TODO: proofread
३७४ श्री रङ्गराजस्तवम् - उत्तरबादगम् इप्पडि पलबडि विस्रम्बत्तै पॆरियोर्गळ् काट्टिऩार्गळे। अरि ऎऩ्बदु ऒरेबदम्। तव भरोऽहम् अकारिषि धार्मिकैः, शरणम् इत्यपि वाचम् उदैरिरम् । इति ससाक्षिकयन् इदमद्य मां
! ॥<०? ॥ तव परोSहम् अगारिषि तार्मिगै: Uरणम् इत्यबि वासम् उदैरिरम् I इदि ससाक्षिगयऩ् इदम् अत्य माम् गुरु परम् तव रङ्गदुरन्दर ॥ १०२ ॥ पदवुरै: रङ्गदुरन्दर! अहम् तार्मिगै: तव पर: अगारिषि १ ऎल्लोरैयुम् पादुगाप्पदागिय पारत्तैत् ताङ्गिवरुम् श्रीरङ्गनादऩे! अडियेऩ् धर्मत्तै अनुष्टिप्पदिलेये नोक्कुळ्ळ श्रीऎम्बार्- ऎम्बॆरुमाऩार् ऎऩ्ऱ महऩीयर्गळाल् तेवरीरुडैय पारमाग सॆय्यप्पट्टेऩ्। सॊऩ्ऩेऩ्। श्रीरङ्ग वरिवस्या ऎऩुम् तमिऴ् उरै रणम् इदि वासम् अबि उदैरिरम् इदि इदम् ससाक्षिगयऩ् अत्य माम् तव परम्
१
१
तेवरीरे अडियेऩुक्कुप्
पादुगावलर्
ऎऩ्गिऱ
सॊल्लैयुम्
गुरु
d
ऎऩ्गिऱ
इदै
३७५
प्रमाणमागच् चॆय्दुक्कॊण्डु
इप्पोदु
अडियेऩै
तेवरीरुडैय पारमाग
सॆय्दुक् कॊण्डरुळ’ वेण्डुम्।
स्रणागदियै अरि८—AHI ऎऩ्ऱवाऱु पलबडि श्रीबाञ्जरात्रागमङ्गळिल्गाट्टिऩार्गळ्। इन्द पस्लोकत् तिल् आचार्य निष्टैयै मुदल् पादत्तालुम् - उक्तिनिष्टैयै इरण्डावदु पादत्तालुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्।
च
आचार्यनिष्ट्टैयावदु: तऩदु आचार्यर् तामुय्य ऎम् पॆरुमाऩिडत्तिल् परणागदि सॆय्युम्बोदु - मु≥: : ७ foc Scc = Add (साण्डिल्यर्-३-७५) ऎऩ्ऱु महर्षि काट्टिय पडि। तमदु पिळ्ळै-पॆण्-वेलैयाळ्-सीडऩ् मुदलाऩवर्गळुम् इदिल् अडङ्गिऩवर्गळ्- ऎऩ्ऱबडि अवर्गळुक्कुम् सॆय्वदु। उक्तिनिष्ट्टादिगळैविड इप्पडि आचार्य निष्टैये सिऱन्ददु ऎऩ्बदैप् पोऩ्ऱु “ऒरु मलैयिल् निऩ्ऱु ऒरु मलैयिले तावुम् सिंहरीरत्तिल् जन्तुक्कळैप् पोल् - श्रीबाष्यगारर्
३७६
श्री रङ्गराजस्तवम् - उत्तरबादगम्
संसार लङ्गऩम् पण्ण- अवरोडु उण्डाऩ कुडल् तुवक् काले नामुम् उत्तीर्णर् आवुदोम्" ऎऩ्ऱु श्रीमुदलियाण्डाऩ् अरुळिय वाक्यत्तै ऎडुत्तुक्काट्टि अदिगारि विबागादिगारत्तिल् अरुळिच् चॆय्ददै इङ्गु अनुसन्दिप्पदु। कण् तॆरियादवरै कण् उळ्ळवर् अऴैत्तुच् चॆल्गिऱार्। काल् सॆयल्बडादवरै पडगिल् उट्कारवैत्तु ओडक्कारर् अक्करैक्कु अऴैत्तुच् चॆल्गिऱार्। कण्=ज्ञाऩमुम् इल्लै, काल्=नडक्क कालु मिल्लै - (अनुष्टाऩमुमिल्लै)। आयिऩुम्-सिऱु कुऴन्दैयै अरसाङ्ग उत्योगस्तऩ् पादुगाक्किऱाऩ्। अक्कुऴन्दैक्कु अरसाङ्गत्तिल् सेवगम् सॆय्दाल्दाऩ् पणम् किडैक्कुम् ऎऩ्ऱ अऱिवुमिल्लै, सॆय्य सक्तियुमिल्लै। अदैप् पोल् तेवरीरै अडैविक्क अडियेऩुक्कु आचार्यर् उळ्ळार्- ऎऩ्ऱ करुत्तिल् - “अन्धोऽनन्धग्रहणवशगो याति रङ्गेश! यद्वत् पङ्गुर्नीकाकुहरनिहितो नीयते नाविकेन । भुङ्क्ते भोगान् अविधितनृपः सेवकस्यार्भकादिः त्वत्सम्प्राप्तौ R :" ॥ ऎऩ्ऱु नियासदिलगत्तिल् (सु।२१) इदै अरुळियुळ्ळार्। सम्ब्रदाय क्रन्दङ्गळिल् मऱ्ऱवैगळैक् काण्ग।
य
उक्ति निष्टैयावदु:-“पुत्ताले तादिमार् सॊऩ्ऩ पासुरत्तैच् चॊल्लि पुऩै पुगुम् राऩ H४ Rर्गळैप् पोले- ऎऩ्ऩुडैय रक्षै उऩक्के ÜRमाग एऱिट्टुक् कॊळ्ळ वेणुम्- ऎऩ्गै।” ऎऩ्ऱु अदिगार विबागादिगारत्तिल् अरुळिऩार्।
इप्पडियिरुक्क-अडियेऩ्-ऎम्बार्-आऴ्वाऩ् इरुवर्ग ळालुम् तेवरीराल् रक्षिक्कप्पडवेण्डियवऩाग- ऎम्बॆरु माऩिडम् समर्प्पिक्कप्पट्टवऩ्। अडियेऩुम् परणम् ऎऩ्ऱु तेवरीरिडम् वेण्डिवरुगिऱेऩ्। आचार्यर्गळ् समर्प्पित्तदे पोदुम्। आयिऩुम् नाऩुम् अदै उणर्न्दु तिऩमुम् सmJ-
श्रीरङ्ग वरिवस्या ऎऩुम् तमिऴ् उरै
३७७
aB ऎऩ्ऱु श्रीबाष्यगारर्, अरुळियबडि कूऱि वरुगिऱेऩ् - निऩैवु कूर्गिऱेऩ्। आगवे अरङ्गनगरप्पऩे! अडियेऩैप् पादुगाक्क वेण्डिय पारत्तै तेवरीर् एऱ्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱबडि। “इदिल् मिगुदि काट्टुगिऱ GCणत्ताले ओरॊऩ्ऱे अमैयुम् ऎऩ्ऱु ४ आयिऱ्ऱु” ऎऩ्ऱु आचार्यर्
इदै विळक्किऩार्।
श्रीबाष्यगारर् ऒरु पङ्गुऩि उत्तर नऩ्ऩाळिल् श्रीरङ्ग तिव्य दम्पतिगळिडम् सरणागदि अनुष्टित्तदु- अप्पोदु अवरदु शिष्यर्गळायिरुन्द महऩीयर्गळुक्के।
पिऩ्बु पिऱन्द नमक्कॆल्लाम् अदऩाल् सरणागदि आऩदाग आगादु।
“पारणा गति ऒऩ्ऱे उपायम्। इदु अनुष्टिप्पवरुक्कु कट्टायम् मोक्षम् उण्डु ” ऎऩ्बदे, rga, a ऎऩ्ऱ श्रीसूक्तिक्कु पॊरुळ्। मऱ्ऱवऱ्ऱै पॆरियोरिडम् केट्टुत् तॆळिवदु। ३/ - ऎऩ्ऱ सुलोकत्तुक्कुम् इदे पॊरुळ्। उ अदऩ् नमदु उरैयिल् विशेषङ्गळैक् काण्बदु। कर्मणि लुङुत्तमैकवचने रूपम् ।
दयाऽन्येषां दुःखाप्रसहनम् अनन्यो ऽसि सकलैः दयालुस्त्वं नाथः प्रणमदपराधान् अविदुषः । क्षमा ते रङ्गेन्दो भवति न तरां नाथ! न तमां अकारिषि
तवौदार्यं यस्मात् तव विभवम् अर्थिस्वम् अमथाः ॥ १०३ ॥ तयाSन्येषाम् तु:काप्रसहऩम् अनन्योSसि सकलै: तयालुस्त्वम् नाद: प्रणमदबरादाऩ् अविदुष: १ क्षमा ते रङ्गेन्दो! पवदि नदराम् नाद! न तमाम् तवौदार्यम् यस्मात् तव विबवम् अर्थिस्वम् अमदा: ॥ १०३ ॥