रहस्य रत्नावळि ह्रुदयम्

१ - श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः - रहस्यरत्नावलिहृदयम् - (विळक्कम् - रह। विव। - १४४-२०५) १४ रहस्य रत्नावळि ह्रुदयम् (मुऩ्ऩुरै : इरत्तिऩङ्गळै वैत्तु मालै अमैप्पदुबोल् रहस्यमाऩ मुप्पदु विषयङ्गळागिय इरत्तिऩङ्गळै पॊदित्तु ऒरु मालैयाग अमैक्कप् पट्टिरुप्पदाल् इदऱ्कु मुन्दैय रहस्यम् रहस्य रत्नावळि ऎऩुम् तिरुनामम् पॆऱ्ऱदु। इदऩ् करुत्तुक्कळैये विळक्कुवदाल् इन्द रहस्यम् ह्रुदयम् ऎऩ्ऱ सॊल्लैयुम् सेर्त्तु कूऱप्पडुगिऱदु।) विषयच्चुरुक्कम् : रहस्यरत्नावळि ऎऩ्ऩुम् इदऱ्कु मुन्दैय रहस्यम् मुप्पदु वाक्कियङ्गळ् कॊण्डदु। इवऱ्ऱुक्कु ऒव्वॊरु वाक्कियमाग ऎडुत्तुक् कॊण्डु मिग विरिवाऩ व्याक्याऩम् श्रीदेसिगऩालेये अरुळिच् चॆय्यप्पट्टुळ्ळदु। अन्द व्याक्याऩमे रहस्य रत्नावळि ह्रुदयम् ऎऩ्ऱ पॆयर् पॆऱ्ऱदु। १। तत्वोपाय पुमर्थेषु अध्यात्मविदां विभावनीयेषु । स्वयमेव सूचयामो रहस्यरत्नावलीहृदयम् ॥ ($१)सदाचार्य-उपदेशपूर्वक माग सर्वेच्वरऩ् तिरुवडिगळिले समर्पित-भरa ऩाऩ मुमुक्षुविऩुडैयb निर्भरत्व-अध्यवसायc त्तै सॊल्लुगिऱदु मुदऱ्कवि।
२ - इदिल् ऒऩ्ऱेयुगल् ऎऩ्ऱदु १। नारस्त्विति सर्वपुंसा समूहः परिकीर्तितः । गतिरालम्बनं तस्य तेन नारायण स्मृतः ॥ २। नारो नराणां संघातः तस्याहमयनं गतिः । तेनास्मि मुनिभिर्नित्यं नारायण इतिरितः ॥ ३। तदेतदतिदुःखानां आस्पदे तु भवार्णवे । यततां कथ्यते सत्यं विष्णुरेवक परायणम् ॥ ४। कर्मणां परिपाकत्वात् आविरिञ्चादमङ्गलम् । इति मत्वा विरक्तस्य वासुदेवः परागतिः ॥
३ - १। यं च वेदविदां विप्राः यंचाध्यात्मविदां जनाः । ते वदन्ति महात्मानं कृष्णं धर्मं सनातनम् ॥ २। अमृतं साधनं साध्यं तं पश्यन्ति मनीषिणः । यज्ञाख्यं परमात्मानं विष्णुं ध्याययन् न सीदति ॥ नागणैमिसै नम्बिराऩ् सरणे सरण् नमक्कु३ इत्यादिकळिल् ऒर् अधिकारि-विसेषत्तुक्कुप् परमप्राप्यa ऩाऩ श्रीयः पति ऒरुवऩे व्याज-विसेष-वसीगरणीयमाऩb सिद्धोपायम् ऎऩ्ऱबडि। उणर्न्दवर् ऎऩ्ऱदु प्रतिबुद्ध-अदिकारि-विसेषत्तैत्c सॊल्लुगिऱदु। १। प्राप्यस्य ब्रह्मणो रूपं प्राप्तुश्च प्रत्यगात्मनः ।
४ - प्राप्त्युपायं फल चैव तथा प्रातिविरोधि च । वदन्ति सकला वेदाः सेतिहासपुराणकाः ॥ इत्यादिकळिऱ् सॊऩ्ऩ अर्थपञ्चक त्तैयुम् चकार-समुच्चितa माऩ सम्बन्द-विसेषत्तैयुम् सत्वनिष्ठb रुक्कु श्रोतव्य-शेषc मऱ उरैक्कलाम्बडि तिरुन्दक् कण्डवर्गळै प्रतिबुद्ध रॆऩ्गिऱदु। (१) प्राप्यमाऩ ब्रह्म मावदु- २। विष्णोः सकाशादुद्भूतं जगत् तत्रैव च स्थितम् । स्थिति संयमकर्ता असौ जगतः अस्य जगच्च सः । ३। कृष्ण एव हि लोकानां उत्पत्तिरपि चाप्ययः । कृष्णस्य हि कृते भूतं इदं विश्वं चराचरम् ॥ इत्यादिकळिऱ्पडिये सर्व-कार्य-एक-कारणd माय्, सत्यत्व-ज्ञानत्वादि-स्वरूप-निरूपक-धर्मe ङ्गळैयुडैयऩाय्, ज्ञान-शक्त्यादि-कल्याण-गुणगण-महोदधिf याय्, शुद्ध-अशुद्ध-विभूति-द्वयg त्तुक्कुम् एगसेषियाय्,
५ - ऒरुयिरेयो उलगङ्गट्कॆल्लाम्१ ऎऩ्ऩुम्बडि सर्व-अन्तरात्माa वाय्, पर-व्यूहादि-पञ्चप्रकार-दिव्य-मङ्गळ-विग्रह-युक्त ऩाय्, सर्वावस्थैयिलुम् सलक्षमीगऩाय्, सर्व- लोग सरण्यऩाय् शरणागत-वत्सलऩाय्b ,सर्वप्रकार-निरतिशय-भोग्यऩाऩ नारायणऩ्। (२) प्राप्ता वाऩ प्रत्यगात्माc वावदु २। पुमान् न देवो न नरो न पशुर्न च पादपः । शरीराकृतिभेदास्तु भूपैते कर्मयोनयः ॥ ३। नायं देवो न मर्त्यो वा न तिर्यक् स्थावरोपि वा । ज्ञानानन्दमयस्त्वात्मा शेषो हि परमात्मनः ॥ इत्यादिकळिऱ्पडिये देह-इन्द्रियादि-विलक्षणऩाय्, ज्ञानआनन्द- स्वरूबऩाय्, ज्ञान- आनन्द- कुणगऩाय्, स्वयम् प्रगासऩाय्d , स्वस्मै भासमानऩाय्e , अणुवाय्, पर-शेषतैक-रसf ऩाय्, पराधीन-स्वरूप-स्थिति-प्रवृत्तिकg ऩाय्
६ - परिपूर्ण–भगवत्-अनुभव-योग्यऩाय्, स्वरूप-अनुगुण–स्वच्छन्द-कैङ्कर्यार्थिa याऩ जीवऩ्। (३) प्राप्ति-उपाय मावदु - इज्जीवऩ् संसार-सागरत्तैक् कडन्दु अक्करैप् पडुगैक्कु अनपाय-साधनमाग स्वबुद्धियाले कोरुम्बडि सास्त्र - उक्तमाऩ अर्त्तम्। इदु सिद्ध मॆऩ्ऱुम् साध्य मॆऩ्ऱुम् इरण्डु पडियायिरुक्कुम्। सिद्धोपाय मावदु - नित्य-सिद्धb ङ्गळाऩ स्वरूब-कुणङ्गळै युडैयऩाय्, सर्वज्ञऩागैयाले पर-हित-वेदिc याय्, सर्वसक्तियागैयाले सर्व-अनिष्ट- निवारण-षमऩाय्d , सर्व-भूत-निसर्ग-सुहरुत्तागैयालेe पर-अनिष्ट निवारणादिगळिल् सर्वदा-अभिमुखf ऩाय्, १। सर्वज्ञोपि हि विश्वेशः सदा कारुणिकोपि सन् । संसारतन्त्रवाहित्वात् रक्षापेक्षां प्रतीक्षते ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये अवसर-प्रदीक्षऩय्g व्याज-विसेष-वसीगरणियऩाय्, सङ्गल्बिद- विसेषत्तिल्h सहगारि-निरबेक्षऩाय्i, स्वार्थ-प्रवृत्तj ऩाय्, मोक्ष-प्रदानत्तुक्कि अव्यवहित-संकल्प-आश्रयk ऩाऩ श्रियःपति।
७ - साध्योपाय मावदु - पुरुषऩुक्कुक् कर्त्तव्यमागच्a चोदितb माऩ पुरुषार्थ-साधनम्c , मोक्षार्थमाऩ साध्योपायम्d भक्ति यॆऩ्ऱुम्, प्रपत्ति ऎऩ्ऱुम् इरण्डु पडियायिरुक्कुम्। भक्तिरूपमाऩ साध्योपायम् – कर्मयोग–ज्ञानयोग–संस्कृत–अन्तःकरण साध्यd म्, अष्टाङ्गयोग-संज्ञितe माय्, वर्णादि-नियत-अधिकारf माय्, वर्णाश्रमधर्म-इतिकर्तव्यताकg माय्, कृच्छ्र-साध्य’h माय्, तैलधारावत्i अविच्छिन्न-स्मृति-संतति-रूपj माय्, अहरहk अभ्यास-आधेय-अतिशयl माय्, आप्रयाणm अनुवर्तनीयn माय्, प्रारब्धेतर-पुण्य-पाप- निवर्तकo माय्, स्वयत्न-साध्य-अन्तिम-प्रत्यय साबेक्षp मायिरुक्कुम्। प्रपत्ति-रूपमाऩ साध्योपाय मावदु - महाविश्वासादि–संस्कृत–अन्तःकरण-साध्य माय्, षडङ्ग-योग-संज्ञितq माय्, अनन्योपाय-सर्व-अधिकारr माय्, अनुकूल्यसंकल्पादि-मात्र-परिकरs माय्, सुकरt माय्, प्रार्थन-अन्वित-सकृत्भरन्यास-रूपu माय्, अनाधेय-अतिशयv माय्, आदेहपातw माय्, स्वरूप आवृत्त्यादि- कर्तव्य-शेष-रहितx माय्, प्रारब्ध-कर्म-निवर्तन-क्षमy माय्, स्वप्रयत्न-सापेक्ष-अन्तिम-प्रत्यय-अनपेक्षz माय्। साध्योपाय अनुपायत्वादि–व्यपदेश aa म् पर–संकल्प–सापेक्षत्वादि–निबन्धन ab म्।
८ - ४) इङ्गु फलमावदु। - बीज-अङ्कुर-न्याय स्वाधिकार-अनुगुण-वशीकर विसेषत्ताले उत्तर-पूर्वाघa -अश्लेश-विनासङ्गळ्b पिऱन्दु स्थूल-सरीर-निव्रुत्ति युण्डाय् ऊर्ध्व-नाडिc -विसेषत्ताले उत्क्रान्तd ऩाय्, अर्चिरादि-मार्गe -त्ताले आतिवाहिकf राले अतिलङ्घित-त्रिगुण-मण्डलg ऩाय्, अवधूत-सूक्ष्म-सरीरऩाय्h , अप्राकृत-देशविशेष-प्रविष्टi ऩाय्, आविर्भूत-स्वरूपj ऩाय्, अपहतपाप्मत्वादि-गुणाष्टक-विशिष्टk ऩाऩवऩुडैय देश-काल-स्वरूप-परिच्छेद-रहित-कैङ्कर्य–पर्यन्तl माऩ परिपूर्ण-भगवत्-अनुभव-आनन्द म्। (५) प्राप्तिविरोधि यावदु - बीज-अकुर-न्यायm त्ताले अनादि याग प्रवृत्तn माऩ अकृत्य-करण-कृत्य-अकरण-प्रवाहo त्ताले उत्पन्नp माय्, प्रायश्चितम् पण्णादार्क्कु अनतिलङ्घनीय–फलq माय्, आगमैक-समधिगम्यr माय्, अनुत्प्रेक्षणीय–विपाक–समयus माय्, आब्रह्म-स्तम्बt म् अभिव्याप्तu माय्, अत्यन्त-विषम-प्रवाहv माय्, अतिघोर-नरकादि-अनर्थ- परंपरा-हेतुw वाय्,
९ - चक्रवत्-परिवर्तमानa माय्, आमोक्षम् अनुवर्तमानb माऩ भगवत्-निग्रह-संतानc मुम् अदऩ् कार्य-कारण-वर्गमिम्। इङ्गु संबन्ध मावदु - प्राप्तावाऩ जीवात्मावुक्कु प्राप्य ऩाऩ परमात्मावोडु उण्डाऩ तुवक्कुd। आघेयत्वe म् - विधेयत्वf म् - अपृथक्सिद्धत्वg म् - शेषत्वh म् - शरीरत्वi म् - व्याप्यत्वj म् - रक्ष्यत्वk म् - किंकरत्वl म् - भोग्यत्वm म् - भोक्तृत्वn म् - ऎऩ्ऱु इप्पडि सामान्य-विशेषादि-रूपo माय्क् कॊण्डु प्रमाणङ्गळाले विविधp माग विभक्तq मायिरुक्कुम्। इप्पडि मोक्षशास्त्र-सिद्ध माऩ प्राप्यत्तैयुम्, प्राप्तावैयुम्, प्राप्ति-उपाय त्तैयुम्, प्राप्तियैयुम्, प्राप्ति-प्रतिबन्धक त्तैयुम्, संबन्ध त्तैयुम् शास्त्र-दृष्टिr याले सम्यक्कागक्s कण्डवर्गळे उणर्न्दवर् ऎऩ्गिऱदु। उणर्न्दवर् ऒऩ्ऱे पुगल् ऎऩ्ऱु काट्ट ऎऩ्ऱु अन्वयम्, १। तद्विद्धि प्रणिपातेन परिप्रश्नेन सेवया । उपदेक्ष्यन्ति ते ज्ञानं ज्ञानिनस्तत्वदर्शिनः ॥
१० - १। ये सन्तुष्टा श्रुतोपेताः सत्यार्जवदयापरा: । जितेन्द्रिया जितक्रोधाः तानुपास्स्व च पृच्छ च ॥ इत्यादिकळिऱ्पडिये सम्यक-उपसन्नa राऩार्क्कु सर्व-अपेक्षित-अर्थ ङ्गळैयुम् उबदेसिक्कवल्ल अनन्यप्रयोजनराऩbb ज्ञानिगळ् पुगलॊऩ्ऱु इल्लाद नमक्कु २। सर्वयोग्यमनायासम् अप्रमादमनूपमम् । प्रपन्नार्तिहरम् विष्णुं शरणं गन्तुमर्हसि ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये निरपायc - साध्योपायd - विसेषत्ताले वसीगरणियमाऩe स्द्धोपायf त्तै वॆळियिड - ऎऩ्ऱबडि, इत्ताले नाऩुम् ऎऩ्ऩै रक्षरित्तुक्कॊळ्ळमाट्टेऩ्; वेऱु ऎऩक्कु रक्षगर् इल्लै; मेले ऎऩ्ऩुडैय व्याबार विसेषत्ताले अबेगूैडियऱ तेवरीरे ऎऩ्ऩै रगूरित्तरुळ वेण्डुम् ऎऩ्गिऱ भरन्यासरूब - वसीगरणविसेष - अनुष्ठानमूम् फलितम्। अङ्ङ्णऩ्ऱिक्के ऒऩ्ऱे पुगल् ऎऩ्ऱु उणर्न्दवर् ऎऩ्ऱु आसार्यर्गळै विसेषिक्किऱदागवुमाम्। अप्पोदु
११ - काट्ट ऎऩ्ऱदु - तव भरोऽहमकारिषि धार्मिकैः १ इत्यादि कळिऱ्पडिये सर्वसेषि तिरुवडिगळिले १। आत्मात्मीयं च यत्किञ्चित् दुर्भरं दुस्त्यजं मम । तत् सर्वं तव विन्यस्त शुभयोः पादपद्मयोः ॥ ऎऩ्ऱु आत्मीयराऩ नम्मै अनन्य रक्षयत्वे न समर्प्पिक्क ऎऩ्ऱबडि तिरुवरुळाल् ऎऩ्ऱदु - ३। स तं निपतितं भूमौ शरण्यः शरणागतम् । वधार्हमपि काकुत्थः कृपया पर्यपालयत् ॥
१२ - १। कृपया केवलमात्मसात् कुरु इत्यादि कळिऱ्पडिये २। प्रत्युपकारादिनिरपेक्ष परमकृपै याले- ऎऩ्गिऱबडि ३। यामालम्ब्य सुखेनेमं दुस्तरं हि गुणोदधिम्। विरस्तरन्त्यचिरेणैव व्यक्तध्यानपरायणाः॥ ऎऩ्गिऱ न्यायत्ताले अविळम्बिद-अनायासमाय्a फल-सिद्धि युण्डाम्बडि आश्रितरक्षण त्तिले आत्मवल्लभb ऩै अभिमुखc ऩाक्कुगिऱ अखिलजगन्माता विऩुडैय अनपायकृपैd याले ऎऩ्ऩवुमाम्। अऩ्ऱे अडैक्कलङ् गॊण्ड ऎऩ्ऱदु - ४। अनेनैव तु मन्त्रेण स्वात्मानं मथि निक्षिपेत् । मथि निक्षिप्तकर्ताव्यः कृतकृत्यो भविष्यति॥ ऎऩ्ऱुम्
१३ - १। दुराचारः अपि सर्वाशी कृतघ्नो नास्तिकः पुरा । समाश्रयेदादिदेवं श्रद्धया शरणं यदि ॥ निर्दोषं विद्धि तं जन्तुं प्रभावात् परमात्मनः ॥ ऎऩ्ऱुम् २। त्यक्त्वा पुत्रांश्च दारांश्च राघवं शरणं गतः। ऎऩ्ऱुम् ३। आनयेनं हरिश्रेष्ठ दत्तमस्याभयं मया । ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये भरसमर्पण-समनन्तरa म् नमक्कु स्वर-क्षणार्थ-कर्तव्यशेषb मिल्लादबडि भरस्वीकार म् पण्णिऩ- ऎऩ्ऱबडि
१४ - नम् अत्तिगिरि तिरुमाल् ऎऩ्ऱदु - १। वेगवत्युत्तरे तीरे पुण्यकोठ्या हरि स्वयम् । वरदः सर्वभूतानाम् अद्यापि परिदृश्यते ॥ निगरिल् पुगऴाय् उलगमूऩ्ऱुडैयाय् ऎऩ्ऩै याळ्वाऩे२ इत्यादि कळिऱ्पडिये आश्रित-संरक्षण-उपयुक्तa - सौशील्यb - सौलभ्यc - वात्सल्यd - स्वामित्व -विशिष्टe ऩाय्, नण्णिऩवर्गळुक्कुf विण्णुलगम् तर विरैन्दु रक्षापेक्षा-प्रतीक्षg ऩाय्, मण्णुलगिल्, फल-प्रदान- उन्मुखh ऩाय् निऱ्किऱ पॆरुमाळ्- ऎऩ्ऱबडि, इऩ्ऱे इसैयिल् इणैयडि सेर्प्पर् ऎऩ्ऱदु - ३। व्वाहमत्यन्तदुर्बुद्धिः क्व चात्महितवीक्षणम् । यत् हितं मम देवेश तदाज्ञापय माधव ॥ ४। त्वां प्राप्तोस्मि दासस्ते नान्या कापि गतिर्मम । अद्यैव किङ्कंरीकृत्य निधेहि त्वत्पादांम्बुजे ॥
१५ - इत्यादि कळिऱ्पडिये परम-पुरुषार्थ–एक–मनस्कa रामळविल्, अप्पोदे कॊडुवुलगम्b काट्टादे कॊऴुञ्जोदियुयरत्तुक्c कूट्टरिय तिरुवडिक्कण् कूट्टियरुळ्वाऩ्- ऎऩ्ऱबडि इऩिप् पिऱवोम् ऎऩ्ऱदु - कण्डु केट्टु इत्यादि कळिऱ्पडिये पर-अवर-पुरुषार्थ-विवेकd त्ताले ऐच्वर्यगैवल्यङ्गळै ऒऴित्त नाम् एदेऩुमॊरु पगवत्-क्षेत्रवास- कैङ्गर्यादि- सङ्गत्ताले इङ्गे तिरिन्देऱ्कु इऴुक्कुऱ्ऱॆऩ्१ ऎऩ्ऱु त्वरैयऱ्ऱुf इरुक्कुमळविलुम् सरणमागुम् तऩ ताळ् अडैन्दार्क्कॆल्लाम् मरणमाऩाल् वैगुन्दम् कॊडुक्कुम् पिराऩ् त्यक्त्वादेहं पुनर्जन्म नैति मामेति सोर्जुन२ ऎऩ्ऱुम्
१६ - कॊळ्ळक् कुऱैविलऩ् वेण्डिऱ्ऱॆल्लाम् तरुम्१ इत्यादि कळिऱ्पडिये इऩि ऎऩक्कु इङ्गु ऒरु सरीर परिग्रहa tb उण्डागदबडि प्रारब्ध- कर्म- विसेषb त्तैयुम् ऒरु विरगालेc कऴित्तु रक्षित्तरुळ्वाऩ् - ऎऩ्ऱबडि नऩ्ऱे वरुवदॆल्लाम् ऎऩ्ऱदु - इत् तेहम् विडुमळवुम् भोगैः पुण्यक्षयं तथा’d ऎऩ्गिऱबडिये अनुगूलङ्गळ् वरुमवै प्रारब्ध-पुण्यरूपe - निगल - निवृत्तिf यागैयालुम्, प्रदि कूलङ्गळ् वरुमवै २। हरिर्दुःखानि भक्तेभ्यो हितबुद्ध्या करोति हि । शस्त्रक्षाराग्नि कर्माणि स्वपुत्राय यथा पिता ॥
१७ - १। यस्यानुग्रहमिच्छामि तस्य वित्तं हराम्यहम् । इत्यादि कळिऱ्पडिये प्रारब्ध-दुष्कृतa त्तिल् सिगैb तीरुगिऱबडियालुम् २। रत्नपर्वतमारुह्य यथा रत्न नरो सुने । सत्वानुरूपमादत्ते तथा कृष्णान्मनोरथान् ॥ ३। सङ्कल्पादेव भगवान् तत्वतो भावितात्मनाम् । वृत्तान्तमखिलं कालं सेचयत्यमृतेन तु ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये कैङ्गर्य-मनोरथc त्तुक्कु भङ्गd म् वरामैयालुम् यावत्-शरीर-पातe म् नमक्कु वरुमवै ऎल्लाम् प्रिय-हित-विसेषf ङ्गळॆऩ्ऱु प्रीतg रागिऱबडि
१८ - १। प्रियमितरदथापि वा यत् यथा वितरसि वरद प्रभो त्वं हि मे । तदनुभवनमेव युक्त्त हि मे त्वयि निहिभरः अस्मि सोहम् यतः ॥
ऎऩ्गिऱार्गळिऱे। नमक्कुप् परमॊऩ्ऱिलदे ऎऩ्ऱदु - सर्वज्ञऩाय्, सर्व-सक्तऩाय्, परम-कारुणिगऩाय्, परम-सेषियुमाऩ पॆरुमाळ् भरस्वीकारa म् पण्णि देह-यात्रैb यै नम्मुडैय कर्म अनुगुणमाग नडत्तुगैयालुम्, आत्म-यात्रैc यैत् तऩ्ऩुडैय प्रधानभूत-कृपानुगुणd माग निर्वहिक्कैयालुम्e, २। जनार्दनं प्रणिपतितो न सीदति । ३। न वासुदेव भक्तानां अशुभं विद्यते क्वचित् । न क्रोधो न च मात्सर्य न लोभो नाशुभा मतिः । भवन्ति कृतपुण्यानां भक्तानां पुरुषोत्तमे ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये बुद्धिपूर्वकf अबायङ्गळिल्g इऴियवॊट्टामैयालुम्, प्रवृत्तh ङ्गळागिल् एदेऩुमॊरु कण्णऴिवुi सॆय्दुविडुगैयालुम् पर-अवर-तत्व -विवेकj त्ताले परतन्त्र-कर्तृत्व-प्रतिपत्तिk यैयुडैयोमाय् सकिञ्चन-अकिञ्चन-अधिकारिl- विवेगत्
१९ - ताले न्यस्तभरa रुमाऩ नमक्कु आत्मरक्षार्थb माग इऩि ऒरु कर्तव्यशेषc इल्लै- ऎऩ्ऱबडि। इऩिप् पिऱवोम् ऎऩ्ऱुम्, नमक्कु ऎऩ्ऱुम् बहुवचनप्रयोगd त्ताले १।पशुर्मनुष्य पक्षी वा ये च वैश्णवसंश्रयाः। तेनैव ते प्रयास्यन्ति तद्विष्णोः परमं पदम् ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये अनुबन्धि-रक्षणमुम्d इङ्गे सूचितमागिऱदु। वाक्यम् - १ ऒरु जीवऩुक्कु ऒरु जीवऩ् तञ्जमल्लऩ् ऎऩ्ऱदु - २। स्वयं मृत्पिण्डभूतस्य परतन्त्रस्य देहिनः । स्वरक्षणे अपि अशक्तस्य को हेतुः पररक्षणे ॥ ३। ब्रह्माणं शितिकण्ठं च याश्चान्या देवताः स्मृताः। प्रतिबुद्धा न सेवन्ते यस्मात् परिमित फलम् ॥
२० - १। अनन्यज्ञानविहरात् अशुद्धा देवतागणाः । ब्रह्मेशानादयः सर्वे स्वस्वातन्त्र्येण गर्हिताः ॥ २। अन्ये तु पुरुषव्याघ्र चेतसो ये व्यपाश्रयाः । अशुद्धास्ते समस्ताः स्युः देवाद्याः कर्मयोनयः ॥ ३। आब्रह्मस्तम्बपर्यन्ता जगदन्तर्व्यवस्थिताः । प्राणिनः कर्मजनितसंसारवशवर्तिनः ॥ यतस्ततो न ते ध्याने ज्ञानिनांमुपकारकाः । अविद्यान्तर्गताः सर्वे ते हि संसारगोचराः ॥ पश्चादुद्भूतबोधाश्च ध्याने नैवोपकारकाः । नैसर्गिको न वै बोधः तेषामप्यन्यतो यतः ॥ ४।पशवः पाशिताः पूर्वं परमेण स्वलीलया । तेनैव मोचनीयास्तेनान्यैर्मोचयितुं क्षमाः ॥
२१ - इत्यादि कळिऱ्पडिये परतन्त्र चेतन र्गळिल् आरेऩुम् ऒरुवऩ् तऩक्कुम् पिऱर्क्कुम् निरबेक्ष-रक्षगऩागमाट्टाऩ्a - ऎऩ्ऱबडि, (२) वाक्यम् - २ श्रीमाऩाऩ नारायणऩ् ऒरुवऩे सर्वजीवर्गळुक्कुम् तञ्जम् ऎऩ्ऱदु - १। श्रीमन् नारायण स्वामिन् अनन्यशरणस्तव । चरणौ शरणं यातः तवैवास्म्यहमच्चुत ॥ २। मामेव ये प्रपद्यन्ते मायामेतां तरन्त ते । ३। तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्येत् यतः प्रवृत्ति प्रसृता पुराणी ।
२२ - १। तमेव शरण गच्छ सर्वाभावेन भारत | तत् प्रसादात् परां शान्तिं स्थानं प्राप्स्यसिशाश्वतम् ॥ २। संसारार्णवमग्नानां विषयाक्रान्त चेतसाम् । विष्णुपोतं विना नान्यत् किंचिदस्ति परायणम् ॥ ३। संसारसागरं घोरम् अनन्तक्लेशभाजनम् । त्वामेव शरणं प्र्प्य निस्तरन्ति मनीषिणः ॥ ४। सर्वलोकशरण्याय राघवाय महात्मने । निवेदयत मां क्षिप्रं ॥ इत्यादिकळिऱ्पडिये पत्नी-संबन्ध-गुण-विग्रह-विशेष-विशिष्ट ऩाऩ
२३ - नारायणऩ् ऒरुवऩे अगिञ्जनरायुम्a सगिञ्जनरायुb मुळ्ळ सर्व जीवर्गळुक्कुम् स्व-बुद्धि-अधीन-सहकारि-अतिरिक्त-अपेक्षा-रहितc माग अनिष्टd - निव्रुत्तियैयुम् इष्टप्राप्तिe यैयुम् पण्णुमवऩ्- ऎऩ्ऱबडि
इवऩैप् पऱ्ऱिऩवर्गळै ऒरुवरुम् बाधिf क्कमाट्टाद पडियैयुम्, स्वभावतःg सर्वसमऩाय्न मे द्वेष्योऽस्ति१ ऎऩ्गिऱ इवऩुक्कु द्वेष्यh राम्बडि सापराधराi ऩारै ऒरुवरुम् रक्षिक्कमाट्टादबडियैयुम्
२४ -गजं वा वीक्ष्य सिंह वा१,ब्रह्मास्वयंभूः’‘२ ऎऩ्गिऱ श्लोक ङ्गळिऩ् तात्पर्यत्तिलुम् प्रह्लाद- सुमुग-काग-रावणादि-व्रुत्तान्दङ्गळिलुम् कण्डु कॊळ्वदु। ३। वाक्यम् - ३ इज्जीवऩ् अनादिगालम् अनुबविक्कप् पॆऱाद श्यैरियः पति यैप् पॆऱुगैक्कु हेदुवाऩ उबायत्तै रहस्यत्रय मुख त्ताले उबदेसित्तु अव्वऴियाले आसार्यऩ् इवऩुक्कुत् तञ्जमागिऱाऩ् ऎऩ्ऱदु - ३।दासभूताः स्वतः सर्वे ह्यात्मनः परमात्मनः । इत्यादि कळिऱ्पडिये सुरिगळोडॊक्क स्वरूबa -योक्यदै उण्डायिरुक्क स्व- अबरादत्ताले स्वतः-प्राप्तb माऩ भगवदनुभव त्तै इऴन्द संसारि-सेदनऩ्,
२५ - इप्पेऱु पॆऱुगैक्कु अविनाभावa त्ताले विच्वसनीयमाऩb उबाय- विसेषत्तै अध्यात्मc - सास्त्र- सारमाऩ मूलमन्द्रादिगळाले उबदेसित्तु १। आचार्यः प्लाविता तस्य ज्ञान प्लव इहोच्यते । २। साक्षात् नारायणो देवः कृत्चा मत्र्यमयी तनुन् । मग्नानुद्धरते लोकान् कारुण्यात् शास्त्रपाणिना ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये आसार्यऩ् इवऩुक्कुप् परंपरया-मोक्षसाधनd मागिऱाऩ्- ऎऩ्ऱबडि, ३।पापिष्ठः क्षत्रबन्धुश्च पुण्डरीकश्च पुण्यकृत् । आचार्यवत्तया मुक्तौ तस्मात् आचार्यवान् भवेत् ॥ ऎऩ्ऱदऱ्कुम् इदुवे तात्पर्यम्। (४)। वाक्यम् - ४ सर्व-स्वामिनियाय्, सर्वेच्वरऩुक्कुच् चेषबूदै याय् सहधर्मचारिणि याऩ पॆरियबिराट्टियार् इत्तलैयिल् वात्सल्य-अदिसयत्तालुम्, अत्तलैयिल् वाल्लभ्य- अदिसयत्तालुम् पुरुषागारमाय्क् कॊण्डु इज्जीवर्गळुक्कुत् तञ्जमागिरुळ् ऎऩ्ऱदु
२६ - १। सर्वेषामेव लोकानाम् ईश्वरी मम वल्लभा । २। अस्या मम च शेषं हि विभूतिरुभयात्मिका । ३। देवतिर्यङ्मनुष्येषु पुन्नामा भगवान् हरिः । स्त्रीनाम्नी लक्ष्मीमैंत्रेय नानयोर्विद्यते परम् ॥ ४। नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनि ।
२७ - १। यज्ञविद्या महाविद्या गुह्यविद्या च शोभने । आत्मविद्या च देवि त्वं विमुक्तिफलदायिनी ॥ २। इयं सीता मम सुता सहधर्मचरी तव । ३। सर्वैश्वर्यगुणोपेता नित्यं तत्धर्मधर्मिणी । ४। करुणास्त्रा नतमुखी कमलाक्षी शशिप्रभा । ५। कल्याणवाहिनी ज्योत्स्ना कलिकल्मषनाशिनी । ६। सर्वार्तिनाशिनी हृष्टा समुद्रपरिशोषिणी । ७। सर्वेच्छापरिपूरिका ।
२८ - १। आर्यां यशोदा सुमतिः धर्मकामार्थमोक्षदा । २। अप्रमेया क्रिया सूक्ष्मा परनिर्वाणदायिनी। ३। वाचः परं प्रार्थयिता प्रपद्येत् नियतः श्रियम् । ४। प्रायश्चित्तप्रसङ्गे तु सर्वपापसमुद्भवे । ममेकं देवदेवस्य मंहिषीं शरणं व्रजेत् ॥ ५। सर्वकामप्रदां रम्यां संसारार्णवतारिणीम् । क्षिप्र प्रसादिनीं लक्ष्मीं शरण्यामनुचिन्तयेत् ॥ ६। प्रणिपातप्रसन्ना हि मैथिली जनकात्मजा । अलमेषा परित्रातुं राक्षस्यो महतो भयात् ॥
२९ -अलमेषा परित्रातुं राघवाद्राक्षसीगणम्१ इत्यादि कळिल् सॊऩ्ऩ सर्वशेषि-व्यतिरिक्त-सर्वशेषित्वa म् निग्रह-असमानाधिकरण-सर्वानुग्रहवत्वb म्, इत्यादि स्वभाव - विसेषङ्गळै युडैयळाऩ पिराट्टि, सापराधc राऩवर्गळ् ऎल्लोरुक्कुम् शासिताd वाऩ सर्वेच्वरऩै अभिमुखe म् कॊळ्ळमाट्टादे तयङ्गादबडि अवऩुडैय पितृत्व-प्रयुक्तf माऩ ऊष्मळभाव त्तैउचितैरुपायैर्विस्मार्य२ ऎऩ्ऩुम्बडियाक्कि इवर्गळै अवऩ्
३० - तिरुवडिगळिले सेर्न्दुदऩ्ऩडियार् तिऱत्तगत्तुत् तामरैयाळागिलुम् सिदगुरैक्कुमेल्, ऎऩ्ऩडियारदु सॆय्यार्१ ऎऩ्ऩुम्बडि पण्णिक् कॊण्डुभवेयं शरणं हि व: *२ ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्दबडिये इवर्गळुक्कु रक्षाहेदुb आगिऱाळ्- ऎऩ्ऱबडि। (५) वाक्यम् - ५ इवळैप् पुरुषागारमाक्कवेण्डुवदु ईच्वरऩ् दण्डधर ऩागैयाले ऎऩ्ऱदु
३१ - १। अप्रमेयः अनियोज्यश्च यत्र कामगामो वशी । २। स्वातन्त्र्यमैश्वरमपर्यनुयोज्यमाहुः । इत्यादि कळिऱ्पडिये निरङ्कुश-स्वदन्द्रऩाऩa सर्वेच्वरऩ् ३। तस्मात् शास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ ।
३२ - ऎऩ्ऱ क्षेत्रज्ञरुक्कुa कृत्य-अकृत्य-व्यवस्थापकb माऩ सास्त्रत्तै अनादियाग प्रवर्त्तिप्पिक्क प्रवाह - अनादि - कर्म - संयुक्तc राय् आज्ञा-अतिलङ्घनd पण्णिऩवर्गळै इवऩ्क्षिपाम्यजस्रं अशुभान्१ ऎऩ्गिऱबडिये निग्रe हित्तुप् पोरुमवऩाग प्रमाण-सिद्धf ऩागयाले स्व-अपराध-भूयस्तैg याले भीतh राऩवर्गळुक्कु अर्थस्वभावादिi कळाले अनतिलङ्घनीय वाक्यैj याऩ विष्णुबत्नियैप् पुरुषागारमाक्कk वेण्डुगिऱदु - ऎऩ्ऱबडि (६) वाक्यम् - ६ इत् दण्ड- कारणम् अनादि याऩआज्ञा-अतिलङ्घन म् ऎऩ्ऱदु -समोऽहं सर्वभूतेषु सर्वसमऩाऩl सर्वेच्वरऩ् तऩक्कु वैषम्यm - नैर्घृण्यादिn कळ् वारादबडि व्यवस्थित-निग्रहo म् पण्णुगैक्कु विसेष-कारणम्
३३ - १। निमित्तमात्रमेवासौ सृज्याणां सर्गकर्मणि । प्रधानकारणीभूता यतो वै सृज्यशक्तयः ॥ निमित्तमात्रं मुक्त्वैव नान्यत् किञ्चिदपेक्षते । नीयते तपतां श्रेष्ठं स्वशाक्त्या वस्तु वस्तुताम् ॥ २। कर्मभिर्भाविताः पूर्वैः कुशलाकुशलैः प्रजाः। ऎऩ्ऱुम् ३। हन्यते तातकः केन यतः स्वकृतभुक् पुमान् । ऎऩ्ऱुम् ४। शुभे त्वसौ तुुष्यति दुष्कृते तु न तुष्यते वै परमः शरीरी ।
३४ - ऎऩ्ऱुम्,नाऩे नाऩाविद नरगम् पुगुम् पावम् सॆय्देऩ्” ऎऩ्ऱुम् प्रमाणसिद्धa माय् प्रवाह-अनादिb याऩ विरुद्ध-अनुष्ठानc म् ऎऩ्ऱबडि (७) वाक्यम् - ७ इप्पडि अपराध-अनुरूप माग दण्डदर ऩाय्प् पोरुगिऩ्ऱ सरण्यऩुडैय वसीगरणङ्गळिल् प्रधानम् सर्व-अकिञ्चन अधिकारमाऩ आत्म-रक्षा-भर-समर्प्पणम् ऎऩ्ऱदु - १। अनित्यमसुखं लोकमिमं प्राप्य भजस्व माम् । ऎऩ्ऱुम्, २। सर्वधर्मान् परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज । ऎऩ्ऱुम्,
३५ - १। पितर मातर दारान् पुत्रान् बन्यून् सखीन् गुरून् । रत्नानेि धनधान्यानेि क्षेत्राणि च गृहाणि च ॥ सर्वधर्माश्च संत्यज्य सर्वकामांश्च साक्षरान् । लोकविक्रान्त चरणौ शरणं ते अव्रजं विभो ॥ ऎऩ्ऱुम्, २। वृथैव भवतो याता भूयासी जन्मसन्ततिः । तस्यामन्यतरज्जन्म संचिन्त्य शरणं व्रज ॥ ऎऩ्ऱुम्, ३। अहमस्म्यपराधानाम् आलयः अकिञ्चनः अनन्यगतिः । त्वमेोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः ॥ शरणागतिरित्युक्त्वा सा देवः अस्मिन् प्रयुज्यताम् । तस्यानुबन्धाः पाप्मानः सर्वे नश्यन्ति तत्क्षणात् ॥ ऎऩ्ऱुम्, ४। भक्त्या परमया वा अपि प्रपत्या वा महामते । प्राप्योहं नान्यथा प्राप्यो मम कैङ्कर्यलिप्सुभिः ॥ ऎऩ्ऱुम्,
३६ - १। शारणं त्वां प्रपन्ना ये ध्यानयोगवैिवर्जिता । ते अपि मृत्युमतिक्रम्य यान्ति तद्वैष्णवं पदम् ॥ ऎऩ्ऱुम्, मुमुक्षुa वुक्कु शरण्य-प्रसादनb ङ्गळागच् चॊल्लप्पट्ट उपायc ङ्गळिल् वैत्तुक् कॊण्डु २। ऩिक्षेपापरपर्यायो न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः । सन्न्यासस्त्याग इतयुक्तः शरणागतिरित्यपि ॥ ऎऩ्ऱुम्, आतमात्मीयभरन्यासो ह्यात्मनिक्षेप उच्चते । ऎऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्ट स्व-रक्षा–भर-समर्पणd म् ३। इदं शरणमज्ञानाम् इदमेव विजानताम् । इदं तितीर्षतां पारम् इदमानन्त्यमिच्छताम् ॥
३७ - तावदार्तिस्तथा वाञ्चा तावन्मोहस्तथा अ़सुखम् । यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ॥ २। प्रपत्तेः क्वचिदप्येवं परापेक्षा न विद्यते । सा हि सर्वत्र सर्वेषां सर्वकामफलप्ररदा ॥ ३। उपाय भक्तिः प्रारब्धव्यतिरिक्ताघनाशिनी । साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री प्रारब्धस्यापि भूयसी ॥ ४। सत्कर्मनिरताः शुद्धाः सांख्ययोगविदस्तथा । नार्हन्ति शरणस्तस्य कला कोटितमीमपि ॥ इत्यादि कळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये वर्णविशेषादिरहितa माय् अत्यन्त-अक्ञ्चनb रुक्कुम् अधिकरिc क्कलागैयालुम्, उपायान्तर-पर्यन्त-सकल-फल-साधन
३८ - आर्तिa यिल् तारतम्यb त्तुक्कु अनुगुणc माग प्रारब्धकर्मd त्तैयुम् कऴिक्कवऱ्ऱागैयालुम्, सुकरe मागैयालुम्, दुष्कर-परिकर-निरपेक्षf माय्, सकृत्-कर्तव्यg मागैयालुम् सर्वरुक्कुम् स्व-अभिमत-अविळम्बित-फल-सिद्धिh क्कु इदुवे प्रधानम्- ऎऩ्ऱबडि, इदिल् सॊऩ्ऩ प्रपत्तिरूप माऩ स्वरक्षा-भरसमर्पण मावदु - स्वरक्षणार्थ–स्वप्रवृत्ति-अभिमान-निवृत्तिi योडुम् कूडिऩ शरण्य-एक-साध्य-स्वरक्षणत्व-अध्यवसाय-विशेषj म्। (८)वाक्यम् - ८ इदु सपरिकर माग सकृत्-कर्तव्यम् ऎऩ्ऱदु -सर्कुत् कृत: शास्त्रार्थः१ ऎऩ्गिऱ सामान्यप्राप्तिk यालुम्,आवृत्तिरसकृदुपदेशात्२ ऎऩ्गिऱ विसेष - हेदुl इदिल् इल्लामैयालुम्,
३९ - १। सकृदेव प्रपन्नाय तवास्मीति च याचते । अभयं सर्वभूतेभ्यो ददाम्येतद्व्रतं मम ॥ २। सकृदेव हि शास्त्रार्थः कृतः अयम् तारयेन्नरम् । ३। ननु प्रपन्नसकृदेव नाथ तवाहमस्मीति च याचमानः । ४।सकृत्प्रार्थनामात्रेण अपेक्षितं दास्यति इत्यादि प्रमाण - सम्ब्रदायङ्गळालुम् प्रबत्ति - मन्दिरङ्गळिल् वर्तमान-व्यपदेशa म् अनुठान-काल-अभिप्रायb मागैयालुम्, द्रौपदी-विभीषण-
४० - गजेन्द्र-सुमुख-काक-कपोतादि-वृत्तान्त- विसेषङ्गळालुम् आनुकूल्य- सङ्कल्पादि-अङ्गपञ्चक-संयुक्तa माऩ भरसमर्पण त्तुक्कु सकृत्- अनुष्ठानb मे शास्त्रीयc म् - ऎऩ्ऱबडि। (९)वाक्यम् - ९ इस्समर्प्पणत्तैत् ताऩ् अनुष्टिक्कवुमाम्, तऩक्काग आचार्यादिकळ् अनुष्टिक्कवुमाम् ऎऩ्ऱदु -शास्त्रफलं प्रयोक्तरि१ ऎऩ्ऱु व्यवस्थैd उण्डायिरुक्कच् चॆय्दे पुत्त्रादिगळैप् पऱ्ऱवुम् पित्रादिकळ् सिल सुगरुदङ्गळैe अनुष्टिक्कै सास्त्रीयमागैयालुम्f, १। स दिशतु भगवान् अशेषपुंसां हरिरपजन्मजरादिकां समृद्धिम् । २। मया अद्य भक्त्या परमेश्वरेशे स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ।
४१ - ऎऩ्गिऱ पराशर-शौनक- वाक्यङ्गळालुम्, मऱ्ऱुम् पल महर्षिगळुडैय वृत्तान्तप्रकारa त्तालुम्, प्रहालाद-विभीषण-दशरथ-द्रौपदि-प्रभृति कळ् स्वसंबन्धिकळिले सिलरैप् पऱ्ऱ प्रबत्ति पण्णक्काण्गैयालुम्, लोगत्तिलुम् इव् अनुष्ठान म् उण्डागैयालुम्,वेदम् वल्लार्गळैक् कॊण्डु विण्णोर् पॆरुमाऩ् तिरुप्पादम् पणिन्दु इवळ् नोयिदु तीर्त्तु१ ऎऩ्ऱु आऴ्वार् अरुळिच्चॆय्द न्यायत्तालुम्,विल्लिबुदुवै विट्टु सित्तर् तङ्गळ् तेवरै वल्ल परिसु वरुविप्परेल् अदुगाण्डुमे२ ऎऩ्ऱु नाच्चियार् अरुळिच् चॆय्गैयालुम्, इप्पडि पूर्वाचार्य-अनुष्ठान-संप्रदाय ङ्गळ् इरुप्पदालुम् इप् प्रबत्तियैत् ताऩ् अनुष्ठि त्ताल् फलसिद्ध युण्डामाबोले तऩक्काग आचार्यादि कळ् अनुष्ठित्तालुम् फलसिद्धक्कुक् कुऱैविल्लै - ऎऩ्ऱबडि
४२ -त्वय्याचार्यैवनिहितभरात्ताक्का रङ्गनाथ१
४३ -अन्धः अनन्धग्रहणवशगः१ ऎऩ्गिऱ न्यास् तिलगत्तिऩ् च्लोगङ्गळैयुम् इङ्गे अनुसन्दिप्पदु। (१०) वाक्यम् - १० इदऱ्कुक् कोरिऩ फलत्तैप् पऱ्ऱ पुन:प्रपत्ति मुदलाऩ कर्तव्य शेषम् इल्लै ऎऩ्ऱदुसकृदेवप्रपन्नाय कृत्यं नैवास्ति किञ्चन ।२ इत्यादिकळिऱ्पडिये सॆय्द वेळ्वियऩाऩa इवऩुक्कु स्व-अभिमत-फलb विसेषत्तैप् पऱ्ऱ साङ्गमागप् पण्णिऩ
४४ - प्रबत्तिक्कु स्वरूब-आव्रुत्ति-रूबमागवादल्a , अङ्गमाग आदल् ऒरु कर्त्तव्य सेषम्b इल्लामैयाले स्व-अधिकार-अनुगुणc माग स्वामि-संतोष-अतिशयd हेदुवाय्क् कॊण्डु स्वयम् प्रयोजनमाऩ कैङ्गर्य-विसेषङ्गळुक्कुम् भक्ति-तत्वज्ञानादि कळैप् पऱ्ऱवादल् - भगवत।भागवत-समुद्धयादि कळैप् पऱ्ऱवादल्- विलम्ब-अक्षमe तैयालेयादल् - १। अपायसंप्लवे सद्यः प्रायश्चितं समाचरेतू | प्रायश्चित्तिरियं सा अत्र यत्पुनः शरणं व्रजेत् ॥ ऎऩ्गिऱ नैमित्तिग-वेषत्तालेयादल्f पुनः प्रबत्ति पण्णुमदुक्कुम् पूर्व-प्रबत्तियिऩुडैय नैरबेक्षयg त्तोडु विरोधमिल्लै- ऎऩ्गिऱबडि (११) वाक्यम् - ११ इप्पडि कृतकृत्य ऩाऩ प्रबन्नऩुक्कु वर्ण-आश्रमादि-धर्म ङ्गळ् स्वतन्त्र-आज्ञा-स्द्ध ङ्गळाऩ कैङ्कर्यविशेष ङ्गळ् ऎऩ्ऱदु - मऱ्ऱॊरु फलविसेषत्तैक् पऱ्ऱवऩ्ऱिक्के अकरणh त्तिल् आज्ञा-अतिलङ्गन-दोष म् वरुम्बडिगळाय्,
४५ -सॆय्येल् तीविऩै ऎऩ्ऱु अरुळ् सॆय्युम्१ ऎऩ्ऱु स्वतन्त्र-भगवदाज्ञारूप-शास्त्र-विहितa ङ्गळाऩ वर्ण-आश्रमादि-धर्मङ्गळ् तत्त्व-हित-निष्कर्षb मुडैयऩाय् २। देवर्षिभूतात्मनृणां पितृणां न किङ्करो नायमृणी च राजन् । सर्वात्मना यः शरणं शरण्यं नारायणं लोकगुरुं प्रपन्नः ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये अन्य-यजनादि-दोष-रहितनानc इवऩुक्कु शक्तिवञ्चनd पण्णादे अवर्जनीयमाऩe स्वामि उगन्द कैङ्गर्यम्- ऎऩ्ऱबडि। भगवत्कैङ्कर्य-रतिf याऩ प्रबन्नऩैप् पऱ्ऱवे ३। उपायापाय संत्यागी मध्यमां वृत्तिमास्थितः । मामेव शरणं प्राप्य मामेवान्ते समश्नुते ॥ ऎऩ्ऱुम्
४६ - १। अविप्लवाय धर्माणां पालनाय कुलत्य च । संग्रहाय च लोकानां मर्यादास्थापनाय च ॥ प्रियाय मम विष्णोश्च देवदेवस्य शार्ङ्गिणः । मनीषी वैदिकाचारं मनसा अपि न लङ्घयेत् ॥ ऎऩ्ऱुम् सॊल्गिऱ प्रमाण-वर्गa त्तैयुम् श्रीभाष्यकारादि कळ् अरुळिच् चॆय्द नित्य ङ्गळैयुम् इङ्गे अनुसंधिप्पदु। (१२) वाक्यम् - १२ इवऩुक्कु आज्ञा-अनुज्ञा-सिद्ध ङ्गळाऩ कैङ्गर्यङ्गळॆल्लाम् स्वयम्ब्रयोजनङ्गळ् ऎऩ्ऱदु - आहार-शुद्धिb, आचारc नियमम्, अपराध-परिहारd म् मुदलाऩ मुऩ्बु सॊऩ्ऩ आज्ञा-सिद्धe ङ्गळाऩ वर्णाश्रम-धर्म ङ्गळुम्,पण्डै नाळाले निऩ् तिरुवरुळुम् पङ्गयत्ताळ् तिरुवरुळुम् कॊण्डु निऩ् कोयिल् सीय्त्तु२ इत्यादि कळिऱ्पडिये इच्चैयुळ्ळबोदु
४७ - सॆय्यवुमाम्, अदु इल्लादबोदु तविरवुमाम्बडि एऱ्ऱमाग निऱ्किऱ अन्तरा-अन्तराa - गुणानुसंधानb - स्तुतिc - संकीर्तनd - संमार्जनe - उपलेपनf - मालाकरणg - दीप-आरोपणादिh - कैङ्गर्यङ्गळॆल्लाम् सर्वविधबन्धुवाऩ सर्व स्वामियिऩुडैय संप्रीतिहेतुi वागैयाले अनुरक्त-भार्यादिj कळुडैय पति-शुश्रूषणादिk कळ् पोलवुम्, मुक्तरुडैय व्यापारङ्गळ् पोलवुम् प्रहर्षयिष्यामिl ऎऩ्ऩुम् प्रयोजनम् ऒऴिय मऱ्ऱोरु प्रयोजन- विसेषत्तैक् कणिसिक्क वेण्डादबडि। १। दुर्गतावपि जातायां , २। कामते वैष्णवत्वं तु
४८ - १। सर्वेषु देशकालेषु इत्यादि कळिऱ्पडिये इवै तम्मैये उद्देशित्तु प्रवर्त्तिक्कुम् पडि स्वरूबेण स्वादुa क्कळायिरुक्कुम् - ऎऩ्ऱबडि। (१३) वाक्यम् - १३ करण-अकरण-रूप ङ्गळाऩ अपचारङ्गळ् पुगुन्दालुम् प्रपन्नऩुक्कु नरगादि कळिल्लै ऎऩ्ऱदु - अङ्गमागवादल् - स्वदन्द्रमागवादल् - भगवत् - प्रबत्तियैक् कैमुदलागप् पऱ्ऱिऩ परमैगान्दिगळुक्कु प्रबल-प्रारब्ध-दुष्कृत-विशेषb त्ताले बुद्धिपूर्वकc माग अकृत्यकरण-कृत्याकरण-रूपd माऩ आज्ञा-अतिलङ्घनe म् पिऱन्ददागिल् २। दृष्टो धर्मव्यतिक्रमः साहसं च महताम् ३। तेषां तेजोविशेषेण प्रत्यवायो न विद्यते
४९ - ऎऩ्ऱुम् विषयमऩ्ऱिक्के नम्मळविल् १। तदन्वीक्ष्य प्रयुञ्जानः सीदत्यवरो नरः ऎऩ्ऩुम्बडि निऱ्कैयालुम्, धर्म-अतिक्रमa म् पण्णिऩ महात्माक्कळुक्कुम् सुकृत-विनाशादि-प्रत्यवायb म् सॊल्लुगैयालुम् अव् अकृत्यकरणादिc कळ् प्रत्यवायहेतुd क्कळाय् निऩ्ऱाल् २। स्वपुरुषमभिवीक्ष्य पाशहस्तं वदति यमः किल तस्य कर्णमूले | परिहर मधुसूदनप्रपन्नान् प्रभुरहमन्यनृणां न वैष्णवानाम् ॥ ३। देव् शार्ङ्गधरं विष्णुं ये प्रपन्नाः परायणम् । न तेषां यमसालोक्यं न च ते नरकौकसः ॥ ४। ये नृशंसा दुरात्मानः पापाचाररतास्तथा । ते अपि यान्ति परं धाम नरा नारायणाश्रयाः ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये नरकादि-महाक्लेशe म् वारादे यथासंभवf म् अनुताप-शिक्षा-उपक्लेशg ङ्गळालेअपराध-निस्तारh म् उणडाम् ऎऩ्ऱबडि,
५० - १। किंङ्करा दण्डपाशऔ वा न यमो न च यातनाः । समर्थास्तस्य यस्यात्मा कशवालम्बनः सदा ॥ २। नमऩ् कूऱुसॆय्दुगॊण्डिऱन्द कुऱ्ऱम् ऎण्ण वल्लऩे ३। नलियुम् नरगमुम् नैन्द नमऩुक्कु इङ्गु यादॊऩ्ऱुम् इल्लै इत्यादि कळैयुम् इङ्गे अनुसन्धि प्पदु।
५१ - (१४) वाक्यम् - १४ राजगुमारऩुक्कुम् अवधानम् पण्णि नडक्क वेण्डुमाप्पोले लघु-प्रत्यवाय मुम् वारामैक्काग अपचारङ्गळ् दूरपरिहरणीयङ्गळ् ऎऩ्ऱदु - १। पिता असि लोकस्य चराचरस्य त्वमस्य पूज्यस्य गुरुरेगरीयान् । इत्यादिकळिऱ् सॊल्लप्पट्ट स्वभावङ्गळैयुडैय भगवाऩ् पुत्रादिकळैप् पोले पक्षपातियाय् रक्षिक्कुम्बडि निऱ्किऱ भागवदऩुक्कु यमविषय गमनम्a इल्लै ऎऩ्ऱुम्, अपचारङ् गळ् पुगुन्दाल् अवऱ्ऱुक्कु इङ्गे सिल उपक्लेशb ङ्गळ् अळवे फलमाय् विडुम् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ शास्त्रङ्गळिऩ् पडिये बुद्धिपूर्व-अपराधc म् पिऱन्दाल् अनुतापd म् पिऱन्दु पुनःप्पपत्ति पण्णादबोदु शिक्षारूप-प्रत्यवाय विशेषe ङ्गळ् वरुम्बडियाय् इरुक्कैयाले इप्पडि ईच्वर- निग्रहf ङ्गळुक्कु इलक्का कामैक्काग
५२ - १। चत्वारि यस्य द्वाराणि सुगुप्तानि मनीषिणः । उपस्थमुदरं पाणिः वाक् चतुर्थी स वै पुमान् ।। इत्यादि कळिऱ् सॊऩ्ऩ अवधानa - विसेषम् उडैयऩाय् अनागतb - अवेक्षणम् पण्णिऩ इवऩ्, २ नयवेऩ् पिऱर् पॊरुळै नळ्ळेऩ् कीऴारोडु ३ सॆय्यादऩ सॆय्योम् तीक्कुऱळै सॆऩ्ऱोदोम्
५३ - इत्यादिकळिऩ्बडि एऱ्कवेa अपराधङ्गळ् पुगादबडि वर्त्ति क्क प्राप्तम् - ऎऩ्ऱबडि। १। विहिते प्रतिषिद्धे च यथामति यथाबलम् । त्वय्याहितभरः श्रीमान् वर्ते राजकुमारवत् ॥ ऎऩ्गिऱ वचनत्तुक्कु अवशय-कर्तव्यb ङ्गळिल् प्रव्रुत्तिरूबमागवुम्c, परिहरणियङ्गळिल्d निव्रुत्तिरूबमागवुम्e पण्णवेण्डुम् वृत्तिf यिल् ऎऩक्कु उळ्ळ ज्ञान-बलङ्गळुक्कु अनुरूपमाग उपायत्व-बुद्धियैयुम् अतिलडघनg त्तिल् परमफल-प्रतिबन्धकत्व-बुद्धिh यैयुम् विट्टु प्रवर्तियानिऩ्ऱेऩ् ऎऩ्गैयिले तात्पर्यम्। (१५) वाक्यम् - १५ प्रपत्तिक्कुक् कोरिऩ फलत्तुक्कु ऒऩ्ऱालुम् प्रतिबन्धम् इल्लै ऎऩ्ऱदु - २। मित्रभावेन संप्राप्तं न त्यजेयं कथंचन । दोषो यद्यपि तस्य स्यात् सतामेतदगर्हितम् ॥
५४ - १। कौन्तेय प्रतिजानीहि न मे भक्तः प्रणश्यति । २। सर्व धर्मान् परित्यज्य मां एकं शरणं व्रज । अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः ॥ ३। मामेकमेव शरणम् आत्मानं सर्वदेहिनाम्। याहि सर्वात्मभावेन यास्यसि ह्यकुतोभयम् ॥ ऎऩ्ऱबडिये शरण्य-अभिप्राय-विशेषत्तालुम्
५५ - १। तेषां तु तपसां न्यासमतिरिक्त तपः श्रुतम्। ऎऩ्गिऱ प्रपति प्रभाव अतिशयत्तालुम्, २। नेहाभिक्रमनाशोस्ति प्रत्यवायो न विद्यते । स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात् ॥ ऎऩ्गिऱ निवृत्ति-धर्मान्तर-उपक्रमa त्तिल् सॊऩ्ऩ निष्कर्षम्b निष्कामऩुडैयc प्रपत्तियिल् कौमुतिकन्यायसिद्धd मागैयालुम्, ३। याचनात् नश्यति ध्रुवम् ।
५६ - १। उपायापाय संयोगे निष्ठया हीयते अनया । ऎऩ्ऱदु २। एषा सा वैदिकी निष्ठा ह्युपायापाय मध्यमा । ऎऩ्गिऱबडिये उपाय-अपाय-त्याग-विशिष्ट-मध्यम-वृत्तिa यिऩुडैय विशेषण-वैकल्य-मात्रपरb मागैयालुम् , ३। राक्षसानामविस्रम्भात् आञ्जनेयस्य बन्धने । यथा निगळिता सद्यस्त्वमोधा ह्यस्त्रबन्धना ॥ तथा पुंसामविस्रक्भात् प्रपत्तिः प्रच्युता भवेत् । तस्माद्विस्रम्भयुक्तानां मुक्तिं दास्यति सा अचिरात् ॥
५७ - ऎऩ्ऱदु प्रपत्ति-अनुष्ठान - कालत्तिल् विश्वासरूप-अङ्ग-वैकल्य-परिहारपरa मागैयालुम्, १। यज्ञः अनृतेन क्षरति तपः क्षरति विस्मयात् । आयुर्विप्रायमानेन दानं क्षरति कीर्तनात् ॥ इत्यादि कळिऱ्पोले मऱ्ऱुम् प्रबत्तिक्कु विसेषित्तु प्रतिबन्धकादि कळैच् चॊल्लुवदॊरु विसेष वचनम् इल्लामैयालुम्, लोक वेदङ्गळिल् ऒरिडत्तिलुम् समर्त्त-कारुणिग- विषय-b सरणागदिक्कुप् फलहानिc काणामैयालुम्, अपवाद-भीतd राऩ श्रीबरदाऴ्वाऩ् २। शेष्ये पुरस्तात् शालायाः। ३। शिरसा याचतो यस्य वचनं न कृतं मया ।
५८ - इत्यादिमात्र त्तैक् कॊण्डु इप् प्रबत्ति पण्णिऩारॆऩ्ऱु सॊल्लुमदुक्कु यथाभिप्रायa म्, यथाकालम् अभिमतसिद्धb युण्डा कैयालुम्, १। तावदार्थिस्तथा वाञ्चा तावन्मोहस्तथा असुखम् । यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ॥ ऎऩ्ऱु पगवत् - प्रबन्नऩुक्कु अभिमतफलम् अप्पोदे सिद्धिक्कुम्बडि निऱ्कैयालुम् सर्वसक्तियाय्प् परम कारुणिगऩाऩ सर्वेच्वरऩैप् पऱ्ऱि प्रबत्ति पण्णुगिऱवऩ् यादॊरु कालत्तिले यादॊरु फलम् वर वेण्डुम् ऎऩ्ऱु कोरिऩाऩो अन्दक् कालत्तिले अन्दप्फलम् अवऩुक्कु वरुगै नियतc म् - नडुप्पुगुन्द निषिद्धकाम्य ङ्गळुम् अदुक्कु प्रतिबन्धक ङ्गळऩ्ऱिक्के अधिकार-अनुगुणd -प्रायश्चित्तादिकळाले नडुवे तीर्न्दु विडुम् - ऎऩ्ऱबडि वाक्यम् - १६ बुद्धिपूर्व-अपचारङ्गळ् पुगुन्दालुम् प्रायश्चित्त-विशेषम् अधिकारि-विशेष-नियतम् ऎऩ्ऱदु - २। शरीरं बलमायं च वयः कालं च कर्म च । समीक्ष्य धर्मवित् बुद्ध्या प्रायश्चित्तानि निर्दिशेत् ॥
५९ - १। अपि चेत् पातक किञ्चित् योगी कुर्यात् प्रमादतः। योगमेव हि कुर्वीत नान्य यत्न समाचरेत् ॥ २। उपपातकयुक्तो अपि महापातकवानपि । यामिन्याः पादमेकं तु ब्रह्मध्यानं समाचरेत् ॥ ३। अथ पातकभीतस्त्वं सर्वभावेन भारत । विमुक्तान्यसमारम्भो नारायणपरोभव ॥ ४। मेरुमन्दरमात्रो अपि राशिः पापस्य कर्मणः । केशवं वैद्यमासाद्य दुर्व्याधिरिव नश्यति॥ ५।नाम्नस्ते यावती शक्तिः पापनिर्हरणे हरे । श्ववपचोऽपि नरः कर्तुम् क्षमस्तावन्न किल्बिम् ॥
६० - १। अवशेनापि यन्नाम्नि कीर्तिते सर्वपातकैः । पुमान् विमुच्यते सद्यः सिंहस्त्रस्तैर्मृगैरिव ॥ २। अयं हि कृतनिर्वेशो जन्मकोट्यंंहसामपि । यद्व्याजहारविवशो नाम स्वस्त्ययनं हरेः ॥ ३। प्रायश्चित्तान्यशेषाणि तपः कर्मात्मकानि वै । यानि तेषामशेषाणां कृष्णानुस्मरणं परम् ॥ ४। कृते पापे अनुतापो वै यस्य पुंस प्रजायते । प्रायश्चित्तं तु तस्यैकं हरिसंस्मरणं परम् ॥ ५। अतिपापप्रसक्तोऽपि ध्यायन् निमिषमच्चुतम् । भूयस्तपस्वी भवति पङ्क्तिपावनपावनः ॥
६१ - १। नारायणं जपेन्नित्यं प्रणम्य पुरुषोत्तमम् । स्वपन् नारायणं देवं गच्छन् नारायणं तथा ॥ भुञ्जन् नारायणं विप्रः तिष्टन् जाग्रत् सनातनम् । उन्मिषन् निमिषन् वाऽपि नमो नारायणेति वै ॥ भोज्यं पेयं लेह्यं च नमो नारायणेति यः । अभिमन्त्र्य स्पृशन् भुङ्ते स याति परमां गतिम् ॥ सर्वपापविनिर्मुक्तः प्राप्नोति परमां गतिम् । इत्यादि कळिऱ्पडिये एकनिमित्तंa तऩक्के विद्वत्-अविद्वत्-वर्ण-आश्रम-वयः-अवस्थादिb वैषम्यत्ताले प्रायश्चित्तम् नानाप्रकार माय् पोरुगिऱबडिये प्रबन्नऩैप् पऱ्ऱ २।अपायसंप्लवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् । प्रायश्चित्तिरियं साऽत्र यत्पुनः शरणं व्रजेत् ॥ ऎऩ्ऱु इप्पडिक्कु विशेषवचनc म् उण्डागैयालुम्,
६२ - १। यदि किञ्चिदतिक्रान्तं विश्वासात् प्रणयेन वा । प्रेष्यस्य क्षमितव्यं मे न कश्चिन्नापराध्यति ॥ इत्यादि कळिऱ् सॊऩ्ऩ न्याय त्तालुम्, इप्पडिक्कु सत्सम्प्रदाय अनुष्ठानम् उण्डागैयालुम्, परमात्मनिष्ठa ऩुक्कु अकृत्यकरण कृत्याकरणb ङ्गळाल् पाबम् पिऱवादॆऩ्गिऱ वाक्यम् स्तुतिपरc मुम् उत्तराघ-अश्लेष-वचनd म् प्रामादिक-विषयe मुमाग भाष्यादिकळिले स्थापि क्कैयालुम् २। अनन्यसाध्ये स्वाभीष्टे महाविश्वासपूर्वकम् । तदेकोपायतायाच्ञा प्रपत्तिः शरणागतिः- ॥ इत्यादि प्रपत्ति-लक्षण-वाक्य-अनुगुणf माग प्रबन्नऩुक्कु बुद्धिपूर्वक अपचारङ्गळ् पुगुन्दऩवागिल् अवऱ्ऱुक्कु प्रतिपदोक्प्रायश्चित्त-योग्यg तैयिल्लाद पोदु प्रबन्नऩुक्कुम्
६३ - १। यद्येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः । मुमुक्षुणा यत् सांख्येन योगेन न च भक्तितः ॥ प्राप्यते परमं धाम यतो नावर्तते यतिः । तेन तेनाप्यते तत्तत् न्यासेनैव महामुुने ॥ परमात्मा च तनैव साध्यतेः पुरुषोत्तमः ॥ ऎऩ्ऱुम्, २। सा हि सर्वत्र सर्वेषां सर्वकामफलप्रदा ऎऩ्ऱुम्, प्रतिपादितa माऩ प्रभावत्तैयुडैयत्ताऩ प्रबत्तिदऩ्ऩैये मीण्डुम् प्रयोगिb क्कुमदुवे स्व-अधिकार-अनुगुण-प्रायश्चित्तc मागक् कडवदु - ऎऩ्ऱबडि (१७) वाक्यम् - १७ इप्पडि प्रायश्चित्तत्तिले मूट्टुगिऱदुम् कठिन-प्रकृति कळुक्कुक् कसै काट्टुवारैप् पोले अवऩ् पण्णुगिऱ सिक्षैगळुमॆल्लाम् शरण्य-प्रसाद-फलम् ऎऩ्ऱदु -
६४ - १। यं हि रक्षितुमिच्छन्ति बुद्ध्या संयोजयन्ति तम् । ऎऩ्गिऱ सामान्यa न्यायत्तालुम्, २। रक्षते भगवान् विष्णुः भक्तान् आत्मशरीरवत् । ऎऩ्गिऱ विशेषवचनb त्तालुम् आच्रिद विषयत्तिल् ईच्वरऩ् सॆय्युमवैयॆल्लाम् प्रसाद-फलc माग वेण्डुगैयाले हिदैषिगळाऩd पित्रादिगळैप् पोले अनुदाबादिe कळै विळैवित्तुच् चास्त्रमुगत्ताले प्रायश्चित्त-विसेषत्तैयऱिवित्तु प्रायश्चित्तत्तिले मूट्टुगिऱदुम्, विनीतरल्लादf पुत्रादिगळुक्कुक् कशादिg कळाले भयम् पिऱप्पिक्कुमा पोले उबक्लेसङ्गळैh विळैवित्तु उपरतिi यै उण्डाक्कुमदुवुम् सर्व-भूत-निसर्ग-सुहृj त्ताऩ सर्वलोग सरण्यऩुडैय इरक्कमडियाग वरुगिऱदॆऩ्ऱु कृतज्ञk राग प्राप्तl म् ऎऩ्ऱबडि,
६५ - (१८) वाक्यम् - १८ इङ्गु इरुन्द कालम् धर्म-अनुबन्धियाऩ भोगत्तिलुम् भोगबुद्धियाले प्रावण्यम् पिऱन्ददागिल् इदु तऩ् अधिकार अनुरूप माऩ कैंकर्य-अमृत-रस त्तुक्कुत् तण्णीर्त् तुरुम्बु ऎऩ्ऱदु - १। रागाद्यपेतं हृदयं वागदुष्टाऽनृतादिना । हिंसादिरहितः कायः केशवाराधनं त्रयम् ॥ २। असक्तिरनभिष्वङ्गः पुत्रदारगृहादिषु । ऎऩ्गिऱबडिये आत्मगुण-युक्तऩायिरुन्दा ऩॊरुवऩागिलुम् गृहस्थ-अवस्थैa यिले धर्म-अविरुद्ध–भोगb ङ्गळ् सास्त्र बलत्ताल् वरवेण्डियऩवादलाल् मुमुक्षुc वाऩ इवऩुक्कु अवऱ्ऱिल्
६६ - १। शरीरं व्रणवत् पश्येत् अन्नं तु व्रणलेपनम् । व्रण सेचनवत् पानं वस्त्रं तु व्रणपट्टवत् ॥ इत्यादिकळिऱ्पडिये वैराग्य-ज्ञान-भक्त्यादिकळुक्कु अनुगूलमाऩ औषधाद-क्रमa त्ताले बुद्धिपण्ण प्रात्म मायिरुक्क अनादि-दुर्वासना-परिपाक-विशेषb त्ताले प्रयोजनान्तर-परc ऩुडैय विलक्कडिd इवऩुडैय बुद्धि यिले वरुमदागिल्, इत्ताल् वरुवदॊरु प्रधान-फल-प्रतिबन्धकe म् इल्लैयेयागिलुम् इप्पोदु इङ्गु इरुन्दु अनुभविक्किऱ कैङ्गर्य रसत्तुक्कु सङ्कोचादि-हेतुf वागैयाले २। यन्मुहूर्तं क्षणं वाऽपि वासुदेवो न चिन्त्यते । सा हानिस्तन्महच्छिद्रं सा भ्रान्तिः सा च विक्रिया ॥
६७ - १।आविदिगैक्क ऐवर्गुमैक्कुम् सिऱ्ऱिऩ्बम्बावियेऩैप्पल ती काट्टिप्पडुप्पायो ऎऩ्ऱु भीतa ऩाग प्राप्तम् - ऎऩ्ऱबडि २। पृथिवी रत्नसंपूर्णा यः कृष्णस्य प्रयच्छति । त्स्याप्यन्यमनस्कस्य सुलभो न जनार्दनः ॥ ३। पराङ्मुखानां गोविन्द विषयाक्रान्त चेतसाम् । तेषां तत् परमं ब्रह्म दूरात् दूरतरे स्थितम् ॥ इत्यादि कळिल् अवर्जनीयb - भोगङ्गळऩ्ऱिक्के मोक्ष रूचिc यै विलक्कुम्बडियाऩ प्रयोजनान्तरङ्गळिल् प्रावण्यत्तैd युडैयार्क्कु सर्वेच्वरऩ् दुर्लभऩ् ऎऩ्गिऱदु।
६८ - १। अथोपाय प्रसक्तोऽपि भुक्ता भोगननामयान् । अन्ते विरक्तिमासाद्य विशते वैष्णवं पदम् ॥ ऎऩ्ऱदु - मोक्ष-रुचियुम् स्वर्गादि-रुचिa युम् उडैयराय् नडप्पार्क्कु विळम्बम् वरुम् - ऎऩ्गिऱदु। २। सप्राप्तितः परिहरन् स्वपरैः स्वरक्षां । ऎऩ्गिऱ निक्षेबरक्षैयिऩ् श्लोकत्तैयुम् इङ्गे अनुसंधिप्पदु। (१९) वाक्यम् - १९ इप्पडि निषिद्ध-भोग-प्रावण्यम् कैङ्गर्य अम्रुद रस विरुदध मागैयाले विषम्बोले दूरपरिहरणीयम् ऎऩ्ऱदु - सत्त्वनिष्ठb ऩाय्, स्वामिक्कु अनभिमतc त्तिल् विमुखd ऩाग
६९ - प्राप्तa ऩायिरुक्क, सर्वरुक्कुम् स्वप्नादि-अवस्यै कळिले निषिद्ध -प्रवृत्तिb कळ् वरुमाप्पोलेवुम् अवहितc राऩ ऋृषि कळुङ्गूड ऒरळवुगळिलेd देवादि कळिऩाले मोहितe राय् अगप्पडुमा पोलवुम् मुमुक्षुf वुक्कु निषिद्ध-भोग-प्रावण्यg म् वरुमागिल् १। अपायाविरतः शश्वत् मां चैव शरणं गतः । तनूकृत्याखिलं षापं मां प्राप्नोति नरः शनैः ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये इङ्गु प्रायश्चित्तम् दण्ड-विसेषङ्गळ् वरुमदुक्कु मेले असत्कल्पh ऩाऩ तऩक्कु उज्जीवनi मुमाय् भोगमुमागैयाले अमृतकल्पj माऩ कैङ्कर्य-अनुभवत्तुक्कु अनधिकारादिk कळैप् पण्णुगैयाले २। विषस्य विशयाणां च दूरमत्यन्तमन्तरम् । उपभुक्तं विषं हन्ति विषयाः स्मरणादपि ॥ इत्यादि कळै अनुसन्धित्तु संनिधि-परित्यागl म् पण्णवॊट्टाद चापलm त्तिल् अगप्पडादबडि निपुण-निरूपणn म् पण्णि, सर्पादिकळिल्लाद तेसङ्गळिले वर्तिक्कुमाबोले निषिद्ध-भोग-संभावनैo यिल्लाद तेसङ्गळिले वर्तिक्कवुम्।
७० - १। पापं प्रज्ञां नाशयति क्रियमाणां पुनः पुनः । नष्टप्रज्ञः पापमेव पुनरारभते नरः ॥ इत्यादि कळिऱ्सॊऩ्ऩ पाप-आरम्भक-पापa त्तुक्कुम् प्रायश्चित माग एऱ्कवेb प्रबत्ति पण्णवुम् प्राप्तम् -ऎऩ्ऱबडि, इप्पडि वर्ति क्कुमवऩ् २। अहेरिव गणात् भीतः संमानात् मरणादिव। कुणपादिव यः स्त्रीभ्यः तं देवा ब्राह्मणं विदुः ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये देवर्गळुक्कुम् बहुमान-विषयc ऩाम्। ३। पररन्धेषु जात्यन्धाः परदारेष्वपुंसकाः । परिवादेषु ये मूकाः तेऽतीव दयिता मम ॥ ४। तन्मयत्वेन गोविन्दे ये नराः न्यस्तचेतसः । विषयस्त्यागिनस्तेषां विज्ञेयं च तदन्तिके ॥
७१ - १। क्षणेऽपि ते यद्विरहोऽतिदुस्सहः । ऎऩ्ऩुम्बडि सर्वेच्वरऩुक्कुम् निरतिशय-प्रीतिहेतुa वाम् । (२०)वाक्यम् - २० कैङ्कर्यमावदु - स्वामि उगन्द एवल् तॊऴिल् सॆय्गै यागैयाले इदु यथाशास्त्रम् पण्णिऩाल् उगप्पाम् ऎऩ्ऱदु - नित्यरुम् मुक्तरुम् भगवत्-प्रीति-हेतु क्कळैक् करण-निरबेक्षb सर्व-विषय-ज्ञानत्ताले साक्षात्करित्तुक्c कैङ्गर्यम् पण्णुमाप्पोले यऩ्ऱिक्के बद्ध-दशैd यिल् करण-साबेक्षदैe उण्डागैयालुम्, प्रत्यक्षादि कळुक्कु निलमल्लाद विषयत्तिल् २। पितृदेवमनुष्याणां वेदश्चक्षुः सनातनम् । ३। मानं प्रदीपमिव कारुणिको ददाति ।
७२ - इत्यादि कळिऱ्पडिये सास्त्रमॊऴियप् कण्णुम् कैविळक्कुम् इल्लामैयालुम्, १। यः शास्त्रविधिमुत्सृज्य वर्तते कामकारकः । न च सिद्धिमवाप्नोति न सुखं न परां गतिम् ॥ ऎऩ्ऱुम्, २ अशास्त्रं आसुरं कृत्स्नं ऎऩ्ऱुम् अरुळिच् चॆय्ददु इङ्गुऱ्ऱ स्वयम्ब्रयोजन कैङ्गर्यत्तिलुम् समान न्यायमाa कैयालुम्, ३।अऱिविलेऩुक्करुळाय्
७३ - १।अऱियाद पिऱ्ळैगळोम् ऎऩ्ऱु निऱ्कप् प्राप्तa माऩ अवस्थैbयिले स्व-अभिमति-मात्रc त्ताले एदेऩुम् ऒऩ्ऱैक् कैङ्गर्यमॆऩ्ऱु सॆय्दाल् अदु स्वामिक्कु अभिमतd मागैयिले नियममिल्लामै यालुम्, २। लोके प्रियतमानि आत्मनश्च इष्टानि शास्त्राविरुद्धानि ऎऩ्ऱु नित्यत्तिले श्रीबाष्यगारर् अरुळिच्चॆय्गैयालुम्, प्रत्यक्षादिगळुक्कु निलमाऩ विषयत्तिलुम्
७४ - १। स्वयं तु रुचिरे देशे क्रि,यतामिति मां वद । ऎऩ्गिऱ कट्टळैयिले aकिं करोमि? ऎऩ्ऱु दासऩ् निऱ्क bइदं कुरु ऎऩ्ऱु स्वामि सॊल्लच् चॆय्युमदु कैङ्गर्य मागवेण्डुमागैयालुम् सॆय्द वेळ्वियऩाऩc प्रबन्नऩुक्कुम् यावत्-शरीर-पातd म् यथाऽधिकारम् यथाशास्त्रम् नडन्दाल् अदु प्रहर्षयिष्यामि ऎऩ्गिऱ प्रधान-फल-पर्यन्तe माम् - ऎऩ्ऱबडि (२१) वाक्यम् - २१ भगवत् - कैङ्गर्यमुम्, भागवत - कैङ्गर्यमुम् सेर अनुष्ट्टिक्क अरिदाऩबोदु परम-पुरुषार्थ-काष्ठेयाऩ भागवत-कैङ्कर्यमे उपादेय-तमम् ऎऩ्ऱदु - प्रणवत्तिल् सिक्षिद-स्वरूबऩगैयालेf चतुर्थियिल् अभिप्रेतमाऩg भगवत्-कैङ्गर्यम् स्वरूप-प्राप्तh माय् निऩ्ऱदु। नमस्सिले सुसिक्षिद-स्वरूबऩागैयाले भागवत-कैङ्गर्यमुम् इवऩुक्कु प्राप्तi मायिरुन्ददु। इप्पडियाऩाल्
७५ - इरण्डुम् सेर अऩुष्टिक्क वरुम्बोदु सेर अऩुष्टिक्कवुम्। सेर वर अरिदाय् इरण्डत्तु ऒऩ्ऱै विड वेण्डुम् पडियाऩ आप्त-दशै यिले १। तस्मात् विष्णुप्रसादाय वैष्णवान् परितोषयेत् । प्रसादसुमुखो विष्णुः तेनैव स्यात् न संशयः॥ २। मम मद्भक्तभक्तेषु प्रीतिरभ्याधिका भवेत्। तस्मात् मद्भक्तभक्ताश्च पूजनीया विशेषतः ॥ ३। आराधनानां सर्वेषां विष्णोराराधनं परम् । तस्मात् परतरं प्रोक्तं तदीयाराधनं परम् ॥ ४। अनादृतसुतं गेहि पुरुषं नाभिनन्दति । तथाऽनर्चितसद्भक्तं भगवान् नाभिनन्दति ॥ ५। स्वाराधनं विहायापि स्वभक्तानर्चयनति ये । तेभ्यः प्पपन्नो भगवान् सिद्धिमिष्टां प्रयच्छति ॥ इत्यादि प्रमाण विसेषङ्गळालुम्
७६ - १। एत्तियिरुप्पारै वॆल्लुमे मऱ्ऱवरै च् चात्तियिरुप्पार् तवम् ऎऩ्गिऱ न्यायम् स्वयम्ब्रयोजन कैङ्गर्यत्तिलुम् समानमागैयालुम् भागवत-कैङ्गर्यन्दऩ्ऩिले भगवत्- कैङ्गर्यत्तैयुम् कण्डु कृतार्थa ऩायिरुक्क प्राप्तb म् ऎऩ्ऱबडि, (२२) वाक्यम् - २२ इवै इरण्डिलुम् प्रधानम् आचार्य- कैङ्गर्यम् ऎऩ्ऱदु - भगवाऩ् पक्कलिल् पोले आसार्यऩ् पक्कलिलुम् अनुवर्तिc प्पऩॆऩ्ऱु अतिदेशd त्तवळ वेयऩ्ऱिक्के १। गुरोर्गुरुतरं नास्ति गुरोरन्यं न भावयेत् । गुरोर्वार्तां कथां चैव गुरोर्नाम सदा जपेत् ॥ २। गुरुरेव परं ब्रह्म गुरुरेव परा गतिः । गुरुरेव परा विद्या गुरुरेव परायणम् ॥ गुरुरेव परः कामः गुरुरेव परं धनम् ।
७७ - इत्यादिकळिले आचार्य-कैडूर्य-प्राधान्यa म्, प्रमितb मागैयालुम्, भगवत्-भागवत-कैङ्गर्यङ्गळुम् आचार्य-अनुज्ञैc याल् नडक्क वेण्डुगैयाले आचार्य-कैङ्गर्यत्तै निरूबित्तुप्d पार्त्ताल् भगवत्-आज्ञा-सिद्धe मागैयाले भगवत्- कैङ्गायमुम, आसाायऩुडैय भागवतत्व-सामानयददाले इदु ताऩे भागवद-कैङ्गर्यमुमाय् निऱ्कैयालुम् १। चक्षुर्गम्यं गुरुम् त्यक्त्वा शास्त्रगम्यं तु यः स्मरेत् । करस्तमुदकं त्यक्त्वा घनस्थमभिवाञ्चति ॥ २। सुलभं तु गुरुं त्यक्त्वा दुर्लभं य उपासते । बद्धं त्यक्त्वा धनं मूढः गुप्तमन्वेषते क्षितौ ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये आसार्य कैङ्गर्यत्तै विट्टु पगवत् कैङ्गर्यादिगळिले इऴियक्कडवऩल्लऩ्g। कण्णि नुण् सिऱुत्ताम्बिऩ् पडिये आचार्य-कैङ्कर्य-प्रधान ऩाय् निऩ्ऱु
७८ - १। तिरिदन्दागिलुन् देवबिराऩुडैक् इत्यादि कळिऱ्पडिये आचार्य-अभिमतa मॆऩ्ऱु यथाकालम् भगवत-भागवत कैङ्गर्यङ्गळैयुम् अनुष्ठिक्कप् प्राप्तम्- ऎऩ्ऱबडि (२३) वाक्यम् - २३ इक् कैङ्कर्यपरऩुक्कुप् परमैकान्तिकळ् उगन्द इडमे उचित-स्थान म् ऎऩ्ऱदु - धर्मशीलरायिरुप्पारुक्कु वास-स्थानमागच् चास्त्रङ्गळ् वगुत्त पुण्य देशङ्गळ् कलिकालादि-दोषङ्गळाले म्लेच्छादि-परिगृहीत ङ्गळाय् ‘नाधर्मजनभूयिष्ठंd इत्यादि कळिऱ्पडिये परित्याज्यe ङ्गळागैयालुम्, पुण्यदेश ङ्गळुक्कुच् चॊल्लुम् लक्षणङ्गळुक्कु अव्याप्तिf -अदिव्याप्तिg कळुऩ्डागैयाले इवै प्रायिगङ्गळागैयालुम्h,
७९ - १। आत्मनस्तुष्टिरेव च इत्यादि कळैप् पार्त्तुत् तऩ् अभिमत-मात्रa त्ताले ऒरु तेसत्तै अऱुदियिट्टुक्कॊळ्ळb प् पार्त्ताल् अदु तप्पवुम् कूडुमागैयालुम्, २ एकः कार्यं न निर्णयेत् ऎऩ्ऱु अदुc सास्त्र निषिद्ध मागैयालुम्, राजस-तामस्-पुरुष बुद्धिd योडे कूडि अऱुदियिट्टुक् कॊळ्ळप्e पार्ददाल् ३। यया धर्ममधर्मं च कार्यं चाकार्यमेव च । अयथावत् प्रजानाति बुद्धिः सा पार्थ राजसी ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये अवर्गळुडैय कलक्कत्तैयिट्टुत् तऩक्कुळ्ळ तॆळिवैयुम् कलक्कुम्बडियाय् निऱ्कैयालुम्,
८० - सम्यक्- ज्ञान- हेदुवाऩ सत्त्व- कुणउन्मेषत्तालेa अनन्यार्ह- सेषत्व- ज्ञानवाऩ्गळुम्b, अनन्य- उबायरुम्c, अनन्य- प्रयोजनरुमाऩd’ प्रतिबुद्ध-अधिकारिe कळ् तङ्गळुक्कु स्वरूब - प्राप्तf - स्वामि- कैङ्गर्यत्तुक्कु निलम् इदुवॆऩ्ऱु अविसंवादg माय् निर्णयित्तुh आदरत्तुडऩे वर्तिक्कुम् क्षेत्रम् आरयावर्तादिकळऩ्ऱिक्के यॊऴिन्दालुम् मऱ्ऱुम् वैत्त अडैयाळङ्गळ् कण्डदिल्लैयेयागिलुम् १। निर्गृहीतेन्द्रियग्रामो यत्र यत्र वसेन्नरः । तत्र तत्र कुरुक्षेत्रं नैमिशं पुष्करं तथा ॥ २। तुलसीकाननं यत्र यत्र पद्मवनानि च । वसन्ति वैष्णवा यत्र तत्र संनिहितो हरिः ॥ ३। यत्र भागवताः स्नानं कुर्वन्ति विमलाशयाः। तत् तीर्थमधिकं विद्धि सर्वपापप्रणाशनम् ॥
८१ - १। निमिषं निमिषार्धं वा यत्र तिष्ठन्ति वैष्णवाः । तत् क्षेत्रं मङ्गलं पुण्यं तत् तीर्थं तत् तपोवनम् ॥ २। यत्र अष्ठाक्षरसंसिदधे महाभागो महीयते । न तत्र संचरिष्यन्ति व्याधीदुर्भिक्षतस्कराः ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये सर्व-अधिकa माऩ पुण्य क्षेत्रमागैयाले स्वयं-प्रयोजन-त्रिविध-कैङ्कर्य-परb ऩुक्कु अशेष-शेष-वृत्तिc कळुक्कुम् इदुवे विघ्न-निवारणादि-हतुd वाऩ उचित–स्थानम् ऎऩ्ऱबडि। इवर्गळुक्कुप् परमैकान्तित्व मावदु - परतत्व-परमहित-परमपुरुषार्थe ङ्गळिल् प्रमाण-अनुगुणf माऩ अनन्यत्व-अध्यवसाय-विशेषg म्। इदुवे भागवत-वैष्णव-शब्दङ्गळुक्कुम् प्रधान-विषयम्। (२४) वाक्यम् - २४ इप्पडित् तुल्यसीलरैक् किडैयादबोदु विपरीत-संसर्गम् एकान्त-वास-परिहार्यम् ऎऩ्ऱदु -
८२ - १, दुर्जनः परिहर्तव्यो विद्यायाऽलंकृतोऽपि सन् । मणिना भूषितः सर्पः किमसौ न भयङ्करः ॥ २। त्यज दुर्जन संसर्गं भज साधुसमागमम् । कुरु पुण्यमहोरात्रं स्मर नित्यमनित्यताम् ॥ नासद्भिः किञ्चिदाचरेत् । ३। वरं हुतवहज्वालापञ्जरान्तर्व्यवस्थितिः । न शौरिचिन्ताविमुखजनसंवासवैशसम् ॥ ४। अद्यप्रभृति हे लोकाः यूयं यूयं वयं वयं । अर्थकामपरा यूयं नारायणपरा वयम् ॥ नास्ति संगतिरस्माकं युष्माकं च परस्परम् । वयं तु किंकरा विष्णोः यूयमिन्द्रियकिंकराः॥
८३ - इत्यादि कळैप् पार्त्तुप्पाम्बोडु ऒरु कूरैयिले पयिऩ्ऱाऱ्पोल्a इरुक्किऱ दुर्जन-संसर्गb त्तिऩुडैय दूरपरिहरणार्थ माग १। सत्सनिकर्षे परिवर्तितव्यं विद्याधिकाश्चापि निषेवणीयाः । सवर्णातां गच्छति सतिकर्षात् नीलः खगो मेरुमिवाश्रयन् वै ॥ २। सद्भिरेव सहासीत सद्भिः कुर्वति संगमम्। सद्भिर्विवादं मैत्री च नासद्भिः किन्चिदाचरेत् ॥ इत्यादि कळिऩ्बडिये सात्विग-सहवासम्d कर्तव्यe माऩाल् इदु देश-विप्लवादिf कळाले किडैयादिरुक्कुमागिल् ३। एकान्तशीलस्य दृढव्रतस्य पञ्चेन्द्रियप्रीतिनिवर्तकस्य । अध्यात्मयोगे धृतमानसस्य मोक्षो ध्रुवो नित्यमहिंसकस्य॥
८४ - इत्यादिळिगळिल् तात्पर्यत्तै अऱिन्दु,यावरुन् दुणैयिल्लै१ यॆऩ्ऱु यथाशक्ति ऒदुङ्गि, २। पणमाडवरणैप् पऱ्पल कालमुम् पळ्ळिगॊळ् मणवाळर् नम्मै वैत्त परिसिदु ऎऩ्ऱु पर-संकल्प-पारवश्यa त्तै अनुसंधित्तु
८५ -तामरैक्कण्णावो तऩियेऩ् तऩियाळावो तामरैक्कैयावो उऩ्ऩै ऎऩ्ऱुगॊल् सेर्वदुवे१ ऎऩ्ऱु इऩ्ऩुयिर्त् तुणैवऩाऩa ऎम्बॆरुमाऩोडे इरुक्किऱदै ऎण्णिक् कॊण्डिरुक्कप् प्राप्तम् - ऎऩ्ऱबडि (२५) वाक्यम् - २५ इवऩुक्कु गतिचिन्तनादिकळ् चित्त-संतोष-हेतुवाऩ काल-यापनम् ऎऩ्ऱदु - प्रबत्तिक्कु गतिचिन्तनादिb कळ् परिकर-विसेषमागc वेण्डुम् ऎऩ्ऱु ऒरु विसेष-वचनमऩ्ऱिक्केयिरुक्क विद्यान्तर-सामान्यत्तालेd उत्तर-पूर्व-अघ-अश्लेष-विनाशe ङ्गळ्, उत्क्रमण-विसेषम्f, हान–उपायन-प्रकारg म्, अर्चिरादिमार्गh म्, अपवर्ग–दशा-विसेषम्i ऎऩ्ऱ इवऱ्ऱिऩुडैय चिन्तनj म्।
८६ - प्रबत्तिक्कु अङ्गमागक् कॊळ्ळवेण्डुमोवॆऩ्ऱु ऊहित्तुप् पार्त्ताल् कण्ठोक्तa माऩ अङ्गपञ्चक त्तैयुम्, तत्त्व वित्तुb क्कु मुमुक्षुत्व-प्राप्तc माऩ स्वतन्त्र–कर्तृत्वादि–बुद्धि–विशेष-त्यागd त्तैयुम् ऒऴिन्दवऱ्ऱिल् प्रपत्ते क्वचिदप्येव परापेक्षा न विद्यते । ऎऩ्ऱदऱ्कु सङ्कोचकe म् इल्लामैयालुम् १। मागवैगुन्दम् काण्बदऱ्कु ऎऩ्मऩम् एगमॆण्णु मिराप्पगलिऩ्ऱिये इत्यादि कळ् उपाय-उपकारकf ङ्गळ् अल्ल ऎऩ्ऱु उबेक्षिक्कप् पार्त्तालुम्g विलक्कवॊण्णादबडि मनस्सुक्कु स्वतः-प्राप्तh विषयत्तिल् पिऱन्द प्रावण्य-अतिशयi त्तैच् चॊल्लुगिऩ्ऱऩ वागैयालुम् इप्पडियिरुक्किऱ गति-चिन्तनादि कळ्
८७ - १। द्वयमर्थनुसंधानेन सह सदैवं वक्ता । यावच्छरीरपातमत्रैव श्रीरङ्गे सुखमास्व ॥ २। आराधयन् हरिं भक्त्या गमयिष्यामि वासरान् । ३। सीर् कलन्द सॊल् निऩैन्दु पोक्कारेल् सूऴ् विऩैयिऩ् आऴ्दुयरै ऎऩ्निऩैन्दु पोक्कुवर् इप्पॊऴुदु इत्यादि कळिऱ्पडिये विरहिणी-व्रुत्तान्द-न्यायत्तालेa चित्त-संतोष-हेतुb क्कळुमाय् उचितमाऩ पोदुबोक्कुमायिरुक्कुम् - ऎऩ्ऱबडि
८८ - १। समीपं राजसिंहस्य रामस्य विदितात्मनः । सकल्पहयसंयुक्तैः यान्तीमिव मनोरथैः ॥ २। नैषा पश्यति राक्षस्यो नेमान् पुष्पफलद्रुमान् । एकस्थहृदया नूनं राममेवानुपश्यति ॥ इत्यादि कळै इङ्गे अनुसंधिप्पदु। (२६) वाक्यम् - २६ चातक-वृति याऩ इवऩुक्कु अन्तिम-प्रत्ययम् स्व-यत्न-साध्य मऩ्ऱु ऎऩ्ऱदु - अन्तिम-प्रत्यय-विशेष-अनुगुणa माग फल-विशेष-सिद्धियॆऩ्ऱु ३अष्टम-अध्यायत्तिल् अरुळिच्चॆय्द प्रगारत्तै निऩैत्तु नमक्कु प्राप्य-विषयत्तिल्b अन्तिम-प्रत्ययत्तै नामे साधिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु निऩैत्तिरुक्क वेण्डाम्।
८९ - १। स्थिते मनसि सुस्वस्थे शरीरे सति यो नरः । धातुसाम्ये स्थिते स्मर्ता विश्वरूपं च मामजम् ॥ ततस्तं म्रियमाणं तु काष्ठपाषाणसन्निभम् । अहं स्मरामि मद्भक्तं नयामि परमां गतिम् ॥ २। ज्ञानसमकालमुक्त्वा कैवल्यं याति गतशोकः । तीर्थे श्वपचगृहे वा नष्टस्मृतिरपि परित्यजन् देहम् ॥ ३। शरीरपातसमये तु केवलं मदीययैव दयया अतिप्रबुद्धः मामेव अवलोकयन् अप्रच्युत पूर्वसंस्कार मनोरथः।
९० - १। ऎय्प्ऩॆऩै वन्दु नलियुम्बोदु अङ्गेदुम् नाऩुऩ्ऩै निऩैक्कमाट्टेऩ् अप्पोदैक्किप्पोदे सॊल्लिवैत्तेऩ् इत्यादि कळिऱ्पडिये पगवत् क्रुबैयावे अदुवुम्a ताऩे वन्ददागिल् काण्गिऱोम् ऎऩ्ऱु परम-फलb त्तिऱ्पोले अन्तिम-प्रत्ययत्तिलुम् निर्भरc ऩाय् २। यं योगिनः प्राणवियोगकाले यत्नेन चित्ते विनिवेशयन्ति । ऎऩ्गिऱ क्लेसत्तै विट्टुच् चातकवृत्ति याय् कृष्ण-मेघ त्तिऩुडैय क्रुबा रसत्तैप् पार्त्तिरुक्कै उचितम् ऎऩ्ऱबडि। सत्वस्थान् निभृतं प्रसादय । ऎऩ्गिऱ श्लोक त्तिऩ् तात्पर्यत्तैयुम् इङ्गे अनुसंधिप्पदु।
९१ - (२७) वाक्यम् - २७ इप्पडि कूडिण-कृत्य माऩ आत्म-स्मर्प्ण-यागत् तिऱ्कु भगवत्-संकल्प-साध्यमाऩ देह-अवसानम् अवभृतम् ऎऩ्ऱदु - न्यास विद्यैa यिल् विधिक्कप्पट्ट आत्म-स्मर्प्पण-यागम्b साङ्गमाग सकृत्-कर्तव्यc म् ऎऩ्ऱु प्रमाण सिद्धमागैयालुम् १। एवं शरणमभ्येत्य भगवन्तं सुदर्शानम् । अनुष्ठित क्रतुशतो भवत्येव न संशयः॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये उत्तर-अनुवाकd म्, पूर्वोत्त-प्रपति-फलत्तैप् पऱ्ऱक् कर्तव्य-शेषe मिल्लैयॆऩ्ऱु तोऱ्ऱुगैक्काग सर्व-कर्तव्यf ङ्गळुम् इवऩुक्कुत् तामे संपन्नg ङ्गळॆऩ्ऱु प्रशंसिh क् किऱदागैयालुम् इवऩुक्कु मरणत्तै अनुभृथi मॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदुक्कु इन्द यागत्तुक्कु वेऱोर् अवभृथ मिल्लै,
९२ - १। सरणमागुन् दऩदाळडैन्दार्क् कॆल्लाम् मरणमाऩाल् वैगुन्दम् कॊडुक्कुम् पिराऩ् ऎऩ्गिऱबडिये देह-पात-अनन्तरa म् दिव्य-लोक-प्राप्तिb युण्डाम् ऎऩ्गिऱबडितात्पर्यमल्लदु अदुc इवऩुक्कु स्वयं-अनुष्ठेयd मऩ्ऱिक्के भगवत्-संकल्प-मात्र त्ताले ऒरु कालत्तिले २। कृतकृत्याः प्रतीक्षन्ते मृत्युं प्रियमिवाथितिम् । ऎऩ्ऱु कण्डिरुक्कक् कडवe मरणत्तै इवऩुक्कु ऒरु कर्तव्यf माग विधित्तल्, ताऩे वरुगिऱ मरणत्तिले अवभृथ-दृष्टिg पण्ण विधित्तल् सॆय्गिऱदऩ्ऱु - ऎऩ्ऱबडि, (२८) वाक्यम् - २८ सदाचार्य-परिग्रह त्तिऱ्कु मुऩ्बुळ्ळ अनादिगाल मॆल्लाम् ऒरु काळरात्रि ऎऩ्ऱदु -
९३ - अचेतना परार्था च नित्या सततविक्रिया । त्रिगुणा कर्मिणां क्षेत्रं प्रकृतेः रूपमुच्यते ॥ १। दारूण्यग्निर्यथा तैलं तिले यद्वत् पुमानपि । प्रधानेऽवस्थितो व्यापि चेतनात्माऽऽत्मवेदनः ॥ २। देहयोगाद्वा सोऽपि । ३। तदन्तरप्रतिपत्तौ रहति संपरिष्वक्तः प्रश्ननिरूपणाभ्याम् । इत्यादि कळिऱ्पडिये अनादिगालमाग आमोक्षात् कर्ममूल- त्रिगुण-द्रव्य-रूप-तिरस्करिणी-संवृतa ऩाय् बीज-अङ्कुर-न्यायb त्ताले सङ्गिलित्तुवक्काय्प् पोरुगिऱ अपचार-प्रवाह त्ताले इरुळ् तरुमाञालत्तुळ्ळेc इरुन्दु ऎट्टुम् इरण्डुमाऩd इक्कट्टळैयऱियादेe स्वयम् प्रगासऩाऩ तऩ्ऩुडैय आकारङ्गळैयुम् काणमाट्टादे ऎञ्ञाऩ्ऱुम् ऎङ्गुम्
९४ - ऒऴिवऱ निऱैन्दु निऩ्ऱु नित्य-आसन्नमाऩa निरपाय-महानिधिb यैयुम्, काणप्पॆरऱादे प्रकाश-प्रवृति-शून्यc त्तै याले काळरात्रि-कल्बमाऩd अनादिकाल मॆल्लाम् अनादिe मायैयाले सुप्तf ऩाय्क् किडक्किऱ आत्मावुक्कु इव् अवस्थै कऴिन्दु पगल् काण्गैक्काग आचार्य-परिग्रहg म् अरुणोदयh म् पोले तोऩ्ऱुगिऱदागैयाले १। गुशब्दत्त्वन्धकारः स्यात् रुशब्दत्तन्निरोधकः । अन्धकारनिरोधित्वात् गुरुरित्यभिधीयते ॥ २। आचिनोति हि शास्त्रार्थान् आचारे स्थापयत्यपि । स्वयमाचरते यस्मात् त्मादाचार्य उच्यते ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये इव्विरुळै नीक्कवल्ल ञाऩच्चुडर् विळक्कैत् तन्दु नल्वऴि काट्टिऩ परम-उपकारकऩ् तिऱत्तिले ३। ब्रह्मविद्या प्रदानस्य देवैरपि नशक्यते । प्रतिपादनमथवा दद्यात् शक्तित आदरात् ॥ ऎऩ्ऱबडिये नित्य-ऋृणिi याय्,
९५ - १।ऎऩ्ऩैत् तीमऩङ्गॆडुत्ता युऩक्कॆऩ्सॆय्गेऩ् ऎऩ्गिऱ निऩैवु कुलैयादे २। अत्र परत्र चापि नित्यं यदीयचरणौ शरणं मदीयम् । ऎऩ्ऱिरुक्कप् प्राप्तम्- ऎऩ्ऱबडि (२९) वाक्यम् - २९ पिऩ्बु देह-अवसानत्तळवुम् नल्विडिवु ऎऩ्ऱदु - इप्पडि फल-मूलमाऩa आचार्य-परिग्रहम् पिऱन्ददागिल् अत्ताल् अस्थि-स्थूणादि-लक्षण-शरीर-कारागृहb विऴुमळवुम् प्रारब्ध-कर्म-विसेषङ्गळालेc अज्ञान-अन्धकार-लेसमिच्रऩाय्d नडन्दालुम् सदाचार्य-प्रसादe त्ताले जञान-वैराक्य-पक्तिगळ् पूप्पोले तामे विगसिक्किऱबडियैयुम्,
९६ - इत्ताले तऩक्कु वरुगिऱ आमोदa त्तैयुम् अनुभवित्तुक् कॊण्डु प्रबुद्धb ऩाय्प् पल सिऱ्ऱिऩ्बम् काट्टिप् पडुगिऱc पडुक्कैयिऩिऩ्ऱुम्d ऎऴुन्दिरुन्दुनिःसंशयः सुखमास्व ऎऩ्गिऱबडिये प्रतिष्ठित-बुद्धिe यायिरुन्दु १। अनन्याऽहं वशीभूतः कालमेतं न बुद्धवान् । उच्चमध्यमनीचान्तां तामहं कथमाश्रये ॥ अपेत्याहमितो गत्वा संश्रयिष्ये निरामयम् । अनेन साम्यं यास्यामि नानायाऽहमचेतसा ॥ क्षमं मम सहानेन नैकत्वमनया सह । इत्यादि कळिऱ्पडिये मेल् वरुगिऱ सर्व-अनिष्ट-निव्रुत्तियैयुम्f, निरतिशय-महानन्द-रूप-इष्टप्राप्तिg यैयुम् पार्त्तु इऱैयुळ्ळिल् ऒडुङ्गि इरुक्कप् प्राप्त म् - ऎऩ्ऱबडि।
९७ - (३०) वाक्यम् - ३० मेल् मुऴुक्क स्वछन्द- कैङ्गर्य-महोत्सवम् दिवसम् ऎऩ्ऱदु - मुमुक्षुवाय्a कृतकृत्यऩाऩb आत्मावै ऒर् आकरc त्तिऩिऩ्ऱुम् ऎडुत्त महारनत्तत्तिऩ् मण्बऱ्ऱैयैक् कऴऱ्ऱुमा पोले स्थूल-सूक्ष्म-प्रकृति-संबन्धd त्तै कऴित्तु सर्वतोमुखe माऩ प्रगासत्तैf उण्डाक्कि श्रीकौस्तुभ त्तैप् पोले हृद्यg ऩाक्कुवदऱ्काग अडियिले मीळा अडैक्कलम्h कॊण्डरुळिऩ श्रीयः-पति तिरुवडिगळिले अवऩ् तऩ्ऩैप् पोले देश-कालादि-परिच्छेदi मिऩ्ऱिक्के इच्छा-विघातj मुमिऩ्ऱिक्के इरुप्पदाय् १। सायुज्यं प्रतिपन्ना ये तीव्रभक्तास्तपस्विनः । किङ्करा मम ते नित्यं भवन्ति निरुपद्रवाः ॥
९८ - १।भवन्तमेवानुचरन् इत्यादि प्रमाण-संप्रदाय-सिद्ध माऩ कैङ्गर्य-महोत्सवत्तुक्कुम् २। मामुपेत्य तु कौन्तये पुनर्जन्म’ न विद्यते ।
९९ - १। मामुपेत्य पुनजन्म दुःखालयमशाश्वतम् । नाप्नुवन्ति महात्मानः संसिद्धिं परमां गताः ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये अपर-सन्ध्यैa यिल्लादबडि ऒरुगाल् विडिन्द दिवसमागियb यथावस्थित-आत्म-स्वरूप-आविर्भावc त्तुक्कुम् मूलम् उदय-अस्तमयd ङ्गळुम् उपरागe मुमिऩ्ऱिक्के अनपाय-प्रभा-अन्वितf ऩाऩ अपरिच्छिन्न-आदित्यg ऩॆऩ्ऱु अनुसंधि त्तु अवऩुडैय नित्य-उदयh मे तऩक्कु नित्य-अभ्युदयi माग निरूबित्तुक् कॊण्डिरुक्कप् प्राप्तम्- ऎऩ्ऱबडि। ‘ईच्वरऩुक्कु आत्म-प्राप्तिj उण्डु, आत्मावुक्कु ईश्वर-प्राप्तिk इल्लै’ ऎऩ्ऱुम्, ‘पेरुम्इऴवुम् इरण्डुम् अवऩदे’l ऎऩ्ऱुम् इन्दप् प्रगारत्तिल् सॊल्लुम् वार्त्तैगळुक्कॆल्लाम् पर-शेषतैक-रसm ऩाऩ तऩक्कु अपवर्ग-दशैn यिल् वरुम् अदिसयमुम्o सर्वसेषिक्कुप् पुरुष-अङ्गराग-परिळादिवत्-भोग्यp मॆऩ्ऱु अनुसंधिक्कप् प्राप्तम्- ऎऩ्ऱु तात्पर्यम्।
१०० - इदु सात्विग-ह्रुदयङ्गमैयाऩ रहस्य रत्नावळि ऎऩ्ऱदु - मुदऱ्कवि तॊडङ्गि मुप्पदु वाक्याङ्गळिऩाले प्रतिपादिa त्त अर्त्तङ्गळ् ऎल्लाम् मोक्ष-सास्त्र- सारभूत मूलमन्द्रादिगळिल् संगृहीतb ङ्गळाऩ परतत्व-परमहित-परमपुरुशार्थc ङ्गळैप् पऱ्ऱिऩ सम्यगर्थd ङ्गळागैयाले मरगदत्तै काचe मॆऩ्ऱु उबेक्षिक्कुम्f मन्द-मतिg कळैप् पोलऩ्ऱिक्के इवऱ्ऱिऩुडैय प्राशस्त्य-भोग्यत्व-महत्त्व-मङ्गळत्व-सुग्रहत्वादिh कळै अऱियवल्ल सत्व-निष्ठi रुक्कु रहस्य रत्नावळि ऎप्पोदुम् ह्रुदयत्तिलेj पूणुमदु - ऎऩ्ऱबडि, १। त्रैगुण्यविषया वेदाः निस्त्रैगुण्यो भवार्जुन । निर्द्वन्द्वो नित्यसत्वस्थो निर्योगक्षेम आत्मवान् ॥
१०१ - १। यावानार्थ उदपाने सर्वतः संप्लुतोदके । तावान् सर्वेषु वेदेषु ब्रह्मणस्य विजानतः ॥ २। बहुभ्यश्च महद्भ्यश्च शास्त्रेभ्यो मतिमान् नरः । सर्वतः सारमादद्यात् पुष्पेभ्य इव षट्पदः ॥ ३। अनन्तपारं बहुवेदितव्यं अल्पश्च कालो बहवसश्चचच विघ्नाः । यत् सारभूतं तदुपाददीत हंसो यथा क्षीरमिवाम्बुमिश्रम् ॥
१०२ - १। त्रयो वेदाः षडङ्गानि विविधाः स्वराः । सर्वमष्टाक्षरान्तःस्थं यच्चान्यदपि वाङ्मयम् ॥ २। किं तस्य बहुभिर्मनेत्रैः किं तस्य बहुभिर्व्रतः । नमो नारायणायेति मन्त्रः सर्वार्थसाधकः ॥ ३। तत्वं विज्ञासमानानां हेतुभिः सर्वतोमुखैः । तत्त्वमेको महायोगी हरिर्नारायणः परः ॥ ४। तत् कर्म यन्न बन्धाय सा विद्या या विमुक्तये । आयासायापरं कर्म विद्याऽन्या शिल्पनैपुणम् ॥
१०३ - १। संज्ञायते येन तदस्तदोषं शुद्धं परं निर्मलमेकरूपम् । संदृश्यते वाऽप्यधिगम्यते वा तत् ज्ञानमज्ञानमतोऽन्यदुक्तम् ॥ २। सर्वेषामेव धर्माणाम् उत्तमो वैष्णवो विधिः । ३। न विष्ण्वाराधनात् पुण्यं विद्यते कर्म वैदिकम् । ४। इति संसार दुःखार्कतापतापितचेतसाम् । विमुक्ति पादपच्छायाम् ऋते कुत्र सुखं नृणाम् ॥ ५। तदस्य त्रिविधस्यापि दुःखजातस्य वै मम । गर्भजन्मजराद्येषु स्थानेषु प्रभविष्यतः ॥ निरस्तातिशयाह्लादसुखभावैकलक्षणा । भेषजं भगवत्प्राप्तिः एकान्ताऽऽत्यन्तिकी मता ॥
१०४ -तिरुमालैयल्लदु तॆय्वमॆऩ्ऱेत्तेऩ्, ‘तिरुनारायणऩ्दाळ् कालम्बॆऱच् चिन्दित्तुय्मिऩो१ ,कोलत् तिरुमामगळोडुऩ्ऩै इत्यादि कळै इङ्गे अनुसंधि प्पदु। मेल्गवि - इप्पडि प्रतिष्ठित-बुद्धििa याऩ प्रबन्नऩुक्कु स्वयम्ब्रयोजनमाऩ उत्तर-क्रुत्य-विसेषत्तिलुम्b उगप्पुc इरुक्कुम्बडियै २। मुक्त्यै निर्विषयं मनः । इत्यादि कळिऩ्बडिये उपकारकतमd माय् अन्दरङ्गe मुमाऩ मनस्सैप् पऱ्ऱ उबदेसिक्किऱाप्पोले प्रव्रुतf माऩ वाक्य-विसेषत्ताले काट्टुगिऱदु।
१०५ - इदिल् सिऱु पयऩिल् पडियाद ऎऩ्ऱदु - , १। गतागतं कामकामालभन्ते । ऎऩ्ऱुम्, २। अन्तवत् तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पमेधसाम् । ऎऩ्ऱुम्,
१०६ - १।ये तु शिष्टास्त्रयो भक्ताः फलकामा हैि ते मताः । सर्वे च्यवनधर्मfणः ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ क्षुद्र-प्रयोजनa ङ्गळै आसैप्पडादे प्रारब्ध कर्मb वसत्ताले वन्दवऱ्ऱिलुम्, २। अनन्तं बत मे वित्तम् यस्य मे नास्ति किंचन । ३। मिथिलायां प्रदीप्तायां न मे किंचित् प्रदह्यते ॥ ऎऩ्ऩुम्बडि तुवक्कऱ्ऱुcप्रतिबुद्धस्तु मोक्षभाक्४ ऎऩ्ऱुम्, ५। जायमानं हि पुरुषं यं पश्येन्मधुसूदनः । सात्त्विकः स तु विज्ञेयः सदा मोक्षार्थचिन्तकः ॥ ऎऩ्ऱुम्,
१०७ - १।कण्डु केट्टुऱ्ऱु ऎऩ्ऱ पाट्टिलुम्, २।ऊऩेऱु सॆल्वत् तिलुम् सॊल्लुगिऱबडिये द्वयतिल् उत्तर-खण्डत्तिल्a ऊऱ्ऱमुडैयवर्गळ् ऎऩ्ऱबडि। तगवोर्- ऎऩ्ऱदु ३। परीक्ष्य विविधोपायैः कृपया निःस्पृहो वदेत् । इत्यादि कळिऱ्पडिये सबरीषिदराऩb सत्-सिष्यर्c कळैप् पॆऱ्ऱाल् ख्याति-लाभ-पूजादि-प्रयोजनान्तर-निरपेक्षd मागच् चॊल्लि
१०८ - यल्लदु धरिक्कमाट्टादबडियाऩ पर-दुःख-निराकरण-इचछैa युडैयवर्गळ् - ऎऩ्ऱबडि ऎम्मैच्चेर्क्क - ऎऩ्ऱदु १न धर्मनिष्ठोस्मि ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिलुम्, २।नोऱ्ऱ नोऩ्बिलेऩ् नुण्णऱिविलेऩ् इत्यादि कळिलुम् सॊल्लुगिऱ आकिन्चन्य-पूर्तिb युडैय नम्मैक् कॆडुमरक्कलत्तैc ऒर् अनुगूल-सदागतिd करै सेर्क्कुमा पोले
१०९ - १। शोकमोहग्रहग्रस्तो विचरन् भवसागरे । इहाद्य विधिना प्राप्तः तव पादाब्जपत्तनम् ॥ ऎऩ्ऱुम्बडि २।विण्णुेर् पिराऩर् मासिऩ् मलरडिक्कीऴ् सेर्क्क ऎऩ्ऱबडि, अडैक्कलङ्गॊण्ड तिरुमाल् - ऎऩ्ऱदु इप्पडि तामुम् पिऱगुम् तमक्कुत् तञ्जमागादबडि निऱ्किऱ नम्मै अनन्य-रक्ष्यत्वेनa समर्प्पिक्क अलङ्घनीय-पुरुषकार-संबऩ्ध-गुण-विसेषङ्गळालेb प्रेरितc ऩाय्क्कॊण्डु भरस्वीकारd म् पण्णिऩ च्रिय:पदि - ऎऩ्ऱबडि। ताऩे मऱुबिऱवियऱुत्तु - ऎऩ्ऱदु अडियिले करण-कळेबर-प्रदानादि-पूर्वकe माग इव्वळवुम् क्रुषिबण्णिऩf सर्वविध-बन्धु वाऩ ताऩे देहान्तर-परिग्रह-हेतुg वाऩ पुण्य-पाप-संज्ञित-पाप-वर्ग त्तै ऎल्लाम् कऴित्तु - ऎऩ्ऱदु। अऴिया वाऩिल् वैक्कुम् - ऎऩ्ऱदु दिव्यं स्थानमजरं चाप्रमेयं दुर्विज्ञेयं चागमैर्गम्यमाद्यम् ।
११० - १। एते वै नैरयास्तात स्थानस्य परमात्मनः । इत्यादि कळिऱ्सॊऩ्ऩ कलङ्गाप् पॆरुनगरत्तिलेa नित्य सूरिगळोडु निर्विसेषमागb मेलुळ्ळ कालमॆल्लाम् पुणैगॊडुक्किलुम्c पोगवॊट्टादे वैक्कुम् - ऎऩ्ऱबडि। मऩमे नी मगिऴादे इरुप्पदु ऎऩ्गॊल् - ऎऩ्ऱदु निःशेष-अनिष्ट-निवृत्तिd पिऱन्दु निरतिशय-पुरुषार्थe त्तैयुम् पॆऱुगैक्कु नि:सम-अभ्यधिकf ऩाऩ सत्यसङ्गल्बऩ् मोक्षयिष्यामि मा शुचः । ऎऩ्ऱु निऩैप्पिट्टरुळिऩयिऩ्बु हर्ष-स्थानg त्तिले शोकिक्कैक्कु ऒरुबडियालुम् प्राप्तिh इल्लै - ऎऩ्ऱबडि। उऱुवदुऩक्कुरैक्केऩ् इङ्गिरुक्कुङ् गालम् - ऎऩ्ऱदु।
१११ - १। अस्थिस्थूणं स्नायुबद्धं मांसशोणितलेपनम् । चर्मावनद्धं दुर्गन्धि पात्रं मूत्रपूरीषयोः ॥ जराशोकसमाविष्टं रोगायतनमातुरम् । रजस्वलमनित्यं च भूतावासमिमं त्यजेत् ॥ २। इन्द्रियाणि प्रमाथीनि हरन्ति प्रसभं मनः । ३। असंशयं महाबाहो मनो दुर्निग्रहं चलम् । ११२ - १।ऊऩिडैच् चुवर्वैत्तु ऎऩ्बुदूण् नाट्टि युरोमम्मेय्न् दॊऩ्बदुवासल् ताऩुडैक्कुरम्बै २।पॊल्ला वाक्कैयिऩ् पुणर्विऩैयऱुक्कलऱा
११३ - १।वऩ्बरङ्गळॆडुत्तु ऐवर्दिसै तिसैवलित् तॆऱ्ऱुगिऩ्ऱऩर् २। “निऩ्ऱवानिल्ला नॆञ्जिऩैयुडैयेऩ्” इत्यादि कळिऱ्पडिये दुर्निवार-दुस्त्यज-दोष-बहुळ-देह-इन्द्रियa ङ्गळोडुगूड ३। अतिमानं सदा हासं वाक्प्रलापं विकत्थनम् । अनात्मन्यात्ममननं आत्मनिन्दाप्रशंसने ॥ इत्यादि कळिऱ्सॊऩ्ऩ राजस-तामस-विगारङ्गळुक्कु
११४ - विळैनिलमाऩ कॊडुवुलगत्तिलेa ऒरु मरुळालेb इरुक्कवेण्डिय कालत्तळवुम् ऎऩ्ऩ पिऴै वरुगिऱदो ऎऩ्ऱुम् इप्पोदु निfपाद्य-प्रधान-कैङ्कर्यc त्तै इऴन्दु निऱ्किऱोमॆऩ्ऱुम् परिदबिक्क्प् पार्त्तायागिल्, साध्योपाय-विशेष-वशीकृतमाऩ सिद्धोपाय-विशेषत्ताले साध्य-प्राप्य-विशेष-लक्ष्यभूतd माऩ सिद्ध-प्राप्य-विशेष-प्राप्तिe यिल् संसयमऱ्ऱ उऩक्कु मऱ्ऱुम् वरुम् परितापम् समिक्कुम्बडि निऩ्ऱ निलैक्कु उऱ्ऱदु सॊल्लुगिऱोम् - ऎऩ्ऱबडि ऒरुबिऴैयुम् पुगुदाद उणर्त्तिवेण्डि- ऎऩ्ऱदु भगवत्-अपचारादिकळ् ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् निदानf म् तत्त्वज्ञानादिवैकल्यg मागैयाले तत्पादभक्तिज्ञानाभ्यां फलमन्यत् कदाचन । न याचेत् पुरूषो विष्णुं याचनात् नश्यति ध्रुवम् ॥ इत्यादि कळिऱ्पडिये अनन्य प्रयोजनऩाय् तत्त्वज्ञानादि-वृद्धियै अबेक्षित्तु - ऎऩ्ऱबडि। पॆऱुवदॆल्ला मिङ्गे नाम् पॆऱ्ऱुवाऴ - ऎऩ्ऱदु परमबदत्तिले सॆऩ्ऱु सेष-सेषासनादि-समानh मागवे पॆऱक्कडव शेषवृत्तिi कळैयॆल्लाम् इन्दळत्तिलेj तामरैप् पूप्पोलवुम् मरुभूमियिलेk महा तडागत्तैप् पोलवुम्
११५ - १।ईश्वरोऽहमहं भोगी। इत्यादि कळिऱ्पडिये ऎदिरम्बुa तॊडुत्तु निऱ्कुम् देशत्तिले आत्मदास्यत्तैb उणर्न्दु अगिञ्जनराय्c अनन्यप्रयोजनराय्d न्यस्तभरe राय् निर्भरf राऩ नाम् निरबायमागप्g पॆऱ्ऱु संतुष्ट राग- ऎऩ्ऱबडि पेरडिमैयाले तॆऩ्ऱिगऴेल् - ऎऩ्ऱदु सर्व सक्तियाऩ परमगारुणिगऩ् पक्कलिले भरन्यासम् पण्णिऩोमेयागिल् पण्णप्पोगिऱ कैङ्गर्यम् मोक्ष- उबायमऩ्ऱागिल् ‘इदु ऎऩ्ऩ प्रयासम्’ ऎऩ्ऱु स्वरूप-अनुरूप-वृत्तिi याऩ कैङ्गर्यत्तै उबेक्षियादेj कॊळ् - ऎऩ्ऱबडि नीये - ऎऩ्ऱदु मेलुम् मोक्ष-उबायमल्लाद कैङ्गर्यत्तैयऩ्ऱो नी परम-पुरुषार्थk मागक् कोरिऩदु। आऩल् इङ्गुम् अदु समानमऩ्ऱो ऎऩ्ऱु उणर्न्दु कॊळ्- ऎऩ्ऱबडि,
११६ - मेल् आर्यैयिल्a १। विद्याचारो गुरुद्रोहि वेदेश्वरविदूषकः। त एते बहुपाप्मानः सद्यो दण्ड्या इति श्रुतिः ॥ इत्यादि कळिऱ्सॊऩ्ऩ विबरीदर् कैयिल् अगप्पडादबडि रक्षिक्क विधिक्किऱदु। रक्षन्तु - ऎऩ्ऱदु इदऩुडैय सीर्मैयऱिन्दु २। यो गोपायत्य योग्यानां योग्यानां संप्रयच्छति । इममर्थं स मान्यो मे स्वस्ति वोऽस्तु व्रजाम्यहम् ॥ ३। विद्यैव समं कामं मर्तव्यं ब्रह्मवादिना । आपद्यपि हि घोरायां न त्वेनामीरणे वपेत् इत्यादि कळिऱ्पडिये सिन्दामल् कॊळ्ळवेण्डुम् - ऎऩ्ऱबडि अनन्यरक्ष्यां - ऎऩ्ऱदु ४। नापृष्टः कस्यचित् ब्रूयात् न चान्यायेन पृच्छतः । ऎऩ्ऱुम्
११७ - १। पृष्टोऽपैि न क्देदर्थं गुह्यं सिद्धान्तमेव च । ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ नियमङ्गळैक् कडन्दु अबात्रव्ययम्a पण्ण रुचिb यिल्लाद अनन्य्- प्रयोजनरालेc रक्षिक्कप्पडुमदु - ऎऩ्ऱबडि, अङ्ङ्णऩ्ऱिक्के २। ‘ऊषरे निवपेत् बीजं षण्डे कन्या प्रयोजयेत् । सृजद्वा वानरे मालां नापात्रे शास्त्रमुसृजेत् ॥ ऎऩ्ऱबडिये अबात्रत्तिले समर्प्पित्ताल् माणिक्कङ् गॊण्डु कुरङ्गॆऱिवुd ऒत्तु इदऱ्कु रक्षै उण्डागादु - ऎऩ्ऱबडि लघीयसीमपि गरीयसीं - ऎऩ्ऱदु परिमाणादिगळालेe सिऱिय रत्तावळिf प्रभादिg कळाले पॆरियदायिरुप्पदु पोल अल्प-ग्रन्थ मायिरुप्पदेयागिलुम् असेष-सारार्त्त सङ्ग्रहमागैयालेh इदु गौरव-अतिशयi त्तै उडैत्ताऩदु - ऎऩ्ऱबडि
११८ - सन्तः - ऎऩ्ऱदु १। सारासारविवोकज्ञाः गरीयांसो विमत्सराः । प्रमाणतन्त्राः सन्तीति कृतो वेदार्थीसंग्रह ॥ ऎऩ्ऱु श्रीबाष्यगारर् अरुळिच्चॆय्द कुणविसेषङ्गळुडैयवर्- ऎऩ्ऱबडि लक्ष्मीसहायहृद्यां - ऎऩ्ऱदु तिरुमगळ्सेर् मार्वऩुक्कुक् कोलमामणियारमुम्a मुत्तुत्ताममुम्b पोले इदुवुम् ह्रुदयत्तुक्कुc एऱ्कुम् तिरुवाबरणम् - ऎऩ्ऱबडि रहस्यरत्नावलिं - ऎऩ्ऱदु रत्नावळिd पोले प्रकाशादेि- बहुळe माय्च् चेर्त्ति उण्डाम्बडि कोप्पुण्डदुf - ऎऩ्ऱबडि रम्यां - ऎऩ्ऱदु स्वभाव-सौभाग्यg त्तालुम्, प्रमाणच् चेर्त्तियालुम् आबाल–पण्डितh म् अनवर-सेव्यमाi यिरुक्कु मदु - ऎऩ्ऱबडि इप्पडियाल् ऒरु मुमुक्षुविऩुडैय प्रथम-मध्यम-उत्तम-दशैj कळै प्रगासिप्पिक्किऱ रहस्य रत्नावळिक्कु सूत्र-स्थानीयk माऩ मुदऱ्कवियिल्l आसार्य मुखत्ताले समर्पित-भर ऩाय् सर्वेच्वरऩाल् स्वीकृत-भर ऩाऩवऩुडैय निर्भरत्व-अनुसंधानm म् काट्टप्पडुगिऱदु।
११९ - ऒरु जीवऩुक्कॊरु जीवऩ् तञ्जमल्ल्ऩ् - ऎऩ्ऱदु तॊडङ्गि इरुबत्तिऩाऩ्गु वाक्य्ङ्गळिल् इव्विरण्डुa वाक्यङ्गळाले सरण्य-विसेष-निर्धारणb मुम्(१-२) घटक-विशेष-कृत्यc मुम्(३-४) घटक-अपेक्षा-निदानd मुम्(५-६) सरण्य-विसेष-वसीगरण-विसेषमुम्e(७-८) अदऩुडैय सौकार्यादि–विशेषf मुम्(९-१०) क्रुदक्रुत्यऩुडैय उत्तर-क्रुत्य-विसेषg मुम्(११-१२) अपराध-परिहार-प्रयोजनविसेषमुम्h (१३-१ ४) प्रपति-प्रभाव-विशेषi मुम्(१५-१६) प्रबन्नऩुक्कु प्रदिगूल-अनुगूल-अनुभयj ङ्गळ् वन्दाल् पण्णक्कडव प्रदिबत्ति-विशेषk मुम्(१७-१८) शास्त्र-अतिलङ्घन-प्रसक्ति-परिहारl मुम्(१९-२०) उचित ङ्गळाऩ कैङ्गर्यङ्गळिल् सरण्य-अभिमति-तारदम्यm मुम्(२१-२२) कैहर्य-स्थान-विशेष मुम्(२३-२४) सॊल्लुगिऱदु। मेल् मूऩ्ऱु वाक्यङ्गळाले (२५,२६,२७) अङ्गविसेष-शङ्का-परिहारम् पण्णुगिऱदु। अनन्तर मूऩ्ऱु वाक्यङ्गळाले(२८,२९,३०) संसार
१२० - मोक्ष-अन्तराळ-स्थितa ऩुक्कु संतोष-अतिशयार्थ मागवुम्, मुमुक्षुक्कळल्लादवर्क्ळै मुक्ति-मार्ग त्तिले मूट्टु कैक्कागवुम् कालत्रय-वैषम्य-प्रदर्शनb म् पण्णुगिऱदु। निगमन-वाक्यत्तालेc सेर्त्तु अनुभविक्कलाम्बडि सिऱियदाऩ प्रबन्दत्तिऩुडैय सीर्मैयैच् चॊल्लुगिऱदु। मेल् कवियाले आसार्य-वैभवत्तैयुम्, सरण्यगुणङ्गळैयुम् पार्त्तु मोक्षलाभत्तिल् निस्संसयऩाऩवऩुडैयd मुक्त - कैङ्गर्य- तुल्यमाऩ उत्तरक्रुत्यत्तिल् उगप्पुच् चॊल्लुगिऱदु। मेल् आर्यैयाले प्रबन्द-वैलक्षण्यत्तै अऱिन्दु पात्र-अबात्र-विवेगम् पण्णि प्रवर्त्तिप्पिक्कच् चॊल्लुगिऱदु। रमासखपरिष्क्रियामिति रहत्यसत्नावलिं स्वयं विवृतवान् यथा प्रमिति वेङ्कटेशः कविः । कदध्वरुचि कर्बुरव्यसनकत्थनप्रक्रिया निरर्गळ विनिर्गळद्ग्रहिळ घोषभीतार्थितः ॥
१२१ - १। संक्षिप्तं विस्तृतं वा सरळसमुचितं सावधानप्रियं वा प्राधान्येन प्रणीतं परफणितिपरिष्कारवृत्त्या स्थितं वा । शिक्षासौकर्यतुष्टिप्रचीतगुरुजनानुग्रहेद्धं सुधीभिः श्रद्धेयं नाथजुष्टश्रुतियुवतिशिरोभूषणं भाषणं नः ॥ २। साक्कियर् सैऩर्गळ् सार्वागच् चाङ्गियर् सैवर् मऱ्ऱुम् ताक्कियर् नूल्गळ् सिदैय तऩि मऱैयिऩ् करुत्तै वाक्किय मुप्पदिऩुल् वगै सॆय्दु वियागरित्तोम् तेक्कि मऩत्तुळिदऩैत् तिणियिरुळ् नीङ्गुमिऩे १२२ - १। तळ्ळत् तुणियिऩुम् ताय् पोलिरङ्गुन् दऩित्तगवाल् उळ्ळत्तुऱैगिऩ्ऱ उत्तमऩ् तऩ्मैयुणर्न्दु उरैत्तोम् मुळ्ळॊत्तवादियर् मुऩ्ऩे वरिऩॆङ्गळ् मुक्कियर्बाल् वॆळ्ळत्तिडैयिल् नरिबोल् विऴिक्किऩ्ऱ वीणर्गळे, १२३ - सॆय्येल् मऱमॆऩ्ऱ तेगिगऩ् तादैयवऩुरैत्त मॆय्येयरुम् पॊरुळ् सूडिय वॆण्मदि $१कादलियाम् पॊय्वे पगैप् पुलऩ् ऐयिरण्डॊऩ्ऱु$२ पॊरुङ्गऱुवि कैयेऱु सक्कर कावलऩ्$३ कावलडैन्दवर्क्के (२३)
इति कवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्रस्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु रहस्यरत्नावलि, हृदयम् समाप्तम् । रह्स्य रत्तर्वळि विऱरुदयम् मुऱ्ऱुम्। श्रीमते निग्रान्तमहादेशिकाय नमः । समाप्तम् ।