मूलम्
॥ श्री: ॥
॥ श्रीमते निगमान्त महादेशिकाय नम: ॥
|| सीरार् तूप्पुल् तिरुवेङ्गडमुडैयाऩ् तिरुवडिगळे सरणम् ||
|| समुदायदोष [भङ्गा]धिकार: पञ्चम: ||
(ऐन्दावदु समुदायदोष (पङ्गा)तिगारम्)
(परबक्ष निरसऩ प्रदिज्ञै - परवादिगळ् मदत्तिलुळ्ळ समुदाय तोष निरूबणम् -
वेद नित्यत्व समर्त्तऩम् - वर्ण नित्यत्व समर्त्तऩम् - साङ्गेदिग पद पक्ष निरागरणम् - याज्ञवल्क्यादि क्रुदत्वादि वाक्यङ्गळुक्कु समादाऩम् - वेदस्रुष्ट्यादि वसऩङ्गळुक्कु करुत्तु - सारस्वदादि पाड पेदङ्गळुक्कु कदि - तेसगालादि पेदत्तिऩाल् कलियुगत्तिल् काणप्पडुम् वर्ण पाडबेदङ्गळुक्कु कदि - मागदादि अबप्रम्श पाषान्दरङ्गळ् नित्यङ्गळ् आगमाट्टा - प्रमविप्रलम्बादि युक्तिगळिऩाल् वेद प्रामाण्यम् पादिक्कप्पडादु - आगमङ्गळुम् वेद प्रामाण्यत्तै निषेदिक्क मुडियादु - अन्योन्य विरुत्तमाय्त् तोऱ्ऱुम् वेद वाक्यङ्गळुक्कु समादाऩम् - शास्त्रान्दरङ्गळ् उदिप्पदऱ्कु कारणम् - इवऱ्ऱाल् वेदत्तिऩ् नाशम् एऱ्पडादु - ऎण्णिक्कैयिऩ् आदिक्यम् प्रामाण्यत्तै सादिक्कादु - वेद विरुत्त मदङ्गळ् प्रमाणमागमाट्टा - केवल तर्क्कत्तिऩाल् ऒरु समयत्तै उण्डाक्क मुडियादु - पाञ्जरात्रागमत्तिऩ् प्रामाण्यम् व्यासरालेये निर्णीदम्]
- वॆऱियार् तुळवुडै वित्तगऩ् तऩ्मैयिऩ् मॆय्यऱिवार्
कुऱियार् नॆडियवरॆऩ्ऱु ऒरु कुऱ्ऱम् पिऱर्क्कुरैयार्
अऱियार् तिऱत्तिल् अरुळ्बुरिन्दु आरण नऩ्ऩॆऱियाल्
सिऱियार् वऴिगळ् अऴिप्पदुम् तीङ्गु कऴिप्पदऱ्के। १०
टीका
अ(पदवुरै) वॆऱियार् - वासऩै निऱैन्द, तुळवुडै - तिरुत् तुऴाय् मालैयैत् तरित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ, वित्तगऩ् - आच्चरियमाऩ सुबावत्तै उडैय ऎम्बॆरुमाऩिऩ्, तऩ्मैयिऩ् - सुबावत्तिऩ्, मॆय्। उण्मैयै, अऱिवार्-तॆरिन्द आसार्यर्गळ्, कुऱियार् - कुळ्ळर्गळ् नॆडियवर् - नीण्डवर्गळ्, ऎऩ्ऱु, ऒरु, कुऱ्ऱम् - तोषत्तै, पिऱर्क्कु - अयलारुक्कु, उरैयार् - सॊल्लमाट्टार्गळ्, अऱियार् तिऱत्तिल्-अऱियादवर्गळ् विषयत्तिल्, अरुळ् पुरिन्दु - किरुबै पण्णि, आरण नऩ् ऩॆऱियाल् - वेदङ्गळागिऱ नल्ल मार्क्कत्तिऩाल्, सिऱियार् - अल् पज्ञर्गळुडैय, वऴिगळ् - मार्क्कङ्गळै, अऴिप्पदुम् - निव्रुत्ति सॆय्वदुम्, तीङ्गु - तोषत्तै, कऴिप्पदऱ्के - पोक्कडिप्पदऱ्कागवे अऩ्ऱि वेऱिल्लै।
मूलम्
[परबक्ष निरसऩ प्रदिज्ञै ]
प्रबलप्रमाण सिद्ध स्वपक्षोपक्षेप पूर्वकमाग संग्रहेण परपक्षङ्गळैक् कऴित्तोम्। मेल् मन्दमतिकळुक्कु
१ ‘अज्ञश्चाश्रद्धधानश्च संशयात्मा विनश्यति’
(अज्ञश्साश्रत्तदानश्स सम्शयात्मा विनश्यदि)
२ ‘नायं लोकोस्ति न परो न सुखं संशयात्मन:’
(नायम् लोगोस्ति न परो न सुगम् सम्शयात्मन:)
३ ‘ससंशयान् हेतुबलान् नाध्यावसति माधवः’।
(ससम्शयान् हेदुबलान् नात्यावसदि मादव:)
इत्यादिकळिल् सॊऩ्ऩ दशै वारामैक्काग परपक्षङ्गळै निश्शेषमागक् कऴिक्क वेण्डुगैयाले इवऱ्ऱुक्कु मुऱ्पड समुदायदोषम् सॊल्लुगिऱोम्।
४ ‘यथाशक्ति निगृह्णीयात् देवतागुरुनिन्दकान्’
(यदाशक्ति निक्रुह्णीयात् तेवदागुरुनिन्दगान्)
५ ‘विद्याचोरो गुरुद्रोही वेदेश्वरविदूषक: ।
त एते बहुपाप्मान: सद्योदण्ड्याः इति श्रुति: ॥‘
(वित्यासोरो कुरुत्रोही वेदेश्वरविदूषग: ।
त एदे पहुबाप्मान: सत्योदण्ड्या: इदि श्रुदि :॥)
टीका
१। कीदै-४।४० तॆरियादवऩुम्, (अऱिन्ददिल्) नम्बिक्कै इल्लादवऩुम्, संसयत्तैये स्वबावमाग उडैयवऩुम् नासत्तै अडैगिऱाऩ्। २। संसयत्तैये स्वबावमाग उडैयवऩुक्कु इन्द लोगमुम् इल्लै परलोगमुम् इल्लै, सुगमुम् इल्लै, ३। पारदम् -सान्दि ३५९-७१ सन्देगत्तुडऩ् कूडिऩवर्गळिडत्तिलुम्, तर्क्कत्तैये पलमाग उडैयवर्गळिडत्तिलुम् पगवाऩ् वसिक्कमाट्टाऩ्। ४। - तेवदैयैयुम् आसार्यर्गळैयुम् निन्दिप्पवर्गळै तऩ्ऩुडैय सक्तिक्कुत् तक्कबडि सिक्षिक्कवेण्डुम्। ५। - वित्यैयैत् तिरुडुगिऱवऩ्, आसार्यऩुक्कु विरोदियायिरुप्पवऩ्, वेदत्तैयुम् पगवाऩैयुम् तूषिप्पवऩ्, अन्द इवर्गळ्, अनेग विदङ्गळाऩ पाबङ्गळैच् चॆय्दवर्गळ्, अप्पॊऴुदे सिक्षिक्कत् तगुन्दवर्गळ् ऎऩ्ऱु वेदम् (सॊल्लुगिऱदु)।
मूलम्
इत्यादि प्रमाणङ्गळालुम्
१ ‘तत्वाध्यवसायसंरक्षणार्थं जल्पवितण्डे ।
बीजप्ररोहसंरक्षणार्थं कण्टकशाखाबरणवत्’ (न्या।सू। ४।२।५०)
(तत्वात्यवसायसम्रक्षणार्त्तम् जल्बविदण्डे
पीजप्ररोहसम्रक्षणार्त्तम् कण्डगशागावरणवत्)
ऎऩ्ऱु अक्षपादोक्तप्रकारत्तालुम् विजिगीषुकथैयिले निऩ्ऱु वेदोपप्लावकवाह्यकृद्दष्टिकळै निराकरिक्कै प्राप्तमागैयाले
२ ‘न विगृह्य कथां कुर्यात्’
(न विक्रुह्य कदाम् कुर्यात्)
३ ‘अधीयान: पण्डितंमन्यमानो यो विद्यया हन्ति यश: परस्य ।
तस्यान्तवन्तश्च भवन्ति लोका न चास्य तत् ब्रह्मफलं ददाति ॥‘
(अदीयान: पण्डिदम्मन्यमानो यो वित्यया हन्दि यश: परस्य। तस्यान्दवन्दस्स पवन्दि लोगा न सास्य तत् प्रह्म पलम् तदादि)
टीका
१। - तत्वङ्गळैप् पऱ्ऱिय निच्चयत्तै रक्षिप्पदऱ्काग जल्बम्, विदण्डम्, इवैगळुम्, विदै मुळैप्पदैक् काप्पाऱ्ऱुवदऱ्काग मुळ् निऱैन्द किळैयैच् चुऱ्ऱिलुम् वैप्पदुबोल। २। मऩु-४-७२। सण्डैबोट्टुक्कॊण्डु प्रसङ्गत्तैच् चॆय्यक् कूडादु, ३। - अत्ययऩम् सॆय्गिऱ ताऩ् पण्डिदऩाय् अल्लामल् इरुक्कच्चॆय्दे तऩ्ऩैप् पण्डिदऩाग ऎण्णि इरुक्किऱ ऎवऩ् वित्यैयिऩाल् अयलाऩुडैय कीर्त्तियै अऴियच् चॆय्गिऱाऩो, अवऩुक्कुप्पुण्य लोगङ्गळ् नासत्तै अडैयक् कूडियवैगळाग आगिऩ्ऱऩ। इवऩुक्कु अन्द वेदमाऩदु प्रयोजऩत्तैक् कॊडुक्किऱदिल्लै।
मूलम्
१ ‘वादेन ब्राह्मणं जित्वा हृष्टो भवति यो नर: ।
श्मशाने पादपस्स स्यात् कङ्कगृध्रनिषेवितः ॥
(वादेन प्राह्मणम् जित्वा ह्रुष्टो पवदि यो नर: | श्मशाने पादबस्स स्यात् कङ्गक्रुत्रनिषेविद: ॥)
२ ‘गुरुं त्वंकृत्य हुंकृत्य विप्रं निर्जित्य वादतः’
(कुरुम् त्वम्ग्रुत्य हुम्ग्रुत्य विप्रम् निर्जित्य वादद:)
इत्यादिकळ् वीतराग-वैदिक-विषय-नियतङ्गळागक्कडवऩ। वादम् ऒऩ्ऱुमे कथै ऎऩ्ऱु जैनादिकळ् कट्टिऩदु प्रमाणतर्काभासङ्गळैक् कॊण्डु प्रवर्तिक्कैयाले मुडिविल् तोऱ्किऱोम् ऎऩ्गिऱ भयत्तालुम् वीतरागत्वप्रसिद्धियैयिट्टु विप्रलंभिक्कैक्कागवुमामित्तऩै। इप्पडि शास्त्रप्रामाण्यत्तैयुम् धर्माधर्मादिकळैयुम् इसैयादारुम्, धर्माधर्मादिकळ् उण्डॆऩ्ऱु इसैन्दु वेदप्रामाण्यत्तै इसैयादारुम्, इरण्डैयुम् इसैन्दिरुप्पारै सट्टैयाक्कि उळ्ळे वेदबाह्यरायिरुप्पारुम् निराकरणीयर् ऎऩ्ऩुमिडम् महाभारतादिकळिल् पल उपाख्यानङ्गळिलुम् कण्डुगॊळ्वदु।
[परवादिगळ् मदत्तिलुळ्ळ समुदायदोष निरूबणम्]
इप्परपक्षङ्गळुक्कॆल्लाम् अङ्गरहितङ्गळाऩ तर्कङ्गळै परिकरङ्गळागक्कॊळ्ळुगैयुम्, उपजीव्यप्रत्यक्षादिविरुद्धहेतुक्कळै प्रयोगिक्कैयुम्, अनादिनिधनाविच्छिन्नसंप्रदायतैयाले निर्दोषमाऩ वेदत्तिऱ्कु विरुद्धङ्गळैच् चॊल्लुगैयुम्, भ्रमविप्रलिप्सादि दोषदूषितराऩ पुरुषर्गळुडैय वाक्यङ्गळै प्रमाणमागक् कॊळ्ळुगैयुम् तिरण्ड दोषम्।
टीका
१। मऩु- -ऎन्द मऩिदऩ् पिराम्मणर्गळै वादत्तिल् जयित्तु विट्टु सन्दोषत्तै उडैयवऩाग आगिऱाऩो, अवऩ् सुडु काट्टिल् काक्कै, कऴुगु इवैगळिऩाल् अडैयप्पट्ट मरमाग आवाऩ्। २, आसार्यऩै नी यॆऩ्ऱु ऒरुमैयागच् चॊल्लियुम्, हूङ्गारम् सॆय्दु मिरट्टियुम् वादत्तिऩाल् पिराम्मणऩै जयित्तुम्।
मूलम्
अवर्गळ् सॊल्लुम् तर्कङ्गळुडैय आभासत्तैयुम्, प्रत्यक्षादि विरोधत्तैयुम् अव्वो अवसरङ्गळिले काट्टक्कडवोम्।
[वेद नित्यत्व समर्त्तऩम्]
वेदम् नित्यनिर्दुष्टमाय्क्कॊण्डु प्रमाणमाऩालऩ्ऱो परमतङ्गळुक्कु वेदविरोधम् दोषमावदु? वर्णपदवाक्यङ्गळुक्कु प्रत्यक्षादिकळाले अनित्यत्वम् तोऩ्ऱानिऱ्क, वेदम् नित्यमाम्बडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, पदत्तुक्कुम् वेदत्तुक्कुम् नित्यत्वमावदु सर्वकालत्तिलुम् एकरूपक्रमविशेषविशिष्टमाय्क् कॊण्डु प्रयोगिक्कप्पडुगै। आगैयाले क्रमवृत्तिकळुक्कुप् पोले वर्णत्तुक्कुम् वेदोक्तमाऩ उत्पत्तिनाशङ्गळैक् कॊण्डालुम् ईश्वरऩुम् मऱ्ऱुळ्ळ प्रवर्तकरुमॆल्लाम् एकरूपमाग प्रवर्तिप्पिक्कैयाले पदत्तैयुम् वेदत्तैयुम् नित्यमॆऩ्ऩलाम्।
[वर्ण-नित्यत्व-समर्त्तऩम्]
वर्णनित्यत्वमुण्डाऩालुम् पुरुषबुध्यधीनक्रमविशेषङ् गॊण्डबोदु अनित्यत्वम् वरुम्। शब्दाधिकरणत्तिल् शबरस्वाम्यादिकळ् वर्णनित्यत्वव्याख्यानम् पण्णिऩ इडम् अनपेक्षितवचनम् । बौद्धादिकळैक् कुऱित्तु वैभववादमागवुमाम्। अव्वधिकरणत्तिल् शब्दार्थमुम् तात्पर्यार्थमुम् सेश्वरमीमांसैयिले विशदमागच् चॊऩ्ऩोम्।
(साङ्गेदिग पद पक्ष निरागरणम्)
संस्कृतपदङ्गळ् ऎल्लाम् अनादियाग अर्थविशेषङ्गळिले अबाधितनियतप्रयोगङ्गळाय्प् पोरानिऱ्क, लोकत्तिले सिल शब्दङ्गळ् सांकेतिकङ्गळागक् कण्ड अळवैक् कॊण्डु मऱ्ऱुमुळ्ळ सर्वपदङ्गळुम् सांकेतिकङ्गळ् ऎऩ्ऱु अनुमिप्पार्क्कु विपक्षबाधकमिल्लामैयालुम् संस्कृतसर्वशब्दङ्गळुक्कुम् संकेतयिता ऎऩ्ऱु ऒरुवऩै संप्रतिपन्नमागक् काट्टवॊण्णामैयालुम्,
मूलम्
सर्वलोकपरिग्रहमुण्डाम्बडि अर्वाचीनरिले ऒरुवऩ् इप्पडि संकेतिक्कैक्कु संभावऩैयिल्लामैयालुम्, शक्त्यभावादिमूल-अपभ्रंशादि-प्रतिबन्दि अनुपपऩ्ऩैयागैयालुम्, जगदादियिले ईश्वरऩ् (संकेतित्तबडि) इप्पडि प्रवर्तिप्पित्ताऩ् ऎऩ्गिऱदऱ्कु ऒरु प्रमाणमिल्लामैयालुम्
१ ‘सर्वेषां तु स नामानि कर्माणि च पृथक् पृथक्।
वेद शब्देभ्य एवादौ पृथक् संस्थाश्च निर्ममे ॥
( सर्वेषाम् तु स नामानि कर्माणि स प्रुदक् प्रुदक् । वेद शप्तेप्य एवादौ प्रुदक्संस्ताश्स निर्ममे ॥)
ऎऩ्ऱुम्,
२ ‘नाम रूपं च भूतानां कृत्यानां च प्रपञ्चनं ।
वेदशब्देभ्य एवादौ देवादीनां चकार स: ॥
(नाम रूबम् स पूदानाम् क्रुत्यानाम् स प्रबञ्जऩम् | वेदशप्तेप्य एवादौ तेवादीनाम् सगार स: |)
ऎऩ्ऱुम् मऩु पराशरादिगळ् नित्यमाऩ वेदत्तिलुळ्ळ पदङ्गळैये जगत्कारणपुरुषऩ् यथापूर्वं प्रवर्तिप्पिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयालुम्, इप्पडिक्कु श्रुदि ताऩुम् उण्डागैयालुम्, संस्कृतसर्वपदङ्गळ् अनादिकळा(या)कक् कुऱैयिल्लै। इवै सांकेतिकङ्गळ् ऎऩ्गिऱ वेदावलम्बिवैशेषिकादिकळुक्कु श्रुतिविरोधमुम्
टीका
१। मऩुस्म्रुदि १- २१ अवर् ऎल्ला वस्तुक्कळुक्कुम् तऩित्तऩियागप् पॆयर्गळैयुम् कार्यङ्गळैयुम् रूबङ्गळैयुम् तऩियाऩ अमैप्पुगळैयुम् मुदलिल् वेदङ्गळिलुळ्ळ सप्तङ्गळिल् इरुन्दे निर्माणम् सॆय्दार् (स्रुष्टित्तार्) २। विष्णु पुराणम् १-५।६३ अन्दप् पगवाऩ् मुदलिल् तेवर्गळ् मुदलिय प्राणिगळुक्कुप् पॆयर्गळैयुम् रूबङ्गळैयुम् कार्यङ्गळिऩुडैय विस्तारत्तैयुम् वेदङ्गळिलुळ्ळ सप्तङ्गळिलिरुन्दु सॆय्दार्,
मूलम्
तदनुसारिपराशरपतंजलिप्रभृतिवाक्यविरोधमुम् वरुम्। इत्ताले वेदवाक्यपौरुषेयत्वप्रतिपादनमुम् दत्तोत्तरम् । वाक्यत्व वेदत्वादि अनुमानङ्गळुक्कु विपक्षे बाधकाभावादिकळैयुम् वेदनित्यत्वं सॊल्लुगिऱ श्रुतिस्मृतिवाक्यङ्गळाले बाधत्तैयुम् कण्डु कॊळ्वदु।
१ ‘प्रतिमन्वन्तरं चैषा श्रुतिरन्या विधीयते’
(प्रदिमन्वन्दरम् सैषा श्रुदिरन्या विदीयदे)
ऎऩ्ऱदु तत्तत् काल नियत अनादि वेदप्रवर्तन परम् |
(याज्ञवल्क्यादि क्रुदत्वादि वाक्यङ्गळुक्कु समादाऩम्)
ऋषिकळुडैय सूक्तकाण्डमन्त्रकृत्ववचनमुम् याज्ञवल्क्यवेदकॢप्तिवचनमुम्, विश्वामित्रादिसंज्ञकपूर्वपूर्वऋषिदृष्टवेदभागत्तै अध्ययनं पण्णादिरुक्कच् चॆय्दे सुकृतविशेषवशत्ताले कण्डु प्रवर्तिप्पिक्कैयैच् चॊल्लुगिऱदु। नित्यमाऩ वेदत्तुक्कु अनित्यार्थसंयोगविरोधमुम् व्रीहि (यव) पश्वादिकळैप् पोले इन्द्रादिगळुम् प्रवाहनित्यरागैयाले परिहृतम्। काठकादिसमाख्याविशेषङ्गळुम् इप्पडि प्रवाहनित्यप्रवर्तक विशेषसंबन्धनिबन्धनङ्गळागैयाले पौरुषेयत्वहेतुक्कळऩ्ऱु।
[वेदस्रुष्ट्यादि वसऩङ्गळुक्कु करुत्तु]
जगत्कारणपुरुषऩ् पक्कलिले वेदङ्गळ् जनित्तऩ ऎऩ्ऱदुम् धात्वर्थमाऩ प्रादुर्भावत्तिले तत्परम् | इदु ब्रह्मावुक्कु वेदङ्गळैक् कॊडुत्ताऩ् ऎऩ्गिऱ वाक्कियत्ताले सुव्यक्त्तम् | इव्वर्थम्
टीका
१। ऒव्वॊरु मन्वन्दरत्तिलुम् इन्द वेदमाऩदु वेऱागच् चॆय्यप्पडुगिऱदु।
मूलम्
१ ‘अनादिनिधना ह्येषा वागुत्सृष्टा स्वयंभुवा ।
आदौ वेदमयी दिव्या यतस्सर्वा: प्रसूतयः॥‘
(अनादि निदना ह्येषा वाक् उत्स्रुष्टा स्वयम्बुवा।
आदौ वेदमयी तिव्या यद: सर्वा: प्रसूदय: ॥)
इत्यादिमहर्षिवाक्यनिर्णीतम् । द्वापरान्तङ्गळिले व्यासप्रवाहमुखत्ताले शाखाभेदकरणमुम् काल (क्रम) संकुचितप्रज्ञराऩ अधिकारिकळुक्कु ग्रहणसौकार्यार्थमाऩ विभजनादिविषयमॆऩ्ऩुमिडम्
२ ‘तपसा ब्रह्मचर्येण व्यस्य वेदं सनातनं’
(तबसा प्रह्मसर्येण व्यस्य वेदम् सनादऩम्)
इत्यादिकळिले प्रसित्तम्।
[सारस्वदादि पाडबेदङ्गळुक्कु कदि]
ओर् अळवुगळिले सारस्वतपाठसंहितैकदेशबन्धसन्धानादिकळाले वरुम् स्वल्पक्रमवैषम्यमात्रम् प्रामाण्यविरोधियऩ्ऱु। अविच्छिन्नसंप्रदायमाय्क् कॊण्डु सर्वलोकत्तिलुम् नडक्किऱ वेदत्तिल् “अन्यथाकरणे चास्य बहुभ्यस्यान्निवारणं’ ऎऩ्गिऱबडिये उपप्लवशंकै इल्लै।
(तेसगालादि पेदत्तिऩाल् कलियुगत्तिल् काणप्पडुम् वर्णबाड पेदङ्गळुक्कु कदि]
कलियुगत्तिले पामरदेशङ्गळिले सिल मूर्खराले वर्णपदादिकळिले
टीका
१। पार - सान्दि-२३-९३ आदियुम् मुडिवुम् इल्लाददायुम् मेऩ्मै पॊरुन्दियदायुमिरुक्किऱ इन्द वेद वाक्कियमाऩदु मुदलिल् पगवाऩाल् पिरगासम् सॆय्यप्पट्टदु, ऎदिलिरुन्दु ऎल्ला स्रुष्टिगळुम् उण्डायिऱ्ऱो ! २। पार- आदि १।३४ तबस्सिऩालुम् पिरम्मसर्यत्तिऩालुम् अनादियाऩ वेदत्तैप् पिरित्तु
मूलम्
अल्पान्यथाकरणं प्रसक्तमाऩालुम् इदु सिल निपुणराले कडुग निरस्तमाम्। अनुवृत्तमाऩवैयुम् कालक्रमत्तिले कऴियुम्। अधिकारियुडैय शक्तिवैकल्यत्ताले सिल इडङ्गळिले शाखोच्छेदङ्गळ् पिऱन्दालुम् मलयमहेन्द्रविन्ध्य हिमवत्प्रभृतिदेशविशेषवर्तिकळाऩ अगस्त्यपरशुरामआपस्तंबव्यासादिमहर्षिकळ् अनुसन्धित्तुक् कॊण्डिरुन्दु कृतयुगम् पिऱन्दवाऱे ऎङ्गुम् यथापूर्वं प्रवर्तिप्पिप्पार्गळ्। आगैयाल् वेदत्तुक्कु ऒरुबडियालुम् उत्पत्तिविनाशङ्गळ् सॊल्लवॊण्णादु।
(मागदादि अबप्रंस पाषान्दरङ्गळ् नित्यङ्गळ् आगमाट्टा।]
मागधाद्ध्ययभ्रंशभाषैकळाले पिऱन्द बाह्यागमङ्गळुक्कु वेदङ्गळुक्कुप् पोले नित्यत्वम् सॊल्ल विरगिल्लै। अव्वो सिद्धान्तिकळ् तङ्गळुक्कुम् इष्टमऩ्ऱु।
(प्रमविप्रलम्बादि युक्तिगळिऩाल् वेदप्रामाण्यम् पादिक्कप्पडादु।]
इप्पडि नित्यमाय् अतीन्द्रियार्थबुद्धिजनकमाऩ वेदत्तुक्कु स्वत:प्राप्तमाऩ प्रामाण्यं भ्रमविप्रलम्भादिवक्तृदोषाभावनिश्चयत्ताले निरस्तापवादमाय्क् कॊण्डु सुप्रतिष्ठितमाम्। कारणदोषम् कण्डिलोमागिलुम् बाधकप्रत्ययत्ताले अप्रामाण्यम् वारादो? ऎऩ्ऩिल्, अतीन्द्रियविषयत्तिल् प्रत्यक्षबाधप्रसङ्गमिल्लै। ऐन्द्रियकविषयत्तिले विरोधमुण्डाय्त् तोऱ्ऱिऩ इडङ्गळुम् आप्तवाक्यङ्गळिल् पोले उपचारत्ताले निर्वहिक्कुम्। सम्भवद्दोषदेहात्मभ्रमादिप्रत्यक्षप्रत्ययत्तिल् काट्टिल् निर्दोषशास्त्रजन्य परोक्षज्ञानम् ताऩे प्रबलमाम्। अन्यथासिद्धिसंभावऩैयुडैय अपरोक्षप्रत्ययत्तिल् काट्टिल् अन्यथासिद्धपरोक्षज्ञानम् प्रबलम् ऎऩ्ऩुमिडम् ज्वालाभेदानुमानादिकळिलुम् आप्तवाक्यङ्गळिलुम् काणलाम्। कारीर्यादिकळिल् कादाचित्कविसंवादम् कर्मकर्तृसाधन वैगुण्यत्ताले वरुगिऱदु। अविकलानुष्ठितकाम्यज्योतिष्टोमादिकळिल् फलविलम्बम् प्रतिबन्धकायत्तम् (धीनं)। अनुमानमुम् वेदत्तोडे विरोधित्ताल् धर्मिसाध्यनिषेध्य ग्राहकागमबाधितमाम्।
मूलम्
आगमान्तरङ्गळ् का(क)रणदोषशंकाकळङ्कितङ्गळागैयाले वेदत्तुक्कु बाधादिकळैप् पण्णमाट्टादु।
[अन्योन्यविरुत्तमाय्त् तोऱ्ऱुम्
वेदवाक्कियङ्गळुक्कु समादाऩम्।]
कर्तव्यत्तिलेयादल् सिद्धार्थत्तिलेयादल् वेदवाक्यङ्गळ् अन्योन्यं विरोधित्तुत् तोऩ्ऱुमळविल् सर्वलौकिकपरिक्षकसंमत वाक्यतर्कसिद्धविकल्पविषयव्यवस्थादिकळाले यथासंभवं विरोधप्रशमनमुण्डाम्। अपच्छेदत्तिल् ऒरु प्रयोगत्तिले बाधमुण्डाऩालुम् प्रयोगान्तरप्रामाण्यविरोधमिल्लै। वेदवाक्यविशेषङ्गळुक्कु आप्ततमस्मृत्येकदेशविरोधं तोऱ्ऱिऩाल् आप्ततमबहुस्मृतिकळैयुम् मूलदर्शनसंभवासंभवङ्गळैयुम् पार्त्तु यथासंभवं विकल्पस्मृतिबाधान्यपर्यादिकळाले निर्वाह्यम् । उपमानार्थापत्यभावसंभवैतिह्यङ्गळॆऩ्ऱु सिल प्रमाणङ्गळैप् पिरिय कॊळ्ळुवार्क्कुम् अवऱ्ऱाले वेदत्तुक्कु बाधं प्रसंगिक्क वऴियिल्लै। बालिशकुतर्कङ्गळालुम् वाङ्मात्रत्तालुम् पण्णुम् क्षुद्रोपद्रवङ्गळ् आगमान्तरङ्गळिलुम् पण्णलाम्।
[ सास्त्रान्दरङ्गळ् उदिप्पदऱ्कुक् कारणम् ]
इप्पडि नित्यनिर्दोषनिर्बाधमाऩ वेदत्तै परम कारुणिकऩाऩ सर्वेश्वरऩ् ब्रह्मा मुदलाऩ देवर्गळैयुम् महर्षिकळैयुम् कॊण्डु प्रवर्तिप्पित्तु पोरा निऱ्क, लोकत्तिले अनर्थहेतुक्कळाऩ शास्त्रान्तरङ्गळ् उदिक्कैक्कु अडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, सर्वेश्वरऩ् अनादिकर्मप्रवाहविषमितराय्प् पोरुगिऱ क्षेत्रज्ञर् तिऱत्तिल् सर्वसमऩाय् कर्मानुरूपफलप्रदऩागैयाले सात्त्विकविषयत्तिल् प्रतिकूलराऩ आसुरप्रकृतिकळै अवर्गळुडैय दुष्कर्मफलमाग मोहिप्पिक्कुम् पोदु उपकरणमाऩ वेदवाक्यविशेषङ्गळिले युण्डायिरुप्पऩ सिल क्षुद्रोपायङ्गळै बळिशामिषन्यायत्ताले अव्वो आगमङ्गळिले निवेशिप्पित्तु अवर्गळै मोहिप्पिक्किऱाऩागैयाले अव्वो कालङ्गळिले अवै प्रवृत्तङ्गळागलाम्।
मूलम्
इवऱ्ऱै १ ‘शुद्धोदनसुतो भूत्वा मोहयिष्यामि मानवान्’
(शुत्तोदनसुदो पूत्वा मोहयिष्यामि माऩवान्) ऎऩ्ऱुम्,
२ ‘त्वं हि रुद्र महाबाहो मोहशास्त्राणि कारय ।
दर्शयित्वाल्पमायासं फलं शीघ्रं प्रदर्शय ॥
कुहकानीन्द्रजालानि विरुद्धाचरणानि च ।
दर्शयित्वा जनं सर्वं मोहयाशु महेश्वर ॥’
(त्वम् हि रुत्र महाबाहो मोहशास्त्राणि कारय । तर्शयित्वाल्बमायासम् पलम् शीक्रम् प्रदर्शय |
कुहगानीन्द्रजालानि विरुत्तासरणानि स |
तर्शयित्वा जनम् सर्वम् मोहयाशु महेश्वर ॥)
३ ‘अहं मोहं करिष्यामि यो जनं मोहयिष्यति’
(अहम् मोहम् करिष्यामि यो जनम् मोहयिष्यदि)
ऎऩ्ऱुम्,
४। * निऩ् माट्टाय मलर् पुरैयुम् तिरुवुरुवम्
मऩंवैक्क माट्टाद पल समय मदि कॊडुत्ताय्!’’ ऎऩ्ऱुम्
टीका
१। सुत्तोदऩरुडैय पिळ्ळैयाय्प्पिऱन्दु जऩङ्गळै मोहिप् पिक्कप् पोगिऱेऩ्। २। वाराहे - रुत्रगीदै। पराक्रमसालियाऩ रुत्तिरऩे! नी, मोहसास्त्रङ्गळैच्चॆय्, स्वल्बमाऩ वरुत्तत्तै काण्बित्तु पलत्तै सीक्किरत्तिल् काण्बि। ओ! रुत्तिरऩे, वञ्जऩैगळैयुम् इन्दिरजालङ्गळैयुम् लोगङ्गळुक्कु विरुत्तमाऩ आसारङ्गळैयुम् काण्बित्तु ऎल्ला जऩत्तैयुम् सीक्किरत्तिल् मयङ्गुम्बडि सॆय्। ३। नाऩ् मोहत्तैच् चॆय्यप्पोगिऱेऩ्।, ऎन्द मोहम् जऩत्तै मोहिप्पिक्कप्पोगिऱदो। ४। तिरुवाय्-३।१।४
मूलम्
१। ‘कळ्ळवेडत्तैक् कॊण्डु पोय्प् पुरम् पुक्कवाऱुम्
कलन्दु असुररै उळ्ळम् पेदम् सॆय्दिट्टु उयिरुण्ड उबायङ्गळुम्’
ऎऩ्ऱुम्,
२ ‘वॆळ्ळियार् पिण्डियार् पोदियार् ऎऩ्ऱिवर् ओदुगिऩ्ऱ कळ्ळ नूल्’
ऎऩ्ऱुम्, मऱ्ऱुम् पल इतिहासपुराणप्रकरणङ्गळिलुम् कण्डु कॊळ्वदु।
(इवऱ्ऱाल् वेदत्तिऩ् नासम् एऱ्पडादु)
इप्पडियाऩाल् कळैयै वळर्क्क पयिर् अऴियुमाप् पोलवुम्, श्येनमध्यकपोतन्यायत्तालुम् वैदिकदर्शनम् मुऴुक्क अऴिन्दु पोगादो? ऎऩ्ऩिल्,
३ ‘काणादशाक्यपाषण्डैः त्रयीधर्मो विलोपितः ।
त्रिदण्डधारिणा पूर्वं विष्णुना रक्षिता त्रयी ॥
काणादशाक्यबाषण्डै: त्रयीदर्मो विलोबिद: | त्रिदण्डदारिणा पूर्वम् विष्णुना रक्षिदा त्रयी ॥
टीका
१। तिरुवाय्-५-१०-४ २। पॆरिय तिरुमॊऴि- ९।७।९ ३। अत्रि स्म्रुदि-काणाद मदत्तिल् इरुप्पवर्गळ्, साक्यर्गळ्, पाषण्डिगळ् इवर्गळिऩाल् वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट तर्मम् नासम् सॆय्यप्पट्टदु। त्रिदण्डत्तैत् तरित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ विष्णुविऩाल् वेदमाऩदु मुऩ्ऩाल् रक्षिक्कप्पट्टदु।
मूलम्
१ ‘धर्मस्य परिरक्षिता’
(तर्मस्य परिरक्षिदा)
२ ‘त्वमव्यय: शाश्वतधर्मगोप्ता’
(त्वमव्यय: शाश्वददर्मगोप्ता)
३ “नारायणस्सात्वतधर्मगोप्ता’’
(नारायण: सात्वददर्मगोप्ता)
४ “धर्मसंस्थापनार्थाय संभवामि युगेयुगे’’
(तर्मसंस्ताबनार्त्ताय सम्बवामि युगेयुगे)
५ “धर्मत्राणाय केवलं’’
(तर्मत्राणाय केवलम्)
इत्यादिकळिल् सॊल्लुगिऱबडिये सर्वेश्वरऩ् ताऩे वैदिक समयत्तुक्कु वेण्डुम् रक्षै पण्णिक्कॊण्डु पोरुगैयाले सत्वोत्तरर् पक्कलिले इदु प्रवृत्तमाय्प् पोरानिऱ्कुम्।
[ऎण्णिक्कैयिऩ् आदिक्यम् प्रामाण्यत्तै सादिक्कादु]
इप्पडि नित्यनिर्दोषवेदं नडवा निऱ्क अव्वो मतान्तरङ्गळुक्कु असंख्यातजनपरिग्रहम् लोकत्तिल् वन्दबडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्,
टीका
१। तर्मत्तै काप्पाऱ्ऱुगिऱवऩ्-(रामा-पाल १।१३)। २। नीर् अऴिविल्लादवरायुम् अऴिविल्लाद तर्मत्तै रक्षिप्पवरायुम्-(कीदै ११-१८)। ३। नारायणऩ् सात्वद सास्त्तिरत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱ तर्मत्तै रक्षिप्पवऩ् ॥ ४। कीदै - ४ - ८, तर्मत्तै स्ताबिप्पदऱ्काग युगम् तोऱुम् अवदरित्किऱेऩ्। ५। तर्मत्तै रक्षिप्पदऱ्काग मात्तिरम् अवऩुडैय अवदारम्
मूलम्
वैदिकपरित्यक्तराय्क् कॊण्डु पोक्कऱ्ऱवर्गळै आळ् तिरळुगैक्कागक् कूट्टिक् कॊळ्ळुगैयालुम्, ओषधिमणिमन्त्रयन्त्रभावनभाषितदृष्टिमुष्टिचेष्टादिविशेषसामर्थ्यङ्गळैक् कॊण्डु प्रतिमाजल्पनम्, पाषाणस्फोटनम्, आदित्यस्तम्भनम् मऱ्ऱुम् मायेन्द्रजालवश्याकर्षणमोहनादिकळाऩ क्षुद्रसिद्धिकळै यिट्टु मन्दबुद्धिकळाय्, क्षुद्रकौतुकिकळाय् इरुप्पार्क्कु अवऱ्ऱिले आसैयै विळैप्पिक्कैयालुम्, अन्तःकरणसंक्षोभत्तैप् पण्णि अनुप्रवेशित्तुक् कॊळ्ळुगैयालुम्, सप्तघटिकाभोजनादिजीविकासौकर्यत्तालुम् वारक्रमादिकळ् पोल अबाधितअनादिपरंपराप्रसिद्धियाले असंकेतसंभावनङ्गळाऩ जातिविशेषङ्गळै अऴित्तुक् कॊळ्ळुगिऱ नियमलाघवत्ताले दृष्टादृष्टसौकर्यत्तैक् काट्टि वशीकरिक्कैयालुम् इन्द्रजालकल्पङ्गळाय् एऴैगळुक्कु दोषम् तॆरियाद साधनदूषणाभासङ्गळैयिट्टु अनतिप्रज्ञराऩ तार्किकरै आकर्षित्तुक् कॊळ्ळुगैयालुम् इप् प्रकारङ्गळाले बहुजनपरिग्रहमुण्डाम्। आऩ पिऩ्बु इदुदाऩे वऴियाग
१ ‘गतानुगतिको लोक: न लोकस्तत्त्वचिन्तकः’
(कदानुगदिगो लोग: न लोगस्तत्वसिन्दग:)
ऎऩ्ऱुम्,
२ ‘मूर्खाः पूजितपूजकाः’
(मूर्क्का: पूजिदबूजगा:)
ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये परिग्रहपरंपरै नडवा निऱ्कुम्। बेदङ्गळुडैय परिग्रहत्तिल् इन्द उपाधिकळ् ऒऩ्ऱुम् सॊल्ल वॊण्णादॆऩ्ऩुमिडम् सर्वर्क्कुम् अऱियलाम्। आगैयाल् वेदादित्यसन्निधियिल् विपरीतसमयङ्गळ् अन्धकारकल्पङ्गळाम्।
टीका
१। लोगमाऩदु ऒरुवऩ् पोऩ वऴिये पोगिऱदु। लोगमाऩदु उण्मैयै योसिक्किऱदिल्लै- (पार।उत्यो ३३-६२)। २। मूडर्गळ् अयलाराल् पूजिक्कप्पट्टवऩै ये पूजिक्किऱवर्गळ्
मूलम्
[वेदविरुत्तमदङ्गळ् प्रमाणमागमाट्टर]
इप्पडि वैदिकसमयमॊऩ्ऱैयुम् अवलंबित्तु मऱ्ऱुमुळ्ळ समयङ्गळैयॆल्लाम् तळ्ळप्पोमो? वैदिकराऩ महर्षिकळ् ताङ्गळे समयधर्मङ्गळै अनुपालिक्कवुम् सॊल्लि अवऱ्ऱै अतिक्रमित्तवरै राजा दण्डिक्कुम्बडियुम् सॊल्लिऱ्ऱिलर्गळो ? आगैयाल् सर्वसमयङ्गळुम् प्रमाणसिद्धङ्गळाग वेण्डावो? ऎऩ्ऩिल्, महर्षिकळ् समयानुपालनादिकळैच् चॊऩ्ऩदु पाषण्डिसमयविषयमऩ्ऱु। प्रभूतधर्मरक्षणार्थघटिकाव्यवस्थादिकळ् पोले धर्मानुगुणमाग वैदिकर् ताङ्गळ् नियमित्त समयविशेषविषयमॆऩ्ऩुमिडम् अव्वो धर्मशास्त्रङ्गळिले प्रसिद्धम्। इप्पडियिल्लादबोदु
१ ‘पाषण्डिनो विकर्मस्थान् बैडालव्रतिकान् शठान् ।
हैतुकान् बकवृत्तींश्च वाङ्मात्रेणापि नार्चयेत् ॥’
(पाषण्डिनो विगर्मस्तान् पैडालव्रदिगान् शडान् |
हैदुगान् पगव्रुत्तीम्श्स वाङ्मात्रेणाबि नार्च्चयेत् ॥)
२ ‘डम्भिहैतुकपाषण्डिबकवृत्तींश्च वर्जयेत् ।‘
‘संभाषणादपि नरा नरकं प्रयान्ति’
(‘टम्बिहैदुग पाषण्डि पगव्रुत्तीम्श्स वर्जयेत् |‘
‘सम्बाषणादबि नरा नरगम् प्रयान्दि‘)
१ * वॆऱुप्पॊडु समणर् मुण्डर् विदियिल् साक्कियर्’ इत्यादिकळोडु विरोधिक्कुम्।
टीका
१। पाषण्डिगळैयुम् वेदत्तिऱ्कु विरुत्तमाऩ कर्मङ्गळै अऩुष्टिप्पवर्गळैयुम् पैडाल व्रदमुडैयवर्गळैयुम्, कुदर्क्कङ् गळै सॆय्बवर्गळैयुम्, कॊक्कु व्रुत्तियै उडैयवर्गळैयुम्, वाक्मात्तिरत्तिऩालुम् पूजिक्कक् कूडादु- (मऩुस्म्-४।३०)। २। टाम्बिगर्गळैयुम्, हेदु वादम् पण्णुगिऱवर्गळैयुम्, कव्रुत् सॆय्बवर्गळैयुम्, विट्टुविडवेण्डुम्। मऩिदर् पेसुवदिऩालेयुम् नरगत्तै अडैगिऱार्गळ् -(याज्ञ स्म्रुदि १।१३०)।
मूलम्
आऩालुम्
२ ‘पिणक्कऱ अऱुवगैच् चमयमुम् नॆऱियुळ्ळि उरैत्त कणक्कऱु नलत्तऩऩ्’
३ ‘इलिङ्गत्तिट्ट पुराणत्तीरुम् समणरुम् साक्कियरुम् मलिन्दु वादु सॆय्वीर्गळुम् मऱ्ऱु नुम् तॆय्वमुमागि निऩ्ऱाऩ्’
ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि
• ऒऩ्ऱुम् पॊय्यिल्लै पोऱ्ऱुमिऩो(ऩे?)’
ऎऩ्ऱुम् आऴ्वार् अरुळिच् चॆय्दिलरो? ऎऩ्ऩिल्, अव्विडत्तिलुम् इवै प्रमाणमॆऩ्ऱबडियऩ्ऱु। परस्परविरुद्धङ्गळुमाय् वेदविरुद्धङ्गळुमाऩ इस्समयङ्गळै यॆल्लाम् प्राणिकळुडैय दुष्कर्मङ्गळुक्कीडाग प्रवर्तिप्पित्तु आश्रितर्क्कु अवऱ्ऱाल् कलक्कम् वारादबडि वेदङ्गळैक् कॊण्डु नल्वऴि काट्टि नडत्तिप् पोरुगिऱाऩ् सर्वेश्वरऩॊरुवऩुमे। अवऩै यथाशास्त्रं यथाधिकारं वल्लदॊरु विरगाले वशीकरित्तु उज्जीवियुङ्गोळ् ऎऩ्ऱु तात्पर्यम् । इत्तै
४ “माट्टादेयागिलुम्’ ऎऩ्गिऱ पाट्टिलुम्
५ ‘अऱुवगैच् चमयमुम् अऱिवरु निलैयिऩै’
इत्यादिकळिलुम् कण्डु कॊळ्वदु।
टीका
१। तिरुमालै ८ २। तिरुवाय् १-३-५ ३। तिरुवाय् ४।१०-५ ४। तिरुवाय् ३-१-४ ५। तिरु वॆऴु कूऱ्ऱिरुक्कै
मूलम्
महाभारतत्तिले सांख्ययोगपांचरात्रवेदपाशुपतङ्गळॆऩ्ऩुम् पंचसिद्धान्तङ्गळैच् चॊल्लि
१ ‘एतान्यपि प्रमाणानि न हन्तव्यानि हेतुभि:’
(एदान्यबि प्रमाणानि न हन्दव्यानि हेदुबि; )
ऎऩ्गैक्कुम् सांख्यादिकळै प्रशंसिक्कैक्कुम् तात्पर्यम् ऎऩ् ऎऩ्ऩिल्, इवऱ्ऱै हेतुक्कळाल् बाधिक्क वॊण्णा तॆऩ्गिऱ इडम् अतीन्द्रियशास्त्रार्थविषयत्तिल् हेतुवुक्कु विधिनिषेधसामर्थ्यमिल्लामैयालेयामत्तऩै। दोषसंभावऩैयुडैय पौरुषेयागमङ्गळुक्कु श्रुतिविरोधमुळ्ळ विडत्तिले श्रुतियाले बाधमुण्डागक् कुऱैयिल्लै।
इप्पडियाऩाल्,
२ ‘सांख्यं योग: पांचरात्रं वेदा: पाशुपतं तथा’
(साङ्ग्यम् योग; पाञ्जरात्रम् वेदा; पाशुबदम् तदा)
ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि
२ ‘किमेतान्येकनिष्ठानि पृथङ्निष्ठानि वा मुने’
(किमेदानि एगनिष्टानि प्रुदङ्निष्टानि वा मुने)
ऎऩ्ऱु प्रश्नम् पण्ण
टीका
१। इन्द प्रमाणङ्गळ् युक्तिगळिऩाल् निरागरिक्कत् तक्कवैगळ् अल्ल। २। पारदम् सान्दि ३५९।१२२ साङ्ग्यमदम्, योग सास्तिरम्, पञ्जरात्रम्, वेदम्, पासुबदम् इवैगळ् ऒरु मुडिविल् निष्टैयुडैयवैगळा? ओ! रिषिये, तऩित्तऩि निष्टैयुडैयवैगळा?
मूलम्
१ सर्वेषु च नृपश्रेष्ठ ज्ञानेष्वेतेषु दृश्यते ।
यथागमं यथान्यायं निष्ठा नारायणः परः ॥
(सर्वेषु स न्रुबश्रेष्ट ज्ञानेष्वेदेषु त्रुश्यदे
यदागमम् यदान्यायम् निष्टा नारायण: पर:)
ऎऩ्ऱु पञ्चसिद्धान्तङ्गळुक्कुम् नारायणऩे प्रतिपाद्यऩ् ऎऩ्ऱदु कूडुमो?
२ ‘बहुधा ह्यागमै: भिन्ना: पन्थानस्सिद्धिहेतव: ।
त्वय्येव निपतन्त्योघा जाह्नवीया इवार्णवे’ ॥
(पहुदा ह्यागमै: पिन्ना: पन्दान: सित्ति हेदव:
त्वय्येव निबदन्द्योगा जाह्नवीया इवार्णवे)
ऎऩ्ऱु महाकविकळुम् सॊल्लुम्बडि इवैयॆल्लावऱ्ऱिऱ्कुम् प्रामाण्यं सुप्रसिद्धमायऩ्ऱो इरुप्पदु? ऎऩ्ऩिल्, इव्विडत्तिले
३ ‘सांख्यस्य वक्ता कपिल:’
साङ्ग्यस्य वक्ता कबिल:
ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि, मऱ्ऱुळ्ळवै पौरुषेयङ्गळ् ऎऩ्गैयालुम्,
टीका
१। ओ! राजच्रेष्टऩे! ज्ञाऩत्तिऱ्कुक् कारणमाऩ इन्द ऎल्ला सास्तिरङ्गळिलुम् वेदत्तै अऩुसरित्तुम् नियायप्पडिक्कुम् ऎल्लारैयुम् विड उयर्न्दवऩाऩ नारायणऩ् मुडिवाऩ तत्वमाग काणप्पडुगिऱाऩ् २। रगु वंसम्। आगमङ्गळिऩाल् अऩेग विदङ्गळागक् कूऱप्पट्ट मार्क्कङ्गळ् कङ्गैयिऩुडैय प्रवाहङ्गळ् समुत्तिरत्तिले पोल उम्मिडत्तिलेये वन्दु सेरुगिऩ्ऱऩ। ३। पारदम् - सान्दि ३५९।६५ साङ्ग्य सास्त्तिरत्तैच् चॊऩ्ऩवर् कबिलर्
मूलम्
१ ‘अवान्तरतमा(पा) नाम वेदाचार्य: स उच्यते’
(अवान्दरदमा(पा) नाम वेदासार्य: स उच्यदे)
ऎऩ्ऱु वेदत्तुक्कु पौरुषेयत्वप्रसक्तियुमिल्लै ऎऩ्गैयालुम्; वेदविरोधमुण्डाऩ भागत्तिले आगमान्तरङ्गळुक्कु प्रामाण्यं कूडादॆऩ्ऩुमिडम् सूचितम् ।
[केवल तर्क्कत्तिऩाल् ऒरु समयत्तै उण्डाक्क मुडियादु ]
२ ‘तर्कोऽप्रतिष्ठः श्रुतयो विभिन्ना:’
(तर्गो अप्रदिष्ट्ट: श्रुदयो विबिन्ना:)
इत्यादिकळिऱ्पडिये परस्परविरुद्धवेदङ्गळ् पोले ऎल्ला समयङ्गळुम् ऒरु विषयव्यवस्थैयाले प्रमाणङ्गळागादो? ऎऩ्ऩिल्, सिद्वार्थविषयत्तिल् विकल्पम् कूडादु। वेदत्तिल् पोले तात्पर्यभेदत्ताले निर्वहिक्क वॊण्णादबडि तर्कङ्गळैयिट्टु विपरीतार्थमाग अव्वो वक्ताक्कळ् ताङ्गळे उपपादित्तु वैत्तार्गळ्। अनुष्ठानविषयत्तिल् विकल्पम् सॊल्लुम् पोदु करणदोषाद्यभावनिश्चयत्ताले प्रामाण्यम् सिद्धित्तु निरुपाधिकमहाजनपरिग्रहमुण्डागवेणुम्। ऎल्लाम् प्रमाणमाऩाल् शाखासूत्रभेदङ्गळिल् पोले वैदिकविवादतद्बहिष्कारङ्गळुम् पाषण्डत्वप्रसिद्धियुमिऩ्ऱिक्के यॊऴियुम्। वेदविरुद्धङ्गळॆल्लाम् प्रमाणमॆऩ्गै वेदबाह्यर् तङ्गळुक्कुम् इष्टमऩ्ऱु।
अतीन्द्रियविषयत्तिल् अर्हत् सुगतादिकळिल् ऒरुवऩै आप्तऩॆऩ्ऱु विश्वसिक्कैक्कु विशेषहेतुविल्लै। बुद्धिमत् बहूजनपरिग्रहमे हेतु ऎऩ्ऱाल्, देशकालभेदत्ताले प्रज्ञातिशयवाऩ्गळुडैय अनुप्रवेशपरित्यागङ्गळुम् ओरॊऩ्ऱु किळर्न्दु पोरुगैयुम् ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् तुल्यम् ।
टीका
१। - पारदम् - सान्दि ३५९-६६ अवान्दर तबस्सु ऎऩ्गिऱ पॆयरैयुडैय अन्द रिषि वेदङ्गळुक्कु आसार्यऩाग (उबदे सित्तवराग) सॊल्लप्पडुगिऱार्। २। पारदम् - सान्दि ३५९-६६ युक्तियाऩ ओर् इडत्तिल् मुडिवै उडैयदल्ल, च्रुदिगळ् वॆव्वेऱाय् इरुक्किऩ् ऱऩ,
मूलम्
दुर्वासनामूलमाऩ रुचिमात्रत्ताले यादल्, दुरभिमानत्ताले यादल्, अवऱ्ऱिले ऒऩ्ऱै प्रमाणमॆऩ्ऱु पऱ्ऱुवार्क्कुम्, कर्तव्यभागत्तुक्कु अलैन्दु वेदमॊऴिय एदेऩुमॊऩ्ऱु प्रमाणमाग अमैयुमॆऩ्बार्क्कुम्, ओर् अनुष्ठानादिव्यवस्थै यिऩ्ऱिक्के चार्वाकशेषमाम्बडियाम्। सिल काम्यङ्गळ् फलिक्कक् काण्गैयाले अवऱ्ऱोडे सेर्न्द बाह्यशास्त्रङ्गळै मुऴुक्क प्रमाणमॆऩ्ऱु कॊळ्ळिल् इदुवुम् वेदत्तुक्कुम् वेदबाह्यङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् ओरॊरु मुखत्ताले तुल्यमायिरा निऩ्ऱदु। पाषण्डागमङ्गळिल् क्षुद्रङ्गळै विप्रलम्भार्थमाग निवेशिप्पित्तार्गळ् ऎऩ्ऩुमिडम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्। मार्जारत्तै मतङ्गजमाग वर्णिप्पारैप् पोले महाविद्यादिकळाऩ सिल अप्रतिष्ठितानुमानङ्गळैक् कॊण्डु ऒरु समयत्तै प्रमाणमाक्कुम्बोदु तुल्यन्यायत्ताले ऎल्लावऱ्ऱैयुम् प्रमाणमाक्कलाम्। अङ्गपञ्चकहीनतैयाले अप्रतिष्ठितङ्गळाऩ तर्कङ्गळै यिट्टु ऒऩ्ऱै अऴिक्कप् पार्क्किल् ऎल्लावऱ्ऱैयुम् अऴिक्कलाम्। स्वमतस्तुतियुम् परमतनिन्दैयुम् ऎङ्गुम् उण्डाऩबडियाले इत्तालुम् ऒऩ्ऱुक्कुम् उत्कर्षम् सॊल्ल वॊण्णादु। ग्रन्थभूयस्वादिकळाले ऒऩ्ऱिले चमत्कारम् पण्णप् पार्क्किल् अप्पोदुम् अनन्तङ्गळाय् अनन्तपरिकरङ्गळैयुम् उडैत्ताऩ वेदङ्गळुक्कु मिगवुम् चमत्कारहेतुत्वमुण्डाम्। महाभारतत्तिल् सांख्ययोगङ्गळै महर्षि पलगालम् प्रशंसिक्कच् चॆय्दे
१। बहवः पुरुषाः राजन् ! सांख्ययोगविचारिणः |
नैत इच्छन्ति पुरुषमेकं कुरुकुलोद्वह ॥
समासतस्तु यद्व्यासः पुरुषैकात्म्यमुक्तवान् ।
तत् तेऽहं संप्रवक्ष्यामि प्रसादादमितौजसः ॥’
(पहव: पुरुषा राजन् साङ्ग्ययोग विसारिण:
नैद इच्चन्दि पुरुषमेगम् कुरुगुलोत्वह |
समासदस्तु यत्व्यास: पुरुषैगात्म्यमुक्तवान् |
दत् तेऽहम् सम्ब्रवक्ष्यामि प्रसादादमिदौजस: )
टीका
पार त-सान्दि ३५९।२१७-ओ! राजावे, अऩेगम् पुरुषर्गळ् साङ्ग्य सास्त्रत्तैयुम्, योग सास्त्रत्तैयुम् विसारिप्पवर्गळ्। इवर्गळ्, ओ! कुरु कुलत्तिल् सिऱन्दवऩे, ऒरु पुरुषऩागिय पगवाऩै इच्चिक्किऱदिल्लै (अङ्गीगरिप्पदिल्लै)। आगैयिऩाल् वया सर् सुरुक्कमाग परम पुरुषऩ् ऒरुवऩे ऎऩ्बदैच् चॊऩ्ऩार्। अदै उऩक्कु नाऩ् अळविल्लाद तेजस्सैयुडैय अन्द रिषियिऩुडैय अऩुक्रहत्तिऩाल् सॊल्लप्पोगिऱेऩ्।
मूलम्
इत्यादिकळाले विरुद्धांशमुण्डॆऩ्ऱु काट्टिऩाऩ्। “पाशुपतं तामसमोहनार्थमाग प्रवृत्तमॆऩ्ऩुमिडम् गौतमशापादिविषय बहुपुराणप्रसिद्धम्। |
[पाञ्जरात्रागमत्तिऩ् प्रामाण्यम् व्यासरिऩालेये निर्णीदम्]
श्रीपाञ्चरात्रत्तुक्कु वेदविरोधमिल्लै ऎऩ्ऱुम्, इदु कृत्स्नमुम् प्रमाणमॆऩ्ऱुम्
१ ‘भविष्याति प्रमाणं वै एतदेवानुशासनं ।’
(पविष्यदि प्रमाणम् वै एददेवानुशासनम्)
इत्यादिकळाले पल इडङ्गळिलुम् प्रपंचित्ताऩ्। शारीरकत्तिलुम् सांख्यादिमतङ्गळिल् वेदविरुद्धांशङ्गळैयॆल्लाम् ऎडुत्तु दूषित्तु, श्रीपांञ्चरात्रत्तुक्कु अवऱ्ऱुक्कुप् पोले, वेदविरोधमिल्लामैयाले इत्ताल् वेदत्तुक्कु प्रतिरोधमिल्लै ऎऩ्ऱु साधित्ताऩ्। परपक्ष दूषणप्रकरणत्तिले पाञ्चरात्रमुम् वेदविरुद्धमॆऩ्ऱु सॊल्लुम् परपक्षत्तैये कऴित्ताऩाय्त्तु। आगैयाल्
२ ‘यथागमं यथान्यायं निष्ठा नारायण: पर: ।’
(यदागमम् यदान्यायम् निष्ट्टा नारायण: पर:)
ऎऩ्ऱदुक्कु सर्ववेदान्तानुगुण समीचीनन्यायोपबृह्मण विशेषङ्गळैक् कॊण्डु अव्वो आगमङ्गळै तत्त्वविषयत्तिल् प्रकृति पुरुष पशुपति प्रभृत्ति सर्वतत्त्वान्तर्यामियाऩ नारायणपरङ्गळाग निर्वहिक्क शक्यमॆऩ्ऱु तात्पर्यम्। अल्लदु वेदवैदिकमत विरुद्धाचारादि प्रतिपादकभागमॆल्लाम् अनुज्ञातमागिऱदऩ्ऱु।
टीका
१। पारदम्-सान्दि ३५९।६९ इन्द सास्तिरम् ताऩे प्रमाणमागवे आगप्पोगिऱदु। २। ८७-म् पक्कम् पार्क्क।
मूलम्
इप्पडि वेदविरुद्धसमयङ्गळ् अनादरणीयङ्गळाऩालुम् अवऱ्ऱुक्कुळ्ळ दोषङ्गळै यॆल्लाम् अनुसन्धिक्कप् पार्त्ताल् अवऱ्ऱिल् ओरॊऩ्ऱैत्तॆळियक्कऱ्कुम् अळविले आयुश्शेषं कऴियुम्बडियायिरुक्क ऒरुवऩ् इन्द वैदिकपक्षत्तिले दृढप्रतिष्ठितबुद्धि याम्बडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्, परपक्षङ्गळिल् अतिसूक्ष्मदोषविशेषङ्गळै अऱिन्दिलऩागिलुम् शत्रुविऩ् शरीरत्तिले सिरादिविशेषङ्गळै अऱियादिरुक्क आयुधादिकळाले अदै निरसिक्कुमाप्पोले प्रधानदूष्यांशत्तैत् तॆळियक्कऱ्ऱु प्रधानदूषणांशत्तैयुम् तत्त्वविदाचार्योपदेशत्ताले तॆळिन्दु विलक्कडिगळै विट्टु सत्पथप्रवृत्तऩागक् कुऱैयिल्लै।
- मीण्डुरैक्क विरगुदरुम् तरुक्कम् कॊण्डे
वेण्डुम्गाल् वेण्डुवदे विळम्बुगिऩ्ऱार्
कण्डदऱ्कु विबरीदम् कत्तुगिऩ्ऱार्
काणाद कुऱै मऱैयिल् काट्ट निऱ्पार्
पण्डॊरुत्तऩ् कण्डुरैत्तेऩ् नाऩे ऎऩ्ऩप्
पलवगैयिल् उबादिगळाल् पडिन्दु वीऴ्वार्
कॊण्डलॊक्कुम् तिरुमेऩि मायक् कूत्तऩ्
कुरैगऴल्सेर् विदिवगैयिल् कूडादारे।
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य श्रीमद्वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु
श्रीपरमतपङ्गे समुदायदोषाधिकार: पञ्चम: ।
ऐन्दावदु समुदाय तोष(पङ्गा)तिगार:
टीका
- (प-रै) कॊण्डल् ऒक्कुम् - मेगम् पोऩ्ऱ, तिरुमेऩि - तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तैयुडैय, मायक् कूत्तऩ् - आच्चर्य सेष्टिदऩाऩ पगवाऩुडैय, कुरै - सप्तित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ। कऴल् - तिरुवडिगळै, सेर् । सरणम् अडैवदऱ्कु कारणमागिय, विदिवगैयिल् - पाक्यविसेषत्तिल्, कूडादार्-सेरादवर्गळ्, मिण्डुरैक्क - मेले मेले युक्तिगळैच् चॊल्ल, विरगुदरुम् - उबायत्तै कॊडुक्किऱ, तरुक्कम् कॊण्डे - युक्तिगळै कॊण्डे, वेण्डुम् काल् - वेण्डुम् समयत्तिल्, वेण्डुवदे - वेण्डिय वार्त्तैयैये, विळम्बुगिऩ्ऱार् - सॊल्लुगिऩ्ऱार्गळ्, कण्डदऱ्कु - प्रत्यक्षत्तिल् काणप्पट्टदऱ्कु, विबरीदम् - विरुत्तत्तै, कत्तुगिऩ्ऱार् - उत्कोषिक्किऱार्गळ्, मऱैयिल् - वेदत्तिल्, काणाद - कण्डऱियप्पडाद, कुऱै - तोषङ्गळै , काट्ट - काट्टुवदऱ्काग, निऱ्पार् - मुऩ्वन्दु निऱ्पार्गळ्, पण्डु - मुऩ् कालत्तिल्, ऒरुत्तऩ् - ऒरुवऩागिय, नाऩे, कण्डु । उण्मैयैक् कण्डु, उरैत्तेऩ् - सॊऩ्ऩेऩ्, ऎऩ्ऩ - ऎऩ्ऱु सॊल्ल, पल वगैयिल् - अऩेगविदमाग, उबादिगळाल् - अवरवर्गळ् कर्मङ्गळागिऱ कारणत्तिऩाल्, पडिन्दु वीऴ्वार् - प्रदिष्टिदराय् इरुन्दु नरगत्तिल् वीऴ्वार्गळ्।