मुनिवाहनबोगम्

श्रीः । श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ।
॥ मुनिवाहनभोगः ॥
मुनिवाहनबोगम्
(मुऩिवाहनर् पॆरिय पॆरुमाळै अनुबवित्त मुऱैयै अवर् पिरबन्दत्तिऱ्कु उरैयिऩ् वायिलाग वॆळियिडुम् क्रन्दम्)
व्यचिख्यासति भक्त्या विरक्ततोषाय वेङ्कटेशकविः ।
मुदितमुकुन्दविलोकनमुनिवाहनसुकविसूक्तिमिमाम् ॥
पावळरुम् तमिऴ् मऱैयिऩ् पयऩे कॊण्ड
पाण्बॆरुमाळ् पाडियदोर् पाडल् पत्तिल्
कावलऩुम् कणवऩुमाय्क् कलन्दु निऩ्ऱ
कारणऩैक् करुत्तुऱ नाम् कण्डबिऩ्बु
कोवलऩुम् कोमाऩुम् आऩवन्नाळ्
कुरवै पुणर् कोवियर् तम् कुऱिप्पे कॊण्डु
सेवलुडऩ् पिरियाद पॆडैबोल् सेर्न्दु
तीविऩैयोर् तऩिमैयॆल्लाम् तीर्न्दोम् नामे।
कारणविशेषम् इऩ्ऩदु ऎऩ्ऱु अऱुदियिड अरिदायिरुप्पदॊरु भगवत्कटाक्षत्ताले अयत्नलब्धमाऩ परतत्व-परमहित-परमपुरुषार्थ-विवेकत्तैयुडैयवराय् अनादिकालप्रवृत्तङ्गळाऩ क्षुद्रपुरुषार्थरागादिकळैयुम् क्षुद्रपुरुषस्तोत्रादिकळैयुम् क्षुद्रपुरुषार्थप्रवृत्तिकळैयुम् तप्पिऩ तम्मुडैय करणत्रयमुम् इप्पोदु प्राप्तमाऩ एकविषयत्तिले अनन्यप्रयोजनानुकूलवृत्तियै उडैत्ताऩ पडियैक् कण्डु सन्तोषयुक्तराऩ तिरुप्पाणाऴ्वार् पिऩ्बु परमपदत्तिले पॆऱुम् पेऱ्ऱै इङ्गे पॆरिय पॆरुमाळ् तिरुवडिगळिले पॆऱ्ऱु, इप्पेऱ्ऱै अडि तॊडङ्गि, “अमलऩ् आदि पिराऩ्” मुदलाऩ पत्तुप् पाट्टाले अनुभवपरीवाहमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
इप्प्रबन्धम् अतिविस्तरम्, अतिसङ्कोचम्, अधिकृताधिकारत्वम्, दुर्ग्रहत्वम्, दुरवबोधार्थत्वम्, संशयादिजनकत्वम्, विरहक्लेशम्, दूतप्रेषणम्, परोपदेशम्, परमतनिरसनम् ऎऩ्ऱाऱ्पोले मऱ्ऱुळ्ळ अध्यात्मप्रबन्धङ्गळिल् उळ्ळवैयॊऩ्ऱुमिऩ्ऱिक्के अनुभवघनरसमायिरुक्किऱदु, मुदऱ्पाट्टाऩ “अमलऩादिबिराऩ्” तॊडङ्गि, “कॊण्डल्वण्णऩै” ऎऩ्गिऱ तलैक्कट्टुम् पाट्टळवुम्।
इदिल् मुदऱ्पट्ट मूऩ्ऱु पाट्टुक्कु मुदलाऩ अक्षरङ्गळ् मूलमागिय ऒऱ्ऱै ऎऴुत्तिऩ् मुदल् नडुविऱुदियाऩवै। इदिल् मुदऱ्पाट्टु तिरुमन्द्रत्तिलुम् त्वयत्तिलुम् मुमुक्षुवुक्कु अवश्यानुसन्धेयङ्गळाऩ अर्थङ्गळै सूचिप्पिक्किऱदु।
अमलऩ् आदिबिराऩ् अडियार्क्कु ऎऩ्ऩै याट् पडुत्त
विमलऩ् * विण्णवर् कोऩ् विरैयार् पॊऴिल् वेङ्गडवऩ् *
निमलऩ् निऩ्मलऩ् नीदिवाऩवऩ् नीळ्मदिळरङ्गत्तम्माऩ् * तिरुक्
कमल पादम् वन्दु ऎऩ् कण्णिऩुळ्ळऩ वॊक्किऩ्ऱदे। १ [९२७]
अमलऩ् - ऎऩ्ऱदु मलप्रतिभटऩ् ऎऩ्ऱबडि; इत्ताल् मोक्षप्रदत्वम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु। इदु प्रधानमाऩ रक्षकत्वमागैयाले पिरियप् पेसप्पडुगिऱदु। आदि – “एष कर्ता न क्रियते” इत्यादिकळिऱ्पडिये सर्वजगदेककारणभूतऩ्। इत्ताल् ‘कारणमे शरण्यम्’ ऎऩ्गिऱबडिये मुमुक्षुवुक्कु शरणमागप् पऱ्ऱप्पडुमवऩ् ऎऩ्ऱु फलितम्। इक्कारणत्वमुम् मोक्षप्रदत्वमुम् छत्रचामरङ्गळ् पोले सर्वलोकशरण्यऩुक्कु विशेषचिह्नङ्गळ्। पिराऩ् - “करुणा क्वापि पुरुषे” इत्यादिकळिऱ्पडिये सर्वोपकारकऩ्। इङ्गु आत्माक्कळुडैय सत्तास्थापनम् मुदलाग, परिपूर्णकैङ्कर्यप्रदानपर्यन्तमाग, प्रत्युपकारादिनिरपेक्षऩाऩवऩुडैय अनुकंपाकृत्यङ्गळॆल्लाम् सामान्येन सॊल्लप्पडुगिऱदु। इदॆल्लाम् प्रथमाक्षरार्थमाऩ रक्षणभेदम्। इवै तम्मळविल् पर्यवसित्तबडियिले इम्मूऩ्ऱु पदत्तिऱ्कुम् तात्पर्यम्। इदु मेल् पासुरङ्गळिलुम् काणलाम्।
अडियार्क्कु ऎऩ्ऩै आट्पडुत्त - ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् “अडियार्” ऎऩ्गिऱ इत्ताले तृतीयाक्षरत्तिले सॊऩ्ऩ जीववर्गमुम्, जीवर्गळुक्कु ईश्वरऩैक् काट्टिल् वेऱुबाडुम्, अन्योन्यम् पिरिवुम् काट्टप्पडुगिऱदु। ‘अडियार्’ ऎऩ्ऱाल् सर्वसाधारणमाग चतुर्थियिल् सॊऩ्ऩ तादर्थ्यवान्कळैयॆल्लाम् काट्टिऱ्ऱेयागिलुम्, इङ्गु ‘अडियार्’ ऎऩ्गिऱदु “यो ह्येनं पुरुषं वेद देवा अपि न तं विदुः” ऎऩ्ऩुम्बडि अपरिच्छेद्यमाहात्म्यराऩ शेषत्वज्ञानरसिगरै। इप्पडि ‘अडियार्क्कु’ ऎऩ्ऱु विशेषोपादानम् पण्णुगैयाले मध्यमाक्षरत्तिऩ्बडिये निरुपाधिकशेषिकळ् वेऱु इल्लादबडियुम् कर्मोपाधिकशेषिकळोडु तमक्कुत् तुवक्कऱ्ऱबडियुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु। सर्वशेषियागैयाले सर्वत्तैयुम् यथेष्टमाग विनियोगिक्कप् प्राप्तऩाय्, निरङ्कुशस्वतन्त्रऩागैयाले सर्वत्तैयुम् यथेष्टमाग विनियोगिक्क शक्तऩुमाऩ सर्वेश्वरऩ् अनन्यप्रयोजनराऩ आश्रितर्क्कु सर्वमुम् शेषमागक्कडवदु ऎऩ्गिऱ विनियोगविशेषत्ताले सर्वरुक्कुम् भागवतशेषत्वम् नित्यसिद्धमाऩाल्, अनन्यप्रयोजनराऩ आश्रितर्क्कु भागवतशेषत्वम् ईश्वरऩ् तऩ्ऩैयुम् भागवतरैयुम् ऒऴिन्द अन्यरैप्पऱ्ऱ शेषत्वमिल्लादबडि वरुगिऱदाय्, इदिऩ् फलमाऩ कैङ्कर्यमुम् इप्पडि वरुगिऱदागैयाले “ऎऩ्ऩै अडियार्क्के आट्पडुत्तिऩऩ्” ऎऩ्गिऱ अवधारणमुम् इङ्गे विवक्षितम्। “मऱ्ऱुमोर् तॆय्वम् उळदॆऩ्ऱिरुप्परोडु उऱ्ऱिलेऩ्” (१७४०) ऎऩ्ऱिऱे इवर्गळुडैय पासुरम्। ऎऩ्ऩै आट्पडुत्त “यूयमिन्द्रियकिङ्कराः” ऎऩ्ऩुम्बडि इन्द्रियकिङ्करऩाय् वैत्तु अदऱ्कु मेले “ईश्वरोऽहं” ऎऩ्ऱु इरुक्कक्कडव ऎऩ्ऩै “अतोऽहमपि ते दासः” ऎऩ्ऩप् पण्णिऩ उबगारत्तिऱ्काट्टिलुम् “उऱ्ऱदुम् उऩ्ऩडियार्क्कु अडिमै” ऎऩ्ऩप् पण्णिऩ इदऱ्कु मेलॊरु उबगारमुण्डो ऎऩ्ऱु इप्परमोबगारत्तैयुम् पिरियप् पेसुगिऱार्। इदु नमस्सिऩ् तात्पर्यार्थम्। कीऴ्च् चॊऩ्ऩ कर्तृत्वादिकळिले ऎरुत्तुक् कॊडियुडैयाऩ् मुदलाऩ आत्मान्तरङ्गळुक्कुप् पोले अज्ञानादिदोषङ्गळ् इवऩुक्कु उण्डागिल्, इवऩ् मुऩ्बु सॊऩ्ऩ साक्षान्मोक्षप्रदानम् पण्ण वल्लऩो? ऎऩ्ऩ, विमलऩ् - नित्यनिर्दोषऩ्। इत्ताल् बद्धमुक्तविलक्षणऩ् ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु।
‘इव्वळवु सूरिगळुक्कुम् इल्लैयो?’ ऎऩ्ऩ, विण्णवर्गोऩ् – पराधीनशुद्धियोगत्तै उडैयराऩ सूरिगळैक्काट्टिल् वेऱुबट्टवऩ्; इत्ताले सूरिसेव्यमाऩ पररूपमुम् तोऩ्ऱुगिऱदु। ‘इप्पडि ऎट्टा निलत्तिले इरुक्कुमिरुप्पु इङ्गुळ्ळार्क्कु निलमऩ्ऱे’ ऎऩ्ऩ, विरैयार् पॊऴिल् वेङ्गडवऩ् - परिमळम् वडिवु कॊण्डाऱ्पोले इरुक्किऱ तिरुच्चोलैगळैयुडैय तिरुमलैयिले “कण्णावाऩ् ऎऩ्ऱुम् मण्णोर् विण्णोर्क्कु” (२१६१) ऎऩ्गिऱबडिये ऎल्लार्क्कुम् आश्रयिक्कवुम् अनुभविक्कवुमाम्बडि इरुळ् तरुमा ञालत्तुळ् कुऩ्ऱत्तिट्ट विळक्काय् निऱ्किऱवऩ्। अन्दमिल् पेरिऩ्बत्तुळ्ळारुडैय आमोदत्तैक् काट्टिल् “ऎम्बॆरुमाऩ् पॊऩ्मलै मेल् एदेऩुमावेऩे” (६८६) ऎऩ्ऩुम्बडि पिऱन्द स्थावरङ्गळुडैय आमोदम् अतिशयितमायिरुक्कुम्।
इप्पडि सर्वसुलभऩाऩालुम्, “अव्वण्णत्तवर् निलैमै कण्डुम् तोऴि! अवरै नाम् तेवरॆऩ्ऱु अञ्जिऩोमे” (२०७२) ऎऩ्ऩुम्बडि निऱ्कुमो? ऎऩ्ऩ, निमलऩ् - ब्रह्मरुद्रादिकळुम् अञ्जि अरुळप्पाडु मुऩ्ऩाग अणुगवेण्डुम्बडियाऩ ऐश्वर्यत्तिले कुऱुम्बऱुत्त नम्बिक्कुक् कूसादे निरन्तरसम्श्लेषं पण्णलाम्बडि तऩ् ईश्वरत्वच्चुणैयागिऱ आश्रयणविरोधिदोषत्तै मऱैत्तु, “अर्चकपराधीनाखिलात्मस्थितिः” ऎऩ्गिऱबडिये आश्रितपारतन्त्र्यत्तै वॆळियिट्टु निऱ्कुमवऩ्। ‘इप्पडि सौलभ्यसौशील्यङ्गळ् उण्डाऩालुम्, आश्रितदोषत्तैक् काणुमागिल् अणुगक् कूसार्गळो?’ ऎऩ्ऩिल्, निऩ्मलऩ् - “अविज्ञाता” ऎऩ्ऱुम्, “ऎऩ्ऩडियार् अदु सॆय्यार्” (४१३) ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये आश्रितर्गळुडैय दोषदर्शनमागिऱ शरण्यदोषमिल्लादवऩ्। सर्वज्ञऩायिरुक्कच् चॆय्दे आश्रितदोषत्तैक् काणाऩ् ऎऩ्ऱदु, काणुमदुवुम् इवर्गळुडैय दोषत्तैक् कऴिक्कैक्कुऱुप्पाम् ऎऩ्ऱबडि।
विमलऩ् ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि, इव्वञ्जु पदङ्गळाले नारायणशब्दत्तिल् उपायत्वप्राप्यत्वङ्गळुक्कु उपयुक्तमाऩ उभयलिङ्गत्वमुम् उभयविभूतिनिर्वाहकत्वमुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु। मेल् इवऩ् स्वरूपप्राप्तकैङ्कर्यरूपमाऩ निदियिले निरतराऩ नित्यसूरिगळुक्कु सेव्यऩामाप्पोले नमक्कुम् सेव्यऩाम् ऎऩ्ऱु चतुर्थियिल् करुत्ताले कैङ्कर्यप्रतिसंबन्धित्वत्तै अनुसन्धिक्किऱार्, नीदिवाऩवऩ् - इङ्गु ‘वाऩ्’ ऎऩ्गिऱ शब्दम् सूरिसहितमाऩ परमपदत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। नीदियै नडत्तुविक्कुम् वाऩिले वर्त्तिक्कुमवऩ् ऎऩ्ऩवुमाम्। “तेन वञ्चयते लोकान् मायायोगेन केशवः” ऎऩ्गिऱबडिये कलक्कुवारुम्, “अवजानन्ति मां मूढाः” ऎऩ्गिऱबडिये कलङ्गुवारुमिल्लाद तेशमागैयाले “दास्यमैश्वर्ययोगेन ज्ञातीनां च करोम्यहं” ऎऩ्ऱुम् “परमेश्वरसंज्ञोऽज्ञ किमन्यो मय्यवस्थिते” ऎऩ्ऱुम् इङ्गु पिऱक्कुम् ईशेशितव्यत्तिऩ् माऱाट्टम् इल्लाद परमबदत्तिले नित्यवासम् पण्णुगिऱवऩ् ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु।
इप्पडि सर्वसेव्यऩाऩ सर्वशेषी “विबीडणऱ्कु वेऱाग नल्लाऩ्” (१५२२) ऎऩ्गिऱबडिये तमक्कु इप्पोदु विशेषित्तु अनुबविक्कलाऩबडियैप् पेसुगिऱार्, नीळ् मदिळरङ्गत्तम्माऩ् - “अयोत्यै” ऎऩ्ऱुम्, “अबराजिदै” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ कलङ्गाप् पॆरु नगरत्तिऩ् पडियैक् कॊडियणि नॆडुमदिळ्गळाले सुरक्षितमाऩ स्थलविशेषत्तिले काट्टि, अयर्वऱुममरर्गळुक्कुम् अदिबदियाऩ तऩ्बडियैच् चॆङ्गोलुडैय तिरुवरङ्गच् चॆल्वऩाराऩ आकारविशेषत्ताले अऱिवित्तुक् कॊण्डु, शेषित्वत्तिऩ् ऎल्लेयिले ताऩ् निऩ्ऱाऱ्पोले शेषत्वत्तिऩ् ऎल्लैयिले ऎऩ्ऩै निऱुत्तिऩ स्वदन्द्रस्वामि। अरङ्गत्तु अम्माऩ् - नीर्मैक्कुम् मेऩ्मैक्कुम् ऎल्लैयाऩवऩ्।
इवऩुडैय उपायत्वप्राप्यत्वङ्गळिल् उऱप्पुण्डाऩ तिरुवडिगळै अनुबविक्किऱार्, तिरुक्कमल पादम् - पावनत्वभोग्यत्वङ्गळाले शुभाश्रयङ्गळाऩ तिरुवडिगळ्; तिरुवुक्कु लीलागमलम् पोले इरुक्किऱ पादम् ऎऩ्ऩवुमाम्। वन्दु - ‘वन्दु’ ऎऩ्गिऱ इत्ताले ओडिऩ तम्मैत् तॊडर्न्द पडियुम् अयत्नलब्धङ्गळाऩबडियुम् तोऩ्ऱुगिऱदु। इत् तिरुवडिगळिल् वैत्त कण् वाङ्गवॊण्णादबडियाऩ भोग्यतातिशयत्तै ऒरु उत्प्रेक्षैयाले अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ऎऩ् कण्णिऩुळ्ळऩ ऒक्किऩ्ऱदे - देवादिकळिल् तलैवराऩ ब्रह्मादिकळुडैयवुम्, सनकादिकळाऩ योगिकळुडैयवुम् दिव्यचक्षुस्सुक्कळुक्कुङ्गूड तूरमायिरुक्कक् कडववै मनुष्यमात्रऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय मांसचक्षुस्सुक्कळुक्कुम् अत्यासन्नमाय् इरानिऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु आश्चर्यप्पडुगिऱार्। “नीळ्मदिळरङ्गत्तम्माऩ् तिरुक्कमलबादम्” ऎऩ्ऱु द्वयत्तिल् पूर्वोत्तरनारायणशब्दार्थत्तैयुम् चरणशब्दार्थत्तैयुम् अनुसन्धित्तबडि।
इप्पाट्टाल् मोक्षप्रदत्वमुम्, जगत्कारणत्वमुम्, शरण्यत्वमुम्, मऱ्ऱुम् सर्वप्रकारोपकारकत्वमुम्, कृपाविशेषवत्त्वमुम्, स्वातन्त्र्यमुम् अवऱ्ऱिल् सारतममाऩ उपकारविशेषमुम्, नित्यनिर्दोषत्वमुम्, नित्यसूरिनिर्वाहकत्वमुम्, नित्यविग्रहवत्त्वमुम्, सर्वसुलभत्वमुम्, सौशील्यमुम्, वात्सल्यमुम्, कैङ्कर्योद्देश्यत्वमुम्, कैङ्कर्यस्थानविशेषवत्त्वमुम्, सर्वस्वामित्वमुम्, तिरुवडिगळिऩुडैय पावनत्वमुम्, भोग्यत्वमुम्, अवऱ्ऱैत् ताऩ् अनायासमाग अनन्यदृष्टिकळागक्कॊण्डु अनुबविक्कप् पॆऱ्ऱबडियैयुम् मुऩ्ऩिट्टुक्कॊण्डु श्रियःपतियिऩुडैय पराकाष्ठाप्राप्तङ्गळाऩ गुणप्रकर्षङ्गळै अनुसन्धित्तार्।
अवऱ्ऱिल् संसारनिवर्तकत्वकाष्ठैयावदु - कळैयऱ्ऱ कैङ्गर्यत्तैक् कॊडुक्कै। कारणत्वकाष्ठैयावदु - कारणान्तरङ्गळॆल्लाम् ताऩ् इट्ट वऴक्काय्, तऩक्कादल् तऩ्ऩुडैय ज्ञानशक्त्यादिकळुक्कादल् ऒरु कारणसंभावऩैयऩ्ऱिक्के इरुक्कै। शरण्यत्वकाष्ठैयावदु - तऩ्ऩै रक्षगऩागप् पऱ्ऱिऩार्क्कुत् तऩ्ऩै ऒऴिय मऱ्ऱॊरुवरै रक्षगरागप् पऱ्ऱ वेण्डादबडि इरुक्कै। उपकारकत्वकाष्ठैयावदु - ऒरु क्षुद्रव्याजत्तै अवलम्बित्तु उभयविभूतिविशिष्टऩाऩ तऩ्ऩै अनुभाव्यऩागक् कॊडुत्तुम्, अदऱ्कु मेल् कॊडुक्कलावदु इल्लामैयाले नित्यऋणियायिरुक्कै। कृपाकाष्ठैयावदु - शत्रुविऩुडैय संबन्धिकळुम् कूड त्याज्यम्(र्) ऎऩ्ऱ परिवर् मुऩ्ऩे ‘शत्रुताऩुम् इसैयिल् स्वीकरिप्पेऩ्’ ऎऩ्ऱु ऎदिर् पेसुम् पडियाऩ इरक्कत्तैयुडैयऩाय्, अवर्गळ् ताङ्गळुम् इवऩैक् कैक्कॊळ्ळुम्बडि पण्णुगै। स्वातन्त्र्यकाष्ठैयावदु - तऩ्ऩैयुम् पिऱरैयुम् ताऩ् निऩैत्त निलैगळिले निऱुत्तुम् पोदु विलक्कवल्लारिऩ्ऱिक्के इरुक्कै। निर्दोषत्वकाष्ठैयावदु - दोषयुक्तङ्गळाऩ पदार्थङ्गळोडु उण्डाऩ संसर्गत्तालुम्, पिऱर्क्कु अज्ञानदुःखहेतुक्कळाऩवऱ्ऱैत् ताऩ् अनुष्टित्तालुम् तऩक्कु अज्ञानदुःखङ्गळ् वारादिरुक्कै। स्वामित्वकाष्ठैयावदु - विभूतिमाऩ्गळैयॆल्लाम् तऩक्कु विभूतियाग उडैयऩायिरुक्कै। सौलभ्यकाष्ठैयावदु - अगल निऩैप्पार्क्कुम् अगलवॊण्णादबडि अणुग निऱ्कै। सौशील्यकाष्ठैयावदु – तऩ्बक्कल् ईश्वरत्वत्तै शङ्किप्पार्क्कुम् वॆळियिडुवार्क्कुम् ताऩे मऱुमाऱ्ऱम् सॊल्लि, मेलुम् तऩ्ऩैत् ताऴविट्टुप् परिमाऱुगै। वात्सल्यकाष्ठैयावदु - अन्तरङ्गरायिरुप्पारुम् आश्रितविषयत्तिल् आयिरम्गोडि कुऱ्ऱम् काट्टिलुम् अनादरम् पिऱक्कवॊण्णादिरुक्कै। प्राप्यत्वकाष्ठैयावदु - तऩ् विशेषणमागवल्लदु मऱ्ऱॊरु प्राप्यम् इल्लादिरुक्कै। आश्रितपक्षपातित्वकाष्ठैयावदु - सर्वसमऩाऩ ताऩ् आश्रितसङ्कल्पत्तोडे विरोधित्त तऩ् सामाऩ्यसङ्गल्बत्तै असत्कल्पमाक्कि, अनितरसुलभमाऩ आभिमुख्यत्तैप् पण्णुगै। भोग्यत्वकाष्ठैयावदु - तऩ् स्वरूपत्तै अनुबवित्ताल् तऩ् विशेषणमाग सर्वत्तैयुम् अनुभविक्कुमदु अदिऩ् तिवलैयोडु ऒत्तिरुक्कै। अयत्नभोग्यत्वकाष्ठैयावदु - भोगार्थमाऩ करणप्रेरणमुम् वेण्डादबडि तॆऩ्ऱलुम् परिमळमुम् वन्दाऱ् पोले, वन्दु विलक्कवॊण्णादबडि अनुभाव्यऩायिरुक्कै। इवैयॆल्लाम् इप्पदङ्गळिल् अडैवे आऴ्वार् अनुबवित्तबडियै अनुसन्धिप्पदु।

इवऩ् तिरुवडिगळिल् सिवप्पुक्कु निगराऩ तिरुप्पीदाम्बरम् तऩ् सिन्दैक्कु विषयमागिऩ्ऱदु ऎऩ्गिऱार्।
उवन्द वुळ्ळत्तऩाय् उलगमळन्दु अण्डमुऱ *
निवन्द नीळ्मुडियऩ् * अऩ्ऱु नेर्न्द निसासररैक् *
कवर्न्द वॆङ्गणैक् कागुत्तऩ् कडियार् पॊऴिलरङ्गत् तम्माऩ् * अरैच्
चिवन्द आडैयिऩ् मेल् सॆऩ्ऱदामॆऩ सिन्दऩैये। २ [९२८]
उवन्द उळ्ळत्तऩाय् - महाबलियाले अपहृतमाऩ राज्यत्तै मीट्टुत् तरवेण्डुमॆऩ्ऱु इन्द्रादिकळ् इरक्क, “उदाराः सर्व एवैते” ऎऩ्गिऱबडि इवर्गळ् पक्कलिले प्रीतमाऩ तिरुवुळ्ळत्तैयुडैयवऩाय्, असुरऩेयागिलुम् प्रह्लादऩोडु उण्डाऩ कुडल् तुवक्कुप् भावित्तु, आनुकूल्यमिश्रऩाऩ महाबलियै अऴियच्चॆय्य निऩैयादे, अवऩुडैय औदार्यत्तिऱ्कु अनुगुणमागत् ताऩ् इरप्पाळऩाय्च् चॆऩ्ऱु, अवऩ् कॊडुक्क वाङ्गुगैयाले अवऩळविलुम् अनुग्रहयुक्तऩाय्, अपेक्षानिरपेक्षमाग ऎल्लार् तलैयिलुम् तऩ् तिरुवडिगळै वैक्क, विलक्कादवळवालुम् सर्वविषयत्तिलुम् उव(क)न्द उळ्ळत्तऩाय्। उलगमळन्दु - अळवुबडक् कॊडुत्तोम् ऎऩ्ऱिरुक्किऱ असुरऩ्मुऩ्ऩे ऎल्ला लोगङ्गळैयुम् तऩ् तिरुवडिगळाले अळवुबडुत्ति। अण्डम् उऱ निवन्द नीळ् मुडियऩ् - मेले कविऱ्ऱ कनकछत्रम् पोले इरुक्किऱ ब्रह्माण्डभित्तियिले किट्टुम्बडि विजृंभित्त पॆरिय तिरुवबिषेगत्तै उडैयवऩ्। अवऩ् तऩ्ऩैप्पोले तिरुवबिषेगत्तिऱ्कुम् अवऩोडॊक्क वळरुगैक्कीडाऩ महिमा उण्डु। कर्मवश्यतै तोऱ्ऱुम्बडि पिऱवि तॊडक्कमागच् चडैयुम् कुण्डिगैयुम् सुमन्दु तिरिगिऱ परिच्छिन्नेश्वरर् पार्त्तु निऱ्क इप्पडि मुडिसूडि निऱ्कैयाले उभयविभूतिनिर्वाहकत्वमुम् अभिव्यक्तमागिऱदु। इत् त्रिविक्रमापदानम् सॊऩ्ऩ इत्ताले ईश्वरत्वशङ्काविषयराऩ इन्द्रादिकळ् इरप्पाळराऩबडियुम्, “कुऱै कॊण्डु नाऩ्मुगऩ्” (३४९२) इत्यादिकळिऱ्पडिये ब्रह्मा तिरुवडि विळक्कि आराधकऩाऩबडियुम्, रुद्रऩ् तीर्थप्रसादम् पॆऱ्ऱु पूतऩाऩबडियुम् सॊल्लित्तायिऱ्ऱु। इत्ताल् मुऩ् पाट्टिल् सॊऩ्ऩ इष्टप्रापकत्वत्तैयुम् उदाहरित्तदाय्, इऩि अनिष्टनिवर्तकत्वत्तैयुम् उदाहरिक्किऱार्। अऩ्ऱु नेर्न्द निसासररैक् कवर्न्द वॆङ्गणैक् कागुत्तऩ् - तेवर्गळुम् रिषिगळुम् कूडक् कुडियिरुक्कवॊण्णादबडि त्रैलोक्यक्षोभम् पिऱन्दु, तेवर्गळ् शरणागतरागच् चक्रवर्त्तित् तिरुमगऩाय् अवदरित्तु, ताटकाताटकेयविराधकबन्धखरदूषणादिकळै निरागरित्तु लङ्गैक्कु परिघैयाऩ लवणार्णवत्तैप् पर्वदङ्गळाले पण्बुसॆय्दु, कॊम्बिले तत्तित् तिरियुम् कुरङ्गुप् पडैयैक् कॊण्डु लङ्गैयै अडैमदिळ्बडुत्तिऩवऩ्ऱुम्, पॆरुमाळुडैय प्रभावम् अऱियादे विळक्कु विट्टिल् पोले वन्दु ऎदिर्त्त पगल्बोर् अऱियाद कूटयोधिकळैयॆल्लाम् ‘ऎऩक्कु ऎऩक्कु’ ऎऩ्ऱु इरैयागक् कैक्कॊण्ड दीप्तपावकसङ्काशङ्गळाऩ तिरुच्चरङ्गळैयुडैयऩाय्, वॆङ्गदिरोऩ् कुलत्तुक्कोर् विळक्काय् निऩ्ऱवऩ्। कागुत्तऩ् - मायाविगळाऩ राक्षसरुम् कूड मोहिक्कुम्बडि मनुष्यभावत्तै मुऩ्ऩिट्टु निऩ्ऱवऩ्। कडियार् पॊऴिल् अरङ्गत्तु अम्माऩ् - सूरिगळ् मुदलाग स्थावररूपङ्गळैक् कॊण्डु नित्यामोदराय् निऱ्किऱ आरामङ्गळाले सूऴप्पट्ट कोयिलाऴ्वारुक्कुळ्ळे ब्रह्मादिकळ् आराधिक्क, सर्वस्वामित्वम् तोऱ्ऱक् कण्वळर्न्दरुळुगिऱ पॆरियबॆरुमाळुडैय। अरैच् चिवन्द आडैयिऩ् मेल् - “पडिच्चोदियाडैयॊडुम् पल्गलऩाय् निऩ् पैम्बॊऱ्कडिच् चोदि कलन्ददुवो” (२३०४) ऎऩ्ऩुम्बडि तिगऴानिऩ्ऱ तिरुवरैयिले, मधुकैटभरुधिरपटलत्ताले पोल मरतकगिरिमेखलैयिले बालातपम् परन्दाऱ्पोले पाडलमाय् इरुक्किऱ तिरुप्पीदाम्बर विषयमाग। सॆऩ्ऱदाम् ऎऩ सिन्दऩैये - अनादिकालम् अनुचितविषयङ्गळिले ओडि, अवर्गळ् आडैयिले कट्टुण्ड ऎऩ् सिन्दै, इवऩ् तिरुवडिगळैप् पऱ्ऱि ऎऩ्ऩालुम् मीट्कवॊण्णादबडि तिरुप्पीदाम्बरत्तिले सॆऩ्ऱु तुवक्कुण्डदु। ऎऩ सिन्दऩै सॆऩ्ऱदाम् - ऎऩ्गैयाले आच्चर्यम् तोऱ्ऱुगिऱदु। सॆऩ्ऱदु - नाऩ् प्रेरिक्कप् पोन्ददऩ्ऱु; विषयवैलक्षण्यत्ताले आकृष्टमायिऱ्ऱु।

इप्पडि इरण्डु पाट्टाले भगवच्छेषत्वपर्यवसानत्तैयुम्, अन्यशेषत्वनिवृत्तियैयुम् अनुसन्धित्तु, अनन्तरम् शेषभूतमाऩ चेतनाचेतनवर्गप्रतिपादकमाऩ तृतीयाक्षरम् मुदलाऩ तृतीयगाथैयाले शेषत्वज्ञानहीनरायुम्, विच्छेदमिल्लाद शेषत्वज्ञानमुडैयरायुम्, कादाचित्कशेषत्वज्ञानवाऩ्गळायुमुळ्ळ जीवर्गळॆल्लाम् तन्दामुडैय ज्ञानानुरूपमाग प्रतिकूलानुकूलोभयविधप्रवृत्तिकळिले निऱ्किऱ निलैयै उदाहरित्तुक् कॊण्डु भगवदनुभवत्तिल् तमक्किडैयिले पॆऱ्ऱदॊरु प्रावण्यत्तै अनुसन्धित्तुप् प्रीतरागिऱार्।

• मन्दिबाय् वडवेङ्गड मामलै * वाऩवर्गळ्
  सन्दि सॆय्य निऩ्ऱाऩ् अरङ्गत्तरवि ऩणैयाऩ् *
  अन्दि पोल् निऱत्ताडैयुम् अदऩ्मेलयऩैप् पडैत्तदोरॆऴिल् *
  उन्दि मेलदऩ्ऱो अडियेऩुळ्ळत् तिऩ्ऩुयिरे। ३ (९२९)
  मन्दिबाय् वडवेङ्गड मामालै - चपलराऩ संसारिगळुक्कु निदर्शनमाऩ वानरवर्गम् नानाशाखैयिलुळ्ळ क्षुद्रफलङ्गळैप् भुजिप्पदाग “गतागतं कामकामा लभन्ते” ऎऩ्गिऱबडिये ऒऩ्ऱैविट्टु ऒऩ्ऱिले पाय्न्दु तिरिगैक्कु निलमाय्, कलियुगत्तिल् भागवतसंभावऩैयुडैत्ताग पुराणसिद्धमागैयाले आऴ्वार्गळ् अवदरिक्कप्पॆऱ्ऱ अगस्त्यभाषादेशत्तिऱ्कु उत्तरावधियायिरुन्दु, पुराणप्रसिद्धमाय्, ईश्वरऩ् तऩ्ऩैप्पोले स्वरूपगुणविभूतिप्रभावङ्गळाल् उण्डाऩ महत्वत्तैयुडैत्ताऩ तिरुमलैयिले। वाऩवर्गळ् सन्दि सॆय्य निऩ्ऱाऩ् - परमपदत्तिले कैङ्गर्य साम्राज्यत्तिऱ्कु अधिकृतराऩ मुक्तरुम् नित्यरुम् देशोचितमाऩ देहङ्गळैक् कॊण्डु उचितमाऩ कैङ्गर्यत्तैप् पण्णि, इवर्गळ् आश्रयिक्कैक्कु उद्देश्यऩाय् निऩ्ऱाऩ्। अरङ्गत्तरविऩणैयाऩ् - एऱ्ऱमुळ्ळवळवुम् एऱवेण्डुम् पडियाऩ तिरुमलैयाऴ्वारुम् परमपदस्थानीयम् ऎऩ्ऩुम्बडि ऎळिदागक् किट्टलाम्बडियाऩ कोयिलाऴ्वारुक्कुळ्ळे, ‘ऒऴिविल् कालमॆल्लाम् उडऩाय् मऩ्ऩि वऴुविला अडिमै सॆय्युम्’ (२३२६) वाऩवर्गळुक्कुप् पडिमावाय् निश्शेषजगदाधारगुरुवाऩ तऩ्ऩै धरिक्कैक्कीडाऩ ज्ञानबलप्रकर्षत्तैयुडैयऩाय्, सुरभिसुकुमारशीतळमुमाऩ तिरुवरवणैयिले कण्वळर्न्दरुळुगिऱ पॆरियबॆरुमाळुडैय। अन्दि पोल् निऱत्ताडैयुम् - आश्रितरुडैय अज्ञानान्धकारत्तैक् कऴिक्कवल्ल सम्यग्ज्ञानसूर्योदयत्तिऱ्कु पूर्वसन्ध्यैपोलवुम्, अवर्गळुडैय तापत्रयङ्गळैक् कऴिक्कैक्कुप् पश्चिमसन्ध्यैपोलवुम्, पुगर्न्द निऱत्तैयुडैत्ताऩ सॆव्वरत्तवुडैयाडैयुम्। इदु मेलिल् अनुभाव्यत्तै अवलम्बिक्कैक्कु अनुभूतांशत्तै अनुवदित्तबडि। ‘मेल् अनुभाव्यम् एदु?’ ऎऩ्ऩ, अदऩ् मेल् अयऩैप् पडैत्तदोर् ऎऴिल् उन्दि - अनुभूतमाऩ तिरुप्पीदाम्बरत्तिऱ्कु मेलाय्, इदऩ् निऱत्तिऱ्कु निगराऩ सिवन्द तामरैप्पूवैयुडैत्ताय्, अदिऩ्मेले व्यष्टिसृष्टिसमयत्तिले मुऱ्पड अयोनिजऩाऩ ब्रह्मावै सृष्टित्त अद्वितीयमाऩ अऴगैयुडैत्ताऩ तिरुवुन्दि। ब्रह्माविऩुडैय सृज्यत्वम् सॊल्ल, कैमुदिगन्यायत्ताले रुद्रेन्द्रादिकळुडैय सृज्यत्वम् सॊल्लिऱ्ऱाम्। इत्ताले प्रतिबुद्धर्क्कु श्रियःपतियै ऒऴिय शरण्यान्तरमुम् प्राप्यान्तरमुम् इल्लैयॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इङ्गु ब्रह्मावैच् चॊऩ्ऩदु मुमुक्षुक्कळै स्रुष्टित्त उबगारत्तिऱ्कु उदाहरणमुमागिऱदु। मेलदऩ्ऱो - ऎऩ्ऱदु इत्तिरुवुन्दियैये अनुभाव्यमागक् कॊण्डऩ्ऱो इरुक्किऱदु ऎऩ्ऩवुमाम्। इदऩुडैय अनुभवम् इदु इट्ट वऴक्कायिरुक्किऱदु ऎऩ्ऩवुमाम्। अडियेऩ् उळ्ळत्तिऩ्ऩुयिरे - “आत्मदास्यं हेरः स्वाम्यं स्वभावं च सदा स्मर” ऎऩ्गिऱबडिये परमकारुणिककटाक्षत्ताले स्वभावदास्यप्रतिबोधमुडैयेऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय सत्वोत्तरमाऩ मनस्सिले प्रकाशिक्किऱ स्वादुतममाऩ ऎऩ् आत्मस्वरूपम्। ‘उळ्ळम्’ ऎऩ्ऱु हृदयप्रदेशत्तैच् चॊल्लवुमाम्। ‘इऩ्ऩुयिर्’ ऎऩ्ऱु भगवदनुभवत्तिऱ्कु अनुरूपमागैयाले इऩिदाऩ प्राणादिकळैच् चॊल्लवुमाम्। “ज्ञानी तु परमैकान्ती परायत्तात्मजीवनः”, “मच्चित्ता मद्गतप्राणाः” इत्यादिकळै इङ्गे अनुसन्धिप्पदु।

इरण्डाम् पाट्टालुम् मूऩ्ऱाम् पाट्टालुम् ब्रह्मरुद्रादिकळुडैय कर्माधिकारित्वमुम्, कर्ममूलजन्मादिकळुम् सॊल्लित्तायिऱ्ऱु। नालाम् पाट्टाले ब्रह्मरुद्रादिकळ् वरम् कॊडुत्तु वाऴ्वित्त रावणऩै निरागरित्त वृत्तान्तत्तालुम्, देवतान्तरङ्गळुडैय क्षुद्रत्वत्तैयुम् “ब्रह्मा स्वयंभूश्चतुराननो वा रुद्रस्त्रिनेत्रः” इत्यादिकळिऱ्पडिये अवर्गळुडैय अल्पशक्तित्वत्तैयुम् अनुसन्धित्तुक्कॊण्डु ब्रह्मादिकळैयॆल्लाम् अगम्बडियिले वैत्तु उय्यक् कॊण्ड श्रीमत्तैयै उडैत्ताऩ तिरुवयिऱ्ऱिऩुडैय सिऱुमै पॆरुमैगळाल् उण्डाऩ अघटितघटनाशक्तिक्कु अडैयवळैन्दाऩ्बोले इरुक्किऱ उदरबन्धम् तम्मुडैय सिऱिय तिरुवुळ्ळत्तिऱ्कुळ्ळे वॆळियिऱ्पोले इडम्गॊण्डु उलावा निऩ्ऱदु। इदु ऒरु आश्चर्यम् ऎऩ्गिऱार्।
कीऴ् मूऩ्ऱु पाट्टालुम् प्रथमपदार्थं प्रतिष्ठितमाय्, नालाम् पाट्टाले “न नमेयं तु कस्यचित्” ऎऩ्ऱ वणङ्गलिलरक्कऩैत् तलै साय्त्तु, “दशेन्द्रियाननं घोरं” ऎऩ्गिऱबडि मुमुक्षुक्कळुडैय मनस्सु अहंकारममकारदूषितमागादबडि पण्णिक्कॊडुक्किऱ सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩुडैय सरित्रत्तै मुऩ्ऩिट्टु, ‘नाऩुम् ऎऩ्ऩुडैयदऩ्ऱु; मऱ्ऱुम् ऎऩ्ऩुडैयदावऩ ऒऩ्ऱुमिल्लै’ ऎऩ्गिऱ नमस्सिल् अर्थत्तै मऱैबॊरुळाग अनुसन्धिक्किऱारागवुमाम्।
सदुरमा मदिळ्सूऴ् इलङ्गैक् किऱैवऩ् तलै पत्तु
उदिर वोट्टि * ओर् वॆङ्गणै युय्त्तवऩ् ओद वण्णऩ् *
मदुर मा वण्डु पाड मामयिला टरङ्गत्तम्माऩ् * तिरुवयिऱ्ऱु
उदर पन्दम् ऎऩ्ऩुळ्ळत्तुळ् निऩ्ऱु उलागिऩ्ऱदे। ४ (९३०)
सदुर मामदिळ् सूऴ् इलङ्गैक् किऱैवऩ् तलै पत्तु उदिर - कुलपर्वतङ्गळैच् चेर्त्तु इसैत्ताऱ् पोले सॆऱिवुम् तिण्मैयुम् उयर्त्तियुम् उडैत्ताय्, ऎट्टुत् तिक्कुगळिलुळ्ळ दिक्पालर्गळुक्कुम् ऎट्टिप् पार्क्क वॊण्णादिरुक्किऱ मदिळ्गळाले इऱ्ऱविडम्, मुऱिन्दविडम् इल्लादबडि ऎङ्गुमॊक्कच् चूऴप्पट्टु जलदुर्गगिरिदुर्गवनदुर्गङ्गळाले दुर्गङ्गळुक्कॆल्लाम् उबमाऩमाम्बडि प्रसिद्धमाऩ लङ्गैक्कु ईश्वरऩाय्, दुर्गबलवरबलभुजबलसैन्यबलङ्गळाले सॆरुक्कऩाय्, माल्यवाऩ्, अगम्बऩऩ्, मारीसऩ् मुदलाऩ राक्षसरोडु, हनुमाऩ्, विभीषणऩ् मुदलाऩ सत्त्वप्रकृतिकळोडु वासियऱ अविगीतमागप् पेसप्पट्ट पॆरुमाळ् पॆरुमैयै अऱिन्दु वैत्तुम्, कण्डु मदिगॆट्टाऩ्बडिये “तेन मैत्री भवतु ते यदि जीवितुमिच्छसि” ऎऩ्ऱ ताय्वाय्च्चॊल्लुम् केळादे, “अराक्षसमिमं लोकं कर्ताऽस्मि निशितैः शरैः । न चेत् शरणमभ्येषि मामुपादाय मैथिलीम् ॥” ऎऩ्ऱु पॆरुमाळ् अरुळिच्चॆय्दुविट्ट परमहितमाऩ पासुरत्तैयुम् अनादरित्तु, अडैगोट्टैप्पट्टवळविलुम् पूसलुक्कुप् पुऱप्पडविट्ट महाबलराऩ पडैमुदलिगळ् ऎल्लारैयुम् पडक्कॊडुत्तु, ताऩ् एऱिप् पॊरुदवऩ्ऱु, “रिपूणामपि वत्सल”राऩ पॆरुमाळ् सरच्चॆरुक्कु वाट्टि, ‘नम्मुडऩे पॊरुदुम्बडि इळैप्पाऱि नाळै वा’ ऎऩ्ऱुविड, नाणादे पोय्, मण्डोदरि मुदलाऩ पॆण्गळ् मुगत्तिले विऴित्तु, तऩ्ऩिऱ्पॆरिय तम्बियैयुम् मगऩैयुम् पडक्कॊडुत्तु, ताऩ् सावेऱागवन्दु प्रतिहतसर्वास्त्रऩाऩबिऩ्बुम् सिऩम् तीरादे सेवगप्पिच्चेऱिनिऩ्ऱ रावणऩै, इऩि तलैयऱुक्कुमदॊऴिय वेऱॊरु परिहारमिल्लै ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि, ऒरु तलै विऴ वेऱॊरु तलै किळैक्क मुऩ्बु पण्णिऩ चित्रवधप्रकारमऩ्ऱिक्के, ऒरुक्काले पत्तुत् तलैयुम् उदिरुम् पडियाग। ओट्टि ओर् वॆङ्गणै उय्त्तवऩ् - ‘ताऩे पोय् रावणऩ् तलै पत्तुम् कैक्कॊळ्ळवेणुम्’ ऎऩ्ऱु सिऩम् उडैत्ताय् अद्वितीयमाय् इरुप्पदॊरु तिरुच्चरत्तैत् तगैयादे ओडविट्टु इरैबोर्न्द इलक्कुप्पॆऱुगैयाले अत्तिरुच्चरत्तै उय्यप् पण्णिऩवऩ्। शरत्तिऩुडैय आशुकारित्वत्तालुम्, रावणऩुडैय धैर्यत्तालुम् तलैबत्तु उदिर्न्दबिऩ्ऩुम्, अवऩ् उडल् कट्टैप्पऩैबोले सिऱिदुबोदिरुन्दु निऱ्कुम्बडियायिरुन्ददु। तलै पत्तु उदिरवोट्टि ऎऩ्ऱदु मुऩ्ऩिल् पूसलिले रावणऩैत् तलैसाय्त्तु “गच्छानुजानामि” ऎऩ्ऱु तुरत्तिविट्टबडियाय्, ओर् वॆङ्गणै उय्त्तवऩ् ऎऩ्ऱदु पिऩ्बु अवऩुडैय वधार्थमाग अद्वितीयमाऩ अस्त्रत्तै विट्टवऩ् ऎऩ्ऩवुमाम्। ओदवण्णऩ् - कण्डवर्गळुडैय पाबत्तैयुम् ताबत्तैयुम् कऴिक्कवऱ्ऱाम् समुत्रम्बोले श्यामलमाऩ तिरुमेऩियै उडैयवऩ्।
मदुरमा वण्डु पाड मामयिलाडु अरङ्गत्तम्माऩ् - रावणवदम् पण्णिऩ वीरलक्ष्मियुडऩे निऩ्ऱ अऴगैक् कण्डु ब्रह्मादिकळ् स्तोत्रम् पण्ण, अप्सरस्सुगळ् मङ्गलनृत्तम् पण्णिऩाऱ्पोले “आत्मानं मानुषं मन्ये” ऎऩ्गिऱ पॆरुमाळुडैय भूमिकैक्कु अनुरूबमाग मुक्तरुम् नित्यरुम् रूपान्तरम् कॊण्डु वन्दार्गळ् ऎऩ्ऩलाम्बडि अतिमधुरङ्गळाय्, ज्ञानादिगुणमहत्तैयुमुडैयवैयाऩ वण्डुगळ् कालप्पण्गळ् पाड, पाट्टुक्कु अनुरूपमाग गुणाधिकङ्गळाऩ नीलगण्डङ्गळ् न्रुत्तम्बण्ण, इक्कीदन्रुत्तङ्गळाले मङ्गलोत्तरमाऩ कोयिलाऴ्वारुक्कुळ्ळे सर्वाधिपतियाऩबडि तोऱ्ऱक् कण्वळर्न्दरुळुगिऱ पॆरियबॆरुमाळुडैय। तिरुवयिऱ्ऱु उदरबन्दम् ऎऩ् उळ्ळत्तुळ् निऩ्ऱु उलागिऩ्ऱदे - “दामोदरं बन्धगतं” ऎऩ्गिऱबडिये बन्धगतर्क्कु मोक्षहेदुवाऩ दामोदरत्वत्तै वॆळियिडानिऩ्ऱ तिरु वयिऱ्ऱिल् ‘तिरुवुदरबन्दम्’ ऎऩ्ऱु तिरुनामत्तै उडैत्ताऩ तिरुवाबरणम् अतिक्षुद्रऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय अतिरागदूषितमाऩ हृदयत्तिऩुळ्ळे अदुवे निवासबूमि ऎऩ्ऩुम्बडि निऩ्ऱु, अळवऱ्ऱ भोग्यताप्रकाशनव्यापारङ्गळैप् पण्णानिऩ्ऱदु। इदु तिरुमन्द्रत्तिलुम् तिरुमेऩियिलुम् मध्यत्तिले वरुम् अनुभवम्।

मेलिरण्डु पाट्टाल् नारायणशब्दार्थमुळ्ळीडागप् पॆरिय पिराट्टियारुडैय निवासत्ताल् निगरिल्लाद तिरुमार्बैयुम्, तिरुक् कऴुत्तैयुम् अनुबविक्किऱार्।
पारमाय पऴ विऩै पऱ्ऱऱुत्तु * ऎऩ्ऩैत् तऩ्
वारमाक्कि वैत्ताऩ् वैत्तदऩ्ऱि ऎऩ्ऩुळ् पुगुन्दाऩ् *
कोर मा तवम् सॆय्दऩऩ् कॊल् अऱियेऩ् अरङ्गत्तम्माऩ् * तिरु
वार मार्बदऩ्ऱो अडियेऩै आट् कॊण्डदे। ५ (९३१)
पारमाय पऴविऩै पऱ्ऱऱुत्तु - कालदत्वमुळ्ळदऩैयुम् प्रायश्सित्तम् पण्णिऩालुम् कऴिक्क वॊण्णादबडि उपचितमाय्क्कॊण्डु, अनादिगालम् नडक्किऱ सांसारिककर्मकलापत्तै सवासनमाग ऎऩ्ऩुडऩ् तुवक्कऱुत्तु; ऎऩ्ऩैत् तऩ् वारमाक्कि वैत्ताऩ् - इप्पडि कर्मपरवशऩाय्, इन्द्रियकिङ्करऩाय्, तादृशराऩ इन्द्रादिकळै ऎडुत्तुच् चुमन्दु तऩिसु तीरादे पॊलिसै इऱुत्तुत् तिरिगिऱ ऎऩ्ऩै अपहतपाप्मावाय्, स्वामिभावत्तिऱ्कु ऎल्लै निलमाय्, सूरिभोग्यऩाऩ तऩ्ऩुडैय अन्तःपुरस्त्रीकळैप् पोले अन्यर्क्कुक् कूऱु इल्लादबडि पण्णि, असाधारणकैङ्कर्यरसत्तैत् तन्दु, मेल् ऒरुक् कालत्तिलुम् माऱादबडि वैत्ताऩ्। वैत्तदऩ्ऱि ऎऩ्ऩुळ् पुगुन्दाऩ् - अनन्यऩाक्कि वैत्तवळवऩ्ऱिक्के, मुऩ्बु प्रयोजनान्तरप्रवणऩाऩ ऎऩ्ऩुडैय हृदयत्तिले अनन्यप्रयोजनानुभवविषयमाय्क् कॊण्डु, दस्युपरिगृहीतमाऩ तऩ् पडैवीट्टिले दस्युक्कळै ओट्टिप् पुगुरुमाप्पोले पुगुन्दाऩ्।
कोर मा तवम् सॆय्दऩऩ् कॊल् अऱियेऩ् - अनादिकालम् इऴन्द वस्तुवैप् पॆऱुगैक्कु अकर्मवश्यऩाऩ ईश्वरऩ्दाऩे अवतारक्षेत्रमाऩ तिरुवयोत्यैयैयुम् विट्टु, आश्रितऩ् इरुप्पिडमाऩ लङ्गैयिलुम् पोगादे, कङ्गैयिल् पुऩिदमाय काविरि नडुवु पाट्टिले अतिघोरमाय् अतिमहत्ताय् इरुप्पदॊरु तबस्सैप् पण्णिऩाऩो अऱिगिलेऩ्। इदु अतिवादगर्भमाग उत्प्रेक्षित्तबडि। सर्वसंसारनिवर्तकमाय्, अमोघमायिरुप्पदॊरु “मोक्षयिष्यामि” ऎऩ्गिऱ सङ्गल्बरूबमाऩ तबस्सैप् पण्णिऩाऩ् ऎऩ्ऱु तात्पर्यम्। अङ्ङऩऩ्ऱिक्के, इप्पॆरिय पेऱु पॆऱुगैक्कु अयोग्यऩाऩ नाऩ् इदऱ्कु अनुरूपमाय् अमोघमाय् इरुप्पदॊरु महादबस्सैप् पण्णिप् पॆऱ्ऱेऩ् अल्लेऩ्। इदऱ्कु “त्वयि निहितभरोऽस्मि सोऽहं यतः” ऎऩ्ऱुम् “तव भरोऽहमकारिषि धार्मिकैः” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ विदॊऴिय ‘इप्पोदु नाऩुम् पिऱरुम् अऱियलावदु ऎऩक्कु ऒरु तबस्सु काण्गिऱिलेऩ्’ ऎऩ्ऱु ईश्वरऩुडैय इरक्कत्तिऩ् प्राधान्यत्तिले तात्पर्यमागवुमाम्।
इप्पडि क्षुद्रऩाऩ ऎऩ् तिऱत्तिल् इरङ्गिऩवऩ् ताऩ् तेऱवॊण्णाद तिरुविल्लात् तेवरिल् ऒरुवऩल्लऩ्; “अगलगिल्लेऩ् इऱैयुम् ऎऩ्ऱु अलर्मेल् मङ्गै उऱैमार्बऩ्” (२७४२) ऎऩ्ऩुमिडत्तैयुम्, शेषभूतऩाऩ तमक्कु श्रीमाऩे कैङ्कर्यप्रतिसंबन्धि ऎऩ्ऩुमिडत्तैयुम्, तिऱम्बाद सिन्दैक्कुच् चिक्कॆऩक् काट्टिक् कॊडुक्किऱार्। अरङ्गत्तम्माऩ् तिरुवार मार्बदऩ्ऱो अडियेऩै आट्कॊण्डदे - सर्वरुक्कुम् अनुभविक्कलाम्बडि सर्वसहिष्णुवाय्क् कॊण्डु कोयिलाऴ्वारुक्कुळ्ळे कण्वळर्न्दरुळुगिऱ सौलभ्यकाष्ठैयोडु विरोधियाद, स्वामित्वकाष्ठैयैयुडैयराऩ पॆरिय पॆरुमाळुडैय शेषित्वपूर्तिक्कु लक्षणमाऩ तिरुवैयुम्, अऴगुवॆळ्ळत्तिऱ्कु अणैगोलिऩाऱ्पोले इरुक्किऱ हारत्तैयुम् उडैत्ताऩ तिरुमार्वऩ्ऱो स्वाभाविकशेषत्वानुभवरसिकऩाय्, अदऱ्कु मेले गुणैर्दास्यमुपागतऩुमाऩ ऎऩ्ऩै स्वरूपानुरूपमाऩ स्तोत्रादिशेषवृत्तियिले मूट्टि अदऱ्कु इलक्काय् निऩ्ऱदु।
इप्पाट्टिल् पदङ्गळिल् अडैवे नारायणशब्दत्तिल् विवक्षितमाऩ अनिष्टनिवर्तकत्वमुम्, इष्टप्रापकत्वमुम्, उळ्ळुम् पुऱम्बुम् व्याबित्तु निऱ्कुम्बडियुम्, नित्यकृपैयुम्, उबायत्वत्तिऱ्कु प्रधानमाऩ सौलभ्यमुम्, प्राप्यतैक्कुप् प्रधानमाऩ स्वामित्वमुम्, सर्वानुगुणमाऩ श्रियःपतित्वमुम्, भूषणास्त्ररूपङ्गळाग भुवनङ्गळैत् धरिक्किऱ भोग्यतममाऩ विग्रहयोगमुम्, नारशब्दार्थमाऩ दासभूतऩ् स्वरूपमुम्, दास्यफलमाग प्रार्थिक्कप्पडुम् कैङ्कर्यमुम् अनुसन्धेयम्।

“तुण्ड वॆण् पिऱैयऩ्” इत्यादि। कीऴ्प्पाट्टिल् कैङ्कर्यार्थियाऩ तम्मुडैय कैङ्कर्यविरोधिकळाऩ निरुपाधिकस्वामित्वाभिमानमूलङ्गळैयॆल्लाम् निरागरित्तबडियै अरुळिच्चॆय्दार्। इप्पाट्टिल् ऐश्वर्यार्थिकळाऩारुडैय ऐश्वर्यविरोधियाऩ भिक्षुदशैयैक् कऴिक्कुम्बडियै उदाहरिक्किऱार्।
तुण्ड वॆण् पिऱैयऩ् तुयर् तीर्त्तवऩ् * अञ्जिऱैय
वण्डु वाऴ् पॊऴिल् सूऴ् अरङ्गनगर् मेय अप्पऩ् *
अण्डरण्ड पगिरण्डत्तु ऒरु मानिलम् ऎऴु माल् वरै * मुऱ्ऱुम्
उण्ड कण्डम् कण्डीर् अडियेऩै उय्यक् कॊण्डदे। ६ (९३२)
तुण्डवॆण्बिऱैयऩ् तुयर् तीर्त्तवऩ् – ईश्वरऩ् ऎऩ्ऩुम् पेरैच् चुमन्द तऩक्कु पूर्णत्वम् इल्लै ऎऩ्गैक्कु ज्ञापकम् पोले शकलमात्रमाय्क् कॊण्डु प्रगाशिक्किऱ चन्द्रकलैयैत् धरिक्किऱ रुद्रऩ् ब्रह्माविऩुडैय पुत्रऩाय् वैत्तु, पिदाविऩ्दिऱत्तिले अपराधम्बण्णि, अत्ताले महापातकाक्रान्तऩाय्, ‘इप्पादगत्तैत् तीर्क्कवल्लारार्’ ऎऩ्ऱु करकलितकपालऩाय्क्कॊण्डु तिरिन्दु, ओरळविले कॆडुमरक्कलम् करै सेर्न्दाऱ्पोले कारुणिगऩाऩ सर्वेश्वरऩै वन्दु किट्टि, “ऎऩ् ऎन्दाय् साबम् तीर्” (९९५) ऎऩ्ऩ, इवऩुडैय शाबत्तैत् तीर्क्कवल्लवऩ्। इत्ताल् ‘ईश्वरऩ् ऎऩ्ऱ पेरुडैय रुद्रऩ् कर्मवश्यऩ्’ ऎऩ्ऩुमिडमुम्, ‘तऩ्ऩैत् ताऩ् रक्षित्तुक्कॊळ्ळमाट्टाद इवऩ् वेऱॊरुत्तरुक्कु निरपेक्षरक्षकऩागमाट्टाऩ्’ ऎऩ्ऩुमिडमुम्, ‘सर्वेश्वरऩे सर्वानिष्टनिवर्त्तगऩ्’ ऎऩ्ऩुमिडमुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।
अञ्जिऱैय वण्डुवाऴ् पॊऴिल् सूऴ् अरङ्ग नगर् मेय अप्पऩ् - आर्तियुडैयार् अबेक्षित्ताल् अवर्गळुक्कु दूतकृत्यम् पण्णुगैक्कुम्, “मासिऩ् मलरडिक् कीऴ्” अवर्गळैच् चेर्क्कैक्कुम् हेदुवाऩ गतिक्कु साधनङ्गळाय्, अभिरूपङ्गळाऩ सिऱगुगळै उडैत्ताऩ वण्डुगळ् अभिमतभोगत्तोडे वाऴ्गिऱ दिव्योद्यानङ्गळाले सूऴप्पट्ट श्रीरङ्गनगरत्तिले नित्यवासम् पण्णुगिऱ सर्वलोगबिदावाऩवऩ्। इत्ताल् कारणभूतऩाय् करणकलेबरङ्गळैक् कॊडुत्तु उबगरित्तवऩ् कण्णुक्किलक्काय् वन्दु कण्वळर्न्दु, करणङ्गळ् पट्टि पुगुरादबडि काक्किऱ उपकारातिशयत्तै उदाहरित्तदागिऱदु। “नराज्जातानि तत्वानि” इत्यादिकळिऩ् अर्थमुम् इङ्गे अनुसन्धेयम्।
कारणावस्थैयिल् ऎल्लाक् कार्यङ्गळैयुम् तऩ्बक्कलिले उपसंहरित्तु, पिऩ्बु सृष्टिक्कुम्बडिक्कु उदाहरणमाग “वॆऱ्ऱिप् पोर्क्कडलरैयऩ् विऴुङ्गामल् ताऩ् विऴुङ्गि उय्यक्कॊण्ड” उबगारत्तैक् काट्टि, “नॆऱ्ऱिमेल् कण्णाऩुम् नाऩ्मुगऩुम्” (२००४) मुदलाग “ऎम्बॆरुमाऩ् उण्डु उमिऴ्न्द ऎच्चिल् तेवरल्लादार् ताम् उळरे” (२००३) ऎऩ्ऩुम् अर्थत्तैप् पेसिक्कॊण्डु, तम्मै इप्पोदुम् संसारार्णवम् विऴुङ्गादबडि उय्यक्कॊण्डबडियै उबलाळिक्किऱार्। अण्डरण्डबगिरण्डत्तु ऒरु मानिलम् ऎऴु माल् वरै मुऱ्ऱुम् उण्ड कण्डम् कण्डीर् अडियेऩै उय्यक् कॊण्डदे - अण्डान्तर्वर्तिकळाऩ देवादिवर्गङ्गळैयुम्, अण्डङ्गळ् तऩ्ऩैयुम्, अण्डावरणङ्गळैयुम्, अण्डङ्गळुक्कुळ्ळे पञ्चाशत्कोटिविस्तीर्णमाऩ महापृथिवियालुम् कुलपर्वतङ्गळालुम् उपलक्षितङ्गळाऩ सर्वगार्यङ्गळैयुम् ऎल्लाम् तिरुवयिऱ्ऱिले वैत्तु रक्षिक्कैक्काग विऴुङ्गिऩ तिरुक्कऴुत्तुक् कण्डीर् स्वरूबत्तै उणर्न्द ऎऩ्ऩै स्वानुभवत्ताले उज्जीविप्पित्तदु। अण्डादिकळैप् पऱ्ऱच् चिऱियवाऩ कुलपर्वतादिकळैप् पिरियप् पेसुगैयाले, अव्वळवु विऴुङ्गुगैयुम् आश्चर्यम् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱु तोऩ्ऱुगिऱदु।

मेल् नालुबाट्टाले चतुर्थियिल् प्रार्थनीयमाऩ कैङ्गर्यत्तिऱ्कुप् प्रस्तावकमाऩ अनुभवम् तम्मै इप्पोदु परवशमाक्किऩबडियैप् पेसुगिऱार्। अदिल् “कैयिऩार्” ऎऩ्गिऱ पाट्टिल् आऴ्वार्गळोडु पॊरुन्दिऩ तिरुक्कैयै अवलम्बनमागक् कॊण्डु तिरुमुडियळवुम् सॆऩ्ऱु मीण्डसिन्दैयै तूमुऱुवल् तॊण्डैवाय्प् पिराऩुडैय “कोलन्दिरळ् पवळक्कॊऴुन्दुण्डम् कॊल्” (२८१२) ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ तिरुप्पवळत्तिल् अऴगु तऩ्वशमाक्किऱ्ऱु ऎऩ्गिऱार्।
कैयिऩार् सुरिसङ्गऩ लाऴियर् * नीळ्वरै पोल्
मॆय्यऩार् * तुळब विरैयार् कमऴ् नीण्मुडि ऎम्
ऐयऩार् * अणियरङ्गऩार् अरविऩणै मिसै मेय मायऩार् *
सॆय्यवाय् ऐयो ! ऎऩ्ऩैच् चिन्दै कवर्न्ददुवे। ७ (९३३)
कैयिऩ् आर् सुरि सङ्गु अऩल् आऴियर् - तिरुक्कैक्कु आयुधमागैक्कुम् आभरणमागैक्कुम् पोरुम् ऎऩ्ऩुम्बडि आर्न्द सन्निवेशत्तैयुडैत्ताय्, वलम्बुरियाऩ वडिवाले प्रणवसन्निवेशमाय्, शब्दब्रह्ममयमाय्, निरतिशयानन्दहेतुवाऩ श्रीपाञ्चजन्यत्तैयुम्, दानववनदवाग्नियाय्, मनस्तत्त्वाभिमानियाऩ तिरुवाऴियाऴ्वाऩैयुम् उडैयवराय्; इत्ताल् मन्द्रत्तैयुम् मनस्सैयुम् अनुगूलसिन्दैक्कु अनुगुणमाक्कवल्ल उबगरणङ्गळै उडैयवर् ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। तिव्यायुदाऴ्वार्गळ् पॆरियबॆरुमाळुडैय तिरुक्कैरेखैकळिल् ऒदुङ्गिक्किडन्दु, पॆरुमाळ् तिरुमेऩियिले तोऩ्ऱि निऱ्पर्गळ्। नीळ् वरै पोल् मॆय्यऩार् - स्वरूबम्बोले सूक्ष्मदृष्टिकळ् काणुमळवऩ्ऱिक्के, मांससक्षुस्सुक्कळुम् काणलाम्बडि मलै इलक्काऩ तिरुमेऩियै उडैयवर्। तुळब विरैयार् कमऴ् नीळ् मुडि ऎम् ऐयऩार् - सर्वाधिकत्वसूचकमाऩ तिरुत्तुऴायिऩ् परिमळत्तैप् परिबूर्णमाक्कुम्बडि कमऴ्न्दु, विभूतिद्वयसाम्राज्यव्यञ्जकमाऩ दिव्यकिरीटत्तैयुडैय सर्वलोकपितावाऩवर्। अणि अरङ्गऩार् - परमव्योमक्षीरार्णवादिकळैक् काट्टिल् गुणातिशयत्ताले आश्रितर्क्कु हृद्यतममाऩबडियाले विभूति इरण्डुक्कुम् एकाभरणम् ऎऩ्ऩलाय्, सौलभ्यातिशयम् उण्डाम्बडियाऩ श्रीरङ्गविमानत्तै शयनस्थानमाग उडैयवर्। अणिमैयाले ‘अणियरङ्गऩार्’ ऎऩ्गिऱदागवुमाम्। अरविऩणैमिसै मेय मायऩार् - तम्मुडैय ज्ञानबलङ्गळ् वडिवुगॊण्डाऱ्पोले इरुक्किऱ तिरुवनन्दाऴ्वाऩागिऱ अनुकूलदिव्यपर्यङ्कत्तिऩ्मेले अळवऱत् तेङ्गिऩ अमृततटाकम् पोले आश्रितर्क्कु अनुभविक्कलाय्, “चिन्तामणिमिवोद्वान्तं उत्सङ्गेऽनन्तभोगिनः” ऎऩ्ऩुम्बडि अत्याश्चर्यभूतराऩवरुडैय सॆय्यवाय् ऐयो ऎऩ्ऩैच् चिन्दै कवर्न्ददुवे - “वालियदोर् कऩिगॊल्” (२८१२) ऎऩ्ऩलाम्बडियाऩ वर्णमाधुर्यादिकळै उडैत्ताय् “वैयमेऴुम् उळ्ळे काणलाम्”पडियाऩ सॆय्यवाय् ऎऩ् सिन्दैयैप् पऱित्तुक् कॊण्डदु। ‘ऐयो’ ऎऩ्ऱदु आश्चर्यत्तैयादल्, अनुभवित्तु आऱ्ऱ अरिदाऩबडियैयादल्, अनुभवरसत्तैयादल् काट्टुगिऱदु।

तम्मै “जितं ते पुण्डरीकाक्ष” इत्यादिकळिऱ्पडिये तोऱ्पित्तुत् तिरुवडिगळिले विऴप्पण्णि, मेले मेले अनुभवत्तै उण्डाक्किऩ तामरैक्कण्गळुक्कुत् ताम् अऱ्ऱुत् तीर्न्दबडियै आश्रितविरोधिनिराकरणवृत्तान्तपूर्वकमाग अनुभविक्किऱार्।
परियऩागि वन्द अवुणऩुडल् कीण्ड * अमरर्क्कु
अरिय आदिप्पिराऩ् अरङ्गत् तमलऩ् मुगत्तुक् *
करियवागिप् पुडै परन्दु मिळिर्न्दु सॆव्वरि योडि * नीण्ड अप्
पॆरियवाय कण्गळ् ऎऩ्ऩैप् पेदैमै सॆय्दऩवे। ८ (९३४)
परियऩागि वन्द अवुणऩ् उडल् कीण्ड - सर्वलोगत्तिलुमुळ्ळ तमस्सॆल्लाम् तिरण्डु ऒरु वडिवु कॊण्डाऱ्पोले अतिस्थूलऩाय् महामेरु नडन्दाऱ्पोले ऎदिर्त्तु वन्द “तिरण्डदोळ् इरणियऩ् सिऩम् कॊळ् आगम् ऒऩ्ऱैयुम्” ऒरु वाऴैमडलैक् किऴिक्कुमाप् पोले ‘इरण्डु कूऱु सॆय्द’वऩाय्, अमरर्क्कु अरिय आदिप्पिराऩ् - तऩ्ऩाले सृष्टरुमाय् उपकृतरुमाऩ देवर्गळ् ताऩ् कारणभूतऩाय् उबगारगऩाय् निऱ्किऱ निलैयऱिय माट्टामैयाले, अवर्गळुक्कु प्रह्लादऩ् अणुगि अनुभवित्ताऱ्पोले अणुगवुम् अनुभविक्कवुम् अरियऩाय् इरुक्किऱ, अरङ्गत्तु अमलऩ् मुगत्तु - हेयाकारमाऩ संसारत्तिऱ्कुळ्ळे कोयिलाऴ्वारुडऩे ऎऴुन्दरुळिवन्दु “अणियार् पॊऴिल् सूऴ् अरङ्ग नगर् अप्पा तुणियेऩ् इऩि निऩ्ऩरुळ् अल्लदु ऎऩक्कु” (२०२९) ऎऩ्ऱु इरुप्पार्, तम्मुडैय तिरुवडिगळैयडैन्दु अरुळ्सूडि उय्युम्बडि अवर्गळुडैय ऐयप्पाडु मुदलाऩ हेयङ्गळै अऱुत्तुत् तोऩ्ऱुम् अऴगैयुडैयराऩ पॆरियबॆरुमाळुडैय “कोळिऴैत् तामरै” (२८१७) इत्यादिकळाले पेसप्पट्ट पेरऴगैयुडैत्ताय्, सन्दिरऩुम् तामरैयुम् ऒऩ्ऱिऩाऱ् पोले इरुक्किऱ तिरुमुगत्तिल्, करियवागिप् पुडैबरन्दु मिळिर्न्दु सॆव्वरि योडि नीण्ड अप्पॆरियवाय कण्गळ् - निगरिल्लाद नीलरत्ऩम् पोले इरुक्किऱ तारकैयिऩ् निऱत्ताले नीलोत्पलवर्णङ्गळाय्, आश्रितदर्शनप्रीतियाले अऩ्ऱु अलर्न्द तामरैप् पूप्पोले अतिविकसितङ्गळाय् आसन्नराऩारॆल्लार् पक्कलिलुम् आदरम् तोऩ्ऱुम्बडियाऩ उल्लासत्तैयुडैयवैयाय्, अनन्यर् पक्कल् अनुरागत्तिऱ्कुक् कीऱ्ऱॆडुक्कलाम्बडियाऩ सिवन्द वरिगळाले व्याप्तङ्गळाय्, स्वभावसिद्धङ्गळाऩ आयामविस्तारङ्गळै उडैयवैयाऩ तिरुक्कण्गळ्। “अप्पॆरिय” ऎऩ्ऱदऱ्कु इप्पोदु काण्गिऱवळवऩ्ऱिक्के, शास्त्रवेद्यमाय् अनवच्छिन्नमाऩ भोग्यताप्रकर्षत्तैयुम् माहात्म्यत्तैयुमुडैय ऎऩ्ऱु तात्पर्यमागवुमाम्। ऎऩ्ऩैप् पेदमै सॆय्दऩवे - इव्वनुभवरसत्तिले अमिऴ्न्द ऎऩ्ऩै अल्लाददॊरु ज्ञानानुष्ठानङ्गळुक्कु अनर्हऩाम्बडि पण्णिऱ्ऱऩ।

अवयवशोभैकळिले आऴङ्गाऱ्पट्ट तम्मुडैय नॆञ्जु वरुन्दि, ऎङ्गुम् व्याबित्तु सर्वावयवशोभैकळोडुम् कूडिऩ समुदायशोभैयाले पूर्णमाय् नित्यानुभवश्रद्धैयाले मुऩ् पॆऱ्ऱदाय् निऩैत्तिरुन्द पूर्तियै इऴन्ददु ऎऩ्गिऱार्।

• आल मा मरत्तिऩिलै मेल् ऒरु पालगऩाय् *
  ञालमेऴुम् उण्डाऩ् अरङ्गत् तरवि ऩणैयाऩ् *
  कोल मामणि यारमुम् मुत्तुत् ताममुम्, मुडिविल्लदोरॆऴिल् *
  नील मेऩि ऐयो ! निऱै कॊण्डदु ऎऩ् नॆञ्जिऩैये। ९ (९३५)
  आलमामरत्तिऩ् इलै मेलॊरु पालगऩाय् - ओर् अवान्तरप्रलयत्तिले, “आलऩ्ऱु वेलै नीर् उळ्ळदो विण्णदो मण्णदो” (३२५२) ऎऩ्ऱु अऱियवरिदाय् अनन्तशाखमाय् इरुप्पदॊरु वटवृक्षत्तिल् ओरिलैयिले तायुम् तन्दैयुमिल्लाददॊरु तऩिक् कुऴवियाय्, ञालम् एऴुम् उण्डाऩ् - अडुक्कुक् कुलैयामल् मार्क्कण्डेयऩ् काणुम्बडि सर्वलोगङ्गळैयुम् तिरुवयिऱ्ऱिले वैत्तवऩ्। अरङ्गत्तु अरविऩणैयाऩ् - प्रलयकालत्तिले बालऩाय्क्कॊण्डु आलिलैमेले कण्वळर्न्दरुळुगिऱ पोदोडु, सर्वगालत्तिलुम् कोयिलाऴ्वारुक्कुळ्ळे सूरिगळुक्कॆल्लाम् तलैवराऩ तिरुवनन्दाऴ्वाऩ् मेले “उलगुक्कोर् तऩियप्पऩ्” (२८६४) ऎऩ्ऩुम्बडि तऩ् प्रजैगळाऩ ब्रह्मादिकळ् आराधिक्कक् कण्वळर्न्दरुळुगिऱबोदोडु वासियऱ कारणत्वरक्षकत्वादिकळ् काणलाम्बडियायिरुक्किऱ पॆरियबॆरुमाळुडैय, कोलमा मणियारमुम् - नाच्चियारुक्कुक् कोयिल् कट्टणमायिरुक्किऱ तिरुमार्वुक्कु ऒरु रत्नप्राकारम् पोले अभिरूपमाय्, अतिमहत्ताय् महार्घरत्नमाऩ तिरुवारमुम्, मुत्तुत्ताममुम् – सऩ्ऩवीरमायुम्, एकवल्लियायुम्, त्रिसरमायुम्, पञ्चसरमायुमुळ्ळ तिरुमुत्तुवडङ्गळुम् मुडिविल्लदोर् ऎऴिल् नीलमेऩि - इवैदऩक्कुम् अतिशयकरमाय्, अनन्तमाय्, अद्वितीयमाऩ आभिरूप्यत्तै उडैत्ताय् काळमेघम् पोले श्रमहरमाऩ तिरुमेऩियुम्; आभरणङ्गळुक्कु मुडिविल्लदोर् ऎऴिलै उण्डाक्कुम्बडियाऩ नीलमेऩि ऎऩ्ऩवुमाम्। ऐयो निऱै कॊण्डदु ऎऩ् नॆञ्जिऩैये - तऩित्तऩिये दिव्यावयवङ्गळै अनुभवित्त ऎऩ् नॆञ्जै समुदायानुभवत्ताले मुऩ्बुऱ्ऱ पूर्णत्वाभिमानगर्भमाऩ गांभीर्यत्तैक् कऴित्तु, इप्पूर्णानुभवत्तिऱ्कु विच्छेदम् वरिल् सॆय्वदॆऩ् ऎऩ्गिऱ अतिशङ्कैयाले “पिरिविऩ्ऱि आयिरम् पल्लाण्डु” (२) ऎऩ्ऱु नित्यसापेक्षमाम्बडि पण्णिऱ्ऱु।"

इव्वाऴ्वार् ‘अडियेऩ्’ ऎऩ्ऩुमदॊऴिय इप्प्रबन्धम् तलैक्कट्टुगिऱवळविलुम् तम्मुडैय पेरुम् ऊरुम् पेस मऱक्कुम्बडि ताम्बॆऱ्ऱ अनुभवत्तिऱ्कुप् पॆरिय पॆरुमाळ् इऩि ऒरु विच्छेदम् वारादबडि पण्णिऩबडियैक्कण्डु, तम्मुडैय आत्मावधियाऩ अनन्यानुभवरसत्तै मुक्तऩुडैय सामगानत्तिऩ्बडियिले पाडि, अनादिकालम् बाह्यानुभवम् पण्णिऩ क्लेशम् तीर्न्दु कृतार्थरागिऱार्।

• कॊण्डल् वण्णऩैक् कोवलऩाय् वॆण्णॆ
  युण्ड वायऩ् * ऎऩ्ऩुळ्ळम् कवर्न्दाऩै *
  अण्डर्गोऩ् अणियरङ्गऩ् ऎऩ्ऩमुदिऩैक्
  कण्ड कण्गळ् * मऱ्ऱॊऩ्ऱिऩैक् काणावे। १० (९३६)
  कॊण्डल् वण्णऩै - कडलिलुळ्ळ नीरॆल्लाम् वाङ्गि, कावेरीमध्यत्तिले पणि(टि)न्ददॊरु काळमेगम् पोले कण्डार्क्कु श्रमहरमाऩ तिरुमेऩियैयुडैयवऩै; अङ्ङऩ् अऩ्ऱिक्के जङ्गमस्थावरङ्गळॆल्लाम् उज्जीविक्कुम्बडि जलस्थलविभागमऱ कारुण्यरसत्तै वर्षिप्पदॊरु काळमेगत्तिऩ् स्वभावत्तै उडैयवऩै ऎऩ्ऩवुमाम्। कोवलऩाय् वॆण्णॆय् उण्डवायऩ् - ऎट्टुम् इरण्डुम् अऱियाद इडैयरैयुम् इडैच्चिगळैयुम् रक्षिक्कैयाले तऩ्ऩुडैय सर्वलोकरक्षकत्वम् वॆळिप्पडुम्बडि इडैयरिल् ऒरु रूबत्तैक् कॊण्डु आश्रितर् उगन्द द्रव्यमॆल्लाम् तऩक्कु उगप्पु ऎऩ्ऩुम्बडि तोऱ्ऱ, अवर्गळ् ईट्टिय वॆण्णॆय्, सूट्टु नऩ्मालैयिऱ् (३६००) पडिये अप्राकृतभोगम् पोले अनुभवित्तु, अत्ताले इप्पोदुम् कुणुङ्गु नाऱुम्बडियाऩ तिरुमुगत्तै उडैयवऩ्। ऎऩ् उळ्ळम् कवर्न्दाऩै - इडैच्चिगळ् वैत्त वॆण्णॆय् पोले इवरुडैय तिरुवुळ्ळम् पॆरियबॆरुमाळुक्कु ‘नवनीदम्’ आयिऱ्ऱु। ज्ञाऩम् पिऱन्द पिऩ्बुम् ‘ऎऩ्ऩदु’ ऎऩ्ऩुम्बडि अहंकारममकारङ्गळ् वडुम्बिडुगिऱ ऎऩ्ऩुडैय मनस्सै वडिवऴगालुम् सौलभ्यसौशील्यवात्सल्यादिकळालुम् वशीकरित्तु इऩि ‘ऎऩ्ऩदु’ ऎऩ्ऩ वॊण्णादबडि कैक्कॊण्डवऩै। अण्डर् कोऩ् - इडैयर्क्कु नियाम्यऩाय् निऩ्ऱ ऎळिमै गुणमाम्बडि अण्डाधिपतियाऩ ब्रह्मा मुदलाग मऱ्ऱुम् अण्डान्तर्वर्तिकळाऩ देवादिकळै ऎल्लाम् स्वाधीनराक्कि वैत्तिरुक्किऱ स्वामित्वस्वातन्त्र्यादिकळै उडैयवऩ्। “कण्णिक् कुऱुङ् गयिऱ्ऱाल् कट्टुण्डाऩ् आगिलुम् ऎण्णऱ्कु अरियऩ् इमैयोर्क्कुम्” (१९९६) ऎऩ्गिऱारागवुमाम्। अणि अरङ्गऩ् - सूरिगळुम् स्वदेशत्तै विट्टु इङ्गे वन्दु सेविक्कुम्बडि आकर्षकमाऩ अऴगैयुडैत्ताऩ स्थानविशेषत्तिले अडियेऩै अनुभवपरवशमाक्किऩवऩै। ऎऩ्ऩमुदिऩै - परमपदत्तिलुम् क्षीरार्णवत्तिलुम् आदित्यमण्डलादिकळिलुम् अव्वो निलङ्गळुक्कु निलवराऩार् अनुभविक्कुम्बडियाऩ अमृतमाय् निऩ्ऱाऱ्पोलऩ्ऱिक्के, “नीसऩेऩ् निऱैवॊऩ्ऱुमिलेऩ्” (२३२९) ऎऩ्गिऱ नाऩुम् अनुभविक्कुम्बडि ऎऩक्कु असाधारणमाय् जरामरणादिप्रवाहत्तै निश्शेषमागक् कऴिक्कवल्ल निरतिशयभोग्यमाऩवऩै; प्राकृतभोगप्रवणराऩ देवर्गळ् अनेकप्रयासत्तोडे पॆऱ्ऱु अनुभविक्कुम् अमृतम् पोलऩ्ऱिक्के, अनन्यप्रयोजनऩाऩ नाऩ् अयत्नमागप् पॆऱ्ऱु अनुभविक्कुम्बडियाऩ अमृतमाऩवऩै ऎऩ्ऩवुमाम्।
  “कण्ड कण्गळ्” ऎऩ्गिऱ इदिले ‘ऎऩ् कण्गळ्’ ऎऩ्ऩामैयाले निर्ममत्वम् तोऱ्ऱुगिऱदु; इप्पडि बाधितानुवृत्ति इल्लादबडियाऩ तत्वज्ञानम् पिऱन्दु सर्वत्तिलुम् निर्ममरायिरुक्किऱ इवर् मुऩ्बु ‘ऎऩ् कण्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘ऎऩ् सिन्दै’ ऎऩ्ऱुम्, ‘अडियेऩ् उळ्ळम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘ऎऩ् उळ्ळम्’ ऎऩ्ऱुम् ममकारम् पिऩ् तॊडर्न्दु तोऩ्ऱप् पेसुवाऩॆऩ्? ऎऩ्ऩिल्, स्वतन्त्रस्वामियाऩ ईश्वरऩ् स्वशेषभूतमाऩ चेतनाचेतनङ्गळिले स्वार्थमाग ऒऩ्ऱै ऒऩ्ऱुक्कु शेषमाग अडैत्तुवैत्ताल् अवऩडैत्तबडि अऱिन्दु पेसुवार्क्कु निर्ममत्वत्तोडे सेर्न्द इम्ममगारम् अनभिज्ञर् ममकारम् पोले दोषमागादु। मऱ्ऱॊऩ्ऱिऩैक् काणावे - इदऱ्कु मुऩ्बॆल्लाम् बाह्यविषयङ्गळिले प्रवणङ्गळाय्, अवऱ्ऱैक् कण्डबोदु प्रीतियुम्, काणादबोदु विषादमुमाय्च् चॆऩ्ऱु, इप्पोदु नित्यदरिद्रऩाऩवऩ् निधियैक् कण्डाऱ्पोले अनन्तगुणविभूतिविशिष्टमाग इम् महानिधियै अनुभविक्कप् पॆऱ्ऱ कण्गळ् मऱ्ऱॊऩ्ऱिऩैक् काणावे। प्राप्तविषयत्तिले प्रतिष्ठितमाऩ सङ्गत्तैयुडैत्ताऩ पडियाले परिचर्यार्थमाग वन्दु पार्श्ववर्तिकळाय् निऱ्कुम् पद्मयोनि मुदलाऩारैयुम् पारादु। “पुरुषाणां सहस्रेषु तेषु वै शुद्धयोनिषु । अस्मान्न कश्चिन्मनसा चक्षुषा वाऽप्यपूजयत् ॥” ऎऩ्गिऱबडिये ब्रह्मपुत्रर्गळाय् “यूयं जिज्ञासवो भक्ताः” ऎऩ्ऩुमळवराऩ एकतर्, द्वितर्, त्रितर् तिऱत्तिल् ज्ञानिकळाऩ श्वेतद्वीपवासिकळुडैय अनादरत्तै इङ्गे अनुसन्धिप्पदु। “प्राप्य श्वेतं महाद्वीपं नारदो भगवान् ऋषिः । ददर्श तानेव नरान् श्वेतान् चन्द्रप्रभान् नरान् ॥ पूजयामास शिरसा मनसा तैस्सुपूजितः ।” ऎऩ्ऱु नारदभगवाऩळविलुम् अवर्गळ् परिमाऱ्ऱम् सॊल्लप्पट्टदु। “उवाच मधुरं भूयो गच्छ नारद मा चिरम् । इमे ह्यनिन्द्रियाहाराः मद्भक्ताश्चन्द्रवर्चसः ॥ एकाग्राः चिन्तयेयुर्मां नैषां विघ्नो भवेदिति ।” ऎऩ्ऱु भगवाऩरुळिच् चॆय्द वार्त्तैयैयुम् इङ्गे अनुसन्धिप्पदु। “कण्डु केट्टुऱ्ऱु मोन्दुण्डुऴलुम् ऐङ्गरुवि कण्डविऩ्बम्” (२५११) ऎऩ्गिऱ ऐश्वर्यानुभवत्तिलुम्, “तॆरिवरिय अळविल्लाच् चिऱ्ऱिऩ्बम्” ऎऩ्गिऱ आत्ममात्रानुभवरसत्तिलुम् तमक्कु निःस्पृहतै पिऱन्दबडियिले इङ्गु तात्पर्यम्। अङ्ङऩऩ्ऱिक्के प्रधानमाऩ अनुभवत्तिले इऴिन्दबडियिऩाले श्रियःपतिक्कु प्रकारमाग वल्लदु मऱ्ऱॊऩ्ऱैयुम् ताम् अनुबवियादबडियिले तात्पर्यमागवुमाम्। पॆरियबॆरुमाळ् तिरुमेऩियिले तिरुमलैमुदलागक् कोयिल् कॊण्ड अर्चावतारङ्गळिलुम्, रामकृष्णवामनवटपत्रशयनादिकळिलुमुळ्ळ भोग्यतैयॆल्लाम् सेर अनुभवित्तु, इव् आभिरूप्यत्तिले ईडुबट्ट ऎऩ् कण्गळ् मऱ्ऱुम् परव्यूहविभवादिकळाऩ तिरुमेऩिगळैयॆल्लाम् सेरक् काट्टिऩालुम्, स्तनन्धयत्तिऱ्कु भोग्यान्तरङ्गळ् रुचियादाऱ्पोले “भावो नान्यत्र गच्छति” ऎऩ्गिऱबडिये अवैयॊऩ्ऱुम् रुसियादु ऎऩ्गिऱारागवुमाम्। इदु इवरुडैय अनन्यप्रयोजनत्वकाष्ठै इरुक्कुम्बडि।

आदिमऱैयॆऩ वोङ्गुम् अरङ्गत्तुळ्ळे
अरुळारुम् कडलैक्कण्डवऩ् ऎऩ् पाणऩ्
ओदियदोर् इरुनाऩ्गुम् इरण्डुमाऩ
ऒरुबत्तुम् पऱ्ऱाग उणर्न्दुरैत्तोम्
नीदियऱियाद निलै यऱिवार्क् कॆल्लाम्
निलैयिदुवे ऎऩ्ऱु निलै नाडिनिऩ्ऱोम्
वेदियर्दाम् विरित्तुरैक्कुम् विळैवुक्कॆल्लाम्
विदैयागुम् इदुवॆऩ्ऱु विळम्बिऩोमे।

काण्बऩवुम् उरैप्पऩवुम् मऱ्ऱॊऩ्ऱिऩ्ऱिक्
कण्णऩैये कण्डुरैत्त कडिय कादल्
पाण्बॆरुमाळ् अरुळ् सॆय्द पाडल् पत्तुम्
पऴमऱैयिऩ् पॊरुळॆऩ्ऱु परवुगिऩ्ऱोम्
वीण् पॆरिय विरिदिरैनीर् वैयत्तुळ्ळे
वेदान्द वारियऩॆऩ्ऱियम्ब निऩ्ऱोम्
नाण् पॆरियोमल्लोम् नाम् नऩ्ऱुम् तीदुम्
नमक्कुरैप्पार् उळरॆऩ्ऱु नाडुवोमे।

इति कवितार्किकसिंहः सम्यग्व्याचष्ट सात्त्विकप्रीत्यै । मुनिमहितसुकविगाथादशकमिदं देशिकोपज्ञम् ॥
मुनिवाहनभोगोऽयं मुक्तैश्वर्यरसोपमः । कृपया रङ्गनाथस्य कृतार्थयतु नः सदा ॥

॥ इति कवितार्किकसिंहस्य सर्वतन्त्रस्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु मुनिवाहनभोगः संपूर्णः ॥
॥ श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
मुऩिवाहऩ पोगम् मुऱ्ऱुम्।