०५ परदत्वादिगारम्

मूलम्

श्री:
॥ श्रिमते निगमान्त महादेशिकाय नम:॥
सीरार् तूप्पुल् तिरुवेङ्गडमुडैयाऩ् तिरुवडिगळे सरणम्
॥ परत्त्वाधिकार: चतुर्थि:॥
( नाऩ्गावदु परदत्वादिगारम् )
(ईच्वरलक्षणम्-ईच्वरऩुडैय कर्त्रुत्व प्रेरगत्वादिगळ् - अवाप्तसमस्तगामत्वम्।उबादाऩ कारणत्वम् -ईच्वरस्य सर्व सरीरित्वम् - सरीर कद तोषङ्गळिऩाल् तॊडप् पडामल् इरुक्कै - तुक्कादि तोषङ्गळ् इल्लामै - लीला पोग रस्वत्वम् - निर्हेदुग क्रुबा निरूबणम् - जगद: प्रह्मांसत्व निरागरणम् - प्रह्म त्रै वित्य प्रगारम्- प्रह्म सेदनासेदन सामानादिगरण्य तात्पर्यम् - पेदाबेद परिणामादि पक्ष निरसऩम् - त्रिविद परिच्चेदराहित्यप्रगारम् – तेस परिच्चेदराहित्यप्रगारम् - कालबरिच्चेदराहित्य प्रगारम्-वस्तु परिच्चेद राहित्य प्रगारम् - तिव्यमङ्गळविक्रहयोगम् - नारायणस्य परत्वम् - सर्वबलप्रदत्वम् - पञ्ज प्रगार रूबवत्वम् - सर्वगर्म समारात्यत्वम्-प्राप्ति प्रगारम्)।
*वेलैप् पुऱमगम् काण्बदुबोल् वेद नऩ्ऩॆऱिसेर्
नूलैप्पुऱमगम् काण्डलिल् नुण्णऱिविऩ्ऱि निऩ्ऱीर्
मालैप्पॆऱ वऴिगाट्टिय तेसिगर् वासगमे
ओलैप् पुऱत्तिल् ऎऴुदुगिऩ्ऱोम् उळ्ळे ऎऴुदुमिऩे। ८

टीका

*(प-उरै) वेलै - समुत्तिरत्तिऩुडैय, पुऱम् - वॆळिप् पिरदेसम्, अगम् - उळ्प्रदेसम्, इवैगळै, काण्बदु पोल् - पार्प्पदैप् पोल, वेद नऩ्ऩॆऱि - वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट नल्ल मार्क्कत्तै, अदावदु पगवाऩै अडैवदऱ्कु उबायङ्गळै, सेर् । अडैन्दिरुक्किऱ ‘नल्’ ऎऩ्बदु वेदत्तिऱ्कु विसेषणमागवुमाम्, अप्पॊऴुदु अबौरुषेयमागैयाले पिरमाणङ्गळुक्कुळ् उत्किरुष्टमाऩदु ऎऩ्ऱदागुम्। इङ्गु उबायत्तैच् चॊऩ्ऩदु पुरु षार्त्तङ्गळ् मुदलियवैगळुक्कुम् उबलक्षणम्, ‘नॆऱि’ ऎऩ्बदु पॊदुवाग वऴियैच् चॊल्लि, वेदत्तिल् सॊल्लियिरुक्किऱ वऴियै अऩुसरित्तिरुक्किऱ ऎऩ्ऱबडि, नूलै - सास्तिरङ्गळै, पुऱम् - वॆळि यैयुम्, अदावदु मेलॆऴुन्दवारियागत् तोऩ्ऱुम् अर्त्तत्तैयुम्, अगम् - उट्पुऱत्तै अदावदु तात्पर्यार्त्तत्तैयुम्, काण्डलिल् - अऱिवदिल्, नुण् - सूष्ममाऩ अऱिवु - पुत्ति, इऩ्ऱि - इल्लामल्, निऩ्ऱीर् - निऱ्किऱवर्गळे, इङ्गु पुत्तियिल्लामैयैच् चॊऩ्ऩदु कालम् इल्लामैक्कुम् उबलक्षणम्, मालै- तऩ्ऩै आच्रयित्तवर्गळिडत्तिल् मिगुन्द प्रीदियैयुडैयवऩै। पॆऱ - अडैवदऱ्कु, वऴि मार्क्कत्तै (पक्ति पिरबत्तिगळै) काट्टिय - काट्टिक्कॊडुत्तवर्गळाऩ, तेसिगर् - पूर्वासार्यर्गळुडैय, वासगमे - वार्त्तैयैये, ओलैप्पुऱत्तिल् - ओलैयिऩ् वॆळिप्पुऱत्तिल्, ऎऴुदुगिऩ्ऱोम्- आसार्यर्गळ् उबदेसित्तदै ऎऴुवदु मात्तिरम् सॆय्गिऱोमेयऩ्ऱि नामागप् पुदिदाय् ऒऩ्ऱैयुम् ऎऴुदविल्लै ऎऩ्ऱबडि। उळ्ळे - मऩदिऱ्कुळ्ळे, ऎऴुदुमिऩे - स्तिरमाग वैत्तुक्कॊळ्ळुङ्गळ् ऎऩ्ऱबडि।

मूलम्

(ईच्वर लक्षणम्)
उक्तङ्गळाऩ चेतनाचेतनङ्गळुक्कॆल्लाम् ओरुयिराय्
१ ’ उत्तम: पुरुष: त्वन्य: ’
( उत्तम; पुरुषस्त्वन्य:)
ऎऩ्गिऱबडिये उलगु तऩ्ऩोडॊऩ्ऱि निऱ्क वेऱु निऱ्कुमवऩ् ईश्वरऩ्, सौगतादि परिगणित षोडश विधानुलब्धिककळालुम् अतिन्द्रियङ्गळाय् सास्त्रैकवेद्यङ्गळाऩ ईश्वर स्वरूप रूप गुण विभूति विशेषङ्गळै निषेधिक्क वॊण्णादु।
२ ‘जन्माद्यस्य यत्:’
( जन्मात्यस्य यद: )

टीका

१। कीदै - १५-१७ उत्तमऩागिय पुरुषऩ् वेऱुबट्टवऩ्। २। सारीरग सूत्तिरम् - १-१-२ इन्द सेदनासेदऩ रूबमाऩ प्रबञ्जत्तिऱ्कु ऎन्दप् पगवाऩिडत्तिलिरुन्दु उत्पत्ति मुदलियवैगळ् उण्डागिऩ्ऱऩवो

मूलम्

इत्यादिककळिल्बडिये निखिलजगदेक कारणत्वमुम् सर्व शरीरित्व निरा धारत्वादिकळुम् मुमुक्षुपास्यत्व मोक्षप्रदत्व मुक्तप्राप्यत्वादिकळुम् ईश्वर लक्षणङ्गळ्। सर्वकार्यङ्गळुक्कुम् ‘स्यां’ ऎऩ्गिऱ सङ्कल्प विशिष्टऩाय्क् कॊण्डु, ईश्वरऩ् निमित्तमाम्। स्वगत संयोगादि विशेषङ्गळुक्कु साक्षादुपादानमाऩाऩागिलुम् इतरङ्गळुक्कु सूक्ष्म चिदचीद्विशिष्टऩाय्क् कॊण्डु उपादानमागिऱाऩ्।

[ईच्वरऩुडैय कर्त्रुत्व प्रेरगत्वादिगळ्]
ईश्वरऩुक्कु कर्तृत्वादिकळैयुम् उदासीनत्वत्तैयुम् सर्व विषयमागक् कॊळ्ळिल् विरुद्धमाम्, नियत विषयमाय्क् कॊळ्ळुगैक्कु नियामकं काण्गिऱिलोम्, आगैयाल् ईश्वर विषय शास्त्रङ्गळ् अन्यपरङ्गळऩ्ऱो, ऎऩ्ऩिल्, क्षेतनान्तर संकलपमॊऴिय महदादि सृतिकळैयुम् पुरुषर्गळुडैय निद्रा प्रभोधादिकळैयुम् नडत्तुमिडत्तिल् ताऩे कर्तावाम्। इतरकार्यङ्गळैप्पऱ्ऱ हेतुक्कळाऩ ज्ञानचिकीर्षादिकळैक् कॊडुक्कुमदु चेतनर् पक्कल् इवऩुक्कु विशेषित्तु प्रेरकत्वं । अचेतनङ्गळिल् प्रेरकत्वमावदु कार्यान्तरानु गुणविकारमात्र हेतुत्वं I। इवऱ्ऱाले कारय्ता ऎऩ्ऱुम् प्रवर्तकऩॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु। चेतनाचेतनङ्गळ् इरण्डुक्कुम् इप्पडि प्रेरकमाऩ वेषंताऩे नियन्तृत्वं | चेतन विषयमाग स्वतन्त्र शास्त्र मुखत्ताले पण्णुम् नियमनविशेषं प्रशासितृत्वं | अचित्तैप् पऱ्ऱ प्रशासन शब्दं औपचारिकं । जीवर्गळुक्कु पराधिन कर्तृत्व मुण्डागैयाले शास्त्रं सावकाशं । सर्वज्ञऩल्लादवऩुक्कु उपदेश सापेक्षमाऩ ज्ञानमुम् सर्व शक्तियल्लादवऩुक्कु परसापेक्ष कर्तृत्वमुण्डागक् कुऱैयिल्लै। जीवऩ् ईश्वराय्त्त प्रवृत्तियागिल् शास्त्रवशऩागमाट्टाऩ् ऎऩ्बार्क्कु कायकरणकर्म कालादिसापेक्षमाग प्रवृत्तिक्कैयालुम् शास्त्र वश्यत्वं घटियादबडियाम्। अन्तर्याभियायुम् उपदेशमुखत्तालुम् ताऩ् प्रेरिक्क प्रवर्तिक्किऱ चेतनरै अप्पोदे मीऴ्क्कवल्लऩायिरुक्क मीऴ्क्कादे ‘अस्तु’ ऎऩ्ऱु निऱ्कुम् निलै अनुपन्तृत्वं | ऒरु विषयत्तिले चेतनाचेतनङ्गळै प्रवर्तिप्पित्त अळवाल् अव्वो कार्यङ्गळ् निर्वहियामैयाले ताऩुम् कूड प्रवर्तिक्कै सहकारित्वं | जगत् सृष्टयादिकळिल् सहकारियुम्

मूलम्

इवऩ् ताऩे ऎऩ्बार्क्कु कालाद्कळाऩ सहकारिकळुम् इवऩुक्कु शरीरङ्गळ् ऎऩ्गैयिलुम् संकल्पित्त विषयत्तिल् यथासङ्कल्पं पिऩ्ऩै वेऱॊऩ्ऱै अपेक्षिक्कवेण्डा वॆऩ्गैयिलुम् तात्पर्यं । इप्पडि सर्वकाय विषयव्यापारवाऩाऩ ईश्वरऩ् क्षेत्रज्ञरुडैय विषम सृष्टि हिता हित प्रेरनादिकळिल् विशेष कारणमऩ्ऱिक्के अवर्गळुडैय कर्मवैषम्यं अवऱ्ऱिऱ्कु प्रयोजकमागैयाले इवऩै उदासीनऩॆऩ्गिऱदु। कर्मानुगुण कार्य सृष्टि(यै) पण्णुगिऱदॆल्लाम् इवऩुडैय फलप्रदत्व प्रकारं। इत्ताले वैषम्य नैर्गृण्य परिहारमुम् वरुम्।

[ अवाप्त समस्तगामत्वम्]
चेतनऩाऩवऩ् एदेऩुम् ऒरु प्रयोजनत्तैयॊऴिय ऒरु प्रवृत्ति पण्णाऩ्। लीलारसत्तैयादल् जीवरक्षणत्तैयादल् कामित्तु प्रवृत्तिकिऱाऩागिल् अवाप्तसमस्त कामत्वं कूडादु। आगैयाल् ईश्वरऩ् इल्लैयादल् तिर्व्यापारेश्वरऩ् कालादिकळैप् पोले निमित्तमात्रमादल् आमत्तऩै यऩ्ऱो ? ऎऩ्ऩिल्, नित्य निरतिशयानन्दऩाय् निऩैत्तबोदे तऩ् अभिमतङ्गळैयॆल्लाम् तलैक्कट्टवल्लऩागैयाले अवाप्त समस्तकामऩॆऩ्गिऱदागैयाले इवऩुक्कु तत्तत् कालाभिमतसृष्ट्यादि लीलारसमुम् आश्रित रक्षणादिरसमुम् नडक्कक्कुऱैयिल्लै। चेतनरुडैय कर्मप्रवाहमुम् अचेतनङ्गळुडैय परिणाम प्रवाहमुम् ईश्वरऩुडैय लीलाकारुण्य रसभरित सङ्कल्प प्रवाहमुम् अनादियाग प्रवृत्तिया निऩ्ऱाल् इवऱ्ऱिल् विशेष प्रयोजकत्व प्रधानत्वादि विभागत्तै वस्त्वनुरूपमाग विवेकिप्पदु।
[ उबादान कारणत्वम् ]
इप्पडि सत्यसङ्कल्पऩाय् सर्व कार्य कारणमाऩ ईश्वरऩ् उण्डाऩालुम् पल श्रुति स्मृतिकळिऩुडैय स्वारस्यत्तालुम् लोक द्दष्ट प्रक्त्तियैयालुम् इवऩ् निमित्तमात्रमत्तऩैयऩ्ऱो ? उपादानं प्रकृत्यादिकळाग वेण्डावो ? इङ्ङऩल्लादबोदु विकारादि दोषङ्गळुम् वारादो? ऎऩ्ऱु यूगपाशुपत वैशेषिकादि सिद्धान्तिकळ् सॊल्लुमदु श्रुत्यादिकळिल् प्रतिज्ञाद्दष्टान्त बहु भवन सङ्कल्प वन

मूलम्

वृक्षादि निदशात्म कारण भूत योनि शब्दादिकळिऩाले निरस्तं | लोकत्तिलुम् निमित्तोपादानभेदं कण्डाप्पोले निमित्तोपादानैक्यत्तैयुम् चेतनाचेतनङ्गळ् इरण्डिलुम् स्पव्यापारत्ताले स्वगतावस्था विशेषङ्गळ् वरुमिडङ्गळ् ऎल्ला इडत्तिलुम् काणलाम्। निमित्तमात्रेश्वर वादिकळुक्कुम् ईश्वरऩुक्कु उपादानत्वमुमिसैय वेणुम्। अप्पोदु उपादान द्रव्य शरिरक कऩाय्क्कॊण्डु उपादान शब्दवाच्यऩाऩाल् बालऩ् युवावाम्बोदु आत्मस्वरूपत्तिल् बाल्य यौवनङ्गळ् तट्टादाप्पोले नामान्तर भजनार्ह विकार विशेषङ्गळुम् क्लेशादिकळुम् ईश्वर स्वरूपत्तिल् तट्टामैयाले निविकारादि श्रुति विरोधमिल्लै।
१ “ सोभिध्याय शरीरात् स्वात्’
(सोबित्याय सरीरात् स्वात्)
इत्यादिकळुक्कुम् ऊर्ण नाभि मुदलागश्रुति सॊऩ्ऩ द्दष्टान्तङ्गळुक्कुम् इप्पडि तात्पर्यं कण्डु कॊळ्वदु।

[ईच्वरस्य सर्व सरीरित्वम् ]
अशरीर श्रुतियाले ईश्वरऩै अशरीरिऩॆऩ्ऱु कॊळ्ळुदल्, इन्द्रादि न्यायत्ताले कर्म कृत शरीरङ्गळैक् कॊण्डु कर्म वस्येश्वर प्रवाह परिग्रहं पण्णुदल्, इच्छामात्र गृहितानित्यशरीरङ्गळैक् कॊळ्ळुदल् पोक्कि चेतनाचेतन द्रव्यङ्गळै ऎल्लाम् शरीरमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩत्तै मुख्यमागक् कॊळ्ळप् पोमो? आगैयाल् शरीर द्वारा उपादानं सॊऩ्ऩ इडम् उपचार मामत्तऩैयऩ्ऱो? ऎऩ्ऩिल्, ईश्वरऩुक्कु गुणविग्रह जन्म कर्मादि विधि विशेषङ्गळ् मङ्गळ तदितरविषयव्यवस्थैयाले अविरुद्धङ्गळ्। आगैयाल् इवऩुक्कु कर्मायत्त शरीरादिकळुम्, कालायत्त यौवनादिकळुम्। करणायत्त ज्ञानादि कळुमे निषेध्यङ्गळागिऱऩवागैयाले अशरीरत्व सर्व शरीरत्वादि कळुक्कु विरोदमिल्लै।

टीका

१। मऩुस्म्रुदि – अन्दबगवाऩ् सङ्गल्बित्तु तऩ्ऩुडैय सरीरत्तिलिरुन्दु

मूलम्

अकर्मवस्यत्व नित्यत्व त्रैकालिकत्व सर्वेश्वरत्व समाभ्यधिकदरिद्रत्वादि श्रुति बलत्ताले ईश्वर प्रवाहमुम्, मुक्तऩे ईश्वरऩ् ऎऩ्ऩुम् पक्षमुम् घटियादु। अनित्य शरीरङ्गळै ईश्वरऩुक्कुक् कॊळ्ळ इसैन्दाल् तुल्य प्रमाण सिद्ध नित्य सर्व शरीरमुम् कॊळ्ळलाम्। ईश्वरऩैप्पऱ्ऱ आधेयत्व विधेयत्व शेषत्व नियमत्ताले अपृथक्सिद्ध विशेषङ्गळाय् स्वरूपेच्छायत्तङ्गळाऩ चेतनाचेतन द्रव्यङ्गळ् ऎल्लात्तुक्कुम् दिव्यमङ्गळ विग्रहत्तुक्कुप् पोले चेतनऩैक् कुऱित्तु अपृथक्सिद्ध विशेषमाऩ द्रव्यत्वं शरीरमॆऩ्गिऱ लक्षणमुण्डागैयाले इवऩै शरीर द्वारा परिणमिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱदु मुख्यं।

[ सरीर कद तोषङ्गळिऩाल् तॊडप्पडामलिरुक्कै ]
इप्पडि विशिष्टपरिणामत्तिल् इन्द शरीरभूत चितचित्तुक्कळिल् काट्टिल् वेऱुबट्टवऩागैयाले इवऩुक्कु तद्गत दोषङ्गळ् तट्टादु, स्वरूपपरिणाम योग्यऩल्लादबडि प्रमाण सिद्धऩागैयाले स्माप्रक्षिप्तकाष्टन्यायं वारादु। सर्व प्रशासितावाऩ इवऩुक्कु शास्त्रवश्यत्वकर्मवश्यत्वादिकळ् कूडामैयाले क्षेत्रज्ञर्क्कुप् पोले सशरीरत्व सव्यापारत्व प्रयुक्त दु:खा (खित्व)दि दोषङ्गळुम् प्रसङ्गियादु। सर्वदा सत्यसङ्कल्पऩाय्त् ताऩे सहकारिकळैयुम् वगुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱाऩ् ऎऩ्गैयाले इच्छा विघात सहकार्यलाभादि प्रयुक्त क्लेशमुम् वारादु।

[तुक्कादि तोषङ्गळ् इल्लामै]
परदु:ख निराकरणेच्छै कृपै ऎऩ्गिऱ लक्षणत्तुक्कुम्
१ ‘तेन वञ्चयते लोकालन्’
( तेन वञ्जयदे लोगान् )

टीका

१। पारदम् - उत्योग - ६७।१५ (ऎल्लावऱ्ऱैयुम् सॆय्य सत्तियुडैयवऩायिरुन्द पोदिलुम् पगवाऩ् तुर्प्पलऩाऩ मऩुष्यऩैप्पोल् सिल कार्यङ्गळैच् चॆय्दु) अवऱ्ऱाल् जऩङ्गळै वञ्जऩै सॆय्गिऱाऩ्

मूलम्

१ ‘मोहयित्वा जगत् सर्वं’
(मोहयित्वा जगत् सर्वम् )
इत्यादि प्रमाणङ्गळुक्कुम् सेर
२ ‘भृशं भवति दु:खित:’
(प्रुशम् पवदि तुक्किद:)
इत्यादिकळ् अनुकूलरञ्जनार्तमागवुम् प्रतिकूलमोहनार्तमागवुम् उण्डाऩ अभिनयत्तैप् पेसुगिऱदागैयाले परदु:ख दु:खित्वदोषङ्गळुम् कूडादु। सर्वज्ञऩुक्कु अवतारदशैयिले अज्ञानदुखादिकळैच् चॊल्लुम् पक्षंभेदाभेद पक्षं पोले जैनगन्धियागैयाले उपेक्षणीयं । कर्मवश्यरुक्कु हेयङ्गळाऩ सर्ववस्तुक्कळोडुम् इवऩुक्कु सद्वारकाद्वारक सत्यसंबन्धमुण्डायिरुक्कच् चॆय्दे तऩ्ऩैप्पऱ्ऱ प्रतिकूलमॊऩ्ऱुमिल्लामैयालुम्, तऩक्कु ऒरु अवस्थैयिलुम् प्रतिकूलं वरुगैक्कु योग्यतैयिल्लामैयालुम्, इच्छैयुळ्ळबोदु सर्वरुडैय हेयङ्गळैयुम् कऴिक्क वल्लऩागैयालुम्, ईश्वरऩै शुध्धऩ् अमलात्मा हेयप्रत्यनीकऩ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुम् शब्दङ्गळ् ऎल्लाम् त्रिविध चेतनाचेतन रूपवस्त्वन्तरसामान्यत्ताले स्वरूपगुणादि विषयमाग शङ्कित दोषङ्गळै व्यपच्छेदिक्किऩ्ऱऩ।

[ लीलाबोग रस वत्वम् ]
इप्पडि जगन्निमित्तोपादन भूतऩाऩ ईश्वरऩ्
३ ’ विचित्रा देहसंपत्ति:’
(विसित्रा तेहसम्बत्ति;)

टीका

१। पारदम् - मौसल ९।३४ ऎल्ला लोगत्तैयुम् मयक्कि विट्टु। २। इरामा - अयोत्तिया २-४१ मिगवुम् तुक्कप्पडुगिऱवऩाग आगिऱाऩ्। ३। विसित्रमाऩ तेगमागिऱ सम्बत्तु (पगवाऩुक्कुक् कैङ्गर्यम् सॆय्वदऱ्काग कै, काल् मुदलियवैगळुडऩ् कूडियदाग मुऩ्बे सिरुष्टिक्कप्पट्टदु)

मूलम्

इत्यादिकळिल्बडिये स्वसेवार्थमागक् कॊडुत्त करणकळेबरङ्गळैक् कॊण्डु आऱु कडक्कक्कॊडुत्त तॆप्पत्तैक् कॊण्डु नीर्वाक्किले ऒऴुगि अगप्पडुवारैप् पोले अमार्गप्रवृत्तराऩवर्गळ् लीलारसत्तुक्कु उऱुप्पाय् संसारघटीयन्त्रत्तिल् परिभ्रमिप्पार्गळ्। अवसरप्रतीक्षऩाऩ परमकारुणिकऩ् ‘यावऩ् ऒरुवऩै वरिक्किऱाऩ्’ ऎऩ्ऱुम्
१ ‘यं पश्येत्’ ऎऩ्ऱुम्
(यम् पश्येत्)
२ ‘वॆऱिदे अरुळ् सॆय्वर् सॆय्वार्गट्कु’
ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये ऒरु व्याजत्ताले विशेषकटाक्षं पण्णप् पॆऱ्ऱवर्गळ् भोगरसयोग्यराम्बडि पुनरावृत्तियिल्लाद वऴिये पोवार्गळ्।

[निर्हेदुग क्रुबा निरूबणम्]
ओरळविले अपराधभूयस्तामात्रमादल् अदडियाग वन्द दु:खभूयस्तामात्रमादल् भगवत्कृपैक्कु उत्तम्भकमाय् अत्ताले अज्ञातसुकृतादिपरंपरै वरुगिऱदॆऩ्ऩुमवर्गळुक्कु अपराधमे उपकारकमाय् उपादेयमाग प्रसङ्गिक्कुम्। शिशुपालादिकळुक्कुम् सिल हेतुकळाले अपराधं क्षन्तव्यमाऩ अळवेयुळ्ळदु। पूर्वसुकृतविशेषमे उपकारकम्।
३ ‘ओर् ऎण्दाऩुमिऩ्ऱिये '

टीका

१। मुऩ्ऩाल् पार्क्क। २। तिरुवाय् ८-७-८-ताऩ् किरुबै सॆय्दरुळ निऩैत्तवर्गळुक्कु निर्हेदुगमागवे किरुबै सॆय्दरुळुवार्। (अदावदु सत्रुसमाऩ कारणम् इल्लाविट्टालुम् सॆय्वार्गट्कु अवऩाल् विदिक्कप्पट्ट पक्तियै अवऩिडत्तिल् सॆय्दवर्गट्कु अरुळ् सॆय्वाऩ्) ऎऩ्ऱ करुत्तु । ३।तिरुवाय्-१-१०-५।

मूलम्

इत्यादिकळिल् तात्पर्यत्तैप्पारादे नित्य निरंकुश स्वातन्त्रय निर्हेतुक कृपादिमात्रत्ताले मोक्षप्रदानं पण्णुगिऱाऩ् ऎऩ्ऩुम् पक्षत्तिल् सर्वमुक्ति नित्यमुक्ति वैषम्यनैर्घृण्यादि प्रसङ्गं वरुम्। निरंकुश स्वातन्त्रयं जगत् सृष्टि मोक्षप्रदानादिकळिल् इच्छैयुळ्ळबोदु विधातं पिऱवामैक्कु उऱुप्पाम्। निर्हेतु कृपै वशीकरण सौकर्य अवसरप्रतीक्षण प्रवृत्तिशेष पूरणादिकळुक्कु निदानमाम्।

[ जगद: प्रह्मांसत्व निरागरणम् ]
ईश्वरसऩै ब्रह्मत्तिऩ् एकदेशमाक्कि अवऩ् तऩक्कु विश्वतैजसप्राज्ञर्गळ् ऎऩ्ऱुम्, वाङ्मय प्राणमय मनोमयर्गळ् ऎऩ्ऱुम् सिल व्यक्तिकळ् उण्डॆऩ्ऩुमवर्गळुक्कु अन्यपरमऩ्ऱिक्के इरुप्पदु ऒरु प्रमाणं अरिदु। ईश्वरऩुम् भोक्तृभोग्यङ्गळुम् स्वरूपेण उत्पत्ति लयवत्तुक्कळाऩ ब्रह्मामंशङ्गळ् ऎऩ्बार्क्कु सर्व प्रमाण विरोधं वरुम्।

[ प्रह्मत्रैवित्य प्रगारम् ]
भोक्तृभोग्य नियन्ताक्कळ् ब्रह्म स्वरूपैकदेशङ्गळल्लादबोदु ह्मं त्रिविधं ऎऩ्गिऱ वाक्यम् निर्वहिक्कुम्बडि ऎऩ्? ऎऩ्ऩिल्,
१ ‘उपासा त्रैविध्यात्’
(उबासा त्रैवित्यात् )
ऎऩ्गिऱबडिये सरीरभूतङ्गळाऩ चेतनाचेतनङ्गळालुम् तऩ् स्वभाव विशेषङ्गळालुम् विशिष्टऩाग अनुसन्धेयऩागैयाले अनुसन्धेय आकारत्रैविध्यत्तै निऩैत्तु त्रिविधमॆऩ्गिऱदु ऎऩ्ऩुमिडम् सर्व श्रुत्यनुगुण |

टीका

१। सारी- सूत्-१।१-३२ उबासनत्तिऩ् मूऩ्ऱु विदमाग इरुप्पदिऩाले अदावदु परप्रम्मत्तैप् पऱ्ऱिय उबासनम् मूऩ्ऱु विदमाग इरुप्पदिऩाले।

मूलम्

[ प्रह्म सेदऩासेदऩ सामाना करण्य तात्पर्यम्]
श्रुतियिल् ब्रह्मत्तुक्कु चेतनाचेतन सामानाधि करणमुमुम् शरीरात्मभावत्ताले ऎऩ्ऩुमिडम् घटक श्रुत्यादिकळालुम्,
१ ‘सर्वं समाप्नोषि ततोसि सर्व:’
(सर्वम् समाप्नोषि तदोसि सर्व:)
२ ‘सर्वगत्वादतन्तस्य स एवाहमवस्थित:’
(सर्वगत्वादनन्दस्य स एवाहमवस्तिद:)
ऎऩ्ऱु हेतुनिर्देश पूर्वकोपबृम्हणङ्गळालुम्निर्णितं |

[पेदाबेद परिणामादि पक्ष निरसनम् ]
अनन्यया सिद्ध नित्य भेद श्रुति बलत्ताले चिदचिदीश्वरर्गळुक्कु स्वरूप भेद मुमुण्डायिरुक्कैयाले सामानाधिकरण्यं विशिष्टैक्य परमाग वेण्डियिरुक्क सर्वभेदमुम् मिथ्याभूतमॆऩ्गिऱ प्रच्छन्न बौद्ध पक्षमुम्, भेदाभेदं कॊळ्ळुगिऱ प्रच्छन्नजैनपक्षमुम् तृणच्छन्नकूप समानङ्गळाम्। सत्यङ्गळाऩ सूक्ष्मचिदचित्तुक्कळाले विशिष्टऩाय्क्कॊण्डु ईश्वर जगद्रूपऩाय् परिणमिक्किऱाऩॆऩ्ऱु प्रमाण सिद्धमागैयाले अनियतस्वरूप परिणाम पक्षमुम्, प्रतिनियतांसत्रय परिणामपक्षमुम् स्वरूपैकदेश नित्योपाधि परिणामपक्षमुम्, से च क जालिक बर्हिण कूर्मादि समाधियाले सर्व विसृष्टि विक्षेप विकासाभि व्यक्त्यादि पक्षङ्गळुम्, सर्व नित्यत्व सर्वक्षणिकत्व सर्व शून्यत्व अहेतुकोत्पत्ति विनाशादि पक्षङ्गळुम् ऎल्लाम् प्रमाण विरुरुद्धङ्गळागैयाले तमो मूलङ्गळ् ऎऩ्ऩुमिडत्तै

टीका

१। कीदै-११।४० ऎल्लावऱ्ऱैयुम् व्याबित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱीर् आगैयिऩाल् ऎल्लामाग आगिऱीर्। २। विष्णुबुराणम्-१।१९ ८५ पगवाऩुक्कु ऎल्लावस्तुक्कळिलुम् व्याप्ति इरुप्पदिऩाल् नाऩ् अन्दप् पगवाऩागवे इरुक्किऱेऩ्।

मूलम्

१ ‘या वेदबाह्या: स्मृतय:’
( या वेदबाह्या: स्म्रुदय:)
इत्यादिकळिले कण्डु कॊळ्वदु। उक्तङ्गळाऩ सर्वोपादानत्व निमित्तत्वादिकळाले शङ्कितङ्गळाऩ विकारित्व जडत्व प्रतिकूलत्व परिच्छिन्नत्वादिकळैक् कऴिक्कैक्काग शोधकवाक्यङ्गळिले सत्यत्व ज्ञानत्वादि धर्मङ्गळ् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩवागैयाले इव्वाक्यङ्गळ् निविशेष परङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लुम् पक्षं पूर्वापर श्रुत्यन्तर प्रमाणान्तर स्ववचन विरुद्धमाम्।

[ त्रिविद परिच्चेद राहित्य प्रगारम्]
अनन्त शब्दत्तिल् संकोचमिल्लामैयाले त्रिविधपरिच्छेदमुम् कऴिक्कुमिडत्तिल्
२ ’ यथा सर्व गतो विष्णु: ’
(यदा सर्व कदो विष्णु:)
ऎऩ्गिऱबडिये सर्व देशवर्तित्व संप्रतिपत्तियाले देशपरिच्छेद राहित्यमुम्,
३ ‘श्रिवत्स वक्षा नित्य श्रिरजय्य: शाश्वतो धृव:’
( श्रीवत्स वक्षा नित्य श्रीरजय्य: सास्वदो त्रुव;)

टीका

१। मऩु स्मिरुदि १२।९५ ऎन्द स्मिरुदिगळ् वेदत्तै अऩुसरिक्कादवैयो २। विष्णुबुराणम् १-८-१७ ऎप्पडि पगवाऩ् ऎल्ला इडत्तिलुम् व्या पित्तिरुक्किऱारो ३। रामा-सुन्दर-३६-२८ श्री वत्सम् ऎऩ्गिऱ मऱुवैत् तिरुमार्बिल् उडैयवऩ्। ऎप्पॊऴुदुम् लष्मियै उडैयवऩ्। ऒरुवरालुम् जयिक्क मुडियादवऩ् अनादियाग इरुप्पवऩ् अऴिविल्लादवऩ्

मूलम्

ऎऩ् कैयाले अपाकृतविग्रहादि विशिष्टऩुडैय काल परिच्छेदराहित्वमुम्,
१ ‘जगत् सर्वं शरीरं ते’
( जगत्सर्वम् सरीरम् ते)
इत्यादिकळाले सर्व वस्तु सामानाधिकरण्य योग्यतैयालुम् विभूति गुण व्यापारयोग्यतादिकळाल् तऩ्ऩिल् अतिशयित वस्त्वन्तरमिल्लामैयालुम् वस्तु परिच्छेद राहित्यमुम् सिद्धिक्किऱदु।

[ तेस परिच्चेद राहित्य प्रगारम् ]
सर्वव्याप्ति सॊऩ्ऩ इडत्तिल् अन्तर्व्याप्तियावदु निखयवङ्गळोडु सावयवङ्गळोडु वासियऱ अवैयुळ्ळ इडत्तिल् इवऩ् इल्लै ऎऩ्ऩादबडि प्रतिघातमऱ्ऱु नीङ्गादबडि निऱ्कै। इदिल् प्रतिवस्तु पूर्णत्वं ज्ञान शक्त्यादि संकोचाभावत्ताले कण्डु कॊळ्वदु। ईश्वरऩुडैय सर्व स्वरूपमुम् अल्पपरिमाणमाऩ एकत्तिले अडङ्गुम् ऎऩ्ऩुम् पक्षत्तिल् बहिर्व्याप्ति सॊल्लवॊण्णादु। अणुत्व विभुत्वादिकळै अद्यटित घटना शक्तियाले ऒरुक्कालेयादल् क्रमत्तालेयादल् कॊण्डाल् भेदाभेदादिपक्षङ्गळैक् कऴिक्क विरगिल्लै। सर्वत्तुक्कुम् बहिर्व्याप्तिऩॆऩ्ऩुमिडम् संभविक्कुम् इडत्तिलेयाग वेण्डुगैयाले बाह्यप्रदेशमुळ्ळवऱ्ऱुक्कॆल्लाम् बहिर्व्याप्तिऩॆऩ्गिऱदु।

[ कालबरिच्चेद राहित्य प्रगारम् ]
कालपरिच्छेदमिल्लै ऎऩ्ऱविडत्तिल् सर्व द्रव्यत्तुक्कुम् अवरूप नित्यत्वं समानंमागैयालुम्, धर्म भूतज्ञानादि नित्यत्वं नित्यसूरिकळुक्कुम् उण्डागैयालुम्, ईश्वरऩाऩ वेषत्तिले नित्यत्वं सॊल्लुगिऱदु। अन्वय व्यतिरेकङ्गळाले कारणत्वं अऱुदियिड वेण्डियिरुक्क व्यतिरेक ग्रहणमुम् व्यतिरेक संभावऩैयुमिल्लाद

टीका

१। इराम- युत्त-१२०।२५ ऎल्ला लोगमुम् उऩक्कुच् चरीरम्

मूलम्

नित्यविभुवाऩ वस्तुवुक्कु कारणत्वं कॊळ्ळुम्बडि ऎऩ् ? ऎऩ्ऩिल्, लौकीक कारणविशेषङ्गळुक्कुप् पोलऩ्ऱिक्के अन्वयव्यातिरेक निरपेक्षमाग धर्मिग्राह कत्ताले नित्यविभुवुक्कुम् नियत पूर्वभावित्वलक्षण कारणत्वं अऱियलाम्। स्वरूपसहकारि वैषम्यत्ताले नित्यविभुक्कळुक्कु कार्य विशेष प्रतीनियमुम् कूडुम्।

[ वस्तु परिच्चेद राहित्य प्रगारम् ]
वस्तु परिच्छेद राहित्यत्तै वस्त्वन्तराभावत्तालुम् वस्त्वन्तर स्वरूपैक्यत्तालुम् निर्वहिप्पार्क्कु प्रत्यक्षादि सकलप्रमाण विरोधं वरुम्। सर्वशरीरियाऩवऩै
१ ’ अमलऩ् ’
ऎऩ्ऩुमिडत्तिल् चेतनाचेतनङ्गळुक्कु उळ्ळ दोषङ्गळ् इवऩुक्कु इल्लै ऎऩ्ऱुम्, आश्रितरुडैय दोषङ्गळैक् कऴिक्कवल्लऩ् ऎऩ्ऱुम्, प्रमाणानु गुणमागतात्पर्यं कॊळ्ळुवदु।

[ तिव्य मङ्गळ विक्रह योगम् ]
इप्पडि कारण लक्षण भेद तादात्म्य घटन शोधन विषय वाक्यङ्गळाले सिद्धमाय् परिशुद्धमाय् परिपूर्णरसमाऩ दिव्यात्म स्वरूप दुगधाब्धियिले न्यासोपासनङ्गळै अवलम्बित्तु इऴिन्दु ऎङ्गुम् अनुभविक्कप्पार्क्कुमवऩुक्कु दिव्य गुण विग्रहादिकळ् तुऱैगळाम्। गुणङ्गळिल् सर्वावस्थानुवृत्त ज्ञानशक्त्यादि षाड्गुण्यत्तिऩ् प्रकारमुम् इव् वाऽऽऱु मुदलाग वन्द सौशील्याद्यनन्त गुणतरङ्गळुम् इरुक्कुम् पडि भगवच्छास्त्रङ्गळिले परक्कक्काणलाम्। नित्यविभूति निरूपणत् तिले भगवद्विग्रह नित्यत्वादिकळ् घटिक्कुमॆऩ्ऩुमिडम् सॊऩ्ऩोम्। स्वरूप तुल्य विग्रहव्याप्तिपक्षमुम्, व्यूहविभवादि सर्व विग्रहानित्यत्व पक्षमुम्, इवै ऎल्लाम् परमदनिलय नित्यविग्रहपरिणति विशेषङ्गळ् ऎऩ्गिऱ पक्षमुम् पिणक्कऱुम् प्रकारं सर्व दर्शित्वदशैयिले कण्डु कॊळ्वदु।

टीका

१। अमलऩादिबिराऩ्-१।

मूलम्

[नारायण परत्वम् ]
इप्पडि विग्रहविशेष विशिष्टऩाय्क्कॊण्डु शुद्धाशुद्ध सर्व सृष्टि कारणमाऩ सर्वेश्वरऩ् नारायणऩ् ऎऩ्ऩुमिडम् सर्वकारण वाक्य विश्रान्तियालुम्, सात्त्विकोपब्रह्मणङ्गळाऩ धर्म शास्त्रेतिहास पुराणादिकळालुम् सिद्धमागैयाले त्रिमूर्ति साम्यैक्योत्तीर्ण व्यत्तय्यन्तरादि पक्षङ्गळ् निरवकाशङ्गळ्। सर्वकारण भूतऩाय् उपाय भूतऩुमाऩ नारायणऩ् ताऩे मुक्तप्राप्यऩॆऩ्ऩुमिडम् पराधिकरणत्तिले समर्थितं । लिङ्गभूयस्त्वाधिकरणत्तिले नारायणऩे सर्वपरविद्या वेद्यऩॆऩ्ऱु निर्णीतं । संकीर्णराजस तामस पुराणङ्गळैक् कॊण्डु तत्व निर्णयं पण्णवॊण्णादॆऩ्ऩुमिडम् सत्त्वादि गुणस्वभाव प्रतिपादक प्रमाणङ्गळालुम् सात्त्विक पुराणादि विभाग प्रकारङ्गळालुम् अनन्यथा सिद्धकारण वाक्यादि बलत्तालुम् अऱुदियिडलाम्।

[ सर्व पलप्रदत्वम्]
सर्वपरविद्यैकळिलुम् प्रतिनियताकार विशिष्टऩाय्क् कॊण्डु प्रधानप्रतिपाद्यऩ् नारायणऩेऎऩ्ऱु श्रुति स्मृति शत सिद्धमागैयाले प्रतर्दनादि विद्यैकळिल् प्राणाद्यचेतनङ्गळ् पोले कञ्चुक कल्पराऩ इन्द्रादिकळ् उपास्यमऩ्ऱु। सर्वान्तर्यामियाऩ ईश्वरऩॊरुवऩुमे शास्त्रीय सर्वकर्म समाराध्यऩाय् कल्पान्तरत्तिलुम् निऩ्ऱु सर्व कर्मफलप्रदऩाम्। ब्रह्म रुद्र इन्द्रादिककळ् शास्त्र प्रवर्तनादिकळ् पण्णिऩार्गळेयागिलुम्, ‘मोक्षयिष्यामि’ ऎऩ्गिऱ अव्यवहित सङ्कल्पत्तिऱ्कु आश्रयमल्लामैयाले मोक्षप्रदरऩ्ऱु। श्रीपौष्करत्तिल् परव्यूहादि प्रकरणत्तिले
‘ स्वभावमजहच्छश्वदाकारान्तरमाकृतेः ।
यत्तत्वमब्जसंभूत प्रादुर्भावान्तरन्तु तत् ॥’ (स्वबावमजहच्चश्वदागारान्दरमाक्रुदे: |
यत्तत्वमप्जसम्बूद प्रादुर्बावान्दरन्दु तत् ॥ )
इत्यादिकळाले चेतनान्तर स्पर्शरहितमाऩ मुख्य प्रादुर्भावान्तरत्तैच् चॊल्लि, गौण प्रादुर्भावान्तरं सॊल्लत् तॊडङ्गि, हिरण्य गर्भ रुद्र

मूलम्

बुद्धादि क्षेत्रज्ञर्गळ् विद्याधिदेवादि प्रादुर्भावङ्गळाले अधिष्ठितमात्रं ऎऩ्ऱु अऱुदियिडप्पट्टदु।
१ ’ सृष्टिं तत: करिष्यामि त्वामाविश्य प्रजापते’
( स्रुष्टिम् तद: करिष्यामि त्वामाविश्य प्रजाबदे )
इत्यादिकळिलुम् इव्वर्थं कण्डु कॊळ्वदु।

[ पञ्जप्रगार रूबत्वम् ]
परव्यूहादि पञ्चप्रकार विग्रह विशिष्टऩाऩ ईश्वरऩै सूक्ष्म व्यूह विभव भेदभिन्नऩ् ऎऩ्ऩुमिडत्तिल् अन्तर्यामि रूपमुम्, अर्चावतारमुम्, अवऱ्ऱिऩ् परिणाम विशेषं ऎऩ्ऱु विवक्षितमागैयाले विरोधमिल्लै। अर्चावतारत्तिल् वर्ण भुज भूषण अस्त्रलांचन पत्नि परिजनादि विशेषङ्गळुम् पूर्व पूर्व रूपानुरूपङ्गळायिऱेयिरुप्पदु, शुभाश्रयत्वं इप्पञ्चरूपङ्गळिलुम् एकरूपं ।
मुक्तप्राप्यतैयिल् सर्व विशिष्टऩ् प्राप्यऩागैयाले नित्यरोडु मुक्तरोडु ब्रह्मादिकळोडु तृणादिकळोडु वासियऱ ऎल्लाम् प्राप्त्यन्तर्गतमाय् पतियिऩुडैय आभरणादिकळ् पत्निक्कु भोग्यङ्गळागुम् कणक्किले सर्वमुम् भोग्यमाम्।

[ प्राप्ति प्रगारम् ]
मुऩ्बु उपाधियाले प्रतिकूलमाऩवत्तुक्कुम् मेल् उपाधि निवृत्तियिल् स्वत: प्राप्तानुकूल्यत्तुक्कु विरोधमिल्लै। मऱ्ऱुम् सर्वेश्वरऩुडैय स्वरूप रूप गुण विभूतिकळिल् बाह्य कुद्दष्टिकळ् सॊल्लुम् वृधाजल्य बल्वजङ्गळै ऎल्लाम् मुऩ्बु सॊऩ्ऩ प्रमाण उन्मूलनं पण्णुवदु।

टीका

१। * ओ! प्रम्मावे, उऩ्ऩै अऩुप्रवेसित्तु स्रुष्टियै सॆय्यप्पोगिऱेऩ्।

मूलम्

सिऱैनिलैयाम्बवत्तिल् सिऱुदेऩिऩ्बमुण्डु उऴल्वार् मऱैनिलैगण्डऱिया मयल् माऱ्ऱिय मऩ्ऩरुळे
तुऱैनिलै पारमॆऩत् तुळङ्गा अमुदक्कडलाम्
इऱैनिलै यामुरैत्तोम् ऎम् कुरुक्कळ् इयम्बिऩवे। *
**त्रय्यन्तत्राणमेतत् कविकथकहरे रुत्थितं वेङ्कटेशात्
दत्तं सद्भिः दधानः स्थिर चतुर मृदूदार गंभीरगुम्भम्॥
यः कश्चित् वामनोपि प्रकटित महिपा विक्रमैरुज्जिहीत।
प्रज्ञा दौर्जन्य गर्जत् परमत परिषन्मस्तक न्यस्तपादः॥
इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य
श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य श्रीमद्वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु
श्री पर मत भङ्गे
|| परमतत्वाधिकार: चतुर्थ: ||
||स्वमतस्थापक: प्रथमो भाग: ||

टीका

[प-रै] सिऱै निलैयाम्बवत्तिल् - सिऱैयिऩ् तऩ्मैयुळ्ळ संसारत्तिल्, सिऱुदेऩ् इऩ्बम् - सिऱुदुळि तेऩ् पोल (अऱ्पमाऩ) सुगत्तै, उण्डु उऴल्वार्- अऩुबवित्तु ( अदिलेये ) मण्डि यिरुप्पवर्गळुडैय (तुम्), मऱैनिलै - वेदत्तिऩ् तात्पर्यत्तै, कण्डु अऱिया - तॆळिन्दु अऱियमुडियाद (पडि - सॆय्वदु माऩ), मयल् माऱ्ऱिय अज्ञाऩत्तैप् पोक्किय, मऩ् अरुळे । वलिय क्रुबैयिऩाल्, ऎम् कुरुक्कळ् इयम्बिऩवे - ऎङ्गळ् आसार्यर्गळ् उबदेसित्तबडि, तुऱै निलै पारम् ऎऩ (आऩन्दक् कडलिल् इऱङ्गुम् ) तुऱैयुम् निलैयाऩ निऱ्कुमिडमुम् (संसारत्तिऩ् अक्) करैयुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि, तुळङ्गा- निलैगलङ्गाद, अमुदक्कडलाम्- अम्रुद मयमागिय समुत्रमागिय, इऱैनिलै - पगवाऩुडैय प्रगारत्तै, याम्, उरैत्तोम् - सॊऩ्ऩोम्। ** (प-रै) कविग तग हरे :- कविदार्क्किग सिम्ममाऩ, वेङ्गडेसात् - श्री वेङ्गडेसऩ् ऎऩ्गिऱ आसार्यऩिडमिरुन्दु, उत्तिदम् - उण्डाऩ, स्तिर - उऱुदियायुम्, सदुर - सादुर्यत्तैयुडैयदायुम्, म्रुदु - म्रुदुवायुम्, उदार - अऩेगार्त्तङ्गळैत् तॆरिविक्किऱदायुम्, कम्बीर - कम्बीरमायुमुळ्ळ, कुम्ब: - पदङ्गळिऩ् अमैप्पै युडैय, त्रय्यन् सत्राणम् । वेदान्दङ्गळै रक्षिक्किऱ, सत्पि: - पॆरियोर्गळिऩाल्, तत्तम् - कॊडुक्कप्पट्ट, एदत् - इन्द क्रन्दत्तै, तदान: - तरित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ, य: कच्चित् - ऎवऩावदु ऒरुवऩ्, वामऩोबि - कुळ्ळमाय्, अदावदु ज्ञाऩादिगळिऩाल् कुऱैन्दवऩाय् इरुन्दबोदिलुम् प्रगडिदम हिमा - प्रगासम् सॆय्यप्पट्ट महिमैयैयुडैयवऩाय्क् कॊण्डु, प्रज्ञा - ज्ञाऩत्तिऩाल् उण्डाऩ, तॆळर्ज्जन्य - कर्वत्तिऩाल्, कर्जत् - कत्तिक् कॊण्डिरुक्किऱ, परमद - परमदस्तर्गळदु, परिषत् - समूहत्तिऩ्, मस्तग - तलैयिल्, न्यस् त - वैक्कप्पट्ट, पाद: - पादत्तै युडैयवऩाय्क् कॊण्डु, विक्रमै: - पराक्रमङ्गळिऩाल् (अडिवैप् पुक्कळिऩाल्), उज्जीहीद - व्रुत्ति अडैवाऩ्। इङ्गु

  • त्रय्यन्तस्थापकोऽयं दृढतरममुना तत्वदृष्टिश्च दिष्टा दिष्ट्या चाऽऽदिष्टमेतत् दिशि दिशि लडहो(ह)डिण्डिमस्ताडनीयः । शुष्कोपन्यास शिक्षापटिम कटुरटद्वैरि विद्वत्करोटी। कुट्टाक क्रीडमष्टापदकटकमसौ वामपादे बिभर्तु ॥’ ऎऩ्ऱु श्रीसङ्गल्ब सूर्योदयत्तिल् इरण्डाम् अङ्गत्तिल् १०१ वदु सुलोगमुम्, अदे अङ्गत्तिल् ’ यतीश्वर सरस्वति सुरभ्ताशयानां सतां वहामि चरणाम्बुजं प्रणतिशालिना मौलिना । तदन्यमतदुर्मद ज्वलित चेतसां वादिनां शिरस्तु निहितं मया पदमदक्षिणं लक्ष्यताम् ॥। ऎऩ्गिऱ ४३।म् सुलोगमुम्, इवऱ्ऱुक्कु मूलमाऩ पारदम् सबाबर्वम् ४२-३, ४-म् सुलोगङ्गळिल् सहदेवऩ् वार्त्तैयाग ’ अर्च्यं अर्चितुं इच्छाम सर्वे सम्मन्तुमर्हथ यो पा न सहते कश्चित् राज्ञां सबलवाहन: । क्षिप्रं य्द्धाय निर्यातु तस्य मूर्ध्न्याहितं पदं ॥ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टिरुप्पदुम् अनुसन्देयङ्गळ् आगुम्, अङ्गेये ‘मानिनां बलिनां राज्ञां मध्ये वै दर्शिते पदे । ततोऽपतत् पुष्पवृष्टि: सहदेवस्य मूर्धनि ॥‘ ऎऩ्ऱु अन्द सहदेवऩुडैय वार्त्तैयै अङ्गीगरित्तु, अदऱ्कुप् पारिदोषिगमाग तेवदैगळ् पुष्पत्तै वर्षित्तार्गळ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टदे इङ्गु सङ्गल्बसूर्योदयत्तिल्
  • अष्टापदकटमसौ वामपादे बिभर्तु । ऎऩ्ऱु अऩुसन्दिक्कप्पट्टदु।