३ नविलक्षणत्वादिगरणम् [३]
१३८ [सू] - नविलक्षणत्वादस्यदात्वञ्ज सप्तात् [४]
इव्वाऱु कबिलस्म्रुदियैयुम् योग स्म्रुदियैयुम् मुरणावै यादलिऩ् अवऱ्ऱाल् वेदान्दार्त्तम् पादिक्कप्पडादॆऩ्ऱुगाट्टि पिऱर् कूऱुम् तर्क्कङ्गळाल् एऱ्पडुम् पादत्तै इङ्गु परिहिक्किऱार् ऎऩ्बदु सङ्गदि। वेदान्दङ्गळुक्कु ब्रह्मम् कारणम् ऎऩ्बदिल् नोक्कमा? अऩ्ऱि प्रदाऩम् कारणमा ऎऩ्ऱु सन्देहम् तोऩ्ऱुगिऱदु। अङ्गु प्रदाऩ कारणत्ववे युक्तमाऩदु। एऩॆऩिल्, जगत् - जडमाय् इरुप्पदाल् ब्रह्मत्तैविड सुजादीयमाऩ प्रदाऩमे कारणमागत्तक्कदु ऎऩ्ऱ पूर्वबक्षत्तै निरसीक्किऱार्। “नविलक्षणत्वात् ” अबिमाऩिव्यब तेसाच् चाऩ्य: ऎऩ्ऱ इरु सूत्तिरङ्गळालुम् निरसऩम् सॆय्गिऱार्। इन्द इरण्डु सूत्रङ्गळुम् पूर्वबक्ष सूत्रङ्गळ्। इदिसेत्न: ऎऩ्ऱु कूऱुवदु पॊरुन्दादु एऩॆऩिल् अस्यग: इन्द जगत्तिऱ्कु विलक्षणत्वात्: जडत्वादिगळाल् ब्रह्मत्तैविड वेऱुबाडु इरुप्पदाल् ऎऩ्ऱबडि। सलक्षणङ्गळुक्के मिरुत्कडादिगळैप्पोले कूडुमॆऩ्बदाल्। अद: आगैयाल् जगत्तिऱ्कु सममाऩ प्रदाऩमे कारणम्। तदात्वञ्ज सप्तात् - ब्रह्मत्तुक्कु जगत् विलक्षणत्वमुम् " विज्ञाऩम् साविज्ञाऩञ्ज’’ मुदलिय सप्तङ्गळाल् अऱियप्पडुगिऱदु। आबोवा अगामयन्द - तम्ब्रुदिव्यप्रवीत् मुदलिय वाक्यङ्गळिल् प्रुदिवी मुदलिय असेदऩङ्गळुक्कुम् ज्ञाऩगार्यमाऩ कामऩै मुदलियवै कूऱप्पडुवदाल् ज्ञाऩाच्रयम् ऎऩ्ऱु मुऱैयिल् ब्रह्मत्तुडऩ् साम्यम् उळ्ळबडियाल् उत्पत्ति तवऱिल्लैयेऱॆऩ्ऱाल् अदऱ्कुम् पूर्वबक्षिविडै कूऱुगिऱार्।
१३९ (सू) अबिमाऩि व्यबदेसस्तु विसेषाऩुगदिप्याम् (५)
‘तु’ ऎऩ्ऱ सप्तम् सङ्गैयै निवर्त्तिक्किऱदु। प्रुदिवी अप्रवीत् मुदलिय इडङ्गळिल् प्रुदिव्यादिगळिऩ् अबिमाऩि तेवदैगळैये कुऱिप्पदागुम्। प्रुदिवी मुदलिय असेदऩङ्गळैक् कुऱिप्पदल्ल। एऩॆऩिल्, विसेषाऩु कदिप्याम हन्दाहमिमा: तिस्रोदेवदा: ऎऩ्ऱु प्रुदिव्- यादिगळै तेवदैयॆऩ्ऱु विसेष्यत्ताल् कुऱिप्पदालुम्, अक्निर्वाक् पूत्वा मुगम् प्राविसत् " मुदलियवऱ्ऱाल् अक्ऩि मुदलियवऱ्ऱुक्कु वागादि कळिले अऩुगदि (पिऩ्बऱ्ऱिच् चॆल्लल्) कूऱुवदालुम्, असेदनत्वेऩ जगत्तुक्कु सजादीयमाऩ प्रदाऩमे कारणम् ऎऩ्बदु पूर्वबक्षम्। इदऱ्कु सित्तान्दि कूऱुम् विडै:-
१४० (स) त्रुच्यदेदु (६)
तु सप्तम् मुऩ्सॊऩ्ऩ पक्षत्तै निरसऩम् सॆय्गिऱदु। ब्रह्मत्तै विड विलक्षणमाऩ जगत्तुक्कु ब्रह्म कार्यत्वम् ऎऩ्बदु कूडुम्। एऩॆऩिल्, उलगिल् तेऩडैयिलिरुन्दु विलक्षणमाऩ क्रुमि पोऩ्ऱवै तोऩ्ऱक् काणप्पडुगिऱदल्लवा? अप्पडिये कार्यमुम् कारणमुम् विलक्षणमायिरुप्पदु तवऱल्लवे! आगवे, ब्रह्मम् जगत्तिऱ्कुक् कारणमायिरुक्कलाम्।
१४१ (सू) असदिदि सेन्न प्रदिषेद मात्रत्वात् (७)
कार्यम् कारणत्तैक्काट्टिलुम् विलक्षणमायिरुक्कलामॆऩ्ऱु एऱ्ऱुक्कॊण्डाल् कारणत्तिल् कार्यम् इल्लाददाल् असत्कार्यवादम् सरियॆऩ्ऱदागुम्। असत्ताऩ पॊरुळे तोऩ्ऱुगिऱदु ऎऩक्कॊळ्ळ नेरुम्। अप्पडियायिऩ् सर्वम् कल्विदम् ब्रह्म ऎऩ्ऱु जगत्तैयुम् ब्रह्मत्तैयुम् समाऩादिगरणमागच् चॊऩ्ऩदु पॊरुन्दादु। इदिसेन्द इप्पडिक्कूऱुवदु पॊरुन्दादु। प्रदिषेदमात्रत्वात् कार्यगारणङ्गळ् ऒरेविदमायिरुक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱ नियमम् मट्टुमे तडुक्कप्पट्टदऩ्ऱि- अवै ऒरे त्रव्यम् ऎऩ्बदैत् तडुक्कविल्लैये। कारणावस्तै यिलिरुक्कुम् ऒरु त्रव्यमे कार्यमाऩ अवस्तैयै अडैन्दु कॊण्डु सजादीयमागवुम्, विजादीयमागवुम् इरु अवस्तैगळैयुमडैगिऱदु ऎऩ्बदु करुत्तु।
१४२ (सू) अबीदौ तत्वत् प्रसङ्गात् असमञ्जसम्
इदु पूर्वबक्ष सूत्रम्। अबीदॆळ = जगत्तुक्कु ब्रह्मत्तिऩिडम् अप्पय (प्रळय) कालत्तिलुम् - उत्पत्तियिलुम् तत्वत् प्रसङ्गात्-मुऩ् पोलवे पिण्डत्वम्, कडत्वम् मुदलिय अवस्तैगळैयुडैय मण्बोल ब्रह्मत्तिऱ्कुम् सर्वज्ञत्वम्, अज्ञत्वम् मुदलिय निलैगळ् वन्दुविडु- मादलिऩ् मुरणाऩ अर्त्तत्तैच् चॊल्लुम् वेदान्दङ्गळुक्कु असमञ्जसमॆऩ्ऱ निलै वन्दुविडुम्। सर्वज्ञत्वादिगळैयुडैय ब्रह्ममे अज्ञत्व विसिष्ट जगत्तागिऱदु ऎऩ्ऱु वेदान्दङ्गळ् कूऱुगिऩ्ऱऩ- वॆऩ्ऱाल्, ब्रह्मम् कारणम् ऎऩ्ऱु सॊल्वदु तगादु ऎऩ्बदु पूर्व- पक्षम्। इन्द सङ्गैयैप् परिहरिक्किऱार्।
१४३ (सू) नदु त्रुष्टान्दबावात् [९]
न -ब्रह्मत्तिडम् अज्ञत्वादिगळ् प्रसङ्गिक्कमाट्टा। अदऩालेये वेदान्दङ्गळुक्कु असमञ्जसत्वमुमिल्लै। ‘तु’ सप्तम् अज्ञत्व- प्रसङ्गम् असम्बाविदम् ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱदु। ऒरु वस्तुविऱ्कु इरु अवस्तैगळ् एऱ्पट्टाल् कुण तोषङ्गळिऩ् व्यवस्तैयिल् त्रुष्टान्दम् इरुप्पदाल् ब्रह्मत्तिडमुम् कार्यत्वम् कारणत्वम् ऎऩ्ऱ, इरण्डु अवस्तैगळ् इरुप्पदाग सरीरगदमाऩ कर्मवच्यत्वादिगळुम् अदिल् ऒट्टुवदिल्लै। आदलिऩ्, तवऱेदुमिल्लै। मऩिदऩ् ऎप्पडि पिऱन्दबिऩ् पाल- ऩायुम् युवावागवुम्, मुदियवऩागवुम् आगिऱाऩो अदुबोल, असेदऩमाग मऩिदसरीरत्तिल् पिऱप्पुम् पालत्वादिगळुम् एऱ्पडिऩुम्, आत्माविल् अवै एऱ्पडुवदिल्लैयल्लवा? आत्माविडम् एऱ्पडुम् सुगदुक्कादिगळुम् सरीरत्तिऱ् किल्लैयल्लवा? इदेबोल, अवस्ताबेदमडैयुम् ब्रह्मत्तिऩिडम् सेदऩा सेदऩ तोषङ्गळ् कलप्पदिल्लै। आदलिऩ्, वेदान्दङ्गळ् समञ्जसमे,
१४४ (सू) स्वबक्ष तोषाच्च [१०]
ब्रह्म कारणवादम् तोषमऱ्ऱदु ऎऩ्बदु मट्टुमऩ्ऱु। प्रदाऩ- कारणवादम् मिक्क तोषङ्गळैयुडैयदु ऎऩ्बदाल् अदैविट्टुऒऴिक्क - वेण्डुम्। अवर् मदत्तिल् निर्विगारमाऩ पुरुषऩुक्कु प्रक्रुदियिऩ् सेर्क्कैयाल् प्रुक्रुदियिऩ् तर्मत्तैत् तऩ्ऩिडमुळ्ळदाय् प्रमित्तु अदऩडियाग जगत्तिऩ् स्रुष्टि कूऱप्पडुगिऱदु। प्रक्रुदियिऩ् इरुप्पै मट्टुम् सन्निदाऩम् ऎऩ्ऱाल् मुक्तऩुक्कुम् अत्यासंवरुम्। विगारङ्गळ् सन्निदाऩमॆऩ्ऱाल्, ऎल्लाविगारङ्गळुम् अत्यासत्ताले एऱ्पडुवदाल् अत्यासत्तिऱ्कु विगारम् हेदु ऎऩ्ऱु कूऱुवदु मुरणागुम्। इव्वाऱु मिगवुम् असमञ्जसमाऩ प्रदाऩ कारणवादम् इगऴत्तक्कदाम्।
१४५ (सू) तर्क्काप्रदिष्टानादबि (११)
काबिल सित्तान्दम् तर्क्कत्तै मूलमागक् कॊण्डदादलिऩ्, पौत्तादिगळ् कूऱिय तर्क्कङ्गळाले अदु पादिक्कप्पट्टबडियाल् तर्क्कत्तिऱ्कोर् मुडिवेयिरामैयाल् अदु युक्तमाऩ सित्तान्दमऩ्ऱु।
१४६ (सू) अऩ्यदाऩुमेयमिदिसेदेवमप्यनिर्मोक्ष प्रसङ्ग: (१२)
अऩ्यदाऩुमेयम्- इदऱ्कु मुऩ् उळ्ळ तर्क्कङ्गळाले प वॊण्णादबडि प्रदाऩ कारणत्तै अऩुमाऩिक्किऱोम्। ऎऩ्ऱु कूऱिऩाल् एवमबि अनिर्मोक्ष प्रसङग:- इप्पडियुम् उऩ्ऩै तर्क्कत्तिल् तिऱमैयुळ्ळवऩ् ऒरुवऩ् एऱ्पडक्कूडुमादलिऩ्, अ तर्क्कत्ताले पादिप्पु एऱ्पडुमादलिऩ्, तोषत्तिऱ्कु विमोसऩमे