वैश्वदेवे चक्राकारे बलिहरणक्रमः
[[565]]
अयं चांशः प्राचीनेषु कोशेषु नास्ति । अथापि तन्निष्ठानामपि अनुष्ठान सौकर्याय ग्रन्थान्तरोक्तप्रकारेण अस्मिन् मुद्रणे स संयोज्यते ।
पादौ प्रक्षाल्य, द्विराचम्य, ‘प्रातर्वैश्वदेवं करिष्ये’ इति सङ्कल्प्य व्यजनाकारोक्तरीत्या अग्निं प्रतिष्ठाप्य, सप्ताहुतीजुहुयात् । ‘ओम् अग्नये स्वाहा’ इत्यनन्तरं ‘ओम् सोमाय स्वाहा’ इत्येको होमोऽधिकः । अन्यत् सर्वं समानम् ।
ततः प्राणान् आयम्य, ‘बलिहरणेन यक्ष्ये’ (बलिहरणं करिष्ये) इति सङ्कल्प्य, सात्त्विकत्यागं कृत्वा, रङ्गवल्या चक्रवन्मण्डलाकारां रेखां कृत्वा, तदन्तः मध्ये प्रत्यग्भागात् प्राग्भागपर्यन्तं दीर्घरेखां तथैव कृत्वा, तदुत्तरतो मण्डल रेखायां तक्षिणतोमण्डल रेखायां च षट् षट् स्थानानि भावयित्वा, हुतशिष्टं दक्षिणभागस्थम् अन्नम् एकीकृत्य, ततः अन्नम् आदाय, उत्तर रेखायां पश्चिमतः स्थानद्वयम् अद्भिः संमृज्य, प्रोक्ष्य, ‘ओम् धर्माय स्वाहा’ इत्येकत्र, ‘ओम् अधर्माय स्वाहा’ इत्यन्यत्र च बलिं निक्षिप्य, उभयोरेकं परिषेचनं विधाय, दक्षिणरेखायां पश्चिमतः स्थानमेकं संमृज्य, ‘ओम् अद्भयः स्वाहा’ इति बलिं निक्षिप्य, परिषिच्य तदूर्ध्व स्थलद्वयं संमृज्य,
வேண்டும். ப்ரஹ்மயஜ்ஞத்தையும் சேர்த்தே பஞ்சமஹாயஜ்ஞங் கள் என்ற வ்யவஹாரம் என்கின்றனர் பெரியோர்கள்.
இந்த யஜ்ஞங்களுக்கு அவ்வப்பொழுதே ஸாத்விகத்யாகம் செய்ய வேண்டும் என்கிறார்கள் மஹான்கள் சிலர்.
வைச்வதேவத்தில் சக்ராகாரம் அனுஷ்டிப்பவர் பலர் இருப்ப தால் அவர்களுடைய ஸௌகர்யத்தையும் உத்தேசித்துப் பழைய ஆஹ்நிகங்களில் இல்லாத போதும் அந்த முறை இங்கு ஸம்ஸ்க்கு தத்தில் மட்டும் விளக்கப்படுகிறது.
[[566]]
‘ओम् ओषधिवनस्पतिभ्यस्स्वाहा’, ‘ओम् रक्षोदेवजनेभ्यस्स्वाहा’ इति बलिद्वयं निधाय, तद् बलिद्वयं परिषिच्य, दक्षिणरेखायाम् अधर्मस्थानादूध्वं चत्वारि स्थानानि संमृज्य, ‘ओम् गृह्याभ्यस्स्वाहा’, ‘ओम् अवसानेभ्यस्स्वाहा’, ‘ओम् अवसानपतिभ्यस्स्वाहा’, ‘ओम् सर्वभूतेभ्यस्स्वाहा’ इति बलिचतुष्टयं निक्षिप्य, तेषां चतुर्णां बलीनाम् एकं परिषेचनं कृत्वा, चक्र दक्षिणरेखोर्ध्वभागे रक्षोदेवजनबलेः प्राक् संसृज्य, प्रोक्ष्य, ‘ओम् कामाय स्वाहा’, इति बलि निक्षिप्य, तमेकं परिषिच्य, तदूर्ध्वं संमृज्य, ‘ओम् अन्तरिक्षाय स्वाहा’ इति बलि निक्षिप्य, तमेकं परिषिच्य तद्ध्वं संमृज्य, प्रोक्ष्य, ‘ओम् यदेजति जगति यच्च चेष्टति यन्नाम्नो भागोऽयं नाम्ने स्वाहा’ इति बलि निक्षिप्य, तमेकं परिषिच्य चक्रमध्य रेखायां दशस्थानानि संमृज्य, प्रोक्ष्य, ‘ओम् पृथिव्यै स्वाहा’, ‘ओम् अन्तरिक्षाय स्वाहा’, ‘ओम् दिवे स्वाहा’, ‘ओम् सूर्याय स्वाहा’, ‘ओम् चन्द्रमसे स्वाहा’, ‘ओम् नक्षत्रेभ्यस्स्वाहा’, ‘ओम् इन्द्राय स्वाहा’, ‘ओम् बृहस्पतये स्वाहा’, ‘ओम् प्रजापतये स्वाहा’, ‘ओम् बह्मणे स्वाहा’ इति दश बलीन् प्रत्यग्भागादूर्ध्वम् उपर्युपरि निक्षिप्य, तेषां दशानां बलीनाम् एकं परिषेचनं कुर्यात् ।
अन बलीनां परिषेचनक्रमः, उद्देश्यत्यागक्रमश्च व्यजनाकारे प्रदर्शितप्रकार एव ।
ततः प्राचीनावीती दक्षिणरेखामध्यपार्श्वे, ‘ओम् स्वधा पितृभ्यः (स्वाहा ) ’ इति पितृतीर्थेन पितृबलिं निक्षिप्य, उपवीती, उत्तररेखामध्यपार्श्व संमृज्य, ‘ओम् नमो रुद्राय पशुपतये स्वाहा’ इति रुद्रबलि निक्षिप्य, प्राचीनावीती पितृबलिम् अप्रदक्षिणं परिषिच्य, उपवीती रुद्रबलिं प्रदक्षिणं परिषिच्य,
पश्चमहायज्ञप्रकारः
[[567]]
अवशिष्टम् अन्नं दक्षिणभागस्थं बहिर्नोत्वा शुद्धं स्थलं संमृज्य, प्रोक्ष्य, ‘ये भूताः प्रचरन्ति दिवा बलिमिच्छतो विदुतस्य प्रेष्याः । तेभ्यो बलिं पुष्टिकामों हरामि मयि पुष्टि पुष्टिपतिर्दधातु स्वाहा’ इति भूतबल दत्त्वा ‘दिवाचरेभ्यः भूतेभ्यः इदं न मम’ इत्युक्त्वा, पत्न्यादिना बलिहरणानं स्वयम् अनवेक्षमाणोऽपनाय्य अग्निसमीपम् आगच्छेत् ।
वायसश्वानबलिद्वयं चक्राकारे न कुर्वन्ति बहवः ।
कुर्वन्ति केचित् ।
अथ अग्रदानादि मनुष्ययज्ञान्तं सर्वम् उभयसाधारणम् ] कृतं कर्म ‘भगवानेव’ इत्यादिना भगवते समर्प्य, ततो यतीनां वणिनां च भिक्षां दद्यात् ।
‘वैश्वदेवात् पूर्वं यतयो भिक्षार्थम् आगताश्चेत् वैश्वदेवार्थम् अन्नम् उद्धृत्य पात्रान्तरे निधाय, यतिभ्यो भिक्षां दत्वा, उद्धृताशेन वैश्वदेवं कुर्यात् ।
பிறகு யதிகள் (ஸந்ந்யாஸிகள்) ப்ரஹ்மசாரிகள் இவர்களுக்கு பிக்ஷை கொடுக்க வேண்டும்.
வைச்வதேவம் செய்வதற்கு முன்னதாகவே யதிகள் வந்து விட்டால், அவர்களைக்காக்க வைத்துவிட்டு வைச்வதேவம் பண்ண லாகாது. வைச்வதேவத்திற்காக அன்னத்தை வேறு ஒரு பாத்ரத் தில் தனியாக எடுத்து வைத்துவிட்டு, பிக்ஷை தந்த பிறகு முன் எடுத்து வைத்துள்ள அன்னத்தைக் கொண்டு வைச்வதேவம் செய்ய வேண்டும்.
1’ वैश्वदेवकृतं पापं भिक्षुरेको व्यपोहति । न भिक्षुणा कृतं पापं वैश्वदेवो व्यपोहति ॥’ इति पराशरस्य वचनमादाय स्मृतिरत्नाकरः–
[[568]]
ततोऽतिथिम् अङ्गणे ‘गोदोहन मात्रं ( कालं) प्रतीक्षमाणः
तिष्ठेत् ।
इज्याभोजनयोर्मध्ये आगतोऽतिथिः भगवद्भक्तश्चेत् तं निवेदितान्नेन पूर्वं भोजयेत् । अयोग्यश्चेत् अनिवेदितान्नेन भोजयेत् ॥
பிறகு க்ருஹத்தின் முன்புறமுள்ள அங்கணத்தில், (வராந்தா வில்) பசுகறப்பதற்காகும் காலம் வரை அதிதிகளை எதிர் பார்த் திருக்க வேண்டும்.
பசுகறப்பதற்குரிய காலமாவது ஒரு நாழிகையில் நான்கில் ஒரு பாகம். அதாவது ஒரு நாழிகை - இருபத்து நான்கு நிமிஷங்கள் ஆகும். அவற்றில் நான்கில் ஒரு பங்கு என்பது ஆறு நிமிஷங்கள் ஆகின்றன. அவ்வளவு காலம் அதிதியை எதிர்ப் பார்த்திருக்க வேண்டும்.
இந்த ஸமயத்தில் வந்த அதிதி நல்ல ப்ரஹ்மவித்தாய், பரமைகாந்தியாய் பகவத்பக்தராய் இருந்தால் அவரைத் தான் போஜனம் செய்வதற்கு முன்னதாகவே பகவானுக்கு நிவேதனம் செய்யப்பட்ட அன்னத்தைக் கொண்டு போஜனம் செய்விக்கவேண் டும். நாஸ்திகராய்த் தகுதியற்றவராய் இருந்தால் பகவானுக்கு நிவேதனம் செய்யப்படாத வேறு அன்னத்தைக் கொண்டு அவரைத் தனக்குப் பிறகு போஜனம் செய்விக்க வேண்டும். பகவானுக்கு நிவேதிதமான அன்னத்தை அயோக்யர்களுக்குத் தந்தால் மஹா பாபம் நேரிடும் என்று தர்ம சாஸ்த்ரங்கள் கூறுகின்றன.
‘पूर्वं वैश्वदेवाननुष्ठानकृतपापापेक्षया भिक्षु प्रत्याख्यानकृतपापस्य ज्यायस्त्वं प्रतिपाद्य, ‘ततश्च वैश्वदेवात् प्रागेव भिक्षौ समागते भिक्षैव देया । वैश्वदेवाकरणे न दोषः इति भावः’ इति तस्य भावमपि प्रदर्श्य, अन्ते ‘एतदेकभाण्डपक्वविषयम्; पृथक् पाके तु वैश्वदेवः कार्यः’ इति स्वान्तरम् आरव्यातीत्येतदत्र भाव्यम् ॥
वैद्यनाथेनोपत्ते अस्मिन्नेव वचने ‘वैश्वदेवाकृतं पापम्’ इति पाठो दृश्यते । अर्थस्तु उभयत्रापि तुल्य एव ।
‘पुराणे’
1’ नाडिकायाश्चतुर्भागं गोदोहं ब्रुवते बुधाः’
इति स्मृतिरत्नाकरः ।
अग्नदानम् 26
मनुष्ययज्ञः : (30
भूतयज्ञः 29
सर्वभूतानि (9
श्रीः
पूर्व :
(अग्नि):
[[27]]
[[28]]
देवयज्ञः
(ब्रह्म)
22 ।
प्रजापतिः
[[21]]
बृहस्पति :
[[20]]
नाम
[[12]]
- चक्राकारः
पितृ यज्ञः
अभविभागक्रमः
अग्रः सप्ते दानम् आहुतयः मनुष्य —
यज्ञः बलिहरणं देव पितृ (सप्ताहति)
भूल
O
यज्ञाः शेषसहितं)
अन्तरिक्षम्
अवसान पतयः
/
अवसानानि 7
[[100]]
[[8]]
(इन्द्र)
[[19]]
कामः
द
उत्तर
रुद्रः
गृह्याः
अधर्मः
विवरणम्
● बलिः
O
( परिषेचनम्
[[2]]
धर्मः
/1
नक्षत्राणि
।
[[18]]
चन्द्रमा)
[[17]]
(सूर्यः)
[[16]]
द्यौः
[[15]]
[[00]]
अन्तरिक्षम
(आपः)
[[10]]
पितरः (
क्षणः
[[23]]
O
रक्षो देवजनाः
‘ओषधिवनस्पतयः
[[14]]
(पृथिवी
[[13]]
पश्चिम :
दिवाचराः
O
[[25]]