०३ मुमुक्षुप्पडि सरमश्लोग प्रगरणम्

मुमुक्षुप्पडि

मूलम् – परम कारुणिगराऩ पिळ्ळै लोगासार्यर्

व्या– विसदवाक् सिगामणियाऩ मणवाळ मामुऩिगळ्

सरमश्लोग प्रगरणम्

व्याक्यान अवदारिगै

मत्यम रहस्यमाऩ त्वयत्तिऩुडैय अर्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्द अनन्दरम् अदिल् पूर्व वाक्यत्तिऱ् सॊल्लुगिऱ उबायवरणम् सर्वेश्वरऩ् ताऩे विदिक्कैयाले तदबिमदमॆऩ्ऩुमत्तैयुम्, वरणाङ्गमाऩ सादनान्दर परित्यागत्तैयुम्, वरणत्तिल् सादनत्व पुत्तिराहित्यत्तैयुम् शाप्तमागप् पूर्वार्त्तत्ताले प्रदिबादिक्कैयालुम्, उत्तर वाक्यत्तिल् सॊल्लुगिऱ कैङ्गर्यत्तुक्कुप् पूर्वबावियाऩ प्राप्ति प्रदिबन्दग सगलबाब विमोसनत्तैयुम्, उत्तरार्त्तत्ताले शाप्तमाग प्रदिबादिक्कैयालुम्, त्वयत्तुक्कु विवरणमाय्, पञ्जम वेदसारबूद कीदोबनिषत् तात्पर्यमाय्, सरम रहस्यमाय् इरुन्दुळ्ळ सरम श्लोगत्तिऩुडैय अर्त्तत्तै सम्शय विबर्ययमऱ अरुळिच्चॆय्गिऱार्।

इदिल् अर्त्तङ् गेट्कैक्कागविऱे- ऎम्बॆरुमाऩार् पदिऩॆट्टु पर्यायम् तिरुक्कोट्टियूर् नम्बि पक्कल् ऎऴुन्दरुळिऱ्ऱु।

नम्बि तामुम् इदिल् अर्त्तत्तिऩुडैय कौरवत्तैयुम् इदुक्कु अदिगारिगळ् इल्लामैयुम् पार्त्तिऱे – इवरुडैय आस्तिक्य आदर परीक्षार्त्तमागप् पलगाल् नडन्दु तुवळप्पण्णिच् चूळुरवु कॊण्डु मासोबवासम् कॊण्डु अरुमैप्पडुत्ति अरुळिच् चॆय्दरुळिऱ्ऱु।

निष्क्रुष्ट सत्व निष्टऩाय्, परमात्म निरक्तऩाय्, अबरमात्मनि वैराक्यमुडैयऩाय्, प्रमाण परदन्द्रऩाय्, पगवत् वैबवम् श्रुदमाऩाल् अदु उबबन्नमॆऩ्ऩुम् पडियाऩ विस्रम्ब पाहुळ्यमुडैयऩाय् आस्तिग अक्रेसरऩायिरुप्पाऩ् ऒरुवऩुण्डागिल् अवऩ् इन्द श्लोगार्त्त श्रवण अनुष्टानत्तुक्कु अदिगारियागैयाले, अदिगारि तुर्लबत्वत्तालुम् अर्त्त कॆळरवत्तालुम् इत्तै वॆळियिडादे मऱैत्तुक्कॊण्डु पोन्दार्गळ् ऎम्बॆरुमाऩारुक्कु मुऩ्बुळ्ळार्। संसारिगळ् तुर्गदि कण्डु पॊऱुक्क माट्टादबडि क्रुबै करै पुरण्डिरुक्कैयाले, अर्त्तत्तिऩ् सीर्मै पारादे अनर्त्तत्तैये पार्त्तु वॆळियिट्टरुळिऩार् ऎम्बॆरुमाऩार्।

अप्पडि उबदेशित्तु विडुगिऱ मात्रमुमिऩ्ऱिक्के, इव्वर्त्तत्तै ऎल्लारुम् अऱिन्दु उज्जीविक्क वेणुमॆऩ्ऩुम् परम क्रुबैयालेयिऱे। इदु तऩ्ऩैप् पलप्रबन्दङ्गळिलुम् सङ्ग्रह विस्तर रूबेण इवर् अरुळिच् चॆय्ददु। मऱ्ऱुळ्ळ प्रबन्दङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱिलुम् पोलऩ्ऱिक्के स्त्री पालर्गळुक्कुम् अदिगरिक्कलाम्बडि तॆळिय अरुळिच्चॆय्ददु इप्रबन्दत्तिलेयिऱे।

अवदारिगै मुऱ्ऱिऱ्ऱु

अव: इदिल् प्रदमत्तिले इन्द श्लोगार्त्तत्तिऩुडैय कॆळरवत्तै ऎल्लारुडैय नॆञ्जिलुम् पडुत्तुगैक्काग, इदु तऩक्कुच् चरमश्लोगमॆऩ्ऱु तिरुनाममागैक्कु हेदुवै अरुळिच्चॆय्गिऱार् –‘कीऴे सिल उबायविशेषङ्गळै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१८५।कीऴे सिल उबाय विशेषङ्गळै उबदेशिक्क, अवै तुश्शगङ्गळॆऩ्ऱुम्, स्वरूब विरोदिगळॆऩ्ऱुम् निऩैत्तु शोगाविष्टऩाऩ अर्जूनऩैक् कुऱित्तु अवऩुडैय शोग निव्रुत्त्यर्त्तमाग ‘इऩि इदुक्कु अव्वरुगिल्लै’ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ सरमोबायत्तै अरुळिच्चॆय्गैयाले, सरमश्लोगमॆऩ्ऱु इदुक्कुप् पेरायिरुक्किऱदु।

व्या: अदावदु, इन्द श्लोगत्तुक्कुक् कीऴे अनेगात्यायङ्गळिले कर्मज्ञानादिगळाऩ सिल उबाय विशेषङ्गळै स्वप्राप्तिलक्षण मोक्ष सादनमाग विस्तरेण उबदेशित्तरुळक्केट्टु, कायक्लेश रूबमागैयालुम्, इन्द्रियजयम् अरिदागैयालुम्, सावदानमागच् चिरगालम् सादिक्क वेण्डियिरुक्कैयालुम् अवै अनुष्टिक्क अशक्यङ्गळॆऩ्ऱुम्, स्वशरीरत्व कदनादिगळाले प्रदिबादिक्कप्पट्ट परदन्द्रमाऩ स्वरूबत्तुक्कु स्वयत्न रूबङ्गळाऩ इवै विरोदिगळॆऩ्ऱुम् पुत्ति पण्णि, ‘इवऱ्ऱाले ऎम्बॆरुमाऩैप्पॆऱवेणुम् ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱिल्लै; इऩि इऴन्दे पोमित्तऩैयागादे’ ऎऩ्गिऱ शोगत्ताले आविष्टऩाऩ अर्जुनऩैक् कुऱित्तु, अवऩुडैय अन्द शोगम् पोगैक्काग, ‘सूशगत्वत्तालुम् स्वरूबानु रूबदैयालुम् इऩि इदुक्कु मेलिल्लै’ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ सरममाऩ उबायत्तै अरुळिच्चॆय्गैयाले, सरमश्लोगमॆऩ्ऱु इदुक्कुत् तिरुनाममायिरुक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩि इश्लोगत्तुक्कु वाक्यार्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् –‘इदिल् पूर्वार्त्तत्ताले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१८६। इदिल् पूर्वार्त्तत्ताले अदिगारि क्रुत्यत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ्; उत्तरार्त्तत्ताले उबायक्रुत्यत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ्।

व्या: अदावदु, अर्त्तत्वयात्मगमाऩ इन्द श्लोगत्तिल् पूर्वार्त्तत्ताले इव्वुबायत्तुक्कु अदिगारियाऩवऩ् सॆय्युम् अम्शत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ्: उत्तरार्त्तत्ताले उबायबूदऩाऩ ताऩ् इवऩुक्कुच् चॆय्युम् अम्शत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱाऩ्- ऎऩ्गै।

अव: ‘अदिगारिक्रुत्यमावदु ऎदु?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्- अदिगारिक्कु क्रुत्यमावदु- उबायबरिक्रहम्’- ऎऩ्ऱु।

मू:१८७। अदिगारिक्कु क्रुत्यमावदु – उबाय परिक्रहम्।

व्या: अदावदु, अदिगारियाऩवऩुक्कु इङ्गुच् चॆय्यत्तक्कदु इव्वुबायत्तै स्वीगरिक्कै- ऎऩ्गै।

अव: ‘आऩाल्, अव्वळवै विदियादे उबायान्दर परित्यागम् सॊल्लुवाऩॆऩ्?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् “अत्तै साङ्गमाग विदिक्किऱाऩ्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१८८। अत्तै साङ्गमाग विदिक्किऱाऩ्।

व्या: अदावदु, अन्द उबाय स्वीगारत्तै उबायान्दर परित्यागमागिऱ अङ्गत्तोडे कूड विदिक्किऱाऩ् ऎऩ्गै।

प्रक्षाल्य पादावाचामेत् स्नात्वा विधिवदर्चयेत् ।

स्थित्वार्घ्यं भानवे दद्यात् ध्यात्वा देवं जपेन्मनुम् ॥

(प्रक्षाळ्य पादा³ वासामेत् स्नात्वा विदि⁴वदर्च्चयेत्।

स्थित्वार्घ्यम् भानवे दद्यात् ध्यात्वा देवम् जबेन्मनुम्॥)

ऎऩ्ऱु आसमनादिगळुक्कु अङ्गमागच्चॊऩ्ऩ पाद प्रक्षाळनादिगळैयॊऴिय अवै अनुष्टिक्कवॊण्णादाऱ्पोले। इङ्गुम् ल्यबन्द पदत्ताले अङ्गमागच् चॊल्लुगिऱ उबायन्दर त्यागत्तैयॊऴिय स्वीगारम् अनुबबन्नम् ऎऩ्ऩुमिडम् सित्तमिऱे। आगैयाल्, “सर्वदर्मान् परित्यज्य स्तिदश्सेत्” ऎऩ्ऱु तुष्करत्व पुत्तियाले स्वद:प्राप्तमाऩ उबायान्दर परित्यागत्तै अनुवदित्तु सित्तोबाय स्वीगारत्तै विदिक्किऱदॆऩ्गिऱ अनुवादबक्षम् अयुक्तम्- ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

अव: ‘आऩाल्, सूशगत्वादिगळाले रागप्राप्तमाऩ इदुक्कु विदिदाऩ् वेणुमो?’, ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘रागप्राप्तमाऩ’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१८९। रागप्राप्तमाऩ उबायन्दाऩे वैदमाऩाल् कडुगप्परिक्रहिक्कैक्कु उडलायिरुक्कुमिऱे।

व्या: अदावदु, पोक्यदैयाले रागप्राप्तमाऩ क्षीरत्तैप् पित्त रोगत्तुक्कु मरुन्दागक् कॊडुक्कच् चॊल्लि विदित्ताल् शीक्रमागक् कैक्कॊळ्ळुगैक्कु उडलामाबोले। उबायान्दरङ्गळिऱ् काट्टिल् इदुक्कु उण्डाऩ वैलक्षण्यत्ताले सेदनऩुडैय रागद: प्राप्तमायिरुन्दुळ्ळ उबायन्दाऩे इत्तै स्वीगरियॆऩ्ऩुम् विदिप्रयुक्तमुमाऩाल् शीक्रमाग स्वीगरिक्कैक्कु उडलायिरुक्कुमिऱे- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इदुक्कु प्रदिबदम् अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग, पूर्वार्त्त पदसङ्ग्यैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इदिल् पूर्वार्त्तम् आऱुबदम्’ ऎऩ्ऱु।


मू:१९०। इदिल् पूर्वार्त्तम् आऱु पदम्।

अव: अदिल् प्रदमबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘सर्व तर्मान्’ ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘ऎल्ला तर्मङ्गळैयुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१९१। सर्वदर्मान्- ऎल्ला तर्मङ्गळैयुम्।

अव: अदुदाऩ् तर्ममुम् पहुवसनमुम् सर्व शप्तमुमाय् त्रिप्रगारमायिरुक्कैयाले इम्मूऩ्ऱुक्कुम् अर्त्तम् अरुळिसॆय्वदाग, प्रदमम् तर्मलक्षणत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘तर्ममावदु पलसादनमायिरुक्कुमदु’- ऎऩ्ऱु।

मू:१९२। तर्ममावदु – पलसादनमायिरुक्कुमदु।

अव: तर्म शप्तम् त्रुष्टबल सादनत्तिलुम् व्याप्तमागैयाले अत्तै व्यावर्त्तिक्किऱार् – ‘इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ तर्म शप्तम् – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१९३। इङ्गुच् चॊल्लुगिऱ तर्मशप्तम् त्रुष्ट पलसादनङ्गळैच् चॊल्लुगैयऩ्ऱिक्के, मोक्ष, पलसादनङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, पूर्वोबायङ्गळ् तऩ्ऩै उबदेसिक्किऱबोदे त्रुष्टबल सादनङ्गळ् व्याव्रुत्तङ्गळागैयालुम्, मोक्षोबायङ्गळै उबदेशित्तु वरुगिऱ प्रक्रणमागैयालुम्, इव्विडत्तिऱ् सॊल्लुगिऱ तर्म शप्तम् पुत्र पश्वन्नादि ऐहिगमायुम्, स्वर्क्कादि आमुष्मिगमायुम् इरुन्दुळ्ळ त्रुष्टबलङ्गळुक्कु सादनङ्गळाऩवऱ्ऱैच् चॊल्लुगैयिऩ्ऱिक्के, पगवत् प्राप्तिरूबमाऩ मोक्ष पलत्तुक्कु सादनमायुळ्ळवऱ्ऱैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩि मेल् पहुवसनार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अवैदाऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१९४। अवैदाऩ्- श्रुदिस्म्रुदि विहिदङ्गळाय्प् पलवायिरुक्कैयाले पहुवसनप्रयोगम् पण्णुगिऱदु।

व्या: अदावदु, अन्द मोक्षबल सादनङ्गळ्दाम् उब प्रुम्ह्य उब प्रुम्हणङ्गळायिरुन्दुळ्ळ श्रुदि स्म्रुदिगळाले विहिदङ्गळाय्क् कॊण्डु अनेगङ्गळाय् इरुक्कैयाले,‘तर्मान्’ ऎऩ्ऱु पहुवसन प्रयोगम् पण्णुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: ‘अप्पडियिरुन्दुळ्ळवैदाम् ऎवै?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अवैयावऩ’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१९५। अवैयावऩ- कर्म ज्ञान पक्तियोगङ्गळुम्, अवदार रहस्यज्ञानम्, पुरुषोत्तम वित्यै, तेशवासम्, तिरुनामसङ्गीर्त्तनम्, तिरुविळक्कॆरिक्कै, तिरुमालैयॆडुक्कै तॊडक्कमाऩ उबाय पुत्त्या सॆय्युमवैयुम्।

व्या: अदावदु, कीऴ् पलवागच् चॊल्लप्पट्ट अवैयावऩ,

कर्मणैव हि ससिद्धिमास्थिता जनकादय:।

तस्मादसक्तस्सततं कार्यं कर्म समाचर ॥

(“कर्मणैव हि संसिद्दि⁴मास्थिता जनगादय:।

तस्मादसक्तस्सददम् कार्यम् कर्म समासर॥”)

ऎऩ्ऱु स्वदन्द्र सादनमाग उक्तमाऩ कर्मयोगमुम्,

सर्वं कर्माखिलं पार्थ ज्ञाने परिसमाप्यते

(“सर्वम् कर्मागि²लम् पार्द² ज्ञाने परिसमाप्यदे”),

नहि ज्ञानेन सदृशम् पवित्रमिह विद्यते ।

ज्ञानाग्निस्सर्व कर्माणि भस्मसात्कुरुते तथा ॥

(“न हि ज्ञानेन सद्रुशम् पवित्रमिह विद्यदे।

ज्ञानाग्निस्सर्व कर्माणि भस्मसात् कुरुदे तदा²॥”) ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट कर्म सात्यमाऩ ज्ञानयोगमुम्,

भक्त्या त्वनन्यया शक्य:

(“भक्त्या त्वनन्यया शक्य:”),

मन्मना भव मद्भक्त:

(“मन्मना भव मत्भक्त:”) इत्यादिगळाले सॊल्लप्पट्ट कर्मज्ञान सहक्रुदमाऩ पक्तियोगमुम् आगिऱ इवैयुम्,

जन्म कर्म च मे दिव्यं एवं यो वेत्ति तत्वत:।

त्यक्त्वा देहं पुनर्जन्म नैति मामेति सोऽर्जुन॥

(“जन्म कर्म स मे दिव्यम् एवम् यो वेत्ति तत्त्वद:।

त्याक्वा देहम् पुनर्जन्म नैदि मामेदि सोर्जुन॥”) ऎऩ्ऱु विरोदि निव्रुत्ति पूर्वगमाऩ पगवत्प्राप्तिक्कु सादानमागच् चॊल्लप्पट्ट अवदार रहस्य ज्ञानम्,

एतद्बुध्वा बुद्धिमान् स्यात् कृतकृत्यश्च भारत

(“एदद्बु³द्ध्वा बुद्दि⁴मान् स्यात् क्रुदक्रुत्यश्स भारद”) ऎऩ्ऱु अबिमद पललाबत्ताले क्रुदक्रुत्यऩाक्कुमॆऩ्गिऱ पुरुषोत्तमवित्यै,

देशोऽयं सर्वकामधुक्

(“देशोऽयम् सर्वगामदु⁴क्”) ऎऩ्ऱु सर्वगाम पल प्रदमागच् चॊल्लुगिऱ पुण्यक्षेत्रवासम्,

सर्व पापविशुद्धात्मा याति ब्रह्म सनातनम्

(“सर्वबाब विशुद्दा⁴त्मा यादि ब्रह्म सनादनम्”) ऎऩ्ऱु सर्व पाबविमोसन पूर्वगमाऩ पगवत् प्राप्तियैप् पलमागच् चॊल्लुगिऱ तिरुनामसङ्गीर्त्तनम्,

धृतेन वाऽथ तैलेन दीपं यो ज्वालयेन्नर 😐

विष्णवे विधिवद्भक्त्या तस्य पुण्यफलं शृणु ॥

(घ्रुदेन वाऽथ तैलेन दीबम् यो ज्वालयेन्नर।:

विष्णवे विदि⁴वद्ब⁴क्त्या तस्य पुण्य फलम् श्रुणु॥ )

विहाय सकलं पापं सहस्रादित्य सन्निभ:।

ज्योतिमता विमानेन विष्णुलोकं महीयते ॥

विहाय सगलम् पाबम् सहस्रादित्य सन्निब⁴😐

ज्योदिष्मदा विमानेन विष्णुलोगे महीयदे॥)

ऎऩ्ऱु पाबनिव्रुत्ति पूर्वगमाऩ पगवत् प्राप्ति सादनमागच् चॊल्लप्पडुगिऱ तिरुविळक्कॆरिक्कै,

अप्पडि विरोदिनिव्रुत्ति पूर्वग पगवत् प्राप्ति सादनमागच् चॊल्लप्पडुम् तिरुमालैयॆडुक्कै मुदलाग सादनबुत्त्या सॆय्यप्पडुमवैयुम्- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, सर्व शप्तार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘सर्व शप्तत्ताले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१९६। सर्व शप्तत्ताले अव्ववसादन विशेषङ्गळै अनुष्टिक्कुमिडत्तिल् अवऱ्ऱुक्कु योक्यदा पादगङ्गळाऩ नित्य कर्मङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, तर्मविशेषणमाऩ सर्व शप्तत्ताले पहुवसनोक्तमाऩ अव्वो सादन विशेषङ्गळै अनुष्टिक्कुम् इडत्तिल्

संध्या हीनोऽशुचिर्नित्यम् अनर्ह: सर्व कर्मसु

(“सन्द्⁴याहीनोशुसिर् नित्यम् अनर्हस् सर्व कर्मसु”) ऎऩ्गिऱबडिये अयोक्यऩागामल् तऩ्ऩै अनुष्टिक्कैयाले अवऱ्ऱुक्कु योक्यऩागैयै उण्डाक्किक् कॊडुक्कुम् सन्द्यावन्दन पञ्जमहा यज्ञादिगळाऩ नित्यगर्मङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: उक्तत्तै निगमिक्किऱार् ‘आग’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१९७। आग, श्रुदि स्म्रुदि सोदिदङ्गळाय् नित्य नैमित्तिगादि रूबङ्गळाऩ कर्मयोगात्युबायङ्गळै ऎऩ्ऱबडि।

व्या: अदावदु, आग कीऴ्च्चॊऩ्ऩ ऎल्लावऱ्ऱालुम् चोदनालक्षणार्थो धर्म: (“सोदनालषणार्त्तो तर्म:”) ऎऩ्ऱु सोदऩैयागिऱ विदिवाक्यत्तै प्रमाणमागवुडैत्ताऩ अर्त्तम् तर्मम् ऎऩ्गैयाले, श्रुदि स्म्रुदिगळागिऱ प्रमाणङ्गळाले विदिक्कप्पट्टुळ्ळवैयाय्, नित्यम् नैमित्तिगम् मुदलाऩवऱ्ऱै वडिवागवुडैत्ताऩ कर्मयोगम् तॊडक्कमाऩ उबायङ्गळैयॆऩ्ऱबडि- ऎऩ्गै।

अव: स्वरूब विरुत्तत्वात् अदर्ममागच् चॊल्ल वेण्डुमवऱ्ऱै तर्मम् ऎऩ्गिऱदुक्कु हेदुवै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इवऱ्ऱै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१९८। इवऱ्ऱै तर्मम् ऎऩ्गिऱदु- प्रमित्त अर्जुनऩ् करुत्ताले।

व्या: अदावदु, पगवदत्यन्द पारदन्द्र्यमागिऱ उत्तेश्यत्तुक्कु विरोदियायिरुक्कैयाले अदर्म शप्त वाच्यङ्गळाग प्राप्तङ्गळायिरुक्किऱ इवऱ्ऱै तर्ममॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। स्वदर्ममाऩ युत्तत्तै अदर्मम् ऎऩ्ऱुम्, इवऱ्ऱै तर्मम् ऎऩ्ऱुम् प्रमित्त अर्जुनऩुडैय निऩैवालेयित्तऩै- ऎऩ्गै। आग, प्रदम पदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: अनन्दरम् त्विदीयबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार्- ‘परित्यज्य’ ऎऩ्ऱु।

मू:१९९। परित्यज्य।

अव: इदुवुम् तियागमुम् ल्यप्पुम् उबसर्क्कमुमाय्, त्रिप्रगारमायिरुक्कैयाले, अदिल् त्यागवेषत्तै मुन्दुऱ अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘त्यागमावदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२००। त्यागमावदु – उक्तोबायङ्गळै अनुसन्दित्तु ‘शुक्तिगैयिले रजदबुत्ति पण्णुवारैप् पोलेयुम्, विबरीददिशा कमनम् पण्णुवारैप् पोलेयुम् अनुबायङ्गळिले उबायबुत्ति पण्णिऩोम्’ ऎऩ्गिऱ पुत्ति विसेषत्तोडे त्यजिक्कै।

व्या: अदावदु, इव्विडत्तिऱ् सॊल्लुगिऱ त्यागमावदु- केवलम् विडुगै अऩ्ऱु; कीऴ्च्चॊल्लप्पट्ट उबायङ्गळिऩ्बडियै अनुसन्दित्तु, ‘रजदमल्लाद शुक्तिगैयिले रजदबुत्ति पण्णुवारैप्पोलेयुम्, स्वगार्यसित्तिक्कु उडलाऩ ऒरुदिक्किले पोगक्कोलित् तत्विबरीदमाऩ तिक्कै अदुवाग निऩैत्तुप् पोवारैप् पोलेयुम्, पगवत् प्राप्त्युबायाबेक्षराऩ नाम् उबायमल्लादवऱ्ऱिले उबाय पुत्ति पण्णिऩोम्’ ऎऩ्गिऱ पुत्ति विशेषत्तोडे विडुगै- ऎऩ्ऱबडि।


अव: इऩि उबसर्क्कार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘परि ऎऩ्गिऱ’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२०१। ‘परि’ ऎऩ्गिऱ उबसर्क्कत्ताले– पादगादिगळै विडुमा पोले रुसि वासऩैगळोडुम् लज्जैयोडुङ् गूड मऱुवलिडादबडि विडवेणुमॆऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु, ‘परि सागल्ये’ ऎऩ्ऱु सागल्य परमागक् कॊळ्ळुमळविल्, अदु सर्व शप्तत्तिले उक्तमागैयाले अबेक्षिदमल्लामैयाले, मिगुदिक्कु वासगमाऩ परियॆऩ्गिऱ इन्द उबसर्क्कत्ताले

ब्रह्महत्या सुरापानो स्तेयं गुर्वङ्गनागम:

(“प्रह्महत्या सुराबानो स्तेयम् गुर्वङ्गनागम:”) ऎऩ्गिऱ पादगङ्गळ् मुदलाऩवऱ्ऱै विडुमळविल् अवऱ्ऱिल् पुनरन्वयत्तुक्कु उऱुप्पाऩ रुसि वासऩैगळोडेगूड ‘नाम् इदैच् चॆय्वदे!’ऎऩ्गिऱ लज्जा सहिदऩाय्क्कॊण्डु विडुमाबोले।

अथ पातक भीतस्त्वं (“अद² पादगबी⁴तस् त्वम्”) ऎऩ्ऱु तर्मदेवदै पादमागच् चॊऩ्ऩ उबायान्दरङ्गळै विडुमळविल् पुत्ति पूर्वगमाग अवऱ्ऱिले प्रवर्त्तिक्कैक्कु उऱुप्पाऩ रुसियुम् अबुत्ति पूर्वगमाग मूळुगैक्कु उऱुप्पाऩ वासऩैयुम् आगिऱ अवऱ्ऱोडे कूड‘पगवदेग सादनदैग वेषमाऩ स्वस्वरूबत्तुक्कु अत्यन्द विरुत्तमाऩवऱ्ऱै नाम् सॆय्वदे!’ ऎऩ्गिऱ लज्जा सहिदऩाय्क्कॊण्डु मीळवुम् अवऱ्ऱिल् अन्वयम् वारादबडि विडवेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩि ‘ल्यप्’ अर्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् –‘ल्यप्पाले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२०२। ल्यप्पाले “स्नात्वा पुञ्जीद” ऎऩ्ऩुमाबोले, उबायान्दरङ्गळैविट्टे पऱ्ऱ वेणुम् ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु, ‘(परि)त्यज्य ऎऩ्गिऱ ल्यप्पाले भुक्त्वा चान्द्रायणं चरेत् (“भुक्त्वा सान्द्³रायणम् सरेत्”) ऎऩ्ऩुमाबोलऩ्ऱिक्के, स्नात्वा भुञ्जीत (“स्नात्वा भुञ्जीद”) ऎऩ्गिऱ विदि ‘पुजिक्कुमळविल् स्नानम् पण्णिये पुजिक्कवेणुम्’ऎऩ्गिऱ नियमत्तैच् चॊल्लुमाबोले। सित्तोबायत्तै परिक्रहिक्कुमळविल् त्याज्यमाऩ उबायान्दरङ्गळै त्यजित्ते परिक्रहिक्क वेणुमॆऩ्गिऱ नियमत्तैच् चॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।


अव: इप्पडि विट्टे पऱ्ऱवेणुमॆऩ्गिऱ इदऩ् करुत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘ससाल’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२०३। ”ससाल साबञ्ज मुमोस वीर:” ऎऩ्गिऱबडिये इवै अनुबायङ्गळाऩ मात्रमऩ्ऱिक्के काल् कट्टु ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु,

यो वज्र पाताशनि सन्निपातान्न चुक्षुभे नापि चचाल राजा।

स रामबाणाभिहतो भृशार्तश्चचाल चापाञ्च मुमोच वीर: ॥

(“यो वज्रबादासनिसन्निबादान् न सुक्षुबे⁴ नाबि ससाल राजा।

स रामबा³णाबि⁴हदो भ्रुशार्त्त: ससाल साबञ्ज मुमोस वीर:॥”) ऎऩ्गिऱ श्लोगत्तिल्- रावणऩ् रामशरङ्गळाले मिगवुम् ईडुबट्टु, निलैगलङ्गि पोगप् पार्त्तवळविलुम्, कैयिल् विल्लिरुक्कुमळवुम् पॆरुमाळ् पोगवॊट्टामैयाले पिऩ्बु पॊगट्ट विल्लु कैयिल् इरुन्दबोदु प्रदिबक्ष जयत्तुक्कु सादनमागाद मात्रमऩ्ऱिक्के गच्छानुजानामि (“कच्चानुजानामि”) ऎऩ्ऱु पिऩ्बु पण्णिऩ अनुमदि पॆरुमाळ् अप्पोदु पण्णक्काणामैयाले पोगवुमॊण्णादबडि काल् कट्टाऩमैयैच् चॊल्लुगिऱबडिये। उबायान्दरङ्गळाऩ इवऱ्ऱिले ईषदन्वयङ् गिडक्किलुम् इवै पेऱ्ऱुक्कु सादनमागाद मात्रमिऩ्ऱिक्के पेऱ्ऱुक्कु प्रदिबन्दगमाय्त् तलैक्कट्टुम् – ऎऩ्ऱबडि।

अव: इऩ्ऩमुम्, इवऱ्ऱिल् अन्वयम् इऴवुक्कु उडलामॆऩ्ऩुमत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘सक्रवर्त्तियैप् पोले इऴक्कैक्कु उऱुप्पु’ ऎऩ्ऱु।

मू:२०४। सक्रवर्त्तियैप्पोले इऴक्कैक्कु उऱुप्पु।

व्या: अदावदु, मुऩ्बे वरप्रदानत्तैप् पण्णि वैत्तु, इप्पोदाग मऱुक्कवॆण्णादॆऩ्ऱु आबासमाऩ सत्य तर्मत्तैप्पऱ्ऱि निऩ्ऱु रामो विग्रहवान् धर्म: (“रामो विग्रहवान् द⁴र्म:”) ऎऩ्गिऱ पॆरुमाळोडे कूडि वाऴ इरुन्द पेऱ्ऱै इऴन्द सक्रवर्त्तियैप् पोले आबासमाऩ उबायान्दरङ्गळिले अन्वयित्तु निऱ्कैयागिऱदु कृष्णं धर्मं सनातनम् (“क्रुष्णम् धर्मम् सनादनम्”) ऎऩ्ऱु सनादन तर्ममाऩ पगवत् विषयत्तोडे कूडि वाऴुगैयागिऱ पेऱ्ऱै इऴक्कैक्कु उऱुप्पाय् विडुम्- ऎऩ्गै।

अव: इऩि इङ्गुच् चॊऩ्ऩ सर्व तर्म परित्यागत्तिऩ् करुत्तु अऱियादार् सॊल्लुम् तूषणत्तैप् परिहरिक्कैक्काग। तत्पक्षत्तै उत्क्षेबिक्किऱार् ‘सर्वदर्मङ्गळैयुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२०५। सर्वदर्मङ्गळैयुम् विट्टु ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले, सिलर् ‘अदर्मङ्गळ् पुगुरुम्’, ऎऩ्ऱार्गळ्।

व्या: अदावदु, त्याज्यमाऩ तर्मन्दाऩ् ‘इदम् कुरु इदम् मागार्षी:’ऎऩ्ऱु विदिनिषेदात्मगमा य् इरुक्कैयाले ‘सर्वदर्मङ्गळैयुम् विट्टु’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले विहिदानुष्टानत्तोबादि निषित्त परिहारमुम् ऒक्कत् तळ्ळुण्णुमळविल्, अडैत्त कदवैत् तिऱन्दाल् निहीन पदार्त्तङ्गळ् पुगुरुमाबोले अदर्मङ्गळाऩ निषित्त प्रव्रुत्तिगळ् पुगुरुमॆऩ्ऱु सिलर् सॊऩ्ऩार्गळ्- ऎऩ्गै।

अव: अत्तै परिहरिक्किऱार् ‘अदु कूडादु; अदर्मङ्गळैच् चॆय् ऎऩ्ऱु सॊल्लामैयाले’ ऎऩ्ऱु।

मू:२०६। अदु कूडादु; ‘अदर्मङ्गळैच्चॆय्‘ ऎऩ्ऱु सॊल्लामैयाले।

व्या: अदावदु, सर्वदर्मङ्गळैयुम् विडच् चॊऩ्ऩ इत्ताल् अदर्मङ्गळ् पुगुरुमॆऩ्गिऱ इदु सम्बवियादु; तर्मङ्गळै विडच् चॊऩ्ऩ मात्रमॊऴिय अदर्मङ्गळैच् चॆय्यॆऩ्ऱु सॊल्लामैयाले- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**अदर्मनिव्रुत्तियुम्, तर्मशप्त वाच्यमागैयाले, अत्तैविडच्चॊऩ्ऩाल्, अदर्मत्तैच् चॆय्यॆऩ्ऩुमिडम् अर्त्तात् उक्तमागादो?’ ऎऩ्गिऱ प्रदिवात्युक्तियै अनुवदिक्किऱार् ‘तऩ्ऩडैये सॊल्लिऱ्ऱागादोवॆऩ्ऩिल्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२०७। ‘तऩ्ऩडैये सॊल्लिऱ्ऱागादो?’ऎऩ्ऩिल्।

अव: अदुक्कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘आगादु; तर्मशप्तम् अदर्म निव्रुत्तियैक् काट्टामैयाले’ ऎऩ्ऱु।

मू:२०८। आगादु; तर्मशप्तम् अदर्मनिव्रुत्तियैक् काट्टामैयाले।

व्या: अदावदु तर्मङ्गळै विडच्चॊऩ्ऩ इत्ताल् ‘अदर्मङ्गळैच् चॆय्’ऎऩ्ऩुमिडम् तऩ्ऩडैये सॊल्लिऱ्ऱागादु; तर्मशप्तम् अदर्म निव्रुत्त्यादि अङ्गसहिदमाय् प्रदानमायिरुन्दुळ्ळ विहिदानुष्टानत्तैक् काट्टुमदॊऴिय, सामान्येन अदर्म निव्रुत्ति मात्रत्तैक्काट्टामैयाले – ऎऩ्गै।

**अव: ‘**अदर्मनिव्रुत्तिक्कु तर्मशप्त वाच्यत्वम् मुक्यमाग इल्लैयेयागिलुम् सर्वशप्त साहित्यत्ताले तर्मशप्तम् विशेषण पूदमाऩ इदु तऩ्ऩैयुङ् गाट्टादो?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘काट्टिऩालुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२०९। काट्टिऩालुम्, अत्तै ऒऴिन्दवऱ्ऱैच् चॊल्लिऱ्ऱामित्तऩै।

व्या: अदावदु, अप्पडिक् काट्टिऱ्ऱागिलुम्, अदु इव्विडत्तिल् विवक्षिदमल्लामैयाले, अत्तैयॊऴिन्द विहिदानुष्टानरूब तर्मङ्गळाऩवऱ्ऱैच् चॊल्लिऱ्ऱामित्तऩै – ऎऩ्गै।

**अव: ‘**इङ्ङऩ् ऒदुक्कुगिऱदु ऎऩ्गॊण्डु?’, ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘तऩ्ऩैयुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२१०। तऩ्ऩैयुम्, ईश्वरऩैयुम्, पलत्तैयुम् पार्त्ताल् अवै पुगुर वऴियिल्लै।

व्या: अदावदु, अदर्मानुष्टानम् शेषिक्कु अनिष्टमागैयाले, अवऩुक्कु अदिशयगरऩामदु ऒऴिय अनिष्टगरऩागै सेरादबडियाऩ स्वरूबत्तैयुडैय तऩ्ऩैप् पार्त्तालुम्, सहायान्दर संसर्क्कासहदैयाले इत्तलैयिल् स्वयत्न निव्रुत्तियॊऴिय प्रव्रुत्यम्शत्तिल् ऒऩ्ऱैयुम् पॊऱाद उबायबूदऩाऩ ईश्वरऩैप् पार्त्तालुम्, इवऩुडैय प्रव्रुत्तिक्कु पलम् अवऩुडैय प्रीदियागैयाले तात्रुशमाऩ पलत्तैप् पार्त्तालुम्। इम्मूऩ्ऱुक्कुम् विरुत्तङ्गळाऩ अवै पुगुरवऴियिल्लै – ऎऩ्गै। आगैयाल् तर्मशप्तम् अदर्म निव्रुत्तियैक् काट्टिऱ्ऱागिलुम् अत्तै ऒऴिन्दवऱ्ऱैच् चॊल्लिऱ्ऱागक् कॊळ्ळ वेणुम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।


अव: अनन्दरम् त्रूदीयबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘माम्’ ऎऩ्ऱु; अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्‘सर्व रक्षगऩाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२११। माम्- सर्वरक्षगऩाय्, उऩक्कुक् कैयाळाय्, उऩ्ऩिसैवु पार्त्तु, उऩ् तोषत्तै पोक्यमागक् कॊण्डु, उऩक्कुप् पुगलाय्, नीर्सुडुमाबोले सेर्प्पारे पिरिक्कुम्बोदुम् विडमाट्टादे रक्षिक्किऱ ऎऩ्ऩै।

व्या: अदावदु, ‘नम्मुडैय रक्षणम् इवऩ् पण्णुमो? पण्णाऩो?’, ऎऩ्ऱु सम्शयिक्कवेण्डादबडि सर्वरुडैयवुम् रक्षणत्तिल् तीक्षिदऩाय्, “तऩ् पॆरुमैयैयुम् नम् सिऱुमैयैयुम् पार्त्तु नम्मोडु कलप्पऱ्ऱु इरुक्कुमो?’, ऎऩ्ऩ वेण्डादबडि।

सेनयोरुभयोर्मध्ये रथं स्थापय (“सेनयोरुबयोर् मध्ये रद²म् स्थापय”) ऎऩ्ऱु एविक् कार्यङ्गॊळ्ळलाम्बडि उऩक्कुक् कैयाळाय्, उऩ्ऩै रक्षिक्कैयिल् उण्डाऩ नसैयाले रक्ष्यापेक्षाम् प्रतीक्षते (“रक्ष्याबेक्षाम् प्रदीक्षदे”) ऎऩ्गिऱबडिये रक्ष्यबूदऩाऩ उऩ् इसैवुबार्त्तु। ‘नङ्गुऱ्ऱङ्गण्डु इगऴुमो?’ ऎऩ्ऱु अञ्ज वेण्डादबडि अस्तानस्नेह कारुण्य तर्मादर्मादियागुलऩाऩ उऩ् तोषत्तै पोक्यमागक्कॊण्डु, अशरण्य शरण्यऩागैयाले नीयुम् पिऱरुम् उऩक्कुत् तञ्जमल्लाद तशैयिल् ऒदुङ्गलाम्बडियाऩ पुगलाय्। शैत्यमे स्वबावमाऩ जलम् ऒळष्ण्यत्तै पजिक्कुमाबोले अबराद क्षामणम् पण्णिक् कडिप्पिक्कुम् पुरुषगारबूदरे “तामरैयाळागिलुम् सिदगुरैक्कुमेल्” ऎऩ्गिऱबडिये कुऱ्ऱत्तैक् काट्टि अगऱ्ऱुम् पोदुम् विड क्षामणमऩ्ऱिक्के, “ऎऩ्ऩडियारदु सॆय्यार्” ऎऩ्ऱु मऱुदलित्तु ऒरुदलै निऩ्ऱु रक्षिक्कुम् ऎऩ्ऩै – ऎऩ्गै।

अव: ‘माम्’ऎऩ्ऱु विबव रूबत्तैक् काट्टुगैयाले व्यावर्त्तिक्कप्पडुगिऱवऱ्ऱै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२१२। इत्ताल् परव्यूहङ्गळैयुम् तेवदान्दर्यामित्वत्तैयुम् तविर्क्किऱदु।

व्या: अदावदु “ऎऩ्ऩै” ऎऩ्ऱु अवदरित्तुक् कण्णुक्किलक्काय् अणुगि निऱ्किऱ तऩ्ऩै वरणीयऩागच् चॊऩ्ऩ इत्ताले तेश विप्रक्रुष्टदैयाले काणवुम् किट्टवुम् ऒण्णादबडि यिरुक्किऱ परव्यूहङ्गळैयुम्, असादारण विक्रह युक्तमऩ्ऱिक्के उबायान्दर निष्टर्क्कु उत्तेश्यमायिरुक्किऱ अक्नीन्द्रादि तेवदान्दर्यामित्वत्तैयुम् व्यावर्त्तिक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: तर्मङ्गळैयॆल्लाम् विट्टुत् तऩ्ऩैप् पऱ्ऱच् चॊल्लुगैयाले पलिदमाऩदॊरु अर्त्त विशेषत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘तर्म संस्ताबनम्’ ऎऩ्ऱुदॊडङ्गि।

मू:२१३। तर्म संस्ताबनम् पण्णप् पिऱन्दवऩ्दाऩे ‘सर्वदर्मङ्गळैयुम् विट्टु ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱु’ऎऩ्गैयाले साक्षात् तर्मम् ताऩेयॆऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु, धर्म संस्थापनार्थाय संभवामि युगे युगे (“धर्म संस्थापनार्त्थाय सम्ब⁴वामि युगे³ युगे³”) ऎऩ्गिऱबडिये स्वप्राप्तिक्कु उडलाऩ तर्मत्तै स्ताबिप्पदागप् पिऱन्दवऩ् ताऩे- “सर्वदर्मान् परित्यज्य” ऎऩ्ऱु ‘मोक्षसादनदया शास्त्र सित्तङ्गळाऩ सर्व तर्मङ्गळैयुम् विट्टु ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱु’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले, अवै साक्षात् तर्मङ्गळऩ्ऱु। स्ताबनीयमाऩ साक्षात् तर्मम् कृष्णं धर्मं सनातनम् (“क्रुष्णम् धर्मम् सनादनम्”) ऎऩ्ऱु सनादन तर्ममाऩ ताऩेयॆऩ्ऩुमिडम् सॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: ‘इत्ताल् ऎऩ् सॊल्लुगिऱदु?’ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्, विट्ट सादनङ्गळिल् एऱ्ऱञ्जॊल्लुगिऱदु’ऎऩ्ऱु।

मू:२१४। इत्ताल्, विट्ट सादनङ्गळिल् एऱ्ऱञ् जॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, इप्पडिच् चॊऩ्ऩ इत्ताल् कीऴ् विट्ट सादनङ्गळिऱ् काट्टिल् इन्द सादनत्तुक्कु उण्डाऩ एऱ्ऱञ्जॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

**अव: ‘**अदुदाऩ् ऎदु?’ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिरार् ‘अदावदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२१५। अदावदु, सित्तमाय्, परमसेदनमाय्, सर्वशक्तियाय्, निरबायमाय्, प्राप्तमाय्, सहायान्दर निरबेक्षमायिरुक्कै।

व्या: इत्ताल् कीऴ्विट्ट सादनङ्गळिऱ् काट्टिल् इदुक्कु एऱ्ऱमावदु- सेदनप्रव्रुत्तियाले तऩ् स्वरूब सित्तियाम्बडि इरुक्कैयऩ्ऱिक्के सनादन तर्ममागैयाले सित्तमाय्। यस्सर्वज्ञ: सर्ववित् (“यस्सर्वज्ञस् सर्ववित्”) इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱ सर्वज्ञ विषयमागैयाले परमसेदनमाय्, परास्य शक्ति:विविधैव श्रूयते (“परास्य शक्तिर् विविदै⁴व श्रूयदे”) ऎऩ्गिऱबडिये सर्व शक्तियाय्, सेदनसात्यमाय् नडुवे अबायङ्गळ् पुगुरुगैक्कु अवगाशमुण्डाम्बडियिरुक्कैयऩ्ऱिक्के, सित्त वस्तुवायिरुक्कैयाले निरबायमाय्, परदन्द्रऩाऩ इच्चेदनऩुडैय स्वरूबत्तुक्कु अप्राप्तमायिरादे प्राप्तमाय् कीऴ्च् चॊऩ्ऩ परमसेदनत्वादिगळाले सहायान्दर निरबेक्षमायिरुक्कै- ऎऩ्ऱबडि।

अव: इन्द सहायान्दर निरबेषत्वत्तै सहेदुगमाग स्ताबिक्किऱार् ‘मऱ्ऱै उबायङ्गळ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि मेल् मूऩ्ऱु वाक्यत्ताले।


मू:२१६। मऱ्ऱै उबायङ्गळ् सात्यङ्गळागैयाले, स्वरूबसित्तियिल् सेदनऩै अबेक्षित्तिरुक्कुम्; असेदनङ्गळुमाय्,अशक्तङ्गळुमायिरुक्कैयाले कार्य सित्तियिल् ईश्वरऩै अबेक्षित्तिरुक्कुम्। इन्द उबायम् अवऱ्ऱुक्कु ऎदिर्त्तट्टायिरुक्कैयाले, इदर निरबेक्षमायिरुक्कुम्।

व्या: अदावदु, इत्तैयॊऴिन्द उबायङ्गळ् सेदन प्रव्रुत्तियाले सादिक्कप्पडुमवैयागैयाले तम्मुडैय स्वरूबसित्तियिल् प्रविरुत्तिगरऩाऩ सेदनऩै अबेक्षित्तिरुक्कुम्; इवऩुक्कुच् चॆय्यवेण्डुमवैयऱिगैक्कुम् अदुदऩ्ऩैच् चॆय्दु तलैक्कट्टुगैक्कुम् योक्यदैयिल्लाद असेदनङ्गळुमाय् अशक्तङ्गळुमायिरुक्कैयाले, सेदनऩुडैय इष्टानिष्टप्राप्ति परिहाररूबमाऩ कार्यत्तिऩुडैय सित्तियिल्, फलमत उपपत्ते: (“पलमद उबबत्ते:”) ऎऩ्गिऱबडिये पलप्रदत्वोब योगियाऩ सर्वशक्तित्वादि उबबत्तियुडैयऩाऩ ईश्वरऩै अबेक्षित्तिरुक्कुम्; इन्द उबायम् सित्तत्व परमसेदनत्व सर्वशक्तित्वङ्गळाले अवऱ्ऱुक्कु ऎदिर्त्तट्टायिरुक्कैयाले अन्य निरबेक्षमायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इप्पदत्तिले आश्रयण सौगार्याबादगङ्गळाऩ कुणविशेषङ्गळॆल्लाम् प्रगाशिक्किऱबडियै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इदिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२१७। इदिले, वात्सल्य स्वामित्व सौशील्य सौलप्यङ्गळागिऱ कुणविशेषङ्गळ् नेराग प्रगाशिक्किऱदु।

व्या: अदावदु, अदर्मबुत्तियाले तर्मत्तिल् निऩ्ऱुम् निव्रुत्तऩाऩ अर्जुनऩुक्कुक् कुऱ्ऱम् पारादे अबेक्षिदार्त्तङ्गळै अरुळिच्चॆय्गैयाले, वात्सल्यम् प्रगाशिक्किऱदु; तऩ्ऩुडैय परत्वत्तैप् पलगालुम् अरुळिच्चॆय्द अळवऩ्ऱिक्के अर्जुनऩ् प्रत्यक्षिक्कुम्बडि पण्णुगैयाले, स्वामित्वम् प्रगाशिक्किऱदु; हे कृष्ण हे यादव (“हे किरुष्ण हे यादव”) ऎऩ्ऱु अर्जुनऩ् ताऩे सॊल्लुम्बडि इवऩोडे कलन्दु प्रियमाऩ तिरुमेऩियैक् कण्णुक्कु इलक्काम्बडिप् पण्णुगैयाले, सौसील्यम् प्रगासिक्किऱदु; अप्राक्रुदमाऩ तिरुमेऩियैक् कण्णुक्कु इलक्काम्बडि पण्णुगैयाले सौलप्यम् प्रगासिक्किऱदु – ऎऩ्गै। “कुणविशेषङ्गळ्” ऎऩ्ऱदु, आश्रयणत्तुक्कु अबेक्षिदङ्गळाऩवैयॆऩ्ऱु तोऱ्ऱुगैक्काग। ‘नेराग प्रगाशिक्किऱदु’ऎऩ्ऱदु- स्पुडमाग प्रगाशिक्किऱदु – ऎऩ्ऱबडि।

अव: इवै ऎल्लावऱ्ऱिलुम् वैत्तुक् कॊण्डु, मिगवुम् अबेक्षिदम् सौलप्यमागैयाले, अवदार प्रयुक्तमाऩ सौलप्यत्तळवऩ्ऱिक्के सारत्येवस्तिगऩाय् निऱ्किऱ सौलप्य अदिशयत्तै तर्शिप्पित्तमैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘कैयुम् उऴवुगोलुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२१८। कैयुम् उऴवुगोलुम्, पिडित्त सिऱुवाय्क् कयिऱुम्, सेना तूळिदूसरिदमाऩ तिरुक्कुऴलुम्, तेरुक्कुक् कीऴे नाऱ्ऱिऩ तिरुवडिगळुमाय् निऱ्किऱ सारत्य वेषत्तै ‘माम्’ ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱाऩ्।

व्या: अदावदु, कुदिरैगळै प्रेरित्तु नडत्तुगैक्कागत् तिरुक्कैयिले तरित्त उऴवुगोलुम्, अवऱ्ऱै इडवाय् वलवाय्त् तिरुप्पुगैक्कागवुम्, निऱुत्तरुळ वेण्डुम् इडत्तिले ताङ्गि निऱुत्तुगैक्कागवुम् पिडित्त सिऱुवाय्क्कयिऱुम्, तिरुमुडियिल् ऒऩ्ऱु आच्चादियामल् निऱ्कैयाले सेना तूळियाले पुऴुदि पडैत्त तिरुक्कुऴलुम्, “तेर्गडविय पॆरुमाऩ् कऩैगऴल्” ऎऩ्गिऱबडिये, सात्तिऩ सिऱुसदङ्गैयुन् दाऩुमागत् तेरुक्कुक् कीऴे नाऱ्ऱिऩ तिरुवडिगळुमाय् निऱ्किऱ सारत्यवेषत्तै ‘ऎऩ्ऩै’ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱाऩ्- ऎऩ्गै। आग, त्रुदीय पदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: अनन्दरम्, सदुर्त्तबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘एगम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२१९।एगम्।

अव: अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इन्द एगसप्तम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२०। इन्द एगसप्तम् स्तानप्रमाणत्ताले अवदारणार्त्तत्तैक् काट्टुगिऱदु।

व्या: अदावदु, इव्वुबायविशेषत्तैच् चॊल्लुम् इडङ्गळिले पलविडङ्गळिलुम् अवदारण प्रयोगम् उण्डागैयाले। उगारम्बोले इन्द एगशप्तमुम् स्तानप्रमाणत्ताले अवदारणमागिऱ अर्त्तत्तैक् काट्टुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: इव्वुबायत्तै निर्त्तेशित्त अनन्दरम् अवदारण प्रयोगम् पण्णिऩ वसनङ्गळ् पलवऱ्ऱैयुम् इदुक्कु उदाहरणमाग अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘मामेव’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२१। ”मामेव ये प्रबत्यन्दे”, “तमेव सात्यम्“, “त्वमेवोबाय पूदो मे पव”, “आऱॆऩक्कु निऩ्बादमे सरणागत् तन्दॊऴिन्दाय्” ऎऩ्ऱुञ्जॊल्लुगिऱबडिये।

व्या: अदावदु, मामेव ये प्रपद्यन्ते (“मामेव ये प्रबद्यन्दे”) ऎऩ्ऱु ऎऩ्ऩैये यावर् सिलर् प्रबत्ति पण्णुगिऱर्गळ् ऎऩ्ऱुम्, तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्ये (“तमेव साद्यम् पुरुषम् प्रबद्ये”) ऎऩ्ऱु आत्यऩाऩ अन्दप् पुरुषऩैये प्रबत्ति पण्णुगिऱेऩ् ऎऩ्ऱुम्, त्वमेवोपायभूतो मे भव (“त्वमेवोबाय भूतो मे भव”)ऎऩ्ऱु नीये ऎऩक्कु उबायमागवेणुम् ऎऩ्ऱुम्, “आऱॆऩक्कु निऩ्बादमे सरणागत् तन्दॊऴिन्दाय्” ऎऩ्ऱु ‘ऎऩक्कु उबायन्दरुगिऱ इडत्तिल् उऩ् तिरुवडिगळैये उबायमागत् तन्दाय्’ ऎऩ्ऱुञ्जॊल्लुगिऱ इव्विडङ्गळिल्, “मामेव”, “तमेव”, “त्वमेव”, “निऩ् पादमे” ऎऩ्ऱु स्वीगार्य वस्तु निर्त्तेशानन्दरम् अवदारणत्तैच् चॊल्लुगिऱ प्रगारत्तिले – ऎऩ्गै।

**अव: ‘**एदत्व्यावर्त्यम् ऎदु’ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२२। इत्ताल्, ‘व्रज’ऎऩ्गिऱ स्वीगारत्तिल् उबाय पावत्तैत् तविर्क्किऱदु।

व्या: अदावदु, उबायान्दरङ्गळ् व्यावर्त्यमामळविल् पौनरुक्त्यम् प्रसङ्गिक्कैयालुम्, तेवदान्दरङ्गळ् व्यावर्त्यमामळविल् ‘माम्’ऎऩ्ऱु असादारणागारत्तैच् चॊल्लुगैयाले अदु कीऴे सित्तमागैयालुम्, इन्द अवदारणत्ताल् ‘व्रज’ ऎऩ्ऱु मेल् सॊल्लुगिऱ स्वीगारत्तिल् उबायत्वत्तैच् कऴिक्किऱदु – ऎऩ्गै। इन्द स्वीगारन्दाऩुम् अन्वय व्यदिरेगत्ताले सादनम् ऎऩ्ऱु निऩैक्कलायिरुक्कैयाले, इदऩ् सादनत्वम् अवश्यम् कऴिक्कवेणुमिऱे।

अव: स्वीगारानन्दरमॊऴिय उबायम् कार्यगरमागामैयाले पेऱ्ऱुक्कु इदु अवसियम् वेण्डियिरुक्क, इदिल् उबायत्वत्तैक् कऴिक्किऱबडिदाऩ् ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् – स्वीगारन्दाऩुम् अवऩाले वन्ददु – ऎऩ्ऱु।

मू:२२३। स्वीगारन्दाऩुम् अवऩाले वन्ददु।

व्या: अदावदु स्वीगारानन्दरम् इवऩुक्कु अनिष्ट निव्रुत्तियुम् इष्टप्राप्तियुम् पण्णुगैयागिऱ इदु अवऩाले आऩाऱ्पोले तत्पूर्वबावियाऩ स्वीगारन्दाऩुम् अवऩाले उण्डाऩदु- ऎऩ्गै। इत्ताल्, स्वीगारत्तुक्कु उबाय कार्यत्वमॊऴिय उबायत्वम् इल्लै ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

**अव: ‘**अवऩाले वरुगैयावदु ऎऩ्?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘स्रुष्टि’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि,

मू:२२४। स्रुष्ट्यवदारादि मुगत्ताले पण्णिऩ क्रुषिबलम्।

व्या: अदावदु करण कळेबर विदुरऩाय्, पोग मोक्ष शून्यऩाय्, असिदविशेषिदऩाय्क् किडक्किऱ तशैयिले, करण कळेबर विशिष्टऩाय्, ज्ञान विगासयुक्तऩाम्बडि स्रुष्टित्तु ‘ऎदिर्सूऴल्बुक्कु’ ऎऩ्गिऱबडिये इवऩै अङ्गीगरिक्कैक्काग अनेग अवदारङ्गळैप् पण्णि, अवदरित्त इडङ्गळिले आश्रयणरुसि विश्वास जनगमाऩ तऩ् कुण सेष्टिदादिगळै प्रगाशिप्पित्तु, इव्वऴियाले अवऩ् पण्णिऩ क्रुषियाले पलित्तदु इदु- ऎऩ्गै।

अव: इव्वर्त्तत्तिल् प्रमाणम् काट्टुगिऱार्‘अदुवुमवऩदिऩ्ऩरुळे’ ऎऩ्ऱु।

मू:२२५। “अदुवुम् अवऩदु इऩ्ऩरुळे”।

व्या: अदावदु “उणर्विलुम्बरॊरुवऩै अवऩदरुळालुऱऱ्पॊरुट्टु ऎऩ्ऩुणर्विऩुळ्ळेयिरुत्तिऩेऩ्” ऎऩ्ऱु। ‘उणर्वुमिक्किरुक्कक् कडवराऩ नित्य सूरिगळुडैय सत्तादिगळुक्कु निर्वाहगऩाऩ अत्विदीयऩाऩवऩै, अवऩुडैय अरुळाले प्राबिक्कैक्काग। ऎऩ्ऩुडैय अबेक्षारूब ज्ञानत्तुक्कुळ्ळे इरुत्तिऩेऩ् ऎऩ्ऱु तम्मुडैय स्वीगारत्तै अरुळिच् चॆय्द अनन्दरम् “अदुवुमवऩदिऩ्ऩरुळे” ऎऩ्ऱु अन्द स्वीगारन्दाऩुम् अवऩुडैय निर्हेदुग क्रुबैयिऩाले उण्डाऩदु ऎऩ्ऱु आऴ्वाररुळिच्चॆय्गैयाले, स्वीगारमुम् अवऩुडैय क्रुषिबलमॆऩ्ऱे कॊळ्ळवेणुम्- ऎऩ्गै।

अव: इप्पडियागैयाल् इन्द स्वीगारत्तिल् सरक्कऱ निऩैक्कक्कडवऩॆऩ्गिऱार् ‘इत्तैयॊऴियवुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२६। इत्तै ऒऴियवुम् ताऩे कार्यञ्जॆय्युम् ऎऩ्ऱु निऩैक्कक्कडवऩ्।

व्या: अदावदु, इन्द स्वीगारत्तुक्कुम् ताऩे क्रुषि पण्णुवऩॊरुवऩागैयाले, इदुक्कागवऩ्ऱु अवऩ् नमक्कुक् कार्यञ्जॆय्गिऱदु; इत्तै ऒऴियवुम् इव्वात्मोज्जीवनगरऩाऩ ताऩे नम्मुडैय इष्टानिष्ट प्राप्ति परिहाररूबमाऩ कार्यत्तैच् चॆय्युमॆऩ्ऱु प्रदिबत्ति पण्णक्कडवऩ् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इप्पडि निऩैक्कवेण्डुगिऱदु ऎऩ्?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘अल्लादबोदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२७। अल्लादबोदु उबाय नैरबेक्ष्यम् जीवियादु।

व्या: अदावदु, ‘इत्तैयॊऴियवुङ् गार्यञ्जॆय्युम्’ऎऩ्ऱु निऩैयादे, ‘इदुवुम् वेणुम् अवऩ् कार्यञ्जॆय्गैक्कु’ ऎऩ्ऱु निऩैक्कुमळविल्। उबायत्तिऩुडैय सहायान्दर नैरबेक्ष्यम् जीविक्कप्पॆऱादु – ऎऩ्गै।

अव: आऩाल् इन्द स्वीगारन्दाऩ् एदावदॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२८। इदु सर्वमुक्ति प्रसङ्ग परिहारार्त्तम्, पुत्ति समादानार्त्तम्, सैदन्य कार्यम्, राग प्राप्तम्, स्वरूब निष्टम्, अप्रदिषेदत्योदगम्।

व्या: अदावदु, इन्द स्वीगारम् ‘इत्तलैयिलॊऩ्ऱुमिऩ्ऱिक्केयिरुक्क, ईश्वरऩ्दाऩे उज्जीविप्पिक्कुमळविल्, ऎल्लारुम् पिऩ्ऩै मुक्तराग वेण्डावो’ऎऩ्गिऱ सर्व मुक्ति प्रसङ्ग परिहारत्तुक्कुऱुप्पु; इदुदाऩ्, ‘नॆडुङ्गालम् नम्मै रक्षियादवऩ् इऩ्ऱु नम्मै रक्षिक्कुम् ऎऩ्ऱिरुक्किऱदु नामॆऩ्गॊण्डु?’ऎऩ्ऱु इवऩ् तळुम्बामल् पुत्ति समादानम् पिऱन्दिरुक्कैक्कु उऱुप्पु; इवऩ्दाऩ् असेदनमऩ्ऱिक्के सेदनऩागैयाले अवऩे उबायम् ऎऩ्गिऱ अत्यवसायम् इवऩ् सैदन्यत्तिऩुडैय कार्यम्; वैदमाग अऩ्ऱिक्के इदिल् रसज्ञऩाऩ इवऩुडैय रागत्ताले प्राप्तमाऩ इदु, स्वरूबादिरेगियऩ्ऱिक्के तदेग रक्ष्यत्वरूबमाऩ स्वरूबत्तिले निऱ्कुमदु; अनादि कालम् स्वरक्षणादिगळाले अवऩ् पण्णुम् रक्षणत्तै विलक्किप् पोन्द इवऩ् अदु तविर्न्दमैक्कुप् प्रगाशगम् – ऎऩ्गै।

अव: इऩि ‘माम्’ऎऩ्गिऱ पदत्तुक्कुक् कीऴुम्,‘इङ्गुम् ईश्वरऩुडैय सॆयल्गळै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘कीऴ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२२९। कीऴ् ताऩुम् पिऱरुमाऩ निलैयैक् कुलैत्ताऩ्; इङ्गुत्ताऩुम् इवऩुमाऩ निलैयैक् कुलैक्किऱाऩ्।

व्या: अदावदु “सर्वदर्मान् परित्यज्य” ऎऩ्ऱ इडत्तिल् सगलोबायङ्गळैयुम् विडच् चॊल्लुगैयाले, पलप्रदऩाऩ ताऩुम् उबायान्दरङ्गळुमाय्क् कूडि निऱ्किऱ निलैयैक् कुलैत्ताऩ्; “एगम्” ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् स्वीगारत्तिल् उबाय पावत्तैक् कऴिक्कैयाले, उबाय पूदऩाऩ ताऩुम् तऩ् स्वीगारत्तिल् उबाय पुत्ति पण्णि निऱ्किऱ इवऩुमाऩ निलैयैक् कुलैक्किऱाऩ्- ऎऩ्गै। उबायान्दरङ्गळैप् पिऱर् ऎऩ्ऱदु “उऩ्ऩालल्लाल् यावरालुम्” ऎऩ्ऱाऱ्पोले।

अव: इऩि, सादन पुत्त्या इवऩ् पण्णुम् स्वीगारत्तिऩुडैय तोषत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अवऩै’ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२३०। अवऩै इवऩ् पऱ्ऱुम्बऱ्ऱु अहङ्गार कर्प्पम्, अवत्यगरम्।

व्या: अदावदु, निरुबादिगरक्षगऩाऩ अवऩै, तत्रक्ष्यबूदऩाऩ इवऩ्, तऩ् रक्षणत्तुक्कु उऱुप्पाग स्वीगरिक्किऱ स्वीगारम्, स्वगर्त्रुत्वरूब अहङ्गार कर्प्पमुमाय् पिदावुक्कुप् पुत्रऩ् ऎऴुत्तु वाङ्गुमाबोले अवत्यगरमुमायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**आऩाल्, रक्षगमावदुदाऩ् ऎदु?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार्‘अवऩुडैय स्वीगारमे रक्षगम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२३१। अवऩुडैय स्वीगारमे रक्षगम्।

व्या: अदावदु, इव्वात्माविऩुडैय रक्षणत्तुक्कुक् कडवऩाऩ अवऩ्, ‘इवऩै नाऩ् रक्षिक्कक्कडवोम्’, ऎऩ्ऱु अबिमानित्तुक् कॊळ्ळुगैयागिऱ स्वीगारमे इवऩुक्कु रक्षगमायऱुवदु- ऎऩ्गै।


**अव: ‘**सेदन प्रव्रुत्तियिल् ऒऩ्ऱैयुम् इव्वुबायम् सहियादु’ ऎऩ्ऩुमत्तैत् तॆळिविक्कैक्काग, उबायान्दरङ्गळुक्कुम् इव्वुबायत्तुक्कुम् उण्डाऩ विशेषत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘मऱ्ऱै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२३२। मऱ्ऱै उबायङ्गळुक्कु निव्रुत्ति तोषम्, इदुक्कु प्रव्रुत्ति तोषम्।

व्या: अदावदु, सित्तोबायमाऩ इत्तैयॊऴिन्द उबायङ्गळुक्कुच् चेदन प्रव्रुत्तियाले स्वरूबसित्ति आग वेण्डुगैयाले, इवऩुडैय स्वयत्न निव्रुत्ति तोषमायिरुक्कुम्; इन्द उबायत्तुक्कु सहायान्दर संसर्क्कम् असह्यमागैयाले, इच्चेदनऩुडैय प्रव्रुत्ति ऎऩ्बदु ऒऩ्ऱुमे तोषमायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**सेदन व्याबारम् ऒऩ्ऱुम् वेण्डा?’ ऎऩ्ऩुमिडत्तुक्कु प्रमाणङ् गाट्टुगिऱार् ‘सिऱ्ऱवेण्डा’ ऎऩ्ऱु।

मू:२३३। “सिऱ्ऱवेण्डा”।

व्या: अदावदु, सित्तोबाय स्वीगारञ्जॊल्लुगिऱ “मऱ्ऱॊऩ्ऱिल्लै” ऎऩ्गिऱ पाट्टिले “सिऱ्ऱ वेण्डा” ऎऩ्ऱु सिऱ्ऱुदल् सिदऱुदलाय्, ‘परक्क ऒरु वियाबारम् पण्ण वेण्डा’ ऎऩ्गैयाले, इव्वुबायत्तिल् इऴियुमवऩुक्कु ऒरु व्याबारम् पण्ण वेण्डा ऎऩ्ऩुमिडञ्जॊल्लिऱ्ऱिऱे- ऎऩ्गै।

अव: इदुदाऩ् इश्लोगन्दऩक्कुळ्ळे सॊल्लिऱ्ऱॆऩ्गिऱार् ‘निव्रुत्ति कीऴे सॊल्लिऱ्ऱु’ ऎऩ्ऱु।

मू:२३४। निव्रुत्ति कीऴे सॊल्लिऱ्ऱु।

व्या: अदावदु ‘सर्वदर्मान् परित्यज्य’ ऎऩ्ऱु सगल प्रव्रुत्तियिऩुडैयवुम् निव्रुत्तियिऩुडैयवुम् निव्रुत्तिये इवऩुक्कु वेण्डुवदॆऩ्ऩुमिडम् कीऴे सॊल्लिऱ्ऱु- ऎऩ्गै।


अव: ‘आऩाल्, उबगार स्म्रुदिदाऩ् वेणुमो? अदु उबायत्तिल् मुदलिडादो?’ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार्‘उबगार स्म्रुदियुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू:२३५। उबगार स्म्रुदियुम् सैदन्यत्ताले वन्ददु; उबायत्तिल् अन्दर्बवियादु।

व्या: अदावदु, “ऎऩ्ऩैत् तीमऩङ्गॆडुत्ताय्”, “मरुवित् तॊऴुम् मऩमे तन्दाय्” इत्यादियाले इव्वुबायविषयत्तिल् इवऩ् पण्णुम् उबगार स्म्रुदियुम् इवऩुडैय सैदन्य प्रयुक्तमाय् वन्ददित्तऩै; इदु उण्डागैयालेयऩ्ऱो ईश्वरऩ् कार्यञ्जॆय्ददु ऎऩ्ऱु उबायत्तिल् उट्पुगादु – ऎऩ्गै। आग सदुर्त्त पदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि, पञ्जम पदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘शरणम्’ ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘उबायमाग’ ऎऩ्ऱु।

मू:२३६। शरणम् – उबायमाग।

अव: अर्त्तान्दरङ्गळैयुङ् गाट्टवऱ्ऱायिरुक्क, इव्विडत्तिल् इदु उबायत्तैये काट्टुगिऱमैयै सहेदुगमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इन्द शरण शप्तम्**’** ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२३७। इन्द शरणशप्तम्– रक्षिदावैयुम् क्रुहत्तैयुम् उबायत्तैयुम् काट्टक्कडवदेयागिलुम्, इव्विडत्तिल् उबायत्तैये काट्टुगिऱदु; कीऴोडे सेर वेण्डुगैयाले।

व्या: अदावदु, उपाये गृहरक्षित्रो: शब्द: शरणमित्ययं वर्तते (“उबाये ग्रुहरक्षित्रोश्शप्दश्शरण मित्ययम्-वर्ददे”) ऎऩ्गिऱबडिये शरण शप्तमाऩ इदु रक्षिदावैयुम् क्रुहत्तैयुम् उबायत्तैयुम् काट्टक् कडवदेयागिलुम्, सांप्रतं चैष उपायार्थैक वाचक: (“साम्ब्रदम् सैष उबायार्त्थैकवासग:”) ऎऩ्गिऱबडिये इन्द स्तलत्तिले उबायत्तैये काट्टुगिऱदु। सर्व तर्मङ्गळैयुम् विट्टुत् तऩ्ऩैये पऱ्ऱच् चॊल्लुगिऱ प्रगरणमागैयाल्, कीऴोडे सेरवेण्डुगैयाले – ऎऩ्गै।

‘आऩाल् कीऴ्च्चॊऩ्ऩ सादनान्दर परित्यागन्दाऩे स्वीगार्य वस्तुविऩ् उबायत्वत्तैत् तोऱ्ऱुविक्कुमदायिरुक्क शरण शप्त प्रयोगन्दाऩ् वेणुमो?’ ऎऩ्ऩिल्, वेणुम्; प्राबग समयत्तिऱ्पोले प्राप्य समयत्तिलुम् नदीनिस्तरणानन्दरत्तिल् प्लव परित्यागम् पोले सादनान्दर परित्यागम् समानमागैयाले, तत्विशिष्टमेयागिलुम् स्वीगारमात्रम् व्यवच्चेदगमागमाट्टामैयाले।

‘अङ्ङऩञ्जॊल्ललामो? इन्द उबायान्दरत्यागम् स्वीगारत्तुक्कु अङ्गमाग विदिक्कप्पडुगिऩ्ऱदु आगैयाले, स्वीगारत्तिऩुडैय उबायत्वत्तैक् काट्टवऱ्ऱागैयाल् शरण शप्त प्रयोगत्तुक्कु प्रयोजनम् इल्लैये?’ ऎऩ्ऩिल्;

अप्पडिच्चॊल्लवॊण्णादु, आर्त्तमाग वरुमदिऱ्काट्टिल् शाप्तमागच् चॊल्लुमदु युक्तमागैयाले। आक्षेपत: प्राप्तादाभिधानिकस्यैव ग्राह्यत्वात् (“आक्षेबद: प्राप्तात् आबि⁴धानिगस्यैव ग्राह्यत्वात्”) ऎऩ्ऱिऱे पाष्यगाररुम्, अरुळिच्चॆय्ददु।

आग, उबाय वासियाऩ इन्द शरण शप्तत्ताले इव्वस्तुवुक्कु प्राप्यदया स्वीगार्यत्वमुम् प्राबगदया स्वीगार्यत्वमुम् उण्डागैयाले। अदिल् प्राप्यदया स्वीगारत्तै व्यवच्चेदित्तदायिऱ्ऱु

अव: इऩि, षष्टबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘व्रज’ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पुत्ति पण्णु’ ऎऩ्ऱु।

मू:२३८। व्रज- पुत्ति पण्णु।

अदु तऩ्ऩै विशदीगरिक्किऱार्- ‘कत्यर्त्तमावदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२३९। कत्यर्त्तमावदु पुत्त्यर्त्तमाय्, अत्यवसियॆऩ्ऱबडि।

व्या: अदावदु, ‘व्रज कदॆळ’ ऎऩ्गिऱ तादुविले कत्यर्त्तमाय्। गत्यर्था बुद्ध्यर्था: (“कत्यर्दा² पुद्ध्यर्दा²:”) ऎऩ्गिऱ न्यायत्ताले कत्यर्त्तमावदु पुत्त्यर्त्तमाय्, अत्यवसियॆऩ्ऱबडि – ऎऩ्गै।“इन्द पुत्तियागिऱदु त्याज्य कोडियिल् उत्तीर्णमाय्, उबाय कोडियिल् अननुप्रविष्टमाय्, प्राबगान्दर परित्यागबूर्वगमाय्, पगवत्रक्षगत्वानुमदिरूबमाय्, सैदन्य कार्यमाय्, प्रार्त्तनागर्बमाय्, पगवन्मुगविगास हेदुवाय्, स्वरूबानुरूबमाय्, व्यबिसार विळम्ब विदुरमाय् इरुप्पदॊरु अत्यवसायात्मग ज्ञानविशेषम्” ऎऩ्ऱु परन्दबडियिल् इवर् अरुळिच्चॆय्द इदु इव्विडत्तिलेअनुसन्देयम्।

अव: ‘सामान्येन कदिवासियाऩ इदु, मानस वासिग कायिग रूबमाऩ कदित्रयत्तैयुम् काट्टवऱ्ऱायिरुक्क, मानसमाऩ अत्यवसाय मात्रत्तिले ऒदुक्कुगिऱदॆऩ्?’ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘वासिग कायिगङ्गळुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४०। वासिग कायिगङ्गळुम् इदुक्कु अबेक्षिदङ्गळायिरुक्कच् चॆय्देयुम्, ज्ञानान्मोक्षमागैयाले मानसमाऩ अनुष्टानत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, ‘सिन्दैयालुञ् जॊल्लालुञ् जॆय्गैयिऩालुम्’ऎऩ्गिऱबडिये करणत्रयत्तालुम् उण्डाऩ स्वीगारम् अदिगार पूर्त्तिक्कु उडलागैयाले वरणोक्ति रूबमाऩ वासिगमुम् अञ्जल्यादि रूबमाऩ कायिगमुम् इन्द स्वीगारत्तुक्कु अबेक्षिदङ्गळायिरुक्कच् चॆय्देयुम् “ज्ञानान्मोक्ष:” आगैयाले अवैयिरण्डैयुमॊऴिय, मानसमाऩ अनुष्टान मात्रत्तैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै। आग प्रदिबदम् अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि पूर्वार्त्तत्ताऱ्सॊल्लुगिऱ अर्त्तत्तै अनुवदित्तु निगमिक्किऱार् ‘आग त्याज्यत्तैच्चॊल्लि’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४१। आग, त्याज्यत्तैच् चॊल्लि, त्याग प्रगारत्तैच् चॊल्लि, पऱ्ऱप्पडुम् उबायत्तैच् चॊल्लि, उबायनैरबेक्ष्यञ्जॊल्लि, उबायत्वञ्जॊल्लि, उबायस्वीगारम् सॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, आग पूर्वार्त्तत्ताल् ‘सर्वदर्मान्’ ऎऩ्ऱु त्याज्यत्तैच् चॊल्लि, ‘परित्यज्य’ऎऩ्ऱु त्याग प्रगारत्तैच् चॊल्लि, ‘माम्’ ऎऩ्ऱु पऱ्ऱप्पडुम् उबायत्तैच् चॊल्लि, ‘एगम्’ ऎऩ्ऱु उबाय नैरबेक्ष्यञ् जॊल्लि, ‘शरणम्’ऎऩ्ऱु उबायत्वञ्जॊल्लि, ‘व्रज’ ऎऩ्ऱु उबाय स्वीगारञ् जॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम्, उत्तरार्त्तत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्वदागक्कोलि, अदिल् प्रदमबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘अहम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२४२। अहम्।

अव: इव्वुत्तरार्त्तत्तिल् ईश्वरऩ् सॆय्दरुळुगिऱ अम्शत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘स्वक्रुत्यत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२४३। स्वक्रुत्यत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ्।

व्या: अदावदु अदिगारि क्रुत्यमिऱे पूर्वार्त्तत्तिऱ् सॊल्लिऱ्ऱु; उबाय पूदऩाऩ तऩ्ऩुडैय क्रुत्यत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱदु इदिलेयिऱे।

अव: इऩि इप्पदत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् –‘सर्वज्ञऩाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४४। सर्वज्ञऩाय्, सर्वसक्तियाय्, प्राप्तऩाऩ नाऩ्।

व्या: अदावदु यस्सर्वज्ञ: सर्ववित् (“यस् सर्वज्ञस् सर्ववित्”) ऎऩ्गिऱबडिये सर्वत्तैयुम् अऱियुमवऩाय्, परास्य शक्ति:विविधैव श्रूयते (“परास्य शक्तिर् विविदै⁴व श्रूयदे”) ऎऩ्गिऱबडिये ऎल्ला सामर्त्यत्तैयुम् उडैयऩाय् शेषियागैयाले प्राप्तऩायिरुक्किऱ नाऩ्- ऎऩ्गै।

अव: अल्लाद कुणङ्गळ् ऎल्लाङ्गिडक्क, इन्द कुण विशेषङ्गळै इव्वहम् शप्तम् काट्टुगिऱ इदुक्कु प्रयोजनम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘इवऩ् कीऴ्निऩ्ऱ निलैयुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४५। इवऩ् कीऴ्निऩ्ऱ निलैयुम्, मेल् पोक्कडियुम् अऱिगैक्कुम्, अऱिन्दबडिये सॆय्दु तलैक्कट्टुगैक्कुम् एगान्दमाऩ कुणविसेषङ्गळैयुम्, तऩ् पेऱागच् चॆय्दु तलैक्कट्टुगैक्कु ईडाऩ पन्द विशेषत्तैयुम् काट्टुगिऱदु।

व्या: अदावदु इच्चेदनऩुक्कु अनिष्टनिव्रुत्ति इष्टप्राप्तिगळैप् पण्णुमळविल्, इवऩ् पूर्वत्तिल् निऩ्ऱ निलैयुम्, मेल् पोगत्तक्क वऴियुम् अऱिगैक्कुम्, अऱिन्दबडिये अवऱ्ऱैच् चॆय्दु तलैक्कट्टुगैक्कुम् तक्कवैयायिरुन्दुळ्ळ सर्वज्ञत्व सर्वशक्तित्वङ्गळागिऱ कुण विशेषङ्गळैयुम्, इवऩ् कार्यञ्जॆय्युमिडत्तिल् इवऩुक्काग अऩ्ऱिक्के तऩ्बेऱागच् चॆय्दु तलैक्कट्टुगैक्कु ईडाऩ शेषित्वरूब पन्द विशेषत्तैयुम् प्रगाशिप्पिक्किऱदु – ऎऩ्गै।

‘माम्’ ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् आश्रयणत्तुक्कु एगान्दमाऩ कुण विशेषङ्गळ् प्रगाशित्ताऱ्पोले ‘अहम्’ऎऩ्गिऱ इडत्तिलुम् कार्य करत्वत्तुक्कु एगान्दमाऩ कुण विशेषङ्गळ् पिरगाशिक्कुमिऱे; वात्सल्यादिगळ् इल्लादबोदु आश्रयणम् कूडादाबोले, ज्ञान शक्त्यादिगळ् इल्लादबोदु कार्यगरत्वम् कडियामैयाले, इव्विडत्तिल् ज्ञानशक्तिगळुम् प्राप्तियुञ् जॊऩ्ऩ इदु, पूर्त्तिक्कुम् उबलक्षणम्।

अव: इप्पदत्तिल् “माम्” ऎऩ्गिऱ इडत्तिल्, सारदियाय् निऩ्ऱ पारदन्द्र्यत्तुक्कु ऎदिर्त्तट्टाऩ अदऩ् स्वादन्द्र्यत्तै प्रगाशिप्पित्तमैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘तऩक्कागक् कॊण्ड’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४६। तऩक्कागक् कॊण्ड सारत्य वेषत्तै अवऩैयिट्टुप् पारादे तऩ्ऩैयिट्टुप्पार्त्तु, अञ्जिऩ अच्चन्दीरत् ताऩाऩ तऩ्मैयै ‘अहम्’ऎऩ्ऱु काट्टुगिऱाऩ्।

व्या: अदावदु, ‘माम्’ऎऩ्ऱ सारत्य वेषत्तोडे निऱ्किऱ तऩ्ऩैप् पऱ्ऱच् चॊऩ्ऩबोदु, अर्जुनऩ्, तऩ्ऩुडैय रक्षणार्त्तमाग एऱिट्टुक्कॊण्ड सारत्य वेषत्तै ‘सर्वादिगऩाऩवऩ् इप्पडित् ताऴनिऩ्ऱदु, तऩ् कुणत्तालेयिऱे’, ऎऩ्ऱु अवऩैयिट्टुप् पारादे, ‘नमक्कु इऴिदॊऴिल् सॆय्दु सारदियाय् निऱ्किऱवऩऩ्ऱो?’ऎऩ्ऱु तऩ्ऩैयिट्टुप् पार्त्तु, ‘सर्वदर्मङ्गळैयुम् विट्टु ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱु ऎऩ्ऩा निऩ्ऱाऩ्; इदु ऎऩ्ऩागक् कडवदु?’ऎऩ्ऱु अञ्जिऩ अच्चम् तीर स्वादीन त्रिविद सेदना सेदन स्वरूबस्तिदि प्रव्रुत्तिगऩाय्क् कॊण्डु निरङ्गुश स्वदन्द्रऩायिरुक्किऱ तऩ्ऩुडैय यदावस्तिद वेषत्तै ‘अहम्’ऎऩ्ऱु तर्शिप्पिक्किऱाऩ्- ऎऩ्गै।

अव: एवम् पूदऩाऩवऩ् परदन्द्रऩाऩदुम्, तऩक्कु स्वरूबमाय्च् चॆय्ददऩ्ऱु ऎऩ्ऩुमिडत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् – ‘कीऴिल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४७। कीऴिल् पारदन्द्र्यमुम् इन्द स्वादन्द्र्यत्तिऩुडैय ऎल्लै निलमिऱे।

व्या: अदावदु कीऴ्, सारदियाय् निऩ्ऱ पारदन्द्र्यमुम्, निऩैत्तदु सॆय्युमळविल् तऩक्कॊरु निवारगरिल्लादबडियाऩ इन्द स्वादन्द्र्यत्तिऩुडैय सीमाबूमियिऱे – ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम् त्वीदीयबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार्- ‘त्वा’ ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अज्ञऩाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४८। त्वा – अज्ञऩाय्, अशक्तऩाय्, अप्राप्तऩाय्, ऎऩ्ऩैये उबायमागप् पऱ्ऱियिरुक्किऱ उऩ्ऩै।

व्या: अदावदु, उऩ् कार्यङ्गळ् अऱिगैक्कुत् तक्क ज्ञानमिल्लादवऩाय्, अऱिन्दालुम् सॆय्दु तलैक्कट्टिक् कॊळ्ळुगैक्कु शक्तियिल्लादवऩाय्, अदुदाऩ् उण्डाऩालुम् उऩ्ऩुडैय रक्षणत्तिल् उऩक्कु प्राप्तियिल्लादवऩाय्, इप्पडियिरुक्कैयाले सर्व तर्मङ्गळैयुम् विट्टु ऎऩ्ऩैये निरबेक्ष उबायमागप् परिक्रहित्तिरुक्किऱ उऩ्ऩै- ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम्, त्रुदीयबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱर् –‘सर्वबाबेप्य:’ ऎऩ्ऱु। इदुवुम्- पाबमुम्, पहुवसनमुम्, सर्व शप्तमुमाय् त्रिप्रगारमाय् इरुक्कैयाले, इम्मूऩ्ऱैयुम् उट्कॊण्डु इप्पदत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘मत् प्राप्ति प्रदि पन्दगङ्गळ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२४९। सर्वबाबेप्य: – मत् प्राप्ति प्रदि पन्दगङ्गळ् ऎऩ्ऱु यावैयावै सिल पाबङ्गळैक् कुऱित्तु अञ्जुगिऱाय्, अव्वोबाबङ्गळ् ऎल्लावऱ्ऱिल् निऩ्ऱुम्।

व्या: अदावदु पाबमागिऱदु – इष्ट विरोदियायुम् अनिष्ट हेदुवायुम् इरुक्कुमदागैयालुम्, मोक्ष प्रगरणमागैयाले इव्विडत्तिल् इष्ट विरोदिगळागिऱ पगवल्लाब विरोदिगळागैयालुम्, अदिल् ज्ञान विरोदियुम् रुसि विरोदियुम् उबाय विरोदियुम् पण्डे निव्रुत्तमागैयालुम्, इऩि उळ्ळदु प्राप्ति विरोदियागैयाले नी ऎऩ्ऩै प्राबिक्कैक्कु प्रदि पन्दगङ्गळ् ऎऩ्ऱु यावै यावै सिल पाबङ्गळै उत्तेशित्तु पयप्पडुगिऱाय्। अन्द अन्दप् पाबङ्गळॆल्लावऱ्ऱिल् निऩ्ऱुम्- ऎऩ्गै।

अव: अदिल् पहुवसन विवक्षिदङ्गळै अरुळिच्चॆय्गिऱार् – “पॊय्न्निऩ्ऱ ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुम्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५०। “पॊय्न्निऩ्ऱ ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुम् अऴुक्कुडम्बुम्” ऎऩ्गिऱबडिये अवित्या कर्म वासना रुसि प्रक्रुदि सम्बन्दङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, “पॊय् निऩ्ऱ ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुम् अऴुक्कुडम्बुम्” ऎऩ्ऱु ‘उत्पत्ति विनाशादि योगत्ताले असत्य शप्तवाच्यमाऩ असेदन विषयत्तिल् आत्म ज्ञानमुम्, अन्द तेहात्माबिमानमडियाऩ सांसारिग तुष्कर्म प्रव्रुत्तियुम्, अन्दक् कर्ममडियाग वरक्कडवदाऩ मांस अस्रुगादि मलरूब तेह सम्बन्दमुम्’ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये अवित्यैयुम्, कर्ममुम्, वासनैयुम्, रुसियुम्, प्रक्रुदि सम्बन्दमुमागिऱ अवऱ्ऱैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै। इवऱ्ऱिल्, अवित्यैयावदु – ज्ञानानुदय रूबमायुम्, अन्यदा ज्ञान रूबमायुम्, विबरीद ज्ञान रूबमायुम् मूऩ्ऱु वगैप्पट्ट अज्ञानम्। कर्ममावदु – पुण्यबाबम्; मोक्षत्तैप् पऱ्ऱ पाबत्तोबादि पुण्यमुम् त्याज्यमाम्; पुण्यपापे विधूय (“पुण्यबाबे विदू⁴य”) ऎऩ्ऩक्कडवदिऱे। वासऩैयावदु- अज्ञान वासऩैयुम्, कर्म वासऩैयुम्, प्रक्रुदिसम्बन्द वासऩैयुम्, रुसियुम् – विषय पेदत्ताले पहुविदैयायिरुक्कुम्। प्रक्रुदि सम्बन्दमावदु – स्तूल सूक्ष्म रूबमायिरुन्दुळ्ळ असित् सम्बन्दम्।

अव: इऩि, सर्व शप्त विवक्षिदत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘त्रुणच्चेद’ इत्यादियाले।

मू:२५१। त्रुणच्चेद कण्डूयनादिगळैप्पोले प्रक्रुदि वासऩैयाले अनुवर्त्तिक्कुमवैयॆऩ्ऩ, लोगाबवाद पीदियालुम्, करुणैयालुम्, कलक्कत्तालुम् सॆय्युमवैयॆऩ्ऩ, ऎल्लावऱ्ऱैयुम् निऩैक्किऱदु।

व्या: अदावदु तुरुम्बु नऱुक्कुगै, तिऩवुदिऩ्ऱविडम् सॊऱिगै तॊडक्कमाऩवैबोले अबुत्ति पूर्वगमाग प्रक्रुदि वासऩैयाले अनुवर्त्तिक्कुम् उत्तरागङ्गळॆऩ्ऩ; नाम् इवऱ्ऱैच् चॆय्यादबोदु ‘लोगम् नम्मै अबवादञ् जॊल्लुमे’ ऎऩ्गिऱ पयत्तालुम्, ‘नम्मैक् कण्डु लौगिगर् इवऱ्ऱैत् तविरुवर्गळागिल् अवर्गळुक्कु विनाशमामे; ऐयो!’ ऎऩ्गिऱ क्रुबैयालुञ्जॆय्युम् नित्य नैमित्तिग कर्मङ्गळॆऩ्ऩ; रजस्तमस्सुक्कळाले कलङ्गि त्यक्त उबायङ्गळिले अन्वयित्तल् पुन: प्रबत्ति पण्णुदल् सॆय्युमवैयॆऩ्ऩ; ऎल्लावऱ्ऱैयुम् निऩैक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: ‘सादन पुत्त्या सॆय्यादवैयुम् वस्तुगदया सादन कोडियिले अन्वयिक्कुम्’ ऎऩ्ऩुमत्तै शङ्गाबूर्वगमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘उन्मत्त’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५२। ‘उन्मत्त प्रव्रुत्तिक्कु किराम प्राप्ति पोले त्यजित्त उबायङ्गळिले इवै अन्विदङ्गळामो?’ऎऩ्ऱु निऩैक्कवेण्डा।

व्या: अदावदु, उन्मादश्चित्त विभ्रम: (“उन्मादश्सित्तविभ्रम:”) ऎऩ्गिऱबडिये सित्त विप्रमम् पिऱन्दाऩॊरुवऩ् ‘इऩ्ऩवूरुक्कुप् पोगिऱोम्’ऎऩ्गिऱ निऩैवु इऩ्ऱिक्के ऒरुवऴिये पोगानिऩ्ऱाल्, अव्वऴिक्कु ओरूरोडे सम्बन्दमुण्डायिरुक्कैयाले अव्वूरिलेसॆऩ्ऱु सेरुमाबोले, सादन पुत्तिरहिदमाग लोगाबवाद पीत्यादिगळाले सॆय्यप्पडुगिऱ इवै, विट्ट उबायङ्गळिले अन्विदङ्गळामोवॆऩ्ऱु निऩैक्कवेण्डा; अन्विदङ्गळाये विडुमॆऩ्ऱबडि। “आन्रुशंस्य प्रदानराय् अनुष्टित्तालुम्, एऱिट्ट कट्टि आगाशत्तिले निल्लादाबोले, अवैयुम्ऒरु पलत्तोडे सन्दिप्पिक्कक्कडवदु; आगैयाले, अवैयुम् पाब शप्तवाच्यमागक् कडवदु” ऎऩ्ऱिऱे तऩि सरमत्तिल् इवर्दामे अरुळिच्चॆय्ददु।

**अव: ‘**अदुदाऩेयागिऱदु पुन:प्रबत्तिक्कु तोषम् ऎदु?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘कलङ्गि’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५३। कलङ्गि उबायबुत्त्या पण्णुम् प्रबत्तियुम् पादगत्तोडु ऒक्कुम्।

व्या: अदावदु, सक्रुत् अनुष्टानमॊऴियप् पुनरनुष्टानत्तै सहियाद प्रबत्ति स्वबावत्तै अऱियादे कलङ्गि अनिष्ट निव्रुत्तिक्कागवादल्, इष्ट प्राप्तिक्कागवादल् उबायबुत्त्या मीण्डु पण्णुम् प्रबत्तियुम्, अथ पातक भीतस्त्वं (“अद पादग भीतस्त्वम्”) ऎऩ्ऱु उबायान्दरम् पोले पादग समम् – ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम्, सदुर्त्त पदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘मोक्षयिष्यामि’ ऎऩ्ऱु, अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘मुक्तऩाम्डि पण्णक्कडवेऩ्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२५४। मोक्षयिष्यामि- मुक्तऩाम्बडि पण्णक्कडवेऩ्।

व्या: अदावदु इवऱ्ऱिल् ‘निऩ्ऱुम् विडप्पट्टवऩाम्बडि पण्णक्कडवेऩ्’ ऎऩ्गै।

अव: इऩि, णिजर्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘णिच्चाले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५५। णिच्चाले – नाऩुम् वेण्डा, नीयुम् वेण्डा, अवै तऩ्ऩडैये विट्टुप्पोङ्गाणॆऩ्गिऱाऩ्।

व्या: अदावदु “यिष्यामि” ऎऩ्गिऱ णिच्चाले स्वयम् कर्त्तावागैयऩ्ऱिक्के ताऩ् प्रयोजग कर्त्तावाय् विडुविक्कक् कडवेऩॆऩ्गैयाले, नाऩुम् इदुक्कु ऒरु यत्नम् पण्णवेण्डा, नीयुम् इदुक्कु प्रार्त्तिक्क वेण्डा; नी ऎऩ्ऩै आश्रयित्त राजगुल माहात्म्यत्ताले उऩ्ऩैक् कण्डु तामे पयप्पट्टु ”काऩोवॊरुङ्गिऱ्ऱुक् कण्डिलमाल्” ऎऩ्गिऱबडिये पोऩ वऴि तॆरियादबडि तऩ्ऩडैये विट्टुप्पोङ्गाणॆऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्गिऱाऩ् – ऎऩ्गै।

अव: इप्पडि अरुळिच्चॆय्ददऩ् करुत्तै वॆळियिडुगिऱार् – ‘ऎऩ्ऩुडैय’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५६। ऎऩ्ऩुडैय निक्रहबलमाय् वन्दवै नाऩिरङ्गिऩाल् किडक्कुमो? ऎऩ्गै।

व्या: अदावदु, पाबङ्गळागिऱऩ, कुप्पैयिल् आमणक्कुप्पोले मिडऱ्ऱैप् पिडिप्पदॊऩ्ऱऩ्ऱिऱे; सेदनऩ् पण्णिऩ कर्मङ्गळ् क्षणत्वंसिगळागैयाले, अप्पोदे नशित्तुप्पोम्; अज्ञऩागैयाले कर्त्तावाऩ इवऩुम् मऱन्दु पोग, स्वदस्सर्वज्ञऩाय् ऒऩ्ऱॊऴियामल् उणर्न्दिरुन्दु प्राप्त कालङ्गळिले तप्पामल् निऱुत्तु अनुबविप्पिक्किऱ ऎऩ्ऩुडैय निक्रह रूबमागैयाले, अन्द निक्रह पलमाय् वन्दवै, निक्रहत्तुक्कु प्रदि कोडियाऩ अनुक्रहत्तै नाऩ् पण्णिऩाल् अव्विषयत्तिऱ्पिऩ्ऩै किडक्कुमो? ऎऩ्गै इदुक्कुक्करुत्तु- ऎऩ्गिऱबडि।

**अव: ‘**तऩ्ऩडैये विट्टुप्पोम्’ ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् अबिप्रेदत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अनादिगालम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५७। अनादिगालम् पाबङ्गळैक्कण्डु नी पट्ट पाट्टै अवैदाम् पडुम्बडि पण्णुगिऱेऩ्।

व्या: अदावदु, अनादियाऩ कालमॆल्लाम् तु:क्कावहमाऩ पाबङ्गळ् वन्दु मेलिडप्पुक्काल्, अवऱ्ऱैक् कण्डु नी नडुङ्गिऩ नडुक्कमॆल्लाम् मदाश्रयण राजगुल माहात्म्यमुडैय उऩ्ऩैक् कण्डु अवैदाऩ् कुडल् करिन्दु नडुङ्गुम्बडि पण्णक्कडवेऩ्- ऎऩ्गै। “अवै ताऩे विट्टुप्पोम्बडि पण्णुगैयावदु, इवै नमक्कु मुऩ्बु उण्डाय्क् कऴिन्ददु ऎऩ्ऱु तोऱ्ऱादबडि पोक्कुगै; अदागिऱदु- इवै स्म्रुदि विषयमाऩालुम्, तऩ्ऩुडैय स्वाबाविग वेषत्तैप् पार्त्तु स्वप्नङ्गण्डाऱ्पोले इवै नमक्कु वन्देऱियाय्क् कऴिन्ददॆऩ्ऱिरुक्कैयुम्, स्म्रुदियाले तु:क्कम् अनुवर्त्तियादिरुक्कैयुम्” ऎऩ्ऱु तऩिसरमत्तिल् इवर् तामे अरुळिच्चॆय्ददु इव्विडत्तिल् अनुसन्देयम्।

अव: “मोक्षयिष्यामि” ऎऩ्गिऱ उत्तमऩिल् अबिप्रेदमाऩ ओरर्त्त विशेषत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इऩि’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५८। इऩि उऩ्गैयिलुम् उऩ्ऩैक्काट्टित् तारेऩ्। ऎऩ्ऩुडम्बिलऴुक्कै नाऩे पोक्किक् कॊळ्ळेऩो?

व्या: अदावदु, इत्तऩै कालमुम्, ‘नम् कार्यत्तुक्कु नाम् कडवोम्’, ऎऩ्ऱु नी तिरिगैयाले, तऩ् कार्यम् ताऩे सॆय्दु कॊळ्ळुगिऱाऩॆऩ्ऱिरुन्द इत्तऩै पोक्कि, ‘ऎऩक्कु नी शरीरदया शेषम्’, ऎऩ्ऱु अऱिन्दु ऎऩ्बक्कलिले न्यस्त परऩाऩ पिऩ्बु उऩ्ऩुडैय पाब विमोसनार्त्तमाऩ यत्नम् नी पण्णिक् कॊळ्ळॆऩ्ऱु उऩ्गैयिलुम् उऩ्ऩैक् काट्टित् तारेऩ्; ऎऩक्कु शरीरबूदऩाऩ उऩ्ऩुडैय अवित्या रूबमालिन्यत्तै शरीरियाऩ नाऩे पोक्किक् कॊळ्ळेऩो’- ऎऩ्गै। यत्नबलित्वङ्गळ् इरण्डुम् तऩ्ऩदॆऩ्ऱु तोऱ्ऱुगैक्काग। आगैयाल्, उऩ्ऩुडैय विरोदियिल् किडप्पदॊऩ्ऱिल्लै ऎऩ्ऱबडि। “विरोदि निव्रुत्तियुम्, अबिमद प्राप्तियुम् इरण्डुम् पलमायिरुक्क ऒऩ्ऱैच् चॊल्लुवाऩॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल्, ऒऩ्ऱैच्चॊऩ्ऩाल् मऱ्ऱैयदु तऩ्ऩडैये वरुगैयाले सॊल्लिऱ्ऱिल्लै; मामेवैष्यसि (“मामेवैष्यसि”) ऎऩ्ऱु, कीऴिल् उबायत्तुक्कुच् चॊऩ्ऩ पलमॊऴिय इव्वुबायत्तुक्कु वेऱु पलम् इल्लामैयाले सॊल्लिऱ्ऱिल्लै ऎऩ्ऩवुमाम्; आऩाल्, विरोदि निव्रुत्तिदऩ्ऩैच् चॊल्लुवाऩॆऩ्? ऎऩ्ऩिल्- अदु अदिगमागैयाले सॊल्लिऱ्ऱु। विरोदि निव्रुत्ति पिऱन्दाल् पलम् स्वदस् सित्तमायिरुक्कैयाले, तऩित्तुच् चॊल्ल वेण्डाविऱे” ऎऩ्ऱु सङ्ग्रहेण श्रिय:पदिप्पडि रहस्यत्तिलुम्, विस्तरेण परन्दबडि तऩि सरमङ्गळिलुम् अरुळिच्चॆय्द शङ्गा परिहारङ्गळ् इव्विडत्तिले अनुसन्देयम्।

अव: अनन्दरम्, सरमबदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘माशुस:’ ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘नी उऩ् कार्यत्तिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२५९। माशुस:– ‘नी उऩ् कार्यत्तिले अदिगरियामैयालुम्, नाऩ् उऩ्गार्यत्तिले अदिगरित्तुक् कॊण्डु पोरुगैयालुम्, उऩक्कु शोग निमित्तम् इल्लै काण्’ ऎऩ्ऱु अवऩुडैय शोग निव्रुत्तियै पण्णिक् कॊडुक्किऱाऩ्।

व्या: अदावदु, नी उऩ् कार्यत्तिले अदिगरित्तु निऩ्ऱायागिल्, ‘नम् कार्यत्तुक्कु ऎऩ् सॆय्वोम्?’, ऎऩ्ऱु करैन्दु शोगिक्क प्राप्तम्; नाऩ् उऩ् कार्यत्तिले अदिगरियादिरुन्देऩागिल्, ‘नम् कार्यत्तिल् इवऩ् उदासीनऩायिरा निऩ्ऱाऩ्; नाम् ऎङ्ङऩे उज्जीविक्कप् पोगिऱोम्?’, ऎऩ्ऱु शोगिक्क प्राप्तम्; इङ्ङऩऩ्ऱिक्के यत्नबलित्वङ्गळ् इरण्डुम् उऩक्कु इल्लादबडियाऩ स्वरूब पारदन्दर्यत्तै उणर्न्दु, नी उऩ्ऩुडैय रक्षण कार्यत्तिले अदिगरियादॊऴिगैयालुम्, उऩ्ऩुडैय रक्षणत्तिल् यत्न पलित्वङ्गळ् इरण्डुम् ऎऩ्ऩदाम्बडि स्वामियाऩ नाऩ् उऩ् पक्कत्तिल् तडैयऱुक्कैयाले उऩ्ऩुडैय रक्षण कार्यत्तिले अदिगरित्तुक् कॊण्डु पोरुगैयालुम्, उऩक्कु शोगिक्कैक्कु निमित्तम् इल्लै काण्’ ऎऩ्ऱु। मुऩ्बु शोगाविष्टऩाय् निऩ्ऱ अवऩुडैय शोगत्तिऩुडैय निव्रुत्तियैप् पण्णिक् कॊडुक्किऱाऩ्- ऎऩ्गै।

इत्ताल्,‘अहम् त्वा’ऎऩ्गिऱ पदङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट रक्षग रक्ष्यबूदराऩ इरुवरुडैय स्वबावत्तैयुम् अनुवदित्तुक् कॊण्डु शोगाबनोदनम् पण्णिऩबडियै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩिमेल्, निवर्त्तगऩाग तऩ्ऩुडैयवुम्, निवर्त्यङ्गळाऩ पाबङ्गळिऩुडैयवुम् स्वबावङ्गळैच् चॊल्लि शोगाबनोदनम् पण्णिऩबडियै अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘निवर्त्तग स्वरूबत्तै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६०। निवर्त्तग स्वरूबत्तैच् चॊल्लि, निवर्त्यङ्गळ् उऩ्ऩै वन्द मेलिडादॆऩ्ऱु सॊल्लि, उऩक्कु शोग निमित्तम् इल्लैगाण् ऎऩ्गिऱाऩ्।

व्या: अदावदु, “अहम्” ऎऩ्ऱु सर्वज्ञत्वादि कुण विशिष्टऩाय्क् कॊण्डु विरोदि निवर्त्तगऩायिरुक्किऱ तऩ् स्वरूबत्तैच् चॊल्लि, “त्वा सर्वबाबेप्यो मोक्षयिष्यामि” ऎऩ्ऱु णिच्चाल् निवर्त्यङ्गळाऩ पाबङ्गळ् उऩ्ऩैक्कण्डु ताऩे अञ्जि ओडिप्पोमॊऴिय, ऎऩ्ऩैये उबायमाग स्वीगरित्तिरुक्किऱ उऩ्ऩै वन्दु मेलिडादु ऎऩ्ऩुमिडंसॊल्लि, अनन्दरम् “माशुस: “ ऎऩ्गैयाले ‘इप्पडियाऩ पिऩ्बु उऩक्कु शोगिक्क निमित्तमिल्लै’ ऎऩ्गिऱाऩ्- ऎऩ्गै।

अव: इत्तलैयिल् विरोदियैप् पोक्कुगैक्कुत् ताऩ् ऒरुप्पट्टु निऱ्किऱ पडियै अऱिवित्तु, इवऩुडैय शोगत्तै पोक्कुगिऱमैयै अबियुक्तोक्तियै निदर्शनमाक्किक् कॊण्डु अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘ऎत्तिऩाल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६१। ‘ऎत्तिऩालिडर्क् कडऱ्किडत्तियेऴै नॆञ्जमे’ ऎऩ्गिऱाऩ्।

व्या: अदावदु, तिरुमऴिसैप्पिराऩ् तम्मुडैय तिरुवुळ्ळत्तैक् कुऱित्तु, सर्वेच्वरऩ् इत्तलैयिल् विरोदियैप् पोक्कि अडिमै कॊळ्वदाग एऩ्ऱुगॊडु वन्दु पुगुन्दिरुक्किऱबडियैच् चॊल्लि, ‘इऩि ऎदुक्काग नी तु:क्क सागरत्तिले अऴुन्दुगिऱाय्?’, ऎऩ्ऱाप्पोले, ईश्वरऩुम् इप्पोदु इत्तलैयिल् सगल पाबङ्गळैयुम् पोक्कुवदागत् ताऩे एऱिट्टुक् कॊण्डमैयै अऱिवित्तु, ‘इऩि ऎदुक्काग शोगिक्किऱाय्?’ ऎऩ्ऱु इवऩैक् कुऱित्तु अरुळिच् चॆय्गिऱाऩ्- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इवऩुडैय शोगम् मऱुवलिडामल् पोक्कुगैक्कु उऱुप्पाऩदॊरु पगवदबिप्राय विशेषत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पाबङ्गळै नाऩ् पॊऱुत्तु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६२। पाबङ्गळै नाऩ् पॊऱुत्तुप् पुण्यमॆऩ्ऱु निऩैप्पिडा निऱ्क, नी शोगिक्कक्कडवैयो?

व्या: अदावदु, नी सॆय्द पाबङ्गळ् नाऩ् मुन्दुऱ ऎऩ्ऩुडैय क्षमाविषयमाक्कि, अव्वळवुमऩ्ऱिक्के पिऩ्ऩै उऩ्बक्कल् ऎऩक्कु उण्डाऩ वात्सल्यत्ताले “सॆय्द कुऱ्ऱम् नऱ्ऱमागवेगॊळ्”, “सॆय्दारेल् नऩ्ऱुसॆय्दार्” ऎऩ्गिऱबडिये अवैदऩ्ऩैप् पाबमाग निऩैयादे पुण्यमॆऩ्ऱु निऩैप्पिडा निऱ्क, इऩि नी शोगिक्कक् कडवैयो?- ऎऩ्गै।

आग, इव्वुत्तरार्त्तत्तिल् अञ्जुबदत्तालुम्- निवर्त्तग स्वरूबत्तैयुम्, निवर्त्याश्रयत्तैयुम्, निवर्त्यङ्गळाऩ पाबङ्गळैयुम्, अवऱ्ऱिऩुडैय निव्रुत्ति प्रगारत्तैयुम्, तत्कार्यमाऩ शोग निव्रुत्तियैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

अव: इऩि, इन्द श्लोगार्त्तत्तिल् रुसि ऒरुवऩुक्कु उण्डागैयिल् उळ्ळ अरुमैयैयुम्, इन्द श्लोगन् दऩक्कु इऩ्ऩदिले नोक्कु ऎऩ्ऩुमत्तैयुम्, इदिल् विश्वासोत्पत्तियिऩ् अरुमैयैयुम्, ईश्वरऩ् ताऩ् मुदलिले इत्तै उबदेशियामैक्कु हेदुवैयुम्, वेदबुरुषऩ् उबायान्दरङ्गळै विदिक्कैक्कु हेदुवैयुम्, उबायान्दरङ्गळै स्वरूबेण त्यजिक्कुमळविल् तोषमिल्लै ऎऩ्ऩुमत्तैयुम्, अवैदाऩ् मुगान्दरेण अन्विदङ्गळ् आगैयाले स्वरूबेण त्यक्तङ्गळ् अऩ्ऱु ऎऩ्ऩुमिडत्तैयुम्, पेऱ्ऱुक्कु सादनम् इऩ्ऩदु ऎऩ्ऩुमत्तैयुम्, पलसित्तिक्कु इवऩ् पक्कल् वेण्डुम् अम्शत्तैयुम्, ईश्वरऩुक्कु इवऩुडैय सुक्रुदम् अनिष्टम् ऎऩ्ऩुमत्तैयुम्, इव्वर्त्तत्तिल् आस्तिक्यादिगळ् उण्डाय्प् पिऴैत्तल् इल्लैयागिल् नशित्तलित्तऩै ऎऩ्ऩुमत्तैयुम्, व्यवसायहीनऩ् इदिल् अन्वयित्ताल् विनाशबर्यन्दमाम् ऎऩ्ऩुमत्तैयुम्, इदुक्कु अदिगारिगळ् इऩ्ऩार् ऎऩ्ऩुमत्तैयुम् अडैवे अरुळिच्चॆय्दु तलैक्कट्टुगिऱार्।

अवऱ्ऱिल् प्रदमत्तिल्, इदिल् ऒरुवऩुक्कु रुसि पिऱक्कैयिल् उळ्ळ अरुमैयै तर्शिप्पिक्कैक्काग ओर् ऐदिह्यत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘उय्यक्कॊण्डार् विषयमाग’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६३। उय्यक्कॊण्डार् विषयमाग उडैयवर् अरुळिच्चॆय्द वार्त्तैयै स्मरिप्पदु।

व्या: अदावदु, तत्वनिर्णयम् पण्णिऩ उय्यक्कॊण्डार् पक्ति निष्टरायिरुक्कैयाले, अवरै प्रबत्ति निष्टराम्बडि पण्ण वेणुमॆऩ्ऱु, अवरुक्कु इन्द श्लोगार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्द अळविले, ‘अर्त्त स्तिदि अऴगिदायिरुन्ददु; आगिलुम्, अत्तैविट्टु इत्तैप् पऱ्ऱत्तक्क रुसि ऎऩक्कु इल्लै’, ऎऩ्ऩ। “वित्वाऩागैयाले अर्त्तत्तुक्कु इसैन्दाय्; पगवत्प्रसादम् इल्लामैयाले रुसि पिऱन्ददिल्लै”, ऎऩ्ऱु अवर् विषयमाग उडैयवर् अरुळिच्चॆय्द वार्त्तैयै निऩैप्पदु – ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इन्द श्लोगत्तुक्कु इऩ्ऩदिले नोक्कु ऎऩ्ऩुमत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘इदुक्कु ईश्वर स्वादन्द्र्यत्तिले नोक्कु’ ऎऩ्ऱु।

मू:२६४। इदुक्कु ईश्वर स्वादन्द्र्यत्तिले नोक्कु।

व्या: अदावदु, शास्त्रङ्गळॆल्लाम् ऒरुदलैयुम्, ताऩ् ऒरुदलैयुमायिरुक्किऱ इन्द श्लोगत्तुक्कु शास्त्र विहिदमाऩ सगल तर्मङ्गळैयुम् सवासनमाग विडुवित्तु, इच्चेदनऩुक्कुत्ताऩे निरबेक्ष सादनमाय्, प्राप्ति प्रदिबन्दग सगल पाबङ्गळैयुम् तळ्ळिप् पॊगट्टु स्वप्राप्तियैप् पण्णिक् कॊडुक्कुम् स्वादीन सगल प्रवर्त्तगऩाऩ ईश्वरऩुडैय स्वादन्द्र्यत्तिले तात्पर्यम्- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इदिल् विश्वासोत्पत्तियिल् अरुमैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इदुदाऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६५। “इदुदाऩ् अनुवादगोडियिले” ऎऩ्ऱु वङ्गिप्पुरत्तु नम्बि वार्त्तै।

व्या: अदावदु, इन्द श्लोगार्त्तन्दाऩ् अनुवादत्तिऩुडैय कोडियिले ऎऩ्ऱु आप्तदमराऩ वङ्गिप्पुरत्तु नम्बि अरुळिच्चॆय्युम् वार्त्तै- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**अदु ऎत्ताले’ ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् अर्जुनऩ् – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६६। अर्जुनऩ्, क्रुष्णऩुडैय आऩैत् तॊऴिल्गळालुम्, रुषिगळ् वाक्यङ्गळालुम्, क्रुष्णऩ् तऩ् कारियत्तिले अदिगरित्तुक् कॊण्डु पोरुगैयालुम्, इवऩे नमक्कुत् तञ्जमॆऩ्ऱु तुणिन्द पिऩ्बु तऩ्ऩैप्पऱ्ऱच् चॊल्लुगैयाले।

व्या: अदावदु, इदुक्कु अदिगारियाऩ अर्जुनऩ् पाल्यमे तॊडङ्गि क्रुष्णऩुडैय अगडिदगडना सामर्त्य प्रगाशगमाऩ अदिमानुष सेष्टिदङ्गळालुम्,

एष नारायण: श्रीमान् क्षीरार्णव निकेतन:।

नाग पर्यङ्कमुत्सृज्य ह्यागतो मथुरां पुरीम् ॥

(“एष नारायण: श्रीमान् क्षीरार्णव निगेदन:।

नागबर्यङ्गमुत्स्रुज्य ह्यागदो मदु⁴राम् पुरीम्॥”),

पुण्या द्वारवती यत्र तत्रास्ते मधुसूदन:।

साक्षाद्देव: पुराणोऽसौ स हि धर्म: सनातन:॥

(“पुण्या द्वारवदी यत्र तत्रास्ते मदु⁴सूदन:।

साक्षात् देव: पुराणोऽसॆळ सहि धर्मस् सनादन:॥”),

यत्र नारायणो देव: परमात्मा सनातन:।

तत्र कृत्स्नं जगत् पार्थ तीर्थान्यायतनानि च ॥

(“यत्र नारायणो देव: परमात्मा सनादन:।

तत्र क्रुत्स्नम् जगत् पार्द² तीर्दा²न्यायदनानि स॥”),

ये च वेदविदो विप्रा: ये चाद्यात्मविदो जना:।

ते वदन्ति महात्मानं कृष्णम् धर्मं सनातनम् ॥

(“ये स वेद विदो³ विप्रा: ये साद्यात्मविदो³ जना:।

ते वदन्दि महात्मानम् क्रुष्णम् धर्मम् सनादनम्॥”),

परित्राणं हि गीविन्द: पवित्रं परमुच्यते ।

पुण्यानामपि पुण्योऽसौ मङ्गलानाञ्च मङ्गलम् ॥

(“पवित्राणाम् हि गोविन्द: पवित्रम् परमुच्यदे।

पुण्यानामबि पुण्योऽसॆळ मङ्गळानाञ्ज मङ्गळम्॥”),

कृष्ण एव हि लॊकानामुत्पत्तिरपि चाप्यय:

कृष्णस्य हि कृते भूतमिदं विश्वं चराचरम् ॥

(“क्रुष्ण एव हि लोगानामुत्पत्तिरबि साप्यय:।

क्रुष्णस्य हि क्रुदे भूतमिदम् विश्वम् सरासरम्॥”)

ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळायिरुन्दुळ्ळ परावर तत्त्व यादात्म्य वित्तुक्कळाऩ रुषिगळ् वाक्यङ्गळालुम्, पाल्यात् प्रप्रुदि पुरवास तशैयोडु वनवास तशैयोडु वासियऱ क्रुष्णऩ् तऩ् कार्यत्तुक्कुक् कडवऩाय् नोक्किक् कॊण्डु पोरुगैयालुम्, ‘इवऩ् सॊल्लुगिऱ उबायङ्गळ् ऎल्लाम् नमक्कुत् तञ्जमऩ्ऱु; इवऩे नमक्कुत् तञ्जम्’ऎऩ्ऱु विश्वसित्त पिऩ्बु ‘आऩाल् ऎऩ्ऩैप् पऱ्ऱु’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले – ऎऩ्गै।

अव: इदु तऩ्ऩै मुदलिले उबदेशियामैक्कु हेदुवै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पुऱम्बु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६७। पुऱम्बु पिऱन्ददु ऎल्लाम्, इवऩ् नॆञ्जै शोदिक्कैक्काग।

व्या: अदावदु,

यच्छ्रेय: स्यान्निश्चितम् ब्रूहि तन्मे शिष्य: तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम् ॥

(“यछ्रेय: स्यान् निश्सिदम् ब्रूहि तन्मे शिष्यस्तेऽहम् शादि⁴ माम् त्वाम् प्रबन्नम्”)

ऎऩ्ऱ इवऩुक्कु उबायोबदेशम् पण्णत् तॊडङ्गुगिऱवळविले मुदलिले इत्तै उबदेशियादे उबायान्दरङ्गळैप् परक्क निऩ्ऱु उबदेशित्तदु ऎल्लाम् ‘अव्वळविले पर्यवसित्तुविडुमो? अवऱ्ऱिऩुडैय तोष तर्शनत्ताले इव्वुबायोबदेशत्तुक्कु अदिगारियामो?’ ऎऩ्ऱु इवऩुडैय ह्रुदयत्तै शोदिक्कैक्काग- ऎऩ्गै।

अव: आऩाल्, इवऩऩ्ऱो इप्पडि ह्रुदय शोदनार्त्तमाग उबायान्दरङ्गळै उबदेशित्तवऩ्? वेदबुरुषऩ् अवऱ्ऱै विदिप्पाऩेऩ्? ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘वेदबुरुषऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६८। वेदबुरुषऩ् उबायन्दरङ्गळै विदित्तदु, कॊण्डिप् पसुवुक्कुत् तडिगट्टि विडुवारैप्पोले, अहङ्गारममगारङ्गळाल् वन्द कळिप्पु अऱ्ऱु स्वरूबज्ञानम् पिऱक्कैक्काग।

व्या: अदावदु, आप्तदमऩाऩ वेदबुरुषऩ्

विज्ञाय प्रज्ञां कुर्वीत

(“विज्ञाय प्रज्ञाम् कुर्वीद”),

ओमित्यात्मानं ध्यायथ

(“ओमित्यात्मानम् ध्यायद”),

आत्मानमेव लोकमुपासीत

(“आत्मानमेव लोगमुबासीद”),

आत्मा वा अरे द्रष्टव्य: श्रोतव्यो मन्तव्यो निदिध्यासितव्य:।

(“आत्मा वा अरे द्रष्टव्यश्श्रोदव्यो मन्दव्यो निदि³द्यासिदव्य:”) इत्यादिगळाले उबायान्दरङ्गळै मोक्षसादनमाग विदित्तदु- पट्टि तिऩ्ऱु तिरिगिऱ पसुवुक्कु इडैञ्जु वशप्पडुगैक्कागक् कऴुत्तिले तडियै कट्टि विडुवारैप् पोले, अहङ्गार ममगार वश्यऩाय्क् कळित्तुत् तिरिगिऱ इवऩुक्कु,

जन्मान्तर सहस्रेषु तपोज्ञान समाधिभि:

(“जन्मान्दर सहस्रेषु तबोज्ञान समादि⁴भि:”)

ऎऩ्गिऱबडिये काय क्लेशरूबमाऩ कर्मानुष्टानम् इन्द्रिय जयम् मुदलाऩ अरुन्देवैगळाले सॆऱुप्पुण्डु अन्दक्कळिप्पुप्पोय् पगवत् पारदन्द्र्यमागिऱ स्वरूब ज्ञानम् पिऱक्कैक्काग- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**आऩाल्, इप्पडि स्वरूब ज्ञानोदय हेदुवाऩ इवऱ्ऱैविट्टाल् कुऱ्ऱमागादो?’, ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘सन्यासि’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६९। सन्यासि मुऩ्बुळ्ळवऱ्ऱै विडुमाबोले इव्वळवु पिऱन्दवऩ् इवऱ्ऱैविट्टाल् कुऱ्ऱम् वारादु।

व्या: अदावदु, सरमाश्रमत्तिले अन्विदऩाऩवऩ् पूर्वाश्रम तर्मङ्गळै विडुगिऱाबोले, अन्योबायङ्गळिऩुडैय स्वरूब विरोदित्वादिगळाले सित्तोबायत्तिले इऴियुम्बडि इव्वळवाऩ ज्ञानबागम् पिऱन्दवऩ् इव्वुबायन्दरङ्गळै विट्टाल् तोषमागादु- ऎऩ्ऱबडि।

**अव: ‘**इवैदाऩ् आगारान्दरत्ताले अन्विदङ्गळागैयाले, इवऱ्ऱिल् इवऩ् तऩक्कु स्वरूब त्यागम् इल्लै’ ऎऩ्ऩुमत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इवऩ् ताऩ् इवै तऩ्ऩै नेराग विट्टिलऩ्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२७०। इवऩ्दाऩ् इवै तऩ्ऩै नेराग विट्टिलऩ्।

व्या: अदावदु, सादनान्दर परित्याग पूर्वगमाग सित्त सादन परिक्रहम् पण्णिऩ इव्वदिगारिदाऩ् कर्म ज्ञानादिगळ् आगिऱ इवैदऩ्ऩै स्वरूबेण त्यजित्तिलऩ्- ऎऩ्गै।

अव: ‘अदु ऎङ्ङऩे?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘कर्मम्’- ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७१। कर्मम् कैङ्गर्यत्तिले पुगुम्; ज्ञानम्– स्वरूब प्रगाशत्तिले पुगुम्; पक्ति प्राप्य रुसियिले पुगुम्; प्रबत्ति स्वरूब यादात्म्य ज्ञानत्तिले पुगुम्।

व्या: अदावदु, स्ववर्ण स्वाश्रमोसिदमाग इवऩ् अनुष्टिक्कुम् विहिद कर्मम्, सादन पुत्त्यावऩ्ऱिक्के आन्रुशंस्यत्ताले परार्त्तमाग अनुष्टिक्कैयाले, ईश्वरऩुक्कु मिगवुम् उगप्पागैयाले, तत्प्रीदि हेदुवागप् पण्णुम् कैङ्गर्यत्तिले अन्दर्बविक्कुम्।“नुण्णऱिवु” ऎऩ्गिऱबडिये स्वस्वरूब ज्ञान पूर्वगमागप् परस्वरूबत्तै साक्षात्करिक्कैक्कुम् उऱुप्पाऩ सूक्ष्म ज्ञानम्, सादन पुत्ति कऴिन्दवाऱे स्वरूबत्तिऩुडैय प्रगाशत्तिले अन्दर्बविक्कुम्।

भक्त्या त्वनन्यया शक्य: (“भक्त्या त्वनन्यया शक्य:”) ऎऩ्गिऱबडिये पगवत्प्राप्तिक्कु सादनमाऩ पक्ति, अन्द सादन पुत्ति पोऩवाऱे पोजनत्तुक्कु क्षूत्तुप्पोले प्राप्यमाऩ कैङ्गर्यत्तुक्कुप् पूर्व क्षणत्तिले अनुवर्त्तिक्कक् कडवदाऩ रुसियिले अन्दर्बविक्कुम्। सित्तोबाय वरण रूबैयाऩ प्रबत्ति एगबदत्तिले सॊल्लुगिऱबडिये सादन पावम् कऴिन्दवाऱे अत्यन्द परदन्द्रदया अनन्य शरणमायिरुन्दुळ्ळ स्वरूबत्तिऩुडैय यादात्म्य ज्ञानत्तिले अन्दर्बविक्कुम्- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**पक्ति प्रबत्तिगळ् इरण्डैयुङ् गऴित्ताल् इवऩ् तऩक्कुप् पलसादनमावदु ऎदु?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘ऒरु पलत्तुक्कु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७२। ऒरु पलत्तुक्कु अरिय वऴियैयुम्, ऎळिय वऴियैयुम् उबदेशिक्कैयाले, इवै इरण्डुम् ऒऴिय पगवत् प्रसादमे उबायमागक्कडवदु।

व्या: अदावदु, पगवत् प्राप्तियागिऱ ऒरु पलत्तुक्कु

जन्मान्तर सहस्रेषु तपोज्ञान समाधिभि:

नराणां क्षीणपापानां कृष्णे भक्ति: प्रजायते

(“जन्मान्दर सहस्रेषु तबोज्ञान समादि⁴भि😐

नराणाम् क्षीणबाबानाम् क्रुष्णे भक्ति: प्रजायदे॥”) ऎऩ्गिऱबडिये अनेग जन्मङ्गळिले कर्म ज्ञानादिगळागिऱ अङ्गङ्गळाले सादिक्कप्पडुमदागैयाले अरिदायिरुन्दुळ्ळ पक्ति मार्क्कत्तैयुम्, “सर्वदर्मान् परित्यज्य” ऎऩ्ऱु सगलप्रव्रुत्ति निव्रुत्ति पूर्वगमाग सक्रुदनुष्टेयमागैयाले ऎळिदायिरुन्दुळ्ळ प्रबत्ति मार्क्कत्तैयुम् उबदेशिक्कैयाले, सादन कौरव लागवङ्गळिल् तात्पर्यमिऩ्ऱिक्के तत्तत्व्याजेन पलप्रदऩागा निऩ्ऱुळ्ळ अवऩुडैय प्रसादमे प्रदानमागैयाले पक्ति प्रबत्तिगळागिऱ इवैयिरण्डुमॊऴिय पगवाऩुडैय प्रसादम् उबायमागक् कडवदु – ऎऩ्गै।

**अव: ‘**आऩालुम्, पेऱ्ऱुक्कु इवऩ् पक्कलिलुम् एदेऩुम् उण्डाग वेण्डावो?’, ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पेऱ्ऱुक्कु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७३। पेऱ्ऱुक्कु वेण्डुवदु- विलक्कामैयुम् इरप्पुम्।

व्या: अदावदु, पलसित्तिक्कुच् चेदनऩ् पक्कल् उण्डाग वेण्डुवदु- स्वयत्नत्ताले अवऩ् पण्णुम् रक्षणत्तै विलक्कादॊऴिगैयुम्, अदु पुरुषार्त्तमागैक्कु उऱुप्पाऩ इरप्पुम्- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**इङ्ङऩऩ्ऱिक्के, इवऩ् पक्कलिलुम् सिल सुक्रुदम् उण्डाऩाल् आगादो?’ऎऩ्ऩ, उबायबूदऩुक्कु अनिष्टमॆऩ्ऩुमत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७४। सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩ्, पाबत्तोडे वरिलुम् अमैयुमॆऩ्ऱाऩ्; इवऩ्, पुण्यत्तैप् पोगट्टु वरवेणुमॆऩ्ऱाऩ्।

व्या: अदावदु, रामो विग्रहवान् धर्म: (“रामो विक्रहवान् दर्म:”) ऎऩ्गिऱ सक्रवर्त्तित् तिरुमगऩ्, यदि वा रावण: स्वयं (“यदिवा रावणस् स्वयम्”) ऎऩ्ऱु ‘पाबिष्टऩाऩ रावणऩ्दाऩागिलुम् अऴैत्तुवारुम्’, ऎऩ्गैयाले पाबम् पेऱ्ऱुक्कु हेदुवाग निऩैक्कैक्कु उडल् अल्लामैयाले, ‘पाबत्तोडे वरिलुम् अमैयुम्’ ऎऩ्ऱाऩ्।

ये च वेदविदो विप्रा: ये चाद्यात्मविदो जना:।

ते वदन्ति महात्मानं कृष्णम् धर्मं सनातनम् ॥

(“ये स वेद विदो³ विप्रा: ये साद्यात्मविदो³ जना:।

ते वदन्दि महात्मानम् क्रुष्णम् धर्मम् सनादनम्॥”)

ऎऩ्गिऱ इवऩ् ‘सर्वदर्मान्बरित्यज्य’ ऎऩ्गैयाले, पेऱ्ऱुक्कु हेदुवाग निऩैक्कैक्कु उडलाऩ पुण्यत्तैप् पोगट्टु वरवेणुमॆऩ्ऱाऩ् – ऎऩ्गै। आगैयाल्, सहायान्दर संसर्क्क असहऩाऩ उबायबूदऩुक्कु इवऩ्बक्कल् सुक्रुदम् अनिष्टम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।

अव: इव्वर्त्तत्तिल् इऴिन्दवऩुक्कु आस्तिगऩाय् उज्जीवित्तल्, नास्तिगऩाय् नशित्तल् ऒऴिय, मत्यमस्तिदियिल्लै ऎऩ्ऩुमत्तैप् पूर्वासार्य वसनत्ताले अऱिविक्किऱार्- ‘आस्तिगऩाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७५। ”आस्तिगऩाय् इव्वर्त्तत्तिल् रुसि विच्वासङ्गळुडैयऩाय् उज्जीवित्तल्, नास्तिगऩाय् नशित्तल् ऒऴिय नडुविल् निलैयिल्लै” ऎऩ्ऱु पट्टर्क्कु ऎम्बार् अरुळिच् चॆय्द वार्त्तै।

व्या: अदावदु, इव्वर्त्तत्तिल् अन्विदऩाऩवऩ् पगवत् प्रबावत्ताल् ‘इदु सत्यम्’ऎऩ्ऱु आस्तिगऩाय् इव्वर्त्तत्तिल् रुसियुम्, ‘इदु तप्पादु’ ऎऩ्गिऱ विश्वासमुमुडैयऩाय् उज्जीवित्तल्, शास्त्रङ्गळॆल्लाम् ऒरु तलैयुम् इदु ऒरुदलैयुमाय् इप्पडियिरुप्पदॊऩ्ऱुण्डो?’ ऎऩ्ऱु नास्तिगऩाय् इत्तै अनादरित्तु नसित्तलित्तऩैयॊऴिय, नडुविलॊरु निलैयिल्लै” ऎऩ्ऱु सगल शास्त्र वित्तमराऩ पट्टरुक्कु आप्तदमराऩ ऎम्बार् अरुळिच्चॆय्द वार्त्तै- ऎऩ्गै।

**अव: ‘**व्यवसाय हीनऩुक्कु इदिल् अन्वयम् विनाशत्तुक्कु उडलाम्’ ऎऩ्ऩुमत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘व्यवसायम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७६। व्यवसायम् इल्लादवऩुक्कु इदिल् अन्वयम्, आमत्तिल् पोजनम्बोले।

व्या: अदावदु, इदिऱ् सॊल्लुगिऱ त्याग स्वीगारङ्गळुक्कु ईडाऩ व्यावसायम् इल्लादवऩुक्कु इदिलुण्डाऩ अन्वयम्, अजीर्ण तशैयिऱ् पण्णिऩ पोजनम् मरण हेदुवामाबोले विनाशहेदुवाय्प् पर्यवसिक्कुम्- ऎऩ्गै।

अव: इदु तऩक्कु अदिगारिगळ् इऩ्ऩारॆऩ्ऩुमत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘विट्टुसित्तर् केट्टिरुप्परॆऩ्गिऱबडिये अदिगारिगळ् नियदर्’ ऎऩ्ऱु।

मू:२७७। “विट्टुसित्तर् केट्टिरुप्पर्” ऎऩ्गिऱबडिये अदिगारिगळ् नियदर्।

व्या: अदावदु, “सॆम्मैयुडैय तिरुवरङ्गर्दाम् पणित्त मॆय्म्मैप् पॆरुवार्त्तै विट्टुसित्तर् केट्टिरुप्पर्” ऎऩ्ऱु ‘करण त्रयत्तालुम् सॆव्वियराय्, अदु तऩ्ऩै अर्त्त क्रियागारियाय्क् कॊण्डु कोयिलिले साय्न्दरुळिऩवर्दाम्, अर्जुन व्याजत्ताले तिरुत्तेर्त्तट्टिले निऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्द यदार्त्तमुमाय्च् चीरियदुमाय् सुलबमुमाऩ “मामेगम् सरणम् व्रज” ऎऩ्गिऱ वार्त्तैयैप् पॆरियाऴ्वार् केट्टु तन्निष्टरायिरुप्पार्’ ऎऩ्गिऱबडिये इव्वर्त्तत्तुक्कु अदिगारिगळ् इदु केट्टाल् इदऩ्बडिये नियदरायिरुक्कुमवर्गळ्- ऎऩ्गै।

अव: इव्वर्त्तनिष्टराऩ आऴ्वार्गळुडैय तिव्यसुक्तियिल् इदुक्कु अर्त्तमाग अनुसन्दिक्कप्पडुमवऱ्ऱै अरुळिच्चॆय्दु, इदु तऩ्ऩै निगमिक्किऱार् ‘वार्त्तैयऱिबवर्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२७८। ”वार्त्तैयऱिबवर्” ऎऩ्गिऱ पाट्टुम्, “अत्तऩागि” ऎऩ्गिऱ पाट्टुम् इदुक्कु अर्त्तमाग अनुसन्देयम्।

व्या: अदावदु “वार्त्तैयऱिबवर्- पेर्त्त पिऱप्पॊडु नोयॊडु मूप्पॊडु इऱप्पवै पेर्त्तुप् पॆरुन्दुऩ्बम् वेरऱ नीक्कित् तऩ् ताळिऩ् कीऴ्च् चेर्त्तु अवऩ् सॆय्युञ्जेमत्तै ऎण्णित् तॆळिवुऱ्ऱु मायवऱ्कु आळऩ्ऱियावरो” ऎऩ्ऱु “मामेगम् शरणम् व्रज – सर्व पाबेप्यो मोक्षयिष्यामि” ऎऩ्ऱ नल्वार्त्तैयै अऱियुमवर्गळ् परणिक्कूडु वरिन्दाऱ्पोले इव्वात्मावैच् चूऴप्पॊदिन्दुगिडक्किऱ जन्मङ्गळोडुम्, अवै पुक्कविडत्ते पुगक्कडवदाऩ व्यादियोडुम्, अङ्ङऩेयागिलुम् सिऱिदु नाळ् सॆल्लादबडि इडिविऴुन्दाऱ्पोले वरुम् जरैयोडुम्, अङ्ङऩेयागिलुम् इरुक्कवॊण्णादबडि इवऩुक्कु अनबिमदमाऩ विनाशमुमागिऱ इवऱ्ऱै विरगर् नॆडुञ्जुवर् तळ्ळुमाबोले तळ्ळि, अवै पोऩ अनन्दरम् वरक्कडवदाऩ कैवल्यमागिऱ महा तुक्कत्तै सवासनमागप् पोक्कि, पादरेगै पोले तऩ् तिरुवडिगळिऩ् कीऴे सेरुम्बडि पण्णि, पुनराव्रुत्तियऱुम्बडि अवऩ् पण्णुम् रक्षयै अनुसन्दित्तु व्यवसिदराय्क् कॊण्डु तङ्गळुक्कु आश्रयणीयऩाय् विरोदि निवर्त्तगऩाऩ आश्सर्य पूदऩुक्कु ऒऴिय वेऱॊरुवर्क्कु आळावरो?-ऎऩ्ऱु नम्माऴ्वाररुळिच् चॆय्द “वार्त्तैयऱिबवर्” ऎऩ्गिऱ पाट्टुम्, “मुत्तऩार् मुगुन्दऩार् ऒत्तॊव्वाद पल् पिऱप्पॊऴित्तु नम्मैयाट्कॊळ्वाऩ्- अत्तऩागि अऩ्ऩैयागियाळुमॆम्बिराऩुमाय्प् पुगुन्दु- नम्मुळ् मेविऩार्; एऴैनॆञ्जमे! ऎत्तिऩाल् इडर्क्कडल् किडत्ति” ऎऩ्ऱु हेय प्रत्यनीगरागैयाले अस्प्रुष्ट संसार कन्दराय् मुक्तिबूमि प्रदराऩवर् सगल तेहवर्त्तिगळाऩ आत्माक्कळुम् ज्ञानैगागारदया ऒत्तु, तेवादि पेदत्ताले ऒव्वामलिरुक्कुम् पलवगैप्पट्ट जन्मङ्गळैप् पोक्कि, नित्य संसारिगळाय्प् पोन्द नम्मै नित्यसुरिगळ् कॊळ्ळुम् अडिमैयैक् कॊळ्ळुगैक्काग हिदमे प्रवर्त्तिप्पिक्कुम् पिदावायुम्, प्रियमे प्रवर्त्तिप्पिक्कुम् मादावायुम्, अडिमै कॊळ्ळक्कडव नम्मुडैय स्वामियायुम्, इप्पडि सर्वविद पन्दुवुमाय्, नम्मुडैय तण्मैयैयुम् तम्मुडैय पॆरुमैयैयुम् पारादे, नम्मुडैय सर्व परत्तैयुम् तामेयेऱिट्टुक् कॊण्डु सॆय्वाराग हेयमाऩ नम्मुळ्ळे पुगुन्दु ऒरु नीरागप् पॊरुन्दिऩार्; अऱिविलियाऩ नॆञ्जे! नम्मुडैय हिदम् अऱिगैक्कु नाम् सर्वज्ञरायो, अवऩ् अज्ञऩायो; हिदत्तैप् प्रवर्त्तिप्पिक्कैक्कु नाम् शक्तरायो, अवऩ् अशक्तऩायो; कार्यञ्जॆय्दु कॊळ्ळुगैक्कु नाम् प्राप्तरायो, अवऩ् अप्राप्तऩायो; तऩ् मेऩ्मैबारादे ताऴनिऩ्ऱु उबगरिक्कुमवऩायिरुक्क ऎत्ताले नी तु:क्कसागरत्तिले किडक्किऱदु?” ऎऩ्ऱु तिरुमऴिसैप्पिराऩरुळिच् चॆय्द “अत्तऩागि” ऎऩ्गिऱ पाट्टुम् इन्द श्लोगत्तुक्कु अर्त्तमाग अनुसन्देयम्- ऎऩ्गै।

आग, इत्ताल् स्वीगाराङ्गदया त्याज्यमाऩ तर्म विशेषङ्गळैयुम्, अन्द तर्मङ्गळिऩुडैय त्यागप्रगारत्तैयुम्, अन्द तर्मत्याग पूर्वगमागप् पऱ्ऱुम् विषयत्तिऩुडैय सौलप्यादि कुणयोगत्तैयुम्, अक्कुणविशिष्ट वस्तुविऩुडैय सहाय असहत्व लक्षणमाऩ नैरबेक्ष्यत्तैयुम्, निरबेक्ष वस्तुविऩुडैय उबायबावत्तैयुम्, अत्तै उबायत्वेन स्वीगरिक्कैयैयुम्, स्वीक्रुदमाऩ उबायत्तिऩुडैय ज्ञान शक्त्यादि कुणयोगत्तैयुम्, अक्कुण विशिष्ट वस्तुविले न्यस्त परऩाऩ अदिगारियैयुम्, अदिगारिक्कु विरोदियाऩ पाब समूहत्तैयुम्, अप्पाब विमोसन प्रगारत्तैयुम्, अप्पाब विमोसगऩैप् पऱ्ऱिऩ अदिगारियुडैय नैर्बर्यत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

सरमश्लोग व्याक्याऩम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु

पिळ्ळैलोगासार्यर् तिरुवडिगळे शरणम्

पॆरियजीयर् तिरुवडिगळे सरणम्

मणवाळ मामुऩिगळ् अरुळिच्चॆय्द मुमुक्षुप्पडि व्याक्याऩम् सम्बूर्णम्