पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै अरुळिच्चॆय्द
निगमनप्पडि
तिरुमन्द्रप्रगरणम्
श्रीमत्क्रुष्णसमाह्वाय नमो यामुनसूनवे ।
यत्कडाक्षैगलक्ष्याणाम् सुलबश् श्रीदरस् सदा ॥
तिरुमन्दिरम् ऎट्टु तिरुवक्षरमाय्, मूऩ्ऱु पदमायिरुक्कुम्। ऎङ्गऩेयॆऩ्ऩिल्: “ओम्” ऎऩ्ऱुम्, “नम:” ऎऩ्ऱुम्, “नारायणाय” ऎऩ्ऱुम् मूऩ्ऱु पदमायिरुक्कुम्। अदिल् मुदल् पदम् एगाक्षरमाऩ परणवम्। इदु अगारमॆऩ्ऱुम्, उगारमॆऩ्ऱुम्, मगारमॆऩ्ऱुम् मूऩ्ऱु तिरुवक्षरमाय् मूऩ्ऱु पदमायिरुक्कुम्। इरण्डाम् पदमाऩ नमस्सु, ‘न’ ऎऩ्ऱुम्, ‘म” ऎऩ्ऱुम् इरण्डु तिरुवक्षरमाय् इरण्डु पदमायिरुक्कुम्। मूऩ्ऱाम् पदमाऩ ‘नारायणाय’ पदम् अञ्जु तिरुवक्षरमाय्, ‘नार’ ऎऩ्ऱुम्, ‘अयन’ ऎऩ्ऱुम् इरण्डु पदमाय्, मेल् ‘आय’ वॆऩ्ऱु सदूर्त्तियायिरुक्कुम्। ऎम्बॆरुमा ऩुडैय सर्वरक्षगत्वमुम्, समस्तगल्याण कुणात्मगत्व मुम्, सर्वशेषित्वमुम्, श्रिय:पदित्वमुम् इवै अगारार्त्तम्, अन्यशेषत्वनिव्रुत्तियुम्, पगवदनन्यार्ह शेषत्वमुम् इवै उगारार्त्तम्, आत्माविऩुडैय ज्ञानानन्दत्वमुम्, ज्ञानगुण कत्वमुम्, नित्यत्वमुम्, अणुत्वमुम्, एगरूबत्वमुम्, स्वस्मै स्वयम्ब्रगाशत्वमुम्, प्रक्रुदे:परत्वमुम् इवै मगारार्त्तम्। स्वाहङ्गारममगार निव्रुत्तियुम्, निव्रुत्तमाऩ स्वरूबत्ति ऩुडैय अत्यन्दबारदन्दर्यमुम्, पारदन्दर्यबरागाष्टैयाऩ तदीयशेषत्वमुम्, परदन्दरऩुक्कु अरुरूबमाऩ उबायत्वमुम् इवै नमश्शप्तार्त्तम्। सेदनासेदनङ्गळिऩुडैय नित्यत्वमुम्, अवऱ्ऱिऩुडैय समूहत्वमुम्, समूहासङ्ग्यादत्वमुम् इवै नारशप्तार्त्तम्, ईश्वरऩुडैय तारगत्वमुम्, वयाबगत्व मुम्, नियन्द्रुत्वमुम्, सर्वविदबन्दुत्वमुम्, प्राप्यत्वमुम्, प्राबगत्वमुम्, सगलजगत्कारणत्वमुम् इवै अयनशप्तार्त्तम्। नित्यगैङ्गर्य प्रार्त्तऩै आयशप्तार्त्तम्। ऎम्बॆरुमाऩै यॊऴिय रक्षगान्दर प्रदिबत्ति नडैयाडिऱ्ऱागिल् अगारार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक्कडवदु। अन्यशेषत्वम् नडैयाडिऱ् ऱागिल् उगारार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक्कडवदु। अनात्मा वाऩ तेहत्तिल् आदमबुत्ति, नडैयाडिऱ्ऱागिल् मगारार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक् कडवदु। स्वस्वादन्दर्यमुम्, स्व रक्षणप्रदिबत्तियुम्, श्रीवैष्णवसमबुत्तियुम्, उबायान्दरमुम् नडैयाडिऱ्ऱागिल् नमश्शप्तार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक् कडवदु। ईश्वरशरीरिबूदराऩ सेदनासेदनङ्गळोडे रागत्वेषम् नडैयाडिऱ्ऱागिल् नारशप्तार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक् कडवदु। अबन्दुक्कळ् पक्कलिले पन्दुत्वप्रदिबत्ति नडैयाडिऱ् ऱागिल् अयनशप्तार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक् कडवदु, अबोक्यमाऩ शप्तादि, विषयङ्गळिले पोक्यदाबुत्ति, नडै याडिऱ्ऱागिल् आयशप्तार्त्तम् नॆञ्जिल् पट्टदिल्लैयागक् कडवदु। तिरुमन्द्रत्तुक्कु तात्पर्यार्त्मेदु? वाक्यार्त्तमेदु? प्रदानार्त्तमेदु? अनुसन्दानार्त्तमेदु? ऎऩ्ऩिल्: तात्पर्यार्त् तम्:- सगलवेदशास्त्ररुसि परिक्रुहीदम्: वाक्यार्त्तम्:-प्राप्य स्वरूबनिरूबणम्। प्रदानार्त्तम्:- आत्मस्वरूबनिरुबणम्। अनुसन्दानार्त्तम् सम्बन्दानुसन्दानम्। सम्बन्दमेदॆऩ्ऩिल्:- अगारबदत्ताले पिदाबुत्र सम्बन्दम् सॊल्लि, “अव-रक्षणे” ऎऩ्गिऱ तादुविऩाले रक्ष्यरक्षगसम्बन्दम् सॊल्लि लुप्त सदुर्त्तियाले शेषिशेषसम्बन्दम् सॊल्लि, उगारबदत्ताले पर्त्रुबार्या सम्बन्दम् सॊल्लि, मगारबदत्ताले ज्ञात्रुज्ञेय सम्बन्दम् सॊल्लि नम: पदत्ताले स्वस्वामिसम्बन्दम् सॊल्लि, नारबदत्ताले शरीरशरीरिसम्बन्दम् सॊल्लि, अयनबदत् ताले आदारादेयसम्बन्दम् सॊल्लि, आयबदत्ताल् पोक्त्रुत्व योक्यत्व सम्बन्दम् सॊल्लि, आग तिरुमन्द्रत्ताल् नवविद सम्बन्दम् सॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु।
त्वयप्रगरणम्।
त्वयम् इरण्डु वाक्यमाय्, आऱु पदमाय्, पत्तर्त्तमाय्, इरुबत् तञ्जु तिरुवक्षरमायिरुक्कुम्। अदिल् पूर्ववाक्यम् पदिऩञ्जु तिरुवक्षरमाय्, उत्तरवाक्यम् पत्तुत् तिरुवक्षरमाय् इरुक्कुम्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्: “श्रीमन्नारायणसरणौ शरणम् प्रबत्ये” ऎऩ्ऱुम्, “श्रीमदे नारायणाय नम:” ऎऩ्ऱुम् इरण्डु वाक्यमायिरुक्कुम्। “श्रीमन्नारायणसरणौ ” ऎऩ्ऱुम्, “शरणम्” ऎऩ्ऱुम्, “प्रबत्ये” ऎऩ्ऱुम्, “श्रीमदे” ऎऩ्ऱुम्, “नारायणाय” वॆऩ्ऱुम् , “नम:” ऎऩ्ऱुम् आऱु पदमाय्, “श्री” ऎऩ्ऱुम्, “मन्” ऎऩ्ऱुम्, “नारायण” ऎऩ्ऱुम्, “सरणौ ” ऎऩ्ऱुम्, “शरणम्” ऎऩ्ऱुम् “प्रबत्ये” ऎऩ्ऱुम्, “श्रीमदे” ऎऩ्ऱुम्, “नारायण” वॆऩ्ऱुम्, “आय” वॆऩ्ऱुम्, “नम:” ऎऩ्ऱुम् पत्तु अर्त्तमायिरुक्कुम्। ‘श्री’ ऎऩ्गै याले ऎम्बॆरुमाऩुक्के मऱक्कवॊण्णाद पॆरियबिराट्टिया रुडैय पुरुषगारत्वम् सॊल्लि, ‘मन्’ ऎऩ्गैयाले अप्पुरुष कारत्तिऩुडैय नित्ययोगम् सॊल्लि, ‘नारायण’ ऎऩ्गैयाले इप्पडि पुरुषगारबूदैयाऩ। पॆरियबिराट्टियार् ताऩ् कुऱैसॊल् लिलुम्, “ऎऩ्ऩडियारदुसॆय्यार् सॆय्दारेल् नऩ्ऱु सॆय्दार्” ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ वात्सल्यादिगुणयोगम् सॊल्लि, ‘सरणौ’ ऎऩ्गैयाले अक्कुणङ्गळुक्कुम् पॆरिय पिराट्टियारुक्कुम् आश्रयणियमाऩ विलक्षणविक्रहयोगम् सॊल्लि, ‘शरणम्’ ऎऩ्गैयाले अव्विक्रहमे उबायमॆऩ्ऩुमिडम् सॊल्लि, ‘प्रबत्ये’ ऎऩ्गैयाले उबायस्वीगारम् पण्णिऩ अदिगारियि ऩुडैय अत्यवसायम् सॊल्लि, ‘श्रीमदे’ ऎऩ्गैयाले मिदु ऩमे प्राप्यम् ऎऩ्ऩुमिडम् सॊल्लि, ‘नारायण’ ऎऩ्गैयाले ऎम्बॆरुमाऩुडैय सर्वस्वामित्वम् सॊल्लि, ‘आय’ ऎऩ्गै याले अवऩ् तिरुवडिगळिले पण्णुम् वरुत्तिविशेषम् सॊल्लि, ‘नम:’ ऎऩ्गैयाले अव्वरुत्तिक्कु विरोदियाऩ स्वाहङ्गारममगार निव्रुत्तियैच् चॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु। त्वयत्तुक्कुत् तात्पर्यार्त्तमेदु? वाक्यार्त्तमेदु? प्रदानार्त्त मेदु? अनुसन्दानार्त्तम् एदु? ऎऩ्ऩिल्: तात्पर्यार्त्तम्:-आसार्यरुसि परिक्रुहीदम्। वाक्यार्त्तम्:- प्राबगस्वरुबनिरूबणम्। प्रदानार्त्तम्:- मिदुन कैङ्गर्यम्, अनुसन्दानार्त्तम्:- स्वदोषानुसन्दानम् सॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु।
सरमश्लोग प्रगरणम्
सामश्लोगम् इरण्डु अर्त्तमाय्, पदिऩॊरु पदमाय्, मुप्पत्ति रण्डु तिरुवक्षरमायिरुक्कुम्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्: “सर्वदर्मान् परित्यज्य मामेगम् शरणम् व्रज, अहम् त्वा सर्वबाबेप् यो मोक्षयिष्यामि माशुस:” ऎऩ्ऱुम् इरण्डर्त्तमायिरुक्कुम्। “सर्वदामान्” ऎऩ्ऱुम्, ‘परित्यज्य’ ऎऩ्ऱुम्, ‘माम्’ ऎऩ्ऱुम्। “एगम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘शरणम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘व्रज’ ऎऩ्ऱुम्, ‘अहम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘त्वा’ ऎऩ्ऱुम्, ‘सर्वबाबेप्य:’ ऎऩ्ऱुम्, ‘मोक्षयिष्यामि’ ऎऩ्ऱुम्, ‘‘माशुस’ ऎऩ्ऱुम् पदिऩॊरु पदमायिरुक्कुम्। “सर्वदर्मान्” ऎऩ्गैयाले इदरोबायङ्गळैच् चॊल्लि, “प्रित्ययै” ऎऩ्गैयाले इदरोबायनिव्रुत्तियैच् चॊल्लि, “माम्” ऎऩ्गैयाले सम्यक्ज्ञानोबायम् सॊल्लि, “एगम्” ऎऩ्गैयाले उबायनैरबेक्ष्यम् सॊल्लि, “शरणम्” ऎऩ्गैयाले उबायत्वम् सॊल्लि, “व्रज” ऎऩ्गैयाले उबायस्वीगारम् सॊल्लि, “अहम्” ऎऩ्गैयाले तऩ्ऩुडैय सर्वबक्तित्वम् सॊल्लि, “त्वा” ऎऩ्गैयाले उबायस्वीगारम् पण्णिऩ अदिगारिस्वरूबम् सॊल्लि, “सर्वबाबेप्य:” ऎऩ्गैयाले प्राप्यप्रदिबन्दगङ्गळैच् चॊल्लि, “मोक्षयिष्यामि” ऎऩ्गैयाले प्राप्यप्रदिबन्दगनिव्रुत्तियैच् चॊल्लि, “माशुस:” ऎऩ्गैयाले निर्प्परत्वानुसन्दानम् सॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु। सरमश्लोगत्तुक्कुत् तात्पर्यार्त्त मेदु? वाक्यार्त्तमेदु? प्रदानार्त्तमेदु? अनुसन्दानार्त्त मेदु? ऎऩ्ऩिल्: तात्पर्यार्त्तम्:- शरण्यरुसिबरिक्रुहीदम्; वाक्यार्त्तम्:- प्राबगस्वरूबनिरूबणम्; प्रदानार्त्तम्:- ईश्वरस्वरूबनिरूबणम्; अनुसन्दानार्त्तम्:- निर्प्परत्वानुसन् दानम् सॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु।
निगमनप्पडि मुऱ्ऱिऱ्ऱु।
पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै तिरुवडिगळे शरणम्।