पिळ्ळैलोगासार्यर्अरुळिच्चॆय्द
यात्रुच्चिगप्पडि
तिरुमन्द्रप्रगरणम्
यात्रुच्चिग पगवत् कडाक्षत्ताले पगवदाबिमुक्यम् पिऱन्दु सदासार्य समाश्रयणम् पण्णिऩ मुमुक्षुवुक्कु रहस्य त्रयमुम् अनुसन्देयम्। अदिल्, स्वरूबशोदनार्त्तमाग प्रव्रुत्तमागैयाले प्रदमत्तिले अनुसन्देयमाऩ तिरुमन्द्रम् – स्वरूबत्तैयुम्, स्वरूबानुरूबमाऩ परमबुरुषार्त्तत्तैयुम् प्रदिबादिक्किऱदु।
अप्परमबुरुषार्त्तत्तुक्कु अनुरूबमाऩ सरमसादन स्वीगारत्तै विदिक्किऱदु – सरमश्लोगम्।
विहिदोबाय परिक्रहत्तैयुम्, सप्रगार पुरुषार्त्त प्रगारत् तैयुम् प्रदिबादिक्किऱदु – त्वयम्।
अदिल् तिरुमन्द्रम् – ऎट्टुत् तिरुवक्षरमाय्, मूऩ्ऱु पदमायिरुक् कुम्। अदिल् मुदल् पदमाऩ प्रणवम् – मूऩ्ऱु पदमायिरुक्कुम्। अदिल् प्रदमबदमाऩ अगारम् – सर्वदेश सर्वगाल सर्वा वस्तैगळिलुम् सर्वप्रगारत्तालुम् सर्वात्माक्कळैयुम् रक्षित्तुक्कॊण्डु पोरुगिऱ सर्वेश्वरऩुक्कु शेषमॆऩ्गिऱदु। इरण्डाम् पदमाय् अवदारणार्त्तमाऩ उगारम् – वेऱे सिलर्क्कु शेषमऩ्ऱॆऩ्गिऱदु। मूऩ्ऱाम् पदमाय्, इरुबत्तञ्जामक्षरमाय्, ज्ञानवासियायिरुन्दुळ्ळ मगारम् – कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अनन्यार्ह शेषत्वत्तुक्कु आश्रयम् तेहादि विलक्षणमाऩ आत्मवस्तु वॆऩ्गिऱदु।
इरण्डाम् पदमाऩ नमस्सु ‘न’ – ऎऩ्ऱुम्, ‘म**:‘ ऎऩ्ऱुम् इरण्डु पदमायिरुक्कुम्। ‘न’ ऎऩ्ऱदु – अऩ्ऱॆऩ्ऱबडि। ‘म:**‘ ऎऩ्ऱदु – ऎऩक् कॆऩ्ऱबडि। इरण्डुम् कूडि ऎऩक्कऩ्ऱु ऎऩ्ऱबडि। ऎऩक्कऩ्ऱु ऎऩ्गै यावदु ऎऩक्कु नाऩ् कडवऩल्लऩॆऩ्ऱिरुक्कै
मूऩ्ऱाम् पदमाऩ नारायणबदम् – “सर्वशेषियाऩ नारायण ऩुक्कु नित्यगैङ्गर्यम् पण्णवेणुम्” ऎऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कुम्बडि यैच् चॊल्लुगिऱदु। नारायणऩॆऩ्ऱदु – नारङ्गळुक्कु अयन मॆऩ्ऱबडि। नारङ्गळावऩ – नशियाद वस्तुक्कळिऩुडैय तिरळ्। अवैयावऩ – तिव्यात्मस्वरूबत्तैयॊऴिन्द सर्ववस्तुक् कळुम्, अयनमॆऩ्ऱदु – इवऱ्ऱुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱबडि। अङ्ङऩऩ् ऱिक्के, इवैदऩ्ऩै आश्रयमागवुडैयऩ् ऎऩ्ऩवुमाम्। इत्ताल् – मेऩ्मैयुम् नीर्मैयुम् सॊल्लिऱ्ऱाय्त्तु। इदिल् सदर्त्ति – “सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तैगळिलुम् सर्वप्रगार कैङ्गर्यङ्गळैयुम् कॊण्डरुळवेणुम्’ ऎऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कुम् पडियैच् चॊल्लुगिऱदु।
आग, ‘सर्वरक्षगऩाऩ सर्वेस्वरऩुक्कु अनन्यार्ह शेषबूदऩाय् ऎऩक्कुरियऩऩ्ऱिक्केयिरुन्दुळ्ळ नाऩ्, सर्व शेषियाऩ नारायणऩुक्के नित्यगैङ्गरियम् पण्णप् पॆऱुवे ऩाग वेणुम्’ ऎऩ्ऱु प्रार्त्तित्तदाय्त्तु।
सरमश्लोगप्रगरणम्
(सर्वदर्मान्) कर्म ज्ञान पक्तिगळै सप्रगारमाग उबदेशिक्कक् केट्ट अर्जुनऩ्, अवऱ्ऱिऩ् अरुमैयालुम्, तऩ् स्वरूबत्तुक्कुच् चेरामैयालुम्, सात्यलाब निमित्तमाग शोगिक्क, “नाऩ् मुऩ्बु उबदेशित्तवऱ्ऱै सवासनमाग विट्टु ऎऩ्ऩैयॊरुवऩै युमे उबायमागप् परिक्रहि, नाऩ् उऩ्ऩुडैय सर्व विरोदिगळैयुम् पोक्कुगिऱेऩ्, नी शोगियादे कॊळ्” ऎऩ्ऱु इवऩुडैय शोगत्तै निवर्त्तिप्पिक्किऱाऩ्।
(सर्वदर्मान्) ऎल्ला तर्मङ्गळैयुम्। कीऴ्च्चॊऩ्ऩ सबरिगरङ्ग ळाऩ ऎल्ला उबायङ्गळैयुम्। (परित्यज्य) रुसि वासनैगळोडु विट्टु। (माम्) उऩ् कार्यत्तिले अदिगरित्तुक्कॊण्डु निऱ्किऱ ऎऩ्ऩै। (एगम्) ऒरुवऩैयुमे। (शरणम्) उबायमाग। (व्रज) अत्यवसि। (अहम्) सर्वशक्तियाऩ नाऩ्। (त्वा) ऎऩ्ऩै यॊऴिन्द उबायोबेयङ्गळै विट्टिरुक्किऱ उऩ्ऩै। (सर्वबाबेप्य:) ऎऩ्ऩैक् किट्टुगैक्कु विरोदियायिरुन् दुळ्ळवै ऎल्लावऱ्ऱिल्निऩ्ऱुम्। (मोक्षयिष्यामि) विडुविक्कक्कडवेऩ्, (माशुस:) नी शोगियादेगॊळ्।
आग, ‘साङ्गमाऩ सर्वोबायङ्गळैयुम् सवासनमाग विट्टु, वात्सल्यादि, कल्याणगुणविशिष्टऩाऩ ऎऩ्ऩै ऒरुवऩै युमे, निरबेक्षसादनमाग स्वीगरि, सर्वशक्तित्वादि, कल्याण कुणविशिष्टऩाऩ नाऩ्, ऎऩ्ऩैये उबायमागप् पऱ्ऱियिरुक्किऱ उऩ्ऩै, समस्तप्रदिबन्दगङ्गळिल् निऩ्ऱुम् मुक्तऩाक्कुगिऱेऩ्, नीशोगियादेगॊळ्’ ऎऩ्ऱु अर्जुनऩुडैय शोगत्तै निवर्त्तिप् पिक्किऱाऩ्।
त्वयप्रगरणम्
त्वयम्, उबाय परिक्रहत्तैयुम्, उबेयप्रार्त्तनत्तैयुम् प्रदिबादिक्किऱदु। इरण्डु अर्त्तत्तैयुम् प्रदिबादिक्कैयाले इरण्डु वाक्यमायिऱ्ऱु। इरण्डु वाक्यमागैयाले त्वयमॆऩ्ऱु तिरुनाममायिऱ्ऱु। इदिल् पूर्ववाक्यम् मूऩ्ऱु पदमाय्, उत्तरवाक्यम् मूऩ्ऱु पदमाय्, आग आऱुबदमायिरुक्कुम्।
इदिल् मुदल्बदम् – पॆरिय पिराट्टियारुडैय पुरुषगार पावत्तैयुम्, ईश्वरऩुडैय वात्सल्यादिगुणसदुष्टयत् तैयुम्, तिव्यमङ्गळविक्रहयोगत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
इदिल् श्रीशप्तम् – (श्रीयदे, श्रयदे) ऎऩ्गिऱ व्युत्पत्ति त्वयत्तालुम्, पॆरियबिराट्टियारुडैय मात्रुत्वप्रयुक्तमाऩ पन्दविशेषत्ताले इवर्गळ् कुऱ्ऱम् पारादे ऎल्लार्क्कुमॊक्क आश्रयणीयैयायिरुक्कुम् इरुप्पैयुम्, पत्नीत्वमागिऱ पन्द विशेषत्ताले स्वरूबसित्त्यर्त्तमागवुम् सेदनरक्षणार्त्त मागवुम् ईश्वरऩै आश्रयित्तुक्कॊण्डिरुक्कुम् इरुप्पैयुम् सॊल्लुगिऱदु। **“मदुप्”**पाले – ईश्वरऩुक्कुम् पिराट्टिक्कुमुण्डाऩ नित्यसम्बन्दत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। “नारायण” शप्तम् – पिराट्टि ताऩे, अबरादङ्गळैयिट्टु अगऱ्ऱप् पार्त्तालुम्, (पॆरियाऴ् तिरु ४।९।२)। “ऎऩ्ऩडियारदु सॆय्यार् सॆय्दारेल् नऩ्ऱु सॆय्दार्” ऎऩ्ऱु नोक्कक्कडवऩाऩ ईश्वरऩुडैय वात्सल्य स्वामित्व सॆळ शील्य सौलप्यङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु। “सरण” शप्तम् – स्वरूबगुणङ्गळिलुङ्गाट्टिल् ताऩे कार्यञ्जॆय्यक् कडवदाऩ विक्रहवैलक्षण्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। (शरणम्) उबायमाग। उबायमागिऱदु – अनिष्टनिव्रुत्तियैयुम् इष्टप्राप्तियैयुम् पण्णित्तरुमदु। (प्रबत्ये) पऱ्ऱुगिऱेऩ्। पऱ्ऱुगैयावदु – मानसात्यवसायम्,
(श्रीमदे) पॆरिय पिराट्टियारोडे सम्श्लिष्टऩाऩवऩुक्कु। इत्ताल् – कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दिमिदुनमॆऩ्ऩुमिडत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। (नारायणाय ) सर्वशेषियायिरुन्दुळ्ळवऩुक्कु। इत्ताल् – कैङ्गर्यम् पण्णुगैक्कु वगुत्त विषयमॆऩ्गिऱदु। इदिल् सदुर्त्ति, – तेशगालावस्ताप्रगार नियम विदुरमाऩ नित्य कैङ्गर्य प्रार्त्तनत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। **“**नमश्” शप्तम् – कीऴ्च्चॊऩ्ऩ कैङ्गर्यत्तिल् विरोदिनिव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदु। कैङ्गर्यत्तुक्कु विरोदियागिऱदु – पोक्त्रुत्व प्रदिबत्तियुम्, मदीयत्व प्रदिबत्तियुम्।
आग, श्रीय**:पदियाय् सर्वसुलबऩाऩ नारायणऩ् तिरुवडिगळैये अबिमदसित्तिक्कुम् तत्विरोदि निव्रुत्तिक्कुम् उबायमाग अत्यव सिक्किऱेऩ्, श्रीय:**पदियाय् सर्वस्वामियाऩ नारायणऩुक्कु नित्यगैङ्गर्यम् पण्णप्पॆऱुवेऩाग वेणुम्; अदुक्कु विरोदियाऩ अहङ्गार ममगारङ्गळुम् निव्रुत्तमागवेणुम् ऎऩ्ऱु सप्रगार सादन स्वीगार पूर्वगमाग स्वरूबानुरूबमाऩ नित्यगैङ्गर्य प्रार्त्तनत्तै प्रदिबादिक्किऱदु।
यात्रुच्चिगप्पडि मुऱ्ऱिऱ्ऱु।
पिळ्ळैलोगासार्यर् तिरुवडिगळे शरणम्।
जीयर् तिरुवडिगळे शरणम्।