०९ अनारब्धकार्याधिकरणम्

१३२ अनारप्तगार्यादिगरणम्
४८४ (सू) अनारप्तगार्ये एव तु पूर्वे तदवदे:।
पिरह्मवित्योत्पत्तिक्कु मुऩ्ऩुम् पिऩ्ऩुमुळ्ळ सुक्रुददुष्क्रुदङ्गळुक्कु अश्लेषमुम् विनाशमुम् कूऱप्पट्टऩ। इप्पोदु वित्यैक्कु मुऩ्बुळ्ळ प्रारप्तेदरमाऩ सुक्रुददुष्क्रुदङ्गळुक्कु मट्टुम् वित्यामाहात्म्यत्ताल् विनाशम् इङ्गु समर्त्तिक्कप्पडुगिऱदु {ऎऩ्ऱु सङ्गदि}।
वित्योत्पत्तिक्कु मुऩ्बुळ्ळ पुण्यबाबङ्गळ् अऩैत्तिऱ्कु विनाशमुण्डा अल्लदु प्रारप्तत्तिऩैत् तविर्त्त कर्मङ्गळुक्कु मट्टुमा ऎऩ्ऱु सम्शयम्। ‘सर्वे पाप्मान: प्रदूयन्दे’ ऎऩ्ऱु पॊदुवाग कूऱियिरुप्पदाल्, ऎल्ला पाबङ्गळुक्कुम् विनाशम् कूडुमॆऩ्बदु पूर्वबक्षम्। अदै निरसिक्किऱार्।

(सू) अनारप्तगार्ये एव तु पूर्वे तदवदे:।

‘तु’शप्तम् पक्षत्तै विलक्कुवदु। पूर्वे अनारप्तगार्ये एव - वित्योत्पत्तिक्कु मुन्दैय - प्रारप्तमल्लाद कर्माक्कळे नशिक्किऩ्ऱऩ। एऩॆऩिल्, तदवदे: - ‘तस्य तावदेव सिरम् यावत् न विमोक्ष्ये अद सम्बत्स्ये’ ऎऩ्ऱु वित्यै पूर्त्तियाऩवऩुक्कु उडलै विडुंवरै विळम्बमुण्डॆऩ्ऱु वेदम् कूऱुवदाल् - सर्वगर्मङ्गळुम् अऴिन्दिट्टाल् शरीरस्तिदिये सम्बविक्कादु। आदलिऩ् - शरीरत्तैत् तरिप्पदऱ्कुक् कारणमाऩ प्रारप्तगर्मम् तविर मऱ्ऱ अप्राप्तगर्मङ्गळुक्के नाशम् ऎऩ्ऱु तेऱिऱ्ऱु।