सर्व व्याक्याऩादिगरणम् (९)
१३४ (सू) एदेन सर्वे व्याक्यादा व्याक्यादा: (२९)
सास्त्रारम्बत्तिल् जऩ्मात्यदिगरणत्तिल् तॊडङ्गिय निमित्तो पादानत्वम् प्रुक्रुत्यदिगरणत्तिले उऱुदि सॆय्यप्पट्टदु। इऩि हिरण्य कर्बस् समवर्त्तदाक्रे पूदस्य जाद: पदिरेग आसीत्, नसन् नसासत् सिव एव केवल: इत्यादिगळिल् मुऩ् कूऱिय अदिगरणप् पॊरुट्कळैये ऊहित्- तऱिय वेण्डुमॆऩ्बदु सङ्गदि। एदेन मुऩ्बु काट्टप्पट्ट वाक्यङ्गळिले मुऩ् सूत्रङ्गळाले कूऱप्पट्ट न्याय कलाबत्ताले, सर्वे इदुवरै काट्टप्पडाद " हिरण्यगर्ब: समवर्त्तदाक्रे " इत्यादि वाक्यङ्गळुम्, व्याक्यादा: च्रिय: पदियाऩ परमबुरुष कारणत्व परङ्गळाग व्याक्यादङ्गळ्। इङ्गु सॊल्लिरट्टिप्पु अध्यायत्तिऩ् पूर्त्तियैक् काट्टुवदऱ्कागवाम्। सगल कारण वाक्यङ्गळुक्कुम् च्रिय: पदिये पॊरुळ् ऎऩ्बदु ऎव्विदम् ऎऩ्ऱाल् इन्द सास्त्रत्तिल् सदेव सोम्येद मक्र आसीत् ब्रह्मवा इदमक्र आसीत् सर्वाणि हवा इमाऩि पूदाऩि आगासा- तेवसमुत्पत्यन्देदत्तेदन्दर्हि - अव्याक्रुदमासीत् असदेवेदमक्र आसीत् - एगोहवै नारायण आसीत् नब्रह्मा नेसान: मुदलिय कारण वाक्यङ्गळ्। इदुवरैयिल् ऎडुत्ताळप्पट्टऩ। उदाहरिक्कप् पडाद वाक्यङ्गळावऩ: हिरण्य कर्प्प: समवर्त्तदाक्रे, प्रजाबदि: प्रजा अस्रुजद - नसन् नसासत् सिव एव केवल: विच्वादिगोरुत्रोम- हर्षि: हिरण्य कर्प्पम् जऩयामास पूर्वम्। नगिरिन्द्र त्वदुत्तर; अक्ऩिरक्रे प्रदमो तेवदाऩाम्, मुदलियवै, इव्वाक्यङ्गळिल्, सदेव ऎऩ्ऱु एवगारत्ताले ऒव्वोर् वस्तुविऱ्कुम् कारणत्वम् पोदिदमागैयाल् समुच्चयमागक् कारणत्वम् कूऱुवदु अयुक्तमादलिऩ् - कारणत्वत्तैयुम् - उबास्यत्वत्तैयुम् पोदिक्कुम् वाक्कियङ्गळिल् उळ्ळ सामाऩ्य सप्तङ्गळ् अरुगे विसेष सप्तमिरुप्पदाल् साग पसु न्यायप्पडि अदैये कुऱिक्कुमॆऩ्बदाग सित्तम्। इदिल्, यदोवा, इमाऩि ऎऩ्ऱ अऩुवादवाक्यङ्गळ् - सदेव ऎऩ्ऩुम् मुऩ् वाक्यत्तिल् मुडिवु पॆऱुवदायिऩुम्, मुऩ् वाक्यङ्गळ् (पुरो वादङ्गळ्) पलवादलिऩ्, अवऱ्ऱिलुळ्ळ सामाऩ्य सप्तङ्गळुम् अनेगम् अर्त्तङ्गळैक् काट्ट वल्लवैयादलिऩ्, ऒरेयर्त्तत्तै उऱुदिप्पडुत्त मुडियादबडियाल् विसेषच् चॊऱ्कळुक्के अर्त्त विसेष पोदगत्वम् सॊल्लवेण्डुम्। प्रदाऩम् मुदलिय असे तऩङ्गळुक्कु कारणत्वत्तिऱ्कु अवच्यमाऩ सर्वज्ञत्वमिल्लाददालुम् प्राप्यत्वमुम्, उबास्यत् वमुम्, कूडामैयालुम् असित्तैक् कुऱिक्कुम् सॊऱ्कळुक्कु वेऱु पॊरुळ् कूऱुवदु पॊरुन्दादु। सेदऩ विसेषङ्गळैक् कुऱिक्कुम् - हिरण्यगर्प्पऩ्। सिवऩ्, इन्दिरऩ् मुदलिय सॊऱ्कळिऩ् पॊरुळाऩ पिरसित्तमाऩ इन्दिरादिगळ् कार्यरायुम् कर्मवच्यरायुम्, इरुप्पदाग च्रुदिगळ् सादिप्पदाल् सर्व कारणत्व पॊरुन्दादु। आदलिऩ्, अच्चॊऱ्कळुम् अर्त्त विसेषत्तैप् पोदिक्का। पिऩ्ऩॆऩ्ऩॆऩिल्, ल क्ष् मी प।तिक्के उरियबुरुष - नारायण -विष्णु वासुदेव न्रुसिम्ह पगवाऩ् मुदलिय सॊऱ्कळिऩ् पॊरुळाऩ नारायणऩुक्कु ओरोरिडत्तिल् कार्यत्वमुम्, कर्मवच्यत्वमुम् च्रुदमाय् इरुप्पदाल् - उत्पत्तियॆऩ्बदु ‘अजायमाऩो पहुदा विजायदे ऎऩ्ऱ’ पडिये अवदाररूबमा तलालुम्, सर्व कारणत्वम् कूडुमॆऩ्बदाल् सर्व वेदान्दङ्गळुम् नारायणऩैये पोदिप्पवैयॆऩ्ऱु सित्तित्तदु। इव्वाऱु सामाऩ्य सप्तत्तिऱ्कुत् तक्क विसेषार्त्तत्तिल् पर्यव साऩम् (मुडिवु) कूऱाविडिल्, कारण वाक्यत्तिलुळ्ळ सत्, ब्रह्म,आत्मा, मुदलिय पदङ्गळ्, वॆव्वेऱु पॊरुळुळ्ळऩवादलिऩ्, मुरण्बट्ट पॊरुळागिविडुम्। मेलुम् पुरुष सूक्तम्, कडवल्लि, मुण्डगोबनिषत्। सुबालोबनिषत्, महोबनिषत्, अन्दर्यामि प्राह्मणम्, तैत्तिरी- योबनिषत्, ब्रह्मबिन्दूबनिषत् मुदलिय अऩेग वेदान्दङ्गळुक्कु श्रीय: पदिये मुक्कियदत्तुवमादलिऩ्, पूयसाम् पलीयस्त्वम् (मिगुदि- युळ्ळदऱ्के वलिमै) ऎऩ्ऱ नियायप्पडि सर्वच्रुदिगळुम् श्रीय पदियैये पोदिप्पऩवागिऩ्ऱऩ। मेलुम् वेदाहमेदम् पुरुषम् महान्दम् आदित्य- वर्णम् तमस: परत्तात् - तमेवम् वित्वाऩम्रुद इहबवदि नान्य: पन्दा अयऩाय वित्यदे ऎऩ्ऩुम् च्रुदियाल्, पिऱदेवदैगळैत् तडुत्तु स्ऩिय: पदियै उबासित्ताले मोक्षम् ऎऩप्पडुगिऱदु। आदलिऩ्, ब्रह्म सप्तप् पॊरुळुम् - ब्रह्मणत्वमॆऩप्पडुवदुम् मोक्षप्रदत्वम् ऎऩप् ताल् - अदु पलरिडमिरुप्पदायिऩ् ऒरुवर्क्कॊरुवर् मुरण्बाडु एऱ्पडुम् आदलिऩ् - अप्रामण्यम् ए ऱ्पडुम्। आगवे ऒरुवऩे मोक्षप् तऩ् ऎऩ्ऱु इसैन्दिड वेण्डुम्। इव्वाऱायिऩ्, पिरह्म विदाप्ऩोदि, परम्, अद परायया तदक्षरमदिगम्यदे - ज्ञात्वा सिवम् सान्दमत्यन्द मेदि। ज्ञात्वा तेवम् मुच्यदे सर्वबायै: मुदलाऩ सगलबरवित्यागद माऩ सिव सम्बु नारायणादि सप्तङ्गळुक्कु ऒरे पॊरुळै नारायणाऩु वागम् पेसुगिऱदु। विच्वम् नारायणम् तेवम् सोक्षर: परम्, स्वराट्) ऎऩ्ऱ अन्दन्द उबनिषत्तिल् पिरसित्तमाऩ ब्रह्म अक्षर तेव सम्बु सिव, परम्ज्योदि, परमात् म परम स्वराट्” आगिय सॊऱ्कळै विसेषमाय्क् कुऱित्तु नारायण सप्तत्तुडऩ् समाऩादिगरण मागक् कुऱिप्पिडुवदाल् ऎल्ला वेदान्दङ्गळुम् नारायणऩै ये परदेवदैयागप् पोदिक्किऩ्ऱऩ ऎऩ्ऱु सित्तिक्किऱदु सब्रह्मा ससिव: सेन्द्र: मुदलिय वाक्यङ्गळाल् प्रदर्दऩवित्यैयिल् कूऱियबडि सिवादि सरीरग श्रीमन्-नारायणऩ् ऎऩ्ऱे विळक्कप्पडुगिऱदु। आदलाल् सर्वोब निषत्तुक्कळुक्कुम् नारायणऩे पॊरुळागिऩ्ऱाऩ्। “हिरण्यगर्प्पस् समवर्त्तदाक्रे ” ऎऩ्ऱु कूऱियिरुप्पदाल् एऩ् हिरण्यगर्प्पऩैये उबास्यऩाग वेदान्दङ्गळ् कूऱुवदाक् कॊळ्ळ लागादु? ऎऩ्ऱाल् एगो हवै नारायण आसीत् नब्रह्मा नेसान सप्रजाबदिरेग: पुष्काबर्णे समवत् इत्यादियिलुम्, नारायणात् ब्रह्मऩ् जायदे - योब्रह्माणम् विददादि पूर्वम् मुदलियवऱ्ऱालुम् ब्रह्मऩ् तिरुमालिऩ् नाबि कमलत्तिल् उण्डावदालुम्, मऱैवु उळ्ळवऩ्- आदलालुम् पाब सम्बन्दमुळ्ळवऩाग वेदम् पेसुवदालुम् अबहदाप्मा ऎऩ्बदुबोल् पाबमऱ्ऱवऩ् ऎऩ्ऱ पॆयरिल्लामैयालुम्, हेयप्रदिबड त्वम् ऎऩ्बदु पॊरुन्दादु। आगवे अवऩुक्कु उबास्यत्वम् किडैयादु। हिरण्यगर्प्पऩ् ऎऩ्बदऱ्के अऴगिय परमागासत्तिल् वीऱ्ऱिरुक्कुम् स्ऩिय: पदि ऎऩ्बदु पॊरुळ् अम्बस्यबारे ऎऩ्ऱ अऩुवागत्तिल् तिरुप्पाऱ् कडविल् सयऩित्तिरुप्पदाऩ असादारणलिङ्गम् काण्गैयाल् अङ्गु। प्रजाबदि: सरदि कर्प्पे अन्द: ऎऩ्ऱु, नारायणबरमागवे प्रयोगम्। इरुप्पदाल् अवऩे पॊरुळ् ऎऩ्ऱु सित्तम्, सिवबारम्य वादम् वेदान्दङ्गळ् यावुम् सिवऩैये परऩ् ऎऩ्ऱु कूऱुवदागवे तॆरिगिऱदु। विच्वादिगो रुत्रो महर्षि: हिरण्यगर्बम् जऩयामाल पूर्वम् कारणन्दु तयेय: सर्वैच्यर्य स्म्बऩ्ऩ: सर्वेच्वरच् चुम्बु: आगासमत्ये त्येय:, नसन् नसासत् सिव एव केवल: सर्वव्याबीस पगवाऩ् तस्मात् सर्वगन् द: सिव: विच्वस्यैगम् परिवेष्टिदारम् ईसम्दम् ज्ञात्वा / यदा सर्मव तागासम् वेष्टयिष्यन्दिमाऩव:- तदा सिवम विज्ञाय तुक्कस्यान्दो पविष्यदि / अऩन्दम व्यक्त मसिन्दत्यरूबम् सिवम् प्रसान्दमम्रुदम् ब्रह्मयो निम् उमा स हा य म् परमेच्वरम् प्रबुम्द्रिलोसऩम् नीलगण्डम् प्रसान्दम् सब्रह्मा ससिवस्सेन्द्र: सोsक्षर: परम: स्वराट्: इत्यादि च्रुदिगळै अऩुसरित्तु सर्व वेदान् दङ्गळुम् सिव परमे यॆऩ्ऱु एऩ् कूऱक्कूडादु? ऎऩ्बदु पूर्वबक्षम् अदऱ्कु विडैयाग नम् पूर्वर् कूऱुवदु:- महोबनिषत्तिल् एगोहवै नारायण आसीत् नब्रह्मा नेसाऩ :, स मुऩिर्बूत्वा समसिन्दयत्, त एदे व्यजायन्द विच्वे हिरण्यगर्प्पो अक्ऩीर्यमवरुण रुत्रेन्द्रा: विष्णुस्तदासीत् हरिरेवनिष्कळ:- सुबालोबनिषत्तिल्, ललाडात् क्रोदजो रुत्रो जायदे ऎऩ्ऩुम् महोबनिषत्तिल्, नारायणऩ् मऱ्ऱोर् सङ्गल्बत्तै सॆय्ददुम्, मुक्कण्णऩुम् सूलबाणियुमाऩ पुरुषऩ् तोऩ्ऱिऩाऩ् ऎऩ्ऱुम् नारायणोब निषत्तिल् नारायणऩिडमिरुन्दु रुत्रऩ् तोऩ्ऱिऩाऩ् ऎऩ्ऱुम्, सदबदत्तिल् अष्टमूर्त्ति प्राह्मणत्तिल् संवत्सरमॆऩ्ऱुम् प्रजाबदि यॆऩ्ऱुम् कूऱप्पडुम्। ब्रह्मऩ् उषस् ऎऩ्ऱ पत्ऩियुडऩ् कूडि ओर् कुमारऩैप् पॆऱ्ऱाऩ्। अक्कुमारऩ् पिऱन्ददुम् अऴवे, ब्रह्मऩ् सिरमप्पट्टु ऒरु वरुषम् तवम् सॆय्ददाल् नी पिऱन्दाय् - एऩ् अऴुगिऱाय् ऎऩ्ऱु केट्क, अक्कुमारऩ् ऎऩ् पाबङ्गळ् विलग ऎऩक्कु नल्लदोर् नामगरणम् सॆय्दिडुम् ऎऩ्ऱु केट्क, नी रुत्रऩावाय् उऩक्कु रूबम् अक्ऩियागुम् ऎऩ्ऱार्।पिऩ्ऩुम् अक्कुमारऩ् वेण्डुगोळ्बडि, पवऩ्, सर्वऩ्, ईसाऩऩ्, पसुबदि, उक्रऩ्, पीमऩ्, महादेवऩ् ऎऩ्ऱॆल्लाम् नामगरणम् सॆय्दिट्टार् ऎऩ्ऱ वरलाऱु उळ्ळदु। इदऩालुम्, सैलालि प्राह्मणत्तिल् कूऱप्पडुम् करुत्तुक्कळालुम् सिवऩ् पडैक्कप्पडुबवऩ्, अऴिवुळ्ळवऩ् कर्मवच्यऩ् - ब्रह्माविऩ् पुदल्वऩ्, पाबम् नीङ्गादवऩ् - प्रजाबदियाल् अरुळप्पट्ट नामत्तुडऩ्, अष्ट मूर्त्तिगळैयुडैयवऩ् - तेवदैगळिऩ् वरत्ताल् पसुबदियाऩवऩ्। विष्णुवाल् ताङ्गप्पडुबवऩ्। मुदलिय निलैगळ् परम कारणत्व विरोदियाऩ सिह्ऩङ्गळ्। इङ्गु ब्रह्मा नारायणात्मगऩ् आगैयाल् रुत्रऩ्, नारायणऩाल् पडैक्कप्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱु कूऱुम् च्रुदिगळोडु विरोदमिल्लै। मेलुम् पूर्वबक्षत्तिल् कूऱिय विच्वादिग: मुदलिय च्रुदिगळुम् पूर्व पक्षियिऩ् करुत्तैक् काट्टमाट्टा। अदऱ्कु मुऩ्ऩुळ्ळ सनोदेव: ऎऩ्ऱु प्रसित्तमाऩ पॊरुळैप्परिसीलऩै सॆय्दाल्, रुत्रऩुक्कुक् कार्यत्वम्, कर्मवच्यत्वम् मुदलियऩ कूऱप्पट्टिरुप्पदालुम्, कारण मॆऩ्ऱु प्रसित्ति इल्लामैयालुम् इङ्गुळ्ळ रुत्र सप्तम् संसारम् ऎऩ्ऩुम् महारोगत्तै नीक्कुबवऩ् ऎऩ्ऱ कारणम् पऱ्ऱि ‘रुत्रो पहु सिरा पप्रु: ’ ऎऩ्ऱबडि श्रीमन् नारायणऩैये कुऱिक्कवल्लदागुम्। अडुत्तु विच्वादिगोरुत्रो हिरण्य कर्प्पम् जऩयामास ऎऩ्ऩुम् वाक्यमुम् च्वेदाच्वदरत्तिलुळ्ळदु। आरम्बत्तिल् ऎदु कारणम् ब्रह्म ऎऩत् तॊडङ्गि अबहदबाप्मत्वादि, सर्वान्दर्यामित्व, अगिल जगत् कारणत्व, मोक्षप्रदत्वादिगळै निऩैवुबडुत्तुवदाल्, रुत्रऩुक्कु ब्रह्म जगत्वमुम्, यो ब्रह्माणम् विददादि पूर्वम्, नारायणात् ब्रह्मा जायदे इत्यादि च्रुदिगळिल् प्रसित्तमादलालुम् रुत्रसप्तम् स्णिय: पदियैये कुऱिप्पदागुम्। च्वेदाच्वदरत्तिल् ६वदु कण्डम् वरै पऱ्पल उबनिषत्तुक्कळिलुम् प्रसित्तमाऩ नारायणऩिऩ् असादारण माऩ सिह्ऩङ्गळे काणप्पडुवदाल् च्वेदाच्वदरम् श्रीमन् नारायण परमे; इप्पडि पलबल प्रमाणङ्गळुम्, नारायण परत्वत्तैये काट्टु किऩ्ऱऩ। अप्पडियागिल्, उमासाहित्यादि लिङ्गङ्गळ् सिवऩुक्केयुरियवै ऎप्पडि समाळिक्कक् कूडियवै ऎऩ्ऱाल्। प्रदर्त्तऩवित्यैयै अऩुसरित्तु, उमासहायत्वादि लिङ्गङ् गळुक्कु प्रसित्त रुत्रान्दर्यामि श्रीमन् नारायण उबासऩ परत्वम् एऱ्कवेण्डुम्। इप्पडि वऴि कूऱाविट्टाल् कैवल्योबनिषत्तिल् नारायणऩे मोक्ष सादऩमॆऩक् कूऱि - मऱ्ऱोर्क्कु मोक्ष सादऩत्व मिल्लै ऎऩ्ऱु कूऱियदालुम्, अत्प्यस्सम्बूद : ऎऩ्ऱविडत्तिल् लक्ष्मीबदियिऩ् उबासऩम् तविर एऩैयवऱ्ऱिऱ्कुम् मोक्ष सादऩत्वम् इल्लैयॆऩ्ऱदालुम् ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु विरोदम् वरुम्। अदऩ्मेल् वेऱु पूर्वबक्षम् नीङ्गळ् कूऱिय प्रदर् तऩवित्यैप्पडि नारायण उबासऩ परङ्गळाऩ वाक्यङ्गट्कु नारायणान्दर्यामियाऩ रुत्रोबासऩमे तात्पर्यम् सॊऩ्ऩाल् नीबर् कूऱिय तोषम् सान्दमागिविडुम्। आदलिऩ्, इदुवे उसिदम् ऎऩ्ऱ पूर्वबक्षत्तिऱ्कु विडै कूऱप्पडुगिऱदु। नारायणान्दर्यामि रुत्रऩ् ऎऩ्ऱाल् पिरसित्तमाऩ रुत्रर्गळिल् ऒरुवरा? अल्लदु वेऱुबट्टवरा? प्रसित्त रुत्रऩ्दाऩ् ऎऩ्ऱाल्, नारायणात्त्वाद सादित्या रुत्रावसवस्सर्वाणि च्चन्दांसि नारायणादेव समुत्पत्यन्दे नारायणे प्रलीयन्दे मुदलिय वाक्कियङ्गळाल् कार्यत्वमुम् कर्म वच्यत्वमुम् च्रुदि सित्तङ्गळाऩमैयाल् सर्वगारणत्वम् पॊरुन् दामैयाल् कारणत्व व्याप्तमाऩ (इणै पिरियाद) सर्वान्दर् यामित्वमुम् कूडादादलिऩ् नारायणान्दर्यामित्वमुम् पॊरुन्दादु। सर्व वेदान्दङ्गळिलुम् प्रयोगिक्कप्पडुम् सम्बु, सिवऩ्, रुत्रऩ् ऎऩ्ऩुम् सॊऱ्कळुम् उमासहायऩ् पोऩ्ऱ असादारण (सिऱप्पाऩ ) तर्मत्तैक् काट्टुम् सॊऱ्कळुम् मुऩ् कूऱिय नियायप्पडि साक्षात् नारायणऩैये पॊरुळागक् कुऱिप्पदालुम्, रुत्रान्दर्यामि नारायण ऩॆऩ्ऱुम्, (नीविर् कूऱियबडि ) वेऱुविद निर्वाहम् एऱ्पडुवदाल् पिरसित्त मल्लाद वेऱु रुत्रऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळैप् पोदिक्का, आदलाल् इरण्डावदु पक्षमुम् (प्रसित्तमल्ला वेऱु रुत्रऩ् ऎऩ्ऱु) तगादु। आमाम्, मुऩ् सॊऩ्ऩ न्यायप्पडि प्रसित्तमायो अल्लदु अप्रसित्तमायोवुळ्ळ रुत्रऩैत् तविर्त्तु नारायणऩ् सित्तिक्कादु ऎऩ्ऱाल् ऎऩ्ऩ ऎऩ्ऱु। अडुत्त विऩा :- प्रसित्तमाऩ रुत्रऩ्, सदुर्मुगऩ्, इन्दिरऩ् इवर्गळुक्कुम् कार्यत्वत्तालुम्, कर्मवच्यत्वत्तालुम् अगिल जगत् कारणत्वम् तगादॆऩ्ऱु सित्तमाऩबडियाल् इवर्गळैविड वेऱाऩ ऒऩ्ऱु कारणम् ऎऩ्ऱु कूऱवेण्डुम्। अदु ऎदुवायिरुक्कलामॆऩ्ऱु संसयम् तोऩ्ऱ, सहस्र सीर्षाबुरुष: मुदलिय वाक्यङ्गळिल्, सर्व कारणऩ् यारॆऩ्ऱु अडैयाळङ्गाट्टि, पुरुषऩ् ऎऩप्पडुम् मोक्ष सादऩ वित्यैगळाल् अऱियप्पडुम् निलैयैत् तॆळिवुबडुत्ति, अन्द महा पुरुषऩुक्के अत्प्य: सम्बूद: ऎऩ्गिऱविडत्तिल् ताऩे तोऩ्ऱिय च्रियप् पदित्वत्तैक् काट्टियदाल् अम् महाबुरुषऩुक्के पिऩ्ऩुम् सहस्र सीर्षम् तेवम् ऎऩ्ऱु ऒरु विसेषणमुमिऩ्ऱिये तेवऩ् ऎऩ्ऱ सॊल् उरियदागवुम्- अदे वित्यैयिल् वेत्यर्गळाऩ सम्बु सिवादि सप्तङ्गळिऩ् पॊरुळुम् अवऩेयॆऩ्ऱु काट्टियदाल् नारायणऩे जगत्कारणऩॆऩवुम् सित्तम्। नारायणऩ् इरु तरप्पिऩरालुम् एऱ्कप्पट्टिरुप्पदाल् - हेय कुणङ्गळ् कलवाद अवऩैविट्टुविड यारुक्कुम् सङ्गैये उदिक्कमुडियादु। इल्लै,रुत्रऩुक्कुक् कार्यत्वम् इरुप्पदाल् कारणत्वम् पॊरुन्दा तादलिऩ्, कारण रुत्रऩाग सदासिवऩै एऱ्ऱुक्कॊळ्गिऱोम् ऎऩ्ऱाल्, हिरण्य कर्प्पस् समवर्त्तदाक्रे, अक्निरक्रे प्रदमो। तेवदानाम्। नगिरिन्द्रत्वदुत्तर: ऎऩ्ऱित्तगैय च्रुदिगळ् अव्वो पुराणङ्गळिल् पुगऴप्पट्टिरुप्पदाल् कार्यत्वम् कर्मवच्यत्वम् इरुप्पिऩुम्, कारणत्वम् सॊल्वदऱ्काग वेऱुबट्ट तेवदैगळाऩ सदाहिरण्यगर्प्पऩ्, सदाक्ऩि, सदेन्द्तरऩ् मुदलिय तेवदैगळैक् कारणमागक् कूऱुगिऩ्ऱऩवॆऩ्ऱाल् ऎप्पडियो अप्पडिये सदासिवम् ऎऩ्ऱु ऒऩ्ऱैप् पुदिदागक् कल्बऩै सॆय्वदुम् पॊरुन्दादु। केळ्वि:कारणत्व व्याप्तमाऩ सर्वान्दर्यामित्वम् नारायणऩुक्के - सिवबॆरुमाऩुक्किल्लै यॆऩ्ऱु सॊल्लवॊण्णादु।
१। सर्वाऩऩ सिरोगिरीव: सर्व पूदगुहासय:
सर्वव्याबीस पगवाऩ् तस्मात् सर्वगदच् चिव:
२। विच्वस्यैगम् परिवेष्टिदारम्। ईसम्। तम् ज्ञात्वा सिवम् ऎऩ्ऱुम्।
३। योवै रुत्रस्स पगवाऩ् यच्चब्रह्मा ऎऩ्ऩुम् अन्दर् यामित्वम् सिवबिराऩुक्कुम् कूऱलामे।
विडै: मेऱ्कूऱिय वाक्यङ्गळिल् नारायणऩिऩ् परत्वम्- सिऱप्पे तॆळिवागिऱदु। सर्वाऩऩ सिरोक्रीव: ऎऩ्ऱ च्रुदियिल् अन्दर्यामि- याऩवऩुक्के सहस्र सीर्षत्वम् कूऱि - पगवाऩॆऩ्ऱु कूऱुवदाल् “एव मेष महासप्तो मैत्रेय पगवानिदि ऎऩ्ऱु पसुवाऩ् ऎऩुम् सॊल् श्रीमन् नारायणऩैये कुऱिक्कुमॆऩ्बदालुम्, इङ्गुळ्ळ सिल सप्तमुम् पल तडवै वन्दालुम्, आगासादिगरण न्यायत्ताल् इडुगुऱियैविट्टु योग व्युत्पत्तियाल् नारायणऩैये कुऱिप्पदागुम्। इन्निलैयिल् अवऩ् असुत्तमाऩ समस्त वस्तुक्कळुडऩुम् सम्बन्दित्तिरुन्दालुम् ६ कुणङ् गळै (ज्ञाऩ सक्त्यादिगळ्) युडैयवऩ् ऎऩ्ऱ पगवत् सप्तवाच्यऩा यिरुप्पदाल् - सिवऩ् - मङ्गळमाऩवऩ् -सुत्तऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्: इप्पडिप् पॊरुळ् कूऱाविट्टाल् क्ष च्लोगत्तिल् सर्वगद: ऎऩ्बदु कूऱियदु कूऱल् ऎऩ्ऱ कुऱ्ऱत्तैप् पॆऱुम्। अदु वीणाऩदुमागुम्; तेनेदम् पूर्णम् पुरुषेऩ सर्वम्, अदबुरुषोहवै नारायणोऽ कामयद ऎऩ्ऱु सन्देगमऱ्ऱ पलच्रुदि सम्रुदिगळाल् सहस्र सीर्ष महाबुरुषऩाऩ नारायणऩे सर्वान्दर्यामियावाऩ्। योवै रुत्रस्स पसुवाऩ् ऎऩ्ऱु इरण्डैयुम् विसेषण विसेष्यङ्गळागच् चॊल्लुगैयिल् पगवच् चप्तम् नारायण परमॆऩ्ऱे एव मेवैष, इत्यादि स्म्रुदिगळिलुम् प्रसित्त मादलिऩ् - अवऩे सर्वान्दर्यामी ऎऩ्ऱु सित्तम्। केळ्वि :- ब्रह्म विष्णु रुत्रा: तेसर्वे सम्ब्रसूयन्दे ऎऩ्ऱु विष्णुवुक्कुम् उत्पत्ति कूऱप्पट्टिरुप्पदाल् कारणत्वम् पॊरुन्दाददाल् वेऱु ऒरुवऩै एऩ् कारणमॆऩक् कूडादु। विडै ब्रह्मऩैयुम् ईसऩैयुम् पडैत्त नारायणऩे मत्स्यादि रूबऩाय् अवदरित्तदऩाल् - अजायमाऩो पहुदा वि जायदे ऎऩ्ऱुम् रक्षार्त्तम् सर्व पूदानाम् विष्णुत्व मुब जज्ञिवाऩ् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडियाल्, नदस्य प्राक्रुदा मूर्त्ति: मांस मेदोसस्ति- सम्बवा ऎऩ्ऱबडियुम् अप्राक्रुद तिव्य मङ्गळ विक्रह विसिष्टऩाय् विष्णुवे अवदरित्ताऩॆऩ्बदाल् अबहदबाप्मावाऩ नारायणऩै परमात्मा वॆऩ्बदिल् अऩुबबत्ति किडैयादु। तऩिप्पट्ट कल्बऩैयुमिल्लै। मेलुम् कारणत्वम्, उबास्यत्वम् इवऱ्ऱैक्काट्टुम् वाक्यङ्गळिलुळ्ळ सत्, ब्रह्म, अक्षरम्, रुत्रऩ्, सम्बु, सिवऩ्, हिरण्यगर्प्पऩ् मुदलिय सॊऱ्कळुक्कुम् सब्रह्मा ससिव: सेन्द्र: सोक्षर: परमस् स्वराट् ऎऩ्ऱु नारायणऩे पॊरुळॆऩ्ऱु स्ताबिक्कप्पट्टदु- इव्वाऱु परवसिवऩ् कारणमायुम् अन्दर्यामियायुम् परम पुरुषऩायुम् इरुक्कट्टुम् ऎऩ्बदऱ्कुप् पल नूऱु प्रमाणङ्गळैक् काट्टि कण्डऩम् सॆय्दु श्रीमन् नारायणऩे परदत्वम् ऎऩ्ऱु इव्वदिगरणत्तिल् स्ताबिक्कप्पडुगिऱदु। इन्दप् पादत्तिऩ् अदिगरणार्त्तङ्गळै स्वामि तेसिगऩ् अरुळुम् च्लोगत्तिऩ् करुत्तुप्पडि
१। अऩुमादिगादिगरणत्तिल् साङ्ग्यर् कूऱुम् प्रक्रिया प्रगारङ् गळुम्।
२। समसादिगरणत्तिल् अवर्गळ् एऱ्कुम् स्रुष्टि क्रममुम्।
३। सङ्ग्योबसङ्ग्रहा तिगरणत्तिल् अमैप्पुम्। अन्द ऎण्णिक्कै
४। कारणत्वादिगरणत्तिल् अवर्गळ् कूऱुम् अव्याक्रुदत्तुडऩ् ऐक्कियमुम्।
५। जगत्वासित्वादिगरणत्तिल् - तऩ् पाबम्बऱ्ऱिय वसऩमुम्।
६। वाक्याऩ्वयादिगरणत्तिल् - कर्मबलमाऩ तोष सम्बन्दमुम्।
७। प्रक्रुत्यदिगरणत्तिल् कूऱिय पेदमुम्। उबादाऩत्तिऱ्कुम् निमित्तत्तिऱ्कुम्
८। सर्व व्याक्याऩादिगरणत्तिल् ब्रह्मा, रुत्रऩ् मुदलियवर्गट्कुक् कूऱुम् कारणत्वमुम् आग ऎट्टु पूर्वबक्षियिऩ् युक्त्याबास मूलगमाऩ करुत्तुक्कळाल् मुऩ् मूऩ्ऱु पादङ्गळिऩ् करुत्तुक्कळ् ताक्कप्पडवे अवऱ्ऱिऩ् अर्त्तङ्गळैक् काट्टि च्रुदि तात्पर्यङ्गळै वॆळिप्पडुत्ति सूत्रगारर् रक्षित्तरुळिऩार् ऎऩ्बदु तिरुवुळ्ळम्। मुदल् अध्यायम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु।