१३७ अत्यक्षादिगरणम्
४९२ (सू) सोऽत्यक्षे तदुबगमादिप्य:।
‘मऩ: प्राणे । प्राण: तेजसि’ ऎऩ्गिऱ श्रुदिक्रमत्तै अऩुसरित्तु सिन्दिप्पदाल् सङ्गदि स्पष्टमाऩदु।
अन्द प्राणऩ् तेजस्सिलुम् सम्योगिक्किऱाऩा अल्लदु जीवऩिडत्तिल् सम्योगिक्किऱाऩा? ऎऩ्ऱु सम्शयम्। ‘प्राणस्तेजसि’ ऎऩ्ऩुम् वसऩत्ताल् तेजस्सिल् ताऩ् सम्योगिक्किऱाऩॆऩ्ऱ पूर्वबक्षत्तै निरसिक्किऱार्।
स: - इन्द्रियसम्युक्त-मऩोविशिष्टऩाऩ प्राणऩ्, अत्यक्षे - इन्द्रियात्यक्षऩाऩ {जीवऩिडत्तिल् सम्श्लेषिक्किऱाऩ्। ऎदऩाल्? तदुबगमादिप्य: - अन्द} जीवऩिडम् प्राणऩुक्कु अन्दिमगालत्तिल् सेर्क्कैयुम्, अदऱ्कुमुऩ् जीवऩुक्कु अदीऩमाऩ प्रदिष्टादिगळुम् श्रुदियाल् काट्टप्पट्टवै। आग, इन्द उबगमादिगळाल् ऎऩ्ऱबडि। ‘एवमेव इममात्माऩम् अन्दगाले सर्वे प्राणा अबिसमायन्दि’, ‘तमुत्क्रामन्दम् प्राणोऽऩूत्क्रामदि’, ‘कस्मिऩ् वा प्रदिष्टिदे प्रदिष्टास्यामि’ ऎऩ्ऱ श्रुदिगळुक्कु विरोदम् वारामैक्काग उबगमादिगळाले जीवऩिडम् प्राणऩुक्कु सम्योगत्तै अङ्गीगरित्तुप् पिऩ्ऩर् ‘प्राण: तेजसि’ ऎऩ्ऱबडि तेजस्सिल् सम्योगम् सॊल्वदु पॊरुन्दुमॆऩ्बदु करुत्तु। इदऩाल्, यमुऩै सागरत्तैयडैगिऱदॆऩ्ऱाल्, कङ्गैयुडऩ् कूडिच्चॆल्गिऱदु ऎऩ्बदुबोल, ‘प्राण: तेजसि’ ऎऩ्गिऱ श्रुदिक्कुम्, आत्मावुडऩ् कूडियवऩागवे प्राणऩ् तेजस्सुडऩ् सम्बन्दिक्किऱदॆऩ्ऱु कूऱियदायिऱ्ऱु।