सरमश्लोगप्रगरणम्

सरमश्लोकप्रगरणम्

अवदारिगै

पक्तियिलुम् प्रबत्तिक्कु नॆडुवासि उण्डु**:** आसार्य रुसिबरिक्रहम्; सर्वादिगारम्; तेहावसानत्तिले पलम्; अन्दिम स्म्रुदि वेण्डा; परमसेदनम्; सित्त स्वरूबम्; सहायान्दर निरबेक्षम्; अविलम्ब्य पलप्रदम्; स्वरूबानुरूबमाऩ उबायम्; प्राप्यानु रूबमाऩ उबायम्।

“सर्वदर्मान् परित्यज्य” ऎऩ्गिऱ श्लोगत्तिऱ्सॊल्लुगिऱ तर्मबरित्यागम्, शास्त्रविरोदत्तालुम्, अनुष्टाऩविरोदत्तालुम्, प्रगरणविरोदत्तालुम् अयुक्तम्। “यावज्जीवमक्निहोत्रम् जुहुयात्” “तर्मेण पाबमबनुददि” “यज्ञेन तानेन तबसानाशगेन प्राह्मणा विविदिषन्दि” “सर्वाबेक्षा स। यज्ञादि, श्रुदेरश्ववत्” ऎऩ्ऱु ज्ञाऩ सादनमागक् कर्मत्तै अवश्यानुष्टेयमाग ओदुगैयालुम् “प्रह्म विदाप्नोदि परम्” “तमेवम् वित्वानम्रुद इह पवदि” “प्रह्म वेद प्रह्मैव पवदि” “तदा वित्वान् पुण्यबाबे विदूय निरञ्जन**:** परमम् साम्य मुबैदि” “अस्ति प्रह्मेदि सेत् वेद सन्दमेनम् तदो विदु**:” “वित्यात् तु पुरुषम् परम्” ऎऩ्ऱु। वेदनविशेषत्तै पगवत् प्राप्ति सादनमाग विदिक्कैयालुम्, “यमेवैष व्रुणुदे तेन लप्य:,** तस्यैष आत्मा विव्रुणुदे तनूम् स्वाम्” “पक्त्या स त्रुत्या स समाहिदात्मा ज्ञानस्वरूबम् परिबश्यदीह” “ह्रुदामनीषा मनसाबि क्लुप्त**:” ऎऩ्ऱु प्राप्तिसादनमाग पक्तियै विदिक्कैयालुम्, इवऱ्ऱि ऩुडैय त्यागम् शास्त्रविरुत्तम्। “सुगो मुक्त:** वामदेवो मुक्त**:” ऎऩ्ऱु मुक्तराग श्रुदराऩ शुगादिगळोडु, उबमानमशेषाणाम् सादूनाम्” ऎऩ्ऩप्पिऱन्द प्रह्लादऩोडु, परदसौबरिप्रप्रुदिगळाऩ अल्लाद मुमुक्षुक्कळोडु वासियऱ, कर्मज्ञानादिगळैये अनुष्टित्तुप् पोरुगैयाले, तर्मत्यागविदि अनुष्टाऩत्तोडुम् विरोदिक्कुम्। “नियदम् कुरु कर्म त्वम् कर्म ज्यायो ह्यगर्मण:” “कर्मणैव हि संसित्ति मास्तिदा जनगादय:” ”सर्वम् कर्मागिलम् पार्त्त ज्ञाने परि समाप्यदे” “न हि ज्ञानेन सत्रुशम् पवित्रमिह वित्यदे” “ज्ञानाक्निस् सर्वगर्माणि पस्मसात् कुरुदे तदा” “पोक्तारम् यज्ञदबसाम् सर्वलोगमहेश्वरम् सुह्रुदम् सर्वबूदानाम् ज्ञात्वा माम् शान्दिम् रुच्चदि” “पक्त्या मामबिजानादि” “पक्त्या त्वनन्यया शक्य:” “मत्पक्तिम् लबदे पराम्” “मन्मनाबव मत्पक्त:**” ऎऩ्ऱु सादरमागवुम् सविस्तरमागवुम् पदिऩॆट्टोत्तालुम् उबदिष्टमाऩ कर्मादित्यागम् प्रगरणविरुत्तम्। आग, शास्त्रविरोदमुम्, कर्मज्ञाना नुष्टाऩ विरोदमुम्, प्रगरणविरोदमुम् पिऱक्कैयाले, इश्लोगत् तुक्कु इवऱ्ऱोडु सेर्न्द अर्त्तम् अर्त्तमामित्तऩै; विरुत्तमाऩ त्यागम् अर्त्तमागमाट्टादु ऎऩ्ऱु सिलर् सॊऩ्ऩार्गळ्।

शास्त्रविरोदमुम्, अनुष्टाऩविरोदमुम्, प्रगरणविरोदमुम् पिऱवामैयाले अदु अर्त्तमागादु। “यो प्रह्माणम् विददादि पूर्वम् यो वै वेदाम्श्स प्रहिणोदि तस्मै तम् ह तेवमात्मबुत्तिरप्रसादम् मुमुक्षर् वै शरणमहम् प्रबत्ये” “तस्मान् न्यासमेषाम् तबसामदिरिक्तमाहु**:” “न्यास इदि प्रह्मा” “तेवानाम् कुह्यम्” “य एवम् वेद” “प्रह्मणो महिमानमाप्नोदि” “तावदार्त्तिस् तदा वाञ्जा तावन् मोहस् तदासुगम्।” “यावन्द यादि शरणम् त्वामशेषागनाशनम्।” “शरण्यम् शरणम् यादो कोविन्दम् नावसीद ति।” “व्रुदैव पवदो यादा पूयसि जन्मसन्ददि:” – “तस्यामन्यदमम् ऐन्म सञ्जिन्द्य शरणम् व्रज” “तेषाम् तु तबसाम् न्यासमदिरिक्तम् तबश्श्रुदम्” “सा तेवेस्मिन् प्रयुज्यदाम्” ऎऩ्ऱु सर्वदर्मबरित्यागबूर्वगमाग अनुष्टेयैयाऩ प्रबत्तियैयुम्, पगवत् प्राप्तिक्कु स्वदन्द्रसादनमाग शास्त्रत्तिले विदिक्कैयाले शास्त्र विरोदमिल्लै। कर्मज्ञानादि विदायगमाऩ शास्त्रङ्गळुक्कुम्, तत्त्याग पूर्वगमाग अनुष्टेयमाऩ प्रबत्तियै विदिक्किऱ सास्त्रत्तुक्कुम्, अन्योन्यम् विरोदम् पिऱक्कैयाले, प्रबत्तिशास्त्रन्दाऩ् तुर्बलमाऩालोवॆऩ्ऩिल्:** शास्त्रत्वम् अविशिष्टमागैयाले प्रबत्तिविदायग शास्त्रत्तोडे विरोदम् पिऱक्कैयाले, कर्मज्ञानादि विदायगशास्त्रन्दाऩ् तुर्बलमायिरुक्कै याले अदुवुमर्त्तमऩ्ऱु।

इङ्ङऩे विरोदम् सॊल्लप्पार्क्किल्, श्येन विदिक्कुम्, कामऩाविदिक्कुम्, मोक्षविदिक्कुम् अन्योन्यम् विरोदम् पिऱक्कैयालुम्, प्रह्मसर्यम्, कार्हस्त्यम्, वाऩप्रस्तदर्मम्, पिक्षुदर्मम् इवऱ्ऱुक्कु अन्योन्यम् विरोदम् पिऱक्कैयालुम्, “न हिंस्यात् सर्वा पूदानि” ऎऩ्ऱु पूदहिंसैयै निषेदित्तु वैत्तु पशुविशऩत्तै विदिक्कैयालुम्, “यावाज्जीवमक्निहोत्रम् जुहुयात्” ऎऩ्ऱु अक्निहोत्रहोमत्तै विदित्तुवैत्तु, तत्त्यागत्तै “सन्यसेत् सर्वगर्माणि” ऎऩ्ऱु विदिक्कैयालुम्, कर्मत्तै अनुष्टेयमागच् चॊल्लिवैत्तु, तत्त्याग पूर्वगमाग – अनुष्टेयमाऩ ज्ञानयोगत्तै विदिक्कैयालुम्, उबास्यवस्तुवै “यस् सर्वज्ञस् सर्ववित् ऎऩ्ऱु सगुणमागच् चॊल्लिवैत्तु, “निर्क्कुणम् निरञ्जनम्” ऎऩ्ऱु कुणविदुरमागच् चॊल्लुगैयालुम्, आग इव्वोमुगङ्गळाले आबादसूडम् परस्पर विरुत्तमागत् तोऱ्ऱुगै याले शास्त्रमाग त्याज्यमाम्। इव्विरोदत्तै, कुणबेदत्तालुम्, वर्णबेदत्तालुम्, आश्रमबेदत्तालुम्, पागबेदत्तालुम्, रुसिबेदत् तालुम्, अदिगारिबेदत्तालुम् पिऱक्कैयाले परिहरिक्किऱवोबादि, इदुवुम् अदिगारिबेदत्ताले परिह्रुदम्। आगैयाले, शास्त्र विरोद मिल्लै। कर्मज्ञानादिगळै अनुष्टित्त शुगादिगळोबादि, कण्डु मुसगुन्दप्रप्रुदिगळाऩ मुमुक्षुक्कळोडु, तुर्वासश्शाब तूषिदराऩ तेवदैगळोडु वासियऱ प्रबत्त्यनुष्टाऩम् पण्णि पलिक्कक्काण्गै याले, अनुष्टाऩ विरोदमिल्लै। कर्मयोगादिगळुक्कु सहानुष्टाऩ मिल्लामैयाले, पागक्रमनिबन्दऩमाऩ अदिगारिबेदत्ताले परिहरिक् किऱवोबादि, इदुवुम् अदिगारि पेदत्ताले परिह्रुदम्। आगैयाले प्रगरणविरोदमिल्लै।

इप्पडि आबासमाऩ शास्त्रविरोदादिगळैप् परिहरिक्कैक्कागच् चिलर्, “कीऴ् विहिदमाऩ कर्मज्ञानादिगळ् त्रैवर्णिगविषयम्; इन्द त्याग पूर्वगप्रबत्तिविदानम्, अत्रैवर्णिग राऩ स्त्रीशूत्रादिगळ् विषयम्” ऎऩ्ऱु विषयविबागम् पण्णिऩार्गळ्। इङ्गु विदिविषयबूदऩाऩ अर्जुनऩ् त्रैवर्णिगरिले अन्यदमऩागै यालुम्, “स्त्रियो वैश्यास् तदा शूत्रस् तेबि यान्दि पराम् कदिम्” ऎऩ्ऱु अत्रैवर्णिगराऩ स्त्रीशूत्रादिगळुक्कुम् पजऩादिगारमुण्डागक् कीऴे श्रुदमागैयालुम्, प्रसज्य प्रदिषेदम् तर्मानुष्टाऩ योक्य स्तलत्तिलेयागैयालुम्, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

कर्मबलत्यागबूर्वगमाग अङ्गप्रबत्तियै विदिक्किऱदु ऎऩ्ऱार्गळ् सिलर्। इव्विडत्तिल् कर्मयोगप्रस्तावमिल्लामैयालुम्, उण्डाऩालुम्, “मा पलेषु कदासन” ऎऩ्ऱु कीऴे उक्तमागैयालुम्, तर्मसप्तम् पलवासियल्लामैयालुम्, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

“करुच्च्रसान्द्रायणगूश्माण्डवैश्वानरि तॊडक्क माऩ प्रायश्सित्तदर्मङ्गळै विट्टु, अन्द स्ताऩत्तिले ऎऩ्ऩैये पऱ्ऱु” ऎऩ्गिऱ पक्षमुम्, अर्जुनऩ् कर्मयोगविरोदि तुष्क्रुदत्तै उडैयऩल्लामैयालुम्, मेल्विऴुन्द ऊर्वसियैयुम् अनादरिक्कुम्बडि जिदेन्द्रियऩागैयालुम्, कीऴ् शोगजऩगमाऩ प्रायश्सित्तम् अप्रस्तुद मागैयालुम्, तर्मशप्तत्तै अव्वळविले ऒदुक्कवॊण्णामैयालुम्, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

“पुक्त्वा सान्द्रायणम् सरेत्” पोले कर्मयोगादि कळिले प्रम्शमुण्डायिऱ्ऱागिल्, तत्प्रायश्सित्तमाग प्रबत्तियै विदिक् किऱदॆऩ्गिऱ पक्षमुम्, “नेहाबिक्रमनाशोऽस्तिप्रत्यवायो न वित्यदे” ऎऩ्ऱु प्रायश्सित्तनिरबेक्षमागच् चॊल्लुगैयालुम्, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

“ज्ञानयोग लाबत्तुक्कु, तत्सादनमाऩ कर्मत्तै विट्टु ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱु” ऎऩ्गिऱ पक्षमुम्, सात्यमाऩ ज्ञाऩत् तुक्कु वासगशप्तमिल्लामैयालुम्, प्रबत्तियै स्वदन्द्रमाग विदिक्कै यालुम्, तर्मसप्तम् कर्मत्तळविले निल्लामैयालुम्, विहिदगर्मत्याग मागिऱ तूषणम् वरुगैयालुम्, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

“इत्तै विट्टेयागिलुम् पऱ्ऱुवाऩ् ऎऩ्ऱु शरणागदि प्रशंसै ताऩ्” ऎऩ्गिऱ पलमुम्, प्रशंसैयाल् शोगनिव्रुत्ति पिऱवामैयाले अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु

“पूर्णाहुदिन्यायत्ताले इव्वदिगारिक्कु कर्म त्यागत्तिल् तात्पर्यमिल्लै; प्रबत्त्यनुष्टाऩत्तिले तात्पर्यम्।” ऎऩ्गिऱ पक्षमुम्, कर्मत्यागत्तैयॊऴिय अनुष्टिक्क ऒण्णाद प्रबत्तिक्कु, पलत्तैयॊऴियवे अनुष्टेयमाऩ पूर्णाहूदि न्यायम् त्रुष्टान्द मल्लामैयाले, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

“न योत्स्य इदि कोविन्दमुक्त्वा तूष्णीम् पबूव ह” “रदोबस्त उबाविशत्” ऎऩ्ऱु पन्दुहत्याबयत्ताले युत्तान् निव्रुत्तऩाऩ अर्जुनऩै युत्तत्तिले प्रवर्त्तिप्पिक्कैक्काग, प्रव्रुत्त माऩ प्रबन्दमागैयालुम्, कीऴडैय “नियदम् कुरु कर्म त्वम् कर्म ज्यायो ह्यगर्मण**:** । शरीरयात्राबि स तेन प्रसित्येदगर्मण**:** ॥” “तर्म्यात्ति युत्ताच् च्रेयोन्यत् क्षत्रियस्य न वित्यदे” “लोगसङ्ग् रहमेवाबि सम्बश्यन् कर्त्तुमर्हसि” ऎऩ्ऱु कर्मम् अवश्यगर्त्तव्य मॆऩ्ऱु सॊल्लुगैयालुम्, “अद सेत् त्वमिमम् तर्म्यम् सङ्ग्रामम् न करिष्यसि । तदस् स्वदर्मम् कीर्त्तिञ्ज हित्वा पाबमवाप्स्यसि ॥” “तदो युत्ताय युज्यस्व नैवम् पाबमवाप्स्यसि” ऎऩ्ऱु कर्मानुष्टा ऩत्तिल् पाबिष्टऩामॆऩ्गैयालुम् “ये त्वेददप्यसुयन्दो नानु तिष्टन्दि मे मदम्, । सर्वज्ञानविमूडाम् – स्तान्वित्ति नष्टान सेदस**:** ॥ ऎऩ्ऱु ताऩादरित्तु उबदेसित्त कर्मत्तै सादरमाग अनुष्टि याऩागिल् नष्टऩामॆऩ्ऱुम्, “मोहात्तस्य परित्यागस् तामस**:** परिगीर्त्तिद**:” ऎऩ्ऱु, कर्मस्वरूबत्यागत्तै तम:कार्यमागच् चॊल्लुगै यालुम्, “सङ्गम् तयक्त्वा पलञ्जैव स त्यागस् सात्विगो मद:” ऎऩ्ऱु पलसङ्गादित्यागमे सात्विगत्यागमॆऩ्ऱुम् विशेषित्तुच् चॊल्लुगैयालुम्, “न हि तेहप्रुदा शक्यम् त्यक्तुम् कर्माण्य शेषद:” “नियदस्य तु सन्न्यास:** कर्मणो नोबबत्यदे” ऎऩ्ऱु, करणङ्गळ् कुर्वत् रूबङ्गळागैयाले कर्मत्तै नेरागविड वॊण्णा मैयालुम्, विडिल् पञ्जमहा यज्ञादिगळैयुम् विडवेण्डिवरुमागै यालुम्, विट्टाल् यज्ञशिष्टाशियागै तविर्न्दु अगाशियाय्, आहार शुत्तियाल् वरुम् सत्वशुत्ति कुलैयुम्बडियाय् विडुगैयालुम्, “कर्त्त व्यानीदि मे पार्त्त निश्सिदम् मदमुत्तमम्” ऎऩ्ऱु कामानुष्टाऩमे तऩक्कु उत्तममागच् चॊल्लुगैयालुम् “स्तिदोस्मि कदसन्देह**:** करिष्ये वसनम् तव” ऎऩ्ऱु श्लोगम् केट्टवऩन्दरत्तिले, नी तिरुवुळ्ळ माऩबडिये कर्मानुष्टाऩम् पण्णक्कडवेऩ्” ऎऩ्ऱु अर्जुनऩ् प्रदि वसऩम् पण्णुगैयालुम्, अन्द वसऩानुगूलमाग पारदयुत्तम् प्रव्रुत्त मागैयालुम्, “मामेव ये प्रबत्यन्दे” “तमेव सात्यम् पुरुषम् प्रबत्ये” “तमेव शरणम् कच्च” ऎऩ्ऱु अङ्गदया विहिदमाऩ प्रबत्तियै प्रदाऩमाग विदिक्कक्कूडामैयालुम्, तुष्करमाऩ सादऩङ्गळाले सात्यमाऩ अर्त्तत्तै ऒरु प्रबत्तिमात्रम् सादिक्कै अनुप्पऩ्ऩमागै यालुम्, कीऴ् सादनान्दर तुष्करत्वादिगळाले शोगावेशम् पिऱन्दमै श्रुदमल्लामैयालुम्, “तुक्कमित्येव यत् कर्म कायक्लेशबयात् त्यजेत् । स क्रुत्वा राजसम् त्यागम् नैव त्यागबलम् लबेत्” ऎऩ्ऱु, कर्मत्तिऩुडैय तुष्करत्वादिगळाले अत्तै विडिल्, त्यागबलसित्ति यिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लुगैयालुम्, विहिदार्त्तानुष्टाऩम् स्वरूब हानियागिल्, विदिनिषेद रूबमाऩ शास्त्रङ्गळैक् कुडनीर् वऴिय वेण्डुगैयालुम्, “शरणम् व्रज” ऎऩ्गिऱ विदिक्कु वैयर्त्यम् पिऱक्कै यालुम्, एगबदत्तुक्कु तेवदान्दरव्याव्रुत्त्यर्त्तम् सित्तिक्कैयालुम्, इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ त्यागम् कर्मस्वरूबत्यागमागमाट्टादु। “आगै याले, कीऴुक्तमाऩ सादऩङ्गळिल् पलसङ्गादिगळैयुम् स्वदन्द्र सादऩत्वप्रदिबत्तियैयुम् विट्टु, तत्सादऩसमारात्यऩाऩ ऎऩ्ऩैये पलप्रसादगऩाग पुत्ति पण्णु; अत्ताले प्रीदऩाऩ नाऩ् अन्द कर्म विशेषङ्गळैयुम्, प्रदिबत्ति विशेषत्तैयुम् उडैय उऩ्ऩै मत्प्राप्तिप्रदिबन्दगमाऩ सगल पाबङ्गळिऩिऩ्ऱुम् विमुक्तऩाक्कक् कडवेऩ्। इप्पडि उऩ् सगलविरोदिगळुम् नाऩ् पोक्कुम्बडि ऎऩक्कु प्रसादऩमाऩ कर्मयोगत्तिल् कर्त्तव्यागर्त्तव्यबुत्तियाल् शोगिक्कक् कडवैयल्लै” ऎऩ्ऱु। इदु सरम सलोगमागैयाले कीऴे शास्त्रत् ताल् उक्तमाऩ अर्त्तत्तैयडैय निगमित्तुत्तलैक्कट्टुगिऱदॆऩ्ऱु सिलर् सॊऩ्ऩार्गळ्।

इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ त्यागम् कर्मस्वरूबत्यागमागक् कॊळ्ळामैयाले, उबक्रमत्तोडुम्, अवऩुडैय उक्त्यनुष्टाऩत् तोडुम् विरोदमिल्लै। “अवश्यम् कर्त्तव्यम्” “पण्णाविडिल् पाबम् वरुम्” ऎऩ्गिऱ हेदुत्वयमुम् “आत्मावलोगऩत्तुक्कु उऱुप्पागक् कर्मत्तै अऩुष्टित्तिल्लैयागिलुम्, स्ववर्णस्वाश्रमोसिददर्म मागैयाले उऩक्कु “स्वदर्ममबि सावेक्ष्य” ऎऩ्गिऱबडिये “अवच्यम् कर्त्तव्यम्; पण्णायागिल् अगरणे प्रत्यवायम् वरुम्” ऎऩ्गिऱदिले अन्यबरमागैयाले परिह्रुदम्। “कर्म ज्यायो ह्यगर्मण**:” ऎऩ्गिऱ इदुवुम्, ज्ञानयोगत्तिऱ्काट्टिल् कर्मयोग प्रशंसाबरमागैयाले परिह्रुदम्। तऩ् पक्कलिले कत्रुत्वत्तै एऱिट्टु अनुष्टिक्कच् चॊऩ्ऩ तिले असूयै पण्णुवारुण्डागिल् नष्टरावारॆऩ्गैयाले असूयानिबन्दऩमाऩ नाशत्तैच् चॊल्लुगिऱदित्तऩै पोक्कि अननुष्टाऩनिबन्दऩमाऩ नाशत्तैयऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु; ननुष्टाऩ निबन्दऩमागिल्, “तस्य कार्यम् न वित्यदे” ऎऩ्ऱु कर्मयोगत्तिल् निरबेक्षऩाय् अत्तै विट्ट ज्ञानयोगादिगारिक्कुम् नाशम् वरुगै याले परिह्रुदम्, इन्द न्यायत्ताले “कर्मस्वरूबत्यागम् तामसम्” ऎऩ्गिऱ विडमुम्, “मोहात् तस्य परित्या:” ऎऩ्ऱु मोहम् हेदु वाग विडिल् ऎऩ्ऱु विशेषिक्कैयाले, नास्तिक्यनिबन्दऩमाऩ त्या कत्तै तामसमॆऩ्गिऱदु। “पलसङ्गादि त्याग पूर्वगमाग अनुष्टिक्कै सात्विगम्” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदुवुम् नास्तिगव्याव्रुत्तिबरम्, अङ्ङऩऩ् ऱागिल् ज्ञानयोगनिष्टादिगळुक्कुम् सात्विगत्वमिऩ्ऱियिले ऒऴिय वेण्डुगैयाले। पगवत्प्रीणनगर्मत्तै निश्शेषमाग विडुगै पक्षमल्लामैयाले, करणङ्गळ् कुर्वत्रूबङ्गळागैयाले वरुम् विरोदमिल्लै। “त्याज्यम् तोषवदित्येगे” ऎऩ्ऱु रागत्वेषादिगळो पादि इन्द कर्मम् आत्मावुक्कु पन्दगम् ऎऩ्गिऱवर्गळै व्यावर्त्तिक्किऱ तागैयाले, “कर्त्तव्यानि” ऎऩ्गिऱत्तोडुम् विरोदियादु। “सर्वम् कर्मागिलम् पार्त्त ज्ञाने परिसमाप्यदे” ऎऩ्ऱु कर्माङ्गमाऩ ज्ञानन् दऩ्ऩै कर्मत्तुक्कु अङ्गियाग विदित्तवोबादि अङ्गाङ्गिविरोदमु मिल्लै। “तब:** कर्मात्मगानिवै, यानि तेषामशेषाणाम् क्रुष्णानु स्मरणम् परम्” ऎऩ्ऱु तब**:कर्मादिसात्यमाऩ पाबनिव्रुत्ति, क्रुष्णानु स्म्रुदिमात्रत्ताले पिऱक्कुम् ऎऩ्ऱॆऴुदुगैयाले प्राबल्य तौर्बल्य विरोदमिल्लै। सादनमाऩ कर्मत्तै तुष्करत्वादिबयत्ताले विट्टु, तत्सात्यमाऩ ज्ञाऩत्तै आसैप्पडिल् अदु किट्टादु ऎऩ्गैयाले। “नैव त्यागबलम् लबेत्” ऎऩ्गिऱत्तोडुम् विरोदियादु। मुमुक्षुवुक्कु पलार्त्तमाग विहिदमाऩ कर्मङ्गळिऩुडैय त्यागम् स्वादिगारानुरुब मागैयाले स्वरूबहानि यल्लादवोबादि, इवऩुक्कुम् स्वादिगार व्यदिरिक्तविषयमाऩ विदिनिषेदङ्गळ् अऩुष्टिक्किल् स्वरूबहानि यागैयालुम्, स्वादिगारानुरूबमाऩ विदिनिषेद सास्त्रत्तै अनुष् टिक्कैयालुम्, विदिनिषेदशास्त्रवैयर्त्यम् पिऱक्कुम् ऎऩ्ऩवॊण् णादु। “मा शुसस् सम्बदम् तैवीमबिजादोसि पाण्डव” ऎऩ्गिऱविडत् तिल्, मासुस:” ऎऩ्ऱु शोगनिव्रुत्तियैप् पण्णक्काण्गैयाले, “तेवासुरविबाग श्रवणत्ताले शोगम् पिऱन्ददागादे” ऎऩ्ऱु अनुमित्तुक्कॊण्डवोबादि, इङ्गुमप्पडिये अनुमिक्कलायिरुक्कैयाले शोगम् अप्रस्तुदमॆऩ्गिऱ विदुवुम् तूषणमागादु। इश्लोकन्दाऩ् निगमऩमागवुम् माट्टादु। तर्मशप्तम् तर्मगदमाऩ स्वादन्द्र्यत्तै वसिक्कमाट्टामैयालुम्, स्वबलमाऩ पगवत्प्रीदियै स्वदन्द्रमाग सादिक्कैयालुम्, कर्मत्तुक्कङ्गमाग इप्रबत्तिविशेषत्तैच्चॊल्लि, “इप्रबत्तियोडे कूड कर्मत्तै अऩुष्टि” ऎऩ्ऩवेण्डियिरुक्क, इप्रबत्तियै स्वदन्द्र्यमाग विदिक्कैयालुम्, अहम्हि सर्वयज्ञा नाम् पोक्ता स प्रबुरेव स” ऎऩ्ऱु कीऴे “ऎऩक्कु प्रीदिसादऩमागक् कडवदु इन्दक् कर्मादिगळ्; इदुक्कु पलप्रसादगऩ् नाऩ्” ऎऩ्ऱु उक्तमा कैयालुम्, एगबदत्तुक्कु व्याव्रुत्ति सित्तियामैयालुम्, “तेवदान्दर व्याव्रुत्ति” “यान्दि मत्याजिनोबि माम्” “पोक्तारम् यज्ञदबसाम् सर्वलोगमहेश्वरम्” “येप्यन्यदेवदाबक्ता:** तेबि मामेव कौन्देय यजन्दि” ऎऩ्ऱु एवमादिगळाले कीऴे सादिक्कैयालुम्, “नानुशोसिदुमर्हसि” “नैवम् शोसिदुमर्हसि” “न त्वम् शोसिदु मर्हसि” ऎऩ्ऱु कीऴे सोगिक्कक्कडवैयल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लुगै यालुम्, “यत् त्वयोक्तम् वसस् तेन मोहोयम् विगदो मम” ऎऩ्ऱु “अत्यात्मविषयमाग नी तिरुवुळ्ळमाऩ वार्त्तैगळाले ऎऩ्ऩुडैय मोहम् पोयिऱ्ऱु” ऎऩ्ऱु अवऩ् सॊल्लुगैयालुम्, निगमऩत्तिल् प्रयोजनमिल्लामैयालुम्, अदुवुम् अर्त्तमऩ्ऱु।

आगैयाले “तत् किम् कर्मणि कोरे माम् नियोजयसि केशव” ऎऩ्ऱु, अनुष्टेयमॆऩ्ऱु सिल हेदुक्कळाले सॊल्लच् चॆय्देयुम् कर्मत्तिले कोरप्रदिबत्ति पिऱक्कैयालुम्, “सञ्जलम् हि मन**:** क्रुष्ण प्रमादि पलवत् त्रुडम्, तस्याहम् निक्रहम् मन्ये वायोरिव सुदुष्करम्” ऎऩ्ऱु नैनबरिगरमाऩ मऩस्सै मीट्कवॊण्णादॆऩ्ऱु पयप्पडुगैयालुम्, “अप्राप्य योगसंसित्तिम् काम् कदिम् क्रुष्ण कच्चदि, कच्चिन् नोबयविप्रष्ट**:** सिन्नाप्रमि व नश्यदि” ऎऩ्ऱु योगप्रष्टऩाऩाल् मेगशगलम् पोल् इवऩ् नसिक्कुमोवॆऩ्ऱु पयप्पडुगैयालुम्, इव्वो इव्वोमुगङ्ग ळाले “पहूनाम् जन्मनामन्दे ज्नानवान् माम् प्रबत्यदे” ऎऩ्गिऱबडिये अनेगजन्मसात्यमाऩ सादनान्दरङ्गळिऩुडैय तुष्करत्वादि, निबन्दऩ माऩ पयम् अनुवर्त्तिक्कैयालुम्, “यददो ह्यबि कौन्देय पुरुषस्य विबश्सिद**:” “इन्द्रियाणि प्रमादीनि हरन्दि प्रसबम् मन:” ऎऩ्ऱु इन्द्रिय जयत्तैप् पण्णवेणु मॆऩ्ऱु यत्ऩम् पण्णानिऩ्ऱालुम्, इन्द्रियङ् गळ् विषयङ्गळिले वलिय इवऩै इऴुक्कुमॆऩ्बदु, “तैवी ह्येषा कुणमयी मम माया तुरत्यया” ऎऩ्ऱु ऎऩक्कु लीलोबगरण पूदैयाऩ इन्द प्रक्रुदि, स्वयत्ऩत्ताल् कडक्कवॊण्णा तॆऩ्बदु, “ईश्वरस् सर्वबूदानाम् ह्रुत्तेशेर्जुन तिष्टदि, प्रामयन् सर्वबूदानि यन्द्रा रूडानि मायया” ऎऩ्ऱु ईश्वरादीऩङ्गाण्जगत्तु; तऩ्ऩाल् सॆय्यलाव तिल्लै काणॆऩ्बदु, “मत्तस् स्म्रुदिर् ज्ञानमबोहनञ्ज” ऎऩ्ऱु “ज्ञानाबोहऩादिगळुम् ऎऩ्ऩाले काण्; आगैयाले सेदनव्याबा रैगसात्यमाय् इरुप्पदॊऩ्ऱु इल्लैगाण्” ऎऩ्बदु, तत्तत्परिहार माग “तानि सर्वाणि सम्यम्य युक्त आसीद मत्पर:**” “मामेव ये प्रबत् यन्दे मायामेदाम् तरन्दि ते” “तमेव सात्यम् पुरुषम् प्रबत्ये” “तमेव शरणम् कच्च सर्वबावेन पारद” ऎऩ्ऱु तऩ् तिरुवडिगळिल् पण्णुम् प्रबत्तियै विदिप्पदाय्प् पोरुगैयाले प्रबत्तिवैलक्षण्य ज्ञानम् पिऱक्कैयालुम्, सुगरमाऩ इदु किडक्क, तुष्करत्वादिदोष पहुळमाऩ सात्य तर्मङ्गळिले अन्वयिप्पियानिऩ्ऱाल्, “अवैयो ऎऩ्ऩाल् अनुष्टित्तुत् तलैक् कट्टलाम्बडियायिरुक्किऱदिल्लै” ऎऩ्ऱु इवऩ् शोगाविष्टऩाग, इप्पडि उक्तमाऩ सादऩङ्गळिले शोगम् पिऱक्कुम्बडि पक्वऩाऩ पिऩ्बु, “मोक्षसादनदया कीऴुक्तमाऩ सादऩङ् गळै साङ्गमागवुम् सवासनमागवुम् विट्टु, अवऱ्ऱुक्कुम् ऎऩ्ऩैक् कॊण्डु कार्यम् कॊळ्ळवेण्डुम्बडियुमाय्, स्वयम् निरबेक्षऩाय्, निरुबादिगवात्सल्यादि कुणविशिष्टऩाऩ ऎऩ्ऩैये अव्वो सादन सात्यमाऩ अनिष्टनिव्रुत्तिक्कुम् इष्टप्राप्तिक्कुम् उबायमाग त्रुडात् यवसायत्तैप् पण्णुमिदुवे उऩक्कुच् चॆय्यवेण्डुवदु; पिऩ्बु त्वत् स्वीक्रुदऩाय् त्वदबिमदसादऩ योक्यऩाम्बडि ज्ञाऩशक्त्यादिगुण पूर्णऩाऩ नाऩ्, ऎऩ् कैयिले न्यस्तबरऩाऩ उऩ्ऩै मत्प्राप्ति विरोदिगळाऩ सगलबाबङ्गळुम् ताऩे विट्टुप्पोम्बडि पण्णक् कडवेऩ्; आऩबिऩ्बु उक्तमाऩ सादनदुष्करत्वादिगळाले शोगिक्कक् कडवै यल्लै” ऎऩ्गिऱ इव्वर्त्तमे सरमश्लोगत्तुक्कु सरिदमाऩ अर्त्तमागक्कडवदु।

अवदारिगै मुऱ्ऱिऱ्ऱु।

‘सर्वदर्मान्शप्तार्त्तम्

व्याक्याऩम्**:-** (सर्वदर्मानित्यादि) स्वीगाराङ्गमाऩ त्यागत्तैच् चॊल्लक् कडवदाय्क्कॊण्डु, त्याज्याम्शत्तै उबादाऩम् पण्णुगिऱदु। इदिल् तर्मशप्तम्, सामान्येन पलसादऩमाऩ उबायत्तैच् चॊल्लुगिऱदु; अङ्ङऩऩ्ऱियिले, तर्मशप्तम् “तर्मेण पाबमबनुददि” ऎऩ्गिऱविडत्तिल् तर्मशप्तम् पोले क्रियामात्रवासिया मऩ्ऱु ज्ञान योगादिगळुक्कु तर्मत्वमिऩ्ऱियिले ऒऴियुम्, इऩि, “सोदना लक्षणार्त्तो तर्म**:” ऎऩ्गिऱबडिये स्वसात्यदया विहिदमाऩ कर्म ज्ञानादिमात्रवासियामऩ्ऱु, “क्रुष्णम् तर्मम् सनादनम्” ऎऩ्गिऱ सित्तदर्मत्तिले एऱप्पॆऱादु; आगैयाले इत्तर्म शप्तम्, यादॊऩ्ऱु शास्त्रीयमाय् पलसादऩमायिरुक्किऱदु। अत्तै वसिक्कक्कडवदु। आग, पलसादऩदर्मन्दाऩ्, ‘तर्म’, ‘परदर्म’, ‘परमदर्म’ ऎऩ्गिऱ पेदत्ताले मूऩ्ऱु वगैप्पट्टिरुक्कुम्; इदिल् अदर्म व्याव्रुत्तमाऩ स्वर्क्कादि ।क्षुत्रबुरुषार्त्तसादऩम् तर्ममागिऱदु। परदर्ममागिऱदु:-** विमोसगमागैयाले, पन्दगमाऩदिऱ्काट्टिल् विलक्षण माऩ परमबुरुषार्त्त लक्षणमोक्षसादऩम्। परमदर्ममागिऱदु**:-** तर्मम् पोले क्षुत्र पुरुषार्त्तत्तैये सादित्तल्, परदर्मम् पोले सेदनसात्यमादलागैयऩ्ऱिक्के सित्तमागैयालुम्, परमप्रयोजन सादऩमागैयालुम्, तऩक्कव्वरुगिल्लाद पगवत्विषयम्। इन्द तर्म शप्तत्तुक्कु इवै मूऩ्ऱुम् अर्त्तमेयागिलुम्, इप्पोदु परदर्मत्तिले नोक्कागक् कडवदु। इङ्ङऩ् ऒदुक्कित् तरुवारारॆऩ्ऩिल् अडियिले मुमुक्षुवाऩबोदे क्षुत्रबलसादऩमाऩ तर्मम् कऴिगैयालुम्, परदर्मत्तै कोबलीवर्त्तन्यायत्ताले मेले स्वीगार्यमाग विशेषिक्कैयालुम्, त्याज्यदया परदर्मत्तैये उबादाऩम् पण्णुगिऱदु। अङ्ङऩऩ्ऱियिले परदर्मत्तुक्कु अङ्गदया अन्विदमाऩ परमदर्ममुम् त्याज्यमागैयाले अत्तैयुङ्गूड उबादाऩम् पण्णुगिऱदॆऩ्ऩवुमाम्।

(तर्मान्) ऎऩ्गिऱ पहुवसऩत्ताले स्वसात्यत्तै सादित्तुत् तरुमिडत्तिल्, परस्परनिरबेक्षमाऩ सादऩसमूहत्तैयुम्, तत्तदसादारणमाऩ अङ्गविशेषङ्गळैयुम् सॊल्लुगिऱदु। अवैयावऩ**:-** “कर्मणैव हि संसित्ति मास्तिदा जनगादय**:” ऎऩ्ऱु स्वदन्द्रसादऩमाग उक्तमाऩ कर्ममुम्, “सर्वम् कर्मागिलम् पार्त्त ज्ञाने परिसामाप्यदे” “न हिज्ञानेन सत्रुशम् पवित्रमिह वित्यदे” “ज्ञानाक्निस् सर्वगर्माणि पस्मसात् कुरुदे तदा” ऎऩ्ऱु कर्मसात्यमाऩ ज्ञानमुम्, “उबाप्यामेव पक्षाप्यामागाशे पक्षिणाम् कदि:** तदैव ज्ञानगर्मप्याम् प्राप्यदे पुरुषोत्तम**:” ऎऩ्ऱु “ऒरु पक्षि तऩ् पक्षत्वयङ्गळालुम् आगाशत्तेऱप् पऱक्कुमोबादि, स्व सादिदमाऩ कर्म ज्ञाऩङ्गळाले परमागाशनिलयमाऩ वस्तुवैच् चॆऩ्ऱु प्राबिक्कुम्” ऎऩ्ऱु, पगवत् प्राप्तिसादऩमागच् चॊल्लप्पट्ट कर्म ज्ञानसमुच्चयमुम्, “पक्त्या त्वनन्यया शक्य:,” – “स्वदर्मज्ञान वैराक्यसात्यबक्त्येगगोसर:” ऎऩ्गिऱबडिये, कर्मज्ञान सहक्रुदै याय् पगवत्प्राप्तिसादऩमाऩ पक्तियुम्, “जन्म कर्म स मे तिव्यम् एवम् योवेत्ति तत्वद:** त्यक्त्वा तेहम् पुनर् जन्म नैदि मामेदि सोर्जुन” ऎऩ्ऱु, विरोदिनिव्रुत्तिबूर्वगमाग पगवत्प्राप्तिसादऩमाऩ अवदाररहस्य ज्ञानमुम्, “एदत् पुत्तत्वा पुत्तिमान् स्यात् क्रुद क्रुत्यश्स पारद” ऎऩ्ऱु अबिमदबललाबत्ताले क्रुद क्रुदयऩाक्कुमॆऩ् किऱ पुरुषोत्तमवित्यैयुम्, तेशोयम् सर्वगामदुक्” ऎऩ्ऱु, सर्व कामबलप्रदमागच् चॊल्लुगिऱ, पुण्यक्षेत्रवासमुम्, “सर्वबाबविशुत् तात्मा यादि प्रह्म सनादनम्” ऎऩ्ऱु, सर्वबाबविमोसऩबूर्वमाग पगवत्प्राप्तियै पलमागच् चॊल्लुगिऱ तिरुनाम सङ्गीर्त्तऩम् तॊडक्क माय्, वर्णबेदत्तालुम्, आश्रमबेदत्तालुम्, पागबेदत्तालुम्, रुसिबेदत् तालुम् वन्द अदिगारिबेदत्तालुम् अत्यन्दबिऩ्ऩमाय्, आत्मबेदत्तो पादि असङ्ग्यादमाऩ उबायविशेषङ्गळ्। आग, “तर्मान्” ऎऩ्गिऱ पहु वसऩत्ताले पगवत्व्यदिरिक्तसगलसात्यदर्मङ्गळैयुम् सॊल्लिऱ्ऱा यिऱ्ऱु।

आग, प।हुवसऩत्ताले मोक्षसादनदया प्रदाऩमाऩ तर्मङ्गळै ऎडुक्कैयाले, तर्मविशेषणमाऩ सर्व शप्तम् त्रैवर्णिगसादारणमाय्, “सन्द्याहीनोऽशुसिर् नित्य मनर्हस् सर्वगर्मसु,” “ते त्वगम् पुञ्जदे पाबाये पसन्द्यात्म कारणात्” ऎऩ्ऱु योक्यदाबादगमाऩ सन्द्यावन्दऩ पञ्जमहायज् ञादिगळैच् चॊल्लुगिऱदु। प्रदाऩमाऩ कर्मादिगळैच् चॊऩ्ऩ पोदे, इवऱ्ऱुक्कु योक्यदाबादगमाऩ अवैयुम्, “सात्याबावे महाबाहो सादनै**:** किम् प्रयोजनम्” ऎऩ्ऱु प्रयोजनाबावत्ताले तऩ्ऩडैये कऴियुम्बडियायिरुक्क, तयाज्यदया प्रुदङ्निर्देशम् पण्णुगिऱदु। अन्द स्वीगारत्तुक्कु सैदन्यमात्रमेयिऱे अबेक्षिदम्।

अङ्ङऩऩ्ऱियिले, योक्यदाबादगमाऩ इन्द सन्द्यावन्दऩादिगळ् अबेक्षिदमागिल्, इन्द सन्द्यावन्दऩादिगळ् तऩ्ऩैयुम् अनुष्टेयदया स्वीगरिक्कक् कूडादे; अन्द सन्द्यावन्द ऩादिगळ् स्वीगारत्तिले इऴिगैक्कु योक्यदाबादगमाऩ सन्द्यावन्द ऩम् वेण्डुगैयाले। अवै अनबेक्षिदमागैयिऱे, “तुरासारोबि सर्वाश् क्रुदक्नो नास्तिग**:** पुरा, समाच्रये तादिदेवम् श्रत्तया शरणम् यदि । निर्त्तोषम् वित्ति तम् ऐन्दुम् प्रबावात् परमात्मन**:** ॥ ऎऩ्ऱु सर्वादिगारिगळुक्कुम् आच्रयणत्तिले अदिगारमुण्डॆऩ्गिऱदु। अदुक्कु मेले अनुष्टिक्कप्पुगुगिऱ स्वीगारम् अदिक्रुदादिगारमुमाम्। आग, अनुष्टिक्कप्पुगुगिऱ स्वीगारत्तुक्कु सन्द्यावन्दऩम् अनबेक्षिद मॆऩ्गैक्काग प्रुदङ्निर्देशम् पण्णिऱ्ऱु।

सादनान्दरङ्गळडैय त्याज्यमायऱुमागिल्, “शान्दो तान्द उबरदस्तिदिक्षुस् समाहिदो पूत्वा आत्मन्येवात् मानम् पश्येत् ऎऩ्ऱु सादनान्दरङ्गळुक्कुम् अङ्गमाग ऎऴुदप्पडुगिऱ शमदमात्यात्मगुणङ्गळुम्, सन्द्यावन्दऩादिगळोबादि त्याज्यदया सर्वशप्तत्तिले उबात्तमाऩालोवॆऩ्ऩिल् अवै आत्मगुणमाय् इव्वदिगारिक्कु सम्बाविद स्वबावङ्गळाय् वरुमवैयागैयाले त्याज्य कोडियिले पुगादु; प्राप्य कोडियिले पुगुमित्तऩै। कुणबूद माऩ इदुवुम् त्याज्यगोडियिले पुगुमागिल्, आत्मगुणबूदमाऩ शेष शेषिबावज्ञानादिगळुम् त्याज्यमागवेण्डिवरुम्।

इन्द सर्वशप्तन्दऩ्ऩिले “लोगसङ्ग्रहमेवाबि सम्बश्यन् कर्त्तु मर्हसि” ऎऩ्ऱु लोगसङ्ग्रहार्त्तमागक् कर्त्तव्यमाऩ कर्मङ्गळुम्, पुत्रार्त्तमागप् पण्णुम् पुंसवऩादि व्याबारङ्गळुम् तयाज्यदया अनुसन्देयम् ऎऩ्ऱियवॆऩ्ऩिल्**:** “तस्य कार्यम् न वित्यदे” ऎऩ्गिऱ पडिये कर्मयोगबलमाऩ ज्ञानयोगत्तैप्पॆऱ्ऱु, पिऩ्बु, तत्सादन माऩ कर्मयोगत्तिल् निरबेक्षऩा यिरुप्पाऩॊरुवऩ्, नैरबेक्ष्यत् ताले अन्दक् कर्मत्तै अनुष्टियादॊऴियिल्, ज्ञानयोगत्तिल् इऴिगैक्कु वेणुम् पागमिऩ्ऱियिले इरुप्पाऩॊरुवऩुम्, यत्यदासरदि श्रेष्टस् तत् तदेवेदरो जन**:** । स यत्प्रमाणम् कुरुदे लोगस् तदनुवर्त्तदे ॥” ऎऩ्गिऱ नियायत्ताले, “विलक्षणऩाऩ अवऩुडैय आसारमिऱे नमक्कुम् आसारमायऱुवदु” ऎऩ्ऱु इवऩुडैय आसारत्तैक् कणिसित्तु, इवऩोबादि कर्मानुष्टाऩत्तिल् निऩ्ऱुम् निव्रुत्तऩाम्। ज्ञानयोगत्तुक्कु अनदिगारियाय् वैत्तु कर्मयोगत्तै विट्टवऩा कैयाले इवऩ् निऩ्ऱ पऴुविले एऱमाट्टाऩ्; अदिले मूट्टुम्। कर्म योगत्तै विट्टाऩ्, आग, इरण्डुक्कुम् आळऩ्ऱियिले उबयप्रष्टऩाय् विनाशत्तोडे तलैक्कट्टिविडुम्। अवऩुडैय नाशत्तुक्कु हेदु, इन्द ज्ञानादिगारियिऩुडैय कर्मानुष्टाऩमागैयाले। तन्नाशजनिदमाऩ पाबम्, इवऩै वन्दु पऱ्ऱि इवऩुडैय ज्ञाऩयोगत्तुक्कु प्रदिबन्दग माम्; अदु सॆय्यामैक्कागविऱे, लोगसङ्ग्रहार्त्तादि प्रव्रुत्तियिल् इऴिगिऱदु। सित्तमाऩ सादऩत्तैप् पऱ्ऱिऩवऩुक्कु अन्द पयमिल्लामै यालुम्, इव्वदिगारि निऱ्किऱ निलै ज्ञानयोगदशै पोले तुरनुष्टा ऩमल्लामैयालुम् त्याज्यमागक्कडवदु; इऩि आन्रुशंस्यमे इवऱ्ऱि ऩुडैय अनुष्टाऩत्तुक्कु हेदुवागक्कडवदु। आग, इप्पडि “सर्व तर्मान्” ऎऩ्ऱु सात्यमाऩ सगलसादऩङ्गळैयुम् उबादाऩम् पण्णिऱ्ऱु।

‘परित्यज्य शप्तार्त्तम्

अऩन्दरम् “परित्यज्य” ऎऩ्ऱु अदिऩुडैय त्यागप्रगारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। इङ्गु त्यागशप्तत्ताले सॊल्लुगिऱदु, तर्मस्वरुबत्यागत्तैयो ? तर्मबलादित्यागत्तैयो ? तर्मत्तिल् उबायत्वबुत्तित्यागत्तैयो ? ऎऩ्ऩिल्**:** इव्वदिगारिक्कु, यावच्चरीरबादम् कालक्षेबत्तुक्काग पगवत्तोषहेदुबूदमाऩवै अनुष्टेयमागै याले, तर्मस्वरूबत्यागमागमाट्टादु। पलादिगळ्, सादगऩुक्कुङ्गूड त्याज्यमागक् कीऴे उक्तमागैयाले, पलादित्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदाग वॊण्णादु। आग, इङ्गु तर्मङ्गळिऩुडैय उबायत्वबुत्तित्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अन्द उबायत्वबुत्तित्यागमावदु**:-** लाबहेदुवाऩ पगवत् प्रीदिक्कु सादऩमॆऩ्गिऱ प्रदिबत्तियैत्तविरुगै। आगैयाले स्वरूब त्यागत्ताल् वरुम् कुऱैयुम्, पलादित्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्गिऱत् ताल् वरुम् पुनरुक्तियुमिऩ्ऱियिले ऒऴियुम्।

उबायत्वबुत्तित्यागबूर्वगमाग पोगबुत्या इव्वदिगारिक्कु अनुष्टेयमाऩ इत्तर्मम्, पलाबिसन्दिसम्युक्तमाऩ ज्योदिष्टोमन्दाऩे ज्ञानान्दर्क्कदमाऩाल्, “तूरेण ह्यवरम् कर्म पुत्तियोगात्तनञ्जय” ऎऩ्गिऱबडिये कर्मान्दरमागिऱवोबादि, अन्द मोक्षसादनगर्मन्दाऩेयागिलुम्, पुत्तिविशेषत्ताले कर्मान्दरमागक् कडवदु। आग, अनुबायत्वबुत्तियुक्तमाऩ इन्द तर्मत्तिऱ्काट्टिल्, उबायत्व पुत्तियुक्तमाऩ अन्द मोक्षसादनमाऩ तर्मम् तर्मान्दरमागैयाले, तर्मस्वरूबत्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऩवुमाम्।

अवऩ् उबायत्वबुत्त्या अनुष्टिक्कुम्; इवऩ् पोगबुत्त्या अनुष्टिक्कुम्। अवऩ् विदिप्रेरिदऩाय् अनुष्टिक्कुम्; इवऩ् रागप्रेरिदऩाय् अनुष्टिक्कुम्। अवऩुक्कु वर्णाश्रम तर्मम् नियमेन अनुष्टिक्कवेणुम्; इवऩुक्कु वर्णाश्रम तर्मानुष्टाऩमाग वुमाम्; वैष्णवगिञ्जित्कारमागवुमाम्; प्रादिगूल्य निव्रुत्तियिले नियमम्। आनुगूल्यङ्गळिल् एदेऩुमाम्। आगैयिऱे नम्मासार्यर्गळ् इवऱ्ऱै अनुष्टिप्पारुम् अनुष्टियादारुमाय्प् पोरुगिऱदु। अन्द नियम मिल्लामैयिऱे सादगऩाऩ अक्रूरऩ् सात्यवस्तु सन्निहिदमा यिरुक्कच्चॆय्देयुम्, तऩ्ऩुडैय क्रुत्यत्तिले अन्वयित्तदु। आगैयिऱे, “आनुगूल्यस्य सङ्गल्ब**:** प्रादिगूल्यस्य वर्जनम्” ऎऩ्ऱु आनुगूल्य सङ्गल्बत्तोबादि, प्रादिगूल्यनिव्रुत्तियैयुम् सम्बाविद स्वबाव मागच् चॊल्लुगिऱदु। आग, काम्यगर्मत्तोबादि मोक्षसादन तर्ममुम् इवऩुक्कु त्याज्यमागैयाले, साङ्गमाऩ अन्द तर्मत्यागत्तै त्याग शप्तत्ताले सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

त्यागविशेषणमाऩ “परि” शप्तम् “परि-सागल्ये” ऎऩ्गिऱबडिये सागल्यवासियाय्क् किडक्किऱदु। कीऴे “सर्वदर्मान्” ऎऩ्ऱु। त्याज्यदर्मङ्गळडैय ऎडुत्तु त्यागत्तैच् चॊल्लुगैयाले, इस्सागल्यशप्तत्तुक्कु “सगल तर्मङ्गळैयुम् विट्टु” ऎऩ्गिऱविदु अर्त्तमागवॊण्णादु। आगैयाले कीऴ् त्याज्यदया उबादाऩम् पण्णप्पडादे। अवच्यम् त्याज्यमायिरुप्पदॊऩ्ऱु इदुक्कर्त्तमागवेणुम्।

अदिल् “न हिंस्यात् सर्वा पूदानि” “न सुराम् पिबेत्” “न कळञ्जम् पक्षयेत्” ऎऩ्ऱाप्पोले सॊल्लुगिऱ निषेदविदिगळ् कीऴ् त्याज्यमाग ऎडामैयालुम्, अन्द निषेदविदियै अनुष्टिक्किल् तऩ्ऩुडैय पाबविमोसऩत्तुक्कुत् ताऩ् प्रवर्त्तित्ताऩॆऩ्गिऱ स्वरूब हानि वरुगैयाले, अवश्यम् इव्वदिगारिक्कु त्याज्यमागैयालुम्, अदु सागल्यसप्तत्तुक्कु अर्त्तमाऩालोवॆऩ्ऩिल्, अदुवुम् अर्त्तमाग माट्टादु। निषेदविदित्यागमागिऱदु। निषित्तानुष्टाऩमागैयाले निषित्तानुष्टाऩ पलमाऩ पाबम्, ईश्वरऩुडैय निक्रहमागैयाले, अन्द निक्रहम् इन्द अदिगारिक्कु अबुरुषार्त्तमागैयाले अदु अर्त्तमऩ्ऱु, निक्रहहेदुवाऩवै त्याज्यमऩ्ऱागिल् पगवदबसार पागवदाबसारादिगळुम् त्याज्यमऩ्ऱियिले ऒऴियुम्। पूर्वार्जिदबाब विमोसऩत्तुक्कु यत्ऩम् पण्णिऩाऩागिल्, स्वरूबहानियामोबादि, ज्ञानम् पिऱन्दबिऩ्बु निक्रहहेदुक्कळिले इऴिगैयुम् स्वरूबहानि यागक्कडवदु। इन्द निषित्तानुष्टाऩन्दाऩ् पगवन्निक्रहहेदुवागै याले, इव्वदिगारिक्कु स्वरूबमल्लामैयालुम्, पऱ्ऱुगिऱ साद ऩत्तुक्कु सहगारियल्लामैयालुम्, अन्द तर्मङ्गळोबादि त्याज्यमागक्कडवदु।

आगैयाले, सागल्यशप्तवाच्यम् वासऩैयाय्, सवासनत्यागत्तैत् सॊल्लुगिऱदु। अदागिऱदु**:-** लज्जा पुरस्सरत्यागम्। स्वरक्षणार्त्तैयाऩ स्वप्रव्रुत्ति स्वरूबहानि यॆऩ्ऱऱिन्दाल्, “नॆडुनाळ् स्वरूबहानियाऩवऱ्ऱै यागादे उबायमाग निऩैत्तिरुन्ददु!’ ऎऩ्ऱु लज्जै पिऱक्कक्कडवदिऱे। पर्त्रुबोगत्तै उदरबोषणत्तुक्कु उऱुप्पाक्कुगैयागिऱदु। पदिव्रदैक्कु स्वरुब हादियामाप् पोलेयिऱे, पोगरूबमाऩ प्रव्रुत्तियै सादऩ माक्कुगैयागिऱदु।

“त्यज्य” ऎऩ्गिऱ “ल्यप्” पाले, तर्मत्यागम् स्वीगारत्तुक्कु अङ्गमाऩवऩ्ऱु कर्त्तव्यम्; अल्लादबोदु अयुक्त मॆऩ्ऩुमिडत्तैक् काट्टुगिऱदु। तर्मत्तै विट्टु स्वीगारत्तिल् इऴियादे यिरुक्कुमागिल्, उबयप्रष्टऩागैयाले नाशमे पलमायऱुमे। इत्तैप् पऱ्ऱविऱे नञ्जीयर्, “ऒऩ्ऱिल् नारगिगळुक्कु मूर्त्ताबिषिक्तऩादल्; इल्लैयागिल् परमबदम् ऎऩ् सिऱु मुऱिप्पडिये सॆल्लुदल् सॆय्युम्बडि यिऱे नाऩ् निऱ्किऱ निलै” ऎऩ्ऱरुळिच्चॆय्ददु। अदागिऱदु**:-** तर्मत्याग पलमाऩ पाबम् मेलिट्टु नरगम् वस्तव्यबूमियादल्**:** त्यागबूर्वगमाग स्वीक्रुदमाऩ उबायम् पलित्तु, परमबदम् वस्तव्यबूमियादलामित्तिऩै यिऱे ऎऩ्गै। आग, “ल्यप्” पाले मेल् सॊल्लप्पुगुगिऱ स्वीगारम् त्यागाङ्गगमॆऩ्ऩुमिडम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु

स्वस्वरूबत्तैप्पार्त्तालुम्, सादऩान्दरङ्गळै विडवेण्डिवरुम्। अवऱ्ऱिऩुडैय स्वरूबङ्गळैप्पार्त्तालुम्, साद ऩान्दरङ्गळ् त्याज्यमायऱुम्। पऱ्ऱप्पुगुगिऱ उबायस्वरूबत्तैप्पार्त् तालुम् सादऩान्दरङ्गळ् तयाज्यमायऱुम्। स्वस्वरूबत्तैप् पार्त्ताल् नमश्शप्तत्तिल् सॊल्लुगिऱबडिये स्वरक्षणव्याबारत्तिले इऴिगै, स्वरूबहानियाम्बडि अत्यन्दबरदन्द्रमायिरुक्कुम्। अवैदऩ्ऩैप् पार्त्ताल्, पहुयत्ऩसात्यमागैयाल् तुष्करमुमाम्, -“जन्मान्दर सहस्रेषु तबोज्ञानसमादिबि**:**” ऎऩ्ऱु सिरगालसात्यमुमाय्, इन्द्रियजयादिगळ् अबेक्षिदमागैयालुम्, आदिबरदादिगळ् प्रष्टरागक् काण्गैयालुम् साबायमुमाय्, प्रारप्तगर्मावसानाबेक्षमागैयाले, ‘विलम्बबलप्रदमुमायिरुक्कुम्। उबायत्तैप्पार्त्ताल्, नित्यानबायिनियाऩ पिराट्टियुम् सहगारियाग सहियादबडि सणऱ्कयिऱुगण्ड प्रह्मास्त् रम् पोले निरबेक्षमायिरुक्कुम्। आग, ताऩ् अनन्यसादऩऩागैयालुम्, अवै तुष्करत्वादिदोषदूषिदमागैयालुम्, उबायम् सहगारिनिर पेक्षमागैयालुम् तर्मत्यागम्। उबायस्वीगारत्तुक्कु अङ्गमागक्कडवदु।

‘माम्’ शप्तार्त्तम्

अऩन्दरम्, त्यागाङ्गगमाऩ स्वीगारत्तैच् चॊल्लक्कडवदागक्कॊण्डु, तत्प्रदिसम्बन्दियै “माम्” ऎऩ्ऱु उबादाऩम् पण्णुगिऱदु। (माम्) उऩक्कु शारदियायिरुक्किऱ ऎऩ्ऩै। इन्निलैयिले आश्रयणत्तुक्कु एगान्दमाऩ सौशील्य सौलप्य वात्सल्य स्वामित्वङ्गळुम् विलक्षणविक्रहयोगमुम् तोऱ्ऱु किऱदु। “अवाक्यनादर**:” ऎऩ्गिऱबडिये, तऩ्ऩुडैय कुणशिगरङ्गळिल् सूरिसङ्गङ्गळैक् कुमिऴिनीरूट्टि, ताऩ् निस्तरङ्गजलदि पोले स्वानुबवाऩन्द वैबवत्ताले अविगारियायिरुक्कुम्बडियाऩ पॆरिय वैबवत्तैयुडैयऩायिरुक्कच् चॆय्देयुम्, क्षुत्रसंसारिसेदनऩाऩ अर्जुनऩ्, “रदम् स्ताबय मेच्युद” ऎऩ्ऱु “तेरै निऱुत्तु” “पुरवियै विट्टुक् कुळिप्पाट्टु” ऎऩ्ऱु एविक् कारियम् कॊळ्ळलाम्बडि ऎळियऩाय्प् परिमाऱुगैयाले, सौशील्यम् तोऱ्ऱिऱ्ऱु। “न सन्द्रुशे तिष्टदि रूबमस्य न सक्षुषा पश्यदि कश्सनैनम्” ऎऩ्ऱुम् “यस्यावदाररूबाणि समर्च्चन्दि तिवौगस:, अबश्यन्द:** परम् रूबम्” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ पडिये, कऩत्त ञानशक्त्यादिगळैयुडैय प्रह्मादिगळ् कण्णुक्कुम् अविषयमाम्बडि तऩ् वडिवऴगै आश्रिदराऩ अर्जुनादिगळ् कण्णुक् किलक्काक्कि ऒदुङ्गुगैक्कुम्, प्रदिगूलराऩ तुर्योदऩादिगळ् इलक्कुक् कुऱिच्चॆय्गैक्कुम् एगान्दमाम्बडि तऩ् वडिवैक् काट्टिक्कॊण्डु निऱ्कै याले सौलप्यम् तोऱ्ऱिऱ्ऱु। तर्मत्तिले अदर्मबुत्ति, पण्णि युत्तान् निव्रुत्तऩाऩ अर्जुनऩै अक्कुऱै पारादे तऩ् पेऱाग मेल् विऴुन्दु हिदम् सॊल्लि मीट्कैयाले वात्सल्यम् तोऱ्ऱिऱ्ऱु। अर्जुनऩुक्कु इऴिदॊऴिल् सॆय्गिऱ तशैयिले स्ववैबवोक्तिबूर्वगमाग वैश्व रूप्यत्तैक् काट्टुगैयाले स्वामित्वम् तोऱ्ऱिऱ्ऱु। सेऩादूळिदू सरिदमाय् अलैगिऱ तिरुक्कुऴल्गऱ्ऱैयुम्, स्वेदबिन्दुस्तबगिदमाऩ तिरुमूक्कुम्, आश्रिद विरोदिदर्सऩत्ताल् सीऱिच्चिवन्दु, शीदळमाय्च् चिदऱ अलर्न्द तामरैत्तडागम्बोले कण्डविडमॆङ्गुम् अलैयॆऱिगिऱ तिरुक्कण्गळुम्, काळमेगम् पोले इरुण्डु कुळिर्न्द तिरुमेऩियुम्, अदुक्कुप् – परबागमाम्बडि ( परबागम् – माऱुबट्ट निऱङ्गळिऩ् सेर्त्तियिऩाल् एऱ्पडुम् सोबै। वर्णच् चेर्त्तियऴगु ) सात्तिऩ तिरुप्पीदाम्बरमुम्, तेरुक्कुक्कीऴे नाऱ्ऱिऩ तिरुवडिगळुम्, अदिले साऱ्ऱिऩ सिऱु सदङ्गैगळुम्, तूक्किऩ उऴवुगोलुम्, पिडित्त सिऱुवाय्क्कयिऱुमाय् निऱ्किऱ निलैयैक् काट्टुगै याले विलक्षण विक्रह योगमुम् तोऱ्ऱुगिऱदु। तऩ् सिऱुमै कण्डु इऱाय्क्कवेण्डा; अवऩ् सुसीलऩागैयाले, तुर्लबऩॆऩ्ऱिऱाय्क्क वेण्डा; अवऩ् सुलबऩागैयाले। तऩ् तोषङ्गॊण्डु इऱाय्क्क वेण्डा; अवऩ् वत्सलऩागैयाले। अप्राप्तऩॆऩ्ऱु इऱाय्क्क वेण्डा; सर्वस्वामियागैयाले। आश्रयिक्कैक्कु शुबाशरयमे तॆऩ्ऱु कण्गलङ्गवेण्डा; विलक्षणविक्रह युक्तऩागैयाले। इन्द विलक्षणविक्रहयोगत्तैच् चॊऩ्ऩबोदे, अन्द विक्रहत्तुक्कु निरूबगबूदैयाय्, “अगलगिल्लेऩिऱैयम्” ऎऩ्ऱु तिरुमार्बिले ऎऴुन्दरुळि यिरुक्किऱ पिराट्टियैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायऱुगैयाले, इवऩुडैय पूर्वाबरादत्तै पॊऱुप्पित्तुच्चेरविडुगैक्कुप् पुरुषगार योगमुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

“सर्वदर्मान् परित्यज्य माम्” ऎऩ्गैयाले, पदर्क् कूट्टै विट्टु ऒरु मणिबर्वदत्तै आश्रयणीयमागच् चॊऩ्ऩाप्पोले इरुक्किऱदु। सादऩान्दरङ्गळागिऱऩ**:-** पदर्क्कूडु पोले सात्यमुमाय्, पलवुमाय्, उळ्वायिल् ईश्वरसञ्जार मिल्लादवऩ्ऱु अनुबजीव्यमायिऱे यिरुप्पदु। अङ्ङऩऩ्ऱियिले इव्विषयम् सित्तमुमाय्, अत्विदीयमुमाय्, कट्टडङ्ग उबजीव्यमु मायिरुक्कुम्।




एग शप्तार्त्तम्

एगबदम्, “त्वमेवोबायबूदो मे पव” “त्वामेव शरणम् प्राप्य” “मामेव ये प्रबत्यन्दे” “तमेव सात्यम् पुरुषम् प्रबत्ये” “तमेव शरणम् कच्च” ऎऩ्ऱु स्वीगार्यवस्तुवै निर्देशित्तु, अऩन्दरम् अवदारणत्तै ऎऴुदिप्पोरुगिऱ स्ताऩ प्रमाणत्ताले, अवदारणार्त्तमागिऱदु। इन्द अवदारणत्ताल् व्यावर्त्तिक्कप् पडुगिऱदु ऎऩ्ऩॆऩ्ऩिल्: “सर्वदर्मान् परित्यज्य’ ऎऩ्ऱु सादऩान्दरत्यागम् कीऴे उक्तमागैयाले, अदु व्यावर्त्यमाग माट्टामैयालुम्, “माम्” ऎऩ्गिऱ एगवसऩत्तालुम्, “मत्त**:** परदरम् नान्यत् किञ्जिदस्ति तनञ्जय” ऎऩ्ऱु कीऴडैयत् तऩ्ऩुडैय सर्वस्मात् परत्वत्तैच् चॊल्लुगैयालुम्, तेवदान्दरव्याव्रुत्तिक्कु अवगाशमे पिडित्तिल्लामैयालुम्, इन्द अवदारणत्ताल् व्यावर्त्तिक्कप्पडुगिऱदु**:-** “व्रज” ऎऩ्ऱु विहिदमाऩ स्वीगारत्तिऩुडैय अङ्गबावम्,

इदिल् अङ्गबुत्ति पिऱक्कैक्कु हेदुवॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्**:** “यदनन्दरम् यत्पवदि तत् तस्य कारणम्” ऎऩ्ऱु “यादॊऩ्ऱुण्डाऩ वऩन्दरत्तिले यादॊऩ्ऱुण्डाम्, अदुक्कुक् कीऴिलदु कारणमागक्कडवदु**:**” ऎऩ्गिऱ न्यायत्ताले, स्वीगारत्तैयॊऴिय अवऩुडैय उबायबावम् जीवियामैयाले, स्वीगारत्तिले अङ्गबुत्ति, पिऱक्कैक्कु योक्यदै युण्डु। योक्यदैयुण्डागिल्, अङ्गबावम् कऴिगिऱबडियॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल् अङ्गमावदु अङ्गिक्कु किञ्जित्कारमावदिऱे। अन्द किञ्जित्कारन्दाऩ् स्वरूबोत्पादगत्वारत्तालेयादल्, उत्पऩ्ऩमाऩ स्वरूबत्तुक्कु वर्त्तगमायादल्, वर्त्तित्तदुक्कु पलप्रदाऩशक्ति मुगत्तालेयादला यिरुक्कुम्। अदिल् पक्तिक्कु, सात्यमागैयाल् उत्पत्त्यबेक्षैयुण्डु; अहरहरादे यादिशयमागैयाले, व्रुत्त्यबेक्षै उण्डु। ताऩ् सेदनमल्लामैयाले पलप्रदाऩवेळैयिले सेदऩाबेक्षै उण्डु। आगैयाले अदुक्कु कर्मज्ञानात्यङ्गङ्गळ् अबेक्षिदमागक्कडवदु। इन्द उबायम् सित्तमागैयाले उत्पत्त्यबेक्षैयिल्लै; एगरूबमागै याले व्रुत्त्यबेक्षैयिल्लै; परमसेदनमागैयाले पलप्रदाऩत्तिल् अन्यसाबेक्षदैयिल्लै। आग, अङ्गङ्गळैक्कॊण्डु कॊळ्वदॊरु कार्यम् इव्वुबायत्तुक्कु इल्लामैयाले इन्द स्वीगारम् अङ्गमाग माट्टादु।

स्वरूबोत्पत्तियादिगळिले अङ्गनिरबेक्ष मागिल्, इव्वुबायम् ऎऩ्ऱुमॊक्क जीविक्कैयागादॊऴिगैक्कु हेदु वॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्! उबायत्वमावदु, ऒरुवऩुडैय अनिष्टत्तैक् कऴिक्कै युम्, इष्टत्तैक् कॊडुक्कैयुमागैयाले, ऒरु अदिगारि अबेक्षिदम्; ।अदु पॆऱामैयाले उबायत्वम् जीविक्कैयागादॊऴिन्ददु। अदिगारिया किल् अबेक्षिदम्, स्वीगारम् सॆय्गिऱ कार्यमॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्**:** ऐश्वर्यार्त्ति यिलुम् कैवल्यार्त्तियिलुम्, पगवच्चरणार्त्तियाय् सादनानुष्टाऩम् पण्णुमवऩिऱ्काट्टिलुम्, इव्वदिगारियै व्याव्रुत्तऩाक्कुगिऱदु, पगवल्लाबार्त्तमाऩ इन्द स्वीगारमागैयाले, “अरुणयैगहायन्या पिङ्गाक्ष्या सोमम् क्रीणादि” ऎऩ्गिऱविडत्तिल्, अरुणत्वबिङ्गाक्षत् वादिगळ् सोमक्रयत्तुक्कु उऱुप्पाऩ पसुवुक्कु पश्वन्दरत्तिऱ्काट्टिल् व्यावर्त्तगविशेषणमाऩाप्पोले, इदुवुम् अदिगारिक्कु व्यावर्त्तग विशेषणमाय्क् किडक्किऱदु। इऩि अदिगारि अङ्गमामऩ्ऱु। तत्विशेषण माऩ इन्द स्वीगारमुम् अङ्गमागक्कडवदु। क्षुत्तु अऩ्ऩत्तुक्कु सादऩमामऩ्ऱिऱे, इन्द स्वीगारत्तुक्कु सादऩत्वमुण्डावदु। स्वीगा रत्तुक्कु अङ्गदया उबायत्वम् कॊळ्ळप्पार्क्किल्, “त्वमेवोबायबूदो मे पवेदि प्रार्त्तनामदि**:, शरणागदि:**” ऎऩ्ऱु “अवऩैये निरबेक्षो पायमागप् पऱ्ऱुगै प्रबत्ति” ऎऩ्गिऱ लक्षणवाक्यत्तोडु विरोदिक्कुम्। आगैयाले ईश्वरऩ् कार्यम् सॆय्गैक्कु आबिमुक्यसूसगमाय्क् किडक्किऱदु।

‘शरण’शप्तार्त्तम्

शरणशप्तम् “उबाये क्रुहरक्षित्रो**:** शप्त**:** शरणमित्ययम् वर्त्तदे साम्ब्रदञ्जैष उबायार्त्तैगवासग**:**” ऎऩ्गिऱबडिये इप्पोदु शरणशप्तम् उबायवासगमाय्, “माम्” ऎऩ्ऱु सौशील्यादि, विशिष्टमागच् चॊऩ्ऩ वस्तुवुक्कु “सोश्नुदे सर्वान् कामान् सह प्रह्मणा विबश्सिदा” “सदा पच्यन्दि” “श्रिया सार्त्तम् आस्ते” ऎऩ्गिऱबडिये, उबेयबावत्तिलुम् अन्वयमुण्डागै याले अत्तै व्यावर्त्तित्तु उबाय पावत्तिले ऒदुक्कित्तरुगिऱदु।

कीऴ् “सर्वदर्मान् परित्यज्य” ऎऩ्गिऱ विडत्तिल् प्रस्तुदमाऩ सादऩान्दरङ्गळे इत्तै उबायबावत्तिले ऒदुक्कित्तारादो? ऎऩ्ऩिल्**:** अर्त्तसित्तमाय् वरुगिऱदिऱ् काट्टिल्, शप्त सित्तमाय् वरुमदु अऴगियदागैयालुम्, “एदम् ह वाव न तबदि; किमहम् सादु नागरवम्। किमहम् पाबमगरवमिदि” ऎऩ्ऱुम्, “तस्य कार्यम् न वित्यदे” ऎऩ्ऱुम्, “क्षेत्रज्ञ**:** करणी ज्ञानम् करणम् तस्य वै त्विज, निष्पात्य मुक्तिगार्यम् वै क्रुदक्रुत्यम् निवर्त्तदे” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये, आऱ्ऱुक्कु अक्करैप्पट्टाल् अदुक्कु निस्तरण परिगरमाऩ तॆप्पम् अनबेक्षिदमामाप्पोले, “सात्याबावे महो पाहो सादनै**:** किम् प्रयोजनम्” ऎऩ्ऱु सात्यम् सित्तित्ताल् सादऩत्तैक् कॊण्डु अबेक्षैयिल्लामैयाले सादऩत्यागमुम् प्राप्याम् शत्तिले अन्विदमागैयालुम्, उबायत्वत्तिल् ऒदुक्कित्तर माट्टादु।

‘व्रज’ शप्तार्त्तम्

“व्रज” ऎऩ्ऱु महाविश्वासबूर्वगमाय् प्रार्त्तऩागर्प्पमाय्, अत्यवसायात्मगमाय्, ताऩ् उबायशरीरत्तिलुम्, उबेयशरीरत्तिलुम् अन्वयियादे अदिगारि विशेषणमाय्, उबायत्तिल् ऒदुक्कित्तर अन्वयियादे कीऴ्च्चॊऩ्ऩ त्यागत्तै अङ्गमागवुडैत् ताय्, “माम्” ऎऩ्गिऱ वस्तुवै विषयमागवुडैत्ताय्, “प्रबत्ये” ऎऩ्गिऱ क्रियाबदत्तिले उक्तमाऩ स्वीगारत्तै विदिक्किऱदु। “व्रजगदौ” ऎऩ्गिऱ तादुविले कत्यर्त्तमाय्, करणत्रयङ्गळिले अन्यदममायिरुप्पदॊरु करणत्तिऩुडैय कदिमात्रत्तैक्काट्टि पगवत्वैबवप्रगाशगमादल्, अङ्ङऩऩ्ऱियिले करणत्रयङ्गळिऩुडैयवुम् कदियैक्काट्टि पूर्ण प्रबत्तियैच् चॊल्लुगिऱदागवुमाम्। । आग, तर्मत्यागम्, स्वीगारत्तुक्कु अङ्गमागक्कडवदु। त्याग विसिष्टमाऩ स्वीगारम्, अदिगारिविशेषण मागक्कडवदु। स्वीगार विशिष्टऩाऩ अदिगारिक्कु वात्सल्यादि कुण विशिष्टवस्तु उबायमागक्कडवदु। आग, इप्पडि पूर्वार्त्तम् अदिगारि यिऩुडैय क्रुत्यांसत्तैच् चॊल्लिऱ्ऱु।

‘अहम्’ शप्तार्त्तम्

अऩन्दरम्, उत्तरार्त्तम् उबायत्तिऩुडैय क्रुत्याम्शत्तैच् चॊल्लि, अदिगारियिऩुडैय क्रुत्याम्शलेशत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु। इदिल् “अहम्” शप्तम् व्रजविल् आर्त्तमागप् पुगुन्द अदिगारियिऩुडैय महाविश्वासत्तुक्कु ऊऱ्ऱाय्, मेल् सॊल्लप् पुगुगिऱ पाबविमोसऩत्तुक्कुप् परिगरमाऩ ज्ञानशक्त्यादिगुणविसेषङ् गळै, कीऴ् “माम्” ऎऩ्ऱु आश्रयणीयमाग उक्तमाऩ वस्तुवुक्कु प्रगाशिप् पिक्किऱदु। आश्रयिक्कैक्कु वात्सल्यादिगळ् वेणुम्; कार्यम् सॆय्गैक्कु ज्ञानशक्त्यादिगळ् वेणुम्। “निवर्त्याम्शम् इऩ्ऩदु; निवर्त्तऩप्रगारम् इऩ्ऩदु; निवर्त्तऩादिगारि इऩ्ऩाऩ्।” ऎऩ्ऱऱिगैक्कु सर्वज्ञऩागवेणुम्। ज्ञाऩम् पिऱन्दाल् प्रयोजऩमिल्लैये, पङ्गु कल्बऩाय् असक्तऩायिरुक्कुमागिल्। आगैयाले ज्ञानानुगुणमागक् कार्यम् सॆय्गैक्कु सर्वशक्तियाग वेणुम्। सर्वशक्तियाऩालुम् इवऩिडुम् पच्चैगॊण्डु कुऱैदीरवेण्डुम्बडि अबूर्णऩायिरुक्कुमागिल्, अवऩुक्कीडाग इवऩाल् इडलावदॊऩ्ऱिल्लामैयाले, अवैयिरण्डुम् अगिञ्जित्करमामिऱे। अङ्ङऩऩ्ऱियिले ऒऴियुम्बोदु अवाप्तसमस्त कामऩागवेणुम्। ! सर्वज्ञऩाऩालुम्, सर्वशक्तऩाऩालुम्, अवाप्त समस्तगामऩाऩालुम्, इच्चेदनऩोडु ऒरु सम्बन्दमिल्लादवऩ्ऱु अवै मूऩ्ऱुम् कार्यगरमागादे; अदुक्काग सर्वस्वामियाग वेणुम्। इवै नालुम् विबरीदबलमागादे, इवऩुडैय रक्षणत्तुक्कु उऱुप्पाम् पोदैक्कु परदु**:**क्कासहत्वलक्षणमाऩ परमदयै उडैयऩाग वेणुम्, इल्लादवऩ्ऱु सर्वज्ञत्वम् अक्कुऱ्ऱङ्गळुक्कीडाग नरगादि कळिल् तळ्ळि अऱुत्तऱुत्तुत्तीऱ्ऱुगैक्कु उऱुप्पायऱुम्; तीऱ्ऱानिऩ्ऱाल् कण्बार्त्तु नॆगिऴामैक्कु उऱुप्पायऱुम्; अवाप्तसमस्त कामत्वनिबन्द ऩमाऩ नैरबेक्ष्यम्; इङ्ङऩ् सॆय्यानिऩ्ऱाल् कडवदल्लवॆऩ्ऱु नियमिप्पारिल्लामैक्कु हेदुवामित्तऩै, सर्वस्वामित्वप्रयुक्तमाऩ निरङ्गुशस्वादन्द्र्यम्; आगैयाले सर्वज्ञत्वत्तै रक्षणविदया विषयमाक्कुगैक्कुम्, सर्व सक्तित्वत्तै रक्षणव्याबारत्तिले आक्कु कैक्कुम्, अवाप्त समस्त कामदैयै प्रयोजननिरबेक्षमाग रक्षिक् कैक्कु उऱुप्पाक्कुगैक्कुम् सर्वस्वामित्वत्तैत् तऩ्बेऱाग कार्यम् सॆय्गैक्कु उऱुप्पाक्कुगैक्कुम् तयै वेणुम्। आगैयाले इक्कार्यम् सॆय्गैक्कु उऱुप्पाऩ इव्वैन्दु कुणङ्गळुम्, ‘अहम्’ श्प्तत्तिले अनुसन्देयम्। आग, सर्वज्ञऩुमाय्, सर्वशक्तियुमाय्, अवाप्त समस्तगामऩुमाय्, सर्वस्वामियुमाय्, परमदयावाऩुमाऩ नाऩ् ऎऩ्गिऱदायिऱ्ऱु।

‘त्वा’शप्तार्त्तम्

(त्वा) अज्ञऩुमाय्, असक्तऩुमाय्, महा विश्वासबूर्वगमाग, ऎऩ्बक्कलिले न्यस्तबरऩाऩ उऩ्ऩैयॆऩ्ऱु, अदिगारियैच् चॊल्लुगिऱदु। ‘अहम्’ शप्तत्ताले पाबशत्रुवैयुम् (त्वा) ऎऩ्गैयाले पाबाश्रयत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

‘सर्वबाबेप्य:’ ; शप्तार्त्तम्

अऩन्दरम् (सर्वबाबेप्य**:) ऎऩ्ऱु, निरस्य माऩ पाबस्वरूबत्तैच्चॊल्लुगिऱदु। अदिल् पाबशप्तत्ताले, पगवत् प्राप्तिविरोदियैच् चॊल्लुगिऱदु। एदेऩुमाग अबिमद विरोदियिऱे, पाबमावदु (पाबेप्य:) ऎऩ्गिऱ पहुवसऩत्ताले, पाबङ्गळिऩुडैय पाहुळ्यत्तैच्चॊल्लुगिऱदु। अवैयावऩ:-** ज्ञानाबावरूबमायुम्, अन्यदा ज्ञानरूबमायुम्, विबरीदज्ञानरूबमायुम् मूऩ्ऱु वगैप्पट्ट अज्ञाऩमुम्, पुण्यबाबरूबमाय्, पादगम्, अदिबादगम्, महाबादगम्, उबबादगमुळ्ळिट्ट पेदङ्गळाले नानाविदमाय्, पूर्वोत्तरागरूबमाऩ कर्मङ्गळुम्, तेवदिर्यङ्मनुष्यस्तावरात्मगमाऩ सदुर्विद शरीर सम्बन्दमुम्, “अज्ञानवासऩै, कर्मवासऩै, प्रक्रुदिसम्बन्द वासऩै” ऎऩ्ऱाप्पोले सॊल्लुगिऱ वासऩैगळुम्, विषयबेदत्ताल् विविदबेदैयाऩ रुसियुम्, इवैयडियागप् पिऱक्कवुम् कडवदाय्, इवऱ् ऱुक्कु वर्त्तगमाऩरागत्वेषादिगळुम्। आग, (पाबेप्य**:**) ऎऩ्ऱु सादगऩुक् कुङ्गूड सादारणमाग निवर्त्यमाऩ पाबङ्गळैच्चॊल्लिऱ्ऱु।

‘सर्व’ शप्तत्ताले इन्द अदिगारिक्कु ईश्वरऩ् विशेषित्तुक्कऴिक्कुम् पाबत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अदावदु**:-** “पोगेन त्विदरे क्षबयित्वाद, सम्बत्स्यदे” ऎऩ्गिऱबडिये पूर्वागोत्तरागङ्गळैयॊऴिय, प्रारप्तगार्यमाऩ पुण्यबाबरूबगर्मम् सादगऩुक्कु अनुबवविनाश्यमायिरुक्कुम्। अदिल् इवऩुक्कु शारीरारम्बग माऩ कर्माम्शमॊऴियनीक्कि, कर्मशेषमुम् निवर्त्यगोडियिले पुगुम्। ज्ञानम् पिऱन्दबिऩ्बु वासऩा पलत्ताले पुत्ति पूर्वगमागप् पण्णिऩ पाबमुण्डागिलुम्, अदुवुम् सर्वशप्तवाच्यमागक्कडवदु, कालक्षेबार्त्त मागप् पण्णुम् अनुगूलव्रुत्तिगळिल् सादऩत्वबुत्ति, पिऱन्ददागिलुम्, अदुवुम् सर्वशप्तवाच्यमागक्कडवदु। पुत्रादिगळ् पक्कल् पण्णुम् पुंसवनादिगळिल् आन्रुशंस्यप्रेरिदऩाय् इऴिगैयॊऴिय, पाबबय प्रेरिदऩाय् इऴियिल् अदुवुम् सर्वशप्तवाच्यमागक्कडवदु।

‘मोक्षयिष्यामि’ शप्तार्त्तम्

(सर्वबाबेप्यो मोक्षयिष्यामि) आग, इप्पडिप्पट्टिरुक्किऱ पाबङ्गळिऩिऩ्ऱुम् विडुविक्कक्कडवेऩ्। इन्द ‘णिच्’ साले, नॆडुनाळ् उऩ्ऩैप्पऱ्ऱि विडादे किडक्किऱ पाबङ्गळ् ताऩे “नमक्कु आश्रयमल्ल” ऎऩ्ऱु विट्टुप्पोम्बडि पण्णुगिऱेऩ्। “नॆडुनाळ् पाबदर्शऩत्ताले उऩक्कुप् पिऱन्द पयम् उऩ्ऩैक् कण्डु अदुक्कुप् पिऱक्कुम्बडि पण्णक्कडवेऩ्” ऎऩ्ऩुमिडम् तोऱ्ऱुगिऱदु। कीऴ् श्लोकत्तिल् “मामेवैष्यसि” ऎऩ्ऱु प्रस्तुदमाऩ पगवत्प्राप्तिक्कु ऒरु सादऩ विशेषत्तै विदित्तदागैयाले, इङ्गुच्चॊल्लुगिऱ पाबविमोसऩम्, पगवत्प्राप्तिविरोदिबाबविमोसऩमागक्कडवदु। आगैयाले, “तदा हेयगुणत्वंसादवबोदादयो कुणा**:, प्रदाश्यन्दे न जन्यन्दे नित्या एवात्मनो हि ते” ऎऩ्गिऱबडिये, मलयोगत्ताले मऴुङ्गिऩ माणिक्कत्तै अऴुक्कऱक्कडैन्दाल् तऩ्ऩडैये तत्कदमाऩ ऒळि प्रगाशिक्कुमोबादि, इवऩुक्कुम् अवित्यादिगळागिऱ तिरोदाऩङ्ग ळडैयक् कऴिगैयाले, स्वाश्रयमाऩ अबहदबाप्मत्वादिगळडैयत् तऩ्ऩडैये प्रगासिक्कुमिऱे। आगैयाले विरोदि निव्रुत्तियिऱे अबेक्षिदम्। अन्द प्रादाऩ्यम् तोऱ्ऱ विरोदिनिव्रुत्तियैच् चॊल्लु किऱदु। आगैयिऱे, “आविस्स्युर् मम सहज कैङ्गर्यविदय:**” ऎऩ्ऱु पट्टर् अरुळिच्चॆय्ददु। आग (अहम्) ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ उबायवस्तुवि ऩुडैय कार्यम् सॊल्लिऱ्ऱु।

,

‘माशुस:‘ शप्तार्त्तम्


अऩन्दरम् (त्वा) ऎऩ्ऱु निर्देसित्त अदिगारियिऩुडैय क्रुत्याम्शत्तैच् चॊल्लुगिऱदु (माशुस**:) ऎऩ्ऱु। निरबायोबायबूदऩाऩ नाऩ् उऩ्ऩुडैय विरोदिनिव्रुत्तिबूर्वगमाऩ अबिमदसित्तियै सादित्तुत्तरक्कडवऩाग एऱिट्टुक्कॊण्ड पिऩ्बु साबायमाऩ सादऩान्दरङ्गळिऩुडैय तुष्करत्वादिगळै अनुसन्दित्तु शोगिक्कक्कडवैयल्लै:** अन्द सादऩविशेषङ्गळैयॊऴिय निरबायोबायम् इल्लादवऩ्ऱऩ्ऱो उऩक्कु शोगिक्कवेण्डुवदु। अवऱ्ऱै विट्टु ऎऩ्ऩै आश्रयिक्कैयालुम्, सोगिक्कवेण्डा। आश्रयणीयऩाऩ नाऩ् वत्सलऩागैयाले, उऩ्ऩुडैय तोषङ्गण्डु सोगिक्कवेण्डा। सुलबऩागैयाले, तुर्लबऩॆऩ्ऱु सोगिक्क वेण्डा। सुशीलऩागैयाले, उऩ्ऩुडैय सिऱुमै कण्डु सोगिक्क वेण्डा। सर्वस्वामियागैयाले, अप्राप्तऩॆऩ्ऱु शोगिक्क वेण्डा। अवाप्तसमस्तगामऩागैयाले, उऩ्ऩुडैय अबूर्त्ति कण्डु शोगिक्क वेण्डा। सर्व शक्तियागैयाले, उऩ्ऩुडैय अशक्ति कण्डु शोगिक्क वेण्डा। निरुबादिगबन्दुवागैयालुम्, परमदयावाऩागैयालुम्, “कार्यम् सॆय्युमो**?** सॆय्याऩो**?**” ऎऩ्ऱु शोगिक्कवेण्डा। सर्वबाब विमोसगऩागैयालुम् शोगिक्क वेण्डा, उऩ्ऩैप् पार्त्तालुम् शोगिक्क वेण्डा; ऎऩ्ऩैप् पार्त्तालुम् शोगिक्क वेण्डा; विरोदि यैप् पार्त्तालुम् शोगिक्कवेण्डा। नी ऎऩ् पक्कल् सर्वबरन्यासम् पण्णुगैयाले, उऩ्ऩैप् पार्त्तालुम् शोगिक्क वेण्डा; नाऩ् सर्वज्ञत्वादि, कुणविशिष्टऩागैयाले ऎऩ्ऩैप् पार्त्तालुम् शोगिक्कवेण्डा; विरोदियागिऱदु, ऎऩ्ऩुडैय नि।क्रहरूबमागैयाले “पॊऱुत्तोम्” ऎऩ्ऩत्तीरुम्; आगैयाले विरोदियैप्पार्त्तालुम् शोगिक्कवेण्डा। नीयुम् इप्पडि ऎऩ्बक्कलिले न्यस्तबरऩाय्, विरोदि युम् इप्पडि तुर्लबमाऩ पिऩ्बु शोगम् अऩुवर्त्तिक्कुमागिल्, नीयुम् ऎऩक्कऩ्ऱियिले, नाऩुम् उऩक्कऩ्ऱियिले, उऩ्ऩैयुम् “न नमेयम्” ऎऩ्ऩप् पण्णि ऎऩ्ऩैयुम् “क्षिबामि” “नक्षमामि” ऎऩ्ऩप्पण्णिऩ पाबम् मूर्त्ताबिषिक्तमायिरुक्क, शोगियादे अनादि कालम् आऩैक्कऴुत्तिले इरुक्किऱायाय्प्पोन्द अज्ञाऩत्तोबादि पोरुम्। किम् पहुना; नाऩ् उऩ् कार्यत्तुक्कुक् कडवऩायिरुक्क नी शोगिप्पुदियागिल् उऩ् कार्यत्तुक्कु नीये कडवैयामित्तऩै।

आग, स्वीगाराङ्गदया त्याज्यमाऩ तर्मविशेषङ्गळैयुम्, अन्द तर्मङ्गळिऩुडैय त्यागप्रगारत्तैयुम्, अन्द तर्मत्यागबूर्वमागप् पऱ्ऱुम् विषयत्तिऩुडैय सौलप्यादिगुण योगत्तैयुम्, अन्द कुणविशिष्टवस्तुविलुडैय सहायासहत्व लक्षणमाऩ नैरबेक्ष्यत्तैयुम्, निरबेक्षवस्तुविऩुडैय उबाय पावत्तैयुम्, अत्तै उबायत्वेन स्वीगरिक्कैयुम्, स्वीक्रुदमाऩ उबायत्तिऩुडैय ज्ञानशक्त्यादि कुणयोगत्तैयुम्, अन्द कुण विशिष्ट वस्तुविऩ् पक्कलिले न्यस्तबरऩाऩ अदिगारियैयुम्, अन्द अदिगारियिऩुडै विरोदिबाबसमूहत्तैयुम्, अन्द पाबविमोसऩ प्रगारत्तैयुम्, पाबविमोसगऩैप् पऱ्ऱिऩ अदिगारियिऩुडैय नैर्प्पर्यत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै तिरुवडिगळे शरणम्

सरमश्लोगप्रगरणम् सम्बूर्णम्

परन्द रहस्यम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु