मूलम्
॥ श्री: ॥
|| श्रिमते निगमान्त महादेशिकाय नम: ||
सीरार् तूप्पुल् तिरुवेङ्गडमुडैयाऩ् तिरुवडिगळे सरणम्
॥ लोकायतिक भङ्गाधिकारः षष्ठ: ॥
(आऱावदु लोगायदिग पङ्गादिगार:)
[ लोगायदिगमद निरसन प्रदिज्ञै - अवर्गळ् कॊळ्गैगळिऩ् सङ्ग्रहम् - प्रत्यक्षमॊऩ्ऱुमे प्रमाणम् ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - अऩुमाऩम् प्रमाण्यमल्ल ऎऩ्गिऱ पक्षनिरसनम् - मन्द्रादिगळ् प्रमाणमागादु ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - अदीन्द्रिय विषयमिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - आत्मा इल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - प्रुदिव्यादिगळिऩ् परिणामङ्गळे सैदन्यसुगादिगळ् ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - अवैगळे इदर व्याबारगारणम् ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम्-सेदनान्दर अदिष्टाऩमिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् सरीर निव्रुत्तिये मोक्ष मॆऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - तर्मा तर्म पलऩिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् - प्रम्माविऩाल् उण्डाक्कप्पट्टदु ऎऩ्गिऱ एऱ्ऱ निरसनम् - ईच्वरऩ् इल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरस्नम्।]
*कण्डदु मॆय्यॆऩिल् काणुमऱैयिल् अऱिवु कण्डोम्
कण्डदलाददु इलदॆऩिल् कण्डिलम् कुऱ्ऱमिदिल्
कण्डदुबोल् मऱैगाट्टुवदुम् कण्डदु ऒत्तदऩाल्
उण्डदु केट्कुम् उलोगायदर् इऩ्ऱु मीऱुवदे। १२
[लोगायदिगमद निरसन प्रदिज्ञै ]
उक्तप्रकारत्ताले निस्सारङ्गळाय् वैत्तु मन्दमति मोहन[क]ङ्गळाऩ बाह्यकुदृष्टि मतङ्गळिल् मुऱ्पड लोकायतिकसिद्धान्तत्तै अनुवदित्तु दूषिक्किऱोम्।
(अवर्गळ् कॊळ्गैगळिऩ् सङ्ग्रहम्)
अवर्गळ् सॊल्लुम्बडि ऎदु ऎऩ्ऩिल् :-
(१) प्रत्यक्षमॊऩ्ऱुप्रमाणं। अदुदऩ्ऩिलुम् करणदोषादिकळुळ्ळदु प्रमाणम् अऩ्ऱॆऩ्ऩुमिडम् सर्व संप्रतिपन्नं।, (२) अनुमानादिकळिले सिलवऱ्ऱै यादृच्छिक संवादत्ताले प्रमाणमॆऩ्ऱु भ्रमिक्किऱार्गळत्तऩै,
टीका
*(प। रै) कण्डदु - तम्माल् प्रत्यक्षत्तिल् काणप्पडुवदे, मॆय् - सत्यम्, ऎऩिल् - ऎऩ्ऱु सॊल्लिल्, काणुम् - नम्माल् कादिऩाल् केट्टु प्रत्यक्षत्तिऩाल् अऱियप्पट्ट, मऱैयिल् - वेदत्तिल्, अऱिवु - ज्ञाऩत्तै, कण्डोम् - पार्त्तोम्, कण्डदलाददु - कण्णिऩाल् प्रत्यक्षत्तिल् पार्क्कप्पडाददु, इलदु - इल्लै, ऎऩिल् - ऎऩ्ऱु सॊल्लिल्, इदिल् - इन्द वेदत्तिल् उण्डाक्कप्पट्ट ज्ञाऩत्तिल्, कुऱ्ऱम् - तोषङ्गळै, कण्डिलम् - नाम् पार्क्कविल्लै, कण्डदु पोल् - प्रत्यक्षम् प्रमाणम् आऩदु पोल्, मऱै काट्टुवदुम् । वेदम् तॆरिविक्कुम् अर्त्तमुम्, कण्डदु ऒत्तदिऩाल् - प्रत्यक्षत्तिऱ्कु सत्रूसमाग इरुप्पदिऩाल्, उण्डदु केट्कुम् । मुऩ्बु साप्पिडप्पट्ट वस्तुक्कळै मऱुबडियुम् केट्किऱ, उलोगायदर् - सार्वागर्गळ्, इऩ्ऱु - इप्पॊऴुदु, मीऱुवदे - उत्तदर्गळाय् वरुगिऱार्गळे।
मूलम्
इवऱ्ऱिले सिलवऱ्ऱुक्कु प्रामाण्यं कॊळ्ळुम् पक्षत्तिलुम् अवऱ्ऱै प्रत्यक्षत्तिले अन्तर्भविप्पिक्कलाम्। (३) विषहरणादि मन्त्र यन्त्र चेष्टादि फल संवादं औषध अयः सूर्यचन्द्र कान्तादि न्यायत्ताले यथा दर्शनं व्यवस्थितमाम्। इप्रत्यक्षत्तैयुम् इदिऩ् विशेषमाऩ अन्वय व्यतिरेकदर्शनत्तैयुम् कॊण्डु प्रवृत्तमाऩ शास्त्रं लोकायतं ; (४) लोकसिद्धानुमानं पृथक् प्रमाणमाऩालुम् अतिन्द्रियमिल्लै। इप्प्रमाणङ्गॊण्डु अऱिय वेण्डुम् अर्थत्तै
१ ’ अथ लोकायतं-पृथिव्याप स्तेजो वायुरिति तत्त्वानि ।
तेभ्यश्चैतेन्यं किण्वादिभ्यो भदशक्तवत् ॥
( अद लोगायदम्-प्रुदिव्याब स्तेजो वायुरिदि तत्वानि |
तेप्यश्सैदन्यम् किण्वादिप्यो मदशक्तिवत् ।॥ )
ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि सूत्रङ्गळाले बृहस्पति सॊऩ्ऩाऩ्। इवऱ्ऱै चार्वाकादि मुखत्ताले भाष्यादि पूर्वकमाग प्रवर्तिप्पिप्पदुम् सॆय्दाऩ्। आकाशमुम् तत्त्वमाग संग्रहिक्कवुमाम्। सर्व संप्रतिपन्नङ्गळाय् प्रत्यक्षोपाय [सिद्ध] साद्यङ्गळुमाऩ अर्थकामङ्गळागिऱ पुरुषार्थङ्गळुक्कुम् अवऱ्ऱै प्रयोजनमागप् पऱ्ऱिऩनीति स्तेय काम शस्त्रङ्गळुक्कुम् पॊरुन्दि इरुक्कैयालुम्, लोकसिद्धङ्गळिल् ऒरुवरुक्कुम् पिणङ्ग वेण्डामैयालुम्, लोकोत्तिर्णङ्गळैक् कॊळ्ळामैयाले अवैयडियाग बाधञ्जॊल्ल वॊण्णामैयालुम्। ‘यावज्जीवं सुखं जीवेत्’ ऎऩ्ऱाप्पोले सॊल्लुम् गुरुपदेशं पशुमृगादिकळोडॊक्क सर्वसामयिगर्गळुडैयवुम् हृदयत्तैत् तॊट्टुप् पार्त्ताल् ऒत्तिरुक्कैयालुम्, प्रबलमाऩ इश्शास्त्रमे परमहितं ; (५) कार्यङ्गळ् पोले कण्डऱियाद जाति विशेष
टीका
१। पिऱगु लोगायद मदम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। पूमि, जलम्, तेजस्, काऱ्ऱु ऎऩ्ऱवैगळ् तत्वङ्गळ्, ऒऩ्ऱु सेर्न्द इवैगळिऩाल् ज्ञानम् उण्डागिऱदु - ऒऩ्ऱु सेर्न्द कञ्जा मुदलियवैगळिऩाल् मयक्कम् मुदलियवै उण्डागिऱाप्पोले।
मूलम्
कर्तव्य विशेषादिळैक्कट्टि कैयिलुळ्ळ धनत्तै अऴिक्कैयुम् कायक्लेशप्पडुगैयुम्, इरन्दु उण्गैयुम्, तलैबऱियुम् सडैक्कट्टुम् पोले सॊल्लुगिऱ दु:खसाधनङ्गळै सुखसाधनङ्गळ् ऎऩ्गिऱ मिथ्यादृष्टिमूल मतान्तरङ्गळ् बुद्धिमाऩ्गळुक्कु उपादेयङ्गळ् अऩ्ऱु। बुद्धि पौरुषहीनर्क्कु जीविकैयाय् गतानुगतिकलोक वञ्चनार्यमागैयाले राज्ञादि संकेत सिद्ध समयङ्गळैप्पोले अन्नाडु उऱ्ऱदु पऱ्ऱि निऱ्क प्राप्तं; (६) शरीर प्राण वैश्वानरेन्द्रिय अवयव विशेष धातु विशेषादिकळैयॊऴिय वेऱॊरु आत्मावुम् उण्डाय् अवऩ् शरीरान्तरपरिग्रहं पण्णुम् ऎऩ्ऩुम् अर्थं मॆय्या किलऩ्ऱो नरकादिकळुक्कु अञ्जि परहिंसादिकळ् तविर वेण्डुवदुम्, तरुणो तांबूल शयनासनादि प्रत्यक्ष स्वर्गङ्गळै विट्टु परोक्षस्वर्हगङ्गळैप्पऱ्ऱ पट्टिणियुम् उप्पिलियु मुदलागप् पडादऩ पड वेण्डुवदुम्, शरीरं आत्मा ऎऩ्ऩुमिडम् ‘स्थूलोहं,कृशोहं ‘ इत्यादि सर्व संप्रतिपन्न प्रत्यक्ष प्रत्यय सिद्धं । इत्तै बादिक्कप्पार्त्ताल् ’ अग्निरुष्ण; ’ इत्यादि प्रत्यक्षत्तैयुम् बादिक्कलाम्बडियाम्। ‘मम शरीरं ’ ऎऩ्ऱदु शिला पुत्रक शरीरादि व्यपदेश न्यायत्ताले “ ममात्मा’ ऎऩ्ऱदोडॊक्कुम् ; (७) अचेतन परिमाणमत्तुक्कु चैतन्यत्वं कूडुमो? ऎऩ्ऩिल्, पृथिव्यादिकळ् नालुम् ऒऴिय वेऱु ऒरु तत्त्वमिल्लामैयालुम्, इवऱ्ऱिऩुडैय याद्रुच्छिक संसर्ग विशेष दशैयिले किण्वादिद्रव्य विशेष संसर्गावस्थैयिल् मदशक्तिपोलवुम्, मऱ्ऱुम् विचित्र द्रव्यसंयोगविशेषत्तिले विषरसायनादिकळ्बोलवुम्, चूर्ण हरिद्रादि राग करक काठिन्यादिकळ्बोलवुम्, काल पाकादिकळाले गन्ध रस रूप स्पर्शार्दि परिणाम विशेषङ्गळ्बोलवुम्, स्वभाव विशेष वैभवत्ताले चैतन्य सुखादि परिणामङ्गळुम् अवऱ्ऱिल् तारतम्यङ्गळुम् इष्टानिष्टप्राप्तिपरिहारार्थ प्रवृत्ति निवृत्तिकळुम् उण्डागिऩ्ऱऩ ; (८) चैतन्यं ऎऩ्ऱु ऒरु गुणन् दऩ्ऩैयुम् तविर्न्दु चैतन्योत्पत्ति सामग्रीतऩ्ऩाले सहकारिविशेषमूल प्रतिमाजल्पनादि न्यायत्तालुम्,
मूलम्
१ ’ पद्म संमीलन विकासवत् यद्विकार:’
( पत्म सम्मीलन विगासवत् तत्विगार:)
ऎऩ्गिऱबडियालुम्, उच्च्वास निश्वासोन्मीलन निमीलनादिकळ् पोले मऱ्ऱुमुळ्ळ व्यापारङ्गळुम् उण्डागिऱऩवागवुमाम् ; (१०) वॆट्टि नाट्टिऩ कॊम्बुगळ् सिल उय्यक् काण्गैयालुम् वेऱु ऒरु चेतनाधिष्टानंकूडादु। पुण्य पापङ्गळ् अडियाग शरीर परिग्रहमॆऩ्बार्क्कुमनुष्य तिर्यकूस्थावरङ्गळिल् उत्तरोत्तराधिक्यत्तुक्कु विशेषहेतु सॊल्लवॊण्णादु ; (११) इप्पडि दु:खमुम् पापफलमल्लामैयाले दु:ख कारणङ्गळुडैय अत्यन्त निवृत्ति मोक्ष मॆऩ्बार्क्कु शरीरनिवृत्तिये मोक्षमाम्। महानन्दलक्षणमे मोक्ष मॆऩ्बार्क्कु सहस्रादि वाक्योक्तमे मोक्षमाम्। विकल्प प्रामाण्य बाधादिकळाले गुणगुणिभेदभङ्गमादल् अहेतुक बिनाशत्ताले क्षणभङ्गमादल् निर्वचनायोग्यतादिकळाले कार्यकारण स्वरूप भङ्गमादल् ग्राह्य लक्षणा योगादि कळाले बाह्यार्त भङ्गमादल् सर्वानुपपत्तिकळालुम् सर्वसून्यत्वमादल् कॊळ्ळुम् पक्षङ्गळुक्कु ज्ञातृत्व कर्तृत्व भोकतृत्वादि विशिष्टऩाऩ नित्यात्मावै इसैय वेण्डाम्। आगैयाल् धर्माधर्मङ्गळै विट्टु स्थावर तिर्यक्कुगळ्बोले अयत्न सिद्धमायुम् स्वयत्न सिद्धमायुम् दृष्टभोगङ्गळै भुजित्तु तुष्टऩाय्प् पोगवेयुळ्ळदु ऎऩ्बार्गळ्।, (१३) इप् पक्षत्तै प्रजापति विरोचनऩुक्कु उपदेशिक्क, अवऩुम् तऩ् बन्धुक्कळुक्कॆल्लाम् सॊल्ल, इत्तै असुरर्गळुडैय उपनिषत्तॆऩ्ऱु ताऩे सॊल्लिऱ्ऱु। इदु बुद्धिमाऩ्गळुक्कु निदर्शनमाऩ वेदगुरुविऩुडैय मतमॆऩ्ऱु इरण्डुबडियालुम् इदऱ्कुण्डाऩ अन्वयत्तै वैदिकर् ताङ्गळुम् इसैन्दार्गळ्। जाबालियुम् उट्किडन्द लोकायत (मत)त्तै ओरळविले उमिऴ्न्दाऩ्। महाभारतत्तिल् कण्वाश्रम वर्णनत्तिले
टीका
१। तामरैप्पूविऩ् मूडिक् कॊळ्वदु मलर्वदु इवऱ्ऱैप्पोल् अन्द विगारम्।
मूलम्
१’लोकायतिक मुख्यश्च’
(लोगायदिग मुक्यैंस)
ऎऩ्ऱु मऱ्ऱुळ्ळ सिद्धान्तिकळोडॊक्क इवर्गळैयुम् ऎडुत्तदु, धर्मविरुद्धार्थकामाङ्गळिल् अनुतापमऱ निरन्तरप्रवृत्तराय् जनानुरागमात्र प्रधानराऩवर्गळॆल्लाम् इस् सिद्धान्तत्तुक्कु समयिकळ्।, (१४) लोक व्यपहार सिद्धऩाऩ ईश्वरऩ् यथालोकं आराध्यऩ्। वेऱॊरु वेष आचारादि लक्षणं वेण्डा। आगैयाल् इस् सिद्धान्तं प्रमाणतर्क परपक्षाभ्युपगमङ्गळाले प्रबलतममॆऩ्बार्गळ्।
इम्मतत्तै निरसिक्कुम्बडि सॊल्लुगिऱोम् :-
(प्रत्यक्ष मॊऩ्ऱुमे प्रमाणम् ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसऩम् ]
(१) इवर्गळ् पक्षमॊऩ्ऱुमे प्रमाणमॆऩ्ऱदु अनुप्पन्नं। अनुमान आगमङ्गळालुम् ज्ञानं पिऱक्कक् काण्गैयालुम्, इन्द ज्ञानं संशयरूपमायिरामैयालुम्, इदुक्कु ऒरु बाधकं काणामैयालुम्, विशेषेऽनुगमाभावादित्यादिकळ् स्ववचन निरोधादिदूषितङ्गळागैयालुम् प्रत्यक्षत्तुक्कुप् पोले इवऱ्ऱुक्कुम् प्रामाण्यमिसैय वेणुम्, इसैयादॊऴियिल् प्रत्यक्षं ताऩुम् प्रमाणमऩ्ऱिक्के ऒऴियुम्, अनुमानागमङ्गळिले सिल बाधितङ्गळागक् काण्गैयाले मऱ्ऱुळ्ळवऱ्ऱिऱ्कुम् यादृच्छिकसंवादमेयुळ्ळदु ऎऩ्ऩिल्? इदु प्रत्यक्षम् तऩ्ऩिलुम् सॊल्ललाम्, प्रमाणान्तरङ्गळै इल्लै ऎऩ्गिऱवर्गळ् ताङ्गळे, उण्डाल् पसि कॆडुम् ऎऩ्ऱाप् पोले अनुमित्तु भोजनादिकळिले प्रवृत्तिया निऩ्ऱार्गळ्। तङ्गळुक्कु प्रत्यक्षानुमान विषयमल्लाद निलङ्गळिले आप्तवाक्यत्तै विश्वसित्तु निश्शङ्गमाग धन व्ययादिकळैप्पण्णा निऩ्ऱार्गळ्। ओर् आप्तऩ् तङ्गळुडैय सिद्धान्तत्तैच् चॊऩ्ऩाऩ्।
टीका
१। पार - आदि - ९१ - ४८ सार्वाग मदस्तर्गळिल् सिऱन्दवर्गळिऩालुम् (इन्द सित्तान्दत्तिऱ्कु अदिगारिगळ् निरूबिक्कप्पडुगिऱार्गळ्।)
मूलम्
ऎऩ्ऱु केट्टु अत्तै विश्वसित्तिरा निऩ्ऱार्गळ्। दृष्टार्थमन्त्र औषध शिल्प ज्योतिष निमित्तादि शास्त्रङ्गळ् अन्वय व्यतिरेकङ्गळाल् अऱियवॊण्णाद विशयङ्गळिले निपुणऩुक्कु संवादिक्कक्काणा निऩ्ऱोम्। इप् प्रकारत्तिले पारलोकिक शास्त्रङ्गळिलुम् अतिशङ्गैबण्णवॊण्णादु। शङ्कमानऩुक्कुम्
१ ‘अस्ति चेत् नास्तिको हत: ‘
( अस्ति सेत् नास्तिगो हद:)।
ऎऩ्गिऱ न्यायत्ताले शस्त्रातिलङ्घनमुसिदमऩ्ऱु।
२ ’ प्रत्यक्षा श्रुतिरर्थधीश्च’
(प्रत्यक्षा स्रुदिरर्त्तदीश्स )
ऎऩ्गिऱ स्लोकत्तै इङ्गे पठिप्पदु,
[अनुमानम् प्रमाणमल्ल ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसऩम् ]
(२) अनुमानागमङ्गळै प्रत्यक्षत्तिले अन्तर्भवि(प्पि)क्कलाम् ऎऩ्ऱदुवुम् ऎऩ्ऩ बाह्येन्द्रियमिल्लाद दशैयिले स्मृतङ्गळाऩ लिङ्गादिकळाले प्रमिति पिऱक्कक् काण्गैयालुम्, सर्व साधारण मनो व्यापारं सहकारिमात्रमागैयालुम्, परंपरया प्रत्यक्षमूलतैयैक् कॊण्डु इवै प्रत्याक्षान्तर्गतमॆऩ्बार्क्कुम् इवै काट्टिऩ अर्थङ्गळ् इसैय वेण्डुगैयालुम् अनुप्पन्नं।
[मन्द्रादिगळ् प्रमाणमागादु ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् ]
(३) विषकरण मन्त्रादिकळिल् अन्वय व्यतिरेकानर्ह विषयमुण्डॆऩ्ऩुमिडम् सॊऩ्ऩोम्।
टीका
१। तॆय्वम् इरुन्ददेयागिल् तॆय्वम् इल्लै ऎऩ्ऱवऩ् कॆट्टाऩ्। २। श्रीरङ्गराजस्तवम् २-५ वेदम् (कादिऩाल् केट्कप्पडुगिऱ पडियिऩाल्) (कादुक्कु) प्रत्यक्षमायिरुक्कुम्, अदऩ् अर्त्तमुम् प्रत्यक्षमाय् अऱियमुडिगिऱदु
मूलम्
अर्थकामङ्गळै प्रयोजनमागक्कॊण्डु प्रवृत्तमाऩ नीतिशास्त्रमुम् अनायत्तिल् धर्मविरुद्ध विषयत्तै अभ्यनुज्ञै पण्णादु। स्तेय शास्त्रमुम्,
१ ‘असाधुभ्योऽर्थमादाय साधुभ्यस्संप्रयच्छति’
( असादुप्योऽर्त्तमादाय सादुप्य: सम्ब्रयच्चदि)
२ ‘प्रसह्य वित्ताहरणं न कल्क: ’
(प्रसह्य वित्ताहरणम् न कल्ग :)
ऎऩ्गिऱबडिये क्षत्रियादिकळुक्कु परकालादि न्यायत्ताले धर्मोप्रयुक्तमाग प्रवृत्तं । कामशास्त्रमुम् स्वदारसन्तोषार्थमाग
३ ’ धर्माविरुद्धो भूतेषु कामोस्मि भरतर्षभ’
( तर्माविरुत्तो पूदेषु कामोस्मि परदर्षब)
ऎऩ्गिऱ पापरहित कामोपयुक्तमागैयालुम्, अदृष्टपञ्चपुरुषपरस्त्री विषय निषेधादिकळ् सॊल्लुगैयालुम्, पारदारिकमुम् स्वदाररक्षणाद्युप युक्तमागैयालुम् धर्माविरुद्धमॆऩ्ऱु निर्णयित्तार्गळ्।
(४) ‘‘लूकसिद्धङ्गळिल् ऒरुवरुक्कुम् पिणङ्ग वेण्डा” ऎऩ्ऱदु पक्षान्तरङ्गळुक्कुम् तुल्यं | लोकोत्तीणङ्गळैक् कॊळ्ळामैयाले अवैयडियाग बाधककमिल्लै ऎऩ्गिऱ सॆट्टुच् चॊल्लिल् सर्व परित्यागियाऩ माद्यमिकऩुक्के विजयमाम्।
टीका
१। तुष्टर्गळिडमिरुन्दु पणत्तै क्रहित्तु सादुक्कळिऩ् पॊरुट्टुक् कॊडुक्किऱाऩ्। २। पारदम् - आदि १-३०१। पलात्कारम् सॆय्दु पणत्तै अबहरिप्पदु तोषमल्ल। ३। कीदै-७-११। ओ! अर्ज्जुन, प्राणिगळ् इडत्तिल् तर्मत्तिऱ्कु विरोदम् इल्लाद काममाग इरुक्किऱेऩ्।
मूलम्
सर्वहृदयसंङ्गतार्थकथनं ऎऩ्ऱदु निपुण बुद्धि सङ्गतियिल्लामैयाले असिद्धं। लोकायतिगऩ् ताऩुम् अदृष्टमुण्डागिल् सॆय्वदु ऎऩ्? ऎऩ्ऱु उळ् अञ्जियिरुक्कुम्।
(अदीन्द्रियविषयमिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् ]
(५) ब्राह्मणक्षत्रिययादि जाति विशेष गो महिषादि जातिकळ् पोले काणवॊण्णादिरुक्क इवऱ्ऱैत् तुवक्कि वरुगिऱ विधिकळ् प्रमाणमाम्बडि ऎऩ्? ऎऩ्ऱदुवुम् अनुप्पन्नं | अबाधितानादि परिग्रह परंपरैयाले आगोपालं परसिद्धमाऩ जातिविभागत्तै अपह्नविक्क (अपलपिक्क) वॊण्णामैयालुम्,
१ ‘अनादौखलु संसारे’,
(अनादॆळगलु संसारे )
इत्यादिकळिऱ्पडिये सिल विषयङ्गळिले विप्लवमुण्डाऩालुम् अनुपप्लुतवर्गं अनन्तमागैयालुम्, संसारत्तिल् सर्वोपप्लवशान्ति पिऱन्दु मेलुम् चातुर्वर्ण्यादि व्यवस्थित सृष्टियुण्डागैयालुम् वर्णादि व्यवस्थैक्कुक्कुऱैयिल्लै।
२ ‘कस्यदोष: कुले नास्ति व्याधिना को न पीडय्यते’
केनदु: खं न संप्राप्तं सुखं कस्य निरन्तरं’,
(कस्यदोष: कुले नास्ति व्यादिना को न पीट्यदे!
केन तुक्कम् न सम्ब्राप्तम् सुगम् कस्य निरन्दरम्)
टीका
१। अनादियाऩ संसारत्तिल् २। ऎवऩुडैय वंसत्तिल् तोषम् इल्लै? ऎवऩ् रोगत्तिऩाल् पीडिक्कप्पडुवदिल्लै? ऎवऩाल् तुक्कमाऩदु अडैयप्पडविल्लै? ऎवऩुक्कु सुगमाऩदु इडैविडामल् इरुक्किऱदु?
मूलम्
इत्यादिकळुक्कु परपरिवादादि निवृत्तिमात्रत्तिले तात्पर्यं। गन्ध विशेष पय: प्रतरणादि लिङ्गसहकृत प्रत्यक्षत्ताले घृतरत्न विशेषादि जातिकळैक् काणुमाप्पोले ब्राह्मणत्वादि जातिकळैयुम् काणलामॆऩ्ऱु निर्वहिप्पर्गळ्।
१ ‘तमश्शुद्रे रज: क्षेत्रे’
(तमश शुत्रे रज: क्षत्रे )
इत्यादिकळिल्बडिये शारीरगुणत्रय तारतम्यलक्षण जाति पक्षत्तिल् वारक्रमादिकळ्बोले अबाधित परिग्रहादिकळे प्रमाणमाम्। मनुष्यत्व जातियॊऴिय अवान्तर जातियुण्डामागिल् अनुलोम प्रतिलोम संकीर्णोत्पत्ति घटिक्कुम्बडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, अश्वत्थ गर्दभत्व गोमायुत्व सारमेयत्वादि जाति भेदङ्गळुण्डायिरुक्क विजातीत संसर्गत्ताले वेसराद्युत्पत्तियुण्डामाप्पोले संकीर्णोत्पत्तिक्कु विरोदमिल्लै। वैदिक मार्गं बहुविधनियम क्लेशोत्तरमाय् पित्रादि क्रमेण प्रवृत्तमाय् पोरुगैयाले बुद्धिपौरुष हीनजीविकै ऎऩ्ऱुम्, गतानुगतिकलोक वञ्चनार्थ मॆऩ्ऱुम् शंकिक्कवॊण्णादु। अनादि वेदमूलमाग अविच्छिन्न संप्रदायमाऩ नडप्पै ऒरुवऩ् कट्टिऩ इडङ्गै वलङ्गै पोलेयाक्कि उऱ्ऱदु पऱ्ऱॆऩ्ऩवुमॊण्णादु।
[आत्मा इल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् ]
(६) शरीरमे आत्मा ऎऩ्ऱदुवुम् अनुप्पन्नं |
२ ‘अवयवितयेदं कुर्वाणै:’|
( अवयविदये तम् कुर्वाणै: )
ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिऩ्बडिये शरीरं पाञ्चभौतिक पाणि पादादि संङ्घातमाय्
टीका
१। २६-म् पक्कम् पार्क्क २। श्रीरङ्गराजस्तवम् २।४। (सरीरमाऩदु) अवयङ्गळुडऩ् सेर्न्दिरुप्पदिऩाल् ‘इदु’ ऎऩ्ऱु अऱिगिऱ वॆळि इन्द्रियङ्गळाय् (जीवात्माविऱ्कु आदेयमायुम् प्रगारमायुम् तोऩ्ऱुगिऱदु)
मूलम्
इदु ऎऩ्ऩुडैय शरीरं ऎऩ्ऱु तऩ्ऩिल् वेऱुबाडु तोऱ्ऱुवदाय्, चक्षुरादिकरणङ्गळुक्कु विषयमाय् चक्षुरादिकरण संयोगमिल्लादबोदु तोऱ्ऱादिरुक्कैयालुम्, ज्ञातावाऩ आत्मा एकरूपऩाय् सर्वावयवप्रदेशत्तिल् सुखादिकळुक्कु प्रतिसन्धातावाय् अहं बुद्धि विषयमाय् बाह्येन्द्रियङ्गळाल् तोऱ्ऱादे समाहितऩुक्कु करणङ्गळुडैय प्रत्याहरणदशैयिलुम् काणलायिरुक्कैयालुम्, देहत्तिल् काट्टिल् इवऩुक्कु वेऱुबाडु तोऱ्ऱा निऱ्क, काय्न्द इरुम्बिल् तेजस्सैक्काण्गिऱवऩ् इरुम्बु सिवन्ददु, उष्णमायिरुन्ददु ऎऩ्गिऱाप्पोले संसर्गविशेषत्ताले, ‘स्थूलोऽहं’ इत्यादि प्रत्यय व्यवहारङ्गळुम् उण्डागिऩ्ऱऩ। दीपैक्य प्रत्यभिज्ञादिकळ् पोले अन्यथासिद्धि संभावऩैयुळ्ळ प्रत्यक्षङ्गळै ‘अग्निरुष्ण:’ इत्यादि प्रत्यक्षङ्गळो टॊक्कच् चॊल्ल वॊण्णामैयाले अनन्यथासिध्ध व्यतिरेक प्रत्ययत् ताले देहात्मभ्रमं बादितमाम्।
‘मम शरीरं’ ऎऩ्गिऱ प्रत्ययत्तुक्कु भाधितान्यार्थमाऩ, शिलापुत्रक शरीरादि दृष्टान्तम् अनुपपन्नम् । ‘ममात्मा’ ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् आत्मशब्द स्वरूप पर्यायमागैयाले, ‘मम गृहं’ ऎऩ्ऩुमाप् पोले अर्थान्तरत्तैक् काट्टुगिऱ शरीरशब्दत्तुक्कु दृष्टान्तमागादु। प्रत्यक्षविरुद्धङ्गळिल् अनुमानागम प्रवृत्ति कूडादॆऩ्ऩुमदु दोषशङ्कानर्ह प्रत्यक्ष विषयम्।
[प्रुदिव्यादिगळिऩ् परिणामङ्गळे सैदन्यम् ऎऩ्गिऱ
पक्ष निरसनम् ]
(७) पृथिव्यादिकळॊऴिय वेऱॊरु तत्वमिल्लै ऎऩ्ऱदुवुम् यथासंभवं प्रमाणङ्गळाले तत्वान्तरङ्गळुम् सिद्धिक्कैयालुम् अतीन्द्रियङ्गळिल् योग्यानुपलम्भबाधमिल्लामैयाले शास्त्र प्रवृत्ति कूडुगैयालुम् अवऱ्ऱै इसैयादॊऴियिल् इसैन्दवै तऩ्ऩैयुम् तळ्ळलाम्बडि निऱ्कैयालुम् अनुप्पन्नम्।
(८) योग्यायोग्यविभागमऱ अनुपलम्भमात्रत्ताले वस्तुवै इल्लै ऎऩ्बार्गळै
मूलम्
१’ गृहाद्बहिर्गतश्चार्वाकस्सोरस्ताडनं शोकविकलो विक्रोशेत् ।
(क्रुहात् पहिर्गदश्सार्वागस् सोरस्ताड नम्
शोगविगलो विक्रोशेत् ) ।
ऎऩ्ऱु उपालम्भित्तार्गळ्।
[ अवैगळे इदर व्याबार कारणम् ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम्]
(९) भूतचतुष्टय संयोगविशेषत्ताले किण्वादि संयोगत्तिल् मदशक्यादिकळ् पोले चैतन्यगुणं पिऱक्किऱदु ऎऩ्ऱदुवुम् प्रत्येकसमुदायादि विकल्पत्ताले दूषितम् | शरीरावयङ्गळैयॆल्लाम् तऩित्तऩिये चेतनङ्गळ् ऎऩ्ऱाल् ग्रामसमाधियाय् परस्परगृहीत प्रतिसन्धानमुम् कूडादे परस्परोपकार नियममुमिल्लैयाम्, इवऱ्ऱाले अवयविऎऩ्ऱॊरु द्रव्यान्तरं पिऱक्कुम् ऎऩ्ऱु वैशेषादिकळ् सॊल्लुम् अर्थ संप्रतिपन्नोपादानावस्था विशेषमॊऴिय अपूर्वमाग वरुवदॊरु द्रव्यविशेषं प्रत्यक्षादिकळाले सिद्धियामैयालुम्, अनन्यथासिध्ध प्रत्यभिज्ञाबलत्तालुम् निरस्तम्। अवयवि कॊळ्ळुवार्क्कुम् अवयवगत विशेषगुणङ्गळिल्लादबोदु अवयवियिल् विशेषगुणं पिऱक्क प्राप्तियिल्लै। मदशक्ति विषशक्त्यादिकळुम् चूर्णहरिद्रादि संयोगजरागमुम् काठिन्यमुम् रूपरसादि विचित्र परीणाममुम् पकादि निमित्तविशेषङ्गळाले प्रत्यवयवं पिऱन्दऩ ऎऩ्ऩुमिडम् उपलंभयुक्त्यादिसिद्धम्।
[सेदऩान्दर अदिष्टाऩमिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम्]
व्यवस्थितरूपङ्गळाऩ अवयवङ्गळिल् इल्लाद विचित्र रूपं अवयवियिल् वन्दबडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, यथादर्शनं अवयवगतरूप विशेषङ्गळाले अवयवियिले रूपविशेषं पिऱक्किऱदु ऎऩ्ऱु इव्वळवुम् कॊळ्ळ वेणुम्। अवयवसङ्घात मॊऴिय अवयवि इल्लै ऎऩ्गिऱ पक्षत्तिल् अवयवगत सितरक्तादि समुदाय मॊऴिय वेऱॊरु चित्ररूपमॆऩ्बदॊऩ्ऱिल्लै। इत्ताले पाणि पादादि संधानमे
टीका
१। तऩ्वीट्टिलिरुन्दु किळम्बिप्पोऩ सार्वागऩ् मार्बिल् अडित्तुक्कॊण्डु तुक्कत्तिऩाल् ऒऩ्ऱुम् तॆरियादवऩाय् अऴट्टुम्।
मूलम्
आत्मा ऎऩ्ऩुम् पक्षत्तिलुम् प्रत्येक समुदायादि विकल्पदोषं तुल्य मॆऩ्ऩुमिडम् सिध्धं | इत्तर्कं
१। ‘पिण्ड: पृथग्यत: पुंस: शिर: पाण्यादि लक्षण:’
( पिण्ड; प्रुदक्यद: पुंस: शिर;पाण्यादि लक्षण : )
इत्यादि महर्षि वाक्य ङ्गळिलुम् अभिप्रेतं [सिद्धं] । देहात्मवादत्तुक्कु
२ ’ नान्यदृष्टं स्मरत्यन्यो नैकं भूतमपक्रमात् ।
वासनासंक्रमो नास्ति न च गत्यन्तरं स्थिरे ॥’
(नान्य त्रुष्टम् स्मरत्यन्यो नैगम् पूदमबक्रमात् |
वासना सङ्ग्रमो नास्ति न स कत्यन्दरम् स्तिरे ॥)
इत्यादि न्यायाचार्यॊक्त दूषणङ्गळु कण्डु कॊळ्वदु। हेतु फलभावमिल्लै ऎऩ्ऩुमवऩुक्कु
३ ‘तेभ्यश्चौतन्यं’
(तेप्यश् सैदन्यम् )
। ऎऩ्ऱदुवुम् अनुपन्नम् |
कण्टक तैक्ष्ण्यवक्रतादि दृष्टान्तमुम् संनिवेश वैचित्रीमात्रत्तुक्कु उदाहरणमाम्। अल्लदु अहेतुकोत्पत्त्यादिकळुक्कु निदर्शनमाग माट्टादु।
टीका
१। विष्णुबुराणम् २-१३।८९ तलै, कै इवै मुदलियवऱ्ऱै लक्षण मावुडैय सरीरम् जीवात्मावै विड ऎन्दक् कारणत्तिऩाल् वेऱुबट्टदो॥ २। वेऱु ऒरुवऩाल् पार्क्कप्पट्टदै मऱ्ऱॊरुवऩ् स्मरिप्तिल्लै। मुऩ् क्षणत् तिल् इरुन्ददुम् अडुत्त क्षणत्तिल् इरुप्पदुम् ऒऩ्ऱऩ्ऱु। मुऩ् क्षणत्तिल् इरुन्ददु नसित्तु विट्टबडियाल् ऒऩ्ऱिऩ् वासऩै मऱ्ऱॊऩ्ऱिल् पोय् ऒट्टादु। स्तिरमाऩ आत्मा इरुक्क मऱ्ऱॊरु कदियुम् सॊल्ल इयलादु। ३। ९४-म् पक्कम् पार्क्क।
मूलम्
अङ्गुम् कार्यविशेषानुगुण कारणविशेषङ्गळुण्डु। भावाभाव रूप सर्व कार्यङ्गळुक्कुम् कादाचित्क स्वभावमात्रत्तै अवलंबित्तु ऒरु वस्तुवुक्कु कारणत्वं परमार्थमागिल् नीलादि कळैप् पोल् ‘सर्वं प्रति स्यात्’ ऎऩ्ऩुमिदु स्वाभाविकमागिल् ‘सर्वदा सर्व कार्यं कुर्यात्’ऎऩ्गिऱ, औपाधिक मागिल् उपाधि तऩ्ऩिलुम् स्वाभाविकत्वौपाधिकत्व विकल्पत्ताले अतिप्रसङ्ग अनवस्थैकळ् वरुमॆऩ्ऱु कार्य कारण भावत्तै अऴिक्कच्चॊल्लुम् तर्कङ्गळ् मूल शैथिल्यादि दूषितङ्गळैयाले तर्काभासङ्गळ् उभयान्तवत्तुक्कळाय्त् तोऱ्ऱुगिऱ पदार्थङ्गळुक्कु अवधिनियामकमिल्लाद पोदुम् इवै नित्यङ्गळादल् तुच्छङ्गळादलाग वेण्डुगैयालुम्, व्यक्तिमात्रत्तिले कार्य कारण भाव नियमं सॊऩ्ऩाल् अतिप्रसङ्गादि दोषं वरुगैयालुम्, विशिष्ट व्याप्तियिल् व्यक्ति विशेष नियमं यथादर्शनं व्यवस्थितमागैयालुम्, इङ्ङऩ् इसैयादबोदु
१’ तेभ्यश्चैतन्यं’
(तेबयस्सैदन्यम् )
इत्यादि स्वसिद्धान्त स्वाभ्युपगन स्ववचन स्वप्रवृत्ति विरोधङ्गळ् वरुगैयालुम्, सिल उपपत्तिकळाले परपक्षत्तैक् कऴित्तुत् तङ्गळ् सिद्धान्तत्तै साधिक्कैयालुम् निरस्तम्। यथालोकं इष्टानिष्ट प्राप्ति परिहारार्थं प्रवृत्तिळै इसैन्दु लोकविरुद्धमाग कार्यकारण भावमिल्लै ऎऩ्ऱाल्, वाद प्रवृत्त्यादिकळुम् घटियादिऱे। चैतन्यसामग्रीमात्रत्तैक् कॊण्डु चैतन्यं तऩ्ऩैयुम् कऴिक्कुम् पक्षं उपलम्भविरुद्धम्। चैतन्य सामग्रियिल् प्रकाशमऩ्ऱिक्केयिरुक्क चैतन्य प्रकाशमुण्डॆऩ्ऩुमिडम् स्वप्न जागरङ्गळिल् आदिन प्रत्यययङ्गळिलुम् अनिरूपित स्मृत्यादिकळिलुम् काणलाम्। प्रतिमाजल्पनमुम् देवासुरादि जीवावेश(विशेष)त्तालेयादल् सर्वकर्माराध्य सर्वेश्वर संकल्पविशेषत्तालेयादल् वरुगिऱदागैयाले अङ्गुम् चैतन्यमूलत्वं उण्डु। इत्ताले पद्म संमीलन निश्वसादि दृष्टान्तमुम् निरस्तं ।
टीका
१। ९४- म् पक्कम् पार्क्क
मूलम्
(१०) वॆट्टि नाट्टिऩ कॊम्बु उय्युमिडत्तिल् क्षेत्रज्ञानान्त्यत्ताले कर्मानुरूपमाग वेऱॊरु चेतनाधिष्टानं घटिक्कुम् (कूडुम्)। स्थावरादिकळुडैय आधिक्यं पापकर्माक्कळुडैय आधिक्यत्ताले कूडुम्। इदु देहात्म भावादिकळुक्कु उपपादकं आगादु।
[ सरीर निव्रुत्तिये मोक्षम् ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम्]
(११) इप्पडि शरीरातिरिक्तऩाय् पुण्य पाप मूल सुखदु:ख भोक्तावाऩ आत्मा सिद्धिक्कैयाले शरीरनिवृत्तिमात्रमादल् शरीरानन्द विशेषमादल् ऎऩ मोक्षमॆऩ्ऱदुवुम् निरस्तं |
[तर्मादर्म पलङ्गळ् इल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम्]
(१२) प्रतिनियत दृष्टसामग्रि प्रवाहत्ताले सर्वमुम् निवहिक्कलायिरुक्क सुखदु:खासाधारण कारणङ्गळाग धर्माधर्मङ्गळैक् कॊण्डाल् कल्पना गौरवमुण्डाम् ऎऩ्ऱदुवुम् नित्यागम सिद्धत्तिल् बाधमिल्लादाप् पोले कल्पऩैयुमिल्लामैयाले निरस्तम् || अदृष्टमॆऩ्ऱॊऩ्ऱु कॊळ्ळप् पार्त्ताल् दृष्ट सामग्रियुण्डायिरुक्कच्चॆय्दे कार्यं पिऱवादेयॊऴिय वेण्डावो? ऎऩ्ऩिल्, इदु शास्त्रसिद्ध प्रह्लादहनुमदादि वृत्तान्तङ्गळिलुम् शपथ विशेषादिकळिलुम् कण्डबडियाले इष्टप्रसंग(मा)म्। प्रत्यक्षानुमान लौकीकाप्तागमङ्गळुक्कु ऒरु प्रकारत्ताले अर्थसंबन्धमुण्डायिरुक्कुम्, नित्यागमत्तुक्कु उत्स्वप्नायित वाक्यत्तुक्कुप् पोले पुरुषाशय दोष मिल्लैयेयागिलुम् अर्थसंब्न्धङ्गूडुम्बडि यॆऩ्? ऎऩ्ऩिल् पदङ्गळुक्कु स्वभाव शक्तियाले व्युत्पत्ति सिद्ध पदार्थसंबन्धं प्रतिष्टितं। इप्पदङ्गळ् आकांक्षासक्तियोग्यतैगळुळ्ळबोदु विशिष्ट बोधककळुमाम्। इप्पडि संबन्धं इसैयादबोदु इवैयडियाग विशिष्टज्ञानं पिऱवादॊऴिय वेणुम्।
इप्पडिप् पिऱन्द ज्ञानत्तुक्कु करण दोष बाधक प्रत्ययङ्गळ् कूडामैयाले प्रत्यक्ष ज्ञानत्तुक्कुप् पोले प्रामाण्यङ्गॊळ्ळक् कुऱैयिल्लै। एकदेशवर्ति पुष्पफलादि कळाले वृक्षादि कळिले पुष्पि
मूलम्
तत्वादिव्यपदेशं पोले शरीरैकदेशवर्ति ज्ञानत्ताले व्यपदेश [शरीर])त्तिले ज्ञातृत्वव्यपदेशमॆऩ्ऱु चार्वाकर् सॊल्लुमदुक्कुमिप्पडिक् कॊरु प्रत्यक्षमिल्लै। दृष्टान्त मात्रत्ताले अभिमतसाध्यं पण्णप् पार्त्ताल् प्राण निरपेक्षमाग सर्वर्क्कुम् स्वपक्षसिद्धियुण्डाम्। स्थूलपिण्डत्तैविट्टु सूक्ष्मैकदेशत्तिले चैतन्यमॆऩ्ऩप्पुक्काल् अदु शरीरैक देशत्तिलेयो शरीरातिरिक्त द्रव्यत्तिलेयो वॆऩ्ऱु निशिचतमागक् काट्टवल्लदॊरु प्रत्यक्षमादल्, अनुमानमादल् इल्लामैयाले साधक बाधक प्रमाणान्तररहित विषयत्तिल् स्वतन्त्रमाऩ शास्त्रमे शरणम्।-
इप्पडि प्रत्यक्षोपपत्ति शास्त्र बलत्ताले अनेक समुदायात्मकमाऩ शरीरं आत्मावागमाट्टादॆऩ्ऱ न्यायत्ताले प्राण वैश्वानरात्म वादमुम् दत्तोत्तरम्। सिल क्षुद्रयोगिकळुम्प्राणाधीनमाऩ विचित्र कार्यङ्गळैक्कण्डु प्राणवायुले आत्मावॆऩ्ऱु भ्रमिप्पार्गळ्। आत्मविषयत्तिल् प्राण शब्दं प्राण भृत्वादि निबन्धनम्। ऎऩ्ऩुडैय प्राणन् ऎऩ्गिऱाप् पोले नाऩ् प्राणन् इत्यादि प्रतीति प्रसंगमुमिल्लै। इक् कट्टळैयिले इन्द्रियात्म वादमुम् निरस्तम् | इन्द्रियङ्गळ् नित्य विषयङ्गळायिरुक्क, इवऱ्ऱाले तऩित्तऩिये अनुभूत सर्व विषयङ्गळैयुम् ऒरुवऩ् प्रतिसंधानं पण्णुगैयाले पलवाय्क् करणङ्गळुम् तोऱ्ऱुगिऱविवऱ्ऱै यॆऩ्ऩुडैय करणङ्गळ् ऎऩ्ऱॊरुवऩ् करण बुद्धिक पण्णुगैयालुम् इन्द्रियङ्गळॊऩ्ऱुम् अनुभविताक्कळागमाट्टादु। अवऱ्ऱै आत्मा वॆऩ्ऱाल् अनुभवित्त चक्षुरादीन्द्रियङ्गळ् नष्टमाऩबोदु अव्विन्द्रियत्ताल् अनुभूतत्तै स्मरिक्कै तविर प्रसंगिक्कुम्। अन्यगुणम् अन्यत्तिल् पोगामैयाले वासना संक्रमं कूडादु। मृगामद पुष्पादि वासऩै पोले अवयव संक्रान्तियाले ऎऩ्ऩैयॆऩ्ऩिल्, अतिप्रसंगं वरुम्। मातापिता क्कळुडैय अवयव संक्रान्तियाल् पुत्रऩुक्कु स्मृति पिऱक्किऱदिल्लैयिऱे। आगैयाल् पलवाय्क् करणङ्गळाय् तोऱ्ऱुगिऱ चक्षुरादिकळिल् काट्टिल् व्यतिरिक्तऩाऩ आत्मा प्रत्यक्षऩ्। कण् काणा निऩ्ऱदु, सॆवि केळानिऩ्ऱदु ऎऩ्ऱाप् पोले सॊल्लुम् व्यपदेशङ्गळ् उपचारत्ताले ऎऩ्ऩुमिडम् ऎऩ् कण्गाणानिऩ्ऱ तॆऩ्गैयाले सिद्धं।
मूलम्
सत्यतपाविऩ् वाक्यम् शरणागत रक्षणाभिसंधियाले अन्यपरं। सर्व शरीर व्यापियायिरुप्पदॊरु इन्द्रियमे प्रदेश भेदङ्गळाले शब्दादिकळै ग्रहिक्किऱ तॆऩ्ऩुम् पक्षत्तिल् अनुभविता ऒरु शरीरत्तिल् ऒरुवऩाऩमैयुम्, अवऩुक्कु प्रदेश भेदङ्गळ् उपकरणङ्गळामैयुम् कॊळ्ळ वेण्डिऩाल् इक्कल्पऩैयिल् काट्टिल्, कण्ड प्रमाणानुशरणम् उचितम् ॥
प्रति नियत्य व्यापारङ्गळाऩ वागादिकळैयॆल्लाम् ओरुवऩ् व्यापरिप्पिक्कैयाले, आत्मा कर्मेन्द्रियङ्गळिलुम् वेऱुबट्टवऩ्, सर्व विषय साधारण मन्स्सु सर्वेन्द्रयार्थ प्रतिसन्धानं पण्णुगिऱ तॆऩ्ऩुम् पक्षमुम् निर्मूलम् | प्रतिसन्धातावाऩ आत्मा सिद्धित्ताल् इवऩुक्कु संकल्पादिकरणमाग शास्त्रसिद्ध मादल् कल्पितमादलाय् वरुगिऱ मनस्सै इदुक्कुक् करणियाय्त् तोऱ्ऱुगिऱ आत्मावॆऩ्गै कूडादिऱे। मनस्सु ऎऩ्ऱॊरु करणमुम् इदुक्कुक् करणियायिरुप्पदॊरु आत्मावुमुण्डो? बुद्धि विशेषमेयऩ्ऱो मनस्सावदु? इप्बुद्धि विशेषं नाऩ् ऎऩ्ऱु तोऱ्ऱुगैयाले इदु ताऩे आत्मा वाम्। अत्तऩै ऎऩ्ऱु ज्ञानात्मवादिकळाऩ चार्वाकादिकळ् सॊल् लुवार्गळ्। इप्पक्षत्तिल् क्षणिकमागवादल् अनुवृत्तमागवादल् कॊळ्ळुगिऱ ज्ञानमात्रत्तुक्कु ज्ञातृत्वमिल्लामैयाले पूर्व ज्ञानत्ताले अनुभूतमाऩ विषयत्तिल् प्रत्यभिज्ञैयुम् स्मृतियुमऩ्ऱिक्के यॊऴिय प्रसंगिक्कुम्। सन्तानैक्यादिकळुक्कु दूषणं बौद्धभङ्गत्तिले सॊल्लक्कडवोम्। बौद्ध विशेष पक्षत्तिल् पोल् इवर्गळ् पक्षत्तिलुम् सुषुप्तिदशैयिल् ज्ञानमिल्लामैयाले सन्तानैक्यङ्गॊळ्ळ प्रसंगमिल्लै। पूर्व जागरत्तिल् संस्कारत्ताले उत्तर जागरारंभत्तिल् ज्ञानं पिऱक्कैयाले सन्तानैक्यादिकळ् निर्वहिक्कलामॆऩ्ऩवु मॊण्णादु। संस्कारत्तुक्कु आश्रयमायिरुप्पाऩॊरु स्थिरऩाऩ आत्मावुण्डागिलिऱे इप्पडिच् चॊल्ललावदु। स्थिरमाऩ हृदयादि प्रदेश विशेषं संस्कारङ्गळुक्कॆल्लाम् धारकमाय् संस्कार कोशमॆऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱिरुक्किऱदॆऩ्ऩिल्? अदुदाऩे ज्ञातावाय् आत्मावाग प्राप्तम्। अप्पडिक् कॊळ्ळुगै ज्ञानात्म वादत्तुक्कुच् चेरादु। हृदयाध्यवयव विशेषत्तुक्कु ज्ञातृत्वमुम् संस्कारादि
मूलम्
योगमुम् कॊळ्ळप् पार्त्ताल्, इप्पडिक् काणाददॊरु विचित्रार्थत्तैक् कट्टुमदिल् कारण दोषादिकळिल्लाद शास्त्रञ्जॊऩ्ऩ कट्टळैये कॊळ्ळ प्राप्तम् | आत्मा ज्ञातावाय्त् तोऱ्ऱुगैयालुम् ऎऩ्ऩुडैय ज्ञानमॆऩ्ऱु तऩ्ऩिल् काट्टिल् ज्ञानं पिरियत्तोऱ्ऱुगैयालुम् अदुक्कॊरु बाधं काणामैयालुम् ज्ञानमात्रमे आत्मावॆऩ्गै ताङ्गळिसैन्द प्रत्यक्ष प्रमाण विरुद्धम् । मरण कालत्तिल् ज्ञानविच्छेदमे आत्म विनाशं ऎऩ्गिऱ इवऩ् मरणत्तिल् आत्म नाशत्तुक्कु अञ्जुमाप् पोले सुषुप्ति वरुगिऱदॆऩ्ऱु भयप्पड प्राप्तम् | इङ्ङऩऩ्ऱिक्के सुषुप्तियाले तऩक्कु विश्रमादिकळ् पिऱन्दु पिऩ्बु ताऩ् प्रबुद्धऩाय् सुखमे इरुप्पाऩाग निऩैत्तिऱे लोकायतिकऩुम् सुषुप्तियै आसैप्पडुगिऱदु। इप्पडि आत्मावुक्कु स्थिरत्वं प्रत्यक्षत्तालुम् शरीरान्तरानुवृत्तियुण्डॆऩ्ऩुमिडम् वीतराग जन्मादर्शनतालुम् नित्यऩॆऩ्ऩुमिडम् शास्त्रत्तालुम् अऱियलाम्। इव्वात्मा देहादि विलक्षण ऩॆऩ्ऩुमिडम् युक्ति निरपेक्षमाग दुस्त्यज प्रामाण्य श्रुतितदर्थापत्तिकळालुम् [सिद्धिक्कुम्] सिद्धम्। व्यतिरेक प्रत्ययादि बलत्तै यिसैन्दु आत्मावै देहावधि प्रळयावधि मोक्षावधियॆऩ्ऱु सॊल्लुम् पक्षङ्गळुम् श्रुत्यादि बाधितङ्गळाम्।एक देहावधि ऎऩ्गिऱ पक्षं शंकिक्कप्पऱ्ऱुमो? वॆऩ्ऩिल्
१ ‘स एवतु कर्मानुस्मृति शब्द विधिभ्य: ’
( स एवदु कर्मानुस्म्रुदि शप्तविदिप्य:)
ऎऩ्गिऱ अधिकरणत्तिले सुप्तोन्थितऩैयगप्पड आत्मान्तरमॆऩ्ऱु शंकित्तुप् परिहरिक्कक् कडवदाऩाल् देहावसानत्तिल् आत्मा नाशं सॊल्लुवार् पक्षत्तै शंकित्तुप् परिहरिक्कत् तट्टिल्लै। श्रुतियिले ‘परलोकत्तिल् ऎऩ् उळ्ळमैयुम् इल्लामैयुमऱिवारारॆऩ्ऱुम्’,प्रेतऩाऩाल् अर्तसंज्ञैयिल्लैयॆऩ्ऱुम्, विज्ञानमयऩाऩ आत्मावे
टीका
१। सारीरग स त् ति -२-३।२९ अन्दत् तूङ्गिऩवऩ् ताऩे ( ऎऴुन्दिरुक्किऱाऩ्, एऩॆऩिल्) तूङ्गिऩवऩाल् सॆय्यप्पट्ट पुण्य पाबगर्मङ्गळ् अवऩालेये अऩुबविक्कप् पडवेण्डुम्, ज्ञाबगप् पडुत्तिक् कॊळ्ळुदल्, अदावदु तूङ्गिऩ नाऩ् विऴित्तुक् कॊण्डेऩ् ऎऩ्ऱु अऩुसन्दित्तु, च्रुदियिल् मुऩ्बु तूङ्गिऩवऩ् ऎप्पडित् तूङ्गुवदऱ्कु मुऩ्ऩाल् इरुन्दाऩो अप्पडिये विऴित्तुक् कॊण्ड पिऱगुम् आगिऱाऩ्। विदिगळ् इरुप्पदिऩाल् प्रदिदिऩमुम् तूङ्गुम्बॊऴुदु मोक्षम् वन्दु विट्टाल् अदै अडैय उबायङ्गळै विदिक्कुम् सास्तिरङ्गळ् निष्प्रयोजऩङ्गळागुम् ऎऩ्ऱबडि
मूलम्
इप्भूतङ्गळोडॊक्क ऎऴुन्दु इवै नशिक्कुम्बोदु ताऩुमॊक्क नशिक्किऱाऩॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगैयालुम् पिऱन्दाऩ् इऱन्दाऩॆऩ्गिऱ लोग व्यवहार स्वारस्यत्तालुम्, आत्मावुक्कु प्रतिशरीरं उत्पत्ति नाशङ्गळैक्कॊळ्ळ वेण्डावो? ऎऩ्बार्गळ्। श्रुति मूलमाग इप्पक्षङ्गॊळ्ळप् पार्त्ताल् श्रुति ताऩे नित्यऩाऩ आत्मावुक्कु शरीर परंपरा योगत्तैच् चॊल्लुगैयालुम्,
१ ‘वासांसि जीर्णानि’
( वासांसि जीर्णानि )
इत्यादिकळाऩ उप ब्रह्मणङ्गळालुम् इप्प्रमाणङ्गळुक्कनुगुणमाग प्रेक्षावाऩ्गळ् पण्णुगिऱ निर्बाध निरुपाधिक पार लौकिक प्रवृत्तिकळुक्कु निष्प्रयोजन, दृष्ट प्रयोजनत्वङ्गळ् कूडामैयालुम् शरीरावसानत्तिल् आत्म नाशं सॊल्लिऱ्ऱागत् तोऱ्ऱुगिऱ श्रुतिकळुक्कु अवस्था विशेषत्तिले तात्पर्यं कॊळ्ळ प्राप्तम्। इङ्ङऩ् कॊळ्ळादबोदु आत्मा नित्यत्वञ्जॊल्लुगिऱ श्रुतिकळ् पोले इश्रुतिकळ् ताऩुम् प्रमाणमऩ्ऱिक्के यॊऴिगैयाल् इदु मूलमाग इवर्गळुक्कु स्वपक्षमुदियादु।
लोक वेदङ्गळिल् आत्माविऩुडैय उत्पत्ति नाश व्यापहारं शरीरोत्पत्ति विनाशादिकळैयिट्टु विशिष्ट वेषत्तिले प्रवर्तिक्किऱदु। आऩालुम्
२ ‘प्रकृति र्या मयाऽऽख्याता व्यक्ताव्यक्त स्वरूपिणि ।
पुरुषश्चाप्युभावेतौ लीयेते परमात्मनि ॥’
(प्रक्रुदिर्या मयाऽऽस्क्यादा व्यक्ताव्यक्त स्वरूबिणी)
(पुरुषश् साप्युबावेदौ लीयेदे परमात्मऩि)
टीका
१। कीदै-२।२२ किऴिन्दुबोऩ वस्तिरङ्गळै (विट्टुविट्टु पुदिय तुणिगळै ऎडुत्तुक् कॊळ्वदैप् पोल पऴैय सरीरम् पोय् पुदिय सरीरम् वरुगिऱदु) २। २८-म् पक्कम् पार्क्क।
मूलम्
इत्यादिकळाले आत्मावुम् आप्रळयस्थायियाम् अत्तऩैयऩ्ऱो? ऎऩ्बार्गळ्। अप्पोदु
१ ‘प्रकृतिं पुरुषं चैव विद्धयनादि उभावपी ’
(प्रगिरुदिम् पुरुषम् सैव वित्यनादी उबावबी)
इत्यादि प्रमाणङ्गळ् विरोधिक्कैयालुम् इङ्गु प्रवाहनित्यत्वं विवक्षित मॆऩ्ऩवेण्डुम्बडिक्कॊरु प्रबल बाधकमिल्लामैयालुम् क्षेत्रज्ञर्क्कु उत्पत्ति नाशङ्गळ् कॊण्डाल् ईश्वरऩुक्कु वैषम्य नैर्घृण्य प्रसंगं परिहरिक्कवॊण्णामैयालुम्,
२ ‘कर्मभि: भाविता: पूर्वै:’
(कर्मबि: पाविदा: पूर्वै: )
३ ’ नाभुक्तं क्षीयते कर्म कल्पकोटि शतैरपि’
( नाबुक्तम् क्षीयदे कर्म कल्बगोडि शदैरबि)
इत्यादिकळाले आत्मावुक्कु कल्पान्तरस्थिति कण्ठोक्तैयागैयालुम् अकृताभ्यागम कृत विप्रणाशङ्गळ् कूडामैयालुम्, ‘लीयते परमात्मनि’ ऎऩ्ऱविडम् इरुम्बुण्डनीर् पोले वरुगिऱ पृथग्व्यपदेशानर्हावस्थाविशेषापत्तियाले निर्वाह्यं। आगैयाल् सृष्टि प्रळयङ्गळिल् आत्मादिकळुक्कु स्वरूपोत्पत्ति विनाशङ्गळै अव्यवस्थित भागमागवादल् सॊल्लुगिऱ बाह्यमत तुल्यङ्गळाम्,
टीका
१। २८-म् पक्कम् पार्क्क, २। विष्णु-१।५।२८ मुऩ्सॆय्द कर्मङ्गळिऩाल् उण्डाक्कप्पट्ट, अदावदु अन्दक् कर्मङ्गळैक् कारणमागक् कॊण्डु उण्डाक्कप्पट्ट ३। प्रम्म कैवर्त्तम् - प्रक्रुदिगाण्डम् - २६- ७० नूऱुगोडि कल्बङ्गळिलुम् कर्मङ्गळिऩ् पलऩ्गळ् अऩुविक्कप्पडाददाय्क् कॊण्डु नासम् अडैगिऱदिल्लै
मूलम्
नित्य नैमित्तिक प्राकृत प्रळयङ्गळिल् नशियाऩागिलुम् आत्यन्तिक प्रळयत्तिल् ब्रह्मत्तिले लीननाम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ आत्मा पिऩ्बु निऱ्क्क्कूडुमो? आगैयाल् आत्मा आमोक्षस्थायि यामत्तऩैयऩ्ऱो? ऎऩ्बार्गळ्। इप्पक्षत्तिऱ्कु मोक्षदशै तऩ्ऩिले जीवर्गळुक्कु भेदञ्जॊल्लुगिऱ श्रुतिस्मृतिकळ् विरोधिक्कैयालुम् साम्य साधर्म्य तादृवत्वादि निर्देशङ्गळ् सेरामैयालुम् मुक्तऩुक्कु स्वच्छन्द भोगविशेषङ्गळैयुम् व्यापार विशेषङ्गळैयुम् सॊल्लुगैयालुम् मोक्षत्तिल् आत्यन्तिक प्रळय शब्दं अविद्याकर्मादि कळुडैय अत्यन्त निवृत्तियैयुम् पुनरावृत्तियिलादबडि प्रतिष्ठित परि पूर्ण ब्रह्मानुभवदशैयैयुम् पऱ्ऱ प्रयुक्तमागिऱदु। मुक्तऩुक्कु संज्ञैयिल्लैयॆऩ्ऱार्बोलच् चॊल्लुम् शब्दङ्गळ् प्रतिकूल संज्ञादि निवृत्तियिले तत्परङ्गळाम्। आत्म नाशं मोक्ष मॆऩ्गिऱ पक्षमुम् चार्वाकादि पक्षतुल्यम्।
गुण गुणि भेदभंगक्षण भंगादिकळैक् कॊण्डु विशिष्ट नित्यात्मा पन्हवं पण्णप् पार्क्कुमदुक्कु परिहारं सौगतादि समय भंगदशैयिले कण्डु कॊळ्वदु। आगैयाल् प्रत्यक्षोपपत्ति शास्त्र प्रसिद्धमाऩ नित्यात्म तत्वत्तैयिसैन्दु पारलौकिक सुख दुःख प्राप्ति परिहारानुगुणमाग वर्तिक्कप् प्राप्तम् ॥
(प्रम्माविऩाल् उण्डाक्कप्पट्टदु ऎऩ्गिऱ एऱ्ऱ निरसनम् ]
(१३) प्रजापतियुम् देवगुरुवुम् देहात्म वादत्तैच् चॊऩ्ऩदुवुम् आसुर व्यामोहनार्थं। रामभक्ति मूलमाऩ जाबालि वाक्यं रामवाक्यन्दऩ्ऩाले दत्तोत्तरं। आश्रम वर्णणनत्तिले लोकायतिक मुख्यरॆऩ्गिऱदु लोकायतिक सिद्धान्तत्तै दूषिक्कलाम्बडि तॆळियक्कऱ्ऱवर्गळैच् चॊऩ्ऩदामत्तऩै। आगैयालदुक्कु वेदवैदिक परि ग्रह लेश प्रसंगमुमिल्लै। पशुप्राय गूढाशय पापिष्ठजन परिग्रहं प्रेक्षवदु पादित्सा मूलमागादु
मूलम्
[ईच्वरऩ् इल्लै ऎऩ्गिऱ पक्ष निरसनम् ]
(१४) लोक व्यवहार सिद्धेश्वरऩैयॊरु प्रकारत्ताले आराधिक्क फलं वरुमॆऩ्ऱु निश्चयित्तु प्रवर्तिक्किऱाप् पोले लोक वेद व्यवहार सिद्धऩाऩ ईश्वरऩैयुम् आराधिक्क फलं वरुमॆऩ्ऱु निश्चयिक्कक्कुऱैयिल्लै। प्रत्यक्षमात्र भक्तरुक्कुम् स्वरूपमुम् वेदजन्य ज्ञानमुम् कण्डबडियाले अपह्नविक्क वॊण्णादु। इदुक्कुक् करण दोषमुम् बाधक प्रत्ययमुम् काणामैयाले (अप्रामाण्यम्)इसैय वॊण्णादु। इप्पडियाल् प्रत्यक्षत्तैप् पोले वेदमागिय सनातन चक्षुस्सैयुम् कॊण्डु अंजन विशेषादिकळाले निधिकाणुमाप्पोले अतीन्द्रियङ्गळैयॆल्लाम् कण्डु कॊळ्ळलाम्।
- कण्डदऩाल् काणाददु अऩुमिक्किऩ्ऱार्,
कण्डॊरुत्तऩ् उरैत्तदऩैक् कवरुगिऩ्ऱार्,
उण्डु पसिगॆडुमॆऩ्ऱे युणर्न्दुण्गिऩ्ऱार्,
ऒऩ्ऱाले यॊऩ्ऱैत्ताऩ् सादिक्किऩ्ऱार्,
पण्डुमुलैयुण्डदऩाल् मुलैयुण्गिऩ्ऱार्,
पार्क्किऩ्ऱार् पलरल्लात् तम्मै मऱ्ऱुम्,
कण्डु मदिगॆट्टनिलै काणगिल्लार्,
काणाददिलदॆऩ्ऱु कलङ्गुवारे। १३
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य
श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य श्रीमद्वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु।
श्री पर मत भङ्गे
लोकायतिक भङ्गाधिकार: षष्ट:
( आऱावदु लोगायदिग पङ्गादिगारम् )
टीका
- [प।रै] काणाददु - नम्माल् कण्डऱियप्पडाददु, इलदु - इल्लै, ऎऩ्ऱु, कलङ्गुवार्, प्रमिप्पवर्गळ्, कण्डदिऩाल् - प्रत्यक्षमाग पार्क्कप्पट्ट पुगै मुदलियवैगळैक् कॊण्डु, काणाददु - काणप्पडाद वस्तुवै, अऩुमिक्किऩ्ऱार् - ऊगिक्किऱार्गळ्, ऒरुत्तऩ् - आप्तऩ् ऎऩ्ऱु निच्चयिक्कप्पट्टवऩ्, कण्डु - प्रत्यक्षमागप्पार्त्तु, उरैत्तदऩै - सॊऩ्ऩ वार्त्तैयै, कवरुगिऩ्ऱार् - अङ्गीगरिक्किऱार्गळ्, उण्डु - साप्पिट्टु, पसिगॆडुम् - पसि तीर्न्दु विडुम्, ऎऩ्ऱे उणर्न्दु - ऎऩ्ऱु तॆरिन्दु कॊण्डु, उण्गिऩ्ऱार् साप्पिडुगिऱार्गळ्, ऒऩ्ऱाले ऒरु वार्त्तैयिऩाले, ऒऩ्ऱै - मऱ्ऱैय ऒऩ्ऱै, ताऩ् - ताऩे , सादिक्किऩ्ऱार् - सॊल्लुगिऱार्गळ्, पण्डु - पूर्व जऩ्मत्तिल्, मुलैयुण्ड तऩाल् - स्तऩ्यबाऩम् सॆय्ददिऩाले, (मुलैप्पाल् उण्डदिऩाल्) मुलै उण्गिऩ्ऱार् - (पिऱन्द अडुत्त निमिषत्तिलेये) अन्द व्याबारत्तिल् प्रवर्त्तिक्किऱार्गळ्, पलरल्ला - अऩेगवस्तुक्कळाग अल्लाद, तम्मै- तऩ् आत्मावै, पार्क्किऩ्ऱार् - नाऩ् ऒरुवऩ् ऎऩ्ऱु पार्क्किऱार्गळ्, मऱ्ऱुम् - इप्पडि पल्वेऱु विदमाग, कण्डु - ताङ्गळे प्रत्यक्षत्तिल् अऱिन्दु, मदि - पुत्तियाऩदु, कॆट्ट - कॆट्टुप्पोऩ, काणगिल्लार् - काण सक्ति इल्लादवर्गळ्, (अऩ्ऱिक्के) कण्डुमदि - प्रत्यक्षत्तिऩाल् उण्डाऩ ज्ञाऩम्, कॆट्ट निलै - तोषत्तै अडैन्दिरुक्कुम् निलै, काण किल्लार्।