०८श्री-वैष्णव-दिनचरी

मूलम् - 0.0
मूलम् - 1.1

॥ श्रीः ॥
॥ श्रीमते निगमांत महादेशिकाय नमः ॥

श्रीवैष्णवदिनचरी

मू - वरियिरुळழிवदर्‌ मनंवरुमुण‌र्‌वॊडु
करिगिरिमरुविय करियवरडियिणै
परिवॊडु परवुनल्लडियवर्‌ पழवुरै
अरि यरि यरि यरि यरि यरि यरिये. (१)

अ - वरि - आवरिसिरुव, इरुळ् - (कत्तलिन गुणगळुळ्ळ) निद्रॆयु, अழிवदर् - मुगिदु, कॊनॆयल्लि, मनं - मनस्सु (ज्ञानवु), वरुं - बरुव, उणर् - ऒडु - अनुभवदॊंदिगॆ, करिगिरि - हस्तिगिरिय, मरुविय - आदरदिंदिरुव, करियवर् - नीलमेघश्यामनाद वरदन, अडि-इणै - ऎरडु पादगळन्नू, परिवॊडु - प्रेमदिंद, परवुं - स्तुतिसुव, नल्-अडियवर् - उत्तम सेवकर, पழ - प्राचीनवाद, उरै - सूक्तियादुदु, ‘अरि’ - हरि ऎंदु एळुसल हेळतक्कद्दे अल्लवॆ.
बॆळगिन झावदल्लि निद्रॆयिंद ऎच्चरगॊंडु ऎद्दु, निर्मलवाद मनस्सिनिंद दिव्यमंगळविग्रहवाद वरदनन्नु कण्णॆदुरिगॆ नोडुवंतॆ ध्यानिसुत्ता, इंपाद स्वरदल्लि ‘हरिः’ ऎंब अमृतवन्नु सुरिसुव, सकलदोष निवारकवाद नामवन्नु एळुसल हेळुत्ता, स्तोत्रादिगळन्नु हेळबेकु. निरतिशयवाद भक्तियिरुव वैष्णवोत्तमरु बायिंद हेळलुपक्रमिसिदरॆ बेरॆ शब्दगळिंद अल्ल. अदु हरि शब्दवे. पूर्वाचार्य परंपरॆयिंद बंदिरुव क्रमवन्नु तावू अनुष्ठिसि, अनुभविसि, लोकक्कॆ उपदेशिसुवरु. पूर्वरात्रियल्लि संकल्पिसिकॊंडिद्द योगवन्नु मुगिसि, सात्विकत्यागमाडि, अनंतर अनुष्ठिसबेकाद रीतियन्नु ई पाशुरदल्लि उपदेशिसि, नंतर ‘अभिगमन’ ऎंबुदक्कॆ संकल्पिसिकॊंडु, अदर संबंधवाद आचरणॆगळन्नु नडॆसबेकु.
निराकृतावृतान्धकारकाल आत्मरञ्जने
गजाचलादराधिवासिनीलनीरमुक्पदौ ।
प्रशंसतां च रागतो निषेविणां चिरोक्तयः
हरिर्हरिर्हरिर्हरिर्हरिर्हरिर्हरिस्त्विति ॥ १ ॥

मूलम् - 1.2

मू - निनैवहैयॊழுहियवॆरिनिलैयडैयवुं
निनैवुडैनिकழெदि‌र्‌निलैनलमणुहिड
मनमुरै किरिशैहळ् मकिழ்मरै (मति) नॆरिकॊडु
तनिमुदलडियिणैयडैबवर्‌तमरे. (२)

अ - तमर् - तम्मवरु (श्रीवैष्णवरु), विनै-वहै-ऒழுहिय - अनादियागि बरुव कर्मप्रवाहदल्लि होगुत्तिरुव, वॆरि-निलै-अडैयवुं - उन्मादाद्यवस्थॆगळॆल्लरल्लू, निनैवु-उडै - स्मरणॆयिरुव, निकழ் - वर्तमानकालदल्लि, ऎदिर्-निलै - भविष्यत्कालद, नलं - आनंदवु, अणुहि-इड - सन्निहितवागुवंतॆ, मनं-उरै-किरिशैहळ् - मनस्सु मातु क्रियॆगळु, मकिழ் - आनंदपडुवंतॆ, मरै-नॆरि - वेदवॆंब उपायवन्नु, (मति-नॆरि - ऎंब पाठदल्लि ज्ञानवॆंब उपायवन्नॆंदर्थ) कॊडु - कॊट्टवनाद, तनि - असदृशनाद, मुदल् - कारणभूतनाद परमात्मन, इणै-अडि - ऎरडु पादगळन्नु, अडैबवर् - शरणवागि आश्रयिसुवरु.
अनादियाद कर्मप्रवाहदल्लि सिक्किकॊंडुदु भगवदाज्ञारूपवाद कैंकर्यातिक्रमद फल. ऒदगिरुव देहादिगळु हिंदॆपट्ट, पडुत्तिरुव मत्तु मुंदॆ पडबहुदाद कष्टपरंपरॆगळन्नु नॆनॆसिकॊंडु, गाबरिगॊंडु, मरुगि मत्तॆ धैर्यताळि विवेकगॊंडु, ‘इत ऊर्ध्वं अहंतावत् यावज्जीवं हरेः पुनः । पदयोरर्चनं कर्तुं यतमानस्समाहितः ॥’ ऎंबंतॆ भगवंतनल्लि अनन्य मनस्सिनिंद निवेदिसिकॊंडु, स्नान-संध्यादि नित्यनैमित्तिक कर्मगळन्नू आचरिसि, अवुगळल्लू रूप गुणादिगळन्नु चिंतिसुत्ता, माडुव कर्मक्कॆ सार्थकतॆयन्नु पडॆदु आनंदिसुत्ता, भगवदाराधन योग्यतॆयन्नु पडॆदु स्वयंप्रयोजनरूपवागि शरणुहोगुवुदे ‘अभिगमन’वॆनिसुवुदु. श्रीवैष्णवरु इदन्नु बिडदॆ आचरिसि जीवितकालवन्नु सार्थकपडिसिकॊळ्ळबेकादुदु विधिनियतवॆंदु हेळिरुवरु. इदे ई पद्यद सारांश.
कर्मपूरयातसर्वसोन्मदप्रवृत्तिषु
स्मृत्युपेतवर्तमान आयतेश्च मोदवत् ।
चित्तवाक्क्रियाप्रमोदकृत्त्रयीपथप्रदा-
नन्यहेतुपादयुग्ममाश्रयन्ति वैष्णवाः ॥ २ ॥

मूलम् - 1.3

मू - मलर्‌‌महळ्‌मरुविय मरुवुडैयिरैयवर्
मरलडिकरुदियमनमुडैयडियवर्
मल‌र्‌पुनलमुदुडन्‌ वहैयॆनवडैयवुं
मुल‌र्‌मदियॆमदलवॆनवरुबवरे. (३)

अ - मल‌र्-महळ् - महालक्ष्मियिंद, मरुविय - आदरिसल्पट्ट, मरुवुडै - चिह्नॆयुळ्ळ, इरैयवर् - सर्वॆश्वरन, मलर् - हूविनंतिरुव, अडि - पादगळन्नु, करुदिय - चिंतिसुव, मनं-उडै - मनस्सुळ्ळ, अडियवर् - भक्तरु, मलर् - हूगळु, पुनल् - नीरु, अमुदु - अन्न, उडन् - इवुगळॊंदिगॆ, वहै-ऎन - इरुवंतह, अडैयवुं - ऎल्लवू, ऎमदु-अल-ऎन - तम्मदल्ल ऎंदु. मलर्-मति - (हिंदुमुंदागि अन्वयिसबेकु) बुद्धियॆंब हूवु (ज्ञानवु), वरुबवर् - बरुवंतॆ माडुवरु, (ऒळ्ळॆय ज्ञानवन्नु संपादिसुवरु.) (परार्थानुसंधानपरिकर्मितवाद बाह्याभ्यंतर पूजोपकरणगळन्नु संपादिसुवुदॆंब ‘उपादान’वन्नु हेळिदंतायितु.)
ता - उपादानकालदल्लि भगवदाराधनॆगॆ अंतःकरणशुद्धियिंद ‘अहिंसॆ-इंद्रियनिग्रह-सर्वभूतदयॆ-क्षमॆ-ज्ञान-तपस्सु-ध्यान-सत्य’ ऎंब पुष्पगळन्नु जप-पारायणादिगळिंदलू, तुलसी-हू-नैवेद्यद वस्तुगळन्नु बाह्य पर्यटनदिंदलू संपादिसबेकु. इवन्नू सह ‘अक्लेशेन शरीरस्य कुर्वीत धनसंचयं । अप्रयत्नागतास्सेव्या गृहस्थैर्विषयास्सदा ॥’ ऎंब मनुधर्मवचनदंतॆ ध्यानादिगळिगॆ विरोधियागुव कायक्लेशादिगळिल्लदंतॆ आर्जिसबेकु. ‘नात्मार्थं अन्नं अभिरूपं पाचयेत्’ ऎंब आपस्तंबर नुडियंतॆयू, ‘तदर्थं कर्म कौंतेय मुक्तसंगः समाचर’ इत्यादि गीतावचनगळंतॆयू तनगागि एनन्नू माडिकॊळ्ळबारदु. हीगॆ संपादिसिद द्रव्यादिगळन्नु ‘श्रीवत्सवॆंब चिह्नवन्नू जगन्मातॆयाद महालक्ष्मियन्नू वक्षस्स्थळदल्लि धरिसि, परात्परनू, परिपूर्णनू आद श्रीमन्नारायण’निगॆ समर्पिसि, ई नम्म करचरणादिगळन्नू देहयात्रॆयन्नू सार्थकपडिसि, कृतार्थरागबेकु. ई अनुष्ठानक्रमवन्ने ‘उपादान’ ऎंब कालविभागद कर्तव्यवागि हेळिरुवुदु.
पुष्पभूरमादराङ्कवक्षसोऽधिरक्षितुः
पुष्पपादशंसमानमानसास्सुसेवकाः ।
पुष्पमम्बुशुद्धमन्नमेवमादिवस्तुभिः
धीसुमाद्यवाप्नुयुर्न चेव चात्मनः कृते ॥ ३ ॥

मूलम् - 1.4

मू - निरैयुडैमलर्‌महळ् नलमुरमरुविय
इरैयवनिनिदुर विनियवैयॆनुमव‌र्
अरनॆरियिलनवनणुहिलुमणुहिलर्
तुरैयलदॆनुमॊरु तुरै पडुहिलरे. (४)

अ - निरै-उडै - परिपूर्णतॆयुळ्ळ, मलर्-महळ् - महालक्ष्मियु, नलं-उर - आनंदवन्नु पडॆयुवुदक्कॆ, मरुविय - आदरिसुवंतॆ इरुव, इरॆयवन् - सर्वेश्वरनाद वरदप्रभुवु, इनिदु-उर - भोगवन्नु हॊंदलु, इनियवै - ई भोग्यवस्तुगळु, ऎनुं-अवर् - ऎंदु नॆनॆदिरुवरु, (भागवतोत्तमराद श्रीवैष्णवरु) अर-नॆरि-अदु - विहितकर्माचरणॆयन्नु, इलन्-अवन् - बिट्टिरुववनु, अणुहिलुं - हत्तिर बंदरू, अणुहिलर् - हत्तिर सेरुवुदिल्ल. तुरै-अलदु-ऎनुं - सोपानवल्लविदु ऎन्नुवंतॆ इरुव, ऒरु-तुरै - यावुदॊंदु सोपानदल्लागली, पडुहिलर् - बीळलाररु. (इळियुवुदिल्ल.)
ता - सकल मंगळगळिगू समस्तैश्वर्यक्कू अधिद