम्बॆरुमाऩ्, आसैयुळ्ळवऩ् आगै यिऩाल् अवळ् पण्णुम् सिबार्सै अवऩ् तट्टमाट्टाऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
[[२९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(४) “पादम् इरण्डुम् सरणॆऩप् पऱ्ऱि” ऎऩ्बदु मन्दिरत्तिऩ् मुऩ्बादियिऩ् पॊरुळ्।
(५) कोदु - कुऱ्ऱम्, अदावदु
कुऱ्ऱम्, अदावदु - नाऩ् सॆय्गिऱेऩ्, नाऩ् अऩुब विक्किऱेऩ्; ऎऩक्कागच् चॆय्गिऱेऩ्; ऎऩक्काग अनुबविक्किऱेऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम्। इदु नमस्सिऩ् पॊरुळ्।
(६) “अडिमै ऎल्लाम्॥। कॊळ्ळुमाऱु” ऎऩ्बदु मन्दिरत्तिऩ् पिऩ् पादियिऩ् पॊरुळ्।
२९। सरम च्लोकादिगारम्
इन्द अदिगारत्तिल् सरमच्लोकत्तिऩ् पॊरुळ् सॊल्लप्पडुगिऱदु। किरुष्णऩाग अवतारम् सॆय्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय उपदेशत्तिल् (श्री गीतायिल्) इदु कडैसि च्लोकम्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळ्ः- (१) इन्द च्लोकत्तिऩ् मुदल् पादत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् - ऎल्ला धर्मङ्गळैयुम् नऩ्ऱाग विट्टु इरुक्किऱ नी - ऎऩ्ऱु। धर्मम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु ऒरु पलऩुक्कु उपायमाग वेदत्तिऩाल् सॊल्लप्पट्ट कर्मम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इङ्गे अदु मोक्षत्तिऱ्कु उपायमागच् चॊल्लप्पट्ट पिरुम्मोबासनम्। इदै उपनिषत्तुक्कळ् वॆव्वेऱु विदमाय्च् चॊल्लुगिऱबडियाल् अवैगळै इङ्गे धर्मङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। ऎल्लाम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले अदऱ्कु उदवि सॆय्गिऱ कर्मयोगम् मुदलाऩवैगळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
(२) इवैगळैच् चॆय्य सामर्त्तियमिल्लामल् विट्टु इरुक्किऱ वऩुक्कु पिरबत्तियाऩदु विधिक्कप्पडुगिऱदु। नऩ्ऱाय् विडुगैयावदुइवैगळैच् चॆय्यमुडियामल् पोऩबोदिलुम् सक्ति उळ्ळवरैयिल् अवैगळैच् चॆय्गिऱोम् ऎऩ्ऱुम्, अदुवुम् मुडियाविट्टाल् अनुकल्पङ् गळैच् चॆय्वोम्, अदुवुम् मुडियाविट्टाल् उपायत्तिऱ्कु उपायमागिऱ वैगळैच् चॆय्गिऱोम् ऎऩ्ऱुम् ऎण्णुम्बडि सॆय्गिऱ तुरासैयै विडुवदु। स्नानम् ऎऩ्ऱाल् जलत्तिल् मुऴुगि स्नाऩम् सॆय्वदु। अदैच् चॆय्य मुडियादवऩुक्कु मन्दिरस्नाऩम् मुदलाऩवैगळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। इवैगळै स्नाऩत्तिऱ्कु अनुकल्पम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। अदुबोल् अनुकल्पङ्गळैयावदु सॆय्वोम् ऎऩ्गिऱ आसैयै विडुवदु।
अनुबन्दम्
[[२९९]]
(३) इदिऩाले पिरबत्तिक्कु अदिगारम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। “परि” ऎऩ्गिऱ उबसर्क्कत्ताले इन्द अदिगारम् पूर्णमायिरुक्किऱदॆऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
(४) सिलर् “परित्यज्य” ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु विट्टुविडु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊण्डु, अदै विधियाय्च् चॊल्लुगिऱार्गळ्। इप्पडिच् चॊल्लुम्बोदु ऎल्ला धर्मङ्गळुम् ऎऩक्कु योक्कियदै इल्लै ऎऩ्ऱु ऎऩ्ऩै विट्टुविट्टऩ ऎऩ्ऱु निऩै ऎऩ्ऱु पॊरुळागुम्। अप्पोदु कार्प्पण्यम् ऎऩ्गिऱ अङ्गम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(५) वेऱुविदमायुम् विधिबक्षत्तिऱ्कुप् पॊरुळ् सॊल्ललाम्। अदावदु पिरबत्तिक्कु अङ्गमाग ऒरु धर्मत्तैयुम् सॆय्यवेण्डाम् ऎऩ्ऱु।
इदऩाले पिरबत्तियिऩुडैय नैरबेष्यम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। परि ऎऩ्गिऱ उबसर्क्कत्ताले ऎल्ला धर्मङ्गळुक्कुम् पॊदुवाऩ आसमनम् मुदलाऩ वैगळुम् अङ्गमाग वेण्डामॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
(६) इन्द विषयत्तिल् सिलर् सॊल्लुम् तुर्वादङ्गळावऩ - (१) धर्मम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु कर्मयोगम्, ज्ञानयोगम्, पक्तियोगम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्; अवैगळै विडुगैयावदु; अवैगळैच् चॆय्यामलिरुप्पदु, इप्पडि विडुवदु पिरबत्तिक्कु अङ्गम्। (२) ऎवऩ् इवैगळैच् चॆय्यच् चक्तियुळ्ळवऩो अवऩै विडुम्बडियागच् चॊल्लुगिऱदु। अवैगळैच् चॆय्यमुडियादवऩुक्कु मुडियामल् इरुक्किऱ नी ऎऩ्ऱु अर्थम्। (३) इवैगळैच् चॆय्य सक्तियिरुक्किऱवऩैक्कुऱित्तु “इवैगळ् कडुमैयाऩ वैगळ्, अवैगळै विट्टुविडु लगुवाऩ पिरबत्तियैच् चॆय्, ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु” ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। (४) लगुवाऩ पिरबत्तियैच् चॆय्युम्बडि ऒरुवऩैत् तूण्ड गुरुवाऩ पक्तियोगत्तै सास्तिरम् विधिक्किऱदु, अदै ऒरुवऩ् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु सास्तिरत्तिऩ् करुत्तु अऩ्ऱु। (५) ज्ञानमो विच्वासमो पूर्णमायुळ्ळवऩ् पिरबत्तियैच् चॆय्यवेण्डियवऩ्। अवैगळ् कुऱैन्दवऩ् पक्तियोगम् सॆय्यत् तगुन्दवऩ्। (६) पिरबत्ति सॆय्यत् तगुन्दवऩ् पक्तियोगत्तै ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियम् ऎऩ्ऱु सॆय्यवेण्डियदु।
७। इदुवरैयिल् धर्मम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु कर्मयोगम्, ज्ञान योगम्, पक्तियोगम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊण्डु, अवैगळै विडवेण्डु मॆऩ्गिऱ तुर्वादङ्गळ् सॊल्लप्पट्टऩ। इप्पोदु अन्द धर्मम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु तऩ्ऩुडैय जादिक्कुप् पॊरुन्दिऩैवैयागवुम्, तऩ्ऩाल्
[[३००]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॆय्य मुडिन्दवैयागवुमिरुक्किऱ धर्मङ्गळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अवैगळै ऒरुवऩ् विडण्ेडियदु। अप्पडि विडुवदु पिरबत्तिक्कु अङ्गम्। इप्पडि विडुवदै ऒरुवऩ् उयिरोडु इरुक्किऱवरैयिल् सॆय्य वेण्डियदा? अल्लदु पिरबत्ति सॆय्गिऱ कालत्तिल् मट्टुम् सॆय्य वेण्डियदा? ऎऩ्ऱु केट्टु तूषणम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
(८) च्लोकत्तिल् इरण्डावदु पादत्तिऱ्कु पॊरुळ् ऎऩ्ऩै ऒरुवऩैये उपायमागप्पऱ्ऱु - ऎऩ्ऱु।, “ऎऩ्ऩै” ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु अर्जुनऩुक्कु मुऩ्ऩाले इरुन्द ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱबडियाल्, तिव्विय मङ्गळ विक्रहत्तैयुम् परत्वम्, सौलप्यम् इवै इरण्डिऱ्कु वेण्डिय कुणङ्गळैयुम् अनुसन्दानम् सॆय्यवेण्डियदु ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱदु।
(९) ऎऩ्ऩै ऒरुवऩै ऎऩ्बदऱ्कु अनेकविदमागप् पॊरुळ् कॊळ्ळलाम्। अवैगळै नाऱ्पत्तॆट्टावदु पाट्टिऩ् उरैयिल् पार्क्कवुम्।
(१०) उपायमागप्पऱ्ऱु ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् पऱ्ऱु (व्रज) ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले ऎल्ला अङ्गङ्गळोडु कूडिय पिरबत्ति सॊल्लप्पडुगिऱदु। इदै ऒरे तडवै सॆय्यवेण्डियदु। इदै अर्जुनऩुक्कु उपदेशित्तबोदिलुम् इन्द विधिक्कु ऎल्लारुम् विषयम्। इन्द विषयत्तिल् सिलर् सॊल्लुम् तुर्वादङ्गळ् - (१) जीवऩ् मिगवुम् परदन्दिरऩागैयाले इन्द विधियै विधिक्कक्कूडादु। (२) जीवऩुक्कु कर्त्रुत्वम् ऒरु वऴियालुम् किडैयादु।(३) ईच्वरऩुक्कु अदीनमाऩ कर्त्रुत्वम् - ज्ञातृत्वमात्रम्।
(११) च्लोकत्तिऩ् पिऩ् पादिक्कुप् पॊरुळ् - नाऩ् उऩ्ऩै ऎल्ला पाबङ्गळिलुमिरुन्दु विडुविप्पेऩ्; तुक्कप्पडादे - ऎऩ्ऱु। पाबम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु अनिष्टमाऩदै उण्डु पण्णुवदागच् चास्तिरम् सॊल्लुम् सॆय्गै,मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्बवऩुक्कु पुण्णियमुम् अनिष्टमाऩदैच् चॆय्वदाल्, अदु पाबम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् अडङ्गियिरुक्किऱदु। “पाबेप्यः” ऎऩ्गिऱ पऩ्मैच् चॊल्लाले पाबङ्गळिऩुडैय कणक्किल्लामै सॊल्लप् पडुगिऱदु। ऎल्ला पाबङ्गळिलुम् इरुन्दु ऎऩ्गिऱदिल् ऎल्लाम् ऎऩ्ऱ सॊल् लाले अवित्यैयुम्, कॆट्ट विषयङ्गळिल् वासनैयुम्, रुचियुम्, स्तूल मायुम् सूक्ष्ममायुमिरुक्किऱ पिरगिरुदि सम्बन्दमुम् सॊल्लप्पडु किऩ्ऱऩ। ऎल्ला पाबङ्गळिलुमिरुन्दु ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ पोदिलुम्, पुत्ति पूर्वमाग ऒरुवऩ् पिरबत्तिक्कुप् पिऩ्ऩाले सॆय्युम् पाबङ्गळ् अवैगळिलिरुन्दुअनुबन्दम्
[[३०१]]
विलक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ। पलऩैक्कॊडुक्क आरम्भित्तबाबङ् गळैयुम् अदिल् सेर्त्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु। अवैगळिल् पिरबत्ति सॆय्गिऱवऩ् ऎव्वळवु ऒप्पुक् कॊळ्गिऱाऩे अवैगळ् तविर मऱ्ऱवैगळ् कऴिन्दुबोगुम्।
(१२) पाबङ्गळिलिरुन्दु विडुविक्कैयावदु ऎम्बॆरुमाऩ् निक्रहम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्गिऱ सङ्कल्पत्तै विडुवदु। इप्पडि ऎल्ला पाबङ् गळिलुमिरुन्दु पिरबन्नऩ् विडुबट्टाल् अवऩुक्कु ऎम्बॆरुमाऩुडैय परि पूर्णमाऩ अनुबवम् ताऩागवेगिडैक्कुम्। अदऱ्काग अर्चिस् मुदलाग उडैय तेवयानम् वऴियाय् पोय् वैगुन्दम् ऎऩ्गिऱ तिरुनाट्टुक्कुप् पोगवेण्डियदु।
(१३) नी तुक्कप्पडादे ऎऩ्ऱु च्लोकम् सॊल्लुगिऱबडियाल्, मोक्षत् तिऱ्कु एऱ्पट्ट पक्तियागिय उपायत्तैच् चॆय्य मुडियविल्लैये ऎऩ्ऱु ऒरुवऩ् अऴवेण्डुमॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु। इप्पडि अऴाविट्टाल् अदिगारमिल्लाददिऩाल्, पिरबत्ति निऱैवेऱुगिऱदिल्लै। सिषियऩुक्कागप् पिरबत्ति सॆय्युम् आचारियऩुम् सिषियऩैक् काप्पाऱ्ऱुवदऱ्कु एऱ्पट्ट वऴि ऎऩक्कु इल्लैये ऎऩ्ऱु अऴवेणुमॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु।
सरमच्लोकत्तिऩ् पॊरुळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्। कुऱिप्पुडऩ् मेवुन् दरुमङ्ग ळिऩ्ऱियक् कोवलऩार् वॆऱित्तुळ वक्कऴल् मॆय्यर णॆऩ्ऱु विरैन्दडैन्दु पिरित्त विऩैत्तिरळ् पिऩ्दुड रावगैयप्पॆरियोर् मऱुप्पुडै मऩ्ऩरुळ् वाचकत् ताऩ्मरु ळऱ्ऱऩमे।
(३६)
(प-रै) कुऱिप्पुडऩ् - जाक्किरदैयुडऩ्, मेवुम् - सॆय्य वेण्डिय, तरुमङ्गळ् इऩ्ऱि - कर्मयोगम् ज्ञानयोगम् पक्तियोगम् आगिय धर्मङ् गळिल्लामल्, अ कोवलऩार् कोबालऩाग अवतरित्त अन्द ऎम्बॆरु माऩुडैय, वॆऱि वासऩैयुडैय, तुळवम् - तुळसियैयुडैय, कऴल् - तिरुवडिगळै, मॆय् अरण् - उण्मैयाऩ उपायम् - ऎऩ्ऱु, विरैन्दुसीक्किरमाय् अदावदु नम्बिक्कैयुडऩ्, अडैन्दु, पिरित्त - पिरबत्ति पण्णिऩ कालत्तिल् नम्मैविट्टु पिरित्तुवैत्त, विऩै तिरळ् - कर्मङ्गळुडैय कूट्टङ्गळ्, पिऩ् तुडरावगै - नमक्कुप् पिऩ्ऩाल् वारादबडि, अ पॆरियोर् ऎल्लोरैक् काट्टिलुम् मेऱ्पट्टवऩागच् चॊल्लप्पट्ट अन्द ऎम्बॆरु माऩुडैय, मऱिप्पु उडै - नम्मै वळैत्तुक्कॊळ्ळुगिऱ, मऩ् अरुळ्
[[३०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वाचकत्ताल् - तिडमाऩ करुणैयिऩालुण्डाऩ च्लोकत्ताल्, मरुळ् अज्ञानत्तै, अऱ्ऱऩम् - पोक्किऩोम्।
(करुत्तु) ऎङ्गे कुऱ्ऱङ्गळ् नेरिडुमो ऎऩ्ऱु पयन्दु जाक्किरदैयाय् सॆय्यवेण्डिय कर्मयोगम्, ज्ञानयोगम्, पक्तियोगम् आगिय धर्मङ्गळ् इल्लामल्, कोबालऩाग अवतारम् सॆय्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडि कळै उण्मैयाऩ उपायमाग नाम् नम्बि अडैन्दिरुक्किऱोम्। इप्पडि अडैयुम्बोदे नम्मैविट्टुप् पिरित्तुवैत्त कर्मङ्गळुडैय कूट्टङ्गळ् नम्मैप् पिऩ्ऩाले तुडरादबडि अज्ञानत्तै विट्टुविट्टोम्। ऎदिऩाले यॆऩ्ऱाल् वेदान्दङ्गळिल् ऎल्लारैक् काट्टिलुम् मेऱ्पट्टवऩागच् चॊल्लप्पट्ट अन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय उण्मैयाऩ करुणैये सरमच्लोक रूपमाग वऴिन्दु वन्ददु पोल् इरुक्किऱदु अन्द च्लोकत्तिऩाल् उण्डायिरुक्किऱ नम्बिक्कैयिऩाले। इन्द च्लोकत्तै नऩ्ऱागत् तॆरिन्द ऎवऩुम् अदै नम्बि अदऱ्कुट्पडुवऩ्।
कुऱिप्पुःमॆय् अरुळ् वाचकम् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदिऩाल् अर्जुनऩै एमाऱ्ऱुवदऱ्काग इदु सॊल्लप्पट्टदऩ्ऱु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
३०। आचारिय किरुत्यादिगारम्
इऩि पाक्कि मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळिऩाले आचारियऩ् सॆय्य वेण्डिय वेलैयैयुम्, शिष्यऩ् सॆय्य वेण्डिय वेलैयैयुम् सॊल्लि किरन्दत्तै मुडिक्किऱार्।
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
मरुळऱ्ऱ तेसिगर् वाऩुगप् पालिन्द वैयमॆल्लाम्
इरुळऱ् ऱिऱैयव ऩिणैयडि पूण्डिड वॆण्णुदलाल् तॆरुळुऱ्ऱ सॆन्दॊऴिल् सॆल्वम् पॆरुगिच् चिऱन्दवर्बाल् अरुळुऱ्ऱ सिन्दैयि ऩालऴ याविळक् केऱ्ऱिऩरे।
(३७)
इन्द
(प-रै) मरुळ् अऱ्ऱ - अज्ञानमिल्लाद, तेसिगर् -आचारियर्गळ्, वाऩ् उगप्पाल् परमबदत्तिल् आसैयाल्, इन्द वैयम् ऎल्लाम् पूमियिलुळ्ळ ऐनङ्गळॆल्लाम्। इरुळ् अऱ्ऱु - अज्ञानमिल्लामल्,
अनुबन्दम्
[[३०३]]
इऱैयवऩ् इणैयडि - ऎम्बॆरुमाऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळै, पूण्डिड अडैन्दु पिरबत्ति सॆय्दु पिऴैक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु, ऎण्णुदलाल् ऎण्णुगिऱबडियाल्, तॆरुळ् उळ्ळ - नल्ल ज्ञानत्तोडु कूडिय, सॆन्दॊऴिल् - नल्ल कैङ्गरियमागिय, सॆल्वम् - सम्बत्तु, पॆरुगि - निऱैन्दु, सिऱन्दवर् पाल् नल्ल कुणङ्गळैयुडैयवर्गळॆऩ्ऱु पिरचित्तर्गळाऩ शिष्यर् कळिडत्तिल्, अरुळ् उऱ्ऱ सिन्दैयिऩाल् - करुणैयोडु कूडिय ऎण्णत्ति ऩाले, अऴिया - अऴियामलिरुक्किऱ, विळक्कु - सम्बिरदायमागिय विळक्कै, एऱ्ऱिऩर्-कॊडुत्तिरुक्किऱार्गळ्।
(करुत्तु) आचारियर्गळुक्कु नित्तियविबूदिक्कुप् पोग वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसै उण्डागुम्बोदु, तगुन्द शिष्यऩिडत्तिल् सम्बिरदायमाऩ अऴियाद विळक्कै एऱ्ऱिवैत्तु अवर्गळ् पोगिऱार्गळ्। ऎदऱ्काग इदैच् चॆय्गिऱार् कळॆऩ्ऱाल्, इन्द पूलोकत्तिल् कर्मत्तिऩाल् कट्टुप्पट्टवर्गळ् ऎल्लारुम् अज्ञानम् पोय् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळै मोक्षत्तिऱ्कु उपायमागप् पऱ्ऱवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तिऩाल्। शिष्यऩै अवर्गळ् नऩ्ऱागप् परीक्षित्तु अवऩ्, तऩ्ऩैयुम् ऎम्बॆरुमाऩैयुम् पऱ्ऱि उळ्ळबडि अऱिन्दिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱुम्। अवऩ् ऎल्लावेलैगळैयुम् ऎम्बॆरु माऩुडैय कैङ्गरियमागच् चॆय्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् तॆरिन्दु, इन्द सम्बत् ताऩदु निऱैत्तिरुक्किऱ अन्द शिष्यऩिडत्तिल् सम्बिरदायत्तैक् कॊडुक् किऱार्गळ्, इदुवुम् करुणैयोडु कूडिय ऎण्णत्ताल् सॆय्यप्पडुगिऱदु। अन्द आचारियर्गळ् ताङ्गळ् इङ्गे इरुन्दगालत्तिल् सम्बिरदायत्तैक् कण्डवर्गळुक्कु वॆळियिडामल् काप्पाऱ्ऱि वन्दार्गळ्। कडैसिगालत्तिल् अप्पडिये पोय्विट्टाल् उलगम् कॆट्टुप्पोगुमॆऩ्ऱु निऩैत्तुत् तगुन्द शिष्यऩैक् कण्डु पिडित्तु अवऩिडम् कॊडुत्तुविट्टुप् पोगिऱार्गळ्।
३१। शिष्यगिरुत्यादिगारम्
इन्द अदिगारत्तिल् सॊल्लिय विषयङ्गळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
एऱ्ऱि मऩत्तॆऴिऩ् ञाऩ विळक्कै यिरुळऩैत्तुम् माऱ्ऱिऩ वर्क्कॊरु कैम्माऱु मायऩुङ् गाणगिल्लाऩ् पोऱ्ऱि युगप्पदुम् पुन्दियिऱ् कॊळ्वदुम् पॊङ्गुबुगऴ्
साऱ्ऱि वळर्प्पदुञ् जऱ्ऱल्ल वोमुऩ्ऩम् पॆऱ्ऱदऱ्के। (३८)
[[३०४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(प-रै) मऩत्तु मऩदिल्, ऎऴिल् - नऩ्ऱाय्प् पिरगासिक्किऱ, ञाऩविळक्कै - ञाऩमागिय विळक्कै, एऱ्ऱि, इरुळ् अऩैत्तुम् अज्ञाऩमॆल्लावऱ्ऱैयुम्, माऱ्ऱिऩवर्क्कु - पोक्किऩवरुक्कु। ऒरु कैमाऱु ऒरु पदिल् उपकारम्, मायऩुम् - आच्चरियमाऩ वेलैगळैच् चॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩुम्, काणगिल्लाऩ् - काणमुडियादवऩ्, पोऱ्ऱिस्तोत्तिरम् सॆय्दु, उगप्पदुम् - सन्दोषप्पडुवदुम्, पुन्दियिल् - पुत्तियिल्, कॊळ्ळुवदुम् - निऩैप्पदुम्, पॊङ्गुबुगऴ् - वळर्गिऩ्ऱ नल्ल कुणङ्गळै, साऱ्ऱि - सॊल्लि, वळर्प्पदुम् - ऎल्लारुक्कुम् तॆरियुम्बडि सॊल्लुवदुम्, मुऩ्ऩम् -मुऩ्ऩाले, पॆऱ्ऱदऱ्कु अवरिडमिरुन्दु पॆऱ्ऱ उपकारत्तिऱ्कु, सऱ्ऱु अल्लवो स्वल्बमल्लवो।
(करुत्तु) आचारियर्गळ् शिष्यऩुडैय मऩदिल् ज्ञानमागिय विळक्कै एऱ्ऱि, अवऩुडैय ऎल्लाविदङ्गळाऩ अज्ञाऩङ्गळै माऱ्ऱुगिऱार्गळ्। अवर्गळ् सॆय्द उपकारत्तिऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩुम् पदिल् उपकारत्तैक् काणमुडियादवऩ्। आऩाल् शिष्यऩ् ऒऩ्ऱुम् सॆय्यवेण्डामो ऎऩ्ऱाल्, आचारियऩै स्तोत्तिरम् सॆय्दु सन्दोषप्पडवेण्डियदु, इदु वायाल् सॆय्युम् वेलै। अवर्गळ् सॆय्द उपकारत्तै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्क वेण्डियदु; इदु मऩसाले सॆय्युम् वेलै। आचारियर् कळुडैय नल्ल कुणङ्गळै ऎल्लारुक्कुम् तॆरियुम्बडियाय्च् चॊल्ल वेण्डियदुः इप्पडिच् चॆय्गिऱोम् ऎऩ्ऱु कर्वप्पडक्कूडादु। शिष्यऩ् मुऩ्ऩाले आचारियर्गळिडम् ताऩ् अडैन्द उपकारत्तै निऩैक्कुम् पोदु इवैगळॆल्लाम् मिगवुम् अल्बमाऩवैगळ् ऎऩ्ऱु तोऩ्ऱुम्।
कुऱिप्पुः ज्ञान विळक्कु - विळक्काऩदु ऎप्पडि इरुट्टैप् पोक्कुमो अप्पडि ज्ञानमाऩदु अज्ञानत्तैप् पोक्कुगिऱदु। इङ्गे ज्ञान मॆऩ्बदु जीवऩाऩ तऩ्ऩैयुम् ऎम्बॆरुमाऩैयुम् उळ्ळबडि अऱिवदु। अज्ञानमॆऩ्बदु ज्ञानमिल्लामैयुम्, ऒरु वस्तुविऩ् कुणत्तै वेऱॊरु वस्तुविऩ् कुणमाग ऎण्णुवदुम्, ऒरु वस्तुवै वेऱु वस्तुवाग ऎण्णुवदुम्। वॆण्मैयाऩ शङ्कैप् पार्त्तु इदु मञ्जळाऩ तॆऩ्ऱु ऎण्णुवदु इरण्डावदु अज्ञानम्। कयिऱ्ऱैप् पार्त्तुप् पाम्बाग ऎण्णुवदु मूऩ्ऱावदु अज्ञानम्।
अनुबन्दम्
३२। निगमऩादिक्ारम्
कडैसि अदिगारत्तिऩ् पाट्टुक्कळ्
मुऩ्बॆऱ्ऱ ञाऩमु मोगन् दुऱक्कलु मूऩ्ऱुरैयिल् तऩ्बऱ्ऱ तऩ्मैयुन् दाऴ्न्दवर्क् कीयुन् दऩित्तगवुम्
[[३०५]]
मऩ्बऱ्ऱि निऩ्ऱ वगैयुरैक् किऩ्ऱ मऱैयवर्बाल्
सिऩ्बऱ्ऱि यॆऩ्बयऩ् सीरऱि वोर्क्किवै सॆप्पिऩमे।
(३९)
(प-रै) मुऩ्बॆऱ्ऱ - पिऱन्द कालत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय कडा क्षत्तैप् पॆऱ्ऱु अदुमुदल् आचारियर्गळिडमिरुन्दु अडैन्द, ञाऩमुम्, मोगम् तुऱक्कलुम् - तुर्वादङ्गळालुण्डागुम् कलक्कत्तै विडुवदुम्, मूऩ्ऱु उरैयिल् - मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळिल्, तऩ्बु अऱ्ऱ - तऩ्ऩुडैय इळप्पम् पोऩ, तऩ्मैयुम् - स्वबावमुम्, ताऴ्न्दवर्क्कु - अगिञ्जनराऩ नमक्कु, ईयुम् कॊडुक्कुम्, तऩि तगवुम् ऒप्पिल्लाद करुणैयुम्, मऩ् - मऩ्ऩवराऩ अदावदु ऎल्लारुक्कुम् मेऱ्पट्ट राजावाऩ ऎम्बॆरुमाऩै, पऱ्ऱि - उपायमाग अडैन्दु, निऩ्ऱवगै - इरुक्कुम् निलैयै। उरैक्किऩ्ऱ सॊल्लुगिऱ, मऱैयवर्बाल् - वेदमऱिन्द आचारियर्गळिडत्तिल्, सिऩ् - अल्बमाऩवैगळै, पऱ्ऱि - केट्टुत् तॆरिन्दु कॊण्डु, ऎऩ् पयऩ् - ऎऩ्ऩ पिरयोजनम्, सीर् - नल्ल विषयङ्गळै, अऱिवोर्क्कु - अऱिगिऱवर्गळुक्कु, इवै - इन्द किरन्दत्तिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळै, सॆप्पिऩम् - सॊऩ्ऩोम्।
(करुत्तु) मुऩ्ऩाले आचारियऩिडम् पोय् ऒरुवऩ्, अडैगिऱ ज्ञानत्तैयुम् अदावदु तत्वम्, हितम्, पुरुषार्त्तम् ऎऩ्गिऱ इवैगळै अऱिगैयुम्, तुर्वादिगळ् सॊल्लुगिऱ तुर्वादङ्गळाल् उण्डागुम् कलक्कत्तै विडुगैयुम्, ताऩ् ऒरुवऩुक्कु उट्पडादवऩ्, तऩक्कागवे इरुक्किऱवऩ् ऎऩ्गिऱ कॆट्ट ऎण्णङ्गळ्बोय् तऩ्ऩुडैय उण्मैयाऩ स्वरूपत्तै अऱिगैयुम्, पक्तियोगम् सॆय्य सक्तियिल्लामल् वरुत्तप्पडुगिऱ नमक्कु अन्द पक्तियोगस्तानत्तिल् इरुक्कुम्बडि तऩ्ऩैक् कॊडुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय ऒप्पऱ्ऱ करुणैयुम्, सर्वेच्वरऩाऩ ऎम्बॆरु माऩैये मोक्षत्तिऱ्कु उपायमागप्पऱ्ऱियिरुक्कुम् वगैयुम् - इन्द नल्ल विषयङ्गळै मूऩ्ऱु रहस्यङ्गळाले अऱिगिऱवर्गळुक्कु इवैगळैच् चॊऩ्ऩोम्। नल्ल विषयङ्गळैच् चॊल्लिक्कॊडुक्किऱ वेदमऱिन्द
[[३०६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आचारियर्गळिडत्तिल् अल्बमाऩ धर्मम्, अर्थम्, कामम् ऎऩ्गिऱ विषयङ्गळैक् केट्पदिऩाल् ऎऩ्ऩ पिरयोजनम्?
कुऱिप्पुः- (१) “मुऩ्बॆऱ्ऱ ज्ञानमुम्” ऎऩ्बदिऩाल् मुदल् इरुबत् तिरण्डु अदिगारङ्गळिऩ् अर्थम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। “मोगम् तुऱक्कलुम्” ऎऩ्बदिऩाल् अदऱ्कुमेल् नाऩ्गु अदिगारङ्गळागिय स्तिरीगरण भागत्तिऩ् अर्थम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। “तऩ्बऱ्ऱ तऩ्मैयुम्” ऎऩ्बदिऩाल् मूलमन्दिर अदिगारत्तिऩ् अर्थमुम्, “ताऴ्न्दवर्क्कीयुम् तऩित्तगवुम्” ऎऩ्बदिऩाल् त्वयादिगारत्तिऩ् अर्थमुम्, “मऩ्बऱ्ऱि निऩ्ऱवगै” ऎऩ्बदिऩाल् सरम च्लोकादिगारत्तिऩ् अर्थमुम् काट्टप्पट्टऩ।
(२) इवैगळैत् तॆरिन्दुगॊळ्वदऱ्कु अदिगारिगळ् इदु नल्लदु इदु कॆट्टदु ऎऩ्ऱु अऱियुम्बडियाऩ सक्तियुळ्ळवर्गळ्। अवर्गळुक्काग इन्द विषयङ्गळ् सॊल्लप्पट्टऩ। धर्मम्, अर्थम्, कामम् इवैगळै आसैप् पडुगिऱवर्गळ् इवैगळुक्कु अदिगारिगळ् अल्ल।
सॆप्पच् चेविक्कमु तॆऩ्ऩत् तिगऴुञ् जॆऴुङ्गुणत्तुत् तप्पऱ्ऱ वर्क्कुत् तामे युगन्दु तरुन्दगवाल्
ऒप्पऱ्ऱ नाऩ्मऱै युळ्ळक् करुत्ति लुऱैत्तुरैत्त मुप्पत् तिरण्डिवै मुत्तमिऴ् सेर्न्द मॊऴित्तिरुवे
(४०)
(प-रै।) सॆप्प - सॊल्लुम्बोदे, सॆविक्कु - कादुक्कु, अमुदु ऎऩ्ऩ अमिरुदम्बोल, तिगऴुम् - विळङ्गुम्, सॆऴुङ्गुणत्तु - नल्ल कुणङ्गळैयुडैयवैगळुम्, तप्पु अऱ्ऱवर्क्कु - कुऱ्ऱमिल्लादवर्गळुक्कु, तामे उगन्दु ताङ्गळे सन्दोषप्पट्टु, तरुम् तम्मुडैय स्वबावङ्गळैक् कॊडुक्कुम्, तगवाल् - करुणैयिऩाल्, ऒप्पु अऱ्ऱ - ऒप्पिल्लाद, नाल्मऱै - नाऩ्गु वेदङ्गळुम्, उळ्ळम् करुत्तिल् - उळ्ळे इरुक्किऱ करुत्तिल्, उऱैत्तु - परिसयम् सॆय्दु, उरैत्त - ऎऩ्ऩाल् सॊल्लप् पट्टवैगळुमाऩ, मुत्तमिऴ् सेर्न्द मूऩ्ऱुविदङ्गळाऩ तमिऴ् इलक्षणङ्गळुडऩ् सेर्न्दवैगळुमाऩ, इवै मुप्पत्तिरण्डु - इन्द मुप्पत्तिरण्डु पाट्टुक्कळुम्, मॊऴि - सॊऱ्कळागिय इन्द किरन्दत्तिऱ्कु तिरु -अऴगैक् कॊडुक्किऩ्ऱवैगळाग इरुक्किऩ्ऱऩ।
(करुत्तु) इप्पडि मुप्पत्तिरण्डु अदिगारङ्गळिऩ् कडैसिप् पाट्टुक्कळ्, अर्थत्तैक् कवऩिक्कामल् सॊल्लुम्बोदे कादुक्कु अमिरुदम्बोल्
अनुबन्दम्
[[३०७]]
विळङ्गुम्। आचारियर्गळ् समम् तमम् मुदलाऩ नल्ल कुणङ्गळै उडैयवर् कळायुम्, कोबम्मुदलाऩ कॆट्ट कुणमऱ्ऱवर्गळायुमिरुक्किऱ नल्ल शिष्यर्गळुक्कुत् तामे सन्दोषप्पट्टु ऒप्पऱ्ऱ नाऩ्गु वेदङ्गळुडैय करुत्ताऩदु तोऩ्ऱुम्बडि करुणैयाल् उपदेशम् सॆय्वार्गळ्। इव्विद माऩ उपदेशत्तैप् पॆऱ्ऱु वॆगुगालम् अदै निऩैत्तु निऩैत्तु इन्द मुप्पत्तिरण्डु पाट्टुक्कळै ऎऴुदियिरुक्किऱेऩ्। अवैगळिल् सॊल् अऴगुम्, पॊरुळ् अऴगुम्, काऩत्तिऩ् अऴगुम् सेर्न्दिरुक्किऩ्ऱऩ। इवैगळ् इन्द रहस्यत्रयसारमॆऩ्गिऱ किरन्दत्तुक्कु मणियैयुम् पवऴत्तैयुम् सेर्त्तदु पोल् ऒरु अऴगै उण्डु पण्णुगिऩ्ऱऩ।
इन्दप् पाट्टुगळुक्कुमेल् ११ पाट्टुक्कळ् सिल अदिगारङ्गळिल् सेर्क्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळिल् तत्तुवत्तिरयसिन्दनादिगारत्तिल् सेर्क्कप्पट्टिरुक्किऱ पाट्टु, इरुबत्तैन्दु तत्तुवङ्गळैयुम् ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् तिरुमेऩियिल् नगैगळागवुम् आयुदङ्गळागवुम् वैत्तुक् कॊण्डिरुक् किऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु।सत्वम्, रजस्, तमस् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु कुणङ्गळै युडैय पिरगिरुदियिलिरुन्दु इरुबत्तुमूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळ् उण्डागिऱबडियाल्, अदऱ्कु मूलप्पिरगिरुदि ऎऩ्ऱु पॆयर्। अदिऩुडैय स्वरूपत्तिऱ्कु नासम् किडैयादु। आऩाल् अदु ऎप्पोदुम् माऱिक् कॊण्डेयिरुक्कुम्, अदि लिरुन्दु महत् उण्डागिऱदु; महत्तिलिरुन्दु अहङ्कारम्। सत्तुवगुणम् मेलिट्टिरुक्कुम् अहङ्कारत्तिलिरुन्दु मऩदुम् पत्तु इन्दिरियङ्गळुम् उण्डागिऩ्ऱऩ। तमस् ऎऩ्गिऱ कुणम् मेलिट्टिरुक्किऱ अहङ्कारत्तिलिरुन्दु ऐन्दु तऩ्मात्तिरङ्गळुम् ऐन्दु पूदङ्गळुम् उण्डागिऩ्ऱऩ। आग इरुबत्तु मूऩ्ऱु तत्तुवङ्गळ् पिरगिरुदियिलिरुन्दु उण्डागिऩ्ऱऩ। पिरगिरुदियैयुम् सेर्त्तु तत्तुवङ्गळ् इरुबत्तु नाऩ्गु। जीवऩ् इरुबत्तैन्दावदु।
पुरुडऩ् मणिवरमागप् पॊऩ्ऩा मूलप्
पिरगिरुदि मऱुवाग माऩ्ऱण्डागत् तॆरुण्मरुळ्वाण् मऱैवाग वाङ्गा रङ्गळ्
सार्ङ्गञ्जङ् गागमऩन् दिगिरियाग
इरुडीगङ्ग ळीरैन्दुञ् जरङ्ग ळाग
विरुबूद मालैवऩ मलै याग
करुडऩुरु वामऱैयिऩ् पॊरुळाङ् गण्णऩ्
करिगिरिमे ऩिऩ्ऱऩैत्तुङ् गाक्किऩ् ऱाऩे।
(४१)
[[३०८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(प-रै) पुरुडऩ् - जीवऩ्, मणिवरम् आग कौस्तुबम् ऎऩ्ऩुम् सिलाक्कियमाऩ मणियागवुम्, पॊऩ्ऩा मूल पिरगिरुदि - स्वरूपत्तिल् नासमिल्लाद मूलप्पिरगिरुदियाऩदु, श्री वत्समॆऩ्ऩुम् मरुवागवुम्, माऩ्महत्, तण्डु आग - कदैयागवुम्, तॆरुळ् मरुळ् - ज्ञानमुम्, अज्ञान मुम्, वाळ् मऱैवु आग - कत्तियागवुम् अदिऩ् उरैयागवुम्, आङ्गारङ्गळ्अहङ्कारङ्गळ्, सार्ङ्गम् - तामसाहङ्गारम् सार्ङ्गमागवुम्, सङ्गु आगसात्तुविगाहङ्गारम् सङ्गमागवुम्, मऩम् मऩदु, तिगिरियाग - सक्किर मागवुम्, इरुडीगङ्गळ् - इन्दिरियङ्गळ्, ईर् ऐन्दुम् - पत्तुम्, सरङ्गळ् आग - पाणङ्गळागवुम्, इरुबूदमालै - तऩ् मात्तिरैगळ् ऐन्दुम्, पूदङ्गळ् ऐन्दुम्, वऩमालैयाग वनमालैयागवुम्, इप्पडि इवैगळै नगैगळागवुम् आयुदङ्गळागवुम् वैत्तुक्कॊण्डु, करुडऩ् उरुवाम् करुडऩुडैय रूपमाऩ, मऱैयिऩ् - वेदत्तिऩुडैय, पॊरुळ् आम् - पॊरुळाग इरुक्किऱ कण्णऩ्, करिगिरिमेल् - हस्तिगिरियिऩ् मेले, निऩ्ऱु - इरुन्दु, अऩैत्तुम्ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, काक्किऩ्ऱाऩ् - रक्षिक्किऱाऩ्।
कुऱिप्पुःतत्तुवङ्गळैच् चॊऩ्ऩदु अवैगळिऩुडैय अबिमाऩि तेवदैगळैच् चॊऩ्ऩबडि।
स्तानविशेषादिगारत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩै अर्च्चैयाग ऎऴुन्दरुळप् पण्णि पूजै सॆय्युम् कोयिल् इरुक्किऱ इडत्तिल् पिरबन्नऩ् इरुक्क वेण्डियदु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। अन्द इडङ्गळिल्, कोयिल्, तिरुमलै, पॆरुमाळ्गोयिल् ऎऩ्ऱु मूऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱवैगळ्। अवैगळैप् पऱ्ऱि ऒव्वॊऩ्ऱुक्कुम् ऒरु पाट्टै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
कोयिलैप् पऱ्ऱिऩ पाट्टु।
आराद वरुळमुदम् पॊदिन्द कोयिल्
अम्बुयत्तो ऩयोत्तिमऩ्ऩर्क् कळित्त कोयिल्
नोराद तऩिवीरऩ् ऱॊऴुद कोयिल्
तुणैयाऩ वीडणऱ्कुत् तुणैयाङ् गोयिल् सेराद पयऩॆल्लाञ् जेर्क्कुङ् गोयिल्
सॆऴुमऱैयिऩ् मुदलॆऴुत्तुच् चेर्न्द कोयिल्
तीराद विऩैयऩैत्तुन् दीर्क्कुङ् गोयिल्
तिरुवरङ्ग मॆऩत् तिगऴुङ् गोयिऱाऩे।
(४२)
अनुबन्दम्
[[३०९]]
(प-रै) तिरु अरङ्गम् ऎऩ श्रीरङ्गम् ऎऩ्ऱु, तिगऴुम् - विळङ्गुम् कोयिल् ताऩे, आराद - ऎव्वळवु अनुबवित्तालुम् तिरुप्ति वराद, अरुळ् अमुदम् पॊदिन्द करुणैयागिय अमिरुदम् निऱैन्द, कोयिल्, अम्बुयत् तोऩ् -तामरैयिलिरुक्कुम् पिरम्मावाऩवर्, अयोत्तिमऩ्ऩर्क्कु अयोत्तियिऩ् राजावाऩ इक्ष्वागुवुक्कु, अळित्त - कॊडुत्त, कोयिल् तोराद - ऒरुबोदुम् तोल्वियडैयाद, तऩिवीरऩ् - ऒप्पऱ्ऱ वीरऩाऩ सक्किरवर्त्ति तिरुमगऩ्, तॊऴुद पूजै सॆय्द, कोयिल्, तुणैयाऩ रावणऩोडु सण्डैबोडुम्बोदु तऩक्कु सहायमाग इरुन्द, वीडणऱ्कु विबीषणऩुक्कु, तुणैयाम् रक्षकमाऩ कोयिल्, सेराद - वेऱु ऎवऩालुम् सेर्क्कमुडियाद, पयऩ् ऎल्लाम् - धर्मम्, अर्थम्, कामम्, मोक्ष मॆऩ्गिऱ ऎल्ला पलऩ्गळैयुम्, सेर्क्कुम्, कोयिल्, सॆऴुमऱैयिऩ् सिलाक्कियमाऩ वेदत्तिऩुडैय, मुदल् ऎऴुत्तु - पिरणवम् ऎऩ्गिऱ मुदल् ऎऴुत्तु, सेर्न्द कोयिल्, तीराद विऩै अऩैत्तुम् - वेऱु उपायत्तिऩाल् पोक्कमुडियाद पिरारप्तम् मुदलाऩ पाबङ्गळैयुम्, तीर्क्कुम् कोयिल्।
कुऱिप्पुः-(१)श्री रङ्गमॆऩ्गिऱ कोयिलाऩदु तिरुप्तिवराद करुणै यागिय अमिरुदम् निऱैन्द कोयिल्; श्री रङ्गनादऩुडैय करुणैये अन्द रूपमाग वन्दिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु करुत्तु। ऎदऱ्कागवॆऩ्ऱाल् संसारमागिय काट्टुत्तीयिऩाल् कॊळुत्तप्पट्टु वरुत्तप्पडुगिऱवर्गळैप् पिऴैप्पु मूट्टुवदऱ्काग। आगैयाल् अवऩै अमुदम् ऎऩ्ऱु पाट्टु सॊल्गिऱदु।
(२) मुदलॆऴुत्तुच् चेर्न्द - पिरणवमाऩदु शेषियाऩ ऎम्बॆरु माऩैक्काट्टुगिऱदु पोल्, इन्दक् कोयिलाऩदु अवऩैक् काट्टुगिऱ तॆऩ्ऱुम्, अन्दक् कोयिलुऩुडैय आगारमाऩदु पिरणवत्तिऩ् आगारम् पोलिरुक्किऱदॆऩ्ऱुम् करुत्तु।
तिरुमलैयैप् पऱ्ऱिय पाट्टु।
कण्णऩडि यिणैयॆमक्कुक् काट्टुम् वॆऱ्पुक्
कडुविऩैय रिरुविऩैयुङ् गडियुम् वॆऱ्पुत्
तिण्णमिदु वीडॆऩ्ऩत् तिगऴुम् वॆऱ्पुत्
तॆळिन्दबॆरुन् दीर्त्तङ्गळ् सॆऱिन्द वॆऱ्पुप्
पुण्णियत्तिऩ् पुगलिदॆऩ्ऩप् पुगऴुम् वॆऱ्पुप्
पॊऩ्ऩुलगिऱ् पोगमॆल्लाम् पुणर्क्कुम् वॆऱ्पु
[[३१०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
विण्णवरुम् मण्णवरुम् विरुम्बुम् वॆऱ्पु
वेङ्गडवॆऱ् पॆऩविळङ्गुम् वेद वॆऱ्पे। (४३)
(प-रै) वेङ्गडवॆऱ्पु ऎऩ - तिरुवेङ्गडमलैयॆऩ्ऱु विळङ्गुगिऱ, वेदवॆऱ्पु - वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट मलैयाऩदु, कण्णऩ् अडियिणैकिरुष्णावतारम् सॆय्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु ऒप्पाऩ इरण्डु तिरुवडिगळै, ऎमक्कु - मिगवुम् ताऴ्न्दवर्गळाऩ नमक्कु, काट्टुम् वॆऱ्पु। कडुविऩैयर् - कॊडुमैयाऩ पाबङ्गळैयुडैयवर्गळुडैय, इरुविऩैयुम् - पुण्णियम् पाबम् ऎऩ्गिऱ इरण्डुविद कर्मङ्गळैयुम्, कडियुम् - पोक्कुम्बडियाऩ, वॆऱ्पु, तिण्णम् - उण्मैयागवे, वीडु इदु ऎऩ्ऩ - इदु वैगुन्दमॆऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, तिगऴुम् - विळङ्गुम्, वॆऱ्पु, तॆळिन्द - तॆळिवाऩ, पॆरुम् तीर्त्तङ्गळ् - आगासगङ्गै पाबनासम् मुदलाऩ पॆरिय तीर्त्तङ्गळ्, सॆऱिन्द - निऱैन्द, वॆऱ्पु, पुण्णियत्तिऩ् पुगल् इदु ऎऩ्ऩ - पुण्णियङ्गळुक्कु इदु इरुप्पिडमॆऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, पुगऴुम् कॊण्डाडुम्बडियाऩ वॆऱ्पु, पॊऩ् उलगिल् - अऴगिय वैगुन्दत्तिल् इरुक्कुम्, पोगमॆल्लाम् -ऎल्ला पोगङ्गळैयुम्, पुणर्क्कुम् - ऒरु वऩिडम् सेर्क्कुम्, वॆऱ्पु, विण्णवरुम् - नित्तियसूरिगळुम्, मण्ण वरुम् - पूमियिलुळ्ळवर्गळुम्, विरुम्बुम् - आसैप्पडुम्, वॆऱ्पु।
श्री
कुऱिप्पुःमुदलडिक्कु वेऱु विदमायुम् पॊरुळ् सॊल्ललाम् निवासऩ् वलदु तिरुक्कैयाल् तऩ् तिरुवडिगळैक् काट्टि इवैगळै नीङ्गळ् अडैयुङ्गळ् ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱ मलै ऎऩ्ऱु।
पॆरुमाळ् कोयिलैप् पऱ्ऱिऩ पाट्टु
उत्तम वमर्त्तल ममैत्तॊ
रॆऴिऱ्ऱऩु यर्त्त कणैयाल्
अत्तिर वरक्कऩ् मुडि पत्तुमॊरु
कॊत्तॆऩ वुदिर्त्त तिऱलोऩ् मत्तुरु मिगुत्तयिर् मॊय्त्तवॆणै
वैत्तदुणु मत्त ऩिडमा
मत्तिगिरि पत्तर्विऩै तॊत्तऱ
वऱुक्कुमणि यत्ति किरिये।
(४४)-
अनुबन्दम्
[[३११]]
(प-रै) उत्तमम् अमर्त्तलम् - ऎम्बॆरुमाऩ् सक्किरवर्त्ति तिरुमगऩाय् अवतरित्त कालत्तिलिरुन्द ऒप्पऱ्ऱ पोर्क्कळत्तिल्, अमैत्तदु - इरुन्द ताऩ, ओर् -ऒप्पऱ्ऱ, ऎऴिल्दऩु अऴगाऩ विल्लाले, उयर्न्द - विडप्पट्ट, कणैयाल् - पाणत्ताल्, अत्तिरम् अरक्कऩ् अस्तिरङ्गळैयुडैय राक्षसऩाऩ रावणऩुडैय, मुडिबत्तुम् - पत्तुत् तलैगळुम्, ऒरु कॊत्तु ऎऩ - ऒरु पऩम्बऴक्कॊत्तुबोल, उदिर्त्त - कीऴे उदिऱुम्बडि सॆय्द, तिऱलोऩ् - सामर्त्तियमुडैयवऩायुम्, मत्तुउऱुमिगुत्त तयिर् - मत्तै वैत्तुक्कडैयुम्बडियाऩ अदिगमाऩ तयिरिल्, मॊय्त्तवॆणॆय् - मेले वन्द वॆण्णॆय्यै, वैत्तु - उरियिल् वैत्तदै यॆडुत्तु, अदु उणुम्अदैच् चाप्पिडुगिऱ, अत्तऩ् - नमक्कु वेण्डियवऩायुमिरुन्द ऎम्बॆरु माऩिरुक्कुम्, इडमाम् - इडमाऩ, अत्ति किरि-हस्ति मलैयाऩदु, पत्तर् विऩै - पक्तर्गळुडैय कर्मङ्गळै, तॊत्तु अऱ - वासऩैयुडऩ्, अऱुक्कुम्अऱुत्तुविडुम्, अत्तिगिरि - अन्द सक्किरायुदमाऩदु, अणि अदु सॆय्युम् वेलैयै मलै सॆय्दुविट्टबडियाल् अदु तिरुक्कैक्कु वॆऱुम् अलङ् गारमे।
कुऱिप्पुः- (१) मुदल् “अत्ति किरि” ऎऩ्बदऱ्कु हस्तिगिरि ऎऩ्ऱुम्, इरण् डावदु अत् तिगिरि ऎऩ्बदऱ्कु सक्रम् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्।
मूलमन्दिर अदिगारत्तिल् मूलमन्दिरत्तिऩाल् चित्ति अडैन्दवऩै स्तोत्रम् पण्णुगिऱ इडत्तिल् ऒरु पाट्टु।
ऎट्टुमा मूर्त्ति यॆण्गण्ण ऩॆण्डिक्
कॆट्टिऱै यॆण्बिर किरुदि
ऎट्टुमा वरैग ळीऩ्ऱवॆण् कुणत्तो
ऩॆट्टॆणु मॆण्गुण मदियोर्क्
कॆट्टुमा मलरॆण् चित्ति यॆण्बत्ति
यॆट्टु योगाङ्ग मॆण्सॆल्वम्
ऎट्टुमा कुणमॆट् टॆट्टॆऩुङ् गलैयॆट्
टिरदमे लऩवुमॆट् टिऩवे।
(४५)
(प-रै) ऎट्टु मा मूर्त्ति - ऎट्टुप् पॆरिय उडम्बुगळै उडैय रुत्तिरऩ्, ऎण् कण्णऩ् नाऩ्गु मुगङ्गळिल् ऎट्टुक् कण्णैयुडैय
[[३१२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पिरम्मा, ऎण्दिक्कु - ऎट्टुत् तिक्कुक्कळ्, ऎट्टु इऱै - किऴक्कु मुदलाऩ ऎट्टुत् तिक्कुक्कळुक्कुप् पालगर्गळाऩ इन्दिरऩ् मुदलाऩ ऎट्टु तिक्पालर्गळ् ऎण् पिरगिरुदि ऐन्दु पूदङ्गळ्, महत्, अहङ्कारम्, मऩदु आगिय ऎट्टुविदमाऩ पिरगिरुदिगळ्, ऎट्टु मा वरैगळ् - हिमयम् मुदलाऩ ऎट्टु पॆरिय मलैगळ्, ईऩ्ऱ ऎण् कुणत्तोऩ् इवैगळैयॆल्लाम् उण्डुबण्णिऩ ऎट्टु कुणमुळ्ळवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, ऎट्टु ऎणुम् - इव्विदमाऩ ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱ ऎट्टॆऴुत्तागिय मूल मन्दिरत्तै अनुसन्दानम् पण्णुगिऱ, ऎण् कुणम् मदियोर्क्कु ऎट्टुक् कुणमुळ्ळ पुत्तिमाऩ्गळुक्कु। मेले सॊल्लप् पोगिऱवैगळिल् किडैक्काददु ऒऩ्ऱु मिल्लै। ऎट्टु मा मलर् - ऎट्टुप् पॆरिय पुष्पङ्गळ्, ऎण्चित्ति - ऎट्टु चित्तिगळ्, ऎण्बत्ति - ऎट्टुविदङ्गळाऩ पक्तिगळ्, ऎट्टु योगाङ्गम् - यमम्, नियमम्, आसनम्, पिराणायामम्, पिरत्याहारम्, तारणै, तियानम् आगिय इन्द एऴु अङ्गङ्गळुडऩ् सेर्न्द समादि, ऎण् सॆल्वम् - अणिमा मुदलाऩ ऎट्टु ऐसुवरियङ्गळ्, ऎट्टुमागुणम् - ऎट्टुप् पॆरिय कुणङ्गळ्, ऎट्टु ऎट्टु ऎऩुम् कलै - अऱुबत्तुनाऩ्गु कलैगळ्, ऎट्टु इरदम् मेलऩवुम् - ऎट्टु रसङ्गळुक्कु मेलाऩ सान्दिरसमुम्, इवैगळॆल्लाम् मूलमन्दिरत्तै अनुसन्दानम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कुप् पिरयासमिल्लामल् वरुम्।
कुऱिप्पुः- (१) रुत्तिरऩुडैय ऎट्टु उडम्बुगळावऩ ऐन्दु पूदङ्गळ्, सन्दिरऩ्, सूरियऩ्, यागम् पण्णुगिऱवऩ्।
(२) ऎम्बॆरुमाऩुडैय ऎट्टु कुणङ्गळावऩ - कर्मत्तुक्कु उट् पडामै, किऴत्तऩमिल्लामै, मरणमिल्लामै, पसियिल्लामै, ताहा मिल्लामै, सोगमिल्लामै, नित्तियमाऩ पोगङ्गळै युडैयवऩा यिरुप्पदु, निऩैत्तदै मुडिक्कवल्लऩाय् इरुप्पदु।
(३) पुत्तियिऩ् ऎडु कुणङ्गळ् - (१) सॊल्लुम् विषयत्तै वाङ्गिक् कॊळ्वदु, (२) अदै मऱन्दु पोगामल् वैत्तुक् कॊळ्वदु, (३) अदै निऩैवुक्कुक् कॊण्डुवरुवदु, (४) पिऱरुक्कुच् चॊल्लुवदु। (५) सॊल्लाद विषयत्तैच् चेर्त्तुक्कॊळ्वदु, (६) सॊल्लियिरुप्पदै विडवेण्डिय इडत्तिल् विट्टुविडुवदु, (७) अर्थत्तै नऩ्ऱाय् अऱिवदु, (८) उण्मैयै अऱिवदु,
(४) ऎट्टुप् पुष्पङ्गळावऩ - (१) ऒरुवऩुक्कुम् तीङ्गु सॆय्यामै, (२) इन्दिरियङ्गळै यडक्कुवदु, (३) ऎल्लारिडत्तुम् इरक्कमुळ्ळवऩा
अनुबन्दम्
[[३१३]]
यिरुप्पदु। (४) ऒरुवऩ् सॆय्द कुऱ्ऱत्तैप् पॊऱुत्तुक्कॊळ्वदु, (५) तऩ्ऩैयुम् ऎम्बॆरुमाऩैयुम् पऱ्ऱिय अऱिवु, (६) तपस्, अदावदु पोगङ्गळैक् कुऱैत्तुक् कॊळ्ळुदल् (७) तियानम्, (८) उण्मै पेसुवदु। पुष्पङ्गळ् ऎप्पडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुक्मो, अप्पडिये इन्द ऎट्टुम् अवऩुक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुप्पदाल् पुष्पङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱऩ।
(५) ऎट्टु चित्तिगळावऩ - इदै यॆडुत्तुक्कॊळ्ळ वेण्डियदु, इदै विडवेण्डियदॆऩ्गिऱ विसारमागिय ऊहम्, युक्तिगळैक् कॊण्डु विसारिप्पदागिय तर्क्कम्, आचारियऩिडत्तिल् ऒरु विषयत्तैक् केट्पदु, मूऩ्ऱु विदङ्गळाऩ तुक्कङ्गळैप् पोक्कुवदु, वेण्डियवऩुडऩ् सेरुवदु, तानम्। ऎट्टु चित्तिगळै वेऱुविदमायुम् सॊल्ललाम्। अवैगळावऩ (१) अत्ययनम्ः (२) अङ्गङ्गळैप् पडिप्पदालुण्डागुम् वेदत्तिऩ् अर्थ ज्ञानम्, (३) नियायङ्गळैक्कॊण्डु विसारित्तु अर्थम् इऩ्ऩदॆऩ्ऱु तीर्माऩिप्पदु, (४) पॆरियोरुडऩ् सेर्न्दु ताऩ् अऱिन्ददै स्तिरप्पडुत्तिक् कॊळ्वदु, (५) सन्देहमुम् तप्पॆण्णमुमिल्लामल् उण्मैयाऩ अर्थत्तै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु, (६,७,८) मूऩ्ऱु ताबङ्गळ् पोवदु। ताबङ्गळावऩ - तऩ् उडम्बिऩालुण्डावदु, मऴै काऱ्ऱु मुदलाऩ तेवर्गळालुण्डावदु, पिराणिगळाल् उण्डावदु।
(६) ऎट्टु पक्तिगळ् - इदैप् पऱ्ऱि ५२-वदु पक्कम् पुरुषार्त्तगाष्टा तिगारत्तिऩ् १-वदु पारावैप् पार्क्क।
(७) ऎट्टुच् चॆल्वङ्गळावऩ - तऩ्ऩुडैय उडम्बै सूक्ष्ममागप् पण्णिक्कॊळ्वदु - अणिमा; अदैप् पॆरिदागप् पण्णुवदु - महिमा; अदैक् कऩमिल्लामल् पण्णुवदु -लगिमा; अदैक् कऩमुळ्ळदागप् पण्णुवदुकरिमा; इदऱ्कु उडम्बै ऎल्लारुम् आसैप्पडुम्बडियाय् पण्णुवदॆऩ्ऱुम् पॊरुळ् कॊळ्ळलाम्। ऎल्लारैयुम् तऩ् वसप्पडुत्तिक् कॊळ्वदु - वसित्वम्; ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुवदु ऐसुवरियम्; तऩक्कु वेण्डियदै यडैवदु - प्राप्ति; ताऩ् निऩैत्तदऱ्कुत् तडैयिल्लामै पिरागामियम्
(८) ऎट्टुमा कुणम् - इवैगळ् ऒरुवऩ् मोक्षत्तैयडैयुम्बोदु तोऩ्ऱुम्। अवैगळ् कीऴे ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चॊऩ्ऩ कुणङ्गळ्।
[[३१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सरमच्लोकादिगारत्तिल् नाऩ्गु पाट्टुक्कळ् सेर्क्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळिल् मुदल् पाट्टु।
ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुन् दाऩु मागि
यॊरुनिऩैवा लीऩ्ऱवयि रॆल्ला मुय्य
वण्डुवरै नगर्वाऴ वसुदे वर्क्काय्
मऩ्ऩवर्क्कुत् तेर्प्भाग ऩागि निऩ्ऱ
तण्डुळव मलर्मार्बऩ् ऱाऩे सॊऩ्ऩ
तऩित्तरुमन् दाऩॆमक् काय्त् तऩ्ऩै यॆऩ्ऱुङ् गण्डुगळित् तडिसूड विलक्काय् निऩ्ऱ
कण्बुदैयल् विळैयाट्टैक् कऴिक्किऩ् ऱाऩे।
(४६)
वसु
(प-रै) ऒण् तॊडियाळ् - विळङ्गुगिऱ कैवळैगळैयुडैय, तिरु मगळुम् - पिराट्टियुम्, ताऩुम् आगि, ऒरु निऩैवाल् - ऒरे सङ्कल्पत्ताले, ईऩ्ऱ उयिर् ऎल्लाम्उण्डुबण्णिऩ ऎल्ला जीवऩ्गळुम्, उय्य - पिऴैप् पदऱ्काग, वण् तुवरै नगर् वाऴमहिमै पॊरुन्दिय तुवारगैयॆऩ्ऩुम् पट्टणत्तिलिरुक्कुम् जनङ्गळ् वाऴुम्बडि, वसुदेवर्क्कु आय् तेवर्क्कुत् तिरुमगऩाय् अवतारम् सॆय्दु, मऩ्ऩवऱ्कु - राजावाऩ अर्जु नऩुक्कु, तेर् भागऩ् आगिनिऩ्ऱ, तण् तुळवम् मलर्मार्बऩ् - कुळुमैयाऩ तुळसी पुष्पमालैयै मार्बिलुडैयवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्, ताऩे सॊऩ्ऩ, तऩि तरुमम् ताऩ् - ऒप्पिल्लाद चित्तोबायऩाऩ अवऩ्, ऎमक् नमक्कु उपायमाग आगि, तऩ्ऩै, ऎऩ्ऱुम् - ऎप्पोदुम्, कण्डु, कळित्तु - सेवित्तु सन्दोषप्पट्टु, अडिसूड - अवऩ् तिरुवुडिगळिल् कैङ् गरियम् पण्णुवदऱ्कु, विलक्काय् निऩ्ऱ - पिरदिबन्दगमायिरुन्द, कण्बुदैयल् विळैयाट्टै - कण्णामूच्चि विळैयाट्टै, कऴिक्किऩ्ऱाऩ् विट्टु
काय्
विडुगिऩ्ऱाऩ्।
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् पिराट्टियुडऩ् कूड ऒरे मऩदिऩाल् उण्डु पण्णिऩ ऎल्ला आत्माक्कळुम् पिऴैप्पदऱ्काग, तुवारगै ऎऩ्ऩुम् पट्टिणत्तिऩ् जऩङ्गळ् वाऴुम्बडि वसुदेवरुक्कुत् तिरुमगऩाय् अवतारञ् जॆय्दु, पिऱगु अर्जुनऩागिय राजावै रदत्तिल् वैत्तुत् ताऩ् अन्द रदत्तै ऒट्टिक्कॊण्डु निऩ्ऱु, ताऩे श्री गीतायै उपदेशम् पण्णिऩाऩ्। अदऩ्
अनुबन्दम्
[[३१५]]
कडैसि सुलोकत्तिल् चित्तोबायमाग काट्टप्पट्ट अवऩे नाम् समर्प्पित्त आत्मरक्षाबरत्तै ऒप्पुक् कॊण्डु, नाम् तिरुनाट्टुक्कुप् पोय् ऎप्पोदुम् अवऩै सेवित्तु सन्दोषप्पट्टु, अवऩुक्कुक् कैङ्गरियङ्गळ् सॆय्वदऱ्कु विलक्काय् निऩ्ऱ कर्मबन्दत्तै नडत्तुगिऱ विळैयाट्टै विट्टुविडुगिऱाऩ्।
कुऱिप्पुः-(१)पिराट्टियुडऩ् कूड आत्माक्कळै उण्डु पण्णिऩाऩ् ऎऩ्बदिऩाल्, उण्डु पण्णि, रक्षित्तु, अऴिप्पदैयुम्, मोक्षम् कॊडुप् पदैयुम् ऎम्बॆरुमाऩारुवऩे सॆय्गिऱदिल्लै ऎऩ्ऱुम्, पिराट्टियुडऩ् कूडवे निऩ्ऱु सॆय्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। आगैयिऩाल् सरम च्लोकत्तिल् ऎऩ्ऩै (माम्) ऎऩ्ऱु तऩ्ऩै मात्तिरम् सॊऩ्ऩबोदिलुम्, अदऱ्कुत् तऩ्ऩैयुम् पिराट्टियैयुम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदु त्वयम् ऎऩ्गिऱ रहस्यत्तिल् तॆळिवाय् विळङ्गुगिऱदु।
(२) आत्माक्कळ् पिऴैप्पदऱ्काग ऎऩ्बदऱ्कु ताऩे उपदेशम् सॆय् ताऩ् ऎऩ्बदुडऩ् सम्बन्दम्।
(३) वाऴुम्बडि ऎऩ्बदऱ्कुत् तिरुमगऩाय् अवतारम् सॆय्दु ऎऩ्बदुडऩ् सम्बन्दम्।
(४) ताऩे उपदेशम् सॆय्दाऩ्। वेऱॊरुवऩ् मुगमाय् इदैच् चॆय्यविल्लै।
(५) पाट्टिल् “तऩित् तरुमम्” ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु। तरुमम् ऎऩ्ऱाल् ऒरु पलऩै ऒरुवऩ् अडैवदऱ्कु सादऩम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अन्द सादऩम् इरु वगैप्पडुम्। (१) पलऩैक् कॊडुक्किऱवऩ्। (२) अवऩै अदैक् कॊडुक्कुम्बडि सॆय्वदु मऱ्ऱॊऩ्ऱु। मुदल् उपायत्तै चित्तोबायम् ऎऩ्ऱुम्, इरण्डावदै सात्तिय उपायम् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। इङ्गे ऎम्बॆरुमाऩ् मुदलिल् सॊऩ्ऩ उपायम्।
६। इदुवरैयिल् नाम् ऎम्बॆरुमाऩिडम्बोय् अवऩै अनुबवित्तुक् कैङ्गरियम् सॆय्वदऱ्कुत् तडैयाय् इरुन्ददु ऎम्बॆरुमाऩुडैय विळैयाट्टु। कुऴन्दैगळ् ऒरुवऩ् कण्णैक्कट्टि मऱ्ऱवर्गळैप् पिडिक्कुम् पडि सॆय्दु अवऩ् अङ्गुम् इङ्गुम् तिरिवदैप्पार्त्तु सन्दोषप्पडु किऱार्गळ्। अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩुम् तत्तुवम्, हितम्, पुरुषार्त्तम् इवैगळिल् नमक्कु उण्मैयाऩ अऱिविल्लामल् सॆय्दु विषयङ्गळै
[[३१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अनुबविप्पदऱ्काग अङ्गुमिङ्गुम् ओडुवदैप् पार्त्तु लीलारसत्तै अनुबविक्किऱाऩ्। अवऩिडम् नाम् पिरबत्ति पण्णिऩवुडऩ् नम्मुडैय वि षयत्तिल् तऩ् विळैयाट्टै मुडित्तुक् कॊण्डु नमक्कु अऱिवैक् कॊडुत्तु तऩ्ऩिडम् अऴैत्तुक् कॊण्डु पोगिऱाऩ्।
सरमच्लोकत्तिल् “ऎल्ला धर्मङ्गळैयुम् विट्टु” ऎऩ्बदै विधियागक् कॊण्डु अप्पडि विडुवदु पिरबत्तिक्कु अङ्गमॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुगिऱार्गळ्। इन्द पक्षत्तिल् अन्द वाक्कियत्तिऱ्कु सरियाऩ पॊरुळ्गळैप् पाट्टिऩाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
मूण्डालु मरियदऩिऩ् मुयल वेण्डा
मुऩ्ऩमदि लासैदऩै विडुगै तिण्मै वेण्डादु सरणनॆऱि वेऱोर् कूट्टु
वेण्डिलय ऩत्तिरम्बोल् वॆळ्गि निऱ्कुम् नीण्डागु निऱैमदियोर् नॆऱियिऱ् कूडा
निऩ्ऱऩिमै तुणैयाग वॆऩ्ऱऩ् पादम्
पूण्डा लुऩ्बिऴै कळॆल्लाम् पॊऱुप्पे ऩॆऩ्ऱप्
पुण्णियऩार् पुगऴ ऩैत्तुम् पुगऴुवोमे
(४७)
(प-रै) अरियदऩिल् - सॆय्यमुडियाद उपायत्तै, मूण्डालुम् सॆय्य आरम्भित्तालुम्, मुयलवेण्डाम् - अदिल् पिरयासप्पडवेण्डाम्, मुऩ्ऩम् सॆय्य आरम्बिप्पदऱ्कु मुऩ्ऩालेये, अदिल् आसैदऩै अदैच् चॆय्यवेण्डुम् ऎऩ्गिऱ आसैयै, विडुगै - विडुवदु, तिण्मै - नल्लदु। सरणनॆऱि - पिरबत्तियागिय उपायमाऩदु। वेऱु ऒर् कूट्टु - वेऱॊऩ्ऱिऩ् सेर्क्कैयै, वेण्डादु, वेण्डिल् ऒरुवऩ् तऩ् पुत्तियिऩाल् प्रपत्तिक्कु ऒऩ्ऱै अङ्गमाग ऎण्णिच् चॆय्दाल् अयऩ् अत्तिरम्बोल् - पिरम्मास्त्रम्बोल् वॆळ्गि - वॆट्कप्पट्टु, निऱ्कुम्, निऱैमदियोर् - निऱैन्द पुत्तियैयुडैयवर्गळ्, नीण्डागुम् - नीण्डगालम् सॆय्दु मुडिक्कवेण्डिय, नॆऱियिल् - मार्गत्तिल्, अदावदु पक्ति योगत्तिल्, कूडा-सेराद, निऩ् उऩ्ऩुडैय, तऩिमै उपायमिल्लामलिरुक्कु मिरुप्पै, तुणैयाग, ऎऩ्दऩ् पादम् - ऎऩ्ऩुडैय तिरुवडिगळै, पूण्डाल्सरणमागप् पऱ्ऱिऩाल्, उऩ्बिऴैगळॆल्लाम् पॊरुप्पेऩ्, ऎऩ्ऱ - ऎऩ्ऱु सरमच्लोकत्तिल् सॊल्लुगिऱ, पुण्णियऩार् - सनादनधर्ममॆऩ्ऱु सॊल्लप्
अनुबन्दम्
[[३१७]]
पट्ट ऎम्बॆरुमाऩुडैय, पुगऴ् अऩैत्तुम् - पुगऴुम्बडियाऩ ऎल्ला नल्ल कुणङ्गळैयुम्, पुगऴुवोम् - पिरीदियुडऩ् कॊण्डाडुवोम्।
(करुत्तु) ऒरुवऩ् तऩ्ऩाले सॆय्य मुडियाद कर्मयोगम् मुदलाऩ वैगळैच् चॆय्य आरम्भित्तालुम् अवैगळिल् मऱुबडियुम् पिरयासप्पड वेण्डाम्। इदु ऒरु अर्थम्। (२) अवैगळैच् चॆय्य आरम्बिप्पदऱ्कु मुऩ्ऩालेये अवैगळैच् चॆय्यवेणुमॆऩ्गिऱ आसैयैविट्टु अवैगळै आरम्बिक्कामल् इरुप्पदे नल्लदु। (३) पिरबत्ति आगिय उपायमाऩदु परिगरिविबाग अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩ ऐन्दु अङ्गङ्गळैत् तविर वेऱु अङ्गङ्गळै वेण्डुगिऱदिल्लै। (४) ऒरुवऩ् तऩ् पुत्तियिऩाल् पिरबत्तिक्कु ऒऩ्ऱै अङ्गमाग ऎण्णिच् चॆय्दाल् पिरम्माविऩुडैय अस्तिरमाऩदु वेऱॊऩ्ऱिऩुडैय सेर्क्कैयैप् पॊऱुक्कामल् वॆट्कप् पट्टु ऒदुङ्गियिरुप्पदुबोल्, पिरबत्तियुम् विलगि निऱ्कुम्। आगैयाल् वॆगुगालम् सॆय्दु मुडिक्कक् कूडिय पक्तियोगत्तैच् चॆय्यमुडियामल् वरुत्तप्पट्टुक् कॊण्डिरुक्किऱ नी, इप्पडि वेऱु उपायमिल्लामल् इरुक्किऱ उऩ्ऩुडैय ताऴ्मैयैत् तुणैयागक् कॊण्डु। ऎऩ्ऩुडैय तिरुवडिगळै उपायमागप्पऱ्ऱिऩाल्, नाऩ् उऩ्ऩुडैय ऎल्लाप् पिऴैगळैयुम् पॊऱुप्पेऩ् ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩे अरुळिच् चॆय्दिरुक्किऱाऩ्। अव्विदमाऩ वात्सल्यत्तैयुडैय ऎम्बॆरुमाऩुडैय कल्याण कुणङ्गळै नाम् कॊण्डाडुवोम्।
कुऱिप्पुःपाट्टिल् मुदल् इरण्डु अडिगळाल् ऎल्ला तरुमङ्गळै विट्टु ऎऩ्बदऱ्कुच् चरियाऩ पॊरुळ् सॊल्लप्पट्टदु। मूऩ्ऱावदु अडियाल् सरणम् विरज ऎऩ्बदिऩ् पॊरुळुम्, नाऩ्गावदु अडियाल् सुलोकत्तिऩ् इरण्डावदु पादियिऩ् पॊरुळुम् सॊल्लप्पट्टऩ।
[[६६]]
सरमसुलोकादिगारम्
‘ऎऩ्ऩै ऒरुवऩैये उपायमागप् पऱ्ऱु” ऎऩ्बदिल् ऒरुवऩैये ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊरुळैप् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
सादऩमु नऱ्पयऩु नाऩे यावऩ्
सादगऩु मॆऩ्वसमा यॆऩ्ऩैप् पऱ्ऱुम्
[[३१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सादऩमुञ् जरणनॆऱि यऩ्ऱु मक्कुच्
चादऩङ्ग ळिन्निलैक्को रिडैयि ऩिल्ला वेदऩैसेर् वेऱङ्ग मिदऩिल् वेण्डा
वेऱॆल्ला निऱ्कुनिलै नाऩे निऱ्पऩ् तूदऩुमा नादऩुमा मॆऩ्ऩैप् पऱ्ऱिच्
चोगन्दी रॆऩवुरैत्ताऩ् सूऴ्गिऩ् ऱाऩे
(४८)
(प-रै) नल् पयऩुम् - नी वेण्डुगिऱ नल्ल पलऩुम्, सादऩमुम् अदऱ्कु वेण्डिय (चित्त) उपायमुम्, नाऩे आवऩ्, सादगऩुम् - सात्तिय माऩ उपायत्तैच् चॆय्गिऱवऩुम्, ऎऩ्वसमाय्, ऎऩ्ऩै पऱ्ऱुम् - ऎऩ्ऩै उपायमागप् पऱ्ऱुवऩ्, सरणनॆऱि - सात्तिय उपायमाऩ पिरबत्तियुम्, उमक्कु, सादऩमुम् - मुक्कियमाऩ सादऩमुम्, अऩ्ऱु, सादनङ्गळ् - पक्तियागिय सादनङ्गळ्, इ निलैक्कु - इन्द पिरबत्तिक्कु, ऒर् इडैयिल् निल्ला -नडुविल् इरुक्कादु। वेदऩै सेर् - तुक्कम् सेर्न्द, वेऱु अङ्गम् - वेऱु अङ्गङ् गळै, इदऩिल् - इन्द पिरबत्तियाऩदु, वेण्डा - वेण्डादु, वेऱु ऎल्लाम् निऱ्कुम् - वॆव्वेऱु पलऩ्गळुक्कु उपायमागच् चॊल्लप्पट्टवै कळिऩ्, निलै - निलैयिल्, नाऩे निऱ्पऩ् - नाऩेयिरुप्पऩ्, तूदऩुम् - तूदऩायुम्, नादऩुम् -नादऩायुमिरुक्किऱ, ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱि, सोगम् तीर् ऎऩ - उऩ्ऩुडैय सोगगत्तै विट्टुविडु ऎऩ्ऱु, उरैत्ताऩ् - सॊऩ्ऩवऩ्, सूऴ्गिऩ्ऱाऩ् - वळैत्तुक्कॊळ्ळुगिऱाऩ्।
(करुत्तु) १। नी वेण्डुगिऱ नल्ल पलऩुम् अदऱ्कु उपायमुम् नाऩे। अदावदु उऩक्कुप् पलऩाऩ नाऩे उऩक्कु अदैक् कॊडुप्पेऩ्; २। पिरबत्तियैच् चॆय्गिऱ नीयुम् ऎऩक्कुट्पट्टु ऎऩ्ऩै उपायमाय् पऱ्ऱुगिऱाय्। आगैयाल् नी पिरदानमाऩ उपायमऩ्ऱु; नाऩे पिरदानमाऩ उपायम्। ३। नी सॆय्गिऱ पिरबत्तियाऩदु उऩक्कु मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱ उपायमऩ्ऱु,अदु वियाजमात्तिरम्, कॊडुक्किऱवऩ् नाऩे, ४। पक्ति योगम् सॆय्गिऱवऩ् मुदलिल् पिरबत्ति पण्णि पिऱगु पक्तियोगत्तैच् चॆय्दु मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ्। अप्पडि पक्तियाऩदु पिरबत्तिक्कुम् मोक्षत्तिऱ्कुम् नडुविल् अङ्गियाग इरुक्कविल्लै। पिरबत्तिये नेरे मोक्षम् किडैक्कुम्बडि सॆय्युम्। ५। परिगरविबाग अदिगारत्तिल् सॊऩ्ऩ अङ्गङ्गळ् तविर कष्टप्पट्टुच् चॆय्युम्बडियाऩ वेऱु अङ्गङ्गळ् पिरबत्तिक्कु वेण्डिय
अनुबन्दम्
[[३१९]]
तिल्लै। ६। ऎवऩॆवऩुक्कु ऎन्दॆन्द उपायम् सॆय्यमुडियामल् वरुत्तम् उण्डागिऱदो, अवऩवऩुक्कु अन्दन्द उपायङ्गळिऩ् स्तानत्तिल् नाऩ् इरुन्दु अवऩवऩ् वेण्डुवदैक् कॊडुप्पेऩ्। इप्पडि “ऎऩ्ऩै ऒरुवऩैये” ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु अर्थम् कॊळ्ळलाम्। इप्पडि उऩक्कु स्वामियाय्, वात्सल्यत्तिऩाले पाण्डवर्गळुक्कुत् तूदऩाय्प्पोऩ ऎऩ्ऩै उपायमाग नी पऱ्ऱि उऩ्ऩुडैय तुक्कत्तैत् तीर् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् लाबमाग ताऩे वन्दु नम्मै वळैक्किऱाऩे।
इन्द अदिगारत्तिऩ् नालावदु पाट्टु
तऩ्ऩिऩैविल् विलक्किऩ्ऱित् तऩ्ऩै नण्णार्
निऩैवऩैत्तुन् दाऩ्विळैत्तुम् विलक्कु नादऩ् ऎऩ्ऩिऩैवै यिप्पवत्ति लिऩ्ऱु माऱ्ऱि
यिणैयडिक्की ऴडैक्कलमॆऩ् ऱॆऩ्ऩै वैत्तु मुऩ्ऩिऩैवाल् याऩ् मुयऩ्ऱ विऩैयाल् वन्द
मुऩिवयर्न्दु मुत्तिदर मुऩ्ऩे तोऩ्ऱि नऩ्ऩिऩैवा ऩामिसैयुङ् गाल मिऩ्ऱो
नाळैयो वॆऩ्ऱुनगै सॆय्गिऩ् ऱाऩे
(४९)
(प-रै) तऩ् निऩैविल् - तऩ्ऩुडैय सङ्कल्पत्तिऱ्कु। विलक्कु इऩ्ऱितडैयिल्लामल् तऩ्ऩै नण्णार् - तऩ्ऩै अडैयादवर्गळुडैय, निऩैवु अऩैत्तुम् - ऎण्णङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱैयुम्, ताऩ् विळैत्तु - ताऩेयुण्डुबण्णि, विलक्कुम् - पोक्कुम्बडि पण्णुगिऱ, नादऩ्, ऎऩ् निऩैवै - ऎऩ्ऩुडैय ऎण्णत्तै, इ पवत्तिल् - इन्द जन्मत्तिल्, इऩ्ऱु, माऱ्ऱि - एदो ऒरु वियाजत्तैक् कॊण्डु माऱ्ऱि, इणै अडि कीऴ् - तऩ्ऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळिऩ् कीऴ्, ऎऩ्ऩै अडैक्कलम् ऎऩ्ऱु वैत्तुऎऩ्ऩै रक्षिक्कवेण्डिय वस्तुवाग ऎण्णिवैत्तु, मुऩ् निऩैवाल् मुऩ्ऩालेयिरुन्द ऎऩ्ऩुडैय तप्पॆण्णङ्गळाले, याऩ् मुयऩ्ऱ विऩै याल् - नाऩ् सॆय्द कर्मङ्गळाले, वन्द - उण्डाऩ, मुऩिवु - कोबत्तै, अयर्न्दु - विट्टु विट्टु, मुत्ति तर - मोक्षत्तैक् कॊडुप्पदऱ्कु, मुऩ्ऩे तोऩ्ऱि, नल् निऩैवाल् - नल्ल ऎण्णत्ताले, नाम् इसैयुम् कालम् वैगुन्दत्तिऱ्कु वरुगिऱोम् ऎऩ्ऱु नाम् ऒप्पुक्कॊळ्ळुम् कालमाऩदु, इऩ्ऱो नाळैयो ऎऩ्ऱु, नगै सॆय्गिऩ्ऱाऩ् - सिरिक्किऱाऩ्।
[[३२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(करुत्तु) ऎम्बॆरुमाऩ् ऎवऩ् तऩ्ऩै अडैयविल्लैयो अवऩुडैय ऎल्ला ऎण्णङ्गळैयुम् ताऩे उण्डाक्कि अवैगळ् पोगुम्बडियागवुम् सॆय्गिऱाऩ्। इप्पडि अवऩ् सङ्कल्पत्तिऩाले सॆय्युम् पोदु अवऩैत् तडुप्पवर् ऒरुवरुमिल्लै। इप्पडिप्पट्ट ऎऩ् स्वामियाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् इन्दप् पिऱप्पिल् संसारत्तिल् उण्डागुम् ऎऩ्ऩुडैय आसैगळै यादिरुच्चिग सुगिरुदम् मुदलाऩ वियाजम् उण्डाऩ इप्पोदु माऱ्ऱि, ऎऩ्ऩैत् तऩ्ऩाले रक्षिक्क वेण्डिय वस्तुवाग तऩ्ऩुडैय तिरुवडिगळिल् वैत्ताऩ्। मुऩ्ऩाले उडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तिऩाल् नाऩ् सॆय्द कर्मङ्गळिऩाल् उण्डाऩ कोबत्तै अदावदु निक्रहम् सॆय्यवेणुमॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तै विट्टुविट्टु, मोक्षत्तैक् कॊडुप् पदऱ्काग मुऩ्ऩाले तोऩ्ऱुगिऱाऩ्। नाम् नल्ल निऩैविऩाल् उडऩे तिरुनाट्टुक्कु वरुगिऱोम् ऎऩ्ऱु सॊल्लु वोमा? अल्लदु इङ्गे कॊञ्जगालमिरुन्दु उडम्बु कीऴे विऴुन्दवुडऩ् वरुगिऱोम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवोमावॆऩ्ऱु सिरिक्किऱाऩ्।
आचारियगिरुत्य अदिगारत्तिल् सेर्त्तिरुक्कुम् पाट्टु। इन्द रहस्यत्रय सारत्तै ऎम्बॆरुमाऩ् श्री तेसिगऩुक्कुत् तॆळिवागक् काट्टि, अदैप् पिऴै यिल्लामल् ऎऴुदुम्बडि सॆय्दाऩ् ऎऩ्ऱु अन्द इडत्तिल् सॊल्लियिरुक्किऱदु। इदऱ्कु उदारणमाग मुदलाऴ्वार् मूऩ्ऱु पेर्गळ् इरुक्कुमिडत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩ् वन्दु, इरुट्टु वेळैयिल् अवर्गळै नॆरुक्कियबोदु। अवर्गळ् ज्ञानत्तिऩाल् ऎम्बॆरुमाऩैत् तॆरिन्दुगॊण्डु, मूऩ्ऱु अन्दादिगळैप् पाडिऩार्गळ्। इप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ्दाऩ् अवर्गळैप् पाडुम् पडि सॆय्दाऩ् ऎऩ्ऱु ऒरु पाट्टै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
पाट्टुक् कुरिय पऴैयवर् मूवरैप् पण्डॊरुगाल् माट्टुक् करुडरु मायऩ् मलिन्दु वरुत्तुदलाल् नाट्टुक् किरुळ्सॆग नाऩ्मऱै यन्दि नडैविळङ्ग वीट्टुक् किडैगऴिक् केवॆळि काट्टुमिम् सॆय्विळक्के
(५०)
(प-रै) पाट्टुक्कुरिय - ऎम्बॆरुमाऩैप् पाट्टुक्कळाले स्तोत् तिरम् पण्णत् तगुन्दवर्गळाऩ, पऴैयवर् मूावरै मुदलाऴ्वार्गळ् मूऩ्ऱु पेरै, पण्डु ऒरुगाल् - मुऩ्ऩे ऒरु कालत्तिल्, माट्टुक्कु तऩत्तुक्कु, अदावदु तऩ्ऩुडैय विबूदिगळाऩ जीवऩ्गळुक्कु, अरुळ् तरुम्-
-अनुबन्दम्
[[३२१]]
किरुबै सॆय्युम्, मायऩ् आच्चरियङ्गळाऩ वेलैगळैच् चॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩ्, मलिन्दु - मिगवुम्, वरुत्तुदलाल्वरुत्तप्पडुत्तिऩदाल्, नाट्टुक्कु - लोकत्तुक्कु, इरुळ् - अज्ञानम्, सॆग - पोगुम्बडियायुम्,
-
- नाल् मऱै अन्दि - नाऩ्गु वेदङ्गळिऩ् मुडिविलिरुक्किऱ उपनिषत्तुक्कळिल् सॊल्लप्पट्ट, नडै - पक्ति पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायङ्गळ्, विळङ्ग - नऩ्ऱाय् तॆरियुम्बडियुम्, वीट्टुक्कु इडैगऴिक्कु - ऒरु वीट्टिऩ् रेऴियिल् उण्डाऩ, मॆय्विळक्कु - उण्मैयैक् काट्टुम् पडियाऩ अन्दादिरूपमाऩ विळक् काऩदु, वॆळिगाट्टुम् - पिरगासत्तै युण्डुबण्णुम्।
(करुत्तु) मुदलाऴ्वार्गळ् मूऩ्ऱु पेर्गळै मुऩ्ऩॊरु कालत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरु रूपम् ऎडुत्तुक् कॊण्डु अवर्गळुक्कु नडुवे पुगुन्दु अवर्गळै नॆरुक्किऩाऩ्। ऎदऱ्काग वॆऩ्ऱाल् अवऩ् तऩ्ऩुडैय सॊत्ताऩ जीवऩ्गळुक्कुक् किरुबैसॆय्गिऱ आच्चरियमाऩ वेलैगळैच् चॆय्बवऩागैयाले, इवर्गळैक् कॊण्डु अन्दादिगळैच् चॆय्वित्तु अवैगळैक् कॊण्डु अन्द जीवऩ्गळैप् पिऴैप्पिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु, अन्द आऴ्वार्गळ् इरुन्द वीट्टिऩ् रेऴियिल् अवर्गळ् सॆय्द अन्दादि रूपमाऩ ऒरु विळक्कु उण्डायिऱ्ऱु। अवै नाऩ्गु वेदङ्गळिल् कडैसि भागमाऩ उपनिषत्तुगळिल् सॊल्लप्पट्ट पक्ति, पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ उपायङ् गळै नऩ्ऱाय् वॆळियिडुगिऩ्ऱऩ। अवैगळाले लोकत्तिलुळ्ळ अज्ञान मागिय इरुळ् पोय्विट्टदु। आगैयाल् अवैगळ् विळक्कुप्पोल् इरुन्दऩ। उण्मैयाऩ उपायङ्गळैत् काट्टुवदिऩाल् अववैगळै मॆय्विळक्कु ऎऩ्ऱु पाट्टु सॊल्लुगिऱदु।
निगमानादिगारत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळे ऒरुवऩ् उपायत्तैच् चॆय्युम्बोदुम्, पिऱगु अदिऩ् पलऩै अनुबविक्कुम्बोदुम् अवऩुक्कु उबजीव्यङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टऩ। अन्दत् तिरुवडिगळै ऒरु पाट्टाले स्तोत्तिरम् सॆय्गिऱार्।
उऱुसगड मुडैय वॊरुगालुऱ् ऱुणर्न्दऩ
उडऩ्मरुद मॊडिय वॊरुबोदिऱ् ऱवऴ्न्दऩ
उऱिदडवु मळवि लुरलूडुऱ्ऱु निऩ्ऱऩ
उऱुनॆऱियोर् तरुमऩ् विडुदूदुक् कुगन्दऩ
मऱनॆऱियर् मुऱिय पिरदाऩत्तु वन्दऩ
मलर्मगळ् कैवरुड मलर्बोदिऱ् सिवन्दऩ
[[३२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मऱुबिऱवि यऱुमुऩिवर् मालुक्कि सैन्दऩ
मऩुमुऱैयिल् वरुवदोर् विमात् तुऱैन्दऩ अऱमुडैय विसयऩमर् तेरिऱ् ऱिगऴ्न्दऩ अडलुरग पडमडिय वाडिक् कडिन्दऩ अऱुसमय मऱिवरिय ताऩत् तमर्न्दऩ
अणिगुरुगै नगर् मुऩिवर् नावुक् कमैन्दऩ वॆऱियुडैय तुळवमलर् वीऱुक् कणिन्दऩ
विऴुगरियोर् कुमरऩॆऩ मेविच् चिऱन्दऩ विऱलसुरर् पडैयडैय वीयत् तुडर्न्दऩ
विडलरिय पॆरियबॆरु माळ् मॆय्प् पदङ्गळे।
(५१)
(प-रै) विडल् अरिय - ज्ञानिगळाले विडमुडियाद, पॆरिय पॆरुमाळ् श्रीरङ्गनादऩुडैय, मॆय् पदङ्गळ् - मिरुदुवाऩ तिरुवडिगळ्, उऱुसगडम् - पलमुळ्ळ ऒरु वण्डि रूपमायिरुन्द ऒरु असुरऩ्, उडैय - उडैन्दु पोगुम् पडि, ऒरुगाल् - ऒरु कालत्तिल्, उऱ्ऱु - जाक्किरदैयाय्, उणर्न्दऩविऴित्तुक्कॊण्डिरुन्दऩ; उडऩ् मरुदम् - ऒऩ्ऱोडॊऩ्ऱु सेर्न्दिरुन्द मरुदमरङ्गळ्, ऒडिय - ऒडिन्दु कीऴे विऴुम्बडि, ऒरुबोदिल् - ऒरु कालत्तिल्, तविऴ्न्दऩ - तविऴ्न्दु अवैगळिऩ् नडुवे पोयिऩ; उऱिदडवुम् अळविल् उरियिल्वैत्त वॆण्णॆय्यैयुम् तयिरैयुम् ऎडुक्कुम्बोदु, उरलूडुकोबङ् गॊण्ड यसोदैयाल् उरलोडु कट्टप्पट्टु, उऱ्ऱुनिऩ्ऱऩ अत्तोडु सेर्न्दु निऩ्ऱर्; उऱुनॆऱि - योक्कियमाऩ नल्ल वऴियैयुडैय, ऒर् -ऒप्पिल्लाद, तरुमऩ् - तरुमबुत्तिरऩाल्, विडु - विडप्पट्ट, तूदुक्कु - तूदऩ् सॆय्युम् वेलैयै, उगन्दऩ - सन्दोषत्तुडऩ् ऒप्पुक्कॊण्डऩ; मऱनॆऱियोर् -कोबत्तैये स्वबावमागवुडैय विरोदिगळ्, मुऱिय नासमागुम्बडि, पिरदाऩत्तु - पिरुन्दावऩत्तिल्, वन्दऩ - वन्दु सञ्जरित्तऩ। मलर्मगळ् - तामरैप्पूविल् वसिक्कुम् पिराट्टि, कैवरुड - तऩ् कैगळाले पिडिक्क, मलर्बोदिल् - मलर्गिऱ तामरैप्पूवैक् काट्टिलुम्, सिवन्दऩ - अदिगमागच् चिवन्दऩ; मऱुबिऱवि अऱुमुऩिवर् - मऱुबडियुम् पिऱप्पु वेण्डा मॆऩ्ऱु वेण्डुगिऱ रुषिगळुडैय, मालुक्कु - पक्तिक्कु, इसैन्दऩ - विषयमाय् निऩ्ऱऩ; मऩुमुऱैयिल् - पिरुम्माविऩ् लोकत्तिलिरुन्दु वैवस्वद मऩुविऩ् सन्ददियिलिरुन्दु, वरुवदु - वन्दु, ऒर् विमाऩत्तु
अनुबन्दम्
[[३२३]]
-श्री रङ्गमॆऩ्गिऱ ऒरु विमाऩत्तिल्, उऱैन्दऩ - नित्तियवासम् सॆय् किऩ्ऱऩ; अऱम् उडैय विसयऩ् भगवाऩैयडैवदागिय पुण्णियत्तै युडैय अर्जुनऩ्, अमर् तेरिल् - इरुन्द तेरिल्, तिगऴ्न्दऩ - सारदियाग विळङ्गिऩ; अडल् उरगम् पलमुडैय काळियऩ् ऎऩ्गिऱ पाम्बिऩुडैय,
पडम् - पडङ्गळ्, मडिय - नसुङ्गुम्बडि, आडि - अवैगळिल्मेल् नर्त्तनम् सॆय्दु, कडिन्दऩ अवऩ् कर्वत्तैप् पोक्किऩ; अऱुसमयम् आऱु मदङ्गळाल्, अऱिवु अरिय - अऱिय मुडियाद, ताऩत्तु - परबदत्तिल्, अमर्न्दऩ - स्तिर मायिरुक्किऩ्ऱऩ; अणि गुरुगै नगर् - पूमिक्कु अलङ्गारमाऩ गुरुगै ऎऩ्ऩुम् पट्टिणत्तुक्कुत् तलैवऩाऩ, मुऩिवर् - नम्माऴ्वारुडैय, नावुक्कु - नाक्किऩाल् पाडप्पट्ट पाट्टुक्कळुक्कु, अमैन्दऩ - विषयमाय् इरुन्दऩ; वॆऱि उडैदुळव मलर् वासऩैयैयुडैय तिरुत्तुऴाय् मालैयिऩुडैय, वीऱुक्कु - पॆरुमैक्कु, अमर्न्दऩ - योक्कियङ्गळाय् इरुन्दऩ; विऴुगरि - उत्तरैयिऩ् कर्प्पत्तिलिरुन्दु कीऴे विऴुन्दगरिक्कट्टै याऩदु, ऒर् कुमरऩ् ऎऩ - ऒप्पिल्लाद परीक्षित्तु ऎऩ्ऱ राजगुमारऩागुम्बडि, मेवि सिऱन्दऩ - पिरीदियुडऩ् सॆय्दऩ; विऱल् असुर् पलमुडैय असुरर् कळुडैय, पडै - सेऩैगळाऩदु, वीय - नासमागुम्बडि, तुडर्न्दऩ - अवै कळैत् तुरत्तिक्कॊण्डु पोयिऩ।
कुऱिप्पुः ऎम्बॆरुमाऩाऩ श्रीमन् नारायणऩे सक्किरवर्त्ति तिरुमगऩागवुम्, किरुष्णऩागवुम् अवतारम् सॆय्दु, अवऩे श्री रङ्गत्तिल् शयनित्तु कॊण्डिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु। अवऩ् तिरुवडिगळ्, पाट्टिल् सॊऩ्ऩबडि पक्तर्गळुक्कु वेण्डियदैक् कॊडुत्तु अवर् विरोदिगळै नासम् सॆय्दऩ। अप्पडिये नामुम् अवैगळै अडैन्दाल् नमक्कुम् इष्टङ्गळैक् कॊडुत्तु अनिष्टङ्गळैप् पोक्कुमॆऩ्ऱु काट्टप् पडुगिऱदु।
कडैसियिल् ऐन्दु पाट्टुक्कळ् सेर्क्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ। वरुङ्गालत्तिल् इन्दप् पुस्तगत्तैप् पडिक्किऱवर्गळ् इल्लामल् वीणाय्प् पोय् विडुमोवॆऩ्ऱु सन्देहप्पडवेण्डाम्, यारावदु तगुन्दवऩ् पिऱन्दु इदैप् पडित्तु विषयङ्गळैत् तॆरिन्दुगॊळ्वऩ् ऎऩ्ऱु ऐम्बत्तिरण्डावदु पाट्टाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
मऱैयुरैक्कुम् पॊरुळॆल्लाम् मॆय्यॆऩ् ऱोर्वार्
मऩ्ऩियगूर् मदियुडैयार् वण्गु णत्तिल्
[[३२४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कुऱैयुरैक्क निऩैविल्लार् गुरुक्क टम्बाऱ्
कोदऱ्ऱमऩम् पॆऱ्ऱार् कॊळ्वार् नऩ्मै सिऱै वळर्क्कुञ् जिलमान्दर् सन्देगत्ताऱ्
सिदैयाद तिण्मदियोर् तॆरिन्द तोरार् पॊऱैनिलत्तिऩ् मिगुम्बुऩिदर् काट्टु मॆङ्गळ्
पॊऩ्ऱाद नऩ्ऩॆऱियिऱ् पुगुदु वारे।
(५२)
(प-रै) मऱै उरैक्कुम् पॊरुळ् ऎल्लाम् - वेदम् सॊल्लुगिऱ ऎल्ला विषयङ्गळुम्, मॆय् ऎऩ्ऱु ऒर्वार् - उण्मैयॆऩ्ऱु नम्बुवर्, मऩ्ऩिय तिडमाऩ, कूर्मदि उडैयार् - कूर्मैयाऩ पुत्तियै युडैयवर्, वण् कुणत्तिल् - पिऱरुडैय नल्ल कुणङ्गळिल्, कुऱै उऱैक्क - दोषङ्गळैच् चॊल्ल, निऩैवु इल्लार् ऎण्णमिल्लादवर्, गुरुक्कळ् तम्बाल् आचारियर्गळिडत्तिलिरुन्दु, कोदु अऱ्ऱ - कुऱ्ऱमिल्लाद, मऩम् पॆऱ्ऱार्मऩदैयडैन्दवर्, नऩ्मै कॊळ्वार् - नल्ल विषयङ्गळैये ऎडुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱवर्गळ्, सिऱै वळर्क्कुम् - जयिल्बोलिरुक्कुम् संसारत्तै वळर्क्कुम्बडियाऩ, सिल मान्दर् - सिल मऩिदर्गळुडैय, सङ्गेदत्ताल् - कट्टुप्पट्टाल् सिदैयाद - कलङ्गाद, तिण्मदियोर् - तिडमाऩ पुत्तियै युडैयवर्गळ्, तॆरिन्ददु - पिरयोजनम् अल्बमॆऩ्ऱु तॆरिन्दवैगळिल्, ओवार् आसैयिल्लादवर्गळ्, पॊऱै निलत्तिल् - पॊऱुमैयुडैय पूमियिल्, मिगुम् पुऩिदर् - मिगुन्द पुण्णियवाऩ्गळाऩ आचारियर्गळ्, काट्टुम् - काट्टिऩ, पॊऩ्ऱाद - नासमिल्लाद, ऎङ्गळ् नल् नॆऱियिल् - नम्मुडैय नल्ल मार्गत्तिल्, पुगुदुवार् - सेरुवार्गळ्।
(करुत्तु) वेदम् सॊल्लुगिऱ तत्तुवम्, हितम्, पुरुषार्त्तम् मुदलाऩवैगळ् ऎल्लाम् उण्मैयाऩवैगळ् ऎऩ्ऱु नम्बिक्कै उळ्ळवर्; तिरुडमाऩ कूर्मैयाऩ पुत्तियै उडैयवर्; पिऱरुडैय नल्ल कुणङ्गळै विट्टु अवर्गळिडत्तिल् कुऱ्ऱङ्गळैप् पार्क्कुम् ऎण्णमिल्लादवर्; आचारियर्गळिडत्तिलिरुन्दु दोषमिल्लाद ज्ञानत्तैप् पॆऱ्ऱवर्; नल्ल विषयङ्गळैये ऎडुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱवर्; संसारत्तै वळर्क्कुम् पडियाऩ सिल मन्दबुत्तिगळुडैय कट्टुप्पाडुगळाल् कॆडाद तिडमाऩ मऩदै युडैयवर्; अल्बमाऩ पुरुषार्त्तङ्गळै आसैप्पडादवर् - इन्द कुणङ् गळै उडैय ऒरुवर् पिऩ्गालत्तिलुम् पिऱन्दु पॊऱुमैये स्वबावमाग उडैय इन्द पूमियिल् इरुक्कुम् पॆरियोर्गळ् काट्टुम् नम्मुडैय
अनुबन्दम्
[[३२५]]
साच्वदमाऩ मार्गत्तिल्बिरवेसिप्पर्। आगैयाल् इन्द किरन्दम् वीणागादु।
नम्मुडैय मऩदु विषयङ्गळिल् पोय् इऴिवदिऩाले इन्द दोषत्तैप् पार्त्तु आचारियर्गळ् नमक्कु नल्ल अर्थ्तै उपदेशिप् पार्गळो माट्टार्गळो ऎऩ्ऱु वरुम् सन्देहत्तिऱ्कुप् पदिल् पाट्टाले अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
इदुवऴि यिऩ्ऩमु तॆऩ्ऱव रिऩ्बुलऩ् वेऱिडुवार्
इदुवऴि यामल वॆऩ्ऱऱि वारॆङ्ग टेसिगरे
इदुवऴि यॆय्दुग वॆऩ्ऱुगप् पालॆऩ् पिऴैबॊऱुप्पार् इदुवऴि यामऱै योररु ळाल्या मिसैन्दऩमे।
(५३)
(प-रै) इदुवऴि इऩ् अमुदु - इन्द मार्गम् इऩिमैयाऩ अमिरुदम्, ऎऩ्ऱवर् ऎऩ्ऱु उपदेशित्तवर्गळुम्, इऩ्बुलऩ् - अल्बमाऩ सप्तम् मुदलाऩ विषयङ्गळै, वेऱु इडुवार् - विलक्कुगिऱवर्गळुमाऩ, ऎङ्गळ् तेसिगर् -नम्मुडैय आचारियर्गळ्, इदु वऴियाम् - इदु नल्ल वऴियागुम्। अल इदु नल्ल वऴियऩ्ऱु, ऎऩ्ऱु अऱिवार् - ऎऩ्ऱु तॆरिन्दवर्गळ्। इदु वऴि - इन्द वऴियाग, ऎय्दुग ऎऩ्ऱु - नीङ्गळ् पोग वेण्डुमॆऩ्ऱु, उगप्पाल् सन्दोषत्ताले, ऎऩ् पिऴै - ऎऩ्ऩुडैय पिऴैगळॆल्लाम्, पॊऱुप्पर्पॊऱुप्पार्गळ्। मऱैयोर् अरुळाल् वेदमऱिन्दवर् कळुडैय करुणैयाले, इदु वऴियाम् - इदु वऴियॆऩ्ऱु, याम् इसैन्दऩम् नाम् ऒप्पुक् कॊण्डोम्।
(करुत्तु) नम्मुडैय आचारियर्गळ्, इन्दप् पुस्तगत्तिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळे नल्ल मार्गम्; इवैगळ् अमुदम्बोल् मिगवुम् इऩ्बमाय् इरुक्कुम् ऎऩ्ऱु उपदेशम् सॆय्दिरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् सारमिल्लाद सप्तम् मुदलाऩ विषयङ्गळैक् ताङ्गळुम् विलक्कि नम्मिडत्तिलिरुन्दुम् अवै कळै विलक्कुवार्गळ्। ऎम्बॆरुमाऩुडैय किरुबैये मोक्षत्तिऱ्कु उपायम्, वेऱु ऒऩ्ऱुम् अल्ल ऎऩ्ऱु अवर्गळ् अऱिवार्गळ्। इन्द पिरबत्ति मार्गमे पूमियिल् ऎङ्गुम् परववेण्डुम् ऎऩ्ऱु निऩैत्तु नल्ल वऴियै नालु पेरुक्कुच् चॊल्लिक् कॊडुक्किऱ सन्दोषत्ताले नम्मुडैय ऎल्लाक् कुऱ्ऱङ्गळैयुम् पॊऱुप्पर्गळ्। वेदमऱिन्द आचारियर्गळिऩ् करुणै यिऩाले इन्द पुस्तगत्तिल् सॊऩ्ऩ मार्गत्तै नामुम् नल्ल मार्गमाग ऒप्पुक्कॊण्डोम्।
[[३२६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎट्टु मिरण्डु मऱियाद वॆम्मै यिवैयऱिवित् तॆट्टवॊण् णाद विडन्दरु मॆङ्गळ्म मादवऩार् मुट्ट विऩैत्तिरळ् माळ मुयऩ्ऱिडु मञ्जलॆऩ्ऱार् कट्टॆऴिल् वाचकत् ताऱ्कलङ् गानिलै पॆऱ्ऱऩमे।
(५४)
(प-रै) ऎट्टुम् - ऎट्टॆऴुत्ताऩ मूलमन्दिरत्तैयुम्, इरण्डुम् त्वयम्, सरमच्लोकम् ऎऩ्गिऱ इरण्डैयुम्, अऱियादनम्मै, इवै अऱिवित्तु - इवैगळैत् तॆरियुम्बडि सॆय्दु, ऎट्ट ऒण्णाद इडम् - किट्टप्पोगमुडियाद परमबदत्तै, तरुम्, ऎङ्गळ् अ मादवऩार् - नम्मुडैय अन्द लक्ष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् किरुष्णऩाय् अवतरित्तु, विऩैत्तिरळ् कर्मङ्गळुडैय कूट्टमाऩदु, मुट्ट -मुऴुवदुम्, माळ - नशिक्कुम्बडि, मुयऩ्ऱिडुम् पिरयत्तिनम् सॆय्गिऱवरायुम्, अञ्जल् ऎऩ्ऱार्पयप्पडवेण्डामॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩवरायुमिरुक्किऱ अवरुडैय, कट्टु ऎऴिल्नऩ्ऱाय् विळङ्गुगिऱ, वाचकत्ताल् - सरमच्लोकत्ताल्, कलङ्गा निलै - कलङ्गादिरुक्कुम् पडियाऩ इरुप्पै, पॆऱ्ऱऩम् - अडैन्दोम्।
(करुत्तु) ऎट्टॆऴुत्ताऩ मूलमन्दिरत्तैयुम्, त्वयम् सरमच्लोकम् ऎऩ्गिऱ मऱ्ऱ इरण्डु रहस्यङ्गळैयुमऱियाद नम्मै आचारियर्गळिडम् सेर्त्तु, अवर्गळैक् कॊण्डु अवैगळिऩ् अर्थत्तै नमक्कु लक्ष्मी पदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् अऱिवित्ताऩ्। अवऩै अडैयादवर्गळाले ऎट्ट मुडियाद परमबदत्तै नमक्कुक् कॊडुप्पऩ्; नम्मुडैय विऩैक् कूट्टङ्गळ् मुऴुवदुम् नासमागुम्बडि अवऩ् पिरयत्नम् पण्णुवऩ्; अवऩ् नी पयप्पडादे ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱाऩ्।नऩ्ऱाय् विळङ्गुगिऱ अवऩुडैय वाक्कियमाऩ सरमच्लोकत्ताले कलङ्गादिरुक्कुम्बडियाऩ इरुप्पै अडैन्दोम्।
उम्मुडैय पुस्तगत्तै वेऱु सम्बिरदायत्तिल् इरुबुबवर्गळ् ताऴ्त्ति याग निऩैत्ताल् ऎऩ्ऩ सॆय्गिऱदु ऎऩ्बदऱ्कु इरण्डु पाट्टुक्कळाले पदिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।
वाऩु ळमर्न्दवर्क्कुम् वरुन्दवरु मिन्निलैगळ् ताऩुळ ऩायुगक्कुङ् तरमिङ्गु नमक्कुळदे कूऩुळ नॆञ्जुगळाऱ् कुऱ्ऱमॆण्णि यिगऴ्न्दिडिऩुम् तेऩुळ पादमलर्त् तिरुमालुक्कुत् तित्तिक्कुमे।
(५५)
अनुबन्दम्
[[३२७]]
(प-रै) वाऩुळ् अमर्न्दवर्क्कुम् - सुवर्क्कलोकत्तिलिरुक्किऱवर् कळुक्कुम्, वरुन्द वरुम् - कष्टप्पट्टुवरुगिऱ, इ निलैगळ्, इप्पुस्तगत्तिल् सॊऩ्ऩ इरुप्पुगळै, ताऩ् उळऩाय् - ताम् उडैयवराय्, उगक्कुम् तरम् - पिऱरुक्कु इवैगळिरुप्पदैक् कण्डु सन्दोषप्पडुम् स्वबावमाऩदु। इङ्गु इन्द उलगत्तिले, नमक्कु, उळदु उण्डु। आगैयाल् कूऩ्उळ - कोणलैयुडैय पुत्तिगळैयुडैय, नॆञ्जुगळाल् मऩदैयुडैयवर् कळाल्, कुऱ्ऱम् ऎण्णि - कुऱ्ऱङ्गळै निऩैत्तु, इगऴ्न्दिडिऩुम् - इगऴप् पट्टालुम्, तेऩ् उळ - तेऩिरुक्किऱ, पादमलर्-तामरैगळ् पोलिरुक्किऱ तिरुवडिगळैयुडैय, तिरुमालुक्कु - लक्ष्मीबदिक्कु, तित्तिक्कुम् - पोक्य मायिरुक्कुम्।
(करुत्तु) सुवर्क्कलोकत्तिल् इरुक्किऱवर्गळुक्कुम् इन्द पुस्तगत्तिल् सॊऩ्ऩ इरुप्पुगळ् पिरयासप्पट्टु वरुम्। अन्द इरुप्पुगळ् नमक्कु उण्डाय्, अवैगळ् उळ्ळवरैक् कण्डु सन्दोषप्पडुम्बडियाऩ स्वबावमाऩदु विरोदिगळ् अदिगमायिरुक्किऱ इन्द पूमियिले इरुक्कुम् पोदे नमक्कु उण्डागियिरुक्किऱदु। वक्रमाऩ पुत्तियै उडैयवर्गळ्। इन्दप् पुस्त कत्तिल् कुऱ्ऱत्तै निऩैत्तु अऐदत् तूषित्तालुम् ऎऩक्कु वरुत्तमिल्लै। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इदु पोक्कियमायिरुक्कुम्।
वॆळ्ळैप् परिमुगर् तेसिग राय्विर कालडियोम् उळ्ळत् तॆऴुदिय तोलैयि लिट्टऩम् यामिदऱ्कॆऩ् कॊळ्ळत् तुणियिऩुङ् गोदॆऩ् ऱिगऴिऩुङ् गूर्मदियीर् ऎळ्ळत् तऩैयुग वादिग ऴादॆ ऩॆऴिऩ् मदिये
(५६)
(प-रै) कूर्मदियीर् - कूर्मैयाऩ पुत्तियैयुडैयवर्गळे, वॆळ्ळैप् परिमुगर् - वॆण्मै निऱमुळ्ळ हयक्किरीवर्, तेसिगराय् - अप्पुळ्ळारागिय आचारियराग अवतरित्तु, विरगाल् - उपदेशरूपमाऩ उपायत्ताल्, अडियोम् उळ्ळत्तु - ऎऩ्ऩुडैय मऩदिल्, ऎऴुदियदु - ऎऴुदियदै, याम् ओलैयिल्, इट्टऩम् - ऎऴुदिऩोम्, इदऱ्कु ऎऩ् - इदिल् ऎऩ्ऩ कुऱ्ऱमुण्डु ? कॊळ्ळइदु नऩ्ऱायिरुक्किऱदॆऩ्ऱु ऒरुवऩ् ऎडुत्तुक् कॊण्डालुम्, कोदु ऎऩ्ऱु - कुऱ्ऱमॆऩ्ऱु इगऴिऩुम् - इगऴ्न्दु पेसिऩालुम्, ऎऩ् ऎऴिल् मदि - अऴगाऩ ऎऩ्ऩुडैय मऩदाऩदु, ऎळ्ळत्तऩै उगवादु - कॊञ्जङ्गूड सन्दोषप् पडादु। इगऴादु वरुत्तप्पडादु।
[[३२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(करुत्तु) कूर्मैयाऩ पुत्तियुळ्ळवर्गळे! वॆण्मै निऱमुळ्ळ हयक्रीवर्, ऎऩ्ऩुडैय आचारियराऩ अप्पुळ्ळाराग अवतरित्तु, ऎऩ् मऩदिल् ऎदै ऎऴुदिऩारो, अदै ऎऴुत्ताणिबोल् ओलैयिल् नाऩ् ऎऴुदि ऩेऩ्। इन्दप् पुस्तगत्तिल् ऎऩ्ऩ कुऱ्ऱम् इरुक्कुम् ? अदु नऩ्ऱाय् इरुक्किऱ तॆऩ्ऱु ऒरुवऩ् अदै ऎडुत्तुक् कॊण्डालुम् ऎऩ् मऩदु कॊञ्जमुम् सन्दोषप्पडादु; अदिल् कुऱ्ऱम् ऎण्णि ऒरुवऩ् तूषित्तालुम् ऎऩ् मऩदु कॊञ्जमुम् वरुत्तप्पडादु। एऩॆऩ्ऱाल् ऎऩ् मऩदु सास्तिरम् सॊल्लुगिऱ विषयत्तिल् तिरुडमाऩ नम्बिक्कै उडैयदागिय सम्बत्तै उडैयदु।
कुऱिप्पुःइदु सर्वेच्वरऩाले ऎऴुदप्पट्ट पडियाले ऒरु कुऱ्ऱ मिरुक्कमाट्टादु। मऩिदऩाल् ऎऴुदप्पट्टदाऩाल् कुऱ्ऱमिरुक्कलाम्।
अदिगारसङ्गिरहम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु
११ eft: ११
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ।
श्रीमान् वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी । वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ॥
श्रीमत् रहस्यत्रयसारत्तिल् सन्दर्प्पत्तिऱ्कु एऱ्प श्री तेसिगऩ् अरुळिच् चॆय्द कारिगैगळ्ः
तत्तुवत्रयसिन्दनादिगारम्
धियः स्वयम्प्रकाशत्वं मुक्तौ स्वाभाविकं यथा । बद्धे कदाचित् संरुद्धं तथाऽत्रापि नियम्यते ॥ १ ॥
उपयुक्तेषु वैशद्यं त्रिवर्गनिरपेक्षता ।
करणत्रयसारूप्यमिति सौख्यरसायनम् ॥ २ ॥
अदिगारिविबागादिगारम्
स्वतन्त्राङ्गप्रपत्तिभ्यां प्रपन्नावत्र तावुभौ ।
फलसाधनभक्तिभ्यां भक्तावपि च दर्शितौ ॥ ३ ॥
उपायविबागादिगारम्
उपासितगुणादेर्या प्राप्तावप्यबहिष्क्रिया ।
सा तत्क्रतुनयग्राह्या नाकारान्तरवर्जनम् ॥ ४ ॥
साङ्गप्रबदनादिगारम्
मुमुक्षुमात्रसामान्यं स्वरूपादिसमर्पणम् ।
अकिञ्चने भरन्यासस्त्वधिकोऽङ्गितया स्थितः ॥ ५ ॥
[[३३०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अत्र रक्षाभरन्यासः समः सर्वफलार्थिनाम् । स्वरूपफलनिक्षेपस्त्वधिको मोक्षकाङ्क्षिणाम् ॥ ६ ॥ स्वनिर्भरत्वपर्यन्तरक्षकैकार्थ्यभावनम् ।
त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यं रक्ष्यस्यात्मसमर्पणम् ॥ ७ ॥ प्रवृत्तिरनुकूलेषु निवृत्तिश्चान्यतः फलम् । प्रारब्धसुकृताच्च स्यात् सङ्कल्पे च प्रपत्तितः ॥ ८ ॥
पुरुषार्त्तगाष्टादिगारम्
नित्यं श्रिया समेतस्य भक्तैरात्मवतः सदा ।
सह सद्वारकं च स्यात् शेषित्वं परमात्मनः ॥ ९ ॥
शास्त्रीयनियमनादिगारम्
आज्ञानुज्ञाविभागेन द्विधा शास्त्रीयपद्धतिः । निग्रहानुदयायाद्या परा तत्तत्फलाप्तये ॥ १० ॥ अनुज्ञया प्रवृत्तेऽपि क्रमकोपादिसम्भवे । आज्ञातिक्रमदोषः स्यान्नियमोऽतो दुरत्ययः ॥ ११ ॥ प्रत्यवायपरीहारे फलान्तरसमन्विते ।
तत्र संवलितं प्राहुरधिकारं विचक्षणाः ॥ १२ ॥ नित्यकाम्यस्वरूपैक्ये विनियोगपृथक्त्वतः ।
फलार्थं क्रियमाणेऽपि नित्यं भवति तन्त्रतः ॥ १३ ।
अनुज्ञामात्रसिद्धेषु कैङ्कर्येषु विचक्षणैः ।
अकृतौ तत्फलालाभो न तु दोष इतीरितम् ॥ १४ ॥
अबरादबरिहारादिगारम्
न प्राग्वदुद्धिपूर्वाघे न चात्यन्तमनुग्रहः ।
लघुर्दण्डः प्रपन्नस्य राजपुत्त्रापराधवत् ॥ १५ ॥अनुबन्दम्
अविवेकप्रभुत्वादेर्निदानस्य निवर्तनात् । अर्थकामापचाराणामयत्नोन्मूलनं भवेत् ॥ १६ ॥
अनुतापादुपरमात् प्रायश्चित्तोन्मुखत्वतः । तत्पूरणाच्चापराधाः सर्वे नश्यन्ति पादशः ॥ १७ ॥ पूर्वस्मिन् वा परस्मिन् वा कल्पे निर्विण्णचेतसाम् । निवर्त्यतारतम्येऽपि प्रपत्तिर्न विशिष्यते ॥ १८ ॥
एवमेव लघूनां वा गुरूणामपि वाऽऽगसाम् । सकृत्प्रपत्तिरेकैव सद्यः प्रशमकारणम् ॥ १९ ॥
परिपूर्णब्रह्मानुबवादिगारम्
सायुज्यमुभयोरत्र भोक्तव्यस्याविशिष्टता । सार्ष्टिता तत्र भोगस्य तारतम्यविहीनता ॥ २० ॥
चित्तोबायसोदनादिगारम्
यदर्थं तु कृतो न्यासस्तदर्थं न पुनः क्रिया । पूर्वमप्यपराधीनप्रवृत्तावस्य नान्वयः ॥ २१ ॥
स्वामी स्वशेषं स्ववशं स्वभरत्वेन निर्भरम् । स्वदत्तस्वधिया स्वार्थं स्वस्मिन् न्यस्यति मां स्वयम् ॥ २२ ॥
भरस्वीकाररहितं रक्षासङ्कल्पवर्जितम् ।
गुणादिकमिहेष्टं हि शरण्यस्य विशेषणम् ॥ २३ ॥
ऐकरस्यजुषोः शेषिदम्पत्योः सर्वकर्मसु ।
विशेषणविशेष्यत्वं श्रुतं कस्मान्न रोचते ? ॥ २४ ॥
प्रतर्दनादिविद्यासु वेद्येऽपि परमात्मनि ।
अचेतनवदिच्छामश्चेतनं च विशेषणम् ॥ २५ ॥
[[३३१]]
[[३३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इत्थं प्रपत्तिविद्यायां तत्तन्मन्त्रानुसारतः ।
विभुः पत्न्या गुणाद्यैश्च विशिष्टो विषयोऽत्र नः ॥ २६ ॥
समस्तपुरुषार्थानां साधकस्य दयानिधेः ।
श्रीमतः पूर्वसिद्धत्वात् सिद्धोपायमिमं विदुः ॥ २७ ॥ भक्तिप्रपत्तिप्रमुखं तद्वशीकारकारणम् ।
तत्तत्फलार्थिसाध्यत्वात् साध्योपायं विदुर्बुधाः ॥ २८ ॥
साध्योपायोत्तरङ्गेण सिद्धोपायस्य शेषिणः । लीलाप्रवाहः कारुण्यप्रवाहेण निरुद्ध्यते ॥ २९ ॥ तेनैव सर्वे लीयन्ते सिकतासेतुबन्धवत् ।
स्वतन्त्रस्यापि सङ्कल्पाः स्वकैङ्कर्यनिरोधकाः ॥ ३० ॥ प्रसादनस्योपायत्वे शास्त्रीयेऽपि फलं प्रति । कर्तृत्वाव्यवधानाद्यैः सिद्धोपायप्रधानता ॥ ३१ ॥ स्वतन्त्रन्यासनिष्ठानां सिद्धोपाये विभौ स्थितिः । क्षणात् स्वयत्नविरतिव्यक्त्यै प्रोक्ता विशेषतः ॥ ३२ ॥ अतो यदर्थं स्वभरः सिद्धोपाये निवेशितः । तदर्थं शान्तयन्नोऽसौ सिद्धोपायं प्रतीक्षते ॥ ३३ ॥
प्रपत्तेर्लक्षणे मन्त्रे विधौ वाक्यान्तरेषु च ।
भाष्यादौ सम्प्रदाये चोपायत्वं ब्रह्मणि स्थितम् ॥ ३४ ॥
पूर्वसिद्धस्य देशादेर्धर्मत्वं यद्वदिष्यते ।
एवं तत्त्वविदः प्राहुः कृष्णं धर्मं सनातनम् ॥ ३५ ॥
सात्योबायसोदनादिगारम्
अतः त्रैवर्णिकत्वादेर्भावोऽभावोऽपि कस्यचित् ।
नाधिकारः प्रपत्तेः स्यादाकिञ्चन्यमनाश्रितः ॥ ३६ ॥
अनुबन्दम्
हविस्समर्पणादत्र प्रयोगविधिशक्तितः । आत्मरक्षाभरन्यासोऽकिञ्चनस्यातिरिच्यते ॥ ३७ ॥
अतः श्रीराममिश्राद्यैर्भरन्यासविवक्षया । स्वप्रवृत्तिनिवृत्त्यंशः प्रपत्तिरिति लक्षितः ॥ ३८ ॥ अकृते तु भरन्यासे रक्षापेक्षणमात्रतः ।
पश्चात् स्वयत्नविरतिर्न प्रसिद्ध्यति लोकवत् ॥ ३९ ॥ आकिञ्चन्यभरन्यासोपायत्वप्रार्थनात्मनाम् ।
त्रयाणां सौहृदं सूक्ष्मं यः पश्यति स पश्यति ॥ ४० ॥ जितकौस्तुभचौर्यस्य सम्राजः सर्वपाप्मनाम् ।
शिष्टं ह्यात्मापहारस्य निष्कृतिः स्वभरार्पणम् ॥ ४१ ॥ परशेषत्वधीमात्रमधिकारिविशेषकम् ।
पश्चादात्मापहारस्य निरोधाय च कल्पते ॥ ४२ ॥ ज्ञानान्मोक्षोपदेशे हि तत्पूर्वोपासनादिना । उपासनादिरूपाद्वा ज्ञानान्मोक्षो विवक्षितः ॥ ४३ ॥ वाक्यमात्रेण सिद्धत्वात् सिद्धोपाय इहोच्यते। प्रपत्तिरिति वादोऽपि विधिनाऽत्र विहन्यते ॥ ४४ ॥
प्रबावव्यवस्तादिगारम्
प्रतिपत्तिविशेषार्थमन्यत्रान्यत्वकीर्तनम् ।
विशेषविधिसाकाङ्क्षास्तत्र तत्तत्प्रवृत्तयः ॥ ४५ ॥ अतो जातेर्निकृष्टायाः सर्वस्या वा विनाशतः । साजात्यं विष्णुभक्तानामिति मन्दमिदं वचः ॥ ४६ ॥ वैष्णवत्वेन मान्यत्वं समानं मुनिसम्मतम् ।
जात्यादिध्वंसतः साम्यं मुक्तिकाले भविष्यति ॥ ४७ ॥
[[३३३]]
[[३३४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
प्रकृतोपासनन्यायात् तदङ्गानामुपस्थितौ । अन्येषां चैतदङ्गत्वत्यागोऽत्र प्रतिपाद्यते ॥ ४८ ॥ आज्ञाविरोधिभिः स्वार्हप्रायश्चित्तपराङ्कखैः । स्वाधिकारोचितः सर्वैः प्रत्यवायो दुरत्ययः ॥ ४९ ॥
आज्ञानुपालने तत्तत्प्रत्यवायनिवारणम् ।
स्वामिसन्दोषतः प्रीतिरिति लाभद्वयं स्थिरम् ॥ ५० ॥ अनिच्छातो निवर्तेत स्वर्गाद्यं कर्मणां फलम् । अमर्यादस्य दुर्वारः प्रत्यवायोऽन्यहेतुकः ॥ ५१ ॥ सुदुष्करेण शोचेद्यो येन येनेष्टहेतुना ।
स स तस्याहमेवेति चरमश्लोकसङ्ग्रहः ॥ ५२ ॥
भावाभावौ न धर्माणां प्रपत्तेरङ्गमिष्यते ।
स्वतन्त्रशिष्ट्या शक्येहा शेषाभावोऽधिकारगः ॥ ५३ ॥
क्रत्वनङ्गतया ये तु तदानीमननुष्ठिताः ।
स्वकाले स्वविधेरेव कार्यास्ते तद्वदत्र नः ॥ ५४ ॥
अधर्मपरिहारेऽपि धर्मत्वेन विवक्षिते ।
स्यात् स्वतन्त्रविधेरेव नित्यं तस्य परिग्रहः ॥ ५५ ॥
आनुकूल्यपरित्यागं प्रातिकूल्यपरिग्रहम् ।
प्रपत्त्यङ्गं प्रतिज्ञातुं न शक्यं साधुसंसदि ॥ ५६ ॥
प्रपन्नमधिकृत्यैव सदाचारानतिक्रमः ।
प्रपत्त्यद्ध्यायपठितः प्रतिसन्धीयतामिह ॥ ५७ ॥
प्रायश्चित्तान्तराशक्तः कालक्षेपाक्षमोऽपि वा ।
पुनः प्रपद्यते नाथमभिन्दन् लोकसङ्ग्रहम् ॥ ५८ ॥
अनुबन्दम्
प्रपन्नस्य निषिद्धेरप्यलेपमुपपादयन् ।
यथाऽभिमतसद्वृत्तनिष्ठेभ्यः किमसूयति ? ॥ ५९ ॥ आज्ञातिलङ्घने यस्य रक्षकत्वं न भज्यते । आज्ञानुपालने तस्य कथं तदुपरुध्यते ? ॥ ६० ॥ न चाचारं विना किञ्चित् कैङ्कर्यमुपपद्यते । न हि शोचमकृत्वैव समाराधनमर्हति ॥ ६१ ॥ आचारप्रभवो धर्मो धर्मस्य प्रभुरच्युतः । इति पञ्चमवेदेऽपि सर्वशास्त्रार्थ ईरितः ॥ ६२ ॥ प्रपत्तिप्रतिसन्धानमाप्तैर्यदुपदिश्यते ।
तत् स्वाधिकारनियतहानोपादानसिद्धये ॥ ६३ ॥ प्रतिसन्धानतो हि स्यादधीपूर्वेष्वलेपधीः बुद्धिपूर्वेष्वपि पुनः प्रपत्तेरेव सङ्ग्रहः ॥ ६४ ॥ अतो निरपराधेन वर्तितव्यं कृतात्मना । अपराधप्रसङ्गे च पुनः प्रपदनं क्षमम् ॥ ६५ ॥ आहारग्रहमन्त्रार्थजात्यादिनियमैर्युतः ।
कुर्याल्लक्ष्मीशकैङ्कर्यं शक्त्याऽनन्यप्रयोजनः ॥ ६६ ॥ आचारात्मगुणोपायपुरुषार्थविशेषतः ।
अधिकारिणि वैशिष्ट्यं प्रकृष्येतोत्तरोत्तरम् ॥ ६७ ॥
मूलमन्द्रादिगारम्
त्राणे स्वामित्वमौचित्यं न्यासाद्याः सहकारिणः । प्रधानहेतुः स्वातन्त्र्यविशिष्टा करुणा विभोः ॥ ६८ ॥ निश्चिते परशेषत्वे शेषं सम्परिपूर्यते ।
अनिश्चिते पुनस्तस्मिन् अन्यत् सर्वमसत्समम् ॥ ६९ ॥
[[३३५]]
[[३३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
श्रीमान् स्वतन्त्रः स्वामी च सर्वत्रान्यानपेक्षया । निरपेक्षस्वतन्त्रत्वं स्वाम्यं चान्यस्य न क्वचित् ॥ ७० ॥ तारस्य नमसश्चेमौ सारौ देशिकदर्शितौ । अनन्यशरणत्वादेरधिकारस्य सिद्धये ॥ ७१ ॥ स्वेच्छयैव परेशस्य तादधीन्यबलात्तु नः । भगवद्भक्तशेषत्वं स्वेच्छयाऽपि क्वचिद्भवेत् ॥ ७२ ॥ गुणाधिके हि विषये गुणसारस्यवेदिनः । रामे रामानुजस्येव दास्यं गुणकृतं भवेत् ॥ ७३ ॥ दास्यमैश्वर्ययोगेन ज्ञातीनां च करोम्यहम् ।
अर्धभोक्ता च भोगानां वाग्दुरुक्तानि च क्षमे ॥ ७४ ॥ इति स्वोक्तिनयादेव स्वभक्तविषये विभुः । आत्मात्मीयस्य सर्वस्य सङ्कल्पयति शेषताम् ॥ ७५ ॥ अन्योन्यशेषभावोऽपि परस्वातन्त्र्यसम्भवः । तत्तदाकारभेदेन युक्त इत्युपपादितम् ॥ ७६ ॥ एवं शिक्षितनानार्थ नमःशब्दसमन्विताः । सर्वे करणतां यान्ति मन्त्राः स्वात्मसमर्पणे ॥ ७७ ॥ जीवसामान्यमुखतः शृङ्गग्राहिकयाऽपि वा । मकारी तारनमसोः स्वानुसन्धानदाविह ॥ ७८ ॥ इह या स्वानुसन्धानप्रक्रियैकस्य दर्शिता । अन्येषामपि तत्साम्यान्नान्योन्यशरणा इमे ॥ ७९ ॥ अतः स्वपररक्षायां पराधीनेषु जन्तुषु । निरपेक्षशरण्यत्वं नियतं कमलापतौ ॥ ८० ॥
कारणत्वमबाध्यत्वमुपायत्वमुपेयता ।
इति शारीरकस्थाप्यमिह चापि व्यवस्थितम् ॥ ८१ ॥
अनुबन्दम्
इह सङ्ग्रहतः श्रीमान् गोप्ता शेषी समाधिकदरिद्रः ।
शरणं सर्वशरीरी प्राप्यः सेव्यश्च साधुभिर्भाव्यः ॥ ८२ ॥ । । पदत्रयेण सङ्क्षेपाद्भाव्याऽनन्यार्हशेषता ।
अनन्योपायता स्वस्य तथाऽनन्यपुमर्थता ॥ ८३ ॥
इह निजपक्षविरुद्धैरीदृशनिष्ठाविरोधिभिश्चान्यैः द्विचतुष्कसारवेदी गङ्गाहद इव न गच्छति क्षोभम् ॥ ८४ ॥
अत्र स्वलाभापेक्षाऽपि स्वामिलाभावसायिनी । स्वामिप्रयोजनापेक्षाऽप्यतः स्वानन्दहेतुका ॥ ८५ ॥ स्वतः स्वार्हं यथा भागं पुत्त्रः पितुरपेक्षते । सापराधस्तथा दासः कैङ्कर्यं परमात्मनः ॥ ८६ ॥ एकमेव स्वरूपेण परेण च निरूपितम् । इष्टप्राप्तिरनिष्टस्य निवृत्तिश्चेति कीर्त्यते ॥ ८७ ॥ केचित्तु चरमश्लोके द्वये चोक्तक्रमादिह । भरन्यासपरं तारं शेषं फलपरं विदुः ॥ ८८ ॥ तदेवं पदवाक्यार्थैस्तत्त्वविद्रुरुदर्शितैः । तत्तत्कुदृष्टिकथितं निरस्तं योजनान्तरम् ॥ ८९ ॥ अविद्यापूतनोन्मुक्तैरनवज्ञातसत्पथैः । असदास्वादसव्रीडेरादिष्टमिति दर्शितम् ॥ ९० ॥
त्वयादिगारम्
परभक्त्यादिमूलत्वं कैङ्कर्यस्य यदुच्यते । गद्यादिषु तदप्याहुरपवर्गदशाश्रयम् ॥ ९९ ॥ उत्तरोत्तरयोः स्वामिसाक्षात्करणभोगयोः ।
पूर्वपूर्वक्षणेष्टत्वात् तन्मूलत्वमुदीरितम् ॥ ९२ ॥
[[३३७]]
[[३३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
शरीरपातकाले तु हार्दस्यानुग्रहः स्वयम् । परिपाकं प्रपन्नानां प्रयच्छति तथाविधम् ॥ ९३ ॥ अङ्कोलतैलसिक्तानां बीजानामचिराद्यथा । विपाकः फलपर्यन्तस्तथाऽत्रेति निदर्शितम् ॥ ९४ ॥ ‘दुष्टेन्द्रियवशाच्चित्तं नृणां यत् कल्मषैर्वृतम् । तदन्तकाले संशुद्धिं याति नारायणालये ॥ ९५ ॥ इति व्रतविशेषे यत् सात्त्वतादिषु शिष्यते । तद्वदत्रोपपद्येत गद्योक्तान्त्यदशागमः ॥ ९६ ॥ अनुग्रहविशेषेण केनचित् परमात्मनः ।
गुरुकाधीशनाथाद्याः प्रागप्यन्वभवन् प्रभुम् ॥ ९७ ॥ अर्थस्वभावानुष्ठानलोकदृष्टिगुरूक्तिभिः ।
श्रुत्या स्मृत्या च संसिद्धं घटकार्थावलम्बनम् ॥ ९८ ॥ स्वाम्युपाय उपेयश्च स्वरूपादिसमर्पणे ।
प्रथितः प्रतिसम्बन्धी श्रीमान् निगमचक्षुषाम् ॥ ९९ ॥ परावरसुखग्राह्यं प्रेमबोधप्रसावकम् ।
स्वरूपात् स्वामिनो रूपमुपादेयतमं विदुः ॥ १०० ॥ चित्तालम्बनसौकर्यकृपोत्तम्भकतादिभिः ।
उपायत्वमिह स्वामिपादयोरनुसंहितम् ॥ १०१ ॥ ‘चरणाविति निर्देशः पत्नीवैशिष्ट्यबाधकः’ । इति मन्दैरिदं प्रोक्तं श्रीमच्छब्दविरोधतः ॥ १०२ ॥ शब्दस्वरसतः प्राप्तं वैशिष्ट्यं प्रथमं श्रुतम् । विशेष्यचरणद्वित्वं न हि बाधितुमर्हति ॥ १०३ ॥
‘चरणानिति वक्तव्य’ मिति यच्च प्रसञ्जितम् । ग्रन्थज्ञैरपहास्यं तत् पतिप्राधान्यतोऽन्वयात् ॥ १०४ ॥
अनुबन्दम्
न सम्राजि सपत्नीके सद्वितीयोक्तिसाहसम् । तथाऽत्रेत्यपरामृश्य दर्शितं गुरुसाहसम् ॥ १०५ ॥ भरन्यासबलादेव स्वयत्नविनिवृत्तये । अत्रोपायान्तरस्थाने रक्षको विनिवेशितः ॥ १०६ ॥
अप्राप्तितः परिहरन् स्वपरैः स्वरक्षां
तादर्थ्यधीपरिहृतस्वपरार्थभावः ।
अन्योपभोगविरहादनघः प्रपन्नो
भुङ्क्ते स्वभोगमखिलं पतिभोगशेषम् ॥ १०७ ॥
वैराग्यविजितस्वान्तैः प्रपत्तिविजितेश्वरैः । अनुक्रोशैकविजितैरित्युपादेशि देशिकैः ॥ १०८ ॥ इदमष्टपदं व्यासे समासे षट्पदं विदुः ।
वाक्यं पञ्चपदैर्युक्तमित्याख्यातप्रधानकम् ॥ १०९ ॥ एकं द्वयं त्र्यवयवं सुखलभ्यतुर्यं व्यक्तार्थपञ्चकमुपात्तषडङ्गयोगम् । सप्तार्णवीमहिमवद्विवृताष्टवर्णं रङ्गे सतामिह रसं नवमं प्रसूते ॥ ११०
सरमसुलोकादिगारम्
अधिकारं पुरस्कृत्योपायस्य निरपेक्षताम् ।
एकशब्देन वक्तीति केचिद्वाक्यविदो विदुः ॥ १११ ॥
नैरपेक्ष्यं पुरस्कृत्य विहितस्य लघीयसः ।
उपायस्याधिकारं तु शोकद्योत्यं विदुः परे ॥ ११२ ॥
इत्थमर्थाविशेषेऽपि योजनाभेदमात्रतः ।
प्राचां विवादः संवृत्तो भाष्यकारैरवारितः ॥ ११३ ॥ अज्ञातपूर्ववृत्तान्तैर्यत् तत्रारोपितं परैः ।
तत्तु श्रीविष्णुचित्ताद्यैर्निर्मूलमिति दर्शितम् ॥ ११४ ॥
[[३३९]]
[[३४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अशक्तस्यातिकृच्छ्रेषु दुराशादार्व्यशालिनः ।
कस्यचित् बुद्धिदौर्बल्यं लघुत्यागस्य कारणम् ॥ ११५ ॥ तत्र प्रपत्त्यनर्हाणामन्यदित्यपि युज्यते ।
व्यासादिषु तु नैवैषा नीतिः संशयघातिषु ॥ ११६ ॥ अतः स्वरूपत्यागोक्तौ कैङ्कर्यस्यापचारता । उपायत्वमतित्यागे तत्स्वरूपाङ्गता भवेत् ॥ ११७ ॥ सात्त्विकत्यागयुक्तानां धर्माणामेतदङ्गता ।
नूनं विस्मृतकाकादिवृत्तान्तैरुपवर्णिता ॥ ११८ ॥ सकृत्प्रपदनेनैव धर्मान्तरदवीयसा ।
तत्क्षणेऽभिमतं पूर्वे सम्प्रापुरिति शुश्रुम ॥ ११९ ॥ प्रसक्ताङ्गत्वबाधे तु ब्रह्मास्त्रसमतेजसः ।
उपायस्य प्रभावश्च कैङ्कर्यादि च सुस्थिरम् ॥ १२० ॥ सङ्कल्पमात्रमेवाङ्गं श्रुतमाचरणं पुनः ।
अनङ्गमाज्ञया प्राप्तं न सङ्कल्पनिबन्धनम् ॥ १२१ ॥ आहारग्रहमन्त्रार्थजात्यादिनियमैर्युतः ।
कुर्याल्लक्ष्मीशकैङ्कर्यं शक्त्याऽनन्यप्रयोजनः ॥ १२२ ॥ मङ्गल्यसूत्रवस्त्रादीन् संरक्षति यथा वधूः । तथा प्रपन्नः शास्त्रीयपतिकैङ्कर्यपद्धतिम् ॥ १२३ ॥ यद्वत् मङ्गल्यसूत्रादेः त्यागे संरक्षणेऽपि वा । रक्षेन्निरोधैः भोगैर्वा पतिस्तद्वदिहापि नः ॥ १२४ ॥ अवज्ञार्थमनर्थाय भक्तजन्मादिचिन्तनम् । शास्त्रव्यवस्थामात्रार्थं न तु तद्दृष्यति क्वचित् ॥ १२५ ॥ अत एव हि शास्त्रेषु तत्तज्जात्यैव दर्शिताः । धर्मव्याधतुलाधारशबरीविदुरादयः ॥ १२६ ॥अनुबन्दम्
स्वजात्यनुगुणैवैषां वृत्तिरप्यैतिहासिकी । विशेषविधिसिद्धं तु तद्बलात् तत्र युज्यते ॥ १२७ ॥ देशकालाधिकार्यादिविशेषेषु व्यवस्थिताः ।
न धर्माः प्राप्तिमर्हन्ति देशकालान्तरादिषु ॥ १२८ ॥ केचित् तत्तदुपाख्यानतात्पर्यग्रहणाक्षमाः । कलिकोलाहलक्रीडां वर्धयन्ति रमापतेः ॥ १२९ ॥ मातृभिः पितृभिश्चैताः पतिभिर्देवरैस्तथा ।
पूज्या भूषयितव्याश्च बहु कल्याणमीप्सुभिः ॥ १३० ॥ जामयो यानि गेहानि शपन्त्यप्रतिपूजिताः ।
तानि कृत्याहतानीव विनश्यन्ति समन्ततः ॥ १३१ ॥ एवमादिषु पूजोक्तिः यथौचित्यात् नियम्यते । भक्तम्लेच्छादिपूजोक्तिरेवमेव नियम्यताम् ॥ १३२ ॥ साक्षाल्लक्ष्मीपतावेव कृतं कैङ्कर्यमञ्जसा । सारकल्कविभागेन द्विधा सद्भिरुदीर्यते ॥ १३३ ॥ कृतकृत्यस्य कैङ्कर्यं यदनन्यप्रयोजनम् ।
गुर्वादिरक्षणार्थं वा तत् सारं सम्प्रचक्षते ॥ १३४ ॥ डम्भार्थं परपीडार्थं तन्निरोधार्थमेव वा । प्रयोजनान्तरार्थं वा कैङ्कर्यं कल्क इष्यते ॥ १३५ ॥ अतः शक्यानि सर्वाणि न प्रपत्त्यर्थमाचरेत् । अशक्येषु च सामर्थ्यं न तदर्थं समार्जयेत् ॥ १३६ ॥ आत्माशक्यवृथायासनिवारणमिहापि वा । लज्जापुरस्सरत्यागवादोऽप्यत्र नियम्यताम् ॥ १३७ ॥ स्वदुष्करेषु धर्मेषु कुशकाशावलम्बतः । आशालेशानुवृत्तिर्वा त्यागोक्त्या विनिवार्यते ॥ १३८ ॥
[[३४१]]
[[३४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अविशिष्टफलत्वेन विकल्पो यश्च सूत्रितः ।
तन्मुखेनापि वाऽत्रेष्टं ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनम् ॥ १३९ ॥ अतोऽशक्ताधिकारत्वमाकिञ्चन्यपुरस्क्रिया ।
अनङ्गभावो धर्माणामशक्यारम्भवारणम् ॥ १४० ॥ तत्प्रत्याशाप्रशमनं ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनम् । सर्वधर्मपरित्यागशब्दार्थाः साधुसम्मताः ॥ १४१ ॥
देवतान्तरधर्मादित्यागोक्तिरविरोधिनी ।
उपासकेऽपि तुल्यत्वादिह सा न विशेषिका ॥ १४२ ॥
अवतारस्य सत्यत्वमजहत्स्वस्वभावता । शुद्धसत्त्वमयत्वं च स्वेच्छामात्रनिदानता ॥ १४३ ॥
धर्मग्लानौ समुदयः साधुसंरक्षणार्थता ।
इति जन्मरहस्यं यो वेत्ति नास्य पुनर्भवः ॥ १४४ ॥ स्वतन्त्रस्यापि नैव स्यादाश्रयो दुर्लभस्य तु । अस्वतन्त्रात् फलं न स्यात् सुलभादाश्रितादपि ॥ १४५ ॥ अस्वतन्त्रे न कैडूर्य सिध्येत् स्वैरप्रसङ्गतः । दुर्लभे साध्यमप्येतत् न हृद्यं लोकनीतितः ॥ १४६ ॥ प्राप्यस्यैव प्रापकत्वं स्वप्राधान्यनिवारणम् ।
प्रपत्तेर्व्याजमात्रत्वमन्योपायैरनन्वयः ॥ १४७ ॥
तदङ्गैरप्यसम्बन्धः सर्वसाध्येष्वभिन्नता ।
इत्थमर्थाः षडाचार्यैरेकशब्दस्य दर्शिताः ॥ १४८ ॥
केचित्तु इहैकशब्दार्थं शरण्यैक्यं प्रचक्षते ।
विशिनष्टि तथाऽपि श्रीः गुणविग्रहवत् प्रभुम् ॥ १४९ ॥
ईश्वरी सर्वभूतानामियं भगवतः प्रिया ।
संश्रितत्राणदीक्षायां सहधर्मचरी स्मृता ॥ १५० ॥
अनुबन्दम्
एकं जगदुपादानमित्युक्तेऽपि प्रमाणतः ।
यथाऽपेक्षितवैशिष्ट्यं तथाऽत्रापि भविष्यति ॥ १५१ ॥ एकोपास्तिविधानेऽपि गुणादीनां यथाऽन्वयः । तथैकशरणव्रज्याविधानेऽप्यनुमन्यताम् ॥ १५२ ॥ यथा गुणादिवैशिष्ट्ये सिद्धोपायैक्यमक्षतम् । एवं पत्नीविशिष्टत्वेऽप्यभीष्टं शास्त्रचक्षुषाम् ॥ १५३ ॥ प्रभाप्रभावतोर्यद्वदेकोक्तावितरान्वयः ।
एवमन्यतरोक्तौ स्यात् सहवृत्त्यभिधानतः ॥ १५४ ॥ स्मरन्ति चैनां मुनयः संसारार्णवतारिणीम् । ऊचतुः स्वयमप्येतत् सात्त्वतादिषु तावुभौ ॥ १५५ ॥ उपायोपेयदशयोर्द्वयेऽपि श्रीः समन्विता ।
इष्टा च शेषिणि द्वन्द्वे शेषवृत्तिर्यथोचिता ॥ १५६ ॥ अतोऽनन्यपरानेकश्रुतिस्मृत्यनुसारतः ।
पत्नीविशिष्ट एवैकः प्रपत्तव्य इहोदितः ॥ १५७ ॥ अन्यविश्वाससिद्ध्यर्थं भक्त्युपायविधिं वदन् । सर्वशास्त्रेष्वविश्वासमाधत्ते मुखभेदतः ॥ १५८ ॥ मद्योपहतपात्रस्थतीर्थदृष्टान्तवर्णनम् ।
अहङ्कारान्वये तु स्यात् प्रपत्तावपि भक्तिवत् ॥ १५९ ॥ उपभुक्तौषधन्यायादुत्तरापथ्यमर्दनम् । अनन्यपरनिर्बाधश्रुतिस्मृतिशतैर्हतम् ॥ १६० ॥
विवेकिनां प्रपन्नानां धीपूर्वागस्यनुद्यमः ।
मध्यानामनुतापादिः शिक्षा कठिनचेतसाम् ॥ १६१ ॥ प्रीतिमेव समुद्दिश्य स्वतन्त्राज्ञानुपालने ।
निग्रहानुदयोऽप्यस्य नान्तरीयक एव वा ॥ १६२ ॥ ब्रह्मवित्पापवर्गाणामनन्तानां महीयसाम् ।
तद्द्द्वेषिसङ्क्रमं जानन् त्रस्येत् तदपराधतः ॥ १६३ ॥
[[३४३]]
[[३४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सापराधेषु संसर्गेऽप्यपराधान् वहत्यसौ । वोढुमीश्वरकृध्यानि तद्विरोधादभीप्सति ॥ १६४ ॥
बन्धुनाशादयः पूर्वं बहवः शोकहेतवः । तत्तत्समुचितैः सम्यगुपदेशैरपोदिताः ॥ १६५ ॥
सुदुष्करत्वाद्धर्माणामपारत्वाद्विरोधिनाम् ।
सिद्धः फलविलम्बाच्च शोकोऽद्य विनिवार्यते ॥ १६६ ॥ प्रायश्चित्तविशेषेषु सर्वस्वारादिकेषु च । नात्महिंसनदोषोऽस्ति तथाऽऽर्तशरणागतौ ॥ १६७ ॥ दृप्तस्य तु यथाशास्त्रं चिरं जीवितुमिच्छतः । प्राणरक्षणशास्त्रार्थलङ्घनं त्वपराधनम् ॥ १६८ ॥ एकं सर्वप्रदं धर्मं श्रिया जुष्टं समाश्रितैः । अपेतशोकैराचार्यैरयं पन्थाः प्रदर्शितः ॥ १६९ ॥
आचार्य कृत्यादिगारम्
प्रत्यग्वस्तु विलक्षणं प्रकृतितस्त्राता पतिः तत्परः तस्मिन्नात्मभरार्पणं हिततमं तच्छेषवृत्तिः फलम् । इत्थं तत्त्वहिते पुमर्थ इति नस्त्रेधा विभक्तं धनं दायत्वेन दयाधनाः स्वयमदुर्दत्तात्मनां देशिकाः ॥ १७० ॥
शिष्यरुत्यादिगारम्
साक्षान्मुक्तेरुपायान् यो विद्याभेदानुपादिशत् । कथ्यते मोक्षशास्त्रेषु स तु श्रेष्ठतमो गुरुः ॥ १७१ ॥
आचार्यवत्तया मोक्षमामनन्ति स्मरन्ति च ।
इहामुत्र च तत्पादौ शरणं देशिका विदुः ॥ १७२ ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
११ eft: ११
麼嬷嬷
श्रीरङ्गनाथदिव्यमणिपादुकाभ्यां नमः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
श्रीमन्निगमान्तमहादेशिकैः विरचिताः
॥ श्रीरहस्यत्रयसाराधिकार सङ्ग्रहश्लोक कारिकागाथाः ॥
आत्रेय - वरदाचार्यैः कृतेन
॥ कारिकादर्पणाख्येन व्याख्यानेन सहिताः ॥
[[३४६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
११ eft:११
श्रीमते लक्ष्मीहयवदनपरब्रह्मणे नमः ॥ तरङ्गमुखनन्दिनी-हेमाब्जनायिकासमेत श्रीदेवनाथपरब्रह्मणे नमः ॥
श्रीमते वकुळभूषणाय नमः ॥
श्रीमते भगवद्रामानुजाय नमः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारकारिकादर्पणम् ॥
श्रीमान् वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी । वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ।
गुरुभ्यस्तद्गुरुभ्यश्च नमोवाकमधीमहे । वृणीमहे च तत्राद्यौ दम्पती जगतां पती ॥ १ ।
प्रणौमि प्रणवस्यार्थी दम्पती जगतां पती । नाभीपङ्कजनीडस्थवेधः कीरगिरोत्सुकौ ॥ २ ॥ वन्देऽहं निगमान्तार्यचरणाम्भोरुहद्वयम् । यद्रेणवो नृणां मुक्तिनिर्माणपरमाणवः ॥ ३॥ ११ विगाहे निगमान्तार्यविष्णुपादसमुद्भवाम् ।
रहस्यत्रयसाराख्यां त्रिस्रोतसमकल्मषाम् ॥ ४॥ आत्रेयं वरदाचार्यमस्मदग्रजमाश्रये । तत्सुतं श्रीनिवासार्थं तारकं मादृशामपि ॥ ५ ॥
आत्रेयं सुन्दराचार्यमस्मदग्रजमाश्रये ।
सर्वज्ञस्सम्प्रदायं यो बालिशं मामशिक्षयत् ॥ ६॥
अनुबन्दम्
आत्रेयश्रीनिवाचार्यसुतोऽहं वरदः कविः । रहस्यत्रयसारस्य व्याकुर्वे कारिकाः क्रमात् ॥ ७ ॥
जगति निगमचूडाचार्यवाचां रहस्यं निधिमिव जननान्धो निर्भयस्साहसिक्यात् । प्रकटयितुमसाध्ये सम्प्रवृत्तोऽस्मि यद्वा
प्रतिभुव इव तन्मे देशिका दर्शयन्ति ॥ ८ ॥
[[३४७]]
तत्र भगवान् श्रीवेदान्ताचार्यः निखिलजगदुज्जीवनाय रहस्यत्रयसाराख्यं मोक्षशास्त्रं प्रणिनाय । तत्र चासौ प्रथममावश्यकतया गुरुपरम्परामाभगवत्तो ज्ञेयां प्रकाश्यानादिकालं संसरतो जीवस्य कदाचिदीश्वरसौहार्दयादृच्छिकसुकृतादिप्रणाड्या देशिककरुणाकटाक्षविषयत्वेन भगवत्प्राप्त्युपायान्वयसम्भवः इत्युपोद्वातमारभ्य गुरूपचेतनानन्तरमपि बहुषु वेदितव्यप्रमाणेषु सत्स्वपि सारतमांशबोधाय प्रवृत्तिर्युक्तेति प्रतिपाद्य, श्रीरामानुजदर्शनेऽस्मिन् प्रतितन्त्रसिद्धान्तसिद्धान् कांश्चिदसाधारणार्थान् समर्थ्य, मुमुक्षूणामवश्यज्ञेयमर्थपञ्चकमभिधाय चिदचिदीश्वरस्वरूपाणि विशदीकर्तुं तत्त्वत्रयाधिकारं प्राक्रमत ।
तत्त्वत्रयचिन्तनाधिकारः ॥
(अव) तत्र तावज्जीवस्वरूपनिरूपणानन्तरं अचितो लक्षणं ज्ञानानाश्रयत्वमित्युक्त्वा, प्रकृतिः, कालः, शुद्धसत्त्वञ्चेति तस्य त्रैविध्यम् अभिधाय, शुद्धसत्त्वस्य प्रकृतिकालवत् अजडत्वमभ्युपेत्य तत्स्वयम्प्रकाशत्वस्य प्रमाणसिद्धत्वादित्युदीर्य, तत्स्वयम्प्रकाशत्वे तत्संसारिणामपि अधुना प्रकाशेतेत्या-शङ्कायां सर्वेषामात्मनां स्वस्वरूपं धर्मभूतज्ञानञ्च स्वयम्प्रकाशत्वेऽपि स्वाश्रयस्यैव भासते, अन्येषां तु ज्ञानान्तरवेद्यं यथा भवति तथा शुद्धसत्त्वमपि नित्यमुक्तेभ्यः प्रकाशते, न संसारिभ्य इति समाधाय, तस्य ज्ञानान्तरवेद्यत्वेऽपि सर्वज्ञभगवद्ज्ञानवेद्यात्मस्वरूपधर्मभूतज्ञानवदेव स्वयम्प्रकाशत्वमक्षतमित्युपपाद्य, तथाऽप्येकमेव शुद्धसत्त्वं जीवस्य संसारदशायां न प्रकाशते । मुक्तिदशायां प्रकाशत
[[३४८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम् श्रीमत्
इति विरुद्धं, एकं प्रत्येव कालभेदेन स्वप्रकाशत्वास्वप्रकाशत्वविरोधात्, किञ्च स्वप्रकाशत्वस्य कादाचित्कत्वे तस्यौपाधिकत्वमेव स्यात्, नतु स्वाभाविकत्वं तस्य, इति शङ्काद्वयमपि धर्मभूतज्ञानप्रतिबन्द्या परिहरन्, कारिकारूपेण निबद्ध्य दर्शयति -
(तत्त्व - )
धियः स्वयम्प्रकाशत्वं मुक्तौ स्वाभाविकं यथा ।
बद्धे कदाचित् संरुद्धं तथाऽत्रापि नियम्यते ॥ १ ॥ इति ॥ अस्यार्थःधियः, धर्मभूतज्ञानस्य, स्वयं प्रकाशत्वं बद्धे, जीवे, कदाचित् संरुद्धं= कदाचित् विषयप्रकाशनदशायां, कर्मणा प्रतिबद्धं, मुक्तौ= मुक्तिदशायां कदाचिदप्यसंरुद्धमित्यद्ध्याहृत्य योज्यं, इदमुपलक्षणं मुक्तौ वा संसारे वा विषयप्रकाशवेळायां सर्वस्यामप्यसंरुद्धमिति यावत् । अतः स्वाभाविकं यथा भवति, तथा= तेन प्रकारेणात्रापि = शुद्धसत्त्वद्रव्येऽपि स्वयम्प्रकाशत्वं नियम्यते= व्यवस्थाप्यते, प्रतिबन्धककर्मापगमदशायां स्वयम्प्रकाशत्वं, अन्यदा संरुद्धमिति व्यवस्थाप्यते, स्वयम्प्रकाशत्वम् अस्वयम्प्रकाशत्वञ्च यद्यप्येकत्र न सम्भवति, तथाऽपि धिय इवास्यापि स्वयम्प्रकाशत्वमेव, किन्तु प्रतिबन्धकवशात् कदाचिदसत्कल्पं वर्तते, तस्मान्मणेरौज्ज्वल्यवद्वह्नेः दग्धृत्ववच्च स्वाभाविकमिति भावः । एतेन कादाचित्कत्वादस्वाभाविकम् इति शङ्का, एकं प्रत्येव कालभेदेनापि स्वयम्प्रकाशत्वतदभावसमर्थनं चानुपपन्नमिति शङ्का च निरस्ता । नहि मणिवह्नयोरौज्ज्वल्यदग्धृत्वे प्रतिबन्धककादाचित्कत्वमात्रेणास्वाभाविकेन वा कालभेदेनानौज्ज्वल्यादग्धृत्वसमानाधिकरणे इति ॥ १ ॥
(अव) एवं चिदचितोर्निरूपणानन्तरमीश्वरस्वरूपमपि परव्यूहविभवान्तर्याम्यर्चारूपेण पञ्चधा निरूप्य, तत्त्वत्रयमिदमवश्यं मन्दाधिकारिणामपि ज्ञातव्यमेव । अत्यन्तोपयुक्तत्वात् । नहि यावन्तश्शास्त्रार्थाः तावतामपि ज्ञानेन भाव्यं, नाप्युपयुक्तांशमपि परित्यज्य तूष्णीमवस्थातव्यं, किन्तूपयुक्तांशमवश्यं ज्ञातव्यमेवेत्याह-
अनुबन्दम्
उपयुक्तेषु वैशद्यं त्रिवर्गनिरपेक्षता ।
करणत्रयसारूप्यमिति सौख्यरसायनम् ॥ २ ॥ इति ॥
[[३४९]]
अस्यार्थःउपयुक्तेषु = स्वाभिमतपुमर्थोपयुक्तेषु वस्तुषु; वैशद्यं; बुद्धिवैशद्यं, सन्देहाद्यपगमेन निर्मलज्ञानमिति यावत् । ननु ? धर्मार्थकामानामभ्यर्हितत्वात् तदुपयुक्तशास्त्रार्थानामपि ज्ञानमावश्यकमेवेत्यत आह त्रिवर्गनिरपेक्षतेति । त्रिवर्गाः
।
धर्मार्थकामाः तदर्थं मया यतितव्यम् इत्यपेक्षाराहित्यं, अतिक्लेश (हेय) रूपत्वादस्थिरफलत्वाच्च, किन्तु मोक्षापेक्षैव युक्ता, तदुपयुक्ता एव शास्त्रार्थाः यावद् बुद्धिबलं ज्ञातव्याः । ननु मनसि मोक्षातिरिक्तपुरुषार्थकामनाविरहेऽपि प्रयोजनान्तरपरलौकिकपुरुषानुसरणाय वा ख्यात्यर्थं वा सर्वेऽपि शास्त्रार्थाः ज्ञातव्या इत्यत आह-करणत्रयसारूप्यमिति । मनोवाक्कायानामैकरूप्यम्; मनसि यदेव वर्तते तदेव वाचा तदेव कर्मणाऽप्यनुष्ठेयं, नतु डाम्भिकवदन्यथान्यथा भवितव्यमिति भावः । इत्युक्तत्रयं सौख्यरसायनं, सौख्यहेतुभूतं रसायनं, शर्करादिसंयोगेन विरचितमास्वाद्यवस्तु यथाऽऽत्मप्रीतय एव कल्पते तथैवेति भावः ॥ २ ॥
अधिकारिविभागाधिकारः ॥
(अव) एवं चिदचिदीश्वरेषु निरूपितेषु कस्स ईश्वर इत्यपेक्षायां ब्रह्मशिवादीनां जीवत्वकर्मवश्यत्वादिनाऽनीश्वरत्वं विष्णोरेवेश्वरत्वम् अभिधाय, तदनु जीवस्य सांसारिकसङ्गेषु दोषपर्यालोचनया सञ्जातसंसारजिहासस्य मुमुक्षुत्वं भवतीत्युक्त्वा तस्य च मुमुक्षोः भक्तिप्रपत्त्यन्यतरोपायानुष्ठानेन भाव्यमित्युपदिश्य तदनन्तराधिकारे सचाधिकारी द्विविधःसद्वारकप्रपत्तिनिष्ठोऽद्वारकप्रपत्तिनिष्ठश्चेति द्वैविध्यं प्रदर्शितम् । कथमिदम् उपपद्यते । भक्तोऽपि सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठ इति
भक्तस्य प्रपन्नत्वाभावात् इत्यत आह-
( अधि - )
स्वतन्त्राङ्गप्रपत्तिभ्यां प्रपन्नावत्र तावुभौ ।
फलसाधनभक्तिभ्यां भक्तावपि च दर्शितौ ॥ ३ ॥ इति ॥
[[३५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अस्यार्थःप्रपत्तिर्द्वैधा; स्वतन्त्रप्रपत्तिरङ्गप्रपत्तिश्चेति । भक्तिश्च द्विविधा; फलभूता साधनभूता चेति । तत्र स्वतन्त्रत्वं भक्तिमद्वारीकृत्य स्वयमेवाङ्गिभूतत्वं, तथा च प्रपन्नस्य स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठत्वात् भक्तस्य चाङ्गप्रपत्तिनिष्ठतया उभावपि प्रपन्नावेव प्रपन्नस्य फलभक्तिरन्यस्य साधनभक्तिरिति उभौ च भक्तावपि दर्शितौ । प्रमाणवचनैरिति शेषः ॥ ३ ॥
उपायविभागाधिकारः ॥
(अव) अथोपायविभागं वक्तुमुपासनप्रपत्तिसाधारणसामान्यलक्षणं
सर्वविद्यासाधारणसत्यत्वज्ञानत्वादिस्वरूपनिरूपकगुणैस्तत्तद्विद्याप्रतिनियततया तत्र तत्राम्नातैर्वसि (शि)ष्ठत्वप्रतिष्ठात्वसंयद्वामत्वादिविशेषगुणैश्च विशिष्टब्रह्मविशेष्यक्ज्ञानविकासविशेष्यत्वं सर्वविद्यासाधारण्येन, उपेयलक्षणं तु - समस्तकल्याणगुणविभूत्यादिविशिष्टब्रह्मविषयानुभवविशेषत्वमित्यभिहितम् । तत्र शङ्का, ‘यथाक्रतुरस्मिन् लोके पुरुषो भवति तथेतः प्रेत्य भवती’ ति न्यायात् यथोपासनमेव शास्त्रे प्राप्तिः प्रसिद्धा, अतस्तत्तद्विद्याप्रतिनियतगुणमात्रविशिष्टब्रह्मानुभव एव उपेयशब्दार्थः ; नतु सकलकल्याणगुणविभूत्यादिविशिष्टतदनुभव इत्यत्राह-
उपासितगुणादेर्या प्राप्तावप्यबहिष्क्रिया ।
सा तत्क्रतुनयग्राह्या नाकारान्तरवर्जनम् ॥ ४ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-उपासितस्य ; उपासने विशेषणतया विषयस्य, गुणादेः, आदिशब्देन पर्यङ्कादिस्थानपरिग्रहः, तस्य प्राप्तावपि या अबहिष्क्रिया प्राप्यब्रह्मानुभवेऽपि विशेषणतया क्रोडीकार इत्यर्थः । सा= अबहिष्क्रिया तत्क्रतुनयग्राह्या तत्क्रतुनयः, यथोपासनन्यायः, तेन ग्राह्या= तस्य विषयः । तत्क्रतुनयस्य उपासितगुणाद्यवर्जनमेव फलं, नत्वाकारान्तरस्य निरूपितस्वरूपविशेषणस्य सौशील्यादेर्वर्जनम्, अन्यथाऽनुपासितगुणानामननुभवे मुक्तौ सर्वगुणविशिष्टस्य ब्रह्मणः प्राप्यतया सर्वासूपासनासु सर्वगुणविशिष्टमुपास्यमित्युपासननिरूपणभेदः क्वापि न स्यादित्यतो नोक्तचोद्यावकाशः ॥ ४ ॥अनुबन्दम्
साङ्गप्रपदनाधिकारः ॥
[[३५१]]
(अव) अथ भक्तिप्रपत्तिस्वरूपप्रकारभेदमिति प्रतिपाद्य तदनन्तरं प्रपत्तियोग्यतामभिधाय तदनु प्रपत्तेः परिकरान् आनुकूल्यसङ्कल्पादीन् निरूप्य, तदनु साङ्गप्रपदनस्य स्वरूपं आत्मस्वरूपम् आत्मसमर्पणफलसमर्पणविशिष्टं रक्षाभरसमर्पणमेवेत्युपदिश्य नेदं भरसमर्पणमितरविद्यासाधारणम् इत्याह-
(साङ्ग - )
मुमुक्षुमात्रसामान्यं स्वरूपादिसमर्पणम् ।
अकिञ्चने भरन्यासस्त्वधिकोऽङ्गितया स्थितः ॥ ५ ॥ इति ॥ अस्यार्थःस्वरूपसमर्पणं, आदिशब्दविवक्षितं फलसमर्पणञ्च मुमुक्षुमात्रसामान्यं, सर्वमुमुक्षुसाधारणम् । अकिञ्चने= भक्त्यनधिकारिणि, ‘आत्मात्मीयभरन्यासो ह्यात्मनिक्षेप उच्यते’ इत्यङ्गितया= प्रधानतया स्थितः =विहितः, भरन्यासः= आत्मरक्षाभरन्यासः, अधिकः = इतरविद्यापेक्षया अधिकः, इतरविद्यासु स्वरूपफलयोस्समर्पणमेव, प्रपत्तौ तु तदुभयविशिष्टं भरसमर्पणमिति निष्कर्षः ॥ ५ ॥
(अव) “मुमुक्षुमात्रसामान्यं स्वरूपादिसमर्पण “मित्यस्य व्यावर्त्यं दर्शयन् मुमुक्षुप्रपत्तिष्वपि भरन्यासानुवृत्तिञ्च दर्शयति-
(साङ्ग - )
अस्यार्थः
अत्र रक्षाभरन्यासः समः सर्वफलार्थिनाम् ।
स्वरूपफलनिक्षेपस्त्वधिको मोक्षकाङ्क्षिणाम् ॥ ६ ॥ इति ॥
अत्र = प्रपत्तौ, रक्षाभरन्यासः, सर्वफलार्थिनाम्, समः ; सर्वेषां अकिञ्चनाधिकारिणां प्रपत्तिमन्तरेणोपायान्तराशक्यत्वात् प्रपत्तेश्च भरन्यासात्मकत्वादिति भावः ॥ ६ ॥
(अव) अथ " तेन संरक्ष्यमाणस्य फले स्वाम्यवियुक्तता । केशवार्पणपर्यन्ता ह्यात्मनिक्षेप उच्यते” इत्यात्मनिक्षेपलक्षणं निक्षेपरक्षायामुदाहृत्य “तेन संरक्ष्यमाणस्य तदेकशेषभूतस्य= स्वरक्षणनैर्भर्य-तत्फल-स्वाम्यवियुक्ततादिरूपो
[[३५२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
निक्षेपः” इति वचनार्थमपि सूचयित्वा “इदं चात्र समर्पणतत्त्वम्” इति
तत्रोक्तमेवाङ्गिस्वरूपमत्राप्याह ॥
(साङ्ग - )
स्वनिर्भरत्वपर्यन्तरक्षकैकार्थ्यभावनम् ।
त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यं रक्ष्यस्यात्मसमर्पणम् ॥ ७ ॥ इति ॥
अस्यार्थः - रक्ष्यस्य= तदेकशेषस्य आत्मभरार्पणं नाम त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यं स्वनिर्भरत्वपर्यन्तरक्षकैकार्थ्यभावनम् इत्यन्वयः । रक्षायाः फलं-रक्षाफलं = नित्यकैङ्कर्यरूपं, तत्र च स्वाम्यं = इदं फलं ममेत्यभिमानरूपं, त्यक्तं रक्षाफलं स्वाम्यं यस्मिन्निति बहुव्रीहिः । तादृशं यत्स्वनिर्भरत्वपर्यन्तरक्षकैकार्थ्यभावनम्, स्वनिर्भरत्वं नाम स्वस्य रक्षायां भरो नास्तीत्यद्ध्यवसायः, तत्पर्यन्तं तच्छिरस्कञ्च तद्रक्षकैकार्थ्यभावनम्। आत्मस्वरूपतद्रक्षणभर-रक्षणफलेषु रक्षकस्य भगवत एवार्थत्वभावनम्= तच्छेषत्वभावनं, “अहं मद्रक्षणभरो मद्रक्षणफलं तथा । न मम श्रीपतेरेवेत्यात्मानं निक्षिपेद् बुधः ॥ " इति न्यासदशके प्रयोगः सूचितः, तत्र प्रयोगवाक्ये यथा स्वरूपादित्रिकस्य स्वस्मिन् सम्बन्धत्यागे सति श्रीपत्येकार्थभावनं प्रतीयते, तथाऽत्र रक्षणवाक्येऽपि त्रिकस्य स्वसम्बन्धत्यागः परस्वत्वापादनञ्च क्रियते, निर्भरत्वपदेन भरे स्वाम्यत्यागः, त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यमिति फले स्वाम्यत्यागश्च दर्शितः, स्वरूपे स्वाम्यत्यागस्त्वार्थः, प्रमाणवाक्येऽपि शाब्दतया आर्थतया च त्यागत्रयं समर्पणत्रयञ्च भाव्यम् ॥
प्रसङ्गात् साङ्गप्रपदनस्वरूपं लिख्यते-स्वामिन्! इतः प्रभृध्यानुकूल्येन वर्तिष्ये, प्रातिकूल्यान्निवृत्तोऽस्मि, “अहमस्म्यपराधानामालयोऽकिञ्चनो ऽगतिः, अतीव कृपणोऽहं” त्वमेव रक्षिष्यसीति विश्वसिमि, ‘त्वं मे गोपायिता भव इति पञ्चाङ्गसहितमिदमात्मस्वरूपं तवैव आत्मरक्षाभरं त्वयि न्यस्यामि, त्वमेवोपायान्तरस्थाने तिष्ठन् तत्कार्यं साधय, इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षो भवानेव रक्षतु, ततस्तदंशे निर्भरोऽहमस्मि, रक्षाफलस्वाम्यमपि शेषिणस्तवैव, न मम; अस्मिन् साङ्गप्रपदने मम कर्तृत्वमपि न, इदं प्रपदनमपि भगवद्वशीकरणमात्रं,
अनुबन्दम्
[[३५३]]
फलं प्रत्यव्यवहितो पायोऽपि - नेत्यद्व्यवसायकरणं गुरुपरम्परानुसन्धानपूर्वकं आचार्योच्चारणानूच्चरितद्वयादिकरण मन्त्रविशिष्टं साङ्गप्रपदनम् ॥ ७ ॥
(अव) अत्र चानुकूल्यप्रवृत्तिप्रातिकूल्यनिवृत्तिसङ्कल्पयोः प्रपत्तिकाले सकृत्कर्तव्यत्वेऽपि तत ऊर्ध्वं यावज्जीवं तयोरनुवृत्तिरुपायफलभूतेत्युक्तम् । ननु तयोः प्रपत्तिफलत्वं नोपपद्यते, तदप्रार्थनेऽपि क्वचित् सम्भवदर्शनादित्यत्र यथाऽकृत्यकरणादेः प्रारब्धदुष्कृतफलत्वेन पश्चादपि तत्सम्भवः, तथा प्रारब्धसुकृतवशादपि क्वचित् तयोस्सिद्धिरित्याह-
(साङ्ग - )
प्रवृत्तिरनुकूलेषु निवृत्तिश्चान्यतः फलम् ।
प्रारब्धसुकृताच्च स्यात् सङ्कल्पे च प्रपत्तितः ॥ ८ ॥ इति ॥
अस्यार्थःफलं= फलभूता कैङ्कर्यभूता अनुकूलेषु प्रवृत्तिः, अन्यतः = प्रतिकूलेभ्यः निवृत्तिश्च प्रारब्धसुकृताच्च स्यात्, पुनः अस्मात्-सङ्कल्पे= निरपायकैङ्कर्यमेव मे भूयादिति प्रपत्त्यनुष्ठानदशायां सङ्कल्पे सति = प्रार्थने सति प्रपत्तित एव अन्यथा प्रारब्धसुकृतात् स्यादिति विवेकः ॥ ८ ॥
पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः ॥
(अव) एवं कृतसाङ्गप्रपदनस्य कृतकृत्यतया मोक्षार्थप्रवृत्त्यादिविरामं स्वनिष्ठाभिज्ञानं उत्तरकृध्यानि चोक्त्वा, फलरूपकैङ्कर्यमपि भागवतकैङ्कर्यपर्यन्तं कार्यम् इति पुरुषार्थकाष्ठां प्रत्यवीवदत् । तत्र भागवतानां न मिथश्शेषित्वं येन तत्कैङ्कर्यस्य कार्यतेत्याशङ्कां मनसि निधाय, तेषामपि शेषित्वं भगवच्छेषित्वकाष्ठाभूतं भगवानेव स्वतन्त्रस्वामित्वात् स्वबहुमतिपात्रेषु भक्तेषु भक्तान् शेषतया विनियुङ्क्ते, न केवलं भगवत्प्रीत्यतिशयप्रयुक्तमेव भागवतानां शेषित्वं, किन्तु ‘गुणैर्दास्यमुभागतः’ इति गुणकृतदास्यप्रतिसम्बन्धिशेषित्वं चास्तीति प्रतिपादितम्; अतो यथा भगवतो भागवतान् प्रत्यद्वारकं शेषित्वं, एवं भागवतमुखेन भागवतान् प्रति सद्वारकमपि शेषित्वमस्तीत्याह-
[[३५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नित्यं श्रिया समेतस्य भक्तैरात्मवतस्सदा ।
सह सद्वारकं च स्याच्छेषित्वं परमात्मनः ॥ ९ ॥ इति ॥ अस्यार्थःनित्यं श्रिया= रमया, समेतस्य = अविनाभूतस्य भक्तैः सदा आत्मवतः= ‘ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम्’ इति तैरन्तरात्मवतः, परमात्मनः = भगवतः शेषित्वं सह, अद्वारकशेषित्वेन सह, सद्वारकञ्च स्यात्, यथा-देवदत्तस्य गृहमिदमित्यत्र तत्पत्न्यास्तदात्मजानाञ्च शेषित्वमवर्जनीयम्, एवमजस्राविनाभावादत्यन्तप्रीतिविषयलक्ष्मीमुखेनैव स्वात्मतया लक्ष्म्यपेक्षयाऽप्यत्यन्तप्रीतिविषयभक्तजनमुखेनापि शेषित्वं प्रणाड्याऽपि भगवतस्सिद्ध्यतीति भावः ॥ ९ ॥ शास्त्रीयनियमनाधिकारः ॥
(अव) शास्त्रीयनियमने एवं भगवत्कैङ्कर्यं भागवतकैङ्कर्य - पर्यन्तमित्युक्तम्, तदपि शास्त्रीयनियमेनैव कर्तव्यं, अन्यथा भगवदप्रीतिरेव स्यात्। तद्धि कैङ्कर्यं द्विविधं, आज्ञानुज्ञारूपेण । उभयत्र नियमावश्यम्भाव इति प्रतिपादयति
द्वाभ्याम् ॥
आज्ञानुज्ञाविभागेन द्विधा शास्त्रीयपद्धतिः ।
निग्रहानुदयायाऽऽद्या परा तत्तत्फलाप्तये ॥ १० ॥
अनुज्ञया प्रवृत्तेऽपि क्रमकोपादिसम्भवे ।
आज्ञातिक्रमदोषः स्यान्नियमोऽतो दुरत्ययः ॥ ११ ॥ इति ॥
अनयोरर्थः - शास्त्रीयपद्धतिः, शास्त्रीयस्य कैडूर्यस्य पद्धतिः = मार्गः, प्रवृत्तिरिति यावत्, आज्ञानुज्ञाविभागेन आज्ञाकैङ्कर्यम्, अनुज्ञाकैङ्कर्यञ्चेति द्विरूपम्। आद्या=आज्ञाकै ङ्कर्यरूपा शास्त्रीयपद्धतिः । परा=अनुज्ञाकैङ्कर्यरूपा तत्तदनुज्ञाकैङ्कर्यप्रकरणाम्नातभगवन्मुखोल्लासमात्रफलका । अनुज्ञया प्रवृत्तेऽपि कैङ्कर्ये क्रमकोपादिसम्भवेक्रमस्य कोपः=क्रमकोपः, अतिलङ्घनः = आदिशब्देन देशकालवस्तुस्वभावाद्यतिलङ्घनानि विवक्षितानि, तत्सम्भवे= तेषां प्रसक्तौ आज्ञातिक्रमदोषस्स्यात्, आज्ञातिलङ्घने यो दोषः स दोष अत्रापि स्यात् । अतो नियमः =शास्त्रीयनियमः, दुरत्ययः=दुर्लङ्घयः । मालाकरणादौ हि क्रमनियमः -
अनुबन्दम्
[[३५५]]
एतदनन्तरमेतत्कर्तव्यमिति । मालाकरणादिकं हि अशुचिदेशे न कर्तव्यमिति देशनियमः, प्रातरेव पुष्पार्जनं कर्तव्यमिति कालनियमः, दु (धु) तूरादिना न कर्तव्यमिति वस्तुनियमः, अस्नातेन न कर्तव्यमित्यवस्थानियमः इत्यादिशास्त्रीयनियमो दुरत्ययः । यद्यप्यनुज्ञाकैङ्कर्यं न प्रत्यवायपरीहारार्थं, तथापि भगवच्छास्त्रवराहपुराणादिविहितस्य साङ्गस्यानुज्ञाकैङ्कर्यस्य क्रमादिसहितस्यैवोपदेशात् तादृशक्रमातिलङ्घनमपि अतिलङ्घनपर्यवचन्नम् शास्त्रीयत्वाविशेषात् इति भावः ॥ ११ ॥
(अव) ननु भगवद्भक्त्या भगवन्मुखोल्लासाय क्रियमाणं कर्म कैङ्कर्यपदवाच्यं,अतोऽनुज्ञाकैङ्कर्यं फलान्तरं विना भगवन्मुखोल्लासैकप्रयोजनकतया क्रियते, अतस्तत्र भक्तिरेव प्रयोजिका, न त्वाज्ञा । नित्यादिकं तु प्रत्यवायपरिहारार्थमनुष्ठीयमानमाज्ञामात्रप्रयुक्तमाज्ञाकैर्थं, तत्राज्ञा विनियोजिका, न भक्तिः, यदा चाज्ञाकैङ्कर्यं भगवन्मुखोल्लासाय भक्त्याऽनुष्ठीयते प्रत्यवायपरिहारश्चार्थादेव सिद्ध्यतीति तदा तस्य द्विरूपता स्यादित्यत्राह-
(शास्त्री - )
प्रत्यवायपरीहारे फलान्तरसमन्विते ।
तत्र संवलितं प्राहुरधिकारं विचक्षणाः ॥ १२ ॥ इति ॥
अस्यार्थःतत्र=नित्यनैमित्तिके, प्रत्यवायपरीहारे, फलान्तरसमन्विते, फलान्तरं =प्रत्यवायपरिहारातिरिक्तं, तेन समन्विते भक्त्याज्ञारूपविनियोजिकयोः पृथक्त्वेऽपि शब्दान्तराभ्यासादिकर्मभेदप्रयोजकप्रमाणविरहात् वाचकशब्दैक्यात् कर्तृकालाद्यभेदाच्च कर्मैक्ये सिद्धे जीवनस्वर्गाद्यधिकारभेदविशिष्टज्योतिष्ष्टोमादाविव, “सर्वथापि तत एव उभयलिङ्गात्” इति नयेन उभयार्थमनुष्ठीयते, तत्राधिकारं संवलितं विचक्षणाः आहुः, सकृदनुष्ठितादेव तस्मात् फलद्वयसिद्धेः अधिकारद्वयस्य संवलितत्वमिति न कर्मभेद इति ॥ १२ ॥
(अव) एवं संवलिताधिकारत्वादेव न द्विरनुष्ठानं कामार्थमनुष्ठितादेव नित्यसिद्धेः न तन्नित्यात् काम्यसिद्धिरित्यभिप्रायेणाह-
[[३५६]]
(शास्त्री - )
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नित्यकाम्यस्वरूपैक्ये विनियोगपृथक्त्वतः ।
फलार्थं क्रियमाणेऽपि नित्यं भवति तन्त्रतः ॥ १३ ॥ इति ॥
अस्यार्थःनित्यकाम्यस्वरूपैक्ये प्रागुक्तरीत्या प्रमाणसिद्धे, सतीति शेषः । विनियोगपृथक्त्वतः= प्रत्यवायपरीहारार्थं फलार्थमिति च विनियोगपृथक्त्वेन, फलार्थं= काम्यफलार्थं क्रियमाणेऽपि सन्ध्यावन्दनादौ नित्यं तन्त्रतो भवति एकस्मादेव प्रयोगात् प्रत्यवायपरीहारोऽपि भवतीत्यर्थः, न च फलार्थमेकानुष्ठानं नित्यार्थमन्यदनुष्ठानमिति फलद्वयार्थं द्विरनुष्ठानं, “एकस्य तूभयत्वे संयोगपृथक्त्व” न्यायेन ‘दध्नेन्द्रियकामस्य जुहुयात्’ इति फलार्थदध्नैव नित्याग्निहोत्रवत् काम्यप्रयोगादेव नित्यसिद्धिः । नतु नित्यात् काम्यसिद्धिः। मुमुक्षोः फलान्तरकामनाविरहेण काम्यत्वमेव तं प्रति न सम्भवतीति न ततः काम्यफलसिद्धिः । नचैवं प्रत्यवायानुत्पत्तिकामनाविरहे काम्यादपि न नित्यसिद्धिरिति वाच्यम्, निध्यानुष्ठानाभावस्य प्रत्यवायहेतुत्वेन तदभावरूपनिध्यानुष्ठानतः नान्तरीयकतया इच्छाविरहेऽपि तत्सिद्धिरिति भावः ॥ १३ ॥
(अव) ननु आज्ञाकैङ्कर्यवदनुज्ञाकैङ्कर्यस्यापि कैङ्कर्यत्वाविशेषादकरणे प्रत्यवायः स्यात् शास्त्रीयत्वाविशेषादित्यत्राह-
(शास्त्री - )
अनुज्ञामात्रसिद्धेषु कैङ्कर्येषु विचक्षणैः ।
अकृतौ तत्फलालाभो नतु दोष इतीरितः ॥ १४ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-अनुज्ञामात्रसिद्धेषु = मालाकरणादिषु कैर्येषु विषये, अकृतौ तत्फलालाभ एव, नतु दोषः = प्रत्यवायः इति विचक्षणैः = शास्त्रविचक्षणैः ईरितः ॥ १४ ॥
अपराधपरिहाराधिकारः ॥
(अव)एवं प्रपन्नस्य शास्त्रीयनियममुक्त्वा तस्य धीपूर्वोत्तराघप्रवृत्तिरेव न घटते, यद्यपि पूर्वदुष्कृतात् घटते, ‘अपायसम्प्लवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् । प्रायश्चित्तिरियं साऽत्र यत्पुनश्शरणं व्रजेत् ॥’ इति पुनश्शरणागतिरेव
अनुबन्दम्
[[३५७]]
प्रायश्चित्तिरित्युक्तं, " न खलु भागवता यमविषयं गच्छन्ति” इति श्रवणात् बुद्धिपूर्वोत्तराघप्रवृत्तावपि बाधकं नास्तीति प्रायश्चित्तं किमर्थम् ? इत्याशङ्कायां, यद्यपि यमविषयगमनं नास्ति, भगवन्निग्रहो जायत एव, ‘खञ्जा भवन्ति, काणा भवन्ति, अविधेयपुत्रा भवन्ति’, इति निग्रहफलश्रवणात् निग्रहानुदयाय प्रायश्चित्तिरभिमतेत्यभिहितं; एवं तर्हि कृतोपायस्यापि भगवन्निग्रहविषयपुनस्संसारित्वापत्तिरित्याह-
( अप - )
न प्राग्वद् बुद्धिपूर्वाघे न चात्यन्तमनुग्रहः ।
लघुर्दण्डः प्रपन्नस्य राजपुत्रापराधवत् ॥ १५ ॥ इति ॥ अस्यार्थःबुद्धिपूर्वाघे सति प्रायश्चित्ताकरणेऽपि न प्राग्वत्= अकृतोपायत्वावस्थायां धीपूर्वापराधे भवतो यथा नरकपातपर्यन्तनिग्रहोदयः न तथेत्यर्थः । न चात्यन्तमनुग्रहः, धीपूर्वीघरहितेषु कृतोपायेषु भगवतो यथा प्रसन्नता तथा नेत्यर्थः, किन्तर्हि भवतीत्याहलघुरित्यादि । प्रपन्नस्य लघुर्दण्डः ‘काणा भवन्ति’ इत्यादिरूपः, न गुरुः राजपुत्रापराधवत् । राजपुत्रापराधे, सप्तम्यर्थे वतिः, यथा राजपुत्रेण धीपूर्वमेव द्रोहे कृतेऽपि न वधपर्यन्तो दण्डः, नापि प्राग्वत् बहुमानः । किन्तु भोगन्यूनताकरणम् । एवं प्रकृतेऽपीत्यर्थः । तस्मात् प्रपन्नस्य न पुनस्संसारित्व-प्रसक्तिरिति स्थितम् ॥ १५ ॥
(अव) अथ भगवन्निग्रहफलस्य लघुदण्डादेरपि प्रसक्त्यभावाय यथा बुद्धिपूर्वापराधा न प्रसञ्जेयुस्तथा तन्मूलोन्मूलनाय यतितव्यम्, तन्मूलञ्च अविवेकः, शरीरात्मविवेकाभावे हि अचिद्धर्माणां स्थूलत्वकृशत्वजडत्वनाशित्वादीनां परमशेषिधर्मभूतस्वतन्त्रत्वस्वामित्व स्वनिष्ठत्वादीनां चात्मन्यारोपः ततश्च पशुपुत्रादौ ममताबुद्धिः । ततोऽर्थकामाग्रहविशिष्टत्वात् कामक्रोधलोभादिभिः परिभवः, ततः परहिंसादिकमित्यर्थकामापचारविजृम्भणं शाखानुशाखमिति तन्मूलभूताविवेकनिवर्तनाय विवेकादिः सम्पादनीयः; तत एव तेषां न पुनः प्ररोह इत्याह- (अप-) अविवेकप्रभुत्वादेर्निदानस्य निवर्तनात् ।
अर्थकामापचाराणामयत्नोन्मूलनं भवेत् ॥ १६ ॥ इति ॥
[[३५८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अस्यार्थःतत्त्वत्रयविवेकेनेत्यद्याहार्यम् । अविवेकस्य = विवेकाभावस्य मोहस्य तन्मूलकप्रभुत्वादेश्स्वतन्त्रत्वानन्याधारत्व -अनन्यार्थत्वादेः, आदिशब्देन प्रकृतिधर्माणां जडत्वनाशित्वादीनां च निदानस्य= आदिकारणस्य निवर्तनात् । शिष्टं स्पष्टम्, अतोऽवश्यं विवेकिना भवितव्यम्; तत्रापि भागवतापचारादतीव भेतव्यं, “एवं मुक्तिफलानियमः” इत्यादौ कृतोपायोऽपि राजदारापराधसदृशभागवतापचारलेशादेव भ्रश्येदित्युपपाद्य, भागवतापचारलेशे कृते सति झटिति तत्क्षणक्षापणेन शुद्ध्येदित्यभिधाय, तथाच धीपूर्वोत्तराघे पुनः प्रपदनमेव प्रायश्चित्तम् इति ॥ १६ ॥
(अव) ननु कथमिदं “निरवधिषु कृतेषु चागस्स्वहो मतिरनुशयिनी यदि स्यात् ततः वरद हि दयसे न संशेमहे निरनुशयधियो हता है वयम्, क्षाम्यस्यहो तदभिसन्धिविराममात्रात् ।” इतिच अनुतापाभिसन्धिविरामादीनामपि प्रायश्चित्तत्वाभिधानेन पुनः प्रपदनमेव निष्कृतिरिति घटत इत्याह- ( अप - )
अनुतापादुपरमात् प्रायश्चित्तोन्मुखत्वतः ।
तत्पूरणाच्चापराधास्सर्वे नश्यन्ति पादशः ॥ १७ ॥ इति ॥ अस्यार्थःअनुतापात्; जानन्नप्यहं लोभादिना कथमिदमकरवं, मौख्यदिवं कृतं, भगवन्निग्रहस्य महतः पात्रमासं, शिष्टगर्हा चासीदित्यादिरूपात्, उपरमात् । एवंविधेषु दुष्कृत्येषु न कदाचिदुद्योगो मया कार्य इत्यभिसन्धिविरामात्, प्रायश्चित्तोन्मुखत्वतः, प्रायश्चित्तमद्यैव मया कार्यम् इति तदभिसन्धिविधानात् । तत्पूरणात् = प्रायश्चित्तस्य निर्वर्तनाच्च, सर्वे = बुद्धिपूर्वा अबुद्धिपूर्वाः गुरवो लघवश्चापराधाः, पादशः, नश्यन्ति, प्रथमद्वितीयांशक्रमेण निरवशेषं नश्यन्तीत्यर्थः ॥ १७ ॥
(अव) ननु एवमेव प्रपदनं पापानां गुरूणां लघूनां सर्वेषामपि निष्कृतिर्हि भवति, तथा सति गुरुणि गुरुप्रायश्चित्तं, लघुनि लध्विति स्मृतिर्विरुद्ध्यते । किञ्च-सर्वेषामेकमेवेति चेत् प्रायश्चित्तं तदा लघुनाऽनेनैव सर्वेषां निवृत्तिसम्भवे किम् तत्प्रतिपदोक्तप्रायश्चित्तसहस्रविधानेनेत्यत आह-
(अप - )
अनुबन्दम्
पूर्वस्मिन् वा परस्मिन् वा कल्पे निर्विण्णचेतसाम् । निवर्त्यतारतम्येऽपि प्रपत्तिर्न विशिष्यते ॥ १८ ॥
एवमेव लघूनां वा गुरूणामपि वाऽऽगसाम् ।
सकृत्प्रपत्तिरेवैका सद्यः प्रशमकारणम् ॥ १९ ॥ इति ॥
[[३५९]]
अनयोरर्थःअत्रैकं वाक्यं श्लोकद्वयं । आद्यश्लोके दृष्टान्तप्रदर्शनम् । द्वितीये दान्तकथनम् । पूर्वस्मिन् कल्पे; ब्रह्मकल्पे परस्मिन् वा ब्रह्मणः कल्पे निर्विण्णचेतसां, संसार इति शेषः । अकिञ्चनानां निवर्त्यतारतम्येऽपि=निवर्ध्यानां= पापानां तारतम्येऽपि= सङ्ख्याया न्यूनाधिकत्वेऽपि प्रपत्तिः, पूर्वकल्पप्रपत्त्यपेक्षया, न विशिष्यते, सा यथैका सती बहूनां निवर्तिका तथोत्तरकल्पेऽपि प्रपत्तिरेकाऽस्ति निवर्तिकेति न विशिष्यते । पूर्वकल्पेऽनुष्ठिता प्रपत्तिः परकल्पानुष्ठितप्रपत्त्यपेक्षया स्वल्पपापनिवर्तिका, अपरकल्पप्रपत्तिस्तुपूर्वप्रपत्त्यपेक्षया भूयिष्ठपापनिवर्तिकेति निवर्त्यतारतम्येऽपि एकरूपतया सा निवर्तकेति सम्प्रतिपन्नम्, एवमेव तद्वदेव गुरूणां लघूनां वा आगसां= अपराधानां, एका= भक्त्यादिसहायानपेक्षा असकृद्भक्तिवद् आवृत्तिरहिता, प्रपत्त्यन्तरानपेक्षेति भावः । प्रपत्तिरेव = पुनःक्रियमाणा प्रायश्चित्तप्रपत्तिरेव प्रतिपदोक्तसहभावव्यावृत्त्यर्थमेवकारः, सद्यः = प्रयोगानन्तरक्षण एव, न कालान्तरे, प्रशमकारणम् = निश्शेषविनाशहेतुः । अतः प्रपत्तिः स्वमाहात्म्यादेव गुरुलघुसाधारण्येन धीपूर्वोत्तराघम् अखिलमपि निवर्तयतीति भावः । अत्र विश्वासाद्यभाववद् अधिकारिविशेषविषयं प्रायश्चित्तान्तरविधानमित्यपि स्थितम् ॥ १९ ॥ अथ परिपूर्णब्रह्मानुभवाधिकारः ॥
(अव) परिपूर्णब्रह्मानुभवः एवमपराधपरिहारं प्रतिपाद्य प्रपन्नस्य वासयोग्यं स्थानविशेषमप्यभिधाय शरीरवियोगसमये प्रपन्नस्य जीवस्य निर्याणप्रकारमुदीर्यार्चिरादिकां गतिमपि सविस्तरमभिधाय परमपदे परिपूर्णब्रह्मानुभवरूपपरमपुरुषार्थप्राप्तिमपि कथयित्वा, “लोकेषु विष्णोर्निवचन्ति केचित् समीपमृच्छन्ति च केचिदन्ये । अन्ये तु रूपं सदृशं भजन्ते सायुज्यमन्ये स तु मोक्ष उक्तः ‘मोक्षं सालोक्यसारूप्यं प्रार्थये न कदाचन । इच्छाम्यहं महाबाहो सायुज्यं तव सुव्रत’
[[९९]]
[[३६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इत्यादिसालोक्य-सारूप्य-सामीप्य सायुज्यशब्दानां श्रवणात् तत्र पूर्वेषां त्रयाणां न मोक्षत्वं, किन्तु सायुज्यमेव मोक्षः, सायुज्यं नाम-सयुजोर्भावः, सयुक्त्वं च एकस्मिन् भोग्यवस्तुनि भोक्तृत्वेन यत्र द्वयोरन्वयः तत्र उभौ सयुजौ, सयुजोर्भावः, सायुज्यं, सप्रकारब्रह्मरूपभोग्यवस्तुनि ब्रह्म च मुक्तश्च भोक्तारौ इति तावुभौ सयुजावित्यभिहितम् । एवं तर्हि ‘एतासामेव देवतानां सायुज्यं सार्ष्टितां समानलोकतामाप्नोति’ इति श्रुतौ सायुज्य-सार्ष्टिताशब्दौ सह प्रयुक्तौ तन्न सम्भवति । सायुज्यसार्ष्टिताशब्दयोरेकार्थत्वात्, अर्ष्टिर्हि अशनं= भोग इति समानभोगत्वार्थकत्वादुभयोः इत्यत्राह -
(परि-)
सायुज्यमुभयोरत्र भोक्तव्यस्याविशिष्टता ।
सार्ष्टिता तत्र भोगस्य तारतम्यविहीनता ॥ २० ॥ इति ॥
अस्यार्थः - अत्र= परमपदे, उभयोः= मुक्तब्रह्मणोः भोक्तव्यस्य= परिपूर्णब्रह्मरूपभोग्यस्य अविशिष्टता; अवैषम्यं; तत्र सार्ष्टिता; तत्र भोगस्य तारतम्यविहीनता, आनुकूल्यांशे वैषम्यलेशविहीनत्वं, यथा लोके भोक्तव्यक्षीरादेः अविशेषेऽपि कस्यचिदानुकूल्यातिशयात् प्रीतिरूपं सुखमस्ति, अन्यस्य मन्दानुकूल्यादल्पप्रीतिरूपमिति वैषम्यं दृष्टम्, तथा न प्रकृते, ब्रह्ममुक्तयोरानुकूल्यांशे विशेषाभावादिति भावः । तथा च सायुज्यादन्यदेव सार्ष्टित्वमित्यपुनरुक्तिरिति स्थितम् ॥ २० ॥
अथ स्थिरीकरणभागे सिद्धोपायशोधनाधिकारः ॥
(अव) अथ स्थिरीकरणभागे सिद्धोपायस्वरूपविचारस्तावदुपक्रान्तः, तत्र सर्वेश्वरस्सर्वरक्षकः स्वयमेव रक्षिष्यतीति तूष्णीमयत्नेन स्थितिरस्माकं युक्ता । न तदर्थमस्माभिर्व्यापारि (रयि)तव्यम् । स्तनन्धयो यथा नात्मसमर्पणं स्वयं करोति तथाऽसौ स्वयत्नविरहितस्तिष्ठतु, ‘ये नाथवन्तो हि भवन्ति लोके ते नात्मकर्माणि समारभन्ते। तेषां हि कार्येषु भवन्ति नाथाः’ इत्यादिषु नाथवतां निर्व्यापारत्वं स्वामिनामेव रक्षणार्थं व्यापार इत्यपि दृष्टमिति वदतां केषाञ्चिदभियुक्तानां वचनमन्यपरं, तथाहि - प्रपत्तिविधायकशास्त्रं दृष्ट्वा न्यस्तरक्षाभरस्य पश्चात्अनुबन्दम्
[[३६१]]
स्वरक्षणार्थव्यापारे नान्वयः पूर्वमपि स्वरक्षणार्थव्यापारोऽपि भगवदिच्छाप्रवर्तितयादृच्छिक्सुकृतादिद्वारकतया भगवदधीनः, नत्विह स्वयमेव स्वरक्षणार्थस्वव्यापारं कृतवानिति युक्तं स्थातुमिति तत्परं तद्वचनमित्याह-
(सिद्धो-)
यदर्थं तु कृतो न्यासस्तदर्थं न पुनः क्रिया ।
पूर्वमप्यपराधीनप्रवृत्तावस्य नान्वयः ॥ २१ ॥ इति ॥
अस्यार्थःयदर्थं = आत्मरक्षार्थं, न्यासः = भरन्यासः कृतः, तदर्थं = स्वरक्षणार्थं, न पुनः क्रिया=व्यापारः कर्तव्यः, भरन्यसनात् पूर्वमप्यपराधीनप्रवृत्तौ, स्वेच्छाधीनस्वरक्षार्थस्वाधीनप्रवृत्तौ अस्य मुमुक्षोः नान्वयः । भरन्यासाद् ऊर्ध्वं तावत् निर्यत्नेन स्थातव्यमेव ; ततः पूर्वं तु यद्यपि स्वरक्षणार्थं भरन्यासादावीश्वराधीनप्रवृत्तिरस्ति, तथाऽप्यपराधीनप्रवृत्तावनन्वयात् न मम कुत्रापि कर्तृत्वान्वय इत्यनुसन्धानमेव युक्तमिति अभियुक्तानां हृदयम् । अन्यथा तेषां सर्वमुक्तिप्रसङ्गः प्रपत्तिशास्त्रादिवैयाकुली च स्यात् । ’ ये नाथवन्तः’ इत्यादिवचनस्याप्यन्यथैवार्थ इति योज्यम् ॥ २१ ॥
(अव) ननु ? ‘मामेकं शरणं व्रज’ इत्येकपदस्वारस्यात् सिद्धोपायस्य उपायान्तरनैरपेक्ष्यं स्पष्टम् । तत्प्रपत्त्यनुष्ठाने विरुद्ध्यते । भगवदेकोपायत्त्वानुसन्धानमेव हि मुमुक्षोरावश्यकम् । मुमुक्षुश्च प्रपत्तौ प्रवर्तमानस्तदुपायत्वं बुद्ध्यत एवेति तद्विरोधः, किञ्चासावात्मनि कर्तृत्वमनुसन्दधानः कथमीश्वर एव कर्ता नाहमित्यद्ध्यवस्येत्, अतः स्वकर्तृत्वानन्वय इत्यनुसन्धानमेव युक्तमिति पूर्वोक्तमप्यनुपपन्नमित्याह-
(सिद्धो-)
स्वामी स्वशेषं स्ववशं स्वभरत्वेन निर्भरम् ।
स्वदत्तस्वधिया स्वार्थं स्वस्मिन् न्यस्यति मां स्वयम् ॥ २२ ॥ इति ॥
अस्यार्थःस्वामी; शेषी, स्वशेषं स्ववशं मां= स्वपरतन्त्रं मां, स्वदत्त स्वधिया = स्वदत्तया स्वकीयया धिया, स्वार्थं= स्वप्रयोजनाय, स्वस्मिन्
[[३६२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आत्मनि स्वयं ; स्वयत्नेनैव, स्वभरत्वेन निर्भरं यथा भवति तथा न्यस्यति, मम यथा निर्भरत्वं भवति तथा स्वभरत्वेन न्यस्यति । भरशब्दोऽयं रक्षाभरार्थः, स्वभरत्वेन स्वीकारात् निर्भरं मां न्यस्यतीति वा योजना। स्वामी स्वशेषमिति स्वरूपसमर्पणं, स्वभरत्वेन निर्भरमिति रक्षाभरस्य, स्वार्थमिति फलस्य, आहत्य त्र्यंशसमर्पणं विवक्षितम् । स्वार्थमित्यनेन फलसङ्गत्यागः, स्वयं स्वस्मिन् न्यस्यतीति कर्तृत्वत्यागः, निर्भरमित्यनेन रक्षाभरांशे स्वस्यानन्वय उक्तः, स्ववशमिति स्वस्मिन् स्वस्य स्वातन्त्र्यविरहः, भवद्दत्ता बुद्धिरपि न मदीया, किन्तुतस्यैवेति तत्र ममतात्यागः । स्वधियेति । सा च धीर्मयैवार्जितेति दुरभिमानव्यावृत्तये स्वदत्तेति एवमनुसन्दधान । एव भरन्यासमाचरतीति न किञ्चिदप्यवद्यम् ॥ २२ ॥
(अव) एवं नारायणशब्दार्थगुणसम्बन्धमूलकसिद्धोपायविषयकचोद्यनिरासानन्तरं तत्रैव द्वये श्रीमच्छब्दप्रतिपाद्यश्रीविशेषणत्वविषयचोद्यमपि गुणविशेषणत्वप्रतिबन्दिमुखेन परिहरिष्यन् गुणानां लक्ष्म्याश्च प्रपित्सूनां रक्षोपयोगं दर्शयन् प्रथमश्लोके गुणानां विशेषणत्वं प्रतिपादयति-
(सिद्धो-)
भरस्वीकाररहितं रक्षासङ्कल्पवर्जितम् ।
गुणादिकमिहेष्टं हि शरण्यस्य विशेषणम् ॥ २३ ॥ इति ॥
अस्यार्थःभरस्वीकाररहितं रक्षासङ्कल्पवर्जितम् ज्ञानशक्तिकरुणा, क्षमा, सौशील्य-वात्सल्यादिगुणजातं, आदिशब्देन विग्रहवत्त्वञ्च, न्यासविद्योपयोगितया तत्तत्प्रमाणसिद्धम् शरण्यस्य = भगवतः विशेषणमिष्टं हि । अयमाशयःज्ञानं तावत् भगवतः स्वाश्रितानां दोषगुणाद्यवधारणे उपयुज्यते, शक्तिः तद्दोषनिवर्तकत्वे, करुणा निरुपाधिपरदुःखप्रहापणे, क्षमा अपराधसहने, सौशील्यं परत्वबुद्ध्याऽनुपसर्पणीयत्वबुद्धिनिरासे, वात्सल्यं स्वदोषानुसन्धानेन स्वस्य रक्षानर्हत्वशङ्कानिरासे, स्वामित्वं स्वपदार्थस्यावश्यरक्ष्यत्वाध्यवसाये, एवमन्येऽपि गुणास्तत्तदुपकार मुखेनोपयुक्ताः । एवं विग्रहेऽपि। तथाच तत्तदुपयोगानुसारेण गुणादेरिष्टं हि विशेषणत्वं, अचेतनत्वात्तु रक्षाभरस्वीकाररक्षाभरसङ्कल्पौ न स्त इति ॥ २३ ॥
अनुबन्दम्
[[३६३]]
(अव) अथ लक्ष्म्या भरस्वीकाररक्षासङ्कल्पौ गुणाद्यपेक्षया अधिकौ उपयोगविशेषौ स्त इति तस्याः विशेषणत्वे का विप्रतिपत्तिरित्याशयादाह-
(सिद्धो-)
ऐकरस्यजुषोश्शेषिदम्पत्योस्सर्वकर्मसु ।
विशेषणविशेष्यत्वं श्रुतं कस्मान्न रोचते ॥ २४ ॥ इति ॥
अस्यार्थःसर्वकर्मसु ; सृष्टिस्थितिसंहारादिलीलासु, मोक्षोपायविद्या - वेद्यत्वसर्वफलप्रधानादिषु च । ऐकरस्यजुषोःएको रसः प्रीतिर्ययोस्तौ एकरसौ, तयोर्भावः ऐकरस्यं, तज्जुषोः तत्सेवेत इति, तज्जुषोः भक्तानुग्रहेऽपि ऐकमत्यं प्राप्तयोः । एतेन देव्या उपयोगविशेषः मोक्षप्रधाने भगवदनुमन्तृत्वभरस्वीकर्तृत्वरक्षासङ्कल्पादिरूपो दर्शितः । श्रुतं च - द्वये श्रीमच्छब्दे मतुप्प्रत्ययश्रुत्याऽवगतं विशेषेणविशेष्यत्वं भगवतो विशेष्यत्वमस्याश्च विशेषणत्वं, यथा सपत्नीक एव विष्णुशर्मा यजते, ददाति, जुहोतीत्युक्ते पत्न्यास्तत्सहकारित्वेनोपयोगेन विशेषणत्वं तद्वदिति भावः । कस्मान्न रोचते; कस्माद्धेतोः ? तत्किं प्रमाणाभावात्, उत “मामेकम् " इत्युक्तोपायैक्ये विरोधात्, आहोस्वित् उपयोगविरहात्, नाद्यः- ‘सा नो लोकममृतं ददातु’ ‘श्रियं वसानाऽमृतत्त्वमायन्’ ‘यामालम्ब्य सुखेनेमं दुस्तरं त्रिगुणोदधिम् । निस्तरन्त्यचिरेणैव व्यक्तं ध्यानपरायणाः’ ‘अकळङ्कामृताधारा ज्योतिष्मत्यमृतावहा । आत्मविद्या च देवि त्वं विमुक्तिफलदायिनी’ ‘भोगदा मुक्तिदायिनी’, इत्यादिप्रमाणान्तरदर्शनात् । न द्वितीयः - गुणानां विशेषणत्वाभावप्रसङ्गात् । न तृतीयःउपयोगस्य प्रागेव दर्शितत्वादिति भावः ॥ २४ ॥
[[६]]
(अव) तथापि चेतनस्य विशेषणत्वं न क्वापि वेदान्तविद्यासु प्रसिद्धम्, अतः कथमस्या विशेषणत्ववाचो युक्तिरित्यत्राह-
(सिद्धो-)
प्रतर्दनादिविद्यासु वेद्येऽपि परमात्मनि ।
अचेतनवदिच्छामश्चेतनं च विशेषणम् ॥ २५ ॥ इति ॥
[[३६४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अस्यार्थः- ‘यं त्वं मनुष्याय हिततमं मन्यसे’ इति पृच्छन्तं प्रतर्दनं प्रति, ‘तं मामायुरमृतमित्युपास्स्व’ इति इन्द्रेण स्वशरीरकपरमात्मोपासनं हि विहितं, तादृशप्रतर्दनादिविद्यासु परमात्मनि विशेष्यतया वेद्येऽपि अचेतनवत्= प्राणवत्, अन्तरादित्यविद्यादौ आदित्यमण्डलादिस्थानमचेतनमपि यथा विशेषणं एवं चेतनमपीन्द्रादिकं विशेषणमिच्छामः, तद्वच्छ्रियोऽपि विशेषणत्वे किं बाधकमिति
भावः ॥ २५ ।
(अव) उक्तमर्थमुपसंहरन् प्रपत्तिविद्यावेद्यत्वे देव्याः करणमन्त्र प्रतिपाद्यत्वमपि हेतूकरोति -
(सिद्धो-)
इत्थं प्रपत्तिविद्यायां तत्तन्मन्त्रानुसारतः ।
विभुः पत्न्या गुणाद्यैश्च विशिष्टो विषयोऽत्र नः ॥ २६ ॥ इति । अस्यार्थःइत्थं = उक्तप्रकारेण, न्यायोपबृंहणवचनैः अत्र = प्रपत्तिविद्यायां तत्तन्मन्त्रानुसारतः, ‘ओमित्यात्मानं युञ्जीत’ इति करणमन्त्रतया विनियुक्तप्रणवेऽपि उकारो लक्ष्मीवाचक इति उभयोरात्महविस्सम्प्रधानत्व -प्रकाशनमूलमन्त्रेऽपि प्रणवार्थान्वयस्य तुल्यत्वात् द्वये च कण्ठोक्तत्वात् “श्रीमन्नारायण-” इत्यादौ श्रीमत्त्वश्रुतेः, एवमन्यत्रापि दृष्टव्यम् । विभुः = सर्वेश्वरः पत्न्या = गुणाद्यैश्च विशिष्ट एव नः = अस्माकं प्रपन्नानां विषयः = प्रपत्तिविद्या वेद्यः । एवं श्रीमन्नारायणः सिद्धोपायः, न तु गुणविग्रहलक्ष्मीपृथक्कृत इति स्थितम् ॥ २६ ॥
(अव) ननु ? किं तावत् सिद्धोपायत्वं ? फलसिद्धेः प्राक्काले सिद्धत्वे सति उपायत्वं चेत् - भक्तिप्रपत्त्योरपीदं तुल्यमित्यत आह-
(सिद्धो-)
समस्तपुरुषार्थानां साधकस्य दयानिधेः ।
श्रीमतः पूर्वसिद्धत्वात् सिद्धोपायमिमं विदुः ॥ २७ ॥ इति ॥ अस्यार्थःसमस्तपुरुषार्थानां= धर्मार्थकाममोक्षाणां साधकस्य । एतेनोपायत्वप्रयोजकं सामर्थ्यमस्तीत्युक्तं भवति । कार्यसाधनसमर्थत्वमपि निष्करुणत्वे व्यर्थमित्यत
अनुबन्दम्
[[३६५]]
आह - दयानिधेरिति । दयोत्तम्भकपुरुषकारविरहे पुनस्सदोष इत्यत आहश्रीमत इति, पुरुषाकारत्वेन उपायकोट्यन्वितत्वेन च श्रीवैशिष्ट्यं मतुपा विवक्षितमिति भावः । पूर्वसिद्धत्वात्, पुरुषकृतेः पूर्वमेव सिद्धत्वात्, इमं; श्रीविशिष्टं दयादिगुणविशिष्टं च भगवन्तं सिद्धोपायं विदुः ॥ २७ ।
(अव) भक्तिप्रपत्त्यादीनां पूर्वसिद्धत्वाभावात् पुरुषकृतिसाङ्ख्यत्वेन साध्योपायशब्दवाच्यत्वमिति वदन् साध्योपायप्रयोजनमप्याह- (सिद्धो-)
भक्तिप्रपत्तिप्रमुखं तद्वशीकारकारणम् ।
तत्तत्फलार्थिसाध्यत्वात् साध्योपायं विदुर्बुधाः ॥ २८ ॥ इति । भक्तिप्रपत्तिप्रमुखं इत्यत्र प्रमुखशब्देन कर्मयोग ग्रहणमिति श्रीसारदीपिकायां
व्याख्यातम् ।
अस्यार्थः - भक्तिप्रपत्तिप्रमुखं, प्रमुखशब्देन उपासनं प्रपत्तिभेदाः विवक्षिताः, तद्वशीकारकारणं; तस्य= भगवतःवशीकारे कारणं, तत्तत्फलार्थिसाध्यत्वात्= तत्तत्फलार्थिपुरुषकृतिसाध्यत्वात्, साध्योपायं बुधाः विदुः, भगवद्वशीकरणप्रणाड्या फलसाधनत्वाद् उपायत्वं, तत्तदधिकारिकृतिसाध्यत्वात् साध्यत्वमिति भावः ॥ २८ ।
(अव) ननु ? भक्त्यादीनां तद्वशीकारकारणत्वेऽपि भक्तिप्रपत्तिवशीकृतस्य ईश्वरस्य लीलाप्रवाहः केन निरोद्धुं शक्यते, कथं वा सत्यसङ्कल्पस्य स्वतन्त्रस्य सङ्कल्पाः संसार एवैतान् भ्रामयेयमितिरूपाः भक्त्यादिना निवर्तनीया इति शङ्काद्वयं श्लोकद्वयेन परिहरति-
(सिद्धो-)
साध्योपायोत्तरङ्गेण सिद्धोपायस्य शेषिणः ।
लीलाप्रवाहः कारुण्यप्रवाहेण निरुद्धयते ॥ २९ ॥ तेनैव सर्वे लीयन्ते सिकतासेतुबन्धवत् ।
स्वतन्त्रस्यापि सङ्कल्पाः स्वकैङ्कर्यनिरोधकाः ॥ ३० ॥ इति ॥
[[३६६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अनयोरर्थःसिद्धोपायस्य= शेषिणः लीलाप्रवाहः साध्योपायोत्तरङ्गेण; भक्तिप्रपत्त्यादिसाध्योपायानुष्ठानतः उत्तरङ्गेण, लीलाप्रवाहाभिभावकशक्तिरेव तरङ्गशब्देन विवक्षिता, उद्गतः तरङ्गः यस्य सः, प्रपत्त्याद्यनुष्ठानाद् उद्भूतशक्तिकेनेत्यर्थः । कारुण्यप्रवाहेण निरुद्ध्यते । यथा समुद्रस्य चन्द्रोदयानन्तरं उत्तरङ्गस्य नदीप्रवाहनिरोधकत्वं तथेति भावः तेनैव = कारुण्यप्रवाहेणैव, स्वकैङ्कर्यनिरोधकाः= मोक्षप्रतिबन्धकाः सर्वे स्वतन्त्रस्य सङ्कल्पा अपि पूर्वं लीलाप्रवाहो नश्यतीत्युक्तं, तेन समुच्चयोऽपिशब्दार्थः। स्वतन्त्रस्यापीति विरोधसूचको वा। स्वातन्त्र्ये सत्यपि स्वातन्त्र्यं करुणाप्रवाहेण दूरीकृतं सिकतासेतुबन्धवल्लीयते, यथा महाप्रवाहेण सैकतास्सेतवो नश्यन्ति तथेति भावः ॥ ३० ॥
(अव) ननु ? भगवानुपाय इत्युक्तं, स च भक्तिप्रपत्त्यादिविरहेण न फलाय कल्पते, सर्वमुक्तिप्रसङ्गात्, तथाच साध्योपायावश्यकत्वेनान्वयव्यतिरेकाभ्यां साध्योपाय एव प्रधानोपायः, कृतं सामान्यकारणस्य भगवतः प्रधानोपायत्वाश्रयणेन;
तत्राह-
(सिद्धो-)
प्रसादनस्योपायत्वे शास्त्रीयेऽपि फलं प्रति ।
कर्तृत्वाव्यवधानाद्यैस्सिद्धोपायप्रधानता ॥ ३१ ॥ इति ॥
अस्यार्थःप्रसादनस्य = प्रसादजनकस्य भक्त्यादेः, फलं प्रति = मोक्षादिकं प्रति उपायत्वे = हेतुत्वे, शास्त्रीयेऽपि = शास्त्रविहितेऽपि । शास्त्रं हि यागादीनां क्षणिकानामपि व्यापारवत्तया कालान्तरभाविफलजनकत्वबोधकं, तथेहापीति भावः। कर्तृत्वाव्यवधानाद्यैः सिद्धोपायप्रधानता, इच्छापूर्वककृत्याश्रयत्वरूपकर्तृत्वाश्रयत्वात् प्रसन्नस्य भगवतः प्रति अव्यवधानेन साधकत्वाच्च, स्वसङ्कल्पाधीनसाध्योपायत्वाच्च सिद्धोपायस्यैव प्रधानता युक्तेति यावत् ॥ ३१ ॥
(अव) ननु ? स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठानां भगवदेकनिष्ठत्वं विशेषत उच्यते, तद्व्यर्थं, सिद्धसाध्योपायनिष्ठत्वस्यैव युक्तत्वादित्यत आह-
अनुबन्दम्
[[३६७]]
(सिद्धो-)
स्वतन्त्रन्यासनिष्ठानां सिद्धोपाये विभौ स्थितिः ।
[[१]]
क्षणात् (पश्चात्) स्वयत्नविरतिव्यक्त्यै प्रोक्ता विशेषतः ॥ ३२ ॥ इति ॥ अस्यार्थःस्वतन्त्रन्यासनिष्ठानां, भक्त्यङ्गतया विहितप्रपत्तिः अङ्गप्रपत्तिः, तन्निष्ठानां भक्तानां व्यावृत्तये स्वतन्त्रपदं, भक्तानां हि उपायान्तरस्थाने भगवन्निवेशनाभावात् शक्तत्वाच्च प्रपन्नानामिव न भगवदेकोपायत्ववरणेन स्वयत्नविरतिरिति भावः । सिद्धोपाये विभौ; शेषिणि स्थितिः = पर्यवसानं, तदेकनिष्ठत्वमिति यावत्, क्षणात् स्वयत्नविरतिव्यक्त्यै; प्रपत्त्यनुष्ठानक्षणादूर्दध्वं सद्य एव स्वयत्नाद्विरतिः, स्वव्यापारनिवृत्तिः तद्व्यक्त्यै तत्ख्यापनाय, विशेषतः = असाधारण्येन, प्रोक्ता, पूर्वाचार्यैरिति शेषः । अयं भावः - प्रपद्यमानेन सिद्धोपाये हि भरन्यासः कर्तव्यः, पश्चात्तु तेन निर्भरण भवितव्यम् । निर्भरत्वं नाम तदर्थं स्वस्य पुनःपुनः व्यापारानन्वयः, तत्सिद्धये भगवदेकनिष्ठत्वमाचार्यैः प्रादर्शि अन्यथा भक्तवत् स्वव्यापारेऽपि पुनःपुनः प्रवर्तत इति भावः ॥ ३२ ॥
(अव) ननु ? एवं भगवताराधनगुरुशुश्रूषादिव्यापारेभ्योऽपि कुतो न विरमेदित्यत्राह-
(सिद्धो-)
अतो यदर्थं स्वभरस्सिद्धोपाये निवेशितः ।
तदर्थं शान्तयत्नोऽसौ सिद्धोपायं प्रतीक्षते ॥ ३३ ॥ इति ॥
अस्यार्थःअतः = सिद्धोपायैकनिष्ठत्वाभिधानात् यदर्थं = मोक्षार्थं, स्वभरः=स्वरक्षाभरः,सिद्धोपाये= भगवति निवेशितः, तदर्थं=मोक्षार्थं शान्तयत्नः= त्यक्तस्वप्रयत्नः, असौ = मुमुक्षुः सिद्धोपायं प्रतीक्षते; तद्रक्षणावसरप्रतीक्षणमात्रं कुर्वन् वर्तते, न त्वाज्ञानुज्ञाकैङ्कयानुकूल प्रयत्नपराङ्खोऽपि भवेदिति भावः ॥ ३३ ॥
(अव) ननु ? भगवतः मोक्षं प्रत्यसाधारणोपायत्वमस्तीति चेत् तदा सिद्धोपायत्वं वाच्यं, ततस्तदेकनिष्ठता च; तदेव कुतः ? क्वचित् तद्धेतुत्वश्रवणं कालादिसाधारण्येन सामान्यकारणत्वपरमित्यत्राह-
[[३६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(सिद्धो-)
प्रपत्तेर्लक्षणे मन्त्रे विधौ वाक्यान्तरेषु च ।
भाष्यादौ सम्प्रदाये चोपायत्वं ब्रह्मणि स्थितम् ॥ ३४ ॥ अस्यार्थः प्रपत्तेर्लक्षणे ‘अनन्यसाध्ये स्वाभीष्टे महाविश्वासपूर्वकम् । तदेकोपायतायाच्ञा प्रपत्तिश्शरणागतिः’ इत्यादिप्रपत्तिलक्षणवाक्ये । प्रपत्तेर्मन्त्रे; द्वये, ‘उपाये गृहरक्षित्रोश्शब्दश्शरणमित्ययम् । वर्तते, साम्प्रतं त्वेष उपायार्थेकवाचकः ॥’ इति व्युत्पादितशरणशब्दोपश्लेषात् भगवच्चरणयोरुपायत्वप्रतिपादकत्वं द्वयस्येति भावः । प्रपत्तेर्विधौ; ‘मामेकं शरणं व्रज’ इति विधायकवाक्ये । वाक्यान्तरेषु ‘ग्रसेत् संहारसमये जगच्च बदराण्डवत् । लीलया यस्तु भगवान् तं गच्छ शरणं हरिम् ॥’ इत्याप्तोपदेशवाक्ये, ‘राघवं शरणं गतः इत्यादिषु वा । भाष्यादौ ‘उपपत्तेश्च’ इति सूत्रभाष्ये प्राप्यस्य परमपुरुषस्य स्वप्राप्तये स्वस्यैवोपायत्वोपपत्तेः “नायमात्मा प्रवचनेन लभ्यः, न मेधया, न बहुना श्रुतेन । यमेवैष वृणुते तेन लभ्यः तस्यैष आत्मा विवृणुते तनूं स्वाम् इत्याद्यनन्योपायत्वश्रवणात्” । आदिशब्देन ‘त्वत्पादारविन्दयुगलं शरणमहं प्रपद्ये’ इत्यनुष्ठानप्रकाशकगद्यादावित्यर्थः । सम्प्रदाये च;
इत्यादिद्रविडब्रह्मसंहितामूलिकाभिः “उपायोपेयत्वे तदिह तव तत्त्वं न तु गुणौ” इत्याद्याचार्यश्रीसूक्तिभिर्विशदीकृतसम्प्रदायपारम्पर्ये च, ब्रह्मणि= श्रीमन्नारायणे; उपायत्वं= प्रधानोपायत्वं, स्थितं= पर्यवचन्नम् ॥ ३४ ॥
कीं
(अव) ननु ? ‘अथातो धर्मजिज्ञासा’ ‘चोदनालक्षणोऽर्थो धर्मः’ इति कृतिसाध्यालौकिकश्रेयस्साधनत्वं धर्मत्वमिति सिद्धत्वात्, सिद्धस्य भगवतो धर्मत्वं दुर्वचम् । अतः ‘कृष्णं धर्मं सनातनम्’ इति वचनविरोधः । यदिच सिद्धस्य तस्य धर्मत्वमुच्यते, तदा द्वादशलक्षण्यां भगवतोऽपि धर्मत्वाभिधानं स्यादित्यत आह- (सिद्धो-)
पूर्वसिद्धस्य देशादेर्धर्मत्वं यद्वदिष्यते ।
एवं तत्त्वविदः प्राहुः कृष्णं धर्मं सनातनम् ॥ ३५ ॥ इति ॥
अनुबन्दम्
[[३६९]]
अस्यार्थःपूर्वसिद्धस्य = कृतेः पूर्वमेव सिद्धस्य कृतिसाध्यत्वाभावे अपि, देशादेः; ‘समे यजेत’ । ‘सायं जुहोति’ इत्यादिविहितदेशकालादेः, आदिशब्देन " द्रव्यक्रियागुणादीनां धर्मत्वं स्थापयिष्यते” इति भट्टाचार्योक्ताः द्रव्यक्रियागुणादयोऽत्र परामृश्यन्ते । धर्मत्वं-केवलमलौकिकश्रेयस्साधनत्वरूपं, नतु कृतिसाध्यत्वविशेषितं, गौरवात्, देशादौ अव्याप्तेश्चेति भावः । एवम् उक्तरीत्याऽलौकिकश्रेयस्साधनत्वरूपधर्मलक्षणसम्भवेन, तत्त्वविदः कबन्धमीमांसकव्यतिरिक्ता वेदान्तार्थतत्त्वज्ञाः, कृष्णं सनातनं= अनादिसिद्धं धर्मं प्राहुः । अत एव च द्वादशलक्षण्यां देवताकाण्डशिरस्कायां साध्यधर्म इष्टापूर्वादिः ब्रह्मकाण्डे कृष्णाख्यो धर्मस्सिद्ध एव विचारितः । अत एव ‘अथातो धर्मजिज्ञासा’ इत्यारभ्य, ‘अनावृत्तिश्शब्दात्’ इत्यन्तं विंशतिलक्षणमेकं शास्त्रमभ्यधायि । तस्मात् साध्योपायवशीकृतः अभीष्टफलप्रद इति स्थितम् ॥ ३५ ॥
अथ साध्योपायशोधनाधिकारः ॥
(अव) अथ भक्तिप्रपत्त्यादिसाध्योपायापरिज्ञाने परिज्ञातोऽपि सिद्धोपायः अकिञ्चित्कर इति साध्योपायस्य प्रपदनस्य च स्वरूपमवश्यविचारणीयमिति प्रतिज्ञाय, प्रपत्तेः केचित् त्रैवर्णिकाधिकारत्वं वैदिकविद्यात्वादिति वदन्तीति पूर्वपक्षमुत्थाप्य, शूद्रादिना न कर्तव्या सेति विशेषनिषेधाभावेन ‘प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत’ इत्यादिसामान्यवचनस्य त्रैवर्णिकपरत्वेन सङ्कोचनानर्हत्वात् स्त्रीशूद्रादीनामप्यधिकारस्य श्रीसात्त्वतादिषु कण्ठोक्तेश्च त्रैवर्णिकत्वात्रैवर्णिकत्वे न्यासविद्यायां नाधिकारिविशेषणे इति प्रपत्तियोग्याधिकारोक्तमेव स्मारयति-
(साङ्ख्यो- )
अतस्त्रैवर्णिकत्वादेर्भावोऽभावोऽपि कस्यचित् ।
नाधिकारः प्रपत्तेस्स्यादाकिञ्चन्यमनाश्रितः ॥ ३६ ॥ इति ।
अस्यार्थः-अतः= सङ्कोचकाभावात्, त्रैवर्णिकत्वादेः= ब्राह्मणक्षत्रियवैश्यान्यतमत्वादेः, आदिशब्देन पुंस्त्वादिविवक्षा, भावः ; सद्भावः, अभावः अपि ;
[[३७०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
त्रैवर्णिकत्वाभावश्च, कस्यचित् = प्रपित्सोः अकिञ्चन्यमनाश्रितः = अकिञ्चन्ये अपर्यवसितस्सन्, प्रपत्तेरधिकारो न स्यात् । त्रैवर्णिकस्य त्रैवर्णिकत्वभावोऽप्यधिकारो । न, शूद्रस्य तदभावोऽप्यधिकारो न, किन्तु आकिञ्चन्यमेवाधिकार इति
भावः ॥ ३६ ।
(अव) एवमधिकारविषये शङ्काक्षोभमपनीय, प्रपत्तिस्वरूपविषये तावत् क्षोभं शमयितुं ‘त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरित्युक्ता सा देवेऽस्मिन् प्रयुज्यताम् ॥’ ‘अनन्यसाध्ये स्वाभीष्टे महाविश्वासपूर्वकम् ॥ ११ तदेकोपायतायाच्या प्रपत्तिश्शरणागतिः ॥’ इति क्वचिदुपायत्वप्रार्थनाया अङ्गित्वं ।
प्रतीयते, ‘नारायणं सलक्ष्मीकं प्राप्तुं तच्चरणद्वयम् । उपाय इति विश्वासो द्वयार्थश्शरणागतिः॥’ इति विश्वासस्य क्वचिदङ्गित्वं, ‘निक्षेपापरपर्यायो न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः’ इत्यादावात्मनिक्षेपस्य क्वचिदङ्गित्वमिति प्रपत्तिस्वरूपविषये क्षोभमुत्थाप्य ‘अनेनैव तु मन्त्रेण स्वात्मानं मयि निक्षिपेत् । मयि निक्षिप्तकर्तव्यः कृतकृत्यो भविष्यति ॥ आत्मात्मीयभरन्यासो ह्यात्मनिक्षेप उच्यते ॥ तेन संरक्ष्यमाणस्य फले स्वाम्यवियुक्तता । केशवार्पणपर्यन्ता ह्यात्मनिक्षेप उच्यते’ । ‘न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः’ इत्यादिबहुप्रमाणबलात् आत्मनिक्षेप एव अङ्गी, इतरत्राङ्गित्ववादः प्राधान्यद्योतनार्थ इत्युक्त्वा, हविस्समर्पणमेव हि याग इत्युच्यते, याग एव खल्वङ्गी, तथा च देवतामुद्दिश्यात्महविस्समर्पणरूपोऽयं याग एवाङ्गीति वैदिकमर्यादानुगुणञ्चेत्यभिधाय, तदप्यात्मस्वरूपसमर्पणं भक्त्यादावतिव्याप्तं, मोक्षव्यतिरिक्तसकलफलार्थिप्रपत्तिषु अव्याप्तं, अतो न तदङ्गि । किं तु भरन्यास इत्युक्तं, ननु ? ज्योतिष्टोमादौ हविस्समर्पणे सति रक्षाभरसमर्पणाभावादत्रापि तत्किमर्थमङ्गित्वेनाद्रियते ? किञ्च यस्य शास्त्रस्य यस्सम्प्रदायः तेनैव व्यवहर्तव्यः, नतु शास्त्रान्तरन्यायेन शास्त्रान्तरसम्प्रदायप्रसङ्ग इत्याह-
(साध्यो- )
हविस्समर्पणादत्र प्रयोगविधिशक्तितः ।
आत्मरक्षाभरन्यासोऽकिञ्चनस्यातिरिच्यते ॥ ३७ ॥ इति ।अनुबन्दम्
[[३७१]]
अस्यार्थःअत्र; प्रपत्तिप्रकरणे, आत्मरक्षाभरन्यासः, अकिञ्चनत्य प्रपित्सोः, हविस्समर्पणात्; सर्वप्रयोगसाधारणात्, अतिरिच्यते = अधिको भवति, कुतः ? प्रयोगविधिशक्तितः; प्रयोगविधिसामर्थ्यात्, प्रयोगप्रकारविधायको विधिः, प्रयोगविधिः, स तावत्- “आत्मात्मीयभरं सर्वं निक्षिप्य श्रीपतेःपदे । उपायं वृणु लक्ष्मीशं तमुपेयं विचिन्त्य च” ॥ इति, प्रयोगविधिस्तु - ‘हविर्गृहीत्वाऽऽत्मरूपं वसुरण्येति मन्त्रतः । जुहुयात् प्रणवेनाग्नावच्युताख्ये सनातने’ इति अत्र वचनद्वये आत्मात्मीयभरस्य सर्वस्य निक्षेपविधानात् यागान्तरेषु भरन्यासाभावादितरयागापेक्षया अत्र यागे भरन्यासोऽधिको भवतीत्यर्थः । यद्यपि प्रथमवचने आत्मात्मीयभरन्यासः कण्ठोक्तःद्वितीये तु न प्रतीयते । तथाऽपि प्रणवस्यात्महविस्समर्पणे करणमन्त्रतया विनियोगात्तत्र चाकारवाच्ये मकारवाच्यस्य समर्पणप्रतीतेः, अकारस्तावत् ‘अव रक्षणे’ इति धातौ व्युत्पन्न इति रक्षके स्वात्मानमर्पयामीति स्वानुसन्धानाद्रक्षकपदसामर्थ्याद्रक्षाभरन्यास आर्थो वाच्य इति वदन्ति ॥ ३७ ॥
(अव) ननु ? आत्मरक्षाभरन्यासः प्रपत्तिरिति भवद्भिरुच्यते, श्रीराममिश्राद्यैश्च स्वयत्ननिवृत्तिरेव प्रपत्तिरिति वर्ण्यते, अतस्तद्विरोध
इत्यत्राह
(साङ्ख्यो- )
अतः श्रीराममिश्राद्यैर्भरन्यासविवक्षया ।
स्वप्रवृत्तिनिवृत्त्यंशः प्रपत्तिरिति लक्षितः ॥ ३८ ॥ इति ॥
अस्यार्थःअतः, पूर्वोक्तबहुप्रमाणैर्भरन्यास एव प्रपत्तिरिति स्थापनात्, श्रीराममिश्राद्यैः, भरन्यासविवक्षया; भरन्यासतात्पर्येण, स्वप्रवृत्तिनिवृत्त्यंशः, स्वव्यापारनिवृत्त्यंशः, प्रपत्तिरिति लक्षितः । अयमाशयः प्रवृत्तिमात्रत्यागो जीवतो न शक्यः, नापि नित्यनैमित्तिकादिकर्मत्यागः, अलेपकमताविशेषापत्तेः, किन्तुभगवद्व्यतिरिक्तेभ्य उपायान्तरेभ्यो व्यावृत्तिरिति वाच्यम्, तादृशव्यावृत्तिश्च भगवदेकोपायत्वं, तत् न्यस्तभरत्वं विना नोपपद्यत इति स्वव्यापारत्यागो
[[३७२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
भरन्यासव्याप्य एव भवति, यत्र स्वव्यापारत्यागः तत्र भरन्यास इति, अतः तद्विवक्षया स्वयत्नत्त्यागः प्रपत्तिरित्युक्तमिति ॥ ३८ ॥
(अव) ननु ? भरन्यासमन्तरेण निर्भरत्वापरपर्यायस्वयत्ननिवृत्तिर्नेत्युक्तं, तत्कथं? भरन्यासं विनाऽपि रक्षापेक्षणमात्रेण स्वयत्नविरामो प्रपत्तेः इत्याशङ्कायां तद्व्यतिरेके तद्व्यतिरेकमुपपादयति-
(साध्यो- )
अकृते तु भरन्यासे रक्षापेक्षणमात्रतः ।
पश्चात् स्वयत्नविरतिर्न प्रसिद्ध्यति लोकवत् ॥ ३९ ॥ इति ॥
अस्यार्थःभरन्यासे, अकृते रक्षापेक्षणमात्रतः, तवायं रक्षाभर इत्यनुक्त्वा केवलं रक्षापेक्षणमात्रतः; रक्षा मे भूयादितीच्छामात्रेण स्वयत्नविरतिः पश्चान्न प्रसिद्ध्यति, लोकवत्, लोके यथा इदं धनमस्यामापदि मामनपेक्ष्यैव त्वया रक्षणीयं, तवैवायं भर, इति न्यस्तभरः कश्चित् स्वव्यापारान्निवर्तते, न त्वन्यः, तद्रक्षेच्छामात्रात्, तन्न्यायादिति भावः ॥ ३९ ॥
(अव) एवं श्रीराममिश्राणां स्वप्रवृत्तिनिवृत्तिरेव प्रपत्तिरिति लक्षणवाक्यस्य-आत्मरक्षाभरः तवैव, न मम तत्रान्वय इति भरन्यासे कृते पश्चात्; स्वयत्नविरतिव्यञ्जनद्वारा आकिञ्चन्यप्रदर्शनमावश्यकमिति तात्पर्यम्, तथा च स्वव्यापारनिवृत्तिरेवाऽऽकिञ्चन्यमिति निष्पन्नम्, भरतमुनेश्च ‘तदेकोपायतायाच्चा प्रपत्तिश्शरणागतिः’ इति प्रपत्तिलक्षणवाक्यस्य ‘अप्रार्थितो न गोपायेत्’ इति प्रार्थनमन्तरेण समर्प्यमाणं भरं न स्वीकुर्याद् इत्यावश्यकाङ्गभूतादुपायत्वप्रार्थनागरस्वीकारसिद्धिरिति तात्पर्यं स्यात्, ‘आत्मात्मीयभरन्यासो ह्यात्मनिक्षेप उच्यते’ इति लक्षणवाक्यं तु बहुप्रमाणसहायत्वाद् “भूयसां”न्यायेन यथाश्रुतभरन्यासपरमिति त्रयाणां लक्षणवाक्यानामेकार्थत्वसिद्धये स्वव्यापारत्यागभरन्यासयो व्र्व्याप्यव्यापकभावः, उपायत्वप्रार्थनाभरन्यासयोर्जन्यजनकभावः, अङ्गादिभावश्चेति आसक्ति (ति) भूय-स्त्वात् अभेदव्यपदेशसम्भवेन लक्षणवाक्यान्यप्येकवाक्यानि भवन्तीति त्रयाणामभेदव्यपदेशप्रयोजकं सौहृदमिति सूक्ष्मं जानन्नेव ज्ञाता भवतीत्याह ॥
अनुबन्दम्
[[३७३]]
(साद्धयो-)
आकिञ्चन्यभरन्यासोपायत्वप्रार्थनात्मनाम् ।
त्रयाणां सौहृदं सूक्ष्मं यः पश्यति स पश्यति ॥ ४० ॥ इति ॥
अस्यार्थः आकिञ्चन्यभरन्यासोपायत्वप्रार्थनारूपाणामुक्तलक्षणत्रयप्रतिपादितानामर्थानां सूक्ष्मं दुर्विज्ञानं, सौहृदं, अङ्गे अङ्गित्वव्यपदेशप्रयोजकं, यः पश्यति, स एव पश्यति ; द्रष्टा, कुशल इत्याहुः । केचित् ‘अहमस्म्यपराधानामालयोऽकिञ्चनोऽगतिः । त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थना मतिः ॥ शरणागतिः’ इत्याकिञ्चन्योपायत्वप्रार्थनयोरपि भरन्यासरूपाद्धिशरीरानुप्रविष्टतया तयोर्भरन्यासस्य । च सौहृदं; अत्यन्तसाम्यं सौक्ष्म्यं पश्यन्नेव पश्यतीति व्याचख्युः । तेषामयमाशयः ; आकिञ्चन्यनिवचेतनाभावे उपायत्वप्रार्थनाविरहे च त्वमेवोपायान्तरस्थाने निविश्य अकिञ्चनस्य मम तत्तदुपायान्तरसाध्यमभीष्टं साधय, रक्षाभरस्त्वयि निवेशितः, इतः पश्चादस्मद्यत्ननिरपेक्ष एव भवान् इममर्थं साधयतु इति वक्तुमनवकाशत्वात्, अतः तदुभयसहित एव भरन्यासः गोप्तृत्ववरणमुपायत्वप्रार्थनादन्यदेवाङ्गभूतं, इदं तूपायत्वप्रार्थनमङ्गिशरीरान्तः पातीति । पूर्वस्मिन् व्याख्यानेऽङ्गाङ्गिनोः सौहृदमभेदव्यपदेशहेतुरित्युक्तः, अस्मिन् व्याख्याने तु अङ्गिशरीरान्तःपातिनां त्रयाणां सौहृदं, तत्तद्धेतुरिति (वि) शेषः ।
अन्ये तु ‘अनन्यसाध्ये स्वाभीष्टे’ इति भरतमुनिप्रणीतलक्षणानुसारेण साङ्गप्रपदनाधिकाराद्यश्लोके ‘अभीष्टे दुस्साधे स्वत इतरतो वा क्वचन तद्भरन्यासं याच्ज्ञान्वितमभिवदन्ति प्रपदनम्’ इति प्रार्थनामात्रं नालं, किन्तु भरन्यसनमपि भरतमुनिलक्षणे प्रमाणान्तराविरोधाय प्रवेश्यमिति पूर्वार्धेन सूचयित्वा श्रीराममिश्रोक्तस्वव्यापारनिवृत्तिरपि भरन्यासानन्तरभाविस्वनिर्भरत्वपर्यवचन्ना, नतूपायात् प्रागपि तूष्णीम्भावरूपेति ‘इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षेण भवता समर्थ्योऽसावर्थस्त्विति मतिविशेषं तदविदुः’ इत्युत्तरार्धेनैव स्फुटीकृतवानाचार्यः । अस्मिन् अङ्गिस्वरूपे ‘अहमस्म्यपराधानामालयोऽकिञ्चनोऽगतिः । शरणागतिरित्युक्ता सा देवेऽस्मिन् प्रयुज्यताम्’ इति वरदाचार्यलक्षणानुसारेण आकिञ्चन्यमपि प्रवेशनीयमित्याहत्य लक्षणचतुष्टयस्यापि ऐककण्ठ्यं सिद्धम् । इदञ्च आकिञ्चन्यं
[[३७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कर्मयोगादिभ्योऽशक्त्या व्यावृत्तिरूपं, प्रपदनप्राक्कालीनं, ‘अभीष्टे दुस्साधे’ इति पूर्वार्धे व्यक्तं, प्रपदनानन्तरं स्वरक्षणार्थव्यापारेभ्यो भरन्यासादिभ्योऽपि व्यावृत्तिरूपं, आकिञ्चन्यं श्रीराममिश्रैः स्वव्यापारनिवृत्तिरिति शब्दान्तरेण व्याहृतम् स्वनिर्भरत्वपर्यवसानमन्यदेवोत्तरार्धेन व्यक्तम् । एवमाकिञ्चन्यद्वयक्रोडीकारे वरदाचार्य - श्रीराममिश्रलक्षणं द्वयमपि सङ्गतम् । ननु ? अधिकाररूपम् आकिञ्चन्यमङ्गिशरीरे प्रवेश्यमिति कथमुच्यते ? अधिकारादतिरिक्तमेव हि अङ्गिस्वरूपं वक्तुमुचितम् । किञ्च शेषशेषिभावज्ञानमुपायानुष्ठानात् प्रागेव शास्त्रजन्यमिति सम्प्रतिपन्नम् । शेषत्वज्ञानमेव हि आत्मनिक्षेपः; सच अयमात्मा तवैवेत्याकारकः । तथा च शेषत्वज्ञानमेवाङ्गीति भवतामनभिमतमेव सिद्ध्येत्, अपि च गोप्तृत्व वरणमङ्गमित्यविवादः, तच्चोपायत्वप्रार्थनान्नातिरिच्यते इत्यङ्गस्य तस्य कथमङ्गित्ववाद इत्यत आह-आकिञ्चन्यभरन्यासेति । अधिकाररूपम् आकिञ्चन्यमेवाङ्गितामापद्यते, तथाऽपि तत्स्वरूपं सदेवाधिकारताम् अश्नुताम् । अनुसन्धीयमानं सत् अङ्गिशरीरेऽपि निवेश्यताम्, एकस्य स्वरूपसत्त्वानुसंहितत्वावस्थाभेदेन द्व्यात्मकत्वाभ्युपगमे का हानिः । अत्र श्लोके भरन्यासशब्देन भरन्यासांशभूतात्मनिक्षेपो गृह्यते । यद्यपि शेषत्वज्ञानं शास्त्रादेव जातं, तदेवात्मनिक्षेपरूपं न, तथापि शास्त्रजन्यं शेषत्वज्ञानं सर्वस्यादिकारणमन्यदेव, इदन्तु शेषत्वज्ञानं रक्षाभरन्यासफलसमर्पणविशिष्टवेषेणाङ्गपञ्चकान्वितत्ववेषेण चाङ्गिस्वरूपेऽप्यन्वेति, यथा स्वर्गकाम एक एव कर्तृत्वेन क्रियां प्रति शेषताम्, भोक्तृत्वेन तां प्रति शेषिताञ्चानुभवति; यथा चैक एव भगवान् चिदचिद्विशिष्टवेषेण जन्मलयादिकमनुभवन् स्वरूपेण नित्यताञ्चानुभवति, तथाऽत्रापि न विरोधः । उपायत्ववरणगोप्तृत्ववरणयोश्च स्फुट एव भेदः, उपायत्वस्य चेतनाचेतनसाधारण्यात्, गोप्तृत्वस्य चेतनैकान्तत्वात् । अतस्त्रयाणामङ्गिस्वरूपे अनुप्रविष्टानामाकिञ्चन्यात्मनिक्षेपोपायत्वप्रार्थनानां स्वस्वप्रतिसम्बन्धिभिः अधिकारिगताकिञ्चन्यशास्त्रजन्यशेषत्वज्ञानगोप्तृत्ववरणैस्सौहृदं जानन्नेव कोविद इत्यर्थ इत्याहुः ॥ ४० ॥
(अव) अथात्मनिक्षेपशेषत्वज्ञानयोरेकत्वे व्यवस्थाभेदादुभयत्राप्यप्रवेश इत्युक्तम्; तत्किमर्थं ? उभयत्रान्वये प्रयोजनाभावादित्यत आह-
अनुबन्दम्
[[३७५]]
(साद्धयो-)
जितकौस्तुभचौर्यस्य सम्राजस्सर्वपाप्मनाम् ।
शिष्टं ह्यात्मापहारस्य निष्कृतिस्स्वभरार्पणम् ॥ ४१ ॥ इति ॥ परशेषत्वधीमात्रमधिकारिविशेषकम् ।
पश्चादात्मापहारस्य निरोधाय च कल्पते ॥ ४२ ॥ इति ॥ अनयोरर्थःस्वभरार्पणं; स्वरक्षाभरार्पणं, स्वरूपफलसमर्पणगर्भं, कर्तृ, जितकौस्तुभचौर्यस्य, जितं कौस्तुभचौर्यं येन ततोऽपि कौस्तुभचौर्यादप्यतिशयितमात्मस्वरूपचौर्यं, अचेतनात्, अस्वप्रकाशनात् कौस्तुभादप्यतिशयितो हि जीवः अस्त्रभूषणाध्यायरीत्या भगवतो हृदयङ्गममाभरणं भवति, तथारूपे च जीवे अहं मे मम इति प्रतिसन्धानरूपमात्मापहारचौर्यं कौस्तुभचौर्यमतिशेत इति भावः । सर्वपाप्मनां सम्राजः = सार्वभौमस्य, तेषामादिकारणस्येत्यर्थः, ‘योऽन्यथा सन्तमात्मानमन्यथा प्रतिपद्यते । किं तेन न कृतं पापं चोरेणात्मापहारिणा’ इति स्मरणात् । निष्कृतिः= प्रायश्चित्तं, शिष्टं हि; विहितं हि । ‘मामेकं शरणं व्रज । अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि’ इत्यादिप्रमाणशतप्रसिद्धमभिव्यनक्ति हिशब्दः, अयमात्मा तवैव, अस्य रक्षाभरश्च तवैव, तत्फलस्वाम्यं च तवैव, इत्यंशत्रयसमर्पणात्मकं इदमात्मस्वरूपादित्रयस्यान्यदीयत्वमदीयत्वादि भ्रमनिवर्तनायाऽलमिति भावः ॥ ४१ ॥
तथा चाङ्गिस्वरूपप्रविष्टात्मनिक्षेपरूपशेषत्वज्ञानप्रयोजनमात्मापहारदोषनिवर्तनमिति तत्सिद्धवत्कृत्य केवलशास्त्रजन्यशेषत्वज्ञानस्य प्रयोजनद्वयमाहपरशेषत्वेत्यादि। परशेषत्वधीमात्रं = परशेषत्वज्ञानमात्रं, अत्र भरन्यासबहिर्भूतत्वं विवक्षितम्, अधिकारिविशेषकं, भगवत्कैङ्कर्यकामनायास्स्वर्गकामनाया इवाधिकाररूपाया विशेषकं; सम्पादकम्, शेषत्वज्ञानाभावे तत्कैङ्कर्यकामनाया अनुत्पादात् । पश्चात् = भरन्यासानन्तरं, आत्मापहारस्य निरोधाय = अनुत्पादाय च कल्पते; समर्थं भवति । चकारः पूर्वकालीनाधिकारविशेषकत्वसमुच्चयद्योतकः, तथाच शेषत्वज्ञानस्योपायात् प्रागधिकारसम्पादकत्वं, पश्चादात्मापहारदोषानुत्पादकत्वं चेति द्वयं प्रयोजनम् ॥ ४२ ॥
[[३७६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(अव) ननु ‘ज्ञात्वा देवं मुच्यते सर्वपापैः’ ‘तमेवं विधित्वाऽति मृत्युमेति’ इति ज्ञानमेव मोक्षसाधनं विहितं; अतश्शेषत्वज्ञानमेव मोक्षायालं, किं
भरन्यासेन! इत्यत आह-
(साध्यो- )
ज्ञानान्मोक्षोपदेशे हि तत्पूर्वोपासनादिना ।
उपासनादिरूपाद्वा ज्ञानान्मोक्षो विवक्षितः ॥ ४३ ॥ इति ॥ अस्यार्थःज्ञानात्मोक्षोपदेशः तत्पूर्वोपासनादिनातत्पूर्वं= शास्त्रजन्यज्ञानपूर्वकं तदुपासनादिकञ्च तेन द्वारेणेत्यध्याहारः, उपासनादिकं द्वारीकृत्य ज्ञानं मोक्षसाधनमित्युपदिश्यत इति भावः । उपासनादिरूपात्, आदिशब्देन प्रपत्तिर्गृह्यते, भक्तिप्रपत्तिरूपाद्वा ज्ञानान्मोक्षो विवक्षितः, अन्यथा भक्तिप्रपत्तिविधानवैयर्थ्यापत्तिः, वाक्यार्थज्ञानवत् अविधेयज्ञानवादप्रसङ्गश्च भक्तिप्रपत्तिविधानानभ्युपगमे भाष्यगीताभाष्यादिविरोधश्च। तस्मात् न शेषत्वज्ञानमात्रमङ्गि, किन्तु तद्घटितमात्मरक्षाभरसमर्पणमिति स्थितम् ॥ ४३ ॥
(अव) शेषत्वज्ञानमात्रस्य प्रपदनत्वे बाधकान्तरमप्याह-
(साध्यो- )
वाक्यमात्रेण सिद्धत्वात् सिद्धोपाय इहोच्यते ।
प्रपत्तिरिति वादस्तु विधिनाऽत्र विरुध्यते ॥ ४४ ॥ इति ॥ अस्यार्थ :- इह = प्रपत्तिप्रकरणे, शेषत्वज्ञानमित्यद्ध्याहार्यं, वाक्यमात्रेण सिद्धत्वात् शेषत्वज्ञानं भगवानिव सिद्धोपाय उच्यते, कृतिसाध्यत्वं मात्रपदव्यावर्त्यं, यदि कृतिसाध्यत्वे सत्युपायत्वमस्य स्यात् तदा हि तस्य साध्योपायत्वमुच्येत, नहीदं शेषत्वज्ञानं कृतिसाध्यम् । अत्र = शेषत्वज्ञाने, प्रपत्तिरिति वादस्तु विधिना = कृतिसाध्यत्वाभिधायिना विधिना, विरुद्ध्यते, वाक्यमात्रसिद्धत्वेन कृतिसाध्यत्वविरहात् भगवानिव तच्छेषत्वज्ञानञ्च सिद्धोपाय इति काममुच्यताम् ; प्रपत्तिरिति वादस्तु ‘तद्गोचरः’ विधिना कृतिसाध्यत्वाभिधायिना विरुद्ध्यत इति भावः ॥ अत्र ‘सिद्धोपाय इहोच्यताम्’ इति सम्यक् पाठः ॥ ४४ ॥
अनुबन्दम्
अथ प्रभावव्यवस्थाधिकारः ॥
[[३७७]]
(अव) एवं सिद्धोपायसाध्योपायविषयं एकदेशिनां व्यामोहं शमयित्वा, भागवतानां ‘आस्फोटयन्ति पितरः प्रनृत्यन्ति पितामहाः । वैष्णवो नः कुले जातस्स नस्सन्तारयिष्यति’ इत्यादिना महाप्रभाववत्तां प्रतिपाद्य, तत्राप्येकदेशिनां भागवतशूद्राणामभागवतब्राह्मणानाञ्च शूद्रत्वब्राह्मणत्वयोर्गमनं व्युत्क्रमेणागमनञ्च प्रतिपादयताम् ‘न शूद्रा भगवद्भक्ता विप्रा भागवताः स्मृताः । सर्ववर्णेषु ते शूद्रा ये ह्यभक्ता जनार्दने’ इत्यादिवचनैस्सञ्जातं व्यामोहं शमयाम इति प्रतिज्ञाय, शूद्रभागवतानामेवमाचारः, ब्राह्मणभागवतानामेवं, केवलशूद्राणां केवलब्राह्मणानां चैवम्, इति व्यवस्थापराणि वचनानि व्याहन्येरन्; तस्मात् केवलयोस्तयोर्यावदन्तरं भागवतयोर्न तावदन्तरमित्यत्र तेषां वचनानां तात्पर्यमवश्यं वाच्यं; अन्यथा बहुव्याकुली स्यात्, तस्माच्छूद्रभागवतेषु ब्राह्मणवत् प्रतिपत्तिविशेषकर्तव्यतापराण्येवञ्जातीयकवचनानि, अन्यथा यथाश्रुतार्थमात्रपरत्वे ‘चण्डालमपि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणं विदुः । चण्डालाः प्रत्यवसिताः परिव्राजक्तापसाः ’ इत्यादिवचनमपि यथाश्रुतार्थपरमेव किन्न स्यात् ? तथा च प्रतिपत्तिविशेषार्थमेवान्यत्रान्यत्वकीर्तनमित्याह-
( प्रव्य - )
प्रतिपत्तिविशेषार्थमन्यत्रान्यत्वकीर्तनम् ।
विशेषविधिसाकाङ्क्षास्तत्र तत्तत्प्रवृत्तयः ॥ ४५ ॥ इति ॥
अस्यार्थःअन्यत्र; भागवताभागवतयोश्शूद्रब्राह्मणयोः, अन्यत्वकीर्तनम्; ब्राह्मणत्वशूद्रत्वकीर्तनम्, प्रतिपत्तिविशेषार्थं; ब्राह्मणवत् शूद्रवच्च पूज्यत्वापूज्यत्वप्रतिपत्त्यर्थं, तत्र= शूद्रादौ, तत्तत्प्रवृत्तयः; श्राद्धनिमन्त्रण-वेदाध्यापनादिप्रवृत्तयः विशेषविधिसाकाङ्क्षाः, ब्राह्मणत्वादिविशेषविषयविधिसाकाङ्क्षाः, ब्राह्मण्यां ब्राह्मणाज्जातत्वमस्ति चेत् भागवतास्तत्तत्प्रवृत्त्यर्हाः, तदभावे नेति, एवं ‘प्रतिपत्तिविशेषार्थमन्यत्र अन्यत्वकीर्तनम्’ इति वचनतात्पर्यानुक्तौ जातिसाङ्कर्य, वर्णसाङ्कर्यं, आश्रमसाङ्कर्यं च स्यात् । वर्णविशेषप्रतिनियताश्च धर्माः शेषसंहितायां
[[३७८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
‘ब्राह्मे मुहूर्ते चोत्थाय भगवन्नामकीर्तनम् । आचार्यकीर्तनं कुर्यात् गच्छेच्चाथ नदीं द्विजः ॥ स्नात्वा विधिवदाचम्य शौचाचमनपूर्वकम् । कौपीनं कटिसूत्रं च वस्त्रयुग्मं च धारयेत् ॥ सच्छिद्रमूर्ध्वपुण्ड्राणि पवित्रञ्च द्विजोत्तमः । प्राङ्खोदङ्गखो वाऽपि गायत्रीं मूलविद्यया । अष्टोत्तरसहस्रं वा शतमष्टोत्तरं तु वा । अष्टाविंशतिवारं वा जपेन्न्यासादिकं द्विजः । मन्त्ररत्नं जपेद्भक्त्या यावज्जीवं जपेत्ततः । सर्वदा सर्वकालेषु मोक्षार्थी स्वाश्रमोचितैः । जपोपस्थानकं कृत्वा ब्रह्मयज्ञमनन्तरम् । उपादानं ततस्स्नानं कुर्यात् माध्याह्निकं ततः ॥ होमार्चनविधानं च वैश्वदेवमतः परम् । भुञ्जीयात् विधिवद्विप्रः पञ्चसंस्कारसंस्कृतैः । स्वाध्यायञ्च पुराणञ्च हरिसङ्कीर्तनादिकम् । मुमुक्षुर्नित्ययुक्तश्च मन्त्ररत्नं सदा जपेत् ।’ इत्युक्त्वा ‘स्त्रीशूद्राणां विधिं वक्ष्ये सम्यक् प्रणववर्जितम् ॥’ इत्यारभ्य ‘गुरुतद्भक्तशुश्रूषां मच्छुश्रूषां च कारयेत् ॥’ इत्यन्तेन विधीयन्ते, तदानर्थक्यं च स्यादिति भावः ॥ ४५ ॥
उक्तमर्थमुपसंहरन् परपक्षमनूद्य दूषयति द्वाभ्याम् ॥
(प्रव्य - )
अतो जातेर्निकृष्टायास्सर्वस्या वा विनाशतः ।
साजात्यं विष्णुभक्तानामिति मन्दमिदं वचः ॥ ४६ ॥ वैष्णवत्वेन मान्यत्वं समानं मुनिसम्मतम् ।
जात्यादिध्वंसतस्साम्यं मुक्तिकाले भविष्यति ॥ ४७ ॥ इति ॥
अनयोरर्थःअतः= उक्तहेतुभिः निकृष्टाया जातेः= शूद्रत्वादिजातेः, सर्वस्या वा, उक्तमनुष्यत्वादिसकलजातीनां विनाशात्, विष्णुभक्तानां साजात्यं, वैष्णवत्वादिजातिमात्रेण साजात्यम्इति वचो मन्दं; विकल्पासहत्वात् ; भागवतब्राह्मणशूद्राणां ब्राह्मणत्वादिजातिसद्भाव एव साम्यं विवक्षितम् ? उत ब्राह्मण्यादिसकलजातिध्वंसतो निर्विशेषत्वात् साम्यमिति। आद्य आह; वैष्णवत्वेनेत्यादि । मुनिसम्मतम्, भागवतानां तत्तज्जात्यनुगुणाचारव्यवस्थाविधायकं मुनिसम्मतम्, वैष्णवत्वेन सामान्यम्; समानत्वमस्माकमपि तदिष्टमित्याशयः । द्वितीयं दूषयति-जात्यादीति । स्पष्टोऽर्थः ॥ ४७ ॥
अनुबन्दम्
[[३७९]]
(अव) एवं जातिगमनागमनवादिनां मतं निरस्य, चरमश्लोकस्थसर्वधर्मत्यागविधिश्रवणात् स्वरूपेण त्यागमिच्छतां मतमपाकर्तुमुपोद्धाततया परित्यज्येत्यस्यानुवादत्वपक्षे आकिञ्चन्यप्रकाशकत्वं एकशब्दस्योपायान्तरनैरपेक्ष्यपरत्वं परित्यज्येत्यस्य विधित्वपक्षे प्रपत्त्युपायस्य उपायान्तर नैरपेक्ष्यप्रकाशकत्वं, ‘मा शुचः’ इति शोकनिषेधादाक्षिप्तमाकिञ्चन्यम् इत्यभिहितं, एवञ्च सर्वधर्मपरित्यागविशिष्टप्रपत्तिविधायकमित्यस्मिन् द्वितीयपक्षे केषां परित्यागो विधीयते ? किं भक्त्यङ्गतया सिद्धानां तन्न्यायेनात्रापि प्राप्तानां गतिचिन्तनादीनां ‘सहकारित्वेन चे’ति तदङ्गतया विहितानां नित्यनैमित्तिकादिवर्णाश्रमधर्माणां च ? उत स्वाङ्गानामानुकूल्यसङ्कल्पादीनां ? नाद्यः ; भवतामनिष्टत्वात्, नहि भवत्पक्षे वर्णाश्रमधर्मस्वरूपत्याग इष्टः । न द्वितीयः, अङ्गविधायकशास्त्रानर्थक्यप्रसङ्गात्
इत्यत्राह-
( प्रव्य - )
प्रकृतोपासनन्यायात् तदङ्गानामुपस्थितौ ।
अन्येषां चैतदङ्गत्वत्यागोऽत्र प्रतिपाद्यते ॥ ४८ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-प्रकृतोपासनन्यायात् उपासनस्य प्रकृतत्वात् प्रकृतोपासने तत्प्रकरणपठिधान्यङ्गानि प्राप्नुवन्ति, तन्न्यायादेव विधीयमानप्रपत्तावपि तानि प्राप्नुवन्तीति तदङ्गानां = गतिचिन्तनादीनाम् अन्येषाञ्च नित्य नैमित्तिकादीनां उपस्थितौ= प्रसक्तौ सत्यां, तेषामेतदङ्गत्वत्याग एवात्र = चरमश्लोके प्रतिपाद्यते ; प्रपत्तेर्निरपेक्षोपायत्वादितराङ्गानपेक्षा; नतु गतिचिन्तननित्यनैमित्तिकादीनां स्वरूपत्याग इति ॥ ४८ ॥
(अव) ननु ? भरन्यासस्य भक्त्यङ्गनिरपेक्षत्वे किं नित्यनैमित्तिकादिभिः इत्याशङ्क्य, स्वतन्त्राधिकारत्वात् किङ्करत्वाच्च स्वाम्याज्ञातिलङ्घनम् अनुचितम्, प्रपत्त्यङ्गत्वेनानुष्ठानानर्हत्वेऽपि प्रपत्त्यङ्गत्वमन्तरेणापि स्वतन्त्राधिकारत्वेन वर्णाश्रमधर्माणां विधानात् प्रपन्नस्य किङ्करत्वाच्च स्वाम्याज्ञातिलङ्घने प्रत्यवायस्स्यात्, एवमाज्ञाकैङ्कर्यस्यात्याज्यत्वादिति पूर्ववाक्ये स्थितं नत्वितरस्येव
[[३८०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
प्रपन्नस्याज्ञातिलङ्घनेऽपि न प्रत्यवाय इत्यत्राह-
( प्रव्य - )
आज्ञाविरोधिभिः स्वार्हप्रायश्चित्तपराङ्कखैः ।
स्वाधिकारोचितस्सर्वैः प्रत्यवायो दुरत्ययः ॥ ४९ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-आज्ञाविरोधिभिः, अकृत्यकरणकृत्याकरणप्रवृत्तैः स्वार्ह प्रायश्चित्तपराङ्घ्रखैःशक्तौ प्रतिपदोक्तं स्यात्, अशक्तौ शरणागतिरिति स्वाधिकारार्हप्रपत्त्यादिप्रायश्चित्तमप्यकुर्वाणैः सर्वैः = प्रपन्नैः स्वाधिकारोचितः लघुदण्डहेतुः प्रत्यवायः दुरत्ययः = दुर्लङ्घ्यः इति । ।
(अव) तथाऽप्याज्ञानुपालने तत्तत्प्रयोजनाभावात् किमर्थत्वाशङ्कां
परिहरति-
(प्रव्य - )
आज्ञानुपालने तत्तत्प्रत्यवायनिवारणम् ।
स्वामिसन्दोषतः प्रीतिरिति लाभद्वयं स्थिरम् ॥ ५० ॥ इति ॥ अस्यार्थःआज्ञानुपालने तत्तत्प्रत्यवायनिवारणम्, लघुदण्डहेतुभूतानामपि प्रत्यवायानां निवारणम्, स्वामिसन्दोषतः स्वस्य प्रीतिश्चेति लाभद्वयं स्थिरं इति ॥ ५० ॥
(अव) ननु ? सन्ध्यानुष्ठाने प्रपन्नस्य ब्रह्मलोकादिप्राप्तिरपि स्यात्, यदि तत्कामनाविरहात् तत्फलानुदयः तथा (तदा) प्रत्यवायकामनाविरहात् प्रत्यवायानुदयस्स्यात्, इत्यत्राह
(प्रव्य-) अनिच्छातो निवर्तेत स्वर्गाद्यं कर्मणां फलम् ।
अमर्यादस्य दुर्वारः प्रत्यवायोऽन्यहेतुकः ॥ ५१ ॥ इति ॥
अस्यार्थःस्वर्गाद्यं कर्मणां फलम्, अनिच्छातः = इच्छाविरहात्, निवर्तेत, कामनाधिकारत्वात् तस्य अमर्यादस्य; मर्यादामाज्ञामननुष्ठितवतः अन्यहेतुकः= कामनाव्यतिरिक्तनिषिद्धानुष्ठानहेतुकः प्रत्यवायो दुर्वार इति ॥ ५१ ॥
-अनुबन्दम्
[[३८१]]
(अव) ‘सर्वधर्मान् परित्यज्य’ इति सर्वधर्मस्वरूपत्यागस्य कण्ठत उक्तत्वात् तत्परित्यागे कथं प्रपन्नस्य प्रत्यवायोदय इत्याशङ्क्य, गीताभाष्ये चरमश्लोकविवरणे- ‘सङ्गं त्यक्त्वा फलञ्चैव स त्यागस्सात्त्विको मतः’ इति स्वाधीनकर्तृत्वस्वार्थभोक्तृत्वबुद्धिविशेषत्याग एव, न स्वरूपत्याग इति, स्वतन्त्रप्रपत्तेर्विधिरिति प्रथमयोजनायां त्यागशब्दार्थस्य तथैव उचितत्वात् न नित्यादीनां स्वरूपत्यागप्रसङ्गः अङ्गप्रपत्तिविधिपरत्वमिति, द्वितीययोजनायां पूर्वोक्तकर्तृत्वबुद्धिविशेषत्यागपूर्वकमेव प्रपत्त्यनुष्ठानङ्कर्तव्यम्, प्रागुक्तभक्तियोगादिस्थाने भगवतो निवेशनमुत्तरकृत्यकैडूर्यस्य स्वयं प्रयोजनतयाऽनुष्ठानञ्च सर्वधर्मपरित्यागवचनस्य तात्पर्यविषयार्थ इति, न योजनाद्वयेऽपि नित्यादिपरित्यागप्रसङ्ग इत्यभिहितम् । किञ्च चरमश्लोकस्य गुरूपायाशक्तं प्रति लघूपायविधानमात्रपरत्वं । न तु कर्मत्यागपरत्वमपीत्याह- (प्रव्य - ) सुदुष्करेण शोचेद्यो येन येनेष्टहेतुना ।
स स तस्याहमेवेति चरमश्लोकसङ्ग्रहः ॥ ५२ ॥ इति ॥
अस्यार्थःसुदुष्करेण; अत्यन्तदुष्करेण, येनयेनेष्टहेतुना; मोक्षाद्यभीष्टहेतुना, कर्मयोगादिना, करणे तृतीया, यश्शोचेत्; निर्विण्णो भवति, तस्य = अधिकारिणः, अकिञ्चनस्य, अहमेव सस; तत्तदभीष्टोपायः इति, चरमश्लोकसङ्ग्रहः इति । अयं भावः-सर्वधर्मान् सर्वान् अलौकिक श्रेयस्साधनभूतान् अशक्त्या परित्यज्य शोचतोऽकिञ्चनस्य मामेकमेवोपायत्वेन वृणानस्य तत्तदुपायस्थाने स्थितः अहमेव तत्तदभीष्टप्रतिबन्धकपापनिवर्तनं कृत्वा तत्तत्फलं ददामीति शरण्यस्य तात्पर्यं इति । एवं सति नित्यादित्यागपरत्वमप्रामाणिकं इति ॥ ५२ ॥
(अव) ननु ? ‘सर्वधर्मान् परित्यज्य’ ‘शरणं व्रज ’ इति विधानसामर्थ्यात् सर्वधर्मत्यागाङ्गकप्रपत्तिविधिरिति प्रतिभातीत्यत्राह-
( प्रव्य - )
भावाभावौ न धर्माणां प्रपत्तेरङ्गमिष्यते ।
स्वतन्त्रशिष्ट्या शक्येहाशेषाभावोऽधिकारगः ॥ ५३ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-धर्माणां भावाभावौ न प्रपत्तेरङ्गम्; धर्माणामनुष्ठानं तदभावश्च
[[३८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नाङ्गमिष्यते, कुतः ? स्वतन्त्रशिष्ट्या; शिष्टिः = शासनम्, विधिः इत्यर्थः । स्वतन्त्रविधिना; ‘अहरहस्सन्ध्यामुपासीत’ इत्यादिना किञ्चित् प्रति अङ्गत्वेन विधीयते स्वतन्त्रतया प्रधानतया शासनादित्यर्थः । अशक्येहाशेषाभावः अशक्या ईहा = चेष्टा अनुष्ठानं येषां ते, अशक्येहाः । अशक्येहानाम् अशेषाणामभावः अधिकारगः, अधिकारकोटिप्रविष्टः, नत्वङ्गतया विधीयत इति भावः । यद्वा धर्माणामभावः भावो वा न प्रपत्तेरङ्गमिष्यते, किन्तु स्वतन्त्रस्य शिष्ट्या; शासनेन, शक्येहा, शक्यानामनुष्ठानं, शेषाभावस्तु अधिकारगःअशक्यम् परित्यज्य शक्याधिकारकं शक्तानेवाधिकृत्य वर्तते इत्यर्थः । तथा च धर्मत्यागो न प्रपत्त्यङ्गं तथा धर्माणां यावच्छक्त्यनुष्ठानमपि इति मम प्रतिभाति, साम्प्रदायिकाः प्रष्टव्याः ॥ ५३ ॥
(अव) ननु ? प्रपत्त्यनुष्ठानकाले यथा प्रपत्तिविरुद्धतया केषाञ्चिन्नित्यनैमित्तिकानामननुष्ठानेऽपि न दोषःतथा तत ऊर्ध्वं नित्यनैमित्तिकानाम् अननुष्ठानेऽपि प्रपन्नानां न प्रत्यवाय इत्यत आह-
(प्रव्य - )
क्रत्वनङ्गतया ये तु तदानीमननुष्ठिताः ।
स्वकाले स्वविधेरेव कार्यास्ते तद्वदत्र नः ॥ ५४ ॥ इति ॥ अस्यार्थःक्रत्वनङ्गतया, क्रत्वङ्गत्वाभावात्, तदानीं; दीक्षाकाले, स्नानसन्ध्यादयोऽननुष्ठिताः, ते स्वकाले; क्रतोरूर्ध्वकाले, स्वविधेरेव, स्वस्वविधायक्वचनबलादेव, कार्याः, तद्वदत्र नः कार्याः, प्रपत्तिकालानवरुद्धकाले त्वनुष्ठेया एवेत्यर्थः ॥ ५४ ॥
(अव) अत्र केचित् ‘तस्मात्त्वमुद्धवोत्सृज्य चोदनां प्रतिचोदनाम् । प्रवृत्तिञ्च निवृत्तिञ्च श्रोतव्यं श्रुतमेव च ॥ मामेकमेव शरणमात्मानं सर्वदेहिनाम् । याहि सर्वात्मभावेन यास्यसि ह्यकुतोभयम्’ ॥ इति प्रपत्तिविधौ प्रवृत्ति निवृत्तिरूपधर्माणां त्यागश्रवणात् नित्यनैमित्तिकत्याग एव न केवलम्, किन्तु ‘न कलञ्जं भक्षयेत्’ ‘न हिंस्यात्, नानृतं वदेत्’ इत्यादिनिषिद्धनिवृत्तिरूपा अपि धर्मास्त्याज्या एव, अतो निषिद्धानुष्ठानतः अपि प्रपन्नः प्रत्यवायेन न लिप्यत इत्याहुः, तदत्यन्ताज्ञा-
अनुबन्दम्
[[३८३]]
नमौर्य्यादिविलसितं, प्रपत्त्यनुष्ठानकालेऽवश्यं निषिद्धानुष्ठानेन भाव्यम्, इति भागवतानां हिंसादिकं वा अन्यदारहरणादिकं वा कृत्वा ततः प्रपद्येत, नैवमाचारमुपलभामहे । वचनस्यार्थस्तु न तथा, निवृत्तिधर्माणामलौकिकश्रेयस्साधनत्वरूपं धर्मत्वमेव न, किन्तु प्रत्यवायपरिहारमात्रहेतुत्वमेव, यदिवा तेऽपि धर्मा उच्यन्ते तदाऽपि न हानिः, यथा- ‘न हिंस्यात् सर्वा भूतानी’ ति सामान्यतो निषेधेऽपि ‘अग्नीषोमीयं पशुमालभेत’ इति विशेषविधानात् यागादिकमुपादीयते । एवं सर्वधर्मत्यागविधावपि न कलञ्जभक्षणादि कुर्यात्, नाशुचिर्वर्तेत, इत्यादिविशेषविधिबलात् निवृत्तिधर्मत्यागो न युक्त इत्याह- ( प्रव्य - )
अधर्मपरिहारेऽपि धर्मत्वेन विवक्षिते ।
स्यात् स्वतन्त्रविधेरेव नित्यं तस्य परिग्रहः ॥ ५५ ॥ इति ॥
अस्यार्थःअधर्मपरिहारे निषिद्धानां हिंसादीनामधर्मत्वेन तत्परिहारे, धर्मत्वेन विवक्षितेऽपि तस्य धर्मत्वमेव दुर्वचम् अधर्मनिवृत्तिमात्रत्वात्, अथापि धर्मत्वञ्चेदभ्युपगम्यते तत्रापीत्यभ्युपेत्यवादद्योतनार्थः अपिशब्दः । तस्य; अधर्मपरिहारस्य स्वतन्त्रविधेरेव ; न हिंसादिकं कुर्यादिति स्वातन्त्र्येण यत्किञ्चित्फलकामशेषत्वमन्तरेण, यद्वा स्वतन्त्रस्य भगवतश्शासनादेवं मा कुर्विति स्वतन्त्रस्य नियमनात् तस्य = अधर्मपरिहारस्य नित्यं परिग्रह इति प्राचां व्याख्यानम् ॥ प्रपन्नानुद्दिश्य सर्वधर्मत्यागे सामान्यतो विहितेऽपि ‘उपायापायसन्त्यागी मद्ध्यमां वृत्तिमाश्रयेत् । अपायसम्प्लवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् ॥’ इत्यादिरूपात् स्वतन्त्रस्य= भगवतो विधेरेव प्रपन्नं प्रत्येव भगवन्नियमनात् नित्यस्य परिग्रह इति युक्तं व्याख्यानम् ॥ ५५ ॥
(अव) एवं सर्वधर्मत्यागवचनतात्पर्यनिश्चये सति ‘तस्मात् त्वमुद्धवात्सृज्य चोदनां प्रतिचोदनाम्’ इत्यत्र चोदनामुत्सृज्येत्यस्य विहितमुत्सृज्येति, प्रतिचोदनामुत्सृज्येत्यस्य निषिद्धवर्जनमुत्सृज्येति अर्थस्स्यात् । तथाचानुकूल्यं परित्यज्य प्रातिकूल्यं परिगृह्य प्रपद्येतेति पर्यवस्येत्, तथा च ‘आनुकूल्यस्य
[[३८४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम्’ इत्यादिवचनसिद्धम् तदुभयाङ्गत्वमुन्मूलितं स्यादित्यभिप्रयन्नाह-
(प्र। व्य - )
आनुकूल्यपरित्यागं प्रातिकूल्यपरिग्रहम् ।
प्रपत्त्यङ्गं प्रतिज्ञातुं न शक्यं साधुसंसदि ॥ ५६ ॥ इति ॥ स्पष्टोऽर्थः ॥ ५६ ॥
(अव) ननु ? सर्वधर्मविधिस्सर्वोऽपि प्रपञ्चव्यतिरिक्तविषयोऽस्तु सर्वधर्मत्यागविधिस्सर्वोऽपि प्रपञ्चविषयोऽस्त्वित्यत्राह-
( प्र । व्य - )
प्रपन्नमधिकृत्यैव सदाचारानतिक्रमः ।
प्रपत्त्यद्ध्यायपठितः प्रतिसन्धीयतामिह ॥ ५७ ॥ इति ॥
अस्यार्थःप्रपन्नमधिकृत्यैव, यमधिकृत्य सर्वकर्मत्यागविधिं ब्रूषे तमेवोद्दिश्येत्येवकारार्थः । प्रपत्त्यद्ध्यायपठितः सदाचारानतिक्रमः इह प्रतिसन्धीयताम् । “एवं विलङ्घयन् मर्त्यो मर्यादां वचेतनिर्मिताम् । प्रियोऽपि न प्रियोऽसौ मे मदाज्ञाव्यतिवर्तनात्” इत्यादिकं इह अनुसन्धीयतामिति ॥ ५७ ॥
(अव) ‘ru Gaug Gipi mppons Coin Gongr इति पूर्वाचार्यगाथायां हे स्वामिन्, मदीयमपराधमुपचारतया स्वीकुर्विति प्रपन्नापराधा भगवदुपचारकल्पा इत्याविष्करणात् अपराधेऽपि न दोष इत्याशङ्क्य, तत्रापि गाथायां तात्पर्यतः क्षमस्वेति प्रार्थना कर्तव्या प्रपन्नैरिति ध्वननात् ‘अज्ञानादथवा ज्ञानादपराधेषु सत्स्वपि । प्रायश्चित्तं क्षमस्वेति प्रार्थनैकैव केवलम्’ इति क्षापणमेव प्रायश्चित्तमित्युक्तम् पूर्ववाक्ये । नन्वेवं प्रतिपदोक्तं सर्वं प्रायश्चित्तशास्त्रमनर्थकं स्यादित्यत्राह-
(प्र।व्य - )
प्रायश्चित्तान्तराशक्तः कालक्षेपाक्षमोऽपि वा ।
पुनः प्रपद्यते नाथमभिन्दन् लोकसङ्ग्रहम् ॥ ५८ ॥ इति ॥
अनुबन्दम्
[[३८५]]
अस्यार्थः-प्रायश्चित्तान्तराशक्तः =धीपूर्वोत्तराघस्यापि सम्भावितत्वात् तन्निराकरणाय कृच्छ्रचान्द्रायणादितत्तत्प्रायश्चित्ताशक्तः, कालक्षेपाक्षमोऽपि वाशक्तौ सत्यामप्यनुतापातिशयादचिरादेव शरीरपातभयेन कालविलम्बाक्षमः प्रपन्नः लोकसङ्ग्रहं अभिन्दन् = स्वस्य भगवत्प्रियत्वेऽपि “सङ्ग्रहाय च लोकस्य मर्यादास्थापनाय च” इति न्यायात् ‘प्रायश्चित्तिरियं साऽत्र यत्पुनश्शरणं व्रजेत्’ इति विधानादयं पुनः प्रपद्यते, प्रतिपदोक्तप्रायश्चित्ताशक्तौ प्रायश्चित्तस्य । स्वल्पकालसाध्यतायां वा प्रतिपदोक्तमेव कर्तुमुचितम्, अन्यथा पुनः प्रपत्तिरेव, अन्यतरकल्पानाश्रयणे लोकमर्यादाऽतिलङ्घनात् निग्रहलक्ष्य एव स्यादिति भावः । एवं प्रपन्नानां बुद्धिपूर्वोत्तराघे सम्भाविते तस्य प्रामादिकवदश्लेषाभावात् स्वाधिकारोचितप्रायश्चित्तमेव क्षममिति स्थितम् ॥ ५८ ॥
(अव) नन्वस्तु निषिद्धानुष्ठानेऽप्यलेपः, तन्न्यायाद्विहितानुष्ठाने - ऽप्यलेपोऽस्तु, किमर्थं तत्र प्रद्वेषः ? इत्यत आह-
(प्र। व्य - )
प्रपन्नस्य निषिद्धैरप्यलेपमुपपादयन् ।
तथाऽभिमतसद्वृत्तनिष्ठेभ्यः किमसूयति ॥ ५९ ॥ इति ॥
अस्यार्थःप्रपन्नस्य निषिद्धैः; परस्वहरणपरदाराभिमर्शनादिभिरपि अलेपं = अश्लेषं उपपादयन् । कश्चिदिति नामग्रहणानर्हतया विशेष्यानुपादानं, तथा अभिमतसद्वृत्तनिष्ठेभ्यः, तथा=उक्तप्रकारेण अभिमतं=पूर्वाचार्याभिमतं सद्वृत्तं, तत्र निष्ठा येषां तेभ्यः किमसूयति। निषिद्धैरप्यलेपश्चेत् तदा सद्वृत्तैरपि अलेपः कैमुत्यसिद्ध इति सद्वृत्तनिष्ठेभ्योऽसूया किमर्था, ‘क्रुध द्रुह’ इति चतुर्थी ॥ ५९ ।
(अव) तदेवोपपादयति
(प्र।व्य - )
आज्ञातिलङ्घने यस्य रक्षकत्वं न भज्यते ।
आज्ञानुपालने तस्य कथं तदुपरुद्ध्यते ॥ ६० ॥ इति ॥
अस्यार्थः- ‘श्रुतिस्मृतिर्ममैवाज्ञा यस्तामुल्लङ्घ्य वर्तते । आज्ञाच्छेदी मम
[[१]]
[[३८६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
द्रोही मद्भक्तोऽपि न वैष्णवः । एवं विलङ्घयन्’ इत्यादि वैष्णवान् उद्दिश्यैव आज्ञातिलङ्घनं भगवन्निग्रहहेतुरिति ज्ञात्वाऽपि निषिद्धानुष्ठानप्रवृत्तान् प्रपन्नान् प्रत्यपि भगवतो रक्षकत्वं चेन्न भज्यते तदाऽऽज्ञानुपालने तद्रक्षकत्वं कथमुपरुद्ध्यते, कौटिल्ये सति शिक्षयाऽप्यनघयन् शेषी स्वाज्ञानिष्ठान् कथं न रक्षतीति
भावः ॥ ६० ॥
(अव) विहितस्यापरित्याज्यत्वे युक्त्यन्तरमाह-
न चाचारं विना किञ्चित् कैङ्कर्यमुपपद्यते ।
नहि शौचमकृत्वैव समाराधनमर्हति ॥ ६१ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-‘सन्ध्याहीनो ऽशुचिर्नित्यमनर्हस्सर्वकर्मसु’ इति शुचित्वप्रयोजकसन्ध्याद्यभावे सर्वकर्मानर्हत्वापत्त्या आचारं विना कैङ्कर्यमपि स्वाभिमतं नोपपद्यते । शुचित्वाभावेऽपि कैर्यसिद्धौ किं बाधकमित्यत्र प्रतिबन्दिमाहशौचमकृत्वा= जलमलोत्सर्गानन्तरं शौचं अकृत्वैव समाराधनम्, भगवत इति शेषः । अर्हति नहि, गुदादिशौचेतन्तधावनस्नानवत् सन्ध्यादीनामपि शौचत्वं शास्त्रोक्तमिति तुल्यम्, इति भावः ॥ ६१ ।
(अव) ननु आचारस्य सर्वधर्मानुष्ठानप्रयोजकत्वं कुत्रोपदिश्यत इत्यत्राहआचारप्रभवो धर्मो धर्मस्य प्रभुरच्युतः ।
इति पञ्चमवेदेऽपि सर्वसारार्थ ईरितः ॥ ६२ ॥ इति ॥
अस्यार्थःभगवत्प्रीतिमात्रफलकतया अनुष्ठीयमानोऽपि धर्मः आचारप्रभवः ; आचारप्रयोज्यः, तस्य च धर्मस्य अच्युतः प्रभुः, धर्माराद्ध्य इति यावत्, इति पञ्चमवेदेऽपि, ‘भारतः पञ्चमो वेदः’ इति प्रसिद्ध भारतरूपपञ्चमवेदेऽपि सर्वसारार्थः= सर्वधर्मशास्त्रसारार्थः ईरितः ॥ ६२ ।
(अव) ननु ? प्रपन्नानां निषिद्धानुष्ठानेऽप्यलेपवादो यद्यपि न युक्तः; पूर्वाचार्यानभिमतत्वात्, निषिद्धानुष्ठानेऽपि पुनः प्रपदनमसाम्प्रतं, ‘सकृदेव प्रपन्नाय’ इति सकृत्त्वविधानात्, किन्तु पूर्वप्रपत्तिस्मरणमेव तन्निष्कृतिरिति आप्तैरेवाभिधानात् तत्कथमित्यत्राह-
अनुबन्दम्
प्रपत्तिप्रतिसन्धानमाप्तैर्यदुपदिश्यते ।
तत् स्वाधिकारनियतहानोपादानसिद्धये ॥ ६३ ॥ इति ॥
[[३८७]]
अस्यार्थः प्रपत्तिप्रतिसन्धानं; प्रागनुष्ठितप्रपदनस्य स्मरणमेव, प्रायश्चित्तमिति शेषः, आप्तैः आचार्यैः, यदुपदिश्यते, तत् = आप्तानामुपदेशनं स्वाधिकारनियतहानोपादानसिद्धये; स्वस्य = प्रपन्नस्याधिकारनियतस्य= आकिञ्चन्याधिकारव्यवस्थितस्य प्रायश्चित्तस्य पुनः प्रपदनरूपस्य हानसिद्धये, अबुद्धिपूर्वोत्तराधे अश्लेषश्रवणात् तस्य हानं= अकर्तव्यता, धीपूर्वोत्तराघे चोपादानं तस्य पुनःप्रपदनस्य कर्तव्यता, तदुभयसिद्धिरेव तेषां तात्पर्यविषयार्थः इति ॥ ६३ ॥
(अव) तदेव स्फुटं दर्शयति-
प्रतिसन्धानतोऽपि स्यादधीपूर्वेष्वलेपधीः ।
बुद्धिपूर्वेष्वपि पुनः प्रपत्तेरेव सङ्ग्रहः ॥ ६४ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-प्रतिसन्धानतोऽपि ; पूर्वप्रपत्तिस्मरणादपि, अधीपूर्वेषु; प्रामादिकेषु, अलेपधीः, अश्लेषबुद्धिः, बुद्धिपूर्वेष्वपि पुनः प्रपत्तेरेव सङ्ग्रहः, एवकारस्य व्यवच्छेद्यं पूर्वप्रपत्तिस्मरणं, नतु शक्तावपि प्रतिपदोक्तानुष्ठानं इति भावः ॥ ६४ ॥
(अव) उक्तमर्थं निष्कृष्याह -
अतो निरपराधेन वर्तितव्यं कृतात्मना ।
अपराधप्रसङ्गे च पुनःप्रपदनं क्षमम् ॥ ६५ ॥ इति ॥
स्पष्टोऽर्थः ॥ ६५ ॥
(अव) ननु ? प्रपन्नेन निरपराधेन वर्तितव्यमित्युक्तं; भवत्वेवं, नित्यनैमित्तिकानां अग्निहोत्रेष्टिपशुबन्धसप्तसंस्थादीनां स्मार्तादीनां च बहूनां बहुवित्तव्ययायाससाध्यतया कथं यावतामनुष्ठानं ? अनुष्ठाने वा स्वर्गादिफलानां मोक्षविरोधिनां निषिद्धानुष्ठाने पापद्वारा नरकादिवत् सिद्धिस्स्यादित्यत आह-
आहारग्रहमन्त्रार्थजात्यादिनियमैर्युतः ।
कुर्याल्लक्ष्मीशकैङ्कर्यं शक्त्याऽनन्यप्रयोजनः ॥ ६६ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-आहारग्रहमन्त्रार्थजात्यादीनां नियमैः, तत्र-आहारनियमः “जात्या-
[[३८८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
श्रयनिमित्तादुष्टादन्नात् कायशुद्धिः” इत्युक्तः । ग्रहनियमः; सत्सन्तानप्रसूतसदाचारनिष्ठवेदविदाचार्यादिव ग्राह्यमित्यादिनियमः । मन्त्रनियमः ; देवतान्तरमन्त्रान् काम्यसाधनभगवन्मन्त्रानन्यांश्च व्यापकेतरमन्त्रांश्च वर्जयित्वा मूलमन्त्रद्वया-दिमन्त्रैरेव जपः कार्य इत्यादिरूपः । अर्थनियमः ; ‘कुलटाषण्ड-पतितवैरिभ्यः काकिणीमपि । उद्यतामपि गृह्णीयान्नापद्यपि कदाचन’ ॥ इति विगीतेतरः । जातिनियमः ; ‘ब्राह्मणः परीक्षार्थमपि आयुधं नाददीत’ ‘न स्वरः प्रणवोऽङ्गानि नाप्यन्यविधयस्तथा । स्त्रीणां तु शूद्रजातीनां मन्त्रमात्रोक्तिरिष्यते’, इत्यादिरूपः । आदिशब्दात् वर्णनियमः ; याजन-अध्यापन-शस्त्रजीवन-वाणिज्य-शुश्रूषादिरूपः । आश्रमनियमः, ‘ताम्बूलोऽभर्तृकस्त्रीणां यतीनां ब्रह्मचारिणाम् । एकैकं मांसतुल्यं स्यात् सम्भूय मदिरासमम् ॥ ब्रह्मसूत्रं परित्यज्य ब्रह्मचारी गृही वनी । परिव्राड्रापि पतति’ इत्यादिरूपः । गोत्रनियमः ; ‘दानं दद्यात् सगोत्राय कन्यादानं तु वर्जयेत्’ इत्यादिरूपः । प्रवरनियमः ; ‘समप्रवरगोत्रञ्च विधुरं ब्रह्मचारिणम् । देवार्थे वरयेद्विद्वान् पित्रर्थे न कदाचन’ इति । चरणनियमः, ‘बह्वृचाश्श्रवणे कुर्युः श्रावणं नतु पर्वणि’ इति । कुलनियमः ; ‘मृतबन्धोर्दशाहानि कुलस्यान्नं निषिद्धयते’ इति । देशनियमः ; ‘नाप्सु नैवाम्भसस्तीरे श्मशाने न समाचरेत् । उत्सर्गं वा पुरीषस्य मूत्रस्य च विसर्जनम् ॥’ इति कालनियमः ; ‘न भोक्तव्यम् न भोक्तव्यम् सम्प्राप्ते हरिवासरे’ इति । अवस्थानियमः; ‘एकादश्यां न भुञ्जीत शक्तस्सन् निरुपद्रवः’ इति। गुणनियमः; ‘नातिकेशामकेशां वा नातिकृष्णातिपिङ्गलाम् । निसर्गतोऽधिकाङ्गां वा हीनाङ्गामपि नोद्वहेत्, आरनालं न सेवेत कदाऽपि भगवत्परः’ इत्यादिरूपः । उक्तनियमैर्युतः प्रपन्नः शक्त्या ; यथाशक्ति अनन्यप्रयोजनः; प्रयोजनान्तरनिस्स्पृहः, भगवत्प्रीत्येक्प्रयोजनस्सन् लक्ष्मीशकैङ्कर्यं कुर्यात्, अतो नोक्तशङ्काद्वयावकाशः, इति भावः ॥ ६६ ॥
(अव) सदाचारस्याधिकारिणि अतिशयाधायकत्वञ्चास्ति, न केवलं
स्वव्यतिरेके अयोग्यतावहत्वमित्याह-
अनुबन्दम्
आचारात्मगुणोपायपुरुषार्थविशेषतः ।
अधिकारिणि वैशिष्ट्यं प्रकृष्येतोत्तरोत्तरम् ॥ ६७ ॥ इति ॥
[[३८९]]
अस्यार्थःअधिकारिणि; मोक्षोपायानुष्ठानपरे, वैशिष्ट्यं; विशिष्टत्वं, अतिशयितं, आचारात्मगुणोपायपुरुषार्थविशेषतः, आचार-विशेषतः; सन्ध्याद्याचारप्रकर्षात् । आत्मगुणविशेषतः आत्मगुणादीनां । शमदमादीनां प्रकर्षात्, उपायविशेषतः; भक्त्याद्युपायनिष्ठायाः ‘सत्कर्मनिरताश्शुद्धास्साङ्ख्ययोगविदस्तथा । नार्हन्ति शरणस्थस्य कलां कोटितमीमपि’ इति कृष्णप्राप्तौ कृष्णैकसाधनस्यातिशयितत्वस्मरणात् स्वतन्त्रप्रपदनात् तत्राप्याचार्यनिष्ठारूपात् । पुरुषार्थविशेषतः ; प्रयोजनान्तरादपि मोक्षपुरुषार्थस्य तत्राप्यविद्यावृत्तिस्वानन्दावाप्तिरूपपुरुषार्थादपि तच्चरणकैर्यकामस्यातिशयितत्वाच्चोत्तरोत्तरं प्रकृष्येत; प्रकृष्टं भवेत् ॥ ६७ ॥
अथ पदवाक्ययोजनाभागः ॥
तत्र मूलमन्त्राधिकारः ॥
(अव) एवं सारतमान् अर्थावश्यज्ञातव्यान् आनुशासनिकभागे विशदीकृत्य, तत्र व्यामोहादिशमनेन तान् स्थिरीकृत्य, तेषामर्थानां रहस्यत्रयप्रतिपाद्यत्वं प्रकाशयितुं योजनाभाग आरभ्यत इति प्रतिज्ञाय, मूलमन्त्र - द्वयचरमश्लोकानां पूर्वपूर्वस्य व्याख्येयतां उत्तरोत्तरस्य व्याख्यानतां चाभिधाय, प्रथमव्याख्येयेऽपि मूलमन्त्रे प्रणवस्य त्र्यात्मकतां च प्रतिपाद्य, तत्रापि अकारस्य प्रणवाद्यस्य ‘अव रक्षणे’ इति धातुनिष्पन्नतया रक्षकत्वार्थस्यावच्छेदकासङ्कीर्तनेन (सर्वरक्षकत्वं तदर्थः) उपाध्यसङ्कीर्तनेन च निरुपाधिकरक्षकत्वं च पर्यवस्यतीति प्रतिपाद्य एवं सति निरुपाधिकरक्षकत्वे निर्हेतुककरुणावत्त्वं सेत्स्यति, ततश्च भक्तिप्रपत्त्यादिकं दयोत्तम्भनादावनुपयोगात् निष्प्रयोजनमेव स्यात् तत्कार्यस्य कस्याप्यभावादित्याशङ्कय, ईश्वरस्य निरुपाधिककृपावत्त्वेऽपि तस्याः कृपायाः कर्माधीनभगवदाज्ञातिलङ्घनजनितभगवन्निग्रहप्रतिबद्धतया तन्निवर्तनेन न्यासादीनामुपयोगात् तेषां
[[३९०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
रक्षणे सहकारिकारणत्वं करुणायाः प्रधानकारणत्वं चेति दर्शयन् स्वामित्वात् स्वयमेव स्वद्रव्यं निर्व्याजं रक्षतीति शङ्कामप्यपनुदन्नाह-
त्राणे स्वामित्वमौचित्यं न्यासाद्यास्सहकारिणः ।
प्रधानहेतुः स्वातन्त्र्यविशिष्टा करुणा विभोः ॥ ६८ ॥ इति ॥
अस्यार्थःविभोःस्वामित्वं त्राणे; रक्षणे, औचित्यं; स्वरूपयोग्यतामात्रं, स्वातन्त्र्यविशिष्टकरुणा प्रधानहेतुः; परतन्त्रस्य करुणा विद्यमानाऽपि न त्राणाय कल्पते, अतःस्वातन्त्र्यविशिष्टेति । नापि केवलं स्वातन्त्र्यं हेतुः निष्करुणे तददर्शनात्, अतःकरुणेति। अप्रतिबद्धायाः करुणायाः फलाविनाभावात् अद्वारकत्वाच्च प्रधानकारणत्वमिति भावः । न्यासाद्याः सहकारिणः, प्रतिबन्धकनिग्रहापनोदनद्वारा तदुपयोगात्, आद्यशब्देन कर्मयोगज्ञानयोगादिपरिग्रह इति ॥ ६८ ॥
(अव) एवं प्रणवस्यादिभूताकारं निरुपाधिकसर्वरक्षकत्वार्थकमभिधाय, तद्गताया लुप्तायाश्चतुर्थ्यास्तादर्थ्यवाचकत्वात् मकारवाच्यो जीवः परं प्रति शेष इत्यर्थः पर्यवस्यति । तत्र यद्यपि मकारवाच्यः कर्ता प्रथमं निर्देश्यः, तदनन्तरं तस्य परसम्बन्धः, तथाऽपि शेषत्वरूपसम्बन्धज्ञानाभावे विद्यमानमपि स्वरूपमसत्कल्पं, शेषत्वज्ञानाभावे हि तादृशस्वरूपानुरूपकैङ्कर्यसाम्राज्यरुचितदर्थोंपायानुष्ठानाद्यनर्हत्वादितिसम्बन्धप्राधान्यद्योतनाय कर्तृनिर्देशात् प्रागेव सम्बन्धनिर्देश
इत्यभिप्रायेणाह-
निश्चिते परशेषत्वे शेषं सम्परिपूर्यते ।
अनिश्चिते पुनस्तस्मिन् अन्यत् सर्वमसत्समम् ॥ ६९ ॥ इति ॥ अस्यार्थः - परशेषत्वे निश्चिते शेषं; स्वरूपानुरूपपुरुषार्थरुचिलक्षणाधिकारतदनुरूपप्रचेतनोपायानुष्ठानादिकं, सम्परिपूर्यते । तस्मिन् =परशेषत्वे अनिश्चिते अन्यत् सर्वं स्वरूपोपायपुरुषार्थादिकं, असत्समम्, असत्प्रायं, तस्मात् प्रधानभूतस्य सम्बन्धस्य प्रथमं निर्देश इति भावः ॥ ६९ ॥
(अव) एवं प्रणवाद्यस्य अकारस्य सर्वरक्षकत्वमर्थः, तद्गतचतुर्थ्याःअनुबन्दम्
[[३९१]]
लुप्तायाः तादर्थ्येऽनुशिष्टायाश्शेषत्वमर्थः, मकारो जीववाची । उकारस्तु अवधारणार्थः । एवञ्च जीवः अकारवाच्यस्य भगवत एव शेषभूत इति प्रणवार्थमभिधाय, नम इत्यत्र न म इति पदं भित्त्वा, प्रणवस्थमकारमनुषज्य स्वस्य स्वयमपि न शेषीति जीवस्य स्वं प्रतिनिरुपाधिकशेषत्वव्यावृत्तिपरतया नमश्शब्दं व्याख्याय, यद्वा स्वातन्त्र्यपदमद्ध्याहृत्य - मम निरुपाधिकस्वातन्त्र्यं नास्ति, भगवत एवान्या नपेक्षया निरपेक्षस्वतन्त्रत्वमिति योजनान्तरमप्युक्त्वा, उक्तार्थद्वयस्यसारत्वं साम्प्रदायिकत्वं अधिकारसिद्धिप्रयोजकत्वं च श्लोकद्वयेनाह-
श्रीमान् स्वतन्त्रः स्वामी च सर्वत्रान्यानपेक्षया । निरपेक्षस्वतन्त्रत्वं स्वाम्यं चान्यस्य न क्वचित् ॥ ७० ॥ इति ॥ तारस्य नमसश्चेमौ सारौ देशिकदर्शितौ । अनन्यशरणत्वादेरधिकारस्य सिद्धये ॥ ७१ ॥ इति ॥
अनयोरर्थः-श्रीमान् = श्रीविशिष्ट एव सर्वत्र अन्यानपेक्षया स्वामी= अनन्याधीनशेषित्ववानित्यर्थः । अन्यानपेक्षया स्वतन्त्रः=अनन्याधीनस्वतन्त्र इत्यर्थः । शेषित्वं नाम-स्वगतातिशयाधानेच्छयोपादातृत्वं, परगतातिशयाधानेच्छयोपादेयत्वं शेषत्वं, स्वतन्त्रत्वं नाम यथेष्टविनियोजकशक्तिमत्त्वं, परतन्त्रत्वञ्च यथेष्टविनियुज्यमानत्वं, यद्यपि जीवः पुत्रदारादिकं प्रति शेषी स्वतन्त्रश्च, तथाऽपि तस्य भगवदधीनमेव स्वसम्बन्धिवर्गं प्रति शेषित्वं स्वातन्त्र्यञ्च, भगवतस्तु अनन्याधीनं शेषित्वं स्वातन्त्र्यं च इति भावः । अनन्यस्य जीवस्य क्वचिदपि निरपेक्षं स्वामित्वं स्वातन्त्र्यं च न, निरपेक्षत्वं स्वाम्येऽपि विशेषणम् ॥ ७० ॥
तारस्य; प्रणवस्य पूर्वार्धप्रतिपादितभगवच्छेषित्वस्वतन्त्रत्वतात्पर्यरूपस्सारः नमसश्चोत्तरार्द्धप्रतिपादिततदुभयव्यावृत्तिरूपस्सारश्च, इमौ सारौ इति पदाभ्यां विवक्षितौ, देशिकदर्शितौ; देशिकैः = आचार्यैरुपदिष्टौ = अनन्यशरणत्वादेः अनन्योपायत्वादेः । आदिशब्देनानन्यप्रयोजनत्वं, अधिकारस्य आकिञ्चन्याधिकारस्य सिद्धये देशिकदर्शिताविति पूर्वत्र सम्बन्धः, स्वातन्त्र्याभावे परतन्त्रस्य स्वातन्त्र्यविशिष्टशेषिणं विना शरणान्तराभावात् तत्कैङ्कर्यरूपप्रयोजनाभावादुपायान्तरेषु
[[३९२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सामर्थ्यस्य भगवतापि अदत्तत्वात् अनन्योपायत्वं, भगवच्छेषत्वाच्च तच्छेषवृत्तिरूपकैङ्कर्यैकप्रयोजनवत्त्वञ्चेति भावः ॥ ७१ ॥
(अव) प्रणवे तावदकारस्य सर्वरक्षकत्वं तदुत्तरचतुर्थ्याश्चान्यानपेक्षसर्वशेषित्वं तस्या एव विभक्तेःस्वशेषभूतपदार्थविनियोगपर्यन्तविवक्षायामन्यानपेक्षं स्वातन्त्र्यं अर्थ इति स्थितम्, तत्सम्बन्धिनो मकारवाच्यस्य जीवस्य भगवच्छेषत्वं तत्पारतन्त्र्यञ्च सिद्ध्यत् तदीयशेषत्वपारतन्त्र्यपर्यन्तमपि सिद्ध्यति तत्काष्ठाभूतत्वात् इत्यभिधाय, तदपि भगवद्भक्तशेषत्वं भगवत्स्वातन्त्र्यमात्रकृतं, नत्वस्मदिच्छायत्तं, अस्माकं तदधीनत्वात्; किं बहुना भगवतोऽपि स्वभक्तशेषत्वमस्ति किमु वक्तव्यं भागवतानां, इयांस्तु भेदः -भगवतः स्वभक्तशेषत्वं स्वेच्छाधीनं, भागवतानां तु भगवत्पारतन्त्र्यकृतमिति । यत्र स्वापेक्षितगुणातिशयवन्तो भागवताः तानवलोक्य स्वस्य तत्सेवापेक्षा स्वत एव जायते तत्र भगवत्पारतन्त्र्य । कृतसर्वसाधारणशेषत्वादन्यदपि गुणकृतमपि शेषत्वं सम्भवतीति श्लोकद्वयेनाह-
स्वेच्छयैव परेशस्य तादधीन्यबलात्तु नः । भगवद्भक्तशेषत्वं स्वेच्छयाऽपि क्वचिद्भवेत् ॥ ७२ ॥
गुणाधिके हि विषये गुणसारस्यवेदिनः ।
रामे रामानुजस्येव दास्यं गुणकृतं भवेत् ॥ ७३ ॥ इति ॥ अनयोरर्थःभगवत्भक्तशेषत्वं, कर्तृ, परेशस्य; भगवतः, स्वेच्छयैव; स्वसङ्कल्पेनैव, नः, अस्माकं तु, तादधीन्यबलात्; भगवत्परतन्त्रत्वबलात्, भवेत्क्वचिद्विषये स्वेच्छयाऽपि भवेत् ॥ ७२ ॥
तत्कुत इत्यत्राहगुणाधिके हि विषय इति । हि हेतौ । यस्मात् गुणाधिके विषये भगवद् भक्ते गुणसारस्यवेदिनः; गुणानां सारस्यं = सरसता रसावहत्वं रसकरत्वमिति यावत् । तद्वेदिनः पुरुषस्य, दास्यं=दासस्य भावः, कर्म, वा गुणकृतं= गुणपरिज्ञानजन्यं स्वेच्छाकृतं भवेत् । तत्र दृष्टान्तमाह, रामे; रामविषये, रामानुजस्येव; लक्ष्मणस्येव, ‘अस्याहमवरो भ्राता गुणैः दास्यमुभागतः’ इति हि
अनुबन्दम्
[[३९३]]
तद्वचनं, तत्र यथा स्वेच्छामन्तरेण किञ्चिद्दास्यं भ्रातृत्वप्रयुक्तमीश्वरेच्छयैव सिद्धम्, अन्यत्तु गुणकृतं, तद्वदिति भावः । ननु ? गुणसारस्यपरिज्ञानकृतमपि दास्यं भगवत्पारतन्त्र्यकृतं भवत्येव, सर्वस्यापि भगवत्प्रेरणं विना असम्भवात् । यच्च भगवत्पारतन्त्र्यमात्रप्रयुक्तं सर्वसाधारणं भगवद् भक्तशेषत्वं तदपि भगवत्भक्तत्वरूपगुणानुसन्धानप्रयुक्त स्वेच्छाजन्यं वक्तव्यं, अतःकोऽनयोर्विशेष इति चेदुच्यतेयद्यपि भगवद्भक्तत्वरूपगुण-मात्रानुसन्धानहेतुकं तदपि शेषत्वं, तथाऽपि भगवद् भक्तिव्यतिरिक्तज्ञानानुष्ठान भगवदनुभवशिष्यानुकम्पित्वसौलभ्यसौशील्याद्यनुसन्धानकृतत्वाभावात् तस्य इति वैलक्षण्यमुभयोर्द्रष्टव्यम् ॥ ७३ ॥
(अव) भगवान् स्वभक्तविषये स्वात्मानं शेषत्वेन विनियुङ्क्ते इत्युक्तम् तत्कुत्र दृष्टमित्यत्र कृष्ण(भगवत्) वाक्यमेव दर्शयन्नुपपादयति-
दास्यमैश्वर्ययोगेन ज्ञातीनां च करोम्यहम् ।
अर्धभोक्ता च भोगानां वाग्दुरुक्तानि च क्षमे ॥ ७४ ॥ इति स्वोक्तिनयादेव स्वभक्तविषये प्रभुः ।
आत्मात्मीयस्य सर्वस्य सङ्कल्पयति शेषताम् ॥ ७५ ॥ इति ।
अनयोरर्थः-अहम् दास्यमैश्वर्ययोगेन; स्वातन्त्र्ययोगेन, स्वातन्त्र्यादि -त्यर्थः । ज्ञातीनां च दास्यं करोमि । चकारेण भक्तेषु पारतन्त्र्यं “अहं भक्तपराधीन" इति वचनसिद्धम् समुच्चीयते, भोगानामर्धभोक्ता ज्ञातीनामर्धं दत्त्वा तदवशिष्टार्ध भोक्तास्मि । वाग्दुरुक्तानि ; वाचां दुरुक्तानि + उपालम्भधिक्कारादिरूपाणि च क्षमेसर्वत्रापि हेतुस्स्वातन्त्र्यं, ज्ञातित्वरूपसम्बन्धसामान्यमात्रेणापि दासवत् पारतन्त्र्यं राज्यार्धप्रधानं उपालम्भसहनं च करोमि, किमुत ‘ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम्’ ‘स च मम प्रियः’ इत्यादिरीत्या अत्यर्थप्रियातमानामिति भावः ॥ ७४ ।
इति स्वोक्तिनयादेव प्रभुः स्वतन्त्रः स्वभक्तविषये सर्वस्यात्मात्मीयस्य आत्मा चात्मीयञ्चेति समाहार एकवद्भावः । शेषताम् ; भक्तजनं प्रति शेषतां सङ्कल्पयति । तदुक्तं ‘परिजनपरिबर्हा भूषणान्यायुधानि प्रवरगुणगणाश्च
[[३९४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ज्ञानशक्त्यादयस्ते । परमपदमथाण्डान्यात्मदेहस्तवात्मा वरद सकलमेतत् संश्रितार्थं चकर्थ’ इति ॥ ७५ ॥
(अव) एवमन्योन्यशेषभावस्य प्रमाणसिद्धत्वेऽपि परस्परं शेषशेषिभावो विरुद्ध्यत एव, न ह्येक एव यं प्रति शेषः तं प्रति शेषी च भवतीत्यत्राह-
अन्योन्यशेषभावोऽपि परस्वातन्त्र्यसम्भवः ।
तत्तदाकारभेदेन युक्त इत्युपपादितम् ॥ ७६ ॥ इति ॥
अस्यार्थःपरस्वातन्त्र्यसम्भवः; परस्यस्वामिनः स्वातन्त्र्यबलादेव सिद्धः अन्योन्यशेषभावः= भागवतानामन्योन्यशेषभावः । अपिशब्देन शेषिभावश्च परगतातिशयाधायकत्वेन वेषेण शेषत्वं तत्कृतातिशयभाक्त्वेन शेषित्वं; यथा वा क्रियां प्रत्येकस्यैव शेषत्वं, शेषित्वं च प्रागेवोपपादितं पुरुषार्थकाष्ठाधिकार इति ॥ ७६ ॥
(अव) एवं तारनमसोस्सारार्थावनन्यार्हतदीयपर्यन्तशेषत्व -पारतन्त्र्यात्मकौ देशिकदर्शितौ इत्यभिधाय, नम इत्यस्य अहिर्बुध्न्येन च स्थूलसूक्ष्मपररूपेण त्रिधा विभज्य दर्शिताश्चार्थाःप्रह्वीभावममतात्यागपरमेशप्रधानोपायात्मका इत्यपि प्रतिपाद्य, एवमनुष्ठेयार्थप्रकाशकनमश्शब्दघटितत्वे स्वात्मसमर्पणे सर्वे मन्त्राः करणतां यान्ति, न केवलमष्टाक्षर एवेत्याह-
एवं शिक्षितनानार्थनमश्शब्दसमन्विताः ।
सर्वे करणतां यान्ति मन्त्रास्स्वात्मसमर्पणे ॥ ७७ ॥ इति ॥ स्पष्टोऽर्थः॥ ७७ ॥
(अव) नन्वकारार्थाय मकारवाच्यश्शेषः मकारवाच्यस्य मकारवाच्यो न शेषः इति तारनमसोरर्थ उक्तः, एवं सति अकारार्थस्य स्वमहं न मम इत्यनुसन्धानं न स्यात्, तस्यैवानुसन्धानस्यात्रावश्यकत्वात् स्वात्मसमर्पणे स्वात्मन एव तादर्थ्यं ह्यनुसन्धेयं, नत्वन्यस्येत्यत आह-
जीवसामान्यमुखतः शृङ्गग्राहिकयाऽपि वा ।
मकारौ तारनमसोस्स्वानुसन्धानदाविह ॥ ७८ ॥ इति ॥
अनुबन्दम्
[[३९५]]
अस्यार्थःतारनमसोःमकारौ जीवसामान्यमुखतःजीवसामान्यद्वारा जीवसा - मान्यस्य शेषत्वविधाने तदन्तर्गतस्वात्मरूपविशेषस्यापि क्रोडीकारात् ‘दासभूतास्स्वतस्सर्वे ह्यात्मानः परमात्मनः । अतोऽहमपि ते दासः’ इत्युक्त क्रमात् सामान्यद्वारा स्वानुसन्धानादौ शृङ्गग्राहिकयाऽपि वा सामान्यशब्दस्य विशेषपरत्वमाश्रित्य वा स्वानुसन्धानादौ, ‘अर्थात् प्रकरणाल्लिङ्गादौचित्यात्’ इति न्यायेन गामानयेत्यादौ सन्निहिततत्तद्व्यक्तिपरत्वदर्शनाच्च अस्मच्छब्दस्य पूर्वोत्तरभागलोपेन मकारमात्रावशिष्टत्वेन निरुक्तसिद्धत्वाद्वा स्वानुसन्धानादौ मकारौ इति भावः ॥ ७८ ॥
(अव) ननु; एवं आत्मसमर्पणं कुर्वत एव मकारार्थत्वात् तं प्रत्येव अकारार्थस्य कमलापतेःशरण्यत्वं तारनमोभ्यां प्रतिपाद्यते, अतः तदन्ये जीवास्स्वतन्त्रा एव सिद्धयेयुः । युक्तं चैतत्-प्रत्यक्षादिप्रमाणैः अन्योन्यरक्ष्यरक्षकभाव एव जीवानां प्रतिपन्नः यदि च जीवानां सर्वेषां भगवच्छेषत्वपारतन्त्र्यसिद्ध्यर्थं मकारस्य जीवसामान्यवाचकत्वमुच्येत, तदा स्वानुसन्धानं न सेत्स्यतीति सेयमुभयतः पाशा रज्जुरित्यत आह-
इह या स्वानुसन्धानप्रक्रियैकस्य दर्शिता ।
अन्येषामपि तत्साम्यान्नान्योन्यशरणा इमे ॥ ७९ ॥ इति ॥ अतस्स्वपररक्षायां पराधीनेषु जन्तुषु ।
निरपेक्षशरण्यत्वं नियतं कमलापतौ ॥ ८० ॥ इति ॥
अनयोरर्थःइह = मन्त्रे या स्वानुसन्धानप्रक्रिया शृङ्गग्राहिकया विशेषपरत्वाश्रयणेन एकस्य स्वात्मसमर्पणं अनुतिष्ठतः, दर्शिता अन्येषामपि तत्साम्यात्= जीवत्वसाम्यात् जीवत्वप्रयुक्तं भगवच्छेषत्वं बहुप्रमाणसिद्धमवर्जनीयमिति इमे जीवा नान्योन्यशरणाः ॥ ७९ ॥
अतः; नमश्शब्देन अन्योन्यनिरपेक्षशरण्यत्वनिषेधात् स्वपररक्षायां स्वस्य ; आत्मनः, परेषां पुत्रदारादीनां रक्षायां, जन्तुषु जीवेषु पराधीनेषु ईश्वरायत्तरक्ष्यरक्षकभावेषु सत्सु निरपेक्षशरण्यत्वं, अनन्याधीनशरण्यत्वं कमलापतौ नियतं =
[[३९६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तत्रैव विश्रान्तं, अतः स्वमात्रानुसन्धानेऽपि श्रीपतेरेव शरण्यत्वमित्यत्र न विरोध इति भावः ॥ ८० ॥
(अव) अथ नारायणशब्दनिर्वचनप्रस्तावे नरशब्दस्य क्षयिष्णुत्वाभावोऽर्थः स्वरूपान्यथाभाववतामचेतनानां स्वभावान्यथाभाववतां चेतनानां च क्षयिष्णुतया नरशब्देन भगवत एव वाच्यत्वात्, नराज्जातानि तत्त्वानि नाराणि तेषामयनमधिकरणं नारा अयनं यस्येति सर्वव्यापकः नारा जीवसमूहाः तेषां अयनं, ईयते अनेनेति करणव्युत्त्पत्त्या सर्वेषामुपायः नाराणां अयनं ईयते इत्ययनं इति कर्मव्युत्पत्त्या सर्वेषामुपेयः, नरसम्बन्धिनो नारा इति कल्याणगुणादीनामपि परामर्शात् सकलकल्याणगुणाश्रयः इत्यनेकार्थत्वं प्रमाणवचनपुरस्कारेण नारायणशब्दस्य प्रतिपाद्य, ब्रह्ममीमांसाचतुरध्यायीप्रतिपादितकारणत्वाबाद्ध्यत्वोपायत्वोपेयत्वात्मकार्थचतुष्टयगर्भितत्वं नारायणपदस्येत्याह-
कारणत्वमबाद्ध्यत्वमुपायत्वमुपेयता ।
इति शारीरकस्थाप्यमिह चापि व्यवस्थितम् ॥ ८१ ॥ इति ॥ अस्यार्थःकारणत्वं ‘जन्माद्यस्य यतः’ इत्यखिलजगत्कारणत्वं जिज्ञासितब्रह्मलक्षणं प्रतिज्ञाय, अस्पष्टजीवलिङ्गानां स्पष्टजीवलिङ्गानां प्रधानप्रतिपादन च्छायानुसारिणां च सर्वेषां वेदान्तानां ब्रह्मैवाखिलजगत्कारणमित्यत्र तात्पर्यमिति प्रथमाध्यायार्थ इति तदिदमत्रापि नारशब्दे नराज्जातानि तत्त्वानीति व्युत्पत्त्याश्रयणेस्फुटमिति भावः । अबाध्यत्वमुक्तजगत्कारणत्वस्य साङ्ख्यादिमतान्तरैः दुर्धर्षणत्वं द्वितीयाध्यायार्थः । सचायमत्रापि नारशब्दस्य कल्याणगुणप्रतिपादकत्वाभ्युपगमेन कारणवाक्येष्वेव ‘तदैक्षत बहु स्यां प्रजायेये’ ति ‘यस्सर्वज्ञस्सर्ववित्’ ‘यस्य ज्ञानमयं तपः’ इत्यादिषु सर्वज्ञत्वाद्यवगमात् अचितस्तदसम्भवात् जीवानां च सर्वज्ञत्वाद्यनुपपत्तेश्चेति नातिव्याप्तं ब्रह्मलक्षणमिति हेत्वन्तरैः दुर्धर्षणत्वरूपो द्वितीयाध्यायार्थो गर्भित इति भावः, उपायत्वं उपास्यत्वप्रतिपादकं तृतीयाध्यायार्थ इति अयन शब्देन करणल्युडन्तेनाभिधीयते इति भावः । उपेयता शरीरपातादूर्ध्वमार्चिरादिना प्राप्यत्वं हि चतुर्थाध्यायार्थः । सोऽप्ययनशब्देन कर्मणि ल्युडन्तेनाभिधीयत इति भावः ।
अनुबन्दम्
[[३९७]]
इत्युक्तचतुष्टयं शारीरकस्थाप्यं = शारीरकशास्त्रेण स्थाप्यं, तदिह चापि = नारायणशब्देऽपि तत्तद्व्युत्पत्तिभेदेनव्यवस्थितम् । च अपि, इत्येतत्समुच्चये ॥ ८१ ॥
(अव) अथ प्रतिपदं पृथक् पृथगर्थानुक्त्वा शाब्दान् आर्थांश्च भगवद्धर्मान् क्रमात् सङ्गृह्योक्त्वा तेष्वपि सारतमाः कतिचिन्निध्यानुसन्धेया इत्याहइह सङ्ग्रहतःश्रीमान् गोप्ता शेषी समाधिकदरिद्रः ।
शरणं सर्वशरीरी प्राप्यस्सेव्यश्च साधुभिर्भाव्यः ॥ ८२ ॥ इति ॥ अस्यार्थःइह; मन्त्रे,श्रीमान् गोप्ता= अकारार्थस्सर्वरक्षकत्वं ‘अव रक्षण’ इत्यवधातोरप्प्रत्यये ‘अवतेष्टिलोपश्चेति’ टिलोपादकारमात्रपरिशेषात्, तच्च रक्षकत्वं लक्ष्मीविशिष्टस्यैव ‘लक्ष्म्या सह हृषीकेशो देव्या कारुण्यरूपया । रक्षकस्सर्वसिद्धान्ते ‘इति प्रतिपादनात् । तं प्रकृत्यर्थं श्रीमान् गोप्तेति सूचयन् प्रत्ययार्थमाहशेषीति ॥ तादर्थ्ये चतुर्थ्यनुशासनात् । श्रीमान् इत्येतदत्राप्यन्वेति “उभयाधिष्ठानं चैकं शेषित्वम्” इत्युक्तेः, प्रकृतिप्रत्ययाभ्यां फलितमाह-समाधिकदरिद्र इति । निस्समाभ्यधिक इत्यर्थः । निरुपाधिक्सर्वरक्षकत्व । तादृशसर्वशेषित्वयोरितत्रासम्भवात् । ‘अस्येशाना जगत’ इति श्रुतिप्रसिद्धलक्ष्मीपतित्वस्फोरितपारम्यस्यान्यत्रासम्भवाच्च नमश्शब्दार्थमाह- ‘शरणमिति । पन्था नकार उद्दिष्टो मःप्रधान उदीरितः । विसर्गः परमेशस्त्विति’ नैरुक्तिकप्रक्रियया मे न किञ्चिद्वस्तु मे न स्वातन्त्र्यमित्यन्वये तदीयस्य तत्परतन्त्रस्य तं विनेष्टप्रापको नेति स एव शरणमित्याक्षेपेण वा शरणं भगवानेवेति भावः । नारायणशब्दप्रकृत्यर्थमाह-सर्वशरीरीति । नाराः अयनं यस्येति बहुव्रीहौ ल्युटश्च अधिकरणार्थत्वेन सर्वान्तःप्रवेशनियमनमर्थ इति भावः, नाराणां अयनमिति तत्पुरुषे ल्युटश्च कर्मार्थत्वे प्राप्यत्वमर्थ इत्यभिप्रयन्नाह-प्राप्य इति । उत्तरचतुर्थ्यर्थमाहसेव्य इति । सेवारूपकैर्यप्रतिसम्बन्धित्वादिति भावः सेवायाश्शेष वृत्तित्वात् कैङ्कर्यस्य शेषवृत्तिरूपस्य तादर्थ्यस्य चतुर्थ्यर्थत्वादिति भावः । एवं सङ्ग्रहतः = सङ्ग्रहेण भाव्यः ॥ ८२ ॥
(अव) एवं भगवद्धर्माणां मन्त्रार्थानामनुसन्धानमुक्त्वा तत्प्रतिसम्बन्धिनि जीवे चानुसन्धेयान् बहून् धर्मानुपदिश्य तत्राप्यावश्यकान् मन्त्रार्थसारान् जीवधर्मानाह-
[[३९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पदत्रयेण सङ्क्षेपात् भाव्याऽनन्यार्हशेषता ।
अनन्योपायता स्वस्य तथाऽनन्यपुमर्थता ॥ ८३ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-प्रणवस्यान्ययोगव्यवच्छेदार्थकोकारप्रश्लेषात् अनन्यार्हशेषता फलितार्थः स्वातन्त्र्यविधानेन अन्वर्थनमसश्च परतन्त्रदासस्य स्वतन्त्रशेषिणं विना शरणान्तरासम्भवात् स एव तस्य शरणमित्यनन्य शरणता फलितार्थः तथाऽनन्यपुमर्थता - नारायणशब्दगतचतुर्थ्याः कैर्यपरतया शेषभूतस्य शेषिप्राप्तिं विना पुमर्थान्तराभावात् अनन्यपुमर्थता फलितेति पदत्रयेण सङ्क्षेपेण भाव्या ॥ ८३ ॥ (अव) एवमष्टाक्षरान्तःस्थतत्त्वार्थज्ञानवतां बाह्यकुदृष्टिपक्षैरक्षोभ्यत्वं द्वन्द्वज परितापादिराहित्यञ्चास्तीति प्रशंसति-
इह निजपक्षविरुद्धैरीदृशनिष्ठाविरोधिभिश्चान्यैः ।
द्विचतुष्कसारवेदी गङ्गाह्रद इव न गच्छति क्षोभम् ॥ ८४ ॥ इति ॥ अस्यार्थःइह= भुवने, निजपक्षविरुद्धैः, बाह्यकुदृष्टिपक्षैः देहात्मवादिबौद्धजैनतार्किकनिरीश्वरसेश्वरसाङ्ख्यमृषावादिभेदाभेदब्रह्मपरिणामिशैव माध्वादिभिरुक्तमन्त्रार्थविरुद्धैः ईदृशनिष्ठाविरोधिभिरन्यैश्च मन्त्रान्तरदेवतान्तरप्रयोजनान्तरस्पर्शैर्विषयान्तरपरिचयादिभिःमानावमानजपरितापादिभिर्वा; द्विचतुष्कसारवेदी; अक्षराणां द्विचतुष्कं= अष्टकं, तद्वेदी= तद्ज्ञानवान् गङ्गाह्रद इव क्षोभं न गच्छति= न प्राप्नोति, तदुक्तं ‘न प्रहृष्यति सम्माने नावमानेऽनुतप्यते ॥ गङ्गाह्रद इवाक्षोभ्यः यस्स पण्डित उच्यते ॥’ ८४ ॥
(अव) अत्र नारायणायेत्यत्र स्यामित्यध्याहृत्य तादर्थ्यचतुर्थीसमभिव्याहारात् तदर्थो भवेयं इति प्रार्थ्यमानं तादर्थ्यं न शेषत्वरूपं; तस्य स्वतस्सिद्धत्वात्, अतः शेषित्वं; शेषकर्म, कैर्यमिति यावत् । एवञ्च कैङ्कर्यप्रार्थनायां स्वानन्दा वाप्तिरूपपुरुषार्थो न मन्त्रार्थस्स्यात्, स्वानन्दावाप्तेः प्रार्थना स्वार्थभोग प्रार्थना स्यादित्यत आह-
अत्र स्वलाभापेक्षाऽपि स्वामिलाभावसाधिनी ।
स्वामिप्रयोजनापेक्षाऽप्यतस्स्वानन्दहेतुका ॥ ८५ ॥ इति ॥
अनुबन्दम्
[[३९९]]
अस्यार्थः-अत्र; चतुर्थ्यां स्वलाभापेक्षाऽपि स्वानन्दलाभप्रार्थनाऽपि, स्वामिलाभावसायिनी स्वभोगेनापि परगतातिशयस्यैव सिद्धेः स्वलाभ एव स्वामिलाभपर्यवसायीति न स्वार्थभोगप्रार्थनादोषः । स्वामिप्रयोजनापेक्षा अपि स्वानन्दहेतुका, स्वानन्दलाभादेव हि स्वामिनः प्रयोजनसिद्धिः भृध्यानां सुखवत्तया हि स्वामिनोऽतिशयः, अतः स्वलाभप्रार्थनाऽपि स्वाम्यतिशयप्रार्थनावसायिनी, साऽपि स्वलाभप्रार्थनावसायिनीति एकैकप्रार्थनायामपि द्वयोः प्रयोजनसिद्धिरिति भावः ॥ ८५ ॥
(अव) अत्र केचिदाक्षिपन्तिनमश्शब्देन स्यादित्यध्याहारसहितेन न मम किञ्चित्स्यादित्यर्थपर्यवचन्नेन अविद्याकर्मवासनारुचि प्रकृतिसम्बन्धादिरूप सर्वानिष्टनिवृत्तिप्रार्थनायां कृतायां इष्टप्राप्तिप्रार्थना किमर्था । ‘सम्पद्याविर्भावः स्वेनशब्दात्’ “यथा न क्रियते स्योत्स्ना मलप्रक्षालनान्मणेः । दोषप्रहाणान्न ज्ञानमात्मनः क्रियते तथा ॥ यथोदपानकरणात् क्रियते न जलाम्बरम् । सदेव नीयते व्यक्तिमसतस्सम्भवः कुतः ॥ तथा हेयगुणध्वंसादवबोधादयो गुणाः । प्रकाश्यन्ते, न जन्यन्ते, नित्या एवात्मनो हि ते” इत्युक्तरीत्या इष्टप्राप्तिः स्वयमेवागच्छति । किमर्थं तत्प्रार्थनमिति ; तत्रोत्तरमाह-
मूस्वतः स्वार्हं यथा भागं पुत्रः पितुरपेक्षते ।
सापराधस्तथा दासः कैङ्कर्यं परमात्मनः ॥ ८६ ॥ इति ॥
अस्यार्थःयथा सापराधः पुत्रःस्वतःस्वार्हं भागं स्वत एव; पुत्रत्वेनैव, प्राप्तं स्वयोग्यं दायं पितुस्सकाशादपेक्षते, तथा सापराधो दासः परमात्मनस्सकाशात् स्वतःप्राप्तं दासत्वेन स्वयोग्यं कैङ्कर्यं अपेक्षते; प्रार्थयते । सापराधतो निग्रहकलुषितेन पित्राऽनर्पितत्वादपराधक्षमापणप्रसन्नात्तस्मादर्थनमपि लोकन्यायाविरुद्धमिति
भावः ॥ ८६ ।
(अव) ननु भावान्तरमेवाभावो न सप्तमपदार्थरूपोऽन्य इति ह्यास्माकीनः सिद्धान्तः । अत एव भाष्यकारैरपि “अविद्यानिवृत्तिरेव मोक्षः” इत्युक्तं, अतः सर्वप्रतिकूलनिवृत्तिरेव ह्यत्यन्तानुकूल्यावस्थारूपो मोक्ष इत्यनिष्टनिवृत्तिप्रार्थनादेवेष्टप्रार्थनं जातमिति पुनरुक्तिःस्यादित्याशङ्कयाह-
[[४००]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मूएकमेव स्वरूपेण परेण च निरूपितम् ।
इष्टप्राप्तिरनिष्टस्य निवृत्तिश्चेति कीर्त्यते ॥ ८७ ॥ इति ॥
अस्यार्थःएकमेव वस्तु स्वरूपेण निरूपितं= प्रतियोगिज्ञानादिकमनपेक्ष्यैव वस्तुनःस्वरूपमात्रेण निरूपितम्, भावरूपं, तदेव परेण; प्रतियोगिना च, निरूपितं अभावरूपं, अत एकत्वेऽपि निरूपकभेदात्, यथा घटः, पटाद्भिन्नः, अयं अस्माद्दीर्घःइत्यपौनरुक्त्यं अपर्यायत्वञ्च, तथा एकमेव वस्त्विष्टप्राप्तिरनिष्टनिवृत्तिश्चेति कीर्त्यते । अयं भावःअनिष्टनिवृत्तिं प्रार्थयमान एवादरातिशयादिष्टप्रार्थनमपि करोति । प्रकारान्तरेण प्रार्थने पौनरुक्त्यमपि नास्ति इति ॥ ८७ ॥
(अव) अथ वाक्यार्थयोजनाः दशधा कृताः, कृत्स्नमन्त्रोऽप्येकवाक्यस्सन् फलपरः, कृत्स्नमन्त्रोऽप्येकवाक्यस्सन्नुपायपारः, आहत्यैकवाक्यतायां योजनाद्वयम् । द्विवाक्यस्सन् स्वरूपपरः, तथा उपायपरः, तथा फलपरः, आहत्य द्विवाक्यतायां योजनात्रयम् । पुनस्त्रिवाक्यस्सन् स्वरूपफलपरः तत्राप्याद्यवाक्यद्वयेन स्वरूपं तृतीयवाक्येन फलञ्च प्रतिपादयति । यद्वा प्रथमवाक्येनैव स्वरूपं, द्वितीयतृतीयाभ्यामनिष्टनिवृत्तीष्टप्राप्तिरूपं फलं प्रतिपादयतीत्याहत्य त्रिवाक्यतायां स्वरूपफलपरत्वेन योजनाद्वयं, पुनः त्रिवाक्यस्सन् स्वरूपोपायतत्परः आहत्याष्टौ योजनाः, ताश्च कारिका रूपेणास्माभिस्सङ्गृहीताः ॥
तथाहि - ओमर्थाय नमो नारायणायेत्येकवाक्यता । न्यासोऽत्र नमसोऽर्यस्स्यात्तेनोपायपरो मनुः ॥ ओमर्थनारायणाय शेषवृत्तिं नमोगिरा । उपलक्ष्य तदेकात्मा कृत्स्नःफलपरो मनुः । अनयोर्योजनयोरखण्डप्रणववाच्यत्वं नारायणविशेषणम् । आर्थनारायणस्यैव स्वमहं नास्म्यहं मम । इति द्विवाक्ये जीवेशस्वरूपे तत्परो मनुः ॥ आर्थनारायणस्याहं भरत्वेनार्पितो न मे । भरोऽस्मीति द्विवाक्यस्सन् उपायैकपरो मनुः ॥ आर्थनारायणस्याहं किङ्करस्तद्विरोधि मे । न स्यादिति द्विवाक्यस्सन् पुमर्थैकपरो मनुः ॥ आसु तिसृषु योजनासु प्रणवस्त्र्यक्षरात्मा योज्यः, आय नारायणायेति विशेषणविशेष्यभावः, आर्थ इत्यकारार्थ इति नारायण विशेषणत्वं द्योतितम्, आयैवाहं नमो नारायणकैङ्कर्यमस्तु मे । इति त्रिवाक्यो जीवेशस्वरूपफलतत्परः॥ आयैवास्मीत्याद्यवाक्यात् स्वरूपं शेषवाक्ययोः ।अनुबन्दम्
[[४०१]]
अनिष्टं नश्यतादिष्टं स्यादित्याह त्रिवाक्यतः ॥ स्वरूपं तारनमसोरर्थो गोप्तृत्वयाचनम् । शेषस्यातस्त्रिवाक्योऽसौ स्वरूपोपायतत्परः ॥ एवमष्टौ योजनाः ॥
नवमीं योजनामाचार्यः स्वकारिकारूपेणाह-
(मू-) केचित्तु चरमश्लोके द्वये चोक्तक्रमादिह ।
भरन्यासपरं तारं शेषं फलपरं विदुः ॥ ८८ ॥ इति ॥
अस्यार्थःचरमश्लोके द्वये च वाक्यत्रयात्मके उक्तक्रमादिहापि भरन्यासपरं, उपायपरं तारं शेषं = नमो नारायणायेति वाक्यद्वयं फलपरं विदुः । इति ॥
इयञ्च दशमी योजना । तारे स्वरूपं नमसि न्यासं शेषे फलार्थनम् । प्राह त्रिवाक्यो मन्त्रोऽयमाहत्यार्था दशेरिताः ॥ वाक्यैकत्वे योजने द्वे तिस्रो वाक्यद्वये तथा। वाक्यत्रये पञ्चतय्यः ताः पृथक् पृथगीरिताः ॥ ८८ ॥ उपसंहरति ॥ ८८ ॥ (मू) तदेवं पदवाक्यार्थैस्तत्त्वविद्गुरुदर्शितैः ।
तत्तत्कुदृष्टिकथितं निरस्तं योजनान्तरम् ॥ ८९ ॥ इति ॥
तत्; तस्मात् उक्तक्रमेण, तत्त्वविद्गुरुदर्शितैः; तत्त्वविदा आत्रेयरामानुजाचार्येण वादिहंसाम्बुवाहापरनामधेयेन दर्शितैः, पदवाक्यार्थैः पदार्थैः वाक्यार्थैश्च, तत्तत्कुदृष्टि कथितं; योजनान्तरं अकारार्थ सामानाधिकरण्यादभेदपरत्वमित्यादिरूपं निरस्तम् ॥ ८९ ॥
(अव) स्वाचार्योपदिष्टार्थानां सामीचीन्यं द्योतयितुं आचार्याणामज्ञानादिराहित्यं सन्मार्गानतिलङ्घित्वं विषयप्रावण्यादिदूरगतत्वं चोपपादयन् उपसंहरति- (मू) अविद्याभूतनोन्मुक्तैरनवज्ञातसत्पथैः ।
असदास्वादसव्रीडैरादिष्टमिति दर्शितम् ॥ ९० ॥ इति ॥
अस्यार्थःअविद्या; अज्ञानं, प्रकृतिर्वा, सैव पूतना; पिशाची, तदुन्मुक्तैः अनवज्ञातसत्पथैः असदास्वादसव्रीडैः असतां विषयाणां आस्वादे सव्रीडैः, तत्पराङ्मुखैरित्यर्थः । देशिकैरित्यध्याहारः । आदिष्टं; उपदिष्टं इति = उक्तप्रकारेण दर्शितम्; अस्मदनुग्राह्याणां शिक्षायै अस्माभिर्दर्शितम् ॥ ९० ॥
[[४०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अथ द्वयाधिकारः ॥
(अव) मूलमन्त्रं व्याख्याय तद्व्याख्यानभूतं द्वयं विवरीतुं तत्प्रभावमुक्त्वा द्वयस्य गद्यस्य च व्याख्येयव्याख्यानभावमपि प्रदर्श्य गद्ये फलप्रार्थनावसरे ‘परभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिकृत परिपूर्णानवरतनित्य विशदतमानन्यप्रयोजनानवधिकातिशय प्रियभगवदनुभवजनिता नवधिकातिशय प्रीतिकारिता शेष अवस्थोचिताशेष शेषतैकरतिरूप नित्यकिङ्करो भवानी’ ति प्रार्थनोपलम्भात् प्रपत्तेरूर्ध्वं यावज्जीवमनुष्ठेय कैडूर्यस्यापि परभक्त्यादिमूलकत्वावश्यं भावात् अकिञ्चनाधिकारिणः प्रपन्नस्य भक्त्याद्यभावात् भावे वा तथैव परभक्त्यामोक्षसिद्धौ प्रपत्ति वैयर्थ्यापत्तिरित्याशड्याह-
(द्वया)
परभक्त्यादिमूलत्वं कैङ्कर्यस्य यदुच्यते ।
गद्यादिषु तदप्याहुरपवर्ग दशाश्रयम् ॥ ९१ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-गद्यादिषु कैङ्कर्यस्य परभक्त्यादिमूलकत्वं यदुच्यते तदप्यपवर्गदशाश्रयमित्याहुः; अपवर्गदशाविषयमाहुः, इदानीन्तनकैङ्कर्यस्य परभक्त्यादिमूलकत्वपरं न गद्यादिकं, किन्तु, मोक्षदशाभाविनः कैर्यस्यैव तन्मूलकत्वपरमिति भावः ॥ ९१ ॥
(अव) ननु ? नित्यमुक्तानुभवस्य ऐकरूप्येण नित्यत्वात्तत्र परभक्त्याद्यवस्थानामनुपपत्तेःकैङ्कर्यस्य तदानीमपि तन्मूलत्व कथनमयुक्तमित्यत आह-
(द्वया)
उत्तरोत्तरयोस्स्वामिसाक्षात्करणभोगयोः ।
पूर्वपूर्वक्षणेष्टत्वात्तन्मूलत्वमुदीरितम् ॥ ९२ ॥ इति ॥
अस्यार्थःउत्तरोत्तरयोः, उत्तरोत्तरक्षणावच्छिन्नयोः, स्वामि साक्षात्करण भोगयोःस्वामिसाक्षात्करणं भगवत्साक्षात्कारःतज्जनितः एतादृशोत्यन्तानुकूलविषयो मया दृष्ट इति स्वात्मनिकृतार्थत्वानुसन्धानरूपोनुभवो भोगशब्देन विवक्षितः, तस्यापि निरतिशयप्रीतिरूपत्वात् भगवद्भोगत्वोक्तिः पूर्वपूर्वक्षणेष्टत्वात्; इतः परमप्येवंविधानुभवो मे भूयादित्येवंरूपपूर्वदृष्टविषयकप्रत्यक्षाभिनिवेशत्वस्य
अनुबन्दम्
[[४०३]]
परभक्तित्वस्य पूर्वदृष्टसाक्षात्कारत्वस्य परज्ञानत्वस्य तद्विश्लेषभीतिरूपत्वस्य परमभक्तित्वस्य चैकरूपानुभवेऽपि पूर्वपूर्वक्षणावच्छेदेन इष्टत्वात्, तन्मूलत्वं = परभक्त्यादिमूलत्वं, साक्षात्कारभोगयोरुदीरितं, यद्यपि सर्वविषयकभगवदनुभव एकव्यक्तिक एव कार्तार्थ्यविषयः भगवद्भोगरूपतामश्रुत इति द्विवचनानुपपत्तिः, तथाऽपि घटपटविषयसमूहालम्बने घटविषयकत्वादिभेदवत् कार्तार्थ्यविषयक्त्वाद्याकारभेदसम्भवात् अनेकक्षणावच्छेदसम्भवाच्च न द्विवचनानुपपत्तिरित्याहुः ।
अयमत्र निष्कर्षःसाक्षात्करणस्य मुक्तिदशायां कैङ्कर्यरूपभोगस्य च निरन्तरसन्तन्यमानतयैकरूपत्वेन परभक्त्याद्यवस्थापन्नभगवदनुभवमूलकत्वं कैङ्कर्यरूपभोगस्य कथमुच्यत इत्यत्राह-उत्तरोत्तरयोरिति ॥
साक्षात्कारो हि नामपरभक्तित्वादिसाक्षात्कारः, भोगोऽत्र प्रीति परीवाहजनितपादसंवाहनादिः परिचर्याविशेषः, तयोरत्यन्तभिन्नत्वात् न द्विवचनानुपपत्तिः, तयोरुत्तरोत्तरयोस्सतोःपूर्वपूर्वक्षणे परभक्त्याद्यवस्थाना मिष्टत्वात्; मोक्षदशायां भगवदनुभवस्य एकस्वभावत्वेऽपि ‘स यदि पितृलोककामो भवति सङ्कल्पादेवास्य पितरस्समुत्तिष्ठन्ते’ ‘जक्षत्’ ‘क्रीडन्’ ‘रममाणः’ स्त्रीभिर्वा, यानैर्वा, इत्यादिष्विवावस्थाविशेषाणामनुभवगताना मभ्युपगमेऽपिविरोधाभावात्, अत एव गद्यभाष्ये ‘सांसारिक विकाराणां धर्मभूतज्ञाने स्वतोविकसिते दुर्वचत्वादेकस्वभावतोक्तिः नतु तादात्विकावस्थाविशेषराहित्यात्’ इत्याचार्यैरेव कण्ठोक्तत्वात्, तत्तत्पूर्वक्षणेषु मध्येमध्ये परभक्त्याद्यवस्थान्तरितत्वेऽपि तादृशप्रवाहसन्तान नैरन्तर्यस्य न काऽपि क्षतिरिति ॥ ९२ ॥
(अव) एवं तर्हि शरीरपातसमये हार्दसाक्षात्कारजननात् तस्य प्राथमिकस्य परभक्त्यादिमूलकत्वावश्यम्भावात् परभक्त्यादेश्च तदानीमनवकाश
इत्यत आह-
(द्वया - )
शरीरपातसमये हार्दस्यानुग्रहस्स्वयम् ।
परिपाकं प्रपन्नानां प्रयच्छति तथाविधम् ॥ ९३ ॥
[[४०४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अङ्कोलतैलसिक्तानां बीजानामचिराद् यथा ।
विपाकः फलपर्यन्तस्तथाऽत्रेति निदर्शितम् ॥ ९४ ॥ इति ॥ अनयोरर्थः-शरीरपातसमये, हार्दस्य; परमात्मनः, अनुग्रहः स्वयं प्रपन्नानां तथाविधं तत्क्षणादेव - परभक्ति - पररज्ञान - परमभक्तिभगवत्साक्षात्कारतत्प्रीतितत्कैङ्कर्यपर्यन्तहेतुभूतं, परिपाकं; अवस्थाविशेषं, प्रयच्छति; ददाति ॥ ९३ ॥
दृष्टान्तमाह -अङ्कोलेति ॥ अङ्कोलतैलसिक्तानां; अङ्कोलो वृक्षविशेषः, तत्तैलसिक्तानां, बीजानां फलपर्यन्तो विपाकः, चिरकालसाध्यः, अचिरात्; स्वल्पकालेनैव भवति, लोके हि शैलूषादिप्रदर्शितबीजादेव पञ्चषघटिकामात्रेण अङ्करपल्लवकोरकफलदर्शनात्, तथाऽत्र हार्दानुग्रहात् त्रिचतुरक्षण एव तस्य परभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिभगवत्साक्षात्कारादिपरम्परापर्यन्तोऽपि विपाकः सिद्ध्यतीति दर्शितम् ॥ ९४ ॥ निदर्शनान्तरमाह-
(द्वया - )
“दुष्टेन्द्रियवशाच्चित्तं नृणां यत्किल्बिषैर्वृतम् ।
[[९९]]
तदन्तकाले संशुद्धिं याति नारायणालये ॥ ९५ ॥ इति व्रतविशेषेषु सात्वतादिषु शिष्यते ।
तद्वदत्रोपपद्येत गद्योक्तान्त्यदशागमः ॥ ९६ ॥ इति ॥
अनयोरर्थःव्रतविशेषेषु; मोक्षार्थव्रतविशेषेषु सात्वतादिषु पञ्चरात्रादिषु, तदङ्गतया विहितनारायणालयनित्यवासादन्तकाले क्षणादेव परभक्त्यादिमूलकैङ्कर्यपर्यन्तपरिपाकसिद्धिस्तद्वत् इह गद्योक्ध्यान्त्यदशागमः इति ॥ ९६ ॥
(अव) ननु ? नाथमुनिपराङ्कुशादीनां संसार एव तादृशपरिपाको दृश्यते, तत् कथमित्यत आह-
(द्वया - )
अनुग्रहविशेषेण केनचित् परमात्मनः ।
गुरुकाधीशनाथाद्याः प्रागप्यन्वभवन् प्रभुम् ॥ ९७ ॥ इति ॥
स्पष्टोऽर्थः ॥ ९७ ॥
अनुबन्दम्
[[४०५]]
(अव) प्रथमं द्वयस्थश्रीशब्दस्य शृणोति, श्रावयतीत्यादिषड्विधव्युत्पत्त्या सूपगमनपुरुषकारत्वोपयुक्तगुणप्रकाशकत्वमुपपाद्य देव्यास्तस्याः पुरुषकारत्वे
प्रमाणाकाङ्क्षायामाह -
(द्वया - )
अर्थस्वभावानुष्ठानलोकदृष्टिगुरूक्तिभिः ।
श्रुत्या स्मृत्या च संसिद्धं घटकार्थावलम्बनम् ॥ ९८ ॥ इति ॥ अस्यार्थःस्वयमेव व्याचष्टे, तमेव लिखामः । अर्थस्वभावो नाम ; ईश्वरवत् पितृत्वप्रयुक्तप्रतापोष्मलत्वादिकं विना केवलं मातृत्वप्रयुक्तवात्सल्याद्यतिशयेन ‘न कश्चिन्नापराध्यति, कः कुप्येद्वानरोत्तम, मर्षयामीह दुर्बला’ इत्यादिप्रमाणसिद्धशीतलस्वभावता । वाल्लभ्यातिशयेन स्वपुरस्कारेण प्रवृत्ताननन्तापराधानपि जनान् स्ववाक्यमनतिलङ्घ्य भगवान् यथा रक्षति तथा भगवन्निग्रहनिवर्तनसामर्थ्यञ्च । अनुष्ठानं तु प्रह्लादविषय द्रोहाधिक्येन अतिक्रोधाद्धिरण्यं भित्त्वाऽप्यप्रशान्तकोपतया उग्रनृसिंहमुपसर्पितुमक्षमाणां ब्रह्मादीनां श्रियं शरणं गतानामनन्तरं तत्पुरस्कारेण शान्तलक्ष्मीनृसिंहमुपसन्नानां स्तोत्रं कृत्वा कार्यसिद्धिरासीदिति पुराणप्रसिद्धम् । ‘सीतामुवाचातियशाः राघवञ्च महाव्रतम्’ इत्यादिरामायणप्रसिद्धम्, श्रीरामानुजानुष्ठानञ्च । लोकदृष्टिश्च; राजादयो ह्यन्तःपुरपरिजनेष्वपराधिषु यत्किञ्चित्प्रसादनादपि क्षमां कुर्वन्तीति । गुरूक्तयः ; श्रीपराङ्कुशादीना “अ’ इत्यादिसूक्तयः । श्रुतिः; श्रियं लोके देवजुष्टामुदारां, तां पद्मनेमीं शरणमहं प्रपद्ये ।’ इत्यादिश्रीसूक्तादिरूपा । स्मृतिः; “वाचः परं प्रार्थयिता प्रपद्येन्नियतः श्रियं” इति शौनकादिवचनरूपा । एवं बहुप्रमाणसिद्धम् घटकार्थावलम्बनमिति ॥ ९८ ॥
(अव) श्रीशब्दार्थमुक्त्वा मतुपा वैशिष्ट्यमुच्यते, अत उपायत्वावस्थायां उपेयत्वावस्थायाञ्च श्रिया वैशिष्ट्यं श्रीविशिष्टस्यैवोपायत्वमुपेयत्वञ्चेत्याह-
[[४०६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(द्वया - )
स्वाम्युपाय उपेयश्च स्वरूपादिसमर्पणे ।
प्रथितः प्रतिसम्बन्धी श्रीमान् निगमचक्षुषाम् ॥ ९९ ॥ इति ॥ अस्यार्थःस्वामी निगमचक्षुषां; निगम एव चक्षुः येषां तेषां विदुषां, स्वरूपादिसमर्पणे ; स्वरूपरक्षाभरफलसमर्पणे, प्रतिसम्बन्धी; उद्देश्यभूतः, उपायः उपेयश्च श्रीमानेव प्रथितः उपायत्वावस्थायामुपेयत्वावस्थायाञ्च श्रीमान् = श्रीविशिष्ट एव प्रथितः । मतुप उभयत्र श्रवणेऽपि केचिदुपायत्वावस्थायां वैशिष्ट्यं नेत्याहुः ; तेषामुपेयत्वावस्थायामपि तन्न स्यात् । प्रणवस्थोकारस्य लक्ष्मीवाचकतया अकारोकारवाच्ययोरात्महविरुद्देश्यत्वप्रतिपादककठवल्ल्यादिविरोधश्च स्यात् । अत एवोक्तं निगमचक्षुषामिति ॥
अथ नारायणशब्देन न्यासानुष्ठानसमये फलाविनाभावविस्रम्भजनकेष्वभ्यर्हिततमद्वादशगुणयोगः प्रतिपाद्यत इत्युक्त्वा, वात्सल्यादीनां निर्वचनानि तेषामुपयोगविशेषाश्च दर्शिताः । अत्रास्मत्सङ्ग्रहकारिकाः । वात्सल्य-स्वामित्वे सौशील्यं सुलभताऽखिलज्ञत्वं । स च सर्वशक्तिभावस्त्वमृषा सङ्कल्पता च कारुण्यम् ॥ सकृतज्ञत्वस्थिरता परिपूर्णत्वञ्च परममौदार्यम् । तेषां निर्वचनानि पृथगुपयोगाश्च दर्शिता गुरुणा ॥ आद्यं दोषादर्शनमागो गणयेन्न नस्स इतिधीदम् । स्वामित्वं शेषित्वं स्वान् रक्षेन्न त्यजेदिति ज्ञप्त्यै ॥ श्लेषो जडैस्तृतीयं मन्देष्वस्मासु युङ्क्त इति धीकृत् । तुर्यं सुखगम्यत्वं दूरे स इति स्पृहा विघातकरम् ॥ सर्वज्ञता प्रसिद्धा स्वजनेष्टानिष्टवत् स इति धीकृत् । अघटितघटनं षष्ठं सूरिषु मां कर्तुमलमिति ज्ञप्त्यै ॥ सप्तममिच्छाप्रतिहतिराहित्यं नः करोति विस्रम्भम् । अष्टममागोघनविनतार्तिहृदिच्छा क्षमिष्यतीति धिये ॥
अनुबन्दम्
नवमं कृताल्पतुष्टिः स्वल्पैरर्च्यस्सतामिति ज्ञप्त्यै । दशमं स्थिरव्रतत्वं विश्वासस्थैर्यमेव नः गुरुते ॥
पूर्णा य आप्तकामो विनोपकारं फलप्रद इति धिये ।
अन्त्यं सर्वस्वदता ह्यनुबन्धिकुलेऽपि फलद इति बुद्ध्यै ॥ ९९ ॥
(अव)
[[४०७]]
अथ चरणावित्यनेन विग्रहवत्त्वमुपलक्ष्यते । सच विग्रहः दिव्यात्मस्वरूपादप्यभ्यर्हितः शुभाश्रयत्वात्; दिव्यात्मस्वरूपस्य शुभत्वेऽपि आश्रयत्वाभावादित्युक्त्वा विग्रहस्य प्राशस्त्यै युक्त्यन्तरमप्याह-
(द्वया - )
परावरसुखग्राह्यं प्रेमबोधप्रसावकम् ।
स्वरूपात् स्वामिनो रूपमुपादेयतमं विदुः ॥ १०० ॥ इति ॥ अस्यार्थः-परैः, सनकादिभिः अवरैः = अस्मदादिभिः । प्रेमबोधप्रसावकम् ; प्रेमजनकं ज्ञानजनकं च, शिष्टं स्पष्टम् ॥ १०० ॥
(अव) विग्रहस्य सर्वस्य शुभाश्रयत्वेऽपि अवयवान्तरेषु सत्स्वपि चरणयोरेव शरणत्वे को हेतुरित्यत्राह-
(द्वया - )
चित्तालम्बनसौकर्यकृपोत्तम्भनतादिभिः ।
उपायत्वमिह स्वामिपादयोरनुसंहितम् ॥ १०१ ॥ इति ॥
अस्यार्थःकृत्स्नविग्रहापेक्षया चरणयोरल्पतया चित्तालम्बने; चित्तस्यावगाहने, सौकर्यात्; सुकरभावात्, अवयवान्तरापेक्षया कृपोत्तम्भकत्वात्, चरणग्रहणे हि लोके दया सञ्जायते यथातथा पाणिमूर्द्धादिग्रहणे न भवति, आदिशब्दात् ‘तवामृतस्यन्दिनि’ इत्याद्युक्तक्रमेण भोग्यतातिशयः, गङ्गाप्रवाहस्थानतया वा पावनतमत्वं अहल्यापरीक्षिदाद्युज्जीवकत्वञ्च गृह्यते । स्वामिपादयोरुपायत्वमनुसंहितमिति सम्बन्धः ॥ १०१ ॥
(अव) अत्र केचिदाक्षिपन्ति, श्रीमन्नारायणेति वैशिष्ट्यवाचिमतुपा देव्या
[[४०८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उपायकोटौ प्रवेश इति भवदुक्तं न युक्तं, उभयोरुपायत्वे चरणानिति निर्देशस्स्यात्, नतु चरणाविति, इतितदनूद्य परिहरति-
(द्वया - )
चरणाविति निर्देशः पत्नीवैशिष्ट्यबाधकः ।
इति मन्दैरिदं प्रोक्तं श्रीमच्छब्दविरोधतः ॥ १०२ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-श्रीमच्छब्दस्य श्रीवैशिष्ट्यबोधकतया तद्विरोधिनः चरणाविति निर्देशस्यैवान्यथा नेयत्वादिति भावः ॥ १०२ ॥
(द्वया - )
(अव) विपरीतं किं न स्यादित्यत आह
शब्दस्वरसतः प्राप्तं वैशिष्ट्यं प्रथमं श्रुतम् ।
विशेष्यचरणद्वित्वं नहि बाधितुमर्हति ॥ १०३ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-लोके दण्डी पुरुषस्तिष्ठति कुण्डलीत्यादौ बाधकाभावे शब्दस्वारस्येन वैशिष्ट्यमेकक्रियान्वयित्वरूपं प्रतीयते, अतोऽत्रापि शब्दस्वरसतः प्रथममेव प्रतिपन्नं श्रीवैशिष्ट्यं, अनन्तरं श्रुतं विशेष्यचरणद्वित्वं, कर्तृ, बाधितुं नार्हति हि । अयं भावःउपक्रमाधिकरणन्यायेनासञ्जातविरोधित्वेन प्रथमश्रुतं श्रीवैशिष्ट्यं प्रबलं अनन्तरश्रुतस्य चरणद्वित्वश्रवणस्य विशेष्यचरणद्वित्वपरतां नेतुमलं, तस्य स्वोत्पत्तिदशायां सञ्जातविरोधितया दुर्बलत्वेनान्यपरतया नेतुमुचितत्वात् अन्यथोपक्रमाधिकरणविरोधः स्यात् ॥ १०३ ॥
(द्वया - )
(अव) वस्तुतस्तु परोक्तं बाधकत्वाभिमतं बाधकमेव नेत्याह-
चरणानिति वक्तव्यमिति यच्च प्रसञ्जितम् ।
ग्रन्थज्ञैरपहास्यं तत्पतिप्राधान्यतोऽन्वयात् ॥ १०४ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-चरणानिति निर्देशस्स्यात् विशिष्टविवक्षायां इति यत् प्रसञ्जितं ;
आपादितंतत् ग्रन्थज्ञैरपहास्यं पतिप्राधान्यतोऽन्वयात्, शरण्यत्वेन पत्युः
अनुबन्दम्
[[४०९]]
प्राधान्येनान्वयः पत्न्यास्तु विशेषणत्वेनान्वयः समप्राधान्येन उभयोर्विवक्षायामेव हि श्रीनारायणचरणानिति वक्तव्यं, विशेषणतया अन्यतरस्याप्राधान्यविवक्षायां तु प्रधानभूतविशेष्यचरणद्वित्वम् आदायैव तथा निर्देशात्, अन्यथा लक्ष्मणविशिष्टो रामभद्र आगतः इत्यत्रैकवचनं न स्यादिति भावः ॥ १०४ ॥
(अव) ननु ‘मामेकं शरणं व्रज’ इति भगवतैवोक्ततया भगवान् अद्वितीय एव शरण्यो वाच्यः, श्रियश्शरण्यत्वे न सद्वितीयोक्तिः साहसमात्रम् इत्यत आह- (द्वया - )
न सम्राजि सपत्नीके सद्वितीयोक्तिसाहसम् ।
तथाऽत्रेत्यपरामृश्य दर्शितं गुरुसाहसम् ॥ १०५ ॥ इति ॥
अस्यार्थःसम्राट्त्वादद्वितीयो राज्यधुरं वहतीत्युक्ते पत्न्या सद्वितीयत्वात् अद्वितीयत्वहानिरिति को ब्रूयात्, अद्वितीयत्वं स्वसमानसम्राडन्तरव्यावर्तकं, न पत्न्यादेरिति प्रकृतेऽपि तुल्यं, मामेकमिति सहधर्मचारिण्यास्स्वापृथक्सिद्धाया देव्या न व्यावर्तकं, अन्यथा गुणादीनामपि व्यावृत्तिस्स्यादिति निर्गुणस्य निर्विशेषस्यैव शरण्यता स्यात् । तस्मात् यथा सपत्नीके सम्राजि सद्वितीयोक्तिसाहसं नास्ति, तथाऽत्रेति वस्तुस्थितिमपरामृश्य गुरुसाहसम्= अलक्ष्मीकस्यैव शरण्यत्वमिति महत् साहसं दर्शितम् इति ॥ १०५ ॥
(अव - ) अथ शरणशब्दस्य उपायत्वमर्थः ‘उपाये गृहरक्षित्रोश्शब्दः शरणमित्ययम् । वर्तते, साम्प्रतं त्वेष उपायार्थैकवाचकः’ इत्युक्तत्वात्, उपायतया प्रपद्ये = अद्ध्यवस्यामीत्यर्थः । यद्यपि तत्तच्छास्त्रार्थैराराधितः ईश्वर एव सर्वफलोपायः, एवं सिद्धे किमर्थमत्रोपायत्ववरणं, तथाऽपि मोक्षोपायभक्त्यादौ अशक्तत्वात् तत्तदुपायस्थाने स्वयमेव स्थित्वा तत्साध्यं फलं सहजकारुण्यातिशयेन त्वमेव मे देहि, मम शिरसि मोक्षोपायभक्त्यादिभरं च न निधेहि, मद्रक्षाभरः तवैव, तदंशे मम यत्नान्तरं नास्ति, इत्युपायान्तरस्थाने भगवतो निवेशनमेवात्मरक्षाभरसमर्पणमिति निष्कृष्टमर्थमाह-
[[४१०]]
(द्वया - )
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
भरन्यासबलादेव स्वयत्नविनिवृत्तये ।
अत्रोपायान्तरस्थाने रक्षको विनिवेशितः ॥ १०६ ॥ इति ॥ अस्यार्थः- “अभीष्टे दुस्साधे स्वत इतरतो वा क्वचन तत् भरन्यासं याच्ज्ञान्वितमभिवदन्ति प्रपदनम् । इतः पश्चादस्मद्यतननिरपेक्षेण भवता समर्थ्यो ऽसावर्थस्त्विति मतिविशेषं तदविदुः” इति भरन्यासे कृते स्वव्यापारनिवृत्तिस्स्यात् । अतः उपायान्तरस्थाने स्थित्वा तदर्थं साधय इत्युपायान्तरस्थाने रक्षको विनिवेशितः इति भावः ॥ १०६ ॥
(अव) उत्तरखण्डश्रीमच्छब्दनारायणशब्दयोरर्थमुक्त्वा, तद्गतचतुर्थ्याः कैङ्कर्यार्थकत्वमुक्त्वा, भवेयमिति पदमद्ध्याहृत्य तत्प्रार्थनापरत्वमप्युक्त्वा नमस्तावत् पदद्वयात्मकः कैङ्कर्यविरोधिनिषेधपरः कैर्यविरोधीनि च स्वाधीनकर्तृत्वस्वाधीनभोक्तृत्वस्वार्थकर्तृत्वस्वार्थ भोक्तृत्वादीनि नमः = मम कैर्यविरोधि न स्यात् । इत्यनिष्टनिवृत्तिप्रार्थनापरो नमश्शब्द इत्यभिहितं; कथं तर्हि प्रपन्नेन भोगा भोक्तव्या इत्यत्राह-
(द्वया - )
अप्राप्तितः परिहरन् स्वपरैः स्वरक्षां तादर्थ्यधीपरिहृतस्वपरार्थभावः ।
अन्योपभोगविरहादनघः प्रपन्नो
भुङ्क्ते स्वभोगमखिलं पतिभोगशेषम् ॥ १०७ ॥ इति ॥ अस्यार्थःस्वपरैः = स्वेन परैश्च स्वरक्षां = स्वस्य रक्षां अप्राप्तितः परिहरन्; स्वस्य स्वद्रव्यत्वाभावात् परद्रव्यत्वाभावाच्च स्वरक्षां प्रति स्वपरेषामप्राप्तत्वात् अप्रसक्तत्वात् तैः स्वरक्षां परिहरन्, तादर्थ्यधीपरिहृतस्वपरार्थभावः तादर्थ्यधिया = भगवच्छेषत्वधिया परिहृतस्वार्थभावः परार्थभावश्च, भगवति स्वरूपसमर्पणेन स्वपरशेषत्वबुद्धिं परिहरन् परमात्मनि स्वात्मरक्षाभरसमर्पणात् स्वस्य परेषाञ्च स्वरक्षकत्वबुद्धिञ्च परिहरन् अन्योपभोगविरहात् अनघः - अन्यशब्दः
-अनुबन्दम्
[[४११]]
पतिशेषभोगादन्यपरः, पतिशेषभोगान्यस्वार्थभोगविरहादनघः प्रपन्नः अखिलं स्वभोगं पतिभोगशेषं= पतिभोगार्थं भुङ्क्ते ॥ १०७ ॥
निगमयति-
वैराग्यविजितस्वान्तैः प्रपत्तिविजितेश्वरैः ।
अनुक्रोशैकविजितैरित्युपादेशि देशिकैः ॥ १०८ ॥ इति ॥
अस्यार्थःवैराग्येण विजितं स्वान्तं = मानसं येषां ते, प्रपत्त्या विजितः वशीकृतः ईश्वरो यैः, अनुक्रोशैकविजितैः = दयामात्रविजितैः देशिकैः इत्युपादेशि ॥ १०८ ॥ इति ॥
(द्वया - )
इदमष्टपदं व्यासे समासे षट्पदं विदुः ।
वाक्यं पञ्चपदैर्युक्तमित्याख्यातप्रधानकम् ॥ १०९ ॥ इति ॥
(इदं व्यासे) व्यस्ते क्रियमाणे, अष्टभिः पदैर्युक्तं भवति (समासे) श्रीमन्नारायणचरणावित्येकपदत्वे समासे क्रियमाणे, षट्पदं विदुः । तथा (पञ्चपदैः) प्रपद्ये इति क्रियापदव्यतिरिक्तैः पञ्चभिः पदैर्युक्तं (आख्यातप्रधानकं) आख्यातं = क्रियापदं प्रपद्ये इति, तदेव प्रधानं यत्र वाक्ये तादृशमेकं वाक्यं भवति, “क्रिया वा कारकान्विता” इति लक्षणात् ।
अथ चरमश्लोकाधिकारः ॥
(अव) सर्वधर्मान् परित्यज्य - स्थितस्त्वमित्यनुवादपक्षो युक्तः ‘अनित्यमसुखं लोकमिमं प्राप्य भजस्व माम्’ इत्यत्र इमं लोकं अनित्यं प्राप्य वर्तमान इत्यध्याहारवत् स्थितस्त्वमित्यध्याहारमभ्युपेत्य योज्यम् । यद्यपि विधिपक्षे क्त्वाप्रत्ययस्वारस्यमधिकं अध्याहारभावश्च, तथाऽपि विशिष्टविधिगौरवं ; अस्मिन्ननुवादपक्षे सर्वधर्मान् = मोक्षसाधनतया विहितसर्वधर्मान् उपासनादीन्, विद्याभेदमादाय बहुत्वम्, परिकरबहुत्वमादाय वा । अत्र त्यागो नाम नैराश्यं, आशया प्रसक्तेषु धर्मेषु आशात्याग एव त्यागशब्दार्थः । परीत्युपसर्गेण सर्वकालेषु सर्वप्रकारेण त्यागे अतिशयो विवक्षितः । तस्मादाकिञ्चन्याधिकारविवक्षायां
[[४१२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अनुवादपक्षः । ‘परित्यज्य, शरणं व्रज’ इति विधिपक्षेऽपि सर्वधर्मत्यागपुरस्कारेण । ‘शरणं व्रज’ इति कार्पण्यमङ्गतया विधीयते नतु केवलम् स्वरूपेण कर्मत्यागस्याङ्गत्वं वक्तुमुचितम् । यद्वा परित्यागस्यापि विधिपक्षे धर्मादिनैरपेक्ष्ये विधेस्तात्पर्यं परीत्युपसर्गेण ‘आचान्तेन कर्तव्यम्, शुचिना कर्तव्यं, यज्ञोपवीतिना कर्तव्यम्’ इत्यादिना सर्वकर्मसाधारण्येन विहितशुद्ध्याचमनाद्यनपेक्षत्वं विवक्षितम् । मोक्षसाधनतया विहितकर्मयोगादिधर्मत्यागविधिपरतया परित्यज्येत्यस्य व्याख्यानं केचित् कुर्वन्ति । तत्र विकल्पःकिं कर्मयोगादौ शक्तान् प्रति परित्यागविधिः प्रवर्तते । उत अशक्तान् प्रति। नान्त्यः; अशक्त्या अप्राप्तानां त्यागस्याविधेयत्वात् । नाद्यः; शक्तानामेव प्रपत्त्यधिकारत्वापत्तेः । तच्चाशक्ताधिकारत्वप्रतिपादकबहुप्रमाणसम्प्रदायविरुद्धं; एकस्मिन्नेवाधिकारिणि कर्मयोगादिकं विधाय पुनस्तत्परित्यागेन प्रपत्तिरूपलघूपायविधाने गुरुलघुविकल्पः स्यात् । नह्ययमुपपद्यते । एकस्मै फलाय गुरूपायं विधाय तत्परित्यागपूर्वकलघूपायविधाने गुरूपाये कस्याप्यप्रवृत्त्याऽननुष्ठानलक्षणाप्रामाण्यं गुरूपायविधीनां स्यात् । लघूपायप्ररोचनार्थमनुपायानपि कर्मयोगादीनुपायान् उक्त्वा ततः तेषां त्यागः प्रपत्त्यर्थं क्रियत इत्यनुपपन्नम् । अनुपायेषूपायत्वविधायकानां भ्रान्तवाक्यत्वापत्तिः । ज्ञानविश्वासाधिक्यवन्तः प्रपत्तावधिकारिणः ज्ञानविश्वासमान्द्यवन्तः भक्तावधिकारिण इत्यपि मन्दं; प्रपत्त्युपदेष्टृणां व्यासादीनामज्ञत्वाद्यापत्तेः । ननु व्यासादयः प्रपन्ना एव लोकसङ्ग्रहणाय उपासका इति चेत् “स्वाधिकारार्हस्य कर्मणः लोकसङ्ग्रहणार्थमनुष्ठानं नत्वतथाभूतस्य” इति गीताभाष्य एवोक्तेः, तस्मात् कर्मयोगादिसर्वधर्मत्यागविधिपक्षो न सम्भवति । नापि वर्णाश्रमधर्मत्यागोऽङ्गं विधीयत इति युक्तम्,प्रपत्त्युत्तरकाले ‘अहिंसा सत्यमक्रोध’इत्यादिसामान्यधर्मानाचार्य वन्दनादिविशेषधर्मांश्च त्यक्त्वा पशुमृगादिवत् तूष्णीमवस्थानापत्तेः । निवृत्तिधर्माणां न त्यागः, प्रवृत्तिधर्माणामेव त्याग इत्यपि ननिवृत्तिधर्माणामपि स्वरक्षणार्थस्वव्यापारत्वेन परित्याज्यत्वावश्यम्भावात् । प्रवृत्तित्याग एव सर्वधर्मत्यागशब्दार्थ इत्यपि न; प्रपन्नाचारविरोधात्, सर्वेऽपि हि स्वस्वाचारे प्रवर्तमाना दृश्यन्ते ।
अनुबन्दम्
[[४१३]]
प्रपत्त्यनुष्ठानक्षणे सर्वधर्मत्यागोऽङ्गं नान्यदेति, ब्रूम इति चेत्, प्रपत्तिकाले शिखायज्ञोपवीतोर्ध्वपुण्ड्रधारणादित्यागापत्तेः । तस्मात् सर्वधर्मपरित्यागो हि नाम - भक्त्याद्यपेक्षितसर्वधर्मानपेक्षतया नैरपेक्ष्यमात्रमिति न प्रमाणान्तरविरोधः । एवं विशिष्टविधानपक्षे आकिञ्चन्याधिकारः केन बोध्यत इति चेत्- ‘मा शुचः’ इत्यनेन द्योदितः; शोकस्यैतदाकिञ्चन्यजन्यत्वेन तस्यैव अधिकारसमर्पकत्वं; अनुवादपक्षे सर्वधर्मपरित्यागवाक्यादेव सिद्ध इत्याह-
(चरम - )
अधिकारं पुरस्कृत्योपायस्य निरपेक्षताम् ।
एकशब्देन वक्तीति केचिद् वाक्यविदो विदुः ॥ ११० ॥ इति ॥ अस्यार्थः-अनुवादपक्षे प्रथमपादेनाधिकारं पुरस्कृत्य एकशब्देन उपायस्य नैरपेक्ष्यं वक्तिइति । भगवानिति शेषः । चरमश्लोक इति वा, इति केचिद्वाक्यविदो विदुः ॥ ११० ॥
(अव) विशिष्टविधिपक्षे अधिकारबोधकत्वं क्वांश इत्यत आह-
( चरम - )
नैरपेक्ष्यं पुरस्कृत्य विहितस्य लघीयसः ।
उपायस्याधिकारं तु शोकद्योत्यं विदुः परे ॥ १११ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-प्रथमपादेन नैरपेक्ष्यं पुरस्कृत्य द्वितीयपादेन विहितस्य लघीयसः उपायस्याधिकारं शोकद्योत्यं “ मा शुचः” इति निषेद्ध्यशोकद्योत्यं अपरे आचार्या विदुः ॥ १११ ॥
(अव) तथा च प्रकृते किमायातमित्यत आह-
( चरम - )
इत्थमर्थाविशेषेऽपि योजनाभेदमात्रतः ।
प्राचां विवादस्संवृत्तः भाष्यकारैरवारितः ॥ ११२ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-इत्थं; उक्तप्रकारेण अर्थाविशेषेऽपि प्रथमपादस्याकिञ्चन्य-
[[४१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
परत्वेऽन्यनिरपेक्षत्वपरत्वे वा अकिञ्चनस्य अन्यानपेक्षं प्रपदनं विधेयम् इति । पक्षद्वयेऽप्यविरोधाद् वाक्यार्थभेदाभावेऽपि योजनाभेदमात्रतः प्राचां श्रीविष्णु- । चित्तादीनां, विवादस्संवृत्तः, भाष्यकारैरवारितः, अप्रतिषिद्धः, श्रीविष्णुचित्तवरदाचार्यादयो हि स्वग्रन्थेष्वेवमूचुः - ‘स्वस्ववर्णाश्रमाधीनं कर्म न त्याज्यमेव तत् । यावद्देहं प्रपन्नैश्च त्यागहेतोरदर्शनात् ॥ विहितेषु व्यवस्थानं प्रपन्नानां प्रपञ्च्यते । श्रुतिस्मृत्यादिविहितमनुष्ठानं तु नित्यकम् ॥’ इति। अतः तेषां कर्मत्यागविधौ विवाद एव नास्तीति निश्चितम् । एतेन भाष्यकारसन्निधावेव त्यागस्यानुवाद इति कैश्चिदुक्तम्, विधिरिति कैश्चिदुक्तम्, तेषामुभयेषां विवादं अप्रतिषेधता भगवता भाष्यकृता “अप्रतिषिद्धमनुमतम्” इति न्यायात् त्यागविधिरप्यङ्गीकृत इति निरस्तम् । प्रथमपादस्याकिञ्चन्याधिकारप्रतिपादकत्वं उताङ्गान्तरनिरपेक्षत्वविधिपरत्वमित्येव विवादस्संवृत्तः, नतु स्वरूपत्यागविधिरस्ति नेति । तस्मात् पूर्ववृत्तान्तं अज्ञात्वा अर्वाचीनानां कोलाहल इति भावः ॥ ११२ ॥ तदेवाह- ( चरम - )
अज्ञातपूर्ववृत्तान्तैर्यत्तत्रारोपितं परैः ।
तत्तु श्रीविष्णुचित्ताद्यैर्निर्मूलमिति दर्शितम् ॥ ११३ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-अज्ञातपूर्ववृत्तान्तैःपरैः तत्र=चरमश्लोके, यत्= स्वरूपत्यागविधिपरत्वं, आरोपितम्, तत्तु श्रीविष्णुचित्ताद्यैराचार्यैनिर्मूलं= निष्प्रमाणं, इति दर्शितम् । स्वग्रन्थेषु तैरेव स्वरूपत्यागस्य दूरतो निरस्तत्वात् इति ॥ ११३ ॥
(अव) एवं प्रपत्त्युपायोऽकिञ्चनस्याङ्गान्तरानपेक्षतया लघीयस्तया विहितश्चेत् व्यासादयः किमिति प्रपत्तावनवतीर्णा इति शङ्कायां, केचित् ज्ञानविश्वासमान्द्यात् ते तत्र न प्रवृत्ता इत्यूचुः, तन्न युक्तम्, प्रपत्तिशास्त्रप्रणेतॄणामज्ञत्वाद्यनुपपत्तेः, किन्तु प्रपत्तावधिकाराभावात् तेषां तत्र न प्रवृत्तिरिति युक्तम् । तत्र च प्रपत्तौ भक्त्याद्युपायस्वरूपाज्ञानेऽपि सामान्याकारेण प्रपत्तिस्व-रूपज्ञानं एकोऽधिकारः, भक्तिप्रपत्तिविषयक विशदज्ञानेऽपि भक्त्यादावशक्तिरूपः द्वितीयोऽधिकारः, ज्ञानशक्तिसद्भावेऽपि विलम्बासहत्वञ्च तृतीयोऽधिकारः,
अनुबन्दम्
[[४१५]]
व्यासादीनामधिकारपुरुषाणां ज्ञानशक्तिमतां विलम्बेन मुक्तिमिच्छतां उक्ताधिकारविमुक्ततया प्रपत्त्यनर्हत्वमेव सिद्धम्, नतु ज्ञानविश्वासमान्द्यमित्युक्तम्, अथ ‘नरस्य बुद्धिदौर्बल्यादुपायान्तरमिष्यते’ इति विश्वासमान्द्यस्य भक्त्यधिकारत्वावगमात् व्यासादीनां शक्तिमत्त्वेऽपि विश्वासमान्द्यात् भक्तौ प्रवृत्तिः, लोके च महाविश्वासशून्यानां भक्तावप्यशक्तानां परम्परया भक्तियोगोत्पादक्नामसङ्कीर्तनादौ प्रवृत्तिदर्शनाच्च महाविश्वासमान्द्यमपि भक्तावधिकार इति युक्तमित्याशङ्क्य आह ( चरम - )
अशक्तस्यातिकृच्छ्रेषु दुराशादायशालिनः ।
कस्यचिद् बुद्धिदौर्बल्यं लघुत्यागस्य कारणम् ॥ ११४ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-अतिकृच्छ्रेषु=अतिदुष्करेषु, भक्त्यादिषु, दुराशादाढ्यशालिनः कस्यचित्, भक्त्यादिनैव मुक्तिं साधयामि, नान्यदुपायान्तरमस्तीति दुराशा, तस्याः दाढ्र्घं आप्तवचनैरप्यप्रकम्प्यत्वं, तेनशालिनः तादृशस्वभावशालिनः, कस्यचित् ; नरस्य बुद्धिदौर्बल्यं विश्वासमान्द्यं लघुत्यागस्य कारणं; व्यासादेश्तु शक्तत्वाद्विश्वासवत्त्वाच्च न तथेति भावः ॥ ११४ ॥
(अव) तर्हि “नरस्य बुद्धिदौर्बल्यात्” इति वचनस्य कोऽर्थः उच्यते, भरन्यासं त्यक्तवतां त्यागहेतुबुद्धिदौर्बल्यमिति यथाश्रुत एवार्थः । नरस्य बुद्धिदौर्बल्येति महाविश्वासरूपाङ्गलोपात् प्रपत्त्यनर्हस्य भक्त्यादौ इच्छा भवति, तत्राप्यशक्त्या परम्परया तत्साधनादिप्रवृत्तिः, नतु प्रपत्तिविषयक विश्वासमान्द्यमपि भक्त्यादावधिकार इति तात्पर्यम्, एवञ्च विश्वासातिशयवत्तया परेषामपि संशयच्छेदिषु व्यासादिषु नायं न्यायो वक्तव्य इत्याह-
( चरम - )
तत्र प्रपत्त्यनर्हाणामन्यदित्यपि युज्यते ।
व्यासादिषु तु नैवेषा नीतिस्संशयघातिषु ॥ ११५ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-तत्र= उपायान्तराशक्तेषु विश्वासमान्द्यात् प्रपत्तावप्यनर्हाणांअयोग्यानां अन्यत्= परम्परया भक्त्यादिकारणं नामकीर्तनादिकमित्यपि युज्यते,
[[४१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तत्तावदभ्युपगच्छामः । व्यासादिषु तु संशयघातिषु = परेषां संशयच्छेदिषु स्वयं महाविश्वासवत्सु नैषा नीतिर्युक्ता, विश्वासमान्द्यप्रयुक्ता प्रपत्तावप्रवृत्तिः इति नीतिः न युक्तेत्यर्थः ॥ ११५ ॥
(अव) ननु धर्मस्वरूपत्यागपक्षो यद्यपि न सम्भवति, तथाऽपि ‘सङ्गं त्यक्त्वा फलञ्च ‘इति सात्त्विकत्यागस्यैव त्यागशब्दार्थतया उपायत्वबुद्धित्याग एवात्र विधीयते । न स्वरूपत्याग इति चेत्कथमुपायत्वबुद्धित्यागः ? किमनुपायतया सिद्धेषूपायत्वबुद्धित्यागः, उत उपायतया प्राप्तेषु। नाद्यः, सिद्धत्वात्। न द्वितीयः । अशक्यानुष्ठानानां केषाञ्चिद् धर्माणामुपायत्वबुद्धित्यागस्यापि पूर्ववत् स्वतस्सिद्धत्वेनाविधेयत्वात् शक्यानुष्ठानतया प्राप्तानां मुक्त्युपायानां उपायत्वबुद्धित्याग एव उचितः, स एव त्यागशब्दार्थश्च । स्वरूपेणानुष्ठीयमानतादशायामेव हि फलसङ्गकर्तृत्वामात्रत्यागः सात्त्विकत्यागःस्वरूपेणापि त्यागे फलादित्यागस्य कैमुतिकसिद्धत्वेन अविधेयत्वात्, कर्मयोगादिषु शक्तस्यैव शक्त्या अनुष्ठानं, मुक्त्युपायतया प्राप्तेषु कर्मयोगादिषु उपायत्वबुद्धित्यागमात्रावश्यम्भावेन स्वरूपेण तदनुष्ठानमावश्यकमिति भक्त्युपायनिष्ठ एवासौ प्रपन्न इति पर्यवसितं इयांस्तु भेदःपूर्वोक्तभक्तस्य प्रपत्तिः भक्त्यङ्गतयाऽनुष्ठेया, अस्य तु प्रपत्त्यङ्गतया भक्तिरनुष्ठेयेत्यभिहितम् । एवञ्च स्वरूपत्यागपक्षे कैङ्कर्यतया अनुष्ठेयानामपि धर्माणां त्याज्यत्वसङ्कीर्तनान्निषिद्धत्वं स्यात्, अतोऽपचारकोटावेव कैर्यं निविशते । निषिद्धसुरामांसादिनैवेद्यनिवचेतनवदविशेषात् । बुद्धित्यागपक्षे तु कर्मयोगादीनां स्वरूपेण प्रपत्त्यङ्गता स्यात् इति निरपेक्षत्वं आकिञ्चन्याधिकारता सर्वाधिकारता च प्रपत्तेर्न स्यात्, तस्मादुभयथाऽपि व्याहतमित्याह-
(चरम-)
अतः स्वरूपत्यागोक्तौ कैङ्कर्यस्यापचारता ।
उपायत्वमतित्यागे तत्स्वरूपाङ्गता भवेत् ॥ ११६ ॥ इति ॥
स्पष्टोऽर्थः ॥ ११६ ॥
(अव) उपायत्वबुद्धित्यागे दोषान्तरमाह-
( चरम - )
अनुबन्दम्
सात्त्विकत्यागयुक्तानां धर्माणामेतदङ्गता ।
[[४१७]]
नूनं विस्मृतकाकादिवृत्तान्तैरुपवर्णिता ॥ ११७ ॥ इति ॥ अस्यार्थःसात्त्विकत्यागयुक्तानां धर्माणां, उपायत्वबुद्धिं विहाय स्वरूपेणानुष्ठीयमानानां कर्मज्ञानभक्तियोगादीनां एतदङ्गता=प्रपत्त्यङ्गता, विस्मृतकाकादिवृत्तान्तैः; कपोतकाळियादिरादिशब्दार्थः अज्ञतया भगवच्छेषितया वा अनाघ्रातभक्तियोगानां काकादीनां वृत्तान्ता विस्मृता यैः तैः परैः उपवर्णिता, नूनमित्युत्प्रेक्ष्यते । यद्यपि स्वरूपत्यागपक्षे काकादिशरणागतौ नेदं दूषणं लगति, तथाऽपि स्वरूपत्यागपक्षस्य प्रातिस्विकदूषणानि प्रागेवोक्तानीति मन्तव्यम् ॥ ११७ ॥
(अव) ननु ? काककपोतकाळियादीनामज्ञत्वेन तत्र यथाकथञ्चिदस्तु, ज्ञानिनां पराङ्कुशादीनां प्रपदनेषु भक्तियोगाङ्गकत्वं दृष्टमित्यत आह- ( चरम - )
सकृत्प्रपदनेनैव धर्मान्तरदवीयसा ।
तत्क्षणेऽभिमतं पूर्वे सम्प्रापुरिति शुश्रुम ॥ ११८ ॥ इति ॥
अस्यार्थःपूर्वे; आचार्याः श्रीपराङ्कुशादयः, धर्मान्तरदवीयसा; धर्मान्तराणां= कर्मयोगादीनां दवीयसा= दूरतरेण, सकृत्प्रपदनेनैव; भक्तिवदसकृदावृत्त्यनङ्गकेन प्रपदनेनैव, तत्क्षणे= आर्तप्रपत्त्युत्तरक्षणे, अभिमतं; परमपुरुषार्थं, सम्प्रापुः = प्राप्तवन्तः इति शुश्रुम, शु श्रवणे इत्यस्माद्धातोः लिटि उत्तमपुरुषबहुवचनम् । यद्वा-पूर्वे विभीषणादयः, अत एव तत्प्रकरणस्थं ‘सकृदेव प्रपन्नाये ‘ति वचनं प्रत्यभिज्ञातं, तत्क्षणे ; प्रपत्त्युत्तरक्षणे, अभिमतं; रामप्रसादनरूपं, नतु राज्यप्राप्तिरूपं अपसिद्धान्तात्, राममनोरथपरिपूर्णार्थतया अभिमतराज्याभिषेकं वा ॥ ११८ ॥
(अव) ननु इतराङ्गनैरपेक्ष्यविधिं वदतां भवतामपि मते चोद्यमिदं तुल्यं, अप्राप्तानामङ्गानां नैरपेक्ष्यं तावन्न विधेयं प्रयोजनविरहात्, प्राप्तानाम् अङ्गानां तु
[[४१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अपरित्याज्यत्वात् कथन्तन्नैरपेक्ष्यं स्यात्, तत्कथमुभयथाऽपि नैरपेक्ष्यं इत्यत आह-
( चरम - )
प्रसक्ताङ्गत्वबाधे तु ब्रह्मास्त्रसमतेजसः ।
उपायस्य प्रभावश्च कैङ्कर्यादि च सुस्थिरम् ॥ ११९ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-यमनियमप्राणायामप्रत्याहारादीनामप्राप्तानामङ्गत्वबाधात् न ब्रूमः वयम् । किन्तु ‘अग्निहोत्रादि तु तत्कार्यायैव तु तद्दर्शनात्, विहितत्वाच्चाश्रमकर्मापि, सहकारित्वेन च’ इत्यादिना विद्याङ्गत्वेन विहितवर्णाश्रमधर्माणां, ‘आचार्यस्तु ते गतिं वक्ता’ इति विद्याविशेषश्रुतगतिचिन्तनादीनां च दहरशाण्डिल्यविद्यादिवत् न्यासविद्यायामपि विद्यात्वाविशेषात् प्राप्तानामङ्गत्वमात्रं बाध्यते, नतु स्वरूपमपि तेषां बाद्ध्यं, अतः प्रसक्तानां तेषामङ्गत्वबाधे तु ब्रह्मास्त्रसमतेजसः -ब्रह्मास्त्रं हीतरानपेक्षं, तद्धि शणशल्कादिबन्धकरणे स्वयं शिथिलम् अभूदिति प्रसिद्धम् । उपायस्य= न्यासाख्यस्य असहायशूरस्यैव प्रभावश्च रक्षितः कैङ्कर्यादि च सुस्थिरं;अङ्गत्वं विनैव नित्यनैमित्तिकादिकैर्यादिकञ्च स्वरूपेणानुष्ठेयतया सुस्थिरं भवति। गतिचिन्तनादिकञ्च विद्याङ्गत्वं विना स्वयम्प्रयोजनतया कर्तव्यमेव । आदिशब्देनाकिञ्चनाधिकारत्वं सर्वाधिकारत्वञ्च प्रपत्तेस्सङ्गृह्यते । अन्यथा बुद्धित्यागपक्षे ब्रह्मास्त्रवदसहायतया कार्यकारित्वं यावज्जीवं कैङ्कर्यानुवृत्तिः केवलं कर्मयोगादिस्वरूपानुवृत्त्या अकिञ्चनाधिकारत्वं सर्ववर्णानुष्ठेयत्वञ्च न स्यादिति
भावः ॥ ११९ ॥
(अव) ननु प्रपदनाङ्गमेव नित्यनैमित्तिकं वक्तव्यं, अन्यथा आनुकूल्यसङ्कल्परूपाङ्गलोपापातात्, भगवदाज्ञापालनमेव हि आनुकूल्यं; तस्मादानुकूल्यसङ्कल्पमहिम्नैव तेषामङ्गत्वसिद्धिरित्यत आह-
(चरम-)
सङ्कल्पमात्रमेवाङ्गं श्रुतम् आचरणं पुनः ।
अनङ्गम् आज्ञया प्राप्तं न सङ्कल्पनिबन्धनम् ॥ १२० ॥ इति ॥
अनुबन्दम्
[[४१९]]
अस्यार्थःप्रपदनस्य ‘आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम्’ इत्यादिवचनैर्हि सङ्कल्पमात्रमेवाङ्गं श्रुतम्, मात्रशब्दार्थमेवानुवदति एवकारः । आचरणं पुनः अनङ्गं; तर्हि तत् किमर्थमित्यत आहआज्ञया प्राप्तमिति, श्रुतिस्मृत्यादिरूपया भगवदाज्ञया प्राप्तमवर्जनीयमित्यर्थः । न सङ्कल्पनिबन्धनंयथा उपनयने ‘कर्म गुरु, मा सुषुप्याः, भिक्षाचर्यं चर’ इति गुरूपदेशानन्तरभावि ‘बाढ’ मित्यादिसङ्कल्पनिबन्धनत्वमुत्तरकालकर्मानुष्ठानस्य नास्ति, किन्तु शास्त्रविहितत्वनिबन्धनत्वं, तथा इहापीति भावः । तस्मात् प्रपत्त्यनङ्गमपि कर्म अवश्यं कर्तव्यमिति सिद्धम् ॥ १२० ॥
(अव) ननु यावतामनुष्ठानं कथं न स्यात्, अनङ्गस्याप्यनुष्ठाने जलताडनादिकमपि अनुष्ठीयेतेत्याशङ्क्य, तत्रोत्तरं प्रागुक्तमेव स्मारयति-
( चरम - )
आहारग्रहमन्त्रार्थजात्यादिनियमैर्युतः ।
।
कुर्याल्लक्ष्मीशकैङ्कर्यं शक्त्याऽनन्यप्रयोजनः ॥ १२१ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-शक्त्या इत्यनेन यावदनुष्ठानशङ्का निरस्ता । अनन्यप्रयोजन इत्यनेन प्रयोजनान्तराभावेऽपि लक्ष्मीशकैङ्कर्यरूपतया भगवत्प्रीतिमात्रफलकत्वेनानुष्ठानसम्भवख्यापनात् जलताडनादिवत् अफलत्वाद् अननुष्ठेयमिति शङ्कानिरासः । शिष्टं प्रागेव व्याख्यातम् ॥ १२१ ॥
(अव) एवं श्रुतिस्मृत्यादिविहिताचाराणामनुष्ठेयत्वं प्रमाणशरणानामावश्यकंअन्यथा सम्प्रदायविरोध इत्युक्त्वा, लौकिकदृष्टान्तमपि तत्र दर्शयति द्वाभ्याम्-
( चरम - )
मङ्गल्यसूत्रवस्त्रादीन् संरक्षति यथा वधूः ।
तथा प्रपन्नश्शास्त्रीयपतिकैङ्कर्यपद्धतिम् ॥ १२२ ॥ यद्वन्मङ्गल्यसूत्रादेश्त्यागे संरक्षणेऽपि वा ।
रक्षेन्निरुन्ध्याद् भोगैर्वा पतिस्तद्वदिहापि नः ॥ १२३ ॥ इति ॥
अनयोरर्थःवधूः मङ्गल्यसूत्रवस्त्रादीन् पत्युराज्ञानुवर्तिनी तत्प्रीतये यथा
[[४२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
संरक्षति, तथा प्रपन्नश्शास्त्रीयपतिकैर्यपद्धतिं; पतिर्वोढा । शास्त्रीय इत्यनेन शास्त्रत एवासौ भगवतोऽभिप्रायं वेत्ति न प्रमाणान्तरादिति सूचितम् ॥ १२२ ॥
त्यागे बाधकदृष्टान्तमाहयद्वदिति । पतिः मङ्गल्यसूत्रादेः त्यागे भोगैः निरुन्ध्यात्; भोगहीनां कुर्यात् इत्यर्थः । संरक्षणेऽपि च रक्षेत् । वधूमिति शेषः ॥ १२३ ।
(अव) ननु; जात्यादिनियमैर्युतः, इति भवदुक्तं न सहामहे, “वैदिकं ब्राह्मणानां तु राज्ञां वैदिकतान्त्रिकम् । तान्त्रिकं वैश्यशूद्राणां सर्वेषां तान्त्रिकम् तु वा ॥” इति हि विवेचनीयम्, भागवतेष्वयं ब्राह्मणः, अयं शूद्रः, इति विवेचने ‘मद्भक्तं श्रोत्रियं वाऽपि निषादं श्वपचं तथा । वीक्षते जातिसामान्यात् स याति नरकं नरः’ इति प्रत्यवायस्मरणात् व्यवस्थापनमेव न सम्भवतीत्यत्राह-
( चरम - )
अवज्ञार्थमनर्थाय भक्तजन्मादिचिन्तनम् ।
शास्त्रव्यवस्थामात्रार्थं न तु तद् दुष्यति क्वचित् ॥ १२४ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-अवज्ञार्थं, भक्तजन्मादिचिन्तनमेव अनर्थाय शास्त्रव्यवस्थामात्रं तु तत्क्वचिन्न दुष्यति ॥ १२४ ॥
(अव) उक्तव्यवस्थासिद्ध्यर्थं तत्तज्जातिप्रदर्शनं तत्र तत्र दृष्टञ्चेत्याह-
(चरम - )
अत एव हि शास्त्रेषु तत्तज्जात्यैव दर्शिताः ।
धर्मव्याधतुलाधार - शबरी - विदुरादयः ॥ १२५ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-शास्त्रेषु = पुराणादिषु, धर्मव्याधादयः जातिख्यापनपूर्वकमेव दर्शिताः ॥ १२५ ॥
(अव) तेषां प्रवृत्तिरपि स्वस्वजात्यनुगुणैव तत्र तत्र इतिहासे दर्शितेत्याह-(चरम - )
अनुबन्दम्
[[४२१]]
स्वजात्यनुगुणैवैषां वृत्तिरप्यैतिहासिकी ।
विशेषविधिसिद्धं तु तद्बलात् तत्र युज्यते ॥ १२६ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-ऐतहासिकी = इतिहासप्रोक्ता वृत्तिरपि, स्वजात्यनुगुणैव मांसविक्रयादिवचनात् ॥ एवकारेण ‘शूद्रयोनावहं जातः नातोऽन्यद् वक्तुमुत्सहे’ इति प्रश्नेऽपि प्रणवाद्यनुच्चारणात् मर्यादादिलङ्घनं न कृतमिति द्योत्यते । ननु उपाख्याने ‘विदुरस्य ब्रह्ममेधसंस्कारो धर्मराजेन कृतः इति श्रूयते, तत्कथमित्यत आह-विशेषविधीति । आकाशवाण्या तत्र ब्रह्ममेधो विहितः’ इति विशेषविधिसिद्धं तत्तु तद्बलात्= विशेषविधिबलात् तत्रैव युज्यते, नान्यत्रेत्यर्थः ॥ १२६ ॥
(अव) ननु; क्वचित्सिद्धमिति विधिलङ्घनमन्यत्रापि स्यात् इत्यत आह-
( चरम - )
देशकालाधिकार्यादिविशेषेषु व्यवस्थिताः ।
I
न धर्माः प्राप्तिमर्हन्ति देशकालान्तरादिषु ॥ १२७ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-देशविशेषव्यवस्थिता धर्माः= मातुलसुतापरिणयादयः, कालव्यवस्थिताः= अल्पद्वादश्यादिषु ‘आमध्याह्नाः क्रियास्सर्वाः’ इत्यादिक्रियमाणाः अपकर्षादयः, सूतकादिकाले पञ्चमहायज्ञादिलोपाश्च । अधिकारिविशेषे आतुरादौ स्नानकल्पाः । यथा न शक्तेषु प्रसज्यन्ते, तद्वद्विदुरादिषु विशिष्य विहिता धर्माः नान्यत्र प्राप्नुवन्तीत्यर्थः । यद्वा-‘देवालयसमीपस्थान् देवसेवार्थमागतान् । चण्डालान् पतितान् वाऽपि स्पृष्ट्वा न स्नानमाचरेत्’ इत्यादिवचनसिद्धस्य देवोत्सवकालादावगीत (वनुयत ?) ‘शूद्रादिस्पर्शस्यान्यदा यथा नाचरणं, भगवत्सन्निधौ शूद्रादिदृष्टभगवन्महानैवेद्यस्वीकारेऽपि अन्यदेशेऽपि यथा तद्दृष्टान्ना-दिपरित्यागः, ‘तत्पादाम्ब्वतुलं तीर्थं तदुच्छिष्टं सुपावनम्’ इत्यादिकं पुरुषान्तरे यथा नादर्तव्यम्, एवं विदुरादौ विशेषविधिसिद्धं अन्यत्र न प्राप्नोतीत्यर्थः ॥ १२७ ॥
(अव) एवं मर्यादामजानन्तः केवलं भ्राम्यन्तीत्याह-
[[४२२]]
( चरम - )
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
केचित् तत्तदुपाख्यानतात्पर्यग्रहणाक्षमाः ।
कलिकोलाहलक्रीडां वर्धयन्ति रमापतेः ॥ १२८ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-तत्तदुपाख्यानानां तात्पर्यं = भगवद्भक्तमाहात्म्यविशेषमात्रप्रख्यापनं, तद्ग्रहणाक्षमाः केचित् रमापतेः कलिकोलाहलक्रीडां वर्द्धयन्ति, मर्यादाभञ्जनेन लीलां सकलजनविषयां उत्पादयन्ति ॥ १२८ ॥
(अव) ननु; ‘स च पूज्यो यथा ह्यहं’ इति पूजा म्लेच्छादिसाधारण्येन प्रतिपाद्यते, तत्कथमित्यत्राह-मातृभिरित्यादिश्लोकत्रयेण । तत्राद्यौ द्वौ श्लोकौ स्मृतिवचने दृष्टान्तार्थमुपात्ते ।
( चरम - )
मातृभिः पितृभिश्चैताः पतिभिर्देवरैस्तथा ।
पूज्या भूषयितव्याश्च बहुकल्याणमीप्सुभिः ॥ १२९ ॥
जामयो यानि गेहानि शपन्त्यप्रतिपूजिताः ।
तानि कृत्याहतानीव विनश्यन्ति समन्ततः ॥ १३० ॥ एवमादिषु पूजोक्तिः यथौचित्यं नियम्यते । भक्तम्लेच्छादिपूजोक्तिरेवमेव नियम्यताम् ॥ १३१ ॥ इति ॥
एषामर्थः-एताः= दुहितरः, मातृभिः पितृभिः पतिभिः देवरैश्च पूज्याः भूषयितव्याश्च, पूजनीयैरेव मातापितृभिः पूज्यत्वमुक्तम् ॥ १२९ ॥
यथा जामयः = स्नुषाः, अप्रतिपूजिताः= असत्कृताः, यानि गेहानि शपन्तिः तानि गेहानि कृत्यया = रुद्रादिसम्बन्धिन्या, हतानीव विनश्यन्ति ॥ १३० ॥
एवमादिषु पूजोक्तिः = पूजावचनं, यथौचित्यं; मर्यादामनतिक्रम्यैव यथा नियम्यते, नतु वन्दनीयत्वादिकं तदर्थः, एवमेव भक्तम्लेच्छादिपूजोक्तिरपि बहुमन्तव्यत्वमात्रपरतया नियम्यतामित्यर्थः ॥ १३१ ॥
अनुबन्दम्
[[४२३]]
(अव) अथ सर्वधर्मपरित्यागविधिपक्षे अङ्गनैरपेक्ष्यविधिपरत्वमित्युक्तम् । किं तदङ्गत्वेन परित्याज्यमित्याकाङ्क्षायां प्रपत्त्युत्तरकालं प्राप्तं यत्कैङ्कर्यं तदपि द्विविधंसारकल्करूपेण, तत्र कल्कं त्याज्यं, सारभूतं स्वरूपेणानुष्ठेयं तु अङ्गत्वबुद्धित्यागेनानुष्ठेयमित्याह-
( चरम - )
साक्षाल्लक्ष्मीपतावेव कृतं कैङ्कर्यमञ्जसा ।
सारकल्कविभागेन द्विधा सद्भिरुदीर्यते ॥ १३२ ॥ इति ॥
स्पष्टोऽर्थः ॥ १३२ ॥
(अव)
( चरम - )
सारस्वरूपमाह-
कृतकृत्यस्य कैङ्कर्यं यदनन्यप्रयोजनम् ।
गुर्वादिरक्षणार्थं वा तत् सारं सम्प्रचक्षते ॥ १३३ ॥ इति ॥
अस्यार्थः कृतकृत्यस्य; अनुष्ठितोपायस्य, अनन्यप्रयोजनं= भगवत्प्रीतिमन्तरेण प्रयोजनान्तरमुद्दिश्य अकृतमित्यर्थः, गुर्वादिरक्षणार्थं वा यत्क्रियते तदपि सारम् ॥ १३३ ॥
(अव) कल्कं निर्वक्ति-
( चरम - )
डम्भार्थं परपीडार्थं तन्निरोधार्थमेव वा । प्रयोजनान्तरार्थं वा कैङ्कर्यं कल्क इष्यते ॥ १३४ ॥ इति ॥
अस्यार्थःडम्भार्थं; ख्यातिलाभाद्यर्थं । परपीडार्थं = परस्य व्याध्यादिपीडासिद्ध्यर्थं, तन्निरोधार्थं = परेण क्रियमाणकैङ्कर्यनिरोधार्थमित्येव भासते (?) पीडार्थमित्यनेन सिद्धत्वात् परस्य कारागृहादौ बन्धनार्थमेव वा । प्रयोजनान्तरार्थं वा भगवत्प्रार्थनापूर्वकं अभिचारवत् पूजादिकं आरभ्यते, पशुपुत्रादिप्रयोजनान्तरार्थं वा श्रीवेङ्कटेशस्य द्रव्यसमर्पणादिकं क्रियते, तत्सर्वं कल्कं = भगवदुद्देशेन
[[४२४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
प्रयोजनान्तरलिप्सया कृतं कर्म कल्कमित्यर्थः, ‘धान्येव भावोपहतानि कल्कः’ इत्युक्तत्वात् तत्सर्वं प्रपन्नस्य त्याज्यमिति भावः ॥ १३४ ॥
१ (अव) ननु ? अङ्गपरित्यागेऽपि स्वरूपेणानुष्ठेयं सारमेव न कल्कमित्युक्तं, ततश्च किं फलमित्यत्राह-
( चरम - )
अतश्शक्यानि सर्वाणि न प्रपत्त्यर्थमाचरेत् ।
अशक्येषु च सामर्थ्यं न तदर्थं समार्जयेत् ॥ १३५ ॥ इति ॥ अस्यार्थःअतः परित्यज्येत्यस्य नैरपेक्ष्यविधिपरत्वोक्तेः शक्यानि सर्वाणि आचर्यमाणान्यपि न प्रपत्त्यर्थमाचरेत्, अशक्येषु च सामर्थ्यं = योग्यतां, तदर्थं प्रपत्त्यर्थं नार्जयेत् । अङ्गत्वे हि असतां यूपादीनां आर्जनाय यतितव्यं नात्र तथा, यथाशक्ति कैङ्कर्यत्वेन अनुष्ठेयत्वादिति भावः ॥ १३५ ॥
(अव) एवमेव सर्वधर्मत्यागविधिपक्षे नित्यकर्मादिविधायकप्रमाणानां सात्त्विकत्यागमात्रविधायकप्रमाणानामविरोधो यथा न सिद्ध्यति तथा निर्वाहानाहआत्माशक्येति त्रयेण-
( चरम - )
आत्माशक्यवृथायासनिवारणमिहापि वा ।
लज्जापुरस्सरत्यागवादोऽप्यत्र नियम्यताम् ॥ १३६ ॥
सुदुष्करेषु धर्मेषु कुशकाशावलम्बतः ।
आशालेशानुवृत्तिर्वा त्यागोक्त्या विनिवार्यते ॥ १३७ ॥ अविशिष्टफलत्वेन विकल्पो यश्च सूत्रितः ।
तन्मुखेनापि वाऽत्रेष्टं ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनम् ॥ १३८ ॥ इति ॥ एषामर्थः-आत्माशक्येषु वृथायासः = भक्त्यादिविषये व्यर्थोद्योगः तस्य निवारणं; अशक्यसर्वधर्मसाधनार्थवृथायासं परित्यज्येत्यर्थः । परैः स्वरूपत्यागपक्षे परीत्युपसर्गस्य लज्जानुतापादित्यागार्थकत्वस्योक्तत्वादशक्यविषये वृथाऽऽयासत्या-
अनुबन्दम्
[[४२५]]
गमात्रपक्षे इहापि भवदभिमतलज्जाप्रभृतित्यागोऽपि उपसर्गार्थतया प्रवेश्यतां, को दोष इत्याहइहापि वेति । अशक्यारम्भं कृत्वा सर्वं वृथा जातमिति । लज्जापुरस्सरशब्देन पुनःपुनः लज्जानुतापादिः विवक्षितः। स सर्वोऽपि परीत्युपसर्गार्थ इति भावः ॥ लज्जादिभिस्सह अशक्यविषयवृथाऽऽयासं परित्यज्येत्यर्थः । अत्र परीत्युपसर्गे लज्जादित्यागवादोऽपि नियम्यताम्, प्रवेश्यताम्, तस्मात् आत्माशक्येत्यारभ्य नियम्यताम् इत्यन्तमेकः कल्पः ॥ १३६ ॥
उपरि कल्पान्तरमाहसुदुष्करेष्विति । सुदुष्करेषु धर्मेषु । विषयसप्तमी । कुशकाशावलम्बतःप्रवाहेणाकृष्टस्य कुशकाशावलम्बनं यथा न कार्यक्षमं तादृशोपायाभासतः, योगाभ्यासप्राणायामादिशिक्षया शनैश्शनैरहं साधयेयमिति सिषाधयिषया उपायाभासपरिग्रहात् आशालेशानुवृत्तिर्वा त्यागोक्त्या विनिवार्यते, सुदुष्करधर्मविषयक कुशकाशावलम्बनकल्पोपाया भासपरिग्रहजनिताशालेशं परित्यज्येत्त्यर्थः ॥ १३७ ॥
तृतीयं कल्पमाहअविशिष्टेति । विद्यासु; दहरशाण्डिल्यादिषु अविशिष्टफलत्वेन; मोक्षरूपफलाविशेषेण विकल्पो यस्सूत्रितः । ‘विकल्पो ऽविशिष्टफलत्वात्’ इति तन्मुखेन; सूत्रितविकल्पप्रदर्शितमुखेन, ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनं वा अत्र= त्यागविधाविष्टम्, अयं भावः-विद्याविकल्पविधानात् विद्यासु यथा परस्परनैरपेक्ष्यं तथा विद्यात्वाविशेषात् प्रपत्तावपि विद्यान्तराङ्गभूतगतिचिन्तनाद्यनपेक्षावश्यम्भावात् प्रस्तुतप्रपत्तौ इतराङ्गमेळनापेक्षायां विश्वासशैथिल्येन प्रपत्तिप्रच्यवनापत्त्या ब्रह्मास्त्रन्यायदृढीकरणाय विद्यान्तराङ्गानि गतिचिन्तनादीनि परित्यज्येत्यर्थ इति त्यागविधिर्योज्य इति ॥ १३८ ॥
(अव) आहत्य पूर्वोक्तप्रकारान् सङ्गृह्य श्लोकद्वयेनाह-
( चरम - )
अतोऽशक्ताधिकारत्वम् आकिञ्चन्यपुरस्क्रिया । अनङ्गभावो धर्माणाम् अशक्यारम्भवारणम् ॥ १३९ ॥
[[४२६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तत्प्रत्याशाप्रशमनं ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनम् । सर्वधर्मपरित्यागशब्दार्थास्साधुसम्मताः ॥ १४० ॥ इति ॥
अनयोरर्थः-अतः=उक्तप्रकारात् अशक्ताधिकारत्वमनुवादपक्षे फलितमित्यर्थः । विधिपक्षे पञ्चधा निर्वाहमाह-आकिञ्चन्यपुरस्क्रिया; आकिञ्चन्यप्रतिसन्धानरूपकार्पण्यं पुरस्कृत्य शरणं व्रजेत्यर्थः कार्पण्याङ्गतया विधिरित्यर्थः । धर्माणामनङ्गभावो विद्यान्तराम्नातानां विद्यात्वसाम्याद् आगतानां अङ्गत्वानपेक्षताविधिरित्यर्थः । अशक्यारम्भवारणम् ॥ १३९ ॥ तत्प्रत्याशाप्रशमनं ब्रह्मास्त्रन्यायसूचनम् । आहत्य सर्वधर्मशब्दार्थाः षड्विधास्साधुसम्मताः ; न तु स्वरूपत्यागो वा उपायेषूपायत्वमतित्यागो वा, इत्युक्तम् ॥ १४० ॥
(अव) पक्षान्तरमप्याह-
( चरम - )
देवतान्तरधर्मादित्यागोक्तिरविरोधिनी ।
उपासनेऽपि तुल्यत्वादिह सा न विशेषिका ॥ १४१ ॥ इति ॥ अस्यार्थःदेवतान्तरस्य = ब्रह्मशिवादेः उपासनादिधर्माणां त्यागोक्तिरविरोधिनी; प्रमाणान्तरांविरोधिनी यद्यपि, तथापीह सा; उक्तिः अविशेषिका, उपासनेऽपि तुल्यत्वात् । अतः नात्यन्तं आदरणीयोऽयं पक्षः इति भावः ॥ १४१ ॥
(अव) अथ द्वितीयपादव्याख्यानमुपक्रम्य मामित्यनेन सौलभ्यं, तृतीयचरणस्थाहंशब्देन परत्वञ्च द्योत्यते, श्रीगीतायामेवावताररहस्यज्ञानं पुरुषोत्तमविद्या च अपुनर्भवहेतुरिति प्रतिपादनात् अवतारे सौलभ्यप्रकटनात्; पुरुषोत्तमत्वे च “यस्मात् क्षरमतीतोऽहमक्षरादपि चोत्तमः । अतोऽस्मि लोके वेदे च प्रथितः पुरुषोत्तमः ॥ उत्तमः पुरुषस्त्वन्यः परमात्मेत्युदाहृतः । यो लोकत्रयमाविश्य बिभर्त्यव्यय ईश्वरः” इत्यादिना परत्वप्रकटनात्
तदुभयमप्यत्र पदद्वये द्योत्यमित्यभिधास्यन् अवताररहस्यज्ञानं सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठस्य उपायपूर्तिकरं, अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठस्य शरण्यगतवेद्यगुणेषु प्रधानतमं वेद्यं सौलभ्यमभिव्यनक्तीति
[[१]]
अनुबन्दम्
[[४२७]]
वक्तुं अवताररहस्यस्वरूपं प्रसङ्गात् सङ्गृह्याह-अवतारस्य सत्यत्वमिति द्वाभ्याम् । केचिदैन्द्रजालिकदर्शितविचित्रवस्तुप्रपञ्चवत् अवतारशरीरस्य मिथ्यात्वमेव, । । । चर्ममयचक्षुर्ग्रह्यसुखदुःखानुभवहेतुबाल्ययौवनादिपरिणामवच्छरीरपरिग्रहस्य सर्वस्य ॥
परमेश्वरे दुर्वचत्वादित्याहुः; तन्निराकरणायाह-
(चरम - )
अवतारस्य सत्यत्वमजहत्स्वस्वभावता ।
शुद्धसत्त्वमयत्वञ्च स्वेच्छामात्रनिदानता ॥ १४२ ॥
धर्मग्लानौ समुदयस्साधुसंरक्षणार्थता ।
इति जन्मरहस्यं यो वेत्ति नास्य पुनर्भवः ॥ १४३ ॥ इति ॥
अवतारस्य सत्यत्वमिति ॥ अयं भावः -अवतारस्य अपरमार्थत्वे तद्ज्ञानस्य मुक्तिहेतुत्वासम्भवः, अपारमार्थिकविषयज्ञानं हि संसारहेतुः, तत्त्वज्ञानं निःश्रेयसहेतुरिति हि सर्वसम्प्रतिपन्नं; ‘जन्म कर्म च मे दिव्यं एवं यो वेत्ति तत्त्वतः । त्यक्त्वा देहं पुनर्जन्म नैति, मामेति सोऽर्जुन’ इति तात्त्विकत्वस्य कण्ठोक्तत्वाच्च । अजहत्स्वस्वभावता; अजहत् स्वस्य स्वभावः = सर्वज्ञत्वसर्वेश्वरत्वाकर्मवश्यत्वापहतपाप्मत्वसत्यकामत्वसत्यसङ्कल्पत्वादिस्वभावो यस्य ‘अजोऽपि सन्नव्ययात्मा भूतानामीश्वरोऽपि सन् । प्रकृतिं स्वामधिष्ठाय सम्भवाम्यात्ममायया’ इति ह्युक्तम् । स्वां प्रकृतिं; स्वस्वभावं, आत्ममायया; माया= विचित्रशक्तिः । शुद्धसत्त्वमयत्वञ्च = अप्राकृतदिव्यमङ्गलविग्रहत्वं ‘जन्म कर्म च मे दिव्य’ मित्युक्तेः । स्वेच्छामात्रनिदानता; ‘सम्भवाम्यात्ममायया’ इति ‘तदात्मानं सृजाम्यहम्’ इति च वचनात् ॥ १४२ ॥
धर्मग्लानौ समुदयः = ‘यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत । अभ्युत्थानमधर्मस्य तदाऽऽत्मानं सृजाम्यहम्’ इत्युक्तेः । साधुसंरक्षणार्थता; ‘परित्राणाय साधूनाम्’ इति कथनात्, इति= एवम्प्रकारेण, जन्मरहस्यं यो वेत्ति अस्य न पुनर्भवः; न संसार इत्यर्थः ॥ १४३ ॥
[[४२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(अव) एवं ‘माम् इत्यनेन पुरःस्थतया स्वात्मनः प्रदर्शनात् सौलभ्यमभिव्यक्तं, उत्तरत्र सर्वपापनिवर्तकत्वकथनात् स्वातन्त्र्यञ्च स्पष्टम्, इमे च सौलभ्यस्वातन्त्र्ये परस्परसापेक्षतया समाश्रयितॄणां रक्षणोपयुक्ते परस्परव्यतिरेके त्वप्रयोजके इत्याह-
( चरम - )
स्वतन्त्रस्यापि नैव स्यादाश्रयो दुर्लभस्य तु ।
अस्वतन्त्रात् फलं न स्यात् सुलभादाश्रितादपि ॥ १४४ ॥ इति ॥ अस्यार्थः-स्वतन्त्रस्यापि दुर्लभस्य सौलभ्याभावे आश्रयः = आश्रयणमेव न स्यात् । सुलभादाश्रितादपि अस्वतन्त्रात् फलं = ऐश्वर्यादिफलं न स्यात्; स्वतन्त्रस्य दौर्लभ्ये आश्रयणमेव न घटते, सुलभस्यास्वतन्त्रत्वे आश्रयणघटनेऽपि फलं नास्ति, तस्य तत्प्रधानासामर्थ्यादिति भावः ॥ १४४ ॥
(अव) ननु ? अस्वतन्त्रात् मा भूत्; फलं कैर्यं तु लभ्यत एवेत्यत्राह-
( चरम - )
अस्वतन्त्रे न कैङ्कर्यं सिद्ध्येत् स्वैरप्रसङ्गतः । दुर्लभे साध्यमप्येतन् न हृद्यं लोकनीतितः ॥ १४५ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-अस्वतन्त्रविषये कैर्यमपि न सिद्ध्येत्, स्वैरप्रसङ्गतः स्वेच्छयाऽपि स्थितौ विरोधाभावात्, नहि परतन्त्रमशक्तं प्रत्यपि किङ्करतया परतन्त्रतयाऽवस्थातव्यं, तस्य निग्रहानुग्रहाक्षमत्वेन स्वैरमेवावस्थानसम्भवात् इत्यर्थः । अन्यथा जीवस्याप्रयोजकजीवान्तरं प्रति कैङ्कर्यप्रवृत्त्यापत्तेरिति भावः । स्वतन्त्रे यद्यपि कैङ्कर्यमुचितं, तथाऽपि दुर्लभे तस्मिन् साध्यमपि = साधयितुं योग्यमपि कैङ्कर्यं न हृद्यं, यथा-दवीयसि राज्ञि भृध्यानां परिचर्या न हृद्या, तथा प्रकृतेऽपीत्यर्थः ॥ १४५ ॥
(अव) मामित्यस्य सौलभ्यं तात्पर्यार्थ इत्युक्त्वा एकपदस्य षडर्था आचार्यैरुपदिष्टा इत्याह द्वाभ्यां-
( चरम - )
अनुबन्दम्
प्राप्यस्यैव प्रापकत्वं स्वप्राधान्यनिवारणम् ।
प्रपत्तेर्व्याजमात्रत्वम् अन्योपायैरनन्वयः ॥ १४६ ॥
तदङ्गैरप्यसम्बन्धः सर्वसाध्येष्वभिन्नता ।
[[४२९]]
इत्थमर्थाः षडाचार्यैरेकशब्दस्य दर्शिताः ॥ १४७ ॥ इति । अनयोरर्थःमामित्यत्र एकवचनादेव स्वगतसङ्ख्याभिधानात् एकशब्दस्य अर्थान्तरेण भाव्यं, तत् किं । प्राप्यप्रापकयोरैक्यं प्राप्यभूतएवाहं प्रापकत्वेन उपायत्वेन स्वीकार्य इति भावः । स्वप्राधान्यनिवारणं ‘एके मुख्यान्यकेवलाः’ इति केवलं मां शरणं व्रज = मामेव शरणं व्रजेत्यर्थः । ‘मामेव ये प्रपद्यन्ते’ इतिवत् अवधारणार्थत्वं एकशब्दस्येति यावत् । तेनाहं स्वयमेव तवोपायोऽस्मि, शरणव्रज्याकर्तृत्वात् ममापि किञ्चिदुपायकोटिप्रवेश इति त्वया नाभिमन्तव्यम्, मद्दत्तकलेबरस्य मया दत्तधियः मदिच्छाधीनप्रवृत्तेः मां विना तव सत्तैव नास्ति, तादृशस्य ते कथमुपायत्वं, रक्षापेक्षणकर्तृत्वमात्रेण रक्षणोपायत्वे चातकस्य स्वरक्षणोपायत्वापत्तिः, स्तन्यार्थिनः स्तनन्धयस्यापि रोदनादिद्वारा स्वरक्षकापत्तिश्च । तस्मादहं एक एवोपायः न त्वमिति कर्तृत्वव्यावृत्त्यर्थं एकशब्द इति भावः । अनेनैव न्यायेन प्रपत्तेरप्यनुपायत्वमेकशब्दस्य व्यावर्त्यमाह-प्रपत्तेर्व्याजमात्रत्वम् । निर्व्याजरक्षकत्वे सर्वमुक्तिप्रसङ्गात्, किञ्चिद्व्याजसापेक्षं मामेवोपायतया स्वीकृतवतोऽकिञ्चनस्य व्यापारोऽपि अहमिव कथमुपायस्स्यादतोऽहमेक एव सिद्धोपाय इति प्रपत्तेर्व्याजमात्रत्वसिद्ध्यर्थं एकशब्द इति भावः । दृष्टञ्च लोकेइदमौषधं एकमेव तव सर्वरोगहरं, इदं स्वीकुर्वित्युक्ते सर्वरोगनिवर्तकत्वमेकस्यैवौषधस्य सिद्ध्यति, नतु स्वीकारोऽप्युपायः इति न तदेकत्ववचनविरोध इति भावः । अन्योपायैरनन्वयः = उपासनादिभिरनन्वयः = असंसर्गः, उपायान्तरानपेक्षत्वम् इति यावत् । यथा अङ्गप्रपत्त्यनुष्ठानानन्तरमुपासनादिक्मङ्गीभूतमपेक्ष्य मोक्षप्रद एव भगवान् अकिञ्चनविलम्बाक्षमविषये प्रपत्तिमेवाङ्गीकृत्य भक्त्यादिकमनपेक्ष्यैव रक्षति, प्रपत्तेरुपायान्तरनैरपेक्ष्यतया एकशब्दः ‘मामेकं
[[४३०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
शरणं व्रज’ उपायान्तरमनपेक्ष्याहमेव तदुपायान्तरं मय्येवारोप्य स्वयमेक एव त्वां रक्षिष्यामीत्यतो मामेकमेव शरणमुपायं स्वीकुर्विति भावः । अतः उपायान्तरनैरपेक्ष्यं प्रपत्तेःभगवच्छब्दविशेषणेनापि एक्शब्देन द्योत्यते तदङ्गैरप्यसम्बद्धः, विद्यान्तराङ्गत्वेनाम्नातानां नित्य नैमित्तिकादीनाम् अपि विद्यात्वसाम्यात् प्रपत्तावपि प्राप्तानामङ्गत्वमनपेक्ष्यैव शरणं व्रज इति तदङ्गानां नैरपेक्ष्यसिद्ध्यर्थमेकशब्द इति भावः । अहमेक एवाङ्गान्तरपुष्कलोपायान्तरकृत्यमपि करिष्यामीति स्वविशेषणं एकशब्दं प्रयुञ्जानस्य भगवतः तात्पर्यम् । अयञ्चार्थः परित्यजेत्यस्याङ्गान्तरनैरपेक्ष्यविधायकत्वपक्षे तद्दृढीकरणाय तदनुवादकैङ्कर्यशब्दः, परित्यज्येत्यस्यानुवादतयाऽधिकारपरत्वे तु एकशब्दस्यैवार्थ इत्युक्तम् । सर्वसाध्येष्वभिन्नता, सर्वफलेष्वभिन्नता, सर्वोपायत्वमिति यावत् । ‘यद्येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः । मुमुक्षुणा यत् साङ्ख्येन न योगेन न भक्तितः । प्राप्यते परमं धाम यतो नावर्तते यतिः । तेन तेनाप्यते तत्तन्न्यासेनैव महामुने’ इति तत्तत्फलकामनया प्रपन्नानामकिञ्चनानामहमेक एव तत्तदुपायसाध्यं फलं साधयामीति फलान्तरेष्वभिन्नता उपायत्वमिति फलितम् । एते षडर्थाः आचार्यैर्दर्शिताः ॥ १४७ ॥
(अव) परपक्षं निराकरोतिकेचित् त्वित्यादिनवभिः श्लोकैः-
( चरम - )
केचित् त्विहैकशब्दार्थं शरण्यैक्यं प्रचक्षते ।
विशिनष्टि तदाऽपि श्रीर्गुणविग्रहवत् प्रभुम् ॥ १४८ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-केचित्तु इह= चरमश्लोके शरण्यस्य ऐक्यं = एकशब्दार्थं प्रचक्षते, एक एव भगवान् शरण्यः, नतु श्रीरपि सिद्धोपाय इति तेषामाशयः । तद्दूषयतिविशिनष्टीति ॥ तदाऽपि = एकशब्दस्य शरण्यैक्यपरत्वेऽपि श्रीः प्रभुं = भगवन्तं गुणविग्रहवत् विशिनष्टि; सिद्धोपायस्य तस्य विशेषणतयाऽवतिष्ठते । एवञ्च गुणादिवदुपायतावच्छेदकतया वेद्याकारत्वेन वा सिद्ध्योपायानुप्रविष्टा देवीत्यर्थः । नचावच्छेदकविशेषणत्वे अपि नोपायसिद्धिरिति वाच्यम् । द्वयश्रुतचरणयोरप्यनुपायताप्रसङ्गादिति भावः ॥ १४८ ॥अनुबन्दम्
[[४३१]]
न केवलमुपायविशेषणतयोपायत्वं तस्याः भगवत इव, ईश्वरत्वादेव मुक्त्युपायत्वव्यवस्थापनाद्, यागादौ यजमानपत्न्योः कर्तृत्वं यथा तुल्यमिति तान्त्रिकाभ्युपगतम्, तथाऽत्रापि द्वयोराश्रितत्राणदीक्षायामाह-
( चरम - )
ईश्वरी सर्वभूतानामियं भगवतः प्रिया ।
संश्रितत्राणदीक्षायां सहधर्मचरी स्मृता ॥ १४९ ॥ इति ॥
अस्यार्थःसर्वभूतानां ईश्वरी तथा श्रुतिप्रसिद्धेः, ईश्वरत्वे सिद्धे तस्यां मुक्त्युपायत्वं पत्युरिवेति भावः । भगवतःप्रियेत्यनेन वाल्लभ्यातिशयादस्यानन्तापराधैः सञ्जातकालुष्यमपि भगवन्तं प्रपन्नविषये प्रसन्नीकृत्य मोक्षप्रधानाभिमुखं करोति, अतोऽप्युपायत्वम् । तर्हि मामेकमिति कथमत्राह- ‘संश्रितत्राणदीक्षायां सहधर्मचरी स्मृता’ । ‘लक्ष्म्या सह हृषीकेशो देव्या कारुण्यरूपया ॥ रक्षकस्सर्वसिद्धान्ते वेदान्तेऽपि च गीयते ।’ ‘इयं सीता मम सुता सहधर्मचरी तव’ इति हि स्मृता; अतो नैकत्वविरोधः। अत एव “तदन्तर्भावात् त्वां न पृथगभिधत्ते श्रुतिरपि”, इति पूर्वाचार्यैः समर्थितमिति भावः ॥ १४९ ॥
नमाह-
(अव) एकशब्दाविरोधेन वैशिष्ट्यमेव देव्यास्सिद्ध्यतीत्यत्र निदर्श-
( चरम - )
एकं जगदुपादानमित्युक्तेऽपि प्रमाणतः ।
यथाऽपेक्षितवैशिष्ट्यं तथाऽत्रापि भविष्यति ॥ १५० ॥ इति ॥ अस्यार्थः-‘सदेव सोम्येदमग्र आसीत् एकमेवाद्वितीयं’ इत्यत्र सूक्ष्म- । चिदचिद्विशिष्टं ब्रह्मैवोपादानमित्यर्थवर्णनात् विशेषणस्योपादानब्रह्मगतैक्यविरोधित्वं नास्ति, तद्वदिहापि मोक्षोपायविशेषणत्वेनान्वयेऽपि देव्या नैकशब्दार्थविरोध इति भावः ॥ १५० ॥
(अव) दृष्टान्तान्तरमाह-
[[४३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
( चरम - )
एकोपास्तिविधानेऽपि गुणादीनां यथाऽन्वयः ।
तथैकशरणव्रज्याविधानेऽप्यनुमन्यताम ॥ १५१ ॥ इति ॥
अस्यार्थः-‘तमेवं विधित्वाऽति मृत्युमेति’ इति तदेकोपासनस्य मुक्त्युपायत्वाभिधानं तत्तविद्याप्रकरणाम्नातगुणादिवैशिष्ट्येऽपि न विरुद्ध्यते, तद्वदिति भावः ॥ १५१ ॥
(अव) तदेव विवृण्वन् प्रकृतेऽप्युपसंहरति-
( चरम - )
यथा गुणादिवैशिष्ट्ये सिद्धोपायैक्यमक्षतम् ।
एवं पत्नीविशिष्टत्वेऽप्यभीष्टं शास्त्रचक्षुषाम् ॥ १५२ ॥ इति ॥ एवं पत्नीविशिष्टत्वेऽपीत्यत्र इति करणमद्ध्याहार्यं, अभीष्टं शास्त्रचक्षुषामित्यन्वयः ॥ १५२ ॥
(अव) देव्या भगवदपृथक्सिद्धत्वादपृथक्सिद्धयोर्मध्येऽन्यतरकीर्तने अन्यतरस्य पृथक्कीर्तनफलमस्तीत्यत्र सदृष्टान्तमुदाहरति-
( चरम - )
प्रभाप्रभावतोर्यद्वत् एकोक्तावितरान्वयः ।
एवमन्यतरोक्तौ स्यात् सहवृत्त्यभिधानतः ॥ १५३ ॥ इति ॥
अस्यार्थःप्रभाप्रभावतोरेकोक्तौदीप आगतः, सूर्य उदित इत्यादौ इतरान्वयः= प्रभान्वयो यद्वत्, एवं देवस्याभिधाने देव्याः, तस्याश्चाभिधाने देवस्यापि ग्रहणमिति। तत्र हेतुमाहसहवृत्त्यभिधानत इति । ‘अनन्या राघवेणाहं, अनन्या हि मया सीता, विष्णोः श्रीरनपायिनी, अहन्ता ब्रह्मणस्तस्य साऽहमस्मि सनातनी इत्यभिधानात् ॥ १५३ ॥
[[९]]
(अव) नन्वस्त्वपृथक्सिद्धत्वं देव्याः, तावता कथमुपायतान्वयः, चिदचित्प्रपञ्चस्यापि तथात्वप्रसङ्गादित्यत्र, न युक्तिबलमेवाऽत्रोद्भावितं, किन्तु प्रमाणमेवात्र द्रष्टव्यमित्याह-
( चरम - )
अनुबन्दम्
[[४३३]]
स्मरन्ति चैनां मुनयः संसारार्णवतारिणीं ।
ऊचतुः स्वयमप्येतत् सात्वतादिषु तावुभौ ॥ १५४ ॥ इति ॥ अस्यार्थः - मुनयः; काश्यपादयः एनां संसारार्णवतारिणीं स्मरन्ति ‘सर्वकामप्रदां रम्यां संसारार्णवतारिणीं, क्षिप्रप्रसादिनीं लक्ष्मीं शरण्यामनुचिन्तयेत् ॥’ यामालम्ब्य सुखेनेमं दुस्तरं हि गुगोदधिम् ॥ निस्तरन्त्यचिरेणैव व्यक्तध्यानपरायणाः’ इत्यादिकं, न केवलमेतावत्, सात्वतादिषु तावुभौ स्वयमेव ऊचतुः - ‘लक्ष्मीं माञ्च सुरेशेशं द्वयेन शरणं गतः । मल्लोकमचिराल्लब्ध्वा मत्सायुज्यं स गच्छति ॥, मामेकां देवदेवस्य महिषीं शरणं व्रजेत्’ इति परस्परं ऊचतुः ॥ १५४ ॥
(अव) किञ्च करणमन्त्र एव कण्ठोक्तमुपायदशायामुपेयदशायाञ्च श्रीवैशिष्ट्यं, तस्मादुपेयदशायामेव वैशिष्ट्यवादिनां भवतामेकत्र पक्षपाते
किन्नियामकमित्याशयादाह-
(चरम - )
उपायोपेयदशयोर्द्वयेऽपि श्रीस्समन्विता ।
इष्टा च शेषिणि द्वन्द्वे शेषवृत्तिर्यथोचिता ॥ १५५ ॥ इति ॥
ननु ? तस्या उपेयदशायामपि अनन्वय एवास्त्वित्यत आहइष्टा चेति । ‘उभयाधिष्ठानञ्चैकं शेषित्वं’ ‘अस्या मम च शेषं हि विभूतिः उभयात्मिका’ इति व्यासज्यवृत्त्यैकशेषित्वाश्रयत्वात् उभयोश्शेषवृत्तिश्च उभयविषयिणी भवतामभीष्टा इति तद्रीत्या पूर्वखण्डे उपायकोटावनुप्रवेशपरत्वं युक्तमिति भावः ॥ १५५ ॥
उपसंहरति-
( चरम - )
अतोऽनन्यपरानेकश्रुतिस्मृत्यनुसारतः ।
पत्नीविशिष्ट एवैकः प्रपत्तव्य इहोदितः ॥ १५६ ॥ इति ॥
[[४३४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अतः= उक्तयुक्तेः, अनन्यपरानेकश्रुतिस्मृत्यनुसारतः; प्राशस्त्यादान्यपर्यरहिताः अनेकाश्च श्रुतयः स्मृतयश्च, तदनुसारतः । देव्या मुक्तिहेतुत्वे श्रुतयः तावत् ‘श्रियं लोके देवजुष्टामुदारां तां पद्मनेमीं शरणमहं प्रपद्येऽलक्ष्मीर्मे नश्यतां त्वां वृणे’ । अत्र अलक्ष्मीशब्दस्संसारपरः । ‘कामवत्सा अमृतं दुहाना, सा नो लोकममृतं दधातु, श्रियं वसाना अमृतत्वमायन्’ इत्यादिकाः । भगवतो मुक्तिहेतुत्वस्य च श्रुतिसिद्धत्वात् उभयोः पृथङ्मुक्तिदत्वे ईश्वरद्वित्वापत्त्या उभयविधश्रुतीनामप्यैककण्ठ्याय “उकारो लक्ष्मीवाचकः, । मकारस्तु तयोर्दासः” इति प्रणवविवरणरहस्याम्नायोक्तक्रमेण विशिष्टपरत्वस्यावश्यवाच्यत्वात् । विशिष्टस्य मुक्तिदत्वे एताः प्रमाणं । स्मृतयश्च- ‘आर्या यशोदा वरदा धर्मकामार्थमोक्षदा । अप्रमेयात्मिका सूक्ष्मा परनिर्वाणदायिनी, विमुक्तिफलदायिनी, भोगदा मुक्तिदायिनी, वाचः परं प्रार्थयिता प्रपद्येन्नियतः श्रियम्’ इत्यादिकाः पूर्वोक्ताः । तदनुसारतः पत्नीविशिष्ट एवैकः श्रीमन्नारायण एव प्रपत्तव्य इहोदितः ॥ १५६ ॥
I
(अव) एवमेकशब्दार्थमुक्त्वा शरणमुपायं व्रज = बुद्ध्यस्व स्वात्मरक्षाभरसमर्पणम् गुरु इति पर्यवसितार्थ इति व्याख्यातम्। अत्र केचित् ‘व्रज’ इत्यनेन न किञ्चिद्विधीयते, भगवतः स्वस्य च शेषशेषिभावसम्बन्धज्ञानमात्रादेव भगवान् प्रसन्नो मुक्तिं प्रयच्छति । सिद्धोपायप्रतिपत्तिमात्रं वा मुक्त्युपायः । अनिवारणमात्रं वा, अचिद्व्यावृत्तिमात्रं वा, चैतन्यकृत्यं वा, चित्तसमाधानमात्रं वा, अधिकारिणःकृत्यम् । तदतिरिक्तं भरसमर्पणं नाम किञ्चिद्विधेयं नास्ति । यद्वा प्रपत्तिर्नोपायतया विधीयते, किन्तु अधिकारिविशेषणमात्रम् इत्यादयः परपक्षाःप्रतिक्षिप्ताः । तत्र च सम्बन्धज्ञानमात्रस्य च शास्त्रश्रवणमात्रेणापि स्वत एव जननात्, वाक्यार्थज्ञानस्य चाविधेयत्वादविधेयज्ञानवादस्य च भाष्य एव निराकरणात् । एतेन सिद्धोपायप्रतिपत्तिपक्षोऽपि निरस्तः । अनिवारणस्य सुषुप्त्यादावपि सत्त्वेन तदानीं मुक्तिप्रधानापत्तेः । अनुमतिमात्रस्य भक्त्यादावपि सत्त्वात् । अचिद्व्यावृत्ति चैतन्यकृत्ययोः प्रतिकूलदशायामपि सत्त्वात् । एतेन अतिप्रसङ्गेन चित्तसमाधानपक्षोऽपि दूरतोऽपास्तः । नाप्यधिकारिविशेषणत्वं
[[१]]
अनुबन्दम्
[[४३५]]
प्रपत्तेर्युक्तं, ‘व्रज’ इति लोटा विधेयत्वप्रतीतेः फलतत्कामनादेरेव सिद्धस्याधिकारिविशेषणत्वात्-इत्याद्युक्तिभिः तान् पक्षान् दूषयित्वा जीवस्यात्यन्त- ॥ । पारतन्त्र्यादकर्तृत्वाच्च तं प्रति प्रपत्तिर्न विधेयेत्यत्रापि ‘कर्ता शास्त्रार्थवत्त्वात्’ ॥ इति सूत्रितरीत्या पराधीनकर्तृत्वस्य जीवे अभ्युपगमात्, अन्यथा भक्त्यादिशास्त्रस्य यागादीनाञ्च विधानानुपपत्तेः कैर्यादावपि अकर्तृत्वापत्तिरित्यादियुक्तिजालमुपन्यस्य; तत्र भक्त्यादिविधिवाक्यमपि न तद्विधिपरम् । किन्तु अन्योपायविश्वाससिद्ध्यर्थं उपच्छन्दनमात्रमिति यो वदतितस्य पक्षं दूषयति-
(चरम - )
अन्यविश्वाससिद्ध्यर्थं भक्त्युपायविधिं वदन् ।
सर्वशास्त्रेष्वविश्वासमाधत्ते मुखभेदतः ॥ १५७ ॥ इति ॥
अन्यविश्वाससिद्ध्यर्थं भक्त्युपायविधिं वदन् वादी एकत्र विधिवाक्यस्य प्ररोचनामात्रत्वे सर्वत्राप्यविश्वासमाधत्ते मुखभेदतः = मुखान्तरेण, साक्षान्नाभिधत्ते, किन्तु पर्यायेणेति भावः । गुरुतयोपायदुष्करत्वं प्रदर्श्य त्वमत्र न शक्तोऽसि, मा भैषीः, मयैव ते लघुतरमुपायान्तरमुच्यत इत्युक्ते सति तत्राप्यत्यन्तादररूपोऽविश्वासः स्यादिति भावः ॥ १५७ ॥
(अव) प्रसङ्गात् भक्तिः स्वरूपविरुद्धा प्रपन्नैः परिहरणीया, अहङ्कारमिश्रत्वात्, स्वस्मिन् कर्तृत्वादिकमारोप्य खलु कर्मयोगादौ प्रवर्तते, अकिञ्चनवत् तूष्णीं नावतिष्ठते, अतोऽहमेव मुक्त्युपायं साधयामीति कर्तृत्वाभिमानदूषिताश्रया सा भक्तिः भगवद्विषयतया शुद्धाऽपि नोपादेया, मद्यभाण्डस्थगङ्गोदकवदिति केषाञ्चिन्मतं निरस्यति-
(चरम-)
मद्योपहतभाण्डस्थतीर्थदृष्टान्तवर्णनम् ।
अहङ्कारान्वये तु स्यात् प्रपत्तावपि भक्तिवत् ॥ १५८ ॥ इति ॥ प्रपत्तावपि अहङ्कारान्वये तु स्यात् भक्तिवत्, तत्राहङ्कारराहित्यं यद्युपपाद्यते भक्तावपि तत्तुल्यमिति भावः ॥ १५८ ॥
[[४३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(अव) अत्र केचिच्चरणागतौ कर्तृत्वत्यागहेतुपरिशुद्धात्मस्वरूपयाथा-
। १ । त्म्यज्ञानपूर्विकायां कृतायां उत्तरधीपूर्वाघानामप्यश्लेष एवेति वदन्ति तन्न; ॥ भगवदधीनकर्तृत्वस्य व्यवस्थापनादित्युक्त्त्वा, “तस्मात् पाण्डित्यं निर्विद्य बाल्येन तिष्ठासेत्” इति कृतोपायः बालवन्निषिद्धकामचारादिकं कुर्वाणोऽपि न लिप्यत इति वादोऽप्यनुपपन्नः, ‘अनाविष्कुर्वन्नन्वयात्’ इत्यस्मिन् सूत्रे स्वमाहात्म्यानाविष्कारमात्रपरं ‘बाल्येन तिष्ठासेत्’ इति वचनमित्यभिधानादित्यभिधाय, ननु ? भगवतैव ‘अनिष्टमिष्टं मिश्रञ्च त्रिविधं कर्मणः फलम् । भवत्यत्यागिनां प्रेत्य न तु सन्न्यासिनां क्वचित् । यस्य नाहङ्कृतो भावः बुद्धिर्यस्य न लिप्यते । हत्वाऽपि स इमां लोकान् न हन्ति न निबद्ध्यते ॥ नैव किञ्चित् करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित्’ । इति तत्त्वज्ञानिनः पापालेपोक्तेः बुद्धिपूर्वोत्तरपापाश्लेषवचनमुपपन्नमिति चेन्न । ‘प्रियोऽपि न प्रियोऽसौ मे मदाज्ञाव्यतिवर्तनात्’ । ‘श्रुतिः स्मृतिर्ममैवाज्ञा यस्तामुल्लङ्घ्य वर्तते ॥ आज्ञाच्छेदी मम द्रोही मद्भक्तोऽपि न वैष्णवः’ ‘नाविरतो दुश्चरितात्, अपायाद्विरतश्शश्वत् माञ्चैव शरणं गतः । तनूकृत्याखिलं पापं मामाप्नोति नरश्शनैः ।, यान्यनवद्यानि कर्माणि, भजन्नपि भवेद् वध्यः भक्तेषु द्वेषकृत् प्रभोः । स्वभक्तायापि भक्तेषु द्वेषिणे मङ्क्षु कुप्यति ॥’ इत्यादिप्रमाणशताबाधाय गीताभाष्यादौ गीतावचनस्य आपद्विषयत्ववर्णनात् ‘हत्त्वाऽपि स इमान् लोकान्’ इत्यस्य धर्मयुद्धपरतया व्याख्यातत्वाच्चेत्युपपादितम् ॥ यत्तु यथोपभुक्तमौषधमेकमेव रोगशान्तिकरमुत्तरकालीनापथ्यसेवनादिदोषहरणक्षमम् वीर्यवत्तरञ्च दृश्यते, तद्वत् प्रपदनमप्युत्तरबुद्धिपूर्वाघाश्लेषकारि मोक्षकारणञ्चास्तु इति न्यायमात्रशरणानां जल्पितं, तत्प्रागुक्तवचनविरोधेन हतमित्याह- ( चरम - )
उपभुक्तौषधन्यायादुत्तरापथ्यमर्दनम् ।
अनन्यपरनिर्बाधश्रुतिस्मृतिशतैर्हतम् ॥ १५९ ॥ इति ॥
अस्यार्थःउत्तरधीपूर्वाघरूपापथ्यस्य मर्दनं= अश्लेषकरणं अनन्यपरनिर्बाधश्रुतिस्मृतिशतैःअनन्यपरैः= स्तावकत्वाद्यान्यपर्यरहितैर्निर्बाधैः = प्रपन्नमधिकृत्यैव प्रवृत्तैर्वचनान्तरप्रतिहतिरहितैरुक्तश्रुतिस्मृतिशतैः हतम् ॥ १५९ ॥
अनुबन्दम्
[[४३७]]
(अव) अथाहं स्वतन्त्रकारुणिकतया स्वीकृतभरः अकिञ्चनतया मामेवोपायतया स्वीकृत्य मयि न्यस्तभरं त्वां सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि = उपायविरोधिभ्यः प्राप्तिविरोधिभ्यश्च पापेभ्यो मोक्षयिष्यामि ; ‘पशवः पाशिताः पूर्वं परमेण स्वलीलया । तेनैव मोचनीयास्ते नान्यैर्मोचयितुं क्षमाः’ इति वचनान्तरसारूप्यात् । अत्र, “मोक्ष असने” इत्यस्माद्धातोः धातूनामनेकार्थत्वाश्रयणेन वा, ‘मुच् मोक्षणे’ इति पर्यायत्वेन गणनाद्वा, मोचनार्थकात् ‘मोक्ष क्षेपे’ इत्यस्माद्वा हेतुमण्णिचि मोक्षयिष्यामीति रूपसिद्धिः । एतेन अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामीत्यर्थः । मोक्षधातोः स्वार्थे णिच्स्वीकारात्, पशुं पाशान्मुञ्चतीतिवत् इति केषाञ्चिद्व्याख्यानमनादेयम्, तदा मुक्तिरपि भगवन्निष्ठा स्यात्, स्वार्थणिजपेक्षया हेतुमण्णिचस्सार्थकत्वात् । अत्र केचिदुत्तरार्धे सर्वशब्दस्यासङ्कोचनीयत्वात् बुद्धिपूर्वोत्तराघेणापि प्रपन्नो न लिप्यत इत्याहुः । तन्न, बहुप्रमाणविरोधात् । प्रपन्नान् अधिकृत्यैव हि ‘खञ्जा भवन्ति, काणा भवन्ति, अविधेयपुत्रा भवन्ति, अविधेयभार्या भवन्ति’ इत्याद्युपक्लेशविधायिका श्रुतिरुपलभ्यते । ‘तस्यायुः कीर्त्तिर्लक्ष्मीश्च विद्या प्रज्ञा च नश्यति ॥ जायन्ते लक्षणभ्रष्टा दरिद्राः पुरुषाधमाः ॥’ इति च, अत एव शिष्टगर्हाबहिष्कारभीताश्च अकृत्यकरणकृत्याकरणादौ न प्रवर्तन्ते । अत एवाविच्छिन्नाचार्यसम्प्रदायश्च तथैवेत्यभिधाय, विवेकिनो बुद्धिपूर्वं निषिद्धादौ न प्रवर्तन्ते, मद्ध्यमास्तु निषिद्धाचरणं कृत्वाऽनुतापोपरमप्रायश्चित्ताचरणोन्मुखा भवन्ति, अधमास्तु कठिनचेतसो नानुशेरते, न वा प्रायश्चित्तीयन्ते, तेषामपि शिक्षया निष्कृतिः, नतु तेषां यमविषयगमनं भागवतानामिति निष्कर्षितमेवाह-
(चरम - )
विवेकिनां प्रपन्नानां धीपूर्वागस्यनुद्यमः ।
मध्यानामनुतापादिः शिक्षाकठिनचेतसाम् ॥ १६० ॥ इति ॥ धीपूर्वागसि ; बुद्धिपूर्वापराधे, ‘आगोऽपराधोऽमन्तुश्च’ इत्यमरः । अनुद्यमः= अप्रवृत्तिः, मद्ध्यानां= आद्यतृतीयपक्षान्तराळे पक्षे स्थास्नवःअत्यन्तविवेकिनोऽपि न भवन्ति; अतीवकठिनचेतसोऽपि न भवन्ति, मध्यदशावर्तिन इत्यर्थः ।
[[४३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तेषामनुतापादिरित्यर्थः कठिनचेतसां तु शिक्षेत्यर्थः ॥ १६० ॥
(अव) नन्वेवं धीपूर्वकनिषिद्धानुष्ठानस्य प्रत्यवायहेतुतया परिहरणीयत्वे विहिताननुष्ठानस्यापि प्रत्यवायहेतुतया तत्परिहाररूपविहितानुष्ठानस्य प्रत्यवायनिवृत्त्यर्थत्वमेव स्यात्, न भगवत्प्रीत्यर्थकभगवत्कैङ्कर्यरूपत्वमित्यत्राह-
( चरम - )
प्रीतिमेव समुद्दिश्य स्वतन्त्राज्ञानुपालने ।
निग्रहानुदयोऽप्यस्य नान्तरीयक एव वा ॥ १६१ ॥ इति ॥
भगवत्प्रीतिमात्रप्रयोजनकतया स्वतन्त्राज्ञानुपालने नित्यनैमित्तिकाद्यनुष्ठाने इत्यर्थः । अस्य= भगवतः, निग्रहानुदयोऽपि = प्रत्यावायानुदयोऽपि सिद्ध्यन्, नान्तरीयक एव वा= अन्योद्देशेन क्रियमाणात् कर्मणोऽन्यस्य पुमिच्छां विनाऽपि सिद्ध्यतोऽर्थस्य नान्तरीयकत्वादिति भावः । वाशब्दः प्रकृते एवकारार्थानुवादकः, नान्तरीयक एवेत्यर्थः ॥ १६१ ॥
(अव) तथा च प्रपन्नैरुत्तराघानुदयायावहितैः भगवदाज्ञानुपालनं कर्तव्यं इति स्थितं, तत्रापि ब्रह्मविदपचाराःदूरत एव परिहरणीयाः इत्युपपत्तिपूर्वकमाह- (चरम - )
ब्रह्मवित्पापवर्गाणामनन्तानां महीयसाम् ।
तद्द्द्वेषिसङ्क्रमं जानन् त्रस्येत् तदपराधतः ॥ १६२ ॥ इति ॥
ब्रह्मविदः पापवर्गाणां अनन्तानां =अवधिराहित्येन गणयितुमशक्यानां महीयसां= महापातकेष्वप्यत्यन्तं महत्त्वं महीयस्त्वं, ब्रह्महत्यास्वपि ब्रूणहत्यावत्, गुरुतल्पेऽपि महागुरुपत्नीसंसर्गवच्च विषयगौरवेण पापगौरवं द्रष्टव्यं, तद्द्द्वेषिसङ्क्रमं जानन्; तद्द्द्वेषिषु सङ्क्रमं तत्र नरकादिहेतुत्वं, ‘तस्य पुत्रा दायमुपयन्ति, सुहृदस्साधुकृत्यां, द्विषन्तः पापकृत्यां’, इति श्रुतेः, जानन् प्रपन्नः, तदपराधतः ब्रह्मविदपचारात् त्रस्येत्= बिभीयात् । ननु ब्रह्मविदा सह सौहार्दे सति तत्पुण्यानां सुहृदि प्रपन्ने सङ्क्रमात् स्वर्गाद्यनुभवापत्त्या मोक्षप्रतिबन्धापत्तिरिति चेन्न, ब्रह्मविद्व्यतिरिक्तसुहृत्सु पुण्यसङ्क्रम इत्याचार्यैः अत्रैवाभिधानात् ‘चण्डालमपि
अनुबन्दम्
[[४३९]]
वृत्तस्थं नावमन्येत बुद्धिमान् । अवमानात् पतत्येव नरके रौरवे नरः ॥ ॥॥ वैष्णवे परिवादाच्च पतत्येव न संशयः । चण्डालमपि मद्भक्तं निषादं श्वपचं तथा ॥ पद्मपत्रशतेनापि न क्षमामि वसुन्धरे ॥ उपचारशतेनापि न क्षमामि इत्यादिवचनैः ‘ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम् । प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थं अहं, स च मम प्रियः’ इत्यादिभिश्च प्रियतमत्वसिद्ध्या तादृशभागवतविद्वेषस्य दुस्सहतमत्वसिद्धेश्च ब्रह्मविद्द्द्वेषिणि तत्पापानां सङ्क्रम इति सिद्धम् । ननु ? अन्यत्रात्मनि विद्यमानस्यान्यत्र कथं सङ्क्रम इति चेत्-ब्रह्मविधि ब्रह्मविद्योदयप्राक्कालकृतपापपुण्याभ्यां भगवति निग्रहानुग्रहौ यावुदितौ तत्फलभूते सुखदुःखे अन्यत्रात्मन्युत्पद्येते । निग्रहो नाम तदनिष्टोत्पादनसङ्कल्पः । अनुग्रहस्तु तदिष्टोत्पादनसङ्कल्पः । ब्रह्मविद्यायां तु जातायां तयोरश्लेषविनाशावित्यपि सिद्धम् । अश्लेषस्तावत्विद्योत्तरभाविनोस्तयोः, विनाशस्तु विद्यातः पूर्वभाविनोरिति विभागः । कर्मणामश्लेषो नाम-भगवतः स्वाश्रितेषु तत्तत्कर्मफलप्रधानसङ्कल्पानुदयः । विनाशो नाम-फलप्रधानाभिसन्धित्यागः, तर्हि नाश्लेषविनाशयोर्भेदस्स्यात्, मैवं स्वाश्रितविषये कर्मफलं दास्यामीति सङ्कल्पानुत्पत्तिरूपादश्लेषादुत्पन्नसङ्कल्पत्यागस्यात्यन्तं भिन्नत्वात् । एवं तर्हि “सुहृदस्साधुकृत्याम्” इत्यादिश्रुतस्सङ्क्रमः कयोरिति चेत् उच्यते, ययोरश्लेषविनाशावुक्तौ तयोः पूर्वोत्तरकालं विद्यानुकूलेष्वनुष्ठितेषु प्रतिबद्धफलानाञ्च सङ्क्रम इति । इदमप्यनुपपन्नम्; सङ्कल्पस्यानुदये त्यागे सति अनुदितस्य त्यक्तस्य च सङ्कल्पस्य पुरुषान्तरेऽपि फलजनकत्वासामर्थ्यात् । विद्यमानं हि बीजं स्वाङ्कुरमुत्पादयेत्, अस्य चासत्त्वादिति चेन्न । ब्रह्मवित्कर्मणि फलप्रधानसङ्कल्पस्यानुदयत्यागानन्तरं तच्चरमदशायां तत्सुहृद्दुर्हृदोः एतत्कर्मफलं दास्यामीति अन्यस्यैव सङ्कल्पस्य तत्सदृशस्योत्पत्तेर्विरोधाभावात् । ननु तर्हि अन्यदीयकर्मणः अन्यत्र फलप्रधाने ईश्वरस्य कर्माधीनफलप्रदत्वं, ‘शास्त्रफलं प्रयोक्तरि’, इति नियमश्च न सिद्ध्येत् इति चेत् - नब्रह्मविद्विषये सुहृदुर्हृत्कृतोपचारापचाररूपकर्मफलत्वेन ब्रह्मवित्पुण्यपापफलं सर्वं दास्यामि इति सङ्कल्पात् फलप्रधाने बाधकाभावात् इति स्थितम् ।
[[४४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सङ्क्रमप्रसङ्गात् विद्याक्षपयितव्यानामनुभाव्यानाञ्च पापानां विभागनिष्कर्षः ग्रन्थकृदुक्तप्रकारेण बुद्धिसौकर्याय लिख्यतेपापं द्विविधं, प्रारब्धं, अप्रारब्धञ्चेति । तदुभयञ्च पुण्यं पापञ्चेति द्विरूपम् । प्रारब्धमपि अभ्युपगतं अनभ्युपगतञ्चेति द्विविधम् । तच्च विद्यारम्भात् प्राक्कालोत्पन्नं, समकालोत्पन्नं, उपरितनञ्चेति त्रिविधं; “कृतान्, क्रियमाणान्, करिष्यमाणान्” इत्युक्तत्वात् । इदं त्रिविधमपि पापं प्रामादिकं, धीपूर्वञ्चेति द्विविधं; उपायनिष्पत्त्यौपयिकतयाऽनुष्ठितसत्कर्मणा जनितं पुण्यरूपं दत्तफलं अदत्तफलञ्चेति द्विविधं, ‘यदेव विद्यया करोति तदेव वीर्यवत्तर’ मिति वीर्यवत्तरकर्मजन्यपुण्यपापाभ्यां प्रतिबद्धफलं यन्न भवति तदारब्धकार्यं प्रारब्धमित्यप्युच्यते । यत्तु तादृशप्रबलकर्मणा प्रतिबद्धं तदेवानारब्धकार्यं अप्रारब्धमित्यपि शब्द्यते । तदेव विद्यया नाश्यं, “अनारब्धकार्य एव तु पूर्वे तदवधेः” इति सूत्रितम् । अत्र पूर्वशब्दः विद्यारम्भकालीनस्याप्युपलक्षकत्वात् तदपि नश्यति, विद्यातः प्रपत्तिकाले आर्तस्य वा दृप्तस्य वा एतद्दिवसे एतज्जन्मनि वा परिच्छिन्नं मम पापमहम् अनुभविष्यामि, दिवसान्तरजन्मान्तरानुभाव्यं मया न शक्यमनुभवितुं, तत् त्वमेव नाशयेत्यनभ्युपगतप्रारब्धमपि विद्यामाहात्म्यात् नश्यति। अभ्युपगतं तु अनुभवेन अवान्तरप्रायश्चित्तैश्च नाश्यम् । उत्तराघेष्वपि प्रामादिकं देशकालवैगुण्यात् प्राप्तं धीपूर्वञ्च न श्लिष्यति; अनापदि धीपूर्वमुत्तराधं पुनः प्रपत्त्या कौटिल्ये शिक्षया नाश्यमिति, यच्चादत्तफलमितरेण प्रतिबद्धं अवशिष्टंतदप्यश्लेषशास्त्रस्य विषयः । विद्योत्पत्तिं कृत्वा यच्चरितार्थं तत्तदैव नष्टम् । एवञ्च प्रपत्तिरनभ्युपगतप्रारब्धस्यापि निहन्त्री, ‘उपायभक्तिः प्रारब्धव्यतिरिक्ताघनाशिनी । साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री प्रारब्धस्यापि भूयसी ॥’ इत्यादिवचनात् । यद्येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः । मुमुक्षुणा यत्साङ्ख्येन न योगेन न भक्तितः ॥ तेन तेनाप्यते तत्तन्न्यासेनैव महामुने’ इति सर्वकामफलप्रदत्वकण्ठोक्तया, एतद्विवक्षितकाल एव मोक्षम् प्राप्नुयामीत्यभीष्टसिद्धये शरणवरणे सति तथैव फलाविनाभावावश्यम्भावाच्च । तदुक्तम् -’ सुदुष्करेण शोचेद् यो येन येनेष्टहेतुना । सस तस्याहमेवेति चरमश्लोकसङ्ग्रहः ।’ इति ।अनुबन्दम्
[[४४१]]
केचिदेवमाक्षिपन्ति, ‘यथा पुष्करपलाश आपो न श्लिष्यन्ते एवमेवंविधि पापं कर्म न श्लिष्यति’ इति, ‘यथैषीकातूलमग्नौ प्रोतं प्रदूयेत । एवं हाऽस्य सर्वे पाप्मानः प्रदूयन्ते,’ इत्यश्लेष विनाशश्रुत्योः पापविशेषणीभूतसर्वपदे जाग्रत्यपि ‘नाभुक्तं क्षीयते कर्म कल्पकोटिशतैरपि, भोगेन त्वितरे क्षपयित्वा, अनारब्धकार्य एव तु पूर्वे तदवधेः’ इति वचनानुरोधात् मुमुक्षोः प्रारब्धं अनुभवैकनाश्यं न विद्यानाश्यमिति व्यवस्थापनात्, प्रपत्तौ तन्न्यायः किं नाम काकभक्षितः । ‘साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री’ इति वचनशकलमपि प्राशस्त्यपरं नेतव्यम्, उक्तश्रुतिस्थसर्वपदसङ्कोचकात्, ‘तस्य तावदेव चिर’ मिति श्रुतिसाचिव्यात् ‘नाभुक्तं क्षीयते’ इत्यादिवचनादपि अस्य दुर्बलतमत्वात् । ‘यद्येन’ कामेन ‘इत्येतदपि ’ सर्वेभ्यः कामेभ्यः दर्शपूर्णमासौ इतिवत् कम अर्थवाद एव, अन्यथा सशरीर एव मुक्तिमाप्नुयामिति प्रपत्तुश्शरीरे अस्मिन्नेव अर्चिरादिगमनवैकुण्ठप्राप्तिप्रसङ्गः । शुकव्यासादीनां सद्य एव मुक्ति साधनन्यासविद्यायां किमिति न प्रवृत्तिः ; प्रपत्तिस्वरूपाज्ञानाद्वा ? तत्राविश्वासाद्वा ? असामर्थ्याद्वा ? तदेतत्त्रितयमप्याचार्यैरेव प्रतिक्षिप्तम्, न च ‘यावदधिकारमवस्थितिराधिकारिकाणाम्’ इति विळम्बसहत्वं तेषामिति वाच्यं; अनधिकारिणामपि महर्षीणां योगनिष्ठानामेव श्रुतचरत्वात् ; किन्तु प्रपत्तावपि प्रारब्धकर्मणां यावतामपि अनुभवैकनाश्यत्वमुपलभ्य विळम्बसाम्यात् ते प्रपत्तावनवतीर्णा इत्यवश्यं वक्तव्यमिति ।
अत्रेदमालोचनीयं - “सर्वे पाप्मानः प्रदूयन्ते” इत्यत्रावश्यं सर्वपदसङ्कोचेन भाव्यं; सङ्कोचकं च प्रमाणं नोक्तस्मृतिवचनं “नाभुक्तं क्षीयते” इत्यादिरूपं तस्य श्रुतितो दुर्बलत्वात्, “तस्य तावदेव चिरं यावन्न विमोक्ष्ये अथ सम्पत्स्ये” इति शरीरपातावधिकसंसारानुवृत्त्यभिधानात् उपासकशरीरस्य तत्काल एव नाशानुपलम्भेन प्रत्यक्षविरोधे शास्त्रस्याप्रवृत्तेरत उक्तश्रुतिप्रत्यक्षविरोधात् वरं श्रुतिस्थसर्वपदस्यार्थसङ्कोचः - नतु “नाभुक्तम्” इत्यस्य प्राबल्यात्, यदिच ‘नाभुक्तम्’ इत्यादिवचनमेव प्रबलं तदा प्रारब्धेतरपूर्वपापानामपि यदाकदाचित्कल्पकोटिशतानन्तरकाले प्रतिबन्धकसङ्क्षयसं-भवेन तदा लब्धावकाशानां तदानीमेव फलप्रदातृत्वोपपत्तेर्न
[[४४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कस्याप्यघस्या-श्लेषस्स्यात् - अतोऽवश्यं ‘सर्वे पाप्मानः प्रदूयन्ते’ ‘सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि’ इत्यनयोर्बाधितार्थकत्वात् प्राशस्त्यमात्रपरत्वमाश्रयितव्यं स्यात् । यदि च वचनानां परस्परविरोधशमनाय प्रारब्धतदितरपरत्वेन विषयभेदः क्रियते, तदा “साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री” इत्यस्याप्यनुग्रहायाभ्युपगतप्रारब्ध मात्रस्यानुभवनाश्यत्वमभ्युपगम्यताम् । एतस्य वचनशकलस्यान्यपर्ये “नाभुक्तम्” इत्यस्यापि वचनशकलत्वादान्यपर्यं स्यात् । यत्तु यद्येन कामकामेन” इति वचनस्य
“सर्वेभ्यः कामेभ्यो दर्शपूर्णमासौ” इति वदर्थवादत्वमिति; तन्न
काककपोतराक्षस्यादिशरणागतीनां प्राणत्राणादि-कामैरनुष्ठितानां फलाव्यभिचारदर्शनात्, दृष्टान्ते तथाऽनुपलम्भात्, यच्च सशरीरतया वैकुण्ठारोहणापादनं तदपहास्यं, प्राकृतशरीरस्य प्रकृतिविनिर्मोक्षस्य च मिथो विरोधात् । न चैवमत्र प्रारब्धनाशकत्वं विरुद्धं, कर्मविपाकादिनिवारकतिलहोमादिशास्त्राणां व्याधिहेतुभूतजन्मान्तरीयकर्मप्रायश्चित्तरूपाणां बहुशो दर्शनात्, तद्वत् कतिपयानभ्युपगतारब्धखण्डनाशकत्वाभ्युपगमे भवतां किं बाधकं स्यात् । यदपि व्यासादीनामित्यादि तदपि न । तेषामाधिकारिकत्वेन विलम्बक्षमतया भक्त्यादौ शक्तत्वेन च प्रपत्तावनधिकारात्, अनाधिकारिकाणां प्रसिद्धमहर्षीणां विलम्बक्षमत्वे भक्त्यादौ तदक्षमत्वे प्रपत्तावेव प्रवृत्तिरस्तु बाधकाभावात् इति ॥ प्रकृतमनुसरामः ॥ १६२ ॥
(अव) पूर्वोक्तश्लोके ब्रह्मविदपचारस्य दूरतः परिहरणीयत्वे हेतुमुक्त्वा इदानीं ब्रह्मविद्विरोधिसंसर्गोऽपि दूरतस्त्याज्य इत्याह-
( चरम - )
सापराधेषु संसर्गेऽप्यपराधान् वहत्यसौ ।
वोढुमीश्वरकृध्यानि तद्विरोधादभीप्सति ॥ १६३ ॥ इति ॥
असौ; प्रपन्नः ब्रह्मविद्विषये सापराधेषु संसर्गेऽपि अपराधान् वहति ब्रह्मविदपराधी, तन्मुखेन भगवदपराधी च भवति इति भावः । तर्हि ब्रह्मविदपराधिनः दण्डनमेव प्रपन्नेन कर्तव्यं, भगवद्भागवतप्रसादसिद्ध्यर्थमित्यत्र, तदपि न कर्तव्यं, स्वगतभगवत्पारतन्त्र्यस्वरूपविरोधात्, तस्मादुपेक्षैव कार्येत्यभिप्रयन्नाह-वोढुमिति । असौ तद्विरोधात्= ब्रह्मविद्द्द्वेषिणि विरोधात् असहमानस्सन् ईश्वरकृध्यानि, ईश्वरस्य = भगवतः राज्ञो वा कृध्यानि स्वातन्त्र्यदण्डनावमानादीनि वोढुमभीप्सति; इच्छामात्रं
अनुबन्दम्
[[४४३]]
कुर्वन्नासीत । तन्निग्रहादुवुपेक्षेतेत्याहुः । एवं वाअसौ = भागवतापराधिसंसर्गी ईश्वरकृध्यानि भागवतकैर्व्याणि वोढुं प्रापयितुं वा कर्तुं वा तद्विरोधात्, ‘ल्यब्लोपे ॥ पञ्चमी’, तद्विरोधमाश्रित्यैव भगवत्कैर्यं कर्तुमभीप्सति; आरभते । तद्विरोधमाश्रित्यैव तत्कृध्यानि वोढुमभीप्सति, आश्चर्यमित्यर्थः ॥ १६३ ॥
(अव) अथ मा शुच इत्यस्य व्याख्यानावसरे अयं अर्जुनस्य चरमश्लोकश्रवणाव्यवहितप्राक्कालीनश्शोकः किंहेतुक इति विवेचनीयं, न तावत् बन्धुनाशगुरुवधस्ववधादयः शोकनिमित्ततया वक्तुं शक्यन्ते, तदितरशोकास्सर्वेऽपि ‘अशोच्यानन्वशोचस्त्वं’ इत्युपक्रम्य ‘तस्मादपरिहार्येऽर्थे न त्वं शोचितुमर्हसि ’ इत्यन्तेन तत्त्वस्थितिक्षत्रियधर्मप्रदर्शनादिना निवारिता एव । तथा ‘दैवी सम्पद् विमोक्षाय निबन्धायासुरी मता’ इति श्रुत्वा स्वस्मिन्नपि आसुरीसम्पदस्ति न वेति सम्भावनाजनितार्जुनशोकप्रमार्जनं च ‘मा शुचस्सम्पदं दैवीमभिजातोऽसि पाण्डव’ इति तदानीमेव कृतमिति न तादृशाश्शोका इह निषिद्धयन्ते तेषां प्रागेव निरस्तत्वात्; किन्त्वन्य एव वक्तव्य इत्यभिप्रयन्नाह-
( चरम - )
बन्धुनाशादयः पूर्वं बहवश्शोकहेतवः ।
तत्तत्समुचितैः सम्यगुपदेशैरपोदिताः ॥ १६४ ॥ इति ॥
बन्धुनाशादयः, बन्धुशब्दः गुरूणां गजतुरगादिजन्तूनां स्वात्मनश्चोपलक्षणाम्, आदिशब्देन मध्ये मध्ये आसुरसम्पत्सम्भावनाप्रभृतयो गृह्यन्ते, बहवश्शोकहेतवः तत्तत्समुचितैः = तत्तच्छोकनिवारणसमर्थैः इत्यर्थः । उपदेशैः सम्यक्= निश्शेषतया अपोदिताः इति ॥ १६४ ॥
(अव) तर्हि चरमश्लोकोपदेशात् प्राक्कालीनशोकनिमित्तं किमित्या-
काङ्क्षायामाह-
( चरम - )
सुदुष्करत्वात् धर्माणाम् अपारत्वाद् विरोधिनाम् ।
सिद्धः फलविलम्बाच्च शोकोऽत्र विनिवार्यते ॥ १६५ ॥ इति ॥
[[४४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मोक्षहेतुतयोपदिष्टानां धर्माणां कर्मयोगादीनां दुरनुष्ठानत्वात्, विरोधिनां= उपायोपेयविरोधिनां पापादीनां, कामक्रोधादीनाञ्च अपारत्वात्= अनवधिकत्वात्, कालविलम्बाच्च ‘बहूनां जन्मनामन्ते ज्ञानवान् मां प्रपद्यते’ इत्यादिवचनसिद्धात् । चकारःउक्तानुक्तसमुच्चयार्थः । सिद्धश्शोकोऽत्र = ‘मा शुच’ इत्यस्मिन् वाक्ये विनिवार्यते । सुदुष्करधर्माणां परित्यागोक्त्या सर्वपापविमोक्षणोपायत्वस्य स्वात्मन्येवाङ्गीकृतत्वात् तत्क्षणतद्दिवस-तज्जन्मावधिकप्रारब्धेतरसर्वपापनिवर्तनकालस्यार्तदृप्तप्रपन्नाभ्युपगतस्य मोक्षयिष्यामीति पदेन चाग्रे विवक्षितत्वात्, हेतुत्रयजन्यस्सर्वोऽपि शोकः भगवता परमकारुणिकेन निषिद्ध्यत इति भावः ॥ १६५ ॥
(अव) ननु ! विद्यया प्रारब्धराशिं सर्वं क्षपयित्वा सद्यश्शरीरं पातयन् आत्महा स्यात्, आत्महत्यायां च महान् प्रत्यवायस्स्यात् इत्यत आह-
(चरम-)
प्रायश्चित्तविशेषेषु सर्वस्वारादिकेषु च ।
नात्महिंसनदोषोऽस्ति तथाऽऽर्तशरणागतौ ॥ १६६ ॥ इति ॥
प्रायश्चित्तविशेषेषु “यः कामतो नरः कुर्यात् महत् पापं कथञ्चन । न तस्य निष्कृतिः दृष्टा भृग्वग्निपतनादृते ॥” “अन्त्येन सह सम्पर्के भोजने मैथुने कृते। प्रविशेत् सम्प्रदीप्ताग्नौ मृत्युनाऽसौ विशुद्ध्यति ॥, स्तेनः प्रकीर्णकेशोऽंसे मुसलमादाय राजानं गत्वा कर्माचक्षीत, तेनैनं हन्यात्, पथे (वधे ?) मोक्षः” इत्यादि प्रायश्चित्तविशेषेषु । सर्वस्वारादिकेषु; “सर्वस्वारश्शुनःकर्णस्तोमेन मरणकामो यजेत ।” ‘यः कामयेतानामयता स्वर्गं लोकं यामी’ति “ब्राह्मणार्थे गवार्थे वा सम्यक् प्राणान् परित्यजेत् ।” ‘ये वै तन्वां विसृजन्ति धीरास्ते जनासो अमृतत्वं भजन्ते,’ इत्यादिषु तत्र यथा आत्महननादिदोषो नास्ति वचनबलात्, तथा = तद्वत् ‘आर्तानामाशुफ्लदा सकृदेव कृता ह्यसौ,’ इत्यादिवचनबलात् आर्तशरणागतावपि न दोषोऽस्ति, प्रत्युतासावार्तः स्वात्मरक्षक एवेति भावः ॥ १६६ ॥
अनुबन्दम्
[[४४५]]
(अव) अथ आर्त इव दृप्तोऽपि महापुरुषार्थलिप्सात्वरया “सर्वथैव आत्मानं गोपायेत्” इति शास्त्रार्थमुल्लङ्घ्यापि जलवह्निसर्पव्याध्यादिना प्राणत्यागं किमिति न करोतीत्यत्राह-
(चरम-)
दृप्तस्य तु यथाशास्त्रं चिरं जीवितुमिच्छतः ।
प्राणरक्षणशास्त्रार्थलङ्घनं त्वपराधनम् ॥ १६७ ॥ इति ॥
यथाशास्त्रं= भगवदाज्ञामनतिलङ्घयैव चिरं जीवितुमिच्छतः दृप्तस्य तु प्रपन्नस्य प्राणरक्षणशास्त्रार्थलङ्घनं “सर्वथैवात्मानं गोपायेत्,” इत्यादिशास्त्रार्थलङ्घनं अपराधनं, भगवदाज्ञाव्यतिवर्तनात् प्रत्यवायस्स्यादेव ।
आर्तस्य तु न तथा, प्राप्तौ विलम्बम् असहमानस्य चिरं जिजीविषाविरहात्,
“अत्यन्तभक्तियुक्तानां नैव शास्त्रं न च क्रमः” इति शास्त्रेणैव तद्व्यतिरिक्तविषयतयैव
इतर-शास्त्रीय-मर्यादायाः व्यवस्थापनाच् च न प्रत्यवाय इति भावः ॥ १६७ ॥
(अव) एवं चरमश्लोकतात्पर्यं प्रकाश्य स्वोक्तार्थस्य साम्प्रदायिकत्वं वदन् स्वाचार्याणां न केवलं चरमश्लोकार्थज्ञानमात्रं, किन्तु अनुष्ठानं तत्फलभूतनिश्शोकत्वञ्चेति प्रकटयन्नाह-
(चरम - )
एकं सर्वप्रदं धर्मं श्रिया जुष्टं समाश्रितैः ।
अपेतशोकैराचार्यैरयं पन्थाः प्रदर्शितः ॥ १६८ ॥ इति ॥
अथ सम्प्रदायप्रक्रियाभागः ॥
अथ अर्थानुशासनिक-स्थिरीकरण-पदवाक्ययोजनाभागान् प्रदर्श्य सम्प्रदायप्रक्रियाभाग आरभ्यते ।
तत्र प्रथममाचार्यलक्षणमभिधाय, सच्छिष्यायैवोपदेष्टव्यमिति वर्जनीयान् नास्तिकादीन् पर्युदस्य, सच्छिष्यायोपदेष्टव्यप्रकारमप्यभिधाय, स्वस्मै
[[४४६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
स्वाचार्यास्स्वयमेव तत्त्वहितपुरुषार्थस्वरूपं तत्त्वत्रयस्वरूपं च सम्यगुपदिष्टवन्त इति साम्प्रदायिकत्वं, महाधनत्वेन निरूपणात् संरक्षणीयत्वं चाह-
आचार्यकृत्याधिकारे ॥
प्रत्येयस्तु (प्रत्यग्वस्तु) विलक्षणः प्रकृतितस्त्राता पतिस्तत्परस्तस्मिन्नात्मभरार्पणं हिततमं तच्छेषवृत्तिः फलम् ।
इत्थम् तत्त्वहिते पुमर्थ इति नस्त्रेधा विभक्तं धनं
दायत्वेन दयाधनास्स्वयमदुर्दत्तात्मनां देशिकाः ॥ १६९ ॥
प्रत्येयस्तु विलक्षण इति - जीवात्मेत्यध्याहार्यम् । जीवात्मा प्रकृतितः = प्रधानात् । प्रकृतिशब्दस्तत्कार्यवर्गाणामुपलक्षणार्थः । पतिः - “प्रधानक्षेत्रज्ञपतिः गुणेशः, आत्मेश्वरम् शिवमच्युतम्” इत्यादिसिद्ध-चेतनाचेतनपतिः । तत्परः= ताथ्यां चिदचिद्भ्यां परः - अतिरिक्तः, स एव त्राता - रक्षकः, पतित्वं रक्षकत्वं च प्रणवस्थाकारप्रकृतिप्रत्ययार्थ इति ध्वनितम् । तस्मिन्नात्मभरार्पणमिति नमश्शब्दार्थः । हिततमम्= भगवद्वशीकारद्वारा मुक्त्युपायम्- “यम् त्वं मनुष्याय हिततमं मन्यसे” इत्यत्र हिततमशब्देन मोक्षोपाय उच्यत इत्यभिहितम् । तच्छेषवृत्तिः= तद्विषयपरिपूर्णानुभवजनितनिरतिशयप्रीतिकारितवैङ्कर्यमेव फलमित्यर्थः ।
एवम् प्रकारेणोपदिश्य तत्त्वहिते पुमर्थः - पुरुषार्थश्चेति त्रेधा त्र्यात्मकतया विभक्तम् दयाधनाः दययैव प्रसादितवन्त इत्यर्थः
न तु प्रयोजनान्तरस्पृहयेति भावः देशिका इति निधिस्थदेशज्ञा इति ध्वनितम् । दत्तात्मनाम् आचार्येषु प्रथमं न्यस्तभराणां नः; स्वयमिति दयापारवश्यादिव्यञ्जनम् । दायत्वेनादुः त्वदीयोऽयमंश इति पिता पुत्राय प्रवसिताय धनं चिराय स्थापयित्वा पुनः प्राप्ताय यथा ददाति, तथा दत्तवन्त इति भावः । न इति तद्दयाविषयत्वेन स्वात्मनि पूजायां बहुवचनम् । स्वस्य सब्रह्मचारिभिस्सह वा निर्देशः ॥ १६९ ॥
इत्थम्
[[१]]
एवम् आचार्यकृत्यमुक्त्वा, शिष्यकृत्यमपि अनन्तराधिकारे बहुश उक्त्वा,
अनुबन्दम्
[[४४७]]
स्वाचार्यविषये कृतज्ञतामेव प्राधान्येन कर्तव्यतामुपदिश्य, तत्र पञ्चसंस्कारप्रदाः वेदान्तशास्त्रप्रवचनमुखेन तत्त्वयाथात्म्यप्रकाशननिरुक्तप्रबन्धाध्यापनमुखेन भगवद्गुणानुभवरूपपुरुषार्थप्रदाश्च पुरुषार्थप्राप्त्युपायभूतविद्याभेदोपदेशपराश्चेति बहवस्सम्भाव्यन्ते - नह्येकस्मादेव सर्वं सर्वोऽपि अधिकर्तुं प्रभवति, तेषु भगवत्प्राप्त्युपायप्रदर्शक एव श्रेष्ठतमो गुरुः - सर्वत्र गुरुषु उपकारस्मृतिसाम्येऽपि तत्र विशेषप्रतिपत्तिः कार्येत्यभिप्रेत्याह
[[१]]
शिष्यकृत्याधिकारे ॥
साक्षान्मुक्तेरुपायान् यो विद्याभेदान् उपादिशत् । कथ्यते मोक्षशास्त्रेषु स तु श्रेष्ठतमो गुरुः ॥ १७० ॥ इति ॥
यः मुक्तेरुपायान् विद्याभेदान् साक्षात्= अव्यवधानेनोपादिशत् । साक्षादिति परम्परयोपदेष्टृभ्यः परमगुरुभ्योऽव्यवहितोपदेष्टुस्स्वाचार्यस्यात्यन्तोपकारकत्वादभ्यर्हिततमत्वं विवक्षितम् । विद्याभेदानिति । वहारादिभेदाः (?) प्रपत्तिपर्यन्ता विवक्षिताः - स तु श्रेष्ठतमो गुरुरिति मोक्षशास्त्रेषु कथ्यते - “देवमिवाचार्यमुपासीत आचार्यवान् पुरुषो वेद - यस्य देवे परा भक्तिः” इत्यादिषु - वचेतनप्रदाचार्यस्य देवसाम्यप्रतिपादनाच्छ्रेष्ठतमत्वम् ब्रह्मविद्याप्रदस्येति भावः । तत्र परम्परया ब्रह्मविद्योपयोगिविद्यान्तरोपदेष्टारोऽपि गुरव एव; तेभ्योऽपि तत्त्वत्रयप्रकाशकशास्त्रप्रवक्तारः - गुणानुभवादिहेतुप्रबन्धव्याख्यातारश्च श्रेष्ठा गुरवः । ततोऽपि मुक्त्युपायोपदेशिनो हिततमप्रवर्तकतया श्रेष्ठतमा गुरवः; तत्राप्यकिञ्चनास्मदादिरक्षणाय दयया प्रवृत्ताः प्रपदनशास्त्रोपदेशपूर्वकम् ब्रह्मणि श्रीनिवासे न्यस्तात्मरक्षाभरं च कारयित्वा मोक्षे प्रातिभाव्यमाश्रितवन्तो गुरुचरणा एवोद्देश्यतमा इति सर्वैरपि तद्विषये कृतज्ञैः स्थातव्यमिति तात्पर्यम् ॥ १७० ॥
न केवलमुपकारस्मृत्या वर्तितव्यमाचार्यविषये; किन्तु प्राप्यं प्रापकं च तस्य चरणद्वयमिति स्थातव्यम् निर्भरतयेत्यत्र श्रुतिस्मृतिप्रसिद्धिं द्योतयन्नाह-
[[४४८]]
(शिष्य-)
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आचार्यवत्तया मोक्षमामनन्ति स्मरन्ति च ।
इहामुत्र च तत्पादौ शरणं देशिका विदुः ॥ १७१ ॥ इति ॥ “आचार्यवान् पुरुषो वेद” इति विद्याद्वारा मोक्षप्रदत्वादाचार्यस्य आचार्यवत्तया मोक्षमामनन्ति आम्नायाध्यायिन इत्यर्थः ।
स्मरन्ति च - “आचार्यवत्तया मुक्तौ तस्मादाचार्यवान् भवेत् - गुरुरेव परायणम् - गुरुरेव परा गतिः” इत्यादिस्मृतीरुदाहरन्ति स्मर्तार इत्यर्थः । तस्मात् इहामुत्र च तत्पादौ - आचार्यपादौ शरणमिति देशिकाः - यामुनादयः विदुः - “अत्र परत्र चापि नित्यं यदीयचरणौ शरणं मदीयम्" इत्यभिदधुः । तस्मादाचार्यचरणावेव शरणमिति सर्वदा न्यस्तभरैस्सुखेन वर्तितव्यमिति भावः ॥ १७१ ॥
इति श्रीमदात्रेयवरदाचार्यचरणाम्बुजचञ्चरीकस्य तत्सुतश्रीनिवासाचार्यकरुणैकजीवितस्य वरदकवेः कृतौ कारिकादर्पणे सम्प्रदायप्रक्रियाभागस्तुरीयः । बालस्य मेऽग्रजो भ्राता पितामह इवापरः । सारज्ञस्सुन्दराचार्यः सम्प्रदायानुपादिशत् ॥ क इह निगमचूडाचार्यसूक्तौ निगूढं
करबदरकृती स्यान्मां विना साहसिक्यात् । निधिमिव जननान्धो निर्भयो वा तथापि
प्रतिभुव इव यन्मे देशिका दर्शयन्तु ॥
॥ कारिकादर्पणं सम्पूर्णम् ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
११ ft: ११
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
संस्कृत प्रमाणङ्गळिऩ्
मुऴुप्पगुदि
अकिञ्चनोन धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी न भक्तिमांस्त्वच्चारणारविन्दे ।
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य! त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥ - ना॥ २२ भक्त्येकलभ्यः पुरुषोत्तमोऽसौ जगत्प्रसूतिस्थितिनाशहेतुः ।
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य! गृहाण मां क्लेशिनमम्बुजाक्ष ! ॥
अक्रियाव - क्रियमाणं न कस्मैचिद्यदर्थाय प्रकल्पते ।
अक्रियावदनर्थाय तत्तु कर्म समाचरेत् ॥
अग्रतः प्रययौ रामः सीता मध्ये सुमध्यमा ।
पृष्ठतस्तु धनुष्पाणिर्लक्ष्मणोऽनुजगाम ह ॥
अज्ञातं नास्ति ते किञ्चित् त्रिषु लोकेषु राघव ! ।
आत्मानं पूजयन् राम ! पृच्छस्यस्मान् सुहृत्तया ॥
-क्र। २-१५
-६०८ १७-८८
अणीयान् - न कल्माषो न कपिलो न कृष्णो न च रोहितः ।
अणीयान् क्षुरधारायाः को धर्मं वक्तुमर्हति ? ॥
अण्वप्युपहृतं भक्तै : प्रेम्णा भूर्येव मे भवेत् ।
भूर्यप्यभक्तोपहृतं न मे दोषाय कल्पते ॥
अतोऽहं - दासभूताः स्वतः सर्वे ह्यात्मानः परमात्मनः ।
अतोऽहमपि ते दास इति मत्वा नमाम्यहम् ॥
अत्युत्कटैः - त्रिभिर्दिनैस्त्रिभिः पक्षैस्त्रिभिर्मासैस्त्रिवत्सरैः ।
अत्युत्कटैः पुण्यपापैरिहैव फलमश्नुते ॥
D। शुठा ११-१
- n। ४५।१७-३५
-ung।२।३४-३०
-१०-८१-३
-wjsrong Cg♚॥ १२
[[४५०]]
रहस्यत्रय सारम्
अनन्तस्य - महान्तं च समावृत्य प्रधानं समुपस्थितम् ।
अनन्तस्य न तस्यान्तः सङ्ख्यानं वाऽपि विद्यते ॥
अनन्यदेवताभक्ता ये मद्भक्तजनप्रियाः ।
मामेव शरणं प्राप्ता मद्भक्तास्ते प्रकीर्तिताः ।
अनन्याधीनकल्याणमन्यमङ्गलकारणम् ।
जगन्निदानमद्वन्द्वं द्वन्द्वं वन्दामहे वयम् ॥
अनन्या
शक्या लोभयितुं नाहमैश्वर्येण धनेन वा ।
अनन्या राघवेणाहं भास्करेण प्रभा यथा ॥
१ — थी। ४। २-७-२५
-ung। शु। १०४-९१
-लक्ष्मीकल्याणम्
-п॥ २१-१५
अनागतानन्तकालसमीक्षयाऽप्यदृष्टसन्तारोपायः निखिलजन्तुजातशरण्य ।
श्रीमन् ! नारायण ! तव चरणारविन्दयुगलं शरणमहं प्रपद्ये ॥
अनादिर्भगवान् कालो नान्तोऽस्य द्विज! विद्यते ।
अव्युच्छिन्नास्ततस्त्वेते सर्गस्थित्यन्तसम्यमाः ॥
अनालोचितविशेषाशेषलोकशरण्य
युगलं शरणमहं प्रपद्ये ॥
- २
-६।४।१-२-२६
अनन्यशरणस्त्वत्पादारविन्द-
अनित्यम - किं पुनर्ब्राह्मणाः पुण्या भक्ता राजर्षयस्तथा ।
अनित्यमसुखं लोकमिमं प्राप्य भजस्व माम् ॥ अनिष्टमिष्टं मिश्रं च त्रिविधं कर्मणः फलम् ।
भवत्यत्यागिनां प्रेत्य न तु सन्न्यासिनां क्वचित् ॥
अनुष्ठित - एवं रूपं तमभ्यर्च्य प्रक्षीणाशेषपातकः ।
अनुष्ठितक्रतुशतो भवत्येव न संशयः ॥
अन्तवत्तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पमेधसाम् ।
देवान् देवयजो यान्ति मद्भक्ता यान्ति मामपि ॥
- ८१७६००१ कीws ५
-०९-३३
-१८-१२
—अi।moi।३७-४९
-०७-२३अनुबन्दम्
अप्रमेयं हि तत्तेजो यस्य सा जनकात्मजा ।
न त्वं समर्थस्तां हर्तुं रामचापाश्रयां वने ॥
अपायेभ्यो निवृत्तोऽस्मि पातकेभ्यो भवोदधौ ।
तथाऽप्यत्र प्रवृत्तिर्या त्वत्स्मृतेः साऽपि नश्यतु । अप्राकृतं सुरैर्वन्द्यमयुतार्कसमप्रभम् ।
प्रकृष्टसत्त्वराशिं तं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ? ॥
अप्रार्थितो न गोपायेदिति तत्प्रार्थनामतिः।
गोपायिता भवेत्येवं गोप्तृत्ववरणं स्मृतम् ॥
अभियाचाम - तदलं क्रूरवाक्यैर्वः सान्त्वमेवाभिधीयताम् ।
अभियाचाम वैदेहीमेतद्धि मम रोचते ॥
[[४५१]]
-। । ३७-१८
-०।५। ५०-२१५
-।२-२१
-६०।५।१७-७२
-। । २७-४२
अमर्यादः क्षुद्रश्चलमतिरसूयाप्रसवभूः कृतघ्नो दुर्मानी स्मरपरवशो वञ्चनपरः । नृशंसः पापिष्ठः कथमहमितो दुःखजलधेरपारादुत्तीर्णस्तव परिचरेयं चरणयोः ? ॥
अमृतं साधनं साध्यं यं पश्यन्ति मनीषिणः ।
ज्ञेयाख्यं परमात्मानं विष्णुं ध्यायन्न सीदति ॥
अलमेषा - प्रणिपातप्रसन्ना हि मैथिली जनकात्मजा ।
अलमेषा परित्रातुं राक्षसीर्महतो भयात् ॥
अलमेषा परित्रातुं राघवाद्राक्षसीगणम् ।
अभियाचाम वैदेहीमेतद्धि मम रोचते ॥
अविज्ञाता - धर्मगुब्धर्मकृद्धर्मी सदसत्क्षरमक्षरम् । अविज्ञाता सहस्रांशुर्विधाता कृतलक्षणः ॥
अविद्यातो देवे परिबृढतया वा विधितया
स्वभक्तेर्भूम्ना वा जगतिगतिमन्यामविदुषाम् ।
-भुना। civCgn। ६२
-६।५। ७२-४
-п॥ २७-४६
–। ५८-८७
— ५१
[[४५२]]
रहस्यत्रय सारम्
गतिर्गम्यश्चासौ हरिरिति जितन्ताह्वयमनो
रहस्यं व्याजहे स खलु भगवान् शौनकमुनिः ॥
अव्यक्तार्थतयोङ्कारः केवलं नैव साधकः ।
पक्कयोगशरीराणामेवं ज्ञानवतामपि ॥
अशास्त्रमासुरं कृत्स्नं शास्त्रीयं गुणतः पृथक् ।
लक्षणं शास्त्रसिद्धस्य त्रिधा सप्तदशोदितम् ॥
अशुद्धास्ते - ‘हिरण्यगर्भो’ न
gms miss।
पट्टर् मुक्तगम्
- ६६० ६५-७१
अष्टौ गुणाः पुरुषं दीपयन्ति प्रज्ञा च कौल्यं च दमः श्रुतं च । पराक्रमश्चाबहुभाषिता च दानं यथाशक्ति कृतज्ञता च ॥
-॥ २१
-ung as Cunsub ३२-१०६
अस्तु मे - पारमार्थिक भगवच्चरणारविन्दयुगलैकान्तिकात्यन्तिक परभक्ति
परज्ञानपरमभक्तिकृत परिपूर्णानवरत नित्यविशदतमानन्यप्रयोजनानवधिकातिशयप्रियभगवदनुभवजनितानवधिकातिशय प्रीतिकारिता शेषावस्थोचिताशेषशेषतैकरतिरूपनित्यकैङ्कर्यप्राप्त्यपेक्षया पारमार्थिकी भगवच्चरणारविन्दशरणागतिर्यथावस्थिता अविरता अस्तु मे ॥
[[११]]
॥।
- ५ १० ६००० लीwळं २
अस्य जीवा विध्वंसनाय देहातिरिक्तात्मस्वरूपतत्स्वभाव तदन्तर्यामिपरमात्मस्वरूपतत्स्वभावतदुपासनतत्फलभूतात्मस्वरूपाविर्भावपूर्वकानवधिकातिशयानन्दब्रह्मानुभवज्ञापने प्रवृत्तं हि वेदान्तवाक्यजातं ‘तत्त्वमसि’ …इत्यादिकम् ॥
अस्त्रभूषणसंस्थानस्वरूपं रूपवर्जितः ।
बिभर्ति मायारूपोऽसौ श्रेयसे प्राणिनां हरिः ॥
अस्वर्ग्यं - कर्मणा मनसा वाचा यत्नाद्धर्मं समाचरेत् ।
अस्वर्ग्यं लोकविद्विष्टं धर्म्यमप्याचरेन्न तु ॥
-वेदार्थ-सङ्ग्रहः
- थी। ४।१-२२-७६
-ш। i। १-१५६
अनुबन्दम्
अहमद्यैव - वपुरादिषु योऽपि कोऽपि वा गुणतोऽसानि यथातथाविधः ।
तदयं तव पादपद्मयोरहमद्यैव मया समर्पितः ॥
अहमपि - पिता त्वं माता त्वं दयिततनयस्त्वं प्रियसुहृत्
त्वमेव त्वं मित्रं गुरुरसि गतिश्चासि जगताम् । त्वदीयस्त्वद्भृत्यस्तव परिजनस्त्वद्गतिरहं प्रपन्नश्चैवं सत्यहमपि तवैवास्मि हि भरः ॥
अहमस्म्यपराधानामालयोऽकिञ्चनोऽगतिः ।
त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः ॥ शरणागतिरित्युक्ता सा देवेऽस्मिन् प्रयुज्यताम् ॥
[[४५३]]
-शुना। C। ५२
-शुना। C। ६०
-ujju rog ३७-३०, ३१
अहं त्वा - सर्वधर्मान् परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज ।
अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः ॥
अहं भीतोऽस्मि देवेश ! संसारेऽस्मिन् भयावहे ।
पाहि मां पुण्डरीकाक्ष ! न जाने शरणं परम् ॥
अहं सर्वं - भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यते ।
अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रतः स्वपतश्च ११
अहं स्मरा - ‘स्थिते मनसि’
uninis।
अहं हरिः सर्वमिदं जनार्दनो नान्यत्ततः कारणकार्यजातम् ।
ईदृङ्मनो यस्य न तस्य भूयो भवोद्भवा द्वन्द्वगदा भवन्ति ॥
अहं हि सर्वयज्ञानां भोक्ता च प्रभुरेव च ।
न तु मामभिजानन्ति तत्त्वेनातश्चयवन्ति ते ॥ आत्माऽपि चायं न मम सर्वाऽपि पृथिवी मम ।
यथा मम तथाऽन्येषामिति पश्यन् न मुह्यति ॥
—g १८-६६
-१-८
-
gr।९/। ३१-२७
-
१- २२-८७
-९-२४
-ung।en। २५-१९
[[४५४]]
रहस्यत्रय सारम्
आत्माऽपि चायं न मम सर्वा वा पृथिवी मम ।
यथा मम तथाऽन्येषामिति मत्वा न मे व्यथा ॥
आत्मविद्या - यज्ञविद्या महाविद्या गुह्यविद्या च शोभने ! ।
आत्मविद्या च देवि ! त्वं विमुक्तिफलदायिनी ॥
आत्मा केवलतां प्राप्तो यत्र गत्वा न शोचति ।
ईदृशं परमं स्थानं निरयास्ते च तादृशाः ॥
आत्मात्मीयभरन्यासो ह्यात्मनिक्षेप उच्यते ।
-ung।n। १७३-१५
-६।४।१-९।१२०
-Ung। n। १९६-११
- १७-७९
आत्मानुरूप - शीलरूपगुणविलासादिभिरात्मानुरूपया श्रिया सहासीनं
।भगवन्तं नारायणं ध्यानयोगेन दृष्ट्वा ॥ - gwb ४
आत्मार्थी - भक्तियोगस्तदर्थी चेत् समग्रैश्वर्यसाधकः ।
आत्मार्थी चेत् त्रयोऽप्येते तत्कैवल्यस्य साधकाः ॥ ८। २७
आद्यस्य नः
माता पिता युवतयस्तनया विभूतिः
सर्वं यदेव नियमेन मदन्वयानाम् । आद्यस्य नः कुलपतेर्वकुलाभिरामं
श्रीमत्तदङ्घ्रियुगलं प्रणमामि मूर्ध्ना ॥
-सुना। C। ५
आध्यात्मिकाधिभौतिकाधिदैविकदुःखविघ्नगन्धरहितस्त्वं द्वयमर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वक्ता यावच्छरीरपातमत्रैव श्रीरङ्गे सुखमास्स्व ॥ २० शरीरपातसमये तु केवलं मदीययैव दययाऽतिप्रबुद्धो मामेवावलोकयन् अप्रच्युतपूर्वसंस्कारमनोरथो जीर्णमिव वस्त्रं सुखेनेमां प्रकृतिं स्थूलसूक्ष्मरूपां विसृज्य तदानीमेव मत्प्रसादलब्धमच्चरणारविन्दयुगलै कान्तिकात्यन्तिकपरभक्ति परज्ञान परमभक्तिकृतपरिपूर्णानवरत नित्यविशदतमानन्यप्रयोजनानवधिकातिशयप्रियमद्नुभवस्त्वं तथाविधमदनुभवजनि-
तानवधिकातिशय प्रीतिकारिताशेषावस्थोचिताशेषशेषतैकरतिरूपनित्यकिङ्करो भविष्यसि २१ मा ते भूदत्र संशयः २२ ‘अनृतं
॥।
’ ‘माशुचः '
अनुबन्दम्
इति मयैव ह्युक्तम् २३ अतस्त्वं सुखमास्स्व ॥
आद्यो नारायणो देवस्तस्माद्ब्रह्मा ततो भवः ।
- २० २४
अतः स्वयम्भुवश्चान्ये मरीच्याद्यार्कसम्भवाः ॥
आनुकूल्यस्य - षोढा हि वेदविदुषो वदन्त्यङ्गं महामुने
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् ॥ आनुकूल्येतराभ्यां तु विनिवृत्तिरपायतः ।
कार्पण्येनाप्युपायानां विनिवृत्तिरिहोदिता ॥
आनृशंस्यं परो धर्मस्त्वत्त एव मया श्रुतः ।
जानामि त्वां महावीर्यं महोत्साहं महाबलम् ॥
।
[[४५५]]
१४। २५-६
isjonvio। ३७-२७, २८, २९
आर्तो जिज्ञा - चतुर्विधा भजन्ते मां जनाः सुकृतिनोऽर्जुन ।
आर्तो जिज्ञासुरर्थार्थी ज्ञानी च भरतर्षभ ॥
—६०८४८। १७-७६
-॥ ३८-४१
-८०g७-१६
आपत्स्व - अथैतेषां वृत्तयः - ब्राह्मणस्य याजनप्रतिग्रहौ, क्षत्रियस्य क्षितित्राणम्, कृषिगोरक्षणवाणिज्यकुसीदयोनिपोषणानि वैश्यस्य, शूद्रस्य सर्वशिल्पानि ।
आपत्स्वनन्तरा वृत्तिः ॥
- २५,६
आपो नारायणोद्भूतास्ता एवास्यायनं पुनः ।
तस्मान्नारायणं देवं स्नानकाले सदा स्मरेत् ॥ ?
आर्तो वा यदि वा दृप्तः परेषां शरणागतः ।
अरिः प्राणान् परित्यज्य रक्षितव्यः कृतात्मना ॥
आलस्या अनभ्यासेन वेदानामाचारस्य च वर्जनात् ।
आलस्यादन्नदोषाच्च मृत्युर्विप्रान् जिघांसति ॥
-॥ १८-२८
- ५-४
इच्छागृही - समस्तकल्याणगुणात्मकोऽसौ स्वशक्तिलेशाद्भृतभूतवर्गः ।
इच्छागृहीताभिमतोरुदेहः संसाधिताशेषजगद्धितो यः ॥
- श्री। ४। ६-५-८४
[[४५६]]
रहस्यत्रय सारम्
इच्छात एव तव विश्वपदार्थसत्ता नित्यं प्रियास्तव तु केचन ते हि नित्याः ।
नित्यं त्वदेकपरतन्त्रनिजस्वरूपा भावत्कमङ्गलगुणा हि निदर्शनं नः ॥
- लवङ्गा ३६
उत्क्रामति च अथवा नेच्छते तत्र ब्रह्मकायनिषेवणम् ।
उत्क्रामति च मार्गस्थो नैव क्वचन जायते ॥ आत्मसिद्धिं समास्थाय शीतीभूतो निरामयः ।
अमृतं विरजाः शुद्धमात्मानं प्रतिपद्यते ॥
—ury। an। १९१ २७, २८
उत्तरे चेटू - यद्यौवने चरति विभ्रमेण सद्वाऽसद्वा यादृशं वा यदा वा ।
उत्तरे चेद्वयसि साधुवृत्तस्तदेवास्य भवति नेतरा हि ॥
उदाराः सर्व एवैते ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम् ।
- Cungworm giri १- १० - ३२
आस्थितः स हि युक्तात्मा मामेवानुत्तमां गतिम् ॥
उदीर्णसंसारदवाशुशुक्षणिं क्षणेन निर्वाप्य परां च निर्वृतिम् ।
-८m ७-१८
प्रयच्छति त्वच्चरणारुणाम्बुजद्वयानुरागामृतसिन्धुशीकरः ११ – बा। iGg। २९
उदुम्बरं - पिप्पलं च वटं चैव शणशाकं तथैव च ।
उदुम्बरं न खादेत्तु भवार्थी पुरुषो नृप ! ॥
उपादत्ते सत्तास्थितिनियमनाद्यैश्चिदचितौ
स्वमुद्दिश्य श्रीमानिति वदति वागौपनिषदी ।
उपायोपेयत्वे तदिह तव तत्त्वं न तु गुणा-
-ury। शुक्र। १५५- ९७
वतस्त्वां श्रीरङ्गेशय ! शरणमव्याजमभजम् ॥ २-८७
उपायापाय - कर्मसाङ्ख्यादयः शास्त्रैरुपायत्वेन दर्शिताः ।
हिंसास्तेयादयः शास्त्रैरपायत्वेन दर्शिताः । उपायापायसन्त्यागी मध्यमां वृत्तिमास्थितः । रक्षिष्यतीति निश्चित्य निक्षिप्तस्वस्वगोचरः ॥ बुद्ध्येत देवदेवेशं गोप्तारं पुरुषोत्तमम् ॥
—६०८९८g♚। १७-८०, ८१
अनुबन्दम्
[[४५७]]
उपासा - जीवमुख्यप्राणलिङ्गान्नेति चेन्नोपासात्रैविध्यादाश्रितत्वादिह
तद्योगात् ॥
inging १-१-३२
उपास्योऽयं ध्यात्वा मां सर्वयत्नेन ततो जानीत केशवम् ।
उपास्योऽयं सदा विप्रा उपायोऽस्मि हरेः स्मृतौ ॥ - १३२ - १४
उभे सत्या
त्यज धर्ममधर्मं च त्यज सध्यानृते अपि । उभे सध्यानृते त्यक्त्वा येन त्यजसि तत् त्यज ।
ऊहः शब्दो (तर्कों) ऽध्ययनं दुःखविघातास्त्रयः सुहृत्प्राप्तिः ।
दानं च सिद्धयोऽष्टौ सिद्धेः पूर्वोऽङ्कुशस्त्रिविधः ॥
ऋणं प्रवृ - गोविन्देति यदाऽऽक्रन्दत् कृष्णा मां दूरवासिनम् ।
ऋणं प्रवृद्धमिव मे हृदयान्नापसर्पति ॥
-uny। । ३३९-४४
कन्ती ५१
-ung। २। ४७-२२
एकः शास्ता न द्वितीयोऽस्ति शास्ता यो हृच्छयस्तमहमनुब्रवीमि । तेनैव युक्तः प्रवणादिवोदकं यथा नियुक्तोऽस्मि तथा वहामि ॥
- शुक २७-१
एते वै निर - रुद्रादित्यवसूनां च तथाऽन्येषां दिवौकसाम् ।
एते वै निरयास्तात ! स्थानस्य परमात्मनः ॥ एतैस्समे - विद्याकर्म वयोबन्धुवित्तैर्मान्या यथाक्रमम् ।
एतैः समेतः शूद्रोऽपि वार्धके मानमर्हति ॥
एवं श्रेष्ठगुणैर्युक्तः प्रजानां पार्थिवात्मजः ।
सम्मतस्त्रिषु लोकेषु वसुधायाः क्षमागुणैः ॥
एष नारायणः श्रीमान् क्षीरार्णवनिकेतनः ।
-ung। a। १९६-६
-ung। b। १-११६
- w। ९।१ - ३१
नागपर्यङ्कमुत्सृज्य ह्यागतो मधुरां पुरिम् ॥ - ५५-५९
एष पन्था विदर्भाणामसौ गच्छति कोसलान् ।
अतः परं च देशोऽयं दक्षिणो दक्षिणापथः ॥
-ung। शु। ५०-४८
[[४५८]]
रहस्यत्रय सारम्
ऐकान्त्यं भगवत्येषां समानमधिकारिणाम् ।
यावत्प्राप्ति परार्थी चेत्तदेवात्यन्तमश्नुते ॥
ऐश्वर्याक्षरयाथात्म्यभगवच्चरणार्थिनाम् ।
वेद्योपादेयभावानामष्टमे भेद उच्यते ॥
-
। २८
-
१२
कमलनयन वासुदेव विष्णो धरणिधराच्युत शङ्खचक्रपाणे ।
भव शरणमितीरयन्ति ये वै त्यज भट ! दूरतरेण तानपापान् ॥
१-१४६०० ३-७-३३
करीश तेषां - स्वकैर्गुणैः स्वैश्चरितैः स्ववचेतनात् भजन्ति ये त्वां त्वयि भक्तितोऽथवा । करीश ! तेषामपि तावकी दया तथात्वकृत्सैव तु मे बलं मतम् ॥
कलामुहूर्तादिमयश्च कालो न यद्विभूतेः परिणामहेतुः ।
अजन्मनाशस्य सदैकमूर्तेरनामरूपस्य सनातनस्य ॥
- ९४
कलौ खलु - कृतादिषु प्रजा राजन्! कलाविच्छन्ति सम्भवम् ।
कलौ खलु भविष्यन्ति नारायणपरायणाः ॥
कलौ सङ्की - ध्यायन् कृते यजन् यज्ञैस्त्रेतायां द्वापरेऽर्चयन् ।
यदाप्नोति तदाप्नोति कलौ सङ्कीर्त्य केशवम् ॥
कः कुप्येत् - राजसंश्रयवश्यानां कुर्वन्तीनां पराज्ञया । विधेयानां च दासीनां कः कुप्येद्वानरोत्तम ! ॥
काणादशाक्यपाषण्डैस्त्रयीधर्मो विलोपितः ।
त्रिदण्डधारिणा पूर्वं विष्णुना रक्षिता त्रयी ॥
कान्तस्ते पुरुषोत्तमः फणिपतिः शय्याऽऽसनं वाहनं
वेदात्मा विहगेश्वरो यवनिका माया जगन्मोहिनी । ब्रह्मेशादिसुरव्रजः सदयितः त्वद्दासदासीगणः
-६।४।४-१-८४
-६।४।६-२-१७
-। । ११६।३८
—अत्रिस्मृति
श्रीरित्येव च नाम ते भगवति ! ब्रूमः कथं त्वां वयम् ॥ - Goo& १
कामये वैष्ण
अनुबन्दम्
न कामकलुषं चित्तं मम ते पादयोः स्थितम् ।
कामये वैष्णवत्वं तु सर्वजन्मसु केवलम् ॥
वै
कालं स पचते तत्र न कालस्तत्र वै प्रभुः ।
सकलस्य प्रभू राजन्! सर्वस्यापि तथेश्वरः ॥ किं लोके तदि - माङ्गल्यं परमपदं सदाऽर्थसिद्धिं
निर्विघ्नामधिकफलां श्रियं ददाति ॥ किं लोके तदिह परत्र चास्ति पुंसां यद्विष्णुप्रवणधियां न दाल्भ्य ! साध्यम् ॥ किं वा सर्वजगत्स्रष्टः! प्रसन्ने त्वयि दुर्लभम् ? । त्वत्प्रसादफलं भुङ्क्ते त्रैलोक्यं मघवानपि ॥ कीर्तिः श्री मृत्युः सर्वहरश्चाहमुद्भवश्च भविष्यताम् ।
कीर्तिः श्रीर्वाक्च नारीणां स्मृतिर्मेधा धृतिः क्षमा ॥ कृते पापेऽनुतापो वै यस्य पुंसः प्रजायते ।
प्रायश्चित्तं तु तस्यैकं हरिसंस्मरणं परम् ॥
कृपया
अपराधसहस्त्रभाजनं पतितं भीमभवार्णवोदरे । अगतिं शरणागतं हरे ! कृपया केवलमात्मसात्गुरु ॥
कृशानर्थांस्ततः केचिदकृशांस्तत्र कुर्वते ।
अकृशांश्च कृशांश्चक्रुर्हेतुभिः शास्त्रनिश्चयैः ॥
[[४५९]]
-२५m १-१३
-u॥ १९६-९
- ४३-४६
कृष्णं धर्मं - ये च वेदविदो विप्रा ये चाध्यात्मविदो जनाः ।
ते विदन्ति महात्मानं कृष्णं धर्मं सनातनम् ।
-६।४। १- १२।७९
-mg १०-३४
-६४।२-६-४०
-६।६०।४८
—unty॥३९-५
-ury। शु। ७१-१२३
क्रीडतो बाल व्यक्तं विष्णुस्तथाऽव्यक्तं पुरुषः काल एव च ।
क्रीडतो बालकस्येव चेष्टां तस्य निशामय ॥
क्रीडा हरे - अव्यक्तादिविशेषान्तं परिमाणार्थसंयुतम् ।
क्रीडा हरेरिदं सर्वं क्षरमित्यवधार्यताम्॥
-६।४।१-२-१८
-ung।n।२०६-५८
[[४६०]]
रहस्यत्रय सारम्
unis
केवलं मदी - ‘आध्यात्मिक ‘नळा gm
क्रियतामिति - परवानस्मि काकुत्स्थ ! त्वयि वर्षशतं स्थिते ।
स्वयं तु रुचिरे देशे क्रियतामिति मां वद ।
क्लेशानां - तदेतत् कथितं बीजमविद्याया मया तव ।
क्लेशानां च क्षयकरं योगान्दन्यन्न विद्यते ॥
क्षरः सर्वाणि - द्वाविमौ पुरुषौ लोके क्षरश्चाक्षर एव च ।
क्षरः सर्वाणि भूतानि कूटस्थोऽक्षर उच्यते ॥
क्षिपाम्यजस्र - तानहं द्विषतः क्रूरान् संसारेषु नराधमान् ।
क्षिपाम्यजस्रमशुभानासुरीष्वेव योनिषु ॥
गर्भभूताः - न्यस्तदण्डा वयं राजन् ! जितक्रोधा जितेन्द्रियाः ।
रक्षितव्यास्त्वया शश्वद्रर्भभूतास्तपोधनाः ॥
-। शुक्र। १५-७
-६।४। ६-७-२५
-ल-१५-१६
-८m५-१६-९
- शु। १-२१
गाढोपगू - शान्तानन्तमहाविभूति परमं यद्ब्रह्मरूपं हरेः मूर्तं ब्रह्म ततोऽपि तत्प्रियतरं रूपं यदत्यद्भुतम् । यान्यन्यानि यथासुखं विहरतो रूपाणि सर्वाणि धान्याहु स्वैरनुरूपरूपविभवैर्गाढोपगूढानि ते ॥
गुणैर्दास्य - अहमस्यावरो भ्राता गुणैर्दास्यमुभागतः ।
कृतज्ञस्य बहुज्ञस्य लक्ष्मणो नाम नामतः ॥
गुणैर्विरु - तथा सर्वप्रजाकान्तैः प्रतिसञ्जननैः पितुः ।
गुणैर्विरुरुचे रामो दीप्तः सूर्य इवांशुभिः ॥
-: Con & ४
-ш॥ ४ -१२
–। १-३३
गुणैः षड्भिस्त्वेतैः प्रथमतरमूर्तिस्तव बभौ ततस्तिस्रस्तेषां त्रियुग ! युगलैर्हि त्रिभिरभुः ।
व्यवस्था या चैषा ननु वरद! साऽविष्कृतिवशात् भवान् सर्वत्रैव त्वगणितमहामङ्गलगुणः ॥
- १६
गुरुर्गरी पिताऽसि लोकस्य चराचरस्य त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान् ।
न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो लोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव ? ॥ ८mg ११-४३अनुबन्दम्
गुरुरसि - ‘अहमपि’ ढाळा लाऊण्ड unis। गोप्तृत्ववरणं नाम स्वाभिप्रायनिवचेतनम् ।
चतुर्विधा - ‘आर्तो जिज्ञासु’ नीलकण्ठ uniss।
चण्डालमपि
[[४६१]]
-६०८९८ १७-७८
न जात्या पूजिता राजन् ! गुणाः कल्याणकारणाः । चण्डालमपि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥
चण्डालाः प्रत्यवसिताःपरिव्राजकतापसाः ।
तेषां जाधान्यपध्यानि चण्डालैः सह वासयेत् ॥
चरणौ शर
श्रीमन्नारायण ! स्यामिन्ननन्यशरणस्तव ।
चरणौ शरणं यातस्तवैवास्मयहमच्युत ! ॥
जगद्व्यापारवर्ज प्रकरणादसन्निहितत्वाच्च ।
-ung। शु। ११६-८
-५८४ - २०
-त्वयमन्द्रान्दरम्
—irgin ६९, ४-४-१७
जगत्समस्तं - चकर्थ यस्या भवनं भुजान्तरं तव प्रियं धाम यदीयजन्मभूः ।
जगत्समस्तं यदपाङ्गसंश्रयं यदर्थमम्भोधिरमन्थ्यबन्धि च ॥
जनित्वाऽहं वंशे महति जगति ख्यातयशसां
शुचीनां युक्तानां गुणपुरुषतत्त्वस्थितिविदाम् । निसर्गादेव त्वच्चरणकमलैकान्तमनसामधोधः पापात्मा शरणद ! निमज्जामि तमसि ।
जरामरणमोक्षाय मामाश्रित्य यतन्ति ये ।
ते ब्रह्म तद्विदुः कृत्स्नमध्यात्मं कर्म चाखिलम् ॥
-शु। v। ३७
-शुनाया vib ६१
जह्नुर्नारा - सुप्रसादः प्रसन्नात्मा विश्वसृग्विश्वभुग्विभुः ।
सत्कर्ता सत्कृतः साधुर्जहुर्नारायणो नरः ॥ ज्ञानी त्वात्मैव - ‘उदाराः’ नगी miss।
- ७-२९
– २६
ज्ञानेन हीनः - आहारनिद्राभयमैथुनानि सामान्यमेतत् पशुभिर्नराणाम् । ज्ञानं हि तेषामधिको विशेषो ज्ञानेन हीनः पशुभिः समानः ॥ ?
[[४६२]]
रहस्यत्रय सारम्
ज्येष्ठं श्रेष्ठगुणैर्युक्तं प्रियं दशरथः सुतम् ।
प्रकृतीनां हिते युक्तं प्रकृतिप्रियकाम्यया ॥
डम्भिहैतुक - राजान्तेवासियाज्येभ्यः सीदन्निच्छेद्धन क्षुधा ।
डम्भिहैतुकपाषण्डिबकवृत्तश्च वर्जयेत् ॥
तत्तु कर्म - ‘अक्रियावत्’ ना moviलं काढा क
१।६। १-२०
-шr। ib। १-१३०
तत्त्वेन यश्चिदचिदीश्वरतत्स्वभावभोगापवर्गतदुपायगतीरुदारः ।
सन्दर्शयन् निरमिमीत पुराणरत्नं तस्मै नमो मुनिवराय पराशराय ॥
—शुना।♚ ४
तत्प्रकाशित - तदोकोऽग्रज्वलनं तत्प्रकाशितद्वारो विद्यासामर्थ्या-
त्तच्छेषगत्यनुस्मृतियोगाच्च हार्दानुगृहीतः शताधिकया ॥ ngiboerv। ४२।१६
तत्रैकस्थं जगत् कृत्स्नं प्रविभक्तमनेकधा ।
अपश्यद्देवदेवस्य शरीरे पाण्डवस्तदा ॥
—g। ११-१३
तत्र गत्वा पुनर्नेमं लोकमायान्ति भारत !
स्वयम्भुवं महात्मानं देवदेवं सनातनम् ॥
तत्सर्वं - हव्यं कव्यं च सततं विधिपूर्वं प्रयुञ्जते ।
तत्सर्वं देवदेवस्य चरणावुपतिष्ठते ॥
-ung। शु। १३६-२३
-ung श्री ३५३-६३
तदन्तर्भावात् - स्वरूपं स्वातन्त्र्यं भगवत इदं चन्द्रवदने !
त्वदाश्लेषोत्कर्षाद्भवति खलु निष्कर्षसमये ॥ त्वमासीर्मातः ! श्रीः कमितुरिदमित्थन्त्वविभवः तदन्तर्भावात्त्वां न पृथगभिधत्ते श्रुतिरपि ॥
तदनन्तमसङ्ख्यातप्रमाणं चापि वै यतः ।
हेतुभूतमशेषस्य प्रकृतिः सा परा मुने ! ॥
तदलं क्रूर - ‘अभियाचाम’ नळ miss
- ५०००११५। २८
-६।४। २-७-२६
अनुबन्दम्
[[४६३]]
तदन्यः
तस्मात्त्वमपि राजेन्द्र नारायणपरो भव ।
तदन्यः को महोदारः प्रार्थितं दातुमीश्वरः ? ॥ – श्री- ३१-११४
तद्विद्धि प्रणिपातेन परिप्रश्नेन सेवया ।
उपदेक्ष्यन्ति ते ज्ञानं ज्ञानिनस्तत्त्वदर्शिनः ॥
तद्विसृष्टः - यत्तत्कारणमव्यक्तं नित्यं सदसदात्मकम् ।
तद्विसृष्टः स पुरुषो लोके ब्रह्मेति कीर्त्यते ॥
तमः शूद्रे रजः क्षत्रे ब्राह्मणे सत्त्वमुत्तमम् ।
इत्येवं त्रिषु वर्णेषु विवर्तन्ते गुणास्त्रयः ॥
तमसः परमो धाता शङ्खचक्रगदाधरः ।
श्रीवत्सवक्षा नित्यश्रीरजय्यः शाश्वतो ध्रुवः ।
तमिमं - केशवं केशिहन्तारमप्रमेयमरिन्दमम् ।
सर्वलोकेश्वरं कृष्णं विज्ञाय पुरुषोत्तमम् ॥ तमिमं सर्वसम्पन्नमाचार्यं पितरं गुरुम् । अर्घ्यमर्चितमर्चामः सर्वे सम्मन्तुमर्हथ ॥
तमेव शरणं गच्छ सर्वभावेन भारत ! ।
तत्प्रसादात् परां शान्तिं स्थानं प्राप्यसि शाश्वतम् ॥
तमेवं गुणसम्पन्नं रामं सत्यपराक्रमम् ।
लोकपालोपमं नाथमकामयत मेदिनी ॥
तमेवं गुणसम्पन्नमप्रधृष्यपराक्रमम् ।
लोकपालोपमं नाथमकामयत मेदिनी ॥
तया सहासीनमनन्तभोगिनि प्रकृष्टविज्ञानबलैकधामनि ।
-५४-३४
-१-११
-unny- शु। ४०-११
-LOП॥ ११४-१५
—urry।on। ४१-२,३
-१८-६२
–॥ २-४८
-шп॥ १।३४
फणामणिव्रातमयूखमण्डलप्रकाशमानोदरदिव्यधामनि ॥ – नाङ्गलं। ३९
तव श्रिया - स्ववैश्वरूप्येण सदाऽनुभूतयाऽप्यपूर्ववद्विस्मयमादधानया ।
गुणेन रूपेण विलासचेष्टितैः सदा तवैवोचितया तव श्रिया ॥
- शु।नं। ३८
[[४६४]]
रहस्यत्रय सारम्
तवामृतस्यन्दिनि पादपङ्कजे निवेशितात्मा कथमन्यदिच्छति ? ।
स्थितेऽरविन्दे मकरन्दनिर्भर मधुव्रतो नेक्षुरकं हि वीक्षते ॥ तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ ।
ज्ञात्वा शास्त्रविधानोक्तं कर्म कर्तुमिहार्हसि ॥ तस्मात् सप्रणवं शूद्रो मन्नामानि न कीर्तयेत् ।
प्रणवं हि परं लोके ब्रह्म ब्रह्मविदो विदुः ॥ तस्मिन् प्रसन्ने किमिहास्त्यलभ्यं धर्मार्थकामैरलमल्पकास्ते ।
समाश्रिताद्ब्रह्मतरोरनन्तान्निस्संशयो मुक्तिफलप्रपातः ॥
- शु। v। २७
-१६-२४
-ung- शु। ११८-१४
- १४४६०mm १-१७-९१
तं देवा ब्रा असितं सितकर्माणं यथा दान्तं तपस्विनम् ।
चण्डालमपि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥ योऽग्निहोत्ररतो दान्तः सन्दोषनिरतः शुचिः ।
तपस्स्वाध्यायशीलश्च तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥
येन केनचिदाच्छन्नो येन केन चिदाशितः ।
यत्र क्वचन शायी स्यात् तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥ सर्वद्वन्द्वसहो धीरः सर्वसङ्गविवर्जितः ।
सर्वभूतहिते युक्तस्तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥ योऽहे रिव गणाद्भीतः सन्मानान्मरणादिव ।
कुणपादिव यः स्त्रीभ्यस्तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥ कामक्रोधानुतद्रोहलोभमोहमदादयः ।
न सन्ति यत्र राजेन्द्र तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥
-ung॥ ११८ - ११
- शक्रीया ( २८-८८, ८९,९१, ९२,९५
धान्येव भा - तपो न कल्कोऽध्ययनं न कल्कः स्वाभाविको वेदविधर्न कल्कः ।
प्रसह्य वित्ताहरणं न कल्कस्धान्येव भावोपहतानि कल्कः ॥
-ung शुडी। १-२९७
अनुबन्दम्
तामर्चयेत् - ब्रह्म तस्यां समारोप्य मनसा तन्मयो भवेत् ।
तामर्चयेत्तां प्रणमेत्तां यजेत्तां विचिन्तयेत् ॥
[[४६५]]
विशत्यपास्तदोषस्तु तामेव ब्रह्मरूपिणीम् ॥ – १०३ - २९, ३०
तावतार्तिस्तथा वाञ्छा तावन्मोहस्तथाऽसुखम् ।
यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ॥
तेजोबलैश्वर्यमहावबोधसुवीर्यशक्त्यादिगुणैकराशिः ।
परः पराणां सकला न यत्र क्लेशादयः सन्ति परावरेशे ॥
-६।४। १-९-७३
१६६२४६००४११ ६००LD। ६-५-८५
तेभ्यो विशिष्टां - सहोपनिषदान् वेदान् ये विप्राः सम्यगास्थिताः ।
पठन्ति विधिमास्थाय ये चापि यतिधर्मिणः । तेभ्यो विशिष्टां जानामि गतिमेकान्तिनां नृणाम् ॥
तेषां ज्ञानी नित्ययुक्त एकभक्तिर्विशिष्यते ।
प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थमहं स च मम प्रियः ॥
तेषां तु तप
यानि निःश्रेयसार्थानि चोदितानि तपांसि वै ।
तेषां तु तपसां न्यासमतिरिक्तं तपः श्रुतम् ॥
तैर्युक्तः श्रू - बहवो दुर्लभाश्चैव ये त्वया परिकीर्तिताः ।
मुने! वक्ष्याम्यहं बुद्ध्वा तैर्युक्तः श्रूयतां नरः ॥
-unny। । ३५८-५, ६
- ८०५७-१७
-i। mui। ३७-३६
त्यक्त्वा पुत्त्रांश्च - सोऽहं परुषितस्तेन दासवच्चावमानितः ।
त्यक्त्वा पुत्रांश्च दारांश्च राघवं शरणं गतः ॥
त्यज दुर्जनसंसर्गं भज साधुसमागमम् ।
गुरु पुण्यमहोरात्रं स्मर नित्यमनित्यताम् ॥
त्जय घर्म - ‘उभे सध्यानृते’ नळी) unis।
त्यज सत्या ‘उभे सध्यानृते’ नाm gomiji untiess।
-пшп।п६। १-७
mon।ups। १७ -१६
-ung शु। ?
[[४६६]]
रहस्यत्रय सारम्
त्रयाणां क्ष - अष्टाङ्गयोगयुक्तानां हृद्यागनिरतात्मनाम् ।
योगिनामधिकारः स्यादेकस्मिन् हृदयेशये ॥
व्यामिश्रयागयुक्तानां विप्राणांवेदवादिनाम् ।
समन्त्रे तु चतुर्व्यूहे ह्यधिकारो न चान्यथा ॥
त्रयाणां क्षत्त्रियादीनां प्रपन्नानां च तत्त्वतः । अमन्त्रमधिकारस्तु चतुर्व्यूहक्रियाक्रमे ॥
सक्रिये मन्त्रचक्रे तु वैभवीये विवेकिनाम् ।
ममतासन्निरस्तानां स्वकर्मनिरतात्मनाम् ॥
कर्मवाङ्मनसैः सम्यग्भक्तानां परमेश्वरे ।
चतुर्णामधिकारो वै वृत्ते दीक्षाक्रमे सति ॥ त्रैवर्गिकांस्त्यजेद्धर्मानारम्भानवनीपते ! ।
मित्रादिषु समो मैत्रस्समस्तेष्वेव जन्तुषु ॥ ?
- ६। sivio। २-७ to ११
त्वमेव बन्धु - त्वमेव माता च पिता त्वमेव त्वमेव बन्धुश्च गुरुस्त्वमेव ।
त्वमेव विद्या द्रविणं त्वमेव त्वमेव सर्वं मम देवदेव ! ॥
-गान्धारीवाक्यम्
त्वं मेऽहं मे कुतस्तत्तदपि कुत इदं वेदमूलप्रमाणादेतच्चानादिसिद्धादनुभव विभवात् सोऽपि साक्रोश एव । क्वाक्रोशस्तस्य गीतादिषु मम विधितः कोऽत्र साक्षी सुधीः स्यात् हन्त त्वत्पक्षपाती स इति नृकलहे मृग्यमध्यस्थवत् त्वम् ॥
दत्तस्य हर - आश्रुतस्याप्रधानेन दत्तस्य हरणेन च ।
जन्मप्रभृति यद्दत्तं तत्सर्वं नश्यति ध्रुवम् ॥ ?
दासभूताः - ‘अतोऽहं’ नगीं unin कङ्क। ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
दासः सखा वाहनमासनं ध्वजो यस्ते वितानं व्यजनं त्रयीमयः ।
-पट्टर् मुक्तगम्
उपस्थितं तेन पुरो गरुत्मता त्वदङ्घ्रिसम्मर्दकिणाङ्कशोभिना ॥ – बा। Gr। ४१
अनुबन्दम्
दिवा च शुक्लपक्षश्च उत्तरायणमेव च ।
मुमूर्षतां प्रशस्तानि विपरीतं तु गर्हितम् ॥
दृष्ट एव हि नः शोकमपनेष्यति राघवः ।
तमः सर्वस्य लोकस्य समुद्यन्निव भास्करः ॥
[[४६७]]
-u॥ २२०-३१
दृष्टा सीता - सोऽभिगम्य महात्मानं कृत्वा रामं प्रदक्षिणम् ।
न्यवेदयदमेयात्मा दृष्टा सीतेति तत्त्वतः ॥
देवतापार - पुराणसंहिताकर्ता भवान् वत्स! भविष्यति ।
देवतापारमार्थ्यं च यथावद्वेत्स्यते भवान् ॥
देवमिवाचार्यमुपासीताविकथयन् अविमना वादं शुश्रूषमाणोऽस्य ॥
- १। ९१। ८३ - ९
-। n। १ - ७८
- नं। ४। १-१-२६
-शुक्र १६-१३
देवस्थान - प्रत्युत्थानं च वृद्धानां देवस्थानप्रणामनम् ।
आभिमुख्यं पुरस्कृत्य अतिथीनां च पूजनम् ॥ ?
देवि ! त्वन्महिमावधिर्न हरिणा नापि त्वया ज्ञायते
यद्यप्येवमथापि नैव युवयोः सर्वज्ञता हीयते । यन्नास्त्येव तदज्ञतामनुगुणां सर्वज्ञताया विदु
यमाम्भोजमिदन्तया किल विदन् भ्रान्तोऽयमित्युच्यते ॥
देहे चेमांसासृक्पूयविण्मूत्रस्नायुमज्जास्थिसंहतौ । देहे चेत् प्रीतिमान् मूढो भविता नरकेऽपि सः ॥ दैवधान्यभिगच्छेत्तु धार्मिकांश्व द्विजोत्तमान् । ईश्वरं चैव रक्षार्थं गुरूनेव च पर्वसु ॥
दैवमेवापरे यज्ञं योगिनः पर्युपासते ।
ब्रह्माग्नावपरे यज्ञं यज्ञेनैवोपजुह्वति ॥
- ८
-६।४।१-१७-६३
- ४ - १५३
-५।४-२५
[[४६८]]
रहस्यत्रय सारम्
दैवं चैवा - अधिष्ठानं तथा कर्ता करणं च पृथग्विधम् ।
विविधा च पृथक्वेष्टा दैवं चैवात्र पञ्चमम् ॥
द्वयमर्था - ‘आध्यात्मिक ‘नळा
द्विविधो भूतसर्गोऽयं दैव आसुर एव च ।
विष्णुभक्तिपरो दैवो विपरीतस्तथाऽऽसुरः ॥ द्वौ च सदै - लक्ष्म्याः समस्तश्चिदचित्प्रपञ्चः
शेषस्तदीशस्य तु साऽपि सर्वम् ।
unins
-
१८-१४
-
श्री। मां १०९-७४
तथाऽपि साधारणमीशितृत्वं श्रीश्रीशयोर्द्वी च सदैकशेषी ॥ ?
धर्मस्य - तर्कोऽप्रतिष्ठः श्रुतयो विभिन्नाः नैको मुनिर्यस्य मतं प्रमाणम् । धर्मस्य तत्त्वं निहितं गुहायां महाजनो येन गतः स पन्थाः ॥
-शु २६८-१२१
धिगशुचिमविनीतं निर्भ(र्द) यं मामलज्जं परमपुरुष ! योऽहं योगिवर्याग्रगण्यैः । विधिशिवचनकाद्यैर्ध्यातुमत्यन्तदूरन्तव परिजन-भावं कामये कामवृत्तः ॥
न कश्चिन्ना - पापानांवा शुभानां वा वधार्हाणां प्लवङ्गम ! ।
कार्यं करुणमार्येण न कश्चिन्नापराध्यति ॥
न क्रोधो न च मात्सर्यं न लोभो नाशुभा मतिः । भवन्ति कृतपुण्यानां भक्तानां पुरुषोत्तमे ॥
न चलति निजवर्णधर्मतो यः सममतिरात्मसुहृद्विपक्षपक्षे ।
-
ना॥ ४७
-
। । ११६ - ४४
-uny- शु। २३२-१३५
न हरति न च हन्ति किञ्चिदुच्चैः सितमनसं तमवेहि विष्णुभक्तम् ॥
न जातु ही - ‘त्वदङ्घ्रिमु’ नगmi units।
न तस्य प्राकृता मूर्तिर्मांसमेदोऽस्थिसम्भवा ।
योगित्वाच्चेश्वरत्वाच्च सर्वरूपधरो विभुः ॥
१६२४००TL ३-७-२०
-४।७५ -४४, ४५
अनुबन्दम्
न दैवं केश - सत्यं सत्यं पुनः सत्यमुद्धृत्य भुजमुच्यते ।
वेदाच्छास्त्रं परं नास्ति न दैवं केशवात् परम् ॥
[[४६९]]
-१५४।१८ - ३३
न धर्मनिष्ठो - ‘अकिञ्चनोऽनन्य’m go
us।
न त्यजेयं - ‘मित्रभावेन’ न
कङ्क।
न त्वेवाहं जातु नासं न त्वं नेमे जनाधिपाः ।
न चैव न भविष्यामः सर्वे वयमतः परम् ॥
-२-१२
न देवलोकाक्रमणं नामरत्वमहं वृणे ।
ऐश्वर्यं वाऽपि लोकानां कामये न त्वया विना ॥
न धर्मनिष्ठो ‘अकिञ्चनो’ ६m ५
[[१]]
unis।
न परं पुण्ड - वासुदेवो महद्भूतं सर्वदैवतदैवतम् ।
न परं पुण्डरीकाक्षादृश्यते पुरुषर्षभ ! ॥
न भूतसङ्घ - तदेव कृष्णो दाशार्हः श्रीमान् श्रीवत्सलक्षणः ।
—॥ ३१-५
-u॥ ६२ - २
न भूतसङ्घ (सृष्टि) संस्थानो (नं) देहोऽस्य परमात्मनः ॥ –ny। ली। २०६ - ६०
नमस्कारात्मकं यस्मै विधायात्मनिवचेतनम् ।
त्यक्तदुःखोऽखिलान् कामानश्नुते तं नमाम्यहम् ॥
न मां दुष्कृतिनो मूढाः प्रपद्यन्ते नराधमाः ।
माययाऽपहृतज्ञाना आसुरं भावमाश्रिताः ॥
नमो नाराय
ततः प्रभाते विमले विनिवृत्ते च जागरे । नमो नारायणेत्युक्त्वा श्वपाकः पुनरागमत् ॥
नरस्य बुद्धि - उपायापायमुक्तस्य वर्तमानस्य मध्यतः ।
नरस्य बुद्धिदौर्बल्यादुपायान्तरमिष्यते ॥
न विगर्ह्य कथां कुर्यात् बहिर्माल्यं न धारयेत् ।
गवां च यानं पृष्ठेन सर्वथैव विगर्हितम् ॥
-१०५५०० ५। ११
—ng ७-१५
१४। १३५-५३
—६०८८५५। २८-१७
- ४ - ७२
[[४७०]]
रहस्यत्रय सारम्
न विश्वसेदविश्वस्ते विश्वस्ते नातिविश्वसेत् ।
विश्वस्ताद्भयमुत्पन्नं समूलमपि कृन्तति ॥
न विष्ण्वाराधनात् पुण्यं विद्यते कर्म वैदिकम् ।
तस्मादनादिमध्यान्तं नित्यमाराधयेद्धरिम् ॥
न विष्णोः परमो देवो विद्यते नृपसत्तम ! ।
विष्णुरेव सदाऽऽराध्यः सर्वदेवैरपि प्रभो ! ॥
न हि पालनसामर्थ्यमृते सर्वेश्वरं हरिम् ।
स्थितौ स्थितं महाप्राज्ञ ! भवत्यन्यस्य कस्यचित् ॥ नान्तोऽस्ति मम दिव्यानां विभूतीनां परन्तप ! ।
एष तूद्देशतः प्रोक्तो विभूतेर्विस्तरो मया ॥
नात्मा श्रुतेर्नित्यत्वाच्च ताभ्यः ॥
नानयोर्वि - देवतिर्यङ्गनुष्येषु पुनामा भगवान् हरिः ।
स्त्रीनाम्नी लक्ष्मीर्मैत्रेय ! नानयोर्विद्यते परम् ।
स्त्रीनाम्नी श्रीश्च विज्ञेया इति पाठान्तरम् ।
-ury। २। ३७९।
-ш। २-४२
- थी। ४।१-२२-२१
-१०-४०
-inging २-३-१८
नाराणामयन अधो न क्षीयते जातु यस्मात्तस्मादधोक्षजः ।
नाराणामयनत्वाच्च नारायण इति स्मृतः ॥
नारायणमणीयांसमशेषाणामणीयसाम् ।
समस्तानां गरिष्ठं च भूरादीनां गरीयसाम् ॥
नारायणेति यस्यास्ये वर्तते नाम मङ्गलम् ।
नारायणस्तमन्वास्ते वत्सं गौरिव वत्सला ॥
नारायणेति शब्दोऽस्ति वागस्ति वशवर्तिनी । तथाऽपि नरके घोरे पतन्तीत्येतदद्भुतम् ॥
नासद्भिः - सद्भिरेव सहासीत सद्भिः कुर्वीत सङ्गमम् । सद्भिर्विवादं मैत्रीं च नासद्भिः किञ्चिदाचरेत् ॥
-६।४।१-८-३५
-ung। २-६३-३२
-६।४-१-९-४१अनुबन्दम्
[[४७१]]
नाहमाराधयामि त्वां तव बद्धोऽयमञ्चलिः ।
वरार्थिनां त्वं वरद ! प्रयच्छाभिमतं वरम् ॥
- २-८
नित्यकिङ्कर - एवमवस्थितस्यापि अर्थित्वमात्रेण परमकारुणिको भगवान् स्वानुभवप्रीत्योपनीतैकान्तिकात्यन्तिकनित्यकैङ्कर्यैकरतिरूपनित्य दास्यं दास्यतीति विश्वासपूर्वकं भगवन्तं नित्यकिङ्करतां प्रार्थये ॥
- मुंळं ३
नित्यकिङ्करो - स्वाधीन … …। अहं तदेकानुभवः तदेकप्रियः परिपूर्णं
॥॥
भगवन्तं विशदतमानुभवेन निरन्तरमनुभूय तदनुभवजनितानवधिकातिशय प्रीतिकारिताशेषवस्थोचिताशेषशेषतैक रतिरूप नित्यकिङ्करो भवानि ॥
- मुंò १
नित्याभिवा – कैङ्कर्यनित्यनिरतैर्भवदेकभोगैर्नित्यैरनुक्षणनवीनरसार्द्रभावैः । नित्याभिवाञ्छितपरस्परनीचभावैर्मद्दैवतैः परिजनैस्तव सङ्गसीय ॥
नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनी ।
यथा सर्वगतो विष्णुस्तथैवेयं द्विजोत्तम ! ॥ निवासवृक्षः साधूनामापन्नानां परा गतिः ।
आर्तानां संश्रयश्चैव यशसश्चैकभाजनम् ॥
- लवङ्ग ७७
निवासशय्यासनपादुकांशुकोपधानवर्षातपवारणादिभिः ।
शरीरभेदैस्तव शेषतां गतैर्यथोचितं शेष इतीरिते जनैः ॥
निवृत्तिलक्षणं - व्यक्तं मृत्युमुखं विद्यादव्यक्तममृतं पदम् ।
निवृत्तिलक्षणं धर्ममृषिर्नारायणोऽब्रवीत् ॥
निवेदयत - सर्वलोकशरण्याय राघवाय महात्मने ।
निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषणमुपस्थितम् ॥
निशि नेति चेन्न सम्बन्धस्य यावद्देहभावित्वाद्दर्शयति च ।
-१४।१-८-१७
-ш॥ १५ - १९
- ना॥ ४०
-un॥ २१९-२
-ш।ш। १७-१७
ingri ४-२-१८
[[४७२]]
रहस्यत्रय सारम्
नेहाभिक्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात् ॥
न्यासः पञ्चा - निक्षेपापरपर्यायो न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः ।
सन्न्यासस्त्याग इत्युक्तः शरणागतिरित्यपि ॥
पञ्चरात्रस्य कृत्स्नस्य वक्ता नारायणः स्वयम् । सर्वेषु च नृपश्रेष्ठ! ज्ञानेष्वेतेषु दृश्यते ॥
पत्रं पुष्पं फलं तोयं यो मे भक्त्या प्रयच्छति ।
तदहं भक्त्युपहृतमश्नामि प्रयतात्मनः ॥
परमात्मनि यो रक्तो विरक्तोऽपरमात्मनि ।
सर्वेषणाविनिर्मुक्तः स भैक्षं भोक्तुमर्हति ॥
परित्यक्ता मया लङ्का मित्राणि च धनानि च ।
भवद्गतं मे राज्यं च जीवितं च सुखानि च ॥ परो नारायणो देवस्तस्माज्जातश्चतुर्मुखः ।
तस्माद्वृद्रोऽभवद्देवि ! स च सर्वज्ञतां गतः ॥
-५५२-४०
-६० १७ - ७४
-ung॥ ३५९ - ६८
-S-२६
-बार्हस्पत्य स्मृति
परं हि पुण्ड
एष धाता विधाता च सर्वेषां प्राणिनां प्रभुः । परं हि पुण्डरीकाक्षात् न भूतं न भविष्यति ॥
परः पराणां - ‘तेजोबलैश्वर्य’ m gst uniss। ऎऩ्ऱ तॊडक्कम् पार्क्क।
परीक्षां च जगन्नाथः करोत्यदृढचेतसाम् ।
नराणामर्थविध्वंसनिकषेषु जनार्दनः ॥
पश्यामि देवांस्तव देव! देहे सर्वांस्तथा भूतविशेषसङ्घान् ।
-ш।ш। १९-५
- ४९०-३
-ung। S। ६७ -१८
- काळं ७४-८९
ब्रह्माणमीशं कमलासनस्थमृर्षीश्च सर्वानुरुगांश्च दीप्तान् ॥ —ल ११ - १५
पापानां वा शुभानां वा वधार्हाणां प्लवङ्गम ! ।
कार्यं करुणमार्येण न कश्चिन्नापराध्यति ॥
-ш।ш। ११६-४४
अनुबन्दम्
पापीयसोऽपि शरणागतिशब्दभाजो नोपेक्षणं मम तवोचितमीश्वरस्य ।
त्वद्ज्ञानशक्तिकरुणासु सतीषु नैव पापं पराक्रमितुमर्हति मामकीनम् ॥
पिता त्वं - ‘तवैवास्मि’ m miss।
[[४७३]]
- अली २४६१
पितामहं - अकृत्रिमत्वच्चरणारविन्दप्रेमप्रकर्षावधिमात्मवन्तम् । । पितामहं नाथमुनिं विलोक्य प्रसीद मद्वृत्तमचिन्तयित्वा ॥
पुत्त्रः प्रेष्य - त्रिसन्ध्यं कारयेद्बालान् प्रणामं देवपादयोः ।
- शु। v। ६५
पुत्त्रः प्रेष्यस्तथा शिष्य इत्येवं च निवेदयेत् ॥ - ८१६ १४६०weivbली ३ - ७५ पुंसां जटाभरणमौण्ड्यवतां वृथैव मोघाशिनामखिलशौचनिराकृतानाम् ।
तोयप्रधानपितृपिण्डबहिष्कृतानां सम्भाषणादपि नरा नरकं प्रयान्ति ॥
पुलस्त्येन - ततश्च प्राह भगवान् वसिष्ठो मे पितामहः ।
पुलस्त्येन यदुक्तं ते सर्वमेतद्भविष्यति ॥
TLD ३-१८-१०५
-यीं ४१-१-२८
प्रणमन्ति - द्रवन्ति दैत्याः प्रणमन्ति देवता नश्यन्ति रक्षांस्यपयान्ति चारयः ।
यत्कीर्तनात् सोऽद्भुतरूपकेसरी ममास्तु माङ्गल्यविवृद्धये हरिः ॥
प्रणिपात - ‘अलमेषा’
unis।
प्रणिपत्य - पराशरं मुनिवरं कृतपूर्वाह्निकक्रियम् ।
मैत्रेयः परिपप्रच्छ प्रणिपत्याभिवाद्य च ॥
ID ४३-२८
- १-१-१
प्रतिबुद्धा - ब्रह्माणं शितिकण्ठं च याश्चान्या देवताः स्मृताः ।
प्रतिबुद्धा न सेवन्ते यस्मात् परिमितं फलम् ॥
-uny। । ३५०। ३६
प्रदीयतां - पुरा शरत्सूर्यमरीचिसन्निभान् नवान् सुपुङ्खान् सुदृढान्नृपात्मजः ।
सृजत्यमोघान् विशिखान्वधायते प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली ॥
[[४७४]]
रहस्यत्रय सारम्
त्यजस्व कोपं सुखधर्मनाशनं भजस्व धर्मं रतिकीर्तिवर्धनम् ।
प्रसीद जीवेम सपुत्त्रबान्धवाः प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली ॥
-॥ ९ - २२-२३
यावन्न लङ्कां समभिद्रवन्ति वलीमुखाः पर्वतकूटमात्राः ।
दम्ष्ट्रायुधाश्चैव नखायुधाश्च प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली ॥ यावन्न गृह्णन्ति शिरांसि बाणा रामेरिता राक्षसपुङ्गवानाम् ।
वज्रोपमा वायुसमानवेगाः प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली ॥ mom।sg। १४ - ३,४ प्रपत्तिवाचैव - यथाऽसि यावानसि योऽसि यदुणः करीश ! यादृग्विभवो यदिङ्गितः । तथाविधं त्वाऽहमभक्तदुर्ग्रहं प्रपत्तिवाचैव निरीक्षितुं वृणे ॥ —urgiv$oub ९२ प्रपत्तिं तां - आचम्य प्रयतो भूत्वा स्मृत्वाऽस्त्रं ज्वलनाकृति ।
तत्प्रविश्य विनिष्क्रान्तः पूतो भूत्वाऽस्त्रतेजसा ॥
प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृताम् ॥
-६०।५।२८-१०, ११
प्रपन्नानां च
‘त्रयाणां क्ष’ नग ५m
unis।
प्रवहत्येव हि - गतमेव गतं जन्म का नु तत्र प्रतिक्रिया ? ।
प्रवहत्येव हि जले सेतुः कार्यो विजानता ॥
प्रवृत्तिलक्षणं धर्मं प्रजापतिरथाब्रवीत् ।
प्रवृत्तिः पुनरावृत्तिर्निवृत्तिः परमा गतिः ॥
प्रशासितारं सर्वेषामणीयांसमणोरपि ।
रुक्माभं स्वप्नधीगम्यं विद्यात्तं पुरुषं परम् ॥ प्रसन्नमभवत्तस्मै प्रसन्नाय चराचरम् ।
पसत्रे देवदेवेशे केशवे भक्तवत्सले ॥
पसन्ने देवदेवेशे सर्वपापक्षयो भवेत् ।
प्रक्षीणपापबन्धास्ते मुक्तिं यान्ति नराः पुनः ॥ ?
-यान्तील ३१
-ury। आलं, २१९ - ४
-ш। १२-१२२
अनुबन्दम्
प्रसीद मद्- ‘पितामहं’ ना inities।
[[४७५]]
प्रहर्षयिष्यामि - भवन्तमेवानुचरन् निरन्तरं प्रशान्तनिश्शेषमनोरथान्तरः ।
कदाऽहमैकान्तिकनित्यकिङ्करः प्रहर्षयिष्यामि सनाथजीवितः ? ॥ - ना।svg। ४६
प्राप्यते परमं धाम यद्येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः ।
मुमुक्षुणा यत् साङ्ख्येन योगेन न च भक्तितः ॥
प्राप्यते परमं धाम यतो नावर्तते यतिः । तेन तेनाप्यते तत्तन्न्यासेनैव महामुने ! ॥
परमात्मा च तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः ॥
- ३७-२५।२६
प्राप्यं ज्ञानं ब्राह्मणात् क्षत्रियाद्वा वैश्याच्छूद्राद्वाऽपि नीचादभीक्ष्णम् । श्रद्धातव्यं श्रद्धधानेन नित्यं न श्रद्धिनं जन्ममृत्यू विशेताम् ॥
प्रारब्धोऽपरिसमाप्तश्च वर्तमानः ।
-ung आलण्ड ३२३-८८
—काठीकुङ्की ३-२-१२३
प्रायश्चित्तिरियं - अपायसम्प्लवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् ।
प्रायश्चित्तिरियं साऽत्र यत्पुनः शरणं व्रजेत् ॥
बद्धाञ्जलि - अथ सूर्यसहस्रस्य प्रभां युगपदुत्थिताम् ।
सहसा दृष्टवन्तः स्म पुनरेव बृहस्पते ॥
सहिताश्चाभ्यधावन्त ततस्ते मानवा द्रुतम् । बद्धाञ्जलिपुटा हृष्टा नम इत्येव वादिनः ॥
बहवो नृप - ते तमूचुर्महात्मानं पौरजानपदैः सह ।
बहवो नृप ! कल्याणगुणाः पुत्त्रस्य सन्ति ते ॥
बहूनां जन्मनामन्ते ज्ञानवान् मां प्रपद्यते ।
-६०८८।१७-९१
-ury। । ३४४-४४, ४५
-пш॥ २-२६
वासुदेवः सर्वमिति स महात्मा सुदुर्लभः ॥
-८५-७-१९
[[४७६]]
रहस्यत्रय सारम्
बहूनि मे व्यतीतानि जन्मानि तव चार्जुन ! ।
धान्यहं वेद सर्वाणि न त्वं वेत्थ परन्तप ! ।
[[११]]
बालः क्रीडन - अनियोज्योऽप्रमेयश्च यस्तु कामशरीरधृत् ।
मोदते भगवानत्र बालः क्रीडनकैरिव ॥
ब्रह्मशङ्करशक्राद्यैर्देवबृन्दैः पुनः पुनः । क्रीडसि त्वं नरव्याघ्र ! बालः क्रीडनकैरिव ॥
- ४-५
-ung।com। ४० - ७८
-ung।शु। ११-५७
सम्प्रयोज्य वियोज्यायं कामकारकरः प्रभुः ।
-ury। शु। २६-३७
क्रीडते भगवान् भूतैर्बालः क्रीडनकैरिव ॥
अप्रमेयस्त्वचिन्त्यश्च यथाकामचरो वशी ।
मोदत्येष सदा भूतैर्बालः क्रीडनकैरिव ॥ – १०३ - ३९ बिम्बाकृत्या - देवो वैकुण्ठनाथस्तु अनन्तासनसंस्थितः ।
सेव्यः श्रीभूमिनीलाभिः प्रादुर्भावैस्तथाऽखिलैः ॥
बिम्बाकृत्यात्मना बिम्बे समागत्यावतिष्ठते ।
करोत्यमूर्तामखिलां भोगशक्तिं तु चात्मसात् ॥ - कुंय
६-२२
ब्रह्मणि श्रीनि - अखिलभुवनजन्मस्थेमभङ्गादिलीले विनतविविध भूतव्रात रक्षैकदीक्षे । श्रुतिशिरसि विदीप्ते ब्रह्मणि श्रीनिवासे भवतु ममपरस्मिन् शेमुषी भक्तिरूपा ॥
ब्रह्मा दक्षादयः कालस्तथैवाखिलजन्तवः ।
विभूतयो हरेरेता जगतः सृष्टिहेतवः ॥
-श्रीभाष्यम् मङ्गळस्लोकम्
- थी। ४।१-२२ - ३१
भगवतश्रियं - भगवन्नारायणाभिमतानुरूप स्वरूपरूपगुणविभवैश्वर्यशीला द्यनवधिकातिशयासङ्ख्येयकल्याणगुणगणां पद्मवनालयां भगवतीं श्रियं देवीं निध्यानपायिनीं निरवद्यां देवदेवदिव्यमहिपीं अखिल जगन्मातरं अस्मन्मातरं अशरण्यशरण्यां अनन्यशरणः शरणमहं प्रपद्ये ॥
८। मुंळं १
अनुबन्दम्
[[४७७]]
भगवत्स्वरूप - मदीयानादिकर्मप्रवाहप्रवृत्तां भगवत्स्वरूपतिरोधानकरीं विपरीतज्ञानजननीं स्वविषयायाश्च भोग्यबुद्धेर्जननीं देहेन्द्रियत्वेन भोग्यत्वेन सूक्ष्मरूपेण चावस्थितां दैवीं गुणमयीं मायां “दासभूतः शरणागतोऽस्मि; तवास्मि दासः’ इति वक्तारं मां तारय ॥
भगवन्नारा
‘भगवर्ती’ m gom unitss।
भजस्व मां - अनित्यम’ न
uniss।
भर्तुर्भृत्य - तदाश्रितत्वाद्देवानामन्येषां पूजनात्तु वै । न दोषो हि यथा लोके भर्तुर्भृत्यगणस्य च ॥ माननाद्धर्मपत्नीनां समक्षे वा परोक्षतः ॥
भर्त्सितामपि याचध्वं राक्षस्यः ! किं विवक्षया ? । राघवाद्धि भयं घोरं राक्षसानामुपस्थितम् ॥
– ८१६००१॥ श्रीळं - १३
-QUE।ID। ३८-४९, ५०
-॥ २७-४४
भवति भिक्षां स मातरमेवाग्रे भिक्षेत । भवति भिक्षां देहीति ब्राह्मणो भिक्षेत ।
[[१]]
भिक्षां भवति देहीति राजन्यः । देहि भिक्षां भवतीति वैश्यः ॥
—Cunninwini २५-४८-५१
भवान् नारायणो देवः श्रीमांश्चक्रायुधो विभुः ।
एकशृङ्गो वराहस्त्वं भूतभव्यसपत्नजित् ॥
भवांस्तु सह - ‘अहं सर्वं
भवेयं शर
,
iis।
ततः सा ह्रीमती बाला भर्तुर्विजयहर्षिता ।
अवोचद्यदि तत्तथ्यं भवेयं शरणं हि वः ॥
भुजैश्चतुर्भिस्समुपेतमेतद्रूपं विशिष्टं दिवि संस्थितं च ।
-пшп। १२१ - १३
– । । ५८-९०
भूमौ गतं पूजयताऽप्रमेयं सदा हि तस्मिन् निवसामि देवाः ! । ny। Glory। ५ - ३४
भूषणास्त्रस्वरूपस्थं यथेदमखिलं जगत् ।
बिभर्ति भगवान् विष्णुस्तन्ममाख्यातुमर्हसि ॥
-६।४।१-२२-६६
[[४७८]]
रहस्यत्रय सारम्
मत्तः परतरं नान्यत् किञ्चिदस्ति धनञ्चय । । मयि सर्वमिदं प्रोतं सूत्रे मणिगणा इव ॥
[[१]]
मत्प्रसादा सर्वकर्माण्यपि सदा कुर्वाणो मद्व्यपाश्रयः ।
मत्प्रसादादावाप्नोति शाश्वतं पदमव्ययम् ॥
मदीययैव - ‘आध्यात्मिक’ न i unit is।
-८५-७-७
– १८-५६
मनोवाक्कायैरनादिकाल प्रवृत्तानन्ताकृत्यकरण कृत्याकरण भगवदपचारभागवतापचार
असह्यापचाररूपनानाविध-अनन्तापचारान् आरब्धकार्यान् अनारब्धकार्यान् कृतान् क्रियमाणान् करिष्यमाणांश्च सर्वानशेषतः क्षमस्व ॥
अनादिकालप्रवृत्तं विपरीतज्ञानं आत्मविषयं कृत्स्नजगद्विषयं च विपरीतवृत्तं च
अशेषविषयं अद्यापि वर्तमानं वर्तिष्यमाणं च सर्वं क्षमस्व ॥ मदीयानादिकर्मप्रवाहप्रवृत्तां भगवत्स्वरूपतिरोधानकरीं विपरीतज्ञानजननीं स्वविषयायाश्व भोग्यबुद्वेर्जनजीं देहेन्द्रियत्वेन भोग्यत्वेन सूक्ष्मरूपेण च अवस्थितां दैवीं गुणमयीं मायां, दासभूतं ‘शरणागतोऽस्मि, तवास्मि दासः’ इति वक्तारं मां तारय ॥
-। । ११, १२, १३
मत्तः स्मृति - सर्वस्य चाहं हृदि सन्निविष्टो मत्तः स्मृतिर्ज्ञानमपोहनं च ।
वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्यो वेदान्तकृद्वेदविदेव चाहम् ॥
मम ते पाद - न कामकलुषं चित्तं मम ते पादयोः स्थितम् ।
कामये वैष्णवत्वं तु सर्वजन्मसु केवलम् ॥
मम नाथ ! यदस्ति योऽस्म्यहं सकलं तद्धि तवैव माधव ! ।
नियतस्वमिति प्रबुद्धधीरथवा किं नु समर्पयामि ते ? ॥
मम साधर्म्य - इदं ज्ञानमुपाश्रित्य मम साधर्म्यमागताः ।
सर्गेऽपि नोपजायन्ते प्रलये न व्यथन्ति च ॥ ममाप्यखिल - अग्निः सुवर्णस्य गुरुर्गवां सूर्यः परो गुरुः ।
ममाप्यखिललोकानां गुरुर्नारायणो गुरुः ॥
- १५-१५
-१-१३
- शु। v। ५३
-१४-२
-६।४।५-१-१४
अनुबन्दम्
मर्षयामीह - प्राप्तव्यं तु दशायोगान्मयैतदिति निश्चितम् ।
दासीनां रावणस्याहं मर्षयामीह दुर्बला ॥
महर्षेः कीर्त - इत्युक्तमात्रे भीष्मस्तु मूर्त्यञ्जलिमथावहत् ।
महर्षेः कीर्तनात्तस्य भीष्मः प्राञ्जलिरब्रवीत् ॥
महाजनो - ‘धर्मस्य तत्त्वं’ नळी) units।
महाविभूति - सकलावरणातीत ! निरालम्बनभावन ! ।
महाविभूतिसंस्थान ! नमस्ते पुरुषोत्तम ! ॥
[[४७९]]
-шп। । ११६ - ४०
-ung। शुक्र। १०७ - २७
— थी। ४।५-१-५०
माधर्मैथिलि ! राक्षसीस्त्वयि तदैवार्द्रापराधास्त्वया रक्षन्त्या पवनात्मजाल्लघुतरा रामस्य गोष्ठी कृता ।काकं तं च विभीषणं शरणमित्युक्तिक्षमौ रक्षतः सा नः सान्द्रमहागसः सुखयतु क्षान्तिस्तवाकस्मिकी ॥
- Car ५०
मातर्लक्ष्मि ! यथैव मैथिलजनस्तेनाध्वना ते वयं त्वद्दास्यैकरसाभिमानसुभगैर्भावैरिहामुत्र च । जामाता दयितस्तवेति भवतीसम्बन्धद्दष्ट्या हरिं पश्येम प्रतियाम याम च परीचारान् प्रहृष्येम च ॥
माता पिता - ‘आद्यस्य नः’ om soni uniss।
मानसं - यत्तु सातपवर्षेण दिव्यं तत् स्नानमुच्यते ।
वारुणं त्ववगाहस्तु मानसं विष्णुचिन्तनम् ॥ ?
मामेव ये - दैवी ह्येषा गुणमयी मम माया दुरत्यया ।
मामेव ये प्रपद्यन्ते मायामेतां तरन्ति ते ॥
मामेवैष्यसि मन्मना भव मद्भक्तो मद्याजी मां नमस्गुरु ।
मामेवैष्यसि सत्यं ते प्रतिजाने प्रियोऽसि मे ॥
- ६१। ५१
-८५७-१४
- १८-६५
माययाऽपहै - ‘न मां दुष्कृ’
unis।
मित्रमौपयिकं कर्तुं रामः स्थानं परीप्सता ।
वधं चानिच्छता घोरं त्वयाऽसौ पुरुषर्षभः ॥
। ६९। २१-१९
रहस्यत्रय सारम्
[[४८०]]
gomovi
मूर्तं ब्रह्म - ‘गाढोपगू’ नवा लीं unism।
यक्षरक्षांसि - यजन्ते सात्त्विका देवान् यक्षरक्षांसि राजसाः ।
प्रेतान् भूतगणाँश्चान्ये यजन्ते तामसा जनाः ॥
यत्र नारायणो देवः परमात्मा सनातनः ।
तत्र कृत्स्नं जगत् पार्थ! तीर्थान्यायतनानि च । तत्पुण्यं परमं ब्रह्म तत्तीर्थं तत्तपोवनम् ॥
-८mg १७-४
-Un॥ ७३-२८
यच्छ्रेयः स्या - कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः पृच्छामि त्वा धर्मसम्मूढचेताः ।
यच्छ्रेयः स्यान्निश्चितं ब्रूहि तन्मे शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपत्रम् ॥ -८०g २-७
यत्करोषि यदश्नासि यज्जुहोषि ददासि यत् ।
यत्तपस्यसि कौन्तेय ! तत्गुरुष्व मदर्पणम् ॥
यथा सर्व - नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनी ।
यथा सर्वगतो विष्णुस्तथैवेयं द्विजोत्तम ! ॥
यदि वा राव आनयैनं हरिश्रेष्ठ ! दत्तमस्याभयं मया । विभीषणो वा सुग्रीव ! यदि वा रावणः स्वयम् ॥ यदण्डमण्डान्तरगोचरं च यद्दशोत्तराण्यावरणानि यानि च ।
गुणाः प्रधानं पुरुषः परं पदं परात्परं ब्रह्म च ते विभूतयः ॥
यद्धितं मम - क्वाहमत्यन्तदुर्बुद्धिः ? क्व चात्महितवीक्षणम् ? ।
यद्धितं मम देवेश ! तदाज्ञापय माधव ! ॥
यद्वै पश्यन्ति - एकान्तिनः सदा ब्रह्म ध्यायिनो योगिनो हि ये ।
तेषां तत्परमं स्थानं यद्वै पश्यन्ति सूरयः ॥
व्याप्यव्याप्तं यतः सर्वं यद्वै पश्यन्ति सूरयः
-८५९-२७
६।४।१-८-१७
-п॥ १८-३५
-शुना। ६०। १७
-१-१८
-६।४।१-६-३९
विभुं सर्वगतं नित्यं भूतयोनिरकारणम् ।
-६।४।६-५-६७
यया कया च - स्मृतिमात्राघनाशेन पवित्रेण च शार्ङ्गिणा ।
- rs। om। ८-१२
यया कया च विधया सम्बन्धः स तु पावनः ॥अनुबन्दम्
यः शूद्रं भगवद्भक्तं निषादं श्वपचं तथा ।
वीक्षते जातिसामान्यात् स याति नरकं नरः ॥
यस्य नाहङ्कृतो भावो बुद्धिर्यस्य न लिप्यते ।
हत्वाऽपि स इमान् लोकान्न हन्ति न निबध्यते ॥
यस्य प्रसादे सततं प्रसीदेयुरिमाः प्रजाः ।
स रामो वानरेन्द्रस्य प्रसादमभिकाङ्क्षते ॥
यस्त्वया सह स स्वर्गो निरयो यस्त्वया विना ।
इति जानन् परां प्रीतिं गच्छ राम! मया सह ॥
यस्यानुग्रहमिच्छामि धनं तस्य हराम्यहम् । बान्धवैश्च वियोगेन भृशं भवति दुःखितः ॥
[[४८१]]
-॥ १८-१७
-१८-१७
। की ४। २१
— n। p। ३० - १८
-??
यं योगिनः प्राणवियोगकाले यत्नेन चित्ते विनिवेशयन्ति ।
स तं पुरस्ताद्धरिमीक्षमाणाः प्राणान् जहौ प्राप्तफलो हि भीष्मः ॥
यं लब्ध्वा चापरं लाभं मन्यते नाधिकं ततः ।
- आलं ४६ १३९
यस्मिन् स्थितो न दुःखेन गुरुणाऽपि विचाल्यते ॥
येन त्यजसि - ‘उभे सत्या’ नom sonous।
यं यं वाऽपि स्मरन् भावं त्यजत्यन्ते कलेबरम् ।
तं तमेवेति कौन्तेय! सदा तद्भावभावितः ॥
याचितोऽपि सदा भक्तैर्नाहितं कारयेद्धरिः ।
बालमग्नौ पतन्तं तु माता किं न निवारयेत् ॥
-५६०५६-२२
-५८-६
याऽयोध्ये - आज्ञानुग्रहभीमकोमलपुरीपाला फलं भेजुषां याऽयोध्येत्यपराजितेति विधिता नाकम्परेण स्थिता । भावैद्भुतभोगभूमगहनैः सान्द्रा सुधास्यन्दिभिः श्रीरङ्गेश्वरगेहलक्ष्मि ! युवयोस्तां राजधानीं विदुः ॥ क्रं -२३
[[४८२]]
रहस्यत्रय सारम्
यावानर्थ उदपाने सर्वतः सम्प्लुतोदके ।
तावान् सर्वेषु वेदेषु ब्राह्मणस्य विजानतः ॥
-५२-४६
युवत्वादौ तुल्येऽप्यपरवशताशत्रुशमनस्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान्
पुंस्त्वसुलभान् । त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् म्रदिमपतिपारार्थ्यकरुणाक्षमादीन् वा भोक्तुं भवति युवयोरात्मनि भिदा ॥
ये जन्मकोटि - सेतिहासपुराणैस्तु वेदै र्वेदान्तसंयुतैः ।
- क्रं -३४
ये जन्मकोटिभिः सिद्धास्तेषामन्तेऽत्र संस्थितिः ॥ – ३८-३०५
ये यथा मां प्रपद्यन्ते तांस्तथैव भजाम्यहम् ।
मम वर्त्मानुवर्तन्ते मनुष्याः पार्थ! सर्वशः ॥ योगिनामपि सर्वेषां मद्गतेनान्तरात्मना ।
श्रद्धावान् भजते यो मां स मे युक्ततमो मतः ॥
योगिनाममृतं - प्राजापत्यं गृहस्थानां न्यासिनां ब्रह्मसञ्ज्ञितम् ।
योगिनाममृतं स्थानं स्वात्मसन्दोषकारिणाम् ॥ योगेश्वर - मन्यसे यदि तच्छक्यं मया द्रष्टुमिति प्रभो ! ।
योगेश्वर! ततो मे त्वं दर्शयात्मानमव्ययम् ।
योगो योगविदां नेता प्रधानपुरुषेश्वरः ।
नारसिंहवपुः श्रीमान् केशवः पुरुषोत्तमः ॥
यो लोक - उत्तमः पुरुषस्त्वन्यः परमात्मेत्युदाहृतः ।
यो लोकत्रयमाविश्य बिभर्त्यव्यय ईश्वरः ॥
यो वेत्ति युगपत्सर्वं प्रत्यक्षेण सदा स्वतः ।
तं प्रणम्य हरिं शास्त्रं न्यायतत्त्वं प्रचक्ष्महे ॥
यो ह्येनं पुरुषं वेद देवा अपि न तं विदुः ।
सर्वमाश्चर्यमेतस्मिन् निर्वृत्तं राजसत्तम ! ॥
—ng ४-११
-६-४७
- थी। ४।१।६-३८
-५११-४
—
-
३
-
१५-१७
-
१
-ung। शु। १६० - २१
अनुबन्दम्
रक्षापेक्षां - सर्वज्ञोऽपि हि विश्वेशः सदा कारुणिकोऽपि सन् ।
संसारतन्त्रवाहित्वाद्रक्षापेक्षां प्रतीक्षते ॥
रक्षिष्यतीति - ‘षड्विधा’ ना i untis
रथं स्थापय - सेनयोरुभयोर्मध्ये रथं स्थापय मेऽच्युत ! ।
यावदेतान् निरीक्षेऽहं योद्धुकामानवस्थितान् ॥
रामसुग्रीवयोरैक्यं देव्येवं समजायत ।
[[४८३]]
—६०८९८ १७-७८
—mg १-२१, २२
हनूमन्तं च मां विद्धि तयोर्दूतमिहागतम् ॥
-। ६। ३५-५२
रामानुजं - नूनं स कालो मृगरूपधारी मामल्पभाग्यां लुलुभे तदानीम् ।
यत्रार्यपुत्रं विससर्ज मूढा रामानुजं लक्ष्मणपूर्वजं च ॥
रावणो नाम दुर्वृत्तो राक्षसो राक्षसेश्वरः ।
तस्याहमनुजो भ्राता विभीषण इति श्रुतः ॥
राघवाद्धि भयं - ‘भर्त्सितामपि’ न काsb unmiss
-। । २८-१०
- gm।up। १७-१२
राघवं शर
‘त्यक्त्वा पुत्त्रांश्च’ नाङ्गल Glassó uniss
रुद्रं समाश्रिता - अनाश्रित्योच्छ्रयो नास्ति मुख्यमाश्रयमाश्रयेत् ।
रुद्रं समाश्रिता देवा रुद्रो ब्रह्माणमाश्रितः ॥
रुद्रः कालान्तकाद्याश्च समस्ताश्चैव जन्तवः ।
चतुर्धा प्रलयायैता जनार्दनविभूतयः ॥
रूपौदार्य - चन्द्रकान्ताननं राममतीव प्रियदर्शनम् ।
रूपौदार्यगुणैः पुंसां दृष्टिचित्तापहारिणम् ॥
॥॥। न ततर्प समायान्तं पश्यमानो नराधिपः ॥
लभते च ततः
स तया श्रद्धया युक्तस्तस्याराधनमीहते । लभते च ततः कामान् मयैव विहितान् हि तान् ॥
।
-६।४। १। २२। ३३।
- n। run। ३-२९
८६०५७-२२
[[४८४]]
रहस्यत्रय सारम्
लोकविक्रान्त - सर्वधर्मांश्च सन्त्यक्त्वा सर्वकामांश्च साक्षरान् ।
लोकविक्रान्तचरणौ शरणं तेऽव्रजं विभो ! ॥
वदन्ति सकला वेदाः सेतिहासपुराणकाः । मुनयश्च महात्मानो वेदवेदान्तपारगाः ॥
वधार्हमपि - स तं निपतितं भूमौ शरण्यः शरणागतम् ।
वधार्हमपि काकुत्स्थः कृपया पर्यपालयत् ॥
- ?
vी ?
–yon। or। ३८-३४
वरद तव - इयमिह मतिरस्मदुज्जीवनी वरद ! तव खलु प्रसादाद्दते । शतणमिति वचोऽपि मे नोदियात्त्वमसि मयि ततः प्रसादोन्मुखः ॥
वर्षायुतैर्यस्य गुणा न शक्या वक्तुं समेतैरपि सर्वलोकैः ।
– ८८
महात्मनः शङ्खचक्रासिपाणेर्विष्णोर्जिष्णोर्वसुदेवात्मजस्य ॥ —ung।कां। ९१-१७
वसिष्ठव्यप - सदृशं राजशार्दूल ! तवैव भुवि नान्यथा ।
महावंशप्रसूतस्य वसिष्ठव्यपदेशिनः ॥
वाचा च मनसा चैव नमस्कारं प्रयुज्य सा ।
देवेभ्यः प्राञ्जलिर्भूत्वा वेपमानेदमब्रवीत् ॥
विगतेच्छा - यतेन्द्रियमनोबुद्धिर्मुनिर्मोक्षपरायणः ।
विगतेच्छाभयक्रोधो यः सदा मुक्त एव सः ॥
विद्यते ब्रा विद्यते गोषु सम्पन्नं विद्यते ब्राह्मणे दमः । विद्यते स्त्रीषु चापल्यं विद्यते ज्ञातितो भयम् ॥
विपरीतस्तथा - ‘द्विविधो’
m miss
विमुक्तिफल - ‘आत्मविद्या’ नङ्गी Bো
ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् काण्ग
विभीषणो महा - राघवेणाभये दत्ते सन्नतो रावणानुजः ।
१। LNG - १९ - २
-ury। शु। ४८ १६, १७
-५-२८
– n। u। १६-९
अनुबन्दम्
विभीषणो महाप्राज्ञो भूमिं समवलोकयन् ॥
खात्पपातावनिं हृष्टो भक्तैरनुचरैः सह ॥
[[४८५]]
- gm।up। १९१
विष्णुं क्रान्तं - यूपं विष्णुं वासुदेवं विजानन् सर्वान् विप्रान् बोधते तत्त्वदर्शी ।
विष्णुं क्रान्तं वासुदेवं विजानन् विप्रो विप्रत्वं गच्छते तत्त्वदर्शी ॥
- शुक्र १६-२
विष्णोरेता - विष्णुर्मन्वादयः कालः सर्वभूतानि च द्विज !
स्थितेर्निमित्तभूतस्य विष्णोरेता विभूतयः ॥
विष्णोः श्रीरन - नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनी ।
यथा सर्वगतो विष्णुस्तथैवेयं द्विजोत्तम ! ॥
विष्ण्वाधारं यथा चैतत् त्रैलोक्यं समवस्थितम् । परमार्थश्च मे प्रोक्तो यथाज्ञानं प्रधानतः ।
वैकुण्ठे तु परे लोके श्रिया सार्धं जगत्पतिः ।
आस्ते विष्णुरचिन्त्यात्मा भक्तैर्भागवतैस्सह ॥ व्यवसाया - भवांश्चोत्पन्नविज्ञानः स्थिरबुद्धिरलोलुपः ।
व्यवसायादृते ब्रह्म नासादयति तत्परम् ॥
व्यसनेषु मनुष्याणां भृशं भवति दुःखितः । उत्सवेषु च सर्वेषु पितेव परितुष्यति ॥
व्यापका
नारायणः परं ब्रह्म शक्तिर्नारायणी च सा । व्वापकावतिसंश्लेषादेकतत्त्वमिव स्थितौ ॥
शप्यमानस्य
शपता यत्कृतं पुण्यं शप्यमानमुपैति तत् ।
शप्यमानस्य यत्पापं शपन्तमधिगच्छति ।
शब्दब्रह्मणि - द्वे ब्रह्मणी वेदितव्ये शब्दब्रह्म परं च यत् ॥
शब्दब्रह्मणि निष्णातः परं ब्रह्माधिगच्छति ॥
-६।४।१-२२-३२
-६।४। १-८-१७
- थी। ४।२-१३-२
— ?
-ш॥ ३३४-३७
-
n। yun। २-४०
-
अ॥ ४-७८
-u॥ ११० - ६४
-unг॥ २७।६।२
[[४८६]]
शरणं प्रति
[[१]]
रहस्यत्रय सारम्
सा विनिश्चित्य बहुधा विचार्य च पुनः पुनः ।
शरणं प्रति देवानां प्राप्तकालममन्यत ॥
शरण्यं शर - इन्द्रकर्मा महेन्द्रस्त्वं पद्मनाभो रणान्तकृत् ।
शरण्यं शरणं च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः ॥
—ung। ९३७। ४८ - १५, १६
शु।
शरणवरणवागियं योदिता न भवति बत साऽपि धीपूर्विका ।
इति यदि दयनीयता मय्यहो वरद! तव भवेत्ततः प्राणिमि ॥
शरीरमर्थं प्राणांश्च सद्गुरुभ्यो निवेदयेत् ।
एवंलक्षणसम्पन्नः शिष्य इत्यभिधीयते ॥
शरीरवाङ्गनोभिर्यत् कर्म प्रारभते नरः ।
न्याय्यं वा विपरीतं वा पञ्चैते तस्य हेतवः ॥
शास्त्राद्वेद्मि - मायां न सेवे भद्रं ते न वृथा धर्ममाचरे । शुद्धभावं गतो भक्त्या शास्त्राद्वेद्मि जनार्दनम् ॥
शास्ता विष्णुरशेषस्य जगतो यो हृदि स्थितः ।
तमृते परमात्मानं तात ! कः केन शास्यते ? ॥ शिष्यपापं - राज्ञो राष्ट्रकृतं पापं राजपापं पुरोधसः ।
भर्तुर्भार्याकृतं पापं शिष्यपापं गुरोरपि ॥
शिष्यस्तेऽहं - ‘यच्छ्रेयः स्या’ ना। ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
शीलवृत्त - अग्निहोत्रफला वेदाः शीलवृत्तफलं श्रुतम् ।
रतिपुत्त्रफला दारा दत्तभुक्तफलं धनम् ॥
शुचिस्तु प्र
[[१]]
भुक्तवत्सु द्विजाग्र्येषु निषण्णेषु वरासने ।
शुचिस्तु प्रयतो भूत्वा विदुरोऽन्नमुपाहरत् ॥
शुद्धभावं - ‘शास्त्राद्वेद्मि’ न gms Liniकङ्क।
-
n। u। १२०-१८
-
८४
-१८-१५
-um।२। ६८-५
-६। ४। १-१७-२०
?
- ११ - ४६
-ung। २। ७६ - ४३
अनुबन्दम्
शुनामिव पुरो व्रतोपवासतुलितमशनं तस्य पावनम् ।
शुनामिव पुरोडाशो न नीचेषु तदिष्यते ॥
शुभे त्वसौ - मत्स्यो यथा स्रोत इवाभिपाती तथा कृतं
शुभे त्वसौ तुष्यति दुष्कृते तु न तुष्यते वै परमः शरीरी । शूद्रयोनावहं जातो नातोऽन्यद्वक्तुमुत्सहे ।
कवेरस्य तु या बुद्धिर्वेद तां शाश्वतीमहम् ॥ शूद्रः साधुः कलिः साधुरित्येवं शृण्वतां वचः । तेषां मुनीनां भूयश्च ममज्ज स नदीजले ॥
शृङ्गारवीरकरुणाद्भुतहास्यभयानकाः ।
बीभत्सरौद्रौ च रसाः ॥
[[४८७]]
-unjw।sin ur। १२-८३
पूर्वमुपैति कर्म । —कुळं झाली। १९९-२५
-ung। २। ४०-५
-
थी। ४।६-२-६
-
१-७-१७
श्रियः कान्तोऽनन्तो वरगुणगणैकास्पदवपुः हताशेषावद्यः परमखपदो वाङ्मनसयोः । अभूमिर्भूमिर्यो नतजनदृशामादिपुरुषो मनस्तत्पादाब्जे परिचरणसक्तं भवतु
मे ॥
-वेदान्ददीब-मङ्गळस्लोकम्
श्रिया सार्धं - ‘वैकुण्ठे तु परे’ नं sb units।
श्रीमते - समस्तचिदचिद्वस्तुशरीरायाखिलात्मने ।
श्रीमते निर्मलानन्दोदन्वते विष्णवे नमः ॥ – Co - कना ssb।
श्रीवत्सवक्षाः ‘तमसः परमो’ न
gs unis।
सकृदेव प्रपन्नाय तवास्मीति च याचते ।
अभयं सर्वभूतेभ्यो ददाम्येतद्वतं मम ॥
-।ш १८-३३
शेवधिष्टेऽस्मि - विद्या ब्राह्मणमेत्याह शेवधिष्टेऽस्मि रक्ष माम् ।
असूयकाय मां माऽदास्तथा स्यां वीर्यवत्तरा ॥
—गली २ - ११४
शेषित्वे पर - हेलायामखिलं चराचरमिदं भोगे विभूतिः परा पुण्यास्ते परिचारकर्मणि सदा पश्यन्ति ये सूरयः । श्रीरङ्गेश्वरदेवि ! केवलकृपानिर्बाह्यवर्गे वयं शेषित्वे परमः पुमान् परिकरा ह्येते तव स्फारणे ॥
- ५०००११-२२
[[४८८]]
रहस्यत्रय सारम्
श्रयन्तीं - अनाकारामनौपम्यां लक्षयन्तीं सदा जगत् ।
श्रयन्तीं श्रीयमाणां च शृणतीं शृण्वतीमपि ॥
श्रियः श्रीः ! श्रीरङ्गेशय ! तव च हृद्यां भगवतीं
श्रियं त्वत्तोऽप्युच्चैर्वयमिह फणामः शृणुतराम् । दृशौ ते भूयास्तां सुखतरलतारे श्रवणतः
पुनर्हर्षोत्कर्षात् स्फुटतु भुजयोः कञ्चुकशतम् ॥
—भDi -moi, २१-८
श्रीधरः श्री - श्रीदः श्रीशः श्रीनिवासः श्रीनिधिः श्रीविभावनः ।
श्रीधरः श्रीकरः श्रेयः श्रीमान् लोकत्रयाश्रयः ॥
श्रीमन्नारा - ‘चरणौ शरणं’ नङ्गी miss।
श्रीरसि यतः
— ६५
तव स्पर्शादीशं स्पृशति कमले ! मङ्गलपदं तवेदं नोपाधेरुपनिपतितं श्रीरसि यतः । प्रसूनं पुष्यन्तीमपि परिमलद्धिं जिगदिषुर्नचैवन्त्वादेवं स्वदत इति कश्चित् कवयते ॥
श्रीरित्येव च - ‘कान्तस्ते’ ६ mins
- एक २९
श्रेयो न ह्य - ईषत्त्वत्करुणानिरीक्षणसुधासन्धुक्षणाद्रक्ष्यते नष्टं प्राक्तदलाभतस्त्रिभुवनं सम्प्रत्यनन्तोदयम् । श्रेयो न ह्यरविन्दलोचनमनः कान्ताप्रसादादृते संसृत्यक्षरवैष्णवाध्वसु नृणां सम्भाव्यते कर्हिचित् ॥
श्रौतस्मार्ता - सर्वेषां श्रुतिमूलानां नित्यनैमित्तिकात्मनाम् ।
श्रौतस्मार्ताविरुद्धेषु कालेषु जपमाचरेत् ॥
-। ३
षड्विधा शर
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् ।
रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्ववरणं तथा ॥
आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षड्विधा शरणागतिः ॥
-i-moti। ३७ - २८, २९
सदैकरूप - अविकाराय शुद्धाय नित्याय परमात्मने ।
सदैकरूपरूपाय विष्णवे सर्वजिष्णवे ॥
-६।४।१-२-१
अनुबन्दम्
[[४८९]]
सदैवं वक्ता
आध्यात्मिक-आधिभौतिक-आधिदैविक दुःखविघ्नगन्ध
रहितस्त्वं द्वयमर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वक्ता यावच्छरीरपातमत्रैव श्रीरङ्गे
सुखमास्स्व ॥
सकलमनुज - श्रियः-पतिः
श्रियः-पतिः …।
- १६०१ wio १९
।भूभारावतरणापदेशेन अस्मदादीनामपि
समाश्रयणीयत्वायावतीर्य उर्व्यां सकलमनुजनयनविषयतां गतः
भक्तियोगमवतारयामास ॥
स च मम प्रियः ‘तेषां ज्ञानी’नीलकंs unis।
सकृदेव प्रपन्नाय तवास्मीति च याचते ।
अभयं सर्वभूतेभ्यो ददाम्येतद्व्रतं मम ॥
सन्ध्याहीनो ऽशुचिर्नित्यमनर्हः सर्वकर्मसु ।
यदन्यत् गुरुते कर्म न तस्य फलभाग्भवेत् ॥
स भ्रातुश्चरणौ गाढं निपीड्य रघुनन्दनः ।
सीतामुवाचातियशा राघवं च महाव्रतम् ॥
समस्तहेय - एवम्प्रकाशममलं नित्यं व्यापकमक्षयम् ।
समस्तहेयरहितं विष्ण्वाख्यं परमं पदम् ॥
- ॐ wio ।
-пшп। । १८-३३
-५२-२७
-। १। ३१ - २
-६।४।१-२२- ५३
सवयस इव ते साध्याः सन्ति देवा जननि! गुणवपुर्वेषवृत्तस्वरूपैर्भोगैर्वा निर्विशेषाः सवयस इव ये नित्यनिर्दोषगन्धाः । हे श्रीः ! श्रीरङ्गभर्तुस्तव च पदपरीचारवृत्त्यै सदाऽपिप्रेमप्रद्राणभावाविलहृदयहठात्कारकैङ्कर्यभोगाः ॥
स शूद्र इति - ब्राह्मणस्य न कर्तव्यं तिर्यक्पुण्ड्रस्य धारणम् ।
स शूद्र इति मन्तव्यस्तिर्यक्पुण्ड्रस्य धारणात् ॥
सर्वकामांश्व ‘लोकविक्रान्त’ ६। सर्वगुह्यतमं भूयः शृणु मे परमं वचः ।
इष्टोऽसि मे दृढमिति ततो वक्ष्यामि ते हितम् ॥
-
५०००११५। २७
-
१८-६४
[[४९०]]
रहस्यत्रय सारम्
सर्वज्ञः सर्व व्यक्ताव्यक्तस्वरूपस्त्वं समष्टिव्यष्टिरूपवान् ।
सर्वज्ञः सर्वदृक्सर्वशक्तिज्ञानबलर्द्धिमान् ॥
अन्यूनश्चाप्यवृद्धिश्च स्वाधीनोऽनादिमान् वशी ।
क्लमतन्द्रीभयक्रोधकामादिभिरसंयुतः ॥
सर्वज्ञोऽपि - ‘रक्षापेक्षां’ नnitis। सर्वदा - देवानां दानवानां च सामान्यमधिदैवतम् ।
सर्वदा चरणद्वन्द्वं व्रजामि शरणं तव ॥
सर्वधर्मान् परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज ।
अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः ॥ सर्वपापेभ्यो - ‘सर्वधर्मान्’ or suniis। सर्वभूतात्मभूतस्य विष्णोः को वेदितुं गुणान् ।
शक्तो महेश्वरादन्यः पार्वत्याश्चाथवा भवेत् ॥
सर्वमष्टाक्षरा - त्रयो वेदाः षडङ्गानि छन्दांसि विविधाः स्वराः ।
सर्वमष्टाक्षरान्तःस्थं यच्चान्यदपि वाङ्मयम् ॥
ऋचो यजूंषि सामानि तथैवाथर्वणानि च ।
सर्वमष्टाक्षरान्तःस्थं यच्चान्यदपि वाङ्मयम् । सर्वलोकशरण्याय राघवाय महात्मने ।
निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषणमुपस्थितम् ॥ सर्वं परवशं दुःखं सर्वमात्मवशं सुखम् ।
एतद्विद्यात् समासेन लक्षणं सुखदुःखयोः ॥ सर्वेषामेव धर्माणामुत्तमो वैष्णवो विधिः ।
रक्षते भगवान् विष्णुर्भक्तमात्मशरीरवत् ॥
सम्भाष्य पुण्य
न म्लेच्छाशुच्यधार्मिकैः सह सम्भाषेत ।
सम्भाष्य पुण्यकृतो मनसा ध्यायेत् ॥
-६।४। ५-१-४७,४८
-१-२
- १८-५६
ignonym ?
-
१९७८ १९
-
३ -६५
-г। ш। १७-१७
-४-१६०
-ury। शु। ३६ - २४
— ९ - १७, १८अनुबन्दम्
संसृत्यक्षर - ‘श्रेयो न’ नली
क
सीतामुवाच ‘स भ्रातुः’ ना moi umiss
सीतासमक्षं
एवमुक्तस्तु रामेण लक्ष्मणः संयताञ्जलिः सीतासमक्षं काकुत्स्थमिदं वचनमब्रवीत् ॥
सर्वं जिह्मं मृत्युपदमार्जवं ब्रह्मणः पदम् ।
एतावान् ज्ञानविषयः किं प्रलापः करिष्यति ? ॥
सर्वं दुःख - गर्भे च सुखलेशोऽपि भवद्भिरनुमीयते । यदि तत् कथ्यतामेवं सर्वं दुःखमयं जगत् ॥ सर्वातिशायिषाड्गुण्यं संस्थितं मन्त्रबिम्बयोः ।
मन्त्रे वाच्यात्मना नित्यं बिम्बे तु कृपया स्थितम् ॥
सर्वे देवा वासुदेवं यजन्ते सर्वे देवा वासुदेवं नमन्ते ।
सर्वे देवा वासुदेवात् प्रसूताः सर्वेषां वै वासुदेवोऽधिदैवम् ॥
साधुरेव स
अपिचेत् सुदुराचारो भजते मामनन्यभाक् ।
साधुरेव स मन्तव्यः सम्यग्व्यवसितो हि सः ॥
साध्यभक्तिस्तु - उपायभक्तिः प्रारब्धव्यतिरिक्ताघनाशिनी ।
साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री प्रारब्धस्यापि भूयसी ॥
सान्त्वमेवाभि - ‘अभियाचाम’नं
ऊं& uniss।
[[४९१]]
- n। शु। १५-६
-unny। ani। ७९-२१
-६।४।१-१७-६९
- ?
-०९-३०
सीतां च रामाय धनानि रत्नानि विभूषणानि वासांसि दिव्यानि मर्णीश्च चित्रान् । सीतां च रामाय निवेद्य देव वसेम राजन्निह वीतशोकाः ॥ mo।s १५ - १४
सुदुष्करेण शोचेद्यो येन येनेष्टहेतुना ।
स स तस्याहमेवेति चरमश्लोकसङ्ग्रहः ॥
-guiwajim १८-६६
[[४९२]]
रहस्यत्रय सारम्
सुहृदं सर्व - भोक्तारं यज्ञतपसां सर्वलोकमहेश्वरम् । सुहृदं सर्वभूतानां ज्ञात्वा मां शान्तिमृच्छति ॥ स्थिते मनसि सुस्वस्थे शरीरे सति यो नरः ।
धातुसाम्ये स्थिते स्मर्ता विश्वरूपं च मामजम् ॥ ततस्तं म्रियमाणं तु काष्ठपाषाणसन्निभम् ।
अहं स्मरामि मद्भक्तं नयामि परमां गतिम् ॥
सूक्ष्मः परमदुर्ज्ञेयः सतां धर्मः प्लवङ्गम ! ।
हृदिस्थः सर्वभूतानामात्मा वेद शुभाशुभम् ॥
-०५-२९
- Co।
स्नानं सप्तविधं - वारुणं दिव्यमाग्नेयं वायव्यं पार्थिवं तथा ।
-। s। १८-१५
मान्त्रं मानसमित्येवं स्नानं सप्तविधं स्मृतम् ॥ – ३ - ३
स्मर्तव्यः सततं विष्णुर्विस्मर्तव्यो न जातुचित् ।
सर्वे विधिनिषेधाः स्युरेतयोरेव किङ्कराः ॥
स्मृतः सम्भाषितो वाऽपि पूजितो वा द्विजोत्तम ! । पुनाति भगवद्भक्तश्चण्डालोऽपि यदृच्छया ।
स्वकर्मणा
—ली(sub ३१-५५
यतः प्रवृत्तिर्भूतानां येन सर्वमिदं ततम् । स्वकर्मणा तमभ्यर्च्य सिद्धिं विन्दति मानवः ॥
- १८-४६
स्वपरिचरण - प्रकृतिपुरुषकालाव्यक्तमुक्ता यदिच्छामनुविदधति नित्यं नित्यसिद्धैरनेकैः । स्वपरिचरणभोगैः श्रीमति प्रीयमाणे भवतु मम परस्मिन् पूरुषे भक्तिभूमा ॥
-शुक्राची मुण्डी - १०।
स्वयमागत सप्तैते मानसाः प्रोक्ता ऋषयो ब्रह्मणः सुताः ।
स्वयमागतविज्ञाना निवृत्तिं धर्ममास्थिताः ॥
-unny॥ ३४९-७१
सृष्ट्रा नारं तोयमन्तः स्थितोऽहं येन स्यान्मे नाम नारायणेति ।
कल्पे कल्पे तत्र शयामि भूयः सुप्तस्य ते नाभिजः स्याद्यथाऽद्य ॥
- १४६०० २ १२
अनुबन्दम्
स्वयं मृत्पिण्डभूतस्य परतन्त्रस्य देहिनः ।
स्वरक्षणेऽप्यशक्तस्य को हेतुः पररक्षणे ? ॥
स्वरूपं स्वा ‘तदन्तर्भानं gowi uniss।
[[४९३]]
- श्री। १७-६३
स्वाङ्गैः पञ्च प्रपत्तिं तां
ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
स्वर्गेऽपि पात
न केवलं द्विजश्रेष्ठ ! नरके दुःखपद्धतिः ।
स्वर्गेऽपि पातभीतस्य क्षयिष्णोर्नास्ति निर्वृतिः ॥
स्वसत्ताभासितं - सर्वेष्वपि भवान्तस्स्थं तत्राधारात्मना विभोः ।
स्वसत्ताभासितं सत्त्वं गुणसत्त्वाद्विलक्षणम् ॥
-६९।४।६-५-५०
-६।LD। २५-४२
स्वातन्त्र्यमै - रूपप्रकारपरिणामकृतव्यवस्थं विश्वं विपर्यसितुमन्यदसच्च कर्तुम् । क्षाम्यन् स्वभावनियमं किमुदीक्षसे त्वं स्वातन्त्र्यमैश्वरमपर्यनुयोज्यमाहुः ॥
- ५५
स्वात्मानुभू भोगा इमे विधिशिवादिपदं च किञ्च स्वात्मानुभूतिरिति या किल मुक्तिरुक्ता । सर्वं तदूषजलजोषमहं जुषेय हस्त्यद्रिनाथ ! तव दास्यमहारसज्ञः ॥
हरिरेकः सदा - एवमेव विजानीत नात्र कार्या विचारणा ।
हरिरेकः सदा ध्येयो भवद्भिः सत्त्वसंस्थितैः ॥
- ८१
नान्यो जगति देवोऽस्ति विष्णोर्नारायणात्परः ॥ —न्य outb १३२-८
हरे विहरसि त्वं न्यञ्चद्भिरुदञ्चद्भिः कर्मसूत्रोपपादितैः ।
हरे! विहरसि क्रीडाकन्दुकैरिव जन्तुभिः ॥
हस्तावलम्बनो भ्राम्यतामत्र संसारे नराणां कर्मदुर्गमे ।
हस्तावलम्बनो ह्येको भक्तिक्रीतो जनार्दनः ॥
- ३ - २४
हव्यकव्य - त्वां योगिनश्चिन्तयन्ति त्वां यजन्ति च याजकाः ।
हव्यकव्यभुगेकस्त्वं पितृदेवस्वरूपधृत् ॥
― थी। ४।१-१९-७३
[[४९४]]
रहस्यत्रय सारम्
हिरण्यगर्भो भगवान् वासुदेवः प्रजापतिः ।
॥।
॥।
॥।
॥।
अन्ये तु पुरुषव्याघ्र ! चेतसो ये व्यपाश्रयाः ॥
अशुद्धास्ते समस्तास्तु देवाद्याः कर्मयोनयः॥
-६।४।६-७-५६ ५६० ७७
हे कृष्ण - सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं हे कृष्ण हे यादव हे सखेति ।
अजानता महिमानं तवेमं मया प्रमातात् प्रणयेन वाऽपि ॥
होमं पितृक्रियां पश्चादनुयागादिकं च यत् ।
सर्वमावेद्य तेनैव नियुक्तस्तच्चिकीर्षया ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
- ८०५११-४१
— ५०१
मूलत्तिल् ऎडुत्तुळ्ळ तिव्यप्रबन्धप् पगुदियैक् कॊण्ड मुऴुप् पासुरङ्गळ्
अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ्ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दुबुगुन्देऩे।
अञ्जिऩ नी-तरुमऩ्विडत्तान्दू तुबोऩार्वन्दार्
तरणिबॊऱात्तिण्बारन्दविर्त्तार्वन्दार् अरुमऱैयिऩ्बॊरुळऩैत्तुंविरित्तार्वन्दार्
अञ्जिऩ नीयॆऩ्ऩैयडैयॆऩ्ऱार्वन्दार्
तरुममॆलान्दामागिनिऱ्पार्वन्दार्
तामे नंविऩैयऩैत्तुन्दविर्प्पार्वन्दार् परमॆऩ तुनीबुलम्बलॆऩ्ऱार्वन्दार् पार्त्तऩुक्कुत्तेरुर्न्दार्वन्दार्दामे।
- तिरुवाय् ६-१०-१०
-तिरुच्चिऩ्ऩमालै ८
अडियार्क्कॆ-अमलऩादिबिराऩडियार्क्कॆऩ्ऩैयाट्पडुत्त
विमलऩ्, विण्णवर्गोऩ् विरैयार्बॊऴिल्वेङ्गडवऩ् निमलऩ्निऩ्मलऩ्नीदिवाऩवऩ् नीळ्मदिळरङ्गत्तम्माऩ्, तिरुक् कमलबादंवन्दॆऩ् कण्णिऩुळ्ळऩवॊक्किऩ्ऱदे।
अडियेऩै-माऩेय्गण्मडवार् मयक्किऱ्पट्टु, मानिलत्तु
नाऩेनाऩाविदनरगम्बुगुम् पावञ्जॆय्देऩ् तेऩेय्बूम्बॊऴिल्सूऴ् तिरुवेङ्गडमामलै, ऎऩ्
आऩाय्वन्दडैन्देऩडियेऩैयाट्कॊण्डरुळे।
-अमलऩादि १
पॆरियदिरुमॊऴि १-९-२
अन्दणर्-इन्दिरऱ्कुम्बिरमऱ्कुम्मुदल्वऩ् ऱऩ्ऩै
इरुनिलम् काल्दीनीर्विण्बूदमैन्दाय्च् चॆन्दिऱत्तमिऴोसैवडसॊल्लागित् तिसैनाऩ्गुमाय्त्तिङ्गळ् ञायिऱागि
[[४९६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अन्तरत्तिल्देवर्क्कुमऱियलागा
वन्दणऩै, अन्दणर्माट्टन्दिवैत्त
मन्दिरत्तै, मन्दिरत्ताल्मऱवादॆऩ्ऱुम्
वाऴुदियेल्वाऴलाम्मडनॆञ्जमे।
अन्नाळ् नी - मुन्नीर्ञालम्बडैत्त ऎम्मुगिल्वण्णऩे
अन्नाळ् नीदन्द आक्कैयिऩ्वऴियुऴल्वेऩ् वॆन्नाळ्नोय्वीय विऩैगळैवेरऱप्पाय्न्दु ऎन्नाळ्याऩुऩ्ऩै इऩिवन्दुगूडुवऩे।
-तिरुनॆडुन् ४
-तिरुवाय् ३-२-१
अन्दादि-नाऩ्मुगऩै नारायणऩ्बडैत्ताऩ्नाऩ्मुगऩुम्
ताऩ्मुगमाय्च् चङ्गरऩैत् ताऩ्बडैत्ताऩ् -याऩ्मुगमाय् अन्दादि मेलिट् टऱिवित्ते ऩाऴ्बॊरुळैच्
चिन्दामल् कॊण्मिऩीर् तेर्न्दु।
- नाऩ्मुगऩ् तिरुव -१
अमररोडु-अमरर्गळ्दॊऴुदॆऴ अलैगडल्गडैन्दवऩ् ऱऩ्ऩै
अमर्बॊऴिल्वळङ्गुरुगूर्च्चडगोबऩ्गुऱ्ऱेवल्गळ् अमर्सुवैयायिरत्तवऱ्ऱिऩुळिवैबत्तुंवल्लार् अमररोडुयर्विऱ्सॆऩ्ऱु अऱुवर् तम्बि ऱवियञ्जिऱैये।
अमलऩादि ‘अडियार्क्कु’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
- तिरुवाय् १-३-११
अम्माऩाऴिप्पिराऩवऩॆव्विडत्ताऩ्याऩार्, ऎम्माबावियर्क्कुम्
विधिवाय्क्किऩ् ऱुवाय्क्कुम्गण्डीर्, कैम्मादुऩ्बॊऴित्ता यॆऩ्ऱु कैदलैबूसलिट्टे, मॆय्म्मालायॊऴिन्देऩॆम्बिरा ऩुमॆऩ्मेलाऩे।
-तिरुवाय् ५।१-७
अल्लिमलर् - अल्ललिलिऩ्बमळविऱन्दॆङ्गुम् अऴगमर्सूऴॊळियऩ् अल्लिमलर्मगळ्बोगमयक्कुळागियुम्निऱ्कुमम्माऩ्, ऎल्लै
यिल्ञाऩत्तऩ् ञाऩमह्देगॊण्डॆल्लाक्करुमङ्गळुंसॆय्
ऎल्लैयिल्मायऩैक्कण्णऩैत्ताळ्बऱ्ऱि याऩोर् तुक्कमिलऩे।
-तिरुवाय् ३।१०।८
अळियऩम् - तॆळिविलाक्कलङ्गल्नीर्सूऴ् तिरुवरङ्गत्तुळोङ्गुम्
ऒळियुळार्दामेयऩ्ऱे तन्दैयुम्दायुमावार्, ऎळियदो ररुळुमऩ्ऱे ऎऩ्दिऱत्तॆम्बिराऩार्, अळियऩ्नम् पैयल् ऎऩ्ऩार् अम्मवोगॊडियवाऱे।
-तिरुमालै ३७
अनुबन्दम्
अऱ्पसारङ् - गिऱ्पऩ्दिल्लेऩॆऩ्ऱिलऩ् मुऩनाळाल्
अऱ्पसारङ्गळवैसुवैत्तगऩ्ऱॊऴिन्देऩ्
पऱ्पल्लायिरमुयिर्सॆय्दबरमा, निऩ्
नऱ्पॊऱ्सोदित्ताळ्नणुगुवदॆञ्ञाऩ्ऱे।
अऱिवऩेलु
इवैयऩ्ऱेनल्ल इवैयऩ्ऱेदीय
इवैयॆऩ्ऱिवैयऱिवऩेलुम्, - इवैयॆल्लाम्
ऎऩ्ऩालडैप्पुनीक्कॊण्णादिऱैयवऩे
ऎऩ्ऩाल् सॆयऱ्पालदॆऩ्।
[[४९७]]
तिरुवाय् ३-२-६
-पॆरियदिरुवन् ३
अऩैत्तुलगु-निऩैक्किलेऩ् तॆय्वङ्गाळ् नॆडुङ्गणिळमाऩिऩिप्
पोय्, अऩैत्तुलगुमुडैय अरविन्दलोसऩऩैत्, तिऩैत्तऩै युंविडाळ् अवऩ्सेर्दिरुक्कोळूर्क्के, मऩैक्कुवाऩ्बऴियुम् निऩैयाळ् सॆल्लवैत्तऩळे।
-तिरुवाय् ६-७-१०
अऩ्ऱु नाऩ् - निऩ्ऱदॆन्दैयूरगत्तिरुन्ददॆन्दैबाडगत्तु
अऩ्ऱुवॆह्ह³णैक्किडन्ददॆऩ्ऩिलादमुऩ्ऩॆलाम्
अऩ्ऱुनाऩ्बिऱन्दिलेऩ् पिऱन्दबिऩ्मऱन्दिलेऩ् निऩ्ऱदुमिरुन्ददुम् किडन्ददुमॆऩ्नॆञ्जुळे।
तिरुच्-छन्द -६४
आवावॆऩ् - आवारार् तुणैयॆऩ्ऱु अलैनीर्क्कडलुळऴन्दुम्
नावाय्बोल्, पिऱविक्कडलुळ् निऩ्ऱुनाऩ् तुळङ्गत् तेवार्गोलत्तॊडुम् तिरुच्चक्करंसङ्गिऩॊडुम्
आवावॆऩ्ऱरुळ्सॆय्दडियेऩॊडुमाऩाऩे।
- तिरुवाय्। ५-१-९।
आविक्कोर् - कूविक्कॊळ्ळाय् वन्दन्दो ऎऩ्बॊल्लाक्करु
माणिक्कमे, आविक्कोर्बऱ्ऱुक्कॊम्बु निऩ्ऩलालऱिगिऩ्ऱि लेऩ्याऩ्, मेवित्तॊऴुम्बिरमऩ्सिवऩिन्दिरऩादिक्कॆल्लाम्, नाविक्कमलमुदऱ्किऴङ्गे उम्बरन्ददुवे।
आविधिगैक्क ऐवर्गुमैक्कुंसिऱ्ऱिऩ्बम्
पावियेऩैप् पलनीगाट्टिप्पडुप्पायो ताविवैयम्गॊण्ड तडन्दामरैगट्के कूविक्कॊळ्ळुम्गाल मिऩ्ऩम्गुऱुगादो।
-तिरुवाय्। १०-१०-३।
- तिरुवाय्। ६-९-९
[[४९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आळ्गिऩ्ऱाऩाऴियाऩाराल्गुऱैवुडैयम्
मीळ्गिऩ्ऱदिल्लै पिऱवित्तुयर्गडिन्दोम्
वाळ्गॆण्डैयॊण्गण् मडप्पिऩ्ऩैदऩ्गेळ्वऩ्
ताळ्गण्डुगॊण्डॆऩ्ऱलैमेल्बुऩैन्देऩे। -तिरुवाय्।१०-४-३
आऱॆऩक्कुनिऩ्बादमे सरणागत्तन्दॊऴिन्दाय्
उऩक्कोर्गैम्माऱुनाऩॊऩ्ऱिलेऩॆऩदावियुमुऩदे
सेऱुगॊळ्गरुम्बुम्बॆरुञ्जॆन्नॆलुम् मलिदण्सिरीवरमङ्गै नाऱुबून्दण्डुऴाय्मुडियाय् तॆय्वनायगऩे। - तिरुवाय्। ५।७-१०
इङ्गुमङ्गुम् तिरुमालऩ् ऱियिऩ्मैगण्डु
अङ्ङऩे वण्गुरुगूर्च्चडगोबऩ् इङ्ङऩेसॊऩ्ऩवोरायिरत्तिप्पत्तुम्
ऎङ्ङऩेसॊल्लि ऩुमिऩ्बम्बयक्कुमे।
- तिरुवाय्। ७।९-११
इङ्गेदिरिन्देऱ्किऴुक्कुऱ्ऱॆऩ्ऩिरुमानिलमुऩ्ऩुण्डुमिऴ्न्द
सॆङ्गोलत्तबवळवाय्च्चॆन्दामरैक्कणॆऩ्ऩम्माऩ्
पॊङ्गेऴ्बुगऴ्गळ्वायवाय्प्पुलऩ्गॊळ्वडिवॆऩ्मऩत्तदाय्
अङ्गेय्मलर्गळ्गैयवाय् वऴिबट्टोडवरुळिले।
-तिरुवाय् ८-१०-४
इच्चुवै - पच्चैमामलैबोल्मेऩि पवळवाय्गमलच्चॆङ्गण्
अच्चुदा अमररेऱे आयर्दम्गॊऴुन्देयॆऩ्ऩुम्
इच्चुवैदविरयाऩ्बोय् इन्दिरलोकमाळुम्
अच्चुवैबॆऱिऩुम् वेण्डे ऩरङ्गमानगरुळाऩे। - तिरुमालै २
इसैवित्तॆऩ्ऩैयुऩ्दाळिणैक् कीऴिरुत्तुमम्माऩे
असैविलमरर्दलैवर्दलैवा आदिप्पॆरुमूर्त्ति तिसैविल्वीसुंसॆऴुमामणिगळ् सेरुम्दिरुक्कुडन्दै असैविलुलगम्बरवक्किडन्दाय् काणवाराये।
तिरुवाय् ५-८।९
इत्तऩै-मॊय्त्तवल्विऩैयुळ्निऩ्ऱु मूऩ्ऱॆऴुत्तुडैयबेराल्
कत्तिरबन्दुमऩ्ऱे पराङ्गदिगण्डुगॊण्डाऩ्
इत्तऩैयडियराऩार्क्किरङ्गुनम्मरङ्गऩाय
पित्तऩैप्पॆऱ्ऱुमन्दो पिऱवियुळ्बिणङ्गुमाऱे। - तिरुमालै ४
अनुबन्दम्
इरुवल्विऩै-सार्न्दविरुवल्विऩैगळुम् सरित्तुमायप्पऱ्ऱऱुत्तुत्
तीर्न्दुदऩ्बाल्मऩंवैक्कत् तिरुत्तिवीडुदिरुत्तुवाऩ्
आर्न्दञाऩच्चुडरागियगलम्गीऴ्मेलळविऱन्दु नेर्न्दवुरुवायरुवागुमिवऱ्ऱिऩुयिराम्नॆडुमाले।
[[४९९]]
- तिरुवाय् १-५-१०
इरुळ्दरु-अरुळ्बॆऱुवारडियार्दम्मडियऩेऱ्कु आऴियाऩ् अरुळ्दरुवाऩमैगिऩ्ऱाऩ् अदुनमदुविधिवगैये इरुळ्दरुमाञालत्तु ळिऩिप्पिऱवियाऩ्वेण्डेऩ् मरुळॊऴिनीमडनॆञ्जे वाट्टाऱ्ऱाऩडिवणङ्गे।
इऱुदिगूडा - कुऱुगानीळा इऱुदिगूडाऎऩैयूऴि
सिऱुगाबॆरुगा अळविलिऩ्बंसेर्न्दालुम् मऱुगालिऩ्ऱि मायोऩुऩक्केयाळागुम् सिऱुगालत्तैयुऱुमो अन्दोदॆरियिले।
-
तिरुवाय् १०-६-१
-
तिरुवाय् ६-९-१०
इरुळगऱ्ऱु - करुळुडैयबॊऴिल्मरुदुम् कदक्कळिऱुम्बिलम्बऩै
युङ् गडियमावुम्, उरुळुडैयस कडिऩैयुम्मल्लरैयुम् उडैय विट्टोसै केट्टाऩ्, इरुळगऱ्ऱुमॆऱिगदिरोऩ् मण्डलत् तूडेऱ्ऱिवैत्तेणिवाङ्गि, अरुळ्गॊडुत्तिट्टडियवरै याट्कॊळ्वाऩमरु मूरणियरङ्गमे।
-पॆरियाऴ्-तिरु।४-९-३
इरुळिरियच्चुडर्मणिगळिमैक्कुम् नॆऱ्ऱि यिऩत्तुत्तियणिबण मायिरङ्गळार्न्द, अरवरसप्पॆरुञ्जोदियऩन्दऩॆऩ्ऩुम्
अणिविळङ्गुमुयर्वॆळ्ळैयणैयैमेवित्, तिरुवरङ्गप्पॆरु नगरुळ् तॆण्णीर्प्पॊऩ्ऩि तिरैक्कैयालडिवरुडप्पळ्ळि कॊळ्ळुम्, करुमणियैक् कोमळत्तैक्कण्डुगॊण्डु ऎऩ् कण्णिणैगळॆऩ्ऱुगॊलोकळिक्कुनाळे। -पॆरुमाळ् तिरु। १-१
इऱैनिलै - उणर्न्दुणर्न्दिऴिन्दगऩ्ऱुयर्न्दुरुवियन्दविन्
निलैमै, उणर्न्दुणर्न्दुणरिलुमिऱैनिलैयुणर्वरिदुयर्गाळ्
उणर्न्दुणर्न्दुरैत्तुरैत्तरिययऩरऩॆऩ्ऩुमिवरै, उणर्न्दुणर्न्दुरैत्तुरैत्तिऱैञ्जुमिऩ्मऩप्पट्टदॊऩ्ऱे।
- तिरुवाय् १-३-६
[[५००]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इऩ्ऱॆऩ्ऩैप्पॊरुळाक्कित् तऩ्ऩैयॆऩ्ऩुळ्वैत्ताऩ्
अऩ्ऱॆऩ्ऩैप्पुऱम्बोगप् पुणर्त्तदॆऩ्सॆय्वाऩ् कुऩ्ऱॆऩ्ऩत्तिगऴ्माडङ्गळ्सूऴ् तिरुप्पेराऩ् ऒऩ्ऱॆऩक्करुळ्सॆय्य उणर्त्तलुऱ्ऱेऩे।
-तिरुवाय् १०-८-९
इऩिप्पोय् - उऩक्कुप्पणिसॆय्दिरुक्कुम् तवमुडैयेऩिऩिप्
पोयॊरुवऩ्ऱऩक्कुप्पणिन्दु कडैत्तलैनिऱ्कैनिऩ्सायै
यऴिवुगण्डाय् पुऩत्तिऩैगिळ्ळिप्पुदुवविगाट्टि उऩ्बॊऩ् ऩडिवाऴ्गवॆऩ्ऱु इऩक्कुऱवर्बुदियदुण्णुम् ऎऴिल्मालि रुञ्जोलैयॆन्दाय्।
-पॆरियाऴ्वार् तिरु। ५-३-३
ईऩ्ऱोळि-ओऒउलगिऩ तियल्वे, ईऩ्ऱोळिरुक्क
मणैनीराट्टि, पडैत्तिडन् दुण्डुमिऴ्न्
दळन्दु, तेर्न्दुलगळिक्कुम्मुदऱ्पॆरुम् कडवुळ्निऱ्प, पुडैप्पलदाऩऱि
तॆय्वम्बेणुदल्, तऩादु
पुल्लऱिवाण्मैबॊरुन्दक्काट्टि,
कॊल्वऩमुदलावल्लऩमुयलुम्,
इऩैयसॆय्गै यिऩ्बुदुऩ्बळि,
तॊऩ्मामायप्पिऱवियुळ्नीङ्गा, पऩ्मामायत्तऴुन्दुमानळिर्न्दे।
-तिरुवासिरियम् ६
उडलुमुयिरु ऊऴिमुदल्वऩॊरुवऩेयॆऩ्ऩुमॊरुवऩुलगॆल्
लाम् ऊऴिदोऱुम्दऩ्ऩुळ्ळेबडैत्तुक् कात्तुक्कॆडुत् तुऴलुम् आऴिवण्णऩॆऩ्ऩम्माऩन्दण् तिरुमालिरुञ्जोलै वाऴिमऩमेगैविडेलुडलुमुयिरुम्मङ्गवॊट्टे
-तिरुवाय्। १०-७-९
उऩ्दिरुमायंसॆय्येलॆऩ्ऩै उऩ्दिरुमार्वत्तुमालैनङ्गै वासम् सॆय्बूङ्गुऴलाळ् तिरुवाणैनिऩ्ऩाणै कण्डाय् नेसम् सॆय्दुऩ्ऩोडॆऩ्ऩै युयिर्वेऱिऩ्ऱियॊऩ्ऱागवे
कूसंसॆय्यादुगॊण्डायॆऩ्ऩैक्कूविक्कॊळ्ळाय् वन्दन्दो।
-तिरुवाय्। १०-१०-२ उण्णानाळ्कण्णानाऩ्मुगऩैप्पडैत्ताऩे कारणागरियाय्
अडियेऩ् नाऩ्, उण्णानाळ्बसियावदॊऩ्ऱिल्लै ओवादे नमोनारणावॆऩ्ऱु, ऎण्णानाळुम् इरुक्कॆसुच्चामवेदअनुबन्दम्
[[५०१]]
नाण्मलर्गॊण्डुऩबादम् - नण्णानाळ् अवैदत्तुऱुमागि लऩ्ऱॆऩक्कवैबट्टिऩिनाळे।
उणर्मुऴु-मऩऩगमलमऱ मलर्मिसैयॆऴुदरुम्
मऩऩुणर्वळविलऩ् पॊऱियुणर्ववैयिलऩ् इऩऩुणर्मुऴुनल मॆदिर्निगऴ्गऴिविऩुम् इऩऩिलऩॆऩऩुयिर् मिगुनरैयिलऩे।
उयर्वऱवुयर्नल मुडैयवऩ्यवऩवऩ् मयर्वऱमदिनल मरुळिऩऩ्यवऩवऩ् अयर्वऱुममरर्ग ळदिबदियवऩवऩ् तुयरऱुसुडरडि तॊऴुदॆऴॆऩ्मऩऩे।
उळदॆऩ्ऱिऱुमावा रुण्डिल्लैयॆऩ्ऱु
तळर्दलदऩरुगुम् सारार् अळवरिय
पॆरियाऴ् तिरु। ५-१-६
वेदत्ताऩ्वेङ्गडत्ताऩ् विण्णोर्मुडिदोयुम्
पादत्ताऩ्बादम् पयिऩ्ऱु।
-तिरुवाय् १-२-१
-तिरुवाय् १-१-१
-इरण्-तिरुवन् ४५
उऩ्दामरै-किडन्दनाळ्गिडन्दायॆत्तऩै कालम् किडत्ति युऩ्दिरु वुडम्बसैयत्, तॊडर्न्दुगुऱ्ऱेवल्सॆय्दु तॊल्लडिमैवऴि वरुम्दॊण्डरोर्क्करुळित्, तडङ्गॊळ् तामरैक् कण्विऴित्तु नीयॆन्दुऩ्दामरै मङ्गैयुम्नीयुम्, इडङ्गॊळ्मूवुलगुम् तॊऴविरुन्दरुळाय् तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे। -तिरुवाय् ९-२-३
उऩ्दिरुमार् - मायंसॆय्येलॆऩ्ऩै उऩ्दिरुमार्वत्तुमालै
नङ्गै, वासम् सॆय्बूङ्गुऴलाळ् तिरुवाणैनिऩ्ऩाणै कण्डाय्, नेसंसॆय्दुऩ्ऩोडॆऩ्ऩै युयिर्वेऱऩ्ऱियॊऩ्ऱागवे, कूसम् सॆय्यादुगॊण्डाय् ऎऩ्ऩैक् कूविक् कॊळ्ळाय्वन्दन्दो।
-तिरुवाय् १०-१०-२
उऩ्दिरुव - इऱैयोविरक्किऩुमीङ्गोर् पॆण्बाल् ऎऩवु
मिरङ्गादऱैयोवॆऩनिऩ्ऱदिरुङ्गरुङ्गडल् ईङ्गिवळ्दऩ्
निऱैयोविऩियुऩ् तिरुवरुळालऩ्ऱिक्काप्परिदाल्मुऱैयो अरवणैमेल् पळ्ळिगॊण्डमुगिल्वण्णऩे।
उऩ्ऩडिक् - अगलगिल्लेऩ् ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
-तिरुविरुत्।६२
[[५०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उऩ्ऩित्तुमऱ्ऱॊरुदॆय्वम् तॊऴाळवऩैयल्लाल्
नुम्मिच्चैसॊल्लि नुम्दोळ्गुलैक्कप्पडुमऩ्ऩैमीर् मऩ्ऩप्पडुम्मऱैवाणऩै वण्दुवराबदि
मऩ्ऩऩै एत्तुमिऩेत्तुदलुम् तॊऴुदाडुमे। -तिरुवाय्। ४-६-१०
उऩक्केना - सिऱ्ऱञ्जिऱुगाले वन्दुऩ्ऩैच् चेवित्तुउऩ्
पॊऱ्ऱामरैयडिये पोऱ्ऱुम्बॊरुळ्गेळाय् पॆऱ्ऱम्मेय्त्तुण्णुम् कुलत्तिल् पिऱन्दुनी कुऱ्ऱेवलॆङ्गळैक् कॊळ्ळामऱ्पोगादु
इऱ्ऱैप्पऱैगॊळ्वा ऩऩ्ऱुगाण्गोविन्दा ऎऱ्ऱैक्कुमेऴेऴ् पिऱविक्कुम् उऩ्ऱऩ्ऩो
टुऱ्ऱोमेयावो मुऩक्केनामाट्चॆय्वोम्
मऱ्ऱैनङ्गामङ्गळ् माऱ्ऱेलोरॆम्बावाय्
-तिरुप्पावै २९
उऩदरुळे - वाळालऱुत्तुच्चुडिऩुम् मरुत्तुवऩ्बाल्
माळादगादल् नोयाळऩ्बोल्, मायत्ताल्
मीळात्तुयर्दरिऩुम् वित्तुवक्कोट्टम्मानी
आळाउऩदरुळे पार्प्पऩडियेऩे।
ऊऩेऱुसॆल्वत् तुडऱ्पिऱवियाऩ्वेण्डेऩ्
आऩेऱेऴ्वॆऩ्ऱा ऩडिमैत्तिऱमल्लाल्
-पॆरुमाळ् तिरु ५-४
-पॆरुमाळ् तिरु ४-१
ऎट्टॆऴुत्तुम् - सोर्विलादगादलाल् तॊडक्कऱामऩत्तराय्
कूऩेऱुसङ्गमिडत्ताऩ् तऩ्वेङ्गडत्तुक्
कोऩेरिवाऴुम् गुरुगाय्प्पिऱप्पेऩे
नीररावणैक्किडन्द निऩ्मलऩ्नलङ्गऴल्
वारमागवो तुवार्गळ् वल्लर्वाऩमाळवे।
आर्वमोडिऱैञ्जिनिऩ्ऱवऩ् पॆयरॆट्टॆऴुत्तुम्
-तिरुच्-छन्दविरु। ७८
ऎट्टॆऴुत्तुमो - ऎट्टुमॆट्टुमॆट्टुमा यॊरेऴुमेऴुमेऴुमाय्
ऎट्टुमूऩ्ऱुमॊऩ्ऱुमागि निऩ्ऱवादिदेवऩै ऎट्टिऩायबेदमो टिऱैञ्जिनिऩ्ऱवऩ्बॆयर्
ऎट्टॆऴुत्तुमो तुवार्गळ् वल्लर्वाऩमाळवे।
-तिरुच्-छन्द।७७
ऎण्णक्कण् - वण्णनऩ्मणियुम्मरगदमुमऴुत्ति निऴलॆऴुम्
तिण्णैसूऴ् तिरुक्कोट्टियूर् तिरुमालवऩ् तिरुनामङ्गळ्
अनुबन्दम्
ऎण्णक्कण्डविरल्गळाल् इऱैप्पॊऴुदुमॆण्णगिलादु
[[५०३]]
पोय् उण्णक्कण्डदम्ऊत्तै वाय्क्कुक्कवळमुन्दुगिऩ्ऱार्गळे
ऎण्बॆरुक्कन् नलत्तु ऒण्बॊरुळीऱिल वण्बुगऴ् नारणऩ् तिण्गऴल्सेरे।
पॆरियाऴ्-तिरुमॊ ४-४-३
-तिरुवाय् १-२-१०
ऎम्बिराऩॆन्दैयॆऩ्ऩुडैच्चुऱ्ऱमॆऩक्करसॆऩ्ऩुडै
वाणाळ् अम्बिऩालरक्कर्वॆरुक्कॊळनॆरुक्कि यवरुयिर् सॆगुत्त वॆम्मण्णल्, वम्बुलाञ्जोलैमामदिळ् तञ्जैमामणिक् कोयिलेवणङ्गि नम्बिगाळुय्यनाऩ् कण्डुगॊण्डेऩ् नारा यणावॆऩ्ऩुम्नामम्।
-पॆरियदिरुमॊऴि १-१-६
ऎम्बॆरुमा - निल्लादबॆरुवॆळ्ळम् नॆडुविसुम्बिऩ्मीदोडि
निमिर्न्दगालम्, मल्लाण्डदडक्कैयाल् पगिरण्डमगप्पडुत्त कालत्तु, अऩ्ऱु-ऎल्लारुमऱियारो ऎम्बॆरुमाऩुण्डुमिऴ्न्द वॆच्चिल्देवर् अल्लादार्दामुळरे यवऩरुळेयुलगावदऱियीर्
-पॆरियदिरु ११-६-२
कळे।
ऎम्मीसर् - वीसुंसिऱगाल्बऱत्तिर् विण्णाडुनुङ्गट्कॆळिदु
पेसुम्बडियऩ्ऩ पेसियुम् पोवदु नॆय्दॊडुवुण् डेसुम्बडियऩ्ऩ सॆय्युमॆम्मीसर् विण्णोर्बिराऩार्
मासिऩ्मलरडिक्कीऴ्, ऎम्मैच्चेर्विक्कुंवण्डुगळे। - तिरुविरु ५४
ऎरुत्तुक्कॊडियुडैयाऩुम् पिरमऩुमिन्दिरऩुम् मऱ्ऱुम् ऒरुत्तरु
मिप्पिऱवियॆऩ्ऩुम् नोय्क्कुमरुन्दऱिवारुमिल्लै मरुत्तुवऩाय् निऩ्ऱ मामणिवण्णा मऱुबिऱविदविरत् तिरुत्ति, उऩ्गोयिल् कडैप्पुगप्पॆय् तिरुमालिरुञ्जोलैयॆन्दाय्।
-पॆरियाऴ्वार् तिरु।५-३-६
ऎऩ्ऩडिया - तऩ्ऩडियार्दिऱत्तगत्तुत् तामरैयाळागिलुम्
सिदगुरैक्कुमेल् ऎऩ्ऩडियारदुसॆय्यार् सॆय्दारेल्नऩ्ऱु सॆय्दारॆऩ्बर्बोलुम् मऩ्ऩुडैयविबीडणऱ्का मदिळिलङ् गैत्तिसैनोक्किमलर्क्कण्वैत्त ऎऩ्ऩुडैयदिरुवरङ्गर्क् कऩ्ऱियुम्मऱ्ऱॊरुवर्क्काळावरे।
-पॆरियाऴ्वार् तिरु।४-९-२
[[५०४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎऩ्ऩाऩ्-सॆय्गेऩ्यारेगळै कणॆऩ्ऩैयॆऩ्सॆय्गिऩ्ऱाय्
उऩ्ऩलल्लाल्यावरालु मॊऩ्ऱुम्गुऱै वेण्डेऩ् कऩ्ऩार्मदिळ्सूऴ्गुडन्दैक्किडन्दा यडियेऩरुवाणाळ् सॆऩ्ऩाळॆन्नाळन्नाळुऩदाळ् पिडित्तेसॆलक्काणे।
- तिरुवाय् ५-८-३
ऎऩ्ऩुणर् - उणर्विलुम्बरॊरुवऩै अवऩदरुळालुऱल्बॊ
रुट्टु ऎऩ्उणर्विऩुळ्ळेयिरुत्तिऩेऩ् अदुवुमवऩदिऩ्ऩ रुळे उणर्वुमुयिरुमुडम्बुम् मऱ्ऱुलप्पिलऩवुम्बऴुदेयाम् उणर्वैप्पॆऱवूर्न्दिऱवेऱि याऩुम्दाऩायॊऴिन्दाऩे।
-तिरुवाय् ८-८-३
ऎऩ्ऩैत्ती - वामऩऩॆऩ्मरदगवण्णऩ् तामरैक्कण्णि
ऩऩ् कामऩैप्पयन्दाय् ऎऩ्ऱॆऩ्ऱुऩ्गऴल्बाडिये पणिन्दु तूमऩत्तऩऩाय्प् पिऱवित्तुऴदिनीङ्ग, ऎऩ्ऩैत् तीमऩङ्गॆडुत्तायुऩक्कॆऩ्सॆय्गेऩ् ऎऩ्सिरीदरऩे।
ऎऩैयूऴि - इऱुदिगूडा ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
-तिरुवाय्मॊऴि २-७-८
एत्तियिरुप् - माऱायदाऩवऩै वळ्ळुगिराल्मार्विरण्डु
कूऱागक्कीऱियगोळरियै - वेऱाग
एत्तियिरुप्पारैवॆल्लुमे, मऱ्ऱवरैच्
चात्तियिरुप्पार्दवम्।
एरार्मुयल्-कारार्बुरवियेऴ् पूण्डदऩियाऴि
-नाऩ्मुगऩ्दिरु।१८
तेरार्निऱैगदिरोऩ् मण्डलत्तैक्कीण्डुबुक्कु
आरावमुदमङ् गॆय्दि - अदिऩिऩ्ऱुम्
वारादॊऴिवदॊऩ् ऱुण्डे अदुनिऱ्क
एरार्मुयल्विट्टुक्काक्कैप्पिऩ् पोवदे -सिऱिय तिरुमडल् ३,४
एऴैयेदलऩ्-कीऴ्मगऩॆऩ्ऩा तिरङ्गिमऱ्ऱु अवऱ्किऩ्ऩरुळ्सुरन्दु
माऴैमाऩ्मडनोक्कियुऩ्दोऴि युम्बियॆम्बियॆऩ्ऱॊऴिन्दिलै उगन्दु तोऴऩ् नीयॆऩक्किङ्गॊऴियॆऩ्ऱ सॊऱ्कळ्वन् दडियेऩ् मऩत्तिरुन्दिड आऴिवण्ण निऩ्ऩडियिणैयडैन्देऩ् अणिबॊऴिल् तिरुवरङ्गत्तम्माऩे
-पॆरिय तिरु।५-८-१
अनुबन्दम्
एऱाळु-मिऱैयोऩुम् तिसैमुगऩुम् तिरुमगळुम्
कूऱाळुम् तऩियुडम्बऩ् कुलङ्गुलमावसुरर्गळै नीऱागुम्बडियाग निरुमित्तुप् पडैदॊट्ट माऱाळऩ् कवराद मणिमामैगुऱैवीलमे।
[[५०५]]
-तिरुवाय् ४-८-१
ऒण्डॊडियाळ्-कण्डुगेट्टुऱ्ऱुमोन्दुण्डुऴलुम् ऐङ्गरुवि
कण्डविऩ्बम् तॆरियवरिय वळविल्लाच् चिऱ्ऱिऩ्बम् ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमेनिलानिऱ्पक् कण्डसदिर्गण्डॊऴिन्दे ऩडैन्देऩुऩ् तिरुवडिये।
ऒरुनाळ्तळर्न्दुम्मुऱिन्दुंसगडवसुररुडल्वेऱाप्
पिळन्दुवीयत् तिरुक्कालाण्डबॆरुमाऩे किळर्न्दुबिरमऩ् सिवऩिन्दिरऩ्विण्णवर्सूऴ
-तिरुवाय् ४-९-१०
विळङ्गवॊरुनाळ् काणवाराय् विण्मीदे।
-तिरुवाय् ६-९-४
मायक्कूत्ता-वामऩा विऩैयेऩ्गण्णागण्गैगाल्
तूयसॆय्यमलर्गळाच्चोदिच्चॆव्वाय्मुगिऴदा
सायल्सामत्तिरुमेऩि तण्बासडैया तामरैनीळ्
वासत्तडम्बोल्वरुवाऩे यॊरुनाळ् काणवाराये।
-तिरुवाय् ८-५-१
ऒऴिविल्-कालमॆल्लामुडऩाय्मऩ्ऩि
वऴुविलावडिमै सॆय्यवेण्डुम् नाम्
तॆऴिगुरलरुवित् तिरुवेङ्गडत्तु
ऎऴिल्गॊळ्सोदि यॆन्दैदन्दै तन्दैक्के।
-तिरुवाय् ३-३-१
ऒऱ्ऱै-विडैयऩुम्नाऩ्मुगऩु मुऩ्ऩैयऱियाप्पॆरुमैयोऩे
मुऱ्ऱवुलगॆल्लाम्नीयेयागि मूऩ्ऱॆऴुत्ताय मुदल्वऩेयो अऱ्ऱदुवाणाळिवऱ्कॆऩ्ऱॆण्णि यञ्ा नमऩ् ऱमर्बऱ्ऱलुऱ्ऱ अऱ्ऱैक्कु नीयॆऩ्ऩैक्काक्कवेण्डु मरङ्गत्तरवणैप्पळ्ळि
याऩे।
-पॆरियाऴ्वार्-तिरु,४-१०-४
ऒऩ्ऱुन्देवु - मुलगुमुयिरुम्मऱ्ऱुम् यादुमिल्ला
अऩ्ऱु नाऩ्मुगऩ् ऱऩ्ऩोडु तेवरुलगोडुयिर्बडैत्ताऩ् कुऩ्ऱम्बोल्मणिमाडनीडु तिरुग्गुरुगूरदऩुळ् निऩ्ऱ आदिप्पिराऩ्निऱ्क मऱ्ऱैत्तॆय्वम् नाडुदिरे।
-तिरुवाय् ४-१०-१
[[५०६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कडैत्तलै-मेम्बॊरुळ्बोगविट्टुमॆय्म्मैयैमिगवुणर्न्दु
आम्बरिसऱिन्दुगॊण्डु ऐम्बुलऩगत्तडक्किक्
काम्बऱत्तलै सिरैत्तुऩ् कडैत्तलैयिरुन्दु वाऴुम् सोम्बरैउगत्तिबोलुम् सूऴ्बुऩलरङ्गत्ताऩे
-तिरुमालै ३८
कण्डगण् - कॊण्डल्वण्णऩैक् कोवलऩाय्वॆण्णॆ
युण्डवायऩ् ऎऩ्ऩुळ्ळम्गवर्न्दाऩै
अण्डर्गोऩणियरङ्गऩ् ऎऩ्ऩमुदिऩैक्
कण्डगण्गळ् मऱ्ऱॊऩ्ऱिऩैक्काणावे।
कण्डुगेट् - ऒण्डॊडियाळ् ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
-अमलऩादि १०
कण्णबुर – विडैयेऴऩ्ऱडर्न्दु वॆगुण्डुविलङ्गलुऱप्
पडैयालाऴिदट्टप् परमऩ्बरञ्जोदि
मडैयार्नीलम्मल्गुम् वयल्सूऴ्गण्णबुरमॊऩ्
ऱुडैयाऩुक्कु अडियेऩॊरुवर् क्कुरियेऩो। -पॆरियदिरु। ८-९-३
कण्णऩ्गण्
तिण्णऩ्वीडु मुदल्मुऴुदुमाय्
ऎण्णिऩ्मीदिय ऩॆम्बॆरुमाऩ्
मण्णुंविण्णुमॆल्ला मुडऩुण्ड नङ् गण्णऩ् कण्णल्ल तिल्लैयोर् कण्णे।
-तिरुवाय् २-२-१
करुन्दड - गुरुन्दमॊऩ्ऱॊचित्ताऩॊडुञ्जॆऩ्ऱु कूडियाडि
विऴाच्चॆय्दु तिरुन्दुनाऩ्मऱैयोरिराप्पगलेत्ति वाऴ्दिरुक् कोट्टियूर्, करुन्दडमुगिल् वण्णऩैक्कडै क्कॊण्डुगै तॊऴुम्बत्तर्गळ् इरुन्दवूरिलिरुक्कुम्माऩिड रॆत्तवङ्गळ् सॆय्दार्गॊलो।
-पॆरियाऴ् - तिरु। ४-४-७
कऴल्गळ-उऴलैयॆऩ्बिऩ्बेय्च्चिमुलैयूडवळै युयिरुण्डाऩ्
कऴल्गळवैयेसरणागक्कॊण्ड गुरुगूर्च्चडगोडऩ्
कुऴलिऩ्मलियच्चॊऩ्ऩवोरायिरत्तुळिप्पत्तुम् मऴलैदीरवल्लार्गामर् माऩेय् नोक्कियर्क्के
-तिरुवाय् ५-८-११
कळै-वाय्दुऩ्बम्गळैयादॊऴिवाय् कळैगण्मऱ्ऱिलेऩ्
वळैवाय् नेमिप्पडैयाय् कुडन्दैक्किडन्दमामाया तळरावुडलमॆऩदावि सरिन्दुबोम्बोदु
इळैया तुऩदाळॊरुङ्गप्पिडित्तुप् पोदविसैनीये।
- तिरुवाय् ५-८-८
अनुबन्दम्
कऱवैगळ्-पिऩ्सॆऩ्ऱु काऩञ्जेर्न्दुण्बोम्,
अऱिवॊऩ्ऱुमिल्लाद आय्क्कुलत्तु उऩ्ऱऩ्ऩैप्, पिऱविबॆऱुन्दऩै पुण्णियम्यामुडैयोम्, कुऱैवॊऩ्ऱुमिल्लाद कोविन्दा, उऩ्ऱऩ्ऩो, टुऱवेल् नमक्किङ् गॊऴिक्कवॊऴियादु, अऱियादबिळ्ळैगळो मऩ्बिऩाल् उऩ्ऱऩ्ऩैच्, चिऱुबेरऴैत्तऩवुम् सीऱियरुळादे,
इऱैवानीदाराय् पऱैयेलोरॆम्बावाय्
[[५०७]]
-तिरुप्पावै २८
काणुमाऱ-तेविमारावार् तिरुमगळ्बूमियेव मऱ्ऱमरराट्चॆय्
वार्मेवियवुलगम्मूऩ्ऱवैयाट्चि वेण्डुवेण्डुरुवम्निऩ् ऩुरुवम्, पावियेऩ्ऱऩ्ऩैयडुगिऩ्ऱ कमलक्कण्णदोर्बवळ वाय्मणिये आवियेयमुदेयलैगडल्गडैन्द वप्पऩेगाणु माऱरुळाय्।
कुडियडियारिवर्-कोविन्दऩ्ऱऩक्कॆऩ्ऱु
मुडियुडैवाऩवर् मुऱैमुऱैयॆदिर्गॊळ्ळक् कॊडियणिनॆडुमदिळ् कोबुरम्गुऱुगिऩर्
वडिवुडैमादवऩ् वैगुन्दम्बुगवे
कुलङ्गळाय-वीरिरण्डि लॊऩ्ऱिलुम्बिऱन्दिलेऩ्
- तिरुवाय् ८-८-१
-तिरुवाय् १०-९-८
नलङ्गळाय नऱ्कलैगळ् नालिलुम्नविऩ्ऱिलेऩ् पुलऩ्गळैन्दुंवॆऩ्ऱिलेऩ् पॊऱियिलेऩ् पुऩिद निऩ् इलङ्गुबादमऩ्ऱिमऱ्ऱॊर् पऱ्ऱिलेऩॆम्मीसऩे
-तिरुच्-छन्द ९०
कुलन्दरुञ्-जॆल्वन्दन्दिडुमडियार्बडु तुयरायिऩवॆल्लाम्, निलन्
दरञ्जॆय्युम्नीळ्विसुम्बरुळुमरुळॊडुबॆरुनिलमळिक्कुम्, वलन् दरुम्मऱ्ऱुन्दन्दिडुम् पॆऱ्ऱदायिऩुमायिऩसॆय्युम्, नलन्दरुञ् जॊल्लैनाऩ् कण्डुगॊण्डेऩ् नारायणावॆऩ्ऩुम्नामम्।
-पॆरियदिरुमॊऴि १-१-९
कुळित्तु -मूऩ्ऱऩलैयोम्बुम् कुऱिगॊळन्दणमैदऩ्ऩै
ऒळित्तिट्टेऩॆऩ्गणिल्लै निऩ्गणुम्बत्तऩल्लेऩ् कळिप्पदॆऩ्गॊण्डुनम्बि कडल्वण्णागदऱुगिऩ्ऱेऩ् अळित्तॆऩक्करुळ् सॆय्गण्डा यरङ्गमानगरुळाऩे।
-तिरुमालै २५
[[५०८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कुऩ्ऱ-मॆडुत्तबिराऩडियारॊडुम्
ऒऩ्ऱिनिऩ्ऱ सडगोबऩुरैसॆयल्
नऩ्ऱिबुऩैन्द ओरायिरत्तुळ्ळिवै वॆऩ्ऱिदरुम्बत्तुम् मेविक्कऱ्पार्क्के।
-तिरुवाय् ७-४-११
कूऱैसो - नॆडुमैयालुलगेऴुमळन्दाय् निऩ्मलर्नॆडियाय् अडियेऩैक् कुडिमैगॊळ्वदऱ्कैयुऱवेण्डा कूऱैसो ऱिवैवेण्डुवदिल्लै, अडिमैयॆऩ्ऩुमक्कोयिऩ्मैयाले अङ्गङ्गेयवैबोदरुङ्गण्डाय् कॊडुमैक् कञ्जऩैक् कॊऩ्ऱु निऩ्दादैगोत्तवऩ् तळैगोळ्विडुत्ताऩे।
पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि ५-१-४
केसवऩ्-तमर् कीऴ्मेलॆमरेऴॆऴुबिऱप्पुम्,
मासदिरिदुबॆऱ्ऱु नम्मुडैवाऴ्वुवाय्क्किऩ्ऱवा ईसऩॆऩ्गरुमाणिक्कमॆऩ्सॆङ्गोलक्कण्णऩ्विण्णोर्
नायगऩ्, ऎम्बिराऩॆम्माऩ् नारायणऩाले।
तिरुवाय्मॊऴि २-७-१
कॊळ्ळक्कुऱै - कॊळ्ळुम्बयऩिल्लै कुप्पैगिळर्त्तऩ्ऩ
सॆल्वत्तै वळ्ळल्बुगऴ्न्दु नुंवाय्मैयिऴक्कुम्बुलवीर्गाळ् कॊळ्ळक्कुऱैविलऩ् वेण्डिऱ्ऱॆल्लाम् तरुम् कोदिलॆऩ् वळ्ळल्मणिवण्णऩ्ऱऩैक् कविसॊल्लवम्मिऩो।
कोलत्तिरु - ञालत्तूडेनडन्दुम्निऩ्ऱुम्गिडन्दिरुन्दुम्
सालप्पलनाळुगन्दोऱुयिर्गळ् काप्पाऩे
कोलत्तिरुमामगळोडुऩ्ऩैक्कूडादे
सालप्पलनाळडियेऩिऩ्ऩम्दळर्वेऩो।
सण्ड-मण्डलत्तिऩूडु सॆऩ्ऱु वीडु पॆऱ्ऱु मेल्
कण्डुवीडिलादगाद लिऩ्बम्नाळूमॆय्दुवीर्
पुण्डरीगबादबुण्य कीर्त्तिनुञ् जॆविमडुत्तु
-तिरुवाय् ३-९-५
-तिरुवाय् ६-९-३
उण्डु नुम्मुऱुविऩैत् तुयरुळ् नीङ्गियुय्म्मिऩो - तिरुच्-छन्द ६७
सरणमागुम्-तऩदाळडैन्दार्क्कॆल्लाम्
मरणमाऩाल् वैगुन्दम्गॊडुक्कुम्बिराऩ्
अरणमैन्द मदिळ्सूऴ् तिरुक्कण्णबुरत् तरणियाळऩ् तऩदऩ्बर्क्कऩ्बागुमे।
-तिरुवाय् ९-१०-५
अनुबन्दम्
सऩ्म-सऩ्मान्दरङ्गात्तडियार्गळैक्कॊण्डुबोय्त्
तऩ्मैबॆऱुत्तित् तऩ्दाळिणैक्कीऴ्गॊळ्ळुमप्पऩैत् तॊऩ्मैबिदऱ्ऱवल्लारैप् पितऱ्ऱुमवर्गण्डीर् नऩ्मैबॆऱुत्तॆम्मै नाळुय्यक्कॊळ्गिऩ्ऱनम्बरे
सार्वु-नमक्कॆऩ्ऱुम् सक्करत्ताऩ् तण्डुऴाय्त्
तार्वाऴ्वरैमार्बऩ् ताऩ्मुयङ्गुम् - कारार्न्द वाऩमरुमिऩ्ऩिमैक्कुम् वण्डामरैनॆडुङ्गण् तेऩमरुम् पूमेल्दिरु।
[[५०९]]
-तिरुवाय् ३-७-७
-मूऩ्ऱान्दिरुव-१००
सिन्दैमऱ्ऱॊऩ्ऱिऩ् तिऱत्तदल्लात् तऩ्मैदेवबिराऩऱियुम्
सिन्दैयिऩाल् सॆय्वदाऩऱियादऩ मायङ्गळॊऩ्ऱुमिल्लै सिन्दैयिऩाल् सॊल्लिऩाल् सॆय्गैयाल् निलत्तेवर्
कुऴुवणङ्गुम्
सिन्दै मगिऴ् तिरुवाऱऩ्विळैयुऱै तीर्त्तऩुक्कऱ्ऱबिऩ्ऩे।
-तिरुवाय् ७-१०-१०
सीर्गलन्द - कारगलन्दमेऩियाऩ् कैगलन्दवाऴियाऩ्
पार्गलन्दवल्वयिऱ्ऱाऩ् पाम्बणैयाऩ् - सीर्गलन्द सॊल्निऩैन्दुबोक्कारेल् सूऴ्विळैयिऩाऴ्दुयरै
ऎऩ्निऩैन्दु पोक्कुवरिप्पोदु।
-पॆरिय तिरुव-८६
सूऴ्न्ददऩिऱ् सूऴ्न्दगऩ्ऱाऴ्न्दुयर्न्द मुडिविल् पॆरुम्बाऴेयो
सूऴ्न्ददऩिल्बॆरिय परनऩ्मलर्च्चोदीयो,
सूऴ्न्ददऩिल्बॆरिय सुडर्ञाऩविऩ्बमेयो,
सूऴ्न्ददऩिल्बॆरिय ऎऩ्ऩवावऱच्चूऴ्न्दाये। -तिरुवाय् १०-१०-१०
सूऴ्विसुम्बणिमुगिल् - तूरियम्मुऴक्किऩ
आऴ्गडललै तिरै कैयॆडुत्ताडिऩ एऴ्बॊऴिलुम् वळमेन्दिय ऎऩ्ऩप्पऩ्
वाऴ्बुगऴ् नारणऩ् तमरैक्कण्डुगन्दे।
सॆम्मैयुडैयतिरुवरङ्गर्दाम् पणित्त
-तिरुवाय् १०-९-१
मॆय्म्मैप्पॆरुवार्त्तै विट्टुचित्तर् केट्टिरुप्पर्
तम्मैयुगप्पारैत् तामुगप्परॆऩ्ऩुम् सॊल्
तम्मिडैये पॊय्याऩाल् सादिप्पारारिऩिये।
-नाच्। तिरु-११-१०
[[५१०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॆय्दवेळ्वि -ऎय्दक्कूवुदलावदेयॆऩक्कु ऎव्वदॆव्वत्तु
ळायुमाय्निऩ्ऱु, कैदवङ्गळ् सॆय्युम् करुमेऩियम्माऩे सॆय्दवेळ्वियर्वैयत्तेवरऱाच् चिरीवरमङ्गलनगर्, कैदॊऴ विरुन्दायदु नाऩुम् कण्डेऩे।
-तिरुवाय् ५-७-५
सॆय्यादऩ -वैयत्तुवाऴ्वीर्गाळ् नामुम्नम्बावैक्कुच्,
चॆय्युम्गिरिसैगळ् केळीरो पाऱ्कडलुळ्,
पैयत्तुयिऩ्ऱ परमऩडिबाडि,
नॆय्युण्णोम्बालुण्णोम् नाट्कालेनीराडि,
मैयिट्टॆऴुदोम् मलरिट्टुनाम्मुडियोम्,
सॆय्यादऩसॆय्योम् तीक्कुऱळैसॆऩ्ऱोदोम्, ऐयमुम्बिच्चैयुम् आन्दऩैयुम्गैगाट्टि, उय्युमाऱॆण्णि युगन्देलोरॆम्बावाय्।
सॆय्येल् - तीविऩैयॆऩ्ऱरुळ् सॆय्युम्, ऎऩ्
कैयार्सक्करक् कण्णबिराऩे
-तिरुप्पावै-२
ऐयार् कण्डमडैक्किलुम् निऩ्गऴल् ऎय्यादेत्त अरुळ् सॆय्यॆऩक्के।
सॆऩ्ऱाल् कुडैया मिरुन्दाल्सिङ् गादऩमाम्
-तिरुवाय्।२-९-३
निऩ्ऱाल् मरवडियाम् नीळ्गडलुळ्-ऎऩ्ऱुम्
पुणैयाम् मणिविळक्काम् पूम्बट्टाम् पुल्गुम् अणैयाम् तिरुमाऱ् करवु।
तरुदुयरम्दडाये लुऩ्सरणमल्लाल्सरणिल्लै
-मुदल्दिरुव-५३
विरैगुऴुवु मलर्प्पॊऴिल्सूऴ् वित्तुवक्कोट्टम्माऩे अरिसिऩत्तालीऩ् ऱदायगऱ्ऱिडिऩुम् मऱ्ऱवळ्दऩ् अरुळ्निऩैन्देयऴुम्गुऴवियदुवेबोऩ् ऱिरुन्देऩे।
-पॆरुमाळ् तिरु ५-१
तऩक्केयाग-ऎऩक्केयाट्चॆय् यॆक्कालत्तुमॆऩ्ऱु ऎऩ्
मऩक्केवन्दिडैवीडिऩ्ऱिमऩ्ऩित्
तऩक्केयागवॆऩैक्कॊळ्ळुमीदे
ऎऩक्केगण्णऩै याऩ्गॊळ्सिऱप्पे।
-तिरुवाय् २-९-४
तऩ्दाळिऩ् - वार्त्तैयऱिबवर् मायवऱ्काळऩ्ऱियावरो
पोर्त्तबिऱप्पॊडुनोयॊडुमूप्पॊडुइऱप्पिवैअनुबन्दम्
पेर्त्तुप् पॆरुन्दुऩ्बंवेरऱनीक्कित्तऩ् ताळिऩ्गीऴ्च् चेर्त्तु अवऩ्सॆय्युंसेमत्तैयॆण्णित्तॆळिवुऱ्ऱे।
[[५११]]
-तिरुवाय् ७-५-१०
तिण्णमऴुन्-कण्णबिराऩैविण्णोर्गरुमाणिक्कत्तैयमुदै
नण्णियुम्नण्णगिल्लेऩ् नडुवेयोरुडम्बिलिट्टुत् तिण्णमऴुन्दक्कट्टिप् पलसॆय्विऩैवऩ्गयिऱ्ऱाल् पुण्णैमऱैयवरिन् दॆऩ्ऩैप्पोरवैत्ताय्बुऱमे।
तिरुक्कण्डेऩ्-पॊऩ्मेऩि कण्डेऩ् तिगऴुम्
अरुक्कऩणिनिऱमुम् कण्डेऩ्-सॆरुक्किळरुम् पॊऩ्ऩाऴिगण्डेऩ् पुरिसङ्गम्गैक्कण्डेऩ्
ऎऩ्ऩाऴि वण्णऩ्बालिऩ्ऱु।
-तिरुवाय् ५-१-५
-मूऩ्ऱान्दिरुव - १
तिरुमाम-सॆऱ्ऱवऩ्दॆऩ्ऩिलङ्गैमलङ्गत् तेवबिराऩ् तिरुमा
मगळैप् पॆऱ्ऱुम्, ऎऩ्नॆञसगम्गोयिल्गॊण्ड पेररुळा ळऩ्बॆरुमैबेसक् कऱ्ऱवऩ्, कामरुसीर्क्कलियऩ् कण्णगत् तुम्मऩत्तुमगलाक् कॊऱ्ऱवऩ्, मुऱ्ऱुलगाळिनिऩ्ऱ कुऱुङ्
गुडिक्केयॆऩ्ऩैयुय्त्तिडुमिऩ्।
-पॆरिय तिरुमॊऴि ९-५-१०
तिरुमाल्दलै - तिरुमालुरुवुक्कुम्मेरु, अम्मेरुविल्सॆञ्जुड
रोऩ् तिरुमाल्दिरुक्कैत्तिरुच्चक्करमॊक्कुम्, अऩ्ऩगण् डुम् तिरुमालुरुवोडवऩ् सिऩ्ऩमे पितऱ्ऱानिऱ्पदोर् तिरु माल्दलैक् कॊण्डनङ्गट्कु, ऎङ्गेवरुम्दीविऩैये।
तिरुमालि -रुञ्जोलैमलैयॆऩ्ऱेऩॆऩ्ऩ
तिरुमाल्वन्दॆऩ्ऩॆञ्जुनिऱैयप्पुगुन्दाऩ्
गुरुमामणियुन्दुबुऩल् पॊऩ्ऩित्तॆऩ्बाल् तिरुमाल्सॆऩ्ऱुसेर्विडम् तॆऩ्दिरुप्पेरे।
-तिरुविरु ८८
-तिरुवाय् १०-८-१
तिरुवुक्कुम्-तिरुवागियसॆल्वा तॆय्वत्तुक्करसेसॆय्यगण्णा
उरुवच्चॆञ्जुडराऴिवल्लाऩे उलगुण्डवॊरुवादिरुमार्बा ऒरुवऱ्काऱ्ऱियुय्युंवगैयॆऩ्ऱाल् उडऩिऩ्ऱैवरॆऩ्ऩुळ् पुगुन्दु, ऒऴियादरुवित्तिऩ्ऱिड अञ्जिनिऩ्ऩडैन्देऩ् अऴुन् दूर्मेल्दिसैनिऩ्ऱवम्माऩे।
-पॆरिय तिरु ७-७-१
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
[[५१२]]
तीर्त्तऩु-लगळन्द सेवडिमेल्बून्दामम्
सेर्त्तियवैये सिवऩ्मुडिमेल्दाऩ्गण्डु पार्त्तऩ्दॆळिन्दॊऴिन्द पैन्दुऴायाऩ्बॆरुमै
पेर्त्तुमॊरुवराल् पेसक्किडन्ददे
तुणिये-अणियार्बॊऴिल्सूऴरङ्गनगरप्पा
तुणियेऩिऩि निऩ्ऩरुळल्लदॆऩक्कु मणियेमणिमाणिक्कमे मदुसूदा
पणियायॆऩक्कुय्युंवगै परञ्जोदी।
-तिरुवाय् २-८-६
-पॆरिय तिरु ११-८-८
तुप्पुडै-यारैयडैवदॆल्लाम् सोर्विडत्तुत् तुणैयाव
रॆऩ्ऱे ऒप्पिलेऩागिलुम्निऩ्ऩडैन्देऩ् आऩैक्कुनी यरुळ् सॆय्दमैयाल् ऎय्प्पॆऩ्ऩैवन्दुनलियुम्बोदङ्गेदुम्
नाऩुऩ्ऩैनिऩैक्कमाट्टेऩ् अप्पोदैक्किप्पोदेशॊल्लि
वैत्तेऩ् अरङ्गत्तरवणैप्पळ्ळियाऩे।
-पॆरियाऴ् - तिरु ४-१०-१
तेरार्निऱै-एरार्मुयल् ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
तेवऩॆम्-तेवुमॆप्पॊरुळुम् पडैक्कप्
पूविल्नाऩ्मुगऩैप् पडैत्त
तेवऩॆम्बॆरुमाऩुक्कल्लाल्
पूवुम् पूसऩैयुम् तगुमे?
-तिरुवाय्मॊऴि २-२-४
तॊण्डर्क्कण्डुगॊण्डॆऩ्गण्णिणैयारक्कळित्तुप्
पण्डैविऩैयनयिऩ पऱ्ऱोडऱुत्तुत्
तॊण्डर्क्कमुदुण्णच् चॊऩ्मालैगळ्सॊऩ्ऩेऩ्
अण्डत्तमरर्बॆरुमा ऩडियेऩे।
तोळवऩै-यल्लाल् तॊऴा ऎऩ् सॆवियिरण्डुम्
केळवऩ तिऩ्मॊऴिये केट्टिरुक्कुम्-नानाळुम् कोणागणैयाऩ् कुरैगऴले कूऱुवदे नाणामै नळ्ळेऩ् नयम्।
- तिरुवाय् ९-४-९
-मुदल् तिरुव - ६३
नडुवेवन्दु-विडुवेऩोवॆऩ्विळक्कै यॆऩ्ऩावियै
नडुवेन्दुय्यक्कॊळ्गिऩ्ऱ नादऩैत्
अनुबन्दम्
तॊडुवेसॆय्दिळवाय्च्चियर्गण्णिऩुळ् विडवेसॆय्दु विऴिक्कुम्बिराऩैये।
[[५१३]]
-तिरुवाय् १-७-५
नन्दा-विळक्केयळत्तऱ्करियाय् नरनारणऩे करुमामुगिल्बोल्
ऎन्दाय् ऎमक्केयरुळायॆऩनिऩ्ऱु इमैयोर्बरवुमिडम् ऎत्तिसैयुम् कन्दारमन्देऩिसैबाडमाडे कळिवण्डुमिऴऱ्ऱ निऴल्दुदैन्दु मन्दारनिऩ्ऱुमणमल्गुनाङ्गूर् मणिमाडक्
कोयिल्वणङ्गॆऩ्मऩऩे।
- पॆरिय तिरुमॊ। ३-८-१
नम्मऩ्बो-ऎम्मऩाऎऩ्गुलदॆय्वमे यॆऩ्ऩुडै नायगऩे निऩ्ऩुळेऩाय्प्पॆऱ्ऱनऩ्मै इव्वुलगिऩिलार्बॆऱुवार् नम्मऩ्बोलेवीऴ्त्तमुक्कुम् नाट्टिलुळ्ळ पावमॆल्लाम् सुम्मॆऩादेगैविट्टोडित् तूऱुगळ् पाय्न्दऩवे।
नयवेऩ्-पिऱर्बॊरुळै नळ्ळेगी ऴारोडु
उयवे ऩुयर्न्दवरो टल्लाल्-वियवेऩ् तिरुमालै यल्लदु तॆय्वमॆऩ् ऱेत्तेऩ् वरुमाऱॆऩ्नम्मेल् विऩै।
-पॆरियाऴ् तिरु ५-४-३
-मुदल् तिरुव - ६४
नरनार-ऎङ्गाऩुमीदॊप्पदोर्मायमुण्डे नरनारणऩायु
लगत्तऱनूल्, सिङ्गामैविरित्तवऩॆम्बॆरुमाऩ् अदुवऩ्ऱि युञ्जॆञ्जुडरुम्निलऩुम्, पॊङ्गार्गडलुम्बॊरुप्पुम् नॆरुप् पुम् नॆरुक्किप्पुगप्पॊऩ्मिडऱत्तऩैबोदु, अङ्गान्दवऩ्
काण्मिऩिऩ्ऱाय्च्चियराल् अणैवॆण्णॆयुण्डाप्पुण्डि
रुन्दवऩे।
पॆरिय तिरु १०-६-१
नल्वगैयाल्-अल्वऴक्कॊऩ्ऱुमिल्ला अणिगोट्टियर्गोऩ्
अबिमाऩदुङ्गऩ् सॆल्वऩैप्पोलत् तिरुमालेनाऩुमुऩक्कुप् पऴवडियेऩ्, नल्वगैयाल्नमोनारायणावॆऩ्ऱु नामम्बल परवि, पल्वगैयालुम् पवित्तिरऩे उऩ्ऩैप् पल्लाण्डु कूऱुवऩे।
पॆरियाऴ् तिरु १-१-११
नऱ्पाल-कऱ्पारिरामबिराऩैयल्लाल् मऱ्ऱुम्गऱ्परो
पुऱ्पामुदलाप् पुल्लॆऱुम्बादियॊऩ्ऱिऩ्ऱिये नऱ्पालयोत्तियिल्वाऴुम् सरासरम्मुऱ्ऱवुम् नऱ्पालुक्कुय्त्तऩऩ् नाऩ्मुगऩार् पॆऱ्ऱ नाट्टुळे
-तिरु। ७-५-१
[[५१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नऩ्मालै-अयल्निऩ्ऱ वल्विऩैयै यञ्जिऩेऩञ्जि
उयनिऩ् तिरुवडिये सेर्वाऩ् - नयनिऩ्ऱ
नऩ्मालै कॊण्डु नमो नारणावॆऩ्ऩुम्
सॊऩ्मालै कऱ्ऱेऩ्दॊऴुदु।
- मुदल् तिरुवन्दादि
नऩ्मैदी-मैगळॊऩ्ऱुमऱियेऩ्नारणावॆऩ्ऩुमित्तऩैयल्लाल्
पुऩ्मैयालुऩ्ऩैप् पुळ्ळुवम् पेसिप् पुगऴ्वाऩऩ्ऱु कण्डाय् तिरुमाले, उऩ्ऩुमाऱुऩ्ऩैयॊऩ्ऱुमऱियेऩ् ओवादेनमो नारणावॆऩ्बऩ् वऩ्मैयावदुऩ्गोयिलिल्वाऴुम् वैट्
-पॆरियाऴ् तिरु ५-१-३
टणवऩॆऩ्ऩुंवऩ्मैगण्डाये।
नाक्कुनिऩ्-वाक्कुत् तूय्मैयिलामैयिऩाले मादवावुऩ्ऩै
वाय्क्कॊळ्ळमाट्टेऩ्, नाक्कु निऩ्ऩैयल्लालऱियादु नाऩ तञ्जुवऩॆऩ्वसमऩ्ऱु, मूर्क्कुप्पेसुगिऩ्ऱाऩिवऩॆऩ्ऱु मुऩिवायेलुमॆऩ् नाविऩुक्काऱ्ऱेऩ्, काक्कै वायिलुम् कट्टुरै कॊळ्वर् कारणागरुळक्कॊडियाऩे।
नाडादमलर्नाडि नाडोऱुम् नारणऩ्ऱऩ्
वाडादमलरडिक्कीऴ् वैक्कवेवगुक्किऩ्ऱु
पॆरियाऴ् तिरु। ५-१-१
वीडाडिवीऱ्ऱिरुत्तल् विऩैयऱ्ऱदॆऩ्सॆय्वदो
ऊडाडुबऩिवाडा युरैत्तीरायॆऩदुडले।
-तिरुवाय् १-४-९
नाडुनगर-एडुनिलत्तिविडुवदऩ्मुऩ्ऩंवन्दॆङ्गळ् कुऴाम्बुगुन्दु
कूडुमऩमुडैयीर्गळ् वरम्बॊऴिवन्दॊल्लैगूडुमिऩो नाडुनगरमुम्नऩ्गऱिय नमोनारायणायवॆऩ्ऱु पाडुमऩमुडैप्पत्तरुळ्ळीर् वन्दुबल्लाण्डु कूऱुमिऩे।
पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि १-१-४।
नामञ्जॊल् - किडन्दनम्बिगुडन्दैमेविक् केऴलायुलगै यिडन्द
नम्बि, ऎङ्गळ्नम्बि यॆऱिञररणऴियक्, कडन्दनम्बिगडियारि लङ्गै उलगैयीरडियाल्, नडन्दनम्बिनामंसॊल्लिल् नमो नारायणमे।
-पॆरिय तिरुमॊऴि ६।१०।१
नायिऩेऩ्-वैदुनिऩ्ऩैवल्लवा पऴित्तवर्क्कुम्माऱिल्बोर्
सॆय्दुनिऩ्ऩसॆऱ्ऱत्तीयिल् वॆन्दवर्क्कुंवन्दुऩ्ऩै, ऎय्द लागुमॆऩ्बरा, तलालॆम्मायनायिऩेऩ्, सॆय्दगुऱ्ऱम्नऱ्ऱ मागवेगॊळ् ञालनादऩे।
तिरुच्-छन्दविरुत्तम् १११
अनुबन्दम्
नारणऩ् तम् - कासुम् कऱैयुडैक्कूऱैक्कुमङ्गोर्गऱ्ऱैक्कु
मासैयिऩाल्, अङ्गवत्तप्पेरिडुमा तर्गाळ् केसवऩ् पेरिट्टु नीङ्गळ्देऩित्तिरुमिऩो नायगऩ्नारणऩ् तम्मऩ्ऩैनरगम्बुगाळ्।
नारणऩ्-मुऴुवेऴुलगुक्कुम् नादऩ्वेदमयऩ्
कारणम्गिरिसैगरुममिवै मुदल्वऩॆन्दै सीरणङ्गमरर्बिऱर्बलरुम् तॊऴुदेत्तनिऩ्ऱु
[[५१५]]
-पॆरियाऴ्।तिरु।४।६।१
वारणत्तैमरुप्पॊचित्तबिराऩॆऩ्मादवऩे।
नावायि-लुण्डे नमो नारणावॆऩ्ऱु
ओवादुरैक्कुमुरैयुण्डे-मूवाद
-तिरुवाय्मॊऴि २-७-२।
माग्गतिक्कट्चॆल्लुम् वगैयुण्डे, ऎऩ्ऩॊरुवर्
तीग्गतिक्कट् चॆल्लुम् तिऱम्।
नाऩुऩ्ऩै-इऩ्ऱागनाळैये यागइऩिच्चिऱिदु
निऩ्ऱागनिऩ्ऩरुळॆऩ् पालदे-नऩ्ऱाग
नाऩु ऩ्ऩैयऩ्ऱियिलेऩ् कण्डाय् नारणऩे
नीयॆऩ्ऩैयऩ्ऱियिलै।
-मुदल् तिरुवन्दादि ९५
नाऩ्मुगऩै - नारायणऩ् पडैत्ताऩ् नाऩ्मुगऩुम्
-नाऩ्मुगऩ् तिरुव-७
ताऩ्मुगमाय्च् चङ्गरऩैत् ताऩ्बडैत्ताऩ्-याऩ्मुगमाय् अन्दादि मेलिट् टऱिवित्ते ऩाऴ्बॊरुळैच् चिन्दामल् कॊण्मिऩीर् तेर्न्दु।
-नाऩ्मुगऩ् तिरुव-१
निगरिल् पुग- ‘अगलगिल्लेऩ्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
निरन्तरम्इरन्दुरैप्पदुण्डु वाऴि एमनीर्निऱत्तमा
वरन्दरम् तिरुक्कुऱिप्पिल् वैत्तदागिल्मऩ्ऩुसीर् परन्दसिन्दैयॊऩ्ऱिनिऩ्ऱु निऩ्ऩबादबङ्गयम् निरन्तरम् निऩैप्पदाग नीनिऩैक्कवेण्डुमे।
निऱ्किऩ्ऱ -तेवराय्निऱ्कुमत्तेवुम्, अत्तेवरिल्
मूवराय् निऱ्कुम् मुदुबुणर्प्पुम् - यावराय् निऱ्किऩ्ऱदॆल्लाम् नॆडुमालॆऩ्ऱोरादार् कऱ्किऩ्ऱदॆल्लाम् कडै।
-तिरुच्-छन्द-१०१
-नाऩ्मुगऩ् तिरुवन्दादि ५४
[[५१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
निऩ् तिरुव-पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरु
वरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप्पल्बडिगाल् कुडिगुडि वऴिवन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ् तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पऩैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे।
निऩ्ऱिरुवॆट्-मऱ्ऱुमोर् तॆय्वमुळदॆऩ्ऱिरुप्पारो
टुऱ्ऱिलेऩ्,उऱ्ऱदुमुऩ्ऩडियार्क्कडिमै
मऱ्ऱॆल्लाम्बेसिलुम् निऩ्दिरुवॆट्टॆऴुत्तुम्
कऱ्ऱु नाऩ्गण्णबुरत्तुऱैयम्माऩे।
-तिरुवाय्९-२-१
-पॆरिय तिरुमॊ८-१०-३
निऩ्ऩरुळे-सॆऩ्ऩियोङ्गु तण्दिरुवेङ्गडमुडैयाय्,उलगु
तऩ्ऩैवाऴ निऩ्ऱनम्बी तामोदरासदिरा,ऎऩ्ऩैयुमॆऩ्ऩु टैमैयैयुमुऩ् सक्करप्पॊऱियॊऱ्ऱिक्कॊण्डु, निऩ्ऩरुळे पुरिन्दिरुन्देऩिऩियॆऩ् तिरुक्कुऱिप्पे।
-पॆरियाऴ्तिरु। ५-४-१
निऩ्ऩैये-ताऩ्वेण्डि नीळ्सॆल्वम् वेण्डादाऩ्
तऩ्ऩैयेदाऩ् वेण्डुम् सॆल्वम्बोल् मायत्ताल् मिऩ्ऩैयेसेर् तिगिरि वित्तुवक्कोट्टम्मा निऩ्ऩैयेदाऩ् वेण्डि निऱ्पऩडियेऩे।
-पॆरुमाळ् तिरु ५-९
निऩैक्कमाट्- ‘तुप्पुडैया’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
नीणागम् सुऱ्ऱि नॆडुवरैनट्टु आऴ्गडलैप्
पेणाऩ्गडैन् दमुदम् कॊण्डुगन्दबॆम्माऩैप् पूणारमार्वऩैप् पुळ्ळूरुम्बॊऩ्मलैयैक् काणादार् कण्णॆऩ्ऱुम् कण्णल्ल कण्डामे।
नीयुम् तिरुमगळुम् निऩ्ऱायाल् कुऩ्ऱॆडुत्तुप्
पायुम् पऩिमऱुत्त पण्बाळा-वासल् कडैगऴिया वुळ्बुगाक् कामर् पूङ्गोवल् इडैगऴिये पऱ्ऱियिऩि।
पॆ। तिरुमॊ ११-७-१
-मुदल् तिरुव-८६
नॆडुमाऱ्कडिमैसॆय्वेऩ् पोलवऩैक्करुदवञ्जित्तुत्
तडुमाऱ्ऱऱ्ऱदीग्गतिगळ् मुऱ्ऱुम् तविर्न्दसदिर्निऩैन्दाल्
अनुबन्दम्
कॊडुमाविऩैयेऩवऩडियारडिये कूडुमिदुवल्लाल् विडुमाऱॆऩ्बदॆऩ्ऩन्दो वियऩ्मूवुलगु पॆऱिऩुमे।
[[५१७]]
-तिरुवाय् ८-१०-१
नोऱ्ऱ-नोऩ्बिलेऩ् नुण्णऱिविलेऩागिलुमिऩियुऩ्ऩै
विट्टॊऩ्ऱुम् आऱ्ऱगिऱ्किऩ्ऱिले ऩरविऩणैयम्माऩे सेऱ्ऱुत्तामरै सॆन्नॆलूडुमलर् सिरीवरमङ्गलनगर् वीऱ्ऱिरुन्दवॆन्दा युऩक्कुमिगैयल्लेऩङ्गे।
-तिरुवाय् ५-७-१
पण्डैक्-अण्डक्कुलत्तुग्गतिबदियागि असुररिराक्कदरै
इण्डैक्कुलत्तै ऎडुत्तुक्कळैन्द इरुडीगेसऩ्ऱऩक्कुत् तॊण्डक्कुलत्तिलुळ्ळीर् वन्दडिदॊऴुदु आयिरनामम् सॊल्लिप् पण्डैक्कुलत्तैत्तविर्न्दु पल्लाण्डुबल्लायिरत्ताण्डॆऩ्मिऩे।
-पॆरियाऴ्वार् तिरु।१।१।५
पाम्बोडॊ-तूङ्गार् पिऱविक्कळिऩ्ऩम्बुगप्पॆय्दु
वाङ्गायॆऩ्ऱु सिन्दित्तु नाऩदऱ्कञ्जिप्
पाम्बोडॊरुगूरैयिले पयिऩ्ऱाऱ्पोल्
ताङ्गादुळ्ळम् तळ्ळुमॆऩ्दामरैक्कण्णा। -पॆरिय तिरु। ११-८-३
पण्डै ना-निऩ् तिरुव’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
पयिलुम् - सुडरॊळि मूर्त्तियैप् पङ्गयक्कण्णऩैप्
पयिलविऩिय नम्बाऱ्कडल् सेर्न्दबरमऩैप् पयिलुम् तिरुवुडैयार् यवरेलुमवर्गण्डीर्
पयिलुम् पिऱप्पिडैदो ऱॆम्मैयाळुम्बरमरे। -तिरुवाय् ३-७-१
पळ्ळिगॊळ्तॆळ्ळियार् पलर् कैदॊऴुम् तेवऩार्
वळ्ळल्मालिरुञ् जोलैमणाळऩार्
पळ्ळिगॊळ्ळुमिडत्तडिगॊट्टिडक् कॊळ्ळुमागिल् नी कूडिडुगूडले।
-नाच्चियार् तिरु ४-१
पऱ्ऱेलॊ-ऩ्ऱुमिलेऩ् पावमेसॆय्दु पावियाऩेऩ् मऱ्ऱेलॊऩ्ऱऱियेऩ् मायऩेयॆङ्गळ् मादवऩे कल्देऩ् पाय्न्दॊऴुगुम् कमलच्चुऩै वेङ्गडवा अऱ्ऱेऩ् वन्दडैन्दे ऩडियेऩैयाट्कॊण्डरुळे।
-पॆरिय तिरु।-१-९-९
[[५१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पारुरुवि-नीरॆरिगाल् विसुम्बुमागिप्पल्वेऱु समयमुमाय्प्परन्दु
निऩ्ऱ एरुरुविल् मूवरुॆेयऩ्ऩनिऩ्ऱ इमैयवर् तन्दिरुवुरुवे ऱॆण्णुम्बोदु ओरुरुवम्बॊऩ्ऩुरुवमॊऩ्ऱु सॆन्दी ऒऩ्ऱुमागडलुरुवमॊत्तुनिऩ्ऱ मूवुरुवुम् कण्ड पोदॊऩ्ऱांसोदि मुगिलुरुवमॆम्मडिगळुरुवन्दाऩे।
-तिरुनॆडुन्-२
पावीदऴु-वम्बुलाङ्गून्दल् मऩैवियैत्तुऱन्दु पिऱर्बॊरुळ्
तारमॆऩ्ऱिवऱ्ऱै, नम्बिऩारिऱन्दाल् नमऩ्ऱमर्बऱ्ऱियॆऱ्ऱि वैत्तु, ऎरियॆऴुगिऩ्ऱ सॆम्बिऩालियऩ्ऱ पावैयैप् पावीदऴु वॆऩमॊऴिवदऱ्कञ्जि, नम्बऩे वन्दुऩ् तिरुवडियडैन्देऩ् नैमिसारणियत्तुळॆन्दाय्।
-पॆरिय तिरुमॊऴि १-६-४
पीदगवाडै-एदङ्गळायिऩवॆल्ला मिऱङ्गलिडुवित्तु ऎऩ्ऩुळ्ळे
पीदगवाडैप्पिराऩार् पिरमगुरुवागिवन्दु
पोदिल्गमलवऩ्ऩॆञ्जम्बुगुन्दु मॆऩ्सॆऩ्ऩित्तिडरिल् पादविलच्चिऩै वैत्तार् पण्डऩ्ऱुबट्टिऩङ्गाप्पे।
पॆरियाऴ् तिरु। ५-२-८
पुगलॊऩ्ऱि- ‘अगलगिल्लेऩ्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
पूचित्तुम् - तरित्तिरुन्देऩागवे तारागणप्पोर्
विरित्तुरैत्त वॆन्नागत्तुऩ्ऩैत् - तॆरित्तॆऴुदि वाचित्तुम् केट्टुम् वणङ्गि वऴिबट्टुम् पूचित्तुम् पोक्किऩेऩ् पोदु।
-नाऩ्मुगऩ् तिरु-६३
पूविल्वाऴ् -मूवुलगङ्गळुमायल्लऩायुगप्पाय् मुऩिवाय्प्
पूविल्वाऴ्मगळाय्त् तव्वैयाय्प्पुगऴाय्प्पऴियाय्त् तेवर्मेवित्तॊऴुम् तिरुविण्णगर्च्चेर्न्दबिराऩ् पावियेऩ् मऩत्ते उरैगिऩ्ऱ परञ्जुडरे।
-तिरुवाय् ६-३-६
पॊय्न्निऩ्ऱ-ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुमऴुक्कुडम्बुम्
इन्निऩ्ऱ नीर्मैयिऩियामुऱामै उयिरळिप्पाऩ्
ऎन्निऩ्ऱयोऩियुमाय्प् पिऱन्दायिमैयोर् तलैवा मॆय्न्निऩ्ऱु केट्टरुळाय् अडियेऩ् सॆय्युम् विण्णप्पमे।
- तिरुविरुत्-१
अनुबन्दम्
पेस निऩ्ऱ-सिवऩुक्कुम् पिरमऩ्ऱऩक्कुम् पिऱर्क्कुम्
नायगऩवऩे कबालनऩ् मोक्कत्तुक्कण्डु कॊळ्मिऩ् तेसमामदिळ् सूऴ्न्दऴगाय तिरुग्गुरुगूरदऩुळ् ईसऩ्बालोरवम्बऱैद लॆऩ्ऩावदिलिङ्गियर्क्के।
[[५१९]]
-तिरुवाय् ४-१०-४
पेसुवारडि कासिऩ्वाय्क्करम् विऱ्किलुम् करवादुमाऱ्ऱिलि
सोऱिट्टुत्तेसवार्त्तै पडैक्कुम् वण्गैयिऩार्गळ्वाऴ् तिरुक्कोट्टियूर् केसवा पुरुडोत्तमा किळर्सोदियाय्गुऱळा वॆऩ्ऱुबेसुवारडियार्गळॆन्दम्मै विऱ्कवुम् पॆऱुवार्गळे।
पॊङ्गेऴ्-‘इङ्गेदिरि’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
पोऩगम्-वाऩुळारऱियलागा वाऩवा ऎऩ्बरागिल्
तेऩुलान्दुळवमालैच् चॆऩ्ऩियायॆऩ्बरागिल् ऊऩमायिऩगळ् सॆय्युमूऩगारगर्गळेलुम्
-पॆरियाऴ्-४-४-१०
पोऩगम् सॆय्दसेडम् तरुवरेल्बुऩिदमऩ्ऱे? -तिरुमालै ४१
पोयबिऴै-मायऩै मऩ्ऩु वडमदुरै मैन्दऩैत्
तूयबॆरुनीर् यमुऩैत्तुऱैवऩै
आयर्गुलत्तिऩिल् तोऩ्ऱु मणिविळक्कैत् तायैक्कुडल्विळक्कञ् जॆय्ददामोदरऩैत् तूयोमाय् वन्दु नाम् तूमलर् तूवित्तॊऴुदु वायिऩाल् पाडि मऩत्तिऩाल् सिन्दिक्कप् पोयबिऴैयुम् पुगुदरुवाऩ् निऩ्ऱऩवुम् तीयिऩिल् तूसागुम् सॆप्पेलोरॆम्बावाय्।
-तिरुप्पावै-५
पोयिऩाल्सीयिऩाल् सॆऱिन्देऱियबुण्मेल् सॆऱ्ऱलेऱिक्कुऴम्
पिरुन्दुऎङ्गुम्-ईयिऩालरिप्पुण्डु मयङ्गियॆल्लैवाय्च् चॆऩ्ऱु सेर्वदऩ् मुऩ्ऩम् वायिऩाल् नमो नारणावॆऩ्ऱु मत्तगत्ति टैक्कैगळैक्कूप्पिप् पोयिऩाल्बिऩ्ऩै इत्तिसैक्कॆऩ्ऱुम् पिणैगॊडुक्किलुम् पोगवॊट्टारे। -पॆरियाऴ्।तिरु।४-५-२
[[५२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मरणमाऩाल्-सरणमागुम् तऩदाळडैन्दार्क्कॆल्लाम्
मरणमाऩाल् वैगुन्दम् कॊडुक्कुम्बिराऩ्
अरणमैन्द मदिळ्सूऴ् तिरुक्कण्णबुरत्
तरणियाळऩ् तऩदऩ्बर्क्कऩ्बागुमे।
-तिरुवाय् ९-१०-५
मऱ्ऱिङ्-पेयिरुक्कुनॆडुवॆळ्ळम् पॆरुविसुम्बिऩ् मीदोडिप् पॆरुगु
कालम्, तायिरुक्कुंवण्णमे युम्मैत्तऩ्वयिऱ्ऱिरुत्तियुय् यक्कॊण्डाऩ्, पोयिरुक्कमऱ्ऱिङ्गोर् पुदुत्तॆय्वम्
कॊण्डाडुम् तॊण्डीर्, पॆऱ्ऱदायिरुक्कमणैवॆन्नीराट्टु तिरो माट्टाददगवऱ्ऱीरे।
-पॆरियदिरुमॊऴि ११-६-६
मऱ्ऱुमोर्- ‘निऩ् तिरुवॆट्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
मऱन्दिगऴु मऩमॊऴित्तु वञ्जमाऱ्ऱि ऐम्बुलऩ्गळडक्कियिडर्प्
पारत्तुऩ्बम् तुऱन्दु, इरुमुप्पॊऴुदेत्ति यॆल्लैयिल्लात् तॊऩ्ऩॆऱिक्कण् निलैनिऩ्ऱ तॊण्डराऩ, अऱन्दिगऴुमऩत् तवर्दम् गतियैप् पॊऩ्ऩि यणियरङ्गत्तरवणैयिल् पळ्ळि कॊळ्ळुम्, निऱम् तिगऴुम् मायोऩैक् कण्डॆऩ् कण्गळ् नीर् मल्गवॆऩ्ऱु कॊलोनिऱ्कुम् नाळे।
- तिरुमाळ् तिरु।१-७
मऩ्ऩुङ्गडु-इऩ्ऩदोर् कालत् तिऩैयारिदुबॆऱ्ऱार्
ऎऩ्ऩवुम् केट्टऱिवदिल्लै-उळदॆऩ्ऩिल् मऩ्ऩुङ्गडुङ्गदिरोऩ् मण्डलत्तिऩ् नऩ्ऩडुवुळ्
अऩ्ऩदोरिल्लियिऩूडुबोय्-वीडॆऩ्ऩुम्
तॊऩ्ऩॆऱिक्कट्चॆऩ्ऱारैच् चॊल्लुमिऩ्गळ्, सॊल्लादे
अऩ्ऩदेबेसु मऱिविल्सिऱुमऩत्तु आङ्
गऩ्ऩवरैक्कऱ्पिप्पोम् यामे।
मऩ्ऩुऱिल्-अऱ्ऱदु पऱ्ऱॆऩिल्,उऱ्ऱदुवीडुयिर्,
सॆऱ्ऱदुमऩ्ऩुऱिल्, अऱ्ऱिऱैबऱ्ऱे।
-पॆरिय तिरुमडल्
-तिरुवाय्मॊऴि १-२-५
मायञ्जॆय् - ‘उऩ् तिरुमार्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।अनुबन्दम्
माळुमोर्-नाळुनिऩ्ऱडुनम पऴमैयङ्गॊडुविऩैयुडऩे
माळुम् ओर् कुऱैविल्लैमऩऩ कमलमऱक्कऴुवि नाळुनन्दिरुवुडैयडिगळ् तम्नलङ् गऴल्वणङ्गि
[[५२१]]
माळुमोरिडत्तिलुम् वणक्कॊडुमाळ्वदुवलमे। -तिरुवाय् १-३।८
मुगिल्-वण्णऩडियैयडैन्दरुळ् सूडियुय्न्दवऩ् मॊय्बुऩल् पॊरुनल्, किल् वण्णत्तूनीर्च् चेर्प्पऩ् वण्बॊऴिल्सूऴ् वण्गुरुगूर्च्चडगोबऩ् मुगिल्वण्णऩडिमेल् सॊऩ्ऩ सॊल् मालैयायिरत्तिप्पत्तुम् वल्लार्, मुगिल्वण्णवाऩत्तिमैय वर् सूऴविरुप्पर् पेरिऩ्बवॆळ्ळत्ते।
मुडियाऩे -मूवुलगुम् तॊऴुदेत्तुम् सीर्
-तिरुवाय्मॊऴि ७-२-११
अडियाऩे आऴ्गडलैक्कडैन्दाय् पुळ्ळूर् कॊडियाऩे कॊण्डल्वण्णा अण्डत्तुम्बरिल् नॆडियाऩे ऎऩ्ऱु किडक्कुमॆऩ् नॆञ्जमे।
-तिरुवाय् ३-८-१
मुऩिये-नाऩ्मुगऩे मुक्कण्णप्पा ऎऩ्बॊल्लाक्
कऩिवाय्त्तामरैक्कट्करुमाणिक्कमे यॆऩ्गळ्वा तऩियेऩारुयिरे यॆऩ् तलैमिसैयाय्वन्दिट्टु इऩिनाऩ्बोगलॊट्टेऩॊऩ्ऱुम्मायम् सॆय्येलॆऩ्ऩैये।
-तिरुवाय् १०-१०-१
मूलमागिय -मेलॆऴुन्ददोर् वायुक्किळर्न्दु मेल्मिडऱ्ऱिऩैयुळ्ळॆऴ
वाङ्गिक् कालुम्गैयुम् विधिर्त्तेऱिक् कण्णुऱक्क
मदावदऩ् मुऩ्ऩम् मूलमागिय ऒऱ्ऱैयॆऴुत्तै मूऩ्ऱुमात् तिरैयुळ् ळॆऴवाङ्गि वेलैवण्णऩैमेवुदिरागिल् विण्ण कत्तिऩिल् मेवलुमामे।
-पॆरियाऴ् तिरु। ४-५-४
मेवित्तॊऴुम् - ‘आविक्कोर्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
मॊय्त्त - ‘इत्तऩैयडि’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
[[५२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वडिविऩै-कॊडिविऩैप्पडैगळ् वल्लैयायमरर्क्किडर्गॆडव सुरर् कट्किडर् सॆय्, कडुविऩैनञ्जेयॆऩ्ऩुडैयमुदे कलिवयल् तिरुप्पुळिङ्गुडियाय् वडिविणैयिल्लामलर्मगळ् मऱ्ऱै निलमगळ् पिडिक्कुम्मॆल् लडियैक् कॊडुविऩै येऩुम् पिडिक्क नी यॊरुनाळ् कूवुदल् वरुदल् सॆय्याये।
वण्बुगऴ् -ऎण्बॆरुक्कन् नलत्तु ऒण्बॊरुळीऱिल
वण्बुगऴ् नारणऩ् तिण्गऴल्सेरे।
वरुदेवर्पॆरुनीरुम् विण्णुम् मलैयुमुलगेऴुम् ऒरुदारानिऩ्ऩुळॊडुक्किय निऩ्ऩैयल्लाल् वरुदेवर् मऱ्ऱुळरॆऩ्ऱॆऩ् मऩत्तिऱैयुम् करुदेऩ् नाऩ् कण्णबुरत्तुऱैयम्माऩे।
-तिरुवाय् १-२-१०
-तिरुवाय् १-२-१०
-पॆरियदिरुमॊऴि ८-१०-२
वल्विऩै-मणन्दबेरायामायत्ताल् मुऴुदुम्
वल्विऩैयेऩैयीर्गिऩ्ऱ, कुणङ्गळैयुडैया यसुरर्वऩ्गैयर् कूऱ्ऱमेगॊडिय पुळ्ळुयर्त्ताय्, पणङ्गळायिरमुमुडैय पैन्नार्गप्पळ्ळि याय्प् पाऱ्कडल् सेर्प्पा, वणङ्गुमाऱऱियेऩ् मऩमुंवाचकमुम् सॆय्गैयुम् याऩुनीदाऩे।
वऩ्मैया
‘नऩ्मै तीमै’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
वाचित्तुम् - तरित्तिरुन्देऩागवे तारागणप्पोर्
विरित्तुरैत्तवॆन्नागत् तुऩ्ऩैत् - तॆरित्तॆऴुदि वाचित्तुम् केट्टुम् वणङ्गि वऴिबट्टुम् पूचित्तुम् पोक्किऩेऩ् पोदु।
वऴुविला - ‘ऒऴिविल्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
वायवऩैयल्लदु वाऴ्त्तादु, कैयुलगम्
तायवऩैयल्लदु ताम्दॊऴापेय्मुलैनञ्
-तिरुवाय्८-१-८
-नाऩ्मुगऩ् तिरु -६३
अनुबन्दम्
सूणागवुण्डाऩुरुवॊडु पेरल्लाल्
काणागण्गेळा सॆवि।
[[५२३]]
-मुदल् तिरुवन्दादि ११
वाडिऩेऩ् वाडिवरुन्दिऩेऩ् मऩत्ताल् पॆरुन्दुयरिडुम् पैयिल्
पिऱन्दु, कूडिऩेळ्गूडियिळैयवर्दम्मोडवर्दरुम्गलवियेगरुदि ओडिऩेऩोडियुय्वदोर् पॊरुळालुणर्वॆऩुम्बॆरुम् पदन् दॆरिन्दु, नाडिऩेऩ् नाडि नाऩ् कण्डुगॊण्डेऩ् नारायणा वॆऩ्ऩुम् नामम्।
-पॆरिय तिरुमॊ-१-१-१
वायिऩाल्-सीयिऩाल् सॆऱिन्देऱियबुण्मेल्सॆऱ्ऱलेऱिक्कुऴम्
पिरुन्दु ऎङ्गुम् -ईयिऩालरिप्पुण्डु मयङ्गि यॆल्लैवाय्च्चॆऩ्ऱु सेर्वदऩ् मुऩ्ऩम् वायिऩाल् नमो नारणावॆऩ्ऱु मत्तगत्ति टैक्कैगळैक्कूप्पिप् पोयिऩाल्बिऩ्ऩै इत्तिसैक्कॆऩ्ऱुम् पिणैगॊडुक्किलुम् पोगवॊट्टारे। -पॆरियाऴ्।तिरु।४-५-२
वायिऩाल् ‘पोयिऩाल्’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क।
वाऩवर्-वैम्मिऩ् नुम्मऩत्तॆऩ्ऱु याऩुरैक्किऩ्ऱमायवऩ्
सीर्मैयै ऎम्मऩोर्गळुरैप्पदॆऩ् अदुनिऱ्कनाडॊऱुम् वाऩवर् तम्मैयाळुमवऩुम् नाऩ्मुगऩुम् सडैमुडियण्ण लुम् सॆम्मैयालवऩ् पादबङ्गयम् सिन्दित्तेत्तित्तिरिवरे।
-तिरुवाय्-३-६-४
विण्णुलगम्-नण्णिऩम् नारायणऩै नामङ्गळ् पलसॊल्लि
मण्णुलगिल् वळम्मिक्क वाट्टाऱ्ऱाऩ् वन्दिऩ्ऱु विण्णुलगम् तरुवाऩाय् विरैगिऩ्ऱाऩ् विधिवगैये ऎण्णिऩवाऱागविक् करुमङ्गळॆऩ्ऩॆञ्जे।
विल्लिबुदुवै - नल्ल ऎऩ्दोऴि नागणैमिसैनम्बरर्
सॆल्वर् पॆरियर् सिऱुमाऩिडवर्नांसॆय्वदॆऩ् विल्लिबुदुवै विट्टुचित्तर् तङ्गळ्देवरै वल्लबरिसुवरुविप्परेलदु काण्डुमे।
-तिरुवाय् १०-६-३
-नाच्चियार्१०-१०
[[५२४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वैगुन्दम् पुगुदलुम् वासलिल् वाऩवर्
वैगुन्दऩ्दमरॆमरॆमदिडम् पुगुदॆऩ्ऱु, वैगुन्दत्तमररुम् मुऩिवरुम् वियन्दऩर्
वैगुन्दम्बुगुवदु मण्णवर् विधिये।
-तिरुवाय् १०-९-९
विधिवगै पुगुन्दऩ रॆऩ्ऱुनल्वेदियर्
पदियिऩिल् पाङ्गिऩिल् पादङ्गळ् कऴुविऩर् निदियुनऱ्सुण्णमुम् निऱैगुडविळक्कमुम् मदिमुगमडन्दैय रेन्दिऩर्वन्दे।
वन्दवरॆदिर्गॊळ्ळ मामणिमण्डपत्तु
अन्दमिल्बेरिऩ्बत् तडियरोडिरुन्दमै
कॊन्दलर् पॊऴिल् गुरुगूर्च्चडगोबऩ्, सॊल्
सन्दङ्गळायिरत् तिवैवल्लार् मुऩिवरे।
-तिरुवाय् १०-९-१०
-तिरुवाय् १०-९-११
वेरिमाऱाद-मारिमाऱाद तण्णम्मलै वेङ्गडत्तण्णलै
वारिमाऱादबैम्बॊऴिल् सूऴ् गुरुगूर्नगर्
कारिमाऱऩ् सडगोबऩ् सॊल्लायिरत्तिप्पत्ताल्
वेरिमाऱादबूमेलिरुप्पाळ् विऩै तीर्क्कुमे।
-तिरुवाय्मॊऴि -४-५-११
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
११ eft: ११
श्रीमते वेदान्तरामानुजमहादेशिकाय नमः ॥ श्रीमते गोपालार्यमहादेशिकाय नमः ॥ ज्ञानवैराग्यानुष्ठानशेवधये श्रीमते वेदान्तरामानुजमहादेशिकाय नमः ॥ श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
पिरमाणत् तिरट्टु
गुरु परम्बरा सारम् संस्किरुद वचनङ्गळ्
१। पुरि९८ः २७४-४२ yusra y ।
आचार्यवत्तया मुक्तौ तस्मादाचार्यवान् भवेत् ॥
मिगुन्द पाबत्तैयुडैय क्षत्तिरबन्दुवुम्, पुण्णिय मुडैय पुण्डरीगऩुम्, आचारियर्गळैयुडैयवर्गळाय् इरुन्द पडियाले मोक्षमडैन्दार्गळ्। आगैयाल् ऒरुवऩ् आचारियऩैयुडैयवऩाग इरुक्कवेण्डियदु। इङ्गे पाबिष्टः ऎऩ्बदऱ्कु ऎदिर्त्तट्टाग ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदाल् मिगुन्द पुण्णियम् पण्णिवऩ् ऎऩ्ऱु अदऱ्कुप् पॊरुळ्।
२। तमिमं सर्वसम्पन्नमाचार्यं पितरं गुरुम् ।
(पारदम् - सबा।४१ -२१)
मुदल् पूजैयैप्पॆऱ्ऱुक्कॊळ्ळ तगुदियैक्काट्टुम् ऎल्ला कुणङ्गळ् निऱैन्दवऩायुम्, आचारियऩायुम् तगप्पऩायुम्, गुरुवायुम्, पूजिक्कत्तगुन्दवऩायुमिरुक्किऱ अन्द इवरै (किरुष्णऩै) नाङ्गळ् पूजै सॆय्वदऱ्कु ऎल्लारुम् उत्तिरवु कॊडुक्क वेण्डियदु। इङ्गु आचारियऩ् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु पिरुम्म वित्योपदेशम् पण्णिवऩ् ऎऩ्ऱुम्, गुरु ऎऩ्बदऱ्कु वेदत्तैच् चॊल्लिक्कॊडुत्तवऩ् ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्। (इदु राजसूययागम् सॆय्दु मुडिक्कुम्बोदु किरुष्णऩुक्कु अक्रबूजै सॆय्युम्बोदु सहदेवऩ् सबैयोर्गळैप् पार्त्तुच् चॊऩ्ऩ वार्त्तै।)
[[५२६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३। पुबुरिअरिसिः : पुर् ५ः १
ममाप्यखिललोकानां गुरुर्नारायणोऽगुरुः ॥ (विष्णु।पु।५-१-१४।)
[[४४]]
ऎल्ला उलगङ्गळुक्कुम् गुरुवाऩ नारायणऩ् ऎऩक्कुम् गुरु। इदु पूमियिऩ् वसऩम्। इङ्गे “ पऩ् मुē:" ऎऩ्ऱविडत्तिल् “ अर५ः" ऎऩ्ऱु पदत्तैप्पिरित्तु-तऩक्कु ऒरु गुरुविल्लाद नारायणऩ् ऎल्ला लोकङ्गळुक्कुम् ऎऩक्कुम् गुरु ऎऩ्ऱु श्री विष्णु चित्तर् वियाक्कियाऩम् सॆय्दिरुक्किऱार्।
४। ४ q-Y:
त्वमेव माता च पिता त्वमेव त्वमेव बन्धुश्च गुरुस्त्वमेव । त्वमेव विद्या द्रविणं त्वमेव त्वमेव सर्वं मम देवदेव ! ॥
(कान्दारि वाक्कियम्।)
तेवसिरेष्टऩे ! तेवरीरे ऎऩक्कुत् ताय्, तेवरीरे तगप्पऩ्,
तेवरीरे पन्दु, तेवरीरे गुरु, तेवरीरे वित्यै, तेवरीरे तनम्, आगैयाले तेवरीरे ऎऩक्कु ऎल्लाम्।
५।रळिसु
पिता त्वं माता त्वं दयिततनयस्त्वं प्रियसुहृत्
त्वमेव त्वं मित्रं गुरुरसि गतिश्चासि जगताम् ।
त्वदीयस्त्वद्भृत्यस्तव परिजनस्त्वद्गतिरहं
प्रपन्नश्चैवं सत्यहमपि तवैवास्मि हि भरः ॥
(आळवन्। स्तो।-६०)
तेवरीर् उलगत्तुक्कुत् तगप्पऩ्, तेवरीर् ताय्, तेवरीर् पिरियमाऩ पिळ्ळै, तेवरीर् पिरियमाऩ स्नेहितऩ्, तेवरीर् मित्तिरऩ्, तेवरीरे गुरुवाग इरुक्किऱीर्। तेवरीरे अडैय वेण्डिय वस्तुवुम्, अदऱ्कु उपायमुम्। अडियेऩ् तेवरीरुडैयवऩ्, तेवरीराले पोषिक्कत् तगुन्दवऩ्, तेवरीरुक्कु वेलै सॆय्यत् तगुन्दवऩ्, तेवरीरैये उयर्न्द पिरयोजनमाग ऎण्णुगिऱवऩ्। तेवरीरिडत्तिल् पिरबत्तिसॆय्दवऩ्। इप्पडियिरुक्क अडियेऩुम् तेवरीरुक्कु परम् (रक्षिक्कवेण्डिय पॊऱुप्पु)। इङ्गे ‘ऎ’IiI४’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लै मुऩ् पादियिल् ऎल्लाच् चॊऱ्कळुडऩ् सेर्क्कवेण्डियदु, मित्तिरऩ्-समाऩ वयदाऩ स्नेहितऩ्। सुह्रुत्-समानवयदिल्लामल् क्षेमत्तै वेण्डुगिऱवऩ्।
६। स्वयमागत-
अनुबन्दम्
सप्तैते मानसाः प्रोक्ता ऋषयो ब्रह्मणः सुताः
स्वयमागतविज्ञाना निवृत्तिं धर्ममास्थिताः ॥
[[५२७]]
(-१।३४९-७१)
ताऩे वन्द ज्ञाऩत्तैयुडैयवर्गळ्, निविरुत्ति धर्मत्तैच्
चॆय्गिऱवर्गळ्।
७। कृष्णद्वैपायनं -
कृष्णद्वैपायनं व्यासं विद्धि नारायणं प्रभुम् ।
(६६२४६००१४६००TLD। ३-४।५)
को ह्यन्यो भुवि मैत्रेय महारतकृद् भवेत् ॥
किरुष्णत्वैबायनर् ऎऩ्ऱ पॆयरुडैय वियासरैप् पिरबुवाऩ नारायणऩाग अऱि। मैत्रेयऩे ! इन्द पूमियिल् अवरैत् तविर वेऱु ऎवऩ् महाबारदत्तैच् चॆय्यक्कूडियवऩ्।
८। महर्षेः कीर्त-
इत्युक्तमात्रे भीष्मस्तु मूर्त्यञ्जलिमथावहत् ।
महर्षेः कीर्तनात्तस्य भीष्मः प्राञ्जलिरब्रवीत् ॥
(unngi - शुक्र
११४-४०)
अन्द महर्षियिऩु (वियासरु) टैय पॆयरैच् चॊल्लुम् पोदु, अञ्जलिसॆय्दुगॊण्डु पीष्मर् पेसिऩार्।
९। पञ्चरात्रस्य कृत्स्नस्य वक्ता नारायणः स्वयम् ।
सर्वेषु च नृपश्रेष्ठ ! ज्ञानेष्वेतेषु दृश्यते ॥ (Lungi-sinó ३५९-६८)
ऎल्ला पाञ्जरात्तिरङ्गळैयुम् नारायणऩ् ताऩे सॊऩ्ऩवऩ्। १०। ब्राह्मणैः-
ब्राह्मणैः क्षत्रियैर्वैश्यैः शूद्रैश्च कृतलक्षणैः । अर्चनीयश्च सेव्यश्च नित्ययुक्तैः स्वकर्मसु ॥ सात्त्वतं विधिमास्थाय गीतःसङ्कर्षणेन यः । द्वापरस्य युगस्यान्ते आदौ कलियुगस्य च ॥
(ungi ६६-३९-४०)
[[५२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऐन्दु संस्कारङ्गळ् सॆय्यप्पट्टु, तङ्गळुडैय धर्मङ्गळै ऎप्पोदुम् सॆय्दुगॊण्डिरुक्किऱ, पिराम्मणर्गळालुम्, क्षत्तिरियर् कळालुम्, वैसियर्गळालुम्, सूत्तिरर्गळालुम्, त्वाबरयुगत्तिऩ् कडैसियिलुम्, कलियुगत्तिऩ् आदियिलुम् सङ्गर्षणऩाले सॊल्लप्पट्ट पाञ्जरात्तिर विधियिऩाले (ऎम्बॆरुमाऩ्) अर्च्चऩै सॆय्यत्तगुन्दवऩ्। कैङ्गरियम् सॆय्यत्तगुन्दवऩ्।
११। yai-yayang agas कct xg: १
अनुप्रविश्य गुरुते यत् समीहितमच्युतः ॥
(विष्णुधर्मम्। १०८-५०)
कलियुगत्तिल् मुऩ्ऩालुण्डाऩ अन्दन्द जीवऩ्गळुक्कुळ्ळे पुगुन्दु,
पिरबुवाऩ अच्युदऩ् तऩक्कु इष्टमाऩदैच् चॆय्गिऱाऩ्।
१२। साअ प :३४ १
४a ३d
- II (जयाक्यसंहिता)
नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ तेवऩ् मऩिद उरुवमाऩ उडम्बै ऎडुत्तुक्कॊण्डु, संसारत्तिल् मूऴ्गियिरुक्किऱ जीवऩ्गळै सास्तिरमागिऱ कैयिऩाले करुणैयिऩाल् ताऩे वॆळियिल् तूक्कुगिऱाऩ्।
१३।कर्ag
कृतादिषु प्रजा राजन् ! कलाविच्छन्ति सम्भवम् । कलौ खलु भविष्यन्ति नारायणपरायणाः ॥
क्वचित् क्वचिन्महाभागाः द्रमिडेषु च भूरिशः । ताम्रपर्णी नदी यत्र कृतमाला पयस्विनी । कावेरी च महाभागा प्रतीची च महानदी ॥
(भागव।११-५-३८,३९)
कलियुगत्तिल् नारायणऩैये अडैयवेण्डिय वस्तुक्कगळिल् मिगवुमुयर्न्ददाग ऎण्णुगिऱ महाबागर्गळ् अङ्गुमिङ्गुम् पिऱप्पार्गळ्; तमिऴ् तेसत्तिलो, ताम्रबर्णि, किरुदमालै, पालाऱु, मिगुन्द पॆरुमैयैयुडैय कावेरि, मेऱ्कु समुत्तिरत्तिल् विऴुगिऱ नदि, इवैगळिऩ् करैयिल् अदिमागप् पिऱप्पार्गळ्।
१४। सावु
अनुबन्दम्
न म्लेच्छाशुच्यधार्मिकैः सह सम्भाषेत ।
[[५२९]]
सावु मुवुञर् पु-H Aē ११ (गौतम धर्मसूत्तिरम्-९-१८)
पेसत्तगादवर्गळुडऩ् पेसुम्बडि नेर्न्दाल्, पुण्णियम् सॆय्द वर्गळै अदावदु आचारियर्गळै मऩदाल् तियाऩम् पण्णवेण्डियदु।
१।पीदगवाडै
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
एदङ्गळायिऩवॆल्ला मिऱङ्गलिडुवित्तु ऎऩ्ऩुळ्ळे पीदगवाडैप्पिराऩार् पिरमगुरुवागिवन्दु
पोदिल्गमलवऩ्ऩॆञ्जम्बुगुन्दु मॆऩ्सॆऩ्ऩित्तिडरिल् पादविलच्चिऩै वैत्तार् पण्डऩ्ऱुबट्टिऩङ्गाप्पे।
(पॆरियाऴ्वार्दिरुमॊऴि-५-२-८)
पीदाम्बरत्तैयुडैयवऩाय् उपकारम् सॆय्गिऱवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् ज्ञानत्तै उपदेशम् पण्णुगिऱ गुरुवाग अवतारञ् जॆय्दु। इङ्गे ‘पिरम’ ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु वेदमॆऩ्ऱु पॊरुळ्। इङ्गु अदिऩुडैय ज्ञानत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
अरुम्बदवुरै
इदैक् कणिचित्तु—इदै ऎण्णि।
सेमिक्क-रक्षिक्क।
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उबोत्कादादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
१५। वैकुण्ठे तु परे लोके श्रिया सार्धं जगत्पतिः ।
आस्ते विष्णुरचिन्त्यात्मा भक्तैर्भागवतैस्सह ।
(लैङ्गपुराणम्)
वैगुन्दमॆऩ्गिऱ उयर्न्द उलगत्तिल् लक्ष्मियोडु कूड
उलगङ्गळुक्कु यजमानऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्किऱाऩ्।
[[५३०]]
१६।sf
[[१]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आज्ञानुग्रहभीमकोमलपुरीपाला फलं भेजुषां
याऽयोध्येत्यपराजितेति विधिता नाकं परेण स्थिता । भावैरद्भुतभोगभूमगहनैः सान्द्रा सुधास्यन्दिभिः
श्रीरङ्गेश्वरगेहलक्ष्मि ! युवयोस्तां राजधानीं विदुः ॥
(श्री कुणरत्ऩ कोसम्-२३)
वैगुन्दमॆऩ्ऩुम् उलगत्तिऩ्मेल् अयोत्तियॆऩ्ऱुम्, ऒरुवरालुम् जयिक्क मुडियाददॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्ट यादॊरु पट्टणमिरुक्किऱदो।
१७। निवासशय्यासनपादुकांशुकोपधानवर्षातपवारणादिभिः ।
शरीरभेदैस्तव शेषतां गतैर्यथोचितं शेष इतीरिते जनैः ॥
(आळवन्दार् स्४०)
अन्दन्द अवसरङ्गळुक्कुत् तगुन्दबडि तेवरीरुक्कुच् चेषमा यिरुक्कुम् - इरुप्पिडम्, पडुक्कै, सिंहासनम्, पादुगै, पीदाम्बरम्, तलैयणै, कुडै, इवै मुदलिय वॆव्वेऱु शरीरङ्गळाले कैङ्गरियम् सॆय्वदिऩाल्, जनङ्गळाल् शेषऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट (तिरुवऩन्दाऴ्वाऩ्)।
१८।३-४४१५४४ ।
Higan varisai -: ॥ (विष्णुपुराणम्। ६-७-१९)
अनेक आयिरम् जन्मङ्गळ् संसारमागिय मार्गत्तिल् पोय्क् कॊण्डु मोहत्तैयुम् सिरमत्तैयुम् अडैन्दु, वासऩैयागिय तूळिगळाल् सक्ति कुऱैन्दवऩाय् इन्द जीवऩिरुक्किऱाऩ्। संसारम् मार्गम्बोल् अदिल् नडक्किऱवऩुक्कु मयक्कम् वन्दु पोगवेण्डिय इडत्तिऱ्कुप् पोग मुडियादिरुप्पदु पोल, ताऩ् अडैयवेण्डिय पुरुषार्त्तत्तै अडैयादवऩाय्, अवऩ् पोगवेण्डिय इडम् पोगामल् अलैन्दु कॊण्डिरुप्पदु पोल्, संसारत्तिऩ् कष्टम् नीङ्गि सुगमायिरुप्पदु इल्लामल्, अवऩुक्कुक् कालिल् तूळि पडिन्दिरुप्पदु पोल्, इवऩुक्कु तुर्वासऩैगळ् उण्डाय्, अवऩुक्कु नडक्कुम् सक्ति कुऱैवदुबोल्, इवऩुक्कु ज्ञानत्तिऱ्कु सङ्गोसम् उण्डायिरुक्किऱ तॆऩ्ऱु करुत्तु।अनुबन्दम्
[[५३१]]
१९। ४
ऎऩक्कुम् अन्दप् पक्षिक्कुम् तायार् ऒरुत्ति; तगप्पऩ् ऒरुत्तऩ्; नाऩ् रुषिगळाले कॊण्डुवरप्पट्टेऩ्; अदु माडु तिऩ्बवर्गळिऩ् वार्त् तैयैक् केट्किऱदु। ऎङ्गळिरुवरुक्कुमुळ्ळ वासियाऩदु उम्मालुम् नेरागप् पार्क्कप्पट्टदु। दोषङ्गळुम् कुणङ्गळुम् सेर्क्कैयिऩाल् उण्डा किऩ्ऱऩ। (इदु ऒरु किळि ऒरु रुषियिऩ् पिळ्ळैयिऩिडम् सॊऩ्ऩ वार्त्तै)।
(विष्णुपुराणम्। २-१३-९८)
२०। ४१२
ओ अरसऩे! जीवऩ् तेवऩऩ्ऱु, मऩिदऩऩ्ऱु, मिरुगमऩ्ऱु, मरमऩ्ऱु। इन्द उडम्बुगळिऩ् अमैप्पुक्कळिऩाल् एऱ्पट्ट इन्द वेऱुबाडुगळ् कर्मत्तिऩाल् उण्डाऩवैगळ्। २१। निवु
ईसुवरऩ् जीवऩ्गळै नऩ्ऱायिरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱुऎण्णुवदु, यादिरुच्चिगमाग एऱ्पडुम् पुण्णियम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय कटाक्षम्, अवऩिडत्तिल् इरुन्द त्वेषम् पोवदु, अवऩ् विषयत्तिल् मुगङ्गॊडुप्पदु, अदावदु अवऩ् विषयमागच् चॊल्वदैक् केट्क विरुम्बुवदु, सत्तुवगुणम् मेलिट्टवर्गळुडऩ् पेसुवदु। आगिय इन्द आऱुम् ऒरुवऩ् आचारियर्गळै अडैवदऱ्कुक् कारणङ्गळ्।
२२। :
इन्द जीवऩ् तेवऩऩ्ऱु, मऩिदऩऩ्ऱु, मिरुगमऩ्ऱु, मरमऩ्ऱु। ज्ञानत्तैयुम् आऩन्दत्तैयुम् कुणङ्गळागवुडैयवऩ् आत्मा। ऎल्लारुक्कुम् आत्मावाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩ्।
२३। ७१४१ः tqg: ४३ ४१ः ९४१६४७ः ।
अतोऽहमपि ते दास इति मत्वा नमाम्यहम् ॥
(मन्दिरराजबद स्।)
ऎल्ला आत्माक्कळुम् स्वबावत्तिऩाल् परमात्मावाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वेलैक्कारर्गळ्। आगैयाले नाऩुमुऩक्कु वेलैक्कारऩ्। इप्पडि निऩैत्तुक्कॊण्डु नाऩ् वणङ्गुगिऱेऩ्।
२४।
तत्त्वेन यश्चिदचिदीश्वरतत्स्वभावभोगापवर्गतदुपायगतीरुदारः ।
सन्दर्शयन् निरमिमीत पुराणरत्नं तस्मै नमो मुनिवराय पराशराय ॥
(आळवन्दार् स्तोत्रम्-४)
[[५३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎन्द उदारगुणमुळ्ळवर्, अऱिवुळ्ळ जीवऩ्गळ्, अऱिविल्लाद वैगळ्, इवैगळैयाळुगिऩ्ऱ ऎम्बॆरुमाऩ् अवर्गळिऩ् स्वबावङ्गळ्, विषयङ्गळिऩालुण्डागुम् पोगम्, मोक्ष आऩन्दम्, इवैगळुक्कु उपायङ्गळ्, अवैगळै अडैवदऱ्कुप्पोगुम् वऴिगळ् आगिय इवै कळै उळ्ळबडि नऩ्ऱागक्काट्टि, मिगुन्द उयर्न्द श्री विष्णुपुराणत्तैच् चॆय्दारो, अन्द मुऩिगळुक्कुळ् सिरेष्टराऩ परासररुक्कु नमस्कारम्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
२।ऒण्डॊडियाळ् - कण्डुगेट्टुऱ्ऱुमोन्दुण्डुऴलुम् ऐङ्गरुवि
कण्डविऩ्बम् तॆरियवरिय वळविल्लाच् चिऱ्ऱिऩ्बम् ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमेनिलानिऱ्पक् कण्डसदिर्गण्डॊऴिन्दे ऩडैन्देऩुऩ् तिरुवडिये।
(तिरुवाय्मॊऴि ४-९-१०)
अऴगाऩ कैवळैयैयुडैय पिराट्टियुम्, तेवरीरुम् निऩ्ऱु कॊण्डिरुक्क, अदावदु-उङ्गळैत्तविर वेऱु ईसुवरऩिल्लै यॆऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि नीङ्गळिरुवरुम् निऱ्क, कण्डसदिर्गण्डुनित्तिय सूरिगळुडऩ् मऱ्ऱ ऎल्ला आत्माक्कळुम् तेवरीरैयनुबवित्तुक् कैङ्गरियम् सॆय्युम्बडियाऩ तेवरीराल् एऱ्पडुत्तप्पट्ट पुरुषार्त् तत्तै नाऩ् पार्त्तु।
३। सॆऩ्ऱाल् कुडैयाम् इरुन्दाल् सिङ्गासऩमाम् निऩ्ऱाल् मरवडियाम् नीळ्गडलुळ् - ऎऩ्ऱुम्
पुणैयाम् मणिविळक्काम् पूम्बट्टाम् पुल्गुम् अणैयाम् तिरुमाऱ्कु अरवु।
(मुदल् तिरुवन्दादि—५३।)
ऎम्बॆरुमाऩ् ऎङ्गेयावदु पोऩाल्, आदिशेषऩ् कुडैयाग
इरुप्पऩ्; उट्कार्न्दाल् सिम्मासनमाग इरुप्पऩ्।
४। पॊङ्गोदम् सूऴ्न्द पुवऩियुम् विण्णुलगुम् अङ्गादुम् सोरामे आळ्गिऩ्ऱ ऎम्बॆरुमाऩ् सॆङ्गोलुडैय तिरुवरङ्गत् सॆल्वऩार्
ऎङ्गोल्वळैयाल् इडर्दीर्वरागादे? (नाच्चियार् तिरुमॊऴि— ११-३)
पॊङ्गुगिऱ समुत्तिरत्तिऩाले सूऴप्पट्ट पूमियैयुम् वैगुन्द मॆऩ्गिऱ उलगत्तैयुम्, अवैगळुळ् ऒऩ्ऱुम् विट्टुप् पोगामल् आळुगिऱ आळुगैयैयुडैय।
अनुबन्दम्
अरुम्बदवुरै
वगुन्द - स्वबावमायिरुक्किऱ,
[[५३३]]
तॆळिविसुम्बु - (तिरुवाय्मॊऴि ७-१०-९) - निर्मलमाऩ आगासम्, अदावदु सत्तुवम् ऎऩ्गिऱ ऒरे कुणमुळ्ळ तिरवियम् निऱैन्दिरुक्किऱ वैगुन्दम्।
वाऩ् इळ अरसु— (पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि ३-६-७)- वाऩत्तिल् वैगुन्दत्तिल् ऎप्पोदुम् युवावाऩ राजा।
अडिनिमित्त कारणम्। मूलगारणम्-अदऱ्केयुळ्ळ कारणम्। इट्टुप् पिऱन्दुवैत्तु — सम्बन्दत्ताले तगप्पऩ् सॊत्तुक्कु पात्तियमुळ्ळ पिळ्ळैबोल, ऎम्बॆरुमाऩुडैय सम्बन्दत्तालेये कैङ्गरियम् सॆय्य पात्तियमुळ्ळवऩाय्।
पाऴ् - ऒऩ्ऱुम् विळैय योक्कियदैयिल्लाद।
तट्टि - किडैक्कवेण्डियदु किडैक्कामल्।
तावु - इळैप्पाऱुगिऱ इडम्।
कुऱिच्चि - सिऱिय ऊर्।
पुदियदु उण्णादेमुदल्मुदल् अनुबवमुमिल्लामल्। विरगु - उपायम्,
तऩ्ऩुरुक्कॊडुत्तु - तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तैक् कॊडुत्तु,
इऴन्दु अदावदु अऱियामल्।
वन्दु एऱि - नडुविल् वन्दु तऩ्ऩिडम् सेर्न्दिरुप्पदु।
अळवु उडैमै अऱिवुळ्ळवऩायिरुप्पदु।
नॊडित्तु - सॊल्लि, अदावदु पेसुम्बडि इडम् किडैत्तु। उरुवियन्द (तिरुवाय्मॊऴि १-३-६) - उडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ।
वॆळिच्चिऱप्पु - अऱिविऩुडैय मेऩ्मै।
अडियुडैमै - (नऩ्मैक्कु) कारणत्तैयुडैयवऩायिरुप्पदु। कुडल् तुवक्कु — पिऱप्पाले अदावदु स्वबावत्ताले उण्डाऩ सम्बन्दम्।
[[५३४]]
२५। ४४ादा -
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२। सार निष्कर्षादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
त्रयो वेदाः षडङ्गानि छन्दांसि विविधाः स्वराः ।
सर्वमष्टाक्षरान्तःस्थं यच्चान्यदपि वाङ्मयम् ॥
(नारदीयकल्पम् १-९)
ऒरुवऩ् अऱियवेण्डियवैगळॆल्लाम् मूलमन्दिरत्तिऱ्कुळ् इरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळावऩ नालु वेदङ्गळुम् अवैगळैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ सप्तरासिगळुम्।
२६।-
मायां न सेवे भद्रं ते न वृथा धर्ममाचरे ।
शुद्धभावं गतो भक्त्या शास्त्राद्वेद्मि जनार्दनम् ॥
(पारदम्-उत्तियोग। ६८-५)
पिरगिरुदियिलिरुन्दु उण्डाऩ विषयङ्गळै नाऩ् अनुबविक्किऱ तिल्लै। उऩक्कु क्षेममुण्डागट्टुम्। वीणाग धर्मङ्गळै नाऩ् सॆय्वदिल्लै। ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिलुम् आचारियर्गळिडत्तिलुम् पक्ति याले शुद्धमाऩ स्वबावत्तैयडैन्दु सास्तिरत्तिऩाल् जनार्त्तनऩ् ऎऩ्गिऱ ऎम्बॆरुमाऩै अऱिगिऱेऩ्।
२७। तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ ।
ज्ञात्वा शास्त्रविधानोक्तं कर्म कर्तुमिहार्हसि ॥
(श्री गीता १६-२४)
आगैयाल् इऩ्ऩदु सॆय्यवेण्डियदु इऩ्ऩदु सॆय्यत्तगाददु ऎऩ्गिऱ एऱ्पाट्टै अऱिवदऱ्कु उऩक्कु सास्तिरमे पिरमाणम्। आगैयाल् इङ्गिरुक्कुम्बोदु सास्तिरत्तिऩाल् सॊल्लप्पट्ट कर्मत्तै इरुक्किऱबडि अऱिन्दुगॊळ्।
२८।
द्वे ब्रह्मणी वेदितव्ये शब्दब्रह्म परं च यत् ।
शब्दब्रह्मणि निष्णातः परं ब्रह्माधिगच्छति ॥
(पार।-सान्दि, २७६-२)
सप्तरूपमाऩ पिरुम्मत्तै अदावदु वेदत्तै अऱिन्दवऩ्,
परप्पिरुम्मत्तिऩुडैय उपासनत्तै अडैगिऱाऩ्।
२९। ३४–१४१८४
अनुबन्दम्
(उत्तर गीता ३-१०)
[[५३५]]
अऱियवेण्डिय विषयङ्गळ् पहुक्कळायुम् अवैगळ् इव्वळवु ताऩ् ऎऩ्ऱु निच्चयिक्क मुडियादवैगळायुमिरुक्किऩ्ऱऩ। कालमो कॊञ्ज मायिरुक्किऱदु। विक्किऩङ्गळो अनेकङ्गळ्। आगैयाल् हंसमाऩदु जलत्तुडऩ् सेर्न्दिरुक्कुम् पालै जलत्तिलिरुन्दु पिरित्तु ऎडुप्पदुबोल् सारमिल्लादवैगळुडऩ् सेर्न्दिरुक्किऱ मिगवुम् सारमाऩदैये ऒरुवऩ् ऎडुत्तुक् कॊळ्ळवेण्डियदु।
३०। ऎवुः (पारदम् - शान्ति-पर्व - १७६-६६।)
अनेकङ्गळायुम्, ऒव्वॊऩ्ऱुम् पॆरियवैगळायुमिरुक्किऱ सास्तिरङ्गळुक्कुळ्ळे सारमाऩवैगळ् वेदान्दङ्गळ्। पुत्तियुळ्ळ मऩिदऩ्, अवैगळिलिरुन्दु मिगवुम् सारमाऩदै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु, पुष्पङ्गळिलिरुन्दु वण्डुगळ् तेऩै यॆडुत्तुक् कॊळ्ळुवदुबोल।
३। पिरदानबिरदिदन्दिरादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
३१। इच्छात एव तव विश्वपदार्थसत्ता
नित्यं प्रियास्तव तु केचन ते हि नित्याः ।
नित्यं त्वदेकपरतन्त्रनिजस्वरूपाः
& fei ७ः ११ (श्री वैकुण्ठ-स्तवः - ३६।)
तेवरीरुडैय सङ्कल्पत्तिऩालेये ऎल्ला वस्तुक्कळुक्कुम् इरुप्पु उण्डायिरुक्किऱदु। अवैगळिल् सिल तेवरीरुक्कु ऎप्पोदुम् पिरियमायिरुक्किऩ्ऱऩ। आगैयाल् अवैगळ् नित्तियङ्गळ्। ऎप्पोदुम् तेवरीरुक्कु उट्पट्टिरुक्किऱ स्वबावत्तैयुडैय तेवरीरुडैय नल्ल कुणङ्गळ् इन्द विषयत्तिल् ऎङ्गळुक्कु उदाहरणङ्गळाग इरुक्किऩ्ऱऩ। ३२।४क् (पारदम् - आनुशासनिक-पर्व-२५४-१३६)
सुवर्क्कम्, सन्दिरऩ् सूर्यऩ् नक्षत्तिरङ्गळ् इवैगळुडऩ् कूडिय आगासम्, तिक्कुगळ्, पूमि, पॆरिय समुत्तिरङ्गळ् इवैगळ् महात् मावाऩ वासुदेवऩुडैय वीरियत्तिऩाल् ताङ्गप्पडुगिऩ्ऱऩ।
[[५३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३३। उपादत्ते सत्तास्थितिनियमनाद्यैश्चिदचितौ
स्वमुद्दिश्य श्रीमानिति वदति वागौपनिषदी ।
उपायोपेयत्वे तदिह तव तत्त्वं न तु गुणौ
अतस्त्वां श्रीरङ्गेशय ! शरणमव्याजमभजम् ॥
(श्रीरङ्गराजस्तवम् उत्तरसदगम्–८७)
ऒरुवस्तुवै वस्तुवागउण्डुबण्णुवदु, उण्डाऩदुमेले नीडित्तु इरुक्कुम्बडि सॆय्वदु, नियमनम् सॆय्वदु आगिय इन्द वियाबारम् मुदलियवैगळिऩाल् पिराट्टियोडु कूडिय ऎम्बॆरुमाऩ् सचेतनर् कळैयुम् असचेतनङ्गळैयुम् तऩ् पिरयोजनत्तै निऩैत्तु ऎडुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु उपनिषत्तुक्कळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। आगैयाल् तेवरीर् जीवऩुक्कु उपायमागयुम्, अडैय वेण्डियवरागवुमिरुप्पदु तेवरीरुडैय स्वरूपत्ताल् एऱ्पट्टदु। पुदिदाग उण्डाऩदऩ्ऱु। श्रीरङ्गनादऩे! आगैयाल् तेवरीरैये ऎऩ्ऩुडैय पिरयोजनत्तै निऩैक्कामल् उपायमाग अडैन्देऩ्।
३४। ३ररिः प ४ः सिळ पुऩ् मुडि४ ।
पृष्ठतश्च धनुष्पाणिः लक्ष्मणोऽनुजगाम ह ।
(रामायणम् - आरण्यगाण्डम् - ११ - १)
रामऩ् मुदलिल् पोऩार्। नल्ल इडुप्पैयुडैय सीदै नडुविल् पोऩाळ्; अवर्गळुक्कुप् पिऩ्ऩाल् लक्ष्मणऩ् कैयिल् विल्लै वैत्तुक्कॊण्डु अवर्गळै अनुसरित्तुप्पोऩाऩ्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
५।नाऩुऩ्ऩै -इऩ्ऱागनाळैये यागइऩिच्चिऱिदु
निऩ्ऱागनिऩ्ऩरुळॆऩ् पालदे-नऩ्ऱाग नाऩुऩ्ऩैयऩ्ऱियिलेऩ् कण्डाय् नारणऩे नीयॆऩ्ऩैयऩ्ऱियिलै।
(नाऩ्मुगऩ् तिरुवन्दादि -७)
नारायणऩे! नाऩ् आदारमाऩ उऩ्ऩै विट्टु इरुक्कविल्लै। उऩक्कु निरूपगमाग इरुक्किऱ ऎऩ्ऩै विट्टु नी इरुक्कविल्लै। नामिरुवरुम् ऒरुवरैविट्टु ऒरुवर् इरुक्कमुडियाददै नी तॆरिन्दु
अनुबन्दम्
[[५३७]]
कॊळ्। निरूपगमॆऩ्ऱाल् ऒऩ्ऱैक् काट्टुवदऱ्कु उपयोगप्पडुगिऱ वस्तु।
अरुम्बदवुरै
३५। वु
पेरणि - राजाविऩ् मूलबलम्।
४। अर्थबञ्जगादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(हारीदसंहिता)
ऒरुवऩ् अडैयवेण्डिय पिरुम्मत्तिऩुडैय स्वरूपम्, अवऩै अडैगिऱ जीवऩुडैय स्वरूपम्, अडैवदऱ्कु उपायम्, अदिऩ्बलऩ्, अप्पडिये अडैवदऱ्कु विरोदियायिरुप्पदुआगिय इवैगळै इतिहासङ्गळ् पुराणङ्गळ् इवैगळोडु कूडिय ऎल्ला वेदङ्गळुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। (४-पक्कम्, १५-वदु नम्बरैप् पार्क्क)
- [[४]]
-
१
३६।ः
नागपर्यङ्कमुत्सृज्य ह्यागतो मधुरां पुरिम् ॥
(हरिवंशः २-५५-५३)
तिरुप्पाऱ्कडलै इरुप्पिडमागवुडैय लक्ष्मीबदियाऩ इन्द नारायणऩ्, आदिशेषऩागिय पडुक्कैयै विट्टु इम् मदुरा पट्टणत्तिऱ्कु वन्दिरुक्किऱार्।
३७। ४९- -
:रिबुर्गाऩ् f: १
एकशृङ्गो वराहस्त्वं भूतभव्यसपत्नजित् ॥
(रामा। युत्त । -१२०-१३)
तेवरीर् लक्ष्मीबदियायुम्, सक्किरायुदत्तैत् तरिक्किऱवरायुम्, उलगङ्गळुक्कु यजमानऩायुमिरुक्किऱ नारायणऩॆऩ्ऱ पॆयरैयुडैय तेवऩ्। (पिरमऩिऩ् तुदि)।
३८। ाः रिवुः अळवुः
ाऩ् जूः१
तमसः परमो धाता शङ्खचक्रगदाधरः ॥
(रामा। युत्त। -११४-१५)
श्रीवत्सम् ऎऩ्गिऱ मरुवैत् तिरुमार्बिलुडैयवरायुम्,
ऎप्पोदुम् लक्ष्मियुडऩ् कूडिऩवरायुमिरुक्किऱवर्।
[[५३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३९।४fलर्ः
यथा सर्वगतो विष्णुस्तथैवेयं द्विजोत्तम! ॥
।
(विष्णु पुरा।-१-८-१७)
इन्द लक्ष्मियाऩवळ् ऎप्पोदुमिरुक्किऱाळ्। उलगङ्गळुक्कुत् तायार्। ऒरुबोदुम् ऎम्बॆरुमाऩै विट्टु विलगुगिऱदिल्लै। ऒ पिरामणसिरेष्टऩे! ऎप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लावऱ्ऱिलुमिरुक्किऱाऩो, अप्पडिये इवळुम्।
४०। पुऩ्
[[१]]
एवमुक्तस्तु रामेण लक्ष्मणः संयताञ्जलिः ।
सीतासमक्षं काकुत्स्थं इदं वचनम् अब्रवीत् ॥
(रामायणम् आरण्यगाण्डम्-१५-६)
अन्द रगुवंसत्तिल् पिऱन्द लक्ष्मणऩ् तमैयऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळैयुम् नऩ्ऱागप् पिडित्तुक्कॊण्डु सीदैयिऩ् मुऩ्ऩाल् इन्दच् चॊल्लै रामऩिडत्तिल् सॊऩ्ऩाऩ्।
४१। स भ्रातुश्चरणौ गाढं निपीड्य रघुनन्दनः ।
सिyarafa
४४॥ (रामाय। अयोत्।का। ३१-२)
मिगुन्द यसस्सैयुडैय लक्ष्मणऩ् सीदैयैयुम्, उयर्न्द सङ्कल्पत्तैयुडैय रामऩैयुम् पार्त्तुच्चॊऩ्ऩाऩ्।
४२। अळप्पुरि
।
अभियाचाम वैदेहीमेतद्धि मम रोचते ॥ (रामाय। सुन्दर।-५८-८७)
इवळ् राक्षसिक्कूट्टत्तै रामऩिडत्तिलिरुन्दु काप्पाऱ्ऱु वदऱ्कुच् चक्तियैयुडैयवळ्।
४३। Ad-d: सारि
अवोचद् यदि तत् तथ्यं भवेयं शरणं हि वः ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -५८-९०)
उङ्गळुक्कुच् चरणमाग आवेऩ्। (इदु सीदैयिऩ् वचनम्)
४४। भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यते ।
अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रतः स्वपतश्च ते ॥
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् ३१-२७)
अनुबन्दम्
[[५३९]]
तेवरीर् सीदैयुडऩ्गूड मलैत्ताऴ्वरैगळिल् विळैयाडप् पोगिऱीर्। तेवरीर् विऴित्तुक्कॊण्डिरुन्दालुम् तूङ्गिऩालुम् तेवरीरुडैय ऎल्ला वेलैगळैयुम् नाऩ् (लक्ष्मणऩ्) सॆय्यप् पोगिऱेऩ्।
४५। तया सहासीनमनन्तभोगिनि प्रकृष्टविज्ञानबलैकधामनि । फणामणिव्रातमयूखमण्डलप्रकाशमानो दरदिव्यधामनि ॥
आदिशेषऩ्मेल् पिराट्टियुडऩ्गूड
ऎम्बॆरुमाऩै।
(आळवन्दार्। स् -३९) उट्कार्न्दिरुक्किऱ
४६। कान्तस्ते पुरुषोत्तमः फणिपतिः शय्याऽऽसनं वाहनं
वेदात्मा विहगेश्वरो यवनिका माया जगन्मोहिनी । ब्रह्मेशादिसुरव्रजः सदयितः त्वद्दासदासीगणः
श्रीरित्येव च नाम ते भगवति! ब्रूमः कथं त्वां वयम् ॥
[[११]]
(सदुःच्लोकी - १)
उम्मुडैय पिरियमाऩ कणवऩ् पुरुषोत्तमऩ् ऎऩ्ऱु पॆयरुळ्ळ ऎम्बॆरुमाऩ्।
४७। प्रकृतिपुरुषकालाव्यक्तमुक्ता यदिच्छाम्
अनुविदधति नित्यं नित्यसिद्धैरनेकैः । स्वपरिचरणभोगैः श्रीमति प्रीयमाणे
रु ४४ पुरि तऩ् पुरिगसा II (आत्मचित्ति मङ्गळ सुलोकम्)
तऩ्ऩुडैय (ऎम्बॆरुमाऩुडैय) कैङ्गरियङ्गळै पोगमाग ऎण्णुगिऱ नित्तियसूरिगळाल् लक्ष्मियोडुगूड सन्दोषप् पडुत्तप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल्।
४८। ४४+a=g+।
— ४ः II (वेदान्दसारम् तुडक्कत्तिल्)
लक्ष्मियोडु कूडिऩवऩायुम्, कॆट्टगुणमिल्लामलुम् आनन्दत्
तिऱ्कु समुत्तिरमायुमिरुक्किऱ विष्णुवुक्कु नमस्कारम्।
[[५४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
४९। श्रियः कान्तोऽनन्तो वरगुणगणैकास्पदवपुः
हताशेषावद्यः परमखपदो वाङ्मनसयोः । अभूमिर्भूमिर्यो नतजनदृशामादिपुरुषो
मनस्तत्पादाब्जे परिचरणसक्तं भवतु मे ॥ (वेदान्ददीबम् मङ्गळम्)
लक्ष्मिक्कुप् पिरियऩाऩ कणवऩायुम्, तेस - काल - वस्तुक्कळाल् अळविल्लादवऩायुम्, मेऩ्मैयाऩ कुणङ्गळुडैय कूट्टङ्गळुक्कु ऒरे इडमाऩ तिरुमेऩियैयुडैयवऩायुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ्। ५०। अखिलभुवनजन्मस्थेमभङ्गादिलीले
विनतविविधभूतव्रातरक्षैकदीक्षे । श्रुतिशिरसि विदीप्ते ब्रह्मणि श्रीनिवासे
भवतु मम परस्मिन् शेमुषी भक्तिरूपा ॥
(श्रीबाष्यमङ्गळम्)
लक्ष्मिक्कु इरुप्पिडमाऩ परबिरम्मत्तिऩिडत्तिल्।
५१। रिबुःपुरिः
(कीदाबाषियम् तॊडक्कत्तु वाक्यम्)
लक्ष्मीबदियायुम्, ऎल्ला कॆट्टगुणङ्गळुक्कु विरोदियायुम् ऎल्ला नल्ल कुणङ्गळुक्कुम् ऒरे इडमायुम्, इडत्तिऩालुम् कालत्ति ऩालुम् वस्तुविऩालुम् अळविल्लामल् ज्ञानमुम् आनन्दमुमाऩ स्वरूपत्तै उडैयवऩायु मिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ्।
५२। एवम्प्रकाशममलं नित्यं व्यापकमक्षयम् ।
समस्तहेयरहितं विष्ण्वाख्यं परमं पदम् ॥
(विष्णु पु।-१-२२-५३)
विष्णुवॆऩ्ऱु पॆयरैयुडैय मिगवुम् उयर्न्द ऎम्बॆरुमा
ऩुडैय स्वरूपमाऩदु ऒरुविदमाऩ कॆडुदलिल्लाददु।
५३। तेजोबलैश्वर्यमहावबोधसुवीर्यशक्तचादिगुणैकराशिः ।
परः पराणां, सकला न यत्र क्लेशादयः सन्ति परावरेशे ॥
(विष्णुपुराणम् - ६-५-८५) उयर्न्दवर्गळैयुम् ताऴ्न्दवर्गळैयुम् नियमनम् सॆय्गिऱ ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् क्लेसम् मुदलाऩवैगळ् ऒऩ्ऱुमिल्लैयो, अवऩ् उयर्न्दवर्गळुक्कॆल्लाम् उयर्न्दवऩ्। क्लेसमॆऩ्बदुअनुबन्दम्
[[५४१]]
अवित्यै, अस्मिदा (नाऩ् ऒरुवऩुक्कुमुट्पडादवऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम्) आसै, त्वेषम्, ऒऩ्ऱिल् पिडिमाऩम् - आग ऐन्दु।
५४। ऎळ् ऒऩिवàवुरि!
मुने! वक्ष्याम्यहं बुद्ध्वा तैर्युक्तः श्रूयतां नरः ॥
(रामायणम् पालगाण्डम् - १-७)
अन्द कुणङ्गळोडु सेर्न्द मऩिदऩैच् चॊल्लुगिऱेऩ् केळुम्।
५५। ऎ
पुऩिबुर् ४
II (रामायणम् अयोध्या– २-४८)
इप्पडि कुणङ्गळ् निऱैन्द अन्द रामऩै।
५६। च् चरदिक्ः ४ १
प्रकृतीनां हिते युक्तं प्रकृतिप्रियकाम्यया ॥ (रामायणम् पाल। १-२०) मिगवुमुयर्न्द कुणङ्गळोडु सेर्न्द मूत्त पिळ्ळैयाऩरामऩै।
५७। सत्तिगः sli qf al४G: १
सम्मतस्त्रिषु लोकेषु वसुधायाः क्षमागुणैः ॥
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् - १-३१)
इप्पडि मिगवुम् उयर्न्द कुणङ्गळोडु सेर्न्दवऩै।
५८। तमेवं गुणसम्पन्नमप्रधृष्यपराक्रमम् ।
लोकपालोपमं नाथमकामयत मेदिनी ।
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् - २-४७)
कुणङ्गळाले रामऩ् विळङ्गिऩार्।
५९।
४-९ः४५ १
बहवो नृप ! कल्याणगुणाः पुत्त्रस्य सन्ति ते ॥
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् - २-२६)
ऒ राजावे ! उम्मुडैय पिळ्ळैक्कु अनेक नल्ल कुणङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩ।
[[५४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
६०। आनृशंस्यं परो धर्मस्त्वत्त एव मया श्रुतः ।
जानामि त्वां महावीर्यं महोत्साहं महाबलम् ॥
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् - ३३-१२)
अडैन्दवर्गळै रक्षिक्कुम् तऩ्मै, करुणै, वेदत्तिऩ् अर्त् तत्तै अऱिन्दिरुक्कै, ताऴ्न्दवर्गळुडऩ् इडैविडामल् सेर्न्दिरुक्कुम् तऩ्मै, मऩदै अडक्कुवदु, इन्दिरियङ्गळै अडक्कुवदु आगिय इन्द आऱु कुणङ्गळ् पुरुषच्रेष्टऩागिय रामऩै अलङ्गरिक्किऩ्ऱऩ। ६१।f: f ४३ः H«: !
तेन मैत्री भवतु ते यदि जीवितुमिच्छसि ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -२१-२०)
धर्मम् तॆरिन्द अन्द रामऩ् सरणागदि पण्णिऩवर्गळिडत्तिल् आसैयुळ्ळवऩॆऩ्ऱु अऱियप्पट्टवऩ् अऩ्ऱो।
६२। ५-तग४रि ४८-५४-५ !
शरण्यं शरणं च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् - १२०-१८)
उयर्न्दवर्गळाऩ पॆरिय रुषिगळ्, तेवरीरै, रक्षणत्तुक्काग अडैयत्तक्कवरायुम् अडैन्दवर्गळै रक्षिक्किऱवरायुम् सॊल्लु
किऱार्गळ्।
६३। AGTH H: सा
आर्तानां संश्रयश्चैव यशसश्चैकभाजनम् ॥
[[१]]
(रामायणम् किष्किन्दागाण्डम् - १५-१९)
सादुक्कळुक्कु इरुप्पिडम्। आबत्तै अडैन्दवर्गळ् अडैय
वेण्डिय उयर्न्द गति।
६४। तेजोबलैश्वर्यमहावबोधसुवीर्यशक्तयादिगुणैकराशिः ।
परः पराणां, सकला न यत्र क्लेशादयः सन्ति परावरेशे ॥
(विष्णुपुराणम् - ६-५।८५)
मिगवुमुयर्न्द तेजस्सु, पलम्, ऐसुवरियम्, ज्ञानम्, वीरियम् सक्ति मुदलाऩ कुणङ्गळ् ऎल्लाम् सेर्न्दु इरुक्कुम्बडियाऩ इडम्।
अनुबन्दम्
६५। HoqAdle ऩेर्ः कर्afj रब ।
शक्तो महेश्वरादन्यः पार्वत्याश्चाथवा भवेत् ॥
[[५४३]]
(पिराम्मपुराणम्)
ऎल्लात्तुक्कुम् आत्मावायिरुक्किऱ विष्णुविऩुडैय कुणङ् गळै रुत्तिरऩैयुम् पार्वदियैयुङ्गाट्टिलुम् वेऱु ऎवर् अऱिवर्।
६६।
[[१]]
(वामनपुराणम् -७४-४०)
पिळ्ळैये ! ऎप्पडि समुत्तिरत्तिऩुडैय रत्नङ्गळैक् कणक्किड मुडियादो, अप्पडिये सक्किरायुदमुडैय तेवऩुडैय कुणङ्गळैयुम् ऎण्णमुडियादु।
६७। वर्षायुतैर्यस्य गुणा न शक्या वक्तुं समेतैरपि सर्वलोकैः ।
महात्मनः शङ्खचक्रासिपाणेर्विष्णोर्जिष्णोर्वसुदेवात्मजस्य ॥
(पारदम् कर्ण-पर्व -८३-१५)
ऎल्ला तेवर्गळुम् सेर्न्दु सॊऩ्ऩालुम् ऎवरुडैय कुणङ्गळ् अनेकम् पदिऩायिरम् वर्षङ्गळिलुम् सॊल्लमुडियादऩवो, पिरम्माविऩ् आयुस्सुम् कोडि वाय्गळुम्, मिगवुम् शुद्धमाऩ मऩदुम् उळ्ळवऩाय् ऒरुवऩ् ऎङ्गेयावदु इरुन्दाल्, अवऩुम्मुडैय कुणङ्गळुडैय पदिऩायिरत्तिल् ऒरु भागत्तैच् चॊल्लुवऩो, सॊल्लमाट्टाऩो; अन्द तेवच्रेष्टऩे! श्री विष्णुवे तयै सॆय्यवेण्डुम्।
६८।४१७-
(षाट्कुण्यविवेकम्)
कणक्किल्लाद कुणङ्गळै उडैयवऩायिरुन्दबोदिलुम्, उमक्कु आऱे कुणङ्गळ् मुक्कियमाऩवैगळ्। तेवरीर् उलगत्तै वयिऱ्ऱिल् वैत्तुक्कॊण्डिरुप्पदुबोल्, मऱ्ऱ कुणङ्गळै अवैगळ् तङ्गळुक्कुळ्ळे अडक्किक्कॊण्डिरुक्किऩ्ऱऩ।
६९।५४४४ -
पाणम् पोडुगिऱवर्गळ् पाणङ्गळ् सॆलवागि विट्टबडियाले तिरुम्बिवरुगिऱार्गळ्। आगासत्तिल् इडमिल्लामैयालऩ्ऱु। अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩुडैय कुणङ्गळैच् चॊल्ल आरम्भित्तवर्गळ्, पुत्तिक्कुऱैविऩाल् निऩ्ऱुविडुगिऱार्गळ्। कोविन्दऩुडैय कुणङ् गळैच् चॊल्लिमुडिन्ददऩाल् अल्ल।
[[५४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
७०।४ १
सदैकरूपरूपाय विष्णवे सर्वजिष्णवे ॥
(विष्णु पुराणम् -१-२-१)
ऎप्पॊऴुदुम् ऒरेविदमाऩ तिरुमेऩियैयुडैयवऩुक्कु।
७१। Aरिसु
[[१]]
(पौष्करसंहिता)
ऒ पौष्कर ! ऎप्पोदुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुमेऩि विषयत्तिलुम्, अवऩ् ऎल्लारुक्कुम् मेऱ्पट्टवऩ् ऎऩ्गिऱ विषयत् तिलुम् ऎवऩुडैय मऩदिल् इवैगळ् इप्पडिये इरुक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्गिऱ ऎण्णमिरुक्किऱदो, अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् अवऩ्गिट्टे वरुवऩ्।
७२। ४+१ः
—
(विष्णु पुराणम् -६-७-७०)
राजावे ! इन्द ऎल्ला सक्तिगळुम् ऎन्द तिरुमेऩियिल् निलैया यिरुक्किऩ्ऱऩवो, अन्द हरियिऩुडैय तिरुमेऩियाऩदु उलगमागिय उडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱु। पिरगिरुदियिऩाल् सॆय्यप्पट्टदऩ्ऱु। अदु स्वरूपत्तालुम् कुणत्तालुम् मिगवुम् पॆरिदु।
७३। समस्तकल्याणगुणात्मकोऽसौ स्वशक्तिलेशाद्धतभूतवर्गः ।
इच्छागृहीताभिमतोरुदेहः संसाधिताशेषजगद्धितो यः ॥
(विष्णु पुराणम् -६-५-८४)
स्वबावत्तिल् ऎल्ला नल्ल कुणङ्गळैयुडैयवऩायुम्, तऩ्ऩुडैय सक्तियिऩ् लेसत्तिऩाल् उलगत्तै सृष्टिक्किऱवऩायुम्, तऩ् सङ्कल्पत्तिऩाल् ऎडुत्तुक्कॊळ्ळप्पट्ट तऩ्ऩैयडैन् दवर्गळुक्कुप् पिडित्त पॆरिय तिरुमेऩियैयुडैयवऩायुम् उलगम् मुऴुवदुक्कुम् हितम् सॆय्गिऱवऩायुम् ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्किऱाऩ्।
७४। ऎत्ए तऩर् : ४-°: ।
७४(सरि)सर् (i) calse q४l४४ः ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व -२०६-६०)
अन्द परमात्माविऩुडैय तिरुमेऩियाऩदु ऐन्दु पूदङ्गळुडैय सेर्क्कैयालुण्डाऩदऩ्ऱु।
७५। न तस्य प्राकृता मूर्तिमांसमेदोऽस्थिसम्भवा ।
योगित्वाच्चेश्वरत्वाच्च सर्वरूपधरो विभुः ॥
(वराहबु।-३४-४०)
अनुबन्दम्
[[५४५]]
मांसम्, मेदस्, ऎलुम्बु इवैगळालुण्डाऩ पिरगिरुदि कार्यमाऩ उडम्बाऩदु ऎम्बॆरुमाऩुक्किल्लै।
७६। भुजैश्चतुर्भिस्समुपेतमेतद्रूपं विशिष्टं दिवि संस्थितं च ।
भूमौ गतं पूजयताऽप्रमेयं सदा हि तस्मिन् निवसामि देवाः ! ॥
(पारदम् मौसल-पर्व -५-३४)
अन्द तिरुमेऩियाऩदु नाऩ्गु तिरुक्कैगळोडु कूडियदु उयर्न्ददु, परमबदत्तिल् निलैयायिरुक्किऱदु।
७७। प्रशासितारं सर्वेषां अणीयांसम् अणीयसाम् ।
रुक्माभं स्वप्नधीगम्यं विद्यात् तु (तं) पुरुषं परम् ॥
(मनुस्मिरुदि -१२-१२२)
परमबुरुषऩै ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुगिऱवऩायुम्, सूष्ममाऩवैगळैक् काट्टिलुम् सूक्ष्ममायिरुप्पवऩायुम्, तङ्गम्बोल् पिरगासिक्किऱवऩायुम्, स्वप्नम् पोऩ्ऱ योगत्तिऩाल् अडैयत्तगुन्दवऩायुम्, ऒरुवऩ् अऱियवेण्डियदु। ७८।कदागगळ ।
अपश्यद्देवदेवस्य शरीरे पाण्डवस्तदा ॥
(गीता - ११-१३)
अन्द तिरुमेऩियिल् ऒरु मूलैयिल् इरुन्द उलगमुऴुवदैयुम्।
७९। रि aieaa ea! f। ब्रह्माणमीशं कमलासनस्थमृषींश्च सर्वानुरगांश्च दीप्तान् ॥
(गीता-११-१५)
ऒ तेवऩे ! तेवरीरुडैय तिरुमेऩियिल् तेवर्गळैप् पार्क्किऱेऩ्।
८०। अस्त्रभूषणसंस्थानस्वरूपं रूपवर्जितः ।
बिभर्ति मायारूपोऽसौ श्रेयसे प्राणिनां हरिः ॥
(६६२४६००१४६००TLD - १-२२-७६)
आयुदङ्गळुक्कुम् नगैगळुक्कु मिरुप्पिडमाऩ तिरुमेऩियै
ऎम्बॆरुमाऩ् ताङ्गिक्कॊण्डिरुक्किऱाऩ्।
[[५४६]]
८१। पुग
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
बिभर्त्ति भगवान् विष्णुः तन्ममाख्यातुमर्हति ॥
(विष्णु पुराणम् - १-२२-६६
जीवऩ्गळुम् पिरगिरुदियुम् कूडिय इन्द ऎल्ला उलगमुम् तिरुमेऩि यिल् आयुदरूपमागयुम्, नगैरूपमागयुम् ऎप्पडि इरुक्किऩ्ऱदो।
८२।७४४ः ४४ : ।
श्रीवत्सवक्षा नित्यश्रीरजय्यः शाश्वतो ध्रुवः ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् - ११४-१५)
पिरगिरुदियैक् काट्टिलुम् मेलाऩ इडत्तिलिरुक्किऱवऩायुम्, सङ्गत्तैयुम्, सक्किरत्तैयुम् कदैयैयुम् तरित्तुक् कॊण्डिरुप्पवऩा युम् पोषगऩायुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ्।
८३। fwka-f-४ः कः ४! ।
स्थितेर्निमित्तभूतस्य विष्णोरेता विभूतयः ।
(विष्णु पुराणम् -१-२२-३२)
मनु मुदलाऩवर्गळ्, कालम्, ऎल्ला जन्तुक्कळ् इवैगळ् उलगत्तिऩ् स्तिदिक्कु कारणमाऩ विष्णुविऩुडैय विबूदिगळ्। ८४।Ha! Hq७! ।
पुरिरिा! ४४! ॥ (विष्णु पुराणम् -५-१-५०) पॆरिय विबूदियाऩ नित्तियविबूदियिलिरुप्पैयुडैय ऎम्बॆरु माऩे !
८५।-cisfe ४४ ऩार् ऩिर् q-१४! ।
एष तूद्देशतः प्रोक्तो विभूतेर्विस्तरो मया ।
ऎऩ्ऩुडैय उयर्न्द विबूदिगळुक्कु मुडिविल्लै।
(गीता-१०-४०)
८६। यदण्डमण्डान्तरगोचरं च यद् दशोत्तराण्यावरणानि यानि च । गुणाः प्रधानं पुरुषः परं पदं परात्परं ब्रह्म च ते विभूतयः ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - १७)
अनुबन्दम्
[[५४७]]
पिरुम्माण्डम्, अदऱ्कुळ् इरुक्कुमवैगळ्, अदऱ्कु वॆळियि लिरुक्किऱ ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु पत्तुमडङ्गु पॆरिदाऩ एऴु आवरणङ्गळ्, सत्तुवम् मुदलाऩ मूऩ्ऱु कुणङ्गळ्। अवैगळैयुडैय पिरगिरुदि, कर्मत्तिऱ्कुट्पट्टजीवऩ्गळ्, नित्तियविबूदि, मुक्तर्गळ्, नित्तियर्गळ्, तिव्यमङ्गळ विक्किरहम् इवैगळ् तेवरीरुडैय विबूदिगळ्।
८७।अग-रिसाबाविY४ ।
कण्णाल् पार्क्कप्पडुम् इन्द उलगत्तिऩुडैय पिऱप्पु मदलाऩवैगळ् ऎवऩिडत्तिलिरुन्दु उण्डागिऩ्ऱऩवो, अवऩ् पिरम्मम्।
जन्माद्यस्य यतः ॥
ब्रह्म-सूत्रम् १-१-२)
इव्वुलगिऩ् पडैप्पु मुदलियऩ परमात्माविडमिरुन्दे वरुम्।
८८।
अरि-रिरि४ ।
क्रीडा हरेरिदं सर्वं क्षरमित्यवधार्यताम् ॥ (पारदम् - सान्दि।२०६-५८)
इवैयॆल्लाम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु विळैयाट्टुक्कुक् करुविगळ्।
८९। व्यक्तं विष्णुस्तथाऽव्यक्तं पुरुषः काल एव च ।
क्रीडतो बालकस्येव चेष्टां तस्य निशामय ॥ (विष्णु पु।-१-२-१८) विळैयाडुगिऱ कुऴन्दैयिऩुडैय सेष्टैगळ् पोलिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय सेष्टैगळैप् पार्।
९०। अनियोज्योऽप्रमेयश्च यस्तु कामशरीरधृत् ।
मोदते भगवानत्र बालः क्रीडनकैरिव ॥
पोल्।
(पारदम् - सबाबर् - ४०-७८)
कुऴन्दै विळैयाट्टुक् करुविगळैक्कॊण्डु विळैयाडुवदु
९१। ऩ् अळिदऴ्ैः कसिaर्बुरिd: १
हरे! विहरसि क्रीडाकन्दुकैरिव जन्तुभिः ॥
(विष्णु धर्मम् )
कर्ममागिय सूत्तिरत्तिऩाल् कट्टप्पट्टु मेलेबोयुम् कीऴे
वन्दु कॊण्डु मिरुक्किऱ विळैयाट्टुक्कु वेण्डिऩबन्दु पोलेयिरुक् किऱ जन्तुक्कळैक्कॊण्डु, ऒ ऎम्बॆरुमाऩे ! नी विळैयाडुगिऱाय्।
ऒ
[[५४८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
९२। लोकवत्तु लीलाकैवल्यम् ।
(ri - २-१-३३)
उलगत्तिलेबोले, ऎम्बॆरुमाऩ् उलगत्तै उण्डु पण्णुवदु मुदलाऩवैगळैच् चॆय्वदु विळैयाट्टुक्काग मात्तिरम्।
९३। सवयस इव
ते साध्याः सन्ति देवा जननि! गुणवपुर्वेष वृत्त स्वरूपैः भोगैर्वा निर्विशेषाः सवयस इव ये नित्य निर्दोषगन्धाः । हे श्रीः ! श्रीरङ्गभर्त्तुस्तव च पदपरीचारवृत्त्यै सदाऽपि प्रेम प्रद्राण भावाविलहृदय हठात्कार कैङ्कर्यभोगाः ॥
(क्रं - २७)
ऒरे वयदुळ्ळ तोऴऩ्मारैप्पोलवुम् कॊञ्जमुम् दोष मिल्लामलुम् ऎप्पोदुमिप्पडियिरुक्किऱ नित्तियसूरिगळ्। ९४। मदीयानादिकर्मप्रवाहप्रवृत्तां भगवत्स्वरूपतिरोधानकरीं विपरीत
ज्ञानजननीं स्वविषयायाश्च भोग्यबुद्धेर्जननीं देहेन्द्रियत्वेन भोग्यत्वेन सूक्ष्मरूपेण चावस्थितां देवीं गुणमयीं मायां “दासभूतः शरणागतोऽस्मि; तवास्मि दासः" इति वक्तारं मां तारय ॥
(Gumwswi)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपत्तैत् तॆरियादबडि पण्णुगिऱदुम्, ऒऩ्ऱै वेऱॊऩ्ऱाग ऎण्णुम्बडि सॆय्गिऱदुम्, ताऩ् पोगत्तैक् कॊडुक्कक्कूडिय वस्तु ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तै उण्डुबण्णुवदुमाऩ प्रीत की तुडी।
९५। पापं प्रज्ञां नाशयति क्रियमाणं पुनः पुनः ।
नष्टप्रज्ञः पापमेव पुनरारभते नरः ॥ (unggi-२gCun - ३५-७३)
अडिक्कडि सॆय्यप्पट्ट पाबमाऩदु अऱिवै नासञ् जॆय् किऱदु; अऱिवैयिऴन्द मऩिदऩ् मऱुबडियुम् पाबत्तैये सॆय्य आरम्बिक्किऱाऩ्।
९६। तानहं द्विषतः क्रूरान् संसारेषु नराधमान् ।
क्षिपाम्यजस्रमशुभानासुरीष्वेव योनिषु ॥
(८-१६-१९)
अनुबन्दम्
[[५४९]]
पाबिगळै असुरस्वबाव मुळ्ळवर्गळ् वयिऱ्ऱिल् पिऱक्कुम्बडि
ऎप्पोदुम् सॆय्गिऱेऩ्।
९७। यजन्ते सात्त्विका देवान् यक्षरक्षांसि राजसाः ।
प्रेतान् भूतगणाँश्चान्ये यजन्ते तामसा जनाः ॥
(गीता-१७-४)
सत्वगुणम् मेलोङ्गियवर्गळ् तेवर्गळैयुम्, रजोगुणम् मेलिट्टवर्गळ् यक्षर्गळैयुम् राक्षसर्गळैयुम् आरादिक्किऱार्गळ्। अवर्गळैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ तमोगुणम् मेलिट्टवर्गळ् पूदङ् गळैयुम् पिरेद कणङ्गळैयुम् आरादिक्किऱार्गळ्।
९८। नेहाभिक्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात् ॥
(गीता-२-४०)
इन्दक् कर्मयोगत्तिल् सॆय्द आरम्बमाऩदु वीणाय्प् पोगिऱ तिल्लै। अदु मुडियाददिऩाल् दोषमुम् किडैयादु। इन्द धर्मत्तिऩु टैय कॊञ्जबागमुम् कूड पॆरिदाऩ संसारबयत्तिलिरुन्दु ऒरुवऩै रक्षिक्किऱदु।
९९। तस्य च वशीकरणं तच्छरणागतिरेव ।
(श्रीभाष्यम् -१-४-१)
नमक्कु अनुक्किरहम् पण्णुम्बडि ऎम्बॆरुमाऩैच् चॆय्वदऱ्कु
सादनम् अवऩिडत्तिल् पण्णुम् सरणागदि।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
६। नीयुम् तिरुमगळुम् निऩ्ऱायाल् कुऩ्ऱॆडुत्तुप्
पायुम् पऩिमऱैत्त पण्बाळा-वासल् कडैगऴिया वुळ्बुगाक् कामर् पूङ्गोवल्
इडैगऴिये पऱ्ऱियिऩि।
(मुदल् तिरुवन्दादि -८६)
नीयुम् पिराट्टियुम् मऱ्ऱॆल्लारैक् काट्टिलुम् वेऱाग इरुन्दु कॊण्डु इडैयर्गळैक् कॊल्लुवदऱ्कागप् पॆय्द मऴैयै मलैयै यॆडुत्तुत्तडुत्ताय्।
ऒण्डॊडियाळ् - कण्डुगेट्टुऱ्ऱुमोन्दुण्डुऴलुम् ऐङ्गरुवि कण्डविऩ्बम् तॆरियवरिय वळविल्लाच् चिऱ्ऱिऩ्बम् ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमेनिलानिऱ्पक्
कण्डसदिर्गण्डॊऴिन्दे ऩडैन्देऩुऩ् तिरुवडिये।
(तिरुवाय्मॊऴि -४-९-१०)
[[५५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
७। कोलत्तिरु - ञालत्तूडेनडन्दुम्निऩ्ऱुम्गिडन्दिरुन्दुम्
सालप्पलनाळुगन्दोऱु उयिर्गळ् काप्पाऩे
कोलत्तिरुमामगळोडुऩ्ऩैक्कूडादे सालप्पलनाळडियेऩिऩ्ऩम्दळर्वेऩो।
(तिरुवाय्मॊऴि ६-९-३)
नीयुम् ईडुबडुम्बडियाऩ अऴगैयुडैय लक्ष्मियोडु कूड उऩ्ऩै।
८। पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरु
वरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप्पल्बडिगाल् कुडिगुडि वऴिवन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ् तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पणैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे। तिरुवाय्मॊऴि ९-२-१)
तेवरीरुडैय करुणैयैयुम्, तामरैयिलिरुक्कुम् पिराट्टियिऩ् करुणैयैयुम् कॊण्डु तेवरीरुडैय कोयिलैप्पॆरुक्कि, अदावदुकैङ्गरियम् सॆय्दु।
९। किडन्दनाळ्गिडन्दायॆत्तऩै कालम् किडत्ति युऩ्दिरु
वुडम्बसैयत्, तॊडर्न्दुगुऱ्ऱेवल्सॆय्दु तॊल्लडिमैवऴि वरुम्दॊण्डरोर्क्करुळित्, तडङ्गॊळ् तामरैक् कण्विऴित्तु नीम्यन्दुऩ्दामरै मङ्गैयुम्नीयुम्, इडङ्गॊळ्मूवुलगुम् तॊऴविरुन्दरुळाय् तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि - ९-२-३)
तेवरीरुडैय तामरैप्पूविलिरुक्किऱ पिराट्टियुम् तेवरीरुम् मुऩ्ऱु उलगङ्गळुम् कैङ्गरियम् सॆय्युम्बडि इरुन्दरुळवेणुम्। १०। अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङगळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि-६-१०-१०)
ऒरु क्षणमुङ्गूड तेवरीरै विट्टुप् पिरिय सक्तियिल्लैयॆऩ्ऱु तामरैप्पूविलिरुक्किऱ पिराट्टि वसिक्किऱ तिरुमार्बै उडैयवऩे।
मऩऩगमलमऱ मलर्मिसैयॆऴुदरुम्
११।
मऩऩुणर्वळविलऩ् पॊऱियुणर्ववैयिलऩ्
इऩऩुणर्मुऴुनल मॆदिर्निगऴ्गऴिविऩुम्
इऩऩिलऩॆऩऩुयिर् मिगुनरैयिलऩे।
तिरुवाय्मॊऴि -१-१-२)अनुबन्दम्
[[५५१]]
मुऴुवदुम् ज्ञानमायुम् आनन्दमायुमिरुक्कुम् स्वरूपत्तै
उडैयवऩ्।
१२। नन्दाविळक्केयळत्तऱ्करियाय् नरनारणऩे करुमामुगिल्बोल् ऎन्दाय् ऎमक्केयरुळायॆऩनिऩ्ऱु इमैयोर्बरवुमिडम् ऎत्तिसैयुम् कन्दारमन्देऩिसैबाडमाडे कळिवण्डुमिऴऱ्ऱ निऴल्दुदैन्दु मन्दारनिऩ्ऱुमणमल्गुनाङ्गूर् मणिमाडक्
कोयिल्वणङ्गॆऩ्मऩऩे।
(पॆरिय तिरुमॊऴि-३-८-१)
११ नासमिल्लाददायुम्, स्वयम्बिरगासमायुम्, मूऩ्ऱुविद अळविल्लाद तायुमिरुक्किऱ स्वरूपत्तै उडैयवऩे।
१३। मणन्दबेरायामायत्ताल् मुऴुदुम्
वल्विऩैयेऩैयीर्गिऩ्ऱ, कुणङ्गळैयुडैया यसुरर्वऩ्गैयर् कूऱ्ऱमेगॊडिय पुळ्ळुयर्त्ताय्, पणङ्गळायिरमुमुडैय पैन्नार्गप्पळ्ळि याय्प् पाऱ्कडल् सेर्प्पा, वणङ्गुमाऱऱियेऩ्
मऩमुंवाचकमुम् सॆय्गैयुम् याऩुनीदाऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि -८-१-८)
उऩ्ऩैविट्टुप् पिरियुम्बडियाऩ पलमाऩ पाबङ्गळैयुडैय
ऎऩ्ऩैप् पिळक्किऱ कुणङ्गळै उडैयवऩे।
१४।उयर्वऱवुयर्नल मुडैयवऩ्यवऩवऩ्
मयर्वऱमदिनल मरुळिऩऩ्यवऩवऩ्
अयर्वऱुममरर्ग ळदिबदियवऩवऩ्
तुयरऱुसुडरडि तॊऴुदॆऴॆऩ्मऩऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि - १-१-१)
उयर्त्ति इव्वळवॆऩ्ऱु सॊल्लमुडियादबडि उयर्न्द आऩन्दम्
मुदलिय कुणङ्गळैयुडैयवऩ्।
१५। कण्णबिराऩैविण्णोर्गरुमाणिक्कत्तैयमुदै
नण्णियुम् नण्णगिल्लेऩ् नडुवेयोरुडम्बिलिट्टुत् तिण्णमऴुन्दक्कट्टिप् पलसॆय्विऩैवऩ्गयिऱ्ऱाल् पुण्णैमऱैयवरिन् दॆऩ्ऩैप्पोरवैत्ताय्बुऱमे।
(तिरुवाय्मॊऴि ५-१-५)
अऩेगमाऩ-सॆय्यप्पट्ट कर्मङ्गळागिय पलमाऩ कयिऱ्ऱाल्
तिडमायुम् अऴुन्दुम्बडियायुम् ऎऩ्ऩै उडम्बुडऩ् पिरिक्कमुडियादबडि कट्टि ऎऩ्ऱुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
[[५५२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१६। मुन्नीर्ञालम्बडैत्त ऎम्मुगिल्वण्णऩे
अन्नाळ् नीदन्द आक्कैयिऩ्वऴियुऴल्वेऩ् वॆन्नाळ्नोय्वीय विऩैगळैवेरऱप्पाय्न्दु ऎन्नाळ्याऩुऩ्ऩै इऩिवन्दुगूडुवऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि - ३-२-१)
सिरुष्टि पण्णिऩ अन्द कालत्तिल् नी ऎऩक्कुक्कॊडुत्त उडम्बु ऎप्पडियिऴुक्किऱदो, अप्पडि सुऴल्वेऩ्।
१७। आविधिगैक्क ऐवर्गुमैक्कुंसिऱ्ऱिऩ्बम्
पावियेऩैप् पलनीगाट्टिप्पडुप्पायो
ताविवैयम्गॊण्ड तडन्दामरैगट्के
कूविक्कॊळ्ळुम्गाल मिऩ्ऩम्गुऱुगादो।
(तिरुवाय्मॊऴि -६-९-९)
ऎऩ्ऩुडैय आत्मा पिरमिक्कुम्बडि ऐन्दु इन्दिरियङ्गळ् ऎऩ्ऩै इऴुत्तु पादिक्कुम्बडियाऩ अल्बमाऩ सुगङ्गळ् अऩेङ्गळैक्काट्टि पाबियाऩ ऎऩ्ऩै नी वरुत्तप्पडुत्तलामो?
अरुम्बदवुरै
तळम् - अस्तिवारम्।
परक्क – विस्तारमाग।
तुवक्कि — सेर्त्तु।
इऴियाद-इऱङ्गाद।
ऒक्क
सममाग,,
ऒऴुगुसङ्गिलि — विलङ्गिडुवदऱ्कागप् पलरैक् कट्टुम्बडियाऩ
ऒरे सङ्गिलि।
तलैसाय्प्पित्तु — पलऩै अडैन्ददाय्च् चॆय्दु।
ऎडुत्तुक् कैनीट्टिऩ — तऩ् इळप्पत्तै निऩैत्तुक् किट्टप्पोगामल् निऩ्ऱुवेलै सॆय्गिऱ,
कण्णोट्टम् - पार्वै, अदावदु पोगत्तैक् कॊडुक्कुम्
वस्तुवागप् पार्प्पदु।
काल्दाऴ— सीक्किरम् विट्टुप्पोगादबडि।
तुरवु तत्तुवार् — किणऱु ताण्डुवार्।
१०१।३
अनुबन्दम्
५। तत्तुवत्रय सिन्दनादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
[[५५३]]
(परमसम्हिता। २)
(पिरगिरुदि) अऱिविल्लाददु, अयलारुक्कागवेयिरुप्पदु, स्वरूपत्तिल् नासमिल्लाददु, आऩाल् ऎप्पोदुम् वेऱुबट्टुक् कॊण्डिरुप्पदु, सत्तुवम् रजस्सु तमस्सु ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु कुणङ्गळैयुडैयदु। कर्मङ्गळैच् चॆय्दवर्गळ् अनुबविप्पदऱ्कु इरुप्पिडमाऩ उडम्बायिरुक्किऱदु। पिरगिरुदियिऩ् स्वबावम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
१०२। ३-fister
अदऩ् पलऩै
इप्पडि
अवूरिedtdd: ११ (विष्णु पु। १-२-२६)
ओ पिरामणऩे! कालत्तुक्कु आरम्बम् किडैयादु, मुडिवुम् किडैयादु। ‘भगवाऩ्’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले कालत्तैच् चरीरमागवुडैय भगवाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। कालत्तैच् उडम्बागवुडैय ऎम्बॆरुमाऩुक्कु आदियुम् मुडिवुम् इल्लै ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩबोदिलुम्, इन्द सुलोकम् कालत्तैप् पऱ्ऱित् ताऩ् सॊल्लुगिऱदु।
१०३। कyकारि४४ कार् पुरिबूर्ः पुरियबुक्कुः १
अजन्मनाशस्य सदैकमूर्तेरनामरूपस्य सनातनस्य ॥
(विष्णु पुराणम् - ४-१-८४)
विनाडि, मुगूर्त्तम् मुदलाऩवैगळाग इरुक्कुम् कालमाऩदु ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय नित्तियविबूदियिल् वेऱुबाडुगळै उण्डु पण्णुगिऱदिल्लैयो।
१०४। ३११४१४-६४४ःकः
(पाञ्जरात्रम्)
मुऴुवदुम् स्वयम्बिरगासमायुम्, आनन्दमायुमिरुक्किऱ उलगङ्गळ्। १०५। काऩ्स पुdoi: १
H©bcl€>Y {Gq
II(पारदम् सान्दि प। १९६ -९)
अन्द नित्तियविबूदियिल् ऎम्बॆरुमाऩ् कालत्तिऱ्कु विनाडि नाऴिगै मुदलाऩ वेऱुबाडुगळै उण्डुबण्णुगिऱाऩ्। आऩाल्
[[५५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इव्विडत्तिल् पोल् कालमाऩदु अव्विडत्तिल् वेऱुबाडुगळै उण्डु पण्णुवदिल्लै।
पुमान्न देवः
नायं देवः
१०६। ऎरिसेर् पूऩ्
aer
क्षरः सर्वाणि भूतानि कूटस्थोऽक्षर उच्यते ।
(गीता १५-१६)
क्षरमॆऩ्बदु कर्मत्तुक्कु उट्पट्टिरुक्किऱ ऎल्ला पिराणिगळुम्, अक्षरमॆऩ्बदु कर्मसम्बन्दम् पोय् मुऩ्बोल् वेऱुबाडिल्लामलिरुक्
किऱ मुक्तऩ्।
१०७। परिरिरिबुः रिवु अ
तेषां तत्परमं स्थानं यद्वै पश्यन्ति सूरयः ॥
(विष्णु।पु-१-६-३९)
एकान्तिगळाय् ऎप्पोदुम् पिरुम्मत्तैच् तियानम् पण्णुगिऱ योगिगळ् ऎवर्गळो, अवर्गळ् पोगुम् इडमाऩदु नित्यसूरिगळ् पार्त्तुक्कॊण्डिरुक्किऱ मिगवुम् उयर्न्द इडम्।
१०८। व्यक्ताव्यक्तस्वरूपस्त्वं समष्टिव्यष्टिरूपवान् । सर्वज्ञः सर्वदृक्सर्वशक्तिज्ञानबलर्द्धिमान् ॥
(६६२४६१।४-५-१-४७)
(विष्णु।पु
ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लावस्तुक्कळागवुम्, ज्ञानमॆऩ्गिऱ कुण मुळ्ळवऩागवुम्, ऎल्लावऱ्ऱैयुम् पार्क्किऱवऩागवुम्, ऎल्लाविदमाऩ सक्ति, ज्ञानम्, पलम्, ऐसुवर्यम् इवैगळै उडैयवऩागवुम्, सिरमम् सोम्बल् पयम्, कोबम्, कामम् मुदलाऩवैगळ् ऒरुबोदुमिल्लादव ऩागवुमिरुक्किऱाऩ्। १०९। af
(नियायदत्तुवम्)
ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरेगालत्तिल् ऎल्लावऱ्ऱैयुम् पिरत्यक्षत् ताले ऎप्पोदुम् तऩ् स्वबावत्तालेयऱिगिऱाऩो, अन्द ऎम्बॆरु माऩै नमस्कारम् सॆय्दु नियायदत्तुवम् ऎऩ्गिऱ सास्तिरत्तैच् चॊल्लु किऱेऩ्।
अनुबन्दम्
११०। Hafपु -AR: १
स्वसत्ताभासकं सत्त्वं गुणसत्त्वाद् विलक्षणम् ॥
[[५५५]]
(पौष्करसंहिता २५-४३)
ताऩ् इरुप्पदालेये तोऩ्ऱुगिऱ, अदावदु स्वयम्बिरगासमाऩ सत्तुवमाऩदु रजस्सुडऩुम् तमस्सुडऩुम् सेर्न्द सत्तुवत्तैक् काट्टिलुम् वेऱु। इङ्गे सत्तुवमॆऩ्बदु अदैयुडैय तिरवियम्।
तमसः
१११। अबादर्-४४
प्रकृष्टसत्त्वराशिं तं कदा द्रक्ष्यामि चक्षुषा ? ॥
(जितन्ता ।स् २-२१)
पिरगिरुदियैक्काट्टिलुम् वेऱायुम् नित्तियसूरिगळाल्
कॊण्डाडप्पट्ट तायुमिरुक्किऱदु नित्तियविबूदि।
११२। ४८ H४I
अरि१४ ।
अनन्तस्य न तस्यान्तः सङ्ख्यानं वाऽपि विद्यते ॥
(६२९६२४६००१४६००тLD - २-७-२५,२६)
ऎन्द कारणत्ताल् अनन्दमॆऩ्ऱु सास्तिरङ्गळिल् सॊल्लप्पट्ट पिरगिरुदि तत्तुवत्तिऱ्कुक् कालत्तिऩाल् मुडिविल्लै। इव्वळवु योजऩैयुळ्ळदॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडिय अळवुमिल्लै। आगैयाल् अदै अनन्दम्-मुडिविल्लाददु ऎऩ्ऱुम्, कणक्किडमुडियाद अळवुळ्ळ तॆऩ्ऱुम् सास्तिरम् सॊल्लुगिऱदु।
११३। ī:३४+rad:४४
ततस्तिस्रस्तेषां त्रियुग! युगलैर्हि त्रिभिरभुः ।
व्यवस्था या चैषा ननु वरद! साऽविष्कृतिवशात्
भवान् सर्वत्रैव त्वगणितमहामङ्गलगुणः ॥ (वरदराजस्तवम् -१६)
तेवरीरुडैय मुदलावदाऩ पररूपमाऩदु इन्द आऱु कुणङ् गळाले पिरगाचित्तदु। इरण्डिरण्डु कुणङ्गळाऩ मूऩ्ऱैयुडै यवऩे ! अवैगळिल् मूऩ्ऱु इरट्टैगळाले पिऩ्ऩुण्डाऩ मूऩ्ऱु वियूहङ्गळुम् विळङ्गिऩ।
[[५५६]]
११४। q<TAI
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(रङ्गराजस्तवम् उत्तरसदगम्-३९)
ऒ रङ्गनादऩे ! आऱु कुणङ्गळैयुडैयवऩाय्, परऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ तेवरीर् मुक्तर्गळाल् अनुबविक्कप्पडुगिऱीर्। अप्पडिये मूऩ्ऱागप् पिरिन्दु, पलमॆऩ्गिऱ कुणत्तोडु कूडिय ज्ञानत्तै युडैयवऩाऩ सङ्गर्षणऩायिरुन्दु कॊण्डु सम्हारत्तैच् चॆय्गिऱीर्। सास्तिरत्तैप् पिरवचनम् सॆय्गिऱीर्। ऐसुवर्यम् विर्यमॆऩ्गिऱ कुणङ्गळैयुडैय प्रत्युम्नऩायिरुन्दु उलगत्तैयुण्डुबण्णि धर्मत्तै नडत्तुगिऱीर्। सक्ति तेजस्सु ऎऩ्गिऱ कुणङ्गळैयुडैय अनिरुत्तऩायिरुन्दुगॊण्डु रक्षिक्किऱीर्। तत्तुवङ्गळै उपदेशम्
सॆय्गिऱीर्।
११५। G
(रङ्गराजदस्तवम् उत्तरसदगम्-४०)
ओ स्वामिये ! उम्मैत् तियाऩम् पण्णुगिऱवर्गळिल् सिलर् विऴित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱवर्गळ् पोलवुम्, सिलर् स्वप्नम् काण् किऱवर्गळ् पोलवुम्, वेऱु सिलर् स्वप्नमिल्लामल् तूङ्गुगिऱवर्गळ् पोलवुम्, मऱ्ऱवर्गळ् मूर्च्चैयडैन्दवर्गळ् पोलवुम् इरुक्किऱार्गळ्। अदावदु - मुदल् वगुप्पिल् इन्दिरियङ्गळ् वेलै सॆय्गिऩ्ऱऩ। इरण्डा वदु वगुप्पिल् अवैगळ् वेलै सॆय्यामल् मऩदुमात्तिरम् वेलै सॆय् किऱदु। मूऩ्ऱावदु वगुप्पिल् अदुवुम् वेलै सॆय्गिऱदिल्लै। कडैसि वगुप्पिल् उयिरोडु इरुप्पदऱ्कुम् अडैयाळमिल्लै। अवर्गळैप् पोल् तेवरीर् नालु रूपमायिरुन्दु कॊण्डु ऒव्वॊरु रूपत्तिलुम् वासुदेवर् मुदलाग नालागप्पिरिन्दु अन्दन्द रूपङ्गळुक्कुत् तगुन्द कुणङ्गळैयुम् आयुदङ्गळैयु मुडैयवराय् उपासिक्कप्पडुगिऱीर्। ११६। कऩबुरि
(पाञ्जरात्रम्)
किरुष्णऩाग अवतारम् सॆय्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय रूपङ् गळुक्कुक् कणक्किल्लै।
११७।
A+ ३४-४ः १
सेव्यः श्रीभूमिनीलाभिः प्रादुर्भावैस्तथाऽखिलैः ॥
बिम्बाकृत्यात्मना बिम्बे समागत्यावतिष्ठते ।
करोत्यमूर्तामखिलां भोगशक्तिं तु चात्मसात् ॥
(सात्त्वत-संहिता ६-२२)
अनुबन्दम्
[[५५७]]
आच्रिदऩाल् सॆय्यप्पट्ट पिम्बत्तुक्कु ऎऩ्ऩ आगारम् इरुक् किऱदो, अदे आगारमुळ्ळ तिरुमेऩियुडऩ् अन्द पिम्बत्तिल् वन्दु, इदु पिम्बम् इदु तिरुमेऩि ऎऩ्ऱु पिरिक्कमुडियादबडि सेर्न्दिरुक्किऱार्।
११८। अ
(श्री सात्त्वत-संहिता २-७-८) अष्टाङ्गयोगत्तैच् चॆय्दु चित्तियडैन्दु हिरुदयत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩै आरादनम् पण्ण आसैयुळ्ळ योगिगळुक्कु हिरुदयत् तिल् ऒरे मूर्त्तियायिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ् तियाऩत्तिऱ्कु विषयम्। ऒरे मूर्त्ति ऎऩ्बदऱ्कु नाऩ्गु वियूहङ्गळागप् पिरियामलिरुक्किऱ रूपम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
११९। ४४४१४
(विष्णुधर्मम् १०३-१६)
तङ्गम् वॆळ्ळि मुदलाऩवैगळाले नल्ल रूपत्तैयुडैय तायुम्, तॆळिवाऩ मुगत्तैयुम् कण्गळैयुमुडैयदायुम् तऩक्कुप् पिरीदियैयुण्डु पण्णक्कूडियदायुम् उळ्ळ ऎम्बॆरुमाऩुडैय ऒरु पिम्बत्तैच् चॆय्दु, अदै अर्चित्तु, वणङ्गि, आरादनम् सॆय्दु तियानम् सॆय्यवेण्डुम्। इदऩाल् दोषङ्गळ् पोय् अवऩुडैय पररूपत्तिल् पोय्च् चेरुगिऱाऩ्। na" ऎऩ्बदऱ्कु पिम्बत्तिल्
वन्दिरुक्किऱ रूपमुम् पररूपमुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
नित्यैवैषा
१२०। युवत्वादौ तुल्येऽप्यपरवशताशत्रुशमन
[[१]]
स्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान् पुंस्त्वसुलभान् । त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् प्रदिमपतिपारार्थ्यकरुणाक्षमादीन् वा भोक्तुं भवति युवयोरात्मनि भिदा ॥
ऱ
(श्री-गुण-रत्न-कोशः - ३४)
यौवनम् मुदलिय कुणङ्गळ् तेवरीरुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् सममायिरुन्दालुम्, ऒरु पुरुषऩिडत्तिलिरुक्कवेण्डिय ऒरुवऩुक्कु मुट्पडामै, सत्तुरुक्कळैयडक्कुवदु, उऱुदियायिरुक्कुम् तऩ्मै मुदलाऩवैगळै ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिलुम्, स्तिरीयिऩिडत्तिलेये यिरुक्कक् कूडियमिरुदुवायिरुप्पदु, पुरुषऩुक्कागवे इरुप्पदु, करुणै, पॊऱुमै - मुदलाऩ कुणङ्गळैत् तेवरीरिडत्तिलुम् वैत्तुक्कॊण्डु
[[५५८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पोगत्तै अनुबविप्पदऱ्काग उङ्गळिरुवरुक्कुम् पिरिवैच् चॆय्दु
कॊण्डिरुक्किऱीर्गळ्।
१२१।कवुर्ाः
।
अकृशांश्च कृशांश्चक्रुर्हेतुभिः शास्त्रनिश्चयैः ॥
(पारदम् - सबा-३९-२) अन्द इडत्तिल् सिलर् सिऩ्ऩ विषयङ्गळैप् पॆरिय विषयङ्गळागत् तङ्गळदु पाण्डित्तियत्ताले सादिक्किऱार्गळ्।
१२२। ३११३१४४ सास्तिर ज्ञानत्तै सम्बादिप्पदिल् मिगवुम् कष्ट मिरुक्किऱदु। अदऩाल् पुत्तिक्कुक् कलक्कमुण्डागुम्। आगैयाल् आचारियऩुडैय उपदेशत्ताले ऎम्बॆरुमाऩैत् तॆरिन्दुगॊण्डु सास्तिर ज्ञानत्तै सम्बादिप्पदऱ्कु वेण्डिय ऎल्ला वेलै कळिलुमिरुन्दु ऒऴियवेण्डियदु।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
नन्दाविळक्केयळत्तऱ्करियाय् नरनारणऩे करुमामुगिल्बोल्
ऎन्दाय् ऎमक्केयरुळायॆऩनिऩ्ऱु इमैयोर्बरवुमिडम् ऎत्तिसैयुम् कन्दारमन्देऩिसैबाडमाडे कळिवण्डुमिऴऱ्ऱ निऴल्दुदैन्दु मन्दारनिऩ्ऱुमणमल्गुनाङ्गूर् मणिमाडक्
कोयिल्वणङ्गॆऩ्मऩऩे।
-पॆरिय तिरुमॊ। ३-८-१
उणर्मुऴु मऩऩगमलमऱ मलर्मिसैयॆऴुदरुम् मऩऩुणर्वळविलऩ् पॊऱियुणर्ववैयिलऩ् इऩऩुणर्मुऴुनल मॆदिर्निगऴ्गऴिविऩुम् इऩऩिलऩॆऩऩुयिर् मिगुनरैयिलऩे।
१८। सूऴ्न्दगऩ्ऱाऴ्न्दुयर्न्द मुडिविल् पॆरुम्बाऴेयो
सूऴ्न्ददऩिल्बॆरिय परनऩ्मलर्च्चोदीयो,
सूऴ्न्ददऩिल्बॆरिय सुडर्ञाऩविऩ्बमेयो, सूऴ्न्ददऩिल्बॆरिय ऎऩ्ऩवावऱच्चूऴ्न्दाये।
-तिरुवाय्। १-२-१
(तिरुवाय्मॊऴि - १०-१०-१०)
ऎङ्गुम् निऱैन्दु कुणत्ताले पॆरिदाऩ मुक्तऩैक्काट्टिलुम्, तऩ्ऩुडैय ज्ञानम् ऎऩ्गिऱ कुणत्तालुम्, स्वयम्बिरगासमाऩ स्वरूपत्तालुम् पॆरिदायुम् आऩन्दमायुमिरुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ्।
अनुबन्दम्
१९। अमलऩादिबिराऩडियार्क्कॆऩ्ऩैयाट्पडुत्त
विमलऩ्, विण्णवर्गोऩ् विरैयार्बॊऴिल्वेङ्गडवऩ् निमलऩ्निऩ्मलऩ्नीदिवाऩवऩ् नीळ्मदिळरङ्गत्तम्माऩ्, तिरुक् कमलबादंवन्दॆऩ् कण्णिऩुळ्ळऩवॊक्किऩ्ऱदे।
दोषमिल्लादवऩ्।
२०। उणर्न्दुणर्न्दिऴिन्दगऩ्ऱुयर्न्दुरुवियन्दविन्
[[५५९]]
- (अमलऩादिबिराऩ् - १)
निलैमै, उणर्न्दुणर्न्दुणरिलुमिऱैनिलैयुणर्वरिदुयर्गाळ्
उणर्न्दुणर्न्दुरैत्तुरैत्तरिययऩरऩॆऩ्ऩुमिवरै, उणर्न्दुणर्न्दुरैत्तुरैत्तिऱैञ्जुमिऩ्मऩप्पट्टदॊऩ्ऱे।
(तिरुवाय्मॊऴि -१-३-६)
ईसुवरऩायिरुक्कुम् तत्तुवत्तिऩ् इरुप्पै उळ्ळबडि अऱिवदु
मुडियाददु।
अरुम्बदवुरै
मिऱुक्कु-आयासम् वरुत्तम्।
पेरणि - मूलबलम्।
कूऱुभागम्।
उवर्—मत्तियस्तर्।
१२३। H
६। परदेवदा पारमार्त्तियादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(पारदम् सान्दि-पर्व -२१०-२४)
पञ्जबूदङ्गळ् उळ्बड पिरळयमुण्डागि महत्तत्तुवम् पिरगिरुदियिल् लयत्तैयडैयुम्बोदु ऎल्लारुक्कुम् आत्मावाऩ ऒरुवऩिरुक्किऱाऩ्। अवऩुक्कु उडम्बाऩ मऱ्ऱवैगळ् नासमडैन्द पोदिलुम्, आत्मावाऩ अवऩुक्कु नासमिल्लै। अवऩ् पिरबुवाऩ नारायणऩ्।
१२४। अाऩ् सााबर् cau di ४एः १
अतः स्वयम्भुवश्चान्ये मरीच्याद्यार्कसम्भवाः ॥
(वराहपुराणम् -२५-६)
[[५६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ तेवऩ् मुदलिलिरुन्दवऩ्, अवऩिडत्तिलिरुन्दु पिरम्मावुम् अवऩिडत्तिलिरुन्दु
रुत्तिरऩुमुण्डाऩार्गळ्।
१२५। पुर् राबर् ञ्+४।८ja: ।
a Hi d: II (वराहपुराणम् - ९०-३)
नारायणऩ् ऎल्लारुक्कुम् मेलाऩ तेवऩ्; अवऩिडमिरुन्दु नाऩ्गु मुगमुळ्ळ पिरम्मा उण्डाऩाऩ्; ऒ पूदेवि ! अवऩिडमिरुन्दु रुत्तिरऩ् उण्डाऩाऩ्।
१२६। ७७+q४f९
(रामायणम् उत्तरगाण्डम् - १०१-२६)
ऒरुवरालुम् जयिक्कमुडियाद तेवरीरुम् अन्द ऎप्पोदु मिरुक्किऱ रूपत्तिलिरुन्दु ऎल्लाप् पिराणिगळै इरक्षिप्पदऱ्काग त्रिमूर्त्तिगळिऩ् नडुविलिरुक्किऱ विष्णु ऎऩ्गिऱ रूपत्तै ऎडुत्तुक्कॊण्डीर्। इङ्गे मुऩ् सुलोकङ्गळिल् सॊऩ्ऩबडि पिऱन्दाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लामैयाल् पिरम्मावैयुम् रुत्तिरऩैयुम्बोल् पिऱक्कविल्लैयॆऩ्ऱुम्, ताऩागवे अवतारम् सॆय्दाऩॆऩ्ऱुम्, ‘रक्षार्त्तम्’ ऎऩ्बदाले कर्मबलऩै अनुबविप्पदऱ्काग अवतारम् सॆय्यविल्लैयॆऩ्ऱुम् काट्टप्पडुगिऱदु। (इदु पिरम्माविऩ् वचनम्)
१२७। fAi
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३४७-३२)
ऎप्पोदुमिरुक्किऱ पुरुषऩाऩ अन्द वासुदेवऩॊरुवऩैत् तविर, स्तावरमो, जङ्गममो उलगत्तिल् नित्तियमाऩ वस्तु किडैयादु।
१२८। यत्तत्कारणमव्यक्तं नित्यं सदसदात्मकम् ।
तद्विसृष्टः स पुरुषो लोके ब्रह्मेति कीर्त्यते ॥
(मनुस्मिरुदि - १-११)
अन्द नारायणऩाले उण्डुबण्णप्पट्ट अन्दप् पुरुषऩ् उलगत्तिल् पिरम्मावॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। १२९।सरिवु
(रामायणम् उत्तरगाण्डम् - १०४-१४) मुऩ्ऩाले नीरे उम्मुडैय सङ्कल्पत्ताले उलगङ्गळै अऴित्तु पिरळयसमुत्तिरत्तिल् पडुत्तुक्कॊण्डिरुन्दु मुदलिल् ऎऩ्ऩै उण्डुबण्णिऩीर्। (इदु पिरम्मा ऎम्बॆरुमाऩैक् कुऱित्तुच् चॊऩ्ऩदु।)अनुबन्दम्
[[५६१]]
१३०। कs
(हरिवंशः - १३१-४८)
‘क’ ऎऩ्ऱु पिरम्माविऩ् पॆयर्, नाऩ् ऎल्ला पिराणिगळुक्कुमीसऩ्; अदावदु अवर्गळै नियमनम् पण्णुगिऱवऩ्; नाङ्गळिरुवरुम् तेवरीरुडैय तिरुमेऩियिलुण्डाऩवर्गळ्। आगैयाल् तेवरीर् केसवऩ् ऎऩ्गिऱ पॆयरैयुडैयवर्। (इदु रुत्तिरऩ् वचनम्।)
१३१। अē XHIÇG:
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५२-६२)
ऒरु कारणमुण्डाऩबोदु ऎम्बॆरुमाऩ् सन्दोषप्पड अन्द सन्दोषत्तिलिरुन्दु नाऩ् उण्डाऩेऩ्। अप्पडिये अवऩ् ऒरु कारणत्तिऩाल् कोबिक्क, नी मुऩ् सिरुष्टियिल् अन्द कोबत्तिऩाल् उण्डाऩाय्। (इदु रुत्तिरऩैप् पार्त्तु पिरम्माविऩ् वचनम्।)
१३२। HĪ Gal: ऎल्ला तेवर्गळुम् वासुदेवऩै आरादिक्किऱार्गळ्; ऎल्ला तेवर्गळुम् वासुदेवऩै वणङ्गुगिऱार्गळ्।
१३३।४६१ः
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५०-३०)
पिरुम्मावुडऩुम् रुत्तिरऩुडऩुम् इन्दिरऩुडऩुम् कूडिऩ तेवर्गळुम् पॆरियरुषिगळुम् तेवसिरेष्टऩाय् हरियॆऩ्ऱुम् नारायणऩॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩै अर्च्चऩै सॆय्गिऱार्गळ्। १३४। f-१४-रूः
(पारदम् सान्दि-पर्व -२१०-३३)
पिरुम्मा रुत्तिरऩ् मुदलाऩवर्गळ् ऎन्द पिरबुवाऩ नारायणऩै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डिरुन्दुम् अवऩिप्पडि इरुक्किऱाऩॆऩ्ऱु निच्चयत्तै अडैयविल्लैयो, अन्द ऎम्बॆरुमाऩै नाऩ् उपायमागप् पऱ्ऱिऩेऩ्। १३५।पुदऩ्
(रामायणम् उत्तरगाण्डम् - १०४-७,८)
तेवरीरुडैय नाबियिल् उण्डाऩ सूरियऩ्बोल् पिरगासिक्किऱ मेऩ्मैयाऩ तामरैप्पूविल् ऎऩ्ऩैयुमुण्डुबण्णि, पिरजाबदि ऎऩ्गिऱ अदिगारि सॆय्यवेण्डिय ऎल्ला वेलैगळुम् तेवरीराल् ऎऩ्ऩिडम् वैक्कप्पट्टदु। इप्पडि उम्माल् वैक्कप्पट्ट पारत्तै उडैयवऩाऩ नाऩ् उलगत्तुक्कु यजमानऩाऩ तेवरीरै तियाऩम् सॆय्गिऱेऩ्। (इदु पिरुम्माविऩ् वचनम्)।
[[५६२]]
१३६। नागरि
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(पारदम् कुण्डदारोबाक्कियानम्)
सदुर्युगत्तिऩ् कोडियायिरङ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩै आरादित्तु पिरम्मा मऱुबडियुम् मूऩ्ऱु उलगङ्गळै सिरुष्टिक्किऱ अदिगारत्तै अडैन्दा ऩॆऩ्ऱु केट्टिरुक्किऱोम्।
१३७। fपुः
(पारदम् सान्दि-पर्व -८-३७)
विच्वरूपऩ् महादेवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ रुत्तिरऩ् सर्व मेदम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट ऒरु पॆरिय यज्ञत्तिल् ऎल्ला पूदङ्गळै युम् तऩ्ऩैयुम् मऩदाले ताऩे होमम् पण्णिऩाऩ्। १३८। ४५/३४ः
(पारदम् सान्दि-पर्व -२०-१२) महात्मावाऩ महादेवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट रुत्तिरऩ् सर्वमेदम् ऎऩ्गिऱ यज्ञत्तिल् तऩ्ऩै होमंसॆय्दु तेवर्गळुक्कुळ् सिरेष्टऩाग आऩाऩ्। ऎल्ला लोकङ्गळैयुम् तऩ्ऩुडैय ज्ञानत् ताले वियाबित्तु ऎट्टु विदमाऩ रूपत्तैत् तरित्तु कान्दियैयुडैयव ऩाय् याऩैत्तोलै वस्तिरमागवुडैयवऩाय् कीर्त्तियिऩाल् विळङ्गुगिऱाऩ्। १३९।७
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३४९-६१)
इन्दप् पॆरिय यज्ञत्तिल् ऎवऩ् ऎऩक्कु भागत्तै, कॊडुक्क वेण्डिय विधिप्पडि कॊडुत्ताऩो, अवऩ् यज्ञबागत्तैप् पॆऱुव तऱ्कुत् तगुन्दवऩॆऩ्ऱु वेदत्तिलुम् आबस्तम्बर् मुदलाऩवर्गळ् सॆय्द सूत्तिरत्तिलुम् नाऩ् एऱ्पाडु सॆय्दिरुक्किऱेऩ्।
१४०। sulur:
(विष्णु पुराणम् -५-३०-१७) पिरम्मा मुदलाऩ ऎल्ला तेवर्गळुम् मऩिदर्गळुम् मिरुगङ्गळुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय मायैयागिय पॆरिय सुऴलिलिरुक्किऱ मोहमागिय अन्दगारत्तिऩाल् सूऴप्पट्टिरुक्किऱार्गळ्। इङ्गु मायैयॆऩ्बदु पिरगिरुदि। १४१। ऎ fugs:
(मनुस्मिरुदि-१२-५०)
मुऩ् जन्मत्तिल् सत्तुवगुणम् मेलिट्टु उयर्न्द पुण्णियङ् गळैच् चॆय्दवर्गळाल्, पिरम्मा, ऒऩ्बदु पिरजाबदिगळ्, धर्मम्, महत्, पिरगिरुदि (इवैगळुडैय अबिमाऩिदेवदैगळ्) - इव्विदमाऩ पिऱप्पुक्कळ् अडैयप्पडुगिऩ्ऱऩ।
अनुबन्दम्
[[५६३]]
१४२। पऩ्
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५०-१९) ऎम्बॆरुमाऩुडैय पिरसादत्तालुम्, कोबत्तिऩालुम् उण्डाऩ तेवसिरेष्टर्गळाऩ पिरम्मा रुत्तिरऩ् ऎऩ्गिऱ इव्विरुवर्गळुम् अवऩाले काट्टप्पट्ट वऴियाग, अदावदु अदऱ्कु वेण्डिय अवऩाल् कॊडुक्कप्पट्ट अऱिवैक्कॊण्डु सिरुष्टियैयुम् सम्हारत्तैयुम् सॆय्गिऱार्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱार्गळ्।
१४३। fपवुरि : : १
॥।
अन्ये तु पुरुषव्याघ्र ! चेतसो ये व्यपाश्रयाः ॥
- ३ऩासर् ४edica:
-
II (विष्णु पु। - ६-७-५६,७७)
तेवर्गळ्
भगवाऩागिय पिरम्मा, इन्दिरऩ्, पिरजाबदिगळ्
मुदलाऩ इवर्गळॆल्लारुम् कर्मत्तिऩालुण्डाऩवर्गळ्। आगैयाले अवर्गळ् अशुद्धर्गळ्।
१४४।३
(विष्णु धर्मम् - १०४-२३)
पिरम्मा मुदलाग सिऩ्ऩ पुऴुक्कळ् वरैयिलुळ्ळ उलगत्तिलिरुक्किऱ ऎल्ला पिराणिगळुम् कर्मत्तिऩालुण्डाऩ संसारत्तिऱ्कु उट्पट्टवर्गळ्। १४५।कबबु
(श्री भागवदम् - ११-१९-१८)
कर्मबलऩ्गळै अनुबविप्पदऱ्कागप् पिऱन्दवर्गळागिय पिरम्मा मुदलाऩवर्गळ् अमङ्गळमॆऩ्ऱु ऎण्णि, अवर्गळ् अडैयत् तगुन्दवर्गळ् ऎऩ्गिऱ आसै पोयिरुक्किऱवऩुक्कु वासुदेवऩ् मिगवुम् उयर्न्ददाऩ अडैयवेण्डिय वस्तु। अमङ्गळमॆऩ्बदऱ्कु अवर्गळै तियानम् पण्णुगिऱवऩुडैय पाबत्तैप् पोक्कच् चक्तियिल्लादवर्गळॆऩ्ऱु करुत्तु।
१४६।३ारिऩ् रिसिरि पूसासा
रुद्रं समाश्रिता देवा रुद्रो ब्रह्माणमाश्रितः ॥
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - ११८-३७,३८)
तेवर्गळ् रुत्तिरऩै अडैन्दिरुक्किऱार्गळ्; रुत्तिरऩ् पिरम्मावै अडैन्दिरुक्किऱाऩ्; पिरम्मा ऎऩ्ऩै यडैन्दिरुक्किऱाऩ्। ऒ राजावे !
[[५६४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नाऩ् ऒरुवऩैयुम् अडैयविल्लै। ऎऩ्ऩाल् अडैयवेण्डियवऩ् ऒरुवऩुमिल्लै। ऎल्लारुक्कुम् नाऩ् अडैयवेण्डिय इडम्।
१४७। ए ३H१q४ः कसावुaरि«tai-dq: १
gta und: सरि२ë१९ः ११ (विष्णु पुराणम् - १-२२-३९)
पिरम्मावुम्, तक्षऩ्मुदलाऩ ऒऩ्बदुबिरजाबदिगळुम्, कालमुम्, अप्पडिये ऎल्ला जन्तुक्कळुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय विबूदिगळाय्क् कॊण्डु उलगत्तैयुण्डु पण्णुवदऱ्कुक् कारणमायिरुक्किऱार्गळ्। १४८।५ : hbH४ia Gt-dq: ।
f: ११ (विष्णुपुराणम् - १-२२-३३) रुत्तिरऩुम्, कालऩ्, यमऩ् मुदलाऩवर्गळुम्, ऎल्ला जन्तुक्कळुम् नाऩ्गु विदमाऩ पिरळयत्तुक्कुक् कारणङ्गळायुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय विबूदिगळायुमिरुक्किऱार्गळ्।
१४९। ql-IH
(पारदम् - सान्दि-पर्व - ३६१-४)
उऩक्कुम् ऎऩक्कुम् देहि ऎऩ्गिऱ पॆयरैयुडैय मऱ्ऱ ऎल्लारुक्कुम् आत्मावाऩ इन्द भगवाऩ् ऎल्लारुम् सॆय्वदैप् पार्त्तुक्कॊण्डिरुक्किऱाऩ्; ऒरुवऩालुम् ऒरु कालत्तिलुम् अवऩ् पार्क्कप्पडुगिऱदिल्लै। देही ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु उडम्बैयुडैय पिराणियॆऩ्ऱु पॊरुळ्। (इदु पिरम्मा रुत्तिरऩैप् पार्त्तुच् चॊऩ्ऩदु)।
दासभूताः
१५०। aनी पुगर्H
।
न परं पुण्डरीकाक्षाद् दृश्यते पुरुषर्षभ ! ॥
(पारदम् पीष्म - ६७-२)
ऒ पुरुषच्रेष्टऩे! पुण्डरीगाक्षऩै अदावदु ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम् उयर्न्दवऩ् ऒरुवऩुमिल्लै।
१५१। efei ३९ः १
yusand
II (पारदम् पीष्म -७-१७)
पुण्डरीगाक्षऩैक् काट्टिलुम् उयर्न्ददु मुऩ्ऩाले इरुन्द
तिल्लै। पिऩ्ऩाले उण्डागप्पोगिऱदिल्लै।
अनुबन्दम्
१५२। - fऩर्ः पुसican foed ye४ ! ।
विष्णुरेव सदाऽऽराध्यः सर्वदेवैरपि प्रभो ! ॥
[[५६५]]
ऒ राजच्रेष्टऩे! विष्णुवैक् काट्टिलुम् उयर्न्द तेवऩिल्लै।
१५३।७ al
वासुदेवऩैक्काट्टिलुम् उयर्न्द मङ्गळमाऩदु इल्लै। वासुदेवऩैक्काट्टिलुम् उयर्न्द शुद्धि पण्णुवदु अदावदु पाबत्तैप् पोक्कडिप्पदु इल्लै। वासुदेवऩैक्काट्टिलुम् उयर्न्द तेवदै इल्लै। वासुदेवऩैयडैन्दु ऒरुवऩुम् वरुत्तप्पडुकिऱदिल्लै। मङ्गळम् - नऩ्मैयैक्कॊडुप्पदु।
१५४।
मूऩ्ऱु उलगङ्गळिलुम् अवऩुक्कु (ऎम्बॆरुमाऩुक्कु) समान माऩवऩ् उण्डाऩदिल्लै, उण्डागप्पोगिऱदिल्लै।
१५५। ७ २४
(नारदीयपुराणम् - १८-३३)
केसवऩैक् काट्टिलुम् उयर्न्द तैवमिल्लै।
१५६। रि ऎ :
(पारदम् - आश्वमेधिक-पर्व - ४३-१३) ऎम्बॆरुमाऩ्, ऎल्लोरुक्कुम् राजाक्कळाऩ पिरम्मा मुदलाऩवर् कळुक्कुम् मेऱ्पट्ट राजा। अवऩ् विष्णु; अवऩ् पिरम्मम्; अवऩ् उयर्न्दवऩ्, आदलाल् अवऩै नाम् ईसुवरऩॆऩ्ऱु अऱिगिऱोम्। अवऩ् ताऩ् तगप्पऩ्, अवऩ् ताऩ् पिरजाबदि।
१५७। G४४१४४
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३५८-७३-७७)
ऎन्द जीवऩै पिऱक्किऱगालत्तिल् मदुसूदनऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप् पट्ट ऎम्बॆरुमाऩ् पार्क्किऱाऩो; अवऩ् सत्तुवगुणम् मेलिट्टवऩ् ऎऩ्ऱु अऱियत्तगुन्दवऩ्। अवऩ् मोक्षमागिय पिरयोजनम् किडैप्प तऱ्कु वेण्डियदै ऎण्णुवऩ्। ऎवऩैप् पिऱक्किऱ समयत्तिल् पिरम्मा, रुत्तिरऩ् इवर्गळ् पार्क्किऱार्गळो, अवऩुडैय मऩदु रजो कुणत्तिलुम्, तमोगुणत्तिलुम् मूऴ्गियिरुक्कुम्। १५८।fa
(विष्णुधर्मम् - १-५९)
[[५६६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
संसारमागिय समुत्तिरत्तिल् मूऴ्गि विषयङ्गळाल् सूऴप्पट्ट मऩदैयुडैयवर्गळुक्कु, ऒडमागिय विष्णु तविर, मिगवुमुयर्न्द अडैयवेण्डिय वस्तु वेऱॊऩ्ऱुमिल्लै।
१५९।४
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५०-३६)
पिरम्मावैयुम्, रुत्तिरऩैयुम्, वेऱु ऎन्द तेवर्गळ् सॊल्लप् पडुगिऱार्गळो अवर्गळैयुम् नल्ल अऱिवैयुडैयवर्गळ् सेविक्किऱ तिल्लै। एऩॆऩ्ऱाल् - अवर्गळ् कॊडुक्कुम् पलऩ् अळवुळ्ळदु। १६०। vaa ।
हरिरेकः सदा ध्येयो भवद्भिः सत्त्वसंस्थितैः
नान्यो जगति देवोऽस्ति विष्णोर्नारायणात्परः ॥
(हरिवंशः -१३२-८,१४)
सत्तुवगुणम् मेलिट्ट उङ्गळाले हरि (ऎम्बॆरुमाऩ्) ऒरुवऩे ऎप्पोदुम् तियाऩम् पण्णत् तगुन्दवऩ्। ऒ पिरामणर्गळे ! अवऩ् ऎप्पोदुम् उपासिक्कत् तगुन्दवऩ्। अवऩै निऩैप्पदऱ्कु नाऩ् कारणम्।
ध्यात्वा मां सर्वयत्नेन ततो जानीत केशवम् ।
३qnaisi Haifa ३qaisfyळ् ११ (हरिवंशः - १३३-२,४४)
ऎल्ला मुयऱ्सियुम् कॊण्डु केसवऩै अऱिय मुऱ्पडुङ्गळ्। मुदलिल् ऎऩ्ऩै त्याऩियुङ्गळ्। हरियै त्याऩिक्क नाऩ् ऎप्पोदुम् उपायमाय् उळ्ळेऩ्। (इदु सिवऩिऩ् पेच्चु)।
१६१।
सूरियऩिडत्तिल् ऎन्द मऩिदऩ् एऴु जऩ्मङ्गळ् पक्तिबण्णु किऱाऩो, अवऩुडैय पिरसादत्ताल् अवऩुक्कु रुत्तिरऩिडत्तिल् पक्तियुण्डागिऱदु। ऎवऩ् रुत्तिरऩिडत्तिल् एऴुजऩ्मङ्गळ् पक्ति पण्णुगिऱाऩो, अवऩुडैय अनुक्किरहत्ताल् अवऩुक्कु वासुदेव ऩिडत्तिल् पक्तियुण्डागिऱदु। ऎवऩ् वासुदेवऩिडत्तिल् एऴु जऩ् मङ्गळ् पक्ति पण्णुगिऱाऩो, अवऩ् वासुदेवऩुडैय अनुग्रहत् ताले अवऩिडम् पोय्च् चेरुगिऱाऩ्।
अनुबन्दम्
[[५६७]]
१६२। ये तु सामान्यभावेन
ऎवर्गळ् पुरुषोत्तमऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै मऱ्ऱवर्गळुडऩ् सममाग ऎण्णुगिऱार्गळो, अवर्गळैप् पाषण्डिगळ् ऎऩ्ऱु अऱिय वेण्डियदु। अवर्गळ् ऎल्लाक् कर्मङ्गळिलिरुन्दु विलक्कप्पट्टवर्।
१६३।
(वराहपुराणम् -१०-३६)
पॆरिय कैगळैयुडैय रुत्तिरऩे ! नी जऩङ्गळुक्कु मोह मुण्डागुम्बडियाऩ सास्तिरङ्गळैच् चॆय्, कॊञ्जम् वरुत्तत्तैक् काण्बित्तु, अदऩाल् पलम् सीक्किरम् किडैक्कुमॆऩ्ऱु काट्टु। १६४।
ऎाः
(रामायणम् -सुन्दरगाण्डम् - ५१-४५)
रामऩाले सण्डैयिल् कॊल्ल उत्तेसिक्कप्पट्टवऩै, ताऩेयुण्डाऩवऩायुम्, नालु मुगत्तैयुडैयवऩायुमिरुक्किऱ पिरम्मावालुम् इरक्षिक्कमुडियादु; मूऩ्ऱु कण्गळैयुडैयवऩायुम्, मूऩ्ऱु पट्टणङ्गळै नासम् पण्णिऩवऩायुमिरुक्किऱ रुत्तिरऩालुम् मुडियादु; महेन्दिरऩॆऩ्ऱु पॆयरुळ्ळवऩायुम् तेवर्गळुक्कु यजमानऩायुमुळ्ळ इन्दिरऩालुम् मुडियादु।
१६५। ४४४९
अभयं सर्वभूतेभ्यो ददाम्येतद् व्रतं मम ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् - १८-३३)
ऒरे तडवै पिरबत्ति पण्णि, नाऩ् उऩक्काग इरुक्किऱेऩॆऩ्ऱु यासिक्किऱवऩुक्कु ऎल्ला पूदङ्गळिलिरुन्दुम् पयमिल्लामैयैक् कॊडुक्किऱेऩ्। इदु ऎऩ्ऩुडैय विरदम्।
१६६। ६१S ४-d:
(श्री गीता - ४-१२)
कर्मङ्गळिऩ् पलऩ्गळ् किडैक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप् पडुगिऱवर्गळ् इङ्गे तेवदैगळाग ऎवर्गळ् तोऩ्ऱुगिऱार्गळो अवर्गळैये आरादिक्किऱार्गळ्। एऩॆऩ्ऱाल् - कर्मत्तिऩुडैय पलऩाऩदु मऩुष्यलोकत्तिल् सीक्किरम् उण्डागिऱदु।
कण
१६७।
[[४]]
- ४a for f I७ II(श्री गीता - ७-२२)
[[५६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वेऱु तेवदैयिऩ् आरादनत्ताले पलऩ्गळै अडैगिऱाऩ्। अवैगळुम् ऎऩ्ऩालेये कॊडुक्कप्पट्टवैगळ्।
१६८। प४ HI
(पारदम् सान्दि-पर्व -३४९-७६-७७)
इन्द पिरम्मा उङ्गळुक्कु तायागवुम्, तगप्पऩागवुम्, पितामहऩागवुमिरुक्किऱाऩ्। ऎऩ्ऩाल् उत्तिरवु पण्णप्पट्टवऩाय् ऎल्लारुक्कुम् वेण्डिय वरङ्गळैक् कॊडुक्किऱवऩाग आवाऩ्। अवऩुडैय मुगत्तिलिरुन्दु अवऩुक्कुप् पिऩ्ऩाले उण्डाऩ रुत्तिरऩ् अवऩाल् उत्तिरवु पण्णप्पट्टवऩाय् ऎल्लारुक्कुम् वेण्डिय वरङ्गळैक् कॊडुक्किऱवऩाग आवाऩ्। (इदु तेवर्गळैक् कुऱित्तु ऎम्बॆरुमाऩ् सॊऩ्ऩदु।)
यस्मात् १६९। सारिवुक्कु
(मात्स्यपुराणम् २९०-१६)
सत्तुवगुणम् अदिगमायिरुक्किऱ कल्पङ्गळिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय पॆरुमै अदिगमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। इङ्गे कल्पमॆऩ्बदु पिरम्माविऩ् ऒरु पगल्। ऎन्दक् कल्पत्तिल् अवऩुक्कु सत्तुवगुणम् मेलिडुगिऱदो, अदिल् अवऩ् सॆय्द पुराणङ्गळुक्कु दोषमिल्लामै याल् अवैगळिल् सॊल्लुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय पॆरुमै उण्मै याऩदॆऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। अवैगळिलेये योगञ् जॆय्दु मुडित् तवर्गळ् मिगवुमुयर्न्द गतियै अडैयप्पोगिऱार्गळ्।
युगकोटि
१७०। ६-र् -४४१४-४
[[१]]
वासुदेवः सर्वमिति स महात्मा सुदुर्लभः ।
(गीता-७-१९।)
अऩेग पुण्णिय जन्मङ्गळिऩ् कडैसियिल् ऒरुवऩ् ज्ञानियागि ऎऩ्ऩैप् पजिक्किऱाऩ्। इङ्गे ज्ञानी ऎऩ्बवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् कूड ऎप्पोदुम् इरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु अवऩैये अडैय वेण्डियवऩाग ऎण्णि अवऩिडत्तिलेये पक्तियुळ्ळवऩ्।
१७१। अ+: १
ये जन्मकोटिभिः सिद्धास्तेषामन्तेऽत्र संस्थितिः ॥
(पौष्कर संहिता)
अनुबन्दम्
[[५६९]]
ऎवर्गळ् अऩेग कोडि जन्मङ्गळिल् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् ऐसुवरियम्मुदलाऩदै अडैन्दार्गळो, अवर्गळ् कडैसियिल् अवऩै अडैवदऱ्कु सादनमाऩ पक्तियैयो, पिरबत्तियैयो सॆय्वार्गळ्।
१७२।३[-४१-
(पाञ्जरात्तिरम् )
अऩेगमायिरम् जन्मङ्गळिल् तपस्सिऩालुम्, तियाऩत्तालुम् समादियालुम् ऎवर्गळुक्कुप् पाबङ्गळ् पोय्विडुगिऩ्ऱऩवो, अवर् कळुक्कु किरुष्णऩिडत्तिल् पक्तियुण्डागिऱदु। इङ्गे पक्तियॆऩ्बदु १७० -वदु नम्बरिल् ज्ञानिक्कुच् चॊऩ्ऩ पक्ति।
१७३। ४ यूऩि
(गीता -१२-७)
ऒ अर्जुनऩे ! ऎऩ्ऩिडत्तिलेये मऩदै वैत्तवर्गळुक्कु यमऩ्बोलिरुक्किऱ संसारमागिय समुत्तिरत्तिलिरुन्दु सीक्किरम् तूक्कुगिऱवऩाग आवेऩ्।
१७४। रूपप्रकारपरिणामकृतव्यवस्थं
[[६४]]
विश्वं विपर्यसितुमन्यदसच्च कर्तुम् ।
क्षाम्यन् स्वभावनियमं किमुदीक्षसे त्वं
स्वातन्त्र्यमैश्वरमपर्यनुयोज्यमाहुः ॥
(वैकुण्ठ-स्तवः - ५५)
ऎम्बॆरुमाऩ् ईसुवरऩायिरुप्पदाले अवऩ् स्वादन्दिरियमाऩदु
एऩ् इदैच् चॆय्दाय्, एऩ् इदैच् चॆय्यविल्लै ” ऎऩ्ऱु ऒरुवऩालुम् केट्कत् तगुन्ददऩ्ऱु ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱार्गळ्।
१७५। xraiपु
(देवता काण्डत्तिऩ् कडैसी सूत्रम् )
नल्ल अऱिवुळ्ळवर्गळ् तविर मऱ्ऱवर्गळाले वेऱु तेवदैगळ् सेविक्कत् तगुन्दवर्गळ्। १७६। Àsta
(गीता -९-२३)
ऒ कुन्दियिऩ् पिळ्ळैये ! ऎवर्गळ् वेऱु तेवदैगळिडत्तिल् पक्ति युळ्ळवर्गळाय् सिरत्तैयुडऩ् अवर्गळैयारादिक्किऱार्गळो, अवर् कळुम् ऎऩ्ऩैये आरादिक्किऱार्गळ्। आऩाल् सास्तिरम् सॊऩ्ऩ विधिप् पडि अवर्गळ् आरादनम् सॆय्यविल्लै। सास्तिरमाऩदु अन्द तेवदैगळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उडम्बुगळॆऩ्ऱुम् अवऩ् अवर्गळुक्कु
[[५७०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आत्मावॆऩ्ऱुम्, इदैयऱिन्दु आरादऩम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु।
१७७। aff-s४।
आर्तो जिज्ञासुरर्थार्थी ज्ञानी च भरतर्षभ ॥
(गीता-७-१६)
सुगिरुदम्बण्णिऩ नालुविदमाऩ जनङ्गळ् ऎऩ्ऩैप् पजिक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् - ऐसुवरियत्तैयिऴन्दु अदु मऱुबडियुम् किडैक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु वरुत्तप्पडुगिऱवऩ्, आत्मस्वरूपत्तैप् पार्त्तु अनुबविक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पडुगिऱवऩ्, पुदिदाय् ऐसुवरियत्तै वेण्डुगिऱवऩ्, ज्ञानी - ऎऩ्ऱु। इङ्गु ज्ञानी ऎऩ्बदऱ्कु १७०-वदिल् सॊऩ्ऩदु पॊरुळ्।
१७८, २४
(विष्णुधर्मम्-७४-४३)
ऎम्बॆरुमाऩ् मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱवऩायुमिरुन्दालुम्, तऩ्ऩैत् तियाऩम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कु, उडम्बिल् रोगम् इल्लामै यैयुम्, पणत्तैयुम्, पोगङ्गळैयुम् आनुषङ्गिगमाग ऎप्पोदुम् कॊडुक्किऱाऩ्। आनुषङ्गिगम् ऎऩ्बदु ऒरुवऩाल् केट्कामले मुक्कियमाऩ पलऩुडऩ्सेर्त्तुक्कॊडुक्कप्पट्ट पलऩ्। १७९।अरि
(ईसाण्डाऩ् )
ऎन्द कामबोगङ्गळ् मुऩ्ऩाले आसैप्पट्टुम् अडैय मुडियामलिरुन्दऩवो, अवैगळ्। जलप्रवाहङ्गळ् समुत्तिरत्तिल् ताऩागप्पोय् विऴुवदुबोल ताऩागवे (नम्मुडैय प्रयत्नमिल्लामले) इप्पोदु अवैगळै वेण्डाद नम्मिडम् वरुगिऩ्ऱऩ। १८०। yiकळि al ace!
देवतापारमार्थ्यं च यथावद्वेत्स्यते भवान् ।
(विष्णु पु।- १-१-२६)
नी परदेवदैयिऩिरुप्पै उळ्ळबडि अऱिवाय्।
१८१। ततश्च प्राह भगवान् वसिष्ठो मे पितामहः ।
४रि II (विष्णुपुराणम् - १-१-२८)
उऩक्कुप् पुलस्तियराले ऎदु सॊल्लप्पट्टदो, अदु
कट्टायम् वरुम्।
तस्मै नमःअनुबन्दम्
[[५७१]]
१८२। a
(विष्णु पुराणम् -१-८-३५)
ऒ मैत्तिरेयऩे ! तेवर्गळ् मिरुगङ्गळ् मऩिदर्गळ्, आगिय इवर् कळिल् आण्बिळ्ळैगळ् भगवाऩ्। पॆण् पिळ्ळैगळ् लक्ष्मी। इव्विरु वरैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ऒऩ्ऱुमिल्लै। आण्गळै ऎम्बॆरुमा ऩागवुम्, पॆण्गळै लक्ष्मियागवुम् सॊऩ्ऩदिऩ् करुत्तु - अवर्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् लक्ष्मीक्कुम् पिरगारम् - ऎऩ्ऱु।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
२१। उऩ्ऩित्तुमऱ्ऱॊरुदॆय्वम् तॊऴाळवऩैयल्लाल्
नुम्मिच्चैसॊल्लि नुम्दोळ्गुलैक्कप्पडुमऩ्ऩैमीर्
मऩ्ऩप्पडुम्मऱैवाणऩै वण्डुवराबदि मऩ्ऩऩै एत्तुमिऩेत्तुदलुम् तॊऴुदाडुमे।
(तिरुवाय्मॊऴि -४-६-१०)
निऩैत्तुम् ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर वेऱु ऒरु तॆय्वत्तै सेविक्कमाट्टाळ्। इदऩाल् ऎप्पडि वेऱु तॆय्वत्तै सेविक्कमाट्टाळो, अप्पडिये अवऩै स्वप्नत्तिलुम् निऩैक्कवुम् माट्टा ळॆऩ्ऱु करुत्तु।
२२। निऩ्ऩैये ताऩ्वेण्डि नीळ्सॆल्वम् वेण्डादाऩ्
तऩ्ऩैयेदाऩ् वेण्डुम् सॆल्वम्बोल् मायत्ताल् मिऩ्ऩैयेसेर् तिगिरि वित्तुवक्कोट्टम्मा
निऩ्ऩैयेदाऩ् वेण्डि निऱ्पऩडियेऩे। (पॆरुमाळ् तिरु।५-९)
तेवरीरे वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु नीण्ड सॆल्वत्तै वेण्डादवर्गळुक्कु ताऩागवे अवर्गळिडम् वरवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु वरुगिऱ सॆल्वम्बोल्। इङ्गे नीण्ड सॆल्वमावदु पिरम्मा मुदलाऩवर्गळुडैय ऐसुवरियम्। कडैसियिल् “सॆल्वम्” ऎऩ्बदऱ्कु इन्द उलगत्तिल् ऐसुवरियमॆऩ्ऱु पॊरुळ्।
२३। निल्लादबॆरुवॆळ्ळम् नॆडुविसुम्बिऩ्मीदोडि
निमिर्न्दगालम्, मल्लाण्डदडक्कैयाल् पगिरण्डमगप्पडुत्त कालत्तु, अऩ्ऱु-ऎल्लारुमऱियारो ऎम्बॆरुमाऩुण्डुमिऴ्न्द वॆच्चिल्देवर् अल्लादार्दामुळरेयवऩरुळेयुलगावदऱियीर्गळे। (पॆरिय तिरुमॊऴि -११-६-२)
[[५७२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎम्बॆरुमाऩाले पिरळयगालत्तिल् साप्पिडप्पट्टु, वयिऱ्ऱिल् वैत्तुक्कॊण्डिरुन्दु, पिऱगु सिरुष्टिगालत्तिल् अवऩालुमिऴप्पट्ट अदावदु वेळिप्पडुत्तप्पट्ट ऎच्चिल् तेवर्गळिल्लादवर्गळ् ऎवरावदु उण्डो? इङ्गु ऎच्चिल् ऎऩ्बदाले अन्द तेवदैगळ् उपासिक्कत् तगुन्दवर्गळ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, पिरम्मावुम् रुत्तिरऩुम् इप्पडिप् पट्टवर्गळेयॆऩ्ऱुम् वेऱु अल्लवॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
२४। नाऩ्मुगऩै नारायणऩ् पडैत्ताऩ् नाऩ्मुगऩुम्
ताऩ्मुगमाय्च् चङ्गरऩैत् ताऩ्बडैत्ताऩ्-याऩ्मुगमाय् अन्दादि मेलिट् टऱिवित्ते ऩाऴ्बॊरुळैच्
चिन्दामल् कॊण्मिऩीर् तेर्न्दु।
(नाऩ्मुगऩ् तिरुवन्दादि-१)
नारायणऩ् नाऩ्गुमुगमुळ्ळ पिरम्मावै उण्डु पण्णिऩार्। अन्द पिरम्मावुम् रुत्तिरऩै ऎम्बॆरुमाऩ् सिरुष्टिप्पदऱ्कु त्वारमाय्क्कॊण्डु अवऩैत्ताऩे उण्डुबण्णिऩाऩ्।
२५। कूविक्कॊळ्ळाय्वन्दन्दो ऎऩ्बॊल्लाक्करु
माणिक्कमे, आविक्कोर्बऱ्ऱुक्कॊम्बु निऩ्ऩलालऱिगिऩ्ऱि लेऩ्याऩ्, मेवित्तॊऴुम्बिरमऩ्सिवऩिन्दिरऩादिक्कॆल्लाम्, नाविक्कमलमुदऱ्किऴङ्गे उम्बरन्ददुवे। (तिरुवाय्मॊऴि -१०-१०-३)
ऎल्लारुम् सेर्न्दु (ऎम्बॆरुमाऩै) सेविक्किऱ पिरम्मा रुत्तिरऩ्, इन्दिरऩ् मुदलाऩवर्गळ् उण्डावदऱ्कुक् कारणमाऩ नाबीगमलत्तुक्कुम् किऴङ्गुबोल् कारणमाऩ ऎम्बॆरुमाऩे !
२६। तीर्त्तऩुलगळन्द सेवडिमेल्बून्दामम्
सेर्त्तियवैये सिवऩ्मुडिमेल्दाऩ्गण्डु पार्त्तऩ्दॆळिन्दॊऴिन्द पैन्दुऴायाऩ्बॆरुमै पेर्त्तुमॊरुवराल् पेसक्किडन्ददे।
(तिरुवाय्मॊऴि -२-८-६)
परिशुद्धियैच् चॆय्गिऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय उलगत्तै मूऩ्ऱडि याल् अळन्द अऴगाऩ तिरुवडियिऩ् मेले पूमालैयैच् चेर्त्तु, पिऱगु अदैच् चिवऩ् तलैयिऩ् मेले पार्त्तु अर्जुऩऩ् ऎम्बॆरुमाऩैप् परदेवदै ऎऩ्ऱु सन्देहमिल्लामल् निच्चयित्ताऩ्। अन्दप् पसुमैयाऩ तुळसियैयुडैय ऎम्बॆरुमाऩुडैय पॆरुमै…।
२७। वैम्मिऩ् नुम्मऩत्तॆऩ्ऱु याऩुरैक्किऩ्ऱमायवऩ्
सीर्मैयै ऎम्मऩोर्गळुरैप्पदॆऩ् अदुनिऱ्कनाडॊऱुम्
अनुबन्दम्
वाऩवर् तम्मैयाळुमवऩुम् नाऩ्मुगऩुम् सडैमुडियण्ण लुम् सॆम्मैयालवऩ् पादबङ्गयम् सिन्दित्तेत्तित्तिरिवरे।
[[५७३]]
(तिरुवाय्मॊऴि -३-६-४)
तेवर्गळै आळुगिऱ इन्दिरऩुम्, नाऩ्गुमुगमुडैय पिरम्मावुम्, तलैयिल् जडैयै उडैयवऩायुम्, तऩ्ऩै ईसुवरऩॆऩ्गिऱ अबिमाऩमुडैयवऩायुमुळ्ळ रुत्तिरऩुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडित् तामरैगळै नऩ्ऱाय् निऩैत्तु, अवऩै स्तोत्तिरम् पण्णिक् कॊण्डु तिरिवार्गळ्।
२८। पेस निऩ्ऱ सिवऩुक्कुम् पिरमऩ्ऱऩक्कुम् पिऱर्क्कुम्
नायगऩवऩे कबालनऩ् मोक्कत्तुक्कण्डु कॊळ्मिऩ् तेसमामदिळ् सूऴ्न्दऴगाय तिरुग्गुरुगूरदऩुळ् ईसऩ्बालोरवम्बऱैद लॆऩ्ऩावदिलिङ्गियर्क्के।
(तिरुवाय्मॊऴि - ४-१०-४)
सर्वेसुवरऩ् ऎऩ्ऱु सिल जऩङ्गळ् सॊल्लुम्बडि अदिग सक्तियुळ्ळ सिवऩुक्कुम् पिरम्मावुक्कुम् मऱ्ऱवर्गळुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩे यजमाऩऩ्।
२९। ऒऱ्ऱैविडैयऩुम्नाऩ्मुगऩु मुऩ्ऩैयऱियाप्पॆरुमैयोऩे मुऱ्ऱवुलगॆल्लाम्नीयेयागि मूऩ्ऱॆऴुत्ताय् मुदल्वऩेयो अऱ्ऱदुवाणाळिवऱ्कॆऩ्ऱॆण्णि यञ्ज नमऩ् ऱमर्बऱ्ऱलुऱ्ऱ अऱ्ऱैक्कु नीयॆऩ्ऩैक्काक्कवेण्डुमरङ्गत्तरवणैप्
पळ्ळियाऩे।
।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि -४-१०-४)
विलक्षणऩाऩ काळैमाट्टै वाहऩमागवुडैय रुत्तिरऩुम् पिरम्मावुम् उऩ्ऩै अऱियमुडियादबडियाऩ पॆरुमैयै उडैयवऩे! (इदु ऎम्बॆरुमाऩैप् पऱ्ऱिच् चॊऩ्ऩदु)।
३०। ऎरुत्तुक्कॊडियुडैयाऩुम् पिरमऩुमिन्दिरऩुम् मऱ्ऱुम् ऒरुत्तरु
मिप्पिऱवियॆऩ्ऩुम् नोय्क्कुमरुन्दऱिवारुमिल्लै मरुत्तुवऩाय् निऩ्ऱ मामणिवण्णा मऱुबिऱविदविरत् तिरुत्ति, उऩ्गोयिल् कडैप्पुगप्पॆय् तिरुमालिरुञ्जोलैयॆन्दाय्।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि -५-३-६)
काळैमाट्टै त्वजमाग उडैय रुत्तिरऩ्, पिरम्मा, इन्दिरऩ्, वेऱु तेवदैगळ् आगिय इवर्गळिल् ऎवरुम् इन्द संसारम् ऎऩ्गिऱ वियादियैत् तीर्क्कुम् मरुन्दै अऱिगिऱवर्गळिल्लै।
[[५७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३१। तिण्णऩ्वीडु मुदल्मुऴुदुमाय्
ऎण्णिऩ्मीदिय ऩॆम्बॆरुमाऩ्
मण्णुंविण्णुमॆल्ला मुडऩुण्ड नङ्
गण्णऩ् कण्णल्ल तिल्लैयोर् कण्णे। (तिरुवाय्मॊऴि -२-२-१)
कण्णऩागिय रक्षकऩल्लामल् वेऱु ऒरु रक्षकऩिल्लै।
३२। कळैवाय्दुऩ्बम्गळैयादॊऴिवाय् कळैगण्मऱ्ऱिलेऩ् वळैवाय् नेमिप्पडैयाय् कुडन्दैक्किडन्दमामाया तळरावुडलमॆऩदावि सरिन्दुबोम्बोदु
इळैया तुऩदाळॊरुङ्गप्पिडित्तुप् पोदविसैनीये।
(तिरुवाय्मॊऴि -५-८-८)
तुऩ्बत्तैत् तेवरीर् पोक्कवेण्डुम्; अप्पडिच् चॆय्याविट्टाल्, ऎऩ्ऩै रक्षिक्किऱवर् ऒरुवरु मिल्लै।
३३।कूविक्कॊळ्ळाय्वन्दन्दो ऎऩ्बॊल्लाक्करु
माणिक्कमे, आविक्कोर्बऱ्ऱुक्कॊम्बु निऩ्ऩलालऱिगिऩ्ऱि लेऩ्याऩ्, मेवित्तॊऴुम्बिरमऩ्सिवऩिन्दिरऩादिक्कॆल्लाम्, नाविक्कमलमुदऱ्किऴङ्गे उम्बरन्ददुवे। (तिरुवाय्मॊऴि -१०-१०-३) तेवरीरैत् तविर आत्मावाऩ ऎऩक्कु रक्षकऩाग पिडित्तु
कॊळ्ळत् तगुन्दवऩ् ऒरुवऩु मिरुप्पदाग अऱियविल्लै।
३४। तरुदुयरम् तडायेल् उऩ् सरणल्लाल् सरणिल्लै
विरैगुऴवुम् मलर्बॊऴिल् सूऴ् वित्तुदुवक्कोट्टम्माऩे ! अरिसिऩत्ताल् ईऩ्ऱदाय् अगऱ्ऱिडिऩुम् मऱ्ऱवळ् तऩ् अरुळ् निऩैन्दे अऴुम् कुऴवियदुवे पोऩ्ऱिरुन्देऩे।
(पॆरुमाळ् तिरुमॊऴि -५-१) तेवरीर् करुमत्तुक्कुप्पलऩागक् कॊडुक्कुम् तुऩ्बत्तैत् तडुक्का
विट्टाल्।
३५। पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरु
वरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप्पल्बडिगाल् कुडिगुडि वऴिवन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ् तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पणैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे। (तिरुवाय्मॊऴि -८-१०-३)
तेवरीरैत् तविर वेऱु उपासिक्कत् तगुन्द तैवमिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु ऎण्णुगिऱवर्गळुडऩ् नाऩ् सेरमाट्टेऩ्। नाऩ् आसैप्पट्टु ऒप्पुक्कॊण्डदुम् तेवरीरुडैय पक्तर्गळुक्कु अडिमैयायिरुप्पदु।
३६। मुगिलुरुवम्
अनुबन्दम्
[[५७५]]
पारुरुविल् नीर् ऎरिगाल् विसुम्बुमागिप् पल्वेऱु समयमुमाय्प् परन्दु निऩ्ऱ एरुरुविल् मूवरुमे यॆऩ्ऩ निऩ्ऱ इमैयवर् तम् तिरुवुरुवेऱॆण्णुम्
पोदु
ओरुरुवम् पॊऩ्ऩुरुवम् ओऩ्ऱु सॆन्दी ओऩ्ऱु मागडलुरुवम् ऒत्तु निऩ्ऱ मूवुरुवम् कण्डबोदु ऒऩ्ऱुम् सोदि मुगिलुरुवम् ऎम् अडिगळ्
उरुवन्दाऩे। (तिरुनॆडुन्दाण्डगम् - २)
मेगत्तुक्कुळ्ळ नीलरूपमे ऎऩ् स्वामियिऩुडैय रूपम्।
३७। मेलॆऴुन्ददोर् वायुक्किळर्न्दु मेल्मिडऱ्ऱिऩैयुळ्
ळॆऴ वाङ्गिक् कालुम्गैयुम् विधिर् विधिर्त्तेऱिक् कण्णुऱक्क मदावदऩ् मुऩ्ऩम् मूलमागिय ऒऱ्ऱैयॆऴुत्तै मूऩ्ऱुमात् तिरैयुळ् ळॆऴवाङ्गि वेलैवण्णऩैमेवुदिरागिल् विण्ण कत्तिऩिल् मेवलुमामे।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि - ४-५-४)
वेदत्तुक्कु मूलमाऩ पिरणवम् ऎऩ्गिऱ ऒरु ऎऴुत्तै मूऩ्ऱु मात्तिरैयोडु तऩक्कुळ्ळे अदावदु वेऱॊरुवरुम् केट्क मुडियादबडि सॊल्लि, समुत्तिरम्बोऩ्ऱ वर्णत्तैयुडैय ऎम्बॆरु माऩै आसैयुडऩ् तियाऩम् सॆय्दाल्।
३८। कण्डुगेट्टुऱ्ऱुमोन्दुण्डुऴलुम् ऐङ्गरुवि
कण्डविऩ्बम् तॆरियवरिय वळविल्लाच् चिऱ्ऱिऩ्बम् ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमेनिलानिऱ्पक् कण्डसदिर्गण्डॊऴिन्दे ऩडैन्देऩुऩ् तिरुवडिये।
अरुम्बदवुरै
विडुदीट्टु-ऒरुवऩ् तऩक्कुळ्ळ पात्तियत्तै विडुगिऱ
तस्तावेजि।
एवल् तेवै-यजमानऩाल् एवप्पट्टु अवऩ् वेण्डुगिऱ वेलैक्कारऩाल् सॆय्यप्पट्ट वेलैगळ्।
करुविले-कर्प्पमायिरुक्कुम्बोदु।
तिरुपाक्कियम्।
कडुग—सीक्किरम्।
[[५७६]]
कुऱिऎल्लै।
पऱ्ऱासु-पिडिप्पु।
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उण्डऱुक्क-साप्पिट्टु जरिक्क।
ऒक्कप्परिमाऱुगिऱ-लक्ष्मियोडु कूडविरुन्दु रक्षिक्किऱ।
७। मुमुक्षुत्वादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
१८३। तस्मिन् प्रसन्ने किमिहास्त्यलभ्यं धर्मार्थकामैरलमल्पकास्ते । समाश्रिताद् ब्रह्मतरोरनन्तान्निस्संशयो मुक्तिफलप्रपातः ॥
(विष्णु पुराणम् - १-१७-९१)
अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् पिरसन्नऩ् आऩाल्, इङ्गु अडैय मुडियाददु ऎदु? धर्मम्, अर्थम्, कामम् इवैगळाल् आगवेण्डियदिल्लै। अवैगळ् मिगवुम् अल्बङ्गळ्।
१८४। अ-रिगiसि
।
देवान् देवयजो यान्ति मद्भक्ता यान्ति मामपि ॥
(गीता-७-२३)
सिऩ्ऩ पुत्तियुडैय अवर्गळ् अडैयुम् अन्द पलऩ् मुडिवै
युडैयदु।
१८५। fक् मु-ळिबाः ऒऩ
।
अनित्यमसुखं लोकमिमं प्राप्य भजस्व माम् ॥
(गीता-९-३३)
नच्वरमायुम् सुगमिल्लामलुमिरुक्किऱ इन्द उलगत्तै अडैन्
दिरुक्किऱ नी, ऎऩ्ऩैप् पजि।
१८६। ४५/७
(६६२४६००४६००TLD - ४-२४-१४२,१४३)
मिगुन्द पलत्तैयुम् मिगुन्द वीर्यत्तैयुम्, अळविल्लाद तऩक् कुवियलैयुम् उडैयवर्गळायिरुन्दु नीण्ड कालत्तिल् तङ्गळुडैय कदैगळै मात्तिरम् मीत्ति वैत्तुप्पोऩ राजाक्कळैक् केट्टु, नल्ल अऱिवै सम्बादित्तवऩ् पिळ्ळै पॆण्डाट्टि मुदलाऩवैगळिलुम् वीडु निलम् मुदलाऩवैगळिलुम्, पणम् मुदलाऩवैगळिलुम् ऎऩ्ऩदु ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तै वैत्तुक् कॊळ्ळमाट्टाऩ्।
१८७। fu
अनुबन्दम्
[[५७७]]
H: ॥ (विष्णुबु - १-१७-६९)
उलगम् मुऴुवदुम् तुक्कम् निऱैन्ददु।
१८८७८! + ३ः४४A: I
- Adfa: ११ (४१४-६-५-५०)
सुवर्क्कत्तिलिरुक्किऱवऩुक्कुम् पुण्णियम् कुऱैन्दु अदिलिरुन्दु कीऴे विऴुवोमॆऩ्गिऱ पयत्ताले सुगम् किडैयादु।
१८९।
(विष्णुबु-६-७-७)
अऱिविल्लामल् ऎऩ्ऩदॆऩ्गिऱ ऎण्णत्ताले पीडिक्कप् पट्ट मऩदैयुडैयवर्गळाय्, उडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ ऎण्णमागिय मिगुन्द कुडियिऩाले मयङ्गिऩवर्गळ् राज्य विषयत्तिल् आसैप्पडुगिऱार्गळ्। ऎऩ्ऩैप् पोऩ्ऱवर्गळ् अप्पडि आसैप्पडुगिऱदिल्लै।
(काण्डिक्यर् सॊल्लियदु)
१९०। ३€४९Hld
(इतिहास समुच्चयम् - ४-४९)
ऒरुषिये ! पिरम्माविऩ् उलगङ्गळ् उळ्बड ऎल्लावऱ्ऱिलुम् इन्द अल्बमायिरुप्पदु मुदलाऩ दोषङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩ। आगैयालेये पुत्तिमाऩ्गळ् स्वर्गत्तैयडैवदै आसैप्पडुगिऱदिल्लै।
१९१। MU:
(पारदम् आरण्य-पर्व - २६२-३७,३८,३९)
पिरम्माविऩुडैय इरुप्पिडत्तुक्कु मेले विष्णुविऩुडैय अन्दप् परमबदमिरुक्किऱदु। अदु शुद्धमायुम्, ऎप्पोदुमिरुप्पदायुम् स्वयम्बिरगासमायुम् इरुक्किऱदु। परप्पिरम्मत्तै अडैवदऱ्कु इडमायिरुप्पदाले अदुवुम् परप्पिरम्मम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। अऱिविल्लादवर्गळायुम् विषयङ्गळिल् मऩदैच् चॆलुत्तुगिऱवर्गळायुम्, टम्बम्, लोबम्, कॊऴुप्पु, कोबम्, त्रोहम्, मोहम् इवैगळाल् पीडिक्कप्पट्टवर्गळायुमिरुक्किऱ मऩिदर्गळ् अन्द इडत्तिऱ्कु पोवदिल्लै। अहङ्कारमुम्, ममकारमुम् इल्लामल् सुगदुक्कङ्गळैप् पॊऱुत्तुक्कॊण्डु इन्दिरियङ्गळै अडक्किक्कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩु टैय तियाऩत्तैप् पिरीदियुडऩ् सॆय्दुक् कॊण्डिरुक्किऱ सादुक्कळे अव्विडत्तिऱ्कुप् पोगिऱार्गळ्।
[[५७८]]
१९२। रि
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(पारदम् सान्दि पर्वम् - १९६-४)
ऒ राजावे ! अऴगायुम् इष्टप्पडि पोगक्कूडियदायुम् इरुक्किऱ विमाऩङ्गळुम्, अप्पडिये सबैगळुम् पलविदमाऩ उत्याऩङ्गळुम् तॆळिन्द जलत्तैयुडैय तामरैयोडैगळुम् (परमबदत्तिल् इरुक्किऩ्ऱऩ।)
१९३।र्ा ।
एते वै निरयास्तात ! स्थानस्य परमात्मनः ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व -१९६-६)
ऒ कुऴन्दाय्! परमात्मावाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय इडत्तैप् पार्क्कुम्बोदु इन्द सुवर्क्कम् मुदलाऩ स्तानङ्गळ् नरगङ्गळ्। १९४। ४४l४f fanisqHIGH ।
सर्वेषणाविनिर्मुक्तः स भैक्षं भोक्तुमर्हति ॥ (बार्हस्पत्यस्मिरुदि)
ऎवऩ् परमात्मावागिय ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् आसैयुळ्ळवऩायुम्, अवऩैत् तविर वेऱु विषयङ्गळिल् आसैयिल्लादवऩायुमिरुक् किऱाऩो, अवऩ् ऎल्ला आसैगळाल् विडप्पट्टवऩाय्, पिक्षैयैच् चाप्पिट्टुक्कॊण्डु इरुक्कत् तगुन्दवऩ्।
१९५। xeftcqui
।
प्रवृत्तिः पुनरावृत्तिर्निवृत्तिः परमा गतिः ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व -२१९-४-२)
पिरविरुत्ति धर्मङ्गळैप् पिरम्मा सॊऩ्ऩाऩ्। निविरुत्ति धर्मङ्गळै नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ रुषि सॊऩ्ऩार्। ऒरु पलऩै वेण्डिच् चॆय्युम् कर्मङ्गळुक्कुप् पिरविरुत्ति धर्मङ्गळॆऩ्ऱुम्, मोक्षत्तै आसैप्पट्टुच् चॆय्युम् कर्मङ्गळुक्कु निविरुत्ति धर्मङ्गळॆऩ्ऱुम् पॆयर्। १९६।
अer:iआरिबु ।
रतिपुत्त्रफला दारा दत्तभुक्तफलं धनम् ॥
(पारदम् सबा-पर्व -५-११६)
सास्तिरत्तैक् केट्पदिऩाले उण्डाऩ ज्ञाऩत्तुक्कु पलऩ्
आत्म कुणङ्गळुम् नल्लवॊऴुक्कमुम्।
अनुबन्दम्
[[५७९]]
१९७। ३०४[ऩी
(इतिहास समुच्चयम् १२-३७)
पुत्तिमाऩ्गळाल् मऩदै अडक्कुवदऱ्काग ऎल्ला सास्तिरङ्गळुम् सॊल्लप्पट्टऩ। आगैयाल् ऎवऩ् मऩदु अडङ्गियिरुक्किऱदो अवऩ् ऎल्ला सास्तिरङ्गळैयुम् अऱिन्दवऩ्।
१९८। ११-१४
नायिऩ् वालाऩदु मऱैक्क वेण्डिय इडत्तै मऱैक्किऱ तिल्लै। ईयैयुम् कॊसुक्कळैयुम् ऒट्टुगिऱदिल्लै। अदु पोल धर्मम् सॆय्वदैयुण्डु पण्णाद नल्ल अऱिवु पिरयोजऩम् इल्लाददु। इन्द सुलोकत्तिल् ‘तत्’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लै वरुवित्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु।
१९९। ४४९ः
(मऩुस्मिरुदि ४-१-८)
वयदु, सॆय्युम् वेलै, अदिऩ् पिरयोजऩम् सास्तिरज्ञानम्, नल्ल पिऱप्पु, इवैगळुक्कु ऒत्तिरुक्किऱ वेषम्, पेच्चु, सॆयल् इवैगळैयुडैयवऩाग ऒरुवऩ् इङ्गेयिरुक्क वेण्डियदु। वेषम् मुदलाऩ मूऩ्ऱैयुम् वयदु मुदलाऩ ऒव्वॊऩ्ऱिलुम् सेर्क्क वेण्डियदु।
२००। अरियगरिऩ् वाद-i ऎरि¢७४ । चण्डालमपि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणं विदुः ।
(सान्दि पर्व १८-११ सारदीबिगैयिल् उदाहरिक्कप्पट्टदु)
ऎवऩ् सुगम् तुक्कम् मुदलाऩ ऎल्ला इरट्टैगळैयुम् पॊऱुत्तुक्कॊण्डु, ऒऩ्ऱिलुम् पऱ्ऱिल्लादवऩाय्, ऎल्ला पिराणि कळुक्कुम् हितत्तैये सॆय्दुगॊण्डिरुक्किऱाऩो, अवऩैप् पिराम्मणऩॆऩ्ऱु तेवर्गळ् अऱिगिऱार्गळ्।
२०१। द्रवन्ति दैत्याः प्रणमन्ति देवता नश्यन्ति रक्षांस्यपयान्ति चारयः । यत्कीर्तनात् सोऽद्भुतरूपकेसरी ममास्तु माङ्गल्यविवृद्धये हरिः ॥
ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय
(विष्णुधर्मम्-४३-२८)
तिरुनामत्तैच्चॊऩ्ऩबोदु
असुरर्गळ् ऒडिप्पोगिऱार्गळो, तेवर्गळ् वणङ्गुगिऱार्गळो,
[[५८०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
राक्षसर्गळ् नासत्तैयडैगिऱार्गळो, विरोदिगळ् ऒडिप्पोगिऱार्गळो, अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् अडियेऩुक्कु मङ्गळत्तैक् कॊडुक्कट्टुम्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
३८। किऱ्पऩ्गिल्लेऩॆऩ्ऱिलऩ् मुऩनाळाल्
अऱ्पसारङ्गळवैसुवैत्तगऩ्ऱॊऴिन्देऩ्
पऱ्पल्लायिरमुयिर्सॆय्दबरमा, निऩ्
नऱ्पॊऱ्सोदित्ताळ्नणुगुवदॆञ्ञाऩ्ऱे। (तिरुवाय्मॊऴि -३-२-६) कॊञ्जमाऩ सारत्तैयुडैय विषयङ्गळैयनुबवित्तु अवै कळिऩ् दोषङ्गळैक् कण्णाले पार्त्तु, कादाले केट्टु, त्वक्काले तॊट्टु, मूक्काले मोन्दु, नाक्काले साप्पिट्टु इप्पडि उऴलुगिऱ ऐन्दु इन्दिरियङ्गळाल् वरुम् सुगमुम्, इन्दिरियङ्गळालऱिय मुडियाददुम्, अवैगळालुण्डागुम् सुगम्बोल् अळवुळ्ळदाय् इल्लामलिरुक्किऱ आत्माविऩ् अनुबवत्तिऩालुण्डागुम् सिऩ्ऩ सुगमुम्। उऴलुगिऱ ऎऩ्ब तऱ्कु मिगुन्द तुऩ्बत्तै अनुबविक्कुम्बोदुम् विषयङ्गळै विडामल् अवैगळिलेये सुऱ्ऱिक्कॊण्डिरुक्किऱ ऎऩ्बदु पॊरुळ्। सिऩ्ऩ सुगम् ऎऩ्बदऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩुडैय सुगत्तैक् काट्टिलुम् सिऩ्ऩदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
८। अदिगारिविबागादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
२०१। अऎऩ् निऩबु अासिऩ् ऩ् पुरियिऩ् सऩा १
मान्त्रं मानसम् इत्येवं स्नानं सप्तविधम् स्मृतम् ॥
स्ऩाऩम् एऴुविदम् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टदु।
२०१। आ।ऎऩ् HIG४ -र्aर् रिस् । भिक्षां भवति देहि इति राजन्यः । देहि भिक्षां भवति इति वैश्यः । २०२। ४७ करिबु
(शरणागति-गद्यम्) ऎप्पडियावदु त्वयमन्दिरत्तैच्चॊल्लुगिऱवऩाऩ नी। इङ्गु “ऎप्पडि” ऎऩ्बदऱ्कु उडऩे मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱावदु, अल्लदुअनुबन्दम्
[[५८१]]
इन्द देहम् मुडिन्दवुडऩावदु ऎऩ्ऱुम्, वेण्डियवऩायिरुन्दावदु, सत्तुरुवायिरुन्दावदॆऩ्ऱुम्, मन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तै नऩ्ऱाय्त् तॆरिन्दावदु, पॊदुवाय् अदिऩ् अर्थत्तै अऱिन्दावदॆऩ्ऱुम् पॊरुळ्।
२०३। पापीयसोऽपि शरणागतिशब्दभाजो
नोपेक्षणं मम तवोचितमीश्वरस्य ।
त्वद्ज्ञानशक्तिकरुणासु सतीषु नैव
पापं पराक्रमितुमर्हति मामकीनम् ॥
(अदिमानुषस्तवम् ६१)
मिगुन्द पाबियायिरुन्दालुम् सरणागदियैच् चॊल्लुगिऱ सॊल्लैच्चॊल्लुगिऱ ऎऩ्ऩै उपेक्षिप्पदु ईसुवरऩायिरुक्कुम् तेवरीरुक्कुत् तगुन्ददऩ्ऱु। तेवरीरुडैय ज्ञाऩम् सक्ति करुणै इवैगळिरुक्कुम्बोदु ऎऩ्ऩुडैय पाबमाऩदु पलऩैक् कॊडुक्कत् तगुन्ददऩ्ऱु।
२०४। शरणवरणवागियं योदिता न भवति बत साऽपि धीपूर्विका । इति यदि दयनीयता मय्यहो वरद ! तव भवेत्ततः प्राणिमि ॥
(वरदराजस्तवम् ८४) सरणागदियैच् चॊल्लुगिऱ ऎन्दच्चॊल् ऎऩ्ऩाल् सॊल्लप्पट्टदो, अदु पुत्ति पूर्वमागच् चॊल्लप्पडविल्लै। इदैक्कॊण्डे तयै सॆय्वदऱ्कु नाऩ् विषयमावेऩाऩाल्, अप्पोदु नाऩ् पिऴैत्तिरुप्पेऩ्।
२०५। वारिसु
क!रि f: १
तथाविधं त्वाऽहमभक्तदुर्ग्रहं
प्रपत्तिवाचैव निरीक्षितुं वृणे ॥
(वरदराजस्तवम् ९२)
पक्तियिऩाल् अडैयमुडियाद अप्पडिप्पट्ट उऩ्ऩैप् पिरबत्तियैच्चॊल्लुगिऱ सॊल्लालेये पार्प्पदऱ्कु आसैप्-
पडुगिऱेऩ्।
२०६। ई :
(श्री रङ्गराजस्तवम् २-१०२)
[[५८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तार्मिगर्गळाऩ आचारियर्गळाले नाऩ् तेवरीरुडैय परमागच् चॆय्यप्पट्टेऩ्, सरणम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लैयुम् सॊऩ्ऩेऩ्। इन्द इरण्डैयुम् तेवरीर् साक्षियागवैत्तुक् कॊण्डु ऒ रङ्गनादऩे! ऎऩ्ऩैत् तेवरीरुडैय परमाग सॆय्दुगॊळ्ळ वेण्डुम्।
२०७। Aसऩ् कēglui cure: १
पुत्त्रः प्रेष्यस्तथा शिष्य इत्येवं च निवेदयेत् ॥
(साण्डिल्य स्मिरुदि ३-७५)
पिळ्ळैयॆऩ्ऱावदु, वेलैक्कारऩॆऩ्ऱावदु, ऒरुवऩुडैय
परत्तै ऎम्बॆरुमाऩिडम् कॊडुक्क वेण्डियदु। २०८।fरिगळि
(साण्डिल्य स्मिरुदि १-९५) ऎम्बॆरुमाऩै सेविक्किऱवऩिडत्तिल् उण्डागुम् अवऩ् पिरसादमाऩदु इव्वळवॆऩ्ऱु संसयमुण्डागलाम्। अवऩ् पक्तऩुडैय वेलैयिल् आसैयैयुडैयवर्गळ् विषयत्तिल् अवऩुडैय पिरसादत्तिऱ्कु अळवुण्डो इल्लैयोवॆऩ्ऱु सन्देहप्पडवेण्डाम्। अदावदु - अळविल्लैयॆऩ्ऱुम् पिरसादम् अदिगमायिरुक्कुमॆऩ्ऱुम् करुत्तु। २०९।३४-२७५-९
(नियासदिलगम् २१)
ऒ रङ्गनादऩे! ऎप्पडि पॊट्टैयऩ् कण्णुळ्ळवऩैप् पिडित्तुक्कॊण्डु पोगिऱाऩो, ऎप्पडि नॊण्डि ओडत्तिऱ्कुळ् वैक्कप्पट्टु ओडक्कारऩाल् कॊण्डुबोगप्पडुगिऱाऩो, ऎप्पडि राजाविऩ् वेलैक्कारऩिऩ् पिळ्ळै मुदलाऩवर्गळ् राजावै अऱियादबोदिलुम् ऎल्ला पोगङ्गळैयुम् अनुबविक्किऱार्गळो, अप्पडिये इरक्कमुळ्ळ ऎऩ् आचारियऩ् उऩ्ऩै अडैवदऱ्काग तगुन्द वेलैयैच् चॆय्गिऱाऩ्। २१०। पुरसीऱवुः
(पारत्वाज स्मिरुदियॆऩ्ऱु मुऩ्ऩोर्गळ्)
मिरुगमो, मऩिदऩो, पक्षियो ऎवर्गळ् ऒरु विष्णुबक्तऩै इवऩ् नम्मुडैयवऩ् ऎऩ्ऱु अवऩ् ऎण्णुम्बडियडैगिऱार्गळो, अप्पडि अडैवदिऩालेये अवर्गळ् अन्द विष्णुविऩुडैय मिगवुमुयर्न्द स्ताऩत्तै अडैवार्गळ्।
अनुबन्दम्
[[५८३]]
२११। ऎऩ्
(रामायणम् आरण्यगाण्डम् १ - २०)
राजावे! उम्मुडैय तेसत्तिलिरुक्किऱ नाङ्गळुम्माले रक्षिक्कत् तगुन्दवर्गळ्, पट्टिणत्तिलो, काट्टिलो ऎङ्गेयिरुन्दालुम् नीर्दाऩ् राजा। २१२।तु
(रामायणम् उत्तर काण्डम् ४० -१५)
ऒ राजऩे! मिगवुम् अदिगमाऩ ऎऩ्ऩुडैय स्नेहमाऩदु उम्मिडत्तिल् ऎप्पोदुम् स्तिरमायिरुक्किऱदु। ए वीरऩे! अप्पडिये ऎऩ्ऩुडैय पक्तियुमुम्मिडत्तिल् ऎप्पोदुमिरुक्किऱदु। मऩदु वेऱु ओरिडत्तिल् पोगिऱदिल्लै। स्नेहमॆऩ्बदु समानमाऩवर्गळिडत्तिल् पिरीदि; पक्ति ऎऩ्बदु मेल्बट्टवर्गळिडम् पिरीदि। “राजऩ्” ऎऩ्ऱ सॊल्लाले मऩदै इऴुक्कुम्बडियाऩ वात्सल्यम् मुदलाऩ कुणङ्गळुम्, ‘वीर’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले अवऩ् पॆरुमैयैक् काट्टुगिऱ कुणङ्गळुम् सॊल्लप्पट्टऩ। ‘त्वयि’ ऎऩ्बदाले ऎम्बॆरुमाऩुडैय रामऩाय् अवतरित्त रूपमुम्, “३-वु” ऎऩ्बदाले वैगुन्दत्तिलिरुक्कुम् पररूपमुम् सॊल्लप्पट्टऩ। रामऩुडैय अऴगालुम् कुणङ्गळालुम् हऩुमारुडैय मऩदाऩदु अवऩै विट्टुप् पररूपत्तैयुम् निऩैक्किऱदिल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु।
२१३। ४
(विष्णु पुराणम् १ -१२-७६)
आगैयिऩाल् उऩक्कुप् पिडित्त वरऩै नी केळ्। नाऩ् कण्णिल् पट्टबोदु मऩिदर्गळुक्कु ऎल्लाम् उण्डागुम्। (इदु तुरुवऩैप् पार्त्तु ऎम्बॆरुमाऩ् सॊऩ्ऩदु)।
२१४। fa He i४४ ? ।
HeII (विष्णु पु। १-१२-७९)
ऎल्लावुलगङ्गळैयुम् पडैत्तवऩे! तेवरीर् पिरसन्नमाऩ पोदु किडैक्क मुडियादु ऎदु ? (इदु तुरुवऩ् सॊऩ्ऩ वार्त्तै)।
तस्मिन् प्रसन्ने
२१५। माङ्गल्यं परमपदं सदाऽर्थसिद्धिं
निर्विघ्नामधिकफलां श्रियं ददाति ॥
किं लोके तदिह परत्र चास्ति पुंसां
यद्विष्णुप्रवणधियां न दाल्भ्य! साध्यम् ॥ (विष्णुधर्मम् ४३-४६)
[[५८४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऒ ताल्बियऩे! ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिलेये पडिन्दिरुक्किऱ मऩदैयुडैयवरुक्कु इन्द लोकत्तिलो, मेल् लोकत्तिलो, अडैयक् कूडाददु ऎदु ?
२१६। क९४७ः३४७ः
(पिरम्मसूत्तिरम् ३-२-३७)
पलऩाऩदु अवऩिडत्तिलिरुन्दे (ऎम्बॆरुमाऩिडमिरुन्दे)
वरुगिऱदु, अदु युक्तिक्कुप् पॊरुन्दियिरुक्किऱदु।
२१७। तावतार्तिस्तथा वाञ्छा तावन्मोहस्तथाऽसुखम् ।
यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ।
(६२९६२४६००१४ १-९-७३)
ऎदुवरैयिल् ऎल्लाप् पाबङ्गळैयुम् पोक्कुगिऱ, उम्मिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णुगिऱदिल्लैयो, अदु वरैयिल्दाऩ् ऐसुवरियत्तै इऴन्दु मऱुबडियुम् अदु किडैक्क वेणुमॆऩ्गिऱ वरुत्तम्; अदु वरैयिल् ताऩ् ऐसुवरियम् किडैक्कवेणुमॆऩ्गिऱ आसै; अदु वरैयिल् ताऩ् उडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ आत्मावैप् पार्त्तु अऩुबविक्कामलिरुप्पदु; अदु वरैयिल् ताऩ् संसारत्तिऩुडैय
तुक्कम्। २१८। HA:
(लक्ष्मीदन्दिरम् १७-६२)
निविरुत्ति धर्मङ्गळाऩ कर्मयोगत्तैये सॆय्दुगॊण्डु ज्ञाऩयोगत्तैयुम् पक्तियोगत्तैयुम् सॆय्गिऱवर्गळ् पिरबन्नऩ् उडैय कोडियिल् ऒरु भागत्तुक्कुक्कूडत् तगुन्दवर्गळऩ्ऱु। ‘’:’’ ऎऩ्गिऱसॊल् मऱ्ऱ इरण्डु सॊऱ्कळोडुम् सेर्क्क वेण्डियदु। इङ्गे शुद्धियावदु मोक्षम् तविर वेऱु पलऩिल् आसैयिल्लामै।
२१९। ४R-
(विष्णुदत्तुवम्)
परमबुरुषऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उट्पट्टिरुप्पदै अऱिन्दु निऩैत्तुक्कॊण्डु, कर्मबन्दत्तैप् पोक्कि, ऒप्पिल्लाद स्वादन्दिरियत्तै अडैन्दु अन्द ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् कूडवे आऩन्दत्तै अनुबविक्किऱाऩ्। इङ्गे स्वादन्दिरियम् ऎऩ्बदु कर्मत्तुक्कु उट्पडादिरुप्पदु।
अनुबन्दम्
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
४०। कॊळ्ळुम्बयऩिल्लै कुप्पैगिळर्त्तऩ्ऩ
सॆल्वत्तै वळ्ळल्बुगऴ्न्दु नुंवाय्मैयिऴक्कुम्बुलवीर्गाळ् कॊळ्ळक्कुऱैविलऩ् वेण्डिऱ्ऱॆल्लाम् तरुम् कोदिलॆऩ् वळ्ळल्मणिवण्णऩ्ऱऩ्ऩैक् कविसॊल्लवम्मिऩो।
[[५८५]]
(तिरुवाय्मॊऴि -३-९-५)
ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् नाम् ऒऩ्ऱैप्पॆऱ्ऱुक्कॊण्डाल् अदऩाल् अवऩ् परिपूर्णऩायिरुप्पदऱ्कुक् कुऱैयिल्लै। नाम् केट्टदै यॆल्लाम् कॊडुप्पऩ्।
४१। कऱ्पारिररामबिराऩैयल्लाल् मऱ्ऱुम्गऱ्परो
पुऱ्पामुदलाप् पुल्लॆऱुम्बादियॊऩ्ऱिऩ्ऱिये नऱ्पालयोत्तियिल्वाऴुम् सरासरम्मुऱ्ऱवुम् नऱ्पालुक्कुय्त्तऩऩ् नाऩ्मुगऩार् पॆऱ्ऱ नाट्टुळे।
(तिरुवाय्मॊऴि ७-५-१)
नल्ल इडत्तैयुडैय अयोत्तियिल् वाऴुम् स्तावरत्तैयुम् जङ्गमत्तैयुम् नल्ल स्वबावत्तैयुडैयऩवागच् चॆय्दाऩ्। नल्ल स्वबावमावदु - रामऩुडऩ् सेर्न्दिरुन्दाल् सन्दोषमुम्, अवऩै विट्टुप् पिरिन्दाल् तुक्कमुम् उण्डागुम्बडियाऩ स्वबावम्।
४२। नऩ्मैदीमैगळॊऩ्ऱुमऱियेऩ्नारणावॆऩ्ऩुमित्तऩैयल्लाल्
पुऩ्मैयालुऩ्ऩैप् पुळ्ळुवम्बेसिप् पुगऴ्वाऩऩ्ऱु कण्डाय् तिरुमाले, उऩ्ऩुमाऱुऩ्ऩैयॊऩ्ऱुमऱियेऩ् ओवादेनमो नारणावॆऩ्बऩ् वऩ्मैयावदु उऩ्गोयिलिल्वाऴुम् वैट्
टणवऩॆऩ्ऩुंवऩ्मैगण्डाये।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि -५-१-३)
तेवरीरुडैय कोयिल् इरुक्कुमिडत्तिल् वसिक्कुम् वैष्णवऩायिरुक्कुम् पलमे अवऩ् मोक्षमडैवदऱ्कु वेण्डिय पलम्।
४३। इङ्गेदिरिन्देऱ्किऴुक्कुऱ्ऱॆऩ्ऩिरुमानिलमुऩ्ऩुण्डुमिऴ्न्द
सॆङ्गोलत्तबवळवाय्च्चॆन्दामरैक्कणॆऩ्ऩम्माऩ् पॊङ्गेऴ्बुगऴ्गळ्वायवाय्प्पुलऩ्गॊळ्वडिवॆऩ्मऩत्तदाय्
अङ्गेय्मलर्गळ्गैयवाय् वऴिबट्टोडवरुळिले।
(तिरुवाय्मॊऴि -८-१०-४)
तेवरीरुक्कु कैङ्गरियम् पण्णुम्बडि अनुक्किरहिक्कप्पट्टु
इङ्गे तिरिगिऱ नमक्कु उण्डागुम् कुऱ्ऱमॆऩ्ऩ?
[[५८६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
४४। पच्चैमामलैबोल्मेऩि पवळवाय्गमलच्चॆङ्गण्
अच्चुदा अमररेऱे आयर्दम्गॊऴुन्देयॆऩ्ऩुम् इच्चुवैदविरयाऩ्बोय् इन्दिरलोकमाळुम्
अच्चुवैबॆऱिऩुंवेण्डे ऩरङ्गमानगरुळाऩे। (तिरुमालै - २) तेवरीरदु तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुगिऱ रसत्तैत् तविर परमबदत्तिऱ्कुप् पोय् अदैयाळुम्बडियाऩ रसम् किडैत्तालुम् अदै वेण्डेऩ्। इङ्गे ‘इन्दिर’ ऩॆऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु मिगुन्द ऐसुवरिय मुडैयवऩॆऩ्ऱु पॊरुळाय् अन्द ऐसुवरियम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्ति लेये पूर्णमायिरुप्पदाले इन्दिरलोक मॆऩ्बदऱ्कुप् परमबदमॆऩ्ऱु पॊरुळ्।
४५। कारार्बुरवियेऴ् पूण्डदऩियाऴि
तेरार्निऱैगदिरोऩ् मण्डलत्तैक्कीण्डुबुक्कु आरावमुदमङ् गॆय्दि - अदिऩिऩ्ऱुम् वारादॊऴिवदॊऩ् ऱुण्डे अदुनिऱ्क एरार्मुयल्विट्टुक्काक्कैप्पिऩ् पोवदे।
(सिऱिय तिरुमडल्)
पोक्कियदै निऱैन्द मुयल् मांसत्तै विट्टु कुणम् इल्लाद काक्कैयिऩ् मांसत्तैत् तेडुवेऩो? इङ्गे मुयल् ऎऩ्बदु अर्च्चावतारत्तैयुम्, काक्कैयॆऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय पररूपत्तैयुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। इदऩाले पररूपत्तैक् काट्टिलुम् अर्च्चावतारमाऩदु तिरुमङ्गैयाऴ्वारुक्कु मिगवुम् पोक्कियमाय् इरुन्ददु ऎऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
अरुम्बदवुरै
पऱ्ऱासु - पिडिप्पु।
उण्डऱुक्क - साप्पिट्टु जरिक्क।
९। उपायविबागादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
२१९।अ। Gauaqt ।
ब्रह्माग्नावपरे यज्ञं यज्ञेनैवोपजुह्वति ॥
(गीता ४-२५)
सिल योगिगळ् (कर्मयोगिगळ्) तेवतारादऩत्तैच् चॆय्गिऱार्गळ्।
अनुबन्दम्
[[५८७]]
२२०।४४
(सात्त्वत- संहिता)
मोक्षत्तिऱ्काग सास्तिरम् सॊऩ्ऩ उपायङ्गळैच् चॆय्दाल् कट्टायम् मोक्षम् किडैक्कुम् ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कै उण्डावदऱ्काग सास्तिरम् ऎट्टु ऐसुवरियङ्गळुक्कु उपायङ्गळैच् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ। चतुर्विधा चतुर्विधा भजन्ते मां जनाः सुकृतिनोऽर्जुन ।
आर्तो जिज्ञासुरर्थार्थी ज्ञानी च भरतर्षभ ॥
२२१। तेषां ज्ञानी नित्ययुक्त एकभक्तिर्विशिष्यते ।
प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थमहं, स च मम प्रियः ॥
(गीता ७-१७)
अवर्गळुक्कुळ् ज्ञानी ऎऩ्बवऩ् सिऱन्दवऩ्। एऩॆऩ्ऱाल् ऎप्पोदुम् ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् कूडविरुक्क वेणुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु अवऩॊरुवऩिडत्तिलेयेभक्तियुळ्ळवऩायिरुक्किऱाऩ्। मऱ्ऱवर्ग ळुक्कुत् तङ्गळुक्कु वेण्डिय पलऩ्गळिलुम् अदैक् कॊडुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिलुम् पक्तियिरुप्पदाल् अवर्गळ् ‘कळिङ्गळ् अऩ्ऱु। २२२। f: s४ ।
अniff
II(पारदम् सान्दि-३५०-३३-३५)
नालुवगैप्पट्टवर्गळ् ऎऩ्ऩुडैय जऩङ्गळ्। अवर्गळ् पक्तर्गळॆऩ्ऱे सॊल्लप्पडुगिऱार्गळ्। अवर्गळुक्कुळ् एकान्तिगळ् सिऱन्दवर्गळ्। एऩॆऩ्ऱाल् - अवर्गळ् वेऱु तेवदैगळिडम् पोगिऱवर् कळऩ्ऱु। पलऩ्गळिल् आसैयिल्लामल् कर्मङ्गळैच् चॆय्गिऱ अवर् कळुक्कु नाऩे अडैय वेण्डियवऩ्। पाक्कियिरुक्किऱ मूऩ्ऱु विदमाऩ पक्तर्गळ् पलऩ्गळिल् आसैयुळ्ळवर्गळ्। अवर्गळॆल्लारुक्कुम् किडैक्कुम् पलऩ् मुडिवुळ्ळदु। नल्ल अऱिवुळ्ळ एकान्तियाऩवऩ् मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ्।
Y४१€४ (८-वदु पक्कम् २६-नॆ। पार्क्क)
२२३। पु-रिरिरि
! ।
(गीता ११-४)
योगेश्वर! ततो मे त्वं दर्शयात्मानमव्ययम् ॥
आगैयाले ज्ञाऩम् मुदलाऩ कुणङ्गळुक्कु इरुप्पिडमाऩ ऎम्बॆरुमाऩे! ऒऩ्ऱुम् विट्टुप्पोगामल् तेवरीरै ऎऩक्कुक् काट्टवेण्डुम्।
[[५८८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२२४।HT
(पिरम्मसूत्तिरम् ३-३-५६)
पिरुम्मवित्तैगळ् वॆव्वेऱु। अवैगळिऩ् पॆयर् मुदलाऩ
वैगळ् वॆव्वेऱायिरुप्पदाल्।
२२५। कबुः
(पिरम्मसूत्तिरम् ३-३-५७)
पलऩिल् पेदमिल्लामैयाल् अवैगळिल् वेण्डियदैच्
चॆय्यलाम्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
४६। तेविमारावार् तिरुमगळ्बूमियेव मऱ्ऱमरराट्चॆय्
वार्मेवियवुलगम्मूऩ्ऱवैयाट्चि वेण्डुवेण्डुरुवम्निऩ् ऩुरुवम्, पावियेऩ्ऱऩ्ऩैयडुगिऩ्ऱ कमलक्कण्णदोर्बवळ वाय्मणिये आवियेयमुदेयलैगडल्गडैन्द वप्पऩेगाणु
माऱरुळाय्।
(तिरुवाय्मॊऴि - ८-१-१)
नाऩ् तेवरीरैक् काणुम्बडि किरुबै सॆय्यवेणुम्। काणुमाऱरुळाय्
४७। तळर्न्दुम्मुऱिन्दुंसगडवसुररुडल्वेऱाप्
पिळन्दुवीयत् तिरुक्कालाण्डबॆरुमाऩे
किळर्न्दुबिरमऩ् सिवऩिन्दिरऩ्विण्णवर्सूऴ
(तिरुवाय्मॊऴि ७-२-३)
विळङ्गवॊरुनाळ् काणवाराय् विण्मीदे। (तिरुवाय्मॊऴि - ६-९-४) मायक्कूत्ता ! वामऩा ! विऩैयेऩ् कण्णा कण् कै काल् तूय सॆय्य मलर्गळाच् चोदिच् चॆव्वाय्मुगिऴ ता सायल् सायत्तिरुमेऩि तण्बासडैया तामरै नीळ् वासत्तडम्बोल् वरुवाऩे ‘ऒरुनाळ् काणवाराये।
ऒरुनाळ् नाऩ् पार्क्कुम्बडि वरवेणुम्।
(तिरुवाय्मॊऴि ८-५-१)
अरुम्बदवुरै
नेरिल्
—
सॆय्यवेण्डियदाग सास्तिरत्तिल् सॊल्लप्पट्ट ऒरु वेलैयिऩ् स्तानत्तिल्
किऴिच्चीरै - ऒरु विलैयुळ्ळ वस्तुवै मुडिन्दुवैत्तिरुक्किऱ तुणि।
अऱुदि – ऎल्लै
अवा कडुमैयाऩ आसै।
अळवु-
सामर्त्तियत्तिऩ् अळवु।
ब्रह्माणम्द्ध
२२६। ४वु ४ः
अनुबन्दम्
१०। पिरबत्तियोक्कियादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
[[५८९]]
(पारदम् आरण्य-पर्व ३०-२९)
ऒ पारदऩे! ऎप्पडि काऱ्ऱिऩ् वसत्तिल् पुल्लिऩ् नुऩिगळ् इरुक् किऩ्ऱऩवो, अप्पडिये ऎल्लाप् पिराणिगळुम् उलगत्तै उण्डु पण्णुगिऱ प्रबलऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय वसत्तिल् इरुक्किऩ्ऱऩ।
२२७।
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् ३८-३३)
अन्द कागासुरऩ् तगप्पऩालुम्, तेवर्गळालुम्, महरुषि कळालुम् विडप्पट्टु मूऩ्ऱु उलगङ्गळिलुम् ऒडित् तिरिन्दु अन्द रामऩैये सरणमडैन्दाऩ्।
२२८। ३४६४++४४७४sts: १
त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः ॥
शरणागतिरित्युक्ता सा देवेऽस्मिन् प्रयुज्यताम् ॥
(अहिर्बुत्न्य संहिता ३७-३०)
नाऩ् अबरादङ्गळुक्कु इरुप्पिडमागवुम्, ऎऩ्ऩै रक्षित्तुक् कॊळ्ळ उपायमिल्लादवऩागवुम्, उऩ्ऩैत् तविर वेऱु अडैय वेण्डिय वस्तु इल्लादवऩागवुम् इरुक्किऱेऩ्।
२२९। न धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे ।
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य! त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् २२) सरण्यऩे! उऩ्ऩैत् तविर वेऱु उपायमुम् वेऱु अडैय वेण्डिय वस्तुवुमिल्लाद नाऩ् तेवरीरुडैय तिरुवडिगळै उपायमाग अडैगिऱेऩ्।
२३०। अनागतानन्तकालसमीक्षयाऽप्यदृष्टसन्तारोपायः निखिलजन्तुजात
! ४४ ! !
au ४ xved ॥
(श्री रङ्ग कत्यम्)
[[५९०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वरप्पोगिऱ मुडिविल्लाद कालत्तैप् पार्त्तुम् संसारत्तैत् ताण्डुवदऱ्कु उपायत्तैप् पार्क्कादवऩाय्।
२३१। TCXIH
(श्री वैकुण्ठगत्यम्)
अवऩै अडैवदऱ्कु अवऩुडैय इरण्डु तिरुवडित् तामरै कळिल् पिरबत्ति सॆय्वदैत् तविर वेऱु उपायम् ऎऩक्कुक् कल्पङ्गळिऩ् आयिरम् कोडि सॆऩ्ऱालुम् इल्लैयॆऩ्ऱु ऎण्णिक्कॊण्डिरुक्किऱ नाऩ्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
४८। अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ्ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ्ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दुबुगुन्देऩे।
२३२।
(तिरुवाय्मॊऴि -६-१०-१०)
वेऱु उपायमुम् वेऱु रक्षकऩुमिल्लाद नाऩ्।
११। परिगरविबागादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
।
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् ॥
(अहिर्बुत्न्यसंहिता ३७ - २८)
अनुकूलऩायिरुक्किऱेऩॆऩ्गिऱ ऎण्णमुम्, पिरदि कूलमाय् इरुप्पदै विडुवदुम्, रक्षिप्पऩॆऩ्गिऱ नम्बिक्कैयुम्, रक्षिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु केट्पदुम्, तऩ् स्वरूपत्तैक् समर्प्पिप्पदुम्, कार् पण्णियमुम् ऎऩ्ऱु सरणागदि आऱु अङ्गङ्गळै उडैयदु। २३३।सुबुबु
(लक्ष्मीदन्दिरम् १७ -७४)
ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु कूडिय समर्प्पणम् ऎऩ्ऱु वेऱु पॆयरैयुडैय नियासमे सन्नियासमॆऩ्ऱुम्, तियागमॆऩ्ऱुम्, सरणागदियॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।अनुबन्दम्
[[५९१]]
२३४। ३११
(अहिर्बुत्न्यसंहिता ५२ - १३) परमबुरुषऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै उत्तेचित्तु नाऩ् पण्णुगिऱ पिरबत्तियाऩदु ऎऩक्कु स्तिरमाऩ पलऩ्; इदैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ पलऩ् ऎऩक्कु वेण्डियदिल्लैयॆऩ्बदु सिऱन्द अङ्गमागच् चॊल्लप्पट्टदु। पलत्तिलासैयाऩदु अन्द अङ्गत्तिऱ्कु विरोदि। २३५। अा faad: I
कार्aaaa II (लक्ष्मीदन्दिरम् १७ -७६)
अनुकूलऩायिरुप्पेऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तालुम् पिरदि कूलऩायि रुप्पदै विडुवदालुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय आज्ञैयै मीऱामलि रुप्पदु किडैक्कुम्।
२३६।काऴिवु, रि
(लक्ष्मीदन्दिरम् १७ - ७७)
कार्बण्णियत्ताल् वेऱु उपायङ्गळैक् तेडामै सॊल्लप् पट्टदु। रक्षिप्पऩ् ऎऩ्गिऱ नम्बिक्कैयिऩाल् तऩक्कु वेण्डिय पलऩुक्कु ऎम्बॆरुमाऩै उपायमाग वरिप्पदु पलिक्कुम्।
२३७। अरिविऩ् iiuda sft de f: १
गोपायिता भवेत्येवं गोप्तृत्ववरणं स्मृतम् ॥
(लक्ष्मीदन्दिरम् १७ -७२)
रक्षिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु केट्काविट्टाल् रक्षिक्कक्कूडादु।
२३८। i ४।
(लक्ष्मीदन्दिरम् १७-७८)
तऩ् अबिप्पिरायत्तैत् तॆरिविप्पदुदाऩ् कोप्त्रुत्ववरणम्।
२३९। aqci maH-१४ ।
अभियाचाम वैदेहीमेतद्धि मम रोचते ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् २७ - ४१)
उङ्गळुडैय पिरदिगूलवाक्कियङ्गळै निऱुत्तिविडुङ्गळ्। समादानवार्त्तैगळैये सॊल्लुङ्गळ्।
२४०।
अबुरिबु ? ।
राघवाद्धि भयं घोरं राक्षसानामुपस्थितम् ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् २७-४३)
[[५९२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
रामऩिडत्तिलिरुन्दु राक्षसर्गळुक्कुक् कडुमैयाऩ पयम् किट्ट
वन्दिरुक्किऱदु।
२४१। अळळ
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् २७-४४)
ऒ राक्षसिगळे! पॆरिय पयत्तिलिरुन्दु (रागवऩिडमिरुन्दु) नम्मैक् काप्पाऱ्ऱ इवळ् समर्त्तैयाऩवळ्।
२४२। अबुळ पुरिn ।
अभियाचाम वैदेहीमेतद्धि मम रोचते ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् ५८ -९१)
रागवऩिडमिरुन्दु राक्षसिगळिऩ् कूट्टत्तै रक्षिप्पदऱ्कु इवळ्
समर्त्तैयाऩवळ्।
२४३। acci जूः H-१४ ।
अभियाचाम वैदेहीमेतद्धि मम रोचते ॥
(रामायणम् सुन्दर २७-४१, ४३)
सीदैयै नाम् पिरार्त्तिप्पोम्; इदुदाऩ् ऎऩक्कुप् पिडित्तिरुक्किऱदु; उङ्गळाल् पयप्पडुत्तप्पट्टवळायिरुन्दबोदिलुम् अवळैप् पिरार्त्तियुङ्गळ्। ऒ राक्षसिगळे! अवळ् रक्षिप्पळो ऎऩ्ऱु नीङ्गळ् केट्कवेण्डाम्। अन्दप् पेच्चु वीण्बेच्चु।
२४४।x०[४१a
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् २७-४३)
जनकराजऩ् तिरुमगळाऩ सीदै नीङ्गळ् सॆय्द पिरबत्तियिऩाले उङ्गळिडत्तिल् पिरसादत्तैच् चॆय्गिऱवळायिरुक्किऱाळऩ्ऱो?
२४५। पिबिः सा तिबुऩ्
wf ।
अवोचद् यदि तत् तथ्यं भवेयं शरणं हि वः ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -५८,८९)
उङ्गळुक्कु नाऩ् उपायमायिरुप्पेऩ्।
२४६। माधर्मैथिलि ! राक्षसीस्त्वयि तदैवार्द्रापराधास्त्वया
रक्षन्त्या पवनात्मजाल्लघुतरा रामस्य गोष्ठी कृता ।
अनुबन्दम्
काकं तं च विभीषणं शरणमित्युक्तिक्षमौ रक्षतः
सा नः सान्द्रमहागसः सुखयतु क्षान्तिस्तवाकस्मिकी ॥
[[५९३]]
(श्री-गुण-रत्न-कोशः - ५०)
अम्मा सीदैये! कुऱ्ऱम् सॆय्दुगॊण्डेयिरुक्किऱ राक्षसि कळै हनुमाऩिडत्तिलिरुन्दु रक्षित्त उऩ्ऩाल्, रामऩुडैय कोष्टि याऩदु मिगवुम् सिऩ्ऩदागप् पण्णप्पट्टदु। रामऩ् कागत्तैयुम् विबीषणऩैयुम् रक्षियॆऩ्ऱु केट्टबिऱगु रक्षित्ताऩ्। नीयो अवर्गळ् केट्काद पोदिलुम् अबरादम् सॆय्दुगॊण्डिरुक्कैयिलेये रक्षित्ताय्। २४७। पुरा शरत्सूर्यमरीचिसन्निभान् नवान् सुपुङ्खान् सुदृढान् नृपात्मजः ।
सृजत्यमोघान् विशिखान् वधाय ते प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली ॥ त्यजस्व कोपं सुखधर्मनाशनं भजस्व धर्मं रतिकीर्त्तिवर्धनम् । प्रसीद जीवेम सपुत्त्रबान्धवाः प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् - ९-२२,२३)
सीदै रागवऩिडत्तिल् कॊडुक्कप्पडट्टुम्।
२४८।१४१४ धनानि रत्नानि विभूषणानि
वासांसि दिव्यानि मणींश्च चित्रान् ।
सीतां च रामाय निवेद्य देवीं
वसेम राजन्निह वीतशोकाः ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् १५ -१४)
ऒ राजावे! सीदादेवियै रामऩिडत्तिल् कॊडुत्तुविट्टु
सोगमिल्लामल् इङ्गे नाम् इरुप्पोम्।
२४९। नीर्
(रामायणम् युत्तगाण्डम् १६-१५)
कुलत्तैक् कॆडुक्किऱवऩे! उऩ्ऩै निन्दिक्क वेण्डुम्।
२५०। Hisक् पुरियुd: १
त्यक्त्वा पुत्रांश्च दारांश्च राघवं शरणं गताः ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् १७ -१४)
पिळ्ळैगळैयुम् पॆण्डाट्टिगळैयुम् विट्टु रागवऩैच्
चरणडैन्देऩ्।
[[५९४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२५१। परित्यक्ता मया लङ्का मित्राणि च धनानि च ।
भवद्गतं मे राज्यं च जीवितं च सुखानि च ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् - १९ - ५)
लङ्गैयुम् स्नेहितर्गळुम् तऩङ्गळुम् ऎऩ्ऩाले विडप्पट्टऩ।
२५२। ३४ः
(रामायणम् युत्तगाण्डम् -१९ -४)
नाऩ् रावणऩ् तम्बि; अवऩाल् अवमाऩप्पडुत्तप्पट्टेऩ्; ऎल्लाप्पिराणिगळुक्कुम् सरण्यऩाऩ तेवरीरै उपायमाग अडैन्देऩ्।
२५३।H
।
निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषणमुपस्थितम् ॥
(रामायणम् युत्त -१७-५) ऎल्ला उलगङ्गळुक्कुम् सरण्यऩायुम्, महात्मावायुमिरुक्किऱ रागवऩिडत्तिल् किट्टे वन्दिरुक्किऱ विबीषणऩागिय ऎऩ्ऩैच् चीक्किरम् समर्प्पियुङ्गळ्। इप्पडि अर्थम् पण्णुवदऱ्कु कारणम् मूलत्तिल् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदु।
२५४।पाai: १
विभीषणो महाप्राज्ञो भूमिं समवलोकयन् ॥
al क्कुः १५ ॥ (रामायणम् युत्त -१९ १)
।विबीषणऩ् पॆरिय अऱिवैयुडैयवऩ्।
निवेदयत
२५५।
fरिवुबुरिवु-रिAf(c) HI४a
४! क्
विधिशिवचनकाद्यैर्ध्यातुमत्यन्तदूरं
पुरि-४ का४२ क१४ः ११ (आळवन्दार् स्तोत्तिरम् -४७)
शुद्धियुम्, विनयमुम्, तयैयुम् लज्जैयुमिल्लाद ऎऩ्ऩै निन्दिक्क वेणुम्, एऩॆऩ्ऱाल् परमबुरुषऩे! मऩदु पोगिऱबडि नडक्किऱ नाऩ् योगिच्रेष्टर्गळाऩ पिरम्मा रुत्तिरऩ् सनगर् मुदलाऩवर्गळाले तियाऩम् पण्णुवदऱ्कु मिगवुम् तुारत्तिलिरुक्किऱ उऩ्ऩुडैय वेलैक्कारऩायिरुप्पदै यासैप्पडुगिऱेऩ्।
अनुबन्दम्
२५६। salqanHgi&४४।
शुनामिव पुरोडाशो न नीचेषु तदिष्यते ॥
[[५९५]]
(पात्मसंहिता चर्या-पादः - १२ -८३) ऎम्बॆरुमाऩुक्कु निवेदऩम् पण्णिऩदैच् चाप्पिडुवदु शुद्धि सॆय्वदायुम् विरदत्तिऱ्कुम् उबवासत्तिऱ्कुम् सममायुमिरुक्किऱदु। पुरोडासम् नाय्क्कुत् तगाददायिरुप्पदु पोल् निवेदऩम् पण्णप् पट्टदु नीसर्गळुक्कुक् कॊडुक्कत् तगाददु। पुरोडासमॆऩ्बदु तेवदैक्कुक् कॊडुप्पदऱ्काग चित्तम् पण्णप्पट्ट ऒरु हविस्सु।
अहमस्मि
२५७।
(अहिर्बुत्न्य संहिता - ३७ -३१) “तेवरीरे ऎऩक्कु उपायमाग इरुम्” ऎऩ्ऱु पिरार्त्तिप्पदाऩ ऎण्णम् सरणागदियॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। अदु इन्द तेवऩिडत्तिल् (ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल्) सॆय्यप्पडट्टुम्। २५८।३४/४
(अहिर्बुत्न्य संहिता - ७-२९)
इन्द सरणम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु उपायत्तैयुम् वीट्टैयुम् रक्षकऩैयुम् सॊल्लुम्। इङ्गे उपायमॆऩ्गिऱ अर्थत्तैये सॊल्लुगिऱदु।
अहमस्मि २५९।पुळः
(लक्ष्मीतन्त्रम् - १७-७८)
ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुगिऱ ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लाम् तॆरिन्दवऩायुम् ऎप्पोदुम् करुणैयुळ्ळवऩायुम् इरुन्द पोदिलुम् संसारत्तै नडत्तुगिऱवऩागैयाल् रक्षिक्क वेण्डुमॆऩ्गिऱ पिरार्त्तऩैयै ऎदिर्बार्क्किऱाऩ्।
अरुम्बदवुरै
अणियिडाद - सन्देगप्पडाद,
सीऱ्ऱम् - कोबम्।
पऱ्ऱासु-वियाजम्
कट्टळै - पिरगासम्, विदम्।
पॊदिन्दु - उळ्ळे वैत्तुक्कॊण्डु
कण्णोट्टम् - अबिमानम्।
ताऴादे - तामदमिल्लामल्।
तण्णियर् - ताऴ्न्दवर्।
[[५९६]]
२६०। +४१४१४४
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१२। साङ्गप्पिरबदनादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
अनेनैव तु मन्त्रेण स्वात्मानं मयि निक्षिपेत् ।
मयि निक्षिप्तकर्तव्यः कृतकृत्यो भविष्यति ॥
(सात्यगिदन्दिरम्)
इन्द मन्दिरत्तिऩालेये ऒरुवऩ् तऩ्ऩै ऎऩ्ऩिडत्तिल् समर्प्पिक्कवेण्डियदु। सॆय्यवेण्डियदै ऎऩ्ऩिडत्तिल् सॆय्दवऩ् किरुदगिरुत्यऩाग आवाऩ्। किरुदगिरुत्यऩॆऩ्बदऱ्कुच् चॆय्य वेण्डि यदैच् चॆय्दवऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
२६१। आत्माऽपि चायं न मम सर्वाऽपि पृथिवी मम
यथा मम तथाऽन्येषामिति पश्यन् न मुह्यति ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व - २५ - १९)
ऎऩ्ऩुडैय आत्मावुम् ऎऩक्कुच्चॊन्दमऩ्ऱु। सॊन्दमिल्ला तदै सॊत्ताग ऎण्णिऩाल्, पूमि मुऴुवदैयुम् ऎऩ्ऩदॆऩ्ऱु सॊल्ल लाम्। ऎप्पडि ऎऩ् आत्मा ऎऩक्कु सॊन्दमऩ्ऱो, अप्पडिये मऱ्ऱवर् कळुक्कुम् सॊन्दमऩ्ऱु। इप्पडित् तॆरिन्द ऒरुवऩ् ताऩ् तऩक्कु सॊन्दमॆऩ्ऱु मयङ्गुवदिल्लै।
२६२। +q पुरिFUSG
[[१]]
स्वरक्षणेऽप्यशक्तस्य को हेतुः परक्षणे ? ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व - २९४ -१९)
उडम्बोडिरुक्किऱवऩ् ताऩ् मण्गट्टि पोलवुम् ऒरुवऩुक्कु
उट्पट्टवऩायुम् तऩ्ऩै रक्षिक्कच् चक्तियिल्लादवऩायुमिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् मऱ्ऱवरै रक्षिप्पदऱ्कु ऎप्पडिक् कारणमायिरुक्कक्कूडुम् ?
२६३। ३४
(पारदम् सान्दि-पर्व -३४३-२४)
[[१]]
ऎऩ्ऱु अन्द
आत्मा, राज्यम्, तनम् - पॆण्डाट्टि, वाहनङ्गळ् इवैगळ् ऎल्लाम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कागवेयिरुक्किऩ्ऱऩ उबरिसरवसुविऩाल् ऎप्पोदुम् पार्क्कप्पट्टदु।
२६४। ३४ासऩ्
(लक्ष्मी तन्दिरम् - १७ - ७९)
अनुबन्दम्
[[५९७]]
आत्माविऩुडैयवुम्, आत्मावैच् चेर्न्दवैगळुडैयवुम् रक्षणबरत्तैक् कॊडुप्पदै आत्मावैक् कॊडुप्पदॆऩ्ऱु सॊल्लप्
पडुगिऱदु।
२६५। ७
४४पूरि ।
स्थितौ स्थितं महाप्राज्ञ ! भवत्यन्यस्य कस्यचित् ॥
(विष्णुपुराणम् - १-२२-२१)
ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुगिऱ ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर वेऱु ऒरुवऩुक्कुम् ऒरुवऩै रक्षिक्कुम् सामर्त्तियमिल्लै। २६६।
(लक्ष्मी तन्दिरम् - १७ -७३)
अवऩाले रक्षिक्कप्पडुगिऱवऩुक्कु रक्षणबलत्तिल् सम्बन्द मिल्लामैयुम्, अदै ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् कॊडुप्पदैयुम् आत्म निक्षेपमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। २६७।f
(आळवन्दार् स्तोत्रम्-५२)
उडम्बु मुदलाऩवैगळिल् नाऩ् ऎप्पडियोयिरुक्किऱेऩ्, ऎऩ्ऩुडैय कुणङ्गळ् विषयत्तिलुम् ऎप्पडियिरुन्दालुमिरुक्कट्टुम्। इदऩाल् नाऩ् सॆय्यप्पोगिऱ वेलैक्कु विरोदमिल्लामैयाले तेवरीरुक्कुच् चेषऩ् ऎऩ्ऱु अऱिन्द नाऩ् तेवरीरुडैय इरण्डु तिरुवडित्तामरैगळिल् इप्पोदे ऎऩ्ऩाल् कॊडुक्कप्पडुगिऱेऩ्। २६८। ४४ वुगळ् aaa He! ।
नियतस्वमिति प्रबुद्धधीः अथवा किं नु समर्पयामि ते ? ॥
(आळवन्दार् स्- ५३)
ओ नादऩे! मादवऩे! ऎऩक्कु ऎदु इरुक्किऱदो, अदुवुम् नाऩुम् इवैगळॆल्लामुम्मुडैय ऎप्पोदुम् उळ्ळ सॊत्तु ऎऩ्ऱु नऩ्ऱाय् अऱिन्द नाऩ् तेवरीरुक्कु ऎदै समर्प्पिप्पेऩ्। ऎऩ्ऩदाग ऒऩ्ऱु मिल्लामैयाल् ऎऩक्कु समर्प्पिक्क ऒऩ्ऱुमिल्लै। तेवरीरुडैयदै तेवरीरिडम् कॊडुक्किऱेऩ्।
अहमपि अनेन
[[५९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२६९। ३पु Aaisfy a ळि ।
तथाऽप्यत्र प्रवृत्तिर्या त्वत्स्मृतेः साऽपि नश्यतु ॥
(लक्ष्मी तन्दिरम्-५०२१५)
संसारसमुत्तिरत्तिल् तळ्ळुम्बडियाऩ पाबङ्गळिलिरुन्दु
विलगिऩेऩ्, अप्पडियिरुन्दालुम् मऱुबडियुम् पाबत्तिल् पिरविरुत्ति उण्डागिऱदु। अदुवुम् तेवरीरै निऩैप्पदाल् पोगिऱदु।
अरुम्बदवुरै
कुऴमणऩ् - ताम्बिरम् मुदलाऩवैगळाले सॆय्यप्पट्ट पॊम्मै। किऴिच्चीरै (उपायविबागादिगारत्तिल् ४९-वदु पक्कम् पार्क्क)
२७०।qff
१३। किरुदगिरुत्तियादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(भागवदम्- ११-५-४१)
ऎवऩ् सरण्यऩायुम् लोकङ्गळुक्कुक् गुरुवायुमिरुक्किऱ नारायणऩै सर्वप् पिरगारत्तालुम् सरणमाग अडैगिऱाऩो, अवऩ् तेवर्गळुक्कुम् रुषिगळुक्कुम् पूदङ्गळाऩ आत्माक्कळुक्कुम्, मऩिदर् कळुक्कुम्, पितृक्कळुक्कुम्, वेलैक्कारऩऩ्ऱु; अवऩ् कडऩाळियुमऩ्ऱु।
२७१।
(पारदम् सान्दिबर् - ३५५-४१) (तक्षस्मिरुदि) ऎवर्गळ् पितृक्कळैयुम् तेवर्गळैयुम् पिराम्मणर्गळैयुम् अक्ऩियैयुम् आरादिक्किऱार्गळो, अवर्गळ् ऎल्ला पिराणिगळुक्कुम् आत्मावाऩ ऎम्बॆरुमाऩैये आरादिक्किऱार्गळ्।
२७२। सा&ारिबु
(पिरम्मसूत्तिरम् - १-२-२९)
अग्नि मुदलाऩ सॊऱ्कळ् नेरागवुम् ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱ पडियाल् विरोदमिल्लैयॆऩ्ऱु जैमिनियिऩ् अबिप्पिरायम्।
२७३। ३d+rq४
(सरणागदिगत्यम्)
आगैयाले नी ऎऩ्ऩै उळ्ळबडि अऱिवदिलुम् पार्प्पदिलुम् अडैवदिलुम् सन्देहमिल्लामल् सुगमायिरु।
कडै - वासऩै।
काम्बु
अनुबन्दम्
अरुम्बदवुरै
[[५९९]]
ऒरु पूविऩ् किट्टेयिरुक्कुम् काम्बुबोले मुक्कियमाऩ
उपायत्तिऱ्कु उदविसॆय्गिऱ वेऱु उपायम्।
—
ऎऴुदामऱै ऎऴुदप्पडाद वेदम्। ऒरुवऩाल् सॆय्यप्पट्टदायिरुन्दाल् ऎऴुदप्पट्टिरुक्कुम्।
अडिमै तीट्टु - अडिमैच् चीट्टु।
पॊलिसै विरुत्ति, अदावदु वट्टि।
तऩिसुदीट्टु — कडऩ् सीट्टु।
नॆगिऴ्च्चि — नम्बिक्कैक् कुऱैवु।
१४। स्वनिष्टाबिज्ञानादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
२७४। १९४१ अडूर् ya
शप्यमानस्य यत्पापं शपन्तमधिगच्छति ॥ (पारदम् -आच्चव-११०-६४) ऒरुवऩ् ऒरुवऩै वैदाल् वैगिऱवऩ् पुण्णियम् वैयप् पट्टवऩैयडैगिऱदु। वैयप्पट्टवऩुडैय पाबमाऩदु वैगिऱ वऩै यडैगिऱदु।
२७५।
(६२९६२४६००१४६००тLD - १-१७-८२)
पिराणिगळ् विरोदमुळ्ळवर्गळाय् ऒरुवऩिडत्तिल् तुवेषम् पण्णिऩाल्, मिगुन्द मोहत्तिऩाल् इवर्गळ् सूऴप्पट्टिरुक्किऱार्गळेयॆऩ्ऱु विवेकमुळ्ळवऩ् अवर्गळैप्पऱ्ऱि इरक्कप्पड वेण्डियदु।
२७६। ३TÇ४८६४
(आयुर्वेदः)
तऩक्के तुरोहम् पण्णिक्कॊण्डु सास्तिरमरियादैयै मीऱि नल्ल मार्गत्तै विट्टिरुक्किऱ मूडऩैप्पऱ्ऱि ऒरुवऩ् मिगवुम् इरक्कप्पडवेण्डियदु। एऩॆऩ्ऱाल् अवऩ् नरगमागिय नॆरुप्पै वळर्क्किऱ विरगु पोलिरुक्किऱाऩ्।
[[६००]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२७७। +a१६४४-g]f ?
i
d! २ ! ॥
४ ? ।
(जितन्ता-१-१८)
मिगवुम् कॆट्ट पुत्तियैयुडैय नाऩ् ऎङ्गे? ऎऩक्कु हितमाऩदैप् पार्प्पदु ऎङ्गे? आगैयिऩाल् तेवर्गळै नियमऩम् पण्णुगिऱवऩे ! ऎऩक्कु ऎदु हितमो अदैच् चॆय् ऎऩ्ऱु तेवरीरे उत्तिरवु पण्णु, मादवऩे !
२७८।
(इतिहाससमुच्चयम् -६-३७)
जनङ्गळ् सॆय्यवेण्डियदैच् चॆय्याददिऩाले अऩेगमाय् यमऩैक्कण्डु पयप्पडुगिऱार्गळ्। सॆय्यवेण्डियदैच् चॆय्दवर्गळ् पिरियमाऩ विरुन्दाळियैप्पोल् यमऩ् वरुवदै सन्दोषमाय् ऎदिर्बार्क्किऱार्गळ्। इङ्गे इरण्डावदु वाक्कियत्तिल् यमऩ् ऎऩ्बदु
मरणम्।
२७९।
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् -६०-२०)
नल्ल मुगत्तैयुडैय सीदै, रामऩुडैय पुजत्तैप् पिडित्तुक् कॊण्डिरुप्पदऩाले याऩैयैयो, सिम्मत्तैयो, पुलियैयो
कण्डु पयत्तैयडैगिऱदिल्लै।
२८०। ३४४-३१
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -२२-२०) साम्बलागप्पण्णत्तगुदियुळ्ळ पत्तुत् तलैयुडैयवऩे ! रामऩुडैय उत्तिरविल्लामैयालुम् पदिविरदैयायिरुप्पदागिय तपस्सै रक्षिक्कवेण्डियदालुम् ऎऩ्ऩुडैय तेजस्साले उऩ्ऩैच् चाम्बलागप् पण्णविल्लै।
२८१।ः
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -३९-३०)
सत्तुरुबलत्तै नासम् पण्णुगिऱ कागुत्स्तऩ् लङ्गैयैप् पाणङ्गळाले निऱैत्तु ऎऩ्ऩै अऴैत्तुक्कॊण्डु पोऩाल् अदु अवऩुक्कुत् तगुन्ददाग आगुम्।
२८२।३१४,
पिऱप्पु, इरुप्पु, सावु इवैगळिल् इरुप्पैप्पऱ्ऱि उऩक्कु एऩ् विसारम् उण्डागिऱदु। ऎप्पडि पिऱप्पुम् सावुम् उण्डागिऩ्ऱऩवो, अप्पडिये इरुप्पुम् नडक्कुम्।अनुबन्दम्
[[६०१]]
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३३९-१५)
२८३।३४१७४
ऒरु वेलैयुम् सॆय्यामल् उट्कार्न्दुगॊण्डिरुक्किऱ ऒरुव ऩिडम् लक्ष्मि ताऩाय् वरुगिऱाळ्। वेऱॊरुवऩ् पिरयत्नम् सॆय्दुम् साप्पाट्टै अडैगिऱदिल्लै। इदु अवऩवऩ् मुऩ् सॆय्द करुमत्तुक् कुत् तगुन्दबडि आगिऱदु।
२८४। ३४d९
आगासत्तिल् किळम्बिप्पोऩालुम्, रसादलमॆऩ्गिऱ कीऴ् उलगत्तिल् पिरवेचित्तालुम्, पूमि मुऴुवदुम् ऒडित् तिरिन्दालुम् मुऩ्जऩ्मत्तिल् ऒरुवऩ् कॊडुत्तुवैक्काददु अवऩिडम् वरुगिऱदिल्लै।
२८५। रिगरिवा
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५९-५६)
उलगत्तिल् ऎन्द वेलै सॆय्यप्पडुगिऱदो, अदॆल्लाम् ऎऩ्ऩुडैय वेलै। ऎऩ्ऩैत् तविर मऱ्ऱवऩ् ऒऩ्ऱैयॆण्णुगिऱाऩ्। नाऩ् ऎऩ्ऩिष्टत्तैच् चॆय्गिऱेऩ्।
२८६। ३४४ः
(पारदम् सान्दि-पर्व -३०१-३५)
किरुहस्तर्गळाले तङ्गळ् पिरयत्नमिल्लामल् वरुगिऱ ऎल्ला नल्ल विषयङ्गळैयुम् ऎप्पोदुम् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्ळवेण्डियदु। तङ्गळुडैय धर्मङ्गळैप् पिरयत्तिनम् सॆय्दावदु सॆय्यवेण्डियदु ऎऩ्ऱु ऎऩ् अबिप्पिरायम्।
२८७। १६४४
नल्ल अऱिवुळ्ळवऩ् तऩ् आहारत्तैप्पऱ्ऱिक् कवलैप्पड वेण्डाम्। धर्मत्तैये निऩैक्कवेण्डियदु। मऩिदर्गळुक्कु आहारमो अवर्गळुडैय पिऱप्पुडऩ्गूड उण्डागिऱदु।
२८८।७ पुरि४
(पारदम् सान्दि-पर्व -१७७-२४)
ऎऩ् पिरयत्नमिल्लामल् वरुगिऱ धर्मत्तुक्कुम् पॊरुन्दिऩ पोगत्तै नाऩ् तडुक्किऱदिल्लै। वरुत्तप्पट्टु किडैक्क वेण्डिय पोगत्तै नाऩ् तेडुगिऱदुमिल्लै।
२८९।कळः
(पारदम् सान्दि-पर्व -१७५-५)
सुगदुक्कङ्गळागिय इवैगळिल् ऒऩ्ऱु वरुम्बोदु सुगत्तैक्
[[६०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कण्डु सन्दोषप्पडक्कूडादु, तुक्कत्तैक् कण्डु वरुत्तप्पडक्
कूडादु।
२९०। ३५४I(४
नाऩ् आत्मा, उडम्बऩ्ऱु; ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩ्; ऎऩक्कुच् चॊन्दमाऩदॊऩ्ऱुम् किडैयादु; अवऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसैयिऩाले अवऩैये सरणमाग अडैन्दु इरुक्किऱेऩ्। २९१।९
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -१६-२५) असोगवनत्तिलिरुक्किऱ इन्द सीदै राक्षसिगळैप् पार्क्किऱ तिल्लै। पुष्पङ्गळुम् पऴङ्गळुम् निऱैन्द इन्द मरङ्गळैयुम् पार्क्किऱ तिल्लै। ऒऩ्ऱिलेये (रामऩिडत्तिलेये) मऩदै वैत्तवळाय् निच्चयमाग रामऩैये पार्त्तुक्कॊण्डिरुक्किऱाळ्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
४९।उळदॆऩ्ऱिऱुमावा रुण्डिल्लैयॆऩ्ऱु
तळर्दलदऩरुगुम् सारार् अळवरिय
वेदत्ताऩ्वेङ्गडत्ताऩ् विण्ेणोर्मुडिदोयुम्
पादत्ताऩ्बादम् पयिऩ्ऱु।
(इरण्डाम् तिरुवन्दादि-४५)
ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवडिगळै निऩैत्तुक्कॊण्डिरुप्पवऩ्
सॆल्वम् तऩक्किरुक्किऱदॆऩ्ऱु कर्वप्पडाऩ्। इरुन्ददु पोय् विट्टालुम् अवऩ् मऩदु कॊञ्जमुम् तळरादु।
अरुम्बदवुरै
सिगै
—
कुडुमि, इङ्गे सिगैयऱुगैयावदु - पिरारप्त कर्मत्तिल् ऒरु
भागम् पोवदु।
तञ्जम्
—
रक्षकऩ्।
तऩिसु कडऩ्।
—
२९२। ry:
अनुबन्दम्
१५। उत्तरगिरुत्तियादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
[[६०३]]
पिरम्माविऩुडैयवुम्, पशुपतियॆऩ्गिऱ रुत्तिरऩुडैयवुम् ऐसुवरियत्तै नाऩ् आसैप्पडमाट्टेऩ्, यमुऩैक्करैयिल् कदम्बमरमागवावदु कुन्दमरमागवावदु इरुक्क आसैप्पडुगिऱेऩ्। अन्द इडमाऩदु किरुष्णऩाय् अवतारम् पण्णिऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळाल् परिशुद्धम् पण्णप्पट्टदु। अन्द इरण्डु मरङ्गळुम् अन्द अवतारत्तिल् अवऩुक्कुप् पिडित्तवैगळायिरुन्दऩ।
२९३। d
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् -३१-२२)
अडियेऩै वेलैक्कारऩागच् चॆय्यवेणुम्। अप्पडि ऎऩ्ऩैच्चॆय्वदिल् तगुदिक्कुऱैवु ऒऩ्ऱुमिल्लै। तेवरीरुक्कुच् चेषऩाऩ ऎऩक्कुक् किडैक्कवेण्डिय कैङ्गरियमाऩ पिरयोजनम् किडैक्कुम्। तेवरीरैयडैन्दवऩै रक्षिप्पदागिय पिरयोजनमुम् तेवरीरुक्कुक् किडैक्कुम्।
भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यते ।
अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रतः स्वपतश्च ते ॥
२९४।-रियु-
(रामायणम् आरण्यगाण्डम् - १५-७)
कागुत्स्तऩे ! तेवरीर् नुऱु वरुषमिरुन्दालुम् तेवरीरुक्कु उट् पट्टवऩागवे इरुप्पेऩ्। तेवरीरे अऴगाऩ इडत्तिल् पर्ण सालैयैच् चॆय् ऎऩ्ऱु ऎऩक्कु उत्तिरवु पण्णवेणुम्।
२९५।का४०
(जितन्तास्तोत्तिरम् - १-१३)
ऎल्ला जन्मङ्गळिलुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वेलैक्कारऩाय्
इरुप्पदैये नाऩ् आसैप्पडुगिऱेऩ्।
२९६। ऎरि४१७ः
(वङ्गिपुरत्तु नम्बि कारिगै)
ऒव्वॊरु नाळैयुम् ऐन्दु भागङ्गळागप् पिरित्तु अवैगळिल् सॆय्यवेण्डिय कैङ्गरियङ्गळै ऎप्पोदुम् सॆय्दु कॊण्डु, ऎऩ्
[[६०४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सक्तिक्कुत् तगुन्दबडि ऎऩ्ऩालेये सम्बादिक्कप्पट्ट नल्लवैगळाऩ सन्दनम् पुष्पम् मुदलाऩवैगळाले ऎम्बॆरुमाऩैप् पक्तियुडऩ् आरादनम् पण्णिक्कॊण्डु नाळ्गळैप् पोक्कुवेऩ्।
२९७।४ रिग
ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळिल् पक्तियुम् ञाऩमुम् तविर, वेऱु पलऩै ऒरुवेळैयुम् ऒरुवऩ् अवऩिडम् केट्कक्कूडादु, केट्पदाल् निच्चयमाय्क् कॆट्टुप्पोवाऩ्।
२९८। परि
उपदेक्ष्यन्ति ते ज्ञानं ज्ञानिनस्तत्त्वदर्शिनः ॥
(गीता-४-३४)
गुरुवै वणङ्गि केट्टु अवऩुक्कुत् तॊण्डु सॆय्दु अन्द आत्मस्वरूपत्तै अऱिन्दुगॊळ्। ज्ञानिगळागवुम् तत्तुवत्तैप् पार्क्किऱवर्गळागवुमुळ्ळ आचारियर्गळ् उऩक्कु आत्मविषयमाऩ ज्ञानत्तै उपदेशम् पण्णुवार्गळ्। इङ्गे पुरिदु’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु केट्कवेण्डियदै नेरे केट्कक्कूडादॆऩ्ऱुम्, अदैच् चेर्न्ददॊऩ्ऱैक् केट्टुम् अवर्गळिडम् पक्तियुडऩ् नीण्डगालम् पणिवैत् तॆरिवित्ताल् शिष्यऩुक्कु वेण्डियदै आचारियऩ् अऱिन्दु उपदेशिप्पऩ् ऎऩ्ऱुम् करुत्तु। २९९।४-५९ -
(मालविकाग्निमित्र-नाटकम् २- ७)
ऒरुवऩ् मन्दऩायिरुन्दबोदिलुम् अऱिवुळ्ळवऩुडऩ् सेर्न् दिरुप्पदाले तऩ् कुऱैवु नीङ्गि अऱिवुळ्ळवऩाग आगिऱाऩ्। कलक्कत्तैप् पोक्कुगिऱ तेत्ताङ्गॊट्टैयैत् तेय्प्पदाले कलङ्गिऩ जलम् तॆळिवैयडैगिऱदु। अदु पोल।
३००। ४४४१४९
(श्रीसात्त्वत-संहिता)
ऎवऩुक्कु तत्तुवविषयमाऩ पुत्तियाऩदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवम् वरैयिल् पोगुम्बडि निलैनिऱ्किऱदो, अवऩुडैय कटाक्षत्तुक्कु विषयमाऩ ऎल्लारुम् ऎल्ला पाबङ्गळालुम् विडप्पडुगिऱार्गळ्।
३०१। ३१-३४७ः१
तावान् सर्वेषु वेदेषु ब्राह्मणस्य विजानतः ॥
(गीता -२-४६)
अनुबन्दम्
[[६०५]]
ऎल्लारुक्कागवुम् ऎल्लाप्पिरयोजनङ्गळुक्कागवुम् निऱैन् दिरुक्किऱ ऒरुगुळत्तिले ऒरुवऩुक्कु ऎव्वळवु पिरयोजनमो अव्वळवे अवऩ् ऎडुत्तुक्कॊळ्ळवेण्डियदु।
अहमस्मि
३०२। धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य! त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - २२)
धर्मत्तै इडैविडादु सॆय्वदै, अदावदु कर्मयोगत्तै नाऩ् सॆय्यविल्लै, आत्मस्वरूपत्तैयुम् नाऩ् अऱियविल्लै, अदावदु ज्ञानयोगत्तैयुम् सॆय्यविल्लै। तेवरीरुडैय तिरुवडित् तामरै कळिल् पक्तियुळ्ळवऩुमऩ्ऱु। अदावदु पक्तियोगत्तैयुम् सॆय्य विल्लै।(२२९ - वदैयुम् पार्क्क) ३०३।३४
(पोदायनसूत्तिरम् - १- १०-३२)
ऒरुवऩ् मुऩ्ऩाल् ऎप्पडियिरुन्दालुम्, कडैसि वयदिल् नल्ल ऒऴुक्कमुळ्ळवऩायिरुन्दाल् अदुवे अवऩुक्कु नल्लदैक् कॊडुक्कुम्। मुऩ्सॆय्द कॆट्टकर्मङ्गळ् कॆडुदलैच्चॆय्यादु।
३०४। ३ः
(सात्त्वत-संहिता - १६-२३,२४) ऒरुवऩ् मुऩ्ऩाले कॆट्टवॊऴुक्कमुळ्ळवऩायुम्, ऎदैयुम् साप्पिडुगिऱवऩायुम्, नऩ्ऱि कॆट्टवऩायुम्, सास्तिरत्तिल् नम्बिक्कै यिल्लादवऩायुम् इरुन्दबोदिलुम्, उलगत्तुक्कुक् कारणमाऩ तेवऩागिय ऎम्बॆरुमाऩैच् चिरत्तैयुडऩ् सरणमाग अडैन्दाल् अवऩ् महिमैयिऩाले अन्द मऩिदऩैत् दोषमिल्लादवऩाग अऱि।
३०५।४४
(श्री वैकुण्ठ-स्तवः-६१)
ऎन्द पाबमाऩदु पिरम्माविऩुडैय वयदाऩ पदिऩायिरम् कल्पङ्गळ् = वरुडङ्गळ् वरै अनुबवित्तालुम् माळादो, अप्पेर्प्पट्ट पाबत्तै ऒरु पिराणि अरै क्षणत्तिल् सॆय्गिऱाऩ्। इप्पडि ऎल्लाप् पिऱप्पुगळिलुम् ऎप्पोदुम् अबरादम् पण्णिक्कॊण्डिरुक्किऱवऩै पाबम् पण्णुगिऱ ऎण्णत्तै विडुवदिऩाल्मात्तिरम् तेवरीर् पॊऱुत्तुक्कॊळ्ळुगिऱीर्। इदॆऩ्ऩ आच्चरियम् !
[[६०६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३०६। d४qdia
?
प्रवहत्येव हि जले सेतुः कार्यो विजानता ॥
(वङ्गी-पुरत्तु नम्बि कारिगै - ३१) सॆऩ्ऱ जन्मङ्गळ् सॆऩ्ऱदे। अदऱ्कुप् पदिल् ऎऩ्ऩ सॆय्य मुडियुम्? जलम् ऒडिक्कॊण्डिरुक्कैयिलेये पुत्तिमाऩाले अदऱ्कु अणैबोडक् कोलवेण्डियदु।
नित्यसिद्धे ३०७। अषा साबूर्
(पौष्करसंहिता)
ऎप्पडि समुत्तिरजलमाऩदु मेगङ्गळाले कुडित्तु उमिऴप्पडुगै याले ऎल्लारुक्कुम् अनुबविक्कत् तगुन्ददागच् चॆय्यप् पडुगिऱदो, अप्पडिये पक्तर्गळाले पिरदिष्टै सॆय्यप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्ला मऩिदर्गळुक्कुम् कैङ्गरियङ्गळ् सॆय्दु अनुबविक्कत् तगुन्दवऩाग आगिऱाऩ्।
३०८। यारिवु करिबुवुडः १
मन्त्रे वाच्यात्मना नित्यं बिम्बे तु कृपया स्थितम् ॥
(विष्वक्सेनसंहिता)
मन्दिरङ्गळिलुम्, विक्रहङ्गळिलुम् ऎल्लारुक्कुम् मेऱ्पट्ट ज्ञानम् मुदलाऩ आऱु कुणङ्गळ् निलैयायिरुक्किऩ्ऱऩ। अदावदु - मन्दिरङ्गळाल् अवैगळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। विक्किरहङ्गळिल् किरुबैयिऩाल् ऎऴुन्दरुळियिरुप्पदाल् अवऩिडत्तिल् अवैगळ् इरुक्किऩ्ऱऩ।
३०९।अग
(साण्डिल्यस्मिरुदि -२-८९)
अर्च्चैयाय् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩैप् पुरुषोत्तम ऩॆऩ्ऱु ऎण्णि तिरुवडि पीडम्मुदल् तिरुमुडिवरैयिल् सेविक्किऱव ऩुक्कु ऐन्दु महाबादगङ्गळुम् सीक्किरम् नशिक्किऩ्ऱऩ। उबबादगङ्गळ् नशिक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्बदु सॊल्लवेण्डुमो?
३१०।
(पौष्करसंहिता १ - ३१, ३२) पुत्तिमयक्कमुळ्ळ मऩिदर्गळ् तऱ्सॆयलाय् अर्च्चैयाय् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩैप् सेविक्कुम्बडि नेर्न्दाल्
अनुबन्दम्
[[६०७]]
अवर्गळुडैय कुवासऩै मुदलाऩवैगळ् पोय्विडुम्। अवैगळिल् कुवासऩै - उडम्बे आत्मा ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्ताले उण्डाऩ वासऩै। कुबुत्तियॆऩ्बदु अदिऩालेयुण्डाऩ पिरत्यक्षप्पिरमम्। कुदर्क्कनिसयम् - सरियाऩ युक्तिगळायिल्लामल् नल्ल युक्तिगळैप्पोले तोऩ्ऱुगिऱवैगळिऩ् कूट्टम्। कुहेतु - इदिऩाले उण्डाऩ कॆट्ट अनुमति। कुबावम् सॊऱ्कळुक्कु ऎप्पडिप् पॊरुळ् किडैक्कुमो अदै विट्टु वेऱागप् पॊरुळ् कॊळ्वदु। नास्तिगत्वम्-इदिऩालुण्डाऩ सास्तिरत्तिल् सॊल्लुमवैगळै इल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्वदु।
३११। ये यथा मां प्रपद्यन्ते तांस्तथैव भजाम्यहम् ।
४४a४jरि- ४ऩाः पुवि! : /I
(गीता - ४-११)
ऎवर्गळ् ऎऩ्ऩै ऎप्पडिप् पार्क्कवेणुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु अडैगिऱार्गळो, अप्पडिये अवर्गळुक्कु ऎऩ्ऩैक् काट्टुगिऱेऩ्। ३१२। अरिवु ४,
(साण्डिल्यस्मिरुदि -४-३७-३८)
ऒरु पदिव्रदै तऩक्कुप् पिरियमाऩ पुरुषऩैयुम्, तायार् पाल् कुडिक्कुम् कुऴन्दैयैयुम्, सिषियऩ् आचारियऩैयुम्, ऒरु स्नेहितऩ् मऱ्ऱॊरु स्नेहितऩैयुम् पोल ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिरीदियुडऩ् उबसारम् सॆय्यवेण्डियदु। लष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩै यजमानऩागवुम्, वेण्डियवऩागवुम्, आचारियऩागवुम्, तगप्पऩागवुम्, तायागयुम् ऎप्पोदुम् ऎण्णवेण्डियदु।
३१३।७२ ९१४४
(साण्डिल्यस्मिरुदि - ४-३१)
सिऱु पिळ्ळैयाऩ राजावैयुम्, मदम् पिडित्तयाऩैयैयुम्। ऎप्पडि ऒरुवऩ् पयत्तुडऩ् उबसरिक्किऱाऩो, अप्पडिये ऎम्बॆरुमा ऩुक्कुम् पयत्तुडऩ् उबसारम् सॆय्यवेण्डियदु। वीट्टिऱ्कु वन्द पिरिय माऩ विरुन्दाळियै ऎप्पडि आरादिप्पाऩो, अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩै युम् अवऩुडैय सौलप्य कुणत्तै निऩैत्तु पक्तियुडऩ् आरादिक्कवेण्डियदु।
३१४। वु पू४
ऎप्पडि, ऒरुवऩ् पिरियमाऩ कुऴन्दैयैक् कॊण्डाडुवऩो, अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩैयुम् कॊण्डाडवेण्डियदु।
३१५। q
(रामायणम् अयोध्या-काण्डम् - ११५-२७)
[[६०८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
पादुगै राज्यम् आळुम् पॊऴुदु, ऎन्द अरसाङ्ग वेलै सॆय्य वेण्डियदाग एऱ्पडुगिऱदो, मिगुन्द विलैयुळ्ळ ऎन्द काणिक्कै वरुगिऱदो, अवैगळैप् पादुगैगळिडत्तिल् मुदलिल् तॆरियप्पडुत्ति पिऱगु परदऩ् ऎप्पडि सॆय्यवेण्डियदो, अप्पडिच् चॆय्दाऩ्।
पापिष्ठः
३१६। fq४
विषत्तिऱ्कुम् विषयङ्गळुक्कुम् वेऱुबाडु मिगवुम् अदिगम्। ऎप्पडियॆऩ्ऱाल् - विषम् साप्पिट्टवऩैक् कॊल्लुम्। विषयङ्गळ् निऩैप्पदालेये कॆडुदियैच् चॆय्युम्।
३१७। अवुरिबुग-अरिan-:-€d+ द्वयमर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वक्ता यावच्छरीरपातमत्रैव श्रीरङ्गे सुखमास्स्व ॥
(सरणागदिगत्यम् १९)
त्वय मन्दिरत्तै अर्थत्तै निऩैप्पदुडऩ् ऎप्पोदुम् सॊल्लु किऱवऩाय्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
५०। तरित्तिरुन्देऩागवे तारागणप्पोर्
विरित्तुरैत्तवॆन्नागत् तुऩ्ऩैत् - तॆरित्तॆऴुदि
वाचित्तुम् केट्टुम् वणङ्गि वऴिबट्टुम्
पूचित्तुम् पोक्किऩेऩ् पोदु।
(नाऩ्मुगऩ् तिरुवन्दादि-६३)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय कुणङ्गळैच् चॊल्लुगिऱ पुस्तगङ्गळै वाचित्तुम्, अवैगळै ऒरुवऩ् पडिप्पदैक्केट्टुम्, वणङ्गियुम् अदैये ऎप्पोदुम् सॆय्दुगॊण्डुम् अवऩै आरादित्तुम् ऎऩ्ऩु टैय कालत्तै वीणाक्कामल् सॆय्देऩ्।
५१।कार्गलन्दमेऩियाऩ् कैगलन्दवाऴियाऩ्
पार्गलन्द वल्वयिऱ्ऱाऩ् पाम्बणैयाऩ् - सीर्गलन्द सॊल्निऩैन्दुबोक्कारेल् सूऴ्विऩैयिऩाऴ्दुयरै ऎऩ्निऩैन्दुबोक्कुवरिप्पोदु।
(पॆरिय तिरुवन्दादि -८६)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय नल्ल कुणङ्गळैक् काट्टुगिऱ सूक्तिगळै निऩैत्तुक्कॊण्डु आत्मावैच् चूऴ्न्दुगॊण्डिरुक्किऱ कर्मङ्गळिऩा
अनुबन्दम्
[[६०९]]
लुण्डाऩ समुत्तिरम्बोल् आऴमाऩ तुक्कत्तै जनङ्गळ् पोक्क वेण्डुम्। अप्पडिच् चॆय्याविट्टाल्, इन्द संसारत्तिलिरुक्कुम्बोदु ऎदै निऩैत्तुक्कॊण्डु अन्द तुक्कत्तैप् पोक्कुवार्गळ् ?
५२। ऒऴिविल्गालमॆल्लामुडऩाय्मऩ्ऩि
वऴुविलावडिमै सॆय्यवेण्डुम् नाम् तॆऴिगुरलरुवित् तिरुवेङ्गडत्तु
ऎऴिल्गॊळ्सोदि यॆन्दैदन्दै तन्दैक्के।
(तिरुवाय्मॊऴि -३-३-१)
इडैविडादु कालमॆल्लाम् ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् ऎल्लाविडङ् गळिलुमिरुन्दु ऎल्ला अवस्तैगळिलुम् कुऱ्ऱमिल्लाद कैङ्गरियत्तै नाम् सॆय्यवेण्डियदु। इङ्गु कुऱ्ऱमावदु इदै नाऩ् सॆय्गिऱेऩ्, ऎऩक्कागच् चॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम्।
५३। इङ्गेदिरिन्देऱ्किऴुक्कुऱ्ऱॆऩ्ऩिरुमानिलमुऩ्ऩुण्डुमिऴ्न्द सॆङ्गोलत्तबवळवाय्च्चॆन्दामरैक्कणॆऩ्ऩम्माऩ् पॊङ्गेऴ्बुगऴ्गळ्वायवाय्प्पुलऩ्गॊळ्वडिवॆऩ्मऩत्तदाय्
अङ्गेय्मलर्गळ्गैयवाय् वऴिबट्टोडवरुळिले।
(तिरुवाय्मॊऴि -८-१०-४)
वरवर विरुत्तियागुम्बडियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय नल्ल कुणङ् गळैच् चॊल्लुगिऱ पासुरङ्गळ् ऎऩ् वायिलुम्, कण् मुदलाऩ इन्दिरियङ् गळैयिऴुक्कुम् पडियाऩ अवऩुडैय तिरुमेऩियाऩदु ऎऩ् मऩदिलुम्, अदऱ्कुत् तगुन्द पुष्पङ्गळ् ऎऩ्गैयिलुम् इरुन्दु ऎप्पोदुम् ऎऩ् कालत्तैप् पोक्कुम्बडि अवऩ् किरुबै सॆय्दाल्, इङ्गेयिरुक्किऱ नमक्कु ऎऩ्ऩ कुऱ्ऱमुण्डागुम्।
५४। नाडादमलर्नाडि नाडोऱुम्नारणऩ्ऱऩ्
वाडादमलरडिक्कीऴ् वैक्कवेवगुक्किऩ्ऱु
वीडाडिवीऱ्ऱिरुत्तल् विऩैयऱ्ऱदॆऩ्सॆय्वदो
ऊडाडुबऩिवाडा युरैत्तीरायॆऩदुडले। (तिरुवाय्मॊऴि -१-४-९) वरुत्तप्पट्टु सम्बादिक्कवेण्डिय पुष्पङ्गळै सम्बादित्तु ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवडिगळिल् समर्प्पिप्पदऱ्कागप् पिऱन्द नाऩ्।
५५। वडिविणै
(तिरुवाय्मॊऴि -९-२-१०)
असुरर्क्कु इडर् सॆय्
कॊडुविऩैप्पडैगळ् वल्लैयाय् अमरर्क्कु इडर्गॆड
कडुविऩै नॆञ्जे ! ऎऩ्ऩुडैयमुदे ! कलिवयल् तिरुप्पुळिङ्गुडियाय् !
[[६१०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वडिविणैयिल्ला मलर्मगळ् मऱ्ऱै निलमगळ् पिडिक्कुम् मॆल्लडियै कॊडुविऩैयेऩुम् पिडिक्क नी ऒरुनाळ् कूवुदल् वरुदल् सॆय्याये ।
अऴगिल् ऒप्पिल्लाद पिराट्टियुम् अवळैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ पूमियुम् पिडिक्कुम् मिरुदुवाऩ ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडिगळैक् कॊडुमैयाऩ पाबमुळ्ळ नाऩुम् पिडिक्क।
५६।ऎऩक्केयाट्चॆय् यॆक्कालत्तुमॆऩ्ऱु ऎऩ्
मऩक्केवन्दिडैवीडिऩ्ऱिमऩ्ऩित् तऩक्केयागवॆऩैक्कॊळ्ळुमीदे
ऎऩक्केगण्णऩै याऩ्गॊळ्सिऱप्पे।
(तिरुवाय्मॊऴि -२-९-४)
तऩ् सन्दोषत्तिऱ्कागवे ऎम्बॆरुमाऩ् ऎऩ्ऩै अडिमै कॊळ्वदागिय इदुवे नाऩ् वेण्डुगिऱ पिरयोजनम्।
५७। सिऱ्ऱञ्जिऱुगाले वन्दुऩ्ऩैच् चेवित्तुउऩ्
पॊऱ्ऱामरैयडिये पोऱ्ऱुम्बॊरुळ्गेळाय् पॆऱ्ऱम्मेय्त्तुण्णुम् कुलत्तिल् पिऱन्दुनी कुऱ्ऱेवलॆङ्गळैक् कॊळ्ळामऱ्पोगादु इऱ्ऱैप्पऱैगॊळ्वा ऩऩ्ऱुगाण्गोविन्दा ऎऱ्ऱैक्कुमेऴेऴ् पिऱविक्कुम् उऩ्ऱऩ्ऩो
टुऱ्ऱोमेयावो मुऩक्केनामाट्चॆय्वोम्
मऱ्ऱैनङ्गामङ्गळ् माऱ्ऱेलोरॆम्बावाय्।
(तिरुप्पावै २९)
ऎम्बॆरुमाऩे! तेवरीरुक्के नाङ्गळ् कैङ्गरियङ्गळ् सॆय्वोम्।
५८। तॆळ्ळियार् पलर् कैदॊऴुम् तेवऩार्
वळ्ळल् मालिरुञ् जोलैमणाळऩार्
पळ्ळिगॊळ्ळुमिडत्तडिगॊट्टिडक्
कॊळ्ळुमागिल् नी कूडिडुगूडले।
(नाच्चियार् तिरुमॊऴि - १)
ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुक्कण् वळर्गिऱ इडत्तिल् अवऩ् तिरुवडिगळैप्
पिडिक्कुम्बडि किरुबै सॆय्दाल्।
५९। वण्णनऩ्मणियुम् मरगदमुमऴुत्ति निऴलॆऴुम्
तिण्णैसूऴ् तिरुक्कोट्टियूर् तिरुमालवऩ् तिरुनामङ्गळ् ऎण्णक्कण्डविरल्गळाल् इऱैप्पॊऴुदुमॆण्णगिलादु पोय् उण्णक्कण्डदम्ऊत्तै वाय्क्कुक्कवळमुन्दुगिऩ्ऱार्गळे।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि - ४-४-३)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुम्बोदु अवैगळै
यॆण्णुगिऱ विरल्गळ्।अनुबन्दम्
६०। कण्णानाऩ्मुगऩैप्पडैत्ताऩे कारणा करियाय्
अडियेऩ् नाऩ्, उण्णानाळ्बसियावदॊऩ्ऱिल्लै ओवादे नमोनारणावॆऩ्ऱु, ऎण्णानाळुम् इरुक्कॆसुच्चामवेद नाण्मलर्गॊण्डुऩबादम् - नण्णानाळ् अवैदत्तुऱुमागि लऩ्ऱॆऩक्कवैबट्टिऩिनाळे।
[[६११]]
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि -५-१-६)
नाऩ् साप्पिडाद नाळ् पट्टिऩियायिरुक्किऱ नाळऩ्ऱु, नमो नारायणावॆऩ्ऱु इडैविडामल् नाऩ् निऩैक्काद नाळुम्, मूऩ्ऱु वेदङ्गळागिय अप्पोदे मलर्न्द पुष्पङ्गळैक्कॊण्डु तेवरीरु टैय तिरुवडिगळैक् किट्टाद नाळुम् वरुमागिल् अन्द नाळ्गळ् ताऩ् ऎऩक्कुप् पट्टिऩिनाळागुम्।
६१। वाक्कुत् तूय्मैयिलामैयिऩाले मादवावुऩ्ऩै
वाय्क्कॊळ्ळमाट्टेऩ्, नाक्कु निऩ्ऩैयल्लालऱियादु नाऩ तञ्जुवऩॆऩ्वसमऩ्ऱु, मूर्क्कुप्पेसुगिऩ्ऱाऩिवऩॆऩ्ऱु मुऩिवायेलुमॆऩ् नाविऩुक्काऱ्ऱेऩ्, काक्कै वायिलुम् कट्टुरै कॊळ्वर् कारणा करुळक्कॊडियाऩे।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि -५-१-१)
नाक्कु तेवरीरैत् तविर वेऱॊरुवरैयुम् स्तोत्रम् पण्णादु। इदऩाले तेवरीरुक्कु ऎऩ्ऩ कुऱैवु वरुमो ऎऩ्ऱु पयप्पडुगिऱेऩ्। आऩाल् स्तोत्तिरम् पण्णुवदै निऱुत्तिविडलामेयॆऩ्ऱाल् अन्द नाक्कु ऎऩ् वसमायिल्लै।
६२। वायवऩैयल्लदु वाऴ्त्तादु, कैयुलगम्
तायवऩैयल्लदु ताम् तॊऴापेय्मुलैनञ् जूणागवुण्डाऩुरुवॊडु पेरल्लाल् काणागण्गेळा सॆवि।
(मुदल् तिरुवन्दादि -११)
वाय् ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर वेऱॊरुवऩैयुम् स्तोत्तिरम् पण्णुगिऱदिल्लै।
६३। तोळवऩै यल्लाल् तॊऴा ऎऩ् सॆवियिरण्डुम् केळवऩ तिऩ्मॊऴिये केट्टिरुक्कुम्-ना नाळुम् कोणागणैयाऩ् कुरै कऴले कूऱुवदे
नाणामै नळ्ळेऩ् नयम्।
(मुदल् तिरुवन्दादि -६३)
तोळाऩदु ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर वेऱॊरुवरैयुम् वणङ्गादु।
६४। नयवेऩ् पिऱर्बॊरुळै नळ्ळेऩ् कीऴारोडु
उयवे ऩुयर्न्दवरो टल्लाल्-वियवेऩ्
[[६१२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तिरुमालै यल्लदु तॆय्वमॆऩ् ऱेत्तेऩ्
वरुमाऱॆऩ् नम्मेल् विऩै।
(मुदल् तिरुवन्दादि - ६४)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय पॊरुळाऩ आत्मावागिय सॊत्तै ऎऩ्ऩुडैयदॆऩ्ऱु नाऩ् ऎण्णमाट्टेऩ्। अप्पडि ऎण्णुगिऱ ताऴ्न्दवर्गळोडु नाऩ् सेरमाट्टेऩ्।
६५। निरन्तरम्इरन्दुरैप्पदुण्डु वाऴि एमनीर्निऱत्तमा
वरन्दरम् तिरुक्कुऱिप्पिल् वैत्तदागिल्मऩ्ऩुसीर् परन्दसिन्दैयॊऩ्ऱिनिऩ्ऱु निऩ्ऩबादबङ्गयम् निरन्तरम् निऩैप्पदाग नी निऩैक्कवेण्डुमे।
(तिरुच्-छन्दविरुत्तम्-१०१)
नाऩ् इडैविडामल् तेवरीरैत् तियाऩम् पण्णुम्बडि तेवरीर् सङ्कल्पिक्कवेण्डुम्।
एदङ्गळायिऩवॆल्ला मिऱङ्गविडुवित्तु ऎऩ्ऩुळ्ळे पीदगवाडैप्पिराऩार् पिरमगुरुवागिवन्दु
पोदिल्गमल वऩ्ऩॆञ्जम्बुगुन्दु ऎऩ् सॆऩ्ऩित्तिडरिल् पादविलच्चिऩै वैत्तार् पण्डऩ्ऱुबट्टिऩङ्गाप्पे।
(पॆरियाऴ्वार्, ५-२-८; ४-वदु पक्कम् १-वदु नॆम्बरैप् पार्क्क )
६६। नऩ्मैदीमैगळॊऩ्ऱुमऱियेऩ्नारणावॆऩ्ऩुमित्तऩैयल्लाल्
पुऩ्मैयालुऩ्ऩैप् पुळ्ळुवम्बेसिप् पुगऴ्वाऩऩ्ऱु कण्डाय् तिरुमाले, उऩ्ऩुमाऱुऩ्ऩैयॊऩ्ऱुमऱियेऩ् ओवादेनमो नारणावॆऩ्बऩ् वऩ्मैयावदुऩ्गोयिलिल्वाऴुम् वैट्
टणवऩॆऩ्ऩुंवऩ्मैगण्डाये। (पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि-५-१-३)
इदु नल्लदु, इदु कॆट्टदॆऩ्ऱु ऎऩक्कु ऒऩ्ऱुम् तॆरियादु।
६७। अऱिवऩेलु - इवैयऩ्ऱे नल्ल इवैयऩ्ऱेदीय इवैयॆऩ्ऱिवैयऱिवऩेलुम्, - इवैयॆल्लाम् ऎऩ्ऩालडैप्पु नीक्कॊण्णादिऱैयवऩे
ऎऩ्ऩाल् सॆयऱ्पालदॆऩ्।
(पॆरिय तिरुवन्दादि - ३)
नऩ्मै तीमैगळै अऱिन्दिरुन्दालुम् नल्लदै सम्बादिक्कवुम्,
कॆट्टदै विलक्कवुम् ऎऩ्ऩाले मुडियादु।
६८। नोऱ्ऱ नोऩ्बिलेऩ् नुण्णऱिविलेऩागिलुमिऩियुऩ्ऩै
आऱ्ऱगिऱ्किऩ्ऱिले ऩरविऩणैयम्माऩे
विट्टॊऩ्ऱुम्
अनुबन्दम्
सेऱ्ऱुत्तामरै सॆन्नॆलूडुमलर् सिरीवरमङ्गलनगर् वीऱ्ऱिरुन्दवॆन्दा युऩक्कुमिगैयल्लेऩङ्गे।
[[६१३]]
(तिरुवाय्मॊऴि -५-७-१)
नल्ल अनुष्टानमिल्लादवऩ् ; सूक्ष्ममाऩ अऱिवुमिल्लादवऩ्। अदावदु कर्मयोगमुम्, ज्ञाऩयोगमुमिल्लादवऩ्।
६९। ऎऩ्ऩाऩ्सॆय्गेऩ्यारे कळैगणॆऩ्ऩैयॆऩ्सॆय्गिऩ्ऱाय्
उऩ्ऩालल्लाल्यावरालु मॊऩ्ऱुम्गुऱैवेण्डेऩ् कऩ्ऩार्मदिळ्सूऴ्गुडन्दैक्किडन्दा यडियेऩरुवाणाळ् सॆऩ्ऩाळॆन्नाळन्नाळुऩदाळ् पिडित्तेसॆलक्काणे।
नाऩ् ऎदैच् चॆय्वेऩ्।
(तिरुवाय्मॊऴि -५-८-३)
कळैवाय्दुऩ्बम्गळैयादॊऴिवाय् कळैगण् मऱ्ऱिलेऩ्
वळैवाय् नेमिप्पडैयाय् कुडन्दैक्किडन्दमामाया तळरावुडलमॆऩदावि सरिन्दुबोम्बोदु
इळैया तुऩदाळॊरुङ्गप्पिडित्तुप् पोदविसैनीये।
(३८-वदु पक्कम् ३२-वदु नॆम्बरैप् पार्क्क)
अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा
निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩे।
(५०-वदु पक्कम् ४८-वदु नॆम्बरैप् पार्क्क)
आविक्कोर् - कूविक्कॊळ्ळाय्वन्दन्दो ऎऩ्बॊल्लाक्करु
माणिक्कमे, आविक्कोर्बऱ्ऱुक्कॊम्बु निऩ्ऩलालऱिगिऩ्ऱि लेऩ्याऩ्, मेवित्तॊऴुम्बिरमऩ्सिवऩिन्दिरऩादिक्कॆल्लाम्, नाविक्कमलमुदऱ्किऴङ्गे उम्बरन्ददुवे।
(३८-वदु पक्कम् ३३-वदु नॆम्बरैप् पार्क्क)
७०। कऱवैगळ् पिऩ्सॆऩ्ऱु काऩञ्जेर्न्दुण्बोम्,
अऱिवॊऩ्ऱुमिल्लाद आय्क्कुलत्तु उऩ्ऱऩ्ऩैप्, पिऱविबॆऱुन्दऩै पुण्णियम्यामुडैयोम्, कुऱैवॊऩ्ऱुमिल्लाद कोविन्दा, उऩ्ऱऩ्ऩो टुऱवेल् नमक्किङ् गॊऴिक्कवॊऴियादु, अऱियादबिळ्ळैगळो मऩ्बिऩाल् उऩ्ऱऩ्ऩैच्,
[[६१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सिऱुबेरऴैत्तऩवुम् सीऱियरुळादे,
इऱैवा नीदाराय् पऱैयेलोरॆम्बावाय्।
पसुमाडुगळ् पिऩ्ऩाल् पोय्।
(तिरुप्पावै - २८)
७१। कुळित्तुमूऩ्ऱऩलैयोम्बुम् कुऱिगॊळन्दणमैदऩ्ऩै ऒळित्तिट्टेऩॆऩ्गणिल्लै निऩ्गणुम्बत्तऩल्लेऩ् कळिप्पदॆऩ्गॊण्डुनम्बि कडल्वण्णा कदऱुगिऩ्ऱेऩ् अळित्तॆऩक्करुळ् सॆय्गण्डा यरङ्गमानगरुळाऩे।
(तिरुमालै २५)
स्नानम् सॆय्दु मूऩ्ऱु अक्किऩिगळैप् पूजै सॆय्युम् अडैयाळत्तैयुडैय पिरामणऩ् सॆय्यवेण्डिय वेलैयै नाऩ् विट्टुविट्टेऩ्।
७२। कुलङ्गळायवीरिरण्डि लॊऩ्ऱिलुम्बिऱन्दिलेऩ्
नलङ्गळाय नऱ्कलैगळ् नालिलुम्नविऩ्ऱिलेऩ्
पुलऩ्गळैन्दुंवॆऩ्ऱिलेऩ् पॊऱियिलेऩ् पुऩिद निऩ् इलङ्गुबादमऩ्ऱिमऱ्ऱॊर् पऱ्ऱिलेऩॆम्मीसऩे (तिरुच्-छन्द।वि- ९०)
धर्मत्तैच् चॆय्वदऱ्कुत् तगुन्द नाऩ्गु जादियिल् पिऱन्दवऩाग
इल्लै।
७३। एऴै एदलऩ् कीऴ्मगऩ् ऎऩ्ऩादु इरङ्गि
मऱ्ऱुमवर्क्कु इऩ्ऩरुळ् सुरन्दु
माऴै माऩ् मडनोक्कि
उऩ् तोऴि उम्बि ऎम्बि ऎऩ्ऱॊऴिन्दिलै उगन्दु तोऴऩ् नी ऎऩक्कु इङ्गॊऴि ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळ् वन्दु अडियेऩ् मऩन्दिरुन्दिड
आऴिवण्ण! निऩ् अडियिऩैयडैन्देऩ्
अणिबॊऴिल् तिरुवरङ्गत्तम्माऩे !
(पॆरिय तिरुमॊऴि ५-८-१)
अऱिवऱ्ऱवऩ्, तॊडर्बु ऒऩ्ऱुमिल्लादवऩ्, कीऴ्गुलत्तिल्
पिऱन्दवऩ् ऎऩ्ऱु करुदादु कुहऩ् मीदु इरक्कम् कॊण्डु।
७३। पऱ्ऱेल् ऒऩ्ऱुमिलेऩ् पावमे सॆय्दु पावियाऩेऩ् मऱ्ऱेल् ऒऩ्ऱऱियेऩ् मायऩे ! ऎङ्गळ् मादवऩे ! कल्देऩ् पाय्न्दॊऴुगुम् कमलच्चुऩै वेङ्गडवा ! अऱ्ऱेऩ् वन्दडैन्देऩ् अडियेऩै आट्कॊण्डरुळे !
(पॆरियदिरुमॊऴि १-९-९)
अनुबन्दम्
ऎत्तगैय आदारमुम् अऱ्ऱवऩ् अडियेऩ्।
७३। पॊय्न्निऩ्ऱ ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुमऴुक्कुडम्बुम्
इन्निऩ्ऱ नीर्मैयिऩियामुऱामै उयिरळिप्पाऩ्
[[६१५]]
ऎन्निऩ्ऱयोऩियुमाय्प् पिऱन्दायिमैयोर् तलैवा मॆय्न्निऩ्ऱु केट्टरुळाय् अडियेऩ् सॆय्युम् विण्णप्पमे।
(तिरुविरुत्तम् - १)
नसुवरमाऩ उडम्बिल् इरुक्किऱ नाऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णमुम्, अदिऩा लुण्डाऩ कॆट्ट आचारमुम्, अदिऩालेयुण्डाऩ अऴुक्कै युडैय उडम्बुम् इप्पडियिरुक्किऱ संसारियिऩ् स्वबावत्तै मऱुबडियडै यादबडि आत्माक्कळै रक्षिप्पदऱ्काग ऎन्दॆन्द जादियाय् नी पिऱन्दाय्। नित्यसूरिगळिऩ् तलैवऩे ! अडियेऩ् सॆय्युम् विण्णप्पत्तैक् केट्टरुळवेणुम्।
७४। माळुमोर् - नाळुनिऩ्ऱडुनम् पऴमैयङ्गॊडुविऩैयुडऩे
माळुम् ओर् कुऱैविल्लैमऩऩग मलमऱक्कऴुवि नाळुनन्दिरुवुडैयडिगळ् तम्नलङ् गऴल्वणङ्गि माळुमोरिडत्तिलुम् वणक्कॊडु माळ्वदु वलमे।
(तिरुवाय् मॊऴि १-३-८)
इऱन्दुबोगिऱ कालत्तिलागिलुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरबत्ति
सॆय्दु इऱप्पदु नल्लदु।
७४। मुडियाऩे! मूवुलगुम् तॊऴुदेत्तुम् सीर्
अडियाऩे ! सूऴ्गडलैक्कडैन्दाय् ! पुळ्ळूर्
कॊडियाऩे ! कॊण्डल् वण्णा ! अण्डत्तु उम्बरिल् नॆडियाऩे ! ऎऩ्ऱु किडक्कुम् ऎऩ् नॆञ्जमे। (तिरुवाय्।३-८-१) ऎम्बॆरुमाऩैत् ताऩ् विरुम्बियबडि काणामैयाल् मऩम् कलङ्गि मिगवुम् वरुत्तत्तैयडैन्दु ऎल्ला इन्द्रियङ्गळालुम् ऎल्लाविदमायुम् अवऩैयनुबविक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु आऴ्वार् इत्तिरुवाय्मॊऴियिल् ऎम्बॆरुमाऩैक् कूप्पिडुगिऱार्।
७४। तमरुगन्ददु ऎव्वुरुवम् अव्वुरुवम् ताऩे तमरुगन्ददु ऎप्पेर् मऱ्ऱप्पेर् तमरुगन्ददु ऎव्वण्णम् सिन्दित्तु इमैयादिरुप्परे
अव्वण्णम् आऴियाऩाम्।
(पॊय्गैयाऴ्वार् ४४
तऩ् अडियार्गळ् ऎव्वडिवत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩै सेविक्क
विरुम्बुगिऱार्गळा अव्वडिवत्तै भगवाऩ् कॊळ्गिऱार्।
[[६१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
७५। कण्डगण् - कॊण्डल्वण्णऩैक् कोवलऩाय्वॆण्णॆ
युण्डवायऩ् ऎऩ्ऩुळ्ळम् कवर्न्दाऩै अण्डर्गोऩणियरङ्गऩ् ऎऩ्ऩमुदिऩैक्
कण्डगण्गळ् मऱ्ऱॊऩ्ऱिऩैक्काणावे। (अमलऩादिबिराऩ् - १०)
ऎम्बॆरुमाऩैक् कण्डगण्गळ् मऱ्ऱॊऩ्ऱैक् काणादु।
७६। ऎम्मीसर् - वीसुंसिऱगाल्बऱत्तीर् विण्णाडुनुङ्गट्कॆळिदु
पेसुम्बडियऩ्ऩ पेसियुम्बोवदु नॆय्दॊडुवुण् डेसुम्बडियऩ्ऩ सॆय्युमॆम्मीसर् विण्णोर्बिराऩार् मासिऩ्मलरडिक्कीऴ्, ऎम्मैच्चेर्विक्कुंवण्डुगळे।
(तिरुविरुत्तम् -५४)
ऎऩ्ऩुडैय यजमानऩायुम् नित्यसूरिगळुक्कु उपकारम् सॆय्गिऱवऩायुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय कुऱ्ऱमिल्लाद तिरुवडित् तामरैगळिऩ् कीऴ् ऎम्मैच् चेर्न्द आचारियर्गळ् नीङ्गळ्।
७७। विल्लिबुदुवैनल्ल ऎऩ्दोऴि नागणैमिसै नम्बरर् सॆल्वर् पॆरियर् सिऱुमाऩिडवर् नांसॆय्वदॆऩ् विल्लिबुदुवै विट्टुचित्तर् तङ्गळ्देवरै
वल्लबरिसु वरुविप्परेलदु काण्डुमे। (नाय्च्चियार् तिरुमॊऴि-१०-१०)
श्री विल्लिबुत्तूरिल् अवतारम् सॆय्द आत्मगुणम् निऱैन्द विष्णुचित्तरॆऩ्गिऱ पॆरियाऴ्वार् ताम् आरादिक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩै तम्माले मुडिन्द वऴियाले वरुवित्ताल् अदै नाऩ् सेविप्पेऩ्।
७८। इरुळगऱ्ऱुम् - करुळुडैयबॊऴिल्मरुन्दुम् कदक्कळिऱुम्बिलम्बऩै युङ् गडिय मावुम्, उरुळुडैय सगडिऩैयुम् मल्लरैयुम् उडैय विट्टोसै केट्टाऩ्, इरुळगऱ्ऱुमॆऱिगदिरोऩ् मण्डलत् तूडेऱ्ऱिवैत्तेणिवाङ्गि, अरुळ्गॊडुत्तिट्टडियवरै
याट्कॊळ्वाऩमरुमूरणियरङ्गमे। (पॆरियाऴ्वार् तिरु-४-९-३)
इरुट्टैप् पोक्कुगिऱ उष्णमाऩ किरणङ्गळैयुडैय सूरियऩुडैय मण्डलत्तिऩ् नडुवाले वैगुन्दत्तिल् एऱ्ऱि तिरुम्बि वरादबडि एऱुवदऱ्कुक् कारणमायिरुन्द एणियै ऎडुत्तुविट्टु। ७९। पोयिऩाल् - सीयिऩाल् सॆऱिन्देऱिय पुण्मेल् सॆऱ्ऱलेऱिक्कुऴम्
पिरुन्दुऎङ्गुम् - ईयिऩालरिप्पुण्डु मयङ्गियॆल्लैवाय्च् चॆऩ्ऱु सेर्वदऩ् मुऩ्ऩम् वायिऩाल् नमो नारणावॆऩ्ऱु मत्तगत्ति
अनुबन्दम्
[[६१७]]
टैक् कैगळैक्कूप्पिप् पोयिऩाल् पिऩ्ऩै इत्तिसैक्कॆऩ्ऱुम् पिणैगॊडुक्किलुम् पोगवॊट्टारे। (पॆरियाऴ्। तिरु।४-५-२)
वायाले “नमो नारायणा” वॆऩ्ऱु मूलमन्दिरत्तैच् चॊल्लित् तलैमेले कैगळैक् कूप्पिक्कॊण्डु अदावदु पिरबत्ति सॆय्दु वैगुन्दम्बोऩाल्, पिऱगु इन्द संसारमण्डलत्तुक्कुप् पोय् तिरुम्बि वरुगिऱेऩॆऩ्ऱु जामीऩ् कॊडुत्तालुम् ऒरुबोदुम् इङ्गे तिरुम्बिवर विडमाट्टाऩ्।
८०। ऎण्बॆरुक्कन् नलत्तु ऒण्बॊरुळीऱिल
वण्बुगऴ् नारणऩ् तिण्गऴल्सेरे।
(तिरुवाय् मॊऴि १-२-१०)
मेऩ्मैयाऩ पुगऴैयुडैय नारायणऩुडैय तिरुडमाऩ तिरुवडिगळ्। ‘तिण्’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले अदै यडैन्दवर्गळै ऒरुबोदुम् विट्टुविडुगिऱदिल्लै यॆऩ्ऱु काट्टप्पडुगिऱदु।
८१। सऩ्मसऩ्मान्दरङ्गात्तडियार्गळैक्कॊण्डुबोय्त्
तऩ्मैबॆऱुत्तित् तऩ्दाळिणैक्कीऴ् कॊळ्ळुमप्पऩैत् तॊऩ्मैबिदऱ्ऱवल्लारैप् पितऱ्ऱुमवर्गण्डीर् नऩ्मैबॆऱुत्तॆम्मै नाळुय्यक्कॊळ्गिऩ्ऱ नम्बरे।
(तिरुवाय्मॊऴि -३-७-७)
ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩैयडैन्दवर्गळुक्कु मऱुबिऱप्पु वरादबडि पण्णि, अवर्गळै वैगुन्दत्तिऱ्कुक् कॊण्डुबोय्, अवर्गळुक्कु स्वबावमायुण्डाऩ स्वरूपत्तै वॆळिप्पडुत्ति, तऩ्ऩुडैय तिरुवडिगळिऩ्गीऴ् अवैगळिलुळ्ळ कोडुगळ्बोल् पिरियादबडि वैत्तुक्कॊळ्ळुम् अप्पऩ्।
८२। तऩ्दाळिऩ् - वार्त्तैयऱिबवर् मायवऱ्काळऩ्ऱियावरो
पोर्त्तबिऱप्पॊडु नोयॊडु मूप्पॊडु इऱप्पिवै पेर्त्तुप् पॆरुन्दुऩ्बंवेरऱनीक्कित् तऩ् ताळिऩ्गीऴ्च् चेर्त्तु अवऩ्सॆय्युम् सेमत्तैयॆण्णित्तॆळिवुऱ्ऱे।
(तिरुवाय्मॊऴि -७-५-१०)
ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩुडैय तिरुवडिगळिऩ् कीऴे सेर्त्तु इङ्गे
तिरुम्बि वारादबडि अवऩ् सॆय्युम् क्षेमम्।
निऩ् तिरुव-पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरु वरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप् पल्बडिगाल् कुडिगुडि वऴिवन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ्
[[६१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पणैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक् किडन्दाऩे।
(१९-वदु पक्कम् ८-वदु नॆ। पार्क्क)
मुऩ्गालत्तिल् अदावदु सहजमायिरुक्किऱ किरुबैयिऩाले।
आविधिगैक्क ऐवर्गुमैक्कुंसिऱ्ऱिऩ्बम्
पावियेऩैप् पलनीगाट्टिप् पडुप्पायो ताविवैयम्गॊण्ड तडन्दामरैगट्के कूविक्कॊळ्ळुम्गाल मिऩ्ऩम् कुऱुगादो।
(तिरुवाय् १०-८-१० ) (२०-वदु पक्कम् १७-वदु नॆ। पार्क्क)
८३। सॆय्यादऩ - वैयत्तुवाऴ्वीर्गाळ् नामुम्नम्बावैक्कुच्,
चॆय्युम्गिरिसैगळ् केळीरो पाऱ्कडलुळ्,
पैयत्तुयिऩ्ऱ परमऩडिबाडि,
नॆय्युण्णोम्बालुण्णोम् नाट्कालेनीराडि,
मैयिट्टॆऴुदोम् मलरिट्टुनाम्मुडियोम्,
सॆय्यादऩसॆय्योम् तीक्कुऱळैसॆऩ्ऱोदोम्,
ऐयमुम्बिच्चैयुम् आन्दऩैयुम्गैगाट्टि,
उय्युमाऱॆण्णि युगन्देलोरॆम्बावाय्।
सॆय्यक्कूडादवैगळैच् चॆय्यमाट्टोम्।
अरुम्बदवुरै
(तिरुप्पावै २)
तिरुविडैयाट्टम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय आरादनत्तिऱ्कु वेण्डिय ताऩियत्तै उण्डुबण्णक्कूडिय ऎम्बॆरुमाऩुडैय वयल्।
कवडु - -किळै।
ऎदिर्सूऴल्बुक्कु – ऎदिरे वन्दु वळैप्पदिल् पुगुन्दु।
—
वॆळिच्चिऱप्पु - अऱिविऩ् मेऩ्मै।
वरैयिडुदल् - अळवुबडुगै, अदावदु कुऱैन्दुबोदल्।
३१८।४४
१६। पुरुषार्त्तगाष्टादिगारम्
संस्किरुद वचनङ्गळ्
(वेदार्थसङ्गिरहम्)
मऱ्ऱॊरुवऩिडत्तिल् उण्डागुम् ऒर् अदिसयत्तालुण्डु पण्णवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णत्ताले अङ्गीगरिक्कप्पडुवदु ऎवऩुडैय स्वरूपमो अवऩ् शेषऩ्, मऱ्ऱॊरुवऩ् शेषि।
अनुबन्दम्
३१९। मत्स्यो यथा स्रोत इवाभिपाती तथा कृतं पूर्वमुपैति कर्म ।
शुभे त्वसौ तुष्यति दुष्कृते तु न तुष्यते वै परमः शरीरी ॥
[[६१९]]
(पारदम् सान्दि-पर्व - १९९-२५)
ऎप्पडि मीऩाऩदु पिरवाहत्तिलेये पोगिऱदो अप्पडिये ऒरुवऩ् मुऩ्सॆय्द कर्मत्तैये सॆय्गिऱाऩ्। ऎल्लारैयुम् उडम्बागवुडैय मिगवुमुयर्न्द ऎम्बॆरुमाऩ् अन्द कर्मम् नल्लदायि रुन्दाल् सन्दोषप् पडुगिऱाऩ्। अदु कॆट्टदायिरुन्दाल् सन्दोषप् पडुगिऱदिल्लै। ३२०।३qī: सु èd ४०४ १
आस्थितः स हि युक्तात्मा मामेवानुत्तमां गतिम् ॥
(गीता-७-१८)
अवर्गळॆल्लारुम् उदारर्गळ्। आऩाल् अवर्गळुळ् ज्ञानी ऎऩ्बवऩ् ऎऩ्ऩुडैय आत्मा। इदु ऎऩ्ऩुडैय अबिप्रायम्। ३२१। भवन्तमेवानुचरन् निरन्तरं प्रशान्तनिश्शेषमनोरथान्तरः ।
कदाऽहमैकान्तिकनित्यकिङ्करः प्रहर्षयिष्यामि सनाथजीवितः ? ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - ४६)
ऎप्पॊऴुदुम् तेवरीरुक्के वेलैक्कारऩायिरुन्दु, तेवरीरे ऎऩक्कु यजमानऩ् ऎऩ्ऱु निऩैत्तुक्कॊण्डु ऎप्पोदु अडियेऩ् तेवरीरै सन्दोषप्पडुत्तप्पोगिऱेऩ्।
३२२। ३४७२४१४१४
(पाद्मोत्तरम् - २९-८१)
ऎल्ला आरादनङ्गळिलुम् विष्णुविऩ् आरादनम् सिऱन्ददु। अदैक्काट्टिलुम् विष्णुबक्तऩुडैय आरादनमाऩदु ऎल्ला आरादनङ्गळिलुम् मिगवुम् सिऱन्ददॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
३२३।४४ पु
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - ११६-२३)
ऎऩ् पक्तऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळिडत्तिल् ऎऩक्कु अदिग प्रीतियिरुक्किऱदु। आगैयाल् अवर्गळै विशेषमाग ऒरुवऩ् पूजिक्कवेण्डियदु।
३२४।
(कारुडपुराणम् -२१९-६-९)
ऎऩ् पक्तर्गळाऩ जनङ्गळिडत्तिल् अवर्गळुडैय दोषङ्गळैक् कवऩिक्कादबडि सॆय्युम् पिरीदि, ऎऩक्कु ऒरुवऩ् पूजै सॆय्वदैक् कण्डु
[[६२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सन्दोषप्पडुवदु, ऎऩ् कदैयैक् केट्पदिल् पिरीदि, अदैक् केट्कुम् पोदु कुरलिलुम् कण्गळिलुम् उडम्बिलुम् वेऱुबाडुण्डावदु; ताऩुम् आरादनम् सॆय्यमुयऱ्सि सॆय्वदु, ऎऩ् विषयङ्गळिल् टम्बमिल्लामै, ऎऩ्ऩै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डिरुप्पदु, ऎऩ्ऩिडत्तिल् ऒरु पलऩैयुम् केट्कादिरुप्पदु – इप्पडि ऎट्टु विदमाऩ पक्तियाऩदु ऎन्द मिलेच्चऩिडत्तिलुम् इरुक्किऱदो, अवऩ् ज्ञान मुडैयवऩायुम् पक्ति पण्णुगिऱवऩायुमिरुक्किऱ पिराम्मण सिरेष्टऩ्, अवऩ् सन्न्यासि, अवऩे पण्डिदऩ्, अवऩुक्कु ज्ञानत्तैयुपदेशम् पण्णलाम्। अवऩिडमिरुन्दु ज्ञानत्तैप् पॆऱलाम्। ऎऩ्ऩैप्पोल अवऩुम् पूजिक्कत् तगुन्दवऩ्।
३२५। ३७-४३४११
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - १०४-९१) वेऱु तेवदैगळिडत्तिल् पक्तियिल्लादवर्गळाय्, ऎऩ्ऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळ जनङ्गळिडत्तिल् पिरीदियुळ्ळवर्गळाय्, ऎऩ्ऩैये उपायमागप् पऱ्ऱिऩवर्गळ् ऎऩ् पक्तर्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱार्गळ्।
३२६।४ ४९३१६७४
पारदम् सान्दि पर्वम् -४६-१३० )
अन्द अळविल्लाद तेजस्सैयुडैय यज्ञवराहरूपमाऩ विष्णुवुक्कु ऎवर्गळ् नमस्कारम् सॆय्गिऱार्गळो, अवर्गळुक्कुम् अनेक नमस्कारम् पण्णुगिऱेऩ्।
३२७।४
(कारुडपुराणम् श्रीरङ्ग माहात्म्यम् ८-९१)
उलगत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩै आच्रयित्तिरुक्किऱवऩै अडैव तालुम्, अवऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवऩ् ऎवऩो, अवऩिडत्तिल् ऎवऩ् पक्तियुळ्ळवऩो, अवऩिडत्तिल् ऎवऩ् पक्तियुळ्ळवऩो, अवऩुक्कु वेलै सॆय्वदालुम् मऩिदर्गळ् ऎल्लाप् पाबङ्गळिलिरुन्दुम् विडुबडु किऱार्गळ्।
ये यजन्ति
(५७-वदु पक्कम् २७१-वदु नॆ। पार्क्क)
(गीता-७-१७)
ज्ञानिक्कु नाऩ् वेण्डियवऩ्, ऎव्वळवु वेण्डियवऩ् ऎऩ्बदै ऎल्लाम् तॆरिन्द ऎऩ्ऩालुम् सॊल्ल मुडियादु। अन्द ज्ञाऩियुम् अप्पडिये ऎऩक्कु वेण्डियवऩ्। (इङ्गे ज्ञानी ऎऩ्बदिऩ् पॊरुळै २२१-वदिल् पार्क्क।)अनुबन्दम्
उदाराः सर्व एवैते ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम् ।
आस्थितः स हि युक्तात्मा मामेवानुत्तमां गतिम् ॥ ज्ञानी त्वात्मा
३२९।४१४३६४
[[६२१]]
(इतिहास समुच्चयम् -३१-५४)
नारदऩागिय नाऩ् उऩ्ऩैप् पार्क्क वेणुमॆऩ्गिऱ आसैयिऩाल् इङ्गे वन्दिरुक्किऱेऩ्। ऒ पिराम्मणऩे ! ऎऩ्ऩैप् पोऩ्ऱवर्गळुक्कु ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळ् ऎप्पोदुम् यजमाऩर्गळ्।
३३०। पूu<रिवु - अहमस्यावरो भ्राता गुणैर्दास्यमुभागतः ।
त ऎऴु४४ -TAG: ११ (रामा किष्किन्दा - ४-१२)
नाऩ् अवऩुडैय (रामऩुडैय) तम्बि, अवऩुडैय कुणङ् गळाले अवऩुक्कु वेलैक्कारऩाग आगियिरुक्किऱेऩ्।
३३१। तदाश्रितत्वाद्देवानामन्येषां पूजनात्तु वै १
न दोषो हि यथा लोके भर्तुर्भृत्यगणस्य च ॥
माननाद्धर्मपत्नीनां समक्षे वा परोक्षतः ।
(पौष्कर। ३८४९,५०)
धर्मबत्नीगळ् पुरुषऩुक्कुम्, अवऩुडैय वेलैक्कारर्गळुक्कुम् पुरुषऩ् मुऩ्ऩिलैयिलो, इल्लाद समयत्तिलो, कौरवम् पण्णुवदु कुऱ्ऱमऩ्ऱु।
३३२। ३TH:
(पौष्करसंहिता )
ऎम्बॆरुमाऩुडैय परिगरमाऩदु आप्तऩॆऩ्ऱुम्, आप्तऩल्लादवऩॆऩ्ऱुम् इरुवगैप्पडुम्। अवर्गळिल् आप्तऩॆऩ्बवर् नित्तियरुम् मुक्तरुम् भागवदर्गळुम्। अवर्गळुक्कु वन्दऩम् सॆय्यलाम्। आनाप्तऩ् कर्मत्तुक्कुट्पट्ट पिरम्मा मुदलाऩ तेवर्गळ्। अवर्गळै मुमुक्षुवाऩवऩ् वन्दनम् सॆय्यक्कूडादु।
३३३। कैङ्कर्यनित्यनिरतैर्भवदेकभोगैर्नित्यैरनुक्षणनवीनरसार्द्रभावैः ।
नित्याभिवाञ्छितपरस्परनीचभावैर्मद्दैवतैः परिजनैस्तव सङ्गसीय ॥
(श्रीवैकुण्ठ-स्तवः -७७)
[[६२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऒरुवरुक्कॊरुवर् शेषऩायिरुप्पदै ऎप्पोदुम् आसैप्पडुगिऱ नित्य सूरिगळुडऩ् ऎप्पोदु नाऩ् सेरुवेऩ्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
८४। अडियार्क्कॆ - अमलऩादिबिराऩडियार्क्कॆऩ्ऩैयाट्पडुत्त
विमलऩ्, विण्णवर्गोऩ् विरैयार्बॊऴिल्वेङ्गडवऩ् निमलऩ् निऩ्मलऩ् नीदिवाऩवऩ् नीळ्मदिळरङ्गत्तम्माऩ्, तिरुक् कमलबादंवन्दॆऩ् कण्णिऩुळ्ळऩवॊक्किऩ्ऱदे।
(अमलऩादिबिराऩ् - १) तऩ्ऩुडैय तासर्गळुक्कु ऎऩ्ऩैत् तासऩागप्पण्णिऩ
विमलऩ्।
मऱ्ऱुमोर् तॆय्वमुळ तॆऩ्ऱिरुप्पारो टुऱ्ऱिलेऩ्,उऱ्ऱदुमुऩ्ऩडियार्क्कडिमै मऱ्ऱॆल्लाम् पेसिलुम् निऩ्दिरुवॆट्टॆऴुत्तुम् कऱ्ऱु नाऩ् कण्णबुरत्तुऱैयम्माऩे।
(३८-वदु पक्कम् ३५-वदु नॆ। पार्क्क पॆरिय तिरुमॊऴि ८-१०-३)
८५। पेसुवारडि-कासिऩ्वाय्क्करम् विऱ्किलुम् करवादुमाऱ्ऱिलि
सोऱिट्टुत्तेसवार्त्तै पडैक्कुम् वण्गैयिऩार्गळ्वाऴ् तिरुक्कोट्टियूर् केसवा पुरुडोत्तमा किळर्सोदियाय्गुऱळा वॆऩ्ऱुबेसुवारडियार्गळॆन्दम्मै विऱ्कवुम् पॆऱुवार्गळे।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि - ४-४-१०)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुगिऱ भागवदर् कळुक्कुत् तासर्गळायिरुक्किऱवर्गळ् नम्मै विऱ्कुम्बडियाऩ पात्तिय मुडैयवर्गळ्।
कुमर् इराद
अरुम्बदवुरै
वीणागप् पोगादबडि (कुमर् - कलियाणम्
सॆय्यप्पडामलेयेयिरुक्किऱ ऒरु पॆण्।)
तूऱु -सॆडि।
३३४।
अनुबन्दम्
१७। सास्तिरीय नियमनादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
[[६२३]]
(साण्डिल्यस्मिरुदि -३-१८)
व्यबिसारी, नबुंसगऩ्, पदिदऩ्, विरोदि - इवर्गळिडमिरुन्दु इवर्गळ् ताऩागक् कॊडुत्तालुम् आबत्तिल्गूड स्वल्बमाऩ पॊरुळै युम् ऒरुबोदुम् वाङ्गक्कूडादु।
३३५। ४-०३
(विष्णुधर्मम् - ७६-२२)
अयलारुडैय दोषत्तैप् पार्प्पदिल् पिऱविग्गुरुडर्गळागवुम्, असलारुडैय पॆण्डाट्टि विषयत्तिल् नबुंसगर्गळागवुम्, पिऱरै वैगिऱ विषयत्तिल् ऊमैबोलवुम् ऎवर्गळिरुक्किऱार्गळो अवर्गळ् ऎऩक्कु मिगवुम् वेण्डियवर्गळ्।
३३६।३१
(साण्डिल्यस्मिरुदि -४-८६)
वीट्टुक्कारऩ् तऩ् पिळ्ळैयिऩिडम् ऎवऩ् आदरम् सॆय्गिऱ तिल्लैयो, अवऩ् तऩ्ऩिडत्तिल् आदरवुळ्ळवऩाऩालुम्अवऩिडत्तिल् पिरीदि पण्णुगिऱदिल्लै, कोबमुमुण्डागुम्। अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ्ऩुडैय नल्ल पक्तऩै ऎवऩ् कौरवप्पडुत्तुगिऱदिल्लैयो, अवऩ् तऩ्ऩै आरादिक्किऱवऩायिऩुम्, अन्द मऩिदऩिडत्तिल् पिरीदि पण्णुगिऱदिल्लै। कोबमुमुण्डागिऱदु।
३३७।
(पारदम् सान्दि-पर्व -३३६-३६) ऎवर्गळ् महात्मावाऩ केसवऩै निऩैक्कादबडि पण्णुगिऱ (अवऩिडत्तिल्) त्वेषमुळ्ळवर्गळो, अवर्गळुक्कुम् अवर्गळुडऩ् सेर्न्दवर्गळुक्कुम् पुण्णिय तीर्त्तत्तिल् स्नानम् सॆय्वदाल् ऒरु पलऩुम् किडैक्कादु। इङ्गे अवर्गळुडऩ् सेर्क्कैयावदु अवर्गळुडऩ् सेरुम्बडियाऩ आदरम् सॆय्गिऱदु।
३३८।ः
(साण्डिल्यस्मिरुदि - १-१२१)
अऱिविल्लादवर्गळायुम्, पाबम् सॆय्वदिल् पिरीदियुळ्ळवर्गळायुम्, क्रूरर्गळायुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय सास्तिरङ्गळैत् तूषिक्किऱवर्गळायु मिरुक्किऱवर्गळुडऩ् सेरक्कूडादु। अवर्गळुडऩ् सेर्न्दाल् पक्तियाऩदु निच्चयमाय्प् पोय्विडुम्।
[[६२४]]
३३९।
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उलगत्तिलिरुक्किऱवर्गळे ! इदुमुदल् उङ्गळ् कोष्टि वेऱु। ऎङ्गळ् कोष्टि वेऱु। नीङ्गळ् पणत्तैयुम् पोगत्तैयुम् तेडुगिऱीर्गळ्। नाङ्गळो नारायणऩैये तेडुगिऱोम्। उङ्गळुक्कुम् ऎङ्गळुक्कुम् ऒरुवरोडॊरुवर् सेर्क्कैयिल्लै। नाङ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु वेलैक्कारर्गळ्। नीङ्गळ् कण् मुदलिय इन्दिरियङ्गळुक्कु वेलैक्कारर्गळ्।
३४०। अळळसाबूर् तार्बyu: एवुग ।
लक्षणं शास्त्रसिद्धस्य त्रिधा सप्तदशोदितम् ॥
(गीतार्थ।स २१)
सास्तिरत्तुक्कुप् पॊरुन्दादु ऎल्लाम् असुरस्वबावमुळ्ळदु।
३४१। अ१l
(विष्णुधर्मम् -६-३१)
वेदमुम् स्मिरुदिगळुम् ऎऩ्ऩुडैय आज्ञैगळ्, वेऱु ऒरुवऩुडैय आज्ञैगळल्ल; ऎवऩ् अदै मीऱि नडक्किऱाऩो, अप्पडि मीऱि नडक्किऱवऩ् ऎऩक्कुत् तुरोहम् सॆय्गिऱाऩ्; अवऩ् ऎऩ् पक्तऩायिरुन्दालुम् अवऩै विष्णुबक्तऩॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडादु। ३४२। कबुरिन्
(गीतार्थसङ्गिरहम् - ३१)
तऩ्ऩुडैय वर्णत्तुक्कुम् आसिरमत्तुक्कुम् पॊरुन्दिऩ कर्मङ्गळ् मुदल् पक्तियोगम् वरैयिलुळ्ळ ऎल्लावऱ्ऱैयुम् पिरीदियि ऩाले एवप्पट्टवऩाय् ऒरुवऩ् सॆय्यवेण्डियदु। अवैगळिल् उपायमॆऩ्गिऱ-ऎण्णत्तै विट्टु उपायमायिरुप्पदै ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल् पयमिल्लामल् वैक्कवेण्डुम्। अदावदु ऎम्बॆरुमाऩे उपायमॆऩ्ऱु ऎण्णवेण्डियदु। ३४३।वु
(लक्ष्मीदन्दिरम् - १७-९३-९४)
धर्मङ्गळुक्कुक् कॆडुदियुण्डागामैक्कागवुम्, कुलत्तै रक्षिप्प तऱ्कागवुम्, ऒरु नल्ल वऴियिल् ताऩ् इरुन्दु नल्ल अऱिविल्लाद उलगत् तारै अदिल् निऱुत्तुवदऱ्कागवुम् ऎम्बॆरुमाऩाल् एऱ्पडुत्तप्पट्ट शास्त्रमरियादै निलैनिऱ्पदऱ्कागवुम्, ऎऩ्ऩुडैय पिरीदिक्कागवुम्, तेवर्गळुक्कु ऎल्लाम् मेऱ्पट्टु सार्ङ्गमॆऩ्ऩुम् आयुदत्तैयुडैय ऎम्बॆरुमाऩुडैय पिरीदिक्कागवुम् पुत्तिमाऩाऩ पिरबन्नऩ् वेदत्तिऩाल् एऱ्पट्ट आचारत्तै मऩदालुम् मीऱक्कूडादु। (इदु लक्ष्मीयिऩ् वचनम्।)
अनुबन्दम्
[[६२५]]
३४४।
(लक्ष्मीदन्दिरम् - १७-९५-९६-९७)
राजाविऩाल् एऱ्पडुत्तप्पट्टु उलगत्तिऱ्कु उपयोगमुळ्ळदायुम् मऩदुक्कुप्पिडित्तदायुम् अनेकदाऩ्यङ्गळै विरुत्ति सॆय्वदायुम् इरुक्किऱ ऒरु आऱ्ऱै राजावुक्कु वेण्डियवऩ् तऩक्कु अदु वेण्डिय तिल्लैयॆऩ्ऱु तण्णीर् ओडिप्पोगुम् पडि अदिऩ् करैयै वॆट्टिविट् टाल्, अवऩै राजा सूलत्तिल् एऱ्ऱिवैप्पऩ्। अदुबोल वेदत्ताले एऱ्पट्ट मरियादैयै मीऱि नडक्किऱ मऩिदऩ् ऎऩक्कु वेण्डियवऩा यिरुन्दबोदिलुम् ऎऩ् उत्तरवै मीऱि नडप्पदाल् ऎऩ्ऩाल् तण्डिक्कत् तगुन्दवऩ्।
३४५। अरिगर् ४३९४४१
सुहृदं सर्वभूतानां ज्ञात्वा मां शान्तिमृच्छति ॥
(गीता-५-२९)
ऎल्ला पिराणिगळुडैय शेषमत्तै ऎण्णुगिऱ ऎऩ्ऩै।
प्रहर्षयिष्यामि-भवन्तमेवानुचरन् निरन्तरं
प्रशान्तनिश्शेषमनोरथान्तरः ।
कदाऽहमैकान्तिकनित्यकिङ्करः
प्रहर्षयिष्यामि सनाथजीवितः ? ॥
अरुम्बदवुरै
वॆऱुवि - पयन्दु।
१८। अबरादबरिहारादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
३४६,३४४, रिः
(लक्ष्मीदन्दिरम् - १७-९१-९२)
अबरादमुण्डाऩाल् उडऩे पिरायच्चित्तत्तैच् चॆय्य वेण्डियदु। सॆय्यवेण्डिय पिरायच्चित्तमुम् मऱुबडियुम् पिरबत्ति पण्णुवदुदाऩ्। मोक्षत्तिऱ्काग पिरबत्ति पण्णिऩबिऱगु कर्मयोगम् मुदलाऩवैगळै अदऱ्कु उपायमागच् चॆय्दाल् अदुवुम् अबरादम्। अदु पोवदऱ्काग मऱुबडियुम् पिरबत्ति सॆय्यवेण्डियदु।
[[६२६]]
३४७। ३१Hld
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(वङ्गी-पुरत्तु नम्बि कारिगै ५२०)
ऒरुवऩ् अबरादम् ऎऩ्ऱु तॆरिन्दु अदैच् चॆय्दालुम् अबरादम् ऎऩ्ऱु तॆरियामल् अदैच् चॆय्दालुम् “अदैप् पॊऱुत्तुक्कॊळ्ळ वेणुम्” ऎऩ्ऱु पिरार्त्तिप्पदु ऒऩ्ऱे अदऱ्कुच् चॆय्यवेण्डिय पिरायच्चित्तम्। ३४८।ff :
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् - २१-२०,२१)
(मुदल् पादिक्कु १३-वदु पक्कम् ६२-नॆ। पार्क्क) पिऴैत्तिरुप्पदऱ्कु उऩक्कु आसैयिरुन्दाल् श्रीरामऩुडऩ् उऩक्कु स्नेहमुण्डागट्टुम्। पिरबत्ति पण्णुगिऱवर्गळिडत्तिल् पिरीदियुळ्ळ अन्द रामऩिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णि अवऩ् अनुक्किरहत्तै उण्डुबण्णि शुद्धमाऩ मऩदुडऩ् ऎऩ्ऩै अवऩिडत्तिल् तिरुम्बिप् पोगुम्बडि नी सॆय्य वेण्डियदु।
(इदु रावणऩैक् कुऱित्तु सीदै सॊऩ्ऩ वचनम्।)
३४९। ४४४५४४
(विष्णुपुराणम् - ३-७-१४)
यमऩ्, कैयिल् कयिऱ्ऱै वैत्तुक्कॊण्डिरुक्किऱ तऩ् वेलैक् कारऩैप् पार्त्तु, अवऩ् कादिऩ्गिट्टे सॊल्लुगिऱाऩ्। मदुसूदनऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णिऩवर्गळिडम् नी पोगादे। मऱ्ऱ मऩिदर्गळ् विषयत्तिल् ऎऩक्कु अदिगारमुण्डु। विष्णुबक्तर्गळिडत्तिल् अदु इल्लै ऎऩ्ऱु। काय्गळ्" ऎऩ्बदऱ्कु इदु रहस्यमाऩ अर्थमॆऩ्ऱुम्, अदै वॆळिप्पडैयागच् चॊऩ्ऩाल् ऎल्लारुम् पिरबत्तिसॆय्दु अदऩाल् तऩ् अदिगारम् कुऱैन्दु विडुमॆऩ्ऱुम् करुत्तु।
[[९९]]
३५०। कमलनयन वासुदेव विष्णो धरणिधराच्युत शङ्खचक्रपाणे ।
भव शरणमितीरयन्ति ये वै त्यज भट ! दूरतरेण तानपापान् ॥
(विष्णुपुराणम् - ३-७-३३) तामरैक्कण्णऩे!वासुदेव!विष्णुवे! पूमियैत् तूक्कु किऱवऩे!अच्युदऩे ! सङ्गत्तैयुम् सक्किरत्तैयुम् कैयिलुडैयवऩे! ऎऩक्कुत् तेवरीर् उपायमाग इरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु ऎवर्गळ् सॊल्लु किऱार्गळो, अवर्गळ् पाबमिल्लादवर्गळ्। अवर्गळ् किट्टे नी पोगादे। तूरत्तिलेये इरु। (इदु यमऩ् वसऩम्)
अनुबन्दम्
[[६२७]]
३५१।३९४
(वामनपुराणम् -९४-४३)
सार्ङ्गत्तैत् तरिक्किऱ तेवऩाऩ विष्णुवै ऎवर्गळ् मिगवुम् उयर्न्द पुरुषार्त्तम् ऎऩ्ऱु निऩैत्तु पिरबत्ति पण्णुगिऱार्गळो अवर् कळ् यमलोकत्तिऱ्कुप् पोगिऱदिल्लै। अवर्गळुक्कु नरगमिरुप्पिडमऩ्ऱु।
ततः सा ह्रीमती बाला भर्तुर्विजयहर्षिता
भवेयं शर
—
अवोचद् यदि तत् तथ्यं भवेयं शरणं हि वः ॥
भवेयम् ३५२। पुरि४ळिग
—
प्राप्तव्यं तु दशायोगान्मयैतदिति निश्चितम् ।
दासीनां रावणस्याहं मर्षयामीह दुर्बला ॥ (रामा।युत्त।- ११६-४०) रावणऩुडैय वेलैक्कारिगळिऩ् कुऱ्ऱङ्गळै अवर्गळ् कष्टत् तैप् पार्त्तु सहिक्क मुडियाद नाऩ् पॊऱुत्तुक् कॊळ्गिऱेऩ्।
३५३। ४९-र्र्$H ! ।
कार्यं करुणमार्येण न कश्चिन्नापराध्यति ॥
(रामा।युत्त।-११६-४४)
उऩ् अबिप्रायत्तिऩाले पाबम् पण्णिऩवर्गळॆऩ्ऱुम्, आगैयि ऩाल् कॊल्लत् तगुन्दवर्गळॆऩ्ऱुम्, ऎऩ् अबिप्पिरायत्तिऩाले पाबम् पण्णादवर्गळॆऩ्ऱुम् ऎण्णप्पट्टवर्गळ् विषयत्तिल् पॆरियव राऩ उम्माले करुणै सॆय्यवेण्डियदु। कुऱ्ऱम् पण्णादवऩ् ऒरुवऩुमिल्लै।
३५४। पुरिबुवु
ऎन्द कुलत्तिल् पिऱन्दु ऎङ्गे वचित्तालुम् ऎप्पोदुम् ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल् पिरीदियुळ्ळवर्गळ् यमऩुडैय लोकत्तिऱ्कुप् पोगिऱ तिल्लै।
३५५। कर् पुबुळ्
प्रायश्चित्तं तु तस्यैकं हरिसंस्मरणं परम् ॥
पॆरुमाऩै निऩैप्पदे पिरायच्चित्तम्।
(६६२४६०१।४।-२-५-४०)
३५६। साऩबुरिक्-३४४रिगः ।
साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री प्रारब्धस्यापि भूयसी ॥
(न्यायदत्तुवम्)
[[६२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
उपायभक्ति अदावदु पक्ति, पिरारप्तबाबम् तविर मऱ्ऱ पाबङ्गळैप् पोक्कक्कूडियदु। सात्यभक्ति (पिरबत्ति) याऩदु पक्तियैक् काट्टिलुम् सिऱन्ददायिरुन्दु पिरारप्तत्तैयुङ्गूड पोक्कुम्।
३५७। *-४१-तरिबु
वेऱु जन्मत्तिल् सॆय्द पाबमाऩदु वियादियाग वन्दु पादिक्किऱदु। मरुन्दु, ताऩम्, जबम्, होमम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अर्च्चऩै पण्णुवदु आगिय इवैगळाल् अदु पोय्विडुम्।
३५८। दासः सखा वाहनमासनं ध्वजो यस्ते वितानं व्यजनं त्रयीमयः ।
उपस्थितं तेन पुरो गरुत्मता त्वदङ्घ्रिसम्मर्दकिणाङ्कशोभिना ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - ४१) ऎन्द करुडऩ् वेलैक्कारऩ्, तोऴऩ्, वाहनम्, आसनम्, त्वजम्, मेल्गट्टु, विसिरि इप्पडियिरुक्किऱाऩो। ३५९।पऩ् पूरिग
(पिरम्मसूत्रम् - ३-४-५१)
ऎप्पडि वेऱु पलऩ्गळ् उडऩे वरुमॆऩ्गिऱ एऱ्पाडिल्लैयो, अप्पडिये मोक्षमॆऩ्गिऱ पलऩुम् उपासऩै पण्णिऩवुडऩ् वरुमॆऩ्ऱु एऱ्पाडिल्लै। भागवदर् विषयत्तिल् अबसारमुण्डाऩाल् अदु तीर्गिऱवरैयिल् अन्द पलऩ् तडै पट्टिरुक्कुम्।
३६०। अ
(पिरम्मसूत्रम् -२-३-४७)
ऒरुवऩैत् तॊडलामॆऩ्गिऱ उत्तरवुम् ऒरुवऩै तॊडक्कूडादॆऩ्गिऱ निषेदमुम् अवर्गळुक्कु उडम्बोडु उण्डाऩ सम्बन्दत्ताले वरुगिऩ्ऱऩ। अक्किऩि मुदलियवैगळुक्कुप् पोल। वेदम् पडित्तवऩ् वीट्टिऩ् नॆरुप्पै ऎडुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱोम्, सुडुगाट्टु नॆरुप्पै विलक्कुगिऱोम्। अदु पोल, आत्मा शुद्धमा यिरुन्दालुम् अशुद्धमाऩ उडम्बिलिरुन्दाल् अवऩैत् तॊडक्कूडादु।
३६१। अरिसिa event अळd ४४१
साधुरेव स मन्तव्यः सम्यग्व्यवसितो हि सः ॥
(गीता-९-३०)
ऒरुवऩ् मिगवुम् कॆट्ट आचारमुळ्ळवऩायिरुन्दालुम् अवऩ् वेऱु पिरयोजनत्तै वेण्डामल् ऎऩ्ऩै पजित्ताल्, अवऩ्
अनुबन्दम्
[[६२९]]
सादुवागवेयिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् पहुमानम् सॆय्यत् तगुन्दवऩ्। एऩॆऩ्ऱाल् अवऩ् तीर्माऩम् नल्लदायिरुक्किऱदु।
३६२। एः सुरिऩ्i ai९ aia०४ ! ।
पुनाति भगवद्भक्तश्चण्डालोऽपि यदृच्छया ॥
(इतिहास स।३१-५५)
पिराम्मणऩे ! ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळ सण्डाळऩैत् तऱ्सॆयलाय् निऩैत्तालुम्, अवऩुडऩ् पेसिऩालुम् अवऩैक् कौरवप्पडुत्तिऩालुम् इप्पडिच् चॆय्गिऱवऩै अवऩ् शुद्धम् पण्णुगिऱाऩ्।
३६३। ४४
(इतिहास समुच्चयम् -२७-२६)
ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळ सूत्तिरऩैयो, वेडऩैयो, नाय् मांसम् तिऩ्गिऱवऩैयो, ऎवऩ् अन्दन्द जादियारोडु सममाग ऎण्णुगिऱाऩो, अवऩ् नरगत्तुक्कुप् पोगिऱाऩ्।
३६४। ७+४T
(इतिहास समुच्चयम् -२५-२)
आदलाल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुक्किरहमुण्डावदऱ्काग विष्णुबक्तर्गळै सन्दोषप्पडुत्तवेण्डियदु। इदऩालेये ऎम्बॆरुमाऩ् अनुक्किरहम् सॆय्य चित्तऩाग आगिऱाऩ्। इदिल् संसयमिल्लै।
३६५। पुरि
इन्दवस्तु (मऩिदऩ्) ऎम्बॆरुमाऩुडैयदु ऎऩ्गिऱ पुत्तियै युण्डाक्कुवदाले, अन्द ऎण्णमे नमस्कारम् मुदलाऩदु उण्डागामल् पोऩबोदिलुम् उपकारम् सॆय्युम्।
३६६। HD पु४०ः ४४४ ।
Vdia al-faqz: f :क?११ (पारदम् सा - ७९-२२)
कोणलाऩ ऎल्लाम् संसारत्तुक्कुक् कारणम्, रुजुवाऩदु संसारम् पोय् ऎम्बॆरुमाऩैयडैवदऱ्कुक् कारणम्। इङ्गे कोण लॆऩ्बदु उडम्बै आत्मावॆऩ्ऱुम्, उडम्बैच् चेर्न्दवैगळैत् तऩ्ऩुडैयदॆऩ्ऱुम् ऎण्णुवदु। रुजुवाऩदु ऎऩ्बदु उडम्बैक् काट्टिलुम् आत्मा वेऱु ऎऩ्ऱुम्, अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कागवे इरुक्किऱवऩॆऩ्ऱुम्, अवऩुक्कुट्पट्टवऩॆऩ्ऱुम् ऎण्णुवदु, इदु
[[६३०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ताऩ् ऒरुवऩ् अऱिय वेण्डिय विषयम्। वेऱु वार्त्तैगळ् ऎदैच् चॆय्युम्?
३६७। ९४४
(रामायणम् किष्किन्दागाण्डम् -३२-१७)
अबरादम् पण्णिऩ उऩक्कु कैगळैक् कूप्पिक्कॊण्डु लक्ष्मणऩिडम् मऩ्ऩिप्पुक् केट्पदैक् काट्टिलुम् वेऱु परिहारमाऩ वेलैयै नाऩ् पार्क्कविल्लै।
३६८। क
(रामायणम् किष्किन्दागाण्डम् - ३६-११) नम्बिक्कैयिऩालो, पिरीदियिऩालो, एदावदु मीऱिनडप्पदु इरुन्ददेयाऩालुम्, वेलैक्कारऩागिय ऎऩ्ऩुडैय कुऱ्ऱमाऩदु पॊऱुत्तुक् कॊळ्ळत् तगुन्ददु। कुऱ्ऱम् पण्णादवऩ् ऒरुवऩुमिल्लै। ३६९।७
(रामायणम् किष्किन्दागाण्डम् - ३६-२०) तुक्कत्तिऩाल् वरुत्तप्पट्टुक् कॊण्डिरुन्द रामऩुडैय सॊल्लैक् केट्टु नाऩ् ऎऩ्ऩ कडुमैयाऩ सॊल्लैच् चॊऩ्ऩेऩो, अदै नी पॊऱुत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु।
३७०।H४१
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५२-६४) रुत्तिरऩ् यजमानऩागिय तेवऩाऩ नारायणऩै कोबम् पोय् अनुक्किरहम् पण्णुम्बडि सॆय्दाऩ्। उलगत्तैयुण्डु पण्णिऩ वऩायुम् मिगवुम् सिऱन्दवऩायुम् केट्टदैक् कॊडुप्पवऩायुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरबत्तियुम् पण्णिऩाऩ्।
३७१। ७२७sq qq:
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५२-६५)
अप्पोदु केट्टदैक् कॊडुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩ् इन्दिरियङ्गळै अडक्किक् कॊण्डिरुक्किऱवऩागैयाले कोबत्तै जयित्तु रुत्तिरऩुडऩ् सेर्न्दु प्रीतियुळ्ळवऩाय् आऩाऩ्।
३७२। कॊसरिऩ्
(लैङ्गपुराणम् उत्तरबागम् ४-९ )
ऒरु भागवदऩाले सॊल्लप्पट्ट कडुमैयाऩ सॊऱ्कळैक् केट्टु, ऎवऩ् अवऩै नमस्कारम् सॆय्दु कुऱ्ऱत्तैप् पॊऱुत्तुक् कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱाऩो, अवऩ् विष्णुबक्तऩ्।
३७३।ः
(विष्णुधर्मम्-५२-२०)अनुबन्दम्
[[६३१]]
ऎवर्गळ् पिरम्मवित्तुक्कळाऩ भागवदर्गळो, नाऩ् अवर्गळ् ताऩ्। इदिल् संसयमिल्लै, राजावे ! अवर्गळैप् पूजिक्कुम् पोदुम्, नाऩ् किरमप्पडि पूजै सॆय्यप्पडुगिऱेऩ्। अवर्गळुक्कु सन्दोषमुण् डागुम् पॊऴुदु ऎऩक्कुम् सन्दोष मुण्डागिऱदु। ऎवऩ् अवर्गळिडम् त्वेषम् पण्णुगिऱाऩो अवऩिडत्तिल् ऎऩक्कुम् त्वेषम्।
३७४।८४–१४३१९-१४
(इतिहास समुच्चयम् -३०-१००)
ऎवऩ् ऒरु पिराम्मणऩ् तऩ्ऩैयडित्तालुम्, सबित्तालुम् कडुमैयाऩ सॊल्लैच् चॊऩ्ऩालुम्, ऎप्पडि नाऩ् नमस्कारम् सॆय्देऩो, अप्पडि नमस्कारम् सॆय्यविल्लैयो, अवऩ् पाबम् सॆय् किऱवऩ्। पिराम्मणऩुडैय कोबमागिय काट्टुत्तीयिऩाल् कॊळुत्तप् पट्टवऩ्, कॊल्लत् तगुन्दवऩ्, तण्डिक्कत् तगुन्दवऩ्, अवऩ् ऎऩ्ऩुडैयवऩऩ्ऱु। इदु ऎम्बॆरुमाऩ् वार्त्तै। ऎवर् परदेवदै यॆऩ्ऱु अऱिवदऱ्काग पिरुगु ऎऩ्गिऱ रुषि ऎम्बॆरुमाऩुडैय मार्बिल् उदैत्तबॊऴुदु अवऩ् उडऩे ऎऴुन्दिरुन्दु अवरुक्कु नमस्कारम् सॆय्दु मऩ्ऩिप्पु केट्टुक् कॊण्डाऩ्। इन्द विषयम् इङ्गे पुAक् ऎऩ्बदाल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
३७५। विष्णुं क्रान्तं-यूपं विष्णुं वासुदेवं विजानन्
सर्वान् विप्रान् बोधते तत्त्वदर्शी ।
विष्णुं क्रान्तं वासुदेवं विजानन्
विप्रो विप्रत्वं गच्छते तत्त्वदर्शी ॥
(पारदम् आनु।१६-२)
उलगत्तैयळन्द विष्णुवॆऩ्ऱुम् वासुदेवऩॆऩ्ऱुम्
सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩै नऩ्ऱाय् ऎवऩ् अऱिगिऱाऩो अवऩ् उण्मैयैत् तॆरिन्दवऩाय् पिराम्मणऩाग आगिऱाऩ्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
८६। अळियऩम् - तॆळिविलाक्कलङ्गल्नीर्सूऴ् तिरुवरङ्गत्तुळोङ्गुम् ऒळियुळार्दामेयऩ्ऱे तन्दैयुम्दायुमावार्, ऎळियदोररु ळुमऩ्ऱे ऎऩ्दिऱत्तॆम्बिराऩार्, अळियऩ्नम्बैयल् ऎऩ्ऩार्
अम्मवोगॊडियवाऱे।
(तिरुमालै ३७)
[[६३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इवऩ् नम्मुडैय प्रीतिक्कु विषयऩाऩ सिऱुबिळ्ळैयॆऩ्ऱु ऎऩ्ऩुडैय स्वामियाऩ रङ्गनादऩ् सॊल्लविल्लै। ऐयो नाऩ् सॆय्द पाबङ्गळिऩ् कडुमैयाऩ तऩ्मै।
अरुम्बदवुरै
काणऩ् - ऒरु कण्णिल्लादवऩ्।
कञ्जऩ् - ऒरु कालिल्लादवऩ्।
सिगैयऱुक्कुम् - तूक्किक्कॊण्डिरुक्किऱ सुमैयै ऎडुत्तु विडुम्। अडैयाळक्कारऩ् - कुडै सामरम् मुदलाऩवैगळैप् पिडिक्कुम्
वेलैक्कारऩ्।
नलिय - वरुत्तप्पडुत्त।
ईर्त्तवाय् - वॆट्टुप्पट्टुप् पिरिन्दिरुक्किऱ इडम्।
३७६। पगर्
१९। स्तानविशेषादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(विष्वक्सेन संहिता)
एकान्ति (वेऱु तेवर्गळैप् पार्क्कादवऩ्) तऩ्ऩैच् चॊल्लिक्कॊळ्ळुम् पोदु विष्णुवैच् चेर्न्दवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लिक्कॊळ्ळवेण्डुम्। ऒरुबोदुम् तऩदु किरामत्तिऩाल्, अल्लदु कुलत्तिऩाल् तऩ्ऩैच् चॊल्लिक्कॊळ्ळक्कूडादु। एऩॆऩ्ऱाल् अवऩुक्कु ऎल्लाम् भगवाऩे।
३७७। ऎ
(६२९६२४६००४६००LD - ६-१-५०)
ऒ मैत्तिरेयऩे ! कलियुगत्तिल् वेदत्तिऱ्कु विरुत्तमाऩवै कळाले कॆट्टुप्पोऩ मऩदैयुडैय ऐनङ्गळ् ऎल्लात्तैयुमुण्डु पण्णि, उलगत्तुक्कु यजमानऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै आरादिक्क माट्टार्गळ्।
कलौ खलु-कृतादिषु प्रजा राजन्! कलाविच्छन्ति सम्भवम् । कलौ खलु भविष्यन्ति नारायणपरायणाः ॥
(३-वदु पक्कम् १३-वदु नॆ। पार्क्क)
अनुबन्दम्
[[६३३]]
(भागवदम्- ११-५-४०)
३७८।९
ऒ राजावे ! ऎन्द मऩिदर्गळ् अन्द नदिगळिऩ् जलत्तैक् कुडिक् किऱार्गळो, अवर्गळ् शुद्धमाऩ मऩदैयुडैयवर्गळाय् वासुदेवऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पहुवाय् पक्तियुळ्ळवर् कळाग आवार्गळ्।
३७९।४४
(पारदम् सान्दि-पर्व -३४९-८५)
ऒ भगवाऩे ! धर्ममाऩदु ऒरे कालुळ्ळदायिरुन्दु ऎङ्गेयावदु पोग यत्तऩिक्कुम्बोदु (कलियुगत्तिल्) नाङ्गळ् ऎप्पडियिरुक्क वेण्डियदु ? इदै ऎङ्गळुक्कुच् चॊल्लवेण्डुम्।
३८०। ४
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३४९-८६,८७)
ऎन्द इडत्तिल् नल्लॊऴुक्कमुळ्ळ समम् मुदलाऩ कुणङ्गळै युडैय गुरुक्कळ् वसिक्किऱार्गळो, ऎन्द इडत्तिल् धर्ममाऩदु कुऱैयविल्लैयो, अन्द इडत्तिल् नीङ्गळ् इरुक्क वेण्डियदु। ऎन्दविडत्तिल् वेदङ्गळ्, यज्ञङ्गळ्, तपस्सु, सत्यम्, इन्दिरियङ् गळै यडक्कुवदु, धर्मत्तुडऩ् हिंसै सॆय्वदु इवैगळ् वऴङ्गु किऩ्ऱऩवो, तेवसिरेष्टर्गळे! अन्द इडमाऩदु नीङ्गळ् सेविक्कत् तगुन्द इडम्। अधर्ममाऩदु उङ्गळैक् कालाले तॊडादु। अदावदु अधर्मम् काल्वैक्कवुमिडमिरुक्कादु।
३८१। ४१q
(सरणागदिगत्यम्)
उडम्बु कीऴे विऴुगिऱवरैयिल् श्रीरङ्गमागिय इव्विडत्तिलेये सुगमाग इरु।
३८२।४४ ३ः HHH-७ः ।
तत्र कृत्स्नं जगत् पार्थ ! तीर्थान्यायतनानि च ॥ तत्पुण्यं परमं ब्रह्म तत्तीर्थं तत्तपोवनम् ।
(पारदम् आर।-७३-२७-२८)
ऎङ्गे ऎल्लारुक्कुम् आत्मावाय् ऎप्पोदुमिरुक्कुम् तेवऩाऩ नारायणऩ् इरुक्किऱाऩो, अन्द इडमाऩदु पुण्णियमाऩदु; अदुवे मिगवुमुयर्न्ददु; अदुवे पुण्णियदीर्त्तम्; अदुवे तपस्सु सॆय्यत् तगुन्द इडम्; अन्द इडत्तिलेये तेवरुषिगळुम् चित्तर्गळुम् तपस्सु सॆय्गिऱ ऎल्लार्गळुमिरुक्किऱार्गळ्।
[[६३४]]
३८३। ४- :
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(पारदम् पीष्म - १२-८-९) राजावे ! ऎल्ला तादुक्कळैयुमुडैय सिऱन्द कोमन्द मॆऩ्गिऱ इन्द मलैयिरुक्किऱदु। अदिल् तामरैक्कण्णऩाय् लक्ष्मीबदियाय् यजमानऩायिरुक्किऱ नारायणऩ् मोक्षत्तैयडैय वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैयुळ्ळवर्गळाले स्तोत्तिरम् पण्णप्पट्टवराय् ऎप्पोदुम् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱार्।
३८४। सू४ः
(रामायणम् अयोध्या–काण्डम् - ९८-१२)
पर्वदत्तुक्कु राजावाऩ हिमवत्मलैक्कु सममाऩ चित्तिरगूडम् ऎऩ्गिऱ इन्द मलैयाऩदु मिगुन्द पॆरुमैयैयुडैयदु। एऩॆऩ्ऱाल् अदिल् कुबेरऩ् नन्दनवनत्तिलिरुप्पदु पोल कगुत्स्तवंसत्तिल् अवतरित्त श्रीरामऩ् वसिक्किऱारे ?
३८५। २-वु
(सात्त्वत-संहिता-७-१२०)
तुष्टमाऩ इन्दिरियङ्गळुक्कु उट्पट्टिरुप्पदाले मऩिदर् कळुडैय ऎन्द मऩदाऩदु कल्मषङ्गळिऩाले सूऴप् पट्टिरुक्किऱदो, अन्द मऩदाऩदु कडैसि कालत्तिल् नारायणऩ् ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱ विडत्तिल् वसिप्पदाल् नल्ल शुद्धियैयडैगिऱदु। इङ्गे कल्मषमावदु सास्तिरत्तिऱ्कु विरोदमिल्लामल् विषयङ्गळिल् मऩदु पडिन्दिरुप्पदु। नल्ल शुद्धियावदु ऎम्बॆरुमाऩैप् पार्प्पदु।
३८६।करिबु
ऒरुवऩ् तेवालयमिरुक्कुम् ऊरिल् तऩ्ऩाल् मुडिन्द एदावदु ऒरु कैङ्गरियत्तैच् चॆय्दु कॊण्डु वसिक्कवेण्डियदु। इदु मुडियाविट्टाल् सॆय्यक्कूडादॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩवैगळैच् चॆय्या मलावदु वसिक्कवेण्डुम्।
३८७। fरजि-वु
(इतिहाससमुच्चयम् - २७-१८)
ऎन्द इडत्तिल् ऒरु मऩिदऩ् इन्दिरियवर्क्कत्तैयडक्किक् कॊण्डु वसिक्किऱाऩो अन्द इडत्तिल् गुरुक्षेत्तिरम् नैमिसम् पुष्करम् आगिय पुण्णियस्तलङ्गळिरुक्किऩ्ऱऩ।
३८८।४
(वराहपुराणम् )
ऎप्पोदु ज्ञानमुण्डागिऱदो, अदेगालत्तिल् इन्द मन्दिरत्तैच् चॊल्लि प्रपत्ति पण्णिऩवऩ् पुण्णियदीर्त्तत्तिलेयो,
अनुबन्दम्
[[६३५]]
नाय् मांसम् साप्पिडुगिऱवऩ् वीट्टिलेयो निऩैवुबोय्, मरण मडैन्दालुम् मोक्षत्तैयडैगिऱाऩ्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
८७। करुन्दड - गुरुन्दमॊऩ्ऱॊचित्ताऩॊडुञ्जॆऩ्ऱु कूडियाडि विऴाच्चॆय्दु तिरुन्दुनाऩ्मऱैयोरिराप्पगलेत्ति वाऴ् तिरुक्कोट्टियूर्, करुन्दडमुगिल् वण्णऩैक्कॊण्डुगै तॊऴुम्बत्तर्गळ् इरुन्दवूरिलिरुक्कुम्माऩिड रॆत्तवङ्गळ्
सॆय्दार्गॊलो।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि ४-४-७)
मिगवुम् करुप्पाऩ मेगम्बोल् वर्णमुडैय ऎम्बॆरुमाऩै रक्षकऩाग ऎण्णि कैयैक्कूप्पि वणङ्गुगिऱ पक्तर् इरुन्द ऊरिल् इरुक्कुम् मऩिदर्, अन्द ऊरिलिरुप्पदऱ्कु ऎऩ्ऩ तपस्सु सॆय्दार्गळो।
२०। निर्याणादिगारम् संस्किरुद वसऩङ्गळ्
३८९। लोकविक्रान्त-सर्वधर्मांश्च सन्त्यक्त्वा सर्वकामांश्च साक्षरान् ।
लोकविक्रान्तचरणौ शरणं तेऽव्रजं विभो ! ॥
(जितन्तास्तोत्रम्)
ऎल्ला उपायङ्गळैयुम्, आत्मावैयनुबविप्पदुळ्बड ऎल्ला आसैगळैयुम् नऩ्ऱाग विट्टुविट्टु ऒ पिरबुवे ! उलगत्तैयळन्द तेवरीरुडैय तिरुवडिगळै उपायमाग अडैन्देऩ्।
३९०।+ild+q७ः
(विष्णुधर्मम् - ३-२४)
पक्तियिऩाले विलैक्कु वाङ्गप्पट्ट जनार्त्तनऩ् ऎऩ्गिऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैये पिरबन्नऩुक्कु अवलम्बम् (पिडिप्पु) आग
इरुक्किऱदु।
राजाधिराजः
३९१। ३४४रिवु :
(लक्ष्मीदन्दिरम् - १७-१०२)
ऎऩ्ऩैच् चरणमागप् पऱ्ऱिऩबिऱ्पाडु अडिक्कडि पाबङ्गळैप् पण्णि, अवैगळुक्कुप् पिरायच्चित्तम् पण्णादवऩ्, अनुबवत्तिऩाल्
[[६३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अन्द पाबङ्गळै यॆल्लाम् पोक्कि तामदित्तु ऎऩ्ऩै वन्दु अडैगिऱाऩ्।
३९२। isfu
रिगः १
Glt४ ४d-i ४nan f Aaka ? II (विष्णुधर्मम्)
पक्तर्गळाले वेण्डिक् कॊळ्ळप्पट्टालुम् ऎम्बॆरुमाऩ् अवर् कळुक्कु हितमिल्लााददैप् पण्णुम्बडि ऒरु पोदुम् सॆय्गिऱदिल्लै। नॆरुप्पिल् विऴप्पोगिऱ कुऴन्दैयैत् तायार् विलक्कुगिऱदिल्लैयो? ३९३। पुऩयरि४ऩरिबु अ ऎऩ ८१४६४ ।
बान्धवैश्च वियोगेन भृशं भवति दुःखितः ॥
(भागवदम्)
ऎवऩुक्कु अनुक्किरहम् पण्णवेण्डुमॆऩ्ऱु नाऩ् ऎण्णु किऱेऩो अवऩुडैय तनत्तै नाऩ् अबहरित्तुविडुगिऱेऩ्। अप्पोदु पन्दुक्कळ् अवऩै विट्टुविडुगिऱार्गळ्। अदऩाल् अवऩ् ऎप्पोदुम् तुक्कमुळ्ळवऩाग आगिऱाऩ्। अन्द तुक्कत्तिऩाल् मिगवुम् वरुत्तप्पट्टुम् ऎऩ्ऩै अवऩ् विडाविट्टाल्, ऎन्द अनुक्किरहमाऩदु तेवर्गळालुम् अडैयमुडियादो, अन्द अनुक्किरहत्तै अवऩ् विषयत्तिल् नाऩ् सॆय्गिऱेऩ्। ३९४। अवुर्बुरवु
(लक्ष्मीदन्दिरम् - १७-१०३)
वेऱु पिरयोजनत्तै अडैवदऱ्कु सादनमाऩ कामिय कर्मङ् गळिल् आसैयुळ्ळवऩ् तुक्कक्कलप्पिल्लाद पोगङ्गळै अनुबवित्तु कडैसियिल् वैराक्कियत्तैयडैन्दु ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्तानत्तै यडैगिऱाऩ्। ३९५। रियर्
(पिरम्मसूत्तिरम् -४-१-१३)
पक्तियोगम् उण्डाऩबोदु अदैच् चॆय्गिऱवऩुडैय मुऩ्बाबङ्गळुक्कु नासमुम्, पिऩ् सॆय्युम् पाबङ्गळ् ऒट्टामैयुम् उण्डागिऱदु। अप्पडिये वेदत्तिल् सॊल्लियिरुप्पदाल्। ३९६।f
(मनुस्मिरुदि -६-७९)
मुक्तियैयडैयप् पोगिऱवऩ् तऩ्ऩुडैय पुण्णियङ्गळैत् तऩक्कु वेण्डियवर्गळिडत्तिलुम्, पाबङ्गळै वेण्डादवर्गळि टत्तिलुम् विट्टुविट्टु, पक्तियोगत्तिऩाले ऎप्पोदु मिरुक्किऱ
अनुबन्दम्
[[६३७]]
पिरुम्मत्तैयडैगिऱाऩ्। ‘अæàA’ ऎऩ्बदऱ्कु लयत्तैयडैगिऱा ऩॆऩ्ऱु पॊरुळाय् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सममाऩ पोगत्तैयडैगिऱा ऩॆऩ्ऱु करुत्तु।
३९७। दिवा च शुक्लपक्षश्च उत्तरायणमेव च ।
मुमूर्षतां प्रशस्तानि विपरीतं तु गर्हितम् ॥ (पारदम् आनु।२२०-३१)
पगलुम् सुक्किलबक्षमुम् उत्तरायणमुम् इऱन्दुबोगिऱवर्गळुक्कु नल्ल कालङ्गळ्।
३९८। निशि नेति चेन्न सम्बन्धस्य यावद्देहभावित्वाद्दर्शयति च ।
(पिरम्मसूत्तिरम् - ४-२-१८) रात्तिरियिल् मरणमडैन्दवऩुक्कु मोक्षम् किडैयादु ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ पक्षङ्गूडादु। एऩॆऩ्ऱाल् कर्मत्तिऩुडैय सम्बन्दम् उडम्बु इरुक्किऱवरैयिल्दाऩ् इरुक्क वेण्डियदागैयाल्।
३९९।३७७३१४७sf
(पिरम्मसूत्तिरम् - ४-२-१९)
इदे कारणत्ताले तक्षिणायनत्तिल् मरणम् अडैन्दवऩुक्कु मोक्षमिल्लै यॆऩ्गिऱ पक्षमुम् कूडादु।
४००। ३-T:
(याज्ञवल्क्यस्मिरुदि - ३-६६+६९)
ऎन्द जीवऩ् विळक्कुप्पोले हिरुदयत्तिलिरुक्किऱाऩो, अवऩुक्कु नाडिगळ् कणक्किल्लामलिरुक्किऩ्ऱऩ। अन्द नाडिगळ्, वॆळुप्पायुम् कऱुप्पायुम् ऊदानिऱमायुम् नीलमायुम् पॊऩ्वर्णमायुम् मञ्जळ् निऱमायुम् सिवप्पायुम् इप्पडि पलवर्णङ्गळायिरुक्कुम्। अवैगळिऩ् नडुविल् ऒरु नाडि मेले पोगिऱदु। अदऩ् वऴियागप् पोगिऱ जीवऩ् सूर्यमण्डलत्तैप् पिळन्दुगॊण्डु पिरम्माविऩ् उलगत्तैत् ताण्डि उयर्न्द गतियै यडैगिऱाऩ्। वेऱु नूऱु नाडिगळ् मेलुम् कीऴुम् पोगिऩ्ऱऩ। अवैगळिऩ् वऴियाग वॆळिक्किळम्बुगिऱवऩ् तेव शरीरङ्गळैयुम् तेव उलगङ्गळैयुम् अडैगिऱाऩ्। कीऴे सिल नाडिगळ् पोगिऩ्ऱऩ। अवैगळ् कुऱैन्द पिरगासमुडैयवैगळ्, अवैगळिऩ् वऴियाय् वॆळिक्किळम्बुगिऱवऩ् इन्द उलगत्तिल् कर्मत्तिऩ् पलऩ्गळै अनुबविप्पदऱ्कागत् तऩ् वसमिल्लामल् संसारियागप् पिऱक्किऱाऩ्। विळक्कु पोल् हिरुदयत्तिलिरुक्किऱ जीवऩुक्कु नाडिगळ् किरणङ्गळ् पोल् इरुप्पदाल् अवैगळै रश्मिगळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदु।
[[६३८]]
नष्टस्मृतिरपि
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
४०१। fमुवर् पुरिऩ् पूरि : १
धातुसाम्ये स्थिते स्मर्ता विश्वरूपं च मामजम् ॥ ततस्तं म्रियमाणं तु काष्ठपाषाणसन्निभम् । अत्रि।I (वराहसरमच्लोकम्)
मऩदु नल्ल निलैयिलुम्, उडम्बु सिदिलमागामलुम्, तादुक्कळ् सममायुम् इरुक्कुम्बोदु ऎन्द मऩिदऩ् उलगङ्गळैये उडम्बाग उडैयवऩाय् कर्मत्तिऩाल् पिऱप्पिल्लादवऩायुमिरुक्किऱ ऎऩ्ऩै निऩैक्किऱाऩो, अवऩ् इऱन्दु पोगिऱबोदु कट्टैप् पोलवुम् कल्लैप् पोलवुमिरुन्दालुम् ऎऩ् पक्तऩै नाऩ् निऩैत्तु अवऩै उयर्न्द गतियैयडैयुम्बडि सॆय्गिऱेऩ्।
४०२। ४४
(सरणागदिगत्यम्)
उडम्बु कीऴे विऴुगिऱ समयत्तिल् ऎऩ्ऩुडैय तयैयिऩालेये मिगवुम् नल्ल अऱिवैयुडैयवऩाय् ऎऩ्ऩैये पार्त्तुक्कॊण्डु, मुऩ् उण्डायिरुन्द संस्कारङ्गळुम् आसैगळुम् तऩ्ऩै विट्टुप् पोगामल्।
४०३।
asf
तुग !
तं तमेवैति कौन्तेय! सदा तद्भावभावितः ॥
(गीता ८-६)
ऒरुवऩ् ऎन्दन्द विषयत्तै निऩैत्तुक्कॊण्डु कडैसियिल् उडम्बै विट्टुविडुगिऱाऩो अन्दन्दविषयत्तैये अवऩ् अडैगिऱाऩ्।
४०४। यं योगिनः प्राणवियोगकाले यत्नेन चित्ते विनिवेशयन्ति ।
स तं पुरस्ताद्धरिमीक्षमाणः प्राणान् जहौ प्राप्तफलो हि भीष्मः ॥
(पारदम् सान्दि ४६-१३९)
योगम् सॆय्गिऱवर्गळ् पिराणऩ् उडम्बै विट्टुप् पोगुम् कालत् तिल् पिरयत्तिऩप्पट्टु ऎन्द भगवाऩै मऩदिल् इरुक्कुम्बडि सॆय् किऱार्गळो, अन्द भगवाऩैये मुऩ्ऩाल् पार्त्तुक् कॊण्डु पीष्मर् पिराणऩै विट्टार्। उपासऩैयिऩ् पलऩै यवर् अडैन्दवरऩ्ऱो।
४०५। पुरिः जूरि-
अनुबन्दम्
४ः४९
[[६३९]]
वेदैश्च सर्वैरहमेव वेद्यो वेदान्तकृद्वेदविदेव चाहम् ॥
(गीता १५ -१५)
ऎल्लारुडैय ह्रुदयत्तिलुम् नाऩिरुक्किऱेऩ्। ऎऩ्ऩिडत्ति लिरुन्दुदाऩ् अऱिवुम्, पोऩ सङ्गदियै निऩैप्पदुम्, मऱप्पदु मुण्डागिऩ्ऱऩ।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
८८। कडैत्तलै-मेम्बॊरुळ्बोगविट्टुमॆय्म्मैयैमिगवुणर्न्दु
आम्बरिसऱिन्दुगॊण्डु ऐम्बुलऩगत्तडक्किक्
काम्बऱत्तलै सिरैत्तुऩ् कडैत्तलैयिरुन्दु वाऴुम् सोम्बरैउगत्तिबोलुम् सूऴ्बुऩलरङ्गत्ताऩे।
(तिरुमालै-३८)
कडैवासलिल् अदावदु तूरत्तिलिरुन्दु वाऴुम् सोम्बेऱिगळैक् कण्डु नी सन्दोषप्पडुगिऱाय्। इङ्गे तूरत्तिलिरुप्पदावदु कर्म योगम् ज्ञाऩयोगम् पक्तियोगम् आगिय इवैगळिल् ऒऩ्ऱैयुम् सॆय्या तिरुप्पदु। सोम्बेऱि ऎऩ्बदु अगिञ्जनऩाऩ पिरबन्नऩ्।
८९। विण्णुलगम् - नण्णिऩम् नारायणऩै नामङ्गळ् पलसॊल्लि
मण्णुलगिल् वळम्मिक्क वाट्टाऱ्ऱाऩ् वन्दिऩ्ऱु
विण्णुलगम् तरुवाऩाय् विरैगिऩ्ऱाऩ् विधिवगैये ऎण्णिऩवाऱागविक् मङ्गळॆऩ्ऩॆञ्जे। (तिरुवाय्मॊऴि-१०-६-३)
मुक्तियडैयप्पोगिऱवऩुक्कु परमबदत्तैक् कॊडुक्किऱवऩाय्
ताऩ् अवसरप्पडुगिऱवऩाय्।
९०। इरुळ्दरु-अरुळ्बॆऱुवारडियार्दम्मडियऩेऱ्कु आऴियाऩ्
अरुळ्दरुवाऩमैगिऩ्ऱाऩ् अदु नमदुविधिवगैये इरुळ्दरुमाञालत्तु ळिऩिप्पिऱवि याऩ्वेण्डेऩ् मरुळॊऴिनीमडनॆञ्जे वाट्टाऱ्ऱाऩडिवणङ्गे।
(तिरुवाय्मॊऴि -१०-६-१)
इऩिमेल् अज्ञानत्तैक् कॊडुक्किऱ इन्द उलगत्तिल् पिऱप्पदै नाऩ् वेण्डुवदिल्लै। ‘इऩिमेल्’ ऎऩ्बदऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩु टैय कटाक्षत्ताले तत्वज्ञानम् पिऱन्दबिऩ्बु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
[[६४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
९१।उऩ्दिरुमार् - मायंसॆय्येलॆऩ्ऩै उऩ्दिरुमार्वत्तुमालै
नङ्गै, वासंसॆय्बूङ्गुऴलाळ् तिरुवाणैनिऩ्ऩाणै कण्डाय्, नेसम् सॆय्दुऩ्ऩोडॆऩ्ऩै युयिर्वेऱऩ्ऱियॊऩ्ऱागवे, कूसम् सॆय्यादुगॊण्डाय् ऎऩ्ऩैक् कूविक् कॊळ्ळाय् वन्दन्दो।
(तिरुवाय्मॊऴि १०-१०-२) मुऩ्बोल् वञ्जऩै सॆय्यवेण्डाम्। तेवरीरुडैय मार्बिल् मालै पोल् अलङ्गारमाग इरुक्किऱ नल्ल कुणङ्गळ् निऱैन्द वासऩैयै वीसुम् अऴगाऩ मयिर्मुडियैयुडैय पिराट्टियिऩ् पेरिल् आणै। तेवरीर् पेरिल् आणै।
९२।सरणमागुम् तऩदाळडैन्दार्क्कॆल्लाम्
मरणमाऩाल् वैगुन्दम्गॊडुक्कुम्बिराऩ् अरणमैन्द मदिळ्सूऴ् तिरुक्कण्णबुरत् तरणियाळऩ् तऩदऩ्बर्क्कऩ्बागुमे।
(तिरुवाय्मॊऴि-९-१०-५)
तऩ्ऩिडत्तिल् पिरबत्तिबण्णिऩवर्गळुक्कु मरणम् वन्दबोदु
वैगुन्दत्तैक् कॊडुक्कुम् उपकारकऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्।
९३। पोयबिऴै-मायऩै मऩ्ऩु वडमदुरै मैन्दऩैत्
तूयबॆरुनीर् यमुऩैत्तुऱैवऩै आयर्गुलत्तिऩिल् तोऩ्ऱु मणिविळक्कैत् तायैक्कुडल्विळक्कञ् जॆय्ददामोदरऩैत् तूयोमाय् वन्दु नाम् तूमलर्त्तूवित्तॊऴुदु वायिऩाल् पाडि मऩत्तिऩाल् सिन्दिक्कप् पोयबिऴैयुम् पुगुदरुवाऩ् निऩ्ऱऩवुम् तीयिऩिल् तूसागुम् सॆप्पेलोरॆम्बावाय्।
(तिरुप्पावै -५)
मुऩ् सॆय्द पाबङ्गळुम् पिरबत्तिक्कु मेलुण्डागुम् पाबङ्गळुम् नॆरुप्पिल् पोट्ट पञ्जु पोल् इरुन्दविडम् तॆरियामल् पोय्विडुम्।
९४।नम्मऩ्बो-ऎम्मऩाऎऩ्गुलदॆय्वमे यॆऩ्ऩुडै नायगऩे निऩ्ऩुळेऩाय्प्पॆऱ्ऱनऩ्मै इव्वुलगिऩिलार्बॆऱुवार् नम्मऩ्बोलेवीऴ्त्तमुक्कुम् नाट्टिलुळ्ळ पावमॆल्लाम् सुम्मॆऩादेगैविट्टोडित् तूऱुगळ् पाय्न्दऩवे।
(पॆरियाऴ्वार् तिरु- ५-४-३ )
यमऩ् पोले संसारत्तिल् विऴुम्बडि पण्णि अमुक्कुगिऱ उलगत्तिल् पिरचित्तमाऩ पाबङ्गळॆल्लाम् सप्तम् सॆय्यामल् अदावदु मूच्चुविडामल् मुक्तियडैगिऱवऩै विट्टुप् पोय् सॆडिगळिल् पोय् सेर्न्दऩ। इङ्गे सॆडिगळ् ऎऩ्बदु अनेक पाबङ्गळ् निऱैन्दिरुक् किऱबडियाल् सॆडिगळ् पोलिरुक्किऱ सत्तुरुक्कळ्।अनुबन्दम्
९५।तुप्पुडैयारैयडैवदॆल्लाम् सोर्विडत्तुत् तुणैयाव
रॆऩ्ऱे ऒप्पिलेऩागिलुनिऩ्ऩडैन्देऩ् आऩैक्कुनी यरुळ् सॆय्दमैयाल् ऎय्प्पॆऩ्ऩैवन्दुनलियुम्बोदङ्गेदुम्
नाऩुऩ्ऩैनिऩैक्कमाट्टेऩ् अप्पोदैक्किप्पोदे सॊल्लि
वैत्तेऩ् अरङ्गत्तरवणैप्पळ्ळियाऩे।
[[६४१]]
(पॆरियाऴ्वार् तिरु।४-१०-१) इन्दिरियङ्गळुक्कु सक्ति कुऱैन्दुबोगुम् आबत्तुक् कालत्तिले तुणैयाग इरुक्क वेणुम् ऎऩ्ऱु ऎण्णि, सामर्त्तियमुडैय तेवरीरै अडैवदु, तेवरीर् तिरुवुळ्ळप्पडिक्कुळ्ळ अदिगारिगळुक्कु नाऩ् ऒप्पिल्लादवऩायिलुम् तेवरीर् कजेन्दिराऴ्वाऩै किरुबैसॆय्दु रक्षित्तबडियाले तेवरीरैच् चरणमडैन्देऩ्। ऎय्प्पु अदावदु मरणगालम् वन्दु ऎऩ्ऩै वरुत्तप्पडुत्तुम्बोदु तेवरीरै नाऩ् निऩैक्कमुडियादु। आगैयाल् अप्पोदु आगवेण्डिय वेलैक्कु इप्पोदे विण्णप्पञ् जॆय्दुगॊण्डेऩ्। श्रीरङ्गत्तिल् आदिशेषऩ् मेल् पळ्ळिगॊण्डिरुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩे।
उण्बदुरुक्काट्टादे
अरुम्बदवुरै
साप्पिट्टदु अडैयाळम् तॆरियादे।
पोक्किऩदु इऩ्ऩदॆऩ्ऱु वॆळिप्पडुत्तामल्।
वयिऱुदारियाय् — वयिऱ्ऱै निरप्पुगिऱवऩ्
असल् पिळन्दु एऱिडुगिऱ मुऩ्ऩिडत्तिलिरुन्दु ऒऩ्ऱैप् पिळन्दु वेऱिडत्तिल् वैप्पदु।
अहं स्मरामि
२१। गतिविशेषादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
४०६। क् क
(जित्न्दा स्तोत्रम्-२-१८-२०)
वैकुण्ठमॆऩ्गिऱ पॆयरैयुडैय उलगत्तैक् कण्णाले ऎप्पोदु पार्क्कप्पोगिऱेऩ्। अदु ऎप्पडियिरुक्किऱदॆऩ्ऱाल् - अदु नऩ्ऱाय् पिरगासिक्किऱदु; ज्ञानम् मुदलाऩ आऱु कुणङ्गळैयुडैय ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् सेर्न्दिरुक्किऱदु; अवऩिडत्तिल् पक्तियिल्लादवर्गळाल्
[[६४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अडैयमुडियाददु; सत्तुवम् मुदलाऩ मूऩ्ऱुगुणङ्गळ् इल्लाद इडम्। नित्तियसूरिगळालुम् मुऩ्ऩाल् ऒव्वॊरुनाळैयुम् ऐन्दुबागम् पण्णि अददऱ्कुत् तगुन्द कैङ्गरियङ्गळैप् पण्णिक्कॊण्डिरुन्दु पिऱगु अवर्गळैप् पोलाऩ मुक्तर्गळालुम् निऱैन्दिरुक्किऱदु; आस्ताऩ मण्डपङ्गळोडुम्, उप्परिगैगळोडुम् सेर्न्ददु, काडुगळालुम् उत्याऩङ्गळालुम् अऴगाय्, नडवाबिगळ्, किणऱुगळ्, कुळङ्गळ्, मरक् कूट्टङ्गळ् इवैगळिऩाल् अलङ्गरिक्कप्पट्टदायिरुक्किऱदु; पिरुगिरुदि यिऩ् कारियमाऩ तुक्कम् मुदलाऩदु इल्लाददु; नित्तियसूरिगळाल् सेविक्कत् तगुन्ददु; पदिऩायिरम् सूरियऩ्गळ् सेर्न्ददुबोल् पिरगासिक् किऱदु। रजस्सुडऩुम् तमस्सुडऩुम् कलक्काद सत्तुवगुणमुळ्ळदु। ४०७। ३४४१SŽ
(पारदम् सान्दि-पर्व ३१२-३०, ३८,३९) इन्द पिरगिरुदियिऩाल् अदऱ्कु उट्पट्टवऩाय् सॆय्यप्पट्टु वीणाय्बोऩ इन्द कालत्तै अदु ऎव्वळवु ऎऩ्ऱु नाऩ् अऱियविल्लै। उयर्न्द तेवशरीरत्तैयुम्, नडुत्तरमाऩ मऩिद शरीरत्तैयुम्, ताऴ्न्द नरगाऩुबवत्तुक्कु वेण्डिय शरीरत्तैयुम् उडैय इन्द पिरगिरुदियिल् नाऩ् इऩि ऎप्पडियिरुप्पेऩ्। इदै विट्टु तूरम् पोय् ऒरुविदक् कुऱैवुमिल्लाद ऎम्बॆरुमाऩै अडैवेऩ्। अवऩुडऩ् ऒऱ्ऱुमैयैयडैयप् पोगिऱेऩ्। अऱिविल्लाद इन्द पिरगिरुदियुडऩ् ऒऱ्ऱुमै ऎऩक्कु वेण्डाम्। इदऩुडऩ् ऒऩ्ऱायिरुप्पदु तगुन्ददऩ्ऱु। पिरगिरुदि युडऩ् ऒऩ्ऱायिरुप्पदावदु उडम्बैये आत्मावाग ऎण्णुवदु।
४०८। ३-१४
(जितन्ता स्तोत्रम् २ - २११/२ ) विळैयाडुम् उध्यानङ्गळिल् पिराट्टियुडऩ् विळैयाडिक् कॊण्डुम् मेगम्बोल् नीलवर्णमायुम् विसालमाऩ कण्णैयुडैयऩुमाऩ केसवऩै कण्णाले ऎप्पोदु पार्प्पेऩ्।
४०९। ४७४१४४
(रामायणम् अयोध्या-८३-८-९)
मेगम्बोल नीलवर्णमायुम्, नीण्ड कैगळैयुडैयवऩायुम्, निलैयाऩ सत्तुवगुणमुळ्ळवऩायुम् तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळै रक्षिप्पदिल् उऱुदियाऩ सङ्कल्पमुळ्ळवऩायुम् उलगत्तिलुळ्ळ तुक्कत्तैप् पोक्कुगिऱवऩायुम् उळ्ळ रामऩै ऎप्पोदु पार्प्पोम्। उदयमागिऱ सूरियऩ् ऎल्ला उलगत्तिऩुडैय इरुट्टैप् पोक्कुवदु पोल्, नम्माल् पार्क्कप्पट्टवुडऩे नम्मुडैय तुक्कत्तै रागवऩ् पोक्कुवऩ्।
अनुबन्दम्
[[६४३]]
सवयस इव
४१०। Hr f
(पारदम् सान्दि-पर्व ३०७-७७) शुद्धस्वरूपमाऩ सत्वगुणमाऩदु अनिरुत्त रूपऩाऩ नारायणऩै अडैयुम्बडि सॆय्गिऱदु। अन्द शुद्धस्वरूपऩाय् अनिरुत्तरूपऩाऩ पिरबु परमात्मावाऩ परवासुदेवऩिडम् ताऩे कॊण्डुबोगिऱाऩ्।
४११।
ये तु दग्धेन्धनाः
(पारदम् सान्दि-पर्व ३५४,१३-२०)
ऒ पिराम्मण सिरेष्टऩे ! ऎवर्गळ् इन्द उलगत्तिल् पुण्णिय पाबङ्गळाल् विडप्पट्टु, संसारमागिय अक्ऩिक्कु विऱगुबोलिरुक्कुम् कर्मङ्गळिल्लादवर्गळाय्, तङ्गळुक्कु नल्लदाऩ विष्णुलोकत्तुक्कुप् पोगिऱवऴियिल् पोगिऱवर्गळायिरुक्किऱार्गळो, अवर्गळुक्कु ऎल्ला उलगत्तुक्कुम् इरुट्टैप् पोक्कुम् सूरियऩ् त्वारमागच् चॊल्लप् पडुगिऱाऩ्। अवऩ् अनेक किरणङ्गळैयुम् मिगुन्द तेजस्सैयु मुडैयवऩ्। अवऩाल् इन्द उलगमाऩदु तरिक्कप्पडुगिऱदु। सूरियऩाले कॊळुत्तप्पट्ट पिरागिरुदशरीरम्मुऴुवदुम् पोऩवर्गळाय् शरीरमिल्लामैयाल् ऒरुवऩालुम् ऒरुबोदुम् पार्क्कप् पडादवर्गळाय् परमाणु अळवुळ्ळ आत्मस्वरूपमुळ्ळवर्गळाय् अन्द अनिरुत्तऩ् ऎऩ्गिऱ तेवऩिडम् पोगिऱार्गळ्। अन्द अनिरुत्तऩुडैय उडम्बि लिरुन्दु अदिलिरुन्दु विडुबट्टु मऩदु मात्तिरम् मीदियुळ्ळवर्गळाय् पिरत्युम्नऩिडम् पोगिऱार्गळ्। पिरत्युम्नऩिडमिरुन्दु विडप्पट्टु जीवऩ्गळुक्कु अबिमाऩियाऩ सङ्गर्षणऩै यडैगिऱार्गळ्। अवर्गळोडु कूड आत्मगुणङ्गळ् निऱैन्दवर्गळाय् ज्ञानयोगम् कर्मयोगम् सॆय्गिऱवर्गळुम् सङ्गर्षणऩिडम् पोगिऱार्गळ्। पिऱगु मूऩ्ऱु कुणङ्गळाले विडप्पट्टवर्गळाय् अन्तर्यामियायुम् स्वरूपत् तिल् इळप्पमाऩ कुणङ्गळिल्लादवऩायुमिरुक्किऱ परमात्मावै सीक्किरम् अडैगिऱार्गळ्। अवऩ् ऎल्लारुक्कुम् इरुप्पिडमायुम् अन्तर् यामियायु मिरुक्किऱ वासुदेवऩ्। नियमङ्गळोडु सेर्न्दवर्गळायुम् वेऱु विषयङ्गळिलिरुन्दु तिरुम्बिऩ इन्दिरियङ्गळैयुडैयवर्गळायुम्, ऒरेविडत्तिल् वैक्कप्पट्ट मऩदैयुडैयवर्गळायुम् अवऩैये पिरयोजनमाग ऎण्णुगिऱवर्गळायुमिरुक्किऱ अवर्गळ् वासुदेव ऩिडम् पोगिऱार्गळ्। इन्द विषयत्तै उण्मैयॆऩ्ऱु अऱि।
४१२। जिऎऴिबुबु
(जयत्संहिता)
[[६४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इङ्गिरुन्दु च्वेदत्वीबत्तिऱ्कुप्पोय् उलगत्तै रूपमागत् तरित्तिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩैयडैन्दु, अङ्गिरुन्दु तिरुप्पाऱ् कडलि लिरुक्कुम् अनिरुत्तऩैयडैन्दु अङ्गिरुन्दु ऎल्लारुक्कु मीसुवरर्गळाऩ पिरम्मा मुदलाऩवर्गळुक्कु मीसुवरऩाऩ पिरत्युम्नऩै यडैन्दु, अङ्गिरुन्दु ऎप्पोदुमिरुक्कुम् मेऩ्मैयाऩ भगवाऩाऩ सङ्गर् षणऩै यडैगिऱार्गळ्। ऎप्पोदुम् पिरम्माऩन्दत्तै आसैप्पट्टु परमैगान्दिगळाय् ऐन्दु कालङ्गळिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पूजै सॆय्युम् मऩिदर्गळाय् चित्तियडैगिऱवर्गळुक्कु इदु वेऱॊरु मार्गम्।
४१३। fuarrna
(श्रीभाष्यम् - २-२-४१) ऎम्बॆरुमाऩुडैय विबवरूपत्तैविट्टु वियूह रूपत्तै यडैन्दु, अदैविट्टु परप्रम्मत्तैयडैगिऱार्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लु किऩ्ऱऩ। ४१४। ऎरिबुळ्
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् -१९-७) तऩ्ऩैयडैन्दवर्गळै रक्षिक्कुम् स्वबावमाऩ तऩ्ऩुडैय स्वरूपत्तैयऱिन्द राजच्रेष्टऩाऩ रामऩुडैय समीबत्तै इप्पोदे अवऩ् समीबम् पोगवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णमागिऱ कुदिरैगळ् कट्टिऩ मऩोरदङ्गळागिऱ रदङ्गळाले पोगिऱवळ् पोलिरुक्किऱाळ् पिराट्टि।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
९६। मऩ्ऩुङ्गडु-इऩ्ऩदोर् कालत् तिळैयारिदुबॆऱ्ऱार्
ऎऩ्ऩवुम् केट्टऱिवदिल्लै-उळदॆऩ्ऩिल् मऩ्ऩुङ्गडुङ्गदिरोऩ् मण्डलत्तिऩ् नऩ्ऩडुवुळ्
अऩ्ऩदोरिल्लियिऩूडुबोय्-वीडॆऩ्ऩुम्
तॊऩ्ऩॆऱिक्कट्चॆऩ्ऱारैच् चॊल्लुमिऩ्गळ्, सॊल्लादे
अऩ्ऩदेबेसु मऱिविल्सिऱुमऩत्तु आङ्
गऩ्ऩवरैक्कऱ्पिप्पोम् यामे।
(पॆरिय तिरुमडल् ८, ९)
स्तिरमायिरुक्कुम् उष्णमाऩ किरणङ्गळैयुडैय सूरियऩु
टैय मण्डलत्तिल् नल्ल नडुविल् सिऱन्द तुवारत्तिऩ् वऴियाय् पोय्।
९७।तेरार्
(सिऱिय तिरुमडल्) तेरिल् इरुक्किऱ निऱैन्द किरणङ्गळैयुडैय सूरियऩुडैय मण्डलत्तिल् ऒट्टैयैयुण्डु पण्णि अदिल् पुगुन्दु।
अनुबन्दम्
९८। सण्डमण्डलत्तिऩूडु सॆऩ्ऱु वीडु पॆऱ्ऱु मेल्
कण्डुनीडिलादगाद लिऩ्बम्नाळुमॆय्दुवीर् पुण्डरीगबादबुण्य कीर्त्तिनुञ् जॆविमडुत्तु
उण्डु नुम्मुऱुविऩैत् तुयरुळ् नीङ्गियुय्म्मिऩो
[[६४५]]
(तिरुच्-छन्दविरु।६७)
क्रूरऩाऩ सूरियऩुडैय मण्डलत्तिऩ् नडुविल् पोय्।
इरुळगऱ्ऱु - करुळुडैयबॊऴिल्मरुन्दुम् कदक्कळिऱुम्बिलम्बऩै युङ् गडियमावुम्, उरुळुडैयसगडिऩैयुम् मल्लरैयुम् उडैय विट्टोसै केट्टाऩ्, इरुळगऱ्ऱुमॆऱिगदिरोऩ् मण्डलत् तूडेऱ्ऱिवैत्तेणिवाङ्गि, अरुळ्गॊडुत्तिट्टडियवरै याट्कॊळ्वाऩमरुमूरणियरङ्गमे।
(६८-वदु पक्कम्। ७८९-वदु नॆ। पार्क्क)
९९। अमररोडु-अमरर्गळ्दॊऴुदॆऴ अलैगडल्गडैन्दवऩ् ऱऩ्ऩै
अमर्बॊऴिल्वळङ्गुरुगूर्च्चडगोबऩ् कुऱ्ऱेवल्गळ् अमर्सुवैयायिरत्तवऱ्ऱिऩुळि वैबत्तुंवल्लार् अमररोडुयर्विऱ्सॆऩ्ऱु अऱुवर् तम्बिऱवियञ्जिऱैये।
(तिरुवाय् मॊऴि - १-३-११)
आदिवाहिगर्गळाऩ अमरर्गळुडऩ् उयर्न्द इडमाऩ वैगुन्दत्
तैच्चेर्न्दु नम्मुडैय संसारमागिऱ अऴगाऩ अदावदु मिगवुम् क्रूरमाऩ जयिलैप् पोक्कुवर्।
१००। कुडियडियारिवर् कोविन्दऩ् तऩक्कॆऩ्ऱु
मुडियुडैवाऩवर् मुऱैमुऱैयॆदिर्गॊळ्ळक् कॊडियणि नॆडुमदिळ् कोबुरम्गुऱुगिऩर् वडिवुडैमादवऩ् वैगुन्दम्बुगवे।
(तिरुवाय् मॊऴि १०-९-८)
कोविन्दऩुक्कु अदावदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इवर् तलैमुऱै तलैमुऱैयाग वेलैक्कारर्गळ् ऎऩ्ऱु किरीडङ्गळैयुडैय नित्यसूरिगळ् वरिसैवरिसैयाग ऎदिर्गॊण्डुवर, त्वजत्तै अलङ्गारमागवुडैय उयरमाऩ मदिल्गळैयुडैय कोबुरत्तिऩ् किट्टप् पोगुम्बडि सॆय्दु।
ओलक्कम्
सबै।
अरुम्बदवुरै
पुरै - पेदम्।
परिमाऱिकूडि सम्च्लेषम् पण्णि।
[[६४६]]
४१५। Araf
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२२। परिपूर्ण पिरम्मानुबवादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(विष्णुपुराणम् -६-५-५९)
ऎम्बॆरुमाऩैयडैवदाऩदु संसारमागिय वियादिक्कु मरुन्दु। अदु ऎप्पडियिरुक्किऱ तॆऩ्ऱाल् सुगमागवेयिरुक्किऱदु; वेऱु सुगत्तै अनुबविक्कत् तगादवऩाय्प् पण्णुगिऱदु। इदऱ्कु मेऱ्पट्ट वेऱु सुगमिल्लादबडि उयर्न्दिरुक्किऱदु। अदिल् तुक्कक् कलप्पिल्लै। अदऱ्कु मुडिवुमिल्लै।
४१६। यस्त्वया सह स स्वर्गे निरयो यस्त्वया विना ।
४५ ११ (रामा। अ।- ३०-१८)
तेवरीरुडऩ् सेर्न्दिरुप्पदे ऎऩक्कु मोक्षम् ; तेवरीरै विट्टिरुप्पदु ऎऩक्कु नरगम् ऎऩ्ऱु तेवरीरिडत्तिल् ऎऩक्कु इरुक्किऱ मिगुन्द पिरीदियैयऱिन्दु ऒ रामऩे ! ऎऩ्ऩोडु काट्टुक्कुप् पो। ४१७। ७रि पु
(रामायणम् सुन्दर काण्डम् -२६-५)
महारदऩाऩ रामऩिल्लामल् राक्षसिगळिऩ् नडुविल् वसिक्किऱ ऎऩक्कुप् पिऴैत्तिरुप्पदाल् ऎऩ्ऩ पिरयोजनम्? पणम् कासुगळाले ऎऩ्ऩ पिरयोजनम् ? नगैगळाल् ताऩ् ऎऩ्ऩबिरयोजनम् ? (ऎन्द वीरऩ् तऩ्ऩैयुम् तऩ् रदत्तैयुम् कुदिरैगळैयुंसारदियैयुम् रक्षित्तुक् कॊळ्ळ समर्त्तऩो, अवऩ् महारदऩ्।)
४१८। प्राप्यते परमं धाम-यद्येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः
मुमुक्षुणा यत् साङ्ख्येन योगेन न च भक्तितः ॥
प्राप्यते परमं धाम यतो नावर्तते यतिः ।
तेन तेनाप्यते तत्तन्न्यासेनैव महामुने ! ।
परमात्मा च तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः ॥
(अहिर्बुत्न्यसम् ३७-२५,२६)
ऎन्दविडत्तिलिरुन्दु ऎम्बॆरुमाऩै उपासऩम् पण्णिऩवऩ् तिरुम्बि वरुगिऱदिल्लैयो, अन्द उयर्न्द इडमाऩदु अवऩाल् अडैयप्पडुगिऱदु।
अनुबन्दम्
[[६४७]]
४१९। ४१४४४
(गीता - ८-१५,१६)
महात्माक्कळ् मिगवुमुयर्न्द चित्तियै यडैन्दवर्गळाय् ऎऩ्ऩिडम् वन्दु, तुक्कत्तुक्कु इरुप्पिडमायुम् निलैयिल्लाद तायुमिरुक् किऱ मऱुजन्मत्तै अडैगिऱदिल्लै। अर्जुनऩे ! पिरम्माविऩुडैय इडम् उळ्बड ऎल्ला उलगङ्गळुम् पोय् तिरुम्बिवरत् तगुन्दवैगळ्। कुन्दियिऩ् पिळ्ळैये ! ऎऩ्ऩै अडैन्दो मऱुबिऱप्पै अडैगिऱ तिल्लै।
४२०।
कळि
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३२३-८१)
ऎप्पोदु ऎन्द मुमुक्षुवाऩवऩ् पिरकृतिसम्बन्दम् पोय् इरुबत्ताऱावदाऩ तत्तुवमाऩ ऎम्बॆरुमाऩैप् पार्क्किऱाऩो, अप्पोदु ऎल्लाविदमाऩ चित्तियैयडैन्द पडियाल् अवऩ् मऱुबडियुम् पिऱक्किऱदिल्लै।
४२१। Irql iral
(विष्णुपुराणम् - १-८-४०)
सन्दिरऩागवुम् सूरियऩागवुम् मऱ्ऱ किरहङ्गळागवुमिरुक्किऱ जीवऩ्गळ् तङ्गळ् अदिगारम् मुडिन्दवुडऩ् पिरळयगालत्तिल् नासत्तै यडैन्दु मऱुबडियुम् संसारत्तिऱ्कुत् तिरुम्बिवरुगिऱार्गळ्। पऩ्ऩिरण् डॆऴुत्तुळ्ळ मन्दिरत्तिऩाल् ऎम्बॆरुमाऩैत् तियाऩम् पण्णि वैगुन्दत्तिऱ्कुप् पोऩवर्गळ् इदु वरैयिल् तिरुम्बिवरविल्लै। (सन्दिरऩ् मुदलाऩवर्गळैच् चॊऩ्ऩदु पिरुम्मा मुदलाऩ अदिगारिगळुम् इप्पडिये तिरुम्बिवर वेण्डिय तॆऩ्बदैक् काट्टुगिऱदु।) ४२२। अरिऩावुावुः
(विष्णुधर्मम् - १०२-२९)
धर्मवियादर् मुदलाऩ मऱ्ऱवर्गळ् अरुवरुक्कक्कूडिय ताऴ्न्द जादियिल् इरुन्द पोदिलुम् मुऩ्जन्मत्तिल् पक्तियोगम् सॆय्द पऴक्कत्ताल् मऱुबडियुम् अदै आरम्भित्तु इन्द जन्मत्तिल् अदै मुडित्तु चित्तियैयडैन्दार्गळ् च्रमणियैप् पोल। ४२३। ऎरिक्कु
(श्री भागवदम् ऎऩ्ऱु मुऩ्ऩोर्गळ्) सिलर् विष्णुविऩ् उलगङ्गळिल् वसिक्किऱार्गळ्। इदु सालोक् कियम्। सिलर् अवऩ् समीबत्तैयडैगिऱार्गळ्, इदु सामीप्यम्, वेऱु सिलर् अवऩुडैय रूपत्तुक्कु सममाऩ रूपत्तैयडैगिऱार्गळ्, इदु सारूप्यम्। इऩ्ऩुम् सिलर् सायुज्यत्तैयडैगिऱार्गळ्। अदु ताऩ्
[[६४८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मोक्षमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। सायुज्यमॆऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩ् उडैय पोगत्तुक्कु सममाऩ पोगत्तैयनुबविप्पदु।
४२४। सरि
सा
(२-वदु जिदन्दा -३६)
नीण्ड तिरुक्कैगळैयुडैयवऩे! सालोक्कियम् सारूप्यम् ऎऩ्गिऱ मोक्षत्तै ऒरुबोदुम् वेण्डेऩ्। नाऩ् वेण्डुवदु तेवरीरुडैय सायुज्यत्तै, आच्रिदर्गळै रक्षिप्पदागिय नल्ल
सङ्कल्पत्तैयुडैयवऩे!
४२५। a eucal ।(पिरम्मसूत्तिरम्
४-४-१७)
मुक्तऩ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु मिगवुम् उयर्न्द ऒऱ्ऱुमैयै अडैगिऱाऩ् ऎऩ्बदु उलगत्तैयुण्डुबण्णि रक्षिप्पदु मुदलाऩ वियाबारङ्गळैत् तविर मऱ्ऱ विषयङ्गळिल्।
४२६। ७७७४१७
(पिरम्मसूत्तिरम् ४-४-२१)
परिपूर्णमाऩ पिरम्मानुबवत्तिल् मात्तिरम् ऒऱ्ऱुमैयैक् काट्टुगिऱ अडैयाळङ्गळाले, उलगवियाबारम् मुक्तऩुक्किल्लै।
४२७। HT४४४४
(सागडायनऩ्)
सायुज्यमॆऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩुडैय आनन्दानुबवत्तुक्कु सममाऩ आनन्नानुबवत्तै अडैवदॆऩ्ऱु पिरम्मवादिगळ् सॊल्लु किऱार्गळ्।
४२८। ४४ सावु-४ सावुः १
सर्गेऽपि नोपजायन्ते प्रलये न व्यथन्ति च ॥
(गीता - १४-२)
इन्द उपासनमाऩ ज्ञाऩत्तैयडैन्दु ऎऩ्ऩुडऩ् ऒऱ्ऱु मैयैप् पॆऱ्ऱवर्गळ् सिरुष्टिगालत्तिल् पिऱक्किऱदिल्लै। पिरळय कालत्तिल् वरुत्तप्पडुगिऱदुमिल्लै।
४२९।
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३१३-२६-३१)
मुक्तऩ्, परऩुडऩ् अदावदु मिगवुमुयर्न्दवऩाऩ ऎम्बॆरुमा ऩुडऩ् सेर्न्दु, अवऩुडैय धर्मङ्गळ्बोऩ्ऱ धर्मङ्गळै उडैयव ऩाग आगिऱाऩ्। ऎप्पडियॆऩ्ऱाल् अवित्यै मुदलाऩ कुऱ्ऱङ्गळिल्लाद ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् अन्द कुऱ्ऱङ्गळुमिल्लादवऩाय्,
अनुबन्दम्
[[६४९]]
ऎल्लाम् तॆरिन्द अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् सर्वज्ञऩाय्, कर्मबन्द मिल्लाद अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् अदुबोऩ्ऱवऩाय्, परदसि रेष्टऩे ! तुक्कत्तिऩ् सेर्क्कैयिल्लाद अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् तुक्कम् नीङ्गिऩवऩाय्, आनन्दत्तैयुडैय अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् आनन्दमुडैयवऩाय्, कर्मत्तिऩाल् एवप्पडामल् तऩ् सङ्कल्पत् तालेये कर्मङ्गळैच् चॆय्गिऱ अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुमप्पडिये सङ्कल्पत्तिऩाले वेलै सॆय्गिऱवऩाय्, अळविल्लाद कान्दियै युडैयवऩाय्, सत्तुवम् मुदलाऩ कुणङ्गळिल्लाद अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् अन्द कुणङ्गळ् पोऩवऩाय्, पिरगिरुदियिलिरुन्दु उण्डाऩ उडम्बुम् इन्दिरियङ्गळुमिल्लाद अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् अवैगळाल् विडप्पट्टवऩाय्, कर्मत्तुक्कु उट्पडामल् स्वदन्दिरऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट अवऩुडऩ् सेर्न्दु ताऩुम् अव्विदमाऩ स्वदन्दिरऩायुम् आगिऱाऩ्। महाराजऩे ! इप्पडि तत्तुवमाऩदु ऎप्पडियिरुक्किऱदो, अदै उळ्ळबडि उऩक्कु नाऩ् सॊऩ्ऩेऩ्। इन्द अर्थत्तै असूयै यिल्लामल् नी एऱ्ऱुक् कॊण्डु, ऎप्पोदुम् इरुक्किऱ उलगत्तुक्कुक् कारणमाऩ ऒरुविदमाऩ दोषमिल्लाद पिरुम्मत्तै उपासि। ४३०। ४t
हनूमन्तं च मां विद्धि तयोर्दूतमिहागतम् ॥ (रामा।सुन्दर- ३५-५१) ऒ तेविये ! रामऩुक्कुम् सुक्रीवऩुक्कुम् ऐक्कियमिप् पडि युण्डायिऱ्ऱु। ४३१। ४q पु
(पारदम् सान्दि-पर्व -३२३-७७-८०)
ऎप्पोदु ऎन्द पिरामणऩ् नाऩ् ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम् वेऱु, अवऩ् ऎऩ्ऩैक् काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्ऱु पार्क्किऱाऩे, अवऩ् पन्दम् पोय् इरुबत्ताऱावदाऩ तत्तुवमाऩ ऎम्बॆरुमाऩैप् पार्त्तुक् कॊण्डेयिरुप्पऩ्। ऒ राजावे ! अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् वेऱु; इरुबत् तैन्दावदु तत्तुवमाऩ जीवऩ् वेऱु। अवऩिडत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩि रुप्पदाले अवर्गळ् इरुवरुम् ऒऩ्ऱॆऩ्ऱु सादुक्कळ् सॊल्लुगिऱार्गळ्। ऒ राजावे ! अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् जीवर्गळैक् काट्टिलुम् वेऱु, पञ्जविम् सगऩाऩ जीवऩ् मऱ्ऱ इरुबत्तु नाऩ्गु तत्तुवङ्गळैक् काट्टिलुम् वेऱुबट्टवऩ्। आगैयाल् पञ्जविंसगऩै अन्द ऎम्बॆरुमाऩुडऩ् ऒऩ्ऱाग अवर्गळ् ऎण्णुगिऱदिल्लै। काच्यबऩे ! पिऱप्पु मरणम् जरै मुदलाऩवैगळिडत्तिल् पयन्दु कर्म योगञ् जॆय्दु, अदऩाल् शुद्धमाऩ
[[६५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मऩदैप्पॆऱ्ऱु, ज्ञानयोगम् सॆय्दु, ऎम्बॆरुमाऩैप् परमप्राप्यमाग ऎण्णि अवऩै उपासिक्किऱार्गळ्।
४३२। ३ १४ः
(गीता - १५-१७)
पुरुषोत्तमऩ् पत्तऩैयुम् मुक्तऩैयुम् काट्टिलुम् वेऱु। अवऩ् परमात्मा ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। ऎन्दक् कारणत्ताले अवऩ् मूऩ्ऱु लोकङ्गळुक्कुळ्ळे आत्मावाग नुऴैन्दु अवैगळैत् ताङ्गिक्कॊण्डु नियमनम् सॆय्दु ताऩ् ऒरुविदक् कुऱैविल्लामलिरुक् किऱाऩो, अन्दक् कारणत्ताले। इङ्गे लोकङ्गळॆऩ्बदु अऱिविल्लाद वस्तुक्कळुम्, अवैगळुडऩ् सेर्न्दिरुक्किऱ जीवऩ्गळुम्, अवैगळिऩ्ऱु विडुबट्ट जीवऩ्गळुम्।
४३३। ४ः४४१४१
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३६१-१४-१५)
जीवऩिडत्तिल् अन्तर्यामियाग ऎन्द परमात्मा इरुक्किऱाऩो, अवऩ् ऎप्पोदुमिरुक्किऱवऩ्। सत्तुवम् मुदलाऩ मूऩ्ऱु कुणमिल्ला तवऩ्। अवऩे नारायणऩॆऩ्ऱु अऱिय वेण्डियदु। अवऩ् ऎल्ला रुक्कुम् आत्मा। अवऩैये पुरुषऩॆऩ्ऱु वेदम् सॊल्लुगिऱदु। अवऩिडत्तिल् कर्मङ्गळिऩ् पलऩ्गळ् तामरैयिऩ् इलैयिल् जलम्बोल ऒट्टुगिऱदिल्लै। ऎम्बॆरुमाऩैक् काट्टिलुम् ऎन्द जीवऩ् ताऴ्न्दवऩो, अवऩ् कर्मत्तैच् चॆय्गिऱवऩाय् अदऩाल् पन्दत्तैयुम्, ऎम्बॆरु माऩैच् तियानम् पण्णुवदाल् मोक्षत्तैयुम् अडैगिऱाऩ्। ४३४। ३४ः४३
(जयाक्यसंहिता ४-८३)
ऎप्पडि इरुम्बु उरुण्डैयिल् नॆरुप्पु वेऱायिरुन्द पोदिलुम्। अदैक् काट्टिलुम् वेऱॆऩ्ऱु तॆरियादबडि ऒऩ्ऱायिरुक्किऱदो, अप्पडिये तेवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् इन्द उलगत्तै वियाबित्तुक् कॊण्डु अदै विट्टुप् पिरिक्कमुडियादबडि इरुक्किऱाऩ्।
४३५।७ ४४४१४
(परमसंहिता ३-३४)
सम्बत्तुक्कळै ऒरुवऩिडम् सेर्प्पदऱ्कुम्, विबत्तुक्कळै अवऩिडमिरुन्दु पिरिप्पदऱ्कुम् तगुन्दवऩ् पुरुषोत्तमऩैक् काट्टिलुम् वेऱु ऒरुवऩुमिल्लै।
४३६। H४
(परमसंहिता ३०-९४)
मिगुन्द आवलुडऩ् पक्तियोगम् सॆय्गिऱवर्गळुम्, उयर्न्द तबसागच् चॊल्लप्पट्ट पिरबत्तियैच् चॆय्दवर्गळुम् सायुज्यत्अनुबन्दम्
[[६५१]]
तैयडैन्दु ऎप्पोदुम् ऎऩक्कु कैङ्गरियम् पण्णिक् कॊण्डिरुप् पार्गळ्। संसारत्तुक्कु वरुवदागिय उबत्तिरवम् अवर्गळुक्कुक् किडैयादु।
स च मम प्रियः
४३७। ३रिर्ः
(पिरम्मसूत्तिरम् - ४-४-२२)
मोक्षत्तैयडैन्दवऩ् तिरुम्बि संसारत्तुक्कु वरुगिऱ
तिल्लै। इप्पडिये वेदम् सॊल्लुगिऱबडियाले।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
१०१। अऩैत्तुलगु-निऩैक्किलेऩ् तॆय्वङ्गाळ् नॆडुङ्गणिळमाऩिऩिप् पोय्, अऩैत्तुलगुमुडैय अरविन्दलोसऩऩैत्, तिऩैत्तऩै युंविडाळ् अवऩ्सेर्दिरुक्कोळूर्क्के, मऩैक्कुवाऩ्बऴियुम्
निऩैयाळ्सॆल्लवैत्तऩळे।
(तिरुवाय्मॊऴि -६-७-१०)
ऎल्ला उलगत्तुक्कुम् स्वामियाय् तामरैक् कण्णऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩैक् कॊञ्जङ्गूड विडमाट्टाळ्।
उणर्मुऴु-मऩऩगमलमऱ मलर्मिसैयॆऴुदरुम् मऩऩुणर्वळविलऩ् पॊऱियुणर्ववैयिलऩ् इऩऩुणर्मुऴुनल मॆदिर्निगऴ्गऴिविऩुम् इऩऩिलऩॆऩऩुयिर् मिगुनरैयिलऩे।
पोयिऩाल्सीयिऩाल् सॆऱिन्देऱियबुण्मेल् सॆऱ्ऱलेऱिक्कुऴम् पिरुन्दुऎङ्गुम् -ईयिऩालरिप्पुण्डु मयङ्गियॆल्लैवाय्च् चॆऩ्ऱु
सेर्वदऩ् मुऩ्ऩम् वायिऩाल् नमो नारणावॆऩ्ऱु मत्तगत्ति टैक्कैगळैक्कूप्पिप् पोयिऩाल्बिऩ्ऩै इत्तिसैक्कॆऩ्ऱुम् पिणैगॊडुक्किलुम् पोगवॊट्टारे।
एऱाळुमिऱैयोऩुम् तिसैमुगऩुम् तिरुमगळुम्
कूऱाळुम् तऩियुडम्बऩ् कुलङ्गुलमावसुरर्गळै नीऱागुम्बडियाग निरुमित्तुप् पडैदॊट्ट
माऱाळऩ् कवराद मणिमामैगुऱैविलमे।
(तिरुवाय्मॊऴि -४-८)
तिडर्-मेडु।
अरुम्बदवुरै
[[६५२]]
४३८।४४४
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
२३। चित्तोबायसोदनादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(पारदम् आरण्य-पर्व - १६१-५६)
लक्ष्मीबदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्ला उलगङ्गळुक्कुम् तगप्पऩाग वुम् तायागवुम् इरुक्किऱाऩ्। पुरुषच्रेष्टर्गळे ! रक्षकऩाऩ अन्दप् पुरुषऩै उपायमाग ऎण्णि सरणागदि पण्णुङ्गळ्। ४३९।अाऴियु
(मनुस्मिरुदि - १२-१०६)
वेदङ्गळालुम् स्मिरुदिगळालुम् सॊल्लप्पट्ट धर्मत्तै वेदत्तुक्कु विरोदमिल्लाद तर्क्कत्तिऩाले ऎवऩ् अऱिगिऱाऩे, अवऩे धर्मम् तॆरिन्दवऩ्। अप्पडिच् चॆय्यादवऩ् धर्मम् तॆरिन्द वऩऩ्ऱु।
४४०। ०४कऩिऩaf९a: १
त्रिदण्डधारिणा पूर्वं विष्णुना रक्षिता त्रयी ॥
(अत्रिस्मिरुदि)
वैशेषिगऩ् ऎऩ्गिऱ तर्क्कमदस्तर्गळ्, पौत्तर्गळ्, वेदत् तुक्कु विरुत्तमाऩदैच् चॊल्लुमवर्गळ् आगिय इवर्गळाल् वेदम् सॊल्लुगिऱ धर्मङ्गळ् मऱैन्दु पोगुम्बडि सॆय्यप्पट्टऩ।
४४१। वुण्७-
आश्रुतस्याप्रधानेन दत्तस्य हरणेन च ।
H४।I (साण्डिल्यस्मिरुदि)
कॊडुप्पदागच् चॊऩ्ऩदैक् कॊडाददालुम्, कॊडुत्तदै अबहरिप्पदालुम् पिऱन्ददुमुदल् सॆय्यप्पट्ट तानङ्गळॆल्लाम् नासमडैगिऩ्ऱऩ। इदु उण्मैये।
४४२। ४१वुरि ३७ः
(वि।पु-३-१८-१०१) (मनुस्मिरुदि -४-३०)
पाषण्डिगळ् (वेदत्तुक्कु विरुत्तमाऩ विषयत्तैच् चॊल्लि विरुत्तमाऩवैगळैच् चॆय्बवर्गळ्) सास्तिरम् निषेदिक्किऱ कर्मङ् गळैच् चॆय्बवर्गळ्, पूऩैबोलिरुप्पवर्गळ् अदावदु वञ्जगर्गळ्, नास्तिगर्गळ्, हैदुगर्गळ् अदावदु पिरमाणत्तै ऒप्पुक्कॊळ्ळामल् युक्तियैक्कॊण्डे सादिक्क विरुम्बुगिऱवर्गळ्, कॊक्कैप्
अनुबन्दम्
[[६५३]]
पोलिरुप्पवर्गळ् अदावदु - किट्ट इरुप्पवर्गळै हिंसिप्पवर्गळ्, इवर्गळै वायाले कूडक् कौरवम् सॆय्यक्कूडादु।
४४३। ३रिवुक्कुग राजान्तेवासियाज्येभ्यः सीदन्निच्छेद्धनं क्षुधा ।
S[रिवुक्कुगqfsama ११ (याज्ञवल्क्य। स्१-१३०)
पसियाल्वरुत्तप्पडुगिऱवऩ्, राजाविऩिडत्तिलुम्, शिष्यऩ् इडत्तिलुम्, तऩ्ऩाल् यागम् सॆय्विक्कप्पट्टवर्गळिडत्तिलुम् तऩत्तैप् पॆऱ इच्चैप्पडलाम्। नाऩ्गु पेर् कॊण्डाडुवदऱ्कागत् धर्मत्तैयनुष्टिप्पवर्गळ्, हैदुगर्गळ्, पाषण्डिगळ् कॊक्कु पोलिरुप्पवर्गळ्। इवर्गळिडमिरुन्दु वाङ्गक्कूडादु।
—
४४४।
ारिः सद्भिरेव सहासीत सद्भिः कुर्वीत सङ्गमम् ।
सद्भिर्विवादं मैत्रीं च नासद्भिः किञ्चिदाचरेत् ॥
सत्तुक्कळुडऩ् कूडवे ऒरुवऩिरुक्कवेण्डियदु, अवर्गळुडऩ् सेर वेण्डियदु। विवादम् सॆय्दालुम् स्नेहम् सॆय्दालुम् अवर्गळुडऩ् अवैगळैच्चॆय्यवेण्डियदु। असत्तुक्कळुडऩ् इवैगळिलॊऩ्ऱैयुम् सॆय्यक्कूडादु। इङ्गे सत्तु ऎऩ्बवऩ् तैवत्तिऩ् ञाऩमुळ्ळवऩ्। अदिल्लादवऩ् असत्तु। ४४५। सर्४४४ ।
ञग ४पुरि-४ ११ (पारदम् आरण्य-पर्व)
तुर्जऩऩुडैय सेर्क्कैयै विट्टुविडु। सादुक्कळोडु सेर्न्दिरुप्पदै अडै। पुण्णियत्तैप् पगलिलुम् इरविलुम् सॆय्। ताऩुम् तऩ्ऩैच् चेर्न्दवर्गळुम् नित्तियम् अऩ्ऱु ऎऩ्गिऱ विषयत्तै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डिरु।
४४६। a grae
(कात्यायऩ स्मृतिः)
अक्ऩि ज्वालैयागिय कूट्टुक्कुळ्ळिरुप्पदु कॊञ्जम् नल्लदु। ऎम्बॆरुमाऩुडैय निऩैविऱ्कु मुगङ्गॊडादवर्गळुडऩ् कूड इरुप्पदागिय वदम् कॊञ्जमुम् नल्लदऩ्ऱु।
४४७। पुर्रिः९-४ः १
माययाऽपहृतज्ञाना आसुरं भावमाश्रिताः ॥
(गीता-७,१५)
कॆट्ट कर्मङ्गळैच् चॆय्बवर्गळ् अवैगळिऩ् तारदम्मियत्तुक्कुत्
[[६५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तगुन्दबडि ऎऩ्ऩिडत्तिल् प्रपत्ति पण्णि ऎऩ्ऩै पजिक्किऱदिल्लै। अवर्गळावऩ
ऎऩ्ऩुडैय ज्ञाऩमिल्लादवर्गळ्,
मूडर्गळ्
नरादमर्गळ् - अदावदु ऎऩ्ऩुडैय ज्ञाऩमिरुन्दुम् ऎऩ्ऩिडम् वरुवदऱ्कु मुयऱ्सि सॆय्यादवर्गळ्, कॆट्ट युक्तिगळाले उण्डाऩ ज्ञाऩम् पोऩवर्गळ्, ऎऩ्ऩिडत्तिल् त्वेषम् पण्णुमवर्गळ्।
आर्तो जिज्ञा-चतुर्विधा भजन्ते मां जनाः सुकृतिनोऽर्जुन । अnरिरिरि II (४८वदु पक्।२२२।नॆ।पार्क्क) ४४८।परि
(इतिहाससमुच्चयम् ३३।१०५)
सास्तिरम् ऒऩ्ऱायिरुन्दाल् सन्देहमिल्लामल् ञाऩमुण्डागुम्। इन्द उलगत्तिल् सास्तिरङ्गळ् अऩेगङ्गळायिरुप्पदाल् उण्मैयाऩ ज्ञाऩम् सम्बादिप्पदु मिगवुम् वरुत्तम्।
४४९। Airg
(पारदम् सान्दि-पर्व -३५९।७१)
सन्देहमिल्लाद ऎल्लारिडत्तिलुम् ऎम्बॆरुमाऩ् ऎप्पोदुम् इरुक्किऱाऩ्। युक्तिगळैक् कॊण्डु सन्देहप्पडुगिऱवर्गळिडत्तिल् लक्ष्मीबदि इरुक्किऱदिल्लै।
४५०।७७साबुरिः १
भवन्ति कृतपुण्यानां भक्तानां पुरुषोत्तमे ॥ (पारदम् आऩु। २३२-१३५) पुण्यम् सॆय्दु पुरुषोत्तमऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळुक्कु कोबमुम्, त्वेषमुम्, लोबमुम्, कॆट्ट पुत्तियुम् वरादु। ४५१। तूबुर्
(विष्णुधर्मम् -२-२५)
कोविन्दऩिडत्तिल् पक्तियैच् चॆय्गिऱ मऩिदर्गळुक्कु संसारक् कुऱैवु उण्डागुमो ऎऩ्ऱु पयन्दु, तेवर्गळ् विरोदञ्जॆय्गिऱार्गळ्। इप्पडि केट्कप्पडुगिऱदु।
४५२। अऩ्
(विष्णुधर्मम्-७४-९४)
मऩिदर्गळुडैय सत्यम् (उण्मै पेसुवदु) नूऱु विक्किऩङ् -गळालुम्, तपस् आयिरम् विक्किऩङ्गळालुम्, कोविन्दऩिडत्तिल् पक्ति पदिऩाऱायिरम् विक्किऩङ्गळालुम् तडुक्कप्पडुगिऱदु।
४५३। सुक्कु पुऩबर् षर्रि ओःरिः
aaaya Hg fud! (रामा। अयोध्या– २-४०)
अनुबन्दम्
[[६५५]]
मऩिदर्गळुडैय तुक्कङ्गळिल् श्री रामऩ् मिगवुम् तुक्कमुळ्ळवऩाग आगिऱाऩ्। अवर्गळुक्कु सन्दोषम् वरुम् ऎल्लाक् कालङ्गळिलुम् तगप्पऩ् पोल् सन्दोषप्पडुगिऱाऩ्।
४५४। कवु
(पारदम् उद्योग-पर्व - ६७-१३-१५)
कालत्तैयुम् म्रुत्युवैयुम् असैवुळ्ळ प्राणिगळैयुम्, स्तावरमाऩ प्राणिगळैयुम्,ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩे नियमऩम् पण्णुगिऱाऩ्।उऩक्कु इदै उण्मैयागच् चॊल्लुगिऱेऩ्। प्रबुवायुम् आच्चरियमाऩ ज्ञाऩसक्तियुडैयवऩायुम् ऎल्ला उलगङ्गळैयुम् नियमऩम् पण्णुगिऱवऩायिरुन्दबोदिलुम् तुर्बलऩाऩ कुडियाऩवऩ् पोल् कर्मङ्गळैच् चॆय्य आरम्बिक्किऱाऩ्।इदऩाल् उलगङ्गळै वञ्जऩै सॆय्गिऱाऩ्।ऎवर्गळ् अवऩैच् चरणमाग अडैगिऱार्गळो, अवर्गळ् मोहत्तै अडैगिऱदिल्लै।ऎऩ्गॆ कर्मङ्गळॆऩ्बदु तूदु पोवदु वण्डियोट्टुवदु मुदलाऩवैगळ्।
४५५।
(पारदम् मौसल-पर्व - ९-३४)
नीण्ड कण्गळुडैय श्री किरुष्णऩ् पूमियिऩ् पारत्तै इऱक्कि, उलगम् मुऴुवदुम् मोहत्तैयडैयुम्बडि सॆय्दु, मिगवुम् उयर्न्द तऩ् इडत्तुक्कुप् पोय्विट्टाऩ्।
४५६। पुवु
(विष्णुपुराणम् -५-२२-१८)
इव्विदमाग मऩिद उडम्बैयुडैयवर्गळुडैय सॆय्गैगळै अऩुसरिक्किऱाऩ्। उलगत्तुक्कु यजमानऩाऩ अवऩुडैय विळै याट्टाऩदु अवऩुडैय सङ्कल्पत्तालेये उण्डागिऱदु। ४५७। तर् जूरि
[[१]]
ये च वेदविदो विप्रा ये चाध्यात्मविदो जनाः ।
at तऩ् अच् –४ II (पारदम् आर।-७१-१२३) ऎन्द पिरामणर्गळ् वेदत्तिऩ् मुऩ् भागत्तै अऱिगिऱार्गळो, ऎन्द जऩङ्गळ् परमात्माविषयमाऩ अदऩ् मेल् भागत्तिऩ् अर्थत्तै अऱिन्दिरुक्किऱार्गळो, अवर्गळ् महात्मावाऩ किरुष्णऩै ऎप्पोदुमिरुक्किऱ धर्ममाग (उपायमाग)च् चॊल्लुगिऱार्गळ्। ४५८।पुळि
(विष्णुधर्ममॆऩ्बर्)
ऎन्द प्रबु नाऩ् तायार् कर्बत्तिलिरुक्कुम्बोदु कूड पिऴैक्कुम् उपायत्तैच् चॆय्दाऩो, पिऱन्दबिऱगु मेल् पिऴैक्कुम् उपायत्तैच्
[[६५६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सॆय्युम् विषयत्तिल् अवऩ् तूङ्गुगिऱाऩा, अल्लदु इऱन्दुविट्टाऩा?
स्वयं मृत्पिण्डभूतस्य परतन्त्रस्य देहिनः । स्वरक्षणेऽप्यशक्तस्य को हेतुः पररक्षणे ? ॥
(इतिहास समुच्चयम् १७-६३ कीऴ् साङ्गप्रबदऩादिगारत्तिल् वन्दुळ्ळदु।)
(पारदम् सान्दि-पर्व १२-३६)
४५९। अर् ऎ-टूः
इन्द जीवऩ् अऱिविल्लादवऩायुम् तऩ् सुग तुक्कङ्गळै विलक्किक् कॊळ्ळुम् विषयत्तिल् सक्तियिल्लादवऩायुम् इरुक्किऱाऩ्। ऎल्लारैयुम् नियमऩम् पण्णुगिऱ ऎम्बॆरुमाऩाल् एवप्पट्टवऩाय् सुवर्क्कत् तिऱ्को नरगत्तिऱ्को पोगिऱाऩ्। ४६०। अळबुः
(पारदम् सबा-पर्व - ४०-७८) ऎम्बॆरुमाऩ् परिपूर्णऩायिरुक्किऱाऩ्। ऒरुवऩुम् अवऩै इदैच् चॆय् ऎऩ्ऱु एवमुडियादु। ऎङ्गे पोगवेण्डुमॆऩ्ऱु ऎण्णुगिऱाऩो, अङ्गे पोगच् चक्तियुळ्ळवऩ्। ऎल्लारैयुम् तऩ् वसत्तिल् वैत्तुक् कॊळ्ळुगिऱवऩ्। कुऴन्दै विळैयाट्टुच्चामाऩ्गळैक् कॊण्डु विळैयाडुवदुबोल् पिराणिगळैक्कॊण्डु विळैयाडि लीलै ऎऩ्गिऱ रसत्तैयनुबविक्किऱाऩ्।
४६१। तीयूऩाः न्यस्तदण्डा वयं राजन् ! जितक्रोधा जितेन्द्रियाः ।
रक्षितव्यास्त्वया शश्वद्गर्भभूतास्तपोधनाः ॥
(रामा।आर।-१-२१) तपस्सु सॆय्गिऱ नाङ्गळ् तण्डिप्पदै विट्टिरुप्पवर्गळायुम्, कोबत्तै जयित्तवर्गळायुम् इन्दिरियङ्गळैयडक्किऩवर्गळायुम् कर्प्पम्बोलिरुप्पवर्गळायुमिरुप्पदाल् तेवरीराल् रक्षिक्कत् तगुन्दवर्गळ्। (इदु श्रीरामऩैप् पार्त्तु तण्डगारण्यत्तिलिरुक्कुम् रुषिगळ् सॊऩ्ऩदु)।
४६२।७ १२q-:
(पारदम् आर। पर्वम् - १६१ -२)
उलगत्तिल् ऎवर्गळुक्कु नादऩ् (स्वामि)) इरुक्किऱाऩो, अवर्गळ् तङ्गळ् वेलैयैत् ताङ्गळ् आरम्बिप्पदिल्लै। ऒ पल रामऩे! अवर् कळुडैय वेलैगळिल् अवर्गळ् स्वामिये मुयऱ्सि सॆय्गिऱाऩ्। ऎप्पडि ययादि विषयत्तिल् सिबि मुदलाऩवर्गळ् अवऩ् वेलैयैत् ताङ्गळ् सॆय्दार्गळो, अदुबोल।
अनुबन्दम्
[[६५७]]
४६३। H५
(लक्ष्मीदन्दिरम् -२८-१४) ऎम्बॆरुमाऩ् करुणैये वडिवुगॊण्डिरुक्किऱ लक्ष्मी तेवियुडऩ् कूडवे इरुन्दु रक्षिक्किऱाऩॆऩ्ऱु ऎल्ला चित्तान्दङ्गळिलुम् वेदान्दत्तिलुम् सॊल्लियिरुक्किऱदु। इङ्गे चित्तान्दङ्गळॆऩ्बदु नाऩ्गु विदमाऩ पाञ्जरात्तिरचित्तान्दङ्गळ्।
४६४। q-fa - स्वरूपं स्वातन्त्र्यं भगवत इदं चन्द्रवदने !
त्वदाश्लेषोत्कर्षाद्भवति खलु निष्कर्षसमये । त्वमासीर्मातः ! श्रीः कमितुरिदमित्थन्त्वविभवः
॥ (श्री कुणरत्नगोसम्-२८)
सन्दिरऩैप्पोल सन्दोषत्तैयुण्डाक्कुम् मुगत्तैयुडैय लक्ष्मिये! तेवरीरैयुम् ऎम्बॆरुमाऩैयुम् पिरित्तुप् पार्क्कुम् कालत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुडय स्वरूपमुम्, सर्वेसुवरऩायिरुप्पदुम्, तेवरीरुडऩ् सेर्न्दिरुन्दु अदिऩालुण्डागुम् ऒरु एऱ्ऱत्ताले उण्डायिरुक्किऩ्ऱऩ। आगैयिऩाल् तेवरीरुडैय नायगऩ् इप्पडियिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लु किऱ अंसमाय् तेवरीर् इरुक्किरीर्। इप्पडि तेवरीरुम् ऎम्बॆरुमाऩुम् सेर्न् दिरुप्पदाले वेदमुम् तेवरीरैत् तऩियागच् चॊल्लविल्लै। कुऱिप्पु - ऒरु वस्तुवैप् पार्क्कुम्बोदु इदु इप्पडि इरुक्किऱदॆऩ्ऱु अऱि किऱोम्।इदिल् इदु ऎऩ्गिऱ अंसम् अन्द वस्तुविऩ् स्वरूपम्। इप्पडि यिरुक्किऱदु ऎऩ्गिऱ अंसम् अदऩ् स्वरूपत्तै ऒरुवऩ् अऱिन्दु पेसुम् पडि सॆय्गिऱदु। अदिल्लाविट्टाल् स्वरूपमे तोऩ्ऱादु। रोजाप् पूवैप् पार्क्कुम्बोदु अदु सिवप्पायिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु अऱिगिऱोम्। अन्द सिवप्पु वर्णत्तै विट्टु अन्दप् पूवैप् पार्क्क मुडियादु। इदु ऎऩ्गिऱ अंसम् ऎम्बॆरुमाऩ्। इप्पडि इरुक्किऱा ऩॆऩ्ऱु काट्टुगिऱ अंसम् पिराट्टि, इन्द इरण्डु अंसमुम् सेर्न्देयिरुक्कुम्; ऒऩ्ऱै विट्टु ऒऩ्ऱु इरुक्कादु।
४६५।
Hi
।
क्षिप्रप्रसादिनीं देवीं शरण्याम् अनुचिन्तयेत् ॥
(कश्यप-स्मृतिः)
आसैप्पट्ट ऎल्ला पलऩ्गळैक् कॊडुक्किऱवळायुम् संसार मागिय समुत्तिरत्तिलिरुन्दु करैयेऱ्ऱुगिऱवळायुम् सीक्किरम् अऩुक्रहत्तैच् चॆय्गिऱवळायुम्, सन्दोषत्तैयुण्डु पण्णुगिऱवळायुम्, रक्षिक्किऱवळायुमिरुक्किऱ तेवियाऩ लक्ष्मियै निऩैत्तुक् कॊण्डिरुक्क वेण्डियदु।
[[६५८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
४६६। ऎवुः q far wud Au: f४४ ।
(सौऩगसम्हिता)
सॊऱ्कळिऩ् करुत्तुक्कु विषयमाऩ ऎम्बॆरुमाऩै अडैय वेण्डुमॆऩ्ऱु प्रार्त्तिक्किऱवऩ् कट्टायम् लक्ष्मीयिऩिडदिलुम् प्रपत्ति सॆय्यवेण्डियदु। ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् मात्तिरम् प्रपत्ति पण्णिऩाल् पोदादु।
४६७। ३fe यज्ञविद्या महाविद्या गुह्यविद्या च शोभने ! ।
॥ (विष्णु।पु-१-९-२०)
ओ तेविये! नीर् आत्मज्ञाऩत्तैक् कॊडुक्किऱवळायुम्, मोक्ष मागिय पलत्तैक् कॊडुप्पदै स्वबावमायुडैयवळा युमिरुक्किऱाय्। ४६८।४१४[वु
(श्री सात्त्वत- संहिता - १२-८४) ऎम्बॆरुमाऩुडैय रूपत्तै तियाऩम् पण्णिक्कॊण्डिरुक्किऱ वर्गळ्, ऎन्द लक्ष्मियैप् आच्रयित्तुक्कॊण्डु अदावदु प्रपत्ति पण्णि, करैयेऱ मुडियाद इन्द मुक्कुणङ्गळाल् एऱ्पट्ट संसार समुत्तिरत्तै सुगमाय् सीक्किरत्तिल् अदावदु वेऱु उपायम् सॆय्यामल् ताण्डुगिऱार्गळो।
४६९। ऎ४४+र्कळिऩ अ Yoll-
तव प्रियं धाम यदीयजन्मभूः ।
जगत्समस्तं यदपाङ्गसंश्रयं
<पुगf€४-fa ॥ (आळवन्दार्स्।-३७)
उलगम् मुऴुवदुम् ऎन्द लष्मीयिऩुडैय कटाक्षत्तै आदारमाग वुडैयदो। इङ्गे आदारत्तैच् चॊऩ्ऩदाले अत्तुडऩ् सेर्त्तु वेदम् सॊल्लुगिऱ जगत्कारणमायिरुप्पदु मुदलाऩवैगळुम् सॊल्लप् पट्टऩ।
४७०। ऎऩ्
ईषत्त्वत्करुणानिरीक्षणसुधासन्धुक्षणाद् रक्ष्यते
नष्टं प्राक् तदलाभतस्त्रिभुवनं सम्प्रत्यनन्तोदयम् । श्रेयो न ह्यरविन्दलोचनमनः कान्ताप्रसादादृते संसृत्यक्षरवैष्णवाध्वसु नृणां सम्भाव्यते कर्हिचित् ॥
(सदुः च्लोकी-३)
अनुबन्दम्
[[६५९]]
तामरैक्कण्णऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् मऩदुक्कुप् पिडित्त पत्तिऩि याऩ लक्ष्मियिऩुडैय अनुक्किरहमिल्लामल्, संसारत्तिल् ऒरुवऩ् आसैप्पडक्कूडिय उयर्न्द अऩुबवमुम्, आत्माविऩुडैय अऩुबवमुम्, ऎम्बॆरुमाऩुडैय अऩुबवमुम्, नमक्कु उण्डागिऱदु इल्लै। ४७१। ४-
(श्री वैकुण्ठगत्यम्) सूर्णिगै - ४ आदिशेषऩ्, विष्वक्सेनर् (भगवाऩुक्कु निवेदऩम् पण्णि मिगुन्ददैच्चाप्पिडुगिऱवऩ्) मुदलाऩ ऎल्ला परिजनङ्गळैयुम् ऎम्बॆरु माऩुक्कु अन्दन्द अवस्तैगळिल् सॆय्य वेण्डिय कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्युम्बडि नियमनम् सॆय्गिऱ लक्ष्मियोडु कूड इरुक्किऱ,
४७२। रिऩ् विः
(श्रीस्तवम्-१) ऎल्लावुलगङ्गळैयुमुण्डुबण्णुवदु, नासञ्जॆय्वदु, रक्षिप्पदु आगिय वेलैगळैयुम्, स्वर्गम्,नर, मोक्षम् आगिय पलऩ्गळैक्कॊडुप्पदुम् आगिय इवैगळैयॆल्लाम् ऎन्द लक्ष्मि युडैय मुगत्तैप् पार्त्तु, अवळुडैय सङ्कल्पत्तै तुणैयागक् कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩ् सॆय्गिऱाऩो, अन्द लक्ष्मी नमक्कु क्षेमत्तैक् कॊडुक्कवेणुम्। इरण्डुबेरुम् ऒरे वेलैयैच्चॆय्दु ऒरे विदमाऩ सन्दोषत्तैयडैगिऱवर्गळागैयाले, इप्पडि अवळु टैय सङ्कल्पत्तैक् कवऩिक्कामल् जगत्वियाबारमाऩ विळैयाट्टै अवऩ् सॆय्दाल् अदु रसत्तैक् कॊडुक्कादु, इङ्गे इङ्गिद ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु अदऱ्कुक् कारणमाऩ सङ्कल्पत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। ४७३। देवि ! त्वन्महिमावधिर्न हरिणा नापि त्वया ज्ञायते
यद्यप्येवमथापि नैव युवयोः सर्वज्ञता हीयते ।
यन्नास्त्येव तदज्ञतामनुगुणां सर्वज्ञताया विदु
यमाम्भोजमिदन्तया किल विदन् भ्रान्तोऽयमित्युच्यते ॥
(श्रीस्तवम् -८ )
ऒ तेवि ! उम्मुडैय पॆरुमैयिऩ् ऎल्लैयाऩदु ऎम्बॆरुमा ऩाऩुमुम्मालुङ्गूड अऱियप्पडविल्लै। इप्पडि यिरुन्दबोदिलुम् नीङ्गळिरुवरुम् ऎल्लाम् तॆरिन्दवर्गळ् ऎऩ्बदु पोगविल्लै। ऎदु इल्ल वेयिल्लैयो, अदैयऱियामैयाऩदु ऎल्लाम् अऱिन्दवऩा यिरुप्पदऱ्कु ऒत्तिरुक्किऱदॆऩ्ऱु पॆरियोर्गळ् अऱिगिऱार्गळ्।
[[६६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
आगासत्तामरैयॆऩ्ऱु ऒऩ्ऱिल्लामलिरुक्क अदिरुप्पदाग ऎण्णु किऱवऩ् पिरान्दऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्।
४७४। पु
( श्रीगुणरत्नगोसम्५८)
अम्मा ! अञ्जलियागिय पारत्तैत्तूक्कुगिऱ ऒरुवऩुक्कु, ऐसुवरियत्तैयुम्, आत्मानुबवत्तैयुम् परमबदत्तैयुम् कॊडुत्तुम्, इवऩुक्कुत् तगुन्ददॊऩ्ऱैयुम् सॆय्यविल्लै ऎऩ्ऱु नी लज्जैप् पडुगिऱाय्। इदॆऩ्ऩ औदार्यम्! सॊल्लु।
४७५। +qd::
(श्रीगुणरत्नगोसम् - ३१ )
ए लक्ष्मिये ! नी उऩ्ऩिच्चैयालेये ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊत्ताग इरुक्किऱाय्। अवऩुडैय एऱ्ऱम् उऩ्ऩाले उण्डु पण्णप्पट्टदायिरुन्द पोदिलुम्, सॊऩ्ऩ कारणत्ताल् अवऩुडैय पॆरुमैयाऩदु इऩ्ऩॊरुवऩुडैय अदीनमाग इरुक्कविल्लै। ऒरु रत्नमाऩदु तऩ्ऩुडैय कान्दियाले उयर्न्द विलैयुळ्ळदाग आगिऱदु। अप्पडियिरुन्दबोदिलुम्, अदु कुणमिल्लाददाग आगिऱदिल्लै; अदऱ्कु स्वबावत्तिऩालेऱ्पट्ट पॆरुमै कुऱैगिऱदिल्लै। अदऱ्कुप् पॆरुमै वेऱॊऩ्ऱाल् उण्डुबण्णप्पट्टदल्ल।
४७६। ३४
शक्या लोभयितुं नाहमैश्वर्येण धनेन वा ।
अनन्या राघवेणाहं भास्करेण प्रभा यथा ॥
( रामा। सुन्-२१-१५ ) ऐसुवरियत्तालुम् पणत्तालुम् ऎऩक्कु आसैयुण्डुबण्णुवदु मुडियादु। ऎप्पडि सूरियऩै विट्टु अवऩ् पिरबै पिरिन्दिरुक्क माट्टादो, अप्पडिये रागवऩै विट्टु नाऩ् पिरिन्दिरुक्क मुडियादु। ४७७। ३-४ावुग४१०४-४४$$०४ ।
अरिसि-४तु- - -१४३ १४४ ११ (श्रीबट्टरिऩ् लष्मीकल्याणम् )
ऒरुवऩालुम् कॊडुक्कप्पडामल् तमक्के स्वबावत्तिऩालुळ्ळ कल्याण कुणङ्गळैयुडैयवर्गळायुम्, मऱ्ऱवर्गळुक्कु नल्ल कुणङ् गळुण्डावदऱ्कुक् कारणर्गळायुम्, उलगत्तुक्कुक् कारणमाऩवर् कळायुम् तङ्गळुक्कु समाऩमिल्लादवर्गळायुम् इरुक्किऱ पिराट्टि, ऎम्बॆरुमाऩागिय इरुवर्गळैयुम् नाङ्गळ् वन्दनञ् जॆय्गिऱोम्।अनुबन्दम्
४७८। अप्रमेयं हि तत्तेजो यस्य सा जनकात्मजा ।
[[६६१]]
H४सर् श्री॥ (रामा।आरण्य- ३७-१८ )
जनकराजऩ् तिरुमगळाऩ अन्द सीदै ऎवऩुडैयवळो, अन्द रामऩागिय तेजस्साऩदु अळविडमुडियादल्लवा ? काट्टिल् रामऩुडैय विल्लिऩाल् रक्षिक्कप्पट्टिरुक्किऱ अवळै अबहरिक्क नी समर्त्तऩऩ्ऱु।
४७९। तव श्रिया – स्ववैश्वरूप्येण सदाऽनुभूतयाऽप्यपूर्ववद्विस्मयमादधानया गुणेन रूपेण विलासचेष्टितैः सदा तवैवोचितया तव श्रिया ॥
(आळवन्दार् स्।- ३८ ) उलगत्तैच् चरीरमागक् कॊण्ड तेवरीराल् ऎप्पोदुम् अनुबविक् कप्पट्टिरुन्दबोदिलुम् ऒव्वॊरु नाळुम् पुदिदुबोल् आच्चरियत्तै उण्डुबण्णुगिऱवळुम्, कुणङ्गळ्, रूपङ्गळ्, विळैयाट्टु, तऩ्ऩैय टैन्दवर्गळै रक्षिक्किऱ वियाबारङ्गळ् इवैगळाल् तेवरीरुक्कुत् तगुन्दवळायुमिरुक्किऱ तेवरीरुडैय लक्षिमियुडऩ्गूड।
४८०। f९४ः : !
जूऩि
श्रियं त्वत्तोऽप्युच्चैर्वयमिह फणामः शृणुतराम् । दृशौ ते भूयास्तां सुखतरलतारे श्रवणतः पुनर्हर्षोत्कर्षात् स्फुटतु भुजयोः कञ्चुकशतम् ॥
( श्रीगुणरत्न।को -९ )
लक्ष्मीक्कुम् अऴगु सॆय्गिऱ रङ्गनादऩे ! तेवरीर् मऩदुक्कुप् पिडित्त आऱु कुणङ्गळ् निऱैन्द लक्ष्मियै तेवरीरैक् काट्टिलुम् उयर्न्दवळाग नाङ्गळ् सॊल्लुगिऱोम्।
४८१।
लक्ष्म्याः समस्तश्चिदचित्प्रपञ्चः
शेषस्तदीशस्य तु साऽपि सर्वम् ।
तथाऽपि साधारणमीशितृत्वं श्रीश्रीशयोः द्वौ च सदैकशेषी ॥
(सात्त्वत-म् )
अऱिवुळ्ळदुम् अऱिविल्लाददुमाऩ ऎल्ला उलगमुम् लक्ष्मीक्कुच् चेषम्; अवळुम् अन्द उलगमुम् अवळुक्कुच् चेषियाऩ
[[६६२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषम्। इप्पडियिरुन्द पोदिलुम्, इरुवरुक्कुम् उलगत्तै नियमनम्बण्णुगिऱ अदिगारम् पॊदुवायिरुक्किऱदु। इरण्डु पेरुम् सेर्न्दे ऎप्पोदुम् उलगत्तुक्कु ऒरे शेषि।
४८२। ३९४४रि२८१७४ (षडर्त्त सङ्क्षेपत्तिल् सोमयाजियाण्डाऩ्) शेषियायिरुप्पदु ऒऩ्ऱु। अदु ऎम्बॆरुमाऩ् पिराट्टियागिय इरुवरिडत्तिलिरुक्किऱदु।
युवत्वादौ तुल्येऽप्यपरवशताशत्रुशमन
स्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान् पुंस्त्वसुलभान् । त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् म्रदिमपतिपारार्थ्यकरुणा-
क्षमादीन् वा भोक्तुं भवति युवयोरात्मनि भिदा ॥
श्री कुणरत्न।-३४
तदन्तर्भावात् - स्वरूपं स्वातन्त्र्यं भगवत इदं चन्द्रवदने !
त्वदाश्लेषोत्कर्षाद्भवति खलु निष्कर्षसमये ॥ त्वमासीर्मातः ! श्रीः कमितुरिदमित्थन्त्वविभवः तदन्तर्भावात्त्वां न पृथगभिधत्ते श्रुतिरपि ॥
श्री कुणर। २८
तदन्तर्भावात् ४८३। ३६४
(पारदम् कर्ण-पर्व - ७२-५४ )
मुदलिल् केट्टदै उऱुदियाय्प् पिडित्तुक्कॊण्डिरुप्पवऩुम्, मूडऩुम्, धर्मङ्गळै अऱियादवऩुम्, ज्ञानविरुत्तर्गळिडम् सन्देहङ्गळैक् केट्कादवऩुम् आगिय मऩिदऩ् - गुरुडऩ् पळ्ळत्तिल् विऴुवदुबोल् कॆडुदियैयडैगिऱाऩ्।
४८४।३४-४४
(इतिहाससमुच्चयम् -३१-१३)
मन्दबुत्तियैयुडैयवर्गळाय् पॆरियोर्गळै निन्दिक्किऱवर्ग ळाय् कॆट्ट युक्तिगळागिय पाम्बाले कडिक्कप्पट्टवर्गळाय् मयक्कमुळ्ळ इन्दिरियङ्गळैयुडैयवर्गळायिरुक्किऱ वादिगळुक्कु विषयङ्गळ् उळ्ळ
पडि तॆरियामल् वेऱागत् तोऩ्ऱुम्।
नानयोर्वि
अनुबन्दम्
देवतिर्यङ्गनुष्येषु पुन्नामा भगवान् हरिः ।
स्त्रीनाम्नी लक्ष्मीमैत्रेय ! नानयोर्विद्यते परम् ॥
‘स्त्रीनाम्नी श्रीश्च विज्ञेया इति पाठान्तरम्’ ।
यथा सर्व नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनी । यथा सर्वगतो विष्णुस्तथैवेयं द्विजोत्तम ! ॥
४८५।
३४ः
[[६६३]]
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् - १५-५२)
इन्द तेवियिऩ् मऩदु अन्द रामऩिडत्तिलुम्, अवऩ् मऩदु इवळिडत्तिलुम् निलैयायिरुक्किऱदु। इन्दक् कारणत्ताले इवळुम् अन्द धर्मात्मावाऩ रामऩुम् ऒरुमुहूर्त्तमुम् पिऴैत्तिरुक्किऱार्गळ्। (मुहूर्त्तम् इरण्डु नाऴिगै)।
४८६।पुऩ्
नारायणः परं ब्रह्म शक्तिर्नारायणी च सा ।
पुगळिn
११ (अहिर्बुत्न्यस।- ४-७८ )
इरण्डु पेरुम् उलगत्तै वियाबित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱार्गळ्। अवर्गळ् ऒरुबोदुम् पिरिविल्लामल् सेर्न्दिरुप्पदाल् ऒरे तत्तुवम् पोलिरुप्पदागच् चॊल्लप्पडुगिऱार्गळ्।
४८७। ४
–$try t
मूर्तं ब्रह्म ततोऽपि तत्प्रियतरं रूपं यदत्यद्भुतम् ।
यान्यन्यानि यथासुखं विहरतो रूपाणि सर्वाणि
धान्याहुः स्वैरनुरूपरूपविभवैर्गाढोपगूढानि ते ॥
( सदुः च्लोकी - ४ )
तेवरीरुडैय स्वरूपत्तालुम् रूपङ्गळालुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्वरूपमुम् रूपङ्गळुम् नॆरुक्कमाय् आलिङ्गऩम् पण्णप् पट्टिरुक् किऩ्ऱऩ। इङ्गे रूपङ्गळॆऩ्बदु पररूपमुम्, लीलैक्काग ऎडुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱ रूपङ्गळुम्।
[[६६४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
अळियऩम् - तॆळिविलाक्कलङ्गल्नीर्सूऴ् तिरुवरङ्गत्तुळोङ्गुम्
ऒळियुळार्दामेयऩ्ऱे तन्दैयुम्दायुमावार्, ऎळियदोररु
ळुमऩ्ऱे ऎऩ्दिऱत्तॆम्बिराऩार्, अळियऩ्नम्बैयल्ऎऩ्ऩार्
अम्मवोगॊडियवाऱे। अळियऩम्
१०२।इऩ्ऱॆऩ्ऩैप्पॊरुळाक्कित् तऩ्ऩैयॆऩ्ऩुळ्वैत्ताऩ् अऩ्ऱॆऩ्ऩैप्पुऱम्बोगप् पुणर्त्तदॆऩ्सॆय्वाऩ् कुऩ्ऱॆऩ्ऩत्तिगऴ्माडङ्गळ्सूऴ् तिरुप्पेराऩ् ऒऩ्ऱॆऩक्करुळ्सॆय्य उणर्त्तलुऱ्ऱेऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि -१०-८-९ )
इप्पोदु ऎऩ्ऩैयॊरु वस्तुवागच् चॆय्दु ऎऩ् मऩदिल् वन्दिरुक्किऱाऩ्। मुऩ् कालत्तिल् तऩ्ऩै विट्टु नाऩ् विषयङ्गळिल् अलैयुम्बडि सॆय्ददु ऎदऱ्काग ? वस्तु ऎऩ्बदऱ्कु ऎम्बॆरुमाऩुडैय ज्ञानमुळ्ळवऩ् ऎऩ्ऱु अर्थम्।
१०३। सूऴ्विसुम्बणि
(तिरुवाय्मॊऴि - १०-९-१)
सूऴ्न्द आगासत्तिल् अऴगाऩ मेगम् वात्यगोषत्तै उण्डाक्किऩदु।
१०४। नडुवेवन्दु-विडुवेऩोवॆऩ्विळक्कै यॆऩ्ऩावियै
नडुवेन्दुय्यक्कॊळ्गिऩ्ऱ नादऩैत्
तॊडुवेसॆय्दिळवाय्च्चियर्गण्णिऩुळ्
विडवेसॆय्दु विऴिक्कुम्बिराऩैये।
(तिरुवाय्मॊऴि - १-७-५)
ऒरु कारणमिल्लामल् वन्दु पिऴैप्पिक्कुम्बडि सॆय्गिऱ स्वामि।
१०५। तिरुमालिरुञ्जोलैमलैयॆऩ्ऱेऩॆऩ्ऩ
तिरुमाल्वन्दॆऩ्ऩॆञ्जुनिऱैयप्पुगुन्दाऩ्
गुरुमामणियुन्दुबुऩल् पॊऩ्ऩित्तॆऩ्बाल् तिरुमाल्सॆऩ्ऱुसेर्विडम् तॆऩ्दिरुप्पेरे।
(तिरुवाय्मॊऴि -१०-८-१)
तिरुमालिरुञ्जोलैमलैयॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩेऩ्; सॊऩ्ऩवुडऩ्
ऎऩ् मऩदिल् लक्ष्मीबदि वन्दु निऱैयुम्बडि पुगुन्दाऩ्।
१०६। वेरिमाऱाद-मारिमाऱाद तण्णम्मलै वेङ्गडत्तण्णलै
वारिमाऱादबैम्बॊऴिल् सूऴ् गुरुगूर्नगर्
अनुबन्दम्
कारिमाऱऩ् सडगोबऩ् सॊल्लायिरत्तिप्पत्ताल् वेरिमाऱादबूमेलिरुप्पाळ् विऩै तीर्क्कुमे।
[[६६५]]
(तिरुवाय्मॊऴि -४-५-११)
वासऩै ऒरुबोदुम् विट्टुप्पोगाद तामरैप्पूविलिरुक्किऱ लक्ष्मीयाऩवळ् जीवऩ्गळुडैय कर्मङ्गळैत् तीर्प्पळ्। इङ्गे इऩ्ऩ विऩैयॆऩ्ऱु सॊल्लात्ताले उपायत्तुक्कु विरोदियाऩ कर्मङ्गळै युम्, अन्द उपायत्ताले ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदऱ्कु विरोदियाऩ कर्मङ्गळैयुम् अन्द सॊल् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱु कॊळ्ळवेणुम्।
निऩ् तिरुव-पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरु
वरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप्पल्बडिगाल् कुडिगुडि वऴिवन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ् तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पणैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे।
-तिरुवाय् ९-२-१
१०७। उऩ्दिरु - मायंसॆय्येलॆऩ्ऩै उऩ्दिरुमार्वत्तुमालैनङ्गै
वासम् सॆय्बूङ्गुऴलाळ् तिरुवाणैनिऩ्ऩाणै कण्डाय् नेसम् सॆय्दुऩ्ऩोडॆऩ्ऩै युयिर्वेऱिऩ्ऱियॊऩ्ऱागवे
कूसंसॆय्यादुगॊण्डायॆऩ्ऩैक्कूविक्कॊळ्ळाय्
वन्दन्दो।
तिरुवाय्।१०-१०-२ (पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि -१०-१०-२)
तेवरीरुडैय लक्ष्मी।
१०८। तिरुवुक्कुम् तिरुवागियसॆल्वा तॆय्वत्तुक्करसेसॆय्यगण्णा
उरुवच्चॆञ्जुडराऴिवल्लाऩे उलगुण्डवॊरुवा तिरुमार्बा ऒरुवऱ्काऱ्ऱियुय्युंवगैयिऩ्ऱाल् उडऩिऩ्ऱैवरॆऩ्ऩुळ् पुगुन्दु, ऒऴियादरुवित्तिऩ्ऱिड अञ्जिनिऩ्ऩडैन्देऩ् अऴुन् दूर्मेल्दिसैनिऩ्ऱवम्माऩे।
- पॆरिय तिरु। ७-७-१
लक्ष्मीक्कुम् अऴगु सॆय्गिऱवऩागिय सम्बत्तैयुडैयवऩे !
(मुदल् तिरुवन्दादि - ६७)
१०९। तामरैयाळ्
तामरैप्पूविलिरुक्कुम् लक्ष्मीयिऩ् कणवऩागिय ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩैये पक्ति पिरबत्तियागिय उपायमुम्, परिपूर्ण प्रम्मानुबव मुम् आगिय ज्ञानमाऩदु विषयमागक् कॊळ्ळुम्।
[[६६६]]
४८८।३
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अरुम्बदवुरै
ईडुमाऱुगै - पोवदु,
उडल् - कारणम्।
कॊत्तै - सॊत्तै, अदावदु कुऱैवु।
पोरमिगवुम्। तूर्कुऱ्ऱम्।
२४। सात्योबायसोदनादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
वियादियिल्लामै इन्दिरियङ्गळुक्कु वलिमैयैयुम्, ऐच्वरियम् सत्तुरुक्कळैयुण्डुबण्णुवदैयुम्, नीण्ड आयुस्साऩदु पन्दुक्कळिऩ् पिरिवैयुम् उण्डुबण्णुगिऩ्ऱऩ। ऒरुवऩ् इवैगळिल् ऎदऱ्कु सन्दोषप्पडुगिऱाऩो अदु ऎदु ?
परमात्मनि यो रक्तो विरक्तोऽपरमात्मनि । सर्वेषणाविनिर्मुक्तः स भैक्षं भोक्तुमर्हति ॥
४८९।पुग
बार्हस्पत्य स्मृति (४१-वदु पक्कम् १९४ -म् नॆ। पार्क्क)
(वराहपुराणम्)
मिगुन्द पुण्णियमागिय विलैयैक्कॊडुत्तु इन्द उडम्बागिय ओडमाऩदु वाङ्गप्पट्टिरुक्किऱदु। तुक्कसमुत्तिरत्तिऩ् करैयै अडैवदऱ्काग अदु उडैन्दुबोवदऱ्कुमुऩ् अवसरप्पडु।
सर्वलोकशरण्याय राघवाय महात्मने ।
निवेदयत मां क्षिप्रं विभीषणमुपस्थितम् ॥
रा।यु। १७ -१७
सर्वं परवशं दुःखं सर्वमात्मवशं सुखम् ।
एतद्विद्यात् समासेन लक्षणं सुखदुःखयोः ॥
४९०। H
मनुस्मृति ४ -१६० (५३-वदु पक्कम् २५३ -म् नॆ। पार्क्क)
ऎल्लारुक्कुम् तगुन्दवऩायुम् सिरमत्तैक् कॊडुक्कादवऩायुम्, तवऱुदलुक्कु इडमिल्लादवऩायुम् ऒप्पिल्लादवऩायुम् पिरबन्नर्
अनुबन्दम्
[[६६७]]
कळुडैय वरुत्तत्तैप् पोक्कुगिऱवऩायुमिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩै उपायमाग नी अडैय वेण्डियदु। इङ्गे मुदल् नाऩ्गु सॊऱ्कळ् विष्णुवुक्कु विशेषणमायिरुन्द पोदिलुम् पिरबत्तियिऩुडैय कुणङ्गळैच् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
४९१।७४पर् जू -
अष्टाङ्गयोगयुक्तानां हृद्यागनिरतात्मनाम् । योगिनामधिकारः स्यादेकस्मिन् हृदयेशये ॥ व्यामिश्रयागयुक्तानां विप्राणां वेदवादिनाम् । समन्त्रे तु चतुर्व्यूहे ह्यधिकारो न चान्यथा ॥ त्रयाणां क्षत्त्रियादीनां प्रपन्नानां च तत्त्वतः । अमन्त्रमधिकारस्तु चतुर्व्यूहक्रियाक्रमे ॥ सक्रिये मन्त्रचक्रे तु वैभवीये विवेकिनाम् । ममतासन्निरस्तानां स्वकर्मनिरतात्मनाम् । कर्मवाङ्गनसैः सम्यग्भक्तानां परमेश्वरे । चतुर्णामधिकारो वै वृत्ते दीक्षाक्रमे सति ॥
(सात्त्वत-संहिता-२-९) विधिप्पडि पिरबत्ति सॆय्द क्षत्तिरियर् मुदलाऩ मूऩ्ऱु वर्णङ् गळुक्कुम् नालु वियूहङ्गळुडैय आरादनत्तिल् मन्दिरमिल्लामल् अदिगारमिरुक्किऱदु। ४९२। करिबु
(सनत्कुमारसंहिता)
ताऴ्न्द जादिगळिल् पिऱन्द ऎवऩ् ऒरु तडवै ऎम्बॆरुमा ऩिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णुगिऱाऩो, अवऩ् ताय् तगप्पऩैक् कॊऩ्ऱवऩाय् इरुन्दालुम् अवऩै संसारदुक्कत्तैप् पोक्कुगिऱ ऎम्बॆरुमाऩ् रक्षिक्किऱाऩ्।
४९३।पुर् पुरऩि
(गीता-९-३२)
पाबिगळ् वयिऱ्ऱिल् पिऱन्द स्तिरीगळुम् वैसियर्गळुम्
[[६६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सूत्तिरर्गळुम् आगिय इवर्गळिल् ऎवर्गळ् ऎऩ्ऩैयडैगिऱार्गळो, अवर्गळुम् उयर्न्द गतियै अडैगिऱार्गळ्।
धर्मव्याधादयः
४९४। जनित्वाऽहं वंशे महति जगति ख्यातयशसां
शुचीनां युक्तानां गुणपुरुषतत्त्वस्थितिविदाम् ।
निसर्गादेव त्वच्चरणकमलैकान्तमनसाम्
अधोऽधः पापात्मा शरणद ! निमज्जामि तमसि ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - ६१)
उलगत्तिल् पिरचित्तमाऩ कीर्त्तियैयुडैयवर्गळुम् शुद्धमाऩ वर्गळुम् योगञ्जॆय्गिऱवर्गळुम् मूऩ्ऱु कुणमुळ्ळ पिरगिरुदि, जीवऩ्गळ् इवैगळिऩ् उण्मैयैत् तॆरिन्दवर्गळुम् स्वबावत् तालेये तेवरीरुडैय तिरुवडित्तामरैगळिल् निलैयुळ्ळ मऩदै युडैयवर्गळुमाऩवर्गळुडैय पॆरिय वंसत्तिल् पिऱन्दु नाऩ् पाबत्तिल् मऩदुडैयवऩाय् संसारत्तिल् मूऴ्गि कीऴे पोगिऱेऩ्। रक्षिक्किऱवऩे!
४९५। ०४४-३ : १
नाराणामयनत्वाच्च नारायण इति स्मृतः ॥ -पार।उत्-६३-३२
लक्ष्मियोडु कूडिय नारायणऩैयडैवदऱ्कु अवऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळे उपायम् ऎऩ्गिऱ विच्वासमे त्वयत्ताले सॊल्लप्पट्ट सरणागदि।
४९६। :
(श्रीबाष्यगारर् वाक्कियम्)
पिरबत्तियॆऩ्बदु विच्वासम्। अदावदु ऒरे तडवै पिरार्त्तिप्प तिऩालेये वेण्डियदै ऎम्बॆरुमाऩ् कॊडुप्पऩॆऩ्गिऱ विच्वासत् तुडऩ् पिरार्त्तिप्पदु।
४९७।३४४-४
(भरत-मुनिः )
तऩक्कु वेण्डियदु वेऱॊरुवऩाले मुडित्तुक्कॊडुक्क मुडियादबोदु महाविच्वासत्तै मुऩ्ऩिट्टुक्कॊण्डु, समर्त्तऩाऩ ऒरुवऩैये उपायमाग इरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु पिरार्त्तिप्पदे पिरबत्ति, अदुवे सरणागदि।
न्यासः पञ्चा
अनुबन्दम्
निक्षेपापरपर्यायो न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः ।
सन्न्यासरस्त्याग इत्युक्तः शरणागतिरित्यपि ॥
[[६६९]]
-६० १७७४ (५१- क)
रक्षापेक्षां सर्वज्ञोऽपि हि विश्वेशः सदा कारुणिकोऽपि सन् ।
संसारतन्त्रवाहित्वाद्रक्षापेक्षां प्रतीक्षते ।
-६०८ १७-७८ (५४-१५)
४९८। नमस्कारात्मकं यस्मै विधायात्मनिवचेतनम् ।
त्यक्तदुःखोऽखिलान् कामानश्नुते तं नमाम्यहम् ॥
(winguaggio ११ )
नमस्कारमागिय आत्मसमर्प्पणत्तै (आत्मावैक् कॊडुप् पदै) ऎवऩिडत्तिल् सॆय्दु, तुक्कम् पोय् वेण्डियदैयॆल्लाम् अनुबविक्किऱाऩो, अन्द ऎम्बॆरुमाऩै नमस्करिक्किऱेऩ्।
अनेनैव
आत्मात्मीयभरन्यासो ह्यात्मनिक्षेप उच्यते ।
षड्विधा शर
giri १७-७९५५- २६४। uniss)
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् ।
रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्ववरणं तथा । आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षडिधा शरणागतिः ॥
(अ - moti। ३७ - २८, २९ (५०- २३२ m। unis)
४९९। प्रपत्तिं तां - आचम्य प्रयतो भूत्वा स्मृत्वाऽस्त्रं ज्वलनाकृति ।
तत्प्रविश्य विनिष्क्रान्तः पूतो भूत्वाऽस्त्रतेजसा ॥
प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृताम् ॥
२८-११)
तऩ्ऩुडैय ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु सेर्न्द अन्दप् पिरबत्तियैच्
चॆय्यक्कडवऩ्।
त्वमेव
[[६७०]]
५००। +२४-ऩ
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(विष्णु-तत्त्वम्) उऩ्ऩुडैय उयर्न्द जीवनत्तिलुम्, उऩ्ऩुडैय इरुप्पिलुम् आसैयिरुन्दाल् ऎम्बॆरुमाऩ् स्वामियायिरुप्पदुम् अवऩुक्कु आत्मा वेलैक्कारऩायिरुप्पदुम् स्वबावमाय् ऎप्पोदुमिरुक्किऱदॆऩ्ऱु ऎप्पोदुम् निऩै, इङ्गे जीवनमॆऩ्बदु मिगवुमुयर्न्द पुरुषार्त्तम् अडैवदु। सत्तैयॆऩ्बदु अदऱ्कु वेण्डिय उपायम्।
५०१। ४१
(याज्ञवल्क्यस्मिरुदि - १-८)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय आरादनम्, आचारम्, इन्दिरियङ्गळै अडक्कु वदु, ऒरुवऩै हिंसिक्कामलिरुप्पदु, तानम्, वेदत्तै ऎप्पोदुम् सॊल्लिक्कॊण्डिरुप्पदु, इवैदविर मऱ्ऱ वैदिगकर्मङ्गळ्, इवैगळुक्कुळ्ळे कर्मयोग ज्ञानयोग पक्तियोगङ्गळाले परमात्मावैप् पार्प्पदु मिगवुमुयर्न्द धर्मम्। ५०२। Ha
(पारदम् आनुशासनिक-पर्व - ३६-२४)
ऎल्ला धर्मङ्गळुक्कुळ्ळे ऎम्बॆरुमाऩै आरादनम् सॆय्वदागिय धर्ममाऩदु मिगवुमुयर्न्ददु। अवऩ् तऩ् पक्तऩैत् तऩ् शरीरम्बोल रक्षिक्किऱाऩ्।
५०३।
७-i yoi for ४ ।
तस्मादनादिमध्यान्तं नित्यमाराधयेद्धरिम् ।
(व्यासस्म्।२-४२)
ऎम्बॆरुमाऩै आरादिप्पदैक् काट्टिलुम् पाबत्तैप् पोक्कक्
कूडियदाय् वेदत्तिल् सॊऩ्ऩ कर्मम् वेऱु इल्लै।
कृष्णं धर्मं - ये च वेदविदो विप्रा ये चाध्यात्मविदो जनाः ।
ते विदन्ति महात्मानं कृष्णं धर्मं सनातनम् ॥
(पार। आर। ७१-१२३ -१०३ - वदु पक्कम् ४५७ - नॆ। पार्क्क )
५०४। करि सागा
पिरम्मसूत्तिरम् -२-३-३३)
जीवऩ् पिरयत्नम् सॆय्वदागिय कर्त्रुत्वमुळ्ळवऩ्, ऒऩ्ऱैच् चॆय् ऎऩ्ऱुम्, ऒऩ्ऱैच् चॆय्यवेण्डामॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ सास्तिरत्तिऱ्कुप् पिरयोजनमिरुक्कवेण्डिय तागैयाल्।
५०५।४४g
(पिरम्मसूत्तिरम् -२-३-४०)अनुबन्दम्
[[६७१]]
कीऴे सॊऩ्ऩ जीवऩुडैय कर्त्रुत्वम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुट्पट्टदु। इप्पडिये वेदम् सॊल्लुगिऱबडियाल्।
अचेष्टमानम् साक्षादपि
५०६। ३७वु ४
(विष्णुधर्मम् - ६६-७२)
ऒ पारदऩे ! नी पाबङ्गळुक्कुप् पयन्दाल् वेऱु वियाबारङ्गळै आरम्बिक्कामल् ऎल्ला पिरगारत्तालुम् नारायणऩैये अडैय वेण्डियवऩाग ऎण्णिक्कॊण्डिरु।
५०७। अषीकरि A
अस्वर्ग्यं लोकविद्विष्टं धर्म्यमप्याचरेन्न तु ।
(याज्ञवल्क्यस्मिरुदि - १-१५६)
उडम्बिऩ् वेलैयालुम् मऩदालुम् वाक्कालुम् पिरयत्नम् सॆय्दु ऒरुवऩ् धर्मत्तैच् चॆय्यवेण्डियदु। सास्तिरत्तिल् ऒरु पलऩुक्कु उपायमागच् चॊल्लप्पट्टदैयुम् स्वर्गत्तै अडैवदऱ्कु विरोदियायुम् उलगत्तार् वॆऱुक्कक्कूडियदायुमिरुन्दाल् सॆय्यक्कूडादु।
तस्मै नमः
५०८।कर्
ध्यायन् कृते यजन् यज्ञैस्त्रेतायां द्वापरेऽर्चयन् । यदाप्नोति तदाप्नोति कलौ सङ्कीर्त्य केशवम् ॥
(६९६२४६००१४६००LD - ६-२-१७)
।
किरुदयुगत्तिल् तियानञ्जॆय्दुम्, त्रेदायुगत्तिल् यज्ञङ्गळ् सॆय्दुम्, त्वाबरयुगत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अर्च्चऩै सॆय्दुम्, ऎन्द पलऩै ऒरुवऩ् अडैगिऱाऩो, अन्द पलऩै कलियुगत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लि अडैगिऱाऩ्। ५०९। क
(श्रीबारदम्-११-३-५१)
ऒ राजावे ! दोषत्तुक्किरुप्पिडमाऩ कलियुगत्तुक्कु ऒरु पॆरिय कुणमिरुक्किऱदु। अदावदु किरुष्णऩुडैय तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुव ताले कर्मबन्दम् पोय् ऎम्बॆरुमाऩै अडैगिऱाऩॆऩ्बदु।
[[६७२]]
५१०। कर् तादाबु
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(विष्णुधर्मम् - १०९-५७)
ऎवऩुडैय मऩदिल् कोविन्दऩिरुक्किऱाऩो अवऩुक्कु कलियुगत्तिलुम् किरुदयुगमिरुक्किऱदु। ऎवऩुडैय मऩदिल् अच्यु तऩिल्लैयो अवऩुक्कुक् किरुदयुगत्तिलुम् कलियुगमिरुक्किऱदु।
५११। fकऎ
(पौष्करसंहिता)
पिरम्मावे ! इन्द मन्दिरत्तुक्कुम् अदैच् चॊल्लिच् चॆय्युम् कर्मत्तुक्कुम् अदिगारियुम्, इदैक् केट्किऱवऩुम् किडैक्कमाट्टार्गळ्। अकिञ्चनोन धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी
५१२। R
न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे ।
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य !
त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥
आळ।स्। २२ (५०-वदु पक्कम् २२९ -म् नॆ।पार्क्क )
(लक्ष्मीदन्दिरम् - २८-१७)
ऒरुवऩ् तऩ् अदिगारत्तै अऱियामैयागिय पुत्तिक् कुऱैवाले पक्तियागिय उपायत्तैच् चॆय्य आसैप्पडुगिऱाऩ्।
कृतकृत्यः
५१३। अरिऩो - भागः १
अनुष्ठितक्रतुशतो भवत्येव न संशयः ॥
(अहिर्बुत्न्यसंहिता - ३७-४९)
इप्पडिप्पट्ट अन्द ऎम्बॆरुमाऩै ऒरुवऩ् अर्चित्तु, ऎल्ला पाबङ्गळिलिरुन्दु विलगिऩवऩाय् नूऱुयज्ञङ्गळैच् चॆय्दवऩाग आगिऱाऩ्। इदिल् संसयमिल्लै।
५१४।पुरिमुवुवु :
(तै-६-४६)
योगियाऩवऩ् तपस्सु सॆय्गिऱवर्गळ्, ज्ञानमुडैयवर्गळ्, कर्मञ्जॆय्गिऱवर्गळ् इवर्गळैक् काट्टिलुमुयर्न्दवऩ्। आगैयाल् अर्जुनऩे ! नी योगियाग आगु। इङ्गे योगि ऎऩ्बवऩ् आत्मस्व रूपत्तैत् तियाऩम् पण्णुगिऱवऩ्। तपस्सु ऎऩ्बदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु
अनुबन्दम्
[[६७३]]
आरादनमागच् चॆय्यप्पट्ट तपस्सु। ज्ञानमॆऩ्बदु आत्मज्ञानत् तैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ज्ञानम्। कर्मम् ऎऩ्बदु अच्वमेदम् मुदलाऩ यागङ्गळ्।
५१५।अरिबु –HF ।
श्रद्धावान् भजते यो मां स मे युक्ततमो मतः ॥
(गीता - ६-४७)
ऎवऩ् ऎऩ्ऩिडत्तिल् मऩदै वैत्तुच् चिरत्तैयुडऩ् ऎऩ्ऩैप् पजिक्किऱाऩो अवऩ् ऎल्ला योगिगळैक् काट्टिलुम् उयर्न्दवऩाग ऎण्णप्पडुगिऱाऩ्।
५१६। र्९ यानि निःश्रेयसार्थानि चोदितानि तपांसि वै ।
तेषां तु तपसां न्यासमतिरिक्तं तपः श्रुतम् ।
(अहिर्बुत्न्यसंहिता - ३७-३६)
ऎन्द तपस्सुक्कळ् ऒरुवऩुक्कु मोक्षत्तुक्कु सादनङ्गळाग विधिक्कप्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩवो, अवैगळिल् पिरबत्ति ऎऩ्गिऱ तपस्साऩदु उयर्न्द तपस्सागच् चॊल्लप्पडुगिऱदु।
सत्कर्म
५१७। ४-Å
यत्तु सातपवर्षेण दिव्यं तत् स्नानमुच्यते ।
वारुणं त्ववगाहस्तु मानसं विष्णुचिन्तनम् ॥
(कार्क्यस्मिरुदि)
वॆय्यिलोडु कूडिऩ मऴैयिऩाल् स्नानञ् जॆय्वदैत् तिव्य मॆऩ्ऱुम्, जलत्तिल् मूऴ्गि स्नानञ्जॆय्वदै वारुणमॆऩ्ऱुम्, ऎम्बॆरुमाऩै निऩैप्पदै मानसस्नानमॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु।
५१८। अnf I’IC: !
अरिः प्राणान् परित्यज्य रक्षितव्यः कृतात्मना ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् - १८-२८)
ऒरुवऩ् आर्त्तऩागवो, तिरुप्तऩागवो मऱ्ऱवर्गळिडत्तिल् पिरबत्ति पण्णिऩाल् सास्तिरमऱिन्द अवर्गळाल् अवऩ् विरोदिया यिरुन्दालुम् तङ्गळुडैय पिराणऩै विट्टावदु अवऩ् रक्षिक्कत् तगुन्दवऩ्। इङ्गे आर्त्तऩॆऩ्बदु उडऩे पलऩै वेण्डुगिऱवऩ्।
[[६७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तिरुप्तऩॆऩ्बवऩ् तामदित्तुप् पलऩैप् पॆऱवेण्डुगिऱवऩ्।
५१९। मित्रभावेन
(moori - १८-३)
वेण्डियवऩ्बोल् वन्दवऩै नाऩ् ऎन्दविदत्तालुम् विडमाट्टेऩ्। अवऩिडत्तिल् दोषमिरुन्दालुमिरुक्कट्टुम् इदैप् पॆरियोर्गळ् कॊण्डाडुवार्गळ्।
५२०। यदि वा राव आनयैनं हरिश्रेष्ठ ! दत्तमस्याभयं मया ।
विभीषणो वा सुग्रीव ! यदि वा रावणः स्वयम् ॥
(mousoori ji - १८-३४)
सुक्किरीव ! अवऩ् विबीषणऩो अल्लदु रावणऩैयो, अवऩै अऴैत्तुक्कॊण्डुवा। वानरसिरेष्टऩे ! अवऩुक्कु ऎऩ्ऩाल् अबयम् कॊडुक्कप्पट्टदु।
५२१। अनालोचितविशेषाशेषलोकशरण्य॥।
विन्दयुगलं शरणमहं प्रपद्ये ॥
अनन्यशरणस्त्वत्पादार
(१) ६०० की wi)
तऩ्ऩैयडैगिऱवर्गळिडत्तिल् उयर्न्दवऩ् ताऴ्न्दवऩ् ऎऩ्गिऱ
वित्तियासत्तैप् पार्क्कामल् उलगत्तार् ऎल्लारुक्कुम् रक्षकऩ्।
षड्विधा शर
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् ।
रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्ववरणं तथा ॥
आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षड्विधा शरणागतिः ॥
i-moii। ३७ - २८, २९ (५०-२३२-im। nis)
न्यासः पञ्चा निक्षेपापरपर्यायो न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः ।
प्रपत्तिं तां
[[१]]
सन्न्यासस्त्याग इत्युक्तः शरणागतिरित्यपि ॥
६०८८gjji १७ - ७४ (५१- २३३ - ५। units)
आचम्य प्रयतो भूत्वा स्मृत्वाऽस्त्रं ज्वलनाकृति । तत्प्रविश्य विनिष्क्रान्तः पूतो भूत्वाऽस्त्रतेजसा । प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृताम् ॥
०।५। २८-१०, ११ (११३ - ४९९ - is om। miss)
अनुबन्दम्
[[६७५]]
५२२।९७ः
(सनत्कुमारसंहिता)
इप्पडि पिरबत्तिक्कु वेऱॊऩ्ऱिऩुडैय अपेक्षै ओरिडत्तिलुम् ऒरुगालत्तिलुमिल्लै। अदु ऎल्लाविडङ्गळिलुम् ऎल्लारुक्कुम् ऎल्ला पलऩैयुम् कॊडुक्कुम्।
५२३।७ fu
विश्वस्ताद्भयमुत्पन्नं समूलमपि कृन्तति ॥ (पारदम् उद्योग -३८-९)
ऒरुवऩ् तऩ्ऩिडत्तिल् नम्बिक्कैयिल्लादवऩिडत्तिल् नम्बिक्कै वैक्कक्कूडादु। नम्बप्पट्टवऩिडत्तिलुम् अदिग नम्बिक्कै वैक्कक् कूडादु। नम्बिक्कै वैप्पदालुण्डागुम् पयमाऩदु वेरुडऩ् ऒरुवऩैक् कॆडुत्तुविडुम्।
५२४। ४४
(नारदीयकल्पम् - १-१४)
ऎवऩुक्कु मूलमन्दिरत्तिल् ऎव्वळवु नम्बिक्कैयिरुक्किऱदो अवऩुक्कु अदऱ्कुत् तगुन्दबडि पलऩ् किडैक्कुम्। अदऩुडैय पॆरुमैयै इव्वळवुदाऩ् ऎऩ्ऱु अळक्कमुडियादु।
५२५। पुऴ्रिप्पु
(विष्णुधर्मम् - ७०-८४)
हरिः ऎऩ्गिऱ इरण्डॆऴुत्तुक्कळ् ऎवऩाल् ऒरुदरम् सॊल्लप् पट्टऩवो, अवऩाल् मोक्षम् पोवदऱ्कु सादनङ्गळ् चित्तम् पण्णप्पट्टऩ।
५२६। करियबु
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - २८)
तेवरीरुडैय तिरुवडियैक् कुऱित्तु ऎवऩालेयावदु ऎप्पोदा वदु ऎप्पडियावदु ऒरु तडवै अञ्जलि सॆय्यप्पट्टाल् अदु अप्पोदे ऎल्ला पाबङ्गळैयुम् पोक्कडिक्किऱदु, नल्लवैगळै वळर्क्किऱदु। अदु ऒरुगालत्तिलुम् पलऩिल्लामल् पोगादु। इङ्गे नल्लवैगळॆऩ्बदु - ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवमुम्, अदऱ्कागच् चॆय्यवेण्डिय उपायमुम्, अदऱ्कु वेण्डिय अङ्गङ्गळुम्, अदिऩ् अदिगारमुम्, उपायञ् जॆय्दव ऩुक्कु स्वयम्बिरयोजनमाऩ कैङ्गरियमुम्।
५२७। उदीर्णसंसारदवाशुशुक्षणिं क्षणेन निर्वाप्य परां च निर्वृतिम् ।
प्रयच्छति त्वच्चरणारुणाम्बुजद्वयानुरागामृतसिन्धुशीकरः ॥
(आळवन्दार् स्तोत्तिरम् - २९)
[[६७६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तेवरीरुडैय तिरुवडिगळागिय इरण्डु सॆन्दामरैगळिल् उण्डागियिरुक्कुम् पक्तियागिय अमिरुदसमुत्तिरत्तिऩ् ऒरु तिवलै याऩदु, विरुत्तियागिक् कॊण्डिरुक्किऱ संसारमागिय काट्टुत्तीयै ऒरु क्षणत्तिल् अणैत्तु, मिगवुम् उयर्न्द सुगत्तैक् कॊडुक्किऱदु। ५२८। एवुवु
(साण्डिल्य स्मृति)
उऩ्ऩुडैय अऩेगमाऩ जन्मबरम्बरैगळ् वीणागप् पोय् विट्टऩ। इन्द जन्ममुम् अप्पडिये वीणागप् पोय् विट्टदॆऩ्ऱु निऩैत्तु पिरबत्तियैप् पण्णु।
शरण्यं शर
इन्द्रकर्मा महेन्द्रस्त्वं पद्मनाभो रणान्तकृत् ।
शरण्यं शरणं च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः ॥
५२९। अवु
(पारदम् आनुशासनिक-पर्व -१७८-११)
ऎल्ला सास्तिरङ्गळैयुम् पडित्तु युक्तिगळैक् कॊण्डु अडिक्कडि विसारित्तदिल् इदु ऒऩ्ऱु ताऩ् नऩ्ऱाय् एऱ्पडुगिऱदु। नारायणऩे ऎप्पोदुम् तियानम् सॆय्यत् तगुन्दवऩ् ऎऩ्ऱु।
- ५३०। करिगैः पुळ -
- ia af faa ।
-
॥
हरिवंशः - १३२-८)
नान्यो जगति देवोऽस्ति विष्णोर्नारायणात्परः ॥
सत्तुवगुणमुळ्ळ उङ्गळाले हरि ऒरुवऩे तियानम् सॆय्यत्
तगुन्दवऩ्।
५३१। सरिवुः पार्रिर्।
सर्वे विधिनिषेधाः स्युरेतयोरेव किङ्कराः ॥ (हरिवंशः -१३२-१४)
विष्णुवै ऎप्पोदुम् निऩैक्कवेण्डियदु; ऒरुबोदुम् अवऩै मऱक्कक्कूडादु। सास्तिरङ्गळिल् सॊल्लिय विधि निषेदङ्गळॆल्लाम्, कीऴे सॊऩ्ऩ इरण्डैये विरिवाय्च् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ।
५३२।४४
अनुबन्दम्
दैवी ह्येषा गुणमयी मम माया दुरत्यया ।
मामेव ये प्रपद्यन्ते मायामेतां तरन्ति ते ॥
[[६७७]]
(गीता-७-१४)
ऎऩ्ऩिडत्तिलेये यार् पिरबत्ति पण्णुगिऱार्गळो, अवर्गळ् ताण्डमुडियाद मायैयैत् ताण्डुगिऱार्गळ्। इङ्गे मायै यॆऩ्बदु सत्तुवम् मुदलाऩ मूऩ्ऱु कुणङ्गळै युडैय पिरगिरुदि। ५३३।j
(प्राम्मपुराणम्)
ऎवर्गळ् पक्तियोगम् पण्णच् चक्तियिल्लादवर्गळाय् तेवरीरै उपायमाग अडैगिऱार्गळो, अवर्गळुम् संसारत्तैत् ताण्डि तेवरीरुडैय इडमागिय वैगुन्दत्तै अडैगिऱार्गळ्।
५३४। ४७
(अहिर्बुत्न्यसंहिता - ३७-२५)
पलत्तिल् आसैयैयुडैय ऎवऩॆवऩाल् ऎन्दॆन्द पलऩ्गळ् वेऱु सादनङ्गळाले अडैयमुडियादऩवो, मुमुक्षुवाले ऎन्द मोक्षमॆऩ्गिऱ पलऩाऩदु कर्मयोगम्, ज्ञानयोगम्, पक्तियोगमागिय इवैगळाल् अडैयमुडियादो, ए महर्षिये ! अवऩवऩाले पिरबत्तियालेये अन्दन्द पलऩ्गळ् अडैयप्पडुगिऩ्ऱऩ। पुरुषोत्तम ऩाऩ परमात्मावुम् अदऩालेये अडैयप्पडुगिऱाऩ्। मुमुक्षु आसैप्पडुगिऱ इडमाऩदु ऎङ्गे पोय्त् तिरुम्बि वरुवदिल्लैयो, अन्द उयर्न्द इडम्।
५३५। रिदु पक्
(श्री वैकुण्ठ कत्यम्)
मेले ऒव्वॊरु नाळुम् ताऩ् कडैत्तेऱुवदऱ्काग इप्पडि ध्यानम् सॆय्य वेण्डियदु।
५३६। अवु पुङ्गळिः
(नित्यम्)
परमैगान्दिगळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु आरादनम् सॆय्य वेण्डिय क्रमत्तैच् चॊल्लुगिऱेऩ्। ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियमॊऩ्ऱिलेये आसैयैयुडैय परमैगान्दियाग आगि।
५३७। ३४जि
(नित्तियम् )
अळविल्लाद पिरीदियोडु कूडिय, नडुविल् वेऱु ऎण्णम् कलक्काद कण्णाले पार्प्पदु पोल् मिगवुम् तॆळिवाऩ तियानत्तैच् चॆय्दुगॊण्डिरु।
[[६७८]]
५३८। अरि१८८७
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(वङ्गिपुरत्तुनम्बि-कारिका - ३४-३६) कालैवेळैयिल् ऎम्बॆरुमाऩिडम् पोय्, पिऱगु अवऩुडैय आरादनत्तुक्कु वेण्डिय वस्तुक्कळै सम्बादित्तु अदऱ्कु मेले अवऩै आरादनञ् जॆय्दु, अदऱ्कु मेले मन्दिरङ्गळै जबित्तुक् कॊण्डिरुन्दु, कडैसियिल् मिगवुमुयर्न्दवऩाऩ अवऩैत् तियानम् पण्णिक्कॊण्डु, इप्पडि सॊल्लप्पट्ट ऐन्दु कालङ्गळिल् अवऩै आरादित्तुक् कॊण्डु नाट्कळैप् पोक्कुवेऩ्। २९४-वदैयुम् पार्क्क। ऎम्बॆरुमाऩिडम् पोय् ऎऩ्बदऱ्कु - अवऩिडम् पोय् इऩ्ऱैक्कुत् तेवरीरुडैय कैङ्गरियङ्गळ् अबरादमिल्लामल्नडक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु पिरार्त्तिप्पदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऱ्कु अबिगमनम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। मऱ्ऱ नालु कालङ्गळिल् सॆय्गिऱ वेलैगळुक्कु, उबादानम्, इज्यै, स्वात्यायम्,योगम् ऎऩ्ऱु पॆयर्।
५३९।७
(रामायणम् अयोध्या–३१-५)
तेवरीरै विट्टु, वैगुन्दमॆऩ्गिऱ लोकत्तुक्कुप् पोवदैयुम्, साविल्लामल् आत्मावै अनुबवित्तुक्कॊण्डिरुप्पदैयुम्, उलगङ् गळै आळुवदागिय ऐसुवरियत्तैयुम् नाऩ् आसैप्पडविल्लै।
भवांस्तु ५४०।
पुळ्
(इरण्डावदु जिदन्दा -८)
ऎऩक्कु ऎन्द कुलत्तिल् वासमिरुन्दालुमिरुक्कलाम्; ऎवर् कळिडत्तिलावदु पिऱप्पु इरुक्कट्टुम्। तेवरीरुडैय कैङ्गरियमागिय पोगत्तिल् ऎन्दविडत्तिलुम् ऎन्दक्कालत्तिलुम् पिरीदियिरुक्कवेण्डुम्। तेवरीरैत्तविर वेऱु ऎन्द तेवदैयैयुम् उत्तेचित्तु उडम्बिऩ् वेलै, मऩदु, वाक्कु, तलै इवैगळाले ऒरुविदमायुम् ऒऩ्ऱैयुम् सॆय्यमाट्टेऩ्।
५४१। f
(पारदम् आनुशासनिक - १४२-५९-६१)
ऎवऩ् तामरैक्किऴङ्गैत् तिरुडुगिऱाऩो, अवऩ् पिराम्मणर्कळुक्कु हितत्तैच् चॆय्गिऱवऩुम् तेवर्गळुक्कु नियमनञ् जॆय्गिऱवऩुम् ऎल्ला उलगत्तारालुम् नमस्कारम् सॆय्यप्पट्टवऩुम् मूऩ्ऱु उलगङ्गळुडैय सिरुष्टि, स्तिदि, सम्हारम् इवैगळुक्कुक् कारणमुम्, तऩ्ऩै नियमनम् पण्णुगिऱ वेऱॊरुवऩिल्लादवऩुम्, उलगत्तुक्कु आदारमायुम् अदै उण्डुबण्णि अऴिक्किऱवऩुम्,
अनुबन्दम्
[[६७९]]
उलगङ्गळुक्कु गुरुवुमाऩ विष्णुवै विट्टु वेऱु तेवदैयै पजिक्कट्टुम्। इङ्गे सिरुष्टियैयुम् सम्हारत्तैयुमिरण्डु तडवै सॊऩ्ऩदु-महत्तत्तुवम् मुदल् पिरुदिवी वरैयिलुळ्ळवैगळिऩ् सिरुष्टियागिय समष्टि सिरुष्टियैयुम्, पिऱगु नाऩ्गु विद माऩ पिराणिगळै सिरुष्टिप्पदागिय वियष्टि सिरुष्टियैयुम् निऩैत्तु। ५४२। तूरि
(इतिहाससमुच्चयम् -१२-७७)
ऎवऩ् तामरैक्किऴङ्गैत्तिरुडुगिऱाऩो अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩै सन्दोषप्पडुत्तुगिऱ धर्मङ्गळैच् चॆय्यादवऩायुम्, अवैगळुक्कु मुगङ्गॊडादवऩायुम्, कॆट्टधर्मङ्गळैयुम्, कॆट्टविरदङ्गळैयुम् सॆय्युम् स्वबावमुळ्ळवऩायुम् आगक्कडवऩ्।
आराधनानाम्
५४३। अरिः आरिः
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व -९६-३१)
ऒ राजच्रेष्टऩे! ऒरुवऩ् धर्मञ् जॆय्ददैक् केट्प तुम्, पार्प्पदुम्, निऩैप्पदुम्, सॊल्लुवदुम्, अदैप् पार्त्तु सन्दोषप्पडुवदुम्, इवैगळैच् चॆय्गिऱवऩै ऎप्पोदुम् परिशुद्धम्
सॆय्युम्।
५४४। तस्मात् सप्रणवं शूद्रो मन्नामानि न कीर्तयेत् ।
प्रणवं हि परं लोके ब्रह्म ब्रह्मविदो विदुः ॥
(पारदम् आच्।पर्वम्-१(१८-१४) आगैयाले सूत्तिरऩ् ऎऩ्ऩुडैय तिरुनामङ्गळैप् प्रणवत् तोडु सेर्त्तु सॊल्लक्कूडादु।
५४५। ३LT&
(नारदीयकल्पम्)
ऎट्टॆऴुत्तागिय मूलमन्दिरत्तिऩुडैय जबमाऩदु नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैयुरुबिल्लामल् सॆय्यप्पडवेण्डियदॆऩ्ऱु विधिक्कप्पट्टिरुक्किऱदु। अप्पडिये, स्वरमुम्, पिरणवमुम्, अङ्गनियासमुम्, वेऱुविधिगळुम् इल्लै। स्तिरीगळुक्कुम् सूत्रजादिगळुक्कुम् मन्दिरम् मात्तिरत्तैच् चॊल्लुवदुदाऩ् जबमॆऩ्ऱु सास्तिरत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
[[६८०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
५४६। नमो नाराय
ततः प्रभाते विमले विनिवृत्ते च जागरे ।
नमो नारायणेत्युक्त्वा श्वपाकः पुनरागमत् ॥
(६६४६००TLD - १३९-५३)
पिऱगु नऩ्ऱाय् पॊऴुदु विडिन्दवुडऩ् विऴित्तुक्कॊण्डु, ऎम्बॆरुमाऩैप् पाडुवदु ऎऩ्गिऱ विरदम् मुडिन्दवुडऩ्, नमो नारायण ऎऩ्ऱु सॊल्लि नाय् मांसत्तैत् तिऩ्गिऱ जादियिल् पिऱन्द नम्बाडुवऩ् ऎऩ्बवऩ् तिरुम्बिवन्दाऩ्।
५४७। आध्यात्मिकाधिभौतिकाधिदैविकदुःखविघ्नगन्धरहितस्त्वं द्वयमर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वक्ता यावच्छरीरपातमत्रैव श्रीरङ्गे सुखमास्स्व ॥ २० ॥ शरीरपातसमये तु केवलं मदीययैव दयया अतिप्रबुद्धो मामेवावलोकयन् अप्रच्युतपूर्वसंस्कारमनोरथो जीर्णमिव वस्त्रं सुखेनेमां प्रकृ तिं स्थूलसूक्ष्मरूपां विसृज्य तदानीमेव मत्प्रसादलब्ध मच्चरणारविन्दयुगलैकान्तिकात्यन्तिक परभक्ति परज्ञान परमभक्ति
[[१]]
- कृतपरिपूर्णानवरत नित्यविशदतमानन्य-प्रयोजनानवधिकातिशयप्रियमदनुभवस्त्वं तथाविध मदनुभवजनिता-नावधिकातिशयप्रीतिकारिताशेषावस्थोचिताशेषशेषतैक रतिरूपनित्यकिङ्करो भविष्यसि २१ मा ते भूदत्र संशयः २२’अनृतं ’ ‘मा शुचः’ इति मयैव ह्युक्तम् २३ अतस्त्वं …।सुखमास्स्वं ॥ (तली। २० ( २४ )
त्वयमॆऩ्गिऱ मन्दिरत्तै अदिऩ् अर्थत्तै निऩैप्पदुडऩ्
॥॥
कूड ऎप्पोदुम् इप्पडिये सॊल्लिक्कॊण्डिरुक्किऱ नी।
५४८। क्लेशानां
तदेतत् कथितं बीजमविद्याया मया तव ।
क्लेशानां च क्षयकरं योगादन्यन्न विद्यते ॥ (६-६-७-२५)
अवित्यै मुदलाऩ क्लेसङ्गळै नासम् सॆय्यत्तगुन्ददु योगत्तैक् काट्टिलुम् वेऱिल्लै। क्लेसम् ऎऩ्बदिऩ् पॊरुळै १२-वदु
कण्ठा ५३ miss।
५४९। न कर्मणाम्
(४ - १०२-४)अनुबन्दम्
[[६८१]]
कर्मङ्गळै नासम् पण्णुवदु योगमिल्लामल् पदिऩायिरम् पिऱप्पुगळालुम् मुडियादु। योगमागिय नॆरुप्पे कर्ममागिय उलर्न्द पुल्लै नासम् सॆय्गिऱदु।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
कुलङ्गळायवीरिरण्डि लॊऩ्ऱिलुम्बिऱन्दिलेऩ्
नलङ्गळाय नऱ्कलैगळ् नालिलुम्नविऩ्ऱिलेऩ् पुलऩ्गळैन्दुंवॆऩ्ऱिलेऩ् पॊऱियिलेऩ् पुऩिद निऩ् इलङ्गुबादमऩ्ऱिमऱ्ऱॊर् पऱ्ऱिलेऩॆम्मीसऩे।
११०। सॆय्दवेळ्वियर्
(तिरुवाय्मॊऴि -५-७-५)
यज्ञङ्गळैच्चॆय्दवर्गळ्, इङ्गेवेळ्वियॆऩ्बदु पिरबत्ति। १११। मॊय्त्तवल्विऩैयुळ्निऩ्ऱु मूऩ्ऱॆऴुत्तुडैयबेराल्
कत्तिरबन्दुमऩ्ऱे पराङ्गदिगण्डुगॊण्डाऩ्
इत्तऩैयडियराऩार्क्किरङ्गुनम्मरङ्गऩाय
पित्तऩैप्पॆऱ्ऱुमन्दो पिऱवियुळ्बिणङ्गुमाऱे। (तिरुमालै - ४)
नॆय्क्कुडत्तिल् ऎऱुम्बु मॊय्त्तुक्कॊण्डिरुप्पदु पोल तऩ्ऩैच् चूऴ्न्दुगॊण्डिरुक्किऱ पलमाऩ कर्मङ्गळुक्कुळ् निऩ्ऱु, मूऩ्ऱॆऴुत्तै उडैय कोविन्दा ऎऩ्गिऱ पॆयराल् क्षत्रबन्दुवॆऩ्बवऩुम् उयर्न्द गतियैयडैन्दाऩ्। तऩ्ऩुडैय तासर्गळ् विषयत्तिल् इव्वळवु इरक्कप्पडुम् पयित्तियक्कारऩागिय रङ्गनादऩै अडैन्दुम् संसारत्तिल् कष्टप्पडुम् विदम् ऎऩ्ऩ?
निरन्तरम्इरन्दुरैप्पदुण्डु वाऴि एमनीर्निऱत्तमा वरन्दरुम् तिरुक्कुऱिप्पिल् वैत्तागिल्मऩ्ऩुसीर् परन्दसिन्दैयॊऩ्ऱिनिऩ्ऱु निऩ्ऩबादबङ्गयम् निरन्तरम् निऩैप्पदाग नीनिऩैक्कवेण्डुमे।
[[१]]
पूचित्तुम्-तरित्तिरुन्देऩागवे तारागणप्पोर्
विरित्तुरैत्तवॆन्नागत्तुऩ्ऩैत् तॆरित्तॆऴुदि वाचित्तुम् केट्टुम् वणङ्गि वऴिबट्टुम् पूचित्तुम् पोक्किऩेऩ् पोदु।
[[६८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तऩक्केयाग-ऎऩक्केयाट्चॆय् यॆक्कालत्तुमॆऩ्ऱु ऎऩ्
मऩक्केवन्दिडैवीडिऩ्ऱिमऩ्ऩित् तऩक्केयागवॆऩैक्कॊळ्ळुeते
ऎऩक्केगण्णऩै याऩ्गॊळ्सिऱप्पे।
११२। इऩिप्पोय् - उऩक्कुप्पणिसॆय्दिरुक्कुम् तवमुडैयेऩिऩिप्
पोयॊरुवऩ्ऱऩक्कुप्पणिन्दु कडैत्तलैनिऱ्कैनिऩ्सायै
यऴिवुगण्डाय् पुऩत्तिऩैगिळ्ळिप्पुदुवविगाट्टि उऩ्बॊऩ् ऩडिवाऴ्गवॆऩ्ऱु इऩक्कुऱवर्बुदियदुण्णुम् ऎऴिल्मालि रुञ्जोलैयॆन्दाय्।
पॆरियाऴ्वार् तिरु। ५-६-३
तेवरीरुक्कुक् कैङ्गरियंसॆय्दु कॊण्डिरुक्कुम्बडियाऩ तपस्सै युडैय नाऩ् इऩिमेल् वेऱॊरुवऩिडम् पोय् वणङ्गि अवऩ् वीट्टु वासलिले तूरनिऱ्पदु तेवरीरुडैय तेजस्सुक्कुक् कुऱैवु। इदैत् तेवरीर् पार्त्तरुळवेणुम्।
११३। कूऱैसो - नॆडुमैयालुलगेऴुमळन्दाय् निऩ्मलर्नॆडियाय्
अडियेऩैक् कुडिमैगॊळ्वदऱ्कैयुऱवेण्डा कूऱैसो ऱिवैवेण्डुवदिल्लै, अडिमैयॆऩ्ऩुमक्कोयिऩ्मैयाले अङ्गङ्गेयवैबोदरुङ्गण्डाय् कॊडुमैक् कञ्ञऩैक्
कॊऩ्ऱु निऩ्दादैगोत्तवऩ् तळैगोळ्विडुत्ताऩे।
पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि ५-१-४
उडुत्तिक्कॊळ्ळत् तुणियैयुम् साप्पिडच् चोऱ्ऱैयुम्
तेवरीरिडत्तिल् नाऩ् केट्पदिल्लै।
उऩ्ऩित्तुमऱ्ऱॊरुदॆय्वम् तॊऴाळवऩैयल्लाल्
नुम्मिच्चैसॊल्लि नुम्दोळ्गुलैक्कप्पडुमऩ्ऩैमीर्
मऩ्ऩप्पडुम् मऱैवाणऩै वण्डुवराबदि मऩ्ऩऩै एत्तुमिऩेत्तुदलुम् तॊऴुदाडुमे।
११४। तेवऩॆम्-तेवुमॆप्पॊरुळुम् पडैक्कप्
पूविल्नाऩ्मुगऩैप् पडैत्त
तेवऩॆम्बॆरुमाऩुक्कल्लाल्
पूवुम् पूसऩैयुम् तगुमे?
तिरुवाय्मॊऴि २-२-४
तेवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्किल्लामल् वेऱु ऎवऩुक्कु पुष्पमुम्
पूजैयुम् तगुम्।
अनुबन्दम्
११५। ईऩ्ऱोळि-उलगिऩ तियल्वे, ईऩ्ऱोळिरुक्क मणैनीराट्टि, पडैत्तिडन् दुण्डुमिऴ्न्
दळन्दु, तेर्न्दुलगळिक्कुम्मुदऱ्पॆरुम् कडवुळ्निऱ्प, पुडैप्पलदाऩऱि
तॆय्वम्बेणुदल्, तऩदु
पुल्लऱिवाण्मैबॊरुन्दक्काट्टि,
कॊल्वऩमुदलावल्लऩमुयलुम्,
तॊऩ्मामायप्पिऱवियुळ्नीङ्गा,
इऩैयसॆय्गै यिऩ्बुदुऩ्बळि,
[[६८३]]
पऩ्मामायत्तऴुन्दुमानळिर्न्दे।
(तिरुवासिरियम् -६)
पॆऱ्ऱ तायारिरुक्क, अवळै विट्टु मरप्पाच्चिक्कु स्नानम् सॆय्दु। इदु पोल् उण्डुबण्णिऩ ऎम्बॆरुमाऩिरुक्क वेऱु तॆय्वत्तै उलगत्तार् पूजै सॆय्वदागिय स्वबावम् ऎऩ्ऩवॆऩ्ऱु आऴ्वार् आच्चरियप्पडुगिऱार्।
११६। पेयिरुक्कुनॆडुवॆळ्ळम् पॆरुविसुम्बिऩ् मीदोडिप् पॆरुगु
कालम्, तायिरुक्कुंवण्णमे युम्मैत्तऩ्वयिऱ्ऱिरुत्तियुय् यक्कॊण्डाऩ्, पोयिरुक्कमऱ्ऱिङ्गोर् पुदुत्तॆय्वम् कॊण्डाडुम् तॊण्डीर्, पॆऱ्ऱदायिरुक्कमणैवॆन्नीराट्टु तिरो माट्टाददगवऱ्ऱीरे।
पॆरियदिरुमॊऴि ११-६-६
इङ्गे ऎम्बॆरुमाऩै विट्टु ऒरु जीवऩै तैवमाग वैत्तुक् कॊण्डु अवऩैक् कॊण्डाडुम्बडियाऩ उलगत्तार्गळे! पॆऱ्ऱदा यिरुक्क, अवळै विट्टु ऒरु मरप्पाच्चिक्कु वॆन्नीराल् स्नानम् सॆय् किऱीर्गळा? ऎम्बॆरुमाऩुक्कुक् कैङ्गरियम् सॆय्यमुडियादबडि अवऩुडैय करुणैयिल्लादवर्गळा नीङ्गळ्?
वायवऩै यल्लदु वाऴ्त्तादु कैयुलगम्
तायवऩै यल्लदु ताम्दॊऴापेय्मुलैनञ्
जूणागवुण्डाऩुरुवॊडु पेरल्लाल्
काणाद कण् केळा सॆवि।
११७। सॊऩ्ऩाल्
(तिरुवाय्मॊऴि -३-९-१)
नाऩ् ऎम्बॆरुमाऩैत् तविर वेऱॊरुवऩैयुम् पाडमाट्टेऩ्। इन्द विषयत्तै नाऩ् सॊल्वदुगूड विरोदम्। आऩबोदिलुम् सॊल्लुगिऱेऩ् केळुङ्गळ्।
[[६८४]]
११८। सिन्दै
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(तिरुवाय्मॊऴि - ७-१०-१०)
ऎऩ् निऩैवाऩदु वेऱु तेवदै विषयत्तिल् इरुक्किऱदिल्लैयॆऩ्गिऱ ऎऩ् स्वबावत्तैत् तेवर्गळुक्कु उपकारम् सॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩ् अऱिवाऩ्।
११९। वरुदेवर्पॆरुनीरुम् विण्णुम् मलैयुमुलगेऴुम्
ऒरुदारानिऩ्ऩुळॊडुक्किय निऩ्ऩैयल्लाल्
वरुदेवर् मऱ्ऱुळरॆऩ्ऱॆऩ् मऩत्तिऱैयुम् करुदेऩ् नाऩ् कण्णबुरत्तुऱैयम्माऩे।
पॆरियदिरुमॊऴि ८-१०-२
नाऩ् अडैयुम्बडियाग ऎऩ्ऩिडम् वरुम् तेवदै वेऱॊरुवऩ् इरुक्किऱाऩॆऩ्ऱु नाऩ् कॊञ्जमुम् ऎण्णमाट्टेऩ्।
१२०।कुऩ्ऱमॆडुत्तबिराऩडियारॊडुम्
ऒऩ्ऱिनिऩ्ऱ सडगोबऩुरैसॆयल्
नऩ्ऱिबुऩैन्द ओरायिरत्तुळ्ळिवै
वॆऩ्ऱिदरुम्बत्तुम् मेविक्कऱ्पार्क्के।
तिरुवाय् ७-४-११
कोवर्त्तनमलैयैत् तूक्कि कोगुलत्तै इरक्षित्त ऎम्बॆरुमाऩ्
उडैय तासर्गळोडु सेर्न्दिरुन्द सडगोबऩ्।
१२१। एत्तियिरुप् - माऱायदाऩवऩै वळ्ळुगिराल्मार्विरण्डु
कूऱागक्कीऱियगोळरियै - वेऱाग एत्तियिरुप्पारैवॆल्लुमे, मऱ्ऱवरैच् चात्तियिरुप्पार्दवम्।
नाऩ्मुगऩ्दिरु। १८
ऎम्बॆरुमाऩै स्तोत्तिरम् पण्णिक्कॊण्डिरुक्किऱवर्गळै, अवर्गळै काट्टिलुम् वेऱाय्, अवर्गळैच् चेर्न्दिरुप्पवर्गळुडैय तपस्साऩदु जयिक्कुम्।
वायिऩाल्-सीयिऩाल् सॆऱिन्देऱियबुण्मेल्सॆऱ्ऱलेऱिक्कुऴम्
पिरुन्दु ऎङ्गुम् -ईयिऩालरिप्पुण्डु मयङ्गि यॆल्लैवाय्च्चॆऩ्ऱु सेर्वदऩ् मुऩ्ऩम् वायिऩाल् नमो नारणावॆऩ्ऱु मत्तगत्ति टैक्कैगळैक्कूप्पिप् पोयिऩाल्बिऩ्ऩै इत्तिसैक्कॆऩ्ऱुम् पिणैगॊडुक्किलुम् पोगवॊट्टारे।
१२२। नामञ्जॊल् - किडन्दनम्बिगुडन्दैमेविक् केऴलायुलगै यिडन्द
नम्बि, ऎङ्गळ्नम्बि यॆऱिञररणऴियक्, कडन्दनम्बिगडियारि
अनुबन्दम्
लङ्गै उलगैयीरडियाल्, नडन्दनम्बिनामंसॊल्लिल् नमो नारायणमे।
[[६८५]]
- पॆरिय तिरुमॊऴि ६।१०।१
ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनामत्तैच् चॊल्लुम्बोदु नमो
नारायण ऎऩ्ऱु सॊल्लवेण्डियदु।
अरुम्बदवुरै
सॆरुक्कु - कर्वम्।
विऴुक्काडु — ताऩाय्प्पोय् विऴुवदाले एऱ्पट्टदु। कडगम् - कत्ति मुदलाऩवैगळ् उडम्बिल् पडादबडि ऒरुवऩाल् तरित्तुक्कॊळ्ळप्पट्ट आयुदम्।
५५०। अगर्
२५। प्रबाव व्यवस्तादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(वराह पुराणम्)
पितिरुक्कळुम् पितामहऩ्गळुम्, नम्मुडैय कुलत्तिले विष्णुबक्तऩ् पिऱन्दिरुक्किऱाऩ्। अवऩ् नम्मैक् करैयेऱ्ऱुवऩॆऩ्ऱु तोळैत् तट्टिक् कॊण्डु कूत्ताडुगिऱार्गळ्।
५५१। र् कि ल् लूऩ् rॆi: १
न
सर्वमाश्चर्यमेतस्मिन् निर्वृत्तं राजसत्तम ! ॥
(पारदम् आरण्य पर्वम् १९१ -२९)
ऎवऩ् इन्द किरुष्णऩै उळ्ळबडि अऱिगिऱाऩो अवऩुडैय पॆरुमैयै नित्तियसूरिगळुम् इव्वळवॆऩ्ऱु अऱियार्गळ्।
५५२। H
[[१]]
ब्राह्मणस्य न कर्तव्यं त्रिर्यक्पुण्ड्रस्य धारणम् ।
स शूद्र इति मन्तव्यस्तिर्यक्पुण्ड्रस्य धारणात् ॥
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - ११८-३२) सूत्तिरर्गळाऩ ऎवर्गळ् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळाग इरुक्किऱार्गळो, अवर्गळ् सूत्तिरर्गळऩ्ऱु। अवर्गळ् भागवदर्गळाऩ पिराम्मणर्गळ्। ऎल्ला जादिगळिलुम् ऎवर्गळ् जनार्त्तनऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियिल्लादवर्गळो, अवर्गळे सूत्तिरर्गळ्।
[[६८६]]
५५३।४१ ऎरि
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(वराहपुराणम्)
ऎवऩुक्कु पिऱन्ददुमुदल् सागिऱवरैयिल् वासुदेवऩ् तैव मऩ्ऱो, अवऩ् नम्मुडैय कुलत्तिल् पिऱक्कवेण्डाम्। पिऱन्दालुम् सीक्किरम् मरणमडैयट्टुम्।
५५४। G:
(पारमेष्टिय संहिता)
पिरामणऩ् नॆऱ्ऱियिल् पुण्ड्रत्तैक् कुऱुक्कागत् तरिक्कक्कूडादु। अप्पडित् तरिक्किऱवऩ् अन्दक् कारणत्ताले सूत्तिरऩॆऩ्ऱु ऎण्णत् तगुन्दवऩ्।
५५५। पुUSIC४पु
न जात्या पूजिता राजन् ! गुणाः कल्याणकारणाः । चण्डालमपि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - ११६-८)
राजावे! कौरवम् सॆय्यत्तगुन्द मङ्गळत्तैच् चॆय्गिऱ कुणङ्गळ् जादियिऩाल् उण्डागिऱदिल्लै। तऩ्ऩुडैय आचारप्पडि नडक्किऱ सण्डाळऩैयुम् पिराम्मणऩॆऩ्ऱु तेवर्गळ् अऱिगिऱार्गळ्।
५५६। qUSIC: X:पुः ।
अऩ्बुuct: ४५ aeda ।१ (दक्ष-स्मृति ४ - २०) सन्नियासिगळुम् तपस्सु सॆय्गिऱवर्गळुम् पिरष्टर्गळाऩाल् सण्डाळर्गळागिऱार्गळ्। अवर्गळुक्कुप् पिऱक्कुम् पिळ्ळैगळैच् चण्डाळर् कळुडऩ् वसिक्कुम्बडि राजा सॆय्य वेण्डियदु।
५५७। ७- ९ः
(मनुस्मिरुदि २-१५६)
ऎवऩ् तलै निऱैत्तिरुक्किऱदो, अदऩाले अवऩ् किऴवऩाग विळङ्गुवदिल्लै। सिऱु पिळ्ळैयायिरुन्दालुम् ऎवऩुक्कु नल्ल ज्ञानमिरुक्किऱदो, अवऩैक् किऴवऩॆऩ्ऱु तेवर्गळ् अऱिगिऱार्गळ्।
५५८। {thdr
(पारदम् उद्योग-पर्व - ९३ - ४३,४५) पिरामणसिरेष्टर्गळ् साप्पिट्टबिऱगु, मिगवुमुयर्न्द आसनत्तिल् उट्कार्न्दुगॊण्डु श्री किरुष्णऩ् शुद्धमायुम् कुणमुडैयदुमाऩ विदुररुडैय अन्नत्तैच् चाप्पिट्टाऩ्।
अनुबन्दम्
[[६८७]]
५५९। विवुबर्
(भारत-सावित्री)
तामरैप्पूबोऩ्ऱ तिरुक्कण्गळैयुडैयवऩे! पीष्मरैयुम्, त्रोणरैयुम्, ऎऩ्ऩैयुम् विट्टुविट्टु, ऎदऱ्काग सूत्रऩुडैय पोजनत्तैच् चाप्पिट्टीर्।
५६०।४GH४
(पारदम् उद्योग-पर्व - ९१-२७)
त्वेषमुळ्ळवऩ् कॊडुक्कुम् अन्नत्तैच् चाप्पिडक्कूडादु, त्वेषमुळ्ळवऩुक्कु अन्नत्तैक् कॊडुत्तुच् चाप्पिडच् चॊल्ल कूडादु। राजावे! पाण्डवर्गळिडत्तिल् नी त्वेषम् पण्णुगिऱाय्। अवर्गळ् ऎऩक्कुप् पिराणऩल्लवा?
५६१। अरिरिरियाः
(आबस्तम्बसूत्रम् - २-२-४)
पिराम्मणर्गळाले नियमनम् पण्णप्पट्ट सूत्तिरर्गळ् अवर्गळुडैय अन्नत्तैब् भागम् सॆय्यत् तगुन्दवर्गळ्।
५६२। आhanya
।
शुचिस्तु प्रयतो भूत्वा विदुरोऽन्नमुपाहरत् ॥
(पारदम् उद्योग-पर्व - ९१-४३)
स्वयम् परिशुद्धऩाऩ विदुरऩ् पिराम्मणर्गळुक्कु अन्नत्तैब् भागञ्जॆय्वदऱ्कु वेण्डिय कुणमुळ्ळवऩाय् अन्नत्तैक् कॊण्डु वन्दार्।
५६३। fo: Aपु
ओ कुऴन्दाय्! ऎम्बॆरुमाऩ् ज्ञाऩत्ताल् ऎप्पोदुम् स्तोत्रम् पण्णत् तगुन्दवऩ्। आगैयाल् नित्तियमाऩ अवऩ् विषयमाऩ उयर्न्द ज्ञानत्तैप् पिराम्मणऩिडत्तिलिरुन्दु सम्बादित्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु।
५६४। प्राप्यं ज्ञानं ब्राह्मणात् क्षत्रियाद्वा
वैश्याच्छूद्राद्वाऽपि नीचादभीक्ष्णम् ।
श्रद्धातव्यं श्रद्धधानेन नित्यं
न श्रद्धिनं जन्ममृत्यू विशेताम् ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३२३- ८८)
[[६८८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ज्ञानमाऩदुबिराम्मणऩिडमिरुन्दु, अल्लदु क्षत्तिरियऩिड मिरुन्दु अल्लदु वैसियऩिडमिरुन्दु अल्लदु सूत्तिरऩिडमिरुन्दु अल्लदु अदऱ्कुम् ताऴ्न्द जादियिलिरुक्किऱवऩिड मिरुन्दुम् अडिक्कडि सम्बादिक्क वेण्डियदु।
५६५। -१९s s
कवेरस्य तु या बुद्धिर्वेद तां शाश्वतीमहम् ॥
(पारदम्-उद्योग-पर्व-४१-५)
सूत्तिरजादियिल् पिऱन्द नाऩ् इदऱ्कु मेल् वेऱॊऩ्ऱैयुम्
सॊल्लत् तुणियविल्लै।
भक्तिरष्टविधा
यः शूद्रं भगवद्भक्तं निषादं श्वपचं तथा ।
वीक्षते जातिसामान्यात् स याति नरकं नरः ॥
स्त्रियो वैश्याः ५६६। कऩ्
(गीता - १८-४५-४६)
तऩ् तऩ् कर्मत्तिल् पिरीदियुळ्ळवऩायिरुन्दु मऩिदऩ् अडैय वेण्डिय पुरुषार्त्तत्तै अडैगिऱाऩ्। इदै ऎप्पडि अडैगिऱा ऩॆऩ्बदैक् केळ्। ऎम्बॆरुमाऩै तऩ्ऩुडैय कर्मत्तिऩाल् आरादित्तु मऩिदऩ् चित्तियैयडैगिऱाऩ्।
तस्मात् सप्रणवं शूद्रो मन्नामानि न कीर्तयेत् ।
प्रणवं हि परं लोके ब्रह्म ब्रह्मविदो विदुः ॥
५६७। qufÜ४[Rddi
(विष्णुपुराणम्
३-८-९)
जादिक्कुम् आच्रमत्तुक्कुम् एऱ्पट्ट आचारत्तैयुडैय मऩिदऩाले मिगवुमुयर्न्दवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् आरादिक्कप्पडुगिऱाऩ्। इन्द आरादनत्तैक् काट्टिलुम् अवऩुडैय सन्दोषत्तैयुण्डु पण्णुवदु वेऱॊऩ्ऱिल्लै।
अनुबन्दम्
[[६८९]]
५६८। न चलति निजवर्णधर्मतो यः सममतिरात्मसुहृद्विपक्षपक्षे ।
न हरति न च हन्ति किञ्चिदुच्चैः सितमनसं तमवेहि विष्णुभक्तम् ॥
(विष्णुपुराणम् ३-७-२०)
ऎवऩ् तऩ्ऩुडैय जादिक्कु एऱ्पट्ट कर्मङ्गळिऩिऩ्ऱुम् कॊञ्जङ्गूड विलगामल्, तऩक्कु नल्लदै ऎण्णुगिऱवर्गळिडत्तिलुम् तऩक्कु विरोदम् पण्णुगिऱवर्गळिडत्तिलुम् ऒरे विदमाऩ ऎण्ण मुळ्ळवऩाय्, ऒरुवऩिडमिरुन्दुम् ऒऩ्ऱैयुम् अबहरिप्पदैयुम्, हिंसै पण्णुवदैयुम् सॆय्गिऱदिल्लैयो, मिगवुम् आसै मुदलाऩ कुऱ्ऱङ्गळिल्लाद मऩदैयुडैय अवऩै विष्णुबक्तऩाग अऱि। ५६९। ५ः सावुः कऩ्ः सारिऩ् i qq: १
अर् ळिर् त्तु पु II (विष्णुपुराणम्
६-२-६)
कङ्गैयिऩ् जलत्तिल् मूऴ्गि अदिलिरुन्दु, किळम्बि “सूत्रऩ् उयर्न्दवऩ्, कलियुगमुयर्न्ददु” ऎऩ्ऱु ऎऩ् पिळ्ळैयाऩ वियासर् सॊऩ्ऩाऩ्।
५७०। ७४ः
ऎःण्-४४ १
इत्येवं त्रिषु वर्णेषु विवर्तन्ते गुणास्त्रयः ॥
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - ४०-११)
सूत्तिरऩिडत्तिल् मिगुन्द तमोगुणमुम्, क्षत्तिरियऩिडत्तिल् मिगुन्द रजोगुणमुम्, पिराम्मणऩिडत्तिल् मिगुन्द सत्तुवगुणमुम् इप्पडि मूऩ्ऱु जादिगळिल् मूऩ्ऱु कुणङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩ। इङ्गे मिगुन्द ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले ऒव्वॊरु कुणमुम् मऱ्ऱ इरण्डु कुणङ्गळैयडक्किक्कॊण्डु तलैयॆडुत्तिरुक्किऱदॆऩ्ऱु काट्टप्
पडुगिऱदु।
५७१। पः
(याज्ञवल्क्यस्मिरुदि - १-११६)
वित्या, (ज्ञाऩम्) कर्मम्, वयदु, पन्दु, पणम् इवैगळाले किरमप्पडि पूजिक्कत् तगुन्दवर्गळ्। इवैगळुडऩ् सेर्न्द सूत्तिरऩुम् किऴवयदिल् कॆळरवम् पण्णत् तगुन्दवऩ्।
जनित्वाऽहम्
[[६९०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
५७२। कोत्पुरिङ्गळिदु ।
यावत्प्राप्ति परार्थी चेत्तदेवात्यन्तमश्नुते ॥
(गीतार्थ सङ्गिरहम् २८,+३२)
इन्द मूऩ्ऱु अदिगारिगळुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् ऐगान्दियम् समम्। ऐगान्दियमॆऩ्बदु अवऩैत्तविर वेऱु तेवदैयैप् पार्क्कामल् अवऩैये नम्बियिरुप्पदु। अवर्गळिल् ऎवऩ् ऎम्बॆरुमाऩै अडैगिऱ वरैयिल् वेऱु पलऩिल् आसैयिल्लामल् अवऩैये वेण्डुगिऱाऩो, अवऩ् अन्द ऎम्बॆरुमाऩै मुडिविल्लामल् अनुबविक्किऱाऩ्। अवर्गळिल् ज्ञानियॆऩ्बवऩ् परमैगान्दि यॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्, अवऩ् पिऴैत्तिरुप्पदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अदीनमायिरुक्किऱदु। अवऩुडऩ् सेर्न्दिरुप्पदे अवऩुक्कु सुगम्। अवऩै विट्टुप् पिरिवदे अवऩुक्कु तुक्कम्; ऎम्बॆरुमाऩॊ रुवऩिडत्तिलेये मऩदिरुक्किऱदु। ऎम्बॆरु माऩैत् तियानम् पण्णुवदु, पुण्णियदीर्त्तङ्गळुक्कुप् पोवदु, अवऩैप्पऱ्ऱि केट्पवर्गळुक्कुच् चॊल्लुवदु, अवऩुक्कु नमस्कारम् सॆय्वदु, अवऩै स्तोत्तिरम् पण्णुवदु, अवऩुडैय तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुवदु, इवैगळाले तऩ्ऩैत्ताऩ् ऒरु वस्तुवाग इरुप्पदाग ऎण्णुवऩ्। अवऩिडत्तिल् कॊडुक्कप्पट्ट पिराणऩ् मऩदु, पुत्ति, इन्दिरियङ्गळ् इवैगळिऩ् वेलैगळैच् चॆय्गिऱवऩ्। इङ्गे ऎम्बॆरु माऩुडऩ् सेर्वदावदु सास्तिरत्तिऩाल् विधिक्कप्पट्टु मूऩ्ऱु करणङ् गळाल् सॆय्यक्कूडिय आरादनत्तिल् नोक्कुळ्ळवऩायिरुप्पदु। ३४२-वदैयुम् पार्क्क।
५७३।७१३१४०क
(विहगेन्दिर संहिता)
नारायणऩ् ऒरुवऩैये ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डु इरुक्किऱवऩ् ऎन्दॆन्द विरुत्तियाले पिऴैक्किऱाऩो, अदु अवऩुडैय अर्च्चनम्, अवऩ् ऎदैप् पेसुगिऱाऩो, अदु ऎल्लाम् जबम्; अवऩ् ऎदैप् पार्क्किऱाऩो, अदु तियाऩम्; अवऩ् कालिल् पट्ट जलम् ऒप्पिल्लाद तीर्त्तम्; अवऩ् साप्पिट्ट मीदि मिगुन्द परिशुद्धियैक् कॊडुक्किऱदु; अवऩुडैय वॆऱुञ् जॊल्लाऩदु उयर्न्द मन्दिरम्; अवऩ् तॊट्ट तॆल्लाम् शुद्धमाग आगिऱदु।
५७४। ३१४४
अथैतेषां वृत्तयः
—
ब्राह्मणस्य याजनप्रतिग्रहौ, क्षत्रियस्य क्षितित्राणम्, कृषिगोरक्षण वाणिज्यकुसीदयोनि पोषणानिअनुबन्दम्
वैश्यस्य, शूद्रस्य सर्वशिल्पानि । आपत्स्वनन्तरा वृत्तिः ॥
[[६९१]]
(वैष्णवधर्मशास्त्रम् २-५,६)
ऒरुवऩुक्कु एऱ्पट्ट विरुत्तियैच् चॆय्यमुडियाद आबत्कालङ् गळिल् अदऱ्कु अडुत्त विरुत्तियाऩदु पिऴैप्पदऱ्कु सादनमाग वैत्तुक् कॊळ्ळलाम्।
५७५। पुरियुदु
ऎऩक्कागच् चॆय्यप्पट्ट पाबमुम् धर्ममाग आगिऱदु।
५७६। कळिरिऩ् वरिगळिल्
।
यत्तपस्यसि कौन्तेय ! तत्गुरुष्व मदर्पणम् ॥
(गीता ९-२७।)
उडम्बिऩ् सम्रक्षणैक्काग ऎत्तैच्चॆय्गिऱायो ऎदैच् चाप्पिडुगिऱायो, ऎन्द होमदान तपस्सुक्कळैच् चॆय्गिऱायो, कुत्तियिऩ् पिळ्ळैये! अवैगळ् ऎऩ्ऩिडत्तिल् ऎप्पडि समर्प्पिक्कप् पडुमो अप्पडिच् चॆय्। अदावदु - अन्द कर्मङ्गळ् ऎऩ्ऩुडैयदॆऩ्ऱुम्, अवैगळिऩ् पलऩ्गळ् ऎऩ्ऩुडैयऩवॆऩ्ऱुम्, नाऩे अवैगळैच् चॆय्गिऱेऩॆऩ्ऱुम् ऎण्णिक्कॊण्डु अवैगळैच् चॆय्।
५७७। ४४रिवुः
(मनुस्मिरुदि -१२-६)
(१) कडुमैयागप् पेसुवदु, (२) अन्दन्द वस्तुक्कळुक्कु उळ्ळ पॆरुमैक्कु मेल्बट्टु अवैगळैच् चॊल्वदु, (३) कोळ् सॊल्लुवदु, (४) पॊरुत्तमिल्लामल् पेसुवदु, इप्पडि वाक्कु विषयमाऩ पाबङ्गळ् नाऩ्गु विधङ्गळ्।
५७८। ईरङ्गर्बुरि ।
गवां च यानं पृष्ठेन सर्वथैव विगर्हितम् ॥
(मनुस्मिरुदि
१-७२)
उण्मैयाऩ अर्थत्तैत् तॆरिन्दुगॊळ्ळवेण्डुमॆऩ्ऱु आसैयिल्लामल् सण्डै पोडुवदऱ्काग मात्तिरम् ऒरुवऩिडम् विवादम् सॆय्यक्कूडादु। मालैयै वॆळियिल् तरिक्कक्कूडादु। पसुमाट्टिऩ्मेल् एऱिप्पोवदु ऎल्ला विदत्तालुम् निन्दिक्कप्पडुगिऱदु। ५७९। क
तेवदैयैयुम् अदावदु-ऎम्बॆरुमाऩैयुम्, आचारियऩैयुम् निन्दिक्किऱवर्गळैच् चक्तिक्कुत् तगुन्दबडि कण्डिक्क वेण्डियदु।
[[६९२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
५८०। अङ्गः ४¢d:
।
ईदृङ्मनो यस्य न तस्य भूयो भवोद्भवा द्वन्द्वगदा भवन्ति ॥
(विष्णुपुराणम् -१-२२-८७)
नाऩ् हरि; इदॆल्लाम् जनार्त्तनऩ्; महत् मुदलाऩ कारण तिरवियङ्गळुम्, अवैगळिलिरुन्दु उण्डाऩवैगळुम् इवैगळ् ऎल्लाम् अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱऩ्ऱु। ऎवऩुक्कु इव्विदमाऩ ऎण्ण मिरुक्किऱदो, अवऩुक्कु संसारत्तिल् उण्डागिऱ सुग तुक्कङ्गळागिय वियादिगळ् वारा।
५८१। पुरि४४
(सनत्कुमारसंहिता)
वेऱु तेवदैगळुक्कु निवचेतनम् पण्णिऩदैयुम्, गुरु विल्लादवऩ् साप्पिट्टु मीन्ददैयुम् साप्पिडुगिऱ मऩिदऩ् ऒरु मादम् पयोव्रदत्तैच् चॆय्दु, ऎट्टॆऴुत्तुळ्ळ मूलमन्दिरत्तै ऎप्पोदुम् जबित्तुक्कॊण्डु, पिरुम्मगूर्च्च पञ्ज कव्यत्तैच् चाप्पिट्टु शुद्धऩाग आगिऱाऩ्। पयोविरदमॆऩ्बदु पालैये साप्पिट्टुक्कॊण्डु सॆय्युम् विरदम्।
५८२। पुरिबु
(मनुस्मिरुदि ४-१७६)
धर्मत्तै विट्टु विलगिऩ अर्थत्तैयुम् कामत्तैयुम् ऒरुवऩ् विट्टुविडवेण्डियदु। धर्मम्गूड मेले तुक्कत्तैक् कॊडुप्प ताऩालुम्, उलगत्तार् वॆऱुक्कक्कूडियदायिरुन्दालुम् अदै विट्टुविड वेण्डियदु।
५८३। ३gqi - fqqciaक्
३gai ७ are aff (?) मुऩ् ९ ! ॥
—
(पारदम् आनुशासनिक-पर्व-१६१-९७)
अत्तिक्कायैच् चाप्पिडक्कूडादु।
५८४। ga
कॊम्मट्टि, अत्तिक्काय्, सुरैक्काय्, कोवैप्पऴम् इवैगळैच् चाप्पिडक्कूडादु। इवैगळै ऎप्पोदुम् साप्पिडुगिऱवऩुक्कु ऎम्बॆरु माऩ् ऎप्पोदुम् तूरत्तिलिरुप्पऩ्। वॆण्गत्तिरि, तेत्ताङ् गॊट्टै, कॊम्मट्टि, कुवळै, अत्तिक्काय्, कान्दल्, इवैगळै ऎवऩ् तॆरियामल्
अनुबन्दम्
[[६९३]]
साप्पिडुगिऱाऩो अवऩुक्कु तूरत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्किऱाऩ्। कॊम् मट्टि, चित्तवरै, कान्दल्, निलैप्पऩै, सुरैक्काय् इवैगळै ऎवऩ् साप् पिडुगिऱाऩो, अवऩुक्कु तूरत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्किऱाऩ्। वॆण्गत् तिरि, कॊम्मट्टि, कऩ्ऱुबोट्टु पत्तु नाळैक्कुट् पट्ट पसुविऩ् पाला लुण्डाऩ आमिक्षै, तामिरैक् किऴङ्गु इवैगळै ऎवऩ् साप्पिडु किऱाऩो, अवऩ् कडैसि कालत्तिल् उलगत्तुक्कु यजमानऩाऩ कोविन् दऩै निऩैक्कमाट्टेऩ्। कालिङ्गम् ऎऩ्बदऱ्कु मुळ्ळङ्गियॆऩ्ऱुम् पॊरुळ् कॊळ्ळलाम्। आमिक्षा कॊदिक्किऱ पालिल् तयिरै विट्टाल् अदु तिरियुम्। अदिल् कॆट्टियायिरुक्कुम् भागत्तुक्कु आमिक्षैयॆऩ्ऱु पॆयर्।
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व-११२-४४)
५८५। ४४
वेलङ्गाय्, पीर्क्कु, ईरुळ्ळि, वॆळ्ळुळ्ळि, नाय्क्कुडै, ऊर्प्पऩ्ऱिक् किऴङ्गु इवैगळैच् चाप्पिट्टवऩ् सान्दिरायणम् ऎऩ्गिऱ विरुदत्तैच् चॆय्यक्कडवऩ्।
५८६।रिगा
तेङ्गाय्मुळै, सणैप्पुक्कीरै, नाय्क् कुडै, कुसुम्बै, सुरैक्काय्, विष्टैयै ऎऱुवागप्पोट्टु अदऩालुण्डाऩवैगळ्, उप्पोडु सेर्न्द पाल्, ऎच्चिलिल् कुत्तिऩ नॆय्, वण्णाऩ्दुऱै जलम् इवैगळैच् चाप्पिडुवदु कळ्ळैक् कुडिप्पदऱ्कु सममागुम्।
५८७। ३RGI¢१४
(साण्डिल्यस्मिरुदि-२-५१)
ऎम्बॆरुमाऩै निऩैत्तुक्कॊण्डिरुक्किऱवऩ् काडियै ऒरु कालत्तिलुम् साप्पिडक्कूडादु। अदु कळ्ळुक्कु सममाग अऱियप्पडुगिऱदु। आगैयिऩाल् पिरयत्ऩप्पट्टु अदै विलक्क वेण्डियदु। ५८८।४१ रिबु
(वराहपुराणम्)
रत्तत्तैत् तॆरियामल् ऎन्द विष्णुबक्तऩ् तॊडुगिऱाऩो, अवऩ् कुऱ्ऱत्तै नूऱु उबसारङ्गळ् सॆय्दालुम् ऒ पूमिये! नाऩ् पॊऱुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱदिल्लै।
५८९। ४४९४१४
(सात्त्वत-संहिता)
पिरम्मणऩाय् पिऱन्दु ऎवऩ् एकादसियिल् अन्नम् साप्पिडुगिऱाऩो, अवऩ् ऒव्वॊरु कबळत्तिलुम् पाबत्तैच् चाप्पिडुगिऱाऩ्। अन्द कबळमाऩदु नाय् विष्टैक्कु समम्।
[[६९४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
५९०। U६१४८४१४
ऎवऩ् सक्तऩायुम् उडम्बिल् उबत्तिरवमिल्लामलुमिरुन्दु एकादसि यिल् अन्नत्तैच् चाप्पिडुगिऱाऩो, अवऩुक्कुक् कळ्ळु कुडिप्पदऱ्कु सममाऩ पाबम् उण्डागिऱदु। इदिल् सन्देहमिल्लै। मत्यत्तैक् कुडिक्किऱवऩ् ताऩ्मात्तिरम् नरगत्तिऱ्कुप् पोगिऱाऩ्। एकादसियिल् साप्पिडु किऱवऩ् अवऩ् पितृक्कळुडऩ्गूड नरगत्तिल् मूऴ्गुगिऱाऩ्।
५९१। अळc
(श्रीरङ्गमाहात्मियम्-४७-१०)
दोषमुळ्ळ आहारत्तैच् चाप्पिडुवदालुम्, तऩक्कुक् किडैयाद तिल् आसैयालुम्, अदावदु वैराक्कियमिल्लामैयालुम्, पलविदङ् गळाऩ विषयङ्गळैप् पार्प्पदालुम्, उडम्बिऩ् शुद्धियिल्लामैयालुम् मऩदाऩदु दोषमुळ्ळदागिऱदु।
५९२। ३४Td
(मनुस्मिरुदि-५-३)
वेदङ्गळै अप्यासम् सॆय्यामैयालुम्, आचारम् इल्लामै यालुम्, सोम्बलालुम्, आहारदोषत्तालुम् यमऩ् पिरामणर्गळैक् कॊल्ल ऎण्णुगिऱाऩ्।
५९३। A
(गीता-१८-७)
जादिगळुक्कुम् आसिरमङ्गळुक्कुम् एऱ्पट्ट कर्मत्तै विडुवदु कूडादु। अज्ञानत्ताल् अदै विडुवदु तामसमाऩ तियागमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
५९४। :
(गीता-१८-८)
कर्मत्तैच् चॆय्वदु तुक्कमायिरुक्किऱदॆऩ्ऱुम् उडम्बुक्कु वरुत्त मुण्डागिऱदॆऩ्ऱुम् पयत्ताल् ऎवऩ् कर्मत्तै विडुगिऱाऩो, अवऩ् राजसमाऩ तियागत्तैच् चॆय्दु तियागत्तिऩ् पलऩैयडैगिऱदेयिल्लै। ५९५। कावु
(गीता-१८-९)
तऩ् अदिगारत्तुक्कुक् तगुन्द ऎन्द धर्ममाऩदु इदुवे ऎऩक्कुप् पिरयोजनम् इदुवे नाऩ् सॆय्यवेण्डियदॆऩ्ऱुम्, ऎन्द कर्मा तऩदॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तैयुम् अदऩालुण्डागुम् पलऩैयुम् विट्टु विट्टुम् सॆय्यप्पडुगिऱदो, अदु सात्तुविगत्तियागमॆऩ्ऱु ऎण्णप् पडुगिऱदु।
अनुबन्दम्
५९६। M पुरिबुबुरीऩ् ।
उभे सध्यानृते त्यक्त्वा येन त्यजसि तत् त्यज ॥
[[६९५]]
(पारदम् सान्दि-पर्व-३३९-४४)
ऒरु पलऩुक्कु उपायमागच् चॊल्लप्पट्ट धर्मत्तैयुम् सॆय्यक् कूडादॆऩ्ऱु निषित्तमाऩ कर्मत्तैयुम् विडु। सत्यमॆऩ्ऱु सॊल्लप् पट्ट आत्माविऩ् अनुबवत्तैयुम्, अन्रुदमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट विषयङ्गळिऩ् अनुबवत्तैयुम् विट्टुविडु। ऎन्द ऎण्णत्ताल् इन्द इरण्डु अनुबवत्तैयुम् विडुगिऱायो, अन्द ऎण्णत्तै अदावदुनाऩे इदैच् चॆय्देऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्तै विट्टुविडु।
५९७। i४Td rq४
(भागवदम्- ११-१२-१४,१५)
ए उत्तवऩे! आगैयाल् ऒरु पलऩुक्कु सादनमाग इदैच् चॆय् ऎऩ्गिऱ विधियैयुम्, इदैच् चॆय्य वेण्डामॆऩ्गिऱ निषेदत्तैयुम्, इप्पडि विधिक्कप्पट्ट प्रविरुत्ति धर्मत्तैयुम् निवृत्ति धर्मत्तैयुम्, इव्विदमाऩ इरण्डु कर्मङ्गळुक्कु वेण्डियदाग उऩ्ऩाल् इदुवरै यिल् केट्कप्पट्टुम्, इऩिमेल् केट्कप्पडुवदुमागिय अङ्गङ्गळैयुम् विट्टुविट्टु, ऎल्ला पिराणिगळुक्कुम् आत्मावाऩ ऎऩ्ऩैयॊरुवऩैये ऎल्ला पिरगारत्तालुम् सरणमाग अडै। अप्पडिच् चॆय्दाल् ऒरुवरिडमुम् पयमिल्लामलिरुक्किऱ इरुप्भागिय मोक्षत्तैयडैवाय्। ५९८।४४
(पारदम् उद्योग-पर्व-३४-१३) मीऩाऩदु उयर्न्द साप्पिडत्तगुन्द ऒरु वस्तुवाले मूडप्पट्ट इरुम्बाल् सॆय्यप्पट्ट मुळ्ळै अन्दच् चाप्पाट्टु वस्तुविऩ् आसै याले अदै विऴुङ्गुगिऱदु। अदऩालुण्डागुम् कॆडुदियैप् पार्क् किऱदिल्लै। ५९९। अा
(पारदम् आरण्य-पर्व-२-६४)
सादुवाऩ ऎवऩ् ऎदैक्कण्डु वॆऱुक्किऱाऩो, तुर्जनऩ् अदैये कण्डु सन्दोषप्पडुगिऱाऩ्। इदॆऩ्ऩ पॆरिय कष्टम्! इव्वुलगत्तिऩ् सॆय्गै विपरीतमायिरुक्किऱदु।
६००। Naळिfक+४—! ।
मित्रादिषु समो मैत्रस्समस्तेष्वेव जन्तुषु ॥ ?
(विष्णुपुराणमॆऩ्ऱु मुऩ्ऩोर्गळ्)
[[६९६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
धर्मम्, अर्थम्, कामम् आगिय इवैगळुक्कु सादनङ्गळाऩ धर्मङ्गळै ऒरुवऩ् विट्टुविडवेण्डियदु।
अज्ञानात्
६०१। for ivaifrds३४ः १
विद्यते स्त्रीषु चापल्यं विद्यते ज्ञातितो भयम् ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम्-१६-९)
पसुमाडुगळिडत्तिल् सम्बत्तुक्कु सादनम् इरुक्किऱदु। पिराम्मण ऩिडत्तिल् इन्दिरियजयमिरुक्किऱदु। स्तिरीगळिडत्तिल् सबलत् तऩ्मैयिरुक् किऱदु। तायादिगळिडमिरुन्दु पयमिरुक्किऱदु।
अपायसम्प्लवे
६०२।७ पूfa:
(रामायणम् - किष्किन्दा-३०-८१)
ऎन्द वऴियाले वालि कॊल्लप्पट्टुप्पोऩाऩो अन्द वऴि कुऱुगिप्पोगविल्लै। सुक्रीव! नी सॊऩ्ऩदैच् चॆय्। वालि पोऩवऴि
पोगादे।
कृतापराधस्य
यदि किञ्चित्
यच्च शोकाभि
अकिञ्चनो - न धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी
न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे ।
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य !
त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
१२३।केसवऩ्दमर् कीऴ्मेलॆमरेऴॆऴुबिऱप्पुम्,
मासदिरिदुबॆऱ्ऱु नम्मुडैवाऴ्वुवाय्क्किऩ्ऱवा
अनुबन्दम्
ईसऩॆऩ्गरुमाणिक्कमॆऩ्सॆङ्गोलक्कण्णऩ्विण्णोर्
[[६९७]]
नायगऩ्, ऎम्बिराऩॆम्माऩ् नारायणऩाले। -तिरुवाय्मॊऴि २-७-१
ऎऩ्ऩुडैय वंसत्तिल् पिऱन्दवर्गळिल् मेलेऴु तलैमुऱैयुम्, कीऴेऴु तलैमुऱैयुम्, नडुविल् ऎऴु तलैमुऱैयुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय तासर्गळाऩार्गळ्। इव्विदमाऩ पॆरिय सामर्त्तियमागिय वाऴ्वु नमक्कुक् किडैत्तिरुक्किऱदु।
१२४। पण्डैक्-अण्डक्कुलत्तुग्गतिबदियागि असुररिराक्कदरै
इण्डैक्कुलत्तै ऎडुत्तुक्कळैन्द इरुडीगेसऩ्ऱऩक्कुत् तॊण्डक्कुलत्तिलुळ्ळीर् वन्दडिदॊऴुदु आयिरनामम् सॊल्लिप् पण्डैक्कुलत्तैत्तविर्न्दु पल्लाण्डु पल्लायिरत्ताण्
डॆऩ्मिऩे।
(तिरुप्पल्लाण्डु-५)
पऴैय कुलत्तैप् पोक्कि पल्लाण्डु पाडुवोम्।
कुलङ्गळायवीरिरण्डि लॊऩ्ऱिलुम्बिऱन्दिलेऩ् नलङ्गळायनऱ्कलैगळ् नालिलुम्नविऩ्ऱिलेऩ् पुलऩ्गळैन्दुंवॆऩ्ऱिलेऩ् पॊऱियिलेऩ् पुऩिद निऩ् इलङ्गुबादमऩ्ऱिमऱ्ऱॊर् पऱ्ऱिलेऩॆम्मीसऩे
१२५।निऱ्किऩ्ऱतेवराय्निऱ्कुमत्तेवुम्, अत्तेवरिल् मूवराय् निऱ्कुम् मूदुबुणर्प्पुम् - यावराय् निऱ्किऩ्ऱदॆल्लाम् नॆडुमालॆऩ्ऱोरादार् कऱ्किऩ्ऱदॆल्लाम् कडै।
-नाऩ्मुगऩ् तिरुवन्दादि ५४
कण्णुक्कुत् तोऩ्ऱुमवैयॆल्लाम् सर्वेसुवरऩ्।
१२६। वाऩुळारऱियलागा वाऩवा ऎऩ्बरागिल्
तेऩुलान्दुळवमालैच् चॆऩ्ऩियायॆऩ्बरागिल् ऊऩमायिऩगळ् सॆय्युमूऩगारगर्गळेलुम्
पोऩगम् सॆय्दसेडम् तरुवरेल्बुऩिदमऩ्ऱे? - तिरुमालै ४१ ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळ् ताङ्गळ् साप्पिट्टु मीन्ददै ऎऩक्कुक्कॊडुत्ताल्, अदु उडऩे शुद्धियैच् चॆय्युम्। १२७। वैयत्तुवाऴ्वीर्गाळ् नामुम्नम्बावैक्कुच्,
चॆय्युम्गिरिसैगळ् केळीरो पाऱ्कडलुळ्, पैयत्तुयिऩ्ऱ परमऩडिबाडि,
नॆय्युण्णोम्बालुण्णोम् नाट्कालेनीराडि,
[[६९८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मैयिट्टॆऴुदोम् मलरिट्टुनाम्मुडियोम्, सॆय्यादऩ
सॆय्योम् तीक्कुऱळैसॆऩ्ऱोदोम्, ऐयमुम्बिच्चैयुम् आन्दऩैयुम्गैगाट्टि,
उय्युमाऱॆण्णि युगन्देलोरॆम्बावाय्।
तिरुप्पावै-२
सॆय्यत्तगाद कर्मङ्गळैच् चॆय्यमाट्टोम्। ऒरु आचारियऩिडम्
पोय् असत्ताऩ सास्तिरङ्गळैप्पडिक्कमाट्टोम्।
१२८। सॆय्येल्
(तिरुवाय्मॊऴि—२-९-३) कॆट्ट कर्मङ्गळैच् चॆय्यादेयॆऩ्ऱु किरुबै सॆय्युम्। १२९। वैदुनिऩ्ऩैवल्लवा पऴित्तवर्क्कुम्माऱिल्बोर्
सॆय्दुनिऩ्ऩसॆऱ्ऱत्तीयिल् वॆन्दवर्क्कुंवन्दुऩ्ऩै, ऎय्द लागुमॆऩ्बरा, तलालॆम्मायनायिऩेऩ्, सॆय्दगुऱ्ऱम्नऱ्ऱ मागवेगॊळ् ञालनादऩे।
- तिरुच्-छन्दविरुत्तम् १११ उलगत्तुक्कु नादऩे! अडियेऩ् सॆय्युम् कुऱ्ऱत्तैत् तेवरीर् कुणमागक् कॊळ्ळवेणुम्।
१३०। तऩ्ऩडियार्दिऱत्तगत्तुत् तामरैयाळागिलुम्
सिदगुरैक्कुमेल् ऎऩ्ऩडियारदुसॆय्यार् सॆय्दारेल्नऩ्ऱु सॆय्दारॆऩ्बर्बोलुम् मऩ्ऩुडैयविबीडणऱ्का मदिळिलङ् गैत्तिसैनोक्किमलर्क्कण्वैत्त ऎऩ्ऩुडैयदिरुवरङ्गर्क्
कऩ्ऱियुम्मऱ्ऱॊरुवर्क्काळावरे। पॆरियाऴ्वार् तिरु।४-९-२
ऎऩ्ऩुडैय तासर्गळ् अबसारत्तैच् चॆय्यमाट्टार्। सॆय्दाल्
नल्लदैच् चॆय्दारॆऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् सॊल्लुवऩ् पोलुम्।
कुळित्तुमूऩ्ऱऩलैयोम्बुम् कुऱिगॊळन्दणमैदऩ्ऩै
ऒळित्तिट्टेऩॆऩ्गणिल्लै निऩ्गणुम्बत्तऩल्लेऩ् कळिप्पदॆऩ्गॊण्डुनम्बि कडल्वण्णागदऱुगिऩ्ऱेऩ् अळित्तॆऩक्करुळ् सॆय्गण्डा यरङ्गमानगरुळाऩे।
अरुम्बदवुरै
पॊलिसैक्किडुवर् - वट्टिक्कुक् कडऩ् कॊडुप्पवर्गळ्।
अविडु - परिहास वार्त्तै।
ऒट्टत्तुक्कु — पन्दयत्तुक्कु।
६०३। अलूगē: -
अनुबन्दम्
२६। प्रबावरक्षादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
fft: १
अत्युत्कटैः पुण्यपापैरिहैव फलमश्नुते ॥
[[६९९]]
(विहगेन्दिरसंहिता)
मिगवुम् पलमाऩ पुण्णियङ्गळैयुम् पाबङ्गळैयुम् सॆय्दवऩ् इङ्गेये मूऩ्ऱु नाट्कळिलो, मूऩ्ऱु पक्षङ्गळिलो मूऩ्ऱु मादङ्गळिलो, मूऩ्ऱु वर्षङ्गळिलो अवैगळिऩ् पलऩ्गळै अऩुबविक्किऱाऩ्।
उपायभक्तिः
यस्यानुग्रहमिच्छामि धनं तस्य हराम्यहम् । बान्धवैश्च वियोगेन भृशं भवति दुःखितः ॥
६०४। रिच्च
(विष्णुधर्मम् —१-१८)
संसारमागिय सॆल्लमुडियाद करैयिल्लाद काट्टिल् ओडित् तिरिगिऱवर्गळुक्कु किरुष्णऩ् विषयत्तिल् ऒरु नमस्कारमाऩदु मोक्षमागिय करैयैच् चेर्प्पिक्किऱदु। ६०५।पगsरिबु
(पारदम् - सान्दि-पर्व-४६-१९)
किरुष्णऩ् विषयत्तिल् सॆय्द ऒरु सुकृतप्रणाममाऩदु पत्तु अच्वमेदङ्गळुक्कुम् सममागुमा? आगादु। आऩाल् पत्तु अच्वमेदङ्गळ् पण्णिऩवऩ् तिरुम्बिवरुगिऱाऩ्। किरुष्णऩिडत्तिल् प्रणामम् पण्णिऩवऩो तिरुम्बि वरुगिऱदिल्लै। सुकृतप्रणामम् ऎऩ्बदुइरण्डु कैगळाल् मूऩ्ऱु तरम् अञ्जलिसॆय्दु मुऴङ्गाल् वरैक् काल्गळै नीट्टि, नॆऱ्ऱि, मूक्कु, कऩ्ऩम् इवैगळाल् पूमियै मूऩ्ऱु तरम् तॊट्टु सॆय्यप्पट्टु इप्पडिच् चॆय्यप्पडुम् अष्टाङ्गमाऩ नमस्कारत्तैप् पऩ्ऩिरण्डु तरम् सॆय्वदु।
सकृदेव प्रपन्नाय तवास्मीति च याचते । अभयं सर्वभूतेभ्यो ददाम्येतद्व्रतं मम ॥
[[७००]]
अथ पातक
कुयोनिष्वपि
६०६।
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(विष्णुधर्मम्-१०६-५३)
सरणमडैन्दवर्गळैयुम्, उऩक्काग नाऩ् इरुक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱु पिरार्त्तिप्पवर्गळैयुम्, अवर्गळ् तगप्पऩैक् कॊऩ्ऱवर्गळायिरुन्दालुम् सादुक्कळ् इरक्षिक्किऱार्गळ्।
डम्भिहैतुक राजान्तेवासियाज्येभ्यः सीदन्निच्छेद्धनं क्षुधा ।
डम्भिहैतुकपाषण्डिबकवृत्तींश्च वर्जयेत् ॥
ये तु सामान्य
६०७। पुंसां जटाभरणमौण्ड्यवतां वृथैव
मोघाशिनामखिलशौचनिराकृतानाम् ।
तोयप्रधानपितृ पिण्ड बहिष्कृतानां सम्भाषणादपि नरा नरकं प्रयान्ति ॥
(६६२४ ६०० ६००LD-३-१८-१०५)
जडैयागिय आबरणत्तैयो, कुडुमियिल्लाद मॊट्टैत् तलैयैयो उडैयवर्गळाय् तेवयज्ञम् मुदलाऩवैगळैच् चॆय्या मल् साप्पिडुगिऱवर्गळाय्, ऒरुविदमाऩ शौचमिल्लादवर्गळाय् पितृक् कळुक्कु तर्प्पणत्तैयुम् सिरात्तत्तैयुम् सॆय्यादवर्गळायिरुक्किऱवर् कळुडऩ् पेसुवदालुम्गूड मऩिदर्गळ् नरगत्तै यडैगिऱार्गळ्।
नेहाभिक्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात् ॥
६०८।पुवि ४०६
(गीता -६-४०)
प्रुदैयिऩ् पिळ्ळैये! योगम् सॆय्य आरम्भित्तु अदु मुडियाद वऩुक्कु इङ्गुम् मेलुलगत्तिलुम् नासम् किडैयादु। नल्ल विषयत्तैच् चॆय्दवऩ् कॆट्ट गतियैयडैयमाट्टाऩऩ्ऱो?
अपि चेत्अनुबन्दम्
[[७०१]]
६०९।अरिबु पुत्तु
(पारदम् आश्वमेधिकम्-९६-४६)
पाण्डुविऩ् पिळ्ळैये! ऎऩ् पक्तर्गळ् पाबङ्गळिल् रुचियुळ्ळवर् कळायिरुन्दालुम्, तामरै यिलैयिल् जलम् ऒट्टाददुबोल् अवर्गळिडत् तिल् ऒरु पाबमुम् ऒट्टादु। पाबङ्गळुक्कुत् तगुन्द परिहारम् एऱ्पडुम् ऎऩ्ऱु करुत्तु। ६१०। TH:
(इतिहाससमुच्चयम्- ३३,१२३,१२४)
ओ पिराम्मणच्रेष्टऩे! ऎम्बॆरुमाऩै आच्रयित्तिरुक्किऱवऩ् मरवुरियैयुडुत्तिक् कॊण्डिरुन्दालुम्, जडैयुळ्ळ वऩायिरुन्दालुम्, त्रिदण्डमुळ्ळवऩायुम्, तलैयिल् कुडुमियिल्लादवऩायुम्, वेऱु आच्रमत्तिऩ् अडैयाळङ्गळुळ्ळवऩायुमिरुन्दालुम् इवैगळिल्ला विट्टालुम् इन्द अडैयाळङ्गळ् मोक्षत्तुक्कुक् कारणमऩ्ऱु। ऎवर्गळ् इरक्कमिल्लादवर्गळायुम्, कॆट्ट मऩदैयुडैयवर्गळायुम्, ऎप्पोदुम् कॆट्ट आचारङ्गळिल् रुचियैयुडैयवर्गळायुमिरुक्किऱार्गळो, नारायणऩै अडैन्दिरुन्दाल् अन्द मऩिदर्गळुम् उयर्न्द गतियै अडैगिऱार्गळ्। ६११।वुर्
(इतिहाससमुच्चयम्-२७-२५)
विष्णुबक्तर्गळुक्कुप् पाबम् नेर्न्दाल् अदऱ्कु उडऩे पिरायच् चित्तम् सॆय्वार्गळा कैयाले अवर्गळिडत्तिल् पाबम् ऒट्टादु। उदय माऩ सूरियऩ्बोल् उलगम् मुऴुवदैयुम् अवर्गळ् परिशुद्धम् सॆयगिऱार्गळ्।
६१२।-४-en
(इतिहाससमुच्चयम्-३३-१२५-१२७)
अऩेगमायिरम् पुण्णियजन्मङ्गळिऩ् कडैसियिल् ऎल्ला उलगङ्गळिलुम् इवऩॊरुवऩे महात्मावॆऩ्ऱु सॊल्लुम् पडियिरुक् किऱ वासुदेवऩुक्कु नाऩ् तासऩ् ऎऩ्गिऱ इव्विद माऩ पुत्तियाऩदु ऎवऩुक्कु उण्डागिऱदो, अवऩ् ऎम्बॆरुमाऩिरुक्किऱ उलगत्तुक्कुप् पोगिऱाऩ्। इन्द विषयत्तिल् सन्देहमिल्लै। ऎवर्गळ् इन्दिरियङ्गळै अडक्किक्कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् वैक्कप्पट्ट पिराणऩै युडैवर्गळो अवर्गळैप्पऱ्ऱिच् चॊल्ल वेण्डुमो।
६१३।अळळर्
(इतिहास समुच्चयम्-३३-१८०) ऎवर्गळ् नारायणऩुक्कु मुगङ्गॊडुक्कविल्लैयो, अवर्गळ्
[[७०२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अनेकम् नूऱु अच्वमेदङ्गळ् सॆय्दालुम् अनेकम् नूऱु वाजबेयङ्गळ् सॆय्दालुम् नल्ल गतियै अडैगिऱदिल्लै।
यो ह्येनं पुरुषं वेद देवा अपि न तं विदुः । सर्वमाश्वर्यमेतस्मिन् निर्वृत्तं राजसत्तम ! ॥
६१४। ३èuq४४+SRI
(नारदीयम्)
विष्णुबक्तऩल्लादवर्गळुक्कु नमस्कारम् सॆय्वदालुम्, ऎम्बॆरुमाऩ् विषयत्तिल् अवमानम् सॆय्वदालुम् विष्णुबक्तऩैत् तूषिप्पदालुम् ऒरुवऩ् उडऩे पदिदऩागिऱाऩ्। (कीऴे विऴुगिऱाऩ्; मेलुलगमिल्लै) इदिल् सन्देहमिल्लै।
६१५। A-qq:
(इतिहास समुच्चयम्-१२-७१-७२)
तामरैक्किऴङ्गैत् तिरुडिऩवऩ् ऎप्पोदुम् सन्नियासिगळै निन्दिक्किऱवऩायुम्, विष्णुबक्तर्गळै अवमानम् सॆय्गिऱवऩायुम्, वेदान्दसास्तिरत्तिल् नोक्कमिल्लादवऩायुम् आगट्टुम्। तामरैक् किऴङ्गैत् तिरुडिऩवऩ् उळ्ळुक्कुळ्ळे तुष्टऩाय् मेलुक्कु नल्लवऩा युम्, प्रुम्मवित्तुगळिडत्तिल् त्वेषम् पण्णुगिऱवऩायुम्, सास्तिरत्तिल् सॊल्लप्पट्ट नल्लकर्मङ्गळैत् तूषिक्किऱवऩायुम् आगट्टुम्। तामरैक्किऴङ्गैत् तिरुडिऩवऩ् कॆट्टबुत्तियैयुडैवऩााय्, ऎप् पोदुम् नल्ल अनुष्टानत्तैयुडैयवर्गळायुम्, आत्मबरमात्म विषयमाऩ सास्तिरत्तिल् त्रुडमाऩ ज्ञानमिल्लामलुमिरुक् किऱवर्गळै मयङ्गुम्बडि सॆय्यट्टुम्।
६१६।७q
(इतिहास समुच्चयम्-२-१०)
वियागरणसास्तिरत्तिल् मिगुन्द पिरीदियुळ्ळवऩुक्कुम्, साप्पाट्टि लुम् वस्तिरत्तिलुम् अदिग कवऩमुळ्ळवऩुक्कुम् अऴगाऩ वीट्टिलिरुप्पदिल् पिरीदियुळ्ळवऩुक्कुम् उलगत्तारुडैय मऩदैत् तऩ् पेच्चाल् इऴुक्कुम् सक्तियुळ्ळवऩुक्कुम् मोक्षम् किडैयादु। ६१७। f-t
(पारदम् सान्दि-पर्व-३०५-३६)
ऎवर्गळ् ऎप्पोदुम् स्तिरीसङ्गमत्तिलुम्, साप्पाट्टिलुम् नोक् कुळ्ळवर्गळो, ऎवर्गळ् तिरुट्टु, पॊय् सॊल्लुवदु, कडुमैयागप् पेसुवदु, इवैगळैच् चॆय्गिऱार्गळो अवर्गळैत् धर्मत्तै विट्टवर्
अनुबन्दम्
[[७०३]]
कळॆऩ्ऱु तेवर्गळ् अवर्गळ्गिट्टप् पोगामल् अवर्गळै विट्टुविडु किऱार्गळ्।
६१८। ४१३ः४G१४
(विष्णुधर्मम्-९९-१३)
ऎवर्गळ् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् मुगङ्गॊडुक्कामल् विषयङ्गळिल् नऩ्ऱाय् पडिन्दिरुक्किऱ मऩदैयुडैयवर्गळाय् इरुक्किऱार्गळो, अवर् कळुक्कु वॆगुदूरत्तिल् अन्द परम्बिरम्मम् (ऎम्बॆरुमाऩ्) इरुक्किऱदु। ६१९। T-४४-२७
(विष्णुधर्मम् —९९-१५)
ऎवर्गळ् कोविन्दऩैये ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डु अवऩिडत्तिल् वैक्कप्पट्ट मऩदैयुडैयवर्गळाय्, विषयङ्गळै विट्टिरुक्किऱार्गळो, अवर्गळुडैय समीबत्तिल् अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्किऱाऩॆऩ्ऱु अऱियवेण्डियदु।
न लिङ्गं धर्म
६२०। कळ् काग(मनुस्मिरुदि-६-६७)
तेत्ताङ्गॊट्टै मरत्तिऩुडैय पऴमाऩदु जलत्तैत् तॆळिविक्किऱदायिरुन्दालुम्, अदिऩ् पॆयरैच् चॊल्लुवदाल् मात्तिरम् जलम् तॆळिगिऱदिल्लै।
६२१। अरियः(वियाससञ्जयसंवादम्)
इन्द उलगत्तु सुगङ्गिडैक्कामल् वरुत्तप्पडुगिऱवर्गळुम्, मेल् उलगत्तु सुगम् किडैक्कामल् वरुत्तप्पडुगिऱवर्गळुम्, ऒऩ्ऱिलुम् निलैयिल्लादवर्गळुम्, संसारदुक्कत् तैक्कण्डु पयप्पडुगिऱवर्गळुम्, कोरमाऩ वियादिगळिल् तप्पिक्किऱवर्गळुम् नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ सॊल्लै मात्तिरम् सॊल्लित्तुक्कङ्गळाल् विडप्पट्टवर्गळाय् सुगमुळ्ळवर् कळाग आगिऱार्गळ्।
६२२।३-रिसु
(विष्णुपुराणम्-६-८-१९)
तऩ् वसमिल्लामल् ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनाममाऩदु ऒरुवऩाल् सॊल्लप् पडुगिऱदो, अवऩ् सिम्मत्तैक्कण्डु पयन्द मिरुगङ्गळाल् अन्द सिम्ममिरुक्कुम् काडु विडप्पडुवदुबोल् अवऩ् ऎल्लाप् पाबङ्गळालुम् उडऩे विडप्पडुगिऱाऩ्।
[[७०४]]
६२३। साजिवु४
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(भागवदम्-६-२-१४) ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुनामत्तैच् चॊल्लुवदु, ऒरुवऩुक्कु नारायणऩ् ऎऩ्ऱु पॆयर् वैत्तु, अन्दप् पॆयरैक्कॊण्डु अवऩैक् कूप्पिट्टबोदिलुम्, परिहासम् पण्णुवदऱ्कागच् चॊऩ्ऩबोदिलुम्, स्तोबमाऩालुम्, हेௗनमाऩालुम् ऎल्लाप् पाबङ्गळैयुम् पोक्कुम्। इङ्गे स्तोबमॆऩ्बदुनारायणऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदऱ्कुप् पदिलाग नानानन ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदु, हेௗनमॆऩ्बदु-ऒरुवऩ् ऎप्पोदुम् नारायण ऎऩ्ऱु सॊल्लिक्कॊण्डिरुक्किऱायेयॆऩ्ऱु पिरीदियिल्लामल् सॊल्लुवदु।
६२४। रिक्
(हर्यष्टकम्)
हरिःऎम्बॆरुमाऩ् कॆट्टमऩदुळ्ळवर्गळालुम् निऩैक्कप् पट्टाल् पाबङ्गळैप् पोक्कुगिऱाऩ्। इच्चैयिल्लामल् अग्नियै ऒरुवऩ् तॊट्टालुम् अवऩै अदु पॊसुक्किये विडुम्।
६२५। UdlddlG४
(भागवदम् ६-३-२४)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय कुणङ्गळैयुम् सेष्टैगळैयुम् काट्टुगिऱ अऩेगम् तिरुनामङ्गळैच् चॊल्लुवदु मऩिदर्गळुडैय पाबङ्गळैप् पोक्कुवदऱ्कु मिगवुम् अदिगमाऩदु, ऒरु तिरुनामत्तैच् चॊल्वदे पोदुम्; ऎन्दक् कारणत्ताल् अजामिळऩ् ऎऩ्बवऩ् मिगुन्द पाबमुळ्ळवऩायिरुन्दबोदिलुम्, सागिऱगालत्तिल् पिळ्ळैयै नारायण ऎऩ्ऱु कूप्पिट्टु मुक्तियैयडैन्दाऩो।
ये द्विषन्ति
६२६। ७ः पूः
(७४-वदु पक्कम् ३३७-नॆ। पार्क्क)
(पिरुम्माण्डपुराणम्)
ऎन्दप्पिळ्ळै तगप्पऩारिडत्तिल् त्वेषम्बण्णुगिऱाऩो अवऩै वेऱॊरुवऩुक्कुप् पिऱन्दवऩाग अऱियवेण्डियदु। ऎवऩ् ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल् ऎप्पोदुम् त्वेषम् पण्णु किऱाऩो, अवऩैक् कडैसि जादियिल् पिऱन्दवऩाग अऱियवेण्डियदु।
६२७। रिवु :
(भागवदम्-७-१-३२)
कोबिगैगळ् कामत्तिऩालुम्, कंसऩ् पयत्तालुम्, सिसु पालऩ् मुदलाऩ राजाक्कळ् त्वेषत्तालुम्, विरुष्णिगळ् सम्बन्दत्तालुम्,
अनुबन्दम्
[[७०५]]
नीङ्गळ् स्नेहत्तालुम्, नाङ्गळ् पक्तियालुम् पिरबुवे! नल्ल गतियै यडैवोम्। (इदु धर्मबुत्तिररैप् पार्त्तु नारदर् वचनम्)।
६२८।४ क
(श्रीरङ्गमाहात्मियम्-८-१२)
निऩैत्त मात्तिरत्तिल् पाबत्तैप् पोक्कुगिऱवऩाय्, स्वयम् परिशुद्धऩाऩ ऎम्बॆरु माऩुडऩे ऎप्पडियावदु सम्बन्दमुण्डाऩाल् अदु पाबत्तैप् पोक्कुम्।
दुष्टेन्द्रिय
(८४-वदु पक्कम् ३८५-नॆ। पार्क्क)
यं योगिनः प्राणवियोगकाले यत्नेन चित्ते विनिवेशयन्ति । स तं पुरस्ताद्धरिमीक्षमाणाः प्राणान् जहौ प्राप्तफलो हि भीष्मः ॥
६२९। एकः शास्ता न द्वितीयोऽस्ति शास्ता
यो हृच्छयस्तमहमनुब्रवीमि ।
तेनैव युक्तः प्रवणादिवोदकं यथा
AYasरिऩ् ? ऎऩ ऎरिवु II (पारदम् आश्वमेधिक-पर्व-२७-१) ऎम्बॆरुमाऩ् ऒरुवऩे उत्तिरवु पण्णुगिऱवऩ्; उत्तिरवु पण् णुमवर् इरण्डामवरिल्लै। अवऩ् हिरुदयत्तिलिरुक्किऱाऩ्। अवऩै नाऩ् सॊल्लुगिऱेऩ्। जलम् पळ्ळत्तिल् ओडुवदुबोल् अवऩॊरुवऩोडे सेर्न्दवऩाय्, अवऩ् एविऩ वेलैयैत् तलैयाले वहिक्किऱेऩ्।
प्रशासितारं सर्वेषामणीयांसमणीयसाम् । रुक्माभं स्वप्नधीगम्यं विद्यात्तु पुरुषं परम् ॥
६३०। a ff: १
ऎyqHn and ! कः - aned ? ॥
(६६२४६००१४६००TLD-१-१७-२०)
ऎवऩ् हिरुदयत्तिलिरुक्किऱाऩो, अन्द विष्णु उलगम्
मुऴुवदैयुम् नियमनम् पण्णुगिऱाऩ्। अन्द परमात्मावै विट्टु ऎवऩ् ऎवऩाल् नियमिक्कप्पडुगिऱाऩ्।
[[७०६]]
६३१। रिरियऩ्
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(विष्णुधर्मम्-९-११)
आसै मुदलाऩवैगळाले तूषिक्कप्पट्ट ऒरुवऩुडैय मऩदिल् मदुवैक्कॊऩ्ऱ ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्किऱदिल्लै। हंसमाऩदु सेऱु कलन्द जलत्तिल् ऒरुबोदुम् प्रीतियैप् पण्णुगिऱदिल्लै।
६३२। क
पुH
(पारदम् उद्योग-पर्व-३९-५६)
ऎदैयॊरुवऩ् उडम्बिऩ् वेलैयालुम् मऩदालुम् वाक्कालुम् अडिक्कडि सॆय्गिऱाऩो, अदुवे अवऩैत् तऩ् वसप्पडुत्तिक्कॊळ्ळु किऱदु। आगैयाल् ऒरुवऩ् नल्लदैये सॆय्यवेण्डियदु। ६३३।
re
संसारमागिय विषमरत्तिल् अमिरुदम्बोल् इरण्डु पऴङ्गळ् इरुक्किऩ्ऱऩ। अवैगळावऩ— ऒरुगाल् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पक्तियुण्डावदुम्, अवऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळुडऩ् सेरुवदुम्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
१३१। पाम्बोडॊ-तूङ्गार् पिऱविक्कळिऩ्ऩम्बुगप्पॆय्दु
वाङ्गायॆऩ्ऱु सिन्दित्तु नाऩदऱ्कञ्जिप् पाम्बोडॊरुगूरैयिले पयिऩ्ऱाऱ्पोल् ताङ्गादुळ्ळम् तळ्ळुमॆऩ्दामरैक्कण्णा।
पॆरिय तिरुमॊऴि ११-८-३
कूरैयिल् पाम्बिरुक्किऱ ऒरु वीट्टिलिरुप्पदु ऎप्पडि पयत्तै। युण्डुबण्णुमो, अदुबोल संसारत्तिलिरुप्पदु। इदै ऎऩ् मऩदु ताङ्गादु। अदु तळुम्बुगिऱदु। ऎऩ् तामरैक् कण्णऩे!
१३२।परमऩै
(तिरुवाय्मॊऴि-३-७-१)
मॊय्त्तवल्विऩैयुळ्निऩ्ऱु मूऩ्ऱॆऴुत्तुडैयबेराल् कत्तिरबन्दुमऩ्ऱे पराङ्गदिगण्डुगॊण्डाऩ्
इत्तऩैयडियराऩार्क्किरङ्गुनम्मरङ्गऩाय
पित्तऩैप्पॆऱ्ऱुमन्दो पिऱवियुळ्बिणङ्गुमाऱे।
परमात्मावै अडैयुम्बडियागिय पाक्कियत्तैयुडैय सिऱु मामऩिसरुडऩ् सेर्क्कै। इङ्गे सिऱुमामऩिसर् ऎऩ्बदऱ्कु उलगत्
।
अनुबन्दम्
[[७०७]]
तारुक्कुच् चिऱियवऩाय्त्तोऱ्ऱि, ज्ञानम् वैराक्कियम् मुदलाऩ कुणङ्गळाल् मिगुन्द पॆरुमैयैयुडैय भागवदर् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। १३३। तिरुमाल्दलै -
तिरुमालुरुवॊक्कुम्मेरु,अम्मेरुविल्सॆञ्जुड
रोऩ् तिरुमाल्दिरुक्कैत्तिरुच्चक्करमॊक्कुम्, अऩ्ऩगण्डुम् तिरुमालुरुवोडवऩ् सिऩ्ऩमे पितऱ्ऱानिऱ्पदोर् तिरु माल्दलैक् कॊण्डनङ्गट्कु, ऎङ्गे वरुम् तीविऩैये।
(तिरुविरुत्तम् -८८)
लक्ष्मीबदियाल् एऱ्ऱुक्कॊळ्ळप्पट्ट नमक्कुक् कॆट्ट कर्मङ्गळ् ऎङ्गे वरुम् ?
१३४। आळ्गिऩ्ऱाऩाऴियाऩाराल्गुऱैवुडैयम्
मीळ्गिऩ्ऱदिल्लै पिऱवित्तुयर्गडिन्दोम्
वाळ्गॆण्डैयॊण्गण् मडप्पिऩ्ऩैदऩ्गेळ्वऩ्
ताळ्गण्डुगॊण्डॆऩ्ऱलैमेल्बुऩैन्देऩे। -तिरुवाय्। १०-४-३ सक्किरायुदत्तैयुडैय ऎम्बॆरुमाऩ् नम्मै रक्षिक्किऱाऩ्। वेऱु
ऎवऩाल् नाम् अडैयवेण्डियदऱ्कु कुऱै सॆय्यमुडियुम्।
नसै आसै।
परिमाऱ्ऱम् - आदरम्।
अरुम्बदवुरै
कसै - साट्टै।
पसैऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरीदि।
वाय्वॆरुवुदल् - तूक्कत्तिल् निऩैविल्लामल् ऒऩ्ऱैच्चॊल्वदुबोल् वाय् वॆऱुमऩे इरुक्कमुडियामल् एदावदॊऩ्ऱैच् चॊल्लुदल्।
२७। मूलमन्दिरादिगारम्
६३४। ऎन्नी
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
(नारदीयम् -१-३२)
आऱु कुणङ्गळ् निऱैन्द तेवऩाऩ नारायणऩ् ताऩे ऎट्टॆऴुत्ताऩ मूलमन्दिररूपमाय् अदै जबिक्किऱवर्गळुडैय वायिल् इरुक्किऱार्। इदु निच्चयम्।
[[७०८]]
६३५। पुबर् पु४ः
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(नारदीयम् -१-११)
ऎप्पोदुमिरुक्किऱ मूलमन्दिरमाऩदु मन्दिरङ्गळुक्कुळ्ळे मिगवुमुयर्न्द मन्दिरम्। रहस्यमाऩवैगळुक्कुळ्ळे मिगवुम् रहस्य माऩदु। शुद्धियैच् चॆय्युमवैगळुक्कुळ् मिगवुम् परिशुद्धमाऩदु।
६३६। ऎळ्
(नारदीयम् -१-१६)
सनगर् मुदलाऩ अनेक महात्माक्कळाऩ रुषिगळ् अष्टा क्षरत्तै जबित्तु ऎम्बॆरुमाऩुडैय स्तानत्तै यडैन्दार्गळ्। ६३७, ७७ ४७
(नारदीयम् -१-४२)
ऎप्पडि ऎल्ला तेवर्गळुक्कुळ्ळे नारायणऩैक् काट्टिलुम् उयर्न्दवऩिल्लैयो, अप्पडिये ऎल्ला मन्दिरङ्गळुक्कुळ्ळुम् ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तैक् काट्टिलुम् मेऱ्पट्टदिल्लै। ६३८। ऩि
(नरसिम्मपुराणम्-१८-३२)
कैयैत् तूक्किक्कॊण्डु सत्यम् पण्णि उङ्गळुक्कु इप्पोदु इङ्गे सॊल्लुगिऱेऩ्। पिळ्ळैगळे! शिष्यर्गळे केळुङ्गळ्। ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तैक् काट्टिलुम् उयर्न्द मन्दिरम् किडैयादु। अदैक्कॊण्डु ऎम्बॆरुमाऩै ऎप्पोदुम् अर्च्चऩै सॆय्दु कॊण्डिरु; अदैक्कॊण्डु अवऩिडत्तिल् पक्तियैच् चॆय्। अदैक्कॊण्डु अवऩुक्कु नमस्कारम् पण्णु। इप्पडि अन्द मन्दिरत्तै उयर्न्द मन्दिरमाग ऎण्णिक्कॊण्डु अवऩिडत्तिल् पक्ति पण्णुगिऱवर्गळ् नासत्तै अडैगिऱदिल्लै, अदावदु संसारत्तिलिरुप्पदिल्लै। ६३९।अणि
(नारदीयम्)
उट्कार्न्दुगॊण्डिरुन्दालुम् पडुत्तुक्कॊण्डिरुन्दालुम् ऎङ्गेयावदु निऩ्ऱालुम्, नमो नारायण ऎऩ्गिऱ मन्दिर मॊऩ्ऱैये उपायमागप् पऱ्ऱिऩवर्गळ् नाङ्गळ्।
६४०।४
नमो नाराय
ततः प्रभाते विमले विनिवृत्ते च जागरे ।
नमो नारायणेत्युक्त्वा श्वपाकः पुनरागमत् ।
(इतिहाससमुच्चयम्-३३-१३०)
अनुबन्दम्
[[७०९]]
धर्मत्तिल् मऩदैयुडैय पुण्डरीगऩुम् नारायणऩैये अडैयवेण्डियवैगळिल् मिगवुमुयर्न्दवऩाग निऩैत्तु, नमो नारायणाय ऎऩ्गिऱ ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तै जबित्तुक् कॊण्डु मुक्तियैयडैन्दाऩ्।
नमो नारायण ६४१।४
(नारदीयम्)
कर्ममाऩदु वैदिगमॆऩ्ऱुम्, तान्दिरिगमॆऩ्ऱुम्, वैदिग तान्दिरिगमॆऩ्ऱुम्, इप्पडि मूऩ्ऱु विदमॆऩ्ऱु पाञ्जरात्रमागिऱ पाऱ्कडलिल् सॊल्लियिरुक्किऱदु। पिराम्मणर्गळुक्कु वैदिगमाऩ कर्मम्, राजाक्कळुक्कु वैदिगदान्दिरिगमाऩ कर्मम्, वैसियर्गळुक्कुम् सूत्तिरर्गळुक्कुम् तान्दिरिग कर्मम्, ऎल्लारुक्कुम् कर्ममाऩदु तान्दिरिगमाग इरुक्कलाम्। ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरमुम्, पऩ्ऩिरण्डॆऴुत्तु मन्दिरमुम्, आऱु ऎऴुत्तुमन्दिरमुम् अळविल्लाद तेजस्सैयुडैय विष्णुविऩ् मन्दिरङ्गळ्। इन्द मुक्कियमाऩ मन्दिरङ्गळ् पिरणवत्तोडु सेर्न्दु वैदिगमन्दिरङ्गळागिऩ्ऱऩ। अत्तुडऩ् सेरादबोदु अवैगळ् तान्दिरिगङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
६४२।ः
(नारदीयम् -१-५७)
मूलमन्दिरत्तिल् मेलेयिरुक्किऱ अयनम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लिल् मुदल् ऎऴुत्ताऩ अगरम् विष्णुवैच् चॊल्लुगिऱदु। अत्तुडऩ् अनुस्वारत् तैच् चेर्त्ताल् इप्पडिच् चेर्क्कप्पट्ट अगरमाऩदु मूलमन्दिरत्तिऱ्कुप् पीजमागिऱदु। इप्पडिच् चेर्प्पदिऩाल् मन्दिरम् ऎट्टॆऴुत्तुळ्ळ मन्दिरमाग आगिऱदु। ६४३।ऎ
(नारदीयम् -१-४१)
ऒरुवऩुक्कु वेण्डिय पलऩ् विषयत्तिल् अऩेग मन्दिरङ्गळाल् ऎऩ्ऩ पिरयोजनम् अऩेग विरदङ्गळाले ऎऩ्ऩ पिरयोजनम् ? नमो नारायणाय ऎऩ्गिऱ मन्दिरमाऩदु वेण्डिय पलऩ्गळैयॆल्लाम् कॊडुक्कुम्।
६४४। अ ४४
(मनुस्मिरुदि-११-२६५)
[[७१०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
मूऩ्ऱु ऎऴुत्ताऩ वेदमाऩदु (पिरणवमाऩदु) मुदलिलिरुन्ददु। अदिल् मूऩ्ऱु वेदमुम् इरुन्ददु। इन्द मूऩ्ऱु ऎऴुत्तु वेदमाऩदु मऱ्ऱ वेदङ्गळैक् काट्टिलुम् वेऱु। स्तिरीगळुम् सूत्तिरर्गळुम् अऱियादबडि अदै रक्षिक्कवेण्डियदु। अदैयऱिन्दवऩ् मूऩ्ऱु वेदङ्गळै अऱिन्दवऩ्।
६४५।किऩा
आत्मावागिय हविस्सै वसुरण्य’ ऎऩ्ऱु आरम्बिक्किऱ मन्दिरत्तालेयॆडुत्तुक् कॊण्डु ऎप्पोदुमिरुक्किऱ अच्युदऩागिऱ अक्किऩियिल् पिरणवम् ऎऩ्गिऱ मन्दिरत्तिऩाल् होमम् सॆय्य वेण्डियदु।
६४६। ८३४
(याज्ञवल्क्यस्मिरुदि-३-३४)
ईसुवरऩुडैय ज्ञानत्ताल् पत्तजीवऩुक्कु मिगवुम् उयर्न्द
शुद्धि वरुगिऱदॆऩ्ऱु ऎण्णप्पडुगिऱदु।
६४७। $८ः ४४–४T
(साण्डिल्यस्मिरुदि—५-१७)
परमात्मा इप्पडियिरुक्किऱाऩ्, जीवऩ् इप्पडियिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु अवर्गळुडैय सम्बन्दत्तै निऩैप्पदु योगमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। ६४८। अगार्ः
(अष्टच्लोकी_१)
अगारत्तिऩ् अर्थम् उलगत्तै युण्डुबण्णि रक्षित्तु, अऴिप्पवऩागिय विष्णु। मगारत्तिऩ् अर्थम् जीवऩ्। इन्द जीवऩ् अन्द विष्णुविऩ् कैङ्गरियत्तुक्कु सादनम्। इरुवरुक्कुमुळ्ळ सम्बन्दत्तै वेऱॊरुवरुक्कुम् तगाददॆऩ्ऱु उगारम् काट्टुगिऱदु मूऩ्ऱु ऎऴुत्तु रूपमायुम्, वेदत्तिऩ् सारमायुमिरुक्किऱ पिरणवमाऩदु इन्द अर्थत्तैच् चॊल्लिऱ्ऱु। ६४९। अēकळ
(वामनपुराणम्)
ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तिल् ऒरु उडम्बिल् ऒरु अङ्गमिरुप्पदुबोल ऒरु भागमागिय पिरणवत्तिऩ् मुदलॆऴुत्ताऩ अगारत्ताले ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् आदारमाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। ऎल्ला सॊऱ्कळुक्कुम् अगारम् स्वबावत्तिऩाले कारणमायिरुप्पदालुम्, अन्द सॊऱ्कळाले सॊल्लप्पट्ट ऎल्ला वस्तुक्कळुक्कुम् पिरम्मम्अनुबन्दम्
[[७११]]
(ऎम्बॆरुमाऩ्) कारणमायिरुप्पदालुम्, अगारम् अवऩैच् चॊल्लुगिऱदु। अवऩ् अदिऩाल् सॊल्लप्पट्टवऩ्। इव्विदमाऩ सम्बन्दमाऩदु अन्द अगारत्तुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुम् उसिदमायिरुप्पदाले तोऩ्ऱुगिऱदु।
६५०। ३७ A
अ ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तु, इल्लैयॆऩ्गिऱ अर्थत्तैयुम्, विष्णुवै युम् सॊल्लुगिऱदु। विष्णुवैच् चॊल्लुम् पोदु अदु पुम्लिङ्गम्। ६५१। अगार्ः
अगारम् विष्णुवैच् चॊल्लुगिऱदु।
६५२। ३ रि
(हरिगिरन्दम्)
भगवाऩाऩ नारायणणुडैय मुदल् पॆयराऩ अ ऎऩ्बदैच् चॊल्लुवदाले ऎन्द मङ्गळम् सॆय्यप्पडविल्लै।
लक्ष्म्या सह
(१०४-वदु पक्कम् ४६३-नॆ। पार्क्क)
तदन्तर्भावात् - स्वरूपं स्वातन्त्र्यं भगवत इदं चन्द्रवदने !
त्वदाश्लेषोत्कर्षाद्भवति खलु निष्कर्षसमये ।
त्वमासीर्मातः ! श्रीः कमितुरिदमित्थन्त्वविभवः तदन्तर्भावात्त्वां न पृथगभिधत्ते श्रुतिरपि ॥
भास्करेण
नरसम्बन्धिनो नाराः
(पाञ्जरात्रम्)
नरऩ् ऎऩ्ऱ ऎम्बॆरुमाऩैच् चेर्न्द सेदऩर्गळै नाराः ऎऩ्बर्।
६५३। त्वं मेऽहं मे कुतस्तत्तदपि कुत इदं वेदमूलप्रमाणात्
एतच्चानादिसिद्धादनुभवविभवात् सोऽपि साक्रोश एव । क्वाक्रोशस्तस्य गीतादिषु मम विधितः कोऽत्र साक्षी सुधीःस्यात् हन्त त्वत्पक्षपाती स इति नृकलहे मृग्यमध्यस्थवत् त्वम् ॥
[[७१२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎम्बॆरुमाऩ् जीवऩैप्पार्त्तु नी ऎऩक्कुच् चेषऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्ल, जीवऩ् नाऩ् ऎऩक्के शेषऩ् ऎऩ्ऩ ; ऎम्बॆरुमाऩ् - नी सॊऩ्ऩदु ऎन्दक् कारणत्ताले; जीवऩ् - तेवरीर् सॊऩ्ऩदु ऎन्दक्कारणत्ताले; ऎम्बॆरुमाऩ् - नाऩ् सॊऩ्ऩदु वेदत्तै मूलमागक्कॊण्ड पिरमाणत् ताले; जीवऩ्नाऩ् सॊऩ्ऩदुम् अनादियाय् एऱ्पट्ट अनुबवत्तिऩ् पॆरुमैयाल् ; ऎम्बॆरुमाऩ्उऩ् अनुबवम् आक्षेपिक्कप् पट्टदु; जीवऩ्ऎङ्गे ऎवऩाल् आशेषबिक्कप्पट्टदु; ऎम्बॆरुमाऩ्गीतामुद लाऩ पुस्तगङ्गळिल् आक्षेपिक्कप् पट्टिरुक्किऱदॆऩ्ऱु ऎऩक्कुत् तॆरियुम्; जीवऩ्इन्द विषयत्तिल् ऎवऩ् साक्षि; ऎम्बॆरुमाऩ्नल्ल अऱिवुडैय पॆरियवर् साक्षि; जीवऩ्अवऩ् तेवरीरिडत्तिल् पक्षबादमुळ्ळवऩ्; इव्विदमाय् जीवऩुडऩ् कलगमुण्डाऩबोदु तेवरीर् सत्यम् पण्णत् तयारायिरुक्किऱवऩ्बोल् विळङ्गुगिऱीर्। इदु तिरुमञ्जनकालत्तिल् श्रीरङ्गनादऩ् ईरवस्तिरत्तैच् चात्तिक्कॊण्डु, ऒऱ्ऱै मालै पोट्टुक् कॊण्डिरुप्पदै सेवित्तु पट्टर् उत्प्रेक्षित्तदु।
६५४।३ ४४
(विष्वक्सेन संहिता)
लीलैपोग ऎऩ्ऱ इरण्डु विदमाऩ विबूदियाऩदु अवळुक्कुम् (पिराट्टिक्कुम्) ऎऩक्कुम् शेषम् ऎऩ्ऱु वेदान्दङ्गळिलुम् ऎऩ्ऩुडैय सास्तिरङ्गळिलुम् एऱ्पट्टिरुक्किऱदु।
उभयाधिष्ठानम् परगतातिशय
६५५। पुग४
जीवऩैच् चॊल्लुगिऱ मगारत्तैक् कॊण्डु वियाबग नियासम् सॆय्यवेण्डियदु। मन्दिरत्तै जबिक्कुम्बोदु सॆय्य वेण्डियवै कळिल् इवैयॊऩ्ऱु।
६५६। ९रि-१४
(तत्वसागरसंहिता)
वडमॊऴियिल् कगारम् मुदलाय् मगारत्तोडु मुडिगिऱ ऐन्दु ऐन्दु अक्षरङ्गळ् अडङ्गिय ऐन्दु वर्क्कङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट तत्तुवङ् गळुक्कु आत्मावाग ऎल्ला ईसुवरर्गळुक्कुम् मेऱ्पट्ट ईसुवरऩ् इरुक्किऱाऩ्।
अनुबन्दम्
[[७१३]]
६५७। ऎरि
(पाद्मोत्तरम्-४-२५, २६, २७) कवर्क्कत्ताले ऐन्दु पूदङ्गळुम्, सवर्क्कत्ताले ऐन्दु कर्मेन्दिरि यङ्गळुम्, टवर्क्कत्तालुम् तवर्क्कत्तालुम् मुऱैये ऐन्दु ज्ञानेन्दिरि यङ्गळुम्, ऐन्दु तन्मात्तिरङ्गळुम्, पगारत्ताल् मऩदुम्, ५ कारत्ताले अहङ्कारमुम्; ऎ कारत्तालुम् ई कारत्तालुम् मुऱैये महत्तुम्, प्रगिरुदियुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। मगारत्ताले सॊल्लप्पट्ट जीवात्मा पञ्जविंसगऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्।
६५८।
(प्रम्मसूत्तिरम्-२-३-१९)
जीवात्मा अऱिगिऱवऩ् अदावदु-ज्ञानमॆऩ्गिऱ कुण मुळ्ळवऩ्। अदिऩालेये-अदावदु सुरुदियिऩालेये। ६५९। ऎरिगः
(प्रम्मसूत्तिरम्-३-३-५२)
जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩैत् तियाऩम् पण्णुम्बोदु अवऩुडैय उडम्बागत् तऩ्ऩैयुम् तियानम् सॆय्यवेण्डियदु। अप्पोदु इप्पोदिरुक्किऱ आगारत्तै विट्टुविट्टु, अदऱ्कु वेऱाऩ तऩक्कु स्वबावमायुळ्ळ आगारत्तैये तियानम् सॆय्यवेण्डियदु। अदुदाऩ् मुक्तियडैयुम्बोदु मऱैन्दिरुन्दु तोऩ्ऱवेण्डियदु। जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩै मात्तिरम् तियानम् सॆय्यक्कूडादु। तऩ्ऩैयुम्गूड तियानम् सॆय्यवेण्डियदु। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु ऎन्द आगारमिरुक्किऱदो अदैत् तियाऩम्बण्णुवदुबोल् तऩक्कुम् इयऱ्कैयायुळ्ळ आगारत्तैत् तियाऩम् सॆय्यवेण्डियदु।
६६०। ic४ आff : ॥
(प्रम्मसूत्तिरम्-२-३-१८)
आत्मावु (जीवऩु)क्कु आगासम् मुदलाऩदुबोल् स्वरूपत्तिल् वेऱुबाडिल्लै। अप्पडिये वेदम् सॊल्लुगिऱबडियाल्।
अतोऽहं
दासभूताः स्वतः सर्वे ह्यात्मानः परमात्मनः ।
अतोऽहमपि ते दास इति मत्वा नमाम्यहम् ॥
मम नाथ ! यदस्ति योऽस्मयहं सकलं तद्धि तवैव माधव ! । नियतस्वमिति प्रबुद्धधीरथवा किं नु समर्पयामि ते ? ॥
[[७१४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
६६१। अगावुरिवु ४८४, ३४, A: पर् AIA अयनमिति नारायणपदम् । यम् आहास्मै कालं सकलमपि सर्वत्र सकलासु अवस्थासु आविः स्युर्मम सहजकैङ्कर्यविधयः ॥
(अष्टच्लोकी_३)
नाऩ् अगारत्तिऩ् पॊरुळाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कागवे इरुक्किऱ सॊत्तु; नाऩ् ऎऩक्काग इरुक्कविल्लै; नित्तियर्गळाऩ नरङ्गळु (जीवऩ्गळु)टैय कूट्टमाऩदु ऎवऩुक्कु इरुप्पिडमायि रुक्किऱदो ऎऩ्ऱु नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ सॊल्लाऩदु ऎवऩैच् चॊल्लुगिऱदो, ऎऩक्कुत् नादऩागवुळ्ळ अवऩुडैय कैङ्गरिय पिरगारङ्गळुम् ऎल्लाविडङ्गळिलुम् ऎल्ला कालङ्गळिलुम् तोऩ्ऱवेण्डुम्।
६६२। ४{+]
(पारदम् सान्दि-पर्व १३-४)
संसारत्तुक्कुक् कारणमाऩ इरण्डॆऴुत्तु मम ऎऩ्बदु। ऎप्पोदुमिरुक्किऱ पिरुम्मत्तैयडैवदऱ्कुक् कारणमाऩ मूऩ् ऱॆऴुत्तुच् चॊल्
न मम ऎऩ्बदु।
सर्वं जिहां
परात्तु
दास्यम् ऐश्वर्ययोगेन
(सान्दिबर्व ८१-५)
ईच्वरऩिऩ् स्वबावमागिय स्वादन्दर्यत्ताल् नाऩ् ऎऩ् ज्ञादि कळुक्कु तासऩाग इरुप्पदैयुम् सॆय्गिऱेऩ्। पोगङ्गळिल् पादियै नाऩे अनुबविक्किऱेऩ्। ऎऩ् मीदु वॆऱुप्पाल् सिलर् कूऱुम् कॊडिय सॊऱ्कळैयुम् नाऩ् पॊऱुक्किऱेऩ् (इदु ऎम्बॆरुमाऩिऩ् तिरुवाक्कु।) ६६३।४८४ ४ः
(पारदम् आरण्य-पर्व-१९२-५१)
तामरैप्पूविऩ् इदऴ्बोऩ्ऱ तिरुक्कण्गळैयुडैय ऎन्द तेवऩ् मुऩ्बु ऎऩ्ऩाले पार्क्कप्पट्टाऩो, ओ पुरुषच्रेष्टऩे! जनार्त्त नऩाऩ अन्दप् पुरुषऩे उऩक्कु सम्बन्दियाग इरुक्किऱाऩ्। (इदु मार्कण्डेयर् पाण्डवर्गळैक् कुऱित्तुच् चॊऩ्ऩदु)।
सर्वेषामेव धर्माणामुत्तमो वैष्णवो विधिः ।
रक्षते भगवान् विष्णुर्भक्तमात्मशरीरवत् ॥
अनुबन्दम्
[[७१५]]
६६४। gh:
(पारदम् आरण्य-पर्व -१९२-५६) इप्पडिच् चॊल्लप्पट्ट प्रुदैयिऩ् पिळ्ळैगळाऩ मूऩ्ऱु पेर्गळुम् इरट्टैयर्गळुम् पुरुषच्रेष्टऩे! त्रौबदियुडऩ् कूडच्चेर्न्दु ऎल्लारुम् जनार्त्तनऩुक्कु नमस्कारम् सॆय्दार्गळ्।
६६५।
[[१]]
सा विनिश्चित्य बहुधा विचार्य च पुनः पुनः ।
शरणं प्रति देवानां प्राप्तकालममन्यत । (पारदम् आर।-५४-१६) तेवर्गळैक् कुऱित्तु सरणागदि पण्णवेण्डिय कालम् वन्ददाग अवळ् (तमयन्दी) ऎण्णिऩाऩ्। अवळ् वाक्कालुम् मऩदालुम् नमस्कारत्तैच् चॆय्दु।
६६६।
(अहिर्बुत्न्यसंहिता-३७-३७)
समित्तै सादनमागवुडैय यज्ञम् मुदलाऩ यज्ञङ्गळुक् कुळ्ळे ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् आत्माविऩ् समर्प्पणत्तै ऎवऩ् सॆय् ताऩो, अवऩ् नल्ल यज्ञम् सॆय्यप्पट्टवऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडु किऱाऩ्।
नमस्कारात्मकं यस्मै विधायात्मनिवचेतनम् । त्यक्तदुःखोऽखिलान् कामानश्नुते तं नमाम्यहम् ॥
६६७। :
(अहिर्बुत्न्यसंहिता-५२-२+३३)
पुत्तिमाऩॊरुवऩ् तऩ्ऩैक्काट्टिलुम् वेऱाऩ उयर्न्दवऩै कुऱित्तु, ऒरु पिरयोजनत्तै वेण्डामल् ताऩाय् वणङ्गुवदागिय उडम्बिऩ् वेलै नमस्सु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु(२)। सास्तिरत्तिल्, अऱिवुळ्ळवर्गळ् (सचेतनर्गळ्) उयर्न्दवर्गळ्, ताऴ्न्दवर्गळ् ऎऩ्ऱु इरुवगैप्-पट्टवर्गळागच् चॊल्लप्पडुगिऱार्गळ्। इवर्गळैक् काट्टिलुम् वेऱॊरुवऩिल्लै (३)। अवर्गळिल् ऎवऩिडत्तिल् कालत्ति ऩालुम् कुणङ्गळालुम् मेऩ्मै इरुक्किऱदो अवऩे ज्यान् (उयर्न्दवऩ्) ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु मुक्कियमाऩ पॊरुळ्। (इङ्गे कालत्तैच् चॊऩ्ऩदाले इडमुम् सॊल्लप्पट्टदागिऱदु)। ऎम्बॆरु माऩे ऎल्लाक् कालङ्गळिलुम् ऎल्ला इडङ्गळिम् इरुप्पदालेयुम् अवऩुडैय कुणङ्गळुक्कु अळविल्लामैयालुम् अवऩे उयर्न्दवऩ् (ज्यान्) (४)।अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ अऱिवुळ्ळवर्गळॆल्लारुम्
[[७१६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ताऴ्न्दवर्गळ् (अज्यान्) ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱार्गळ्। उयर्न्द अवऩुक्कुम्, ताऴ्न्द इवर्गळुक्कुम् सम्बन्दमाऩदु अवऩ् शेषियायुम्, इवर्गळ् शेषमायुमिरुप्पदु (५)। उयर्न्दवऩ् ऒरुवऩे, मऱ्ऱ ऎल्लारुम् ताऴ्न्दवर्गळ्। अवऩ् वणङ्गप्पडुगिऱवऩायुम्, इवर्गळ् वणङ्गु किऱवर् कळायुम् इरुप्पदु अवऩुडऩ् इवर्गळुक्कु सम्बन्दम् (६)। वणङ्गप्पडुगिऱवऩ् उयर्न्दवऩॆऩ्ऱुम् शेषियॆऩ्ऱुम् सॊल्लप् पट्टवऩ्। शेषर्गळाऩ मऱ्ऱवर्गळ् वणङ्गुगिऱवर्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप् पडुगिऱार्गळ्। इवर्गळुक्कु अवऩुडऩ् सम्बन्दमाऩदु ऒरु पिरयो जनत्तै मुऩ्ऩिट्टु अऩ्ऱु, ताऴ्न्दवर्गळुक्कुम् उयर्न्दवर्गळुक्कुम् इरुक्किऱ इन्द सम्बन्दमाऩदु ताऩायिरुक्किऱदु (७१/२)। इन्द सचेतनऩ् उयर्न्द अवऩैक्कुऱित्तु ऒरु पिरयोजनत्तैत्तेडामल् ऎन्दत्तऩ्मै योडु वणङ्गुगिऱाऩो, अदऱ्कु नमनम् ऎऩ्ऱु पॆयर्। अवऩैच् चेषियाग वुम् तऩ्ऩैच् चेषऩागवुमॆण्णुवदुम् नमनम् (८१/२)। इदु ऎप्पडि यॆऩ्ऱाल्भगवाऩ् ऎऩक्कु ऎप्पोदुम् शेषि; अवऩुक्कु नाऩ् ऎप्पोदुम् शेषऩ् ऎऩ्गिऱ इन्द ऎण्णम् नमस् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडु किऱदु। एऩॆऩ्ऱाल् अदु उडम्बिऩ् वेलैयागिय नमस्कारत्तुक्कुक् कारणमायिरुक्किऱदु (९१/२)। इप्पडि नमस् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु इरण्डु अर्थङ्गळ् सॊल्लि, सरणागदियागिय मूऩ्ऱावदु अर्थम् सॊल्लप्पडु किऱदु। ऎम्बॆरुमाऩै इन्द वणक्कमाऩदु वणङ्गुम्बडि सॆय्गिऱदु। अदावदु वणङ्गुगिऱवऩुक्कुक् केट्टदैक् कॊडुक्कुम्बडियाग ऎम्बॆरुमाऩैच् चॆय्गिऱदु। इदु निच्चयम्। उयर्न्दवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् ताऴ्न्दवऩाय् वणङ्गुगिऱवऩिडत्तिल् अवऩ् वणक्कत्तैप् पार्त्तु ताऩुम् वणक्कमुळ्ळवऩाग आगिऱाऩ् (१०१/२)। आगैयिऩालेअदावदु ऎम्बॆरुमाऩै वणङ्गुम्बडि सॆय्वदालेइन्द वेलै नमस् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु (११)। वाक्काले नमः ऎऩ्ऱु सॊल्लि, मऩदाले इदै निऩैत्तुक्कॊण्डु, उडम्बाले वणङ्गुवदु पूर्णमाऩ नमस् (सरणागदि) ऎऩ्ऱुम्, इदैक् काट्टिलुम् वेऱाऩदु अदावदु सॊऩ्ऩ अंसङ्गळिल् एदावदु कुऱैन्ददु - कुऱैन्द नमस् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लप् पडुगऱदु (१२)। इदु पूर्णमाऩ पिरबत्ति। इदिऩुडैय अङ्गङ्गळि रुप्पदैच् चॊल्लुगिऱेऩ् केळ् (१२१/२)।/२३४-वदैप् पार्क्क (१४)। अनादियागक् कॆट्ट वासऩैगळ् एऱियिरुप्पदालुम्, स्वबावत्तिऩाल् ऒरुवऩुक्कु उट्पट्टिरुन्दालुम्, रागत्वेषम् मुदलाऩ मलङ्गळिऩाले मऩदु मूडप्पट्टिरुप्पदालु मुण्डाऩ, पक्तियैच् चॆय्वदऱ्कु अऱिवुम्, सक्तियुमिल्लामै आकिञ्चन्यम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अनुबन्दम्
[[७१७]]
अदऩालुण्डाऩ वरुत्तम् वॆळियिल् तोऩ्ऱुवदु कार्प्पण्य मॆऩ्गिऱ इरण्डावदु अङ्गम्। ताऩ् स्वदन्दिरऩ् अदावदु ताऩागवे वेलैयैच् चॆय्यत्तगुन्दवऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् अदऱ्कु विरोदियॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु (१५-१६)। ऎम्बॆरुमाऩ् उयर्न्दवऩेयागिलुम् पिराणिगळिडत्तिल् इरक्कमुळ्ळवऩायुम्, ऎप्पोदुम् अनुक्किरह मॊऩ्ऱैये सॆय्यवेण्डुवदु अङ्गम् (१७)। अवऩ् कर्मत्तुक्कुत् तगुन्दबडि पलम् कॊडुक्किऱवऩ्, नम्मिडत्तिल् उपेक्षै सॆय्बवऩ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णम् महाविच्वासम् ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱावदु अङ्गत्तै ऎप्पोदुम् कॆडुक्किऱदु (१८)। इप्पडि इरक्कमुळ्ळव ऩायिरुन्दबोदिलुम्, अवऩुक्कुच् चक्तियिल्लामैयाल् नम्मै रक्षिक्कत् तगुन्दवऩल्लऩ् ऎऩ्गिऱ पुत्तियै विट्टु अवऩ् नम्मै रक्षिक्कच् चक्तियुळ्ळवऩ् ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩुडैय सक्तियै निऩैत्तु रक्षिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु अवऩैक् केट्पदु नाऩ्गावदु अङ्गम्। इन्द अङ्गत्तिऱ्कु विरोदियाऩदु, अवऩुक्कुक् कुणमिल्लामैयाल् उदासीनऩायिरुप्पऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णुव तागलुमुण्डागुम् (१९-२०)।ऒरुवऩ् तऩ्ऩुडैय स्वामिक्कु विरोद माऩदैच् चॆय्वदै विट्टिरुप्पदागिय इरुप्पु, प्रादिगूल्यवर्जन मॆऩ्गिऱ ऐन्दावदु अङ्गम्। इदऱ्कु विरोदि-सास्तिरत्तुक्कु विरुत्त माऩदैच् चॆय्वदु (२११/२)। जङ्गम स्तावरङ्गळाऩ ऎल्लाप् पिराणिगळुम् ऎम्बॆरुमाऩुडैय उडम्बु। आगैयाल् अवैगळुक्कु अनुकूलमाऩदैच् चॆय्यवेण्डियदॆऩ्गिऱ निच्चयम् आऱावदु अङ्गम्। अदऱ्कु विरोदि— अवैगळुक्कुप् पिरादि कूल्यत्तैच् चॆय्वदु (२३)। इप्पडि अङ्गङ्गळोडुम्, अवैगळुक्कु विरोदिगळैच् चॆय्यादिरुप्प तागिय उपायङ्गळोडुम् कूडिऩ् नमनम् (सरणागदि) उऩक्कुच् चॊल्लप्पट्टदु। इदु नमस् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु स्तूलमाऩ पॊरुळ्। इदऱ्कु वेऱाऩ सूक्ष्ममाऩ पॊरुळैक् केळ् (२४)। सचेतनऩ् ऎप्पोदु तऩ्ऩैयुम् तऩ्ऩैच् चेर्न्द वस्तुक्कळैयुम् ऎऩ्ऩदॆऩ्ऱु ऎण्णुगिऱाऩो, अप्पोदु मम ऎऩ्गिऱ इरण्डॆऴुत्तुम् ममकारत्तैच् चॊल्लुम् (२५)। तऩ् विषयत्तिलुम् तऩ्ऩुडैय पदार्त्तङ्गळ् विषयत्तिलुम् नाऩ् स्वदन्दिरऩ्, इवैगळ् ऎऩ्ऩुडैयवैगळ् ऎऩ्गिऱ ऎण्णमाऩदु, अनादियाऩ कॆट्ट वासऩैगळाले पलप्पट्टिरुक्किऱ तप्पॆण्णत् तिऩाले उण्डागियिरुक्किऱदु; अन्द ऎण्णम् इवैगळ् ऎऩ्ऩुडैय तऩ्ऱु (मे-न) ऎऩ्गिऱ नल्ल ऎण्णत्ताले विलक्कप्टुगिऱदु (२६१/२)। नाऩ् स्वदन्दिरऩऩ्ऱु, नाऩ् ऎऩक्कुच् चेषऩऩ्ऱु ऎऩ्बदु “मे-न” ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊरुळ् (२७)। उडम्बु मुदलाऩवैगळ् ऎऩ्ऩुडैयवै अऩ्ऱु। अवैगळ् परमात्मावुक्कुच् चेषङ्गळ्। इन्द पुत्तियाले
[[७१८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎऩ्ऩुडैयदु ऎऩ्गिऱ अन्दन्द ऎण्णङ्गळ् पोक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ (२८)। अनादिगळाऩ कॆट्ट वासऩैगळालुण्डाऩ वस्तुक्कळिऩ् उण्मै याऩ इरुप्पुक्कु विरोदमाऩ अन्दन्द ऎण्णङ्गळाले पलमाय् एऱियिरुक्किऱ नाऩ् स्वदन्दिरऩ्, इवैगळ् ऎऩ्ऩुडैयवै ऎऩ्गिऱ ऎण्णमाऩदु— ऎम्बॆरुमाऩ् ऎल्लावऱ्ऱिऱ्कुम् आत्मावायिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्गिऱ नल्ल अऱिविऩालुण्डाऩ ‘नमः’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले पिरबत्ति पण्णुगिऱवऩाले तऩ्ऩिडत्तिलिरुन्दु विलक्कप्पडुगिऱदु (३०)। इप्पडि सूक्ष्मम् ऎऩ्गिऱ अर्थम् सॊल्लप्पट्टदु। इदऱ्कु वेऱाऩ परम् ऎऩ्गिऱ अर्थत्तैक् केळ् (३०१/२)। नगारमाऩदु उपायत्तैयुम्, म ऎऩ्बदु मुक्कियमाऩदॆऩ्बदैयुम्, विसर्क्कमाऩदु ऎम्बॆरुमाऩैयुम् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। अन्दच् चॊल्लुक्कु इन्द अर्थम् किडैक्किऱदु। अदावदु-अनादियायुम् मिगवुम् उयर्न्द ईसुवरऩायुम् सक्तियुळ्ळवऩायुम् पुरुषोत्तमऩॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्ट ऎम्बॆरुमाऩे अवऩै अडै वदऱ्कु मुक्कियमाऩ नमस्सु ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट उपायम् (३२१/२)। इप्पडि नमस्सिऩ् मूऩ्ऱु विदमाऩ अर्थङ्गळ् उऩक्कुच् चॊल्लप् पट्टऩ (३३)।
सङ्कीर्त्य
६६८। नारायणेति यस्यास्ये वर्तते नाम मङ्गलम् ।
नारायणस्तम् अन्वास्ते वत्सं गौरि व वत्सला ॥ (?)
नारायण ऎऩ्गिऱ मङ्गळमाऩ तिरुनाममाऩदु ऎवऩुडैय वायिल् इरुक्किऱदो, अवऩै नारायणऩ् पिऩ्दॊडरुगिऱाऩ्। कऩ्ऱै माडु पिऩ्दॊडरुवदुबोल।
६६९। नारायणेति शब्दोऽस्ति वागस्ति वशवर्तिनी ।
तथाऽपि नरके घोरे पतन्तीत्येतदद्भुतम् ॥
नारायण ऎऩ्गिऱ सॊल्लिरुक्किऱदु। नम्मुडैय वाक्कु नमक्कु उट्पट्टिरुक्किऱदु। इप्पडियिरुन्दुम् वाक्काले नारायण ऎऩ्ऱु सॊल्लामल् कोरमाऩ नरगत्तिल् जीवऩ्गळ् विऴुगिऱार्गळे। इदु आच्चरियमायिरुक्किऱदु।
६७०। -
(नारदीयम्-१-३८)
नारायणऩ् ऎऩ्गिऱ इन्दच् चॊल्लै मात्तिरम् सॊल्लुगिऱवर्
अनुबन्दम्
[[७१९]]
कळुम् वियादि, आबत्तु, पयम्, तुक्कम् इवैगळिलिरुन्दु विडप्पडु किऱार्गळ्। इदिल् संसयमिल्लै।
६७१। सृष्ट्रा नारं तोयमन्तः स्थितोऽहं येन स्यान्मे नाम नारायणेति ।
कल्पे कल्पे तत्र शयामि भूयः सुप्तस्य ते नाभिजं स्याद्यथाऽब्जम् ॥
(वराहपुराणम् )
नारम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ जलत्तै उण्डुबण्णि अदऱ्कुळ् नाऩ् इरुन्देऩ्। आगैयाल् ऎऩक्कु नारायणऩ् ऎऩ्ऱु पॆयर् वन्दिरुक्किऱदु।
- ६७२। अार्
-
अाळि ke-a: ।
ता यदस्यायनं पूर्वं तेन नारायणः स्मृतः ॥
(मनुस्मिरुदि-१-१९)
जलम् नारम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। एऩॆऩ्ऱाल् अदु नरऩिडमिरुन्दु उण्डाऩदु। अदु अवऩुक्कु मुऩ्ऩाल् इरुप्पिडमाय् इरुन्ददु। आगैयाल् अवऩ् नारायणऩ् ऎऩ्ऱु ऎण्णप्पडुगिऱाऩ्। ६७३।
(पारदम् आनुशासनिक-पर्व १८६-७) तत्तुवङ्गळ् नरऩिडमिरुन्दु उण्डाऩवैगळ् आगैयाल् अवैगळै नारङ्गळॆऩ्ऱु अऱिगिऱार्गळ्। अवऩुक्कु अवैगळे इरुप्पिडम्। अदऩाल् अवऩ् नारायणऩॆऩ्ऱु ऎण्णप्पडुगिऱाऩ्। ६७४।४४७ अधो न क्षीयते जातु यस्मात्तस्मादधोक्षजः
नाराणामयनत्वाच्च नारायण इति स्मृतः ।
(पारदम् उद्योग-पर्व-६९-१०)
नरङ्गळुक्कु आदारमायिरुप्पदाले नारायणऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्
पडुगिऱाऩ्।
६७५।
(पाद्मोत्तरम्)
नार ऎऩ्ऱु ऎल्ला जीवऩ्गळुडैय कूट्टम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। अदऱ्कु अडैयवेण्डियदागवुम्, अडैवदऱ्कु उपायमागवुम् ऎम्बॆरुमाऩ् इरुप्पदाले अवऩ् नारायणऩॆऩ्ऱु ऎण्णप्पडुगिऱाऩ्। ६७६।००४
(पाद्मोत्तरम्)
[[७२०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
नारम् ऎऩ्बदु नरऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट जीवऩ्गळुडैय कूट्टम्। अदऱ्कु नाऩ् अडैयवेण्डियदागवुम्, अडैवदऱ्कु उपायमागवुम् इरुक्किऱेऩ्। आगैयाल् रुषिगळाल् नाऩ् नारायणऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप् पडुगिऱेऩ्। नार ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले जीवऩ्गळुडैय कूट्टम् अऱिवुळ्ळ वर्गळाले सॊल्लप्पडुगिऱदु। अवैगळुक्कु अयनमाय् इरुप्पदाले नारायणऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। आगैयाले वेदङ्गळ् वेदान्दङ्गळ् इवैगळिऩ् करैयैक् कण्डवर्गळ् नारायणऩै पन्दुवॆऩ्ऱुम्, तायॆऩ्ऱुम्, तगप्पऩॆऩ्ऱुम्, गुरुवॆऩ्ऱुम्, आदारमॆऩ्ऱुम्, उपायमॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱार्गळ्।
६७७। विष्ण्वाधारं यथा चैतत् त्रैलोक्यं समवस्थितम् ।
११ (विष्णुपुराणम्-२-१३-२)
ऎप्पडि इन्द मूऩ्ऱु उलगङ्गळुम् विष्णुवै आदारमाग उडैयवैगळायिरुक्किऱदु ऎऩ्बदु सॊल्लप्पट्टदु।
यो लोक
उत्तमः पुरुषस्त्वन्यः परमात्मेत्युदाहृतः ।
यो लोकत्रयमाविश्य बिभर्त्यव्यय ईश्वरः ॥
६७।१४४
।
समस्तानां गरिष्ठं च भूरादीनां गरीयसाम् ॥
(विष्णुबु।-१-९-४१)
सूक्ष्मङ्गळाऩ ऎल्ला वस्तुक्कळैक् काट्टिलुम् सूक्ष्ममाऩ
नारायणऩै।
६७९। १४ञ्ळ् -
मामल्पभाग्यां लुलुभे तदानीम् ।
कार्
यत्रार्यपुत्रं विससर्ज मूढा
रामानुजं लक्ष्मणपूर्वजं च ॥
(रामायणम् सुन्दरगा।-२८-१०)
रामऩ् तम्बियैयुम्, लक्ष्मणऩ् तमैयऩैयुम्
६८०। –a-४
नारायणऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ अऱिवुळ्ळदुम् अऱिविल्लाददु माऩ ऎल्लाम् नारम्। अदु ऎवऩुक्कु इरुप्पिडमाय् इरुक्किऱदो, अवऩ् नारायणऩ्।६८१।
अनुबन्दम्
सुप्रसादः प्रसन्नात्मा विश्वसृग्विश्वभुग्विभुः ।
सत्कर्ता सत्कृतः साधुर्जह्नुर्नारायणो नरः ॥
[[७२१]]
(पारदम् आनुशासनिक-२३१-२९)
इन्द मूऩ्ऱु सॊऱ्कळुम् नारायणऩुडैय पॆयर्
६८२। आपो नारायणोद्भूतास्ता एवास्यायनं पुनः
(सहस्र-नाम-स्तोत्रम्)
तस्मान्नारायणं देवं स्नानकाले -सदा स्मरेत् ॥ (वियासस्मिरुदि) जलम् नारायणऩिडमिरुन्दुण्डाऩदु। अदु ऎवऩुक्किरुप्
पिडमो?
६८३। ७४+२७ः
(अहिर्बुत्न्यसंहिता-५२-५०+५४)
नरऩैच् चेर्न्दवैगळ् नारङ्गळ्। अन्द नरऩ् पुरुषोत्तमऩ्। अवऩ् तऩ् आच्रिदर्गळुक्कु ऎल्ला अऱिवैयुम् कॊडुक्किऱवऩ्। अवर् कळुडैय ऎल्ला अज्ञानत्तैयुम् नासम् पण्णुगिऱवऩ्। ऎङ्गेयिरुन् दालुम् अवऩ् वेऱुबाट्टैयडैगिऱदिल्लै। आगैयाल् ऎप्पोदुम् ऒरे विदमायिरुक्किऱबडियाले नरऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। अवऩैच् चेर्न्दवर्गळाऩ अऱिवुळ्ळवर्गळुम् अऱिविल्लादवैगळुम् अवऩुक्कुच् चेषमायुम् अवऩाल् ताङ्गप्पट्टवैगळायुम् नियमनम् पण्णप् पट्टवैगळायुम्, उण्डुबण्णप्पट्टवैगळायुम्, अवऩ् अवै कळुक्कुळ्ळे नुऴैन्दु अवैगळैत् तूक्कुगिऱवऩायुमिरुप्पदाले नारङ्गळ्। ऎल्ला नारङ्गळैयुम् अवऩ् नियमनम् पण्णुगिऱाऩ्। अदावदुअवैगळुक्कुळ्ळे इरुन्दु अवैगळैप् पोषिप्पदु मुदलाऩ
वेलैगळाले अवैगळिल् वियाबित्तिरुक्किऱाऩ्। नारङ्गळ् अवऩै अऱिवदऱ्कु सादनम्। ऎप्पडियॆऩ्ऱाल् अवैगळाले अवऩिरुक्किऱाऩ् ऎऩ्बदु अऱियप्पडुगिऱदु। नारङ्गळुक्कु अवऩ् अयनम्, अदावदु इरुप्पिडम्। अवैगळ् ऎप्पोदुम् इरुप्पिडम्। नारङ्गळाऩ अन्द आत्माक्कळुक्कु अवऩ् उयर्न्द पुरुषार्त्तमागवुम्, अदऱ्कु उपाय मागवुमिरुक्किऱाऩ्।
त्वमेव
पिता त्वम्
६८४।४४ XH
(रामायणम् किष्किन्दागाण्डम्-४-२१)
[[७२२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎवऩुडैय अनुक्किरहमिरुक्कुम्बॊऴुदु इन्द ऎल्लाप् पिरजैगळुम् अनुक्किरहम् पण्णुगिऱवर्गळाग आगुवार्गळो, अन्द रामऩ् वानर च्रेष्टऩाऩ सुक्रीवऩुडैय अनुक्किरहत्तै ऎदिर्बार्क्किऱाऩ्।
६८५। ४७४४९७
(इतिहाससमुच्चयम्-३३-१४१)
पक्तर्गळिडत्तिल् आसैयुळ्ळ तेवसिरेष्टऩाऩ केसवऩ् पिरसादत्तै अडैयुम्बोदु; अन्दक् कारणत्ताले तॆळिन्द मऩदै युडैयवऩ् विषयत्तिल् जङ्गमस्तावरङ्गळाऩ ऎल्ला पिराणिगळुम् पिरसादत्तैयडैन्दऩ।
६८६। ४ Ra
(नारसिम्मपुराणम्)
तेवदैगळुक्कुत् तेवऩाय् पिरुम्मावैयुम् नियमनम् पण्णुम् ऎम्बॆरुमाऩ् पिरसादम् पण्णुम्बोदु मूऩ्ऱु उलगङ्गळुम् पिरसादमुळ्ळवैगळाग आय्विट्टऩ।
सुहृदं
६८७। षष्ठपञ्चदशात्
(नारदीयम्-१-५९)
मूलमन्दिरत्तिल् नगारम् मुदल् आऱावदु ऎऴुत्तायुम्, वडमॊऴि यिल् कगारम् मुदल् पदिऩैन्दावदु ऎऴुत्तायुम् आऩ णगारत्तैविट्टु मन्दिरत्तिल् पाक्कियिरुक्किऱ भागमाऩदु (आय) अन्द मन्दिरत्तुक्कुच् चक्तियॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु।
६८८।अवुरि
(वाक्यबदीयम्)
अर्थम्, पिरगरणम्, अडैयाळम्, तगुदि, इडम्, कालम् इवैगळाल् सॊऱ्कळुक्कु अर्थङ्गळ् वॆव्वेऱाग इरुक्किऩ्ऱऩ। इवैगळैक् कवऩिक्कामल् सप्तत्तै मात्तिरम् कॊण्डु पॊरुळ् कॊळ्ळक्कूडादु।
६८९।४४७१२
(वाक्यबदीयम्)
कॊडुक्कप्पडुगिऱ ऒरु वस्तुवुक्कुशेषियाय् (अदावदु पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळुगिऱवऩाय्) इरुप्पदै सम्बिरदानमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। ६९०।४३७
(अहिर्बुत्न्यसंहिता-५२-३५,३६)
अनुबन्दम्
[[७२३]]
आत्मावैत् ताऴ्न्दव (शेष)ऩागक् काट्टिच् चॆय्यप्पडुगिऱ अवऩुडैय समर्प्पणमाऩदु, विष्णु मुदलाऩ सॊऱ्कळिलिरुक्किऱ नाऩ्गाम् वेऱ्ऱुमैयिल् काट्टप्पडुगिऱ सम्बिरदानत्तैत् तॆरिविक् किऱदु।ताऴ्न्दव(शेष)ऩाऩ इन्द आत्मा रक्षिक्कप्पड वेण्डियवऩागक् कॊडुप्पदाऩदु ऎवऩिडत्तिल्? ऎऩ्ऱु केळ्वियुण्डाग, ‘विष्णवे’ (विष्णुवुक्कु) ऎऩ्ऱु अवऩ् सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्।
६९१।७७४६४४
(पूर्वाचार्य-कारिका)
ऎल्लारुक्कुम् क्षेमत्तैक् कॊडुक्कै, परमबदत्तिल् मऩदु विऴुम्बडि सॆय्गै, अदऱ्कु विरोदियाऩ आत्मावुक्कुत् तगाद कुणङ् गळै नासम् पण्णुगै। इवैगळ् ‘न’ ऎऩ्बदिऩ् पॊरुळ्गळ्। तऩ्ऩै अडैन्दवर्गळुक्कु मङ्गळत्तैच् चॆय्गैयुम्, अवर्गळुडैय कुण माऩ ज्ञानत्तुक्कु विगासत्तैयुण्डुबण्णुगैयुम्, अवर्गळुक्कु मऱ्ऱवर्गळ् पूजै पण्णुम्बडि सॆय्गैयुम् मगारम् सॆय्वदाल्, अदऱ्कु इवैगळ् अर्थमॆऩ्ऱु तॆरिन्दवर्गळाल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। नास्तिगऩाय् इरुप्पदै विट्टुविडुवदु, ऎम्बॆरुमाऩुडैय कैङ्गरियत्तै ऎप्पोदुम् सॆय्दुगॊण्डिरुप्पदु, परमबदत्तुक्कु ऒरुवऩैक् कॊण्डुबोय्च् चेर्क्कुम्बडियाऩवै आचारियऩुडैय वेलै। इवैगळ् ‘ना’ ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तैत् तियाऩम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कु उण्डागुमॆऩ्ऱु मन्दिरत्तैत् तॆरिन्दवर्गळाल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् सीक्किरत्तिल् पिरीदियुण्डावदु, अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩवैगळिडत्तिल् इरुक्कुम् आसैयै विडुवदु, राज्यत्तै रक्षिप्पदु मुदलियवैगळ् रा ऎऩ्बदैत् तियानम् पण्णुगिऱवर्गळुक्कु वरुम्। ऎम्बॆरुमाऩै अडैवदऱ्कुच् चॆय्यवेण्डिय योगत्तिल् परबरप्पुम्, अदिऩ् पलऩुम् यगारत्तिल् अऱिवुळ्ळवर्गळाल् अडैयप् पडुगिऩ्ऱऩ। ऎम्बॆरुमाऩै स्तोत्रम् पण्णुवदुम्, अदऱ्कुत् तगुन्द वाक्किऩ् चित्तियुम् णगारत्तालुण्डागुम्। यक्षऩ्, राक्षसऩ्, वेदाळम्, पूदङ्गळ् इवैगळुक्कुप् पयम् यगारत्तालुण्डागिऱदु। इप्पडि मन्दिरत्तिऩ् ऎऴुत्तुक्कळ् सॆय्युम् वेलैगळ् मन्दिरम् तॆरिन्दवर्गळाल् सॊल्लप्पट्टऩ।
सर्वमष्टाक्षर
६९२।४७१७ः
(पातञ्जल- योगसूत्रम्-१-१-२७)
अन्द ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱ सॊल्लाऩदु पिरणवम्।
[[७२४]]
६९३। अवुगाऩ
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(साण्डिल्यस्मिरुदि-५-७१)
पिरणवमाऩदु अदिऩाल् सॊल्लप्पट्ट रक्षकऩॆवऩॆऩ्ऱु तॆळिवागत् तॆरिविक्कामैयाल् अदैत् तॆळिविक्कच् चक्तियिल्लाददु।
६९४।ऎऩ्
(पारदम् सान्दि-पर्व ३४४-४५)
कैयैक् कूप्पिक्कॊण्डु नमः ऎऩ्ऱ सॊल्लैये सॊल्लिक् कॊण्डु सन्दोषप्पट्टवर्गळाय्।
६९५। ४०१४-२०
(नित्यम्)
मूलमन्दिरत्ताले ऒरुवऩ् तऩ्ऩै ऎम्बॆरुमाऩुक्कु समर्प्पित्तु।
६९६।४
(श्री वैकुण्ठगत्यम्) तेवरीरुक्के ऎप्पोदुम् कैङ्गरियम् सॆय्वदऱ्काग अडियेऩै एऱ्ऱुक्कॊळ्ळवेणुमॆऩ्ऱु पिरार्त्तित्तु नमस्कारम् सॆय्दु, ऒरुवऩ् तऩ्ऩै मिगुन्द पॆरुमैयैयुडैय तिरुमन्दिरत्ताले ऎम्बॆरुमाऩिडम् समर्प्पिक्क वेण्डियदु।
६९७। नित्यकिङ्करताम्
(लघु-गद्यम्)
ऎप्पोदुम् तेवरीरुक्कु वेलैक्कारऩायिरुप्पदै वेण्डुगिऱेऩ्।
६९८। रिङ्गर् पुaif
(सिऱियगत्यम्)
ऎप्पोदुम् तेवरीरुक्कु वेलैक्कारऩायिरुक्कवेण्डुम्।
६९९।अरप्पुबु
(लक्ष्मीदन्दिरम् )
मूऩ्ऱु कुणङ्गळुमुळ्ळदॆऩ्ऱुम्, आऱु कुणङ्गळुळ्ळदॆऩ्ऱुम्, अन्नम् इरुवगैयागच् चॊल्लप्पडुगिऱदु। मूऩ्ऱु कुणङ्गळुळ्ळदु कर्मत्तिऩाल् कट्टुप्पट्टवर्गळुक्कु। मऱ्ऱदु मऱ्ऱवर्गळुक्कु। इङ्गे मूऩ्ऱु कुणङ्गळुळ्ळ अन्नम् पिरगिरुदियिलिरुन्दु उण्डाऩ वैगळ्।
अनुबन्दम
७००। Hq qari g:d४४ ।
[[७२५]]
denundr:ऩ्ः ११ (मनुस्मिरुदि-४-१६०)
अयलारैप् पॊरुत्त ऎल्लाम् तुक्कत्तिऱ्कुक् कारणम्। तऩ्ऩैये पॊरुत्तदॆल्लाम् सुगत्तिऱ्कुक् कारणम्। सुगत्तिऱ्कुम् तुक्कत्तिऱ्कुम् इदुवे सुरुक्कमाऩ लक्षणमॆऩ्ऱु अऱि।
७०१। yuafa
(पराशरभट्ट-नित्य-ग्रन्थः)
नाऩ् पिरणवत्ताल् सॊल्लप्पट्टबडि ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषऩाग इरुक्किऱेऩ्। अप्पडियिरुन्दुम् ऎऩ्ऩुडैय कर्मङ्गळाले उण्डाऩ अहङ्कार - ममकारङ्गळाले जयिक्कप्पट्टिरुन्देऩ्। इऩि मेल् अवऩुक्कुच् चेषमायिरुप्पदै निऩैत्तुक्कॊण्डु, अवऩुक्कुक् कैङ्गरियङ्गळैच् चॆय्गिऱवऩायिरुक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱ इन्द अर्थत्तै नमः ऎऩ्गिऱ सॊल् सॊल्लुगिऱदु। इङ्गु अहङ्कारमॆऩ्बदु तऩ् स्वरूपविषयमाऩ तप्पाऩ ऎल्ला ऎण्णङ्गळ्।
७०२। ३४४७ः
(वेदार्थसङ्गिरहम्)
अनादियाग इरुक्किऱ अवित्यैयिऩाल् पुण्णियम् - पाबम् ऎऩ्ऱु इरुवगैप्पट्ट कर्मङ्गळ् आऱुबोल् पॆरुगिवरुगिऩ्ऱऩ। अदिऩाल् पिरुम्मा मुदलाऩ तेवऩ्, मऩिदऩ्, मिरुगम्, स्तावरम् आगिय इन्द नालु विदमाऩ उडम्बुगळिल् जीवऩुक्कु इरुप्पु उण्डागिऱदु। अदऩाल् जीवऩ् ताऩ् ऎप्पडियिरुप्पदाग ऎण्णुगिऱाऩो, अदिऩाले संसारम् पॆरुगि वरुगिऱदु। इदिऩाल् उण्डाय् विलक्कमुडियामलिरुक्किऱ पयम्बेर् वदऱ्काग।
७०३।४४
(प्रम्मसूत्तिरम्-४-४-१)
जीवऩ् ऎम्बॆरुमाऩै अडैयुम्बोदु अवऩुक्कु इयऱ्कैयाय् उळ्ळदाय् इदुवरैयिल् मऱैन्दिरुन्द कुणङ्गळ् वॆळिक्कु वन्दिरुक् किऩ्ऱऩ। इदु वेदवाक्कियत्तिल् पुदु ऎऩ्गिऱ सॊल्लाले एऱ्पडुगिऱदु।
[[७२६]]
७०४।
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(विष्णुधर्मम्-१०४-५५-५७)
ऎप्पडि अऴुक्कैयलम्बुवदाले माणिक्कत्तुक्कु पिरगासम् उण्डुबण्णप्पडुगिऱदिल्लैयो, अप्पडिये आत्मावुक्कु दोषङ्गळै विडुम्बोदु ज्ञाऩम् उण्डुबण्णप्पडुगिऱदिल्लै। कुळम् वॆट्टुम् पोदु जलमुम्, इडवॆळियुम् उण्डु पण्णप्पडविल्लै। नीरे इरुक्किऱ वॆळिक्कु वरुगिऱदु। मुऩ्ऩालिल्लाददु ऎप्पडि उण्डागक्कूडुम्। अप्पडिये कॆट्ट कुणङ्गळै विडुवदाले आत्मावुक्कु ज्ञानम् मुदलाऩ कुणङ्गळ् पिरगासिक्किऩ्ऱऩ, उण्डुबण्णप्पडविल्लै। एऩॆऩ्ऱाल् आत्मावुक्कु अवैगळ् ऎप्पोदुमिरुप्पवैगळागच् चॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ।
इच्छातः
७०५।afae
(श्रीभाष्यम् लगुचित्तान्दम्)
अवित्यै पोवदे मोक्षम्। इङ्गे अवित्यैयॆऩ्बदु मुऩ् सॆय्द कर्मङ्गळ्।
नाना
fahcq: ॥।
७०६। कळि
(प्रम्मसूत्तिरम्-३-४-३३)
पक्ति सॆय्गिऱवऩ् तऩ् जादिक्कुम् आसिरमत्तुक्कुम् एऱ्पट्ट धर्मङ्गळै पक्तिक्कु अङ्गमागवुम् सॆय्यवेण्डियदु।
७०७।fa
(प्रम्मसूत्तिरम्-३-४-३२)
सॆय्यवेण्डियदाग विधिक्कप्पट्टिरुप्पदाल् यज्ञम् मुदलाऩ वैगळ् आसिरमत्तुक्कु एऱ्पट्ट धर्मङ्गळागवुमागिऩ्ऱऩ।
७०८। Tel४
(पारदम् सान्दि-पर्व—१५०-११)
मूलमन्दिरत्तिऩुडैय उयर्न्द ज्ञानमागिय माडियिल् एऱि, तऩ्ऩैप्पऱ्ऱि वरुत्तम् तीर्न्दवऩ् इन्द अऱिविल्लामल् वरुत्तप्पडुगिऱ जनङ्गळै मलैमेलिरुप्पवऩ् पूमियिलिरुप्पवर्गळैप् पार्प्पदुबोल् पार्क् किऱाऩ्। मलैमेलिरुक्किऱवऩुक्कुक् कीऴिरुक्कुम् जनङ्गळ् कॊसुप्पोल् तोऩ्ऱुम्। अप्पडिप्पोल इवऩ् अवर्गळै मिगवुम् ताऴ्न्दवर्गळाग ऎण्णुवऩ्।
७०९।
अनुबन्दम्
[[७२७]]
आहार निद्रा भय मैथुनानि सामान्यमेतद् पशुभिर्नराणाम् । ज्ञानं हि तेषामधिको विशेषः, ज्ञानेन हीनः पशुभिः समानः ॥
(नरसिम्मपुराणम् - १६-१३)
साप्पाडुम्, तूक्कमुम्, पयमुम्, स्तिरीसङ्गममुम्, मऩिदर्गळुक्कुम् मिरुगङ्गळुक्कुम् समम्, मऩिदर्गळुक्कु मिरुगङ्गळैक्काट्टिलुम् विशेषम्, ज्ञानमुळ्ळवर्गळायिरुप्पदु। ज्ञानमिल्लादवर्गळ् मिरुगङ्गळुक्कु
समम्।
७१०।७ पगल्
(पारदम् उद्योग-पर्व-३३-३३)
ऎवऩ् पहुमानम् पण्णुम्बोदु सन्दोषप्पडुगिऱदिल्लैयो, अवमानम् सॆय्युम्बोदु वरुत्तप्पडुगिऱदुमिल्लैयो, कङ्गैयिऩ् मडुवैप्पोल कलङ्गुम्बडि सॆय्यमुडियादवऩो, अवऩ् पण्डिदऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱाऩ्।
७११। ATETE
(नारदीयम् -१-२०)
ऎन्द तेसत्तिल् मूलमन्दिरत्तिऩुडैय चित्तियैयडैन्द महाबागवदऩ् पूजिक्कप्पडुगिऱाऩो, अन्द तेसत्तिल् वियादियुम्, पञ्जमुम्, तिरुडर्गळुमिरुक्कमाट्टार्गळ्। इन्द सॊऱ्कळुक्कु अर्थम् मूलत्तिलेये सॊल्लियिरुक्किऱदु। इङ्गे चित्तियॆऩ्बदु मन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तैत् तॆरिन्दु अदै तऩ् अनुष्टानत्तिल् तोऩ्ऱुम्बडि ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु। ७१२। पुदु
(वाग्भटः)
ऎल्ला उडम्बुगळिल् परवियुम् ऎप्पोदुम् सेर्न्दुम्, औत्सुक् यत्तैयुम्, मोहत्तैयुम्, पिरीदियिल्लामैयुम् कॊडुक्किऱवैगळु माऩ रागम् त्वेषम् मुदलाऩ दोषङ्गळै यॆल्लाम् ऎन्द विलक्ष णऩाऩ वैत्तियऩ् पोक्किऩाऩो अवऩुक्कु नमस्कारम्। इङ्गे राग मॆऩ्बदु आसै। अदु मुऱ्ऱि आसैप्पट्ट वस्तुवै अनुबविक्कामल् इरुक्कक् कूडाद कडुमैयाऩ अदिऩ् अवस्तैयै औत्सुक्यमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु।
७१३।रिङ्गरिऩ्
(अहिर्बुत्न्यसंहिता-५२-३८)
अन्दन्द तादुक्कळिल् सॊल्लप्पट्ट वियाप्ति-ऎङ्गुम्
[[७२८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
निऱैन्दिरुप्पदु, कान्दि, पिरवेसम्-उळ्ळे नुऴैवदु, इच्चै सङ्कल्पम् आगिय इवैगळ्। परमात्मावायुम् तेवऩायुमिरुक्किऱ विष्णुविऩुडैय मेऩ्मैयैच् चॊल्लुम्बोदु मिगवुम् अदिगमाग इरुक्किऩ्ऱऩ। ७१४। आर् पुरिबु
(नारदीयम् -१-१०)
रुक् मुदलाऩ मूऩ्ऱु वेदङ्गळै, अनेकन्दडवै नऩ्ऱाय् जबिक्किऱवर्गळ् ऎन्द पलऩै अडैगिऱार्गळो, अन्द पलऩै ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तै ऒरु तरम् जबिप्पदाले ऒरुवऩ् अडैगिऱाऩ्।
यस्य यावांश्च
७१५।०४
(कामन्दगीयम् १)
सॊल्लुम् विषयत्तै वाङ्गिक् कॊळ्ळुवदु, अदै मऱन्दु पोगामल् वैत्तुक् कॊळ्वदु, अदै निऩैवुक्कुक् कॊण्डु वरुवदु, पिऱरुक्कुच् चॊल्लुवदु, सॊल्लाद विषयत्तैयुम् ऊहित्तुक् कॊळ्वदु, सॊल्लाद विषयत्तैच् चेर्त्तु सॊल्लियिरुप्पदै विडवेण्डिय इडत्तिल् विट्टु विडुवदु, अर्थत्तै नऩ्ऱाय् अऱिवदु, उण्मैयै अऱिवदु, आगिय इवैगळ् पुत्तियिऩ् कुणङ्गळ्। ७१६। अरिच्चा
(परत्वाजर्)
पिऱरुक्कु हिंसै सॆय्यादिरुप्पदु मुदल् पुष्पम्, इन्द्रियङ् गळै अडक्कुवदु इरण्डावदु, ऎल्लारिडत्तिलुम् इरक्कमुळ्ळवऩा यिरुप्पदु मूऩ्ऱावदु। मऩदै अडक्कुवदु नालावदु। इदु सिऱन्ददु। ज्ञानम् ऐन्दावदु, तपस्सु आऱावदु, तियानम् एऴावदु, सत्यम् ऎट्टावदु, इप्पडि ऎट्टु विदङ्गळाऩ पुष्पङ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुप् पिरीदियैच् चॆय्गिऩ्ऱवैयायिरुक्किऩ्ऱऩ।
७१७। ^६ः * (१fs४ :: : !
दानं च सिद्धयोऽष्टौ सिद्धेः पूर्वोऽङ्कुशस्त्रिविधः ॥
(साङ्गिय-कारिका ५१)
ऊहम्-वेदत्तुक्कु विरोदमिल्लाद नियायङ्गळैक् कॊण्डु पिऱमदङ्गळैक् कण्डित्तु चित्तान्दमाऩ अर्थम् इऩ्ऩदॆऩ्ऱु तीर्माऩिप्पदु; सप्तम्-सॊऱ्कळिऩ् पॊरुळैयऱिवदु; अत्ययनम्
अनुबन्दम्
[[७२९]]
वेदत्तिऩुडैय अक्षररासियैत्तॆरिन्दु कॊळ्वदु। मूऩ्ऱु तुक्कङ् गळिल्लामै; तुक्कङ्गळावऩउडम्बालुण्डाऩदु, मऴै, काऱ्ऱु मुदलाऩ तेवदैगळालुण्डुबण्णप्पट्टदु, पिराणिगळाल् उण्डागु वदु। ताऩ् तॆरिन्दुगॊण्ड विषयङ्गळ् सरियागत् तॆरिन्दु कॊळ्ळप् पट्टवैगळ् ऎऩ्ऱु ऎण्णुवदऱ्कु वेण्डिय ऒरु स्नेहितऩुडैय सेर्क्कै; सन्देहमुम्, तप्पॆण्णमुम् इडैयिडाद नल्लऱिविऩ् पिरवाहम् ऒऩ्ऱिऩ्बिऩ् ऒऩ्ऱागत् तॊडर्न्दुवरुवदु। इदु सारप्पिरगासि कैयैयॊत्तु ऎऴुदप्पट्टदु। सारास्वादिनियिल् : ऎऩ्बदऱ्कुप् पदिलाग ऎ७ः ऎऩ्ऱु पाडम्। अदऱ्कु युक्तियैक्कॊण्डु विसारिप्पदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्।
इन्द ऎट्टु चित्तिगळुम् किडैक्कुम् वरिसैःमुदलिल् अत्ययनम्, पिऱगु अङ्गङ्गळैप् पडिप्पदालुण्डागुम् वेदत्तिऩ् अर्थज्ञानम्; पिऱगु नियायङ्गळैक्कॊण्डु विसारित्तु अर्थमिऩ्ऩदॆऩ्ऱु तीर्माऩिप् पदु। इन्द विसारत्तुक्कु मीमांसै ऎऩ्ऱु पॆयर्; पिऱगु पॆरियोर् कळुडऩ् सेरुवदु, इदऩाल् अवर्गळुडऩ् कलन्दु पेसि ताऩ् तॆरिन्दु कॊण्डदु सरियायिरुक्किऱदॆऩ्ऱु तेऱुवदु। इदऩ्मेल् सन्देहमुम् तप्पॆण्णमुमिल्लामल् उण्मैयाऩ अर्थत्तै ऎप्पोदुम् निऩैत्तुक्कॊण्डिरुप्पदु। इदिऩ् पलम् मूऩ्ऱु ताबङ्गळ् कऴिवदु।
७१८।अरिबु
(साङ्गियगारिगै)
तऩ् उडम्बै सूक्ष्ममागप् पण्णुवदु अणिमै; अदैप् पॆरिदागप् पण्णुवदु महिमै; अदैक् कऩमिल्लामल् पण्णुवदु लगिमै; अदैक् कऩमागप्पण्णुवदु करिमै। इदऱ्कु उडम्बै ऎल्लारुम् आसैप्पडुम्बडियागप् पण्णुवदॆऩ्ऱुम् पॊरुळ् कॊळ्ळलाम्। ऎल्लारैयुम् तऩ् वसप्पडुत्तिक्कॊळ्वदु वसित्वम्; ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुवदु ऐच्वरियम्; तऩक्कु वेण्डियदै यडैवदु पिराप्ति; ताऩ् निऩैत्तदऱ्कुत् तडैयिल्लामै पिरागाम्यम्। ७१९। अदॖ राः ऒऩ्गि४ः आर्
पराक्रमश्चाबहुभाषिता च दानं यथाशक्ति कृतज्ञता च ॥
(पारदम् उद्योग-पर्व-३३-१०६)
ऎट् कुणङ्गळ् ऒरु मऩिदऩैप् पिरगासप्पडुत्तुगिऩ्ऱऩ। अवैगळावऩ-नल्लऱिवु, उयर्न्द कुलत्तिल् पिऱप्पु, इन्दिरियङ्गळै
[[७३०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
यडक्कुवदु, वेदत्तिऩ् अर्थत्तै आचारियऩिडम् तॆरिन्दुगॊळ्वदु, अयलारै वॆल्लुम् सामर्त्तियम्, अदिगमागप् पेसामै, सक्तिक्कुत् तगुन्दबडि तानम् सॆय्वदु, पिऱर् सॆय्द उपकारत्तै निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु। इदु पारद च्लोकत्तिल् सॊऩ्ऩबडि, ऎट्टु कुणङ्गळै वेऱागवुम् वियाक्कियानम् पण्णियिरुक्किऱार्गळ्। अवैगळावऩ ऎल्लारिडमुम् तयै, पॊऱुमै, असूयैयिल्लामै, शौचम्, मऩदिल् वरुत्तमिल्लामै, नल्लदै निऩैप्पदु, कार्प्पण्यमिल्लामै, ऒऩ्ऱिलुम् आसैयिल्लामै। ऒरुवऩ् मुक्तऩागप् पोगुम् पोदु वॆळिक्कु वरुम् ऎट्टु कुणङ्गळॆऩ्ऱुम् पॊरुळ् कॊळ्ळलाम्।
नमो नाराय
ततः प्रभाते विमले विनिवृत्ते च जागरे ।
नमो नारायणेत्युक्त्वा श्वपाकः पुनरागमत् ॥
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
१३५। निऩ्दिरुवॆट् - मऱ्ऱुमोर् तॆय्वमुळदॆऩ्ऱिरुप्पारो
टुऱ्ऱिलेऩ्, उऱ्ऱदुमुऩ्ऩडियार्क्कडिमै मऱ्ऱॆल्लाम् पेसिलुम् निऩ्दिरुवॆट्टॆऴुत्तुम्
कऱ्ऱु नाऩ्गण्णबुरत्तुऱैयम्माऩे। (पॆरिय तिरुमॊऴि - ८-१०-३)
तेवरीरुडैय ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तैक् कऱ्ऱु।
१३६। ऎट्टुमॆट्टुमॆट्टुमा यॊरेऴुमेऴुमेऴुमाय्
ऎट्टुमूऩ्ऱुमॊऩ्ऱुमागि निऩ्ऱवादिदेवऩै ऎट्टिऩायबेदमो टिऱैञ्जिनिऩ्ऱवऩ्बॆयर् ऎट्टॆऴुत्तुमो तुवार्गळ् वल्लर्वाऩमाळवे।
(तिरुच्-छन्दविरुत्तम् -७७)
ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तै आचारियऩिडम् पॆऱ्ऱु जबिक्किऱवर्गळ्
वैगुन्दत्तै आळुवदऱ्कु सक्तियुळ्ळवर्गळ्।
१३७। सोर्विलादगादलाल् तॊडक्कऱमऩत्तराय्
नीर रावणैक्किडन्द निऩ्मलऩ्नलङ्गऴल् आर्वमोडिऱैञ्जिनिऩ्ऱवऩ् पॆयरॆट्टॆऴुत्तुम् वारमागवो तुवार्गळ् वल्लर्वाऩमाळवे।
(तिरुच्-छन्दविरुत्तम् -७८)अनुबन्दम्
[[७३१]]
ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तै ऎप्पोदुम् अदैये विरुम्बि जबित्तुक् कॊण्डिरुप्पवर्गळ् वैगुन्दत्तै आळ सक्तर्गळ्।
१३८। नाडुनगर-
एडुनिलत्तिलिडुवदऩ्मुऩ्ऩंवन्दॆङ्गळ् कुऴाम्बुगुन्दु
कूडुमऩमुडैयीर्गळ् वरम्बॊऴिवन्दॊल्लैगूडुमिऩो नाडुनगरमुम्नऩ्गऱिय नमोनारायणायवॆऩ्ऱु पाडुमऩमुडैप्पत्तरुळ्ळीर् वन्दुबल्लाण्डु कूऱुमिऩे।
पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि १-१-४।
तेसमुम् पट्टणमुम् नऩ्ऱायऱियुम्बडि नमोनारायणाय ऎऩ्ऱु तिरुनामत्तैप् पाडुम् पक्तर्गळाग नीङ्गळ् इरुन्दीर्। तेसम् (नाडु) ऎऩ्बदऱ्कु नल्ल अऱिविल्लादवर्गळ् ऎऩ्ऱुम्, पट्टणम् (नगरम्) ऎऩ्बदऱ्कु नल्ल अऱिवुळ्ळवर्गळ् ऎऩ्ऱुम् करुत्तु।
१३९। नल्वगैयाल्-
अल्वऴक्कॊऩ्ऱुमिल्ला अणिगोट्टियर्गोऩ्
अबिमाऩदुङ्गऩ् सॆल्वऩैप्पोलत् तिरुमालेनाऩुमुऩक्कुप् पऴवडियेऩ्, नल्वगैयाल्नमोनारायणावॆऩ्ऱु नामम्बल परवि, पल्वगैयालुम् पवित्तिरऩे उऩ्ऩैप् पल्लाण्डु कूऱुवऩे।
(तिरुप्पल्लाण्डु - ४)
नल्लविदमाय् अदावदु ऒरु पिरयोजनत्तैयुम् तेडामल् नमोनारायणाय ऎऩ्ऱु तिरुनामत्तैप् पलदडवै सॊल्लि।
नामञ्जॊल् -
किडन्दनम्बिगुडन्दैमेविक् केऴलायुलगै यिडन्द
नम्बि, ऎङ्गळ्नम्बि यॆऱिञररणऴियक्, कडन्द नम्बिगडियारि लङ्गै उलगैयीरडियाल्, नडन्दनम्बिनामंसॊल्लिल्
नमो नारायणमे।
१४०। नऩ्मालैगॊण्ड
(मुदल् तिरुवन्दादि-५७)
नमो नारायणा ऎऩ्गिऱ इन्द नल्ल मालैयै सम्बादित्तुक्
कॊण्डु।
१४१। नावायिलुण्डे नमो नारणावॆऩ्ऱु
ओवादुरैक्कुमुरैयुण्डे-मूवाद
माग्गतिक्कट्चॆल्लुम् वगैयुण्डे, ऎऩ्ऩॊरुवर्
तीग्गतिक्कण् सॆल्लुम् तिऱम्।
(मुदल् तिरुवन्दादि -९५)
[[७३२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
वायिल् नाक्कु इरुक्किऱदे, इडैविडामल् सॊल्लुम्बडियाऩ नमो नारायणावॆऩ्गिऱ मन्दिरमिरुक्किऱदे।
१४२। कण्णबुर -
विडैयेऴऩ्ऱडर्न्दु वॆगुण्डुविलङ्गलुऱप् पडैयालाऴि तट्टप् परमऩ्बरञ्जोदि
मडैयार् नीलम् मल्गुम् वयल्सूऴ् कण्णबुरमॊऩ् ऱुडैयाऩुक्कु अडियेऩॊरुवर् क्कुरियेऩो।
(पॆरिय तिरुमॊऴि ८-९-३)
तिरुक्कण्णबुरत्तुक्कु स्वामियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्कु नाऩ्
तासऩ्, वेऱॊरुवऩुक्कु तासऩागविरुक्कत् तगुन्दवऩो?
अडियार्क्कॆ -
अमलऩादिबिराऩडियार्क्कॆऩ्ऩैयाट्पडुत्त
विमलऩ्, विण्णवर्गोऩ् विरैयार्बॊऴिल्वेङ्गडवऩ् निमलऩ् निऩ्मलऩ् नीदिवाऩवऩ् नीळ्मदिळरङ्गत्तम्माऩ्, तिरुक् कमलबादंवन्दॆऩ् कण्णिऩुळ्ळऩवॊक्किऩ्ऱदे।
१४३। नारणऩ् तम्-
कासुम् कऱैयुडैक्कूऱैक्कुमङ्गोर्गऱ्ऱैक्कु मासैयिऩाल्, अङ्गवत्तप्पेरिडुमादर्गाळ् केसवऩ् पेरिट्टु नीङ्गळ्देऩित्तिरुमिऩो नायगऩ्नारणऩ् तम्मऩ्ऩै नगरगम्बुगाळ्।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि ४-६-१)
तऩ् पिळ्ळैक्कु नारायणऩॆऩ्गिऱ पॆयरै वैत्त तायार्
नरगत्तुक्कुप् पोगमाट्टाळ्।
१४४। ऎण्बॆरुक्कन् नलत्तु ऒण्बॊरुळीऱिल
वण्बुगऴ्नारणऩ् तिण्गऴल्सेरे।
(तिरुवाय्मॊऴि - १-२-१०)
कणक्किल्लादवर्गळायुम्, पिरचित्तमाऩ आनन्दम् ज्ञानम् ऎऩ्गिऱ कुणङ्गळैयुडैयवर्गळायुम्, स्वयम्बिरगासर्गळायुमिरुक्किऱ जीवऩ्गळैयुम्, मेऩ्मैयाऩ अळविल्लाद नल्ल कुणङ्गळैयुम् शेषमागवुडैय नारायणऩ्।
१४५। नारणऩ्मुऴुवेऴुलगुक्कुम् नादऩ्वेदमयऩ्
कारणम्गिरिसैगरुममिवै मुदल्वऩॆन्दै
अनुबन्दम्
सीरणङ्गमरर्बिऱर्बलरुम् तॊऴुदेत्त निऩ्ऱु
वारणत्तैमरुप्पॊचित्तबिराऩॆऩ्मादवऩे।
[[७३३]]
(तिरुवाय्मॊऴि - २-७-२)
नारायणऩ् एऴु लोकम् मुऴुवदुक्कुम् नादऩ्।
नाऩुऩ्ऩै-इऩ्ऱागनाळैये यागइऩिच्चिऱिदु
निऩ्ऱागनिऩ्ऩरुळॆऩ् पालदे-नऩ्ऱाग नाऩुऩ्ऩैयऩ्ऱियिलेऩ् कण्डाय् नारणऩे नीयॆऩ्ऩैयऩ्ऱियिलै।
१४६। ऎम्बिराऩॆन्दैयॆऩ्ऩुडैच्चुऱ्ऱमॆऩक्करसॆऩ्ऩुडै
वाणाळ् अम्बिऩालरक्कर्वॆरुक्कॊळनॆरुक्कि यवरुयिर् सॆगुत्त वॆम्मण्णल्, वम्बुलाञ्जोलैमामदिळ् तूञ्जैमामणिक् कोयिलेवणङ्गि नम्बिगाळुय्यनाऩ् कण्डुगॊण्डेऩ्
नारायणावॆऩ्ऩुम् नामम्।
(पॆरिय तिरुमॊऴि - १-१-६)
ऎऩक्कु उपकारऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय स्वामि, ऎऩ् तगप्पऩ्, ऎऩ्
पन्दु, ऎऩ् राजा।
इत्तऩै-
मॊय्त्तवल्विऩैयुळ्निऩ्ऱु मूऩ्ऱॆऴुत्तुडैयबेराल् कत्तिरबन्दुमऩ्ऱे पराङ्गदिगण्डुगॊण्डाऩ्
इत्तऩैयडियराऩार्क्किरङ्गु नम्मरङ्गऩाय
पित्तऩैप्पॆऱ्ऱुमन्दो पिऱवियुळ्बिणङ्गुमाऱे।
१४७। अऩ्ऱु नाऩ्-
निऩ्ऱदॆन्दैयूरगत्तिरुन्ददॆन्दैबाडगत्तु अऩ्ऱुवॆह्ह³णैक्किडन्ददॆऩ्ऩिलादमुऩ्ऩॆलाम् अऩ्ऱुनाऩ् पिऱन्दिलेऩ् पिऱन्दबिऩ् मऱन्दिलेऩ् निऩ्ऱदुमिरुन्ददुम् किडन्ददुमॆऩ्नॆञ्जुळे।
(तिरुच्-छन्दविरुत्तम् -६४)
ऎऩ्ऩुडैय स्वरूप ज्ञाऩत्तै अडैवदऱ्कु मुऩ्ऩाले इरुन्दुम् नाऩ् पिऱक्कादवऩ् पोलिरुन्देऩ्। अन्द ज्ञाऩमुण्डाऩ पिऱगु अदऩाले पिऱन्द नाऩ् अदै मऱक्कविल्लै।
ऒऴिविल्गालमॆल्लामुडऩाय्मऩ्ऩि
वऴुविलावडिमै सॆय्यवेण्डुम् नाम्
[[७३४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तॆऴिगुरलरुवित् तिरुवेङ्गडत्तु ऎऴिल्गॊळ्सोदि यॆन्दैदन्दै तन्दैक्के।
१४८। अडियेऩै-
माऩेय् कण्मडवार् मयक्किऱ्पट्टु, मानिलत्तु नाऩेनाऩाविदनरगम्बुगुम् पावञ्जॆय्देऩ् तेऩेय्बूम्बॊऴिल्सूऴ् तिरुवेङ्गडमामलै, ऎऩ्
आऩाय्वन्दडैन्देऩडियेऩैयाट्कॊण्डरुळे।
(पॆरिय तिरुमॊऴि १-९-२)
अडियेऩैत् तेवरीरुक्कु वेलै सॆय्युम्बडि किरुबै
सॆय्यवेणुम्।
पॊय्न्निऩ्ऱ ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुमऴुक्कुडम्बुम् इन्निऩ्ऱ नीर्मैयिऩियामुऱामै उयिरळिप्पाऩ्
ऎन्निऩ्ऱयोऩियुमाय्प् पिऱन्दायिमैयोर् तलैवा मॆय्न्निऩ्ऱु केट्टरुळाय् अडियेऩ् सॆय्युम् विण्णप्पमे।
१४९। नरनार-
ऎङ्गाऩुमीदॊप्पदोर्मायमुण्डे नरनारणऩाय्
उलगत्तऱनूल्, सिङ्गामैविरित्तवऩॆम्बॆरुमाऩ् अदुवऩ्ऱि युञ्जॆञ्जुडरुम्निलऩुम्, पॊङ्गार् कडलुम् पॊरुप्पुम् नॆरुप्पुम् नॆरुक्किप्पुगप्पॊऩ्मिडऱत्तऩैबोदु, अङ्गान्दवऩ्
काण्मिऩ् इऩ्ऱु आय्च्चियराल्
अणै वॆण्णॆय् उण्डु आप्पुण्डिरुन्दवऩे।
(पॆरिय तिरुमॊऴि १०-६-१)
नरऩागवुम् नारायणऩागवुम् अवतरित्तु अऱनूलैक् कॊञ्जमुम् कॆट्टुप्पोगादबडि परवच्चॆय्दाऩ्। इङ्गे अऱनूल् ऎऩ्बदु वेदत्तुक्कु सममाऩ मन्दिरम्।
१५०। अन्दणर्-
इन्दिरऱ्कुम्बिरमऱ्कुम्मुदल्वऩ् ऱऩ्ऩै
इरुनिलम् काल्दीनीर्विण्बूदमैन्दाय्च् चॆन्दिऱत्तमिऴोसैवडसॊल्लागित् तिसैनाऩ्गुमाय्त्तिङ्गळ् ञायिऱागि
अन्तरत्तिल्देवर्क्कुमऱियलागा
वन्दणऩै, अन्दणर्माट्टन्दिवैत्त
अनुबन्दम्
[[७३५]]
मन्दिरत्तै, मन्दिरत्ताल्मऱवादॆऩ्ऱुम्
वाऴुदियेल्वाऴलाम्मडनॆञ्जमे।
(तिरुनॆडुन्दाण्डगम् - ४)
पिराम्मणर्गळुडैय तनमाऩ वेदत्तिऩ् कडैसियिल् तोऩ्ऱुगिऱ ऎम्बॆरुमाऩै ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्ताल् ऎप्पोदुम् अनुबवित्तुक् कॊण्डिरुन्दाल् नी वाऴलाम्।
अरुम्बदवुरै
मासु अऱ - अऴुक्कुप्पोग।
पिणक्कु — विवादम्।
विळाक्कुलै कॊण्डु - तऩक्कुळ्ळेयिरुक्कुम्बडि सॆय्दु।
२८। त्वयादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
स भ्रातुः चरणौ गाढं निपीड्य रघुनन्दनः । सीताम् उवाचातियशाः राघवं च महाबलम् ॥
भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यसे ।
अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रतः स्वपतश्च ते ॥
७२०।४-[४३
(सात्यदिदन्दिरम्)
गुरुवै नमस्कारम् सॆय्दु पिऱगु इन्द उयर्न्द मन्दिरत्तै अऱिन्दुगॊळ्ळवेण्डियदु; गुरुवे परम्ब्रम्मम्; गुरुवे उयर्न्द उपायम्; गुरुवे उयर्न्द वित्तै; गुरुवे उयर्न्द चित्तोबायम्; गुरुवे मोक्षम्; गुरुवे ज्ञानम्; पक्ति मुदलाऩ तऩत्तुक्कुक् कारणम्। मन्दिरत्तै उपदेशम् सॆय्ददाले अवर् सिरेष्टमाऩ गुरु। इन्द मन्दिरत्तैप्पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळुवदऱ्कु पॊऱुत्तम्, नल्ल नक्षत्तिरम्, तीर्त्त स्नानत्तालुण्डागुम् शुद्धि, मन्दिरचित्तियडैवदऱ्कु वेण्डिय जबम् होमम् मुदलाऩवैगळ्, नित्तियम् जबम् सॆय्वदु, इवैगळॊऩ्ऱुम् वेण्डुवदिल्लै। मुदलिल् मूऩ्ऱु तडवै गुरुवै साष्टाङ्गमाग पिरणामम् सॆय्दु वणक्कत्तुडऩ् अवरुडैय तिरुवडि
[[७३६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
कळैप् पिडित्तुत् तऩ् तलैयिल् वैत्तुक्कॊण्डु, पुदैयलै यपेक्षिक्किऱ तरित्तिरऩैप् पोल् इन्द मन्दिरत्तैप् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्ळ वेण्डियदु। इप्पडि मन्दिरत्तैप् पॆऱ्ऱुक्कॊण्डु ऒरु मऩिदऩ् ऎऩ्ऩैच् चरणमाग अडैयवेण्डियदु।
७२१।७१-७
ओ हरिये! पाबत्तैप् पोक्कुवदिल् तेवरीरुडैय तिरुनामत् तुक्कु ऎव्वळवु सक्तियिरुक्किऱदो, नाय् मांसम् तिऩ्गिऱवऩ् कूड अव्वळवु पाबम् सॆय्यच् चक्तियिल्लादवऩ्।
७२२। सॆऴुङ्गु
(पारदम् आनुशासनिकबर् -२२८ -६०)
ओ तेवि! तेवरहस्यङ्गळिलुम्, मऱ्ऱ रहस्यङ्गळिलुम् युक्ति विसारम् पिरयोजनमिल्लाददु। तऩ्ऩुडैय क्षेमत्तै आसैप् पडुगिऱवऩ् अवैगळ् विषयत्तिल् सॆविडऩ् पोलुम् गुरुडऩ्बोलुम् पॆरिय नम्बिक्कैयुळ्ळवऩाय् इरुक्कवेण्डियदु।
७२३।H[[पुरिसु
(तक्षस्मिरुदि)
अवित्तै मुदलाऩ ऎल्ला उबादिगळुम् नीङ्गिऩ इयऱ्कैयाय् उळ्ळ तऩ् स्वरूपत्तै ऒरुवऩ् पिरम्मत्तिऩिडत्तिल् (ऎम्बॆरु माऩिडत्तिल्) कॊडुक्कवेण्डियदु। इदु ताऩ् पक्तियोगमुम् अदऱ्कु वेण्डिय कर्मयोगमुम्। मऱ्ऱवैयॆल्लाम् वॆऱुम् पेच्चुक्कळ्। पाडान्दरत्तिल्, इदु ताऩ् सम्बादिक्क वेण्डिय ञाऩमुम्, अवसियम् अऱियत्तगुन्ददुम्।
७२४।
(वियासस्मिरुदि)
दोषमऱ्ऱ तेजस्सैयुडैय विष्णुविऩिडत्तिल् अवऩुक्कुत् ताऩ् उडम्बु ऎऩ्ऱु निऩैत्तुक्कॊण्डु, प्राप्यऩाऩ अवऩिडत्तिल् आसैयुळ्ळवऩाय्, ऒरु पिरयोजनत्तिलुमासै इल्लामल्, “तत् विष्णोः” ऎऩ्गिऱ मन्दिरत्तिऩाल् तऩ्ऩै समर्प्पिक्कवेण्डियदु।
७२५। अगरिः
(अरुळाळप्पॆरुमाळ् ऎम्बॆरुमाऩार्)
अनुबन्दम्
[[७३७]]
आगारमुडैय ऒरुवऩै अऱिवदऱ्कु मुऩ्ऩाले अन्द आगारत्तैयऱियवेण्डुम्। आगैयाल् ऎम्बॆरुमाऩुडैय आगारमाऩ लक्ष्मियै अऱिन्दु भगवाऩाऩ हरियै अऱियवेण्डियदु।
७२६। fuda
(श्री-गुण-रत्न-कोशः - ५२)
ताये! उऩक्कुप् पिरियऩाऩ कणवऩ् मिगुन्द अबरादम् पण्णिऩ मऩिदऩिडत्तिल् ऒरु वेळै तगप्पऩैप्पोल अवऩुक्कु क्षेमत्तैच् चॆय्यवेण्डियदऱ्काग मऩक्कलक्कमुळ्ळवऩाग आगिऱाऩ्। अप्पोदु इदॆऩ्ऩ! इन्द उलगत्तिल् दोषमिल्लादवऩ् यार्? ऎऩ्ऱु तगुन्द उपायङ्गळाले अवऩुडैय दोषङ्गळैक् कवऩिक्कामल् अवऩै ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् मऩिदऩाग ऒप्पुक्कॊळ्ळुम्बडि नी सॆय्गिऱाय्। आगैयिऩाल् नीर् ऎङ्गळुक्कुत् तायाराग इरुक्किऱीर्।
न कश्चिन्ना पापानां वाशुभानां वा वधार्हाणां प्लवङ्गम ! । कार्यं करुणमार्येण न कश्चिन्नापराध्यति ॥
७२७। कः पूङ्गु
राजसंश्रयवश्यानां कुर्वन्तीनां पराज्ञया ।
(७८ वदु पक्कम् ३५३ नॆ। पार्क्क)
विधेयानां च दासीनां कः कुप्येद्वानरोत्तम ! ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् -११६-३८)
ओ वानरच्रेष्टऩे! ऒरु राजावैयडैन्दु अवऩुक्कु उट्पट्टु अवऩ् उत्तिरवुप्पडि वेलै सॆय्गिऱ वेलैक्कारिगळागिय राक्षसिगळ् विषयत्तिल् ऎवऩ् कोबित्तुक्कॊळ्ळुवऩ्।
मर्षयामीह सीतामुवाच
(७८ वदु पक्कम् ३५२ नॆ। पार्क्क)
(११ वदु पक्कम् ४१ नॆ। पार्क्क)
८४४ (११ वदु पक्कम् ४० नॆ। पार्क्क) ७२८। मातर्लक्ष्मि ! यथैव मैथिलजनस्तेनाध्वना ते वयं त्वद्दास्यैकरसाभिमानसुभगैर्भावैरिहामुत्र च । जामाता दयितस्तवेति भवतीसम्बन्धदृष्ट्या हरिं पश्येम प्रतियाम याम च परीचारान् प्रहृष्येम च ॥
(श्री-गुण-रत्न-कोशः - ५१)
[[७३८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अम्म! लक्ष्मी! तेवरीरुडैय कैङ्गरियम् ऒऩ्ऱिलेये पिरीदियुळ्ळवर्गळायुम् अदिलेये मऩमुळ्ळवर्गळायुमिरुक्किऱ नाङ्गळ्, ऎप्पडि मिदिलाबट्टणत्तु जनङ्गळ् सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩै माप्पिळ्ळैयॆऩ्ऱुम्, सीदैक्कुप् पिरियमाऩ कणवऩॆऩ्ऱुम् पार्त्तार्गळो, अप्पडिये ऎम्बॆरुमाऩैत् तेवरीरुडैय पुरुष ऩॆऩ्ऱु पार्त्तु अवऩिडम् पोगिऱोम्, अवऩैप् पार्क्किऱोम्, अवऩुक्कु इङ्गुमङ्गुम् कैङ्गरियम् सॆय्दु सन्दोषप्पडुगिऱोम्।
७२९।
कान्तस्ते पुरुषोत्तमः फणिपतिः शय्याऽऽसनं वाहनं वेदात्मा विहगेश्वरो यवनिका माया जगन्मोहिनी । ब्रह्मेशादिसुरव्रजः सदयितः त्वद्दासदासीगणः
श्रीरित्येव च नाम ते भगवति ! ब्रूमः कथं त्वां वयम् ॥
हेलायामखिलं चराचरमिदं भोगे विभूतिः परा
पुण्यास्ते परिचारकर्मणि सदा पश्यन्ति ये सूरयः ।
श्रीरङ्गेश्वरदेवि ! केवलकृपानिर्वाह्यवर्गे वयं
शेषित्वे परमः पुमान् परिकरा ह्येते तव स्फारणे ॥
(श्री-गुण-रत्न-कोशः - २२)
श्री रङ्गत्तुक्कु ईसुवरियायिरुक्किऱदेवि! तेवरीरुडैय विळैयाट्टुक्काग इन्द जङ्गमस्तावरङ्गळ् एऱ्पट्टिरुक्किऩ्ऱऩ, पोगत्तुक्कु उयर्न्द विबूदि ( श्री वैगुन्दम्) वैगुन्दत्तै ऎप्पोदुम् ऎवर्गळ् पार्त्तुक्कॊण्डिरुक्किऱार्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱार्गळो, पुण्णियसालिगळाऩ अवर्गळ् तेवरीरुक्कु कैङ्गरियम् पण्णुवदऱ् काग ऎऱ्पट्टवर्गळ्। तेवरीरुडैय करुणैयॊऩ्ऱालेये रक्षिक्किऱ वर्गळिल् नाङ्गळिरुक्किऱोम्। तेवरीरुक्कुच् चेषियायिरुक्किऱ विषयत् तिल् परमबुरुषऩ् इरुक्किऱाऩ्। इन्द मऱ्ऱदॆल्लाम् तेवरीर् कटाक्षत् तुक्कु विषयङ्गळ्।
अनुबन्दम्
[[७३९]]
जगत्समस्तं
चकर्थ यस्या भवनं भुजान्तरं तव प्रियं धाम यदीयजन्मभूः । जगत्समस्तं यदपाङ्गसंश्रयं यदर्थमम्भोधिरमन्थ्यबन्धि च ॥
७३०। ४r४q८-
(वराहपुराणम्)
ओ तेविये! ऎऩ् तिरुवडिगळिऩ् इरण्डैयुम् मुक्कियमाऩ उपायमाग ऎवर्गळ् अडैगिऱार्गळो, अवर्गळै नाऩे संसारत्ति लिरुन्दु वॆळिये कॊण्डुबोवेऩ्।
७३१।अर्बिः १
जानामि त्वां महावीर्यं महोत्साहं महाबलम् ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् ३८-३९)
इरक्कप्पडुवदु उयर्न्द धर्मम् ऎऩ्बदु तेवरीरिडमिरुन्दे
ऎऩ्ऩाल् केट्कप्पट्टदु।
७३२। d
(इतिहाससमुच्चयम् १०-५१)
ओ ऎऩ् प्रीतिक्कु विषयमाऩ कणवऩे! उऩक्कु ऎन्द हितत्तैच् चॊल्लप्पोगिऱेऩो, अदै कवऩत्तुक् केळ्। सरणागदि पण्णिऩवऩ् ऎप्पोदुम् उऩ्ऩाले पिराणऩैक् कॊडुत्तावदु रक्षिक्कत् तगुन्दवऩ्।
७३३। सबुरिक्री ४ः वर् पुरिया ।
वधं चानिच्छता घोरं त्वयाऽसौ पुरुषर्षभः ॥
(रामायणम् सुन्दरगाण्डम् २१ -१९)
उऩ्ऩुडैय इडत्तै रक्षित्तुक्कॊळ्ळ आसैप्पट्टुम् कोरमाऩ वदत्तै विरुम्बामलुम् इरुक्कविरुम्बुगिऱ उऩ्ऩाले पुरुष च्रेष्टऩाऩ रामऩै नी उऩक्कु मित्तिरऩागप्पण्णिक्कॊळ्ळप्पडुवदु तगुन्ददु।
लक्ष्म्या सह
श्रीणाति च गुणैर्जगत्
(अहिर्बुत्ऩ्यसंहिता ५१-६२)
(कीऴे इदु विळक्कप्पट्टदु।)
[[७४०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
७३४। कान्तस्ते पुरुषोत्तमः फणिपतिः शय्याऽऽसनं वाहनं
वेदात्मा विहगेश्वरो यवनिका माया जगन्मोहिनी । ब्रह्मेशादिसुरव्रजः सदयितः त्वद्दासदासीगणः
श्रीरित्येव च नाम ते भगवति ! ब्रूमः कथं त्वां वयम् ॥
(सदुच्लोकी - १)
तेवरीरुक्कुम् श्रीयॆऩ्ऱे पॆयर्। तेवरीरै ऎप्पडि स्तोत्तिरम्
नाङ्गळ् पण्णत्तगुन्दवर्गळ्।
७३५। रिसु :
तव स्पर्शादीशं स्पृशति कमले ! मङ्गलपदं तवेदं
नोपाधेरुपनिपतितं श्रीरसि यतः । प्रसूनं पुष्यन्तीमपि परिमलद्धिं जिगदिषुर्नचैवन्त्वादेवं स्वदत इति कश्चित् कवयते ।
(श्री-गुण-रत्न-कोशः-२९)
ऒ लक्ष्मिये! तेवरीरुडैय सम्बन्दत्ताले ऎम्बॆरुमाऩ् मङ्गळत्तुक्कु इरुप्पिडमायिरुक्किऱाऩ्। तेवरीर् मङ्गळमायिरुप्पदु ऒरु कारणत्तालऩ्ऱु। अदु ताऩागवेयिरुक्किऱदु। एऩॆऩिल् तेवरीर् श्रीयऩ्ऱो। ७३६। ४fA-q
(वार्त्तिकम् ५-२-१४)
मदुप् (मत्) मुदलाऩ विगुदिगळ् मेलेसॊल्लप्पोगिऱ अर्थङ् गळिल् वरुगिऩ्ऱऩ। अदिगम् सङ्गियैयुळ्ळदु, अदिगमाऩ पसुक्कळै युडैयवऩ्। निन्दै, कुष्टरोगत्तैयुडैयवऩ्, स्तोत्तिरम्, नल्ल रूपत्तैयुडैय पॆण्, ऎप्पोदुम् सेर्न्दिरुप्पदु, ऎप्पोदुम् पालैयुडैय मरङ्गळ्, अदिग कुणमुळ्ळवऩायिरुप्पदु, अदिग सक्तियै उडैयवऩ्, सेर्क्कै, तण्डत्तैयुडैवऩ्, इरुक्किऩ्ऱदॆऩ्ऱु सॊल्लुगैयिल्, मलैयिल् नॆरुप्पु इरुक्किऱदु।
७३७। कऩरि७
तऩ्ऩुडैय तिरुमार्बै इरुप्पिडमागवुडैय लक्ष्मियैक् किरुष्णाजिऩत्तिऩाल् मऱैत्तुक्कॊण्डु वामनावतारम् पण्णिऩ ऎम्बॆरुमाऩ्।अनुबन्दम्
७३८।किरिःअरिः पुः रिरि४ ।
[[७४१]]
किलियर्ः असा ११ (गीता १० - ३४) स्तिरीविशेषङ्गळुक्कुळ्ळे नाऩ् कीर्त्तियबिमाऩि तेवदै; नाऩ्
श्री (लक्ष्मि)। नाऩ् सरस्वदी।
७३९। rigorHikrdl
(पिरम्मसूत्रम् २-३-२९)
अन्द ज्ञाऩमॆऩ्गिऱगुणम् सारमायिरुप्पदाले जीवऩै ज्ञाऩमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। ऎप्पडि सर्वज्ञऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩिडत् तिल् आऩन्दमॆऩ्गिऱ कुणम् सारमायिरुप्पदाल् अवऩै वेदम् आऩन्दमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदो, अदुबोल।
स भ्रातुश्चरणौ गाढं निपीड्य रघुनन्दनः । सीतामुवाचातियशा राघवं च महव्रतम् ॥
अहं सर्वं - भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यते । अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रतः स्वपतश्च ते ॥
७४०। Hh4g
रिबुःपुरिः॥॥।
भूभारावतरणापदेशेन
अस्मदादीनामपि समाश्रयणीयत्वायावतीर्य उर्व्यां सकलमनुजनयन- fai: अरिवु ४४AE ॥
(गीता-भाष्यम् अवतारिगै
ऎल्ला मऩिदर्गळुडैय कण्गळाले पार्क्कुम्बडियाय् इरुन्द।
७४१। अळऩ्
! ।
आत्मानं पूजयन् राम ! पृच्छस्यस्मान् सुहृत्तया ॥
(रामायणम् युत्तगाण्डम् १७-३५)
रागवऩे! मूऩ्ऱु उलगङ्गळिलुम् तेवरीरुक्कुत् तॆरियाद तॊऩ्ऱुमिल्लै। आऩबोदिलुम्, तेवरीरै कौरवप्पडुत्तिक् कॊळ्
किऱवराय् ऎङ्गळुक्कु सुह्रुत्तायिरुप्पदाले केट्किऱीर्।
[[७४२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
यो वेत्ति युगपत्सर्वं प्रत्यक्षेण सदा स्वतः ।
तं प्रणम्य हरिं शास्त्रं न्यायतत्त्वं प्रचक्ष्महे ॥
मित्रभावेन
७४२।७
(रामायणम् अयोध्या-गाण्डम् १ - १३)
रागवऩ् कम्बीरमाऩ मऩदैयुडैयवऩागैयाल् नुाऱु अबरादङ् गळै ऒरुवऩ् सॆय्दालुम् अवैगळै निऩैक्किऱदिल्लै। ऎप्पडिया वदु सॆय्द ऒरु उञबगारत्तिऩालुम् सन्दोषप्पडुगिऱाऩ्।
७४३।
x
गोविन्देति यदाऽऽक्रन्दत् कृष्णा मां दूरवासिनम् ।
ऋणं प्रवृद्धमिव मे हृदयान्नापसर्पति ॥
(पारदम् उद्योग-पर्व - ४७ -३९) ऎप्पोदु किरुष्णा (त्रौबदि) तुार इरुन्दबोदिलुम्, ऎऩ्ऩै “कोविन्दा” ऎऩ्ऱु कूप्पिट्टाळो, अप्पोदु अन्द कूप्पीडु, वट्टियुडऩ् सेर्त्तु विरुत्तियाऩ कडऩ्बोल् ऎऩ् मऩदैविट्टुप् पोगिऱदिल्लै।
७४४। अवुबुगर्
०ः
d
भूर्यप्यभक्तोपहृतं न मे दोषाय कल्पते ॥
पक्तर्गळाले कॊण्डुवरप्पट्टदु अणुवायिरुन्दालुम् अवर्गळिऩ् पिरीदियिऩाले अदु ऎऩक्कुप् पॆरिदागत् तोऩ्ऱुगिऱदु। पक्तियिल्लादवर्गळाले कॊण्डुवरप्पट्टदु पॆरिदायिरुन्दालुम् अदु ऎऩक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुक्कत् तगुन्ददऩ्ऱु।
७४५। पत्रं पुष्पं फलं तोयं यो मे भक्त्या प्रयच्छति ।
तदहं भक्त्युपहृतमश्नामि प्रयतात्मनः ॥
(गीता ९-२६)
मिगवुम् सुलबमाऩ इलैयैयो, पुष्पत्तैयो, पऴत्तैयो जलत्तैयो ऎवऩ् ऎऩक्कु पिरीदियुडऩ् कॊडुक्किऱाऩो, शुद्धमाऩ मऩदैयुडैयवऩाल् पक्तियुडऩ् कॊडुक्कप्पट्ट अदै नाऩ् साप्पिडुगिऱेऩ्।
अनुबन्दम्
कमलनयन वासुदेव विष्णो धरणिधराच्युत शङ्खचक्रपाणे । भव शरणमितीरयन्ति ये वै त्यज भट ! दूरतरेण तानपापान् ॥
अकिञ्चनो-
न धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे । अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य! त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥
नित्यसिद्धे
७४६। शान्तानन्तमहाविभूति परमं यद्ब्रह्मरूपं हरेः
मूर्तं ब्रह्म ततोऽपि तत्प्रियतरं रूपं यदत्यद्भुतम् । यान्यन्यानि यथासुखं विहरतो रूपाणि सर्वाणि तानि आहुः स्वैरनुरूपरूपविभवैर्गाढोपगूढानि ते ।
[[७४३]]
(]: Coons - ४) ऎन्द तिव्यमङ्गळविक्किरहमाऩदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कुत् तऩ् स्वरूपत्तैक् काट्टिलुम् अदिगप् पिरीदिक्कु विषयमायुम् मिगवुम् आच्चरिय रूपमाऩदायुम् इरुक्किऱदो, अदुवुम्। ७४७। पापं हरति
poor ६७६)
ऎम्बॆरुमाऩ् तऩ् सङ्कल्पत्ताले ऎडुत्तुक्कॊळ्ळप्पट्ट ऎन्द तिरुमेऩियिलिरुक्किऱ तिरुमुगमाऩदु निऩैप्पदाले मऩिदर्गळुडैय पाबङ्गळैप् पोक्कुमो, तामरै पोऩ्ऱ कण्गळोडु कूडिय अन्द लী(५ (P&१०६००७१६०ē
unglior सङ्कल्पनामयम् ६७६०० तिरुमुगमण्डलत्तै ऎप्पोदु पार्प्पेऩ्। ४१९ ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु विशेषणमागप् पण्णि अर्थङ्गॊळ्ळलाम्। अप्पोदु जीवऩ् ताऩ् सङ्कल्पत्ताले सॆय्द ऎऩ्ऱु अर्थम्। अदावदु पुत्ति पूर्वकमाऩ पाबम्।
७४८। रूपौदार्य
चन्द्रकान्ताननं राममतीव प्रियदर्शनम् ।
रूपौदार्यगुणैः पुंसां दृष्टिचित्तापहारिणम् ।
॥॥ न ततर्प समायान्तं पश्यमानो नराधिपः ॥
(TILDI। । ३-२८)
[[७४४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अऴगाल् मऩिदर्गळुडैय कण्गळैयुम्, औदार्यम् मुदलाऩ कुणङ्गळाले अवर्गळुडैय मऩदैयुम् अबहरिक्किऱवऩाऩ इरामऩै।
७४९। अरिगबुरियुयु
तऩ्ऱो।
(श्रीभाष्यम्)
ऒरुवऩुडैय कालैप् पिडित्तुक्कॊळ्ळुवदु तळ्ळ मुडियाद
७५०। तवामृतस्यन्दिनि पादपङ्कजे निवेशितात्मा कथमन्यदिच्छति ? । स्थितेऽरविन्दे मकरन्दनिर्भरे मधुव्रतो नेक्षुरकं हि वीक्षते ॥
(आळवन्दार् स्तोत्रम्-२७)
तेवरीरुडैय अमिरुदत्तैप् पॆरुक्कुगिऱ तिरुवडित्तामरैयिल् मऩदै वैत्तवऩ् ऎप्पडि वेऱॊऩ्ऱै आसैप्पडुवऩ्? तेऩ् निऱैन्दिरुक्कुम् तामरैप्पू इरुक्क नीर्मुळ्ळियै वण्डु तेडुमा ऎऩ्ऩ?
७५१।
देवानां दानवानां च सामान्यमधिदैवतम् ।
सर्वदा चरणद्वन्द्वं व्रजामि शरणं तव ॥
(जिदन्दास्तोत्रम् १-२)
तेवर्गळुक्कुम् असुरर्गळुक्कुम् पॊदुवाय् रक्षकमाय् इरुक्किऱ तेवरीरुडैय इरण्डु तिरुवडिगळैयुम् ऎप्पोदुम् उपायमाग नाऩ् अडैगिऱेऩ्।
७५२। r४<h4l!
निमित्तं कुशलस्यास्ति येन गच्छामि सद्गतिम् ॥
(जिदन्दास्तोत्रम् १ -१०)
ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडित्तामरैयिऩाल् नाऩ् नल्ल गतियै अडैवेऩो, अदै काट्टिलुम् वेऱाऩ क्षेमत्तुक्कुक् कारणम् ऎन्द जन्मत्तिलुम् किडैयादु।
७५३। ४४
र्ः
न कामकलुषं चित्तं मम ते पादयोः स्थितम् ।
कासdऩ्H- १४ ११ (जिदन्दास्तोत्रम् १-१३)
अनुबन्दम्
[[७४५]]
ऎऩक्कु उपायमाऩदु तेवरीरुडैय इरण्डु तिरुवडिगळिल्
इरुक्किऱदु।
लोकविक्रान्त
सर्वधर्मांश्च सन्त्यक्त्वा सर्वकामांश्च साक्षरान् । लोकविक्रान्तचरणौ शरणं तेऽव्रजं विभो ! ॥
(८५ वदु पक्कम् ३८९ नॆ। पार्क्क)
स भ्रातुश्चरणौ गाढं निपीड्य रघुनन्दनः । सीतामुवाचातियशा राघवं च महव्रतम् ॥
७५४। रि४
(११ वदु पक्कम् ४० नॆ। पार्क्क) (पारदम् आरण्य-पर्व १९१ - १३४)
कुऴन्दाय्! सिवन्द उळ्ळङ्गालैयुडैयवैगळुम्, नऩ्ऱायिरुप् पवैगळुम्, अऴगाय् मिरुदुवाय् सिवप्पुवर्णमुळ्ळदायिरुक्किऱ विरल्गळाल् अलङ्गरिक्कप्पट्टिरुक्किऱवैगळुमाऩ अन्द भगवाऩुडैय तिरुवडिगळै शुद्धमाऩ मऩदुडऩ् पिडित्तुक्कॊण्डु ऎऩ्ऩाल् तलैयाल् सेविक्कप्पट्टऩ।
७५५।aaf
पिरबत्ति पण्णिऩवर्गळुडैय पाबङ्गळैप् पोक्कुगिऱ तिरुवडिगळै उपायमाग अडैन्दवऩ्।
७५६।
त्वत्पादमूलं
(५० वदु पक्कम् २२९ नॆ। पार्क्क)
(अबियुक्तर् स्लोकम्)
ऎम्बॆरुमाऩ्, नल्ल वासऩै, मिगवुम् मिरुदुवायिरुप्पदु मुदलाऩ कुणङ्गळ् निऱैन्द तिरुमेऩियैयुडैयवऩ्। अवऩ् तऩ्ऩै नमक्कुक् कॊडुप्पदऱ्कु सादनम् अवऩुडैय इरण्डु तिरुवडिगळ्। ७५७।४aHd AG ! ।
अडै
dieseliciqi४ ॥ (गीता १८ - ६२)
ए पारदऩे! ऎल्ला पिरगारत्तालुम् अवऩैये उपायमाग
[[७४६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
युवत्वादौ तुल्येऽप्यपरवशताशत्रुशमन-
स्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान् पुंस्त्वसुलभान् । त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् म्रदिमपतिपारार्थ्यकरुणा-
क्षमादीन् वा भोक्तुं भवति युवयोरात्मनि भिदा ॥
उपाये
षड्विधा शर
(२४ १२० m। uniऊञ्छ)
(५४२५८ m। unis)
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् । रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्ववरणं तथा ॥ आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षड्विधा शरणागतिः ॥
७५८। राक्षसानाम्
(५० २३२६m। unnऊञ्छ)
ऎप्पडि, हनुमाऩ् पिरम्मास्तिरत्ताले कट्टुप्पट्टिरुप्पदिल् राक्षसर्गळुक्कु नम्बिक्कैयिल्लामैयाल्, निष्पलमाग आगाद अस्तिरमुम् उडऩे नऴुविप्पोयिऱ्ऱो, अप्पडिये मऩिदर्गळुक्कुप् पिरबत्तियिल् नम्बिक्कैयिल्लाविट्टाल् अदु सॆय्याददु पोलागिऱदु। आगैयाल् नम्बिक्कैयुळ्ळवर्गळुक्कु अदु सीक्किरत्तिल् मोक्षत्तैक् कॊडुक्किऱदु।
७५९। व्यवसाया
भवांश्चोत्पन्नविज्ञानः स्थिरबुद्धिरलोलुपः । व्यवसायादृते ब्रह्म नासादयति तत्परम् ॥
(ury। माडी। - ३३४४७)
नम्बिक्कैयिल्लाविट्टाल् ऒरुवऩ् अन्दप् परम्बिरम्मत्तिऩिडत्
तिल् किट्टप् पोगमुडियादु।
निस्संशयेषु
(१०२ ४४९ m। uni कण्ठ)
मित्रभावेन
(११६ ५१९ m। unis)
न जातु हीयते
अनन्यसाध्ये
(११७ ५२६ m। unis)
(११२ ४६७ m। unis)
त्वमेवोपायभूतः
[[५४]]
अनुबन्दम्
२५७६m। unii )
भव शरणम्
(७८
३५०m। uniऊं)
अनेनैव
(५५
२६० m। uniऊङ्क)
अहमस्मि
(५०
२२८। uninळ)
अकिञ्चनो
न धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी
न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे ।
अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य !
[[७४७]]
त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥ तत्प्राप्तये
[[६३]]
३०२ । खंळ)
(५०
२३१ m। uniऊंळ)
७६०। स्वाभीष्टे पर
तऩक्कु इष्टमाऩ ऎम्बॆरुमाऩैयडैयुम् विषयत्तिल् तऩ् सक्तिक् कुऱैवाले अदुक्कु वेण्डिय उपायमिल्लादवऩ्, विसुवासत् तुडऩ् अवऩ् तिरुवडिगळै अदै अडैवदऱ्कु उपायमाग ऎण्णि।
रक्षिष्यतीति
षड्विधा शर
(५० २३२ m। uniऊञ्छ)
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्य वर्जनम् । रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्ववरणं तथा ॥ आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षड्विधा शरणागतिः ॥
चराचराणि
स्वस्य स्वामिनि द्वयमर्थानु
(५० २३२६m। unn&)
१५० ६६७-२३ ६m। umiiss)
१५० ६६७-२०६m। uninis)
१२१ ५४७ ६m। unis)
तावतार्तिस्तथा वाञ्छा तावन्मोहस्तथाऽसुखम् ।
यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ।
(४६ २१७ m। uniऊण्ठ)
[[७४८]]
७६१। ४-४ः
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तस्मात्त्वमपि राजेन्द्र नारायणपरो भव ।
तदन्यः को महोदारः प्रार्थितं दातुमीश्वरः ? ॥
(इतिहास समुच्चयम् ३३ - ११९)
राजच्रेष्टऩे! आगैयाले नीयुम् नारायणऩैये निऩैत्तुक् कॊण्डिरु, अवऩैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ ऎन्द महोदारऩ् केट्टदैक् कॊडुप्पदऱ्कुच् चक्तऩ्।
वैकुण्ठे तु परे लोके श्रिया सार्धं जगत्पतिः ।
आस्ते विष्णुरचिन्त्यात्मा भक्तैर्भागवतैस्सह ॥
(४ वदु पक्कम् १५ नॆ। पार्क्क)
तया सहासीनमनन्तभोगिनि प्रकृष्टविज्ञानबलैकधामनि । फणामणिव्रातमयूखमण्डलप्रकाशमानो दरदिव्यधामनि ॥
(११ वदु पक्कम् ४५ नॆ। पार्क्क)
७६२। आत्मानुरूप - शीलरूपगुणविलासादिभिरात्मानुरूपया श्रिया सहासीनं ११ (श्रीवैगुन्दगत्यम् )
तऩक्कु ऒत्तिरुक्किऱ लक्ष्मियुडऩ् कूड ऎऴुन्दरुळियिरुक्किऱ।
७६३। यरि (अहिर्बुत्न्यसंहिता)
ऎल्ला दोषङ्गळैयुम् पोक्कुगिऱाळ्। उलगत्तिलिरुक् किऱवर् कळुक्कु नल्ल कुणङ्गळै उण्डुबण्णुगिऱाळ्। ऎवरालुम् ऎप्पोदुम् अडैयप्पडुगिऱाळ्। ताऩ् मिगवुमुयर्न्दवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩै अडैन्दिरुक्किऱाळ्।
७६४। अवुरिबु
(अहिर्बुत्न्यसंहिता)
ताऩ् ऎम्बॆरुमाऩैयडैगिऱवळायुम्, मऱ्ऱवर्गळाले अडैयप्पडुगिऱवळायुम्, तऩ्ऩैयडैन्दवर्गळिऩ् दोषङ्गळैप् पोक्कुगिऱवळायुम्, अवर्गळुडैय अऴुगैक् कुरलैक् केट्किऱवळायुम् इरुक्किऱ पिराट्टि।
तच्छेषत्वानु
(१५७ वदु पक्कम् ७० नॆ। पार्क्क)
अनुबन्दम्
[[७४९]]
अहं सर्वं
भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यते । अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रतः स्वपतश्च ते ॥
(११ वदु पक्कम् ४४ न।पार्क्क)
७६५। ४४४ Kh facaisqHIGH ।
सर्वेषणाविनिर्मुक्तः स भैक्षं भोक्तुमर्हति ॥
परमात्माविऩिडत्तिल् जीवऩ्गळ् तङ्गळुडैय ऎल्लाच् चुमैयैयुम् कॊडुप्पदाले उण्डाऩ नैरपेक्ष्यम् (अदावदु सुमैयिल्लामै ) नमः ऎऩ्ऱु अऱिन्दवर्गळाले सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अहमद्यैव - वपुरादिषु योऽपि कोऽपि वा गुणतोऽसानि यथातथाविधः ।
तदयं तव पादपद्मयोरहमद्यैव मया समर्पितः ॥
यत् संरक्ष्य तवैवास्मि हि ऩविः
( ५६ वदु पक्कम् २६७ नॆ। पार्क्क)
(१५५५ (१५५ वदु पक्कम् ६९० नॆ। पार्क्क)
( २ वदु पक्कम् ५ नॆ।पार्क्क)
(११२ वदु पक्कम् ४९५ नॆ। पार्क्क)
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
१५१। तिरुनारण्दाळ्
(तिरुवाय्मॊऴि - ४-१-१) लक्ष्मियोडु कूडिय नारायणऩ् तिरुवडिगळैच् चीक्किरम् उपायमाग निऩैत्तु उज्जीवियुङ्गळ्।
१५२। मुगिल् वण्णऩडियैयडैन्दरुळ् सूडियुय्न्दवऩ् मॊय्बुऩल्
पॊरुनल् तुगिल् वण्णत्तूनीर्च् चेर्प्पऩ् वण्बॊऴिल्सूऴ् वण्गुरुगूर्च्चडगोबऩ् मुगिल्वण्णऩडिमेल् सॊऩ्ऩ सॊल् मालैयायिरत्तिप्पत्तुम् वल्लार्, मुगिल्वण्ण वाऩत्तिमैयवर् सूऴविरुप्पर् पेरिऩ्बवॆळ्ळत्ते। (तिरुवाय्मॊऴि -७-२-११)
मेगम्बोल् नीलवर्णमुडैय ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडियै अडैन्दु, अवऩ् किरुबैक्कु विषयऩाय् उज्जीवित्तवऩ्।
[[७५०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दुबुगुन्देऩे।
( १९ वदु पक्कम् १० नॆ। पार्क्क)
१५३। अल्लिमलर्-
अल्ललिलिऩ्बमळविऱन्दॆङ्गुम् अऴगमर्सूऴॊळियऩ्
अल्लिमलर्मगळ्बोगमयक्कुगळागियुम्निऱ्कुमम्माऩ्, ऎल्लै
यिल्ञाऩत्तऩ् ञाऩमह्देगॊण्डॆल्लाक्करुमङ्गळुंसॆय्
ऎल्लैयिल्मायऩैक्कण्णऩैत्ताळ्बऱ्ऱि याऩोर्
तुक्कमिलऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि -३-१०-८)
तामरैप्पूविलिरुक्कुम् पिराट्टियिऩुडैय पोगङ्गळाले
मयङ्गिऩवऩ्।
वेरिमाऱाद
मारिमाऱाद तण्णम्मलै वेङ्गडत्तण्णलै वारिमाऱादबैम्बॊऴिल् सूऴ् गुरुगूर्नगर् कारिमाऱऩ् सडगोबऩ् सॊल्लायिरत्तिप्पत्ताल् वेरिमाऱादबूमेलिरुप्पाळ् विऩै तीर्क्कुमे।
निऩ् तिरुव
(११० वदु पक्कम् १०६ नॆ। पार्क्क)
पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरु
वरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप्पल्बडिगाल् कुडिगुडि वऴिवन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ् तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पणैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे।
१५४। पूविल्वाऴ्
( १९ वदु पक्कम् ८ नॆ। पार्क्क)
मूवुलगङ्गळुमायल्लऩायुगप्पाय् मुऩिवाय्प् पूविल्वाऴ्मगळाय्त् तव्वैयाय्प्पुगऴाय्प्पऴियाय्त् तेवर्मेवित्तॊऴुम् तिरुविण्णगर्च्चेर्न्दबिराऩ् पावियेऩ् मऩत्ते उऱैगिऩ्ऱ परञ्जुडरे।
(तिरुवाय्मॊऴि -६-३-६)किऱाऩ्।
अनुबन्दम्
[[७५१]]
तामरैप्पूविल् वसिक्कुम् पिराट्टियाय् ऎम्बॆरुमाऩ् इरुक्
अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩे।
ऒण्डॊडियाळ्
(१९ वदु पक्कम् १० नॆ। पार्क्क)
कण्डुगेट्टुऱ्ऱुमोन्दुण्डुऴलुम् ऐङ्गरुवि कण्डविऩ्बम् तॆरियवरिय वळविल्लाच् चिऱ्ऱिऩ्बम् ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमेनिलानिऱ्पक् कण्डसदिर्गण्डॊऴिन्दे ऩडैन्देऩुऩ् तिरुवडिये।
१५५।इङ्गुमङ्गुम् तिरुमालऩ् ऱियिऩ्मैगण्डु
अङ्ङऩे वण्गुरुगूर्च्चडगोबऩ्
इङ्ङऩेसॊऩ्ऩवोरायिरत्तिप्पत्तुम्
ऎङ्ङऩेसॊल्लि ऩुमिऩ्बम्बयक्कुमे।
(६ वदु पक्कम् २-नॆ। पार्क्क)
(तिरुवाय्मॊऴि -७-९-११)
इङ्गे उपायम् पण्णुगिऱ इडत्तिलुम्, ऎम्बॆरुमाऩै अनुबविक्किऱ वैगुन्दत्तिलुम् लक्षिमियुडऩ् सेर्न्देयिरुक्किऱ नारायणऩैत् तविर वेऱॊरुवऩिल्लामैयैप् पार्त्तु।
तऩ्ऩडियार्
(१३४ वदु पक्कम् १३० नॆ। पार्क्क)
१५६। अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे करिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दुबुगुन्देऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि ६-१०-१०)
ऒप्पिल्लाद नल्ल वात्सल्यमागिय कुणमुडैयवऩे! मूऩ्ऱु उलगङ्गळैयुडैयऩे! ऎऩ्ऩै रक्षिक्किऱवऩे! ऒप्पिल्लाद तेवर्गळ्, रुषिगळ् इवर्गळ् कूट्टङ्गळ् आसैप्पडुगिऱ तिरुवेङ्गड मलैयिलिरुप्पवऩे! इदिल् इरण्डावदु सॊल्लाले ऎम्बॆरुमाऩ् स्वामियायिरुप्पदुम्, अडुत्त सॊल्लाले ताऴ्न्दवर्गळुडऩ् इडै विडामल् सेर्न्दिरुप्पदागिय शौचील्यमॆऩ्गिऱ कुणमुम्, अदऱ्कु
[[७५२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अडुत्त सॊल्लाले ऎल्लारुम् पार्क्कुम्बडि तिरुप्पदि मलैयिल् इरुप्प ताले सौलप्यमुम् सॊल्लप्पट्टऩ।
१५७। अम्माऩाऴिप्पिराऩवऩॆव्विडत्ताऩ्याऩार्,
ऎम्माबावियर्क्कुम् विधिवाय्क्किऩ् ऱुवाय्क्कुम्गण्डीर्, कैम्मादुऩ्बॊऴित्ता यॆऩ्ऱु कैदलै पूसलिट्टे, मॆय्म्माला यॊऴिन्दे ऩॆम्बिराऩुमॆऩ्मेलाऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि -५-१-७)
ऎल्लारुक्कुम् स्वामियायुम् सक्किरत्तै आयुदमाग उडैयवऩु
माऩ अवऩ् ऎङ्गे, नाऩ् ऎङ्गे,
अगलगिल्लेऩ्
१५८। कऴल्गळ्
(१९वदु पक्कम् १०नॆ।पार्क्क)
(तिरुवाय्मॊऴि ५-८-११)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय अन्द तिरुवडिगळैये उपायमागवुम्
अडैयवेण्डियदागवुम् अडैन्द आऴ्वार्।
१५९। नागणै मिसै
(५-१०-११)
२आदिशेषऩागिय पडुक्कैयिल् कण्वळरुगिऱ नम्मुडैय
पिराऩुडैय तिरुवडिगळे उपायम्।
पुगलॊऩ्ऱिल्ला
कॊळ्ळक्कुऱैविलऩ्
तऩक्केयाग
ऒण्डॊडियाळ्
कोलत्तिरुमा
सीऱ्ऱम्कोबम्
तेऱ्ऱम् - नम्बिक्कै
(५०वदु पक्कम् ४८-नॆ।पार्क्क)
(४६वदु पक्कम् ४०-नॆ पार्क्क)
(६७वदु पक्कम् ५६-नॆ पार्क्क)
(६ वदु पक्कम् २-नॆ पार्क्क) (१९वदु पक्कम् ७-नॆ पार्क्क)
अरुम्बदवुरै
अणियिडाद – सन्देहप्पडाद
तण्णियर्— मिगवुम् ताऴ्न्दवर्
वल्लगुऱि - सॆय्यमुडिन्द ऒरु वियाजम्
पच्चै - इलै मुदलाऩ कॊडुक्कप्पट्ट वस्तुक्कळ्
वरिसै - कौरवम्
वल्ल - सॆय्यमुडिन्द
अनुबन्दम्
२९। सरमच्लोकादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
एष नारायणः श्रीमान् क्षीरार्णवनिकेतनः । नागपर्यङ्कमुत्सृज्य ह्यागतो मधुरां पुरीम् ॥
द्रौपद्या
७६६। पुजीबुः
[[७५३]]
(१० वदु पक्कम् ३६ नॆ। पार्क्क)
(१४७ वदु पक्कम् ६६४ नॆ। पार्क्क)
कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः पृच्छामि त्वा धर्मसम्मूढचेताः । यच्छ्रेयः स्यान्निश्चितं ब्रूहि तन्मे शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम् ॥
(गीता २ - ७)
ऎदु उयर्न्द क्षेमम् ऎऩ्ऱु निच्चयिक्कप्पट्टिरुक्किऱदो, अदै ऎऩक्कुच् चॊल्ल वेणुम्। अडियेऩ् तेवरीरुक्कुच् चिष्यऩ्; तेवरीरिडत्तिल् पिरबत्ति सॆय्दिरुक्किऱ ऎऩ्ऩै, इदैच् चॆय् ऎऩ्ऱु नियमिक्क वेण्डुम्।
७६७। ९
[[४४४]]
उयर्न्द पुत्तियुडैयवऩे! उयर्न्द पक्तियालो, पिरबत्ति यालो, ऎऩ् कैङ्गरियत्तिल् आसैयुळ्ळवर्गळाले नाऩ् अडैयत् तगुन्दवऩ्। वेऱु वऴियाय् अडैयत् तगादवऩ्।
तावतार्तिस्तथा वाञ्छा तावन्मोहस्तथाऽसुखम् । यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ॥
७६८। वु
(४६वदु पक्कम् २१७ नॆ पार्क्क)
(श्री विष्णु-तत्त्वम्)
ऎल्ला कामङ्गळैयुम्, अवैगळुक्कु सादऩमाऩ ऎल्ला कर्मङ्गळैयुम् विट्टु विट्टु, ऎप्पोदुम् ऐन्दु अङ्गङ्गळोडु कूडिय सरणागदियै आचारियऩुडैय अनुज्ञैयैप् पॆऱ्ऱु कॊण्डु सात्विगत्तियागत्तुडऩ् सास्तिरत्तिल् सॊऩ्ऩ वऴियिऩ्बडि सॆय्यप्पड वेण्डियदु।
नाना शब्दादि
(४९ वदु पक्कम् २२४ नॆ पार्क्क)
[[७५४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
७६९। इन्द पिरबत्तियाले तऩक्कु वेऱु उपायमिल्लामैयै मुऩ्ऩिट्टुक् कॊण्डु।
अनागतानन्तकालसमीक्षयाऽप्यदृष्टसन्तारोपायः निखिलजन्तुजातशरण्य श्रीमन्! नारायण! तव चरणारविन्दयुगलं शरणमहं प्रपद्ये ॥
त्वत्पादकमलात्
अनित्यम
(५० २३० ठीg unitऊङ्क)
(१७१ ७५२६muni)
किं पुनर्ब्राह्मणाः पुण्या भक्ता राजर्षयस्तथा । अनित्यमसुखं लोकमिमं प्राप्य भजस्व माम् ॥
(३९ १८५ m unis)
अहमस्म्यपराधानामालयोऽकिञ्चनोऽगतिः । त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः ॥ शरणागतिरित्युक्ता सा देवेऽस्मिन् प्रयुज्यताम् ॥
अकिञ्चनो
(५०२२८ g unis)
न धर्मनिष्ठोऽस्मि न चात्मवेदी न भक्तिमांस्त्वच्चरणारविन्दे । अकिञ्चनोऽनन्यगतिः शरण्य! त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये ॥
७७०। इदं शरणम्
६३ ३०२ ६m unin कङ्क)
(६० १७-१००)
पिरबत्ति मन्दिरत्तिऩ् अर्थत्तैप् पूर्णमाय् अऱियादवर्गळुक्कु इदु उपायम्, इदै नऩ्ऱाय् तॆरिन्दवर्गळुक्कुम् इदुदाऩ्। संसारत् तिऩ् करैयैच् चीक्किरम् एऱवेणुमॆऩ्गिऱवर्गळुक्कुमिदु ताऩ्। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उडऩे ओय्विल्लामल् कैङ्गरियम् सॆय्य वेणुमॆऩ्गिऱवर्गळुक्कुमिदु ताऩ्।
७७१। अविद्यातो देवे परिबृढतया वा विधितया
स्वभक्तेर्भूम्ना वा जगति गतिमन्यामविदुषाम् ।
अनुबन्दम्
गतिर्गम्यश्चासौ हरिरिति जितन्ताह्वयमनोः
[[७५५]]
रहस्यं व्याजह्रे स खलु भगवान् शौनकमुनिः ॥ (पट्टर् मुक्तगम्)
पिरबत्ति मन्दिरत्तिऩ् अर्थदैप् पूर्णमाग अऱियामलो, ऎम्बॆरुमाऩ् स्वामियॆऩ्बदु मुदलाऩ कुणङ्गळै अऱिवदिऩालो, सीक्किरम् पलऩ् किडैक्क वेणुमॆऩ्गिऱ कडुमैयाऩ आसैयालो, वेऱु उपायत्तै अऱियादवर्गळुक्कु हरिये उपायम्। अवऩे अडैय वेण्डियवऩ् ऎऩ्ऱ इन्द रहस्य अर्थत्तैत्ताऩ् जिदन्दै ऎऩ्गिऱ मन्दिरम् सॊल्लुगिऱदु। ऎऩ्ऱु शौनकर् ऎऩ्गिऱ रिषि सॊऩ्ऩार्।
शरैस्तु
७७२। सकलाङ्गोपसंहारे
(५९वदु पक्कम् २८१ नॆ। पार्क्क)
(कुमारिलर्)
ऎल्ला अङ्गङ्गळुडऩ् सॆय्युम्बोदु ताऩ् ऒरु पलऩुक्कागच् चॆय्यप्पट्ट कर्ममाऩदु पलऩैक् कॊडुक्कुम्।
सहकारित्वेन च
विहितत्वाच्च
७७३। ळि
(१५८ वदु पक्कम् ७०६ नॆ पार्क्क)
(१५९ वदु पक्कम् ७०७ नॆ पार्क्क)
(नित्यम्)
ऎम्बॆरुमाऩुडैय आरादऩत्तुक्कु सास्तिरत्तुक्कु विरोद
मिल्लाद पदार्त्तङ्गळैच् चेगरित्तु,
तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ ।
ज्ञात्वा शास्त्रविधानोक्तं कर्म कर्तुमिहार्हसि ॥
( ८ वदु पक्कम् २७ नॆ पार्क्क )
उदाराः सर्व एवैते ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम् । आस्थितः स हि युक्तात्मा मामेवानुत्तमां गतिम् ॥
प्रतिबुद्धा
( १२७ वदु पक्कम् ५७२ नॆ पार्क्क )
ब्रह्माणं शितिकण्ठं च याश्चान्या देवताः स्मृताः । प्रतिबुद्धा न सेवन्ते यस्मात् परिमितं फलम् ॥
( ३२ वदु पक्कम् १५९ नॆ पार्क्क )
[[७५६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अनन्यदेवताभक्ता ये मद्भक्तजनप्रियाः ।
मामेव शरणं प्राप्ता मद्भक्तास्ते प्रकीर्तिताः ॥
७७४।३४
( ७२ वदु पक्कम् ३२५ नॆ पार्क्क )
(पादरायणरॆऩ्ऱु पाञ्जरात्ररक्षै )
विष्णुविऩ् तिरुवडित्तामरैगळै अडैन्दवऩ् वेऱुदेवऩै
नमस्करिक्कक् कूडादु।
साक्षादपि
( ५७ वदु पक्कम् २७२-नॆ। पार्क्क )
७७५।
( नित्यम् )
तेवर्गळैयुम्, रिषिगळैयुम्, पितृक्कळैयुम्, ऎम्बॆरुमाऩै आत्मावाग उडैयवर्गळॆऩ्ऱु निऩैत्तुक्कॊण्डु तर्प्पणञ्जॆय्दु।
७७६। ३४१४७
जीवमुख्यप्राणलिङ्गान्नेति चेन्नोपासात्रैविध्यादाश्रितत्वादिह तद्योगात् ॥
( ब्रह्म-सूत्रम् - १-१-३२)
उपासनम् मूऩ्ऱु विदमायिरुक्किऱबडियाल्।
TTT। अहं हि सर्वयज्ञानां भोक्ता च प्रभुरेव च
न तु मामभिजानन्ति तत्त्वेनातश्चयवन्ति ते ॥
( गीता - ९-२४ )
नाऩ् ऎल्ला यज्ञङ्गळालुम् आरादिक्कप्पडुगिऱवऩ्। अवै
कळुक्कुप् पलऩ् कॊडुक्किऱवऩुम् नाऩ् ताऩ्।
७७८।५०वुगवु
त्वां योगिनश्चिन्तयन्ति त्वां यजन्ति च याजकाः ।
हव्यकव्यभुगेकस्त्वं पितृदेवस्वरूपधृत् ॥
(विष्णुबु।-१-१९-७३ )
तेवरीरैये योगिगळ् तियानम् सॆय्गिऱार्गळ्। यागम् सॆय् किऱवर्गळ् तेवरीरैक् कुऱित्तु यागम् सॆय्गिऱार्गळ्। पितृक्क ळुडैयवुम्, तेवर्गळुडैयवुम् स्वरूपत्तैत् तरित्तुक् कॊण्डु तेवरीरॊरुवरे हविस्सुक्कळैयुम्, सिरात्तत्तिल् कॊडुक्किऱ कव्वियङ्गळैयुम् पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळुगिऱीर्।
ये यजन्ति
(५७ वदु पक्कम् २७१-नॆ। पार्क्क)
अनुबन्दम्
[[७५७]]
७७९। पुरिवुवु
(प्राजाबत्यस्मिरुदि)
ऎवऩ् तऩ्ऩुडैय ह्रुदयत्तिल् इरुक्किऱवऩायुम्, तऩ्ऩै नियमनम् सॆय्गिऱवऩायुम् तऩक्कु यजमानऩायुमिरुक्किऱ नारायणऩै विट्टुविट्टु वेऱु तेवदैयैप् परदेवदै ऎऩ्गिऱ ऎण्णत्ताले अर्चिक्किऱाऩो अवऩ् पावि।
७८०। ४+ ४०१४
( पारदम् ऎऩ्बर्गळ् )
ऎवऩ् तेवऩाऩ नारायणऩै वेऱु तेवदैगळुक्कु सममॆऩ्ऱु ऎण्णुगिऱाऩो, अवऩ् सन्दिरऩुम् सूरियऩुम् इरुक्किऱ वरैयिल् कोरमाऩ नरगत्तिलिरुप्पै अडैगिऱाऩ्।
७८१। रि
( साण्डिल्यस्मिरुदि - ४-१९१ )
पुत्तऩुक्कुम् रुत्रऩुक्कुम् पूजै सॆय्यप्पडुमिडङ्गळ् सुडुगाडु, पिणम्, काडु, राजदानि इवैगळिऩ् किट्टप् पोगक् कूडादु। ७८२।४४
(वङ्गी-पुरत्तुनम्बि नित्यम् - ७७-८४ )
मन्दिरासमऩत्तै मुऩ्ऩिट्टु सन्दियागालत्तिल् सॆय्य वेण्डिय ऎल्लाक् कर्मङ्गळैयुम् सॆय्यवेण्डिय मुऱैप्पडि नऩ्ऱाय् सॆय्दु, समित्, नॆय् मुदलाऩ तिरवियङ्गळैक् कॊण्डु अदऱ्कुत् तगुन्द मन्दिरङ्गळाले अक्ऩिहोत्रम् मुदलाऩ कर्मङ्गळिल् अक्ऩियिल् होमम् सॆय्दु, सास्तिरत्तिल् इऩ्ऩगालत्तिल् इऩ्ऩ वेलै सॆय्य वेण्डियदॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट कालत्तैप् पोक्कि।
७८३।
(वङ्गी-पुरत्तुनम्बि नित्यम् - ९० )
पिऱगु मत्तियान्नगालत्तिल् सॆय्यवेण्डियदाय् तऩ् आच्रमत् - तुक्कुत् तगुन्ददाय्, वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट ऎल्लाकर्मङ्गळैयुम् स्नाऩम् मुदल् पिरम्मयज्ञम् वरैयिल् सोम्बलिल्लामल् सॆय्दु। ७८४। एरि
सर्वमावेद्य तेनैव नियुक्तस्तच्चिकीर्षया ॥
(वङ्गी-पुरत्तुनम्बि नित्यम् - ४९६ )
पिऱगु तेवयज्ञत्तैयुम्, पितृयज्ञम् मुदलाऩवैगळैयुम् पिऱगु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु अमुदु सॆय्ददैच् चाप्पिडुवदागिय अनुयागम् मुदलियवैगळैयुम् सॆय्य वेण्डियदु।
[[७५८]]
७८५। आरिबूरिऩ्
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(पट्टर्नित्यम्)
सुरुदियिलुम् स्मिरुदिगळिलुम् सॊल्लप्पट्ट कर्मङ्गळैत् तऩ् सक्तिक्कुत् तगुन्दबडि ऊर्त्वबुण्ड्रत्तैत् तरित्तुक् कॊण्डु, परमात्माविऩुडैय आरादनमाग ऎण्णिच् चॆय्दु तर्प्पणत्तैयुम् सॆय्यवेण्डियदु।
७८६।४१३, ४q{U[]।
(नञ्जीयर्नित्यम्)
श्री परासरबट्टरुडैय तिरुवडिगळै अडैगिऱेऩ्। तिऩन्दोऱुम् एकान्तिगळाल् सॆय्यवेण्डिय ऎम्बॆरुमाऩुडैय तिरुवडित् तामरै कळिऩ् कैङ्गरियत्तिऩ् किरमत्तैच् चॊल्लुगिऱोम्। ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱ " आबो हि” ऎऩ्ऱु आरम्बिक्कप्पडुम् मन्दिरङ्गळाले प्रोक्षित्तुक्कॊण्डु, अवऩैच् चॊल्लुगिऱ मन्दिरङ्गळाले मन्दिरासमनम् सॆय्दु, ( अवऩैच् चॊल्लुगिऱ सावित्तिरि मन्दिरत्ताले) सूरियमण्डलत्तिलिरुक्किऱ परमात्मावाऩ अवऩुक्कु अर्क्कियम् कॊडुत्तु, अन्द मन्दिरत्तैक् कॊण्डु अन्द ऎम्बॆरुमाऩैत् तियानम् सॆय्दुगॊण्डु जबिक्कवेण्डुम्। जबम् सॆय्दबिऱगु पुरुषोत्तमऩाऩ अवऩैये उबस्तानम् (स्तोत्तिरम्) सॆय्य वेण्डियदु। नारायणऩै आत्मावागवुडैय तेवर्गळ्, रुषिगळ्, पितृक्कळ् इवर् कळुक्कुत् तर्प्पणम् सॆय्यवेण्डियदु।
अनुक्तम् अन्यतो ग्राह्यम् ।
(आबस्तम्बर्)
इङ्गु कूऱप्पडाद - शास्त्र विरोदमिल्लाद -तेवैयाऩ मऱ्ऱ विषयङ्गळै पिऱ नूल्गळिलिरुन्दु तॆरिन्दु कॊळ्वदु।
७८७। स-किरिरि
।
यदन्यत् गुरुते कर्म न तस्य फलभाग्भवेत् ॥
(तक्षस्मिरुदि २-२७)
सन्दिया मुदलाऩ सॆय्यवेण्डियदैच् चॆय्यादवऩ् ऎप्पोदुम् अशुद्धऩ्; ऒरु कर्मत्तुक्कुम् तगुन्दवऩऩ्ऱु। इदैत्तविर वेऱु ऎन्द कर्मत्तैच् चॆय्दबोदिलुम् अवऩ् अदिऩ् पलऩै यडैगिऱदिल्लै।
७८८४-रिग४१४ ।
ईश्वरं चैव रक्षार्थं गुरूनेव च पर्वसु ॥
(मनुस्मिरुदि ४-१५३ )
तेवदैगळैयुम्, धर्मङ्गळैयनुष्टिक्किऱ पिराम्मणोत्तमर् कळैयुम्, ऎल्लारैयुम् नियमनम् पण्णुगिऱ ऎम्बॆरुमाऩैयुम् गुरुक्
अनुबन्दम्
[[७५९]]
कळैयुम् पर्वगालङ्गळिल् तऩ् रक्षणत्तुक्काग पिरार्त्तिक्क वेण्डुम्।
७८९।३४२१७
प्रत्युत्थानं च वृद्धानां देवस्थानप्रणामनम् ।
आभिमुख्यं पुरस्कृत्य अतिथीनां च पूजनम् ॥
(आनुशासनिकम् ऎऩ्ऱु पूर्वर्गळ्)
ज्ञानविरुत्तर्गळ् वन्दाल् ऎऴुन्दिरुप्पदु, तेवदैगळुक्कुप् पूजैसॆय्गिऱ इडङ्गळुक्कु नमस्कारम् सॆय्वदु। अदिदिगळै मुगङ् गॊडुत्तु पूजिप्पदु।
७९०। TEHTCET७४
(पारदम् आश्वमेधिक-पर्व - ९८-६९ )
आगैयाल् सन्दियागालङ्गळिल् तॆळिन्द मऩदैयुडैय ऎऩ्ऩु टैय पक्तर्गळाल् ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरमाऩदु तऩक्कु शुद्धियुण्डावदऱ् काग अदावदु कर्मसम्बन्दम् पोवदऱ्काग ऎप्पोदुम् जबिक्कत्तगुन्ददु।
यावरि - ‘ारिवुग’ ऎऩ्ऱ तलैप्पिल् पार्क्क
७९१।४ऩि
( १२१ वदु पक्कम् ५४७-नॆ। पार्क्क )
सर्वेषां श्रुतिमूलानां नित्यनैमित्तिकात्मनाम् ।
श्रौतस्मार्ताविरुद्धेषु कालेषु जपमाचरेत् ॥
( अष्टाक्षरप्रम्मवित्यैयॆऩ्बर्गळ् )
वेदत्तिलुम् स्मिरुदिगळिलुम् सॊल्लप्पट्ट कर्मङ्गळैच् चॆय्वदऱ्कु विरोदमिल्लाद कालङ्गळिल् जबत्तै (ऎट्टॆऴुत्तु मन्दिरत्तिऩ् जबत्तै) सॆय्यवेण्डियदु।
हुत्वाऽग्नीन्
७९२। TH
(१७९ वदु पक्कम् ७८२-नॆ। पार्क्क)
हव्यं कव्यं च सततं विधिपूर्वं प्रयुञ्जते ।
तत्सर्वं देवदेवस्य चरणावुपतिष्ठते ॥
(पारदम् सान्दिब।-३५८-६३,६४)
तेवदैगळुक्को, पितृक्कळुक्को, विधिप्पडि ऎदु कॊडुक्कप् पडुगिऱदो, अदॆल्लाम् तेवदेवऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवडिगळिल्
[[७६०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इरुक्किऱदु। परमैगान्दियायिरुप्पदिल् निलैनिऩ्ऱ पुत्तियुळ्ळवर्गळाले ऎन्द कर्मङ्गळ् सॆय्यप्पडुगिऩ्ऱऩवो, अवैगळॆल्लावऱ्ऱैयुम् ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩे तऩ् तिरुमुडियाल् पॆऱ्ऱुक्कॊळ्ळुगिऱाऩ्।
मातृभिः पितृभिश्चैताः
जामयो यानि गेहानि
७९३।३४१४१४४
(मनुस्मृतिः)
(वराहमिहिररिऩ् प्रुहत्संहिता )
कर्म साङ्ख्यादयः शास्त्रैरुपायत्वेन दर्शिताः ।
हिंसास्तेयादयः शास्त्रैरपायत्वेन दर्शिताः ॥
उपायापायसन्त्यागी मध्यमां वृत्तिमास्थितः ।
(लक्ष्मीदन्दिरम् )
उपायत्तैयुम् अबायत्तैयुम् नऩ्ऱाय् विट्टुविट्टु नडुत्तर माऩ इरुप्पैयडैयवेण्डियदु। इङ्गु अबायमॆऩ्बदुसॆय्यादे ऎऩ्ऱु निषित्तमाऩ कर्मम्। अत्तोडु सेर्त्तुच् चॊल्लप्पडुवदाले उपायमावदु तऩ्ऩाले सॆय्यमुडियाद मोक्षसादनमाऩ पक्ति। रक्षापेक्षां
सर्वज्ञोऽपि हि विश्वेशः सदा कारुणिकोऽपि सन् ।
idaf®जर् परिसुd II (५४ वदु पक्कम् २५९-नॆ। पार्क्क)
एष नारायणः
७९४। ४ः९४४
(१० वदु पक्कम् ३६-नॆ। पार्क्क)
( गीता - ७-७)
ऎऩ्ऩैक् काट्टिलुम् वेऱॊऩ्ऱु मिगवुमुयर्न्ददाग इल्लै।
अर्जुनऩे !
७९५।तऩ
(गीता - ११-४१)
तेवरीरैत् तोऴऩॆऩ्ऱु ऎण्णि, मरियादैयिल्लामल् अडे किरुष्णा ! अडे यादवा! अडे तोऴऩे ! ऎऩ्ऱु ऎदु सॊल्लप्पट्टदो। ७९६। २१९४
(गीता -१-२१)
इरण्डु सेऩैगळुक्कुम् नडुविल् ऎऩ्ऩुडैय रदत्तै इरुक्कुम् पडि सॆय्। अच्युदऩे।
सर्वज्ञो
(५४ वदु पक्कम् २५९-नॆ। पार्क्क)अनुबन्दम्
[[७६१]]
त्वत् ज्ञान ७९७। s६४
(४३ वदु पक्कम् २०३-नॆ। पार्क्क)
(विष्णुपुराणम् -५-७-७०)
तेवर्गळुक्कुम् तेवऩाऩ पिरम्मावुक्कुमीच्वरऩे ! अन्द नाऩ् तेवरीरुक्कु अर्च्चऩै मुदलाऩवैगळ् सॆय्वदिलावदु स्तोत्तिरम् पण्णुवदिलावदु सामर्त्तियमिल्लादवऩ्। करुणैयॊऩ्ऱैये मऩदिलुडैयवऩाय् ऎऩ् विषयत्तिल् पिरसादत्तैच् चॆय्यवेण्डुम्।
७९८।४
अपराधसहस्रभाजनं पतितं भीमभवार्णवोदरे ।
अगतिं शरणागतं हरे ! कृपया केवलमात्मसात्गुरु ॥
(आळवन्दार् स्तोत्रम्-४८)
तेवरीरुक्कु वेलैक्कारऩाऩ ऎऩ्ऩै, तेवरीरैत् तविर ऎऩक्कु अडैयवेण्डिय वेऱु वस्तुवुम्, अदऱ्कु वेऱु उपायमुम् इल्लै यॆऩ्ऱु नाऩ् ऎण्णि तेवरीरुडैय कैङ्गरियत्तिलेये पिरीदियुळ्ळव ऩाय् इरुक्कुम्बडि तेवरीर् करुणैयिऩाल् मात्तिरम् सॆय्यवेण्डुम्। ७९९। कऩ
स्वकैर्गुणैः स्वैश्चरितैः स्ववचेतनात्
भजन्ति ये त्वां त्वयि भक्तितोऽथवा ।
करीश ! तेषामपि तावकी दया
तथात्वकृत् सैव तु ७४४ II (वरदराजस्तवम् - ९४)
हस्तिगिरिक्कु नायगऩे! ऎवर्गळ् तङ्गळुडैय कुणङ्गळालुम्, सॆय्गैयालुम्, तङ्गळैत् तॆरिन्दुगॊण्डु तेवरीरैप् पक्तियुडऩ् पजिक्किऱार्गळो, अवर्गळैत् तेवरीरिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवरागप् पण्णुवदुम् तेवरीरुडैय करुणैये। अन्द उपायमिल्लाद ऎऩक्कुम् अन्द करुणैये पलमॆऩ्ऱु ऎऩ्ऩाले ऎण्णप्पडुगिऱदु।
८००। ऎदि४रिबु
स तं निपतितं भूमौ शरण्यः शरणागतम् । वधार्हमपि काकुत्स्थः कृपया पर्यपालयत् ॥
(रामायणम् -सुन्दरगाण्डम् - ३८ - ३३)
[[७६२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तऩ् कुऱ्ऱत्ताले कॊल्लत्तगुन्ददाऩ कागासुरऩैयुम् सक्किरवर्त्ति तिरुमगऩ् करुणैयाले रक्षित्ताऩ्।
आध्यात्मिकाधिभौतिकाधिदैविकदुःखविघ्नगन्धरहितस्त्वं द्वयमर्थानु सन्धानेन सह सदैवं वक्ता यावच्छरीरपातमत्रैव श्रीरङ्गे सुखमास्स्व । २० शरीरपात समये तु केवलं मदीययैव दययाऽतिप्रबुद्धो मामेवावलो-कयन् अप्रच्युतपूर्वसंस्कारमनोरथो जीर्णमिव वस्त्रं सुखेनेमां प्रकृतिं स्थूलसूक्ष्मरूपां विसृज्य तदानीमेव मत्प्रसादलब्धमच्चरणारविन्दयुगलैकान्तिकात्यन्तिक परभक्ति - परज्ञान - परमभक्तिकृ तपरिपूर्णानवरतनित्यविशदतमानन्य प्रयोजन अनवधिकातिशय प्रियमदनुभवस्त्वं तथाविधमदनुभव जनितानावधिकातिशय प्रीतिकारिताशेषावस्थोचिताशेषशेषतैकरतिरूप नित्यकिङ्करो भविष्यसि २१ मा ते भूदत्र संशयः २२ ‘अनृतं …। ’ मा शुचः’ इति मयैव ह्युक्तम् २३ अतस्त्वं सुखमास्स्व ॥
८०१। मामेकमेव
(८८ ४०२-६m uniऊञ्छ)
(un ११-१२-१४)
ऎल्ला पिराणिगळुक्कुम् आत्मावाऩ ऎऩ्ऩैयॊरुवऩैये ऎल्लाप् पिरगारमागवुम् सरणमडै। अप्पोदु ऒरुविदत्तालुम् पयमिल्लादवऩाय् नी आगिविडुवाय्।
८०२। मुख्यान्य
(Coof)
एकम् ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु मुक्कियम् ऎऩ्ऱुम् वेऱु ऎऩ्ऱुम्, केवलम् (अदैत् तविर वेऱॊऩ्ऱिल्लै) ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ्।
मामेव ये दैवी ह्येषा गुणमयी मम माया दुरत्यया ।
मामेव ये प्रपद्यन्ते मायामेतां तरन्ति ते ॥
तमेव शरणं गच्छ सर्वभावेन भारत ! ।
(११८ ५३२ g units)
तत्प्रसादात् परां शान्तिं स्थानं प्राप्यसि शाश्वतम् ॥
(१७२ ७५७६m uniऊङ्क)
अनुबन्दम्
[[७६३]]
कता
८०३। वरद तव
(११३ ५०४ am unis)
इयमिह मतिरस्मदुज्जीवनी वरद ! तव खलु प्रसादाद् ऋते। शरणमिति वचोऽपि मे नोदियात्त्वमसि मयि ततः प्रसादोन्मुखः ॥
य - ८८)
ए वरदऩे! तेवरीरुडैय करुणैयिल्लाविडिल् तेवरीर् ऎऩक्कु उपायमाग इरुक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱ वार्त्तैयुम् ऎऩक्कु उण्डागादु।
त्वमेव बन्धु
त्वमेव माता च पिता त्वमेव त्वमेव बन्धुश्च गुरुस्त्वमेव ।
त्वमेव विद्या द्रविणं त्वमेव त्वमेव सर्वं मम देवदेव ! ॥
शरणं प्रति
(५४ २५७६m unini & )
सा विनिश्चित्य बहुधा विचार्य च पुनः पुनः । शरणं प्रति देवानां प्राप्तकालममन्यत ॥
प्रपत्तिवाचैव
यथाऽसि यावानसि योऽसि यदुणः
करीश! यादृग्विभवो यदिङ्गितः । तथाविधं त्वाऽहमभक्तदुर्ग्रहं
प्रपत्तिं तां
प्रपत्तिवाचैव निरीक्षितुं वृणे ॥
(११८ ५३३६g units)
(या ९२ )
आचम्य प्रयतो भूत्वा स्मृत्वाऽस्त्रं ज्वलनाकृति । तत्प्रविश्य विनिष्क्रान्तः पूतो भूत्वाऽस्त्रतेजसा ॥ प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृताम् ॥
(६०।५। २८-१०, ११)
[[७६४]]
८०४।tu
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(रामायणम् युत्तगाण्डम् २१ – १, २)
पिऱगु सत्तुरुक्कळैक् कॊल्लुगिऱ रामऩ्, समुत्तिरक्करैयिल् तर्प्पङ्गळैप् परप्पि, पाम्बिऩ् उडलैप्पोल् विळङ्गुम् तऩ्ऩुडैय पुजत्तैत् तलैयणैयागक्कॊण्डु अञ्जलिसॆय्दु किऴक्कुमुगमाग समुत्तिरराजऩ् वरवै ऎदिर्बार्त्तुक्कॊण्डु पडुत्तुक्कॊण्डाऩ्।
८०५। स राजा
(हरिवंशः २७ -११-१३)
अन्द राजा मिगुन्द आबत्तैयडैन्दु, तेवर्गळुक्कु च्रेष्टऩा युम्, रक्षकऩायुम्, ऎल्लारैयुम् नियमऩम् पण्णुगिऱवऩायुम् इरुक्किऱ नारायणऩैप् पक्तियोडु उपायमाग अडैन्दाऩ्। मऩदै ऒरे इडत्तिल् वैत्तुक्कॊण्डु आऱुरात्रि आहारम् साप्पिडामलिरुन्दु मिगुन्द यसस्सैयुडैय अन्द राजा पिरबुवाऩ अन्द नारायणऩै तियानत्तिल् पार्त्ताऩ्। इङ्गे ‘३ ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु कण्णाले पार्प्पदैक्काट्टिलुम् वेऱाऩदॆऩ्ऱु पॊरुळ्। अदावदु तियानम्।
यद्येन काम
८०६। पु, ५ ४
[[९]]
(११८ वदु पक्कम् ५३४ नॆ पार्क्क)
(विष्णुधर्मम् २-१४, ८-२८)
इन्दिरऩे! ऎवरिडमिरुन्दु उऩ्ऩालुम् ऐसुवरियम् अडैयप् पट्टदो, अवरै नाऩ् सन्दोषप्पडुत्तुगिऱेऩ्। उऩ्ऩै नाऩ् आरादिक्कमाट्टेऩ्; उऩक्कु अञ्जलि सॆय्गिऱेऩ्; वज्रत्ताल् ऎऩ्ऩै अडित्तालुम् अडि, विट्टालुम् विडु। ओय्! नाऩ् कोविन्दऩैविट्टुविट्टु वेऱॊरुवऩैयुम् आरादिक्कमाट्टेऩ्।
भक्त्या परमया
८०७।
(१७६वदु पक्कम् ७६७ नॆ पार्क्क)
ऒरुवऩ्, नल्ल ज्ञानत्तालावदु, कङ्गैयिल् विऴुन्दु सावदालावदु सुगिरुदप्रणामत्तालावदु, पक्तियालावदु मोक्षत्तै अडैगिऱाऩ्।
८०८।४UE
युगलं शरणमहं प्रपद्ये ॥
(सरणागदिगत्यम्)
तऩ्ऩै अडैगिऱवर्गळिडत्तिलिरुक्कुम् एऱ्ऱत्ताऴ्वुगळैप् पार्क्कामल् उलगत्तिलिरुक्कुम् ऎल्लारुक्कुम् रक्षकऩायिरुक्किऱवऩे!
कृष्णं धर्म
अनुबन्दम्
ये च वेदविदो विप्रा ये चाध्यात्मविदो जनाः । ते विदन्ति महात्मानं कृष्णं धर्म सनातनम् ॥
शरण्यं शर
[[७६५]]
(१०३ ४५७ ६m unin कङ्क)
इन्द्रकर्मा महेन्द्रस्त्वं पद्मनाभो रणान्तकृत् ।
शरण्यं शरणं च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः ॥ (१३ या कण्डाळं ६३ ६ील unitss) ८०९। अमृतं साधनं साध्यं यं पश्यन्ति मनीषिणः ।
ज्ञेयाख्यं परमात्मानं विष्णुं ध्यायन्न सीदति ॥ ( ७२ - ४)
ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩै अऱिवुळ्ळवर्गळ् ऎप्पोदुमिरुक्किऱ सादनमायुम्, सात्यमायुम् अऱिगिऱार्गळो।
यच्छ्रेयःस्यात्
कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः पृच्छामि त्वा धर्मसम्मूढचेताः । यच्छ्रेयः स्यान्निश्चितं ब्रूहि तन्मे शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम् ॥
८१०। सकृत्कृतः
(१७६ ७६६ ठीg uniऊञ्छ)
ऒऩ्ऱैच्चॆय् ऎऩ्गिऱ विधियिऩाल् सॊल्लप्पट्ट वेलैयाऩदु, ऒरे तडवै सॆय्वदाले सॆय्यप्पट्टदाग आगिऱदु।
सकृदेव प्रपन्नाय तवास्मीति च याचते ।
अभयं सर्वभूतेभ्यो ददाम्येतद् व्रतं मम ॥
कर्ता शास्त्रा
परात्तु ८११। चातुर्वर्ण्य
३३ १६५ g units)
(११३
५०४ ६m uniऊञ्छ)
(११४
५०५६guni)
(mg ४-१३)
जीवऩ्गळिडत्तिल् इरुन्द सत्तुवम् मुदलाऩ कुणङ्गळिऩ् पेदङ्गळैयुम्, कर्मङ्गळैयुम् पार्त्तु नालु जादिगळुम् ऎऩ्ऩाल्
[[७६६]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सिरुष्टिक्कप्पट्टऩ। इप्पडि सिरुष्टिप्पदै नाऩ् सॆय्दबोदिलुम्, अन्द पेदङ्गळुक्कु नाऩ् कारणमऩ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, अवैगळिल् ऎऩक्कु ऒरु दोषमुमुण्डागादॆऩ्ऱुम् अऱि।
८१२। f९a१४३
अकृत्रिमत्वच्चरणारविन्दप्रेमप्रकर्षावधिमात्मवन्तम् ।
पितामहं नाथमुनिं विलोक्य प्रसीद मद्वृत्तमचिन्तयित्वा ॥
(आळवन्दार् स्तोत्रम्-६५) ऎऩ्ऩुडैय पाट्टऩाराऩ नादमुऩियैप् पार्त्तु ऎऩ् नडवडिक्कैयैक् कवऩिक्कामल् किरुबै सॆय्यवेणुम्।
८१३। अरिगळ्
(पिरम्मसूत्रम् ३-३-४९)
पाल्यत्तोडे इरु ऎऩ्गिऱ वाक्कियत्तुक्कु उऩ् पॆरुमैयै वॆळियिडादे ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदु ताऩ् पक्तियोगम् सॆय्गिऱवऩुक्कुप् पॊरुन्दिऩदु। ऒरु कुऴन्दैयैप् पोल मऩदुक्कुत् तोऩ्ऱियबडि सॆय्वदु पॊरुन्दादु।
८१४।अरियरिज् रिबुze: ५४ १
भवत्यत्यागिनां प्रेत्य न तु सन्न्यासिनां क्वचित् ॥
(गीता १८-१२)
इष्टमिल्लाददु, इष्टप्पट्टदु, इवै इरण्डुम् सेर्न्ददु-
आगिय मूऩ्ऱु विदमाऩ कर्मङ्गळुडैय पलऩ्गळ् सात्तुविगत्ति यागत्तैच् चॆय्यादवर्गळुक्कु मेले वरुम्। अदैच् चॆय्गिऱवर्गळुक्कु ऒरु वेळैयिलुम् वरादु।
८१५। पुऩक्कऩ् कळ् रिऩ्
geisfu
५४१४ वुÜÀ ११ (गीता १८-१७)
ऎवऩुक्कु ऒरु वेलै सॆय्युम्बोदु इदु ऎऩ्ऩाल् सॆय्यप् पडुगिऱदु ऎऩ्गिऱ ऎण्णमिल्लैयो, ऎवऩुडैय पुत्तियाऩदु अदिऩ् पलऩिल् ऒट्टुगिऱदिल्लैयो, अवऩ् पोरिल् इन्द मूऩ्ऱु उलगत्तार् कळैक् कॊऩ्ऱालुम्, अवऩ् कॊल्लविल्लै। अन्द वेलैयिऩाल् अवऩ् कट्टुप्पडविल्लै।
८१६।४४४
(मनुस्मिरुदि ५ -१०४)
अनुबन्दम्
[[७६७]]
आहारमिल्लामलिरुन्दु उयिर् पोय्विडुमोवॆऩ्ऱु सन्देह मुण्डागुम् समयत्तिल् ऎङ्गेयिरुन्दावदु अन्नत्तै ऎवऩ् साप्पिडु किऱाऩो, अवऩिडत्तिल् पाबम् ऒट्टुवदिल्लै। तामरैयिल् जलम् ऒट्टाददुबोल्। ८१८।४४
(पिरम्मसूत्रम् ३-४-२७)
पिराणऩ् पोय्विडुमोवॆऩ्ऱु सन्देहमुण्डागुम् कालत्तिल् ऎन्द अन्नत्तैयुम् साप्पिडलाम् ऎऩ्ऱु सास्तिरत्तिल् उत्तरवु कॊडुक्कप् पडुगिऱदु। इप्पडिये पिरम्मवित्यै सॆय्दुगॊण्डिरुन्द ऒरुरुषि पिराणसंसयमुण्डाऩबोदु याऩैप्भागऩ् साप्पिट्टुक् कॊण्डिरुन्द कॊळ्ळिऩ् कॊञ्जबागत्तै वाङ्गिच् चाप्पिट्टार्। ८१९।७१s-४२१
(पारदम् उद्योग-पर्व ४२ - ३५) ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊत्तागइरुक्किऱ तऩ् आत्मावै ऎवऩ् तऩ्ऩुडैयदॆऩ्ऱु ऎण्णुगिऱाऩो, अन्द आत्मावै अबहारम् पण्णुगिऱ तिरुडऩाले ऎऩ्ऩ पाबम्दाऩ् सॆय्यप्पडविल्लै। ८२०।४४ ४
(मनुस्मिरुदि-८-९२)
सूरियमण्डलत्तिलिरुन्दु ऎल्लारैयुम् नियमनञ्जॆय्दु कॊण्डु ऎल्लारुक्कुम् राजावायिरुक्किऱ ऎन्द ऎम्बॆरुमाऩ् उऩ्ऩुडैय हिरुदयत्तिलिरुक्किऱाऩो, अवऩुडऩ् उऩक्कुच् चण्डैयिल्ला विट्टाल् नी कङ्गैक्कुप् पोगवेण्डाम्। गुरु क्षेत्तिरत्तुक्कुम् पोगवेण्डाम्।
आत्मदास्यं
(११३ वदु पक्कम् ५०० नॆ। पार्क्क)
यत् संरक्ष्य
(१५५ वदु पक्कम् ६९० नॆ। पार्क्क)
८२१। पुरिनः
भगवाऩागिय विष्णुवे मोक्षत्तैक् कॊडुप्पवर्। ८२२। ४४४ः पुरिः
(श्रीविष्णु तत्तुवम् - १-२-१०)
जीवऩ्गळ् ऎम्बॆरुमाऩाले तऩ् विळैयाट्टुक्काग कर्ममागिय कयिऱ्ऱाल् कट्टप्पट्टिरुक्किऱार्गळ्। अवऩालेये अवर्गळ् कट्टिलिरुन्दु विडुविक्कप्पडवेण्डियवर्गळ्; वेऱॊरुवऩुम् अवर्गळै विडुविक्कच्
चक्तियिल्लादवऩ्।
[[७६८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
८२३।
एते वै निरयाः
रुद्रादित्यवसूनां च तथाऽन्येषां दिवौकसाम् ।
(४१ वदु पक्कम् १९३ नॆ पार्क्क)
एते वै निरयास्तात ! स्थानस्य परमात्मनः ॥
त्रैवर्गिकांस्त्यजेद्धर्मानारम्भानवनीपते ! । मित्रादिषु समो मैत्रस्समस्तेष्वेव जन्तुषु ॥ ?
(१३३ वदु पक्कम् ६०० नॆ पार्क्क)
(लक्ष्मीतन्त्रम् - १७ -१८)
तङ्गळ् तङ्गळ् अदिगारङ्गळै नीण्ड कालम् सॆलुत्ति, अदिगारत् तुक्कुक् कारणमाऩ कर्मम् पोय् मुक्तियैयडैन्दु, ऎन्द परमबदत्तिल् अदऱ्कु मुऩ्ऩाल् पिरुम्माक्कळागवुम्, रुत्तिरर्गळागवुम् इन्दिरऩ्गळागवु मिरुन्द जीवऩ्गळ् आनन्दत्तैयडैगिऱार्गळो। इङ्गे सच्वत् ऎऩ्बदऱ्कु अडिक्कडि ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। ऒरु तडवै अदिगारम् सॆलुत्ति इऱन्दबिऩ्बुम् मऱुबडियुम् अन्द अदिगारम् वेण्डुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु तपस्सुसॆय्दु अदिगारत्तै मऱुबडियुम् पॆऱुगिऱार्गळ्। इन्द विषयम् अन्द सॊल्लाले सॊल्लप्पडुगिऱदु।
८२४, ४१€रिवुग१४
(ब्रह्म-सूत्रम् -३-३-३१)
अदिगारम् सॆलुत्तुम्बडि ऎम्बॆरुमाऩाले नियमिक्कप् पट्टवर् कळुक्कु अदिगारमुळ्ळवरैयिल् इङ्गे इरुक्कवेण्डियदु।
८२५। ३वु
ब्रह्म-सूत्रम् - ४-१-१५)
पलऩ् कॊडुक्क आरम्बिक्काद मुऩ्सॆय्द कर्मङ्गळै (पुण्णि यत्तैयुम् पाबत्तैयुम्) पक्ति सॆय्गिऱवऩ् अनुबविक्क वेण्डियदु। इन्द अनुबवम् मुडिगिऱवरैयिल् कालदामदम् सॊल्लप्पडुगिऱबडियाल्। ८२६।esपुरिH४IHY ४ः ।
(वार्त्तिकम् ३-२-१२३)
इरुक्किऱदॆऩ्ऱाल् मुऩ्बु आरम्भित्तु मेले मुडिवै अडैवदु।
प्रायश्चित्तिः
देवं शार्ङ्गधरम्
(७७-वदु पक्कम् ३४६-नॆ। पार्क्क)
(७८-वदु पक्कम् ३५१-नॆ। पार्क्क)
यस्मिन् कस्मिन् कुल
(७८-वदु पक्कम् ३५४-नॆ। पार्क्क)
८२७। ४४४
अनुबन्दम्
[[७६९]]
(वराहपुराणम् )
ओ पूमिये ! नूऱु तामरैप्पूक्कळैक् कॊण्डु ऎऩ्ऩै अर्चित्तालुम् इन्दप्पिऴैयै नाऩ् मऩ्ऩिक्कमाट्टेऩ्।
उपचार
यदि वा रावण
(१३०-वदु पक्कम् ५८८-नॆ। पार्क्क)
आनयैनं हरिश्रेष्ठ ! दत्तमस्याभयं मया ।
(११६-वदु पक्कम् ५२०-नॆ। पार्क्क)
८२८।४GHT
सर्वकर्माण्यपि सदा कुर्वाणो मद्व्यपाश्रयः । मत्प्रसादादवाप्नोति शाश्वतं पदमव्ययम् ।
(गीता - १८-५६)
ऎल्ला वेलैगळैयुम् ऎऩ्ऩाले ऎऩक्कागवे सॆय्यप् पडुगिऱदॆऩ्ऱु ऎण्णिक्कॊण्डु ऎप्पोदुम् सॆय्गिऱवऩ् ऎऩ् अनुक्किरहत्तिऩाल् ऎप्पोदुमिरुक्किऱ इडत्तै ऒरु कुऱैविल्लामल् अडैगिऱाऩ्।
८२९। $१३४४१-२४४
(प्रम्मसूत्तिरम् -४-१-१४)
पाबत्तैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ पुण्णियमुम् अप्पडिये ऒट्टुगिऱदिल्लै। आऩाल् अवैगळ् तऩियाय् पिरित्तुवैक्कप्पट्टु उडम्बुक्कु नासम् वरुम्बोदु अऴियुम्।
८३०।
तपो न कल्कोऽध्ययनं न कल्कः स्वाभाविको वेदविधिर्न कल्कः । प्रसह्य वित्ताहरणं न कल्कस्धान्येव भावोपहतानि कल्कः ॥
(पारदम् आदि-पर्व - १-३०१)
।
तपस्सु पाबमऩ्ऱु, वेदत्तैप् पडिप्पदुम् पाबमऩ्ऱु, अवऩवऩुक्कुच् चॊल्लप्पट्ट कर्मङ्गळुम् पाबमऩ्ऱु, सिरमप्पट्टु अवैगळुक्कागप् पणम् सम्बादिप्पदुम् पाबमऩ्ऱु। इवैगळे तप्पु ऎण्णत्तुडऩ् सॆय्यप्पट्टाल् पाबङ्गळागुम्। इङ्गे सॊल्लप्पट्ट
[[७७०]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
‘कल्ग’ ऎऩ्बदऱ्कु पाबमॆऩ्ऱु पॊरुळ्। तप्पु ऎण्णमावदु मोक्षत्तुक्कु विरोदियाऩ कर्मम्। इन्द कर्मत्तै नाऩ् सॆय्गिऱेऩ्, ऎऩक्कागच् चॆय्गिऱेऩ्। इदु ऎऩ् कर्मम् - ऎऩ्गिऱ ऎण्णम्।
अनावृत्तिः यथा न क्रियते आविस्स्युः ८३१।नीक्कम्
( ९९-वदु पक्कम् ४३७-नॆ। पार्क्क)
(१५८-वदु पक्कम् ७०४-नॆ। पार्क्क)
(१४७-वदु पक्कम् ६६१- नॆ। पार्क्क)
(नारदीयकल्पम् )
इन्द लोकत्तिल् अनुबविक्कक्कूडिय ऐसुवरियत्तैयुम्, मेल् उलगत्तिल् अनुबविक्कक्कूडिय स्वर्गम् मुदलाऩवैगळैयुम्, कैवल्यत्तैयुम् (तऩ् आत्मावॊऩ्ऱैये अनुबविप्पदैयुम्) भगवाऩुडैय अनुबवत्तैयुम् इन्द मन्दिरम् अडैयुम्बडि सॆय्गिऱदु।
८३२। रि ।
वेद्योपादेयभावानामष्टमे भेद उच्यते ॥
(गीतार्थसङ्गिरहम् - १२)
ऐसुवरियत्तैयुम्, उडम्बै विट्टुप् पिरिन्द आत्मावै उळ्ळबडि अनुबविप्पदैयुम्, ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवडिगळिल् कैङ्गरियङ्गळ् सॆय्वदैयुम् आसैप्पडुगिऱवर्गळुक्कु।
संसृत्यक्षर सर्वकामांश्च
(१०६-वदु पक्कम् ४७०-नॆ। पार्क्क)
( ८५-वदु पक्कम् ३८९-नॆ। पार्क्क)
८३३।ndरिः
यस्मिन् स्थितो न दुःखेन गुरुणाऽपि विचाल्यते ॥ (गीता -६-२२)
ऎन्द आत्मानुबवत्तैयडैन्दबिऱगु योगम् सॆय्याद कालत्ति लुम् वेऱु लाबत्तै अदैक्काट्टिलुम् अदिगमाग ऎण्णुगिऱ तिल्लैयो।
८३४। ३१४२f
भक्तियोगस्तदर्थी चेत् समग्रैश्वर्यसाधकः ।
आत्मार्थी चेत् त्रयोऽप्येते तत्कैवल्यस्य साधकाः ॥
(गीतार्थ-सङ्ग्रहः - २७)अनुबन्दम्
[[७७१]]
ऒरुवऩ् आत्माविऩ् अनुबवत्तै आसैप्पट्टाल् इन्द मूऩ्ऱुम् (कर्मयोगम्, ज्ञानयोगम्, पक्तियोगम्) कैवल्लियमॆऩ्ऱु सॊल्लप् पट्ट अन्द अनुबवत्तै अवऩ् अडैयुम्बडि सॆय्युम्। च्लोकत्तिल् ‘अबि’ ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् पिरबत्तियुम् सेर्त्तुक् कॊळ्ळ वेण्डियदु।
८३५। +९१४१वूर्ः
(वरदराजस्तवम् -८१)
हस्तिगिरि नादऩे ! इन्द लोकत्तिल् अनुबविक्कक्कूडिय पोगङ्गळ्, पिरम्मबट्टम्, रुत्तिरऩुडैय पदवि, ऎन्द आत्माविऩ् अनुबवमाऩदु मुक्तियॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदो अदु, इवैगळै यॆल्लाम् तेवरीरुडैय कैङ्गरियमागिय उयर्न्द रसत्तैयऱिन्द नाऩ् ऊषर पूमियिलिरुक्कुम् जलम्बोल् ऎण्णुगिऱेऩ्।
८३६।
यतेन्द्रियमनोबुद्धिर्मुनिर्मोक्षपरायणः ।
विगतेच्छाभयक्रोधो यः सदा मुक्त एव सः ॥
(गीता -५-२८)
आसैयुम्,पयमुम्, कोबमुम् ऎवऩै विट्टुविट्टऩवो, अवऩ् ऎप्पोदुम्, अदावदु-इङ्गेयिरुन्दु उपायम् सॆय्युम्बोदुम्, मोक्षमडैन्दवऩे।
८३७।३३१४४&
ते ब्रह्म तद्विदुः कृत्स्नमध्यात्मं कर्म चाखिलम् ॥
( गीता - ७-२९ )
ऎऩ्ऩैयडैन्दु किऴत्तऩम्, मरणम् इवैगळिलिरुन्दु
विडुबडुवदऱ्काग ऎवर्गळ् प्रयत्नम् पण्णुगिऱार्गळो।
लोकेषु
(९६-वदु पक्कम् ४२३-नॆ। पार्क्क)
चतुर्विधा मम जनाः भक्ता एव हि ते श्रुताः । तेषाम् एकान्तिनः श्रेष्ठाः ते चैवानन्यदेवताः ॥ अहमेव गतिस्तेषां निराशीःकर्मकारिणाम् । ये तु शिष्टास्त्रयो भक्ताः फलकामा हि ते मताः ॥ सर्वे च्यवनधर्माणः प्रतिबुद्धस्तु मोक्षभाक् ।
[[११]]
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३५३ -३३-३५)
[[७७२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
इदऩ् पॊरुळै उपायविबागादिगारत्तिल् काण्बदु।
८३८, पूऩ्d:
(४८-वदु पक्कम् २२२-नॆ। पार्क्क)
(पारदम् सान्दि-पर्व -३४८-८१
इन्द कदैयै आदिमुदल् केट्टु, ऐसुवरियमिऴन्दवऩ् अदऩालुण्डाऩ वरुत्तत्तिलिरुन्दु विडुबडुवाऩ्। आत्मावै अनुबविक्क आसैप्पडुगिऱवऩ् पक्तियैयडैवऩ्; पक्तऩ् पक्तर्गळ् अडैय वेण्डिय मोक्षत्तैयडैगिऱाऩ्।
८३९। रि-१४४
प्राजापत्यं गृहस्थानां न्यासिनां ब्रह्मसञ्ज्ञितम् ।
कळि॥ (विष्णुबु। - १-६-३८)
सनगर् मुदलाऩ योगिगळुक्कु अमिरुदमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट ऎन्द इडमो, अदुवे तऩ्ऩुडैय आत्माविऩ् अनुबवत्तै आसैप्पट्टु अदऱ्कु वेण्डिय उपायत्तै सॆय्गिऱवर्गळुक्कुमिडम्।
एकान्तिनः ८४०। ३+१+७१७
(२२-वदु पक्कम् १०७-नॆ। पार्क्क)
(प्रम्मसूत्तिरम् - ४-३-१४)
प्रदीगत्तैत् तियानम् पण्णुगिऱवर्गळ् तविर मऱ्ऱवर्गळै आदिवाहिगर्गळ् अऴैत्तुक्कॊण्डु पोगिऱार्गळ् ऎऩ्बदु पादरायण रुडैय अबिप्पिरायम्। मुऩ्सॊऩ्ऩ इरण्डु पक्षत्तिलुम् दोषमिरुप्प ताल्, तत्क्रदुनियायमुम् पादरायण मदत्तुक्कु अनुकूलमायिरुक्किऱदु।
८४१। आर्बुरियु
(प्रम्मसूत्तिरम् - १-२-१७)
वेदान्दत्तैक् केट्टु अदिल् सॊऩ्ऩ तियानत्तैच् चॆय्गिऱवऩ् पोगवेण्डिय मार्गत्तैच् चॊल्लुवदालुम्।
क्रियतामिति
परवानस्मि काकुत्स्थ ! त्वयि वर्षशतं स्थिते ।
स्वयं तु रुचिरे देशे क्रियतामिति मां वद ॥
८४२।
c, ४ः
(६१-वदु पक्कम् २९४-नॆ। पार्क्क)
(गीता -१६-५)
अनुबन्दम्
[[७७३]]
तेवप्पिरगिरुदिक्कुळ्ळ कुणङ्गळागिय सम्बत्तु मोक्षत्तुक्कु सादनम्। असुरप्पिरगिरुदिगळुक्कुळ्ळ कुणङ्गळ् कर्मत्तिऩाल् कट्टुप्पडुवदऱ्कु सादनङ्गळ्। नी तुक्कप्पडादे। तेवप्पिरगिरुदिगळिऩ् सम्बत्तै अडैवदऱ्काग नी पिऱन्दिरुक्किऱाय्। पाण्डवऩे !
८४३।पु
(गीता - १८-६३)
इप्पडि रहसियङ्गळैक् काट्टिलुम् अदिग रहस्यमाऩ ज्ञानम् उऩक्कुच् चॊल्लप्पट्टदु। इवैयॆल्लावऱ्ऱैयुम् आलोचित्तु ऎदैच् चॆय्य आसैप्पडुगिऱायो, अदै सॆय्।
८४४।पुरि
(विष्णुधर्मम्-७४८९)
उलगत्तुक्कु यजमानऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् इळनॆञ्जर्गळै, अवर्गळुडैय सॊत्तै नासम् पण्णुवदागिय उरै कल्लैक् कॊण्डु परीक्षै सॆय्गिऱाऩ्। तम्मुडैय सॊत्तुक्कु नासम् वन्द कालत्तिलुम् तऩ्ऩै अवर्गळ् विट्टुविडुगिऱार्गळा इल्लैया ऎऩ्ऱु पार्क्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
८४५। एष पन्था विदर्भाणामसौ गच्छति कोसलान् ।
अतः परं च देशोऽयं दक्षिणो दक्षिणापथः ॥
(पारदम् आरण्य-पर्व ५० - ४८)
इदु विदर्प्पदेशत्तुक्कुप् पोगुम् वऴि। इदु कोसलदेशत्तुक्कु
पोवदु। (इदु तमयन्दियैप् पार्त्तु नळऩ् सॊल्लुवदु)
८४६। ३i अक्
isf car!
संसारेऽस्मिन् भयावहे ।
पाहि मां पुण्डरीकाक्ष ! न जाने शरणं परम् ॥
(जिदन्दास्तोत्रम् १-८)
तेवच्रेष्टऩे! पयत्तैक् कॊडुक्कुम् इन्द संसारत्तैक् कण्डु नाऩ् नडुङ्गुगिऱेऩ्। ए तामरैक्कण्णऩे! ऎऩ्ऩै रक्षिक्क वेणुम्। तेवरीरैक् काट्टिलुम् वेऱु उपायत्तै नाऩ् पार्क्कविल्लै। ८४७।अ
क्रियमाणं न कस्मैचिद्यदर्थाय प्रकल्पते । अक्रियावदनर्थाय तत्तु कर्म समाचरेत् ॥
(लक्ष्मीदन्दिरम् - १७)
[[७७४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
ऎन्द कर्ममाऩदु सॆय्यप्पट्टु ऒरु पलऩैयुम् कॊडुक्किऱदिल् लैयो, सॆय्यप्पडाविट्टाल् दोषत्तैदैयुण्डु पण्णुमो, अन्द कर्मत्तैच् चॆय्।
आर्त्य
(३५वदु पक्कम् १७७ नॆ। पार्क्क)
आर्तो वा यदि वा दृप्तः परेषां शरणागतः ।
अरिः प्राणान् परित्यज्य रक्षितव्यः कृतात्मना ॥
८४८।२४१
(११६वदु पक्कम् ५१८ नॆ। पार्क्क)
तत्तुवत्तैयऱिन्दु पिरबत्ति पण्णिऩवऩ् अन्द शरीरत्तुडऩ् इरुक्कुम् कालत्तिल् पिरारप्त कर्मत्तै मात्तिरम् अनुबवित्तुक्कॊण्डु पिऱगु मोक्षसुगत्तैयडैगिऱाऩ्।
न गाथा
८४९।७२
(५७वदु पक्कम् २७३नॆ पार्क्क)
(पारदम् सबा-पर्व ४२-२१)
सास्तिरम् सास्तिरत्तैप् पडित्तवऩै अदै ऎत्तऩै तडवै पडित्तबोदिलुम् तिरुत्तुगिऱदिल्लै। पिराणिगळ् तङ्गळुडैय वासऩै यैयनुसरित्तु नडक्किऱार्गळ्। कुलिङ्ग पक्षियैप्पोल।
न त्यजेयम्
८५०।
(११६वदु पक्कम् ५१९ नॆ। पार्क्क)
मांसासृक्पूयविण्मूत्रस्नायुमज्जास्थिसंहतौ ।
देहे चेत् प्रीतिमान् मूढो भविता नरकेऽपि सः ॥
(विष्णुपुराणम् १-१७-६३)
मांसम्, रत्तम्, सी, मलम्, मूत्तिरम्, स्नायु, मज्जा, ऎलुम्बु इवैगळिऩ् सेर्क्कैयागिय उडम्बिलुम् ऒरु मूडऩ् पिरीदियुळ्ळवऩाय् इरुन्दाल् अवऩ् नरगत्तिलुम् पिरीदियुळ्ळवऩायिरुप्पऩ्।
नेहाभिक्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात् ॥
(१८वदु पक्कम् ९९ नॆ। पार्क्क)
८५१। पुळि-
अनुबन्दम्
[[७७५]]
(मनुस्मिरुदि - ४-२३७)
यज्ञमाऩदु पॊय् सॊल्लुवदालुम्, तपस्सु कर्वत्तिऩालुम्, आयुळ् पिराम्मणर्गळैत् तूषिप्पदालुम्, तानम् अदै वॆळियिडुव तालुम् नासत्तैयडैगिऱदु।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु
अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा
निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दुबुगुन्देऩे।
(५० वदु पक्कम् ४८ नॆ।पार्क्क)
कुलङ्गळायवीरिरण्डि लॊऩ्ऱिलुम्बिऱन्दिलेऩ् नलङ्गळाय नऱ्कलैगळ् नालिलुम्नविऩ्ऱिलेऩ् पुलऩ्गळैन्दुंवॆऩ्ऱिलेऩ् पॊऱियिलेऩ् पुऩिद निऩ् इलङ्गुबादमऩ्ऱिमऱ्ऱॊर् पऱ्ऱिलेऩॆम्मीसऩे
(६९ वदु पक्कम् ७२ नॆ। पार्क्क)
कुळित्तु मूऩ्ऱऩलैयोम्बुम् कुऱिगॊळन्दणमैदऩ्ऩै ऒळित्तिट्टेऩॆऩ्गणिल्लै निऩ्गणुम्बत्तऩल्लेऩ् कळिप्पदॆऩ्गॊण्डुनम्बि कडल्वण्णागदऱुगिऩ्ऱेऩ् अळित्तॆऩक्करुळ् सॆय्गण्डा यरङ्गमानगरुळाऩे।
(६८ वदु पक्कम् ७१ नॆ। पार्क्क)
अगलगिल्लेऩिऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा निगरिल्बुगऴायुलगमूऩ् ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩैयाळ्वाऩे निगरिलमरर्मुऩिक्कणङ्गळ्विरुम्बुम् तिरुवेङ्गडत्ताऩे पुगलॊऩ् ऱिल्लावडिये ऩुऩ्ऩडिक्कीऴमर्न्दुबुगुन्देऩे।
१६०।निऩ्ऩरुळे
(१७५ वदु पक्कम् १५६ नॆ। पार्क्क)
सॆऩ्ऩियोङ्गु तण्दिरुवेङ्गडमुडैयाय्,उलगु तऩ्ऩैवाऴ निऩ्ऱनम्बी तामोदरासदिरा, ऎऩ्ऩैयु मॆऩ्ऩुडैमैयैयुमुऩ्सक्करप्पॊऱियॊऱ्ऱिक्कॊण्डु, निऩ्ऩरुळे पुरिन्दिरुन्देऩिऩियॆऩ् तिरुक्कुऱिप्पे।
(पॆरियाऴ्वार् तिरुमॊऴि ५-४-१)
तेवरीरुडैय करुणैये ऎऩ्ऩै रक्षिप्पदाग नम्बियिरुन्देऩ्।
[[७७६]]
१६१। तुणिये
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अणियार्बॊऴिल्सूऴरङ्गनगरप्पा
तुणियेऩिऩि निऩ्ऩरुळल्लदॆऩक्कु
मणिये मणिमाणिक्कमे मदुसूदा
पणियायॆऩक्कुय्युंवगै परञ्जोदी। (पॆरिय तिरुमॊऴि ११-८-८) तेवरीरुडैय करुणैयिल्लामल् वेऱॊऩ्ऱु ऎऩक्कु रक्षक मॆऩ्ऱु नाऩ् नम्बमाट्टेऩ्।
१६२। उऩदरुळे
वाळालऱुत्तुच्चुडिऩुम् मरुत्तुवऩ्बाल्
माळादगादल् नोयाळऩ्बोल्, मायत्ताल्
मीळात्तुयर्दरिऩुम् वित्तुवक्कोट्टम्मानी
आळाउऩदरुळे पार्प्पऩडियेऩे।
(पॆरुमाळ् तिरुमॊऴि ५-४)
तेवरीरुडैय किरुबैयैये ऎऩक्कु रक्षमॆऩ्ऱु नाऩ् पार्प्पेऩ्।
१६३। तिरुमाम
सॆऱ्ऱवऩ्दॆऩ्ऩिलङ्गैमलङ्गत् तेवबिराऩ् तिरुमा
मगळैप् पॆऱ्ऱुम्, ऎऩ्नॆञ्जगम्गोयिल्गॊण्ड पेररुळाळऩ् पॆरुमैबेसक् कऱ्ऱवऩ्, कामरुसीर्क्कलियऩ् कण्णगत्तुम् मऩत्तुमगलाक् कॊऱ्ऱवऩ्, मुऱ्ऱुलगाळिनिऩ्ऱ कुऱुङ् गुडिक्केयॆऩ्ऩैयुय्त्तिडुमिऩ्।
(पॆरिय तिरुमॊऴि ९-५-१०)
मिगवुम् मेऩ्मैयाऩ लक्ष्मियैयडैन्दिरुन्दुम्, लीलैक्काग ऎऩ् नॆञ्जिल् वन्दु स्तिरमायिरुक्कुम्बडियाऩ मिगुन्द करुणैयै युडैयवऩे।
१६४। निऩ् तिरुव
पण्डैनाळालेनिऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरुवरुळुम् कॊण्डु निऩ्गोयिल् सीय्त्तुप्पल् पडिगाल् कुडिगुडि वऴि वन्दाट्चॆय्युम् तॊण्डरोर्क्करुळिच्चोदिवाय् तिऱन्दुऩ् तामरैक् कण्गळाल् नोक्काय् तॆण्डिरैप् पॊरुनल्दण् पणैसूऴ्न्द तिरुप्पुळिङ्गुडिक्किडन्दाऩे।
वेलै।
(तिरुविरुत्तम् -६२)
तेवरीरुडैय किरुबैयिल्लामल् ऎऩ्ऩै रक्षिप्पदु मुडियाद
निऩ्ऱिरुवॆट्
मऱ्ऱुमोर् तॆय्वमुळदॆऩ्ऱिरुप्पारो
टुऱ्ऱिलेऩ्, उऱ्ऱदुमुऩ्ऩडियार्क्कडिमै
अनुबन्दम्
मऱ्ऱॆल्लाम्बेसिलुम् निऩ्दिरुवॆट्टॆऴुत्तुम्
[[७७७]]
कऱ्ऱु नाऩ्गण्णबुरत्तुऱैयम्माऩे। (१९वदु पक्कम् ८ नॆ पार्क्क)
१६५। आवावॆऩ्
आवारार् तुणैयॆऩ्ऱु अलैनीर्क्कडलुळऴुन्दुम् नावाय्बोल्, पिऱविक्कडलुळ् निऩ्ऱुनाऩ् तुळङ्गत् तेवार्गोलत्तॊडुम् तिरुच्चक्करंसङ्गिऩॊडुम्
आवावॆऩ्ऱरुळ्सॆय्दडियेऩॊडुमाऩाऩे।
हा हा ऎऩ्ऱु किरुबै सॆय्दु।
१६६। तऩ्ऩैत्तन्द
(तिरुवाय्मॊऴि ९-१-५)
पत्मनाबऩ् उयर्वऱ उयरुम् पॆरुन्दिऱैयोऩ् ऎऱ्परऩ् ऎऩ्ऩैयाक्किक्कॊण्डु ऎऩक्के तऩ्ऩैत्तन्द कऱ्पगम् ऎऩ् अमुदम् कार्मुगिल् पोलुम् वेङ्गडनल् वॆऱ्पऩ् विसुम्बोर्बिराऩ् ऎन्दै तामोदरऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि २-७-११)
केट्टदैक् कॊडुक्कुम् कल्पगविरुक्षम् पोल् तेवरीरे
वेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎऩक्कुत् तेवरीरैक् कॊडुत्तवर्।
१६७। ऎऩ्ऩुणर्
उणर्विलुम्बरॊरुवऩै अवऩदरुळालुऱल्बॊ
रुट्टु ऎऩ्उणर्विऩुळ्ळेयिरुत्तिऩेऩ् अदुवुमवऩदिऩ्ऩ रुळे उणर्वुमुयिरुमुडम्बुम् ऱ्ऱुलप्पिलऩवुम्बऴुदेयाम् उणर्वैप्पॆऱवूर्न्दिऱवेऱि याऩुम्दाऩायॊऴिन्दाऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि ८-८-३)
ऎम्बॆरुमाऩे ऎऩक्कु उपायमॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तुक्कु अवऩै विषयमागप् पण्णिऩेऩ्। इदुवुम् अवऩुडैय इऩिमैयाऩ करुणैयिऩाले ताऩ्।
१६८। इसैवित्तॆऩ्ऩैयुऩ्दाळिणैक् कीऴिरुत्तुमम्माऩे असैविलमरर्दलैवर्दलैवा आदिप्पॆरुमूर्त्ति तिसैविल्वीसुम् सॆऴुमामणिगळ् सेरुम्दिरुक्कुडन्दै असैविलुलगम्बरवक्किडन्दाय् काणवाराये। इसैवित्तु
(तिरुवाय्मॊऴि ५-८-९)
ऎऩ्ऩै ऒप्पुक्कॊळ्ळुम्बडि सॆय्दु तेवरीर् तिरुवडियिऩ् कीऴे
ऎऩ्ऩैयिरुक्कुम्बडि सॆय्द स्वामिये!
[[७७८]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
१६९। आऱॆऩक्कुनिऩ्बादमे सरणागत्तन्दॊऴिन्दाय्
उऩक्कोर्गैम्माऱुनाऩॊऩ्ऱिलेऩॆऩदावियुमुऩदे
सेऱुगॊळ्गरुम्बुम्बॆरुञ्जॆन्नॆलुम् मलिदण्सिरीवरमङ्गै
नाऱुबून्दण्डुऴाय्मुडियाय् तॆय्वनायगऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि ५-७-१०)
तेवरीरे तेवरीरुडैय तिरुवडिगळैये ऎऩक्कु अडैय वेण्डिय वस्तुवागवुम्, अदऱ्कु उपायत्ताले किडैक्कक्कूडिय पिराप्यत्तै लक्षणैयाल् सॊल्लुगिऱदु।
१७०। इरुवल्विऩै
सार्न्दविरुवल्विऩैगळुम् सरित्तुमायप्पऱ्ऱऱुत्तुत् तीर्न्दुदऩ्बाल्मऩंवैक्कत् तिरुत्तिवीडुदिरुत्तुवाऩ्
आर्न्दञाऩच्चुडरागियगलम्गीऴ्मेलळविऱन्दु नेर्न्दवुरुवायरुवागुमिवऱ्ऱिऩुयिराम्नॆडुमाले।
(तिरुवाय्मॊऴि १-५-१०)
पुण्णियम् पाबम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ इरण्डुविदमाऩ
पलमाऩ कर्मङ्गळैप् पोक्कि।
१७१। मऩ्ऩुऱिल्
अऱ्ऱदु पऱ्ऱॆऩिल्,उऱ्ऱदुवीडुयिर्,
सॆऱ्ऱदुमऩ्ऩुऱिल्, अऱ्ऱिऱैबऱ्ऱे।
(तिरुवाय्मॊऴि १-२-५)
विषयङ्गळिल् पऱ्ऱुविट्टबोदु, उडम्बैक् काट्टिलुम् वेऱाय् सुगमाऩ आत्मा तोऩ्ऱुम्। अदिल् अगप्पडामल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कुच् चेषमायिरुक्किऱ उऩ् स्वरूपत्तैयऱिन्दु स्तिरमाय् इरुक्क आसैप्पट्टाल्, ऎम्बॆरुमाऩैप् पिडित्तुक् कॊण्डु विषयत्तै विडु।
१७२। इऱुदिगूडा
कुऱुगानीळा इऱुदिगूडाऎऩैयूऴि
सिऱुगाबॆरुगा अळविलिऩ्बंसेर्न्दालुम् मऱुगालिऩ्ऱि मायोऩुऩक्केयाळागुम्
सिऱुगालत्तैयुऱुमो अन्दोदॆरियिले। (तिरुवाय्मॊऴि ६-९-१०)
कुऱैवदुम्, अदिगमावदुमिल्लामल्, इऱुदि कूडानासमिल्लादकालत्तिऩाल् उण्डाऩ कुऱैवुम् पॆरुगुवदुमिल्लाद अळविल्लाद आत्माविऩ् अनुबवम् किडैत्तालुम्।
१७३। पावीदऴु
अनुबन्दम्
वम्बुलाङ्गून्दल् मऩैवियैत्तुऱन्दु पिऱर्बॊरुळ्
[[७७९]]
तारमॆऩ्ऱिवऱ्ऱै, नम्बिऩारिऱन्दाल् नमऩ्ऱमर्बऱ्ऱियॆऱ्ऱि वैत्तु, ऎरियॆऴुगिऩ्ऱ सॆम्बिऩालियऩ्ऱ पावैयैप् पावीदऴु वॆऩमॊऴिवदऱ्कञ्जि, नम्बऩे वन्दुऩ् तिरुवडियडैन्देऩ् नैमिसारणियत्तुळॆन्दाय्।
(तिरुमॊऴि -१-६-४)
ऒ पाविये ! इन्दप् पऴुक्कक् काय्च्चप्पट्ट कम्बत्तैक् कट्टिक्कॊळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदऱ्कुप् पयप्पट्टु नम्बत्तगुन्द उऩ्ऩिडम् वन्दु उऩ् तिरुवडिगळैयडैन्देऩ्।
१७४। अञ्जिऩ नी
तरुमऩ्विडत्तान्दूदुबोऩार्वन्दार्
तरणिबॊऱात् तिण्बारन्दविर्त्तार्वन्दार्
अरुमऱैयिऩ्बॊरुळऩैत्तुंविरित्तार्वन्दार्
अञ्जिऩ नीयॆऩ्ऩैयडैयॆऩ्ऱार्वन्दार् तरुममॆलान्दामागिनिऱ्पार्वन्दार्
तामे नंविऩैयऩैत्तुन्दविर्प्पार्वन्दार्
परमॆऩ तुनीबुलम्बलॆऩ्ऱार्वन्दार्
पार्त्तऩुक्कुत्तेरूर्न्दार्वन्दार्दामे।
(तिरुच्चिऩ्ऩमालै - ८)
संसारत्तैक् कण्डु पयप्पट्ट नी ऎऩ्ऩै वन्दु अडैयॆऩ्ऱु
सॊऩ्ऩ ऎम्बॆरुमाऩ् वन्दार्।
मरणमाऩाल्
सरणमागुम् तऩदाळडैन्दार्क्कॆल्लाम्
मरणमाऩाल् वैगुन्दम्गॊडुक्कुम्बिराऩ्
अरणमैन्द मदिळ्सूऴ् तिरुक्कण्णबुरत्
तरणियाळऩ् तऩदऩ्बर्क्कऩ्बागुमे। (८९ वदु पक्कम् ९२ नॆ पार्क्क)
१७५।उडलुमुयिरु
ऊऴिमुदल्वऩॆरुवऩेयॆऩ्ऩुमॊरुवऩुलगॆल्
लाम् ऊऴिदोऱुम्दऩ्ऩुळ्ळेबडैत्तुक् कात्तुक्कॆडुत् तुऴलुम् आऴिवण्णऩॆऩ्ऩम्माऩन्दण्दिरुमालिरुञ् जोलै वाऴिमऩमेगैविडेलुडलुमुयिरुम्मङ्गवॊट्टे-
(तिरुवाय्। १०-७-९)
उडम्बुम् अदिलिरुक्कुम् पिराणऩुम् नशिक्कवेणुम्।
[[७८०]]
कवडुगळ् तञ्जम्
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अरुम्बदवुरै
किळैगळ्
रक्षकम्
सॊल्लिऱ्ऱुच् चॆय्वार्
अलमरवादे
तुक्कप्पडादे।
इळन्दलै
पॆरुन्दलै
पेरणि
इळवणि
वळुम्बु
सॊऩ्ऩदैक् केट्टु सॆय्युम् पर तन्दिरर्गळ्। इदु नम्माल् सॆय्यमुडियविल्लैयॆऩ्ऱु
मॆलिदाऩ नुऩि । परुत्तिरुक्किऱ अडि।
ऒरु राजाविऩ् मूलबलम् (मूलगारणम्) नडुविलिरुक्कुम् पलम्।
पुदिदाय् पोट्ट कऩ्ऱिऩ्मेलिरुक्कुम् अऴुक्कु।
असल्बिळन्दु एऱिडुगिऱ - मुऩ्ऩिडत्तिलिरुन्दु ऒऩ्ऱैप् पिळन्दु
वेऱुइडत्तिल् वैप्पदु।
उऱावुदल्
तॆरियुम्बडि इरुप्पदु।
सुणै
८५२। मुऩीर्
तैन्यम्, अदावदु वरुत्तप्पट्टु अदु मुगत्तिल्
अबिमानम्।
३०। आचार्यकृत्यादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
पिताऽसि लोकस्य चराचरस्य
त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान् ।
न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो
लोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव
॥
(गीता १-४३)
तेवरीर् स्तावर जङ्गममाऩ इन्द उलगत्तिऱ्कुत् तगप्पऩा यिरुक्किऱीर्। इदऱ्कुक् गुरुवायुमिरुक्किऱीर्। आगैयाल् पूजै सॆय्यत् तगुन्दवर्गळिल् तेवरीर् मिगवुम् उयर्न्दवरायिरुक्किऱीर्।
तमिमं
केशवं केशिहन्तारमप्रमेयमरिन्दमम् ।
सर्वलोकेश्वरं कृष्णं विज्ञाय पुरुषोत्तमम् ॥अनुबन्दम्
[[७८१]]
८५३।
तमिमं सर्वसम्पन्नमाचार्यं पितरं गुरुम् ।
अर्च्यमर्चितमर्चामः सर्वे सम्मन्तुमर्हथ ॥
(१ वदु पक्कम् २ नॆ। पार्क्क) (सात्यगिसंहिता २५-३७५)
ऎवऩ् इन्द अर्थत्तै अयोक्कियर्गळिडमिरुन्दु रक्षित्तु योक्कियर्गळुक्कुक् कॊडुक्किऱाऩो, अवऩ् ऎऩ्ऩाल् पहुमाऩम् सॆय्यत्तगुन्दवऩ्, उङ्गळुक्कु क्षेममुण्डागट्टुम्। नाऩ् पोगिऱेऩ्।
(गीता १८-६७,६८)
८५४।
इन्द गीता तपस्सु सॆय्यादवर्गळुगगुच् चॊल्लक् कगुन्द तऩ्ऱु; अप्पडिये पक्तियिल्लादवऩुक्कुम्, इदैक् केट्कवेणुमॆऩ्गिऱ आसैयिल्लादवऩुक्कुम् ऒरुबोदुम् सॊल्लत्तगुन्ददऩ्ऱु; ऎऩ्ऩिडत् तिल् असूयै सॆय्गिऱवऩुक्कु ऒरुबोदुम् सॊल्लत्तगुन्ददऩ्ऱु। इन्द मिगवुम् उयर्न्द रहसियत्तै ऎऩ्ऩुडैय पक्तर्गळिडत्तिल् ऎवऩ् सॊल्लुवऩो, अवऩ् ऎऩ्ऩिडत्तिल् परभक्तियैच् चॆय्दु ऎऩ्ऩै यडैवऩ्; सन्देहमिल्लै।
८५५। ७०८४
(पारदम् सान्दि-पर्व ३१३-३२-३८)
ओ राजावे! इन्द उयर्न्द सास्तिरमाऩदु वेदत्तै ऎप्पोदुम् सॊल्लिक्कॊण्डिरुक्काद जऩत्तुक्कुक्कॊडुक्कत् तगुन्ददऩ्ऱु, इन्द सास्तिरम् इदैत् तॆरियवेणुमॆऩ्ऱु आसैप्पट्टु, नल्ल अऱिवु उण्डावदऱ्काग पिरबत्ति पण्णुगिऱवऩुक्कु, ज्ञानत्तै उण्डु पण्णुम्; पॊय् सॊल्लुवदे स्वबावमाऩवऩुक्कुम्, वञ्जगऩुक्कुम्, नबुंसगऩुक्कुम्, कोणलाऩ पुत्तियै युडैयवऩुक्कुम्, पण्डिदऩाग इल्लामलिरुक्कत् तऩ्ऩैप् पण्डिदऩाग ऎण्णुगिऱव ऩुक्कुम्, अयलारै वरुत्तप्पडुत्तुगिऱवऩुक्कुम् इदु कॊडुक्कत् तगुन्ददऩ्ऱु। ऎप्पडिप्पट्टवऩुक्कुक् कॊडुक्कत्तगुन्ददु ऎऩ्बदैच् चॊल्लुगिऱेऩ्; केळ्। च्रत्तैयुळ्ळवऩुक्कुम् नल्ल कुणङ्गळ् उळ्ळवऩुक्कुम् अयलारैत् तूषिप्पदै ऎप्पोदुम् विट्टिरुक् किऱवऩुक्कुम्, नल्ल युक्तियैयऱिन्दवऩुक्कुम्, सॊऩ्ऩदै किरहिक्कत् तगुन्दवऩुक्कुम्, नल्ल अनुष्टानमुडैयवऩुक्कुम्, अनुष्टानत्तिल् उण्डागुम् वरुत्तत्तैप् पॊऱुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱवऩुक्कुम्, उलगत्तुक्कु हितत्तै ऎण्णुगिऱव ऩुक्कुम्, एकान्तवासत्तिल् आसैयुळ्ळवऩुक्कुम्,
[[७८२]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सास्तिरत्तिल् पिरीदियुळ्ळवऩुक्कुम् वीण् विवादत्तुक्कु पयप्पडुगिऱ वऩुक्कुम्, आचारियर्गळिडत्तिल् अदिगमाय् केट्टवऩुक्कुम्, ताऩ् पॆऱ्ऱ उपकारत्तै निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पवऩुक्कुम्, पॊऱुमैयैयुम् तयैयुम् उडैयवऩुक्कुम्, नित्तियर्गळाऩ आत्माक्कळिडत्तिल् तऩक्कु समर् ऎऩ्गिऱ पुत्तियै युडैयवऩुक्कुम् इन्द सास्तिरम् उपदेशिक्कत् तगुन्ददु। ऒरुविद दोषमिल्लाद परप्रम्मत्तैच् चॊल्लुगिऱ इन्द सास्तिरमाऩदु कीऴे सॊऩ्ऩ कुणङ्गळिल्लादवऩुक्कुच् चॊल्लक् कूडादॆऩ्ऱु पॆरियोर्गळ् सॊल्लुगिऱार्गळ्। इप्पडिप्पट्ट तगादवर् कळिडत्तिल् सॊल्लप्पट्ट सास्तिरमाऩदु सॊल्लिक्कॊडुक्किऱवऩुडऩ् क्षेमत्तैच् चेर्क्कादु, तगादवऩुक्कुच् चॊऩ्ऩ कारणत्तिऩाले। ऒराजावे! इन्द पूमियै रत्ऱङ्गळिऩाल् निऱैत्तु, अदैक् कॊडुत् तालुम् विरदमिल्लादवऩुक्कु इदैच् चॊल्लक्कूडादु। इन्द उयर्न्द सास्तिरमाऩदु इन्दिरियङ्गळै अडक्कुगिऱवऩुक्कु स्नदेहमिल्लामल् सॊल्ललाम्। ए कराळऩे ! नी कॊञ्जमुम् पयप्पडवेण्डाम्। इन्द परप्पिरम्मविषयमाऩ सास्तिरम् उऩ्ऩाल् केट्कप्पट्टदु। आदियुम् नडुवुम् मुडिवुमिल्लाददुम्, सोगमिल्लाददुम्, मिगवुम् परिशुद्धमाऩदुमाऩ परम्ब्रम्मम् उळ्ळबडि उऩक्कुच् चॊल्लप्पट्टदु। ८५६। fara
(मनुस्मिरुदि -२-११३)
तगुन्द पात्रम् अगप्पडाविट्टाल् तऩक्कुत् तॆरिन्द वित्यैयुडऩ् प्रम्मत्तै उपदेशिक्कत्तगुन्दवऩ्गूड इऱन्दु पोगवेण्डियदु। कडुमैयाऩ आबत्तिलुम् इन्द वित्यैयै ऊषरबूमियिल् विदैक्कक् कूडादु।
८५७। ४f
(साण्डिल्यस्मिरुदि - ४-२५१+२५८) अऱिविल्लादवर्गळायिरुन्दुम्, तङ्गळैप् पण्डिदर्गळाग ऎण्णिक्कॊळ्गिऱवर्गळुम्, अधर्मत्तैच् चॆय्दुगॊण्डिरुन्दुम्, धर्मत्तैच् चॆय्गिऱवर्गळैप्पोल् तङ्गळैच् काण्बिप्पवर्गळ् सादुक्कळुडैय वेषत्तैप् पोट्टुक्कॊण्डु धर्मत्तोडु कूडिऩ कळैत् तुऩ्बप्पडुत्तुगिऱार्गळ्। ऎवऩ् ऒरु इडत्तिल् मोक्षत्तुक्काग वेण्डिय वेलैगळै नऩ्ऱाय्च् चॆय्वदाय्क् काण्बित्तु, वेऱिडत्तिल् उलगत्तारै अनुसरित्तु नडक्किऱाऩो, अवऩ् ताऴ्न्द गुरुवागच् चॊल्लप्पडुगिऱाऩ्। कॆट्ट पुत्तियैयुडैयवर्गळ् अनेकम् पेर्गळ्; नल्ल पुत्तियैउडैयवऩ् ऎङ्गेयो ऒरुवऩ् इरुक्किऱाऩ्। ऎवऩ् ऎप्पोदुम् कॆट्ट पुत्तियुळ्ळवर्गळाले पयप्पडुत्तप्पट्टबोदिलुम्
अनुबन्दम्
[[७८३]]
कलङ्गाद पुत्तियुळ्ळवऩो, अवऩ् नल्ल पुत्तियैयुडैयवऩ्। ऒरुव ऩिडत्तिलुम् नम्बिक्कै वैक्कक्कूडादु। कलियुगत्तिल् इन्द विषयत्तै अदिगमाय् कवऩिक्कवेण्डियदु। मिगुन्द पाबमुळ्ळवर्गळ् मन्द पुत्तिगळै मऴै पॊऴिगिऱदुबोल् तुर्वादङ्गळैच् चॊल्लि मयक्कु किऱार्गळ्। धर्मत्तैत् तगादवर्गळुक्कु वॆळियिडामल् रक्षित्तुक् कॊण्डु, ऒरुवऩ् धर्मत्तै सॆय्यवेण्डियदु। ऒरुवऩ् केट्कादबोदु अवऩुक्कु ऒऩ्ऱैयुम् सॊल्लक्कूडादु। अवऩ् केट्टबोदिलुम्, रहसियमाऩ अर्थङ्गळैयुम् चित्तान्दत्तैयुम् सॊल्लक्कूडादु। तऩ्ऩैयडैन्दु मिगुन्द पक्तियुळ्ळवऩाय् सास्तिरत्तिल् ऎप्पोदुम् नम्बिक्कैयुळ्ळवऩाय्, शुद्धियुळ्ळवऩाय् मुऱैप्पडिगेट्किऱवऩुक्कु ऎल्लावऱ्ऱैयुम् सॊल्लवेण्डियदु। पिऱर् तऩ्ऩैप् पूजिप्पदऱ्कागवुम्, पॊरुळ् सम्बादिप्पदऱ्कागवुम्, पिऱर् तऩ्ऩैक् कॊण्डाडुवदऱ् कागवुम्, पिऴैप्पुक्कागवुम् तगादवर्गळुक्कुच् चास्तिरत्तैच् चॊल्लु किऱवऩ् नल्ल मार्गत्तिलिरुन्दु विलगुगिऱाऩ्। ऊषरबूमियिल् विदै विदैक्कलाम्, नबुंसगऩुक्कु ऒरु पॆण्ऩैक् कॊडुक्कलाम्। कुरङ्गिऩिडत्तिल् पूमालैयैक् कॊडुक्कलाम्। अयोक्कियऩिडत्तिल् सास्तिरत्तैच् कॊडुक्कक्कूडादु। ८५८।७
(सात्यगिदन्दिरम्)
नास्तिगऩुक्कुम्, कबडमुळ्ळवऩुक्कुम्, पक्तियिल्लादवऩुक्कुम्, पिऱरुक्कु हिंसै सॆय्वदिल् रुचियुळ्ळवऩुक्कुम्, इन्द मन्दिरमाऩदु इव्विदमाऩवर्गळुक्कुच् चॊल्लत्तगुन्ददऩ्ऱु। कबडमिल्लातवऩुक्कुम्, गुरुविऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवऩुक्कुम्, विष्णुविऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवऩुक्कुम्, ऎल्लाप् पिराणिगळिडत्तिलुम् अनुकूलमायिरुक्किऱवऩुक्कुम्, इन्द मन्दिरम् आचारियऩाल् उपदेशिक्कत् तगुन्ददु। इन्द इरण्डु विषयत्तैयुम् नऩ्ऱाय् कवऩिक्कवेण्डियदु।
८५९। ३७४४४
(गीता १६-१-३)
पयमिल्लामै, रजस्सालुम् तमस्सालुम् तॊडप्पडाद मऩदै युडैयवऩायिरुप्पदु, आत्मस्वरूपत्तै निऩैत्तुक् कॊण्डिरुप्पदु, तानम्, इन्दिरियङ्गळैयडक्कुवदु, यज्ञम् सॆय्वदु, तऩ्ऩुडैय वेदत्तैप् पडित्तुक्कॊण्डिरुप्पदु, उबवासम् मुदलाऩ तपस्, मऩदुम् वाक्कुम् सॆय्गैयुम् ऒत्तिरुप्पदु, ऒरुवऩुक्कुम् तीङ्गुम् सॆय्यामै, पिराणिगळुक्कु हितमाऩ उण्मैयैप् पेसुवदु, कोबमिल्लामै,
[[७८४]]
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
तऩक्कुक् कॆडुदलाऩवैगळै विडुवदु, मऩदै अडक्कुवदु, कोळ् सॊल्लामै, पिराणिगळिडत्तिल् तयै, विषयङ्गळिल् आसैयिल्लामै, नल्ल जनङ्गळ् किट्ट वरुम्बडियिरुप्पदु, कॆट्ट कारियङ्गळैच् चॆय्वदिल् वॆट्कप्पडुवदु, विषयङ्गळ् किट्ट इरुक्कुम्बोदुम् मऩदु कलङ्गामै, अयोक्कियर्गळाले जयिक्कप् पडामै, पिऱर्गळाले तऩक्कुत् तीङ्गु नेरिडुम् पोदुम् अदैप् पॊऱुत्तुक्कॊळ्ळुवदु, मिगुन्द आबत्तिलुम् सॆय्यवेण्डियदै विडामल् सॆय्वदु, सास्तिरत् तिल् सॊल्लप्पट्ट कर्मङ्गळै सॆय्वदऱ्कुत् तगुन्द शुद्धियुळ्ळवऩाय् इरुप्पदु, पिऱर् इष्टप्पडि नडप्पदैत् तडुप्पदु, तगुन्द कारण मिल्लामल् कर्वप्पडुवदु, इन्द कुणङ्गळ् तेव पिरगिरुदिगळुक्कु वेण्डिय सम्बत्तैयुत्तेचित्तुप्पिऱन्दवऩुक्कु वरुम्। पारदऩे! ८६०। तिरिवुiऩ् अ
विष्णुभक्तिपरो दैवो विपरीतस्तथाऽऽसुरः ।
(विष्णुधर्मम् १०९ -७४) पिराणिगळिऩ् सिरुष्टि इरुवगैप्पडुम् - तैवमॆऩ्ऱुम् आसुरमॆऩ्ऱुम्। अवैगळिल् तैवमॆऩ्बदु विष्णुविऩिडत्तिल् ऎप्पोदुम् पक्तियुळ्ळवऩायिरुक्कुम् स्वबावम्। इदऱ्कु ऎदिर् तट्टु आसुरस्वबावम्। ८६१। ९४४
(साण्डिल्यस्मिरुदि १ -११६)
ऒरु वरुषम्, अदिल् पादि, अल्लदु मूऩ्ऱु मादम् शिष्यऩैप् पलविद उपायङ्गळाले परीक्षित्तु, लाबम् मुदलियवैगळिल् आसै यिल्लामल् करुणैयिऩालेये अवऩुक्कु उपदेशम् सॆय्य वेण्डियदु।
८६२। ४
(सात्त्वत-संहिता २१-४५)
तूरदेशत्तिलिरुन्दु ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पिरीदियुळ्ळ मऩदै युडैय ऒरुवऩ् तऱ्सॆयलाय् तऩ्ऩिडम् वन्दाल् अदिगगालम् परीक्षै यिल्लामल् अवऩुक्कु वेण्डियदैच् चॊल्ल वेण्डियदु।
८६३। आ
सास्त्तिरत्तै केट्पदिल् मिगुन्द आवलुळ्ळवऩाय् अदु तविर, वेऱु विषयत्तिल् आसैयिल्लादवऩ्। इङ्गे सन्दोषमॆऩ्गिऱ
अनुबन्दम्
[[७८५]]
सॊल्लुक्कु अलम्बुत्तियॆऩ्ऱु पॊरुळ्। इदु वेण्डामॆऩ्गिऱ ऎण्णम्।
८६४।सेरि
(गीता १६-४)
पिऱर् स्तोत्तिरत्तुक्कागत् धर्मत्तैच् चॆय्वदु, विषयङ्गळिल् अनुबवत्तालुण्डाऩ नल्लदु कॆट्टदॆऩ्ऱु अऱियादबडि पण्णुम् पडियाऩ सन्दोषम्, तगुन्द कारणमिल्लामल् कर्वम्, कोबम्, कडुमैयाय्प् पेसुवदु, अऱिविल्लामै - इवैगळ् असुर प्रगिरुदि कळुडैय सम्बत्तैयुत्तेचित्तुप् पिऱन्दवर्गळुक्कु वरुम्।
१७६। तॊण्डर्क्कु
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
कण्डुगॊण्डॆऩ्गण्णिणैयारक्कळित्तुप्
पण्डैविऩैयायिऩ पऱ्ऱोडऱुत्तुत्
तॊण्डर्क्कमुदुण्णच् चॊऩ्मालैगळ् सॊऩ्ऩेऩ्
अण्डत्तमरर् पॆरुमाऩडियेऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि ९-४-९)
ऎम्बॆरुमाऩुक्कु तासर्गळाऩवर्गळुक्कु मालैबोल्, ऎम्बॆरु माऩुक्कु सन्दोषत्तैक् कॊडुक्कुम् नल्ल सॊऱ्कळै अमिरुदम्बोल् इऩिमैयायिरुक्किऱ ऎम्बॆरुमाऩुडैय अनुबवत्तिऱ्कागच् चॊऩ्ऩेऩ्।
१७७। नाऩ्मुगऩै नारायणऩ् पडैत्ताऩ् - नाऩ्मुगऩुम्
ताऩ् मुगमाय्च् चङ्गरऩैत्ताऩ् पडैत्ताऩ् - याऩ्मुगमाय् अन्दादि मेलिट्टु अऱिवित्तेऩ् आऴ्बॊरुळै
सिन्दामल् कॊण्डु मिऩ् नीर् तेर्न्दु। (नाऩ्मुगऩ् तिरुवन्दादि १) आऴमाऩ अदावदु रहस्यमाऩ अर्थङ्गळै अन्दादियाऩ पाट्टुक्कळाले सॊऩ्ऩेऩ्। इवैगळिऩ् कॆळरवत्तै निऩैत्तु, तगादवर्गळिडत्तिल् इऱैक्कामल् पॆऱ्ऱुक् कॊळ्ळुङ्गोळ्।
अरुम्बदवुरै
सेमित्तु - पिऱरुक्कुक् कॊडामल् पुदैयल्बोल् वैत्तु
[[७८६]]
८६५। fare:
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
३१। शिष्यगिरुत्यादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
वित्यैयैत् तिरुडिऩवऩ्, गुरुवुक्कु त्रोहम् पण्णिऩवऩ्, वेदत्तैयुम् ऎल्लारैयुम् नियमिक्कुमॆम्बॆरुमाऩैयुम् तूषिक् किऱवऩ्, इवर्गळ् मिगुन्द पाबमुळ्ळवर्गळ्। इवर्गळ् उडऩे तण्डिक्कत् तगुन्दवर्गळॆऩ्ऱु वेदम् सॊल्लुगिऱदु। वित्यैयैत् तिरुडुवदावदु आचारियऩ् उत्तिरवऩ्ऩियिल् अवऩ् उपदेशम् पण्णुवदै मऱैन्दिरुन्दु केट्पदु।
[[१]]
८६६। ४
A
एवंलक्षणसम्पन्नः शिष्य इत्यभिधीयते ।
(विहगेच्वरसंहिता)
शिष्यऩ् तऩ् उडम्बैयुम् पॊरुळैयुम् पिराणऩैयुम् नल्ल
गुरुक्कळ् पॊरुट्टु समर्प्पिक्कवेण्डियदु।
८६७। H
शिष्यऩ् तऩ् सॊत्तु मुऴुवदैयावदु, अदिल् पादियावदु, अल्लदु पादियिल् पादियैयावदु, गुरुवुक्कु तक्षिणैयागक् कॊडुक्क वेण्डियदु। इदु मुडियाविट्टाल् तऩ् सक्तिक्कु तगुन्दबडि सॆय्य वेण्डियदु।
कृपया
अपराधसहस्रभाजनं पतितं भीमभवार्णवोदरे ।
अगतिं शरणागतं हरे ! कृपया केवलमात्मसात्गुरु ॥
८६८।७x४
(१९८ वदु पक्कम् ८६१ नॆ पार्क्क)
(साण्डिल्यस्मिरुदि १-११८)
शिष्यऩ् गुरुविऩिडत्तिल् मऩदु, वाक्कु, उडम्बु इवैगळिऩ् वेलैगळाले तवऱुदलिल्लामलिरुक्कवेण्डियदु। तऩ्ऩै आचारिय ऩिडमिरुन्दु पिरिक्कामल् ऎम्बॆरुमाऩिडत्तिल् पोल् अवऩिडत्तिल् इरुक्कवेण्डुम्।
अनुबन्दम्
[[७८७]]
८६९। देवमिवाचार्यमुपासीताविकथयन् अविमना वादं शुश्रूषमाणोऽस्य ॥
८७०। ए
(आबस्तम्बधर्मम् १-२-६-१३)
ऎम्बॆरुमाऩैप्पोल् आचारियऩै उपासिक्कवेण्डुम्।
(साण्डिल्यस्मिरुदि १-११७)
ऎम्बॆरुमाऩ् विषयमाऩ ज्ञानत्तैक् कॊडुत्तदऱ्कुप् पदिल् उपकारम् सॆय्वदु तेवर्गळालुम् मुडियादु। शिष्यऩ् पिरीदियुडऩ् सक्तिक्कुत् तगुन्दबडि अदै उपदेशम् पण्णिऩ आचारियऩुक्कु तक्षिणै कॊडुक्क वेण्डियदु। ८७१।५४१९२
(पारदम् सान्दि-पर्व ३५-४२)
मण्डैयोट्टिल् वैक्कप्पट्ट जलमुम्, नाय्त्तोलाल् सॆय्यप्पट्ट तुऱुत्तियिलिरुक्कुम् पालुम्, अन्द इडङ्गळिऩ् कुऱ्ऱत् ताले ऎप्पडि कॆट्टुप्पोगिऩ्ऱऩवो, अप्पडिये नल्ल नडवडिक्कै यिल्लादवऩुक्कु उपदेशिक्कप्पट्ट सास्तिरम्।
८७२। ४जर् -
(इतिहाससमुच्चयम् १४ -४३)
आचारियऩिडम् केट्कप्पट्ट ऎन्द सास्तिरमाऩदु आसैयिल्ला मैयैयुम्, धर्मञ्जॆय्वदैयुम् सान्दियैयुमुण्डु पण्णुगिऱ तिल्लैयो, अदु, सॊऱ्कळ् ऒऩ्ऱोडॊऩ्ऱु नऩ्ऱाय्च् चेर्क्कप्पट्टु अऴगायिरुन्दालुम् काक्कैयिऩ् सप्तम् पोल् अवऩुक्कु पिरयोजन
मिल्लै।
८७३। पुरि३र्ः
पण्डिदर्गळ् विषयङ्गळै अडिक्कडि ताङ्गळ् नऩ्ऱाय्त् तॆरिन्दुगॊण्डु मऱ्ऱवर्गळुक्कु उदवुम्बडि पणत्तिल् आसैयिऩाल् सॆय्गिऱार्गळ्। विलैमादर्गळ् तङ्गळ् उडम्बै अडिक्कडि अलङ्गारम् सॆय्दुगॊण्डु, अदै मऱ्ऱवर्गळुक्कु उपयोगप्पडुत्तवदुबोल्। ८७४।afgisfF४
(मनुस्मिरुदि-२-११४)
वित्यैयाऩदु पिराम्मणऩिडम् वन्दु सॊऩ्ऩदावदुनाऩ् उऩ्ऩुडैय तनम्, ऎऩ्ऩै रक्षि। असूयैयुळ्ळवऩिडम् ऎऩ्ऩैक् कॊडुक्कादे, इप्पडि ऎऩ्ऩै रक्षित्ताल् नाऩ् मिगुन्द वीर्यमुळ्ळवळा यिरुप्पेऩ्।
[[७८८]]
एकान्ती
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
( ८३-वदु पक्कम् ३७६-नॆ। पार्क्क)
८७५। ऎरिवुबुरिः
(रामायणम् - पालगाण्डम् -१९-२)
पॆरियवंसत्तिल् पिऱन्दु गुरुवाऩ वशिष्टरैक्कॊण्डु तऩ्ऩैच् चॊल्लिगॊळ्ळुम् स्वबावऩाऩ उऩक्कुत् ताऩ् इदु तगुन्ददु। वेऱॊरुवऩ् इप्पडिच् चॊल्लमाट्टाऩ्। राजसिरेष्टऩे ! ८७६। कवुरि
(विष्णुपुराणम् - १२-८,९ )
ऎप्पडि मुऩ्ऩाल् तक्षर् मुदलाऩ मुनिच्रेष्टर्गळाले वेण्डप्पट्टु तामरैयिलिरुक्कुम् ऎल्लारुक्कुम् पाट्टऩाऩ पिरम्मा सॊऩ्ऩाऩो, अप्पडिये अवर्गळाले पुरुगुत्सऩ् ऎऩ्गिऱ राजावुक्कु नर्मदैयिऩ् करैयिल् सॊल्लप्पट्टदु। अवऩाले सारस्वदऩुक्कुम्, सारस्वदऩाल् ऎऩक्कुम् सॊल्लप्पट्टदु। अदै अप्पडिये उऩक्कुच् चॊल्लुगिऱेऩ्।
८७७। ८४
(पात्मसंहिता चर्या-पादः - २३-४९)
ऎन्द मन्दिरमाऩदु तऱ्सॆयलायो मऱैन्दुगॊण्डो ऒरुवि याजत्तिऩालो अल्लदु पुस्तगत्तैप्पार्त्तो अऱियप्पडुगिऱदो, अदु पिरयोजनप्पडादु। कॆडुदलैयुम् सॆय्युम्।
तद्विद्धि प्रणिपातेन परिप्रश्नेन सेवया । उपदेक्ष्यन्ति ते ज्ञानं ज्ञानिनस्तत्त्वदर्शिनः ॥
८७८।४७४
( ९२-वदु पक्कम् २९८-नॆ। पार्क्क )
पराशरं मुनिवरं कृतपौर्वाह्निकक्रियम् ।
मैत्रेयः परिपप्रच्छ प्रणिपत्याभिवाद्य च ॥
(विष्णुपुराणम् - १ -१-१)
मैत्रेयर् परासररुक्कु नमस्कारत्तैयुम् अबिवादनत्तैयुम्
सॆय्दु केट्टार्।
८७९। ७८१४
(पारदम् सान्दि-पर्व -३३५-५)
मुऱैदप्पि ऎवऩ् उपदेशिक्किऱाऩो, मुऱैदप्पि ऎवऩ्
अनुबन्दम्
[[७८९]]
केट्किऱाऩो, अवर्गळिरुवरिल् ऒरुवऩ् मरणत्तैयडैगिऱाऩ्, अल्लदु मऱ्ऱवऩिडत्तिल् त्वेषमुळ्ळवऩाग आगिऱाऩ्।
८८०। ४१४
तऩ् शिष्यर्गळुक्कुत् तऩ् गुरुवैत् तॆरियप्पडुत्तामलिरुप्पदु। ८८१।f
(शेषधर्मम्)
ऎवऩ्, ज्योदिषत्तैयुम्, वियवहारत्तैयुम्, पिरायच् चित्तत्तैयुम्, वैत्यत्तैयुम्, अन्दन्द सास्तिरमिल्लामल् सॊल्लु किऱाऩो, अवऩैप् पिरुम्महत्ति पण्णिऩवऩागच् चॊल्लुगिऱार्गळ्।
८८२।९१७४२४
(पौष्करम्)
तगुन्द पात्तिरत्तिल् तऩ्ऩिडत्तिलिरुक्कुम् आत्मज्ञाऩत्तैक् कॊडुत्तुविट्टु ऒरुवऩ् उडम्बै विट्टुविडवेण्डियदु। जगत्तुक्कुक् कारणमाऩ अन्द ज्ञानत्तैत् तगुन्द पात्तिरत्तिल् कॊडुक्कामल् मऱैत्तुविट्टुप् पोगक्कूडादु।
८८३। HT
(गीता - १८-७५)
ज्ञानम् मुदलाऩ कुणङ्गळैयुडैय किरुष्णऩ् ताऩे सॊऩ्ऩ इन्द उयर्न्द योगसास्तिरत्तै वियासरुडैय अनुक् किरहत्ताल् नाऩ् नेरिल् केट्टेऩ्।
१७८। ऎऩ्ऩैत्ती
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
वामऩऩॆऩ्मरदगवण्णऩ् तामरैक्कण्णि
ऩऩ् कामऩैप्पयन्दाय् ऎऩ्ऱॆऩ्ऱुऩ्गऴल्बाडिये पणिन्दु तूमऩत्तऩऩाय्प् पिऱवित्तुऴदिनीङ्ग, ऎऩ्ऩैत् तीमऩङ्गॆडुत्तायुऩक्कॆऩ्सॆय्गेऩ् ऎऩ्सिरीदरऩे।
(तिरुवाय्मॊऴि - २-७-८)
ऎऩ्ऩैक् कॆट्ट ऎण्णम् इल्लादवऩाय्च् चॆय्दाय्, इदऱ्कु
ऎऩ्ऩ पदिल् सॆय्वेऩ्।
[[७९०]]
मिडियऩुक्कु
विऴिगण्
अम्बलम्
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
अरुम्बदवुरै
तरित्तिरऩुक्कु।
कण्विऴित्तिरुक्कैयिले कण् तॆरियादवऩ्। मूडर्गळ् कूडुमिडम्।
कालऩ्गॊण्डु
कालबुरुषऩैप्पोल् सॆय्यप्पट्ट पॊम्मैयै तानमाग वाङ्गिक्कॊण्डु।
वेरिल्लाक्कॊत्ताऩ्
वेरिल्लामल् अन्तरत्तिल् पडरुम्
कॊडि।
मिडुक्कु
मेऩ्मै।
यच्छ्रेयः स्यात् -
३२। निगमनादिगारम्
संस्किरुद वसऩङ्गळ्
कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः पृच्छामि त्वा धर्मसम्मूढचेताः । यच्छ्रेयः स्यान्निश्चितं ब्रूहि तन्मे शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम् ॥
८८४। सऩगारि
(१७६-वदु पक्कम् ७६४-नॆ। पार्क्क)
(पारदम् उद्योग-पर्व -३४-३४)
पॆरियोर्गळुडैय नल्ल वार्त्तैगळैयुम् अवर्गळुडैय नल्ल अनुष्टानङ्गळैयुम् पार्त्तु, अङ्गङ्गे इरुन्दु तऩक्कु वेण्डियदै ऎडुत्तुक्कॊळ्ळवेण्डियदु। ऎप्पडि इऱैन्दुगिडक्किऱ नॆल्लैप् पॊरुक्किक्कॊण्डु रुषिगळ् जीविक्किऱार्गळो, अप्पडि।
८८५। ४८४ः ९४४ः४ ! ।
हृदिस्थः सर्वभूतानामात्मा वेद शुभाशुभम् ।
(रामायणम् किष्किन्दागाण्डम् -१८-१५)
कुरङ्गे ! पॆरियोर्गळुडैय धर्ममाऩदु सूक्ष्ममाऩदु।
अदैयऱिवदु मिगवुम् कष्टम्।८८६।पुरिवु
अनुबन्दम्
[[७९१]]
तर्कोऽप्रतिष्ठः श्रुतयो विभिन्नाः नैको मुनिर्यस्य मतं प्रमाणम् । धर्मस्य तत्त्वं निहितं गुहायां महाजनो येन गतः स पन्थाः ॥
(पार-आर - ३१४-११९)
युक्तिगळुक्कु मुडिविल्लै। वेदङ्गळो वॆव्वेऱायिरुक् किऩ्ऱऩ। ऎन्द रुषिगळुडैय वाक्कियङ्गळैक् कॊण्डु इदु पिरमाण मॆऩ्ऱु निच्चयिक्कलामो, अवर्गळ् अनेकर्गळ्। धर्मत्तिऩुडैय उण्मै कुहैयिल् वैक्कप्पट्टिरुक्किऱदु। आगैयाल् पॆरियोर्गळाऩ जनङ्गळ् ऎन्द वऴि पोगिऱार्गळो, अदुदाऩ् नल्ल वऴि।
८८७। अरिवु११ न कल्माषो न कपिलो न कृष्णो न च रोहितः ।
अणीयान् क्षुरधारायाः को धर्मं वक्तुमर्हति ? ॥
(पारदम् उद्योग-पर्व - ३५-२९)
कत्तियिऩ् मुऩैयैक् काट्टिलुम् धर्मम् सूक्ष्ममायिरुक्किऱदु।
अदु इऩ्ऩदॆऩ्ऱु यार् सॊल्लत् तगुन्दवऩ्।
८८८।
(पोदायऩ क्रुह्य सूत्रम् - १४-१-७)
धर्मसास्तिरमागिय रदत्तिल् एऱि, वेदमागिय कत्तियै वैत्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ पिराम्मणर्गळ् ऎदै विळैयाट्टुक्कागच् चॊल्लुगिऱार् कळो, अदु उयर्न्द धर्ममाग ऎण्णप् पडुगिऱदु।
८८९। अरिवु२१-१४
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३३७-३४ )
इळैप्पाऱुगिऱ इडमुम्, ऊऩ्ऱिक्कॊळ्ळ कऴियुम्, पसिदीर्क्क साप्पाडुम्, वऴिगाट्टुम् मऩिदऩुमिल्लामल् इरुट्टिऩाले पोग मुडियामलुम् इरुक्किऱ नरगत्तुक्कुप् पोगुम् वऴियिल् ऒरुवऩ् ऎप्पडित् तऩियागप् पोगक्कूडुम् ?
८९०।f
(वङ्गीबुरत्तुनम्बि नित्यम् - २४)
कुडिक्क जलमुम्, ऊऩ्ऱिक्कॊळ्ळ कऴियुम्, इळैप्पाऱ निऴलुम्, तङ्गियिरुक्क इडमुमिल्लामल् मिगवुम् नीण्डदाऩ तुक्कत्तैयुण्डु पण्णुगिऱ यमऩुडैय वीट्टुक्कुप् पोगुम् वऴियिल्।
त्वं न्यञ्चद्भिः
(१७-वदु पक्कम् ९२-नॆ। पार्क्क)
[[७९२]]
८९१।fi
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
सहोपनिषदान् वेदान् ये विप्राः सम्यगास्थिताः । पठन्ति विधिमास्थाय ये चापि यतिधर्मिणः ।
तेभ्यो विशिष्टां जानामि गतिमेकान्तिनां नृणाम् ॥
(पारदम् सान्दि-पर्व - ३५८-६)
एकान्तिगळ् पोगुम् वऴियै कीऴे सॊऩ्ऩ विष्णु लोकम् मुदलाऩ उलगङ्गळुक्कुप् पोगुम् वऴिगळैक् काट्टिलुम् उयर्न्ददाग नाऩ् अऱिगिऱेऩ्।
८९२,३४
अथवा नेच्छते तत्र ब्रह्मकायनिषेवणम् ।
उत्क्रामति च मार्गस्थो नैव क्वचन जायते ॥
आत्मसिद्धिं समास्थाय शीतीभूतो निरामयः ।
अबुः :Hi faad II (पारदम् सान्दिब। - १९४-२७)
संसारत्तिलुण्डायिरुन्द ताबङ्गळ् पोय्, ऒरुविदमाऩ तुक्कङ्गळुमिल्लामल्, तेवयानम् ऎऩ्गिऱ वऴियिल् नडक्कप् पोगिऱव ऩाय्, जीवऩ् उडम्बिलिरुन्दु वॆळिक्किळम्बुगिऱाऩ्।
८९३।३४४१७ः
योगञ्जॆय्गिऱवर्गळुक्कु क्लेसङ्गळ् पोऩबोदु उयर्न्ददाऩ
तेवयानम् ऎऩ्गिऱ वऴि वरुगिऱदु।
८९४। आत्मा केवलतां प्राप्तो यत्र गत्वा न शोचति
तर्बुर् षा वा arg: ११ (पारदम् सान्दिब। -१९६-११)
जीवऩ् अवित्यैयिऩाल् विडप्पट्टवऩाय् ऎन्द इडत्तिल् पोय् तुक्कप्पडुगिऱदिल्लैयो, अन्द उयर्न्द इडमाऩदु इप्पडिप्पट्टदु। अप्पडिप्पट्ट इडङ्गळ् नरगङ्गळ्बोलिरुक्किऩ्ऱऩ।
८९५। ३वुगळि
( पारदम् आरण्य-पर्व - १३६-१८ )
महात्मावाऩ विष्णुविऩुडैय अन्द इडमाऩदु
अनुबन्दम्
[[७९३]]
सूरियऩुडैयवुम् अक्किऩियिऩुडैयवुम् पिरगासत्तैक् काट्टिलुम् अदिगमाऩ पिरगासत्तैयुडैयदु। तऩ्ऩुडैय पिरगासत्तालेये तेवर्गळालुम् असुरर्गळालुम् पार्क्कमुडियाददायिरुक्किऱदु।
८९६। Trq
(पारदम् आरण्य-पर्व - १३६-२३)
योगत्तैच् चॆय्दुमुडित्तु अज्ञानम् मोहम् इवैगळाल् विडुबट्टवर्गळाऩ महात्माक्कळ् ऎन्द इडत्तिऱ्कुप् पोय् मऱुबडियुम् इन्द उलगत्तिऱ्कु वरुवदिल्लैयो ? पारदऩे !
एते वै निर
रुद्रादित्यवसूनां च तथाऽन्येषां दिवौकसाम् । एते वै निरयास्तात ! स्थानस्य परमात्मनः ॥
८९७। क
( ४१-वदु पक्कम् १९३-नॆ। पार्क्क )
तदोकोऽग्रज्वलनं तत्प्रकाशितद्वारो विद्यासामर्थ्यात्तच्छेषगत्यनुस्मृतियोगाच्च हार्दानुगृहीतः शताधिकया ॥
(ब्रह्म-सूत्रम् - ४-२-१६)
हिरुदयत्तिलिरुक्किऱ हार्त्तऩाले काट्टप्पट्ट नाडियिऩ्
तुवारत्तिऩ् वऴियाय् वॆळिक्किळम्बि।
८९८। कः
(पारदम् आरण्य-पर्व - ४४-१३+१६ )
पिऱगु तङ्गत्तालुम् रत्नङ्गळालुम् अलङ्गरिक्कप्पट्ट पॆरिय सिम्मासनत्तिल् मेरुमलैयिऩ्मेले ऒरु नीलमाऩ मेगमिरुन्ददुबोल् ऎऴुन्दरुळियिरुक्कुम् किरुष्णऩैक् कण्डार्। अवर् तिरुमेऩियिऩाल् मिगवुम् पिरगाचित्तुक्कॊण्डुम् उयर्न्द आबरणङ्गळाल् अलङ्गरिक्कप् पट्टुम्, पॊऩ्निऱमुळ्ळ पट्टैच् चात्तिक्कॊण्डुम्, तङ्गत्तिऩ् मेले इऴैक्कप्पट्ट नीलरत्नम्बोल् विळङ्गियुम्, तिरुमार्बिलिरुक्किऱ कौस्तुबम् ऎऩ्गिऱ मणियिऩाल् विळङ्गिक् कॊण्डुम्, उदयमागिऱ सूरियऩाल् सेर्क्कप्पट्ट मलैबोल् तिरुमुडियिल् किरीडत्तै वैत्तुक्कॊण्डुम् इरुन्दार्। इप्पडि इरुप्पदऩाले मूऩ्ऱु उलगङ् गळिलुम् अवरुक्कु उबमाऩमागच् चॊल्लत्तगुन्दवऩ् ऒरुवऩुमिल्लै।
[[७९४]]
८९९, जवु
श्रीमत् रहस्यत्रय सारम्
(रामायणम् अयोध्या-गाण्डम्-१६-८-११)
मेले विरिप्पैयुडैय तङ्गत्तिऩाल् सॆय्यप्पट्ट सिम्मास नत्तिल् नल्ल अलङ्गारत्तुडऩ् कुबेरऩैप्पोल् ऎऴुन्दरुळियिरुक्कुम् श्रीरामऩै सुमन्दिरर् पार्त्तार्। पऩ्ऱि रत्तम्बोल् सिवन्ददायुम् शुद्ध मायुम् नल्ल वासऩैयुळ्ळदायुम् मिगवुम् उयर्न्ददायुमुळ्ळ सन्दनत्तैप् पूसिक्कॊण्डुम्, सामरत्तैक् कैयिल् वैत्तुक्कॊण्डु, चित्तिरानक्षत्रम् सन्दिरऩैप् पोले पक्कत्तिल् निऩ्ऱुगॊण्डु इन्द सीदैयुडऩ् कूडिऩवराय्, पिरगाचित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ सूरियऩैप्पोल् तऩ्ऩुडैय तेजस्सुडऩ् कूडिऩवरायिरुन्द, सत्तुरुक्कळै जयिक्कक्कूडिय, केट्टदैक् कॊडुक्कुम् श्री रामऩै विनयम् तॆरिन्द सुमन्दिरर् स्तोत्रम् पण्णि वणक्कत्तुडऩ् नमस्कारम् सॆय्दार्।
तमिऴ् वसऩङ्गळ्
ऒऴिविल् ( ६६-वदु पक्कम् ५२-नॆ। पार्क्क )
अरुम्बदवुरै
पुरिन्दु
संसारत्तै विट्टु विलगि।
नॆञ्जारल्
तुक्कम्।
पूट्टैक्कुण्डिगै।
एत्तच्चाल्।
इऱै
काणिक्कै।
fsp