११ वैबाषिग पङ्गादिगारम्

मूलम्

॥श्री:॥
॥ श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नमः॥
सीरार् तूप्पुल् तिरुवेङ्गड मुडैयाऩ् तिरुवडिगळे सरणम्
॥वैभाषिक भङ्गाधिकार: दशम: ॥
(पत्तावदु वैबाषिग पङ्गादिगारम्)
[वैबाषिग मद निरसऩ प्रदिज्ञै- अवऩ् कॊळ्गैगळिऩ् सङ्ग्र हम् - अक्कॊळ्गैगळिऩ् निरसऩम् ]
*काण्गिऩ्ऱवऩिल्लै, काट्चियुम् कण्डदुमुण्डु * अवैदाम्
एण् कॊण्डऩवऩ्ऱु, इवऱ्ऱिऱ्कुणमु निलैयुमिल्लै *
सेण् कॊण्डसन्ददियाल् सेर्न्दुमॊऩ्ऱॆऩ निऱ्कुमॆऩ्ऱ * कोण्गॊण्ड कोळुरै वैबाडिगऩ्गुऱै कूऱुवमे। २०

[ वैबाषिग मद निरसऩ प्रदिष्ञै ]
मुऩ्बु कऴिन्द बौद्धर्गळ् मूवर्क्कुच् चॊऩ्ऩ दोषं तप्पलामॆऩ्ऱु पार्त्तु ज्ञानत्तोडॊक्क बाह्यार्थमुम् प्रत्यक्ष ज्ञान ज्ञेयङ्गळिरण्डुम् निर्विशेषात्मक क्षणिक सन्तान रूपङ्गळायिरुक्कुम्। ज्ञातावॊरुवऩुमे कल्पितऩॆऩ्गिऱ वैभाषिकऩै निरागरिक्किऱोम्।

टीका
  • (प-रै) काण्गिऩ्ऱवऩ् - अऱिगिऱवऩ्, इल्लै, काट्चियुम् - ज्ञाऩमुम्, कण्डदुम् - पार्क्कप्पट्टदुम्, उण्डु अवैदाऩ् -अन्द ज्ञाऩ ज्ञेयङ्गळुम्, एण् कॊण्डऩ- अऩ्ऱु ऎण्णिक्कै उडैयवै कळऩ्ऱु। इवऱ्ऱिल्, कुणमुम् निलैयिलै- नीडित्तिरुप्पदुम्, इल्लै, सेण् कॊण्ड - नीडित्तिरुक्कैयै उडैय, सन्ददियार् -सन्ददियाल्, सेर्न्दु - ऒऩ्ऱु सेर्त्तु, ऒऩ्ऱु ऎऩ - क्षणङ्गळ् तोऱुम् अवै वॆव्वेऱाय् इरुन्दबोदिलुम्, ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, निऱ्कु मॆऩ्ऱ कोण् कॊण्ड- कोणलैक् कॊण्ड, कोळ् उरै-क्रूरमाऩ वार्त्तैगळैयुडैयवऩाऩ, वैबाडिगऩ् - वैबाषिग ऩुडैय, कुऱै - कुऱ्ऱङ्गळै, कूऱुवमे। (इन्द अदिगारत्तिल्) निरूबिप्पोम्। २०
मूलम्

[ अवऩ् कॊळ्गैगळिऩ् सङ्ग्रहम् )
इवऩ् कॊण्ड क्षिणिक परमाणुक्कळ् प्रत्यक्षङ्गळॆऩ्ऱु ताऩे इसैन्दाऩ्। पुंज दशैयिले प्रत्यक्षमॆऩ्ऩुम्बोदु पुंजमॆऩ्ऱु परमार्थमाग वॊऩ्ऱैक् कॊण्डु, इवऩ् पुंजमॆऩ्गैक्कु हेतुवाक संयोगमॆऩ्ऱादल् नैरन्तर्यमॆऩ्ऱादल् ऒरु धर्ममुङ् गॊण्डिलऩ्। क्षणिक स्वक्षण विशेषङ्गळ् निर्विकल्पत्ताले तोऱ्ऱि पुंज विकल्प विषयमामॆऩ्ऩुम्।

( अक्कॊळ्गैगळिऩ् निरसऩम् ]
इप्पडि निर्विकल्पनत्ताले इवै तोऱ्ऱित्तॆऩ्ऱु साधिक्कैक्कु निर्विकल्पं प्रमाणमागमाट्टादु।
१ ’ विकल्पे वस्तु निर्भासात् असंवादादुपप्लव: ’
(विगल्बे वस्तु निर्बासात् असंवादात्उप्पलव;’ ऎऩ्ऱुम्,
२ ’ तस्माद्यद्रूपम् आभाति बाह्यमेकमिवान्यत: ’
(तस्मात् यत्रूबम् आबादि पाह्यम् एगम् इवान्यद:) ऎऩ्ऱुम्,
३ ‘व्यावृत्तमिव निस्तत्वं परीक्षानङ्गभावत: ’
(व्याव्रुत्तमिव निस्तत्वम् परीक्षानङ्गबावद:)

टीका

१। सविगल्बग ज्ञाऩत्तिल् वस्तु तोऩ्ऱुगिऱबडियिऩालुम्, मऱ्ऱॊरु प्रमाणत्तै अऩुसन्दित्तिरामैयालुम् सन्देगमुण्डु। २। अन्द सविगल्बग ज्ञाऩत्तिऩाल् वॆळियिलिरुक्कुम् वस्तु ऒऩ्ऱैप् पोलवुम्, मऱ्ऱॊरु वस्तुविल् इरुन्दु वेऱुबट्टवै पोलुम् ऎन्द आगारत्तै उडैयदागवुम् तोऩ्ऱुगिऱदो। ३। विसारिप्पदऱ्कु अनुमाऩम् इल्लामैयिऩाल्, उण्मैयै उडैयदल्ल।

मूलम्

ऎऩ्ऱुञ्जॊल्लि सविकल्पमुम् अनुमानमुम् कल्पिताकर विषयमॆऩ्ऱु ताङ्गळ् कट्टुगैयाले अवैयुम् परमार्थत्तैक् काट्टमाट्टादु। इप्पडि विकल्प प्रमाणमऩ्ऱॆऩ्गिऱवऩुक्कु विकल्प व्यवस्याप्यमाऩ निर्विकल्पमुम् प्रमाणमाग विरगिल्लै। विकल्प प्रामाण्य बाधकानुमानत्तुक्कु अनैकान्त्यादि दोषङ्गळ् वरुम्। विकल्प मूल विशिष्ट व्यवहारमॆल्लाम् कल्पितविषयमॆऩ्ऩुमिवऩुक्कु स्वशास्त्र स्वचनादि विरोधम् उण्डाम्। आगैयाल् स्वपक्षस्थापक प्रमाणाभावं माध्यमिकादिककळुक्कुम् इवऩुक्कुम् तुल्यम्।
इत्ताले बुद्धियिलुम् बोध्याङ्गळिलुम् स्वभावमॆऩ्ऩलामवै सत्यं, विकार मॆऩ्ऩलामवै भिथ्या वॆऩ्ऱ विभागमुम्गूडादु। विशिष्ट स्थिर विषयमाय् तोऱ्ऱुगिऱ पुञ्ज विकल्पं भ्रान्ति रूपमॆऩ्गैयाले इदु सयूथ्यां सॊल्लुम् वासनादि मात्रबशत्तालुम् कूडुगैयाल् इवऩुक्कु बाह्यार्थ प्रत्यक्षमॆऩ्ऩ विरगिल्लै। ज्ञान ज्ञेयङ्गळुक्कु संबन्धान्तरं वेण्डा। स्वभाव विशेषत्ताले विषय विषयी भावमॆऩ्ऱदुवुम् ज्ञानविषयमॆऩ्ऱु ऒऩ्ऱु सत्यमायिऱ्ऱालिऱे सॊल्ल्लावदु। कारणभूत पूर्वक्षणं इन्द्रिय संप्रयुक्तमागैयाले इदु संबन्धमाग उत्तर ज्ञानं पूर्वक्षणत्तै ग्रहिक्किदॆऩ्ऱदुवुम् सर्व लोकोपलंभ सिद्धमाऩ ज्ञान समकाल विषय प्रकाशत्ताले निरस्तम्।
व्यवसाय विषयङ्गळाऩ भूतभविष्यद्वस्तुक्कळै व्यवसायत्तोडॊक्क अनुव्यवसायं ग्रहिक्कुमॆऩ्ऱुम्, विनश्यवस्थ वस्तु विषय प्रत्यक्षं विषयविनाशत्तुक्कुप् पिऩ्ऩुम् क्षणान्तर स्थायियॆऩ्ऱुम् सॊल्लुवार् पडियिले पूर्व विषय क्षणं उत्तरज्ञान क्षणत्तुक्कु विषयमागत् तट्टु ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, इप्पडिच् चॊऩ्ऩालुम्, सर्वलोकत्तिलुमुळ्ळ पूर्वक्षणङ्गळुम् विषयमाग प्रसंगिकक्कुम्। अवऱ्ऱिऱ्कुम् इन्द ज्ञानत्तैक् कुऱित्तु कारणत्वमिल्लै ऎऩ्ऩिल्? आलंबनक्षणंपोले कारणङ्गळाऩ अधिपति सहकारि समनन्तर प्रत्ययक्षणङ्गळुक्कुम् विषयत्वं वरुम्।
कारणत्वादिकळ् तुल्यमायिरुक्क स्वलक्षण, स्वभाव विशेष मात्रत्ताले भिन्नकालं ग्राह्यमॆऩ्ऱाल् अप्पडिप्पट्ट स्वभाव विशेष संभवत्

मूलम्

ताले चिरविप्रकृष्टमुम् दूरस्थमुम् ग्राह्यमागलाम्। इप्पडिक्कु आलंबन स्वभाव विशेषम् कॊळ्ळुवार्क्कु अधिपति सहकारिकळैक्कट्ट वेण्डुवदुमिल्लै। अवैयुण्डाऩालुम् स्वभाव विशेषमिल्लाद पोदु आलंबनमागमाट्टादु। स्वभाव विशेषमुळ्ळबोदु अवै यिल्लैयागिलुम् आलंबनमागलाम्। स्वभाव विशेष विशिष्टमाऩ क्षणिक स्वलक्षणमवऱ्ऱैयॊऴिय तोऱ्ऱुगिऱदिल्लै ऎऩ्ऱु व्यभिचारं काट्टविरगिल्लै। सन्तानान्तरत्तिऱ्कु तोऱ्ऱुगिऱदिल्लैयॆऩ्ऱु नील ज्ञान ज्ञेयक्षण द्वय स्वभाव नियमत्ताले परिहारमाऩाल् वैभाषिकादिकळ् मूवरुम् तन्दाङ्ळिसैन्द वस्तुक्कळैयॆल्लाम् क्षणिकमॆऩ्ऱु कॊळ्ळुगिऱविदु सर्व लोक प्रसिद्ध निबधि प्रत्यभिज्ञाविरुद्धम्। संप्रतिपन्न दीमादि सन्तति पोले पुंजात् पुंजोत्पत्तियाले वरुगिऱ घटादिकळिलुम् ज्ञान सन्ततिकळिलुम् आकार साद्दश्यत्ताले भ्रान्ति रूप प्रत्यभिज्ञै वरुगिऱदागैयाल् स्थिरत्वं कल्पितमॆऩ्ऩिल् ? अनन्यथासिद्ध सामग्रि भेदादिकळाले भिन्नमाऩ दीपत्तिल् पोल् इङ्गु प्रत्यभिज्ञैक्कुप् वाधं सॊल्ल वॊण्णादु।
सर्वमुम् क्षणिकमाऩाल् पूर्वापर सादृश्यादि प्रतिसंधानत्तुक्कु आळिल्लामैयाले भ्रान्ति रूप प्रत्यभिज्ञैयुम् स्मृति मात्रमुम् उदिक्कैक्कु विरगिल्लै। अप्पडिये क्षणिक पक्षत्तिल् पुण्य पापकर्तावुक्कु तत्फल भोगं कूडामैयाले वेऱॊरुत्तऩ् भुजिक्कप्पुक्काल् अतिप्रसंगं वरुम्।
१ ’ यस्मिन्नेव हि संतान आहिता कर्म वासना ’
( यस्मिऩ्ऩेवहि सन्दाऩ आहिदा कर्म वासना )
२ ‘फलं तत्रैव बध्नानि कार्पासे रक्तवा यथा ’
(पलम् तत्रैव पत्नादि कार्बासे रक्तदा यदा )

टीका

१ १२९-म् पक्कम् पार्क्क। २ १२९-म् पक्कम् पार्क्क।

मूलम्

ऎऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩ दृष्टान्तमुम् अनुपपन्नम्। वासनाधार स्थिर द्रव्यानु वृत्तिकळाले वरुगिऱ नियमत्तै क्षणिक संतानत्तिल् सॊल्ल वॊण्णादु।
निरन्वय विनाश पक्षत्तिल् सन्तानैक्य व्यवस्थापककमिल्लै यॆऩ्ऩुमिडम् सॊऩ्ऩोम्। दीपत्तिल् निरन्वय विनाशङ्गण्डोमॆऩ्ऱु घटादिकळिलुम् निरन्वय विनाशं कट्टवॊण्णादु। घटादिकळिल् कण्ड सान्वय विनाशत्तैक् कॊण्डु इप्पक्षत्तिलुम् सान्वय विनाशमॆऩ्गै उचितम्। दीपावयवङ्गळ् बुद्बुदावयवङ्गळ् पोले अतिसूक्ष्म दशयापन्नङ्गळागैयाले, अनुपलंभं वरुगिऱदु। सत्वाध्यनुमाऩङ्गळैक् कॊण्डु सर्वत्तिलुम् क्षणिकत्वं कॊळ्ळुगैक्कु दृष्टान्तमिल्लै। स्थिरङ्गळिऩुडैयपरस्परावच्छेद विशेष मात्रत्ताले क्षणोपाधि निर्वाहं कूडुम्। अबाधित प्रत्यभिज्ञैयाले क्षणिकत्वानुमानङ्गळुक्कु बाधमुमुण्डाम्।
सममाऩ स्थिर वस्तुवुक्कु करणाकरणङ्गळ् सहकारि संबन्धा संबन्धङ्गळाले कूडुम्। अवै ताऩुम् सवसामग्रि प्रवाहनियतङ्गळाय् काल भेद व्यवस्थितङ्गळागैयाले (कूडुम्) विरोधमिल्लै। एकवस्तुवुक्कु स्वकालत्तिले उपाध्यन्तर विरुद्धमाऩ अवान्तर कालभेदं विरुद्धमऩ्ऱु। विरोधमुळ्ळ स्वभाव कालत्तिल् स्वसत्तैकॊळ्ळोम्।प्रत्यक्षन्दाऩ् वर्तमाऩ क्षणत्तै ग्रहिक्कैयाले पूर्वापर काल व्यावृत्त वस्तुवैक् काट्टुगिऱदऩ्ऱो ? ऎऩ्ऩिल्, इदु स्वकाल सत्तैयैक् काट्टुमत्तऩै पोक्कि कालान्तरासत्तैयैक् काट्टादु’ अहेतुक विनाशं सॊल्लुम् ध्रुवभावित्वानुमानमुम् अनैकान्त्यादि दु:स्थं।
१ ’ नित्यं सत्त्वमसत्त्वं वा हेतोरन्यानपेक्षणात्।
अपेक्षातोहि भावानां कादाचित्कत्व संभवः ॥‘
(नित्यम् सत्वम् असत्वम् वा हेदोरन्याऩबेक्षणात्
अबेक्षा तोहि पावा नाम् कादासित्कत्व सम्बव: )

टीका

१। कारणत्तैयुम् अबेक्षिक्कामल् इरुप्पदिऩाल् ऎप्पोदुम् सत्तायिरुक्कैयावदु, वेऱु ऒरु कारणत्तै अबेक्षित्तालऩ्ऱो वस्तुक्कळुक्कु सिलगालम् इरुक्कै सम्बविक्कुम्

मूलम्

ऎऩ्ऱु धर्मकीर्ति भावङ्गळिल् सॊऩ्ऩदु, प्रध्वंसत्तुक्कुम् वरुगैयाले इत्तै अहेतुकमॆऩ्ऱाल्, इदुक्कु अनादित्वमुण्डागैयाले भावमऩ्ऱिक्केबोदल्, इप्प्रध्वंसत्तैत् तुच्छंऎऩ्ऱु कॊण्डबोदु, भावत्तुक्कुम् परमावधियऩ्ऱिक्के पोम्बडियाम्। इप्पडिगळाल् ऎल्ला प्रमाणङ्गळैयुम् आराय्न्दाल्, सिल वस्तुक्कळुक्कु अनित्यता मात्रं कॊळ्ळुमळवेयागैयाले शरीरादिकळिल् निलैयिल्लामै सॊल्लुगैक्काग विद्यु द्बुबु दादि दृष्टान्तङ्गळैयिट्टु वैराग्यं पिऱक्कुमळवे अध्यात्म शास्त्र कृत्यं। हेतुवैयॊऴिय नाशं वरक्कडवदाऩाल् इवर्गळ् सॊल्लुगिऱ अहिंसाधर्मत्तै विधिक्किऱ उपदेशङ्गळुक्कु प्रयोजनमिल्लैयाम्।
ज्ञान रूपमाऩ आत्मावुक्कादल्, तदनुबन्धि शरीरादिकळुक्कादल्, वेऱॊऩ्ऱाले ज्ञानं वरिलिऱे इवैत्तै नशिप्पियादे कॊळ् ऎऩ्ऱु ऒरुवऩुक्कु उपदेशिक्कवेण्डुवदु।
अहिंसादि विधियावदु विसभाग सन्तानोत्पादन प्रतिषेधमादल् वेदना रूप चैत्त विशेष जनन प्रतिनिषेधमादल् आगक्कुऱै ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, आत्मावै क्षणिकज्ञान रूपऩॆऩ्ऱु तॆळिन्दवऩुक्कु विधि निषेध शास्त्रानुष्टानादिकळ् कूडादु। विनाशत्तोडे अन्वय व्यतिरेकवत्तान हेतुवै विविध विसभाग सन्तान मात्रमाक्कि कादाचित्कमाऩ विनाशत्तुक्कु अहेतुकोत्पत्ति सॊऩ्ऩाल् पऴैय चार्वाक प्रक्रियैयाले भावङ्गळैयुम् निर्हेतुकङ्गळॆऩ्ऩ प्रसंगिक्कुम्। सर्वमुम् क्षणिकमॆऩ्ऱाल् इसैवारिल्लैयॆऩ्ऱु पार्त्तु नित्यमायिरुप्पदॊरु तत्वमुण्डॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩ विभज्य वैभाषिक मतत्तिले,
१ ‘अत्ति हि बिक्को अकदयज णत्ति एदस्स जन्तु णो सत्तं ।
मानस्स सुण्णरत्ताणं संपज्ज ई॥’
‘अस्ति हि भिक्षोरकृतं नास्त्यै तस्यजन्तोसत्वं।
मानस शून्यावस्थाननु संपद्यते ॥’

टीका

१। ओ! सिष्यऩे, नित्यमाऩ वस्तु इरुक्किऱदल्लवा, इन्द वस्तुविऱ्कु असत्तायिरुक्कै इल्लै, मऩदु इल्लाद अवस्तै, ज्ञाऩम् इल्लाद अवस्तै युक्तमागादल्लवा। (वैबाषिग कारिगै)

मूलम्

ऎऩ्ऱु नित्यत्वाभ्युगमं मुदलाग ऎडुत्त बुद्ध वाक्यं आभासोपपत्ति मूलम् ऎऩ्ऩुमिडम् सुव्यक्तम्। ऒरु नित्यत्वत्तै इसैन्ददुवुम् क्षणभंग विकल्प मिथ्यात्वादिकळुक्कुच् चॊऩ्ऩ दूषणङ्गळुक्कुप् परिहारमागमाट्टादु। ऒरु वस्तुवै नित्यमॆऩ्ऱु कॊण्डवऩुक्कु क्षणिकत्वसाधक सत्त्वानुमानं विरुद्धमाम्। नित्यमाग इसैन्द वस्तुवै दृष्टान्तमागक् कॊण्डु सत्वानुमानन्दऩ्ऩाले वस्त्वन्तरङ्गळै स्तिरङ्गळॆऩ्ऱु साधिक्कलाम् पडियाम्।
कृतकत्वादिकळाले नीक्कि उळ्ळवऱ्ऱिऱ्कु क्षणिकत्वत्तै साधिक्किऱो मॆऩ्ऱाल्, इन्द हेतु प्रतिवादिकळुक्कु भागासिद्धमाम्। अदु तऩ्ऩैयुम् साधिक्कुम् हेतुक्कळिलुम् इप्पडि दोषं कण्डु कॊळ्वदु।
उपपत्तियै विट्टु उपदेश मात्र बलत्तालेयॊऩ्ऱु नित्यमॆऩ्ऱुम्, मऱ्ऱुळ्ळवैयॆल्लाम् क्षणिकङ्गळॆऩ्ऱुम् कॊळ्ळुगिऱोमॆऩ्ऩिल्, इव्वुपदेशं भ्रमादि मूलमागक् कूडुमागैयाले विश्वसनीयमागादु। इङ्ङऩल्लादबोदु जैनादिकळुक्कुम् उपदेश मात्रत्तैक् कॊण्डु स्वपक्षस्थापनं पण्णुम्बडियाम्।
पुरुष वैषम्योपपादनङ्गूडादॆऩ्ऱु समुदायाधिकारत्तिले सॊऩ्ऩोम्। प्रच्छ्न्न बौद्धऩ् सॊल्लुम् नित्यानित्यत्व विवेक क्रममुम् मेले दूषितमाम्। आगैयाल् सर्व द्रव्यङ्गळुम् स्वरूपनित्यङ्गळाय् आगन्तुकावस्थैकळुक्के निवृत्तियुळ्ळ तॆऩ्गिऱदे प्राप्तम्।
इवर्गळ् काल्पनिक विचित्रकलापङ्गळिले कल्पितमाऩ परिच्छेदं आकाशं। इदुदाऩ् खपुष्पं पोले तुच्छमॆऩ्ऩुमदुवुम् स्वोक्ति स्वाभ्युपगत पृथिव्यादि तुल्योपलंभत्ताले निरस्तमामॆऩ्ऩुमिडम् सौत्रान्तिकभंगत्तिले सॊऩ्ऩोम्। परिच्छेदं मिथ्यैयाऩाल् परमाणुक्कळुक्कुम् कलापङ्गळुक्कुम् परर् सॊल्लुम् विभुक्कळुक्कुप् पोले अपरिच्छेदं प्रसंगिक्कुम्। ज्ञानक्षणङ्गळुक्कुम् परिच्छीदं मिथ्यावॆऩ्गैयाले ज्वालासंचरण न्यायत्ताले पूर्वदेह त्याग गर्भ कोश

मूलम्

प्रवेशादिकळ् सॊऩ्ऩदुवुम् घटियादबडियाय् एकैक ज्ञानङ्गळुक्के सर्व व्यापित्वं कॊळ्ळ वेण्डुम्बडियाम्। बुद्धिसंतानमे आत्मा ऎऩ्गिऱ बौद्धर् मूवर्क्कुम् अहमर्थत्तिल् पिऱन्दु तोऱ्ऱुगिऱ बुद्धि अहमर्थमॆऩ्गै उपलंभादि विरुद्धमाम्, चित्त विज्ञान सन्तानमुम् आलय विज्ञान संतानमुम् पिरियक्कट्टिऩवर्गळुक्कुम् इवऱ्ऱिऱ्कु परस्परान्वयङ्गूडादु। शुद्ध ज्ञान सन्तानोदयमादल् ज्ञान सन्तानत्तुक्कु रागादिकळुडैय अत्यन्तोपदेशममादल् मोक्षमॆऩ्ऱदुवुम् क्षणभंगादि दूषणत्ताले निरस्तं। इवर्गळुडैय पंचस्कन्ध द्वादशायतन चातुरार्थ्य सत्या दृष्टादश धातुप्रभृति परिभाषैकळुम् परिपाटिकळुमॆल्लाम् ऒरु प्रमाणत्तोडु तुवक्कऱ्ऱु, नूलिल्ला मालै पोले निऱ्कुम् निलै नुण्णिदागक्कण्डु कॊळ्वदु। इन्द वैभाषिक मतत्तै
१ ’ समुदाय उभय हेतुकेपि तदप्राप्ति : ’
( समुदाय उबय हेदुगेबि तदप्राप्ति: )
ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि सूत्र कारर् निरसित्तार्।

  • कुम्बिडुवारारॆऩ्ऱु तेडुगिऩ्ऱार्
    कुणङ्गळैयुम् तङ्गळुक्कुक् कूऱुगिऩ्ऱार् *
    तम्बडियैत् तमर्क्कु उरैत्तुप् पडिविक्किऩ्ऱार्।
    तमक्किऩिमेल् वीडॆऩ्ऱु सादिक्किऩ्ऱार् *
    तम्बुडवै युडल् कुऱित्तु नॆडिदॆण्गिऩ्ऱार्।
    सन्ददिक्कुत् तव पलिक्कत्ताऩ् पोगिऩ्ऱार् *
    सॆम्बडवर् सॆय्गिऩ्ऱसिऱ्ऱिऩिप्पै
    सेवगप्पऱ्ऱुडऩे नाम् सिदैत्तिट्टोमे २९
टीका

१। सारी।सूत् -२।२-१७ परमाणुक्कळैयुम्, प्रुदिव्यादि पूदङ्गळैयुम् कारणमाग उडैय कुम्बल्गळिलुम् समुदायत्तै उडैयदायिरुक्कै पॊरुन्दादु

  • (प-रै) कुम्बिडुवारार् - नम्मै नमस्कारम् सॆय्वार्गळ् यार्, ऎऩ्ऱु, तेडुगिऩ्ऱार्- तेडिक्कॊण्डे इरुप्पवर्गळुम्, तङ्गळुक्कु - कुणङ्गळैयुम् - सान्दि मुदलिय कुणङ्गळैयुम्, कूऱुगिऩ्ऱार् - सॊल्लुगिऱार्गळ्। तम्बडियै- तम्मुडैय प्रगारत्तै, तमर्क्कु - तम्मैच्चेर्न्द सिष्यर्गळुक्कु, उरैत्तु- उबदेसित्तु, पडिविक्किऩ्ऱार् -पडियुम्बडि सॆय्गिऱार्गळ्। तमक्कु, इऩि मेल्- इदऱ्कु पिऱगु, वीडु - मोक्षम्, ऎऩ्ऱु - किडैक्कबोगिऱदु ऎऩ्ऱु, सादिक्किऩ्ऱार्- सादिक्किऱार्गळ्, तम्- तङ्गळुडैय, पुडवै - वस्तिरम्, उडल्, सरीरम् इवै कळै, कुऱित्तु, नॆडिदु - वॆगु कालम्, ऎण्गिऩ्ऱार्- योसिक्किऱार्गळ्। सन्ददिक्कु- ज्ञाऩसन्दाऩत्तिऱ्कु, तवम्- तबस्सु, पलिक्क - पलिप् पदऱ्काग, ताम्, पोगिऩ्ऱार्। (तबस्सुसॆय्य) पोगिऩ्ऱार्गळ्। सॆम्बडवर्- मीऩ्बिडिप्पवर्गळ् पोल, सॆय्गिऩ्ऱ- सॆय्गिऱ, सिऱ्ऱि ऩिप्पै- अल्ब रुसियै, सेवगप्पऱ्ऱुडऩे -सास्तिरप्रमाणङ्गळिऩ् अवलम्बत्तुडऩे, नाम्, सिदैत्तिट्टोम् - तूळ्गळागुम्बडि सॆय्दोम्
मूलम्

इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य
श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य श्रीमद्वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु
श्री प र म त भ ङ्गे
॥वैभाषिक भङ्गाधिकार: दशम: ॥
(पत्तावदु वैबाषिग पङ्गादिगारम्)