११२ अक्ऩीन्दऩात्यनबेक्षादिगरणम्
स्तुदिप्रसङ्गात् अवान्दर सङ्गदि विशेषमूलमाग इरण्डु अर्त्तङ्गळ् सिन्दिक्कप्पट्टऩ। ‘ऊर्त्वरेदस्सु स शप्ते हि’ ऎऩ्ऱ सूत्तिरत्तिल् वित्यावाऩ्गळुम् ऊर्त्वरेदस्सुक्कळुमाऩ आश्रमिगळुण्डॆऩ्ऱु कूऱप्पट्टदु। इप्पोदु ऊर्त्वरेदस्सुक्कळुक्कु यञ्जात्यदिगारमिल्लामैयाल् अवऱ्ऱै अङ्गमागक् कॊण्ड वित्यै कूडादॆऩ्गिऱ शङ्गैयै निवर्त्तिक्किऱार् ऎऩ्ऱु मुदलदिगरणत्तोडु सङ्गदि।
ऊर्त्वरेदस्सुक्कळाऩ आश्रमिगळिल् ब्रह्मवित्यै कूडुमा कूडादा ऎऩ्ऱु सम्शयम्। अवर्गळुक्कु यज्ञादिगळिल्लामैयाल् अवऱ्ऱै अङ्गङ्गळागक् कॊण्ड वित्यैयुम् कूडादु ऎऩ्ऱ पूर्वबक्षत्तै निरसिक्किऱार्।
४४२ (सू) अद एव साक्ऩीन्दनात्यनबेक्षा।
‘यदिच्चन्दो ब्रह्मसर्यम् सरन्दि’ ऎऩ्ऱुम् ‘एदमेव प्रव्राजिनो लोगमिच्चन्द: प्रव्रजन्दि’ ऎऩ्बदु मुदलिय श्रुदिगळाले ऊर्त्वरेदस्सुगळुक्कुम् वित्यैयुण्डॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु। अदऩालेये अवर्गळिऩ् वित्यै, अक्ऩि विऱगु मुदलियवऱ्ऱै (कर्माक्कळै) अबेक्षिक्काददु - अक्ऩ्यादाऩम् मुदलिय कार्यङ्गळै ऎदिर्बार्क्काददु ऎऩ्बदाम्।