०२ मुमुक्षुप्पडि त्वय प्रगरणम्

मुमुक्षुप्पडि

मूलम् – परम कारुणिगराऩ पिळ्ळै लोगासार्यर्

व्या– विसदवाक् सिगामणियाऩ मणवाळ मामुऩिगळ्

त्वय प्रगरणम्

व्याक्यान अवदारिगै

प्रदम रहस्यमाऩ तिरुमन्दिरत्तिऩुडैय अर्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्द अनन्दरम्, अदिल् मत्यम पदत्तालुम् त्रुदीय पदत्तालुम् प्रदिबादिक्कप्पट्ट उबायोबेयङ्गळै विशदमाग प्रदिबादिया निऩ्ऱुळ्ळ त्वयत्तिऩुडैय अर्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्।

‘मुऩ्बु अरुळिच्चॆय्द मूऩ्ऱु प्रबन्दङ्गळिलुम् तिरुमन्द्रानन्दरम् सरमश्लोगत्तै अरुळिच्चॆय्दु पिऩ्बु त्वयत्तै अरुळिच्चॆय्दवर्, इप्पोदु त्वयत्तै मुन्दुऱ अरुळिच्चॆय्वाऩ् ऎऩ्?’ ऎऩ्ऩिल् – इरण्डु प्रगारमुम् अरुळिच् चॆय्यलायिरुक्कैयाले। आच्चाऩ्बिळ्ळै, सीयर् मुदलाऩारुम् इन्द प्रगारमिऱे अरुळिच्चॆय्ददु।

‘इव्विरण्डु प्रगारन्दऩक्कुम् करुत्तु ऎऩ्?’-ऎऩ्ऩिल्, सरमश्लोगम् मुऩ्ऩाग त्वयत्तैच् चॊल्लुगिऱदु – वित्यनुष्टान रूबङ्गळायिरुक्कैयाले विदि मुऩ्ऩाग अनुष्टानत्तैच् चॊल्लुगै प्राप्तमायिरुक्कैयालुम्, तिरुमन्द्रम् प्राप्यबरमाय् सरमश्लोगम् प्राबगबरमाय् त्वयम् उबयत्तिऩुडैयवुम् अनुष्टान प्रदिबादगमायिरुक्कैयालुम्, त्वयम् मुऩ्ऩागच् चरमश्लोगत्तैच् चॊल्लुगिऱदु- तिरुमन्द्रत्तिल् मत्यम त्रुदीयबदङ्गळुक्कु वाक्यत्वयम् विवरणमाय्। अदु तऩक्कुच् चरमश्लोगत्तिल् अर्त्त त्वयम् विवरणमायिरुक्कुमागारत्ताले, आऩबिऩ्बु, इरण्डु प्रगारमुम्अनुसन्दिक्कत् तट्टिल्लै। अदिल् ऒरु प्रगारत्तै मूऩ्ऱु प्रबन्दत्तिलुम् अरुळिच्चॆय्दवरागैयाले, मऱ्ऱै प्रगारत्तैयुम् अरुळिच् चॆय्यवेणुमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्बऱ्ऱि, तिरुमन्द्रार्त्तम् अरुळिच् चॆय्द अनन्दरम् त्वयार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार्।

अवदारिगै मुऱ्ऱिऱ्ऱु।

अव: अदिल् प्रदमत्तिले, वैष्णवऩायिरुप्पाऩ् ऒरुवऩुक्कु स्वादिगारार्त्तमाग अवश्याबेक्षिदमाय् उळ्ळवऱ्ऱै, सुक्रहमाग अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘पुऱम्बुण्डाऩ पऱ्ऱुक्कळैयडैय वासऩैयोडे विडुगैयुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि ऒरु सूर्णैयाले।

मू:११६। पुऱम्बुण्डाऩ पऱ्ऱुक्कळैयडैय वासऩैयोडे विडुगैयुम्, ऎम्बॆरुमाऩैये तञ्जमॆऩ्ऱु पऱ्ऱुगैयुम्, पेऱुदप्पादॆऩ्ऱु तुणिन्दिरुक्कैयुम्, पेऱ्ऱुक्कु त्वरिक्कैयुम्, इरुक्कुम् नाळ् उगन्दरुळिऩ निलङ्गळिले प्रवणऩाय् कुणानुबव कैङ्गर्यङ्गळे पॊऴुदु पोक्कागैयुम्, इप्पडि इरुक्कुम् श्रीवैष्णवर्गळ् एऱ्ऱमऱिन्दु उगन्दिरुक्कैयुम्, तिरुमन्दिरत्तिलुम् त्वयत्तिलुम् नियदऩागैयुम्, आसार्य प्रेमम् कऩत्तिरुक्कैयुम्, आसार्यऩ् पक्कलिलुम् ऎम्बॆरुमाऩ् पक्कलिलुम् क्रुदज्ञऩाय्प् पोरुगैयुम्, ज्ञानमुम् विरक्तियुम् शान्दियुम् उडैयऩायिरुक्कुम् परम सात्विगऩोडे सहवासम् पण्णुगैयुम् वैष्णवादिगारिक्कु अवश्याबेक्षिदम्।

व्या: पुऱम्बुण्डाऩ पऱ्ऱुक्कळैयडैय वासऩैयोडे विडुगैयावदु – पितरं मातरं दारान् (पिदरम् मादरम् तारान्) इत्यादिप्पडिये, पाह्यविषय सङ्गङ्गळैयडैय मऱुवलिडादबडि सवासनमागविडुगै। ऎम्बॆरुमाऩैये तञ्जमॆऩ्ऱु पऱ्ऱुगैयावदु- वेऱॊऩ्ऱु तञ्जमॆऩ्गिऱ निऩैवु कलसादबडि, निरुबादिग रक्षगऩाऩ सर्वेश्वरऩैये तञ्जमाग स्वीगरिक्कै। इव्विरण्डु वाक्यत्तालुम्, सरमश्लोगत्तिल् पूर्वार्त्तत्तिल् अर्त्तत्तैच् चॊल्लुगिऱदागवुमाम्।

ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्? ‘पुऱम्बुण्डाऩ पऱ्ऱुक्कळैयडैय’ ऎऩ्ऱु- **‘सर्वदर्मान्’ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, ‘वासऩैयोडेविडुगैयुम्’ ऎऩ्ऱु‘परित्यज्य’**ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, ‘ऎम्बॆरुमाऩै’ ऎऩ्ऱु- **‘माम्’ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, ‘ए’ ऎऩ्ऱु एवगारत्ताले- एगपदत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, ‘तञ्जम्’ ऎऩ्गैयाले-‘शरण’**पदत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, ‘पऱ्ऱुगैयुम्’ ऎऩ्ऱु- **‘व्रज’**पदत्तिल् अर्त्तत्तैयुम् अडैवे सॊल्लुगैयाले।

पेऱुदप्पादॆऩ्ऱु तुणिन्दिरुक्कैयावदु – उबायबल्गुत्वमुम्, उत्तेश्य तुर्लबत्वमुम्, स्वक्रुद तोषबूयस्त्वमुम् अडियाग वरुम् शङ्गात्रयमुमिऩ्ऱिक्के पलम् तप्पामल् सित्तिक्कुमॆऩ्ऱु विश्वसित्तिरुक्कै। पेऱ्ऱुक्कु त्वरिक्कैयावदु, – इप्पडि विश्वसित्तु “पेऱु सित्तित्तबोदु काण्गिऱोम्” ऎऩ्ऱु इरुक्कैयऩ्ऱिक्के, “मागवैगुन्दङ् गाण्बदऱ्कॆऩ् मऩमेगमॆण्णुम्”, “तावि वैयङ्गॊण्ड तडन्दामरैगट्के कूविक्कॊळ्ळुङ्गालमिऩ्ऩङ् गुऱुगादो” ऎऩ्गिऱबडिये, क्रमप्राप्ति पऱ्ऱामऱ् पदऱुगै।

आग इवै इरण्डालुम् उबायोबेयादिगाराबेक्षिदङ्गळाऩ महा विश्वासत्तैयुम्, प्राप्यत्वरैयैयुम् सॊल्लुगिऱदु।

इरुक्कुम् नाळ् उगन्दरुळिऩ निलङ्गळिले प्रवणऩाय् कुणानुबव कैङ्गर्यङ्गळे पॊऴुदु पोक्कैयावदु – परमबदत्तिलेबोय् पगवदनुबव कैङ्गर्यङ्गळैप् पण्णुगैयागिऱ पेऱ्ऱिल् त्वरै नडवा निऱ्कच्चॆय्देयुम्, इश्शरीरत्तोडे इरुक्कुम् नाळ् “ताऩुगन्दवूर्” ऎऩ्गिऱबडिये सर्वेच्वरऩ् उगन्दु वर्त्तिक्किऱ तिव्यदेशङ्गळिले “कण्डियूररङ्गम् मॆय्यम् कच्चि पेर् मल्लै” ऎऩ्ऱु मण्डुगैयागिऱ प्रावण्यत्तैयुडैयऩाय्, अव्वो तिव्यदेशङ्गळिले निऱ्किऱवऩुडैय कल्याणगुणानुबवमुम्, अदडियागक् करणत्रयत्तालुम् अवऩ् विषयत्तिऱ् पण्णुम् कैङ्गर्यमुमे कालक्षेबविषयमाम्बडियिरुक्कै।

इप्पडियिरुक्कुम् श्रीवैष्णवर्गळेऱ्ऱम् अऱिन्दु उगन्दिरुक् कैयावदु – कीऴ्च्चॊऩ्ऩ इव्वागारङ्गळॆल्लाम् उडैयरायिरुक्कुम् वैष्णवर्गळैक्कण्डाल्, इन्दळत्तिले तामरै पूत्ताऱ्पोले इन्द विबूदियिले इङ्ङऩेयुम् सिलरुण्डावदेयॆऩ्ऱु अवर्गळ् वैबवत्तै अऱिन्दु, अवर्गळळविल् प्रीदियुक्तऩायिरुक्कै। कीऴ्च्चॊऩ्ऩवैयॆल्लाम् उण्डाऩालुम् उण्डाग अरिदायिरुप्पदॊऩ्ऱिऱे इदु।

तिरुमन्द्रत्तिलुम् त्वयत्तिलुम् नियदऩागैयावदु-मन्द्रान्दरङ्गळिऩुडैय अरुगुम् मऱन्दुम् पोगादे, त्याज्य उबादेयङ्गळैत् तॆळिय अऱिविक्कुम् तिरुमन्दिरत्तिलुम् अदिऩ् अर्त्तत्तुक्कु विवरणमाऩ त्वयत्तिलुम् निष्टऩायिरुक्कै।

आसार्यप्रेमम् कऩत्तिरुक्कैयावदु – कीऴ्च्चॊऩ्ऩ आगारत्तैयॆल्लाम् उबदेशत्ताले तऩक्कु उण्डाक्किऩ आसार्य विषयत्तिल् यस्य देवे परा भक्तिर्यथा देवे तथा गुरौ (यस्य तेवे परा पक्तिर् यदा तेवे तदा कुरॆळ) ऎऩ्गिऱबडिये प्रेमम् अदिशयित्तिरुक्कै।

आसार्यऩ् पक्कलिलुम्, ऎम्बॆरुमाऩ् पक्कलिलुम् क्रुदज्ञऩाय्प् पोरुगैयावदु,- नित्यसंसारियाऩ तऩ्ऩै नित्यसूरिगळ् पेऱ्ऱुक्कु अर्हऩाम्बडि इरुम्बैप् पॊऩ्ऩाक्कुवारैप्पोले तिरुत्तिऩ आसार्यऩ् पक्कलिलुम्, अत्वेषादिगळै विळैत्तुक्कॊण्डु वन्दु आसार्य विषयत्तोडे सेर्त्त ऎम्बॆरुमाऩ् पक्कलिलुम् उबगार स्म्रुदि उडैयऩाय्प् पोरुगै। ज्ञानमुम्, विरक्तियुम्, शान्दियुमुडैयऩायिरुक्कुम् परमसात्विगऩोडे सहवासम् पण्णुगैयावदु – ताऩ् कलङ्गिऩालुम् कलङ्गामल् नोक्कुगैक्कु उऱुप्पागवुम्, कीऴ्च्चॊऩ्ऩ आगारङ्गळ् तऩक्कु वर्त्तिक्कैक्कु उऱुप्पागवुम् तत्वयादात्म्य ज्ञानमुम् अप्राप्तविषय विरक्तियुम्, इवैदाऩिरण्डुम् नमक्कुण्डॆऩ्ऱु इऱुमाप्पऱ्ऱिरुक्कैयागिऱ शान्दियुम् उडैयऩायिरुक्कुम् परमसत्व निष्टऩायिरुप्पाऩॊरु पागवदऩोडेगूड वसित्तुप् पोरुगै। ‘वैष्णवादिगारिक्कु अश्याबेक्षिदम्’ ऎऩ्ऱदु – इवैयित्तऩैयुम् वैष्णवऩॆऩ्ऱिरुप्पाऩॊरु अदिगारिक्कु अवश्यम् उण्डागवेणुम् – ऎऩ्गै।

अव: इप्पडियिरुक्कुम् इवऩुक्कु अनुसन्दान विषयम् वगुत्तु अरुळिच् चॆय्गिऱार् मेल् – ‘इन्द’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:११७। इन्द अदिगारिक्कु रहस्यत्रयमुम् अनुसन्देयम्।

व्या: अदावदु कीऴ्च्चॊऩ्ऩ आगारङ्गळैयुडैयऩायिरुक्कुम् इव्वदिगारिक्कु, अन्द ज्ञानानुष्टानङ्गळुक्कु वर्त्तगमाऩ रहस्यत्रयमुम् अनुसन्दान विषयमाग वेणुम्- ऎऩ्गै।

अव: इऩि त्वयत्तिऱ् सॊल्लुगिऱ अर्त्तत्तिऩ् वीऱुडैमैयै अऱिविक्कैक्काग, शास्त्रम्, तिरुमन्दिरम्, सरमश्लोगम् इवऱ्ऱिऱ् सॊल्लुगिऱ प्रागारङ्गळै अरुळिच्चॆय्दु कॊण्डु सॆऩ्ऱु, पिऩ्ऩै अदु तऩ्ऩै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘ऎल्ला प्रमाणङ्गळिलुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:११८। ऎल्ला प्रमाणङ्गळिलुम् तेहत्ताले पेऱॆऩ्गिऱदु; तिरुमन्दिरत्तिल् आत्मावाले पेऱॆऩ्गिऱदु; सरमश्लोगत्तिल् ईश्वरऩाले पेऱॆऩ्गिऱदु; त्वयत्तिल् पॆरियबिराट्टियाराले पेऱॆऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु, सेदनऩुडैय विशिष्ट वेषत्तिले नोक्काऩ सगल शास्त्रङ्गळिलुम्, सादनानुष्टान पोक्यमाऩ तेहत्ताले इवऩुक्कुप् पुरुषार्त्त लाबम् ऎऩ्गिऱदु। निष्क्रुष्ट वेषत्तिले नोक्काऩ तिरुमन्दिरत्तिल्, इवऩ् स्वरक्षणत्तिल् निऩ्ऱुम् कैवाङ्गिऩालॊऴिय ईश्वरऩुडैय रक्षगत्वम् जीवियामैयाले, तत्प्रव्रुत्ति विरोदियाऩ स्वप्रव्रुत्तियै विट्टिरुक्कुम् आत्मावाले पुरुषार्त्त लाबम् ऎऩ्गिऱदु। ईश्वर स्वादन्द्र्यत्तिले नोक्काऩ सरमश्लोगत्तिल्, इवऩुडैय स्वीगारमुम् मिगैयाम्बडि, ताऩे कैक्कॊण्डु प्राप्ति प्रदिबन्दग सगल पाबङ्गळैयुम् तळ्ळिप् पॊगट्टु, तऩ् तिरुवडिगळिले सेर्त्तुक्कॊळ्ळुम् ईश्वरऩाले पुरुषार्त्त लाबम् ऎऩ्गिऱदु। ईश्वरऩुडैय लक्ष्मी विशिष्ट वेषत्तिले नोक्काऩ त्वयत्तिल्, विशेषण पूदैयाऩ पॆरिय पिराट्टियाराले पुरुषार्त्त लाबमॆऩ्गिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: उबायम् ईश्वरऩायिरुक्क, इवळाले पेऱागैयावदॆऩ् ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिले अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पॆरियबिराट्टि’- ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:११९। पॆरियबिराट्टियाराले पेऱागैयावदु, इवळ् पुरुषगारमाऩालल्लदु ईश्वरऩ् कार्यञ्जॆय्याऩॆऩ्गै

व्या: अदावदु, इष्टानिष्ट प्राप्ति परिहारङ्गळ् इरण्डुम् पण्णुवाऩ् ईश्वरऩेयायिरुक्कप् पॆरियबिराट्टियाले इवऩुक्कुप् पेऱागै आगिऱदु – इवऩुडैय अबरादत्तैप् पारादे रक्षिक्कुम्बडि इवळ् पुरुषगारमाऩाल् ऒऴिय, ईश्वरऩ् इवऩ् कार्यञ्जॆय्याऩ् ऎऩ्ऱबडि- ऎऩ्गै।

अव: कीऴ्, सामान्यत्तिले वैष्णवादिगारिक्कु अबेक्षिदङ्गळिऱे सॊल्लिऱ्ऱु; विशेषित्तु त्वयत्तुक्कु अदिगारियामवऩुक्कु अबेक्षिदत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् – ‘त्वयत्तुक्कु’ – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२०। त्वयत्तुक्कु अदिगारि आगिञ्जन्यमुम्, अनन्यगदित्वमुम् उडैयवऩ्

व्या: अदावदु, सित्तोबायवरण प्रदिबादगमाऩ त्वयत्तुक्कु अदिगारि

अकिञ्चिनोऽगति: त्वमेवोपायभूतो मे भव (अगिञ्जनो’कदि: त्वमेवोबायबूदोमे पव), अकिञ्चिनोऽन्यगति:शरण्य (अगिञ्जनो’नन्यगदिश्शरण्य) ऎऩ्ऱुम्, ‘पुगलॊऩ्ऱिल्ला अडियेऩ्’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये आगिञ्जन्यमुम् अनन्यगदित्वमुम् आगिऱ इरण्डुम् उडैयवऩ् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इवैयिरण्डिऩ् वेषमुन्दाऩ् ऎङ्ङऩे?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इवैयिरण्डुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२१। इवै इरण्डुम् प्रबन्न परित्राणत्तिले सॊऩ्ऩोम्

व्या: अदावदु, उबायान्दर राहित्यमागिऱ आगिञ्जन्यत्तिऩ् वेषमुम्, रक्षगान्दर राहित्यमागिऱ अनन्य कदित्वत्तिऩ् वेषमुम् प्रबन्न परित्राणमागिऱ प्रबन्दत्तिले सुस्पष्टमागच् चॊऩ्ऩोम्। अदिले कण्डु कॊळ्वदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩि त्वयत्तुक्कु वाक्यार्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘इदिल् मुऱ्कूऱ्ऱाल्’- ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२२। इदिल् मुऱ्कूऱ्ऱाल्, पॆरियबिराट्टियारै मुऩ्ऩिट्टु ईश्वरऩ् तिरुवडिगळै उबायमागप् पऱ्ऱुगिऱदु; पिऱ्कूऱ्ऱाल् अच्चेर्त्तियिले अडिमैयैयिरक्किऱदु

व्या: अदावदु, इन्द त्वयत्तिल् पूर्व कण्डत्ताले “श्रीमत्” ऎऩ्ऱु पॆरियबिराट्टियारै मुऩ्ऩिट्टु, “नारायण सरणौ” ऎऩ्ऱु ईश्वरऩ् तिरुवडिगळै ” शरणम् प्रबत्ये” ऎऩ्ऱु उबायमागप् पऱ्ऱुगिऱदु; उत्तर कण्डत्ताले “श्रीमदे” ऎऩ्ऱु पॆरियबिराट्टियारुम् अवऩुमाऩ सेर्त्तियिले ”नारायणाय” ऎऩ्गिऱ सदुर्त्तियाले कैङ्गर्यत्तै अर्त्तिक्किऱदु- ऎऩ्गै। ‘नमस्सु’कैङ्गर्य विरोदि निव्रुत्ति प्रदिबादगमागैयाले, ‘अडिमैयै इरक्किऱदु’ ऎऩ्ऱु इदिले अन्दर्प्पूदम्।

अव: इऩि, प्रदिबदम् अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदागत् तिरुवुळ्ळम्बऱ्ऱि, श्रीमत् पदार्त्तम् अरुळिच्चॆय्य उबक्रमिक्किऱार् – ‘श्री ऎऩ्ऱु पॆरिय पिराट्टियारुक्कुत् तिरुनामम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१२३। श्री ऎऩ्ऱु पॆरिय पिराट्टियारुक्कुत् तिरुनामम्।

व्या: श्रीशप्तम् सम्बदादिगळुक्कुम् वासगमाग लोगत्तिले नडन्दुबोरक् काण्गैयाले, अत्तै व्यावर्त्तिक्कैक्काग ‘श्री’ ऎऩ्गिऱ इदु पॆरियबिराट्टियार्क्कुत् तिरुनामम् ऎऩ्गिऱार्। आगैयिऱे “लक्ष्मी: पत्मालया पत्मा कमला श्रीर् हरिप्रिया” ऎऩ्ऱु तिरुनामङ्गळोडे सहबडिदमायिऱ्ऱु। इदुदाऩ् ऎल्लात् तिरुनामङ्गळ् पोलऩ्ऱिक्के श्रीरिति प्रथमं नाम ल्क्ष्म्या: (श्रीरिदि प्रदमम्नाम लक्ष्म्या:) ऎऩ्गिऱबडिये इवळुक्कु प्रदमाबिदानमायिरुक्कुम्। अ इति भगवतो नारायणस्य प्रथमाभिधानं (अ इदि पगवदो नारायणस्य प्रदमाबिदानम्) ऎऩ्ऱु अगारम् ईश्वरऩुक्कु प्रदमाबिदानमाऩाऱ्पोलेयायिऱ्ऱु, इवळुक्कुम् इदु प्रदमाबिदानमायिरुक्कुम्बडि। अदु अवऩुडैय रक्षगत्वत्तुक्कु एगान्दमाऩ स्वबावङ्गळैच् चॊल्लक् कडवदायिरुक्कुम्; इदु इवळुडैय पुरुषगारत्वत्तुक्कु एगान्दमाऩ स्वबाङ्गळैच् चॊल्लक्कडवदायिरुक्कुम्।

अव: इऩि, इन्द श्रीशप्तत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग प्रदमम् इदऩ्मेल् वन्द व्युत्पत्ति त्वयत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘श्रीयदे, श्रयदे’ ऎऩ्ऱु।

मू:१२४। श्रीयदे, श्रयदे

व्या: अदावदु, “श्रीञ्सेवायाम्” ऎऩ्गिऱ तादुविले “श्रीयद इदि श्री:श्रयद इदि श्री:” ऎऩ्ऱु सित्तमाऩ कर्मणि व्युत्पत्तियैयुम् कर्त्तरि व्युत्पत्तियैयुम् सॊऩ्ऩबडि।

अव: इव्युत्पत्ति त्वयत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इदुक्कु अर्त्तम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२५। इदुक्कु अर्त्तम् ऎल्लार्क्कुम् इवळैप् पऱ्ऱि स्वरूब लाबमाय्, इवळ् तऩक्कुम् अवऩैप्पऱ्ऱि स्वरूब लाबमायिरुक्कुम् ऎऩ्ऱु।

व्या: अदावदु, इव्वुबय व्युत्पत्तिक्कुम् अर्त्तम्- “श्रीयदे” ऎऩ्ऱु ऎल्लारालुम् सेविक्कप्पडानिऩ्ऱाळ् ऎऩ्गैयाले, सगल सेदनर्क्कुम् इवळैप्पऱ्ऱित् तङ्गळुडैय शेषत्वरूब स्वरूब लाबमाय् ‘श्रयदे’ऎऩ्ऱु ईश्वरऩै सेवियानिऩ्ऱाळ् ऎऩ्गैयाले, इवळ् तऩक्कुम् ईश्वरऩैप् पऱ्ऱित् तऩ्ऩुडैय स्वरूब लाबमायिरुक्कुम्मॆऩ्ऱु – ऎऩ्गै। इवळ्दऩक्कु, सेदन विषयत्तिल् शेषित्वमुम् ईश्वर विषयत्तिल् शेषत्वमुम् ऎऩ्ऱुम् उण्डायिऱेयिरुप्पदु। आगैयाल्, इन्द सेव्यत्व सेवगत्वङ्गळ् इरण्डुम् इवळुक्कु नित्यमाय्च् चॆल्ला निऱ्कुम्।

अव: ‘ईश्वरऩुक्कु उबायत्वमुम् उबेयत्वमुमागिऱ आगार त्वयम् उण्डाऩाऱ्पोले, इवळुक्कुम् पुरुषगारत्वमुम् प्राप्यत्वमुमागिऱ आगारत्वयमुम् उण्डागैयाले, इदिल् ऎव्वागारत्तै निऩैत्तु इवळै इप्पोदु सॊल्लुगिऱदु? ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इप्पोदु इवळैच् चॊल्लुगिऱदु पुरुषगारमाग’ ऎऩ्ऱु।

मू:१२६। इप्पोदु इवळैच् चॊल्लुगिऱदु पुरुषगारमाग।

व्या: ‘पुरुषगारमाग’ऎऩ्गैयाले उबायवस्तु विशेषणमायिरुक्किऱ आगारत्तैयिट्टु, इवळुक्कुम् उबायत्वत्तिल् अन्वयम् सॊल्लुम् पक्षम् निरस्तम्।

अव: ‘ईश्वरऩुडैय नारायणत्व प्रयुक्तमाऩ स्वाबाविग सम्बन्दादि ज्ञाऩत्तै उडैयऩाय्क् कॊण्डु, अवऩै आश्रयिक्किऱ इच्चेदनऩुक्कु इवळैप् पुरुषगारमाग मुऩ्ऩिड वेण्डुगिऱदुदाऩॆऩ्?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘नीरिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२७। नीरिले नॆरुप्पुक् किळरुमाबोले कुळिर्न्द तिरुवुळ्ळत्तिले अबरादत्ताल् सीऱ्ऱम् पिऱन्दाल् पॊऱुप्पदु इवळुक्काग।

व्या: अदावदु, सीदळमाऩ जलत्तिले सॆऩ्ऱु अणुगवॊण्णादबडियाऩ नॆरुप्पुक् किळरुमाबोले। सुहृदम् सर्वभूतानां (सुह्रुदम् सर्वबू⁴तानाम्), समोऽहं सर्वभूतेषु (समोहम् सर्वबू⁴तेषु) ऎऩ्गिऱबडिये। सर्वबूद सुह्रुत्त्वम्, समाच्रयणीयत्वे समत्वमागिऱ स्वबाव विशेषङ्गळाले प्रसन्नमाय्क् कुळिर्न्दिरुक्किऱ तिरुवुळ्ळत्तिले

परिपूर्णागसि जने हितस्रोतोवृत्त्या भवति च कदाचित् कलुषधी:

(परिबूर्णागसि जने हिदस्रोदो व्रुत्त्या भवदि स कदा³सित् कलुषदी:⁴) ऎऩ्गिऱबडिये सेदनऩ् तीरक् कऴियप्पण्णिऩ अबरादमडियाग क्षिपामि (क्षिबामि), न क्षमामि (न क्षमामि) ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ सीऱ्ऱम् पिऱन्दाल् अव्वबरादत्तैप् पॊऱुप्पदु। किमेतन्निर्दोष: क इह जगति (किमेदन् निर्दोष³:क इह जगदि) इत्यादिप्पडिये तऩ्ऩुडैय ‘उबदेशादिगळाले अच्चीऱ्ऱत्तैयाऱ्ऱि तयैयै जनिप्पिक्कुम् इवळुक्काग – ऎऩ्गै। आगैयाले सम्बन्दज्ञानम् पिऱन्दवऩुक्कुम् अबराद पयत्ताले पुरुषगार पुरस्करणम् अबेक्षिदमॆऩ्ऱु करुत्तु।

अव: ‘इत्तलैयिऱ् कार्यम् ऎऱिट्टुक् कॊण्डुम् अत्तलैयै वशीगरित्तुम् इरण्डु तलैयैयुम् पॊरुत्तुगैक्कु इवळ्दाऩ् कण्णऴिवऱ्ऱ पुरुषगारमो?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इवळ् तायाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२८। इवळ् तायाय् इवर्गळ् क्लेशम् पॊऱुक्क माट्टादे, अवऩुक्कुप् पत्नियाय् इऩिय विषयमायिरुक्कैयाले, कण्णऴिवऱ्ऱ पुरुषगारम्।

व्या: अदावदु, त्वं माता सर्वलोकानां (त्वम् मादा सर्वलोगानाम्) ऎऩ्ऱुम्, अखिल जगन्मातरं (अगिल जगन्मादरम्) ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये इच्चेदनर्क्कु इवळ् मादावाय्। “तन्दम् मक्कळऴुदुसॆऩ्ऱाल् ताय्मारावार् तरिक्कगिल्लार्” ऎऩ्गिऱबडिये अन्द सम्बन्दमडियाग इवर्गळुडैय क्लेशङ्गण्डाल् सहिक्क माट्टादे, विष्णु पत्नी (विष्णु पत्नी) ऎऩ्गिऱबडिये अवऩुक्कुप् पत्नियाय् “पित्तर् पऩिमलर् मेऱ्पावैक्कु” ऎऩ्गिऱबडिये अवऩ् तऩ् वैलक्षण्यत्तैक् कण्डु पिच्चेऱित् तऩ्सॊल्वऴि नडक्कुम्बडि अबिमद विषयमायिरुक्कैयाले, कण्णऴिवऱ्ऱ पुरुषगारम् ऎऩ्गै।

अव: ‘ऎल्लाम् सॆय्दालुम् निरङ्गुश स्वदन्द्रऩाऩ ईश्वरऩ्, सेदनरुडैय अबरादङ्गळै निऱुत्तु अऱुत्तुत् तीत्तुवऩ्” ऎऩ्ऱु निऱ्कुमळविल्, इवळाले पॊऱुप्पिक्कप्पोमो? ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘तिरुवडियै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१२९। तिरुवडियैप् पॊऱुप्पिक्कुमवळ् तऩ् सॊल्वऴि वरुमवऩैप् पॊऱुप्पिक्कच् चॊल्ल वेण्डाविऱे।

व्या: अदावदु, तऩ्ऩैप् पत्तुमासम् तर्जनबर्त्सनम् पण्णिऩ अन्द राक्षसिगळुडैय अबरादङ्गळैक् कणक्किट्टुच् चित्रवदम् पण्ण उत्योगित्तु निऩ्ऱ सॊल्मिऱुङ्गऩाऩ तिरुवडियैयुमुट्पड क: कुप्येत् (क: कुप्येत्) ऎऩ्ऱुम्, न कश्चिन्नापराध्यति (नगश्सिन्नाबराध्यदि) ऎऩ्ऱुम् इत्यादि उबदेशत्ताले पॊऱुप्पिक्कुमवळ् “मलराळ् तऩत्तुळ्ळाऩ्” ऎऩ्ऱुम्, ”मामलर् मङ्गै मण नोक्कमुण्डाऩ्” ऎऩ्ऱुम्, “अल्लिमलर्मगळ् पोग मयक्कुक्कळागियुम् निऱ्कुम्” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये तऩ् पोक्यदैयिले कुमिऴिनीरुण्डु, “निऩ्ऩऩ्बिऩ्वऴि निऩ्ऱु सिलैबिडित्तु ऎम्बिराऩेग” ऎऩ्गिऱबडिये ”माया म्रुगत्तिऩ् पिऩ्ऩे पो” ऎऩ्ऩिलुम् विळैवदु अऱियादे अदऩ् पिऩ्ऩे पोम्बडि तऩ् सॊल्वऴि वरुमवऩैप् पॊऱुप्पिक्कवल्लळॆऩ्ऩुमिडम् किम्बुनर्न्याय सित्तमिऱे -ऎऩ्गै। [“सॆय्दगविऩुक्किल्लै कैम्माऱु” ऎऩ्ऩुम्बडि इरण्डु तलैक्कुन् दलै तडुमाऱाग उबगरित्तुत् तऩ् सॊल्वऴि पोगवेण्डुम्बडियाऩ तिरुवडियोडे मऱुदलि(लै)क्कुमवळ् “ताऩ् मुयङ्गुम्” ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ पोक्यत्तैक्कुत् तोऱ्ऱु”ऎत्तैच्चॆय्वोम्” ऎऩ्ऱु तलैदडुमाऱि “निऩ्ऩऩ् पिऩ्वऴि निऩ्ऱु” “अदऩिऩ् पिऩ्ऩे पडर्न्दाऩ्” ऎऩ्ऩुम्बडि विळैवदऱियादे मुऱुवलुक्कुत् तोऱ्ऱुच् चॊल्वऴि पोमवऩैप् पॊऱुप्पिक्कुमॆऩ्ऩुमिडञ्जॊल्लवेण्डाविऱे] ऎऩ्ऱु इदु तऩ्ऩै इवर् तिरुत्तम्बियारुम् अरुळिच् चॆय्दारिऱे।

आग, श्रीमत्पदत्तिल् प्रक्रुत्यम्शत्तै अरुळिच्चॆय्दार् कीऴ्, प्रत्ययाम्शत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् मेल्; ‘मदुप्पाले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३०। मदुप्पाले इरुवर् सेर्त्तियुम् नित्यमॆऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु, इम्मदुप्पुत्ताऩ् नित्ययोगे मदुप्पागैयाले, इत्ताल् पुरुषगार पूदैयाऩ पिराट्टियुम् ईश्वरऩुमाऩ इरुवरुडैय सेर्त्तियुम् ऎप्पोदुमुण्डु ऎऩ्ऩुमिडम् सॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: इन्नित्ययोगत्तै उबबादिक्किऱार् ‘इवळोडे कूडिये वस्तुविऩुडैय उण्मै’ ऎऩ्ऱु।

मू:१३१। इवळोडे कूडिये वस्तुविऩुडैय उण्मै।

व्या: अदावदु,

श्रियः पतिर्निखिल हेय प्रत्यनीक कल्याणैक तान:।

स्वेतरसमस्त वस्तु विलक्षणानन्त ज्ञानान्न्दैक स्वरूप:॥

(श्रिय:पदिर्निगि²लहेयप्रत्यनीग कल्याणैगदानस्।

स्वेदर समस्त वस्तु विलषणानन्द ज्ञानानन्दै³ग स्वरूब:) ऎऩ्ऱु स्वरूब निरूबगमाऩ ज्ञानानन्दादिगळुक्कु मुऩ्ऩे श्रिय:पदित्वत्तैच् चॊल्लुम्बडि अवऩ् स्वरूबत्तुक्कु प्रदान निरूबगैयायिरुक्कैयाले, इवळोडेगूडिये वस्तुविऩुडैय सत्पावम् इरुप्पदु- ऎऩ्गै।

आग, स्वरूबानुबन्दित्व प्रयुक्तमाऩ नित्ययोगत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि इवळुडैय कुणप्रयुक्तमाऩनित्ययोगत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् “ईच्वर स्वादन्द्र्यत्तैयुम्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३२। ईश्वर स्वादन्द्र्यत्तैयुम् सेदनऩुडैय अबरादत्तैयुङ्गण्डु अगलमाट्टाळ्।

व्या: अदावदु, अबरादङ्गळैप् पत्तुम् पत्तागक् कणक्किट्टु, अ(नि)ऱुत्तु अऱुत्तुत् तीर्क्कुम् ईश्वर स्वादन्द्र्यत्तैयुम्, यद्ब्रह्मकल्प नियुतानुभवेऽप्यनाश्यम् (यत् प्रह्म कल्बनियुदानुबवेप्यनाश्यम्) इत्यादिप्पडिये काल तत्वमुळ्ळदऩैयुम् अनुबविया निऩ्ऱालुम् सिऱिदु वरैयिट्टुक् काट्टक् कडवदल्लादबडि पण्णि वैत्त इच्चेदनऩुडैय अक्रुत्य करणात्यबरादत्तैयुङ्गण्डु, “ऎऩ्ऩागप् पुगुगिऱदो?”, ऎऩ्ऩुम् पयत्ताले ईश्वरऩै विट्टु ऒरु क्षणगालमुम् अगलमाट्टाळ्- ऎऩ्गै।

अव: इत्ताल्, सेदनऩुक्कुप् पलिक्कुमत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘सेदनऩुक्कु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३३। सेदनऩुक्कु इवैयिरण्डैयुम् निऩैत्तु अञ्जवेण्डा।

व्या: अदावदु, इप्पडि इवळ् इरुन्दु नोक्कुगैयाले, सेदनऩुक्कु ईश्वर स्वादन्दर्यमुम् स्वाबरादमुमागिऱ इवै इरण्डैयुम् निऩैत्तु “ऎऩ्ऩाय् विळैयप्पुगुगिऱदो” ऎऩ्ऱु अञ्जवेण्डा- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इम्मदुप्पिऩ् तात्पर्याम्शत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३४। इत्ताल् – आश्रयिक्कैक्कु रुसिये वेण्डुवदु, कालम् पार्क्कवेण्डा ऎऩ्गिऱदु।

व्या: इप्पडिप् पुरुषगार उबाय वस्तुक्कळिऩुडैय नित्य योगत्तै प्रदिबादिक्किऱ इम्मदुप्पाल्, इव्विषयत्तै आश्रयिप्पार्क्कु, आश्रयिक्कैयिल् रुसिये वेण्डुवदु। “इरण्डुदलैयुम् कूडियिरुक्कुम् तशैयिले आश्रयिक्क वेणुमे” ऎऩ्ऱु आश्रयणत्तुक्कुक् कालम् पार्त्तिरुक्क वेण्डावॆऩ्गिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इवळ् पुरुषगारत्वत्तिऩ् ‘अवश्याबेक्षिदत्वत्तै अऱिविक्कैक्काग, इवळ् सन्निदिक्कुम् असन्निदिक्कुमुण्डाऩ वासियै अरुळिच्चॆय्गिऱार्,‘इवळ् सन्निदियाले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३५। इवळ् सन्निदियाले कागम् तलै पॆऱ्ऱदु; अदु इल्लामैयाले रावणऩ् मुडिन्दाऩ्।

व्या: देव्या कारुण्य रूपया (तेव्या कारुण्य रूबया) ऎऩ्गिऱबडिये क्रुबैदाऩ् ऒरु वडिवु कॊण्डाऱ्पोले इरुप्पाळाय्, स्वदन्द्रऩाऩ ईश्वरऩुक्कुम् स्वादन्द्र्यत्तैयमुक्कि क्रुबैयैक् किळप्पुमवळाऩ इवळ् सन्निदियाले, अबरादत्तैत् तीरक्कऴियच् चॆय्दु प्रह्मास्त्रत्तुक्कु इलक्काय्त् तलैयऱुप्पुण्णत् तेडिऩ कागम् कृपया पर्यपालयत् (क्रुबया पर्यबालयत्) ऎऩ्गिऱबडिये क्रुबाविषयमाय्त् तलैबॆऱ्ऱुप् पोयिऱ्ऱु; अप्पडियिरुक्किऱ इवळ् सन्निदि इल्लामैयाले पोक्कऱ्ऱुच् चॆयल् माण्डु निऩ्ऱनिलै ऒत्तिरुक्कच् चॆय्देयुम्, कागत्तोबादि अबरादमुमिऩ्ऱिक्केयिरुक्क, राम शरत्तुक्कु इलक्काय् रावणऩ् मुडिन्दु पोऩाऩ्- ऎऩ्गै।

आगैयाल् आश्रयिप्पार्क्कु इवळ् सन्निदिये वेणुमॆऩ्ऱु करुत्तु। आग, श्रीमत्पदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: अनन्दरम् नारायण पदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् – ‘पुरुषगार पलत्ताले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि,

मू:१३६। पुरुषगार पलत्ताले स्वादन्द्र्यम् तलै साय्न्दाल् तलैयॆडुक्कुङ् गुणङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु नारायणबदम्।

व्या: अदावदु उबदेशत्तालुम्, अऴगालुम् कण्णऴिवऱ वशीगरित्तुक् कार्यङ्गॊळ्ळवल्ल पुरुषगार पलत्ताले आश्रयणोन्मुगऩाऩ सेदनऩ् अनादिगालम् पण्णिऩ अबरादङ्गळैप् पार्त्तुच् चीऱि, “अङ्गीगरियेऩ्” ऎऩ्ऱु इरुक्कुम् ईश्वर स्वादन्द्र्यम् तलैमडिन्दाल् अदऩ् कीऴ् तलैयॆडुक्कप्पॆऱाद सॆऱुप्पुत् तीर्न्दु तलैयॆडुक्कुङ् गुणङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु नारायणबदम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘अवैदाम् ऎवै?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘अवैयावऩ’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू:१३७। अवैयावऩ – वात्सल्यमुम्, स्वामित्वमुम्, सौशील्यमुम्, सौलप्यमुम्, ज्ञानमुम्, शक्तियुम्।


व्या: इवऱ्ऱिल्, वात्सल्यमावदु- वत्सत्तिऩ् पक्कल् तेनु इरुक्कुम् इरुप्पु; अदावदु अदऩुडैय तोषत्तै पोक्यमागक् कॊळ्ळुगैयुम्, क्षीरत्तैक् कॊडुत्तु वळर्क्कैयुम्, ऎदिरिट्टवरैक् कॊम्बिलुम् कुळम्बिलुङ् गॊण्डु नोक्कुगैयुमिऱे; अप्पडिये, ईश्वरऩुम् तोषत्तै पोक्यमागक् कॊण्डु, “पालेबोऱ्सीर्” ऎऩ्गिऱ कुणङ्गळाले तरिप्पित्तु कथञ्चन न त्यजेयं (कदञ्जन न त्यजेयम्) ऎऩ्ऱुम्, अभयं सर्वभूतेभ्य: (अबयम् सर्वबू⁴तेभ्य:) ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये अनुगूलर् निमित्तमागवुम् प्रदिगूलर् निमित्तमागवुम् नोक्कुम्। स्वामित्वमावदु – इवऩ् विमुगऩाऩ तशैयिलुम् विडादे निऩ्ऱु, सत्तैयै नोक्किक्कॊण्डु पोरुगैक्कु हेदुवाऩ ऒरु पन्द विशेषम्; अदागिऱदु – उडैयवऩायिरुक्कुमिरुप्पु; अत्वेषम् तॊडङ्गिक् कैङ्गर्य पर्यन्दमाग उण्डाऩ स्वबाव विशेषङ्गळैयॆल्लाम् उण्डाक्कुगिऱदु इन्द पन्द विशेषमडियाग। सौशील्यमावदु- उबयविबूदि योगत्तालुम् पॆरिय पिराट्टियारोट्टैच् चेर्त्तियालुम् निरङ्गुशमायिरुक्किऱ ईश्वरऩुडैय मेऩ्मैयैयुम् तङ्गळ् सिऱुमैयैयुम् पार्त्तु, “अवऩॆव्विडत्ताऩ् याऩार्” ऎऩ्ऱु पिऱ्कालियादबडि ऎल्लारोडुम् ऒक्क मेल्विऴुन्दु पुरैयऱक् कलक्कैयुम्, अदु तऩ्बेऱाग इरुक्कैयुम्, ऎदिर्त्तलैयिल् अबेक्षैयिऩ्ऱियिले इरुक्कक् कलक्कैयुम्। सौलप्यमावदु- कण्णुक्कु विषयमिऩ्ऱिक्केयिरुक्किऱ ताऩ् कण्णाले कण्डु आश्रयिक्कलाम्बडि ऎळियऩायिरुक्कै। ज्ञानमावदु- इच्चेदनऩुक्कुक् कऴिक्कवेण्डुम् अनिष्टङ्गळैयुम्, कॊडुक्कवेण्डुम् इष्टङ्गळैयुम् नेराग अऱिगैक्कु ईडाऩ स्वव्यदिरिक्त समस्त पदार्त्तङ्गळैयुम् ऒरुगाले अबरोक्षिक्कवल्ल अऱिवु। शक्तियावदु- हेयराऩ नित्य संसारिगळै उबादेयदमराऩ नित्यसूरिगळोडु ऒरु कोवैयाक्कवल्ल अगडिदगडना सामर्त्यम्। इवऱ्ऱिल् वात्सल्यादिगळ् नालुम् आश्रयण सौगर्याबादगम्; ज्ञानादिगळ् इरण्डुम् आश्रिद कार्याबादगम्; “निगरिल्बुगऴाय्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि वात्सल्यादिगळ् नालैयुमिऱे, आश्रयणत्तुक्कु उडलाग आऴ्वार् अरुळिच्चॆय्ददु।

ज्ञानशक्तिगळ् इरण्डुञ्जॊऩ्ऩ इदु, प्राप्ति पूर्त्तिगळुक्कुम् उबलक्षणम्; कार्यगरत्वत्तुक्कु अवैयुम् अबेक्षिदङ्गळागैयाले।

अव: ‘इक्कुणङ्गळुक्कु इव्विडत्तिल् विनियोगङ्गळ् ऎवै? ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘कुऱ्ऱङ्गण्डु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३८। कुऱ्ऱङ्गण्डु वॆरुवामैक्कु वात्सल्यम्; कार्यञ्जॆय्युमॆऩ्ऱु तुणिगैक्कु स्वामित्वम्; स्वामित्वङ्गण्डु अगलामैक्कु सौशील्यम्; कण्डु पऱ्ऱुगैक्कु सौलप्यम्; विरोदियैप् पोक्कित् तऩ्ऩैक् कॊडुक्कैक्कु ज्ञानशक्तिगळ्।

व्या: अदावदु, आश्रयणोन्मुगऩाऩ इच्चेदनऩ् तऩ्दोषत्तैप् पार्त्तु अञ्जामैक्कु उऱुप्पु, तोषत्तै पोक्यमागक् कॊळ्ळुम् वात्सल्यम्। “नङ्गार्यम् सॆय्युमो सॆय्याऩो?”, ऎऩ्ऱु शङ्गियादे कार्यञ्जॆय्युमॆऩ्ऱु विश्वसिक्कैक्कु उऱुप्पु इऴवुबेऱु तऩ्ऩदाम्बडियाऩ स्वामित्वम्। उबयविबूदिक्कुम् कडवऩायिरुक्कुम् पॆरुमैक्कु प्रगाशगमाऩ स्वामित्वत्तैक् कण्डु स्वनिगर्षानुसन्दानत्ताले अगलामैक्कु उऱुप्पु, ताऴ निऩ्ऱवर्गळोडे पुरैयऱक् कलक्कुम् स्वबावमाऩ सौशील्यम्। अदीन्द्रियऩॆऩ्ऱु पिऱ्कालियामल् कण्णाले कण्डु आश्रयिक्कैक्कु उऱुप्पु तऩ्वडिवैच् चक्षुर्विषयमाक्कुगैयागिऱ सौलप्यम्; सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि (सर्वबाबेभ्यो मोक्षयिष्यामि) ऎऩ्गिऱबडिये प्राप्ति विरोदियैप्पोक्कि प्राप्यऩाऩ तऩ्ऩै उबगरिक्कैक्कु उऱुप्पु, प्राप्तावाऩ इवऩ् कीऴ्निऩ्ऱ निलैयुम्, मेल् पोक्कडियुम् अऱिगैक्कुम्, अऱिन्दबडिये सॆय्दु तलैक्कट्टुगैक्कुम् एगान्दङ्गळाऩ ज्ञानशक्तिगळ् – ऎऩ्गै।

अव: सॆळगर्याबादगङ्गळाऩ कुण सदुष्कत्तिलुम् सौलप्यम् प्रदानमागैयाले अन्द सौलप्य काष्टैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इङ्गुच्चॊऩ्ऩ’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१३९। इङ्गुच् चॊऩ्ऩ सौलप्यत्तुक्कु ऎल्लैनिलम् अर्च्चावदारम्।

व्या: अदावदु, इप्पदत्तिल् आश्रयण उबयोगियागच् चॊऩ्ऩ सौलप्यत्तुक्कु सीमाबूमि “तमरुगन्ददॆव्वुरुवम् अव्वुरुवन्दाऩे” ऎऩ्गिऱबडिये आश्रिदर् उगन्ददु ऒऩ्ऱैत् तिरुमेऩियागक् कॊण्डु सदा सन्निदि पण्णियिरुक्कुम् अर्च्चावदारम्- ऎऩ्गै।

इदुदऩ्ऩै उबबादिक्किऱार् – इदुदाऩ् – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४०। इदुदाऩ् परव्यूह विबवङ्गळ् पोलऩ्ऱिक्के कण्णाले काणलाम्बडि इरुक्कुम्।

व्या: अदावदु, इव्वर्च्चावदारन्दाऩ् तेशविप्रक्रुष्टदैयाले कण्णुक्कु विषयमागाद परव्यूहङ्गळुम्, कालविप्रक्रुष्टदैयाले कण्णुक्कु विषयमागादबडि पोऩ विबवमुम् पोलऩ्ऱिक्के, आसन्नमाय् अनवरद सन्निदि पण्णिक्कॊण्डिरुक्कैयाले, अनवरदम् कण्णाले काणलाम्बडि इरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

अव: ‘इक्कुणङ्गळॆल्लाम् अर्च्चावदारत्तिले काणलामो?’ ऎऩ्ऩअरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इवैयॆल्लाम् नमक्कु नम्बॆरुमाळ् पक्कलिले काणलाम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१४१। इवैयॆल्लाम् नमक्कु नम्बॆरुमाळ् पक्कलिले काणलाम्।

व्या: अदावदु, सौगर्याबादगमागवुम् कार्याबादगमागवुम् सॊऩ्ऩ इक्कुणङ्गळ् ऎल्लाम्, इवै काण्गैयिले अबेक्षैयुडैय नमक्कु नम्मुडैय पॆरुमाळ् पक्कलिले काणलाम्- ऎऩ्गै।

अव: पॆरुमाळ् पक्कलिले इक्कुणङ्गळुक्कु प्रगासगङ्गळायुळ्ळवऱ्ऱैच् चॊल्लि, “इवऱ्ऱुडऩे निऱ्किऱ निलैये नमक्कुत् तञ्जम्” ऎऩ्गिऱार् – ‘तिरुक्कैयिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४२। तिरुक्कैयिले पिडित्त तिव्यायुदङ्गळुम्, वैत्तु अञ्जल् ऎऩ्ऱ कैयुम्, कवित्त मुडियुम्, मुगमुम् मुऱुवलुम्, आसनबत्मत्तिले अऴुत्तिऩ तिरुवडिगळुमाय् निऱ्किऱ निलैये नमक्कुत् तञ्जम्।

व्या: अदावदु, कार्यगरत्व उबयोगियाऩ ज्ञानशक्तिगळुक्कु प्रगाशगमाम्बडि तिरुक्कैगळिले तरित्तुक् कॊण्डिरुक्किऱ शङ्गसक्रादि तिव्यायुदङ्गळुम्, वात्सल्य प्रगाशगमाम्बडि वैत्तु अञ्जलॆऩ्ऱ कैयुम्, स्वामित्व प्रगाशगमागक् कवित्त मुडियुम्, सौशील्य प्रगासगमाऩ मुगमुम् मुऱुवलुम्, अऩैवर्क्कुङ्गण्डु पऱ्ऱलाम्बडियाऩ सौलप्य प्रगाशगमाऩ आसन पत्मत्तिले अऴुत्तिऩ तिरुवडिगळुमाय्क् कॊण्डु ऎऴुन्दरुळि निऱ्किऱ निलैये अनन्य कदिगळाऩ नमक्कु रषगम्- ऎऩ्गै।

अव: उबाय उबेय निष्टर्क्कु अबेक्षिदमाऩ आगारङ्गळ् इरण्डुम् कीऴ्च्चॊऩ्ऩबडिये निऱ्किऱ तिरुमेऩियिले तोऱ्ऱुम् ऎऩ्गिऱार् ‘रक्षगत्व पोक्यत्वङ्गळ् इरण्डुम् तिरुमेऩियिले तोऱ्ऱुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१४३। रषगत्व पोक्यत्वङ्गळ् इरण्डुम् तिरुमेऩियिले तोऱ्ऱुम्।

व्या: अदावदु, रक्षण परिगरमाऩ तिव्यायुदङ्गळोडुम् रक्षणत्तुक्कुक् कवित्त मुडियोडुङ् गूडियिरुक्कैयाले रक्षगत्वम् तोऱ्ऱुगैयालुम् “अणियाराऴियुञ्जङ्गमुमेन्दुम्”, “मुडिच्चोदियायुऩदु मुगच्चोदि मलर्न्ददुवो” ऎऩ्गिऱबडिये अवै ताऩे अऴगुक्कु उडलाय्; वैत्तञ्जल् ऎऩ्ऱु कैयुम् मुगमुम् मुऱुवलुम् आसन पत्मत्तिले अऴुत्तिऩ तिरुवडिगळुम् ओरॊऩ्ऱे अऴगुक्कु ऎल्लै निलमायिरुक्कैयाले पोक्यत्वम् तोऱ्ऱुगैयालुम्। इरण्डुम् तिरुमेऩियिले प्रगाशिक्कुम्- ऎऩ्गै। आग, नारायण पदार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि ‘सरणौ’ ऎऩ्गिऱ पदत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘सरणौ तिरुवडिगळै’ ऎऩ्ऱु।

मू:१४४। सरणौ – तिरुवडिगळै।

इन्द त्विवसऩत्ताऱ् सॊल्लुगिऱ अर्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४५। इत्ताल् सेर्त्तियऴगैयुम्, उबाय पूर्त्तियैयुम् सॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु ‘सरणॆळ’ ऎऩ्ऱु इरण्डु तिरुवडिगळैयुम् सॊल्लुगिऱ इत्ताल्, “इणैत्तामरैयडि” ऎऩ्गिऱबडिये इरण्डु तामरैप्पूवै निरैत्तु वैत्ताऱ्पोलेयिरुक्किऱ सेर्त्तियऴगैयुम्, त्विवसनम् इरण्डुक्कु मेल् मऱ्ऱॊऩ्ऱु पुगुर सहियामैयाले सहायान्दर निरबेक्षमाऩ उबायबूर्त्तियैयुञ् जॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: इऩि, उबायत्व एगान्दमाऩ इदऩ् कुणादिक्यत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱदु ‘पिराट्टियुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४६। पिराट्टियुम् अवऩुम् विडिलुम् तिरुवडिगळ् विडादु; तिण्गऴलायिरुक्कुम्।

व्या: अदावदु श्रीमत् पदत्तिले पुरुषगारबूदैयागच् चॊऩ्ऩ पिराट्टियुम्, अवळ् ताऩे सिदगुरैक्किलुम् “ऎऩ्ऩडियार् अदु सॆय्यार्” ऎऩ्ऩुम्बडि नारायण पदत्तिऱ्सॊऩ्ऩ कुणविशिष्टऩाऩ अवऩुम् कैविडिलुम्, तिरुवडिगळ् तऩ् वैलक्षण्यत्ताले तुवक्किक्कॊळ्ळुगैयाले कैविडादु; “वण्बुगऴ् नारणऩ् तिण्गऴल्” ऎऩ्गिऱबडिये पऱ्ऱिऩारै नऴुवविडादे तिण्मैयैयुडैत्तायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।

अव: इन्द कुणादिक्यत्तैप् पऱ्ऱवुमऩ्ऱिक्के, इवऩ् तऩ् स्वरूबानुगुणमुम् तिरुवडिगळिले इऴिगैयॆऩ्ऩुमत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच् चॆय्गिऱार् – शेषिबक्कल् – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४७। शेषिबक्कल् शेषबूदऩ् इऴियुम् तुऱै; प्रजै मुलैयिले वाय् वैक्कुमाबोले।

व्या: अदावदु शेषिबक्कल् आश्रयिक्क इऴियुम् शेषबूदऩ् तऩ् स्वरूबानुगुणमाग इऴियुन्दुऱै तिरुवडिगळ्; स्तनन्दय प्रजै तायिऩुडैय अवयवमॆल्लाङ् गिडक्कत् तऩक्कु वगुत्तदायुळ्ळ मुलैयिले वाय् वैक्कुमाप्पोले।

अव: ‘तिरुवडिगळैच् चॊऩ्ऩ इदुदिरुमेऩिक्कु उबलक्षणम्’ ऎऩ्गिऱार्,

मेल् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४८। इत्ताल्, पिराट्टिक्कु इरुप्पिडमाय्, कुणप्रगाशगमुमाय्, शिशुबालऩैयुम् अगप्पडत् तिरुत्तिच् चेर्त्तुक्कॊळ्ळुन् दिरुमेऩियै निऩैक्किऱदु।

व्या: अदावदु ‘सरणौ’ ऎऩ्ऱु विक्रह एगदेशमाऩ तिरुवडिगळैच् चॊऩ्ऩ इत्ताल् “तिरुविरुन्दमार्वऩ्” ऎऩ्ऩुम्बडि श्रीमत् पदत्तिऱ्सॊऩ्ऩ पुरुषगार पूदैयाऩ पिराट्टिक्कु इरुप्पिडमाय्, नारायण पदत्तिऱ्सॊऩ्ऩ कुणङ्गळुक्कु प्रगाशगमाय्, “पलबल नाऴञ्जॊल्लिप् पऴित्त शिशुबालऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये प्रत्वेष परऩाय् निन्दोक्तिगळैप् पण्णित्तिरिन्द शिशुबालऩैयुम् उट्पड “अलवलैमै तविर्त्त अऴगऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये तऩ्ऩऴगाले त्वेषादिगळ् पोम्बडि तिरुत्ति “तिरुवडि ताट्पालडैन्द” ऎऩ्गिऱबडिये सेर्त्तुक्कॊळ्ळुम् स्वबावत्तैयुडैत्ताऩ तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तै निऩैक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम्, ‘शरणबदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् शरणम्’ – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१४९। शरणम् – इष्टप्राप्तिक्कुम् अनिष्ट निवारणत्तुक्कु तप्पाद उबायमाग।

व्या: अदावदु,

उपाये गृहरक्षित्रो: शब्द: शरणमित्ययं ।

वर्तते सांप्रतं चेष उपायार्थैक वाचक:॥

(उबाये ग्रुहरक्षित्रोश् शप्दश् शरणमित्ययम्।

वर्त्तदे साम्ब्रदञ्जैष उबायार्त्थैक वासग:॥) ऎऩ्गिऱबडिये शरणशप्तम् रक्षिदावुक्कुम् क्रुहत्तुक्कुम् उबायत्तुक्कुम् वासगमेयागिलुम्, इव्विडत्तिल् उबायत्तुक्के वासगमागैयालुम्, उबाय क्रुत्यम् इष्टानिष्टप्राप्ति परिहार करणमागैयालुम्, “इष्टप्राप्तिक्कुम् अनिष्ट निवारणत्तुक्कुम् तप्पाद उबायमाग” ऎऩ्ऱु इप्पदत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्। इष्टानिष्टङ्गळ्दाम् इऩ्ऩवैयॆऩ्ऩुमत्तैप् परन्दबडियिले विस्तरेण अरुळिच् चॆय्दार्। श्रिय:पदिप्पडियिलुम् “अनिष्टमागिऱदु अवित्यैयुम्, अवित्यागार्यमाऩ रागत्वेषङ्गळुम्, पुण्य पाब रूबमाऩ कर्मङ्गळुम्, तेवादि सदुर्विद शरीरङ्गळुम्, आत्यात्मिगादि तु:क्क परम्बरैगळुम्; इष्टमागिऱदु – अर्च्चिरादि मार्ग कमनमुम्, परमबद प्राप्तियुम्, परमात्म तर्शनमुम्, कुणानुबव कैङ्गर्यङ्गळुम्” ऎऩ्ऱु सङ्ग्रहेण अरुळिच्चॆय्दार्। आगैयाल्, इव्विडत्तिलुम् अवै वक्तव्यङ्गळ्।

अव: कीऴे निर्त्तेशित्त वस्तुवै उबायमागच् चॊऩ्ऩदऩ् तात्पर्यत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्, प्राप्यन्दाऩे प्राबगम् ऎऩ्गिऱदु’ – ऎऩ्ऱु।

मू:१५०। इत्ताल्, प्राप्यन् दाऩे प्राबगम्, ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु कीऴ्च्चॊऩ्ऩ विषयत्तै उबायमागच् चॊल्लुगिऱ इत्ताल्, प्राप्य वस्तुदाऩे प्राबगम् ऎऩ्ऩुमिडञ् जॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: ‘कीऴ् प्राप्य प्रसङ्गम् उण्डो?’, ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार्। ‘कीऴ्च्चॊऩ्ऩ मूऩ्ऱुम् प्राप्यमिऱे’ ऎऩ्ऱु।

मू:१५१। कीऴ्च् चॊऩ्ऩ मूऩ्ऱुम् प्राप्यमिऱे।

व्या: अदावदु, समस्तबदमाऩ पूर्वबदत्तिऱ् सॊऩ्ऩ लक्ष्मी विशिष्टत्वमुम्, कल्याण कुणयोगमुम्, तिव्यमङ्गळ विक्रहोबेदत्वमुम् आगिऱ मूऩ्ऱुम्।

श्रिया सार्धं आस्ते (श्रिया सार्त्धम् – आस्ते), सर्वान् कामान् अश्नुते (सर्वान् कामान् अश्नुदे), सदा पश्यन्ति (सदा पश्यन्दि) ऎऩ्ऱु इवऩुक्कु अनुबवविषयमागच् चॊल्लप्पडुगिऱवैयागैयाले प्राप्यमिऱे- ऎऩ्गै।

अव: ‘आऩाल् इत्तै उबायमाक्कुगिऱदाऩेऩ्?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इवऩ् सॆयलऱुदियाले उबायमाक्कुगिऱाऩित्तऩै’ ऎऩ्ऱु।

मू:१५२। इवऩ् ‘सॆयलऱुदियाले उबायमाक्कुगिऱाऩित्तऩै’।

व्या: अदावदु अगिञ्जनऩाय् अनन्यगदियायिरुक्किऱ इवऩ्, तऩ् सॆयल् माट्चियाले पोक्यमाऩ पालै मरुन्दाक्कुवारैप्पोले, प्राप्यमाऩदु तऩ्ऩैये प्राबगमाक्कुगिऱाऩित्तऩै- ऎऩ्गै।

अव: इदुदऩ्ऩाले इव्वुबायत्तुक्कु ओरदिशयम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्गिऱार् ‘सरणौ शरणम् ऎऩ्गैयाले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१५३।“सरणौ शरणम्” ऎऩ्गैयाले उबायान्दर व्याव्रुत्तमाऩ उबायम् ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु, ” सरणौ शरणम्” ऎऩ्ऱु प्राप्यवस्तु तऩ्ऩैये प्राबगमागच् चॊल्लुगैयाले, प्राप्यम् वेऱुम् ताऩ् वेऱुमायिरुक्कुम् उबायान्दरङ्गळिऱ्काट्टिल् व्याव्रुत्तमाऩ उबायम् इदु ऎऩ्ऩुमिडम् सॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम्, क्रियाबदत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘प्रबत्ये-पऱ्ऱुगिऱेऩ्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१५४। प्रबत्ये- पऱ्ऱुगिऱेऩ्।

व्या: इप्पदम् “पदगदॆळ” ऎऩ्गिऱ तादु सित्तमागैयाले कदिवासियागैयालुम्, उत्तमऩागैयालुम् “पऱ्ऱुगिऱेऩ्” ऎऩ्ऱु इदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्गिऱार्।

अव: ‘इदुदाऩ् मानस वासग कायिग रूबैयाऩ त्रिविद कदियैयुम् काट्टवऱ्ऱागैयाले, अदिल् ऎन्दक् करणत्ताल् उण्डाऩ पऱ्ऱुदलैच् चॊल्लुगिऱदु?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘वासिगमागवुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१५५। वासिगमागवुम् कायिगमागवुम् पऱ्ऱिऩालुम् पेऱ्ऱुक्कु अऴिविल्लै (इऴविल्लै); ”ज्ञानान् मोक्षम्” आगैयाले, मानसमागक्कडवदु।

व्या: अदावदु, भव शरणम् (भवशरणम्) इत्यादिप्पडिये रक्षिक्कवेणुम् ऎऩ्ऱु प्रार्त्तिक्कैयागिऱ केवल वासिगमागवुम्, अञ्जलि: परमा मुद्रा क्षिप्रम् देवप्रसादिनी (अञ्जलि: परमा मुद्रा क्षिप्रम् तेवप्रसादिनी) ऎऩ्गिऱबडिये पगवत् प्रसाद हेदुबूदमाऩ अञ्जलियै प्रयोगित्तल् निषाद कागादिगळैप्पोले रक्षगवस्तु इरुन्द इडत्ते वरुदल् सॆय्गैयागिऱ केवल कायिगमागवुम् पऱ्ऱिऩालुम् पलसित्तिक्कु अऴिविल्लै। ज्ञानान्मोक्ष: (ज्ञानान्मोष:) ऎऩ्गिऱबडिये, ज्ञानत्ताले मोक्षम् ऎऩ्गैयाले, मानसमाऩ पऱ्ऱुदल् आगक्कडवदु – ऎऩ्गै। अदावदु, ऒरु पुत्ति विशेषम्। इन्द पुत्ति विशेषन्दऩ्ऩैप् परन्दबडियिले विस्तरेण अरुळिच्चॆय्दार्, श्रिय:पदिप्पडियिलुम्, “इन्द पुत्ति विसेषमागिऱदु- अनन्यार्हशेषत्व ज्ञानगार्यमाय्, इदरोबाय व्याव्रुत्तमाय्, पगवत्रक्षगत्वानुमदिरूबमाय्, सक्रुदनुष्ट्टेयमाय्, व्यबिसार विळम्ब विदुरमाय्, सर्वादिगारमाय्, नियमशून्यमाय्, अन्दिमस्म्रुदि निरबेक्षमाय्, सूशगमाय्, याच्ञागर्प्पमाय्, त्रुडात्यवसाय रूबमाय् इरुप्पदॊरु ज्ञानविसेषम्”, ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्दार्। आगैयाल् इव्विडत्ते अदुवुम् अनुसन्देयम्।

अव: इप्पडि मानस मात्रमे अमैयुमो? “सिन्दैयालुम्” इत्यादिप्पडिये त्रिविद करणत्तालुम् स्वीगरिक्कवेण्डावो? ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘उबायम् अवऩागैयालुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१५६। उबायम् अवऩागैयालुम्, इवै नेरे उबायम् अल्लामैयालुम्, इम्मूऩ्ऱुम् वेणुम् ऎऩ्गिऱ निर्प्पन्दम् इल्लै।

व्या: अदावदु, पलसित्तिक्कु उबायम् – पऱ्ऱप्पडुगिऱ ईश्वरऩागैयालुम् करणत्रयत्तालुम् उण्डाऩ पऱ्ऱुदल्गळाऩ इवै आबादप्रदीदियिल् उबायम्बोल् तोऱ्ऱिक्कऴियुण्डु पोमदॊऴिय, साक्षात् उबायम् अल्लामैयालुम् पलसित्तिक्कु अत्यवसायात्मगमाऩ स्वीगारम् ऒऩ्ऱुमेयमैयुम्। इम्मूऩ्ऱुम् वेणुम् ऎऩ्गिऱ निर्प्पन्दम् इल्लै- ऎऩ्गै। अदवा, इप्पडि ओरॊऩ्ऱिले ऒदुक्किच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्? त्रिविद करणत्तालुम् पऱ्ऱुदलै सॊऩ्ऩालोवॆऩ्ऩ, ‘उबायम्’ इत्यादियाले अरुळिच्चॆय्गिऱारागवुमाम्। अप्पोदैक्कु ओरॊऩ्ऱे अमैयुम्, इम्मूऩ्ऱुम् वेणुम् ऎऩ्गिऱ निर्प्पन्दम् इल्लै- ऎऩ्गै। निर्प्पन्दम् इल्लै ऎऩ्गैयाले, इन्द स्वीगारम् त्रिविद करणत्तालुम् उण्डाऩालुम् कुऱैयिल्लैयॆऩ्ऩुमिडम् तोऱ्ऱुगिऱदु, “इप्प्रबदनम् करण त्रयत्तालुम् उण्डागवुमाम्; एग करणत्ताले उण्डागवुमाम्; पलसित्तिक्कुक् कुऱैयिल्लै। अदिगारिबूर्त्तिक्कुक् करण त्रयमुम् वेणुम्। पलसित्तिक्कु एगगरणमे अमैयुम्। उबायबूर्त्तिक्कु श्रिय:पदित्वमुम्, वात्सल्यादि कुणयोगमुम् तिव्यमङ्गळ विक्रहमुम् करणत्रयमुम् अबेक्षिदमायिरुक्किऱाबोले” अदिगार(रि) पूर्त्तिक्कुक् करणत्रयमुम् अबेक्षिदमायिरुक्कुम्” ऎऩ्ऱिऱे परन्दबडियिल् इवर्दाम् अरुळिच्चॆय्ददु।

अव: सकृदेव हि शास्त्रार्थ: कृतोऽयं तारयेन्नरम् (सक्रुदे³वहि शास्त्रात्थ: क्रुदो’यम् तारयेन्नरम्), सकृदेव प्रपन्नाय (सक्रुदे³व प्रबन्नाय) इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये प्रबत्ति सक्रुत्करणीयैयायिरुक्क, वर्त्तमानमागच्चॊल्लुगिऱदु एदुक्काग? ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘वर्त्तमाऩ निर्त्तेशम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१५७। वर्त्तमाऩ निर्त्तेशम् – सत्वम् तलैयॆडुत्तु अञ्जिऩबोदु अनुसन्दिक्कैक्काग।

व्या: अदावदु लोक विक्रान्त चरणौ शरणम् तेऽव्रजं विभो (लोगविक्रान्द सरणौ शरणम् तेव्रजम् विबो), “निऩ्ऩडियिणै अडैन्देऩ्”, “अडिक्कीऴमर्न्दु पुगुन्देऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये सॊल्लादे‘ प्रबत्ये’ऎऩ्ऱु वर्त्तमानमागच् चॊल्लुगिऱदु – प्रक्रुदियोडेयिरुक्किऱ इवऩ् रजस्तमस्सुक्कळाले कलङ्गि, उबायोबायङ्गळिल् एदेऩुम् ऒऩ्ऱिले अन्वयित्तु, पिऩ्ऩै सत्वम् तलैयॆडुत्तु अनुदाबम् पिऱन्दु पयप्पट्ट कालत्तिले, प्रायश्चित्तिरियम् सात्र यत्पुन:शरणम् व्रजेत् (प्रायश्सित्तिरियम् सात्र यत्पुनश्शरणम् व्रजेत्) ऎऩ्गिऱबडिये प्रबत्तियॊऴिय अदुक्कुप् परिहारम् इल्लामैयालुम्, अदुदाऩ् सक्रुत् क्रुदमाऩ पिऩ्बु पुन:करणम् आगामैयालुम् पूर्व प्रबदनत्तै अनुसन्दिक्कैक्कागक् कॊऴुन्दु पडक्किडक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩ्ऩमुम् इव्वर्त्तमानत्तुक्कुच् चिल प्रयोजनङ्गळै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘उबायान्दरङ्गळिल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१५८। उबायान्दरङ्गळिल् नॆञ्जु सॆल्लामैक्कुम्, कालक्षेबत्तुक्कुम्, इऩिमैयाले विडवॊण्णामैयालुम् नडक्कुम्।

व्या: अदावदु, पूर्व वासऩैयाले अवशमाग उबायान्दरङ्गळिले मनस्सू सॆल्लामैक्कागवुम्, इव्वनुसन्दानत्तालॊऴियप् पोदुबोक्क अरिदागैयाले कालक्षेबत्तुक्कागवुम्, इदऩुडैय रस्यदैयाले विडमाट्टामैयालुम्, इव्वनुसन्दानम् इडैविडामल् नडक्कक् कडवदायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इङ्ङऩऩ्ऱिक्के, पलसित्तिक्कुप् पलगालम् अनुसन्दिक्क वेणुमॆऩ्ऱालो?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘पेऱ्ऱुक्कु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१५९। पेऱ्ऱुक्कुप् पलगालुम् वेणुमॆऩ्ऱु निऩैक्किल् उबायम् नऴुवुम्।

व्या: अदावदु, कीऴ्च्चॊऩ्ऩ प्रयोजनङ्गळुक्काग अऩ्ऱिक्के पेऱ्ऱुक्कु उऱुप्पागप् पलगालुम् अनुसन्दिक्कवेणुमॆऩ्ऱु प्रबत्ति पण्णिल् सहायान्दर संसर्क्कासहमाऩ सित्तोबायम् सणऱ्कयिऱु कण्ड प्रह्मास्त्रम्बोले तऩ्ऩैक्कॊण्डु नऴुवुम् – ऎऩ्गै। आग, पूर्ववाक्यत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि, उत्तर वाक्यत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग उबक्रमिक्किऱार् ‘उत्तर वाक्यत्ताले प्राप्यञ्जॊल्लुगिऱदु’ ऎऩ्ऱु।

मू:१६०। उत्तर वाक्यत्ताले प्राप्यम् सॊल्लुगिऱदु।

व्या: प्राप्यमावदु, श्रिय:पदियाय्, सर्वस्वामियाय् इरुक्किऱ सर्वेश्वरऩ् तिरुवडिगळिऱ् पण्णुम् कैङ्गर्यम्।

प्राबगवरणानन्दरम् प्राप्यम् सॊल्लुगिऱ इदुक्कु अबिप्रायम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्। ‘प्राप्यान्दरत्तुक्कु अऩ्ऱॆऩ्गै’ ऎऩ्ऱु।

मू:१६१। प्राप्यान्दरत्तुक्कु अऩ्ऱॆऩ्गै।

व्या: पूर्ववाक्यत्तिल् प्रदिबादिदमाऩ सादनम् पल सदुष्टय सादारणमागैयाले, कीऴ्प्पण्णिऩ प्राबगवरणम् प्राप्यान्दरत्तुक्कु अऩ्ऱु ऎऩ्ऩुमिडञ्जॊल्लुगै, इप्पोदु प्राप्यम् सॊल्लुगिऱ इदुक्कु प्रयोजनम् ऎऩ्ऱबडि।

अव: ‘प्राप्यान्दरङ्गळै विट्टु इन्द प्राप्यत्तै अबेक्षिक्कवेण्डुवाऩॆऩ्? ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिले अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘उबायान्दरङ्गळै विट्टु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१६२। उबायान्दरङ्गळैविट्टुच् चरमोबायत्तैप् पऱ्ऱिऩाप्पोले, उबेयान्दरमाऩ ऐश्वर्य कैवल्यङ्गळै विट्टु ऎल्लैयाऩ प्राप्यत्तै अर्त्तिक्किऱदु।

व्या: अदावदु, उबायवरणम् पण्णुगिऱवळविल् अनन्य शरणत्वरूबमाऩ स्वरूबत्तुक्कु अनुगुणमागक् कर्मज्ञानबक्तिगळागिऱ उबायान्दरङ्गळै विट्टुच् चरममाऩ सित्तोबायत्तै पऱ्ऱिऩाऱ्पोले, उबेय प्रार्त्तऩै पण्णुगिऱवळविलुम् अनन्यबोगत्वरूबमाऩ स्वरूबत्तुक्कु अनुगुणमाग उबेयान्दरमाऩ ऐश्वर्य कैवल्यङ्गळैविट्टुच् चरममाऩ प्राप्यत्तै अर्त्तिक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: निऩैवऱियुम् ईश्वरऩ् पक्कल् प्रार्त्तऩै मिगैयॆऩ्ऱिरुप्पार् पण्णुम् प्रश्नत्तै अनुवदिक्किऱार् ‘इवऩ् अर्त्तिक्कवेणुमो? सर्वज्ञऩ् इवऩ् निऩैवऱियाऩो? ऎऩ्ऩिल्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१६३। इवऩ् अर्त्तिक्कवेणुमो? सर्वज्ञऩ् इवऩ् निऩैवऱियाऩो? ऎऩ्ऩिल्।

अदुक्कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इवऩ् पासुरङ्गेट्टवाऱे तिरुवुळ्ळमुगक्कुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१६४। इवऩ् पासुरङ्गेट्टावाऱे तिरुवुळ्ळम् उगक्कुम्।

व्या: अदावदु रुक्णदैयाले सोऱ्ऱिल् आशैयऱ्ऱुक्किडन्द प्रजै रोगन्दीर्न्दु पसिविळैन्दु “सोऱु” ऎऩ्ऱु अबेक्षिक्कुम् पासुरङ्गेट्टाल् पॆऱ्ऱदाय् उगक्कुमाबोले, अनादिगालम् प्राप्यान्दर प्रावण्यमागिऱ नोय् कॊण्डु इन्द प्राप्यत्तिल् नशैयऱ्ऱुक् किडन्दवऩ् इदिले रुसि पिऱन्दु तऩ् पक्कलिले वन्दु इत्तै अबेक्षिक्किऱ पासुरङ्गेट्टवाऱे, शेषियाऩ अवऩ् तिरुवुळ्ळम् उगक्कुम्; अदुक्काग अर्त्तिक्किऱाऩित्तऩै- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इव्वाक्यत्तुक्कु प्रदिबदम् अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदागत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि प्रदम पदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘श्रीमदे’ ऎऩ्ऱु।

मू:१६५। श्रीमदे – पॆरियबिराट्टियारोडे कूडियिरुन्दुळ्ळवऩुक्कु।

व्या: अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्। ‘पॆरिय पिराट्टियारोडे कूडियिरुन्दुळ्ळवऩुक्कु’ ऎऩ्ऱु इङ्गुम् श्रीशप्तत्तुक्कुप् पूर्व वाक्यत्तिऱ्सॊऩ्ऩ व्युत्पत्तित्वयमुम् अदिल् अर्त्तमुम् मदुबर्त्तमाऩ नित्ययोगमुम् अनुसन्देयम्।

अव: इरण्डिडत्तिलुम् नित्य योगम् ऒत्तिरुक्कच्चॆय्दे अव्ववदशानुगुणमाग इवळिरुक्कुम् इरुप्पै अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘अवऩ् उबायमामिडत्तिल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१६६। अवऩ् उबायमामिडत्तिल् ताऩ् पुरुषगारमायिरुक्कुम्; अवऩ् प्राप्यऩामिडत्तिल् ताऩ् प्राप्यैयुमाय्क् कैङ्गर्य वर्त्तगैयुमायिरुक्कुम्।

व्या: – अदावदु, अवऩ् सेदनर्क्कु अनिष्टनिव्रुत्ति इष्टप्राप्तिगळुक्कु उबायमामिडत्तिल् सहायान्दर संसर्क्कत्तै सहियामैयाले ताऩ् उबायबावत्तिल् अन्वयमिऩ्ऱिक्के, साबराद सेदनरुडैय अबरादङ्गळैप् पार्त्तु अवऩ् सीऱुमळविल्, अत्तै सहित्तु अङ्गीगरिक्कुम्बडियागप् पण्णुम् पुरुषगारमायिरुक्कुम्; अवऩ् सेदनर्क्कुक् कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दिदया प्राप्यऩामिडत्तिल्, अवऩोबादि कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियाय्क् कॊण्डु ताऩ् प्राप्यैयुमाय्, इवर्गळ् सॆय्युम् कैङ्गर्यत्तै अवऩ् तिरुवुळ्ळत्तिले ऒऩ्ऱु पत्तागप्पडुत्ति उगप्पिक्कैयाले कैङ्गर्य वर्त्तगैयुमायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै। इदु तऩ्ऩैप् परन्दबडियिले “पूर्ववाक्यत्तिल् श्रीमच्चप्तम् सेदनरुडैय अबरादत्तैयुम् ईश्वरऩुडैय स्वादन्दर्यत्तैयुङ्गण्डु, “इवर्गळ् अवऩुडैय क्रोदत्तुक्कु विषयबूदराय् नशित्तुप्पोगादे, इवऩैक् किट्टि उज्जीवित्तुप् पोग वेणुम्”, ऎऩ्ऱु साबरादराऩ सेदनरै ईश्वरऩोडे सेर्क्कैक्काग ऎऩ्ऱु मॊक्क विडादेयिरुक्कुम् इरुप्पैच् चॊल्लुगिऱदु; इङ्गुत्तै श्रीमच्चप्तम् कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दित्वत्तैप् पऱ्ऱवुम्, इवर्गळ् पण्णुङ्गैङ्गर्यत्तै ईश्वरऩ् तिरुवुळ्ळत्तिले ऒऩ्ऱु पत्तागप् पडुत्तुगैक्कागवुम् अनुबव विच्चेदत्तिल् तऩक्कु सत्ताहानि पिऱक्कुम्बडि इरुक्कैयाले, निरन्दर सम्श्लेषत्तुक्कागवुम्, अवऩै क्षणगालमुम् पिरियादे सर्वगालमुम् सम्श्लिष्टैयायिरुक्कुम् इरुप्पैच् चॊल्लुगिऱदु” ऎऩ्ऱु विस्तरेण अरुळिच्चॆय्दार्।

अव: तिरुमन्दिरत्तिल् उत्तरबदत्तुक्कु इव्वुत्तरवाक्यम् विवरणमायिरुक्किऱबडियै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इदिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१६७। इदिले तिरुमन्दिरत्तिल् सॊऩ्ऩ प्राप्यत्तै विशदमाग अनुसन्दिक्किऱदु।

व्या: अदावदु, कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दि ऒरु मिदुनमॆऩ्ऩुमिडत्तै शाप्तमाग प्रदिबादिक्किऱ इन्द वाक्यत्तिले, तिरुमन्दिरत्तिल् “नारायणाय” ऎऩ्ऱु कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दि ऒरु मिदुनमॆऩ्ऩुमिडम् आर्त्तमागैयाले अविशदमागच्चॊऩ्ऩ प्राप्यत्तै विशदमाग अनुसन्दिक्किऱदु- ऎऩ्गै। अङ्गु “नारायणऩुक्के अडिमै सॆय्यप् पॆऱुवेऩाग वेणुम्” ऎऩ्गिऱ इव्वळवॊऴिय, ‘अडिमै कॊळ्ळुमवऩ् श्रीमाऩागवेणुम्’ऎऩ्ऱुम्, ‘अडिमै सॆय्युमवऩ् निर्ममऩागवेणुम्’ऎऩ्ऱुम् सॊल्लामैयालुम्, अवै इरण्डुम् इङ्गुच् चॊल्लुगैयालुमिऱे, अन्दप् पदत्तुक्कु इव्वाक्यम् विवरणमायिऱ्ऱु।

अव: ‘इम्मिदुनत्तुक्के अडिमै सॆय्यवेणुम् ऎऩ्गिऱ निर्प्पन्दन्दाऩॆऩ्?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इळैयबॆरुमाळैप्पोले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१६८। इळैयबॆरुमाळैप्पोले इरुवरुमाऩ सेर्त्तियिले अडिमै सॆय्गै मुऱै।

व्या: अदावदु,

भवांस्तु सह वैदेह्या गिरिसानुषु रंस्यते।

अहं सर्वं करिष्यामि जाग्रत: स्वपतश्च ते ॥

(भवांस्तु सहवैदे³ह्या गिरिसानुषु रंस्यदे। अहम् सर्वम् करिष्यामि जाग्रदस् स्वबदश्स ते॥) ऎऩ्ऱु पॆरुमाळुम् पिराट्टियुमाऩ सेर्त्तियिले अडिमै सॆय्द इळैय पॆरुमाळैप्पोले, इरुवरुमाऩ सेर्त्तियिले अडिमै सॆय्गै इव्वात्मावुक्कु स्वरूबप्राप्तम् – ऎऩ्गै। मिदुन शेषत्वम् स्वरूबमाऩाल् मिदुन कैङ्गर्यमिऱे स्वरूब प्राप्तम्।

अव: इऩ्ऩुम् अच्चेर्त्तियिले अडिमै सॆय्युमळविलुळ्ळ वासियै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘अडिमै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१६९। अडिमैदाऩ् सित्तिप्पदुम् रसिप्पदुम् अच्चेर्त्तियिले।

व्या: अदावदु स्वदन्द्रऩाऩ ईश्वरऩ् उबेक्षियामल् कैङ्गर्यङ् गॊण्डरुळुम्बडि पण्णुमवळ् इवळागैयाले सीतामुवाच (सी तामुवास), सीता समक्षम् काकुत्स्थमिदं वचनमब्रवीत् (सीदासमक्षम् कागुत्स्तमिदम् वसनम् अब्रवीत्) ऎऩ्ऱु इवळ् मुऩ्ऩिलैयागत् तम्मुडैय स्वरूबानुरूबमाऩ अडिमैयै अबेक्षित्तुप् पॆऱ्ऱ इळैय पॆरुमाळैप्पोले, इवऩ् ‘प्रार्त्तिक्किऱ अडिमैदाऩ् सित्तिप्पदुम्, मादाबिदाक्कळ् इरुवरुमाऩ सेर्त्तियिले शुश्रूषैबण्णुम् पुत्रऩुक्कुप्पोले, सॆय्गिऱ अडिमैदाऩ् रसिप्पदुम् पिराट्टियुम् अवऩुमाऩ सेर्त्तियिले- ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इरण्डाम् पदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् – ‘नारायणाय’ ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘सर्वशेषियायुळ्ळवऩुक्कु’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७०। नारायणाय – सर्वशेषियायुळ्ळवऩुक्कु।

व्या: नारायणत्वम्, उबयविबूदि नादत्वमागैयाले “सर्वशेषियायुळ्ळवऩुक्कु” ऎऩ्गिऱार्। कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियावाऩ् शेषियिऱे।

अव: कैङ्गर्यन्दाऩ् अनुबवजनिद प्रीदिगारिदमागैयालुम्, अन्द प्रीदिदाऩ् अनुबाव्य विषयादीनैयागैयालुम्, अनुबाव्य विषयम् सॊल्ल वेण्डुगैयाले अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘इदिले तिरुमेऩियैयुम् कुणङ्गळैयुम् सॊल्लुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७१। इदिले तिरुमेऩियैयुम् कुणङ्गळैयुम् सॊल्लुम्।

व्या: अदावदु, कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियैच् चॊल्लुगिऱ इप्पदत्तिले, कैङ्गर्यत्तुक्कुप् पूर्व पावियायिरुक्कुम् अनुबवत्तुक्कु विषयमाऩ तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तैयुम्, कल्याण कुणङ्गळैयुम् सॊल्लुम्- ऎऩ्गै। सदा पश्यन्ति (सदा पश्यन्दि) ऎऩ्ऱुम्, सोश्नुते सर्वान् कामान् (सोश्नुदे सर्वान् कामान्) ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये तिव्यमङ्गळ विक्रहमुम् कल्याण कुणङ्गळुम्, रसं ह्येवायं लब्ध्वानन्दी भवति (रसम् ह्येवायम् लब्द्वानन्दी³ पवदि) ऎऩ्गिऱ स्वरूबत्तोबादि कैङ्गर्य वर्त्तगङ्गळुमाय्। पोक्यङ्गळुमायिऱे इरुप्पदु; ‘कुणङ्गळ्’ ऎऩ्ऱु सामान्येन सॊल्लुगैयाले ज्ञानशक्त्यादि कुणङ्गळोडु वात्सल्यादि कुणङ्गळोडु शॆळर्यादि कुणङ्गळोडु वासियऱ ऎल्ला कुणङ्गळुम् अनुबाव्यङ्गळायिरुक्कैयाले पूर्ववाक्यत्तिल् नारायण पदत्तिल् उबाय वरणत्तुक्कु उबयुक्तदया अनुसन्देयङ्गळाऩ कुण विशेषङ्गळुम् इप्पदत्तिल् प्राप्यदया अनुसन्देयङ्गळ्; आश्रयमाऩ स्वरूबत्तुक्कु आगार त्वयमुण्डायिरुक्किऱाप्पोले आश्रयिगळाऩ कुण विसेषङ्गळुक्कुम् आगारत्वयमुम् उण्डायिऱेयिरुप्पदु। इवैयॆल्लाम् परन्दबडियिले अरुळिच्चॆय्दार्।

अव: इऩि इप्पदत्तुक्कुत् तात्पर्यम् इऩ्ऩदिले ऎऩ्गिऱार्- ‘शेषित्वत्तिले नोक्कु’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७२। शेषित्वत्तिले नोक्कु।

व्या: अदावदु, अनुबाव्यत्वम् अविशिष्टमागैयाले सगलगुणङ्गळुम् प्रदिबादिदमायिरुन्ददेयागिलुम्, सदुर्त्यम्शत्तिल् सॊल्लुगिऱ व्रुत्ति विशेषत्तुक्कु मिगवुम् अन्दरङ्गमायिरुप्पदु शेषित्वमागैयाले, अदिले इप्पदत्तुक्कु नोक्कु- ऎऩ्गै।

अव: इन्द शेषित्व कदनत्तुक्कु प्रयोजनमरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘प्राप्त विषयत्तिल् कैङ्गर्यमिऱे रसिप्पदु’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७३। प्राप्तविषयत्तिल् कैङ्गर्यमिऱे रसिप्पदु।

व्या: अदावदु, सर्वं परवशम् दु:खं (सर्वम् परवशम् तु:क्खम्) ऎऩ्ऱुम्,सेवा श्ववृत्ति: (सेवा श्वव्रुत्ति:) ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये निषित्तमाऩ अप्राप्त विषयत्तिल् कैङ्गर्यम् पोलऩ्ऱिक्के, छाया वा सत्वमनुगच्छेत् (साया वा सत्वमनुगच्चेत्) ऎऩ्ऱुम्, सा किमर्थं न सेव्यते (सा किमर्त्तम्न सेव्यदे) ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये, विहिदमाऩ प्राप्त विषयत्तिल् पण्णुम् कैङ्गर्यमिऱे इवऩुक्कु रसिप्पदु- ऎऩ्गै।

अव: इऩि इप्पदत्तिल् विबक्त्यम्शत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्,‘इन्दच् चदुर्त्ति’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१७४। इन्दच् चदुर्त्ति कैङ्गर्यत्तै प्रगाशिप्पिक्किऱदु।

व्या: अदावदु, शेषत्व ज्ञान कार्यमाऩ उबाय परिक्रहत्तुक्कु अनन्दरम् प्राप्तमायुळ्ळदागैयाले, तादर्त्य प्रदिबादगमऩ्ऱिक्के, इन्दच् चदुर्त्ति परिक्रहित्त उबायत्तिऩुडैय पलमाऩ कैङ्गर्यत्तै प्रगाशिप्पिक्किऱदु – ऎऩ्गै। कैङ्गर्यत्तै प्रगाशिप्पिक्कैयावदु- कैङ्गर्य प्रात्तऩैयै प्रदिबादिक्कै। कैङ्गर्यमावदु- पगवन् मुगविगास हेदुवाऩ व्रुत्ति विशेषम्। इक्कैङ्गर्यन्दाऩ् एतत् साम गायन्नास्ते

(एदत् साम गायन्नास्ते) ऎऩ्ऱुम्, नम इत्येव वादिन: (नम इत्येव वादि³न:) ऎऩ्ऱुम्, येन येन धाता गच्छति । तेन तेन सह गच्छति॥ (येन येन धाता गच्चदि तेन तेन सह गच्चदि) ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिल् सॊल्लुगिऱबडिये वासिग कायिग रूबमायिरुक्कुम्।

अव: ‘इक्कैङ्गर्यम् प्रार्त्तनीयमागिल् कादासित्कमागादो?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘कैङ्गर्यन्दाऩ् नित्यम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७५। कैङ्गर्यन्दाऩ् नित्यम्।

व्या: अदावदु, शेषत्वमे आत्मावुक्कु स्वरूबमागैयालुम्, अकिञ्चित् करस्य शेषत्वानुपपत्ति: (अगिञ्जित्करस्य शेषत्वानुबबत्ति:) ऎऩ्गिऱबडिये किञ्जित्काराबावत्तिल् अदुदाऩ् अनुबबन्नमागैयालुम् कैङ्गर्यम् आत्मावुक्कु नित्यम् – ऎऩ्गै। आगैयालिऱे, नित्यकिङ्कर: प्रहर्षयिष्यामि (नित्यगिङ्गर: प्रहर्षयिष्यामि) ऎऩ्ऱुम्, नित्यकिङ्करो भवानि (नित्यगिङ्गरो पवानि) ऎऩ्ऱुम् आसार्यर्गळ् अरुळिच्चॆय्ददु।

अव: ‘नित्यमायिरुक्कुमागिल् प्रार्त्तिक्कवेणुमो?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘नित्यमाग प्रार्त्तित्ते पॆऱवेणुम्’ – ऎऩ्ऱु।

मू:१७६। नित्यमाग प्रार्त्तित्ते पॆऱवेणुम्।

व्या: अदावदु, विषयम् उत्तुङ्गमायिरुक्कैयालुम्, आश्रयबूदऩाऩ सेदनऩ् अत्यन्द परदन्द्रऩायिरुक्कैयालुम् प्रार्त्तना विशेषम् इल्लादबोदु कैङ्गर्यम् सित्तियामैयालुम्, नित्यमाग प्रार्त्तित्ते पॆऱवेणुम् – ऎऩ्गै।

अव: इदु नित्यप्रार्त्तनीयमागैक्कु निदानत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘शेषिक्कु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१७७। शेषिक्कु अतिशयत्तै विळैक्कै शेषभूतऩुक्कु स्वरूपलाभमुम् प्राप्यमुम्।

व्या: अदावदु, नाकिञ्चित्कुर्वतः शेषत्वं (नागिञ्जित् कुर्वदश्शेषत्वम्) ऎऩ्गिऱबडिये
शेषिक्कु अतिशयकरम् अल्लाद वस्तुवुक्कु शेषत्वम् इल्लामैयाले,
शेषिय् आऩ ईश्वरऩुक्कु तऩ्ऩुडैय व्रुत्ति-विशेषङ्गळाले प्रीति-रूबम् आऩ अतिशयत्तै विळैक्कै शेष पूदऩाऩवऩुक्कुत् तऩ् स्वरूबलाबमुमाय्, अवऩुडैय मुगोल्लासानुबवत्तुक्कु उऱुप्पायिरुक्कैयाले प्राप्यमुमायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै। आगैयाले नित्यप्रार्त्तनीयमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु करुत्तु।

अव: अनन्दरम् सरम पदत्तै उबादानम् पण्णुगिऱार् ‘नम:’ ऎऩ्ऱु। अदुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘कैङ्गर्यत्तिल् कळैयऱुक्किऱदु’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७८। नम: कैङ्गर्यत्तिल् कळैयऱुक्किऱदु।

व्या: अदावदु, नमश्सप्तम् सामान्येन अहङ्गार ममगारङ्गळैक् कऴिक्कैयाले, तिरुमन्दिरत्तिल् मत्यम पदमाऩ नमश्शप्तम्बोले स्वरूब उबाय पुरुषार्त्तविरोदिगळ् मूऩ्ऱैयुम् कऴिक्कवऱ्ऱायिरुन्देयागिलुम्, इङ्गु अङ्ङऩऩ्ऱिक्के, कैङ्गर्य प्रार्त्तनानन्दरोक्तमागैयाले, इन्दक् कैङ्गर्यत्तिल् विरोदियैक् कऴिक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: ‘कैङ्गर्यत्तुक्कुक् कळै ऎदु?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘कळैयावदु तऩक्कॆऩ्ऩप्पण्णुमदु’ ऎऩ्ऱु।

मू:१७९। कळैयावदु तऩक्कॆऩ्ऩप् पण्णुमदु।

व्या: तऩक्कॆऩ्ऩप् पण्णुगैयावदु, भोक्ताऽहं मम भोगोऽयं (भोक्ताहम् मम भोगोयम्) ऎऩ्गिऱबडिये, इत्तैत् तऩ्ऩुडैय रसत्तुक्कु उऱुप्पाग निऩैत्तुप् पण्णुगै; पगवन् मुग विगास हेदुवागैयाले इदु नमक्कु आदरणीयम् ऎऩ्गिऱ प्रदिबत्तियॊऴिय, इदिल् पोक्त्रुत्व प्रदिबत्तियुम्, मदीयत्व प्रदिबत्तियुम् नडक्कुमागिल्, अबुरुषार्त्तमायिऱे इरुप्पदु।

अव: इऩ्ऩुम् इन्दक् कैङ्गर्य प्राप्तिक्कु विरोदिगळाऩवैयुम् इदिले तळ्ळुण्णुम् ऎऩ्गिऱार् ‘इदिले अवित्यादिगळुम् कऴियुण्णुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१८०। इदिले अवित्यादिगळुम् कऴियुण्णुम्।

व्या: अदावदु, अहङ्गार ममगार निव्रुत्तियै प्रार्त्तिक्किऱ इन्नमस्सिले,

अनात्मन्यात्म बुद्धिर्या अस्वे स्वमिति या मति:।

अविद्यातरुसंभूति बीजमेतत् द्विधा स्थितम् ॥

(अनात्मन्यात्म बुत्तिर्या अस्वे स्वमिदि या मिदि:।

अविध्या तरुसम्बू⁴ति पीजमेदत् द्विदा स्तिदम्॥),

ऎऩ्गिऱबडिये अनात्मन्यात्म पुत्त्यादिगळै वडिवागवुडैत्ताय्क् कर्मोत्पत्ति कारणमायिरुन्दुळ्ळ अवित्यैयुम्, तत्कार्यमाऩ कर्मङ्गळुम्, तत्कार्यमाय्वरुम् प्रक्रुदि सम्बन्दमुम् ऎल्लाम् कऴियुण्णुम् ऎऩ्गै। आगैयिऱे, त्वयविवरणमाऩ कत्यत्तिले नमश्शप्तार्त्तत्तै अनुसन्दित्तरुळुगिऱवळविल्, मनोवाक्कायै: (मनोवाक्कायै:) इत्यादि सूर्णैयाले, अक्रुत्यगरणात्यगिल कर्मनिव्रुत्तियैयुम्, अनादि काल प्रवृत्त (अनादि³गालप्रव्रुत्त) इत्यादि सूर्णैयाले, अवित्या निव्रुत्तियैयुम्, मदीयानादि (मदी³यानादि³) इत्यादि सूर्णैयाले, प्रक्रुदि सम्बन्द निव्रुत्तियैयुम् पाष्यगारर् प्रार्त्तित्तरुळिऱ्ऱु।

अव: आऩालुम् इदुक्कु प्रदानार्त्तम् कैङ्गर्यत्तिल् स्वप्रयोजन निव्रुत्तियागैयाले, अत्तै उबबादिक्किऱार् मेल्। अदिल् प्रदमत्तिले ‘कैङ्गर्यम् पण्णुम्बोदु नाम् ऎप्पडियागवेणुम्? ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘उऩक्के नामाट्चॆय्वोम्’ ऎऩ्ऩुम्बडियेयाग वेणुम् ऎऩ्ऱु।

मू:१८१। “उऩक्के नामाट्चॆय्वोम्” ऎऩ्ऩुम्बडिये आगवेणुम्।

व्या: अदावदु कैङ्गर्यम् पण्णुमळविल्, “उऩक्के नामाट्चॆय्वोम्”, ऎऩ्ऱु “उऩक्कुम् ऎङ्गळुक्कुमायिरुक्कुम् इरुप्पुत्तविर्न्दु, उऩक्केयुगप्पाग नाङ्गळ् अडिमै सॆय्यवेणुम्”, ऎऩ्गिऱबडिये, शेषिक्के उगप्पागप् पण्णवेणुम्- ऎऩ्गै। “तऩक्केयाग ऎऩैक्कॊळ्ळुमीदे”, ऎऩ्ऱिऱे आऴ्वारुम् अरुळिच्चॆय्ददु।

अव: इऩि इन्दक् कैङ्गर्यत्तुक्कु विक्नङ्गळै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘सॆळन्दर्यम्’ इत्यादि वाक्यत्वयत्ताले।

मू:१८२। सौन्दर्यम् अन्दरायम्; कीऴ्च् चॊऩ्ऩ कैङ्गर्यमुम् अप्पडिये।

व्या: अदावदु, अवऩुडैय विक्रह सौन्दर्यमुम् सित्ताबहारियाय्क् कैसोरप् पण्णुगैयाले, कैङ्गर्यत्तुक्कु विक्नम्; इन्नमस्सुक्कुक् कीऴे सदुर्त्तियिऱ्सॊऩ्ऩ कैङ्गर्यमुम् अबिमद विषयबरिसर्यैबोले स्वरसत्तुक्कु उडलायिरुक्कैयाले, अवऩुडैय मुगमलर्त्तिये प्रयोजनमाग इरुक्कुमदुक्कु अदुवुम् विक्नम् – ऎऩ्गै।

अव: इप्पडियागैयाल्, इव्विरोदि निव्रुत्ति प्रार्त्तऩै इडैविडामल् नडक्कुम्बडिये अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘कैङ्गर्य प्रार्त्तऩैबोले’- ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:१८३। कैङ्गर्य प्रार्त्तऩैबोले, इप्पदत्तिल् प्रार्त्तऩैयुम् ऎऩ्ऱुमुण्डु।

व्या: अदावदु, सदुर्त्तियिऱ्सॊल्गिऱ कैङ्गर्य प्रार्त्तऩै कादासित्कमऩ्ऱिक्के नित्यमाय्च् चॆल्लुमाबोले, इप्पदत्तिऱ् सॊल्लुगिऱ कैङ्गर्य विरोदि निव्रुत्ति प्रार्त्तऩैयुम्, इङ्गिरुक्कुम् कालत्तोडु प्राप्यबूमियिऱ्पोऩ कालत्तोडु वासियऱ ऎल्लाक् कालमुम् नडक्कक्कडवदायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘कन्दल् कऴिन्द अन्निलत्तिलुम् स्वबोक्त्रुत्व उदयम् उण्डामो?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् “मरुन्दे नाङ्गळ् पोग मगिऴ्च्चिक्कु ऎऩ्ऩानिऩ्ऱदिऱे” ऎऩ्ऱु।

मू:१८४। ”मरुन्दे नाङ्गळ् पोग मगिऴ्च्चिक्कु”, ऎऩ्ऩानिऩ्ऱदिऱे।

व्या: अदावदु, उऩ्ऩुडैय अनुबवत्ताले ऎङ्गळुक्कु वरुम् आनन्दत्तुक्कु स्वबोक्त्रुत्व पुत्तियै विळैत्तु, स्वरूबत्तै अऴियादबडि सात्मिप्पिक्कुम् पेषजमाऩवऩे! ऎऩ्ऱु नित्यसूरिगळ्बेसुम् पासुरमागच् चॊल्लानिऩ्ऱदिऱे- ऎऩ्गै। आगैयाल् अव्विषय वैलक्षण्य प्रयुक्तमाय् वरुम् स्वबोक्त्रुत्व पुत्ति अङ्गुम् विळैगैयाले, इप्पदत्तिल् प्रार्त्तऩै ऎऩ्ऱुमुण्डु ऎऩ्ऩुमिडम् सित्तमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। आगैयिऱे, मुक्तर्क्कु लक्षणम् सॊल्लुगिऱविडत्तिले, नम इत्येव वादिन: (नम इत्येव वादिन:) ऎऩ्ऱदु।

आग, पुरुषगारत्तैयुम् तन्नित्ययोगत्तैयुम्, तदुत्पाविदमाऩ वात्सल्यादि कुणङ्गळैयुम्, अन्द कुणप्रगासगमाऩ तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तैयुम्, कुण विक्रह विशिष्ट वस्तुविऩुडैय उबायत्वत्तैयुम्, अव्वुबाय स्वीगारत्तैयुम्, तत्पलमाऩ कैङ्गर्यत्तुक्कु प्रदिसम्बन्दि ऒरु मिदुनमॆऩ्ऩुमत्तैयुम्, अव्वस्तुविऩुडैय सर्वशेषित्वत्तैयुम्, तत्विषय कैङ्गर्यत्तैयुम्, कैङ्गर्य विरोदि निव्रुत्तियैयुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

त्वय प्रगरणम् व्याक्यानम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु।

पॆरियजीयर् तिरुवडिगळे सरणम्।