जगत् वासित्वादिगरणम्
१२१ (सू) जगत् वासित्वात् (१६)
इप्पडि मुऩ् अदिगरणत्तिल् वेऱागक् कूऱमुडियाद प्रगरण पलत्ताल् अब्रह्मात्मग प्रदाऩ कारणत्वत्तै निरसऩम् सॆय्दु, “यस्य सैदत्कर्म” ऎऩ्ऱु कर्मवाऩ् ऎऩ्ऩुम् सिऱप्पाऩ लिङ्गत्तैत् तुणैगॊण्डु मुऩ् अदिगरण न्यायत्तिऩ्बडि समागर्षिक्कप्पट्ट जीवऩे प्रदाऩत्तिऩ् अदिष्टादावागलिऩ् परऩागट्टुम् ऎऩ्ऱु सङ्गित्तु अवऩुक्कुम् कारणत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु निरूबिक्किऱारॆऩ्ऱु सङ्गदि। मुऩ्बु अव्याक्रुद सप्तत्तिऱ्कु प्रक्रुदि ऎऩ्ऱ पॊरुळै विलक्कि परमात्मा ऎऩ्ऱु पॊरुळ् तीर्माऩिक्कप्पट्टदु। तऱ्पोदु कर्म सप्तत्तिऱ्कुप् पुण्य पाब रूबमाऩ कर्मा ऎऩ्ऱ पॊरुळै विलक्कि - पडैक्कप्पडुम् जगत् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् निऱुवप्पडुगिऱदु। ऎऩ्ऱु मऱ्ऱोर् सङ्गदि। वाजसऩेयगत्तिल्- कौषीदगी प्राह्मणत्तिल् ब्रह्म ते प्रुवाणि ऎऩत् तॊडङ्गि “योवै पालागे एदेषाम् पुरुषाणाम् कर्त्ता यस्य सैदत् कर्म सवै वेदिदव्य " ऎऩ्ऩुम् वाक्कियत्तिल् वेदिदव्यऩागक् कूऱप्पट्टवऩ्। साङ्ग्यर् कूऱुम् पुरुषऩाबरमात्मावा ऎऩ्ऱु संसयम्। प्रक्रुदि वियुक्तऩाऩ पुरुषऩे वेदिदव्यऩ् यस्य सैदत्कर्म’ ऎऩ्ऱु वेदित्वयऩाऩ पुरु षऩुक्कुप् पुण्य पाबरूब कर्म सम्बन्दम् सॊल्वदाल् ऎऩ्गिऱ पूर्व पक्षत्तैक् कण्डिक्किऱार्। (सू) जगर्वासित्वात् - परमबुरुषऩे वेदिदव्यऩ् - अऱियत् तक्कवऩ् ऎऩ्ऱु वरुवित्तुक्कॊळ्ळवेण्डुम्। एऩॆऩिल्, एदत् कर्म ऎऩ्ऱु एदत् सप्तत्तोडु ऒरे वेऱ्ऱुमैयिलुळ्ळ कर्म सप्तम् - क्रियदे इदि कर्म ऎऩ्ऱ व्युत्पत्तियाल् जगत्तैच् चॊल्वदाल्, इदु पुण्यर पुण्य रूबियाऩ कर्मावैक् कुऱिप्पदाऩाल्, एदत् ऎऩ्ऱ सप्तम् वीणागुम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।
१२२ (सू) जीवमुक्य प्राणलिङ्ग न्नेदिसेत् तत्व्याक्यादम्। (१७)
एवमेवैष प्रज्ञानात्मा एदैरात्मबिर् पुङ्ग्ते ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुम् पोक्ता ऎऩ्ऩुम् जीवऩुक्कुरिय लिङ्गत्तालेयुम्, अदास्मिऩ् प्राण एवै कदा पवदि ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्ट मुक्यमाऩ प्राण लिङ्गत्तालुम् वेदिदव्यऩ् परमात्मा अल्लऩ् ऎऩ्ऱाल्, तत्व्याक्यादम्- प्रदर्त्तऩ वित्यैयिल् अदु विरित्तुरैक्कप्पट्टदु। प्रगरणत्तै मुऩ्बिऩ् आराय्वदाल् परमात्मबरम् इव्वाक्यमॆऩ्ऱु निच्चयित्ताल् जीवादिगळैक् कुऱिप्पिडुम् सॊऱ्कळुम् - जीवादिगळैच् चरीरमाय्क् कॊण्ड परमात्मावैये पोदिप्पवै ऎऩ्ऱु प्रदर्दऩ वित्यान्यायम् इङ्गु नोक्कत्तक्कदु। तौह सुप्तम् पुरुषमाजक्मदु: ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि उऱङ्गुम् मऩिदऩिडम् नॆरुङ्गि पिरम्बाल् अडित्तु ऎऴुप्पि सरीरम्, इन्द्रियम् पिराणऩ् इवऱ्ऱैविड वेऱाऩ जीवऩिरुप्पदै विळक्कुवदु इन्द वाक्कियम् ऎऩ्ऱुम् सङ्गैक्कु उत्तरमरुळुगिऱार् :-
१२३ (सू) अन्यार्त्तन्दु जैमिऩि: प्रच्ऩ व्याक्याऩाप्याम् अबिसैवमेगे (१८)
तु ऎऩ्ऱ सॊल् सङ्गैयै मऱ्ऱुगिऱदु। जीवऩैक् कुऱिप्पदु जीवऩै विट्टु वेऱाऩ ब्रह्ममिरुप्पदै विळक्कुवदऱ्काऩदु। केळ्वियालुम् पदिलालुम् अव्वाऱे पुलप्पडुगिऱदु। केळ्वि:- पालागिये! इन्द मऩिदऩ् ऎङ्गु सयऩित्तिरुन्दाऩ्? ऎऩ्ऱु उऱङ्गिय मऩिदऩुक्कु आदारमॆऩ्ऩ? ऎऩ्ऱु परमात्मावैप्पऱ्ऱि विऩविऩार् अजाद सत्रुवॆऩ्ऩुम् राजा। पदिलऱियाद पालागियिडम् अजाद सत्रुवे विडैयैक् कूऱुगिऱार्। ‘अदास्मिऩ् प्राण एगदाबवदि’ ऎऩ्ऱु सर्वप्राणिगळुम् उयिर्वाऴक् कारणमाऩबडियाले ‘प्राणऩ्> ऎऩप्पडुम् परमात्माविडमे जीवऩ् सुषुप्ति सॆय्गिऱाऩ् ऎऩ्ऱु करुत्तु। इन्द विऩाविडैगळाले जीवऩैक् कुऱिप्पदु ब्रह्मत्तै विळक्कवे ऎऩ्ऱु जैमिऩि मुऩिवर् कूऱुगिऱार्। श्रीव्यास मुऩिवर्क्कुम् इदुवे तिरुवुळ्ळम्। अबिसैवमेगे - वाजसऩेयिगळ् इव्विऩा विडैगळैप् परममात्परमाग ओदुगिऱार्गळ्। क्वैष एदत् पालागे’ इत्यादियाग य एषोऽन्दर्ह्रुदय आगास: तस्मिऩ् सेदे ऎऩ्बदु वरै तहरागासम् परमात्मा ऎऩ्ऱु मुऩ्ऩरे निच्चयिक्कप्पट्टुळ्ळदु।