श्री:
परन्दबडि
तिरुमन्द्र प्रगरणम्
उबोत्कादम्
’नित्यो नित्यानाम्’ ऎऩ्ऱुम् ’ज्ञाज्ञौत्वावजावीश नीशौ’ ऎऩ्ऱुम् ’प्रक्रुदिम् पुरुषंसैव वित्यनादि’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये आत्मस्वरूबम् नित्यमायिरुक्कच् चॆय्देयुम् ’असन्नेव स पवदि’ ऎऩ्गिऱबडिये अनादिगालम् असत्व्यवहारत्तुक्कु विषयमाय्प् पोन्ददु पगवत्विषय ज्ञानराहित्यत्ताले आगैयाले ‘सन्दमेनम्’ ऎऩ्गिऱबडिये सत्व्यवहारत्तुक्कु विषयमाम् पोदु पगवत्विषय ज्ञान सत्पावत्ताले आगवेणुम्।
इप्पडिप्पट्ट ज्ञानविशेषमागिऱदु, ईश्वरऩुडैय शेषित्व विषयज्ञानमुम्, उबायत्व विषयज्ञानमुम्, उबेयत्वविषयज्ञानमुमिऱे।
ईत्रुशमाऩ ज्ञान विशेषत्तुक्कु उत्पादगमायिरुप्पदु अबौरुषेयमाय् नित्य निर्दोषमाय् स्वद:प्रमाणमाऩ वेदम्।
अन्दवेदम् ताऩ् ’अनन्दावै वेदा:’ ऎऩ्गिऱबडिये असम्ग्यादमायिरुक्कैयालुम् ’अल्बश्सगाल:’ ऎऩ्ऱुम् ’पूदजीविदमत्यल्बम्’ ऎऩ्ऱुम् ’नम्मुडै नाळ्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये सेदऩर् परिमिद कालवर्दिगळायिरुक्कैयालुम्, उळ्ळ कालम् तऩ्ऩिले वेदत्तिल् सॊल्लुगिऱ अर्त्तत्तै आरायवॆऩ्ऱु इऴिन्दाल् ’श्रेयांसि पहु विक्नानि’ ऎऩ्ऱुम् ’पहवश्स विक्ना:’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये श्रेय: प्राप्ति प्रत्यूह पाहुळ्यत्तालुम्, अन्द वेदत्तिल् सारबूदमाऩ अर्त्त निर्णयम् पण्णुगैक्कु योक्यदै अऱ्ऱिरुक्कुम्।
आऩबिऩ्बु ’यत्सारबूदम् तदुबासिदव्यम्’ ऎऩ्गिऱबडिये वेददात्पर्य पूदमायिरुप्पदॊऩ्ऱाले वेदत्तिल् निर्णीदमाऩ अर्त्तत्तै अऱियवेणुम्।
अदिल् ’रुसोयजूम्षि सामाऩि तदैवाऽतर्वणानि स । सर्वमष्टाक्षरान्दस्तम्’ ऎऩ्गिऱबडिये सगलवेद तात्पर्य पूमियायिरुप्पदॊरु मन्द्रमागैयाले इम्मन्द्रमुगत्ताले शेषशेषि पावादिज्ञानम् उबादेयमागक् कडवदु।
’यदा सर्वेषु तेवेषु’ इत्यादि प्रक्रियैयाले सगल तैवङ्गळिलुम् सर्वेश्वरऩ् प्रदानऩागिऱाप्पोले सगल मन्द्रङ्गळिलुम् इम्मन्द्रविशेषम् प्रदानमायिरुप्पदॊऩ्ऱु।
’आस्तान् दे कुणराशिवत्’ ऎऩ्ऱुम् ’पहवो न्रुब कल्याणगुणा: पुत्रस्य सन्दि ते- तवा अनन्द कुणस्याबि षडेव प्रदमे कुणा:, ईऱिल वण्बुगऴ्, पहूनि मे व्यदीदानि, ऎन्निऩ्ऱ योऩियुमाय्प् पिऱन्दाय्, पिऱप्पिल् पल् पिऱविप् पॆरुमाऩ्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱ पडिये सर्वेश्वरऩुडैय कुणङ्गळुम् कुणबरीवाहङ्गळाऩ अवदारङ्गळुम् असङ्ग्यादङ्गळायिरुक्कुमा पोले अवऱ्ऱै अनुबन्दित्तिरुक्कुम् मन्द्र विशेषङ्गळुम् ’पहुबिर्मन्द्रै:’ ऎऩ्गिऱ पडिये पहुविदङ्गळायिरुक्कुम्।
इप्पडि पहुविदङ्गळाऩ मन्द्रविशेषङ्गळिल् वैत्तुक्कॊण्डु ’नारायणाय वित्महे वासुदेवाय तीमहि तन्नो विष्णु: प्रसोदयात्’ ऎऩ्ऱु विष्णु कायत्रियिले इम्मूऩ्ऱु मन्द्रत्तैयुम् प्रादान्येन प्रदिबादिक्कैयाले व्याबगमन्द्रत्रयमुम् प्रदानमागक्कडवदु।
अन्द व्याबग मन्द्रङ्गळिल् वैत्तुक्कॊण्डु प्रदमत्तिले नारायण शप्तत्तै प्रादान्येन प्रदिबादिक्कैयालुम् मेल् ताऩुम् वासुदेव विष्णुशप्तङ्गळै अनादरित्तु पलविडङ्गळिलुम् नारायण शप्तत्तैयिट्टु पगवत् स्वरूबादिगळै निर्देशिक्कैयालुम् इप्पडि वेदबुरुषऩ् आदरित्तवळवऩ्ऱिक्के, वेदार्त्त विशदीगरण प्रव्रुत्तरान व्यासादि परमरुषिगळ् पलरुम् वेदार्त्तोबप्रुम्हणङ्गळायिरुक्किऱ स्वप्रबन्दङ्गळिले पलविडङ्गळिलुम् ’आर्त्ता विषण्णा:, आबो नारा:, माबैर्माबै:, सर्ववेद रसेप्य:, एगोऽष्टाक्षरमेवायम्’ ऎऩ्ऱु सगल मन्द्र प्रदानदया इत्तै प्रशंसिक्कैयालुम् स्वयत्न सात्यमाऩ पगवत्प्रसादत्ताले लप्तसार्वज्ञरान रुषिगळैप् पोलऩ्ऱिक्के ’मयर्वऱ मदिनलमरुळिऩऩ्’ ऎऩ्गिऱबडिये निर्हेदुग पगवत् कडाक्षत्ताले समदिगद समस्तवस्तु वास्तवराऩ आऴ्वार्गळ् पलरुम् स्वप्रबन्दङ्गळिले पलविडङ्गळिलुम् इत्तैये प्रशंसिक्कैयालुम्; तदनुसारिगळाऩ पूर्वासार्यर्गळुम्, इदर मन्द्रङ्गळै अनादरित्तु इत्तैये तन्दामुक्कुत् तञ्जमाग अनुसन्दित्तु उबदेशवेळैयिलुम् तन्दामैप् पऱ्ऱिऩवर्गळुक्कु इत्तैये उज्जीवन हेदुवाग उबदेशित्तुप् पोरुगैयालुम् तदनुयायिगळाऩ नमक्कुम् इदुवे अनुसन्देयमागक्कडवदु।
’विष्णुशित्तऩ् विरुम्बियसॊल्’ ऎऩ्गैयालेयिऱे तिरुप्पल्लाण्डै नम्मऩिसर् आदरिक्किऱदु।
वाच्यवैबवम् पोलऩ्ऱु वासगवैबवम्। अवऩ् तूरस्तऩाऩालुम् इदु सन्निदि पण्णि कार्यम् सॆय्युम्। त्रौबदिक्कुम् पलसित्ति उण्डायिऱ्ऱु तिरुनाम वैबवत्तालेयिऱे ’साङ्गेत्यम्’ ऎऩ्गिऱबडिये इदुदाऩ् सॊल्लुम् क्रममॊऴियच् चॊऩ्ऩालुम् तऩ् स्वरूबम् कॆड निल्लादु। ’ओरायिरमाय्’ ऎऩ्गिऱबडिये। अवऩ् तऩक्कुम् रक्षणबरिगरम् इदुवे ज्ञान शक्त्यादिगळैप्पोले अल्लाद तिरुनामङ्गळ्; ज्ञानानन्दङ्गळैप्पोलेयिदु। ’नाममायिरमेत्त निऩ्ऱ नारायणा’ ’नामम् पलवुमुडै नारणनम्बि’ ऎऩ्ऩा निऩ्ऱदिऱे। इदुदाऩ् सर्वादिगारम् प्रणवार्दत्तुक्कु ऎल्लारुम् अदिगारिगळ् इडऱिऩवऩ् ’अम्मे’ ऎऩ्ऩुमाप्पोले इदु सॊल्लुगैक्कु ऎल्लारुम् योक्यर्। प्रायश्सित्ता पेक्षैयिल्लै।
इदु ताऩ् पलप्रदमामिडत्तिल् ’ऐहिगलौगिगम् ऐश्वर्यम् स्वर्गात्यम् पारलौगिगम् कैवल्यम् पगवन्दञ्ज मन्द्रोऽयम् सादयिष्यदि’ ऎऩ्ऱुम् ’नमो नारायणायेदि मन्द्रस् सर्वार्त्त सादग:’ ऎऩ्ऱुम्, ‘कुलन्दरुम् सॆल्वम् तन्दिडुम्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये ऐश्वर्य कैवल्य पगवच् चरणार्दिगळागिऱ त्रिविदादिगारिगळुक्कुम् तत्तत् स्वाबिमद पलविशेषङ्गळै सादित्तुक् कॊडुक्कक् कडवदायिरुक्कुम्, पगवच्चरणार्दिगळाऩ अदिगारिगळिल्, पक्तियोगबरऩुक्कु, कर्म ज्ञानङ्गळिऩुडैय उत्पत्तिक्कु प्रदिबन्दगङ्गळायिरुक्किऱ प्रबल कर्मङ्गळै निवर्त्तिप्पित्तु, अवऩ् तऩक्कु उत्तरोत्तरम् अबिव्रुत्तिगळैयुम् पण्णिक्कॊडुत्तु तत्वारा उबगारगमायिरुक्कुम्, प्रबत्त्यदिक्रुदऩुक्कु आत्म यादात्म्यज्ञान जनगमाय्, कालक्षेब हेदुवाय्, ’ऎऩक्कॆऩ्ऱुम् तेऩुम् पालुम् अमुदुमाय तिरुमाल् तिरुनामम्’ ऎऩ्गिऱबडिये, प्रदिबात्य वस्तुवैप्पोले स्वयम् पोक्यमुमायिरुक्कुम्।
इप्पडि अबेक्षिद पलसादगत्व मात्रमे अऩ्ऱिक्के ’सर्वमष्टाक्षरान्दस्तम्’ ऎऩ्ऱुम् ’निऩ् तिरुवॆट्टॆऴुत्तुङ्गऱ्ऱु- मऱ्ऱॆल्लाम् पेसिलुम्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये, ज्ञादव्यङ्गळाऩ निगिल त्रय्यन्द रहस्यबूद तत्त्वार्त्त विशेषङ्गळैयुम् सागल्येन ज्ञाबिक्कक्कडवदा यिरुक्कुम्।
ज्ञादव्य सगलार्त्तङ्गळॆल्लाम् इदिले पुष्कलमाग प्रदिबन्नमागिल्, मऱ्ऱै रहस्यत्वयमुम् अनुसन्देयमागादो ऎऩ्ऩिल्; अदु सॆय्यादु। इदिले सङ्ग्रहीदङ्गळाऩ अर्त्तङ्गळै अवै विस्त्रुदङ्गळाग प्रदिबादिक्किऱऩवागैयाले, सगलार्त्तमुम् इदिले कण्डोक्तमागिलिऱे अवै अननुसन्देयङ्गळावऩ; इदिल् अस्पष्टङ्गळाऩ अर्त्तङ्गळै अवै विस्त्रुदङ्गळाग प्रदिबादिक्किऱऩवागैयाले, अवऱ्ऱिऩुडैय अनुसन्देयदैक्कुक् कुऱैयिल्लै। वित्यनुष्टाऩ रूबङ्गळागैयालुम् अवऱ्ऱैयॊऴिय पलसित्तियिल्लामैयालुम् अवै अनुसन्देयङ्गळ्। इदु तऩ्ऩिले, अवै अनुसन्देयङ्गळाऩबोदु इदिऩुडैय नैरबेक्ष्यम् पक्नमागादो ऎऩ्गिऱ सोत्यमुम् परिह्रुदम्।
आग, इप्पडि वेदङ्गळोडु वैदिगराऩ रुषिगळोडु, आऴ्वार्गळोडु, आसार्यर्गळोडु, वासियऱ ऎल्लारुम् इत्तैये आदरिक्कैयालुम् ऎल्ला अदिगारिगळुक्कुम् निऩ्ऱ निऩ्ऱ निलैगळिले अबेक्षिद प्रदानम् पण्णक् कडवदायिरुक्कैयालुम् ज्ञादव्यार्त्त ज्ञाबगमागैयालुम् इम्मन्द्रविशेषम् ऎल्लावऱ्ऱिलुम् प्रदानमायिरुक्कुम्।
इम्मन्द्रम् तऩक्कु प्रादान्येन प्रदिबात्यमाऩ अर्त्तमागिऱदु- ईश्वरऩुक्कुम् आत्मावु क्कुम् उण्डाऩ शेषशेषिबाव सम्बन्दमागैयाले आत्मबरमात्म स्वरूबनिरूबणमुम्, विरोदि स्वरूबनिरूबणमुम्, कैङ्गर्यस्वरूब निरूबणमुम् इदुक्कु शेषदया वरक्कडवदु। अन्द शेषशेषिबाव सम्बन्दम् ताऩ् त्विनिष्टमायिरुक्कैयाले, पगवत्स्वरूब निरूबणमुम्, सेदन स्वरूब निरूबणमुम् अबेक्षिदमागक्कडवदु। इदु ताऩ् सित्तमावदु अदुक्कु विरोदियाऩ स्वादन्द्र्यत्तिऩुडैय निव्रुत्तियुण्डाऩाल् आगैयाले विरोदि निव्रुत्ति अबेक्षिदमायिरुक्कुम्। अदु ताऩ् सबलमावदु ’अगिञ्जित्करस्य शेषत्वाऽनुबबत्ति:’ ऎऩ्गिऱबडिये किञ्जित्कारत्तुक्कु अनन्दरमागैयाले शेषत्व निव्रुत्ति निरूबणम् अबेक्षिदमायिरुक्कुम्।
आग, पदत्रयमुम् आत्म परमात्म सम्बन्दत्तैयुम् तत्सम्बन्द विरोदियाऩ स्वस्वादन्द्र्यत्तिऩुडैय निव्रुत्तियैयुम् तत्साबल्य हेदुबूदमाऩ किञ्जित्कारत्तैयुम् प्रदिबादिक्किऱदु।
इदु तऩक्कु, स्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱुम्, प्राप्यम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱुम् वाक्यार्त्तम्। स्वरूबम् सॊल्लुगिऱ इदुक्कु, विरोदि स्वरूबमुम्, उबाय स्वरूबमुम्, पलस्वरूबमुम्, अदिगारि स्वरूबमुम्, पगवत् स्वरूबमागिऱ अञ्जर्त्तमुम् सॊल्ला निऱ्कच् चॆय्दे मऱ्ऱै नालुम् अदिगारिक्कागैयाले, अदिगारिस्वरूबमुम् प्रदमत्तिले अबेक्षिदमायिरुक्कैयालुम्, प्रसित्ति प्रासुर्यत्तालुम् स्वस्वरूबत्तैच् चॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱु पॊरुळागक्कडवदु।
इदिल् प्रणवमॊऩ्ऱिलुमऩ्ऱो आत्मस्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु, नमस्सालुम् नारायण पदत्तालुम् उबाय स्वरूबत्तैयुम् उबेय स्वरूबत्तैयुम् सॊल्ला निऱ्क, तिरुमन्द्रम् मुऴुक्क स्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऱु सॊल्लुम्बडि। ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩिल्; प्रणवत्तिल् प्रदिबादिक्कप्पडुगिऱ पगवच्चेषत्वम् आत्मावुक्कु स्वरूबमागिऱाप्पोले उत्तर पदत्तिलुम् प्रदिबात्यमाऩ पगवदेग सादनत्वमुम्, पगवदेग सात्यत्वमुम् इवऩुक्कु स्वरूबमायिरुक्कैयाले, पदत्रयमुम् स्वरूबत्तै प्रदिबादिक्किऱदु ऎऩ्ऩक् कुऱैयिल्लै।
नारायण पदत्ताले प्रदिबादिक्कप्पडुगिऱ शेषव्रुत्ति प्राप्यमागिऱाप्पोले, मुऩ्बु सॊल्लुगिऱ पगवच्चेषत्वमुम्, अन्यशेषत्वराहित्यमुम्, स्वस्वादन्द्र्य निव्रुत्तियुम्, सित्तोबाय स्वीगारमुम्, तदीय शेषत्वमुम्, इद:पूर्वम् अप्राप्तमाय्, मेल् प्राप्तमायिरुक्कैयाले, तत् प्रदिबादगमाऩ पदत्वयमुम् प्राप्य स्वरूबत्तै प्रदिबादिक्किऱदॆऩ्ऩक् कुऱैयिल्लै।
प्रणव नमस्सुक्कळाले, स्वरूबम् सॊल्लि नारायण पदत्ताले प्राप्यम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्ऩवुमाम्।
सदुर्त्यन्दमाऩ प्रदमाक्षरत्तिले रक्षगत्व शेषित्वङ्गळ् सॊल्लि मत्यमाक्षरमाऩ उगारत्तिले अन्यशेषत्व निव्रुत्तियैच् चॊल्लि त्रुदीयाक्षरमाऩ मगारत्तिले प्रक्रुदे: परमाऩ आत्म स्वरूबत्तिऩुडैय ज्ञानानन्द लक्षणत्वम् सॊल्लि नमस्साले विरोदि स्वरूबत्तिऩुडैय त्याज्यत्वम् सॊल्लि, पगवच् चेषत्व पौष्कल्य हेदुवाऩ पागवद शेषत्वञ्जॊल्लि, शेषत्वाऩुरूबमाऩ उबायस्वरूबञ्जॊल्लि, नारायण पदत्ताले सर्वात्म शेषियाऩ सर्वेश्वरऩ् स्वरूबम् सॊल्लि, सदुर्त्तियाले शेष व्रुत्तियै प्रार्त्तित्तुत् तलैक् कट्टुगैयाले रक्षगत्वम् तॊडङ्गि शेषव्रुत्ति पर्यन्दमाऩ नडुवुण्डाऩ अर्त्त विशेषङ्गळॆल्लाम् पदार्त्तमागक् कडवदु।
ईश्वरऩुडैय सर्व शेषित्व, सर्व रक्षगत्वङ्गळुम् निरदिशय पोक्यत्वमुम् तात्पर्यार्त्तम्।
इत्तिरुमन्द्रम्दाऩ् अनादिगालम् ईश्वरऩुक्कु रक्ष्यबूदरुमाय्, शेषबूदरुमायिरुक्किऱ सेदनर् पक्कलिले रक्षगत्व शेषित्व पुत्ति पण्णियुम् जडमाय् इदम् पुत्ति योक्यमायिरुक्किऱ प्रक्रुदि तत्त्वत्तिले प्रक्रुदे:परमाय् ज्ञानानन्द लक्षणमायिरुक्किऱ प्रत्यगात्म स्वरूबत्तुक्कु पण्णक्कडव अहम् पुत्ति पण्णियुम् स्वरूब विरुत्तमाऩ स्वस्वादन्द्र्यत्तै एऱिट्टुक् कॊण्डु उबायाबासङ्गळिले उबायबुत्तियुम् प्राप्याबासङ्गळिले प्राप्य पुत्तियुम् पण्णि संसरित्तुप्पोन्द सेदऩऩुक्कु पगवत्व्यदिरिक्त समस्त वस्तुक्कळिऩुडैयवुम् रक्ष्यत्व शेषत्व ज्ञानत्तै पिऱप्पित्तु आत्मस्वरूबम् प्रक्रुदे: परमाय् ज्ञानाश्रयमायिरुक्कु मॆऩ्ऱुमिडत्तैयुम् अऱिवित्तु स्वरूब विरोदियाऩ स्वस्वादन्द्र्यत्तिऩुडैय निव्रुत्ति पूर्वगमाग पगवच् चेषत्व पौष्कल्यत्तै पिऱप्पित्तु उबायाबासम्गळिल् उबायत्व पुत्ति निव्रुत्ति पूर्वगमाग सम्यगुबायमाऩ सित्त सादनत्तिले यदावत् ज्ञानत्तै पिऱप्पित्तु पुरुषार्त्तान्दर निव्रुत्ति पूर्वगमाग निरासदादिशयाह्लाद सुगबावैग लक्षणमाऩ पगवत् कैङ्गर्यमे निरदिशय पुरुषार्त्तम् ऎऩ्ऩुमिडत्तैयुम् अऱिविक्किऱदु।
इत्तिरुमन्द्रम्दाऩ् (१) स्वस्वरूब, (२) परस्वरूब, (३) विरोदि स्वरूब (४) पुरुषार्त्त (५) तदुबायङ्गळिल् अन्यदा प्रदिबत्ति पण्णिप्पोन्द सेदऩऩुक्कु यदावत् प्रदिबत्तियै पिऱप्पिक्किऱदु।
- स्वस्वरूबमागिऱदु तेहेन्द्रियादिगळिऱ् काट्टिल् विलक्षणमाय्, नित्यमाय् ज्ञानानन्द लक्षणमाऩ आत्मस्वरूबम्; अदिल् यदावत् प्रदिबत्तियावदु पगवदनन्यार्ह शेषबूदमाय् पगवदेग रक्ष्यमाय् पगवदेग पोक्यमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु अऱिगै।
- परस्वरूबमावदु हेयप्रत्यनीगमाय् कल्याणगुणागरमाय् अप्राक्रुद तिव्यमङ्गळ विक्रह विशिष्टमाऩ पगवत्स्वरूबम्; अदिल् यदावत् प्रदिबत्तियावदु सर्वशेषियाय् सर्व रक्षगमाय् निरदिशय पोक्यमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु अऱिगै।
- विरोदि स्वरूबमावदु स्वस्वरूब, परस्वरूब यादात्म्यज्ञान जनन विरोदियाय्, यदावत् ज्ञान जनन विरोदित्व मात्रमे अऩ्ऱिक्के, रजस् तमस्सुक्कळाले अन्यदा ज्ञान विबरीद ज्ञान जनगमायिरुक्किऱ प्रक्रुदि सम्बन्दम्; अदिल् यदावत् प्रदिबत्तियावदु एददीयङ्गळाऩ शप्तादि विषयङ्गळ् अल्बास्तिरत्वादि तोषदूषिदङ्गळागैयाले जुगुप्साविषय मायिरुक्कु मॆऩ्ऱुम्, अवऱ्ऱै स्वयत्नत्ताले कऴित्तुक्कॊळ्ळ ऒण्णादाप्पोले पगवदेग निवर्त्यमायिरुक्कुमॆऩ्ऱुम् प्रदिबत्तिबण्णुगै।
- पुरुषार्त्त स्वरूबमागिऱदु अनादिगाल कर्म प्रवाह प्राप्ति प्रक्रुदि सम्बन्दम् विदूनन पूर्वगमाग अर्सिरादि मार्गत्ताले अप्राक्रुद तिव्यदेशत्तै प्राबित्तु, पगवत् कुणैगदारगराऩ सूरिगळोडे ऒरुगोवैयाय्, पगवदऩुबवजनिद हर्षत्ताले प्रेरिदऩाय् “कामाऩ्नी कमरूप्यनुसञ्जरन्, सर्वेषुलोगेषु कामसारो पवदि, येनयेन तादा कच्चदि तेनदेन सहगच्चदि” इत्यादिप्पडिये, सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तैगळिलुम् उसिदमाग सर्व प्रगारत्तालुम् पण्णुम् शेषव्रुत्ति; अदिल् यदावत् प्रदिबत्तियावदु ताऩुगन्द कैङ्गर्यमादल् ताऩुम् अवऩुमुगन्द कैङ्गर्यमादल् पण्णुगै अबुरुषार्त्तमॆऩ्ऱुम्, ’तन्नियुक्त: करिष्यामि’ ’क्रियदामिदि माम् वद’ ’मुगप्पे कूविप्पणि कॊळ्ळाय्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये अवऩेवच् चॆय्गैये पुरुषार्त्तमॆऩ्ऱुम्। इप्पडि सॆय्या निऩ्ऱाल् वेऱेयॊरु पुरुषार्त्तत्तुक्कु सादनदया सॆय्गै अऩ्ऱिक्के ईश्वरऩुडैय मुगविगासमे प्रयोजनमाग सॆय्युमदॆऩ्ऱुम् प्रदिबत्तिबण्णुगै।
- उबाय स्वरूबमागिऱदु ज्ञान शक्त्यादि कल्याण कुणविशिष्टऩाय् नित्यमङ्गळ विक्रहोबेदमाय् तुष्करत्वादि तोष सम्बावनागन्द शून्यमाय्, अन्दिमस्म्रुदि निरबेक्षमाय्, एगरूबमाय्, परमसेदनमाय्, स्वरूबानुरूबमायिरुक्किऱ सित्तसादनम्; अदिल् यदावत् प्रदिबत्तियावदु इदरोबाय त्याग पूर्वगमाग स्वीगरिक्कवेणुमॆऩ्ऱुम् स्वीगार विशिष्टमाऩ पोदु पलप्रदमागा निऱ्कच्चॆय्दे तन्निरबेक्षमायिरुक्कुमॆऩ्ऱुम् प्रदिबत्ति पण्णुगै।
अदिल् स्वस्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु प्रणवम्, परस्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु नारायणबदम्, विरोदि स्वरूबत्तैयुम्, उबाय स्वरूबत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु- नमस्सु। नारायणबदत्तिल् सदुर्त्ति, पुरुषार्त्त स्वरूबत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
इव्वदिगारिक्कु ज्ञाद व्यार्त्त प्रगाशगत्वेन अत्यन्दोबादेयमायिरुक्किऱ रहस्यत्रयत्तिलुम् वैत्तुक्कॊण्डु सरमश्लोगत्तालुम् त्वयत्तालुम् प्रदिबादिक्कबडुगिऱ उबायोबेयङ्गळुक्कु मुऩ्ऩे आत्मस्वरूबनिरूबणम् अबेक्षिदमायिरुक्कैयाले, प्रदम रहस्यमाऩ तिरुमन्द्रम् प्रदमत्तिले अनुसन्देयम्।
अक्षर पद विबागादिगळ्
तिरुमन्द्रम्दाऩ् “ओमित्येगाक्षरम्- नम इदि त्वे अक्षरे, नारायणायेदि पञ्जाक्षराणि। ओमित्यक्रे व्याहरेत् नम इदि पश्सात् नारायणायेत् युबरिष्टात्’ ऎऩ्ऱुम् ’निऩ् तिरुवॆट्टॆऴुत्तुम् कऱ्ऱु’ ऎऩ्ऱुम् ’ऎट्टॆऴुत्तुमोदुवार्गळ् वल्लर् वाऩमाळवे’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये ऎट्टु तिरुवक्षरमाय्, मूऩ्ऱुबदमायिरुक्कुम्।
पदत्रयमुम् अर्त्तत्रय प्रगाशगमायिरुक्कुम्।
इदिल् प्रदमबदम् स्वरूब यादात्म्य प्रदिबादन परमायिरुक्कुम्; मत्यमबदम् उबाय यादात्म्य प्रदिबादन परमायिरुक्कुम्; उत्तरबदम् उबेय यादात्म्य प्रदिबादन परमायिरुक्कुम्।
प्रदमबदम् शेषत्व प्रगाशगमायिरुक्कुम्, मत्यमबदम् पारदन्द्र्य प्रगाशगमायिरुक्कुम्, उत्तरबदम् कैङ्गर्य प्रगाशगमायिरुक्कुम्।
शेषत्वानुसन्दानत्ताले अन्य शेषत्व निव्रुत्ति पिऱक्कुम्; पारदन्द्र्यानु सन्दानत्ताले स्वस्वादन्द्र्य निव्रुत्ति पिऱक्कुम्; कैङ्गर्यानु सन्दानत्ताले अप्राप्त विषय किञ्जित्कार निव्रुत्ति पिऱक्कुम्। ईश्वर शेषित्व ज्ञानत्ताले तेवदान्दर परत्व निव्रुत्ति पिऱक्कुम्; स्वबारदन्द्र्यानु सन्दानत्ताले सात्य सादन सम्बन्द निव्रुत्ति पिऱक्कुम्; ईश्वर पोक्यदानु सन्दानत्ताले प्राप्यान्दर संसर्ग निव्रुत्ति पिऱक्कुम्।
अदिल्, प्रदम पदमाऩ प्रणवम् मूऩ्ऱु अक्षरमाय्, मूऩ्ऱु पदमाय्, मूऩ्ऱु अर्त्त प्रगाशगमाय्; एगाक्षरमाय्, एगबदमाय्, एगार्त्त प्रगाशगमुमायिरुक्कुम्।
अदिल्। प्रदमबदमाऩ अगारम्- पगवत् वासगमायिरुक्कुम्, मत्यमबदमाऩ उ कारम्- अवदारण वासियायिरुक्कुम्, त्रुदीय पदमाऩ मगारम्- आत्मवासियायिरुक्कुम्।
प्रणवम् ताऩ् आत्म स्वरूबत्तैयुम्, पर स्वरूबत्तैयुम् प्रगाशिप्पिया निऱ्कच् चॆय्दे, आत्म स्वरूबत्तिले तत्परमायिरुक्कुम्। “राजबुरुष:” ऎऩ्गिऱविडत्तिल् राजावुम् प्रस्तुदऩाय् पुरुषनुम् प्रस्तुदऩायिरुक्कच् चॆय्दे, शप्तत्ताले पुरुषऩ् प्रदाऩऩाय् अर्त्तद: राजा प्रदाऩऩायिरुक्कुम्; अप्पडिये इव्विडत्तिलुम् शप्तत्ताले सेदऩऩ् प्रदाऩऩाय् अर्त्तत्ताले ईश्वरऩ् प्रदाऩऩायिरुक्कुमॆऩ्ऱु आऴ्वाऩरुळिच् चॆय्युमागैयाले, शाप्तमाऩ सेदनप्रादाऩत्तैप्पऱ्ऱ। ’ओमित्यात्माऩम् युञ्जीद’ ऎऩ्ऱु आत्म वासगमागच् चॊल्लुम्; अर्त्तमाऩ ईश्वर प्रादान्यत्तैप्पऱ्ऱ, ’ओम्गारो पगवाऩ्विष्णु:’ ऎऩ्ऱुम् ’प्रणव स्सर्ववेदेषु’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये पगवत्वासगमुमायिरुक्कुम्।
अगारार्त्तारम्बम्
अदिल्, प्रदमाक्षरमाऩ अगारम्, ’अवरक्षणे’ ऎऩ्गिऱ तादुविले पदमाय् निष्पन्नमागैयाले, रक्षगऩाऩ ईश्वरऩुक्कु वासगमागक् कडवदु। तात्वर्त्तम् रक्षणमागैयाले, रक्षणमागिऱ तर्मम् साश्रयमुमाय्, सर्व विषयमुमायल्लदिरामैयाले, अदुक्काश्रयदया पगवत् स्वरूबम् ताऩे पुगुन्ददु। विषयदया पत्तमुक्त नित्यरूबमाऩ त्रिविदात्मवर्गमुम् पुगुरुम्। ’नहि पालन सामर्त्यम् रुदे सर्वेश्वरम् हरिम्’ ऎऩ्गिऱबडिये, पालन सामर्त्यम् सर्वेश्वरैग निष्टमायिरुक्कैयाले, पगवत्स्व रूबम् प्रस्तुदमायित्तु; इवऩ् इऩ्ऩार्क्कु रक्षगऩॆऩ्ऱु व्यवच्चेदियामैयाले, त्रिविदात्मवर्गमुम् प्रस्तुदमाम्। इऩ्ऩ तेशत्तिले रक्षगऩॆऩ्ऱु सॊल्लामैयाले, सर्वदेशरक्षगत्वम् सॊल्लिऱ्ऱु; ऒरुगाल विशेषत्तिले रक्षगऩॆऩ्ऱु सॊल्लामैयाले, सर्वगालरक्षगत्वम् सॊल्लिऱ्ऱु; इऩ्ऩ प्रगारत्तिले रक्षगमॆऩ्ऱु सॊल्लामैयाले, सर्वप्रगारत्वम् सॊल्लिऱ्ऱु। ’ज्ञानत्तूडे नडन्दु निऩ्ऱुम्’ इत्यादि- ज्ञान शक्त्यादिगळिल्लादबोदु रक्षगत्वमनुबबन्नमागैयाले, ज्ञानशक्त्यादिगुणङ्गळ् प्रस्तुदमाम्। ज्ञान शक्त्यादिगळुण्डाऩालुम्, पन्द विशेषमुम् कारुण्यादिगळुमिल्लादबोदु “पट्टदु पडुगिऱाऩ्” ऎऩ्ऱिरुक्कलामिऱे; अदु सॆय्यादे, रक्षिक्कुम्बोदु इवै अबेक्षिदमागैयाले, स्वामित्वादिगळ् प्रस्तुदङ्गळाम्। रक्षिक्कुम्बोदु कण्गाणवन्दु रक्षिक्कवेण्डुगैयाले, तिव्यमङ्गळ विक्रहम् प्रस्तुदमाम्। रक्षिक्कुम्बोदु तिव्यायुदङ्गळबेक्षिदमागैयाले, रक्षणत्तुक् केगान्दमाऩ परिगरत्तैयुम् अनुसन्देयमागक्कडवदु।
रक्षणमागिऱदु ताऩ् इष्टाऩिष्टप्राप्ति परिहाररूबमायिरुक्कैयाले, इष्टमुम् तत्प्राप्तियुम्, अनिष्टमुम् तऩ्ऩिव्रुत्तियुम्, अनुसन्देयम्। इष्टाऩिष्टप्राप्ति परिहारम् ताऩ् अदिगारानुरूबमागैयाले, पत्तर्क्कुम् मुमुक्षुक्कळुक्कुम् मुक्तर्क्कुम् नित्यर्क्कुम् इष्टाऩिष्टङ्गळाऩ वस्त्रान्न पानादि पोगङ्गळुम्, अप्राक्रुद तिव्य तेशप्राप्तियुम्, उत्तरोत्तरानुबवमुम् पगवद नुबवजनिद प्रीदिगारिद कैङ्गर्यम्, शत्रु पीडादिगळुम्, प्रदिबन्दगर्ममुम्, अनुबव विच्चेद शङ्गैयुम् अनुसन्देयम्।
तर्मि स्वरूबम् पुगुन्दविडत्तिले स्वरूबनिरूबग तर्मङ्गळुम् प्रस्तु तङ्गळाग प्राप्तमागैयाले, “श्रीनिवासे” ऎऩ्ऱुम् “श्रिय:पदि” यॆऩ्ऱुम्” “नित्यश्री” ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये ज्ञानानन्दङ्गळोबादि पगवत् स्वरूबत्तुक्कु अन्दरङ्ग निरूबगमायिरुक्किऱ पिराट्टि स्वरूबमुम् निरूबगदया प्रस्तुदमाग प्राप्तमागैयाले, लक्ष्मी सम्बन्दमनुसन्देयम्।
आग, इप्पडियावै सिल अर्त्त विशेषङ्गळ् शाप्तमागवुम् आर्दमागवुम् इदिऩुडैय विवरणमाऩ नारायणबदत्तिले अनुसन्देयङ्गळागिऩ्ऱऩ; अवैयत्तऩैयुम् तत्सङ्ग्रहमाऩ इव्वक्षरत्तिलेयुम् अनुसन्देयमागक्कडवदु।
आग, प्रदमाक्षरत्ताले- सर्व रक्षगऩाऩ सर्वेश्वरऩुडैय स्वरूबम् सॊल्लप्पट्टदु।
लुप्तसदुर्त्यर्दारम्बम्
इदऩ् मेलेऱिक् कऴिन्द विबक्त्यम्शम्। तत्प्रदिसम्बन्दियाऩ सेदन विशेषत्वत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। ’तास पूदास्स्वदस् सर्वे’ ऎऩ्ऱुम् ’यस्यास्मि’ ऎऩ्ऱुम् ’परवानस्मि’ ऎऩ्ऱुम् ’तासोहम्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादि प्रमाणङ्गळ् सॊल्लुगिऱबडिये, सगलात्माक्कळुक्कुम् शेषत्वमिऱे स्वरूबम् स्वादन्द्र्य मौबादिगमाय् त्याज्यमायिऱेयिरुप्पदु।
’सर्वम् परवशम् तु:कम्’ इत्यादिगळिऱ्पडिये, लोगत्तिले शेषत्वम् तु:करूबमाय् स्वादन्द्र्यम् सुगरूबमायऩ्ऱो कण्डुबोरुगिऱदु, लोगत्रुष्टिक्कुम् विरुत्तमाग सुग रूबमाऩ स्वादन्द्र्यत्तै त्याज्यमॆऩ्ऱुम् तु:करूबमाऩ शेषत्वत्तैयुबादेयमॆऩ्ऱु सॊल्लुगै अनुबबन्नमऩ्ऱोवॆऩ्ऩवॊण्णादु। लोगत्तिल् स्वादन्द्र्यमागिल् सुगरूबमाय् पारदन्द्र्यमागिल् तु:करूबमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु ऒरु नियममिल्लामैयाले लोगत्तिल् स्वदन्द्रऩाऩ अवऩ् तऩक्के ऒरु व्यक्ति विशेषत्तिले पारदन्द्र्यम् ताऩे पोगरूबमागक् काणा निऩ्ऱोमिऱे; आगैयाले, शेषत्वम् ताऩे सुगरूबमागिलुबादेयमागक्कडवदु; स्वादन्द्र्यम् ताऩे तु:करूबमागिल् त्याज्यमागक् कडवदु, ’सेवाश्वव्रुत्तिर् व्याक्यादा तस्मात्ताम् परिवर्जयेत्’ ऎऩ्ऱु निषेदित्तदु – निषित्तसेवैयुम्, अप्राप्तविषयत्तिल् सेवैयुम्, प्राप्त विषयत्तिल् सेवैयैयुम्, ’सा किमर्दम् न सेव्यदे’ ऎऩ्ऱुम् ’सिऱ्ऱम् सिऱुगाले वन्दु उऩ्ऩैच्चेवित्तु’ ऎऩ्ऱुम् उबादेयमागच् चॊल्ला निऩ्ऱार्गळिऱे। ईश्वर शेषत्वम् विहिदमाय्, ’तास्यमहा रसज्ञा:’ ऎऩ्ऱुम् ’तास्य सुगैगसङ्गिनाम्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये पोगरूबमायिरुक्कैयाले उबादेय मागक्कडवदु।
उगारार्त्तारम्बम्
मत्यमाक्षरमाऩ उगारम्, शेषत्व विरोदियाऩ अन्य शेषत्वत्तिऩुडैय निव्रुत्तियै प्रदिबादिक्किऱदु; सदुर्दी विबक्तियाले, ईश्वर शेषत्वम् प्रदिबादिदमागच् चॆय्दे, अन्य शेषत्वम् प्रस्तुदमामो वॆऩ्ऩिल्; लोगत्रुष्ट्यावॊरु अन्यशेषत्व शङ्गैयुण्डनुवर्त्तिप्पदु। लोगत्तिले ऒरुवऩुक्कु शेषमाऩ क्रुहक्षेत्र पुत्रदासदासिगळ् वेऱेयुम् सिलरुक्कु शेषमागक् काणानिऩ्ऱोम्। अप्पडिप्पट्ट अन्य शेषत्वमिन्द स्तलत्तिलुम् उण्डोवॆऩ्ऱॊरु शङ्गैयुदिक्कुमिऱे; आगैयाले, तात्रुश अन्य शेषत्वम् इङ्गिल्लै यॆऩ्ऩुमिडत्तै प्रदिबादिक्किऱदु उगारम्। ’तदेवबूदम् तदुबव्यमा इदम्’ ऎऩ्ऱुम् ’तदेवाक्निस् तत्वायुस् तत्सूर्यस् तदुसन्द्रमा:’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिले, एवगार स्तानत्तिले उगारत्तै प्रयोगिक्कक् काण्गैयाले, इव्वुगारम् स्तान प्रमाणत्ताले अवदारणार्त्त वासगमागक्कडवदु ’उगारश्सैव कारार्त्त:’ ऎऩ्ऱु, अवदारणवासगमॆऩ्ऱुमिडत्तै अरुळिच्चॆय्दारिऱे पट्टर्। क्रुह क्षेत्र पुत्रदारादिगळिऩुडैय शेषत्वम् पोले औबादिगमाय्, अनेग सादारणमाय्, अनित्यमाय्, प्रुदक् सित्तमायिरुक्कैयऩ्ऱिक्के, निरुबादिगमाय्, अनन्यसादारणमाय्, नित्यमाय्, अप्रुदक् सित्तमाऩ पगवत् शेषत्वत्तै प्रदिबादिक्किऱदु।
मगारात्तारम्बम्
एवम् विद शेषत्वम् सिदसित् सादारणमायिरुप्पदु। अदिल्, शेषत्वविषय ज्ञानम्; तत्कार्यमायिरुक्किऱ तदनुगुण सादनस्वीगारम्, तत्कार्य तदनुगुण सात्यानुबवम्, तदनुबव विरोदि प्रदिबन्दग निबर्हणम् तॊडक्कमाऩ शेषत्व कार्यङ्गळ् पिऱक्कैक्कु योक्यदै युण्डायिरुक्किऱ जीवात्म स्वरूबत्तै प्रदानदया प्रदिबादिक्किऱ त्रुदीयाक्षरमाऩ मगारम् ’मन-ज्ञाने’ ऎऩ्गिऱ तादुविले पदमाय् निष्पऩ्ऩ मागैयाले, ज्ञादावाऩ प्रत्यगात्माविऩुडैय स्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु। ज्ञानवासग शप्तम् ताऩे ज्ञानैग निरूबणीयऩाऩ आत्मावै प्रदिबादिक्कुमॆऩ्ऱुम् सॊल्लिऱ्ऱिऱे। ’तत्कुणसारत्वात् तु तत्व्यबदेश: प्राज्ञवत्’ ऎऩ्गिऱ सूत्रत्तिले; अङ्ङऩऩ्ऱिये, कगारादि पगारान्दमाऩ इरुबत्तुनालक्षरमुम् इरुबत्तु नालु तत्वत्तुक्कुम् वासगमागच् चॊल्लि, इरुबत्तैन्दाम् अक्षरमाऩ मगारत्तै पञ्जविम्शगऩाऩ आत्मावुक्कु वासगमागच् चॊल्लुगैयाले मगारम् आत्म वासगमागवुमाम्। इम्मगारम् जीव समष्टि वासगमागैयाले, कीऴ् सॊऩ्ऩ अनन्यार्ह शेषत्वत्तुक् काश्रयमाऩ पत्त मुक्त नित्य रूबमाऩ त्रिविदात्म वर्गमुम् अनुसन्देयमागक्कडवदु। आत्मस्वरूबम् ज्ञानानन्द लक्षणमायिरुक्कुमॆऩ्गैयाले, जडमाय् तु:करूबमायिरुक्किऱ प्रक्रुदि तत्त्वत्तिल् काट्टिल् व्याव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदु। ज्ञानानन्दङ्गळुक्कु मुऩ्ऩे पगवत् शेषत्वत्तै निरूबगमागच् चॊल्लिऱ्ऱागैयाले अवऱ्ऱिऱ् काट्टिलिदु अन्दरङ्ग निरूबगमागक् कडवदु। ऒळिक्काश्रयमॆऩ्ऱु माणिक्कत्तै विरुम्बुमाप्पोलेयुम्, मणत्तुक्काश्रयमॆऩ्ऱु पुष्पत्तै विरुम्बुमाप्पोलेयुम्, शेषत्वत्तुक्काश्रयमॆऩ्ऱिऱे आत्मस्वरूबत्तै विरुम्बुगिऱदु। कीऴ्च् चॊऩ्ऩ शेषत्वम् उबय सादारणमायिरुक्कैयाले, सेदनप्रगारमाऩ असित्तत्वमुम् पगवत् शेषत्वाश्रयदया, इव्विडत्तिले अनुसन्देयम्।
आग, प्रणवत्ताले शेषत्व प्रदिसम्बन्दिदया प्रस्तुदऩाऩ ईश्वरऩै रक्षगत्व तर्मत्तैयिट्टु निरूबित्तु, अप्पडिप्पट्ट ईश्वरऩुक्कु शेषबूदऩाऩ आत्माविनुडैय ज्ञानानन्द लक्षणत्तैच् चॊल्लि, सर्वशेषियाऩ सर्वेश्वरऩुक्कु अनन्यार्ह शेषबूदऩाऩ आत्मावॆऩ्ऩुमिडत्तैच् चॊल्लित्तलैक्कट्टुगिऱदु।
नम: पदार्त्तारम्बम्
इप्पडि स्वाबविगमाऩ पगवच् चेषत्वत्तै अनादिगालम् अबिबूदमाम्बडि पण्णिऩ विरोदियिऩुडैय स्वरूबत्तैयुबादानम् पण्णिक्कॊण्डु तऩ्ऩिव्रुत्तियै प्रदिबादिक्किऱदु- नमस्सु।
इदुदाऩ्, सदुर्त्यन्दमाऩ अगारत्तिल् सॊल्लुगिऱ ईश्वर शेषत्वत्तुक्कु विरोदियाऩ अन्यशेषत्वत्तै निवर्दिप्पिक्किऱ उगारत्तिले अन्यदमदया प्रस्तुदमाऩ स्वस्वरूबत्तिल् स्वस्वादन्द्र्य निव्रुत्तियै विवरिक्किऱदु। इङ्गे विशेषित्तुच् चॊल्लुगैयाले इत्तै ऒऴिन्द अन्य शेषत्व निव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदागवुमाम्।
इदु ताऩ्, ‘न’ ऎऩ्ऱुम् ‘म:’ ऎऩ्ऱुम्, इरण्डु पदमायिरुक्कुम्। इदिल् प्रदमबावियाऩ नञ्ञाले ’वीडुमिऩ् मुऱ्ऱवुम्’ ऎऩ्ऩुमाप्पोले, त्याज्य स्वरूब निरूबणम् पण्णुमदुक्कु मुऩ्ऩे त्यागत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। आत्मस्वरूबम् पगवदनन्यार्ह शेषत्वैग निरूबणीयमायिरुक्कुमॆऩ्ऱुमिडम् तोऱ्ऱ प्रणवत्तिले आत्मस्वरूबत्तै प्रदिबादिप्पदऱ्कु मुऩ्बे शेषत्वत्तै प्रदिबादित्ताऱ्पोले, इव्विडत्तिलुम् विरोदि स्वरूबम् निषित्तदैग निरूबणीयमायिरुक्कुमॆऩ्ऱुमिडत्तै प्रगाशिप्पिक्कैक्काग निषित्त स्वरूब प्रदिबादनत्तुक्कु मुऩ्बे निषेदन प्रदिबादनम् पण्णुगिऱदु। ‘म:’ ऎऩ्गिऱविदु षष्टियागैयाले, ऎऩक्कॆऩ्ऱबडि; ऎऩक्कॆऩ्गिऱदु –तऩ्ऩैयादल्, तऩ्ऩुडैमैयादल्। अनुषङ्गत्ताले, कीऴ्च्चॊऩ्ऩ तऩ्ऩै ऎऩक्कॆऩ्गैयागिऱदु- नाऩ् स्वदन्द्रऩॆऩ्गै। अत्यागारत्ताले तऩ्ऩुडैमैयै ऎऩक्कॆऩ्गैयागिऱदु। नाऩ् स्वामि यॆऩ्गै। स्वादन्द्र्यमावदु – अशेषत्वम्। स्वामित्वमावदु- स्वाऽन्य विषयमायिरुक्कुम् तऩ्ऩै ऎऩक्कॆऩ्गिऱदु; स्वशेषत्वमागवुमाम्। न – ऎऩ्गिऱविदु प्रदिषेदत्योदगमागैयाले, अत्तै निषेदिक्किऱदु। ईश्वरऩुक्कु श्रीगौस्तुबत्तोबादि स्प्रुहा विषयमाऩ आत्मस्वरूबम् अनादिगालम् संसरित्तुप्पोन्दद। ’अहम्ग्रुदिर्या पूदानाम्’ ऎऩ्ऱुम् ’अनात्मन्यात्मबुत्तिर्या’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये अहङ्गारत्तालुम् ममगारत्तालुमाग अन्द संसार निव्रुत्ति पिऱन्दु ’अहमन्नम्’ ऎऩ्गिऱबडिये ईश्वरऩुक्कु पोक्यमाम् पोदु, ’अच्युदाहम् तवास्मीदि’ ऎऩ्ऱुम् ’नममेदि स शाश्वदम्’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये अवै इरण्डुम् निव्रुत्तमागवेणुम्, ’नीर् नुमदु ऎऩ्ऱिवै वेर्मुदल् माय्त्तु इऱैसेर्मिऩ्’ ऎऩ्गिऱ पडिये, अहङ्गार ममगार राहित्यमिल्लादबोदु, ईश्वर सम्बन्द योक्यदै इल्लै। स्वस्मिन् स्वत्तानु सन्दानमिल्लादबोदु, स्वामि सन्निदियिल् निऱ्कैक्कु अनर्हऩायिऱे इरुप्पदु। अहङ्गार ममगारङ्गळिरण्डुम् अन्योन्यम विनाबूदमागैयाले, अहङ्गारम् वन्द विडत्ते ममगारम् वन्दु मम कारम् वन्दविडत्ते अहङ्गारम् वरुम्बडियायिरुक्कैयाले, अहङ्गार ममगारङ्गळिरण्डुम् प्रस्तुदमाय्- इरण्डिऩुडैय निव्रुत्तियुम् इव्विडत्तै अनुसन्देयम्- ’याऩेयॆऩ्ऱॆऩदे यॆऩ्ऱिरुन्देऩ्’ ऎऩ्ऱु, अहङ्गार ममगारङ्गळिरण्डैयुम् अनुसन्दित्तु, ’याऩे नी ऎऩ्ऩुडैमैयुम् नीये’ ऎऩ्ऱु अनन्दरत्तिले अवऱ्ऱिऩुडैय निव्रुत्तियुम् अनुसन्दित्तारिऱे; ’यस्यैदे तस्य तत्तनम्’ ऎऩ्गिऱबडिये, अहङ्गारम् पोऩवाऱे ममगारम् पोमिऱे। अहङ्गार मम कार निव्रुत्ति मात्रमेयऩ्ऱिक्के, ’पगवद एवाहस्मि’ ऎऩ्ऱुम् ’तेषामबि नमो नम:’ ऎऩ्ऱुम् ’तदीय तर्शनेबि एवम् पवेत्’ ऎऩ्ऱुम् ’उऱ्ऱदुम् उऩ्ऩडियार्क्कु अडिमै’ ऎऩ्ऱुम् ’अडियार्क्कु आट्पडुत्ताय्, अडियार्क्कु ऎऩ्ऩै आट्पडुत्त विमलऩ्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादियिऱ्पडिये- पगवत् पारदन्द्र्यमुम् तत्काष्टबूमियाऩ पागवदबारदन्द्र्यमुम् अनुसन्देयमागक्क टवदु।
तदीय शेषत्वानन्यार्ह शेषत्वङ्गळिरण्डिऩुडैयवुम् परस्पर विरोदराहित्यमडियाग वरुगिऱ एगत्र, समावेशाबडऩत्तायाले अन्यत्र परित्यागम् प्रसङ्गिक्कुमॆऩ्ऱु सॊल्लवॊण्णादु। तदीय शेषत्व विषयान्यत्वा पावप्रयुक्तमाऩ परस्पर विरोद राहित्यमडियाग वरुगिऱ एगत्र समावेशोबबत्तियाले उबयस्वीगारम् विरुत्तमागैयाले इप्पडि तर्म त्वयत्तिऩुडैयवुम् विरोदहेदुवाऩ अन्यशप्तार्त्त तदीय शप्तार्त्तत्तै प्रदिक्षेबित्तुक्कॊण्डु, उबयत्तुक्कुम् एगत्रसमावेशत्तै अङ्गीगरित्तु, अव्वऴियाले अन्यदर परित्याग प्रसङ्गत्तै परिहरिक्कुम् पोदु, पगवच्चेषत्वाबावत्तैयॊऴिय अन्यशप्तार्त्त व्यक्तिक्कु अन्यत्वम् अङ्गडियामैयाले, त्रुदीयाक्षरवाच्यराऩ जीवर्गळिले सिलरुक्क्कु पगवच्चेषत्वमिऩ्ऱिक्के ऒऴियादोवॆऩ्ऩिल्; इङ्गु विवक्षिदमाऩ तदीयत्वमागिऱदु- पागवद शेषत्व पर्यन्दमाऩ मिदुन शेषत्व ज्ञानावस्तै यागैयालुम्; अन्यत्वमागिऱदु- ईत्रुश ज्ञान विशेषराहित्यमागैयालुम् सिलरुक्कु शेषत्व मिऩ्ऱिक्के ऒऴियादु। इत्ताल्, पगवत् शेषत्व ज्ञानावस्तामात्रम् तदीय (शेष) त्वमॆऩ्ऱु निऩैत्तुप् पण्णुम् अदि प्रसङ्गमुम् परिह्रुदम्।
इन्द नमस्सुदाऩ्; प्रणवत्तुक्कुम् नारायण पदत्तुक्कुम् नडुवे किडक्कैयाले, इरण्डु पदत्तुक्कबेक्षिदमाऩ विरोदि निव्रुत्तियैच् चॊल्लक्कडवदु। आगैयाले, स्वरूब विरोदियुम् सादन विरोदियुम् प्राप्य विरोदियुमागिऱ विरोदि त्रयत्तिऩुडैयवुम् निव्रुत्तियै इप्पदत्तिले अनुसन्दिक्कक् कडवदु। पूर्वोत्तर पदत्वयत्तिलुम्, स्वरूबमुम् प्राप्यमुम् प्रदिबादिदमागैयाले, तत्विरोदिनिव्रुत्ति इप्पदत्तिले अनुसन्देयमाग प्राप्तम्। सादन स्वरूबम् अप्रस्तुदमायिरुक्क तत्विरोदि निव्रुत्ति इव्विडत्तिले अनुसन्देयमाम्बडि ऎऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; कीऴिल् पदत्तिल् सादनस्वरूबम् प्रस्तुदमागैयाले, तत्विरोदि निव्रुत्तियै अनुसन्दिक्कक् कुऱैयिल्लै। मेलिऱ् पदत्तिले शाप्तमागच् चॊल्लुम्; इप्पदत्तिले निषेत्यदया प्रस्तुदमाऩ स्वादन्द्र्यम् पगवदेग सादनदैग वेषमाऩ स्वरूबत्तुक्कु विरोदियाय्, स्वरक्षणत्तिल् स्वान्वयत्तुक्कु हेदुबूदमायिरुप्पदॊऩ्ऱिऱे; तात्रुशमाऩ स्वादन्द्र्यम् निव्रुत्तिमागैयागिऱदु- स्वरक्षणत्तिल् स्वान्वयम् स्वरूबहानि ऎऩ्ऱऱिगैयिऱे। स्वस्वरूबमीश्वरऩैक् कुऱित्तु अत्यन्द परदन्द्रमायिरुक्कैयाले, स्वरक्षणत्तिल् तऩक्कन्वयमुण्डाऩाल् ईश्वरऩैक् कुऱित्तु तऩक्कत्यन्द पारदन्द्र्य मिऩ्ऱिक्के यॊऴियुम् आगैयाले, ईश्वरैग परदन्द्रदा विरोदियाऩ स्वरक्षणत्तिल् स्वान्वयम् निव्रुत्तमाऩाल् पिऩ्ऩै अन्वयमुळ्ळदु अगारत्तिले स्वरक्षगदया प्रस्तुदमाऩ ईश्वरऩुक्केयागैयाले, अवऩुडैय उबायबावम् इव्वऴियाले इदिले प्रस्तुदमाम्, स्वरक्षणत्तिले ताऩ् अदिगरित्तारे ईश्वरऩ् कै वाङ्गियिरुप्पदु। तऩ्ऩुडैय रक्षणत्तिले ताऩ् कैवाङ्गिऩाल् कजेन्द्ररक्षणम् पण्णिऩाप्पोले त्वरित्तुक्कॊण्डु इवऩुडैय रक्षणत्तिले अदिगरिप्पाऩ् ईश्वरऩिऱे। इप्पडियार्त्तमाग ईश्वरऩुडैय उबायबावम् सित्तिक्कैयऩ्ऱिक्के ’नमश् सक्रुर् जनार्दनम्’ ऎऩ्गिऱबडिये स्तान प्रमाणत्ताले नमश्शप्तत्तुक्कु शरणशप्त पर्यायत्वमुण्डागैयाले, शाप्तमाग ईश्वरऩुडैय उबायबावम् सित्तिक्कुम्।
इप्पडि नम: शप्तम् उबाय स्वरूबत्तै प्रदिबादिक्कैयाले, तत्विरोदि निव्रुत्तियुम् इप्पदत्तिले अनुसन्देयम्, स्वरक्षणे स्वान्वय हेदुबूदमाऩ स्वस्वादन्द्र्यम् निव्रुत्तमागै सादन विरोदि निव्रुत्ति पिऱक्कैयागिऱदु।
अनन्यार्ह शेषत्वत्तुक्कु पलम् शेषि विषय किञ्जित्कारमागैयाले शेषत्वानुसन्दानत्तुक्कु अनन्दरबावियायिरुप्पदु शेषव्रुत्ति प्रार्त्तऩै यऩ्ऱो? आऩाल् शेषत्व वासगमाऩ पदत्तुक्कनन्दरम् शेषव्रुत्ति प्रार्दऩा प्रदिबादगमायिरुक्किऱ उत्तरबदमनुसन्देयमाग प्राप्तमायिरुक्क अदऱ्कु मुऩ्बे नमस्सु अनुसन्देयमावऩॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; अप्पदत्तिल् प्रदिबादिदमाऩ कैङ्गर्य करणम् विरोदि निव्रुत्ति पूर्वगमायरुक्कैयालुम्, शेषत्व प्रार्दनैक्कु शेषत्व ज्ञान पौष्कल्यम् पिऱक्कवेण्डुगैयाले उबेयसित्तिक्कु उबायानन्दर पावित्वमुण्डागैयालुम्, विरोदि निव्रुत्त्यादिगळुक्कु प्रदिबादगमाऩ इन्द पदम् नारायण पदत्तुक्कुमुऩ्ऩे अनुसन्देयम्। उबेयसित्तिक्कु उबायान्दर पावित्वमुण्डागैयाले इदे उत्तर वाक्यत्तुक्कु मुऩ्ऩे पूर्व वाक्यमनुसन्देयमागिऱदु। ईश्वरऩुडैय उबायबावानु सन्दानत्तुक्कु ईश्वरऩुडैय रक्षगत्वानुसन्दानम् स्वशेषत्वानु सन्दानम् तॊडक्कमाऩवै अबेक्षिदङ्गळागैयाले, नमस्सुक्कु मुऩ्ऩे तत्प्रदिबादगमाऩ प्रणवम् अनुसन्देयम्, इप्पडियागादबोदु, नमस्सु उगार विवरणमऩ्ऱिक्केयॊऴियुमिऱे।
नारायण पदार्त्तारम्बम्
प्रणव नमस्सुक्कळाले स्वरूबशोदनमुम्, उबाय शोदनमुम् पण्णप्पट्टदु; इऩि मेल्, सदुर्त्यन्दमाऩ नारायणबदम् उबेयशोदनम् पण्णुगिऱदु। कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दिदया उदिक्कुम् पगवत्स्वरूबमुम् उबयविबूदि विशिष्टमायिरुक्कैयाले, उबयविबूदि योगत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु नारायणबदम्। नर:, नार:, नारा:, ऎऩ्ऱु- नित्यबदार्त्तत्तैयुम् अदऩुडैय समूहत्तैयुम्, समूह पाहुळ्यत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु। प्रक्रुदि पुरुषगारङ्गळोडु, परमबदत्तोडु, मुक्त नित्यवर्गत्तोडु, सत्रसामर प्रमुगमाऩ परिच्चन्दङ्गळोडु, आयुदाबरणङ्गळोडु, पॆरियबिराट्टियार् तॊडक्कमाऩ नाय्च्चिमारोडु, तिव्यमङ्गळविक्रहत्तोडु, ज्ञानशक्त्यादि कुणङ्गळोडु वासियऱ सर्वत्तैयुम् नारशप्तम् प्रदिबादिक्किऱदु ’ऎण्बॆरुक्कन्नलत्तॊण् पॊरुळ्’ ऎऩ्ऱुम् ’नारणऩ् मुऴुवेऴुलगुक्कुम् नादऩ्’ ऎऩ्ऱुम्, अरुळिच् चॆय्गैयाले, सेदना सेदनङ्गळिरण्डुम् नारशप्तवाच्यमागक्कडवदु। ’ईऱिल वण् पुगऴ् नारणऩ्’ ऎऩ्ऱुम् ’वाऴ्बुगऴ् नारणऩ्’ ऎऩ्ऱुमरुळिच्चॆय्गैयाले, कुणङ्गळुम् नारशप्त वाच्यमागक्कडवदु ’सॆल्व नारणऩ्’ ऎऩ्ऱुम् ’तिरुनारणऩ्’ ऎऩ्ऱुम् पिराट्टि स्वरूबमुम् नारशप्तवाच्यमागक्कडवदु। ’कारायिऩ काळनऩ् मेनियिनन् नारायणऩ्’ ऎऩ्गैयाले तिव्यमङ्गळविक्रहमुम्, आयुदाबरणङ्गळुम्, कान्दि सौगुमार्यादिगुणङ्गळुम्, नारशप्तवाच्यमॆऩ्ऱुमिडम् सूसिदम्।
अयनशप्तम्, इवऱ्ऱुक्किरुप्पिडमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु ईश्वरऩै प्रदिबादिक्किऱदु। ’नाराणाम् अयनम्’ ऎऩ्गिऱ तत्पुरुष समासत्तिल् नित्य पदार्त्तङ्गळॆल्लावऱ्ऱुक्कुम् ईश्वरऩ् इरुप्पिडमॆऩ्ऱु पॊरुळ्।
नारा: अयनम् यस्य ऎऩ्गिऱ पहुव्रीहि समासत्तिल्, नारङ्गळै ईश्वरऩ् इरुप्पिडमाग उडैयऩ् ऎऩ्ऩुमर्त्तत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अयनशप्तम्, प्राप्यत्तुक्कुम् वासगमाय् प्राबगत्तुक्कुम् वासगमायिरुन्ददेयागिलुम्, इव्विडत्तिल् प्राप्यबरमायिरुक्कुम्। पहुव्रीहि समासत्तिल्, अयन शप्तम्, तिव्यात्मस्वरूबत्तैयॊऴिन्द सगल वस्तुक्कळुक्कुम् वासगमायिरुक्कुम्; षष्टी समासत्तिल्, तिव्यात्म स्वरूबमॊऩ्ऱुक्कुम् वासगमायिरुक्कुम् ईश्वरऩुडैय सर्वात्मत्व अबहद पाप्मत्व परमबद निलयत्वत्योदगमाम् कुणविशेषङ्गळॆल्लाम् इप्पदत्तिलेयनुसन्देयङ्गळागक्कडवदु।
व्यक्त सदुर्दियिऩ् अर्त्तम्
इदिल् सदुर्त्ती, प्रणवत्तिल् सॊऩ्ऩ अनन्यार्हशेषत्वत्तिऩुडैयवुम् नमस्सिल् सॊऩ्ऩ उबाय स्वीगारत्तिऩुडैयवुम् पलरूबमाऩ कैङ्गर्य प्रार्त्तनत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। तेश, कालावस्ता प्रगार विशेष विदुरमाग प्रार्त्तिक्कैयाले सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तैगळुक्कुम् उसिदमाऩ सगल शेष व्रुत्तियैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
तिरुमन्द्रार्द निगमनम्
प्रदमाक्षरमाऩ अगारत्ताले- ईश्वरऩुडैय रक्षगत्वम् सॊल्लि, सदुर्त्यम्शत्ताले जीवात्माक्कळुडैय शेषत्वम् सॊल्लि, उगारत्ताले- अन्य शेषत्व निव्रुत्ति सॊल्लि, मगारत्ताले- शेषत्वाश्रयमाय् प्रक्रुदे: परमाऩ आत्म स्वरूबत्तिऩुडैय ज्ञानाश्रयत्वत्तै प्रदिबादित्तु नमस्साले- अनादि कालम् एवम् विद शेषत्वत्तुक्कु तिरोदायगमाय्प्पोन्द विरोदि स्वरूबत्तै निवर्दिप्पित्तु पागवद शेषत्व प्रदिबादनत्वारा पगवत् शेषत्वत्तै स्तिरमाक्कि, शेषत्वानुरूबमाऩ सित्त सादन स्वीगारत्तैच् चॊल्लि, नारायणबदत्ताले- नित्यवस्तु समूह पाहुळ्यम् सॊल्लि तदाश्रयमाऩ पगवत् स्वरूबत्तिऩुडैय सर्वशेषित्व सर्वरक्षगत्व निरदिशय पोक्यत्व निरुबादिग पान्दवत्व नियन्द्रुत्व तारगत्व प्रमुगमाऩ कुणविशेषङ्गळैच् चॊल्लि, सदुर्त्यम्शत्ताले- निरदिशयानन्दरूबमाऩ सहज कैङ्गर्यत्तिऩुडैय आविर्बाव प्रार्त्तनत्तैच् चॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु।
आग, तिरुमन्द्रत्ताले- ईश्वरऩुक्कुम् आत्मावुक्कुम् उण्डाऩ सम्बन्दत्तैयुम्, सम्बन्दानुरूबमाऩ उबाय स्वीगारत्तैयुम्, स्वीगारानुगुणमाऩ उबेय प्रार्दनत्तैयुम् सॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु।
’विडैयेऴडर्त्ताऩ्’ ऎऩ्गिऱ पाट्टुम्, ’मूऩ्ऱॆऴुत्तऩै ’ ऎऩ्गिऱ पाट्टुम्, प्रणवार्त्तमाग अनुसन्देयम्, ’याऩे’ ऎऩ्गिऱबाट्टुम् नम: शप्तार्त्तमाग अनुसन्देयम्, ’ऎम्बिराऩ् ऎन्दै’ ऎऩ्गिऱ पाट्टु, नारायण शप्तार्त्तमाग अनुसन्देयम्; ’ऒऴिविल् कालमॆल्लाम्’ ऎऩ्गिऱ पाट्टु, सदुर्त्यर्दमाग अनुसन्देयम्; अगारार्दायैव ऎऩ्गिऱ श्लोगम्, पदत्रयत्तुक्कुम् अर्त्तमाग अनुसन्देयम्।
तिरुमन्द्र प्रगरणम् सम्बूर्णम्
श्रीमदे रामाऩुजाय नम:
परन्दबडि
२-वदु सरमश्लोग प्रगरणम्
उबोत्कादम्
तिरुमन्द्रत्तिल् मत्यमबदत्तालुम् नारायणबदत्तालुम् आर्त्तमाग प्रदिबादिक्कप्पट्ट अर्त्तत्वयत्तैयुम्, सरमश्लोगत्तिल् अर्त्तत्वयम् शाप्तमाग प्रदिबादिक्किऱदु। सङ्ग्रहमाऩ पदत्वयत्तुक्कुम् पूर्वाबर नियममुण्डायिरुक्किऱाप्पोले, विवरणबदमाऩ इदुवुम् पूर्वा परबावेन नियदमायिरुक्कुम्। तिरुमन्द्रम् अनेगार्त्तङ्गळै प्रदिबादिया निऱ्कच् चॆय्दे प्राप्य प्रदि पादनमायिरुक्किऱाप्पोले, इदुवुमनेगार्त्तङ्गळै प्रदिबादित्तदेयागिलुम्, प्राबग प्रदिबादन परमायिरुक्कुम्।
तेहात्माबिमाऩियाय्, आत्मबरमात्म विवेग शून्यऩायिरुक्किऱ अर्जुऩऩैक् कुऱित्तु ’अमलङ्गळाग विऴिक्कुम्’ ऎऩ्गिऱबडिये- सगल पाबलक्षण निबुणङ्गळायिरुक्किऱ तिव्यगडाक्षङ्गळालुम्, अम्रुद निष्यन्दियाऩ वसन विशेषङ्गळालुम्, मुमुक्षुत्व विरोदिगळाऩ सगल प्रदिबन्दगङ्गळैयुम् नशिप्पित्तु, मोक्ष रुसियैयुण्डाक्कि, ’ते तम् पुक्त्वा स्वर्गलोगम् विशालम् क्षीणे पुण्ये मर्त्यलोगम् विशन्दि’ इत्यादियाले – ऐश्वर्यम् अल्बास्तिरत्वादि तोष तूषिदमायिरुक्कु मॆऩ्ऱुमिडत्तैयरुळिच् चॆय्दु, ’जराम रणमोक्षाय’ इत्यादियाले कैवल्यम् क्लेशसात्यत्वादि तोष तुष्टमॆऩ्ऱुमिडत्तै यरुळिच् चॆय्दु, ’मामुबेत्यदु कौन्देय’ इत्यादियाले स्वप्राप्ति लक्षणमाऩ मोक्षमे निरदिशय पुरुषार्त्त मॆऩ्ऱुमिडत्तैयरुळिच् चॆय्दु, ’तस्मादसक्तस्सददम्’ इत्यादियाले कर्मज्ञान पक्तिगळै तत्प्राप्तिसादनमाग अरुळिच् चॆय्दत्तैक्केट्टु, अर्जुऩऩ्, सर्बास्यगदमाऩ जन्दुवैप्पोले इरुक्किऱ तऩ्ऩुडैय तुर्गदियैयुम्, ‘मम माया तुरत्यया’ ऎऩ्गिऱबडिये- तऩ्ऩाल् कऴित्तुक् कॊळ्ळवॊण्णादबडि विरोदियम्शम् अदिप्रबलमायिरुक्किऱ पडियैयुम्, विहिदोबाय विशेषम् तुरनुष्टाऩमायिरुक्किऱ पडियैयुम् अनुसन्दित्तु, प्राप्य लाब निमित्तमाग शोगाविष्टऩाग, अनन्दरत्तिले। तुष्करङ्गळाऩ सादन विशेषङ्गळै सवासनमाग त्यजित्तु, निरबाय सादनबूदऩाऩ ऎऩ्ऩैये निरबेक्षसादनमाग स्वीगरि; प्राप्ति प्रदिबन्दगङ्गळै निश्शेषमाग नाऩे पोक्कुगिऱेऩ्; आऩबिऩ्बु, प्राप्य लाब निमित्तमाग शोगत्तैप् पॊगट्टु निर्बरऩायिरुक्क, ऎऩ्ऱु अर्जुऩऩुक्कु शोगत्तै निवर्दिप्पिक्किऱाऩ्।
सगल शास्त्रङ्गळिलुम् इप्प्रबन्दम् तऩ्ऩिल् इश्श्लोगत्तुक्कुक् कीऴडङ्गिलुम् मोक्ष सादनङ्गळाग विहिदङ्गळाय् वैदिग पुरुषर्गळाले अत्यादरेण अनुष्टिदङ्गळाय्प् पोरुगिऱ सादन विशेषङ्गळैप् परक्कविदिया निऱ्क, इश्श्लोगत्तिले तत्त्यागबूर्वगमाग उबायान्दर विदानम् पण्णुगै विरुत्तमॆऩ्ऱु निऩैत्तु, विरोदि परिहारार्त्तमागप् पलबॊरुळ्गळैच् चॊऩ्ऩार्गळ्।
परमाप्तऩाऩ क्रुष्णऩरुळिच्चॆय्द वार्त्तै यागैयालुम्, ’क्रावाण: प्लवन्दे’ ऎऩ्ऱुम् ’अक्निना सिञ्जेत्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादियाऩ वैदिग लौगिग वाक्यम् पोले अनन्विदमायिरुक्कैयऩ्ऱिक्के अन्विदमाय्क् कॊण्डु अर्त्त प्रत्यायगमा यिरुक्कैयालुम्, प्रमिदिजनगमऩ्ऱॆऩ्ऱुम्, अनेग प्रमाण विरुत्तमा यिरुक्कैयाले तत्प्रदिबादिदमाऩ अर्त्तम् अप्रामाणिगमाय् परीक्षगानुष्टेयमा यिरुक्कु मॆऩ्ऱुम् सॊल्लवॊण्णादु। आगैयाल्, ‘कर्मबल परित्याग पूर्वगाङ्ग प्रबत्ति विदानबरम् इश्श्लोगमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩार्गळ्;
कर्मङ्गळिऩुडैय लक्षण पुनरुक्त सन्निदानङ्गळाले अन्द पक्षम् तुष्टम्;
उबासनम्- त्रैवर्णिग विषयमा विहिदमागिऱदु, प्रबदनम् तत्व्यदिरिक्त विषयमाग विदिक्कप्पडुगिऱदु; इप्पडि व्यवस्तिद विषयमागैयाले, उबायत्वय विदानम् अविरुत्तमॆऩ्ऱु सिलर् सॊऩ्ऩार्गळ्;
अन्द पक्षम्, प्रबत्तियिऩुडैय सर्वादिगारत्व श्रुदियालुम्, त्रैवर्णिगोबदेश्यदानुबबत्तियालुम्, अनुष्टाऩ विरोदत्तालुम्, अनुबबन्नम्।
ज्ञानयोगसादन कर्मत्याग पूर्वगाङ्ग प्रबदन विदानम् पण्णुगिऱदॆऩ्गिऱ पक्षम्, तर्म शप्तत्तिऩुडैय असङ्गुसिद व्रुत्तित्वत्तालुम्, ज्ञानयोग वासगशप्ता सन्निदानत्तालुम् तुष्टम्।
कर्म शप्तत्तिऩुडैय अप्रस्तुद प्रायश्सित्त विषयत्व सङ्गुसिद विषयत्व प्रसङ्गत्तालुम्, ज्ञान विशिष्ट कर्मयोग प्रदिबन्दगऩागैयालुम्, प्रायश्सित्तविदान पक्षमुम् अनुबबन्नम्।
शोग निव्रुत्त्यनुबबत्तियाले प्रशंसाबरमॆऩ्गिऱ पक्षमुमनुबबन्नम्।
पूर्णाहुदि त्रुष्टान्द मुगत्ताले शरणागत्ययनुष्टान मात्रत्तिले तात्पर्यम्, त्यागत्तिल् तात्पर्यमिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्षमुम्, सादनान्दर परित्याग लक्षणाङ्ग वैदुर्यत्तिल् प्रबत्त्युबायम् अननुवर्दिदमागैयाले असङ्गदम्।
कर्म योगादि प्रच्युदि सम्बावनैयिले तत्प्रायश्सित्तदया प्रबत्तिविदानम् पण्णुगिऱदॆऩ्गिऱ पक्षम्, ’नेहाबिक्रमनाशोस्ति’ ऎऩ्ऱु प्रायश्सित्त नैरबेक्ष्य प्रदिबादगमाऩ पूर्व वसनत्तोडे विरोदिक्कैयाले असङ्गदम्।
मोक्षसादन कर्मविरोदि स्वर्गादि काम्यगर्म परित्याग प्रदिबादगमॆऩ्गिऱ पक्षमुम्, मोक्षसादन कर्मविदान तशैयिले काम्यगर्मम् प्रदिषित्तमागैयालुम्, ’मामेगम् शरणम् व्रज’ ऎऩ्गिऱ वाक्यम् कर्म प्रदिबादगमल्लामैयालुम् तुष्टम्।
(१) पूर्वोक्त सादनङ्गळुक्कु शोग जनगत्व मिल्लामैयालुम्, (२) शोगम् ताऩ् श्रुदमल्लामैयालुम्, (३) पक्ति त्यागत्तिल् तत्प्रदिबादग शास्त्रान्दरत्तुक्कुमिन्द प्रबन्दम् तऩ्ऩिल् पूर्ववसनङ्गळुक्कुम् वैयर्त्यम् प्रसङ्गिक्कैयालुम्, (४) प्रबत्त्युबायत्तुक्कु स्वदन्द्र सादनत्व श्रवणमिल्लामैयालुम्, (५) सुगर मार्गमुण्डाऩाल् वत्सलगरमाऩ शास्त्रम् तुष्करमार्गोबदेशम् पण्णक्कूडामैयालुम्, (६) निरङ्गत्वेन सादनत्वम् अगडिदमागैयालुम्, विहिदोबाय परित्याग पूर्वगमाग उबायान्दर विदानम् पण्णुगिऱदॆऩ्गिऱबक्षम् अनुबबन्नमॆऩ्ऱु सिलर् सॊऩ्ऩार्गळ्।
(१) इप्रबन्दम् तऩ्ऩिल् प्रदमत्तिले, स्वरक्षणे स्वान्वयम् स्वरूब विरोदित्वेन प्रगाशिक्कुम्बडि आत्मस्वरूबत्तै अत्यन्द परदन्द्रमाग उबदेशिक्कक् केट्टबडियालुम्, सददगदियाऩ वायुविऩुडैय निरोदम् पोले विषयान्दर सञ्जारियाऩ मनस्सिऩुडैय निक्रहम् तुष्करमायिरुक्कैयालुम्, अप्पडिप्पट्ट मनस्सु तऩ्ऩै प्रत्यक् प्रवणमाक्कप् पार्त्तालुम् अदुक्कु योक्यदै इल्लादबडि इन्द्रियङ्गळ् तन्दाम् वऴियिले इऴुत्तुक्कॊण्डु नलियानिऩ्ऱदॆऩ्ऱु इन्द्रिय प्राबल्य जनिदबीदि अनुवर्दिक्कैयालुम्, सगल जगत्तिऩुडैयवुम् सत्तास्तित्यादिगळ् मददीनङ्गळाय् नडक्किऱदॆऩ्ऱुम् उबासन सादन ज्ञानादिगळुक्कुम् नाऩे प्रवर्त्तगऩॆऩ्ऱु मरुळिच्चॆय्यक्केट्कैयालुम्, सर्वावस्तैगळुक्कु प्रबत्तियॊऴिय पुगलिल्लै ऎऩ्ऩुमिडम् निऴलॆऴुम्बडि इन्द्रिय नियमनादि सादनत्वेन पलविडङ्गळिलुम् प्रबत्ति श्रुदैयागैयालुम् विहिद सादनङ्गळ् पहुदर सात्यत्व साबेक्षत्व साबायत्वात्यनेग तोषावहङ्गळायिरुक्कैयालुम्, विरोत्यम्शम् स्वनिवर्त्यमल्लादबडि अवऩ् कैयिले किडक्किऱबडियै अनुसन्दित्ताल् ज्ञानवाऩायिरुक्किऱ इवऩुक्कु शोगवेगम् पिऱक्कै सम्बाविद मागैयाले पूर्वोक्त सादनङ्गळुक्कु शोग जनगत्वमिल्लै ऎऩ्गिऱ पक्षम् तुष्टम्।
(२) इव्विडत्तिले शोगम् श्रुदमऩ्ऱेयागिलुम्, ’माशुस:’ ऎऩ्गिऱ निषेद वसनत्ताले शोगम् अनुमेयमागक् कडवदु।
(३) तत् शास्त्रङ्गळ् तऩ्ऩिले सादनान्दर परित्याग पूर्वगमाग सित्तसादन स्वीगारम् विहिदमागैयालुम्, इदुदाऩ् एगादिगार विषयमऩ्ऱिक्के पिऩ्ऩादिगार विषय मागैयालुम्, प्रह्मसर्य कार्हस्त्य वाऩप्रस्तात् याश्रमङ्गळिले पूर्वबूर्वाश्रमविहिद कर्माऩुष्टाऩ परित्याग पूर्वगमाग उत्तरोत्तरश्रम विहिद तर्मम् अनुष्टेयमागिऱाप्पोले, इव्विडत्तिलुम् पूर्वोबाय परित्याग पूर्वमाग उत्तरोबायमनुष्टिदमागै अविरुत्तमागैयालुम्, शास्त्रान्दर विरोदमुम् पूर्ववसन विरोदमुम् परिह्रुदम्।
(४) १। अनन्यसात्ये स्वाबीष्टे २। अहमस्म्यबरादानामालय: ३।तस्मान्न्यासमेषाम्दबसाम् ४। मुमुक्षुर्वैशरणमहम् प्रबत्ये ५। शरणम्द्वाम् प्रबन्नाये इत्यादिगळिले स्वदन्द्रोबायत्वेन श्रुदमागैयाले, स्वदन्द्र सादनत्वानुबबत्तियै त्वारमागक् कॊण्डु त्यागोबायविदानबरत्वम् अर्त्तम् अऩ्ऱॆऩ्गिऱबक्षम् तुष्टम्।
(५) इदु तऩ्ऩाले एगबल विषयमाग सुगरदुष्करमार्ग त्वयविदानानुबबत्तिरूबमाम सोत्यमुम् परिह्रुदम्। इङ्ङऩे कॊळ्ळादबोदु, एगबल विषयमाऩ समावर्दनादि कर्म विदायग शास्त्रङ्गळुक्कुम् विरोदम् प्रसङ्गिक्कुम्। क्रुष्णानुस्मरणादिगळुम् विरुत्तम्।
(६)’सर्व तर्माऩ् परित्यज्य’ ऎऩ्ऱु, साङ्गप्रबदनम् विहिदमागैयाले सरमबक्षम् तुष्टम्।
स्वरूबानुरूबमाऩ इन्द उबायत्तैये प्रदमत्तिले उबदेशियादे उबायान्दरङ्गळै उबदेशित्तु अवऱ्ऱिऱ्कु अनन्दरमागवित्तै उबदेशिप्पाऩ् ऎऩ्ऩॆऩ्ऩिल्, त्रैगुण्य विषयमाऩ शास्त्रम्; प्रदमत्तिले रजस्तम प्रसुरराय् तुर्ज्ञान तुर्व्रुत्त सम्रुत्तराऩ सेदनरुडैय अनीदियैक्कण्डु नॆगिऴ विडमाट्टादबडि अत्यन्द वत्सलमागैयाले सेदनरुडैय सत्वादि कुणानुगुणमाग, शत्रुनिरसनवर्ष तनलाब पुत्र पश्वन्नस्वर्गादि पुरुषार्त्तङ्गळैयुम्, तत्सादनमाऩ अबिसार कार्यादि सादन विशेषङ्गळैयुमुबदेशित्तु, परमबुरुषार्त्त लक्षणमोक्ष तत्सादन श्रवणत्तुक्कु योक्यऩाऩववस्तैयिले अत्तैयुबदेशिक्कवेणुमॆऩ्ऱु निऩैत्तु प्रदमत्तिले, नास्तिगऩाय् परहिंसैगबोगऩाय् अत्यन्द न्रुशंसऩाय् वर्त्तिक्किऱ समयत्तिले, अबिसार कर्मत्तै उबदेशित्तु, अवऱ्ऱै सबलमागक्कण्डु, शास्त्र विश्वासम् पिऱन्द समयत्तिले तेहात्माबिमाऩियायिरुक्किऱवऩुक्कु तेहादुत्तीर्णमाऩ स्वरूबत्तै अऱिविक्कैक्काग, स्वर्गात्यामुष्मिग सात्य सादन पूद ज्योदिष्टोमादिगळै विदित्तु, स्वस्वादन्द्र्य प्रदिबत्ति कऴऩ्ऱ अळविले पगवत् पारदन्द्र्य ज्ञानम् पिऱक्कुम्बडि पगवत् कैङ्गर्य लक्षणमाऩ मोक्षत्तैयुबदेशित्तु, तत्सादन पक्तियैयुम् विदित्तु, पारदन्द्र्य यादात्म्य ज्ञानार्त्तमाग अनन्दरत्तिले प्रबत्युबदेशम् पण्णुमाप् पोले; इवऩुम्, पन्दुवद पीदियाले युत्त निवर्दगऩाऩ अर्जुऩऩैक् कुऱित्तु, प्रदमत्तिले स्वानुबव लक्षणमाऩ परमबुरुषार्दत्तैयुम् तत्सादनमाऩ प्रबत्तियैयुम् उबदेशिक्कच् चेरामैयाले, क्रमत्तिले तेहादि विलक्षणमाऩ वस्तु विषय ज्ञानत्तैयुम् तदन्दर्यामियाऩ तऩ्ऩुडैय स्वरूबादि विषय ज्ञानत्तैयुम् स्वप्राप्ति लक्षणमाऩ मोक्ष विषय ज्ञानत्तैयुम् जनिप्पित्तु, तत्सादनमाऩ पक्त्युबायत्तै विदित्तु, “ पूर्वोक्त सादनङ्गळिल् रुसिविषयमाऩ सादनत्तै यनुष्टिप्पित्तु, ’नम्मै प्राबि, इव्वुबाय विशेषङ्गळैयॊऴिय नम्मै प्राबि; इव्वुबाय विशेषङ्गळैयॊऴिय नम्मै प्राबिक्कैक्कु उबायङ्गळिल्लै, इवत्तिले अन्यदमत्तैयनुष्टिप्पित्तु “नम्मैप् पॆऱप्पार्” ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल्, अनन्दरत्तिलेयिवऩुक्कुप् पिऱन्द अवस्तैक्कनुरूबमाग सित्तोबायत्तै उबदेशिक्क वेण्डुगैयाले, प्रदमत्तिले उबदेशत्तिलऩ्।
इव्विडम् तऩ्ऩिल् त्याज्यमागच् चॊल्लुगिऱदु। सर्व तर्मस्वरूबत्तै ऎऩ्ऩवॊण्णादु; अशक्यमागैयालुम्, उत्तरगालत्तिल् अनुष्टाऩम् अनुप्पन्नमागैयालुम्, पलत्यागमागमाट्टादु। पौनरुक्त्य प्रसङ्गत्तालुम्, प्रबत्युबदेशम् कडियामैयालुम्, स्वदन्द्रसादनत्वम् सित्तियामैयालुम्, अवै विरुत्त मागैयालुम्, उबायत्व पुत्तित्यागमॆऩ्ऩवॊण्णादु; प्रबत्तिक्कु तर्माङ्गत्वमुम् आगिञ्जनादिगारत्वहानियुम् उत्तर कालत्तिलनुष्टेय कर्मङ्गळिल् कैङ्गर्यरूबहानियुम् प्रसङ्गिक्कैयाले। आगैयाले तर्मत्यागोबदेश मनुबबन्नमऩ्ऱो वॆऩ्ऩिल्;
अदु सॊल्लवॊण्णादु, इव्विडत्तिल् त्याज्य तया उबदिष्टैयागिऱदु सादनत्व प्रबत्तियागैयाले ऎऩ्ऱुम्, स्वर्गार्त्तमाऩ ज्योदिष्टो मादिगळैप्पोले पुत्ति विशिष्टत्ताले कर्मान्दरत्व मुबबन्नमागैयाले स्वरूबत्तै त्याज्यमागच् चॊल्लवुमामॆऩ्ऱुम् सॊल्लुवर्गळ्।
निष्क्रुष्ट सत्वनिष्टऩाय्, परमात्मनिरक्तऩाय्, अबरमात्मनि वैराक्यमुडैयऩाय्, प्रमाण परदन्द्रऩाय्, पगवत्वैबवम् श्रुदमाऩाल् अदु उबबन्न मॆऩ्ऩुम्बडियाऩ विस्रम्ब पाहुळ्यमुडैयऩाय् आस्तिगाक्रेसरऩायिरुप्पाऩ् ऒरुवऩुण्डागिल्, अवऩे इश्श्लोगार्त्त श्रवणानुष्टाऩत्तुक्कदिगारि। सर्वादिगारमायिरुक्कच्चॆय्दे अदिक्रुदादिगारमायिऱे यिरुप्पदु। इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ परित्यागम् स्वीगाराङ्गदया उत्तेश्यमॆऩ्ऱु प्रदिबत्ति पण्णिऩबोदु उज्जीवन हेदुवाम् स्वरूबेण उबादेयमॆऩ्ऱु प्रदिबत्ति पण्णिऩाल् अनर्त्त हेदुवाम्, अदिगारि तुर्लबत्वत्तालुम् अर्त्त कौरवत्तालुम् इत्तै वॆळियिडादे मऱैत्तुक्कॊण्डु पोन्दार्गळ् ऎम्बॆरुमाऩार्क्कु मुऩ्बुळ्ळार्। संसारिगळ् तुर्गदियैप् पॊऱुक्कमाट्टादबडि क्रुबै करै पुरण्डिरुक्कैयाले अर्त्तत्तिऩ् सीर्मैबारादे अनर्त्तत्तैये पार्त्तु वॆळियिट्टरुळिऩार् ऎम्बॆरुमाऩार्।
तत्त्वनिर्णयम् पण्णिऩ उय्यक्कॊण्डार् विषयमाग अरुळिच्चॆय्दरुळिऩ वार्त्तैयुम्, नम्जीयर् वीराणत्तरुळाळप्पॆरुमाळुक्करुळिच्चॆय्दरुळिऩ वार्त्तैयुम्, तुडक्कमाऩ पूर्वासार्य वसनङ्गळिव्विडत्तेयनुसन्देयङ्गळ्।
उबायविदि प्रगरणमाय् कीऴे अनेग सादनङ्गळै विदित्तुक्कॊण्डु पोन्ददुक्कनन्दरमाग सित्तोबाय परिक्रहत्तै विदित्तु अदुक्कु मेलॊरु उबायविशेषत्तै विदियादे इव्वळविले पर्यवसित्तु विडुगैयाले इत्तै सरमश्लोगमॆऩ्गिऱदु। इप्पडियागादबोदु अदि प्रसङ्गमुण्डामिऱे।
“साङ्गमाग सगलदर्मङ्गळैयुम् सवासनमाग त्यजित्तु सौलप्यादि कल्याण कुणविशिष्टऩायिरुक्किऱ ऎऩ्ऩैये इष्टप्राप्तिक्कुम् अनिष्टनिवारणत्तुक्कुम् निरबेक्षसादनमाग स्वीगरि; ज्ञानशक्त्यादि कल्याण कुणगणविशिष्टऩायिरुक्किऱ नाऩ्, ऎऩ्ऩैये निरबेक्ष सादनमाग प्रबत्ति पण्णिऩ उऩ्ऩै, अवित्या कर्म वासना रुसि प्रक्रुदि सम्बन्दङ्गळागिऱ विरोदिगळिऩिऩ्ऱुम् मुक्तऩाक्कुगिऱेऩ्, उऩ् कार्यम् सुट्टि शोगिक्कवेण्डा” वॆऩ्ऱु, उबायान्दर तर्शनत्ताले, शोगाविष्टऩाऩ अर्जुऩऩुडैय शोगत्तै निवर्त्तिप्पिक्किऱाऩ्।
इदिल् पूर्वार्त्तत्ताले प्रबत्ताविनुडैय क्रुत्यम् सॊल्लुगिऱदु, उत्तरार्त्तत्ताले- प्रबत्तव्यऩुडैय क्रुत्यम् सॊल्लुगिऱदु, प्रबत्तावुक्कु क्रुत्यम्- उबायस्वीगारम्; प्रबत्तव्यऩुक्कु क्रुत्यम्- विरोदि निवर्त्तऩम्। ईश्वरऩुक्कु कैङ्गर्यत्तिल् अन्वयमिल्लादाप्पोले, इवऩुक्कु विरोदि व्रुत्तियिल् अन्वयमिल्लै। इवऩुक्कु शेषित्वत्तिल् अन्वयमिल्लादाप्पोले, अवऩुक्कुमुबाय स्वीगारत्तिल् अन्वयमिल्लै।
सर्वदर्म शप्तार्त्तम्
’सर्वदर्माऩ्’ तर्ममागिऱदु- शास्त्र विहिदङ्गळाऩ इष्ट सादनङ्गळ् (१) इव्विडत्तिल् इष्ट सादनमागच् चॊल्लुगिऱ तर्ममागिऱदु- स्वर्गादि सादनमाऩ ज्योदिष्टोमादिगळादल्, (२) उबासनाङ्गमाय् पाबाबनोदन- सादनमाऩ तर्ममादल्, (३) अङ्गियाऩ उबासनन्दाऩ् आदल् (४) अव्यवहिद सादगमाऩ तर्ममादलिऱे- इवैयत्तऩैयुम् अनुबबन्नङ्गळ्।
- ज्योदिष्टो मादिगळै त्याज्यमागच् चॊल्लवॊण्णादु; अवै प्रस्तुदङ्गळागैयालुम्, अदिगारिक्कु पलान्दराबिलाषै इल्लामैयालुम्।
- पाबाबनोदन सादनमाऩ तर्मत्तै त्याज्यमागच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱ वॊण्णादु; वक्ष्यमाण तर्मत्तुक्कु अङ्गत्वम् प्रसङ्गिक्कैयालुम्, “सर्वबाबेप्यो मोक्षयिष्यामि” ऎऩ्गिऱदु सेरामैयालुम्।
- अङ्गियाऩ उबासनत्तै त्याज्यमागच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱ वॊण्णादु; सर्वशप्तत्तुक्कु नैरर्त्यम् प्रसङ्गिक्कैयालुम्, अदु सार्दमाच्चुदेयागिलुम् अवैदिग प्रसङ्गमुम् अदिप्रसङ्गमुम् तुष्परिहारमागैयालुम्।
- परस्पर विरोदत्ताले अन्वयमिल्लामैयाले, सदुर्दि पक्षमुम् उबबन्नमऩ्ऱु।
आऩबिऩ्बु, इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ तर्म त्यागम् असङ्गदमागमाट्टादोवॆऩ्ऩिल्; प्रदमत्विदीय सदुर्द विगल्बङ्गळ् अप्युबगदङ्गळिल्लामै निरस्तङ्गळ्। इङ्गु त्याज्यमागच् चॊल्लुगिऱदु सगल शास्त्रङ्गळिलुम् इप्प्रबन्दम् तऩ्ऩिल् इश्श्लोगत्तुक्कुक् कीऴडङ्गिलुम् विस्त्रुदमाग प्रदिबादिक्कप्पट्ट मोक्षसादनमाऩ उबासनरूब तर्मत्तै।
सर्व शप्तार्त्तम् योक्यदा पादगङ्गळागैयाले नैरर्त्यमिल्लै। निमित्तान्दरत्ताले अनुष्टाऩमुण्डागैयालुम् विहिददया अवर्जनीयङ्गळागैयालुम् अवैदिगत्वादि तोषमिल्लै। आगैयाल्, इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ तर्मत्यागमुबबन्नमॆऩ्ऱुम् समादानम् पण्णिऩार्गळ्।
पहुवसनत्ताले- अवदार रहस्यज्ञानम्, पुरुषोत्तमवित्यै, तेशवासम् तुडक्कमाऩवत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। सत्वित्यादि पेदत्ताले वन्द पहुत्वत्तैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱुवुमाम्। ’नॆऱियॆल्लामॆडुत्तुरैत्त’ ऎऩ्गिऱबडिये अरुळिच्चॆय्दवुबायङ्गळ् अनन्दङ्गळायिऱे इरुप्पदु।
आग, तर्म शप्तत्तालुम् पहुवसनत्तालुम्- साङ्गमाऩ तर्मङ्गळैयुम् अदऩुडैय पहुत्वत्तैयुम्च् चॊल्लुगिऱदु।
सर्व शप्तत्ताल्- उबासनादिगारिगळॆल्लारुम् पॊदुवाय्, मुऩ्बुसॊऩ्ऩ सादनानुष्टाऩत्तुक्कु योक्यदा सम्बादगङ्गळाय्, श्रुदि स्म्रुदि सित्तङ्गळायिरुक्किऱ तर्म विशेषङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु। योक्यदासम्बादग तर्मत्यागम् सादनत्यागत्तिल् अन्दर्बूदमायिरुक्कच् चॆय्देयुम् सर्व शप्तम् प्रयोगम् पण्णुगिऱदु प्रबदनात्मग तर्मत्तिऩुडैय सर्वादिगारत्व ज्ञाबनार्दमाग, अङ्ङऩे कॊळ्ळादबोदु, स्त्री शूत्रादिगळुक् कदिगारमिऩ्ऱिक्के यॊऴियुमिऱे। इदरोबायङ्गळुक्कु योक्यदै अत्यन्दाबेक्षिदमायिरुक्किऱाप्पोले, इव्वुबायत्तुक्कु तात्रुश योक्यदा निव्रुत्ति अत्यन्दाबेक्षिदमायिऱे यिरुप्पदु। ईत्रुश योक्यदा निव्रुत्ति यिल्लामैयाले, शरण्य शरणागदि निष्पलैयायिऱ्ऱु।
आग, सर्वदर्माऩ् ऎऩ्गिऱबदत्ताले मोक्ष सादनमाग विहिदङ्गळाय्, साङ्गङ्गळायिरुक्किऱ सगल तर्मङ्गळैयुम् सॊल्लिऱ्ऱु।
परित्यज्य पदार्त्तम्
(२) ’परित्यज्य’ ऎऩ्गिऱ पदत्ताले- अवऱ्ऱिऩुडैय त्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। इङ्गुम् सॊल्लुगिऱ त्यागमागिऱदु। मोक्षसादनत्व प्रबत्तियैप् पॊगडुगै, ऎऩ्ऱु प्रवेशत्तिले सॊऩ्ऩोमिऱे; आगैयाल्, अनुष्टाऩ विरोदमिल्लै। मेल् परिक्रहिक्कप्पडुगिऱ सित्त तर्मम् सात्यदर्म निरबेक्षमागैयालुम्, इवऱ्ऱै सहियामैयालुम्, इवैदाऩ् तुरनुष्टाऩङ्गळायिरुक्कैयालुम्, प्राप्यविसत्रुशङ्गळागैयालुम्। पगवदनेग सादनदैग वेषमाऩ स्वस्वरूबत्तुक्कु अननुरूबङ्गळायिरुक्कैयालुम्, विळम्बसहङ्गळागैयालुम्, कीऴ्च्चॊऩ्ऩ तर्म विशेषङ्गळ् त्याज्यङ्गळायिरुक्कुम्।
इदु – प्राप्तमुमाय् सित्तमुमाय् सर्वशक्तियुक्तमायिरुक्कैयाले, सात्य तर्मम् निरबेक्षमायिरुक्कुम्। सणऱ्कयिऱु कण्ड प्रह्मास्त्रम्बोले वेऱॊऩ्ऱैक्काणिल् नॆगिऴ निऱ्कुमदागैयाले, उबाय स्वरूबत्तैप् पार्त्ताल् सात्यदर्मङ्गळ् सेरादबडियायिरुक्कुम्। सगल प्रव्रुत्तिगळिलुम् सहायान्दर निरबेक्षमुमाय् सहायान्दर सहमुमायिऱे वस्तु स्वरूबमिरुप्पदु। आगैयालेयिऱे इव्वुबाय परिक्रहम् पण्णुमदिगारि आगिञ्जन्यत्तै पुरस्करित्तुक्कॊण्डिऴिगिऱदु। स्वरक्षणत्तिल् सादन राहित्यमागिऱदु- पगवत् रक्षगत्व प्रदिबन्दग स्वप्रव्रुत्ति निव्रुत्तिबिऱक्कैयिऱे। अबाय पहुळङ्गळायिरुक्कैयालुम्, सिरगाल सात्यङ्गळायिरुक्कैयालुम्, तुरनुष्टाऩङ्गळा यिरुक्कुम्। प्राप्यस्वरूबत्तैप् पार्त्ताल् अनन्य सात्यमायिरुक्कैयाले अदुक्कु विसत्रुशमायिरुक्कुम्। (१) ’शरैस्तु सङ्गुलाम्’ इत्यादियिऱ्पडिये शक्तियुण्डेयागिलुम् लङ्गैक्कुळ्ळे पिराट्टियिरुन्दाप्पोले, स्वप्रव्रुत्तियिल् पराङ्गुशऩाय् ईश्वरऩ् पक्कलिले समर्बित्त सर्वबरऩायिरुक्कैयिऱे अदिगारिक्कु स्वरूबम्। आगैयाल्, अदिगारि स्वरूबत्तैप्पार्त्ताल् अनु रूबमऩ्ऱिक्के इरुक्कुम्। (२) ’कालेष्वबि स सर्वेषु’ इत्यादिप्पडिये- प्रदि क्षणम् अञ्जवेण्डुम्बडियायिऱे उबायान्दर स्वरूबत्तै आराय्न्दालिरुप्पदु। प्रान्दिदशैयिलुम् सादनान्दर सत्पाव प्रदिबत्ति रहिदऩायिरुक्कुमवऩुक्किऱे इस्सादन विशेषङ्गार्यगरमावदु। (३) ’अदबादग पीदस्त्वम्’ ऎऩ्ऱु तर्मदेवदै तर्मबुत्रऩैक्कुऱित्तु पादगत्वेन उबदेशित्तदिऱे। स्वप्रव्रुत्तियाले ईश्वरऩैक् किट्टवेणुमॆऩ्ऱु निऩैक्किऱदु, पगवत् विषयत्तुक्कॆऩ्ऱुम् पुऱम्बागैक्कु उरुप्पामित्तऩैयिऱे। अवऩुडैय प्रव्रुत्तियिले अवऩैक्किट्ट निऩैत्तिलिरुन्दालिऱे करैमरम् सेरलावदु। स्रुष्ट्यवदारादि मुगत्ताले ऎदिर् सूऴल् पुक्कु इवऩैच् चेर्त्तुक्कॊळ्ळुगैक्कु यत्नम् पण्णित् तिरिगिऱवऩुडैय अनुक्रह विशेषत्ताले अवऩैप् पॆऱुगैयिऱे उसिदम्। (४) ’ऎऩ् नाऩ् सॆय्गेऩ्’ इत्यादिप्पडिये- तदेग सादनऩा यिरुक्कैयिऱे इवऩुक्कु स्वरूबम्। पगवदत्यन्द पारदन्द्र्यमागिऱ उत्तेश्यत्तुक्कु विरोदियायिरुक्कैयाले अदर्म शप्तवाच्यङ्गळागच् चॊल्ल प्राप्तङ्गळायिरुक्किऱ उबायान्दरङ्गळै तर्मशप्त प्रयोगम् पण्णुगिऱदु अर्जुनाबिप्रायत्ताले। तुष्करङ्गळाय्(५) ’जन्मान्दर सहस्रेषु’ ऎऩ्ऩुम्बडि इरुक्कुमवैयागैयाले विळम्ब सहङ्गळायिरुक्कुम्।
इवैदाऩ् ओरागारत्ताले त्याज्यङ्गळाय् ओरागारत्ताले उबादेयङ्गळायिरुक्कुम्। कर्मानुष्टानम् तेहयात्रैयिले अन्दर्बूदमायिरुक्कुम्। स्वस्व रूबज्ञानत्तिले अन्विदमायिरुक्कुम्-ज्ञान योगम्। पोजऩत्तुक्कु क्षुत्तुबोले, कैङ्गर्यत्तुक्कु पूर्वक्षणत्तिले अनुवर्त्तिक्कक् कडवदाऩ रुसिविशेषत्तिले अन्वयित्तिरुक्कुम्। इरुवर् पक्कलिलुम् अनुष्टानम् समानमायिरुक्कच् चॆय्दे हेदुवैषम्यमुण्डायिरुक्कुम्। सादनत्व पुत्ति अनुवर्त्तिक्कुम् उबासगऩुक्कु। सात्यत्व पुत्ति अनुवर्त्तिक्कुम् प्रबऩ्ऩऩुक्कु। विहिद कर्मानुष्टानत्तुक्कु मुक्यादिगारि सित्तसादन निष्टऩ्। सात्यान्दर निष्टऩ् स्वर्गादिसादनमाग निऩैत्तिरुक्कुम्। सादनान्दर निष्टऩ् मोक्षसादनमाग निऩैत्तिरुक्कुम्। सित्तसादन निष्टऩ् स्वयम्ब्रयोजनमाग निऩैत्तिरुक्कुम्।
निव्रुत्तिरूब तर्मङ्गळ् व्याबारार्दङ्गळुमाय् स्वरक्षण हेदुक्कळुमायिरुक्कैयाले निषेदविदि स्वीगारत्तिल् स्वरक्षणार्दमाऩ व्याबारम् परित्यक्तमल्लामैयाले प्रबत्तियिलन्वयम् पलिक्कैयालुम्, (’सर्व पाबेप्यो मोक्षयिष्यामि’) ऎऩ्गिऱ वार्त्तैयोडु सेरामैयालुम्, निषेद विदि त्यागमवश्यम् कर्दव्यमऩ्ऱो? ऎऩ्ऩ वॊण्णादु। नियम विशेषादि विशिष्टवेष्य व्यदिरेगेण सामाऩ्येन निषित्त निव्रुत्तिमात्रत्तुक्कु तर्म शप्तार्त्तत्वमिल्लामैयालुम् विशेषणाम्शत्तै यॊऴिय विशेष्याम्शत्तुक्कु त्याग विषयराहित्यत्ताले निषेद विदि स्वीगारत्तिल् स्वरक्षणहेदुवाऩ स्वयत्नमिल्लामैयालुम् परबत्त्यनन्वयमुण्डावदुवुम् (सर्व पाबेप्यो मोक्षयिष्यामि) ऎऩ्गिऱविदुवुम् सेरादॊऴिवदुम् निषेदविदित्यागत्तिलागैयालुम्, निषित्तम् सर्वादिगारिगळुक्कुम् अगर्दव्यमायिरुक्कैयाले इव्वदिगारिगळुक्कुम् अननुष्टेयमायिरुक्कैयालुम्, अनन्यसात्यमाय् अनन्यसहायमाऩ वस्तुवैप् पऱ्ऱियिरुक्किऱवऩुक्कु इदु कूडामैयालुम्, अदिप्रसङ्गम् वरुगैयालुम्, विशेषनिषेद विदिबलत्तालुम्, निषित्तनिव्रुत्तिमात्रम् सर्वशप्तार्त्तमाऩालुम् वित्यन्दर तर्मत्यागत्तोबादि कर्दव्यमऩ्ऱु।
आगैयाले निषेद विदित्याज्यमऩ्ऱु परित्याज्यमागच् चॊल्लुगिऱदु। उबायदाबोदगत्तै आगैयाले त्याज्यमॆऩ्ऩवुमाम्।
[परि] ऎऩ्गिऱ उबसर्गम्, वासना रुसिसहिदमाऩ त्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
अवैगिडक्कुमागिल् परिक्रहिक्कप्पुगुगिऱ सादनत्तिलन्वयमिऩ्ऱिक्के यॊऴियुम्। (१) ’माऩिडवर्गॆऩ्ऱु पेच्चुप्पडिल् वाऴगिल्लेऩ्’ ऎऩ्ऩुमाप्पोले इरुक्कवेणुम्। स्वस्वरूबत्तिऱ्पोले उबायत्तिल् स्वस्पर्शमुम् विरोदियायिरुक्कुम्। (२) ’ऎऩ् नाऩ् सॆय्गेऩ् यारे कळैगण्’ ऎऩ्ऱारिऱे “अनादि कालमनुबायङ्गळिले उबाय पुत्तिबण्णिप् पोन्दोमॆऩ्ऱु लज्जा पुरस्सरमाऩ त्यागत्तैच् चॊल्लुगिऱदु”, ऎऩ्ऱु आऴ्वाऩ् पणिक्कुम्। सात्यदा प्रदिबत्ति पण्णवेण्डुमदिलेयिऱे सादनत्व पुत्ति पण्णिप्पोन्ददु, शुक्लमाऩ शङ्गत्तिले पीदत्व पुत्ति पण्णुमाप्पोले। स्वीगारत्तुक्कु [एग] पदम् पोले त्यागत्तुक्किन्द उबसर्गम्। अदु उबाय पौष्कल्य प्रदिबादगमायिरुक्कुम्। इदु त्याग पौष्कल्य प्रदिबादग मायिरुक्कुम्। इप्प्रदिबत्तियिऩुडैय अत्यन्दाबावमिऱे कुणायवावदु। प्रत्वंसा पावमुण्डाऩाल् अदुवुम् तोषायवाम्बडियिऱे इरुप्पदु। त्यागम् तऩ्ऩिलुम् अन्वयमिल्लादबडियाऩाल् आयिऱ्ऱु स्वरूब पूर्त्तियुळ्ळदु। अङ्गमाऩ उबायान्दरानन्वयम् अत्यन्दाबावत्तिलुमुण्डागैयाले अङ्गत्तिलन्वयमिल्लामैयाल् अङ्गियिलन्वयमिल्लै ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पॆऱादु ऎऩ्ऱु, नञ्जीयर् अरुळिच्चॆय्वर्। इव्विडत्तिलप्पडि सॊल्लवेण्डुगिऱदु प्रसक्तमागैयालेयिऱे, इव्वागारमिल्लामैयाले उबायान्दर परित्याग विदुरमाग प्रबदनमात्रमे त्वयत्तिल् प्रदिबादिदमायिऱ्ऱु।
त्यागम् स्वीगाराङ्गमागैयाले त्याग साबेक्षदैयागैयाले ईश्वरऩुडैय नैरबेक्ष्यम् कुलैयुमॆऩ्गिऱ सोत्यमुम् परिह्रुदम्। अङ्गि स्वरूबन्दाऩुम् नैरबेक्ष्यत्तुक्कु कुऱैयिऩ्ऱियिले इरुक्क तदङ्गम् नैर पेक्ष्यत्तुक्कु पञ्जगमागप् पुगुगिऱदऩ्ऱिऱे। निरबेक्षऩाऩ ईश्वरऩुक्कु त्याग स्वीगारादिगळिल् वरुगिऱ साबेक्षदै तोषामागादु।
आग, इन्द “ल्यप्” पाले उबयान्दर परित्यागम् सित्तोबाय स्वीगारत्तुक्कु अङ्गमॆऩ्ऱुमिडत्तैच् चॊल्लुगिऱदु ’प्रबत्तियावदु ऒऩ्ऱै विट्टु ऒऩ्ऱैप् पऱ्ऱुगै’ ऎऩ्ऱु अनन्दाऴ्वाऩ् वार्त्तै। इन्द “ल्यप्पु” ’पुक्त्वा सान्द्रायणम् सरेत्’ ऎऩ्गिऱदु पोलऩ्ऱिक्के, ’स्नात्वा पुञ्जीद’ ऎऩ्गिऱदुबोलेयाय् त्यागत्तिल् अन्वयमिल्लादबोदु स्वीगारत्तिल् अनन्वयत्तै सूसिप्पिक्किऱदु।
आग, इरण्डुबदमुम् त्याज्य पौष्कल्यत्तैयुम् त्याग पौष्कल्यत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
माम् पदार्त्तम्
मेल्बदम् स्वीगार्य स्वरूबत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। ’माम्’ त्याज्यङ्गळाऩ तर्मत्तिऱ्काट्टिल् स्वीगार्यमाऩ तर्मत्तुक्कुण्डाऩ व्याव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदु।
अवै, आबास तर्मङ्गळुमाय्, अनित्यङ्गळुमाय्, अनेगङ्गळुमाय्, सात्यङ्गळुमाय् तुर्लबङ्गळुमाय्, स्वरूब विरोदिगळुमाय्, साबेक्षङ्गळुमाय्, असेदनङ्गळुमाय्, साबायङ्गळुमाय्, तुर्लब प्रमाणङ्गळुमाय्, अशक्तङ्गळुमाय्, अदिक्रुदादिगारङ्गळुमाय्, विळम्ब्य पलप्रदङ्गळुमायिरुक्कुम्।
इदु, साक्षात् तर्ममुमाय्, नित्यमुमाय्, एगमुमाय्, सित्तमुमाय्, सुलबमुमाय्, स्वरूबानुरूबमुमाय्, निरबेक्षमुमाय्, सेदनमुमाय्, निरबायमुमाय्, प्रबलप्रमाणमुमाय्, शक्तमुमाय्, सर्वादिगारमुमाय्, अविळम्ब पलप्रदमुमायिरुक्कुम्।
वाक्यत्वयत्तिल् प्रदमबदत्तिल् सॊऩ्ऩ अर्त्त विशेषङ्गळॆल्लामिव्विडत्तिल् अनुसन्देयम्। अदागिऱदु –श्रिय:पदित्वमुम्, वात्सल्यादि कुणसदुष्टयमुम्, तिव्यमङ्गळविक्रहमुम्।
१। ’एष नारायण: श्रीमाऩ्’ ऎऩ्ऱु क्रुष्णऩाय् वन्दु अवदीर्णऩाऩवऩ् श्रिय:पदि यागैयाले, पूर्वाबरादक्षामणम् पण्णि पुरुषगारबूदैयाय् निऩ्ऱु सेर्बिक्कक्कडव पॆरिय पिराट्टियारोट्टैच् चेर्त्ति अनुसन्देयम्।
अदर्म पुत्तियाले स्वदर्मत्तिल् निऩ्ऱुम् निव्रुत्तऩाय् ’अस्तान स्नेह कारुण्य तर्मादर्मदियागुलऩाऩ’ अर्जुऩऩुक्कु पुबुत्सिदङ्गळाऩ स्वस्वरूबादिगळैत् तऩ्बेऱाग अरुळिच्चॆय्गैयाले, वात्सल्य मनुसन्देयम्।
२। ’मत्त: परदरम् नान्यत्’ इत्यादिगळाले तऩ्ऩुडैय सर्वस्मात् परत्वत्तैप् पलविडङ्गळिलुम् अरुळिच्चॆय्द वळवऩ्ऱिक्के, अर्जुऩऩ् ताऩ् पल प्रगारङ्गळालुम् अबरोक्षिक्कुम्बडि पण्णुगैयाले, स्वामित्वमनुसन्देयम्।
’हे क्रुष्ण हे यादव हे सगेदि’ ऎऩ्ऱु इवऩ्दाऩे सॊल्लुम्बडि तेव तेवऩाऩ तऩ्ऩुडैय उत्कर्षत्तैयुमिवऩुडैय निगर्षत्तैयुम् पार्त्तु नॆगिऴविडादे इवऩोडे एगरसऩाय्क् कलन्दु परिमाऱुगैयालुम्, ’आस्ये क्रुहीत्वादुरगस्य पन्दान्’ इत्यादियिल् सॊल्लुगिऱबडिये इवऩुक्किऴिदॊऴिल् सॆय्गैयालुम्, सौशील्यमनुसन्देयम्।
अप्राक्रुदमाऩ तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तै सक्षुर् विषयमाम्बडि पण्णुगैयाले, सौलप्यमनुसन्देयम्।
३।’कम् प्रह्म कम् प्रह्म ४। रसो वैस: रसक्क् ह्येवायम् लप्त्वानन्दी पवदि, ५।सोश्नुदे सर्वान् कामाऩ् सह’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये निरदिशय पोक्यङ्गळाऩ स्वरूबरूब कुणङ्गळै परिच्चेदिक्किलुम् परिच्चेदिक्क वॊण्णाद पडियाऩ ६। ’नगनियमिद कण्डूनान् पाण्डवस्यन्दनाश्वाननुदिन मबिषिञ्जन्नञ्जलिप्तै: पयोबि: – अवदु विददगात्र स्तोत्रसम् स्यूद-मौळिर्दशन वित्रुद रश्मिर्देवगी पुण्यराशि: २।आस्ये क्रुहीत्वा तुरगस्य पन्दान् पार्दात्यमायु:, ७। रुक्मिणी क्रुष्णजन्मनि, ८। ’पोदार् तामरै याळ्’ इत्यादि’ पोक्यदा प्रगर्षत्तैयुडैत्ताय्, अवऱ्ऱिऱ् काट्टिलुम् तिरुवुळ्ळत्तुक्कु मिगवुम् अबिमदमाय्, इच्चाक्रुहीदमाय्, अणैन्द नाय्च्चिमारैयुम् ९। ’अगलगिल्लेऩ्’ ऎऩ्ऱुम्बडि पण्णक् कडवदाय्, अप्राक्रुदमाय्, अगालगाल्यमाय्, १०। ’युवागुमार:’ ११। अरुम्बिऩै अलरै’ ऎऩ्गिऱ तिरुमेऩियैयुम्, १२। ’सॆऩ्ऩि नीण्मुडि’ ऎऩ्ऱुम् १३। ’स्पुरत्किरीडम्’ ऎऩ्ऱुम्, १४। मॆय्यमर् पल्गलऩ्’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादियिल् सॊल्लुगिऱबडिये, किरीडादि नूबुरान्दमाग असम्ग्येयमायिरुक्किऱ तिव्याबरण वर्क्कत्तैयुम्, १५। ’प्रियोसिमे’ ऎऩ्ऱु ताऩरुळिच्चॆय्दबडिये तऩक्कु प्रिय विषयमाऩ अर्जुऩऩुक्कु यदावत् प्रगाशिप्पित्तबडियै, [माम्] ऎऩ्ऱु निर्देशिक्किऱाऩ्। आगैयाले, तिव्यमङ्गळ विक्रहमनुसन्देयम्- १६। ’क्रुष्णम् तर्मम् सनादनम्, १७। शरण्यम् शरणञ्जत्वामाहु:, १८। अम्रुदम् सादनम् सात्यम्, १९। योगोयोग विदान्नेदा, ’वैप्पाम् मरुन्दामडियरै वल्विऩैत्तुप्पाम् पुलऩैन्दुम् तुञ्जक्कॊडाऩ् यवऩ्- ऎप्पालॆवर्क्कुम् नलत्तालुयर्न्दुयर्न्दप्पालवऩॆङ्गळायर् कॊऴुन्दे’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादियिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये, सनादन तर्ममाऩ सित्त सादन स्वरूबम् सॊल्लुगिऱदु।
एग पदार्त्तम्
(४) ’एगम्’ इव्वुबाय विशेषत्तैच् चॊल्लुगिऱविडत्तिलुम् अवदारण प्रयोगमुण्डागैयाले उगारम्बोले इन्द एगशप्तमुम् स्तान प्रमाणत्ताले अवदारण वासगमायिरुक्किऱदु। ’मामेव ये प्रबत्यन्दे, तमेव शरणम् कच्च’ ऎऩ्ऩुम् इत्यादियाऩ प्रबत्ति प्रगरणत्तिले ताऩे सावदारणमाग अरुळिच्चॆय्दाऩिऱे। ’शरणे शरण्’ ऎऩ्ऱुम् ’निऩ् पादमे शरणाग’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादियाले आऴ्वाररुळिच्चॆय्दार्।
इदु तऩक्कु उबायान्दरङ्गळ् व्यावर्त्यमाग माट्टादु, पौनरुक्त्यम् प्रसङ्गिक्कैयाले अनेगम् औषदम् कूडि ऒरु सादनमाग वेण्डुम् उबायान्दर व्याव्रुत्ति एगवसनत्ताले सरिदार्त्तम्। तेवदान्दर व्याव्रुत्ति व्रुत्त परत्वम् सॊल्ल वॊण्णादु। तूरदो निरस्तमागैयाले। मत्यम पुरुषऩिल् प्रदिबात्यमाऩ सित्तसादन प्रबत्तियिल् सादनत्व पुत्ति व्याव्रुत्तियागमाट्टादु, सादनत्तुक्कु योक्यदैयिल्लामैयाले। उण्डागिल् उबायान्दर तुल्यत्वम् प्रसङ्गिक्कुम्। योक्यदा वैयर्दूर्यत्तिल् इद: पूर्वमेव कार्यगरत्वम् प्रसङ्गियादो ऎऩ्ऩवॊण्णादु; अगार्य करत्वमदिगार्य पाव प्रयुक्तमागैयाले, अदिगारि साबेक्षत्वम् तोषायवऩ्ऱु। आगैयाले एगबदम् निरर्त्तगमाग इरुन्ददे ऎऩ्ऩिल्;– उबायान्दरमुम् तेवदान्दरमुम् अनेगत्वमुम् व्यावर्त्यमऩ्ऱे यागिलुम् सित्त सादनत्तिल् सादनत्वबुत्ति व्यावर्दय मागलाम्, अन्वय व्यदिरेगत्ताले सादनमॆऩ्ऱु निऩैक्कलायिरुक्कैयाले। आऩाल् सादनत्वम् प्रसङ्गियादोवॆऩ्ऩ वॊण्णादु। सादनत्वमुण्डाम्बोदु उबायान्दर व्याव्रुत्ति कुलैगैयाले। आऩालुम् प्रबत्ति अबेक्षैदैयागैयाले सित्तसादनत्वबङ्गमुण्डागादोवॆऩ्ऩिल्; उण्डागादु, उबायनैरबेक्ष्यमागैयाले। तदेगोबायत्व प्रदिबत्तियाले अदिगारियिऩुडैय उबासग व्याव्रुत्तिक्कुम् कुऱैयिल्लै। अदिगार्यबेक्षैयाले इदुक्कु मुऩ्बु कार्यगरमिऩ्ऱिक्के पोरुगिऱदु। प्रार्त्तऩै ऎऩ्सॆय्यवॆऩ्ऩिल्; पलदशैयिऱ्पोले इङ्गु प्रार्दऩैयुण्डु। पलदशैयिल् पुरुषार्ददा सित्त्यर्दमाग प्रार्दनम् अबेक्षिदमागक्कडवदु। पारदन्द्र्यम् नित्यमागिऱवोबादि परदन्द्रमाऩ वस्तुदाऩ् सित्वस्तुवागैयाले, सैदन्यगार्यमाऩ अन्द प्रार्दना विशेषमुम् नित्यसित्तमायिरुक्कुम्। इदु त्याज्य कोडियिलुम् अन्वयियादु, उबायगोडियिलुम् अन्वयियादु। ’अदुवुमवऩदु इऩ्ऩरुळे’ ऎऩ्गैयाले प्रबत्ति विशेषत्तुक्कु उबायगार्यत्वमुण्डु इत्तऩैयल्लादु उबायत्वमिल्लै। ईश्वरऩ् उबायमागैयाले इत्तै उबायमॆऩ्ऩ वॊण्णादु। उबायाङ्गमॆऩ्ऩवुम् ऒण्णादु, उबायबूदमाऩ ईश्वर स्वरूबम् सित्तमाय् परमसेदनमाय् सर्वशक्तियुक्त मायिरुक्कैयाले। अङ्गत्वम् कॊळ्ळिल्, ईश्वरऩुक्कु उत्पात्यत्वानित्यत्वानेग रूबत्वङ्गळादल् असैदन्या सामर्त्य साबेक्षदैगळादल् उण्डाम्। अप्पोदु, उबायान्दर व्याव्रुत्ति रूबमाऩ सित्तत्वम् एगरूबत्वम् परमसेदनत्वम् सर्वशक्तियोगम् नैरबेक्ष्यम् तॊडक्कमाऩ तर्मङ्गळुङ्गुलैयुम्। इव्वुबाय विशेषम् स्वव्यदिरिक्तमायिरुप्पदॊऩ्ऱै सहियामैयालेयिऱे आनुगूल्य सङ्गल्बादिगळुक्कु उबायाङ्गत्वमिऩ्ऱिक्के अवगादस्वेदम् पोले सम्बाविद स्वबावत्वमुण्डागिऱदु, प्रबत्तव्य कदङ्गळाऩ रक्षगत्वादिगळ् पोले प्रबन्नगदमाऩ इप्प्रबत्ति विशेषम् स्वरूबानुबन्दियाय्क् किडक्कुमित्तऩै। त्यागत्तुक्कु उबायान्दर पावमुण्डाम् पोदाय्त्तु इदु उबायत्तिलन्दर्बूदमावदु। इव्वदिगारियिऩुडैय ज्ञानगार्यमाय्, राग प्राप्तमाय्, स्वरूबनिष्टमाय्, प्राप्य कोडिगडिदमायिरुक्कुमत्तऩै। परित्यक्तङ्गळाऩ तर्मङ्गळ् पोले स्वीगार्यमाऩ इन्द तर्ममुम् सादनमागिल् साङ्गमाग इरुक्कवेण्डावोवॆऩ्ऩिल्; सादनबूदङ्गळुक्कॆल्लाम् साङ्गत्वनियममिल्लै। पक्तियोगत्तिले अङ्गसाबेक्षदै कण्डोमे ऎऩ्ऩिल्; अदु सादनत्व प्रयुक्तमऩ्ऱु, सात्यत्वप्रयुक्तम्। इन्द तर्मविशेषम् सनादन तर्ममागैयाले ज्ञानगर्म सात्यमाऩ त्याज्य तर्मम्बोले त्याग स्वीगार सात्यमायिरादु, आऩाल् ईश्वर साबेक्षमायिरुक्कक् कुऱैयॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; अदुवुमिल्लै, ईश्वर व्यदिरेगमिल्लामैयाले। आऩालुम् अङ्गसाबेक्षत्तै वेणुमॆऩ्ऩिल्; अदु उबायान्दर्बूदम्। सित्त तर्मम्बोले सात्य तर्ममुम् आगार त्वय विशिष्टमायिरुक्कुम्। इदिल् सात्य तर्मत्तिल् ओरागारम् त्याज्यमायुम् ओरागारम् उत्तेश्यमायुमिरुक्कुम्, सित्त तर्मत्तिलिरण्डुम् उत्तेश्यमायिरुक्कुम्।
शरण शप्तार्त्तम्
(५) ’शरणम्’- कीऴ् स्वीगार्य वस्तुवैच् चॊल्लिऱ्ऱु, इदु स्वीगार्य प्रगारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। त्वयत्तिल् शरणशप्तम् पोले इदुवुमुबाय वासगमायिरुक्किऱदु। “सर्वदर्माऩ् परित्यज्य” ऎऩ्गिऱदुक्कु अनन्दरमाग प्रयुक्तमाऩ शरण शप्तमागैयाले रक्षिदावैच् चॊल्लुगिऱदाग माट्टादु। उबायान्दर परित्यागत्तुक्कु पश्सात्पावियाय् पाबविमोसनत्तुक्कु पूर्व पावियायिरुक्कैयाले उबाय वासगमामित्तऩै।
इव्वस्तुवुक्कु प्राप्यदया स्वीगारत्वमुम् उण्डु। इदिल् प्राप्यदया स्वीगार्यत्तै व्यवच्चेदिक्किऱदु। प्राबग समयत्तिल् पोले प्राप्य समयत्तिलुम् प्राबगान्दर परित्यागम् समाऩमागैयाले, तत्विशिष्टमेयागिलुम् स्वीगारमात्रम् व्यवच्चेदिक्कमाट्टादॆऩ्ऱुम् सॊल्लुवर्गळ्।
आग, शरणशप्तम् इष्ट प्राप्तिक्कुमनिष्ट निव्रुत्तिक्कुम् अव्यवहिदमाऩ सादनबावत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
व्रज शप्तार्त्तम्
(६) ’व्रज’- कीऴ् स्वीगार प्रगारत्तैच् चॊल्लिऱ्ऱु। इदिल् स्वीगारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। कीऴ् परित्याज्यङ्गळागच् चॊल्लप्पट्ट तर्मङ्गळ् सनादन तर्म व्यदिरिक्त तर्मङ्गळागैयालुम् इन्द तर्मन्दाऩ् अवऱ्ऱिल् अन्दर्बूदमाऩालुम् परित्याग विषयमावदु मोक्ष सादनत्व वेषमऩ्ऱिक्के सादनाङ्गत्वमागैयालुम् सर्वदर्म परित्याग प्रदिबादनत्तुक्कुम् सित्त तर्मस्वीगार विदानत्तुक्कुम् परस्पर विरोदमिल्लै
व्रज ऎऩ्ऱदु- ‘पुत्तस्व’ ऎऩ्गिऱबडि। अन्द पुत्तियागिऱदु – त्याज्यगोडियिलुत्तीर्णमाय्, उबायगोडियिल् अननुप्रविष्टमाय्, प्राबगान्दर परित्यागबूर्वगमाय्, पगवत्रक्षगत्वानुमदिरूबमाय्, सैदन्य कार्यमाय्, प्रार्दनागर्बमाय्, पगवन्मुगविगास हेदुवाय्, स्वरूबानुरूबमाय्, व्यबिसार विळम्ब विदुरमायिरुप्पदॊरु अत्यवसायात्मग ज्ञान विशेषम्; इदिल् साराम्शम् विस्रम्ब विशेषमॆऩ्ऱुम् विस्रम्ब विदुरमाऩ पोदु अगार्यगरमॆऩ्ऱुमिडमुम् त्वयत्तिले सॊऩ्ऩोम्। उबायान्दर परित्याग पूर्वगत्वमुम्, स्वस्मिन् उबायत्व प्रदिबत्ति राहित्यमुम्, वात्सल्यादि कुणविशिष्टवस्तु विषयत्वमुम् तॊडक्कमाऩवै, इप्प्रदिबत्ति विशेषत्तुक्कु स्वरूबम्। “मामेगम् शरणम् व्रज” ऎऩ्गिऱदु ताऩे प्रमाणम्। परित्यक्त सात्यसादनऩाय् स्वीगारत्तिलुबायत्व प्रदिबत्तिक्कयोक्यऩायिरुक्कुम् अवऩ् इदुक्कदिगारि। इन्द पुत्तिविशेषम् एगगरणयुक्तमागवुमाम्। इदिलुबायत्वमिल्ला मैयाले पलत्तुक्कु व्यबिसारमिल्लै ऎऩ्ऩुमिडमुम् त्वयत्तिले सॊऩ्ऩोम्।
तऩि त्वयत्तिले सौलप्यादि कुणविशिष्ट वस्तु कोसरत्वम् इरण्डिलुमुण्डु। त्याग विशिष्टत्वमुम् नैरबेक्ष्यमुम् इङ्गु अदिरिक्तमाऩ अर्त्तम्;
आग, पूर्वार्दत्ताले –१ त्याज्य स्वरूबत्तैयुम्, २ तत्पाहुळ्यत्तैयुम्, ३ त्यागत्तैयुम्, ४ तत्प्रगारत्तैयुम्, ५ अदऩुडैय अङ्गत्वत्तैयुम्, ६ स्वीगार्य वस्तुस्वरूबत्तैयुम्, ७ इदिऩुडैय नैरबेक्ष्यत्तैयुम् ८ स्वीगार प्रगारत्तैयुम्, ९ स्वीगारत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱु।
अहम् पदार्त्तम्
इऩिमेल्, प्रबत्तव्यक्रुत्यत्तैयुम्, प्रबन्नक्रुत्यत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु। विरोदि निवर्दगत्वम् प्रबत्तव्य क्रुत्यम्; निर्बरत्वम् प्रबन्नक्रुत्यम्। ’अहम्’ – सर्वज्ञत्वादि कुणविशिष्टऩाऩ नाऩ्, कीऴ्, उबाय परिक्रहत्तुक्कु एगान्दङ्गळाऩ कुणविशेषङ्गळैच् चॊल्लिऱ्ऱु। इङ्गु, कार्यगरत्वत्तुक्कु एगान्दमाऩ कुणविशेषङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु। वात्सल्यादिगळिल्लाद पोदु उबाय परिक्रहमिऩ्ऱिक्के ऒऴियुमाप्पोले, ज्ञानादिगळिल्लाद पोदु कार्यगरमऩ्ऱिक्केयॊऴियुम्। असित्तुम् सेदऩऩुम् सेदनान्दर्यामित्वमुम् परत्वमुम् व्यूहमुम् तॊडक्कमाऩवैगळल्ल व्यावर्त्यम्। विबवान्दरङ्गळुम् इव्विबवन्दऩ्ऩिल् मुऩ्ऩुम् पिऩ्ऩुम् व्यावर्त्यम् तेहेन्द्रिय मन: प्राणादिगळिले आत्मबुत्ति पण्णियिरुक्कुमवऩुडैय अहम् शप्त प्रयोगम् तत्तत्वस्तुमात्र पर्यवसिदमायिरुक्कुम्। तेहादुत्तीर्ण वस्तुमात्र विषय ज्ञानवाऩुडैय अहम् शप्तप्रयोगम् सेदन पर्यवसिदमायिरुक्कुम्, ईश्वरऩुडैय अहम् शप्त प्रयोगम् उबयव्याव्रुत्तमायिरुक्कुम्।
ज्ञानमुम् शक्तियुम् शेषित्वमुम् पूर्त्तियुम् इव्विडत्तै अनुसन्देयम्। इवै इल्लादबोदु मेल् सॊल्लुगिऱ विरोदि निव्रुत्तिगूडादु। इङ्गु शक्तियाग निऩैक्किऱदु, १। ’याऩुमिसैन्दु’ ऎऩ्ऱुम् २। ’इसैवित्तॆऩ्ऩै’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये, सेदऩऩुडैय अविवाद जननत्तुक्कुम् संसार विमोसनत्तुक्कुमडियाऩ सामर्त्यत्तै। अत्तैप्पऱ्ऱ, प्रळयाबत्विमोसनमुम्, सर्वसौलप्यमुम्, सर्ववस्तुक्कळिलुम् परिसमाप्य व्याबन व्रुत्तियुम् तॊडक्कमाऩवै अत्यन्द सुशगङ्गळॆऩ्ऩुम्बडियिरुक्कुम्। इदिल् सॊल्लुगिऱ कुणविशेषङ्गळ् सेदऩऩुडैय अनन्य सादनत्वत्तुक्कुमीश्वरऩुडैय पलप्रदात्रुत्वत्तुक्कुम् उबयुक्तङ्गळायिरुक्कुम्। माम् ऎऩ्ऱु ’उत्त्रुदरदिसरण:’ ऎऩ्गिऱबडिये इवऩ् काल् तऩ् तलैयिले पडनिऱ्कुम् निलैयैच्चॊऩ्ऩाऩ्, अहम् ऎऩ्ऱु – तऩ् काल् अवऩ्दलैयिले पडनिऩ्ऱनिलैयैच् चॊल्लुगिऱाऩ्, ३। ‘तेर् मऩ्ऩर्क्काय् अऩ्ऱु तेरूर्न्दाऩागिलुम्- तार्मऩ्ऩर् तङ्गळ् तलैमेलाऩ् साऴले’ ऎऩ्ऱदिऱे माम् ऎऩ्ऱु- कैयुमुऴवु कोलुमाय् निऩ्ऱ वेषत्तैक्काट्टिऩाऩ्। अहम् ऎऩ्ऱु कैयुम् तिरुवाऴियुमाय् निऩ्ऱ वेषत्तैक् काट्टुगिऱाऩ्। सॆऴुन्दार् विसयऩिऱे। १। ’पऱ्ऱलर् वीयक्कोल् कैयिल् कॊण्डु, २। सङ्गॊडु सक्करमेन्दुम् तडक्कैयऩ्’ ऎऩ्ऩा निऩ्ऱदिऱे। माम्- ऎऩ्ऱु तर्मङ्गळैक् कुलैक्कुम् निलैयैक्काट्टिऩाऩ्; अहमॆऩ्ऱु- अदर्मङ्गळैक् कुलैक्कुम् निलैयैक् काट्टुगिऱाऩ्। माम् ऎऩ्गिऱदु- उक्तिक्कु विबरीदमाऩ निलैयै, अहमॆऩ्गिऱदु। अनुष्टाऩत्तुक्कु विबरीदमाऩनिलैयै।
त्वा पदार्त्तम्
’त्वा’- सात्यमाऩ सादनङ्गळै सवासनमाग त्यजित्तु सित्तोबाय स्वीगारम् पण्णियुम्, तेहात्मप्रमम् तऩ्ऩैयुम् तेहादुत्तीर्णमाऩ आत्म वस्तुविल् स्वादन्द्र्य पुत्तियैयुम् अन्यशेषत्व प्रदिबत्तियैयुम् तच्चेषत्वमात्र पुत्तियैयुम्। सात्यान्दरङ्गळिल् सात्यदाबुत्तियैयुम्, सादनान्दरङ्गळिल् सादनत्व पुत्तियैयुम्, सित्तोबाय स्वीगारत्तिलुबायत्व पुत्तियैयुम्, क्षुत्र सात्यङ्गळगप्पड प्रव्रुत्ति सात्यमायिरुक्क तुर्लबमाऩ मोक्ष पुरुषार्दत्तुक्कु निव्रुत्ति सात्यत्वम् अगडिदमॆऩ्गिऱ पुत्ति विशेषम् तॊडक्कमाऩवऱ्ऱैयुम् सवासनमाग त्यजित्तिरुक्किऱ उऩ्ऩै।
कीऴिऱ्पदत्तिल् ईश्वर स्वरूबम् सॊल्लिऱ्ऱु; इप्पदमदिगारि स्वरूबत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। अङ्गु सर्वज्ञत्व सर्वशक्तित्वङ्गळुम् प्राप्तियुम् नैरबेक्ष्यमुम् सॊल्लप्पट्टदु; इङ्गु, अज्ञानाशक्तिगळैयुम् अप्राप्तियैयुम् आगिञ्जन्यत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु। स्वीगारत्तिल् उबायबुत्तियिलुम् अगप्पडच् चोम्बऩायिरुक्किऱ उऩ्ऩै। इन्द प्रदिबत्ति विशेषत्तिलुमुबाय पुत्तियनुवर्दिक्कुमागिल् उबयान्दरत्तोडु ऒक्कुमित्तऩै। ईश्वरऩे उबायमॆऩ्गिऱ अत्यवसाय विशेषत्तिल् सादनत्वबुत्तियुम् असक्रुत्करणमुम् उण्डाऩ पोदु, तदेगोबायत्वमिल्लै। आग ऎल्लाम् कूड, त्यागच्स्वीगार विशिष्टऩाऩ उऩ्ऩै ऎऩ्ऱबडि।
सर्वबाब पदार्त्तम्
(६) ’सर्व पाबेप्य:’ कीऴ् निव्रुत्तिक्कु एगान्दमाऩ कुणविशेषङ्गळैच् चॊल्लिऱ्ऱु; इदु निवर्त्यस्वरूबत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। पाबमागिऱदु इष्ट विरोदियायिरुक्कुमदुम्, अनिष्टहेदु वायिरुक्कुमदुम्। मोक्षप्रगरणमागैयाले इव्विडत्तिल् इष्टविरोदिगळागिऱऩ– पगवल्लाब विरोदिगळ्। ज्ञान विरोदियुम् रुसिविरोदियुम् उबाय विरोदियुम् पण्डे निव्रुत्त मायिऱ्ऱु। इऩि प्राप्ति विरोदियिऱेयुळ्ळदु; अत्तै प्रदिबादिक्किऱदिप्पदम्। १।’पुण्यबाबे विदूय’ ऎऩ्ऱुम् २। ’सार्न्द इरुवल्विऩैगळुम् सरित्तु’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिले पाबत्तोबादि पुण्यमुम् त्याज्यमागच् चॊल्लिऱ्ऱिऱे; आगैयाले, पुण्य पाबङ्गळिरण्डैयुम् पाब शप्तत्ताले सॊल्लुगिऱदु।
पहुवसनत्ताले- अवऱ्ऱिऩुडैय पाहुळ्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। अदावदु- ३। ’पॊय् निऩ्ऱ ज्ञानमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुम् अऴुक्कुडम्बुम्’ ऎऩ्गिऱबडिये- अज्ञानम् तॊडङ्गि शरीरसम्बन्द मॆल्लैयाग उण्डाऩवै।
शरीरबादसमयत्तिल् ईश्वर स्म्रुदिक्कु विषयबूदऩाम्बडियुम्, वाङ्मनसादिलयप्रगारमुम्, उत्क्रमणप्रगारमुम्, हार्दानुक्रह कार्यमाऩ मार्ग विशेषप्रगाशमुम्, ह्रुदयगुहानिर्गमनमुम्, सूक्ष्मशरीर संसर्गमुम्, अर्सिर् वासर शूक्लबक्षोत्तरायण संवत्सर वायु पास्कर सन्द्र वित्युत् वरुणेन्द्र प्रजाबदिगळागिऱ आदिवाहिगर्गळुडैय श्लागा विशेषङ्गळुम्, अण्डावरणादिक्रमणमुम्, प्रक्रुदिलङ्गनमुम्, विरजाप्राप्तियुम्, सूक्ष्मशरीर विश्लेषमुम्, अमानवगरस्पर्शमुम्, अगालगाल्यदिव्यदेश प्राप्तियुम्, अबहदबाप्मत्वादि कुणगणप्रादुर्बावमुम्, पगवत्सङ्गल्ब कल्बिद तिव्यदेह प्रवेशमुम्, अप्राक्रुदसरस्संसर्गमुम्, तिव्याप्सरस् सङ्गसत्कारमुम्, अप्राक्रुदमण्डलप्राप्तियुम्, पगवत्सळरप्यादि संसर्गमुम्, अप्राक्रुद कोबुरप्राप्तियुम्, सूरिबरिषत् प्रत्युत्कमनमुम्, राजमार्गगमनमुम्, प्रुह्मवेश्म प्रवेशमुम्, सूरिबरिषन् मण्डब प्राप्तियुम्, सबत्नीगसर्वेश्वर तर्शनमुम्, स्तुदिप्रणामाञ्जलि प्रमुग सम्ग्रमानुवर्त्तनमुम्, परमात्म समीब प्राप्तियुम्, पादबीड पर्यङ्गारोहणमुम्, पगवत्सङ्गसङ्गमुम्, आलोगनालाबालिङ्गनात्यनुबवमुम्, स्वस्रूब कुणविक्रहात्यनुबवजनिद प्रीदिप्रगर्षमुम्, नानाविद विक्रह परिक्रह पूर्वग सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तोसिदमाऩ सर्वप्रगार कैङ्गर्यगरणमुमागिऱ प्राप्ति विशेषङ्गळ् इदुक्कनन्दरत्तिले अनुसन्देयङ्गळ्।
सर्वशप्तत्ताले “सर्वदर्माऩ् परित्यज्य” ऎऩ्ऱु त्याज्यङ्गळाग विहिदङ्गळाय् पोगबुत्त्या अनुष्टेयङ्गळायिरुक्किऱ तर्मङ्गळिलुबायत्व पुत्तियैयुम्, अबुत्तिबूर्वगमाग अनुष्टिदमाऩ उत्तरागत्तैयुम्, प्रारप्तत्तैयुम्, लोगसम्ग्रहार्दमाग अनुष्टेयङ्गळाऩ तर्मविशेषङ्गळिल् स्वार्ददा पुत्तियैयुम् आव्रुत्त प्रव्रुत्तियैयुम्, पगवत् पागवद विषयङ्गळिलुबसार पुत्त्या पण्णुमबसारङ्गळैयुम्, परि- ऎऩ्गिऱ उबसर्गत्तालुम् एग-शप्तत्तालुम् सॊऩ्ऩवऱ्ऱिऩुडैय अनुवर्त्तियैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
अदिगारि कुऱैयाले यादल्, उबायबूदऩाऩ ईश्वरऩ् कुऱैयालेयादलिऱे पाबङ्गळिल् सिऱिदु किडप्पदु। उबायान्दर परित्यागमुम् सित्तोबाय परिक्रहमुम् पुष्कलमागैयाले, अदिगारि पक्कल् कुऱै यिल्लै; ज्ञान शक्त्यादि पुष्कलमागैयाले, उबायबूदऩाऩ ईश्वरऩ् पक्कल् कुऱैयिल्लै;
मोक्षयिष्यामि पदार्त्तम्
(१०) ’मोक्षयिष्यामि’ – कीऴिल् मूऩ्ऱुबदमुम्, निवर्दग स्वरूबत्तैयुम् निवर्त्याश्रयत्तैयुम्, निवर्त्यत्तैयुम्, तत्पाहुळ्यत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱु। इन्द पदम्, निव्रुत्तियैयुम् निव्रुत्ति प्रागारत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु।
१। “सुम्मॆऩादे कै विट्टोडि तूऱुगळ् पाय्न्दऩवे’ ऎऩ्गिऱबडिये- अनादिगाल सञ्जिदङ्गळाऩ कर्मव्विशेषङ्गळॆल्लाम् उऩ्ऩैक्कण्डु कूसि ताऩेविट्टुप् पोम्बडि पण्णुगिऱेऩ्। २। ’वाऩोमऱि कडलो’ ऎऩ्ऱुम् ३। ’याऩुमॆऩ्ऩॆञ्जुम् इसैन्दॊऴिन्दोम्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये – वेऱु सिलरुडैय इसैवुगॊण्डु पहु प्रयासत्ताले पोक्कवेण्डादे, तऩ्ऩडैये विट्टुम्बोम्बडि पण्णुगिऱेऩ्। पूर्वागत्तोडु उत्तरागत्तोडु वासियऱ प्रदिबन्दगङ्गळॆल्लाम् अक्निस्प्रुष्टमाऩ इषीगदूलम् पोले ’आयर् कुलत्तिऩिल् तोऩ्ऱुम् मणिविळक्कै’ किट्टिऩाल् ४। ’तीयिऩिल् तूसागुम्’ ऎऩ्गिऱ पडिये पिणमुङ्गाण वॊण्णादबडि तक्तमाय्प् पोमिऱे। पाबङ्गळागिऩ्ऱऩ– कुप्पैयिलामणक्कुबोले उयरवॆऴुन्दु पाम्बु पोलेमिडत्तैप्पिडिप्पदॊऩ्ऱिऱे। सेदनऩ् पण्णिऩ कर्मङ्गळ् क्षणत्वंसिगळागैयाले अप्पोदे नशित्तुप्पोम्, अज्ञऩागैयाले कर्दावाऩविवऩुम् मऱन्दुबोम्; स्वद: सर्वज्ञऩाऩ ईश्वरऩ् ऒऩ्ऱॊऴियामे उणर्न्दु कॊण्डिरुन्दु प्राप्त कालङ्गळिले प्राप्त पलङ्गळैत्तप्पामे निऱुत्तु अनुबविप्पिक्कुम्। आगैयाले कर्मङ्गळागिऱऩ- अवऩुडैय निक्रहङ्गळ्। ‘इक्कर्मङ्गळैप् पण्णिप्पोरुगिऱ सेदऩऩ्, सत्त्वम् तलैयॆडुत्तु ऒरुक्काल् अवऩ् तिरुवडिगळिले तलैसाय्त्ताल्, विलक्कामै पऱ्ऱासाग रक्षण स्वबावनायिरुक्कुम्। ईश्वरऩ् इव्वळवुम् पॆऱ्ऱाल् विडाऩिरे। आगैयाले। इवऩुडैय पूर्वागत्तै क्षमित्तु उत्तरागत्तिल् अविज्ञादावायिरुक्कुम्। इऩि यारैक् कैक्कॊण्डु अवै जीविप्पदु? “उणर्न्दबोदु इवऩ् पक्कल् व्यामोहदिशयत्ताले “नऩ्ऱु सॆय्दार्” ऎऩ्ऱु अवैदऩ्ऩै कुणमागक् कॊळ्ळुगैयाले, इव्वदिगारिक्कु ऒरुप्रगारत्तालुम् अनादि कालार्जिदङ्गळाऩ कर्म विशेषङ्गळैक् कुऱित्तञ्ज वेण्डा। ’मोक्षयिष्यामि’ ऎऩ्गिऱ वार्त्तै तप्पादॆऩ्ऱु विश्वस्तऩायिरुक्कुम् अत्तऩै वेण्डुवदु” ऎऩ्ऱु नम्जीयररुळिच् चॆय्वर्। २। ‘पोर्त्त पिऱप्पॊडु नोयॊडु मूप्पाडु इऱप्पु अवै पेर्त्तुप् पॆरुन्दुऩ्बम् वेरऱ नीक्कित् तन्दाळिऩ् कीऴ्च्चेर्त्ति अवऩ् सॆय्युम् शेमत्तैयॆण्णित् तॆळिवुऱ्ऱु, ३। ‘तॆळिवुऱ्ऱु वीविऩ्ऱि निऩ्ऱवर्क्कु इऩ्बक् कदिसॆय्युम्’ ऎऩ्ऱु अरुच्चुऩऩुक्कु अरुळिच्चॆय्द वार्त्तैयऱिन्दवर्गळुक्कु अनिष्ट निव्रुत्ति पूर्वगमाऩ इष्टप्राप्तियऩ्ऱो पलम्। आयिरुक्क अनिष्ट निव्रुत्ति मात्तरत्तैये पलमागच् चॊल्लुवाऩॆऩ्, पगवल्लाब विदुरमाग अनिष्ट निव्रुत्ति मात्रमे पलमायिरुप्पदु केवलनुक्कऩ्ऱो, मुमुक्षुवाऩ इव्वदिगारिक्कु इरण्डुम् पलमाय्, अदुदऩ्ऩिल् इष्टप्राप्ति प्रदान पलमायिरुक्कुम्। अत्तैच् चॊल्लादे तदङ्गदया उबादेयमाऩ प्रदिबन्दग निव्रुत्ति मात्रत्तैये पलमागच् चॊल्लि विडुवाऩेऩॆऩ्ऩिल्:– विरोदि निव्रुत्तियुम् पगवत् प्राप्तियुमागिऱ पलत्वयत्तैवैत्तुक् कॊण्डु ऒरुबलत्तैच् चॊऩ्ऩाल् पलान्दरम् तऩ्ऩडैये वरुगैयाले सॊल्लिऱ्ऱिल्लै। ४। ’मामेवैष्यसि सत्यन्दे’ ऎऩ्ऱु- कीऴिलुबायत्तुक्कुच् चॊऩ्ऩ पलन्दाऩे इव्वुबायत्तुक्कु पलमागैयाल् वेऱु इदऱ्कु पलमिऩ्ऱिक्केयॊऴिगैयाले। पलगदनम् पण्णिऱ्ऱिल्लैयॆऩ्ऩवुमाम्।
आऩाल् विरोदि निव्रुत्ति तऩ्ऩैच् चॊल्लुवाऩॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; ’मामेवैष्यसि’ ऎऩ्ऱु- स्वप्राप्ति लक्षणमाऩ पलत्तैयाय्त्तु- अङ्गुच् चॊल्लिऱ्ऱु; अदुक्कु पूर्वबावियाय् प्रदिबन्दग निव्रुत्ति पूर्वगमायिरुक्किऱ पलविशेषम् अङ्गु अनुक्तमागैयाले तात्रुशमाऩ पलविशेषमिव्वदिगारिक्कु अदिगारमागैयालुम् इङ्गुच् चॊल्लिऱ्ऱु। इवऩुक्कबिलक्षिदमाय् पगवदनुबवादि रूबमायिरुक्किऱ प्रदानबलम्, तिरोहिदङ्गळायिरुक्किऱ मणित्युमणि तीबादिगळिनुडैय प्रगर्षादिगळैप्पोले स्वदस्सित्तमाय् प्रदिबन्दग निव्रुत्तिमात्र सागाङ्ग्षमायिरुक्कैयाले, निव्रुत्ति प्रदिबन्दगऩाऩ इवऩुक्कु स्वद: एव आविर्बावमाय् इरुप्पदॊऩ्ऱागैयाले तऩित्तुच् चॊल्ल वेण्डाविऱे १।’वऴित्तङ्गुवल् विऩैयै’ ऎऩ्ऱुम् २। ’कण्णबिराऩै विण्णोर् करुमाणिक्कत्तै यमुदै- नण्णियुम् नण्णगिल्लेऩ् नडुवेयोरुडम्बिलिट्टु’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- तेह सम्बन्द प्रमुगमाऩ प्रदिबन्दग वर्गमौबादिगमायिऱे इरुप्पदु; आगैयाले, वन्देऱियाऩ विरोदि कऴिन्दाल् तऩ्ऩडैये वरुगैयाले सॊल्लिऱ्ऱिल्लै।
शरीरबाद समयत्तिल् ईश्वर स्म्रुदिक्कु विषय पूदनाम्बडियुम्, वाङ्मननादि लयप्रगारमुम्। हार्त्रानुक्रह कार्यमाऩ मार्ग विशेष प्रगाशमुम्, ह्रुदयगुहनिर्गममुम्, सूक्ष्म शरीर संसर्गमुम्, अर्सिर्वासर शुक्ल पक्षोत्तरायण संवत्सर वायुबास्कर सन्द्र वित्युत्वरुणेन्द्र प्रजाबदिगळागिऱ आदि वाहिगर्गळुडैय श्लाक्या विशेषङ्गळ्, अण्डादारणादि क्रमणमुम्, प्रक्रुदि लङ्गनमुम्, विरजा प्राप्तियुम्, सूक्ष्म शरीर विश्लेषमुम्, अगाल काल्य तिव्यदेश प्राप्तियुम्, अबहद पाप्मत्वादि कुण कण प्रादुर्बावमुम्, पगवत् सङ्गल्ब कल्बिद तिव्यदेह प्रवेशमुम्, अप्राक्रुद संसर्गमुम्, तिव्याप्सर सङ्ग सत्कारमुम्, अप्राक्रुद मण्डब प्राप्तियुम्, पगवत् सौलप्यादि संसर्गमुम्, अप्राक्रुद कोबुर प्राप्तियुम्, सूरिबरिष्क्रुदत्युर्गमनमुम्, राजमार्गगमनमुम्, प्रह्म वेश्म प्रवेशमुम्, सूरिबरिषन्मण्डब प्राप्तियुम्, सबत्नीग सर्वेश्वर तर्शनमुम्, सूरि प्रणामाञ्जलि प्रमुग ससम्ब्रमाऩुवर्दनमुम्, परमात्म समीब प्राप्तियुम्, पादबीड पर्यङ्गारोहणमुम्, पगवदुत्सङ्गमुम्, आलोगनालोबालिङ्गनादि सम्बवमुम्, स्वस्व रूबगुण विक्रहात्यनुबवजनिद प्रीदि प्रगरमुम्, नानाविद विक्रह परिक्रहबूर्वग सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तोसिदमाऩ सर्वप्रगार कैङ्गर्य करणमुमागिऱ प्राप्ति विशेषङ्गळ्, इदुक्कनन्दरत्तिले अनुसन्देयङ्गळ्।
माशुस शप्तार्त्तम्
(११) माशुस: कीऴॆल्लाम् कूड, शोगनिव्रुत्तिक्कु वेणुम् परिहरङ्गळै विस्त्रुदमागच् चॊल्लिऱ्ऱु। इप्पदम् शोग निव्रुत्तियैच् चॊल्लुगिऱदु। सादनान्दर सम्बन्दमुम्, सुगर सादना तर्शनमुम्, विरोदिसमूहानुव्रुत्तियुमिऱे शोगगारणम्।
तुष्करङ्गळाऩ सादनान्दरङ्गळै वासना सहिदमाग त्यजिक्कच् चॊल्लुगैयाले, सादनान्दर निबन्दनमाग शोगिक्कवेण्डा। सर्व सुलबऩाय्, निरुबादिग वत्सलऩाय् सर्वस्वामियाय् शीलवाऩाय् निरबेक्ष सादनबूदऩाय् परमगारुणिगऩायिरुक्किऱ तऩ्ऩै निरबेक्ष सादनमाग स्वीगरिक्कच् चॊल्लुगैयाले, सुग सादनादर्शनत्ताले शोगिक्कवेण्डा। ’सर्वज्ञऩाय् सर्वशक्तियाय् अवाप्तसमस्तगामऩाय् प्राप्तऩायिरुक्किऱ नाऩ्, सांसारिग सगल तुरिदङ्गळैयुम् सवासनमागप् पोक्कि, निरदिशयानन्दयुक्तऩाम्बडि पण्णुगिऱेऩ्’ ऎऩ्गैयाले, विरोदि पाहुळ्यत्तैयनुसन्दित्तु शोगिक्कवेण्डा। उबायस्वरूबत्तै यनुसन्दित्तालुम् शोगिक्क योक्यदैयिल्लै; अदिगार्स्वरूबत्तै अनुसन्दित्तालुम् शोगिक्कयोक्यदैयिल्लै; पलस्वरूबत्तै अनुसन्दित्तालुम् शोगिक्कयोक्यदैयिल्लै; उबायम् सुशक्त मागैयाले उबायत्तिऩुडैय तुष्करत्व निबन्दऩमाग शोगमिल्लै। अदिगारिक्कु कर्दव्यमिल्लामै याले तन्निबन्दऩमाग शोगिक्कवेण्डा। सर्वबाबमोक्षत्तै पलमागच् चॊल्लुगैयाले पलस्वरूब युक्तमाग शोगिक्कवेण्डा; त्याज्यङ्गळिल् किडप्पदॊऩ्ऱिल्लामैयाले शोगिक्कवेण्डा; कर्दव्यम् मानसव्याबार मात्रमागैयाले शोगिक्कवेण्डा; प्रदिबन्दगम् निश्शेषमाग निव्रुत्तमागैयाले तऩ्ऩिमित्तमाग शोगिक्क योक्यदैयिल्लै;
उबायान्दर श्रवणत्तिल् शोगियादॊऴिगैक्कु योक्यदैयिल्लादाप्पोले इव्वुबाय श्रवणत्तिल् शोगिक्क योक्यदैयिल्लै। सादनान्दर श्रवणत्तिल् शोगानुव्रुत्तियुम् ज्ञात्रुत्वगार्यम्। सित्त सादन श्रवणत्तिल् शोगाबावमुम् ज्ञात्रुत्व कार्यम्। उबायान्दर श्रवणत्तिल् शोगाबावमुण्डाय्त्तागिल् त्याग स्वीगारङ्गळिल् अन्वयमिल्लै; प्रबत्त्युबाय परिक्रहत्तुक्कुप् पिऩ्बु शोगानुव्रुत्तियुण्डाय्त्तागिलुम् त्याग स्वीगारङ्गळिलन्वयमिल्लै। स्वामिक्काय्त्तु पलित्वमुळ्ळदु; पलियायिरुक्कुमवऩुक्काय्त्तु उबायानुष्टात्रुत्वमुळ्ळदु। स्वामि, स्वम्माऩ वस्तुवैयिऴन्दाल् शोगिक्कुम्, पलि पलमिल्लाद पोदु शोगिक्कुम्, अनुष्टादा अनुष्टान विरोदम् पिऱन्दाल् शोगिक्कुम्; मूऩ्ऱिलुम् उऩक्कु अन्वयमिल्लामैयाले प्राप्तियिल्लै। मुऩ्बु शोगित्तिलऩागिल् उबायादिगारमिल्लै, ’पिऩ्बु शोगित्ताऩागिल् उबेयादिगारमिल्लै। मुऩ्बु शोगित्तिलऩागिल् उबयान्दर तोषमऱिन्दिलऩाम्, पिऩ्बु शोगित्ताऩागिल् उबायगुणमऱिन्दिलऩाम्। शोगा नुव्रुत्तिक्कुहेदु उबायज्ञानम्।
शोगनिव्रुत्तियैयुम्, सर्वबाब विमोसनत्तैयुम्, अप्पाबङ्गळुक्काश्रयमाऩ सेदऩऩुडैय स्वरूबत्तैयुम्, अवऱ्ऱिऱ्कु निवर्त्तगऩाऩ ईश्वरऩुडैय ज्ञान शक्त्यादिगुणविशेषङ्गळैयुम्, अवैगार्यगरमाम्बडि पण्णक्कडवदाय् सेदनगदमायिरुक्किऱ पुत्तिविशेषत्तैयुम्, पुत्ति विशेष प्रगारत्तैयुम्, पुत्ति विशेषत्तिल् उबायत्व पुत्तिराहित्यत्तैयुम्, पुत्ति विशेष विषयत्तैयुम्, अदुक्कङ्गबूदमाऩ पुत्यन्दर तत्परिगर परित्यागत्तैयुम्, अदुक्कु योक्यदा पादगङ्गळाऩ तदिदरङ्गळिऩुडैय त्यागत्तैयुम् सॊल्लित् तलैगट्टुगिऱदु।
सरमश्लोग प्रगरणम् सम्बूर्णम्
श्रीमदे रामाऩुजाय नम:
परन्दबडि
३।वदु, त्वय प्रगरणम्
उबोत्कादम्
तिरुमन्द्रत्ताले सुशिक्षिदमाऩ पगवदनन्यार्ह शेषत्व ज्ञानत्तैयुडैयऩाय्, सरम श्लोगत्ताले पगवत् प्राप्तिक्कु, प्रबत्ति व्यदिरेगेण विळम्बविदुरमाय् स्वरूबानुरूब मायिरुप्पदॊरु सादन विशेषमिल्लै ऎऩ्ऱु निर्णयित्तु प्राबग स्वीगार पूर्वग प्राप्यत्तै लबिक्कवेणुमॆऩ्गिऱ कौदुगत्तैयुडैयऩायिरुक्कुमदिगारिक्कु; स्वशेषत्वानुरूबमाऩ उबायोबेयङ्गळै प्रदिबादिक्किऱदु त्वयम्।
ज्ञानत्तुक्कु पलम् तदनुरूबमाऩ अनुष्टाऩमागैयाले रहस्यत्वयत्तिलुम् प्रदिबादिदमाऩ उबायोबेय विषय ज्ञानम् अनुष्टाऩ शेषमायिऱे इरुप्पदु,
आगैयाले उबाय विषय ज्ञानत्तिऩुडैय साबल्य हेदुबूदमाऩ उबायानुष्टाऩत्तै प्रदिबादिक्किऱदु पूर्ववाक्यम्; उबेय विषय ज्ञानसाबल्य हेदुवायिरुक्किऱ उबेयानुष्टाऩत्तुक्कु पूर्वबावियायिरुक्किऱ उबेय प्रार्दनत्तै प्रदिबादिक्किऱदु उत्तरवाक्यम्।
इदिल् प्रदिबादिदमाऩ उबायानुष्टाऩमुम्, उबेय प्रार्दनैयुमिल्लादबोदु इव्वदिगारिक्कु सादग व्याव्रुत्तियुम् सात्यान्दरनिष्टादि व्याव्रुत्तियुमिऩ्ऱिक्केयॊऴियक्कडवदु।
आगैयाले, स्वरूबानुरूबमाऩ सादन सात्यङ्गळिरण्डैयुम् प्रदिबादिक्किऱ वाक्यत्वयमुम् अनुसन्देयमायिरुक्कुम्।
पूर्व वाक्यानुसन्दानमिल्लादबोदु पगवदेग सादनत्व लाबमिल्लै; उत्तर वाक्यानुसन्दान मिल्लाद पोदु पगवदेग सात्यत्वलाबमिल्लै; उत्तर वाक्यानुसन्दानम् सादऩऩुक्कुम् सादारणमायिरुक्कुम्। पूर्व वाक्यानुसन्दानम् अदिगारित्वय सादारणमायिरुक्कुम्; आगैयाले, उबयानुसन्दानमुम् उण्डाऩालाय्त्तु अदिगारित्रय व्याव्रुत्तियुम् उण्डावदु।
वाक्यत्वयत्तिलुम् प्रदिबादिक्कप्पडुगिऱ सादन सात्यङ्गळैयॊऴिन्द इदर सादनसात्यङ्गळिरण्डुक्कुम् स्वरूबानुरूबत्वम् अविशिष्टमायिरुक्कुमागैयाले, अवै त्याज्यङ्गळागक्कडवऩ। इवै इवऩुक्कु स्वरूबत्तुक्कनु रूबङ्गळायिरुक्कैयाले अत्यन्दम् उबादेयङ्गळागक्कडवदु। स्वरूबानुरूबमायिरुक्किऱ इन्द उबायोबेयङ्गळिऱे वेददात्पर्यविषयम्।
१। ’तस्मादबि वत्यम् प्रबन्नन् प्रदिप्रयच्चन्दि, २। तस्माऩ् न्यास मेषान् दबसामदिरिक्त माहु:’ ३। ’न्यास एवात्यरेसयत्’ ४। ’यो प्रह्माणम्’ ५। ’तमेव शरणम् कद:’ ६। ’सक्रुदेव प्रबन्नाय’ १। ’पत्ताञ्जलिबुडम्’ । ’महत्याबदिसम् प्राप्तेस्मर्दव्य:’ ३। ’नम: सक्रुर्जनार्दनम्’ ’४। अनन्य सात्येस्वाबिष्टे’ ५। ’येन येन तादा कच्चदि’ ६। ’अनुसञ्जरन्’ ७। ’अहम् सर्वम् करिष्यामि’ ८। ’क्रियदामिदि माम् वद’ ९। ’तन्नियुक्त: करिष्यामि’ ऎऩ्ऱु इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- इन्द उबायोबेयङ्गळ् ताऩ् श्रुदि स्म्रुदीदिहासादि सित्तङ्गळावऩवळवऩ्ऱिक्के, १०। ‘कऴल्गळवैये शरणागक्कॊण्ड, ११। नागणैमिसै नम्बिराऩ् शरणे शरण्, १२। अडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩे, १३। नायेऩ् वन्दडैन्देऩ्, १४। उलगमळन्द पॊऩ्ऩडियैयडैन्दुयन्देऩ्, १५। ’त्वत्पादमूलम् शरणम् प्रबत्ये, १६। अनन्य शरणश् शरणमहम् प्रबत्ये’, १७। ’वऴुविलावडिमै सॆय्यवेण्डुम् नाम्, १८। ‘अडियेऩै आट्कॊण्डरुळे। १९।’ऐगान्दिग नित्यगिङ्गर: प्रहर्षयिष्यामि, २०। ‘नित्यगिङ्गरो पवानि’ ऎऩ्ऱु, इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- आऴ्वार्गळुम्, आसार्यर्गळुम् अनुष्टित्तदुम् प्रार्दित्तदुम् इवऱ्ऱैयेयागैयाले, नमक्कुमिवैये उबादेयङ्गळ्।
प्रमाणिगत्व मुण्डेयागिलुम् आसार्य रुसिबरिक्रुहीदत्व मिल्लादबोदु आदरणीयमिल्लैयिऱे। प्रमाणिगत्व मुण्डायिरुक्कच्चॆय्देयुम्, शिष्टर्गळुडैय अनुष्टाऩ राहित्यत्ताले इऱे। अष्टगैयिल् पशुविशसनम् अगर्दव्यमागिऱदु।
२१। ’आसार्यवान् पुरुषोवेद’, २२। ‘पवद: परमोमद:, २३। ‘तर्मज्ञसमय: प्रमाणम्’ २४। ‘आसार्यनिष्टामन्विष्य’, इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- आदरणीयदैक्कु प्रदान हेदुवाऩ आसार्य रुसिबरिक्रहम् इवऱ्ऱुक्कुक् कऩत्तिरुक्कैयाले इवैये आदरणीयङ्गळ्।
“पिळ्ळै, जीयरै, प्रबत्तिक्कु रुषिसन्दो तेवदादिगळ् अनुसन्देयङ्गळ् अऩ्ऱिक्के ऒऴिवाऩॆऩ्? प्रमाणम् सुरुङ्गि इरुप्पाऩॆऩ्? अदिगारि सुरुङ्गि इरुप्पाऩॆऩ्? ऎऩ्ऱु केट्क” इदिल् अर्त्तत्तुक्कुक् कूट्टु वेण्डिलऩ्ऱो इदुक्कुक् कूट्टुवेण्डुवदु, १। ’रुष्यादीम्श्सगरन्यासम् अङ्गन्या सञ्ज वर्जयेत्” ऎऩ्ऱदिऱे प्रमाणम्; २। ’यो प्रह्माणम् विददादि पूर्वम्’, ३। ‘नारायण परम् प्रह्म तत्त्वम् नारायण:पर:’, ४। ‘ह्रीश्सदे लक्ष्मीश्सबत्न्यौ’, ५। ‘तस्माऩ् न्यासमेषाम् तबसामदिरिक्त माहु:, न्यास इत्याहु: मनीर्षिण:’ एवमादि प्रमाणङ्गळुण्डु। ऎऩ् पक्षत्तालिदुक्कु प्रमाणाबेक्षैयिल्लै। संसारि कीऴ् कऴिन्ददुमऱियाऩ्, मेल् वरुवदुमऱियाऩ्; वर्दमाऩत्तिलुम् पूदाम्शमऱियाऩ्, पविष्यदम्शमऱियाऩ्, इदु इवऩ् निलै; ६। ’यस्सर्वज्ञस्सर्ववित्’, ७। ‘आनन्दोप्रह्म’, ८। ‘समस्तगल्याण कुणात्मगोसौ’ ऎऩ्ऱु निर्दोष प्रमाणत्ताले केट्टिरुक्कुमीश्वरऩ् पडियिदु। इरुवर् स्वबावमुम् प्रत्यक्षत्तालुम् निर्दोष शास्त्रत्तालुमऱिन्दबिऩ्बु, अवऩै यिवऩ् पऱ्ऱुगैक्कु ९। ’निदित्यासिदव्य:’ ऎऩ्ऱाप्पोले ऒरुविदि वेणुमो; इरुवरुडैयवुम् तर्मि क्राहग प्रमाणमेयमैयुम्, ’अवरक्षणे, मनज्ञाने, १०। ‘माल् तेडियोडुम् मऩम्’, ११। ‘नोक्कुमुणर्वु’, तुर्बलनायिरुप्पाऩॊरुवऩ् मगिऴ्न्दाऩ् ऎऩ्ऱाल् पलवाऩा इरुप्पाऩॊरुवऩरुगे निऩ्ऱालवऩै इवऩ् पऱ्ऱुगैक्कॊरुत्तर् सॊल्लवेणुमो। “मुमुक्षुक्कळदिगारिगळागैयाले अदिगारिगळ् सुरुङ्गिऱ्ऱु”। ऎऩ्ऱरुळिच्चॆय्दार्।
ऒरुवऩ् वॆट्टत् तॊडर्न्दु वारा निऩ्ऱाल् अवऩ्, शरणम् पुग रक्षित्तिलऩागिल् ’कादगऩ्’ ऎऩ्ऱु लोगमडैय कर्हिया निऩ्ऱदु; रक्षित्ताऩाहिल्, ’ऒरुवऩ् नीर्मैये’ ऎऩ्ऱु लोगमाग कौरविया निऩ्ऱदु।
रगुराक्षस संवादम्, नहुष प्रुहस्पदि संवादम्, व्याक्रवाऩर संवादम्, मऱवऩ् “मुयल् कुट्टियै विट्टुप् पोन्देऩ्” ऎऩ्ऩ अदुगेट्टु पट्टररुळिच्चॆय्द वार्त्तैयुम्, पाष्यगारर् सरम समयत्तिले “त्वयत्तै यॆप्पोदुम् अनुसन्दिक्कै ऎऩक्कुप्रियम्” ऎऩ्ऱरुळिच्चॆय्द वार्त्तैयुम्, पॆरियगोयिल् नारायणरैक्कुऱित्तु शबदबूर्वगमाग “त्वयमॊऴियत् तञ्जमिल्लै” ऎऩ्ऱरुळिच्चॆय्द वार्त्तैयुम्, ससेल स्नान पूर्वगमाग आर्त्तियोडे उबसन्नऩाऩ सिऱियात्ताऩुक्कु “त्वयमॊऴियत् तञ्जमिल्लै” ऎऩ्ऱु ऎम्बाररुळिच्चॆय्द वार्त्तैयुम्, तिरुमन्द्रत्तिले पिऱन्दु, त्वयत्तिले वळर्न्दु, त्वयनिष्टरावीर् ऎऩ्ऱु नम्जीयरै कुऱित्तु अऩन्दाऴ्वाऩ् प्रसादित्त वार्त्तैयुम्, “मन्द्रान्दरङ्गळैच् चॊल्लिविडुमित्तऩै इऱे” ऎऩ्ऱु नम्जीयर् त्वयत्तैयुबदेशित्तुप् पिळ्ळैक्करुळिच्चॆय्द वार्त्तैयुम्, अम्मङ्गियम्माळ् तिरुनारायणबुरत्तिले काणच्चॆल्ल उडैयवररुळिच्चॆय्द वार्त्तैयुम् तॊडक्कमाऩ पूर्वासार्यर्गळ् वसनङ्गळ्, रुसि विश्वासङ्गळुक्कु उऱुप्पाग इव्विडत्तिलेयनु सन्देयङ्गळ्।
इङ्गु प्रदिबादिक्किऱ उबायोबेयङ्गळै, आसार्य रुसि परिक्रुहीदमाऩ इश्शप्त विशेषत्तैयॊऴिय शप्तान्दरत्ताले अनुसन्दिक्कलागादु।
मॆय्क्कऩ्ऱुक्कु इऱङ्गिप्पोन्द वासनैयाले तोऱ्कऩ्ऱु मडुत्तालुम् सुरबियाऩदु इरङ्गिप्पाल् सुरक्कुमाप्पोले, मॆय्याऩवर्गळुक्किऱङ्गि पोन्द वासनैयाले पॊय्याऩ तमक्कुमिरङ्गुवदु इश्शप्तविशेषत्तैक्केट्टालाय्त्तु; आगैयाले इदुवे अनुसन्देयम्। ऎऩ्ऱु पिळ्ळैक्कु जीयररुळिच्चॆय्द वार्त्तै।
आगैयाले त्वयमे आदरणीयम्। पूर्वासार्यर्गळ् रहस्य त्रयत्तैयुम् तङ्गळुक्कु तनमाग निऩैत्तुप् पोरच् चॆय्देयुम्, सर्वादिगारमागैयालुम्, आसार्य रुसिबरिक्रुहीदमागैयालुम्, पुत्ति पूर्वगमाऩ अबसारत्तुक्कुम् परिहारमागैयालुम्, कर्मावस्तानत्तिले अऩ्ऱिक्के शरीराव सानत्तिले मोक्षमागैयालुम्, त्वयत्तैये मिगवुम् तञ्जमाग निऩैत्तुप् पोरुवर्गळ्।
सक्रवर्त्ति तिरुमगऩोडु, काग विबीषणादिगळोडु, वाशियर, ऎल्लारुक्कुमदिगारमायिरुक्कैयाले सर्वादिगारमायिरुक्कुम्। १। ’रोगिणामौषदम् यदा’ ऎऩ्गिऱबडिये।
तिरुमन्द्रम् शास्त्ररुसि परिक्रुहीदम्; सरमश्लोगम् शरण्य रुसि परिक्रुहीदम्; त्वयम् आसार्यरुसिबरिक्रुहीदम्।
इम्मूऩ्ऱुक्कुम् मूऩ्ऱुण्डायिरुक्कच्चॆय्देयुम् इप्पडि सॊल्लुगिऱदु ऊऱ्ऱत्तैप्पऱ्ऱ।
त्वयम् कडवल्लियिले अदीदमागैयाले शास्त्ररुसि परिक्रुहीदम्; प्रह्मादिगळैक्कुऱित्तु सर्वेश्वरऩरुळिच्चॆय्दाऩ् ऎऩ्ऩुमिडम् पगवच् शास्त्र प्रसित्तमागयाले शरण्यरुसि परिक्रुहीदम्, आसार्यरुसि परिक्रुहीदमॆऩ्गैक्कु, कीऴे आसार्य वसनङ्गळ् सॊऩ्ऩोम्।
पुरुषगार पूर्वगमाग अबरादक्षाबणत्तिले इऴिन्दाल्, पूर्वाबरादङ्गळिल् ईश्वरऩ् अविज्ञादावायिरुक्कैयाले, क्षमित्तोमॆऩ्गिऱ उक्तिक्कुम् नक्षमामिक्कुम् विरोदमिल्लै; प्रबत्त्युत्तरगालम् प्रामादिगङ्गळैयॊऴिय पुत्तिबूर्वगमागवबसारम् कूडादु; पगवत्प्र पावत्तैप् पार्त्ताल्, कादासित्कमागवरुम् पुत्ति पूर्वगमाऩ अबसारत्तुक्कुम् परिहारमाम्; अबसारत्तुक्कु अनन्दरम् अनुदाबम् पिऱन्ददिल्लैयागिल्, ज्ञानम् पिऱन्ददुमिल्लै, ऎऩ्ऱु जीयर्, ऎण्णायिरत्तुत् तिरुवाय्क् कुलत्ताऴ्वाऩैक् कुऱित्तरुळिच् चॆय्दार्। १। ’कुऩ्ऱऩैय कुऱ्ऱम् सॆय्यिऩुम् कुणम्गॊळ्ळुम्’।
उबासगऩुक्कु, मोक्षत्तुक्कु सादनमागत् ताऩ् अनुष्टिक्किऱ उबासनम् पक्वमाय् अनन्दरत्तिले कर्म क्षयम् पिऱन्दु मुक्तऩाग वेण्डुगैयाले, कर्मावसानत्तिले मोक्षमागक्कडवदु; प्रबऩ्ऩऩुक्कु, उबायदया कर्दव्यमिल्लामैयालुम्, उबायबूदऩाऩ ईश्वरऩुक्कु ज्ञान शक्तियिल् वैगल्य मिल्लामैयालुम्, वर्त्तमाऩ शरीरत्तैयॊऴिय आगामि शरीरत्तिल् इच्चैयिल्लामैयालुम्, प्रबत्युत्तर कालम् इश्शरीरत्तिऩुडैय स्तिदिक्कु हेदु तीव्रसंवेगराहित्यमागैयालुम्, शरीराव सानत्तिले मोक्षमागक्कडवदु।
सूक्ष्म शरीरम्बोले इश्शरीरमुम् ईश्वरानुक्रहत्ताले इरुक्किऱदॆऩ्ऩिल्; अदु विरजैयळवुम् कमनसादनमायिरुक्किऱदु। इश्शरीर स्तिदिक्कु प्रयोजनमिल्लै। सुगोत्तरमाग विरुन्दाऩागिल् पगवदनुक्रहत्ताले ऎऩ्ऩलाम्, अल्लामैयाले अवऩुक्कु वैषम्य नैर्क्रुण्यङ्गळ् प्रसङ्गिक्कुम्। आगैयाले, शरीरस्तिदिक्कु प्रारप्तशेषमे हेदु; प्रबदना नन्दरम् शरीर मोक्षमुण्डावदु परमार्त्तियुण्डागिल्। कर्ब नरग प्रवेशादिगळिल् असह्यदैयॊऴिय वर्त्तमाऩ शरीरत्तिल् असह्यदैयिल्लै; आगैयाले वैत्तरुळुम्। अप्पोदे शरीर विश्लेषम् पिऱक्किल् नच्चुप्पॊय्गै ऎऩ्ऱु पीदरायिऴिवारिल्लै इवऩ् ऒरुक्षण कालमिरुक्क अनेगावदारङ्गळिल् किडैयाद पलम् सित्तिक्कुम्। सरम तेहमागैयाले ईश्वरऩुक्कु अदिले आदरणीयम् नडक्कुम्। इवै अवान्दर पलङ्गळ्। तु:कोत्तरमायिरुक्कच्चॆय्दे विडमाट्टादवऩ् सुगलवमुण्डागिल्। इदिले वेर् पऱ्ऱुमॆऩ्ऱु ईश्वरऩ् हिदगामऩागैयाले ’शरीरावसानत्तळवुम् कर्मबलम् अनुबवित्तिडुवाऩ्’ ऎऩ्ऱु उदासीऩऩायिरुक्कुम्; आगैयाले प्रबऩ्ऩऩुक्कु प्रारप्तगर्मावसानम् पार्त्तिरुक्कवेण्डा।
तिरुमन्द्रत्तिलुम् सरमश्लोगत्तिलुम् अर्त्तज्ञानत्तालुम् तुस्सादनमाऩ पलम् इदिल् शप्तोच्चारणत्ताले सुलबमाम्।
पूर्वासार्यर्गळ् मऱ्ऱैयिरण्डिलुम् अर्त्तत्तैये मऱैत्तुक्कॊण्डु पोरुवर्गळ्; इदिल् शप्तार्त्तङ्गळिरण्डैयुम् मऱैत्तुक्कॊण्डु पोरुवर्गळ्; मन्द्र श्लोगङ्गळिरण्डिलुम् शप्तत्तै वॆळियिट्टु अर्त्तत्तै मऱैत्तुगॊण्डु पोरुवर्गळ् त्वयत्तिल् इरण्डैयुम् मऱैत्तुक्कॊण्डु पोरुवर्गळ्, १। ’कुह्यानाम् कुह्यमुत्तमुम्’ ऎऩ्ऩदिऱे।
वाच्यम् सक्रुत् कर्दव्यमाऩाप्पोले, वासगोच्चारणमुम् सक्रुत् कर्दव्यम् २। ’तस्मात्सक्रुत्क्रुदे नैवगर्मणाये न माऩव:, सक्रुज्जप्तेऩ मन्द्रेण क्रुदक्रुत्यस्सुगी पवेत्’ ऎऩ्ऱु प्रश्नम् पण्ण, २। ‘’मन्द्रोहि वित्यदे येन सक्रुदुच्चारिदेनवै- पुरुषोजीव लोगेस्मिन् क्रुदक्रुत्यो पविष्यदि’ ऎऩ्ऱु प्रदिवसनम् पण्णुगैयाले इव्वर्त्तम् कडवल्लियिलुम् सॊल्लिऱ्ऱु। इत्तैयऱिय ऎल्ला मन्द्र पलङ्गळुम् सित्तिक्कुम्, २। ’सर्वमन्द्रब लान्यस्य विज्ञानेन पवन्दिवै’ ऎऩ्गैयाले; २। ’एदन् मन्द्रम् विज्ञाय’ ऎऩ्गैयाले इत्तै अऱियादबोदु संसार निव्रुत्तिक्कु उबायमिल्लै। १। ’वासिगम् माऩसम्’ इत्यादियाले उच्चारणमॊऴिय सम्रुदिमात्रत्ताले त्रिविद करणत्तालुम् पण्णिऩ पाबङ्गळ् पोमॆऩ्ऱु सॊल्लुम्। अबिजन वित्याव्रुत्तङ्गळ् मूऩ्ऱुमुडैयवऩेयागिलुम् त्वयत्तुक्कदिगारियऩ्ऱिक्के यॊऴियुमागिल् अवऩैक् कण्डाल् विलगवेणुमॆऩ्ऱु सॊल्लिऱ्ऱु। इम्मूऩ्ऱुमिल्लैयेयागिलुम् त्वयोच्चारणम् पण्णिऩवऩ् पूज्यदमऩॆऩ्ऱुच् चॊल्लिऱ्ऱु। रक्षगऩ् क्रुदात्मावागैयाले अह्रुदयोक्तियैयुम् पुत्तिबूर्वोक्तियोडॊक्क निऩैत्तिरुक्कुम्। आनुगूल्यत्तिल् तारदम्यम् कॊण्डु त्यागबरिक्रहम् पण्णुवदु अबरिबूर्णऩागिलिऱे। परिबूर्णऩागैयाले आबिमु क्यसूसगमॊऩ्ऱुमिऱे वेण्डुवदु। २। ’पॊय्ये कैमैसॊल्लि,’ ऎऩ्ऱुम्, ३। पुऱऩुरैयेयागिलुम्’ निरर्दगमाऩ समुत्र कोषत्तैक् काट्टिल् सार्दङ्गळाऩ कडबडादिशप्तङ्गळ् श्रेष्टङ्गळ्। अवऱ्ऱिऱ्काट्टिल् तेवदान्दर नामङ्गळ् श्रेष्टङ्गळ्। अवऱ्ऱिऱ्काट्टिल् पगवन्नामङ्गळ् श्रेष्टङ्गळ्। अवऱ्ऱिल् वैत्तुक्कॊण्डु मूलमन्द्रम् श्रेष्टम्। मूलमन्द्रम् समुत्र कोष स्तानीयमाम्बडि त्वयम् श्रेष्टम्। अदुक्कडि मूलमन्द्रत्तिलार्त्तमाऩ अर्त्तम् त्वयत्तिले वासगमागै। वाच्यङ्गळिल् सर्वेश्वरऩुक्कु अव्वरुगिल्लादाप्पोले, वासगङ्गळिलुमिदुक्कव्वरुगिल्लै। इदुवे सित्तान्दमॆऩ्ऱु जीयररुळिच्चॆय्वर्।
तिरुमन्द्रम् आत्मबारदन्द्र्य प्रदानम्। सरमश्लोगम् पगवत् स्वादन्द्र्य प्रदानम्, त्वयम् पगवत् पारत्न्द्र्य प्रदानम्। तिरुमन्द्रम् प्राप्य प्रदानम्। सरमश्लोगम् प्राबग प्रदानम्, त्वयम् उबय प्रदानम्। तिरुमन्द्रम् मम्द्ररूबम्, सरमश्लोगम् विदि रूबम्, त्वयमनुष्टाऩरूबम्। इदुक्कदिगारि, तिरुमन्द्रत्तिल् त्रुदीयबदत्तिलुम्, सरमश्लोगत्तिल् प्रदम पादत्तिलुम्, त्वयत्तिलुम् निष्टैयुडैयवऩ्। इदुक्कु त्वयमॆऩ्ऱु तिरुनाममाय्त्तु सादन सात्यङ्गळैच् चॊल्लुगैयाले। इदॊऴिय नाऩ्गु ऐन्दु हेदुक्कळैच् चॊल्लुवर्गळ्।
इदुदाऩ्, पूर्ववाक्यम् मूऩ्ऱुबदमुम्, उत्तरवाक्यम् मूऩ्ऱुबदमुम्, आग, आऱुबदमायिरुक्कुम्। इदिल् पूर्ववाक्यम्, उबायत्तै प्रदिबादिक्किऱदु; उत्तरवाक्यम् उबेयत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। ४। ’नाळुम् निऩ्ऱडुम् नम् पऴमै अङ्गॊडु विऩैयुडऩे माळुम्’ ऎऩ्ऱुम्, १। ’पुलऩैन्दु मेयुम् पॊऱियैन्दुम् नीङ्गि’ ऎऩ्ऱुम्, २। ’प्रह्मविदाप्नोदि परम्’ ऎऩ्ऱुम्। इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये ज्ञप्ति तशैयिलुबायत्तुक्कु उबेयान्दर पावित्वमुण्डायिरुन्ददेयागिलुम्। ’मामेगम् शरणम् व्रज, अहम्द्वा सर्वबाबेप्यो मोक्षयिष्यामि’ ऎऩ्ऱुम् ३। ’तिरुनारणऩ्दाळ्, कालम्बॆऱच् चिन्दित्तुय्मिऩो’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये, उत्पत्तिदशैयिल् उबेयम् उबायान्दर पावियायिरुक्कैयाले उबाय प्रदिबादगमाऩ पूर्ववाक्यमुऱ्पड अनुसन्देयमाय् उबेय प्रदिबादगमाऩ उत्तरवाक्यम् पिऱ्पड अनुसन्देयमायिरुक्कुम्। आगैयाले इऱे तिरुमन्द्रत्तिल् नमस्सुक्कु पिऩ्बु नारायण पदमाच्चुदु। इदिल् पदत्रयात्मगमाऩ पूर्ववाक्यत्तिल्, प्रदम पदम् स्वीगार्यवस्तुवै प्रदिबादिक्किऱदु। त्विदीयबदम् स्वीगार प्रगारत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। त्रुदीयबदम् स्वीगारत्तै प्रदिबादिक्किऱदु।
श्रीशप्तार्त्तम्
अदिल् श्रीमन् ऎऩ्गिऱ अम्शत्ताले- पुरुषगारत्तैयुम्, पुरुषगारत्तिऩुडैय नित्यसन्निदियैयुम् सॊल्लुगिऱदु। ’श्री शप्तम्’ श्रीयदे, श्रयदे, ऎऩ्गिऱ उत्पत्तित्वयत्तालुम् पिराट्टियुडैय पुरुषगार पावत्तुक्कु उबयुक्तङ्गळाऩ कुणविशेषङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु। अक्कुणविशेषमागिऱदु उबयसम्बन्दम्; अदिल् कर्मणि व्युत्पत्ति, सेदनऩोडुण्डाऩ पन्द विशेषत्तुक्कु प्रगाशगमायिरुक्कुम्; कर्दरि व्युत्पत्ति ईश्वरऩोट्टै सम्बन्दत्तुक्कु प्रगाशगमायिरुक्कुम्। सेदनऩोडे मात्रुत्वच्लक्षण पन्दमुण्डायिरुक्कुम्; ईश्वरऩोडे महिषीत्व लक्षण पन्दमुण्डायिरुक्कुम्। मात्रुत्व लक्षण पन्दत्ताले पुरुषगार निरबेक्षमाग सगल सेदनर्क्कुम् आश्रयणीयैयायिरुक्कुम्। महिषीत्व प्रयुक्तमाग ईश्वरऩोडे नित्यसम्युक्तैयायिरुक्कैयाले पुरुषगार निरबेक्षमाग ईश्वरऩै सेवियानिऱ्कुम्। ४। ’यस्या: कडाक्षणमनुक्षणम्’ इत्यादियाले। व्युत्पत्ति त्वयत्तालुमुण्डाऩ अर्त्तत्तै आऴ्वाऩरुळिच्चॆय्दार्। ’श्रुणोदि, श्रावयदि’ ऎऩ्गिऱ निरुक्तिविशेषत्ताले- ’श्रीयदे’ ’श्रयदे’ ऎऩ्गिऱ व्युत्पत्ति त्वयत्तालुम् पलिदमाऩ अर्त्त विशेषत्तैच् चॊल्लुगिऱदु- श्रुणोदि ऎऩ्ऱदु केळानिऱ्कुमॆऩ्ऱबडि। श्रावयदि ऎऩ्ऱदु केट्टिया निऱ्कुमॆऩ्ऱबडि।
प्रदीप्त शरणत्तिल् पॊरुन्दादाप् पोले संसारमडिक् कॊदित्तु पगवत्विषयत्तै किट्टियल्लदु तरिक्कमाट्टाद पडियाऩ तशा विशेषत्तै युडैयऩाय् पगवत् समाश्रयणोन्मुगऩाऩ सेदऩऩ्,१। ’यत्प्रह्मगल्ब’ इत्यादिप्पडिये कालदत्वमुळ्ळदऩैयुम् अनुबविया निऩ्ऱालुम् सिऱिदु वरैयिट्टुक् काट्टक्कडवदल्लादबडि क्रूरङ्गळायिरुक्किऱ, अक्रुत्यगरण क्रुत्यागरण प्रमुगङ्गळाऩ अबराद विशेषङ्गळै, करणत्रयत्तालुम् अनादिगालम् कूडुबूरित्तु, ईश्वरऩुडैय २। ’क्षिबामि, ३। नक्षमामि’ ऎऩ्गिऱ वॆट्टिय सॊऱ्कळुक्कु विषयबूदऩाय्प् पोन्दाऩॊरुवऩागैयाले, अनादि कालार्जिदङ्गळाऩ तऩ्ऩुडैय अबराद विशेषङ्गळैयुम्, ईश्वरऩुडैय निरङ्गुश स्वादन्द्र्यत्तैयुम्, अनुसन्दित्तु पीदऩाय्, पिराट्टियुडैय निरवदिगमाऩ कारुण्यादिगुणङ्गळैयुम्, तऩ्ऩोडवऩुक्कुण्डाऩ पन्दविशेषत्तैयुम् पुरस्करित्तु साबरादऩाय्, ’अनन्य शरणऩायिरुक्किऱ ऎऩक्कु अबराद निव्रुत्तिमात्रत्तिले प्रबन्नैयाय् अशरण्य शरण्यैयायिरुक्किऱवळ् तिरुवडिगळॊऴियप्पुगलिल्लै, ऎऩ्ऱु इवऩ् विण्णप्पम् सॆय्युम् वार्त्तैयैत्ताऩे केळानिऱ्कुम्। ईश्वरऩैक् कुऱित्तु विण्णप्पम् सॆय्युम् वार्त्तैयै अवऩ्गेट्कुम्बडि पण्णानिऱ्कुम्।
इच्चेदऩऩुक्कु इरुवरोडुम् पन्दमुण्डायिरुक्क अवऩुक्किवळ् पुरुषगारमाग वेण्डुगिऱदॆऩ् ऎऩ्ऩिल्; मात्रुत्व निबन्दनमाऩ वात्सल्यादिरेगत्तालुम्, ईश्वरनोबादि काडिण्यमार्दवङ्गळ् कलन्दिरुक्कैयऩ्ऱिक्के केवलमार्दवमेयाय् साबरादराऩ सेदनरै अबरादानुगुणमाग नियमिक्कुमिडत्तिल् ४। ’मर्षयामीह तुर्बला’ ऎऩ्गिऱबडिये अशक्तैयायिरुक्कैयालुम्, ५। ’त्वन्नीस शशवत् स्म्रुद:’ ऎऩ्गिऱबडिये तऩ् तिरुवायाले पुल्लियदाऩ वार्त्तैयै यरुळिच्चॆय्य वेण्डुम्बडि विबरीद पुत्तियालुम् तऩ् तिऱत्तिले तीरक्कऴिय अबरादत्तैप्पण्णि ६। ’रावणो लोग रावण:’ ऎऩ्गिऱबडिये इरुन्ददे कुडियागक् कैयॆडुत्तुक् कूप्पिडवेण्डुम्बडि परहिंसैयै यात्रैयाग उडैयऩायिरुक्किऱ रावणऩुडैय तण्णिमैयैप् पारादे अवऩैक् कुऱित्तु ७। ’तेन मैत्री पवदु’ ऎऩ्ऱुम्, ८। ’मित्रमौबयिगम् कर्दुम्’ ऎऩ्ऱुम् हिदोबदेशम् पण्णुगैयालुम्, राक्षसिगळ्, रावणऩ् पराजिदऩागवुम् पॆरुमाळ् विजयिगळागवुम् स्वप्नम् कण्डु अत्ताले पीदबीदैगळाग, त्रिजडै १। ’अलमेषा परित्रा तुम् राक्षस्योमहदो पयात्’ नाम् विडादेयिरुन्दु तर्जन पर्त्सनङ्गळैप्पण्णि नलिय नम्माले नलिवु पडुगिऱवळ् ताऩे नमक्कु आबत्तुण्डाऩ कालत्तिले, नम्मैक्कैविडादे रक्षिक्कुमॆऩ्ऱु सॊल्लुगैयालुम्, इप्पडि पिऱर् सॊऩ्ऩवळवऩ्ऱिक्के पिराट्टिदाऩुम् इवर्गळ् नोवुबडुगिऱ समयत्तिले २। ’पवेयम् शरणम् हिव:’ ऎऩ्ऱु ’नीङ्गळ् नोवुबडुगिऱ समयत्तुक्कु नाऩ् इरुन्देऩ्, नीङ्गळ् अञ्ज वेण्डा” ऎऩ्ऱु अबयप्रदानम् पण्णुगैयालुम्, इप्पडि व्यवहार मात्रमेयाय् अनुष्टाऩम् विबरीदमायिरुक्कैयऩ्ऱिक्के, तिरुवडिवन्दु “रावणऩ् पट्टाऩ्, पॆरुमाळ् विजयिगळाऩार्” ऎऩ्ऱु विण्णप्पम् सॆय्द वार्त्तैयैक् केट्टु इवऩ् पण्णिऩ उबगारत्तुक्कु सत्रुश प्रत्युबगारम् काणादे तडुमारुगिऱ अवस्तैयिले ’पत्तुमासम् तेवरीरै तर्जन पर्त्स्यनङ्गळ् पण्णि नलिन्दु पोन्द ’इप्पॆण् पयल्गळै नाऩ् निऩैत्त वगैगळिले नलियुम् पडियवर्गळैक् काट्टित्तरवेणुम्, नाऩ् मुऩ्बु तेवर् तिरुवडिगळिले वन्दबोदु इवर्गळ् पण्णिऩ नलिवैप् पॊऱुक्क माट्टादे नॊन्दुबोऩेऩ्, इप्पोदिवर्गळै निरसिक्कैक्कॊरु प्रदिबन्दगमिल्लै, इवर्गळै ऐम्बदु अऱुबदु वगैगळाले कॊल्लुम् वगै सॊल्लानिऩ्ऱेऩ्, इवऩुक्कु नाम्। परिसिलागक् कॊडुक्कलावदॆऩ् ऎऩ्ऱु तडुमाऱवेण्डा, इवर्गळै निरसिक्कुम्बडि ऎऩ् कैयिले काट्टित्तरुमदॊऴिय ऎऩक्कुप् पण्णुम् प्रत्युबगारम् वेऱिल्लै’ ऎऩ्ऱु विण्णप्पम् सॆय्य, तिरुवडि पण्णिऩ उबगारत्तैयुम् राक्षसिगळ् पण्णिऩ अबगारत्तैयुम् पारादे अप्पोदवर्गळुडैय अच्चमॊऩ्ऱुमे तिरुवुळ्ळत्ते पट्टु, अवर्गळुडैय कण्गुऴिवु काणमाट्टाद पडियाऩ मार्दवत्ताले, ३। ’नगश्सिन्नाबरात्यदि’ ऎऩ्ऱुम् ४। ’क: कुप्येत्’ ऎऩ्ऱुम् ५। ’तुर्लबा’ ऎऩ्ऱुम् तिरुवडियोडे मऩ्ऱाडि आर्त्राबरादैगळाऩ राक्षसिगळै रक्षिक्कैयालुम्, इळैयबॆरुमाळ् काट्टुक्कॆऴुन्दरुळुगिऱबोदु, पॆरुमाळ् निऱुत्तिप् पोगत्तेडिऩवळविले ६। ’सीदामुवास’ ऎऩ्ऱुबिराट्टि पुरुषगारमाग पॆरुमाळोडे कूडप्पोगैयालुम्, विबीषणप्पॆरुमाळ् ७। ’प्रदीयदाम् तशरदाय मैदिली’ ऎऩ्ऱु जीविक्क वेण्डियिरुन्दायागिल् पॆरुमाळ् तम्मुडैमैयुम् तामुमागच् चेर इरुक्कुम्बडिप् पण्णप्पार् ऎऩ्ऱु रावणऩैक् कुऱित्तुप् पॆरुमाळुम् पिराट्टियुम् सेरविरुक्कैक्कुऱुप्पाऩ वार्त्तैगळैच् चॊल्लियुम्, त्रिजडैयैप् पिराट्टिक्कु व्यसनङ्गळिल् उसात्तुणैयाग वैत्तुम्, इप्पडि पिराट्टि मुऩ्ऩागप् पॆरुमाळै शरणम् पुगुगैयालुम्, महाराजर् तिरुवाबरणम् मुऩ्ऩागप् पॆरुमाळैप् पऱ्ऱुगैयालुम्, कागम् अबरादत्तैप् पण्णिवैत्तु, पिराट्टि सन्निदियिले तलैयऱुप्पुण्णादे पिऴैक्कैयालुम्, रावणऩुक्कत्तऩै अबरादमिऩ्ऱिक्केयिरुक्क पिराट्टि सन्निदियिल्लामैयाले तलैयऱुप्पुण्गैयालुम्’ पिऩ्ऩैयुम् इळैय पॆरुमाळैक् कुऱित्तुप् पिराट्टि तऩ्ऩै वऩत्तिले विट्टुप् पोगानिऱ्क ‘तम्बिमारोडॊक्क नाट्टै रक्षिक्क – विण्णप्पम् सॆय्युम्’ ऎऩ्ऱरुळिच् चॆय्गैयालुम्, मऱ्ऱुम् इवै तॊडक्कमाऩ स्वबाव विशेषणङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱालुमाग, ईश्वरऩै आश्रयिक्कुम्बोदु इवळ् पुरुषगार पूदैयागक्कडवळ्।
मुक्यमाग ऎम्बॆरुमाऩै आश्रयिक्कैयावदु। पिराट्टि मुऩ्ऩाग आश्रयिक्कै।
’आच्चि सिऱियात्ताऩुक्कु पगवच्चेषमाय् अवऱ्ऱै नॆडुङ्गालमगऩ्ऱु पोन्द इव्वात्मावै ऎम्बॆरुमाऩोडे यिणैक्कैक्कुप् पऱ्ऱासाग नमक्कु पिराट्टियुळळॆऩ्ऱु निर्बयऩायिरु” ऎऩ्ऱरुळिच् चॆय्दार्।
सर्वज्ञऩाय् सर्व शक्तियायिरुक्कुमीश्वरऩ् १। ’उळ्ळुवारुळ्ळत् तॆल्लामुडऩिरुन्दु अऱिदि ’ ऎऩ्गिऱबडिये – ह्रुदिस्तऩाय्क्कॊण्डु सेदनर् पण्णुमबरादङ्गळैक् कुऱित्तु अवऱ्ऱुक्कीडाग नियमिक्कैयाले, साबरादरान सेदनर् शरणोक्तियै प्रयोगित्ताल् अदुवुम् अबराद कोडि कडिदमायिरुक्कुमिऱे।
आगैयाले अनादिगालम् ताऩ् पण्णिप्पोन्द अबरादङ्गळैप् पॊऱुत्तरुळवेणुमॆऩ्ऱु विण्णप्पम् सॆय्युम्बोदु अन्द:पुर परिगरमाय् निऩ्ऱु विण्णप्पम् सॆय्यवेण्डुगैयाले सर्वज्ञऩाऩ ईश्वरऩैयुम्गूड निरुत्तरऩाम्बडि पण्णवऱ्ऱाऩ तऩ्ऩुडैय उक्ति विशेषङ्गळालुम्, २। ’पित्तर् पऩिमलर् मेल् पावैक्कु’ ऎऩ्ऱुम् ३। ’मलराळ् तऩत्तुळ्ळाऩ्’ ऎऩ्ऱुम् ४। ’मामलर् मङ्गै मणनोक्कुमुण्डाऩ्’ ऎऩ्ऱुम्, ५। ’अल्लि मलर् मगळ् पोग मयक्कक्कळगियुम् निऱ्कुम् अम्माऩ्’’ ऎऩ्ऱुम्, तऩ्ऩुडैय पोक्यदा प्रगर्षत्तालुम् मऱ्ऱुमुण्डाऩ उसिदोबाय विशेषङ्गळालुम्, सेदऩऩुडैय अबरादङ्गळ् ईश्वरऩ् तिरुवुळ्ळत्तिऱ्पडादबडि पण्णि अनादिगालम् अगऩ्ऱु पोन्द इरुवरैयुम् सेर्गक्कडवदायिरुक्किऱ पिराट्टि स्वरूबम् सॊल्लिऱ्ऱु।
मदुप् अर्त्तम्
२। ’मदुप्पाले’ पुरुषगार पूदैयाऩ पिराट्टियुडैय नित्य योगम् सॊल्लुगिऱदु। ६।’नित्यानबायिनीम्’ ऎऩ्ऱुम् ७। ’अगलगिल्लेऩ्’ ऎऩ्ऱुम् ८। ’विष्णोश् श्रीरनबायिनी’ ऎऩ्ऱुम् ९। ’पास्करेण प्रबा यदा’ ऎऩ्ऱुम् १०। ’तऩ्ऩोडुम् पिरिविलाद तिरुमगळ्’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये- ईश्वरऩोडे नित्य सम्श्लिष्टैयायिरुक्कैयाले आश्रयणोन्मुगऩाऩ सेदऩऩ्, तऩ्ऩुडैय अबरादङ्गळैयुम् ईश्वरऩुडैय स्वादन्द्र्यत्तैयुम् अनुसन्दित्तु पिऱ्कालिक्कुमाप्पोले पुरुषगारबूदैयाऩ पिराट्टियुडैय असन्निदियै अनुसन्दित्तु पिऱ्कालिक्क वेण्डादे, रुसिबिऱन्दबोदे आश्रयिक्कलाम्बडि इरुक्कुम्। ३। ’न स सीदात्वया हीना’ ऎऩ्गिऱबडिये, अरैक्षणम् विश्लेषित्ताल् सत्ताहानि पिऱक्कुम्बडियायिरुक्कैयालुम्, तऩ्ऩै पिरिन्दबोदु २। ’जगत्सशैलम्’ ऎऩ्गिऱबडिये – नाडु कुडिगिडवादॆऩ्ऱऱिन्दिरुक्कैयालुम्, परत्वत्तोडु व्यूहत्तोडु विबवत्तोडु अर्च्चावदारत्तोडु अन्दर्यामित्वत्तोडु वासियऱ ऎल्ला विडत्तिलुम् पिरियादे इरुक्कुम्।
[’तिरुमाल् वन्दॆऩ् नॆञ्जु निऱैयप् पुगुन्दाऩ्, पावै पूमगळ् तऩ्ऩोडुमुडऩे वन्दाय्, ऎऩ्मऩत्ते पुगुन्दाय्, सेर्न्द तिरुमाल्’ इत्यादि।]
इवळुक्कुम् ईश्वरऩुक्कुम् उण्डाऩ सेर्त्तियुम् नित्यमाय् अनुबवमुम् नित्यमाय् तत्कार्यमाऩ हर्षमुमॆऩ्ऱु मुण्डागैयाले, इच्चेदऩऩुक्कु पिराट्टि असन्निदि प्रयुक्तमाग आश्रयणवैमुक्यम् पिऱक्कैयऩ्ऱिक्के, इप्प्रदिबत्ति मात्रमेयाय्त्तबेक्षिदम्। इदुण्डाऩबोदु सर्व कालमुमाश्रयिक्कलाम्बडियिरुक्कुम्।
आग, श्रीमच्चप्तत्ताले- ३। ’अस्येशाना जगद:’ ऎऩ्ऱुम्, ४। त्वम् मादा सर्वलोगानाम्, ५। अगिल जगन्मादरम्, ऎऩ्ऱु इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये –जगत्तुक्कुप्पूज्यैयाय्, ६। विष्णुबत्नी ऎऩ्ऱुम्, ७। विष्णोश् श्री: ऎऩ्ऱुम्, ८। तेवदेव तिव्य महिषीम् ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये ईश्वरऩुक्कु महिषियाय्, अवऩुक्कत्यन्द परदन्द्रैयाय् अवऩुडैय स्वरूबगुणादिगळैप्पोले अबरिच्चेत्यमायिरुक्किऱ तऩ्ऩुडैय पोक्यदा प्रगर्षत्ताले ऎप्पोदुमॊक्क अवऩ् तिरुवुळ्ळत्तै तऩ् पक्कलिले तुवक्किक्कॊण्डिरुक्कक्कडवळाय्, ईश्वरऩ् वैश्वरूप्यमॆल्लाम्गॊण्डु सर्वगालमुम् उन्दऩ्ऩै अनुबविया निऩ्ऱालुम् तऩ्ऩुडैय कुण रूब विलास सेष्टिदङ्गळाले अबूर्ववत्विस्मयङ्गळैप् पण्णक्कडवळाय्, इप्पडि इरुक्किऱदाऩ् ९। ’इऱैयुम् अगलगिल्लेऩ् ’ ऎऩ्गिऱबडिये – विक्रहैग तेशत्तिले काल तत्वमुळ्ळत्तऩैयुम् आऴङ्गाल् पडवेण्डुम्बडि निरवदिग पोक्यदा प्रगर्षत्तैयुडैयऩायिरुक्किऱ, ईश्वरऩै क्षणगालमुम् विश्लेषिक्किल् सत्ताहानि पिऱक्कक्कडवळाय्, १। ’यत्र नान्यत्पश्यदि’ ऎऩ्ऱुम्बडियाऩ विषयत्तै सर्वगालमुम् अनुबवियानिऱ्कच् चॆय्देयुम्, प्रजैगळुडैय रक्षणत्तिल् ऎप्पोदुम् तिरुवुळ्ळम् किडन्दु तेवदेव तिव्यमहिषियाऩ तऩ्ऩुडैय मेऩ्मै प्रजैगळ् पक्कल् नडैयाडादे मात्रुत्व निबन्दनमाऩ पन्दमे अनुवर्दिक्कक् कडवदाय्, सर्वलोग जननीत्व रूबमाऩ प्राप्ति विशेषमऩ्ऱिक्के, २। ’अशरण्य शरण्याम्’ ऎऩ्गिऱबडिये जन्म व्रुत्त ज्ञानङ्गळालुण्डाऩ निगर्षमम् पारादे, रिबूणामबिवत्सलऩाय् सर्वबूद समऩाय् स्रुष्ट्यवदारादि मुगत्ताले जगत्रक्षणत्तिले तीक्षिदऩायिरुक्किऱ ईश्वरऩ् ’क्षिबामि नक्षमामि’ ऎऩ्ऱु तळ्ळिक् कदवडैत्तालुम् तऩ् तिरुवडिगळिले विऴलाम् पडियाऩ विशेष प्राप्तियैयुडैयळाय्, ईश्वरऩ् स्वादन्द्र्यत्तैयुम् तन्दामुडैय अबरादत्तैयुम् पार्त्तुत् तडुमाऱिऩ अव्वस्तैयिल्, ईश्वरऩ् मुगत्तैप् पार्त्तु, ’सर्वज्ञराय् सर्वशक्तराय्, उबय विबूदि निर्वाहगरायिरुक्किऱ तम्मुडैय पॆरुमैयैयुम्, अज्ञानाशक्तिगळाल् पुष्कलराय्, ३। ’सिऱुमाऩिडवर्’ ऎऩ्ऱुम्बडियिरुक्किऱ इवर्गळुडैय सिऱुमैयैयुम् पार्त्ताल्, पर्वद–परमाणुवुक्कुच् चेर्दियिल्लादाप्पोले, उमक्कुम् इवर्गळुक्कुम् ४। ’कदमासीत्समागद:’ ऎऩ्गिऱबडिये – ऒरु प्रगारत्तालुम् सेर्त्तियऱ्ऱऩ्ऱो इरुक्कवडुप्पदु, सप्रयोजन कडाक्षम् पण्णि इवर्गळै अङ्गीगरिक्कैक्कु योक्यदै इल्लादबडि नीर् अवाप्त समस्त कामरायिरुन्दीर्, उम्मुडैय तरत्तुक्कीडाऩ पच्चै इवर्गळालिडप्पोगादु, आऩबिऩ्बु इरुवरुडैय स्वरूबत्तैप् पार्त्तालुम् इरण्डु तलैयैयुम् सेर्क्कैक्कु योक्यदैयिल्लै। इवर्गळै अनादरित्ताल् उम्मुडैय नारायणत्वमुम्, ऒरुवाय् पोय् सर्वरक्षगऩाऩ उम्मुडैय रक्षगत्वमुम् विगलमाय् शीलादि कुणङ्गळुम् मुडङ्गबट्टु उम्मुडैय स्वादन्द्र्यमे तलैयॆडुत्तु इवर्गळ् उम्मुडैय सीऱ्ऱत्तुक् किलक्काय् नसित्तुप् पोमत्तऩैयायिरुन्ददु, उमक्कुमिवर्गळुक्कुमुण्डाऩ पन्द विशेषत्तैप् पार्त्ताल्, ५। ’उऱवेल् नमक्किङ्गु ऒऴिक्क ऒऴियादु’ ऎऩ्गिऱबडिये- कुडनीर् वऴिन्दालुम् पोगाददॊऩ्ऱायिरुन्ददु, स्रुष्ट्यवदारादिमुगत्ताले ऎदिर् सूऴल् पुक्कुत् तिरिगिऱ उम्मुडैय पेऱ्ऱुक्कु नाऩ् इरक्क वेणुमो, उम्मुडैय स्वरूब सित्त्यर्दमाग इवर्गळै रक्षिक्कवेण्डावो, १। ’अदिक्रामन्नाज्ञाम्’ ऎऩ्गिऱबडिये नम्मुडैय आज्ञादिलङ्गऩम् पण्णि नम्मुडैय सीऱ्ऱत्तुक्कु अनादिगालम् इलक्काय् पोन्दवर्गळै, इवर्गळ् पण्णिऩ अबरादत्तुक्कु उसिद तण्डम् पण्णादे, इवर्गळ् सॆय्द तप्पुक्कळैप् पॊऱुत्तु इवर्गळै रक्षित्ताल्, इवर्गळ् अनादिगालम् शास्त्र मर्यादि लङ्गऩम् पण्णिऩाप् पोले नामुम् अनन्दगालम् शास्त्र मर्यादादिलङ्गऩम् पण्णिऩोम् आगोमा, अज्ञाऩाऩ इवऩ् तप्पुच्चॆय्दाऩ् ऎऩ्ऩ सर्वज्ञऩाऩ नामुम् तप्पुच्चॆय्यवो, इरण्डु तलैयुम् तप्पुच् चॆय्वदु, ऒरुदलैये अत्तै अनुष्टित्तु विडवमैयादो, ऒरुदलैयिल् तप्पैमाऱ्ऱक्कडवदागत् तॊडङ्गि इरण्डु तलैक्कुम् तप्पुण्डाक्कुगिऱायऩ्ऱो, इवर्गळै रक्षित्ताल् शास्त्र मर्यादै कुलैयादो, ऎऩ्ऱऩ्ऱो तिरुवुळ्ळत्तिलोडुगिऱदु, इवर्गळै रक्षणम् पण्णादे अबरादानुगूलमाग नियमित्तालुम्मुडैय क्रुबादि कुणङ्गळ् जीविक्कुम्बडियॆऩ् – नियमियादे पोऩाल् शास्त्रम् जीवियादाप्पोले रक्षियादबोदु कुणङ्गळ् जीवियादे। आऩबिऩ्बु, क्रुबादिगुणङ्गळ् जीविक्कैक्काग इवर्गळुडैय रक्षणम् पण्णवेण्डावो, रक्षणत्तिल् शास्त्रम् जीवियादॆऩ्ऱु सॊल्लवेण्डा, शास्त्रत्तै विमुगर् विषयमाक्किऩाल् इरण्डुम् जीविक्कुम्, आऩ पिऩ्बु, इवर्गळै रक्षित्तरुळवेण्डावो, ऎऩ्ऱु, इच्चेदऩऩै अबरादङ्गळ् पारादे ईश्वरऩ् विषयीगरिक्कुम्बडियाऩ पासुरङ्गळैच् चॊल्लि, विळक्कुप् पॊऩ्बोले नडुवे निऩ्ऱु इरण्डु तलैयैयुम् सेर्क्कक् कडवळायिरुक्किऱ पिराट्टियारुडैय नित्ययोगत्तै प्रदिबादिक्किऱदु।
नारायण पदार्त्तम्
३। ’नारायण पदम्’, इप्पुरुषगार पूदैयायिरुक्किऱ पिराट्टिदाऩे ताऩ् सेर्त्त इवऩै ईश्वरऩ् कैविडुम्बडियाऩ पासुरङ्गळैच् चॊऩ्ऩालुम्, २। ’तोषोयत्यबि तस्यस्यात्’ ऎऩ्ऱुम् ३। ’सॆय्दारेल् नऩ्ऱुसॆय्दार्’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये – अवळोडे मऱुदलैत्तु नोक्कुम्बडियाऩ वात्सल्यादि कुणङ्गळै प्रदिबादिक्किऱदु।
इप्पदत्तिल् प्रदिबादिक्कप्पडुगिऱ वात्सल्यादि कुणङ्गळागिऱऩ – पुरुषगार पूदैयाऩ पिराट्टियाले उत्पविक्कप्पट्टु, ’प्रबत्ये’ ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱ स्वीगार प्रयुक्तङ्गळाय् इरुप्पऩ सिल।
वात्सल्यमावदु – वत्सत्तिऩ् पक्कल् तेनु इरुक्कुमिरुप्पु; अदागिऱदु अदऩुडैय तोषत्तै पोक्यमागक् कॊळ्ळुगैयुम्, क्षीरत्तैक् कॊडुत्तु वळर्क्कैयुम्, ऎदिरिट्टवर्गळैक् कॊम्बिलुम् कुळम्बिलुम् कॊण्डु नोक्कुगैयुमिऱे; अप्पडिये ईश्वरऩुम्, १। ’सॆय्दारेल् नऩ्ऱु सॆय्दार्’ ऎऩ्ऱु- तोषत्तै पोक्यमागक् कॊण्डु, २। ’पालेबोल् सीर्’ ऎऩ्गिऱगुणङ्गळाले तरिप्पित्तु, ३। ’कदंसन नत्यजेयम्’ ऎऩ्ऱुम् ४। ’अबयम् सर्वबूदेप्य:’ ऎऩ्ऱुम् अनुगूलर् निमित्तमागवुम् प्रदिगूलर् निमित्तमागवुम् नोक्कुम्।
स्वामित्वमागिऱदु उडैयवऩाय् इवऩायिरुक्कुमिरुप्पु; अदागिऱदु सेदनर् तऩ्मैयऴित्तुक् कॊळ्ळुमऩ्ऱु विडमाट्टादे इवऩ् पक्कलिले प्रवणऩाय्, कर्षगऩ् पयिर्त्तलैयिले कुडिल् वळैत्तु नोक्कुमाप्पोले इवर्गळुडैय रक्षणार्त्तमाग नित्यसन्निदि पण्णिविडादे नोक्कुगैक्कु उऱुप्पाऩ पन्दविशेषम्; अत्वेषम् तॊडङ्गि कैङ्गर्यमॆल्लैयाग नडुवुण्डाऩ अवस्ता विशेषङ्गळॆल्लामुण्डाक्कुगिऱदु इन्द पन्दविशेषमडियागविऱे।
सौशील्यमावदु- नित्यसूरि निर्वाहगत्वत्तालुम् उबय विबूदियोगत्तालुम् पॆरिय पिराट्टियारोट्टैच् चेर्त्तियालुम् निरङ्गुशमाऩ वैबवत्तैयुडैयऩायिरुक्किऱ ईश्वरऩुडैय स्वरूबत्तैयुम्, ’सिऱुमाऩिडवर्’ ऎऩ्गिऱ तङ्गळ् सिऱुमैयैयुम् कण्डु ५। ’अवऩ् ऎव्विडत्ताऩ् याऩ् आर्’ ऎऩ्ऱुम्बडियिरुक्कुमिऱे; अप्पडि अवऩ् मेऩ्मैयैयुम् तङ्गळ् सिऱुमैयैयुम् पार्त्तु आश्रय वैमुक्यम् पिऱवादबडि, तऩ् पॆरुमैयैयुम् पारादे इवर्गळ् सिऱुमैयैयुम् पारादे ऎल्लारोडुम् ऒक्क मेल्विऴुन्दु पुरैयऱ सम्श्लेषिक्कैयुम्, इप्पडि सम्श्लेषिया निऩ्ऱाल् इवर्गळ् कार्यम् सॆय्दाऩऩऩ्ऱिक्के तऩ् पेऱाग निऩैत्तु तऩ्ऩुडैय मेऩ्मै तिरुवुळ्ळत्तिल् नडैयाडाद पडियिरुक्कैयुम्।
सौलप्यमावदु- अदीन्द्रियऩाऩ तऩ्ऩै सेदऩऩ् कण्णाले कण्डाश्रयिक्कलाम्बडि नयन विषयदाङ्गदऩागै; अदऩुडैय पूर्त्तियुळ्ळदु अर्च्चावदारत्तिले; ’माम्’ ऎऩ्ऱु काट्टिऩ सौलप्यम् परत्वमॆऩ्ऱुम्बडियिऱे अर्च्चावदार सौलप्यम्, ’माम्’ ऎऩ्ऱु, कैयुम् उऴवु कोलुम् सिऱुवाय्क् कयिऱुमाय्क् कॊण्डु सारदियाय् निऩ्ऱ निलैयिऱे पऱ्ऱच् चॊल्लिऱ्ऱु; अङ्गुत्तै सौलप्यम्, १। ’मय्यासक्तमना: पार्त्त’ ऎऩ्ऱु, तऩ् पक्कलिले आसक्तमाऩ मनस्सैयुडैय अर्जुऩऩॊरुवऩुक्कुमायिरुक्कुम्। अर्च्चावदार सौलप्यम् सर्वविषयमायिरुक्कुम्ल्; नीये! नमक्कु वेण्डा, ऎऩ्ऱवर्गळैयुम् विडमाट्टाद सौलप्यमिऱे इदु; अन्द सौलप्यम् कादासित्कमायिरुक्कुम्; इन्द सौलप्यम् सार्वगालिगमायिऱे इरुप्पदु। स्वीगारत्तुक्कु उबयुक्तङ्गळाऩ कुण विशेषङ्गळोबादि, उबायत्वोबयोगिगळाऩ कुणविशेषङ्गळुम् इव्विडत्तेयनुसन्देयङ्गळ्। प्रदम पादानन्दरत्तिल् अस्मच् शप्तत्तुक्कुप् पोले इदुक्कु सङ्गोसमिल्लामैयाले, अस्मच् शप्तत्वयार्दमुम् इव्विडत्तिले अनुसन्देयम्।
सरण पदार्त्तम्
(४) ’सरणौ’- कीऴ्च्चॊऩ्ऩ कुणम्गळैयॊऴियवुम् ताऩे विरोदि निवर्दगमुमाय् अबिमद प्राबगमुमाग वल्ल विक्रह वैलक्षण्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। २। ’तॆरिवैमार् उरुवमे मरुवि’ ऎऩ्गिऱबडिये- इदर विषयङ्गळिऩुडैय पॊऱि पुऱन्दडविऩ वडिविलेयगप्पट्टुप् पोरुगिऱ सेदऩऩुक्कु, ३। ’तऩ्बाल् आदरम् पॆरुगवैत्त’ ऎऩ्गिऱबडिये- तऩ् पक्कलिले प्रेमत्तैयुण्डाक्कि इदर विषयङ्गळिल् रुसियैमाऱ्ऱि पिऩ्बु ताऩे उबायमाय् ऒरुदेश विशेषत्तिले पोऩालुम् ४। ’सदाबश्यन्दि’ ऎऩ्गिऱबडिये प्राप्यमुम् ताऩेयागैयाले स्वरूब कुणम्गळिऱ्काट्टिल् विक्रहमिऱे उबादेयमायिरुप्पदु। ५। ’जिदन्दे पुण्डरीगाक्ष’ ऎऩ्ऱुम् ६। ’सरणत्वम्द्वम् व्रजामि’ ऎऩ्ऱुम् ७। ’न जाने शरणम् परम्’ ऎऩ्ऱुम् ’त्वत् पाद कमलादन्यत्’ ऎऩ्ऱुम् ८। ’पादयोस् स्तिदम्’ ऎऩ्ऱुम्- विक्रहत्तिऩुडैय रुसिजनगत्वत्तैयम्, उबायोबेयत्वङ्गळैयुमिऱे जिदन्दैयिलडैवे प्रदिबादिक्किऱदु।
इव्विडत्तिल् तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तैच् चॊल्लुगिऱदागिल् विक्रहवासगमाऩ शप्तत्तै प्रयोगियादे विक्रहैगदेशमाऩ तिरुवडिगळुक्कु वासगमाऩ सरण शप्तत्तै प्रयोगिप्पाऩॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; मेल्प्रबदनम् पण्णप्पुगुगिऱ अदिगारि नारायण पदत्तिले ईश्वरऩुडैय स्वामित्वत्तैयुम् शेषित्वत्तैयुम् अनुसन्दित्तवऩागैयालुम्, मादाविऩुडैय इदरावयवङ्गळिऱ्काट्टिल् क्षीरस्यन्दियाऩ स्तनत्तिले प्रजैक्कु विशेष स्नेहमुम् प्राप्तियुम् उण्डायिरुक्कुमाप्पोले, इवऩुक्कुम् अम्रुद स्यन्दियाऩ तिरुवडिगळिले विशेष प्राप्तियुम् स्नेहमुम् किडक्कक् कडवदागैयालुम्, पादक्रहणत्तिल् क्रुबै अदिशयित्तिरुक्कैयालुम्, सरणशप्तप्रयोगम् पण्णुगिऱदु। १। ’नाळुम् निऩ् तिरुवुडैयडियळ् तम् कऴल् वणङ्गि’ ऎऩ्ऱुम् २। ’तिरुनारणऩ् ताळ् कालम्बॆऱच् चिन्दित्तुय्मिऩो’ ऎऩ्ऱुम्, इत्यादिगळिऱ्पडिये- उबदेश समयत्तिलुम् तिरुवडिगळ् रक्षगमॆऩ्ऱु उबदेशित्तु, ३। ’कऴल्गळ् अवैये शरणागक्कॊण्ड’ ऎऩ्ऱुम् ४। ’नागणैमिसै नम्बिराऩ् सरणे शरण् नमक्कु’ ऎऩ्ऱुम् ५। ’अडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩे’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- अनुष्टाऩदशैयिलुम् तिरुवडिगळैये रक्षगमाग अत्यवसित्तारिरे नम्माऴ्वारुम्- मऱ्ऱुमुळ्ळ आऴ्वार्गळुम्, पलविडङ्गळिलुम् तिरुवडिगळै उबायमॆऩ्ऱरुळिच् चॆय्दार्गळिऱे। ६। ’सप्रादु: शरणौ काडम् निबीट्य’ ऎऩ्ऱु आऴ्वारुक्कडियाऩ इळैय पॆरुमाळुम् तिरुवडिगळैयिऱे उबायमाग अत्यवसित्तदु। प्राप्यमुम् स्वरूबमुम् समानमायिरुक्कुमाबोले, प्राबगमुम् सूरिसमाऩमायिऱे इरुप्पदु।
आग, कीऴ्च् चॊऩ्ऩ श्रीमत्तैयम्, नरायणत्वमुम् अगिञ्जित्करमाऩ अवस्तैयिलुम् ताऩे कार्यम् सॆय्यवऱ्ऱाऩ विक्रह वैलक्षण्यम् सॊल्लुगिऱदु।
शरण पदार्त्तम्
(५) ’शरणम्’ उबायमाग, कीऴ् स्वीगार वस्तुवैच् चॊल्लिऱ्ऱु; इङ्गु स्वीगार प्रगारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। ५। ’अगलगिल्लेऩ् इऱैयुमॆऩ्ऱु अलर्मेल्मङ्गै उऱैमार्बा’ ऎऩ्ऱुम् १। ’कोलत्तिरुमा मगळोडुऩ्ऩैक्कूड’ ऎऩ्ऱुम्, इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- लक्ष्मीबरिष्वङ्गियाऩ वस्तुवुक्कु प्राबगदया वरणीयत्वमुम् प्राप्यदया वरणीयत्वमुम् उण्डायिऱे इरुप्पदु; इदुवेयिऱे वाक्यत्वयत्तुक्कुमर्त्तम्। इदिल् पूर्ववाक्यत्तुक्कु प्राबगदया वरणीयत्वमर्त्त मॆऩ्ऩुमिडत्तैच् चॊल्लुगिऱदु; क्षीरम् पत्यमुमाय् पोक्यमुमायिरुक्किऱाप्पोले- १। ’निर्वाणम् पेषजम्’ ऎऩ्ऱुम् २। ’अम्रुदम् सादनम् सात्यम्’ ऎऩ्ऱुम्। ३। ’मरुन्दुम् पॊरुळुममुदमुन्दाऩे’ ऎऩ्ऱुम्, इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये प्राप्य प्राबगङ्गळिरण्डुम् एगमायिऱे इरुप्पदु।
उबायमागिऱदु- अनिष्ट निवारगमुमाय् इष्ट प्राबगमुमायिरुक्कुमदु, अनिष्टमावदु – ४। ’नीर् नुमदु ऎऩ्ऱिवै वेर् मुदल् माय्त्तु’ ऎऩ्ऱुम् ५। ’अनात्मन्यात्म पुत्तिर्या’ ऎऩ्ऱुम्, सॊल्लुगिऱबडिये- अनात्मन्यात्म पुत्तिरूबमायुम् अस्वे स्वप्रदिबत्ति रूबमायुमिरुक्किऱ अवित्यैयुम् अवित्या कार्यमाऩ रागत्वेषङ्गळुम् करणत्रयत्तालुम् कूडुबूरित्तु वैक्कुम् तत्कार्यङ्गळाऩ पुण्यबाबरूब कर्मङ्गळुम्, कर्म त्वयत्तिऩुडैय पलबोगार्त्तमाग परिक्रहिक्कुम् तेव तिर्यगादियाऩ नाना विद शरीरङ्गळुम् अश्शरीरङ्गळै परिक्रहित्तु अनुबविक्कुम् आत्यात्मिगादि तु:क परम्बरैगळुम् तॊडक्कमाऩवै।
इष्टमागिऱदु- पुण्यबाब कर्म विदूसन प्रगारमुम्, हार्दमार्ग विशेष प्रगाशमुम्, ह्रुदयगुह निर्गमनमुम्, अर्सिर्वासरोत्तरायण शुक्ल पक्षात्यादिवाहिग सत्कारमुम्, सलिल तहन पवनात्यावरण सप्तगादिलङ्गनमुम्, त्रिगुणादिक्रमणमुम्, विरजाक्या प्राक्रुदनदी विशेषावगाहनमुम्, सूक्ष्मशरीर विमोसनमुम्, अमाऩवगर स्पर्शमुम्, अबहद पाप्मत्वादि कुणगण तदाश्रय स्वरूबप्रगाशमुम्, पञ्जोबनिषन्मयमाऩ तिव्य विक्रह परिक्रहमुम्, ऐरम्मदीय तिव्यसर: प्राप्तियुम्, तिव्याप्सरस् सङ्ग सत्कारमुम्, प्रह्मालङ्गारालङ्गरणमुम्, प्रह्म कन्द रस तेज: प्रवेशमुम्, तिव्यगोबुर प्राप्तियुम्, सूरिसङ्ग सत्कारमुम्, राजमार्ग कमनमुम्, प्रह्म वेश्म प्रवेशमुम्, तिव्यमण्डब प्राप्तियुम्, तिव्य पर्यङ्ग निरीक्षणमुम्, सबत्नीग सर्वेश्वर तर्शनमुम्, आनन्दमय परमात्म समीब स्तिदियुम्, पादबीड पर्यङ्गोत्सङ्गारोहणमुम्, आलोगालाबालिङ्गनात्यनुबवमुम्, स्वरूबगुण विक्रहात्यनुबव जनिद प्रीदिप्रगर्षमुम्, नानाविद विक्रह परिक्रहबूर्वग सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तोसिद सर्वप्रगार कैङ्गर्यगरणमुम्। इदिल् प्रदानमाग इष्टमायिरुप्पदु कैङ्गर्यम्, अदुक्कुबयक्तङ्गळागैयाले इष्टङ्गळायिरुक्कुम् मऱ्ऱुमुळ्ळवै।
आग, इप्पडिक् कॊत्त अनिष्टत्तै निवर्दिप्पित्तु इष्ट प्राप्तियैप् पण्णुगै उबायमागैयागिऱदु।
प्रबत्ये पदार्त्तम्
(६) ’प्रबत्ये’ कीऴ्, स्वीगार प्रगारत्तैयुम् स्वीगार्यवस्तुवैयुम् सॊल्लिऱ्ऱु; इदिल् स्वीगारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। पिराट्टियुडैय पुरुषगार पावमुम्, ईश्वरऩुडैय उबाय पावमुम् कार्य करमाम् पोदु, इवऩुडैय प्रदिबत्ति वेणुमिऱे; इन्द प्रदिबत्ति राहित्यत्तालेयिऱे, नित्यङ्गळायिरुक्किऱविवै इद: पूर्वमगिञ्जित्करङ्गळाय्त्तु। आगैयाले, अवै इरण्डैयुम् कार्यगरमाम्बडि पण्णक् कडवदाऩ इवऩुडैय प्रदिबत्ति विशेषत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
पत्ळु कदौ ऎऩ्गिऱ तादुवुक्कु अर्त्तम् कदि:, इव्विडत्तिल् कदियाग निऩैक्किऱदु। ’कत्यर्त्ता पुत्त्यर्त्ता:’ ऎऩ्गिऱ पुत्ति विशेषत्तै; अन्द पुत्ति विशेषमागिऱदु- अनन्यार्ह शेषत्व ज्ञानात्यनन्दर पावियाय्। सात्य सादन व्याव्रुत्तमाय्, तेवानाम् कुह्यमाय्, विदुरमाय्, पगवत्रक्षगत्वानुमदि रूबमाय्, सक्रुदनुष्टेयमाय्, अविळम्ब्यबलप्रदमाय्; सर्वादिगारमाय्, स्वरूबानुरूबमाय्, नियम विदुरमाय्, अन्दिम स्म्रुदि निरबेक्षमाय्, सुशगमाय्, याच्ञागर्बमाय्, त्रुडात्यवसायमुमायिरुप्पदॊरु ज्ञानविशेषम्। इन्द ज्ञानविशेषत्तिल् प्रयोजनाम्शमायिरुप्पदु ऒरुविश्वासम्। १। ’किरयोवर्ष ताराबि:’ ऎऩ्गिऱबडिये- तिरैमेल् तिरैयागप् पॊऱुक्क वॊण्णादबडि वन्दु मेलिडुगिऱ व्यसन परम्बरैगळालुम्, युक्त्याबासवसनाबासङ्गळालुम्, ईश्वरऩ् परीक्षै तुडक्कमाऩवत्तालुम् इव्वत्यवसाय विशेषम् अप्रगम्ब्यमाऩबोदिऱे पलसित्तियुळ्ळदु।
इप्प्रबदनम् करणत्रयत्तालु मुण्डागवुमाम्, एगगारणत्ताले उण्डागवुमाम्, पलसित्तिक्कुक् कुऱैयिल्लै। अदिगारि पूर्त्तिक्कु करणत्रयमुम् वेणुम्, पलसित्तिक्कु एगगरणमे अमैयुम्। उबाय पूर्त्तिक्कु श्रिय:पदित्वमुम् वात्सल्यादि कुणयोगमुम् तिव्यमङ्गळ विक्रहमुम् अबेक्षिदमायिरुक्किऱाप्पोले, अदिगारि पूर्त्तिक्कु करणत्रयमुम् अबेक्षिदमायिरुक्कुम्। उबायवरणत्तुक्कु एगान्दमाऩ अनन्यार्ह शेषत्व ज्ञानमुम् प्राप्यरुसियुम् तॊडक्कमाऩ कुणविशेषङ्गळ् इऩ्ऩार्क्कुप् पिऱक्कक् कडवदॆऩ्गिऱ नियममिल्लामैयालुम् इङ्गुप् पिऱक्किऱ प्रदिबत्ति विशेषम् तऩक्कु इदर सादनङ्गळ् पोले अक्नि वित्या साबेक्षदैयिल्लामैयालुम्, उबासनम् पोले त्रैवर्णिगर्क्के अदिगारमायिरुक्कै यऩ्ऱिक्के सर्वादिगारमायिरुक्कैयाले आश्रयणम् विदुरमाय्क् किडक्किऱदु।
प्रबत्ये ऎऩ्गिऱ वर्त्तमाऩ निर्देशत्ताले १। ’नाट्कडलैक्कऴिमिऩ्’ ऎऩ्ऱु इरुक्कुम् नाळ् कालम् सॆल्लविड अरिदायिरुक्कैयालुम्, संसारत्तिऩुडैय तोषत्तैयुम् पगवत्विषयत्तिऩुडैय वैलक्षण्यत्तैयुम् अनुसन्दित्ताल् इप्पोदे संसार सम्बन्दमऱ्ऱु पगवत्विषयत्तै लबिक्कवेणुमॆऩ्ऱुम् पडियाऩ त्वरादिरेगम् पिऱक्कक् कडवदागैयालुम्, इव्वुबाय विशेषम्दाऩ् २। ’अनन्याश्सिन्दयन्द:’ ऎऩ्गिऱबडिये – निरदिशय प्रीदिरूबमाऩ उबासऩत्तळवऩ्ऱिक्के अदिलुम् काट्टिल् अत्यर्त्त प्रीदि रूबमायिरुक्कुमागैयालुम्, ३। ’त्वयमर्त्तानुसन्दाऩेन सह’ ऎऩ्गिऱबडिये- यावच्चरीरबाद मनुवर्त्तिक्कुमॆऩ्ऩुमिडम् सूसिदमागिऱदु। पलसित्तिक्कु सक्रुत् करणममैयुम्, कालक्षेबादिगळुक्कु असक्रुत्करणमबेक्षिदमायिरुक्कुम्। इप्पडिगॊळ्ळाद पोदु, ४। ’सक्रुदेव प्रबन्नाय’ ऎऩ्गिऱ प्रमाणत्तोडु विरोदिक्कुमिऱे।
आग, पूर्ववाक्यत्ताले- स्वीगारत्तैयुम्, स्वीगार प्रगारत्तैयुम्, स्वीगार्यवस्तु विशेषत्तैयुम् प्रदि पादिक्किऱदु।
उत्तर वाक्यात्तारम्बम्
(७) उत्तरवाक्यम्, स्वीगारत्तिऩुडैय पलरूबमाय्, श्रिय: पदियाय् स्र्वस्वामियायिरुक्किऱ सर्वेश्वरऩ् तिरुवडिगळिले इच्चेदनऩ् पण्णुम् व्रुत्ति विशेषत्तिऩुडैय प्रार्दनत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। पूर्ववाक्यत्तिल् प्रदिबादिदमाऩ सादन विशेषम् पल सदुष्टय सादारणमायिऱे इरुप्पदु। अदिल् इव्वदिगारिक्कु अबिलषिदमाऩ पलविशेषम् इऩ्ऩदॆऩ्ऩुमिडत्तै, प्रगाशिप्पिक्किऱदु इव्वाक्यम्। इवऩुक्कु अबिलषिदमाऩ पलमागिऱदु। विरोदि निव्रुत्तियुम्, अबिमद प्राप्तियुम्, अदिल् अबिमद प्राप्ति रूबमायिरुक्किऱ पलत्तै मुऩ्बे प्रदिबादिक्किऱदु।
इरण्डु पलमुमिवऩुक्कु अबिमदमायिरुक्कुमागिल् इरण्डैयुम् प्रार्त्तियादे ऒऩ्ऱै प्रार्त्तिप्पाऩॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; पलत्वयमुम् अबिलषिदमायिरुन्ददेयागिलुम् प्रदानबलमायिरुप्पदु अबिमद प्राप्ति। विरोदि निव्रुत्ति युण्डाऩालल्लदु। अबिमदम् सित्तियामैयाले विरोदि निव्रुत्ति तदर्त्तमाग अबेक्षिदमायिरुक्कुमत्तऩै। अङ्गण् कॊळ्ळादबोदु, तदेगसात्यत्वमुम् असित्तमाम्; आगैयाले, विरोदि निव्रुत्तियिऱ् काट्टिल् कैङ्गर्यत्तुक्कुण्डाऩ प्रादान्यत्तैप् पऱ्ऱ कैङ्गर्यत्तै प्रार्त्तिक्किऱदु। अदिल् सरम पदम्, कैङ्गर्य विरोदि निव्रुत्तियै प्रदिबादिक्किऱदु; मत्यम पदम्, कैङ्गर्यत्तैयुम् कैङ्गर्यप्रदि सम्बन्दियैयुम् प्रदिबादिक्किऱदु; प्रदमबदम्, कैङ्गर्य प्रदि सम्बन्दि विशिष्टम्, ऎऩ्ऩुमिडत्तै प्रदिबादिक्किऱदु।
शेषत्व प्रदिसम्बन्दि मिदुनमायिरुक्कुमाप्पोले, कैङ्गर्य प्रदि सम्बन्दियुम् मिदुनमायिऱे इरुप्पदु। १। ’कोलत्तिरुमामगळोडु उऩ्ऩैक्कूडादे’ ऎऩ्ऱुम्, २। ’ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमे निलानिऱ्प’ ऎऩ्ऱुम्, नम्माऴ्वारुम् मिदुनमे प्राप्यमॆऩ्ऱरुळिच्चॆय्दार्। अवर् तमक्कडियाऩ इळैय पॆरुमाळुम्, ३। ’सहवैदेह्या’ ऎऩ्ऱु किञ्जित्कारत्तुक्कु विशिष्टम् विषयमॆऩ्ऱरुळिच्चॆय्दार्। अवर् तम्मुडैय पूर्वावस्तैयिलुम् ४। ’तिरुमाऱ्करवु’ ऎऩ्गिऱबडिये किञ्जित्कार प्रदिसम्बन्दि विशिष्टमायिऱे इरुप्पदु। इवर्गळ् इत्तऩै पेरैयुम् अडियॊऱ्ऱिऩ, परमासार्यर्, ५। ’प्रहर्षयन्दम् महिषीम् महाबुजम्’ ऎऩ्ऱुम् ६। ’श्रिय:श्रियम्’ ऎऩ्ऱुम्, विशिष्ट वेषत्तैयरुळिच्चॆय्दु, ७। ’ऐगान्दिग नित्यगिङ्गर: प्रहर्षयिष्यामि’ ऎऩ्ऱु, तत्विषयमाऩ आर्त्ति विशेषत्तै प्रार्दित्तार्। अवर् तिरुवुळ्ळत्तैप्पिऩ्सॆऩ्ऱ श्रीबाष्यगाररुम्, ८। ’श्रीवल्लब’ ऎऩ्ऱु विशिष्ट वेषत्तै प्राप्यमाग अरुळिच्चॆय्दार्; आगैयाले, तऩित्तवर्गळुक्कु प्राप्यत्वमिल्लै। इरुवरैयुम् पिरित्तु विरुम्बिऩाल् रावण शूर्बनगिगळुक्कुप्पोले नाशमे पलमायिरुक्कुम्। इरुवरैयुम् पऱ्ऱिऩाल् श्रीविबीषणाऴ्वाऩैप्पोले उज्जीवनमे पलमायिरुक्कुम्।
१। ’अल्लि मामलराळ् तऩ्ऩोडुमडियेऩ् कण्डुगॊण्डु अल्लल् तीर्न्देऩ्’ ऎऩ्ऱुम् २। ’वारणिमुलैयाळ् मलर्मगळोडु मण्मगळुम् उडऩ् निऱ्पक् कारणि मेगम् निऩ्ऱदॊप्पाऩैक् कण्डु कॊण्डुय्दॊऴिन्देऩ्’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये सेर्त्तियिले- पऱ्ऱिऩालिऱे स्वरूबोज्जीवनमुळ्ळदु।
आग, कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दि मिदुनमायिरुक्कैयाले, श्रीमच्चप्तम् पॆरियबिराट्टियारोट्टैच् चेर्त्तियैच् चॊल्लुगिऱदु। पूर्व वाक्यत्तिल् श्रीमच्चप्तम्, सेदऩऩुडैय अबरादत्तैयुम् ईश्वरऩुडैय स्वादन्द्र्यत्तैयुम् कण्डु इवर्गळ् अवऩुडैय क्रोदत्तुक्कु विषयबूदराय् नशित्तुप् पोगादे इवऩैक् किट्टियुम् जीवित्तुप् पोगवेणुमॆऩ्ऱु साबरादरान सेदनरै ईश्वरऩोडे सेर्क्कैक्काग ऎऩ्ऱुमॊक्कविडादे इरुक्कुमिरुप्पैच् चॊल्लुगिऱदु। इङ्गुत्तै श्रीमच्चप्तम्, कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दित्वत्तै पऱ्ऱवुम् इवर्गळ् पण्णुम् कैङ्गर्यत्तै ईश्वरऩ् तिरुवुळ्ळत्ते ऒऩ्ऱु पत्तागप् पडुत्तुगैक्कागवुम् अनुबविच्चेदत्तिल् तऩक्कु सत्ताहानि पिऱक्कुम् पडियिरुक्कैयाले निरन्दर सम्श्लेषत्तुक्कागवुम् अवऩै क्षणगालम् पिरियादे सर्वगालमुम् सम्श्लिष्टैयायिरुक्कु मिरुप्पैच् चॊल्लुगिऱदु।
१। ’मात्रु तेवोबव पित्रु तेवोबव’ ऎऩ्गिऱबडिये मादाबिदाक्कळैच् चेर्त्तु किञ्जित्करित्तालिऱे पुत्रऩुक्कु स्वरूबसित्तियुळ्ळदु; अप्पडि २। ’त्वम्मादा सर्व लोगानाम् तेवदेवो हरि:पिदा’ ऎऩ्गिऱबडिये- नेरे मादा पिदाक्कळायिरुक्किऱ पिराट्टियैयुम् ईश्वरऩैयुम् सेरवैत्तु किंसित्करित्तालिऱे इवऩुक्कु स्वरूब सित्तियुळ्ळदु।
नारायण पदार्त्तम्
(८) इप्पडि कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियाऩ पिराट्टियोट्टैच् चेर्त्तियळवऩ्ऱिक्के, कुणविक्रह विबूदिगळोडे कूडियिरुक्कुमागार कैङ्गर्य वर्दगदया अनुबाव्यमायिरुक्कैयाले ज्ञान शक्त्यादि कल्याण कुणङ्गळोडुम् तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तोडुम् उबय विबूदि योगत्तोडुम् कूडियिरुक्किऱ पगवत् स्वरूबत्तै प्रदिबादिक्किऱदु नारयणबदम्।
१। ’सोश्नुदे सर्वाऩ् कामाऩ्’ ऎऩ्ऱुम् २। ’सदा पश्यन्दि सूरय:’ ऎऩ्ऱुम्, इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये कुणविक्रहादिगळुम् ३। ’रसक्क् ह्येवायम् लप्त्वाऽऽनन्दीबवदि’ ऎऩ्गिऱ स्वरूबत्तोबादि कैङ्गर्यवर्दगमाय् पोक्यङ्गळायिऱे इरुप्पदु। ज्ञान शक्त्यादि कुणङ्गळोडु वात्सल्यादि कुणङ्गळोडु शौर्य वीर्यादि कुणङ्गळोडु वाशियर ऎल्ला कुणङ्गळुम् अनुबाव्यङ्गळायिरुक्कैयाले पूर्ववाक्यत्तिल् नारयणबदत्तिल् उबाय वरणत्तुक्कु उबयुक्तदया अनुसन्देयङ्गळाऩ कुणविशेषङ्गळुम् इप्पदत्तिले प्राप्यदया अनुसन्देयङ्गळ्। आश्रयमाऩ स्वरूब विशेषत्तुक्कु आगारत्वयमुण्डागिऱाप्पोले आश्रयिगळाऩ कुणविशेषङ्गळुक्कुम् आगारत्वयमुण्डायिऱे इरुप्पदु। अनुबाव्यत्वम् अविशिष्टमागैयाले सगल कुणङ्गळुम् प्रदिबादिदमायिरुन्ददेयागिलुम् सदुर्त्यन्दत्तिल् सॊल्लुगिऱ व्रुत्ति विशेषत्तक्कुमिगवुम् अन्दरङ्गमायिरुप्पदु स्वामित्वमागैयाले, कीऴ् सौलप्य प्रदिबादनत्तिले नोक्काऩाप्पोले इङ्गु स्वामित्व प्रदिबादनत्तिले नोक्कागक्कडवदु।
सदुर्त्तियिऩ् अर्त्तम्
(९) इप्पदत्तिले एऱिक्किडक्किऱ सदुर्दी विबक्ति सर्वस्वामियाऩ सर्वेश्वरऩ् पक्कल् इच्चेदनम् पण्णुम् व्रुत्ति विशेष प्रार्त्तऩैयै प्रदिबादिक्किऱदु। इङ्गु प्रार्त्तनीयमाऩ व्रुत्ति विशेषमागिऱदु – अल्बमाय्, अस्तिरमाय्, तुस्सात्यमाय्, तु:कमिश्रमाय्, स्वरूब विरुत्तमायिरुक्किऱ ऐश्वर्य पुरुषार्त्तम् पोलऩ्ऱिक्के, निरस्तादिशया ह्लाद सुगबावैग लक्षणमाय्, विषयत्तोडु आश्रयत्तोडु तेशत्तोडु तऩ्ऩोडु वाशियऱ यावत्कालमनिवर्दिक्कक्कडवदाय्, अञ्जलिमात्रलप्यमाय्, तु:कगन्दरहिदमाय्, स्वरूबानुरूबमाय्, ४। ’इऱप्पदऱ्के ऎण्णादु’ ऎऩ्ऱुम् ५। ’इऱुगलिऱप्पु’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये आत्मविनाश रूबमायिरुक्किऱ कैवल्यत्तिऱ् काट्टिल् अत्यन्द व्याव्रुत्तमाय्, पुण्यबाब विमोसनम् तॊडङ्गि पगवदनुबवजनिद हर्षमॆल्लैयाग नडुवुण्डाऩ तेह विमोसनम् परमबद प्राप्ति स्वरूब प्राप्ति साम्याबत्ति तॊडक्कमागच् चॊल्लुगिऱ पुरुषार्त्त विशेषङ्गळुक्कुम् अव्वरुगाय्, १। ’मम सहज कैङ्गर्य विदय:’ ऎऩ्गिऱबडिये आत्मावुक्कु नित्यसित्तमाय्, पगवन्मुग विगासत्तुक्कु हेदुवायिरुक्किऱ पगवदनुबवजनिद प्रीदिगारिद कैङ्गर्यम्।
इक्कैङ्गर्यम्, एगगरणत्ताले अनुष्टेयमायिरुक्कैयऩ्ऱिक्के, २। ’सोश्नुदे सर्वाऩ् कामाऩ्’ ऎऩ्ऱुम् ३। ’सामगायन्नास्ते ऎऩ्ऱुम्, ४। नम इत्येववादिन:’ ऎऩ्ऱुम् ५। ’सायावा सत्वमनुगच्चेत्’ ऎऩ्ऱुम् ६। ’येन येन तादा कच्चदि तेनदेन सह कच्चदि’ ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये करणत्रयत्तालुम् अनुष्टेयमायिरुक्कुम्। ७। ’ऒऴिविल् कालमॆल्लामुडऩाय् मऩ्ऩि वऴुविलावडिमै सॆय्यवेण्डुम् नाम्’ ऎऩ्ऱुम् ८। ’सर्वेषु लोगेषु कामसारो पवदि’ ऎऩ्ऱुम् ९। ’नस पुनरावर्ददे’ ऎऩ्ऱुम् १०। ‘पुणैक्कॊडुक्किलुम् पोगवॊट्टार्’ ऎऩ्ऱुम् ११। ’सॆऩ्ऱाल् कुडैयामिरुन्दाल् सिङ्गासनमाम्’ ऎऩ्ऱुम्, इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये- इव्वदिगारियिऩुडैय स्वरूबानु रूबमाय् निरदिशय पोक्यमुमाय् तारगमुमायिरुक्किऱ कैङ्गर्यत्तिऩुडैय अबिनिवेशादिशयत्ताले तेशगाल प्रगारावस्तादिगार नियम विदुरमाग प्रार्त्तिक्कक्कडवऩायिरुक्कैयाले, सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तैगळिलुम् सर्वप्रगात्तालुम् पण्णुम् व्रुत्ति विशेषत्तै प्रदिबादिक्किऱदु।
इच्चदुर्दिक्कु तादर्त्यम् अर्त्तमाऩालो, कैङ्गर्यमर्त्तमागवेण्डुम् निर्बन्दमॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; इदुक्कु कैङ्गर्यमर्त्तमागादे तादर्त्यमर्दमाऩबोदु पूर्ववाक्यानुसन्दानम् निरर्त्तगमाय्, व्याक्यादाक्कळुडैय वसनङ्गळोडुम् विरोदम् प्रसङ्गिक्कुम्। आगैयाले, तादर्त्य पलरूबमाऩ कैङ्गर्यमे अर्त्तमागक्कडवदु। कैङ्गर्यमर्त्तमागिऱदु, प्रार्त्तनै वन्दबडियॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्; कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियाऩ विषयम् उत्तुङ्गमायिरुक्कैयालुम्, आश्रयबूदऩाऩ सेदऩऩ् अत्यन्द परदन्द्रऩायिरुक्कैयालुम्, प्रार्दना विशेषमिल्लादबोदु कैङ्गर्यम् सित्तियामैयाले विषय स्वबावत्तालुम् आश्रय स्वबावत्तालुम् प्रार्त्तिक्कक्कडवदु।
आग, इन्द विबक्त्यम्शत्ताले- पुरुषार्त्ताबासङ्गळाऩ ऐश्वर्य कैवल्यङ्गळिरण्डिऱ् काट्टिल् व्याव्रुत्तमाय्, श्रिय: पदियाय् सर्वस्वामियायिरुक्किऱ सर्वेश्वरऩ् तिरुवडिगळै, विषयमागवुडैत्ताय्, १। ’क्रियदाम्’ ऎऩ्ऱुम् २। ’कूविप्पणिक्कॊळ्ळाय्’ ऎऩ्ऱुम्। ३। ’एवमऱ्ऱमर् आट्चॆय्वार्’ ऎऩ्ऱुम्, अवऩुडैय नियोग कार्यमाय्, स्वनिर्बन्द विदुरमाय्, वाङ्मन:कार्यरूबमाऩ करणत्रयत्तालुम् पण्णुम् व्रुत्ति विशेषत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। ईत्रुशव्रुत्ति विशेषमागिऱदु, निरदिशय पोक्यमाऩ पगवत्विषयत्तै विषयीगरित्तिरुक्कैयालुम्, निरस्तसांसारिग सगल प्रदिबन्दगमायिरुक्किऱ स्वस्वरूबत्तै आश्रयमाग उडैत्तायिरुक्कैयालुम्, कर्त्तावायिरुक्किऱ सेदऩऩुक्कत्यन्द प्रीदिरूबमायिऱे इरुप्पदु।
नम: शप्तार्त्तम्
(१०) परदन्द्रऩाऩ इवऩुक्कुप् पिऱक्कुम् पोगम् पारदन्द्र्य विरोदियाऩालल्लदु पुरुषार्त्तमल्लामैयाले इवऩुडैय पुरुषार्ददा हेदुवाऩ पगवत् प्रीदि जनगत्व प्रदिबत्तियैयॊऴिय स्वयम् पोक्यमायिरुक्कुमागारम् विरोदियायिऱे इरुप्पदु; तात्रुशमाऩ विरोदियै निवर्दिप्पिक्किऱदु नमस्सु। पगवन्मुग विगासमे नमक्कु पोक्यम्; अदुक्कु हेदुवागैयाले इदु नमक्कु आदरणीयमॆऩ्ऱु पिऱक्कुम् प्रदिबत्तियॊऴिय इप्पोग विशेषत्तिल् मदीय प्रदिबत्तियुम्, स्वस्मिन् पोक्त्रु प्रदिबत्तियुम् सञ्जरिक्कुमागिल् इवऩुक्कु अबुरुषार्त्तमायिऱे इरुप्पदु। आगैयाले इन्द नमस्सु, कैङ्गर्य तशैयिल् ईत्रुशमाऩ प्रदिबत्ति विशेषम् विरोदि ऎऩ्ऩुमिडत्तै प्रदिबादिक्किऱदु। कीऴिरण्डु पदमुम्, विषय वैलक्षण्यत्तैयुम् विषयियिऩुडैय वैलक्षण्यत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु; इप्पदम्, आश्रय वैलक्षण्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।
स्वरूब विरोदियॆऩ्ऱुम्, सादन विरोदियॆऩ्ऱुम्, प्राप्ति विरोदियॆऩ्ऱुम्, प्राप्य विरोदियॆऩ्ऱुम्, सदुष्टयमायिरुक्कुम् विरोदि। अदिल् तिरुमन्द्रम्, स्वरूब विरोदि निव्रुत्तियै प्रदिबादिक्किऱदु; सरमश्लोगम्, अर्त्तत्वयत्तालुम् सादनविरोदि निव्रुत्तियैयुम् प्राप्ति विरोदि निव्रुत्तियैयुम् प्रदिबादिक्किऱदु। इदु प्राप्य विरोदि निव्रुत्तियै प्रदिबादिक्किऱदु।
आग, (१) कैङ्गर्य विरोदि निव्रुत्तियैयुम्, (२) कैङ्गर्यत्तैयुम्, (३) कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियैयुम्, (४) कैङ्गर्यप्राप्तिक्कु हेदुबूदमाऩ स्वीगारत्तैयुम्, (५) स्वीगार्यमाऩ प्राबग स्वरूबत्तैयुम्, (६) अदुक्कु एगान्दङ्गळाऩ कुणविशेषङ्गळैयुम्, (७) अक्कुण विशेषङ्गळुक्कु उत्पावगमाऩ पुरुषगारत्तैयुम् सॊल्लित् तलैक्कट्टुगिऱदु।
[पुरुषगार स्वरूबत्तैयुम्, उबाय स्वरूबत्तैयुम्, उबायत्वायवसयत्तैयुम्, कैङ्गर्यप्रदिसम्बन्दियुमाऩ कैङ्गर्यत्तैयुम् तत्विरोदि निव्रुत्तियैयुञ् जॊल्लिऱ्ऱु।]
श्रीश्रीश्री अष्टाक्षर महावित्या तात्पर्यमगिलम् क्रमात् ।
सूनुना क्रुष्णमिश्राणाम् लोगासार्येण तर्शिदम् ॥
आरणनूल् वाऴ्ग अरुळिच्चॆयल् वाऴ्ग
तारणियुम् विण्णुलक्न्दाऩ् वाऴ्ग-पूरणमाय्
पिऩ्ऩुमुळ्ळोर् ताऩ्वाऴ्गप् पिळ्ळै युलगारियऩे
इऩ्ऩुमॊरु नूऱ्ऱाण् डिरुम्।
पिळ्ळै लोगासार्यर् तिरुवडिगळे शरणम्
परन्दबडि मुऱ्ऱिऱ्ऱु।