३० कामाद्यधिकरणम्

९८ कामात्यदिगरणम्
३८९ (सू) कामादीदरत्र तत्र सायदनादिप्य:।
प्राणित्रुत्वादिगळुक्कुम् अशनायात्यदीदत्वादिगळुक्कुम्, तर्मिबेदम् इल्लामैयाल् वित्यैक्यम् कूऱप्पट्टदु। इङ्गु वशित्वम् मुदलिय ऎट्टु कुणङ्गळुक्कुम् तर्मिबेदम् उळ्ळदाग शङ्गैयाल् सङ्गदि।
सान्दोक्यत्तिल् तहरागाशत्तिऩुळ्ळिरुप्पवऩ् अऱियत्तक्कवऩ् ऎऩ्ऱु विदिक्कप्पडुगिऱदु। वाजसनेयगत्तिल् ह्रुदयत्तिऩ् उळ्ळे शयऩित्तिरुप्पऩ् ऎल्लोरैयुम् वशप्पडुत्तुबवऩ् - ऎल्लोर्क्कुम् तलैवऩ् ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुगिऱदु। इन्द इरण्डिडङ्गळिलुम् वित्यै ऒऩ्ऱा वॆव्वेऱा ऎऩ्ऱु सम्शयम्। रूबम् वॆव्वेऱाऩदाल् वित्यैयुम् वेऱाऩदु ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम्, आऩाल् इरण्डिलुम् उबास्यऩ् परमात्मावे। इरुप्पिऩुम्, ओरिडत्तिल् आगाशम् ऎऩप्पडुम् परमात्मा उबास्यऩ्, मऱ्ऱ इडत्तिल् आगाशत्तिल् शयऩित्तिरुक्कुम् परमात्मा उबास्यऩ् ऎऩ्ऱु रूबबेदत्ताल् वित्यैयुम् वेऱुबट्टदे ऎऩ्ऱ पूर्वबक्षत्तै निरसिक्किऱार्।
इदरत्र = वाजसनेयगत्तिलुम् तत्र स सान्दोक्यत्तिलुम् कामादि सत्यम्, कामम् मुदलियवैये उबास्यमाऩ रूबम् - एऩॆऩिल्, आयदनादिप्य: ह्रुदयायदनत्वम्, सत्य सङ्गल्बत्वम् ऎऩ्ऩुम् वशित्वम् मुदलियवऱ्ऱिऩ् प्रत्यबिज्ञाऩत्तालुम्, परम् ज्योदिरुबसम्बत्य ऎऩ्ऱुम्, अबयम् वै ब्रह्म पवदि ऎऩ्ऱुम् ब्रह्मप्राप्तियॆऩ्ऩुम् ओ पलत्तालुम्, वित्यैक्यम् सित्तमायिऱ्ऱु। सान्दोक्यत्तिल् उळ्ळ तहरवित्यैयिल् ह्रुदयायदऩऩाऩ आगाशम् ऎऩप्पडुम् ब्रह्मम् सत्यगामत्वादि कुणङ्गळुडऩ् उबासिक्कत्तक्कदु ऎऩ्ऱु निच्चयिक्कप्पट्टदु।
वाजसनेयगत्तिल् ह्रुदयायदऩऩाऩ परमात्मावे सत्यसङ्गल्बत्वत्तिऩ् विशेषङ्गळाऩ वशित्वादिगळुडऩ् उबास्यऩ् ऎऩ्ऱु तीर्माऩिक्कप्पट्टदु। एऩॆऩिल्, रूबैक्यत्ताल् वित्यैक्यम् सित्तित्ताल् “य एषोन्दर् ह्रुदय आगाश: तस्मिऩ् शेदे’ ऎऩ्ऱुळ्ळ आगाश शप्तम् ह्रुदयागाशत्तैच् चॊल्गिऱदु। परमात्मावैच् चॊल्लविल्लै। आगवे रूबबेदमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।

आमाम्; मऩस्सालेये अदु काणत्तक्कदु। ‘नेह नाऩास्ति किञ्जऩ’ मुदलियवै इन्द वित्यैयिल् मुऩ्ऩाल् तॊडङ्गियुळ्ळऩ। आदलिऩ्, अदुवे पिऩ् ‘नेदि नेदि’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पडुवदाल् ब्रह्मम् निर्विशेषम् ऎऩ्ऱु तोऩ्ऱुवदाल् वशित्वम् मुदलिय कुणङ्गळुम्, स्तूलत्वादि कुणङ्गळ् पोलवे निषेदिक्कत्तक्कवै। आगैयाल्, सत्यगामत्वादिगळुक्कु मोक्ष सादऩमाऩ उबासऩत्तिल् वेत्यमाऩ रूबम् इल्लै ऎऩ्गिऱ शङ्गैयैप् परिहरिक्किऱार्।
३९० (सू) आदरात् अलोब:।
वेऱुप्रमाणङ्गळाल् अऱियप्पडाद स्वरूबमाऩ वशित्वम् मुदलियवै वेदत्ताल् मट्टुम् अऱियत्तक्कऩवादलिऩ्, इङ्गु आदरत्तिऩाल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। आदलिऩ्, लोबम् कूडादु। वशित्वादिगळुम् ब्रह्म कुणम् ऎऩ्ऱु अवसियम् ऒप्पुक्कॊळ्ळ वेण्डुम्। विशेषमिल्लैयॆऩ्ऱु निषेदिक्कुम् श्रुदिगळो प्राक्रुद विशेषत्तै निषेदिप्पवै। ‘नेह नानास्ति’ ऎऩ्ऱ निषेदमुम् प्रबञ्जम् मुऴुवदुम् ब्रह्मत्तिऩ् कार्यमादलिऩ्, ब्रह्मात्मगमिल्लाद वेऱॆदुवुमिल्लैयॆऩ्ऱु निषेदत्तैक् करुत्तागक् कॊण्डदु। आगवे सत्यगामत्वम् मुदलियऩ अऱियवेण्डिय ब्रह्मत्तिऩ् रूबङ्गळागक्कूडुम्।

इप्पडियाऩाल् सत्यगामत्वत्तुडऩ् कूडिय ब्रह्म उबासऩङ्गळुक्कुप् पलमाग “स यदि पित्रुलोग कामो पवदि ऎऩ्ऱु सांसारिग पलत्तैये सॊल्वदाल्, सगुणब्रह्मोबासगऩुक्कु मोक्ष पलम् किडैयादॆऩ्गिऱ शङ्गैयै निरसऩम् सॆय्गिऱार्।
३९१ (सू) उबस्तिदे अद: तत्वसऩात्।
उबस्तिदे = ब्रह्मम् प्राप्तमाऩ पोदु : जीवऩ् स्वस्वरूबम् आविर्प्पवित्तु पन्दङ्गळै विट्टु नीङ्गियवळविले। अद: इन्दब्रह्म प्राप्तियै हेदुवाय्क्कॊण्डु तत्वसऩात् : कामसारम् (इष्टप्पट्टबडि सञ्जारम्) सॊल्लप्पट्टिरुप्पदाल्। अदावदु - परमात्मावैयडैन्दु स्वस्वरूबत्तैप् पॆऱुगिऱाऩ्। ‘स उत्तम: पुरुष: - स तत्र पर्येदि जक्षत् क्रीडऩ् रममाण: स्त्रीबिर् वा यानैर् वा ज्ञादिबिर् वा नोबजऩम् स्मरऩ् इदम् शरीरम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘स स्वराट् पवदि तस्य सर्वेषु लोगेषु कामसारो पवदि’ ऎऩ्ऱुम् अवित्यै नीङ्गिऩ पडियाल् स्वरूबत्तैप् पॆऱ्ऱ मुक्तऩुक्के जक्षणादि, क्रीडैगळैच् चॊल्वदाल् ब्रह्मसम्बत्तिगारणमाग क्रीडऩादिगळ् सित्तिक्किऩ्ऱऩ। आदलाल्, अवै संसार पलङ्गळल्ल
(मुक्तऩ् मोक्ष तसैयिल् पित्रुलोगत्तैयो तऩ् मूदादैयर् अऩैवरैयुमो पार्क्क ऎण्णुगिऱाऩ्। पऱ्पल विरुप्पङ्गळ् अवऩुक्कुत् तोऩ्ऱुगिऩ्ऱऩ। इप्पोदु इवऩ् विरुप्पमॆल्लाम् निऱैवेऱक्कूडियवै इवऩ् सत्य सल्गल्बऩाय्त् तिगऴ्गिऱाऩ्, विट्टगुऱै तॊट्टगुऱैयॆऩ्बार्गळ्।
मुऩ्बिऱवियिल् इवऩ् अऩुबविक्कविरुम्बिय उत्तममाऩ कामङ्गळ् पल पल। मुक्कियमाग, कोयिल्, तिरुमलै, पॆरुमाळ् कोयिल्, तिरुनारायणबुरम्, पत्रिगाश्रमम् मुदलिय तिव्य तेशङ्गळिल् अर्च्चै मूर्त्ति ऎम्बॆरुमाऩ्गळैक् कण्णाल् आरावमुदमाय् स्वदन्दरमाय् - पिऱर् यारुम् तडुक्क मुडियादबडि सेविक्कत् तऱ्पोदु विरुम्बुगिऱाऩ्। मुऩ् पिऱवियिल् वऱुमै; वाहऩ वसदिगळिल्लै, पोदुमॆऩ्ऱळवुम् सेविक्क वसदियिल्लै। तडै वेऱु। तऩ् पित्रुवर्क्कङ्गळुम् - पन्दुक्कळुम्। स्त्रीवर्क्कमुम् पुडै सूऴत्तक्क वाहऩ वसदिगळुडऩ् अत्तऩै अर्च्चैगळैयुम् सेविक्कप् पार्क्किऱार्। ऒरे समयत्तिल् नालैन्दु तिव्य तेसङ्गळैयुम् सेविक्क निऩैक्किऱार्। ऎन्द मऩिदरिऩ् तडैयुमिऩ्ऱि एगान्दमाग वेण्डिय पित्रुक्कळ् पल तलैमुऱैयिऩर् - मऱ्ऱ सुऱ्ऱत्तार् पुडैसूऴ वेण्डिय पडि सूक्ष्ममाऩ अल्लदु स्तूल सरीरङ्गळैक् कॊण्डु सेविक्कलाम्। कर्मक्रुदमाऩ पन्दम् एदुमिल्लै। पसियिल्लै - तागमिल्लै। इरुप्पिऩुम् पल पल पगवत्प्रसादङ्गळैयुम् सुवैत्तुक्कॊण्डुम् पन्दु जऩङ्गळुडऩ् क्रीडित्तुक् कॊण्डुम् उल्लासमाग पगवत् सेवैयै यऩुबवित्तुविट्टुप् परमबदत्तैयवऩ् विरुम्बुम् पोदु पोय्च् चेरुगिऱाऩ् ऎऩ्बदाम्। इव्वाऱु मुक्तात्माविऩ् सत्यसङ्गल्बत्वम् पॆरुमैप्पडप् पेसप्पडुगिऱदु।