१३३ अक्ऩिहोत्रात्यदिगरणम्
‘इदरस्याप्येवमसम्श्लेष:’ ऎऩ्ऱ सूत्रत्तिल् वित्याब(फ)लत्ताल् सुक्रुदत्तुक्कुम् अश्लेषम् कूऱप्पट्टदु। अक्ऩिहोत्रम् मुदलिय नित्यनैमित्तिगमाऩ तत्तम् आश्रमदर्मङ्गळुम्, पॊदुवाग सुक्रुदत्तिल् अडङ्गुवदाल्, अवऱ्ऱिऩ् पलङ्गळुक्कुम् अश्लेषम् वरत्तोऩ्ऱुवदाल् प(फ)लत्तिल् विरुप्पम् इल्लादवऩुक्कु अऩुष्टाऩम् सम्बविक्कादु ऎऩ्गिऱ शङ्गैयाल् सङ्गदि।
अक्निहोत्रम् मुदलिय आश्रमदर्ममाऩदु वित्वाऩाल् अऩुष्टिक्कत् तक्कदा इल्लैया ऎऩ्ऱु सम्शयम्। सुक्रुददुष्क्रुदङ्गळुक्कु अश्लेषविनाशम् सॊल्वदाल् अव्वाश्रम तर्मङ्गळुम्, सुक्रुदङ्गळागैयाले तत्पलत्तुक्कुम् अश्लेषम् वरत् तोऩ्ऱुवदाल् पयऩऱ्ऱ अक्ऩिहोत्रादिगळ् अऩुष्टिक्क वेण्डादवै ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम्। इत्तै निरसिक्किऱार्।
४८५ (सू) अक्ऩिहोत्रादि तु तत्कार्यायैव तत्तर्शऩात्।
तुशप्तम् पूर्वबक्षत्तै विलक्कुगिऱदु। अक्ऩिहोत्रादि तु - अक्ऩिहोत्रादियाऩ सुक्रुदमाऩदु, तत्कार्यायैव - वित्योत्पत्तियॆऩ्ऩुम् कार्यत्तिऱ्कागवे अऩुष्टिक्कत्तक्कदु ऎऩ्ऱवाऱु। एऩॆऩिल्, तत्तर्शऩात् - ‘तमेदम् वेदानुवसऩेऩ’ ऎऩ्ऱु श्रुदियिल् अक्ऩिहोत्रादिदर्मङ्गळुक्कु वित्यासादऩत्वम् काणप्पडुवदाल् ऎऩ्ऱबडि। वित्यैयो नाळ्दोऱुम् सॆय्युम् अक्ऩिहोत्रादि-नित्यनैमित्तिगगर्मत्ताल् तेहत्तै विडुमळवुम् वळर वेण्डियिरुप्पदाल्, अदऱ्काग आश्रमदर्मत्तै अवश्यम् अऩुष्टिक्कवेण्डुम्। अप्पडि अऩुष्टिक्काविडिल् वित्यैये उण्डाग माट्टादॆऩ्बदु करुत्तु।
अऩुष्टित्त कर्मत्तुक्कु पलमेऱ्पड प्रदिबन्दम् एऱ्पडुमा? एऱ्पडादा ऎऩ सन्देहित्तु, एऱ्पडलामॆऩ्ऱु मुऩ् कूऱियदैक् काट्टुगिऱार् -
४८६ (सू) अदोऽऩ्याबि ह्येगेषामुबयो:।
अद: - वित्यैक्कुक् कारणमाऩ अक्ऩिहोत्रादिदर्मत्तैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ, अऩ्याबि - इदुवरै पलऩ्दराद कर्माक्कळुम् उळ्ळऩवेयॆऩ्ऱु सिल शागिगळिऩ् मदम् उण्डु।
४८७ (सू) यदेव वित्ययेदि हि।
हि - ऎदऩाल्, ‘यदेव वित्यया करोदि ॥॥ तदेव वीर्यवत्तरम् पवदि’ ऎऩ्ऱु उत्कीद-उबासऩत्ताले क्रदुबलमाऩ स्वर्गादिगळुक्कुक् कर्मान्दरङ्गळाल् प्रदिबन्दमेऱ्पडामै कूऱप्पट्टदो, अदे कारणत्ताल् पलम् प्रदिबन्दमडैन्द सादुक्रुत्यङ्गळ् उण्डॆऩ्ऱु वसऩत्तुक्कु मुऩ् कूऱियदे विषयमॆऩ्ऱु तेऱिऱ्ऱु।
इङ्गुळ्ळ विशेषम् - ‘सर्वाबेक्षा स’ ऎऩ्ऱ अदिगरणत्तिल् कर्माक्कळ् अङ्गमॆऩप्पट्टऩ। इङ्गुम् कर्माक्कळुक्कु अङ्गबावत्तै एऩ् कूऱुगिऱारॆऩ्ऱाल् - मुऩ्बादत्तिल् वित्यै ऎदैयुम् ऎदिर्बाराददॆऩ्ऱु शङ्गित्तु, ऎदिर्बार्प्पदे (साबेक्षम्) ऎऩ्ऱु सादिक्कप्पट्टदु। इव्वदिगरणत्तिलो सुक्रुदम् ऒट्टादु ऎऩ्ऱ प्रसङ्गत्तिल्, अक्ऩिहोत्रादिगळुम् सुक्रुदमागैयाल्, अवऱ्ऱै विट्टुविडलामॆऩ्ऱु शङ्गित्तु अवै अवश्यम् अऩुष्टिक्क वेण्डियवै ऎऩ्ऱु स्ताबिक्कप्पोवदाल् कूऱियदु कूऱल् ऎऩ्ऱ तोषमिल्लैयाम्।