४२ स्तुतिमात्राधिकरणम्

११० स्तुदिमात्रादिगरणम्
४३७ (सू) स्तुदिमात्रमुबादानादिदि सेन्नाबूर्वत्वात्।

मुऩ्ऩदिगरणत्तिल् ब्रह्मनिष्टऩैत् तुदिप्पदऱ्काग आश्रमत्तिऱ्कु अऩुवादत्वत्तैप् पूर्वबक्षमाक्कि विदिये यॆऩ्ऱु स्ताबित्तार्। इव्वाऱे इङ्गुम् स्तुदियिऩ् प्रसङ्गत्ताले रसदमत्वत्तैक् काट्टुम् वाक्यङ्गळ् स्तुदिबरङ्गळा अल्लदु त्रुष्टिविदिया ऎऩ्ऱु सम्शयत्ताल् सङ्गदि।
पूर्वबादत्तिल् उत्कीदम् पऱ्ऱिय प्रसङ्गम् वन्ददु। इव्वदिगरणत्तिलुम् मऱुबडि एऩ् उत्कीदम् पऱ्ऱिप् पेसप्पडुगिऱदु ऎऩिल्, इव्वदिगरणम् उत्कीद उबासऩबरम् ऎऩ्ऱुम् मुऩ् उत्कीदादिगरणम् इङ्गु सित्तमाऩ उबासऩत्तै - ‘वराददै मुऩ्गूट्टि ऎदिर्बार्त्तल्’ ऎऩुम् अनागदावेक्षण न्यायत्ताल् उबजीवित्तु क्रदुक्कळिल् उबादाऩ नियममिल्लै ऎऩ्बदैच् चॊल्लुम् विषय वेऱुबाट्टाल् इरण्डिऱ्कुम् विरोदम् इल्लै।
‘ओमित्येददक्षरमुत्कीदमुबासीद, ओमित्युत्कायदि, तस्य उबव्याक्याऩम्। एषाम् पूदानाम् प्रुदिवी रस:, प्रुदिव्या आबो रस:, अबामोषदयो रस:, ओषदीनाम् पुरुषो रस:, पुरुषस्य वाक्रस:, वास रुक्रस:, रुसस्साम रस:, साम्ऩ उत्कीदो रस:, स एष रसानाम् रसदम: परम: परार्त्य: अष्टमो यदुत्कीद:’ इम्मादिरि वाक्यङ्गळिल् कर्माङ्गमाऩ उत्कीदत्तैच् चार्न्द त्रुष्टिविशेषङ्गळुक्कु विदि एऱ्कत्तक्कदा? अल्लदु उत्कीदादिगळिऩ् स्तोत्रम् मट्टुमा? ऎऩ्ऱु सम्शयम्। स्तुदिमात्रमे; एऩॆऩिल्, उबादाऩात् - ‘इयमेव जुहू:, स्वर्क्को लोग: आहवऩीय:’ ऎऩ्ऩुम् वाक्यत्तिल्, जुहू-स्वर्गलोगादिगळाग स्तोत्रम् सॆय्यप् पडुवदागक् काण्बदाल्, कर्माविऩ् अङ्गमाऩ उत्कीदत्तै रसदमम् ऎऩ्ऱॆल्लाम् पेसियदालॆऩ्ऱवाऱु। इदऩाल् ‘स एष रसानाम् रसदम: परम: परार्त्यो अष्टमो यदुत्कीद:’ ऎऩ्गिऱ वाक्यम् कर्माविऩ् अङ्गमाऩ उत्कीदम् स्तोत्रबरमॆऩ्ऱु कर्माङ्गमाऩ उत्कीदत्तै रसदमत्व अडिप्पडैयागत् तुदिप्पदे नोक्कम्। इदि सेन्न - ऎऩ्ऱिव्वाऱु कूऱुवदु तवऱे। एऩॆऩिल्, अबूर्वत्वात् - मुऩ् प्राप्तम् इल्लाददाल् ऎऩ्ऱबडि। उत्कीदादिगळ् रसदममाग इरुप्पदाग प्रमाणान्दरत्ताल् प्राप्तमल्लाद पडियाल् ऎऩ्बदाम्। ‘इयमेव जुहू: स्वर्क्को लोग:’ ऎऩ्गिऱ वाक्यम् जुहूविदि पक्कत्तिल् इरुप्पदाल् ऒरे वाक्यमाय् कॊण्डु, जुहूवै स्वर्क्कादिलोगमाग अऩुवादम् सॆय्दु तुदिक्किऱदु ऎऩ्बदाम्। ‘स एष रसाऩाम् रसदम:’ ऎऩ्ऱ वाक्यमो उत्कीदविदि पक्कत्तिल् इल्लामैयाल् प्रगरणम् वेऱाऩदादलिऩ्, रसदमत्वादिगळ् अप्राप्तमॆऩ्बदालुम् स्तुदिक्कागवे एऱ्पट्टऩवल्लवॆऩ्बदाम्।

४३८ (सू) पावशप्ताच्च

‘उबासीद’ ऎऩ्ऱु पावशप्तत्तालुम् - विदिप्रत्ययत्तोडु कूडिय क्रियावासिशप्तत्तालुम् ऎऩ्ऱबडि। इदु विदिक्क वेण्डिय पॊरुळैच् चॊल्वदाल् इव्वाक्यम् त्रुष्टिविदिबरमॆऩ्बदाम्।