८१ परादिगरणम् ७
३४४ (सू) परमदस्सेदूऩ्माऩ-सम्बन्द-पेदव्यबदेशेप्य: [३०]
ब्रह्मम् उबयलिङ्गम् ऎऩ्ऱु निलैनाट्टप्पट्टदु। इप्पोदु मुऩ् कूऱिय - जगत्तिऱ्कॆल्लाम् निमित्तमायुम् उबादाऩमुमायुळ्ळ ब्रह्मत्तै विडच्चिऱन्ददोर् तत्तुवमिरुक्किऱदु ऎऩ्ऱु सिल पोलि हेदुक्कळाले शङ्गित्तु कण्डिक्कप्पडुगिऱदॆऩ्बदु सङ्गदि,
‘यदो वा इमानि पूदाऩि’ मुदलिय वाक्कियङ्गळाल् जगत्तिल् जऩ्मादिगळुक्कुक् कारणमाऩ ब्रह्मत्तैविड वेऱाऩ परदत्त्वम् इरुक्किऱदा इल्लैया ऎऩ्ऱु सम्शयम्। ‘अद य आत्मा स सेदु:’ ऎऩ्ऱु कुऱिप्पदालुम्, ‘एदम् सेदुम् तीर्त्वा’ ऎऩ्ऱु ब्रह्मत्तैत् ताण्डिच् चॆल्ल वेण्डिय सेदुवागक् कुऱित्तदालुम् इदऱ्कु मेलुम् उयर्न्द तत्त्वम् उळ्ळदॆऩ्ऱु पूर्वबक्षम्। सेदु ऎऩ्ऱाल् ‘सेर्प्पदु’ ऎऩ्ऱु करुत्तु। सेर्प्पदु ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱाल् सेरवेण्डियदॊऩ्ऱु इरुक्क वेण्डुम् (प्राबगम् - प्राप्यम् ऎऩ्बदुबोल्)। इन्द पूर्वबक्षत्तै इन्द सूत्रम् काट्टुगिऱदु।
अद: - इदुवरै सर्वगारणमायुम् - उबयलिङ्गमायुम् कूऱप्पट्टुळ्ळ ब्रह्मत्तैविड, परम् - उयर्न्द तत्त्वम् उळ्ळदु। एऩॆऩिल् सेदूऩ्माऩसम्बन्दबेदव्यबदेशेप्य:। व्यबदेशम् ऎऩ्बदु सेदु, उऩ्माऩम् मुदलिय ऒव्वॊऩ्ऱुडऩुम् सेर्गिऱदु।
१। सेदुव्यबदेशत्ताल् अडैयप्पडुम् पॊरुळ् वेऱॆऩ्ऱु पुलऩागिऱदु।
२। ‘सदुष्पात् ब्रह्म’, ‘षोडशगलम्’ ऎऩ्ऱु उऩ्माऩव्यबदेशत्ताल् (उऩ्माऩम् - अळवु) नाऩ्गु पादङ्गळ्, पदिऩाऱु कलैगळ् ऎऩ्ऱु अळविट्टदैविड अळविल्लाद वेऱु तत्त्वमिरुक्कवेण्डुम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
३। सम्बन्दव्यबदेशत्ताल् ‘अम्रुदस्य परम् सेदुम्’ ऎऩ्ऱबडि प्राप्यम्, प्राबगम् ऎऩ्ऱ सम्बन्दत्तैच् चॊल्वदाल्। अम्रुदम् ऎऩ्ऱुम् अडैयवेण्डिय तत्त्वम् सेदुवै विड वेऱाऩदॆऩ्ऱु पुलप्पडुगिऱदाम्।
४। पेदव्यबदेशत्ताल् ‘परात्परम् पुरुषमुबैदि’, ‘तदो यदुत्तरदरम्’ ऎऩ्ऱॆल्लाम् पुरुषऩॆऩ्ऱुम् - परब्रह्मत्तैविड मेलाऩ तत्त्वमुळ्ळदॆऩ्ऱु तोऩ्ऱुगिऱदु ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम्। इदैक् कण्डिक्किऱार्।
३४५ (सू) सामाऩ्यात्तु [३१]
तुशप्तम् पूर्वबक्षत्तै विलक्कुवदु। इङ्गु सेदु ऎऩ्ऱु कूऱियदु ओर् प्राप्यत्तैयडैविप्पदॆऩ्ऱ विशेषप् पॊरुळिल् इल्लै। सामान्यात् - जगत्तै ऒऩ्ऱोडॊऩ्ऱु कलवामल् ताङ्गुवदु ऎऩ्बदाल् सेदुविऩ् ऒप्पुमैबऱ्ऱिक् कूऱियदु। इव्वाऱु श्रुदिये ‘अद य आत्मा स सेदु: वित्रुदिरेषाम् लोगानाम् असम्बेदाय’ ऎऩ्ऱु कूऱिऱ्ऱु। उलगङ्गळ् तत्तंस्वभावङ्गळिल् साङ्गर्यम् (कलप्पु) एऱ्पडामलिरुक्क - परमबुरुषऩे सेदु पोले तरिक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु श्रुदियिऩ् पॊरुळ्। सिनोदि (कट्टुगिऱदु) ऎऩ्बदाल् सेदु ऎऩ्ऱु कारणप्पॆयरुमागिऱदु। आदलिऩ् वेऱु प्राप्यम् इङ्गु तोऩ्ऱविल्लै। ‘एदम् सेदुम् तीर्त्वा’ ऎऩ्ऱ इडत्तिल् ‘अडैन्दु’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। ‘वेदान्दम् तरदि’ ऎऩ्बदु पोल् प्राबग,प्राप्यङ्गळुक्कु अबेदत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
३४६ (सू) पुत्त्यर्त्त: पादवत् [३२]
इदऩाल् इरण्डावदु हेदुविऱ्कु विडैगूऱुगिऱार्। ब्रह्मत्तै अळविट्टुक् कूऱियदु उऩ्माऩम् - एऩॆऩ्ऱाल्, पुत्त्यर्त्त: - अऩुसन्दाऩम् सॆय्य वसदिक्काग पादवत् - ‘वाक्पाद: सक्षु:पाद:’ ऎऩ्ऱॆल्लाम् ब्रह्मत्तुक्कु वागादिगळैप् पादङ्गळागच् चॊल्वदु उबासऩत्तिऱ्काऩदु। अदु पोलवे इदुवुम् ब्रह्मम् परिमाणमुळ्ळदॆऩ्बदैक् काट्टुवदल्ल।
३४७ (सू) स्ताऩविशेषात् प्रगाशादिवत् [३३]
नामऱियुम् वागादि स्ताऩरूबमाऩ उबादिबेदत्ताल् अत्तुडऩ् सम्बन्दमुळ्ळदाल् अळवुळ्ळदॆऩ्ऱु अऩुसन्दिक्कक्कूडुम्। ऎप्पडियॆऩ्ऩिल्, प्रगाशादिवत् - ऎङ्गुम् परवुम् प्रगाशत्तिऱ्कु जऩ्ऩल् कुडम् मुदलिय उबादिगळैक् कॊण्डु अळविट्टु अऩुसन्दाऩम् एऱ्पडुवदु पोलवे मिगवुम् पॊरुन्दुम् ऎऩ्बदाम्।
मूऩ्ऱावदु हेदुवैयडुत्तबडि निरसऩम् सॆय्गिऱार्।
३४८ (सू) उबबत्तेश्स [३४]
प्राप्यऩाऩ परमबुरुषऩुक्कु स्वप्राप्तियिल् तऩक्के उबायत्वम् पॊरुन्दुवदाल् प्राबगमे प्राप्यमुमावदाल् वेऱुप्राप्यम् ऎऩ्ऱु कूऱुवदु पॊरुन्दादु। ‘यमेवैष व्रुणुदे तेन लप्य:’ ऎऩ्ऱबडि वेऱु उबायमुमिल्लैयॆऩ्बदु पॆऱप्पडुम्।
नाऩ्गावदु हेदुवै निरसिक्किऱार् -
३४९ (सू) तदान्यप्रदिषेदात् [३५]
‘तदो यदुत्तरदरम्’, ‘अक्षरात् परद: पर:’ मुदलिय पेदश्रुदिगळाले अदिगमाऩ ऒरुदत्त्वम् उण्डॆऩ्बदु तवऱु। तदा अव्विडत्तिलेये अऩ्यप्रदिषेदात् - अऩ्यऩाऩ परऩ् तडुक्कप्पडुवदाल्, ‘यस्मात् परम् नाबरमस्ति किञ्जित्’ ऎऩ्ऱुम् ‘न ह्येदस्मादिदि नेत्यन्यत् परमस्ति’ ऎऩ्ऱुम्, परब्रह्मत्तैक् काट्टिलुम् वेऱु तत्त्वम् इल्लैयॆऩ्ऱु कूऱप्पडुगिऱदु। परमबुरुषऩै विड वेऱु यार्क्कुम् परत्वम् तडुक्कप्पडुगिऱदु। पुरुषदत्त्वमे मिगवुयर्न्ददु। आदलिऩ्, अन्दप् पुरुषदत्त्वम् रूबमुम्, तोषमुमऱ्ऱदु। अवऩ् अम्रुदमाऩवऩ्। अवऩै अऱिन्दवऩ्, मरणत्तै - संसारत्तैक् कडक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु पुरुषऩैयऱिवदैविड वेऱु मुक्तिक्काऩ उबायमिल्लै यॆऩ्ऱु उबसम्हरिक्कप्पडुगिऱदु। श्रुत्यन्दरङ्गळ् इन्द अर्त्तत्तैये कूऱुगिऩ्ऱऩ।
३५० (सू) अऩेऩ सर्वगदत्वम् आयामशप्तादिप्य: [३६]
अऩेऩ - इन्द ब्रह्मत्ताल्, सर्वगदत्वम् - जगत्तॆङ्गुम् व्याबित्तिरुत्तल्, आयामशप्तादिप्य: - ऎङ्गुम् व्याबित्तिरुप्पदाय्च् चॊल्लुम् शप्तङ्गळाल् अऱिविक्कप्पडुगिऱदु। इदऩाल् इप्ब्रह्मत्तैविडच् चिऱन्ददु एदुमिल्लैयॆऩ्ऱु निश्सयिक्कप्पडुगिऱदु। ‘तेनेदम् पूर्णम् पुरुषेण सर्वम्’, ‘व्याप्य नारायण: स्तिद:’, ‘नित्यम् विबुम् सर्वगदम् सुसूक्ष्मम्’ मुदलिय आयामशप्तङ्गळ् व्याप्तियैक् कुऱिप्पऩ। अदऩाल्, ‘यदो वा इमाऩि’ मुदलियवैगळाल् कूऱप्पडुम् जगन्निमित्तोबादाऩबूदमाऩ ब्रह्मत्तैक् काट्टिलुम् वेऱाऩ तत्त्वम् किडैयादॆऩ्ऱु सित्तम्।