३३ जगद्व्यापारवर्जाधिकरणम्

१५६ जगत्व्याबारवर्जादिगरणम्
इऩि सत्यसङ्गल्बऩाऩ जीवऩ् (मुक्तऩ्) जगत्स्रुष्टि मुदलियवऱ्ऱैयुडैय सर्वेश्वरऩागवुम् कूडुमा? अऩ्ऱि जगत्स्रुष्टि मुदलियवैयुम् सर्वेश्वरत्वमुमऱ्ऱ परमबुरुषाऩुबवमात्रत्तिलाऩ परमसाम्यम् मट्टुम् पॆऱुवाऩा? ऎऩ्ऱ सम्शयमे सङ्गदि।
सगलेदरविलक्षणऩायुम् अनवदिगादिशयमहाविबूदिगऩायुम् उळ्ळ परमबुरुषाऩुबवमेयुळ्ळदा अल्लदु जगत्स्रुष्ट्यादि जगन्नियमऩरूबलीलैयुमुण्डा ऎऩ्ऱु सम्शयम्।
‘निरञ्जऩ: परमम् साम्यमुबैदि’ ऎऩ्ऱु परमसाम्यम् कूऱियुळ्ळमैयाल् जगन्नियमऩादिरूब लीलैयुम् उण्डॆऩ्ऱु पूर्वबक्षम्। इदऩै निरसिक्किऱार्।

५४० (सू) जगत्व्याबारवर्जम् प्रगरणात् असन्दिहिदत्वाच्च।
जगत्व्याबारवर्जम् - मुक्तऩुक्कु जगत्तिऩ् स्रुष्टि, नियमऩम् मुदलिय लीलैगळैत् तविर परिबूर्णब्रह्माऩुबवमात्रत्तिल् परमसाम्यमुळ्ळदु। प्रगरणात् - ‘यदो वा इमाऩि पूदाऩि जायन्दे’, ‘सदेव सोम्येदमक्र आसीत्’, ‘आत्मा वा इदमेग एवाक्र आसीत्’ इत्यादि श्रुदिगळिल् परब्रह्मत्तै मट्टुम् उत्तेशित्तु जगत्व्याबारम् श्रुदमागैयाल् ऎऩ्ऱबडि। असन्निहिदत्वाच्च - अन्दन्द प्रगरणत्तिल् मुक्तऩुक्कु इडमिल्लामैयालुम् जगत्व्याबारम् नीङ्गलागवे ब्रह्माऩुबवमात्रत्तिल् परमसाम्यमॆऩ्ऱु सित्तम्।

५४१ (सू) प्रत्यक्षोबदेशादिदि सेन्नादिगारिगमण्डलस्तोक्ते:।
प्रत्यक्षम् - श्रुदि:। उबदेशात् - ‘तस्य सर्वेषु लोगेषु कामसारो पवदि’ ऎऩ्ऱुम्, ‘इमाऩ् लोगाऩ् कामान्नी कामरूप्यनुसञ्जरऩ्’ इदु मुदलिय श्रुदिगळाल् मुक्तऩुक्कुम् जगत्व्याबारम् उबदिष्टमागैयाल्, इदि सेत् - जगत्व्याबारमिल्लै यॆऩ्बदिल्लै ऎऩ्ऱाल्, न - अदु तवऱु। एऩॆऩिल्, आदिगारिगमण्डलस्तोक्ते: - परमबुरुषऩाल् लोगत्तै नियमऩम् सॆय्य एऱ्पडुत्तप्पट्टुळ्ळ हिरण्यगर्प्पादिगळिऩ् - मण्डलस्तोक्ते: - लोगङ्गळिल् उळ्ळ पोगङ्गळिल् मुक्तऩुक्कु इच्चैयिरुक्कुमागिल्, अङ्गङ्गे इच्चाऩुगुणमाग परमबुरुषाऩुक्रुहीदऩाय्क् कॊण्डु अङ्गु उळ्ळ पोगङ्गळै मुक्तऩ् अऩुबविक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु अन्द श्रुदियाल् कूऱप्पट्टदाल् ऎऩ्ऱबडि। ‘कामान्नी’ ऎऩ्ऱुम् ‘कामसारो पवदि’ ऎऩ्ऱुम् कामबोगादिगळ् मात्रम् श्रुदिसित्तङ्गळे तविर ‘नियुङ्ग्ते’ ऎऩ्ऱु श्रुदि इल्लामैयाल् मुक्तऩुक्कुक् किडैयादॆऩ्बदाम्।

उत्पत्यादियाऩ विगारङ्गळुक्कुरियदादलिऩ्, तोषङ्गळ् कलन्ददुम् अत्यल्बमुमाऩ सदुर्मुगलोगत्तिऩ् पोगङ्गळ् मुक्तऩुक्कु ऎप्पडिक् कूडुम् ऎऩ्ऱु शङ्गैक्कु उत्तरमरुळुगिऱार्।
५४२ (सू) विगारावर्त्ति स तदाहि स्तिदिमाह।
‘स’शप्तम् उऱुदिप्पॊरुळैक् काट्टुवदु। विगारावर्त्ति स - उत्पत्त्यादि विगारङ्गळिल्लाद परब्रह्मम्दाऩ् मुक्तर्गळुक्कु पोक्यमाम्। एऩॆऩिल्, तदा हि स्तिदिमाह - निर्विगारमायुम्, अऩवदिगादिशय आऩन्द रूबमायुमुळ्ळ परब्रह्मत्तिल् मुक्तऩुक्कु अऩुबविप्पवऩाग इरुप्पैक् कूऱुगिऱदु श्रुदियॆऩ्ऱ कारणत्ताल् ऎऩ्बदाम्। ‘यदा ह्येवैष एदस्मिऩ् अत्रुश्ये’ ऎऩ्ऱ वाक्यप्पडि ‘रसो वै स:’, ‘रसम् ह्येवायम् लप्त्वा आऩन्दी पवदि’ ऎऩ्ऱुम् श्रुदिगळिल् इव्वाऱे कूऱप्पडुगिऱदु ऎऩ्बदाम्।
मुक्तऩुक्कु इदऩाल् ब्रह्मलोगादिगळिल् मिग अल्बमाऩ सुगबोगत्ताल् वरविरुन्द तोषत्तिऱ्कुप् परिहारम् ऎप्पडि ऎऩिल्, कूऱुवोम्। ‘तस्मिऩ् लोगा: श्रिदा: सर्वे तदु नात्येदि कश्सऩ’ ऎऩ्ऱु श्रुदि सॊल्गिऱबडिये उबयविबूदिगट्कुम् आदारऩाऩ ब्रह्ममे मुक्तप्राप्यमागैयाल् पूर्वम् कर्मवशत्ताल् हेयमाय्त् तोऩ्ऱिय लीलाविबूदियिलुळ्ळ पदार्त्तङ्गळ् अडियोडु कर्माक्कळ् अऴियप्पॆऱ्ऱ मुक्तऩुक्कु ब्रह्मत्तिऩ् विबूदियाग मिक्क अऩुगूलमागत् तोऩ्ऱुवदाल्, ब्रह्मत्तिऩ् विबूदियिलडङ्गिय सदुर्मुगलोगादिगळिलुळ्ळ पदार्त्तङ्गळिऩ् पोगत्तैयुम् ब्रह्माऩुबवत्तैच् चार्न्ददागवे मुक्तऩ् अऩुबविक्किऱाऩॆऩ्ऱु इव्वर्त्तत्तैक् कूऱुगिऱदु ‘सर्वेषु लोगेषु कामसारो पवदि’ ऎऩ्ऱ श्रुदि। आगैयाल्, तोषमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।

५४३ (सू) तर्शयदश्सैवम् प्रत्यक्षाऩुमाऩे।
प्रत्यक्षम् - श्रुदि। अऩुमाऩम् - स्म्रुदि। इवै एवम् - इव्वाऱु, तर्शयद: - जगत्व्याबारादिगळ् पगवाऩुक्केयुरियवै; मुक्तऩुक्कु अवै किडैया ऎऩ्ऱुम्, परिबूर्णब्रह्माऩुबवमे अवऩुक्कु उळ्ळदॆऩ्ऱुम्, इत्तगैय अर्त्तङ्गळैक् काट्टुगिऩ्ऱऩ। श्रुदियावदु ‘तस्मात्वा एदस्मादात्मन आगाशस्सम्बूद:’, ‘पीषास्मात् वाद: पवदे’, ‘एदस्य वा अक्षरस्य प्रशासऩे कार्क्कि सूर्यासन्द्रमसौ वित्रुदौ तिष्टद:’ ऎऩ्बदु मुदलियवै। स्म्रुदियावदु - ‘अहम् सर्वस्य प्रबवो मत्तस्सर्वम् प्रवर्त्तदे’, ‘विष्टप्याहमिदम् क्रुत्स्ऩम् एगाम्शेन स्तिदो जगत्’, ‘सोऽपित्याय शरीरात् स्वात् सिस्रुक्षुर्विविदा: प्रजा:’, ‘प्रशासिदारम् सर्वेषाम्’ मुदलियवै, जगत्स्रुष्टि मुदलियवऱ्ऱैप् परमबुरुषऩे सॆय्वदागक् कूऱुगिऩ्ऱऩ। ‘अद अगामयमाऩ: अगामो निष्काम आप्तगाम: आत्मगाम:’ ऎऩ्ऱ श्रुदियुम्, ‘प्रियो हि ज्ञाऩिऩोऽत्यर्त्तमहम् स स मम प्रिय: ॥ उदारा: सर्व एवैदे ज्ञाऩी त्वात्मैव मे मदम् । आस्तिद: स हि युक्तात्मा मामेवाऩुत्तमाम् कदिम् ॥ …। वासुदेवस्सर्वमिदि स महात्मा सुदुर्लब: ॥’ ऎऩ्ऱिदु मुदलिय स्म्रुदिगळुम् मुक्तऩुक्कुप् परमबुरुषानुबवमे पोगमॆऩ्ऱु सॊल्गिऩ्ऱऩ।

५४४ (सू) पोगमात्रसाम्यलिङ्गाच्च।
‘सोऽश्ऩुदे सर्वाऩ् कामाऩ् सह । ब्रह्मणा विबश्सिदा’ ऎऩ्ऱ श्रुदियिल् ब्रह्माऩुबवमॆऩ्ऩुम् पोगमात्रत्तिल् साम्यम् सॊल्गैयागिऱ लिङ्गत्तालुम् मुक्तऩुक्कु जगत्व्याबारमिल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु।

जगत्कारणत्वम्, जगन्नियन्द्रुत्वम् मुदलियवै परमबुरुषऩुक्के असादारणमाऩवैयॆऩ्ऱाल्, इव्वाऱु स्वदन्द्रगुण सर्वेश्वरऩ् मुक्तऩै ऒरुगाल् तिरुम्बवुम् संसारियाक्कक् कूडुमेयॆऩ्ऱ शङ्गैक्कु उत्तरमरुळिच्चॆय्गिऱार्।
५४५ (सू) अनाव्रुत्तिश्शप्तात् अनाव्रुत्तिश्शप्तात्
इङ्गु आव्रुत्तियावदु परिबूर्ण ब्रह्माऩुबवत्तै विट्टु संसारियादल्। अनाव्रुत्ति - ऒरुगालुम् अव्वाऱु तिरुम्बवुम् संसारत्तिऱ्कुत् तिरुम्बामै, परिबूर्णब्रह्माऩुबवत्तिऱ्कु इडैयीडिल्लादिरुक्कै। इदु मुक्तऩुक्कु शप्तत्ताल् तॆरिगिऱदु। पगवाऩुक्कु स्रष्ट्रुत्वम्, नियन्द्रुत्वम् मुदलियऩ श्रुदियाल् तॆरिवदु पोलवे, ‘एदेन प्रदिबत्यमाना: इमम् मानवमावर्त्तम् नावर्त्तन्दे’ ऎऩ्ऱुम् ‘स कल्वेवम् वर्त्तयऩ् यावदायुषम् ब्रह्मलोगमबिसम्बत्यदे न स पुनरावर्त्तदे’ ऎऩ्ऱुम्, ‘मामुबेत्य पुनर्जऩ्म तु:कालयमशाश्वदम् । नाप्ऩुवन्दि महात्माऩ: संसित्तिम् परमाम् कदा: ॥ आब्रह्मबुवनाल्लोगा: पुनरावर्त्तिऩोऽर्जुऩ । मामुबेत्य तु कौन्देय पुऩर्जऩ्म न वित्यदे॥’, ‘इदम् ज्ञाऩमुबाश्रित्य मम सादर्म्यमागदा: । सर्क्केऽपि नोबजायन्दे प्रळये न व्यदन्दि स ॥’ इत्यादि श्रुदिस्म्रुदिरूबङ्गळाऩ शप्तङ्गळाल्दाऩे मुक्तऩुक्कु आव्रुत्तियिल्लैयॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु।
इङ्गु पाष्यत्तिऩ् अबिमदमाऩ नाल्वगै शङ्गैगळुक्कुम् परिहारम् वरुमाऱु -
१। परमबुरुषऩ् ऒप्पारुम् मिक्कारुम् इल्लादवऩ्। आदलिऩ्, अवऩैविड उयर्न्द पुरुषऩाल् आव्रुत्ति शङ्गिप्पदऱ्किल्लै।
२। अनवदिगादिशयानन्दरूबमाऩ ब्रह्मत्तैयऩुबविप्पवऩुक्कु अऩ्याबेक्षैयिल्लाददाले स्वेच्चैयालुम् पुनराव्रुत्ति शङ्गिक्कवियलादु।
३। इवऩुक्कु वासऩैयोडु कर्मसमुदायम् नशित्तबडियाल् कर्ममूलमागवुम् पुनराव्रुत्ति शङ्गिक्कवॊण्णादु।
४। परमबुरुषऩ् स्वदन्द्रऩाऩालुम् सत्यसङ्गल्बऩाऩ ताऩ् मुक्तऩैत् तिरुप्पियऩुप्पमाट्टेऩॆऩ्ऱु सङ्गल्बित्तबडिये सॆय्य शक्तऩाऩबडियाल्, अवऩ् सङ्गल्बत्तालुम् पुनराव्रुत्ति शङ्गिक्कवॊण्णादु।
आगैयाल्, कालदत्त्वमुळ्ळवरैयुम् मुक्तैश्वर्यम् निलैबॆऱ्ऱदागिऱदु। इरुमुऱै ‘न स पुनरावर्त्तदे’ ऎऩ्ऱु कूऱियदु शास्त्रबरिसमाप्तियैक् काट्टुगिऱदॆऩ्ऱु ऎल्लाम् मिगवुम् समञ्जसम्।
इन्दक् कडैसि सूत्रत्तैत् तऩियदिगरणमागप् पिऱर् सिलर् करुदुगिऱार्गळ्। अदु श्रीबाष्यगाररुक्कु उडऩ्बाडऩ्ऱु। इदु मुऩ् अदिगरणत्तिऩ् शेषमॆऩ्ऱु स्वामि तेशिगऩिऩ् तिरुवुळ्ळम्। परमबुरुषऩुम् मुक्तऩुम् सत्यसङ्गल्बर्गळागैयाल्, जगत्व्याबारत्तालुम् साम्यशङ्गै एऱ्पट्टदु। अदै निव्रुत्ति सॆय्य इव्वदिगरणम् तेवैप्पट्टदु। अदऩाल् मुक्तऩुक्कु इव्वुलगिल् वरुगैये इन्द सूत्रत्ताल् तडुक्कप्पडुगिऱदु। इदऩाल् मुक्तऩ् वैगुण्डत्तिल् पगवत्सेवाबरदन्द्रऩाय् इरुक्किऱदैत् तविर तऩ्ऩैयुम् जगत्स्रष्टा ऎऩ्ऱु शङ्गिक्कुम्बडि आव्रुत्तियै अडैवदिल्लैयॆऩ्बदाल् इन्द सूत्रम् पूर्वादिगरणशेषमायिऱ्ऱु। ‘इमम् मानवमावर्त्तम् नावर्त्तन्दे’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् ‘इमम्’ ऎऩ्ऱ इदम्शप्तम् ऎल्ला आवर्त्तङ्गळुक्कुम् उबलक्षणमागैयाल् ऎन्द ऒरु मानवावर्त्तत्तिलुम् आव्रुत्ति कूडादु आऩालुम्, इन्द मानव आवर्त्तत्तिल् आव्रुत्ति कूडलामॆऩ्ऱु शङ्गैयुम् तवऱु। आगैयाल्, सर्वगर्मविनिर्मुक्तऩाऩ इवऩुक्कु कर्मादीऩमागप् पुऩराव्रुत्ति किडैयादु। आगवे, सर्वस्वामियाऩ परमबुरुषऩुक्कु असादारणसिह्ऩमाऩ जगत्कारणत्वम्, मोक्षप्रदत्वम्, श्रिय: पदित्वम्, शेषशायित्वम् मुदलियवऱ्ऱुडऩ् सर्वदेशगालावस्तैगळुक्कुम् पॊरुत्तमाऩ सर्वविद कैङ्गर्यमे मुक्तऩुक्कु उरियदु ऎऩ्ऱु अदिगरणत्तिऩ् अर्त्तम् निलै पॆऱ्ऱदु।
इन्दप्पादत्तिलुळ्ळ आऱु अदिगरणङ्गळिऩ् सारम् -
१। सम्बत्याविर्प्पावादिगरणत्तिल् - अबहदबाप्मत्वादि(त्रुष्टि?)विशिष्टमाग स्वरूबत्तिऱ्कु आविर्बावम् पऱ्ऱियुम्,
२। अविबागादिगरणत्तिल् - स्वप्रगारियाय् परमबुरुषबर्यन्दमाग ‘अहम् ब्रह्मास्मि’ ऎऩ्गिऱ अऩुबवम् उण्डॆऩ्ऱुम्,
३। प्राह्मादिगरणत्तिल् ज्ञाऩ स्वरूबमाग श्रुदियिल् कूऱप्पट्ट मुक्तऩुक्कु अबहदबाप्मत्वादिगुणङ्गळागिऱ स्वप्रगारङ्गळुडऩ् स्वाऩुबवमुम्,
४। सङ्गल्बादिगरणत्तिल् तऩ् सङ्गल्बत्ताले ज्ञात्यादिगळैयडैदलुम्,
५। अबावादिगरणत्तिल् मुक्तऩुक्कुम् तेहबरिक्रहत्तिल् नियमम् इऩ्मैयुम्,
६। जगत्व्याबारवर्जादिगरणत्तिल् ब्रह्मसाम्यप्राप्तियिल् जगत्कारणत्वादिगळाऩ ब्रह्मलक्षणवर्जऩमुम् ऎऩ्बवै आऱु अदिगरणङ्गळालुम् विळक्कप्पट्टऩ।

श्री पाष्यार्त्तदीबिगै नाऩ्गाम् अध्यायमुम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु।

श्री क्रुष्णार्प्पणमस्तु।

मङ्गळम् पाष्यगाराय महऩीयगुणाप्तये ।
मङ्गळम् पूर्वबाश्सात्यगुरुप्योऽस्तु निरन्दरम् ॥