८ आगासादिगरणम्
(२३) (सू) आगास: तल्लिङ्गात् सान्दोक्यम् मुदलत्यायम् ऎट्टावदु कण्डत्तिल् इन्दलोगत् तिऱ्कु ऎदु कदियॆऩ्ऱु विऩव आगासमेयॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩार्। इन्द पूदङ्गळ् अऩैत्तुम् आगासत्तिलिरुन्दे तोऩ्ऱि अदिलेयेलयमडैन्दु वरुगिऩ्ऱऩ। इवऱ्ऱैविड आगासमे पऴमैयाऩ परम प्राप्यमाऩदु ऎऩ्ऱुळ्ळदु। इदिल् ‘आगासम्’ ऎऩ्बदु पूदागासमा? अल्लदु मुऩ् लक्षणम् कूऱप्पट्ट ब्रह्ममा?ऎऩ सन्देगम्। पिरसित्तमाऩ आगासम् ताऩ् ऎऩ्बदु पूर्वबक्षम् - ईक्षणम् (सङ्गल्बम्) पऱ्ऱिय विङ्गत्तैविड विसेष च्रुदि पलम् वाय्न्ददाददालुम्, आगासम् ऎऩ्बदु पूदागासत् तिलेये प्रसित्तमादलालुम् सत्, ब्रह्म मुदलिय सामाऩ्य सप्तङ् गळुम् प्रसित्तागासत्तैये कूऱुबवैयागुम् ऎऩ्बदु पूर्वबक्ष हेदु। सित्तान्दम् -आगास असेदऩमाऩ आगासत्तैविड वेऱु पट्टवऩाऩ परमात्मावे आगासम् ऎऩ्ऱु कूऱप्पडुबवऩ्। तल्लिङ्गात् अन्द परम पुरुषऩुक्कुरिय लिङ्गङ्गळ् (अडैयाळङ्गळ्) काणप्- पडुवदाल् अवैयावऩ:- उलगऩैत्तिऱ्कुम् कारणमादल्, ऎल्ला वऱ्ऱैयुंविडप् पऴमै, अऩैत्तिऱ्कुम् सिऱप्पाऩ प्राप्यम् (अडैक् कलम्) आदल् मु तलिय तर्मङ्गळ् ‘तस्मात् विराट् अजायद’ एगोहवै नारायण आसीत् मुदलिय उबनिषत् वाक्यङ्गळिल् कूऱप् पट्ट विराट् पुरुषत्वम्, नारायणत्वम् मुदविय तर्मङ्गळ् आगैयाल् आ = नाऱ्पुऱमुम् =कास = पिरगासिप्पदु ऎऩ्ऱु कारणप्पॆयरागक् कॊण्डु परम पुरुषऩ्दाऩ् आगासम् ऎऩप्पडुवाऩ् ऎऩ्बदाम्। इङ्गुळ्ळ सिऱप्पावदु - कारणप्पॆयरैविड (योगत्तैविड) इडुगुऱिप्पॆयरे (रूडि) मेलाऩदु ऎऩ्ऱु नियायम् इरुन्दालुम् कल्बिदमाऩ योगम् कल्बिक्कप्पड विरुक्किऱ रूडियैप् पादिक्कुम् ऎऩ्ऩुम् नियायत्तिऩ्बडि इङ्गु यदेष आगास आऩन्दो नस्यात् ’ ऎऩ्ऩुम् वाक्कियत्तिल् आगास सप्तत्तिऱ्कु योगत्ताल् (कारणत्ताल्) पॊरुळ् कल्बिक्कप् पट्टिरुप्पदाल्, इन्द योग सक्तियै (पॊरुळै) रूडिसक्ति पादिक्क माट्टादु। आदलिऩ्, मुऩ् कूऱिय ईक्षणम्, आऩन्द विसेषम्, तिव्य मङ्गळ विक्रहम् मुदलिय सिऱप्पाऩ लिङ्गङ्गळिऩाल्, सत्, ब्रह्म मुदलिय पॊदुच् चॊऱ्कळुम्, आगासम् पोऩ्ऱ सिऱप्पुच् चॊऱ्कळुम्, समस्त जगत्कारणऩाय् - सर्वज्ञत्वम् मुदलिय कल्याण कुणङ्गळैयुडैयवऩाऩ परम पुरुषऩै विळक्कुगिऩ्ऱऩ ऎऩत् तिरुवुळ्ळम्। अडुत्तबडि आगासम् ऎऩ्बदु परमात्मा ऎऩ्ऱ कारणम् इरुक्कट्टुम् सगल जऩङ्गळुम् स्तिदियो, प्रव्रुत्तियो प्राणऩैच् चार्न्दि- रुप्पदाल् - सान्दोक्यम् मुदलत्यायम् ऒऩ्बदाम् कण्डत्तिले ‘प्रस्तो तर्या तेवदा प्रस्ताव मऩ्वायत्ता ’ ऎऩत् तॊडङ्गि, इन्द पूदङ् गळऩैत्तुम् प्राणऩैये सार्न्दिरुक्किऩ्ऱवै ऎऩ्ऱु कूऱप्पट्टिरुप्प- ताल् - प्रसित्तमाऩ प्राणऩे जगत्कारणम् ऎऩ्ऱु कूऱलामेयॆऩ्ऱु, मेऱ्कॊण्डु अदिगमाऩ ओर् संसयम् तोऩ्ऱिऱ्ऱु। अदैक् कण्डिप्पदऱ्काग अडुत्तु प्राणादिगरणत्तैक् कूऱुगिऱार्।