पोक्त्राबत्ति अदिगरणम् [५]
१४८ (सू) पोक्त्राबत्तेर विबागस्सेत् स्याल् लोगवत्[
ब्रह्मत्तुडऩ् जगत्तिलुळ्ळ विगारङ्गळ् ऒट्टादु ऎऩ्बदर् मुळ्ळ जीवऩै त्रुष्टान्दमाग -नदु त्रुष्टान्दबावात्” सूत्तिरत्तिले काण्बित्तदु।अप्पडियाऩाल्, जीवऩुक्कुळ्ळदु सर्वसरीरत्वमुळ्ळमैयाल् ब्रह्मत्तिऱ्कु सुगदुक्क पोक्त्रुत्व ऎऩ्ऩुम् सङ्गैयाल् इव्वदिगरणम् प्रव्रुत्तमागिऱदु। सर्वात्म ब्रह्मत्तुक्कुत् तऩ् सरीरमाऩ जीवऩैक्काट्टिलुम् निरदिसय आऩ कस्वरूबमाऩ पेदम् कूऱियदु पॊरुन्दुवदा इल्लैया ऎऩ्ऱु पॊरुन्दादु ऎऩ्ऱु पूर्वबक्षम्। ब्रह्मत्तुक्कु जगत्तु सरीरमाऩाल् जीवऩुक्कुप्पोल स पोक्रुत्वम् वन्दु सेरुम् ऎऩ्बदाल् पेदमिल्लै (अबेदमे) ऐ काट्टिलुम् अबहद पाप्मत्वादिरूबमाऩ विबागम् कूडादु। इ स्यात् - ऎऩ्ऱाल् विबागम् वरत्ताऩ्वरुम्। ब्रह्मम् कर्मवच्यम् इ याल् जीवऩैक्काट्टिलुम् विबागम् कूडुम्। सुगदुक्क पोक्रुत् ससरीरत्वम् कारणमऩ्ऱु। कर्मवच्यत्वमे कारणम्। अगर्मव मुक्तऩुक्कु पोक्त्रुत्वम् काणप्पडामैयाल् अदेबोऩ्ऱु ईच्व सुगदुक्क पोक्त्रुत्वम् प्रसङ्गियादु। लोगवद लोगत्तिल् रावच्यर्गळाऩ प्रुत्यर्गळुक्कुम् सासगऩाऩ राजावुक्कुम् ससरीरत्व यिरुन्दालुम्, सासऩत्तै मीऱिऩाल् तुक्कम् परुत्यर्गट्कु इरुक्क, राजावुक्कुत्तऩ् सासऩत्तै मीऱियदाग तुक्कम् एऱ्पडुवदिल्लै। अदु पोलवे, सर्वलोग नियन्दावाऩ ईच्वरऩुक्कु सुगदुक्कङ्गळिल्लै ऎऩ्बदु तिरुवुळ्ळम्।