२५ (सू) ज्योदिच् चरणाबिदानात्
इऩि कारणत्वत्तै निरूबिक्कवल्ल निरदिसयमाऩ तीप्ति (प्रगासम्) हिददममाऩ उबासऩत्तिऱ्कुरिय कर्मा (सॆयप्पडुबॊरुळ्) ऎऩ्ऱ तऩ्मै इवऱ्ऱुडऩ् कूडिय ज्योदिस् ऎऩ्बदुम्, इन्द्रऩ्, प्राणम् मुदलिय सॊऱ्कळाल् कूऱप्पडुवदुम्, उलगिल् प्रसित्तमाऩ ऒळि, इन्द्रऩ् इवऱ्ऱैविट्टु विलक्षणमाऩ ब्रह्ममेयॆऩ्बदै इन्द अदिगरणत्- तालुम्, इन्द्रप्राणादिगरणत्तालुम् निलैनाट्टुगिऱार् ऎऩ्बदु सङ्गदि।अदु मट्टुमिऩ्ऱि च्रुदियिले, आगासात् वायु: वायोरक्ऩि: ऎऩ्ऱु कूऱियुळ्ळ क्रमप्पडि मुदलिल् आगासम्, पिऩ् वायु (प्राणऩ् ) अडुत्तु अक्ऩि ऎऩ्ऱ क्रमत्तैप्पिऩ्बऱ्ऱि आगासादि करणत्तिऩ् पिऩ्-प्राणऩ्बऱ्ऱियुम् पिऩ् ज्योदिस् (अक्ऩि ) पऱ्ऱियुम् विसारिक्किऱारॆऩ्ऱुम् मऱ्ऱोर् सङ्गदि। सान्दोक्यम् - मूऩ्ऱामत्यायत्तिल्, मदु वित्यैक्कुप् पिऱगुगायत्री सप्तप् पॊरुळाऩ परमात्मा, ज्योदिर् वित्यैयिल् पेसप्पडुगिऱार्। “अदयदिद: परोदिवो ज्योदिर्दीप्यदे विच्वद: प्रुष्टेषु सर्वद: प्रुष्टेषु अनुत्तमेषु उत्तमेषु, लोगेषु इदम् वाव सर्वद: तत्यदिदम् अस्मिऩ् अन्द: पुरुषे ऐयोदि:’ ऎऩ्बदु इङ्गु विषयवाक्यम् ‘ज्योदिस्’ ऎऩ्ऱु एराळमाऩ ऒळि पॊरुन्दियदु ऎऩ्बदु, प्रसित्तमाऩ सूर्यादिगळाम् जोदिस्व रूबङ्गळैये कुऱिप्पिडुवदा अल्लदु उलग कारणमागिय ऎल्लैयिल्लाद ऒळिवडिवमाऩ परमात्मावैक् कुऱिप्पदा ऎऩ्ऱु संसयम्। आगासम्, प्राणऩ् पऱ्ऱिय वाक्यङ्गळिल् पोल, इन्द वाक्यत्तिल् निगिल जगदेग कारणत्वम् पोऩ्ऱ परमात्माविऩ् सिऱप्पाऩ लिङ्गमेदुमिल्लामैयाल्, इदम् वावदत् ऎऩत् तॊडङ्गि, पुरुषऩिऩ् वयिऱ्ऱिलुळ्ळ जोदियुडऩ् इन्द जोदियै ऒऩ्ऱागक् कूऱुवदाल् प्रसित्तमाऩ जोदियेयिरुक्कलामॆऩ पूर्वबक्षम्, अदैक्कण्डिक्किऱार्; ज्योदि: सरणाबिदाऩात् ज्योदि:- तेवलोग स्म्बन्दियागक् कूऱप्पट्ट एराळ ऒळियुळ्ळ जोदियॆऩ्बदु परमबुरुषऩे; एऩॆऩिल्, सरणाबिदानात् पादोस्य विच्वा पूदाऩि, त्रिबादस्याम्रुदम् तिवि’ ऎऩ्ऱु सर्वबूदङ्गळुम् इन्द जोदिस्सुक्कु ऒरु पादमागवुम् परम पदत्तिले मूऩ्ऱु पादङ्गळिरुप्प तायुम् सॊल्वदाल्, प्रसित्तमाऩ ऎन्द सोदिक्कुम् अदु पॊरुन्दादु आदलिऩ्, परमबुरुषऩे ज्योदिच् चप्तत्तिऩ् पॊरुळावाऩ्। इन्द तेवलोग सम्बन्दि ज्योदिस्सै जाडराक्ऩियै सरीरमागक् कॊण्डदॆऩ्ऱु उबासित्ताल् आबिरूप्यादिगळ् (पॊरुत्तमाऩ अऴगु) सित्तिक्कुम् ऎऩ्बदऱ्काग कौक्षेय (वयिऱ्ऱु ) ज्योदिस्सुडऩ् ऐक्यम् कूऱुगिऱदु ऎऩ्बदु तिरुवुळ्ळम्।
२६। (सू) सन्दोबिदाऩान् नेत्सेन्न तदा सेदोर्प्पण
अदयदद : परोदिवो तीप्यदे ऎऩ्ऱ वाक्यत्तिऱ्कु मुऩ्बु कायत्री सन्दस्सैच् चॊल्लि, पिऩ्ऩर्, ‘तदेदत् रुसाप्युक्तम्’ ऎऩ्ऱु कूऱिय रुक्कुक्कुम् कायत्री ऎऩ्ऩुम् सन्दस्से विषयमागैयाल् इङ्गु परमबुरुषऩैप् पऱ्ऱिय पेच्चे इल्लैयॆऩ्ऱु ऐयम् तोऩ्ऱिऱ्ऱु। इदिसेत् न - इव्वाऱु कूऱुवदु तवऱॆऩ्गिऱार्। एऩॆऩिल्, तदासेदोर्प्पण निगमात् - अव्वाऱु सित्तत्ताले अऩुसन्दाऩम् विदिक्कप्पडुवदाल् अन्द कायत्रियैप् पोलवे, परम ज्योदिस्सै, नाऩ्गु पादङ्गळुळ्ळदाग अऩुसन्दिक्कच् चॊल्गिऱबडियाल्, निगमात् – निच्चयिक्कप्पडुवदऩाल् सप्त रूबमाऩ कायत्री सर्व पूदात्मिगैयॆऩ्बदु पॊरुन्दामैयाल् परमबुरुषऩैक् कायत्री तुल्यमाग नाऩ्गु पादमुळ्ळवऩाग अऩुसन्दिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु निच्चयिक्किऱबडियाल्, परमबुरुषऩे कायत्री सप्तत्तिऩ् पॊरुळाम्। तदाहि तर्सऩम् अव्वाऱु नाऩ्गु पादङ्गळुळ्ळ कायत्रियुम्। सिलविडङ्गळिल् काणप्पडुगिऱदु। इन्द्रच्चसीबदि; वलेनबीडिद: तुच्च्यवऩो व्रुषा, समित्सुसासहि: ऎऩ्ऱु काणलाम्।
(२७) (सू) पूदादि पादव्यबदेसोबबत्तेच् चैवम्
पूदप्रुदिवी सरीरङ्गळैच् चुट्टि इदु नाऩ्गु कालुळ्ळ तॆऩ्बदऱ्कुप् पॊरुत्तम् वरवेण्डुमाऩाल् एवम् - इव्वाऱु ब्रह्ममे कायत्री ऎऩ्ऱ सॊल्लिऩ् पॊरुळ् ऎऩ्ऱाले पॊरुत्तम् एऱ्पडुम्। पूदप्रुदिवी सरीर ह्रुदयङ्गळै ऎऩ्बदिल् पूदम् - आत्मवर्क्कम्, प्रुदिवी - इन्द लोगम्, सरीरम् -कर्माक्कळाल् आर्जिदमाऩ पोगत्तिऱ्कुरिय इडमुम्, अदऩ् उबगरणमुम्; ह्रुदयम् ऎऩ्बदु आत्मा तङ्गुवदऱ्काऩ इडम्।
२८ (सू) उबदेसबेदात् नेदिसेन्न उबयस्मिऩ्ऩप्यविरोदात्
पूर्व वाक्यत्तिल् त्रिबादस्याम्रुदम् तिवि ऎऩ्ऱु त्युलोगत्तै आदारमागवुम् इन्द वाक्यत्तिल् तिव: ऎऩ्ऱु त्युलोगत्तैक् काट्टिलुम् ऎऩ्ऱु ऎल्लैयागवुम् उबदेसम् वेऱुवेऱाय् इरुप्पदाल् - मुऩ् वाक्यत्तिल् कूऱिय ब्रह्मम् इन्द वाक्यत्तिल् तोऩ्ऱविल्लै। इदिसेत् न - ऎऩ्ऱु कूऱुवदु सरियिल्लै; उबयस्मिऩ्ऩबि अविरोदात् इरण्डुक्कुम् अर्त्तस्वभावम् ऒऩ्ऱेयादलिऩ् - निऩैवुक्कु विरोद मिल्लै। मरत्तिऩ् नुऩियिल् परुन्दु ऎऩ्ऱालुम्, मरत्तिऩ् नुऩिक्कु मेले परुन्दु ऎऩ्ऱालुम् पॊरुळ् ऒऩ्ऱेयावदुबोल् - इङ्गुम् अर्त्तम् ऒऩ्ऱे यादलिऩ्, एदावाऩ् अस्य महिमा, पादोस्य विच्वाबूदाऩि ऎऩ्ऱ पुरुष सूक्त निऩैवाले।आदित्यवर्णम् तमस: परस्तात् ऎऩ्गिऱ ऎल्लैयिल्ला प्रगासमुडैय पुरुषोत्तमऩे अदयदद: परो तिवो ज्योदि: ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुगिऱाऩ् ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्। श्रीबाष्यत्तिल् इव्वदिगरणत्तिऩ् अवदारिगैयिल्, ऎल्लैयिल्लाद प्रगासम् ऎऩ्ऱ लिङ्गत्ताले पूर्वबक्षम् तोऩ्ऱुगिऱदु ऎऩ्ऱु काट्टि पिऩ्बु - प्रसित्तवत् निर्देसम् इरुन्दालुम्, आगासम् प्राणऩ् इवऱ्ऱैप् पोल तऩ् वाक्यत्तिल् ऎडुक्कप्पट्ट परमात्मत्वत्तिऱ्काऩ लिङ्ग मिल्लामैयाल् ऎऩ्ऱु अरुळियदु मुऩ् पिऩ् मुरणायुळ्ळदेयॆऩ्ऩिल्, ‘अदयदद परो’ ऎऩ्ऩुम् वाक्कियत्तिल् कारणत्तैक् काट्ट वल्ल सर्वद: प्रगासमयमाऩ तऩ्मै ऎऩुम् लिङ्गमुळ्ळदु। अप्पडि यिरुन्दालुम् उबयलिङ्गत्वादिगळ् कूडियदुम् - परमबुरुषऩै निलै निऱुत्तक् कूडियदुमाऩ जगत् कारणत्वम् ऎऩ्ऩुम् लिङ्गम् अदयदद: पर: ऎऩ्गिऱ वाक्कियत्तिल् किडैयादॆऩ्ऩुम् पूर्वबक्षियिऩ् करुत्ताल् अरुळिच् चॆय्वदाल् मुरण्बाडिल्लै। अप्पडियाऩ सिऱप्पाऩ लिङ्गम् तऩ् वाक्कियत् तिलिरुप्पदागत् तिरुवुळ्ळम्।