०१ मुमुक्षुप्पडि तिरुमन्द्र प्रगरणम्

मुमुक्षुप्पडि।

मूलम् – परम कारुणिगराऩ पिळ्ळै लोगासार्यर्।

व्याक्याऩम् – विशद-वाक्-शिखामणिय् आऩ मणवाळ मामुऩिगळ्।

मुमुक्षुप्पडि।

तऩियऩ्गळ्।

तिरुमन्द्रार्त्तम् तॊडङ्गुम् पोदु अऩुसन्दिक्कुम् तऩियऩ्गळ्।

श्रीसैलेस तयाबात्रम् इत्यादि प्रणदोस्मिनित्यम्।

रहस्यार्त्त सम्ब्रदाय परम्बरैयिऩ् ऒट्टुत् तऩियऩ्।

लोगगुरुम् कुरुबिस्सह पूर्वैहि कूरगुलोत्तम तासम् उदारम् ।

श्रीनगबत्यबिरामवरेसौ तीप्रसयान कुरुञ्ज पजेहम्।

पिळ्ळैलोगासार्यर्-तऩियऩ्।

लोगासार्याय कुरवे क्रुष्णबादस्य सूनवे।

संसार पोगि सन्दष्ट जीव जीवादवे नमह।

कूरगुलोत्तम तासर् तऩियऩ्।

लोगासार्य क्रुबाबात्रम् कौण्डिन्य कुल पूषणम्।

समस्तात्म कुणावासम् वन्देगूरगुलोत्तमम्।

तिरुवाय्मॊऴि पिळ्ळै तऩियऩ्।

नमह श्रीसैल नादाय कुन्दि नगर जन्मने ।

प्रसादलप्त परम प्राप्य कैङ्गर्य सालिने।

कोट्टूर् अऴगिय मणवाळप्पॆरुमाळ् तऩियऩ्।

लोगासार्य पदाम्बोज राजहंसायिदान्दरम्।

ञान वैराक्य जलदिम् वन्दे सौम्यवरम् कुरुम्।

तिगऴगिडन्दाऩ् तिरुनावीऱुडैयबिराऩ् तादरण्णर् तऩियऩ्।

श्री जिह्वावददीष तासम्अमलम् असेष सास्त्रविदम्।

सुन्दर वर कुरु करुणा कन्दळिद ञान मन्दिरम् कलये।

साऱ्ऱुम् पोदु अनुसन्दिक्कुम् तऩियऩ्गळ्।

कोदिल् उलगासिरियऩ् कूरगुलोत्तमदादर्,

तीदिल् तिरुमलैयाऴ्वार् सॆऴुङ्गुरवै मणवाळर्,

ओदुबुगऴ् तिरुनावीऱुडैय पिराऩ् तादरुडऩ्,

पोदमणवाळ मुऩि पॊऩ्ऩडिगळ् पोऱ्ऱुवऩे।

वाऴि उलगासिरियऩ् वाऴियवऩ् मऩ्ऩुगुलम्,

वाऴि मुडुम्बै ऎऩ्ऩुम् मानगरम् वाऴि,

मऩञ्जूऴ्न्द पेरिऩ्बमल्गु मिगु नल्लार्,

इऩञ्जूऴ्न्दिरुक्कुम् इरुप्पु।

ओदुमुडुम्बै उलगासिरियऩ् अरुळ्,

एदु मऱवाद ऎम्बॆरुमाऩ् नीदि वऴुवाच्,

चिऱुनल्लूर् मामऱै योऩ् ,

पादन् दॊऴुवार्क्कु वारा तुयर्।



🔊 Play&Pauऽe

अवदारिगै।

मणवाळ मामुनिगळ् अरुळिच्चॆय्द मुमुक्षुप्पडि व्याक्याऩ अवदारिगै।

श्रीयह-पदियाय्, श्रीवैगुण्ड निगेदनऩाय्, नित्यमुक्तानुबाव्यऩाय्, निरदिसयानन्द युक्तऩायिरुक्किऱ सर्वेस्वरऩ्, अन्द नित्यसूरिगळोबादि तऩ्ऩै अऩुबवित्तु नित्यगैङ्गर्यरसराय् वाऴुगैक्कु प्राप्ति उण्डायिरुक्कच् चॆय्देयुम्, अत्तै इऴन्दु, असन्नेव ऎऩ्गिऱबडिये असत् कल्बराय् किडक्किऱ संसारि सेदऩरुडैय इऴवै अऩुसन्दित्तु अत्यन्द व्यागुलसित्तऩाय्, इवर्गळ् करणगळेबरङ्गळै इऴन्दु इऱगु ऒडिन्द पक्षि पोले किडक्किऱ तसैयिले करणादिगळैक् कॊडुत्तु, अवऱ्ऱैक् कॊण्डु व्यबिसरियादे तऩ्ऩै आस्रयित्तु उज्जीविक्कैक्कु उडलाग, अबौरुषेयमाय् नित्यनिर्दोषमाय्, स्वद:प्रमाणमाऩ वेदत्तैयुम् तदुबप्रुम्हणङ्गळाऩ स्म्रुदि इदिहास पुराणादिगळैयुम् प्रवर्त्तिप्पित्तविडत्तिलुम्, अन्द सास्त्राप्यासत्तुक्कु अऩेग योक्यदै वेण्डुगैयाले, अव्वऴियाले ञाऩम् पिऱन्दु सेदनर् उज्जीविक्कै अरिदायिरुक्किऱबडियैत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि सगल सास्त्र तात्पर्यङ्गळैयुम् सुक्रहमाग इवर्गळ् अऱियलाम्बडि

पण्ण वेणुमॆऩ्ऱु स्वरूब, उबाय, पुरुषार्त्त यादात्म्य प्रदिबादगमाऩ रहस्यत्रयत्तैयुम् स्वयमेव आसार्यऩाय् निऩ्ऱु प्रगासिबित्तरुळिऩाऩ्।

अदिल् तिरुमन्द्रत्तै श्रीबत्रिगास्रमत्तिले स्वांस पूदऩाऩ नरऩ् विषयमाग प्रगासिप्पित्ताऩ्। त्वयत्तै श्री विष्णु लोगत्तिले स्वमहिषियाऩ पिराट्टि विषयमाग प्रगासिप्पित्ताऩ्। सरम स्लोगत्तैत् तिरुत्तेर्त् तट्टिले स्वास्रिदऩाऩ अर्जुनऩ् विषयमाग प्रगासिप्पित्ताऩ्। आगैयालिऱे लक्ष्मि नाद समारम्बाम् ऎऩ्ऱु कुरुबरम्बरादियिले ईस्वरऩै अऩुसन्दिक्किऱदु।

इऩि इन्द रहस्यत्रयन्दाऩ् सप्तम् सुक्रहमागयिरुन्ददेयागिलुम् अर्त्तम् उबदेसगम्यमागैयालुम्, अदऱिन्दे ऎल्लार्क्कुम् उज्जीविक्क वेण्डुगैयालुम् अन्द रहस्यत्रयत्तिलुम् पूर्वासार्यर्गळुडैय उबदेस परम्बरा प्राप्तमाऩ अर्त्त विसेषङ्गळै सर्वर्क्कुम् सुक्रहमागवुम् सुव्यक्तमागवुम् पिळ्ळै लोगासार्यर् तम्मुडैय परमक्रुबैयाले इप्रबन्दमुगेन अरुळिच् चॆय्गिऱार्। मुऩ्बे रहस्यत्रय विषयमाग मूऩ्ऱु प्रबन्दम् इट्टरुळियिरुक्कच्चॆय्देयुम् अदिल् यात्रुच्चिगप्पडि अदिसङ्ग्रहमागैयालुम्, परन्दबडि अदिविस्त्रुदमागैयालुम् श्रीयह-पदिप्पडि उबयदोषमुमिऩ्ऱिक्के इरुन्ददेयागिलुम् संस्क्रुद वाक्य पहुळमागैयाले पॆण्णुक्कुम् पेदैक्कुम् अदिगरिक्कप् पोगामैयालुम्, त्रिविददोषमुमिल्लादबडि इऩ्ऩमुम् ऒरु प्रबन्दमिड वेणुमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि ऎल्लावऱ्ऱुक्कुम् पिऩ्बिऱे मुमुक्षुप्पडियागिऱ इप्रबन्दम् इट्टरुळिऱ्ऱु। आगैयिऱे अल्लाद प्रबन्दङ्गळ् किडक्क, इत्तै ऎल्लारुम् अदिगरित्तुप्पोरुगिऱदु। इऩ्ऩमुम् पूर्वप्रबन्दङ्गळिल् अनुक्तमाऩ अर्त्त विसेषङ्गळुम् इप्रबन्दत्तिले उण्डागैयालुम्, इदुवे ऎल्लार्क्कुम् आदरणीयमायिरुक्कुम्।

व्याक्यान अवदारिगै मुऱ्ऱिऱ्ऱु।

🔊 Play&Pauऽe

तिरुमन्द्र प्रगरणम्।

मूलम्:१। मुमुक्षुवुक्कु अऱियवेण्डुम् रहस्यम् मूऩ्ऱु।

**व्याक्याऩम्:**मुमुक्षुवुक्कु अऱियवेण्डुम् रहस्यम् मूऩ्ऱु। मुमुक्षुवागिऱाऩ् मोक्षत्तिले इच्चैयुडैयऩाऩवऩ्। मुसिल मोक्षणे यिऱे तादु। इत्ताल् संसार विमोसनत्तिल् इच्चै पिऱन्दवऩुक्कु ऎऩ्ऱबडि। आत्मप्राप्ति कामऩुक्कुम् मुमुक्षुत्वमुण्डेयागिलुम्, इव्विडत्तिल् अवऩ् विवक्षिदऩऩ्ऱु। अवऩुक्कु रहस्यत्रयज्ञानाबेक्षै इल्लैयिऱे। आगैयाल् इवर् मुमुक्षुवॆऩ्गिऱदु, पगवत्प्राप्ति कामदया संसार निव्रुत्तियिल् इच्चै पिऱन्दवऩै। एवम्बूदऩाऩवऩुक्कु अऱिय वेण्डुम् रहस्यम् मूऩ्ऱु ऎऩ्ऱदु। इवऩुक्कु अवस्यम् ञादव्यमायुळ्ळदु स्वरूबउबाय पुरुषार्त्तङ्गळागैयालुम् , अवऱ्ऱै इन्द रहस्यत्रयम् उळ्ळबडि प्रदिबादिक्कैयालुम् रहस्यत्रयमुमे अऱिय वेण्डुवदु ऎऩ्गै। स्वञानम् प्राबग ञानम् प्राप्यज्ञानम् मुमुक्षुबि: ञानत्रयमुबादेयम् एददन्यन्न किञ्जन ऎऩ्ऩक्कडवदिऱे। रहस्यम् मूऩ्ऱु ऎऩ्ऱु इवर् उत्तेसिक्किऱदु – तिरुमन्द्त्रमुम् त्वयमुम् सरम स्लोगमुमागिऱ इवऱ्ऱै ऎऩ्ऩुमिडम् मेले सुस्पष्टम्। इवऱ्ऱै रहस्यङ्गळॆऩ्गिऱदु – सगल वेदान्द सारार्त्त प्रदिबादगदया परमगुह्यङ्गळागैयाले। आग इव्वाक्यत्ताल्, अदिगारि निर्देसमुम्, तत्ज्ञादव्य निर्त्तेसमुम् पण्णियरुळिऩाराय्त्तु।

🔊 Play&Pauऽe


अवदारिगै: इऩि, अन्द रहस्यत्रयत्तिलुम् प्रदमरहस्यम् एदु ऎऩ्ऩुम् आगाङ्ग्षैयिले अरुळिच्चॆय्गिऱार्। ‘अदिल् प्रदम रहस्यम् तिरुमन्द्रम्’ ऎऩ्ऱु।

मूलम्:२। अदिल् प्रदम रहस्यम् – तिरुमन्द्रम्।

व्याक्याऩम्: अदावदु-अन्द रहस्यत्रयत्तिलुम् वैत्तुक् कॊण्डु, इव्वदिगारिक्कु प्रदमम् ञादव्यमाऩ रहस्यम् स्वरूबयादात्म्य परमाय्, त्याज्योबादेयविबाग ञानत्तैप् परिबूर्णमागप् पिऱप्पिक्कुमदाऩ तिरुमन्द्रम् ऎऩ्गै। अनन्यार्हसेषत्वम्,अनन्यसरणत्वम्, अनन्यबोक्यत्वमागिऱ आगारत्रयत्तैयुम् प्रदिबादिक्कैयाले सेदनस्वरूबयादात्म्य प्रदिबादनबरमाय् तदुनुगुणमाऩ त्याज्य उबादेय विबागत्तैयुम् सुस्पष्टमाग प्रदिबादिया निऩ्ऱुळ्ळ इम्मन्द्रत्ताले सुशिक्षिदमाऩ स्वरूबत्तै उडयवऩुक्किऱे, मऱ्ऱै रहस्यङ्गळिरण्डालुम् प्रदिबादिक्कप्पडुगिऱ उबयोबेयङ्गळिल् अबेक्षै जनिप्पदु। आगैयाल् स्वरूबयादात्म्यबरमाऩ तिरुमन्द्रम्, प्रदम रहस्यमॆऩ्ऩक् कुऱैयिल्लै। इऩ्ऩमुम्, प्रणवत्तुक्कु मन्द्रसेषम् विवरणमाऩाऱ् पोले मन्द्रसेषत्तुक्कु त्वयम् विवरणमाय्, त्वयत्तुक्कुच् चरमस्लोगम् विवरणमायिऱे इरुप्पदु। अन्द न्यायत्तालुम्, इदिऩुडैय प्रादम्यम् सित्तमिऱे। आग इवै ऎल्लावऱ्ऱैयुम् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱियाय्त्तु प्रदम रहस्यम् तिरुमन्द्रम् ऎऩ्ऱु इवर् अरुळिच्चॆय्ददु।

इत्तै मन्द्रमॆऩ्गिऱदुमन्दारम् त्रायद इदि मन्द्रह, ऎऩ्गिऱबडिये सप्त सक्तियालुम् अर्त्त पोदनत्तालुम् तऩ्ऩै अनुसन्दिप्पार्क्कु रक्षगमागैयाले, सप्त सक्तियाले रक्षगमाम्, जबहोमादिगळाले कार्यङ्गॊळ्ळुम् उबासगर्क्कु। अर्त्त पोदनत्ताले रक्षगमाम्, ईस्वरऩे उबायोबेयमॆऩ्ऱिरुक्कुम् प्रबन्नर्क्कु। अर्त्तबोदनत्ताले रक्षगमागैयावदु, तेहासक्तात्म पुत्तिर् यदि पवदिबदम् सादु वित्यात् त्रुदीयम्, स्वादन्द्र्यान्दो यदि स्यात् प्रदमम् इदरसेषत्वदीच्चेत् त्विदीयम्, आत्मत्राण उन्मुगच्चेन्नम इदि स पदम् पान्दवाबासलोलह, सप्तम् नारायणाक्यम् विषय सबलदीस्सेत् सदुर्त्तीम् प्रबन्नह, ऎऩ्ऱु पट्टर् अरुळिच् चॆय्दबडिये तऩ्ऩै अनुसन्दिप्पार्क्कु तेहात्माबिमानमुम्, स्वादन्द्र्यमुम्, अन्यसेषत्वमुम्, स्वरक्षणे स्वान्यमुम्, अबन्दुसङ्गमुम्, विषयप्रावण्यमुम् मेलिडादबडि पण्णि स्वरूबानुरूबमाग नडक्कुम्बडि नोक्कुगै।

🔊 Play&Pauऽe

अवदारिगै: इऩिमेल् इम्मन्द्रत्तिऩुडैय वैबवत्तै विस्तरेण प्रदिबादिप्पदागत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि, प्रदमम् इदऩुडय अनुसन्दाऩ क्रमगदनमुगत्ताले, इदऩ् वैबवत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् तिरुमन्द्रत्तिऩुडैय ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मूलम्:३। तिरुमन्द्रत्तिऩुडैय सीर्मैक्कुप् पोरुम्बडि प्रेमत्तोडेबेणि अनुसन्दिक्कवेणुम्।

**व्याक्याऩम्:**तिरुमन्द्रत्तुक्कुच् चीर्मैयावदु – रुसोयजुम्षि सामानिददैवादर्वणानि स, सर्वम् अष्टाक्षरान्द:स्तम्, ऎऩ्गिऱबडिये सगलवेद सङ्ग्रहमाय्, मऱ्ऱॆल्लाम् पेसिलुम् – ऎऩ्गिऱ पडिये ञादव्य सगलार्त्त प्रदिबादगमाय्,

मन्द्राणाम् परमो मन्द्रोगुह्यानाम् कुह्यमुत्तमम्, पवित्रम् स पवित्राणम् मूलमन्द्रस्सनादनह, ऎऩ्गिऱबडिये मन्द्रङ्गळिल् वैत्तुक्कॊण्डु परममाऩ मन्द्रमाय्, कुह्यङ्गळिल् वैत्तुक्कॊण्डु उत्तममाऩ कुह्यमाय्, पवित्रङ्गळुक्कुम् पवित्रमायिरुक्किऱ कौरवम्। सीर्मैक्कुप् पोरुम्बडि ऎऩ्ऱदु – तगुम्बडियॆऩ्गै। प्रेमत्तोडे पेणि अऩुसन्दिक्कै यावदु – इत्तै अनुसन्दिक्कुमळविल् सुष्कह्रुदयऩायिरुन्दु अनुसन्दिक्कैयऩ्ऱिक्के, इदिऩ् वैलक्षण्य ञानमडियाग इदिऩ् पक्कल् तऩक्कुण्डाऩ प्रेमत्तोडे, कुह्यानाम् कुह्यमाऩविदु अनदिगारिगळ् सॆविप्पडादबडि – मन्द्रम् यत्नेन कोबयेत्, ऎऩ्गिऱबडिये पेणिक्कॊण्डनुसन्दिक्कै। इप्पडि अनुसन्दिक्क वेणुमॆऩ्गैयाले प्रगारान्दरेण अनुसन्दिक्कलागादॆऩ्गिऱ नियमम् तोऱ्ऱुगिऱदु।

🔊 Play&Pauऽe

अवदारिगै: इप्पडित् तऩ् पक्कल् प्रेममुण्डागवे इम्मन्द्रम् इवऩुक्कुक् कार्यगरमामोवॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् मन्द्रत्तिलुम् ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मूलम्: ४। मन्द्रत्तिलुम् मन्द्रत्तुक्कु उळ्ळीडाऩ वस्तुविलुम् मन्द्रप्रदऩाऩ आसार्यऩ्बक्कलिलुम् प्रेमम् कऩक्क उण्डाऩाल् कार्यगरमावदु।

**व्याक्याऩम्:**अदावदु – ञादव्यार्त्त ञाबगमाऩ इम्मन्द्रन्दऩ्ऩिलुम्, सेषित्व सरण्यत्व प्राप्यत्वङ्गळागिऱ आगारत्रययुक्तदया इम्मन्द्रत्तुक्कु वाच्यवस्तुवायिरुक्किऱ, ईस्वरविषयत्तिलुम् तन्मन्द्रम् प्राह्मणादीनम्, ऎऩ्गिऱबडिये इम्मन्द्रम् आसार्यादीनमाय् इरुप्पदॊऩ्ऱागैयाले, इत्तै यदाप्रदिबत्तियुक्तऩाय्क् कॊण्डु, तऩक्कु उबगरित्त आसार्यविषयत्तिलुम् तत्तत् वैलक्षण्यानुरूबमाग प्रेमम् अदिसयेन उण्डाऩाल्, इम्मन्द्रम् इवऩुक्कुक् कार्यगरमावदु ऎऩ्गै।मन्द्रे तत्तेवदायाञ् ज तदा मन्द्रप्रदे कुरौ, त्रिषु पक्तिस् सदा कार्या साहि प्रदम सादनम् ऎऩ्ऩक्कडवदिऱे।

अव: इऩि, इम्मन्दिरत्तिऩुडैय अवदरणप्रगारगदन मुगत्ताले इदिऩुडैय अप्रदिम वैबवत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् – संसारिगळ् – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि,

मू: ५। संसारिगळ् तङ्गळैयुम् ईश्वरऩैयुम् मऱन्दु, ईश्वर कैङ्गर्यत्तैयुम् इऴन्दु, इऴन्दोमॆऩ्गिऱ इऴवुमिऩ्ऱिक्के संसारमागिऱ पॆरुङ्गडलिले विऴुन्दु नोवुबड, सर्वेश्वरऩ् तऩ् क्रुबैयाले इवर्गळ् तऩ्ऩैयऱिन्दु करैमरञ्जेरुम्बडि, ताऩे शिष्यऩुमाय् आसार्यऩुमाय् निऩ्ऱु तिरुमन्दिरत्तै वॆळियिट्टरुळिऩाऩ्

व्या: संसारिगळागिऱार् – अनात्यसित्सम्बन्दत्ताले प्रवाहरूबेण वरुगिऱ अवित्यागर्मवासनारुसिविवशराय्, जन्ममरणादि, क्लेशबागिगळाय्त् तिरिगिऱ पत्तसेदऩर्। (तङ्गळैयुम् ईच्वरऩैयुम् मऱन्दु) ऎऩ्ऱदु –

दासभूता: स्वत: सर्वे ह्यात्मान: परमात्मन:।

नान्यथा लक्षणम् तेषां बन्धे मोक्षे तथैव च ॥

(तासबूदा: स्वदस्सर्वे ह्यात्मान: परमात्मन:।

नान्यदा लक्षणम् तेषाम् पन्दे मोषे तदैव स॥)- ऎऩ्गिऱबडिये स्वदस्सित्तमाऩ पगवत् शेषत्वत्तै लक्षणमागवुडैयवरायिरुक्किऱ तङ्गळैयुम्, पतिं विश्वस्य

(पदिंविश्वस्य), स्वामित्वं ब्रह्मणि स्थितं (स्वामित्वम् प्रह्मणि स्तिदम्) इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये तङ्गळुक्कु निरुबादिग शेषियायिरुक्किऱ ईश्वरऩैयुम् अऱियादे ऎऩ्गै। आऩाल्, अऱियामलॆऩ्ऩादे मऱन्दॆऩ्बाऩ् ऎऩ्? मुऩ् ऒरुगाल् निऩैत्तुप् पिऩ्बु अन्निऩैवुक्कु प्रच्युदि वन्दविडत्तिलिऱे मऱन्दु ऎऩ्ऩालावदु ऎऩ्ऩिल्: “मऱन्देऩुऩ्ऩै मुऩ्ऩम्” ऎऩ्गिऱबडिये स्वदस्सित्तमाऩ सम्बन्दत्तैयुणर्न्दाल् मुऩ्बु, निऩत्तिरुन्द अर्त्तत्तै मऱन्दाऱ्पोले इरुक्कुम् सम्बन्दत्तिल् उऱैप्पै निऩैत्तु अरुळिच् चॆय्दारामित्तऩै। (ईश्वर कैङ्गर्यत्तैयुम् इऴन्दु) ऎऩ्ऱदु-कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अज्ञानत्ताले वगुत्त शेषियाऩ ईश्वर विषयत्तिल् कैङ्गर्यमागिऱ परमबुरुषार्त्तत्तैयुम् प्राबिक्कप्पॆऱादे – ऎऩ्गै। पुरुषार्त्तत्तिऩुडैय कॆळरवत्तैयुम्, अदुक्किट्टुप् पिऱन्दुवैत्तुक् किट्टप् पॆऱामल् किडन्दबडियैयुम् निऩैत्तु, `इऴन्दु’ ऎऩ्गिऱार्। (इऴन्दोमॆऩ्गिऱ इऴवुमिऩ्ऱिक्के) ऎऩ्ऱदु- स्वस्वरूबबरस्वरुब ज्ञाऩमुम् पुरुषार्त्त ञाऩमुम् इल्लामैयाले। स्वशेषत्वानु रूबमाऩ शेषिविषय कैङ्गर्यरूब पुरुषार्त्तत्तै इऴन्दो मॆऩ्गिऱ अलाब क्लेशदाऩुमिऩ्ऱिक्के ऎऩ्गै। (संसारमागिऱ पॆरुङ्गडलिले विऴुन्दु नोवुबड) ऎऩ्ऱदु –संसार सागरं घोरमनन्तक्लेशभाजनम् (संसार सागरम् कोरम् अनन्दक्लेश पाजनम्) ऎऩ्गिऱबडिये अनन्दक्लेशबाजऩमाय्, ऒरुवरालुम्, स्वयत्नत्ताल् करैगाण अरिदाम्बडियिरुक्किऱ संसारमागिऱ महासमुत्रत्तुक्कुळ्ळे विऴुन्दु ताबत्रयाबिबूदराय्क् कॊण्डु क्लेशप्पड- ऎऩ्गै। इत्ताल्, तङ्गळैयुम् ईश्वरऩैयुम् अऱियामैयालुम्, पुरुषार्त्तत्तै अऱियामैयालुम्, संसार समुत्रत्तुक्कुळ्ळे किडन्दु नोवुबडा निऱ्क। विरोदियाऩ संसारन्दऩ्ऩैयुम् तन्निस्तरणोबायत्तैयुम् अऱियामैयालुम्, ज्ञादव्यमाऩ अर्त्तबञ्जगत्तिलुम् ऒऩ्ऱैयुम् अऱियामऱ् किडन्दार्गळॆऩ्गै। प्राप्यस्य ब्रह्मणो रूपं(प्राप्यस्य प्रह्मणो रूबम्) इत्यादिप्पडिये सगल शास्त्रङ्गळुम् प्रदिबादिप्पदु अर्त्त पञ्जगत्तैयुमिऱे। इव्वर्त्तङ्गळै इवर्गळुक्कु सुक्रहमाग अऱिविक्कैक्काग, सगल शास्त्रसङ्ग्रहमाऩ तिरुमन्द्रत्तै सर्वेश्वरऩ् वॆळियिट्ट प्रगारत्तैच् चॊल्लुगिऱदु मेल्, (सर्वेश्वरऩ् तऩ् क्रुबैयाले) ऎऩ्ऱदु – ईशेशितव्य संबन्धादनिदं प्रथमादपि (ईशेशिदव्यसम्बन्दात् अनिदम् प्रदमादबि) ऎऩ्गिऱबडिये अनादियाग सर्वरोडुमुण्डाऩ ईशेशिदव्य सम्बन्दत्तैयुडैयऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩ्।

एवं संसृतिचक्रस्थे भ्राम्यमाणो स्वकर्मभि:

जीवे दु:खाकुले विष्णो: कृपा काप्युपजायते

(एवम् संस्रुदिसक्रस्ते प्राम्यमाणो स्वगर्मबि:। जीवे तु:कागुले विष्णो: क्रुबा काप्युबजायदे ॥) ऎऩ्गिऱबडिये इवर्गळ् पडुगिऱ तुक्कदर्शनमात्रत्तालुण्डाऩ तऩ्ऩुडैय निर्हेदुग क्रुबैयाले- ऎऩ्गै। (इवर्गळ् तऩ्ऩैयऱिन्दु करैमरंसेरुम्बडि) ऎऩ्ऱदु – इप्पडि संसार सागरत्तिले किडन्दु नोवुबडुगिऱ इवर्गळ् त्वामेव शरणम् प्राप्य निस्तरन्ति मनीषिण: (त्वामेव शरणम् प्राप्य निस्तरन्दि मनीषिण:) ऎऩ्ऱुम्,

संसारार्णव मग्नानां विषयाक्रान्तचेतसां ।

विष्णुपोतं विना नान्यत् किञ्चिदस्ति परायणम् ॥

(संसारार्णवमक्नानाम् विषयाक्रान्दसेदसाम्। विष्णु पोदम् विना नान्यत् किञ्जिदस्ति परायणम्॥) ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये, संसार निस्तरणोबायबूदऩाऩ तऩ्ऩैयऱिन्दु संसार सागरत्तैक् कडन्दु अक्करैप्पडुम्बडि- ऎऩ्गै। (ताऩे शिष्यऩुमाय् आसार्यऩुमाय् निऩ्ऱु) ऎऩ्ऱदु – “नरनारणऩायुलगत्तऱनूल् सिङ्गामै विरित्तवऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये नरनारायणरुबेण अवदरित्तु नरऩाऩ ताऩ् शिष्यऩुमाय्। नारायणाऩ ताऩ् आसार्यऩुमाय् निऩ्ऱु – ऎऩ्गै। (तिरुमन्द्रत्तै वॆळियिट्टरुळिऩाऩ्) ऎऩ्ऱदु – सगल शास्त्रसङ्ग्रहमाय्, अन्द शास्त्र तात्पर्यमाऩ अर्त्तबञ्जगत्तैयुम् सुस्पष्टमाग प्रदिबादियानिऱ्कुम् तिरुमन्द्रत्तै प्रगाशिप्पित्तरुळिऩाऩ्- ऎऩ्गै। अरुळिच्चॆय्दाऩॆऩ्ऩादे वॆळियिट्टरुळिऩाऩॆऩ्ऱदु, इप्पोदुदाऩ् ऒऩ्ऱै निर्मित्तुच् चॊऩ्ऩाऩल्लऩ्। अनादियाऩत्तै प्रगाशिप्पित्ताऩित्तऩै ऎऩ्ऩुमिडमुम्, अदि कुह्यमायुळ्ळत्तै इवर्गळ् तुर्क्कदि कण्डु सहिक्क माट्टामैयाले प्रगाशिप्पित्ताऩॆऩ्ऩुमिडमुम् तोऱ्ऱुगैक्काग।

**अव: **आऩाल्, आसार्यऩाय् निऩ्ऱु वॆळियिट्टरुळिविड अमैयादो? शिष्यऩाय् निऩ्ऱदु ऎदुक्काग? ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार्- `शिष्यऩाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ६। शिष्यऩाय् निऩ्ऱदु, शिष्यऩिरुक्कुमिरुप्पु नाट्टारऱियामैयाले अत्तै अऱिविक्कैक्काग।

व्या: अदावदु आसार्यऩाय् निऩ्ऱु वॆळियिट्टरुळिऩ अळवऩ्ऱिक्के ताऩे शिष्यऩुमाय्क्कॊण्डु निऩ्ऱदु,

आस्तिको धर्मशीलश्च शीलवान् वैष्णव: शुचि:।

गम्भीरश्चतुरो धीर: शिष्य इत्यभिधीयते ॥

(आस्तिगो तर्म शीलश्स शीलवान् वैष्णवश्शुसि:। कम्बीरश्सदुरो तीरश् शिष्य इत्यबिदीयदे॥),

शरीरं वसु विज्ञानं वास: कर्म गुणानसून् ।

गुर्वर्थं धारयेद्यस्तु स शिष्यो नेतर: स्मृत:॥

(शरीरम् वसुविज्ञानम् वास: कर्म कुणानसुन्। कुर्वर्त्तम् तारयेत्यस्तु स शिष्यो नेदर: स्म्रुद:॥),

सद्बुद्धि: साधुसेवि समुचितचरितस्तत्व बोधाभिलाषी

शुश्रूषुस्त्यक्तमान: प्रणिपतनपर: प्रश्नकाल प्रतीक्ष:।

शान्तो दान्तोऽनसूयु: शरणमुपगत:

शास्त्रविश्वास शाली शिष्य: प्राप्त:

परीक्षाम् कृतविदभिमतस्तत्वत: शिक्षणीय:

(सत्पुत्तिस् सादुसेवी समुसिदसरिदस्तत्वबोदाबिलाषी

शुश्रुषूस्त्यक्तमान: प्रणिबदनबर: प्रश्नगालप्रदीक्ष:।

शान्दो तान्दोनसुयुच्शरणमुबगदश्शास्त्र विश्वासशाली शिष्य: प्राप्त: परीक्षाम् क्रुदविदबिमदस् तत्वदश्शिक्षणीय॥)

इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिगळुम्, सात्यान्दर निव्रुत्तियुम्, पलसादन शुच्रुषैयुम्, आर्त्तियुम्, आदरमुम्, अनसुयैयुम् उडैयऩायिरुक्कैयुमागिऱ शिष्यलक्षणम् लोगत्तिलुळ्ळार् अऱियामैयाले, अत्तै स्वानुष्टानत्ताले अऱिविक्कैक्काग – ऎऩ्गै। उबदेशत्ताले अऱिविक्कुमळविल्, स्वोत्कर्षम् तेडिक्कॊळ्ळ वन्दाऩित्तऩैयॆऩ्ऱु निऩैक्कवुङ्गूडुम्; अनुष्टानत्ताले अऱिविक्कुमळविल्, नमक्कुम् इदु वेणुमॆऩ्ऱु विश्वसित्तुप् परिक्रहिक्कैक्कु उडलायिरुक्कुमिऱे।


**अव: **इप्पडि शिष्यऩाय् निऩ्ऱु इम्मन्द्रसिक्षै पण्णि इव्वऴियाले ज्ञानम् पिऱक्कवेणुमो? ‘ञाऩक्कलैगळ्’ ऎऩ्गिऱबडिये सगल शास्त्रङ्गळुम् ज्ञानसादनमायऩ्ऱो इरुप्पदु: अवऱ्ऱै अप्यसित्तु अव्वऴियाले ज्ञानम् पिऱन्दालो? ऎऩ्ऩ, शास्त्रजन्यज्ञानत्तुक्कुम्, इम्मन्द्र जन्यज्ञानत्तुक्कुम् उण्डाऩ विशेषत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच् चॆय्गिऱार् `सगल शास्त्रङ्गळालुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू: ७। सगल शास्त्रङ्गळालुम् पिऱक्कुम् ज्ञानम् स्वयमार्जिदम् पोले, तिरुमन्दिरत्ताल् पिऱक्कुम् ज्ञानम् पैत्रुगदनम् पोले।


व्या: अदावदु – तत्वज्ञान जनगङ्गळाऩ श्रुदि स्म्रुत्यादि, सगलशास्त्रङ्गळालुम् सेदनरुक्कुप् पिऱक्कुम् ज्ञानम् स्वयम् आर्जिद तनम् पोले अत्यायासलप्यमायिरुक्कुम्। आसार्योबदेशमडियागत् तिरुमन्द्रत्ताल् पिऱक्कुम् ज्ञाऩम् पैत्रुगदनम्बोले अनायासलप्यमायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

शास्त्रज्ञानम् बहुक्लेशम् बुद्धेश्चलन कारणम् ।

उपदेशात् हरिं बुद्ध्वा विरमेत्सर्वकर्मसु ॥

(शास्त्र ज्ञानम् पहूक्लेशम् पुत्तेश्सलनगारणम्।

उबदेशात् हरिम् पुत्त्वा विरमेत् सर्व कर्मसु॥) ऎऩ्ऩक्कडवदिऱे। इत्ताल्, ‘शास्त्रङ्गळिऱ्काट्टिल् तत्सङ्ग्रहमाऩ तिरुमन्द्रत्तुक्कु उण्डाऩ वैबवम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।


**अव: **आऩाल् शास्त्रङ्गळॊऴिन्दागिऱदु: पगवन् मन्द्रन्दाऩ् इदॊऩ्ऱुमऩ्ऱे, पिऩ्ऩैयुम् पलविल्लैयो? ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिले। मन्द्रान्दरङ्गळिऱ्काट्टिल् इदुक्कु उण्डाऩ वैबवत्तै अरुळिच्चॆय्वदागत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि, `पगवन् मन्द्रङ्गळ् ताऩ् अनेगङ्गळ्’ ऎऩ्गिऱार्।


मू: ८। पगवन् मन्द्रङ्गळ् ताऩ् अनेगङ्गळ्।


व्या: आस्तां ते गुणराशिवद्गुण परिवाहात्मनां जन्मनां सङ्ख्या (आस्ताम् ते कुणराशिवत्कुणबरीवाहात्मनाम् जन्मनाम् सङ्ग्या), बहवो नृप कल्याणगुणा: पुत्रस्य सन्तिते (पहवो न्रुब कल्याण कुणा: पुत्रस्य सन्दि ते), तवानन्त गुणस्यापि षडेव प्रथमे गुणा:(तवानन्दगुणस्याबि षडेव प्रदमे कुणा:), बहूनि मे व्यतीतानि जन्मानि तव चोर्जुन (पहूनिमे व्यदीदानि जन्मानि तवसार्जुन) – ऎऩ्ऱुम्, “ऎण्णिल् तॊल्बुगऴ्” – ऎऩ्ऱुम्, “ऎन्निऩ्ऱ योऩियुमाय् पिऱन्दाय्” – ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये पगवत् कुणङ्गळुम्, कुणबरीवाहरूबङ्गळाऩ अवदारङ्गळुम् असङ्ग्यादमायिरुक्कुमाबोले। अवऱ्ऱै अऩुबन्दित्तिरुक्कुम् मन्द्र विसेषङ्गळुम्, अनन्ता वै भगवन्मन्त्रा: (अनन्दा वै पगवन्मन्द्रा:) ऎऩ्गिऱबडिये अनेगङ्गळायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

**अव: **`अवैयॆल्लान्दाऩ् एगवर्क्कमो?’ ऎऩ्ऩ। `अवैदाऩ् व्याबगङ्गळॆऩ्ऱुम् अव्याबगङ्गळॆऩ्ऱुम् इरण्डु वर्क्कम्’ ऎऩ्गिऱार्।


मू: ९। अवैदाऩ्, व्याबगङ्गळॆऩ्ऱुम् अव्याबगङ्गळॆऩ्ऱुम् इरण्डु वर्क्कम्।

व्या: अदावदु- सर्वव्याबगमाऩ पगवत्स्वरूबत्तै प्रदिबादिक्कैयाले व्याबगङ्गळॆऩ्ऱुम्, पगवदवदारगुण सेष्टिदङ्गळिल् ओरॊऩ्ऱै प्रदिबादिक्कैयाले अव्याबगङ्गळॆऩ्ऱुम् उबयवर्क्कमायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।


**अव: **`वर्क्कत्वयमुम् तऩ्ऩिलॊक्कुमो?’ ऎऩ्ऩ, `अव्याबगङ्गळिल् व्याबगङ्गळ् मूऩ्ऱुम् श्रेष्टङ्गळ्’ ऎऩ्गिऱार्।


मू:१०। अव्याबगङ्गळिल् व्याबगङ्गळ् मूऩ्ऱुम् श्रेष्टङ्गळ्।


व्या: अदावदु, अव्याबगङ्गळाय् इरुन्दुळ्ळ सगल मन्द्रङ्गळिलुम् – नारायणाय विद्महे वासुदेवाय धीमहि तन्नो विष्णु: प्रचोदयात् (नारायणाय वित्महे वासुदेवाय तीमहि, तन्नो विष्णु: प्रसोदयात्) ऎऩ्ऱु विष्णु कायत्रियिल् ओदप्पडुगिऱ व्याबग मन्दिरङ्गळ् मुऩ्ऱुम् श्रेष्टङ्गळायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।

इन्द विष्णु कायत्रियिले नारायण वासुदेव विष्णु शप्तङ्गळ् अन्द मन्द्रत्रयत्तुक्कुम् प्रदानबूद नामत्रयङ्गळागैयाले, सादारण प्रणव नमस्सुक्कळोडेगूडिऩ मन्द्रत्रयत्तुक्कुम् उबलक्षणमागक् कडवदु।


अव: `इन्द व्याबगमन्द्रत्रयमुम् तऩ्ऩिलॊक्कुमो’ ऎऩ्ऩ, `इवै मूऩ्ऱिलुम् वैत्तुक्कॊण्डु पॆरिय तिरुमन्द्रम् प्रदानम्’ ऎऩ्गिऱार्।

मू**:११। इवै मूऩ्ऱिलुम् वैत्तुक्कॊण्डु पॆरिय तिरुमन्द्रम् प्रदानम्**।


व्या: अदावदु अव्याबगङ्गळिऱ्काट्टिल् श्रेष्टमायिरुन्दुळ्ळ इन्द व्याबग मन्द्रङ्गळ् मूऩ्ऱिलुम् वैत्तुक्कॊण्डु। नारायणाय विद्महे (नारायणाय वित्महे) ऎऩ्ऱु प्रदमोबात्तमागैयालुम्, अर्त्त पूर्त्यादिगळालुम्, नास्ति चाष्टाक्षरात्पर: (नास्ति साष्टाक्षरात्पर:), न मन्त्रोष्टाक्षरात्पर: (न मन्द्रोरात् पर:) ऎऩ्ऩुम्बडियाऩ पॆरुमैयैयुडैय तिरुमन्द्रम् प्रदानमायिरुक्कुम् – ऎऩ्गै।


अव: मऱ्ऱै व्याबगत्वयत्तुक्कुम् ताऴ्वु ऎदु? ऎऩ्ऩ। `मऱ्ऱवैयिरण्डुक्कुम् अशिष्टबरिक्रहमुम् अबूर्त्तियुम् उण्डु’ ऎऩ्गिऱार्।


मू: १२। मऱ्ऱैयवै इरण्डुक्कुम् अशिष्टबरिक्रहमुम् अबूर्त्तियुम् उण्डु।


व्या: अदावदु- वासुदेवविष्णुशप्तङ्गळाऩ मऱ्ऱै व्याबगमन्द्रङ्गळिरण्डुक्कुम्। नारायण शप्तम् पोले स्वरूबरूबगुणादिगळैयॆल्लाम् प्रदिबादियादे, स्वरुबमात्रत्तै प्रदिबादिक्कैयाले, निर्विशेषसिन्मात्रवस्तुवादिगळाऩ कुत्रुष्टिगळ् मिगवुम् आदरित्तुप् पोरुगैयागिऱ अशिष्टबरिक्रहमुम्, व्याप्यात्याहारादिसाबेक्षदैयागिऱ अबूर्त्तियुम् उण्डु- ऎऩ्गै। “षडक्षरि-व्याप्य पदार्त्तङ्गळैयुम्, व्याबन प्रगारत्तैयुम्, व्याप्तिबलत्तैयुम् व्याबगऩुडैय कुणङ्गळैयुम् सॊल्लादे। व्याप्तिमात्र प्रगाशगमागैयाले अबूर्णम्। व्याबन प्रगारत्तैच् चॊल्ला निऱ्कच् चॆय्देयुम्। व्याप्य पदार्त्तङ्गळुक्कु वासगशप्तम् इल्लामैयालुम् सर्वं वसति (सर्वम् वसदि) ऎऩ्ऱु अर्त्तबलत्ताले सर्वसप्तम् पुगुन्दालुम्, अदिल् कुणम् अन्वयियामैयालुम्। इऩि, कुणसित्तिक्काग पगवच्चप्तत्तैक् कूट्टिक् कॊळ्ळ वेण्डुगैयालुम्, व्याप्तिबलत्तैच् चॊल्लामैयालुम्, तिरुत्वादशाक्षरियुम् अबूर्णम्। इम्मन्द्रम् अवै पोलऩ्ऱियिले, व्याप्यबदार्त्तङ्गळोडु, व्याबनप्रगारत्तोडु, व्याप्ति पलत्तोडु, व्याबगऩुडैय कुणङ्गळोडु वासियऱ शाप्तमागक् काट्टुगैयाले, अवऱ्ऱिऱ्काट्टिल् इदुक्कु अर्त्तबौष्कल्यनिबन्दनमाऩ आदिक्यम् उण्डु” [परन्द रहस्यम्] ऎऩ्ऱु मऱ्ऱै व्याबगमन्द्रङ्गळिरण्डिऩुडैय अबूर्त्तियैयुम् तिरुमन्द्रत्तिऩुडैय अर्त्तबूर्त्तियैयुम् सुस्पष्टमाग आच्चाऩ्बिळ्ळै अरुळिच्चॆय्दारिऱे।


अव: ‘इदु तऩक्कु शिष्टबरिक्रहम् उण्डो?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् `इत्तै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू:१३। इत्तै वेदङ्गळुम्, रुषिगळुम्, आऴ्वार्गळुम्, आसार्यर्गळुम् विरुम्बिऩार्गळ्।


व्या: अदावदु, विष्णुगायत्रियिले व्याबगमन्द्रत्रयत्तैयुञ् जॊल्लुगिऱवळविल्, प्रदमत्तिले नारायणशप्तत्तै प्रादान्येन प्रदिबादिक्कैयालुम्, विश्वं नारायणं (विश्वम् नारायणम्) ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

नारायण परं ब्रह्म तत्वं नारायण: पर:

नारायणपरो ज्योतिरात्मा नारायण: पर:

यच्च किम्चिज्जगत्यस्मिन् दृश्यते श्रूयतेपि वा

अन्तर्बहिश्च तत्सर्वं व्याप्य नारायण: स्थित:

(नारायणबरम् प्रह्म तत्त्वम् नारायण: पर:। नारायणबरो ज्योदिरात्मा नारायण: पर:। यच्च किञ्जिज्जगत्यस्मिन्द्रुश्यदे श्रूयदेबि वा। अन्दर्बहिश्स तत्सर्वम् व्याप्य नारायणस् स्तिद:॥) ऎऩ्ऱु सगल वेदान्दसारबूदमाऩ नारायणानुवागत्तिलुम्।

एको हवै नारायण आसीन्नब्रह्म नेशानो नेमे ध्यावापृथिवी

(एगो हवै नारायण आसीन्नप्रह्मा नेशानो नेमे त्यावाप्रुदिवी) ऎऩ्ऱु महोबनिषत्तिलुम्,

चक्षुश्च द्रष्टव्यञ्च नारायण: श्रोत्रञ्च श्रोतव्यञ्च नारायण:

(सक्षुश्स त्रष्टव्यञ्ज नारायण:। श्रोत्रञ्ज श्रोदव्यञ्ज नारायण:।) ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि, दिशश्च प्रदिशश्च नारायण: (तिशश्स प्रदिशश्स नारायण:) ऎऩ्ऱु मुडिवाग नडुवु अडैय सुबालोबनिषत्तिलुम्, यस्यात्मा शरीरं यस्य पृथिवी शरीरं (यस्यात्मा शरीरम् यस्य प्रुदिवी शरीरम्) ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि, यस्य मृत्यु: शरीरं (यस्य म्रुत्यु: शरीरम्) ऎऩ्गिऱदु ईऱाग नडुवुळ्ळबर्यायङ्गळ्दोऱुम्

एष सर्वभूतान्तरात्मा अपहतपाप्मा दिव्यो देव एको नारायण:

(एष सर्वबूदान्दरात्मा अबहदबाप्मा तिव्यो तेव एगो नारायण:) ऎऩ्ऱु अन्दर्यामि प्राह्मणत्तिलुम् वासुदेव विष्णुशप्तङ्गळै अनादरित्तु, नारायण शप्तत्तैयिट्टु, पगवत्स्वरूबादिगळै निर्त्तेशिक्कैयालुम्, अबौरुषेयमाय्, नित्यनिर्त्तोषमाय्। स्वद: प्रमाणङ्गळाऩ वेदङ्गळुम् विरुम्बिऱ्ऱिऩ।

यथा सर्वेषु देवेषु नास्ति नारायणात्पर:

तथा सर्वेषु मन्त्रेषु नास्ति चाष्टाक्षरात्पर:

(यदा सर्वेषू तेवेषू नास्ति नारायणात्पर:। तदा सर्वेषू मन्द्रेषू नास्ति साष्टाक्षरात्पर:॥),

भूत्वोर्ध्वबाहुरद्यात्र सत्यपूर्वं ब्रवीमि व:।

हे पुत्रशिष्या: शृणुत न मन्त्रोष्टाक्षरात्पर:॥

(पूत्वोर्त्वबाहूरत्यात्र सत्यबूर्वम् प्रवीमिव:। हे पुत्रशिष्या: श्रुणुद न मन्द्रोष्टाक्षरात्पर:॥),

सर्व वेदान्त सारार्थ: संसारार्णव तारक:

गतिरष्टाक्षरो नृणाम् अपुनर्भव काङ्क्षिणाम्

(सर्ववेदान्द सारार्त्तस्संसारार्णवदारग:। कदिरष्टाक्षरो न्रुणाम् अबुनर्प्पव काङ्ग्षिणाम्॥),

आर्ता विषण्णा: शितिलाश्च भीता: घोरेषु च व्याधिषु वर्तमाना:

सङ्कीर्त्य नारायण शब्दमात्रं विमुक्तदु:खा: सुखिनो भवन्ति

(आर्त्ता विषण्णा: शिदिलाश्स पीदा: कोरेषू स व्यादिषू वर्त्तमाना:। सङ्गीर्त्य नारायण शप्तमात्रम् विमुक्त तु:कास्सुगिनो पवन्दि॥),

नारायणेति शब्दोऽस्ति वागस्ति वशवर्तिनी

तथापि नरके घोरे पतन्तीति किमद्भुतम्

(नारायणेदि शप्तोस्ति वागस्ति वशवर्त्तिनी। तदाबि नरगे कोरे पदन्दीदि किमत्पुदम्॥),

किं तत्र बहुभिर्मन्त्रै: किं तत्र बहुभिर्व्रतै:।

नमो नारायणायेति मन्त्र: सर्वार्थसाधक:॥

(किम् तत्र पहूबिर् मन्द्रै: किम् तत्र पहूबिर्व्रदै:। नमो नारायणायेदि मन्द्र: सर्वार्त्त

सादग:॥) इत्यादिगळाले वेदार्त्तोबप्रुम्हणङ्गळायिरुक्किऱ स्वप्रबन्दङ्गळिले पल विडङ्गळिलुम् इत्तै श्लागित्तुक्कॊण्डु सॊल्लुगैयाले। वेदार्त्त विशदीगरण प्रव्रुत्तराऩ व्यासादि परमरुषिगळुम् विरुम्बिऩार्गळ्। “वण्बुगऴ् नारणऩ्”, “सॆल्व नारणऩ्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि “वाऴ्बुगऴ् नारणऩ्” ऎऩ्ऱु मुडिवाग। आदिमत्यावसानमाग नम्माऴ्वार् अरुळिच्चॆय्गैयालुम्। “नाडुनगरमुम् नऩ्गऱिय नमो नारायणाय” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि “ओवादे नमो नारणावॆऩ्बऩ्” ऎऩ्ऱु पॆरियाऴ्वारुम्, “नात्तऴुम्बॆऴ नारणा” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि “नलन्दिगऴ् नारणऩ्” ऎऩ्ऱु पॆरुमाळुम्, “नाऩ्मुगऩै नारायणऩ् पडैत्ताऩ्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि “ऎट्टॆऴुत्तुमोदुवार्गळ् वल्लर् वाऩमाळवे” ऎऩ्ऱु तिरुमऴिसैप्पिराऩुम्, “नाऩ् कण्डुगॊण्डेऩ् नारायणावॆऩ्ऩुम् नामम्” ऎऩ्ऱु उबक्रमदशैयिले ऒरुगाल् सॊऩ्ऩाऱ्पोले ऒऩ्बदिऩ्गाल् सॊल्लि “नारायणावो! मणिवण्णा! नागणैयाय्! वाराय्” ऎऩ्ऱु तिरुमङ्गैयाऴ्वारुम् उबक्रमत्तोडु उबसम्हारत्तोडु वासियऱ अरुळिच्चॆय्गैयालुम्, “नऩ्मालैगॊण्डु नमो नारणा वॆऩ्ऩुम् सॊऩ्मालै कऱ्ऱेऩ्” ऎऩ्ऱुम्, “नारणावॆऩ्ऱोवादुरैक्कुमुरैयुण्डे” ऎऩ्ऱुम्, “ञाऩच्चुडर् विळक्केऱ्ऱिऩेऩ् नारणऱ्कु”, “नारणऩ् तऩ् नामङ्गळ्”, “पगऱ्कण्डेऩ् नारणऩैक् कण्डेऩ्” ऎऩ्ऱुम्, “नामम् पल सॊल्लि नारायणा” ऎऩ्ऱुम् मुदलाऴ्वार्गळुम् अरुळिच्चॆय्गैयालुम्, “मयर्वऱमदिनलमरुळिऩऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये निर्हेदुग पगवत् कडाक्षत्ताले समदिगद समस्त वस्तु वास्तवराऩ आऴ्वार्गळॆल्लारुम् विरुम्बिऩार्गळ्। इदर मन्द्रङ्गळै अनादरित्तु इत्तैये तन्दामुक्कुत् तञ्जमाग अनुसन्दित्तु, उबदेशवेळैयिलुम् तन्दामैप् पऱ्ऱिऩवर्गळुक्कुम् इत्तैये उज्जीवनहेदुवाग उबदेशित्तुप् पोरुगैयाले, अव्वाऴ्वार्गळैप् पिऩ्सॆऩ्ऱ आसार्यर्गळॆल्लारुम् विरुम्बिऩार्गळॆऩ्गै।

इत्ताल् मन्द्रान्दरङ्गळिऱ् काट्टिल् इम्मन्दिरत्तुक्कुण्डाऩ वैबवञ् जॊल्लिऱ्ऱाय्त्तु।


अव: इऩि वाच्यन्दऩ्ऩिलुम् इदुक्कुण्डाऩ वैबवत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् “वाच्य प्रबावम् पोलऩ्ऱु वासग प्रबावम्” ऎऩ्ऱु।

मू:१४। वाच्य प्रबावम् पोलऩ्ऱु वासग प्रबावम्।


व्या: अदावदु- इदुक्कु वाच्यऩायिरुन्दुळ्ळ ईश्वरऩुडैय पॆरुमै पोलऩ्ऱु तत्वासगमाऩ इदऩ् पॆरुमैयॆऩ्ऱबडि।

अव: अदुदाऩ् एदु ऎऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् `अवऩ् तूरस्तऩाऩालुम् इदु किट्टि निऩ्ऱुदवुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:१५। अवऩ् तूरस्तऩाऩालुम् इदु किट्टि निऩ्ऱु उदवुम्।


व्या: अदावदु इदुक्कु वाच्यऩाऩवऩ् सन्निहिदऩऩ्ऱिक्के तूरस्तऩायिरुन्द कालत्तिलुम् वासगमाऩ इदु आसन्नमाय् निऩ्ऱु तऩ्ऩै वसित्तवर्गळ् अबेक्षिदङ्गळै सादित्तुक्कॊडुक्कुमॆऩ्गै।


अव: `इप्पडि वाच्यऩ् तूरस्तऩायिरुक्क, वासगम् उदविऩ इडम् उण्डो?’ ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘त्रॆळबदिक्कु आबत्तिले पुडैवै सुरन्ददु तिरुनाममिऱे’ ऎऩ्ऱु।

मू:१६। त्रॆळबदिक्कु आबत्तिले पुडैवै सुरन्ददु तिरुनाममिऱे।

व्या: अदावदु- महासदस्सिले तुश्शासऩऩ् वस्त्राबहारम् पण्णुगिऱबोदु। महत्यापदि सम्प्राप्ते स्मर्तव्यो भगवान् हरि: (महत्याबदि सम्ब्राप्ते स्मर्त्तव्यो पगवान् हरि:) ऎऩ्ऱु मुऩ्बे श्रीवसिष्टमहर्षि सॊल्लि वैत्तदै निऩैत्तु,

शङ्ख चक्र गदापाणे द्वारका निलयाच्युत ।

गॊविन्द पुण्डरीकाक्ष रक्ष मां शरणागताम् ॥

(शङ्गसक्रगदा पाणे त्वारगानिलयाच्युद। कोविन्द पुण्डरीगाक्ष रक्ष माम् शरणागदाम्॥) ऎऩ्ऱु शरणम् पुगुन्द त्रॆळबदिक्कु अव्वाबत्तिले गॊविन्देति यदाक्रन्दत्कृष्णा मां दूरवासिनम् (कोविन्देदि यदाक्रन्दत् क्रुष्णामाम् तूरवासिनम्) ऎऩ्गिऱबडिये वाच्यऩाऩ क्रुष्णऩ् तूरस्तऩायिरुक्कच् चॆय्देयुम्, वस्त्रत्तै वर्त्तिप्पित्तुक्कॊडुत्तदु, अव्ववदारत्तुक्कु वासगमाऩ कोविन्दऩॆऩ्गिऱ तिरुनाममिऱेयॆऩ्गै। नारायण शप्तार्त्तत्तिल् एगदेशत्तुक्कु वासगमाऩ ऒरु तिरुनामम् सॆय्दबडि कण्डाल्, इदऩ् प्रबावम् किम्बुनर्न्याय सित्तमिऱेयॆऩ्ऱु करुत्तु।

अव: इऩ्ऩम् ऒरु प्रगारत्ताले इदऩ् वैबवत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् – `सॊल्लुम् क्रमम् ऒऴियच् चॊऩ्ऩालुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू:१७। सॊल्लुम् क्रमम् ऒऴियच् चॊऩ्ऩालुम् तऩ् स्वरुबम् कॆड निल्लादु।

व्या: अदावदु- एदेऩुम् ऒरु मन्द्रमुम् तऩ्ऩैत् तञ्जमाग विश्वसित्तुच् चॊऩ्ऩवर्गळुक्कॊऴियत् तऩ् कार्यम् सॆय्यादेयागिलुम्, इदु अङ्ङऩऩ्ऱिक्के तऩ्ऩैत् तञ्जमाग विश्वसित्तुच् चॊल्लुगैयागिऱ क्रमम् ऒऴिय, साङ्केत्यं पारीहास्यञ्च स्तोभं हेलनमेव वा (साङ्गेत्यम् पारिहास्यञ्ज स्तोबम् हेलनमेव वा) ऎऩ्गिऱबडिये सॊल्लिलुम्, सॊऩ्ऩवर्गळुक्कु रक्षगमागैयागिऱ तऩ् स्वरूबत्तिल् नऴुव निल्लादॆऩ्गै।

अव: इऩि इदऩ् सर्वाबेक्षिदप्रदत्वमागिऱ वैबवत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् इदुदाऩ् ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १८। इदुदाऩ् “कुलन्दरुम्” ऎऩ्गिऱबडिये ऎल्ला अबेक्षिदङ्गळैयुम् कॊडुक्कुम्।

व्या: अदावदु इम्मन्द्रन्दाऩ् “कुलन्दरुम्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि आऴ्वार् अरुळिच्चॆय्दबडिये, अदिगारानुगुणमाऩ अबेक्षिदङ्गळैयॆल्लाम् कॊडुक्कु मॆऩ्गै।

अव: अत्तै विशदीगरिक्किऱार् `ऐश्वर्य’ इत्यादियाले।

मू:१९। जश्वर्य कैवल्य पगवल्लाबङ्गळै आसैप्पट्टवर्गळुक्कु अवऱ्ऱैक् कॊडुक्कुम्।

व्या: अदावदु-

ऐहलौकिकमैश्वर्यम् स्वर्गाद्यं पारलौकिकम् ।

कैवल्यं भगवन्तश्च मन्त्रोयं साधयिष्यति ॥

(ऐहलौगिगमैश्वर्यम् स्वर्क्कात्यम् पारलौगिगम्। कैवल्यम् पगवन्दञ्ज मन्द्रोयम् सादयिष्यदि॥) ऎऩ्गिऱबडिये ऐहिगमायुम् पारलौगिगमायुमिरुक्कुम् ऐश्वर्यत्तैयुम्, आत्मप्राप्ति रूबमाऩ कैवल्यत्तैयुम्, परम पुरुषार्त्तमाऩ पगवल्लाबत्तैयुम् आसैप्पट्ट अदिगारिगळुक्कु जबहोमादिगळाले स्वयम् सादऩमाय् निऩ्ऱु, अव्वोबुरुषार्त्तङ्गळैक् कॊडुक्कु मॆऩ्गै।

अव: इऩि, कर्मायत्युबाय सहगारित्व रूबमाऩ इदऩ् वैबवत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् `कर्मज्ञाऩ’ इत्यादियाले।

मू: २०। कर्मज्ञानबक्तिगळिले इऴिन्दवर्गळुक्कु विरोदियैप् पोक्कि अवऱ्ऱैत् तलैक् कट्टिक्कॊडुक्कुम्।

व्या: अदावदु- कर्मयोगत्तिल् इऴिन्दवर्गळुक्कु जबहोमादिगळाले तऩ्ऩै सहायमागक् कॊळ्ळुमळविल्, कर्मयोगारम्ब विरोदियाऩ पाबत्तैप् पोक्कि, अन्दक् कर्मत्तिऩुडैय अविच्चेदाबादगमाय्क् कॊण्डु अत्तैक् तलैक्कट्टिक् कॊडुक्कुम्। प्रदमत्तिले, ञाऩयोगत्तिले इऴिन्दवर्गळुक्कुत् तऩ्ऩै सहायमागक् कॊळ्ळुमळविल् कर्मसात्यमाऩ ज्ञानारम्बविरोदि पाबनिव्रुत्तियैप् पण्णि अन्द ज्ञाऩत्तुक्कु नाडोऱुम् अदिशयत्तैप् पण्णानिऩ्ऱुगॊण्डु, अत्तैत् तलैक्कट्टिक् कॊडुक्कुम्। पक्तियोगत्तिले इऴिन्दवर्गळुक्कुत् तऩ्ऩै सहायमागक् कॊळ्ळुमळविल्, पक्तियोगारम्ब विरोदियाऩ पाबत्तैप् पोक्कि, पक्ति व्रुत्ति हेदुवाय्क्कॊण्डु अत्तैत् तलैक्कट्टिक्कॊडुक्कुमॆऩ्गै।

अव: इङ्ङऩऩ्ऱिक्के, प्रबन्नर्क्कु इदु सॆय्युम् उबगार वैबवत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् `प्रबत्तियिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२१। प्रबत्तियिले इऴिन्दवर्गळुक्कु स्वरूब ज्ञानत्तैप् पिऱप्पित्तुक् कालक्षेबत्तुक्कुम् पोगत्तुक्कुम् हेदुवायिरुक्कुम्।

व्या: अदावदु- कीऴ्च्चॊऩ्ऩवैबोले तुश्शगमुमाय्, स्वरूब विरुत्तमुमाय् इरुक्कैयऩ्ऱिक्के। सुशगमुमाय्, स्वरूबानुरूबमुमाऩ प्रबत्युबायत्तिले इऴिन्दवर्गळुक्कु, तदनुरूबमाऩ पगवत्पारदन्द्र्य रूब स्वरूब ज्ञाऩत्तै विशदमागप् पिऱप्पित्तु अर्त्तानुसन्दानादिगळाले पोदुबोक्कुगैक्कुम् हेदुवाय्। “ऎऩक्कॆऩ्ऱुन् देऩुम्बालुममुदुमाय तिरुमाल् तिरुनामम्” ऎऩ्गिऱबडिये प्रदिबात्य वस्तुवैप्पोले स्वयम् पोक्यमायिरुक्कैयाले, पोगत्तुक्कुम् हेदुवायिरुक्कुमॆऩ्गै।

अव: इऩि, ज्ञादव्य सगलार्त्त प्रदिबादगत्वमागिऱ इदऩ् वैबवत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्। मऱ्ऱॆल्लाम् `पेसिलुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू: २२। “मऱ्ऱॆल्लाम् पेसिलुम्” ऎऩ्गिऱबडिये अऱिय वेण्डुम् अर्त्तमॆल्लाम् इदुक्कुळ्ळे उण्डु।

व्या: अदावदु- “निऩ् तिरुवॆट्टॆऴुत्तुङ् गऱ्ऱु मऱ्ऱॆल्लाम् पेसिलुम्” ऎऩ्गिऱबडिये, आत्मोज्जीवनत्तुक्कु उडलाग अऱिय वेण्डुम्। अर्त्तविशेषङ्गळॆल्लाम् इम्मन्दिरत्तुक्कुळ्ळे उण्डॆऩ्गै।

अव: `अऱियवेण्डुम् अर्त्तमॆल्लाम् आगिऱदु ऎदु?’ ऎऩ्ऩुम् आगाङ्ग्षैयिले अरुळिच्चॆय्गिऱार्। अदावदु अञ्जर्त्तम् ऎऩ्ऱु।

मू:२३। अदावदु – अञ्जर्त्तम्।

व्या: स्वस्वरूब परस्वरूब पुरुषार्त्तस्वरूब उबायस्वरूब विरोदि स्वरूबङ्गळागिऱ अर्त्तबञ्जगमुम् ऎऩ्ऱबडि।

प्राप्यस्य ब्रह्मणो रूपं प्राप्तुश्च प्रत्यगात्मन:

प्राप्तुपायं फलं प्राप्तेस्तथा प्राप्ति विरोधि च ।

वदन्ति सकला वेदा: सेतिहासपुराणका:

मुनयश्च महात्मानो वेद वेदार्थ वेदिन:॥

(प्राप्यस्य प्रह्मणो रूबम् प्राप्तुश्स प्रत्यगात्मन:।

प्राप्त्युबायम् पलम् प्राप्तेस् तदा प्राप्तिविरोदि स॥

वदन्दि सगला वेदास् सेदिहासबुराणगा:।

मुनयश्स महात्मानो वेदवेदार्त्तवेदिन:॥)

ऎऩ्गिऱबडिये, सगल वेद शास्त्रङ्गळुम् प्रदिबादिप्पदु इव्वर्त्त पञ्जगत्तैयुमागैयाले। तत्सङ्ग्रहमाऩ इम्मन्द्रत्तुक्कुम् प्रदिबात्यम् इदुवेयिऱे। इम्मन्द्रन्दाऩ् प्रणवत्ताले प्रत्यगात्म स्वरूबत्तैयुम्। नमस्साले विरोत्युबाय स्वरूबङ्गळैयुम्, नारायण पदत्ताले परस्वरूबत्तैयुम्, अदिल् सदुर्त्तियाले पलस्वरूबत्तैयुम् प्रदिबादिक्कक् कडवदायिऱे इरुप्पदु।


अव: इम्मन्द्रार्त्त वैबवत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् मेल् पूर्वासार्यर्गळ् ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: २४। पूर्वासार्यर्गळ्, इदिल् अर्त्तम् अऱिवदऱ्कु मुऩ्बु। तङ्गळैप् पिऱन्दार्गळाग निऩैत्तिरार्गळ्; इदिल् अर्त्तज्ञाऩम् पिऱन्द पिऩ्बु, “पिऱन्दबिऩ् मऱन्दिलेऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये इत्तैयॊऴिय वेऱॊऩ्ऱाल् कालक्षेबम् पण्णियऱियार्गळ्।

व्या: – अदावदु- नाद यामुऩ यदिवरादिगळाऩ नम् पूर्वासार्यर्गळ्। “अऩ्ऱु नाऩ् पिऱन्दिलेऩ्” ऎऩ्गिऱबडिये इम्मन्दिरत्तिल् अर्त्तमऱिवदऱ्कु मुऩ्बु तङ्गळैप् पिऱन्दार्गळाग निऩैत्तिरार्गळ्: इदिल् अर्त्तज्ञाऩम् तङ्गळुक्कुण्डाऩ पिऩ्बु, `पिऱन्दबिऩ् मऱन्दिलेऩ्’ ऎऩ्ऱु आऴ्वार् तिव्य सुक्तियिल् सॊल्लुगिऱबडिये इम्मन्द्रार्त्तत्तैयॊऴिय मऱ्ऱॊऩ्ऱाल् कालक्षेबम् पण्णियऱियार्गळॆऩ्गै। वेदशास्त्रङ्गळ् आऴ्वार् अरुळिच्चॆयल्गळ् इवऱ्ऱाल् पोदुबोक्कुम्बोदुम् इम्मन्द्रार्त्तत्तै उट्कॊण्डे अनुसन्दिक्कैयाले (इत्तैयॊऴिय वेऱॊऩ्ऱाल् कालक्षेबम् पण्णियऱियार्गळ्) ऎऩ्ऩत्तट्टिल्लै।

अव: वासगशक्ति सर्वत्तैयुम् सादित्तुक्कॊडुक्कवऱ्ऱायिरुक्क, इदिऩुडैय वाच्यत्तिले इवर्गळूऩ्ऱुगैक्कु हेदुवेदॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्, `वासगत्तिऱ्काट्टिल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: २५। वासगत्तिऱ्काट्टिल् वाच्यत्तिले ऊऩ्ऱुगैक्कडि, ईश्वरऩे उबायोबेयमॆऩ्ऱु निऩैत्तिरुक्कै।

व्या: अदावदु- सर्वबलत्तुक्कुम् स्वयम् सादनमायुम्, सादनान्दरङ्गळुक्कुम् सहगारियाय् निऩ्ऱु तलैक् कट्टिक्कॊडुत्तुम् पोरुगिऱ इदिऩुडैय वासगशक्ति ताऩे अमैन्दिरुक्कच्चॆय्दे, अदिलुङ्गाट्टिल् कीऴ्च् चॊऩ्ऩबडिये, इम्मन्दिरत्तिऩुडैय वाच्यत्तिले पूर्वासार्यर्गळ् ऊऩ्ऱुगैक्कडि, उबेयान्दरबरराय्, इत्तै सादनमागक्कॊण्डु सादित्तल्। उबायान्दरबरराय् इत्तै सहगारियागक्कॊळ्ळुदल् सॆय्युमवर्गळैप् पोलऩ्ऱिक्के, उबायोबेयङ्गळिरण्डुम् ईश्वरऩेयॆऩ्ऱु प्रदिबत्ति पण्णियिरुक्कैयॆऩ्ऱबडि।

आग, “तिरुमन्दिरत्तिऩुडैय सीर्मैक्कुप् पोरुम्बडि” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि, इव्वळवुम् वाय्वन्दबडि अऩुशन्दिक्कवॊण्णादबडियाऩ इदऩुडैय कौरवत्तैयुम्, ईश्वरऩ् ताऩे शिष्यऩुमाय्, आसार्यऩुमाय् निऩ्ऱु वॆळियिट्टरुळुगैयाल् वन्द एऱ्ऱत्तैयुम्, सगल शास्त्रङ्गळिलुम्, सगलमन्द्रङ्गळिलुम्, वाच्यन्दऩ्ऩिलुङ्गाट्टिल् इदुक्कुण्डाऩ पॆरुमैयैयुम्, अक्रममागच् चॊल्लिलुम् तऩ्गार्यम् सॆय्युम् आदिक्यत्तैयुम्, अबेक्षिद सगलबलप्रदत्वरूब माहात्म्यत्तैयुम्, कर्मात्युबाय सहगारित्वरूबमाऩ उत्कर्षत्तैयुम्, ज्ञादव्य सगलार्त्त प्रदिबादगदया वन्द माहात्म्यत्तैयुम्, एदत्प्रदिबात्य अर्त्तगॆळरव विशेषत्तैयुम् अरुळिच् चॆय्गैयाले इम्मन्द्रत्तिऩुडैय वैबवत्तै ऎल्लोरुम् अऱियुम्बडि तर्शिप्पित्तरुळिऩारायिऱ्ऱु।

अव: इऩिमेल्, इम्मन्दिरत्तुक्कु वाक्यार्त्तम् इरण्डुबडियाग अरुळिच्चॆय्गिऱार्, `इदुदऩ्ऩिल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२६। इदुदऩ्ऩिल् सॊल्लुगिऱ अर्त्तम् – स्वरूबमुम् स्वरूबानुरूबमाऩ प्राप्यमुम्, स्वरूबमुम् उबायमुम् पलमुमॆऩ्ऩवुमाम्।

व्या: अदावदु- इम्मन्द्रन्दऩ्ऩिल् सॊल्लुगिऱ अर्त्तम् – इव्वात्माविऩुडैय शेषत्व पारदन्द्यङ्गळागिऱ स्वरूबमुम्, अन्द स्वरूबत्तुक्कु अनुरूबमायिरुन्दुळ्ळ कैङ्गर्यमागिऱ प्राप्यमुम्; अऩ्ऱिक्के, शेषत्वमागिऱ स्वरूबमुम्, अन्द स्वरूबानुरूबमाऩ उबायमुम्, उबायलप्यमाऩ पलमुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लवुमामॆऩ्गै। इदिल् प्रदमयोजनैयिल् प्रणव नमस्सुक्कळाले स्वरूबमुम्, नारायण पदत्ताले प्राप्यमुम् सॊल्लुगिऱदु। अनन्दरयोजनैयिल्, प्रणवत्ताले शेषत्वमुम्, नमस्साले उबायमुम्, नारायण पदत्ताले पलमुम् सॊल्लुगिऱदु।

अव: `पलवेषन्दाऩिरुक्कुम्बडि ऎङ्ङऩे?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्, `पलमिरुक्कुम्बडि’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: २७। पलमिरुक्कुम्बडि प्रमेयशेगरत्तिलुम् अर्च्चिरादिगदियिलुम् सॊऩ्ऩोम्।

व्या: अदावदु- इव्वात्मावुक्कु प्राप्यमाऩ पलन्दाऩ्, अर्च्चिरादिमार्क्कत्ताले परमबदत्तिले पोय् परिबूर्ण पगवदनुबवत्तैप् पण्णि, अव्वनुबवजनिद प्रीदिप्रेरिदऩाय्क्कॊण्डु पण्णुम् अशेष शेष व्रुत्तियागैयाले, अदिरुक्कुम्बडियै सङ्ग्रहेण प्रमेयशेगरमागिऱ प्रबन्दत्तिलुम्, विस्तरेण अर्च्चिरादि कदियागिऱ प्रबन्दत्तिलुम् विशदमागच् चॊऩ्ऩोम्; अवऱ्ऱिले कण्डुगॊळ्वदॆऩ्गै।

अव: इऩि, इम्मन्दिरत्तुक्कु प्रदिबदम् अर्त्तम् अरुळिच् चॆय्वदागत् तिरुवुळ्ळम्बऱ्ऱि, प्रदमम् इदिऩुडैय अक्षरसङ्ग्यैयैयुम्, पदसङ्ग्यैयैयुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्, `इदुदाऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:२८। इदुदाऩ् ऎट्टुत् तिरुवक्षरमाय् मूऩ्ऱु पदमायिरुक्कुम्।

व्या: अदावदु, इम्मन्द्रन्दाऩ्

ओमित्येकाक्षरं नम इति द्वे अक्षरे ।

नारायणायेति पंचाक्षराणि ।

इत्यष्टाक्षरं छन्दसा गायत्री चेति ॥

(ओमित्येगाक्षरम्, नम इदि त्वे अक्षरे, नारायणायेदि पञ्जाक्षराणि, इत्यष्टाक्षरम् सन्दसा कायत्रीसेदि),

ओमित्यग्रे व्याहरेत् नम इति पश्चात् नारायणायेत्युपरिष्टात्

(ओमित्यक्रे व्याहरेत्, नम इदि पश्सात्, नारायणायेत्युबरिष्टात्)

ऎऩ्गिऱबडिये ऎट्टुत्तिरुवक्षरमाय्, मूऩ्ऱु पदमायिरुक्कुमॆऩ्गै।
इदऩुडैय अष्टाक्षरत्वम् सॊल्लुगिऱविडत्तिले,
ओमित्येकाक्षरं (ओमित्येकाक्षरम्)
ऎऩ्ऱु प्रणवत्तै ओर् अक्षरम् आगवुम्,
नम इति द्वे अक्षरे (नम इदि त्वे अक्षरे) ऎऩ्ऱु
नमस्सै इरण्डक्षरमागवुम्,
नारायणायेति पञ्चाक्षराणि (नारायणायेदि पञ्जाक्षराणि) ऎऩ्ऱु नारायण पदत्तै अञ्जक्षरमागवुम् श्रुदि सॊल्लुगैयाले।

समस्तपदम् आऩ नारायण पदत्तिल्
नारबदत्तैप् पिरित्तु षडक्षरम् आक्कि,
प्रणवत्तैय् ऒऴिय अष्टाक्षरत्वम् सॊल्लुम् अवर्गळ्-उडैय पक्षम्
अवैदिकम् आगैयाले
अनादरणीयम् आगक् कडवदु।+++(5)+++

इदिल् पदत्रयमुम् ऎव्वर्त्तत्तैच् चॊल्लुगिऱदु? ऎऩ्ऩुम् आगाङ्ग्षैयिले, `मूऩ्ऱु पदमुम् मूऩ्ऱर्त्तत्तैच् चॊल्लुगिऱदु’ ऎऩ्गिऱार्।

मू: २९। मूऩ्ऱु पदमुम् मूऩ्ऱु अर्त्तत्तैच् चॊल्लुगिऱदु।

अव: अव्वर्त्तङ्गळ् तम्मै विशदमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार्। `अदावदु – शेषत्वमुम्, पारदन्द्र्यमुम्, कैङ्गर्यमुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:३०। अदावदु – शेषत्वमुम्, पारदन्द्र्यमुम्, कैङ्गर्यमुम्।

व्या: `स्वरूबमुम् स्वरूबानुरूबमाऩ प्राप्यमुम्’ ऎऩ्ऱु मुदऱ्सॊऩ्ऩ वाक्यार्त्तम् इत्तै निऩैत्तिऱे।

अव: इप्पदत्रयत्तिलुम् प्रदमबदन्दाऩ् ऎदु? ऎऩ्ऩ, `इदिल् मुदल् पदम् प्रणवम्’ ऎऩ्गिऱार्।

मू:३१। इदिल् मुदऱ्पदम् प्रणवम्।

व्या: ओमित्यग्रे व्याहरेत् (ओमित्यक्रे व्याहरेत्) ऎऩ्ऱिऱे श्रुदि सॊल्लिऱ्ऱु। स्म्रुदियुम्

प्रणवाद्यम् नमोमद्यम् नारायण पदान्तिमं ।

मन्त्रमष्टाक्षरम् विद्यात् सर्वसिद्धिकरं नृणाम् ॥

(प्रणवात्यम् नमोमत्यम् नारायणबदान्दिमम्। मन्द्रमष्टाक्षरम् वित्यात् सर्वसित्तिगरम् न्रुणाम्॥) ऎऩ्ऱदिऱे।

अव: इऩि, प्रणवत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग। इदऩुडैय अक्षरत्रयात्मगदैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, – इदु `अ’ ऎऩ्ऱुम्, `उ’ ऎऩ्ऱुम्, `म’ ऎऩ्ऱुम् मूऩ्ऱु तिरुवक्षरम् ऎऩ्ऱु।

मू: ३२। इदु `अ’ ऎऩ्ऱुम्, `उ’ ऎऩ्ऱुम्, `म’ ऎऩ्ऱुम् मूऩ्ऱु तिरुवक्षरम्।

व्या: इप्रणवन्दाऩ्, असम्हिदागारत्ताले मुऩ्ऱक्षरमाय्, मूऩ्ऱुबदमाय्। मूऩ्ऱर्त्त प्रगाशगमाय्, सम्हिदागारत्ताले एगाक्षरमाय्, एगबदमाय्, एगार्त्तप्रगाशगमायिऱे इरुप्पदु।

अव: इन्द अक्षरत्रयत्तिऩुडैयवुम् उत्पत्तिक्रमत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् `मूऩ्ऱु ताऴियिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ३३। मूऩ्ऱु ताऴियिले तयिरै निऱैत्तुक् कडैन्दु वॆण्णैय् तिरट्टिऩाऱ्पोले मूऩ्ऱु वेदत्तिलुम् मूऩ्ऱु अक्षरत्तैयुम् ऎडुत्तदु।

व्या:

भूरिति ऋग्वेदादजायत । भुव इति यजुर्वेदात् ।

सुवरिति सामवेदात् । तानि शुक्राण्यभ्यतपत्

तेभ्योभितप्तेभ्यस्त्रयो वर्णा अजायन्त। अकार उकार मकार इति।

तानेकधा समभरत्तदेतदोमिति ॥

(पूरिदि रुक्वेदादजायद । पुव इदि यजुर्वेदात् । सुवरिदि सामवेदात् । तानि शुक्राण्यप्यदबत् तेप्यो अबिदप्तेप्यस् त्रयो वर्णा अजायन्द । अगार उगार मगार इदि । तानेगदासमबरत्तदेददोमिदि ॥) ऎऩ्ऱुम्,

अकारन्चाप्युकारञ्च मकारञ्चप्रजापति:।

वॆदत्रयान्निरबृहत् भूर्भुवस्स्वरितीति च ॥

(अगारञ्जाप्युगारञ्ज मगारञ्ज प्रजाबदि:। वेद त्रयान् निरप्रुहत् पूर्बुवस् स्वरिदीदि स॥) ऎऩ्ऱुम् श्रुदि स्म्रुदिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये रुक्यजुस्सामरूबमाऩ वेदत्रयत्तिल् निऩ्ऱुम्, “पू: पुव: सुव:” ऎऩ्गिऱ व्याह्रुदित्रयत्तैयुम् तोऱ्ऱुवित्तु अन्द व्याह्रुदि त्रयत्तैयुम् पॊऩ्ऩोड वैक्कुमाबोले तऩ् सङ्गल्बत्ताले ओड वैत्तु, अवऱ्ऱिल् निऩ्ऱुम् अगार उगार मगारङ्गळागिऱ अक्षरङ्गळ् मूऩ्ऱुम्, अडैवे तोऩ्ऱुम्बडि पण्णि, इप्पडि सर्वेश्वरऩ् समुत्तरित्तबडियैत् तिरुवुळ्ळम् पऱ्ऱि पात्रत्रयगदमाऩ तयिरैत् तऩित्तऩिये कडैन्दु, तत्सारमाऩ वॆण्णॆयै वाङ्गित् तिरट्टिऩाऱ्पोले (मूऩ्ऱु वेदत्तिलुम् मूऩ्ऱक्षरत्तैयुम् ऎडुत्तदु) ऎऩ्गिऱार्।

अव: इत्ताल् पलित्तदै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, `आगैयाल् इदु सगल वेदसारम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:३४। आगैयाल्, इदु सगलवेद सारम्।

व्या: अदावदु- अक्षरत्रयमुम् ओरो वेदत्तिऩुडैय सारमाग समुत्त्रुदमागैयाले इव्वक्षरत्रयात्मगमाऩ प्रणवम् सगलवेद सारम् – ऎऩ्ऱबडि।

आग – “इदु तऩ्ऩिऱ्सॊल्लुगिऱ अर्त्तम्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि इव्वळवुम् – इम्मन्दिरत्तिऩुडैय वाक्यार्त्तत्तैयुम्, अक्षर सङ्ग्यैयैयुम्, पदसङ्ग्यैयैयुम्, पदत्रयमुम् अर्त्तत्रय प्रदिबादगमॆऩ्ऩुमत्तैयुम्, अदिल् प्रदमबदम् इऩ्ऩदॆऩ्ऩुमत्तैयुम्, अदुदाऩ् अक्षरत्रयात्मगमाय् इरुक्कुमॆऩ्ऩुमत्तैयुम्, अव्वक्षरत्रयमुम् वेदत्रयसारमाग उत्पन्नमागैयाले तत् समुदायमाऩ प्रणवम् सगलवेदसारमॆऩ्ऩुमत्तैयुम् अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि, इव्वक्षरत्रयत्तुक्कुम् अडैवे अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदागत् तिरुवुळ्ळम्बऱ्ऱि प्रदमम् अगारार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, `इदिल् अगारम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ३५। इदिल् अगारम्-सगलशप्तत्तुक्कुम् कारणमाय् नारायणबदत्तुक्कु सङ्ग्रहमायिरुक्कैयाले, सगलजगत्तुक्कुम् कारणमाय् सर्वरक्षगऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु, इव्वक्षरत्रयत्तिलुम् वैत्तुक्कॊण्डु प्रदमाक्षरमाऩ अगारम्,

नामरूपञ्च भूतानां कृत्यानाञ्च प्रपन्चनम् ।

वेदशब्देभ्य एवादौ देवादीनां चकार स: ॥

(नामरूबञ्ज पूदानाम् क्रुत्यानाञ्ज प्रबञ्जनम्। वेद शप्तेप्य एवादौ तेवादीनाञ्जगार स:॥) ऎऩ्गिऱबडिये लौगिग सगलशप्तङ्गळुक्कुम् वेदम्गारणमाय्,

प्रणवाद्यास्तथा वेदा: (प्रणवात्यास् तदा वेदा:)

ओङ्कारप्रभवा वेदा: (ओङ्गारप्रबवा वेदा:) इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये अन्द वेदङ्गळुक्कुम् प्रणवम् कारणमाय्, तस्य प्रकृतिलीनस्य(तस्य प्रक्रुदिलीनस्य) ऎऩ्गिऱबडिये अन्द प्रणवन्दऩक्कुत् ताऩ् कारणमायिरुक्कैयालेअकारो वै सर्वा वाक् (अगारो वै सर्वा वाक्), समस्तशब्दमूलत्वादकारस्य स्वभावत: (समस्तशप्तमूलत्वादगारस्य स्वबावद:) ऎऩ्गिऱबडिये सगलशप्तत्तुक्कुङ्गारणमाय् सर्वेश्वरऩ् समस्त वस्तु शरीरदया सर्वरक्षगऩायिरुक्कुम्बडियै प्रदिबादिक्किऱ नारायणबदत्तुक्कु सङ्ग्रहमायिरुक्कैयाले

यतो वा इमानि भूतानि जायन्ते येन जातानि जीवन्ति (यदो वा इमानि पूदानि जायन्दे ये न जादानि जीवन्दि), स एव सृज्य: स च सर्गकर्ता स एव पात्यत्ति च पाल्यते च (स एव स्रुज्यस् स स सर्क्कगर्त्ता स एव पात्यत्ति स पाल्यदे स) इत्यादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये ऎल्ला जगत्तुक्कुम् कारणमाय् ऎल्लार्क्कुम् रक्षगऩायिरुक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै। इत्ताल्, इव्वक्षरत्तिल् प्रक्रुत्यर्त्तमाऩ कारणत्वमुम्, तात्वर्त्तमाऩ रक्षगत्वमुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु। इव्वगारत्तुक्कु नारायण पदसङ्ग्रहदया रक्षगवासित्वम् सॊल्लुम्बोदुम्, तादुसित्तवेषत्तै अवलम्बित्ते सॊल्लवेणुमिऱे।

अव: `रक्षिक्कैयावदुदाऩ् ऎदु’ ऎऩ्ऩुम् आगाङ्ग्षैयिले अरुळिच्चॆय्गिऱार् `रक्षिक्कैयावदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ३६। रक्षिक्कैयावदु- – विरोदियैप् पोक्कुगैयुम् अबेक्षिदत्तैक् कॊडुक्कैयुम्।

व्या: अदावदु, रक्षगत्वन्दाऩ् अनिष्टनिवर्त्तगत्व इष्टप्राबगत्वरूबेण त्वि विदमागैयाले, ईश्वरऩ् सेदनरै रक्षिक्कैयावदु- अवर्गळुक्कु तु:क्कावहमाऩ विरोदियैप् पोक्कुगैयुम् सुगावहमाऩ अबेक्षिदत्तैक् कॊडुक्कैयुम्- ऎऩ्गै।

अव: `इवर्गळुक्कु इवऩ् पोक्कुम् विरोदि ऎदु? कॊडुक्कुम् अबेक्षिदम् ऎदु?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् `इवैयिरण्डुम् सेदनर् निऩ्ऱ निऩ्ऱ अळवुक्कु ईडायिरुक्कुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ३७। इवैयिरण्डुम् सेदनर् निऩ्ऱ निऩ्ऱ अळवुक्कु ईडायिरुक्कुम्।

व्या: – सेदनर् निऩ्ऱ निऩ्ऱ अळवुक्कु ईडायिरुक्कुम् ऎऩ्ऱदु –तत्तददिगारनुगुणमागयिरुक्कुम्- ऎऩ्ऱबडि।

अव: इदु तऩ्ऩै व्यक्तमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् मेल् `संसारिगळुक्कु’ इत्यादि।

मू:३८। संसारिगळुक्कु विरोदि शत्रुबीडादिगळ्, अबेक्षिदम्। अन्नबानादिगळ्, मुमुक्षुक्कळुक्कु विरोदि संसार सम्बन्दम्, अबेक्षिदम् परमबद प्राप्ति, मुक्तर्क्कुम् नित्यर्क्कुम् विरोदि कैङ्गर्य हानि, अबेक्षिदम् कैङ्गर्य व्रुत्ति।

व्या: अदावदु- तेहात्माबिमानादिगळुम् शप्तादि विषयानुबवमुमे यात्रैयायिरुक्कुम् संसारिगळुक्कु निवर्त्यमाऩ विरोदि शत्रुक्कळाल् वरुम् नलिवु तॊडक्कमाऩवै; प्राप्यमाऩ अबेक्षिदम् सोऱु तण्णीर् मुदलाऩवै- ऎऩ्गै। `शत्रुबीडादिगळ्’ ऎऩ्ऱविडत्तिल् `आदि’ शप्तत्ताले आदिव्यादि मुदलाऩवऱ्ऱाल् वरुम् पीडैगळैच् चॊल्लुगिऱदु। `अन्नबानादिगळ्’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् `आदि शप्तत्ताले स्रक्वस्त्र आबरण अङ्गराग अङ्गनालिङ्गनादिगळैच् चॊल्लुगिऱदु’।

`मुमुक्षक्कळुक्कु’ इत्यादि। अदावदु:- संसारत्तिल् अडिक्कॊदित्तुप् परमबदत्तिले पोग आसैप्पडा निऱ्कुम् मुमुक्षुक्कळुक्कु निवर्त्यमाऩ विरोदि पॊय्न्निऩ्ऱ ञाऩमुम् पॊल्लावॊऴुक्कुम् अऴुक्कुडम्बुमाय्क् कॊण्डु इव्विबूदियिलेयिरुक्कैयागिऱ संसार सम्बन्दम्; प्राप्यमाऩ अबेक्षिदम् पगवदनुबवादिगळुक्कु अनुगूलमाऩ परमबदत्तै प्राबिक्कै- ऎऩ्गै।

`मुक्तर्क्कुम्’ इत्यादि। अदावदु- निव्रुत्त संसाररायुम्, अस्प्रुष्ट संसारगन्दरायुम्, पगवदनुबवजनिदप्रीदिगारिद कैङ्गर्यबररायुमिरुक्कुम् मुत्तर्क्कुम् नित्यर्क्कुम् विरोदि, वगुत्त शेषियाऩ सर्वेश्वरऩ् तिरुवडिगळिले स्वरूबानुरूबमागप् पण्णिक्कॊण्डु पोरुम् कैङ्गर्यत्तुक्कु वरुम् विच्चेदम्; अबेक्षिदम् उत्तरोत्तरम् अडिमै सॆय्दु सॆल्लुगैयागिऱ कैङ्गर्य व्रुत्ति- ऎऩ्गै।

आग इप्पडि अदिगारानुगुणम् विरोदियैप्पोक्कि अबेक्षिदत्तैक् कॊडुक्कैयाल् ईश्वरऩे सर्वरक्षगऩॆऩ्ऩुमिडम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

अव: `इप्पडि ईश्रवऩेयो पिऩ्ऩैयॆल्लारैयुम् रक्षिक्किऱवऩ्,लोगत्तिले मादाबित्रु प्रप्रुदि तेवदान्दर पर्यन्दमाग रक्षगराय्प् पोरुगिऱवर्गळ् पलरुमिल्लैयो?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् `ईश्वरऩै ऒऴिन्दवर्गळ् रक्षगरल्लरॆऩ्ऩुमिडम् प्रबन्नबरित्राणत्तिले सॊऩ्ऩोम्’ ऎऩ्ऱु।

मू:३९। `ईश्वरऩैयॊऴिन्दवर्गळ् रक्षगरल्लर्’ ऎऩ्ऩुमिडम् प्रबन्नबरित्राणत्तिले सॊऩ्ऩोम्।

व्या: अदावदु- निरुबादिगबन्दुवाय्, सर्वगालमुम् कैविडादे नोक्किक्कॊण्डु पोरुम् सर्वेश्वरऩैयॊऴिन्द ऒळबादिगबन्दुक्कळाऩ मादाबित्रादिगळुम्, अर्वासीनराऩ तेवदान्दरङ्गळुम् रक्षगरल्लरॆऩ्ऩुमिडम् सहेदुगमाग प्रबन्नबरित्राणमॆऩ्गिऱ प्रबन्दत्तिले सॊऩ्ऩोम्; अदिल् कण्डु कॊळ्वदु- ऎऩ्गै।

अव: अनन्दरम्, अर्त्तबलत्ताले इप्पदत्तिल् अनुसन्दिक्कप्पडुम् श्रिय:पदित्वत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्। `रक्षिक्कुम्बोदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू:४०। रक्षिक्कुम्बोदु पिराट्टि सन्निदि वेण्डुगैयाले, इदिले श्रीसम्बन्दमुम् अऩुसन्देयम्।

व्या: – अदावदु

लक्ष्म्या सह हृषीकेशो देव्या कारुण्य रूपया ।

रक्षकस्सर्व सिद्धान्ते वेदान्तेऽपि च गीयते ॥

(लक्ष्म्या सह ह्रुषीगेशो तेव्या कारुण्यरूबया। रक्षगस्सर्वसित्तान्दे वेदान्देबि स कीयदे॥)

ऎऩ्गिऱबडिये रक्षगऩाऩ ईश्वरऩ् सेदनरै रक्षिक्कुम् तशैयिल् इवर्गळुडैय अबरादङ्गळैक् कण्डादल्, तऩ् स्वादन्दर्यत्तालेयादल् उबेक्षियामऱ्सॆय्गैक्कु उऱुप्पाऩ क्रुबैयै जनिप्पिक्कुम् पुरुषगारबूदैयाऩ पिराट्टिसन्निदि अवश्याबेक्षिदमागैयाले, रक्षगऩाऩ अवऩैच् चॊल्लुगिऱ इव्वगारत्तिले अवऩुडैय लक्ष्मी सम्बन्दमुम् अनुसन्देयम् ऎऩ्गै। `लक्ष्मी’ ऎऩ्ऩादे `श्री’ ऎऩ्ऱदु श्रयत इति श्री: (श्रयद इदि श्री:) ऎऩ्गिऱबडिये अवऩै नित्यसेवै पण्णुगैयाले अवऩोडु इवळुक्कु उण्डाऩ अविनाबावमुम्, श्रीयत इति श्री: (श्रीयद इदि श्री) ऎऩ्गिऱबडिये सेदनरुक्कु इवळ् नित्य सेव्यैयायिरुक्कुमॆऩ्ऩुमदुवुम् तोऱ्ऱुगैक्काग।


अव: इऩ्ऩमुम् इव्वगारत्तिल् ईश्वरऩुडैय लक्ष्मि सम्बन्दम् नियमेन तोऱ्ऱुमॆऩ्ऩुमत्तै आप्तवसनत्ताले तर्शिप्पिक्किऱार् `अत्र’ इत्यादियाल्।

मू:४१। अत्र पगवत्सोनाबदिमिश्रर् वाक्यम् – अवऩ् मार्बुविट्टुप् पिरियिल् इव्वक्षरम् विट्टुप्पिरिवदु।

व्या: अदावदु- इव्विडत्तिले ज्ञानादिगराऩ श्रीसेनाबदिसीयर् अरुळिच्चॆय्युम् वार्त्तै – “अगलगिल्लेऩिऱैयुम् ऎऩ्ऱु अवऩ् तिरुमार्बिले नित्यवासम् पण्णुम् इवळ्, अम्मार्बैविट्टुप् पिरियिलायिऱ्ऱु, अवऩुक्कु प्रदिबादगमाऩ इव्वक्षरत्तैविट्टुप् पिरिवदु” ऎऩ्ऱु – ऎऩ्गै। `ऎऩ्ऱु’ ऎऩ्गिऱ इत्तऩैयुङ्गूट्टादबोदु, कीऴोडु इव्वाक्यम् अन्वयियादु।

इत्ताल्, अवऩ् तिरुमार्बिल् सम्बन्दम् इवळुक्कु नित्यमागैयाले अवऩ् तोऱ्ऱुमिडत्तिले इवळुम् तोऱ्ऱुगै निश्सिदमागैयाल्, अवऩ् तिरुमार्बिल् अन्वयत्तोबादि अवऩुक्कु वासगमाऩ अगारत्तिल् अन्वयमुम् इवळुक्कु नित्यमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

अव: इऩ्ऩमुम् इव्वर्त्तत्तै स्तिरीगरिक्कैक्काग ईश्वर सेदन वासगङ्गळाऩ अगार मगारङ्गळिरण्डिलुम् इवळुक्कु उण्डाऩ अनवरदान्वयत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पर्त्ताविऩुडैय’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ४२। पर्त्ताविऩुडैय पडुक्कैयैयुम् प्रजैयिऩुडैय तॊट्टिलैयुम् विडादेयिरुक्कुम् मादावैप्पोले प्रदम सरमबदङ्गळै विडादेयिरुक्कुम् इरुप्पु।

व्या: अदावदु- शेषबूदैयाऩ तऩ् स्वरूबत्तुक्कुच् चेरुम्बडि अवऩै रसिप्पिक्कैक्काग पर्त्ताविऩुडैय पडुक्कैयैयुम् विडादे, रक्षगैयाऩ तऩ् स्वरूबत्तुक्कुम् पोरुम्बडि तत्रक्षणम् पण्णुगैक्काग प्रजैयिऩुडैय तॊट्टिलैयुम् विडादे इरुक्कुम् मादावाऩवळैप्पोले, इवळुम् पर्त्रुबूदऩाऩ ईश्वरऩुक्कु प्रदिबादगमायिरुन्दुळ्ळ प्रदमबदमाऩ अगारत्तैयुम्, प्रजाबूदराऩ सेदनर्क्कु प्रदिबादगमायिरुन्दुळ्ळ सरमबदमाऩ मगारत्तैयुम् तत्तत् विषयत्तिल् तऩक्कु उण्डाऩ सम्बन्दत्तुक्कु ईडाग रसिप्पिक्कै रक्षिक्कैयागिऱ इवऱ्ऱैप्पऱ्ऱ, विडादेयिरुक्कुमिरुप्पु – ऎऩ्गै।

अव: कीऴ्च्चॊऩ्ऩ त्रुष्टान्दत्तै ऒरुविशेष निष्टमाक्कि अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘श्रीनन्दगोबरैयुम् किरुष्णऩैयुम् विडाद’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ४३। श्रीनन्दगोबरैयुम् किरुष्णऩैयुम् विडाद यसोदैप् पिराट्टियैप्पोले।

व्या: अदावदु- पार्यैयाऩ तऩ् स्वरूबानुगुणमाग रसिप्पिक्कैक्काग पर्त्तावाऩ श्रीनन्दगोबरैयुम् विडादे, मादावाऩ तऩ् स्वरूबानुगुणमाग रक्षिक्कैक्कागप् पुत्रऩाऩ क्रुष्णऩैयुम् विडादे। “अम्बरमे” ऎऩ्गिऱ पाट्टिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये मत्येवर्त्तिक्कुम् यसोदैप्पिराट्टियैप्पोले प्रदम सरमबद वाच्यराऩ ईश्वर सेदनर्गळिरुवरैयुम् विडादे इवळुम् वर्त्तिक्कुम्बडि- ऎऩ्गै।


अव: ईश्वरशेषत्वमात्रमॊऴियप् पिराट्टिक्कुम् शेषमॆऩ्ऩुमिडम् इव्वासगत्तिल् इऩ्ऱिक्केयिरुक्कच्चॆय्देयुम्, इवळुक्कुम् शेषम् ऎऩ्ऱु नाम्गॊळ्ळुगिऱबडि ऎङ्ङऩे?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘ऒरुवऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ४४। ऒरुवऩडिमैगॊळ्ळुम्बोदु क्रुहिणिक्कॆऩ्ऱऩ्ऱे आवणवोलैयॆऴुदुवदु; आगिलुम्, पणिसॆय्वदु क्रुहिणिक्किऱे। अदु पोले नाम् पिराट्टि अडिमैयायिरुक्कुम्बडि।

व्या: – अदावदु, लोगत्तिले ऒरुवऩ् तासदासिगळ् मुदलाऩदोरडिमैयैक् कॊळ्ळुम्बोदु तऩक्कॆऩ्ऱे ऎऴुदिक्कॊळ्ळुमदॊऴिय, तऩ् क्रुहिणिक्कॆऩ्ऱऩ्ऱु विलैयोलै ऎऴुदिक्कॊळ्वदु; आयिरुक्कच्चॆय्देयुम्, अडिमैत् तॊऴिल् सॆय्वदु क्रुहिणिक्किऱे; अदुबोले ईश्वरशेषम् ऎऩ्ऩुम् अळवै इव्वगारम् सॊल्लिऱ्ऱेयागिलुम्, नाम् पिराट्टिक्कु अडिमैयायिरुक्कुम्बडि- ऎऩ्गै।

अव: कीऴ्च्चॊऩ्ऩ हेदुक्कळैयॆल्लाम् अनुवदित्तुक्कॊण्डु ईश्वरऩुक्कुम्, पिराट्टिक्कुम् ऒरुगालुम् प्रुदक् स्तिदियिल्लामैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार्- ‘आगप् पिरित्तु निलैयिल्लै’ – ऎऩ्ऱु।

मू: ४५। आग, पिरित्तु निलैयिल्लै।

अव: इन्द प्रुदक्स्तित्यबावत्तुक्कु इरण्डु त्रुष्टान्द मरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘प्रबैयै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ४६। प्रबैयैयुम्, प्रबावाऩैयुम्, पुष्पत्तैयुम् मणत्तैयुम् पोले।

व्या: अदावदु- प्रबैक्कुम् प्रबावाऩुक्कुम् प्रुदक्स्तिदि इल्लादाप्पोलवुम्, पुष्पत्तुक्कुम् परिमळत्तुक्कुम् प्रुदक्स्तिदि इल्लादाप्पोलेवुम् – ऎऩ्गै। अनन्या राघवेणाहं भास्करेण प्रभा यथा (अनन्या रागवेणाहम् पास्करेण प्रबा यदा), अनन्या हि मया सीता भास्करेण प्रभा यथा (अनन्या हि मयासीदा पास्करेण प्रबायदा) ऎऩ्ऱु प्रबाप्रबावाऩ्गळैप् पोले इरुवरुक्कुम् प्रुदक्स्तिदि इल्लैयॆऩ्ऩुमिडम् इरुवर् वाक्कालुम् सॊल्लप्पट्टदिऱे। प्रसूनं पुष्यन्तीमपि परिमलर्द्धिं जिगदिषु: (प्रसु नम् पुष्यन्दीमबि परिमळर्त्तिम्जिगदिषु:) ऎऩ्गिऱविडत्तिले ईश्वरऩै पुष्पस्तानेयागवुम्, पिराट्टियैप् परिमळस्तानेयागवुम् पट्टररुळिच् चॆय्गैयाले, पुष्प परिमळङ्गळुक्कुप् पोले, इरुवर्क्कुम् प्रुदक्स्तिदि इल्लैयॆऩ्ऩुमिडम् अर्त्तात्सित्तम्।

अव: इन्द प्रुदक्स्तित्यबावत्तै अनुवदित्तुक्कॊण्डु इच्चेर्त्तिये सेदनर्क्कु उत्तेश्यमाय्त् तलैक्कट्टिऩबडियै अरुळिच् चॆय्गिऱार्-“आग, इच्चेर्त्ति उत्तेश्यमाय्विट्टदु” ऎऩ्ऱु।

मू: ४७। आग, इच्चेर्त्ति उत्तेश्यमाय्विट्टदु।

व्या: इच्चेर्त्ति उत्तेश्यम् ऎऩ्गैयाले। इवर्गळैत् तऩित्तऩिये विरुम्बुगै उत्तेश्यम् अऩ्ऱु ऎऩ्ऱबडि। इरुवरैयुम् पिरित्तु विरुम्बिऩाल्, रावण सूर्प्पणगैगळुक्कुप्पोले, अनर्त्तमे पलिक्कुमत्तऩै। इरुवरैयुम् पऱ्ऱिऩालिऱे श्रीवीबीषणाऴ्वाऩैप् पोले वाऴलावदु।

अव: इऩिमेल्, इदिल् विबक्त्यर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग प्रदमम् विबक्तिदऩ्ऩै निर्त्तेसिक्किऱार् ‘इदिले सदुर्त्तियेऱिक् कऴियुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ४८ इदिले, सदुर्त्तियेऱिक्कऴियुम्।

व्या: अदावदु- इव्वगारत्तिले सदुर्त्तियेऱि सुपांसुलुक् (सुबांसुलुक्) इत्यादि सुत्रत्ताले लुप्तमाय्प्पोम् – ऎऩ्गै।

अव: “विबक्त्यन्दरमॆल्लाङ्गिडक्क, इव्वगारत्तिल् सदुर्त्तियेऱिऩबडिदाऩ् ऎङ्ङऩे?’ ऎऩ्गिऱ शङ्गैयै अनुवदिक्किऱार् सदुर्त्तियेऱिऩबडियॆऩ्? ऎऩ्ऩिल्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ४९। सदुर्त्तियेऱिऩबडियॆऩ्? ऎऩ्ऩिल्।

अव: अदुक्कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘नारायणबदत्तुक्कु सङ्ग्रहमायिरुक्कैयाले’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५०। नारायणबदत्तुक्कु सङ्ग्रहमायिरुक्कैयाले।

व्या: अदावदु- इव्वगारम्। सदुर्त्यन्दमाऩ नारायणबदत्तुक्कु सङ्ग्रहमागैयाले, इदिलुम् सदुर्त्ति एऱिऱ्ऱु – ऎऩ्गै। इङ्ङऩ् अऩ्ऱागिल्, इरण्डुक्कुम् सङ्ग्रहविवरणत्वम् सित्तियादिऱे।

अव: ‘इत्ताऱ्सॊल्लुगिऱ अर्त्तम्दाऩ् ऎदु?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इत्ताल् ईश्वरऩुक्कु शेषमॆऩ्गिऱदु’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५१। इत्ताल्, ईश्वरऩुक्कु शेषमॆऩ्गिऱदु।

व्या: – अदावदु इदुदाऩ् तादर्थ्ये चतुर्थी (तादर्त्ये सदुर्त्ती) आगैयाले इच्चदुर्त्तियाल् ईश्वरऩुक्कु शेषमॆऩ्ऩुमिडम् सॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: सर्वं परवशम् दु:खं (सर्वम् परवशम् तुक्कम्), सेवा श्ववृत्ति: (सेवा श्वव्रुत्ति) ऎऩ्गिऱ लौगिग न्यायत्तैक्कॊण्डु शेषत्वत्तै तु:क्करूबमाग निऩैत्तिरुक्कुमवर्गळ् पण्णुम् प्रश्नत्तै अनुवदिक्किऱार् ‘शेषत्वम् तुक्करूबमागवऩ्ऱो नाट्टिल् काण्गिऱदॆऩ्ऩिल्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५२। ‘शेषत्वम् तु:क्करूबमागवऩ्ऱो नाट्टिऱ् काण्गिऱदु’ ऎऩ्ऩिल्।

अव: अदुक्कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अन्द नियममिल्लै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ५३। अन्द नियमम् इल्लै; उगन्दविषयत्तुक्कु शेषमायिरुक्कुम् इरुप्पु सुगमागक् काण्गैयाले।

व्या: अदावदु- नाडुदऩ्ऩिले “पणिमिऩ् तिरुवरुळ्” इत्यादिप्पडिये अबिमद विषयत्तुक्कु शेषमायिरुक्कुमिरुप्पु सुगरूबमागक् काण्गैयाले, शेषत्वमागिल् तुक्करूबमायिरुक्कुमॆऩ्गिऱ नियममिल्लै- ऎऩ्गै।

अव: “अबिमद विषयत्तिल् शेषत्वम् सुगमागिऱदु। अव्विषयत्तिल् कुणमडियाग वन्ददागैयालेयऩ्ऱो” ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अगारत्तिले’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ५४। अगारत्तिले कल्याण कुणङ्गळैच् चॊल्लुगैयाले, इन्द शेषत्वमुम् कुणत्ताले वन्ददु।

व्या: अदावदु- ईश्वरऩुडैय रक्षगत्वप्रदिबादगमाऩ अगारत्तिले अन्द रक्षणोबयोगियाऩ कल्याणगुणङ्गळैच् चॊल्लुगैयाले, ईश्वर विषयमाऩ इन्द शेषत्वमुम् अन्द कुणङ्गळडियाग वन्ददु – ऎऩ्गै। आगैयाल्, इदुवुम् सुगरूबमायिरुक्कक् कुऱैयिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।

अव: ‘आऩाल्, ऒळबादिगमाऩ इदु स्वरूबमऩ्ऱे?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘शेषत्वमे आत्मावुक्कु स्वरूबम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५५। शेषत्वमे आत्मावुक्कु स्वरुबम्।

व्या: अदावदु – उगन्दविषयत्तिल् इदऩ् सुगरूबत्वत्तुक्कु कुणक्रुदत्वत्तै हेदुवागच् चॊल्लुगैयाले अन्द कुणक्रुदत्वम् इङ्गुम् उण्डॆऩ्ऩुमिडत्तुक्कुच्चॊऩ्ऩ इत्तऩैयॊऴिय, अर्त्तस्तिदियै निरुबित्ताल् स्वत्वमात्मनि सञ्जातं स्वामित्वं ब्रह्मणि स्तिथं (स्वत्वमात्मनि सञ्जादम् स्वामित्वम् प्रह्मणि स्तिदम्), आत्मदास्यं हरे: स्वाम्यं स्वभावं च सदा स्मर (आत्मदास्यम् हरेस् स्वाम्यम् स्वबावम् स सदा स्मर),

दासभूता: स्वत: सर्वे ह्यात्मान: परमात्मन: ।

नान्यता लक्षणम् तेषां बन्धे मोक्षे तथैव च॥

(तासबूदास् स्वदस् सर्वे ह्यात्मान: परमात्मन:। नान्यदा लक्षणम् तेषाम् पन्दे मोक्षे तदैव स॥) इत्यादिगळिले इत्तै आत्मावुक्कु स्वाबाविगमागच् चॊल्लुगैयाले, शेषत्वमे आत्मावुक्कु स्वरुबम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘शेषत्वमेयॆऩ्ऱु अवदरिप्पाऩेऩ्? ज्ञानानन्द स्वरूबमाऩ आत्मवस्तुवुक्कु अल्लादबोदुम् स्वरूबम् इल्लैयो? ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् शेषत्वमिल्लादबोदु स्वरूबमिल्लै’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५६। शेषत्वमिल्लादबोदु स्वरूबमिल्लै।

अव: शेषत्वमिल्लादबोदु आत्माबहाररूबमाऩ स्वादन्द्र्यबुत्ति नडक्कैयाले, स्वरूबम् अऴिन्दुविडुम् ऎऩ्ऩुमत्तै तर्शिप्पिक्किऱार् मेलिरण्डु वाक्यत्ताले ‘आत्माबहारमावदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ५७। आत्माबहारमावदु स्वदन्द्रमॆऩ्गिऱ निऩैवु; स्वदन्द्रमाम्बोदु इल्लैयाय्विडुम्।

व्या: अदावदु

योन्यथा संतमात्मानमन्यथा प्रतिपद्यते ।

किं तेन न कृतं चोरेणात्मापहारिणा ॥

(यो अऩ्यदासन्दमात्मानमन्यदा प्रदिबत्यदे। किम् तेन न क्रुदम् पाबम् सोरेणात्माबहरिणा॥)

ऎऩ्ऱु सर्वबाब मूलमागच् चॊऩ्ऩ (आत्माबहारमावदु) तऩ् स्वरुबम् स्वदन्द्रम् ऎऩ्गिऱ प्रदिबत्ति; स्वदन्द्रम् आमळविल् असन्नेव (असन्नेव) ऎऩ्गिऱबडिये स्वरूबम् इल्लैयाय्विडुम् – ऎऩ्गै। आगैयाल् ‘शेषत्वमिल्लादबोदु स्वरूबमिल्लै’ ऎऩ्ऩत्तट्टिल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु।

आग, प्रक्रुत्यर्त्तमाऩ ईश्वरऩुडैय कारणत्वमुम्, तात्वर्त्तमाऩ रक्षगत्वमुम्, अर्त्तबलत्ताल् वन्द श्रीय: पदित्वमुम्, प्रत्ययसित्तमाऩ सेदऩ शेषत्वप्रदिसम्बन्दियाऩ शेषित्वमुम् आगिऱ अगारार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: अनन्दरम् मत्यमाक्षरमाऩ उगारत्तुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग उबक्रमिक्किऱार्, ‘स्ताऩ प्रमाणत्ताले उगारम् अवदारणार्त्तम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५८। स्तानप्रमाणत्ताले उगारम् अवदारणार्त्तम्।

व्या: अदावदु- तदेव भूतं तदु भव्यमा इदं (तदेव पूदम् तदु पव्यमा इदम्) ऎऩ्ऱुम्,

तदेवाग्निस्तद्वायुस्तत् सूर्यस्तदु चन्द्रमा: (तदेवाक्निस्तत्वायुस् तत् सुर्यस्तदु सन्द्रमा:) ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिले एवगारस्तानत्तिले उगारत्तै पिरयोगिक्कक् काण्गैयाले, स्तान प्रमाणत्ताले उगारम् अवदारणत्तै अर्त्तमाग उडैत्तायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

अव: ‘अवदारणत्तुक्कु अर्त्तम् अयोगव्यवच्चेदमादल्, अन्ययोग व्यवच्चेदमादल् आगैयाले, इव्ववदारणत्ताऱ् सॊल्लुगिऱदु एदु?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार्। ‘इत्ताल्, पिऱर्क्कु शेषमऩ्ऱॆऩ्गिऱदु’ ऎऩ्ऱु।

मू: ५९। इत्ताल्, पिऱर्क्कु शेषम् अऩ्ऱु ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु- अवदारण वासगमाऩ इव्वुगारत्ताल् कीऴ् ईश्वर शेषमागच् चॊऩ्ऩ इव्वात्मवस्तु, अन्यर्क्कु शेषमऩ्ऱु ऎऩ्ऩुमिडत्तैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै। सदुर्त्तियाले ईश्वरशेषत्वम् प्रदिबादिदमागच् चॆय्दे, अन्यशेषत्वम् प्रस्तुदमामो? ऎऩ्ऩिल् लोगत्तिले ऒरुवऩुक्कु शेषमाऩ क्रुहक्षेत्र पुत्रदासादिगळ्, वेऱेयुञ्जिलर्क्कु शेषमायिरुक्कक् काण्गैयाले। अप्पडिबट्ट अन्यशेषत्वम् इन्द स्तलत्तिलुम् उण्डो? ऎऩ्ऱु ऒरु शङ्गै उदिक्कुमिऱे; आगैयाले तात्रुशमाऩ अन्यशेषत्वम् इङ्गिल्लै ऎऩ्ऩुमिडत्तै प्रदिबादिक्किऱदु उगारम्।

अव: अङ्ङऩऩ्ऱिक्के, इव्वुगारत्ताले लक्ष्मीशेषत्वम् सॊल्लुगिऱदु ऎऩ्बारुम् उण्डॆऩ्गिऱार्, ‘पॆरियबिराट्टियार्क्कु शेषमॆऩ्गिऱदु ऎऩ्ऱुञ् जॊल्लुवर्गळ्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ६०। पॆरियबिराट्टियार्क्कु शेषमॆऩ्गिऱदु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुवर्गळ्।

व्या:

अकारश्चित्स्वरूपस्य विष्णोर्वाचक इष्यते ।

उकारश्चित्स्वरूपाया: श्रियो वाची तथा विदु:।

मकारस्तु तयोर्दास इति प्रणवलक्षणम् ॥

(अगारश्सित्स्वरूबस्य विष्णोर्वासग इष्यदे। उगारश्सित्स्वरूबाया: श्रियो वासी तदा विदु:॥ मगारस्तु तयोर्दास इदि प्रणवलक्षणम्॥) ऎऩ्ऱुम्,

अकारेणोच्यते विष्णु: सर्वलोकेश्वरो हरि: ।

उद्धृता विष्णुना लक्ष्मीरुकारेणोच्यते सदा ॥

मकारस्तु तयोर्विप्र श्रीनारायणयोस्सदा ।

आत्मन: शेषभूतस्य वाचक: शृति चोदित: ॥

(अगारेणोच्यदे विष्णुस् सर्वलोगेश्वरो हरि:। उत्त्रुदा विष्णुना लक्ष्मीरुगारेणोच्यदे सदा॥ मगारस्तु तयोर्विप्र श्रीनारायणयोस्सदा। आत्मनश्शेषबूदस्य वासग: श्रुदिसोदिद:॥) ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळाले पगवश्सास्त्रत्तिले अगारत्तै पगवत्वासगमागवुम्, उगारत्तै लक्ष्मीवासगमागवुम्, मगारत्तै तदुबयेशेषबूद जीववासगमागवुञ् जॊल्लुगैयाले, उगारत्तै अवदारण वासगमागक् कॊळ्ळादे, लक्ष्मी वासगमागक्कॊण्डु, इव्वुगारत्ताले पॆरियबिराट्टियार्क्कु शेषमॆऩ् किऱदॆऩ्ऱुम् निर्वहिप्पर्गळ् – ऎऩ्गै।


अव: अत्तैप् पऱ्ऱवुम् पूर्वयोजऩैये मुक्यमॆऩ्ऩुमत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘अदिलुम् अन्यशेषत्वम् कऴिगैये प्रदानम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ६१। अदिलुम् अन्यशेषत्वम् कऴिगैये प्रदानम्।

व्या: अदावदु- पॆरियबिराट्टियार्क्कु शेषमागैयागिऱ अदिलुङ्गाट्टिल् कीऴ्च्चॊऩ्ऩ पगवच्चेषत्वत्तुक्कु विरोदियाऩ अन्यशेषत्वम् कऴिगैये प्रदानाबेक्षिदम्- ऎऩ्गै।

अव: अन्यशेषत्वमिप्पडि क्रूरमो? ऎऩ्ऩ, क्रॆळर्यत्तै सत्रुष्टान्दमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘तेवर्गळुक्कु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ६२। तेवर्गळुक्कु शेषमाऩ पुरोडाशत्तै नाय्क्कु इडुमाबोले, ईश्वरशेषमाऩ आत्म वस्तुवै संसारिगळुक्कु शेषमाक्कुगै।

व्या: अदावदु- आरात्यराऩ इन्द्रादि तेवर्गळुक्कु पोक्यदया शेषमागक् कल्बिदमाऩ पुरोडाशत्तै तर्शनस्पर्शनादिगळुक्कु अनर्हमाम्बडि निहीनमायिरुक्किऱ नाय्क्कु इडुमाबोले इरुप्पदॊऩ्ऱु, प्राप्तशेषियाऩ ईश्वरऩुक्कु शेषमाऩ आत्म वस्तुवै सर्वप्रगारत्तालुम् हेयराऩ संसारिगळुक्कु शेषमाक्कुगै- ऎऩ्गै।

अव: ‘इप्पडि क्रूरमाऩ अन्यशेषत्वम् कऴिगैये आत्मावुक्कु प्रदानाबेक्षिदम्’ ऎऩ्ऱु कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अर्त्तत्तै स्तिरीगरिक्किऱार्, पगवच्चेषत्वत्तिलुम् अन्यशेषत्वम् कऴिगैये प्रदानम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ६३। पगवच्शेषत्वत्तिलुम् अन्यशेषत्वम् कऴिगैये प्रदानम्।

व्या: अदावदु- लष्मीशेषत्वत्तिलुङ्गाट्टिल् प्रदानम् ऎऩ्ऱ अळवेयऩ्ऱु। पगवाऩ् तऩक्कु शेषमायिरुक्कुमदिलुङ्गाट्टिल् अन्यविषयत्तिल् शेषत्वम् कऴिगै आत्मावुक्कु प्रदानाबेक्षिदम्- ऎऩ्गै।

अव: इदुक्कु प्रमाणम् काट्टुगिऱार्, “मऱन्दुम् पुऱन्दॊऴा मान्दर् ऎऩ्गैयाले” ऎऩ्ऱु।

मू: ६४। मऱन्दुम् पुऱन्दॊऴा मान्दर् ऎऩ्गैयाले।

व्या: अदावदु- यमगिङ्गरसंवादत्तैत् तिरुमऴिसैप्पिराऩ् अरुळिच्चॆय्द “तिऱम्बेऩ्मिऩ्गण्डीर्” ऎऩ्गिऱ पाट्टिले पागवद लक्षणम् सॊल्लुगिऱवळविल्, ‘तिरुवडि तऩ्ऩामम् मऱन्दुम् पुऱन्दॊऴामान्दर्’ ऎऩ्ऱु स्वामियुडैय तिरुनामत्तै मऱन्दार्गळागिलुम् मऱ्ऱॊरु विषयत्तिल् शेषव्रुत्ति पण्णादवर्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले- ऎऩ्गै।

अव: ईश्वरशेषमाऩ आत्मवस्तुवुक्कु स्वशेषत्व परशेषत्वङ्गळिरण्डुम् अन्यशेषत्वमागैयाले उबयत्तैयुम् इव्वुगारम् कऴिक्किऱदॆऩ्ऱु सॊल्लि निगमिक्किऱार् ‘इत्ताल् तऩक्कुम् पिऱर्क्कुम् उरित्तऩ्ऱॆऩ्गिऱदु’ ऎऩ्ऱु।

मू: ६५। इत्ताल्, तऩक्कुम् पिऱर्क्कुम् उरित्तऩ्ऱु ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु- अन्यशेषत्व निवर्त्तगमाऩ इव्वुगारत्ताले, अन्यरिल् अन्यदमत्वम् अविशिष्टमागैयाले इव्वात्मवस्तु तऩक्कुम् उरित्तऩ्ऱु, तऩ्ऩैयॊऴिन्द संसारिगळुक्कुम् उरित्तऩ्ऱु ऎऩ्ऩुमिडम् सॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: आग, उगारार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु। अनन्दरम्, त्रुदीयाक्षरमाऩ मगारार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘मगारम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ६६। मगारम्, इरुबत्तञ्जाम् अक्षरमाय् ज्ञान वासियुमाय् इरुक्कैयाले, आत्मावैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु-

भूतानि च कवर्गेण चवर्गेणेन्द्रियाणि च ।

टवर्गेण तवर्गेण ज्ञानगन्धादयस्तथा ॥

मन: पकारेणैवोक्तं फकारेण त्वहङ्कृति: ।

बकारेण भकारेण महान् प्रकृतिच्यते ॥

आत्मा तु स मकारेण पञ्चविंश: प्रकीर्तित:॥

(पूदानि स कवर्गेण सवर्गेण इन्द्रियाणि स।

टवर्गेण तवर्गेण ज्ञानगन्दादयस्तदा॥

मन: पगारेणैवोक्तम् पगारेण त्वहङ्ग्रुदि:।

पगारेण पगारेण महान् प्रक्रुदिच्यदे॥

आत्मादु स मगारेण पञ्ज विम्श: प्रगीर्त्तिद:॥)

ऎऩ्ऱबडिये प्रुदिव्यादिप्रक्रुत्यन्दमाऩ इरुबत्तुनालु तत्वत्तुक्कुम् वासगमायिरुन्दुळ्ळ कगारादिबगारन्दमाऩ इरुबत्तुनालु अक्षरमुम् पोलऩ्ऱिक्के मगारम् इरुबत्तञ्जामक्षरमाय्। मन -ज्ञाने (मन- ज्ञाने) ऎऩ्गिऱ तादुविलेयादल्, मनु -अवबोधने (मनु- अवबोदने) ऎऩ्गिऱ तादुविलेयादल् निष्पन्नमागैयाले, ज्ञानवाशियुमायिरुक्कैयाले। पञ्चविंशोयं पुरुष: (पञ्जविम्शोयम् पुरुष:), पञ्चविंश आत्मा भवति (पञ्ज विम्श आत्मा पवदि) ऎऩ्गिऱबडिये पञ्जविम्शगऩाय्, विज्ञानात्मा पुरुष: (विज्ञानात्मा पुरुष:), विज्ञातारमरे केन विजानीयात् (विज्ञादारमरे केन विजानीयात्) ऎऩ्गिऱबडिये ज्ञानस्वरुबऩुमाय् ज्ञानगुणगऩुमायिरुक्किऱ आत्मावैच् चॊल्लुगिऱदु- ऎऩ्गै।

अव: कीऴ्च्चॊऩ्ऩ शेषत्वम् सर्वसादारणमागैयाले त्रिविदात्मवर्क्कत्तैयुम् इदिले सॊल्ल वेण्डुमागैयाले अरुळिच्चॆय्गिऱार्,’ इदुदाऩ् समष्टिवासगम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ६७। इदुदाऩ् समष्टिवासगम्।

व्या: अदावदु- इप्पडि आत्मवासगमाऩ इम्मगारन्दाऩ् आत्मसमष्टिक्कु वासगम्- ऎऩ्गै।

अव: एगवसनम् समष्टि वासगमामो?’ ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिले अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘जात्येगवसनम्’ ऎऩ्ऱु।


मू: ६८। जात्येगवसनम्।

व्या: अदावदु- व्रीहिसमूहत्तैच् चॊल्लुगिऱवऩ् ‘इदु ऒरु नॆल् ऎऩ्ऱाल्’, अन्द एगवसनम् जादिबरमाऩाऱ्पोले, इदुवुम् आत्मजादिबरमाऩ एगवसनम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इम्मगारत्ताल्, आत्माविऩुडैय ऎव्वागारञ् जॊल्लुगिऱदु? ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ६९। इत्ताल्, आत्मा ज्ञादावॆऩ्ऱु तेहत्तिल् व्याव्रुत्ति सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।

व्या: अदावदु – पञ्ज विम्शाक्षरमाय्, ज्ञानवासियुमायिरुन्दुळ्ळ इम्मगारत्ताल्, ‘शेषत्वाश्रयमाऩ आत्मा ज्ञानाश्रयबूदऩाऩवऩ्’ ऎऩ्ऱु असेदमाऩ तेहत्तिऱ्काट्टिल् आत्माविऩ् व्याव्रुत्ति सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु- ऎऩ्गै।

अव: ‘तेवोहम्, मनुष्योहम्, स्तूलोहम्, क्रुशोहम्- ऎऩ्ऱु तेहत्तिले अहम्बुत्ति व्यवहारङ्गळ् नडवानिऱ्क, अहमर्त्तबूदऩाऩ आत्मा, तेहत्तिल् व्याव्रुत्तऩॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिदाऩ् ऎङ्ङऩे? ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘तेहत्तिल् व्याव्रुत्ति तत्वशेगरत्तिले सॊऩ्ऩोम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ७०। तेहत्तिल् व्याव्रुत्ति तत्वशेगरत्तिले सॊऩ्ऩोम्।

व्या: अदावदु- अनेग हेदुक्कळाले तेहत्तिऩुडैय अनात्मत्वत्तै सादियानिऩ्ऱुगॊण्डु, आत्माविऩुडैय तत्व्याव्रुत्तियैत् तत्वशेगरमागिऱ प्रबन्दत्तिले व्यक्तमागच् चॊऩ्ऩोम्। अदिले कण्डु कॊळ्वदु- ऎऩ्गै।

अव: ‘तर्मिस्वरूबगदन पूर्वगमाग तत्तर्ममाऩ शेषत्वत्तैच् चॊल्लुगै प्राप्तमायिरुक्क, इप्रणवन्दऩ्ऩिले प्रदमम् शेषत्वत्तैच् चॊल्लि, पिऩ्ऩै आत्मावैच् चॊल्लुवाऩॆऩ्? ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिले। अप्पडि सॊल्लुगैक्कु हेदुवै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘मणत्तैयुम्’ इत्यादि वाक्यत्रयत्ताले।

मू: ७१। मणत्तैयुम्, ऒळियैयुङ्गॊण्डु, पूवैयुम्, रत्नत्तैयुम् विरुम्बुमाबोले, शेषमॆऩ्ऱु आत्मावै आदरिक्किऱदु अल्लादबोदु “उयिरिऩाऱ्कुऱैविलम्” ऎऩ्गिऱबडिये त्याज्यम्; अदु तोऩ्ऱ शेषत्वत्तैच् चॊल्लिप् पिऩ्ऩै आत्मावैच् चॊल्लुगिऱदु।

व्या: अदावदु- मणत्तुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱु पूवै विरुम्बुमाबोलेयुम्, ऒळिक्कु आश्रयमॆऩ्ऱु रत्नत्तै विरुम्बुमाबोलेयुम्, शेषत्वत्तुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱायिऱ्ऱु आत्मावै आदरिक्किऱदु; शेषत्वाश्रयमल्लादबोदु, “उयिरिऩाऱ् कुऱैविलम्” ऎऩ्ऱु पगवच्चेषत्व रहिदमाऩ आत्मावाल् अबेक्षैयुडैयोमल्लोम् ऎऩ्गिऱबडिये त्याज्यऩाय् विडुमित्तऩै। इप्पडियिरुन्दुळ्ळ शेषत्वत्तिऩ् ऊऱ्ऱन्दोऱ्ऱ, शेषत्वत्तै मुन्दुऱच् चॊल्लि, पिऩ्ऩै आत्मावैच् चॊल्लिऱ्ऱु – ऎऩ्गै।

अव: पदत्रयात्मगमाऩ इप्रणवत्ताऱ् सॊल्लित् तलैक्कट्टिऩ अर्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘आग’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।


मू: ७२। आग, प्रणवत्ताल् “कण्णबुरमॊऩ्ऱुडैयाऩुक्कु अडियेऩ् ऒरुवर्क्कुरियेऩो” ऎऩ्गिऱबडिये जीवबरसम्बन्दञ्जॊल्लिऱ्ऱु।

व्या: अदावदु- कीऴ्च्चॊऩ्ऩ ऎल्लावऱ्ऱालुम्, प्रणवत्ताल् “कण्णबुरमॊऩ्ऱुडैयाऩुक्कु” ऎऩ्ऱु सदुर्त्यन्दमाऩ अगारार्त्तत्तैयुम्, “अडियेऩ्” ऎऩ्ऱु शेषत्वाश्रयवासियाऩ मगारत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, “ऒरुवर्क्कुरियेऩो” ऎऩ्ऱु अन्यशेषत्व निवर्त्तनमाऩ उगारार्त्तत्तैयुम् सॊल्लानिऩ्ऱु कॊण्डु प्रणवार्त्तत्तै अनुसन्दित्त तिरुमङ्गैयाऴ्वार् श्रीसूक्तिप्पडिये, जीवबरर्गळुक्कु उण्डाऩ शेषशेषिबाव सम्बन्दत्तैच् चॊल्लिऱ्ऱु – ऎऩ्गै।

अव: इऩ्ऩमुम् पॊय्गैयारुडैय तिव्यसूक्तियाले ‘शेषत्व प्रदिसम्बन्दि ऒरु मिदुनम्’ ऎऩ्ऩुमिडन्दोऱ्ऱ इन्द जीवबरसम्बन्दत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् “इत्ताल् तामरैयाळ् केळ्वऩ्” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ७३। इत्ताल्, “तामरैयाळ् केळ्वऩॊरुवऩैये नोक्कुमुणर्वु” ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

व्या: अदावदु, इप्रणवत्ताल्, “तामरैयाळ् केळ्वऩ्” ऎऩ्ऱु अगारवाच्यऩाय् शेषत्व प्रदिसम्बन्दियाऩ श्रिय:पदियैयुम्, “ऒरुवऩैये नोक्कुम्” ऎऩ्ऱु सदुर्त्युगारङ्गळाऱ् सॊल्लुगिऱ अनन्यार्हशेषत्व प्रयुक्तमाऩ आत्माविऩुडैय तदेगबरदैयैयुम्, ‘उणर्वु’ ऎऩ्ऱु। अन्द शेषत्व- आश्रयमागमगारत्ताऱ् सॊल्लप्पट्ट ज्ञानैगनिरूबणीयऩाऩ आत्मावैयुम् सॊल्लुगिऱ सूक्तियिऱ्पडिये, जीवबरसम्बन्दम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु – ऎऩ्गै।

अव: अगारत्तिल् प्रत्ययार्त्त प्रदानमाग प्रणवार्त्तत्तै योजित्तार् कीऴ्; अदिल् तात्वर्त्तप्रदानमाग प्रणवत्तुक्कु इऩ्ऩमुम् ऒरु योजऩै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘अगारत्तालुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ७४। अगारत्तालुम्, मगारत्तालुम्, रक्षगऩैयुम्, रक्ष्यत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱु; सदुर्त्तियालुम्, उगारत्तालुम् रक्षणहेदुवाऩ प्राप्तियैयुम्, पलत्तैयुम् सॊल्लिऱ्ऱु।

व्या: अदावदु- अगारत्ताले रक्षगऩाऩ ईश्वरऩैच् चॊल्लिऱ्ऱु; मगारत्ताले तत्रक्ष्यमाऩ आत्मवस्तुवैच् चॊल्लिऱ्ऱु; सदुर्त्तियाले रक्षिक्कैक्कु हेदुवाऩ शेषत्वमागिऱ प्राप्तियैच् चॊल्लिऱ्ऱु; इप्पडि रक्षिक्किऱदऱ्कुप् पलम् – इव्वात्मवस्तु अत्तलैक्कु अनन्यार्हमाग विनियोगप्पडुगैयागैयाले। अनन्यार्हशेषत्व वासियाऩ उगारत्ताले रक्षणबलत्तैच् चॊल्लिऱ्ऱु – ऎऩ्गै।

आग, इम्मन्दिरत्तिऱ् प्रदमबदमाऩ प्रणवार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि, मेलिऱ्पदङ्गळुक्कुम् अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग मन्द्रशेषमुम् इदुक्कु विवरणमायिरुक्कुम्बडियै मुन्दुऱ अरुळिच्चॆय्गिऱार्। (इऩिमेल् प्रणवत्तै विवरिक्किऱदु) ऎऩ्ऱु।

मू: ७५। इऩिमेल् प्रणवत्तै विवरिक्किऱदु।

व्या: “इव्विडत्तिल् विवरणमागिऱदु, प्रस्तुदमाऩ अर्त्तत्तुक्कु उबयुक्तमाऩ अर्त्तत्तैच् चॊल्लिक् कॊण्डु पूर्वोक्तमाऩ अर्त्तत्तै विशदीगरिक्कै” ऎऩ्ऱु तीबप्रगाशत्तिलुम्,

उक्तार्थ विशदी कार युक्तार्थान्तर बोधनम् ।

मतं विवरणं तत्र महितानां मनीषिणाम् ॥

(उक्तार्द विशदी कार युक्तार्दान्दर पोदनम्।

मदम् विवरणम् तत्र महिदानाम् मनीषिणाम्॥)

ऎऩ्ऱु रहस्यत्रयार्त्त विवरणक्रममरुळिच्चॆय्द प्रबन्दत्तिलुम् विवरण लक्षणत्तै जीयररुळिच्चॆय्दारिऱे।

अव: विवरिक्किऱबडिदाऩ् ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘उगारत्तै विवरिक्किऱदु नमस्सु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ७६। उगारत्तै विवरिक्किऱदु नमस्सु; अगारत्तै विवरिक्किऱदु नारायणबदम्; मगारत्तै विवरिक्किऱदु सदुर्त्ति; नारबदमॆऩ्ऱुञ् जॊल्लुवार्गळ्।

व्या: अदावदु- अन्यशेषत्वत्वत्तैक् कऴिक्किऱविडत्तिल् अन्यरिले अन्यदमऩागच् चॊल्लप्पट्ट तऩ्ऩै वॆळियागच् चॊल्लिक् कऴिक्कैयाले। उगारत्तै विवरिक्किऱदु नमस्सु; रक्षगऩाऩ ईश्वरऩुडैय स्वरूबत्तैयुम्, रक्ष्यबूद सेदनासेदनङ्गळैयुम् रक्षणोबयोगियाऩ कुणादिगळैयुम् रक्षण प्रगारत्तैयुम् विशदमागच् चॊल्लुगैयाले, अगारत्तै विवरिक्किऱदु नारायण पदम्; नाकिञ्चित्कुर्वत: शेषत्वम् (नागिञ्जित्कुर्वदश्शेषत्वम्), अकिञ्चित्करस्य शेषत्वानुपपत्ति: (अगिञ्जित्करस्य शेषत्वानुबबत्ति:) ऎऩ्गिऱबडिये किञ्जित्कारमिल्लादबोदु शेषत्वसित्ति इल्लामैयाल् तत्सित्तिक्कु उऱुप्पाऩ किञ्जित्कारत्तै प्रदिबादिक्किऱ सदुर्त्ति, शेषत्वाश्रयमाऩ आत्मवस्तुवैच् चॊल्लुगिऱ मगारत्तै विवरिक्किऱदु। मगार वाच्यऩाऩ आत्माविऩुडैय नित्यत्वम्, एगरूबत्वम्, पहुत्वम् तॊडक्कमाऩवऱ्ऱै प्रदिबादिक्कैयाले मगारत्तै विवरिक्किऱदु नारबदमॆऩ्ऱुञ् जॊल्लुवार्गळ्- ऎऩ्गै।

अव: ‘अक्षरक्रमत्तिले विवरियादे व्युत्क्रम्माग विवरिप्पाऩेऩ्?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘अडैवे’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ७७। अडैवे विवरियादॊऴिगिऱदु- विरोदि पोय् अनुबविक्क वेण्डुगैयाले।

व्या: अदावदु- अक्षरक्रमत्तिले विवरियादॊऴिगिऱदु – अगार विवरणमाऩ नारायणबदत्तिल् पगवदनुबवत्तुक्कु विरोदियाऩ अहङ्गार ममगारादिगळ् नमस्साले कऴियुण्डुबोय्प् पिऩ्ऩै अनुबविक्कवेण्डुगैयाले ऎऩ्गै।

अव: इऩि, मत्यमबदमाऩ नमस्सुक्कु अर्त्तम् अरुळिच्चॆय्वदाग, अदिल् अवान्दरबदबेदत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्, “नमस्सु” “न” ऎऩ्ऱुम्, “म:” ऎऩ्ऱुम् इरण्डु पदम्, ऎऩ्ऱु॥

मू: ७८। नमस्सु- “न” ऎऩ्ऱुम्, “म:” ऎऩ्ऩुम् इरण्डु पदम्।

अव: ‘इव्विरण्डु पदङ्गळुक्कु अर्त्तम् ऎदु?’ ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्गिऱार्, ‘म: ऎऩ्गिऱ इत्ताल्’, ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ७९। ”म:” ऎऩ्गिऱ इत्ताल्, “तऩक्कु उरियऩ् ऎऩ्गिऱदु; ”न” ऎऩ्ऱु अत्तैत् तविर्क्किऱदु।

व्या: – अदावदु “म:” ऎऩ्ऱु षष्ट्यन्दमाऩ इम्मगारत्ताल्, मगारवाच्यऩाऩ आत्मावुक्कुक् कीऴ्च्चॊऩ्ऩ तादर्त्य प्रदिगोडियाऩ स्वार्त्तत्वम् तोऱ्ऱुगैयाले “तऩक्कु उरियऩ्” ऎऩ्ऩुमत्तैच् चॊल्लुगिऱदु; “न” ऎऩ्ऱु निषेदवासियाऩ नञ्ञाले अत्तैक् कऴिक्किऱदु- ऎऩ्गै।

अव: उबयबदत्तालुम् सॊऩ्ऩ अर्त्तत्तैच् चेरप् पिडित्तु अरुळिच्चॆय्गिऱार्, आग “नम:” ऎऩ्गिऱ इत्ताल्, “तऩक्कु उरियऩ् अऩ्ऱॆऩ्गिऱदु ”, ऎऩ्ऱु।

मू: ८०। आग “नम” ऎऩ्गिऱ इत्ताल्, “तऩक्कु उरियऩऩ्ऱु” ऎऩ्गिऱदु।

व्या: पदक्रमत्तिले अर्त्तञ्जॊल्लादे, व्युत्क्रममागच् चॊल्लुगिऱदु निषेत्यत्तैच् चॊल्लि निषेदिक्क वेण्डुगैयाले; क्रमत्तिले सॊल्लुम्बोदु “वीडुमिऩ् मुऱ्ऱवुम्” ऎऩ्ऩुमाबोले, निषेदबूर्वगमाग निषेत्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱु योजिक्कवेणुम्। अदु ताऩुम् परन्दबडियिले इवर् तामे अरुळिच्चॆय्दार्।

अव: ‘तऩक्कुम् पिऱर्क्कुम् उरित्तऩ्ऱु’ ऎऩ्ऱु अन्यशेषत्वत्तै निषेदित्त उगारत्तै विवरिक्किऱदागिल्, पिऱर्क्कु उरित्तऩ्ऱॆऩ्ऱत्तैयुम् विवरियामल्, ‘तऩक्कुरियऩऩ्ऱु’ ऎऩ्ऱ इत्तैये विवरिप्पाऩेऩ्? ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिले अरुळिच् चॆय्गिऱार् – ‘पिऱर्क्कु उरियऩाऩवऩ्ऱु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ८१। पिऱर्क्कु उरियऩाऩ अऩ्ऱु तऩ् वैलक्षण्यत्तैक् काट्टि मीट्कलाम्; तऩक्कॆऩ्ऩुमॆऩ्ऱु योक्यदैयुङ्गूड अऴियुम्।

व्या: अदावदु- अन्यशेषबूदऩाऩ अऩ्ऱु, शेषत्वत्तुक्कु इसैगैयाले, अन्यरिऱ्काट्टिल् तऩक्कुण्डाऩ सर्वगारणत्व सर्वरक्षगत्व सर्वशेषित्वादियाऩ वैलक्षण्यत्तैक् काट्टि, अन्निलैयिल् निऩ्ऱुम् मीट्कलाम्। ‘तऩक्कुरियऩ्’ ऎऩ्ऱु निऱ्कुमऩ्ऱु, त्वं मे (त्वम् मे) ऎऩ्ऱाल्, अहं मे (अहम् मे) ऎऩ्ऩुमदु ऒऴिय शेषत्वत्तुक्कु इसैयामैयाले, मीट्कैक्कु योक्यदैयुङ्गूड इल्लैयाय्विडुम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इन् नमस्साल् सॆय्गिऱ अम्शन्दाऩ् ऎदु?’ ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘इत्ताल् विरोदियैक् कऴिक्किऱदु’ – ऎऩ्ऱु।

मू: ८२। इत्ताल् विरोदियैक् कऴिक्किऱदु।

अव: इदुदाऩ् ऒऩ्ऱो? पलवो? ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘विरोदिदाऩ् मूऩ्ऱु’ – ऎऩ्ऱु।

मू: ८३। विरोदिदाऩ् मूऩ्ऱु।

अव: अम्मूऩ्ऱुन्दाऩ् ऎदु? ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘अदावदु, स्वरूब विरोदियुम्, उबाय विरोदियुम्, प्राप्य विरोदियुम्’ – ऎऩ्ऱु।

मू: ८४। अदावदु- स्वरूब विरोदियुम्, उबाय विरोदियुम्, प्राप्य विरोदियुम्।


व्या: – इत्ताल् प्रदमबदत्तिऱ् सॊऩ्ऩ स्वरूबत्तुक्कु विरोदियुम्, इप्पदत्तिल् आर्त्तमाग सित्तिक्किऱ उबायत्तुक्कु विरोदियुम्, उत्तरबदत्तिल् सॊल्लुगिऱ प्राप्यत्तुक्कु विरोदियुमॆऩ्गै। इन्नमस्सुदाऩ् कागाक्षि न्यायत्ताले पूर्वोत्तरबदङ्गळिऱ् सॊल्लुगिऱ स्वरूब प्राप्यङ्गळिऩुडैय विरोदिगळैक् कऴिक्कक् कडवदायिऱे इरुप्पदु।

अव: ‘इव्विरोदित्रयमुम् कऴिगैयावदुदाऩ् ऎदु?’ ऎऩ्ऩ, अदु तऩ्ऩै अडैवे अरुळिच्चॆय्गिऱार्, मेल् मूऩ्ऱु वाक्यत्ताले।

मू: ८५। स्वरूब विरोदि कऴिगैयावदु- “याऩे नी ऎऩ्ऩुडमैयुम् नीये” ऎऩ्ऱिरुक्कै; उबायविरोदि, कऴिगैयावदु- “कळैवाय् तुऩ्बम् कळैयादॊऴिवाय् कळैगण्मऱ्ऱिलेऩ्” ऎऩ्ऱिरुक्कै; प्राप्य विरोदि कऴिगैयावदु- “मऱ्ऱै नङ्गामङ्गळ् माऱ्ऱु” ऎऩ्ऱिरुक्कै।

व्या: ‘स्वरूबविरोदि’ इत्यादि। अदावदु- स्वरूबत्तुक्कु विरोदि “याऩे ऎऩ्दऩदे” – ऎऩ्ऱिरुक्कैयागैयाले। अदु कऴिगैयावदु – “याऩे नीयॆऩ्ऩुडैमैयुम् नीये” – ऎऩ्ऱु आत्म आत्मीयङ्गळ् इरण्डुम् अत्तलैक्कु प्रगारदया शेषम् ऎऩ्ऱिरुक्कै – ऎऩ्गै। “उबाय विरोदि” इत्यादि। अदावदु- उबायत्तुक्कु विरोदि स्वरक्षणे स्वान्वयमागैयाले, अदु कऴिगैयावदु – “कळैवाय् तुऩ्बम् कळैयादॊऴिवाय् कळैगण् मऱ्ऱिलेऩ्” ऎऩ्ऱु – ‘तुक्कत्तैप् पोक्कुवाय् पोक्कादॊऴिवाय्। वेऱोरु रक्षग वस्तुवैयुडैयेऩल्लेऩ्’ ऎऩ्ऱिरुक्कै – ऎऩ्गै। ‘प्राप्तिविरोदि’ इत्यादि। अदावदु- प्राप्यत्तुक्कु विरोदि स्वप्रयोजनबुत्तियागैयाले, अदु कऴिगैयावदु – “मऱ्ऱै नङ्गामङ्गळ् माऱ्ऱु” ऎऩ्ऱु – ‘उऩ्ऩुगप्पुक्कुप् पुऱम्बाऩ ऎङ्गळुडैय आसैयैप् पोक्कु’ ऎऩ्ऱिरुक्कै – ऎऩ्गै।

अव: इप्पडि स्वरूबोबाय पुरुषार्त्तङ्गळ् मूऩ्ऱुक्कुम् विरोदियागिऱदु इवऩुडैय अहङ्गार ममगारङ्गळागैयाले। अदिऩुडैय क्रॆळर्यत्तैयुम् तन्निव्रुत्तियिलुण्डाऩनऩ्मैयैयुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् – “म:” ऎऩ्गै स्वरूबनाशम्, “नम” ऎऩ्गै स्वरूबोज्जीवनम् – ऎऩ्ऱु।

मू: ८६ “म:” ऎऩ्गै स्वरूबनाशम्, “नम” ऎऩ्गै स्वरूबोज्जीवनम्।

व्या: अदावदु-

चेतनस्य यदा मम्यं स्वस्मिन् स्वीये च वस्तुनि ।

मम इत्यक्षरद्वन्द्वं तदा मम्यस्य वाचकम् ॥

(सेदनस्य यदा मम्यम् स्वस्मिन् स्वीये स वस्तुनि।

मम इत्यषरत्वन्द्वम् तदा मम्यस्य वासगम्॥)

ऎऩ्गिऱबडि ‘म:’ ऎऩ्गिऱ इदिले अहङ्गार ममगारङ्गळ् इरण्डुमुण्डागैयाले अदिले अन्विदऩागै – इव्वात्माविऩुडैय स्वरूबत्तुक्कु नाशम्; ‘नम:’ ऎऩ्ऱु अदिल् अन्वयमऱ्ऱिरुक्कै – स्वरूबत्तिऱ्कु उज्जीवनम् – ऎऩ्गै।

द्वयक्षरस्तु भवेन्मृत्युस्त्रयक्षरं ब्रह्मण: पदम् ।

ममेति द्वयक्षरो मृत्युर्न ममेति च शाश्वतम् ॥

(त्वयक्षरस्तु पवेन् म्रुत्युस् त्रयक्षरम् प्रह्मण: पदम्।

ममेदि त्वयक्षरो म्रुत्युर् न ममेदि स शाश्वदम्॥) ऎऩ्ऩक्कडवदिऱे।

अव: इप्पडि स्वरूब उबाय पुरुषार्त्त विरोदिगळैक् कऴिक्किऱ अळवऩ्ऱिक्के, इन्नमस्सुदाऩ् स्वरूबादि त्रयत्तैयुम् प्रगासिप्पिक्कुम् ऎऩ्गिऱार्। ‘इदुदाऩ् स्वरूबत्तैयुम्, उबायत्तैयुम्, पलत्तैयुम् काट्टुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ८७। इदुदाऩ् – स्वरूबत्तैयुम्, उबायत्तैयुम्, पलत्तैयुम् काट्टुम्।

अव: इदु तऩ्ऩै उबबादिक्किऱार्, मेल् मूऩ्ऱु वाक्यत्तिले।

८८। ”तॊलैविल्लि मङ्गलन् दॊऴुम्” ऎऩ्गैयाले, स्वरूबम् सॊल्लिऱ्ऱु; “वेङ्गडत्तु उऱैवार्क्कु नम” ऎऩ्गैयाले, उबायम् सॊल्लिऱ्ऱु; “अन्दि तॊऴुञ्जॊल्” ऎऩ्गैयाले, पलम् सॊल्लिऱ्ऱु।

व्या: “तॊलैविल्लि मङ्गलम्” इत्यादि। अदावदु – “तॊलैविल्लि मङ्गलन्दॊऴुम्” ऎऩ्ऱु अवऩुगन्दरुळिऩ निलत्तळवुम् सॆल्ल शेषमायिरुक्कुम्बडियैच् चॊल्लुगिऱवळविल् ‘तॊऴुम्’ ऎऩ्ऱु नमस्कारत्तैच् चॊल्लुगैयाले, स्वरूबम् सॊल्लिऱ्ऱु- ऎऩ्गै। ‘वेङ्गडत्तु’ इत्यादि: अदावदु “वेङ्गडत्तुऱैवार्क्कु नम” ऎऩ्ऱु ‘तिरुवेङ्गडमुडैयाऩुक्कु शेषम् नाऩ्; ऎऩक्कुरियेऩल्लेऩ्’, ऎऩ्ऱु स्वरक्षणत्तिल् प्राप्तियिल्लाद स्वरूब पारदन्द्र्यत्तैच् चॊल्लुगैयाले, अवऩे उबायमॆऩ्ऩुमिडम् सित्तिक्कैयाले उबायम् सॊल्लिऱ्ऱु- ऎऩ्गै। ‘अन्दि तॊऴुञ्जॊल्’ इत्यादि। अदावदु “अन्दि तॊऴुञ्जॊल्” ऎऩ्ऱु तास्यरसम् अदिशयित्ताल् अदऩुडैय सरमदशैयिले सॊल्लक्कडव “तॊऴुञ्जॊल्” ऎऩ्ऱु नमश्शप्तत्तैच् चॊल्लुगैयाले। पलम् सॊल्लिऱ्ऱु ऎऩ्गै।


अव: इप्पदत्तिले, तदीयशेषत्वमुम् आर्त्तमाग अनुसन्देयमागैयाले, अत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘उऱ्ऱदुम्’ – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ८९। ‘उऱ्ऱदुम् उऩ्ऩडियार्क्कडिमै’ ऎऩ्गिऱबडिये इदिले पागवद शेषत्वमुम् अनुसन्देयम्।

व्या: अदावदु “निऩ् तिरुवॆट्टॆऴुत्तुङ्गऱ्ऱु नाऩुऱ्ऱदुम् उऩ्ऩडियार्क्कु अडिमै” ऎऩ्ऱु ‘तिरुमन्दिरङ्गऱ्ऱदाल् नाऩ् उऱ्ऱदुम् उऩ्ऩडियार्क्कु अडिमै ऎऩ्ऩुम् इव्वर्त्तत्तिले’ ऎऩ्गिऱबडिये, अहङ्गार ममगारङ्गळ् निव्रुत्तमाय्, पगवच्चेषत्वम् उळ्ळबडि प्रगाशिक्किऱ इन्नमस्सिले तत्काष्टैयाऩ पागवद शेषत्वमुम् अनुसन्दिक्कवेणुम्- ऎऩ्गै।

अव: इप्पडि आर्त्तमाग अनुसन्दिक्कप्पडुम् पागवद शेषत्वन्दाऩ्, इन्नमस्सिलऩ्ऱिक्के स्तलान्दरङ्गळिले सॊल्लुवारुमुण्डागैयाले, अत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्। ‘इदु अगारत्तिले ऎऩ्ऱुञ्जॊल्लुवार्गळ्; उगारत्तिले ऎऩ्ऱुञ् जॊल्लुवर्गळ्’ – ऎऩ्ऱु।

मू: ९०। इदु – अगारत्तिले ऎऩ्ऱुञ् जॊल्लुवर्गळ्; उगारत्तिल् ऎऩ्ऱुञ्जॊल्लुवार्गळ्।

व्या: अदावदु सदुर्त्तियाले आत्माविऩुडैय पगवच्चेषत्वत्तैच् चॊल्लुगैयाले, पगवच्चेषत्वगाष्टैयाऩ इन्द पागवद सेषत्वानुसन्दानम् अगारत्तिलेयॆऩ्ऱुम् सिलर् सॊल्लुवार्गळ्। अनन्यार्हशेषत्वत्तुक्कु ऎल्लै तदीय शेषत्वबर्यन्दमाग निऱ्कैयागैयाले, अनन्यार्हत्व प्रदिबादगमाऩ उगारत्तिलेयॆऩ्ऱुम् सिलर् सॊल्लुवार्गळ् – ऎऩ्गै। आर्त्तमागैयाले, अव्ववस्तलङ्गळिलुम् सॊल्ललायिरुन्ददेयागिलुम् कन्दल् कऴिन्दविडत्तिले सॊल्लुगैये उसिदमॆऩ्ऱु करुत्तु।

अव: इन्नमस्सुक्कुप् पूर्वत्तिऱ् पिऱन्द प्रदिबत्तियैप् पऱ्ऱ इदिऱ् पिऱन्द प्रबत्तिक्कुण्डाऩ वासियै अरुळिच् चॆय्गिऱार्, ‘ईस्वरऩ् तऩक्केयायिरुक्कुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ९१। “ईश्वरऩ् तऩक्केयायिरुक्कुम्; असित्तुप् पिऱर्क्केयायिरुक्कुम्; आत्मा तऩक्कुम् पिऱर्क्कुम् पॊदुवायिरुक्कुम्” ऎऩ्ऱु मुऱ्पट्ट निऩैवु; अङ्ङऩऩ्ऱिक्के, असित्तैप् पोले तऩक्केयाग ऎऩैक् कॊळ्ळवेणुमॆऩ्गिऱदु नमस्साल्।

व्या: – अदावदु- स्वरूपं स्वातन्त्र्यं भगवत: (“स्वरूबम् स्वादन्द्र्यम् पगवद:”) ऎऩ्गिऱबडिये, स्वादन्दर्यमे स्वरूबमाऩ ईश्वरऩ् स्वार्त्तबरऩाये इरुक्कुम्; सैदन्य रहिदमागैयाले तऩक्के ऎऩ्गैक्कु योक्यदैयिऩ्ऱिक्के पारदन्दर्य स्वरूबमायिरुक्कुम् असित्तु, परार्त्तमाये इरुक्कुम्। सदुर्त्तियिऱ्सॊऩ्ऩ शेषत्वत्तैयुम्, मगारत्तिऱ् सॊऩ्ऩ ज्ञात्रुत्वत्तैयुम् उडैयऩाऩ आत्मा ज्ञात्रुत्वबलत्ताले, स्वार्त्तदैक्कुम्, शेषत्वत्ताले परार्त्तदैक्कुम् पॊदुवायिरुक्कुम् ऎऩ्ऱु, नमस्सुक्कुप् पूर्वबदत्तिऱ् पिऱन्द प्रदिबत्ति; अप्पडियिऩ्ऱिक्के, परार्त्तदैग वेषमाऩ असित्तुप् पोले, “तऩक्केयागवॆऩैक् कॊळ्ळुमीदे” ऎऩ्गिऱबडिये, अत्तलैक्के रसमाम्बडि विनियोगङ् गॊळ्ळ वेणुम् ऎऩ्ऱु अबेक्षिक्किऱदु इन्नमस्साले – ऎऩ्गै।

अव: “तऩक्केयाग” ऎऩ्ऱत्तै उबबादिक्किऱार्, “अदावदु” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ९२। अदावदु – पोगदशैयिल् ईश्वरऩ् अऴिक्कुम्बोदु नोक्कवेणुमॆऩ्ऱु अऴियादॊऴिगै।

व्या: इत्ताल् अत्तलैक्के रसमाम्बडि विनियोगप्पडुगैयावदु – तऩ्ऩोडे कलन्दु परिमाऱुम् तशैयिल् पोक्तावाऩ ईश्वरऩ् “आट्कॊळ्वाऩॊत्तु ऎऩ्ऩुयिरुण्ड मायऩ्” ऎऩ्गिऱबडि। अडिमैगॊळ्वारैप्पोले पुगुन्दु, तऩ् व्यामोहत्ताले ताऴनिऩ्ऱु परिमाऱि, इत्तलैयिल् शेषत्वत्तै अऴिक्कुम्बोदु, “नम् शेषत्वत्तै नाम् नोक्कवेणुम्”, ऎऩ्ऱु नैच्यम् पावित्तु इऱाय्त्तु अवऩ् पोगत्तै अऴियादॊऴिगै – ऎऩ्गै।

अव: “इप्पडि इवऩ् अऴिक्कैक्कु हेदुवॆऩ्?” ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘अऴिक्कैक्कु हेदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ९३। अऴिक्कैक्कु हेदु – कीऴे सॊल्लिऱ्ऱु; मेलुञ्जॊल्लुम्।

व्या: अदावदु- ईश्वरऩ् मेल्विऴुन्दु विनियोगङ्गॊळ्ळुगिऱ तशैयिले इवऩ् नैच्यम्बावित्तु, इऱाय्त्तु अवऩ् पोगत्तै अऴिक्कैक्कु हेदु। ‘शेषत्वमे आत्मावुक्कु स्वरूबम्’ ऎऩ्गैयाले कीऴे प्रणवत्तिले सॊल्लिऱ्ऱु; सदुर्त्तियिले किङ्गरस्वबावऩागच् चॊल्लुगैयाले। मेलिऱ् पदत्तिलुम् सॊल्लुम् – ऎऩ्गै।

अव: इऩि इप्पारदन्दर्य प्रदिबत्तियिऩुडैय वैबवत्तैप् पलबडियाग अरुळिच्चॆय्यानिऩ्ऱुगॊण्डु, इप्पदत्तै निगमित्तरुळुगिऱार् मेल्।

मू: ९४। इन्निऩैवु पिऱन्दबोदे क्रुदक्रुत्यऩ्; इन्निऩैविल्लादबोदु ऎल्ला तुष्क्रुदङ्गळुम् क्रुदम्; इन्निऩैविले ऎल्ला सुक्रुदङ्गळुम् उण्डु। इदु इऩ्ऱिक्के इरुक्कप् पण्णुम् यज्ञादिगळुम् प्रायच्चित्तादिगळुम् निष्प्रयोजनङ्गळ्; इदुदऩ्ऩाले ऎल्लाबावङ्गळुम्बोम्, ऎल्ला पलङ्गळुम्उण्डाम्।

व्या: – ‘इन्निऩैवु पिऱन्दबोदे क्रुदक्रुत्यऩ्” ऎऩ्ऱदु – “तऩक्केयाग ऎऩैक् कॊळ्ळवेणुम्” ऎऩ्ऩुम् इव्वत्यन्द पारदन्दर्य प्रदिबत्ति पिऱन्दबोदे तऩ्ऩुडैय हिदत्तुक्कु उडलागच् चॆय्यवेण्डुवदॆल्लाम् सॆय्दु तलैक्कट्टिऩवऩ्- ऎऩ्गै।

‘इन्निऩैवु इल्लादबोदु ऎल्ला तुष्क्रुदङ्गळुम् क्रुदम्’ ऎऩ्ऱदु – इप्पारदन्दर्य प्रदिबत्ति इल्लादबोदु, किं तेन न कृतं पापं चोरेणात्मापहारिणा (किम् तेन न क्रुदम् पाबम् सोरेणात्माबहारिणा) ऎऩ्गिऱबडिये सगल तुष्क्रुदङ्गळुम् इवऩाले सॆय्यप्पट्टदाय् विडुम् – ऎऩ्गै।

‘इन्निऩैविले ऎल्ला सुक्रुदङ्गळुम् उण्डु’ ऎऩ्ऱदु – इदु उण्डागवे ऎल्ला सुक्रुदमुम् पण्णिऩाऱ्पिऱक्कुम् प्रीदि ईश्वरऩुक्कु विळैगैयाले। इन्दप् पारदन्दर्य प्रदिबत्तियिले सगल सुक्रुदमुम् उण्डु – ऎऩ्गै।

‘इदु इऩ्ऱिक्केयिरुक्कुप् पण्णुम् यज्ञादिगळुम् प्रायश्सित्तादिगळुम् निष्प्रयोजनङ्गळ्’ ऎऩ्ऱदु – इन्दप् पारदन्दर्य प्रदिबत्ति इऩ्ऱिक्केयिरुक्कसॆय्दे, ईश्वर प्रीणार्त्तमाग इवऩ् पण्णुम् यागादिगर्मङ्गळुम्, तऩ् पाबविमोसनार्त्तमागप् पण्णुम् क्रुच्च्रसान्द्रायणादिगळागिऱ प्रायश्सित्तादिगळुम् ईश्वरप्रीदिक्कुम् स्वबाबविमोसनत्तुक्कुम् उडलागामैयाले निष्प्रयोजनङ्गळ् – ऎऩ्गै।

“इदु तऩ्ऩाले ऎल्लाप् पाबङ्गळुम् पोम्, ऎल्लाप् पलङ्गळुम् उण्डाम्” ऎऩ्ऱदु – इन्दप् पारदन्द्र्य प्रदिबत्तियाले ईश्वरऩ् इवऩळविले अनुक्रहादिशयत्तैप् पण्णुगैयाले अवऩुडैय निक्रहात्मगमाऩ सगल पाबङ्गळुम् पोम्; “उऩ्ऩडियार्क्कॆऩ् सॆय्वऩॆऩ्ऱेयिरुत्ति नी” ऎऩ्गिऱबडिये इवऩुक्कॆत्तैच् चॆय्वोमॆऩ्ऱु मेऩ्मेलुम् उबगरिक्कैयाले, संसार निव्रुत्ति तॊडक्कमाग कैङ्गर्य प्राप्ति पर्यन्दमाग, सगल पलङ्गळुम् उण्डाम् – ऎऩ्गै। आग मत्यमबदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्दारायिऱ्ऱु।


अव: अनन्दरम् नारायण पदार्त्तत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार्- ‘नारायणऩॆऩ्ऱदु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ९५। नारायणऩॆऩ्ऱदु नारङ्गळुक्कु अयनमॆऩ्ऱबडि।

व्या: अदावदु- नारायण पदन्दाऩ् “नाराणाम् अयनम् य: स: नारायण:” ऎऩ्ऱुम्, “नारा: अयनम् यस्य स: नारायण:” ऎऩ्ऱुम् तत्पुरुषबहुव्रीहिरूब समासत्वय सित्तमागैयाले, अदिल् तत्पुरुषऩिल् अर्त्तत्तै मुन्दुऱ अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘नारङ्गळुक्कयनमॆऩ्ऱबडि’ ऎऩ्ऱु।

अव: नारङ्गळागिऱवै ताम् ऎवै? ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् – ‘नारङ्गळावऩ नित्यवस्तुक्कळिऩुडैय तिरळ्’- ऎऩ्ऱु।

मू: ९६। नारङ्गळावऩ नित्य वस्तुक्कळिऩुडैय तिरळ्।

व्या: नारबदम् “नर” ऎऩ्ऱुम्, “नार” ऎऩ्ऱुम्, “नारा:” ऎऩ्ऱुमाय् रिङ्-क्षये (रिङ्- ग्षये) ऎऩ्गिऱ तादुविले “र” ऎऩ्ऱु पदमाय् क्षयिक्कुम् वस्तुवैच् चॊल्लि नगारम् अत्तै निषेदित्तु “नर” ऎऩ्ऱु क्षयमिल्लाद नित्य वस्तुवैक् काट्टि समूहार्त्तत्तिले ‘अण्’ प्रत्ययमुम्, आदिव्रुत्तियुमाय् “नार” ऎऩ्ऱु नित्यवस्तु समूहत्तैच् चॊल्लि “नारा:” ऎऩ्ऱु पहुवसनमागैयाले समूह पाहुळ्यत्तैच् चॊल्लुगैयाल्, “नित्यवस्तुक्कळिऩुडैयदिरळ्” ऎऩ्गिऱार्। इदिल् “नित्य” ऎऩ्गैयाले नरशप्तार्त्तमुम्, ‘वस्तुक्कळ्’ ऎऩ्गैयाले नार शप्तार्त्तमुम्, अवऱ्ऱिऩुडैय ‘तिरळ्’ ऎऩ्गैयाले पहुवसनार्त्तमुम् सॊल्लप्पट्टदिऱे।

अव: ‘तात्रुशङ्गळाऩवै ताम् ऎवै?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् – ‘अवैयावऩ’- ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ९७। अवैयावऩ – ज्ञानानन्दामलत्वादिगळुम्, ज्ञान शक्त्यादिगळुम्, वात्सल्य सौशील्यादिगळुम्, तिरुमेऩियुम्, कान्दि सॆळगुमार्यादिगळुम्, तिव्यबूषणङ्गळुम्, तिव्यायुदङ्गळुम्, पॆरियबिराट्टियार् तॊडक्कमाऩ नाच्चिमार्गळुम्, नित्यसुरिगळुम्, सत्रसामरादिगळुम्, तिरुवासल् काक्कुम् मुदलिगळुम्, कणादिबरुम्, मुक्तरुम्, परमागाशमुम्, प्रक्रुदियुम्, पत्तात्माक्कळुम्, कालमुम्, महदादि विगारङ्गळुम्, अण्डङ्गळुम्, अण्डत्तुक्कु उट्पट्ट तेवादि पदार्त्तङ्गळुम्।

व्या: – (ज्ञानानन्दामलत्वादिगळ्) आवऩ – स्वरूब निरूबग तर्मङ्गळ्। आदिशप्तत्ताले अनन्दत्वत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। (ज्ञानाशक्त्यादिगळ्) आवऩ – निरूबिद स्वरूब विशेषणङ्गळाऩ समस्त कल्याणगुणङ्गळुक्कुम् प्रदानमा यिरुन्दुळ्ळ ज्ञानशक्ति पल ऐश्वर्यवीर्यदेजस्सुक्कळागिऱ षट्कुणङ्गळ्। (वात्सल्यसौशील्यादिगळ्) आवऩ – अन्द षट्कुण्यायत्तमाऩ वात्सल्य सौशील्य स्वामित्व सौलप्यात्यसङ्ग्येय कल्याण कुणविशेषङ्गळ्। (तिरुमेऩि) आवदु- असादारणमाऩ तिव्यमङ्गळ विक्रहम्। एगवसनम् जात्यबिप्रायमाय्, नित्यमाऩ तिव्यविक्रहत्तैयुम् ऐच्चिगमागप् परिक्रहिक्कुम् विक्रहान्दरङ्गळैयुम् सॊल्लुगिऱदु; अल्लादबोदु ऒरे समूहमाग ऎण्णिवरुगिऱ प्रगरणत्तुक्कुच् चेरादु। इदुदाऩ् नडुविऱ्ऱिरुवीदिप्पिळ्ळै पट्टर्, आच्चाऩ्बिळ्ळै इवर्गळ् अरुळिच्चॆय्द प्रबन्दङ्गळिले सुस्पष्टम्। (कान्दि सॆळगुमार्यादिगळ्) आवऩ – अन्द विक्रहगुणङ्गळाऩ सौन्दर्य सॆळगुमार्य सौगन्द्य यॆळवनादिगळ्। (तिव्य पूषणङ्गळ्) आवऩ – आबरणसूर्णैयिले पाष्यगारर् अरुळिच् चॆय्दबडिये किरीडादि नूबुरान्दमाग अत्तिरुमेऩिक्कुच् चात्तुम् असङ्ग्येयमाऩ तिरुवाबरणङ्गळ्। (तिव्यायुदङ्गळ्) आवऩ – अऴगुक्कुम् आश्रिदविरोदिनिरसनत्तुक्कुम् उडलायिरुन्दुळ्ळ शङ्गसक्रगदा- असि शार्ङ्गादि- असङ्ग्येय आयुद विशेषङ्गळ्। (पॆरियबिराट्टियार् तॊडक्कमाऩ नाच्चिमार्) आवार्-

श्री वल्लभ एवंभूत भूमि नीळा नायक

(श्रीवल्लब एवम् पूद पूमिनीळानायग),

देवि त्वामनु नीळया सह मही देव्यस्सहस्रं तथा

(तेवि त्वामनु नीळया सह मही तेव्यस्सहस्रम् तदा)

ऎऩ्गिऱबडिये प्रदानमहिषियाऩ पॆरियबिराट्टियार् मुदलागत् तत्समानैगळाऩ पूमिनीळैगळुम्, मऱ्ऱुम् अनेगरागच् चॊल्लप्पडुगिऱवर्गळुम्। “लक्ष्मी प्रप्रुदि महिषीवर्क्कङ्गळुम्” ऎऩ्ऱिऱे आच्चाऩ्बिळ्ळै अरुळिच्चॆय्ददु। (नित्यसूरिगळ्) आवार् – अनन्द करुड विष्वक्शेनादिगळायिरुन्दुळ्ळ असङ्ग्येयराऩसुरिजनङ्गळ्। (सत्रसामरादिगळ्) आवऩ – कैङ्गर्य उबगरणङ्गळाऩ सत्र सामर तालव्रुन्द प्रुङ्गारबदत्क्रहादिगळ्। (तिरुवासल् काक्कुम् मुदलिगळ्) आवार् – सण्ड प्रसण्ड पत्र सुबत्र जय विजयादिगळ्। (कणादिबर्) आवार् – कुमुदगुमुदाक्ष पुण्डरीगवामन शङ्गुगर्ण सर्वनेत्र सुमुगसुप्रदिष्टिदादिगळ्। (मुक्तर्) आवार् – “करैगण्डोर्” ऎऩ्गिऱबडिये संसार सागरत्तैक् कडन्दु अक्करैप्पट्टु नित्यसूरिगळोडु समानागारराय्, निगिलगैङ्गर्य निरदरायिरुक्कुम् असङ्ग्येयराऩ सेदनर्। (परमागाशम्) आवदु – पञ्जोबनिषन्मयमाऩ परमबदम्। इदुदाऩ् पञ्जोबनिषत्मयमागैयाले समूहात्मगमायिऱे इरुप्पदु। आगैयाल् समूहगणऩैक्कु विरोदमिल्लै। “पञ्जोबनिषन्मयमागैयाले परमबदमुम् समूहात्मगमायिरुक्कुम्” ऎऩ्ऱिऱे आच्चाऩ् पिळ्ळै अरुळिच्चॆय्ददु।

आग, ‘ज्ञानानन्दामलत्वादिगळुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि इव्वळवुम् स्वरूब निरूबग तर्मङ्गळैयुम् निरूबिद स्वरूब विशेषणङ्गळाऩ कल्याण कुणङ्गळैयुम्, अक्कुणङ्गळुक्कु प्रगाशगमाऩ तिव्यमङ्गळ विक्रहत्तैयुम्, विक्रह कुणमाऩ सॆळन्दर्यादिगळैयुम्, अन्द सॆळन्दर्यादिगळोबादि पूत्ताप्पोले सात्तिऩ तिव्याबरणङ्गळैयुम्, अव्वाबरणङ्गळोडु विगल्बिक्कलाम्बडियाऩ तिव्यायुदङ्गळैयुम्, इवैयित्तऩैयुम् काट्टिलॆरित्त निलवागादबडि अरुगेयिरुन्दु अनुबविक्किऱ नाच्चिमारैयुम्, अच्चेर्त्तियिले अडिमै सॆय्गिऱ नित्यसूरिगळैयुम्, अवर्गळुक्कुक् कैङ्गर्योबगरणङ्गळाऩ सत्रसामरादिगळैयुम्, “इच्चेर्त्तिक्कु ऎऩ्वरुगिऱदो” ऎऩ्ऱु वयिऱॆरिन्दु नोक्कुम् तिरुवासऱ्काक्कुम् मुदलिगळैयुम्। अप्पडि मङ्गळाशासनबरराय्, तिरुप्पडैवीट्टुक्कडैयक् कावलायिरुक्कुम् कणादिबरैयुम्, निव्रुत्त संसारराय् अवर्गळोडु ऒरु कोर्वैयाय् अडिमै सॆय्गिऱ मुक्तरैयुम्, अव्वडिमैक्कु वर्त्तगमाऩ परमबदत्तैयुम् अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु।

लीलाविबूदियिलुळ्ळवऱ्ऱै अरुळिच्चॆय्गिऱार् मेल्। (प्रक्रुदि) आवदु – कुणत्रयात्मगदया समूहात्मिगैयायिरुक्कुम् मूलप्रक्रुदि। “कुणत्रयात्मिगैयागैयाले मूलप्रक्रुदियुम् समूहात्मिगैयायिरुक्कुम्” ऎऩ्ऱिऱे इदऱ्कुम् आच्चाऩ् पिळ्ळै अरुळिच्चॆय्ददु। (पत्तात्माक्कळ्) आवार्- उरैमॆऴुगिऱ्पॊऩ्बोले, इप्रक्रुदिक्कुळ्ळे उरु माय्न्दु किडक्किऱ आत्माक्कळ्। (कालम्) आवदु – अहोरात्रादिविबागयुक्तदया समूहात्मगमायिरुक्कुम् असित् विशेषम्। “अहोरात्रादिविबागङ्गळ् अनेगमागैयाले, कालमुम् समूहात्मगमायिरुक्कुम्” ऎऩ्ऱिऱे इदुक्कुम् आच्चाऩ् पिळ्ळै अरुळिच्चॆय्ददु।

आग इव्वळवुम् स्वरूबेण नित्यङ्गळाऩ वस्तुक्कळैच् चॊल्लिऱ्ऱु।

मेल् प्रवाहरूबेण नित्यङ्गळैच् चॊल्लुगिऱदु। स्वरूबेण नित्यत्वमावदु – सत्ताऩ पदार्त्तत्तिऩुडैय उत्पत्ति विनाशात्यन्दाबावम्। प्रवाहरूबेण नित्यत्वमावदु – उत्पत्ति विनाशयोगियागा निऱ्कच् चॆय्देयुम् पूर्वगालत्तिलुण्डाऩ नामरूबलिङ्गादिगळुडैय अनन्यदाबावम्।

इदिल् (महदादि विगारङ्गळ्) आवऩ – महत्तत्वन् दॊडङ्गि प्रुदिवियळवाग उण्डाऩ इरुबत्तुमूऩ्ऱु तत्वमुम्। (अण्डङ्गळ्) आवऩ – इम्महदादिगळाले आरप्तङ्गळाय्, अण्डानां तु सहस्राणां सहस्राण्ययुतानि च (अण्डानान्दु सहस्राणाम् सहस्राण्ययुदानि स) ऎऩ्गिऱबडिये असङ्ग्येयमायिरुक्किऱ अण्डविशेषङ्गळ्। (अण्डत्तुक्कु उट्पट्ट तेवादि पदार्त्तङ्गळ्) आवऩ – अण्डान्दर्वर्त्तिगळाऩ तेव मनुष्य तिर्यक् स्तावरङ्गळ्। आग, नारबदार्त्तम् अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: मेल् अयनबदार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् – अयनमॆऩ्ऱदु इवऱ्ऱुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱबडि – ऎऩ्ऱु।

९८। अयनम् ऎऩ्ऱदु- इवऱ्ऱुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱबडि।

व्या: अदावदु- अयनशप्तम् आश्रयवाशियागैयाले इवऱ्ऱुक्कु अयन मॆऩ्ऱदु इवऱ्ऱुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱबडि – ऎऩ्गै।

अव: पहुव्रीहि समासार्त्तत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘अङ्ङऩऩ्ऱिक्के, इवै तऩ्ऩै आश्रयमागवुडैयऩॆऩ्ऩवुमाम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: ९९। अङ्ङऩऩ्ऱिक्के, इवै तऩ्ऩै आश्रयमागवुडैयऩॆऩ्ऩवुमाम्।

व्या: अदावदु – इवऱ्ऱुक्कु आश्रयमॆऩ्ऱु तत्पुरुषऩागच् चॊल्लुगैयऩ्ऱिक्के, ‘इवै तऩ्ऩै आश्रयमागवुडैयऩ्’, ऎऩ्ऱु पहुव्रीहियागच् चॊल्लवुमाम् – ऎऩ्गै।

अदावदु – “इवऱ्ऱुक्कु आश्रयम्” ऎऩ्गिऱविडत्तिल् कुणङ्गळैयुम् सॊल्लिऱ्ऱेयागिलुम्, ‘इवैदऩ्ऩै आश्रयमागवुडैयऩ्’ ऎऩ्गिऱ इडत्तिल्, कुणङ्गळैयॊऴियच् चॊल्ल वेणुम्: अक्कुणङ्गळुक्कु व्याप्यत्वम् सॊल्लुमळविल्, आत्माश्रयमुम् अनवस्तैयुमागिऱ तोषङ्गळ् वरुमागैयाले “तऩ् कुणङ्गळिले ईश्वरऩ् व्याबिक्कुम्बोदु कुण विशिष्टऩाये व्याबिक्क वेणुम्, निर्क्कुणमाय् वस्तु इरामैयाले; अप्पोदु, व्याप्य कुणङ्गळे व्याबग कुणङ्गळाय् व्याबगगुणङ्गळे व्याप्य कुणङ्गळायऱुगैयाले, आत्माश्रय तोषमुण्डाम्; अदुक्कु मेले, तऩ् कुणङ्गळिले कुणि व्याबिक्कवॆऩ्ऱु पुक्काल्, तदाश्रयमाऩ कुणङ्गळैयुम् कुणि व्याबिक्कवेणुम्: अन्द व्याबगऩुडैय कुणङ्गळैयुम् कुणि व्याबिक्क वेणुम्। आगैयाले, अनवस्तादुस्तमाम्”, ऎऩ्ऱु इदु तऩ्ऩै सुस्पष्टमाग आच्चाऩ्बिळ्ळै अरुळिच् चॆय्दारिऱे।


अव: इव्वुबय समासत्तालुम् पलिदाम्शत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इवैयिरण्डालुम्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १००। इवैयिरण्डालुम् पलित्तदु परत्वसौलप्यङ्गळ्।

व्या: अदावदु- नारङ्गळुक्कु अयनम्; ‘ नारङ्गळै अयनमागवुडैयवऩ्’ ऎऩ्गिऱ इवै इरण्डालुम् पलित्त अर्त्तम् – तऩ्ऩैयॊऴिन्द समस्त वस्तुक्कळुक्कुम्, ताऩ् आदारमायिरुक्कैयागिऱ परत्वमुम्; इप्पडिप् पॆरियऩाऩ ताऩ् सगल सेदनासेदनङ्गळिलुम् तऩ्ऩैयमैत्तुक् कॊण्डु पुक्किरुक्कैयागिऱ सौलप्यमुम् – ऎऩ्गै।


अव: इऩ्ऩमुम् ऒरु प्रगारत्ताले इन्द समासत्वय पलिदङ्गळै अरुळिच् चॆय्गिऱार्। ‘अन्दर्यामित्वमुम्, उबायत्वमुम्, उबेयत्वमुमागवुमाम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: १०१। अन्दर्यामित्वमुम्, उबायत्वमुम्, उबेयत्वमुमागवुमाम्।

व्या: अदावदु- पहुव्रीहियुम् तत्पुरुषऩुमागिऱ उबयसमासत्तालुम् पलित्तदु – अन्दर्यामि प्राह्मणादिगळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये, अगिल सेदनासेदनङ्गळिलुम् अन्दरात्मदया अवस्तिदऩाय्क् कॊण्डु नियन्दावायिरुक्कैयागिऱ अन्दर्यामित्वमुम्, इण् -गतौ (इण्गदॆळ) ऎऩ्गिऱ तादुविलेयादल्, अय -गतौ (अयगदौ) ऎऩ्गिऱ तादुविलेयादल् सित्तमाऩ अयनबदत्तिल् करणेव्युत्पत्तियालुम् कर्मणिव्युत्पत्तियालुम् प्रगाशिदमाऩ उबायत्वमुम् उबेयत्वमुमागवुमाम् – ऎऩ्गै। पहुव्रीहि योजनै सॊल्लुगिऱविडत्तिले योक्यादानुगुणमाग नारशप्तत्तै कुणङ्गळैयॊऴिन्द वस्तुक्कळुक्कु वासगमागक् कॊण्डाप्पोले तत्पुरुष योजनैयिलुम् अयनशप्तत्तै उबायोबेयवासियागक् कॊळ्ळुमळविल् योक्यदानुगुणमाग नार शप्तत्तै असेदनङ्गळै ऒऴिन्द सेदन वस्तुक्कळुक्कु वासगमागक् कॊळ्ळक् कडवदु।

नारस्त्विति सर्वपुंसां समूह: परिकथ्यते ।

गतिरालम्बनं तस्य तेन नारायण: स्मृत:॥

(नारस्त्विदि सर्व पुंसाम् समूह: परिगत्यदे।

कदिरालम्बनम् तस्य तेन नारायणस् स्म्रुद:॥)

ऎऩ्ऱुम्,

नार शब्देन जीवानां समूह: प्रोच्यते बुधै:।

तेषामयन भूतत्वान्नारायण इहोच्यते ॥

(नारशप्तेन जीवानाम् समूह: प्रोच्यदे पुदै:।

तेषामयन पूदत्वान् नारायण इहोच्यदे॥)

ऎऩ्ऱुम् इत्यादिगळिले इव्वर्त्तम् सॊल्लप्पडा निऩ्ऱदिऱे।

अव: कर्मणिव्युत्पत्ति सित्तमाऩ प्राप्यत्वत्तुक्कु सङ्गोसमिल्लामैयाले सर्व प्रगार विशिष्टमायिरुक्कैयालुम्, पन्दु लाबमुम् प्राप्यमायिरुक्कैयालुम्, ईश्वरऩुडैय सर्वविद पन्दुत्वमुम् इप्पदत्तिले सॊल्लुम्बडियै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘ऎम्बिराऩ्’ – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १०२। “ऎम्बिराऩॆन्दै” ऎऩ्गैयाले, ईश्वरऩे ऎल्लावुऱवुमुऱैयुमॆऩ्ऱु सॊल्लुम्।

व्या: अदावदु नारायणशप्तार्त्तत्तै अनुसन्दिक्किऱ तिरुमङ्गैयाऴ्वार्, “ऎम्बिराऩॆन्दैयॆऩ्ऩुडैच् चुऱ्ऱमॆऩक्करसु ऎऩ्ऩुडैवाणाळ्” ऎऩ्गैयाले, ईश्वरऩे इव्वात्माक्कळुक्कु सर्वविदबन्दुवुमॆऩ्ऱु इप्पदत्तिले सॊल्लुम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इप्पडि पन्दु पूदऩाय्क् कॊण्डु, इत्तलैक्कु अवऩ् सॆय्युमदु ऎदु?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘नाम् पिऱर्क्काऩवऩ्ऱुम्, अवऩ् नमक्कायिरुक्कुम्’ ऎऩ्ऱु।

मू: १०३। नाम् पिऱर्क्काऩ अऩ्ऱुम् अवऩ् नमक्कायिरुक्कुम्।

व्या: अदावदु, नाम् तऩ्ऩोडु ऒट्टऱ्ऱुप् पिऱर्क्कु नल्लरायिरुन्द कालत्तिलुम्, अवऩ् नमक्कु नल्लऩायिरुक्कुम्- ऎऩ्गै।

अव: इप्पडि नाम् अन्यबरराऩ अऩ्ऱुम् नमक्केयायिरुन्दु अवऩ् सॆय्दु पोरुमदु ताऩ् ऎदु? ऎऩ्ऩ, अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘इरामडम्’ – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १०४। इरा मडम् ऊट्टुवारैप्पोले उळ्ळे पदि किडन्दु सत्तैये पिडित्तु नोक्किक्कॊण्डु पोरुम्।

व्या: अदावदु, नेर्गॊडुनेर् तङ्गळ् पक्कल् वन्दु अबेक्षिदङ्गळै वाङ्गि जीवियादे तुर्मानत्ताले पट्टिऩिये तिरियुमवर्गळैयुम् विडमाट्टामैयाले असलऱियादबडि रात्रि मडत्तिले पुजिप्पिप्पारैप्पोले तऩ् पक्कल् तलैसायोम् ऎऩ्ऱु इच्चेदनर् स्वादन्द्र्यमडित्तुत् तिरिया निऱ्क। इवर्गळ् कण्गाणादबडि अन्दरात्मावाय्क्कॊण्डु उळ्ळे मऱैन्दिरुन्दु इवर्गळ्सत्तैये तॊडङ्गि रक्षित्तुक्कॊण्डु पोरुम् – ऎऩ्गै।

आग, इन्नारायण पदत्ताले कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियाऩ ईश्वरऩ् पडियै अरुळिच्चॆय्दारायिऱ्ऱु।

अव: इऩि, इदिल् विबक्त्यम्शत्ताले कैङ्गर्यत्तै प्रार्त्तिक्किऱबडियै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘आय ऎऩ्गिऱ इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १०५। ‘आय’ ऎऩ्गिऱ इत्ताल् ‘सॆऩ्ऱाऱ्कुडैयाम्’ ऎऩ्गिऱबडिये ऎल्ला अडिमैगळुम् सॆय्यवेणुमॆऩ्ऱु अबेक्षिक्किऱदु।

व्या: अदावदु- ‘आय’ ऎऩ्गिऱ इन्दच् चदुर्त्तियाले “सॆऩ्ऱाऱ् कुडैयाम्” ऎऩ्गिऱ पाट्टिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये तिरुवनन्दाऴ्वाऩैप्पोले सर्वविद कैङ्गर्यङ्गळुम् सॆय्यवेणुमॆऩ्ऱु अबेक्षिक्किऱदु – ऎऩ्गै।

अव: ‘नमस्साले तऩक्कॆऩ्ऩ ऒऩ्ऱै विरुम्बुगैक्कु प्राप्तियिल्लाद अत्यन्द पारदन्द्र्यम् सॊल्लियिरुक्क, इक्कैङ्गर्यत्तैत् ताऩ् विरुम्बि अबेक्षिक्कै सम्बवियादु’ ऎऩ्ऱु इरुक्कुमवर्गळ् पण्णुम् प्रश्नत्तै अनुवदिक्किऱार्। ‘नमस्साले तऩ्ऩोडु उऱविल्लैयॆऩ्ऱु वैत्तुक् कैङ्गर्यत्तै प्रार्त्तिक्कक् कूडुमोवॆऩ्ऩिल्’- ऎऩ्ऱु।

मू: १०६। ‘नमस्साले तऩ्ऩोडु उऱविल्लैयॆऩ्ऱु वैत्तुक् कैङ्गर्यत्तै प्रार्त्तिक्कक् कूडुमो?’ ऎऩ्ऩिल्;

अव: अदुक्कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् – पडियाय्क् किडन्दु – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १०७। ”पडियाय्क् किडन्दु उऩ् पवळवाय् काण्बेऩे” ऎऩ्गिऱबडिये कैङ्गर्य प्रार्त्तऩै वन्देऱि अऩ्ऱु; स्वरूब प्रयुक्तम्।

व्या: – अदावदु “पडियाय्क् किडन्दु उऩ् पवळवाय् काण्बेऩे”, ऎऩ्ऱु अत्यन्द पारदन्द्र्यत्तोडे कैङ्गर्य प्रार्त्तऩैयैयुम् सॊल्लुगिऱबडिये कैङ्गर्य प्रात्तऩै- स्वबोक्त्रुत्वरूब अहङ्गार प्रयुक्तमाय्क् कॊण्डु वन्देऱियाऩदु अऩ्ऱु। शेषिक्कु अदिशयत्तै विळैत्तल्लदु ताऩ् तरियादबडियाऩ तऩ् स्वरूबत्तैप् पऱ्ऱि वन्ददु – ऎऩ्गै।

अव: उक्तत्तै हेदुवागक्कॊण्डु, सदुर्त्तियिऩ् कैङ्गर्य प्रार्त्तना प्रगाशगत्वत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘आगैयाल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १०८। आगैयाल् “वऴुविला अडिमै सॆय्यवेण्डु नाम्” ऎऩ्गिऱ प्रार्त्तऩैयैक् काट्टुगिऱदु।

व्या: अदावदु- कैङ्गर्य प्रार्त्तऩै वन्देऱि अऩ्ऱिक्के, स्वरूब प्रयुक्तमागैयाले, “वऴुविला अडिमै सॆय्यवेण्डु नाम्” ऎऩ्ऱु, ‘अडिमैयिल् ऒऩ्ऱुम् नऴुवादबडि सगलगैङ्गर्यङ्गळुम् सॆय्यवेण्डुम् नाम्’, ऎऩ्गिऱ प्रार्त्तऩैयै, इच्चदुर्त्ति प्रगाशिप्पिक्किऱदु – ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इन्दक् कैङ्गर्य प्रार्त्तऩै इडैविडामल् नडक्कैक्कु उऱुप्पाऩ प्राप्यरुसियुडैयार्बडियै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘कण्णारक्कण्डु’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १०९। “कण्णारक्कण्डु कऴिवदोर् कादलुऱ्ऱार्क्कुमुण्डो कण्गळ् तुञ्जुदल्” ऎऩ्गिऱबडिये, काण्बदऱ्कु मुऩ्बु उऱक्कमिल्लै, कण्डाल् “सदा पश्यन्दि” आगैयाले उऱक्कमिल्लै।

व्या: अदावदु, “इमैयोर्गळ् कुऴाम्, तॊऴुवदुञ्जूऴ्वदुञ्जॆय् तॊल्लैमालैक् कण्णारक् कण्डु कऴिवदोर् कादलुऱ्ऱार्क्कुमुण्डो कण्गळ् तुञ्जुदल्”, ऎऩ्ऱु ‘नित्यसुरिगळुडैय तिरळाऩदु निरन्दरम् अनुबवम् पण्णुगिऱ सर्वेश्वरऩैक् कण्गळ् निऱैयुम्बडि कण्डॊऴियक् कऴियादबडियाऩ कादलिले निलै निऩ्ऱवर्गळुक्कुम् कण्गळ् उऱङ्गुदलुण्डो?’, ऎऩ्ऩुमाबोले, विषयत्तैक् काण्बदऱ्कुमुऩ्बु ज्ञानसङ्गोसरूबमाऩ उऱक्कमिल्लै; कण्डगालत्तिल् सदा पश्यन्ति (सदा पश्यन्दि) ऎऩ्गिऱबडिये सदा अनुबवम् पण्णुगैयाले उऱक्कमिल्लै – ऎऩ्गै।

अव: इऩ्ऩुम् ऒरु हेदुविऩाले इवऩुक्कु उऱक्कमिल्लामैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘पऴुदे’ – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ११०। ”पऴुदे पल पगलुम् पोयिऩ” ऎऩ्ऱु इऴन्द नाळुक्कु कूप्पिडुगिऱवऩुक्कु उऱङ्ग विरगिल्लै।

व्या: अदावदु, “सॆङ्गण् अडलोदवण्णरडि अरवणै मेऱ्कण्डु तॊऴुदेऩ्, पल पगलुम् पऴुदे पोयिऩवॆऩ्ऱु अञ्जि अऴुदेऩ्”, ऎऩ्ऱु- ‘विषयत्तैक् कण्डु अनुबवित्तवाऱे, इप्पडि अनुबविक्कैक्कु उडलाऩ अनेगगालमॆल्लाम् व्यर्त्तमे पोय्विट्टदे!’ ऎऩ्ऱु इऴन्द नाळै निऩैत्तु क्लेशित्तुक् कूप्पिडुगिऱवऩुक्कु मेलुळ्ळ नाळिल् उऱक्कम् वर वऴियिल्लै- ऎऩ्गै।

अव: इऩ्ऩुम् इव्विषयत्तिल् अऱिवु पिऱन्दार्क्कु मऱक्कप् पोगादु ऎऩ्ऩुमत्तै इसैविक्किऱार् ‘अऩ्ऱु नाऩ्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: १११। “अऩ्ऱु नाऩ् पिऱन्दिलेऩ् पिऱन्दबिऩ् मऱन्दिलेऩ्” ऎऩ्ऩा निऩ्ऱार्गळिऱे।

व्या: अदावदु अवऩ् ऎऩ्ऩै पॆऱुगैक्कागत् तिरुप्पदिगळिले निऱ्पदु, इरुप्पदु, किडप्पदाग निऱ्क। अक्कालत्तिल् नाऩ् ज्ञान लाब रूबमाऩ जन्मत्तैयुडैयऩागप् पॆऱ्ऱिलेऩ्। अन्द जऩ्ममुण्डाऩ पिऩ्बु, अवऩै ऒरु कालुम् मऱन्दिलेऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्ला निऩ्ऱार्गळिऱे ऎऩ्गै। आग प्राप्य वैलक्षण्य ज्ञानम् पिऱन्दार्बडि इदुवागैयाले, इन्दक् कैङ्गर्य प्रार्त्तऩै इडैविडामल् नडक्कुम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।

अव: इऩि, इन्दक् कैङ्गर्यत्तुक्कु तेशगालादि नियममिल्लामैयै अरुळिच् चॆय्गिऱार् – इव्वडिमैदाऩ् – ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ११२। इव्वडिमैदाऩ् “ऒऴिविल् कालमॆल्लामुडऩाय् मऩ्ऩि” ऎऩ्गिऱबडिये सर्वदेश सर्वगाल सर्वावस्तैगळिलुम् अनुवर्त्तिक्कुम्।

व्या: अदावदु- इव्वात्माविऩुडैय स्वरूबानुरूबबुरुषार्त्तमाऩ इन्द कैङ्गर्यन्दाऩ्, “ऒऴिविल् कालमॆल्लामुडऩाय् मऩ्ऩि” ऎऩ्ऱु – “ऒऴिविल्लाद कालमॆल्लाम् सर्वदेशत्तिलुम् उडऩाय् सर्वावस्तैयिलुम् पिरियादु निऩ्ऱु’ ऎऩ्गिऱबडिये, सर्वदेशत्तिलुम्, सर्वगालत्तिलुम्, सर्वावस्तैयिलुम् नडन्दु सॆल्लुम्- ऎऩ्गै।

अव: पार्यैक्कु मङ्गळसूत्रदारणम् पर्त्तावुक्कु अनन्यार्हैयॆऩ्ऱु काट्टुमाबोले तिरुमन्द्रदारणम् सेदनर्क्कु पगवदनन्यार्हत्व प्रगाशगम् ऎऩ्ऩुमिडन्दोऱ्ऱ इत्तैयॊरु मङ्गळसूत्रमाग निरूबित्तरुळिच्चॆय्गिऱार् – ‘ऎट्टिऴैयाय्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ११३। ऎट्टिऴैयाय् मूऩ्ऱु सरडायिरुप्पदॊरु मङ्गळसूत्रम् पोले तिरुमन्दिरम्।

व्या: अदावदु- पदिऩाऱिऴैयाय् इरण्डु सरडायिरुक्कुम् लौगिगमाऩ मङ्गळसूत्रम् पोलऩ्ऱिक्के, ऎट्टिऴैयाय् मूऩ्ऱु सरडायिरुप्पदॊरु मङ्गळसूत्रम् पोले, ऎट्टुत् तिरुवक्षरमाय् मूऩ्ऱुबदमायिरुक्किऱदु इत्तिरुमन्दिरम् – ऎऩ्गै।

अव: ‘इप्पडि निरूबित्तुच् चॊऩ्ऩ इत्ताल् ऎव्वर्त्तम् सॊल्लुगिऱदु?’ ऎऩ्ऩ, अरुळिच्चॆय्गिऱार् ‘इत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ११४। इत्ताल्, ईश्वरऩ् आत्माक्कळुक्कुप् पदियाय् निऩ्ऱु रक्षिक्कुम् ऎऩ्गिऱदु।

व्या: अदावदु- इत्तै मङ्गळसूत्रमागच् चॊऩ्ऩ इत्ताल्, ईश्वरऩ् इत्तोडु अन्वयमुडैय आत्माक्कळुक्कुप् पदियाय् निऩ्ऱु कॊण्डु रक्षिक्कुम् – ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु – ऎऩ्गै।

अव: इऩि, इम्मन्द्रत्ताल् प्रदिबादित्त अर्त्तत्तै सङ्ग्रहित्तुच् चॊल्लि इत्तै निगमित्तरुळुगिऱार् ‘आग तिरुमन्द्रत्ताल्’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि।

मू: ११५। आग, तिरुमन्दिरत्ताल् “ऎम्बॆरुमाऩुक्के उरियेऩाऩ नाऩ् ऎऩक्कु उरियऩऩ्ऱिक्के ऒऴिय वेणुम्; सर्वशेषियाऩ नारायणऩुक्के ऎल्ला अडिमैगळुम् सॆय्यप् पॆऱुवेऩाग वेणुम्” ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

व्या: “आग” ऎऩ्ऱदु, कीऴ्बरक्क अरुळिच्चॆय्द ऎल्लावऱ्ऱैयुम् तॊगुत्तु अरुळिच्चॆय्गिऱार् ऎऩ्ऩुमिडन्दोऱ्ऱ। (ऎम्बॆरुमाऩुक्के उरियेऩाऩ नाऩ्) इदिल् “ऎम्बॆरुमाऩुक्कु” ऎऩ्ऱु सदुर्त्यन्दमाऩ प्रदमाक्षरत्तिल् अर्त्तत्तैयुम्, अवदारणत्ताले मत्यमाक्षरत्तिल् अर्त्तत्तैयुम् ‘उरियेऩाऩ नाऩ्’ ऎऩ्ऱु त्रुदीयाक्षरत्तिल् अर्त्तत्तैयुम् सॊल्लुगैयाले। प्रदम पदार्त्तत्तै सङ्ग्रहित्तबडि। (ऎऩक्कु उरियऩऩ्ऱिक्के ऒऴिय वेणुम्) इदिल् ‘ऎऩक्कुरियऩ्’ ऎऩ्ऱु षष्ट्यन्दमाऩ मगारार्त्तत्तैयुम्, ‘अऩ्ऱिक्केयॊऴिय’ ऎऩ्गैयाले नगारार्त्तत्तैयुम्, ‘वेणुम्’ ऎऩ्गैयाले इव्वर्त्तम् सेदनऩुक्कु प्रार्त्तनीयम् ऎऩ्ऩुमत्तैयुम् प्रदिबादिक्कैयाले मत्यम पदार्त्तत्तै सङ्ग्रहित्तबडि। (सर्वशेषियाऩ नारायणऩुक्के ऎल्ला अडिमैगळुम् सॆय्यप् पॆऱुवेऩाग वेणुम्) इदिल् ‘सर्वशेषियाऩ नारायणऩुक्के’ ऎऩ्ऱु कैङ्गर्य प्रदिसम्बन्दियैयुम् कैङ्गर्य प्रार्त्तना प्रगाशिगैयाऩ सदुर्त्तियैयुम्, ‘ऎल्ला अडिमैगळुम् सॆय्यप् पॆऱुवेऩाग वेणुम्’ ऎऩ्ऱु कैङ्गर्य प्रार्त्तना प्रगारत्तैयुम् सॊल्लुगैयाले त्रिदीय पदार्त्तत्तै सङ्ग्रहित्तबडि। (ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु) – ऎऩ्ऱदु- ऎऩ्ऱु सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु – ऎऩ्गै। विस्तरेण अरुळिच्चॆय्ददै मीळवुम् इप्पडि सङ्ग्रहित्तरुळिच् चॆय्ददु इत्तिरुमन्द्रार्त्तत्तै ऎल्लारुमऱिन्दु अनुसन्दिक्कैक्काग। आगैयाले ऎल्लार्क्कुम् इव्वर्त्तम् ऎप्पोदुम् अनुसन्देयम्।

तिरुमन्द्रप्रगरणम् वियाक्याऩम् मुऱ्ऱिऱ्ऱु।
पॆरियजीयर् तिरुवडिगळे शरणम्।