Periya vAchan

श्रीमते रामानुजयनदुः. परचु कारुणिकि रान आळवल्दार् अरुळिच्चॆयि त स्तोत्ररत्नम्. इतु परमकारुणिक रान पॆरियवाच्चान्बिफै ऎयपळिच्चॆयि व्याख्यान त्तुडन् सभापण्णितर्क शान, श्रीमान् पुडुप्पेर्, “शैयविल्लि, विद्वान्, वॆङ्क टाचार्य रालुम्, श्रीमान् पुकुप्नट्टु_तिरु वेङ्कटाचार्यरालुम्, कर्णाक प्परिशोधिक्कप्पट्टु, श्रीमान्, करालपाटि आथ्वारय्य चार्टियाराल् श्रीवैष्णवग्रन्धमुद्रापक सभामूलमाय् काइज्चीपुरम् श्रीनिवास मुद्राक्षरशालैयिल् अच्चिट्टु प्र मरम् शॆय्यप्पट्टकु. प्रमादीच संवत्सरम्. 1-4-1914. mr les F 3 श्रीवैष्णवग्रन्ध मुदापक सभ (लिमिटॆड्), ईसभलो तॆनुँगुलिपिलो नच्चुवेसिन ग्रन्जमुलु. भारतादित श्लोकम् o 09 2. रामचरमश्लोकम् दुष्करळ्लोकटिप्पणि शाब्दाल्यवि ष्टु परमधर्मशास्त्रमु तात्पर्य सहितमु … तिरुवन्दादि-१-मु, 8-व व्याख्या नारु मृदु प्रतिपदसहितमु… तिरुविरुत्तम्व्याख्यानद्वय रैपति पदतात्पर्यसहितमु… तिरुवाशिरियम्-मु, पॆरियतिरुमडल्व, व्याख्यासादि इ रामानुश सूर् न्दातॆ तिरुप्पल्लाणु शरणशब्दार्ध विचारम् 2 ६. वचनभूषणम् वपत्त्यनुपायत्वविचारम् नायमात्माभाष्यम् यमकरत्नाकरम् तिरुप्पावै मूवायिकप्पडि अरुम्भदसहितम्, दीपप्रकाश सहित त त्त्वदीपम् गुरुपरम्प रा प्रभा वम् तत्वसज्ञ “हम् यतीर्धप)वणप्रभावम् तिरुप्पावै ई रायिरप्पडि नालायिरप्पडिकळ् मुमुक्षुप्पडि व्याख्या नारुम्बद प्रमाण त्तिगट्टु सहितमु तिरुप्पावै आणायिरप्पडि रहस्यत्रय मीमासाम्भाष्यम् 000 … … … वन्दरहस्यम् O Q. सत्प्रदायक राति चतुश्लोकी सव्याख्यानम् … नायिच्चियारोतिरु मॊबै चरमश्लोकटिप्पणि पॆरुमाळ्लॆरु मॊरि …. स्तोत्ररत्न व्याख्यानम् रू. अ. 496 C 9 ४ 2. C C CO O CC C O C O 50 GU आ C% 03 e 9 रा. तिरुवेङ्ञडत्तानय्य, कार्यदर्शि धनाधिकारि, नॆं 3ण, वॆङ्कटाचल मॊदलिवीधि, चॆन्नपट्टणमु, & C श्रीम तेरामानुजायनमः परमकारुणिकरान पॆरियवाच्चान्नि कैयरु? च्चॆट्त स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्रीमत्कृष्णसमाह्वाय नमोयामुनसूसवे । यत्कटाक्षणलक्ष्याणां सुलभश्रीधरस्सदा! Go अवतारिकै . सर्वेश्वरन् आथ्वारुक्कु- तन्नु डैय स्वरू परूपगुण विभूतिक फै (१) “मयर् वऱमतिनलमरुळिनन्” ऎनिऱपडियेनि र्हेतु ककृपैया ले काट्टिक्कॊडुक, आनज्ञानम्भक्तिकूपापन्न माकैयाले परभक्तियु क्त राय्क्किण्डु भगवद्गुणानुभवत्तै प्पण्णि अतिनुडैय विपाकदळैयान परिज्ञानम् पिऱन्दु, अतडियाक परमभक्तिपिऱनु, अत्ताले (२) “परज्ज्योतिकुपसम्पद्य स्वेनरूपेणाभिनिष्पद्य ते”ऎन्जुम् (3)“परमंसाम्यमु पैति”ऎन्जुम्,( र) “तमै येयॊक्क वरुळ् शॆय् वर्”ऎन्जुम् शॊल्लुकिऱपडियेस्वस्वरूपप्लै प्पॆल् लु, भार्यैक्कुप्पति शिश्रूपणम्बोले (1) “वणुविलावडिमै शॆय्यवेण्णुनाम्" ऎन्टुम्, (६) “अवावण् खुवीडु पेन् ” ऎन्टुम् शॊल्लुकिऱपडिये प्राप्तिफल मानकै ज्कर्य त्तॆ स्पॆल् वाख्वारु डैय द्रमिडोपनिषद्रहस्य (१) ति-वाय्-१-१_०. (d) 9-30-nn-3-21. (२) छा८१२-२. (3) मुण्ण-3-0-3. ति-नाय्-3-3-१* (24) Q-55-3-3-0. (E) –no-no_nn. स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. प्पॆरियमुतलियार् अथ्वाकुडैय प्रसादत्ताले लभित्तु, पिन्बु आचा र्योपदेशक्रमत्ता लेआळवन्दार् अन्ददमिडोपनिषत्प्रसिद्धमान + तत्व †हितङ्गळै लभित्तु, अ तैत्तामु मुनुसब्धत्तु, अव्वनुसन्दानप्रीति उळ्ळड दौ मैया लेपरीवाहा पेकै पिऱक्कैयालुम्, संसारिकळ् दुर्गतियै क्कण्डु “अवर् कळ् इत्तॆ यिक्क वॊणातु” ऎन्टु परमकृपैयाले सक लोपनिष द्र हस्य मायु चेयमानवर्थत्तै सर्वाधिकारमाम्बडि स्तोत्ररू पेणवरुळि च्चॆय्कितार्. Go थ भगवद्व्यतिरिक्तविषयङ्गळिल् स्तोत्रमावतु (१)“स्तोत्रं नाम किमामनन्ति”(२)“अन्यत्रातद्गुणो क्तिः” ऎन्टु इल्लातवण् शै एऱिट्टु च्चॊल्लुतल्,उळ्ळत्तेयडै यच्चॊल्लु तला यिरुक्कै; (3) “यतोवा चोनिव र्त स्ते” (क) “अविज्ञातं विजान ताम्”(A)“अभूता र्थेक तमास्तु ति” (६) “नसमर्थास्सुरास्तोतुम्” ऎन्टु परिच्छेदित्तु “प्पेशनिलमल्लात भगवद्विषयम् स्तुतिविषयमानपडि यॆज्जनेयॆन्निल् ; अज्जनेयिरु न्दतेयाकिलुम्, (2) “ स्तन्यस्तवप्रियः” ऎन्दिऱपडिये ईश्वर नुक्कु.. प्रियकरनू कै यालुम्, (८) “ए त्तवेणुलक जोण” ऎन्जुम्, (F) “एत्तवेत्तवॆक्लॆयिम् ऎन्जुम् स्तोत्रव्यवहारमुर्डाय् प्पोरुकै यालुम्, इतॊऱिय वेऱु वाचक शब्दमिल्लामैयालुम्, इव्विषय त्तिलुम् स्तोत्रमॆन्न लाम्, Go अथवा (१०)“भर्तार्थ काममोक्षाख्यः पुरुषार्थ उदाहृतः- इतिचतुष्टयम्” ऎन्जुम्, (CA) “आऱम्बॊरुळिन्बमीकु” ऎन्जुम् जॊल्लु +तत्वम् - शेषत्वस्वरूपमाकिऱतत्वम् - +हितम् - उपायम् ; ‘मोक्षा र्थ भगवत्प्रसाद जनकत्वम् - साध्योपायक्वम्; उपायान्तरान पेक्ष रक्षकत्व रूपो पायत्वम्-सिद्धिपायत्वम्. (१) श्रीस्तऐ-3. (3) B-_F. (र) केन-२-3. (x) (€) (D) &_DK-9-9-Nn. (F) -5°5-8-3-nn. (no) (अ) र स्त-१-१९. (2) सहस्रनाम्नि (nn) 1 स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 3 किऱ पुरुषार्थम् नालाय्, अवण् खिल् धर्मम् - साधनतया पुरु षार्थमाकै यालुम् क्लेशसाध्यमा कैयालुम्, अर्थम् - स्वय म्पुरुषार्थमानालुम् अस्थिरमाय् क्लेशसाध्यमा कै यालुम् पुरुषार्थान्तरङ्गळुक्कुम् नाधनमाकैयालुम्, कामम् - स्वय म्पुरुषार्थमानालुम्, अल्फास्थिरत्व अनर्थावहत्व बीभत्स्यत्वाद्य नन्द दोष दुष्टमा कै यालुम् मोक्षशास्त्रत्तिले मोक्ष विरोधि त्वेन निन्दितमायिरु कै ्कयालुम्, आळवन्दार्, इत्तॆविट्टु मोक्ष त्ति लुम् आत्मप्रा प्ति - दुःखेर चिरकाल साध्यमा कैयालुम् भगव दनुभवा पेक्षया अत्यल्पमायिरुक्कै यालुम्, इ त्तॆविट्टु भगव त्य्रा प्तिक्कु उ क्तमानदोष मॊक्टु मिल्टिये यिरुक्कु मळिवि क्के (१) “निरस्तातिशयाह्लादसुखभानै कलक्षणा" ऎन्दिपडिये निरतिश यसुखरूपमाय्. (२) “एष ह्येवानन्दयाति” (3) “परमं साम्यमु पॆति” (र)“तमै येयॊक्क वरुळ् शॆय्वर्” ऎन्गिऱपडिये, आश्रितरै तन्नैप्पोले आनन्दिपिक्कक्कडताय्, () “तस्याहं सुलभः " ऎन्दिऱपडिये ऎन्दिऱपडिये अयत्न साध्यमाय्, प्राप्तपुरुषार्थ मा कै याले इतु वेपुरुषार्थ मोनध्यवसित्तु, इन्दभगवत्रा प्तियाकिऱतुम्, (६) “प्रधान क्षेत्रज्ञ पतिर्गु णेशः” (8) “ज्ञाज्ञा द्वावजावीश नीशा (5) “तमीश्वराणां परमं महेश्वरम्” (F) “दासोहं वासु देवस्य" (१०) “दासभूता सस्वतस्सर्वेह्यातानः परमात्मनः” (११) “आत्म दास्यंह रेस्स्वा म्यं स्वभावञ्चन दासर” (१२) “दासोहङ्कोसलेन्द्रस्य (१३) “यस्यात्माशरीरम्” (१र) “यस्याक्ष रंशरीरम्” (१णि)“अ न्तः प्रविष्टु श्शास्त्राजनानां सर्वात्मा” (१६) “पूः प्राणिन स्सर्व एव गुहाश (१) वि-पु-६_X-X९. (1) तै आ- (3) मु-3-१-3 (र) (1) गी-(६) श्वे ६-१६ (8; श्वे_१-९. (रा) श्वे-६-8.(F) (१०) हरीतस्मृ-(११) (१२) रा-सु-र २-कॆर. (१3)बृ-X-8-२२.(१8) सुबा-8 . (१) यजु-आ-२-११. (१६) अप स्त-२.3-१. E-OE 30 स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. यस्य” (१) “तौनिसर्वाणितद्वपु” ऎक्ट्लु जीवपरर् कळुक्कु अनन्या ग शेष शेषि भावेन समृद्ध च्चॊल्लि, (आ) “येन येन धातागच्छति, तेन तेन सहगच्छति” (3) “सोश्नु तेसर्वान् कामान् सह ब्रह्म णाविपश्चितेति” (र) “कामयेवैष्णवत्वन्तु” (A) “अहंसर्वङ्करि ष्यामि”(६)“ऒऱिविल् कालमॆल्लाम्” ऎन्जुमित्यादिकळिले स्वरूपानु रूपमान कैङ्कर्यकै च्चॊल्लुकॆयालुम्, “पतिव्रतेक्कु प्पति शिश्रूषणम्बो ले` शेष वस्तुवुक्कु क्कै ङ्कर्यम्” ऎन्ज ध्यवसित्तु, Q इनि, (2) “भेषजम्भगवत्रा स्दि" ऎन्टु अवनै प्राप्यमॆ निजतुम्-कै ज्कर्य प्रतिसमृद्धिया कै याले; (८) “स्वीनरूपेणाभि निष्पद्यते” ऎन्टु स्वस्वरूप प्राप्य मॆन्गिऱतुम् - क्रेज्कर्यत्तु क्काश्रयम्मा कैयाले; (F) “सोध्वनःपारमाप्नोति” (ऎं) तद्वि षोःपरमम्पदम्" ऎल्ट्लु देशवि शेष प्राप्यमॆन्गिऱतुम् कै ङ्कर्यत्तुकु वर्धकमा कै याले; (११)“नि स्तर स्तिमनीषिणः” ऎन्जुसंसारनिवृत्तियै प्पुरुषार्थमॆन्गिऱतुम् कै ङ्कर्यविरोधि यॆनैयाले; इवैकै ज्कर्यो पयोगियल्लातवन्टु (१) " नहि मे जीवि तेनारः मेजीवि ऎन्जुम् (१3) “मणिमामै कुतैविल मे” (१8) १४) उडम्बिनाल् कु डैविल मे” (१8) " उयिरिनाल् कु ड्रैविल मे ऎग्लेया ले अपुरुषार्थमे. तदीय शेषत्व त्तॆप्पुरुषार्थ मॆन्गिऱतुम् पुरुषार्थान्तरमन्जु; पतिव्रतै क्कुस्पतियिनुडै यवात्मांश त्तिलुम् सौन्डर्यादि विशिष्टमान देहां शमे प्र्राप्यमुमाय्, अत्ताले पतिव्रताहानियु मिल्लाताप्पोले. J (१) वि-पु-१-२-२-राजे. (२) परमसंहि (3) तै-अ-१- (र) जि-१- (2) रा-अ-30-२५. (E) ति-वाय्-3-3-१. (2) वि-पु-६-X-XF. (3) छाना-१२-२. (F) कर-१-3-९. (१०) साम-उत्त- (११) जित-१. (१२) रा-सु२६-). (१र) ति-वाय्-र-5-2. (nn) (१3) ति-वाय्-8-0-06 ()!) &-555-8-0-00. स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. इप्पडी सकलशास्त्र तात्पर्यमान पुरुषार्थतै निश्चयित्तु, अतुक्कु उपायम् भक्ति प्रपत्तिक ळॆनु इरणाय्, अतिल् भक्तिया किऱतु - (?) “ब्रह्मविदाप्नोतिपरम्" (9) “आत्मावारे द्रष्ट व्यश्रोत प्यूनु न्त प्यूनिदिध्यासितव्यं” (3) “नायामात्ता प्रवच नेनलभ्यः न मेधया नबहुनाश्रुतेन, यमेनै षनृणु ते तेनलभ्य स्तस्यैष आताविवृणु तेतनूंस्वाम्" (र) “भिद्य तेहृदयग्र स्धिश्छिद्य स्ते सर्वसंशयाः॥ श्रीय चास्यकर्माणितस्मिनृष्टेपराव लेदा (1) “भक्त्यालभ्य स्त्वनन्यया” ऎर्टु वेदन ध्यानो पा सुशब्दवाच्य माय्, भक्तिरूपापन्न माय्, दर्शनसमाना कारमान ज्ञान वि शेषम्. . भक्तियाकिऱवितु - अग्नि विद्याजनमुमाय्, कर ज्ञान सह कृतमुमाकैयाले अधिकृताधिकारमुमाय्, विळम्ब्यफल प्रद मुमाय्, प्रमादसम्भाननै युमुण्णा कॆया ले अत्तॆविट्टु, इन्द दोष मॊन्जुमिन्जि क्के (६) “मुमुक्षुरै ्वशरणमहं प्रपद्ये” (2). “न्या सइति ब्रह्म” (2) “न्यासन्त्याहुर्म नीषिणो ब्रह्माणम्” (2) “तस्तान्न्यास मेषां तपसामतिरि कमाहु” (ला) “तस्मादपिपध्यं प्रपन्नन्न प्रतिप्रयच्छ प्ति” (F) “सभ्रातुश्चरणा गाढन्निपीड्यरघु सन्धनः”(१०) “सकृदेवप्रपन्नाय” (११) “सोहन्त्वांशरणमपार मप्रमेयम्” (19) “सर्वात्मनायश्शरणं शरण्यम्” (१3) “मामेनयेप्रपद्यर्ते” (१र ) “ति मेव शरणङ्गच्छ” (१) “सर्वध रान्परित्यज्य” (१६) “तावदार्ति स्तधावाख्छा” ऎन्जी त्यादि श्रुति स्मृतिसिद्धमाय्, सुकरमाय्, अध्यवनायात्मक ज्ञानवि शेषमान (१) तै-अ-१ (२) बृ-र-र-1 (3) कठि.१-२-२3. (र) मुण्ण-वि-9-F’v (.) गी- (e) श्वे-क-श. (2) तै-ना- (रा) यजु- (F) रा-अ-३१-२. (१०) रा-यु-१८-33 (११) वी-पु२-3-82. (१२) भाग- (23) गी-७-१४. (१र) गी-१८-७६२. (02) Å-JEE. (१६) निपु-१-९-83. स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्, प्रपत्तियैये उपायमाकनिश्चयित्तु, इप्पडी प्र्राष्य प्र्रापकङ्ग शैनि ष्कर्षित्तु स्तोत्ररूपत्ता लेस र्वेश्वर नै नोक्कि पार्थिक्कि_ता रॆन्जुमाम्. भगवत्तोत्रम् पण्णप्पुक्कु आचार्यस्तुतियिले इऱिवानॆन् ? “कन्जेस्पृष्टे कट्चिलयति” ऎन्नुमापोले असङ्गतमायॆन्निल् ; भगवद्विषयत्तै तमक्कु_स्तुतिविषयमाक्किक्कॊडु त्त उपकारस्मृ तियालुम् स्तोत्रम् पण्णुकॆक्कडियान ज्ञाननैशद्यार्थमाकवुम् अविघ्न परिसमाप्त्यर्थमाकवुम् पण्णुकितारा कैयाले सङ्गतम्. अतिल् ’ मानसमाक वमैयातो वॆन्निल्, प्रबद्धते यधिक रिप्पा र्क्कु उपकारमा कै याले वाचिकमाक्किनतुम् यु क्तम्. उपकारस्म ृतिया लेवन वाचार्यानुवर्तनम् प्रमाणसि द्धम्. (१). “आचार्यदेवोभव” (आ) “समऋषि भ्योम प्रकृद्भ्य (3)“सहिविद्यात_सञ्जनयति तचेष्ठञ्जन्म" (र) “म स्त्रेत द्धेन तायाञ्चतथाम स्त्रप्रदेगुता” ऒकुरत्नत्ति ऒरुवनुक्कु उपकरि त्ताल् अतिनुडैय माहात्म्यतै यऱियकॊडु तननै यादरिक्क प्रमाणम् वेणुमो ? आकैयाले इतुवुमु पपन्नम्. ज्ञानवै शद्यार्थमाकवाचार्यानुन र्तनम् शिष्टाचारप्राप्तम्;(A) “अभिवन्द्य गुरूनादौशिष्यधीपदि नीरवीन्” इतिमीमांस काः. “यधाखनत् खनित्रेण” इतिमनुः. (६) “यस्यप्रसादाद्वक्ष्यामि नारायणक धामिमाम्" इति वैशम्पायनः. (2) ‘लौकिकं वैदिकञ्चपि” इतिमनुः (१) तै-शी, (V) मीमांसकारि कै · (अ) यजु_आर- (६) भार- (3) अप-ध-१-१-६. “ (र) (2) मनुस्मृ- स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. अज्जनेयाकिल् स्वाचार्यने विट्टु मब् गुरुक्क लैप्पल् खु वानॆन्नॆन्निल्. आचार्यस्तुतिक्कुम् आचार्य प्रीतियिते उद्देश्यम्. स्वाश्रयण त्तित्काट्टिलुम् पॆरियमुतलिया रै आश्रयि कुवि-ड त्ति ले इवरुक्कु प्रीतिमिक्किरु क्कैयाले अत्तॆप्पे शुकितार्. “पॆरियमुतलि यार् आश्वारुक्कु भगवत्प्रसादमडियाकप्पि आ ज्ञान आथ्वार् प्रसाद त्ता ले पॆण् लु, अत्ता लेतम्मळविले पर्यवसिक्कैयन्जि क्के पिन्चु ळ्ळारक्कुम् उपकारमाम्बडि दर्शनस्थापक रानपडियालुम्, मण क्काल् नम्बि, " पॆरियमुतलियारुडै यवर्थमैतु. उमुडैय पे ण् लु क्कॆल्लामडि अवर् तिरुवडिकळिल् सम्बन्हम्” ऎन्टैयालुम्, अवगै आश्रयिक्कितार्. इत्तॆनिनैत्तिते भट्टर् (3) “प्रथममपिगुरुं नाध विधे” ऎन्टतु. वेद कारणमान प्रणवम् वेदाद्य नङ्गळिले उच्चार्यमाय् प्पोरुमापो लेइङ्गुआद्य नङ्गळि लेआचार्य स्तुतियाय नडुवुभगवत्तो त्रमायिरुक्कि अतु. मुतलिट्टु मूर्खुश्लोकत्ताले पॆरियमुतलिया रै समस्करिक्कि-तार् मुतल्लो श्लोकत्तिले ऒरुवनै क्कविपाडुमवन् अवनुडै यवैश्वर्यत्तॆच्चॊल्लिक्कनि पाडुमापोले, श्रीवैष्णवर् कळुकु ऐश्वर्यमान ज्ञान वै राग्यभ क्तिकळिनुडैय प्रकर्षत्तॆच्चॊल्लि नमस्करि क्किजार्. (२) “तनमायताने कैक्कूडुम् ” ऎन्टु वैष्णवनुक्कु धनम् भक्त्यादिक ळॆन्टतिते. आळवन्दार् तिरुवडिक ळेशरणम्. अवतारिकै मुख् श्रीण् नु. (१) सहस्रनामभाष्ये, (अ) १-तिरुव-र३ 2******************** परिम कारुणिक रान आळवन्दाररुळि च्चॆय्स्तोत्ररत्नम्. स्वादयन्नि हस र्वेषात्रय्यनार्थं सुदुर्ग्रहम् । स्तोत्रयामासयोगीन्द्र स्त्रं वन्देयामुनाह्वयम् ॥ नमोनमोयामुनाययामुनायनमोनमः नमोनमोयामुनाययामुनायनमोनमः ॥ ञ –. -नमोचिन्त्याद्भुताक्लिष्ट ज्ञानवे राग्यराशये! नाथायमुन ये६गाध भगवद्भक्तिसिन्दवे ॥ (^) (नमः) (१) “अहमपिनमम; भगवतएवाहमस्मि” ऎन्दिऱ पडिये ऎनक्कु—रियेन क्लेन्; पॆरियमुतलियारुक्कु शेषमॆनि तार्. “नमोविष्णवे” ऎनिताप्पो ले “नमोनाथाय” ऎन्दितारिते उपकारस्मृतियाले. (आ) “नमोविष्णवे” (3) “नमइत्येनवादि नः” ऎन्टम्, (र) “नमऋषि भ्योम स्त्रकृद्भ्यः" ऎन्जुम्, (A,“ तेषा मपिनमोनमः” ऎन्टुम् शोल्लक्कडवतिते. ईश्वरमुनिकळ् “श्रीरङ्ग नाधर्” ऎन्टु तिरुनामम् शाख खुकैयाले नाथ रॆस्टु तिरुनाम माकिऱतु. ऎप्पडिपट्टव रॆन्नु म पेयिले शॊल्लुकिऱतु (अचिन्त्य) इवरुडै यज्ञानादिकळ् इन्नारुडै यज्ञानादिक शै प्पोलेयॆन्टु निनै क्कवॊणा तॆन्नुतल् . इव्वळ वॆल्ट्लु ज्ञानाधिक रालुम् परिच्छेदिक्क वॊणा तॆन्नुतल् (अद्भुत कीइयत्ता राहित्यत्ते च्चॊल्लु कैया ले गृहीतांशम् अनुसन्धित्तार् क्कु आश्चर्यानहमायिरुक्कै. · (१) यजु (र) यजु (2) (3) भारशान्ति- (५) वि-ध-FC. [] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. ()“पिनै ्नकॊल्”इत्यादियि लेगृही तांशम् इनितायिरुक्कु मेन्ह तिते. (अक्लिस्टु) व्यासादिकि खैप्पोले स्वयत्न साध्यतपस्साले वन तऱ्ऱ क्के (२) “ददामि” (3) “मयर्वऱमतिनलमकुळिनन् " ऎन्जु शॊल्लुकिऱपडिये भगवत्प्रसादलब्धमा कैयाले वरु त्तम् नीरु क्कै. ( ज्ञान ) तत्वत्रयडैयुम् ज्ञेयमाकि वुडै त्तायिरुक्कु मतु, आत्माईश्वरनुगू अनन्यार्ह शेषमेग्जाम्, अचित्स्वरूपम् त्याज्यमॆन्हम्, ई श्वरन् उभयनियन्तावा यिरुकु मेमु मऱिकै ज्ञानमेना इव्वि शेषनैक्काट्टु मो वॆन्निल्, (र) “तज्ञानमज्ञानमतो न्यदु_म्” (A) “विद्यान्या शिल्प नैपु णम्” ऎग्जाम् भगवद्व्यतिरिक्त विषयज्ञानज्ञपै अनर्थावहमॆन्जम्, अतिक्षुद्रमॆन्हम् शॊल्लुकैयाले. (नैराग्य) इव्विलक्षण विषय ज्ञानत्ता लेभ ^पद्व्यतिरिक्तविषयङ्गळिल् निस्पृह रायिकुक्कै. () “वेन् मनै वाल्ट्ज् क्कैयै” ऎन्नक्कडवतिते. (राशये) “राशि” ऎन्जु - समूहम्. ई (ज्ञानराशये) (वै राग्यराश ये) ज्ञानवै राग्यम् इरणायि रुक्क राशियॆन्बानॆन्नॆन्निल्, भगवत्स्वरूपरूपगुणविभूतिक कै ज्ञानत्तुक्कु विषयमाक्कु- कै याले पल. (2) “पितरं मातरम्” न्द्रुत्याज्यमुम् पलवाकै याले समूहमॆन्नलाम्. लोक क्तिल् विल क्षणरुडै य ज्ञाननै राग्यङ्गळै ग्राम् इनरुडै य ज्ञानवैराग्यन्तिले अ न्तर्भूतमाम्बडि यिरु क्कै या लेजॊल्लुकिऱ तॆन्नु माम्, (J) “यत्रिञ्च प्रजास्साधुकुर्व निय स्तद्वेदयत्स वेदसमयैतदु !8" 3 (१) ति-वाय्-६-५-१०. (9) ×-20.00. (3) आ-वाय् १-१-१. (8)D-J-2-x-5-2. (4) 2-3-0-0F-80. (६) 3. मॊ-६-१, (2) शरणागतिगद्ये. 2 17-0-8- () 2000 पॆरियवाच्चान्बिकै यरुळिच्चॆयि, [] इति (यत्कि—इच्चि त्साध्वनुष्ठितं कर्म यच्च सर्वचेतनगतं विज्ञानं तमुभयं यदीय”ना न्तर्गतम्, सरैक्विइति) लोक लनुस्थित मान कर्मङ्गळुम् ज्ञानङ्गळुम् यावनॊरुवनुडै य ज्ञानकर्मङ्गळिल न्त ग्भूतमायिरुक्कुम्, अवन् काण् रैक्वनेस्ट्लु, रैक्वनै च्चोल्लु मापोले. (मुनये) (१)“नविवेदात्मनोगात्रम्"ऎग्जाम्, (आ) “नप श्यन्नपि दृष्टवान्.” ऎन्जुम् ध्येयवस्तुवै सर्वधासाक्षात्क रिक्कै. (3) “एतु शॆय् ताल् मऱक्केन् मनमे ” (र) “ऎन्नॆ मननॆळ्ले किडक्कुम्’ (जि) “राममेवानुपश्यन्तः” ऎन्नुमा पो ले. इवर् कृष्णनै यनुसन्धि तिरुक्क राजावालुम् समाधिभ ङ्गम्पण्ण प्पोयिन् B ल्लैयिते (अगाध भगवद्भक्तिसिद्ध वे) भक्तियाकीऱतु _ ज्ञानवि शेषमायिरुक्कुम् भयैप्पिरित्तुच्पॊल्लि ण् नु अतिनुडै यप्राचुर्यम् शॊल्लुकै क्काकवुम्, तत्पाधान्यम् तो सुकै क्का कीवुम्. भ_क्तियावतु “स्नेहपूर्वमनुध्यानम्भ _क्तिः" ऎग्जाम्, “स्वामिनिदासस्य स्नेहमयी 98” ऎन्टैम् “ल्लुकि ऱवनुबुभू पै. भगवच्छब्दत्ताले परत्वक्षैच्चॊल्लुकिऱतु. () “वासुदेवोनीपूर्णः” ऎन्जजानादिपाड्गुण्य पूर्ण नायितेयिरुप्पतु. (अगाध) अक्षोभ्यं; ऒरुवराल् निलै काणवॊणातिरुक्कै· (सिद्धवे) (2)“कातल् कडलिल् मिक पॆरितु” ऎक्स्ट्रीम् (J) “काणुमाशै यॆन्नुम् कडलिल् वीर् न्दिग्गाय र् त्तोम्" ऎन्जु’ विश्वरनुक्कुम् निलै कॊळ्ळबोणा पुक्कु अयिुन्दुम्बडियायिकुकै ्क. مولد ण (0) D-D-N-(2-3F. (8) ति. वाय्-×-3-8. (2) ति-वाय्-2-3-६. (°) ते तामुमतिले (3) आ. मॊ९-3-3. (8) रा-यु-१3१-९शि. (2) (~~) Q-3x-X-F-3. () [] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. Co नो श्लो,—तसैनमो मधुजिद फ्री सरोजलित्व 39 ज्ञान्कानुराग महिमातिशया न्तसीम्ने । नाथायनाधमुन येत्रपरत्रचाप् नित्यंयदीयचरणे शरणम्मदीयम्. (-9) अन; (तसैनमत्यादि) मुतल् कत्ताले परविषयमान ज्ञानादिकळुडैय प्रकर्षम् शॊल्लिब् लु. इळ्लो कत्ताले अवतारविषय मान ज्ञानादिकळा कैया ले अतिनुडैय प्रकर्षम् जॊल्लुकिऱतु. अन्जि क्के किट् च्चॊन्न ज्ञानादिकळ् तम्मळविले पर्यवसियाते ऎन्नळ वुम् वर वॆळ्ळम् को त्त तन्न वुमाम्. व्या;–(तसेनमः)‘‘त सै”ऎन्जुम्, (१)“नमोनमस्तेस्तुसह प्रकृत्वः”ऎन्जुम्”ल्लुकिटिपडि यॆइन्नुम्वर्क्कडियेनॆन्गितार्. (म धुजित् ) अनिरुद्ध नाय् त्तान् वन्दवितरित्तुमुतल्कलै यान मधु वैनि रसित्ताप्पो लेऎन्नुडै यभगवत्र्पाप्तिप्रतिबद्धकलैप्पोक्कु—मवनॆन्दि तार् .(अफ्री) अन्दस्वभाव त्तिले (२)“गुणै रास्यमु पागतः”ऎस्ट्लु पॆरि यमुतलियार् तोण् श्रीरुक्किऱपडियैयुम् अवरुडैय वनन्या र्ह शेषत्वत्तॆयुम् शॊल्लुकिऱतु. (सरोज) सम्बन्धमिल्लातपोतुम् विड वॊणातभोग्यपै यैच्चॊल्लुकिऱतु. विकासम् शॆव्वि कुळिर्_क्तिपरिमळम् मुतलानवण् लुक्कु तामरै यै ऒप्पाक च्चाल्ललायिरु क्कै. तत्वज्ञानमानतु_अव तारविषयज्ञानमुम्, आश्रित पारत स्त्र्य ज्ञानमुम् (3) ‘जन्मकर्मचमेदिव्यमेवं योवेत्तितत्वतः त्यक्त्वा देह०पुनर्जन्मनै तिमा मेतिसोर्जुन" ऎन्जरुळिच्चॆय् तानिजे. (र) ‘‘तस्य धीराःपरिजान न्तियोनिम्” ऎन्दवतारविषय ज्ञानम् (A)“हत्वातु (2)8-00-80 (अ) रा-कि-४-१२. (3)गी-र-F. (र)पुरुषसू. (2) रा- ye “पॆरियवाच्चान्बि ्भयमळिच्चॆयि, [ २ श्लो] 99 31 रावणंस्य”(१)“यद्विना” (२) “अप्यहञ्जीवितञ्जह्यान्त्वां पॊनी तेसलक्ष्मणाम्”(3)‘‘आत्मानन्नातिन रेधाः’’ (−9) “नतुप्रति ज्ञां संश्रुत्य ब्राह्मणेभ्योविशेषतः” ऎग्जाश्रित पारत स्त्र, ज्ञानम्. अनु राग माकिऱतु_इनल् रैले यॆल्ला त्तॆयुमनुभवितल्लतु निऱ्कलॊ ण्णात प्रेमम् (महिमातिशयान्तसीम्ने) ज्ञानानु रागङ्गळुडै हत्व त्तिल् मुडिन्द वॆ ल्लैयायिरुक्कुम् महिमा_महत्वम्.मनु प्यानन्दमोडळ्लि *तेगे शतक्रमत्ताले ईश्वरानन्द मॆल्लैयायिरु क्कु मापोले, इवरुम् तद्विषय प्रेमत्तुक्कॆ लैयायिकुप्पर् . 99 यम (नाधाय)अस्मन्नाछाय. (नाथमुनये) इद्दर्शनत्तुक्कु नाथ रॆस्ट्रम्,(र) “मतुशूतनै यन्जिमन् श्रीलेन्” ऎन्जिरुक्कुम्म हात्माक्कशाले कोण्णाडप्पडुमन राय्, तत्वहितङ्ञलै तिरुपुळ्ळत्ति लेकूडु पूरि तिरुक्कुमनर् पॊरुट्टु, (नमः) ऎन्जन्वयम्.उपकार तियाले अनरै आदरि तीराकिल् ऐहिकामुष्मिकमायुळ्ळ सिद्धिक्कु नाम् वेण्णावो; नम्बक्कलिले इनिप्पोरी रॆनु भगनदभि प्रायमाक मेल्चॊल्लुकिऱतु (अत्रपरत्रचापि) संसारत्तिलुम् परमपद त्तिलुम्. 1 (नित्यम्)नि त्याग्नि होत्र म्बोलनि क्के अनवरतमॆन्हॆ. t(शर णम्) उपायो पेयङ्गळिरण्णुम् (यदीयचरणाशरणम्मदीयम्) यातॊरु पॆरियमुतलियार् तिरुवडिकळे ऎनक्कु इरणुमेनै. अता नतु संसारद शैयिल् भगवाने उपायमॆन्दुप देशित्तु, अव्वुपा याध्यनसायत्तुक्कडियान स्वाचारत्ताले भगवत्र्पानण्यत्तॆ विळै प्पित्तुम्, प्राप्य देश त्तिल् प्रवेशिप्पित्तुम्, पिन्बुनित्य सूरिकलो पाति उद्देश्यमायिरु यालुम् इप्पडिशॊल्लुकिऱतु. (१)रा. (अ)रा-आ.१०-१९.(3)रा-आ-१११-७. (रति-वाय्-9-७-६. † (सा) (यवीयचरणे) ऎन्नै इव्वसस्थावन्न नूक्कि नतिरुवडिकळ्. [ 3-श्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानह्. ;_भूयोनमोऒपरिमिताच्युतभक्तितत्व ज्ञानामृताब्धि परिवाहळु कार्वचोभः । लो केऒनतीर्ण परमार्थसमग्रभक्ति योगायनाथमुनयेयमिनांवराय ॥ (3) [अत्रपुत्रचापिनित्यंयदीयचरणे मदीयंशरणम्; मधु जिव फ्री सरोजतत्वज्ञानानुरागमहिमाति शया नसीम्ने नाधा यतिसै नाधमुनयेनमः ] . عم (-9) व्या—(भूयोनमइति) तृष्णार्तनुक्कु तणीर् कुडिक्क क्कुनॊक्क प्पर्याप्ति पिटिवाताप्पोले पिन्नैयुमवर्क्कडियेनॆनि ताक्. आश्रितरै ऒकुकालुम् न्कयिनविदात अच्युत विषय क्तिल् ज्ञानभक्तिकळाकैयाले तम्मळविल् पर्यवसिया ते भगवद्विषय त्तुक्कु अभूमियान संसारमेद्गम् वॆळ्ळमिडुम्बडियान विवरु डैय ज्ञानभ क्तिकळुडैय प्रकर्षत्ते च्चाल्लुकिऱतु. (भूयो नमः) (१) “पुनश्चभूयोपि नमोनमस्ते”ऎन्नाप्पोले. (अपरिमित) किडन्दपायि लेवॆळ्ळम् कॊत्ताप्पोले इरुन्दविडङ्गळि ले नन्दुकिट्टुम्बडि यॆल्लैयण् शिरुक्कै (अच्युत) नियन्तृत्व स्वामि त्वकल्याणगुणङ्गळाल् कुषन् रुक्कै यॆन्नुतल्. ऎन्जुम् एक रूपनायिरुळ्ळु मॆन्नुतल्. ऎन्दुमाश्रितार्थमायिरुक्क मिरुप्पै नबुनविडातवनॆन्नुतल्. (अ) “आर् न्दपुक अच्चु तन “ऎन्जुम्, (3) “नमन्जमर्क्करुनुनै यच्चुतन्दन्नै” ऎग्जाम्, आश्रित रै त्तनाम् कैयिलुम् पिआर् कैयिलुम् काट्टिक्कोडातव नेन्नु तल्, (भक्तितत्वज्ञानामृताब्धि परिवाहशु भैर्वचोभिः) तद्विषयभ_क्तिस्व रूपयाधात्म ्यज्ञानङ्गळाकिऱ नमृताब्धियिनुडै य परीवाहकूप 99 (१) गी-११-कं (२) ति-वाय्-3-2-0१. (3) ति-वाय्-3-ओ-0. ୪୪ पॆरियवाच्चान्बिळै यरुळिच्चॆयि, [ 3-) न मान मङ्गळवचस्सुक ळाले. उपायम् ईश्वरना कै याले भक्तिकळ् भोगरूपमाय् अपरिच्छिन्न मायिरुकुमॆन्टै. परीवाह नूनतु_अवयविरक्षणार्थमाक अधिक जलनिर्गम प्रोतस्सु. नचस्सुक्क रुकु शुभत्वमावतु - अवि स्तरमसनिग्ध मित्यादिक शै युडै त्ता यिकुक्कै. (लोके) भगवद्भक्तिक मेट्टुमडैयान संसारत्तिले. (१) “सै षा भार्ग वी वारुणी विद्या परमेव्योमन् प्रतिष्ठिता” ऎन्हु प मपद त्तिल् परिमाऱक्कडनभक्तियै (२) “नान्मुकनार् पॆण् अ नाट्टुळेनत्पालुक्यय् त्तनन्” ऎन्ग् पडिये संसारत्तिले नडैयाडु मृडिषण्णिनपडि. (अवतीर्ण) ईश्वरावतारम्बोलेयिजे स्वयम योजनमान भक्त्यवतारम्. (परमार्थ) परमप्रयोजनरूप मायिरुक्कै. (समग्र (3) “अतनिल् पॆरिय वॆन्न वा" ऎन्नुच्बडि कुजैनण् श्रीरुकै ्क.(भ_क्तियोगाय)भ_क्लियैयुडै यरान. उ क्त मानभ क्तितत्व ज्ञानङ्गळिरयम्, भ क्ति शब्दत्ता ले शॊल्लिन् लु, इरु मॊरुनी रानपडिया ले . (यमिनाँवराय) •मुडिया नेयिल् शॊ ल्लुकिऱपडिये अवनै यल्लतऱियात करणङ्गलै युडै यरायिरुप्पा र्कु तपै वरानवक्कु. (क) “वायवनै य्य्यतु वार् त्तातु" ऎ रुकुमवर् कळुक्कु वरणीय यिरुक्कु मव रॆन्जुमाम्. 3 P यमि [अपरिमि ताच्युत भक्तितत्वज्ञानामृताब्धि परिवाहळुभे र्वचोभिः, लोक्केवतीर्ण परमार्थ समग्रभक्तियोगाय ना०नराय नाथमुन येनमः] (0) 7-XX- (3) 8-नाय्-१;-१०-१०. (२) ति-वाय्-७-५-१. (र) १-तिरुव-११.

(3) [8_0"] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;–तत्वेन यश्बिद चिदी श्वर तत्स्वभान भोगापवर्ग तदुपायगतीरु दारः! स्वर्शयन्नि रमिमितपुराणरत्नं तसैनमो मुनिनराय पराशरायण।

व्या, —(तत्वनॆत्ति पॆरियुमतॆलियार् (8) ज्ञानत्तुक्कु लोक परिग्रहमात्रमन्जि के वेदविदग्रेसर पराशक्तियाले प्रामा णित्वमु मुड्डेन्लु इव्वर्ण त्तिनुडै य प्रामाणिकत्वम् जॊल्लुकिऱतु. किञ्च, इवरुक्कुम् श्रीपराशरभगवानुक्कुम् स्वभावैक्यमुण्णु. कृ न्ल प्रावण्यमुम्, लोक त्तुक्कुप्पण्णिन वौदार्यमुमरुवर् क्कु मुण्डु. अत्तालुम् अव रै नमस्करिक्किऱर्. (तत्वेन) लोहङ्गळिल् तलै स्व र्ण मेन्नु मळविन्द क्के मान् खुमुरै युमुळ्ळपडिये काट्टिनाप्पो ले ज्ञातव्यार्थङ्गलै उळ्ळपडिये काट्टुकै. (यः) (7) “सहोवाच व्यासः पाराशर्यः" ऎन्दिति प्रमाण प्रसिद्धियै प्रकाशिप्पिक्किऱतु. (चित् )सञ्ज्ञावत्तान चेतनर् कळ्. अत्रिपराशरः; (आ)“आत्मा शुद्धाक्षरश्शान्तो ~ग्गुणः प्रकृतेःपरः । प्रवृद्ध पचयौनास्य एक साृखिलजन्तुषु” इत्यादि. इतिल् निर्गुणत्वमावतु - प्राकृतगुण सत्वादि राहित्यम्. [एक स्याखिलजन्तुषु ] देवतिर्यङ्मनुष्याख्य सर्व प्राणिषु ज्ञानै काकारतयासम इत्यर्थः (3) “निर्दोषंहिसमं ब्रह्मपणी तास्समदर्शिनः" इतिभावन वोक्तम्. (अचित् )असँज्ञान त्तान अचेतनम्.(र)“विकारजननी मण्णम्” इत्युपनिषत् . तत्रापिप राशरः. (1) त्रिगुणन्तज्जगद्योनिरसि ‘दि प्रभ वाप्ययम् । अक्षयम्” इत्यादि. (ईश्वर) चेतना चेतन जळुक्कु नियन्तावानस्वामि. तत्रा पिपराशरः;– (६) “परमात्माचस र्वेषामाधारः परमेश्वरः । (C) 66 (2)D-J-£-03-20 (र)नु,न्तिकोप- (4)D-Jz (3) Я-x-09. (ε)D-J-ε-8-80. ट पॆरियवाच्चान्निक्ळै यमळिच्चॆयि, [र-] विष्णुनामास वे देषु वेदा नेषुचगीयते” (१) “परःप राणाम्परमः परमात्मात्मसंस्थितिः । रूपनर्णादि निर्देशविशेषण विवर्जितः" (आ) “सर्वत्रा सौसम_स्तञ्च वसत्यत्रेति वै यतः । ततस्स वासु देवेति विद्वद्भिः परिपठ्यते" इत्यादि. (तत्स्वभाव) तेषांस्वभावः. तत्र सः तत्स्वभावः (3) “प्रधानञ्चपुमां श्चैन सर्वभूतात्म भूतया 1 विष्णुशक्त्याम हाबुद्धे वृतौसंश्रयधर्मिणा" इत्यादि. (भोग) ब्रह्मादिपि पीलि कान्तमान बद्ध चेतिनवर्गत्तुक्कु कर्मानुगुणमाक तारतम्येन अ नुभाव्यमानशब्दादिकिळ् .(अपवर्ग) शब्दादिकळि नुडै य अल्फा ऒकत्वा दिदोषदर्शनत्ताले भीतरान चेतनरुक्कु दुःखनिवृत्तिरूपमान आत्म प्राप्तियुम्, सुखै कि तानमान भगवत्र्पाप्तियुम्. तत्रापिसः (र) “योगिनाममृतंस्थानं स्वात्मसन्तोष कारिणाम्” “तदस्यत्रि विध पिदुःखजातस्य" इत्यारभ्य (4) “निरस्ताति शयाह्लाद सुखभावैक लक्षणा । भेषजं भगवत्र्पाप्तिरेकान्तात्य न्तिकीमता” इत्यादि. 1 (तदुपायगतीः)भोग मोक्षङ्गळुडै य साधन भेदङ्गलै नित्य नैमित्तिक काम्यकि र्मानुष्ठानं भोगस्य, साज्ञानुष्ठित कर्मसाध्यज्ञा नयोगादि आत्मप्राप्ते ज्ञानकि र्मानु गृहीतभक्तिः प्रपत्तिश्च भगवत्र्पा प्तेः. (उदारः) संसारिकल् पक्कल् अस्थित्वमालॆल्, प्रयोजनमातल् निनै याते, इवर् कळनर्थपरिहारमे प्रयोजन माक वुपकरि तल्लतु नि्कुमाॄत मेघम्बोले उपकरि त्तवन्. (सन्दर्शयन् ) संशयवीपर्यय रहितमाक प्रत्यक्ष विषया निन्जुकॊण्डु. (निरमिवित) (-) “अन्दाति मेलिट्टऱिवि तेनार् पॊरुलै " (१) वि-पु-१-२-१०. (बि) वि-पु-१-२-१२. (3) वि-पु-9-७-9F. (र) बि.पु–६-35. (इ) वि.पु.६-५-X. (ओ) र-तिरुव-१. [ »* -] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. ;_मातापितायुवतय_स्तनयाविभूति स्सर्वंय देवनिय मेनमदन्वयानाम् । आद्यस्यनःकुलपतेर्वकु ळाभिरामं श्रीम त्तथ। युगळं प्रणमामि मूर्दा ख 02 (2) ऎन्दिआपडिये दुरवगाहमान वेदार्थत्तै अल्पग्रद्धत्ताले पट्टिनानॆकै. (पुराणरत्नम्) पुराणमावतु - (7) “सर्गश्च प्रतिसर्गश्च” इत्या रभ्य “पुराणं पञ्चलक्षणम” ऎन्दिऱपडिये पञ्चलक्षणो पेतमान ग्रन्दजातम्. “पुरापिनवम् पुराणम्” ऎन्नु माम्. अतावतु स्वरसतै ऎन्जुयॊक्क ऒरुवरालक्कवोण्णतिरुक्कै (रत्नम्) अ र्थप्रकाशकमायुम् सुग्रहमायुम् आ प द्रक्षकमायु मिरुक्कै; इन्दप्पु राणत्तॆ अधिकरितनन् काक्किल्ले लोकमडङ्गविलु मृडियायिरु क्कै.

(मुनिवराय) तनक्कु नरग्गॊडुत्त वसिष्ठपुलस्त्यादिकि ळुक्कु मुद्रितामुद्रित प्रमुद्रित नाय् अत्ता ले अवर् कळ् पडियैयुडैय वनॆन्नुतल् . (→) “मुनीनांवरणीयाय” ऎन्दिऱपडिये अवर् कळ्ळु क्कादरणीयनॆन्नुतल् . (पराशराय) परराकितार् – बाह्यकु दृष्टिकळ्. अवर्कळै प्रमाणशरङ्गळा लेहिंसित्तु, वैदिक मर्या दैयॆ स्थापि त्त्वनॆन्नुतल्. इन्रियजयत्ताले रजस्तमस्सुक लै जयि त्तिरुक्कु मॆन्नुतल् . [यः उदारः चिदचिदीश्वरतत्स्वभाव भोगाप वर्ग तदुपायगतीः त त्वेन सन्दर्शयन्, पुराणरत्नं निरमिवित, मुनिवराय तस्त्रैपराशरायनमः ] . व्या; –(मातेति)इन्दज्ञानम् अधिकृताधिकारमायेप्पो कामे सर्वाधिकारमाम्बडि द्रामिडमान ब्रह्मसंहितै यै(3) “मय (१) अमरिकोश. 3 (9) (3) J-755-7-7-7. 2000रू पॆरियवाच्छान्बिनै ्भयरुळिच्चॆयि, [7- श्लो 99 -] र्वऱमतिनलमगुळिनन् " ऎन्दिटिभ क्तिया ले वासितमाक्कि ( “मरङ्गळुमिरङ्गुन्न कै ” ऎनिआतम्मुडै य आकर्षकमान ईरच्चॊल्ला ले अगुळिच्चॆय् कै यालुम्, पॆरियमुतलियारुक्कु इनज्ञान त्तुक्कु पादानम् आथ्र्वार् -तिरुनडिकळिल् सम्बन्दमा कै “यालुम्, इवर् तिगुन डिकळि ले विकिजार् .(२) “ऎत्तिऱम्” ऎन्जुम्(3) “ नॆय्युण् वार् तै युळन्नैकोल् कॊळ्ळ” ऎन्जम्, (र) “ऎल्लाम् कण्णन्” ऎन्टम्, पॆरियमुतलीया रै युम्, श्रीपराशरभगवानैयुम्बोले इव रुम् कृष्णगुण विद्धरायिरुक्कुम्बडियैनिनै त्तुआथ्वार् तिरुवडिक ळि ले शरणप्पुकुकि तार्. (माता) उत्प त्तिक्कु मुन्नेवरम् किडन्दु पॆऱुकै क्कुवरुन्दि ुत्तुमासम् गर्भधारणमै पण्णि, प्रसववेदनै यै अनुभवित्तु अशुद्धि कळै युम्मतिया ते बाल्यद शै यिलादरित्तुनळर् त्तु, पक्वनानालुम् इवन् पकुष भाषणम्पण्णप्पॊऱुत्तु, अकलविशैयाते अवन् प्रियत्तॆ ये वेण्णियिरुक्कुम् ता यैप्पोले उपकारकनायिरुकै ्क. (पिता)अव ळुप्पात्रमात्र मेन्नु म्बडि उत्पादकनाय्, ऎर्ट्लु मॊक्क हित पर नानपिता पणुमुप कारत्तॆ प्पणुमवरॆनै. (8) “‘गरीयान् ब्रह्मदः पिता” ऎन्नक्कडनतिते. (युवतयः) † इरुवरैयुम् मऱन्दु विरुम्बुम् युवतिक लै प्पो ले नॆज्जुक्किनिय रायिरु क्कै. (तनयां) अवर् कळुडै य यौवन त्तॆयऱिय माऱिप्पॆल् अवराय्, बाल्य त्तिल् सुखकरराय् पक्वदशैयिले रक्षक राय्, आमुष्मिकत्तिले निरयनिस्तारक रान पुत्रर् कळ्’ पण्णुम कारत्तॆ प्पण्णुमप रॆन्टै. (विभू तिः) विभवमिल्लातपोतु इवै यॆल्ला मसत्सममा यिरुक्कैयाले (~)-J5-E-X-F. (3)ति-वाय्-५-१०-3. † (पा) इवर्कळैम्ल. त्तु (अ) ति-हॆय्-१-3-१ (8) तॆ-वाय्-६-७-१. (x2) [-] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. इसख् लै नन्जाक्कुम् ऐश्वर्यम्बोले उद्देश्यरायिरुक्कु मवर् .. (सर्वम्)अनु_क्तमानसर्वभोग ङ्गळ्ळुमायिकुक्कै. अतावतु मोक्षोपायमुम् मुक्तिप्राप्यमुमायिकुक्कै (यदेव) अव धारणत्ता ले (१)‘‘“शे लेय्क ण्णियरुम्” ऎन्जिरुक्कुम् आथ्वार् निनै वो क्रिय वेऱिप्लै क्केयिरुक्कै (नियमेन सत्येन; ऎन्टु मॊक्क अव रुक्कु प्रियमेन्लु पोरुमतॊक्रिय प्रामादिकमाकिवुम् पुऱम्बु, पोकिक्कडवत क्के यिरुक्कै (मदन्वयानाम्) ‘‘विद्यया- जर्मनावा" ऎन्दिआ उभयसन्तान जातरक्क्कु_म्. (आद्यस्य) वैषवसन्तानत्तुक्कु प्रधमाचार्य रायिरुक्कै (नःकुलपतेः) स्त्री क्कु भर्तृकुलम्बोले गोत्रऋषि कळुम् अवरे यॆन्गै. (नकुळाभिरामम्) तिरुमक्कि मालैयले अलङ्कृतमा यिकुन्दुळ्ळत्तॆ. मक्किंलक्ष्कारमान तिरुवडिकिल्. इत्ताल् तिरुवडिकळिल् परिमळ त्ता लेवन्द भोग्यतैयै च्चॊल्लुकिऱतु. तिरुत्तुव्रायाले अल ङ्गृतमान भगवच्चरणारविन्दज्ञुलै व्यावर्तिक्किऱतु, (आ) “नल्लडि मेलणिनाऱुतुग्राय्" ऎन्नक्कड तीवते. ता (श्रीमत् )वैष्णवश्रीयोडे नित्यसंयु क्तमायिरुकै ्क. (3) स्तरिक्षगतश्रीमान् 1”(र)“सतुनाग विरश्रीमान् ” A “लक्ष्मणो लक्ष्मि सम्पन्न " ऎन्दु भगवत्प्रत्यासत्तियै ऐश्वर्यमाक च्चाल्ल क्कडवतिते, ऎन्नुडैय सम्पत्तुक्कडियान वैश्वर्यत्रेयुडैय रॆन्नु माम्. (तदयुगळम्) अतु वॆन्नु मत्तनै यॊक्रिय पेशि’ मुडिक्क वॊणातॆनै. (युगळम्) शेर् त्तियाल् वन्दु व्य कै युडै त्ता यिकुक्कै. (प्रणमामि मूर्ध्ना): आथ्वारुडैय तिरुवडिक भै (१) ति-वाय्-Â-१-८. (अ) ति-वाय्-र-9-3. (3) रा-यु-१६-डि. (र) वि-ध () –15-CF.

  1. पडिक पॆरियवाच्चान्बिरै यकुळिच्चॆयि, ( ६-श्लो] श्लो;यन्मूर्द्नि मेश्रुति शिरस्सुचभातीयन्नि न्नसन्मनोरध पधस्सकलस्स मेति । स्तोप्यामिनः कुलधनं कुलदैवतन्त त्पादारविन्दमरविद्दविलोचनस्य (~) निनै त्तवाटे । “नमः " ऎन्लु निट्कि माट्लाते अवर् तिरुवडिकळिले तलै शेर् क्कितार्. कीर् उपकारक रै आश्रयि त्तवित्ताल्, शॆयतु, मुमुक्षुवुक्कु उपकारक रे शेषित्व प्रतिपत्तिक्कु विषयभूतरुम् स्तुत्यरु मॆन्नुमिडम्, कॊल्लिण् थायिु. ऒकुवरुक्कु शेषिकिळिरुवराम्बडि ऎज्जनेयॆन्निल्, क्रतु शेष त्वम् छागत्तुक्कुम् पुरोडाशत्तुक्कु मुग्दानाप्पोले ईश्वरन् प्रधान शेषियाय्, भागवतर् कळ् द्वार शेषिकळामिडत्तिल् विरोध मिल्लै. अथवा,ईश्वरन् निरुपाधिक शेषियाय्, तत्समृद्धमडियाक पॆन्दताकै याले भागवत शेषत्वम् सोपाधिक मेन्नु माम्. तमकुस्तो त्रारम्भ हेतुवान ज्ञानभक्त्यादिकळ् पितामहोपात्त ध न मेन्डॆक्काक.मुतल् मून्जश्लोकत्ताले पॆरियमुतलियारुडै यज्ञान भक्त्यादिकि ळिनाधिक्यम् कॊन्नार्. नालाम् श्लोक त्ता लेइव्वर्थम् तै विद्य वृद्धानुमतमिन्जार्’ ; अज्जाम् कत्तालेइनर् क्कु इन्दज्ञानद्वारा लेवन्द तॆल्गिजार् . [मदन्वयानां यदेवनियमेनमातापि तायुव तय_स्तन यावि भूतिस्सर्वम्, आद्यस्यनः कुलपतेर्व कुळाभिरामं श्रीमत्तद युगळम्मूर्ध्ना प्रणमामि] श्री ख (>2) व्या,–(यन्नूर्धि ्न इति) (१) “अऱियातनवऱिवि तवत्ता नी कॆ यन" ऎन्लु उपकारकरिल् प्रथमनाकैयालुम्, (आ) “वैकुन्द १) ती-वाय्.9-3-9. (अ) ति हॆय्..F., (पा) धरित्तुनिट्कि, [] स्तो तरत्न व्याख्यानम्. नाकप्पुक” ऎन्दिऱपडिये इनपडैयस्तुति, ईश्वरनुकु अभिमत मायिरुकै यालुम्, इतुतान् आचार्यर्किळ्ळुकु प्रियकरमा कैयालुम्, स्तोत्र त्तिल् मेल् कॊल्लप्पुकु कि उपायो पेयङ्ञलै किति स जहीत्तुकॊणु उपक्रिमि त्तपडिये भगनत्सोत्रत्तिले इऱिकितार् . (मेमूर्ध्नियद्भा9) तम्मुडैय नभिनिवेशातिशयत्तॆ युम्, सौन्दर्यशीलादिकळि लेतोण् लु अत्ताल वद्द शेषत्वत्तॆयुम्, अ न्धकार त्तिल् दीपम्बोले तम्मुडै य तिरुमुडियि लेवन्दपिनु तिरुवडि किळ् मिकवुम् विशज्ञिनपडियैयुम् जॊल्लुकिऱतु. इत्ताल् अवनुडैय उपायभावत्तुक्के का र्तमान सौशील्यादिक लैयुम्, इत्तलै यिल् विषयीकारम् तन् पेडाकनिनैत्तिक्कुमेम्हम् शॊल्लुकिऱतु. (१) “त लै क्कणियाय्” ऎन्टु शेषभूतर् प्रार्थिक्ष्यमतैप्लैन् नेनॆन्दि जार्. शेषियाकै याले सर्वविषयङ्गळिलुम् अवनिरुक्छम्बडि इतु. इवर् तद् ज्ञ राकै या ले अत्तॆप्पेळुकितार् . (श्रुतिशिरस्सुचभाति) वेदा नङ्गशीलुम् विळज्ञानिन्दतु. इत्ताल् प्राप्यत्वमुम्, सर्वाधिकत्वमुम्, सर्वमङ्गळकरत्वमुम्, अति दुर्लभत्वमुम् शॊल्लुकिऱतु, चकारत्ताले वेदा नङ्गळिलुम्, तम् त लै यिलु मॊक्क त्तिरुवडिक तरमिडाते वै पडिया लेतम्पक्ष ल् अवनुक्कुनवाद रातिशयमल्लुकिऱतु. चशब्दम् अवधारणत्ति लेयाम्. तम्मुडैय तलैयिले अन्वयि त्तपिन्बु सौलभ्यमे तिरु नडिकळुकु स्वरूपमॆन्ज ताकव माम्. (२) “तिरुप्पाऱ्कड ले यॆन् तलै ये" ऎन्नुमापो ले. (यस्मिन्मनोरथ पथस्सकलन्नमेति) (3) “पितात्वम्मातात्वम् ”इत्यादिकशान ऎन्नुडैय ऐहिकामुष्मिक सकलमनोरधङ्गळुम् अङ्किय ताश यातोन्जि ले शेरुकिऱतु. (१) ति-वाय्-F-२-२. (9) तॆ.वाय्-१० 2.5. (3) f (पा) निहीलातिशय 66 पॆरियवाच्चान्बिळ्लै यरुळिच्चॆयि, श्लो- (तत्वेनयस्यमहिमार्जनशीक राणु श्नक्योनमातुमपिशर्वपितामहाद्यैः । कर्तुन्तदीयमहिम स्तुतिमुद्यताय मह्यन्न मो स्तुकन येनिरपत्रपाय ॥ मान 1

[2] (2) (स्तोप्यामि) इप्पडिप्रा प्तमुमाय् विलक्षणमुमाय्, उपकारकमुमान तिरुवडिकळीले वाचिक मान पडि मैयैच्चॆय्कि जेन्. (नःकुलधनम्) धनमावतु - आपद्रक्षकमुमाय्, नित्यभोगमु मायिरुक्तुमतु. कुलधन मेर्तैयाले अयक्नसिद्धमुमाय्, स्वतः प्राप्तमुमायिसुक्कै (कुलदैवतम्) इद्दन त्ति तरुम ताय्, आश्रयणीयनू यिकुक्कुमतु. इत्ताल् स्तोत्र प्रतिपाद्य प्राप्यत्व प्रापकत्वज्ञळै च्चाल्लुकि अतु. (तत्पादारविनम्) * क्तस्वभावमान तिरुवडित्तम रैक खै. (अर विन्दविलोचनस्य) (7) “जित स्ते पुण्डरीकाक्ष” ऎष्णु रुचिजनकि मुमाय्, (आ) “तन् पाल् पणीन्द पॆन्बाल् ऎम्बि रानतडङ्गळ् ’ ऎऱ्ऱु वत्सलमु माय्, (3). “तामरैक्कण्णनै विण्णर् परवुम् त लै मक नै” ऎन्टु सूरिभोग्य मुमानतिरुक्कण्णळै युडै यवनुडैय. इत्ताल् इवरुडैय उ द्योगत्तॆक्कण्ण प्रीति तिरुक्कण्णळिले तो बुकि टिपडियैच्चॊल्लु कि आ तॆ न्नुतल् . इवरुद्योग त्तॆक्कण्णु प्रीतनाय् क्कुळिरनोक्किनपडियै चॊल्ल्चुकिऱ तॆन्ज्नुतल् . . 99 [यन्मून्नि मेश्रुतिशिरस्सुचभातीयस्मिन्न स्मन्न नोरथ पथ स्सकलस्समेति. नःकुलधनं कुल दैवतमर विन्दविलोचनस्य तत्पादा रविन्दं स्तोष्यामि ] (=). व्या;-Ô(तत्वेनेति) विधिशिवसनकादिकळ् करैप्पण् श्रि लेनिस्टु (१) जित-१-१. (अ) तिरुवि-रवि. (3) ति.वाय्-२-६-3. ) [2-0"] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. -93 अयिुन्दुकीऱविषय त्तॆ प्परिच्छेदित्तु प्पुकविटिन तेना नॆन्द्रुतमैक्षेपित्तु, युद्धत्तिले उद्युक्तीनानससनन् (1) “विसृज्यसशर्चपम्’ ऎन्टु युद्धान्निनृत्तनानाप्पो ले स्तोत्र त्तिल् निन्जुम् निवृत्तराकितार्. (तत्वेन ईश्वरनुडै य स्वरूप रूपादि कळुळ्ळपडियै. (यस्य) (आ) “यधार त्नानिजल धेः” इत्यादिकळिले अनन्तगुणनाक प्रसिद्धनानवनुडै य. (महिमार्ण वशीक राणु8) गुणार्णन त्तिनुडैय शीकराणुवानतु _ तिष्ठलैयिल् स्पर्शवेद्यमान अत्यल्पमानतु. (मातुन्नशक्यः)मसस्साल् परिच्छेदिक्क वुम् शक्यमनु. आरालेयॆ न्नुम पेल्लैयिले कॊल्लुकिऱतु. शर्वपितामहाद्यै8) (3) “ई श्वराज्ङानमन्विच्छेत् ” ऎस्ट्लु ज्ञानाधिकनाकवुम् सर्वसंहर्ता वॆस्ट्लु जॊल्लुकिऱरुद्रनालुम्, अननै ओतुवि तननु माय्, जगत्प्रष्टवान ब्रह्मावालुम्. आदिशब्दत्ताले ब्रह्मभावनै येयान सनकादिक लै युम् सर्वर् क्कुम् हितानु शासनम् पण्णुकिऱ वेद श्रेयम् निनै क्किऱतु. मेल् “सदास्तुवन्तो वेदाः” ऎन्जुम्, “विधिशिवसन काद्यैः" ऎन्जुम् शॊल्लुकै याले(र) “यन्न देवानमुन योनचाहन्नचळ ङ्करः।जान न्ति” (श्रि) “यतो वाचोनिन र क्ते” (६) “तवान्तरा त्माममच” इत्यारभ्य “नग्राह्यः केनचित्क्वचित्” (2)‘‘चतु र्मुखायुः” इत्यादि. ୪ 99 (तदीयमहिम स्तुतिं कर्तुमुद्यताय) अवनुडै य पॆरु मैयै उळ्ळवळवु ल्लि विडुकै यन्दि क्के इल्लाततुम्मल्ल उद्यु क्तनाकै · (मह्यन्न मोस्तु) इप्पडिप्पट्टस्वभावत्तॆयुडै यनाकै याले स्तुत्यविषयत्तॆविट्टु ऎनक्कु नमस्कारम्. (कवये सर्ववर्ण नमुखराय्. (निरपत्रपाय) निर्लज्जनायिरुक्कि आ वॆनक्कु . नाम् (१) गी-१ (अ) वामनपु. कॊर. (जि) तै.आ. (8) (3 ) मात्स्यपु.६७-रण. (उ) भार. मो_ (2) वाराह-83- आर I सॆरियवाच्चान्बिळ्ळै यमुळिच्चॆयि, [का-श्लो) श्लो;_यद्वाश्रमावधियधामतिवाप्यशक्तः स्ताम्येव मेवखलु तेपिसदास्तुवन्तः । वेदाश्चतुर्मुखमुखाश्चमहार्ण वान्तः कोमज्जतोरणुकुलाचलयोर्वि शेषः !! पुक्कलुकै इवनुक्कु निऱक्केडामॆक्ट्लु लक्जियातॊणिकै . (5) [ यस्यमहिमार्णव शीकराणुः शर्वपि तामहाद्यैरपि तश्वेनमातुं शक्यः तदीयमहिम स्तुतिं कर्तुमुद्यताय निर पत्रपायकव येमह्यन्नमोस्तु] U २. (2) अव; —(यद्वेति) (१) “इषुक्षयान्नि वर्तिस्ते” (अ)“का (-9)66-50 णुमळवुम् शॆल्लुम् कीर् त्तियाय्” ऎन्टु अळवुडै यारुम् तम् ताम् ज्ञानशक्त्यादीकळळवुम् पुक्र्कळत्तनै. उमक्कु मव्व ळवुपुकुकै क्कु कुतैयिल्लै (3) “साजिह्वायाहरि१स्तोति” (र) “वायवनै यल्लतु वार् त्तातु” वाय् स्तुतिक्कवर्णो कणतु. (A) “स्तव्यस्तवप्रियः” ऎनिआपडियेस्तोत्रम् नमक्कु प्रिय मन्लो वॆस्ट्लु, युद्धान्निवृत्तनान वर्जुननै (उ) “करि प्येवचनन्तव” ऎन्नप्पण्णिनाप्पो ले ईश्वरन् ताने मूट्ट समाहित राकितार्, (>2) (यद्वा) पूर्वपक्ष निवृत्तिः. मुन्बु योग्यनल्ल वॆन विड मर्थम निजार् . (यद्वा) अधवा इल्लाविट्टाल्, श्रमावधियधा मतिवा) इलै प्पिल्लैयाक वातल्, ज्ञानमॆल्लैयाक वात लॆन्नुतल् . ज्ञानशक्त्यादिकळळ वेस्तोत्रम्प्य्यलावतॆ. (अशक्तोपिस्तामि) सर्वपका रत्तालुम् अशक्तनेयाकिलुम् स्तुतिक्कितेन्. (सदास्तुवन्तो वेदाश्च तुर्मुख मुखाश्च एव मेवखलु तेपि) त्याज्योपा देयज्ञभै प्पिरि क्कै (9) (र) १-तिरुव-११. 3. (9) 9-5-X–8. (५)समस्रनामु. (3) विष्णुधर्मम्-१. (ε) Å-no-23. [८-श्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. अगि क्कुम् त्याज्यलिट्टु उपादेय त्तिले अवगाहि क्कैक्कु मडियान ज्ञानशक्त्यादिक ळाल् अधिक रानवर्कळुम्. सदास्तुवन्तो वेदाः) सर्व कालस्तुति संयोग डैयुकैत्तान वेदङ्गळुम्. (चतुर्मुखमुखाश्च) द्विपरार्ध कालावधिक रान ब्रह्मरुद्रादिकळुम्. अधिकारावसानत्त शवुम् स्तुतिक्किऱ सनकादिकळुम्. एवमेवखलु) इव्वळ वेयिते. ज्ञानशक्ति कळळ वेयिते (?) “यतो वाचो निवर्तक्ते अप्राप्यमन सासह” (9) “यन्नायं भगवान्द्रह्मा जानाति पुरुषॊत्त मम्” (3) “मामल रान् वार्श्व “मामलरान् वार् शकैयान् वल्ल रेयल्ल रेवा क्रॊत्तु” (र) “पेशुवारॆव्वळवु पेरु वरव्वळ वे” (A) “वल्लतोर्व ण्णम्” (६) “नग्राह्यः केन चित्क्वचित्”. “. इज्जनेयाकिल् उमक्कुमवर्कळुक्कुम् वाशियुडेयॆन्न ; वेदङ्गळुक्कु_म् चतुर्मुखादिकरुक्कुम् नॆडु वाशियुड्डायिरुक्क- अवनै उळ्ळपडिये पेशमाट्टामैयिलेसाक्यमुण्णानाप्पोले ऎन कुमवर् क ळुक्कुम् वाशियुक्तानालुम् उळ्ळपडि “पेशनूट्टामै यिल् वाशियिल्लै. ऎतुपोलेयॆन्निल् ; (महार्णना नर ज्ञ तोरणु कुलाचलयोः कोवि शेषः) अणुमहीधरङ्गळुक्कु नॆडु वाशियुड्डा नालुम्, पॆरुङ्गडलिले पुक्कलुन्दुमळविल् विशेष मि ल्लैयि जे. अतुपोलेयिते. 29 (5) अव;——किइ्चति) ब्रह्मादिक ळित्कॊट्टि लॆनक्कु स्तोत्रत्ति ले इवि कैक्कु अधिक हेतुवुण्णनितार्. अतानकु परक्कप्पुक्कर् कै . ईश्व रनिग्रह हेतुविनि क्के स्तुतिकृतमानपरिश्रमम् अनुग्रहहेतु वाम्बडि शीलवानाकैयाले मनबुद्धियान वॆनक्कुम् अन्दश्रमम् सुलभमा कै याले अवर्कळित्काल् नाना स्तोत्राधिकारियॆन्गिताक्. (3) 8-तिरुव-१० (१) तै-आ- (6) (र) 3-तिरुव -२१ (2) ति-वाय्-3-3-१० (६) भारशान्ति 4 95 पॆरियवाच्चान्बि ळै यरुळिच्चॆयि, श्लो;——किळ्चैषश क्त ्यतीश येन नतेनुकम्प्यः सोतापितु स्तुतिकृतेन परिश्रमेण । तत्रश्रमस्तु सुलभोमममन्दबु द्धेः [F-श्लो] इत्युद्यम्कोयमुचितो मन चाऒब्जनेत्र ! (F) ; (किइ्च) कीर््चन्न साम्य मॊरिय स्तोत्रत्तिले अ वर्कळिज्काट्टिल् ऎनक्कधिकारमु नेक्कु ऒरु हेतुवुडैनिजार् . (एषस्तोता) भगवदाभिमुख्यत्ताले संसारि क ळित्काल् व्यावृत्त नाय्, वायडै त्तप्रयोजनमितु वॆर्टु भगवतोत्र ति ले इखिन्दविवन्. श क्त ्यतिश येनन तेनुकम्प्यः) नम्मॆप्परक्क स्तोत्रमण मिकवुम् श क्तनॆस्ट्लु उनक्कु अनुग्राह्यनाकि ता नल्लन् . (फे) (१) “यतोवाचोनिव र स्ते ” (२) “तद्वीप्रासोविपन्यवः ” ऎऱ्ऱुम्, " वेदङ्गळुम् नित्यसूरिकळुम् पुक्करु ऎत्तै काणमाट्टात महिमैयै युडैयवुनक्कु प्परक्क स्तोत्रम्बणुकै तेट्टमन्टेयॆन्नुतल्. सु सारिक ळ् अभिमुख्यम्पण्णुकै तेट्टमान शील वानाकैयाले इवन्ब ण्णुम् स्तोत्रम् मिकै यान वुनक्कॆन्नु तल्. (अपितु) मल् गैप्पडि यॆन्नुतल् . पिन्नै यॆज्ज नेयॆक्टु सानुनय प्रश्न मातल्. (स्तुति कृतेन परिश्रमेण) उनै ्न स्तुतिक्कैयिले अत्यादर तैप्पण्णि अतुक्की डानश क्ति यिल्लामैयाले, पुक्कवुमामाट्टाते + कविपाडवुम्मा ट्टा तेपडुमि ळै प्पा लेयिते नी इरङ्गुवतु. (तत्र) अर्थमिप्पडियाय् निन्द्रविडस्त्रिले. (श्रमन्तुनुलभो मम) ऎनक्कु वि शेषित्ततु, श्रममानतु कुतैवऱवुण्णु. (तु) ऎन्जु अवधारणमाय्, ऎनक्केकुटैवन् श्रममुळ्ळ तॆन्जुमाम्. (१) तै-आ. (अ) विष्णुनू- † (पा) तविरवुम् [F-श्लो] 66 स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. ( मन्दबुद्धेः ) ऎन्जु श्रमहेतुवै चॊल्लुकिऱतु. अल्पबुद्धियॆनै (इति) इप्पडियॆन्नुतल्. आकैयालेमॆन्टु हेतुवाक चॊल्लुतल् ; (अयमुद्यमः) “स्तोष्यामि " ऎन्दुकोण्णुडैन इन्दवुद्योगम् (उचितोममच) चशब्दम् अवधारणमाय्, ऎनक्के उचित मॆन्नु तल् ; समुच्चयमाय् ऎनक्कुम् समुचितमॆस्ट्लु कीर् श्लोकतो डे कूट्टुतल्. (अब्जनेत्र) (१) “अवलोकनदानेन भूयोमाम्” ऎन्जुम्, (9) “उन् तामरै क्कण्णळाल्नोक्काय्” ऎन्टुम्, शॊल्लुकिऱ पडिये अवि घ्नेनस्तोत्रम् तलैक्कट्टुम्बडी अकियतिरु क्कण्णळाले नोक्कि यरुळ वेणुमॆन्नु तल्. स्तोत्रत्तिले निलैनिन्टार् पडियॆक्कण्णु (3) शॆन्दामरै क्कण्णिडु मऱप्पऱ वॆन्नु ळ्ळेमन्नि नान् ” ऎनिऱ पडीये प्रीतिया लेतिरुक्कण्णळ् कुळिर् न्दपडियै चॊल्लुतल्. « (F) अव; —(ना वेक्ष सेइति) इप्पडिस्तोत्राक्षे पसमाधान प्पण्णि ईश्वरनुडै य शरण्यāक्कुऱुप्पान भगवत्परत्वत्ते मेलु जोक त्ताले अरुळिच्चॆय्कितार्. इंल् मुतल् श्लोकत्ताले सत्प्रह्मादि सामान्य वाचिशब्दङ्गळाले जगत्कारणतया प्रतिपादिक्कप्पुडुकि तान् श्रीमन्ना रायणने यॆक्टु गतिसामान्यन्यायत्ताले कारण वाक्यविषयमानभ ग वत्परत्व यरुळिच्चॆय्कितार् . स्तोत्रम्बण्ण वु पक्रमि त्तवाते वात्सल्यजन्यमान विशेष कटाक्ष फै प्पण्णिनायॆन्गिऱ वितु - प्रळयकाल त्तिले अचित्कल्परान चेतनरै डयमानमना वायि क्कॊण्णुवि शेषण्टाकु तॆप्पण्णिउड्डाक्कि, उज्ञानजन्तुक्कळुडै य प्रवृत्तिनिवृत्ति हेतुभूतनाय्, उपकारक नानवुनक्कु सृष्टमान जन्तुक्कळ् अभिमुख्यम्बण्ण मुकम् + कॊडुत्तायॆन्गिऱवितु आश्चर्य मोवॆन्गितार्. Go (१) वि-पु-१-२०-१६ (3) ति-वाय्-१-१०-१० (अ) ति-वाय्-९-२-१ † (पा) कुळिर् व्राय्-अला पॆरियवाच्चान्बिळ्लै ऎयरुळिच्चॆयि, शो;_ना वेकु सेयदिततो भुवनान्यमूनि नालत्प्रभोभवितु मेन कुतः प्रवृत्तिः । एवन्निसर्गसुहृदि त्वयि सर्वजन्तोः ස स्वामिन्न चित्रमिद माश्रितवत्सलत्वम् 1 [00-m] Ooll व्या;(ना वेक्ष सेयदि) (१) तदे क्षतबहुस्यां प्रजाये येति” ऎन्टु अचित्कल्परान चेतनरै क्कटाक्षि त्तिलेयाकिल्. अनादि कालमणिप्पोन्दवपराधङ्गळै प्पाराते अवख् श्रीनुडैयदुग्गतियैये पार् त्तु कृपापरत स्त्रनायिते इप्पोतुम् कटाक्षि त्ततु. अल्लतु उन्नै “कटाषि त्तिलैये” ऎन्बारिलैये. (ततः) “बहुस्याम्” ऎन्गऱसङ्कल्पत्तुक्कु प्पिन्बु भुवनसृष्टिक्कु मुन्बुणानदूरभै च्चॊ ल्लुकिऱतु. (अमूनिभुवनानिभवितुमेव नालम्) भोगमोक्षज्ञभै साधित्तुक्कॊळ्ळुकै क्कु एकान्तमान चतुर्दश भुवनङ्गळानविपै उण्णाक वेमाट्टातु. न्यति रेक नि र्देशम् - अर्थ स्थॆग्यत्तुक्काक. (२) “कोह्ये वान्यात्कःप्राण्यात्” (3) “नतद स्तिविनायत्सौन याभूतञ्च राचरम्” ऎन्नक्कडवतिते. (कुतःप्रवृत्तिः) उन् सङ्कल्प मॊर्रि य उण्णाक वेमाॄतविनै प्रवर् तिप्पतॆत्ताले. सकलोत्पत्तियुम् प्रवृत्तियुम् उन्नु डैय ऒरुकटारु. फलमनोवॆळ्लॆ (प्रभो) जग त्कारणत्वप्रयुक्तमान वैश्वर्यतै युडैयवने!. ដ ( सर्वजन्तो रेवन्निसर्ग सुहृदित्वयि ) नित्यविभूतियुड्डायि रुक्कइवल् डै यिङ्कै ्कयाले (र) “सए काकीनर मेत” ऎन्नुम्बडी तनिमैप्पट्टायाय्, ब्रह्मरुद्रादिस्थावरा न्तमान जनुजातत्तुक्कु करणक ळेबरङ्ग शै कॊडुत्तुउनुटै तीर् नायॆन्नु म्बडि अकारणसुहृ (3) गी-१०-3९- (१) तै-आ- (र) महो (२) तै-आ- [११-श्लो] 3 स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;—स्वाभाविकाऒनवधिकातिशयेशितृत्व नारायणत्वयि नमृष्यति वैदिकःकः । ब्रह्म शिवश्शतमखः परमस्व राडि त्ये डेषियस्यमहिमार्णवविप्रुषस्ते ॥ (00) ज्ञानवुन्बक्कलिले. (स्वामिन्) इवल् नैयुडॊक्कु किऱवितु उन्बेताक वेण्णिण् लु इवण् सोडुज्ञान कुडल्तुडक्कि टे. (7) “स्वमुद्दिश्य उपा दत्ते” ऎग्जिणे अभियु क्तर् वारैयुम्, स्वव्यतिरिक्त सकल चेतना चेतनङ्गळुम् उनकुअनन्यार्ह शेषमाम्बडिस्वामित्वत्तॆयुडै यवन! 71 (इदमाश्रितवत्सलत्वं नचित्रम्) सकलवाङ्मनस्का गोचरमान भगवद्विषयस्तोत्रत्तुकु योग्यनाम्बडि ऎनक्कलुडैन वात्सल्य म् उनकु आश्चर्यमो?; (आ) “किमत्र चित्रम्” इत्यादि; इत्ताल् -जग त्कारणत्वत्ताले सर्वोत्कृष्ट नॆस्टुम् (3) “का रणम्तुध्येयः"ऎन्टु सर्वसमाश्रयणीयनॆन्हुम्. (र) “एष ह्येवान नयाति” ऎन्टु प्राप्य नॆन्टम्, सृष्ट्यादिक पै तन्बेताक प्पणुकैयाले सर्वस्वामियॆन्टुम्, ताम् स्तोत्रत्तिले मूळुम्बकि मुकम् काट्टु याले आश्रितवत्सल नॆन्जुम् शॊल्लिब् ग्रौयिन् लु. (00) अव;—(स्वाभावि केति) कीर्तिसामान्य न्यायत्ताले, नारा यणने सर्वस्मात्पर नॆन्टैतु. इतिल् विशेष वाचियान शिवशम्भ्वादि शब्दङ्गळालुम् प्रतिपादिक्कप्पडु कीलान् नारायणने यॆक्टु सर्व वेदा न्त न्याख्यानरूपमाय् अनन्य परमान नारायणा नुवाक सिद्धमान भगवत्परत्वत्तै यरुळिच्चॆय्कि तार्. व्या;-(स्वाभावि काननधि कातिश येशितृत्वम् ) इत्ताल् परत्वल क्षणम् शॊल्लुकिऱतु. स्वाभाविक शब्दत्ताल् कर्मोपाधिकमाय् अत्ता ले (१) रìस्तू (अ) रा-सु-१८-३६ (3) आधर्वशिखा (र) तै-आ- 3.3 पॆरियवाच्चान्बि फै यरुळिच्चॆयि, [११-श्लो] 181 अनित्यमाय् दुःखमिश्रमानब्रह्मादिक लैश्वर्यतै व्यावर्तिक्कि ऱतु. अनवधि कातिशयशब्दत्ता ले नित्यरैयुम् मु क लैयुम् व्यान र्तिक्कि अतु; (१) “सस्वराड्भवति” ऎन्टुम्. (२) “सत्यकाम स्सत्यसङ्कल्पः” ऎन्जुम् नित्यमुक्तविषयमान वैश्वर्यङ्गळुम् भगनदायत्तमाय् सावधिक ङ्ग कुमायिरुक्कै याले. ईशीतृत्व मैन्दिऱ वसाधारण स्वरूपनिर्देशत्ताले “निर्वि शेषचिना त्रंवन्तु " ऎन्दिऱ बौद्धगन्धिक शान वेदा निकि व्यान र्तिक्किऱतु. ( नारायण ) सदह्मादि सामान्य वाचिशब्दज्ञुलै युम् वि शेषवाचियान शिवशम्भ्वादिशब्दज्ञुलै युम् नारायणन्बक्कलि ले व्यवस्थापिक्कीऱ नारायणानुवाकम् - शोल्लुकिऱविव्वर्थ त्तिल् प्रमाण मॆन्टु प्रत्यभिज्ञापण्णप्पडुकिऱतु. (त्वयि ) सर्ववेदा नङ्गळिलुम् सर्वाधिक नाक प्रतिपादिक्कप्पुडुकिऱवनाय् इव्वात्मावुक्कु वकुत्त वनान उन्बक्कलिले. (नमृस्यति) उक्त मासवीश्वरत्वत्तै प्पॊणा यॆर्रिकिऱवन् . ( वै दिकःकः) किण्टे पे; अब्राह्मणइत्यर्थः. (3) * योविष्णुं सततं द्वेष्टि 7 (र) * विष्णुभक्ति विहीनोय स्सर्व शास्त्रार्थ वेद्यं’ ब्राह्मण्यन्तस्य भवे तस्योन्न त्तिर्नि रूप्य ताम् ” इत्यादि. 27 (गे) * हिरण्यगर्भस्समवर्तताग्रे " “भूतस्यजातःपति रेक आसीत् " (६) “सकिरिन्द्र स्त्वदुत्तरः” (2) “एक एवरु, द्रोनद्वितीया यत स्थै” इत्यादिक ळि ले ब्रह्मरुद्रादिकळुक्कु सर्वेश्वरत्वम् ल्ला निट्कि, शिवशम्भा ्वदिशब्दङ्गळ् नारायणनै प्रतिपादिक्किऱ तॆन्नु मिष्प्रमाणङ्गळळविल् अपर्यवसित्तवन् वैदिक नल्ल नॆनु क्षेपित्तपडि (१) छान्गो-७-२५-२ (२) छान्टो-८-७-१ (3) (8) (X) य-का-२-प्र-38 (e) [१२-श्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;—कश्रीश्रियः परमसत्वसमाश्रयःकः कः पुण्णरीकनयनः पुरुषो त्तमःकः । C कस्या यु तायुतश तैककलांश कां शे विश्वं विचित्रचिदचित्प्रविभागवृत्तम् ॥ 30 यॆज्जनेयॆन्निल्, “सब्रह्मासशिवस्सेद्धं : " इत्यादिक ळिते परिहरि तॆन्गिऱतु उत्तरार्धम् (ब्रह्माशिवइत्यादि ब्रह्मरुद्रर् क ळो डे सत्प्रतिपन्न क्षेत्रज्ञनान इन्द्रनैयुम्, पारतन्यमे स्वरूप मान नित्यमु क्त गैयुम् समभिव्याहरिकै याले अवर्कळुडै यवनीश्वरत्वम् सत्प्रति पन्नम्. (ए तेपि) लोक_त्ति लेईश्वरतयाप्रसिद्ध रानइवर् कळुम्हवर् कु शेषभूत राक सत्प्रतिपन्न रानविवर ्कळुम्. (यस्य) “नारायण परावेदा?” ऎन्टु सर्ववेदान्त प्रसिद्धियैनिनैक्किआतु. (महि मार्ल वविप्रुष स्ते) स र्वेश्वरन् महिमैयाकिऱकडलिले ऒरुबिन्दुमा त्रमॆस्ट्लु नारायणानुवाकन्दाने परिहरियानिस्ट्ल तॆनितार्. “यस्य ते” ऎन्टु श्रुतिप्रसिद्धियैयुम्, (निनैक्किऱतु) तमक्कि व्यर्थ त्तिलु ज्ञान साक्षात्कार त्तेयुचरुळिच्चॆय्कितार् परमस्वराट् - नित्य मुक्ताः ; “ब्रह्माशिवश्शतमखः परमस्वराडित्ये तेपि यस्यते. तव प्रभावसमुद्रस्य, विप्रुषः - बिन्दवः” इत्यन्वयः. (00) अन;—(कशीशि यः) इतिल् विप्रतिपत्तिक मङ्गळन्जियि ले तनि तनिये पूर्णमाय् सामर्थ्यपरमान लिङ्गङ्गळाले परत्वत्तै अरुळिच्चॆय्कितार्. व्या;–(कळी शियः) ईश्वरव्यतिरिक्त सकलचेतनरालुम् तन्दामुडैय स्वरूपस्थित्यादिकुक्काक आश्रयिक्कप्पुडुकै याले ‡ कुण्डलितं क्वाचित्कम् † (सा) इतुविपक्षङ्ञगुमनि रा 3 6 (१) “ई पॆरियवाच्चान्नि शै यरुळिच्चॆयि, [श्लो श्रीशब्दवाच्यैयायिरुक्कि आ पिराट्टियार् तन्नु डैय स्वरू स्थित्यादिकळुक्काक प्पल् वेणुम्बडियान मेन्मैयैयुडै यार् उनै ्नयॊक्रिय आर्; किम्-षेपार्थमाय्, इलैयॆन्टपडि. (१) श्वरीं सर्वभूतानाम्” (१) “ अस्ये शाना जगतो विष्णुपत्नी " (२) “तिरुवुक्कुम् तिरुवाकीय शैल्वा” ऎन्नक्कडनतिते. (परमसत्वस माश्रयःकः) परमशब्दत्ताले रजस्तमस्सुक्क लैयुम् अत्तोडु समभिव्याहृतमान सत्वत्तैयुम् व्यापर्तिक्किऱतु. शुद्धसत्वत्तु काश्रयमान विग्रहादिक कै युडै यननार्. (3) “महास्त्र भुरै ्वपुकुषस्सत्व स्यैष प्रवर्त-” (र) “आदित्यवर्णन्तमसः ( कःफुण्णरीकनयनः ) स्वानुभ वानन्दतृप्ततैयालुम् - आ श्रितार्थमान नीरै कळुक्कु प्रकाशकमायुम् सर्वेश्वरत्वसूच कमुमान तिरुक इळै युडै यवनार्. (A) “तस्ययथाक प्यासु पुण्डरीक मेवमक्षिणी” (६) “महावराहस्स्फुटपद्मलोचनः” (2) 99 जित पुण्डरीकाक्ष ” (८) “तायायळिक्किन तमरैक्यरा इत्यादि. (पुरुषो त्तमःकः) उन्नै यॊक्रिय पुरुषाणामुश ृष्ट तमरायिरुक्किरार्. (F) “यस्मात रमतीतो हम्” इत्यारभ्य अतोस्मिलो के वेदेचप्रधितः पुरुषोत्तमः " ऎन्टु आ प्ततमरान देवरी रे अरुळि च्चॆयीरिते. (कस्यायु तेत्यादि) (विचित्र चिदचित्प्र विभागवृत्तं विश्वं कस्यायुताऒयुतश तै ककलांश कां शे] चिद्विभागत्तालुम् अचिद्वि (7) श्रीसू (9) ती- मॊ-2-2-१ (3) श्वेता-3-१२ (8) पुरुषनू (A) छान्टो-१-६-६ (J) 0-300-8-02-F Q- (2) वि-पु-१-र-92 (F) Å-02-05 (8) १-जितन्ता- [03_0] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्, श्लो; — वेदापहार गुरुपातक दैत्यवीडा 3 द्यापद्वि मोचनमहिष्ठ फलप्रदानै 8 । कोन्यःप्रजापशुपती परिपातिकस्य पादोद केन नशिवस्स ्वशिरोधृतेन ॥ आ 23 (03) भागत्तालुम् वर्तिक्किऱविन्दजगत् विचित्र माया क्कॊण्डु आरुडै सङ्कल्पशत सहस्रा क देश त्तिलेनर्तिक्किऱतु. विचित्रमानवचित्ताकिऱ तु_अत्य_स्तम्भिन्नमान वाकाशादिकळ्. चेतन वॆ चित्र्यमाकिऱतु… कर्मत्ताल् सन्दचतुर्विध शरीरङ्गळुम्, तद्भोग्य भोगोपकरणभोगस्थानङ्ग भुम् अंश मि (नालो पाति आल्पार्थ त्तिले. (१) “पाडोस्यविश्वाभू तानि” (→) “यस्यायु तायुतांशांशे” (3) “मेरोरिवा णुर्यस्यैतत् ” (क)‘इदङ्कृत्स्न मे कां शेनस्थितो जगत् ” इत्यादि. " अयु तायुतानां - दशकोटीनाम्, शतस्य ए क लायाश्श श्री ल स्य अंशकस्य, खणस्य, अंशे अंशमात्रे विश्वम्. ] अव; (वेदापहा रेति) इतिहासपुराण प्रक्रियैया ले ब्रह्मरुद्रादिकळुडैय क्षेत्रज्ञत्व युम् भगवत्परत्वक्तेयु मरुळिच्चॆय्कितार् . [अ 99 99 (~~_9) व्या.(वेदापहार) (णि) “योवै वेदांश्च” ऎन्लु ब्रह्मा, पुक्कु वेद चक्षुस्सैक्कॊ मुक्क, अतुअसुरर कळाले अपहृतमाक ब्रह्मावेदतै न्दु दुःखा स्तर्नि मग्न काननळले विरोधिक शै अ ऱियच्चॆयु, वेदत्ति माट्टुक्कॊडुत्त वुपकारत्तॆ च्चॊल्लुकिऱतु. (६)“ततोहृतेषु वेदेषु ब्रह्मणं । कश्मलोविशत् ततोवचन प्राह वेदै र्विनाकृतः ब्रह्मा; - (2) " वेदामे + $ (पा) पद. † कुण्णलितं क्वाचित्कम्. ‡ (पा) कल्मषः (१) पुरुषसू क्लम्. (8) 8-170-89. 5 (3) (9)D-J-N-E-X3. (शि) श्वे-६-१८. (ε) 2000 पॆरियवाच्चान्नि नै यरुळिच्चॆयि, [१३-श्लो सरोबत 3 परमञ्चक्षु र्वेदामे परमन्धनम् । वेदामे परमं धाम वेदामे ब्रहचो त्तमम् ! ततो वेदाहृतास्सर्वे दानवाभ्याम्बला र्जिताः । अन्धकाराश्चमे जातालो का वेद विवर्जिताः । वेदादृतेहि किङ्कुर्यां लोकान्वैसृष्टुमुद्यतः । अहो ब त मह दुःखं वेदनाशनजम्मम । प्राप्तँधुनो तिहृदयं माँहि शोकिदु रासदम्” “जग्राह वेदानखिलान् रसातलग ता रि81 प्रादा च्च-बह्मणोराजन् ततस्स्वां प्रकृतियया”“तत_स्तयोर्वधे नाळु वेदापहरिणेनच शोकापनयनं चक्रे ब्रह्मणः पुरुषोत्त मः” इत्यादि. यान (गुरुपातक) रुद्रन्, लोकगुरुवुमाय् पितावुमायिरु क्किऱ ब्रह्मावै दुर्शानमे हेतुवाक प्पातिकि अयऱु. या पातकत्तॆयुम् पोक्कित्त लैयऱुप्पुण्ण ब्रह्मावैयुम् उज्जीविक्कुम्बडि पण्णिरक्षि त्तपडि. श्रीमात्स्ये देवी प्रतीरुद्रः; (१) “ततःक्रोधपरीतेन संरक्तनयनेनच । वामाङ्गुष्ठनखाग्रेण छिन्न 99 न्तस्य शिरोमया ब्रह्मा; - “यस्मादनपराधस्य शिरश्छिन्नं त्वयामम । तस्माच्छापसमाविष्टर् कपालीत्वं भविष्यसि ” ब्रह्मणाशापितोभूत्वा चरं स्त्रीर्घाविभूतले । ततोहङ्गतवान् देवि हीमन वंशिलो च्चयम् । तत्रनारायणश्रीमा न्मया भिक्षां प्रयाचितः । तत स्तेनस्वकं पार्श्वन्नखा ग्रेण विदारितम् । महतीस्रवतीधारा तस्यरक्तस्यनिस्सृता । विष्णु प्रसादात्सु श्रोणि कपालं तत्सहस्रधा। स्फुटितं बहुधायातं स्वप्नलब्धं धनंयधा” इत्यादि. (दैत्यपीडाद्यापद्विमोचन) हिरण्य रानणादिक ळॆन्न,त्रि पुरत्तिलसुरकक ळॆन्न; आदि शब्दत्ताले दुर्वासादि भै निक्कि अतु, (१) मात्स्यपु . १८२ [3-0] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 3Я इनर् कळा ले वरुमापत्तॆप्सोक्कि (महिस्थफलप्रदावैः) क्षेत्रज्ञ त्वेन सम्रतिपन्न रान इवर्किळ् स्वसमाराधनत्ताले लोकमुड ङ्ग ईश्वरर् क ळेनु कॊण्णाडुम्बडियानपदङ्गलै क्कॊडुत्तपडि (1) “युगकोटिसहस्राणि विष्णुमाराध्य पद्मभूः । पुन स्त्रीलोक्यधा तृत्वं प्राप्तवानितीशुश्रुम” “ब्रह्मादयस्सुरान्स र्वे विष्णुमा राध्यतेपुरा । स्वंस्वम्पदमनु प्राप्ताः केशवस्य प्रसादतः.” (२) “एनमेष सुराणाञ सुराणाञ्चपि सर्वशः । भयाभयकरः कृष्णस्सर्वलोकेश्वरः प्रभुः.” इत्यादि. (कोन्यइत्यादि) प्रजापति पशुपतिकखै तन्हामाल् वन्द वाप तक्कळोडु पिऱराल् पॆन्द वापत्तुक्कळोडु वाशियक ल्येन रक्षि क्किजान् मख् थैनन्. (कस्यवादोदकेनेत्यादि) यारुडैय तिरुवडि} ळिनिन्जुम् वियिन्दगङ्गाजल त्तन् जटैयिले धरिकै ्कयाले अब्दकुद्रन् शिवनायिख् खु; परिशुद्धनायिस् लु. अवन् अशुद्धियै विळैत्तुक्कॊळ्ळ अननै शुद्धनाक्कुम् परमपावनभूतर् उन्नै यॆुखीय वेजार्. (3) ‘द्रवीभूत स्तथाधर्मोहरिभ क्त्यामहा मुने ! गृहीत्वा धर्म पानीयं पादन्नाधस्य तुष्टये ! क्षाळितं परयाभक्त्या पाद्यादिभिरर्चितम् तदम्बुपतितं दृष्ट्वाद धार शिरसाहरः ! पावनार्थं जटामध्ये योग्योस्मीत्यवधारणात् । वर्षायु तान्यथबहून् नमुमोचतदाहरः” (र) “शतुमुक नित्यादि - नलस्टिकर् शडैयान् मुडिक्कॊ क्रैमलरुम् नारणन् पात त्तुरायुम् कलन्दि, पुनल् ” (0) (3) ईश्वरसंहिता. (0) (१3) (8) 28-0-8-2-9. 3 पिरियवाच्चान्बिफै यरुळिच्चॆयि, [१र-श्लो) ग्लो;…कस्योद रेहरविरिइच्चि मुख प्रपञ्चः कोरक्षती ममजनिष्टचु कस्यनाभेः । क्रान्त्वानिगीर्य पुनरुद्दिरतित्वदन्यः किरिकेनवै षपरवानिति शक्यशङ्कः ॥ (8) अव; —कस्योद रे) प्रमाणानुकूलमान तर्क रूपन्या यत्ताले उक्तमान भगत्परत्वत्तै निगमिक्कि जार् . 99 व्या, -( हरविरिञ्चमुख प्रपञ्चरिक स्योद रे) ब्रह्मरुद्रप्रमुख मानसकल पदार्थङ्गळुम् महाप्रळय त्तिले आरुडैय वयिखि श्री ले ऒतुण्णिक्किडक्किऱतु, (7) “सदेवसोम्येदमग्र आसीत्” ऎन्दिऱपडिये द्विप रार्ध कालमानामरूपङ्ग शैयिन्धु (आ) “तमःप रे देवएकीभवति” ऎन्दिऱपडिये सर्वेश्वरन्बक्कलिले किडक्कि ऱपडि यैच्चॊल्लुकिऱतु (3) ‘ब्रह्मादिषु प्रलीनेषुन प्ले लोके चराचरे आभूतनम्प वेप्रा प्तेप्रलीने प्रकृतौमहान् । एक_क्लिष्ठतिविश्वात्मासतु नारायणः परः” इत्यादि. संहा रादिकि ळिलुम् कर्मीभ विक्कुमिड त्तिल् ब्रह्मादिकळोडु पिपीलिकादिक ळोडु वाशियिल्लैयॆनै· (कोरक्षतिमम् ) हरविर्चि प्रमुखमान विप्प पश्चात्तॆ रक्षि क्कि_तारार् . (र)“नहिपालन सामर्थ्यमृतेस र्वेश्वरंहरिम्”(8) “नसमृदां समाहा रेविपदां विनिवर्तने समर्धोदृश्यतेकश्चित्तं विनापुरुषो त्तमम् । ”. (अजनिष्ट चकन्यना भेः) महाप्रळय त्तिल् अविभ क्त्रमाय् क्किडक्किऱ इप पञ्चम् यारुडै यतिरुनाळीक म लत्तिल् निन्लु मुत्पन्नमायिल् लु. महाभारते मार्कणेय ल समाख्याने;- (६) “ स्वपतस्तस्य देवस्य पद्मं सूर्यसमप्रभम् । (१) छा ६-२-१. (8) 2-3-0-99-97. (अ) सुभा-२. (x) (3)वि-पु-ओ- (६) भार र [08-0] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम् 99 32 नाभ्यां विनिस्सृतं तस्मात्प्रत्रोत्पन्नः पितामहः सुपर्ण वैकुणसंवादे; - (7) “यत्तत्पद्मम भूत्पूर्वं त त्रि ब्रह्मा व्यजायति । ब्रह्मणश्चापिसम्भूतश्शिव इत्यन धार्यताम् । शिवा त्क्सद्दिस्सम्बभूव एआत्सृष्टि दत्तुष्टयम्” इत्यादि 99 (क्रान्त्वा) ब्रह्मादीस्थानरा नमान ऎल्लार्लै कळिलुम् तिरु वडिक ळै वै तवनार् . तिरुवडिक फै त्तिलैयिलेफै तननो, तिरुवडिकि ळिन् कीळ्लेतुकै युण्णननो ईश्वर नॆनिजार्. “एकरिप्रासीसर त्पाद मेकःप्रा चिकळन्मुदा । अपरोपिधरनूर्ध्ना शोधिक स्तेहुगण्यताम् ॥” ऎन्न क्कडवतिते. (२) “सङ्घेस्सु राणामित्यादि ” (निगीर्य पुनरुद्दि (निगीर्यपुनरुद्दि रति) अवा स्तरप्रळयङ्गळिले तिरुवयिखि श्री ले वॆत्तुप्पिन्बु वॆळिनाडु काणप्पुऱप्पड विट्टवनार् (त्वदन्यःकः) इप्पडि सर्व पकार रक्ष कर् उन्नै यॊऱियमण् खार्. (केनवै ष परवानितिशक्यशङ्क8) मणि शैवरा ले इन्द प्रपञ्चमानतु परतस्त्र मॆन्लु शक्यशङ्कमा यिरुक्किऱतु. “सन्दिद्धेखलुन्यायः प्रवर्तते” ऎन्टु वेते शिलरै शज्कि क्कैक्कु सम्भाननै ये यिल्लैयॆन्हॆ. ऒगुवन् जनकनाय् ऒरुवन् जन्मनाय्, ऒरुवन् शेषियाय् ऒरुवन् शेषनाय्, ऒरुवन् श्रियःपतियाय् ऒरुवन् उमापति याय्, ऒरुवन् पुण्णरीकाक्षनाय् ऒरुवन् विरूपाक्षनाय्, ऒगु वन् गरुड वाहननाय् ऒरुवन् वृषभ वाहननाय्, ऒरुवन् पातकि याय् ऒरुवन् मोचकनाय्, ऒरुवन् पुरुषो त्तमनाय् ऒरुवन् पुरुषनाय्, ऒरुवन् शिरस्थितपादपङ्कजनाय्_ऒरुवन् पादपांसुमात्रमाय्, ऒरुवन् सूरिदृश्यनाय् ऒरुवन् वेता शदृश्यनाय्, इप्पडि तमः प्रकाशङ्गळ् पोले रुद्रनुक्कुम् (१) भार- (अ) विष्णुन-03-39.b ནིས།། ? 11 ्कयि [~x~~] (or) पॆरियवाच्चान्बिळ्लै ऎयरुळिच्चॆयि, श्लो;त्वांशील रूपचरितैः परम प्रकृष्ट सत्वेनसात्विकतयाप्रबलै श्चशा स्त्रैः । प्रख्यात दै नपरमार्थविदाम्मतैश्च नै वासुरप्रकृतयः प्रभव निबोद्धुम ॥ सर्वेश्वरनुक्कुम् नॆडु वाशियुण्णा कॆयाले रुद्रनुक्कु अ सदा दिकलो पातीक्षे तज्ञ तैयाले ईश्वरत्वश जै यिल्लै. ब्रह्मावुक्कुम् सामान्यन्यायत्ताले ईश्वरत्व शज्कैयिल्लैयॆस्ट्ल तायिु. (१र) अव; —( त्वांशी लेति) ना वेक्ष सेयिल् वेदान्तप्रथमप्रा दो क्त कारणत्वम् ल्लि ण् नु, स्वाभाविके त्यादियिल् गुणोपसं हारपादार्थम् शॊल्लिब् pु. कश्रीश्रियःविल् त्रिपाद त्तिलर्थम् शॊल्लि 1520. * वेदापहा रेत्यादियिल् उपबृंहणमान वर्थम् शॊल्लि ण् Mु. • कस्योदर त्तिल् प्रमाणानुग्राहक तर्क सिद्धपरत्वम् शॊल्लि ण् pु. इनिइतिल् इप्पडि दृढतर प्रमाण सिद्धमायिरुक्क, (१) “आसुरीं योनिमापन्नाः" ऎन्गिऱपडिये “आसु प्रकृतिकळ् अववै इप्प ते” ऎन्टु इवर्कळ्ळिवुक्कु इन्ना ताकिजार्. अथवा, (२) “यारु मोर् नि लै मैयनॆन वऱिवरिय वॆम्बॆरुमान् ऎन्ददुष्प्र कृतिकळ् कण् पडातॊऱियप्पॆऱुवते इव्विलक्षणविषयमे क्ट्लु उक क्कि ताराक वुमाम्. Q . व्या;–(त्वाम्) सर्वाधिक नाय् इव्वात्मावुक्कु वकुत्त वुन्नै (शील) महतोमन्गै स्सहवीरन्ध ण संश्लेष स्वभावत्वम्. “ना वेक्ष से ” ऎन्गिऱळ्लोक त्तिल् शॊल्लुकि अस्वभानम्. अताकिऱतु - सर्वाधिकनायिरुन्दुवैत्तु (3) “बहुस्याम्” ऎनिआपडिये अवर् श्रीनिवु पेऱु तन्न ताय् अभिमानियुम् तानेयायिरुक्कै (१) गी १६-२०, (9) ति-वाय्-()-3- (3) तै-आ-ओ [ox] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. (रूप) ‘‘कशिपुण्णरीकनयनं” ऎनिजन शिवु. (7) “हिर इयः पुरु षोदृश्यते, तस्ययथाक प्यासं पुण्णरीक मेवमक्षि णी” (२) “नीलतो यद मध्यस्था” (3) “नभूतसङ्घसंस्थानो देहोस्यपरमा तनः” (7) “नतस्य प्राकृतामूर्तिर्मां सदोस्थिसम्भवा" इत्यादि. (चरितैः) " कान्त्वानिगीर्य पुनरुद्गिरति " ऎन्हम् “वेदापहारगुरु पातक ” ऎन्जुम् शॊल्लुकिऱ अतिमानुष चेष्टितङ्गळालुम्. परमप्रकृष्टसत्वेन “परमसत्व समाश्रयःकः” ऎन्टीआ शुद्धसत्वमयमान विभूतियोगत्तालुम्. (8) “क्षय न्तमसृरज सरिपराशे” (६) ‘‘तमसरिपरस्तात्” (2) “स्वसत्ताभासकं सत्वं गुणसत्त्वाद्विलक्षणम्” इत्यादि, (सात्विकतया प्रबलै श्चशा स्त्रैः) वेद त्तिल् सात्विकर् क्कु हितानुशासनम् पणुम् ज्ञानभागत्तालुम्, (J) “अग्नेश्शिवस्यमाहात्यम्” इत्यारभ्य “सात्विकेष्वधक ल्पेषु माहात्यमधिकंह रेः” ऎष्णु श्रीमात्स्य पुराणत्तिले सत्वोद्रि क्तनान ब्रह्मविन् वाक्यमाकैयाले प्रबलमान शास्त्रङ्गळालुम्. (प्रख्यात दैवपरमार्थविदाम्मतैश्च) प्रख्यातमानदैनत्ति नुडै य याधार्थ्यवित्तुक्कळुडैय मतङ्गळालुम्, सृष्टि वाक्यम्, नारायणानुवाकम्, सुबालोपनिषत्, अन्तर्यामि ब्रांहणादि कळिले सर्वाधिकनाक प्रख्यात नायिरुक्कै प्रख्यातदैन परमार्थ वित्तुक्क ळॆन्गिऱतु _ “सहोवाच व्यासः पाराशर्यं” ऎन्दिखि परा शरभगवान्, “यद्वैक्चि मनुरवदत्तद्भेषजम्” ऎल्गिऱमनु, वेदाचार्यनान वेदव्यासन्, वाजसनेय प्रसिद्धनानयाज्ञ वल्च्यन्, 1 (( ) छा-१-६-६. (3) भारत (*) (2) (9) तै-ना- (8) TAJ-38-80. (६) पुरुषसू. (ला) मात्स्ये-×3-६3. ४० पॆरियवाच्चान्नि यरुळिच्चॆयि, [१ळ्लो] श्लो’;—उल्ल तत्रिविधसीमसमातिशायि सम्भाननन्तनपरि ब्र4मस्वभानम् । मायाब ले नभ व ता पिनिगूह्यमानं पश्यन्ति केचिदनिशन्त्वद नन्य भाबाः ॥ (ATL) “रु 99 “नमश्शौनकाय” ऎन्लु वैदिका ग्रेसरर् शोल्लुम् श्रीशौनकन्. एवम्भूतनान आप स्तम्बन्, आयोनिजनाय् श्रीरामायण प्रज्ञकिनान वाल्मीकि “आपोनारा इतिप्रोक्ता आपोवै नरसूनवः”” इति वसिष्ठ पुलस्त्यनःप्रदान सिद्ध देवतापरमार्थज्ञ प राशरः, काम्भंस्वप्न धीगम्यम्” इतिमरुः " क्षेत्रज्ञ स्येश्वरज्ञानाद्विशुद्धिः परमामतॆ” इतियाज्ञन्यः, “ताम्बयेत्तां प्रणमेत् इतिशौनकः, “पूरिप्राणिनस्सर्व एनगुहाशयस्य” इत्याप सम्बः “भ वान्ना रायणो देवः" इतिवाल्मीकिः ऎनिऱविवर् कळै एवं विशि ष्टन्त्वाम् (आसुरप्रकृतयः) कूरकरा! शान सर्वाधिकनान देनरीरै (बोद्धु मेननप्रभव) अटिकैक्कुत्तानी समर्थाळन्लु. (१) ‘‘आसुर्वी योनिमापन्नाः" इत्यादि. (१णि)

पेर्कळ् अव; —(उल्ल ते श्यादि) (आ) “महातानस्तुमाम्” इत्या दिकिळिल् शॊल्लुकिऱपडिये उन्नै प्पॆऱुम् सत्प्रकृतिकळ्’ काणपैऱु वतेयॆन्जुम्, (3) “याकु मोर् निलमैयनॆन वऱि वॆळिय वॆय्बेरु मान् ” ऎन्टु तन् सेताकवुकक्कि जार्. रु. व्या; —(उल्ल तेत्यादि) त्रिविध परिच्छेद रहित माय् समा धिकसम्भाननैयुम् कडनुळ्ळ उन्नुडैय प्रभुत्वत्व त्तिनुडै य स्वरूपत्तॆ, “विभुत्वादेशपरिच्छेदरहितः, नित्यत्वात्काल परि (0) ANE-90. (अ) गी-९-03- (3) ति-वाय्-१-3- [02-] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;—यद ण्डमणान्तरगो चर्च यत् 322 दळो त्तराण्यावरणानि यानिच । गुणाःप्रधानं पुरुषःपरम्पदं परात्परम्ब्रह्मच तेविभूतयः ॥ 38 (१७) च्छेदंहितः, सर्वप्रकारित्वेन पृथर्थिृति योग्यन स्वस्तरा भावात् वस्तुपरिच्छेदरहितः, सदृशनस्त्वस्तराभावात् तुल याप्रस्थादिना वापरिच्छेदरहितः इतिवा; अतपीवसमाधिक दरि द्रः, (मायाब लेन) भगवत्स्वरूप अऱिय कॊट्टात प्रकृतिनं बन्धत्ताले यॆन्नुतल्; दिव्यविग्रहत्तॆ इतरसजातीयमाक्कुम् आश्च र्यशक्तियोगत्ताले यॆन्नुतल्. (भवतापिनि गूह्यमानम्) (7) “आत्मानम्मानुषम्मन्ये" (अ) “अहंवोबान्धवो जातः” ऎन्दु बान्धवोजातः” *आळ् पार् त्तुण्णि तरुमुन्नाले मडैक्कपट्टतेयाकिलुम्. निगू ह्यमानमपि – पिहितमपि.

99 (पश्यन्तिकेचिदनिशम्) सत्प्रकृतिकळायिरुप्पार् शिलमहाता क्कळ् सर्वकालमुमुळ्ळपडि शाणानिन्जार् कळ् (त्वदनन्यभावाः) उन्नै यॊऱिय वेऱुपरत्वबुद्धि यिल्लातवरक ळॆन्नुतल्, उन्नै यॆरिय उपाया न्तर मऱियात वर्कळॆन्नुतल् उन्नै यॊऱियप्राप्या स्तर मऱियातवर् कळॆन्नुतळ्. T.(3)“क्रियतामिति मांवद ऎन्दु उन्नि नै वॊऱिय वेऱुविषय मऱिया तनर् क ळॆन्नुतल् ; इप्पडिकळाले ज्ञानत्तुक्कु उन्नै यॊऱिय विषयान्त रमिल्लातवर् कळ् . 99 (n६) अव; -(यदण्णमिति) कीण् प्रतिपादित्त सर्वेश्वरत्वत्तुक्कु प्रतिसम्बद्धितया अ पेक्षि तमान ई शीतव्यजाति तै प्रपइक रिक्कि तार्. (१) रा-यु_१२०-११. (अ) वि-पु-शि-03-03. (3) रा-आ-१५७. 6 2000 पॆरियवाच्चान्बिरै ्भयरुळिच्चॆयि, [१७-] व्या;—(यदण्डम्)चतुर्दशभुवनात्मकमान वण्णय्यातो न्दु. जात्येकवचनम्, (१) “अज्ञानान्तु सहस्राणाम्” इत्यॆदियिल् शॊल्लुकिऱपडिये अड्डसमूहम् यातॊस्ट्लु, (अण्णान्तरगोचरञ्च यत् ) अणाधिपतिलो केश्वन्दिक्पालनरपति प्रमुखमाय्, स्थानरङङ्ग मा त्मकमान अण्णा स्तर्वर्तिसमूहम् यातोस्टु, (दशो त्त राणी त्यादि) मे नेलुम् ऒस्ट्लुक्कॊन्लु दशगुणितमान पृधिवि वारि वह्नि अनिल आ काशङ्गळुम्, भूतादिकळुम्, महानुम्, कार्यो नुखमाय् विकृतमान प्रकृत्यंशमान एश्रावरणङ्गळ् यावैशिल. P (गुणाः) अतुचेतनरै बस्धिपुतु, गुणद्वारावा कैयाले बन्ध कारणमान नत्वादिकळ्. (प्रधानम्) अविकृत प्रकृति प्रदेशम्. “गुणाः प्रधानम्” ऎन्टु गुणगुणिकि लैप्पिरित्तुप्पेळुकिऱतु - गुणङ्ग लै ये जगत्कारणमाकि चॊल्लुकि साद्यमतम् अवैदिक मैन्लै क्काक. (पुरुषः) बद्धात्म समष्टि. अण्णान्तरगोचरमेस्ट्लु व्यष्टि यैच्चॊल्लुकै याले इतुसमष्टि विषयम्. कार्य कारणोभ यावस्थ प्रकृत्याश्रय क्षेत्रज्ञर्. “क्षेत्रज्ञ आत्मापुरुषः” ऎन्नक्कडम तिटे. (परम्पदम्) कार्यकारणोभयावस्थ प्रकृत्याश्रयात् क्षेत्रज्ञात्परम्पदम् (आ) “हिरण्मयः पठेलो के” इत्यारभ्य “जोतिषाञ्ज्योति नद्वदात्मविदोविदुः” (3) “परमेव्योमन् – सो ळ्नु ते” (र) ‘त्रिपादस्यामृतन्दिवि” (8) “यत्रपू र्वेसाध्या. नृन्तिदेवाः” (i) “अत्यर्कानलदी प्तन्तत् स्थानं विष्णोर्महात्मनः ।: स्वयैन प्रभयाराजन् दुष्र्पक्ष्यं देवदानवैः । तत्रगत्वा (n) D–9-2-92. (र) पुरुषसूक्तम्. (9). (3) तै-आ-१. (णि) भार. आर.१६३. (2) [os] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;वशीवदान्यो गुणवान्नजुळ्ळु चि रृदुरयाळुर्मधुरस्थिरस्समः । कृतीकृतज्ञ स्त्वमसि स्वभावत स्समस्तकल्याणगुणामृतोदधिः ॥ 99 a 3 (05) 11 पुन र्नेमं लोकमाया न्तिभारत” इत्युक्तात्रिपाद्विभूतिः. (परात्परम्) ब्रह्मादिकळिल् पररमुक्तर्. अवर् कळिल् परर्’ नित्यसिद्धर् . (ब्रह्मच) शुद्ध सत्वमयमाय्, ज्योतिर्मय माय्, सौन्दर्य सौकुमार्यादि कल्याणगुणो पेतमाय्, बृह त्व बृंहणत्वगुण योगत्ताले ब्रह्मशब्दवाच्यनन दिव्यमङ्गळ विग्र हम्. (१)“सपरस्सर्वश क्तीनां ब्रह्मणस्समन_न्दरम्”( २)“मूर्तं ब्रह्म”(3)‘‘शान्तान न्तमहाविभूतिपरमं यत्प्र्बह्मरूपंहरे र्मूर्तम्ब्रह्मततोपि यत्रियतरं रूपं यदत्युद्भुतम्" इ त्यादि. (तेविभूतयः) विभूतिशरीरशब्दङ्गळ् पर्यायमाकै याले देवर् क्कु शरीरतया शेषङ्गळ् (र) ‘‘विभूतयोहा रे रेता जगत स्सृष्टी हेतवः” (A) “यानिमूर्तान्य मूर्तानियान्यत्रान्यत्र वाक्वचित् । स वै वस्तुजातानि तानि सर्वाणितद्वपुः” (६) “तत्स र्वंवै हरे स्तनुः” इत्यादिभिः विभूतिशरीरशब्दयोः पर्यायत्वं शास्त्रे षुप्रसिद्धम्. (02) व्या;(वशीत्यादि) कीख् शरण्यनुडै य वुत्कर्षन् कॊल्लि, इ तिल् उभयविभूतिनाथनै नम्मालि किट्टला मोवॆन्लु कूशातपडि, आश्रितर् क्किऱियुम् तुतैयान कल्याणगुणङ्गळिले - पन्नि रणुगुणङ्ग खै यरुळिच्चॆयि कि तार् . अधवा, की सर्वेश्वरत्वम ल्लिख् थाय्, 3 (१) वि-पु-१-२२-६9, (अ) वि-पु१-२२-६५. (3) चतुश्लोकी. (र) वि.पु.१.२२-३१ (जि) वि.पु.१.२२६. (ऒ)वि-पु १-२२-356 ईर पॆरियवाच्चान्बिळ्लै यरुळिच्चॆयि, [‘w-so] इनिच्चॊल्लप्रा प्तमान सम सकल्याणगुणा तकतै यै यरुळिच्चॆय्कि जारॆन्नु माम्, (वशी) कीर् च्चॊन्न ईशितव्यतैयै तन पशत्तिले नड त्तिवर्ति क्कुमॆन्हॆ. इत्तालुम् स्वतस्त्रन्बक्क लिले गुणम्कडन्दाल् अतु पॆरु विलैयनामॆन्नुमिडम् शॊल्लुकऱतु, (7) “सर्वश्यवशी सर्वस्ये शानः” (२) “‘जगद्व शेवर्तते इदम्”. अधवा तन्नुडैय तिरु वकशीलानु हल्यमुडैयार् वशत्तिले ताखनिऱ्कु मॆन्नुमाम्. (3) “इमा समुनिशार्थूल किङ्क- रौ समुपस्थितौ । आज्ञापयय छे ष्टम्पै शासनं करवावकीम्” ““आज्ञापयमहादौहोब्रूहिय विनक्षितम्” (र) “स्वयमेरहरिर्वमे विप्रपादाननेजनम्” (श्रि) अनन्याधीनत्वमित्यादि ”. आश्रितपरतन्त नायिरुक्कु मिरुप्पु, पिआर् क्का वेनॆस्ट्राल् निवारकरिल्लामैया लेस्वातन्य कार्यमायि रक्कुम् 66 (वदान्यः) इप्पडि आश्रितपरत स्त्री नाय् च्चॆय्युम् कार्यमे न्नॆन्निल्; तन्नैयुम् तन्नुडै मैयैयुम् अवर् कळुक्कुक्कॊ डुक्कुमिड त्तिल् इरन्दुकॊडक्कु माचार्यत्ते च्चॊल्लुकिऱतु. (-) “प्रियवाग्दानिशी लश्च वदान्यः परिकीर्तितः । (2) “यआ तदाब लदा” (J) “ससर्वानर्थिनोदृष्ट्वा समेत्य प्रतिनन्यच । (F) “उ दारास्सर्व एवै ते” (१०) “न तेरूपम्” 99 (गुणवान्) तनै ्नयुम् तन्नुडै मैमैयुम् अवर्क ळुक्कु क्कॊडुक्कुमिड त्तिल् अनर्कळ्, तन मेनॆयुम् तङ्गळ् शिऱु (१) बृह-६-8-93. (अ) भार- आनु- (3) रा-बा-३१-8. (8) (शि) वरदस्त- (E) (रा) रा.अ-१६-२७. (F) गी.७.रा. (१०) जित-१- (e) [~~]

स्तो तरत्न व्याख्यानम्. र मैयुवार् त्तुप्पित्का लियामे अवर् कळळवाक तन्नैयमैक्यम् शीलम्. (१) “महतोमन्लैः” गुणप्रकरणमाकै याले गुणवा नॆग्गिऱवितु - गुणसामान्यडै च्चॊल्लुकिऱतन्लु, गुणवि शेष त्तॆच्चॊल्लुकि ऱतु. “गुण्यत इति गुणः” ऎन्दि आपत्ति चेसे अनुसन्धितावुक्कु ऎ प्पोतुमॊक्कविड वॊण्णामैया शिसुशब्दत्ता लेशॊल्लु कि जतु. पालशब्दम् वृक्षसामान्यवाचिया चॆक्क, वृक्षवि शेष त्तॆक्काट्टु मापोले. (२) “अजायमानः’. गुणशब्दत्तॆ (3) “कोन्व सिन्सा म्रतंलो केगुणवान् ” ऎन्दुतॊडल्ली, “इव्वाकु वंश प्रभवो बभूव गुणव त्तरः” ऎन्नुमळ वाक शीलपरमाक च्चाल्लि ण् डिजे. (र) “सहि दे वैरुदीर्घ न्य” ऎन्गिआपडिये शील कार्यमवतारमेनै. (ऋजु8) इप्पडि तनै ्नयमैत्तुक्कॊण्णु पॊरुन्दुम्बोतु अ वर् कळ् नानारुचिक ळानाल्, मेट्टि लेविरका लेनी रेज् अुमापो लेअवर् कळ् शॆव्वैक्केडे शॆव्वैयाम्बडि शॆव्वियनाकै . आर्जवमावतु आश्रितविषय त्तिल् मनो वाक्कायङ्गळाले एकरूपनाकै. (शि) " यज्जातीयो यादृशोयत्स्वभाव_सजातीय स्तादृशस्तत्स्व भावः.” (६) “तद्वैतधास्तुकतमोय महोस्वभावोयावा न्यधाविधगुणोभजते भव न्तम् । तावां स्तधाविध गुण_स्तदधीनवृ त्तिस्संश्लेष्यसि त्वमिहतेन समानधर्मा” इत्यादयः 1. (शुचिः) इप्पडि उपकरिक्कु-मिड क्तिल् ऒरु प्रयोजनत्तॆ क्कणि शियाते वॆऱुम्बुऱ त्तिले उपकरिक्कुम् भावशुद्धियैच्चॊल्लुकिऱतु. (2) “यो र्थेशुचिस्सहिशुचिः’. नित्यसंसारियै स्वसमृद्धमे हेतु वाक नित्यसूरिकळोडे ऒरुकोवै याक्कवल्ल पाननत्वत्तॆ च्चॊल्लुकिऱ () (8) रा-अ-१-७. (२) तै-आर-३-१७. (3) रा. बा-१, (x) P (e) 3–22. (2) पेरियवाच्बान्बी फै यरुळिच्चॆयित, 1 [-so] न्नु माम्. (१) “पावनस्सर्व लोकानान्त्वमेव रघुनन्दन" कर्म काशी; -“भ_क्तिरष्टविधा ह्येषाय स्क्रीन्प्ले च्चेसिन र्तते । प्रेमु निश्रीमान्सयतिस्पचपण्णितः मया पूज्यस्सदाचा सौमद्भक्तश्श्व पचोवीयः । तप्लै देयं ततो ग्राह्यं सचपूज्योयथाह्य हम्”. (मृदुः) संश्लेष त्तिलीप्पडियिरुक्कि आवन्’ इवर्कळ् वी श्लेष त्तिलाख् p माट्टानॆन्गिऱतु. आ त्मगुण प्रकरणमाकै याले मानस दौर्बल्य त्तॆ च्चॊल्लुकिऱतु. (२) “नैवदंशान्न मशकान्” “नजी वेय०क्षणमपि” (र) “अवगाह्यार्ण वंस्वप्स्ये” (3) (दयाळुः) आश्रितवि श्लेष दुःख त्तिलसहनायि सक्कै दयै परदुःखासहिष्णुत्वम्. (8) “सएकाकीनरमेत” (उ) “व्यसनेषुम नुष्याणाम्” ऎन्गिज इतुसर्वसाधारणमानाल् आश्रितविषय त्तिल् कृपै अवा जनस गोचरमिटे (2) “प्रियोहिज्ञानिनोत्यर्थम्” इति. (F) " स्त्री प्रणति कारुण्यात्” (F) “सतन्निपतितम्” इत्यादि. (मधुरः) निर्दयनानालुम् विडवोणात सारस्यत्ते च्चोट्लु किऱतु. नानाविधरुचिकळान जन्तुक्कळुक्कु अव्वनक्कळ् निन्जनिस्ट्री निलै कळी ले इनियनाय्निट्कै. (१०) रसोवैसः (१०) “एष ह्ये वानन्दयाति” (११) “रसं ह्येवायं लब्ध्वान स्दा भ व ति इत्यादयः. (१) रा-उत्तर ८२-F. (अ) रा-सु-32-रवि. (3) रा-सु-६९-१० (र) रा-यु-श्विन्. (जि) महोपनिषत्. (ओ) रा-अ-२-र१. (2) Я.2.02. (F) रा-सु-30-38. (१०) तै.आ. (-_0) रा सु [05-8] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. (स्थिरः) इप्पडि सर्वरसिकि नायिकुकुक्कि अ तान् तन्बक्क लि ले अ लानुकूल्यम्बण्णिनार् क्कु तनक्कु अस्तरङ्गरानार् विरोधिकळाना लुम् अवर् कळाल् अप्रकम्प्यनायिरुपै (7) “नत्य जेयङ्कथ इ्चन” (२) “अभयं सर्वभूतेभ्यः” (3) ‘‘ऎन्नडियारतु शॆ य्यार् ” (स्थिरः) आश्रीतरुडैय प्रातिकूल्यङ्गळालुम् अविकृतना यिरुक्कु मॆन्नु माम् 99 (समः) आश्रयिक्कुमिड त्तिल् जन्मवृत्तादिकळाल् कु जै सिरु न्दार् क ळेयाकिलुम् आश्रयणीयत्वेसमनाकै. (र) “नमोहँसिर्व भूतेषु” (8) ‘ईडु मॆडुप्पुमिलीशन् ” (-) “कॊळ् कै कॊळमै यिला तान् " 99 (कृती) कुशलः इप्पडि आश्रयित्ताल् अवर्कळुडै यक र्त व्यांश मॆल्लाम् तनक्के अनु ज्ञेयमेन्जिरुक्कुम्. “आदिकर्मणि क्तिः” अधवा, आश्रितर् कळ् तन्नै लभित्ताल् इनवर् कळ् पॆन् यिरुक्कै यङ्ञ क्के तन पेतायिरुक्कै (2) “अभिषि च्यच” (ना “तवचार्थः प्रकल्पते” (कृतज्ञः) इप्पडितान् अवर् कळुक्कु ऎल्लावुपकारङ्गलै प्पणि नालुम् अवर् कळ्’ तनि विषय त्तिल् अडियिल् पण्णिन अल्पानुकूल्यत्तॆ. कुवालाकनिनैत्तिरुक्कै अवर्कळ् पणुमपकारमुमऱियान्. (F) “अविज्ञातासहस्रांशुः” . (१०) “नस्मरत्यपकाराणां शतमप्यात्त व त्तया ! कथइ्चदुपकारेण कृतेनै केनतुष्यति । उच्यमानोपिपरु षन्नो त्तरं प्रतिपद्यते!" तान् पण्णिनवुपकारमऱियान्. (११) " ऋणं प्रवृद्धमैन मेहृदयान्ना पसर ति ति ऎन्जिरुक्कुमनन् . (ii) रा-यु-१८-3 (9) रा-यु-१T-33 (3) पॆरि-ति-र-रा-२.(र)गी F-२F. (६) ति-वाय्-१-८-8. (2) रा-बा-१ (१०) (११) भार-उद्यो (*) 9-5-7-5-3. (0)00-4-30-99. (L) सहस्रना.. 99रू पॆरियवाच्चान्बिळ्ळै यमुळीच्चॆयि, [१९-श्लो] श्लो; उपर्युपर्मभुनोपि पूरुषान् प्रकल्प्य तेयेशतमित्यनु क्रमात् । गिरिस्त्वदेकै कगुणावधीप्सया सदार्थतानोद्यमतोति शेरते ॥ له 3 (~~C) अपर् कळ् तिऱ त्तिल् तान् शॆय्यप्पॆऱतकु ऱि यॆनिनै तिरुक्कु- मॆक्नु माम्, (१)“शिरसायाचत_सस्यवचनं नकृतम्मया”. (त्वमसि) इग्गुणङ्गळुम तनै ्नप्पन् ग्लिनिजम् पॆऱुम्बडिसृहणीयमायिरुकु मॆन्नुतल्.आश्रय त्तिल् इगुणङ्गळ् कि पोरा किर्नुम्बडियिरुक्कु मॆन्नु तल् (स्वभावतः) इग्गुणङ्गळ् - आविद्य मॆन्नु तल्, औषाधिक मॆन्नु तला कातपडियान द्रव्य भावियाय् नै सर्गिकमा यिरुक्कु मेन्गिऱतु. (समस्तकल्याणगुणामृतोदधिरि) ऎल्लागुणङ्गळुम् कल्याणमाय् निर तिशयभोग्यङ्गळुमाय्, अनुभविक्कविगिनार्कु त्तुकै काणवॊ णामैक्कु ऒरुकड लॆन्नुम तनै यॆन्दितार्. (२) “मतिक्षयान्नि वर्त स्र्ती नगोविन्द गुणक्षयात् 99 (SC) व्या;—(उपर्युपरि) इग्गुणङ्गळुक्कु सम्भ्यैयिल्लात पाति ओरोगुणङ्गळुक्कुम् अनधियि ल्लैयॆन्गितार् . 23 5 (अब्जभुवः उपर्युपरि तेयेशतमित्यनुक्रमात् पूरु षान् प्रकल्प्य) तिरुनाभिकमलत्तिले अव्यवधानेनपिऱन्दु अवनोडे योतिन चतुर्मुखनुक्कु मेले अवनैयुम् मनुष्यकोटियिले निऱु त्ति ऊतेयेशतक्रमत्ताले मनुष्यगन्धर्वादि ब्रह्मा _न्तमाक आन न्दावधिसिद्ध्यर्थमाक पुरुषर्कळै सङ्कल्पित्तु. (एकैक गुणावधीप्सया सदास्थितागिरः) आनन्दगुण मॊक्रै (१) रा-यु-१२र -२0. (9) + पेङातपडि, [90]

स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्, क्ला; त्वदाश्रितानां जगदुद्भस्थिति प्रणाशसंसारवि मोचनादयः ! भवन्तिलीलाविधयश्चनै दिशा स्त्वदीयगम्भीरमनोनुहरिणः । ई (10) युम् ऎल्लै काडैयिले इच्छैयाले उद्योगित्तु सर्वकालत्ति लुम् स्थितै कळान वैदिक गीकळानवै उएकैक वॆनै रूले _आनन्दावहनून कि युवत्वादिक लै निनै क्कि आशु. “सदास्थिता वेदगिरः” ऎन्जु नित्यत्वा पौरु पे.यत्वङ्गपै च्चाल्लिन् काक वुमाम् वेदाक्षरकाशियॆन्ना ते “गिरः”ऎन्दिऱतु ( ) “वेदशर्देभ्य एचादौ” ऎग्गिऱपडियाले लौकि कशब्दङ्गळुम् वैदिकङ्गळा कै याले शॊल्लुकिऱतु. 66 अपै अन्दगुणज्ञपै ऎल्लैकण्णवळि वॆन्नॆन्निल्- (नोद्यमतोति ज् रते) उद्योगद शै यानवि आय मेल् काल् वाळ्ल तिनवि ल्लॆ. (आ) “सै पानन्दस्य मीमांसाभवति” इत्यारभ्य “ससको ब्रह्मण आ नन्दः” इति, “युवास्यात्” स्वरूपगुणङ्गळुक्कु उपलक्षणमा तल्, युवत्वत्ताल् नन्द तेजसै ्स च्चाल्लु तलातल्. अध्यायकइति - ज्ञानम्. आशिष्ठऐति - शक्तिः. द्रडिषइति - वीर्यम्. बलिषइति बलम्. तस्येयमिक्यैश्वर्यम् . (3) ‘‘त्रय्युद्य तात वयसत्व मुबै र्गुणा घे8" इल्यादयं. (उद्यमत8) उद्योगात्, (नाति जेरने) अतिक्रमणसमर्थानभवन्ति. (CF) अव; —(त्वदाश्रितानामिति) क्कीर् च्चॊन्न गुणङ्गळुक्कु भो काक्कळान वाश्रितर् पॆरुमैयै यरुळिच्चॆयि कितार्. (र) “अस्मि न्नस्यच तद्योगंशा स्त्रि" ऎन्लु इवना लेवन्द पॆरुमैयेयुडै यवर् (१) वि-पु-१-५-23 (अ) तै.आ. (3) वैकु- स.. (8) 7 2000 पॆरियवाच्चान्बिळ्लै ्भयमु ळिच्चॆम्, [ आङ्ग्लो __00_m2] कळळपु इतुवानाल् अवन् पॆरुमैयै परिच्छेदिक्क वॊण्णा तॆन्नुमी डम् किम्पुनर्न्यायसिद्धमन्लो पॆन्दिता रॆन्नु माम्. चा;-(त्वदाश्रितानाम् ब्रहेन्दरुद्रादीनाम्, सन कादीनाञ्च. देवरै दूरनिन्जाश्रयिक्किज ब्रह्मादिकळ् सृष्टिस्थिति संहारङ्ञखै युम्, उप देशक्रमत्ताले पॆख् लु संसारविमोचनत्तॆयुम् पण्ण शक्तरानपिन्बु, अनन्य प्रयोजन रायाश्रयिक्कु मवर्किल् अवर् नै च्चॆय्यप्पार् त्ताल् ली लैया कानिस्ट्लनु मुक्तर् देनरोडे लीलार समनुभविक्कु म्बोतु सङ्कल्पज्ञानत्ताले सृष्टि त्तिते अनुभविप्पतु. (7) “सङ्कल्पा देवश्रुतेः" (आ) “सङ्कल्पा देवास्यकितरन्न मुत्ति प न्ति"; जगत्सृष्ट्यादिकळिल् प्राप्तियिल्लामै पोक्कि, शक्तियिल्लामै या ले तविसुकि तारल्लर्. आदिशब्दत्ताले अनेकशरीरा न्तः प्रवेशनियम नङ्गलै निनैक्किऱतु (3) : जगद्व्यापारवर्जम्" (र) “भोगमात्र साम्यलिक्लाच्च". अथवा; - (जगदुद्भनस्थितिप्रणाश संसार विमोचनादयः लीलाः त्वदाश्रितानाम्भवन्ति) मुमुक्षु सिसृक्षयाविजे सृष्ट्यादि कळ्. निरतिशयभोग्यतै ये स्वरूपमाक विरुक्क, संसारविमो चनमाकिऱतु – आश्रितार्थमाकविते. आदिशब्दत्ताले तदग्धमाक अने कावणारङ्गळ् तिरुक्कुरवैयिलनेक विग्रहपरिग्रहादिकळ्. (विधय श्चवैदिकाः) ‘इदङ्कुरु, इदम्माकार्षीः” ऎन्टीआपडिये स्वत स्त्र मान वै दिक विधिकळुम्.

(त्वदीयग म्भिरमनोनुसारिणः) अनन्यप्रयोजन राय् देव रै आश्रयि त्तवर् कळुडैय गम्भिरमानमसस्सै प्पीन् शॆल्लानिन्जन, (3) ब्रह्मसू (१) छानो. (र) ब्रह्मसू (+) [ ] स्तोत्ररत्न, व्याख्यानम्. -नमोनमो वाङ्मनस्का तिभूमये नमोनमो वाङ्मनसै कभूमये । नमोनमोजन स्तमहाविभूतये नमोनमोऒन न्त दयैकसिद्ध वे # 09 ()) मनस्सुक्कु गाम्भिर्यनूपतु मुद्रमान विश्वर्यादि ळिल् काल् ताग्राते अनन्यप्रयोजनमाकै (7) ‘‘ब्रह्मवादिनोवदन्ति” (आ) “सहोवाच व्यासः पाराशर्यः” “यॆतत्र ब्राह्मणास्सङ्कु र्शिनः" इत्यारभ्य “यथातेत त्रवर्तेरन्, तथातत्रव देवाःळ्ल (3) “निनै तॊऱुम् जॊल्लु वॊऱुम् वॆळ्ल डिन्दुकुम्" ऎन्जु भगवद्वि षयत्तिलिव्वळवु अनगा हिया तार क्कु (र) “निदिध्यासितवृः " (4) “विज्ञायप्रज्ञाङ्कुर्वीत” (६) “आत्मानन्ध्यायं" ऎन्जी विधि त्तळिते. त्वदीयमानग म्भिरमनस्सै अनुसरियानिस्ट्लन वॆक्त्र माम् (2) “श्रुतिस्सु ृतिर्ममै वाज्ञा 3 (__)) अन; _-(न मोनमइति) इतुक्कुकीर् ईश्वरनुडै य स्व रूपत्ताल् वन्द उत्कर्षत्तुक्कुम्, उभय विभूतियोग त्ताल् वन्द वै श्वर्यत्तुक्कुम्, गुणोत्क र्ष्त्तालनन्न नी क्कुम्तो लु, (J) “जित स्ते” ऎन्ज श्वेतद्वीप वासिक फै प्पो लेयुम्, (5) “नमः पुरस्ता दथ पृष्ठत स्ते" ऎन्दि, नर्जुननै प्पो लेयुम् (१०) “याकु मोर्’ निलै मैयनेन” ऎन्जवाक्वारै प्पो लेयुम् शरण्यनुडैय पॆरुमै यै अनुभविक्कि जार्”, इतुक्कु मुच्चु प्राप्य स्व ूपम् शॊल्लिष्, ग्राम्, इक् प्राष्ट्रानिक् स्वहकम् जॊल्लुकि , तॆन्नु माम्. अ कीर् () यजु (18) 258-8-9. बृह ( 2 ) (02) & 25-0-3-8. (>8). 1080 (s) ㄓ (& (7 $50-82. “पॆरियवाच्चान्बिळै यकुळिच्चॆयि, 3 शरण्यस्वरूपम् शॊल्लिन् थाय् मेल् कॊल्लप्पुकुकिऱ शरणागतियै इतिले प्रस्ताविक्किऱ रॆन्नु माम्. व्या; – (वाङ्मनसातिभूमयेन मोनमः) ऎत्तनै येनुम् ज्ञानाधिकरुम् स्वयत्नत्ताल् अकियप्पुक्काल् अवर् कळुडै य वाङ्मनस्सुक्कु आभूमियायि कुक्किऱवुमक्कु नमः. (१) ‘‘यतो हॆचोनिन र्त स्ते”(२) “यन्ना यम्भगवान्रह्माजाति पुरुषो त्तमम्” ऎन्नक्कडवतिते. (नमः) ऎन्दु अ हज्कारमम कार निवृत्तमासिन्वरूप च्चॊल्लुकिऱतु. (3) “अहमपिनमम” इत्यारभ्य “इत्येसम्ममतां योजयन्ति, अतो नमइति” (र) “द्व्यक्षर स्तुभ वेन्मृत्युस्त्र्यक्षरं ब्रह्मणः पदम्” (श्रि) “अना तन्यात्मबुद्धिः" इत्यादि. नमश्शब्दम्-शरणपर्याय माकै याले शरणागतियैप्रस्ताविक्किऱ ताकवुमाम्. वीप्सैयाले अन्दस्वभा वत्तुक्कुत्तोर् लु अकुळिच्चॆय् तार्. (L) “नकृत्तेनमः, द्वि ”स्ते यतार्. (६) द्विस्ते नमः” इत्भारभ्य, (७) “सहस्रकृत्वस्तेनमः, अपरिमितकृत्वस्ते नमः”इति. (J) “नम इत्येववादिनः” इत्यादि. (वाङ्मनसै कि भू यनमोनमः) नी काट्टक्काण्बारुडै य वा जनस्सुक्कळुक्के निल मायिरुक्किऱवुनक्कु. (5) “भवन्तिभावाभूतानाम्मत्त एव पृधग्विधाः’’ इत्यादि. (अन न्तमहाविभूतये नमोनमः) अपरिच्छेद्योभय म हाविभूतिक नायिकुक्कि वुनक्कु नमः वा जनस्सु कळुक्कु अभू मियायिरु कै ्कक्कडि _ अपरिच्छेद्य महाविभूतिन्नाकै . (अनन्त दयैकसिद्धवे नमोनमः) अपरिच्छेद्य महाविभूतिकना यिरुक्किऱ (१) तै-आ- (8) (e) (-9) (3) (*) 2-J-x-2_nn. (ε) (5) 20-30-332-80. (F) £ [आआळ्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;__नधर्मनिष्ठा स्त्री नचातवेदी नभ क्तिमां स्त्वच्चरणारविन्दे ! अकिच्चॆनोऒ नन्यगतिश्शरण्य त्वत्पादमूलंशरणं प्रपद्ये 13 (~~9_9) वुन्नै वा वा जनस्सुकळुक्कु एभूमि याम्बडि पणुमपरिमितमान दयैक्कु ऒरुसिन्धुवायिरुक्किऱवुनक्कु नमः. (7) “यदिशक्नो पि.गच्छत्वम् ” ऎन्दुसर्वश क्तियै ओरिडैच्चि परिच्छेदिक्कलाम्बडियि ते कृपै यिनुडैय निरवधिकत्वम्. 390 अव;-(नधर्मनिष्ठन्ति) तम्मुडैय वधिकारतै च्चाल्लि काणु प्रस्तुतमानप्रपत्तियै प्रयोगिक्कि तार्. कीत् च्चॊन्न उपेया नुकूलमानउपाय त्तॆ अनुष्ठिक्कि तारॆन्नु माम्. कीत् “त्वांशील” “उल्ल, त” ऎन्टीआर्लो 3ङ्गळिले दुष्प्रकृतिकल् इवन् पॆरुमैयै यऱि यार् कळ्. सत्प्रकृतिक शऱिवार् कॆस्टार्. “नमोनमः” ऎन्गिऱ श्लोकत्तिले स्वरूपत्तै अत्यन्तपरत प्रैमाक उणर् न्दवनु क्के इव्विष यम् प्राप्यमावतु. स्वतन्तनुक्कु प्राप्यमन्लैन्जर्. इतिल् आश्रयिक्कुमिड त्तिल् स्वशक्तियै क्कोडाश्रयिक्कुम् विषयमस्ट्लु. तन्नुडैय वाकिञ्चन्यत्तै मुन्निट्टुक्कॊडॊश्रयिक्कुम् विषय मॆल्लिजार्. व्या;-(नध र्मनिपो नि)धारिकनावे नॆन्टिजेनल्लेर्. ना स्तिकि सॆनिजेन ल्लेन्, धर्मत्तिल् निष्ठियैयुडै यनल्लेव्, पीआर्

FS निनै क्कैक्कुम्, नानुम् ऎनक्कु- नन्गैयु र्डॆन्लु भ्रमिक्कैक्कुम्, नीयुम्, “तानेशिलप्रवृत्तियानिन्टानाकिल् नान् शॆय्न तेन्” ऎन्दु f (पा) उभया (n) 2-J-X–Я. वै पॆरियवाच्चानि फै ऎयकुळिच्चॆयि, कै विडुकै क्कुम् वेणुवतुण्णि त्तनै उन् तिरुवडिक . हेतुवाम्बडियानवृत्तियिल् निषेयिलैयॆन्. बै [आ] प्राप्तिक्कैक्कु (नचा तवेदी) आ तदर्शनम् पण्णुवार् वारैयैच्चॊल्लि प्पो रानिन्जेर्. तच्छीलन ल्लेर्, किर्मयोगानुष्ठानत्ताले क्षीणपापनासननु क्कॊ-क्रिय आ त्मीयाथात्य दर्शनमिलैयायिकुन्न, अतिळ्लै यॆक्ट्ल पोते तत्साध्यमान ज्ञानमिल्लामै अर्थसिद्धमायिरुक्क, ज्ञानमिलै यॆन्गिऱतु… (१) “बहूनां जन्मनाम स्ते ज्ञानवान् " ऎन्जु जन्म सहस्रत्ताले ज्ञानम् पीऱक्कलामे यॆन्निल्, अतुवुमिल्लॆ यॆनि तार्. (त्वच्चरणारविन्देन भक्तिमा) इव्वात्मावुक्कु वकुत्तव नान वुन्नुडैय निरतिशय भोग्यमान तिरुवडिकळिलनवरत भक्तियै युडै यवन ल्लेन् . क रज्ञानङ्गळि लै यॆक्ट्लपोते तत्साध्यमान भक्ति यिलैयॆर्ट्लु अर्थात् सिद्धमा यिरुक्क भ क्तियिल्लैयॆन्बा नॆन्नॆन्निल्; पूर्वोक्ति पकारत्ताले जन्मा र संस्कारमुलेवि युणाकलामिते यॆन्निल्, अतुवुमिल्लै यॆन्गिजार्. (आ) “कुळित्तुमूर्खनले ” (1) “नोण् ऐनोन्बु” (र) “कपैकिळ् पिन् नॆनु” इत्यादि. (आकिञ्चनदि) इवै यित्तॆ यॆन्नु मनुतापमॆन्न, ओवैयुणा कै क्कुऱुप्पान आ गुणमॆन्न; अधिकार शक्ति वाख्छादिक ळॆन्न इन्कर् जैयुडै येनल्लेन्. इप्पडिनमै क्किट्टुकैक्कु क्कै मृत लिलियाकि लुम् पुज म्बेरक्षक रायिकुच्चार् प लिलेपोस’लो वॆन्नि; ( अनन्य गतिः) पुऱ म्बरु पुकलिलै यॆर्नु तॆल्, (व) उवै ऎविट्टोष्णन # p किऱि न्टि लेन् ” ऎनिआपडिये उन्नै मॊटिय च्छॆल्लाल नॆन्नु ற 69 (0) A-2-0F. (र) तिरुप्पावै. अला, (वि) आरुसू- 6 (3), 2055-71-2-5 t (पॊ) जन्मा सरसंस्तार. [२3-श्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्, न्लो;__ननिङ्ञतं जर्मयन_क्ति लो के सहस्रशोयन्नमयाव्यनायि । सोहं विपाकाऒवस रेमुकुन्द श्रीमिसप्रत्यगति स्तवाग्रे ॥ 3 (3) तल्. (शरण्य) तन्दाम्बक्कल् कॆम्मुकलिल्ला तार् क्कुम् शरणनर णार्हरिते देसर्- निरुपाधिकि शरण्य राकैयाले रुचिये वेणुवतु. देवरै प्पॆऱुकै क्कु ऒरुकै म्मुतल् वेणाविटे.

(त्वत्पादमूलम्) (१) “मामेकं शरणं व्रज” ऎ देन र् तिरुवडिक ळेमूलम्. (मूलम्) ऎन्गिआतु - सौलभ्यादि गुणङ्ग लैयुम् इत रावयनज्ञुलै यु मॊखिय तिरुवडित्तम रैक लैये निनैक्किऱतु. (शरणं प्रपद्ये विरोधिनिरसनपूर्वकमाक कैज र्यसिद्धिक्कु उपायमाक वध्यनसिक्कि तेन् (आ) “उपायेगृहरक्षि त्रोः" अहिर्बुध्न्यसंहितैयिले इतिनुडै यस्वरूपम् शोल्लप्प ट्टतु, (3) “अहमस्म्यपराधानामालयः” अन कत्ताल् अधि कारिस्वरूपमुम्, श्वेताश्वत रे (र) “योब्रह्माणं विदधातिपू र्वम्” ऎन्टु शरणागतिप्रयोगमुम् शील्लिण् ग्रौय्त्तु. (आ२) अव; —(ननिन्दितम्) आनुकूल्यङ्गळि लै यॆन्लु वॆऱुक्क वेण्णा; उ ज्ञानयोग्यतैयु मऱिक्कवण् तान निषिद्धानुष्ठानङ्ग लि ल्लैयाकिल् ननैक ळै युण्णक्कि प्पुरुषार्थत्तॆयुम् तरुकीऱो मॆन्लु भगवदभिप्रा यमाक, प्रातिकूल्यङ्गळाल् परिपूर्ण निजार् . व्या;-(सहस्रशोयन्न मया व्यथायिनिन्दितं कर्मतल्लो केना स्त्रि) आयिरम्मडङ्गु ऎन्नाल् पॆण्णप्पडाततु यातोरुनिन्दतक रामुण्णु (0) 4-00-££. (3) 2-32-35. (9) आपार्बु-सं-32, 32, (8)5-2.00. n= पॆरियवाच्चान्बिफै ऎयकुळिच्चॆयि, [-93 $*] अतिपातक महापात कादिकळ्. अतुशास्त्रत्तिलुमिल्लै, लोक्यत अस्ति अतिपातकमहापात न्नितिलोकः _ शास्त्रम्. अनुष्ठाताक्कळ् पक्कलिल्लात निषिद्ध ङ्गळुम् शास्त्र त्तिल् काणलामिटे 3

(सोहम्) निषिद्धङ्गभै यनुष्ठित्तु प्रायश्चित्तङ्गळिलुमि णीय नऱियाते तप्पच्चॆय् मॆग्गिऱननु तापमुमिन्जीक्के यिकुक्किटि नान्. (विपाकानसरे) अवै पक्वमाय् अनुभवतैयॊऱिय प्पोक्र डियिल्लात नवसरत्तिले. (मुकुन) मुक्तिभूमि पद. इदुर्ग शैयै प्रा ुनानवनुक्कुम् देव रेउज्जीनन हेतु वॆन्नु मिडत्तॆये बुद्धिषण्णि. (१) “दुराचारोपि सर्वाशीकृतघ्नाना स्तिकःपुरा” (२) “दोषो यद्यपितस्यस्यात् " (1) “नधार्हमपिकाकुत्थ्सः कृपयापर्यपाल यत्.” (र) “तसाद विनध्यं प्रपन्नन्न प्रतिप्रयच्छन्ति" आहि र्भुथ्न्य संहितायाम्;.. “अनेनै वप्रपन्नन्य भगवंसनात नम् । तस्यानुलनाशिपाप्त्मान स्सर्वेनश्यन्ति ततणात् कृरास्यनेन सर्वाणि तपांसितपतांवर ॥ नर्वेती कान्सर्वयज्ञः सर्वदानानि च क्षणात् ॥ कृतान्यनेनमोक्षश्चतन्य हस्तेनसंशयः". نها (अगतिः) देवरीरुडैय नी येयनि ऎन्नुडै य ग ति शून्यतै ये हेतुवाक (सम्रृतिकनामि) देवरीरुक्कु प्परिहरि क्कवोण्णात दळैयिले देवर् पक्कल् गुणहानियै शर्कीक्कुम्बडि साधनानुष्ठानम्बण्णि फलम्पिता तारैप्पोले कूप्पडानिन्टैन्. (त वागे) (जि) “हीरेषाहिममातुला” ऎन्गिऱ देवरीर् तिरुमुन्बे. अव (निमज्जतः) उम्मुडै यपूर्ववृत्ति इतुवायिगु क्र “क्रन्दामि " ऎन्जु नमक्कल् म्बोले कुप्पिडु तॆत्तालेयॆन्न; (9) σ.do.no-3. रा.यु. (0) DS-50-02-9k. (3) रासु-सु-3 -धीर. (र) (जि) रा.आ… [_38_8] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो; निमज्जतो ऒन स्तभ वार्णवा स्त 22 3 श्चिरायमे कूलमिवासि लब्धः । त्वयापिलब्धं भगवन्नि दा नी मनु त्तमं पात्रमिदं दयायाः ॥ (आर) Q संसारार्णन त्तिले अयिुन्दुकिऱ वॆनक्कु निर्हेतुककृपैयाले उन् वा शीयैयऱिवित्ताय्. (१) “कूशम् शॆय्यातुकॊग्डाय्, ऎनै ्नक्कूवि क्कॊळ्ळाय्, वन्दन्टो” ऎन्दिटिपडिये उन् तिरुवडिकि फै प्राप्तिकै ्कक्रुम्, अन्दकृपै ये . हेतुवॆस्ट्लु दयैकरक्ष्यत्वत्ताले कुप्पिडुकि तेनॆनि तार् . ऎनक्कु देन रै लभिक्कै पॆऱप्पेतानाप्पो लेयर्ड्लो देवरीरु डै यकृपै क्कुम् ऎन्नुडै य पाप मॆन्गितार्. व्या;-(अन स्तभ वार्ण वार्नि मज्जतः) (अनन्त) त्रिविधपरिच्छे दरहित!. ऎन्नुडै यसंसारतै प्परिच्चेदिक्कि_लुम् देवरुडै यप्रभा वत्तै प्परिच्छेदिक्कैयरि तॆन्टै. भ वार्णनवि शेषणमाय्, क रै काणवॊ ङ्ञातसंसारार्णव मॆन्न वुमाम्.(मे)(आ) “आवारारुडै यॆन्स्ट लै नीकॊक्कडलुळुन्दुम् नावाय्” ऎन्गिडपडिये अबुन्दुकिऱ वॆनक्कु. सनकादिक फै प्पो लेक रैप्पल् लेयिरुन्देनो? (चिराय) अनादिका ल मेल्लामुन्दुकिऱ वॆनक्कु. (मे) अयिुन्दुकै यॊरिय प्परिहारम् पारॊक्क सऱियात वॆनक्कु. (कूलमिवलबोन्) (3) “उन् पेररुळालि क्करै येऱि” ऎन्नुम्बडिये अयिुन्दुकिऱविड त्तिले करैकिट्टिनाप्पोले लब्धनाकानिन्जाय्. 1 (त्वयापिलब्धम्) देनरालुम् भिक्क प्पट्टतु. ऎनक्कु देवर् पॆऱप्पेतानाप्पो लेयि ते * ऎतिर् शूल् पुक्कु तिरिकि देवर् क्कुम् इन्दवस्तु. (भगवन्) ज्ञानादिगुणपूर्णरान देवरुडैय (n) &-J-no-no-9, (9) I-D·5-X-N-F. (3)20-9-X-3-2. 8 2000X5 पॆरियवाच्चान्बि ऎयरुळिच्चॆयि, [२५ -श्लो श्लो; — अभूत पूर्वं ममभाविकिंवा सर्वंसहेमे सहजंहिदुःखम् । किन्तुत्वदग्रे शरणागतानां पराभवोनाथ नतेनुरूपः ॥ 3 (x) पेटॆन्नुमिडम् नानेशॊल्ल वेणुमोवॆन्तॆ. (इदानीम्) देवरुम् नशै यण् खुविड वेणुम्बडियान दुर्दशैयिले. (अनु त्तमं पात्रम्) उत्तमो त्तममानपात्रम्. (इदम्) रक्ष का पेक्षकिरिल्लॆयॆन्नुम् वस्तु. (दयायाः) रक्ष ्यविषयमुकिल् तानुडॊम्बडियान देवरुडै यद म्रॊक्कु. (~05) अव; —(अभूत पूर्वमिति) नमक्कल् न्यस्तभररायिरु क्किऱवुमक्कु (१) “त तस्य सदृशं भवेत्” ऎनिऱपडिये नान् शॆ यपडि कण्णिरु कै ्क- स्वरूपमायिकुक्क, इज्जने निर्बद्धिक्कक्कड वीरो वॆन्न; ऎन्नुडै य वनर्थत्तॆ प्परिहरिक्क च्चाल्लुकि तेनल्लेव्. आश्रित र् क्कु विषयङ्गळाल् वरुम् परिभवम् रक्षकरान देवरक्कु तेजो हानियॆल्ट्लु अत्तै प्परिहरिक्क च्चाल्लुकि तेनॆन्धिताक्. 3 व्या; —(ममअभूत पूर्वम्भाविकिंवा) नरकगर्भवास जनन मरण क्लेशादिक ळे या त्रैयाप्प्पोन्द वॆनक्कु, मुन्बु अनुभूतम ज्ञि क्के इनि अनुभाव्यमायिरुप्परु दुःखमुडो?, (किम्) क्षेपे. (सर्वंसहे) आधिव्याधिकळ्, परिपरिभवम्, शीतोष्णादिकळ्, तद्विश्ले षजनितदुःखम् इव इवर्सहिक्कवल्ल राय् च्चॊल्लुकि तारल्ल र्; आत्मा - नित्यन्; कालम् अनादि; इवल् प्पॊऱुत्तु † उ गै ळ् कॊतिप्पाले नशिया तेकिडन्द वाश्चर्यत्तै क्कण्डुकॊल्लुकितार्. (मेन (१) रा-सु_3=-30, 48073 † (पा) रक्ष कापे क्षॆक्कि नियिल्लैयॆन्नुम्. + (पा) उळिकॊक्कुप्पो ले. [~_~_~] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;-- निरासकस्यापि नतावदुत्स हे महेशहतुं तवपादपङ्कजम् । रूपानिरस्तापि शिशुः स्तननयो नजातुमातु श्चर.शौजिहपति ॥ ॥ 4 (92) हजंहिदुःखम्) अनादिकालम् कर्म मेनिरूपकमाक प्पोन्द वॆन क्कु. अतिन् फलमान दुःखमुम् सहजमन्हो?. (कि न्तु) पॊऱुक्कवॊद्घाततोनुण्णु (त्वद ग्रे सर्व शेषियाय् सर्वत्रसन्निहित रान देवर् तिरुमुन्बे. (शरणागतानां पराभवः) उ नक्कल् न्य स्तभररायिरुक्कु मवर् कळ्ळुक्कु, शब्दादिविषय प्राव ण्यत्ताल् नन्द ऎळिनरवु.(7)“पावियेनै प्पलनी काट्टिप्पडुप्पायो?” (२) “किऱि शॆय् तॆन्नै प्पुऱत्तिट्टिन्नम् कॆडुप्पायो” ऎन्टु विष यसन्निधियेत्वडण्णि ऎळिवरवायिते अनन्य प्रयोजनर्क्किरुप्पतु. बहुवचनत्ता लेशॊल्लुकिऱतु - ऒरु तनुडैय ऎळिवरवु वैष्णवजाति क्काक वन्दतॆनै. (3) “ऎज्जनुम् तेऱुवरुम रे ” ऎनिऱपडिये उ नक्कु क्कै पुकुन्दवर् कळुम् उन्नुडै यरक्षण त्तिल् अतिशक्कै पण्णु वाक्काळॆÉ. (नाध) इतुतन्न रळुनाडाकिल् देवर क्कु वरुवतु ऒरु नाधत्वमुल्डो?.उडै मै गोवुपडुकै उडैयवनुक्कु ऎळीवरवर्णो?. मै (नतेनुरूपः) (र) “सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि " ऎनिबि देवर् क्कनुरूपमनु.अतुऎनक्क सह्यमैनै. (_er) अव; —(निरासकस्यापि) देवरुडैय रक्षणा भावत्ताल् वन्द ते जोहानियैयुम्पराते ऎन्नैक्कै विडु मन्हम् नान् विडप्पार् क्कि टीलेनॆनु तम्मुडै य अगतित्वत्ताले तम्मुडै य महाविश्वासत्तॆ आ विष्करिक्कितार् . (१) ति-वाय्-ओ-F-F. (अ) तॆ-वाय्-ओ-९-८. (कि) ति. वाय्-८-१-३. (र) गी.बा.ओओ. + (पा) सिन्नैपोक्क वेणु वतॊन्लु, LO पॆरियवाच्चान्बिफै ्भयकुळिच्चॆयि, دلو अ [~__] वा;--(निरासकस्यापि) रक्षकत्वमेस्वरूपमायिरुक्किऱ दे सर् निरासक राक प्रसङ्गमिल्लै. इप्पडि देवर् निर्घृण राय् निरा सक रानालुम्. (तवपादपङजं तावत् हेतुन्नोत्स हे) रक्षक मुमाय्, प्रा प्तमु माय्, भोग्यमुमान तिरुवडिक लै नान् मुन्दुऱमुन्न मट्टु जीविक्क श्रध्धपण्णुकितिलेन्. (9) “कण्णरिक्कर् वन वे कातलन्जान् शॆय् डिनुम् कॊण्णानै यल्लालऱियाक्कु_लमकळ् पोल् " ऎन्लु देवर् रक्षकरन्जियिले यॊगिन्दालुम् पुऱम्बुपोक्कि लै यॆन्टै. (महेश) (२) ''तमीश्वराणां परमं महेश्वरम्” (3) “ईश्वर स्सर्वभूतानाम्” ऎन्जुम् शॊल्लुकिऱपडिये निरुपाधि कनिर्वाहकनानवने! संसार त्तिल् सम्बद्धङ्गळ् पोले कर्मोपाधिकबद्ध माय् फ्फुजम्बेपोय् जीविक्कितेनो?. (र) “सुहृदं सर्वभूता नाम्” ऎन्जुम्, (8) “सर्वेषामेवलोकानां पितामाताचमा धवः” ऎन्जुम्, निरुपाधिकमान पीतावुम् बन्धुवुम् पुजम्बेयु डॊय्, देवरै विट्टुप्पोय् जीविक्कितेनो?. ( स्तनन्धयश्शिशुः रुपानिरस्तोपि) स्तन्यमेधारकमानशिशु वान तु जननियाले क्रोधमडियाक क्कै विडप्पट्टालुम्. स्वरक्षण त्तिल् शक्तियन्जिक्के मात्रेकरक्ष्यमानद शॆयैच्चोल्लुकिऱतु. इव्वात्मव स्तुवुस्ईश्वरैक रक्ष्यमाय् अवनुक्कु नित्यस्तनन्धयमायिते यिरुप्पतु. (६) “अरिशिन त्तालीन तायक ण् आडनुम् मर् अवळ् तन्न रुळ् निनै न्देयुच्कुंवि”, “ईन्जताय्” ऎन्टुम्, “अरिशिनम्” ऎन्जुम् विरुद्धध र म् काश्रय त्तिल् सम्भवियातॆनै. पितावुक्कु हितार्थमान क्रोधम् सम्भविक्किलुम् मातृविषय त्तिल् क्रोध (१) पॆरु.तॆ-शि-वि. (वि) श्वे-६-७, (8) गी-शि-२९. र (शि) भार–आर. (3)Å-NJ-EN. (ε) 3x-8-x-0. [अ--श्लो] श्लो- स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. तवामृतस्यन्दिनि पादपङ्कजे नि वेशितात्मा 'कथमन्यदिच्छति । स्थितेरविन्दे मकरन्दनिर्भ रे मधु वतो नेक्ष रकंहिवीक्ष ते ॥ ( २७) सम्भावनै यिल्लैयिते. (जातु) ऒरुकाल् क्रुध्धायानपोतोडु आद रि त्तपोतोडु वाशिय. (मातुश्चरणानजिहासति कै या तळ्ळुकै यन्ट्रि क्के कालाले तळ्ळिलुम् अनक्का लैक्कट्टिक्कॊळ्ळु मत्तनै यॊ ऱियप्पुऱ म्बेपोकप्पारा ताप्पो ले. (__) अव;—(तवामृतस्यन्दिनि) ऎन्नुडै य अगतित्वत्ताले विडमा ट्टातवळ वेयो? देवर् भोग्यतैयिले अयिुन्दिनमनस्सु वेऱोन्जिल् पोकमाट्टा तॆल्गिजार् . व्या;_.(तवामृतस्यन्दिनि पादपङजे) प्राप्तमुमाय् भोग्यमुमान देवर् तिरुवडित्तामरै कळिले. अमृतत्तै प्रवहि क्किऱ तिरुवडित्तामरै कळिले (१) “विष्णोः पदेपर मे मध्व उत्सः” (२) “‘रसोवै सरि” (3) तेनेमलरुम् तिरुप्पातम्” ऎन्टु श्रुतिसिद्धमिते उन्नुडै यभोग्यतै. (निवेशितात्मा) देवरुडैय निर्हेतुकमान प्रसादत्ता ले निवेशिक्क प्पट्ट मनस्सानतु. अभोग्य ङ्गळ्ळुमाय् अप्रा प्तङ्गळुनून हेयविषयङ्गळि लेपकिप्पोन्दमनस्सु, सूरिभोग्यमान देवर् तिरुवडिकळिले अवगाहिक्कुम्बोतु देवर् प्र सादमे हेतुवाक वेण्णालो (कथमन्यदिच्छति) (र) "मय्या सक्तमनाः” ऎन्दिटिपडिये देवर् तिरुवडिकळिले सर्तमानमनस्सु तद्व्यतिरिक्त विषयङ्गळिले श्रद्धेपणुम्बडि ऎज्जने ? उनावाळि यैयु (१) पुरुषसू. (3) ति-वा५.१-शि-५. (२) तै.आ.७.0. Ch (8) गी-७-१. उहि पॆरियवाच्चान्बिळ्लै ऎयरुळिच्चॆयि, [-] श्लो;-- त्वद मुद्दिश्यक दापि केनचित् यधातिधावावी सकृत्कृतोज्जलिः 1 त दैवमुष्णात्य शुभान्य शेषतः शुभानि पुष्णाति नजातुहीयते ॥ (-_95) मऱिन्दुवैत्तु चैतन्य प्रसरण द्वारमानवितु, विषया न्तिरङ्ञुलै विरु म्बुम्बडियेज्जने?. (अरविन्दे मकरन्दनिर्भ रेस्थिते) सुखस्पर्शमाय् मधुवाले पूर्णनून शिन्दामरै यानकु, भोक्ताक्कलैक्कुऱित्तु अवसर प्रती क्षमायिनिज्कि, (मधुव्रतः) मधु वेजीवनमान पदार्थमॆन्नुतल्. मधुसमृद्धमानविड त्तिले परुकक्कडवोमेनि सङल्पत्रेयुडै य पदार्थमेन्नुतल् (इक्षुरकं नवीक्षते) किट्टुकै ये अरिताय्, किट्टि नाल् नाक्कुननैक्कप्पोरा तेयिरुक्किऱ मुळ्ळिप्पूवि ले शॆस्ट्लु पडिया तॊटिकै यङ्ञक्के कटाक्षिप्पतुम् शॆय्यातु. (हि) इतु उप देशि क्क वेणुमो देनर् क्कु. सम्रतिपन्न मनो?. (7) “ऎङ्गुप्पोयु य् केनिन्नि णियडिये अडै यलल्लाल्" ऎन्नक्कडवतिते. (~~2) -6 0-6 (त्वद ( स्ट्रीम्) • नध र्मनिष्टोसियिले देवर् तिरुवडिक लै लभिक्कैक्कु अनुकूलङ्गळोन्लु मिल्लैयॆन्टार्. अव्वळ वेयन्लु; प्रति कूलङ्गळाल् पूर्ण नॆन्जार्. इप्पडिप्पट्ट वॆनक्कुम् षेख् ग्रिल् वन्दाल् देवरृपैये पर्याप्तमॆन्जार्. इप्पडिन्य स्तभरनान वॆन्बक्कलि ले विरोधिमेलिडु कै देवरक्कु तेजोहानियॆन्जार्. अत्तैप्पाराते देवर् कै विट्टनन्जुम् पुऱम्बुपोक्किलै यॆन्जार्, इनिमेल् “त्वत्पाद मूलं शरणम्प्रपद्ये" ऎऱ्ऱु नीर्पण्णिन प्रपत्तियॊन्लु ममैयु मो? विरोधिनिन्न त्तिक्कुम् अभिमतसिद्धिक्कु मेन्न; मनो वाक्काय (१) पॆरु-ति-शि-शि. [95_8+] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. £3 ङ्गळ् मूण्णालुम् पण्णिन प्रपत्तियॆल्लाम् वेणुमो? (A) “बद्दाले लिपुटन्दीनं याचन्तशरणागतम्” ऎनिनतिल् कायिकमान लिऒम्हुनुमैयातो वॆळ्लिजार्. L . व्या; —(त्वद ( स्ट्रीम्) निरुपाधिक शेषियानवुन्नु डै य निर तिशय भोग्यमुमाय् सर्वसुलभमान तिरुवडि कळै इत्ताल् प्राप्यमुमाय् प्रापकमुमाय् प्राप्तमुमा यिकुक्किऱपडि यैच्चॊल्लुकिऱतु, (उद्देश्य) इत्तैये परमप्यामाक निनैत्तु. इत्ताल् प्रयोजनान्तर व्यावृत्ति शॊल्लुकिऱतु. (कदापि) इच्छैपिअन्द पोतुकालमॆन्टै. इत्ताल् वस न ग्रीष्मशरत् तुक्लपक्ष पूर्वा ह्न अपराह्नादिकालु नियतीयुडै य ज्योतिष्टोमादिकळिल् इतु क्कुङ्ञानव्यानृत्ति. (केनचित्) सर्वाधिकारमैनै. इत्ताल्, त्रैनर्णि कत्वगृहमेधित्व कृष्ण केशत्व वेद वेदाङ्ग वेद्याधिकार नियम मुडैय कर्मङ्गळिल् व्यावृत्ति. 101 (यथातथा) प्रकारनियतियिल्लै यॆग्गिऱतु. इत्ताल् शा शास्त्र ङ्गळिल् प्रकारविशेष नियतमान कर्मङ्गळिल् व्यान्नत्ति. (वालपि) ऎन्जु विकल्पसमुच्चय सूचकमान अव्ययज्ञशिरणालुम् ऒन्टि लेनि यतमान कर्मङ्गळिले इतुक्कुग्दान व्यावृत्तिशाल्लुकिऱतु (प्रकृ त्कृतः) ऎन्जु यावज्जीवाधिकारमान नित्यकर्मव्यावृत्तिळॊल्लुकिऱतु. (अज्जलिः) वित्तन्ययायासादिसह कारिसा पेक्षमान अश्वमेधादि कळिकाट्टिल् इतुक्कुग्दान सुकरत्वम् शॊल्लु किऱतु. (तदैव) देशा न्दरेकालान्तरे देहा सरे फलप्रदमान कर्म जळिल् व्यावृत्ति शॊल्लुकिऱतु. (अशुधान्य शेषतः) सर्वपापङ्गळुम् मऱुवलीडातपडि येपॊकै · (आ) “सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि” (२) गी-१८.६६, (u) पॆरियवाच्चान्बिफै यरुळिच्चॆयित, श्लो; — उदीर्ण संसारद वाळुळुक्षणिं क्षणेननिर्वाप्य पराञ्चनिर्वृतिम् । प्रयच्छति त्वच्चरणारुणाम्बुज द्वयानुरागामृतसिद्धुशीकरः । [-0.8] (97) ऎन्दिजपडिये ऒरुपाप त्तुक्कु ऒरु प्रायश्चित्तमान द्वादश वार्षिक संवत्सर चान्दायण कृच्छादिकळिल् व्यावृत्ति. (मुष्णाति “मुष_ स्तेये”(१ “सज्जत्तुमु ण् खुम्हवीर् न्द” (“शुम्मैना तेकै पिट्टोडि” (3)“कानो वो क्लीन् लु" ऎन्दिटिपडिये पोनप्रकारम् तॆरियातपडि पोकै . (शुभानिपुर्णेति) विरोधिक खै प्पोक्कि विडुमळवि क्के अभि मतङ्गळाले पूर्णमाक्कुम्. बहुवचनत्ताले परभ क्तिपरज्ञान पर मभक्ति देश विशेषप्राप्ति भगनल्लाभ प्राप्तिफलमान कैजर्यम्, इवन् पै च्चॊल्लुकिऱतु. इत्ताल् स्वर्गादिकन ओरॊरु फलङ्गळि ले नियतमान कर्मङ्गळिल् व्यावृत्ति. (नजातुहीयते) इत्तनै युम् कॊडुत्तालुम् टौन् कु यातिरु क्कै इत्ताल् फलप्रदान तळविले क्षीणशक्तिकमान कर्मङ्गळिल् व्या वृत्ति. (ग) “अञ्जलिः परमामुद्रा क्षिप्रं देवप्रसादिनी.” (8) “सुसुखङ्क स्तमव्ययम्” ऎन्नक्कडवतिते. क्रियारूपमान वज्ञुलि कुडैयातिरुक्कै याव तिन्नॆन्निल्. अनन्य प्रयोजनमाय् क्कॊणुपट्टिन अञ्जलियाकै याले प्रसन्न नानवीश्वरन् ऎल्लाम् शॆय् तालुम् ऒन्जुम् शॆय्याता नायिरुक्कैयाले शॊल्लुकिऱतु. (L) "ऋणं प्रवृद्धमिनमे हृदयान्ना पसर्पति" (2) "उन्नडियार्' क्कॆन् शॆय्वनॆट्टेयिकु तिनी” ऎन्नक्कडवतिते. . (95) अन; —(उदीर्णेत्यादि) आयासात्मकमान अज्ञलितान् वेणु (१) ति-वाय्-ला- १०-१. (अ) पॆरि-ति-शि-र-3- (3) पॆरियतिरुव-शिर. (र)भरद्वाजसं.(५)गी.F-२- (उ) भार,उद्यो. (8) पॆरियतिरुव-23. [आF-श्लो] + 99 स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 66 मेवमै मो?(१)"शिन्दि प्पेयमैयुम्” ऎन्गिऱपडिये मानसमात्रमे वमै यातो विरोधिनिवृ त्तिपूर्वकमान परमसुखत्तै त्तकुकै क्कॆन्गिजार् . इत्ताल् ४ (२) “दीनम्” ऎनिबिमानस प्रपत्तियै च्चॊल्लुकिऱतु. “नधर्मनिष्ठास्मि” ऎन्गिऱवितु - वाचिक प्रपत्तियाय्, “ त्वदङ्घ्र मुद्दिश्य” ऎनिऱवितु_कायिक प्रपत्तियाय्, इतिल् मानसप्रपत्ति यॆन्न वुमाम् अधवा, “त्वदम्फ्रिम्” “उदीर्ण” ऎनिआश्लोकद्व यत्ताले प्रपत्तिफलमान परभक्तियै चॊल्लुकिऱ तॆन्नवुमाम्. 99 वा;—(उदीर्घ संसारद वाळु शुक्षणिम्) किशर् न्दरिकिऱ संसार माकिऱकाट्टु तीयै. संसार त्तॆक्काट्टु तीयक च्चाल्लुकिऱतु दाह्य मानकाट्टिलग्नियै अविक्क वॊण्णाताप्पो ले अविद्यादिकळ्ळु क्किलक्का मि त्तनै यॊऱिय प्परिहरिक्क चॊण्णातॆनैक्का....क. आत्मा अदाह्यनॆ न्गिऱतु लौक् काग्निक्कि जे. संसाराग्नि (3) “असन्नेव" ऎन्गिऱपडिये दग्धपट म्बो लेयाक्कुमिते. (क्षणेननिर्वाप्य) (र) “अधसोभयं गतोभवति" ऎन्दिऱपडिये अप्पोते अवित्तु, “तदै नमुद्थति” “क्षणे ननिर्वाप्य” ऎन्जुमोल्लुकै याले इन्वधिकारिक्कुफलत्तुक्कु विळम्ब मिलैयॆन्गिजार् . (श्रि)“यथैषी कातूलमग्नौ प्रोतं प्रदू येत” ऎन्गिऱपडिये संसार त्तिल् इवन् पट्टनो वै . इवन् विरोधिवर्गल्तो डेपोक्कु मीश्वरनॆन्टै. (पराञ्च निर्व ृतिं प्रयच्छति) ऒरु देशवि शेष त्तिले आ नन्दनिर्भरनायिरुक्कु मिरुप्पै त्तारानिऱ्कुम्. (६) “निरज्जनः पर मंसाम्यमु पै ति” (७) "ममसाधर्म्यमागताः” (ऎ) ''सस्व राड्भवति” ऎन्नुमुखमि जे. (१) ति-वाय्-F-१-७. (२) ग्रा-यु- -१८-२७. (3) तै-आ.६-१. (8) 3-4-2-9. (2) Я.08-9. (५) छा-शि-२8-3. (0) -2.94-9. (६) मुण्ण-र-१-3. † (पा) आत्माज्ञातावॆन्गिऱमानस प्रति तियै च्चॊल्लु किऱतु. 9 2000 पॆरियवाच्चान्बि शै ्भयरुळिच्चॆयि, [30-श्लो विलासविक्रान्त पराव रालयं नमस्य दार्तिक्ष पणेकृतक्षणम् । धनम्मदीयन्तव पादपङ्कजं कदानुसाक्षात्करवाणिचक्षुषा ॥ (30) (त्वच्चरणारुणाम्बुजेत्यादि) पा प्रनाय् सुलभ ना सिउन्नु डैय शिसन्दतामरै पोते निरतिशयभोग्यमान तिरुनडिकि ळिरण्णि लनु रागमाकिऱ अमृतसागरत्तिले ऒरुतिनलै. अरुणपदत्ताले परभा गरसम् शॊल्लुकिऱतु; अम्बुजपदत्ताले_सेज्जॆ कुळीर्च्चि नाब् अङ्गळाल् वन्दरसम्. द्वयपदत्ताले अन्योस्य सडिशमान शेर् सत्प्रश्रमान न्तियं काल् वन्दसारस्यम्. इत्ताल्, अनुराग जनक मान तिरुवडिक ळॆस्र्ती. (अनुराग) तिरुवडिक ळिलध्यवसायात्मकमान रुचियॆन्नुतल् . पप त्तिफल माय् कै ङ्क_र्योपकरणमान भक्तियॆन्नुतल्. •प्रीतिकारितमिते कै ङ्कर्यम्, (अमृतस्मर्तव्य विषय स ले स्वयत्प्रयोज समायिरुकै -यन्जिये पध्यमायिरु - (सिद्धुशीकरठि) (n) "अतनिलो पॆरियवॆन्नवा” ऎनिआपडिये विषयानुरूपदन प्रेममॆल्लाम् वेण्णा अभिमतसिद्धिक्कॆनै. (F) अव; —(विलानेति) इप्पडि विळम्ब हेतुविल्लात सिद्धिपाय प्परिग्रहि त्तवराकै याले क्रमप्राप्ति पब् खाते त्वरै प्रेरिक्क, (२) "कूविक्कॊळ्ळुन्काल मिन्नमुऱुकातो!" ऎन्दितार्. प्रबल मान परभ क्तियाले (3) “कनैक्कल् काण्बतॆन्जुकॊल् कण्णके” ऎन्जुम् (र) “काणक्करुतुमॆन् कण्णि” ऎन्जुम् जॊल्लुकिऱपडिये ऎन् कण्णाले काण्बतॆन्टैन्दिता रॆन्नुमाम्. 3 (१) ति-वाय्-१०-१०-१०. (अ) ति-वाय्-ओ-F-F. (3) ति वाय्-र-६-१० (र) ति-नाय्-F-र-१. 1 (पा) परार्थमायिरु क्कै 30. स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. व्या;—(निलासेत्यादि) लीलैयाक आश्रमिक्कपट्ट उत्कृष्ट रान देवतैकळुडैय इनुप्पिडङ्गलै युम् अवररान मनुष्यादिळु जैय इसप्पिडङ्ञकै युमुडै तायिरुनळ्ळ (विलास) विमुखरु डैयत रैयिलुम् अनायासेन शास्त्रिनन्दुळ्ळतिरुवडिकळुक्कु रुचि युडै यार् त लैयिलेबुकु पणीयुण्णि. (विक्रान्त) अस्य पररानार् पक्कलि श्रेयो मेल्विलानमु अनन्यप्रयोजनर् पक्कल् मेल् ऐफलाकालो?. ( परावरालयम् ) नसिष्ठ चड्डाळ विभागमिस्टिक्के भू?डानम् पण्णिन तिरुवडिकळ्) अप्लैयॊरिय च्चॆल्लात वॆनक्करितानते. (7) “सस्सु राणाम्” ऎन्दिऱ कर्मभाव नानिष्ठरुम्, (आ) “ त्वम् शॆऱ्कु नान्मुकने पॆख् खान् " ऎन्गिऱ. उभयभावना निष्ठ दार्तिक्षसणे कृतक्षणम्स् 5 1 पेऱु ऎनक्किरिश्रावते. ( नमस्य ऎर्गीकमा कप्पि आ नपदानम् किडक्क किडी5; तिरुवडिकळिले तलै श्वास् शासडैयवार्तिक शॆप्पोक्कु कैयिते कृतावसरमायुळ्ळत्ति, आश्रितरक्षणले अवसरपतीषमान तिरु नडिकळै क्काश्लाक्कु “कदानुसाक्षात्करवाणि चपुषा " कूप्पिड वेणुन ते. (धनम्मदीयम्) (3) “वै त्तमानिति” ऎनिपडिये ऎनक्कु प्र्राप्यमुम् प्र्रापकमुमान तायुळ्ळत्तै. (तनपादपङ्कजम्) सग्वसुलभमुमाय्, आळि तनत्सलमु माय्, निरतिशय भोग्यमु मानतिरुवडिकि ळ्लै (कदानु साक्षात्करवाणि) त्रैविक नूपदान धूळिदान त्तिलुम् काम्प्पॆजात नार् इनि ऎन्लु काणविक्कितेन्. (3) --5--2-00. (१) माङ्गश्यस्त. † कुण्णलित मधिकम्. (9) 2-9×3-25.पॆरियवाच्चान्बिफै यकुळिच्चॆयि, [30_] कदापुनश्शज्झर थाङ्गकल्पकध्वजा रवीन्दाङ्कुश वज्रलाञ्छनम्। त्रिविक्रम त्व च्छरणाम्बुजद्वयं मदीय मूर्धन मलङ्करिष्यति ॥ (30) (चक्षुषा)विषयङ्ञशीले मणिक्कडक्किऱ संसारिकळ् नडु वेयिरुक्किऱ वुमक्कु नमैयॊ$यच्चॆल्लातपडि पुकुरनिऱु त्तिनोमाकिल्, ऒन्जम् शॆय्याता रैप्पो ले कूप्पडुकिऱ तॆन्नॆन्निल्; कण्णा लेक ण्णु विडायिर विरुक्किऱ वॆनक्कु संसारिकळिक्काट्टिलोरु व्यावृत्तिपण्ण त्तरनमैयु मो?(चक्षुषा ऒरु देश वि शेष त्तिले सदादर्शनम् पण्णप्पल् खातु; काणविडाय्त्त वॆनक्कु इक्कण्णाले काणवेणुम्. (30) 1 अव; —(क दा पुनः) इतिल्कण्णाले काणुमळवुम् पोतातु. (7) "पडिक्कळनाक निमिर्त्त निना पातपङ्कयमे त लैक्कणि याय्” ऎन्जुन्, (२)“कोलमामॆन् शॆन्निक्कु उन््क मलमन्न कु रैकल् " ऎन्दिपडिये उन् तिरुवडि कळाले ऎनलै मैअलङ्क रिक्क वेणुमेन्गिजार् . व्या; - (क दापुनः) तिरुवडिकळिलुणान प्राप्तियैयुम् सौल भ्यत्तैयुम् भोग्यतै यैयुम् अनुसन्धित्तु अत्ताल् वन्द त्वरैयालु म् विळम्ब हेतुविल्लात उपायत्तॆ प्परिग्रहीत्तनराकै यालुम्, पिन्नै ऎप्पोतु शॆय् तॆल्गिजार्. (शङ्ञरणेत्यादि) सर्वेश्वरनु डैय, ऐश्वर्यसूचकमाय् आकर्षकमुमायिरुक्कुम्, तिरुवडि किळो कोटैसमृद्धत्ता ले इनर लै क्कु आभरणमुमाय् शेषत्वलक्ष णमुमायिरुक्कुम् शङ्ख चक्रादीलक्षणङ्गळाले चिन्हितमायुळ्ळत्तै. (१) ति-वाय्-६-२-9, (अ) ति वाय्-8-3-ओ, 3. [3२-श्लो] श्लो;- स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. विराजमानोज्वल पीतवासनं स्मितातसीसून समामलच्छलिम् । निमग्ननाभिं तनु मध्यमुन्नतं (3_9) विशालवक्षस्थल शोभिलक्षणम् ॥ (?) " ऎन् शॆन्नियि त्यादि”. (9) “पातविलच्चिनै वै त्तान् ” ऎन्न क्कडवतिते. (त्रिविक्रम) गुणागुणनिरूपणम् पण्णते तिरुवडिकळिल् वैल क्षण्यमुम् पाराते ऎल्लार् त लैयिलुम् वैक्कुमवन लै यो? (त्वच्चरणाम्बुजद्वयम्) इप्पडिप्रा पनुमाय् सुलभ नुमान उन्नु डै यनिरतिशय भोग्यमानतिरुवडिक लै• (मदीयमूर्धानम्) ऎन्नुडै यतानशिरस्सिले ऎप्पोतु अलङरिक्कप्पुकुकि ताय्. (२) “ऎन्आलै मेलवे” ऎन्जपकर्षम् शॊलिन् लु. नरक हेतुवान पदार्थ ङ्गळिन् काल् काण प्रार्थित्तुप्पोन वॆन् तलै यॆन्नुतल्. इतुक्कु प्रा पनाय् प्पोद्द वॆन् लै यॆन्नुतल्. पतिव्रतैक्कुमङ्गळसूत्र म्बोलेयिते शेषभूत नुक्कु त्तिरुवडिकळ्. " मेमूर्ध्नि भौति ऎन्जु तन्त लै यिले नी क्कुडलाक स्वसम्बनम् अत्तलै क्केण् p माक च्चॊन्नार्. इङ्गुतत्समृद्धमे इत्तलैक्कु ए न् p मॆन्दिजार् . स्व शेषत्वसिद्धिक्काक .

(37)
अन; —(विराजमानेत्यादि) इन्दश्लोकमुतलाक “भव न्तम्” ऎनिआ श्लोक त्तळवुम् पर्यङ विद्याक्रमत्ताले अवयावाभरणायुध महिषि
कापी,परिजनपरिच्छदङ्गळो प्लै च्चेर्त्तियङ्कै अनुभवित्तु, अव्वनु
भ नजनित प्रीतिकारितमान कैज्कर्यत्ताले उन्नै उकप्पिप्पतु ऎप्पो
(n) 28-9-X-9-5.
(अ) तिरुनॆ..
""
20
पॆरियवाच्चान्निफै ऎयकु ळिच्चॆयि, [ 3२-*]
3.
तॆल्गिजार्. इत्ताल् तम्मुडैय प्राप्य अरुळिच्चॆय् कि कार्. (१) “वैकुळेतुपरेलोक श्रिया सार्धञ्जगत्पतिः । आ सेविळ्ल-रचिन्त्यात्मा भक्ति र्भागननैस्सह" ऎत्तिते प्राव्यवस्तु इगुपुतु.
.
11
व्या;(विराजमान इतिरुवडिक पै त्तत्तॆयिले वैक्क वमैयु मो वॆन्न : अग्वळवुपोराजॆक्टु सामान्यशोवैयै अनुभ विक्कितार् (विराजमान) तिरुनिऱत्तुक्कु परभागमाकमिकवुम् विशब्दानिक्कि अनडिनङ्कु. (उज्ज्वल) (२) “महारजनं वासः" ऎन्गिआ स्वरूपत्ताल् वद्द औज्ज्वल्यनु. (3) “उडैयार् न्दवाडै " ऎन्दु तिरुवरै पूत्ताप्पो लेयिकुक्किऱ तिरुप्पीताम्बरत्ताल् वन्दनु कु, (पीतवाससम्) (र) “ पीतक वाडै पिरानार् ऎऱ्ऱु अं केयन्दि क्के ऐश्वर्यसूचकमुमायिरुक्कै (स्मितातसीत्यादि) अलरुकिऱपोते शॆव्वियैयुडै त्तान कायाम्बूप्पोले निर्मलमानकान्तियै युडैत्तायिकु कै ्क. (8) “अतनी पुष्पनजा, शम्” (६) “काया म्बूमलर् प्पिआज्ञलन्न नू लै ऎन्टु अभियुक्तर् आफ्रिञ्ज्गल्
पडुकिऱनिऱमिते.
99
99
99
(निमग्ननाभिम्) (७) ‘आन रइव गण्णायाः” ऎन्ग्पडिये सौन्दर्य वॆळ्ळम् शुऱिताप्पोले यिचुक्कि P-9 तिरुनाभियैयुडै यवन् . (v) “नन्दन् मतलै क्कुनन्जम्म कियवुन्दि" ऎन्नक्कडवतिते. तनु मध्यम्) * शिख् डै युमेवडिवुम्. (~) “तुडि शेरिडै युम्”” ऎन्नक्कडवतिते. (उन्नतम्) इव्वडिन कालुम् इडैयं कालुम् सर्वाधिकनॆन्टु तो, अुम्बडिऋकुक्कि अवर्, (विशा लेत्यादि) अति
(१) तैवे-
(8) 28-0-4-9-5. (2)
(9) छान्दो-१-६-७.
(*)
(5) ति-वाय्-3-8-8. (L) पॆरु-ति-१-२,
(0) 78-8-6-9-5, (F)-5-5-7-3-
[33-9]
3. ऒ
9
स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्.
चकानकं ब्याकिण कर्क रैळ्ळु
श्चतुर्भिराजानु विळम्बिभर्भ डै 8 प्रियावतंसोत्सल कर्णभूषण
ळ्ल धालकाबन्धविमर्द शंसिद्धिः ॥
(33)
( 3 )
विस्तृतमान तिरुमार् पिले विज्ञ निर ण् सर्वसाधारणमन
श्रीवत्सचिन त्तॆ युडै यनिनै .
व्या;—(च कास!म् ३ सत्तोळ्कळिल् ऐश्वर्य वीर्याटक कै यु
99
66
L
" तलु
म् अङ्कै युमनुभविक्कि तार्. (ज्याकिणकर्क शै8) (१) म्बि सिन्दशार्णनाण् तोय् न्दवामडै ” ऎन्दिपडिये श्रीशार्ज क्तिल् नाणि त्तऱुम्बले अलङ्कृतमान तिरुत्तोल कळ्. नाणि तुम्बु ऎल्लाषब् खुष्कमुडो नॆया ले सन्यसाचियॆनै. आश्रितविरोधिक फै अखिय च्चॆय्लु तट्रुम्बैयुडै त्तान तोळ् कळ्. वीर त्तुम्बु वीरभुजङ ळुक्कु अलङ्कारमिते . (शुडै8) (ऐ) शुभेनमनसाध्यातम्” ऎन्नुमापोले आश्रितसमृद्धिये प्रयोजनमाक वॆऱुम्बुऱ त्तिले उप} रिक्रुम् तोळ् कि ळिन्नुतल् आश्रितरक्कु प्राप्यमान तोळ् क ळॆन्नुतल्. (चतुर्भिः) कल्पकतरुपणै त्ताप्पोले नालाय् आश्रितरक्ष णमे विळै नी राकप्पणे त्तपडि. (आजानुविळम्बिभिः) आजानुबाहुवा यितेयिकुप्पतु. तिरुमुकुन्दाळळवुम् तॊक्लानिऱ ताय् पुरु षो त्तमलक्षणमिरुक्किजुपडि.
(प्रियावतंसे त्यादि) तिरुत्तोळ् कळुक्कु आश्रितरक्षणमे या त्रै यायिरुक्कि आपडि तॊल्लिब् बुक्कीर्. अतुवे पच्चैयाक प्पिरा ट्टियै यण् क्कु..मृडी शॊल्लुकिऱतुमेल्, वीराट्टि तिरुच्चॆव्विमल रान
(n) n›wα-g3.
e
(9) D-J-X-2-95.
3
;
पॆरिय वाच्चान्बिशै यकुळिच्चॆयि,
उदग्रपीनांस विळम्बिकुण्णला लकावळीबन्धुर कम्बुक्न्धरम् ।
मुखश्रियान्यक्कृत पूर्णनि र्मला
मृतांशुबिम्बाम्बुरुहोज्वल श्रियम्!!
[ 38 ]
(38)
उत्फलमॆन्न, मख् खुमुळ्ळ कर्णाभूषणङ्गळॆन्न, संसग्गत्ताले तत्का ल त्ति लेकि इच्चि दाकुइच्चि तमान तिरुक्कुंल्कलै यॆन्न, इऎन् नुडै
य समर्दत्तॆक्कोळ् शॊल्लुमवैयाय्, अवर् ले विशज्ञा निस्ट्लुळ्ळननै. (१) “सीतया शोभितम्पुरा” ऎनिऱपडिये वीरभुजत्तॆ यिते वीरपत्नि अणै वतु. अल्लातपोतु सजातीयैयान स्त्रीयै अणै त्तचोपातियिते. प्रणयचिह्नङ्गळुम् रक्षण चिह्नङ्गळुमिते तिरु त्तोळ् कळुक्कु माङ्गळ्यम्. (च कासतम्) इप्पडिप्पट्ट तोळ्कळिते प्रणयियानवनुक्कु औज्ज्वल्य हेतुक्कळ्.
(33) अव;-—(उद, गेति) तिरुत्तोळ्कळ्ळुक्कन नरमान तिरुक्कलु त्तैयुम् तदन न्तरमान तिरुमुखत्तिले सामान्यशोबै यैयु मनु
भविक्कि तार्.
मकर
(उदग्रेति) ओणितशैन्दिरुन्दुळ्ळ अंस त्तिले वरत्ता कुण्णिलङ्गळॆन्न, अव्वळवु वरत्ताद्न तिरुक्कु अ लॆन्न; इवण् ले सुन्द रमाय् वडिवुतान् रेखा त्रयाजि, तमायिकुन्दुळ्ळ तिरुक्कऱुत्तै युडैय वनै. “तरुणग्रीवाकम्बु प्रतिममान तिरुक्कऱुत्तु" ऎन्नक्कडवतिते. (बन्धुरम्) सुन्दरम्. (आ) “रेखात्रयाज्कि ता ग्रीवा कम्बुगी वेतिकथ्यते” (3) “मिन्नु मणिमकरकुण्णलङ्गळ् विल् वीश" ऎन्जुम्, (र) “मकरम् शेर् कु यिरुपाडि लब्धियाड” ऎन्जम्
कुडै
(१) रा. (9)
(3) पॆरियतिरुमडल्. (र) तिरुनॆ२१.
[२F-श्लो]
श्लो; –
34
स्तो तरत्न व्याख्यानम्.
प्रबुद्धमुग्धाम्बुज चारुलोचनं सविभ्रमभ्रूलत मुज्ज्वलाधरम् । शुचि सीतङ्कोमल गण्णमुन्नसं
ललाटपर्यन्त विळम्बितालकम् ।
(38)
शॊलुकिऱपडिये तिरुक्क ब्रुत्तुक्कु प्पर भागमान ऒळियैयुडै त्ताय्, इरणादित्यर् कळ् आभरण वेषत्ताले अलङ्करिक्कि डाप्पो ले यिरु क्कै. (१) “कॊळ् ्कन कोळिरुलै " इत्यादिप्पडिये तिरुक्कुp लाले अलङ्कृतमायिरुक्किऱपडि.
1
( मुखश्रियेत्यादि ) अत्तिरुक्क अलिन्नलकु तिरुमुक त्ति ले मूट्ट अन्दवङ्कै अनुभविक्कितार् तन्नुडै यज्योतिस्साले पू र्णचन्दनुडैय ऒळियैयुम् अप्पोतलर् तामरै प्पू विलु कै युम् तोटिक्कुम् तिरुमुकत्तॆ युडै यवुन्नै. (मुखश्रिया) मुखकान्त्या. ( न्यक्क ृत ) अवन्. सम्पूर्णक लै कळालुम् पूर्णमान पौर्णमावास्यैयिल् चक्रमणलमाय्, मऱुक्क
ण् श्रीनवळवि लेयाय्त्तु सदृशमायिरुप्पतु. (आ) “ऎत्तनै ये नुमेन् मकन् मुकम् ्नरॊव्वा” ऎन्दुतन्नै ताऱविट्ट विडत्तिले याय् त्तु
ऒवा ्वतॊजीवतु तेजस्सै, अन्जिये सौकुमार्य त्तुक्कुम् (3) “विकासिशारदाम्भोज मवश्याय जलोक्षितम्] शॆव्विक्कुम् परिमळ त्तुक्कुम् तामरै प्पूवुम् सदृशमु. (र) तम्परिभूयस्थितम्” ऎन्नक्कडनतिते.
(38)
अव; —(प्रबु द्धेति)()“कोळि तामरै ” ऎनिऱपडिये तिरु मुक त्तिलवयव सौन्दर्यत्तिनुडैय शेर् त्तियै अनुभ पिक्कितार् .
(१) ति-वाय्-७-७९ (अ) पॆरियार् वाक्रु मॊट्टि १- 2-3 (3)
() –2-2-0.
(8)
10
2000
a
पॆरियवाच्चान्बिळ्ले यरुळिच्चॆयि [38.] व्या;–(प्रबुद्ध) आश्रित संश्लेष त्ताले विकसितमायिरुक्कै. (मुग्ध) (7) “किङ्गणिवाय् च्चेय तामरै प्पूप्पो ले अङ्गणिरुण्णु जोण्णु" ऎन्गिऱपडियेअलरत्तुडङ्गन वळ वायिरुक्कु मॆन्नुतल्. () “ पेतुऱुमुकम् शॆय्ु” ऎन्नुम्बडिये आश्रितरोट्टॆक्कलेविया ल् नन्द आनन्दातिशय त्तिल् विकृतियैच्पॊल्लुतल्. (अम्बुजचारुलो चनम्) इप्पडिप्पट्ट तामरै दृष्टा न्तमाक प्पोरामैयाले दार्षा न्तिम् तन्नैये जॊल्लुकिऱतु, (3) “तत्वण्णरीकनयनं विष्णोर्द त्याम्यहम्मुखम्" आश्रितर् आ शॆप्पडुमतिते, (सविभ्रम ग्रू लतम्) (र) “मन्नि यशीर् मतनन् करुप्पुच्चि लै कॊल्” ऎन्दिऱपडिये आकर्षकमुमाय्, आश्रितर् पक्कल् आदरमॆल्लाम्तो ण् खुम्बडि शॆऱि निरुक्कुम् पुरुवत्तॆयुडै यवुन्नै· (श्री “तन् कै च्चार्जमतु वे पोल् " ऎन्टु तॆळिन्दिकुक्कुम्बडिक्कु दृष्टिस्तमिते. (उज्वलाधरम्) (६)“वालियबोर् कनिकॊल्" ऎन्जम्, (2) “कोलन्दिरळ् पवळक्कॊ ट्रुन्दुण्णर्गोल् ” ऎन्टुम्, (5) “‘नील नॆडुमुकिल् पोल् तिरुमेनियम्मान् तॊणे वाय्" ऎन्जुम् जॊल्लुकिऱपडिये मिक्कव्यकैयुडैय तिरु ऎधरत्तॆ युडै यवुन्नै.
(शुचिस्मितम्) (F) “पवळच्चेनुनर् वायिनिडै क्को मळवल्लि मुप्पोल् शिलपल्लिलक” ऎड्जुस्, (१०) “ऎन्ना वियडु मणि मुत्त जोल् ” ऎन्जुम् शॊल्लुकिऱ तिर मिवलै युडैयवुन्नै. (कोम लगण्णम्) अनुभ विप्पार्कु ‘रकमाय् सुकुमारमान गणस्थ
अनुभविप्पार्
(9) तिरुप्पावै २२ (२) ति-वाय्-"-F_दि. (8)-5-2-2-8.
(शि) नात-६
(3) श्रीभागवतम् (ओ) ति.वाय्-2-2-3
(2)ति, वाय् 2-2-3 (बा) ति-वाय्-2-8-3 (F) मुत लायिरं १-६-F. (१०)
[ 33-श्लो]
स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्.
स्फुरत्किरीटाङ्गद हाररणिका
मणीन्द काइज्ची गुणनू पुरादिभिः । रधाङ्गशज्ञासिग बाध नुर्वरै र्लसतुलस्याननमा
्यलम् ।
(EE)
लत्ते युडै यवुन्नै (उन्न सष्) “, “माट्टुयर् कऱ्पक त्तिन् वल्लियोकॊटुन्दि” ऎन्दिऱपडिये ना कालभैयै युडैयवुन्नै. (ललाटपर्यन्त विलम्बितालकम्) (आ) “मुन्नैमुक_त्तणियार्” मॊयुल् कळ्” ऎन्जुम्, (3) शरुण्णिरुण
कुंल् ताब् न्द मुकम् ” ऎन्जम् शॊल्लु कि अपडिये तिनॆस् श्रीयि लेवर अलै यॆऱिकिऱ तिरुक्कुऱ लै युडै यवुन्नै. पिन्बु अंसविळम्बियाय् मुन्बु ललाटपर्य स्तमायियॆक्कि आपडि.
(3>) अव; (स्पुरदि 9) आभरणादि कळुडैय शेर् त्तियङ्कै अ नुभविक्की तार्.
व्या; __(स्फुरत्क रीट) उभयविभूतिनाधत्वमाकिऱ वैश्व र्यत्तुक्कनुकूपमाय्, तिरुमुडियिले विशज्ञानिन तिरुवभिषेकिम्. (र) * कतिरायिरमिरवि कलन्दरित्तालॊत्ता नीण् मुडियिते, (अङ्गद) सर्वाश्रयमान् आरुत्तोळ् कळैप्पल् श्री विळङ्गनिन्दुळ्ळतिरुत्तोळ् व भै कळै, (हार) (1) “पॊन्निन् मामणियार मणियाक तॆलुगु माल्” ऎन्जम्, (६) “पॆरियवरैमार् पिल् पेरारप्पूण्णु" ऎ न्जम् शॊल्लुकिऱपडिये विशङ्ञानिन्द तिरुवारम्. (ऎण्णिका) तिरुक्क्कलु त्तिले विळक्गानिन्जा मुत्तु त्तिरुक्कट्टुवडम्. (मणीन्द) अवन्जनक्कुम् सदा स्पृह णीयमान श्रीकौस्तुभम्. (काज्ची गुण) तिरुवरैयिले विळ
(१) ति-वाय्-७-७-२ (9) मुतलायिरं-१६-2 (3) मुतलायिरं 3.६.F (र) मुतलायिरं-र-१-१ (णि) पॆ-तॆ-का-१-3 (६) इयल्पा-3-शि-शि
1
पेरियहॆच्चान्बी फै ऎयरुळिच्चॆयि,
चकर्धयस्याभ वनं भुजान्तरं तनप्रियन्धामयदीयजन्मभूः ।
जगत्सम स्तंयदपाङ्गसंश्रयं
यदार्थमम्बोधि रमर्थ्यबन्धिच ॥
[-]
(3 २)
ज्ञानिस्ट्ल अरै नूल् पट्टिकै (नूपुर) तिरुवडिक फै प्पल् श्री वि ज्ञानि न तिरुच्चिलम्बुम्. आदिशब्दत्ताले (१) “पलपल वेयापरणम्” ऎन्जम्, (२) ‘‘अपरिमितदिन्य भूषण” ऎन्जुम् शॊल्लुकिऱपडिये असक्ष्यात
याले
(रथाङ) इन्दवाभरणङ्गळोडु विकल्पिक्कलाम्बडि शोभावह मान दिव्यायुधङ्गळिन् शेर्त्तियै अनुभविक्कि तार्. (लसत्तुल स्यावनमाल योज्वलम्) सर्वैश्वर्य सूचकमाय् तिरुवडिकळळ वुम् ताग्लु (3) “अल्लित्तुरायलङ्गल् ” ऎनिआवनमा लैया ले विशङ्गनिर्णवुन्नै. आभरणायुधङ्गळ् तन्नैप्पन् श्री विळङ्गुकै युम् अवण् खाले तान् विळङ्गुकै युमाय् च्बॊल्लुकिऱपडि. (र) “स्रग्व स्त्राभरणैर्युक्तं स्वानुरूपै रनूप मैः ! चिन्मयैस्स्वप्रकाशैश्च अन्योन्यरुचिरज्जा’ कै 811
(32)
अव- _(चक र्थेति) मेल् श्लोकद्वयत्ताले वीराट्टियोब्जच्चेर् त्तियै अनुभपिक्किजार्. इतिल् मुतल् कत्ता लेपि राट्टि युडै यमेन्हॆयुम् इवळ् पक्कल् ईश्वरनुक्कुत्थान व्यामोहत्तॆयु मरुळिच्चॆय्कितार् .
व्या;—तवभुजान्तरं यस्यभवनञ्चकर्थ) (जि) “सर्व यज्ञ मयंवपुः” ऎनिजतिरुमार् पै पिराट्टिक्कु क्कोयिल्कट्टण (१) तॆ-वाय्-9.५-६. (२) गद्यत्रयं.
(8)
(शि)ःष्णुपु राणं.
(3) ति-वाय्-७-८-१०.
30_]
स्तोत्ररत्न व्याख्यानवी.
99
1
अयर
22
माकप ण्णियपळीन् लु (यस्य) ऎनिआतु - इतिलुज्ञान प्रमाणप्रसि द्धियाले. (१) “सर्वयज्ञमयं वपुरध्या स्ते” (२) “पश्यतां सर्वदेवानां मया नक्षस्थलंह रे- ” (3) " निन् वलमार् पिनिल् वार् कि न्हम डैयुम्”(र)‘तिक्क्कन तिरुमारि ्कल् तिरुमजैतन्नो डुप्स् तिक्ककि तिरुमालार्” (A) “ऎन् तिरुमकळ् `शेर् मार् प.न् ‘(६) मैयकण्णाळ् मलर् मेलुलै वाळ्ळु मारि पिनन् " (2) “अलर् मेल् मद्दै युतै मार्पा” (5) “मार् वत्तुमा लैनप्लै” (F) “ शॆय्याळ् तिरुमार् पिनिल् शेर् तिरुमाल् ” (प्रियन्धामय दीयजन्मभूः” यवळॊरुत्ति अवतरित्ततिरुप्पाऱ्क डल् * ऱुमचरर् कळधिपति यान देवरक्कु इनितमरु मिडमायिल् 6 “श्रीःपूव= मुध धेः” (१०) “देवदाननयत्नेन प्रसूतामृत मर्धने" (११) “नेदानीन्त्वदृतेनीते स्वर्णोपिममरोचते".
(जगत्सम_स्तंयद पाङ्गसंश्रयम्) (१) “अस्येशानाजगतः” (१3) “ईश्वरीं सर्वभूतानां त्वम्माता सर्वरो का ऎन्गिऱपडिये इव्वुभयविभूतियुम् इनळॊरुत्तियुडै य मन्दकटाक्ष त्तॆप्बल् श्री युद्धायि रुक्कि अतु. यदर्थमम्बोधिरमन्दि (१र) विण्णवरमुतुणवमुतिल् वरुम्पैण्णमुतुण्णि वॆम्बॆरुमान् ऎन्दिजपडिये यावळॊरु त्तियै प्पॆऱु कॆक्कुक्कडल् कडैन्दरुळि ण् लु. (अबन्धिच) यानळॊरु त्तियुडैय पिरिवाण् सॊमैयाले कडलै यडै त्तरुळिख् लु. (१A) “एष सेतुर्म याबद्ध स्साग रेसलिलार्ण वे, तव हेतोर्विशालाक्षि नळ सेतुस्सुदुष्करः”
(3)
99
66
99 66
(१) विष्णुपुराणं. (9) विष्णुपुराणं. (3) तिरुप्पल्लाण्णु-१, (8)D-JE-NO &-F. (जि) ति- वाय्-७-२-F. (2) ति-वाय्-8-8-9. (७) ति-वाय्-६-१०-१०. (ला) ति-वाय्-१०-१०-२. (F) ति-वाय्-F-४-१. (१०) विष्णुपुराणं. (११) श्री रा.णयोद्या. (१२) श्रीसूक्तं. (१3) श्रीसूक्तं. (१र) पि.ति.६-१.२. (१णि) श्रीका. आयुद्द काण्डं.25
पेरियवाच्चान्बिळै ्भयुळिच्चॆयि,
स्ववैश्वरू से‘णसदानुभूतया व्यपूर्ववद्विङ्मयमादधानया ! गुणेनकू पेणविलास चेष्टि त्रे
स्सदातवै वोचितयातनश्रिया॥
[30_]
(35)
अव;——स्ववैश्वरू प्येण) इतिल् पिराट्टियिनुडैय निरतिश यभोग्यतै यैयुम्, (१) “उनक्केर् क्कुम् कोलमलर्प्पावै” ऎन्दिआपडिये अवनु क्केयायिरुक्कि, आ
क्कितार्,
यातु,
विरुप्पैयुमनुभवि
व्या;—(स्ववै श्वरू प्येण सदानुभूतयापि) सर्वशक्ति यान देवर् . सर्वविग्रहत्तालुम्, सर्वकालुम् सर्वप्रकारत्तालुम् अनुभवियानिन्हालुम् पिराट्टियुडैयभोग्यत्तियै प्परिच्छेदिक्क प्पोकातु. सौभरियैप्पोले अनेकविग्रहत्तॆ परिग्रह त्तालुषमुडि (अपूर्वनद्विस्मय मादधानया) निश्यापूर्व म्बोले आश्चर्यावहमायिरुक्कुम्. (-9 “सएक धाभवति, द्विधा भवति” ऎन्लु नित्यसूरिकळ् तन्तिऱत्तिल् पडु तॆल्लाम् पिराट्टियै क्कुऱिरु त्तान् पडु मेनै. (3) “पण्णिनरैक्कण्णव तॆव्वूरिल्” ऎन्जम्, (र) ‘अप्पोटु तैक्कप्पॊयि तॆन्ना रावमुतम्”
यिु ऎन्जु आग्र्वार् कळुम्, (A) “सदापश्यन्ति” ऎऱ्ऱु नित्यसूरि कळुम् नित्या पूर्वतै याले देवर् तिऱ त्तिल् पडुव तॆल्लाम् देवर् पडुम्बडिया यिते पिराट्टिभोग्यतै यिरुप्पतु.
उकप्पिप्पतु ऎम्मुकत्ता लेयॆन्निल्; (गुणेनरू पेणविलास चे स्टीतै 8) नडिपङ्कालुम् शीलादि गुणङ्गळालुम्, विलास चेष्टितङ्गळालुम्,
(१) ति-वाय्-१०-१०-६. (अ) कौषीतकी-उपनि. (3) तिरु मॊगि-रा-१.९. (र) ति-वाय्-१-शि-8. (शि) विष्णुसू क्तं,
[39] “स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्.
;
99
तयासहासीनमन स्तभोगिनि
प्रकृष्ट विज्ञानब लै कधामनि। फणामणि व्रातमयूखमणल प्रकाशमानोदरदिन्यधामनि॥
का
99
“सकृत्त्वदा कारविलोक नाशया” ऎन्टीआपडि येयुम् (१) ईर्कि न्दकुणङ्गलै युडै याय्” ऎन्गऱगुणखै युम्, (२) “उन् शॆय् कै नै विक्कुम्” ऎन्गिऱचेष्टितङ्गलुम् अभियुक्तीर् आखज्गल् पडु म्बडी यिरुक्कुमवनिते. इप्पडि इवरुडै यस्वरूपादिकि ळिले अबु न्दुकी जान्, अवश स्वरूपत्ताले आपरिच्चिन्नन्, इवळ् भोग्यतैया ले
. अपरिच्छिन्नै (सदातवै वोचिकया) (3) " तुल्यशीलवयोवृ त्ताम्” ऎन्जम्, उनक्केऱ्कुम् कोलमलर्प्पावै ”ऎग्जाम् ल्लुकिटि पडिये देवर् तमक्कु त्तकुतियायिरुक्कुऱवळ्. (सदा) ऎन्जुपर व्यूह विभवरूपेण उनसर्वावस्थीकळिलु मॆनिऱतु, “गुणेनरू वेणविलास चॆष्टि तैस्सदातवै वोचितया” ऎन्नपुमाम् (तन श्रिया) (र) “विष्णोश्रीः” ऎन्जम्. (श्रि) “उनारु" ऎन्जुम्ल्लु किऱपडिये अनन्या यॆन्नुतल्, देवर् क्कु सम्पत्तायिरुक्कुमव ळेन्नुतल्
(35)
अन;___(तयासहासीनम्) इतिल् पर्यङ्क विर्यैयिल् शॊल्लु किऱपडिये तिरुवनन्दाग्र्वान् मडियिले पिराट्टियोडे यॆऱुन्दरुळियि रुक्किऱ शेर् ऎत्तियॆ अनुभविक्कि तार्.
व्या;—(तयासहासीनम्) “ श्रियासार्थं जगत्पतिरास्ते” ऎनि„पडिये नित्यविभूतियिल् मिधुनमायिरुन्दिते अडिमैकॊळ्वतु.
(C)
(9) ति-वाय् ८–J. (3) ति-वाय् ×-१०-२.
(8) विष्णुपुराणम्. (जि)
स्लो,–
11
पॆरियवाच्चान्बिफै ऎयरुळिच्चॆयि, [3-9-]
निवासशय्यासनपादुकांळुको पधानन तपवारणादिभिः । शरीरभेदै स्तव शेष ताङ्ग तै व्यधोचितं शेष इतीर्य तेजनै ः ॥
5

अवतार त्तिलुम् “भ वार्त सहवै देह्या" ऎन्नक्कडनतिते. (अन न्त्यभोगिनि) श्रियःपतित्वत्ताल् वन्द उत्कर्षपातियिते. तिरु वनन्दार्वानो प्लैच्चेर् लियुम्, (9) “गन्दर्वाप्सरसस्सिद्धारिकिन्न रोरग चारणाः ना न्तङ्गुणानान्ते नानन्तोयमुच्यते” ऎ न्गिऱपडिये गुणान न्त्यत्ताले अनन्तनॆन्नक्कडवतिते, ईश्वरन् रक्ष णत्तिले असज्ञ्यातगुणन्. इवन् कै ज्कर्यार्थमाक असज्ञातगुणन्. (भोगिनि) मॆनै, कुळिर्त्ति, नाब् अम्" इनन् स्वभावमाकवु डैय तिरुमेनियिले. भोगम् - शरीरम्. प्रकृष्णविज्ञानब लै कि धा मनि) इरुवरुमाय् प्परिमाऱु म्बोतु अवर् कळ्ळुक्कु प्पाड्डायि रुक्कुम्बडियान ज्ञानशक्त्यादिकमु काश्रयमायिरुक्कु मनन्, ऒरु त्तनॆस्ट्लु अवर् कॆळुक्कु क्कूशवेण्णाते तुकै त्तुप्परिमाऱलाम्ब डियान धारणसामर्थ्यत्तुक्कु आश्रमायिरुक्कु मवन्. 1 (फणामणीत्यादि) तम्मुडैय फणामणिसमूहङ्गळिनुडै य रश्मिमणलङ्गळाले प्रकाशियानिस्ट्ल मध्यत्तॆयुडै यदिव्यान्तः पुरत्तॆ युडै यरन्. (२) “मणिविळक्काम्” ऎनिपडिये दिव्यान्दः पुरत्तुक्कु मङ्गळदीपमायिते इरुप्पतु. (35) अव;–(निवासेत्यादि) तिरुननना त्वानुडै यवृत्ति विशेषज्ञ लै यनुभविक्कीतार् . तमक्कु अडिमैयिलुज्ञान त्वरैयाले “उ (9) इयल्पा र-तिरुवड्डादि र६. (0) 9-25-00-00-9. [रङ्क्ताश्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. पमानम शेषाणां साधूनाम्” ऎन्नुम् न्याय त्तिनाले अडिमै यिल् रुचियुडैयार् क्कॆल्लाम् उदाहरणभूतनायिते तिरुन नन्दाध्वानिरुप्पतु. इवरुडै य शेषत्वका यैयकुळिच्चॆय् कि तार् . 66 व्या;–(निवास) ऎऱुन्दरुळियिरुक्किऱ तिरुमाळी कै याष् (शय्या) कण् वळर् न्दरुळुकैक्कु पुडुक्कै याम् (आसन) इरुन्दाल् शिक्गाशनमाम्. (पादुक * निन्जाल् मरवडियाम्. (अं शुक) (१) “पून्बट्टाम्" ऎन्टु पुंस्त्वानहमान तिरुप्परियट्ट माम्, (उपधान) “पुल् कुमणै याम्” ऎन्दुतुवुकै क्कु अ णे याम्. (वर्षातपवारणादिभिः) (7) “शॆन्जाल कुडै याम्” ऎन्गिआ पडिये, वर्षत्तुक्कुम् आतपत्तुक्कुम् छत्रमाम्. आदिशब्दत्ताले अडिमैयिलभिनि वेशानुरूपमाशप्परि ग्रहीक्कि अशरीरङ्गळुक्कु तॊकै यिल्लै, (आ) ‘‘सएकथाभवति" ऎऱ्ऱुतुडण्णि “सहस्रदाभवति ऎन्नक्कडनतिते. 99 (शरीरभेदैः) कै ङ्कर्यभेदमे शरीरभेदत्तुक्कु हेतु. (तव शेष ताङ्गतैः) देवरुडै यविग्रहङ्गळ् रक्षण हेतुवायिरुक्किता प्पोले इननुडैय विग्रहमुम् शेषत्वत्तै यडैन्दिरुक्कु मेनै. (यधोचितम्) (3) “यदायदाहि कौसल्या " ऎनिऱपडिये त -लोचितमायिरुक्कै (जनैःशेष इतीर्यते) शीऱियार् पॆरिया रॆन्ना ते सर्वरालुम् शेषनॆनु कॊल्लप्पडु कै शेषत्वन्दान् ऒरुवडि वुकोण्णुन नाप्पो लेयिरुकै (जनैः) (र) “ पॆरुमक्क ळुळ्ळनर् ”. ऎन्दिऱपडिये नित्यसिद्धरै च्चॊल्लवु माम्. (4) “परिगतान्तिशया धानेच्छया उपा देयत्वमेवयन्य स्वरूपं, स शेषः, परः_ शेषी ” ऎन्डीआ शेषत्व त्तिन्बडिये (६)" पारत न्यम्प रेपुञ्चि ”इत्यादि. (कं) (१) १-तिरुव-शि3. (8)-050-3-2-. 11 (अ) छा-8-२६-9. (3) रा-अ-१२-६- (जि) भाष्य कारमु कळम्. (६) भगव, 2000 पॆरियवाच्चान्बि_ यरुळिच्चॆयि, दासस्सखा वाहनमासनन्ध्व य स्तेवीतानन्न्यजनं त्रयीमयः । उपस्थितन्तेन पुरो गरुत्मता त्वद ( सम्मर्दकि णाङ्कशोभिना ॥ [ 80_m2] (र) अव;_–(दासस्स खेति) इतिल् वाहनध्वजादि सर्ववृत्तिक शै युमुडै य नाय् ईश्वरनुक्कु मोमु म्बोले सदाविरुम्बु मृडि अभिमतनायिरुक्किऱ पॆरियतिरुवडियोट्टॆ च्चेर् तीयै अनु भविक्कितार्. . व्या;—-(दासः) तन्नुडै यव्यापारङ्गळ शङ्ग ईश्वरनुक्कु अतिशयत्ते विळै क्कुमवैयायिरुक्कै (सखा)जग द्व्यापारादिक ळिल् ईश्वरनुम् तिन्नो डेउशाव वेणुम्बडियान पॆरुमैयैयुडै य वन् . (वाहनम्) आश्रितरुडै यवापत्तुक्कळिले ईश्वरनै कॊणुवन्दु शेर् क्कुमपनायिरु कै ्क. (आसनम् ऒरु कार्यमिल्लातपोतु सिंहा सनस्थनायिरुनालो पाति तन्न स्त्रैक्कु सदृशमाम्बडि सिंहासन मायिकुक्कै. (ध्वजः) ईश्वरन् किट्टुवतऱ्कु मुन्ने ऎऱुन्दरुळानि नानॆस्ट्लु आश्रितर् क्कु प्रीति हेतु वान कॊडियानवन् अवनुडैय रक्षकत्व प्रसिद्धिक्कु हेतुवानवनॆन्न वुमाम्. (यः) (१) “पॊन् मलैं यिन् वि मिशै कार् मुकिल् पोल् ” ऎन्जुम्, (२) “पुळ्ळूर् कॊडियाने” ऎन्टुमुज्ञान प्रसिद्धियैच्छाल्लुकिऱतु. (वितानम्) (3) “विनतै शिऱुवन् शिऱ कॆन्नम् मेलाप्पिन्कार् वरुवान् ” ऎन्दिज पडिये आतपनिवारणमायिरुक्कै. (र) “गरुडञ्च ददर्शोच्चॆर न्तर्धान (n) 9-5-F-D-E. (अ) ति-वाय्-3-८-१. (1) ना-ति-१8-3. †(पा)सिंहासनस्थ रानाल् राजावॆस्ट्लऱियुमापो ले अवन्. (श) वि-पु-शि. [र.२श्लो] श्लो—- स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्वदीयभुक्तोङ्ञत शेषभोजिना त्वया निसृष्टात्मभ रेण यद्यथा । प्रियेण सेनापतिना निवेदितं तधानुजान न्त मुदारवीक्षणे ः ॥ 8 $3 (8) गतिन्द्विज। कृतच्छायंहरेर्मूर्ध्नि पक्षाभ्याम्पक्षि पुङ्गवम्” इति पराशरः, (व्यजनम्) तन्नै मेल् कॊण्डुपोम्बोतु चामरङ्गळ् पो ले तिरुच्चिऱका ले आश्वासकगनायिरुक्कै (त्रयीमयः) (१) “त्रिवृ त्ते शिरोगायत्रं चक्षुः” ऎन्धिटिपडिये वेदज्ञभै अवयवङ्गळाकवु डैयनायिकुक्कै. “अवयवार्थमयट्”. ईश्वरन्’ वेदप्रति पाद्यन्; इवन् वेदशरीरन्” . ख (तेनगरुत्मता पुरः उपस्थितम्) सर्वेश्वरन्लनै ऎ प्रकाशिप्पि क्कुम् नि लै क्कण्णडिपो लेयुम् मोम्बल म्बोलेयुम् तिरुमुन्बे सर्वदासन्नि हितनायुळ्ळवन् . (त्वद सम्मर्दकिणाङ्क शोभिना) तन्नै मेल् कॊण्णाल् तिरुवडिकळाल् पेरुक्किनतयिम्बु तनक्कु भोग चिन्हमाकै याले अत्ता लेविळज्गानिज्कु मवन्, ईश्वरनुक्कु श्रीका स्तुभम् लक्षणमानाप्पो ले इवनुक्कुम् अतुदास्यचिन मायिरु क्किऱपडि. (80) अव;—(त्वदीयेति) उभयविभूतिविषयमान तन्नुडै य सर्वभरतैयुम् इवन्चक्कलिलेवैत्तु ईश्वरन् इवनिट्ट नङ्काम्बडि यिरुक्किऱ श्रीसेनापतियाथ्वानुडैय दास्यसाम्राज्यत्तॆ अनुभ विक्कितार्. व्या;—(त्वदीयेत्यादि) देवरमुतु शॆय्कु कै वाळ्लिन (१) यजु-र- का. Q पॆरियवाच्चान्बि फै ऎयरुळिच्चॆयि, [र२] प्रसादत्ताले धरिक्कु मव रायिरुक्कै . “त्वदीय” ऎक्जिया ले वकु त्तस्वामियिनुडैय शेषमेभोज्यमॆन्गिऱतु. (१) “यदुच्चि ष्टमभोज्यम्"ऎन्गिउपडिये अज्ञतारुडै यउच्चिष्टम् अभोज्यमॆन्हॆ. “भुक्तोज्ञितम्” ऎन्ड्रिया ले(आ) “कल ततुण्णु" ऎन्दिऱपडिये अमु तु शॆु कै वाळ्लिन पिन्बुल्यतेभोज्यम्. मुन्बुपात्र शेषम् अभोज्यमॆन्गिऱतु. ( शेषभोजिना) इवरुक्कु धारकमा यिरुक्कुम शवर्णि ये (5) “रसा९भ क्तस्यजिह्वायाम्" ऎन्दिटिपडिये ईश्वर सुक्तुभोग्यमावतुम् आथ्वारमुतु शॆय् तालैनै. (त्वयानिसृ ष्टात्मभ रेण) नम्मिलुम् पॆरियवन्, समर्थ नॆनु देवराले तनक्क लि ले वै क्कप्पट्टउभयविभूतिरूपमान धूरैयुडै यवन्. (प्रियेण) सर्वदाअभिमतनानवन्. (सेनापतिना) सर्वसे नानिर्वाहकनाले. (र) ‘‘अशै विलमरर् तलैवरलै वा" ऎन्नक डवतीजे. (यद्यधानि वेदितम्) यात्रुकार्यम् यातॊरुपडिविण्ण प्पम् शॆय्यप्पट्टतु. (तधानुजान न्तम्) अतिलुळ् मानम् पुऱमान ङ्गळ् पार् प्पतिल्लै. शॆय्युम् प्रकारङ्गळुम् अनुसन्धिप्पतिल्लै. ईश्वरन् इवनु_क्तियै प्पिन् शॆल्लुमत्त नै. (उदारवीक्षणैः) (8) “अवलोकि न दा नेनभूयोमाम्पालय ” ऎग्जाम्, (६) ‘उयिर् क्कॆल्लाम् तायायळिकि,— न्दतणामरैक्कण्ण” ऎन्टुम् ल्लुकिटिपडिये अनवधि कदया सौहार्दानुराग गर्भमानकटाक्ष ङ्गळाले यायिन् खुअप्पडि शॆय्वतेन्लु निनै प्पिडुवतु. (तधानुजानन्तम्) ऐयरालेयातो ध्रुविण्णप्पम् शॆय्यप्पट्टतो? अतप्पडिये यॆन्लु पाशुरप्परप्पऱनि यमि त्तरुळुवतु. (n) 005 200 (9) तिरुप्पल्ला-F. (3) पाञ्च. () D-3-6-20-NE. (र) ति-वाय्–८-F (र) (ε) B-WW-2-6-F. 83-81

स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. हताखिल क्लेशम ले स्स्वभावत स्सदानुकूलै ्यकरपै स्तवोचितैः । गृहीतत त्तत्परिचारसाधनै र्नि षेव्यमाणंसचिवैर्यथोचितम् ॥ (83) अव; -(हलौख ले त्यादि) (7) “सदापश्यन्तिसूरयः” इ त्यादिक ळिल्चोल्लुकिऱ नित्यसूरिकळुडै य दास्यैक समृद्धियैअनुभवि क्कितार् . (२)“अडियार् ्कळ् कुर्राङ्गखै युडन् कूडुव तॆन्जकॊलो” ऎन्जिते प्राप्य प्रार्थनै प्राप्य प्रार्थनै यिरुप्पतु. W3 2. -3 व्या;—(हताखिल क्लेशमलै8) “अविद्यास्मिताभिनि वेश राग द्वेषाः पञ्च क्लेशाः” ऎनिजवैक्लेशङ्गळ्. अवैकळुडैय प्रागभाव त्रेयुडै यवर्कळेनै, इत्ताल् बद्धव्यावृत्तियैच्चॊल्लुकिऱतु. मल मॆन्लु प्रकृतियाय्, तत्संसर्गानर्हतैयाल् वन्द प्राग भाव त्तॆयु डैयपर् क ळेनै. इत्ताल् प्रबुद्धस्वभावयुक्तरान मुक्तव्यावृत्ति यैच्चॊल्लुकिऱतु. (स्वभावतस्सदानुकूल्यैकरसैः) सत्ताप्रयुक्त मान देवर् तिरुवडि ळिल् कैङ्कर्यत्तेये भोगमाकवुडै यरायि रुक्कै. इत्तालुम् ऒरुनाळ् तॊडङ्ग अडिमै शॆय्यत्तुडङ्गन मुक्त व्यावृत्तियैच्चॊल्लुकिऱतु (तवोचितैः) स्वरूपरूपगुणङ्गळा ले देवर् क्के सदृशलक्षणरानवर् कळ्. (गृहीतेत्यादि) कैङ्क रोचित परिकरङ्ञलै आद रातिशय त्ताले विडमाट्टामैयाले (3) “शूट्टुनन्मालैकळ् तूयन वेन्दि” ऎन्गिऱपडिये धरित्तुक्कोन्डरुक्कैयाले देवर् क्के सदृशरानवर्क (१) साम. उत्तरग्र. (9) ति- वाय्-9-3-00. (3) तिरुवि.२१. † (पा) अवै कळिन् राहित्यत्ताले वस्थ प्रभाव तैयुडैयवक् ळ्. ‡ (पा) प्रभावत्तै, पेरियवाच्चान्बिफै ऎयकुळिच्चॆयि, [88-9] श्लो;— अपूर्व नानारसभाव निर्भर प्रबुद्धया मुग्धविदग्धलीलया ! क्षणाणुनत् प्तपरादि कालया प्रहर्षय न्तम्महिषीम्महाभुजम् ॥ (रर) ळाले ने विक्कप्पडानिस्तुळ्ळ वुन्नै (सचिवैः वात्सल्यत्ताले अव न् मुतैयऱिय प्परिमाऱनिनैत्तालुम् अवनै मुजैयुणर्त्ति अडिमै जॆय्युमनर् कळ्; * नीति वानवरिते; आश्रितरक्षणत्तिले देवरै प्रेरिक्कुमवर् ्क न्नवु माम्. (यथॊचितम्) स्वरूपानु रूपमाक वॆन्नुतल्; अवसरोचितमाक वॆन्नुतल्. (83) अव;-(अपूर्वेति) (१) “भवारिस्तु सहवै देह्यागिरिसानु मरंस्यते” ऎन्दिआपडिये पिराट्टियै नानारस भावङ्गळाले उकप्पिक्कु मृडियै अनुभविक्क वेणु मॆन्दितार् , व्या,(अपूर्व) प्रतिक्षणमुम् मुन्बुकणऱियाततुपो ले यिरुक्कै . (नानारस भावनिर्भर) बहुमुखमान रसत्तालुम् भाव त्तालुम् नॆरुङ्गुम्बुडि. (प्रबुद्धया शृङ्ञलाबद्धमाय् समृद्धया. रसमानतु चेतनर् यातॊन्जे अनुभवित्ताल् “येनमाद्यति” ऎनि आपडिये मदियानिट्सिर्. अतिजेरसम्. भावमानतु अतुक्कडि यान बाह्यार्थालम्बनमान सविकारारम्भम्. (मुग्धविधग्धलीलया) अव्वोद शैकळ्ळु क्क नुगुणमाय् सुन्दरमायुम् निपुणमायु मुळ्ळलीलै याले. (वीणाणुवण्ण प्तपरादिकालया) ऒरुक्षणत्ति लेक देशम्बोले † (पा)“एष ह्येवानन्द यात्रि” (१) रा-आ-३१-२५. ‡ सवि कासम्, [xx2_2] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम् ब श्लो;- अचिन्त्यदिव्याद्भुत नित्ययौवन स्वभावलावण्यमयाम)तोदधिम् । श्रियश्र्शियम्भ क्तजनै कजीवितं समर्थमापत्सखमर्थि§ल्पकम् ॥ (822) I पोक्कप्पट्ट परकालम्, परार्थकालम् इनण् है आदियाकवुडै त्ता यिरुक्कुमतिनाले. परकालमाकिऱतु ब्रह्मयुस्सु. परार्धका लमावतु - अतिल् शॆम्बाति. (महिषीम्प ह र्ष य न्तम्) (१) “यस्त्वयासहनस्वर्लो निरयोय स्वयाविना” (आ) “त्वद्वि योगेनमे रामत्य क्तन्य मिहजीवितम्” (3) “सर्वधा तेनहीना यारामेण विदितात्मना ! तीक्ष्यं विषमि वास्वाद्यं दुलभं ममजीवितम्” (र) “अकलकिल्लेनि टैयुम्” ऎनिऱपडिये व्यतिरेक त्तिलाख् pमाट्टात पिराट्टियैमिकवुम् उकप्पियानि न्लुळ्ळवनै . (प्रहर्षय न्तम्) ऎन्जुव र्तमानकालमाय् इव्वुकप्पु इडै विडा ते शॆल्लुमेनै. (महाभुजम्) कीट् च्चॊन्न लीलारसत्ताले उकप्पिक्कु मवळोपातियन्लु. * “अणिमान तडवरैत्तोळाले अणे त्तुकप्पि क्कुम्” ऎग्जाम् स्वरूपगुणङ्गळि ताट्टिल् इनितायिते रूपगुण मिरुप्पतु. (रर) अव; ——(अचिस्त्येति) इप्पडि पिराट्टियै उकप्पिक्किऱ रसभावङ्ग ळुक्कु आश्रयमान वडिवैयुम् गुणङ्ञभै य यु मनुसन्धिक्कि तार्. व्या;(अचि न्य) विग्रहगुणङ्गळि नुडैय अवाङ्मनसगोचर त्वत्तै च्चॊल्लुकि अतु. स्वरहपत्तॆयुम् गुणप्लैयम् परिच्छेदिक्कि (१) रा-अयो_3०-१ू. (अ) रा-अ-२F-शि (3) रा-नु -२५-१७ (8) —no-no. ‡ (पा) रसङ्गळित्काट्टिल् अणिमान 1 (पा) रस्यतैयैच्चॊल्लुकिऱतु.पॆरियवाश्चान्बिळै ऎयकुळिच्चॆयि, [8x-] सुकुमारौ लम् नडिविल् भोग्यतै परिच्छेदिक्क वॊणातॆनै. (१) “इच्छागृही ताऒभिमतोरु देहः”. (दिव्य) अतिनुडैय अप्राकृलित्वम् शॊल्लुकिऱतु. (→) “नभूतस संस्थानो देहोस्यृपरमात्मनः” ऎऱपडिये अप्राकृतमायिरुक्कै (अद्भुत) गृहीतांशम् आश्चर्यमायिकुक्कै. (3) “मुखुशिवड्डाडियतण्णुरायिन् मॊ य् मलर् क्कण्णि” ऎन्गिऱपाट्टिल् पो लेयिरुक्कै (नित्य) अकालका ल्यत्वत्तॆ च्चाल्लुकिऱतु. (यौवनस्वभाव) (ग) “यु वाकुमारः” ऎन्टीआपडियेयिकुक्कै, (A) “तरुणारूपनम्पन्नौ महाबलौ । पुण्डरीकि विशालाक्षौ चीर कृष्णाजिनाम्बरौ" ऎन्दिजपडिये स्वाभाविकमानयाननत्तै उडै त्तायिरुक्कै (लावण्यमय) प्रचु रमान समुदायशोभैयैयुडै त्तायिरुक्कै (अमृतोदधिम्) इप्पडि सर्वप्रकारभोग्यतैयाले() “अप्रमेयोमहोदधिः” ऎन्गिआपडिये परिच्छेदिक्कप्पोकामैक्कॊरु समुद्रमेन्नुम त्तनै . (श्रियःश्रियम्) (2) “तिरुवुक्कुम् तिरुवाकिय शॆल्व” ऎन्दि आपडिये पिराट्टिक्कुमङ्गळानहना यिरुक्कुमननै. (भ क्तजनैकजी वितम्) (J) “ऎल्लाम्कण्णन्" ऎन्दिआपडिये अश्रितर् क्कु धार कादि क ळॆल्लाम् तानेयायिरुक्कु मवनै. भक्तजनज्ञलै येतनक्कु धार कमाकवुडैयव नॆन्नवुरूम्. (F)“ममप्राण हि पाड्डवारि" ऎन्नक्कडवतिते. (समर्थम्) अशवुडै यरान नित्यसूरिकळनुभवि क्कुन्नै नित्यसंसारिकळनुभविक्कुम्बडि, (१)) “आन् अ नल्लव कै काट्टुमम्मानै " ऎनिजपडिये सात्मिक्क सात्मिक्क अनुभविप्पि (१)वि-फु-६-७.तार. (अ) भार- (3) ति- मॊ-२-८-७, 3 (क) ऋग्वे.अ-आ-का-विशि.(णि) रा.आ-१९-१8.(ओ.) रा.यु.१९-३१ (2) –2-2-0. (F) भार. (ला) ति-वाय्-६-७-१. (१)) ति- वाय्-8-शि-2.

स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. भवनमेवानुचरन्निर नरं प्रशान्तनि श्शेषमनोरधान्त53 । कदाहमैका न्तिकनित्यकि ङ्करं प्रहर्षयिष्यामि नाधजीवितम् ॥ سمی (02) क्कुम् सामर्थ्यत्रेयुडैयवुन्नै. ‘आपत्सखम्) •काणवारा यॆन्नॆस्ट्लु कण्णम् वायुष्षुवर् न्दुउकप्पार् क्कु उतवुम् स्वभान नानननै. (अर्थिकल्पकम्) (१) “ऎन्नैयाक्किक्कॊक्डौनक्के तन्नै त्तन्दकऱ कम्” ऎन्गिऱपडिये तन्नैऔदार्यम् पण्णुमननै. (रणि) अन; (भव स्तमित्यादि) कीर्तिरच्चान्न स्वरूपरूपगुणवि भूतिकळाल् परि पूर्ण नाय् नित्य )भूतियि ले कुतै वऱ वॆऱुन्दरुळियिकु क्किऱ देश रै बाह्यमनोरधङ्गलै तविर्त्तु ऎन्नुडै यसत्तॆयालु ळ्ळप्रयोजनम् पॆऱुम्बडि नित्य कॆङ्कर्यत्ताले उकप्पि प्प तॆन्लैन्दितार्. व्या; —(भव न्तम्) स्वरूपरूपपगुण विभवैः परिपू र्णम्. (२) “इन्बम्पयक्कवॆडिल् मलर् मातकुन्दानुम्, इव्वे णुलकैयिनम् पयक्क विनितुडन् वीन् रुन्दाळ् किष्ण वॆय्बेस मान्” ऎन्गिऱपू र्तियैच्चॊल्लुकिऱतु. (एव) (3) “तनक्के याक वॆनै क्कॊळ्ळुमिते” ऎन्दिपये अनुवृत्ति देविर् क्के अनुकूलम यिरुक्कै . ( अनुचरन् ) (र) “मेनयेनधाता गच्छति” (1) “एतमानन्गमयमात्मान मुपसङ्कम्य” (शि) “अनुसञ्चरन् ” (-) ‘‘कुरुष्वमामनुचरम्” ऎन्टीआपडिये अनुव र्तनत्तॆयुडै यनाय्. (निर स्तरम्) इडैविडा तेयिरु क्कै. (प्रशाक्ते त्यादि) () 4-5.-2-1717. (र) वनमसंहि. 12 (0) 9-255-2-no-n. (x) 3-j-no-x. (3) ति- वाय्२-F.र. (ओ) रा.आ.३१ ३२. 2uea ‘पॆरियवाच्चान्बिळ्लै ृयरुळीच्चॆयि, धिग शुचिमविनीतन्निर्दयं मामलज्जं [82_2] परमपुरुष योहं योगिवर्याग्रगण्यैःगि वीधिशिवसन काद्यैर्ध्यातु मत्यन्तदूरं तपपरिजन भावं कामये कामवृत्तः ॥ (32) (१) मख्”नम् कामङ्गळ् मान् लु" ऎन्दु देवरै यॊन्द विषय ङ्गळिल् मनो व्यापारङ्ञभै सवासनमाक तविर्त्तु. (कदा) (आ) “ऎन्जुकोल्कङ्गळ् काण्बतु" ऎन्जम् (3) “ऎन्नाळ् यानुन्नै यिनिवन्दुकूडुवतु” ऎन्नुम्बडिये कालत्तु `क्कॆल्लै यरुळिच्चॆय्य वेणुम्. (अहम्) रुचियेयेखिय इ तलै यिल् उपायमिल्लातनान्. (ऐकान्तिकनित्यकिङ्करः) एक रूपमा य् यावदात्म भौवियानकै ज्कर्यत्तॆनि रूपक माक वुडै येनाय्. (सनाथजीवितः) सनाधमानसत्तॆमै युडै येनाय् ऎन् सत्तॆयै सप्रयोजनमाक्कि_यॆन्टै. (प्रहर्षयिष्यामि) मिकवुम् उकप्पिक्क क्कडवेन्. तन्नुडै यअनुवृत्तियाल् ईश्वरनुक्कु वीऱक्कुम् हर्षमेयिते चेतननुक्कु प्राप्यम्. (82) अव; —(छिगित्यादी) इतिल् परमप्राप्यनान ईश्वरनुडैय वैलक्षण्यत्तॆयुम्, तम्मुडैय पूर्ववृत्तत्तॆयुष्पार्त्तु, विधि शिवसन कादिकळुडै यमनस्सुक्कु मत्यन्तदूरमाय्, अस्पृष्टसं सारगनरान नित्यसूरिक ळानैप्पडुमताननित्य कैज्कर्य नित्यसं सारियाननान् आशैप्पडुकै यावतु - “राजान्नम् विषसंसृष्ट मावते” ऎन्टु वळ वेटुलकिलार्वारै प्पोले तमैनिन्दिक्कि जार्. व्या—(अशुचिम्), अनादियाक देहसमृद्धयुक्तनान ति-वाय्-शि-F-X. (3) अ-नाय्-3.२-१. 2) तिरुप्पा -२९. [85-8] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. से वैयिल्लामैय श्लो;—अपराधसहस्रभाजनं पतितम्भीनुभ वार्णवोद रे । अगतिंशरणागतंह रेकृपया केवलमात्मसात्कुरु 1 (रू) वॆन्नै- देहसम्बन्ध भावम् सत्ताप्रयुक्तमान नित्यसिद्धरि ते शुद्धर् . (अविनीतम्) इव्वात्मावुक्कु देहसम्बन्धिम् अशुचि हेतु वॆन्हटिकै क्कडियान आचार्यसे वैयिल्ला मैयाले सुशिक्षितनल्लात वॆन्नै· (निर्दयम्) अमृतत्तै विष त्ता लेदूषित्ताप्पोले विलक्षणभो ग्यमान भगवत्तत्वत्तै क्कण्णण् लु दूषिक्कप्पार् त्त निर्दयनै. (अलज्जम्) घटदानि सार्वभौमनै मेलि विट्रुमापो ले “नमैप्पा राते मेल् विुन्डोम्; इतु - अपहास्यम्” ऎन्दु लब्दिक्कवु मऱिया त वॆन्नै. (मान्धिक् )इप्पडि हेयु गुण पूर्ण नान वॆन्नै. “वेर्डीन् ऎन्दु तमेकुत्सिक्कि तार् . 99 (परमपुरुष) सर्वाधिकनान पुरुषो त्तमने!. (योहम्) निहीनाग्रगण्यनॆन्लु प्रसिद्धनाननान्. (योगिन रेृत्यादि) योगि श्रेष्ठरिल् प्रथमगण्यरान ब्रह्मरुद्रादिक न्न; ब्रह्मभावनानि षरान सनकादिक ळॆन्न, इनर्कळाले निनैक्कैक्कुम् अत्यदूर मायुळ्ळत्तॆ. (तवपरिजन भावम्) आत्मस्वामियाय् निरतिशयभो ग्यमान देवकुडै यकै ङ्कर्यामृतत्तॆ; सत्ताप्रयुक्तमान रुचि यैयुम् वैलक्षण्यत्तॆयु मुडैय नित्यसूरिक ळादरिक्कु मत्तॆ यज्ञो नान् आदरि त्तनु. (कामये) सङ्गत्तळवि लेनिर्जेनो?. पॆण् p आदरित्ततु. ल्लतु धरियाशारैप्पोले, “कदानु साक्षात्करवाणि” ऎग्जाम् “कदा प्रहर्षयिष्यामि” ऎन्जुन् कुप्पिटेन्. (कामन्न) त्तः, विष यप्रवणन् युक्तायुक्तङ्गभै प्पाराताप्पोले तोब् क्रिस् बुच्चॆय् तनान्. रागम् स्वरूपनै प्पार् त्तुनिट्कि कॊट्टातिते. (83) अन; —(अपराधेत्यादि) तम्मुडैय अयोग्यत्रेयै अनु निऱ्क, अवक् पॆरियवाच्चान्बि शै ्भयरुळिच्चॆयि, [र-*) 1 सन्धित्तु अकलप्पार् त्त विवर् रुचियिन् मिकुतियाले अकलमाट्टा ते “इन्द अयोग्यत्तॆक्कु प्परिहारम् कृपाजनक मान प्रपत्तियेकाणुम्” ऎन्न; मीणाराय्, इन्द नयोग्यता हेतु वान सर्वापराधङ्गळुक्कुम् परिहारम् तन्नुडैय वॆऱुमैयै मुन्निट्टुक्कॊ-ु पण्णुम् प्रपत्तिया काते मॆनुइन्द वेदा नरह स्वॄत्तॆमुन्निट्टुक्कॊण्णु केवलकृपैयाले देवर् अडियेनुडैय पापत्तैप्पोक्कि योग्यनाक्कि विषयीकरिक्क वेणुमॆल्गिजार् . अथवा, ताम् प्रार्थि तपोते तम्मुडै यप्राप्यम् सिद्धिया मैयाले “संसारियाननाम् आपै प्पडक्कडवोमो” ऎक्जिनिन्दत्तु, पिन्बुष्रुचिया ले आकलमाट्टाते इप्पडि विळम्बिक्कैग्कु हेतुवा नपापत्तॆयुम् देवरु डोय केवलकुपैयाले पोक्कि तन्दरुळ वेणु मॆन्गिजा रॆन्डुमाम्. अत्त लैयिल् पॆरुमैयिनॆलैयैप्पार् त्तकन्जर् अङ्गु; इङ्गुली र्तैयिनॆल्लैयै अनुसन्धित्तुक्किट्टुकि तार् . 66 व्या—(अपराध सहस्रभाजनम्) देवर् गुणै क भाजन राना प्पो ले असङ्ख्यातमान नप राध जळुक्कुक्कॊळ् कलमानवॆन्नै. अ पराधशब्दत्ता ले पुण्यपापकूपमान कर्ममाकिऱतु - भ ग व न्नि ग्रहानुग्रहम्” ऎन्दि वेदार्थत्तॆ वॆळियिडु कि जार्. (पतितम्) आन्दप्पापत्तै विळै क्कुम् संसारत्तिले यिरुन्दिते कूप्पडुवतु. (१) “‘जवित्वा” ( 3 ) “कॊडुविनै त्तूर् खुळ् निन्दु”. (भीम) ज्ञानम्पिऱ र्दार् क्कु- क्क-ट्टडङ्ग भयावहमायिकुक्कु मेन्गै. (3) “अहम्भी तोस्मि देवेशसंसारेस्मि भयावहे”. (भवार्णव परिच्छेदिक्क सरिताय् अत्ता ले दु स्तरमायिरुक्कै (र)“पिऱविक्कडलुळ निन्जु (१) ६१. (s) 6.वाय्-3-२-9. (3) १-जित (र) ति-वाय्-शि-१-९. [x-] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो-—अविवेक घनाद्धदिङ्मुखे बहुधान स्तत दुःख वर्षिणि। 99 119 =3 भगवन् भवदुर्दिनेपथ} स्थलितम्मामवलोकयाच्युत 11 (रण) नान् तुळङ्ग” संसारमाकि अकडलिले अयिुन्दुवार्कु विष्णुपोत मॊऱिय तन्हमाल् करैये अनो तिरुक्कै (7) “वै कन्दनॆन तोर् तोणि पिजातुल् कि क्लीन्” ऎन्नक्कडवतिते. (उदरे) मध्ये, (−9)“निन् पन् मामायप्पल् पिऱवियिल् कुडुकिर्णयान्" ऎन्दिजप डिये नीये ऎडुक्क_प्पार् त्तालुम् उनक्कुम् ऎट्टातपडियायि रुक्कै 7 (पतितम्) कर्मम् पुकत्तळ्ळ विलन्दुकिडक्कि अपडि ) (अगतिम्) उन्नै यॊक्रिय वेऱुपुकलन् रुक्कि - ऱवॆन्नै. (शरणागतम्) शरणागतिशब्दयु क्तनानवॆस्नै. (हरे मित्रभावमे अडियाक सम_स्तदुःखज्ञलै युम् पोक्कु-कै ये स्वधानमाशिवुडै यवने! ( केवलङ्कृपया) आर्तप्रपन्न नल्लेनेन्नाते (3) “कृपा मात्रमनो वृत्तिः" ऎन्दिऱपडिये सहकारमिल्लात कृपैयाले. (आत्मसात्कु—रु) आत्मसात्ताकि प्पणीयकुळ वेणुम् नम्मुडै यवनॆनु विषयीकरि तरुळ वेणुम्. (85) अव; —(अविवेके त्यादि) अपराध बहुळ नान पिन्बु शा स्त्री यमान वुपाया न्तरङ्ञभै पण्णि प्पोक्कुतल् विट्टुप्पल् अन्तिल् शॆय् कै यॊणीय “कृपया केवलमात्मसात्कुरु” ऎन्दु नमै निर्ब स्धिक्किऱ तॆन्नॆन्न; शास्त्रीयानुष्ठानत्तुक्कु ज्ञानमेयिल्लै. वेऱुगति यिल्लामैयाले विडमाट्टेव्, आनपिन्बु देसर् कृपाकार्यमानवि शे 3 षकिटाक्षमे ऎनक्कु उज्जीवनसाधन मॆन्दिजार्. 2 प्यॆ;Ô(अविवेक) अतावतु - विवेकाथानम्. जीनपरिवि वे (१) ना-ति-५-४. (9) ति-वाय्-3-2.9. † कुण्णलित मधिकम्. (3) पि-वु-शि-2-20. F४ पॆरियवाच्चान्बिफै यरुळिच्चॆयि, [8F-ळो) काभावम्; देहात्मविवेकाथानम्; त्याज्योपादेयनि वेकाभावम्; बन्दवि मोचनवि वे का भानम्. इवैयाकिऱ मेघपटलङळाले तिरोहि तमान मनस्सैयुडै नाकैयाले उज्जीवनोपाय त्तिल् दिज्मा त्रमुम् तॆरियातिरुक्कुम् इतऱ्कु मेल्, (बहुधासन्तत दुःखवर्षि णि) बहुप्रकारमाय् इडै विडातेयुज्ञान दुःखरूपमानवर्षत्तॆ ‘युडैत्तान अविवेकम् दुःखत्तै विळैक्कैयावतु - अज्ञानत्ताले कर्ममाय्, अत्ताले देवादि शरीरप्रवेशमाय्, इत्ताले तापत्रय रूपमानदुःखम्. (१) “पॊयिन्नि ञनमुम् पॊल्लालॊ बुक्कुमु क्कुडम्बुम्” ऎन्गिआपडिये. (बहुधा) आध्यात्मि कादिबहु प्र रमायिरुक्कै- 99 , (भगनन्) इन्ददुःखत्ते परिहरिक्कैक्कु इत्तलै यिल् ज्ञान शक्त्याद्यभावमुम् देवरालल्लत परिहारमि लै यॆन्गिऱ वितुवुम्. देवरीर् अऱियीरो वॆळ्ता. (भनदुर्दिने संसारमाकिऱ म क्कालि गुळिले. दुर्दिनम्_मेघतिमिरम्. (पधःस्टैलितम्) (२) “वऱितिकै त्तल मरुकिन्जेन् “ऎन्दिऱपडिये. (माम्) कर्माद्युपायङ्गळिल् प्रच्युतना न वॆन्नै. नान् पडुकिऱपाडु इतुवानाल् शास्त्रीयानुष्ठानत्तुक्कु नानार् . देन रै यॊखिय वेऱुगतियुणो वॆन्दुकरुत्तु. (अवलोकय) (3) “अवलोकिनदानेन भूयोमाम्पालयाच्युत” ऎन्टु जॊल्लुकि ऱ पडि येसकल क्लेशमुम् पोम्बडि पार् त्तरुळ वेणुम्. साधना स्तरनिष्ठ रक्कुम् देवर् कटाक्षमेयिते उत्तारकम्. (8) “जायमानं हिपुरुषंयं पश्येन धुसूदनः” ऎन्जुअधिकारि सिद्धियुम् देव र्.कटाक्ष मेयिते. (श्रि) “जितन्तॆ पुण्डरी काक्ष” ऎन्दु पुऱम्बुळ्ळतुन (१) तिरुवि-१. (8) भार. मो.क्ष (9) 9-J5-3-2-F. (3) 2-J-0-00-0E. (8) १-जित-१. [x20_] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो—नमृषापरमार्थमेननु शृणुविज्ञापन मेकमग्रतः । F4 यदि मेनदयिष्यसेततो दयनीय स्तवनाथदुर्लभः॥ (20) यऱुप्पतुम् उन् वि शेष कटाक्षमिटे. (अच्चुत) (१) “अडिय वर् वल् विनैत्तुप्पाम्बुलनैन्दुम् तुज्जुक्कॊडानवन् ” ऎन्गिआपडिये आश्रितरै ऒरुनखियालुम् नशिक्क पट्टुक्कॊडातवरिते देवर्. (आ) ‘अवरुयि रै च्चोर् न्टेपोकल् कॊडाच्चुड रै “ऎन्न क्रीडवति. (र) अव; –(नमृषेति) देशर्कृपैयालल्लतु वेजॆनक्कु गति यिक्लातवो पाति देनर् कृपै क्कुम् नानल्लतु विषयमिल्लै. इत्तैयि ुवाते कॊळ्ळी रॆन्गिजार् . 3 व्या; __(नमृषापरमार्थमेव) इतु संसारन्तिल् केट्टऱिव तॊन्जल्लामैयाले मेय्याक माट्टातॆक्टु ईश्वरहृदयत्तिल् पिऱ न्दवतिशज्कैयै _त्तविर् क्कैक्काक अन्वयव्यतिरेकत्ताले सत्यमे न्गिजार्, (नमृषा) लौकिकर् पक्कलिले इरक्कम् पिऱक्कैक्काक अबुद्ध्याशोल्लुम्वारैपोले पॊय्यन्लु. (परमार्थमेन) निनै वुक्कुम् नाय् त्त लै यि लीकुन्दऱियम् देवर् तिरुमुन्बे; मॆय्येविण्णप्पम् शॆय्यलाम्बडॆसत्यमे. (मेविज्ञापनम्) सर्वज्ञ रान देवर् तिरुमुन्बे मॆय्येविण्णपम् शॆय्युमुतुवे उजीवनोपायमे रुक्कु मेन्नु डैय विण्णप्पत्तै, (3) “मॆयिनिस्ट्लु केट्टरुळाय् अडियेन् शॆय्युम् विण्णप्पम्” ऎन्नक्कडवतिते. (एकम्) अद्वितीयम् इतुक्कु मे लाक निष्कर्षित्तु च्चॊल्लुवतोरु वार्तैयिल्लै, इतुवेयॆल्लैयाननि ष्कर्षम्. (अग्रतःशृणु) मेल् कार्यम् शॆय्यिलुम् शॆय्यातॊटि (0) 9-5–2-9. (9) ति-वॊय्-9-3-2. (3) तिरुवि-१. पॆरियवाच्चान्बि फै ऎयकुळिच्चेयि, [x_] श्लो;… तदहन्त्वदृतेननाध वान् मदृतेत्वन्दयनीय नान्न च । विधिनिर्मित मेतदन्वयम्भगवन्पालयमास्मजी ह्यपरि ॥ (8) यिलुम् मुऱ्पड क्केट्टपॆळ वेणुम्, संसार त्तिल् परिमाणाततो नैनु अनादरियाते अवधानम् पणिक्केट्टकुळ वेणुम्. (यदिमेनदयिन्यसे) दयैकरक्ष्यनान वॆनक्कु. दयैपण्णिय रुळायाकिल् (ततः) देवरैक्कि-ट्टिन इव्वस्तु तप्पिनपिन्बु. (दयनी य_स्तन) रक्ष्यविषयार्थियान देवरक्कु साप राधनाय् अनुता पम् पिऱन्द दयनीयविषयम्. (नाध) रक्ष ्य विषयार्थियाकै कु दयैयेयर्ड्लु; प्राप्तियुमुण्णि नितार्. (दुग्लभः) दयैकरक्ष्य रायिरुप्पार् दुर्लभर्. (7) ‘‘समहात्मासुदुर्लभः” ऎन्नुम वरिते देवर्. (10) अव- __(त्सहम) इप्पडि दयनीयदयावान्दशान विरुवर् क्कुम् मुख्यमान विस्सम्म नन्सानुम् देवकुडै यकृपै या लेया यिन् लु. अनपिन्बु इत्तॆक्कै विडाते रक्षि तरुळ वेणुमॆन्दितार्. व्या;–(तत्) आतलाल्, दयनीयर् देवर क्कु दुर्लभ रानपिन्बु. (अहम्) सापराधनाय् अनुतापम् पिऱन्दनान्. (त्वदृतेननाध वान् ) (आ) ‘‘भृशम्भवतिदुःखितः” ऎन्जिरुक्कुम् देन रै यॊऱिय नाध वानल्लेन् परदुःखा सहिष्णुत्वमेयिते दयै (मदृतेत्वं दयनीय नान्न च) दयैकरत्यनान वॆन्नै यॊन्दल् देशरुडै यकृपै कुमरिरुन्दु पोमि त्तनै, (एतदन्वयं विधिनिर्मितम्) ऒरुवरैयॆश्रय ऒरुवर क्कु च्चॆल्लातमुख्यसम्बम् देवरुडैय केवलकृपैयाले इन्दतु. (0) 4-2-05. (9) J-4.9.85. [13.89] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;__नपुरादिषुयोपिकोपिवा गुणतो सानियथातथाविधः ! तदयन्तवपादपद्मयो रहमदै ्यवमयासम्परितः II (१)“विति वाय्किस्टु काप्पारार्” ऎन्दिऱपडिये. तदहमॆनि आविड त्तिल् ’ तच्छब्दम् मेल् पेख् अुक्कु डलाक इद्दे अन्वयिक्कक्कडवतु. अधवा, शास्त्रसिद्धमान विन्द समृद्धडै यॆन्नु माम्. विधियॆन्लु - दै वमाय्, (२) “इच्छातएव तव विश्वपदार्थसत्ता” ऎन्दिऱपडिये सशाप्रयुक्तमान समृद्धत्ते च्चॊल्लिल् काक वुमाम्. (भगवन्) इवख् ग्रिल् देवरीर् क्कु अऱिविक्क वेणुवतुण्णि ? (पालय) भोजय, इत्तै रक्षि तरुळ वेणुमॆन्नुतळ्; इत्तॆ भुजित्तरुळ वेणुमॆन्नुतल्. स्वीकरि तरुळ वेणुमॆन्नु तल्. " भुजपालना व्यवहारयोः “. (मास्मजीह्यपः) सत्यज. इत्तलैयिल् पूर्वापराध त्तॆ युम् देवर् पूर्तियैयुम् ्पर्त्तु, कै विट्टरुळातो श्रिय वेणुम्. (A१) अव;—(वपुरादिषु) इतिल् आत्मानुरूपमाकवर्णो रक्षण मिरुप्पतु. दयनीयरान वुम्मुडै यस्वरूप निष्कर्षित्तु अपै नमक्कलिले समर्पियुमॆन्न ; (3) “शिऱप्पिली वीडु” ऎन्दिऱपाट्टिन डिये ऎनक्कु इतिलॊरुनिर्बन्धमिल्लै अहमबुद्धिबोध्यता योग्य मान विव्वात्मवस्तु देवर् तिरुवडिकळिले ऎन्ना लेसमर्पितमॆन्दितार्. व्या;—(वपुरादिषु) वपुः-देहः; आदिशब्दत्ताले इन्हिय मनः प्राणबुद्धिक पै चॊल्लुकिऱतु. इवन् किल्बिप्लै आत्मावॆन्बारुम्, प्रकृतेः परमाय् ज्ञानानन्दलक्षणमॆन्बारुमाय् स्वरूप त्तिले विप्रतिप त्तियुड्डायिरुक्कुम्. (योपि कोपिवा) इवल् शिल् ए तेनु (१) ति-वाय्-X-१-१. (अ) वै-स- (3) ति-वाय्-9-7-X 13مسم पॆरियवाच्चाल्बिळ्लै ऎयरुळिच्चॆयि, [श्री-श्लो “मॊन्दु स्वरूपमाकवुमाम्. गुणतः) स्वभावतो सत्ववि भुत्वै करूपत्व परिणामित्व नित्यत्वा-नित्यत्वज्ञतृत्वादिक ळिले विप्रतिप त्तियुड्डायिरुक्कुम्. (यथातधाविधः अनानि) अतिल् ए तेनु मॊरुस्वभावमाकिलुम् अतिलुन् ऎनक्कॊ रुनिर्बद्धमि लै. (तत्) तस्मात् . कीट् च्चॊन्न स्वरूपस्वभावङ्गळिल् निर्बन्धमि ल्लामैयाले. (अयमहम्) परागर्थव्यावृत्तनाय् प्रत्यगर्धभू तनाय् प्रत्यक्षिक्कि अनान्. (तवपादपद्मयोः) रक्षक रान देवरु डै यभोग्यमान तिरुवडिक शिले. (अद्यैव आत्याक्षुणिक माकिलुमिन्द क्षणत्तिले समर्पितमैळ्लॆ. (मयासमर्पित) ऎन्नाले समर्पितन्, (१) “योहमस्मिससन्यजे (२) “यस्यास्मिनतम_नरेमि”. (3) “आत्माराज्यं धनं मित्रं कळत्रं वाहनानि एतद्भगवते सर्व मिळित त्प्रेक्षि तरिसदा” इति उपरिचर वसुवृत्तास्ते; (र) “राज्यञ्च हञ्चरामन्यधर्मं वक्तुमिहार्हसि” इतिभरतः. 3 अव;——(ममना थेति) “इव रैभ्रमतो डेविडुकिऱ तॆन् ?” ऎन्लु पार् त्तगुळि, “नीर् यारतैयारुक्कु समर्पि तीर्" ऎन्न ; निरूपित्तवि डत्तु, (A) “ऎन तावियावियुम् नी - ऎनतावियार् यानार्" ऎन्टीऱ पडिये, ण् ; “आत्मसमर्पणमुम् आत्मापहारत्तोपाति” ऎन्टु पण्णिन आत्मसमर्पणत्तै अनुशयिक्किरार् . आत्मन मर्पणमावतु - भगवत्परतस्त्रमानवात्मावुक्कु अनाद्यविद्या सिद्धमान स्वस्वात स्त्र्यचुडियाक भगवद्वैमुख्यमि ऱन्दु, अत्ता ले हत नॆनु भीति पिऱन्दवळविल्, तदीय त्वानुसन्धिनत्ता लेवस्थ दास्यसङ्क ल्पमातल्, राजाभरणलैरक्षित्तुवॆत्तु प्राप्तकालङ्गळि लेडुक्कु (१) यजु_आ_3-७, (8) TJ- (२) यज-२-3-8. (3) (A) ति-वाय्- 9-3-8. [x3] श्लो;- स्तोत्ररत्न व्याख्यानम् . محمد ममनाधयद स्थियोस ्यहंसकलन्तद्धितपै वमाधन! नियतस्वमितिप्रबुद्धधी रधवाकिन्नु समर्पियामि ते ॥ मापोते आतावॆ. आत्म्या वॆईश्वरन्बक्कलिले समर्पिक्कै यॆन्नुतल्. इनैयि रिण्णु मर्थमनु. पणे अवन तानवस्तुनै अवस ताकविशै युमतॊक्रिय आत्मसमर्पणमुम् आ त्मापहारत्तो डॊक्कुम्.

  • व्या ; (नाध) अखिलजगत्स्वामिन्. अवन तानसम्मुन तै च्चॊल्लुकिऱतु. (ममयद स्तियोहमस्मि) गुणमायुम् विभूति यायुम् मम ताविषयमायुमुळ्ळतु यातॊन्दु, अतुक्काश्र यमान नान् यावनॊरुवनाकितेन्. (तत्सकलम्) औपाधिकमायुम् स्वाभाविकमायु मुळ्ळ तॆल्लाम्, (माधवतवैन) श्रियःपति याय् सर्व शेषियायुळ्ळ उन्नुडैयते. अवधारण त्ता लेअन्य शे षत्वत्तै व्यावर्तिक्किऱतु. (हि)(१) “सर्वेषामेवलोकानां पिता माताचमाधवः” इत्यादि प्रमाण प्रसिद्धियैच्चॊल्लुकिऱतु. (नाथ माधव) सर्वस्वामियाय् श्रियःपतियानवुनक्के अनन्यार्ह སྙ षम् सकलपदार्थङ्गळुमॆने (?) “यानेनीयॆन्नुडै मैयुम् नीये". (नियतस्वमित्यादि) समर्पणम् मिकै याम्बडि ज्ञानम् पिऱ न्दकालत्तुडन् भ्रमि त्तकालत्तुडन् वाशियऱ “नियतस्वम्” ऎन्टु तॆलिस्गबुद्धियैयुडै यनान्. (अधवा) कीखिल् समर्पणपक्ष व्यावृत्ति. ( तेकिुनु समर्पयामि) इत्तॆयुडै यवुनक्कु ऎत्तैसमर्पि प्पेन्. सम र्पणीयमेतु? समर्पक रार्; समर्पणीयमाकै क्कु स्वाम्यमिलै, समर्निकै ्ककु स्वात त्य्रमिल्लै. संसारभीतियाल् समर्पिक्कै युम् स्वरूपयाथात्म्य ज्ञानत्ताल् अनुश यिक्कै युमिरिण्णुम्, याव न्मोक्ष मनुव र्तिक्कक्कडवतु. (n) P6-88-05F-X5. (२) ति-वाय्-वि F F. (13) पॆरियवाच्चाब्बिळै यरुळिच्चॆयि, [18-8 श्लो;–अवबोधितवानिमांयधामयिनित्याम्भवदीयतांस्वयम्। कृपयैतदनन्यभोग्यतां भगवन्भ क्ति मपि प्रयच्छमे ॥ अव;–(अवबोधितेत्यादि) आत्मापहारपर्यायमान आत्म समर्पण तळवि ले नान् निल्ला मैयाले निर्हेतुक कृपैयाले इन्द शेष त्वत्तै युणर् त्तिनाप्पोले इनज्ञानम् पुरुषार्थोपयोगियाम्बडी इन्दकृपै याले स्थानत्रयोदित परभ क्तियै तन्दरुळ वेणुमॆन्दितार् • व्या;—(मयिनित्याम्भवदीयताम्) ऎन्बक्कलि लेनिय यान त्वद्विषय शेषत्वळै “भवदीयताम्” ऎप्लैया ले-अन्य शे षत्वव्यावृत्ति; “मयिनित्याव्" ऎन्जीतु - इत्तलैयिल् भगवच्छे षत्वम् स्वरूपमॆ. (१) “स्वत्वमात्मनिसज्ञातं स्वामित्वम्ब्र हणिस्थितम्”.“इमाम्” ऎन्जु शेषत्वत्तिलिनि मैयाले कॊन्डडुकि तार् . (यथाअवबोधित वान्) यातॊरुपडि अऱिविक्कप्प स्टेस् . 223

(स्वयङ्कृपया) केवलकृपैयाले. स्वयम् केवलम्. (एतदनन्यभोग्यताम्) इतॊऱियवेऱन्जुम् नॆऱुक्कु विषयमा कातपडियिरुक्कुम् भोग्यत्रेयुडैत्तासभ क्तियै. (भगवन्) फल प्रदानोचितमान गुणपूर्तियैच्चॊल्लुकिऱतु. ऒन्हॆऒरु तनुक्कु- कडुप्पो मॆन्जाल् ऒरुतडै यिल्लात ज्ञानशक्त्यादिक ळाल् पूर्णनैनै (भ_क्तिमपिप्रयच्छ) यातॊ रुपडिज्ञान तैत्तनाय्. अप्पडिये भक्ति यैयुम् तन्दरुळ वेणुम्. (मे) अज्ञनाय् आश कनाय्ुचिमात्र मेया यिरुक्किऱ वॆनक्कु.

(28) अव;–(तवदास्येति) भगवत्प्रसादत्ताले लब्धमानभ क्ति प्राचुर्यत्ताले तच्छेषत्व त्तळविले पर्यवसिया ते तदीय शेषत्वत्तै () xx-] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. श्लो;—तवदास्यसुखै क सक्गिनां भवनेष्वस्त्वविकीटजन्ममे ! इत रावस धेषुमास्मभूदपिमे जन्मचतुर्मुखात्मना i प्रार्थिक्कि—तार्.आथ्वार् कण्णळ् शिवन्दविले भगवच्छेषत्व त्रेयनु सस्धित्तु करुमाणिक्कमलै यिले अनन्यार्ह शेषत्वत्तैयनुसद्धित्तु, इतिलिसि मै या लेअव्वळविलुम्पर्यवसिया ते नॆडुमाऱ्कुडिमैयि लेतदीय शेष त्वत्तै अनुसन्धित्ताप्पो लेयुम्, श्रीरामायणपुरुषर् कळिल् श्रीशत्रु घ्ना;र्वानै प्पो लेयुम्, तदीय शेषत्वत्तै प्रार्थिक्कि तार्. न्या;(तवदास्यसुखै कसङ्गनाम्) ऐश्वर्य कै वल्यसुखङ्गळ् वि घ्न माम्बडियितेदास्यसुखमिगुप्पतु. (१)“तस्यान्तरायोमैत्रे देवेन्द्रत्वादि कम्पदम्” ऎन्टुम्, (आ) “अख् अतुपल् क्रैनिलुख् ऐतु वीडुयिर् शॆल् तु”ऎन्जम्, (3) “इऱुकलिऱप्पु" ऎक्जुम् इवै दास्य रसत्तुक्कु विरोधियायि जेयिरुप्पतु. (एक सङ्गनाम्) (र)“नि सरन्ति मनीषि.ण-”ऎन्जुम् (गे)“सोध्वनः पारमाप्नोतितद्विष्णोः परमं पदम् ऎन्जुम्, संसारनिवृत्तियाल् नन्द सुखमुम्, परमपदप्राप्तियाल्. वन्दसुखमुम्, दास्यसुखत्तुक्कु उपयोगियैनै. (६) “तस्य यज्ञ वराहस्य विष्णोरमित तेजसः प्रणामं येपि कुर्वन्ति तेषामपी नमोनमः" (1) “वासुदेवस्य येभक्ताश्शान्ता सद्गतमानसाः । तेषाञ्चदासदास्यम्मे भवेज्जन्मनि जन्मनि” (1) + “अडिया रॆळ्लॊक्कल् अवर् क्केकुडिक ळाय् च्चॆल्लुम् नल्ल कोट्पाडुवायॊक्क " ऎन्नक्कड वतिते. () (२) ति-वाय्-१-२-)५ (3) ति-वाय्-र-१-१० (र) जित-१-४ (V) पुरुषनू- (E) D–F-XX (2) (८) ति-वाय्-८-१०-१० † (पा) “नीक्कमिल्लाऐडिया रॆजोक्कळ्" ऎन्जि मे दास्यमसि तपर्कळ् इति नॆल्लॆयिलेनिऱ्कुम्बडि. 500 पॆरियवाच्चान्बिळ्लै यरुळिच्चॆयि, श्लो;सकृत्त्वदा कार विलोकनाशया तृणीकृतानु त्तमभुक्तिमुक्तिभिः : महात्मभिर्मामव लोक्यतान्नय (E) क्षणीपिते यद्विरहोतिदुस्सहः ॥ दास्यर् सम् सित्ताल् , ( तेषां भव नेषुकीटजन्म मीप्यस्तु) अवर् कळ् तिरुवडिक ळिलडियै शॆय्यवेणा. अवर्कळ् तिरुमाळि कै कळिल् ऒरु कीटमाय् जनिक्कुमताकीलुमुग्धत वेणुम्. अपिशब्दम् - अवधारण त्तिलेयाय्, कीटजन्म मेयुडॊक वेणुमॆन्जुमाम्; मनुष्यादिजन्म जशै आशैप्पडतॊखिन्दतु देशा रभ मणसम्भाननै याले उत्स _त्तिस्थितिलयङ्गळ् अज्ञेयाकक्किडैया तॆन्नु मत्ताले (मे) ऎल्लारुमु त्कृष्ट जन्मङभैयन्लो आशैप्पडुव तॆन्न, तन्दामुक नतनो? पुरुषा र्थम्; ऎनक्कु इतु वे पॆऱ वेणुमॆळ्लै. 09- (इतरावस धेषु) दास्यग समऱिया ते ऎनक्कॆन्नु मवर् कळिरु प्पिडत्तिले. (चतुर्मुखात्मनाजन्मापि मेमास्म भूत्) चतुर्मुखरू पेणवरुम् जन्ममुम् ऎनक्कु वतन्जु; चतुर्मुखादिजन्मम् लौकिक र् क्कु श्लाघ्यमानालुम् दास्यरुचि यैयुडै य वॆनक्कु वेण्णा वॆन्दि डार्. अन्वयत्तिलुम् व्यतिरेकत्तिलुम् इरण्णिलुमुणान निर्बन्धम् तोण् विरुक्कलामॆन्दितार् . (xx) अव;—(सकृदिति) वैष्णवगृह त्तिल् पिऱक्कुम् पिऱप्पाल् वन्द वेर् pमॆल्लाम् वेणुमो, अवर्कळ् कल् उपेषियाते नम्मु डैयवनॆन्टु वि शेषकटाक्षमपणुकॆक्कु आर्ह नाम्बडि पण्णियरुळ वे णुमॆन्दितार्. ឍ ’ व्या;—(सकृत्त्वदाकारविलोकनाशया) (१ “नदापश्यन्ति (१) सामोत्तर-१८-२-र त श्री६-श्लो] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 003 सूरयः” ऎन्दिऱपडिये सवादर्शनम् पण्ण वेण्णियिरुक्क “सकृत् ऎन्गिऱतु-स त्तॆधरिकै ्कक्कुऒरु कालमैयुम्;भोग मोक्षज्ञलै उपेजी क्कैक्कुम् ऒरुकालमैयुमॆट्लॆक्काक. (१) “ऒरुनाळ् काणवा राय्" ऎन्जिते विडाय् त्तवर् वारै “समैयॊकु काल् कानड न्दाल् नाङ्गळुय्योमो?" (त्वदाकार विलोकन स्वरूप तळविलुम् तदाश्रयमान गुण तळविलुम् पर्यवसिया ते उभयत्तुक्कुम् प्रकाशकमान विग्रह त्तळविलेअवगाहि त्तवर कळ्. ( विलोकन } (अ)“सुगाढं परिष स्वजे” ऎन्नु मळ वॆलाम् वेण्णा. ऒरुकाल् काणवमै युम्,(आशयातृणीकृताङनुत्तमभुक्तिमुक्तिभिः) काणवेण्णा; काण वेणुमॆन्नु माशै ताने तृणीकरिप्पिक्कुम्; अनुत्तमभुक्ति - मुक्तिकि परमपुरुषार्थलकु.णमोक्षम्; (3) “अलमद्यहिभुकैर्न :परमाभै रलञ्चनः । यधाप श्येमु निर्यान्तं रामंराज्ये प्रतिष्ठितम्" (र) “त्वयापिप्राप्तमैश्वर्यम्” (A) “ए तेवै निरयास्तात स्थानन्यप “रमात्मनः”. (महात्मभिः) (६) “महात्मावस्तुमाम्पार्थ दैवीं प्रकृ तिमाश्रिताः” (2) “समहात्मासुदुर्लभः" ऎन्जुम्, (J) ‘‘पेराळन् पेरोतुम् पॆरियोर्,” ऎन्जुम् ईश्वरन्जानुम् आथ्वारकळुङ्गूड क्कवि पाडुकिऱवर् कळाले. (माम्) पुरुषार्थत्तिन् मेलॆल्लैयिते रुचियुडै यवॆन्नै. (अवलोक्यताम्) अवलोकन विषयनाम्ब डि; (नय) सर्वश क्ति यान देवर् निर्वहिक्क वेणुम्, नम्बक्क लॊऱिय (१) ति-वाय् (8) (2) $-2-05 (अ) वि-पु–का-२ (V) भार- (0) Q-700- (3) रा-आ- (£ Å-Fin} पॆरियवाच्चान्नि ळ्ळैयकुळिच्चॆयि, [-2 A2 श्लो;- -न देहन्न प्राणान्न च सुखम शेषाभिलषितं नचात्मानन्नान्यत्कि मपितव शेषत्वविभवात् । बहिर्भूतं नाधक्षुणमपि सहेयातुशतधा विनाशं तत्सत्यं मधुमधन विज्ञापनमिदम् H नम्मुडै यार् पक्कल् ; “कीटजन्म मेष्यत्तु" ऎन्जुम्, “अवलोक्य .तान्नय” ऎन्टुम् अत्यादरतै पण्णुकिऱ तॆत्ता लेयॆन्न; सापेक्ष. नान नान् आदरिक्कैक्कु हेतुकॊल्लुकितेन्. स्वतः पूर्णरान देवरुक्कु अवर् कळुडै य वि श्लेषम् सह्यमायिरुक्किऱवितुक्कु हेतुवरुळि च्चॆय्य वेणुमॆन्दितार्. । (ते) स्वतिः पूर्ण नाय् अवा प्तसम स्तका मनान देवरुकु. (क्ष णेपियद्विरहोतिदुस्सहः) क्षणमात्र त्तिलुम् ‘यातॊरुवरुडैय विरहमानतु दुस्सहमात्रमनु ; अति दुस्सहमेनै; (१) “चिरञ्जीवतिवैदेही यदिमासु धरिष्यति’ (9) “नजीवेयण्डु णमपि विना तामसि तेक्षणाम्” (3) “यद्विनाभ रतं त्वान्तु शत्रुघ्नञ्चापिमानद”. (र) “सुस्मराम्यस्यवा क्यानि” (8) “ज्ञानीत्वात्तैवमे रुतम्” (६) “ममप्राणाहि पॊण्ण वा” (6) “किङ्कार्यं सीतयामम”. (E) आव;—(न देहमिति) कीथ् शेषत्वकाङ्ञायान तदीय शेष त्वत्तै यनुसन्धित्तार् - इतिल् शेषत्वत्तुक्कु प्पुऱमानवर् श्रिल् अरुचियैच्चॊल्लि, अवण् पै तविरत्तु तन्दरुळ वेणुमॆन्दितार् . न्या;=(नदेहम्) अहमभिमानत्तुक्कर्ह माम्बडि अ न्त रङ्गमान शरीरकैयुम्, देवरुडैय शेषत्वत्तुक्कु प्पुऱम्बाकिल् वेणेन्. (नप्राणान्). देहादिकळुक्कु धारकमान प्राणन खै युम् (१) रा (M) गी-७-१३ (ज) भार-उद्यो-कां-3 २ (अ) रा-सु-६६-१० (3).0-52-5 (8) (8) रा-यु-र१-श [20] स्तो तरत्न व्याख्यानम्. 300 शेषत्वबहिर्भूतमाकिल् वेड्डेन्. (नचसुखम्) देहादिक खै युम् प्राणन्लफै युम् आदरिप्पतु सुखार्थमाकविते. अन्गसुखमुमे वेशा. सुखमॆर्ड्लु मोक्षसुखत्तॆ च्चॊल्लवुमाम् (अशेषाभिलषितं सुखम्) ऎल्लारुमादरिक्कुमुख मेन्जुमाम्; सुख मेस्ट्राल्, देवादिसकलजन्तु क्कळुम् आदरिक्कुमिटे. सुखमॆक्ट्लु पिरियच्चॊन्नपोतु “अशेषाभि लक्षितं नान्यत्कि मपि” ऎऱ्ऱु मेले कूट्टुवतु. (नान्यत्कि मपि) ऎनि ऱतु - पुत्रमित्रकळत्रङ्गळॆनिऱतु (नचात्मानम्) क्कीर् च्चॊन्न सकलत्तुक्कु माश्रयमाय् ज्ञातृत्व कर्तृत्वभोक्तृत्वज्ञ शै युडै यनान वात्मावै . (तन शेषत्व विभवाद्भहिर्भूतम्) प्राप्तविषय त्तिल् शेषत्वमाकिऱ पॆरुमैक्कु पुआम्बान तैः अन्तर्भूतमानवन्टु ऎल्लाम् उपादेयमेस्त्रि. (नाथ) शेषत्वत्तुक्कुप्पुऱम्बानवै अस ह्यमाकै क्कडियान अवर्जनीयसमृद्धत्ते च्चॊल्लुकिऱतु (क्षणमपिन सहे) क्षणकालमुम् सहिक्किऱिलेन्. कामिनिक्कुभ र्त विरहत्तिल् चन्दनकुसुमादिकळ् ’ असह्यमामापोले;(१) “माताळन् कवरात मणिमामैकुजैविलमे” (२) “उडम्बिनाल्कखैविलमे” (3) “उ यिरिनाल् कु जॆविलमे” ऎन्नुमापोले. (र) “न देवलो काक्रम णम्” इतु — इळै य पॆरुमाळ्ळुडैय एताळुमितैयोन्. (8) “नहिमेजीवितेनार्थः” इतु पिराट्टि एजाळ्ळु मिटै योन्. (यातु शतधाविनाशम्) उरुमाय्ु पोक वेणुम्, अडिमैक्कुप्पुटि म्बानवै असह्यमानालुम्, पोक्कुकै ईश्वरकृत्यम्. आनुकूल्य ङ्गळुत्थानालुम् उद्गाक्कुकै ईश्वर कृत्यम्.

(१) ति-वाय्-र-ला- ण. (अ) ति-वाय्-8-रा-F. (3) ति-वाय्-र-रा-१०.. (8) रा-अ-३१.५. (8) रा-सु-22-2. 14 2000 इण्ट पॆरियवाच्चान्बि फै यरुळिच्चॆयि [ श्लो] दुर न्तस्याना देरपरिहरणीयस्यमहतो निहीनाचारोहं नृपशुरशुभ स्यास्पदमपि । दयासिद्धोबद्धो निरवधिक वात्सल्यजल धे तवस्मारंस्मारं गुणगणमितीच्छामिगतभीः ॥ (जू) (15) (तत्सत्यम्) इतुलोक _त्तिल् केट्टऱिवतो स्टन्लु, मॆय्याकक्कू डुमो वॆन्न; इतुअहृदयनूक च्चॊन्नतन्जु; मॆय्. (मधुनु धन) तिरुमुन्बेपॊय् शॊन्ने नाकिल् उमक्कुप्पॊय्यनान मधुपट्टतु पडुकितेन् . शेषत्वत्तुकुप्पुऱम्बानवन् , मधु वै प्पोक्किनाप्पो ले पोक्कियरुळ वेणु मॆन्न वुमाम्. (इदंविज्ञापनन्तत्सत्यम्) प्रापा श्री पेक्षॆयिल् पुजैयुण्णाकिलुम् विरोधिवर्ग त्तिल् अरुचियिल् पॊय्यि लै• “मधुमथनविज्ञापनमिदम् ” ऎनुपाठमाकवुमाम्, अऱिविक्कुमि तनै नियमिक्क वोण्णातॆनै. 99 M (re) अव; —(दुर_न्तस्येति) निग्रहहेतुवान भगवदपचाराद्य शुभङ्गळ् सञ्चरिक्किऱ संसारत्तिले कैज्कर्यविरोधिकळ् असह्यमा म्बडि अति लेअरुचिपिऱन्दु, अवैकभै प्पोक्कि- त्तरन्दरुळ वेणुमॆन्षु योगि कळुक्कुम् दुर्लभमान वित्तै अपेक्षिप्पारुणावते यॆन्न; अन्दनशु भङ्गळुक्कुम्वधॆयिन्जि चेयिरानीऱ्क अवैकखैप्परिहरिकवल्ल देवर् अपरिच्छिन्न गुणङ्गलै निनैत्तु अपेक्षिक्कितेनॆन्गिजार् , व्या;(दुर_न्तस्य) मुडिविन्जीक्के यिरुक्कु मशुभम्, प्राय श्चित्तत्तालातल्, अनुभवत्तालातल्, उत्तारककोटि काणवोण्णा तिरुक्कै. दुर्विपाकमायिरुक्कु मतॆन्न वुमाम्. उदर्क त्तिल् नरक गर्भवासङ्गळ्ले फलिप्पि कै ्क. (अनादेवि) (7) “मुन् शॆय्लॆम्मु खुविनै ’ ऎन्नक्कडवतिते. (अपरिहरणीयस्य) सर्वशक्तियान देवर् क्कुम्पका (१) ति-वाय्-१-८-२. t(पा) उत्तर [x5-x+] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 002 लिक्कुम्बडियायिरुक्कै (महतः) सज्ज्यावधिरहितमायिरु क्कै. कालतत्वमुळ्ळतनै युम् अनुभवियानिन्टालुम् अवधिकाणलोण्णाति रुक्कै.युम् इपडिप्पट्ट वशुभत्तुक्कु तॊकै यिन्जिक्के यिरुक्कै युम्. (१)‘यद्भह्मकल्पनियगानुभ वेप्यनाश्यम् अणुपरिमाण नान चेतनन् इवल् यॆल्लाम् शॆयौनॆन्लु विस्मयप्पडुम्बडिया यिरु क्कै (-9) “शीलमिल्लाच्चिजेयन् ” 3 3 79 (निहीनाचारोहम्) अहम्बुद्धिबोद्ध न्यमान धर्मिस्वरूपम् अधमाचारनिकूप्यमायिरुक्कै. आचारमाकिऱतु - विलक्षणधर्म त्तिले इटिकै क्कु योग्यतापादकमान सद्ध्यावन्दनादिक र्मानुष्ठान ङ्गळ्, अवैकरैयिन्दि पापानुष्ठानत्तुक्के योग्यनैनै. (नृपळुः) चतुष्पात्तुक्कळित्काल् द्विपात्त्वमे विशेषमेन्हॆ. (3) ज्ञानेन हीनः पशुभिस्समानः] शास्त्र वश्यजन्ममाकैयले पशुवॆन्नवॊ णातु. आहारनिद्राभयमै धुनादिकळिल् नियतियिल्लामैया ले मनु व्यनॆन्न वॊण्णातु. इरणुजन्मत्तैयुम् तप्पि नेनॆनै. (अशुभस्यास्पदम्) अशुभमाकिऱतु_शुभ विरोधि. शुभमाकिऱतु_पुरुषार्थम्. तद्विरो धिकुक्कॆल्लामाश्रयमेनै. अकृत्यकरणमुतलाक असह्यापचारम् मुडिवानवण् बुक्कु आकरमायिरुक्कै, देवर् * गुणानामाकर रानाप्पो ले, नान्—अशुभानामाकरनैनै. (अपि ) इप्पडिप्पट्टननायिरु क्कच्चॆय् तेयुम्, “क्षणमपिस हेय तुशतधाविनाशम्” ऎन्जु अपे श्री क्कैक्कु मॊकुसरिय्यडु. अतॆन्नॆन्निल्, (दयासिन्गो) क्ीच्चॊन्न अशुभसागर मे ल्लाम् देवरुडै यदयार्णव त्तिल् ऒरुकुळप्पडियाम्बडियन्ल्लो देवरु (१) वै-स्थ ॐ. +(पा) 4नुभव (अ) ति- वाय्-8-82.१. आ (3)099 पॆरियवाच्चान्निफै यरुळीच्चॆयि, [-] 99 डै यकृपावत्तै;(१) “वधार्हमपि शापरःकृपया पर्यपालयत् " (आ) “व्यसनेषुमनुष्याणां भृशम्भवतिदुःखितः”(3) “गच्छानु जानामि”. (बन्ध) आश्रितरुडै यणुवु वेऱुकळ् तन्न तामृडियान निरुपाधिक समृद्धत्ते च्चॊल्लुकिऱतु, (र) “अहंवोबान्धवो जातः” (8) ‘‘कृतकृत्य सदारामः” (६) “ऋणं प्रवृद्धमिनमे” (2) “उरसाधारयामासपार्थं सञ्छद्यमाध व8” ( 5 ) “‘ममप्राणाहि पाण्णवाः” (निरवधिक वात्सल्यजलधे) वात्सल्य माकितु – अन्लैन्ल कन्जनक्कल् दोषम् तार्क भोग्यमायिरुक्कु मा पोले आश्रितर् कळ् दोषम् भोग्यमायिरुक्कै कृपासमुद्रत्तुक्कु क्करैयुण्णाकिलुम् वात्सल्य सागरत्तुक्कुक्क रैयिल्लै, (F) “शर णागतवत्सलः” (१०)“रिपूणामपिवत्सलः” (११) “दोपोयद्यपि तस्यस्यात् ”(१२)“त्वयिकि इच्चित्समापन्ने किङ्कार्यं सीतयामम” (१3) “अप्यहञ्जीवितञ्जूम्”. य (तवगुणगणंस्कारंस्कारम्) कीलॊच्चॊन्न गुणज्ञुलै युडैय देवरुडै यतिरुक्कल्याणगुण समूहत्तॆ ऎप्पोतुम् शिन्दशॆयु शॆऱु. (स्मारंस्मारम्) सृत्वा शृत्वा, (१र) “गुणा नामाकरोमहान्” (१) “यधारत्नानिजल छेः” (१६) “चतुर्मु खायुः” (इतीच्छामिगतभीः) अशुभास्पदनान वॆन्नै निनै त्तते देवर् गुणत्तॆये निशै त्तु “नदेहं नप्राणान्” ऎन्दिऱपडिये इच्छियानिन् . (325) (१) रा-सु- 35.38. (0) π-4-9.877. (3) σ__XF-088. (8)D-J-X-03-03. (श्री) राबा-१-राणि. (उ) भार उद्यो-शिला -२२. (2) भारि-उद्यो-आ९-१८. (7) भार-उद्यो-F0-3२(F) रा-सु- (१०) रा-य-शिं-शि६. (११) रा-यु-गर-क.(१३) रा-यु-र१-४- (१3) रा.आ.१०-१९. (08)0-3-2-30 (१णि) वामनपुर_रं. (१६) वराह-234F 8. F-] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 3:22 50 9 अनिच्छन्न प्येवं यदि पुनरितीच्चन्नि नरज स्तमश्छन्न च्छग्म स्तुलिन चिनभ मरचय स् । तधापीर्थम्भूतंवचनमनलम्ब्बापिकृषया त्वतुपै सम्भूतं धरणिधरमे शिक्षयमनः !! (25) ;—(अनिच्छन्निति) “इच्छामि” ऎन्टी अविच्छैटौन् सत्यै योवॆन्न; मन्दबुद्धियाननान् विषयानुकूपमान इच्चैऎन क्कु डोन्लु तिरुमु नेविण्णप्पम् शॆय्यप्पोकाडु. इच्छासूचकमान वचनत्ते यनलम्बिस्तु मॆय्याम्बडि ऎन्नुडै यमनस्सै शिषत्तु ळ वेणुमॆन्गिजार्, Gee व्या; —(एवमनिच्छयद्यनि) उक्तिमानप्रकारत्तु"न्ने अ नुकूपमान इच्छैयिन्दि क्के यिकुन्द तेयाकिलुम्; ना स्तिकरल्लामै याले इच्छैयिल्लैयॆन्न माट्टार्. पेण् लुक्कु अनुकूपमान इच्छैपोरामैया ले उक्डौन्न वुम् माट्टार्. (पुनरितीच्छन्निव) मेय्यानइच्छैयुडै यार्’ शोल्लुमापोले; (छद्मस्तुतिवचन भट्टी मरचयम्) कृत्रिम स्तुतिवचन भक्तियैप्पण्णि नेन् वचनप्रकारक्षै प्पार् त्ताल् सर्वज्ञ रान देवरुम् मॆय्यॆन्लु भ्रमिक्कुम्बडिशॊन्नेन् . (१)“पॊय्येकै मैशॊल्लि” ऎन्नुमापोले, इतुक्कु हेतुवॆन्नॆन्न; (रज_स्तमश्छन्न8) अन्यधाज्ञान विपरीतज्ञान हेतुवान रजस्तमस्सु क्कळाले मत्तॆक्कप्पट्टवनाय् क्कॊर्डॆनपडि. अनादि कालम् इन्स्ट देहम् स्वस्वरूप परस्वरूपज्ञलै मतैत्तुप्पोन्दतु - रज मोद्वारत्ता लेयिते. 3 (तधापि) इप्पडि त्याज्यमाक वेणुम् शियलै च्चॆय् तेने याकिलुम् “याधात थ्येनवर्णितम्” ऎन्टिपडिये सर्वज्ञसकाशत्तिले (~)-°-X2-0-0. निजे. पॆरियवाच्चानिकै ्भयुळिच्चॆयि, 99 [- 99 मॆय्येकॊल्लिप्पि क्क वेयिरुक्क, अ पोयि परिमाजिनाल् त्याज्य (इत्थङ्गूपंवचनमनलम्ब्य ) “न देहन्नप्राणान् ” “दया सिद्धोबद्धि” ऎन्दि वचनमात्रवैये पब् ताकक्कॊणु(१)“मात वनॆन्द्र तेकॊण्डु” ऎन्जम्,(→)“तिरुमालिरु लै मलै यॆन्ने नॆन्न ” ऎन्जुम् शॊल्लुकिऱपडिये उक्तिमात्रमे जीविकै याम् विषयमिते. (कृपया) (3) ‘अविज्ञाता” (र) “नधार्ह मपि कृपया” ऎन्गिऱप डियेदोष त्तिलविज्ञा लौ वाय्, कृपापरतक्त्रनाशै याले. 1 (एवम्भूतं मेमनस्त्वमेनशिषय) स्तुतिक्कु. उपकरण मानमनस्सै अडिमैकॊळ्ळक्कडव देवरे त्वदुपकरणमाम्बडिशिपि. त्तरुळ वेणुम्. (श्रि) “तीमनम् ्कडुत्ताय्” (६) “मरुवित्तट्रुम् मन मेतन्दाय्” ऎन्गिऱपडिये पण्णियरुळ वेणुम् (8) “मननकम लमऱक्कऱुवि” ऎन्टीआपडिये मनो नैर्मल्यम् योगत्ताले पिऱ क्कक्कडवतु उपासकनुक्कु. अन्दयोगस्थानत्तिले भगवधनुग्रह मायिते इव्वधिकारिक्किरुप्पतु. (धरणिधर) रसातलग तैयानभू मियै आप त्ते हेतुवाक उद्दरि तवरल्लीरो देवर्. (J) “एनमाय् निलज्जीण्ण वॆन्नप्प ने” ऎन्जुम्, (F) “पन्ड्रियायन्लु पारक म् कीण्ण पाणीया न्”ऎन्जुम् इप्पडिसम्बद्धमुमशक्तियुमुण्णु. इवनीड त्तिल् इनिइचै ये देवर् क्कु वेणुवतु. अप्लैयुडॊक्कि रक्षित्तरुळ वेणु मेल्गिजार् . अव; —(पितात्वमिति) इच्चैयमिस्ट् क्केयिकुक्क उक्तिनू त्रत्तॆयेकॊण्डु इच्छैयैयमुण्णाक्कि रक्षिक्क वेणु मॆनिजनिर्बद्ध मॆन्नॆन्न;अवर्णनीयसम्भन त्ता लेयॆन्गितार् , (१)ति- वाय्-२-७-3 (अ)ति-वाय्-१०-८-१. (3) भार-आ-नु.१र९-६५. (र)रा-सु-30-38. (9) ति- वाय्-9-8-ता. (ओ) ति. वाय्-9.2-2. (8)ति-वाय्-१-3-रा.(ला)ति-वाय्-जि.जि.ओ. (F) ति- मॊ-१-१-8. [=0] •

स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 000 पितात्वम्मातात्वं दयित तनय सम्प्रियसुहृ त्त्वमेवत्वम्मित्रं गुरुरसिग तिश्चासिजग ताम् त्वदीय_स्त्वद्भृत्य_स्तन परिजन स्त्वद्गतिरहं प्रपन्न श्चैनं सत्यहमवितवै वास्मिहीभरः (20) व्या; (पीतात्वम्) उत्पादक राय् हितकामरायि कुक्कि ऱ देवर् (मातात्वम्) गर्भधारणमृण्णि प्रसवक्लेशत्ते अनुभवित्तु अशुचि प्रसनङ्ञखै युम्मतिया ते रक्षित्तुप्पिन्बु इवन् प्रियमे अपे & त्तिरुक्कुम् तायैप्पो ले परिवुडै यार् देवर्. (१)“पिताहमस्य जगतः” (२) “भूतानांयोन्ययः पिता” (3) “सर्वेषामेव लोकानां पितामाताचमाधवः” (र) “तज्ञमाकिय तनैताय्" (दयिततनयस्त्वम्) अभिमतनाय् निरयनिस्तारकनान पुत्रनै प्पो लेनिस्ट्लु उपकरिप्पीर् देवर्. (2) नन्मक्कळुम् मेलात्ताय् तन्दॆयुमव रे”. (क्रियसुहृत्त्वमेव) अभिमतमुमाय् सर्वका ल त्तिलुम् शोभनत्तॆ येपण्णुम् तिरुवुळ्ळत्तॆयुडै यरा यिरुप्पीर् देवरीर्. अनर्थत्तॆप्पण्णिनालुम् विड बोणीत प्रियत्वम्. अप्रियनाना लुम् विडवॊण्णातसुहृत्त्वम् . अवधारणम् सर्व त्तिलु मन्व यिक्क क्कडवतु. (त्वम्मित्रम्) अर्जुनन् सुभद्रेयुडैय स्वयंवरत्तॆ देवर् क्क जीवित्तु लभित्ताप्पो ले अशेषरहसृङ्गळुम् अऱिविक्कलाम्बडि विश्वसनीयराम्बडि यिरुवीर् देवर्, (गुरुरसि) (६) “मन्मनाभन (२) भा-आ-१र९-१०. (0) (~) 8.2055-3-2-F. (x2)-J5-X-1-. (3) भार–आर. (£) A-5-38. 500 , उं. पॆरियवाक्चान्बिनै ्भयरुळिच्चॆयि, [20] सद्भक्तः" ऎन्जुम् (१) “मामेकं शरणं व्रज” ऎस्ट्राम् निन्ज निन्जनि लैकळीले हितोपदेशम् पण्णुमाचार्यपम् देवरे. (गतिश्चानि) पुरुषार्थपायभूतर् देवरॆन्नितल्, “ग नव्यत्वाद्गतिः” ऎन्दु परमप्राप्यर् देनरॆन्नुतल्. (जगताम्) इन्दसम्बम् - देवादिन र्वप्राणि ळुक्कु मासाधारणम् उभयविभूतिक्कु९्सधारणमॆन्नवु माम्,(त्वदीयः) अन्दसमृद्धसामान्य मॊखीय, तमक्कु ङ्ञानवी शेष प्रतिपत्तियैयकुळिच्चॆय् तार्, (आ) “ईश्वरोहम्” ऎन्जिरुक्कु मनन ल्लेन् . (3) “यस्यास्मि” ऎनिऱपडिये देवर् क्के शेषभूतन्, देवर् क्कतिशयत्तै विळै त्तु स्वरूपम्बॆऱुम् समृद्धत्तेयुडै यव नॆन्गै. (त्वद्भ )त्यः)अतिनाले देवर्कु भरणीयनॆन्नुतल्, (र) ‘‘आत्मदास्यंह रेस्सा ्वम्यम्” ऎन्गिऱपडिये निरुपाधिक दासभूत नॆन्नुतल्, (8) “दासभूतास्स्वतस्सर्वे ह्यात्मानः परमा त्मनः” ऎन्नक, डवतीते. (तनपरिजन8) (-) “अहंसर्वङ्करिष्यामि” ऎन्गिऱपडिये सर्वकै ङ्क—र्यत्तुक्कुमर्षन्. (त्वद्धतिः) देव प्राप्य भूत रॆन्जि रुक्कि टेन् . . 99 रे (अहम्प्रपन्नश्च) प्राप्यम्पॆऱुकै क्कु देवरे उपाय भूतराक अध्यवसिक्कितेन्. (एवंसति) देवर् सर्वविधबन्धुवुमाय्, अडियेन् अनन्यगतियानपिस्बु, (अहमुपि) अहृदयोक्तियै युडै यनानुम्(तवै वभरोस्मि देवर् क्के भरना कानिन्टैन्. ज्ञान शक्त्यादिकळालुम् प्रा प्तियालुम् ऎन् कार्यम् देवर् क्के भरमैनै. भरमाकै यावतु - सर्व देश त्तिलुम् सर्व प्रकारत्तालुम् निर्वा ह्यनाकै. (0, A-NJ-EE- (8) (-9) 1_02-08. (शि)हरीतस्मृति. (L0) (3) यजु-२-3-2. (2) रा-अ-3१-२×. [2_0_] स्तोत्ररत्न न्याख्यानमु. जनित्वाहञ्चं शे महति.. तिख्यातयशसां शुचीनांयुक्तानां गुणुपतत्व स्थितिविदाम् । निसर्गा देवत्वच्चरण कमलै का स्तमनसा मधोधःपापात्माशरणद निमज्ञामितमनि 3 003 (20) अव; (जनित्वेति) नीर् महामुश प्रसूतं लो? निर लम्ब नगैप्पो ले इज्जने कॊल्लुकि ऱ तॆन्नॆन्न; इव्वंशत्तिले पिलिËनेयाकिलुम् पापप्रचुरनाकै याले संसारत्तिले अयिुन्दानिन्जेन् ; ऎडु त्तगुळ वेणु मॆळ्लिजार् . व्या; —(महतिनं शे अहञ्जनित्वा) वंशत्तुक्कु महत्तॆ यानतु - महात्माक्कळ् वद्दुजनिकै, (7) “एतद्धिमुल्लभतरं लो केजन्मयदृशम् ) न्नुम् वंशस्ति लेपि अनुवैत्तु, अनप्पडा निन्जेन्. (जगतिब्बातयशसाम्) चतुस्सागर पर्यन्तॆयान भूमिप्पर प्पॆल्लाम् प्रसिद्ध नूनपुक युडै यनर्ळ्. (२)‘‘त्रिक बुन्दण् : तिसन रुळ् शॆयुलकत्तार् पुरःणुम्पकर् तानतु काट्टि त्तनु" ऎनिआपकि येभगवद्विषयीकारमुडै यनर् क ळॆक्ट्लुलोक प्रसिद्धमायिकुक्कै (शुचीनाम्)भगवद्व्यतिरि_विषयङ्गळ् भोग्यतागन्धरहित रायिरु क्कै.आ नरबाह्यमान उभयशुद्धियैच्चॊवुमाम्.इन्वंशत्ति लेवीअन्दुवै न्तु अशुभास्पद नॆन्नक्कड वीको? (ऋक्तानाम्) (3) “जृत कृत्याः प्रतीक्ष स्ते" ऎन्गिआपडिये निश्ययोगा काज्ञ मनस्क रायि स क्कुमनर् कळ्, (क) “माकवै कुन- नाण्यतक्कॆन्मन मेक मॆण्णुम्" ऎन्नुम्बडियिकुक्कै इलैय पॆुः गैप्पोले देवरोडतुकाल य - क्षेपमरि तायिरुक्कुमनर् क न्नु माम् इन्फडिप्पट संशत्ति लेपिऱन्दु (12) Â-2-89. (9) 8.5.5-2-2. (8) -505-F-3.2. 15 (3) इतिहाससमुच्चये. 2000 पॆरियवाच्चान्बि_ ृयकुळिच्चॆयि, [६१श्लो इच्छैपोरा तॆन्नक्कड वीरोवॆन्. (गुणपुरुष तत्वस्थितिविदाम्) चिद चिदीश्वरर् कळुडै य स्वरूपस्वभाव सम्बनङ्ञुलै अऱियुमवर् कळ्. गुणमेन्लु_गुणाश्रयमान प्रकृति यैच्चॊल्लुकिऱतु. स्थितियावतु_ स्वरूपस्वभावादिकळ् . ୪ (निसर्गादेवेत्यादि) वत्समानतु-जनि तपोते तामु लै यि लेवाय् वै क्कु मापो ले त्वच्चरणार विन्दङ्गळिले एकान्तमानमन स्सै जन्मप्रभृतियाकवुडै यवरॊकळ्. कीर््चन्न शुद्धियोगादि कळ् नैसर्गिकमैनै. (पापात्मा पापन्दानोरुवडिवुकॊणाप्पो ले यिरु क्कुमवन्. ज्ञानानन्द मॊक्रिय पापमे निरूपकमायिरुक्कै (शर णद ) इव्वळ विलुम्न्बक्कलवकाशमुणाम्बडि * आळ् पार् त्तुण्णितरु मवरिते देवरीर् .(तमसि अथोथोनिमज्जामि) प्रकृतियिले देव रॆडुक्क निनै त्तालुम् कै क्कॆट्टातपडि अमिगानिन्जेन् (१) “पन् मामाय प्पल् पिऱवियिल् पडुकिर्णयान् ” ऎनिऱपडियेइन्नम् तरै कण्णिलेनेन्दि तार्. इत्ताल् सान्तानिकर् देवर् पक्कलवगाहि त्त वळवुम् नान् प्रकृतियिले अवगाहि तेनॆन्टिजार्. जनि तवंशमितु. देवर् शरण्यर्. इप्पडियिरुक्क, नान् पडु किऱपाडु इतुविजे. असमज्जननै प्पोले वंश प्रभावमुम् जीवियाते देवरुडैय नी र्तैयुम् जीविया तेयिरुक्कि आपडियिजे ऎन्नुडैय पापप्राचुर्यमॆन्दितार्. (0) अव; —(अमर्यादइति) इव्वंश त्तिल् जन्मत्तेयुम् असत्सम माक्कवल्लपापम् उमक्के तॆन्न; “पापात्मा” ऎन्टीआवित्तॆ प्परक्क प्पेळुकितार्. (१) तॆ- वाय्-3-२-२, [e] 3 स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. रा अमर्यादःक्षुद्रश्चलमतिर सूया प्रसवभूः कृतघ्नो दुर्मानी स्मरपरनळोवञ्चनपरः । नृशंसःपापिष्ठः कधमहमितोदुःखजल धे रपारादु तीर्घ स्तवपरिच यञ्चरणयोः ॥ (2) 031 व्या;-(अमर्यादः) वेदमर्यादै क्कु बहिर्भूतन्, (क्षुद्रः) क्षुद्रत्वमावतु _नीचविषयादिकळिल् अतिचापल्यम्. उज्जीवन हेतु वान वेदमर्या दैयै अनादरित्तु अतुक्कुमेले विनाश हेतुवान नीचसे वै यि लेअतिचपलनैनै. (चलमतिः)ऒरुज्ञानाधिकन्, नीचविषय प्रावण्यम्_नाश हेतु; वेद प्रतिपाद्यविषयमे_उज्जीवनम्" ऎन्जु हितम् शॊन्नाल्,अतिल् व्यवस्थितचि तनल्लेन् (असूयाप्रसवभूः) परगुणङ्गळिले दोष त्तॆयुडॊक्कुकिऱदोषत्तुक्कु उत्पत्तिस्थानम्, ऎनक्कु दोषमुण्णामळ यन्जिक्के पिऱरुणङ्गळिलुम् दोष त्तॆ युडॊक्कु मवनॆन्तॆ. (कृतघ्न8) उपकरि तविषय त्तिले अपकारत्तॆ प्पण्णुकै .(१) “गो घ्नेचैवसुरापेच चोरेभग्नव्रतेतधा! निष्कृ तिर्विहिता सद्भिः कृत घ्नेना स्तिनिष्कृतिः" ऎन्जु मातृपितृशत्पत्ति लुम् वत्सलतरमान शास्त्रत्तिलुम् बहिष्कृतनॆन्गै. (दुर्मानी) इप्पडि निकृष्टनायिरुक्क च्चॆय् तेयुम् सर्वोत्कृष्टर् क्कु मन्वरु केयाक तन्नै निनैत्तु (२) “ईश्वरोहम्” ऎऱ्ऱरुक्कु मवन्. (स्मरपरवशः) तन्नै उत्कृष्टजन्माक्कळुक्कु मेलाकनिनैत्तिरुक्कुम शविङ्ञ क्के विषयप्रावण्य हेतुवान कामनुक्कु प्परत न्त नाकवुम् भगवत्र्पावण्य हेतुभूतराना रै ताखनिनै श्रुमनर्थप्प ट्टेनॆनै, (वञ्चनपरः) कामपारवश्यत्ताले विषयङ्गळि लेप्रवणनाय्, अव्विष यङ्गळिलुम् द्रव्यङ्गभै वइच्चित्तु वर्तिक्कुमनन्. (3) “शूतनाय् (१) रा.कि-38-१२. (9) Á-१६-१8. (3) तिरुमा-१६. पॆरिय यवाच्छान्बिपै ऎयरुळिच्चॆयि, [६ श्लो] क्कळ्वनाकि” (7) “शूतिनै प्पॆरुक्कि क्कळविनै त्तुणिनु “ऎन्जुम् जॊल्लुकिऱपडिये. 3 29 (नृशंसः) तान् वि नविषयङ्गळिल् वञ्चकनाकै यन्जिक्के. तन्नै विश्वसि स्र्तीगुप्पार् पक्क क्रूरकर्मा वायिरुक्कुमवन्. (पा पिष्ठः) इतुक्कॆल्लामडि पापकुचियेयाय्, अतिले व्यवस्थितनायि रुक्कै (२)“पापमे शॆय्ु पावियानेन् " (3) “ऒप्पिला तीविनै ये नै ”र)“ना नेनानावितनरकम् पुकुम्पावम् शॆय् न्”(A) “अह मस्म्यपराधानामालयः (उ) “रानणोनामदुर्वृत्तः” (2) “सिशनेसिनियै वॊन्टुट लेन्” ऎन्डी ते अऱिवुडैयार् तन्दमै प्पेळुम्बडि. (अपारादितो दुःखजलधेः श्रीधमु त्तीर्णोहम्) ऒरुनाळि लेतुडङ्गनदुःखमातल्, मेलॊरुनाळिले मुडिवु काणुतल् शॆय्यु मत्तुग्लामैचूले क रैयिन्दिक्केयिरुक्कै (इतोदुःखजल धेः) ऎन्टु दृष्टिविष हॆलेकाण भयमा रुक्किऱ शुःखसागर तिनिन्हुम्. (कथमु __ःgति ले अखुनिक्कि डक्कि अनानकरै येऱ वॆन्बतो नणो? (J)“मु ल्तनार्” ऎन्गिऱपडि येअस्प ष्टसंसारग स्ध रान देव रेक रै ये ण् pवेणुमॆनॆ, तवचरणयोः कधं परिचरेयम्) दुःखनिवृत्ति क्कुम् अक्षमनायिरुक्कि अनान्. नित्यसूरिकळडिमै शॆय्यविरुक्किऱ देवर् तिरुवडिकि ळि ले ऎज्जनेपरिचरै पण्णुवन्. दुःखनिवृत्तियुम् देवर् क्केभरम् अडिमैकॊळ्ळुकै युम् देवर् क्के भरमेनै. (9) अन; ___(रघुन रेति) बुद्धिपूर्वेण पण्णन प्रातिकूल्यङ्गलै प्रॊ ऱुक्कप्पोमो वॆन्द्र काकापराध त्तॆत्तैयुम् शिशुपालापराध त्तॆ युऱु त्तगुळिन डेवर् क्कुप्पॊऱुक्क मुडियात तुणो वॆनिजार् . (१) ति. मॊ-१-६-3. (8)ति- मॊ_१_F-२. G (9) - WW-_N_F_F. (3) 9-5-2_F_8. (ऎ)अहिर्बु-सं-3६-3८, (ओ)रा_यु.१७-१०. と (8)ति-वाय्-3-3-0’. (ला) 3-च-वि-११8. † (पा) कृत्रिमना. =-3-] कळ्’ स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. रघुवर मुदभूस्वं तादृशो वायसस्य प्रणतइतिदयाळुर्यस्य वैद्यस्यकृष्ण । प्रतिभनमपराद्धुक्कुद्ध सायुज्यदोभूः नदकीयपदमाग_सस्य ते स्तिक्षमायाः ॥ (3) व्या;–(रनु पर) शरणागतरक्षणम् पणिप्पोद्द रघुप्रभृति रॆन्नुमृडि शरणागतरक्षण त्तिले अधिक रायिरुक्कै . रघु राक्षससंवाद ल् शरणागतरक्षणम्बणिपो न्दवनर्क शीशविस्टिक्के (7) “सुग्रीवुळरणङ्गतः” ऎक्स्ट्रीम्, (9) “त्वयिकिइ्चत्समापन्न” इत्यारभ्य “भरतेराज्यमा वेश्यत्यक्ष्य देहम् ऎन्जि जे इनर् पडि. (ताधृशः)अप्पडिप्पट्टवनॆन्नुम त्तिनै यॊवय अनुभाषिक्कै तान् असह्यमाम्बडियिते पणिननपराधम्. (वायसस्य) अप राधम् पण्णुकै क्काक प्रा प्तमान देवत्व विट्टु निहीनमानतिर्य क्त्वत्तॆ प्परिग्रहीत्ताने. (प्रणतइति) (3) “सपित्राचपरित्य क्तः” ऎन्दिआपडिये इवनै प्परिग्रहिक्किल् नमक्कुमनर्थनू मेन्द्र सर्वरुमु पेक्षिक्क प्पुकलख् ु, (र) “सतन्निपतितम्भूमा ” ऎन्टीआपडिये वियिन्दवनै शरणागतनॆस्ट्लु दयैयैप्पण्णि. ऋषि “शरणागतिम्” ऎन्ट तुम् रामाभिप्रायत्ताले. (त्वन्दयाळुरभूरितीयत् ब्रह्मास्त्र त्तुक्कु इलक्काक्कु मळविले देवर्, “कृपयापर्यपालयत् “ऎन्गिऱ पडिये, दयाळुवानीर्; (8) “क्षि पामि” ऎन्टुन्, (६) “नक्ष मामि” ऎग्जाम् पण्णिवै त्त प्रतिज्ञाफलियाते देवर् कृपाकार्यमे फलित्तुविट्टतु - पिराट्टिसन्निधिया लेयिते. (यच्च) चशब्दत्ताले का कापराध त्तॆ पॊ ऱु त्तवळ वेयो? वेऱु (१) रा-कि-र-१९. (अ) रा-यु-र१-र’. (8) –30-38. () –OF. उदाहरणा _नरत्तॆयुम् (3) रा-सु-30-39, (६)वराहपु.नि पॆरियवाच्चान्बि _ यरुळिच्चॆयि,

[=3_0] 99 समुच्चयिक्कितार् (वैद्यस्य यदुवंशजातरि त्काट्टिल् चेदिकु लोद्भव नॆनु तन्नै उत्कृष्ट नाक वभिमानि तिरुक्कु मवन् . (प्रतिभनमपरादुः) काक त्तॆप्पोले ऒरु काल् अपराध त्तॆ प्पण्णिनवळविऱ्ऱ क्के जन्मन्डोऱुम् प्रातिकूल्यत्तिले वासनै पण्णिनवनु क्कु. (सायुज्यदोभूः) (१) “बहूनाञ्जन्मनाम स्ते” ऎन्जम्, “अनेक जन्मसंसिद्धः” ऎन्जुम् (3) ‘आस्थिजन कादयः” ऎन्टुम् जन्मनोऱुम् आश्रयित्तुल्लो डोल् पॆऱुमे ्परै रैयिते कॊडु त्ततु सायुज्यमाकिऱतु समानभोगम्. (र) “सायुज्यम्प्रतिप न्नाये तीव्रभक्ता स्तपस्विनः । किङ्क रामम तेनित्यम्भवन्ति निरुप द्रवा” (मुग्ध) (श्रि) “आयरुल तीण् श्रिळम्बिळै ” ऎनिआपडिये अपराधानभिज्ञ निजेकृष्णन्. अतुक्कुमेले ऒरुपेऱिते मुडिकिऱद शै यिले सुखरूपमानवडिवैक्कण्णु क्किलक्काक्किनवे अम्. (तस्यते क्षमायाः अपदमागः किमस्त्रि) कालभेदत्ताले देवर् वेजेयॊरु वराकिजीरल्लर्, देवरुडैयक्षमैक्कु अविषयमान पापमुण्णि?. किञ्चे पे. अपधम्_अस्थानम्; अविषयमित्यर्थः, (वद) सर्वज्ञ रान दे वर् क्कुमऱुमाख् खमिले क्षमैक्कु इलक्काक्किविषयीकरिक्कु मि त्तनै यॆनै· 99 (23) अव; —(नन्विति) स्वत स्त्री राननाम् शिलर्ऱ त्तिल् ऒन्हॆच्पेय् *मेस्ट्राल्, इतुवे-मर्यादैयाकक्कडवतो वॆन्न; कडल् कि रैयि ले आश्रितसामान्यत्तिले देवर् पण्णिनप्रतिकै ऎन्नै यॊरुवनै यु मॊऱि यवो वॆन्गिजार्. (3) गी-3-20. (0) 1-2-05. (र)विष्णुत त्वे.3. (२) गी- (णि) ति-वाय्-७-६-१०. [=8_m3] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 99

99 99 श्लो;— ननुप्रपन्नस्सकृ देवनाथत वाहमस्मीतिचयाचनूनः । तवानुकम्प्यःस्मरतःप्रतिज्ञाम्म देक वर्णङ्किमिदं व्रतं ते!! व्या; _ननुप्रपन्न स्सकृदेव) (१) ‘‘सकृदेवप्रपन्नाय” ऎन्ज त्तैस्मरिप्पिक्कितार् ( तार्. " सकृदेव ऎन्जतु " सहसैन ऎन्टु आथ्वान् निर्वहिक्कुम्. अनादिकालम् संसरित्तु प्पोन्द विवन् ऒरुजन्ममॆल्लाम् प्रपत्तियै अनुसन्धित्ताल्तान् ‘‘सकृत् ऎनैक्कुप्पोरु मो वॆन्बर् ऎम्बार्. भगवत्प्र भाव त्तॆप्पार् त्ताल् ऒरुकालै क्कु मेल् मिकै. प्राप्यरुचि - प्राप्तियळवुम् अनुवर्ति क्कु मेन्बर् भट्टर्. (नाथ) ऒरु काल् पण्णिनप्रपत्ति अमैकि आतु, वकु तनाथना कैयाले. अभिमुख्यमात्रमे अमैन्दिरुक्कि आतु_इुवु पेऱु तन्न तानकुडल्तुडक्काले. अशरण्यविषय क्तिल् आ र्तप्रप त्तिक्कुम् फलष्पाक्षिकम्. वकु त्तविषय त्तिल्ृप्तप्रपत्ति क्कुम् फलव्या प्तियुण्णु. (तवाहमस्मीति याचमानः)“अहं तवास्मि” भृत्यवस्तुवानतु किञ्चत्करित्तु तन सत्त्रियैलभिक्क वेणु ‘मेस्ट्लु याचिक्कै. उत्तरार्ध प्रक्रियैयाले कैज्कर्यत्तै प्रार्थिकै ्क- “त्वत्पादमूलं शरणं प्रपद्ये” ऎन्लु ऎन्नुडै यवॆऱुमैयै मुन्निट्टुक्कॊन्डु प्रप त्तिपण्णिनेन्. “ऐकान्तिक नित्यकिङ्करः प्रहर्ष यिष्यामि” ऎन्लु प्राप्यात्रेयम् पण्णिनेन्. इरणुपद त्तालुम् भक्तिप्रप त्तिकळिरण्णिलुम् अधिकरि त्तवधिकारिकळिरुवरैयुम् शॊल्लुकिऱ तॆन्चारुमुण्डु. 99 (प्रतिज्ञांस्मरत स्तवानुकम्प्यः " एतद्र्वतम्मम (१) रायु-१-33. (प्रतिज्ञांस्मरत_स्तवानुकम्प्यशि) एतद्र्वतम्मम ” ऎन्दु पॆरियवाच्चान्बि फै यरुळिच्चॆयि, [X] श्लो–,अकृत्रिमत्वच्चरणारविन्द प्रेम प्रकर्षावधिमा तव न्तम्। पितामहन्नाथमुनिंविलोक्यप्रसीदमद्व ) त्तमचि यित्वा!! यि कडल् कि रैयिल् पण्णिन प्रतिक्षैयै स्मरियानिन्दुकोण्णु देवरक्कु अनु ग्राह्यन्. (श्रेव्रतमिदं देक वर्जङ्किम्) सर्वसाधारणभूत रान देनरुडै य साधारणमानविन्दसङ्कल्पम् ऎन्नै यॊरुननै युम् ऒ श्रीन्दिरुक्कु मो?. किम्_पे. इन्नानै यॊऱिय वॆल्ट्लु विशेष त्तताकि लक्ट्रो ऎनुक्कु इक्कड वेणुवतु, देवर् सत्यसङ्कल्पराकै क्काक ऎन्नै रक्षि त्तरुळ वेणुमेप्लै. (28) अव; —(अकृत्रिमेति)(~) “रामोद्विर्ना भिभाषते" ऎन्टीआ सङ्कल्पत्तै विटी रेयाकिलुम् पॆरियमुतलियारोडु एद्यैयालुम् जन्म त्तालु मुड्डा नसमृद्धत्ते येपार् त्तरुळी ऎन्नुडैय नन्तॆ तीमैक भै प्पाराते विषयीकरिक्क वेणुमॆन्न; अतुक्कुक्कण्ण, विल्लामैया ले अप्पडि शॆय्किऱो मॆन्टु ईश्वरन् अनुमतिपण्ण, तामुम् अभिमतम् पॆख् खॊराय् स्तोत्रम्ह लै क्क ट्टुकितार्. व्या;—(अकृत्रिम) क्रिययानिवृत्तः - क्रृत्रिमः तद्र हितः - अकृत्रिमः, स्वाभाविक इत्यर्थः, कुलन्दाने योगिकुलमाकै याले नैसर्गिकमान प्रेममॆळ्लै. मॆय्यान प्रेममन्न माम्. † ( त्वच्चरणारविन्द ) इव्वात्मावुक्कु वकुत्त देवर् तिरुवडित्ता मरैकळिले. (प्रेमप्रकर्षावधिम्) भ क्त्युत्कर्षत्तु क्कवधियायुळ्ळ परभक्तियुक्तरायिकुरुक्कै . अनपायिनियानप्रीति संसारि वरै. (१) रा. आयो-१८-३०. (पा) श्री (त्वत् )प्राप्तशेषियानवुन्नुडैय (चरणारविन्द) अश्रितर् क्कुइऱियुम् भोग्यवनि तिरुवडिक प्रेम पक रावधिम्) प्रेमा तिशय सीमाभूमियानवर्, नमक्कु इतरविषयङ्गखिल् प्रेम 1 [आ] ज स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. o 3 कळुकु शब्दादिकळि ले; इवर् कु इव्विषय क्तिलेयिजे(आत्मव न्तम् भगन च्छेष तै करस रायुळ्ळव रै. मेल् प्रेमप्रकर्षत्तु क्कडियान आन्मि याथात्म्यज्ञानमुडै यवरॆन्ड् (पितामहम्) विद्ययाजन्मनाच. (नाधमुनिम्) श्रीरङ्गनाथ रॆस्टु तिरुनामत्तै युडै यवराय्, भगव ज्ङान नीधियायुळ्ळनरै. विलोक्यप्रसीद) अनरै प्पारत्तु ऎन्नप रा धङ्गभै पॊऱु तरुळ वेणुम्. (मद्व ) त्तनुचिन्तयित्वा) असत्कर्मत्तै युम् चि न्तियाते अवरै प्पारत्तु प्रसन्न राक् वेणु मेनै. (मद्व) त्तम्) ऎन्जु सत्कर्मत्तै निनैक्किऱतु वृत्तवानेन्जाल् सत्कर्मयु क्तनैयिते जॊल्लुकिऱतु. स्वगतमानवण् अनादरित्तु; पॆरिय मुतिलियारो समृद्धत्तॆये पार्तु रक्षित्तरुळि वेणुम्. लु 1 ‘मॆल्लाम् इवर् क्कुवकु त्त विषय त्ति लेयितेयिरुप्पतु. आत्मव न्तम्) भगवच्छेषत्वम् स्वरूपमाकवे आत्मयाथात्म्यज्ञानमु डै यव रॆन्लॆ. “धनव न्तम्” ऎन्नुमापो ले. (पितामहन्नाधमुनिम्) कुडल् तॊडक्कैयुडै यराय्, भगवद्दासनिधिया युळ्ळनरै (विलोक्य) कटाक्षित्तु, (प्रसीद) अप राधङ्ग शै प्पोऱुत्तरुळ वेणुम्. (मद्वृत्तमचिन्तयित्वा) असत्क र्मत्तॆ विस्मरिक्कक्कडवराक वेणुमॆन्टै, “मद्वृत्तम्” ऎन्जु सत्कर्म त्तॆनिनैक्किऱतु. वृत्तवानॆनाल् सत्कर्मवृत्तनैयिते शॊल्लुवतु. स्वगतमानवण् फै अनादरित्तु, वॆरियमुतलियार् सम्बन्दम् ऎनकु तज्ञमाक वेणुमेन्लु प्रर्थित्तुस्तोत्रतै तलै क्कट्टिय रु ळु कि तार्. 10 20:0 आर पॆरियवाच्चान्बि फै ऎयरुळिच्चॆयि, स्तोत्रमन्निल् शॆय ताकिऱतु 3 [~3] मुतलीट्टु श्लोकत्ता ले भगवद्विषय त्तिलिखिकै क्कु योग्यनाक्किनवाचार्यनैन उपकार स्मृतियाले शरणम्बुक्कु, अन न्दरम् नालुश्लोकत्ताले भगवद्विष यत्तिले इखिन्दुतत्प्र्पभावत्ताले स्तोत्राक्षेप समाधान त्तॆप्पण्णि *ना वे क्षसेतुडङ्ग * त्वदाश्रिताना मऱुतीयाक शरण्य प्रभावत्तै चॊल्लि, * नमोनःवि ले अन्दप्रभावत्तुक्कु त्तोण् लु तिरुवडिक शीले विखुनु “नधर्मनिसोस्मि" ऎऱ्ऱतॊडण्णि * तवामृतस्यन्दि नियळवुम् वॆऱुमै यॆमुन्निट्टु शरणम्बुक्कु शरणागतनुक्कु सम्भावितमानस्वभा वङ्गळै चॊल्लि, • त्वद फ्रीतुडङ्ग इरणुश्लोकत्ताले मनोवाक्कायङ्ग ळॆल्लावण् ग्रौलुम् शरणम् वुक वेण्णा; कायिकमातल् मानसमा तलमैयुम् अभिमतसिद्धिक्कॆन्जुशॊल्लि * विलासतुड^ भवन्तम् मुडि वाक प्राप्यत्तै प्रार्थित्तु, ताम् प्रार्थि तपोते प्राप्यम् सिद्धियामै याले नूरिभोग्यमान विषयत्तै नित्यसंसारियाननान् आ प्पडक्कड वेनो वॆल्ट्लु”मै “धिग शुचिम्” ऎन्टु निन्दत्तु, पिन्बुतम्मुडै य रुचियाले अयोग्यता हेतुवानपापत्तॆयुम्, देवरुडै यक्कपै यालेपोक्कि यरुळ वेणुमेन्लु ताम् पण्णिन प्रपत्तियै स्मरिप्पित्तु * अपराधसहस्रविले अपेक्षित्तु. 3 ㄓ य अवि वेक वॆनुतॊडळ्ली मून्स्टुल्लो कत्ताले देवर् कृपै क्कुमाका तारुणो वॆष्णुशॊल्लि, मेलिरणुळ्लकत्ताले स्वस्वरूपयाधात्म्यतै युम् • अवबोधितविले परभक्तियैयु मपेक्षित्तु, मेलिरणुल्लोक त्ताले अप्पुरुषार्थ त्तिल् चरमावधियान तदीय शेषत्वत्ते प्रार्थित्तु मेलॊरुल्लो कत्ताले शेषत्वविरोधिक लै प्पो क्कित्तन्दरुळ वेणु लैपो [र] स्तोत्ररत्न व्याख्यानम्. 3 D. M पाप ‘मॆन्हपेक्षित्तु, ‘मेल् मूनुल्लॊकित्ताले “इप्पडि इच्चिक्कि आनान् अशु भास्पद न् . इच्छैतानुप्पोट्क नानालुम् देवर्, पादिगुणङ्गळा ले अशुभ तैप्पोक्कि निरुपाधिक सम्मनत्ता ले इच्छैयुम् नत्ताले इच्चैयुम् पिऱप्पिक्कै देवर् क्केभरमॆन्हम् मेलिरण्णुश्लोक त्ताले विलक्षणसमैन त्तिल् जन्ममुम प्राचुर्यत्ताले अक्चित्क रिमॆन्लु मेलिकण्णुश्लोकत्ता ले नान् पण्णनप्रप त्तियैनिनैत्तु इप्पापत्ते देवरुडैय क्षमैक्कु विषयमाक्क वेणु मॆल्ट्लु मपेक्षित्तुनान् पणीन प्रपत्तियै अनादरिक्किलुम् पपन्न विष यमाकप्पण्णिन प्रतिक्षैयै अनादरिक्की लुम् पक्कल्’ देनर् क्कु ्कडॊनराग वैविड वोणातिते. तत्समृ त्तॆ प्पार् त्तु ऎन्नुडै सिन्हॆतीमैकलै प्पारा तॆरक्षि त्तरुळ वेणुमॆन्द्रुमुडिक्कि जार् . यत्पदा म्भोगुहध्यास विध्वस्ता ऒ शेषःल्मषः । पॆरियमुलेलिया को वस्तु तामुपयातोहं यामुनेय०नमामितम्. आळनन्दार् तिरुवडिक ळेशरणम्. पॆरियवाच्चान्बि शै ृतिर वडिकि ळेशरणम् पॆरियवाच्चान्बि ळ्ळैयरुळिच्चॆयि आळवन्दार् स्तोत्र व्याख्यासम् मुख् ग्रिब् लु. [] णं.नतुपार तीय शुद्दातुडजल्. 40 श्री 3- पेजुमुतल् ८ C. पेज् वरैयिल् 38, मुतल्र मुडिवाक श्लोकसङ्ख्यै काण वरि पक्कम् 23 г من आशुम्. यिरुक्कै शुद्धम्. तिरुमकरक्कु कळाले याल ङृतमायुम् मायुमिरुक्किऱ 2F 03 39 ΩΣ 06 00 aa ०४ C 13279 ०४ 03 लगा ጽ من मायिरुक्किऱ अवन् सम्पूर्ण Tंस्करिक्कप्पट्ट; सकल त्तुक्कुम् तिन्ऱकुळ्ळ श्लोकतै व्याख्यानान्त त्तिल् कार्गो मुखम्” शुडि (8) सर्वाश य पडिये (रथाङ) छविक्कि डार् सर्वैश्वर्य तिरुपडिकि ळळवुम् च्चॊल्लुकिऱपडि (यन्य) ऎनिऱतु इतिलु णान (प्रियं) यवरु ति ईश्वरीं“सर्व, सर्वरो का देवर्. सर्व, कालुम् यातु. उपक रिप्पतु पडियेयुम् इप्पडिसर्व चेप्पितङ्गलिलुम् ऎन्नक्कडवति ते मुखम् ” ऎनु 69 पडि. तिगुमुक तीलणकु - ऎ भै य रावियिलनुभविक्क क्षमि रानवर् कळनुभवि क्कुमि त्तने. (8) “मूडिया ने” सर्वापाशय पडियेतिरुमारै ्वप्पल् श्री (रथाजेत्यादि) भविक्कितार्. तिरुवाणि, श्री पाञ्चजन्यम्, वाळ्, तणु विल्लुम्. सर्वेश्वरत्व तिरुवरैयळवुम् च्चेल्लुकिऱपडि (यस्याः) ऎन्दिऱतु - प्रमाद तवप्रियं) यावळोरुत्ति ईश्वरीं “सर्व, सर्वलोका देवर्, सर्व, कालमुम् यातु. (सदानुभूतया) कालमनुभवित्तालु मुडियातु. इप्पडि उकप्पिप्पतु पडिये आं कैयुम् चेष्टितङ्गळै युमु डैयनाय् ऎन्टु, कूडवि टे आडिमैकाळ्वतु.