त्वयप्रगरणम् Part २

त्वयप्रगरणम् (Continued)

‘शरण’ शप्तार्त्तम्

अऩन्दरम् मेलिल् पदत्वयमुम्, अदिगारिगदमाऩवऱ्ऱैच् चॊल्लुगिऱदु। इदिल् शरणशप्तम् “उबाये क्रुहरक्षित्रोश् शप्तश् शरणमित्ययम् वर्त्तदे साम्ब्रदञ्जैष उबायार्त्तैगवासग:” ऎऩ्गिऱबडिये उबायवासगमाय्, “च्रिया सार्त्तमास्त” “सोश्नुदे सर्वान् कामान्” “सदा पश्यन्दि सूरय:” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये प्राप्यगोडियिलुम् मुदलिट्टु, कीऴ्च्चॊऩ्ऩ श्रीमत्तैक्कुम्। नारायणशप्तोक्तमाऩ कुणविशेषङ्गळुक्कुम्, अनन्दरोक्त माऩ तिव्यमङ्गळविक्रहत्तुक्कुम् उबेयव्याव्रुत्तियैप् पण्णित्तरुगिऱदु।

‘प्रबत्ये‘ शप्तार्त्तम्

“प्रबत्ये” ऎऩ्ऱु, “पत्लु – कदौ” ऎऩ्गिऱ तादुविले कत्यर्त्तमाय्, “कत्यर्त्ता:-पुत्त्यर्त्ता:” ऎऩ्ऱु, ऒरु ज्ञाऩविशेषत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अन्द ज्ञाऩविशेषमागि ऱदु**:- “अहमस्म्यबरादानामालयोऽकिञ्जनोऽकदि:“** ऎऩ्गिऱ पडिये स्वागिञ्जन्यात्यनुसन्दाऩबूर्वगमाय्, “प्रार्त्तनामदि:” “याच्ञा प्रबत्ति:” ऎऩ्गिऱबडिये प्रार्त्तऩागर्प्पमाय्, “त्वमेवोबायबूदो मे पव” “तदेगोबायदायाच्ञा” ऎऩ्गिऱ पडिये, ताऩ् उबायसरीरत्तिल् अन्वयियादे उबायस्वीगारात्मग मागैयाले उबेयसरीरत्तिलुम् अन्वयियादे अदिगारिक्कु विशेषणमाय्, महाविश्वासात्मगमाऩ प्रदिबत्तिविसेषम्। “प्रबत्ये” ऎऩ्ऱु उत्तमऩागैयाले, “कीऴ् उक्तमाऩ विषयत्तै उबायदया स्वीगरिक्किऱेऩ्” ऎऩ्ऱु स्वानुष्टाऩमागक् किडक्किऱदु।

अङ्ङऩऩ्ऱियिले, “कदि” ऎऩ्ऱु व्याबारमाय्, मानसगदियैयुम् वासिगगदियैयुम् कायिगगदियै युम् सॊल्लिऱ्ऱागवुमाम्। मानसगदियावदु**:– उबायत्वेन अत्यव सिक्कै; वासिगगदियावदु:- “रागवम् शरणम् कद:”** “अडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩ्” “नारायणा**!** ओ मणिवण्णा ! नागणैयाय्**!** वारा यॆऩ्ऩारिडरै नीक्काय्” “त्वयवक्ता” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये, रक्षित्तरुळवेणुमॆऩ्ऱु वायाले प्रार्त्तिक्कै। कायिगगदि यावदु;- “अञ्जलि: परमा मुत्रा क्षिप्रम् तेवप्रसादिनी” ऎऩ्गिऱ पडिये, पगवत्प्रसादहेदुबूदगमाऩ अञ्जलियै प्रयोगिक्कै। अङ्ङऩऩ्ऱियिले, निषादगागादिगळैप्पोले रक्षगवस्तु इरुन्द विडत्ते वरुगै ऎऩ्ऩवुमाम्। इत्तैप्पऱ्ऱविऱे, “पत्ताञ्जलिबुडम् तीरुम् यासन्दम् शरणागदम्” ऎऩ्ऱु सदुर्विद मागच् चॊल्लिऱ्ऱु। इन्नालुम् एगाश्रयत्तिले उण्डाऩबोदु अदिगारिबूर्त्ति प्रगाशिक्कक्कडवदु। इवऱ्ऱिले अन्यदममात्रमाऩ पोदु पगवत्वैबवम् प्रगाशिक्कक्कडवदु।

इदिल् “ईत्रुशऩाऩ नाऩ् अत्यवसिक्किऱेऩ्” ऎऩ्ऱु जादिगुण व्रुत्तादिगळाले ऒरुवऩै विशेषियामैयाले, इप्प्रबत्त्यनुष्टाऩम् सर्वादिगारमॆऩ्ऱु तोऱ्ऱुगिऱदु। इऩि, रुसिये वेण्डुवदु। इन्द रुसि प्रयोजग मागैयिऱे, “रावणो नाम तुर्व्रुत्त:” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गित् तऩ् निगर्षादिगळडैयत् तऩ् वायाले सॊल्लुवदु; “रावणस्यानुजो प्रादा विबीषण इदि श्रुद: सदुर्प्पिस्सह रक्षोबिन् पवन्दम् शरणम् कद:” ऎऩ्ऱु अरुगिरुन्दारिलुम् अवऩ् कुऱै सॊल्लि क्षेबिप्पदु**:** अदुक्कु मेले “वत्यदाम्–पत्यदाम्” ऎऩ्बदागानिऱ्कच् चॆय्देयुम् श्रीविबीषणप्पॆरुमाळै रक्षित्तदु; शरण्यराऩ पॆरुमाळ् ताम्, “यदि वा रावणस् स्वयम्” ऎऩ्बदु; अवऩोडे सेर्प्पिक्कुम् पिराट्टि “तेन मैत्री पवदु ते यदि, जीविदुमिच्चसि” ऎऩ्ऱु उबदेसिप्पदागा निऱ्कच्चॆय्देयुम्, “न नमेयम्” ऎऩ्गिऱ प्रदिज्ञै कुलैयादॊऴिन्ददुम्। इप्पदत्तिले “अत्यवसिक्किऱेऩ्” ऎऩ्ऱु अत्यवसायात् मगज्ञान विशेषत्तुक्कु आश्रयमाऩ अदिगारि स्वरुबमुम् अनुसन्देयम्। अदावदु**:** तिरुमन्द्रत्तिल् पदत्रयत्तिलुम् सॊऩ्ऩ आगारत्रयमुम्।

आग, इप्पदत्ताले सगलसांसारिग तुरिदविदूननबूर्वगमाग, निरस्तादिशयाह्लाद, सुगबावैग लक्षणमाऩ स्वानुबवानन्दत्तैक् कॊडुक्कैक्कु अनादिगालम् अवसर प्रदीक्षऩाय्, इवऩुडैय वैमुक्यवैबवत्ताले प्रदिहदशक्तिगऩाय्, रक्षिक्कैक्कु इडम् पॆऱादे पोन्द ईश्वर ऩुक्कु “रक्ष्याबेक्षाम् प्रदीक्षदे” ऎऩ्गिऱबडिये रक्षणावगाशमाय्, सैदन्यप्रयुक्तमाय्, श्यामत्वयुवत्वादि कळोबादि अदिगारि विशेषणमाय्, अदिगारिनियमाबेक्षै यिल्लामैयालुम्, “आयासस् स्मरणे कोऽस्य” ऎऩ्ऱु स्मरणादिमात्रमागैयाले अनायासमायुम्, “यदाददा वाबि” ऎऩ्गिऱबडि प्राङ्मुगत्वादिनियमानबेक्षमागैयालुम्, इदु तऩक्कु “सक्रुदेव प्रबन्नाय’ ऎऩ्गिऱबडिये सक्रुत्करणमागैयालुम्, अदिगारिविशेषनियमाबेगूडिमाय्, अत्यायाससात्यमाय्, प्राङ्मुगत्वादिनियमाबेक्षमाय्, असक्रुदाव्रुत्तिरूबमाऩ कर्म ज्ञानादिगळिल् व्याव्रुत्तमाय्, आगिञ्जन्यसहगारियाय्, पॆरुमाळ् कडलैच् चरणम् पुक्कु, “साबमानय” वोडे तलैक् कट्टिऩाप्पोलेयऩ्ऱियिले, इऴिगिऱवऩ् नेरे अगिञ्जऩादिगारि यागैयालुम्, ऎदिरि नेरे सर्वसमाश्रयणीय विषयमागै यालुम्, पलाव्यबिसारियाऩ उबायात्यवसायत्तै स्वानुष्टाऩ माक्किऱ्ऱाय् निऩ्ऱदु।

इन्द उबायमागिऱदु, वेदान्दङ्गळिले सगलसादनादिगमागवुम्, “तेवानाम् कुह्यम्” ऎऩ्गिऱबडिये तेव रहस्यमागवुम्, ऎऴुदप्पडुगिऱदॊऩ्ऱाऩाल्, कर्मज्ञानादिगळो पादियागिलुम् अदिक्रुदादिगारमागवेण्डावो वेगान्दसित्तमाऩ इदु**?** अदिक्रुदादिगारमऩ्ऱियिले ऒऴियिल् कर्मज्ञानादिगळुम् अदि क्रुदादिगामिऩ्ऱियिले ऒऴियवेणुम्। आऩाल्, अवै अदिक्रुदादि कारम्; इदु सर्वादिगारमॆऩ्ऱु निर्णयित्तुत् तरुवारारॆऩ्ऩिल् अवै त्रैवर्णिगादिगारमाग वेण्डुगिऱदु। अक्ऩिवित्याङ्गग मागैयाले; इऩि, अक्निवित्याङ्गगमाऩ कर्माबेक्षै युण्डागै याले ज्ञानादिगळुम् अदिक्रुदादिगारम् आगिऱदित्तऩै पोक्कि, शास्त्र सिक्कमागैयऩ्ऱु, अङ्ङऩऩ्ऱागिल्, शास्त्रसित्तमाऩ पागयज्ञनाम सङ्गीर्त्तऩादिगळिल् स्त्रीशूत्रादिगळुक्कु अन्वय मिऩ्ऱियिले ऒऴियवेणुम्; निषादऩ् कबोदत्तैच् चरणम् पुगादॊऴियवेणुम्; कागविबीषणादिगळ् सक्रवर्त्तित्तिरुमगऩैच् चरणम् पुगादॊऴियवेणुम्।

सक्रवर्त्तित्तिरुमगऩ् कडलैच् चरणम् पुगुगिऱविडत्तिले, “तदस् सागरवेलायाम् तर्प्पानास्तीर्य रागव**:।** अञ्जलिम् प्राङ्मुग**:** क्रुत्वा प्रदिशिश्ये महो तदे**:॥” ऎऩ्ऱु प्राङ्मुगत्वादिनियमङ्गळोडे शरणम् पुक्कारॆऩ्ऱॆऴुदा निऩ्ऱदु। आऩाल्, नियमानबेक्षै इप्प्रबत्ति ऎऩ्गिऱबडि ऎऩ्ऩॆऩ्ऩिल्:** सक्रवर्त्तित्तिरुमगऩै श्रीविबीषणाऴ्वाऩ् शरणम् पुगुगिऱविडत्तिल्, “त्वाम् तु तिक् कुलबांसनम्” ऎऩ्ऱु रावणऩ् उबेक्षित्त कालमे कालमाक्कडल् किट्टवे वारानिऱ्कच् चॆय्देयुम्, स्तानासमऩादिगळुम् पण्णादे, ताऩिरुन्दबडिये शरणम् पुक्काऩॆऩ्ऱॆऴुदुगैयाले। नियमाबेक्षै उण्डॆऩ्ऩवु मॊण्णादु। आगैयाल् “सन्द्यावन्दऩादिगळोबादि, विडवुमाम्; शिगायज्ञोबवी तादिगळोबादि किडक्कवुमाम्।” ऎऩ्गिऱ अनियमम् अनुष्टाऩत्वयत्तिलुम् प्रगासिक्किऱदु।

“सक्रुदेव प्रबन्नाय” ऎऩ्गिऱबडिये सक्रुत्करणम् अमैयुमागिल्, असक्रुदाव्रुत्तिरूबमाऩ उबासऩात्मगज्ञाऩम् पोले इन्द अत्यवसायात्मगज्ञाऩ मुम्, “प्रबत्ये” ऎऩ्गिऱ वर्त्तमानत्ताल् तैलदारावद विच्चिन्नमाय्प् पोरवेण्डुम्बडि तोऩ्ऱानिऩ्ऱदु। अप्पोदु “सक्रुदेव” ऎऩ्गिऱविडम्, पगवत्विषयीगारत्तुक्कु सक्रुत्करणम् अमैयुमॆऩ्ऩुमिडत्तै प्रगासिप्पिक्किऱदु; वर्त्तमाऩम्, यावच्चरीरबादम् कालक्षेबाबेक्षैयालुम्, अबिमदबललाबत्वरै यालुम्, अनुवर्त्तिक्कुमिडत्तै प्रगासिप्पिक्किऱदु। “यावच्चरीरबादम्” अनुष्टियानिऩ्ऱालुम् पॆऱुगिऱ पलत्तिऩ् कऩत्तैप् पार्त्ताल्, ‘सक्रुत्’ ऎऩ्गैक्कुम् “पोरादबडिगाण् इरुप्पदु!” ऎऩ्ऱु ऎम्बार् अरुळिच्चॆय्वर्। अङ्ङऩऩ्ऱियिले, “सहसाशप्तत्तुक्कु सक्रुदा तेशमाय्, ‘सक्रुदेव प्रबन्नाय’ ऎऩ्गिऱदु। ‘सहसैव प्रबन्नाय’ ऎऩ्गिऱबडि” ऎऩ्ऱु आऴ्वाऩ् पणिक्कुम्। अदागिऱदु**:** संसारत्तिल् पयादिशयत्तालुम्, पगवत्विषयत्तिल् रुच्यदिशयत् तालुम् “श्रत्तया शरणम् यदि” “आजगाम मुहूर्त्तेन” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये सत्वरऩाय्क् कॊण्डु आश्रयिक्कै। –

आग, पूर्वार्त्तत्ताले अत्यवसायात्मग ज्ञानविशेषत्तैयुम्, अदुक्कु उबेयात्वसायत्तिऱ्काट्टिल् व्याव्रुत्तियैयुम्, अन्द उबायत्तुक्कु सात्योबाय व्याव्रुत्तियैयुम्, अन्द सित्तोबायत्तिल् इऴिगैक्कु विरोदियाऩ पूर्वाबरादबयत्तुक्कु निवर्त्तगमाऩ पुरुषगार विसेषत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

उत्तरगण्ड विवरणम्

अऩन्दरम्, इदिल् स्वीक्रुदमाऩ सित्तोबायम् “तावदार्त्तिस् तदा वाञ्जादावन् मोहस् तदाऽसुगम्, यावन् न यादि शरणम् त्वामसेषागनाशनम्” ऎऩ्ऱु, आर्त्तादिगळाऩ सदुर्विदादिगारिगळुक्कुम् सादारणमागै याले, इवर्गळिल् कीऴ् उबायस्वीगरणम् पण्णि निऱ्किऱवऩ् ऎन्द अदिगारि ऎऩ्गिऱ अबेक्षैयिले, “मुमुक्षुर् वै शरणमहम् प्रबत्ये” “प्रह्मणो महिमानमाप्नोदि” ऎऩ्गिऱबडिये पलविशेष प्रार्त्तऩारूबात्यवसायत्ताले इवऩै विशेषिक् किऱदु उत्तरार्त्तम्। आग, पूर्वार्त्तत्ताले उबायप्रार्त्तऩम् पण्णिऱ्ऱाय्, उत्तरार्त्तत्ताले तत्पलमाऩ उबेयत्तै प्रार्त् तिक्किऱदॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

ननु, उबायप्रार्त्तऩमावदु**:-** स्वेष्टा निष्टप्राप्तिबरिहारङ्गळुक्कु नीये सादऩमागवेणुम् ऎऩ्गिऱ अबेक्षैयिऱे। स्वर्क्कगामऩाय् ज्योदिष्टोमत्तिल् इऴियुमोबादि, “नमक्कु प्राप्यमाऩ इष्टम् इऩ्ऩदु; परिहार्यमाऩ अनिष्टमिऩ्ऩदु” ऎऩ्ऱु पिऱन्द निर्णयत्तुक्कु अऩन्दरमिऱे तदनुगुणमाऩ उबायस्वीगारत्तिल् इऴिवदु; इऩि, प्राप्याबेक्षै पण्णुगिऱदु**:** तर्मार्त्तादिगळाऩ प्राप्यान्दरङ् गळिऱ्काट्टिल् व्याव्रुत्ति सॊल्लुगैक्कागवो**?** अङ्ङऩऩ्ऱि यिले उबायदया स्वीक्रुदऩाऩवऩुक्कु प्राप्यविसेषज्ञानम् पिऱक्कैक्कागवो**?** प्राप्यविसेषत्तै प्रार्त्तित्तालऩ्ऱि अत्तैत्ताराऩॆऩ्ऱो? ऎऩ्ऩिल्; उबायस्वीगारबूर्वबावियाऩ मुमुक्षुत्वत्ताले तर्मगामादिगळिऱ्काट्टिल् व्याव्रुत्ति सित्तिक्कैयालुम्, स्वीक्रुदोबायम् सर्वज्ञमागैयालुम्, स्वीक्रुदऩुमाय् सर्वज्ञऩुमाय्वैत्तु, प्राप्यबेक्षा प्रदीक्षऩायिरुक्कैक्कु ऒरु प्राप्याबेक्षैबण्णवेण्डा; इऩि, प्राप्यत्तैक् तरवेणुमॆऩ्ऱ पेक्षिक्कै प्राप्याबेक्षैयागिल्, उबायस्वीगाररूबमाऩ पूर्वार्त्तत्तुक्कु प्रयोजऩमिल्लै। आगै याले पूर्वार्त्तानुसन्दाऩम् पण्णुदल्, उत्तरार्त्तानुसन्दा ऩम् पण्णुदलॊऴिय उबयानुसन्दाऩम् पण्णुगै पुनरुक्तमाय्त् तलैक्कट्टुमेयॆऩ्ऩिल्**:**

पूर्वार्त्तानुसन्दाऩमात्रत्ताले उबेय लाबम् आर्त्तमाय् वरुमेयागिलुम् “अत्यात्मयोगादिगमेन तेवम् मत्वा तीरो हर्षशोगौ जहादि” “तरदि शोगमात्मवित्” ऎऩ्ऱु, मुमुक्षुवुक्कु पलम् सॊल्लुगिऱ विडत्तिल् शोगनिवरुत्तिमात्रत्तैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “तत्सुक्रुत्तुष्क्रुदे तूनदे” ऎऩ्ऱु पुण्यबाबरूबगर्म विमोसऩमात्रत्तैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “तस्य तावदेवा सिरम् यावन्न विमोक्ष्ये; अद सम्बत्स्ये” ऎऩ्ऱु तेह विमोसऩत्तैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “विज्ञानसारदिर् यस्तु मन: प्रक्रहवान् नर: । सोत्वन: पारमाप्नोदि तत् विष्णो: परमम् पदम् ॥” ऎऩ्ऱु ऒरु तेशविशेष प्राप्तियैप् पुरुषार्त्त माक्कुवदु; “एष सम्ब्रसादोस्माच्चरीरात् समुत्ताय परम् ज्योदिरुबसम्बत्य स्वेद रूबेणाबि निष्पत्यदे” ऎऩ्गिऱबडिये स्वस्वरूबप्राप्तियैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “निरञ्जन: परमम् साम्यमुबैदि” ऎऩ्ऱु, परमसाम्याबत्तियैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “एदमानन्दमयमात्मान मुबसङ्ग्रा मदि” ऎऩ्ऱु पगवत्सामीप्यत्तैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “सोऽश्नुदे सर्वान् कामान् सह प्रह्मणा विबश्सिदा” ऎऩ्ऱु, पगवत्कुणानुबवत्तैप् पुरुषार्त्तमाक्कुवदु; “विज्ञाना तानन्दो प्रह्मयोनि:” “रसम् ह्येवायम् लप्त्वानन्दी पवदि” ऎऩ्ऱु पगवदनुबवजनिदमाऩ परमाऩन्दत्तैप् पुरुषार्त्त माक्कुवदु; “येन येन तादा कच्चदि तेन तेन सह कच्चदि” ऎऩ्ऱु, पगवदनुव्रुत्तिरूबमाऩ कैङ्गर्यत्तैप् पुरुषार्त्तमाक्कु वदाय्, आग इप्पडि शोग निव्रुत्त्यादिगळैप् पुरुषार्त्तमागच् चॊल्लुगिऱ तत्तत् वाक्यविशेषङ्गळिल् सरम पुरुषार्त्त निष्कर्षम् पिऱवामैयाले, अन्द पुरुषार्त्त विशेषत्तै प्रगाशिप्पिक्कैक्काग उत्तरार्त्तम् उदिक्कैयालुम् उबायस्वरुब विशेषप्रत्यायगमाग पूर्वार्त्तम् उदिक्कैयालुम् पौनरुक्त्य मिल्लै।

उबेयदया वरणमुम् उबायदया वरणमुमिऱे इरण्डुक्कुम् क्रुत्यम्। उबेयत्वेन वरित्तबोदु उबायबेक्षैयुण्डु; आगैयाल् उबायमुम् अबेक्षिदमागक् कडवदु। उबेयत्व वरणमावदु**:-** ईश्वरऩ् तिरुवडिगळिले कैङ्गर् यत्तैये उबेयमाग अत्यवसिक्कै। अत्यवसायत्वयमुम् इव्वदिगारिक्कु अबेक्षिदम्। अनन्यसादनत्वसित्तिक्कु उबायत् यवसायम् वेणुम्; अनन्यबोगत्वसित्तिक्कु उबेयात्यव सायम् वेणुम्। उबायविशेषात्यवसायम् प्रयोजनान्दर परऩुक्कुम् उण्डागैयाले तत्व्याव्रुत्तसित्तिक्कु उबेयात्यव सायम् वेणुम्; सादगऩुक्कुम् उबेयात्यवसायम् उण्डागै याले तत्व्याव्रुत्तसित्तिक्कु उबायात्यवसायम् वेणुम्। सादगऩ्दाऩे “इष्टम् मनिषाण, अमुम् मनिषाण, सर्वम् मनिषाण” ऎऩ्ऱु उबेयविशेषत्तै अबेक्षियानिऩ्ऱाऩे**: “तैत्यसन्यबराजिदा:, शरणम् त्वामनुप्राप्ता:”** ऎऩ्ऱु प्रयोजऩान्दरबरऩुक्कु उबायात्सवसायमुण्डे, तत्व्या व्रुत्तिसित्तिक्कुम् “अन्दरिक्षगदश्श्रीमान्” “स तु नागवरश् श्रीमान्” ऎऩ्गिऱबडिये उबायोबेयात्यवसायङ्गळागिऱ महदैश्वर्यम् इव्वदिगारिक्कु अबेक्षिदमागैयाले अवै यिरण्डैयुम् इरण्डु वाक्यत्तालुम् सॊल्लुगिऱदु। अत्तैप् पऱ्ऱविऱे, “मुमुक्षुर् वै सरणमहम् प्रबत्ये” ऎऩ्ऱु श्रुदमा यिऱ्ऱदुम्।

श्रीमदे — शप्तार्त्तम्

**** कीऴ् ’प्रबत्ये’ ऎऩ्ऱु स्वीक्रुदमाऩ उबायत्तिऩुडैय पलमाऩ कैङ्गर्यत्तै अबेक्षिक्कक्कडवदागक् कॊण्डु, अदुक्कु प्रदिसम्बन्दिविशेषादीनत्वम् उण्डागैयाले अन्द प्रदिसम्बन्दियिऩुडैय पूर्त्तिबूरणबूर्वमाग अनुसन्दिक् किऱदु।

अदिल् “श्रीमदे” ऎऩ्गिऱ पदम् कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियैप् पूरिक्किऱदु। शेषत्वप्रदिसम्बन्दि ऒरु मिदुऩ माऩवोबादि कैङ्गर्यप्रदिसम्बन्दियुम् ऒरु मिदुऩमायिऱे इरुप्पदु। आगैयाले ”पॆरियबिराट्टियारोडे नित्यसम्युक्तऩाऩ वऩुक्कु” ऎऩ्गिऱदु। “वैगुण्डे तु परे लोगे श्रिया सार्त्तम् जगत्पदि: । आस्ते विष्णुरसिन्द्यात्मा पक्तैर् पागवदैस् सह ॥” ऎऩ्गिऱबडिये ऒरु विबूदियाग मिदुऩबोग पररायिऱे इरुप्पदु। आगैयिऱे अत्तिरळिऩिऩ्ऱुम् पिरिगदिर्प्पट्टुत् तॊडर्न्दडिमै सॆय्य वन्दवर्गळुम् “पवांस्तु सह वैदेह्या किरिसानुषु रंस्यदे अहम् सर्वम् करिष्यामि” ऎऩ्ऱदुम् अन्द इळैयबॆरुमाळोबादि अडिमै सॆय्य आसैयुडैयारुम् “कोलत् तिरुमामगळोडु कूडिऩ उऩ्ऩैक् कूडवेणुम्” ऎऩ्ऱदुम्; “युवागुमार**:” ““एष वामनि:** एष पामनि**:**” ऎऩ्ऱाप्पोले ओदुगिऱ, **“पुंसाम् त्रुष्टि सित्ताबहारियाऩ”**याऩ अवऩुडैय वडिवऴगैयुम्, शीलादिगुण विशेषङ्गळैयुम् तलैनीर्प्पाट्टिले अनुबविप्पदु; अनुबवित्तवळ् उन्मत्तैयावदु; अवळ् तऩ्ऩुडैय ओरो अवयवङ्गळिले आऴङ्गाऱ्पट्टु “अल्लि मलर् मगळ् पोगमयक्कुक्कळाय्”, अवऩ् ताऩुम् उन्मत्तऩावदाय् प्रान्दमिदुऩमाय्, तुवण्डु सॆल्लुम् पोदु, शिशिरोबसारम् पण्णुवदु; व्यजऩादिगळैप् परिमाऱुवदु; पडिक्कमिडुवदाय्प्पोले काणुम् मिदुऩत्तुक्कुच् चॆय्युम् किञ्जित् कारमायऱुवदु; आगैयाले ऒरु मिदुऩमे प्राप्यम्।

इवऱ्ऱिले, अन्यदमत्तै प्राप्यमाग निऩैक्कैयावदु**:** विनाशत्तोडे तलैक्कट्टुगै। पिरिक्कैयिऱे, तङ्गै मूक्कऱुप् पुण्डदुम्, तमैयऩ् तलैयऱुप्पुण्डदुम्, परिमळम् पूवै श्लाक्यमाक्कुमाप्पोलेयुम्, प्रबै माणिक्कत्तै श्लाक्य माक्कुमाप्पोलेयुम्, इवळालेयिऱे अवऩुक्कु पोक्यत्वम्। “श्रत्तया तेवो तेवत्वमश्नुदे” ऎऩ्ऩक्कडवदिऱे। शेषिक्कु अदिशयत्तैप् पण्णुगैयिऱे शेषवस्तुवुक्कु क्रुत्यम्। इवळाले अवऩुक्कु निऱमुण्डागैयावदु। “विष्णुबत्नी” “विष्णोश्श्री**:**” ऎऩ्गिऱबडिये इत्तलैयिल् शेषत्वम् प्रगासिक्कै। इन्द श्रीशप्तत्ताले कैङ्गर्यप्रदि सम्बन्दिदया मुक्तनित्यादिगळाले सेविक्कप्पडानिऩ्ऱाळॆऩ्गिऱ आगारमुम्, स्वबोग सौक्यत्ताले अवऩै सेविक्कुमॆऩ्गिऱ आगारमुम् तोऱ्ऱुगिऱदु। आग, इप्पदत्ताले पिराट्टियुम् सर्वेश् वरऩुम् सेरविरुन्द सेर्त्तियिले अडिमै सॆय्यक्कडवऩ् ऎऩ्ऩुम् अर्त्तविशेषम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

“नारायण” शप्तार्त्तम्

अव्वडिमैदाऩ्, अनुबवजनिदप्रीदियूऱ्ऱाग विळैयुमदागैयालुम्, अनुबवजनिदप्रीदिदाऩ्, अनुबाव्यविषया तीऩमागैयालुम्, अन्द कैङ्गर्यत्तुक्कडियाऩ प्रीदिक्कु नाऱ्ऱङ् गालाऩ स्वरूबरूबगुणविबूदिबूर्त्तियैच् चॊल्लुगिऱदु**:-** नारायणबदम्। “अश्नुदे–कामान्” “लप्त्वानन्दी पवदि” “इमान् लोगान्–अनुसञ्जरन्” “सदा पश्यन्दि” ऎऩ्गिऱबडिये, स्वरूबरूबगुणात्यनुबवम् प्रीदिक्कु हेदुवागक्कडवदु। प्रीदि, कैङ्गर्यहेदुवागक्कडवदु। इल्लैयागिल् “श्रीमदे” ऎऩ्गिऱविडत्तिल् सदुर्त्तिये अमैयुम्; कैङ्गर्यप्रगाशगमागैक्कु नारायणबदम् वेण्डावे। स्वरूबरूबगुणविदिगळ् नालुक्कुम् वासगमागैयाले, अनुबाव्य विषयबूर्त्तियै काट्टक्कडवदु। नारायण पदम्।

नारसप्तम्, रूबगुणविबूदिगळुक्कु वासगमागिऱदु। अयनबदम्, इवै मूऩ्ऱुक्कुम् कॊळ्गलमाऩ स्वरूबत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अन्द स्वरूबत्तैप् पार्त्ताल् “सत्यम् ज्ञानमनन्दम् प्रह्म“ ऎऩ्गिऱबडिये, असित्तिऱ् काट्टिल् अत्यन्दव्याव्रुत्तमाऩ त्रिविदात्मस्वरूबत्तिलुम् अत्यन्द व्याव्रुत्तमायिरुक्कुम्। रूबत्तैप् पार्त्ताल् “न पूदसङ्गसंस् तानो तेहोस्य परमात्मन:“ ऎऩ्ऱु अप्राक्रुदमायिरुक्कै यालुम्, अस्त्रबूषणात्यायत्तिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये सगलजगदा तारमागैयाग प्राक्रुदमुमाय्, आदेयमुमाऩ सर्वसेदन शरीरङ्गळिलुम् अदिगमायिरुक्कुम्। “अबहदबाप्मा विजरो विम्रुत्युर् विशोगो विजिगत्सोऽपिबासस् सत्यगामस् सत्यसङ्गल्ब:” “यस् सर्वज्ञस् सर्ववित्” “ज्ञानशक्ति पलैश्वर्यवीर्य तेजांस्यशेषद: । पगवच्चप्तवाच्यानि विना हेयैर् कुणादिबि: II” “सुवीर्य शक्त्यादि, कुणैगराशि:, पर: पराणाम् सगला न यत्र क्लेशादयस् सन्दि ॥” ऎऩ्गिऱ पडिये, हेयगुणासंस्रुष्टमाय्, “यदो वासो निवर्त्तन्दे” ऎऩ्गिऱबडिये निस्सीममुमाय्, “नेदि नेदि” ऎऩ्गिऱबडिये अबरिच्चिन्नमुमाऩ कल्याणगुणङ्गळुम् हेयगुणसंस्रुष्ट मुमाय् परिच्चिन्दमुमाऩ सर्वसेदनगुणङ्गळिलुम् अदिगमायिरुक् कुम्, “यस्यच्चायाम्रुदम्” “यस्य म्रुत्यु:” “पादोस्य विश्वा पूदानि, त्रिबादस्याम्रुदम् तिवि” ऎऩ्गिऱबडिये, उबयविबूदियुम् विबूदिगोडिगडिदैयागैयाले, परिच्चिऩ्ऩविबूदिगळिल् अदिगैया यिरुक्कुम्।

आग, इप्पडि सर्वप्रगारत्तालुम्, सर्वादिगऩाय्, “पदिम् विश्वस्य” “पदिम् पदीनाम्” इत्यादिगळाऩ श्रुदिशदङ्गळिल् सॊल्लुगिऱबडिये सर्वस्वामियाऩ सर्वेश् वरऩ् नारायणशप्तत्तिले कैङ्गर्यप्रदिसम्बन्दिदया सॊल्लप् पडुगैयाले, “सर्वम् परवशम् तु**:क्कम्” “सेवा श्वव्रुत्तिर् व्याक्यादा” “अबरप्रेष्य पावात्” ऎऩ्गिऱ वाक्यङ्गळिऱ् सॊल् लुगिऱ सेवानिषेदम् असेव्यसेवाविषयम्। इल्लैयागिल्, “तदुबासिदव्यम्” “तदन्वेष्टव्यम्” “तत्वावविजि ज्ञासि तव्यम्” “सोन्वेष्टव्य:**” “आत्मानमेव लोगमुबासीद” “कारणन्दु। त्येय:” “स वै वेदि तव्य:” “त्येयस् सदा” “त्येयो नारायणस् सदा” “वासुदेव त्रुच्चाया नादिशदो न कर्मदा । नरगाङ्गारशमनी सा किमर्त्तम् न सेव्यदे ॥” ऎऩ्ऱु पगवत्सेवाविदायगमाऩ वाक्यङ्गळोडु विरोदिक्कुम्। पदिव्रदैक्कुप् पुरुषान्दरस्पर्शमऩ्ऱो त्याज्यमायऱुवदु; स्वबर्त्रुस्पर्समऩ्ऱे ।

“आय” शप्तार्त्तम्

अऩन्दरम्, पगवत्स्वरूबरूबगुण विबूत्यादिगळै अनुबवित्तु अन्द पगवदनुबव जनिदप्रीदिप्रगर्षम् प्रेरिक्क “हावु हावु हावु, अहमन्नमहमन्न महमन्नम्” “येन येन तादा कच्चदि तेन तेन सह कच्चदि” “इरैत्तु नल्ल मेऩ्मक्कळेत्त” “सूट्टु नऩ् मालैगळ् तूयऩवेन्दि” इत्यादि कळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये विरोदि निव्रुत्ति पूर्वगमाग ऒरु तेश विशेषत्तिले पोय् वासिगमागवुम् कायिगमागवुम् पण्णुम् किञ्जित्कारङ्गळै प्रार्त्तिक्किऱदु- “आय” ऎऩ्गिऱ सदुर्त्तियाले। अबिमदलाबम् विरोदि निव्रुत्ति पूर्वगमागवऩ्ऱि उदियामैयाले इङ्गुप् पण्णुगिऱ कैङ्गर्याबेक्षैयाले विरोदि निव्रुत्तियुम् प्रार्त्तिक्कैयागक् कडवदु। इरण्डुम् अबेक्षिदमागिल् इरण्डै युम् प्रार्त्तियादे, कैङ्गर्यत्तैये परार्त्तिप्पाऩॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्**:** कैङ्गर्यसित्तिये परमप्रयोजऩम्। अदुक्कु परदिबन्दगमागै याले विरोदियिऩुडैय निव्रुत्ति अबेक्षिदमागिऱदित्तऩै पोक्कि, जरामरणमोक्षार्त्तमाग इऴिन्द केवलऩैप्पोले स्वयम् उत्तेश्यमल्लामैयाले वन्द अप्रादाऩ्यम् तोऱ्ऱ अत्तै ऎडादॊऴिगिऱदु। विरोदि निव्रुत्तियै अवऩ् स्वयम् प्रयोजऩमाग निऩैत्तिरुक्कुम्; इवऩ् कैङ्गर्य विरोदिदया त्याज्यमॆऩ्ऱु निऩैत्तिरुक्कुम्। संसारबयमिऱे अवऩुक् कुळ्ळदु; पगवत्प्रावण्यमुळ्ळदु इवऩुक्केयिऱे। सरमश्लोगत् तिल् विरोदि निव्रुत्तियै प्रदाऩमागच् चॊल्लिऱ्ऱु; स्वयमुत् तेच्यमाय् अऩ्ऱु; आत्मावुक्कु स्वाबाविगदर्ममाऩ कैङ्गर्यम् प्रगाशिक्कैक्कु नडुविल् इडैच्चुवर् पोगवेण्डुवदॆऩ्ऩुम् निऩैवाले।

इच्चदुर्त्ति, ‘तादर्त्ये सदुर्त्ति’ याय्, शेषत्ववासियायऱ्ऱदेयागिलुम् पण्णिऩ प्रबत्तिक्कु शेषत्व मात्रम् पलमल्लामैयाले, “अगिञ्जित्करस्य शेषत्वानुबबत्ति**:**” ऎऩ्गिऱबडिये शेषत्वबलमाऩ शेषव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदु। ज्ञाऩमिल्लादवऩ्ऱु स्वरुबम् ‘असन्नेव’ आमोबादियुम्, अनुष्टाऩमिल्लादबोदु अन्द ज्ञाऩन्दाऩ् ‘असन्नेव’ आमोबादियुम्, शेषव्रुत्तियिल्लादबोदु शेषत्वमुम् असत् कल्बमागक्कडवदु। आगविऱे मगारत्तुक्कु मेलिल् सदुर्त्ति विवरणमायिऱ्ऱदु। शेषत्वम् इङ्गे सित्तियानिऱ्कच्चॆय्देयुम्। ओरु तेशविशेषम् तेडिप्पोगवेण्डुगिऱदु, शेषव्रुत्ति सित्तिक्कागविऱे। उबायस्वीगारत्तुक्कु मुऩ्ऩे उण्डे शेषत्वज्ञाऩम्; आगैयऩ्ऱो तिरुमन्द्रत्तुक्कुप् पिऩ्बु त्वयमाग वेण्डिऱ्ऱु। आगैयाले शेषत्वज्ञाऩम् मुऱ्पडक् कडवदु, अऩन्दरम्, उबायस्वीगारमागक् कडवदु। अऩन्दरम् कैङ्गर्यरूबमाऩ प्राप्यत्तिऩुडैय प्रार्त्तऩमागक्कडवदु।

प्राप्याबेक्षैक्कऩन्दरमऩ्ऱो तल्लाबहेदुवाऩ उबायस्वीगारम् पण्णुवदु। आऩाल्, “अर्त्तरार्त्ती राजगुलम् कच्चेत्” “मन्दाक्निर् नाम्बु पिबेत्” “ज्योदिष्टोमेन स्वर्क्कगामो यजेद” ऎऩ्गिऱाप्पोले, उबेयाबेक्षैयुडैयवऩुक्कु उबायाबेक्षैयागैयाले, उत्तरार्त्तम् मुऱ्पट्टु, पूर्वार्त्तम् पिऱ्पडवेण्डावो**?** ऎऩ्ऩिल्**:** व्युत्पत्तिदशैयिल् अदु वेण्डुवदु; अनुष्टाऩदसैयिल् माऱाडि यिरुक्कुम्। ज्योदिष्टोमानुष्टाऩानन्दरमऩ्ऱो स्वर्क्क सित्ति,

आग, इच्चदुर्त्तियाले शेषत्वत्तैप् पूरित्तुत् तरुम् शेषव्रुत्तियै प्रार्त्तिक्किऱदु। इदु प्रार्त्तऩा रूबम् ऎऩ्ऩुमिडत्तिल् प्रमाणमॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्**:** कीऴ् उबाय स्वीगारम् पण्णिऩवऩ्, लप्ताबिमदऩायिरुक्कुवऩल्लामै यालुम्, अबिमदबललाबदशैयिल्लामैयालुम्, इव्वर्त्त विवरणम् पण्णिऩ पाष्यगारर् “पवानि” ऎऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कै यालुम्, प्रदमासार्यराऩ नम्माऴ्वार् “अडिमै सॆय्य वेण्डुम्” ऎऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कैयालुम्, प्रार्त्तऩारूबमागक्कडवदु। आगैयाले, कैङ्गर्यप्रार्त्तऩम् पण्णुगिऱदाय् इप्पदम्, “ऒऴिविल् कालमॆल्लामुडऩाय् मऩ्ऩि वऴुविला अडिमैसॆय्य वेण्डुनाम्” ऎऩ्ऱु कैङ्गर्यविशेषणमागच् चॊल्लुगिऱ सर्वगालादिशप्तङ्गळाले अन्द कैङ्गर्यप्रगारत्तैच् चॊल्लु किऱदु।

सर्वगालसप्तत्ताले “न स पुनरावर्त्तदे न स पुनरावर्त्तदे” “अनाव्रुत्तिश् शप्ताद नाव्रुत्तिश् शप्तात्” ऎऩ्गिऱबडिये यावदात्मबावि अनुबाव्यमाऩ पोगत्तै प्रार्त्तिक् किऱदु। इत्ताले “कदागदम् कामगामा लबन्दे” “कत्वा कत्वा निवर्त्तन्दे सन्द्रसूर्यादयो क्रहा**:**” ऎऩ्गिऱबडिये, तेशान् दरत्तिले त्रव्यत्तै आर्जित्तु तेसान्दरत्तिले अऱविऱ्ऱिट्टु जीवित्तु, माण्डवाऱे तेशान्दरम् पोवारोबादि, इङ्गे आर्जिदमाऩ पुण्यत्तै अनुबवित्तु पोगावसाऩत्तिले, “यदेद मागाशम्, आगाशात् वायुम्, वायुर् पूत्वादूमो पवदि, तूमो पूत्वा अप्रम् पवदि, अप्रम् पूत्वा मेगो पवदि, मेगो पूत्वा प्रवर्षदि” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ क्रमत्तिले पुनराव्रुत्ति लक्षणमाऩ स्वर्क्कात्यैश्वर्यबोगत्तिऱ्काट्टिल् व्याव्रुत्ति सॊल्लिऱ्ऱु।

सर्वदेशशप्तत्ताले तिव्यवेश्मम्, तिरुमामणिमण्डबम्, तिव्योत्याऩम् तॊडक्कमाऩ, परमबदत्तिल् पोगस्ताऩङ्गळोडु, आमोदप्रमोदसम्मोदरूबमाऩ व्यूह स्ताऩङ्गळोडु, लीलाविबूदियिल् व्यूहविबवार्च्चावदारादि स्ताऩङ्गळोडु वासियऱ, “तस्य सर्वेषु लोगेषु कामसारो पवदि” “इमान् लोगान् कामान्नी कामरूप्यनुसञ्जरन्” ऎऩ्गिऱबडिये तेशबरिच्चेदमिल्लादबडि अडिमै सॆय्यप् पॆऱुवेऩाग वेण्डुमॆऩ्गिऱदु। इत्ताल् तेशबरिच्चिऩ्ऩमाऩ केवलऩुडैय पोगत्तै व्यावर्त्तिक्किऱदु। अदावदु**:** सांसारिगमाऩ सप्तादिविषयङ्गळिऩुडैय अऩुबवम्, कर्मजनिदसंसारवशवर्त्तिगळाऩ प्रह्मादिगळुक्के पोक्यमा यिरुक्कैयालुम्, आत्मानुबवसुगत्तैप्पऱ्ऱ अदिक्षूत्रमायिरुक् कैयालुम्, शप्तादि, विषयङ्गळिल् अन्वयमिल्लै; ‘एगान्दिनस् सदाप्रह्मत्यायिनो योगिनो हि ये तेषाम् तत् परमम् स्तानम् यत् वैश्यन्दि सूरय**:** ॥ ऎऩ्ऱु अनन्यप्रयोजनराऩ परमैगान्दिगळाले अनुबाव्यमाऩ अबरिच्चिऩ्ऩबगवदनुबवत्तिल् अन्वयमिल्लामैयालुम्, अऩुबरिमाणऩाऩ आत्मावे पोक्यमा यिरुक्कुमे; आगैयाले अव्वात्मानुबवम् तेशबरिच्चिऩ्ऩम्।

सर्वावस्ताशप्तत्ताले कीऴ्च्चॊऩ्ऩ ऐश्वर्यम्बोले नश्वरमऩ्ऱिक्के यावदात्मबावियाय्, कैवल्यम्बोले सङ्गुसिदमऩ्ऱियिले, सर्वदेशानु व्रुत्तमा यिरुन्ददेयागिलुम्, नित्याक्निहोत्रम् पोले पोगोबरदिगर्प्प माय् इरुप्पऩ सिल कालविशेषङ्गळुम् इडैविडलाम्; अङ्ङऩऩ्ऱियिले अन्दरङ्गदशैयोडु पहिरङ्गदशैयोडु वासियऱ ऒरु कालगलैयुम् वन्द्यैयागादबडि अडिमैसॆय्यप् पॆऱुवेऩाग वेण्डुम् ऎऩ्गिऱदु। अऴगोलक्कम् कॊडुक्कुम् पोदोडु, नाच्चिमारुम् तेवरुमाय्, तॆऩ्ऱलुम् पिऱ्कालिक्क वेण्डुम्बडियाऩ तसैयोडु वासियऱत् तिरुवऩन्दाऴ्वाऩोबादि अडिमै सॆय्यवेणुम्। ओलक्कम् कॊडुक्कुम्बोदु सत्रसामरादि पाणियायुम् अन्दरङ्गदशैयिल् पडुक्कै, पडिक्कम्, ऒट्टुप्पॆट्टिल्, काळाञ्जि, लीलाशुगम् तॊडक्कमाऩवैयायुम्, इडैविडामल् अडिमै सॆय्यक्कडवऩायिऱे इरुप्पदु मुक्तऩ्।

इत्ताल् ऒरुगाल्, “आत्मानम् वासुदेवाक्यम् सिन्दयन्” ऎऩ्गिऱबडिये स्वानुबववैबवत् तालुम्, श्रीस्तऩसम्श्लेषानुबवत्तालुम्, “अहमन्नम्” ऎऩ्गिऱ पडिये परम्बोक्यबूदमाऩ नित्यमुक्तरुडैय स्वरूबानुबवत् तालुम्, परमाऩन्दियागा निऱ्कच् चॆय्देयुम्, “स एगागि नरमेद” “प्रुशम् पवदु तु**:क्किद:**” क्रोदमाहारयत् तीव्रम्” “कोबस्य वशमेयिवान्” ऎऩ्गिऱबडिये सूरिगळोबादि तऩ्ऩोडे अवर्जनीयसम्बन्दमुडैयार् सिल सेदनर् करणगळेबरविदुरराय्क् किडक्किऱ पडियैक् कण्डु, उण्डदु उरुक्काट्टादॊऴिवदु; करणगळेबरङ्गळैक् कॊडुत्तालुम् ताबत्रय तप्तराय् नोवु पडुगिऱ पडियैक्कण्डु अवर्गळ् ताम् वन्दु सान्द्वऩम् पण्णवेण्डुम्बडि वॆऱुप्पदु; अवै पण्णुगिऱ पगवदबसारादि कळैक्कण्डु इरक्कत्तुक्कु उऱुप्पाऩ ह्रुदयत्तै क्रोदत्तुक्कु इडमाक्कुवदाय्, लीलाविबूदिसम्बन्दत्ताले, ऒरुदलै तोदवत्तियुम् (पॆरियाऴ् तिरुमॊऴि ४-८-१) [ तोदवत्ति—तौदवस्त्री (वॆळ्ळै वस्त्रम् तरित्तवऩ्) (इङ्गु) परिसुत्तमाऩ सरीरत्तैयुडैयवऩ् ] ऒरुदलै विऴुप्पुमाऩ ईश्वरऩुडैय पोगत्तिऱ्काट्टिल् पोगमात्र साम्ययुक्तऩाऩ मुक्तऩुडैय पोगत्तुक्कु व्याव्रुत्ति सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

सर्वविद शप्तत्ताले “निवासशय्यासनबादुगाम्शु कोबदानवर्षाद पवारणादिबि**:**” “सॆऩ्ऱाल् कुडैयाम् इरुन्दाल् सिङ्गादऩमाम् निऩ्ऱाल् मरवडियाम्” ऎऩ्गिऱबडिये आदरानुरूबमाग, “स एगदा पवदि, त्विदा पवदि, तिरिदा पवदि, शददा पवदि, सहस्रदा पवदि” ऎऩ्गिऱबडिये अऩेगविक्रहबरिक्रहम् पण्णि, “अहम् सर्वम् करिष्यामि” ऎऩ्ऱु इळैयबॆरुमाळ् सत्रसामरबाणिगळावदु, कनित्रबिगादररावदु, पलाहरणादिगळैप् पण्णुवदु, शालासन्निवेशादिगळैप् पण्णुवदु, कुसुम सयऩादिगळैप् पण्णुवदु, कैयुम् विल्लुमाय् नोक्कुवदाय्, पडैवीट्टिल् पॆरुमाळ् परिगरवर्क्कम् सॆय्ददडैयत् तामे सॆय्दाप्पोले, नाऩुम् ऎल्लावगैप्पट्ट अडिमैगळैयुम् सॆय्यप्पॆऱुवेऩाग वेणुमॆऩ्ऱु प्रार्त्तिक्किऱदु। इत्ताले वॆऱुम् मुलैयाले अडिमैसॆय्युम् ‘नित्यानबायिनि’याऩ पिराट्टि युडैय पोगत्तिऱ्काट्टिल् व्याव्रुत्ति सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु। सेदनऩुडैय स्वरूबत्तोडु पोगत्तोडु किञ्जित्कारत्तोडु वासियऱ अत्यन्दव्याव्रुत्तमायिरुक्कुम्। पगवच् चेषत्वम् अवळुक्कु स्वरूबम्; मिदुऩ शेषत्वम् इवऩुक्कु स्वरूबम्, पगवत्पोगमे अवळुक्कुळ्ळदु; अवळुम् अवऩुमाऩ सेर्त्ति इवऩुक्कु पोक्यम्। स्तऩदडादिगळाले पण्णुम् किञ्जित्कारम् अवळुक्कुळ्ळदु; इवऩुक्कु मिदुऩविषयमाऩ सर्वुविद किञ्जित्कारमुमुण्डु।

उसिदशप्तत्ताले सर्वगालङ्गळिलुम् सर्वदेशङ्गळिलुम् सर्वावस्तैगळिलुम् सर्वविदगिञ्जित्कार मुम् पण्णक्कडवेऩॆऩ्गिऱ सङ्गल्बमे इवऩुक्कुळ्ळदु। अऩुष्टिक्कुमिडत्तिल् “क्रियदाम्” ऎऩ्गिऱबडिये “अवऩ् तिरुवुळ्ळत् तुक्कु यादॊऩ्ऱु अनुगूलमाऩदु, अदु अनुष्टेयम्” ऎऩ्ऱु, स्वेच्चाव्याव्रुत्तमाऩ कैङ्गर्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अदावदु**:-** मरवडिगळोबादि तिरुवडिगळिले किडक्कवुमाय्, मालैयोबादि तिरुमुडियिल् एऱवुमाय्, इळैयबॆरुमाळोबादि कूडप्पोगवुमाय्, श्रीबरदाऴ्वाऩोबादि तलैयिले मुडिवैक्कवु मायिरुक्कै। इदुविऱे पारदन्द्र्यत्तुक्कु ऎल्लैनिलम्। यादॊऩ्ऱु तिरुमुगमलर्त्तिक्कु उऱुप्पायऱुवदु, अदिऱे कैङ्गर्यमावदु।

आग, इत्ताल्, नॆडुनाळ् पोगविरोदि याऩ क्षयरोगत्ताले नॊन्दवऩ् । सित्तौषदत्तैप् पॆऱ्ऱु नोय्विट्टुक् कुळिक्कुमोबादि, पगवत्प्रसादमागिऱ परमबेषज वैबवत्ताले सांसारिगमाऩ तडैयऱक्कऴिन्दु, अऴुक्कुक् कऴऱ्ऱिऩ माणिक्कम् पोले अत्युज्ज्वलऩाय्। अर्च्चियागिगदि याले परमबदमागिऱ तिव्यदेशत्तिले पुक्कु, निरन्दरबगवदनुबवैग यात्रैयाऩ नित्यसूरिसङ्गत्तिले अन्यदमऩाय्, कडल् उडैन्दाप्पोले कण्डविडमॆङ्गुम् तिऱन्दुबाय्गिऱ परमबक्ति रूबाबऩ्ऩज्ञाऩत्ताले। ईश्वरऩुडैय स्वरूबत्तोडु कुणत्तोडु विबूदियोडु वासियऱ विळाक्कुलै कॊण्डु अनुबवित्तु, अनुबवजनिद प्रीदिप्रगाषत्ताले मदुबाऩमत्तरैप् पोले अक्रममाग स्तोत्रमुगऩाय्क् कळित्ताडुवदु; अदुदाऩ् पोय्त् तलैमण्डैयिट्टु किञ्जित्कारङ्गळिल् कुदूहलत्तैप् पिऱप्पित्तु अडिमैयिले मूट्टुवदु; अन्द किञ्जित्कारन्दाऩ्, “निरवत्य**:** पर**:** प्राप्ते**:” ऎऩ्गिऱबडिये अनुबूदाम्शम् अल्बमाय् अनुबाव्याम्शमे विञ्जुम्बडियाऩ विषयवैलक्षण्य वैबवमुम्, अदुदऩ्ऩैयुम् विळाक्कुलै कॊळ्ळवऱ्ऱाऩ अबिनिवेशादिसयमुम् कैदॊट्टु वळर्क्क, अत्ताल् कॊळ् कॊम्बु मूडप्पडर्न्दु ऒरु कालबरिच्चेदत्तैयादल्, तेशबरिच्चेदत्तै यादल्, अवस्ताबरिच्चेदत्तैयादल्, क्रियाबरिच्चेदत्तैयादल् सहियामैयाले। सर्वगालङ्गळिलुम् सर्वदेसङ्गळिलुम्, सर्वावस्तैगळिलुम् पण्णुम् सर्वविद कैङ्गर्यङ्गळैयुम् प्रार्त्तित्तदाय् निऩ्ऱदु:** “प्रार्त्तनायाम् सदुर्त्ती” ऎऩ्गिऱ सदुर्त्ति याले।

‘नम:’ शप्तार्त्तम्

“अबहदबाप्मा विजरो विम्रुत्यु**:**” “निर्गुणम् निरञ्जनम्” ऎऩ्गिऱबडिये हेयगुणनिषेदत्तैयुम्, “यस् सर्वज्ञस् सर्ववित्” इत्यादिगळिऱ्पडिये विलक्षण कुणयोगत्तैयुम् सॊल्लि, इप्पडि विलक्षणगु,णयुक्तमाय् हेयगुणरहिदमाऩ वस्तुवे उबास्यमॆऩ्ऱु उबास्यवस्तु निर्णयम् पण्णिऩवोबादि, प्राप्यमायऱुवदुम् वैलक्षण्य पूर्णमाय् हेयगन्दरहिदमायिरुक्क वेण्डुगैयाले, अदिल् वैलक्षण्य पूर्त्तियैक् कीऴडैयच् चॊल्लिऱ्ऱागैयाले, अऩन्दरमाऩ इन्द नमश्शप्तम् हेयगन्दराहित्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।

अदिल् पोगत्तुक्कु हेयान्वय मुण्डावदु, पोक्यवस्तुविऩ् पक्कल् कुऱैयालेयादल्; पोक्ताविऩ् पक्कल् कुऱैयालेयादलिऱे। अदिल् इङ्गुच्चॊऩ्ऩ पोक्यम् सर्वमङ्गळायदनबूदैयाऩ पिराट्टिक्कुम् माङ्गळ्य करमाय्, ताऩ् “मङ्गळानाम् स मङ्गळम्” ऎऩ्गिऱबडिये स्वरूब रूबादिगळाले सर्वमङ्गळङ्गळुक्कुम् अव्वरुगुबट्टिरुक्कैयाले कुऱैवऱ्ऱिरुन्ददु; इऩि पोक्त्रुत्वदोषमेयुळ्ळदु। अत्तैक् कऴिक्किऱदु इप्पदम्। अदावदु: अहङ्गारममगारङ्गळ्।

स्वरूबयादात्म्यज्ञाऩजऩगमाऩ तिरुमन्द्रत्तिले अहङ्गारममगारङ्गळ् मरुत्तमायिरुक्क, इप्पोदु निवर्त्यमागिऱ अहङ्गारममगारङ्गळ् ऎवैयॆऩ्ऩिल्**:** इव्वहङ्गारममगारङ्गळ् ताऩ् मूऩ्ऱु वगैप्पट्टिरुक्कुम्। “अनात्मन्यात्मबुत्तिर् या असवे स्वमिदि या मदि**:**” ऎऩ्गिऱ पडिये, अनात्मावाऩ तेहत्तिल् आत्मबुत्तियुम्, तेहानुबन्दि याऩ पदार्त्तङ्गळिल् स्वत्वबुत्तियुम्, अहङ्गारममगारमागक् कडवदु। अदुक्कु मेले “स्वदन्द्रोहम्” ऎऩ्ऱु तेहात् परमाग आत्मावै प्रदिबत्ति पण्णिप् पोरानिऱ्कच्चॆय्देयुम्, स्वदन्द्रमाग प्रदिबत्ति पण्णिप् पोरुवदॊऩ्ऱुण्डु; अदुवु मॊरु अहङ्गारम्। विषयमुण्डागिल् ममदैयुम् अनुवर्त्तिक्कु मिऱे। अदुक्कु मेले कर्मज्ञाऩादिगळै अनुष्टिक्कवुमाम्; ऒरु सादऩविशेष स्वीगारम् पण्णवुमाम्, “अवऱ्ऱुक्कु अनुष्टादा नाऩ्; ऎऩ्ऩुडैय अनुष्टाऩम् इवै” ऎऩ्ऱु पिऱप्पऩ सिल अहङ्गारममगारङ्गळुम् उळ; इप्पडि मूऩ्ऱु वगैप्पट्ट अहङ्गारममगारङ्गळुम् प्रदमाक्षरत्तिल् सरमबदत्तालुम्, अदिल् विबक्तिविसेषत्तालुम्, अऩन्दरबदत्तालुम् व्याव्रुत्तमायिऱ्ऱु। इऩि, इवै मूऩ्ऱुक्कुमेले कागाक्षिन्यायत्ताले ऒरु पदविशेषत्ताले व्याव्रुत्तमाय्, पोगददशानुव्रुत्तिक्कुम् योक्यदैयुण्डायिरुप्पदॊरु अहङ्गार ममगारमुण्डु; अत्तै व्यावर्त्तिक्किऱदु इङ्गु। अदागिऱदु:- “नाऩ् पोक्ता; ऎऩ्ऩुडैय पोगम्”, ऎऩ्ऱिरुक्कै। ।

“अहमन्नाद:” “सोश्नुदे सर्वान् कामान्” “सदाबश्यन्दि” “पोगमात्र साम्यलिङ्गाच्च” “अत्र प्रह्म समश्नुदे” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये, नेरे कुणादिगळुक् कडैय पोक्तावायिरुक्क, अदुक्कु मेले कुणात्यनुबवम् रसित्तु प्रीदऩाऩाल्, अन्द प्रीदिप्रेरिदमाय् वरुमदायुमिरुक्क कैङ्गर्यम्, “पोक्त्रुत्वम् ऎऩक्किल्लै” ऎऩ्ऱिरुक्कैयावदॆऩ्**?** पोक्त्रुत्ववमिल्लैयागिल् “लप्त्वानन्दी पवदि” ऎऩ्गिऱ आऩन्दित्वमिऩ्ऱियिले ऒऴियुम्, आऩन्दित्वमिल्लामैयाले अबुरुषार्त्तमुमाम्। कर्मानुष्टाऩदशैयिल् अगर्त्रुत्वानु सन्दाऩम्, “अदिषडानाम् तदा कर्त्ता करणञ्ज प्रुदक्विदम्, विविदा स प्रुदक् सेष्टा तैवञ् जैवात्र पञ्जमम्” ऎऩ्गिऱ पडिये आत्मावुक्कु सैदन्यप्रयुक्तमाऩ प्रयत्ऩमात्रमेयाय् अदिष्टाऩादिगळुक्के कर्त्रुत्वमागैयाले अङ्गु उबबऩ्ऩम्। मुक्तऩाऩाल् कर्त्रुत्वारोबण विषयमाऩ अदिष्टाऩादिगळ् इल्लामैयालुम्, “सर्वद**:** पाणिबादम् तत् सर्व तोक्षिशिरोमुगम्। सर्वदशश्रुदिमल्लोगे सर्वमाव्रुत्य तिष्टदि” ऎऩ्गिऱबडिये अदिष्टाऩादिगळाल् कॊळ्ळुम् कार्यत्तै स्वरूबेण कॊळ्ळ वल्लऩाय्, “प्रज्ञया हि विबश्यदि” “मनसैवैदान् कामान् पश्यन् रमदे” ऎऩ्गिऱबडिये अनुबवत्तुक्कु वेण्डुवदु आत्मदर्मबूदमाऩ ज्ञाऩमात्रमागच् चॊल्लुगैयालुम् अनुबबन्नमॆऩ्ऩिल्**:** इप्पोदु अदुवऩ्ऱु निऩैक्किऱदु। पदिव्रदैयाऩ स्त्रीक्कु पर्त्रुसम् श्लेष जनिदसारस्यानुबवम् उण्डागा निऱ्कच्चॆय्देयुम्, पर्त्तावि ऩुडैय मुगविगासमाय् प्रयोजऩम्, “अव्विगासहेदु’ ऎऩ्ऱु सम्श्लेषादिगळिले सङ्गम् पिऱक्कुमोबादि, पगवत्कुणानुब वादिगळिल् “नाऩ् पोक्ता” “ऎऩक्कु रसित्तदु” ऎऩ्ऱु पुरुष पोगत्तोबादि स्वदन्द्रमायिरुत्तल्, सादारणमायिरुत्तल् सॆय्गैयऩ्ऱियिले, “ईच्वरऩ् मुगमलर्त्ति, ऎऩक्कु हेदु” ऎऩ्ऱु अवऱ्ऱिले सङ्गमाय्, मुगमलर्त्तिये तऩक्कु पोक्यमाग निऩैत्तिरुक्कै। अत्तैप् पऱ्ऱविऱे मुदलिले “अहमन्नम्” ऎऩ्ऱु सॊल्लि, पिऩ्ऩे “अहमन्नाद**:**” ऎऩ्ऱदुम्।

निगमनम्

आग, इव्वाक्यत्वयत्तालुम् स्वरूब ज्ञानाऩन्दरबावियाय् पदत्वयोक्तमाऩ उबायोबेयङ्गळै प्रार्त्तित्तदाय् निऩ्ऱदु। अदिल् पूर्ववाक्यत्तिल् “प्रबत्ये” ऎऩ्गिऱ क्रियाबदम्, अत्यवसायत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अदुक्कु उबेयात् यवसाय व्याव्रुत्तियैप् पण्णित्तरुगिऱदु; उबायवासगमाऩ शरणशप्तम्। अन्द उबायत्तुक्कु सात्योबायव्याव्रुत्तियैप् पण्णित्तरुगिऱदु। “नारायणसरणौ” ऎऩ्ऱु। अन्द सित्तसादऩत्तिल् इऴियुम् तुऱैयैच् चॊल्लुगिऱदु**:-** श्रीमत्पदम्। प्राप्यदशानु व्रुत्तिविरोदियिऩुडैय निव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदु। नमश्शप्तम्। अवऩुक्कु प्राप्यमाऩ कैङ्गर्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु**:-** सदुर्त्ति, अन्द कैङ्गर्यप्रदि सम्बन्दियैच् चॊल्लुगिऱदु**:-** नारायणबदम्। प्रदिसम्बन्दि यैप् पूरित्तुत् तरुगिऱदु श्रीमत्पदम्। आग, कैङ्गर्यविरोदि निव्रुत्तियैयुम्, कैङ्गर्यत्तैयुम्, कैङ्गर्यप्रदिसम्बन्दियैयुम्, प्रदिसम्बन्दिबूर्त्तियैयुम्, अत्तैप् पॆऱुगिऱ अदिगारि विशेषणमाऩ अत्यवसायत्तैयुम्, अदु उबायात्यवसायमॆऩ्ऩुमिडत्तैयुम्, अन्द उबायत्तिऩुडैय सित्तत्वत्तैयुम्, अन्द सित्तोबायत्तिले मूट्टुम् पुरुषगारत्वत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

पिराट्टियुडैय पुरुषगारत्वत्तैयुम्, पुरुषगारबूदैयाऩ अवळुडैय नित्यबोगत्तैयुम्, नित्ययुक्तै याऩ अवळाले उदिक्कप्पट्ट शीलादिगुणविशेषङ्गळैयुम्, अन्द कुणप्रगाशगमाऩ विलषणविक्रहयोगत्तैयुम्, कुणविक्रहविशिष्टऩुडैय उबायबावत्तैयुम्, अन्द उबाया वलम्बियाऩ सेदनऩुडैय अत्यवसायत्तैयुम्, अत्यवसाय विशिष्टऩुक्कु प्राप्यम् ऒरु मिदुऩमॆऩ्ऩुमिडत्तैयुम्, अन्द प्राप्यत्तैप् पूण्गट्टित्तरुम् सर्वस्वामित्वत्तैयुम्, सर्वस्वामि तिरुवडिगळिल् कैङ्गर्यमे पुरुषार्त्तमॆऩ्ऩु मिडत्तैयुम्, अदुक्कु विरोदि अहङ्गारममगारमॆऩ्ऩुमिडत्तै युम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

त्वयप्रगरणम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु

पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै तिरुवडिगळे शरणम्।