१३६ मऩोदिगरणम्
४९१ (सू) तन्मऩ: प्राण उत्तरात्।
‘वाङ्मऩसि सम्बत्यदे । मऩ: प्राणे’ ऎऩ्ऱ श्रुदिक्रमत्तै अऩुसरित्तु सिन्दिप्पदाल्, सङ्गदि वॆळिप्पडैयायुळ्ळदु।
‘मऩ: प्राणे’ ऎऩ्ऩुम् श्रुदियिल् प्राणशप्तत्ताल् अप्पु (नीर्) सॊल्लप्पडुगिऱदा? प्राणऩ् ताऩायॆऩ्ऱु सम्शयम्। प्राणऩुक्कु मऩमे प्रक्रुदियॆऩ्बदु नेरिल् इल्लाद पोदिलुम्, ‘अऩ्ऩमयम् हि सोम्य मऩ:’ ऎऩ्ऱु मऩत्तिऱ्कु अऩ्ऩविगारत्वम् श्रुदमागैयाल् अऩ्ऩम् ऎऩ्बदऩ् पॊरुळाऩ प्रुदिविक्कु जलम् कारणमागैयाल् ‘आबोमय: प्राण:’ ऎऩ्ऩुम् श्रुदियाल् प्राणऩुक्कु जलमयत्वम् तोऩ्ऱुवदालुम्, परम्बरैयाग प्राणऩुक्कु प्रक्रुदियाऩ जलत्तिल् परम्बरैयागवे मऩस्सिऩ् लयम् युक्तमागैयाल् प्राणऩॆऩ्ऱ सॊल्लाल् जलम् (अप्पु) सॊल्लप्पडुगिऱदॆऩ्ऱु पूर्वबक्षम्। इदऩै निरसिक्किऱार्।
(सू) तन्मऩ: प्राण उत्तरात्
तन्मऩ: - सर्वेन्द्रियङ्गळुडऩ् कूडिय मऩमाऩदु प्राणऩुडऩ् सम्योगिक्किऱदु। {ऎदऩाल्?} उत्तरात् - ‘मऩ: प्राणे’ ऎऩ्ऱ अडुत्त वाक्यमुम् मुक्यप्राणऩुडऩ् मऩत्तिऩ् सम्बन्दत्तैच् चॊल्वदाल् ऎऩ्ऱबडि। इङ्गु ‘अऩ्ऩमयम् हि सोम्य मऩ: । आबोमय: प्राण:’ ऎऩ्ऱ श्रुदियाल् मऩ:प्राणङ्गळुक्कु मऩमे प्रक्रुदियॆऩ्बदुम् अप्पे प्रक्रुदियॆऩ्बदुम् इवै सॊल्लप्पडविल्लै। एऩॆऩिल्, मऩस्सु अहङ्गारत्तिलिरुन्दु तोऩ्ऱियदादलालुम्, प्राणगारणमाग आगाशत्तिलिरुन्दु तोऩ्ऱियदादलालुम्, अऩ्ऩत्ताल् मऩत्तिऱ्कुत् तिरुप्तियुम्, ऐलत्ताल् प्राणऩुक्कुत् तिरुप्तियुम् सॊल्लप्पडुगिऩ्ऱऩ। आगैयाल्, मुक्यप्राणऩिडत्तिल् मऩस्सु सम्योगिक्किऱदॆऩ्ऱु तेऱिऱ्ऱु।